-
ข้อตกลงในการเข้ามาเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยายboy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่องข้อความ รูปภาพมาโพสหรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อหรือขออณุญาติจากเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับการคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
...............................................................................................
นิยายเรื่อง
สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต..
ขอต้อนรับสู่เรื่องใหม่นะค่ะ
จากนักเขียน เบบี้
เนื้อเรื่องโดย เบบี้
สงวนลิขสิทธิ์
ห้ามทำการดัดแปลง คัดลอก ทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใด รวมทั้งนำไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอณุญาติจากเจ้าของเรื่อง คุณเบบี้ เป็นลายลักษณ์อักษร
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น โดยไม่ได้พาดพิงถึงใคร ทุกตัวละครเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้น เผื่อให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่านทุกคน โปรดใช้วิจาณญาณในการอ่านนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
V
V
V
V
V
บอกกล่าวให้ทราบ..
ทางเบบี้เพิ่งได้ตั้งกระทู้หนึ่งในเวปบอร์ดของเบบี้ My Web-board (http://baby.thai-forum.net) ..เพื่อสำหรับพูดคุย วิจารณ์ สอบถามหรือแม้กระทั่งใครที่คิดถึงตัวละครในเรื่อง Memorial~ รักแรก รักสุดท้าย และ เรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตด้วย ซึ่งสามารถมาพบปะพูดคุยกันได้ที่กระทู้ Talk with us~ Salim & Met and the Gang หรือ Talk with us~ Guitar & Khao and the Gang นะคะ ^^
บ๊ายบาย
เบบี้.. :bye2:
-
อยากอ่านๆๆ มาต่อเร็วๆ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
มาไม่ทันน้องมิ้นเลยวุ้ย :a11:
-
:mc4: :mc4:
-
:oni2: ยินดีตอนเข้าเล้า อิอิ +1 เป็นกำลังใจให้ก่อน
-
:mc4: :mc4:
ชื่อเรื่อง ก้อชอบละ อาไรโรคจิตๆๆเนี้ย 55+
มารออ่านงับ :t2: :t2:
-
อะไรของกรูวะเนี้ย
-
^
^
เจาะไข่คนแต่ง
พี่แอนมัวแต่ชักช้าอ่ะ
ขอปาดเจาะก่อนแล้วกันนะ :m14:
-
จะรอคนเขียน(ใจเย็น)แล้วกันนะคะ
แต่บอกไว้อย่าง คนอ่านที่นี่ ใจร้อนทุกคน 5555++
ทวงกันรุนแรงด้วย :angry2:
-
ชอบโรคจิต 555
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เอาฤกษ์เอาชัย ด้วยคนครับ อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะครับ รออ่านๆ อิอิ ชอบโรคจิตครับ เหอะๆ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
มารอเรื่องใหม่ด้วยคน คนเขียนสู้ :a2:
ป.ล. ข้าวตัง นะจ้ะ ไม่ใช่ ข้าวตังค์
-
แวะมารอ เรื่อง ใหม่
:t3:
-
ผลงานที่ผ่านมาของ "เบบี้" ชี้แจงเพื่อทราบ ดังนี้...
1. [ ลงเวปปี 2551 ] สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว
2. [ ลงเวปปี 2552 ] เพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า
- ไม่ตีพิมพ์เป็นหนังสือ มีให้อ่านในบอร์ดเบบี้ที่เดียวเท่านั้น
3. [ ลงเวปปี 2552 ] ชุลมุนวุ่นรัก
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว
4. [ ลงเวปปี 2553 ] Momorial~รักแรก รักสุดท้าย
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- จัดทำในรูปแบบหนังสือในปี 2558 (ตีพิมพ์ 1 ครั้งและจะไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต)
อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ "แจ้งข่าวหน้า 516" หรือที่ลิ้งค์นี้ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13100.15450
6. [ ลงเวปปี 2553 ] แฟนผมคนนี้..จี๊ดสุดๆ
- ไม่ตีพิมพ์เป็นหนังสือ มีให้อ่านในบอร์ดเบบี้ที่เดียวเท่านั้น
7. Summer~ร้อน Summer~ รัก
- ไม่มีโพสที่หน้าเวปไซต์ใดๆ ตีพิมพ์ร่วมเป็นหนังสือของโปรเจคของทาง Thaiboyslove เท่านั้น
8. [ ลงเวปปี 2554 ] ~Limited Lovers~
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว
ขอบคุณค่ะ
เบบี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตอนที่1 เปิดเทอม
เปิดเทอมได้สามอาทิตย์
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ดูนั่นดิ” เสียงเพื่อนผมครับไอ้ป๊อด
ไอ้ป๊อดเพื่อนผมสมัยมัธยมต้น เรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน.................(ของพ่อผมนั้นแหละครับ) มันหน้าตาคมๆ ตอนนี้สูง 180 ซม. คนเหี้ยไร ม.4 สูง 180 ซม. มันไม่ได้ป๊อดสมชื่อมันหรอกครับ มันเป็นนักมวยสากลของโรงเรียนด้วย ไอ้ป๊อดรีบเข้าชมรมนี้ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาแล้วละครับ
“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด” ส่วนนี่ไอ้เป้
ไอ้เป้นี่เหมือนกันครับเรียนม.ต้นโรงเรียนเดียวกันมา มันเล่นดนตรีมาตั้งแต่ม.ต้น จนมันมาเข้าที่นี่มันก็เข้าชมรมดนตรีอีก แล้วยังสมัครเป็นนักบาสโรงเรียนด้วยครับ มันสูงกว่าไอ้ห่าป๊อดอีกอะ เมิงจะสูงกันไปไหนเนี้ย ไอ้สองคนนี้ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับผมอีกตอนม.ปลายที่โรงเรียนใหม่ของพวกผมนี้ สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะเหลือเกิน
“ฮ่าๆๆ ...” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันดังลั่น ในห้องผมได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกสามคน
ขอแนะนำ คนแรก
ไอ้แมน เรียนชมรมดนตรีเหมือนกัน มันชอบวิชาเคมี เพื่อนเอาไหนมันเอากันครับ หน้าตามันดีครับ มันเป็นอิสลามแขกปากี ม.ต้นได้ข่าวว่ามันเหี้ยโคตร แต่ว่ามันฉลาด พ่อมันจับเข้าโรงเรียนนี้จนได้ (อ่าว ตกลงเข้าด้วยความสามารถหรือเส้นพ่อเมิงว่าไอ้แมน)
คนที่สอง เข็ม(ชื่อจริงๆคือเข็มทิศ)แล้วชื่อจริงมันก็ชื่อนี้ด้วยอะครับ น่ารักดีเนอะ ไอ้นี่หน้ามันตี๋ฟีเวอร์มากๆครับ กระเทยติดตรึม มันอยู่ชมรมบาสกับผมตัวมันก็สูงใช้ได้ 180 ซม.ผมกันมันแค่อยู่ชมรมอะครับไม่ได้เล่นจิงจังเหมือนไอ้เป้
สุดท้ายแล้ว ไอ้แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันครับ พ่อมันมีบริษัทห่าไรก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้ มันรักเพื่อนมากๆครับ ไอ้แสบอยู่ชมรมเทควันโด มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ มันเลยได้เป็นตัวของจังหวัดตั้งแต่ม.ต้น ที่มันเข้าโรงเรียนนี่ผมนับถือมันจริงๆ มันจะเหี้ยตะกวดยังไง ความสามารถทางเทควันโดทำให้มันเข้าโรงเรียนนี้ได้สบายๆ แถมยังสอบได้ห้องเก่งที่สุดด้วย เอาและครับแนะนำเพื่อนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมว่ามันเหมือนฝนตกขี้หมูไหลคนจังไรมาเจอกันยังไงไม่รู้เนอะ
ส่วนผม.ข้าวปั้น นักเรียนชั้นม.สี่/หนึ่ง ผมถือว่าผมเรียนเก่งน่ะ ฮ่าๆๆ จะยังไงก็ช่างพ่อกับแม่ผมบอกว่าขอให้เอาการเรียนไว้ก่อนเป็นพอ ผมก็เคยเรียนเทควันโดมาเหมือนกันน่ะครับ ตั้งแต่ป.หก ถึง ม.สาม ตอนนี้เลิกเรียนละ ขี้เกียจมากกว่าขี้เกียจไปเรียน ผมชอบบาสมากกว่าตอนนี้ผมเข้าชมรมบาสเพราะอยากสูงเท่าพี่ๆ ทั้งบ้านผมเตี้ยสุดแระไม่นับคุณแม่ พี่ผมสูง 185-186 ทั้งคู่ ส่วนผมน่ะหรอ 175 ซม. กรูเตี้ย คือผมก็ยังถือว่าผมเตี้ยอะคับ มาตรฐาน ชายไทยของผมต้อง180 อัพ แต่ผมก็ดื่มนมทุกวันนะเช้าเย็นตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าทำไมมันยังไม่สูงขึ้น แล้วห้าเดือนที่ผ่านมาผมยังไม่ขึ้นเลยสักเซ็น ฮ่าๆๆ แม่ผมเป็นลูกเซี้ยว แม่บอกว่า ยายเป็นลูกครึ่งชาวเดนมาร์ก ไทย คุณตาก็เหมือนเป็นคนจีนอพยพมาอะครับ ต่างคนต่างอยู่ไทยไม่ได้พูดภาษาอื่นได้เลย(อย่าคิดไกล) แม่กับพ่อตั้งหลักปักฐานได้กันเองนะครับ แต่พ่อของผมเป็นคนไทยแท้ หน้าผมออกมาเป็นเช่นนี้ต้องขอบพระคุณ ฮ่าๆๆ ที่ทำให้ลูกเกิดมาหน้าตาหล่อเยี่ยงนี้ กรูไม่ค่อยชมตัวเองเลย
กลับสู่จุดเริ่มต้น
กลุ่มเราหกคนก็ดังเหมือนกันครับ เพราะว่าได้เข้ามาอยู่ห้องเก่งสุดแต่กลับมีเพื่อนสนิทเหี้ยๆของห้องสุดท้ายของทุกสายศิลป์และสายคำนวณ ฮ่าๆๆ คบไว้ไม่เสียหายใช่รึเปล่าละครับ
“เฮ้ย..เดินมาแล้วเว้ย มาทางเราด้วยวะ” เสียงไอ้ป๊อดพูดแต่ทุกคนยังทำท่าเก๊กเหมือนเดิม เนียนอะเนียน.เด็กผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาที่โต๊ะผม พร้อมกับเพื่อนๆอีกสี่ห้าคนยืนรอลุ้นอยู่ด้านหลังห่างๆ
“สัด..เงียบวางฟอร์มหน่อยสิวะ” นี่ผมเองครับ ยังไม่วายกรูขอเก๊กหล่อหน่อย
“มาดูกันว่าจะมาถามใคร”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ
“เออ..ขอโทษนะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ครับ”ไอ้เหี้ยป๊อดมันตอบ
“แกงเค้าให้มาถามว่านายชื่ออะไรนะ”แล้วผู้หญิงคนนี้ก็หันหน้ามาทางผมครับ
“โหยยยยย”แล้วทั้งกลุ่มก็เก็ดกันแบบเซ็งๆ ฮ่าๆ คราวนี้กรูกินสาด
“เราชื่อข้าวนะ..ข้าวปั้น..เรียกข้าวเฉยๆก็ได้”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้
“เราชื่อเป้ยน่ะ..คือเพื่อนเราชอบนายนะมาแค่นี้แหละ..บอกไว้ให้รู้ตัว ไปละ”เป้ยพูดไปยิ้มไปแล้วเป้ยก็วิ่งไปเฉยซะอย่างนั้นนะครับ
ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมนิดๆแบบอายๆแล้วเดินจากไป
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่ยังไง...เข้ามาถามชื่อผู้ชายก่อน”ไอ้แสบบ่นแล้วทำหน้าเอือมๆ
“ทำไมวะ..มึงไม่ชอบหรอ”ไอ้เป้ถามกลับแบบหน้าสงสัย
“ป่าว...กรูชอบคราบบบบ..อยากได้..จัดให้คนได้ปะ ฮ่าๆๆ” ไอ้แสบมันพูดพร้อมหัวเราะทั้งกลุ่มก็พากันฮาอีกครั้ง
“สัด..กรูนึกว่าจะไม่เอาแต่แม่งเสียดายวะเสือกมาชอบไอ้ห่าข้าว..กรูเลยอดแดกเลย..น่ารักด้วย”ไอ้ป๊อดบ่นพึมพำ
กรี้งงงงงงงงงงงงงงงง
อ๊อดโรงเรียนเรียกเตือนให้ขึ้นห้อง มันคล้ายๆกับอ๊อดนรกสำหรับพวกผมยังไงอย่างนั้นนะครับ
“โหย ..เรียนอีกแล้ววะ ต่อไปเรียนเหี้ยไรวะ”ผมหันหน้าไปทางไอ้เข็ม
“เคมีวะ..เจ๊โหดอีกแระ”ไอ้เข็มรู้หน้าที่แล้วบอกผม
“เออๆ..พวกเมิงไปก่อนนะเดี๋ยวกรูไปห้องน้ำก่อนกรูปวดฉี่วะ..เดี๋ยวตามไป”ผมบอกพวกมันพร้อมกับวิ่งไปทันที
ต้องทำเวลาหน่อยครับ แค่ห้านาที แค่ควักน้องชายตัวเองก็ใช้เวลานานแล้วแหละครับ กร๊าก ใหญ่ยาว..อะ คิดไรอะ เค้าหมายถึงซิบกางเกง
………………………………………………………………………………………………………
ไม่รู้ว่าจะชอบรึป่าว
คอมเม้นบอกก็แล้วกันน้าค่ะ
-
ท่าทางเพื่อนจะกลุ่มใหญ่น่าดู อิอิ
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้คร๊าบ
ชอบๆอะไรจิตๆ
ถ้ามีซาดิสต์เพิ่มด้วยยิ่งชอบ
+1ให้ก่อนครับผม
จะรอคนเขียน(ใจเย็น)แล้วกันนะคะ
แต่บอกไว้อย่าง คนอ่านที่นี่ ใจร้อนทุกคน 5555++
ทวงกันรุนแรงด้วย :angry2:
o7เห็นด้วย
โหดๆกันทั้งน้าน
แถมมีประเภททวงให้มาต่อแล้วไม่เห็นเข้าไปอ่านต่อ
คนเขียนก็เซ็งดิ เนอะ
:m31: :m31:
-
คนเขียนกล้ารับเมนต์หนักมั้ยคะ... แบบว่าเห็นคำผิดแล้วหงุดหงิดค่ะ ถ้าไม่จะได้ข้าม....
-
เริ่มเรื่องมาก็ท่าทางน่าสนุกแล้ว
แต่ขอเม้นนิดนึงได้ป่ะ
แบบว่าเรื่องคำผิดอ่ะจ๊ะ
อย่างคำว่า "ขอโทษ" ไม่ใช่ "ขอโทด" น้า
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่ามันทำให้อ่านได้ลื่นขึ้นนะ
-
เนื้อเรื่องก็๋สนุกดีคับ น่าติดตาม แต่เสียรมณ์ก็ตรงที่ "ห้า ห้า ห้า" เนี๊ยแหล่ะ :เฮ้อ:
คืออารมณ์อ่านอ่ะน่ะ มันมาสะดุดตรงเสียงหัวเราะเนี๊ย มันไม่ใช่ทั้งภาษาเขียน และภาษาพูดน่ะ มันเป็นภาษาที่อ่านแล้วเป็นตัวเลข ดูแล้วขัด ๆ
คนเขียนกล้ารับเมนต์หนักมั้ยคะ... แบบว่าเห็นคำผิดแล้วหงุดหงิดค่ะ ถ้าไม่จะได้ข้าม....
ความจริงก็อารมณ์ก็เป็นเหมือนกะคนข้างบนอ่ะครับ แต่ก็น่ะ....ไม่กล้าข้ามไป เพราะอยากอ่านต่อ
-
มาตอบค่ะ
อยากเม้นอะไรกลับ อยากว่าอะไร หรือว่าด่าเลยก็ได้ค่ะ ชอบ เพราะคนเขียนชอบโดนด่า
555 เปลี่ยนให้แระค่ะ
แล้วจะแก้ไขน่ะค่ะ
ที่เขียนไปผิดๆก็เพราะบางทีอ่านนิยายก็อ่านแบบนี้เลยชินที่จะเห็นแบบนี้บ่อยๆ แหะๆ โทษทีน่ะค่ะ พิมพ์ถูกแระ
รับคำติชมทุกๆคำ
ไม่ว่าประการใด
แล้วจะแก้ไข
สำหรับคนที่บอกว่า ชอบอะไรจิตๆ ขอมีซาดิสด้วย อันนี้คนแต่ง ขอคิดล่วงหน้าก่อนว่าเอาไงดี
แฮะๆ
ไปแระค่ะ
-
แวะมาอ่านคับ
มาเป็นกำลังใจให้นะคับ
สู้ๆ :oni1:
-
ตอนที่ 2 ฉี่ทำเรื่อง(กวนตีนนะมึงอะ)
เมื่อผมมาถึงห้องน้ำทำการล่าสัตว์เรียบร้อย(ยิงกระต่าย)แฮะๆ แต่กำลังจะออกจากห้องน้ำ จะบอกให้ว่าห้องน้ำเป็นแบบเดินเข้าสองประตูซ้ายขวาอะครับ มีแบบยืนด้านนอกกับข้างในแบบห้องน้ำส่วนตัว ส่วนลึกเข้าไปในสุดเป็นห้องอาบน้ำอะครับ ขณะนั้นก็ไม่มีคนแล้วเพราะขึ้นเรียนกันหมด เอ๊ะ มีเสียงคนเดินมา
“เฮ้ย.ไอ้ตาร์เจ็บมากมั้ยวะมึง”เสียงผู้ชายคนหนึ่งถาม
“ไม่วะ..จิ๊บๆ..ไอ้เหี้ยกล้วยแม่งเล่นทีเผลอเอาไม้ตีกรูจากด้านหลัง..”เสียงผู้ชายอีกคนตอบรับ
“เออ..พวกกรูก็ไม่ทันมองวะโทษที”แล้วก็มีผู้ชายอีกคนพูดขึ้น
“เอาเหอะมึง..อย่าให้กรูเจออีกแล้วกัน คราวนี้เรื่องจบก็ให้มันจบ แต่ถ้ามันไม่จบ กรูไม่เอาไว้แน่ กรูจะกระทืบให้ แล้วจับล่อตูดแม่งเลย”เฮ้ย ..เสียงผู้ชายอีกคนพูด ไอ้คนที่ชื่อตาร์แหละคับ แม่ง มึงโรคจิตป่าววะ จะจับผู้ชายล่อตูด
“ฮ่าๆๆ ..”พวกมันหัวเรากัน แต่กรูไม่ขำ..
“โอ้ย..เชี้ยเอ้ย..”ไอ้คนเจ็บร้อง
“เจ็บมากป่าวมึง..กลับบ้านไปทำแผลมั้ย..”เพื่อนมันถาม
“ไม่ต้องมึง ไกลหัวใจ..เย็นนี้กรูจะอยู่ดูพวกมันสักหน่อย..แม่งห้องพยาบาลมีไว้ก็ไปไม่ได้..สัด..แล้วพ่อกรูเสียเงินค่าบำรุงโรงเรียนให้ทำมัยวะเนี้ย”มันพูด พวกเพื่อนมันก็หัวเราะกัน ผมเหลือบดูนาฬิกา อ่าวเหี้ยสายแล้ว โดนอาจารย์ด่าแน่เลยมึง ไอ้ข้าว เมื่อผมนึกขึ้นได้ว่ามีเรียนผมก็รีบเปิดประตูออกไปไม่ได้ระวัง
“โอ้ย..”เสียงหนึ่งร้องอุทาน ผมหันไปเจอหน้ามันพอดี โหแม่งคิ้วแตกเลือดซึมเลยครับ มันไม่ใช่ฝีมือผมนะคับแต่ว่าคงจะเป็นไอ้โรคจิตที่เจ็บคนนั้น ผมหยุดมองหน้ามัน แล้วมันก็มองหน้าผม แล้วมันมองต่ำลงมาที่หน้าอกตรงชุดนักเรียนของผม
“อ่าว.น้องครับ..เปิดประตูมาชนพี่..ขอโทษสักคำมีมั้ยครับ”ไอ้โรคจิตมันพูดกับผม
“อ่าว..แล้วพี่มายืนขวางประตูทำไมละผมจะรู้มั้ยว่ามีคนยืนอยู่”ผมพูดพร้อมกับทำหน้ากวนตีนใส่มัน
“อ่าว.เปรี้ยวนิน้อง..หน้าตาก็น่ารักทำไมปากหมาจังละครับ”ไอ้โรคจิตมันพูดพร้อมกับทำตาหื่นแล้วยิ้มให้ผม
“ใครน่ารักวะ..ถอยไปผมจะไปเรียน”ผมบอกพร้อมกับจะเดินหลบมันเพราะมันยืนปิดทางเดินผมอยู่ พร้อมกับเพื่อนมันสองคนที่ยืนปิดสองข้างเลยครับ
“ไม่...ให้...ไป”มันทำหน้ากวนสุดๆพร้อมกับเอาแขนมากั้นไว้
“กรูบอกให้ถอยไป”ผมทำเสียงแข็งพร้อมกับมองหน้ามันที่ยิ้มอยู่ กรูสู้มึงน่ะไอ้โรคจิต ผมคิดในใจ แม่งคนเหี้ยไรวะะตัวใหญ่ชิบหาย เท่าพี่ผมได้มั้งเนี้ย แถมตัวหนาอีกต่างหาก แล้วเพื่อนมันที่ยืนปิดสองข้างเนี้ยไม่รู้คนหรือควาย
“เฮ้ย..ไอ้ปอง ไอ้ไม้ มึงกลับไปก่อนเดี๋ยวกรูตามไป”มันพูดบอกเพื่อนมันทั้งๆที่มันยังยืนจ้องหน้าผมอยู่
“เอางั้นหรอวะ”เพื่อนมันถามเพื่อความแน่ใจของไอ้โรคจิตอีกครั้ง
“เออ...กรูเจอของน่าสนใจวะ..หึหึ”มันบอกเพื่อนมัน เย้ยยย มึงโรคจิตจริงๆด้วย หน้าหื่นชิบ มันหล่อนะครับผมยอมรับ ถ้าเป็นผู้หญิงคงละลายไปแระ แต่นี่ผมผู้ชายทั้งแท่งน้า..
“ยิ้มหน่อยสิครับ..หน้าบึ้งอยู่ได้เดี๋ยวไม่น่ารักนะ”มันบอกพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
“เสือกละ..กรูมีเรียนมึงมีอะไรก็ว่ามา”ผมเหลืออดแล้วครับ
“โหย..พูดไม่เพราะเลยอะครับ”มันพูดไปยิ้มไปพร้อมกับเอามือไปกอดอก
“มึงเป็นใครกรูถึงจะมาพูดเพราะๆ”ผมพูดหน้านิ่งๆ เหอะๆ ปกติผมก็ไม่ใช่คนยอมคนอยู่แล้วแหละครับ แล้วดูมันสิครับ กวนสะหะบาทาผมมากๆ
“น่ารักจังน้า”มันยังยิ้มอยู่ครับ ยิ้มๆๆๆ
“โรคจิตป่าวมึงอะ”ผมด่ามันพร้อมกับผลักมันแล้วเดินออกมา มันไวมากครับ ดึงแขนผมแล้วกระชาก ผมเสียหลักเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดมันซะงั้นอะ ตาจ้องกันซักพัก เฮ้ย มันกำลังจะก้มมา ก้มมา ก้มมาจูบผมคราบ
“เฮ้ย..ไอ้เหี้ย” ผมตั้งสติได้เอาแม่ไม้เทควันโด(มันต้องเป็นแม่ไม้มวยไทยไม่ใช่หรอ)ออกมาใช้ พอหลุดมาได้ เลยขอกลับไปเตะน้องน้อยมันเข้าจังๆหนึ่งที มือมันกุมที่น้องชายมัน หน้าตาบู้บี้มากครับ สม กรูบอกแล้วว่ากรูสู้คน แฮะๆ กรูไม่กลัวมึงหรอกไอ้โรคจิต
“โอ้ยยยย..ที่รักทำไมทำแบบนี้ละครับ..เตะไปแล้วๆเราจะเอาอะไรไว้ใช้กันละเดี๋ยวไม่มีเสียบนะครับ”นั้นยังไม่วายลามกกวนตีนกรูอีก
“ไอ้โรคจิต..มึงจำไว้นะอย่ามายุ่งกับกรูอีก”ผมบอกชี้หน้ามัน แล้วจะอยู่ทำไมละครับวิ่งสิครับ เดี๋ยวมันหายเจ็บขึ้นมาทำไรผมแล้วจะสู้ไหวมั้ย ตัวยังกะควาย
วิ่งออกมาไม่เท่าไหร่
เสียงไอ้โรคจิตก็ตะโกนว่า
“แล้วเจอกันน่ะครับที่รัก...พรหมลิขิตทำให้เรามาเจอกันในห้องน้ำ..กวนตีนแบบเนี้ยพี่ชอบ”ผมหันหลังอยู่วิ่งไปหันหน้ามาหามันชูนิ้วกลางให้มัน แล้ววิ่งต่อครับ เดี๋ยวไม่ทันเช็คชื่อกันพอดี
แม่งกรูไม่น่ามาฉี่เลย อั้นหน่อยไม่ได้ไงวะไอ้ข้าว แม่ง คนเหี้ยไรกวนตีน แถมยังลามกชิบหาย กรูว่ากรูก็ลามกพอตัวแล้วนะ แค่ไม่แสดงออกแค่นั้นเอง เอิ้กก
...
ที่จริงวันนี้กะจะไม่มาต่อแล้วน่ะค่ะ
แต่ว่ามาแก้ตัวคำผิดให้กับคนอ่านทุกท่าน
พิมพ์ไปลบไป
แฮะๆ
ไปละค่ะ
ขอบคุณที่กรุณามาอ่านแล้วคอมเม้นให้น่ะค่ะ ขอบคุณจริงๆ
-
คนอ่านนิยายภาษาวิบัติแล้วติดเป็นจริงๆ ด้วยวุ้ย... เหราะฉะนั้น ถ้ารักจะเขียนก็ต้องปรับปรุงตัวเองให้เขียนให้ถูกนะครับ (แต่ไหงผมไม่ยักติดแฮะ)
งั้นไม่เกรงใจนะครับ
ติงเรื่องแรก วรรณยุกต์อักเสบ บางทีเห็นก็อยากจะปล่อยๆ บ้าง เพราะพูดทีไรก็โดนเมาท์ลับหลังว่าเรื่องมากทุกที แต่ไม่พูดก็กะไรอยู่ ยกตัวอย่างจากประโยคนี้แล้วกัน
“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด”
ตัวหนาที่เน้นไว้ จะออกเสียงระดับเดียวกันกับ ตัวที่ขีดเส้นใต้ ซึ่งในชีวิตจริง ไม่มีใครออกเสียงวะตามหลังประโยคนี้แน่ๆ แต่จริงๆ ว่าจะปล่อยผ่าน... ถ้าไม่มาเจอประโยคนี้
สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะเหลือเกิน
ในประโยคนี้ตัวหนาที่เน้นไว้จะออกเสียงว่า สะ เข้ากันได้ดีสะเหลือเกิน ถ้าเอาไม้เอกออกถึงจะออกเสียงว่า "ซะ" จึงจะถูก
พูดง่ายๆ ว่าใช้วรรณยุกต์สลับกันนั่นเอง
“เออ..ขอโทด
น่ะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
อันแรก ขอโทษ นะครับ ไม่ใช่ขอโทด จะอ่านผิดมายังไงตอนเด็กๆ ก็น่าจะเคยเห็นผ่านตาจากแบบเรียนมาบ้างแล่ะครับ อ้อ ลืมไปว่า สมัยนี้ไม่ใช้แบบเรียน มานีชูใจ เลยไม่รู้ว่ามีบทที่สอนเรื่องการขอโทษหรือเปล่า ถ้าไม่มีในแบบเรียนก็ขออภัยนะครับ
ส่วนอันที่สองแนะนำให้เข้าไปอ่านกระทู้นี้นะครับ แนะนำที่สุด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=5809.0) ประโยคนี้ไม่ใช้เสียง หนะ - ขะ แบบนี้แน่นอนครับ
เพื่อนผมสมัยมัธยมต้นเรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน......
สมัยมัธยมต้น แล้วยังบอกว่าเรียนม.ต้นด้วยกัน เอ่อ.... มันซ้ำซ้อนครับ บอกว่าเรียนด้วยกันก็คงพอ
“ห้าห้าห้า..” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันลั่น ในห้องเราไดเพื่อนใหม่อีกสามคน เหมือนโดนชกเข้าเบ้าตา... เดินมาแล้วสะดุดเม็ดแมงลักล้ม อ่านแล้วไม่ได้อารมณ์หัวเราะเลยครับ จะใช้ใน msn ไม่ว่ากัน แต่ใช้ในนิยายมันเอ่อ... ไม่เข้าอย่างแรงครับ ใช้ "ฮ่าๆๆ" ก็ดีแล้ว ไม่ต้องไปวิวัฒน์วิบัติมันหรอกครับ
สุดท้ายแล้ว แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันคับ พ่อมันมีบริษัทห่ารัยก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้
รัย นี่รู้ๆ กันว่าเป็นรูปย่อมาจาก อะไร เอาน่าไม่อยากจะพูดแต่ก็ต้องบอกว่าควรใช้ ไร นะครับ
มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ
ถ้าใช้คำว่าแล้วน่าจะดีกว่านะ
มาตราฐานชายไทยของผมต้อง180 อัพ
มาตรฐาน ครับ ไม่มีสระ า
ไม่รู้ว่าทำมัยมันยังไม่สูงขึ้น
ถ้าเป็นหวยซื้อถูกแล้ว.... ว่าคำนี้ต้องมาแบบนี้ ทำไมครับ ทำไมเขียนทำมัยมันเพิ่มมาอีกตั้งปุ่มแน่ะ จะกดเพิ่มทำไมให้เสียเวลากัน
“มาดูกันว่าจะมาถามคัย”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ
เอ่อ.......
ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมแล้วเดินไป
วแหวน อักษรต่ำ... ไม่ใช้ไม้ตรีนะครับ ไม้โท ก็จะออกเสียงตรีให้ครับ
-
:mc4: เข้ามาเจิมเรื่องใหม่
ว่าจะบอกพอดีเรื่องวรรณยุกต์ แต่น้องต๊อบบอกไปแย้ว :laugh:
-
โห สุดยอด
ไม่คิดว่าตัวเองจะเขียนผิดเยอะขนาดนี้นะเนี้ย
เอ๊ะ!ผิดอีกรึปล่าวหว่า
แฮะ เกรงเลยไงคราวนี้
ขอบคุณมากนะค่ะ
สำหรับคำเตือนมากมาย
จะพยายามเขียนไม่ให้ผิด
เพราะบางทีก็อาจติดมากจากเอมด้วย
แฮะๆ
ยังไงจะตรวจสอบอย่างดี
แต่ว่าเอก ตรี อะไรแบบนี้ คงเขียนผิด เพราะว่าเรียงอาจผิดผลาดบ่อย
เพราะสอบตกเรื่องนี้ค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ
บายจ้า
-
อิอิท่าทางกลุ่มนี้จะแสบใช่เล่นเลยน่ะเนี่ย
-
ชอบๆๆๆ นี่แหล่ะพระเอกในฝัน หื่น กวนตีนได้ใจ อิอิ :man1:
รีบๆมาต่อน้า เปนกำลังใจให้นะก้าบบบบบ เอ้า เจิมๆๆๆ :mc4: :L2:
-
ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ค๊าบบบบ เมนต์ได้ละเอียดดี ชอบบบ
-
ตอนที่ 3 ทำไมกรูเจอมันอีกแล้ว(แม่เจ้า)
และแล้วหลังจากวันนั้นผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนผมฟังหมดนั้นแหละครับ วันนี้ก็เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์แล้วครับ เย็นนี้พวกผมนัดกันไปกินน้ำเมาบ้านไอ้แสบกันครับ เพราะว่ากินบ้านมันสบายดีกินเสร็จแล้วไม่ต้องเก็บเอง แม่บ้านมันเก็บให้ หิหิ แล้วอีกอย่างเป็นบ้านคนอื่นแถมเพื่อนสนิทอีก เราก็ชิวสิ ความเห็นแก่ตัวเป็นเลิศ
แต่ว่าพวกมันไม่รอผมกันเลยครับ ผมก็ไม่มีรถซะด้วยเลยต้องไปกับไอ้ป๊อด ที่จริงรถผมก็มีแหละครับแต่ว่าไม่เอาครับไม่ชอบขับ ชอบนั่งเป็นคุณชายมากกว่าฮาๆๆ ส่วนมากมาโรงเรียนผมจะให้พี่ชายหรือไม่ก็พ่อผมแล้วแต่คิวของพวกท่านมาส่งผมกัน วันนี้ผมเลยต้องไปรอไอ้ป๊อดที่ชมรมมวยสากลของมัน บางวันไอ้ป๊อดมันเอารถมอเตอร์ไซด์มาโรงเรียนวันดีคืนดีพ่อมันไม่อยู่มันก็ขอแม่มันเอารถยนต์ออกมาขับ แต่วันนี้มันเอารถยนต์มาโรงเรียนครับ มันบอกว่าพ่อมันไม่อยู่ แล้วเอามาเพื่อเมาขับมอไซด์ไม่ไหว แล้วมันเกี่ยวอะไรกันวะเมาเหล้ามึงจะขับรถแบบไหนมึงก็คว่ำเหมือนกันนั้นแหละ ผมด่ามันไป
พอผมเดินไปถึงที่ชมรม เป็นโรงยิมนะครับ สำหรับโรงยิมซ้อมมวยโดยเฉพาะ เพราะว่าโรงเรียนผมดังด้านกีฬามากๆเลยครับ
“นั้นไงไอ้ป๊อด”ผมมองไปรอบๆ พอเห็นไอ้ป๊อดก็พูดขึ้นคนเดียว คนเยอะมากครับ เตะกันตุ้บตับ พอผมเดินเข้าไปกำลังจะไปหาไอ้ป๊อด ทุกคนก็หันมามองกัน ประมาณว่า มึง เป็น ใคร
งะ อย่ามามองเค้าแบบนั้นสิ แฮะๆ กรูเขินเป็นนะโวย(แทนที่จะกลัวเสือกเขินแทน)
“เฮ้ย...ไอ้ป๊อด” ผมเห็นทุกคนเงียบอีกครั้งเมื่อผมเรียกชื่อไอ้ป๊อด
“อ่าว.มาแล้วหรอมึง”ไอ้ป๊อดหันมาแล้วพูดกับผม
“เออ..คนในนี้เป็นห่าไรกันวะ...กรูเข้ามาแค่นี้มองกรูอย่างกับจะกินกรู”ผมกระซิบกับไอ้ป๊อดเมื่อมันเดินมาถึงผม
“เออน่า..ก็มึงแปลกหน้านี่หว่า อย่าคิดมากมันก็มองไปงั้นแหละ”มันบอก
“อ่าว...ที่รัก..มาหาพี่หรอครับ..คิดถึงพี่ขนาดนั้นเชียว”เฮ้ย เสียงนี้ คุ้นๆ แล้วผมก็หันไปมองโดยเร็ว
“เฮ้ย..ไอ้โรคจิต”ผมตะโกนออกมาดังลั่น ทุกคนหันมาสนใจผมกันหมดเลยครับ แฮะๆ อีกแล้วเรา
“อ่าวนี่มึงรู้จักพี่ตาร์ด้วยหรอวะ”ไอ้ป๊อดมันทำหน้าตกใจหันมาทางผมเป็นการสงสัย
“เออ..ไม่เชิงวะ..ก็ไอ้คนที่กรูเล่าให้ฟังในห้องน้ำไง”ผมพูดไม่ทันจบ มันเดินรี่เข้ามาทางผมเลยครับ
“เฮ้ย..จะทำเหี้ยอะไรของมึง”ผมครับตื่นตัวไว้ก่อนดิ มันจะมาทำไรก็ไม่รู้
“โหย พูดเพราะๆหน่อยสิครับพี่ไม่ทำไรหรอก”ไอ้โรคจิตมันพูดยิ้มๆ
“เออ..มึงพูดกับพี่เค้าเพราะๆหน่อยสิวะ..เค้ารุ่นพี่มึงนะ”น้านนน.. ไอ้ห่าป๊อดมันหันมาสอนผมอีก
“เสือกละมึง..ตกลงมึงเป็นเพื่อนกรูมั้ย .เข้าข้างมันอยู่นั้นแหละ” ผมบอกมันหน้าดุ แบบว่าวางฟอร์มอะ
“ที่รักครับ”ดู ดูมันเรียกผม
“กรูมีชื่อ... เรียกกรูอยู่นั้นแหละที่รักๆ.. ไม่กระดากปากบ้างรึไง “ผมบอกมันอย่างสงบศึกไว้ก่อน แต่มันยังทำหน้ากวนตีน
“แล้วชื่ออะไรละครับ น้องไม่บอกพี่แล้วพี่จะตรัสรู้มั้ยละครับ”นั้นยอกย้อน ไอ้สัด
“ข้าว..ข้าวปั้น.. เรียกข้าวเฉยๆพอ”ผมบอกปัดๆ ส่งๆ ไม่มองหน้ามัน
“รู้แล้วครับแต่อยากเรียกที่รักเหมือนเดิม”อ่าวไอ้เหี้ยมึงรู้ชื่อกรูแล้ว แล้วมึงจะถามหาพ่อมึงเรอะ กวนตีน
“มึงจะบ้ารึไง กรูไปเป็นที่รักมึงตอนไหน ไอ้โรคจิต จิตเสื่อม” ผมหันไปด่ามัน ไอ้ป๊อดที่ดูการสนทนาอยู่ก็หัวเราะ
“เป็นในฝันพี่ทุกคืนตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแล้วละครับ” แหวะ ไอ้บ้า มึงเอากรูไปฝันแบบไหนเนี้ย มึงเป็นพระเอกลิเกรึเปล่าวะ ไอ้ห่า
“โรคจิต”ผมด่ามันขี้เกียจด่ามากแล้วครับ เหมือนมันจะไม่เดือดร้อนอะไรเลย
“ไอ้ป๊อดจะไปกันได้รึยัง..กรูหิวข้าว”ผมหันไปบอกไอ้ป๊อด คิ้วนี่ผูกโบเลยครับ
“เออ..กรูเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ..มึงนั่งรอก่อนละกัน”ไอ้ป๊อดพูด
“จะไปไหนกันหรอครับ”เสือกอีกแล้ว
“เสือก..นี่มึงไม่เสือกสักเรื่องมึงนอนไม่หลับใช่มั้ย”ผมหันไปด่ามัน
“อ๋อ..ไปกินเหล้าบ้านไอ้แสบกันนะครับ”นั้นไอ้เหี้ยป๊อดเสือกไปบอกมันอีก
“งั้นพี่ไปด้วยได้มั้ยครับ”ไม่ได้ชวนเสือกอีก มันพูดแต่สายตาก็ยิ้มให้ผมตลอดเวลา
“ไม่ได้ชวน”ผมตอบสั้นๆได้ใจความไม่มองหน้ามัน
“ได้ครับ..พี่ไปดิ ไปเยอะๆสนุกดี..ไงพี่ใสก็อยู่ด้วยอยู่แล้วพี่ พี่เค้าคงอยากเจอพี่เหมือนกันนั้นแหละ เห็นไอ้แสบมันบอกผม”นั่นมึงไปชวนมันทำมายยยย เออแล้วมันรู้จักพี่ใสได้ไงวะ พี่ใสอยู่เทคนิคปี 3 แล้วรู้จักไอ้ห่าโรคจิตด้วยหรอ
“มึงไปชวนมันทำไม เปลืองเหล้า”ผมหันไปด่าไอ้ป๊อด
“เอาน่ามึง พี่เค้าเป็นเพื่อนสนิทพี่ใสนะเว้ย..มึงนิ”ไอ้ป๊อดหันมาว่าผมอีก อ่าวนี่ตกลงกรูผิดอีกใช่มัย ทำไงได้ละครับผมเลยเดินไปที่เก้าอี้ แล้วไอ้ป๊อดก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วยไอ้โรคจิตก็เสือกเดินตามผมมาอีก มานั่งข้างๆผม ผมก็ไม่มองหน้ามันหรอกครับ แล้วอยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“พี่ชื่อตาร์นะครับ..น้องน่ารัก..เอ้ย..น้องข้าว”บอกกรูทำไมกรูไม่อยากรู้
“อยู่ชั้นม.6/3 ชอบเล่นดนตรี เป็นนักมวยสากลของโรงเรียน แล้วยัง....”ก่อนที่มันกำลังจะพูดต่อผมพูดแทรกขึ้นว่า
“กูไม่ได้ถามมึง บอกกรูทำไม”ผมหันไปว่ามัน ตาขวาง
“งะ....ก็อยากบอกนิครับ..อยากบอกทุกอย่างกับคนที่เราชอบ และกำลังจะจีบ เอ้ยไม่ใช่สิ จีบอยู่”หะนี่มึงจีบกรูหรอ นี่มึงบ้ารึป่าว มาบอกว่าชอบกรู กรูเป็นผู้ชายนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต คือหน้ามันทะเล้นไม่สะทกสะท้านเลยครับ เห็นแล้วคันตีนยิบๆ
“กรูไม่ได้ชอบผู้ชาย กรูชอบผู้หญิง”ผมบอกมัน
“หึหึ”
“หัวเราะหาพ่อมึงหรอ”ผมด่ามัน
“อ่าว เล่นพ่อพี่อีก..ป่าวหรอกครับหัวเราะเพราะน้องน่ารักไง”มันยังหยอดไม่เลิกครับ พร้อมกับเอามือมาจับแก้มผม ผมก็ปัดออกทำหน้าโมโหมาก
“โอ๋..อย่าพึ่งโกรธนะครับ...บอกก็ได้...พี่เป็นไบท์นะ..ฮ่าๆๆๆ”โอโห นี่มึงภูมิใจมากเลยใช่มัยพูดมาซะเต็มปากเต็มคำ แถมหัวเราะอีกนับถือความหน้าด้านของมันเลยครับ
“โรคจิต”ผมบ่นพึมพำ
“จีบได้มั้ยครับ”อยู่ดีๆก็ถามขึ้นมาครับ ดูมันถามครับ แล้วจะให้ตอบไงนิ ผมหันไปมองหน้ามัน
“ส้นตีนนิ”ผมลุกขึ้นแล้วยกตีนให้มัน เพราะว่าตอนนั้นไอ้ป๊อดกำลังเดินมาพอดีครับ ผมเลยเดินไปหาไอ้ป๊อดทันที มันก็ยังหัวเราะไม่เลิกครับ
“พี่ตาร์ครับ พี่ไปยังไงครับ ไปกับผมมั้ยครับ”ไอ้ป๊อดมึงจะมีน้ำใจไปไหน
“ไม่ดีกว่าครับ ถ้าพี่ไปด้วยแล้วไม่วาย ได้จับคนบางคนปล้ำ”มันพูดไปยิ้มทำตาเจ้าเลหใส่ผมครับ ผมได้แต่ทำหน้าตาประมาณว่า มึงเป็นอะไรมากปะวะ
“ไอ้หื่น”ผมด่ามัน แต่มันกลับหัวเราะกลับมาให้ผม ตอนนี้เริ่มปวดหัวหน่อยๆแล้วครับ มันจี๊ดขึ้น จี๊ดขึ้นเลยอะครับ
“พอดีพี่เอารถมานะครับ เดี๋ยวต้องไปรับน้องสาวด้วย ป๊อดไปก่อนเถอะ”มันบอกไอ้ป๊อด แต่ไม่ได้มองหน้าไอ้ป๊อดเลยครับ หนังสือมารยาทอะเคยอ่านมั้ย คุยกับใครเค้าให้มองหน้าคู่สนทนา
“งั้นไปกันเร็วๆ ไอ้ป๊อด อยู่นานเดี๋ยวกรูได้กระทืบคน”ผมบอกพร้อมกับดึงแขนไอ้ป๊อด ส่วนไอ้ห่านั้นหรอครับ ยิ้มๆๆๆ อยู่นั้นแหละ ผมรีบเดินหนีเลยครับ
แล้วมันยังไม่วายเลิกรา ตะโกนมาว่า
“แล้วเจอกันนะครับที่รัก จุ๊บๆ”ดู .. นี่มึงอายคนอื่นเค้าบ้านมั้ย สาดเอ้ย แดกเหล้าไม่อร่อยแล้ววันนี้
...
-
ตอนเขียนก็อย่ากังวลครับ ผิดถูกช่างมัน เขียนเสร็จแล้วค่อยมาตรวจทาน เอาให้ผิดน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
-
:m1: :m1:
ชอบพระเอกโรคจิต
:laugh:
-
มาโรคจิตด้วยคน
-
โรคจิตตรงหนาย
สำหรับพี่แล้ว
ไม่จิตเลยซักนี้ดดดดดดด
ถ้าไอ้ต้าร์เป็นงี้แล้วเรียกโรคจิต
สงสัยคนหลายๆๆคนในบอร์ดนี้ต้องถูกเรียกว่า
อภิมหาจิต
ก๊าก..
เดินเรื่องได้น่ารักดี
เรื่องเขียนผิด สระ วรรณยุกต์ขาดๆหายๆไม่ต้องกังวลมากนะครับ
คิดว่าไม่ใช่พิมพ์ผิดแล้วล่ะแบบนี้
น่าจะเป็นที่ไม่รู้ว่าที่ถูกต้องใช้ยังไงมากกว่า
(เช่น ได้มัย=>ได้มั้ย,นั้นแหละ=>นั่นแหละ)
แค่กลับไปเอาหนังสือภาษาไทย ป.2,ป.3 มาอ่านสองสามรอบ
ช่วยได้
จริงๆนะ ไม่ได้ประชด
:a5:
สู้ๆ
-
ให้กำลังใจคนแต่ง
เนื้อเรื่องสนุกแล้ว เหลือแค่ภาษาที่ใช้
อย่าเกร็งจนลืมความเป็นตัวของตัวเองนะ สู้ๆ
-
มาให้กำลังใจคนแต่ง อีกหน เนื้อเรื่องก็ถือว่าโอเคแล้ว (ในระดับนึง) :laugh: ส่วนเรื่องภาษาก็สู้ ๆ นะจ้ะ ถ้าไม่แน่ใจ ลองปรึกษาพี่ ๆ ในบอร์ดนี้ดูก็ได้ พี่เชื่อว่า ทุกคนเต็มใจให้ความช่วยเหลือจ้า :a2:
-
เรื่องออกตัวได้น่ารักดีค่ะ คาแรกเตอร์ตัวเอกน่าสนใจดี เรื่องภาษาขอไม่ติงเพราะเดี๋ยวซ้ำกับรีบนๆ แต่ขอติงชื่อเรื่องนิดละกัน ถ้าตั้งชื่อเรื่องด้วยภาษาสวยๆกว่านี้ ทำให้เรื่องดูเป็นปริศนาน่าค้นหากว่านี้หน่อยก็ดีน้า (แบบว่าขึ้นต้นชื่อเรื่องแบบนี้มันเกร่ออะ พาลเดาเรื่องตามได้ง่ายไปด้วย)
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ว่าแต่รูปไอคอนเนี่ย เป็นแฟน 6927 เหมือนกันเหรอตะเอ๊ง :laugh:
-
ข้าวน่ารัก น่ากิน ขอกินได้ป่ะเนี้ย :o8:
-
สนุกดี แต่รีเควส "ขอจิตๆ กว่านี้อีก"
กร๊ากกก.. คิดอะไรออกไป :o8:)
+1 เป็นกำลังใจให้คนแต่ง :กอด1:
+1 ให้คุณกระต๊อบค่ะ o13
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผมน่ารักดีครับ
เป็นกำลังใจให้ครับผม ชอบๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
โว้ววววววววๆๆๆๆๆๆ ตบจูบๆๆๆ ชอบๆๆ รอตอนต่อไปด้วยหัวใจที่จดจ่อ รีบๆมาต่อนะเดี๋ยวลืม :laugh:
กำลังหนุกได้ที่เลย :man1:
-
ตอนที่4 รุมตีน
เมื่อมาถึงบ้านไอ้แสบ มันเริ่มเป็นวงกันตั้งนานแล้วนะครับ ไม่รอกรูกันเลย รักกรูมาก
“อ่าว..มาแล้วหรอมึง”ไอ้แสบมันทักผม
“เออ..หิวข้าววะ หาข้าวให้กินหน่อยดิ”ผมบอกไอ้แสบครับ มันก็รู้ว่าต้องทำไร มันเป็นเพื่อนที่ดีครับ มันจะฟังผมทุกอย่าง อันนี้ก็ไม่รู้ว่าทำไม
“เออแป๊บ”แล้วมันก็ลุกไป สักพักก็ได้กินแล้วครับ พวกมันก็นั่งพื้นแดกห่าเหล้ากันไป ส่วนผมนั่งอยู่ตรงโซฟานั่งกินข้าวคนเดียว ไม่กินข้าวก่อนไม่ได้ครับ เดี๋ยวเมาไม่รู้เรื่อง
บรึ่นนนนนน
เสียงรถใครอีกวะ ผมนึกในใจ กรูว่ากรูมาช้าแล้วนะ
“สงสัยไอ้ตาร์จะมาแล้ว”พี่ใสพูดขึ้น
เฮ้ยกรูลืมไปได้ไงว่ามันจะมา
“มาๆไอ้ตาร์ เรื่องแดกนี่เร็วเชียวนะมึง”พี่ใสเดินไปรับมัน แล้วพูดกับมัน
“แดกเหล้าไม่เร็วหรอก แต่แดกอย่างอื่นเร็วกว่าวะ ฮ่าๆๆ”นั่นไงมาถึงก็เอาเลยครับ ผมถึงกับจะหยุดกินข้าวแต่ไม่ได้ครับ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง
“มาๆ นั่งเลยมึง”พี่ใสจัดแจงให้ไอ้ตาร์มัน มันเอาเพื่อนมาด้วยสามคนครับ มีไอ้สองคนในห้องน้ำ ส่วนอีกคนหนึ่งนี่ไม่รู้ว่าใคร
ผมก็ไม่มองหน้ามันหรอกครับ กินๆอย่างเดียว
“ว่าไงครับ..หิวมากเลยหรอ”มาจากไหนไม่รู้ครับ แต่ไม่สนใจกินต่อไป
“หึหึ”หัวเราะ กรูเกลียดตอนมึงหัวเราะชิบหาย
แต่มันก็นั่งเงียบนั่งมองผมอยู่นั้นแหละครับ แต่ผมก็ยังไม่สนใจ กินต่อไป
“เฮ้ย ไอ้เหี้ยตาร์ ไปทำเหี้ยไรตรงนั้นวะ ไม่แดกเหล้ารึไง”พี่ต่อเพื่อนพี่ใสพูดขึ้น
“เหล้าไม่น่าสน แต่คนข้างๆกรูน่าสนกว่าเยอะ”อ่าวไอ้เหี้ย อายเค้าบ้างมั้ยมึงอะ แล้วทั้งวงก็ฮาตรึม เหมือนรู้ใจมัน
พอผมอิ่มแล้วก็สะบัดตูด ไปวงเหล้าทันทีเลยครับ
“แหม ไอ้เหี้ย แดกเสร็จก็ต่อเลยนะมึง คุณชายซะไม่มีแดกก็ไม่เก็บ”ไอ้แสบมันว่าผมทีเล่นทีจริง
“น่านะ ขี้เกียจเดี๋ยวไงมึงก็ต้องเก็บอยู่ดีนี่น่า”ผมอ้อนๆมันครับแล้วนั่งลงข้างๆมัน
“เฮ้ย..”ผมต้องตกใจเมื่อมองมาอีกด้านนึงที่ไม่ใช่ไอ้แสบ ก็ตอนแรกเป็นไอ้เป้นั่งไม่ใช่หรอวะ แล้วมึงมาได้ไงเนี้ย
“มึงเป็นหมารึไง เดินตามกรูอยู่นั่นแหละ”ผมทำสีหน้าไม่พอใจ
“เป็นหมาก็ยอมครับถ้าได้ตามน้องข้าว”นั่นไม่วายหยอดอีก บ้านมึงขายขนมหวานรึไงวะ ทั้งวงเหล้าก็นั่งมองเหมือนไอ้คู่นี้นี่จะยังไงกัน
ยิ้มๆๆๆๆๆ นั่งมองหน้าผม แล้วมันก็ยิ้มๆๆๆๆๆ ไม่รู้มันยิ้มหาอะไร
นั่งไปได้สักพัก แดกไปได้สักหน่อย ก็มึนๆนิดหน่อยนะครับ
“เฮ้ย เบียร์หมดวะไอ้ปองไปซื้อให้หน่อยดิ”ไอ้พี่ใสมันหันมาบอกคนชื่อพี่ปอง
“โหกรูไม่ได้แดกเบียร์ กรูแดกเหล้า แต่พอเบียร์หมดเสือกให้กรูไปซื้อเบียร์ สัด”ไอ้คนชื่อพี่ปองมันบ่น
“เออ..ไปซื้อให้กรูหน่อยไม่ได้ไงวะ..กรูขี้เกียจ..เห็นเมียกรูมั้ยนอนหลับบนตักกรูเนี้ย แล้วกรูจะลุกไปยังไง”ไอ้พี่ใสมันบ่น ก็พี่แก้วนะสินอนหลับอยู่บนตักพี่ใส แบบผัวกรูนะ เลยอะครับ
“เออ..เอามานี่..เดี๋ยวกรูไปซื้อเอง..เถียงกันอยู่ได้”แล้วอยู่ๆไอ้โรคจิตมันก็พูดขึ้น ทำเป็นมีน้ำใจขึ้นมาเชียว
“อะ..นี่เงิน”ไอ้พี่ใสมันรีบหยิบเงินให้เมื่อไอ้โรคจิตมันลุกขึ้น
“ไม่ต้องเดี๋ยวกรูจ่ายเอง.. เอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย”แหมทำเป็นอวดรวย สาด
“แล้วแต่มึงดิ กับแกล้มก็ได้ น้ำแข็งเพิ่มก็ดี”พี่ใสมันพูดเป็นชุด
“เออ..ไปน้องข้าวลุกสิครับ”อยู่ดีๆมันก็หันหน้ามันที่ผม
“อ่าว..เกี่ยวอะไรกับกรูวะ”ผมทำหน้างงๆ มองหน้ามัน
“เกี่ยวดิ..แฟนไปไหน..น้องข้าวก็ต้องไปด้วย”พูดหน้าตาย
“พ่อมึงสิ..กรูไม่ได้เป็นแฟนมึง..”ผมทำตาขวางใส่มัน
“ลุกสิครับ..เร็วๆ..”มันยังไม่วายพูดอยู่นั่น
“กรู ไม่ ลุก”ผมเน้นเสียง
“จะลุกดีๆหรือจะไปแบบไม่ต้องเดินครับ”อะไรวะไปแบบไม่ต้องเดิน ตอนที่ผมกำลังงงๆอยู่นั้น ตัวผมก็ลอยขึ้นเลยครับ
“เฮ้ยยย”ผมได้แต่ร้อง
“ฮ่าๆๆ.ส่งตัวเข้าเรือนหอเลย”ไอ้ทั้งวงก็ฮือฮา แซวกันยกใหญ่ แต่ไอ้เหี้ยนี่หรอ เหมือนไม่รู้สึกอะไร อุ้มผมแล้วเดินไปที่รถ ผมก็ดิ้นครับ แต่มันไม่หลุด
“ไอ้เหี้ยปล่อยกรูลงสิวะ”ผมร้องบอก
“เดี๋ยวสิครับ จะถึงรถแล้ว ใจเย็นสิ แหมใจร้อนไปได้ ฮ่าๆๆ”นั่นครับมันยังแซวผมอีก
“นั่งนะครับ ห้ามออกมา อย่าหาว่าไม่เตือน”นั่นไงครับเมื่อถึงรถมันก็เอาผมเข้าในรถ แถมยังขู่ผมอีก
“นึกว่ากรูกลัวมึงหรอ”ผมหันไปบอกมัน
“ไม่รู้สิครับ...แต่ว่าจะลองดูมั้ยละครับ”มันยังไม่วายขู่ผมอีกครั้ง แล้วนี่มึงจะยิ้มเหี้ยอะไรนักหนาวะ
แล้วมันก็ก้ม ก้มมาใกล้ๆหน้าผม
“เออๆ..มึงจะไปมั้ย ไปขับรถสิวะ เหี้ยนิ”ผมก็ตัดบท แล้วมันก็หัวเราะร่าทันทีเมื่อมันคงเห็นหน้าที่ทำให้เป็นหน้าปกติไม่ถูกนะครับ แล้วมันก็เดินไปข้างคนขับ
พอถึงเซเว่น มันกับผมก็ลงไปซื้อๆๆ ผมก็หยิบๆๆ พอถึงตอนคิดเงิน ผมก็วางทับกับของมัน แล้วเดินออกมาเลยครับ มันก็ยืนหัวเราะอีก นี่มึงบ้าป่าวเนี้ย ไม่หัวเราะก็ยิ้ม ไอ้เวร
เพล้งงงงงง
“เฮ้ย..”ผมอุทานกับตัวเอง ก็นักเรียนเทคนิคนะสิครับแม่งตีกันกลางแจ้งเลย ใส่ชุดเทคนิคเต็มชุดด้วย กับอีกโรงเรียนเป็นโรงเรียนอาชีวะ เทคนิคสองคน อาชีวะนี่ ห้าคนเลยครับ ไอ้เทคนิคมันโดนรุมๆๆกระทืบ เอาไงดีวะกรูยืนดูเฉยๆอย่าไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน หรือว่าช่วยมันดีวะ ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง เลยวิ่งเข้าไปหาไอ้โรคจิตในเซเว่น
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์ ข้างนอกเด็กเทคนิคสองคนโดนอาชีวะรุมตีนวะ”ผมพูดบอกมัน มันรีบควักเงินจ่ายแล้วบอกทางร้านฝากไว้ก่อนแล้ววิ่งตามผมออกมา
“เฮ้ย...ไอ้ต๊อบ”แล้วไอ้โรคจิตก็อุทานเสียงดัง มันวิ่งเข้าไปในกลุ่มนั้นแล้วถีบเด็กอาชีวะเลยครับ ผมงงอยู่อ่าวมึงรู้จักกันด้วยหรอวะ เฮ้ย ไม่ใช่สิ เข้าไปช่วยสิมึงไอ้ข้าว ฮ่าๆๆๆ มันตีนอีกแล้วกรู ขาดมานาน
ผมกับไอ้อาชีวะ แล้วเทคนิคอีกสองรุมกันอยู่นานสองนาน
“เฮ้ย...ไอ้ตาร์..มันเล่นมีดวะ”ผมร้องบอกไอ้ห่าตาร์เมื่อเห็นไอ้อาชีวะควักมีดออกมา
“อ่าว..เล่นหมาๆหรอพวกมึงอะ..ได้ หมามากรูหมาไป”มันพูดเสร็จแล้ววิ่งไปเลยครับ อ่าวนี่มึงทิ้งกรูเลยหรอไอ้เปรต ผมกับไอ้คนถือมีดนั่นก็ปล้ำกันอยู่ จนผมได้มีดมาแต่ดันไปโดนแขนไอ้อาชีวะพอดี
“โอ้ยย”มันร้อง
“เฮ้ย...ไอ้วิทย์เป็นไงบ้างวะ”เพื่อนมันอีกคนที่กำลังชกกับไอ้เทคนิคอยู่ได้ยินเสียงไอ้เหี้ยนี่ร้องก็ตะโกนถามขึ้น
“มึง..”ไอ้ห่าที่โดนมีดก็มองหน้าผมอาฆาตมาก แล้วกำลังจะสู้กันต่อครับ
“เฮ้ย..”ผมได้แต่ตกใจ ก็ปืนมันมาจากไปมาจ่อหัวไอ้เหี้ยที่กำลังชกกับผมอยู่ อ่าว ไอ้โรคจิตนี่หว่า
ทั้งหมดหยุดชะงักครับ
“ทำอะไรเมียกรูอยู่”โหมึงยังมีอารมณ์เล่น มันยิ้มน่ากลัวมากเลยครับคราวนี้
“เออกรู”ไอ้นั้นอึ้งแดกพูดไม่ออก
แต่ว่าพวกเพื่อนมันวิ่งหนีกันไปหมดแล้วครับเหลือไอ้เหี้ยนี่คนเดียวที่ไอ้ตาร์เอาปืนจ่อหัวมันอยู่
“จะไปดีๆหรือจะเป็นวิญญาณไป”ไอ้โรคจิตมันขู่ตามันน่ากลัวมากอะครับ
“เออ ..คือกรู”มันยังพูดไม่ทันจบ แล้วมันก็วิ่งหายลู่ไปเลยครับ
“เฮ้ย...ไอ้ต๊อบ ไอ้เจ๋งเป็นไงบ้างวะ”มันหันไปถามเพื่อนเทคนิคมันสอง
“เออ..สบายดีวะ”มันบอก สบายดีพอมึงสิ นั่นเลือดหรือน้ำแดงเต็มหน้ามึงเลย ถ้าพวกกรูไม่มาช่วยมึงก็ไปสบายแล้ว สาด ปากดี
“แล้วที่รักเจ็บตรงไหนมั้ยครับ”มันหันมาถามผม
“ไม่..ขอบใจ”ผมบอกมัน อ่าวนี่ตกลงกรูยอมเป็นที่รักมันแล้วเรอะ เลิกสนใจเรื่องนี้สักประเดี๋ยว ผมหันไปมองที่ปืนมัน นี่มึงพกปืนเลยหรอวะ
“มึงไปเอาปืนมาจากไหน”ผมถามมัน มันยิ้ม
“ไปขโมยตำรวจมาเมื่อกี้”มันยิ้มตอบ
“กรูไม่ตลก”ผมบอกไปหน้าผมก็นิ่งสุด
“อ่า..บอกก็ได้ เนี้ย ปืนปลอมไม่มีอะไรหรอกครับ”มันชูปืนให้ผม
“ห๊ะ...”ผมยังทำหน้างง
“ปืนปลอมครับ...”แล้วมันก็ยิ้มส่งปืนมาให้ผม แล้วผมก็ดูแล้วเอาแมคออกมาดู อ่าวปลอมจริงๆนี่หว่า
“ทำไมเหมือนจริงจังวะ”ผมถามมัน
“ก็นะ....”มันได้แต่ยิ้มอีก
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์ขอบใจมึงมากนะ”ไอ้คนนึงมันพูดขึ้นแล้วหันมามองหน้าผม
“ขอบใจนายด้วยนะ นาย..”
“เราข้าวนะ..ไม่เป็นไร”ผมก็ยิ้มตอบให้มัน
“โหย..ทีพี่ไม่เคยยิ้มให้ ไอ้เหี้ยต๊อบรู้จักไม่ถึงนาทียิ้มให้ซะงั้นอะ”มันพูดคิ้วผูกโบ
“กรูจะยิ้มให้เฉพาะคนที่กรูอยากยิ้มเท่านั้นแหละ”ผมตอบมัน แล้วก็ขอบคุณกันเรียบร้อยก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
พอขึ้นรถได้มันก็ขับๆๆ ขับไป จนมันเลี้ยวมาอีกทาง เฮ้ยมันไม่ใช่ทางกลับบ้านพี่ใสนี่หว่า
“มันไม่ใช่ทางกลับบ้านพี่ใสนี่หว่า..นี่มึงจะไปไหน”ผมหันไปถามมัน
“ไปสวรรค์”มันตอบแล้วยิ้ม
“เฮ้ย”ผมอุทาน
“นี่มึงจะไปไหน...”ผมเริ่มระแวงมันแล้วครับตอนแรกก็ไว้ใจมันอยู่หรอกไม่ได้คิดอะไร
“ฮ่าๆๆๆ..หน้าน้องตอนตกใจหน้าตลกเป็นบ้าเลยวะ”แล้วมันก็หัวเราะครับ หัวเราะอยู่นั่นแหละ
“สัด กวนตีน”ผมด่ามัน
แล้วมันก็เลี้ยวมาที่คอนโดหนึ่ง
“รออยู่นี่นะครับ เดี๋ยวพี่มา”มันบอกผมแล้วมันก็ลงไปเลยครับ ผมก็รอแต่โดยดี
ไปประมาณครึ่งชั่วโมง นานจังวะ จนไอ้พี่ใสโทรมาตามแต่ผมได้อธิบายไปจนหมดแหละครับว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างมาซื้อของ
กรูว่าน้ำแข็งละลายหมดแล้ว สัด ไปทำเหี้ยไรวะ นานชิบ
แล้วนั่นไงมาแล้ว แต่เอ๊ะ ทำไมหน้ามันงออย่างนั้นอะ แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตามลงมาด้วย ขาวสวยเชียวครับ มันหันไปทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้น แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ตบหน้ามัน แต่มันก็ยืนให้ตบแต่โดยดีแล้วอยู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็กอดมันอีก อ่าวตกลงมึงจะเอาไงกันแน่วะ แต่ว่าไอ้ตาร์ดันผลักออก แล้วพูดอะไรไม่รู้แล้วเดินมาที่รถเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นได้แต่ยืนร้องไห้
ปั้ง
มันปิดประตูแรงมาก ในรถเงียบสงบ ผมไม่ถามอะไรทั้งสิ้น
จนขับมาไกล มันพูดขึ้นทำลายความเงียบ โดยการเปิดประเด็นเรื่องของมันเอง
“ไม่สงสัยหรืออยากถามอะไรหน่อยหรอครับ”มันถามผม
“ไม่อะ นั่นมันเรื่องส่วนตัวของมึง”ผมผู้มีมารยาทตอบไป
หลังจากนั้นก็นั่งเงียบอยู่นาน จนมันพูดขึ้นอีกครั้ง
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นรุ่นพี่ปีสอง มหาวิทยาลัยเดียวกับพี่ชายของพี่ เรารู้จักกันเพราะพี่ชายของพี่แนะนำให้รู้จัก พี่เค้าชื่อน้ำ ยอมรับตามตรงตอนแรกที่พี่คบกับน้ำนั้นไม่รู้ว่าเป็นรักหรือหลงกันแน่ พี่เริ่มตามจีบน้ำ แล้วเราขอคบกัน แต่พี่ก็ยังคบกับรุ่นน้องหรือเพื่อนในโรงเรียนเดียวกัน จนน้ำจับได้ พี่ก็ยอมรับแต่โดยดีแล้วขอเลิกกับน้ำ แต่ว่าน้ำไม่ยอมเลิก จนตอนนี้พี่ไม่ได้คบกับใครเรายังพูดคุยกันอยู่ แต่ว่าน้ำเหมือนคิดเองไปคนเดียวว่าพี่ยังชอบเค้าอยู่แล้วที่พี่ไม่จีบใครต่อเพราะพี่รักเค้า พี่พยายามอธิบายให้น้ำเข้าใจ จนวันนี้พี่มาที่นี่เพราะน้ำโทรมาบอกว่าไม่สบาย แต่ที่จริงไม่ใช่ น้ำแค่โกหกเพื่อที่จะให้พี่มาหา แล้วเมื่อกี้พี่ได้บอกน้ำไปว่าพี่มีคนที่ชอบแล้ว และคนนี้พี่แน่ใจว่าไม่เหมือนคนอื่นๆพี่จะทำให้ตัวเองแน่ใจว่าเป็นรักหรือว่าหลงกันแน่ ขอให้น้ำไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนอื่นซะ”
เมื่อมันพูดยังไม่ทันจบ
“เห็นแก่ตัว”ผมพูดบอกมันแต่ไม่ได้มองหน้ามัน
“ครับพี่ยอมรับว่าเห็นแก่ตัว. แต่ว่าพี่ไม่ได้รักน้ำแล้วพี่ก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจน้ำอีก”มันยังบอกต่อ แล้วจะมาเล่าให้กรูฟังทำไมวะ สงสัยอยากระบายความในใจมั้ง
“ถ้าไม่ได้รักเค้าแล้วไปให้ความหวังเค้าตั้งแต่แรกทำไม”ผมหันไปถามมัน
“ไม่รู้สิ... ตอนนั้นแค่คิดว่าอยากได้ ไม่คิดอะไรมาก แล้วก็ไม่คิดว่าน้ำจะจริงจังขนาดนั้น ตอนพี่มีคนอื่นน้ำไปทำตัวเหมือนไม่ใช่น้ำ จนพี่ไม่ไหว เลยต้องบอกเลิกจริงๆ พี่คงหลงน้ำจริงๆตอนแรก พี่คบคนอื่นจนไม่สนว่าน้ำจะรู้สึกยังไง” แล้วมันก็เงียบ
“ที่หลังทำอะไรก็คิดก่อนทำแล้วกัน” ผมพูดได้แค่นั้น ต่างคนต่างเงียบไปจนถึงบ้านพี่ใส แล้วก็โดนพวกเพื่อนพี่ใสแซวว่าไปทำอะไรกันรึป่าว นานมากมาย แฮะๆ ดีมาก ผลคือ ไอ้ห่าตาร์ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยครับ แถมยังทำลับลมคมในให้พวกพี่ๆเพื่อนมันสงสัยกันอีกครับ ผมละหน่าย
...
ขอบคุณสำหรับทุกคำติชมนะค่ะ
และต้องขอโทษถ้ามันไม่จิตพอ พอดีว่าอยากให้มันมีความน่ารักแต่แฝงโรคจิตนิดๆนะค่ะ
ต้องขอโทษด้วยถ้าทำให้ผู้อ่านรู้สึกไม่จิตพอ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับ สงสัยพี่ตาร์จะรักข้าวจริง
พูดออกมาได้ไม่อายใครเลยนะ
หรือพูดเล่นๆไปงั้นๆ+1
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ไหงมีชื่อฉันโผล่มาด้วยเนี่ยหา.... แอบแค้นอะไรฉันป่ะเนี่ย
ปล. ทำไมฉันกลายเป็นเด็กช่างไปหว่า.... เอิ๊กๆ
-
อ่า มีชื่อพี่ต๊อบด้วยหรอ
แฮะๆ
ขอโทษทีค่ะ
กร๊ากกกกกกก
อยากให้ร่วมด้วยช่วยกัน
หิหิ
-
“ทำอะไรเมียกรูอยู่”โหมึงยังมีอารมณ์เล่น
เหนด้วยว่ะ ฮ่าๆๆ :m20:
-
ตอนที่5 เกือบแล้วมั้ยละไอ้ข้าว
และแล้วเราก็แดกห่าเหล้ากันต่อครับ กินไปกินมา ปาไปตีหนึ่ง ไอ้ข้าวก็ไม่ไหวแล้วครับ ตาเยิ้มเลยครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าวเป็นไงบ้างวะ..”เสียงไอ้แมนนี่หว่า
“เออ บายยยเด”ผมครับปัดไม้ปัดมือให้มัน ประมาณว่ากรูไม่เป็นไร
“น้องข้าวครับ ไหวมั้ยครับ”เสียงไอ้โรคจิตนี่หว่าแล้วมันก็เขย่าตัวผม
ตื้ดดๆๆๆๆ
โทรศัพท์ๆในกางเอง
โทรศัพท์มาไอ้ข้าว บอกตัวเองครับแล้วผมก็ควักโทรศัพท์ออกมา
“อืม”ผมอืมเป็นเสียงว่ากรูรับแล้วนะ
“นี่เมาแล้วหรอข้าว”เสียงพี่เจ้านี่หว่า
“คราบบบ”ผมตอบรับไปยิ้มไป
“ไปนอนได้แล้วนะครับ.. นี่พี่คิดว่านอนไปแล้วนะเนี้ย”พี่ผมมันบอกเสียงเอือมๆ
“ยางง..คิดถึงจางเลย”ผมครับเมาแล้วเพ้อเจ้อ
“อืมครับ.. ทำไมน้องพี่เมาแบบนี้ละครับ ไอ้แสบดูแลไม่ดีแน่เลย”พี่ผมบ่นๆ
“อืม”ก็ได้แต่อืมนั่นแหละครับ
“ให้พี่ไปรับกลับบ้านมั้ยครับ”พี่ผมเป็นพี่ชายที่ดีเสมอ
“ม่ายต้องหรอคราบบ.. ข้าวจะนอนที่นี่อะ”ผมบอกไป ผมจะชอบอ้อนพี่ชายคนโตผมมากมาย
“ไหวแน่หรอ.. พี่ว่าเราไปนอนดีกว่านะ”พี่ผมยังมีเสียงเป็นห่วงผมอยู่
“หวายย “ผมตอบไป
“นอนหลับฝันดีนะครับ แล้วมีอะไรโทรมาหาพี่นะ”พี่ผมบอก
“คราบ ฝานดีคราบ หึหึ”ผมครับ บอกไปตาก็หลับ หัวเราะไปด้วย สนุกดี
เมื่อผมหรี่ตาลืมขึ้นแค่นั้นเองครับ ลืมตาแค่นิดเดียวก็เห็นรังสีอัมหิตอยู่ข้างหน้า ก็หน้าไอ้ตาร์ตอนนี้สิครับอย่างกับจะฆ่าผมอะ กรูไปทำอะไรให้มึง ผมเลยหลับตาต่อครับ แล้วก็หลับไป
ตื่นมาอีกที จักจี้จังวะ
“อืม”ผมอึดอัดอะครับ เอามือปัดๆแถวท้องน้อย
“หึหึ”เอ๊ะ เสียงใครหัวเราะวะ
ผมหรี่ตาลืมดูแบบปวดหัวมากมายครับ ตัวก็ไม่มีแรง
“เฮ้ย”ผมอุทานเสียงดัง จะไม่ให้ตกใจได้ไงครับ ก็ไอ้ที่ทำอะไรอยู่ตรงท้องผมมันคือไอ้โรคจิต
“มึง ทำเหี้ยไรวะ”ผมเสียงก็ไม่มีจะด่าอยู่แล้วครับ
“อ่าว... ทำให้ที่รักมีความสุขไงครับ”มันพูดแล้วยิ้ม ผมสำรวจตัวเอง ได้แต่มองตัวเองนะครับ ตัวไม่มีแรง เสื้อกรูหายไปไหนวะ เหลือกแต่กางเกงนักเรียน แล้วไอ้เหี้ยตาร์มันก็เอาหน้ามันมาอยู่ตรงหน้าผมครับ
“เมื่อกี้..ใครโทรมาหรอครับ”มันถาม
“เสือกอะไร..มันเรื่องของกรู”ผมบอกมันแบบเสียงเบาๆ หลบสายตามันครับ ก็ตามันอะเจ้าชู้เจ้าเล่ห์เป็นบ้าเลย
“พี่ถามว่าใครครับ”มันยังถามอีกคราวนี้เสียงมันแข็งเลยครับ
“กรู...ไม่..บอก”นั่นไงครับ แรงก็จะไม่มียังปากดีต่อได้อีก
“ได้ครับ”มันพูดคำเดียวครับ เอามือบีบหน้าผมแล้วจูบเลยครับ โอ้ยกรูเจ็บนะตอนแรกผมไม่ยอมเผยบอกออกครับแต่อีตอนที่มันบีบแก้มผมนะมันเลยต้องเผยปากออกบ้างแล้วมันจูบแบบตายอดตายอยากมากเลยครับ
พอมันเผยปากออกผมจะบอกให้มันหยุด ก็พูดไม่ทันแล้วละครับ ก็มันเล่นประกบต่อเลย กรูหายใจไม่ทันโว้ย ไอ้สัดนี่
“ฮาๆๆ”ผมได้แต่หอมเมื่อไอ้เหี้ยตาร์มันหยุดจูบแล้วมันก็ไซร์ไปที่คอ ไปที่หูผม
“จะบอกพี่ได้รึยังครับว่าใครโทรมา”มันยังถามต่ออีกคับ มาถามตรงหูกรูทำไม กรูเสียวโว้ย
“มึงบ้าไปแล้วรึไง”ผมถามมันพร้อมกับผลักตัวมันออก แขนก็ไม่มีแรง มือก็ไม่มีแรง
“ก็น้องทำให้พี่บ้าทำไมละครับ”มันยังกดทับตัวมันมาที่ผมแล้วเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากผม
“ใครโทรมาครับ”มันยังถามอีก แล้วจูบๆๆ ไปทั่วหน้าผมเลยครับ
“พี่..พี่กรู....ทะโทรมา”ผมบอกมันพร้อมกับดันหน้ามันออก
“พี่แท้ๆเลยหรอครับ”มันยังถามต่ออีก
“เออสิ..หยุดได้รึยังแม่ง”ผมบอกมันคิ้วผมก็ขมวดกัน
“ไม่ครับ..แฮะๆ..น้องพี่มันอยากอะ”ดูครับไม่วาย ดูมัน ทำหน้าทำตาใส่ผมอีก
“ขอเถอะนะ”มันพูดเสร็จปุ๊บมือมันไว ปากมันไวปั๊บเลยครับ มันจับหน้าผมมาจูบ ทำไมมึงจูบเก่งอย่างนี้วะ ไอ้โรคจิต ผมก็ตอบสนองมันแล้วครับไม่รู้เพราะเมาหรืออะไร หรือว่าขาดมานาน แฮะๆ แล้วมันก็ไซร์มาที่คอ มันดูดที่คอผมจนเจ็บไปหมด ไล่ลงมาที่หน้าอก มันดูดหน้าอกผม แล้วขบ จนผมสะดุ้งเลยครับ
“อืม...พอๆ...พอก่อน ไอ้บ้านี่..กรูบอกให้”ผมตะโกนใส่มันเมื่อมันกำลังจะเลื่อนต่ำลงไป
แต่มันกลับไล่ลิ้นขึ้นมาถึงคางผมแล้วจูบปากผมต่อเลยครับ
“อืมมม”ผมก็ตามมันไม่ทันเลยครับ มึงจะไวไปไหนวะ สาด
ผมผลักมันออก สุดแรงที่มีตอนนั้นเลยครับ
หน้ามันหื่นมากเลยครับตอนนี้
“พอ..กรูบอกว่าพอมึงไม่ได้ยินรึไง”ผมหน้างอด่ามัน มันก็หยุดมองหน้าผม แล้วมันก็เอามือผมไปจับน้องมันทันทีเลยครับ
“เฮ้ย”ผมร้องดัง ก็อยู่ดีๆเอามือกรูไปจับไอ้นั้นมึงอะกรูก็ตกใจดิ สาด แข็งมากเลยครับ แล้วพ่อมึงจะให้มาเยอะไปหนายไอ้โรคจิต ใหญ่ชิบหาย อวบด้วย มันมองผมด้วยสายตาหื่นๆ แล้วมันก็เอามือมันจับมือผมให้รูดขึ้นภายใต้กางเกงนักเรียนมันนั่นแหละครับ
“มะ..มึง ทำบ้าอะไรเนี้ย”อ่าวไอ้ข้าว มึงพูดแล้วทำไมมึงไม่เอามือมึงออกวะ
“กรูบอกให้หยุด”ผมพูดซ้ำพร้อมกับจะเอามือออก มันกลับกดลงให้มากกว่าเดิม เฮ้ย มึงบ้าไปแล้วรึไง ปากมันก็ไซร์คอผม กรูคนนะไม่ใช่เสาไฟฟ้า กรูเสียวโว้ย ไอ้เหี้ย ไม่ไอ้ข้าวมึงจะยอมเสียเชิงชายให้มันหรอ เหอะๆ ไม่มีทางโว้ย ทันใดที่คิดได้ ผมก็ผลักมันขั้นรุนแรงจนตัวมันล้มไปข้างๆผม ผมกำลังจะลุก แต่มันกลับคว้าเอวผมไว้
“เฮ้ย...ปล่อยกรู”ผมร้องบอก
“หึหึ”อ่าวไอ้เหี้ยหัวเราะห่าเหี้ยไรละ กรูเกลียดตอนมึงหัวเราะ กรูเกลียดตอนมึงยิ้ม กรูเกลียดตอนมึงมองตากรู เกลียดโว้ยคนเหี้ยไรเจ้าเล่ห์ชิบเลย
“จะไปไหน”มีหน้ามาถามกรูอีกแล้วตัวผมก็ล้มไปทับตัวมันเลยครับ
“ฤทธิ์มากจังเลยนะครับที่รัก”มันพูดไปยิ้มไปอีกครับ ไอ้ผมก็ดิ้นๆๆๆๆ
“รู้อะไรมั้ยครับยิ่งดิ้น ยิ่งขัดขืน ยิ่งเพิ่มอารมณ์นะครับ”แงๆๆๆกรูอยากร้องไห้
“มึงบ้ารึป่าว..โรคจิต ..ไอ้เหี้ยปล่อยกรูนะ”ผมด่ามันหลุดมาได้ก็ถีบมันเลยครับ
แต่มันเสือกจับข้อเท้าผมอีกครับ แล้วดึงขาผม ทั้งที่ผมถีบอยู่นั่นแหละครับ ทำไมแรงมึงเยอะจังวะ
“มานี่”มันพูดพร้อมกับกอดเอาผมเลยครับ หมด กรูจะหมดแรงแล้วนะ
“กรูขอร้อง ปล่อยกรูเหอะ” ผมอ้อนวอน เมาอะครับ อยากอ้วกด้วย ไม่ไหวไม่มีแรง
“ยอมแพ้แล้วหรอครับ”นั่นยังไม่วายแดกดันกรู
ตอนนี้หลังผมพิงกลับหน้าอกมันแล้วครับ มันจูบที่ต้นคอผมเอามือมันมาลูบทีท้องผม ไล่ขึ้นมาบีบหัวนมผม โว้ยกรูเสียวนะเดี๋ยวกรูก็ยอมจริงๆหรอก สัดเอ้ย
“พอเถอะนะ”ผมขอมันเสียงแหบแล้วครับ
“ขอเถอะนะครับ”นั่นครับมันยังไม่วายพูดซ้ำประโยคผมแต่เปลี่ยนคำ
“มึงจะบ้ารึไงกรูผู้ชายนะ”ผมเตือนสติมันเพื่อมันลืมตัว
“รู้แล้วครับ..”มันพูดแต่ว่าปากยังป้วนเปี้ยนคอผม แล้วมันก็จับหน้าผม แล้วจูบอีกแล้ว
มือมันล้วงไปในกางเกงผมแล้วครับ
“ท่านี้ก็ทำง่ายดีนะ”นั่นไง กวนตีนซะ
“อะ..อย่า”ผมต้องร้องเพราะมือมันรูดขึ้นรูดลงน้องชายสุดที่รักผมแล้วละครับ
“อย่าหยุดหรอครับ”ดูมันพูดครับ มีการหัวเราะอีก
“อึก...อืม”ผมกลั้นเสียงครับมันเล่นชักๆๆ แล้วอีกมือก็บีบหัวนมผม ปากก็จูบอย่างเร่าร้อน โอ้ยๆไม่ไหวแล้วโว้ย ไหนๆก็แข็งแล้วดีกว่าชักตัวเอง ทำกรูให้เสร็จนะมึงไอ้ตาร์
“อืม..อืม...อา อาๆๆ”ผมร้องเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อมันชักมือเร็วขึ้นเหมือนรู้งาน ผมได้แต่หอบเอาหลังพิงหน้าอกมัน มันแสยะยิ้ม
“งั้นถึงตาพี่บ้างแล้วนะครับ”มันบอกพร้อมกับพลิกตัวมาด้านบน
“มึงจะทำอะไร”ผมถามมันแรงก็ไม่มี ทำไมคืนนี้กรูเสียงแรงเยอะจังวะ ทำไปตีกับเค้า ทั้งสู้กับไอ้เหี้ยนี่ แถมโดนปล่อยน้ำอีก
“ตีแป้งมั่งครับ ถามได้” โห จะเอากรูยังกวนตีนกรูอีก ไอ้สัด
“หยุดเลยมึง”ผมบอกมันตาขวาง
“ไม่เห็นหรอว่าพี่ก็อยาก”มันพูดไม่พอควักของมันออกมาเลยครับ เฮ้ย นี่มึงอายกรูบ้างมั้ยไอ้โรคจิต ใหญ่ชิบหายคิดในใจ หน้าผมก็อึ้งมองไปที่ของมัน
“หึหึ..ถึงกับอึ้งเลยหรอ”มันหัวเราะผมไม่มองหน้ามัน หลบสายตา มันก้มลงมาไซร์คอผมอีก
“อย่าเลยนะ..กรูไม่ใช่เกย์นะ”ผมบอกมันพร้อมกับผลักมันออก มันมองหน้าผม
“ไหนมึงบอกชอบกรูไง กรูไม่เต็มใจ มึงเข้าใจรึป่าว”ผมเตือนสติมันอีกเอาน้ำเย็นเข้าลูบถ้าไม่ลูบแบบนี้กรูได้เสียงเชิงชายกรูแน่นอน
มันทำหน้าคิดอยู่สักพัก
“ก็ได้ครับ”อ่าวยอมแล้ว ง่ายดีแฮะ
“งั้นพี่ขอชักเฉยได้มั้ยครับ”มันยังมีหน้ามาถามอีก นี่กรูคิดว่ามึงจะเลิกซะอีกนะเนี้ย
“เออ..มึงก็ชักไปสิ งั้นกรูออกไปข้างนอกนะ”ผมบอกมันกำลังจะลุก หนีไง แฮะๆ
“ไม่ได้ครับ น้องต้องอยู่ตรงนี้ ดูพี่”เฮ้ย นี่มึงบ้า มึงหื่น หรือมึงเป็นอะไรเนี้ย ไปตรวจหายางอายมึงหน่อยดีมั้ย
“มึงจะบ้ารึไง”ผมด่ามันพร้อมกับจะลุกขึ้น
“เลือกเอาแล้วกันครับ.. จะดูพี่หรือว่าจะให้พี่ดูน้อง.. คิดว่าสู้แรงพี่ไหวก็เลือกเอาลองดูสภาพตัวเองตอนนี้ก่อน”ดูมันพูดครับ รัดกรูเต็มๆ แถมยิ้มแบบกรูมีชัยไปกว่าครึ่งอีก
ผมคิดสักพัก เอาก็เอาวะ ยอมๆมันไป เดี๋ยวถึงทีกรูบ้างเหอะ ไอ้โรคจิต
“เออ..แม่ง..จะทำเหี้ยไรก็ทำเร็วๆ”ผมบอกมันปัดๆไม่มองหน้ามันครับ
“ดีมากครับ”แงๆๆไอ้หื่นกาม พ่อคาบแม่คาบช่วยด้วย แล้วมันก็ก้มลงจูบผม ผมก็ยอมโดยดีครับ ปล่อยมันไป ไซร์ จนผมเสียวไปหมด เผลอครางออกมา
“อา...อา”แม่งเอ้ยเสียงเชิงกรูหมด สัด ครางให้ผู้ชายฟัง เอ๊ะหรือว่าเสียงตั้งกะตอนมันชักให้กรูแล้ววะ แฮะๆมันก็เอามือมันชักของมันไปครับ ตัวมันก็อยู่บนตัวผม ปากมันก็จูบไซร์ทั่วตัวผมเลยครับ หน้าตามันเซ็กสุดๆ แบบตามันหื่นมากอะครับ มึงอดอยากมาจากไหนเนี้ย คิดนะครับไม่ได้พูดไป
“อา อืม อึก”ไม่ใช่เสียงผมนะครับ เสียงมันอะ เสือกมาครางข้างหูกรูอีก มึงนิ แล้วมันก็เลียที่หูผมครับ ผมถึงกับต้องเอามือไปจับคอมันเลยครับ กรูเสียวโว้ย และแล้วก็มีเสียงมันหลุดมาเป็นครั้งสุดท้าย
“อา..อืม..ๆๆอืม ซี๊ดดด.อา”สงสัยมันคงสุดแล้วแหละครับ หน้ามันก็มุดอยู่ตรงคอผมจูบคอผมอยู่นั่น ไอ้น้ำรักของมันก็เลอะเต็มหน้าท้องผมเลยครับ มันหอบอยู่ตรงคอผมครับ
“เสร็จแล้วก็ลุกสิวะ”ผมบอกพร้อมผลักตัวมันเบาๆ
“อืม..เดี๋ยวสิครับ ยังไม่อยากลุกนิ”มันทำเสียงอ้อนๆ
“ลุกเลยสัด..กรูหนัก”ผมบอกมัน แล้วมันก็ลุก แล้วก็หอมแก้มผม แล้วยิ้มอีกแล้วอ่า
“ไปล้างตัวกันครับ..ปะเดี๋ยวพี่ล้างให้”มันพูดพร้อมกับจะจับตัวผม
“ไม่ต้องกรูไปเองได้ มึงอยู่นี่แหละ”ผมพูดพร้อมกับเดินไปเลยครับ หน้ากรูแดงป่าวหว่า อายเฟ้ย แล้วผมก็เข้าไปจัดการทำความสะอาดตัวเองในห้องน้ำ เสร็จมันก็เข้าไปต่อ นอนกันมันก็กอดผมถึงเช้าเลยครับ ที่จริงผมไม่ได้ยอมมันหรอกครับ แต่มันไม่ยอม ตื้อและขู่ผมอยู่นั่นแหละ เลยเอาวะแรงกรูก็หมด อยากทำไรก็ทำ
ตื่นเช้ามา เพื่อนผมก็นอนกันกระจายเลยครับไอ้พวกวงเหล้านั่นแหละ ผมแอบลงมาแล้วให้พี่ชายผมมารับกลับบ้าน ส่วนไอ้ห่าโรคจิตนะหรอ หลับเป็นตายบนห้องนู้
...
ขอบคุณสำหรับคำติชมและติดตามนะคะ
ขอบคุณจริงๆคะ
-
จิ้มๆ ๆ
มาจิ้มก่อนครับ เดี๋ยวมาอ่าน แหะๆ
-
:o8: :o8:
-
อ้าสนุกดีนิสนึงอะงับ
แต่ เรวจังเลยหว้า
พระเอกขยันทำคะแนนจิงจิ๊งๆๆๆ :o8:
เห้อๆ มาต่ออีกๆ :oni3:
-
หายใจหายคอไม่ทันเลย ออกตัวเร็วจริงพระเอกของเรา :m30:
-
ชักๆๆ
มันๆๆ
ตอนเด็กเทคนิคกะเด็กอาชีวะตีกัน :laugh:
แล้วก็นะ
พอเหล้าเข้าปาก อะไรๆก็ตามมา
จิตไม่พอ แต่หื่นได้ใจ
ชักไปด่าไปเจ๊บเจ็บ
อยากบอกว่าชอบก็อ๊ายยยยยยยอาย :o8: :o8:
-
555 รวดเร็วจริงๆ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
จิตได้ใจจริง ๆ ๆ ๆ เลยคับ
-
เข้ามาติดตามเรื่องใหม่ครับ อิอิ หื่นดีจังเลยครับชอบๆๆ 555+ :m25:
-
ตอนที่6 ข้อความไอ้โรคจิต
พอกลับมาถึงบ้านพอดีวันนี้เป็นวันเสาร์ เพราะวันที่ไปกินเหล้าบ้านไอ้แสบนะวันศุกร์ ผมก็นอนแผ่หลาเลยครับ
ก๊อกๆๆ
“เปิดเลยคราบ”ผมบอกเพราะว่าบ้านผมใครเข้าห้องใครต้องเคาะประตูก่อนทุกครั้ง
“เป็นไงละเรา..เมาค้างรึไง”พี่เจ้าสุดที่รักของผมเองแหละครับ
“ป่าวสักหน่อย..ข้าวแค่นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย”ผมบอกพี่ผมนั่งลงบนเตียงข้างผม ผมก็เลยเอาหัวไปหนุนตักพี่สุดที่รักซะเลย อ้อนมันหน่อย
“อ้อนอีกแล้วนะเรา”พี่ผมพูดไปหัวเราะนิดๆ แล้วเอามือมาลูบหัวผม
“อย่าไปกินเหล้าบ่อยๆรู้มั้ยครับ แค่ตอนม.ต้นพ่อก็บ่นจะแย่แล้วเรื่องเที่ยวเรื่องไปตีกับคนอื่นนะ เดี๋ยวม.ปลายมีอีกมีหวังพ่อเครียดตาย”พี่ผมก็พูดไปหัวเราะไป
“อ่านะ..พี่ก็ช่วยข้าวแก้ตัวกับพ่อสิ..ข้าวแค่ไปนอนบ้านเพื่อนเอง ส่วนเรื่องตีข้าวไม่เคยหาเรื่องใครก่อนเลยน้า”ผมยังอ้อนไม่เลิก
“เรานะตัวดีเลย”พี่ผมดันรู้นิสัยผม
“เดี๋ยวอาบน้ำอาบท่าแล้วลงไปกินข้าวนะครับ”พี่ผมบอกพร้อมกับจะลุกขึ้น
“คราบบบ”ผมรับคำแล้วพี่ผมก็เดินออกไป แล้วเมื่อมีสติก็ทำให้จิตสงบก็คิดอะไรไปเรื่องของไอ้โรคจิตว่าทำไมมันต้องทำอย่างนั้นด้วยทั้งๆที่เราเป็นผู้ชาย ถามตัวเองต่างๆนาๆแต่ว่าก็ไม่สามารถได้คำตอบได้นอกจากตัวเจ้าของเรื่องเอง
ตื้ดๆ ๆๆ(สั่นและเสียง)หิหิ
เสียงร้องที่เธอได้ยินกลั่นออกมาจากใจจริงๆ และเสียงเปียโนที่เธอได้ยินก็ออกมาจากใจจริงๆ เพื่อระบายทุกอย่างข้างใน ให้ได้ไหลรินออกจากหัวใจ .....ผมชอบครับถ้ามีคนโทรเข้ามาจะปล่อยให้มันร้องเพลงให้ฟังสักพักก่อนแล้วค่อยรับ
อ่าวเบอร์ใครวะ
“ข้าวพูดครับ”ผมจะรับโทรศัพท์แบบนี้ทุกรอบถ้าไม่รูว่าเป็นเบอร์ใคร
“รู้แล้วครับ.”งะ ตัวเหี้ย
“นี่มึง..ได้เบอร์กรูมาได้ไงวะ”ผมถามมันอย่างตกใจ
“อ่าว..ก็ตอนน้องข้าวเมาพี่ก็เอาเบอร์น้องข้าวโทรเข้าเบอร์พี่ไงครับ”งะ เลว
“มึงมีอะไร”ผมถามเสียงห้วนๆ
“คิดถึงครับ”มันตอบ สัด กรูไม่มีอารมณ์กวนตีนกับมึงนะ
“แค่นี้ใช่มั้ย”ผมถามไปแต่ไม่รอคำตอบ ผมก็รีบวางเลยครับ แล้วก็ตั้งสั่นอย่างเดียวบัดนาว เสียงไม่ฟังแม่งมันละ
ตื้ดๆๆๆ..........มันยังไม่วายตื้อโทรมาอีกครับ จนห้าสายไม่ได้รับ ผมเลยรีบเมมเบอร์มันเลยครับว่าไอ้โรคจิต
ผ่านไปประมาณห้านาที
ตื้ดๆๆๆ..ข้อความของไอ้โรคจิตนั้นแหละครับ
“รับโทรศัพท์นะครับ..คนดี..อย่าให้พี่มีน้ำโห”นั่นมันส่งมาขู่ผมอีกครับ
กรูไม่รับมึงจะทำไม มันก็โทรมาอีกครับ ประมาณสามสาย
ตื้ดๆๆๆ..ข้อความมาอีกแล้วครับ
“ไม่รับก็ช่างครับ..วันจันทร์พี่ไปรับไปโรงเรียนด้วยกันนะครับ”มันพิมพ์มาแค่นี้ครับ เฮ้ยผมงงครับมึงรู้จักบ้านกรูด้วยหรอวะ
“กรูไม่ไป..กับคนอย่างมึงหรอก”ผมส่งข้อความกลับไปครับ
สักห้านาทีมาใหม่อีกครับ
“รักนะครับ..วันจันทร์เจอกันครับ”งะ อะไรของมึงเนี้ย
อาบน้ำเสร็จพี่ผมก็เรียกให้ลงไปกินข้าว ทั้งเสาร์ทั้งอาทิตย์ผมก็นอนคิดเรื่องไอ้เหี้ยโรคจิตนั่นแหละครับคิดไปเรื่อยเปื่อย ไม่เข้าใจมัน จนวันจันทร์ผมก็ไม่ได้คิดว่ามันจะมาลืมไปแล้วนะครับ
วันนี้ตื่นสายด้วยเมื่อคืนเล่นเกมส์ทั้งคืน ลงมาข้างล่างก็เจ็ดโมงสิบห้า..เมื่อผมกำลังเดินลงบันไดมานั้น ก็ได้ยินเสียงพี่ชายผม ไอ้พี่ตังมันคุยกับใครอยู่วะ
“น่า..พี่นะ..”เอ๊ะเสียงนี้เสียงคุ้นๆวะ
“เออๆ..กรูรู้แล้ว..สัด”แล้วพี่ผมด่ามัน
“ไป..แดกข้าวกัน”พี่ผมมันบอกไอ้นั้นแล้วเดินไป ผมเดินตามไปห้องครัวติดๆ แล้วพบว่าเฮ้ย มึง ไอ้โรคจิต
“ไอ้เหี้ยตาร์”ผมเรียกมัน
“คราบผม..”ดูมันหันมายิ้มระรื่นให้ผม
“นี่...นี่มึง...มาได้ยังไง”ผมไม่รู้จะถามมันยังไงครับอึ้งแดก
“ขับรถมาครับ”
“กวนตีน”ผมด่ามัน
“นี่พี่ตังรู้จักมันด้วยหรอ”ผมหันไปถามพี่ผมครับ
“เออ..คือ..ไอ้ตาร์มันเป็นน้องไอ้เลขเพื่อนพี่นะเรียนมหาลัยเดียวกัน”พี่ผมอั้มอึ้งตอบ
ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อครับก็ มันทั้งงง ทั้งอะไรหลายๆอย่างนิ
“มากินข้าวเช้าสิข้าว”พี่ผมมันเรียก
“ไม่..ข้าวไม่กิน..ข้าวจะไปโรงเรียนแล้ว”ผมบอกพร้อมกับเรียกพี่เจ้าให้ลงมา พี่เจ้ามันก็วิ่งลงมาอย่างเร็วครับ
“พี่เจ้าไปส่งข้าวที่โรงเรียนหน่อยดิ”ผมบอกพี่ผม ไอ้ตาร์มันก็ยืนมองอยู่ครับ
“อ่าวข้าวก็ไอ้ตาร์มันมารับนี่ไงจะให้พี่เจ้าไปส่งทำไมละ”พี่ตังขัดคอเลยครับ
“ไม่ข้าวไม่ไปกับมันข้าวจะให้พี่ตังไปส่ง”ผมบอก
ไอ้พี่เจ้ามันก็มองประมาณว่าไอ้นี่ใคร
“นี่ชื่อตาร์นะพี่น้องไอ้เลขไงที่เรียนเศรษฐศาสตร์”พี่ตังแนะนำไอ้ห่าตาร์
“หวัดดีครับพี่”ไอ้ตาร์มันยกมือไหว้
“อ่าวน้องไอ้เลขเองหรอก..คนกันเอง มีอะไรรึป่าววะมาถึงนี่”พี่เจ้าถาม
“อ่อ..คือผมจะมารับน้องข้าวไปโรงเรียนด้วยกันนะครับ ผมนัดไว้แต่พอมาถึงน้องข้าวจะเบี้ยวนัดผมซะงั้นอะครับ”เฮ้ยไอ้โรคจิตกรูไปนัดกะมึงตอนไหนวะ
“ใครบอกกรูนัดกับมึงห๊ะ”ผมขึ้นเสียงใส่มัน
“เอาน่าไอ้ข้าว ไอ้ตาร์อุตส่าห์มารับไปกับมันเหอะ”พี่ตังยังไม่วายเข้าข้างมันอีกครับ
“แต่ว่า...ข้าวอยากให้พี่เจ้าไปส่ง”ผมยังไม่วายงอแง
แล้วไอ้พี่เจ้ามันหายไปครับประมาณห้านาที มันก็วิ่งกลับมา
“ข้าวพี่ไปส่งข้าวไม่ได้แล้วนะ..พอดีไอ้คิมโทรมาบอกพี่มีโปรเจคมีปัญหานิดหน่อยนะให้พี่รีบไปมหาลัยด่วน”พี่เจ้ามันพูดเป็นชุด
“แต่ว่า...”ผมยังพูดไม่ทันจบ
“ให้ตาร์ไปส่งละกันนะ ขอโทษนะคราบ นะคราบ”มันอ้อนทำหน้าเป็นลูกหมาแล้วมันก็วิ่งหนีผมไปเลยครับ
“หึหึ”เอาอีกแล้วครับจะใครละ ก็ไอ้เหี้ยตาร์ไงยืนหัวเราะผมอีกแล้ว
“ข้าวให้พ่อไปส่งก็ได้”ผมยังไม่วายครับกรูมีอีกโว้ย
“พ่อออกบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้ว”พี่ตังมันพูด อ่าวเฮ้ย หมดคนแล้ว
“งั้นพี่ก็ไปส่งข้าวสิ”ผมก็ยังหาทางออก
“ไม่เอาโว้ย..ทางไปโรงเรียนแกกับมหาลัยพี่คนละทางกัน แล้วพี่มีเรียนสาย กินข้าวเสร็จค่อยไป”นั่นไงพี่ชายที่แสนดีมันปฏิเสธผมอะครับ ทำไมอยากให้น้องไปอยู่ในถ้ำเสือนักห๊ะ ไอ้พี่เวร
“เออ..จำไว้เลย”ผมงอนมันคับงอนโว้ย
“เอาน่า..ไปกับไอ้ตาร์นั่นแหละ”พี่ผมยังพูดซ้ำ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ มันยืนยิ้มกรูจะไม่ไปก็เพราะมึงยิ้มเนี้ยแหละไอ้เหี้ย
ผมคิดอยู่นานเอาไงดีวะไอ้ข้าว ไม่ไปกับมัน หรือว่าโทให้ไอ้ป๊อดมารับดี หรือว่าไปกับมันดีวะ โว้ย จะเจ็ดโมงครึ่งแล้วด้วย เอาไงดีวะ ผมคิดอยู่นานหันไปมองหน้าไอ้ตาร์อีกครั้ง เอาวะ ไปก็ไป แม่ง กรูไม่มีทางเลือกหรอนะ ผมไม่เคยไปโรงเรียนสายซะด้วยตั้งแต่เกิดมา
“เออๆ จะไปรึยังไง”ผมพูดแล้วเดินหันหลังออกมา
“คราบบ”มันทำเสียงใสเลยครับ
มันเอารถฟีโน่มาครับ สีแดงเลือดหมู มันแต่งซะดิบดีเหมือนในโทรทัศน์เลยครับ ควายคิดเองไม่เป็นรึไงวะมันจัดแจงขึ้นรถเสร็จก็ยื่นหมวกกันน๊อกให้ผมครับ สีแดงทั้งของมันแล้วก็ของผม
“ใส่สิครับ”มันยื่นให้
ผมก็ใส่แต่โดยดี หมวกมันน่ารักดีอะครับ ชอบ หมวกนะ ไม่ใช่มัน
“ขึ้นรถสิครับ..”มันก็สั่งอีกครับ
“เออ..”ผมก็ขึ้นรถแต่โดยดี แล้วมันก็ขับออกไปครับ ตลอดทางมันถามอะไรผมๆก็ไม่ตอบสักคำ มันก็ร้องเพลงอะไรของมันไปเรื่อย อากาศก็เย็น พอถึงโรงเรียนปุ๊บมันจอดเท่านั้นแหละครับ ผมลงจากรถทันที
“อ่าว ที่รักครับไม่คิดจะรอพี่เลยหรอครับ”มันเรียกผมเรื่องไรผมจะหันไปละครับเดินต่อไป
จนตอนเย็นผมก็ออกอีกประตูที่ไม่ใช่ประตูทางที่จอดรถ ให้พี่เจ้ามารับ
หลังจากวันนั้นมันโทรหาผมทุกวันเลยครับแต่ผมไม่รับสักวัน พอผมไม่รับมันก็ส่งข้อความหยอดมาต่างๆนาๆ แล้วมันก็มาบ้านผมทุกวันจนเป็นกิจวัตรไปแล้วด้วย แล้วไอ้พี่ชายตัวดีไอ้พี่ตังมันก็เข้าข้างไอ้ห่าตาร์ดีซะเหลือเกินครับ บางวันผมก็ออกก่อนเวลาที่มันจะมา บางวันให้พี่เจ้าไปส่ง บางวันให้พ่อไปส่ง หนีมันครับแต่ถ้าวันไหนสวรรค์ไม่เข้าข้างก็ต้องไปกับมันครับ บางทีมันก็เอาฟีโน่สีแดงมันมา บางทีมันก็เอารถซี(รถเก่านะครับนึกออกมั้ย)มีชมพูเชียวครับ บางทีก็เอาเวสป้ามาสีเขียวใบตองอีกต่างหาก อีสามคันนี้แหละครับบางวันเจอซี บางวันเจอเวสป้านะได้อายคนกลางสี่แยก แม่งนึกจะดับก็ดับ มึงจะขับรถดีๆเหมือนชาวบ้านเค้าได้บ้างมั้ยวะ พอผมด่ามันๆก็บอกว่ารู้มั้ยครับพี่หมดกับคันนี้ไปกี่หมื่น แหมหลายหมื่นกรูรู้เดี๋ยวซ่อมเดี๋ยวแต่งบ่อยๆ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไอ้พวกชอบรถเก่ามันคงเอาความเท่อะครับ มันจะมีชมรมของมัน แล้วมันก็จะซ่อมกันเป็นซะด้วย ไอ้พวกนี้เนี้ยหมดเงินไปเยอะมากกับการแต่ง เพราะผมมีเพื่อนคนนึงมันบอกตอนซื้อรถอะแค่หมื่นกว่า แต่ตอนแต่งตอนซ่อมรายวันเนี้ยหลายตังเลยครับ ไอ้ผมก็ไม่เข้าใจถ้าพวกมึงซื้อรถใหม่ขับไปเลยมึงจะเสียงเงินเยอะแบบนี้มั้ยวะ แดกความเท่กันเข้าไป ตอนผมนั่งไอ้รถเก่าๆของมันนะยิ่งไอ้รถซีนะ นั่งก็ลำบากพอออกตัวก็กระชาก ผมต้องคอยเกาะเอวมันไว้ แล้วมันได้ใจหัวเราะใหญ่เลยครับ ผมละเกลียดมันจริงๆ
...
ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ให้คำติชม
และขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ให้กำลังใจนะค่ะ
-
อ่านจบตอนก็มาจิ้มต่อ
เอิ๊กๆ ๆ ๆๆ
-
มาอ่านแล้วนะคับ
โดยรวมสนุกดีคับ
น่าสนใจดี
สู้ๆ นะคับ
^_^ :oni1:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
รุกฆาต
-
แล้วอย่างนี้ข้าวจะหนีไปไหนพ้น อิอิ
-
:m13:รีบๆๆมาต่อนะคะ.....สนุกดีอ่ะ :mc4:
-
นี่ถ้าคุณพี่รู้ว่าที่เจ้าตาร์ตามรับตามส่งเพราะหวังพิชิตประตูหลังของน้องชายจะเป็นยังไงน้า :oni1: :oni1:
-
ตามติดซะขนาดนี้ จะไปไหนรอด น้องข้าว
-
ดีไม่เป็นมอเตอ์ไซค์ฮ้าง น่ะ 555
-
ไอ่ตาร์รุกเร็วจนคนอ่านลุ้นตามไม่ทัน
เฮ่อ..เหนื่อย
-
กรี๊ดดดดดด พี่ตาร์ รุกฆาตได้ใจคร่า :m1:
แหมเล่นมีแบคทุกทางเลยนี่ น้องข้าวจะไปไหนได้ล่ะ เหอๆ :m12:
-
เพิ่งจาเข้ามาอ่านอะ
จิ้ม + ห้ายเป็น กำลังใจ
พี่ต้าร์กวนด้ายจรายจริงๆๆ เรย
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาซะทีเคอะ อยากอ่านตอนใหม่ใจจะขาดแล้วคร่าาาาาาาาาา :oni1:
-
อิอิ ตาร์รุกอีกเยย ชอบ :m4:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม เกลียพี่ตาร์ทำไมครับ
ออกจะน่ารักขนาดนี้ ชอบออก
ทำใจๆๆเถอะครับผม อิอิ
แอบเชียร์ตาร์ครับ ชอบนิสัย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตอนที่7 มีเรื่องอีกแล้วไอ้ข้าว(ข้อตกลงระหว่างเรา)
เวลาก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว เวลาเดินเร็วเป็นบ้าเลยแฮะ ไอ้ตาร์ก็วนเวียนอยู่บ้านผมเช้าถึงเย็นถึง ผมก็ไม่ได้สนใจหรอกครับ ก็คนมันไม่ได้ชอบจะให้ชอบได้ยังไง ส่วนมากมันมาก็ไปขลุกอยู่กับพี่ตังมันบอกให้พี่ตังสอนเรื่องกฎหมายให้มันครับ
ณ โรงเรียน แล้ววันนี้ก็เกิดเรื่องอีกมากมายอีกแล้วครับ
“มึงกล้ามากนะแค่ม.4เด็กใหม่มึงคิดจะมาปีกเกลียวกรูหรอ”ไอ้รุ่นพี่ม.5มันพูดหลังจากที่เรามีเรื่องในสาเหตุที่ว่าไอ้แมนครับ มันเอาเหล้ามากินที่โรงเรียนแล้วเสือกเมา ไปหาเรื่องไอ้รุ่นพี่พวกนี้เพราะเกลียดขี้หน้ามานานแล้ว แล้วตอนแรกพวกผมได้ขอโทษแทนไปเรียบร้อยแล้วแต่ว่าไอ้แมนมันไม่วายปากหมาไปท้าพวกพี่พวกนี้อีก คราวนี้เลยมีเรื่องกันจริงๆเลยครับ
“กรูก็ขอโทษมึงแล้วไงวะมึงจะเอาอะไรอีก”ไอ้เป้มันพูด แต่ตอนนี้พวกผมมีกันอยู่แค่หกคนในกลุ่มเท่านั้น เพื่อนตัวเหี้ยทั้งหลายไม่ได้ไปตามมันมาไปตามไม่ทันมันขึ้นเรียนกันหมดแล้วอะครับ แต่ไอ้พวกรุ่นพี่นี่สิบกว่าคนเลยครับ
“ไม่..กรูต้องการให้เพื่อนปากหมาของพวกมึงนะมากราบตีนกรูงามๆ”นั่นครับไอ้รุ่นพี่ที่ดูเป็นหัวโจกพูด
“ถุ้ย”ไอ้เหี้ยแมนทำเสียงถุยซะดังเชียวครับพี่น้อง มึงเมามึงทำอะไรมึงไม่รู้ตัวแต่คนที่จะไม่รู้สึกตัวนะมันพวกกรูนะไอ้แมน ไอ้พวกรุ่นพี่มันมองหน้ากันเลยครับ
“พี่จะเอายังไงว่ามาเลยดีกว่า”ผมพูดให้ประนีประนอมที่สุดครับเพื่อจะได้ไม่มีเรื่องไปมากกว่านี้
“ฮ่าๆๆ...จับเอาน้องเป็นเมียพี่ดีมั้ยครับ”น้าน ดูมันพูดครับ กรูของขึ้นเลยไงให้กรูเป็นผัวกรูจะไม่ว่ามึงหรอกนะ ตื่นๆ ตื่นลูกตื่น พ่อมีเรื่องแล้ว ปลุกเรียกขวัญและกำลังใจอยู่ในอก เพราะพวกมันเยอะกว่า
“ฮ่าๆๆๆ.......”ผมหัวเราะเสียงดัง พวกมันเงียบกันหมดเลยครับ คงสงสัยว่าผมเป็นอะไร
“แต่กรูอยากเอาหน้ามึงมาซบที่ใต้ตีนกรูมากกว่าวะ”ผมพูดไม่ทันขาดคำ กระโดดถีบมันเลยครับ และตอนนั้นเองตะรุมบอลกันเลยครับ มั่วไปหมดจำได้อย่างเดียวตอนนั้นคือ อย่าต่อยเพื่อนตัวเองเป็นพอ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรแต่หันไปเห็น เอ๊ะทำไมคนมันเยอะขึ้นวะ หรือเพื่อนพวกมันมาช่วยเพิ่ม แต่เอ๊ะ ไม่ใช่พวกเพื่อนมันนี่หว่าถ้าเป็นพวกเพื่อนมันแล้วทำไมมันมาช่วยเพื่อนกรูวะ หันไปหันมา งงไปงงมา
ผลัว เข้าหน้าผมจังๆเลยคราบพี่น้อง อ่า มึงต่อยกรูไอ้เหี้ย ในขณะที่ไอ้ควายข้าวกำลังงงอยู่นั่นเอง
ผลัว เข้าที่หน้าจังๆ คราวนี้ไม่ใช่หน้าผมนะครับ หน้าไอ้รุ่นพี่คนนั้นแหละครับ ก็ไอ้โรคจิตนะสิครับมันมาจากไหนไม่รู้ต่อไอ้เหี้ยนั่นเอา จนไอ้นั่นตั้งตัวไม่ติด มันต่อยไปมันก็พูดไปด้วยครับ
“มึงต่อยเมียกรูหรอ” ผลัว แล้วมันก็หัวเราะครับ
“จะเอาเมียกรูทำเมียมึงหรอ...ข้ามศพกรูไปก่อนเหอะ”ผลัว แล้วมันก็หัวเราะอีกครับ ผมได้แต่ยืนงง ง่า ไอ้โรคจิตมึงจะเอาอารมณ์ไหนกรูชักกลัวมึงแล้วน้า
“ถ้าเกิดหน้าเมียกรูเสียโฉมขึ้นมา..มึงรับผิดชอบไหวมั้ย”ผลัว คราวนี้ครับ มันถีบไอ้เหี้ยนั้นกระเดนเลยครับมันลุกไม่ไหว เพื่อนมันหยุดตีกับพวกผมไปช่วยไอ้เหี้ยนั่นเลยครับ แล้วไอ้โรคจิตมันกำลังจะเข้าไปซ้ำมั้งครับ
“อย่าพี่....”เสียงหนึ่งจากไอ้พวกรุ่นพี่ม.5พูดขึ้น
“ผมขอ”มันพูดซ้ำ
“หึหึ.....ฮ่าๆๆๆๆ....”ง่า ไอ้โรคจิตมึงบ้าไปแล้ว มึงบ้าไปแล้วจริงๆ มันเหมือนคนบ้าเลยอ่าครับ ผมไม่รู้ว่ามันแกล้งทำเล่นๆหรือว่ามันเป็นจริงๆ แต่ตามันครับน่ากลัวมากเลยครับ
“ไอ้เนย์..มันไม่ได้ตั้งใจนะพี่ตาร์”เสียงเพื่อนไอ้รุ่นพี่พูดขึ้น นี่ขนาดเพื่อนมึงไม่ได้ตั้งใจนะยังจะจับกรูทำเมีย ถ้าเพื่อนมึงตั้งใจกรูคงไปอำเภอจดทะเบียนสมรสกับมันเลยมั่ง สาด แต่ไอ้โรคจิตมันเงียบครับ ไม่มีเสียงตอนรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ใช่เวลาเล่นมั้ยไอ้ข้าว งะ
“ไอ้เนย์...”มันเรียกชื่อไอ้คนที่จะเอาผมทำเมียนั้นแหละครับ อ่าวมึงรู้จักกันด้วยหรอวะ
“มึงจะเล่นใครกรูไม่ว่านะ แต่ให้เช็คคนด้วยว่าคนของใคร นี่น้องในชมรมกรู นี่น้องเพื่อนสนิทกรู ถ้าพี่มันรู้มึงไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต(มันชี้ไปที่ตัวไอ้แสบครับ) นี่เมียกรู”อ่าวเกี่ยวไรกับกรูนิ แล้วกรูไปเป็นเมียมึงตอนหนายวะ
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์กรูไปเป็นเมียมึงตอนไหนวะ”ผมด่ามัน
“น่า...เดี๋ยวก็เป็นครับอีกไม่นานหรอก”ดูมันพูด แล้วมันก็เดินไปที่ไอ้เนย์ที่นอนอยู่
“แน่นักนะมึง..”มันจับปลายคางไอ้เนย์บีบ
“ถุ้ย”แหวะ ไอ้ตาร์ครับถุยน้ำลายใส่หน้าไอ้เนย์เต็มๆเลยอ่าครับ แล้วมันก็เดินมาที่ผม
“ไอ้สัด”เฮ้ยเสียงนี่มัน
“ไอ้ตาร์ระวัง”ผมตะโกนใส่มัน ไอ้โรคจิตหันหลังไป ผลัก ชกไอ้เหี้ยนั่นครั้งเดียวล้มตึงเลยครับ วงสวิงสวยมาก สงสัยไอ้นั่นมันแค้นแทนเพื่อนมันครับ แล้วไอ้โรคจิตมันไม่ยอมหยุดอีกแล้วอ่าครับ ผมว่ามันเป็นคนโหดนิ่งๆไม่แสดงออกแน่เลย โรคจิตหลบใน กรูว่ามันน่ากลัวว่าโรคจิตเปิดเผยอีกอ่า
“เฮ้ย...ตาร์พอเหอะมึงเดี๋ยวมันตายหรอก”ไอ้พี่ปองมันพูดครับ เพราะตอนนี้ไอ้ตาร์มันบีบคอไอ้นั่นมือเดียวแบบหน้าไอ้ห่านั้นเหยเกเลยครับ สงสัยขาดลมหายใจ เออดี ตายห่าไปเลยมึง กวนตีนดีนัก แต่ไอ้ตาร์มันไม่ปล่อยอะครับ เฮ้ยไอ้ตาร์มึงเอาจริงหรอวะ ฆ่าคนเลยนะนั่นนะ
“พี่ตาร์ครับ..ผมไหว้หละครับ ปล่อยเพื่อนผมเถอะนะครับ”เพื่อนไอ้นี่มันคุกเข่าไหว้ไอ้ตาร์ แต่มันไม่ยอมปล่อยครับ บีบแน่กว่าเดิมเห็นได้จากการเกร็งข้อมือเลยครับ ไอ้นั่นดิ้นใหญ่เลยครับ ผมเห็นไม่ได้การ พวกพี่ๆเพื่อนไอ้ตาร์ก็ไม่กล้าห้าม จะทำไงดีวะถ้าไอ้เหี้ยนั่นตายได้เป็นเรื่องใหญ่แน่ มันจะซวยกันหมดนี่แหละ ถ้าเป็นผมมันคงไม่ทำอะไรหรอกมั่ง อย่าฆ่ากรูนะไอ้ตาร์ กรูกลัว แล้วผมก็เดินเข้าไป
“ไอ้ตาร์....มึงปล่อยมันเหอะ..เดี๋ยวมันก็ตายหรอกมึง”ผมพูดมองหน้ามัน แล้วมันก็หันมามองหน้าผมแล้วยิ้มครับ แล้วก็ปล่อยมือง่ายๆ ซะงั้นอะ กรูละงง อารมณ์มึงจริงๆ
“จุ๊บ”งะ มันหันมาจุ๊บปากผมครับ
“เฮ้ย”ความรู้สึกช้าอีกนะมึงไอ้ข้าว ตกใจอ่า
“ฮ่าๆๆๆ...”ดูมันยังมีหน้ามาหัวเราะอีกครับ มึงอารมณ์ไหนเนี้ยไอ้โรคจิต แล้วมันก็กลับหันไปมองไอ้พวกนั้น มันลุกขึ้นยืนอย่างกับเจ้าพ่อ นี่มึงจะเก๊กเพื่อ....
“พวกมึงจะใส่กระบานพวกมึงไว้ อย่ามายุ่งกับพวกกรูอีก ถ้าพวกมึงมายุ่งอีกกรูจะทำให้พวกมึงตายทั้งเป็น”มันตะโกนเลยครับ ง่า....กรูเริ่มกลัวมึงละนะไอ้โรคจิต
“แต่ถ้าพวกมึงคิดจะไม่หยุด อยากแก้แค้นกรูก็ได้กรูพร้อมเสมอ คนเท่ากันกรูก็ไม่ว่า หรือว่าจะเดี่ยวๆกรูก็ไม่เกี่ยง” มันพูดต่อ
“แต่ถ้า...”มันเน้นเสียงหนักแน่นขึ้นครับ
“มึงคิดจะลอบกัดกรูด้านหลังละก็ มึงเตรียมใจได้เลย” มันพูดแล้วก็ลงนั่งข้างล่าง แล้วบีบคอไอ้คนนั้นแหละครับ
“ถ้าพวกมึงทำให้กรูเจ็บมากเท่าไหร่ กรูจะทำให้พวกมึงเจ็บมากกว่ากรูร้อยเท่า หึหึ..ไม่ใช่สิ ถ้ามึงเอากรูไม่ตาย กรูนี่แหละจะทำให้พวกมึงเป็นผีรุ่นพี่กรูก่อนเอง....ฮ่าๆๆๆ...”งะ พอมันพูดเสร็จมันก็ปล่อมมือจากไอ้คนนั้น
ทุกคนอึ้งแดกเลยครับ
“ครับพี่...ผมจะไม่มายุ่งแล้วครับ”เพื่อนไอ้นั่นมันพูดแล้วช่วยกันพยุงเพื่อนที่เจ็บวิ่งออกไปเลยครับ
เมื่อต่างก็แยกย้ายไปพวกเพื่อนๆผมก็บ่นนู้บ่นนี่กันใหญ่
“มึงมาตอนไหนวะไอ้ตาร์”ผมหันไปถามมันเมื่อสถานการณ์เป็นปกติดี
“มาตั้งนานแล้วครับ... ยืนดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ”ดูมันพูดไปยิ้มไป
“กูจะอ้วก”พี่คนหนึ่งเพื่อนไอ้ตาร์มันพูดขึ้นครับ แล้วทั้งหมดก็พากันหัวเราะกระจายกับความเน่าของไอ้ตาร์
“ส้นตีนไปไกลๆเลยพวกมึงกรูจะจู๋จี๋กับแฟนกรู”แล้วทุกคนก็หัวเราะแล้วเดินออกไปนั่งม้านั่งข้างนอก ผมทำท่าจะเดินไปครับ
“จะไปไหนครับ”มันรีบถาม
“อ่าว...ก็มึงจะจู๋จี๋กับแฟนมึงไม่ใช่ไงกรูก็กำลังจะไปให้นี่ไง”ผมบอกมัน แกล้งมันหน่อยครับ
“ง่า...แฟนพี่ก็น้องข้าวไงครับที่รัก”มันยังเล่นต่อครับแล้วเข้ามากอดเอวผม
“ปล่อยเลยมึง...เดี๋ยวกรูถีบให้”ผมบอกมัน มันก็เอามือออกโดยดีแล้วยิ้มอยู่นั่นแหละ
“คนตั้งใจมาช่วยยังโดนหมางเมินอีกอะ”มันพูดแกมน้อยใจ
“กรูไม่ได้ขอสักหน่อย เสือกมาเองทำไมละ”ผมบอกมันแล้วหันหน้าหนีตามันครับ
“อานะ...งั้นให้รางวัลหน่อยดิ..อย่างน้อยก็เข้ามาช่วยละน้า..เดี๋ยวก็ได้เป็นเมียไอ้เนย์หรอกเป็นเมียพี่สนุกกว่าเยอะ”นี่มึงจะเลิกกวนตีนกรูสักห้านาทีได้มั้ยวะ สาด ผมลุกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะที่วางอยู่ข้างเวทีครับ ตรงนี้เป็นหอประชุมเล็กๆนะครับติดกับสนามบอล มีเวทีอยู่ด้วยครับ แล้วมันก็นั่งตาม.. ต่างคนต่างเงียบ ตาผมก็มองออกไปที่สนามข้างหน้าต้นไม้เยอะแยะเลยครับ โรงเรียนผมต้นไม้เยอะมากผมชอบมากเลยครับ เย็นเป็นธรรมชาติดีครับ ผมเห็นด้วยหางตามันก็มองหน้าผมครับ แต่ผมไม่สนใจ มันก็ไม่ได้พูดอะไร ต่างคนต่างเงียบนะครับนั่งอยู่อย่างนั้นไม่รู้นานเท่าไหร่ จนอยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“พี่มีความรู้สึกดีๆให้กับข้าวนะครับ”มันพูดขึ้นครับ แต่ผมก็ยังไม่มองหน้ามันอยู่ดีเงียบดีที่สุดครับ
“ตอนนี้พี่รู้ว่าพี่ชอบข้าว ชอบมาก ทั้งชอบ ทั้งหลง ทั้งห่วง ทั้งหวง”เฮ้ย กรูเขินนะโว้ย ไอ้บ้าแต่ยังเงียบอยู่ครับ
“ข้าวอาจจะไม่แน่ใจในตัวพี่ว่าพี่จะชอบข้าวจริงรึป่าว แต่พี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ อีกไม่นานพี่เชื่อว่ามันคงจะพัฒนาเป็นความรัก”เมื่อไหร่มึงจะหยุดพูดเน่าๆห๊ะ ผมคิดในใจ และนั่งเงียบต่อไป ต่างคนต่างเงียบอีกครับผมคิดทบทวนคำพูดเมื่อกี้ของมันซ้ำแล้วซ้ำอีก
“ถ้าข้าวเกลียดพี่ หรือว่าไม่ชอบพี่ หรือไม่อยากให้พี่ยุ่งอีกก็บอกมาตรงๆได้นะครับพี่รับได้ บอกตอนนี้ดีกว่าที่มันจะสายไปแล้วทำให้ทั้งสองฝ่ายต้องเสียใจ”มันพูดแล้วยิ้มครับ อีประโยคนี้เองผมต้องหันไปจ้องตากับมันเลยครับ จ้องนานมากในใจผมก็ถามตัวเองว่าผมเกลียดมันรึป่าว ก็ป่าวนิ ประทับใจในการกระทำที่มันคอยช่วยเหลือตลอดรึป่าว ก็รู้สึกดีนะไม่ได้รังเกลียดอะไรมากมาย ชอบมันมั้ย อันนี้กรูไม่รู้วะกรูรู้อย่างเดียวคือตอนที่กรูอยู่กับมันแล้วกรูปวดหัว รักมันมั้ย อันนี้กรูตอบได้เลยว่า ไม่ได้รัก
“กรูไม่ได้เกลียดมึงนะ”ผมบอกมัน มันยิ้มหน้าบานเลยครับ
“แต่กรูก็ไม่ได้รักมึงเหมือนกัน”แล้วมันกรูหุบยิ้มทันทีเลยครับ เอาไงดีวะไอข้าว ทำไมมึงไม่ปฏิเสธมันไปเลยละมันจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตมึงไง แต่ว่ากรู...(มึงลังเลเหี้ยอะไรอีก) กรูกลัวมันเสียใจอะ...(อ่าว..มึงไม่ได้ชอบมันแล้วมึงจะกลัวมันเสียใจเพื่อ) อ่าวมารยาทอะการรักษาน้ำใจอะรู้จักมั้ย สาด เอาแล้วครับข้าวดีกับข้าวเลวกำลังจะตีกันแล้วครับ
“คือ...มึงเข้าใจกรูมั้ยว่ากรูไม่ใช่เกย์”มันก้มหน้าตีหน้าเศร้า อย่าทำหน้าแบบนั้นสิวะ
“มึงยังเป็นพี่กรูได้นะ”ผมบอกมัน
“แต่ว่าพี่ไม่อยากเป็นแค่พี่”มันหันหน้ามามองหน้าผม นี่มึงจะมักมากไปไหนเนี้ย
ต่างคนต่างเงียบอีกเหมือนเข้าโหมดเครียดอ่าครับ
“ให้โอกาสพี่ได้มั้ยครับ”มันถามขึ้น ต่างคนต่างมองหน้ากันอีกแล้วครับ ผมก็เงียบ เงียบเพราะต้องใช้ความคิดต่างๆมากมายครับ ผมเป็นผู้ชายคบกับผู้หญิงมาหลายคน ได้ก็หลายคน หิหิ รักบ้างไม่ได้รักบ้างเคล้ากันไป แต่ไม่เคยรู้สึกถึงการเสียใจอย่างหนัก แต่ถ้าผมมาคบกับมันลองมองในมุมที่กลับกัน ถ้าเกิดผมรักมันขึ้นมาจริงๆละ(อ่าวตกลงมึงจะเอายังไงวะไอ้ข้าว) กรูจะทำยังไง แต่เอ๊ะ ไม่มีทางหรอก กรูจะไปรักมันได้ยังไง กรูเป็นใคร ไอ้ข้าวนะโว้ย ไอ้ข้าวเสือผู้หญิง แต่เอาไงดีวะ แล้วทำไมกรูต้องไม่มั่นใจในตัวกรูเองด้วยเนี้ย.....แม่ง....งงโว้ยยยย
“ให้โอกาสพี่ได้มั้ยครับ...ยังไม่เป็นแฟนก็ได้...ยังไม่ต้องชอบพี่ตอนนี้ก็ได้ครับ..แค่เปิดใจให้พี่”มันพูดอย่างกับหลุดมาในละคร ผมมองหน้ามัน หน้าตาจริงจังของมัน สายตาที่ดูแล้วจริงใจของมัน ที่มันแสดงออกมา
หรือว่ามันจะชอบกรูจริงๆวะ คิดอยู่นาน...............................................................เอาก็เอาวะ
“ก็ได้...”มันยิ้มหน้าบานเลยครับ
“กรูจะให้โอกาสมึง....แต่กรูไม่รับปากนะว่าจะชอบมึงรึป่าว....ถ้าสักวันกรูทำให้มึงต้องเสียใจกรูก็ขอโทษ”ผมพูดต่อมันก็ยังไม่หุบยิ้ม นี่มึงจะดีใจไปไหนวะ
“กรูไม่รู้ว่าตอนนี้มึงคิดอะไรอยู่ มึงอาจโกหกว่าชอบกรูก็ได้”ผมพูดแล้วมันก็แย่งซีนผมเลยครับ มันลุกขึ้นยืนข้างหน้าผม
“พี่ไม่ได้โกหกนะ..พี่พูดจริงๆ ..พี่ไม่เคยเป็นแบบนี้ พี่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน”มันพูดบอก
“แต่มึงต้องฟังกรูทุกอย่าง ห้ามแตะเนื้อต้องตัวกรูถ้ากรูไม่ได้อนุญาต เข้าใจ๋”ผมบอกมัน
“ครับ”มันตอบรับ
“พี่ไม่รู้ว่าพี่จะทำได้แค่ไหน..พี่ไม่รู้ว่าพี่จะทำให้ข้าวหันมารักพี่และคบกับพี่ได้รึป่าว เพราะมันเป็นเรื่องของอนาคต... แต่พี่จะพยายามทำทุกอย่าง และทุกๆวันให้เป็นวันที่ทำให้ข้าวมีความสุขนะครับ”โห มึงไปเป็นพระเอกริเกมารึไงไอ้ตาร์ เน่าชิบหาย แต่กรูก็ซึ้งวะ
“อีกอย่าง....เรายังไม่ได้คบกันเรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน...แค่กรูเปิดใจให้มึงเฉยๆ..ดังนั้นถ้ากรูมีใคร มึงก็ห้ามยุ่ง”ผมบอกมันเด็ดขาด
“แต่..........”มันอั้มอึ้งครับ
“ไม่มีแต่”ผมยื่นคำขาด
“ครับ”มันก้มหน้าตอบรับ มันหันมายิ้มแล้วมองตาผม นี่มึงมองเหี้ยอะไรนักหนา แล้วผมก็เดินหนีมันเลยครับ มันก็มาต้อนหน้าต้อนหลัง พาผมไปหาพวกเพื่อนๆที่นั่งทำแผลกันอยู่ แล้วเดินไปส่งผมที่ห้องเรียน
...
ขอบคุณสำหรับทุกคำติชมนะค่ะ
ช่วยคอมเม้นกันบ่อยๆนะค่ะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ประทับใจทุกคอมเม้นเลย
บ้ายบายค้า
-
บรรยากาศเป็นใจเหลือเกิน เปิดเผยความในใจกันแร้วว ฮิ้วๆๆๆๆๆๆ :a1:
-
ตาร์ o13
-
กรี๊ดดดดดดด พี่ตาร์ ไหนว่าโรคจิตไงคะ ออกจะอ่อนโยนแถมโรแมนติก อร๊ายยยย ปลื้มมมมม :man1:
-
ตอนที่8 กรูน้อยใจโว้ย
หลังจากที่ตกลงกันวันนั้น มันก็มารับผมที่บ้านทุกเช้า ไอ้กระผมก็ต้องไปสิครับ ก็ในเมื่อพูดแล้วว่าจะเปิดใจก็ต้องเปิดจริงๆ มันชอบถามเรื่องที่บ้านผม บางทีผมก็ด่าว่าเสือกบ้าง บางทีผมก็เล่าให้มันฟังบ้าง อย่างผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร แต่ผมไม่ถามมันกลับหรอกครับ จนมันบอกว่าไม่คิดจะถามพี่กลับบ้านหรอ บอกไม่กรูไม่อยากรู้เรื่องของมึง แฮะๆ เดี๋ยวนี้ผมยอมไปไหนกับมันแต่พี่ตังก็ไม่ยักจะถามนะครับว่าทำไมผมสนิทกับมัน แต่ผมก็ยังไม่อนุญาตให้มันเข้าห้องผมหรอกนะครับ มันมาก็มาให้พี่ตังสอนหนังสือแล้วก็กินข้าวบ้านผม ส่วนไอ้พี่เจ้า ก็ไม่ได้ถามอะไรมากมาย ส่วนมากก็คลุกอยู่กับโปรเจคแล้วก็อยู่ให้ผมอ้อนนะครับ
วันนี้ก็เป็นอีกวันผมซ้อมบาสอยู่ที่สนามคนเดียวหลังจากที่ทุกคนเลิกแล้วกลับไปเกือบหมดแล้ว เหลือไม่กี่คนเองครับ
“ข้าว.....ข้าวปั้น”เสียงแจ้วมาแต่ไกลครับ
“อ่าว...โน มีอะไร” ผมหันไปตามเสียงเรียกก็พบว่าเจ้าของเสียงคือเปียโน นักเรียนที่เป็นหัวหน้าห้องและเรียนเก่งที่สุดของห้องผม เห็นว่าแม่ของเธอเป็นครูสอนร้องเพลงและเธอก็ชอบเล่นเปียโนและร้องเพลงด้วย เธอจึงอยู่ชมรมดนตรีคราสสิกของโรงเรียน จะว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทผมก็ได้ครับเพราะผู้หญิงที่ผมสนิทที่สุดในห้องก็คือเธอ และคนที่คอยช่วยเหลือผมและเพื่อนๆในกลุ่มก็คือเธอครับ
“วันนี้มีคัดเลือกนักเปียโนไปแข่งอะ...ไปดูกูมั้ยวะ”ศัพท์พ่อขุน ไม่ต้องตกใจครับเพราะตอนแรกผมก็ตกใจเหมือนกันเพราะคุณเธอเล่นบอกว่ากรูมึงนี่แหละเหมาะแล้วจะได้สนิทๆกัน ทั้งๆที่เธอเป็นคนเรียนเก่งที่สุดและก็ฐานะดีแต่ทำไมเธอไม่เรียบร้อยเหมือนนักเรียนที่ชอบเรียนเหมือนคนอื่นๆ โนค่อนข้างเฮ้วๆ นึกจะพูดอะไรก็พูด แล้วเป็นคนที่มีน้ำใจกับเพื่อนทุกคน
“ไปดิ...เพื่อนกรูแข่งทั้งคน..กี่โมงวะ”ผมถามกลับ ตะโกนกันไปตะโกนกันมานั้นแหละครับเพราะคุณเธออยู่ตรงอัศจรรย์ ส่วนผมอยู่ในสนามบาสด้านล่าง
“สี่โมงเย็น...เลิกเรียนอะ”โนตอบ
“อืมได้...แล้วเจอกัน..เออแล้วชวนพวกไอ้แสบแล้วใช่มั้ย”ผมถามถึงเพื่อนๆในกลุ่ม
“ชวนแล้ว...ไปก่อนนะมึงกรูไปซ้อมก่อน”มันตอบแล้วรีบวิ่งไป จะม้าดีดีกะโหลกไปไหนเนี้ย ผมซ้อมบาสไปต่อจนเกือบบ่ายสี่โมง เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนักเรียน ผมไม่ชอบหมักหมมไว้นะครับเพราะมันจะรู้สึกเหนียวๆตัว ผมไม่ชอบ แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยหล่อดีแล้วก็เดินดิ่งไปห้องดนตรีเลยครับเพราะไอ้ห่าแสบโทรมาตามผมใหญ่
พอมาถึงห้องดนตรีเค้ากำลังเริ่มแข่งกันแล้วละครับเห็นว่าแข่งคนที่หกแล้ว อ่าวเร็วจังวะผมถามน้องๆหน้าห้องดนตรีนะครับ แล้วนางหล่อเปียโนนี่นั่งเป็นคนสุดท้ายเลยครับ สงสัยจะแข่งเป็นคนสุดท้าย ผมก็มองๆๆมองหาไอ้แสบไอ้ป๊อดนะครับ เฮ้ยเจอแล้ว ผมก็เบียดฝูงชนเดินเข้าไปนั่งข้างๆมัน มันมีเก้าอี้เหลือกรูก็ไม่เข้าใจว่ามึงจะยืนออหน้าประตูกันทำไม
“อ่าวมาแล้วหรอมึง”ไอ้ป๊อดถาม
“เออ...นั่งตรงนี้ก็ไม่คิดจะออกไปรับกรูเลยนะ”ผมพูดประชดแกมน้อยใจครับ
“เออน่า..นั่งๆ มึงก็ดูสิน้องคนที่กำลังแข่งเปียโนคนนี้น่ารักชิบหาย”ดูหื่นอีกแล้วมึงไอ้แสบ
ผมส่งซิกให้ไอ้โนมันว่ากรูมาแล้วนะ มันก็โบกมือให้ผมยกใหญ่ แหม เห็นกรูอย่างกับเห็นเรน สาด นั่งไปจนถึงคนแข่งเกือบคนสุดท้ายแล้วครับผมก็นั่งฟังไปไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเล่นอะไร แต่ที่รู้คือเปรียบเทียบเอานะครับ ว่าใครเล่นดีกว่าใครแค่นั้นเอง นั่งวิจารไปเรื่อยเปื่อยกับไอ้ป๊อดแล้วก็ไอ้แสบน้ำครับ ส่วนไอ้เป้ ไอ้แมน ไอ้เข็มนั่นมันนั่งอยู่ข้างหน้า สงสัยดูสาว
“เฮ้ย..เดี๋ยวกรูมานะ..ไอ้ก้องมันเรียกวะไปนั่งกับมันก่อน”อยู่ดีๆไอ้ป๊อดมันก็ลุกไปครับ
นั่งเพลินๆไปสักพัก
“เฮ้ย....”ผมตาโต ตกใจอ่าครับ เมื่อหันมาด้านที่ไอ้ป๊อดเคยนั่งแบบไม่ได้ตั้งใจ จะใครละครับทุกๆคนก็คงทายถูกว่าใคร
“ดีครับ”มันทักพร้อมกับยิ้มสยามของมันครับ
“มึงมาได้ไงวะ”ผมถามมันคิ้วผูกโบอีก
“หัวใจมันเรียกร้องอะครับ”อืม เน่าเหี้ย
“กูจะอ้วก”ผมตอบมันพร้อมกับทำหน้าเบะปากใส่มัน มันก็ยิ้มๆๆๆๆ ยิ้มอะไรนักหนาวะ
“นี่กรูถามจริงๆเหอะ...มึงจะยิ้มห่าไรนักหนาวะ”ผมถามมันด้วยความสงสัย
“ก็มีความสุขนี่ครับ”มันตอบไปยิ้มไป
“เออ...โรคจินนะมึงอะอยากยิ้มๆไปหุบปากไม่ลงกรูไม่ช่วยมึงนะ”ผมด่ามันแล้วหันไปดูต่อครับ ไม่สนใจมัน มันเหมือนมองผมตลอดเวลา สาด กรูเขินเป็นนะถึงกรูจะไม่ชอบมึงก็เหอะ
คนสุดท้ายแล้วครับ ก่อนเล่นมีการโบกมือบ้ายบายมาที่พวกผมแล้วมันก็ยิ้มหันมาทางไอ้โรคจิต ไอ้โรคจิตมันโบกมือตอบ เอ๊ะมึงรู้จักกันด้วยหรอ เหอะๆ ที่แท้ก็มาจีบหญิง ไหนบอกชอบกรูไง ไอ้สัด อ่าว แล้วกรูจะโมโหทำไมเนี้ย
เมื่อไอ้โนมันเริ่มเล่น ท่วงทำนองมันหนักแน่นมากครับ เหมือนเป็นตัวมันเลย แต่ลึกๆแล้วเหมือนมีความอ่อนไหว มันเหมือนกับอยู่ในนิทานยังไงอย่างนั้น เมื่อมันเล่นเสร็จพวกผมกับเพื่อนๆก็หน้าม้ากันสุดๆครับ โฮฮิ้วกันใหญ่ นี่มึงดูดนตรีคราสสิกหรือว่ามึงมาเชียร์ตะกร้อเนี้ย สาด พอเสร็จแล้วประมาณสิบห้ายี่สิบนาที เมื่อคณะกรรมการอาจารย์ทั้งหลายรวมคะแนนกันเสร็จก็ประกาศชื่อคืนที่จะได้ทั้งสามคนเพื่อเข้าฝึกกับอาจารย์อย่างหนัก เพื่อที่จะแข่งระดับจังหวัด และชื่อสุดท้ายก็มีโนเข้ามาด้วย
“เย้ๆๆๆ....”โฮฮิ้วกันเกรียวกราวเลยครับ มารยาทการดูดนตรีคราสสิกต้องปรบมือโว้ยไม่ใช่โฮฮิ้ว สาด
“ยินดีด้วยนะ”ผมบอกมันพร้อมกับกอดโนเมื่อโนเดินมา
“โหย..อยากกอดบ้างอะ”เสียงนรกส่งมาเกิดครับ ผมหันไปมองมันตาขวางครับ แล้วผมก็หันหน้าไปหาโน โนยิ้มให้ไอ้โรคจิต โนยิ้มให้มันทำไมวะ มันหื่นนะโน แล้วอยู่ดีๆ โนก็เดินเข้าไปกอดกับไอ้โรคจิตเลยครับ ไอ้กระผมได้แต่ยืนอึ้งแดก มองว่าข้างหน้ากรูเนี้ยมันหมายความว่ายังไงกัน
“ยินดีด้วยนะน้องเวร”มันพูดครับ เฮ้ยๆๆๆๆ อะไร กรูงง น่ะโว้ย
“อานะ...แม่ต้องดีใจมากๆแน่เลยนี่ถ้าโมซ้อมหนักๆนะ แล้วโนได้เป็นตัวจังหวัดนะแม่ต้องภูมิใจมากๆแน่เลยอะพี่ตาร์”โนพูดแล้วยิ้มอย่างสนิทสนม นี่มึงอย่าบอกกรูนะว่ามึงเป็นพี่น้องกับโนอะ
“อืม..พยายามเข้าละกัน..เดี๋ยวเย็นนี้พาไปเลี้ยงข้าวอย่างที่สัญญาไว้”มันพูดพร้อมกับเอามือลูบหัวไอ้โน
“อืมดี..ทำตัวเป็นพี่ที่ดีหน่อย”ไอ้โนมันล่อ แล้วทั้งสองก็หยุดโลกของตัวเองมามองที่ผม
“มองไรวะข้าว”โนมันเตือนสติผม
“นี่มึงกับไอ้ตาร์เป็นพี่น้องกันหรอ”ผมถามพร้อมกับชี้หน้ามันสองคน
“อืม..พี่น้องแท้ๆ เลยแหละ กรูเป็นลูกคนเล็กพี่ตาร์คนกลาง ส่วนคนโตชื่อพี่เลข ไมหรอ”มันถามยิ้มๆ คนเหี้ยไรวะชื่อเลข
“อย่างเนี้ยแหละพี่น้องหน้าตาดีเหมือนกัน”ไอ้โนมันพูดผมหันหน้าไปมองเพื่อนๆผมครับ
“อ่าว..มึงไม่รู้หรอว่าไอ้โนเป็นน้องพี่ตาร์อะ”ไอ้ป๊อดมันพูดขึ้น ทุกคนยิ้มเหมือนเป็นผมคนเดียวที่ไม่รู้
“เออ..กรูไม่รู้...แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย...ไม่ชอบเสือกเรื่องชาวบ้านวะ”ผมตอบปัดๆ ตกลงมีกรูคนเดียวใช่มั้ยที่ไม่รู้เรื่องเหี้ยอะไรเลย ผมนึกในใจ แอบน้อยใจอะครับเหมือนเป็นตัวตลก
“งั้นกรูกลับบ้านก่อนนะ เหนื่อยวะ”ผมพูดบอกทำตัวให้ปกติที่สุดครับ ที่จริงกรูน้อยใจโว้ยย
“อ่าว..กลับแล้วหรอครับ”เสียงตัวเหี้ยครับ
“เสือก”ผมตอบคำเดียวสั้นๆ หยิบประเป๋าแล้วเดินออกมาเลยครับ
“เดี๋ยวสิครับ ข้าว...ข้าวครับ...”จะใครละครับก็ไอ้โรคจิตนั่นแหละมันวิ่งตามผมออกมาครับ แต่ผมไม่หยุดเดินต่อไปครับ
“โอ้ย”ผมร้องออกมาเพราะมันกระชากแขนผมแรงมาก
“ทำบ้าไรของมึงเนี้ย”ผมหันไปด่ามัน มันยังคงจับแขนผมอยู่
“ขอโทษครับ..จะรีบกลับไปทำไมละครับ ไปกินข้าวกับพวกพี่ก่อนสิครับ เลี้ยงฉลองไอ้โนไง”มันทำหน้าอ้อนวอน
“ไม่....เหนื่อย..อยากกลับบ้าน”ผมบอกไม่มองหน้ามัน
“นะครับ..นะนะ..ถ้าข้าวไม่ไปพี่ก็ไม่ไป”มันเอาแต่ใจครับ
“เรื่องของมึง...กรูจะกลับบ้าน”ผมบอกมันแล้วจะเดินหนีครับ
แต่มันกลับมากระชากแขนผมอย่างแรง ผมไม่ได้ตั้งตัวล้มไปติดตัวมันเลยครับ แล้วมันก็ฉวยโอกาสกอดผมเอาไว้
“ไปนะครับ”มันพูดเสียงนุ่ม
“ไม่...แล้วก็ปล่อยกรูได้แล้ว มึงไม่อายคนเค้ารึไง”ผมบอกมันไม่มองหน้ามันครับ
“ไม่ครับ..ไม่ปล่อยจนกว่าข้าวจะยอมไปกับพี่”มันเอามาขู่ผมครับ
“มึง..จะ..ปล่อย..หรือ..ไม่..ปล่อย”ผมเน้นคำเตือนมัน
“ไม่ครับ”มันพูดแล้วยิ้ม ดี งั้นกรูไม่เกรงใจละนะ เมื่อมันเผลอ ผมงอเข่าแล้วกระทุ้งไปที่น้องชายมันเลยครับ แล้วชกหน้ามันทีนึงไม่แรงมากหรอกครับ
“โอ้ย..ข้าว”มันกุมน้องชายมันแล้วคุกเข่าลงกับพื้นครับ
“ไร..ก็กรูถามมึงแล้วน้าว่าจะปล่อยหรือไม่ปล่อย”ผมพูดบอกมันแล้วยิ้มเยาะ
“พี่เคยบอกแล้วใช่มั้ยครับ...ทำแบบนี้เดี๋ยวพ่อพี่ก็เสียใจหรอก ท่านให้มาเยอะนะครับ ถ้ามันเล็กลงเดี๋ยวน้องข้าวไม่มันส์นะครับที่รัก”งะ ไอ้บ้า ไอ้เวร ไอ้โรคจิต พูดมาได้ไม่อายปาก
“ไอ้บ้า”แล้วผมก็เดินไป ด้วยความซะใจอยู่ดี
“กูไปนะ ฮ่าๆๆๆ”ผมหัวเราะแล้วเดินหันหลังกลับ เดินไปประมาณ เจ็ดแปดเก้าครับ
“หึหึ..”งะจำเสียงมันได้อะครับ
“ เล่นจับกระต่ายดื้อดีกว่ามั้ยครับ....”เฮ้ยเสียง ไอ้ห่าโรคจิต นี่หว่า
“เฮ้ย”ผมหันหลังกลับไปได้ก็ตกใจเพราะไอ้โรคจิตกำลังทำท่าจะวิ่งมาเลยครับ แล้วจะอยู่ทำไมละครับวิ่งสิครับ โกยนะรู้จักมั้ยครับ
“แบรรรร...แน่จริงก็จับให้ได้สิวะ”ผมยังมีหน้าไปล้อเล่นกับมันแล้ววิ่งต่อ
“ฮ่าๆๆ..หนีให้พ้นนะครับที่รัก”มันพูดยิ้มๆแต่หน้ากลัวอะครับมันเหมือนแฝงด้วยความหื่นอะ
“ว้าก...ไอ้บ้า...ไอ้โรคจิต”ผมร้องครับเพราะมันกำลังจะถึงตัวผมครับ แต่ผมก็เร่งฝีเท่าให้เร็วกว่าเดิม มึงกรูเคยฝึกมานะโว้ย เทควันโดเก่ารู้จักมั้ย สาด ผมวิ่งจนจะถึงประตูโรงเรียนด้านหลังแล้วครับ เป็นที่จอดรถพอดี แล้วผมก็ไม่ได้ยินเสียงมันแล้วครับ
“อ่าว..หายไปไหนแล้ววะ”ผมบ่นกับตัวเอง ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับว่าวิ่งเร็ว เพราะว่าอย่างน้อยมันก็ต้องฟิตกว่าผม มันนักมวยนะครับ ต้องซ้อมทุกวัน เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ มันไม่น่าวิ่งไม่ทันผม ผมเสียวสันหลังเลยครับ มันจะมาไม้ไหนอีกวะ ผมก็หันหน้าหันหลังครับ ระแวงอ่า
“จ๊ะเอ๋”
“เฮ้ย”ผมก็ตกใจสิครับอยู่ดีๆมันมาจ๊ะเอ๋เงียบๆ ผมนึกขึ้นได้จะวิ่งอีกรอบแต่ไม่ทันแล้วครับ มันคว้าเอวผมไว้ก่อน ผมก็หงายหลังไปชนมัน มันก็กอดไว้พอดิบพอดีกับตัวมันเลยครับ
“จับได้แล้วนะครับ”มันพูดเสียงอ่อนโยน แล้วกระชับกอด
“ปล่อยกรู”ผมพูด
“ไม่ปล่อย..ไม่เถอะนะครับ”มันยังพูดซ้ำ
“แล้วทำไมกรูต้องเชื่อมึงด้วยวะ”ผมบอกมันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรยืนให้เค้ากอดซ่ะงั้นอะ ป่าวหรอกวิ่งมาเหนื่อยเฟ้ย อย่างเข้าใจผิดน้า
“ก็พี่อยากให้ไปนิครับ..อยากเห็นหน้าบ่อยๆ.อยากได้ยินเสียง...อยา....”มันกำลังจะพูดต่อ
“พอแล้ว”ผมพูดเสียงดัง
“เขินหรอ”นั่นเสือกรู้ดีอีก
“ใครเขิน..สัด”ผมพูดแต่ก้มหน้า มันเอาหน้ามาเกยไหล่ผมไว้ครับ
“ไปนะครับ”เสียงมันครับ เสียงมันพูดอยู่ข้างหูผม ผมเกลียดเสียงมันครับ ก็เสียงมันอะมีความเป็นผู้ชาย นุ่มนวล มีพลัง ฟังแล้วถ้าเป็นผู้หญิงนี่ใจละลายเลยครับ แต่กรูเป็นผู้ชายโว้ย
เงียบครับไม่ตอบมัน
“นะครับ....พี่ขอโทษเรื่องที่ไม่ได้บอกว่าโนเป็นน้องสาวพี่ ก็ข่าวไม่ถามพี่ แล้วข่าวยังบอกอีกว่าไม่อยากรู้เรื่องของพี่นิครับ”ดูมันแก้ตัวครับกลายเป็นผมผิดไปซะงั้นอะ
เงียบตอบครับ
“นะครับ..ไปเถอะน้า..นะนะ”มึงอย่าอ้อนมากได้มั้ยเดี๋ยวกรูใจอ่อน
“พี่ขอร้องนะ”
“เออ..ก็ได้ แต่ขอไปอาบน้ำก่อนนะ”ผมพูด และแล้วกรูก็ยอมมัน
“เย้...ไปจนได้ น่ารักจัง”มันกอดแน่นกว่าเดิมครับ
“แต่ถ้ามึงไม่ปล่อยกรูตอนนี้กรูจะไม่ไปกับมึงแล้วนะ”ผมพูดขู่มันครับ
“จร้า...ปล่อยๆๆ”มันรีบปล่อยโดยเร็ว แล้วมันก็ไปเอารถออกมา ที่จริงผมบอกจะกลับบ้านเองแต่ว่ามันเอาไม่ยอม บอกจะไปส่งให้ได้ผมเลยแพ้ลูกตื้อมันอีกครับ วันนี้มันเอารถซีมันมาครับ แล้วมันก็ยื่นหมวกกันน๊อกจะใส่ให้ผม
“ไม่ต้องกรูใส่เองได้”ผมบอกพร้อมกับดึงหมวกกันน๊อกจากมือมัน
แล้วมันก็หัวเราะครับ เอ๊ะไอ้นี่เดี๋ยวกรูเปลี่ยนใจไม่ไปด้วยเลยนิ
“รถสีชมพูด หมวกกันน๊อกสีชมพู มึงตุ๊ดป่าววะ”ผมถามมันครับ พร้อมทำหน้ากวนตีนใส่ ก็มันจริงนิ
“งะ ...รถสีชมพู...จะให้หมวกกันน๊อกสีน้ำเงินรึไงครับ”แล้วมันก็หัวเราะครับ นั่นไงย้อนๆ
“กวนตีน”ผมตอบมันคำเดียวพร้อมกับขึ้นรถแล้วกระแทกแรงๆ แล้วมันก็เซนิดหน่อยอะครับ
“ทำไมครับอยากโดนกระแทกมากเลยหรอครับ..ฮ่าๆ กระแทกแบบนี้ไม่มันหรอกครับเดี๋ยวพี่ช่วยมั้ย”แล้วมันก็หัวเราะอีก นี่มึงจะวกเข้าเรื่องใต้สะดือไปไหนวะ สาดนี่
พอมันสตาร์รถครับ รถมันก็กระชากอีก ผมรีบคว้าเอวมันไว้เลยครับก็กลัวมันยกหน้านิครับ
“ฮ่าๆๆๆ”มันหัวเราะร่าเหมือนมีชัย
“หัวเราะหาพี่สะใภ้พ่อมึงหรอ”ผมกำลังจะตบหัวมันครับแต่นึกขึ้นได้ว่ามันใส่หมวกกันน๊อกอยู่ ก็เลยเปลี่ยนที่หยิกที่ท้องมันแทนครับ
“โอ้ยๆๆๆ อย่าสิครับเจ็บ”มันร้องดังมากเลยครับ
“เออ..ถ้ารู้ว่าเจ็บที่หลังอย่ากวนตีน..เข้าใจมั้ย”ผมหยิกแรงกว่าเดิมอีกครับ
“จ้า..ไม่ทำแล้ว..สงสัยแฟนพี่จะชอบซาดิส”นั่นครับมันยังไม่วายกวนตีนผมอีก
“จะเอาอีกใช่มั้ย”ผมบอก
“ไม่แล้วคาบ พอแล้วคราบ”มันพูด ผมกับมันเถียงกันไปตลอดทาง แล้วอย่างนี้กรูกับมึงจะรักกันได้มั้ยวะ จนถึงบ้านมันก็ขอจะเข้าห้องผมนะครับ แต่ผมไม่ให้เข้าบอกให้มันรอข้างล่าง จนผมแต่งตัวเสร็จก็ออกเดินทางกันไปร้านอาหารกันต่อครับ
...
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะเวียนอ่านกันนะค่ะ
ขอบคุณจากใจจริง
เป็นยังไงก็บอกกล่าวด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
^
^
ได้จิ้มเบบี้แล้ว
ชอบน้องเปียโนอ่า
น่ารัก
ข้าวเริ่มใจอ่อนแล้วสิ
ก้ตาร์มันรุกซะทำใจไม่ทันเลย
ชอบครับ
แล้วเบบี้มีพัฒนาการสมวัยนะเนี่ย :laugh:
คำผิดน้อยลงเย้ออออออเลย..
เยี่ยมมากๆ+1ให้ครับ o13
-
:m32: ต่อๆๆๆ
-
คู่นี้คงมีสีสันดีพิลึก
วันไหนไม่ทะเลาะกัน สงสัยโลกแตก
555+
-
ชอบบบบบ อิอิ ชอบอะไรที่มันโรคจิตๆๆๆ :laugh:
-
ลูกตื้อ นี่สุดยอด แบบว่า ยังทนได้เนอะ ข้าวทำขนาดนั้นอะ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ไอ้พี่ตาร์รุกเร็วมาก
งานนี้ไอ้น้องข้าวเริ่มใจอ่อนแล้วล่ะมั้ง
:m1:
ไม่ได้อ่านมาหลายวัน
รู้สึกว่าอ่านลื่นขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย
คำผิดก็น้อยลงด้วย
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :L2:
-
นายตาร์อย่ายอมแพ้.. สู้ๆ :m4:
-
ขยันอัพจัง
ให้+1 กำลังใจคนแต่ง
-
มาใหม่ครับผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับผม :m13:
พระเอกโรคจิตดีแท้ครับ :m20:ชอบอ่ะ
-
:a1:อยากให้มีตัวอิจฉาเป็นชนีแรงๆจังค่ะ เพิ่มรสชาติอร๊าง :oni1:
-
ขยันไว้ก่อน
เพราะคนแต่งขี้เกียจ
เดี๋ยวนานๆไปจะขี้เกียจ
อยากให้เรื่องจบเร็วๆ
เมื่อคืนมัวแต่อัพเรื่อง เลยลืมทำการบ้าน นึกได้อีกที่ทำการบ้านเสร็จตีสอง
ห้าห้า
ไม่เป็นไรทุกอย่างเครียเรียบร้อยแล้ว
ยังไงคืนนี้อัพต่อให้คะ
แต่ชะนีแรงๆที่ว่าเนี้ย อาจไม่แรงพอ
รึป่าว
คอยอ่านเอาเองคะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
ปลื้มอทุกคอมเม้นเลย
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
-
พี่ตาร์น่ารัก แมน นุ่มนวล อ่อนโยนมากมาย กรี๊ดดดด
ยังยืนยันคำเดิม อยากได้แบบนี้สักคน :man1:
-
รู้สึกว่ารุ่นพี่โหดจาออกรายกลัวมะเมียซะแววอ่า
อย่างงี้จาโหดได้อีกนานไหมเนี่ย :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ตอนที่9 วุ่นวายจริงโว้ย ชีวิตกรู(1)
หลังจากที่ไอ้ตาร์มาร่วมเป็นมารพจญในชีวิตผมแล้ว ชีวิตผมก็วุ่นวายมากมากเลยครับ เวลาไม่นานก็ตั้งแต่เปิดเทอมจนนี่จะสอบปลายภาคของเทอมแรกแล้ว มันก็ยังเสมอต้นเสมอปลายกับอะไรหลายๆอย่างที่เป็นตัวมัน เรื่องวุ่นวายมากมากทั้งเรื่องมีคนมาจีบมันผู้หญิงทั้งน้านแหละครับ นอกนั้นก็กระเทย ส่วนผมเรื่องของน้องแกงที่เข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตผมสักพัก ก็ทำให้ไอ้ตาร์มันโมโหมากมาย แต่ว่าผมก็เอาข้อตกลงที่เคยตกลงกันไว้มาอ้างว่ายังไม่ได้คบกัน ห้ามยุ่ง และยังมีผู้ชาย จะเรียกว่าผู้ชายก็ไม่ใช่เกย์มากมายหลายหน้ามาชอบผม แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร และแล้วชีวิตวุ่นวายก็เริ่มขึ้นกับเรื่องที่ว่า ผมดันไปขอเบอร์และจีบพี่ม.6 คนหนี่ง ชื่อพี่ก้อย พี่ก้อยดังมาก เพราะเธอสวยและน่ารักเป็นที่หมายปองหลายๆคน แค่ผมเห็นพี่ก้อยในห้องสมุดผมก็ดำเนินการต่อ โดยที่ไม่ได้บอกเพื่อนตัวดีของผมเลยครับ วันแรกผมได้โทรไปหาพี่ก้อยแล้วคุยเรื่องไร้สาระเรื่อยเปื่อย เช้าวันต่อมากลายเป็นว่าเรื่องดังไปทั่วโรงเรียนว่าผมกับพี่ก้อยเป็นแฟนกันทั้งๆที่ตัวผมเองยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยคราบพี่น้องคราบ จนวันนี้เป็นวันเสาร์ผมพาพี่ก้อยมาดูหนัง แต่ว่าพวกเพื่อนผมมันก็รู้นะครับ เพราะพวกมันก็จะมาดูเหมือนกันแต่ผมก็ไม่ได้ถามมันหรอกนะครับว่าดูที่ไหน
และแล้ว
“เฮ้ย...ไอ้ข้าว”เสียงคุ้นๆแฮะ
ผมหันไปตามเสียงเรียก อ่าวไอ้แสบนี่หว่า แล้วเพื่อนผมอีกครับ ผมมองทุกคนไล่ไปจนไปถึง เฮ้ย ไอ้ตาร์ ไอ้โน แล้วเพื่อนไอ้ตาร์พี่ปองกับพี่ไม้ มาได้ไงวะ แล้วไอ้ข้าวได้แต่อึ้งแดกครับ
“อ่าว..มาดูรอบนี้เหมือนกันหรอวะ”ผมหันไปถามพวกมัน
“เออ”ไอ้แสบมันตอบปัดๆ อ่าว มึงเป็นเหี้ยอะไรวะแม่ง
“แล้วมึงดูเรื่องอะไร”ผมก็ถามครับ
“ดูเรื่อง......................”ไอ้เข็มมันตอบผม
“เออกรูก็ดูเรื่องนี้เหมือนกัน”ผมบอกมัน แล้วหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ แต่ไอ้ตาร์มันไม่มองหน้าผมเลยครับ
“มึงจะดูกับพวกกรูมั้ย”ไอ้ป๊อดมันถามครับ
“เออ....คือกรู”ผมอั้มอึ้งครับ แล้วหันไปมองหน้าพี่ก้อยอีกครั้ง พี่แกก็ประมาณว่ายังไงก็ได้ค่ะ
“เอาสิวะ...แล้วมึงซื้อตั๋วรึยังเดี๋ยวกรูไปซื้อให้”ผมก็ถาม แล้วพวกมันก็ยังไม่ได้ซื้อครับเราก็ออกๆเงินกันมาแล้วผมก็เดินไปกับพี่ก้อย ผมเลือกบัตรที่นั่งพี่ก้อยติดกับผม คือพี่ก้อยให้นั่งริมสุดแต่ว่ามันไม่ได้สุดที่นั่งนะครับ แล้วผมนั่งกั้นไว้คือนั่งด้านซ้ายมือของพี่ก้อย แล้วไอ้คนที่จะนั่งด้านซ้ายมือของผมๆก็จัดแจงยื่นใบนั้นให้ไอ้แสบครับ
“ไปกันรึยังมึง”ไอ้เป้มันถามครับ
แล้วพวกเราก็เข้าไปในโรงกัน นั่งกันเรียบร้อย พอจัดแจงนั่งเสร็จ อ่าว เฮ้ย อ่าว ไหงงี้วะก็ไอ้ตาร์นะสิครับมาจากไหนมานั่งข้างผมซะงั้นอะ งงแดกอีกรอบ
ผมก็มองหน้ามันครับ แต่มันก็ยังไม่มองหน้าผมอยู่ดี แล้วมึงจะโกรธอะไรกรูเนี้ย ก็ตกลงกันเรียบร้อยแล้วนี่หว่า กรูไม่ผิดนะ ดูหนังไปเรื่อยๆผมกับพี่ก้อยก็ไม่ได้อะไรมากหรอกครับ ก็หัวเราะกันไปซุบซิบอะไรกันไปเรื่อยเปื่อยนะครับ พี่ก้อยเค้าเป็นคนน่ารักดีคุยสนุก แล้วเป็นคนยังไงก็ได้ไม่เรื่องมาก นั่งดูไปประมาณครึ่งเรื่อง ผมก็ปวดฉี่เลยขอตัวจากพี่ก้อยไปเข้าห้องน้ำครับ พอทำภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็กำลังจะออกจากห้องน้ำ ซึ้งมันอยู่ด้านในอีกทีนึง
“เฮ้ย”ผมตกใจเมื่อเห็นหน้าไอ้ตาร์อยู่ข้างหน้า หน้ามันเหมือนโกรธผมมาเป็นสิบชาติอะครับ กลัวมึงนะ
“มีอะไรวะ”ผมถามมัน แบบกรูก็ไม่พอใจเหมือนกันนะจะมาโกรธกรูทำไม
“เงียบครับ”มันไม่ตอบ ยืนนิ่งเท้าประตูอยู่นั่น
“กรูถามว่ามึงมีอะไร”ผมถามมันอีก คราวนี้มันผลักผมเข้ามาในประตูเลยครับ ผมก็ถอยหลังมาสิครับ ตั้งตัวไม่ทันแล้ว
“ไอ้ตาร์ มึงเป็นเหี้ยอะไร”ผมถามมัน มันไม่ตอบอีก จับผมไปจูบเลยครับ
อุ๊บ ผมก็เอามือทุบมันให้มันปล่อยแต่มันเพิ่มแรงมากขึ้นครับ
“ไอ้ตาร์ กรู”ผมกำลังจะพูดเมื่อมันถอนปากออก แต่ว่ามันไม่ยอมครับ ประกบปากผมอีก มึงเป็นเหี้ยไรมากมั้ย เมื่อมันถอนปากออกคราวนี้ ผมชกมันแรงมากเลยครับ เลือกมันไหลออกมานิดๆ ผมก็ตกใจนะแต่ว่าวางฟอร์มอยู่
“หึหึ”มันหัวเราะแล้วจับปากตัวเองครับ
“ควบคุมสติหน่อยได้มั้ย..มึงเป็นอะไรของมึง”ผมด่ามันเสียงดัง ดีนะครับตอนนั้นไม่มีคนในห้องน้ำ
แล้วหน้ามันก็ยังดุเหมือนเดิม แล้วดันตัวมาใกล้ผมจนผมติดกับข้างฝาเลยครับ
“ทำไมครับ...พี่มันไม่ดีตรงไหน....”มันมองหน้าแล้วถามผมเสียงแข็ง ผมมองหน้ามันไม่ตอบ
“แค่วันเดียวก็ยอมเป็นแฟนกับเค้าแล้ว...ใจง่ายจังเลยนะครับ”มันพูดแล้วแสยะยิ้มครับ
“ตาร์แต่ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรอวะ”ผมถามมันหน้าผมก็จริงจังครับ เครียดนิดหน่อยนะ
แต่มันเงียบไม่ตอบครับ แล้วจูบผมอีกรอบ ผมก็ผลักตัวมันให้มันออกครับ แต่กลายเป็นว่ามันจับข้อมือผมทั้งสองข้างติดกับกำแพง มันไซร์ไปทั่วตัวคอผม เลียติ่งหู แล้วกัดเบาๆ ไล่มาที่คอ มันดูดเม้นเหมือนจะเอาเนื้อผมไปด้วยอย่างนั้นแหละครับ
“ตาร์ หยุดนะมึง กรูบอกให้หยุด”ผมร้องบอกมัน มันเอามือสองข้างเลื่อนลงมาจับเอวผม แล้วถลกเสื้อผมขึ้นจนถึงหัวนมเลยครับ
“ตาร์ กรูขอร้อง หยุด”ผมร้องบอก มันไม่สนใจอะไรเลยครับ ผมก็ทุบตีมัน ใช่ครับแรงมันเยอะกว่าแต่ว่าถ้าผมสู้จริงมันก็อาจจะสู้ได้ อาจจะนะครับ เพราะมันตัวใหญ่จริงๆ แต่ผมก็ไม่อยากทำ เกิดมันบ้าจับผมล่อตูดขึ้นมาละซวยเลย มันไล่ลิ้มตรงสะดือมาจนถึงเนินอก แล้วมันขบเบาๆ แล้วอยู่ดีๆมันก็กัดเลยครับ
“อะ เจ็บ”ผมร้องได้ครับเดียว ร้องอย่างอื่นไม่ได้แล้วละครับ น้ำตาไหลเลยครับ มันไล่ปากขึ้นมาแล้วจูบปากผม ถึงตอนนั้นเอง ผมกัดปากมันเลยครับ
“โอ้ย”มันร้อง เลือดมันไหลเลยครับ
“หึหึ”ผมหัวเราะ หมดแรงครับ แล้วมองหน้ามันแบบกรูโกรธมึงนะ มันก็มองหน้าผมเศร้าๆ แล้วมันก็เดินออกจากห้องน้ำไปเลยครับ ผมยืนอยู่อย่างนั้น ได้ยินเสียงก๊อกน้ำ แล้วสักพักมันก็เดินออกไป
ผมสำรวจตัวเองเรียบร้อย แล้วรอยดูดที่คอมันก็เห็นเด่นชัด ตรงหน้าอกนี่สองสามรอยเลยครับ ผมก็เดินออกไปจากห้องน้ำ พอถึงในโรงหนัง ผมก็เห็นไอ้ตาร์มันนั่งอยู่แล้วครับ ผมก็เข้าไปนั่งทำตัวให้ปกติทีสุด แต่พี่ก้อยเค้าก็ไม่ได้ถามหรอกนะครับว่าผมไปทำไมนาน ก็ดีครับ ผมก็หาคำตอบให้พี่ก้อยไม่ได้เหมือนกัน จนหนังเลิกเสร็จ พวกผมก็ดันลากกันไปกินข้าวอีก ผมก็จำใจต้องไป ขณะที่ไปนั้นไอ้ตาร์มันก็ไม่มองหน้าผมเลยครับ แม้แต่นิดเดียว ผมก็ช่างหัวมึงสิ ทำกรูเจ็บทำกรูร้องไห้ ยังมาโกรธกรูเองอีก กรูไม่ง้อมึงหรอกสัด
หลังจากนั้นผมก็ไปส่งพี่ก้อยที่บ้านครับ ก็ปกติไม่มีอะไรมากครับ กลับมาบ้านก็คิดถึงเรื่องวันนี้ ทำไมไอ้ตาร์มันไม่เหมือนทุกทีวะ เรื่องน้องแกงมันไม่เห็นเป็นอย่างนี้เลย แต่เรื่องมันยังไม่จบครับ วันอาทิตย์พี่ก้อยโทรมาให้ผมไปหาที่บ้านบอกว่ามีจัดปาร์ตี้วันเกิดพี่ก้อยครับ ผมก็เลยต้องไป ก่อนไปก็ไปหาซื้อของขวัญให้พี่แก ก็พี่แกไม่เคยบอกก่อนเลยครับว่าเป็นวันเกิด ผมให้พี่เจ้าไปส่ง แล้วบอกพี่เจ้าเรียบร้อยว่าให้มารับด้วยเดี๋ยวจะโทรไปตาม ผมมาถึงบ้านพี่ก้อยก็ประมาณสามทุ่มครับ บ้านหลังใหญ่พอดีๆ สวยดีครับ ผมเห็นรถจอดอยู่เต็ม สงสัยคนจะเยอะแฮะ คิดในใจ เดินเข้าไปครับ
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งก็ไม่ทราบว่าท่านเป็นใครหรอกนะครับ
“สวัสดีลูก” แล้วเสียงผู้ใหญ่ท่านนี้ก็ตอบรับอย่างเป็นมิตร
“เออมาหาพี่ก้อยนะครับ”ผมบอกอย่างสุภาพ
“ก้อยลูก .. เพื่อนมาหาลูก”สงสัยจะเป็นคุณแม่แล้วละครับ
“จ้าแม่”พี่ก้อยวิ่งเสียงแหลมมาแต่ไกล
“อ่าว..มาแล้วหรอข้าว “พี่ก้อยทักเมื่อเห็นหน้าผม
“นี่แม่พี่นะข้าว”พี่ก้อยแนะนำ
“ครับ...สวัสดีอีกครั้งครับแม่”ผมบอกแม่อีกแม่ก็จับมือรับไหว้อีกรอบ
“ไหว้พระเถอะลูก”งะทำไมคนแก่ชอบพูดว่าให้ไหว้พระอะ
“เข้าไปข้างในกันข้าว..เพื่อนพี่เต็มเลยนะ”พี่ก้อยจับมือผม
“นี่ครับ..ของขวัญ..ไม่รู้จะถูกใจรึป่าว”ผมยื่นให้พี่ก้อย พี่ก้อยยิ้มหวานเชียวครับ
“ถูกใจสิ อะไรที่ข้าวซื้อให้ก็ถูกใจหมดนั้นแหละ”พี่ก้อยพูดซะหวาน
“ข้าวมาแล้ว”พี่ก้อยพูดซะดังเชียวครับ
ผมก็ยิ้มสิครับ เป็นไมตรี ทุกคนก็แซวกันใหญ่ เรื่องนู้บ้างนี้บ้าง คนประมาณยี่สิบกว่าได้นะครับ กินไปกินมาก็สี่ทุ่มจะได้ครับ
“เออ..แล้วไอ้ตาร์ทำไมยังไม่มาวะ กรูโทรไปเห็นบอกออกจากบ้านแล้วนี่หว่า”เสียงพี่คนหนึ่งพูดขึ้น
ห๊ะ ตาร์ไหนวะ คงไม่ใช่มั้ง วันนั้นก็ยังไม่เห็นทักพี่ก้อยเลยนิ คงคนละคนกัน
นั่งได้สักพัก
“เฮ้ยไอ้ตาร์มาแล้ว”เสียงพี่คนหนึ่งพูด ผมหันไปมองทันทีเลยครับ
ไอ้แต่อ้าปากค้างครับพี่น้อง
“ไอ้ตาร์”ผมพูดได้คำเดียว
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับสนุกอีกตามเลยชอบพี่ตาร์นะครับ
ข้าวก็ยอมๆพี่เค้าหน่อยดินะๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ง่าพี่ต้าร์มากับสาวที่ไหนรึป่าวน่ะ ถึงได้ตกใจอย่างงี้อิอิรออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
-
พี่ตาร์เมามาหรือว่า
พี่ตาร์เดินห้อยบ้านว่ามีว่าที่เมียชื่อ...เง้อ
ไม่ีช่ายหรอกมางเน้อ พี่ตาร์ลากแขนน้องข้าวไปปล้ำเรยป่ะ
เสร็จเรา อิอิอิ :oni3: :laugh: :oชักยังไงๆๆๆนะเนี่ย
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
บอกได้คำเดียวว่าสงสารพี่ตาร์มากๆครับผม
แต่ก็เข้าใจความรู้สึกของข้าวนะครับ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
โฮะๆๆ เมื่อไหร่จารักกกกกกกก!!
ให้พี่ตาร์ประชด ข้าววมั้งก้อได้หมั่นไส้ 55+ :o8:
แต่ก้อนะ เขารักของเขานิ จิงม้า คนแต่ง :oni1:
แล้วจามาอ่านต่อคับ
-
ตอนที่9 วุ่นวายจริงโว้ยชีวิตกรู (2)
เมื่อผมกำลังอึ้งแดกอยู่นั้น พี่ก้อยก็ได้เตือนสติให้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
“ข้าว..ข้าวจ๊ะ...กินนี่สิพี่ทำเองเลยนะ”พี่ก้อยครับ ยื่นอาหารจะป้อนให้ผม แล้วไอ้ตาร์ก็หันมามองหน้าผมเลยครับ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงก็ยื่นปากให้พี่เค้าป้อนแต่โดยดี อ่า อย่าว่าเค้าผิดน้า
“อร่อยมั้ย”พี่ก้อยถาม แล้วยิ้ม
“อร่อยครับ”ผมตอบรับ แล้วก็คุยกับพี่คนอื่นไปเรื่อยแหละครับ
“เฮ้ยไอ้ห่าตาร์....ไปเมาที่ไหนมาก่อนวะ “พี่คนนึงพูดขึ้น
“เออ.... กรูก็แดกของกรูไม่เรื่อยแหละ ใครมันจะมาสนใจวะ”ผมได้ยินมันตอบครับ แต่ว่าทำเหมือนไม่ได้ยินครับ ก็ไม่ได้มองมันด้วย ไม่กล้ามองครับ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
“อ่าวไอ้เหี้ย...อกหักมารึไง”พี่อีกคนพูดขึ้น
“ป่าวโว้ยไม่ได้อกหัก.. แต่ว่าไม่เคยอกหักต่างหาก เพราะว่าคนนั้นเค้าไม่ได้รักกรูนี่หว่า แล้วกรูจะสนใจทำไม ใช้คำว่าอกหักกับกรูได้หรอวะ คนอย่างกรูไม่เคยอกหักโว้ย มีแต่หักอกคนอื่น ฮ่าๆๆ”ดูมันพูดครับ แล้วมันก็หัวเราะ พวกพี่พวกนั้นก็หัวเราะกันใหญ่เลยครับ ขำตายละ สัด เชื่อมั่นในตัวเองมากเลยนะมึงหล่อตายละ ในเมื่อมึงไม่สนใจกรูก็ไม่สนใจเหมือนกัน อย่ามาง้อกรูก่อนละกัน
ผมนะไม่เมาหรอกนะครับ เพราะว่าไม่อยากเมานะครับ ประมาณห้าทุ่มได้พี่เจ้าก็โทรมาครับว่าจะให้ไปรับได้รึยังผมก็บอกว่าอีกแป๊บ
“ข้าวมานี่สิ”พี่ก้อยเรียกผมครับ
“ครับ”ผมก็ตามไปอย่างว่าง่ายครับ
และแล้วทุกคนก็แซวกันยกใหญ่ครับ
“เฮ้ย..ก้อย มีถุงยางรึยังมึง”เสียงพี่ผู้ชายคนนึงพูดขึ้นครับ
“เสือกละมึงอะ”พี่ก้อยพูดกลับแล้วหัวเราะ
“อีก้อย..มันจะไม่เร็วไปหน่อยหรอวะ..เพิ่งคบกันไม่ได้ไม่กี่วันเองนะโว้ย”พี่ผู้หญิงคนนึงพูดแล้วทุกคนก็พากันหัวเราะยกใหญ่ แต่ว่าไอ้ตาร์สิครับมันเอาแต่ก้มหน้า สงสัยเมากู่ไม่กลับแล้วมั้งครับ
“เข้ามาสิ”พี่ก้อยเรียกผมหลังจากทีพี่ก้อยเปิดห้อง
“ครับ”ผมเดินเข้าไปอย่างว่าง่ายครับ ผมนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะคอมครับ แล้วพี่ก้อยก็เดินไปหยิบถุงของขวัญที่ผมซื้อให้แล้วแกะออกครับ
“น่ารักจัง..ช่างเลือกเหมือนกันนะเนี้ย”พี่ก้อยพูด
“อะครับ”ที่จริงผมไปซื้อกับพี่เจ้านะครับ เป็นสร้อย เหมาะสำหรับผู้หญิงมันเลือกง่ายสุดแล้วอะครับ เป็นรูปนิ้วก้อยเกี่ยวกันครับ
“ใส่ให้พี่หน่อยสิ”พี่ก้อยบอก
“ได้ครับ”ผมลุกไปที่เตียงที่พี่ก้อยนั่งอยู่ แล้วหยิบสร้อยใส่ให้พี่ก้อย พอใส่เสร็จผมก็จับผมให้พี่ก้อยเรียบร้อยเลยครับ แล้วผมก็นั่งหันหน้าเข้ากับหน้าพี่ก้อย เรามองหน้ากันอยู่สักพัก
“จูบพี่หน่อยสิ”งะ ทำไมพี่พูดตรงจังอะครับ ผมมองหน้าพี่ก้อยงง แต่ก้อเก็บอาการอะครับ ผมกับพี่ก้อยจ้องตากันอยู่สักพัก พี่ก้อยก็ทำหน้าแบบจูบสิ ผมเลยลงมือ จูบพี่ก้อยเลยครับ จูบอ่อนโยน นุ่มนวลที่สุด จนขยับเป็นรุนแรงขึ้น อีกมือผมก็จับเอวพี่ก้อย อีกมือผมก็จับที่คอของพี่ก้อย พี่ก้อยก็ครางเล็กๆครับ จนผมจับเสื้อเสื้อพี่ก้อยให้เลิกขึ้น ผมไล่มือไปจับที่หน้าอกแก พี่ก้อยร้องครางเล็กน้อย ผมดันตัวพี่ก้อยให้นอนลง แล้วผมก็ไซร์คอ พี่ก้อยดูด จนพี่ก้อยเรียกชื่อผมเลยครับ ผมไล่ลิ้นไปจูบพี่ก้อยอีกครั้ง แล้วถอนจูบออกแล้วเราก็มองหน้ากัน
แล้วอยู่ดีๆไม่รู้เป็นเหี้ยอะไรผมก็หยุดซะงั้นอะครับ ผมลุกขึ้นนั่ง งงกับตัวเอง อ่าวไอ้ข้าวมึงหยุดทำไมวะ มึงขาดมานานไม่ใช่รึไง แล้วมึงหยุดทำมาย ผมนั่งถามตัวเอง ตอนผมมีอะไรกับผู้หญิงแต่ก่อนผมก็จะทำไม่เคยมีขัดกลางคันเลยครับ
“หยุดทำไมละข้าว”พี่ก้อยลุกขึ้นแล้วถามผมครับ
“เออ..ไม่รู้เหมือนกันครับ”ผมตอบ
“หึหึ..”พี่ก้อยหัวเราะนิดๆครับ
ผมหันไปมองหน้าพี่ก้อยแบบงงๆ
“แต่พี่รู้”พี่ก้อยพูด ผมยิ่งงงไปใหญ่เลยครับ
“รู้อะไรครับ”ผมถามกลับอีก
“ป่าวหรอก”พี่ก้อยพูดปัดๆ
“เรื่องอะไรครับ”ผมยังไม่วายถามต่อแบบหน้าตาจริงจัง
“ก็เรื่องที่ข้าวกับไอ้ตาร์ชอบกันไง”พี่ก้อยพูดแล้วยิ้ม เฮ้ย พี่ก้อยรู้หรอ
“พี่..รู้”ผมอั้มอึ้ง งงครับ
“อืม..พี่รู้”พี่ก้อยตอบสั้นๆ
“พี่รู้ตั้งนานแล้วแหละ ก็ไอ้ห่าตาร์เล่นพูดเรื่องน้องข้าวบ่อยจะตาย แต่ก่อนมันเคยเป็นอย่างนี้ซะที่ไหนละ ตอนแรกพี่ก็ไม่แน่ใจหรอกนะ แต่ว่าวันที่ไปดูหนังกันนะ ไอ้ตาร์มันไม่ทักพี่สักคำ พี่ก็เข้าใจอะไรบ้างแล้วแหละ ก็ทุกทีไอ้ตาร์กับพี่ก็ถือว่าสนิทกันเลยนะ ด่าเล่นหัวกันจะตายไป จนวันเนี้ยพี่ชวนให้มันมางานวันเกิดมันยังไม่อยากจะมาเลย”พี่ก้อยอธิบายซะยาว
“ข้าวไม่ได้ชอบมันนะครับ”ผมบอก
“แต่ไอ้ตาร์มันชอบข้าวนิ”พี่ก้อยพูด
“แต่ผม..”ผมกำลังจะพูดครับ
“เอาน่าข้าว..ที่พี่ตกลงคบกับข้าวพี่รู้ว่าข้าวไม่ได้จริงจังกับพี่หรอก ที่พี่คบก็เพราะพี่ชอบในตัวข้าวก็ข้าวเล่นน่ารักหล่อซะขนาดนี้ แต่อีกเหตุผลนึงคือ พี่จะแกล้งไอ้ตาร์มันนะ เห็นมันหึงก็ตลกดี มันเคยหึงใครซะที่ไหนละ ฮ่าๆๆๆ”แล้วพี่ก้อยก็หัวเราะร่า
“แล้วพี่ก้อยไม่รังเกียจหรอครับ”ผมถามกลับ
“รังเกียจไรละ ชอบละสิไม่ว่า สมัยนี้มันสมัยอะไรกันแล้วข้าว พี่ไม่ใช่คนหัวโบราณนะ “พี่ก้อยพูด
“เอานะ .. ข้าวยังไม่รู้ใจตัวเองว่าต้องการอะไรก็ไม่เป็นไร เป็นน้องชายพี่ดีกว่าเยอะ หล่อๆแบบเนี้ยจะมีใครจะรักใครต้องบอกพี่ก่อนคนแรกเลยรู้มั้ย”พี่ก้อยพูดแล้วจับแก้มผม
“เอางั้นหรอพี่”ผมถามเพื่อความแน่ใจ ที่จริงผมก็ไม่ได้อะไรกับพี่ก้อยมากหรอกครับ ก็พี่เค้าน่ารกแล้วก็สวย ยังไม่ได้รักอะไรมากมายขนาดนั้น แล้วผมก็งงๆด้วยว่าที่ผมไม่ทำอะไรพี่เค้าเพราะอะไร แต่ว่าก็นะ พี่เค้าก็ยอมพลีกายเพื่อผมเลยเนี้ยก็นับถือพี่แกจริงๆ
“อืมจ๊ะ”พี่ก้อยยิ้มๆ
“ไม่เอา..ก็ข้าวชอบพี่นิ”ผมแกล้งอ้อนแล้วซบลงบนตักพี่ก้อยครับ
“ฮ่าๆๆ..ขี้อ้อนนะเราเนี้ย..ถึงว่าไอ้ตาร์ถึงชอบ”พี่ก้อยพูดแล้วหัวเราะครับ
“โหพี่เลิกพูดถึงมันได้มั้ยอะ”ผมทำคิ้วขมวดเข้าด้วยกัน
แล้วผมกับพี่ก้อยก็คุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อยนั่นแหละครับ จนจะตีหนึ่งแล้วผมก็โทรให้พี่เจ้ามารับแต่ว่าเรายังไม่ได้ลงไปหรอกนะครับ จนพี่เจ้าโทรมาว่ารออยู่หน้าบ้านแล้ว ผมถึงลงไป พอลงไปถึง ผมก็มองหาไอ้ตาร์ครับ แค่มองเฉยๆนะ แต่ว่าไม่มีมันแล้วละครับ
“เฮ้ยไอ้กี้ ไอ้ตาร์ละ”พี่ก้อยถามเหมือนรู้ใจผมครับ
“มันออกไปเมื่อกี้วะ แม่งเมาชิบหาย ไม่คุยกับใครเลย มองตาขวางทุกคนเลย แม่ง ไอ้เหี้ยนี่ เออแล้วมันเอาของขวัญฝากไว้ให้มึงด้วย วางไว้บนโต๊ะนะ”พอพี่กี้อธิบายอะไรเสร็จ พี่ก้อยก็มองหน้าผม ผมเลย ลากลับก่อนเป็นการรู้กันครับ
ไม่รู้มันเป็นห่าอะไรของมันอีก แต่ช่างมันเหอะ มันไม่ใช่กงการอะไรที่ผมต้องไปง้อมันนิเนอะ
...
ที่จริงตอนนี้ต่อให้ตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว แต่พึ่งมาดูว่ามันไม่ขึ้น แล้วกลับไปดูที่เวิร์ดกลับไม่ได้เซฟตอนนี้ไว้ พึ่งเห็นเลยนั่งบั่นยิกๆให้ใหม่นะค่ะ
แล้วก็ต้องขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
ใครเชียร์ใครชอบใคร์ก็ลุ้นเอานะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
-
:o12:
พี่ตาร์ ของ เดี๊ยนนนนนน
-
ถึงตอนต้าร์เมารักชิมิ :laugh:
พี่ก้อยน่ารักจัง :o8:
-
ก้อย o13
หญิงไทยใจกล้า แต่พิสูจน์ขนาดนี้กล้ามากไปหน่อยเปล่าจ๊ะ
แล้วถ้าน้องข้าวไม่หยุด..แหง่งๆๆๆๆๆ
จะทำไง
อั้มอึ้ง==>อ้ำอึ้ง
-
โห พี่ก้อย แรงมั่กๆ :o
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม ชอบๆครับ
พี่ก้อยก็นะดีแล้วครับเข้าใจความรู้สึกคนอื่น
ผมก็นึกว่าพี่ก้อยเป็นนางร้ายซะอีก กร๊ากกก
ว่าแต่พี่ตาร์เตลิดไปไหนแล้วก็ไม่รู้ป่านนี้
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
หนุกมากๆเลย
แล้วคู่นี้จะไปกันรอดไหมน้า
แล้วจะมีใครมาแย่งใครไหมน้า :m22:
-
:m4:หลงรักพี่ก้อยด้วยคน สาววายเบอร์หนึ่งประกาศตัวเลยนะเนี่ยพี่ก้อยเนี่ย
พี่ตาร์เมาแล้วจาขับรถไว้หรอ น้องข้าวไปตามว่าที่สาระมีเร็วเข้า
เด๋วไปต่อยใครเข้าด้วยความหึงว่าที่มะเมีย อิอิอิ :o8: :o8: :o8:
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
ไม่ได้เข้ามาแปปเดียว คุณเบบี้ปั่นไปหลายตอนเลย o13 ลงเร็วมากๆ นายตาร์น่าสงสารจัง
-
งานนี้มีหึงงงง
-
ตาหา ไอ้ตาร์ ด่วนเลย
-
พี่ก้อย กล้า แกล้ง เนอะ
o13
-
อ่านแล้วแอบเจ็บ ทำกะเค้าแบบนี้นะข้าว สักวันหลงรักพี่ตาร์ไปแล้วจะรุ้สึก จะให้พี่ตาร์เอาคืนให้สาสมเรย ฮึ่มๆๆ :m16:
-
o13 อยากอ่านต่อแล้ว
-
:t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
ต่อๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนที่11 วุ่นวายจริงโว้ยชีวิตกรู(3)
หลังจากวันนั้นไอ้ตาร์ก็ไม่ติดต่อมาอีกเลยครับ ไอ้ผมก็ไม่ได้โทรไปหรอกนะครับ ไม่ได้ติดต่อมันเหมือนกันตามเวรตามกรรมครับ ไม่ได้ไม่สนใจเลยนะครับ แต่จะให้ทำยังไงอะ จนวันนี้กลางของสัปดาห์ หลายวันที่ผ่านมาไอ้เพื่อนรักทั้งหลายมันรุ่มด่าผมกันใหญ่เรื่องไอ้โรคจิตนั้นแหละครับ ก็จะอะไรซะอีกละ มันหาว่าผมผิดต่างนาๆ อย่างนู้อย่างนี้ แล้วผมผิดตรงไหนอะครับ ก็ตกลงกันเรียบร้อยแล้วนี่นา เนอะ หิหิ
วันนี้เลิกเรียนแล้วผมกำลังจะกลับบ้านแล้วว่าดันมาเจอพี่ก้อยซะก่อนเลยพากันไปกินไอศกรีม หน้าตึก มีขายตลอดเย็นนะครับ
“เป็นไงบ้างละ”พี่ก้อยพูดขึ้นหลังจากที่เราได้ไอ้ศกรีมกันเรียบร้อยแล้ว
“ก็ดีครับ”ผมตอบไป
“ป่าว..ไม่ใช่หมายถึงเรื่องข้าว พี่หมายถึง ไอ้ตาร์นะเป็นยังไงกันบ้าง”พี่ก้อยพูดแล้วยิ้ม
“ไม่รู้สิ..ก็ตั้งแต่งานวันเกิดก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยนะ”ผมบอกไป
“ห่า”พี่ก้อยตกใจตาโต
“ครับ..”ผมตอบหน้างงๆ พี่ก้อยจะเวอร์ไปไหน
“จริงอะ”พี่ก้อยยังถามซ้ำเพื่อความแน่ใจ
“จริงครับ”ผมตอบ
“โหย..นี่พี่เล่นแรงไปรึป่าวเนี้ย..ไอ้ตาร์มันเป็นจริงแฮะ”พี่ก้อยบ่นงึมงำ นั่งกินกันไปได้สักพัก ก็คุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อยแหละครับ ไอ้ผมก็ถ้วยที่สามแล้ว ก็คนมันชอบกินนี่นา ถ้วยแรงนี่วนิลาที่สองสตอร์เบอร์รี่ สามก็พาวเวอร์ช๊อค ครับ ต้องกินแยกกันอะครับ กินรวมกันไม่ได้ ไม่อร่อย มันผสมกัน หิหิ
“เฮ้ย...ไอ้ข้าวแม่งอยู่นี่เอง”ไอ้ป๊อดกับไอ้เข็มนะสิครับ วิ่งฮอบแดกกันมา
“มีไรวะ “ผมหันไปถาม
“มึงไปกับกรูเลย”ไอ้ป๊อดมันลากแขนผมทำท่าจะลุกครับ
“ไปไหนวะ”ผมยังถามต่อแต่ไม่ได้ลุกตาม
“ไปเหอะน่า”ไอ้เข็มมันเซ้าซี้ครับ
“เฮ้ย..ก็กรูอยากรู้นี่หว่า”ผมถามกลับทำหน้าหงุดหงิด
“เออ..กรูบอกให้ก็ได้..ตอนนี้ไอ้พี่ตาร์แม่งเมาชิบหายเลย..แล้วก็ไม่มาโรงเรียนหลายวัน..อยู่ดีๆวันนี้เป็นห่าไรขึ้นมาไม่รู้ บอกให้รุ่นน้องในชมรมมาขึ้นชกด้วย แล้วไอ้รุ่นน้องมันขี้ๆที่ไหนละ ลงแข่งมาหลายนัดแล้วด้วย มึงรีบไปเลย นี่ถ้าพี่ตาร์ไม่เมากรูจะไม่ห่วงเลย นี่เมาเป็นหมา “ไอ้ป๊อดพูดเป็นชุดๆ
“อ่าว..แล้วทำไมมึงไม่บอกให้ไอ้รุ่นน้องนั้นมันไม่ต้องชกกับไอ้ตาร์ละวะ”ผมยังมีอารมณ์เล่นตัวต่อครับ
“โหย..มันคงกล้าขัดพี่ตาร์หรอกมั้งมึง ..คิดสิมีหัวนะ..ไม่ใช่เอาไว้กั้นหู สัด”นั้นได้ทีไอ้เหี้ยเข็มด่าผมเลยครับ
“ไปเลยไป”มันลากผมแรงมากเลยครับคราวนี้ ไอ้ด้วยที่ความตกใจแล้วก็ยังไม่ได้ล่ำลาพี่ก้อย เลยคว้าข้อมือพี่ก้อยแล้ววิ่งตามๆกันมาเลยครับ พอมาถึงที่โรงฝึก ก็พบว่าไอ้ตาร์ได้ขึ้นชกเรียบร้อยแล้ว ที่ไม่มีใครกล้าห้ามเพราะอาจารย์ไม่อยู่ด้วยครับ ถ้าอาจารย์ไม่อยู่ไอ้ตาร์มันเป็นคนคุมทั้งหมด มันได้ชกกันเรียบร้อยโรงเรียนตาร์ไปแล้วละครับ ตอนนี้ไอ้รุ่นน้องก็กล้าๆกลัวๆยังไงชอบกล ประมาณว่ากรูจะต่อยดีมั้ยวะ แต่ว่าไอ้ตาร์มันก็ด่าใหญ่เลยครับ เมาแล้วยังปากดีอีก สาด
“มึงจะชกไม่ชก..ทำไม.. เห็นกรูเมาคิดว่ากรูไม่มีน้ำยารึไง”มันพูดไปยานคางไป ทำหน้ากวนส้นตีนสุดครับตอนนั้นไอ้ตาร์มันไม่เห็นผมหรอกนะครับ ยืนหลบๆมุมอยู่
“เออคือพี่ตาร์”ไอ้น้องนั้นพูด แล้วมันก็ชกกันต่อเลยครับ ต่อยกันไปต่อยกันมามีแต่ไอ้ตาร์เป็นฝ่ายเสีย โดนไอ้รุ่นน้องนั่นต่อยเอาๆ จนมันตั้งหลักไม่ได้ ไอ้รุ่นน้องคนนั้นก็หยุด เหมือนกรูห่วงมึงนะไอ้พี่ตาร์ อะไรประมาณนั้นอะครับ ผมเห็นไม่ได้การเลยเดินเข้าไปข้างเวทีครับ
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกมันเบาๆครับ มันหันมามองทางผม แล้วมองตาขวางเลยอ่าครับ งะ น่ากลัวง่า แล้วมันก็ทำเป็นไม่สนใจ ลุกขึ้นแล้วไปต่อยต่อ จนมันโดนรุ่นน้องมันยำซะ อย่าให้บรรยาย
“ตาร์มึงหยุดเหอะมึงเมามากแล้วนะ”ผมตะโกนบอกมัน มันก็ไม่สนใจผมเลยครับ จนมีอยู่จังหวะนึง อยู่ดีดีครับ มันสวนไอ้รุ่นน้องคนนั้นกลับเร็วมาก ไอ้คนนั้นร่วงเลยครับ
งะ ห่าไรร่วงง่ายแท้วะ แต่ไม่ถึงกับน๊อกนะครับ แล้วมันก็ถอดนวม แล้วเดินลงเวทีอย่างทุลักทุเล ใครเข้าไปช่วยมันๆก็สะบัดออกหมดเลยครับ มันเดินไปข้างหลังยิมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ามั้ง ผมก็เดินตามมันไปครับ
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกชื่อมัน
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกมันซ้ำอีก
“ไอ้เหี้ยตาร์..มึงเป็นเหี้ยไรของมึงเนี้ย เมาเป็นหมาเลย”ผมถามมันอารมณ์ขึ้นแล้วอะครับ กรูมาหาถึงที่เลยนะไม่สำเนียดตัวเอง สาด
“เสือก”นั่นครับ มันหันมาด่าผม ทำตาขวางอีก ของขึ้นเลยครับ ดี จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย
“เออ..สัด... กรูก็ไม่อยากเสือกนักหรอก ถ้าไอ้ป๊อดมันไม่ตากกรูมานะ”ผมตะโกนด่ามัน มันหันมามองหน้าผมครับ แล้วมันเดินมาที่ผมเลยครับ หน้ากลัวมากมาย
“ทำไม.. มึงไม่อยากยุ่งกับกรูขนาดนั้นเลยรึไง มึงเกลียดกรูมากใช่มั้ย”ผมงง เลยครับ ตั้งแต่ได้รู้จักมันมามันไม่เคยพูดมึงกรูกับผมเลยสักครั้ง ครั้งนี้รุนแรงมากเลยครับ
“เออกรูเกลียดมึง..ไป.. ออกไปจากชีวิตกรูซะ”ผมด่ามันมองหน้ามันครับ มันก็มองหน้าผมแต่สายตามันครับไม่รู้มันรู้สึกยังไงกันแน่
“ได้.. กรูจะไปจากชีวิตมึง”มันพูดแล้วหันหลังเลยครับ งะ กรูประชด สาดเอ้ย โง่เป็นควายเลย
แล้วผมก็เดินออกมานะที่นั้น งงมากมายกับชีวิตตัวเอง ไอ้ข้าวเอ้ย มันอะไรกันนักกันหนาวะ หาทางออกไม่ได้เลยนะชีวิตมึงเนี้ย ผมเดินออกมาพี่ก้อยก็เห็นสภาพผมพี่แกก็ไม่ได้ถามอะครับ แต่ว่าก็ยังดีที่ไม่ถามเพราะผมก็ขี้เกียจตอบเหมือนกัน ผมกลับมาบ้านแล้วคิดทบทวนเรื่องต่างๆนาๆ ตกลงกรูรู้สึกยังไงกับไอ้ตาร์กันแน่วะ งงตัวเอง แล้วทำไมไอ้ตาร์มันเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้ ไหนมึงบอกว่าชอบกรูไง แค่กรูมีคนอื่นแค่เนี้ยรอกรูหน่อยไม่ได้รึไงวะ กรูช่วงวัยรุ่นนะโว้ย มันก็อยากปฏิสนธิเป็นธรรมดา จนเช้าของอีกวันต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว ใช้ชีวิตตามเดิมแหละครับ ไม่มีอะไรมาก เรียนๆ เล่นๆ กวนตีนคนนู้ที หาเรื่องคนนั้นที ก็เงี้ยแหละวัยรุ่น จับจุดกับตัวเองไม่ถูกครับ
จากวันที่ด่าไอ้ตาร์ไปก็ไม่ได้เจอมันอีกเลยครับ พี่ไม้กับพี่ปองหรือว่าเพื่อนๆมันก็ไม่ค่อยได้เจอครับ เรียนไม่ตรงกัน เลยไม่ค่อยเจอกันมั้ง ดีวันนี้ก็วันศุกร์วันหยุดสุดสัปดาห์ เฮฮาปาร์ตี้สิครับพี่น้องวันนี้ผมอาสาเป็นเจ้าภาพเองเพราะว่า คุณพ่อกับคุณแม่ไม่อยู่หนูก็ร่าเริงสิครับ ผมก็ต้องขออณุญาติไอ้พี่เจ้ากับพี่ตังก่อนสิครับเดี๋ยวมันด่าเอา พี่เจ้ามันก็บอกว่ามาได้แต่ห้ามมากันเยอะ เดี๋ยวเรื่องมากวุ่นวาย กลายเป็นในวงก็มีพี่ใส ไอ้แสบ ไอ้เข็ม ไอ้เป้ ไอ้แมน ไอ้ป๊อด ผม พี่ตัง พี่เจ้า แล้วเพื่อนผมอีกสองคน ไอ้กอบกับไอ้หนุ่ย แล้วก็พี่ต่อเพื่อนพี่ใสนะครับ กินกันแค่นี้ กลุ่มเล็กน้อยพอ เดี๋ยววุ่นวาย ถ้าใครมากินเหล้าบ้านผมๆไม่อยากให้เยอะมากนะครับ รับไม่ไหว ไม่ชอบด้วย เดี๋ยวบ้านเลอะเหอะๆ
“เมาๆๆเมาแป๊ด เออะๆๆ” จะใครละครับ ไอ้พี่ต่อ ลุกขึ้นเต้นคนเดียวแล้วร้องเพลงเมาแป๊ด ทุกคนก็พากันหัวเราะกันใหญ่
“ไอ้เหี้ยต่อ..พอเหอะมึง อุจจาดลูกตาวะ”พี่ใสพูดครับ แล้วพี่ต่อก็หัวเราะแล้วนั่งลง เราดูบอลกันไป กินเหล้ากันไปหรรษาเฮฮาครับ แล้วไอ้พี่เจ้ามันก็ลุกไปครับ บอกว่าขอตัวไปนอนก่อน พรุ่งนี้ต้องทำงาน พี่ผมมันจะบ้างานไปไหน ไม่เข้าใจ
“ไปแล้วนะครับ”พี่ผมมันหันมาบอก
“อืม..ฮะ”ผมบอกแล้วยิ้มให้
“ฝันดีนะ”ผมบอกมัน แล้วก็ส่งยิ้มให้แล้วลุกไป
ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....
“เฮ้ยไอ้ข้าว โทรศัพท์มึงอะ”เสียงไอ้เป้พูดขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์ให้ผม
“เออ..ขอบใจ”ผมบอกแล้วรับ ไม่รู้ว่าเบอร์ใครครับ
“ครับ..ข้าวพูดครับ”เมื่อผมรับสาย
“คุณข้าวหรอครับ ..เออ เราโทรจากร้าน............นะครับ คุณรู้จักคนชื่อตาร์รึป่าวครับ”เสียงปลายสายได้ถามขึ้น
“ครับ..รู้จักครับ”ผมทำหน้างง เกิดอะไรขึ้นหว่า ตอนนี้ทั้งวงโฟกัสมาที่ผมหมดเลยครับ
“เออ..คุณตาร์เมามากเลยครับ แล้วไปมีเรื่องในร้านเรา แต่พอดีว่าตาร์เป็นลูกค้าประจำนะครับเราเลยดูแลให้.. ผมเลยจะให้คุณช่วยหน่อยนะครับ เพราะตาร์เค้าเอารถมาคงจะกลับบ้านเองไม่ได้แล้ว เพราะตาร์ไม่รู้สึกตัวเลยนะครับ”เมือปลายสายพูดจบอ่อ กรูก็ถึงบางอ้อ เมาไม่เลือกที ไปกวนส้นตีนคนอื่นอีกละสิได้ห่าตาร์ ผมนึกในใจ
“คุณข้าวพอจะมารับตาร์ได้มั้ยครับ”เสียงปลายสายได้ถามขึ้น
“อ่อ...ครับ ได้ครับ..เดี๋ยวผมไป ร้านอะไรนะครับ..”ผมสอบถามชื่อร้านอีกครั้งแล้วถามสถานที่ แล้ววางสายไป
“มีอะไรวะไอ้ข้าว”พี่ตังถามขึ้นครับ
“ก็ไอ้เหี้ยตาร์นะสิไปเมาเป็นหมาอยู่ร้าน............แล้วก็ไปมีเรื่องแต่ว่าเจ้าของร้านเค้าช่วยไอ้ตาร์ไว้แล้วให้มันนอนอยู่ในร้าน เค้าบอกให้ข้าวไปรับไอ้ตาร์นะ”ผมเล่าให้ทั้งวงฟัง
“เอาไงเนี้ยพี่ตัง”ผมหันไปถามพี่ผม
“งั้นเดี๋ยวพี่ขับรถไปส่ง...”พี่ผมบอก
“เออเค้าบอกว่ามันเอารถไปแต่ว่าคงขับกลับไม่ไหว..เดี๋ยวไอ้ป๊อดมึงไปขับรถให้หน่อยแล้วกันนะ”ผมบอกครับ เพราะคนที่มีสติสุดตอนนี้ก็คือไอ้ป๊อด ตาเอาแต่จ้องบอล เหล้าไม่ค่อยแตะ ส่วนผม ไม่ขับรถถ้าไม่จำเป็นครับ ไม่ชอบ ขี้เกียจ ปวดหัว วุ่นวายครับ แฮะๆ
“แหมๆ..เป็นห่วงพี่เค้าขึ้นมาแล้วละสิมึง”นั่นไง เสียงนรกส่งมาเกิด ไอ้เป้ครับ เมาแล้วปากดี
“สัด.เมาแล้วหุบปากไปเลยมึง”ผมด่ามันพร้อมกับลุกขึ้นยืน
“ฮันแน่...ปากไม่ตรงกับใจ”นั่นครับ ไอ้พวกผสมโรง ไอ้ห่าแมนนะสิครับ
“เสือกละมึง..กรูนะใจสั่งยังไงปากกรูก็พูดไปตามนั้นแหละ”ผมบอกมัน แล้วเรียกให้ไอ้ป๊อดกับพี่ตังไปได้แล้วครับก่อนที่ผมจะโมโหพวกไอ้ห่านี่ไปมากกว่านี้ แม่งกรุยังไม่หายเคืองมึงเลยนะไอ้ตาร์ กรูยังต้องไปรับมึงอีก สาดเอ้ย
พอมาถึงที่ร้าน หมายังเรียกมันพี่เลยครับ เมาชิบหาย ผมลากมันขึ้นรถ ดีนะวันนี้มันเอารถยนต์มา ผมกับไอ้พี่ตังก็ลากมันมาครับ เพราะตัวมันหนักมากแล้วเมาไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ แถมอ้วกอีกต่างหาก อ้วกมันหน้าพับนั้นแหละครับ พอมาถึงที่บ้าน ผมก็บอกให้พี่ผมพามันไปที่ห้องผมครับ เพราะห้องรับแขกก็นั่งกินเหล้ากันหมดแล้ว พอไปถึงห้อง ก็จัดแจงให้มันนอนบนเตียง แล้วก็ยืนมองดูสภาพมันกันครับ
“สัดเอ้ย..ลำบากกรูมั้ย”ผมบ่นพึมพำ
“เอาน่า..ช่างมันเหอะ”พี่ตังตอบ แล้วผมก็พี่ก็เดินออกห้องไปครับ ไปกินเหล้ากันต่อ จนไม่ไหวแล้วครับ เมาแป๊ดอีกคนครับผมอะ ลุกขอตัวไปนอนก่อน พอถึงเตียงได้ก็เท่านั้นแหละครับ ล้มตัวลงเลย อาบน้ำแล้วน้าครับ ขอบอกไว้ก่อน อาบก่อนกินนะ หิหิ ผมนอนมองหน้าไอ้ตาร์ มึงก็หล่อนะ แล้วทำไมมึงต้องมาชอบกรูด้วยวะ ไม่สิ หรือมึงไม่ได้ชอบกรูแล้ว ก็มึงเล่นพูดกับกรูซะขนาดนั้น เมาเป็นหมาอย่างนี้มากี่วันแล้วเนี้ย มึงเป็นอะไรของมึงมากรึป่าววะ นอนคิดไปคิดมาจนหลับไปครับ ตื่นมาอีกที ไอ้ห่าตาร์ก็ยังไม่ตื่นเลยครับ สงสัยเมื่อวานมันคงจะหนักจริงๆ
ผมลุกไปอาบน้ำ แล้วก็ลงไปกินข้าว ยังไม่มีใครตื่นเลยครับ ผมไอ้ขี้เหล้าทั้งหลาย นอนกันแผ่หลาเลยครับ ตีนก่ายกันมากมาย ป้าช้อย แม่บ้านประจำบ้านผม แกรู้ว่าผมต้องตื่นมากินอาหารเช้าทุกเช้า แล้ววันนี้ผมก็บอกว่าให้แกทำเพื่อไอ้ตาร์ด้วย ผมกินเสร็จผมก็ยกถาดข้าวต้มกับน้ำแล้วก็ยาแก้ปวดหัว แฮงค์อีก ไปให้มันครับ ผมวางไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือของผม ผมนั่งอยู่บนเก้าอีกข้าวเตียงแล้วนั่งมองหน้ามัน นานเท่าไหร่ไม่รู้จนมันลืมตาขึ้น งัวเงีย ขี้ยี้ตา แล้วหันมามองหน้าผม มันมองอยู่นานเหมือนกับว่าใช่มึงหรอวะ
“ตื่นแล้วหรอ”ผมบอก แล้วเอาเท้าที่พาดบนเตียงลง แต่มันเงียบไม่ตอบครับ
“ลุกไปอาบน้ำสิ จะได้กินข้าวแล้วกินยา”ผมบอกมันดีๆครับ
มันก็ลุกนะครับ แต่มันไม่พูดอะไรจะเดินออกนอกห้อง
“มึงจะไปไหน”ผมถาม
“ก็ออกไปจากชีวิตมึงไง”มันตอบ นี่มึงจะประชดกรูไปไหน
“กรูบอกให้มึงไปอาบน้ำ มึงขับรถไหวรึไงจะไปอย่างนั้นนะ กรูยังไม่อยากกินข้าวต้มฟรีนะ”ผมพูดไม่มองหน้ามันครับ
“อะ.. ผ้าเช็ดตัว..นั้นห้องน้ำ “ผมยื่นผ้าเช็ดตัวให้มัน แล้วชี้ไปที่ห้องน้ำ มันมองหน้าผม งงๆ แล้วก็เดินไปด้วยดี ตอนที่มันอาบน้ำผมก็สอดรู้อีกครับว่าเมื่อคืนคนที่ร้านก็น่าจะโทรหาคืนอื่นก็ได้เนี้ยทำไมต้องเป็นผมด้วยวะ ผมได้การหยิบมือถือมันออกมากด อย่างแรกเลยคือเบอร์โทรศัพท์ผม ผมอยากรู้มากว่ามันจะบันทึกชื่อผมไว้ว่าอะไร กดๆไป เฮ้ยเจอแล้ว “ข้าวสุดที่รัก”งะ เหี้ยไรเนี้ย เน่าชิบหาย มึงไม่อายคนอื่นเค้ารึไงวะ นั่งตรวจมือถือมันได้สักพักแล้วเก็บไว้ที่เดิม พอมันอาบกน้ำเสร็จ มันก็นุ่งกางเกงยีนส์ตัวเดียวเดินออกมาแล้วใส่เสื้อข้างนอก
“จะกลับบ้าน..กุญแจรถอยู่ไหน”มันถามแล้วไม่มองหน้าผมครับ
“กินข้าวกินยารึก่อน”ผมตอบมันกลับ ผมยืนอยู่ที่ประตู แต่มันไม่ตอบครับเอาแต่ก้มหน้า
“ทำไมไม่กิน”ผมถามกลับอีก เสียงเรียบๆ แต่มันก็ไม่ตอบครับ
“มึงเป็นอะไรของมึงไอ้ตาร์”ผมถามครับถามยิงประตูเลยครับ
แต่มันก็ยังเงียบไม่ตอบ
“มึงจะเอาแบบนี้ใช่มั้ย..กรูขอเหอะ..ถ้าจะจบก็ให้จบกันด้วยดี..อย่างมีอะไรค้างคากรูไม่ชอบ”ผมพูดเพื่อให้มันเครียที่สุดครับ แล้วมันก็เงยหน้ามองผม
“ข้าวอยากให้มันจบจริงหรอครับ”นั่นพูดเพราะมาได้แล้วนะมึง หายเมาก็ทำเหมือนเดิม น้ำเปลี่ยนนิสัยจริงๆ
“ก็มึงทำแบบนี้กรูก็จะทำให้ไง”ผมบอกมัน แล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้
“มึงมีอะไรทำไมมึงไม่บอกกรู.....ถ้าเรื่องพี่ก้อยละก็ เราตกลงกันแล้วไม่ใช่รึไงว่ากรูแค่เปิดใจให้มึงเฉยๆ มึงไม่มีสิทธิ์ในตัวกรู”ผมบอกไปแล้วมองหน้ามัน
“เหอะ..ใช่สิพี่มันไม่มีสิทธิ์นิ ข้าวแค่เปิดใจให้พี่..แล้วคิดจะทำอะไรก็ได้ใช่มั้ย.. จะไปนอนกับก้อยก็ได้ใช่มั้ย.แล้วข้าวเคยนึกถึงจิตใจพี่บ้างรึป่าว”มันพูดมาเป็นไฟเหมือนผีเจาะปากมันเลยครับ
“นอนบ้าอะไรของมึง”ผมตะคอกใส่มัน มันมองหน้าผม
“เหอะ..ไม่นอนแล้วไปเล่นวิ่งไล่จับรึไงครับ บนห้องอีก้อยนะ”ไอ้ตาร์มันพูดทำหน้ากวนตีนแล้วมองหน้าผม
“วิ่งไล่จับพ่อมึงสิ กรูไม่ได้ทำเหี้ยไรสักหน่อย ..คิดไปเองทั้งนั้นแหละมึงอะ”ผมบอกมันแล้วผมก็ก้มหน้าครับ
“หมายความว่าไงครับ”ไอ้ตาร์มึงโง่หรือมึงแกล้งโง่เนี้ย
“แล้วแต่มึงจะคิดสิ..มึงก็คิดเองได้มาเยอะแล้วนิ..คิดต่ออีกหน่อยจะเป็นไรไป”ผมบอกมัน แล้วมันก็เดินมาข้างหน้าผมเลยครับ แล้วมันก็นั่งลงข้างล่าง
“ทำไมทำกับพี่แบบนี้ละครับ..พี่ทั้งรักทั้งหวงของพี่ขนาดนี้.. แต่บอกว่าแค่เปิดใจ แล้วข้าวจะมีใครก็ไม่เกี่ยวกับพี่ ข้าวนะใจร้าย รู้จักกับก้อยวันเดียวตกลงเป็นแฟนกันแล้ว แล้วเอาพี่ไปไว้ที่ไหนละครับ”มันพูดทำหน้าซะ สาด กรูสงสารเลยไง ไอ้เหี้ยตาร์
“ก็กรูบอกกรูไม่ได้เป็นเกย์ สาดนี่”ผมพูดคิ้วขมวด
“มันก็ต้องใช่เวลาหน่อยสิวะของมึงอะ”ผมบอกมันอีกครับ
“แต่ว่า... ไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลยนี่ครับ.. แค่คบๆเล่นๆ ไม่จริงจังพี่ไม่ว่าหรอกนะครับ แต่ว่ากับก้อย ข้าวเล่นขึ้นห้องมันไปแบบนี้แล้วยังประกาศกันอีกว่าเป็นแฟนกัน ..แล้วจะให้พี่ทำตัวยังไงครับ ยินดีกับข้าวด้วยรึไง”มันบอก ตีหน้าเศร้า
“ก็ป่าวสักหน่อย..กรูขึ้นไป พี่เค้าให้กรูใส่สร้อยให้แค่นั้นเอง แล้วก็จูบกัน แล้วก็ไซร์ไรนิดหน่อย ยังไม่ได้ทำอะไรเลย สรุปตอนนี้กรูกับพี่ก้อยเป็นแค่พี่น้องกัน ไม่ได้มีอะไรเกินเลย”ผมพูดยาวเหยียด แล้วมันก็มองหน้าผมงงๆ
“อะไรนะครับ..จูบกันด้วยหรอ ไซร์กันด้วยหรอ”มันพูดซ้ำ อ่าวมึงจะพูดทำเพื่อ กรุเขินนะโว้ย
“เออ..”ผมตอบรับไปงั้นๆ
“อืม”มันอืมคำเดียวแล้วก้มหน้า
“มึงจะอะไรอีก ..ก็กรูบอกแล้วไงว่าเป็นแค่พี่น้องกันแล้วไม่ได้เป็นอะไรกัน”ผมพูดๆแบบมึงเลิกงอนทีเหอะ
“แล้วมึงไปเมาเหี้ยอะไรทุกวันแถมเมื่อคืนกรูต้องแบกมึงกลับบ้านมากับพี่ตังแล้วก็ไอ้ป๊อดเนี้ย..เหนื่อยชิบหาย แม่งเสือกอ้วกด้วย”ผมบ่น มันเงยหน้าขึ้นมามอง
“ขอโทษครับ .ก็เสียใจนี่หน่า โดนหักอกอะ”มันพูดแล้วมองหน้าผม
“อะไรคนอย่างมึงไม่เคยโดนหักอกไม่ใช่ไง เคยแต่ไปหักอกคนอื่นเค้าไม่ใช่หรอ”ผมทำหน้าล้อเลียนมันครับ เอาหน้าไปใกล้ๆกัน
แต่ไม่ทันแล้วครับ มันกระชากคอมันเลยครับ แล้วผมก็ นะ ประกบปากกับมันทันที ตอนแรกผมไม่เผยปากหรอกนะครับ แต่ว่ามันเอาลิ้มมาเลียริมฝีปากผมแล้วชอนไชเข้ามาก็เลยไปตามน้ำครับ จูบกันเสียงดังจ๊วบจ๊าบ ผมก็ดันตัวผมให้หลุดออก แต่มันสิครับ รั้งเอวผมไว้เลยครับ
“อืมๆๆ”ผมร้องอยู่ในลำคอ
“อา....”เสียงผมร้องครับเมื่อไอ้ตาร์มันถอนปากออก ผมกับมันมองตากันครับ
“อย่าไปจูบกับใครอีกนะครับ นอกจากพี่ “มันบอกแล้วมองหน้าผม
“เหอะ..ใครจะเชื่อ”ผมบอกมัน
“อืม...แล้วแต่สิครับ”แล้วมันก็ทำหน้างอนแล้วก้มหน้าอีก โหยนี่มึงเป็นเหี้ยไรเนี้ยเดี๋ยวนี้งอนบ่อยจังวะ
“เออ..ๆกรูไม่รับปากนะ แต่ว่าชีวิตกรูยังอีกยาวไกล อาจจูบหรือไม่จูบก็ได้ แต่จะระงับอารมณ์ตัวเองแล้วกัน”ผมบอกปัดๆไปครับ แล้วมันก็เงยหน้ามายิ้มเลยครับ
“อะ..รับปากแล้วนะ ..ไปกินข้าวก่อนนะครับ หิวจะแย่อยู่แล้ว”นั่นครับ มึงอารมณ์ไหนของมึงเนี้ย นึกจะดีก็ดี เชี่ยเอ้ย
แล้วผมกับมันก็นั่งกัดกันอีกครับ จนมันกินข้าวเสร็จนั้นแหละครับ ผมก็ไล่ให้มันกลับบ้านแต่มันไม่ยอมกลับ อยู่จนเย็น ข้นข้าวของในห้องผมใหญ่ว่านู้นี่อะไร เอารูปผมออกมาดู ผมก็นะ กรูไม่อยากให้ใครมันเข้าห้องกรูเพราะกรูไม่ต้องการให้ใครมาข้นของให้ห้องกรูเว้ย เดี๋ยวห้องกรูรก สาด กรูขี้เกียจเก็บ กว่ามันจะกลับได้ก็ดึกนู้แหละครับ
หน้าด้าน ไล่ก็ไม่ไป
...
ขอโทษที่มาตอบช้านะค่ะ เพราะว่าเนตเล่นไม่ได้ ช้ามาก
แล้ววันนี้ก็ไปเที่ยวพึ่งกลับมา
แล้วก็มาปั่นให้ยิกๆ เสร็จไปแล้วตอนนี้
ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ
ขอบคุณทำทำติชมด้วย
ยังไงก็แสดงความคิดเห็นกันเยอะๆนะค่ะ ช่วยกันอัพๆๆ
ไปแล้วค่ะ
รักคนอ่านทุกคน บายค่ะ
-
คืนดีกันแล้วววววววว ถึงน้องข้าวจะยังปากแข็งอยุ่ แต่พี่ตาร์หายเมาเป็นหมาสักที
-
ต้าร์น่ารักจัง :o8: ชอบๆๆๆรักจริงๆ เมื่อไรจะเปลี่ยนใจนี่ :oni2:
จิ้มๆ :laugh:
-
อย่า งอล กันอีกนะ
:laugh:
-
สงสารนายต้าร์นิดๆ แต่คืนดีกันแล้ว เย้ อิอิ :m4:
-
ดีกันแล้ววุ้ยยยย o13
-
ดีกันแล้วใช่ป่าว :oni1:
-
ข้าวเล่นตัวอ่ะ สงสารต้าร์ o12
-
เอาอะไรมาให้ข้าวกินหน่อยดิ จะได้รู้ใจตัวเองสักที
-
ตาร์น่ากลัวนะผู้ชายแบบนี้อะ เหมือนเสือเลยรักแรงเกลียดแรง ถ้าวันนึงข้างหน้าเค้าหมดรักข้าวเหมือนกับแฟนเก่า คนที่เจ็บหนักคือข้าวค่ะ ข้าวใจเย็นๆเผื่อใจไว้บ้างนะคะเป็นห่วงผู้ชายรักง่ายหน่ายเร็ว :เตะ1:
-
กว่าจะคืนดีกันได้เล่นเอาห่วงซะหลายวัน :เฮ้อ:
-
ลุ้นจนเหนื่อย
เข้าใจผิดกันนานขนาดนี้ ต้องหวานชดเชยนะ
แต่ก็ห่วงข้าวจัง ตาร์เวลารักก็รักแรง แล้วหน่ายเร็วอ่ะเปล่า กลัวข้าวเสียใจ
-
มีงอนมีง้อกันแระ ต่อไปก็.... อิอิ :m1:
เรื่องสนุกดี มีพิมพ์ผิด วรรณยุกต์ตกหล่นอยู่บ้าง มิเป็นไร ให้อภัยเพราะเนื้อเรื่องสนุก คึคึ แต่แม๋...ประโยคข้างล่างอ่ะ
แล้วผมกับมันก็นั่งกัดกันอีกครับ จนมันกินข้าวเสร็จนั้นแหละครับ ผมก็ไล่ให้มันกลับบ้านแต่มันไม่ยอมกลับ อยู่จนเย็น ข้นข้าวของในห้องผมใหญ่ว่านู้นี่อะไร เอารูปผมออกมาดู ผมก็นะ กรูไม่อยากให้ใครมันเข้าห้องกรูเพราะกรูไม่ต้องการให้ใครมาข้นของ
ข้นของ--->ค้นของ
:m29:
-
สองคนนี้อะไรยังไง ไม่เคลียร์
-
ข้าวอย่าไปทำให้พี่ตาร์โกรธจิ
เด๋วเค้าคึกขึ้นมาจับข้าวปล้ำจาไม่เหลือสภาพหล่อๆๆไว้ให้เราเชยชมน๊า
-
:m4:ชอบจังพี่ต้าร์ นัองข้าว น่ารักอ่ะ :o8:มาต่อบ่อยๆนะชอบบบบบ :laugh:
แล้วเมื่อไหร่นะที่น้องข้าวจะรับรักพี่ต้าร์ :oni1:
-
มาตามอ่านทันจนได้
-
อยากให้ต้าโหดๆกับข้าวอะ
แล้วให้ข้าวตามหึง5555+++
ขอบคุณฮัปที่มาต่อ :m13:
-
:t2:หนูตาร์ให้เวลาน้องข้าวหน่อยดิ
ก็น้องเค้าไม่ได้เป็นเกย์อ่ะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับเป็นแบบนี้ได้ก็ดีแล้วครับ
ข้าวเปิดใจและใส่ใจพี่ตาร์บ้างก้ดี
เชียร์ๆพี่ตาร์ครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตาร์มันบ้า
-
ปูเสื่อรอก่อนน๊าาาาาาา :t2:
-
ตอนที่12 ปายทะเลกานนะ
เย้ๆๆ สอบเสร็จวันสุดท้ายแล้วโว้ย ผมนึกในใจ เพราะตอนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องสอบ รอออกจากห้องนะครับ เพราะทำข้อสอบเสร็จแล้วเรียบร้อย เฮ้อ .. เหนื่อยจริงน้า ผมและเพื่อนในกลุ่มนัดกันไปเที่ยวทะเลแห่งหนึ่งในประเทศไทยเนี้ยแหละครับ สอบเสร็จก็กะกันไปรุ่งเช้าของพรุ่งนี้เลย กะไม่ทำอะไรกันเลยครับ แฮะๆ ไปกันทั้งหมด สิบสามคนครับ ก็มีผม ไอ้แสบ ไอ้แมน ไอ้เข็ม ไอ้เป้ ไอ้ป๊อด พี่ใส แฟนพี่ใส พี่ไม้ พี่ปอง พี่ตัง แล้วก็ไอ้ห่าตัวเหี้ยนั่นแหละครับ เออ ไอ้โนอีกคน เหมารถตู้กันไปหนึ่งคัน แล้วก็เอารถขอบไอ้ป๊อดไปอีกคันนะครับแต่ว่าพี่ผมเป็นคนขับซะงั้น
เช้ารุ่งขึ้นไวปานวอก
“เฮ้ย.... ไอ้ข้าวโว้ย”เสียงไอ้ป๊อดนี่หว่า ผมเตรียมของในบ้านเสร็จแล้ว กำลังรอรถอยู่
“สงสัยมากันแล้วอะพี่ตัง”ผมหันไปบอกพี่ผมที่นั่งอยู่ด้วย ตอนนี้มีพี่เจ้ามารอส่ง ส่วยพ่อกับแม่นั้นหลับสบายอยู่บนห้องนู้ครับ
“ไปกัน”พี่ตังเตรียมยกกระเป๋า ของผมก็มีกระเป๋าใส่เสื้อผ้ามากมายหนึ่งใบแล้วก็กระเป๋าสะพายพกติดตัวใบนึงครับ
พอเดินออกไปหน้าบ้านก็อยู่กันครบเลยครับ ไม่รู้จะออกกันมานอกรถกันทำไม ตอนนี้เวลาตีสี่ มึดมากมายครับ
“มาครับพี่ช่วย”ไอ้ตาร์มันเดินยิ้มมาที่ผม ผมก็ยื่นอย่างโดยดีครับ ก็มันหนักนิ แฮะๆ บวกกับความขี้เกียจ
“เสื้อน่ารักอะข้าว”ไอ้โนมันจับเสื้อผม ก็เสื้อยืนธรรมดานั่นแหละครับ สีชมพูอ่อน ลายการตูนแฮะๆ
“แน่นอน คนหล่อใส่อะไรก็ดูดี”ผมพูดแล้วยิ้มภูมิอกภูมิใจ
“แหวะ”ทั้งหมดพากันทำเสียงแบบนี้ใส่ผมอะครับ
“โหย..อิจฉากรูกันนะสิพวกมึงที่กรูหน้าตาดีกว่า”ผมหันไปว่าพวกมัน พวกมันก็พากันยิ้ม
“ไปก่อนนะพี่เจ้า”ผมหันไปบอกพี่ชายสุดที่รัก
“อืมครับดูแลตัวเองด้วยนะ”พี่ผมบอก แล้วผมก็เข้าไปกอดพี่เจ้าเหมือนจะลากันไกลซะงั้นอะ
แล้วผมก็เดินขึ้นรถไปแบบไม่รอใครเลยครับ ผมนั่งตรงที่มันเป็นที่นั่งเดี่ยว เพราะไม่อยากนั่งเบียดใคร แต่พอไอ้ตาร์มันขึ้นมาแค่นั้นเองครับ
“มานั่งนี่สิครับ”มันจับข้อมือผม จะให้ไปนั่งตรงที่ๆมีที่นั่งสองคน
“ไม่เอา”ผมบอกมัน
“มานั่ง”มันขึ้นเสียงครับ
“กรูไม่นั่ง”ผมต่อล้อต่อเถียงกับมัน
“ได้”สิ้นเสียงมันครับ มันอุ้มผมเลยครับ พอดีเพดานรถมันสูงอะ มันเลยอุ้มผมได้
“เฮ้ย”ผมอุทานด้วยความตกใจ
“ดื้อดีนักนิ”มันพูดไปยิ้มไป ไอ้พวกที่ยืนอยู่ข้างนอกรถก็แซวกันใหญ่เลยครับ
“เล่นตัวดีนะมึงอะ”นั่งไงเสียงไอ้ห่าแสบครับ แล้วทุกคนก็พากันหัวเราะร่า
“สัด..หุบปากไปเลยมึง”ผมด่ามันเมื่อตูดผมแตะลงพื้นเบาะที่นั่งติดกระจก
“หึหึ”นั่งเสียงตัวเหี้ยมันหัวเราะครับ
“หุบปากมึงด้วย”ผมด่าทำหน้างอ
“คราบแม่”มันพูด แล้วก็พากันหัวเราะกันอีกรอบ ผมก็นั่งหน้างอนะสิครับ
“สัดเอ้ยกรูไม่น่ามาเลย”ผมก็บ่นๆ แล้วทุกคนก็พากันขึ้นรถ ในรถคันนี้ก็มี ไอ้แสบที่นั่งข้างคนขับ ไอ้ตาร์ผมนั่งตรงกลาง พี่ใสกับแฟนพี่แกนั่งข้างหลังครับ พี่ไม้ กับพี่ปอง แล้วก็ไอ้เข็มนั่งข้างหน้า ส่วนไอ้แมนนั่งด้านข้าง แล้วรถเก๋งอีกคันมีไอ้ป๊อดเจ้าของรถ ไอ้โนไม่รู้ไปเสือกไรนั่น พี่ตัง แล้วก็ไอ้เป้ครับ
“หิวรึป่าวครับ”มันถามผมเมื่อรถเคลื่อนตัวจากบ้านผมไปได้ชั่วโมงแล้ว มันคงเห็นว่าผมยังไม่หลับมั้งครับ เพราะทั้งรถหลับกันเกือบหมด มีแต่ไอ้พี่ไม้ พี่ปอง แล้วก็ ไอ้เข็ม ที่นั่งดูหนังกันอยู่
“ไม่”ผมตอบสั้นๆได้ใจความ
“แต่พี่หิว”ผมบอก
“แล้วมาบอกกรูทำเหี้ยไร”ผมหันไปมองหน้ามัน
“ก็ของที่อยากกินมันอยู่ตรงน้องข้าวนิครับ”นั่นไง ทำหน้าตาหื่นใส่กรูอีก กรูคิดผิดคิดถูกเนี้ยที่มากับมึงอะไอ้ตาร์
“โรคจิต”ผมบอกมันมันก็หัวเราะครับ แล้วตอนไหนก็ไม่รู้ที่หลับไป
สงสัยเช้าแล้วคิดในใจ แสงแดดมันโดนตา จนผมต้องตื่นขึ้นเองครับ เอ๊ะผ้าห่ม ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ซึ่งหลับอยู่ สงสัยมันคงห่มให้ผมแหละมั้งครับ มองดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเจ็ดโมงเช้าแล้ว หิวแฮะ
อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็พลิกหัวตัวเองมันหนุนไหล่ผม ผมก็มองมันแต่ว่าก็ทำไงได้อะครับคนหลับอะ เลยตามเลยละกัน
“ลุงครับ เดี๋ยวแวะปั้มกินข้าวกันก่อนนะครับ”เสียงไอ้แสบมันพูดบอกลุงคนขับรถ
“ครับ”ลุงแกตอบรับ
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกชื่อมันเพราะคิดว่าอีกไม่นานคงถึงปั้มน้ำมันแล้ว
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกชื่อมันอีกครั้งพร้อมกันสะกิดที่แขน แขนกรูแข็งแล้วโว้ย แม่งคนเหี้ยไรตัวหนักชิบหาย
“อ้ายเหี้ยตาร์”ผมพูดเสียงยานคางเป็นครั้งสุดท้าย
“หึหึ”นั่งไงตื่นแล้วสิมึงอะ หัวเราะเหี้ยๆของมันกรูละเกลียด
“สัดตื่นตั้งนานแล้วสิมึง”ผมทำหน้างอ
“ครับ...”มันยิ้มหน้าตาเฉย
“แล้วนอนให้กรูเมื่อยอยู่ได้”ผมบอกมันอีก
“ก็อยากนอนหนุนไหล่คนรักนิ”มันยิ้มหน้าไม่อายอีก
“โอ้ย..หวานเลี่ยนเดี๋ยวกรูกินข้าวไม่ลงวะ จะอ้วก”เสียงพี่ไม้ครับมันหันหน้ามาว่าผมสองคน แล้วทั้งรถก็ตื่นกันเลยครับ
“สาด..อิจฉากรูอะดิ”นั่งไงครับ มันไม่ลดละ ความหน้าด้านของมัน
“เออ..อิจฉาโว้ย”นั่นพี่ไม้ ปฏิเสธบ้างก็ได้คราบพี่
แล้วรถก็มาจอดเทียบที่ปั้มแห่งหนึ่ง ร้านอาหารมากมาย แหล่งอำนวยความสะดวกเยอะแยะ แล้วพวกเราก็พากันลง ครับ
ผมพอลงได้ก็อย่างแรกครับ บิดขี้เกียจก่อนเลยครับ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย”พร้อมกันทำเสียงไปด้วย
“จุ๊บ”
“เฮ้ย”ผมตกใจหันหน้าไปมองที่คนทำ ก็ไอ้เหี้ยตาร์นั่นแหละครับมันดันมาหอมแก้มผมทีเผลอซะงั้นอะ
“น่ารัก”มันยิ้มแล้วยืนห่างๆผม
“มาให้กรูถีบเลยมึง”ผมบอกมันแล้ววิ่งตามไปถีบมัน มันก็หัวเราะแล้ววิ่งหนีผมครับ จนต่างคนต่างเหนื่อย ผมเลยเดินไปหาข้าวกิน เย็นๆแบบนี้ก็ขอกินก๋วยเตี๋ยวแล้วกันครับ
“เอาอะไรครับ”เสียงตัวดีมันถาม
“เส้นเล็ก..ต้มยำหมูหมัก พิเศษ ไม่ผัก”ผมบอกมัน มันก็มองหน้าผมครับ
“เรื่องมากแฮะ”เสียงมันพูดแล้วยิ้มให้ผม
“อ่าว..มึงว่ากรูหรอ”ผมมองหน้ามัน
“ป่าวนิ.. ทำไมไม่กินผักละครับ “มันถาม
“ก็กรูไม่ชอบนี่หว่า”ผมบอก แล้วผมก็หันหน้าหนีมันครับ ก็ตามันตอนนี้ดิหวานเยิ้มไปไหนนิ
“เอาเส้นเล็กต้มยำหมูหมัก พิเศษ ..แล้วก็ หมี่เหลืองแห้งครับ”อ่าว
“เฮ้ย..บอกด้วยว่าไม่ผัก”ผมบอกมัน มันหันมามองหน้าผมแต่ทำเป็นไม่สนใจ
“เออ..กรูสั่งเองก็ได้”ผมทำหน้าโมโห
“ป้าครั....”ก่อนที่จะพูดจบมันก็เอามือมาปิดปากผมแล้วครับ
“อือออ”ผมดิ้นให้มือมันออกจากปากผม แต่ว่ามันไม่หลุดอะมือมันใหญ่อะ
มันปิดอย่างนั่นจน
“ได้แล้วหนู”เสียงป้าคนนั่นเรียก แล้วมันก็ปล่อยมือออก
“เฮ้ย..แม่ง”ผมหัวเสียง
“ฮ่าๆๆๆ...”มันหัวเราะร่า
“กรูสั่งใหม่ก็ได้”ผมบอก
แล้วผมทำท่าจะสั่งครับ แต่มันกลับ
“ลองสั่งสิครับ เดี๋ยวจับจูบตรงนี้เลยดีมั้ย”เอ้ยๆๆ ไอ้บ้า
ผมยืนเงียบเลยครับทำหน้างอ
“ไปครับ กินได้แล้ว หิวจะแย่”มันพูดแล้วเดินไปเลยครับ ถือไอ้สองชามนั้นไปด้วย ผมก็ยืนอยู่กับที่สิครับไม่ไปไหนหรอกกรูงอนโว้ย กรูไม่อยากกินผักนิ
“เดินไปดีๆหรือว่าให้อุ้มไปครับ”เฮ้ย มาจากไหนวะ ก็มันเดินไปถึงโต๊ะแล้วนิครับ อยู่ดีๆมากระซิบข้างหูผมเฉยเลย
“เฮ้ย..สองคนมึงอะ จะทำกันตรงนี้เลยหรอวะ”งะ ก็เสียงไอ้พี่ใสนะสิครับ
“เออกะอยู่วะ”ไอ้เหี้ยตาร์ คนเต็มเลย มึงอายคนอื่นเค้าบ้างมั้ยเนี้ย กรูอายโว้ย ผมเลยเดินไปที่โต๊ะที่มันวางก๋วยเตี๋ยวไว้แต่โดยดีครับ
พอตอนกินผมก็เขี่ยๆๆ ทำสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็เขี่ยๆๆ ผักออกสิครับ
“หึหึหึ”มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีกครับ ผมเงยหน้าไปมองหน้ามัน หน้างอมากครับ ตาขวางเลย กรูเกลียดผักโว้ย แล้วกรูก็เกลียดมึงด้วยไอ้โรคจิต
“มานี่”มันพูดเสร็จมันก็หยิบชามผม แล้วเอาผักๆๆๆๆ ทั้งหลายไปที่ชามมันเลยครับ แล้วมันก็เอาลูกชิ้นที่ชามมันมีอยู่ลูกใหญ่ๆ สี่ลูก เอามาให้ผมสองลูก แล้วมันเสือกเอาหมูผมไปซะงั้นอะ โหยทำอย่างนี้ เอาหมูหมักกรูคืนดีกว่า สาด
“โหยกรูคิดว่าจะมีน้ำใจ เสือกเอาหมูกรูไปทำไม”ผมบอกมันแล้วจับชามคืน แต่ไม่ได้เอาหมูคืนหรอกนะครับ
“อ่าวว..ก็เป็นค่าตอบแทนที่กินผักให้ไงครับ”มันยังมีข้ออ้าง
“แต่กรุไม่ได้ให้มึงสั่งผักให้กรู”ผมบอกมัน เอาตะเกียบทิ่มลงที่ชามอย่างโมโห
“ก็อยากให้ที่รักกินของมีประโยชน์นิครับ”ดูมันอ้างอีก
“มึงอยากแกล้งกรูมากกว่านะสิ”ผมบอกมัน แล้วจะเอาตะเกียบทิ่มที่หน้ามันแต่เสือกหลบทันครับ แล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
พอกินเสร็จผมก็เดินไปห้องน้ำ ทำภารกิจเสร็จก็เดินไปเซเว่นครับ หาอาหารประทังชีวิต
ผมก็เลือกนู้เลือกนี่ไป ช๊อกโกแลตนี่เพียบ เลย์นี่มากมายเลยครับ
“โหย..นี่กินหรือแดกครับ”นั่นไงเสียงอันไม่พึงประสงค์ครับ
“เสือก”ผมหันไปด่ามัน แล้วมันเสือกหัวเราะอีก แต่มันก็เดินตามผมไปนะครับ เลย์นี่สามถุงเลยครับถุงใหญ่ด้วย
“เอารสนี้ด้วย”มันหยิบมาให้ผม
“ไม่อาว”ผมบอกมันแล้วเดินหนี ก็มันเป็นเลย์รถดั้งเดิมอะ ไม่ชอบอะมันจืด เค็มๆ
“ก็เค้าชอบนิ”ดูทำมาเป็นน่ารัก สาด
“แต่กรูไม่”ผมหันไปบอกมันแล้วมันก็หัวเราะอีก แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้หยิบถุงนั้นมาหรอกนะครับ พอผมวางที่เคาเตอร์คิดเงิน ผมก็เดินออกมาเลยครับ
“อ่าว”ผมได้ยินจากเสียงมันแค่นั้นครับ
“แบรรร”ผมหันไปแลบลิ้นแล้วทำเสียงใส่มัน มันก็ยิ้มแล้วหัวเราะ ผมก็เดินออกมาให้มันจ่ายเงินไปครับ
ยืนรออยู่นาน จนมันออกมาแล้วอยู่ดีๆ ไม่ได้ตั้งตัวครับ
“จุ๊บ”
“เฮ้ย”ผมอุทายอีก เอาอีกแล้วนะมึง แล้วมันก็วิ่งไปเลยครับ คราวนี้จุ๊บที่ปากผมเลยครับแล้วให้กรูยืนงง กับที่ คนอื่นก็มอง อายเค้ามั้ย ไอ้สาดตาร์
...
ขอบคุณที่มากนะค่ะสำหรับนักอ่านทุกท่าน
ขอโทษที่มาต่อให้ช้า พึ่งทำการบ้านเสร็จก็รีบพิมพ์ๆเมื่อกี้เลยค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
รักคนอ่านทุกท่านคะ
ขอบคุณมากมายจากใจเลยค่ะ
-
^
^
^
จิ้มๆๆ
:t2:
-
:oni2: :oni2:
โดดโหม่งน้องเบบี้
ขยันอัพจัง
เรื่องตอนนี้ออกหวานน่ารักแล้วนะ
เพื่อนๆยอมรับกันหมดเลย
สงสัยงานนี้ข้าวมีแวว
เจ็บตรูดดดริมหาด
มะกี้บนรถก็จับอุ้ม
ไปถึงที่ก็จับกดให้ได้นะมึงไอ้ตาร์
อย่าให้เสียเที่ยว
:laugh: :laugh:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับชบพี่ตาร์ที่สุด
เชียร์ๆๆครับผม ชอบมากๆเลยเรื่องนี้ ดูกวนๆดี
และนายเอกของเราเล่นตัวซะ...อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
นายเอกเล่นตัวจิ๊งๆๆ สงสัยคงจะต้องโดนพี่ต้าร์อุ้มบ่อย ๆ ให้หายดื้อ
-
โรคจิตผู้น่ารัก :o8:
-
อิอิ ตอนนี้ สวีทหวาน น่ารัก
ต้าร์ นี่น่ารักดี นะ :o8: :o8:
-
แอบจุ๊บหลายครั้งแล้วเนี่ย
เดี๋ยวสึกหรอก
-
เฮ้ย ข้าวอย่าไปยอม
แอบจุ๊บหลายทีแล้วเนี่ย
จุ๊บคืนไปเลย
:laugh:
-
อิๆ น่าร้ากกกกกกก o13
-
เห็นทีน้องข้าวจะเสียตัวก็งานนี้ละมั้ง บรรยากาศเป็นใจ :o8:
-
อยากมีงี๊มั่ง :m1:
-
เห็นทีน้องข้าวจะเสียตัวก็งานนี้ละมั้ง บรรยากาศเป็นใจ :o8:
แอบคิดเหมือนกันค่า อิอิ :o8:
-
สงสัยข้าวจาโดนแต๊ะอั๋งตลอดทิปนี้เรยทีเดียว
เหอะๆๆๆ ดูท่าว่าจาเปงทิปเสียตัวนะเนี่ย
คาดเดาจากสถานการณ์อันเหมาะเจาะ
-
ทริปนี้ท่าจะหวาน อยากให้ข้าวจุ๊บคืนบ้างอ่ะ :o8:
-
ตอนที่13 แค่เนี้ยน้อยใจแระ
ตอนนี้ก็เวลาเกือบบ่ายโมงแล้วครับ อีกนิดเดียวก็จะถึงทะเลแล้ว ไอ้ข้าวตื่นเต้นมากมายครับ ก็ไม่ได้มาเที่ยวทะเลนานแล้วนี่หว่า ผมทะเลาะกับเพื่อนๆพี่ๆมากมายครับ ก็เรื่องที่ว่าจะไปทะเลที่ไหนนั่นแหละ ก็ไอ้พวกพี่นะสิครับมันจะไปกันทะเลที่คนเยอะๆ แล้วน้ำทะเลไม่สะอาดพอสำหรับผม แถมร้านค้ามากมาย รีสอรทก็ไม่สวย ผมอยากไปทะเลสะอาด อะแบบเดินไปไกลแล้วยังเห็นเท้าผมอยู่งี้อะ คนน้อยๆ เงียบสงบ รีสอรทแบบมีแต่ต้นไม้ เฮ้อนึกแล้วก็สบายหัวใจ แล้วสุดท้ายผมก็ชนะเพราะว่าอ้อนแล้วก็โกรธมันหลายทีครับ
ตอนนี้รถเราก็เคลื่อนที่มาถึงที่รีสอรทแล้วครับ เป็นรีสอรทที่ปกคลุมด้วยต้นไม้และบ้านไม้ที่น่ารักๆ ดูแล้วสบายตาสบายใจเป็นที่สุดเลยครับ เมื่อผมก้าวลงจากรถอย่างแรกที่ทำเลยก็คือ บิดขี้เกียจครับ
“โอ้ยยยยย”พร้อมเสียงผมเอง แฮะๆ
“จุ๊บ”
“เฮ้ย.....ไอ้เหี้ยตาร์เอาอีกแล้วนะมึง”ผมตกใจแล้วลืมตาขึ้นด่ามันทันที ผมไม่ค่อยระวังตัวอะครับเวลาอยู่กับมัน เลยโดนมันหลายรอบเลยอะ
“ฮ่าๆๆๆ...”แล้วพวกตัวเหี้ยทั้งหลายก็พากันหัวเราะร่าเริงกันใหญครับ
“แม่ง....มึงอย่าเข้ามาใกล้ตีนกรูนะกรูจะถีบให้”ผมมองหน้ามันอย่างโมโห ก็อายคนอื่นเค้านิครับวางฟอร์มไว้ก่อน
“พี่ตัง..ไปเปิดห้องกันก่อนครับ”ผมบอกพี่แล้วสะพายกระเป๋าตัวเอง แล้วยกกระเป๋าที่ใส่เสื้อผ้าไปด้วยครับ ต่างคนต่างก็เดินตามกันครับ แล้วเราก็ตกลงเช่าบ้านแบบหลังละสี่คนสองหลัง และหลังละหกคน หนึ่งหลัง เพราะว่าหลังนี้มีครัวให้ครบ จะได้ทำอาหารกินกันได้ครับ พอได้แล้วเราก็เลยตกลงกันว่าใครนอนกับใคร ผมก็นอนกับพี่ชายผมสิครับ จะเอาตูดไปเสียทำไม แต่ว่าไอ้เหี้ยตาร์มันไม่ยอมครับ จะนอนห้องเดียวกับผมให้ได้ กลายเป็นว่าทุกคนก็เข้าข้างไอ้ตาร์กันหมดเหลือผมคนเดียวครับ ไม่มีใครเข้าข้างผมเลยอะ ผมเลยเดินงอนๆมาที่บ้าน เข้ามาในบ้านเป็นเตียงคู่สองเตียงครับ ตรงกลางเป็นห้องน้ำกั้นระหว่างกลาง แล้วมีโซฟากับทีวีอีกด้านนึง ผมกับพี่ตังก็เอากระเป๋าไปไว้ทางเตียงด้านขวา ส่วนไอ้ป๊อดกับไอ้ตาร์เอาของไปไว้ที่เตียงด้านซ้าย แล้วไอ้โนก็นอนอีกหลังนึงกับแฟนพี่ใสครับ ผมเดินสำรวจบ้านไป ไอ้ห่าตาร์ก็เดินตามผมไป บ้านก็มีหลังแค่เนี้ย มึงจะเดินตามกรูทำไมเนี้ย แล้วเดินตามไม่พอยิ้มด้วยครับ พอผมจะเข้าห้องน้ำมันก็เสือกจะเข้าตามอีก
“กรูจะเข้าห้องน้ำไปขี้”ผมบอกมันที่จริงไปแค่ฉี่อะครับ
“ไปด้วยครับ”มันเสือกยิ้มแบบไม่รู้สึกรู้สา
“ก่อนจะแดกขี้กรูแดกตีนกรูก่อนมั้ย สัด”ผมด่าเสร็จมันก็หัวเราะ ผมก็ปิดประตูใส่หน้ามันเลยครับ
พอผมทำภารกิจเสร็จก็เดินออกมาแต่เอ๊ะได้ยินเสียงข้างนอก มันคุยอะไรกันหว่า แอบฟังครับ
“นะพี่...”เสียงไอ้ตาร์นี่หว่า
“เหี้ยนิ....เซ้าซี้อยู่ได้”พี่ผมนี่หว่า
“เอาน่า...พี่ตังก็ช่วยพี่ตาร์มาขนาดนี้แล้ว ช่วยอีกเรื่องจะเป็นไรไปเรื่องเล็กน้อยเอง”เสียงไอ้ป๊อดสมทบทุน
“สัด..กรูช่วยหลายเรื่องแล้วนะ..นี่พี่เจ้าไม่รู้เรื่องนะถ้าพี่เจ้ารู้ขึ้นมามึงเป็นเขียดแน่ เสือกไปยุ่งกับน้องสุดที่รักของพี่เค้า”พี่ผมมันบอก อ่าวแล้วผมไม่เป็นน้องสุดที่รักของพี่รึไง ไอ้พี่บ้า
“นะพี่นะ...ขอร้อง”เสียงไอ้ตาร์มันอ้อนวอนอีก
“ขอร้องเรื่องอะไร”ผมเปิดประตูไปแล้วพูดทุกคนเงียบกริบ แล้วมองหน้าผม
“เรื่องอะไร”ผมซ้ำคำพูดเดินเพื่อให้พวกมึงรู้ว่ากรูนะจริงจังนะ
“ป่าวหรอก...”พี่ผมพูดปัด
“ไม่จริงอะ”ผมบอก
“จริงครับ...ไม่มีอะไร”เสียงไอ้ตาร์แก้ตัวอีก
“พี่ตัง...รู้เรื่องที่ไอ้ตาร์มันจีบข้าวตั้งนานแล้วใช่มั้ย..ไม่งั้นพี่ก็ต้องถามผมแล้ว”ผมทำหน้าจริงจังมากมาย
“เออ..คือว่า...”พี่ผมมันอ้ำอึ้งครับ มันรู้ว่าถ้าตอนผมโกรธจะไม่ง้อมันเลย
“พูดมาสิ”ผมพูดห้วนสุดๆ
“ก็ไอ้ตาร์มันเซ้าซี้พี่อะ..พี่เลยต้องช่วย ลำคาญมันอะ”พี่ผมทำเสียงอ้อนๆ แล้วโยนความผิดไปที่ไอ้ตาร์
“อ่าวพี่..”เสียงไอ้ตาร์งงๆ ว่าขี้มาหล่นใส่กรูซะงั้น
“เออ..ก็พี่ไม่รู้จะทำยังไงนิ..พอดีพี่ชายพี่เป็นเพื่อนพี่ตังแล้วพี่ก็รู้จักกับพี่ตังมานานแล้วด้วย..ก็เลยขอร้องให้พี่เค้าช่วยหน่อย..อย่าไปว่าพี่ตังเลยนะครับ..”ดูออกหน้าออกตาแทนกัน เรียกคะแนนจากพี่กรุละสิ สาด
“เออดี....รวมหัวกันหลอกกรู”ผมพูดแล้วมองหน้ามัน
“เออพี่ขอโทษ”พี่ตังมันพูดสำนึกผิด
“แล้วเมื่อกี้ขอร้องเรื่องอะไรกันอยู่”ผมถามเสียงเรียบ
“ก็เรื่อง...พี่จะขอนอนกับข้าวนะ แฮะๆ”ดูมันยังมีหน้ามาหัวเราะแล้วเกาหัวอีก
“ลองมานอนกับกรูสิ... กรูจะไม่แม้แต่ให้โอกาสมึงเลย”ผมพูดแล้วเดินออกไปเลยครับ ไอ้ตาร์ทำหน้างง แบบอึ้งๆ ครับ คราวนี้ต้องจริงจังไว้ก่อนครับ เดี๋ยวเสียตัวขึ้นมาละแย่เลย
เดินมาถึงทะเล ก็เดินไปถ่ายรูปไป ไปเจอพวกพี่ไม้พี่ปอง แล้วเพื่อนตัวเหี้ยของผม ก็ถ่ายรูปกันมากมาย แล้วไม่นานก็ตั้งวงเหล้ากันครับ หลบแดดอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ผมก็นั่งๆทาครีมกันแดดอยู่
“มาพี่ทาให้”มันยังมีหน้ามาพูดกับผมอีกครับ
“เสือก..เรื่องเมื่อกี้กรูยังไม่หายโกรธมึงเลย”ผมบอกมันแล้วมองตาขวาง
มันหน้างิดไปเลยครับ เหมือนหมาเลย
“โหยไอ้ข้าวมึงทาอย่างกับจะลงไปเล่นน้ำตอนนี้งั้นแหละ”ไอ้โนมันบอกผม
“ก็กรูกลัวดำนี่หว่า”พูดเสร็จผมก็เอาครีมกันแดดที่ทาหน้ามาทา
“โหย.สาด ทายิ่งกว่าผู้หญิงอีก”มันยังว่าต่อ
“อะ..ไม่ได้ละ กรูกลับไปโรงเรียนเดี๋ยวสาวๆเห็นกรูไม่หล่อละแย่เลย “ผมพูดไปยิ้มไป พาพวกนั่งแดกเหล้าอยู่ ทำท่าจะอ้วกกันใหญ่
ตอนผมทาอยู่นั่นไอ้ตาร์มันก็นั่งมองผมทุกการกระทำ แม่งจะมองเหี้ยไรนักหนาวะ กรูอายเป็นนะโว้ย สาดนี่ แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ ทาเสร็จก็นั่งกินเหล้าเฮฮาปาร์ตี้ต่อ จนจะเย็นแล้ว ประมาณห้าโมงครึ่งได้ แดดเริ่มหุบแล้ว ก็เตรียมถ่ายรูปกันยกใหญ่อีกรอบ แล้วก็ลงไปเล่นน้ำเลยครับ เดินไปกับไอ้โน แล้วก็ไอ้เป้ครับ ก็มีไอ้ตาร์ตามมาติดๆครับ
“ไปครับ ไปเล่นน้ำกัน”แล้วมันก็จับข้อมือผม
“ใครให้จับ”ผมมองตาขวางใส่มันอีก
“ขอโทษครับ”แล้วทำหน้าเป็นหมาหงอยอีกรอบครับ เชอะ กรูไม่สงสารมึงหรอก
พอเล่นไปกับไอ้เป้ แล้วก็ไอ้โนครับ ส่วนไอ้ตาร์อยู่บนฝั่ง นู้ ยืนหน้าเป็นหมาอยู่ แล้วมองมาที่ผม พอผมเล่นเสร็จก็เดินขึ้นฝั่ง แล้วมันก็ลุกตามเลยครับ
“สนุกมั้ยครับ”มันยิ้มแล้วหันมาถามผม
“สนุก ถ้าไม่มีมึง”ผมตอบไปแล้วเดินไปเลยครับ พอมานั่งก้งเหล้าต่อ เอ๊ะ ไอ้ตาร์มันหายไปไหนวะ นานแล้วครับตั้งแต่ผมด่ามันไป มันก็หายหัวไปเลย ช่างหัวแม่งมึงสิ เจ้าวางแผนดีนัก
...
-
ต้าร์ทำงอน :laugh:
ลำคาญ>>>>รำคาญ
-
ไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยเหรอครับ :เฮ้อ:
-
ใจร้ายอ่า
-
ที่แท้ก็มีพี่ตังเป็นพวกนี่เอง
:laugh: :laugh:
-
ทำไมข้าวชอบทำร้ายจิตใจพี่ตาร์จัง
เปงพวกsmป่ะเนี่ย สงสารพี่ตาร์อ่า
ดูดิยังไม่ได้เปงแฟนก้อหงอขนาดนี้อ่า
-
โหดเกินไปป่าวน้องข้าวจ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ใจร้ายจริงจริ๊งง
เมื่อไหร่ข้าวจะรักน้อ ~
-
ตอนที่14 เมาอีกแระไอ้ข้าว
นั่งกันไปแดกกันไปได้หกโมงเย็นก็ขนของกลับบ้านนะครับ
“เดี๋ยวจะออกไปซื้อแล้วมาทำกินเองหรือว่าสั่งมาดี”เสียงไอ้แสบมันถามครับ
“สั่งด้วยทำด้วยดีกว่าวะ”เสียงไอ้ป๊อดตอบ
“เออ..แม่งสั่งกินก็ได้กินวิญญาณกุ้งกะปลาหมึกพอดี”ไอ้พี่ตังมันพูดครับ
“เออจริงด้วยวะ”ผมเสริมตอบ
“งั้นเดี๋ยวกรูไปซื้อ แล้วมึงก็ขับรถด้วยไอ้ป๊อด ไอ้เป้ไปช่วยขนของด้วย”เสียงไอ้โนมันสั่งใหญ่
“โห กรูขี้เกียจอะ”ไอ้เป้มันตอบครับ
“ดี...ไม่ต้องแดก”ไอ้โนมันด่ากลับ ส่วนไอ้เป้ก็ต้องยอมๆไปครับ
“เดี๋ยวกรูจัดการสั่งอาหารที่นี่บางอย่างเอง เอาที่มันทำยากๆแล้วกัน”ผมบอก
“เออดี..หิวจะตายห่าแระ”ไอ้เข็มมันพูดครับ
“เออ..แล้วนี่ไอ้ตาร์มันหายหัวไปไหนวะ ไม่เห็นมันตั้งนานแล้ว”พี่ไม้ทักขึ้น
“ไม่รู้เหมือนกันพี่ตอนผมเล่นน้ำยังอยู่เลยนิ”เสียงไอ้เป้ตอบ
“มึงไปทำไรพี่ตาร์ป่าววะ”นั่นไง โยนความผิดมากให้กรูซะงั้นไอ้เหี้ยเข็ม
“พ่อมึงสิ..นี่มึงเป็นเพื่อนกรูหรือเพื่อนไอ้เหี้ยตาร์วะ”ผมพูด ทุกคนเห็นผมหน้าตาจริงจังที่โยนความผิดมาให้ก็ทำหน้างงๆกันใหญ่
พอเดินมาถึงบ้านก็พากันแยกย้ายทำเรื่องส่วนตัว แต่ไอ้วงเหล้าก็ยังแดกกันต่อไปครับ ส่วนไอ้โนกับไอ้เป้ออกไปซื้อของแล้วผมก็โทรสั่งอาหาร สี่อย่าง อย่างละสองที่ จนเสร็จในส่วนของผมก็ขอเวลาไปอาบน้ำครับ พอเดินไปถึงห้องก็ไม่ได้คิดอะไร จะไขกุญแจ เอ๊ะ ไม่ได้ล๊อกนี่หว่า สงสัยไอ้ตาร์อยู่ ผมนึงในใจ และทำใจดีสู้เสือครับ
เดินเข้าไปเห็นมันนอนอยู่บนเตียง สงสัยหลับมั้ง ผมก็ไม่ได้สนใจ เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำครับ ออกมาก็เห็นมันยังนอนอยู่ ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเกือบเสร็จแล้วครับ กางเกงขาสั้น แต่กำลังจะใส่เสื้อครับ
“เฮ้ย”ผมก็อุทานอีกครั้ง เมื่อมีตัวเหี้ยเข้ามากอดผมจากด้านหลัง
มันกอดอยู่อย่างนั้นไม่พูดอะไรแล้วเอาหน้าซุกที่คอผมครับ
“ปล่อย”ผมบอก
แต่มันไม่ตอบครับ
“ปล่อย..กรูไม่มีอารมณ์มาเล่นกับมึงนะ”ผมบอกอีก
แต่มันก็ยังเงียบไม่ตอบอีกครับ
“นี่...กรูพูดดีๆนะ ชอบให้กรูด่ารึไง กรูบอกว่าให้ปล่อยกรู กรูจะใส่เสื้อผ้า”ผมบอกเป็นครั้งสุดท้ายเสียงเซงๆ
“รักนะครับ”มันพูดข้างหูผมแล้วมันก็เดินไปเลยครับ ไปที่เตียงมัน ผมก็งง อะไรของมึงวะ มาอารมณ์ไหนเนี้ย แต่ก็ใส่เสื้อผ้าต่อ พอใส่เสร็จหยิบกล้องได้กำลังจะออกนอกห้อง หันไปมองไอ้ตาร์มันก็นอนก้มหน้าอยู่บนเตียง เห็นใจมันนิดหน่อยอะครับ
“จะไปข้างนอกมั้ย กรูสั่งอาหารมาแล้ว”ผมบอกมันแต่มันก็ยังนอนก้มหน้าอีก
“ไอ้ตาร์...”ผมเรียกชื่อแล้วเดินเข้าไปใกล้เตียงมัน
“เป็นเหี้ยอะไรของมึงอีกละ.. แค่เป็นตัวเหี้ยของสังคมก็เลวพอแล้วนะ”ผมพูดให้ติดตลกแต่ว่ามันไม่ขำอ่า
ผมนั่งอยู่บนเตียงข้างตัวมัน
มันหันหน้ามามองหน้าผมครับ
“สุดท้ายยอมมาง้อพี่จนได้”นั่นไงครับ หันมาทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มทันที ไอ้สาดเอ้ย ไม่น่าหลงกลมันเลย
“สัด”ผมทำหน้าโกรธแล้วกำลังจะลุกขึ้น มันดันคว้าเอวผมไว้ครับ
“เฮ้ย...ปล่อยกรู”ผมร้อง แต่มันดันหัวเราะอะครับ
“มึงบ้าไปแล้วรึไง..จะเอาอารมณ์ไหนของมึง”ผมดิ้นไปด่าไปครับ
“อยู่เฉยๆสิครับ แค่กอดเองนะ”มันบอกพร้อมรัดตัวผมแน่นตอนนี้ผมก็อยู่ในอ้อมกอดมันอีกแล้วอะ เซง
“เฮ้อ..กรูเหนื่อยเวลาอยู่กับมึง”ผมถอนหายใจ แล้วหยุดการกระทำทุกอย่าง
“แต่พี่รักข้าวนะ”มันยังพูดน้ำเสียงที่นุ่มนวล
“อย่าบอกว่าจะไม่ให้โอกาสพี่อีกได้มั้ย..แค่นี้พี่ก็เหมือนไม่มีตัวตนอยู่แล้ว..ข้าวพูดแบบนี้อีกพี่รับไม่ได้นะ”มันพูดยาวเหยียด
“แล้วมึงเจ้าวางแผนทำไมละ”ผมบอก
“ก็พี่ไม่รู้จะทำไงนิ..ไม่งั้นพี่ก็ไม่มีทางเข้าไปในชีวิตข้าวเลยนะสิ”มันบอก
“เข้าทางอื่นก็ได้นี่หว่า”ผมบอก
“ทางไหนครับ..ประตูหลังหรอ..หึหึ”นั่นไงมึงจะเอาซึ้งหรือว่ามึงจะลามก ไอ้เวรตะไล
“หิวแล้ว..เลิกเล่นได้แล้ว”ผมบอกแล้วกำลังจะลุกขึ้น
“ยอมเป็นแฟนพี่รึยังครับ”มันยังมีหน้าด้านๆของมันมาถามผมอีก
ผมหันไปมองหน้ามัน กรูเชื่อมึงเลย
“ไม่รู้”ผมตอบปัดๆ อ่าว แล้วทำไมมึงไม่ตอบว่าไม่เป็นละไอ้ข้าว
“ไม่รู้ ไม่ใช่ไม่เป็น แสดงว่า เป็นแล้ว”มันบอกแล้วยิ้ม
“กรูไม่เป็นโว้ยยยยยยยยยย”ผมตะโกนใส่หน้ามันเสียงดัง แต่ไม่ทันแล้วครับ มันเอามือมันจับคอผมแล้วกระชากคอผมไปจูบปากกะมันทันที
“อืมมม”ผมจะพูดในลำคอ เอามือทุบมัน แต่มันกลับ เอามืออีกข้างมันจับข้อมือผมไว้ครับ
“อา...ไอ้ตาร์ พะ...”ผมกำลังจะพูดว่าพอก่อนนะ กรูหายใจไม่ทัน แต่มันดันจูบเร่งมาก ร้อนแรง ลิ้นมึงจะเอาเข้ามาทำไม มันจูบชำนาญ มากเลยครับ แล้วมันก็กดตัวผมลงนอน ปากก็ไม่ได้ละไปจากกันเลยครับ เสียงไอ้ตาร์หอบในลำคอ
“ตาร์...พอก่อน”ผมรีบบอกมันเมื่อมันถอนริมฝีปากออกก่อนที่มันจะเอาปากมันมาประกบผมอีก
“รักนะครับ...”มันพูดแล้วเอาหน้าผากมันมาแตะกับหน้าผากผม มันหลับตา ผมมองหน้ามันอยู่อย่างนั้น
“อืม...กรูรู้แล้ว”ผมบอกมัน
“ไปข้างนอกได้รึยัง..”ผมบอก
“ครับ “แล้วมันก็ผลิกตัวออกแล้วเดินตามผมมาต้อยๆ จนพวกพี่ๆและเพื่อนๆแซวกัน
“ผัวเมียไปง้อกันมาแล้วโว้ย”เสียงดีครับ ไอ้เหี้ยแสบครับ
“สัด อยากแดกตีนกรูรึไง”ผมบอกมันแล้วยกตีนขึ้น
“ฮ่าๆ..ไม่เอาวะ แดกตีนแล้วเจ็บปาก แดกเหล้าดีกว่า บาดคอดี”มันบอก กวนตีนจริงๆครับ
พออาหารมาส่ง ก็จัดแจงจัดที่จัดทางให้พอนั่งครับ แล้วก็บอกให้เค้าเอาเตามาให้ด้วยครับ อาหารมา พวกไอ้โนก็มาพอดี
“อ่าว..ไปไหนมาอะโน”เสียงไอ้ตาร์มันถาม
“ไปซื้อกับข้าวมาอะ..แล้วพี่ตาร์ไปไหนมา”ไอ้โนมันถามกลับ
“น้อยใจคนแถวนี้เลยไปทำใจมา”มันพูดแล้วมองมาที่ผม แล้วทุกคนก็ยิ้มกันใหญ่เลยครับ
“ไปช่วยโนจัดของหน่อย... แล้วเดี๋ยวบอกเมนูว่าจะทำอะไรบ้าง ในนี้มีพ่อครัวคือพี่ตาร์ ผู้ช่วยคือโน แล้วมีใครทำกับข้าวเป็นอีกบ้างมั้ยค่ะ”เสียงไอ้โนตะโกน
“กรูเป็น”ไอ้เข็มมันยกมือ
“แต่กรูไม่ทำฮ่าๆๆ”นั่นไง กวนตีน
“กวนส้นตีน..เก็บปากไว้กินข้าวดีกว่านะมึง ..ก่อนที่จะได้กินตีนกรู”งะ อ้ายโนมึงจะโหดไปไหนเนี้ย
“เดี๋ยวเอาอะไรออกมาให้ทำต้องทำกันด้วยเข้าใจมั้ย”ไอ้โนมันสั่งเสียงดัง
“ไอ้ตาร์มึงทำกับข้าวเป็นด้วยหรอวะ”ผมถามมัน
“เป็นสิครับ”มันตอบแล้วยิ้ม
“กรูถามแค่เนี้ย..มึงยิ้มอะไรนักหนาวะ”ผมบอกมัน
“ก็ชื่นใจนิครับ..ที่รักถามทั้งที”มันตอบหน้าตาเฉย
“ไปเข้าครัวซะไป ..ก่อนที่มึงจะได้เข้าโรง.. เลี่ยนจนกรูอยากเอาน้ำทะเลเค็มๆมาต้มแล้วราดหน้ามึงเลย”ผมบอกมัน พวกพี่ไม้กับพี่ปองก็หัวเราะครับ มันก็ไปทำกับข้าว แล้วไม่นานก็เสร็จ กับข้าววางบนโต๊ะมากมายหลายหลากมากครับ ผมอย่างแรกก็ตักข้าวก่อนเลยครับ ขอกินข้าวก่อนนะ แล้วค่อยกินเหล้า หิวมากมาย
“อร่อยมั้ยครับ”เสียงไอ้ตาร์มันถาม
“อืม..ก็ดี”ผมตอบส่งๆแต่มันอร่อยมากมายครับ กินไม่มองหน้าใครเลยครับ
“หึหึ”มันหัวเราะอีก
“กินช้าๆก็ได้ครับ...เดี๋ยวสำลักหรอก”มันบอกครับ
ผมไม่ตอบกินต่อไป กินเสร็จก็สุราเมรัยต่อเลยครับ จนดึกแล้ว ก็เอากีตาร์มาเล่นกันมันก็นั่งเล่นไปร้องกันไป เคาะแล้วบ้าง เคาะชามบ้าน เสียงดังมากมายครับ จนตอนนี้ตาผมเริ่มจะปิดแล้วครับ ก็เล่นกระดก กระดก กระดกไม่ยั้ง เหมือนกลัวว่าเหล้ามันจะหาย
“เมาแล้วนะครับ พอก่อนนะ”เสียงครายวะ ผมหรี่ตามอง อ่าว ไอ้โรคจิตเองหรอมึง
“เสือก”ผมยังมีแรงด่ามัน
“หึหึ”หัวเราะห่าพ่อมึงหรอ
ผมก็ลุกเดินโซเซเลยครับ
“มึงจะปายหนายวะไอ้ข้าวว”เสียงไอ้เป้ครับ เมาเป็นหมาเยี่ยงกัน
“กลับบ้านโว้ย..จะนอน”ผมบอก แล้วผมก็เดินๆๆ แต่มีไอ้ตาร์เดินตามมา พอถึงบ้านก็ล้มตัวนอนกับเตียงอันแสนนุ่มเลยครับ ไอ้ตาร์มันเดินมาแล้ว หยิบผ้าห่มมาห่มให้ผม ผมมองมัน ตลอดแหละครับ แล้วมันก็เดินไปเปิดแอร์ ผมก็นอนหงายอย่างนั้นแหละครับ ไม่มีแรงขยับไปไหน ถ้าขยับ ได้มีอ้วกแน่ๆ ไอ้ตาร์มันมานั่งอยู่ข้างๆผม มันเอามือมาลูบที่หน้าผมครับ ผมก็หลับตา แล้วอยู่ดีๆก็มึนๆ แล้วก็หลับไป
-
น้องข้าวเมาด้วย :laugh: จะเกิดอะไรเปล่าเนี่ย :o8:
:oni1: :oni1:
-
หลับไม่รู้เรื่อง
ระวังโดนลักหลับนะข้าว
:laugh:
-
เชียร์ตาร์
ลักหลับ ลักหลับ
ฮูเร่ ฮุเร่ :mc4:
-
หลับง่ายงี้โดนมอมป่ะเนี่ย
เหอะๆๆๆ ลักหลับเลยก้อน่าสนนะ
ทางสะดวก
แต่ถ้าไม่ลักก้อเดินลงไปขอพี่เค้านิสนึงอิอิแบบบอกเบาๆๆให้สายลมพัดไป
ก้ากกกกกก
ลักหลับเลย
-
น้องข้าวโห๊ดโหด พูดกับพี่ตาร์ไม่เพราะเลยน้า :t2:
-
พี่ตาร์ขราาาาาาาาาาา น้องข้าวให้ท่าแล้ว
ชักช้าเด่ยวก็ไม่เสร็จกันพอดี อิอิ :t2:
-
โหเล่นตัวอย่างแรง ไอ้ตาร์อย่าช้า ลักหลับโลดดดดดดดดด :a2:
-
ข้าวเสร็จแน่ๆๆ :mc4:
-
ตอนที่15 เค้ายังไม่โดนน้า.....
หลับ หลับ หลับ หลับ อ่า ยังหลับอยู่น้า .....หิหิ
“อืมมมม”ก็ครางไปเรื่อยแหละครับ ก็มันปวดหัวนิ
“อื้มมมม”ก็ยังครางไปเรื่อยอยู่อีกนั้นแหละครับ ก็ปวดฉี่อะ แต่ขี้เกียจลุกโว้ยย ปวดหัว กรูปวดหัว ผมหรี่ตาขึ้นนิดนึงหันไปมองด้านข้างๆ เพื่อจะให้พี่ชายผมช่วยหน่อย อ่าว ผมขยี่ตาดูอีกที อ่าว แล้วขยี่อีกที อ่าว ไหงเป็นไอ้ตาร์มาได้วะ งะ ทำไรกรูรึป่าวเนี้ย ผมสำรวจตัวเอง เออยังอยู่ครบดีเว้ย หิหิ ป๊อดไม่กล้าละสิมึงอะ ผมเดินโซเซเข้าไปในห้องน้ำ เข้าไปห้องน้ำก็ไม่ปิดหรอกครับ ไม่ไหวครับ ทำอะไรลวกๆได้ก็จะทำ
“เฮ้อ”ขนลุกเลยครับ สบายตัวดีจังแฮะ
“เฮ้ย”ผมอุทานนิดหน่อยเมื่อเห็นหน้าไอ้เหี้ยตาร์ยืนอยู่ปากประตู มันยืนยิ้มเย้มเชียวครับ
“มาทำเหี้ยไร ..หน้าตาไม่น่าไว้ใจนะมึงอะ”ผมบอกมันตาผมก็ยังลืมไม่หมดหรอกครับ
“ดูที่รักฉี่ครับ”มันบอกหน้าตาเฉย แล้วมันเดินเข้ามาที่ผมเลยครับ
“มึงจะทำไร”ผมถามมันด้วยความระแวงครับ
ยิ้มเป็นเครื่องหมายคำถามให้ผม
แล้วมันเดินเข้ามากอดเอวผมครับ
“ปล่อยหน่า ไม่ไหวนะปวดหัวไม่มีแรงสู้รบตบมือกับมึง”ผมบอกมันหน่ายๆ
“ก็ดีสิ..จะได้ง่ายๆ”มันบอกอีกครับ
งะ กรูเปิดทางให้มึงสินะไอ้ตาร์ ไอ้เวร
ตอนนี้มือมันไม่อยู่ปล่าวๆแล้วครับ เลื่อนมาบีบสะโพกผมเบาๆ ไอ้ผมตอนนี้ก็หมดแรงมากมายได้แต่ดันตัวมันออกนิดๆครับ ทรงตัวเองยังจะทรงไม่ค่อยอยู่เลยอะ
“ปล่อยนะ”ผมบอกมัน แล้วก้มหน้า ไม่มองหน้ามันครับ มันก้มมาหอมแก้มผมแรงมากเลยครับ แล้วไล่มาที่คอ มันจูบที่คอผม ตอนนี้คอผมก็หนีบสิครับ ก็มันจักกะจี้อะ
“จักกะจี้ อย่านะไอ้ตาร์”ผมบอกมัน มือผมก็ยังดันมันนิดหน่อย มันไล่ปากมันมาถึงหูผม ลิ้นมันก็ทำหน้าที่ดีเหลือเกินครับ ตวัดดีซะ เป็นงูรึไง แม่ง มันเอาลิ้มมันแยงที่หูผมด้วยครับ ผมถึงกับต้องครางไอ้เสียงที่กั้นไว้ มือมันก็ไม่อยู่สุข บีบก้นผมอยู่นั่นแหละ ยิ่งมันไซร์ผมมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งบีบแรงมากขึ้นเท่านั้น
“อา...ไอ้เวรนี่...ปล่อยกรูก่อน”ผมบอกมันพร้อมกับดันตัวออก แต่กลายเป็นว่ามันดัน ดันไอ้น้องชายมันมากระทบกับน้องชายผมซะงั้นอะ
“อึ......”เสียวอ่า ดุ้นกะดุ้นมาเจอกัน มันดันผมให้ไปพิงกำแพงห้องน้ำเลยครับ มันมองหน้าผมสายตานี่เหมือนกรูจะแดกมึงให้ได้เลย ไรประมาณนั้น ผมหลบสายตามัน แล้วก้มหน้า มันย่อตัวจูบผมที่หน้าผากแล้วไล่ลงมาที่จมูก แล้วมันจับคางผมขึ้นแล้วจูบผมเลยครับ
“อ้าปากสิครับ”มันบอกผมเพราะตอนนี้ผมปิดปากไม่ยอมให้มันจูบครับ เดี๋ยวมันจะเลยเถิดไปใหญ่
“ก็ได้ครับ”มันคงเห็นว่าผมไม่มีที่ท่าว่าจะอ้าปากแน่ๆครับ มันเอาลิ้นมันเลียที่ริมฝีปากผม แล้วชอนไชเข้ามาครับ มันทำอยู่อย่างนั้น แล้วอยู่ดีๆมันก็ประกบปากผม มันเอามือมันอีกข้างนึงจับคอผม มันเลยทำให้ผมรู้ถึงแรงแห่งความร้อนแรงของมัน สุดท้ายมันก็เอาลิ้นมันเข้ามาใสปากผมจนได้ เสียงจูบนี่จ๊วบ จ๊วบเลยครับ มือมันก็เลิกเสื้อผมขึ้น ยังไม่ถอดดี มันก็เอาหัวนิ้วโป้งมันมาแตะที่หัวนมผม แล้วเล่นอยู่อย่างนั้นจนผมเสียวไปหมด
“อ่า.. อืม ฮาๆๆ”ผมเงยหน้าขึ้นกับความเสียว มึนด้วย เมาด้วย เสียวดีด้วยโว้ย มึงนี่ไอ้ตาร์ มันถอดเสื้อผมออกตอนนี้ก็ยอมแต่โดยดีครับ ความอยากมันมากกว่าการเล่นตัว ปากมันจูบผมแล้วเลื่อนมาที่หน้าอก มันเอาปากมันคอบแล้วลิ้นมันก็รัวเลยครับ ผมนี่ขนลุกสู้เลย ถึงกับครางออกมาเสียงดังโดยไม่รู้ตัว พอมันเม้นเสร็จอยู่ดีๆ ผีเข้าสิงมึงรึไงไอ้ตาร์ มันกัดหัวนมผมเลยครับ งะ กรูเจ็บโว้ย
“เจ็บ...อะ ไอ้ตาร์ ..กรูเจ็บ”มันกัดแล้วมีการเหลือบตาขึ้นมามองหน้าผม งะ มึงโรคจิตป่ะเนี้ย พอมันเสร็จข้างนี้มันก็ย้ายไปอีกข้างนึงครับ แล้วมันก็ไล่ปากมันมาถึงหน้าท้อง สยิวไปหมดเลยครับ มันเลียวนอยู่ที่สะดือผม จนผมตัวงอไปหมดเลยครับ มืออีกข้างมันก็เอามาจับที่น้องชายผม ล้วงอยู่อย่างนั้นใต้กางเกง โอ้ย ตอนนั้นผมใส่กางเกงผ้าด้วยครับ รู้ลึกซึ้งเลยไงครับ
พอมันเล่นสะดือผมหนำใจ มันเลื่อนกางเกงผมต่ำลง ตอนนี้ไอ้น้องชายของผมมันก็ดีด ชี้หน้าไอ้ตาร์เลยครับ กรูอายโว้ย แม่งมองอยู่ได้ มันมองแล้วมันก็ยิ้มอะครับ
“สัด..จะทำไม่ทำ มองอยู่ได้”ผมบอกมันแก้เขิน
“หึหึ..ใจร้อนจังนะครับ”มันก็ยังเล่นตอบผมให้เขินกว่าเดิมอีก แล้วมันก็จับ อูยย ครับ เสียวมากมายเมื่อมือมันมาโดนที่น้องผม มันชักช้าๆครับ ผมถึงกับต้องเม้นปากเลย เดี๋ยวเสียงออก ไอ้พี่ชายตัวดี กับไอ้ป๊อดก็อยู่ด้วยนิครับ มันเริ่มเร่งมือมากขึ้น แล้วอยู่ดี อะ .... มันก็เอาปากครองลงที่หัวผมเลยครับ ไอ้สาดตาร์ มันอมที่เดียวเลยครับ
“อะ...... อืม อือๆๆ...”ผมเอามือมาจับหัวมัน ปากก็ครางออกมาไม่ไหวแล้วครับ สะโพกผมก็เด้งไปตามจังหวะของมัน มันดูดแรงมาก เร็วมาก มึงจะรีบไปไหน กรูเสียวโว้ย มันทั้งดูดทั้งเลีย แล้วก็อมไอ้ใต้น้องชายผม ผมถึงกับตัวงอ ไม่เป็นท่าเลยครับ
“ซี๊ดดด...ไอ้ตาร์...อะ”ผมเผลอเรียกชื่อมันซะงั้นอะ มือสองข้างผมก็จับที่หัวมัน อีกมือนึงมันก็จับน้องชายผมรูด ปากมันก็อมของผม อีกมือมันก็เอามาบีบที่หัวนมผมครับ สุดจะบรรยาย มันเร่งปากให้เร็วขึ้นครับ จนผมจะออกแล้ว
“ตาร์.... ฮะ ..เร็วๆ..อะ อือ ..จะ อ๊อก...”ผมครางไม่เป็นคำพูดแล้วครับตอนนี้ ก็ไอ้ตาร์มันเร่งปากแรงมาก ยิ่งผมบอกให้มันเร็วๆ มันก็ยิ่งทำเร็วมากขึ้น ผมเด้งเอวเข้าปากมัน ปากมันก็ทำหน้าที่ดีมากจนไม่ไหวแล้วครับ
“ฮะ....ตาร์....ซี๊ดดด...อาๆๆ...โอ้ยยยยยยย”เสียงสุดท้ายที่ออกครับ ทุกอย่าง พุ่งไปใสปากไอ้ตาร์เรียบร้อย
“อ่าๆๆ........”ยืนหอบอยู่อย่างนั้นอะครับ มือก็ยังจับหัวไอ้ตาร์ แต่ไอ้ตาร์มันดันไม่ถอนปากออกครับ มันรูดน้องชายผมอีก
“พะ พอ...กรูเสียวโว้ย”ผมบอกมัน มันเลยหยุด แล้วยืนยิ้มมองหน้าผม ผมก็หลับตาแล้วครับ ไม่มีแรง
“ทำให้พี่บ้างนะครับ”นั่นไง มากระซิบข้างหูกรู กรูว่าแล้วว่ามึงต้องการอะไรตอบแทน ไอ้ตาร์
“ไม่”ผมบอกมันคำเดียว
“โหย...เอาเปรียบนี่หว่า”มันบอก ผมหันไปมองหน้ามัน
“เออ..”ผมบอกมัน
“นะครับ...ทำให้หน่อยนะ”มันยังทำหน้าอ้อนใส่ผมอีกครับ
“กรูทำไม่เป็นโว้ย”ผมบอกมัน มันเสือกยืนยิ้มซะงั้นอะ
“เดี๋ยวพี่สอนให้”มันบอก
“กรูไม่เคยอมให้ผู้ชายโว้ย...แล้วก็ไม่คิดจะอมด้วย”ผมบอกมันอีก แต่มันกลับหัวเราะ
“ก็เหมือนทำให้ผู้หญิงนั้นแหละครับ”งะ มันเหมือนตรงไหนวะ คนละเรื่องกันเลย ไอ้บ้า
“ไอ้เวร..กวนตีน”ผมบอกมัน มันมองหน้าผมแล้วจูบหน้าผากผมอีก มันเอามือผมไปจับไอ้น้องชายมันอีกแล้วอะครับ มันก็เอามือผมเลื่อนขึ้นเลื่อนลงตามลำน้องชายมัน หน้ามันก็หื่นมากมายครับ ผมไม่กล้ามองหน้ามันมากหรอกครับ ก็ดูมันทำหน้าสิ หลังผมก็พิงกับกำแพง ไอ้ตาร์ก็เอาตัวมาแนบติดกับตัวผมเลยครับ
แล้วอยู่ดีๆ มันก็เลื่อนมือผมเข้าไปในกางเกงมันเลยครับ หน้าตามันเหยเกมากครับ
“จับสิครับ”มันบอกผมเสียงมันก็หอบๆอะครับ
“อืม”ผมก็ได้แต่อืม มึงจะอืมทำไมไอ้ข้าว หลวมตัวไปทำให้มันทำไม ผมจับน้องชายมันปุ๊บ หน้ามันก็บ่งบอกความต้องการปั๊บ ผมก็รูดขึ้นรูดลงช้าๆ เหมือนกับช่วยตัวเอง ก็ไม่เคยทำให้คนอื่นนี่หว่า คิดในใจ ผมรูดไป แล้วก็เอานิ้วหัวแม่มือ แตะที่ปลายหัวมัน มันหลับตาพริ้มเลยครับ
“เอาออกมาสิครับ..มันหายใจไม่ออก”ดูมันยังเล่นอีกครับ แล้วยิ้มมองหน้าผม มันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลยครับ ผมก็อายเป็นนะ อยู่ดีๆจะเอาน้องมันออกมาเองเลยอะ
“เอาออกสิครับ”มันยังเซาซี้ผมอีกครับ ผมเลยละมือออกจากน้องมัน แล้วจับขอบกางเกงมันให้เลื่อนลง แล้วจับน้องชายมันออกมามันเด้งหน้ามาที่ผมเลยครับ แม่งใหญ่ชิบหาย ไอ้เหี้ย กรูโดนไปตูดกรูไม่ต้องเบ่งขี้พอดี ตูดกรูคงบวมไปหลายวัน สาดตาร์ ผมชักมือรูดขึ้นรูดลงเบาๆ
“จับ ไข่ให้หน่อยสิครับ”งะ มึงจะตรงไปไหนไอ้ตาร์ ไอ้เวรกรูอายโว้ย มึงอายบ้างมั้ยเนี้ยสั่งกรูเอาๆ
“อืม..เร็วสิครับ”มันย้ำเตือนผมอีก ผมก็เลยเอาอีกมือ จับที่ไข่มันแล้วลูบเบาๆ
“ใช้ปากให้หน่อยได้มั้ยครับ”มันกระซิบที่ข้างหูผม ผมเลยเล่นบ้างกระซิบที่ข้างหูมัน
“ได้คืบอย่าเอาศอก...ทำให้ก็ดีนักหนาแล้ว”ผมบอกมันเสียงเบาๆ แล้วมันก็หันมายิ้มอีก ผมอยากให้มันเสร็จเร็วๆอะครับ ก็เลยรีบชัก จนหน้ามันเหยเก ได้อารมณ์มาก
“อือ....อ่า..”เสียงไอ้ตาร์มันครางในรำคอ ผมก็ชักไปอีกมือก็ลูบไข่มันไป มันก็เอาปากมันมาประกบกับปากผม จูบกันดังมากมาย แลกลิ้นกันนัวเนียไปหมด
“อ่า...เสร็จเร็วๆสิวะ..”ผมบอกมัน แล้วรีบชัก มันเอามือไปบีบที่ก้นผมเลยครับ แล้วไซร์ที่คอผมอีก เสียงมันก็ครางอยู่ข้างหูผม อึ อึ อา ... เสียงมึงจะแมนไปไหน สาดนี่ จะนาทีสุดท้ายผมได้ยินเสียงมันเหมือนไม่ไหวแล้วครับ มือมันก็บีบก้นผมแรงมากๆ ก้นกรูเละหมดแล้วมั้ง ผมก็รีบชักให้แรงขึ้น
“อะ ...อึก...อ่า ซี๊ด..ข้าว...ข้าว”มันเรียกชื่อผมจนนาทีสุดท้าย มันดูดที่คอผมอย่างแรง จนผมต้องร้องออกมาด้วย แล้วน้ำมันก็พุ่งมาโดนตัวผมมากมาย เออเสร็จสักทีสินะ สาด มันยืนหอบอยู่ผมเอามือออก
“ออกไป.จะล้างมือ”ผมบอกมัน มันก็มองหน้าผมยิ้มๆ แล้วปล่อยให้ผมเดินไป
“ออกไปสิ ยืนอยู่ทำไม”ผมบอกมันเพราะตอนนี้ผมต้องการทำความสะอาดตัวผมครับ
“ก็พี่ยังไม่ได้ล้างของพี่เลยนิ”มันบอกกางเกงก็ไม่หยิบให้มันปิดน้องมึงหน่อยไม่ได้รึไงโชว์อยู่ได้ กรูรู้ว่าของมึงใหญ่
“รีบล้างสิ”ผมบอกมันแล้วหันหน้าหนี มันก็หัวเราะอีกครับ แล้วมันก็กำลังจะเดินออก
“เร็วๆนะครับ ..ที่รัก”มันยื่นหน้ามาจะจูบผม
“ออกไปเลยมึง..”ผมก้มหน้า แต่ว่าเอามือดันหน้ามันออก มันก็หัวเราะร่า แล้วเดินออกไป เมื่อผมทำอะไรเสร็จเรียบร้อย ก็เดินไปที่เตียงครับ มันนอนอยู่เลย ผมเอาตีนไปเขี่ยมัน
“ถอยไปหน่อย ล้ำที่กรู”ผมบอกมัน
“โหยไรอะ..แฟนกันก็ต้องนอนอย่างนี้แหละ”มันบอก
“โอ้ย..”ก็ผมถีบมันเลยครับ มันเลยถอยไปได้ พอผมแทรกตัวเข้าผ้าห่มมันก็เข้ามากอดผมทันที
“รักนะครับ”มันบอกเบาๆ แล้วจูบที่คอผม
“นอนได้แล้ว ..กรูง่วง”ผมบอก แต่ก็ปล่อยให้มันกอดอยู่อย่างนั้นแหละครับ รำคาญ อ่าวนี่เมื่อกี้กรูหายเมาเลยหรอวะ งะ ไอ้เวรตาร์ เลว อ้ายเลว
...
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
เม้นกันเยอะๆนะค่ะ
คนเขียนจะไม่มีแรงเขียนแล้ว เหนื่อยมากมาย
เรียนหนักรักเหนื่อย แฮะๆ
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่เข้ามาอ่านมาอุดหนุกกันนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
กรี๊ดดดดดดดด :m25: :m25: :m25:
-
หุหุนึกว่าข้าวจะเสียตัวซะแล้วอิอิแหม ข้าวเริ่มมีใจให้แล้วอ่ะดิ :man1:
-
หุหุนึกว่าข้าวจะเสียตัวซะแล้วอิอิแหม ข้าวเริ่มมีใจให้แล้วอ่ะดิ :man1:
:m23: :m23: ผมก้ว่างั้นแหละ ข้าวเริ่มจัยอ่อนแล้ว :m23: :m23:
อยากรุ้แล้ว จาผ่านคืนนี้ไปรอดไหม
มาต่อน้าคับ
รอๆๆๆ และลุ้น หนูข้าวจะโดนเผด็จศึกอ๊ะป่าว
มาต่อน้าคับ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:m4:น่ารักมากครับ ใสดีครับ
-
ข้าวใจอ่อนแว้ว :a1:
-
:a2:
ไม่จิตถึงใจแต่หื่นได้อารมณ์หยั่งงี้
กราฉูดดดดดด
แล้วไอ้พี่ตังมันนอนหลับเรอะ
สรุปว่ายอมแลกที่นอนกับตาร์แล้วสิ
พี่โคตรสนับสนุนน้องให้เสียเอกราชจริงๆ
:laugh:
พี่แนะนำนิดนึง
เวลามาอัพตอนใหม่ ถ้าเข้าไปเปลี่ยนวันที่ตรงหน้าแรกของกระทู้ จะดีมาก
คนตามอ่านจะได้รู้ว่ามีตอนใหม่ จากวันที่นั้นๆ โดยไม่ต้องกดเข้ามาดูบ่อยๆ เนอะๆๆๆ
-
:a4:กำลังดีเลยตาร์~~~~
รีบร้อนมาเด่ยวไก่ก็ตื่นกันพอดี อดกินข้าวเลย :t2: :t2:
-
ทาง(ประตูหลัง)รักเริ่มเปิด :o8:
ข้าวเริ่มเอนเอียงมั่งแล้ว อิอิ :m4:
-
หึหึ ก็ต้องมีใจให้บ้างละ :oni1:
-
:pighaun: นึกว่าจะเสียประตูซะแล้วววววว แต่ครั้งต่อไปไม่แน่ชิมิ :oo1:
-
ทีนี้ล่ะ
ตาร์ได้กินข้าวแน่
:laugh:
-
ข้าวสารเกือบกลายเป็นข้าวสุกซะแหละ ตาร์พยายามอีกนิดนะ :laugh:
-
วี้ด บทนี้น้องข้าวไม่เสียตัว แต่ได้ใจโคดๆค้า ฮี่ๆๆๆ o13 แล้วก็ลุ้นตอนหน้าต่อปาย
-
ตาร์สู้ ๆ :a2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ถึงขนาดนี้แล้วยอมพี่ตาร์ได้แล้วนะครับ
นับถือในความตื้อ และดื้อของพี่ตาร์ครับ
แบบนี้เชียร์ขาดใจครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
โดนขนาดนี้แล้ว ยอมๆๆเค้าไปเหอะ
-
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
สุดยอดไปเลยพี่ตาร์เนี่ย
เกือบไปแล้วเชียว
-
น่าจะเล่นตัวอีกซักหน่อยนะครับ
อยากเห็นต้าร์ร้องไห้
ผมโรคจิตอะครับ
555+
-
น่าจะเล่นตัวอีกซักหน่อยนะครับ
อยากเห็นต้าร์ร้องไห้
ผมโรคจิตอะครับ
555+
ก็เหนด้วยอ่านะ แต่....
ก็อดสงสารพี่ต้าร์มะได้
พี่เค้าหงอยเปนลูกแมวตกน้ำไปริ้ว
น้องข้าวอย่าจัยร้ายไปเลย
เหอๆๆ ลุ้นๆๆจนตัโก่ง
มาต่อน้าคับ
ค้างอย่างแรงคับ
-
อีกไม่กี่อึกใจก้อจะได้กันและ
สงสัยไม่เกินสองตอนแหงมๆๆๆๆ
555555 มาต่อไวๆๆเน้อคนเขียน
-
ข้าวนี่ก็เล่นตัวได้ใจจังเลย
พี่ต้าร์ก็สู้ๆ นะคับ เอาใจช่วยอยู่
คนมันปากแข็งก็เงี่ยะแหละ
-
มาบอกว่าวันนี้รอสักครู่นะค่ะ
เพราะว่าคนเขียนพึ่งเครียร์งานเสร็จ
เฮ้อ..เหนื่อยมากๆ พอกันที
เดี๋ยววันนี้มาต่อให้แต่นอน
คนอ่านอย่าอารมณ์ค้างไปเลยนะค่ะ
แล้วลุ้นต่อไปว่าจะเป็นอย่างไร
ไปละค่ะ
บับบาย
ขอบคุณที่เข้ามาเม้นกันมากมายเลยนะค่ะ ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะ
-
เค้าจะรอนะตะเอง ไม่เมาไม่เลิก เอ๊ะ..มะจ้ายแระ :m23: ดึกแค่ไหนเค้าก็จะรอน๊า :man1:
-
ตอนที่16 ขอเวลาหน่อยนะ
ตื่นเช้ามาก็โอ้ย เมื่อยตัว หนักด้วย
“ไอ้เหี้ย ตื่นสิวะ”ผมหันไปด่ามันครับ ก็จะใครละ ไอ้ตาร์นั่นแหละ
“อืมม”มันทำเสียง แต่ตามันก็หลับ
“กรูหนัก...”ผมบอกพร้อมกับดันตัวออกมาเอง แต่มันกลับกอดแน่กว่าเดิม
“โอ้ย...หายใจไม่ออก”ผมร้อง มันลืมตาขึ้นมา แล้วยิ้ม
“ สัด ปล่อยกรูเลย”ผมบอกมัน มันก็ยังยิ้ม แต่ยอมปล่อยครับ ดูนาฬิกา โห สิบเอ็ดโมงเช้า แม่งสายขนาดนี้เลย อดดูพระอาทิตย์ขึ้นเลยไง สาด ผมนึกในใจแล้วโมโหตัวเอง เดินไปล้างหน้าแปรงฟันแต่ไม่อาบน้ำหรอกนะครับ แล้วก็เดินออกไปบ้านที่ทำกับข้าวกินกัน ทุกคนคงรวมอยู่ที่นั่นหมดแล้วละครับ ผมเดินมาพร้อมไอ้ตาร์
“เอาโว้ย...สายแล้วแม่ง พึ่งโผล่หัวมา ผัวเมียคู่นี้”เสียงเหี้ยๆลอยมาจากฟากฟ้าจะใครละครับ ก็ไอ้ป๊อดนั่นแหละครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์แม่งเสือกยืนหัวเราะ
“ถ้าไม่หุบปากหมาๆของมึง..กรูจะให้มึงแดกตีนกรูเดี๋ยวนี้แหละ”ตอนนี้ผมเดินใกล้ถึงบ้านแล้วครับ พวกมันก็ฮาครึ่มกันใหญ่
“ไมวะ..เมื่อคืนแดกกันทั้งคืนไม่อิ่มรึไง มาโมโหใส่พวกกรู”เสียงไอ้ป๊อดพูดต่อ ผมเลยถอดรองเท้าแตะออก แล้วขว้างไปที่มันเลยครับ โดนหน้ามันเต็มๆ แล้วทุกคนก็หัวเราะกันอีก
“โห..เหี้ยข้าว..รองเท้ามึงนะ หน้ากรูของสูง ขว้างมาได้”มันทำหน้ากระฟัดกระเฟียดครับ
“ก็เสือกปากหมาดีนักนิ”ผมบอกมันแล้วเดินไปที่พี่ตัง แล้วก็นอนตักพี่ตังครับ เพราะว่าตรงนั้นมันเป็นเก้าอี้ไม้แบบตัวยาว พี่ตังก็เอามือลูบหัวผม
“หิวอะ”ผมบอกพี่
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์ แฟนมึงหิวข้าว”พี่ผมบอกพี่เพื่อจะอ้อนให้พี่ไปหาให้ ไม่ใช่ให้ไอ้ควายถึกนั่นหาให้
“แปบนึงนะครับ”มันเสือกตอบรับ แล้วเดินไปในครัว ไม่นานผมก็ได้กินครับ มันทำข้าวต้มกุ้งหม้อใหญ่เลย เลี้ยงทีเดียวกับอาหารสดที่ซื้อไว้เมื่อวาน ผมก็กินๆๆ อร่อยดีอะครับ กินเสร็จก็เอาเหล้ามาถอนกันหน่อย กินไปสองแก้วก็พากันไปเล่นน้ำถ่ายรูปกันครับ ส่วนไอ้ตัวเหี้ยก็เดินตามผมมาติดๆ
ผมเดินลงไปในน้ำตามไอ้เป้ ไอ้โน ไอ้แสบ ไอ้ป๊อด ไปนะครับ ไอ้นี่ก็ตามผมต้อยๆ
“แม่ง... เฮ้ย..ทำไมน้ำทะเลมันหวานจังวะ”เสียงไอ้แสบแซวขึ้น
“Kยย”ผมด่ามัน มันก็หัวเราะกันอีกรอบ
“หึหึ..”เสียงไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอครับ อยากจะตัดลิ้นปี่มันออกให้ปลากินจริงๆ หมันไส้
“เฮ้ย.”ผมอุทานเมื่อไอ้ตาร์มันกอดที่ข้างหลังผมครับ
“เอาแล้วไง จะมาทำกันใสน้ำหรอครับพี่ตาร์”เสียงไอ้ป๊อดมันแซวครับ
“เมื่อคืนไม่พอหรอครับ”มันก็ยังพูดต่อ เฮ้ยเมื่อคืนมึงได้ยินหรอ
“เฮ้ยเมื่อคืน..มึง ได้ยินหรอ”ผมถามันด้วยความตกใจ
“โห..ไม่ได้ยินมั้ง.. แต่พี่ตังไม่ได้ยินหรอกพี่แกหลับสนิท ส่วนกรูนะยังมึนอยู่หูยังดีเว้ย”มันพูดไปยิ้มไป
“สัด เสือกดีนัก..มาให้กรูถีบเลย”ผมผลักไอ้ตาร์แล้ววิ่งไปที่ไอ้ป๊อดแล้วมันก็วิ่งหนีผม ไอ้เพื่อนๆมันก็หัวเราะกันใหญ่ครับ
เล่นกันไปมาก็เหนื่อยครับ เลยมานอนพักกันริมหาดนั่นแหละครับ นอนตรงน้ำทะเลเลย
“ขอโทษนะค่ะ”เสียงใครหว่า พวกผมหันไปตามเสียงนั้น โหย น่ารักชิบหาย โคตรขาวเลย เนียนกริ๊บ น่ากินมากมายเลยคราบบ
“เออ.. มาเที่ยวกันหรอค่ะ”อ่าวแต่ถามโง่ๆ ไม่มาเที่ยวแล้วให้มาไถนารึไงครับ น้อง
“ครับ”เสียงไอ้ตาร์มันตอบรับไป โหไม่ค่อยอยากจีบเลยนะมึง
“เออคือว่า..ชื่ออะไรหรอค่ะ”แหมๆ จะตรงไปไหนครับ
ผู้หญิงคนนั้นมองที่ไอ้ตาร์
“ตาร์ครับ”มันตอบแล้วยิ้ม อยากได้เค้าละสิมึง
“แยมนะค่ะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”อ่อ น้องแยม น่ารักดี แต่กล้าจังครับ พวกพี่อยู่ตั้งเยอะทำไมไม่ถามครับ ไม่คิดจะถามชื่อพี่บ้างหรอครับ
“เออแล้วพี่ตาร์มาจากที่ไหนหรอค่ะ”แล้วน้องแยมก็นั่งลงข้างๆ ไอ้ตาร์เลยครับ งะ แร้งแรง
“อ่อ พี่มาจาก.................. ปิดเทอมนะครับ เลยมาเที่ยว”ไอ้ตาร์ตอบ มีโลกนี้กันอยู่สองคนรึไงมึง ไม่สนใจใครเลย
“พี่ตาร์ จะน่าเกลียดรึป่าวค่ะ..เออ ถ้า...แยมจะขอเป็นเพื่อนด้วย”เออน้องแยมครับ อยู่ดีๆเดินดุ่ยๆเข้ามาแล้วมาขอเป็นเพื่อน แปลกๆนะครับ ถ้าพี่เป็นผู้หญิงพี่ยังไม่กล้าเลย
“อ่อ..ได้ครับ”นั่นไง ตอบรับเค้าไปอีก พวกผมที่กึ่งนั่งกึ่งนอนกันอยู่ก็มองที่บทสนทนาของพวกมัน แต่ผมไม่สนใจครับ นอนต่อดีกว่าครับ ล้มตัวนอนท่าหงายมองฟ้าท่าเดิมครับ
“แล้วถ้าแยมจะขอเบอร์พี่ตาร์ได้มั้ยค่ะ”นั่นไงเอาแล้ว ถ้าขอเป็นแฟนตอนนี้ขอได้ก็ขอแล้วใช่มั้ยครับน้องแยม
“..คงไม่ได้อะครับ.. เพราะว่าพี่มีแฟนแล้ว..ถ้าจะขอต้องขออณุญาติแฟนพี่ก่อน”เฮ้ย ใครแฟนมึงวะ ผมหันหน้าไปมองหน้าไอ้พวกนั้นทางด้านซ้าย แล้วหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่กำลังหันมาทางผมอยู่
“หรอค่ะ..”น้องแยมเสียงตะกุกตะกัก
“ว่าไงครับ..ที่รัก ให้เบอร์น้องแยมดีมั้ยครับ”นั่นไง งานเข้า เสือกพูดทำไมกรูไปเป็นแฟนมึงตอนไหน มันยังยิ้มแฉ่งเลยครับ ผมก็มองหน้ามันคิ้วขมวด
“เออ.. ไม่เป็นไรแล้วค่ะ..แยมไปก่อนนะค่ะ”น้องแยมพูดจบก็วิ่งไปเลยครับ
“Kย..”ผมด่ามันมันก็หัวเราะ แล้วทุกคนก็หัวเราะตามมันครับ
มันก็นอนลงเท้าแขนข้างนึง มองหน้าผมครับ
“เมื่อไหร่จะยอมเป็นแฟนพี่ละครับ”มันพูด แต่ผมมองไปยังทะเล
“จะอยากเป็นไปทำไมวะ”ผมถามมันกลับ
“อ่าว...ทำไมถามแมวๆงี้อะครับ”มันถามแล้วยิ้ม ผมมองหน้ามัน แล้วเอามือจิกผมมันกระชากเลยครับ
“มึงว่ากรูเป็นหมาหรอ”ผมบอกมัน
“ป่าวครับ..พี่ก็พูดอยู่อ่าว่าแมว”มันแก้ตัว
“แต่ในใจมึงอะบอกว่าหมา กรูได้ยินโว้ย”ผมก็กระชากแรงขึ้น
“อ่าครับ...ขอโทษๆ”แล้วมันก็หัวเราะครับ ผมก็หยุด
“กรูขอเวลาหน่อย”ผมพูดแค่นั้นแล้วเดินไปครับ ทำให้มันอึ้งแล้วเดินจากมา
...
-
“กรูขอเวลาหน่อย”
ฮิ้ววววววววววววววววววววว อย่านานนักนะ เด่วพี่ต้าร์จะลงแดงจายซะก่อน :laugh:
-
ู^
^^
จิ้มพี่แน๋ว อิอิ
ขอเวลา น้องข้าวจะยกขันหมากไปขอพี่ตาร์เอง :o8:
-
ฮิ้วววววววววว ขอเวลากรูหน่อย พูดงี้แปลว่าหวั่นไหวแล้วช่ายม้ายยยยยยยย :oni2:
-
“กรูขอเวลาหน่อย”
ฮิ้ววววววววววววววววววววว อย่านานนักนะ เด่วพี่ต้าร์จะลงแดงจายซะก่อน
แว้กๆๆๆ หมายความว่าจ่ะได๋
อย่าอู้จะอี้
เหอๆๆๆๆ เร้วววววววว
มาช่วยกานส่งกำลังจัยหั้ยพี่ต้าร์การเร้ววว
ความหวังไก้เข้ามาแล้ววว
ฮิ้ววววววววววววว
มีฟามสุข มาต่อน้าคับ
-
อย่างนี้แสดงว่าไอ้น้องข้าวเริ่มใจอ่อนแล้วล่ะตาร์เอ๋ย
:oni2: :oni2:
-
อยากได้แบบต้าสักคน :laugh:
แต่ว่าข้าวจะว่าไหมน้อ อิอิอิ :m12: :t2:
-
ที่จริงก็แอบชอบเค้านะเนี่ยข้าวน่ะ
-
ขอเวลานี้ เอากี่นาที่ดีฮ่ะนู๋ข้าววววววววว :m20:
-
ทำไมหญิงไทยใจกล้าจัง
-
:m25: :m25:รออีกนิดนะต้ารฺเอ๊ยใกล้ความเป็นจริงแล้ว :L2:
-
ตอนที่17 ยอมมันอีก
สิ้นสุดการเที่ยวทะเล แล้วก็สิ้นสุดของการปิดเทอม ในระหว่างปิดเทอมไอ้ตาร์ก็วนเวียนอยู่บ้านผมทุกวัน รับไปทำนู้ ไปกินี่ ดูหนังอะไรไปเรื่อยเปื่อย เปิดเทอมใหม่แล้วเริ่มต้นใหม่ของไอ้ข้าวอีกครั้งครับ แต่ไอ้ที่เหมือนเดิมก็คือยังมีไอ้ตาร์ตามติดตูดอยู่ตลอดเวลา เซ็ง
“วันนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะครับ”ไอ้ตาร์มันชวน ผมไม่เคยไปบ้านมันเลยสักครั้งถึงแม้ไอ้โนจะชวนก็ตามที
“ไม่เอาอะ”ผมบอกมันแล้วก็นั่งกินไอศกรีม ต่อ
“นะครับ..พี่ทำให้กิน..ไปรู้จักพี่เลขด้วยไงพี่เลขอยากเจอข้าวนะ”งะ อยากเจอกรูเพื่อ
“มึงไปเล่าอะไรให้พี่เค้าฟัง ..พี่เค้าจะอยากเจอกรูทำไม”ผมมองหน้ามัน
“อ่าว.. ก็แฟนน้องทั้งคนนิครับ”มันพูดแล้วยิ้ม
“กรูจำได้ว่ากรูไม่เคยเป็นแฟนมึงนะ”ผมบอกแล้วกินต่อ
“แต่อีกเดี๋ยวก็เป็นครับ”นั่นไงยังแถมหัวเราะปิดตอนท้ายด้วย
“เดี๋ยวกรูจะขึ้นเรียนแล้ว..”ผมบอกมันไม่มองหน้ามัน กินต่อไป
“แล้วตกลงจะไปมั้ยครับ..วันนี้วันศุกร์นอนห้องพี่เลยก็ได้ครับ”มันยังบอกต่อ ผมเงยหน้ามองหน้ามัน
“กรูรู้นะว่ามึงคิดอะไร”ผมบอกมันแล้วมันก็ยิ้ม
“แต่ฝันไปก่อนเหอะมึง..”ผมบอกมันอีก
“โห ไรอะ ทีวันนั้นยังได้เลยอะ”มันเซ้าซี้อีกครับ
“วันนั้นกรูเมาแล้วหลวมตัวไปโว้ย..แม่งไม่น่าเลยกรู ทีหลังกรูจะแดกเหล้าให้มันน้อยๆหน่อยเวลาอยู่กับมึง”ผมบอกมัน
“งะ.... “มันได้แต่ทำหน้างอ
“กรูไปนะ”ผมบอกแล้วกำลังจะลุกขึ้น
“เดี๋ยวสิครับ..ไปเหอะนะ นอนคนเดียวเหงาอะ”มันยังทำหน้าอ้อนอีก น่ารักตายละ
“คิดดูก่อน”ผมบอกแล้วเดินไปเลยครับ ผมกับไอ้ตาร์ก็ไปมาหาสู่กันก็ กี่เดือนน้าเจ็ดเดือนได้แล้วมั้ง ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ถึงไอ้ตาร์มันอยากให้คืบก็เหอะ ก็ผมยังไม่พร้อม แล้วก็ยังไม่พร้อมที่จะรักใครจริงๆจังๆด้วย มันอาจจะรักผมจริงๆ อันนี้ผมก็รู้ แต่อีกใจ มันขัดแย้งกัน ผมก็ไม่รู้ใจมันคิดอะไร ดังนั้นก็ต้องดูกันต่อไป สักวันผมก็ต้องใจอ่อนผมรู้ตัวดี เพราะถ้าไอ้ตาร์มันยังเสมอต้นเสมอปลายอยู่อย่างนี้ ผมก็ต้องยอมรับมัน แต่ตอนนี้ต้องคงที่ในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเราไปก่อน อีกไม่นานมันก็ต้องไปจากโรงเรียนนี้แล้ว ไปสู่โลกกว้างกว่านี้ ผมไม่อยากที่จะผูกมัดอะไรมันก่อนที่มันจะไป ดีแล้วที่ตอนนี้ผมยังไม่ได้รักมันหรือรักไปแล้วหว่า อะล้อเล่น ให้เป็นแบบนี้ไปก่อนดีกว่า มันดีที่สุดแล้วครับ
แล้วสุดท้ายผมก็ตกลงไปนอนบ้านมันครับ ก็มันเล่นส่งข้อความมาเป็นสิบๆฉบับ จนผมรำคาญ ผมเลยส่งกลับไปว่าเออ ไปก็ไป รำคาญ ..
พอตอนเย็นผมก็ไปหามันที่โรงยิมนะครับ เล่นบาสเสร็จก็ไปวัดส่วนสูงแล้วค่อยไปหามัน
“เย้....178 แล้วโว้ย”ผมดีใจดี้ด้าคนเดียวครับ พอไปถึงโรงยิมมันก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ
“นี่ๆมึง..กรูมีไรจะบอก”ผมบอกไอ้ตาร์ครับ มันก็ทำหน้าอยากรูเต็มที่
“อะไรหรอครับ..จะบอกรักพี่หรอ”มันยังเล่น
“ตลก”ผมทำสีหน้าจริงๆจัง
“กรูสูงขึ้นเป็น178แล้วเฟ้ย”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม
“หรอครับ..ยินดีด้วยนะครับ..แต่ไงก็เตี้ยกว่าพี่อยู่ดีแหละ”มันบอกผมอีก
“เชอะ..มึงสูงเท่าไหร่วะ”ผมทำหน้างอแล้วถามมัน ยืนล้วงกระเป๋าด้วย
“185 ครับ”
“โห คนหรือควายวะ ...แต่เอาเหอะกรูพึ่งม.4ยังมีเวลาอีกเยอะ แปบเดี่ยวก็ร้อยแปดสิบแล้ว”ผมพูดด้วยความภาคภูมิใจ
“อ่าครับ..สูงขึ้นเร็วๆนะเด็กน้อย”งะ มันเล่นพูดแล้วลูบหัวผมด้วยครับ
“ใช่เพื่อนเล่นมั้ย”มันปัดมือมันออก มันก็หัวเราะ แล้วเราสองคนก็กลับบ้านกันครับ ผมกลับไปเตรียมเสื้อผ้า แล้วก็บอกพี่เจ้ากับแม่ก่อนออกไป แล้วก็เดินทางไปบ้านไอ้ตาร์เลยครับ
เมื่อผมไปถึงบ้านไอ้ตาร์ก็เจอไอ้โนเป็นคนแรก แล้วไอ้โนก็วิ่งหนีผมไปเลยครับ อ่าวแล้วมึงวิ่งหนีกรูทำไม
“พี่เลขๆ..ข้าวมาแล้ว”เสียงไอ้โนดังลั่นบ้าน ง่า เกิดอะไรขึ้น
“ไหนๆ..”เสียงพี่เลขครับ วิ่งมาเลย
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้
“โห..หล่อ น่ารักนะเนี้ย..ตาถึงนะมึง..”พี่เลขพูดแล้วหันไปทางไอ้ตาร์
“แน่นอนดิ้”นั่นครับเข้ากันดีเหลือเกิน
“น้องไอ้ตังใช่ป่ะครับ..พี่เป็นเพื่อนสนิทไอ้ตัง แต่ไม่เคยเจอน้องข้าวเลยสักครั้ง เพราะไม่เคยไปบ้านไอ้ตังอะครับ”พี่เลขพูดครับ
“อ่อ..ครับ..”ผมพูดแล้วยิ้มด้วยมิตรไมตรี
“แล้วนึกยังไงมาคบกับไอ้ตาร์ได้เนี้ยครับ”พี่แกก็เล่นพูดซะตรง นี่อย่าบอกนะว่าพี่มึงก็รู้เรื่องอ่า
“เออ..ยังไม่ได้คบครับ ..แค่เปิดใจทำมันเฉย ยังไม่ได้ตกลงไรเลยครับ..ขี้ตู่นะมึงอะ”ผมบอกพี่ แล้วหันไปด่าไอ้ตาร์ครับ
“โหย..ไรวะ..ไร้น้ำยาวะมึงอะไอ้ตาร์”เสียงพี่เลขพูดแล้วพาไอ้โนหัวเราะไปด้วยครับ
“โหพี่..พูดงี้เหยียบหน้าผมเลยดีกว่า..เนี้ยทุ่มสุดตัวแล้วน้องเค้าไม่ยอมใจอ่อนเองนี่”ไอ้ตาร์พูดไปทางพี่เลขแล้วหันหน้ามาทางผม
“หึ”ผมหัวเราะในลำคอครับ
“ไปครับขึ้นไปห้องพี่กัน”ไอ้ตาร์ชวนผมขึ้นไป
“อ่าว..ไรวะ มาถึงก็จะเอาเลยหรอมึง”พี่เลขแซวครับ
“พี่..แฟนผมโหดนะอยากโดนตีนแฟนผมหรอ”ไอ้ตาร์พูดแล้วหัวเราะ พี่เลขก็ทำหน้างงๆ
“แฮะๆ..ขอตัวก่อนนะครับ”ผมบอก
“เดี๋ยวลงมาช่วยกันทำกับข้าวนะข้าว...มานั่งดูเฉยๆก็ได้.. คนเยอะๆสนุกดี”เสียงไอ้โนมันตะโกนบอก
“เชิญครับ”มันทำท่าเปิดประตูให้ผม
“ดีมาก..รู้หน้าที่”ผมแกล้งมันเล่น ผมเดินเข้าไปในห้องมัน เฮ้ย มึงบ้าป่าวเนี้ย ก็ห้องมันสิครับเตียงเป็นโดราเอมอน(ทั้งๆที่ผ้าปูเตียงของผมเป็นสีแดงเลือดหมูโทนเดียว ผ้าห่มสีขาว) แต่ของมันปอกหมอนก็โดราเอมอน ผ้าม่านก็สีฟ้า ห้องมันสีขาว ไข่ๆอะครับ ที่คลุมคอมก็โดราเอมอน งะ ไอ้บ้า ตุ๊ดป่าวเนี้ย
“มึงบ้าป่าวเนี้ย”ผมบอกมันพร้อมมองไปรอบห้อง
“ไรอะครับ”มันก็ยังทำท่างงๆ
“เหี้ยโดราเอมอนเต็มห้องเลย”ผมหันไปมองหน้ามัน
“ก็ชอบอะครับ ชอบสีฟ้า “มันพูดแล้วยิ้ม ห้องมันน่ารักดีแหละครับ ไม่เหมาะกันคนเถื่อนๆอย่างมันเลยนิ พูดอย่างกับตัวเองไม่เถื่อน ห้องมันมีเตียงใหญ่หนึ่งเตียง เข้าไปตรงด้านซ้ายเป็นตู้เสื้อผ้า ด้านซ้ายอีกเป็นห้องน้ำครับ ด้านขวาตรงเตียง เป็นโทรทัศน์แล้วก็มีโซฟา ตรงปลายเตียงมีโต๊ะคอม มันก็เดินเอาของไปไว้ครับ
“ชอบมั้ยครับ”มันหันมาถามผมที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียง
“ก็ดี”ผมตอบไปงั้นๆ
“งั้นก็มาอยู่บ่อยๆนะครับ..พี่ยังไม่เคยพาแฟนมาห้องเลยนะเนี้ย”มันพูดไปยิ้มไป
“ตอแหล..ใครเชื่อก็แปลกละ”ผมหันไปด่ามัน
“งะ...ไม่เชื่อหรอ.จริงๆนะครับ”มันตอบทำสีหน้าจริงๆ
“เออๆเชื่อก็ได้ ..รำคาญ”ผมก็ทำหน้าคิ้วขมวด
นี่มันก็จะเย็นแล้วนะครับ จะหกโมงครึ่งแล้ว
“อาบน้ำเลยมั้ยครับ...หรือว่าจะกินข้าวก่อน”มันหันมาถามผม
“อาบเลยดีกว่า..เออ..แล้วนี่พ่อแม่มึงอะ”ผมหันไปถามตั้งแต่กลับมายังไม่เห็นพ่อแม่มึงเลยนิ
“ไปต่างจังหวัดนะครับ.. ไปเที่ยวกับทางมหาลัยของพ่อนะครับ”มันบอกผม ผมที่กำลังเตรียมเสื้อผ้าอยู่เอาอีกแล้วครับ เดินมากอดด้านหลังผมอีกแล้ว
“รักนะครับ”มันพูด
“กรูรู้แล้ว..มึงพูดล้านรอบแล้วมั้ง”ผมบอกมัน
“โหก็คนเค้าอยากพูดนิ.. อยากไอ้อีกคนตอบว่ารักเหมือนกันครับ..แม่งไม่เห็นพูดสักที”มันก็ทำหน้าทำตาครับ
“ออกไปเลย..กรูจะไปอาบน้ำ”ผมดันตัวมันออก
“อาบด้วยๆ..”มันระริกระรี้
“กินตีนกรูก่อนมั้ย..แฟนก็ยังไม่ได้เป็น เสือกนะมึง ริอาจจะมาอาบน้ำกะกรู”ผมบอกมัน มันทำหน้าหงอ แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลยครับ
ผมอาบน้ำเสร็จ มันก็รออยู่แล้วครับ อาบต่อจากผม แล้วผมก็สำรวจห้องมันไปเรื่อยแหละครับ แบบว่าเสือกนะ แฮะๆ ผมเห็นชั้นหนังสือมันเป็นหนังสือเตรียมสอบมหาลัยทั้งนั้นเลยครับ ทุกเล่มผ่านการทำมาเรียบร้อยแล้วครับมีไม่กี่เล่มเองที่ยังดูใหม่อยู่
“นี่มึงอ่านหมดนี่เลยหรอ”ผมถามมัน
“ครับ”มันตอบแล้วเดินมาใกล้ๆผม
“แล้วมึงไม่เรียนพิเศษหรอวะ”ผมถามมันอีกเพราะไม่เคยเห็นมันไม่เรียน เอาแต่ซ้อมมวย
“ไม่ครับ..ไม่ชอบ เรียนทั้งวันแล้วของเป็นเวลาส่วนตัวบ้าง”มันพูด
“เหมือนกรูเลย กรูก็ไม่ชอบเรียนพิเศษอ่านเองดีกว่า”ผมบอกมันมันก็ยังยิ้ม
“แล้วมึงจะสอบคณะอะไร”ผมถามมัน
“อยากได้..สถาปัตนะครับ.. ของมหาลัย................”มันบอกผม แล้วยิ้มอีก
“จะได้หรอ..หน้าอย่างมึงอะ”ผมทำท่าแกล้งมันคิ้วขมวด
“ถ้าพี่ได้อะ...”มันพูดด้วยความมั่นใจ
“มั่นใจมากเกินไปแล้วมึงอะ”ผมบอกมัน ทำยิ้ม
“ถ้าพี่ได้ข้าวจะให้อะไรพี่เป็นของขวัญครับ”มันถามผม
“ไม่รู้... มันเป็นเรื่องของอนาคต..มึงอาจสอบไม่ติดก็ได้นิ”ผมบอกมันอีก
“ติดแน่นอนคับ..”มันบอกผมอีก
“ก็ได้..เมื่อมึงสอบติด กรูจะให้............”ผมพูดให้มันสงสัยเล่น
“ให้อะไรครับ”มันถามด้วยความอยากรู้
“ไม่รู้วะ..ยังคิดไม่ออก... แต่มึงสอบให้ได้แล้วกัน.. แล้วกรูขอเวลาคิดก่อนว่าจะให้อะไร ของอย่างนี้มันต้องดูไปก่อน”ผมพูดให้มันงง
“งะ...อยากรู้อะ”มันบอกผมอีก
“ไปแต่งตัวได้แล้ว..แม่งนั่งเป็นชีเปลือยอยู่ได้”ผมบอกมันเพราะมันนุ่งแค่ท่อนล่างนั่งเปียกอยู่
“คราบ...”มันบอกแล้วลุกไป
ผมกับมันแต่งตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่าง พี่เลขกับไอ้โนก็กำลังทำกับข้าวอยู่เลยครับ ส่วนไอ้ตาร์ก็ถามผมอยากกินอะไร ผมก็บอกมันไป มันก็จัดแจงทำใหญ่ ส่วนผมนั่งดูครับ ทำไม่เป็นอะ หิหิ
...
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ
อนาคตเป็นยังไงไม่รู้ ขนาดคนแต่งยังไม่รู้เลย กร๊ากกกกกกกกกก
เอางี้ ไว้รออ่านเอาเองดีกว่าค่ะ
ขอบคุณมากนะค่ะ ผู้อ่านทุกท่าน
-
น้องข้าวเริ่มใจอ่อนแล้วสิ (ตรงไหน??) :m1:
-
ตอนที่18 ไปผับกันนะไอ้ข้าว
ผมกับไอ้ตาร์ก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยอะ งะ อย่าคิดลึกนะครับ เล่นเกมส์กันทั้งคืนเลยคราบ พี่น้อง ตื่นมาอีกทีก็เที่ยงไปละ ผมมองไปด้านข้าง อ่าว ไอ้ตาร์ไปไหนวะ ผมกับมันก็นอนด้วยกันบนเตียงนั้นแหละครับ แต่ตกลงกันว่าห้ามทำไรเด็ดขาดถ้าไม่ได้อนุญาต
ผมก็ลุกขึ้น แล้วเดินไปล้างหน้าล้างตา แล้วเดินออกมาเปิดโทรทัศน์ครับ
แกร๊ก
“อ่าว ตื่นแล้วหรอครับ...กินข้าวต้มก่อนครับ”มันถือถ้วยข้าวต้มมาด้วยครับ
“พึ่งตื่นนะ”ผมบอกมัน มันเดินมาที่โซฟา พร้อมกันถ้วยของมันด้วย
“พี่เลขกับไอ้โนละ”ผมถาม
“ออกไปช๊อปปิ้ง..ไอ้โนมันบังคับนะ”มันบอก
“อืม...แล้วตื่นนานยัง”ผมถามมัน
“ก็สิบเอ็ดโมงกว่าๆนะครับ..ลุกไปอาบน้ำแล้วก็มาทำกับข้าวให้ที่รักเนี้ย”มันบอกไปยิ้มไป
“พอเหอะ..เดี๋ยวกรูกินไม่ลง”ผมบอกแกล้งมัน
ผมกับมันกินกันเสร็จ ผมก็ไปอาบน้ำแล้วเราก็ไปดูหนังกันนะครับ เสร็จผมก็กลับบ้านไม่มีอะไรมากมายเกินกว่านี้ มันกับผมไปมากันอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ จนผมเองก็ยังงงกับความสัมพันธ์แบบนี้เหมือนกันว่าทำไมผมยังไม่รู้ใจตัวเองหรือไม่ยอมรับมัน หรือว่าถ้าผมไม่ชอบมันจริงๆทำไมผมไปปฏิเสธมันไปตั้งแต่แรก ทำไมปล่อยให้เลยเถิดขนาดนี้
มันก็มานอนบ้านผมบ่อยๆ บางทีมันก็หื่นมากมาย แต่ผมไม่ยอมครับ ไอ้ข้าวไม่เมาไม่มีทางสู้ไม่ไหวแน่ ถ้ามันไม่เอาจริงๆขึ้นมานะ หิหิ บางทีผมไม่ยอมมัน แต่ไอ้น้องชายมันก็ไม่ยอมลง มันถึงกับต้องเข้าไปให้ห้องน้ำนานๆหลายครั้งเชียว แฮะๆ
ตอนนี้ก็ใกล้สอบของมหาลัยแล้ว มันสอบรับตรงก่อนเลยครับ ประมาณธันวา.มกราคม เห็นมันอ่านหนังสือหนักมากนอนดึกมากมาย แต่ก็ยังไม่วายไปมีเรื่องกับโรงเรียนอื่น และนั่นผมก็ไปด้วย งะ แฮะๆ
“พรุ่งนี้พี่ต้องเข้า กทม... ไปสอบนะครับ...ไปด้วยกันมั้ยครับ”มันถามผมครับระหว่างที่นั่งอยู่ในห้องสมุดด้วยกัน
“ไม่เอา..ขี้เกียจ”ผมตอบไป
“งะ..ไม่มีกำลังใจทำข้อสอบเลย..ไปเหอะนะครับ..”มันบอกผม
“ไม่เอาวันจันทร์ก็ต้องมีเรียนอีก แล้วไปกว่าจะกลับก็เหนื่อย”ผมบอกมัน
“ไม่เหนื่อยหรอกครับ..แม่พี่ให้เอารถตู้ไป..ไอ้โนยังไปเลย บอกไปเที่ยว ไปด้วยกันสิครับ จะทำให้ข้าวสบายทุกอย่างเลย”มันบอกผมอีก
“ไม่อาวววว”ผมก็ทำเสียงอ้อนมันบ้างก็ไม่อยากไปอะ
มันเงียบครับ ไม่พูดต่อ งอนแหงมๆ
นั่งกันไปประมาณครึ่งชั่วโมงมันก็ยังเงียบอีกครับ
“เงียบทำไม”ผมถามมัน
“ป่าว”มันบอก แต่ไม่ยอมมองหน้าผมครับ
“กรูไม่ไปมึงก็สอบได้”ผมบอกมัน แล้วเอนหลังพิงเก้าอี้
“แต่ข้าวไป พี่จะสอบได้มากขึ้นนะครับ”มันบอกอีก อ้างไปนั่น
“เกี่ยวกันมั้ยนะ..”ผมบอก
“น่านะ.ไปนะครับที่รัก”มันทำหน้าอ้อนๆ
“ไม่ได้หรอก..มีรายงานต้องทำ..งานเยอะมากเลยไปไม่ได้จริงๆวะ”ผมบอกมันก็มีรายงานจริงๆอะครับ
“แต่ว่า....”มันทำท่าคิด
“เอาเหอะน่า...ไปเดี๋ยวมึงสอบเสร็จกรูพาไปเลี้ยงข้าวดีปะ”เอาใจมันซะงั้นอะไอ้ข้าว
“แต่ว่า.........”มันยังทำหน้าคิดมากอีกครับ
“จะแดกไม่แดกนี่กรูยอมสุดแล้วนะ”ผมบอกมันอีก
“ก็ได้ครับ..พี่ไปสอบเสร็จแล้วจะรีบกลับเลยแล้วกันนะครับ”มันบอกผม
“เออ..”ผมก็ตอบไปห้วนๆนั่นแหละครับ
เช้าวันรุ่งขึ้นมันก็ออกเดินทางแล้วครับ วันนี้วันพฤหัส มันสอบวันศุกร์ครับ มันบอกไปเช้าเพราะว่าไอ้โนมันจะไปเที่ยวก่อน แล้วมันก็โทรปลุกผมแต่เช้าทั้งๆที่ผมยังนอนอยู่
“อืม.....”ผมรับโทรศัพท์
“คิดถึงครับ”มันกรอกสายมาด้วยความหวานเย้ม
“แค่นี้ใช่ปะ”ผมบอกมันตาก็ยังหลับอยู่
“งะ...เดี๋ยวสิครับ อวยพรหน่อยดิ”มันบอกผม
“นี่มึงยังไม่ได้สอบเลยจะให้กรูอวยพรอะไรวะ”ผมก็บอกมันฉุนๆ
“ก็เดินทางปลอดภัยไรงี้อะ”มันบอกอีก
“ตกลงมึงไปกรุงเทพหรือว่าไปดาวอังคาร..”ผมบอกมันอีก มันก็หัวเราะครับ
“ไม่หวานเลยแฮะแฟนกรู”มันบ่นพึมพำ
“เดินทางปลอดภัยแล้วกัน ถึงแล้วก็โทรมาบอกด้วยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”พูดแค่นี้แหละครับเอาเลยครับ
“โห..เป็นห่วงพี่จริงๆด้วย.. พี่รู้อยู่แล้วแหละ แต่ว่าข้าวนะปากไม่ตรงกับใจ ไงถ้าถึงแล้วพี่จะโทรบอกแล้วกันนะครับที่รัก”มันบอกผมเสียงร่าเริง
“แล้วก็ลุกได้แล้วครับหกโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย”มันบอกผมอีก
“อืมๆ..แค่นี้นะ”ผมบอกมัน มันยังไม่ทันบอกลา ผมก็กดวางเลยครับ ไร้อารมณ์ง่วงนอนอ่า แล้วก็ลุกไปอาบน้ำตามปกติ
......
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ประมาณบ่ายโมงมันก็โทรมาบอกเลยครับ ว่าถึงแล้ว แล้วก็ทำตัวเหมือนเดิม ตอนนั้นผมว่างนะครับเลยรับได้
“เฮ้ยไอ้ข้าว..เย็นนี้ไปป่าววะ”เสียงไอ้เข็มมันพูดขึ้นครับ
“ไปไหนวะ”ผมถามมันด้วยความสงสัย
“ไปแดกเหล้าไป ที่ผับ...............เข้าได้โว้ย เจ้าของร้านพี่ชายกรูเอง เป็นลูกน้ากรู พึ่งเปิดใหม่ได้สี่ห้าวันนี้กรูยังไม่ได้ไปเจิมเลยมึง”มันบอกผม ทุกคนก็สนอกสนใจกันใหญ่
“คิดดูก่อนวะ”ผมบอกมัน
“ไรวะ...ไปเหอะพวกมึงด้วย พวกมึงไม่ไปแล้วกรูจะสนุกอะไรวะ”ไอ้เข็มมันบ่น แล้วไอ้พวกนั้นก็ตอบตกลงเรียบร้อยเลยครับ
“แล้วมึงเอาไงไอ้ข้าว”มันหันมาถามผมอีกรอบครับ
“กรูยังทำรายงานที่ต้องส่งเจ๊โหดพรุ่งนี้ยังไม่เสร็จเลย”ผมบอกมัน
“ไรวะ พวกกรูส่งหมดแล้วมึงมัวทำเหี้ยไรอยู่”มันถามผมครับ ไอ้เป้
“ก็มัวแต่อ่านหนังสือนะมึง..”ผมบอกมันอ่านหนังสือจริงๆครับ ผมชอบอ่านหนังสือแต่ไม่ชอบทำงานครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ย ทำเหมือนพรุ่งนี้จะมีสอบ”ไอ้แสบมันหันมาว่า
“อ่านไว้ไม่เสียหลายโว้ย..”แล้วผมก็ทำท่าคิดครับ
“เอางี้เดี๋ยวเย็นนี้กรูไปบ้านมึง..ช่วยมึงทำให้เสร็จ แล้วจะได้ส่งพรุ่งนี้”ไอ้ป๊อดมันหันมาบอก โหกรูโคตรรักมึงเลยไอ้ป๊อด
“จริงดิ”ผมบอกด้วยเสียงตื่นเต้น
“เออ...นี่เห็นว่าเป็นเพื่อนหรอกนะ..เชอะ”มันทำหน้าทำตาใส่ผมครับ
“ดี...งั้นเย็นนี้เจอกันที่ร้าน.................รู้จักนะมึง...ตรงข้ามกับ..........อะ สามทุ่มเจอกัน”มันบอกผมครับ
ไอ้เข็ม
“เออได้...”ตกลงกันเสร็จเรียบร้อยก็ขึ้นห้องเรียนเลยครับ
ตอนเย็นผมก็กลับบ้านมาพร้อมกับไอ้ป๊อด ผมไปหาไอ้ป๊อดที่โรงยิมมัน แต่ก็ไม่เจอไอ้ตาร์ที่มาคอยแซวผมๆก็รู้สึกหวิวๆเหมือนกันครับ แต่ผมไม่ได้บอกเรื่องไปเที่ยวพับหรอกครับ เดี๋ยวมันด่าผม มันชอบด่าผมเพราะว่าถ้าผมเมาแล้วชอบปากหมาด้วยครับ ปกติก็ปากหมาอยู่แล้ว ๆก็จะมีเรื่องบ่อยๆครับ
ตื๊ดๆๆๆ
“อืม..”เมื่อผมรับโทรศัพท์
“ทำอะไรอยู่ครับ”มันกรองสายพูดมา
“กำลังกลับบ้านกะไอ้ป๊อด”ผมบอก
“หรอครับ..คิดถึงพี่มั้ยครับ”มันถามอีก
“คิดถึงทำไม...กรูมีคนให้คิดถึงเยอะแยะ”ผมบอกแกล้งมัน
“ใครครับ”เสียงมันกลับห้วนได้ใจมากมาย
“น้องแกง พี่ก้อย น้องแจง น้องมิ้นแล้วก็........”ผมกำลังจะพูดต่อครับ
“พอครับ..พอ...นี่กะให้พี่ลงแดงตายเลยใช่มั้ยครับ”มันพูดเสียงมันจริงๆ
“กรูล้อเล่น...สาด นี่กิ๊กกรูทั้งนั้นไม่ได้คิดไรโว้ย”ผมบอกมันแล้วหัวเราะ
“แค่กิ๊กหรอครับ..งั้นพี่ก็มีความสำคัญแล้วสินะแก้ตัวกะพี่ด้วย”มันพูดเสียงเริงร่าอีก
“โห...มึงอย่าหลงตัวเอง..แค่พูดรักษาน้ำใจหมาแถวนี้เฉยๆวะ..ไม่อยากให้ร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วไปสอบไม่ไหว”ผมแกล้งมัน
“อ่านะครับ...ไม่เชื่อหรอก”มันยังบอกอีก
“เออเดี๋ยวไปแค่นี้ก่อนนะ”ผมบอกมัน เพราะว่าตอนนี้ไอ้ป๊อดกำลังเดินมาครับ ผมไม่อยากให้มันได้ยินบทสนทนา เดี๋ยวมันแซวผมอีกครับ
“ทำไมครับ”แต่ไอ้เหี้ยนี่กลับไม่ยอมวางครับ เสียงแข็งอีก
“กรูปวดฉี่...ไปฉี่ก่อนนะ แค่นี้นะ บาย”ผมบอกมันรวดเร็วแล้ววางสายไปครับ
“คุยกะใครวะ”เสือกอีกมั้ยละเพื่อนกรู
“คุยกับพีเจ้านะ”ผมบอกมัน โกหกไปงั้นแหละครับ ผมกับไอ้ป๊อดกลับไปบ้านไอ้ป๊อดก่อนเพราะไอ้ป๊อดมันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้ว ก็มาบ้านผมนั่งทำรายงานกันไปได้ สองชั่วโมงก็ใกล้ถึงความเป็นจริงแล้วครับ ไอ้ป๊อดมันเลยไล่ผมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วจะได้ไปเลยครับ เมื่อทำอะไรเสร็จเรียบร้อย ก็ออกเดินทางได้ เย้ๆๆ...เที่ยวๆๆ..หรี่สาว...กิ๊กกิ้วววว.........
...
-
ไปเที่ยวด้วยคน
-
ไปหรี่สาว
ระวังตาร์หึงนร้าคร๊าบ อิอิ
-
เหนื่อยใจแทนเจ้าตาร์ จีบมาเกือบปี ยังไม่วี่แวว จับกดเลย จับกด ๆ :a2:
-
ตอนที่19 มึงจะโกรธอะไรกันนักหนาวะ
เมื่อมาถึงร้านก็เดินดุ่ยๆเข้าไปเลยครับ หน้าร้านก็จัดดูดีมีสไตล์ ส่วนมากเป็นสีโทนดำแดงที่ผมชอบด้วยครับ ผมเดินเข้าไป ก็เป็นไอ้เข็ม ไอ้เป้ ไอ้แสบ ไอ้แมน แล้วก็พวกเพื่อนตัวเหี้ยอีกห้าคนครับ นั่งรออยู่ที่โต๊ะด้านในสุดครับ
“มาแล้วหรอวะ”ไอ้แสบมันถามผม
“อ่าว..ถ้ากรูยังไม่มามึงจะเห็นกรูมั้ยวะ”ผมกวนตีนมันกลับครับ ตอนนี้สามทุ่มครึ่ง คนยังไม่เยอะเท่าที่ควร ประมาณสี่ห้าทุ่มแหละครับพี่กิ๊บ(พี่ไอ้เข็ม)บอก ผู้ชายนะครับเหอะๆ เดี๋ยวก็จะมีคนเต้นแล้ว ตอนนี้ก็มีดนตรีเล่นไปก่อนครับ ดึกๆประมาณสี่ทุ่มกว่าจะ ดีเจจะมาจัดเพลงแล้วครับ ไอ้เป้ก็จัดแจงเหล้าให้ผมอย่างดี เพราะมันนั่งติดกับที่ชงเหล้าครับ
“เอาจางๆนะมึง...ขี้เกียจเมา”ผมบอกมันครับ
“โห..ไรวะ..ป๊อดหรอมึง”ไอ้เป้มันแซวครับ
“ป๊อดพ่อมึงสิ....”ผมบอกมันครับ
นั่งกันไปชนกันไปครับ บางคนก็เริ่มเมาแล้วอย่างไอ้แมนครับ ตานี้แทบจะปิดแล้วครับ ตอนนี้ดีเจก็มาจัดเพลงเรียบร้อย สาวๆหนุ่มๆก็เต้นกันเต็มพื้นที่ไปหมด
ตื้ดๆๆๆ............ โทรศัพท์ใครโทรมาวะ ผมเหลือบดูโทรศัพท์ อ่าวไอ้ห่าตาร์นี่หว่า ผมก็ไม่รับครับ เลยตั้งเป็นปิดเสียงปิดสั่น ผมเหลือบดูเป็นระยะๆ มันโทรติดๆกัน เป็นสิบๆรอบ จนตอนนี้สายไม่ได้รับของผมเป็นสี่สิบกว่ารอบแล้วครับ ก็อยากจะรับอะนะ แต่เสียงมันดัง แล้วขี้เกียจอธิบายให้มันฟังด้วยครับว่ามาเที่ยว เดี๋ยวโดนด่า เพราะว่ามันบอกว่าถ้ามาเที่ยวต้องมีมันมาด้วยครับ
“นั่งด้วยคนได้มั้ยครับ..”ขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่คนเดียวนั้น เพราะว่าพวกตัวเหี้ยไปเต้นแล้วจีบสาวกันอยู่นู้ครับ
“อ่ะ.ครับ”ผมตอบรับไปแล้วเขยิบที่ให้ไอ้คนนี้นั่ง
“ชื่อะไรหรอครับ...พี่ชื่อเจ๋งนะครับ”มันอยู่ดีๆก็มาแนะนำตัวกับผม บ้าป่าวมึงอะ
“ชื่อข้าวครับ..”ผมตอบไปสั้นๆ
“เรียนที่ไหนหรอครับ”มันยังยิงคำถามอยู่อีกครับ
“โรงเรียน..................นะครับ แล้วพี่เจ๋งละ”ผมเดาได้จากหน้าตามัน เพราะผมมันยาวนิ
“มหาลัย.......................นะครับ..อ่อนี่เด็กโรงเรียน.......................เอง พี่ศิษย์เก่านะเนี้ย”มันบอกผมแล้วยิ้มให้
“อ่าวจริงดิพี่..ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ผมดีใจครับที่ได้เจอรุ่นพี่ถึงจะไม่รู้จักกันก็เถอะครับ
“แล้วม.อะไรแล้วละครับ”ไอ้พี่เจ๋งถามผมครับ
“ม.4นะครับ”ผมบอก
“แล้วทำไมไม่ไปเต้นกับเพื่อนๆละ พี่เห็นนั่งอยู่คนเดียวตั้งนานแล้วนิครับ”อ่าว นี่มึงนั่งมองกรูอยู่รึ
“ยังไม่ถึงเวลาครับ”ผมตอบ แล้วหัวเราะแฮะๆ
“อ่าครับ.... แล้วหน้าตาหล่อๆอย่างน้องข้าวเนี้ยมีแฟนรึยังครับเนี่ย”มันถามต่ออีก นี่มึงมาสัมภาษณ์อยากรู้ไรกรูนักหนาเนี้ย
“ไม่มีอะครับ..คบไปเรื่อยๆ”ผมบอกไปตามความจริง ถึงผมจะมีไอ้ตาร์ติดตามตัวผมแจ แต่ว่าผมก็ยังไม่เวลาไปจีบสาวคนนู้ทีคนนี้ทีโดยที่ไอ้ตาร์รู้บ้างไม่รู้บ้างนั้นแหละครับ
“ไม่น่าเชื่อแฮะ....”พี่เจ๋งพูดยิ้มๆ ผมกับพี่เจ๋งนั่งคุยกันนานพอสมควร ตอนนี้ผมก็มึนๆแล้วครับ แล้วลุกไปเต้นกับพี่เจ๋งแล้วก็ไอ้เพื่อนตัวเหี้ยทั้งหลายครับ ผมก็เหลือบดูโทรศัพท์เป็นระยะๆ งะ โทรมาจะร้อยสายแล้วมึงอะไอ้ตาร์ ผมก็สงสารมันนะครับ เออเดี๋ยวกรูโทรกลับก็ได้ ไอ้ข้าวโทรตอนนี้มันไม่สายไปหรอวะ มันโทรมาจะเป็นร้อยสาย แต่มันกลับพึ่งโทรกลับไป ไงก็โดนด่าเท่ากันแหละ ความคิดผมอยู่ในหัวครับ เอาน่า มันคงไม่ด่ากรูหรอก ว่าแล้วก็ไปฉี่ด้วยเลยโว้ย ผมนึกเอาเองครับ
“เดี๋ยวมานะครับพี่..ไปเข้าห้องน้ำก่อน”ผมหันไปบอกพี่เจ๋ง
“..พี่ไปด้วยครับ...ปวดเหมือนกัน”พี่เจ๋งบอก แล้วเดินตามผมมาครับ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ กดเปิดสั่นโทรศัพท์ระหว่างที่รอที่ว่างให้ฉี่นิ แล้วมันยังไม่โทรมา ผมกำลังจะโทรกลับไปครับ แต่ว่าโถฉี่ว่างพอดีเลยทำภารกิจก่อนดีกว่าครับ ผมกับไอ้พี่เจ๋งเสือกยืนฉี่ข้างกันเลยครับ นั่นไงกรูกำลังฉี่ แม่งโทรมาทำไมตอนนี้ไอ้ตาร์เดี๋ยวฉี่กรูหดหมด พอเสร็จผมก็รีบรับโทรศัพท์มันเลยครับ
“อืม”ผมจะรับโทรศัพท์แบบนี้เมื่อรู้ว่าเป็นไอ้ตาร์นะครับ
“อยู่ไหนครับ”นั่นไงเสียงห้วนมากมาย เหมือนโมโหด้วย มันกระชากนิดๆนะครับ
“ผับพี่ไอ้เข็มนะ”ผมก็ทำตัวเองนิ่งๆเข้าไว้ครับ มันจะได้กลัวผม
“ใครให้ไป ไปกับใครบ้าง แล้วนี่เมารึยัง”มันใส่คำถามมาเป็นชุดเลยครับ
“โอ้ย..มึงจะให้กรูตอบอันไหนก่อนวะ มากับไอ้ป๊อดแล้วก็เพื่อนๆ มึนนิดหน่อย”ผมตอบมันเสียงหงุดหงิดบ้างครับ
“แล้วทำไมไม่บอกพี่สักคำครับ..พี่เป็นห่วงมากเลยรู้มั้ย...โทรเป็นร้อยรอบแล้วเนี้ย”มันพูดใส่อารมณ์ครับ
“แล้วใครใช้ให้มึงโทรวะ”ผมกวนตีนมันกลับเสียงห้วนเช่นเดิมครับ
“ข้าว”งะ มันขึ้นเสียงเรียกชื่อผมเลยครับ “
พี่ไม่อยู่แล้วเป็นแบบนี้ใช่มั้ย “มันขึ้นเสียงอ่าครับ
“ข้าวไปกันรึยังครับ”แงๆๆ เสียงไอ้พี่เจ๋งนะสิครับ ออกไปแล้วเสือกเดินเข้ามาตามผมซะเสียงดังเลยครับ
“นั่นใคร”มันรีบถามเมื่อได้ยินเสียงเลยครับ
“เสือก”ผมด่ามัน
“ถามว่าใคร”งะ น่ากลัว มึงจะขึ้นเสียงทำมายวะ
“พี่เจ๋ง รุ่นพี่โรงเรียนเก่า พึ่งรู้จักกัน”ผมบอกมันรัวและเร็วครับ
“แล้วใครบอกให้ไปทำความรู้จักกับมันครับ”มันยังทำเสียงแข็งๆของมันอีกครับ
“อ่าว..พี่เค้าอยากรู้จักมึงจะให้กรูปฏิเสธเค้ารึไงวะ”ผมเริ่มอารมณ์เสียงครับ
“ใช่”มันตอบสั้นๆ
“ไอ้เวร...”ผมด่ามันคำเดียวแล้วปิดมือถือ แล้วเดินออกไปเลยครับ พี่เจ๋งก็มองผมแบบเกิดอะไรขึ้นแต่ผมก็ไม่ได้พูดอธิบายอะไร ออกไปก็ซดใหญ่เลยครับ เต้นๆๆ สีกับคนนู้ทีสีกับคนนี้ที โอ้ยสาวๆสมัยนี้ทำไมหน้าอกแม่ให้มาเยอะจังละครับ ผมก็เต้นอยู่กับน้องคนนึงครับ ชื่อน้องฝ้าย โอ้ย...ใจละลายแล้วครับน้องครับ อย่าสีพี่มากได้ปะ เดี๋ยวของพี่ขึ้น กร๊ากก ส่วนไอ้พี่เจ๋งมันก็เต้นอยู่ข้างๆผมกับ ไอ้พวกเพื่อนผมนั่นแหละครับ
“เดี๋ยวพี่ข้าวไปไหนต่อคะ”นั่นไงเอาแล้วครับ
“กลับบ้านครับ..ทำไมหรอครับ”ผมถามกลับ ก็น้องเค้าเล่นมาก็เล่นด้วยสิครับ ออกจะน่ารักน่าฟัดขนาดนี้
“คิดว่าจะไปไหนต่อกับฝ้ายซะอีก”น้องฝ้ายบอก
“แล้วน้องฝ้ายอยากให้ไปไหนละครับ”ผมเล่นกลับแล้วเอาหน้าไปชนกับหน้าน้องฝ้ายครับ แต่สุดท้ายสวรรค์ก็ลงโทษ
“เฮ้ยไอ้ข้าว...”เสียงไอ้ป๊อดดังขึ้นครับ
“ทำไมวะ”ผมหันไปอย่างหัวเสีย
“พี่ตาร์โทรมาวะ..เสียงนี่น่ากลัวชิบหาย”ไอ้ป๊อดมันพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ผมครับ
“ไร”ผมทำเสียงห้วนสุดๆเมื่อเดินมาที่เงียบแล้วครับ
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้ครับ”มันสั่งเลยครับประโยคแรก
“กรูไม่กลับ”ผมบอกกวนตีนมันอีกครับ
“พี่บอกให้กลับ”มันยังขึ้นเสียงอีกครับ
“นี่ชีวิตกรูนะ...กรูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกรู ไม่เกี่ยวกับมึง”ผมบอกมันอีก ผมก็ขึ้นเสียงมากมายเลยครับ
มันเงียบสักพัก ผมก็เงียบครับ
“งั้นแค่นี้นะครับ”เสียงมันหงอลงเลยครับ มึงจะเอาอารมณ์ไหนของมันวะ แล้วมันก็วางไปเลยครับ ผมเกลียดมากเลยครับ เพราะผมไม่ชอบให้ใครมาวางโทรศัพท์ใส่หูผม แต่ผมวางใส่คนอื่นวางได้ แฮะๆ
“สัดเอ้ย..แม่ง”ผมสบทอยู่คนเดียว แล้วเดินออกไปที่เต้น ก็เห็นไอ้น้องฝ้ายครับ มันกำลังโดนฉุดกระชากลากแขนจากผู้ชายคนหนึ่งอยู่
ผมก็เลยเดินเข้าไปหาครับ
“มีอะไรรึป่าวครับน้องฝ้าย”ผมถามเสียงเรียบๆ แล้วหันไปมองหน้าไอ้ผู้ชายคนนั้น
“ฝ้ายไม่มีแต่กรูมี”มันก็มองหน้าผมหาเรื่องสุดๆเลยครับ
“อ่าว...กวนตีนนี่...กรูมาดีๆนะ”ผมพูดบอกมัน
“แต่กรูไม่ได้อยากญาติดีกับมึงนิ”มันบอกผมอีกครับ
“พอเถอะคะพี่ข้าว... เออนี่แฟนฝ้ายเองนะค่ะ”น้องฝ้ายทำหน้าลำบากใจครับ แล้วพวกเพื่อนผมเห็นท่าไม่ดีเลยเดินเข้ามาครับ
“มีอะไรรึป่าววะไอ้ข้าว”ไอ้แสบมันถามที่มันถามไม่ใช่อะไรหรอกครับ ไอ้นี่ตัวอยากมีเรื่องเลย พอคนอื่นเค้ามีเรื่องทีไรไอ้แสบต้องแจมตลอด
“หมามันเห่าวะ”ผมบอกมันไป พร้อมกับมองหน้าไอ้เหี้ยนั่น
“อ่าว..พูดอย่างนี้อยากมีเรื่องหรอมึง”มันถามอีกครับ
“กรูพูดดีๆนะตอนแรกนะคนที่อยากมีเรื่องคือมึง”ผมพูดแล้วยิ้มกวนตีนๆ
“ก็กรูเห็นมึงมาเต้นกับแฟนกรูเนี้ย”มันพูดต่อทำหน้า ดูทำหน้า สาดเอ้ย
“โห.. แฟนมึงก็เข้ามาเต้นกับกรูเหมือนกันแหละวะ..นี่ก็กะจะไปกันต่อนะเนี้ย”ผมใส่ไข่เรียบร้อยครับ แบบว่าอยากมีเรื่องครับ
“สัด...”มันพูดคำเดียว เอาหมัดมาที่ผม แต่เดี๋ยวก่อนครับพี่น้อง หลบทันคราบ ตอนนี้ตะลุมบอลกันเรียบร้อยแล้วครับ เพื่อนๆมันก็เข้ามาช่วย แต่ผิดครับพวกมันคิดผิด เพราะที่นี่ถิ่นพวกผม เลยพากัน กระทืบพวกมันซะ พี่กิ๊บก็เข้ามาห้ามครับ แต่ไม่มีใครฟังเลย ตอนนี้แขกแตกตื่นกันมากมาย
ซ่า.................. เฮ้ย ใครวะ
ผมหันไปตามสายน้ำ บนเวที ก็แม่งพี่กิ๊บเล่นเอาน้ำมาสาดเลยครับ ให้เด็กในร้านสี่ห้าคน สาดพวกผม ผมไม่ใช่หมานะพี่ แล้วพี่กิ๊บก็พูดใส่ไมค์เลยครับ
“ถ้าพวกน้องๆพี่ๆที่รักทั้งหลายยังไม่หยุดกันละก็..เราต้องทำการขั้นเด็ดขาดนะครับ”พี่กิ๊บทำเป็นพูดเพราะแต่สีหน้านี่ โหดมากมายครับ
“ไอ้เข็ม เจอกันหลังร้าน ขอให้สถานการณ์เป็นปกติด้วยนะครับ ไม่งั้นทางเราจะแจ้งตำรวจ”พี่กิ๊บพูดทำเอาพวกผมหยุด แล้วไอ้เข็มก็มองมาที่พวกผมครับ หน้าหงอยไปเลย ตอนนี้ตีนผมอยู่ที่ตัวไอ้เหี้ยนั่นครับ เลยเอาตีนออก
“เป็นไงวะ...แล้วลงไปกินพื้นทำไมนะฮ่าๆๆ”ผมยังหัวเราะใส่มัน พวกเพื่อนผมมันก็หัวเราะกันใหญ่ครับ ส่วนน้องฝ้ายก็เข้าไปช่วยไอ้นั่น
“ดูแลแฟนน้องดีๆสิครับน้องฝ้าย.. แล้วทีหลังมีแฟนแล้วก็อย่าหาเพิ่มสิครับ..คนอื่นเค้าเดือดร้อน”ผมบอกน้องฝ้ายยิ้มๆ น้องฝ้ายก็หน้าหงอยเลยครับ
เมื่อไอ้เข็มเดินเข้าไปหลังร้าน พวกผมก็เดินตามไปเลยครับ จะปล่อยให้มันไปโดนพี่กิ๊บด่าคนเดียวได้ยังไงครับ
พอเข้าไปพี่กิ๊บก็ด่าๆๆๆๆ ว่าๆๆๆๆ ต่างๆนาๆครับ แต่พวกผมก็รับฟังแต่โดยดีครับ
พอไอ้ป๊อดขับรถมาส่งผมที่บ้าน ก็ขึ้นห้องอาบน้ำก่อนเลยครับ ไม่อาบมันนอนไม่หลับนะครับ เปิดดูโทรศัพท์ ไม่มีสายไม่ได้รับแฮะ สงสัยโกรธกรูอีกแหง ก็กรูหงุดหงิดนี่หว่า สาด กวนกรูอยู่ได้ ชอบว่ากรูกรูไม่ชอบโว้ย คิดคนเดียวในใจไปเรื่อยเปื่อย
เช้าวันศุกร์ครับ เอาเหอะครับ ขอโดดวันนึงแล้วกันครับ ผมก็บอกให้ไอ้ป๊อดมาเอางาน แล้วไปส่งให้ผมด้วยครับ พอเจ็ดโมงเช้าไอ้ป๊อดเข้ามาให้ห้องผมครับ
“อะไรวะยังไม่ตื่นอีก”ไอ้ป๊อดมันบ่น
“อืม..”ผมหรี่ตาดูครับ
“รายงานอยู่บนโต๊ะ”ผมบอกมัน
“แล้วเป็นไง ขี้เกียจลุกละสิ”มันยังพูดต่อแล้วเดินมาที่เตียงผม
“อืม..”ผมก็ยังไม่รู้เรื่อง
“เมื่อคืนพี่ตาร์โทรหากรูว่ามึงเป็นยังไงบ้าง กรูก็เล่าไปว่าเรามีเรื่อง แล้วมึงมีอะไรกับพี่ตาร์อีกวะ ทำไมพี่เค้าไม่โทรหามึง”มันเล่าให้ผมฟังตอนนี้ผมหูฟังมันแบบตั้งใจ แต่ตายังแกล้งหลับอยู่ครับ
“ป่าวนิ”ผมตอบ
“ป่าวได้ไง...เสียงพี่เค้าเป็นห่วงมึงมากเลยนะ”ไอ้ป๊อดยังบอกผมอีกครับ
“ช่างหัวมันสิ...แล้วมึงจะไปได้รึยัง...เทศเป็นพ่อกรูอยู่ละ”ผมบอกมัน
“เออๆ..ไปก็ได้วะ “แล้วมันก็เดินจากไปครับ ในหัวผมก็คิดเรื่องไอ้ตาร์ไปเรื่อยเปื่อยอีกรอบ กรูพูดแรงไปอีกแล้วใช่มั้ยเนี้ย แล้วมึงจะโกรธจะน้อยใจอะไรกรูนักหนาวะ แล้วผมก็หลับไปครับ ตื่นมาอีกทีก็ บ่ายโมงเข้าไปแระ เปิดดูโทรศัพท์เลยครับประการแรก ไม่มีข้อความ ไม่มีสายไม่ได้รับ ดี ไม่ต้องง้อกรู ไอ้เวร ไอ้บ้า ง้อกรูหน่อยก็ไม่ได้ กรูง้อคนไม่เป็นโว้ย
...
-
ต้าร์ สงสัยต้องรวบหัวรวบหางเลยมั้ง
-
โหมดโหดไปเลยต้าร์ :a2: :laugh:
-
อย่าไปย้อออออมมมมมน๊าตาร์...ข้นเด็ดขาด
ต้องเอาให้อยู่หมัด 5555555555555
-
ตอนที่20 มาได้ไงอะ ไอ้โรคจิต
นี่ก็เย็นแล้วครับ ผมก็รอพี่แม่กับพ่อ เห็นบอกว่าจะพาผมไปกินข้าวนอกบ้านกัน แล้วก็ไอ้พี่ตัง ส่วนพี่เจ้านั้นไปไม่ได้ครับติดทำงานกับเพื่อน พอถึงร้านก็เหลือบดูโทรศัพท์เป็นรอบๆ ก็มันน่าจะกลับมาบ้านแล้วนะครับ แต่ทำไมมันไม่เห็นโทรหาผมเลย อ่าวจะโทรทำไมละก็มึงบอกมันว่าไม่เกี่ยวกับมันนิชีวิตมึงอะ ผมนึกขัดกันไปมาอยู่ในใจครับ
ผมกับพ่อแม่แล้วก็พี่ตังนั่งกินข้าวกันไปได้ก็สามทุ่มกว่าแล้วครับ กินเสร็จก็กลับบ้าน ผมก็เดินดิ่งขึ้นห้องก่อนเลยครับ แกร๊ก เดินเข้าห้องไป อันดับแรกที่ต้องทำ เปิดไฟครับ
“เฮ้ย”ผมตกใจแทบช๊อกนะครับ ก็ไอ้เหี้ยตาร์มันดันนั่งอยู่บนเตียงผมครับ
มันมองหน้าผมเหมือนจะฆ่าผมอย่างนั้นอะครับ
“มึงเข้ามาได้ยังไงทำไมกรูไม่เห็นรถมึง”ผมบอกมันครับ
“จะให้เห็นทำไมละ..ก็ซ้อนไว้สิ”มันพูดเสียงห้วนมากเลยครับ
มันลุกเดินเข้ามาหาผมเลยครับ
“มีอะไรจะแก้ตัวมั้ยครับ”มันบอกผม มึงงอนกรูไม่ใช่หรอ แล้วทำไมมึงกลับมาโหดกับกรูวะ
“กรูจะมีอะไรแก้ตัว..กรูไม่ได้ทำอะไรผิด”ผมบอกแล้วมองหน้าสู้มันครับ
“ดี...จะไม่แก้ตัวใช่มั้ย..”มันบอก แล้วเดินมาใกล้ผม ผมก็เดินถอยหลังครับ
“มึงจะทำอะไร”ผมถามมัน ทั้งๆที่ใจจริงก็รู้นั้นแหละครับ
“หึ”มันหัวเราะในลำคอ
งะ เอาแล้วไงมึงไอ้ข้าว
“ออกไปจากห้องกรู”ผมบอกมันเสียงแข็ง
“หึ”มันยังหัวเราะอีกครับ ตอนนี้หลังผมติดกำแพงแล้วครับ มันเอาหน้ามาใกล้ แล้วแขนทั้งสองข้างของมันก็เท้าขึ้นเหมือนกันผมไว้นะครับ
“ทำไมชอบทำร้ายจิตใจพี่จังเลยนะครับ”มันพูดแล้วยิ้มโหดๆ
มันกระชากแขนผมเลยครับ ผมก็กระเด็นไปตามแรง มันลากผมไปที่เตียงแล้วผลักผมลงครับ ผมกำลังจะลุกขึ้น แต่มันก็นั่งค่อมร่างผมเลยครับ
สายตามันดุดันมากเลยอะ ไม่เอานะ เค้ายังไม่พร้อมนิ
“มึงจะทำอะไรไอ้ตาร์”มันยังพูดเหมือนเตือนสติมัน
“ก็ทำอย่างที่เราต้องการไงครับ”มันพูดแล้วจับผมจูบเลยครับ มันบีบคางผมแรงมาก มือผมสองข้างตอนนี้โดนมันเอามือซ้ายของมันรวบไว้บนส่วนหัวแล้วครับ ผมก็อู้อี้ครับ มันจูบรุนแรงมาก จนผมเจ็บปากไปหมด มันกัดหูผมแรงมากเลยครับ แล้วมันก็ดูดที่คอผม
“ไอ้ตาร์หยุดนะ กรูบอกให้หยุด”ผมเรียกมันเพื่อมันจะหยุดบ้าง ผมไม่ต้องการให้มันทำตอนที่อารมณ์เราทั้งคู่เป็นแบบนี้ครับ
แต่มันกลับไม่พูดอะไร มันเอามืออีกข้างของมัน ถลกเสื้อผมขึ้นครับ มันบีบหัวนมผมแรงมากเลยครับ
“โอ้ย..กรูเจ็บ”ผมเรียกร้องมันเพื่อมันจะเห็นใจบ้าง
มันก้มลงกัดหัวนมผมอย่างแรงหลังจากมันใช้มือเสร็จครับ ทั้งกัดทั้งเลีย เลยไม่รู้ว่าเสียวหรือเจ็บกันแน่เลยครับ มันเอามือล้วงเข้าไปใต้กางเกงผมแล้วบีบ น้องชายผมแรงมากจนผมเจ็บไปหมด น้ำตาผมไหลเลยครับ เจ็บมาก
“ไอ้สัด..ปล่อยกรู”น้ำตาผมไหล เสียงผมก็ด่ามัน แต่มันก็ยังก้มหน้าก้มตาดูคอผมอีกครับ แล้วมันก็บีบอีกครับ ลงน้ำหนักไปที่มือมัน
“โอ้ยยย..เจ็บ.. กรูเจ็บ”ผมร้องครับ ไม่ไหวแล้วครับ เจ็บมากครับ
มันหยุดแล้ว เอาหน้ามันมาซุกตรงคอผมครับ มันหยุดการกระทำ แต่มันยังคร่อมตัวผมอยู่ครับ มันหันหน้ามามองหน้าผมครับสายตามันเปลี่ยนไปแล้วครับ
“ขอโทษนะครับ”มันกลับมาพูดเพราะเหมือนเดิม อะไรอะ ผีออกแล้วหรอ
“พี่โมโหนิดหน่อยนะครับ”โหนี่ขนาดนิดหน่อยนะ ถ้าโมโหมากอะกรูไม่ตายคาปากมึงเลยหรอไอ้ตาร์
“ลงไป”ผมมองมันด้วยสายตาเคียดแค้นบ้างครับ แต่มันก็ยังไม่ปล่อยผมครับ
“ไม่เอาครับ.. ถ้าปล่อยข้าวก็ยังโกรธพี่อยู่นะสิครับ”มันบอกผมอีกครับ ผมก็จ้องหน้ามันเขม็ง
“ขอโทษครับ..พี่ขอโทษ. พี่ขอโทษนะครับ.. อย่าทำกับพี่แบบนี้เลยนะครับ แค่นี้พี่ก็ทรมานพอแล้ว “มันพูดไปตามันก็เริ่มแดงๆ ผมก็ใจอ่อนง่ายอะ ถ้าใครจะร้องไห้ต่อหน้านิ
“อย่าไปเที่ยวถ้าไม่มีพี่ไปอีกนะครับ อย่าไปจีบใคร อย่าให้ใครมาจีบอีก อย่าไปทะเลาะกับคนอื่นอีกถ้าไม่มีพี่อยู่”โห นี่ตกลงชีวิตกรูต้องมีมึงอยู่ตลอดเวลาใช่มั้ยไอ้เวรตาร์
“นั่นมันชีวิตกรู”ผมบอกมันอีก ตอนนี้หน้ามันซุกอยู่ที่คอผมแล้วครับ
“แล้วก็อย่าพูดประโยคนี้อีกได้มั้ยครับ..พี่ไม่ชอบ”มันก็ยังพูดต่อ
“อย่างมึงมีสิทธิ์เลือกหรอ”ผมแกล้งมันต่อครับ
“ครับไม่มีหรอก..แต่ตอนนี้มีแล้ว เพราะข้าวอยู่ในกำมือพี่”งะ ลืมสถานการณ์ตอนนี้อะ แล้วมึงอารมณ์ไหนอีกเนี้ย เมื่อกี้โหดอยู่เลย แล้วนี่อารมณ์หื่นมาแทนที่อีกแล้ว มันยิ้มกระล่อนครับ
“มึงอย่าคิ....”พูดไม่ทันจบครับ มันก็ก้มลงจูบผมอีกครับ มันจูบเร่าร้อน แต่มีความอ่อนโยนขึ้นครับ เลียริมฝีปากผมตามจังหวะ ไอ้ผมก็เคลิ้มตามมันไปตอนไหนไม่รู้ครับ งะ มือมันตอนนี้ปล่อยมือผมสองข้างแล้วครับ มันจูบไซร์ไปตามซอกคอ ติ่งหู แล้วมันก็เอาลิ้นเลียในหูผมเลยครับ
“อา....”ผมถึงกับครางออกมาครับ เฮ้ยไม่ใช่ไอ้ข้าว มึงต้องหยุดทำสิ งะ แต่กรูเสียวอะ ไม่ได้ เดี๋ยวมึงก็ตกเป็นเมียมันนะ เอาน่า กรูไม่ให้มันทำหรอก ให้มันไซร์ๆลูบคลำไปก่อนเหอะ งะ สุดท้ายก็ต่อครับ ฮ่าๆๆ
ตื้ดๆๆๆๆ........เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นครับ มันอยู่ในกางเองพอดี ไอ้ตาร์มันเลยลดตัวลง แล้วควักมาให้ผม
“รับสิครับ”มันพูดหลังจากที่ดูเบอร์คนโทรเข้าเสร็จสรรพ ดีนะยังให้กรูรับ มึงไม่รับเองไปเลยละ
“ว่าไง”ผมกรอกสายพูดไป แต่ว่าไอ้ตาร์มันไม่หยุดครับ มันเลื่อนปากมันมาที่หน้าอกผม มันเลียรอบเลยครับ ผมนี่ไม่ได้สนใจในโทรศัพท์ที่โทรมาหรอกครับ มันคือไอ้แสบนะครับ ผมหลับตาเลยครับ มันขบหน้าอกผมเบาๆ ผมถึงกับต้องกลั้นเสียงไว้ครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ได้ยินที่กรูพูดมั้ยเนี้ย”ไอ้แสบพูดใส่ผม
“เออ...ได้ยิน”ผมพูดเสียงไม่ค่อยมีแรงครับ ไอ้ตาร์เลื่อนปากลงมา ถึงหน้าท้องผมเลยครับมันผมลิ้นตรงสะดือผม ผมจับหัวมันตัวงอเลยครับ มือก็ยังถือโทรศัพท์อยู่ ไอ้แสบพูดเรื่องอะไรผมยังไม่รู้เรื่องเลยครับ มันปลดเข็มขัดกางเกงยีนส์ผมออก แล้วถอดให้ผมเลยครับ พร้อมกับเอาปากมาจูบที่น้องชายผมที่อยู่ใต้กางเกงใน ผมจับหัวมันครับ หัวก็นอนติดกับเตียงเลย ไม่ไหว เสียวโว้ย มัยจูบไล่ระหว่างซอกขาของผมทั่วไปหมด
“เฮ้ย..ไอ้แสบแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวกรูโทรกลับ”ผมพูดเสร็จไม่รอให้มันตอบตกลง ผมวางโทรศัพท์ทันทีครับ
“ไอ้ตาร์..”ผมเรียกชื่อมัน เพราะตอนนี้มันคาบน้องชายผมเข้าปากมันไปเรียบร้อยแล้วครับ ของผมก็ไม่ใช่เล็กนะครับ ก็ผ่านศึกมาพอสมควร มันใช้ลิ้น เร็วอย่างกับกระหายมานาน เอวผมก็จะอยู่ติดเตียงหรอครับ ทำตามธรรมชาติมันให้ทำนั้นแหละครับ อึก สาดเอ้ย เสียวชิบหาย ทำไมมึงทำเก่งแบบนี้วะ พอมันทำน้องชายผมเสร็จสมใจ มันก็เลื่อนปาก ไล่ผ่านสะดือ ผ่าน หน้าอก ผ่านคางผม แล้วก็จูบปากผมอีกครั้งครับ ผมก็ตอบรับมันอย่างดีครับ อีกมือนึงผมก็จับที่คอมัน แลกลิ้นกันแทบเป็นลิ้นเดียวกันเลยครับ
“อ่า..อ่า...”เสียงทั้งผมทั้งมันนั่นแหละครับเมื่อถอนปากออกมันลุกขึ้นถอดเสื้อมันออกครับ แล้วก็ถอดกางเกงอย่างรวดเร็ว เหลือแต่บ๊อกเซอร์มันตัวเดียวครับ ผมขยับตัวขึ้นไปใกล้หัวเตียงครับ เพราะตอนนั้นเราทั้งคู่จะตกเตียงกันอยู่แล้ว อ่าวสมยอมซะงั้นอะไอ้ข้าว แล้วไอ้ตาร์มันก็ตามมาติดๆครับ มันยิ้มนิแบบกวนส้นตีนสุดๆเลยครับ มันจัดการกับน้องชายผมอีกครั้ง
“วันนี้ทำได้รึยังครับ”มันเงยหน้ามาถามผมครับ
“ยางเฟ้ย...อีกนานวะ”ผมบอกมัน มันทำหน้างอ
“โห... ขอเถอะนะครับ ท้นทนเนี้ยพี่เนี้ย จะไม่ไหวแล้วครับ”มันบอกไปแกมตลก
“ไม่ไหวก็ไปทำกับคนอื่นสิวะ”ผมบอกมันอีกครับ
“งะ..ไม่ทำก็ได้ครับ”มันบอกผมแล้วก้มไปทำต่อ ผมก็จับหัวมันขยับตามจังหวะครับ จนใกล้ถึงขีดสุดแล้วไอ้ข้าวไม่ไหวแล้วครับ จับหัวไอ้ตาร์แล้วกระแทกใส่ปากมันเลยครับ
“อึก..อือ ....ไอ้ตาร์ ไม่ไหวแล้ว”ผมร้องออกมาก่อนที่น้ำผมจะพุ่งเข้าปากมันเต็มๆเลยครับ
“ซี๊ดดด....”มันเล่นดูดๆๆ จนผมต้องร้องออกมาอีกครับ
“พอก่อนมึง...”ผมบอกมัน แล้วดันหัวมันออกครับ มันเงยหน้ามายิ้มกรุ่มกริ่มครับ
“ไม่พอครับ”มันบอก ผมมองหน้ามันงงๆ
“อะไรวะ”ผมถามมัน
“วันนี้น้องข้าวสุดที่รักต้องอมให้พี่บ้างนะครับ”มันบอกแล้วเลื่อนตัวมันขึ้นมาครับ ตอนนี้เป้ามันอยู่ตรงหน้าผมเลยครับ
“ไม่เว้ย”ผมบอกมันเด็ดขาด
“นะครับ..”มันทำสีหน้าอ้อนวอน
“มันจะไม่ไหวอยู่แล้วเห็นมั้ยครับ”มันควักไอ้น้องชายมันออกมาเลยครับ น้ำเย้มเลยครับ ตั้งมากด้วยอ่า งะ เอาไงดีวะไอ้ข้าว หน้ามันหื่นมากเลยครับ เหยเกเชียว มันเอามือชักเบาๆครับ
“ซี๊ดดด.....อยากให้ข้าวอมจังเลยครับ”มันหลับตาพร้อมซู้ดปากครับ ผมตอนนั้นกลืนน้ำลายเลยครับ ไอ้เหี้ยเอ้ย มึงอย่ายั่วกรูสิวะ นึกในใจครับ ใจก็อยากลองนะครับ ก็มันใหญ่ดีนิท่าจะคับปาก แฮะๆ
“ข้าวครับ..อมหน่อยนะ...เห็นมั้ยครับ..มันอยากแค่ไหน”มันเอาน้องมันใกล้เข้าปากผมมากขึ้นครับ ผมยังถอยหน้าหนีอยู่ครับ หน้าตอนนี้มันไม่ยิ้มไม่อะไรแล้วครับ มีแต่ความอยากอยู่เต็มหน้ามันเลยครับ
“อึก.....อือ...... อยากจังเลย อมหน่อยนะครับ นะ “มันอ้อนอีกครับมองหน้าผม
ผมทำหน้าลังเลครับ
“จับสิครับ”มันสั่งผมอีกครับ
“แต่ว่ากรู”ผมอ้ำอึ้งครับ
“จับสิ”มันบอกอีกรอบ
ผมเลยจับครับ มันก็ซี๊ดปากเลยครับ แค่ผมแตะเข้าที่น้องมัน
“เอาลิ้นออกมาสิครับ...เลียตรงปลายนะ”มันบอกผมอีก
“สั่งกรูจังเลยนะมึง”ผมบอกมัน มันก็ยิ้มๆครับ ผมเอาลิ้นออกมาแล้วแตะที่ปลายมันแค่นั้นครับ มันก็สะดุ้งเลยครับ ผมได้ใจเลย ตวัดลิ้นบนหัวมันเลยครับ
“อมเลยครับ ข้าวคราบ”มันร้องบอก หน้ามันก็มองมาที่ผม ผมกล้าๆกลัวๆ เอาไงดีวะ
ผมเลยอมไปแค่หัวนะครับ ไม่กล้าอมหมด
“อ้าปากกว้างๆสิครับ..อย่ากัดของพี่ละ..หึหึ”นั่นไง ยังไม่หน้ามาหัวเราะอีก สาด เดี๋ยวกรูงับให้หรอก
ผมเลยอ้าปากกว้างขึ้น แล้วอมมันเข้าไปเลยครับ มันก็อมไปได้ไม่หมดหรอกนะครับ แต่ไอ้ตาร์มันครางออกมาดังเลยครับ มือสองข้างมันก็จับอยู่ที่หัวผม ปากมันก็ซูดซี๊ดเป็นจังหวะเลยครับ มือผมก็ถอกตรงโคนของมัน อีกมือก็จับไข่มัน อีกมือจับอยู่ตรงสะโพกมันครับ ปากก็ทำหน้าที่รูดไป เอวไอ้ตาร์เร่งเป็นจังหวะครับ
“เสียวคราบข้าว...”มันร้องออกมาเสียงหอบ
“อึก ...อือข้าว...ลึกๆเลยครับ”มันพูดไปหลับตาไป เหลือบมองผมบ้างเป็นระยะ
ผมอกของมันลึกขึ้นครับ มันจับหัวผมแรงขึ้นครับ
“ข้าว.... ซี๊ดดด... แรงๆครับ”มันพูดไป มันก็กระแทกปากผมไป ผมไม่ไหวครับกลัวสำลัก เลยถอนปากออก มองหน้าไอ้ตาร์ที่ตอนนี้ปากแดงเชียวครับ
“มึงอย่ากระแทกแรงสิวะกรูหายใจหายคอไม่ทัน”ผมด่ามัน แต่มันไม่พูดอะไรจับน้องมันมาจ่อปากผมอีกครับ
“เออๆ..กรูรู้แล้ว”ผมบอกมันปัดๆแล้ว ก้มไปอมของมันต่อครับ มือผมอยู่ไม่สุขครับ เอื้อมไปบีบหัวนมมันครับ มันครางออกมาดังเลยครับ มันกระแทกเอวเร็วขึ้นมากเลย
“อึก...ข้าวครับ...ซี๊ด...ไม่ไหวแล้วครับ”มันร้องออกมาผมรู้ว่ามันจะแตกเลย จะถอนปากออก แต่มันกลับจับหัวผมไว้แล้วกระแทกแรงมากเลยครับ ผมจับเอวมันรั้งให้มันหยุดแต่มันไม่หยุดครับ กระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ แล้วครางดังมาก เลยครับ
“อึก..อึก อือออ...”เสียงสุดท้ายที่มันพุ่งไอ้น้ำรักของมันออกมาครับ เต็มคอผมเลยครับ หน้าตาผมเหยเกมาก แต่มันไม่ถอนออกครับ พอมันเสียวเสร็จ ผมกำลังจะลุกไปห้องน้ำมันกลับ ก้มลงมาจูบผมเลยครับ จูบนานมากจนผมต้องกลืนไอ้นั่นของมันลงไป ผมมันถอนปากออก น้ำลายก็เย้มเลยครับ มันก็ยิ้มไปด้วย แต่ผมหน้างอเลยครับ
“K..แม่ง ทีหลังกรูไม่อมให้แล้ว”ผมบอกมันแล้ววิ่งไปห้องน้ำครับ ไปล้างปาก มันเดินตามมาแล้วกอดด้านหลัง
“ขอโทษครับ...”มันพูดแล้วจูบตรงหัวไหล่ผม
ผมเงียบมองหน้ามันในกระจกตาโกรธมากมายครับ
“อย่างโกรธเลยนะครับ..ก็มันเสียวอะ”มันบอกอีกครับ แล้วยิ้มทะเล้น
“แต่กรูจะอ้วก”ผมบอกมัน แล้วหันไปตบหัวมันหนึ่งที
“งะ...ทีพี่ยังกินของข้าวได้เลย”มันบอกผมอีก ผมก็ตบอีกทีมันก็กุมหัวใหญ่ไม่สู้ผมครับ
“กรูไม่ได้ใช้ให้มึงแดกของกรูเข้าไปนิ”ผมบอกมันแล้วเดินหน้ามุ่ยไปที่ผ้าขนหนูแล้วก็เข้าห้องน้ำมันจะเข้าตามครับ ผมบอกว่าถ้าเข้ามาไม่ต้องคุยกันมันก็ยอมๆผมครับ ผมอาบน้ำเสร็จ ก็ออกมาเห็นมันนั่งเปิดโทรศัพท์ผมดูครับ
“เสียมารยาท “ผมบอกแล้วเดินไปหยิบออกจากมือมัน
“หึหึ...มามะให้จุ๊บทีนึง”มันพูดแล้วจะมาจูบผม ผมก็เบนหน้าหนี
“ไปอาบน้ำเลยมึง..ไอ้หื่น”ผมบอกมันแล้วผลักหน้าออก
“อาบให้หน่อยสิครับ”มันยังอ้อนอีก
“มักมากนะมึง..กรูทำให้เมื่อกี้ก็ดีนักหนาแล้ว”ผมบอกมันอีก มันก็หัวเราะแล้วเข้าอาบน้ำแต่โดยดี เดินออกมาก็ไม่มีผ้าขนหนูหรอกครับ เดินแก้ผ้าออกมาเลย ผมก็ด่ามันไอ้โรคจิตชอบโชว์ มันก็หัวเราะ เล่นกันอยู่อย่างนั้นแหละครับ จนเล่นเกมส์ แล้วก็หลับไปทั้งคู่ เช้ามาก็ไม่ยอมกลับบ้านอีกครับ เที่ยงๆถึงให้มันกลับไป เสือกกลับไปเอาเสื้อผ้าแล้วกลับมาใหม่อีกครับ บอกจะมานอนบ้านผมให้ได้ กลายเป็นขอแม่ผมเรียบร้อยครับ เข้าไปอ้อนนู้อ้อนนี่แม่ผมจนแม่ผมเห็นมันเป็นลูกอีกคน มันฟ้องนู้ฟ้องนี่แม่ผมใหญ่เลยครับ เดี๋ยวเหอะมึง ถึงทีกรูบ้างเหอะ คืนนั้นก็เล่นเกมส์กันดูหนังกันจนต่างคนต่างหลับไปครับ ไม่ได้ทำอะไรกันนะ หิหิ
...
-
:man1: อ่านไม่ทัน เยอะมากกก
แต่ก็จะตามอ่าน
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะง๊าบ จู๊ฟๆ :o8:
-
:jul1: เลือดกำเดาพุ่งเต็มจออีกแย้ววววว อีกนิสสสสสเดียวเอง แหม่ๆๆๆ เกือบมีได้เสียกันแระ :serius2:
-
:m25: :m25:
-
เกือบแล้วตาร์
เกือบแล้ว
อีกนิดเดียวก็ได้กินข้าวแล้ว :laugh:
-
ขอมอบรางวัลนายเอกใจแข็งที่สุดในรอบปีให้น้องข้าว :laugh:
-
:jul1: เลือดท่วมจอ
คติประจำใจให้ตาร์ไว้ใช้
สู้เพื่่อพิชิตประตูหลังข้าว
อย่าเผลอเชียวข้าวเสียประตูชัวร์ :a2:
-
อีกนิดเดียวก็จะสำเหร็จแล้ว :m4:
-
ข้าวนี่ใจแข็งอ่ะ :jul3:
-
:L2: :L2:
-
มาแล้วได้อีกขั้นแล้ว ไอ้โรคจิต สู้ๆๆๆๆ
-
ตอนที่21 เหอะๆ..ขยันมีเรื่องจริงๆนะครับ
ตั้งแต่วันนั้นอะครับ วันที่อมน้องชายมันนะ มันก็คะยั้นคะยอให้ผมทำตลอด แต่เสียใจ ถ้าเราไม่เคลิ้มตามจริงๆ เราจะระงับอารมณ์ได้ทันครับ ผมกับมันไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย จะมีก็แค่มันช่วยตัวเอง หรือไม่ก็เข้าห้องน้ำนานๆ หึหึ ดี ดันสันดารมันชอบหื่นดีนัก อีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันประกาศผมสอบของไอ้ตาร์แล้วครับ คณะสถาปัตที่มันหวังไว้จะได้รึป่าวเน้อ คิดในใจคนเดียวครับ ถ้าได้แล้วที่กรูลับปากไว้อะ กรูจะให้อะไรมันอะ ผมยังถามกับตัวเองอยู่อีกครับ แต่อย่างเพิ่งไปสนใจดีกว่า
เวลาไวปากวอกครับ วันนี้วันศุกร์อีกแล้ว แล้วศุกร์ก็ต้องกิน เสาร์นอน อาทิตย์ถอน จันทร์ลาไงละครับว่าไปนั่นคนเรา คนอย่างไอ้ข้าวจะไปไหนพ้นกับเรื่องมีเรื่องชกต่อยกันอีกครา ไม่ได้อยากมีหรอกครับ อยู่เฉยๆมันมาเองอะครับ
“ไอ้ข้าว..วันนี้ไอ้สัดเบสมันนัดเจอที่โรงยิมเก่าหลังโรงเรียนวะ”ไอ้แสบพูดขึ้นหลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จครับ จะเรื่องอะไรนะหรอครับ ก็เรื่องแค่ว่าผมไปหรี่สาวคนเดียวกับไอ้เบสแค่นั้น ผมไม่ได้จริงจังเลยน้าครับ ก็มองหน้ากันไปมองหน้ากันมา มีเรื่องกันซะงั้นอะ งงเหมือนกัน แต่เค้าจัดมาเราก็ต้องจัดไปสิครับ จะรีรออะไร
“กี่โมงวะ”ผมถามมัน ตอนนี้ในกลุ่มก็มีเพื่อนผม เราหกคน แล้วก็พวกตัวเหี้ยทั้งหลายแห่ลเป็นยี่สิบกว่าคน ก็นั่งกินข้าวกลางวันด้วยกันนะครับ รวมๆกันไว้ไม่เสียหาย แล้วพวกมันก็รู้เรื่องไอ้เบสด้วย มันก็เลยเป็นห่วงนิ ไอ้เบสรุ่นเดียวกันครับ หน้าตาน่ารักมากมาย แต่กวนตีนชิบหายเลยครับ
“ก็แดกข้าวเสร็จวะ”ไอ้แสบมันพูดอีก
“อ่าว..ไอ้เหี้ย แล้วก็ไม่บอกกรู กรูจะได้ไม่ต้องกินข้าว เดี๋ยวจุก สาด”ผมด่ามันครับ แม่งเล่นมาบอกกะทันหัน
ผมก็นั่งคุยกับพวกมันไปครับ คุยไปคุยมา ไอ้เหี้ยเบสเดินมาใกล้กลุ่มพวกผม มันมองหน้ากวนตีนมากมายครับ
“เจอกันนะ”มันยิ้มแล้วมองมาที่ผมครับ แม่งกรูไม่ได้อยากต่อยกับมึงเลย ต่อยเรื่องผู้หญิงเนี้ยคนเค้าจะเอาไปพูดกันเสียหาย ที่กรูต่อยไม่ใช่เพราะแย่งผู้หญิงจากมึง แต่กรูต่อยเพราะมึงกวนตีนนะไอ้เบส ผมยิ้มมองหน้ามัน
“หึ...เก็บหน้ามึงไว้เหอะ”ผมบอก มันเดินไปเลยครับ ผมเดินตาม เพื่อนไอ้เบสเดินตามสองสามคน ผมเห็นกลุ่มพวกไอ้เบสนั่งอยู่ไกลๆ ผมเลยลุกไป
“เฮ้ย..จะไปไหนวะ”เสียงไอ้เป้ถาม
ผมไม่ตอบแล้วเดินไปกลุ่มพวกเพื่อนไอ้เบสที่นั่งรออยู่
“พวกมึง..ไม่คิดจะไปดูเพื่อนมึงหน่อยหรอ”ผมพูดเสร็จ พวกมันทำหน้างงๆครับ ผมยิ้มแล้วเดินตามไอ้เบสไปเลยไม่บอกพวกเพื่อนผมครับ มันเห็นผมเดินมา มันก็วิ่งตามมาอย่างรวดเร็ว
“นี่พวกมึงจะเดินกันเป็นกลุ่มๆทำไมวะ อยากให้คนอื่นเค้ารู้ว่ามีเรื่อง แล้ววิ่งไปฟ้องอาจารย์รึไง”ผมบอกมัน ผมจะบอกพวกมันเสมอครับ ถ้ามีเรื่องให้นิ่งๆ เงียบๆ อย่าโวยวาย แล้วอย่าเดินเกาะกลุ่มกันครับ จะได้ไม่โดดเด่น มันเหมือนพวกชอบโชว์นะครับ ตอนมีเรื่องแล้วต้องให้คนอื่นรับรู้
“เออ..วะ”ไอ้ป๊อดมันพูด แล้วทุกคนก็เดินตามปกติ แกล้งหัวเราะกัน กอดคอกัน เดินห่างๆกันไปครับ แต่สุดท้ายก็มาเจอกันที่โรงยิมเก่าด้านหลังโรงเรียน โรงยิมนี้ไม่มีใครมาใช้แล้วครับ มันเก่ามาก เกิบจะร้างก็ว่าได้ เพราะมันอยู่หลังโรงเรียนสุดเลย น่ากลัวมากมายครับ ผมเดินไปก็เห็นไอ้เบสยืนอยู่แล้วครับ พวกเพื่อนมันอีกสิบกว่าคน แต่ของผมนี่มากมายครับ งะ ไม่ได้เอาเปรียบนะ เค้าไม่ได้บอกใครเลย มันตามกันมาเองอะ เหอะๆ
“มึงมีอะไรครับ..ว่ามา”ผมถามมันกวนตีนๆ มันมองหน้าผม
“มึงจะเอายังไง”มันถามกลับ
“อ่าวกรูจะไปรู้มึงเรอะ..มึงนัดให้กรูมาเนี้ย..หรือจะให้กรูมาเล่นจ้ำจี้กับมึงวะ”ผมกวนตีนแล้วก็พาพวกเพื่อนผมมันหัวเราะครับ
“สัด...เรื่องเหมียวไง”มันพูดขึ้น ก็ชื่อผู้หญิงที่ผมหลีแล้วไปจังกับของมันไงครับ
“กรูไม่ได้อะไรเลยนะ น้องเหมียวมึงนะ.. มึงตีโพยตีพายไปเอง..คนอย่างเหมียวไม่ได้มีอะไรมันใจกรูสักนิด”ผมบอกมัน มันทำหน้าโมโหมากครับ
“มึง..พูดขนาดนี้เลยหรอวะ” มันด่าผมชี้หน้าผมครับ ที่จริงมันก็จริงอะครับ ผมไม่ได้อะไรกับเหมียวจริงๆ เหมียวเค้าก็เล่นๆเหมือนกัน สมัยนี้มันยุคไหนกันแล้วครับ จีบทิ้งจีบขว้างมีเยอะแยะไป
“เอ๊ะ..หรือมือจีบไม่ติดแล้วก็มาหาเรื่องกรูแทนวะ”ผมยิ้มใส่หน้ามัน มันโมโหใหญ่เลยครับ เอาแล้วไงไอ้ข้าวสนุกโว้ยแม่ง เอ๊ะกรูติดเชื่อโรคจิตมาจากไอ้ตาร์รึป่าววะเนี้ย เรื่องโหดขึ้นทุกวันๆ
“สัดเอ้ย..”มันสบถครับ
“จะเอาไงว่ามาสิครับ..เดี๋ยวจัดให้”ผมบอกมันอีก
“หึ..ฝ่ายมึงเยอะกว่าฝ่ายกรู กรูเสียเปรียบโว้ย”มันบอกครับ
“ก็ได้ เดี่ยวๆ”ผมบอกมันอีกครั้ง
“หึ...ได้”มันตอบรับครับ
“แต่ว่ากรูจะแน่ใจได้ยังไงว่าพวกมึงจะไม่รุมกรู”มันยังถามผมอีก
“เฮ้ย..พวกมึงอะ อย่ารุมพี่เบสเค้านะโว้ย..ไม่ว่ากรูจะตายคาตีนพี่เบสยังไงก็ห้ามรุม..ศักดิ์ศรีนะเข้าใจมั้ย”ผมแกล้งบอกพวกเพื่อนๆผมเล่น แต่แฝงด้วยอารมณ์จริงจัง พวกมันก็หัวเราะกันใหญ่ ไอ้เบสมันก็ทำหน้าโมโหอีกครับ
แล้วไม่นานก็เริ่มปะทะกันจริงๆจังๆ ผมกับไอ้เบสเล่นกันซะต่างฝ่ายต่างน่วม ก็ไอ้เบสอะ มันนักบอลโรงเรียนครับ ไอ้นี่แม่งเนื้อแน่มากมาย แต่กรูไม่ยอมหรอกโว้ย ตอนนี้ผมคิ้วแตกแล้ว แต่ไอ้เบสยิ่งกว่า หน้ามันเลือดเต็มเลยครับ ผมก็ไม่มีคำว่าสงสาร พวกคุณเคยเห็นคนโดนต่อยแล้วเลือดสาดเต็มหน้ามั้ย นั่นแหละ ไม่มีเสียงเชียร์ใดๆเพราะว่าพวกเพื่อนผมมันรู้ครับ ว่าถ้าต่อยขอเงียบๆเดี๋ยวไม่มีสมาธิ ซะง้าน
“เฮ้ย...หยุด”ผมได้ยิน แม่งเสียงหมาที่ไหนเห่าวะ ทุกคนต่างหยุดแล้วมองไปที่ต้นเสียง งะ ไอ้เหี้ยตาร์ มึงมาทำไมตอนนี้ ตอนที่ผมเผลอกำลังหันไปมองไอ้ตาร์
ผลั๊ก โดนไอ้เบสถีบจังๆเลยครับ ผมก็ลุก กระโดดถีบมันกลับ มันเซถอยหลังไปหลังทิ่มเลยครับ ผมวิ่งจะไปซ้ำครับ แต่ว่า ไอ้ตาร์มันมากอดเอวผมไว้
“อีกแล้วนะครับ..”มันทำเสียงเข้มใส่หูผม
“พี่บอกแล้วว่าถ้าไม่มีพี่อยู่ห้ามมีเรื่อง”มันยังบอกต่ออีก
“แต่ว่าไอ้เหี้ยนี่มัน..”ผมพูดไม่รู้จะแก้ตัวยังไงครับ เพราะถ้าแก้ตัวไปไอ้ตาร์รู้เรื่องน้องเหมียวอีก เป็นเรื่องงอนผมอีกแน่นอนครับ มันมองตาผมเขม็ง เพื่อนไอ้ตาร์ประมาณสิบกว่าคนครับ มาด้วย เฮ้อ เหนื่อยใจ...
“ไม่ต้องมาแก้ตัว..ไปยืนตรงนู้เลย..มันจะตายอยู่แล้วนะ..จะซ้ำมันอีกรึไงครับ”มันยังพูดเพราะเหมือนเดิมแล้วไล่ผมไป ด้วยสีหน้าโหดๆของมันนะ
“เออ”ผมตอบคำเดียวครับ แล้วเดินไปที่พี่ไม้
“แสบนะข้าว..มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน..เนี้ยพี่รู้ข่าวจากไอ้ป๊อดแล้วพี่วิ่งไปบอกไอ้ตาร์นะ ..มันไม่ฟังอะไรเลย โมโหมาก แล้ววิ่งตามมาที่นี่”พี่ไม้พูดให้ผมฟัง ผมก็ยิ้มแหยๆอะครับ คิ้วแตกอะ กรูหมดหล่อไปหลายวันเลยไอ้เบสเหี้ย
“พวกมึงจะอยู่เอาต่อ..หรือว่าจะกลับ”ไอ้ตาร์มันทำเสียงนิ่งสุดๆเลยอะครับ งิ
“แต่ว่า....”เสียงเพื่อนไอ้เบสคนนึ่งพูดขึ้นมา
“แต่อะไรของมึงอีก...เพื่อนมึงจะตายอยู่แล้วนะ..เห็นๆอยู่ว่าข้าวชนะ หรือว่ามึงจะเอาต่อกรูได้นะกรูไม่ขัด”นั่นไง กวนส้นตีนตกลงมาช่วยกรูหรืออะไรเนี้ย ไอ้เวงเอ้ย
“เออ..ก็ได้วะ”เสียงเพื่อนไอ้เบสคนนึงพูดขึ้นอีก ไอ้ตาร์เดินเข้าไปเลยครับ ทำไรวะ
“นี่มึงพูดกับกรูว่าวะหรอ...ห๊ะ ไอ้สัด”ไอ้ตาร์เสียงดังมากเลยครับ ง่า มันโกรธแล้วเห็นมั้ยไอ้เปรต มึงไปยุอารมณ์มันทำไม
“เออ..คือ”ไอ้นั่นมันอ้ำอึ้งเลยครับ ไม่มองหน้าไอ้ตาร์เลย
เพี้ย...... เฮ้ย ก็ไอ้ตาร์มันตบหน้าไอ้นั่นครับ แรงมากแบบสุดสวิงเลยนิ แล้วมันก็จับหน้าไอ้นั่น แล้วบีบคาง
“ปากดีนะมึง..กรูกะจะไม่อะไรแล้วนะ... อยากกินตีนกรูใช่มั้ย”มันพูดเสียงแข็งมากมาย
ไอ้นั่นตอบไม่ได้ครับ ก็ไอ้ตาร์เล่นบีบซะแรงขนาดนั้นนิ
“แม่งเอ้ย...”มันพูดแล้วก็เหวี่ยนหน้าไอ้นั่น หันไปเลยครับ
“ไปไกลๆตีนกรูเลยพวกมึง......ไป ..กรูบอกให้ไป”มันพูดกระชากเสียงดังมากเลยครับ แบบหัวเสียนะครับ ผมก็ไม่กล้าเดินเข้าไปนิ ผมเห็นมันยืนหันหลังอยู่ ผมเลยรีบจะเดินกลับครับ เพราะพวกไอ้เบสมันวิ่งหนีกันไปหมดแล้วอะครับ
“จะไปไหนครับ”งะ เห็นกรูได้ไงนิ มันเสือกเรียกผมไว้ทันอีกอะ
“มานี่เลย...ตัวดี”มันพูดแล้วกระชากมือผมเลยครับ ผมก็เหวี่ยงไปตามแรงดึงของมัน
“กรูเจ็บนะ”ผมบอกมันทำเสียงแบบ เหนื่อยๆหน่อยมันจะได้เห็นใจครับ
“ก็รู้ว่าเจ็บแล้วทำไมชอบมีเรื่องจังครับ”มันพูดแต่ยังดึงผมต่อ
“แล้วทีมึงยังมีได้เลย”ผมบอกมันอีก
“เถียงหรอ”มันหยุดแล้วหันมามองหน้าผม
“เออ..จะทำไม”ผมเล่นหน้าเล่นตาใส่มัน
“หึหึ...ไม่ทำไมหรอกครับ..ทำเมียดีมั้ย”มันทำหน้าหื่นแล้วเอาหน้ามาใกล้หน้าผม
“ออกไปเลยนะมึง”ผมบอกมันเสียงดัง มันก็เลยกระชากมือผมไปอีก
“มึงจะไปไหนเนี้ย”ผมบอกมัน ก็อยากรู้นิ
“ยุ่ง”นั่นไง เดี๋ยวนี้ต่อปากต่อคำกับกรูนะไอ้ตาร์ ผมก็ต้องเดินตามมันไปแต่โดยดีครับ พอมาถึงโรงรถ ผมก็เก๊ตครับ มันกลับไปเอากระเป๋าที่ห้องมันส่วนกระเป๋าผมอยู่ติดตัวผมนะครับ ตอนตีกันเมื่อกี้ฝากไอ้แสบไว้แล้วเอามาแระ มันเข้าไปเรารถในโรงรถครับ แต่ว่าถ้าจะออกจากโรงเรียนต้องมีใบอนุญาตจากอาจารย์ไม่ใช่หรอวะ ไม่ก็ต้องเป็นผู้ปกครองเซน ผมก็งง อะไรของมึงวะไอ้ตาร์ มึงเอารถ แล้วมึงจะออกไปได้ยังไง มันเข็นรถไปถึงหน้าโรงเรียนครับ ผมก็ตามมาแต่โดยดี อยากกลับบ้านเหมือนกันนิ
“น้าครับ.. ผมจะกลับบ้าน พาน้องไปทำแผล”ไอ้ตาร์มันพูดกับน้ายามที่เฝ้าประตูโรงเรียนผมรถระหว่างคนเข้าคนออก ต้องเซนชื่อก่อนครับ
“ไปทำอะไรมาละ”น้ายามถามอีก
“ไปตีกันมาครับ”งะ ทำไมมึงไม่อ้อมเลยวะ ตรงแบบนั้นแล้วน้าเค้าจะให้ออกมั้ยวะนะ
“เออๆ...รีบๆไป เดี๋ยวอาจารย์ฝ่ายปกครองมาเห็นน้าซวย”น้าแกปัดๆ แล้วไอ้ตาร์มันก็รีบเข็นรถ ไปให้พ้นตรงนั้นแล้วรีบสตาร์รถเลยครับ
“ขึ้นสิครับ...รอพ่อมาตามรึไง”นั่นไงมันพูดประชดผมอีกครับ ระหว่างที่ผมกำลังงง กับบทสนทนาระหว่างน้ายามกับมันว่าน้ายามเค้ายอมได้เยี่ยงไรกัน
“ทำไมน้ายามเค้ายอมวะ”ผมบอกมันเมื่อรถมันออกมาได้ไกลแล้ว
“ซี้กันนะ..เข้ามาโรงเรียนใหม่ๆไปนั่งตรงนั้นประจำ..ซื้อนู้ซื้อนี่มาให้แกบ้าง”มันบอกครับ อ่อ งี้นี่เองติดสินบน
“แล้วจะไปไหน”ผมถามมันอีก
“กลับบ้าน”มันบอกคำเดียว
“อืม”ผมก็อืมออกับมันไปครับ
...
-
:t2:เสร็จแน่ข้าวเอ๋ย
:oni1:เร็วๆพวกเรามาเชียร์ตาร์ด่วนวันนี้ตาร์จะกินข้าวแล้วอ่ะ อิอิ
-
:t2:เสร็จแน่ข้าวเอ๋ย
:oni1:เร็วๆพวกเรามาเชียร์ตาร์ด่วนวันนี้ตาร์จะกินข้าวแล้วอ่ะ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ตื่นเช้าจังนะคร้าบบผม เอ้..หรือยังไม่ได้หลับครับเนี้ย
อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ชอบมากๆครับผม มาลงให้ซะยาวเลย
เหมือนเดิมครับเชียร์พี่ตาร์ครับผม
ปล ข้าวยอมเป็นของพี่ตาร์สักทีสิครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
น้องข้าว แมนมากลูก....ส่วนต้าร์บทจะโหดก็โหดอิ๊บอ๋าย o7
เอาละสิ โดดเรียนออกมาแล้ว จะเกิดอะไรต่อไป *ลุ้นๆๆๆ*
-
เย้ ตามอ่านทันเเระ
ปลื้มจังงง เรื่องนี่โหดได้ใจจิงงง
ทำไม เฮียต้าร์ ไม่โหด ข้าว ทำเมียเลยล่ะ 55
เเอบลุ้นน
-
:laugh:ลุ้นๆๆ อยากรู้ตอนต่อไป
-
:jul3:
-
น้องข้าวใจอ่อนแล้ววววววว :o8:
-
รอดู ต้าร์กินข้าว :oni2: :oni2:
-
ทำแผลกันถึงขั้นไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย 555
-
อืมยังแอบหงุดหงิดแหะ ข้าวขอแรงๆกว่านี้อีกครับ ดูแล้วยังยอมๆไอ้ต้าร์อยู่เลยนะ 555+ :m32:
-
ตอนที่22 ขี้บ่นเป็นตาแก่เลยไอ้โรคจิต
พอมันถึงบ้านนะครับ มันก็บ่นนู้บ่นนี่ เป็นตาแก่เลยครับ มันก็จัดแจงทำแผลให้ผม ตอนแรกมันจะพาผมไปหาหมอครับ แต่ว่าผมกลัวหมอนิ เลยดื้อไม่ยอมไปเด็ดๆ
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ”มันบอกเมื่อมันกำลังเก็บกล่องยา
“มันห้ามได้มั้ยละ”ผมเถียงมัน
“นั่นสินะ ถ้ามันไม่มีเหตุมันคงไม่เกิดให้เป็นแบบนี้ ไหนลองเล่ามาสิครับว่าเรื่องมันเป็นยังไง”มันพูดไม่ยิ้มพร้อมกับมองหน้าผม ผมก็ยิ้มแหยๆครับ วันเวลามันก็ผ่านมานานแล้วนะครับ ผมกับมันสนิทกันมากขึ้นทุกวัน บางอย่างผมก็กลัวมันเสียใจกลัวมันน้อยใจเหมือนกัน
“ก็..... เฮ้ย.กรูเหนียวตัววะ..อยากอาบน้ำ”ผมบ่ายเบี่ยงไปครับ เพื่อรอด
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง”มันพูดเสียงแข็งเลยนิ
“ไรเล่า..ไม่มีอะไรสักหน่อย ก็มองหน้ากันแค่นั้นเอง”ผมก็พูดไปแล้วไม่มองหน้ามัน
“หันมามองตาพี่สิครับ พูดกับหน้าต่างรึไง มองหน้าต่างอยู่ได้”มันบอก กวนตีนอีกอะ
“อะไรมึงละ”ผมพูดเสียงหงุดหงิด แล้วมองตามัน
“บอกความจริงมา. ห้ามโกหกเด็ดขาด..ถ้าพี่จับได้เมื่อไหร่จะโดนไม่ใช่น้อย”มันขู่ผมอีกครับ
“มึงขู่กรูหรอ..มึงคิดว่ากรูจะกลัวมึงรึไง”ผมบอกมัน
“จะลองมั้ยละ..”มันพูดแล้วชะโงกหน้ามาใกล้ผมอีก
ผมถอยหนีครับ
“เออ..กรูไม่เคยกลัวใครอยู่แล้วเฟ้ย”ผมบอกมัน ทำเสียงกวนตีนๆ มันยิ้มเจ้าเหล่ครับ
“หึหึ”งะ หัวเราะทำแมวไรวะ ผมกระเถิบตัวหนีมัน แล้วสุดท้ายก็ชิดหัวเตียง พอดิบพอดีอะครับ
“จะบอกหรือไม่บอก”มันยังทำเสียงขู่ผม พร้อมด้วยสายตาโลมเลีย
“ก็กรูไปจีบน้องเหมียว แล้วเค้าก็เล่นด้วย กรูไม่ได้คิดอะไร จีบเล่นๆไปงั้นเองอะ แล้วไอ้เบสมันชอบน้องเหมียว กรูไม่รู้ว่าเค้าอะไรยังไงกัน แล้วกรูกับมันก็มองหน้ากันไปมา แล้วมันก็ท้ากรูให้ไปต่อยเนี้ย กรูไม่ได้รู้เรื่องอะไรจริงๆน้า”นั่นไงไอ้ข้าว ยอมเค้าซะงั้นอะ อ่าว ก็กรูจนมุมแล้วนี่หว่า ผมพูดเร็วมากมายครับ ให้มันจำใจความเอาเอง
“ว่าแล้วไงไม่พ้นเรื่องผู้หญิง”มันพูดแล้วนั่งลงตรงหน้าผม งะ มึงเห็นกรูเป็นอะไร กรูไม่ได้เป็นโรคบ้าผู้หญิงนะโว้ย
“ไอ้เวร กรูบอกแล้วว่ากรูไม่ได้อะไรกับน้องเค้า”ผมบอกมัน
“เฮ้อ...”มันถอนหายใจยาวเชียวนิ
“กี่ครั้งแล้วครับ มีเรื่องเพราะผู้หญิงเนี้ย.. แล้วจีบคนอื่นเค้าไปทั่ว ไม่ได้รักก็จีบเล่นๆ ถ้าเกิดผู้หญิงคนนั้นรักข้าวขึ้นมาข้าวจะทำยังไงครับ”มันพูดสีหน้าจริงจัง
“โหมึงคิดมากอะ..กรูไม่ได้อะไรจริงๆ แล้วพวกผู้หญิงที่กรูจีบเค้าก็ต้องกรู ถ้ากรูชอบจริงกรูก็ตามตื้อติดตูดผู้หญิงคนนั้นไปนานแระ มึงอะคิดมาก”ผมบอกมันครับ
“เอาหน่า..... อย่าเครียดดิวะ”ผมบอกมันแล้วจับแก้มมันบีบครับ มันหันมามองหน้าผม
“วันนี้ผลสอบพี่ออกแล้วนะครับ ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องไม่ดี เฮ้ออ..”มันทำสีหน้าเครียดขึ้นอีกครับ
“เฮ้ย..เป็นไงบ้างวะ.. ผลสอบเป็นไง แล้วทำไมไม่โทรบอกกรูวะ”ผมรีบถามมันครับ อยากรู้จริงๆนิ
“ก็กะจะบอก แต่ว่ามีเรื่องซะก่อนนี่ไง มีแต่เรื่องเนี้ย เซงจริงๆ”มันพูด
“เรื่องอะไร หรือว่ามึง”ผมอ้ำอึ้ง ไม่คิดว่ามันจะสอบไม่ติด
“โรงเรียนเราติดรับตรงของมหาลัยนี้แค่สามคนเองครับ”มันพูดสีหน้ามันก็ยังเครียดอีก
“มึง....”ผมหน้าเครียดไปตามมันแล้วครับ
“มึงอย่าเครียดสิวะ กรูเครียดจนความดันจะขึ้นแล้วเนี้ย”ผมบอกมันคิ้วขมวด มันมองหน้าผม
“ผลเป็นไงบอกกรูมาสิ”ผมถาม
“ไม่ติดนะครับ”มันบอกผมแล้วก้มหน้า ผมเอื้อมมือจับมือมัน
“ไม่เป็นไรหรอกมึง..รอแอดก็ได้”ผมบอกมัน เสียงจริงจัง
“พี่ขอโทษ...”มันพูดครับ แล้วก็ยังก้มหน้าอยู่
“มึงจะขอโทษกรูทำไมวะ... กรูไม่ได้จะเรียนเองสักหน่อย..อย่าเครียดสิมึง “ผมบอกมัน
“ขอโทษนะครับ..”มันพูดอีก ผมกำลังจะพูดบอกมันว่าไม่เป็นไร แต่มันกลับ
“ขอโทษที่วันนี้พี่จะขอทำกับข้าวจริงๆแล้วน้า....หึหึ”มันพูดเสียงดังเงยหน้ามองหน้าผม ไอ้ผมที่ยังงงกับมันอยู่ครับ
“เฮ้ย”ผมอุทานด้วยความตกใจ มันรีบจับเอวผมให้นอนลง แล้วจับแขนผมไว้สองข้างเลยครับ
“อะไรของมึงไอ้ตาร์”ผมถามมันเพราะมันยิ้มร่า
“ก็สอบติดแล้วไงครับ ดีใจมั้ย...”มันบอกแล้วยิ้มมองหน้าผม แต่ไม่ปล่อยมือจากข้อมือผม
“นี่มึงหลอกกรูหรอวะ”ผมทำสีหน้าโมโห
“ป่าวน้า..... “มันทำหน้ากวนส้นตีนใส่ผมอีก
“ก็ข้าวบอกพี่แล้วนิว่าถ้าพี่สอบได้จะมีรางวัลให้”มันบอกผม เออกรูเคยพูดกรูจำได้
“แล้วไง “ผมถามมันอีก
“อ่าวก็ข้าวนี่ไง รางวัลของพี่อะ”มันบอกอีก
“แต่ที่กรูจะให้กรูไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้”ผมบอกมันขืนตัวไว้ครับ
“ก็พี่อยากได้เรื่องนี้นิครับ..ทำโทษด้วยที่ไม่เชื่อฟังพี่ ชอบไปมีเรื่องกับคนอื่น แล้วยังจีบผู้หญิงไปทั่วโรงเรียนอีก เรื่องเหมียวอะไรนั้นพี่ก็ไม่รู้ปิดบังพี่ หลายคดีเลยนะเรา”มันบอกซะยาว ตายแน่ไอ้ข้าว หลักฐานมัดตัว
“อะไรวะ..”ผมได้แต่พูดคำเดียวครับ
“เป็นของพี่เถอะนะครับ”มันบอก เสียงมันนิ อย่ามาทำเสียงแบบนี้กับกรู ไอ้เวร
“ไอ้ตาร์... มึงอย่านะ”ผมบอกมันเพราะตอนนี้มันก้มหน้ามาใกล้ผมแล้วครับ
“อย่าช้าหรอครับ หึหึ” งะ หัวเราะอีก ไอ้กวนตีน
“กรู้สู้นะโว้ย”ผมบอกมันถึงตอนนี้จะไม่มีแรงก็เหอะ ก็เล่นจับทั้งมือไว้ขนาดนี้ แต่ตีนกรูยังอยู่นี่หว่า หิหิ
“หึหึ..ก็เอาสิครับ สนุกดี”มันยังมีหน้ามาท้าผมอีกครับ
“ได้”ผมบอกมันคำเดียว รอมันเผลอ ผมชะโงกหน้า กัดที่จมูกมันอย่างแรงเลยครับ มันร้องดังลั่นห้องเลย แล้วมันก็ปล่อยมือผมครับ ผมก็จะลุกหนี มันกลับ คว้าข้อเท้าผมไว้ ตอนนี้ต่างคนต่างหัวเราะแล้วครับ ผมก็ขำมันอะ มันก็ขำผม ผมก็เอาอีกข้างถีบที่ท้องมันครับ แต่ไม่แรงมาก
“ฤทธิ์เยอะมากใช่มั้ย ห๊ะ”มันทำเสียงหื่นๆครับ
“ปล่อยกรูนะ ไอ้หื่นกาม”ผมร้องครับ หัวเราะไปด้วยนี่ตกลงกรูจะหนีมันจริงๆ หรือเล่นกันเนี้ย ผมจิกเข้าที่หัวมันครับ แล้วก็ขยำๆ จนมันร้องเลยครับ ผมก็หัวเราะอีก
“ฤทธิ์มากใช่มั้ยมึง”นี่คือเสียงผมแทนครับ ขาผมตอนนี้โดนมันจับไว้ครับ ง่า มันเสือกมาเลียขาผมซะงั้นอะ
“ไอ้เหี้ยตาร์ ไอ้เวร”ผมตกใจครับ มันเอามือคว้าเอวผมแล้วกระชากเข้าไปหาตัวมันเลยครับ ใกล้ตัวมันไม่มีทางต่อสู้มากมายนัก ผมเลยกัดที่หูมัน มันร้องออกมาเสียงดัง
“โอ้ยยยยย”
“หึหึ”ผมหัวเราะในลำคอแบบมันบ้าง แล้วกำลังลุกหนีครับ แต่ก็กึ่งกลางกึ่งยืนครับ มันคลานมาทันผม แล้วต่างคนต่างตกเตียงเลยคราวนี้
“โอ้ยยยย”เสียงผม
“หึหึ..จับได้แล้ว”เสียงไอ้ตาร์ครับ มันกอดเอาผมได้อีก แล้วต่างคนต่างเหนื่อยอะครับ นอนลงบนพื้นเลย
“เหนื่อยโว้ย...ปล่อยกรู”ผมบอกมัน
“ไม่ปล่อย เหนื่อยเหมือนกันเรื่องไรจะปล่อยง่ายๆ”มันพูดแล้วคล่อมตัวผมไว้
“สอบติดแล้ว... ให้รางวัล เป็นแฟนพี่นะครับ”มันพูด ทำสีหน้าจริงจัง ซึ้งตายอะ ผมมองหน้ามัน
“รางวัลใหญ่เลยนะน่ะที่ขอ”ผมบอกมันแกมตลกครับ
“ก็รางวัลใหญ่ไงครับ.ถึงได้พยายามสุดความสามารถขนาดนี้”มันบอกผม
ผมทำท่าคิดครับ
“น้า..นะครับ..ยังไม่เชื่อใจพี่อีกหรอ รักจริงหวังแต่นะเนี้ย”มันบอกผม
“เอาจริงหรอวะ”ผมบอกมัน ซึ่งตอนนั้นใครมาถามอารมณ์ผมๆก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันครับ จะว่าผูกพันกับมันมั้ยก็ผูกนะครับ ชอบมันมั้ยก็ชอบนะหล่อดี อ่าวมึงไปมองผู้ชายหน้าตาดีตั้งแต่เมื่อไหร่ไอ้ข้าว งะ อยู่กับมันแล้วสนุกมั้ยก็สนุก มันตามใจผมเกือบ(วงเล็บว่าเกือบครับ)ก็ตามใจ แต่ผมไม่เคยชอบผู้ชายผมมักถามตัวเองเสมอ แล้วทำไมผมจึงยอมอยู่กับมันยอมนอนกับมัน บางครั้งก็จ้ำจี้เล็กน้องกับมัน หรือว่ามึงก็ชอบมันเหมือนกันไอ้ข้าว งะ ไม่รู้ กรูไม่รู้ แต่ถ้าถามว่าผมเคยรักผู้หญิงมั้ย ผมก็ไม่เคยอีก หรือว่าผมจะชอบมันครับ งงตัวเองนิ
ผมคิดอยู่สักครู่ไอ้ตาร์ก็ขัดจังหวะขึ้น
“ข้าวคราบบ...น้า...เป็นแฟนกันนะที่รัก”มันอ้อนผมอีก ทำหน้าทำตา
“กรูยังไม่ค่อยมั่นใจตัวเองวะ”ผมบอกมันตามความจริง
“เรื่องอะไรครับ”มันถามผมกลับ
“ก็เรื่องระหว่างมึงกับกรูไง... ตกลงกรูชอบมึงรึป่าวกรูยังไม่รู้เลย”ผมบอกมันตรงๆ
“นี่จะปีแล้วนะครับ.ยังไม่รู้ใจตัวเองอีกหรอ”มันถามผมกลับ
“อ่าว..กรูผิดรึไง สาดนี่”ผมบอกมองหน้ามันโมโหนิดๆ
“ไม่ผิดหรอกครับ.. ที่รักพี่จะผิดได้ยังไง”มันยังทำเสียงอ้อนๆต่ออีก
“นะครับ.. นะนะ”มันเร้าหรือ
“เป็นแฟนกับมึงเนี้ยนะ”ผมบอกมันอีกครั้ง
“งะ..เป็นแฟนกับพี่มันผิดตรงไหน ออกจะหน้าตาดีขนาดนี้”มันพูดทำหน้าแบบชมตัวเองอีก
“ถุย”ผมทำเสียงถุยใส่มัน
“งะ”มันทำหน้างอเลยครับ
“นะครับ.. ผมนายตาร์ขอสาบานว่าจะรักน้องข้าวคนนี้จนกว่าหมดลมหายใจ”มันทำก็ทำเป็นมือตำรวจใส่ผม ผมก็หัวเราะออกมาครับ มันก็ยิ้ม
“สาด..น่ารักตายละ”มันบอกมันยิ้มๆ
“ก็ได้”ผมบอกมันสั้นๆ
“ห๊ะ”มันทำเสียงตกใจ แล้วทำตาโตอีกครับ
“เออ..กรูเคยบอกว่ากรูจะเปิดใจให้มึงนินะ แล้วตอนนี้มึงก็ผ่านด่านนี้ไปแล้ว ตอนนี้กรูจะยอมเป็นแฟนมึงละกัน แต่จะเลิกตอนไหนกรูไม่รู้นะ”ผมแกล้งพูดหยอกมันครับ
“จริงนะครับ ..เย้ๆๆๆ...น้องข้าวยอมแล้วโว้ย”มันร้องซะดังลั่นห้องครับ แล้วมองมาที่หน้าผมอีกครั้ง
“มองห่าอะไร”ผมถามมัน
“มองคนน่ารักไงครับ”มันบอกผมอีก ทำสายตาเจ้าเล่ห์
“กรูขอบอกมึงอีกอย่างนะ..ถ้ากรูไม่ได้มึงเป็นเมียกรูก่อน..อย่าหวังจะได้กรูทำเมีย”ผมส่งทิ้งท้าย มันทำหน้าเหวอเลยครับ ฮ่าๆๆๆ กร๊ากกกกกกกก ซะใจโว้ยยยย
...
-
น่ารักจังเลยอ่ะ เป็นแฟนกันแล้ว
-
เอ้าเเร้วไงงงง
งี้ นายต้าร์ จะปราบไงล่ะ ทีนี่
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับอย่าเอาพี่ตาร์ทำเมียนะครับข้าว
เพราะพี่ตาร์ต้องเอาข้าวเป็นเมียเท่านั้นนะครับ
ในที่สุดก็เป็นแฟนกันแล้ว
ก้าวหน้าไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับอย่าเอาพี่ตาร์ทำเมียนะครับข้าว
เพราะพี่ตาร์ต้องเอาข้าวเป็นเมียเท่านั้นนะครับ
ในที่สุดก็เป็นแฟนกันแล้ว
ก้าวหน้าไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
อันนี้เหนด้วยอย่างรุนแรง
คิดได้ แต่ห้ามทำน้า
พี่ต้าร์ ก็มัวแต่ชักช้านั่นแหละ
เกนมั้ย ข้าวมีข้อต่อรองมาอีกละ
จายอมเราะ :m25
: :m25:
555+ คิดดุดีๆ น้าพี่
อย่างงี้ต้องเผค็จศึก โดยวัย
มาต่อน้าคับ
-
หนทางข้างหน้าของต้าร์ยังอีกไกลนัก หึๆ :m32:
-
ตกลงเป็นแฟนกันแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ ต่อไปก็ปัญหาละ ว่าใครจะเป้นเมีย ดูท่าจะเป็นอยากผัวทั้งคู่ อิอิ
-
จับมอมเหล้าแล้วจับกดเลย เจ้าตาร์ :a2:
-
เหอะๆๆๆ :man1:ท่อนสุดท้ายมันแม่งๆๆไหม
อย่าบอกว่าจาเปง69แบบมาร์คเอ็กซ์อีก
อุตส่าเชียร์ตาร์เปงสามีที่ดีอยู่นะเนี่ย
-
:m4: ผลัดกันจิ้มชิมิ จะได้มิต้องมีใครได้เปรียบเสียเปรียบ :laugh:
-
:m4: ผลัดกันจิ้มชิมิ จะได้มิต้องมีใครได้เปรียบเสียเปรียบ :laugh:
:oni2:มาจิ้มแน๋ว
เข้าท่านะว่าป่ะผลัดกันจิ้มก็ดีเหมือนกันเน้อ :t2:
-
:m4: ผลัดกันจิ้มชิมิ จะได้มิต้องมีใครได้เปรียบเสียเปรียบ :laugh:
:oni2:มาจิ้มแน๋ว
เข้าท่านะว่าป่ะผลัดกันจิ้มก็ดีเหมือนกันเน้อ :t2:
:a2:เห็นด้วย ข้าวจัดการก่อนเลย
ไอตาร์มันต้องยอมอยู่แล้ว
กร๊าก..น่ารักอ่ะ
-
โอ้ว น้องข้าวนี่ช่างมีความยุติธรรมดีจริงๆเลยครับ 555+ :m12:
-
ชักจาจัยคอมะดี
ตกลงจาเปนงัยต่อเนี่ย
มาต่อนะ
ร้อนๆๆ หนาวๆริ้ว
ลุ้นๆ
-
ตอนที่23 ลืมตัวนิ
หลังจากวันนั้น ไอ้ตาร์ก็เปิดเผยมากมายครับ ทุกคนในกลุ่มรู้หรือ ถึงบ้างกลุ่มจะรู้บ้าง ไอ้ตาร์ไปสอบสัมภาษณ์อีกครั้ง แล้วผลก็ออกมาว่ามันติดชัวร์ ชั้นม.6ของมันเรียนเสร็จหมดแล้วครับ มันไปดูหอที่กทมกับพ่อแม่มัน แล้วได้เช่าเรียบร้อย มันจะย้ายไปปรับสภาพเล็กน้อยถึงปานกลางของมันตอนเดือนเมษายนแต่แม่งเสือกเช่าเค้าไปแล้วทั้งๆที่ไม่อยู่ กรูรู้ว่ามึงมีเงิน แต่ประหยัดหน่อยได้มั้ยวะ ทั้งพ่อทั้งแม่มึงเลยนิ พ่อมันซื้อรถให้มันหนึ่งคัน เพราะได้ข่าวว่ามันต่อรองกับพ่อมันไว้ว่าถ้าสอบมหาลัยนี้ติดมันจะขอรถ ซึ้งมันก็ทำได้จริงๆครับ
วันนี้วันที่14 กุมพาพันธ์ นั่นก็คือวันวาเลนไทน์ มันเป็นวันที่ไม่สำคัญสำหรับผมเลยสักนิด เพราะว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ผมก็ไม่เคยที่จะให้ของขวัญกับใคร แต่ตอนนี้ผิดถนัด วันนี้เสือกเป็นวันเกิดของไอ้ห่าตาร์ด้วย มันเร้าหรือใหญ่ว่าผมจะให้อะไร และซึ้งนั่นคือประเด็น ผมไม่รู้จะให้อะไรกับมัน งะ.... วันนี้พวกผมนัดกันกินเหล้าที่ร้านพี่กิ๊บ พี่ชายไอ้เข็มอีกครั้ง นัดเจอกันสามทุ่มเหมือนเดิมครับ ผมกลับบ้านเองก่อน ตอนแรกไอ้ตาร์มันจะมารับผมครับ แต่ถ้ามันรู้ว่าผมยังไม่ได้เตรียมอะไรให้มันเลยนั้น มันต้องฆ่าผมแน่เลยนิ กรูเลือกของไม่เป็นด้วย เอาไงดีเนี้ย ผมนึก
ผมนึกขึ้นได้ก็เลยขับรถของพี่ตังไปครับ เพราะว่าพี่ตังอยู่บ้าน ออกไปคนเดียวดีกว่า คิดไรไปเรื่อยเปื่อยครับ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดนักเรียนหรอกนะครับ ขี้เกียจอะ เอาไว้ไปร้านพี่กิ๊บก่อนค่อยเปลี่ยน ไปถึงหน้าสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ซึ่งขายแต่ของแบรนเนมครับ ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรอครับ ไม่เคยจริงๆ แล้วยิ่งผู้ชายด้วยเลือกยากมากมายครับ จะเลือกที่เป็นตุ๊กตาน่ารักๆแบบผู้หญิงมันก็ไม่ใช่อะ เฮ้ย มึงลืมอะไรรึป่าวไอ้ข้าว ไอ้ตาร์มันชอบโดราเอมอนไง เออจริงๆวะ ลืมได้ไงวะ ง่ายที่สุดแล้วไง เอาไงดี นึกครับนึก ถ้าซื้อตุ๊กตาให้มันแล้วจะไปให้มันยังไงอะ เดินเข้าไปให้ในร้านหรอ โห น่าอายชิบหาย เอาไง เอ๊ะหรือว่าซื้อนาฬิกาดีวะ ไม่เอาอะ เลือกไม่ถูก ผมเลยเลี้ยวรถกลับครับ ไปห้างสรรพสินค้าอีกที่ ที่มีร้านตุ๊กตาอยู่เยอะแยะมากมาย
เออ คิดออกแล้ว
“ตาร์”ผมกรองเสียงใส่โทรศัพท์มือถือไปครับ
“จ๊ะ.. ที่รัก”มันตอบมา เน่าวะแม่ง
“เออ..มึงจะไปร้านตอนไหนวะ”ผมถามมันครับ
“สามทุ่มครับ.. มีอะไรหรอ”มันตอบแล้วยังเสือกอยากรู้ครับ
“อ่อ..ป่าวอะ.. ถ้ามึงออกจากบ้านเมื่อไหร่โทรบอกกรูด้วยนะ”ผมบอกมัน
“ทำไมอะ”มันชักเริ่มระแวง
“เออ..เป็นห่วงไง”ผมบอกปัดๆไปมันจะได้ไม่สงสัยมาก
“อ่าครับ.. แล้วนี่อยู่ไหนครับ”มันถามอีก
“เออ..อยู่... “ผมอ้ำอึ้งไม่ได้คิดคำตอบข้อนี้ไว้ครับ
“อยู่ไหนครับ..ทำไมคิดนานจัง”มันทำเสียงสงสัยอีก
“กรูอยู่ร้านหนังสือนะ..จะมาซื้อหนังสือ”นึกอะไรไม่ออกแล้วตอบไปอันนี้ก่อน เพราะว่าถ้าบอกอยู่บ้านมันโทรไปหาพี่ตังขึ้นมาละซวย
“อ่อครับ..ให้พี่ไปหามั้ย”มันยังถามต่อ
“ไม่ต้องอะ..กรูเลือกนาน แล้วไม่ชอบให้ใครมารอด้วย”ผมพูดตัดบท
“ครับๆ”มันตอบรับอย่างรวดเร็ว
“งั้นถ้ามึงออกบ้านเมื่อไหร่โทรบอกกรูด้วยนะ กรูจะได้ไป”ผมบอกมัน มันก็เยสเต็มที่ หลังจากนั้นผมก็วางโทรศัพท์ แล้วเดินไปดูตุ๊กตา งะ ผู้ชายเดินเข้าร้านตุ๊กตา เดินไปเดินมา อ่าวลืมอีกอย่าง
“ฮัลโหล”เสียงหนึ่งตอบรับ
“เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะ”ผมแซวมันครับ
“มีไรยะ”มันถามผมมา จะใครละครับก็ไอ้น้องสาวแฟนผมนั่นแหละ
“มึงอยู่บ้านป่าวตอนนี้อะ”ผมถามมันครับ
“อยู่ มีไร”มันตอบ
“เออ..คืองี้นะ ไอ้พี่ชายมึงอะ อยากได้ของขวัญจากกรู แต่ว่ากรูอะเลือกของไม่เป็น เห็นมันชอบโดราเอมอน กรูเลยจะซื้อให้มัน แล้วกรูไม่กล้าเอาไปให้ที่ร้านกรูอายวะ”ผมบอกมันซะยาว
“แล้วไงต่อวะ”มันถามด้วยความสงสัย
“เออ..มึงตอนที่มึงจะไปร้านพร้อมไอ้ตาร์อะ มึงช่วยโทรมาบอกกรูหน่อยหรือส่งข้อความก็ได้ว่ามึงกับไอ้ตาร์ออกจากบ้านมาแล้วจริงๆอะ .. เพราะว่ากรูจะเอาตุ๊กตามันไปไว้บนห้อง แล้วโกหกมันว่าไม่มีของขวัญให้มัน แกล้งมันมึงสนุกดี”ผมบอกพร้อมกับหัวเราะ
“โห..นี่มึงจะแกล้งพี่กรูอีกแระ”มันทำเสียงเล่นๆครับ
“เอาน่า..ช่วยกรูหน่อย.นะนะ”ผมขอร้องมัน
“เออ..กรูช่วยมึงอยู่แล้วแหละ เอางี้ เดี๋ยวมึงซื้อเสร็จเมื่อไหร่ ส่งข้อความบอกกรู แล้วประมาณสองทุ่มกว่าๆ กรูจะรีบต้อนให้พี่ตาร์ออกไปเอง แล้วกรูจะโทรบอกมึงอีกครั้งเพื่อความชัวร์ดีป่ะ”โหแม่งเลวเท่ากรูเลยไอ้โน
“ดีๆ..ขอบใจนะ..แค่นี้ก่อนนะมึง กรูยังไม่ได้ซื้ออะไรเลย”ผมบอก แล้วก็ลาแล้ววางสายไปครับ
ผมเดินอยู่หลายร้านเลยครับ ไปเจอร้านนึง เป็นร้านใหญ่มากมาย โดราเอมอน กับปิกกาจู แล้วคิดตี้ เต็มเลยครับ มากมายหลากหลายครับ ไปเจอโดราเอมอนตัวใหญ่ตัวนึงครับ มีอยู่ตัวเดียว ดูราคา โหแม่ง แพงชิบหาย เสียดายเงินกรูชิบ คือจะบอกว่าผมเค็มก็ไม่ถูกนะครับ เค้าเรียกใช้เงินเป็น พ่อแม่ปลูกพังมาดีครับ พนักงานก็เดินตามต้อยๆครับ วันนี้คนเยอะเพราะว่าเป็นวันแห่งความรักด้วย
“จะซื้อไปให้ใครค่ะ”พี่พนักงานผู้หญิงถาม
“เออ..คือ.แฟนนะครับ แฮะๆ”กรูอ้ำอึ้งเลยไง เขินโว้ย แม่งเกิดมาไม่เคยแม้แต่จะคิดเข้า
“บุคลิกเป็นยังไงค่ะจะได้บอกถูกว่าน่าจะเป็นแบบไหน”พี่เค้าถามอีก งะ ให้บอกว่าไงดีอะพี่
“ก็เค้าชอบโดราเอมอนนะครับ..ผมเลยอยากซื้อให้ หลายๆอย่างหน่อยนะครับ แต่อยากให้เป็นเซตของโดราเอมอน”ผมไม่บอกบุคลิกมันหรอกครับถ้าเกิดบอกไปพี่เค้างงตายกันพอดีครับ
“อ่อค่ะ..งั้นเอานี่มั้ยค่ะ”พี่พนักงานสาวชี้ไปที่เซตโดราเอมอนเซตนึงแต่ผมไม่อยากได้นะครับ อยากได้ที่แยกๆ แต่เอารวมๆกัน ผมเลยชี้ไปที่ตุ๊กตาตัวใหญ่สุดครับ
“เอานี่อะครับ”ผมบอก พี่เค้าก็มองหน้าผมแล้วยิ้ม
“เอาตัวนี้เลยหรอค่ะ..ร้านเรารับมาตัวเดียวเองนะค่ะเนี้ย”พี่พนักงานบอก
“หรอครับ”ผมก็ยิ้ม แล้วชี้ไปที่ผ้าขนหนูโดราเอมอนเป็นเซตแบบ ผืนใหญ่ผืนเล็กเลยครับ แล้วก็เอาโดราเอมอนตัวเล็ก กลาง อีกอย่างสองสามตัว แล้วก็นาฬิกาปลุกโดราเอมอน โคมไฟ ที่ตั้งมือถือ ปอกหมอน กับผ้าปูที่นอนซึ้งมันมีแล้ว แต่ผมอยากให้อีกนิ แล้วก็ผ้าห่มที่มันเป็นชุดเดียวกันเลยครับ เอาแม่งหมดเลย ทั้งพนักงานทั้งแขกที่เข้าร้านมองผมยกใหญ่ เค้าคงคิดว่าไอ้เหี้ยนี่เอาไปทำไรนักหนา โดยส่วนตัวถ้าผมได้ซื้อของผมจะซื้อเยอะอยู่แล้วอะครับ แล้วนี่น่ารักๆทั้งนั้นเลย เลยเอาหมดเลยดีกว่า
“เออ..พี่ครับ ช่วยผมถือไปที่รถหน่อยได้มั้ยครับ”ผมบอกพี่เค้าอีกครั้ง พี่เค้าก็ตอบรับเป็นอย่างดีครับ ให้พนักงานผู้ชายช่วยผมขน แต่เดี๋ยวก่อน มึงลืมอะไรรึป่าวไอ้ข้าว เออ ลืมซื้อหนังสือไง ผมฝากของไว้แล้ววิ่งไปซื้อหนังสือ หยิบมามั่วๆแหละครับ เอาไว้กันเหนียวตอนมันถาม แฮะๆ แล้วก็วิ่งกลับมา ขนของเสร็จก็เกิบสองทุ่มแล้วครับ เลือกของนานมากมาย ผมเห็นไอ้โนยังไม่ได้ส่งข้อความมา ผมเลยส่งไปว่าซื้อของเสร็จแล้วกำลังจะกลับบ้านไปอาบน้ำครับ ผมเลยกลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ตื้ดๆๆๆ............
“ว่าไงวะ”ผมถาม เพราะนี่คือไอ้โนครับ
“เออกำลังจะออกจากบ้านแล้วนะมึง .. ตอนนี้มีพี่เลขอยู่กรูวางแผนบอกพี่เลขไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้ามึงมามึงก็โทรบอกพี่เลข มีไรให้พี่เค้าช่วยก็บอก เพราะวันนี้แฟนพี่เลขมานอนบ้านวะ”ไอ้โนบอกยาว
“เออ..ได้ๆ ขอบใจมากมึง เดี๋ยวกรูแต่งตัวเสร็จกรูออกบ้านแล้ว”ผมบอก แล้วลาจากวางไป
ตื้ดๆๆ...รับอย่างรวดเร็ว ก็ได้ตาร์นะสิครับ
“ทำไมเป็นสายซ้อนครับ”มันรีบถามทันควัน
“อ่อ..กรูคุยกับพี่เจ้านะพี่เค้าไปข้างนอก”ผมบอกมัน
“อ่อหรอครับ..ตอนนี้พี่ออกบ้านแล้วนะครับ มากับโนแล้วข้าวอยู่ไหนครับ”มันถาม สงสัยอยู่ในรถกันแล้วได้ยินเสียงไอ้โนมันพูดแซวๆ
“อยู่บ้านนะกำลังจะอาบน้ำ”ผมโกหกมันที่จริงอาบน้ำเสร็จแล้ว แต่ถ่วงเวลาไว้นะครับ เดี๋ยวต้องเอาของไปไว้บ้านมันอีก
“หรอครับ..งั้นถ้าออกจากบ้านแล้วโทรบอกพี่นะครับ คิดถึงนะ”มันบอก
“อืม..แค่นี้นะ”ผมบอก แล้ววางเลยครับ นิสัยเสียมั้ยละ
ผมรีบแต่งตัวเพราะถ้าชักช้ามันจะผิดสังเกตครับ อาบน้ำเสร็จก็โทรบอกพี่เลขว่าจะไปบ้านแล้วเดี๋ยวโทรบอกให้ช่วยขนของด้วย พี่เลขก็เข้าข้างผมเต็มที่ครับ พอถึงบ้านไอ้ตาร์
“พี่เลข หวัดดีพี่”ผมลงไป เจอพี่เลขนั่งอยู่หน้าบ้านกับแฟนพี่แกพอดี
“นี่เจนนะแฟนพี่”พี่เลขแนะนำ
“สวัสดีครับ ผมข้าวครับ”ผมไหว้แล้วบอกพี่เจน
“แฟนไอ้ตาร์มันนะ”งะ พี่เลข พูดไรตรงจังวะ
“เออ คือ...”ผมถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ แต่พี่เจนดันยิ้ม
“พี่เลขช่วยข้าวขนของไปไว้บนห้องน้องชายพี่หน่อยดิ เดี๋ยวไปร้านช้าโดนมันด่าอีก”ผมบอกพี่เลข พี่เลขก็แซวๆครับ
พี่เลขกับพี่เจนก็เดินมาพร้อมกันพร้อมกับช่วยผมขนของขึ้นบนห้องไอ้ตาร์
“ซื้อเหี้ยไรนักหนาวะ”พี่เลขบ่น
“ก็มันน่ารักดีอะ ..รักพี่เสียดายน้องอะ เลยเอามาหมดเลยที่ชอบ”ผมบอก พี่เลขก็บ่นต่อครับ พอถึงห้องพี่เลขก็ปล่อยให้ผมอยู่ตามลำพัง ผมก็เลยจัดการ เปลี่ยนผ้าปูเตียง เหนื่อยมากครับของบอก เปลี่ยนปอกหมอน ปอกหมอนข้าง แล้วเอานาฬิกามาวางไว้ครับ โคมไฟ แล้วก็ที่วางมือถือ ตุ๊กตาผมก็วางบนหัวเตียงหมดทุกตัวเลยครับ กลายเป็นว่าตอนนี้ตุ๊กตาเต็มเตียงเลย มีแต่สีฟ้า เฮ้อเสร็จสักทีโว้ย เหนื่อยชิบหายเลยไอ้ตาร์ แล้วเอาผ้าขนหนูมันพาดไว้ตรงที่ตากผ้าขนหนูครับ
ตื้ดๆๆๆ....
งะ ไอ้ตาร์โทรมาครับ
“เออ..”ผมตอบรับไป
“อาบน้ำเสร็จรึยังครับทำไมนานจัง”มันถามด้วยความสงสัย
“เดี๋ยวออกไปแล้ว...แต่งตัวเสร็จแล้วเนี้ย”ผมบอก
“ครับๆ..แล้วมายังไงครับ”มันถามอีก
“เอารถพี่ตังไป”ผมบอก
“ครับๆ..รีบมานะ ขับระวังๆด้วยละ คิดถึงนะครับ”มันยังทิ้งท้าย
“อืมๆ”ผมบอกแล้ววางไป ผมรีบลาพี่ๆทั้งสอง แล้วขับรถออกมาเลยครับ พอถึงที่ร้าน ก็ขอสแกนความหล่อหน่อย จับผมนิดหน่อย ก็พอ ไม่มีไรติดฟัน โอเคไปได้ กร๊ากกกกกกกก
พอไปถึงพวกมันก็โบกไม้โบกมือกันใหญ่เลยครับ
“นั่งๆโว้ย”เสียงไอ้แสบที่หน้ามึนๆแล้ว
“มึนแล้วหรอมึง”ผมบอกมันพร้อมกับนั่งลงข้างๆไอ้ตาร์ครับ
“สาด..ยางโว้ย..ชิวอยู่”มันบอก โบกมือไปมา แล้วไอ้เป้ก็จัดการ แจกเหล้าให้ผม จิบนิดหน่อยนะครับ ก็หันมองหน้าไอ้ตาร์ที่นั่งยิ้มอยู่
“ยิ้มไรของมึงวะ”ผมถามมันพร้อมขมวดคิ้ว
“มองคนน่ารัก”มันบอก
“แหวะ..”ทุกคนประสานเสียงพร้อมใจกันแหวะเลยครับ
ผมก็หัวเราะมันก็หัวเราะ กินกันไปมา ไปลุกขึ้นเต้นแล้วครับ ผมอะ ไอ้ตาร์มันก็เดินตามมา แต่ว่าไม่ได้เต้นไรมากมายหรอกครับ มายืนอยู่ข้างหลังผมตลอด
มือผมก็ถือแก้วเหล้าเหมือนมันจะหนีไปครับ ไอ้ตาร์เอามือมากอดเอวผมไว้
“โอ้ย”ผมหันไปตีมือมันครับ
“ไรอะครับ”มันทำหน้าหงิก
“ลามปาม”ผมบอกแล้วยิ้ม มันก็ยิ้มครับ เต้นสักพักผมก็ไม่ไหวกลับมาที่โต๊ะ นั่งกันไปมา แล้วอยู่ดีๆ พี่กิ๊บก็เดินมาบอกว่า
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์... น้องคนนั้นเค้าชอบมึงวะ เค้าให้กรูมาบอก”พี่กิ๊บบอกครับ พี่กิ๊บก็รู้เรื่องผมกับไอ้ตาร์แล้วนะครับ แต่ว่าพี่เค้าคงแกล้งผมครับ ยิ้มมองหน้าผมด้วย ตอนนี้ตาผมก็จะปิดแล้วครับ เลยยิ้มตอบพี่แกไป
“แฟนผมอยู่เนี้ย..บอกน้องเค้าไปสิพี่”ไอ้ตาร์ทำเสียงกลัวๆ ผมเลยเอนตัวนอนบนตักมันเลยครับ เพราะตรงนี้เป็นโซฟาครับ แล้วพวกเพื่อนผมตอนนี้เหลือ ไอ้เป้ ไอ้แสบ ไอ้ป๊อด แล้วก็พี่ไม้กับพี่ปองอยู่ครับ นอกนั่นเต้นกันกระจายอยู่นู่น
“ฮ่าๆ.. มึงจะบ้ารึไง ให้กรูอยู่ดีๆไปบอกว่า น้องครับ แฟนมันเป็นผู้ชายครับ นอนอยู่บนตักมันนะ”พี่กิ๊บพูดแกมหัวเราะ
“อืม..บอกไปตามนั้นก็ได้” ผมพูดขึ้นครับ ไอ้ตาร์รีบมองหน้าผมงงๆ ทั้งโต๊ะก็งงครับ ผมไม่รู้อะไรดลใจให้พูดไปแบบนั้นอะครับ แล้วก็ยิ้มหัวเราะคนเดียว เพื่อนๆก็งงๆกัน
“เมาแล้วนะครับ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วเอามือลูบหัวผมผมก็หลับตาครับ แล้วเอาหน้าซุกที่ท้องมัน แล้วเอาแขนกอดตัวมันด้วย
“เฮ้ย..น้องเค้าไม่ยอมวะ กรูบอกแค่ว่ามึงมีแฟนแล้ว..แต่น้องเค้าจะขอเบอร์มึงให้ได้เลยวะ”พี่กิ๊บเดินกลับมาบอกอีกครั้ง ผมลุกขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอน แล้วมองไปที่ผู้หญิงพวกนั้นครับ ซึ้งนั่งอยู่อีกโต๊ะไม่ไกลนัก แล้วผู้หญิงกลุ่มนั้นก็มองแล้วยิ้ม กระซิบกระซาบกันอะ โมโหโว้ย แม่ง ผมเลยขยับตัวทั้งๆที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่นั่นแหละครับ แล้วเลื่อนตัวไปใกล้ไอ้ตาร์ แล้วจับมันจูบแม่งเลย ผมกระชากคอมัน ตอนแรกมันก็ฝืนๆนะครับ สงสัยงงๆอยู่ ผมเลียริมฝีปากมัน มันก็อ้าปากรับอย่างดีครับ ผมชอนลิ้นเข้าไป เราแรกลิ้นกันนัวเนียไปหมดครับ
“อา......”เมื่อผมถอนปากออกก็มีเสียงลอดออกมาเล็กน้อยจากปากผมแล้วก็มันด้วย
“โห..เล่นแรงวะมึงสองตัวอะ”พี่กิ๊บพูดครับ แล้วยิ้มทั้งวงก็อึ้งกิมกี่กันอยู่ครับ แล้วผมก็นอนที่ตักมันต่อแล้วเอาหน้าซุกที่เอวมันครับ หอมดีอะ
“ทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับข้าว”มันก้มกระซิบที่ข้างหูผม
“เดี๋ยวพี่จะทนไม่ไหวเอานะครับ”มันบอกอีกครับ ผมก็ยังซุกอยู่อย่างนั้น เมื่อกี้กรูไปจูบมันก่อนได้ไงวะไอ้ข้าว อย่างบอกว่ามึงหึงมันอะ ไอ้บ้า หลังจากนั้นผู้หญิงโต๊ะนั้นก็ไม่มาเซ้าซี้อีกเลยครับ ผมก็เมามากมาย ปวดฉี่อ่า ผมลุกไปห้องน้ำครับ ไอ้ตาร์ก็เดินตามมาติดๆ พอผมเข้าห้องน้ำเสร็จกำลังจะเดินไปที่นั่ง ไอ้ตาร์ดันดึงตัวผมไว้เข้าไปในซอกหลืบ
“อืม...”ผมครางในลำคอ กรูเมาโว้ย สาดนี่
“ไหนอะครับ..ของขวัญวันเกิดพี่อะ”มันถามทำหน้าน่ารักๆ น่ารักตายละ สาด
“ไม่มีอะ.. ไม่ได้ซื้อให้”ผมตอบไปงัวเงียครับ แต่เห็นสีหน้ามันเปลี่ยนทันที
“อะไรอะ..วันนี้วันวาเลนไทน์นะ วันเกิดพี่ด้วยอะ”มันบอกเสียงน้อยใจ
“ก็กรูเลือกของไม่เป็นนี่หว่า..แล้วก็ไม่เคยซื้อให้ใครด้วย”ผมบอกมัน เสียงเนิบๆ
“แต่พี่เป็นแฟนข้าวนะครับ”มันทำเสียงจริงๆ
“อืมกรูรู้แล้ว...พูดอยู่นั้นแหละ”ผมบอกมัน
“แล้วข้าวไม่คิดจะให้อะไรพี่เลยหรอครับ.. พี่มันไม่สำคัญใช่มั้ย”แม่งดูมันพูดเหมือนกรูผิดซะมากมาย ถ้ามึงไม่สำคัญกรูก็ไม่ไปอายคนเค้าทั้งร้านหรอก สาดนี่
“เออ..”ผมตอบไปคำเดียว มันเดินหนีผมไปที่โต๊ะเลยครับ ผมเดินตามไปนั่งข้างๆมัน ยิ้มคนเดียวหัวก็เอียงไปเอียงมาครับ
นั่งสักพักมันก็ไม่คุยกับผมเลย
“เฮ้ย..กรูกลับบ้านก่อนนะ”ผมบอกเพื่อนๆที่นั่งอยู่บนโต๊ะ ไม่ไหวจริงๆคราบ พี่น้อง
“อ่าว..มึงจะกลับยังไงวะ เอาอย่างกับหมา”นั่นไง เสียงไอ้เข็มว่าผม
“เออ..กลับได้โว้ย..กรูมันระดับไหนละ”ผมแกล้งพูดชมตัวเอง พวกมันก็รุมด่าผมใหญ่เลยครับ ผมเดินออกมาไม่มองไอ้ตาร์สักตา แกล้งมันสนุกดี พอออกนอกร้านมาได้จะถึงตัวรถแล้วครับ
“โอ้ย”ก็จะใครอีกละครับ ไอ้ตาร์นั่นแหละ กระชากแขนผมซะ
“เมาแล้วยังซ่าอีกนะ”มันบอกสีหน้าโมโหๆ ไอ้โนยืนอยู่ข้างๆ ผมยิ้มครับ
“ยิ้มอะไร”มันถาม อ่าวทีนี้ตากรูแล้ว
“เสือก”ผมบอกมันแล้วยังยิ้มต่อ มันก็ทำหน้าโมโหๆต่อครับ
“โนเดี๋ยวขับคันของพี่กลับนะ นำพี่ไปก่อน เดี๋ยวพี่ขับตามหลัง”มันยื่นกุญแจรถให้โนครับ ผมก็ไม่สนใจ เปิดประตูรถด้านคนนั่งแล้วยื่นกุญแจให้มัน แล้วเข้าไปเอนเบาะ นอนสบายใจ
มันก็เข้ามาขับรถตามไอ้โนไปครับ ไม่มีเสียงอันใดในรถทั้งสิ้น จนถึงบ้าน
...
-
ข้าวแสบไม่เปลี่ยนเลย 55555 น่ารักจัง
-
เเล้วยังไงต่อ คับบบ
อ๊ากกกกกกกกก ตื่นเต้น ๆๆๆๆ
ต่อด่วนเลยน่ะ ค้าบบบ
-
ตอนที่24 ไอ้ข้าวววว..
เมื่อจอดรถถึงบ้าน มันก็บอกให้ไอ้โนขึ้นนอนเลยครับ มันเดินมาที่ด้านผม ผมเดินลงรถเองยังได้อยู่ครับ แต่เซนิดหน่อย หิหิ มันยืนมองผมครับ ไม่ช่วยผมเลยนิ ผมเลยยิ้ม
“กิ้วๆ”ผมยิ้มแล้วหยิกแก้มมันที่ยังงออยู่ครับ แฮะๆ
“เมาแล้วบ้า”มันบ่นพึมพำครับ กรูได้ยินนะ
“ว่ากรูหรอ..สาด”ผมถามมันเสียงไม่มีแรงครับ มันเดินนำหน้าผมไปเลยครับ ผมก็เดินตามมันไปดุ่ยๆๆ พอถึงห้องนอนปุ๊บ มันเปิดไฟปั๊บ มันมองรอบห้องแบบงงๆ ผมก็ยิ้นพิงประตูอยู่ครับ ปิดประตูเรียบร้อยแล้วเราก็เอนกายครับ มันหันมามองหน้าผม แบบงงๆ ผมยิ้ม แล้วไม่พูดเดินไปครับ ไปที่เตียง แล้วล้มตัวนอนเลย
“เฮ้ย...สบายจังน้า”ผมบ่นยิ้มๆ
“..ทำให้พี่หรอครับ”มันเดินมาแล้วคร่อมตัวผมเลย ไอ้นี่นิ มึงจะไวไปไหน
“ป่าว..ทำไปงั้นอะๆ เวลามันว่าง”ผมบอกปัดๆแล้วมองหน้ามัน มันยิ้มครับ
“อะไร..โกรธกรูอยู่ไม่ใช่รึไงวะ”ผมบอกมัน
“หายละ”มันบอกเสียงใสเชียวคราวนี้ มันลูบหัวผมครับ
“ทำมาเป็นเซอร์ไฟร์พี่นะ”มันบอก
“ป่าวสักหน่อย..แต่อยากเห็นหมามันโกรธ สนุกดี”ผมบอก มันก็หัวเราะครับ
“ขอบคุณนะครับ”มันพูดแล้วก้มลงจูบที่หน้าผากผมครับ
ผมหลับตา มันเลื่อนมาที่จมูก แล้วมาที่ปาก ผมก็อ้าปากแต่โดยดีครับ จูบกันซักพัก ความเงี่ยนก็มาเยือน ผมเป็นคนที่ถ้าเวลาเมาเมื่อไหร่จะชอบเงี่ยนมากมายครับ ไม่รู้เป็นอะไร
“ตาร์... อมให้กรูหน่อยสิ”ผมบอกมานทั้งๆที่หลับตา มันหัวเราะในลำคอครับ แล้วมันก็ไซร์ที่ใบหู แล้วก็ซอกคอผม มันเลื่อนเสื้อผมให้อยู่ตรงหน้าอก แล้วมันก็เม้นหน้าอกผมใหญ่ อีกมือนึงก็บีบหัวนมผม มือมันเลื่อนต่ำลงมา ที่น้องชายผม แล้วล้วงเข้าไปในกางเอง ไอ้ผมก็ครางในลำคอไม่ขาด มันไซร์ลงมาระหว่างหน้าท้องจนถึงน้องชายผม มันหอมเบาๆ ที่เป้าผม แล้วมันก็ยันตัวเองขึ้น ถอดกางเกงผมออกโดยเร็ว มันถอดเสื้อผมออกด้วย ผมมองมันอยู่ทุกการกรทำ มันจับกางเกงในผม ให้ต่ำลงมาถึงเข่า น้องชายผมดีดออกมา ก็มันแข็งแล้วนิครับ ง้ายง่าย เมาแล้วชอบคึกครับ มันไล่ลิ้นเลียจากหัวเข่ามาจนถึงขาอ่อนจนผมขนลุกไปหมดครับ
“อา...อา...........ตาร์”ผมร้องเรียกชื่อมันออกมาครับ มันเม้มที่ไข่ของน้ำชายผม แล้วเอามืออีกมือชักที่น้องชายผม แล้วปากมันก็ไม่อยู่สุข เลื่อนไปอมให้ผมทันที
“อึก......อือ”ผมร้องออกมาเสียงดัง พร้อมกับจับหัวมันแล้วกระแทกเอวสวนขึ้นครับ มันจัดการบริหารปากมันไม่ยั้งเลยครับ อีกมือมันก็บีบหัวนมผม แล้วอยู่ดีๆมันก็เอามือที่บีบหัวนมผมมาให้ผมอกครับ ผมก็อมแต่โดยดีไม่ได้มีขัดขืนสักกะนิด นิ้วมันอยู่ในปากผมสองนิ้วครับ มันเอาตัวอยู่ ระหว่างตัวผม จับขาผมแยกออกทั้งๆที่มันก็ดูดน้องชายผมอยู่ แล้วมันก็เอานิ้วที่ผมอมอยู่ มาลูบที่รูผมเลยครับ
“ฮ่า.............อือมมม....ตาร์ ทำเหี้ยไรวะเนี้ย”ผมร้องออกมาด้วยความเสียวหมดเลยครับ มันไม่สนใจอมต่อไป แต่นิ้วมันยังเล่นอยู่ตรงปากทางของผม จนผมต้องกดหัวให้มันอมแรงขึ้น
“อึกก....ฮือออ..อา....ตาร์ ไม่ไห.....”ผมยังพูดไม่ทันจบ มันถอนปากออกเลยครับ สาดเอ้ย เกิบแตกแล้วไง มันถอนปากออก แล้วไล่ลิ้นมาจนถึงไข่น้องน้อยของผม มันอมและดูดอยู่แปบนึง มันเลื่อนต่ำลงมาครับ ลิ้นมันไล่ลงมาจนถึง รูรักของผม
“ตาร์..........อย่าพึ่งนะมึง..อา....อย่าเลีย...”ผมร้องบอกมันพร้อมกับดันหัวมันออก แต่มันกับขืนไว้ แล้วชกลิ้นเลียของผมใหญ่ เสียวมากมายมหาศาล มันจูบที่รูของผม พร้อมกับเลีย ทั้งเลียทั้งแยงเลยครับ
“ตาร์...........พอมึง......มันสกปรกนะมึง....”ผมร้องบอกมันแต่มันไม่ฟังเลยครับ จังหวะนั้นเองมันแยงลิ้นให้ห่อแล้วแทงเข้ามานิดนึง
“อึ........อืม.....ฮะ..ซี๊ดดดดด..เสียวตาร์”ผมร้องออกมาด้วยความกระสั่นครับ สาดเอ้ย เล่นไม่บอกมุขกรูเลยนะไอ้ตาร์ เห็นกรูอยากทีเอาใหญ่เลยนะมึง มันทั้งเลียทั้งแยง ทั้งจูบอยู่สักพัก มันลุกไปหยิบวาสลีนมาครับ ผมมองมันอยู่อย่างนั้นไม่มีเรี่ยวมีแรงเลยครับ มันเอาทาที่รูน้อยของผมแล้ว ก็ทาที่นิ้วมัน มันจัดการก้มอีกที แล้วมันก็แทงลงมาหนึ่งนิ้วครับ ไอ้ข้าวถึงกับร้องเสียงดัง
“ฮ่า....อะ....เจ็บ ไอ้ตาร์”ผมร้อง มันก็ยังดันๆดุนๆ จนมันเข้าไปได้ครับ ผมก็จับมือที่มันแทงนั้นแหละครับ แต่ทำไงได้อะ หลวมตัวไปแล้วอะ มันดันเข้ามาสุดนิ้วด้วยความทรมานของผมครับ เจ็บเหี้ยเลยครับ
“เจ็บโว้ย...”ผมร้องออกมา มันยังคนดันนิ้วกลางของมันให้ขยับเข้าขยับออก ผมอึดอัดไปหมดครับ หน้าร้อนฉ่า ไม่ไหวแล้ว กรูเจ็บนิ มันเลื่อนตัวมันมาจูบกับผมครับ แลกลิ้นกันนาน มันไซร์ผมอีกครั้งจนผมรู้สึกดีขึ้น มันขยับนิ้วเข้าออกแรงขึ้น
“อะ...ตาร์....อือ”ผมร้องออกมา มันยิ่งได้ใจ เพิ่มอีกเป็นนิ้วที่สอง ผมถึงกับร้องออกมาอีกครั้งไม่ได้ตั้งตัว แม่งมึงทำอย่างเดียวไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอกวะ มีแต่เสียงกรูเนี้ย เดี๋ยวเหอะมึงกรูหายเมาเมื่อไหร่ จะจับมึงเอาบ้าง สาดเอ้ย สองน้ำของมันทำเกินหน้าที่มากๆครับ มันแทงลึกสุดนิ้ว พร้อมกันชักเข้าชักออกแรงๆ แถมหมุนนิ้วอีก จนผมนี่แบบครางไม่เป็นภาษาเลยครับ จนมันเพิ่มอีกนิ้ว ผมถึงกับไม่ได้ตั้งตัว ปากมันก็ดูดหน้าอกผมอยู่ ไซร์ไปทั่วตัวเลยครับ
“ตาร์ ...อะ อือ....”ผมร้องออกมา มันชักจนพอใจแล้วมันก็เอาออกครับ เฮ้ย ..สาด โล่งสาดเลย แม่ง ผมลืมตามองมัน มันลุกไปถอดกางเองครับ ถอดออกหมดเลย ไอ้น้องชายมันชี้หน้าผมเลยครับ แข็งมากมาย
“อย่าพึ่งนะมึง”ผมรีบบอกมันเพราะตอนนี้มันเดินเข้ามาใกล้ผม ตัวก็ขยับไปไหนไม่ได้ เจ็บด้วยเมาด้วยเสียวด้วยครับ
“นะครับ...แปบเดียวนะ”มันอ้อนแล้วลูบผมของผม
“กรูเจ็บนะ..มึงไม่เห็นใจกรูหรอ”ผมบอกมันทำหน้าคิดหนักเลยครับ ผมรู้ว่ามันอยากแต่ถ้าผมบอกว่าไม่มันก็ไม่เคยบังคับผมเลยสักครั้ง
“ครับ...ไม่ทำก็ได้”มันบอก แล้วจะยันตัวขึ้น แต่ผมดันเอาขาสองข้างเกี่ยวเอวมันไว้
“อยากมาเลยหรอมึง”ผมถามมันแล้วยิ้ม มันทำหน้าเขินๆครับ น่ารักดีแฮะ
“ก็ครับ”มันบอกเสียงเบาๆ
“งั้นให้กรูเอามึงมั้ย”ผมต่อรองบ้างมันทำสีหน้าตกใจทันที
“ไม่เอาอะ...ไม่มีทาง”มันบอกไม่คิด
“โหทีกรูขอเอาไม่ให้กรูเอา..ทีมึงจะเอากรูอะ ใส่ไปตั้งสามนิ้วแล้วเนี้ย”ผมบอกมันบ้างครับ
“ก็พี่อยากนี่”มันบอกทำสีหน้าอย่ากับเด็กโดนความผิด
ผมมองหน้ามันแล้วอดขำไม่ได้ครับ
“ทำสิ”ผมเงยหน้ากระซิบที่ข้างหูมันครับ มันถึงกับตาโตมองหน้าผมทันที
“แต่ทำเสร็จกรูขอเอามึงต่อนะ”ผมยังไม่วายไม่ยอมเสียเปรียบ
“แต่............”มันยังทำหน้าคิดหนักอีก
“หรือไม่เอาก็ตามใจนะ..กรูนะยังไงก็ได้อยู่แล้ว”ผมทำท่าลองเชิงมันครับ
“ก็ได้ครับ”มันตอบ แล้วมองตาผม
“ถ้าเป็นข้าวพี่ยอมก็ได้”มันบอกซ้ำอีก โห กรูซึ้งมึงวะ สาด พูดเสร็จมันก็จัดการต่อเลยครับ จูบไซร์เหมือนเดิม จนถึงไอ้ตรงนั้น มันหยิบเครื่องป้องกันเอามาใส่ครับ แล้วทาวาสลีนแล้วเอานิ้วแหย่ที่ก้นผมอีกครั้ง
“อะ........”ผมไม่ทันตั้งตัวร้องออกมา
มันขยับช้าๆจนเร็วมาครับ
“ซี๊ด...ตาร์”ผมร้อง มันชักนิ้วออกทันทีครับ ผมลืมตาขึ้นมองดูมัน มันชักของมันสองสามที แล้วเอามาจ่อที่ปากทาง มันเอาน้องมันมาทักทางน้องผม เล่นอยู่อย่างนั้นไม่แทงสักที สีหน้ามันเหยเกสุดๆครับ
“ตาร์............กรูเสียวนะมึง”ผมบอกมัน เพราะมันไม่แทงสักกะที จนมันทนไม่ไหวมั้งครับ จับขาผมอ้ามากขึ้น แล้วจ่อลงไป
“โอ้ย...”ผมร้องเลยครับ ใหญ่เว้ย เจ็บเว้ย แม่งเอ้ย ตอนกรูล่อผู้หญิงมันรู้สึกแบบนี้ใช่มั้ยวะ ผมถึงกับกระเถิบตัวหนีครับ แต่มันดันรั้งตัวผมไว้ มันครางในลำคอครับ หน้ามันอยากมากมาย มันกดน้องมันลงมาใหม่อีกครั้ง
“อย่าเกร็งนะครับ..ที่รัก”มันยังมีอารมณ์มาหวานอีกครั้ง ผมถอนหายใจยาว เมื่อมันยัดเข้ามาทีละนิดๆ จนโว้ย หัวเข้าไปแล้ว ทุลักทุเลขนาดนี้ กรูว่าอย่างเอากันดีกว่ามั้ย ไอ้ตาร์ กรูเจ็บสาดๆเลยเนี้ย
“อือ.........อึ”เสียงไอ้ตาร์มันครางออกมาเมื่อส่วนหัวเข้าไปหมด มันหลับตาพริ้มเลยครับ แล้วก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง มือสองข้างมันก็บีบหัวนมผมพร้อมกันจนผมครางออกมาไม่ยั้ง มันเอามือจับน้องชายมัน แล้วดันเข้าไปทีละนิดๆ จนได้ครึ่งลำแล้วครับ
“อึดอัดชิบเลย”ผมบอกมันเสียงกระเส่าไม่มีแรงแล้วครับ หน้าท้องผม หลายใจ่ถี่ยิบ มันลงมาจูบผมอีกครั้ง แล้วมันกระดันมิดลำเลยครับ
“อะ...อ๊า.............”ผมครางออกมาเสียงดังมา
“อึก....ฮึ”เสียงไอ้ตาร์ก็ครางออกมา มันคงเสียวหน้าดูแหละครับ ดูหน้ามันดิ สาด ได้อารมณ์ชิบเลย
“โคตรฟิตเลยครับ”มันบอกเสียงกระเส่า
“อือ........”ผมครางออกมาอีกครั้ง
“อย่าพึ่งขยับนะมึง”ผมร้องบอกมัน พร้อมกับเอามือจับที่สะโพกมันไว้
มันแช่ไว้สักพักมันก็เริ่มขยับแล้วครับ มันดันทีละนิดๆ จนเร่งให้เนิบๆขึ้น
“อ่า.......ฮ่า...อ่า”ผมร้องออกมาเป็นจังหวะของมัน เสียงไอ้ตาร์ก็ไม่ได้ห่างไปจากผมเลยครับ มันเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
“ซี๊ด....ตาร์...เบาๆ..”ผมต้องบอกมันเพราะก่อนที่ตูดกรูจะฉีก ไอ้เหี้ยตาร์ มันกระแทกแรงมากเสียงครางมันก็ดังพอๆกับผมเลยครับ ยิ่งผมครางดังมันก็กระแทกเร็วขึ้น จนมันจับขาผมสองข้างรั้งไว้ แล้วหยุดกระแทก แต่กลับมาซอยเนิบๆแทน แล้วทำเอวเป็นวงกลมให้น้องชายมันสีกับรูน้อยผมอีก
“ซี๊ดดดดด.....เสีย...ว....ตาร์”ผมร้อง
มันปล่อยขาอีกข้างของผมแล้ว จับที่น้องชายผมแทนที่มันแข็งมากมายอยู่แล้ว มันชักน้องชายผม แล้วก็ขยับสะโพกอีกครั้ง ผมถึงกับครางออกมาเสียงดัง จนมันกระแทกแรงขึ้น มันปล่อยน้องชายผมออก แล้วสอดแขนใต้ขาผมสองข้าง แล้วกระหน่ำไม่ยั้งครับ ผมกับมันครางออกมาไม่เป็นคำพูดเลยสักนิด จนผมไม่ไหวแล้วครับ
“อ่า....ตาร์ .... แรงๆ....จะออ๊ก...อึก....ซี๊ด...ออก..แล้ว”ผมร้องออกมาในขณะเดียวกัน น้องชายผมก็พุ่งปรี๊ดรดหน้าอกผมหมดเลยครับ ไอ้ตาร์ยังไม่หยุดกระแทก จนหน้ามันเหยเกสุดๆ มันก้มมาจูบผมเป็นครั้งสุดท้าย แล้วซอยไม่ยั้ง
“อึก....อือ...ข้า...ว คราบบ...ซี๊ดดดดดดดดดดดด..ฮ่า...”มันครางออกมาที่ข้างหูผม แล้วก็กระแทกอีกสามสี่ที จนมันหยุด แล้วล้มลงที่ตัวผมเลยครับ
ผมกับมันนอนกันอยู่ประมาณ สิบนาทีให้หายเหนื่อย
“เอาออกสิ”ผมบอกมันอย่างไร้เรี่ยวแรง
“อือ.เดี๋ยวสิครับ..กำลังดีเลย”มันบอกอีกแล้วดันดันน้องชายมันเข้ามาอีก ซึ้งมันยังแข็งอยู่
“เอาออกเลย..กรูเหนื่อย..เจ็บด้วย”ผมบอกมันอีกครั้ง มันก็เอาออกอย่างเสียไม่ได้ครับ ผมก็ไม่ไหวแล้วครับ ลุกไปล้างตัว แล้วล้มตัวนอนเลยครับ พอได้ตาร์มันล้างตัวเสร็จมันก็ตามมาติดๆ แล้ว นอนกอดผม ซึ้งผมบอกให้มันปล่อยมันก็ไม่ปล่อยครับ ผมไม่ชอบให้ใครมานอนกอดนะที่จริงอะ เพราะว่ามันอึดอัดน่ารำคาญอะครับ
มันก็ไม่วายที่จะบอกรักผม แล้วหลับกันไป
จนเช้าตื่นมาอีกที ไม่เช้าแล้วมั้ง บ่ายโมงแล้วครับ
...
-
อร้าย
เสร็จพี่ต้าร์แล้ว
-
^
^
^
^
เจะไข่รีบนด้วย ยินดีตอนรับจ้า
ในที่สุดตาร์ก็ได้กินข้าวแล้ว อิอิ :m4:
-
อิอิ นัยที่สุดก็เรียบร้อยโรงเรียนพี่ต้าร์
อย่างงี้ต้องปราบพยดหั้ยอยู่หมัดคับ
เอาหั้ยมะก้า แหยม อีก
เหอๆๆ
แอบคิด เฮียต้าร์เรา จะโดนเอาคืนมั้ย
มาต่อน้าคับ
-
อรายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
และแล้ว....ตาร์ก็สมหวัง
-
วุ้ย เร็วกว่าที่คาด และแล้วน้องข้าวก็ตกเป็นของพี่ตาร์จนด้ายย
(ว่าแต่ จะมีฉากข้าวเอาคืนมั้ยอ่ะเนี่ย พี่ตาร์ก็ตกลงไปแล้วด้วยนะ อิๆๆ :t2:)
-
:oohข้าวเส็ดซะแล้ว
น้องข้าวอย่าไปจิ้มพี่ตาร์คืนเลยเน้อ
อยู่เปงมะเมียสบบายเปงไหนๆๆ
ฉลองที่นอนใหม่กานเรยนะเนี่ย :t2:
-
สงสัยจะถูกใจของขวัญอย่างหลังมากกว่าโดเรมอนน่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยย อิอิ :jul1:
-
ท่าทางต้าร์จะถูกใจของขวัญที่ข้าวให้อย่างจังเลยนะครับผม :jul1:
-
:m25: :m25: ในที่สุด พี่ตาร์ก็ได้กินข้าวจนได้ แต่ดูท่าจะไม่อิ่มเท่าไหร่แฮะ :t2:
-
ต้า กิน ข้าว เป็นอย่างไรบ้าง :oni2: :man1:
-
หุหุหุ :m25:
กินรอบเดียว เอ้ย จานเดียวอิ่มอ่ะเป่า อิอิ :m12:
-
เช้าแล้ว ไงต่ออะ
-
:jul1: ขอเลือดสำรองด่วน :m25:
-
:mc4:และแล้วต้าร์ก็ได้กินข้าว :jul1:
-
น่ารักอ่ะ อยากมีคนให้ของขวัญแบบนี้บ้าง
-
อ๊ากกก ขอเลือดด่วนนนน !!!
เฮือออก ...
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เมาแล้วชอบเงี่ยน อิอิ เหมือนผมเลยกร๊ากๆๆ
เป็นของพี่ตาร์แล้วนะครับ ดีใจกับพี่ตาร์ด้วยนะครับ
เชียร์มานาน แล้วพี่ตาร์อย่ายอมให้ข้าวเป็นผัวนะครับ
ถ้าเป็นแบบนั้นมีเคืองอย่างแน่นอน
เพราะผมถือว่า ใครเป็นเมียใครเป็นผัว แยกให้ออกอย่างชัดเจน อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
น่ารักดีจังคู่นี้อิอิ
รอการแก้แค้นอยุ่อะครับ 55+ :m1:
-
:L1:
o13
:o8:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:jul1: อ่อยๆๆๆๆ
-
หมดแรง :jul1:
-
เอ้ย บ่ายโมงเลยเที่ยงริ้ววว
อย่างงี้พี่ต้าร์ก็ต้องหิวข้าวแล้วละซิ
หิวก็กินไปคับพี่ต้าร์
ม่ายต้องเขินอายๆๆๆ
แต่หาทางหนีทีไล่ ที่ไปตกลงกะข้าวไว้ด้วยเน้อ
เด๋วจะเสียเอกราชเอาง่ายๆๆ
เพาะดุท่าทางแล้ว เกิดข้าวอ้อนขึ้นมา
พี่ต้าร์เราต้องตกลงเปนแน่แท้
มาช่วยกานหาทางออกหั้ยพี่ต้าร์
กานดีก่าเน้อ
ทำไงดี งานจะเข้าแล้วววววววววววว
-
ชอบคับ
:pig4:
-
:jul1: อ่อยๆๆๆๆ
ป้าจะอ่อยใครอ่ะ :m12:
:laugh:
รอตอนใหม่ๆๆๆๆ :t3:
-
เข้ามารอคู่ข้าวใหม่ต้ามัน
หลังจากเข้าพิธีส่งตัวเข้าหอไปเป็นที่เรียบร้อย
ที่ไม่มาต่อ สงสัยศึกนั้นจะเป็นศึกที่ใหญ่หลวงแน่เลย
อิอิ
:m14:
-
กินข้าวอิ่มแล้วเหรอตาร์
แต่ดูท่าทางจะยังไม่อิ่มนะ
:jul1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก...!!~
อัพเร็วๆน๊าาา....*
:o8: :jul1: :m25:
-
เสียดาย.....
.
.
.
ตังค์ค่าผ้าปูที่นอนโดเรมอน
ไอตาร์มันทำเลอะแระ
:m10:
-
ย่องเข้ามาเจาะไข่Miist แย้วก็ย่องออกไปอย่างเนียนๆ คึคึ :m32:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
รอๆต่อไปครับผม
หายไปวันหนึ่งนะครับ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:m16:เมื่อไรจะมาซักทีละ
-
:a6:ทำไมยังไม่มา :a6:
-
มาต่อเหอะคร้าบบบบบบ
ม่ายไหวริ้ววววววววว
อยากอ่านมากมาย
เอ่ หรอว่าติดสอบบบ
งัยก็จารอน้าคับบบ
-
เพราะเหล้าแท้ๆเลยนะ
-
ผู้แต่งหายไปเลย หายหน้าหายตา
-
ตอนที่25 ของขวัญ
พอตื่นขึ้นมาไอ้ตาร์ก็ไม่อยู่แล้วครับ ผมเลยคว้าผ้าขนหนูแล้วลุกไปอาบน้ำ จังหวะที่ลุกนั้นเองครับ ผมขาอ่อนล้มลงกับพื้นทันที ลืมตัวนะครับ นึกจะลุกก็ลุกเลย เอ๊ะ อะไรวะ เท้าแปลกๆครับ ผมนึกในใจแล้วก้มลงดูที่เท้าของผม งะ อะไรเนี้ย ก็แหวนนะสิครับ มันมาสวมอยู่ที่นิ้วเท้าของผม นิ้วนางอีก ฝีมือมึงอีกแล้วใช่มั้ยไอ้ตาร์ นึกยังไม่ทันขาด ไอ้ตาร์ก็เปิดประตูเข้ามาครับ
“อ่าว...ตื่นแล้วหรอครับ แล้วไปนั่งทำไรตรงนั้นอะ”ดูมันถาม คิดก่อนได้มั้ย ฝีมือมึงนั้นแหละ ไอ้เจี้ยย
“จับกบมั้ง...สัด”ผมด่ามันแล้วพยุงตัวเองลุกขึ้นครับ มันก็จะเข้ามาช่วยแต่ว่าผมปัดมือออก
“แล้วนี่เอาไรมาใส่นิ้วเท้ากรูเนี่ย”ผมถามมันพร้อมกับนั่งลงบนเตียง
“อะ...ก็ของขวัญวันวาเลนไทน์ไงครับ..”มันพูดแล้วยิ้มนั่งลงข้างๆ
“ทำไมหน้างองั้นอะครับ..ไม่ชอบหรอ”ดูยังไม่หน้าถามต่ออีก
“แล้วทำไมต้องนิ้วเท้าด้วยเล่า”ผมทำหน้าคิ้วขมวดก็มันสงสัยจริงๆอะ
“ก็เอาแหวนห้อยไว้ตรงคอ ส่วนข้าว ก็ใส่นิ้วเท้า แปลกดีออก จะได้ไม่ต้องมีคนถามด้วย”มันบอกแล้วจับผมของผม ผมก็ไม่พูดอะไรครับ เดินเข้าห้องน้ำ มันก็เดินตามมาอีก
“จะอาบน้ำ”ผมบอก
“ครับ ..มาส่ง”ป๊าดดดดด ไอ้บ้า
ผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมาก็เห็นมันคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้ครับ มันนั่งอยู่ขอบเตียง หันหลังทางผม ผมก็ยังไม่ได้แต่งตัวหรอกครับ หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบสักมวนต้อนรับตอนเช้า แล้วพิงเตียงอยู่ ที่จริงผมก็สูบมาได้ไม่กี่ปีหรอกครับ ไม่ได้ติดอะไร วันละสองสามมวน หรือบางวันก็ไม่สูบ ผมบังคับตัวเองได้พอสมควร บางคนชอบโทษตัวเองว่าเลิกไม่ได้เพราะติด แต่ที่จริงมันอยู่ที่ใจเท่านั้นแหละครับ
“ครับ..ได้สิ...ตาร์ว่างอยู่แล้วหละ”มันพูดซะเพราะเชียว
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวตาร์บอกแม่กับพ่อว่าป่านจะมาบ้าน..ครับ...ไม่ต้องเกรงใจ...ช่วยๆกัน”มันบอกอีก ป่านไหนของมึงวะ
“อ่าครับ...ได้ครับ พรุ่งนี้เจอกันสิบเอ็ดโมงเช้านะครับ..ครับ..สวัสดีครับ”เพราะเชียวนะมึง พูดเพราะกับกรูคนเดียวไม่ได้รึไง สาด มันพูดเสร็จวางโทรศัพท์แล้วหันมาที่ผมครับ
“สูบอีกแล้วหรอครับ”มันทำหน้างอ
“อืม..”ผมอืมตอบมันแล้วพ่นควันออกจากปาก มันไม่อยากให้ผมสูบนะครับ เพราะว่ามันไม่สูบ มันบอกว่าแม่ไม่ให้สูบเพราะว่ามันเคยร้องเพลง แล้วที่จริงเค้าห้ามเพราะเสียงจะไม่ดีอะไรของมันก็ไม่รู้ครับ เรื่องปอด
“เมื่อไหร่จะเลิกครับ”มันทำสีหน้าจริงจัง แล้วเอาหัวมาหนุนตักผม
“ไม่รู้”ผมตอบคำเดียวสั้นๆ มันมองหน้าผม แล้วเอามือมาสะกิดหน้าท้องผมที่ตอนนี้ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า นุ่งแต่ผ้าขนหนูผืนเดียวครับ
“เลิกเถอะนะครับ..มันไม่ดี”มันบอกอีก
“กรูไม่ได้สูบเยอะสักหน่อย...บางวันนี่มวนเดียวด้วยซ้ำ”ผมบอกมัน
“ถ้าเลิกมันไม่ดีกว่าหรอครับ”มันยังบอกอีก
“งั้นมึงเลิกเอากรูได้ปะละ”ผมแกล้งมันกลับครับ
“งะ....กวนนะ”มันบอกแล้วยิ้มๆกันทั้งคู่ครับ
“เมื่อกี้ใคร”ผมถามมัน ทำเสียงปกติ ไม่ได้อยากรู้นะ อยากถามเฉยๆ
“อ่อ...ป่านนะครับ..เพื่อนพี่เอง ป่านสอบตรงของมหาลัยนี้ไม่ได้นะ เลยอยากให้พี่ช่วยหน่อย เพราะป่านอยากเรียนคณะเดียวกับพี่”มันอธิบายแล้วมองหน้าผม
“หรอ....”ผมรับคำแล้วหันไปเขี่ยขี้บุหรี่
“ตอนสอบก็เป็นวิชาๆไป .. ไม่ได้สอบตรงแล้ว แล้วจะให้มึงสอนทำไม”ผมก็ถามเสียงเรียบๆอีกครับ ไม่รู้อะไม่อยากให้มันสอนนิ
“ก็เป็นแนวไงครับ..รู้ไว้ไม่เสียหายนิ วันละไม่กี่ชั่วโมงเองครับ”มันบอกอีก
“ทำไมครับ..หวงพี่หรอ”มันทำสีหน้าเจ้าเล่ห์
“ใครหวงมึง...หลงตัวเอง”ผมบอกแล้วพ่นควันบุหรี่ใส่หน้ามันครับ มันก็ไอเลยครับ เพราะมันไม่ได้ตั้งตัว ผมก็หัวเราะ แล้วผลักหัวมัน ไปแต่งตัวครับ พอลงมาก็กินข้าวต้มที่มันทำไว้ให้ผมอีกครับ แล้วก็กลับบ้าน มันบอกจะมาบ้านผมแต่ผมบอกว่าไม่ต้องมาครับ อยากนอน เดี๋ยวมันมากวนอีก เซง
ตอนนี้ผมใกล้จะสอบแล้วครับ กลางเดือนหน้าก็สอบแล้ว ตอนนี้ก็เคร่งอ่านหนังสือมากมาย ไม่ได้ไปเที่ยวเลยสักกะวัน ไอ้ตาร์ก็มาหาผมที่บ้านเกือบทุกวันครับ ถ้าวันไหนไม่มามันกับผมก็จะคุยโทรศัพท์กันตลอด บ่นนู้บ่นนี่ครับ ว่าอยากๆๆๆ รำคาญมากมายครับ บางวันผมก็ไปหามันบ้างด้วยอาการเซ้าซี้ของมันครับ วันนี้วันศุกร์แล้วอาทิตย์หน้าผมสอบ ผมก็เลยกะจะมานอนบ้านไอ้ตาร์ครับ วันนี้ผมก็โดดคาบบ่าย ออกมาขี้เกียจเรียนแล้วครับ เพราะยังไงอาจารย์ก็ไม่สอนอยู่ดี เพราะสอนเสร็จไปหมดแล้ว
พอมาถึงบ้านไอ้ตาร์ผมก็เห็นรถพี่ป่านจอดอยู่อีกแล้วครับ เซงอะ ผมเดินเข้าไปครับ ไอ้ตาร์ก็วิ่งหน้าแจ่นมา
“มาแล้วหรอครับ”มันทำสีหน้าดีใจอย่างกับเด็กได้ของเล่น
“อืม....ทำไรอยู่อะ”ผมถามมันแล้วเดินไปที่ห้องมันชั้นบนครับ
“ก็สอนหนังสือป่านอยู่นะ...”มันพูดแล้วเดินตามผมมาต้อยๆ
“ไปสอนต่อสิ”ผมบอกมันเสียงเรียบๆ
“ไม่เอาอะ..แปบนึงดิ..ขอกอดหน่อย”มันพูดแล้วเดินมากอดผมจากด้านหลังครับ ผมถือวิสาสะเปิดแอร์บ้านเค้าซะงั้นอะ
“ออกไปก่อน..ร้อน เหนียวตัวด้วย”ผมบอกแต่มันก็ยังคงกอดอยู่เช่นเดิม
“คิดถึงนิครับ..ไม่เจอตั้งหลายวัน..”มันพูดแล้วจูบที่ต้นคอผม
“ไม่ต้องเลย...คุยกันทุกวัน”ผมผลักหน้ามันออกอีก
“ก็มันไม่เหมือนเห็นหน้านิครับ”มันยังอ้อนต่อ
“ไปได้แล้วกรูขอนอนก่อน..เดี๋ยวตอนเย็นจะเล่นเกม..อ่านหนังสือมามากพอแรกขอพักผ่อนหน่อย”ผมบอกมันแล้วผลักตัวมันออก
“ไม่อยากลงไปเลยอะ...”มันทำสีหน้างอนๆ
“เดี๋ยวเย็นนี้กับพรุ่งนี้ก็อยู่ด้วยกันทั้งวัน...แปบเดียวเอง ไปสอนให้เสร็จซะสิ”ผมบอกแล้วยิ้มเล็ก
“คราบ...”มันพูดแล้วหยิกแก้มผม พอมันออกไปผมก็เข้าไปล้างเท้า ล้างหน้า ถอดเสื้อนักเรียน นอนเอนกายเลยครับ เหนื่อยมากมาย ตื่นมาอีกทีก็มีตัวเหี้ยมากอดอยู่ข้างตัวผมแล้วครับ เหลือบดูนาฬิกา ห้าโมงเย็นแล้วหรอเนี้ย ผมหันไปมองที่ไอ้ตาร์ มันก็หลับเหมือนกันครับ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดถ่ายรูปมันเลยครับ หลายรูปมาก มีรูปผมแกล้งทำหน้ากวนตีนใส่หน้ามันด้วย สนุกดี สักพักมันก็ตื่นขึ้นมาครับ
“ทำไรอะครับ”มันถามอย่างรวดเร็ว
“ถ่ายหมาหลับ”ผมบอกแล้วยิ้ม
“อ่านะ...”มันพูดแค่นั้นแล้วกอดผมแน่นขึ้นเลยครับ แล้วมันก็จูบที่ต้นคอผมอีก ไซร์ แล้วแหละ ไม่จูบแล้ว มือมันก็เลื่อนมาบีบหัวนมผม ที่นอนตะแคงหลังติดกับหน้าอกมัน มือมันลูบไล้ไปทั่วตัวผมเลยครับ ผมได้แต่หลังตา มันเอาน้องชายมันมาถูตรงก้นของผม จนมันแข็งรู้สึกได้ครับ มันเลื่อนมือมาจับที่น้องชายผมผ่านกางเกงนักเรียน แล้วลูบจนผมเสียวไปหมด
“พอก่อนไอ้ตาร์”ผมร้องบอกครับ ก่อนที่มันจะเลยเถิด ตั้งแต่วันนั้นมามันก็ไม่ได้เข้าถ้ำผมอีกเลยครับ ได้แต่ชักให้มัน ก็มันเจ็บนี่หว่า เนอะ มันก็ยอมผมครับ ผมไม่ให้มันก็ไม่เซ้าซี้ต่อครับ แต่กว่ามันจะยอมต้องอ้างนู้อ้างนี่ต่างๆนาๆครับ
“อืออ”เสียงไอ้ห่าตาร์อะครับ ก็มันเล่นเอาน้องชายมาถูๆๆก้นผมจนแข็งไปหมด ผมรีบพลิกตัว กลับไปหาหน้ามันครับ
“พอเลย หื่นตลอดเวลาอะมึง”ผมบอกมันแล้วเลื่อนตัวออกมาครับ
“อะไร..หรือว่าข้าวไม่อยาก”มันยังมีหน้ามาเถียงผมอีกครับ
“กรูคนนะ..ไม่ใช่เสาหิน..มึงมาจับมันก็รู้สึกสิวะ”ผมบอกมัน พร้อมกับลุกขึ้นครับ มันรีบกระเถิบตัวมาแล้วกอดเอวผมไว้
“พี่ป่านไปแล้วหรอ”ผมถามมัน
“ไปตั้งนานแล้วครับ”มันบอก ต่างคนต่างเงียบไปครับ
“ปิดเทอมไปอยู่กับพี่นะ”มันทำเสียงอ้อน
“ทำไมอะ...อยากนอนอยู่บ้านมากกว่าวะ”ผมบอกมัน ตามองออกไปนอกหน้าต่าง
“ไม่เอาอะ..เมษามหาลัยยังไม่เปิดเลยไปอยู่ด้วยกันนะครับ..อยู่คนเดียวเหงาอะ”มันยังอ้อนไม่เลิก
“คิดดูก่อน”ผมบอกมัน ผมลุกไปอาบน้ำ แล้วก็แต่งตัวชุดนอนเลยครับ พอกันทีเหนื่อยครับ ไอ้ตาร์ลงไปทำกับข้าวให้ผม ผมก็ลงไปกิน มีไอ้โนกับพี่เลขอยู่ด้วยแล้วก็แฟนพี่เลขครับพี่เจน อันนี้ก็นั่งกันครบครับ ก็มีแต่พ่อกับแม่ไอ้ตาร์ไม่อยู่ครับ ผมกับไอ้โนครับ แล้วก็ไอ้ตาร์นั่งหัวโต๊ะ แล้วก็พี่เจนกับพี่เลขนั่งตรงข้ามผม
“มึงยิ้มเหี้ยไรนักหนาวะไอ้ตาร์”พี่เลขหันไปด่าไอ้ตาร์ซึ้งจัดโต๊ะแล้วยิ้มอยู่นั่นแหละ
“ทำไม..ก็มีความสุขไง..หรือพี่ไม่มี..ฮันแน่ ไปมีกิ๊กอะดิเลยอยู่อย่างระแวง”มันหันไปแซวพี่มันครับ พี่เจนก็มองหน้าพี่มัน แล้วพี่เลขนี่ปฏิเสธใหญ่เลยครับ
“ไอ้เวร..โยนขี้ให้กรูนะมึงอะ เดี๋ยวจะโดน”พี่เลขทำหน้าขึงขัง แต่ไอ้ตาร์และพวกผมก็หัวเราะครับ กินกันไปเสร็จเรียบร้อย ไอ้ข้าวก็ปลีกตัวมานั่งดูโทรศัทน์กับไอ้โนครับ คุยนู้คุยนี่กันไปเรื่อยเปื่อย
“รักกันจังนะมึง”ไอ้โนมันแซว ตอนนี้มีแค่ผมกับไอ้โนแล้วก็พี่เจนครับ
“รักห่าไรละ..อย่ามากวนตีน”ผมบอกมันพร้อมชี้ที่เท้าผมครับ
“อะนะ..ทำมาเป็นอาย..”มันก็ยังแซวไม่เลิก
“ก็จริงเหมือนกันนะค่ะ.พี่เห็นตาร์รักน้องข้าวจะตาย”พี่เจนก็เอาอีกคนครับ
“ไรอะพี่..เข้าข้างไอ้โนหรอ”ผมหันไปทำหน้างอใส่พี่เจน
ทั้งสองคนก็พากันหัวเราะครับ
“จริงๆนะมึง..นี่กรูจะบอกอะไรให้..พี่กรูนะไม่เคยพาแฟนมาบ้านเลยนะมึง”ไอ้โนทำสีหน้าจริงจังครับ
“ก็แหงละสิ .. เหมือนกรูนั่นแหละจะทำอะไรก็บ้านแฟนไม่ก็โรงแรม”ผมบอกมัน แกล้งมันเล่น
“อ่าว..สาด แสดงถึงความเลวมาเชียว แถมใส่ร้ายพี่กรูอีก”มันบอก แล้วยกเท้าอันสวยงามให้ผม พาลให้พี่เจนหัวเราะไปด้วย
“หรือไม่จริง”ผมบอกมันอีก ที่จริงอยากรู้เรื่องใจจะขาด แต่ทำท่าไปงั้นๆอะ
“จริงๆมึง..พี่กรูมันไม่เคยรักใครขนาดนี้เลยนะมึง.. มันไม่เคยทนจีบใครนานขนาดนี้ด้วยนะโว้ย...มึงคนแรกเลยเนี้ยมาเหยียบบ้านกรูอะ”มันยังบอกอีกครับ
“เออๆ...”ผมแกล้งตอบปัดๆไปงั้นอะครับ เขินโว้ย
“เขินก็บอกมาเหอะมึง..อย่ามาลีลา”มันแซวอีกครับ ผมเลยหลุดยิ้มเลย
“คุยอะไรกันครับ”เสียงพี่เลขดังมาข้างหลัง พร้อมกับกอดเอวพี่เจนครับ
“แหม..หวานเลี่ยนแล้วพี่”ผมแซวพี่เลขครับ
“อ่านะ... ของข้าวหวานกว่ามั้งครับ.. คืนนี้อย่าเสียงดังนะครับ ฮ่าๆๆ...”พี่เลขมันหัวเราะครับ ผมถึงกับงง
“เฮ้ยพี่..พูดเรื่องไรอะ”ผมถามพี่เลข
“อะไรอะ”พี่เลขทำหน้างงใส่ผมอีกครับ ผมก็งง พี่เลขก็งง
“แล้วเมื่อกี้พี่พูดถึงอะไรอะ”ผมถามพี่เลขอีกครับ
“ป่าวเฟ้ย..แซวเล่นเฉยๆ..นี่อย่าบอกนะว่า.จ้ำจี้กันไปแล้วอะ”พี่เลขทำสีหน้าอยากรู้สุดๆ
“เออ..จะทำไม”เสียงไอ้ตาร์มาจากไหนไม่รู้ครับ
“เนอะ....ที่รักเนอะ”มันเข้ามานั่งข้างผม แล้วทำท่าจะหอมผมครับ ผมผลักหัวมันออก
“อย่ามาเนียน”ผมทำหน้างอใส่มัน
“เฮ้ย..ตกลงได้กันยังเนี้ย”พี่เลขยังถามด้วยความสงสัยอีกครา
“อยางงงพี่...”ผมบอกพี่เลขทำเสียงเล่นๆ
“หึหึ.....”ไอ้ตาร์หัวเราะในลำคอ ผมนึกขึ้นได้ ตีคอมันแรงเลยครับ หมันไส้
“โอ้ยยย..เจ็บน้า...”มันร้อง
“กรูเกลียดเสียงหัวเราะมึง..จำใส่หัวไว้ซะ”ผมบอกมัน มันก็ยิ้มอีกครับ
“อีกไม่นานหรอกพี่...เดี๋ยวผมเนี้ยแหละจะเอามันทำเมีย”ผมบอกไปหน้าตาจริงๆ มันก็ยิ้มอยู่อีกครับ มึงคิดว่ากรูไม่กล้าใช่มั้ย ไอ้ตาร์ มันแค่ยังไม่ถึงเวลาโว้ย สาดดด
“ฮ่า.ๆๆๆ ...น้องกรูเสร็จแน่”พี่เลขหัวเราะ
“หุบปากเลยพี่”มันหันไปว่าพี่เลขอีก บทสทนาที่นั่นยังอีกยาวไกลครับ คุยกันเสร็จผมก็ขอตัวขึ้นห้อง แล้วก็มาเล่นเกมครับ แอร์เย็นฉ่ำเลยครับ ช้อบชอบ ผมบอกให้ไอ้ตาร์เอาผ้าปูที่นอนผืนใหญ่แล้วก็หนาๆมาปูหน้าโทรทัศน์ระหว่างโซฟานะครับ ผมเป็นโรงจิต ตอนนอนชอบนอนที่แคบๆ ระหว่างโซฟามันมีสองด้านครับ ก็เอาผ้ามาปูตรงนั้น เอาหมอนวางเรียบร้อย ผ้าห่มเตรียมพร้อมครับ
“ทำอย่างกับจะนอนตรงนี้อะ”มันทำหน้างงๆ
“เออ...กรูจะนอนตรงนี้”ผมบอกมันสีหน้าจริงจัง
“จริงอะ..”มันถามด้วยความสงสัย
“ทำไม..มึงก็นอนบนเตียงไปสิกรูจะนอนตรงนี้..กรูชอบตรงนี้”ผมบอกมัน พร้อมกับไม่มองหน้ามัน
“ไม่เอาอะ ที่รักนอนตรงไหน เค้าก็จะนอนตรงนั้นแหละ”มันยังบอกอีกครับ ราตรีอีกยาวนานทั้งผมทั้งมันเล่นเกมกันจนตีหนึ่งครับ ตาก็หนักๆแล้วครับ อย่าลูกพ่อ สู้ต่อไป เมามันส์มากมายครับ อยู่ดีๆมันก็เอาหัวมาหนุนตักผมอีก เมื่อตอนผมเล่นเกมส์อยู่คนเดียว
“อะไรอีก”ผมถามมัน
“ง่วงแล้วอะ..”มันทำเสียงอ้อน
“ก็นอนไปสิ”ผมบอกมัน
“ไม่เอา จะนอนกอดข้าวอะ”มันยังบอกอีกครับ
“ไม่เอา....ยังไม่ง่วง”ผมบอกพร้อมกับสายตาที่ยังมองจอโทรทัศน์
“เบื่อแล้วอะ”มันบอกอีก
“นอนไปก่อนสิกรูยังไม่ง่วงอะ..วันนี้กรูกะนอนดึก จะดูหนังต่อด้วย พึ่งเช่ามา”ผมบอกมันครับ
“งั้นดูด้วย..ดูเลยสิ”มันบอกกระตือรือร้นเลยครับ
“เออ..มึงนิ..น่ารำคาญวะ”ผมบอกมันพร้อมกับลุกขึ้นแล้ว เดินไปหยิบไฟแช๊คกับบุหรี่แทน
“เอาอีกแระ...”มันมองหน้าผมครับ
“หึ....”ผมหัวเราะในลำคอ หยิบกระเป๋าแล้วเอาหนังออกมาดู เอ๊ะลืมไรป่าวไอ้ข้าว เฮ้ย แกล้งไอ้ตาร์ดีกว่า ไม่เอามึง เดี๋ยวโดนมันจับเอาอีกหรอก ไม่หรอกน่าถ้ากรูบอกไม่มันก็ไม่ งั้นมึงเอามันแทนดิ เฮ้ยกรูยังไม่มีประสบการณ์เลยนะโว้ยเอาผู้ชายเนี้ย เดี๋ยวเสียงเชิง ให้กรูหาประสบการณ์ให้มากกว่านี้หน่อยสิวะ โหยไรวะก็ทำเหมือนทำผู้หญิงนั้นแหละ เสียงผมมันตีกันในหัวครับ เพราะตอนนี้อะ ผมมีแผ่นเอ็กซ์อยู่สามแผ่น ไอ้ห่าแสบแม่งเอามาให้ครับชายหญิงแผ่นนึง แล้วอีกแผ่นแม่งผู้ชายสองผู้หญิงหนึ่ง แถมผู้ชายยังเอากันเองอีกครับ อีกแผ่นนี่ญี่ปุ่นครับ อะไรเรื่อยเปื่อยผมเปิดดูหมดแระ ไม่มีชายกะชายสักแผ่นนะครับ ไม่รู้จะขอจากใครนิ ผมเลยหยิบแผ่นที่ชายสองหญิงหนึ่งมาครับ ไอ้ตาร์ตอนนี้นั่งอยู่บนที่นอนแล้วเอาหลังพิงโซฟาอยู่ครับ
เอิ๊กๆๆๆ ไอ้ตาร์ ผมเดินไปที่โทรทัศน์ครับ แล้วใส่แผ่นไป
“เรื่องอะไรอะครับ”มันถามด้วยความสงสัย ผมไม่ตอบยิ้มให้มันมันก็ยิ้มครับ มองผมงงๆ ผมเดินไปนั่งระหว่างขามันครับ แล้วเอาหลังพิงหน้าอกมัน
...
ขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำให้รอ ขอโทษอีกครั้งที่มาต่อช้า
พอดีว่าเนตเล่นไม่ได้เลย เจ็ดวัน เคืองเนตมากมายค่ะ
วันนี้มาต่อให้แล้ว ผู้แต่งเอาใจคนอ่านไม่ถูกเลย
ว่าจะให้ตาร์เป็นเมียชั่วคราวหรือผัวชั่วคราวดี
แต่ว่าต้องขอโทษอีกครั้ง เพราะผู้แต่งได้ตัดสินคดีนี้ไปเรียบร้อยแล้วว่าจะเอาไงกับคู่นี้ดี แต่งเสร็จไปแล้วอะ
ผู้อ่านทุกท่านต้องรออ่านเอง ใครผิดหวังหรือสมหวังยังไงก็ขอยินดี และขอโทษด้วยนะค่ะ
ให้คำติชมกันเยอะๆนะค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ รักผู้อ่านทุกคนค่ะ จุ๊บๆ
-
โอะโอะหวานๆๆ
จาอาวซาหลับกาน o9
ข้าวอาวตาร์มั่งนะ
นะ
นะ
ชอบผลัดกัน :m25:
-
อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อาการค้าง
-
อร้ายยยย น้องข้าวเล่นแรงนะจ๊ะ ยั่วกันขนาดนี้เสร็จตาร์อีกทีดีม้ายยยย :laugh:
-
:m4: เย่ๆๆๆได้อ่านต่อแย้วววว
-
เง้อ งานนี้ต้องมีติดตามกันต่อ เดสใจคนแต่งไม่ถูกเลย รู้แต่ว่าน้องข้าวใจแข็งชะมัด :oni3:
-
น้องข้าวเถื่อนได้ใจดี อิอิ
-
ว้าววว ได้อ่านต่อแล้ว :กอด1:
จะคอยอ่านตอนต่อไป :L2:
-
อยากอ่านตอนหน้าแล้วอ่ะ :oni2:
-
ตอนที่26 ดูหนัง
เมื่อหนังเริ่มดำเนินการถ่ายทำปุ๊บ มันก็มีการโฆษณาแปลกๆครับ แฮะๆ
“หนังไรอะครับ”มันยังงง อยู่อีกครับ
พอมันเข้าสู่ฉากต่อไป กร๊ากกกกกกกก เริ่มเลยครับ
“เฮ้ย..”ไอ้ตาร์ร้องออกมาเบา
“ฮ่าๆๆ...”ผมหัวเราะลั่นเลยครับ
“อะไรเนี้ยห๊ะ..ตัวแสบ”มันขยี้หัวผมครับ พร้อมกับยิ้มๆ
“เอาน่า..จะได้ไม่ง่วงไง...”ผมพูดเสร็จ พร้อมกับเขี่ยขี้บุหรี่ออก
“ดูเดี๋ยวก็อยากหรอกครับ..อยากเดี๋ยวก็ทำหรอกครับ”มันพูด
“เรื่องของมึงดิ..ทำเองนะกรูไม่สน”ผมบอกมันปัดๆ
“โหไรว้า..มาให้อยากทำไมงั้นอะ”มันทำเสียงกวนตีน
“ไม่เคยได้ยินหรอกมึง..มาให้อยากแล้วจากไปไง”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม
“งั้นไม่ดูแระ”มันบอกครับ
“เรื่องของมึง”ผมบอก แต่แม่งเสือกไม่ยอมลุกขึ้นครับ โคตรกวนตีนอะ
หนังมันเริ่มที่ผู้หญิงคนนี้โดนผู้ชายสองทำการโลมเลียเธอทั้งตัวครับ ไปๆมาๆกลายเป็นว่าชายอีกคนอมให้ชายอีกคน แล้วชายคนนั้นกลับเลียให้ผู้หญิงอีกคนครับ เฮ้ย ตกลงกรูเคยว่าไอ้ตาร์มันโรคจิต กรูว่ามึงโรคจิตกว่าไอ้ตาร์อีกไอ้ข้าว แม่ง และตอนนั้นเองครับ น้องชายไอ้ตาร์เสือกแข็งขึ้นซะงั้น
“อย่าเอาดุ้นมึงมาดันหลังกรูสิ”ผมแกล้งมันครับ
“ก็มันแข็งเองอะ”มันบอกผมเสียงเบาเชียว ผมก็ยิ้มๆคนเดียวอะครับ สะจาย โรคจิต ไอ้ข้าวโรคจิต เสร็จแล้วชายคนนั้นก็นำร่องของการเข้าถ้ำคุณเธอทันทีครับ ชายอีกคนก็ให้ผู้หญิงคนนั้นอมความเป็นชายให้ครับ สักพัก ชายคนดังกล่าวก็อ้อมตัวมาด้านหนังของชายคนที่กระทำผู้หญิงอยู่ แล้วเลียที่ก้นของชายคนนั้นครับ และทำการทำร่องของนิ้วเข้าไป ชายคนนั้นสีหน้าเหยเก
แต่ตอนนี้นอกจอโทรทัศน์ไอ้ตาร์มันเอามือมาลูบๆคลำๆที่แถวท้องน้อยผมแล้วครับ เสียงหายใจมันถี่เลยครับ
“เงี่ยนแล้วหรอมึง”ผมทำเสียงถามมัน
“อือ...อย่ายั่วกันได้มั้ยครับ..พอพี่ทำจริงๆก็ไม่ให้ทำ”มันทำเสียงอ้อนๆครับ
“อ่าว..โทษกรูซะงั้นอะ”ผมบอกแล้วยิ้มคนเดียวครับ มือไอ้ตาร์มันก็เลิกเสื้อนอนผมขึ้น แล้วบีบหัวนมผมครับ เสียววาบเลยครับ เสียงในจอโทรทัศน์ก็อีกดังมากมาย ไอ้ตาร์มันก็ลงมาจูบที่ต้นคอผมมือสองข้างมันทำการบีบหัวนมผมใหญ่เลยครับ ผมหลับตารับอารมณ์ที่มันให้อยู่ ณ ตอนนี้ครับ ทั้งคู่ต่างไม่สนใจโทรทัศน์แล้วครับ ไอ้ตาร์เลื่อนมือลงไปที่น้องชายผม ผมรู้สึกได้ว่าน้องชายผมมันเปียกอยู่ครับ มันพลิกปากผมให้ไปจูบกับปากของมันครับ ผมก็ตอบรับอย่างโดยดีครับ จูบกันดังแข่งกับโทรทัศน์เลย มันชักน้องผมเบาๆครับ ผมถึงกับครางในลำคอ ไอ้ตาร์มันถอดกระดุมเสื้อผมออก แล้วมันก็เลื่อนตัวมันครับ ให้มาอยู่บนตัวผม กึ่งนั่งกึ่งนอน มันรีบถอดเสื้อตัวเองออกครับ ตอนนี้มีแต่แสงไฟของโคมไฟหนึ่งดวง แล้วก็แสงจากจอโทรทัศน์ เพราะว่าตอนผมเล่นเกมหรือว่าดูหนังปกติผมจะปิดไฟนะครับ มันลงลิ้นที่หัวนมผมทันทีครับผมถึงกับสะดุ้งสุดตัว จับหัวมันไว้ครับ
“ฮะ....ฮ่า....”ผมครางออกมา อีกมือมันก็บีบอีกข้าง มันเลื่อนปากมาที่ปากของผมแล้วทำการจูบอย่างรุนแรงครับ แล้วมันก็ไซร์ไปที่คอผม ติ่งหู มันเม้นติ่งหูผมเบาๆแล้วมันก็กัดครับ
“อึ....ตาร์”ผมร้องออกมาครับ มันเลื่อนมือของมันไปจับที่น้องชายของผมอีกครั้ง แล้วมันก็ถอนปากออก มันยันตัวเองขึ้น แล้วรีบถอดกางเกงผมโดยเร็วเลยครับ ส่วนไอ้ตาร์หรอครับมันใส่บ๊อกเซอร์อยู่นะครับ แต่ผมเป็นชุดนอนกางเกงขายาวเลย น้องชายของผมก็ดีดออกมาสู่โลกภายนอกครับ มันก้มลง แล้วแยกขาผมออกทันทีครับ มันก้มลงอมน้องชายผมอย่างเร็ว มึงจะรีบไปไหนไอ้ตาร์
“อ่า...........อะ......อึ ตาร์”ผมกดหัวมันลงให้เข้าไปลึกขึ้นอีกครับ เสียงผมกับเสียงโทรทัศน์แข่งกันครางกันเลยทีเดียวครับ แต่ไอ้ตาร์มันไม่รีรอครับ มันไล่ลิ้นลงไปจนถึงถ้ำของผมอีกแระอ่า... มันลงลิ้นเร็ว แรง จนผมครางออกมาเสียงดัง
“ตาร์........”ผมเรียกชื่อมันเพราะตอนนี้ มันได้เอาน้องชายมันออกมาแล้วครับ แม่งเอ้ยอย่างบอกนะว่ากรูจะโดนอีกอะ มันอ้าขาผมให้กว้างขึ้นครับ แล้วทำไมมึงไม่ขัดขืนมันละไอ้ข้าว อ่าวกรูหน้ามืดอะ มันเสียวนะมึง มึงมาลองบ้างมั้ยละ สาดนี่ คราวนี้มันไม่เอานิ้วนำร่องผมเลยครับ ไอ้เหี้ยมันจ่อมาเลยครับที่ปากถ้ำ
“เหี้ยตาร์.....”ผมร้องเตือนสติมันครับเพื่อมันลืมอะไรบางอย่าง
“อือ.....อยากอะครับ”มันร้องออกมาแค่นี้อะ เหมือนมันก็รู้ว่าผมหมายถึงอะไร
“ไอ้เวร...”ผมด่ามันได้แค่นี้อะครับ เครื่องป้องกันมันก็ไม่ใส่ มันลงไปเลียอีกครั้งครับ คราวนี้มันเอาน้องมันมาจ่อเลยครับ พร้อมกับดันเข้ามา
“อึก....เจ็บ”ผมหลับตาปี่เลยครับ
“อึออ....”เสียงไอ้ตาร์มันครางในลำคอมึงเสียวแต่กรูเจ็บโว้ย... มันยังดันเข้ามาอีกครับ มันก้มลงจูบปากผมแล้วไซร์ผมอีกครั้ง พร้อมกับออกแรงดันอีก
อึดอัดไปหมดอะครับ
“ตาร์..พอก่อนกรูเจ็บ”ตอนนี้ผมยังรู้สึกได้ถึงอาการตอดรัดของผมกับน้องชายมัน เพราะมันอึดอัดแล้วก็แน่ไปหมดอะครับ
“ครับ.....ซี๊ดด...”มันซี๊ดปากซะ ผมกับมันพักหายใจกันซักพัก มันสวนเข้ามาไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัวเลยครับ
“อะ....สัด..ตาร์”ผมด่ามันครับ ไอ้เหี้ยเอ้ย มึงรู้มั้ยว่ามันเหมือนวิญญาณกรูออกจากร่าง
“อ่า.....”แต่มันกับทำหน้าเสียวสุดๆครับ มันเอาน้องชายมันคาไว้อย่างนั้น สักพักมันก็เริ่มขยับครับ จากช้า ไปเร็ว และเร็วขึ้นเรื่อยๆครับ ปากมันก็ครางไป จูบกับผมไป มันกระแทกแรงมาเลยครับ แล้วอยู่ดีๆมันก็หยุดครับ มองหน้าผม ผมก็งง มองหน้ามัน
“อะไรของมึง”ผมถามมัน มันยิ้มครับ พร้อมกับยันตัวขึ้น แล้วจับสะโพกของผม
“หันหลังสิครับ..”มันบอกพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมัน
“ไม่...”ผมบอกเสียงเด็ดขาด
“หันนะ..”มันยังขออีกครับ พร้อมกับขยับเอวไปด้วย แล้วจับขาของผมอีกข้างให้หันไปอีกด้านครับ ผมก็โอ้ย
“โอ้ยย....”ครางออกมาทันทีครับ มันยิ้มได้ใจ พอขามันมาอีกข้างอยู่ในทางเดียวกันแล้วครับ แต่ไอ้น้องชายของไอ้ตาร์มันยังคงคาอยู่ครับ
“จะอยู่ท่านี้ใช่มั้ยครับ”มันบอกยิ้มๆ
“สัด..จะเล่นไรของมึงอีก”ผมชักโมโหแล้วครับ มันขยับเอวมันแล้วก้มลงจูบผมเลยครับ แล้วมันก็นอนตะแคงคู่กับผม พร้อมอีกมือจับขาซ้ายผมแยกออกกว้างครับ
“อะ....อือ”ผมร้องออกมามันสวนกระแทนแรงขึ้นจนตัวผมสั่นไปหมด เสียงครางของมันก็ดังซะ มันจับปากผมให้หันไปจูบปากกับมันครับ นี่มึงจะเล่นแข่งท่ากับในโทรทัศน์รึไงไอ้ตาร์ ผมถึงกับต้องเอาอีกมือเท้าพื้นไว้เลยครับ เพราะไอ้ตาร์มันกระแทกแรงมากมาย
“อึก...อือ....ตาร์...ฮึ....”ผมครางออกมา จนอยู่ดีๆมันก็เอามือมาชักน้องของผมด้วยครับ แล้วมันก็ซอยไม่ยั้ง
“อ่า...ตาร์.....อืม......อะ...อะ....”ผมครางออกมาเสียงดัง จนไม่ไหวแล้วคราบ
“ฮ่า.....ฮา....อา.....”ผมก็ปล่อยออกมาเต็มที่ พร้อมกับที่ไอ้ตาร์มันกระแทกอีกสามสี่ทีแรงๆ
“ไอ้สัด..ปล่อยข้างในหรอมึง”ผมหันไปด่ามันครับ
“อือ”มันยังมีหน้ามาอืออีกครับ
“เอาออกเลยกรูจะไปเข้าห้องน้ำ”ผมบอกมัน มันก็เอาออกแต่โดยดี แต่ผมก็ยังนอนอยู่สักพักครับ หมดแรงอะ มันก็ยังกอดผมอยู่ครับ
ผมเข้าไปทำความสะอาดตัวเองในห้องน้ำ แล้วออกมาแต่งตัวครับ ไอ้ตาร์มันก็เข้าไปบ้าง ออกมาผมก็เปลี่ยนหนังไปแล้วแหละครับ
“อ่าว..เปลี่ยนทำไมอะ”มันยิ้มๆ
“อย่ามากวนตีน....”ผมบอกมัน มันยิ้มแล้วเดินลงมานั่งข้างๆผมเสื้อก็ไม่ใส่ครับ
“รักนะครับ”มันพูดแล้วหอมที่แก้มผมครับ ผมเอนตัวลงหนุนหมอน มันก็นอนตาม
“ตกลง..ปิดเทอมไปอยู่กับพี่นะ เดี๋ยวไปพร้อมพี่เลย..แล้วเดี๋ยวพี่มาส่ง”มันบอกซะยาว
“ขี่ตู่วะ”ผมบอกมัน
“ไม่ได้ต้องไป”มันทำเสียงมุ่งมั่นมาก
“กรูไม่ไป..”ผมบอกมันอีก
“ต้องไป”มันยังบอกต่อ
“เอ๊ะ ก็กรูไม่ไป”ผมก็ยังเถียงมัน
“ก็บอกว่าต้องไป..ก็ต้องไปครับ เข้าใจมั้ย”มันลุกขึ้นทำสีหน้าจริงๆ แต่ไม่ได้โมโหนะครับ ผมมองหน้ามัน แล้วไม่สนใจ หันไปหยิบบุหรี่อีกครับ สูบไม่สนใจมัน
“ไปน้าคราบบ...”มันบอกผมเอาหน้ามาใกล้ผมอีก
“เดี๋ยวกรูเอาบุหรี่จี้เลย”ผมแกล้งเอาบุหรี่ใส่หน้ามันครับ มันก็เบนตัวหนีทันที
“โห..โหดวะ”มันบอกอีกครับ
“..ไปนะ..นะนะ..นะน้า..น่านะ..นะที่รัก..จุ๊บๆ”มันทำหน้าตาทะเล้นใส่ผม ผมก็ยิ้มออกมาครับ
“ปัญญาอ่อนนะมึงอะ”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
“ตกลงไปนะครับ..โอเคครับ”มันตกลงเออเองซะงั้น ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ดูหนังต่อครับ มันก็ดูเป็นผม กว่าจะจบก็ตีสี่ครึ่งไปแล้วครับ แล้วก็นอนหลับกันเป็นตายทันที ตื่นมาอีกทีบ่ายสองโมงครับ
...
เชียร์และให้กำลังใจกันเยอะๆนะค่ะ
ไม่รู้ว่าอนาคตตาร์และข้าวจะเป็นเช่นไร
ขอบคุณสำหรับทุกคำติชมนะค่ะ
สู้ๆ .. อ่านต่อไป
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
-
ทำไมคนแต่งต้องตรง อะไรไว้ให้กลัวด้วยอ่า
ถ้าได้กลิ่นเศร้า จะ pause เลย รออ่านรวดเดียวจบ
-
และแล้วข้าวก็โดนกินไปอีกรอบ
:laugh: :laugh: :laugh:
เออ คนแต่งพูดซะอย่างกะจะเศร้าเลยอ่ะ
:m29:
-
แลดูขัดแย้งในตัวเองนะครับ บทล่าสุดนี่เหอๆๆ
รออ่านตอนต่อไปครับ
ปล.ดูๆแล้วตาร์นี่เจ้าชู้ยังไม่รุ้็อะครับ น่าจะจับกดซักรอบนะข้าว 55+ :m12:
-
น่าเอาอีกสักรอบ
ไห้เลิกความคิด ทวงเอกราช คืน !!
555555555555
เอาไห้ สาวเเตกไปเลย
ก๊ากกก
-
ได้เลือดอีกรอบ :jul1:
แต่มีแววมาแระชิมิว่าคู่นี้จะต้องเกิดเรื่อง :serius2:
-
ชักจะเริ่มมีลางสังหร ไม่ดีละ
อย่าทำร้ายกันนะคับ
แบบว่าช่วงนี้ชอบมีคนแต่งหั้ยอ่านแล้วรันทดกะชีวิต มากมายแล้ว
เกิดมีอีกเรื่อง : แว้กๆๆ ไม่อยากคิดไม่อยากรับรุ้
มันต้องไม่เปนอย่างงั้นนะ
เกิดเปนอย่างงั้น ต้องรวมตัวกานเชือดสดคนเขียนละ :laugh:
เกลียดคนชื่อ ป่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
อ้ากกกกกกกกกกกกก นอนมะหลับริ้ววววววววววววววววว
ฟุ้งซ่าน คิดมาก ธาตุไฟเข้าเเทรกริ้ววววววว
ไม่ยอมน้า ไม่ยอมจิงๆ ด้วย
-
ไม่ว่าอนาคตจะเป็นไง
"สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต.."
เรื่องมันบอกอย่างนี้นิ
-
:m25: :m25: :m25:
ข้าวโดนจิ้มอีกแล้ว
เหอะๆ ๆสงสัยเราจาได้อ่านฉากเรทๆๆอีกแน่ๆๆ
หุๆๆๆรออยู่น๊า ต้าอย่าทำให้ข้าวเจ็บนะ
เจ็บเล่นท่าไม่ว่า เจ็บใจนี่มีเคลีย
-
ตอนที่27 ฉลอง
“ตาร์..วันนี้มารับกรูที่บ้านด้วยนะกรูขี้เกียจขับรถไป”ผมบอกไอ้ตาร์ทางโทรศัพท์ก่อนเข้าสอบ เราตกลงกันว่าสอบเสร็จจะไปฉลองกันต่อที่ร้านพี่กิ๊บครับ ไอ้ตาร์ก็รับปากอย่างดี เย็นนี้ผมให้พี่เจ้ามารับครับ
วันนี้เพื่อนๆไอ้ตาร์ก็มาด้วยเพราะว่ามาฉลองที่จะจากลากันแล้ว
ณ ร้านพี่กิ๊บตอน สามทุ่ม
“มาแล้วโว้ย”เสียงไอ้แสบดังลั่นครับ ตอนนี้คนเต็มโต๊ะกันเลยทีเดียวครับ กลุ่มผมหกคน ไอ้โน ไอ้ตาร์ พี่ป่าน พี่เลขก็มากับเค้าด้วย แฟนพี่เลข และเพื่อนไอ้ตาร์อีก เจ็ดคนครับ ตอนนี้ก็มีกันอยู่ สิบแปดคนครับ เยอะแยะมากมาย พอมาถึงไอ้พี่ไม้ก็จัดแจงชงเหล้าให้ผมอย่าไม่ต้องบอกกล่าว
“โห..พี่รู้หน้าที่ดีนิ”ผมแซวพี่ไม้ครับ
“กวนตีนละมึงอะ”พี่ไม้ตอบกลับ ผมกับพี่ไม้แล้วก็พี่ปองจะพูดกรูมึงกันครับ แต่ผมเรียกพี่สองคนว่าพี่นะ แต่แซวกันได้
“หึหึ..”ผมหัวเราะเบาๆ ผมหันไปเห็นสายตาพี่ป่านครับ จ้องผมเขม็งเลยครับ เหมือนพี่แกสงสัยอะไร
นั่งกินเหล้ากันไปเฮฮากันไปครับ วันนี้ไอ้ตาร์มันบอกจะขึ้นเล่นบนเวทีด้วยครับ มันจัดการนัดแนะกับพี่กิ๊บแล้วเรียบร้อย อันที่จริง มันเคยมีวงครับตั้งแต่ม.ต้นแล้ว พอขึ้นม.ปลายวงก็แตกแล้วตั้งใหม่เห็นมันเคยบอกผม พอม.สี่มันเข้าชมรมมวยอย่างจริงๆจังๆมันก็เลยเลิกเล่นครับ ตอนที่มันมีวง ไอ้ตาร์มันตีกลอง ไอ้พี่ไม้ร้องนำครับ ส่วนคนอื่นๆผมไม่รู้ เห็นมันบอกว่าตอนไม่ได้ซ้อมมันก็จะนัดกันซ้อมที่บ้านบ่อยๆ เพราะที่บ้านมันมีห้องดนตรีครับ แม่มันหมดไปกับห้องนี้ประมาณสามแสนกว่าๆ เพราะแม่มันอยากเอาไว้ให้มันซ้อมกัน มีรุ่นพี่ที่แม่มันสอนมากมายที่โรงเรียนมาซ้อมกันมันเหมือนกันครับ เพราะมันเคยไปเรียนที่โรงเรียนตั้งแต่เด็กแล้ว แต่มันบอกไม่อยากเอาดีทางด้านดนตรี มันบอกว่าเล่นๆเป็นๆแกะเพลงได้ มันเป็นวิชาติดตัวไปตลอด แต่ว่าไม่อยากเรียนจริงๆจังๆ ดนตรีเป็นอะไรที่แสวงหาเองได้ มันอยากเรียนสถาปัตมากกว่านะครับ แม่มันก็ไม่บังคับ พร้อมกับพี่เลขอีกคนที่เล่นดนตรีเก่งโดยเฉพาะกีตาร์แต่ว่าพี่เลขก็ไม่เอาดีทางด้านนี้เหมือนกัน จะมีก็แต่ไอ้โนครับ ที่มันบอกอยากเรียนโรงเรียนดนตรีอย่างจริงๆจังๆครับ ไอ้โนมันเก่งเปียโน กับกีตาร์คลาสสิก เห็นมันบอกว่าชอบมากๆครับ
วันนี้สงสัยมันมาเลี้ยงส่งเล่นให้ตัวเองครับ
“ข้าว...ข้าว”ใครหว่ามาสะกิดที่หลังผม ผมหันหลังไปครับ จ๊ะเอ๋
“อ่าว...ปอย”ผมทักผู้หญิงคนนั้นทันที ก็แฟนเก่าสมัยม.ต้นอะครับ เอิ๊กๆ ไอ้ตาร์รีบมองไปที่ปอยทันทีด้วยสายตาอาฆาต
“มาเที่ยวหรอ..”ปอยถามครับ
“ใช่.สอบเสร็จนะเลยมาฉลองสักหน่อย”ผมบอกครับ แล้วยิ้ม ปอยเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมครับ คบกันได้ไม่นานก็เลิกเลยนิ
“ไปนั่งกับปอยสิ..มีเรื่องเยอะแยะเลยจะคุยด้วยนะ”ปอยบอกแล้วดึงแขนผมไม่รอคำตอบเลยครับ ตอนนี้สายตาผมก็ไปจับจ้องอยู่ที่ไอ้ตาร์ครับ ตาขวางมากมายเลยอะ ผมลุกไปคุยกับปอย เพื่อนปอยผู้หญิงทั้งโต๊ะเลยครับ มีอยู่สองคนแทะโลมผมมากมายครับ ง่า ปอยบอกให้ผมลุกไปเต้นผมก็ลุกครับ ไม่ขัดขืนอะไร เป็นคนใจง่ายอะครับ กร๊ากกกก เต้นสักพัก
“กลับไปนั่งครับ”งะ มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไอ้ตาร์ครับ มันมาดึงแขนผม
ปอยมองงงๆ เหมือนกับว่าเกิดอะไรขึ้นครับ
“มีอะไรหรอกข้าว”ปอยถาม
“ป่าวหรอก..เดี๋ยวข้าวมาคุยใหม่นะ.เหนื่อยอะไปนั่งก่อน”นั่นแถไปได้เนอะไอ้ข้าว ผมก็เดินตามไอ้ตาร์มาแต่โดยดีครับ
“ใครเค้าให้ไปไหนก็ไป..ใจง่ายจังนะครับ”มันบอกทำหน้างอ แต่ตอนนี้ผมก็หันไปเห็นสายตาพี่ป่านอีกครับ ที่มองผมและไอ้ตาร์ตลอดเวลา โว้ย แม่งง
“อะไรวะ..แค่นี้เอง..เค้าไม่ได้เอากรูไปฆ่าสักหน่อย”ผมบอกมันแล้ว ดึงบุหรี่จากปากไอ้แสบขึ้นมาสูบ
“อ่าว..เหี้ยข้าว...”ไอ้แสบมันบ่นๆครับ แล้วมันก็จุดอันใหม่ขึ้น ไอ้ตาร์ก็ยังหน้างอนเหมือนเดิม เซง
“งอนเหี้ยไรนักหนา...”ผมบอกมันแต่ไม่มองหน้ามันหรอกครับ กิน ยำที่อยู่ตรงหน้า
“ง้อให้มันดีๆหน่อยได้มั้ยครับ”นั่น รู้ว่ากรูจะง้อยังมีการมาบอกกรูอีก
“..ไม่มีอารมณ์”ผมบอกมัน หันไปมองหน้ามันครับ งอว่าเดิมอีก ดูทำเข้า....
“กล้าทำเนอะมึงอะ..ดูหน้าดิ”ผมพูดแล้วยิ้มครับ มันก็ยังงออยู่
“สาด...เออกรูไม่ไปนั่งแล้วก็ได้...”ผมบอกมันแล้วยิ้มให้มัน แต่มันยังหน้างออยู่ครับ
“อะไร....หายงอนได้แล้ว..กรูง้อไม่เป็น”ผมบอกมันครับ ก็ผมง้อไม่เป็นจริงๆอะ
“เออ..แค่นี้ก็ได้วะ”มันบ่นแล้วหันไปรินเหล้าเข้าปาก
นานแล้วครับ เวลาล่วงเลยมานาน ตอนนี้มึนมากมายครับ
“เฮ้ยไอ้ตาร์..พร้อมยังวะ”พี่กิ๊บเดินมาที่ไอ้ตาร์ครับ ที่จริงวันนี้ที่จะขึ้นเล่นมันซ้อมกันมาหลายวันแล้ว มันก็บอกให้ผมไปดูมันซ้อมนะครับ แต่ผมไม่เคยไปดูสักที ทำตัวไม่ถูกอะตอนเข้าห้องดนตรี เขิน มันก็งอนมากมายครับกว่าจะง้อในแบบของผมได้ก็นานทีเดียว
“พร้อมพี่...ให้ขึ้นแล้วหรอ”มันถามกลับ
“เออ...ไปได้เลย เพลงนี้เสร็จเอาให้แขกเต้นกระจากไปเลยนะมึง..นี่มันดึกมากแล้วแขกเค้าอยากเต้นกัน”พี่กิ๊บบอกเสร็จแล้วตบไหล่ไอ้ตาร์เบาๆครับ แล้วเดินไปบอกคนคุมเวทีด้านหลัง
“ป่ะ...”ไอ้ตาร์พูดคำเดียวครับ ไอ้โน พี่เลข ไอ้ไม้ ลุกขึ้น อ่าว พี่เลขกับไอ้โนเอาด้วยหรอวะ งงนิ พอดีว่าไม่เคยถามมันเรื่องนี้เลยครับว่าใครจะขึ้นเล่นบ้าง เลยไม่รู้เลย
“ไปนะครับที่รัก..พี่ไปแปบเดียว..ห้ามไปจีบใครด้วย”มันหันมาบอกผมหน้าตาจริงๆ
“เออ..ถ้าเค้าไม่มาจีบกรูก่อนนะ”ผมบอกมัน มันหน้างอกว่าเดิมทันที
“ถ้ามันมาจีบก็บอกไปว่ามีแฟนแล้ว..อยู่บนเวทีมือกลองหล่อๆอะ..”มันทำเสียงดุๆ ผมก็ยิ้มออกมาครับ ตลกมัน
“ไอ้ควาย..ไร้สาระอะมึงอะ..ไปได้แล้วไป”ผมทำท่าไล่มันครับ มันก็ยิ้มๆแล้วเดินขึ้นเวทีไป
เสียงกรี๊ดดังสนั่นลั่นร้านครับ
และทุกคนก็ประจำที่ครับ ไอ้โนมือเบส(เล่นเบสเป็นก็ไม่บอกกรูนิ) ไอ้พี่เลขเล่นกีตาร์ครับ ไอ้พี่ไม้ร้องนำ ไอ้โรคจิตมือกลอง
พอทุกคนประจำทีหมดแล้วกำลังเตรียมความพร้อมครับ มีเสียงหนึ่งลอดขึ้นมา
“ว้ายยย..มือกลองงง....”แม่ผู้หญิงคนไหนเนี้ยผมหันไปตามเสียงนั้นครับ คุณเธอเล่นโบกไม้โบกมือใหญ่ไอ้ตาร์มันก็ยิ้มๆครับ
ว่าแต่กรูห้ามจีบคนอื่น มึงไม่หว่านเสน่ห์เลยเนอะ ห่าตาร์ ผมนึกในใจคนเดียวครับ สูบบุหรี่และกินเหล้าต่อไป เอิ๊กๆ สูบมากไม่ดีนะข้าวจากหน้าเด็กๆของมึงเดี๋ยวแก่หรอก เตือนตัวเองนะครับ แฮะๆ กลัวหน้าแก่
เมื่อไอ้ตาร์เริ่มนับจังหวะ เสียงดนตรีก็ดังกระหึ่มขึ้นครับ ไอ้โนมันเล่นเหมือนเก็บกดมานาน วันนี้ไอ้โนมันก็แต่งตัวซะร๊อคเต็มที่ครับ ส่วนพี่เลขก็หล่อใช่เล่น พี่ไม้ก็แต่งตัวเท่ซะไม่มี ส่วนไอ้ตาร์นะหรอครับ มันก็ธรรมดาแหละครับ กางเกงยีนส์ เสื้อยืด รองเท้าหนังสีน้ำตาล งั้นๆอะ ผมหล่อกว่าเยอะ กร๊ากกก
เล่นไปได้สามเพลง ร้านก็ใกล้ปิดมากมายแล้วครับ
“สวัสดีครับ พวกผม ไม่มีชื่อวงนะครับ.. วันนี้เป็นวันที่น้องๆโต๊ะนั้นสอบเสร็จ และผมและเพื่อนๆของผมก็สอบติดมหาลัยแล้ว มาเลี้ยงส่งและมาอำลาสถานที่ ขอให้ทุกคนสนุกกับเสียงเพลงที่เรามอบให้นะครับ”พี่ไม้พูดจบไอ้ตาร์ก็บรรเลงเพลงต่อเลยครับ มีจะมีอารมณ์มากไปไหนไอ้ตาร์
“กรี๊ดดด....มือกลอง....”เสียงผู้หญิงโต๊ะเดิมนั้นแหละครับเรียกขึ้นอีก โอ้ย เอามันทำผัวเลยมั้ย คิดในใจอะครับ ไม่กล้าพูดนิ
จนเพลงสุดท้ายแล้วครับพี่กิ๊บให้สัญญาณ พอเพลงจบไอ้ตาร์กับพวกพี่ๆก็ลงจากเวทีครับ ไอ้โนมีคนเอาดอกกุหลาบมาให้ด้วย พี่ๆ ไม่กลัวมันหรอ มันโหดนะไอ้โนนะเห็นหน้ามันสวยๆอย่างนั้นอะ ส่วนไอ้ตาร์กับพี่เลขแล้วก็พี่ไม้หรอครับ โดนสาวๆรุมอยู่นู้ แล้วจะมีหรอครับที่ผู้หญิงโต๊ะที่กรี๊ดไอ้ตาร์เมื่อกี้จะไม่ไปรุมนิ ผมก็ดูอยู่ที่โต๊ะแหละครับ มันก็หันมามองหน้าผม ผมก็มองหน้ามันครับ ใครจะยอม มันหน้าเสียเลยครับ แล้วเหมือนกับรีบขอตัวเดินมาที่ผม
“แฮะๆ..พี่เล่นเป็นไงครับ”มันเกาหันนิดๆแล้วยิ้ม แต่ผมไม่ยิ้ม
“แรดเนอะมึงอะ”ผมบอกมัน ทำหน้ากวนๆ
“โห..ไรอะ..มาว่าเค้าทำไมอะ”มันบอกครับ ตอนนี้สายตาหลายๆคนจับจ้องมาที่ผมรวมทั้งพี่ป่านด้วยครับ
“หึงอะดิ้”มันยิ้มแล้วทำเสียงล้อเลียน
“ใครหึงมึง.... หลงตัวเองวะ”ผมบอกมัน แล้วกระดกเหล้าอีก
“ดื่มมากไปแล้วนะครับ”มันบอกพร้อมกับจับแก้วออกจากปาก
“เรื่องของกรู”ผมบอกมันแล้วกระชากกลับ แต่มันดันรั้งไว้ครับ แล้วยิ้ม
“อย่ามากวนกรูได้มั้ยเนี้ย...”ผมคิ้วติดกันแล้วครับตอนนี้
“กลับบ้านกัน”มันบอกผมแล้วปล่อยแก้ว
“มึงก็กลับไปก่อนดิ..กรูจะนอนบ้านกรู”ผมบอกมันครับ แล้วหันไปจุดบุหรี่อีกมวน
“ไม่เอา...ไปนอนบ้านพี่ดิ”มันทำหน้างอแง
“ไม่เอา...ขี้เกียจ”ผมบอกมันปัดๆ
“งั้นพี่ไปนอนบ้านข้าวก็ได้”มันยังไม่วายครับ
“ใครอนุญาตไม่ทราบ”ผมหันไปมองหน้ามันครับ
“อนุญาตตัวเองครับ ..”ดูคำแก้ตัวของมัน
“ถ้าพี่ไม่ไปส่งแล้วข้าวจะกลับยังไงละ..จริงมั้ย”มันทำหน้ากวนตีน
“กรูให้พี่เจ้ามารับก็ได้ ไม่เห็นยาก”มันหุบยิ้มทันที ผมถึงกับยิ้มออกมาบ้าง
“แต่พี่จะไป..”มันบอกอีก ทำหน้างอ นั่งลงข้างผมครับ ตอนนี้แขกก็ทยอยกันออกนอกร้านหมดแล้วครับ แต่เหลือผู้หญิงกลุ่มนั้นครับ ที่กรี๊ดไอ้ตาร์อะ
แล้วคุณพวกเธอก็เดินเข้ามาครับ
“น้องตาร์ค่ะ..นี่เบอร์พี่นะ..”คุณเธอยื่นเบอร์ให้แล้วหัวเราะกันครับ
“อ่อ..ขอบคุณครับ..”มันเสือกรับครับ แล้วยิ้มให้อีก ถุย กรูอยากจะถุยน้ำลายใส่หน้ามึงจริงๆเลยไอ้ตาร์
“น้องตาร์ยังไม่มีแฟนใช่มั้ยค่ะ..ไม่เห็นมาด้วยกันเลยนิ”พี่คนนี้พูดอีก
“อ่อ...มีแล้วครับ”มันตอบแล้วยิ้ม ผมได้แต่นั่งหันหลังอยู่ กระดกเหล้าสูบบุหรี่ของผมไปครับ ไอ้ตาร์มันนั่งหันหลังให้ผมเพราะว่าต้องหันไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น แฟนมันนั่งหัวโด่อยู่นี่โว้ย
“อ่าว..หรอค่ะ..แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..น้องตาร์หล่อขนาดนี้ไม่มีแฟนก็แปลก”อ่าว..แล้วไงต่ออะ พูดงงๆนะเนี้ย
“ครับ..”มันตอบคำเดียวแล้วยิ้ม
“แล้วน้องตาร์เรียนที่ไหนอะค่ะ”ยังมีหน้ามาถามต่ออีก เค้าบอกว่ามีแฟนแล้วโว้ย มึงไม่ได้ยินรึไง
“อ่อ...ตาร์พึ่งสอบติดมหาลัย................นะครับ”มันยังมีหน้าตอบเค้าไปอีกครับ แล้วกรูจะยังนั่งฟังมันทำไมนิ ก็กรูอยากรู้อะว่ามันคุยอะไรกัน กรูผิดหรอ สาดดด..
“แล้วนี่พวกพี่ๆยังไม่กลับบ้านกันหรอครับ ดึกแล้ว”ไอ้ตาร์มันบอก
“ก็รอน้องตาร์ไปส่งนี่ไงค่ะ”พี่ๆพวกนี้ยังเล่นตอบกับไอ้ตาร์อีกครับ ไอ้ตาร์ยังไม่ทันตอบกลับ เสียงหนึ่งเรียกผมขึ้นมา
“ข้าว....”ผมหันไปตามเสียงครับ ตอนนี้ไม่มองหน้าไอ้ตาร์มันหรอก
“อ่าว..ปอย..ยังไม่กลับหรอ”ผมถามปอยครับ
“อืม..จะกลับแล้วแหละ..มาบอกข้าวก่อนนี่ไง”ปอยบอกแล้วยิ้มๆครับ
“กลับยังไงละ”ผมถามปอย
“ปอยมากับเพื่อนนะเดี๋ยวให้เพื่อนไปส่ง”ปอยบอกผม
“ให้เราไปส่งมั้ย”ผมถามปอย รถก็ไม่ได้เอามากับเค้ายังมีหน้าออกตัวไปส่งเค้าอีก
“จริงดิ..ไปได้หรอ”ปอยทำหน้าดีใจใหญ่
“ไม่ได้ครับ..ปะกลับบ้าน”เสียงไอ้ตาร์มันแซมขึ้นมาครับ เห็นมั้ยเค้าคุยกันอยู่มารยาทอะมีมั้ย สาดตาร์
“อ่าว..เหี้ยนิ”ผมหันไปด่ามันครับ หน้ามันก็งอมากมายครับ แล้วดึงแขนผมเลยครับ
“ต้องขอตัวก่อนนะครับ..ขอโทษด้วย”ไอ้ตาร์มันหันไปยิ้มให้ผู้หญิงพวกนั้นแล้วก้มหัวนิดๆ ปอยมองงงๆครับ
“เออ..ปอยเราไปก่อนนะ..”ผมบอกปอย แล้วโบกมือให้
“ขอโทษด้วย..เดี๋ยวข้าวโทรหา”ผมบอกปอย ไอ้เหี้ยตาร์มันก็ดึงแขนผมแรงมาก จนถึงรถ ผมก็ไม่สนใจ เปิดประตูไปนั่งลงครับ ในรถเสียงเงียบสงบดีมากครับ
“คนเจ้าชู้”มันพูดเบาๆแล้วสตาร์ทรถ
“ใครเจ้าชู้วะ”ผมหันไปมองหน้ามัน มันก็ไม่มองครับ ออกรถโดยเร็ว
“ใครบางคนแถวนี้”มันตอบเบาๆ
“งั้นคงไม่ใช่กรูวะ”ผมบอกมัน มันก็เงียบครับ
“ส่งกรูที่บ้านด้วย”ผมบอก มันก็หันรถไปตามทางกลับบ้านผมจริงๆครับ เงียบกันจนถึงบ้าน พอมันจอดหน้าบ้านผม ผมก็เดินลง ไม่เปิดประตูให้มันหรอกครับ เดินเข้าบ้านเลย เลวมั้ยละ แกล้งมันสนุกดี
“ข้าว... ทำไมนิสัยแบบนี้เนี้ย”มันตะโกนออกมาครับ แล้วลงมาเปิดประตูรถ ผมก็ยิ้มให้มันแล้วผมก็หลุดหัวเราะออกมา
“แล้วใครเค้าอนุญาตให้มึงเข้าบ้านกรูห๊ะ”ผมตะโกนบอกมันแล้วหัวเราะอีก มันหน้างอมากมายเลยครับ
“เดี๋ยวเหอะ..”มันพูดคำเดียวแล้วเดินไปขยับรถเข้าบ้านผมครับ ตอนนี้ผมอยู่ในห้องน้ำแล้ว ไม่สนหิหิ อาบน้ำนอนดีกว่าเนอะ
...
ทำไมข้าวนิสัยแบบนี้เนี้ยเนอะ ท่านผู้อ่านคิดว่าไงอะค่ะ
คอมเม้นกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
อย่าพึ่งมองการไกลกันไปใยค่ะ เอาปัจจุบันไว้ก่อนดีมั้ย ข้าวกะตาร์ ฮ่าๆ
ผู้เขียนยังไม่อยากโดนผู้อ่านเชือดสด หรือว่าจะโดนหว่า
กร๊ากกกกกกก
ขอบคุณค่ะ
-
ผู้เขียนยังไม่อยากโดนผู้อ่านเชือดสด หรือว่าจะโดนหว่า
กร๊ากกกกกกก
ขอบคุณค่ะ
ไม่โดนหรอกครับ o18
-
:m4: รออ่านอยู่รีบมาต่อนะตะเอง อยากให้ข้าวโดนตาร์โทรมใหสมกะที่ทำเป็นไม่สนใจตาร์ o13
-
โห ไอ้ข้าว จนเสียตัวไปแล้วก็ยังไม่วายเล่นตัวอีก กลุ้มจริง ๆ นายเอกคนนี้ :เฮ้อ:
-
ข้าวเป็นคนใจร้ายมาก รู้ว่ามีคนรักแล้ว ชอบแกล้งเขาให้เจ็บหรือครับ :m15:
-
:เฮ้อ: ดุท่าเรื่องยังอีกยาวไก
ยังงัยก็อย่าหั้ยรันทดมากนะคับ
คิๆๆๆๆ จาติดตามมมมมมมมมมมมมม (รอเชือดนะ)
สงสัยคืนนี้ ข้าวมะรอดแน่เรยยงิ
:laugh:
-
ตอนที่28 หึงนิ
เมื่อผมอาบน้ำเสร็จไอ้ตาร์มันขึ้นมาบนห้องตั้งนานแล้วครับ เปิดโทรทัศน์ดูอยู่ มันหันหน้ามาทางผม หน้ามันงอมากมาย แล้วมันก็ไม่พูดอะไรครับ เดินผ่านผมจะไปเข้าห้องน้ำสงสัยจะอาบน้ำ
“ขี้งอน”ผมบอกมันเบาๆ มันหันมามองหน้าผมครับ ผมยิ้ม แต่มันไม่ยิ้ม ฮ่าๆๆ ไอ้ฟายตาร์
ไอ้ตาร์เข้าไปอาบน้ำสักพัก เสียงโทรศัพท์มันก็ดังขึ้งครับ มันบันทึกไว้ว่า “ป่าน”
ผมก็ลังเลครับ ว่าจะรับดีหรือไม่ดี สุดท้ายผมก็กดรับดีกว่า
“ดีครับ”ผมพูด
“..อ่าว..น้องข้าวหรอค่ะ”พี่ป่านตอบมาครับ
“ครับ”ผมตอบสั้นๆ
“ตาร์ละค่ะ...”พี่ป่านรีบถามทันที
“ไอ้ตาร์อาบน้ำครับ”ผมตอบเสียงเรียบ
“หรอค่ะ...งั้นถ้าตาร์อาบน้ำเสร็จบอกตาร์ด้วยนะค่ะว่าพี่โทรมาหา”พี่ป่านบอก
“ครับ..ได้ครับ..”ผมก็ตอบรับอย่างดีครับ เป็นมารยาทนิ
“งั้นแค่นี้นะค่ะ”พี่ป่านพูด
“ครับ..”แล้วก็วางไปครับ
พอไอ้ตาร์อาบน้ำเสร็จผมก็แต่งตัวเสร็จแล้วเช่นกันครับ เสื้อกล้ามกางเกงขายาว
“เมื่อกี้พี่ป่านโทรมา. บอกกรูว่าให้บอกมึงว่า พี่โทรมา”ผมทำเสียงล้อเลียน มันมองหน้าผม ก็ยังไม่ยิ้มอยู่ดี ไอ้เหี้ยนิ มึงจะงอนไรกรูนักหนา กรูนี่ต้องงอนมึงอะ แม่งงง
ไอ้ตาร์มันก็ไม่สนใจครับ เดินไปแต่งตัว กางเกงขายาวตัวเดียว เสื้อผ้ามันอยู่บ้านผมก็มากมายแล้วครับตอนนี้มันบอกว่าถ้ามันมานอนจะได้ไม่ต้องลำบากหา คิดได้ มันไม่ใส่เสื้อนอนครับ มันบอกว่ารำคาญ
แล้วมันก็ไปนั่งที่ปลายเตียงถ้าด้านคนนอนก็ด้านซ้ายนะครับ แล้วมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทร สงสัยจะโทรหาพี่ป่าน
“ป่าน..ว่าไงครับ”พูดซะเพราะเชียวนะมึง ผมเดินมานั่งเตียงด้านผมบ้างครับ
“อ่อ..กลับมาไม่นานหรอกครับ”ไอ้ตาร์มันตอบ ผมก็นั่งมองมันครับ หมันไส้ อ่อ.กลับมาไม่นานหรอกครับ แรดกว่ากรูอีกมึงอะ ผมด่ามันในใจครับ ตอนนี้สายตาผมก็มองที่หลังมันครับ มันชกมวยจนหลังมันดูเป็นเนื้อเป็นหนังมีกล้ามไปหมด มันตัวอวบกว่าผมนะครับ ผมมีกล้ามแต่ว่าโครงของผมเล็กกว่ามันครับ
นึกอะไรขึ้นได้ แกล้งมันดีกว่า งอนกรูนักใช่มั้ย ไอ้ตาร์
“ครับ.....”มันยังคุยกับพี่ป่านอยู่ครับ ผมเลยขยับตัวไปใกล้มัน แล้วช้อนแขนไปใต้แขนมัน แล้วลูบหน้าท้องมันครับ ตอนนี้มันหันหน้ามามองผมงงๆ เลยครับ ผมก็มองหน้ามันแต่ไม่ได้ยิ้มหรอกน่ะครับ แต่มันดันขัดขืนครับ สาด เล่นตัวกะกรูหรอไอ้ตาร์
“ได้สิ.....อืม...หรอครับ”มันยังหันไปคุยโทรศัพท์กับพี่ป่านไม่สนใจผมครับ เออ มึงจะเอาแบบนี้ใช่มั้ย ไอ้ตาร์ ผมเลื่อนมือมาบีบหัวนมมันเลยครับ มันถึงกับสะดุ้งทันทีครับ แต่ก็ยังไม่หันมามองผมอีก มันก็ยังคุยของมันต่อไปครับ ผมเอาขาลง แล้วคร่อมกับตัวมันทางด้านหลัง ก็กลายเป็นว่าตอนนี้ผมกอดมันทางด้านหลังอยู่ มือผมก็ยังลูบไล้ไปทั่วตัวมัน ปากผมก็จูบลงที่หัวไหล่มันครับ ผมรู้สึกได้ว่ามันขนลุกขึ้น ผมเลยไล่ปากมาที่คอ แล้วจูบไซร์มันทันทีครับ นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ผมเริ่มก่อน ปกติผมไม่เคยจะทำอะไรมันเลยด้วยซ้ำถ้ามันไม่ได้สั่ง (พูดอย่างกับให้มันทำบ่อย แค่สองครั้งเองที่เสียบนิ) แต่มันก็ยังคุยอยู่ไม่สนใจผมอยู่ดีครับ ผมเลยกัดคอมันเบาๆ แล้วดูดเม้มทันทีครับ ผมได้ยินเสียงเหมือนกับมันสะอึกเสียงขึ้นมานิดๆ ตอนนี้ผมเอาน้องชายผมดันที่หลังมันแล้วครับ ถูอยู่ที่หลังมันจนน้องชายผมมันเริ่มทำงานทันที มือผมก็ลงไปลูบที่น้องชายไอ้ตาร์ผ่านกางเกงของมันครับ ตอนนี้แสงไฟสว่างครับเห็นทุกอณูขุมขนครับ ผมลูบจนมันแข็งได้ที่เลยครับ อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็เอามือมันมาจับมือผมทันที
“ทำไมอยากแล้วสิมึง”ผมกระซิบที่หูมันอีกข้างที่ไม่มีโทรศัพท์
แต่มันไม่ได้ตอบอะไรครับ เอามือออกจากมือผม แล้วคุยโทรศัพท์ต่อ นี่มึงยังคุยได้อีกหรอไอ้ตาร์ ผมเลยล้วงเข้าไปในกางเกงมันทันทีครับ ตอนนี้น้องมันเปียกเชียวครับ ผมไม่ได้เอาน้องชายมันออกมาหรอกนะครับ เลื่อนมือลงไปบีบที่ไข่มันเบาๆ มันถึงกับก้มหน้าเลยครับ ปากผมก็ยังจูบไซร์คอมันอยู่ อีกมือผมก็ลูบที่หน้าท้อง แล้วบีบที่หัวนมมันครับ ผมเริ่มชักน้องชายมันเบาๆ รวมทั้งน้องชายผมที่คอยเอาถูหลังมันเบาๆตลอดเวลา
“อ่อ...ครับ ไม่ได้เป็นอะไรครับ”มันตอบพี่ป่านเสียงเครือๆแล้วครับ ผมเห็นมันมีอารมณ์มากแต่ยังไม่วายไม่ยอมผมครับมันไม่ยอมวางโทรศัพท์ ผมเลยควักน้องชายผมออกมาสู่โลกกว้าง แล้วถูกับหลังมันมันสะดุ้งเลยครับ
“ตาร์....อือ..”ผมครางเบาๆ แกล้งมันครับ ผมจับกางเกงของมันแล้วเอาน้องชายมันออกมาข้างนอกครับ ตอนนี้มือผมทั้งสองมืออยู่ที่น้องชายมันหมดแล้วครับ อีกมืออยู่ตรงไข่มัน อีกมืออยู่ตรงท่อนลำของน้องชายมัน ตอนนี้มันเหมือนไม่ได้ฟังพี่ป่านแล้วครับ เพราะว่ามันเสือกตอบแต่ครับๆๆ
“วางสิ..”ผมกระซิบที่ข้างหูมันครับ พร้อมกับชักน้องชายมันเร็วขึ้นครับ
“ป่านครับ...แค่นี้ก่อนนะครับ..เดี๋ยวตาร์โทรหาใหม่”มันรีบบอก สงสัยพี่ป่านยังไม่ทันตอบเลยมั้งครับ มันก็วางซะแล้ว
“หึหึ....”ผมหัวเราะเบาๆ
“แกล้งกันใช่มั้ยครับ..”มันหันหน้างอๆของมันมาทางผม
“แล้วKใครวะแม่งตั้งเองอะ”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
มันยังไม่ทันตอบ ผมก็กระชากคอมันมาจูบทันทีเลยครับ แลกลิ้นกันนัวเนียไปหมด ไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆ ผมไล่ลิ้นจากปากมันมาปลายคางครับ แล้วจูบตรงนั้น ไอ้ตาร์หลับตาร์พลิ้ม พร้อมกับเผยปากครางนิดๆ มือสองข้างของผมก็บีบที่หัวนมมันครับ แล้วก็ไซร์ขึ้นไปบนหู แยงลิ้มเข้าหูมันเบาๆ พร้อมกับเม้นที่ติ่งหูมันครับ
“วันนี้..กรูขอบ้างนะ”ผมกระซิบบอก เพราะตั้งแต่วันนั้นที่ผมบอกจะทำมันบ้างผมก็ยังไม่เคยเริ่มอะไรเลยครับ
มันมองหน้าผมอย่างตกใจครับ
“ไม่ต้องตกใจเลยมึง..เดี๋ยวกรูถีบให้”ผมบอกมันคิ้วผมก็ขมวดเข้าหากันครับ
“แต่ว่า...”มันพูดแค่แต่ว่าด้วยสีหน้าไม่ค่อยเต็มใจ
“ทำไม..ไม่อยากให้กรูทำใช่มั้ย”ผมบอกมันครับ หน้าผมตอนนี้คงโมโหมาก
“เออ..คือ.....”มันก็งึมงำอยู่แค่นี้อะครับ
“ก็ได้กรูไม่ทำ....”ผมรำคาญตอนมันไม่พูดอะไรสักทีนี่แหละครับ ผมกำลังจะเลื่อนตัวออก
“แต่ว่าพี่..”มันงึมงำอยู่นั้นเองครับ
“น่ะ..กรูก็อยากเป็นนะมึง.”ผมบอกมันอ้อนมันบ้างครับ
“คือพี่.....”มันก็ยังไม่ยอมครับ ผมเลยก้มลงไปจูบไซร์ที่คอมันครับ ไม่สนใจมันผมกระซิบที่ข้างหูมันครับ
“ไม่รักกรูหรอ..”นี่คือคำที่เห็นแก่ตัวที่สุดตอนที่จะขอมีอะไรกันแล้วเอามาอ้างครับ แต่มันก็ได้ผลจริงๆนะ(พูดอย่างกับเคยขอกับผู้หญิง)ฮ่าๆ
“คือว่า........รักครับ..แต่ว่า”มันก็ยังอ้ำอึ้งอีกครับ ผมรำคาญเลยเบนหน้าออก แล้วคิ้วติดกันทันที ทำตามรูปแบบเข้าไว้ครับ
“อืม..กรูไม่ทำก็ได้..”ผมบอกเสียงเรียบแล้วกำลังจะลุกขึ้น
“เออ..ก็ได้ครับ..อย่าโกรธพี่นะ..ก็ได้”มันพูดก้มหน้า
มันรีบจับแขนผม แล้วเงยหน้าขึ้น ผมมองหน้ามันครับ มันก็มองหน้าผม ผมเลยจูบลงที่สร้อยที่มันใส่แหวนไว้ครับ
แล้วไซร์ขึ้นมาที่ปากมันอีกครั้ง ผมเริ่มภารกิจเหมือนเดิมทุกอย่าง มันดันตัวผมให้นอนลง แล้วมันก็จัดการไซร์ผมบ้าง ปากมันไวมากมายครับ ผมถึงกับต้องจับหัวมันให้มันดูดผมให้แรงมากขึ้น มึงโรคจิตป่าวไอ้ข้าว มันไซร์มาถึงหน้าท้องแล้วก็จัดการน้องชายผมทันทีครับ
ผมลุกขึ้นเป็นฝ่ายเดินเกมส์เองบ้าง ผมลุกขึ้นและถอดกางเกงมันออกทั้งหมด
“เอาจริงอะ”ยังมีหน้าผมถามกรูอีก
ผมไม่สนใจ จับขามันแยกออกครับ ลงไปจัดการน้องชายมันทันที มันกดหัวผมลง ผมทำหน้าที่นั้นอยู่สักพักเสียงไอ้ตาร์มันก็ครางดังขึ้นเรื่อยๆครับ ผมละปากจากตรงนั้นขึ้นมาด้านบน และจูบกับมันต่อ ผมลุกขึ้นไปหยิบเครื่องป้องกันพร้อมกับถอดกางเกงของผมออก
“ใส่ให้กรูหน่อยดิ”ผมยื่นแล้วมองหน้ามันครับ มันยิ้มกวนส้นตีนสุดๆ อยากถีบหน้ามันจริงๆครับ
“ยิ้มไปเหอะมึง..”ผมบอกมันยิ้มให้มันบ้าง
“หึหึ..ก็เอาสิ..อยากรู้เหมือนกันว่าจะได้แค่ไหน”มันยังท้าผมอีกครับ โห โคตรดูถูกกรูเลย
พอมันใส่ให้ผมเสร็จมันก็ยังอมให้ผมอีกครับ
“อือ.....พอก่อน...พอ ไอ้เหี้ยนี่กินเข้าไปเลยมั้ย”ผมบอกมันครับ ก็มันเล่นดูดอยู่นั้นแหละ จะแตกคาปากมันก่อนแล้วเนี้ย มันยังมีหน้ามาหัวเราะให้ผมอีกครับ
ผมเลยก้มลงจูบมันทันทีครับ ดันตัวมันให้นอนลง ผมจูบกับมันอยู่สักพัก มือผมก็ลูบไล้อยู่ที่ถ้ำของมันบ้าง ปากผมก็ยังจูบอยู่ ผมไม่มีอะไรหล่อลื่นทั้งนั้น แกล้งมันบ้าง พอมันเผลอผมก็ขยับนิ้วเข้าไปทันที
“อะ......ข้าว...”มันร้องออกมาตอนที่รู้ตัวแล้วรีบถอนปากออกครับ
“หึ..”ผมยิ้มให้มันบ้าง มันหลับตาสักพักแล้วหันมามองหน้าผม
“หึ...แสบนะ”มันบอกผมครับ ผมดันนิ้วลึกเข้าไปอีก หน้าตามันบู้บี้มากครับ ผมเลื่อนปากลงมาไซร์ที่คอมันอยู่นาน แล้วขยับนิ้วดันให้ลึกลงไป เสียงไอ้ตาร์ไม่รู้ครางอะไรกันแน่ ผมดูดเม้นหัวนมมันจนพอใจเมื่อนิ้วผมเข้าไปได้หมดแล้ว ผมดันตัวเองขึ้นเพื่อดูหน้ามันครับ แล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออก
“อึก.....อา.....”มันครางเบาๆ ผมก็ขยับนิ้วจากเบา เป็นแรงขึ้นเรื่อยๆครับ จนไอ้ตาร์มันครางไม่ได้ศัพท์ ผมก้มลงไปอมน้องชายมันอีกครั้ง ก่อนที่จะเพิ่มอีกหนึ่งนิ้ว มันกดหัวผมไว้ เหมือนว่าอย่าเอาปากมึงออกนะ ผมดันนิ้วเพิ่มอีก และสุดท้ายมันก็เข้าไปจนหมดครบสามนิ้ว ผมจับขามันให้กว้างมากขึ้น พร้อมกับจ่อน้องชายของผมไปที่จุดหมายปลายทาง
“โอ้ย...”เมื่อผมดันไอ้น้องชายตัวดีผมเข้าไปครับ ผมเห็นทุกสีหน้าของไอ้ตาร์เพราะว่าไฟนี่สว่างมากมายครับ มันดันท้องผมออก แต่ว่าผมยังดันมันเข้าไป
“ข้าว...เจ็บ.เอาออกก่อน”มันบอกหน้าตาเหยเก
“กรูก็เจ็บแบบมึงเนี้ยแหละ”ผมบอกมันพร้อมกับยิ้มให้มันครับ สะจายยยย
“กวนตีน..นะ.”มันด่าผมอีกครับแต่ผมไม่สนใจ ก้มลงจูบปากมันอีกครั้งเพื่อมันจะลืมอะไรได้บ้าง ผมเอามืออีกมือจับน้องชาย ดันมันเข้าไปครับ ไอ้ตาร์มันก็ครางเจ็บๆไม่หยุด จนหัวผมเข้าไปได้หมด
“อึก...ฮือ”เสียงผมครางบ้าง พร้อมกับไอ้ตาร์ที่ทำหน้าหอบเหมือนไปออกรบมางั้นแหละ
“ฟิตชิบเลยมึง..”ผมกระซิบบอกมันครับ
“หึหึ..แน่ละ ไม่ได้โดนทำมาสองเดือนแล้วนิ”ไอ้ตาร์มันหัวเราะแล้วพูดครับ ผมผงกหัวขึ้นมองหน้ามัน แล้วตบหัวมันครับ
เพี้ยยย
“โอ้ย..”มันร้อง
“มึงโดนใครเอา...”ผมถามมันครับ มันก็ยิ้มอีก
“เชื่อด้วยแฮะ..”มันยิ้มแล้วมองหน้าผมตาร์เจ้าเล่ห์โคตร
“หลอกกรูหรอมึงอะ...”ผมทำหน้างอ
“อะ..หึงหรอ”มันถามครับ ยิ้มแฉ่งเชียว
“หึงป้ามึงสิ..กรูไม่ได้หึง แต่กรูไม่อยากทำซ้ำรอยใครโว้ย”ผมบอกมัน มันก็ยิ้มอีก
“มีที่รักคนเดียวเนี้ยแหละครับ..คนแรกเลย..”มันยิ้มอีกครับ ผมก็ชื่นใจดิ ได้ยินว่าคนแรก ก็เลยลืมตัว ขยับเอวซะงั้นอะ
“อะ...”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาครับ ผมเริ่มขยับขึ้นเรื่อยๆ จากรอยยิ้มเมื่อกี้ก็เป็นเสียงครางแทนแล้ว ผมจับขามันแล้วกระแทกแรงขึ้น
“อึก...อือ...ตาร์..”ผมร้องเรียกชื่อมันอยู่อย่างนั้น พร้อมกันก้มลงดูดที่หัวนมมัน
“ซี๊ด.....ข้าวคาบ...”มันก็เรียกชื่อผมไม่ขาดปาก ผมเร่งเครื่องขึ้นเรื่อยๆ จนหมดแรงเฮือกสุดท้าย ผมกระแทกถี่ยิบ แรงมาก จนไอ้ตาร์มันครางออกมาเสียงดัง แล้วเสร็จสมอารมณ์หมายของมันไป จนผมเองก็ทนไม่ไหวครับ
“อือ.....อือมม..ตาร์.... เสร็จ .อะ..อะ..อ้า.....”ผมกระแทกอีกสามสี่ที ก็เสร็จภารกิจนี้ในตัวมันเลยครับ
“พี่รักข้าวนะครับ”มันยังไม่วายบอกรักผมอีกครับ ผมก็นอนหอบบนตัวมันอยู่อย่างนั้นแหละครับ เหนื่อยนิ
พอทำอะไรๆเสร็จ ก็ไปอาบน้ำครับ ตอนแรกผมจะอาบคนเดียวครับ แต่ไอ้เหี้ยตาร์มันไม่ยอม บอกจะอาบให้ จนมันลากผมเข้าไปห้องน้ำด้วยจนได้ ผมจึงต้องยอมจำนนท์
“แรงดีเหมือนกันนะเรา”มันกระซิบบอกผม
“..แน่นอนไม่งั้นสาวๆจะติดกรูหรอวะ”ผมทำคุยบ้าง
“..สาวที่ไหนอีกละ..แล้วน้องปอยอะไรนั้นใคร”มันหน้างอทันที หาเรื่องใส่ตัวทำไมวะไอ้ข้าว
“แฟนเก่านะ..ไม่มีไรหรอก”ผมบอกมันแล้วไปนั่งที่เตียง ดูโทรทัศน์
“แล้วทำไมต้องมาให้ข้าวไปส่งด้วย..แล้วข้าวทำไมต้องอยากไปส่งเค้าด้วยละ..เลิกกันแล้วนิ..เห็นพี่เป็นหัวหลักหัวตอรึไง”โห นี่ผีเจาะปากมึงมาว่ากรูรึไงวะ
“ไรมึงเนี้ย..ทีมึงอะ..ผู้หญิงพวกนั้นอะ ว่าแต่กรู”ผมบอกมันบ้าง มันนั่งลงข้างผมครับ
“ป่าวสักหน่อย..พวกพี่พวกนั้นพี่ก็บอกไปแล้วว่าพี่มีแฟนแล้ว”มันบอก
“โหกรูดูไม่ออกเลยเนอะ..เค้าแดกมึงได้เค้าแดกมึงไปแล้ว”ผมบอกมันบ้าง
“พูดไม่เพราะเลยครับ..”มันบอกผม
“ไม่เพราะอะไร..เรื่องจริงโว้ย..เจ๊ากันแล้วกันวันนี้อะ”ผมบอก
“ไม่ได้ครับ..ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันหน้า หรือวันไหนๆ..พี่ขอสั่งห้ามข้าวไปจีบใคร ห้ามมองใคร ห้ามชอบใครอีก”มันทำสีหน้าจริงจัง
“งั้นเอากรูขังกรงเลยดีมั้ยละ”ผมบอก ทำหน้ากวนตีนใส่มัน
“ทำได้ทำไปแล้วครับ”มันยังทำหน้าจริงจังเหมือนจะทำจริงๆ
“มึงบ้ารึไงวะ..เค้ามาหากรูเองกรูเคยไปจีบก่อนมั้ย..แล้วนั่นมันเป็นมารยาททางสังคม”ผมบอกมัน
“ก็ได้..งั้นต่อไปนี้จะทำอะไรต้องบอกพี่ก่อนคนแรก”มันยื่นคำขาด ผมก็เงียบครับ
“นะครับ..”มันยังต้องการคำยืนยันจากปากผมอีก
“เออๆ..รู้แล้วน่า..น่ารำคาญ”ผมบอกมันปัดๆครับ พร้อมกับนอนดูโทรทัศน์กับมันแล้วหลับไปทั้งคู่
...
และแล้วก็เสร็จสมอารมณ์หมายค่ะ
ขอโทษท่านผู้อ่านทุกท่านที่ทำให้เสียใจกับการที่ตาร์ได้ตกเป็นของข้าวแล้วด้วยเช่นกัน แต่ว่าต่อไปเป็นเช่นไร ตามอ่านกันเอาเองนะค่ะ
อย่าได้ด่าว่าผู้เขียนไปใยค่ะ ฮ่าๆๆ ผู้เขียนๆด้วยความสะใจยิ่ง
หิหิ
ไปแระค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำติชมนะคะ
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ จุ๊บๆ
-
คู่นี้เถื่อนออกแนว จิกกัด และก็ตบจูบ อิอิ
-
ข้าวนี่พูดแต่ละคำ
ไม่คิดถึงใจตาร์เล้ย
เป็นน้องเป็นนุ่งล่ะตีตาย
o12
-
:m25: ผลัดกันจิ้มชิมิเนี่ยคู่นี้
-
:m15:โธตาร์เสียตูดให้ข้าวจนได้ อิอิ :t2:
น่ารัก ผลัดกันจิ้ม หนุกดี :jul3:
-
นึกถึงเอ็กซ์กับมาร์คเลยให้ตายเหอะ
ตาร์โดยเสียบซะแร้ว
เฮ้อ...เอานะ ก้อน่ารักไปอีกแบบ
-
สะใจจริงๆ :m12:
อิอิ เท่าเทียมกันแระ 555+
-
พี่ต้าร์ก็โดนกับเขาเหมือนกัน อิอิ
-
ตอนที่29 ปิดเทอมเปิดเทอม
พอปิดเทอม ผมก็ต้องไปที่คอนโดไอ้ตาร์อย่างเสียไม่ได้ครับ มันขนทุกอย่างที่ผมซื้อให้ไปที่คอนโดมัน และวันนั้นผมกับมันก็ต้องจัดห้องใหม่ให้มันด้วยครับ มันบอกอยากให้ผมจัดให้เพราะว่าจะได้บอกคนอื่นได้ว่าแฟนเป็นคนทำให้ เลี่ยนมั้ยละ ผมก็ต้องทำครับ เพราะโดนบังคับขู่เข็น มานอนคอนโดมันวันนี้ มันก็ไปขอแม่กับพ่อของผมแล้วเรียบร้อยโรงเรียนมันครับ ส่วนพี่เจ้านั้นก็โดนมันเป่าหูซะไม่เหลือเข้าข้างกันดีเหลือเกิน พี่ตังไม่ต้องพูดถึงครับ อยู่ข้างมันอยู่แล้ว เชอะ ไปกันให้หมดทั้งบ้านเลยไป
“เหนื่อยอะ..หิวด้วย..หิวๆๆๆ...หิวโว้ย”เมื่อผมจัดห้องเสร็จ ก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงครับ
“หึหึ....เอาแต่ใจวะ”มันหัวเราะแล้วมองมาที่ผมครับ
“เสือก เรื่องของกรู”ผมบอกมันครับ
“งั้นลุกสิครับ..”มันบอก
“เหนื่อยไม่อยากลุก”ผมบอกมันอีก
“ก็ไปหาอะไรกินกันไงครับ”มันบอกผมอีกครับ
“ไม่เอา..กรูเหนื่อย..นี่ก็จะหกโมงแล้ว กรูไม่อยากออกไปอยากอยู่นี่..ขี้เกียจ”ผมบอกมันถ้าวันไหนผมอยากที่จะอยู่บ้านละก็ ไม่ว่าเอาอะไรมาฉุดผมก็ไม่ไปหรอกครับ อาหารขอให้เต็มบ้าน เนตมีให้เล่น มีโทรทัศน์ เกมส์ และแอร์ พอไอ้ข้าวอยู่ทั้งวัน
“ก็ได้ครับ..จะกินอะไรเดี๋ยวพี่ไปซื้อให้”มันยังใจดีอยู่เหมือนเดิม
“อะไรก็ได้..ซื้อขนมมาด้วยนะ..ช๊อคโกแลตด้วยนะ..โค้กด้วยอะ..ซื้อหนังมาให้ดูด้วย เรื่อง.............กับ................แล้วก็เอาบะหมี่เกี๊ยวก็ได้ บะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดงนะ พิเศษ ไม่ผักเข้าใจ๋”ผมสั่งๆมันเป็นชุดๆครับ
“โห..เดี๋ยวก็อ้วนหรอกครับ”มันบอกผม
“ไม่อ้วนหรอก..กรูใช้พลังงานเยอะโว้ย”ผมบอกมันก็จริงอะวันๆผมกินเยอะ แต่ก็ออกกำลังกายนะครับ ไม่ได้ปล่อยเนื้อปล่อยตัว เรื่องไรจะยอมให้อ้วน ไม่หล่อกันพอดี ครีมบำรุงผิวตัวกับผิวหน้าผมนี่แม่ยังอายเลยครับ ฮ่าๆๆๆ
“งั้นคืนนี้เราใช้พลังงานกันนะ”มันยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
“ส้นตีนนิ..แดกตีนกรูก่อนเลย..วันนี้กรูเหนื่อยไม่มีอารมณ์”ผมพูดพร้อมกับยกบาทาอันสวยงามให้มันครับ
“โห..ไรว้า..”มันพูดแล้วทำหน้าบูดเป็นตูดลิง พร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าตัง
“งั้นเดี๋ยวกระผมมานะครับ..คุณชาย”มันบอกแล้วเดินออกไป ผมก็นั่งดูหนังอยู่สักพัก ก็อาบน้ำครับ รอกิน เพราะผมต้องอาบน้ำก่อนกินข้าวเย็นทุกครั้ง ไม่อาบไม่ได้ครับ เพราะไม่งั้นมันรู้สึกเหมือนไม่ได้กินข้าวเย็น โรคจิตปะ แล้วก็ต้องกินพร้อมกับดูโทรทัศน์ด้วย ดูอะไรก็ได้ครับ ขอให้ได้ดูเหอะ
“มาแล้วคราบ...”เสียงมันดังมาแต่ไกลครับ
“โห..นี่มึงจะเอามากินทั้งชาติเลยใช่ปะ”ผมบอกพร้อมกับมองของที่มันซื้อมา
“อ่าว..ก็ดูที่รักสั่งดิ..เนี้ยของที่รักทั้งนั้นเลยนะครับ”มันบอกพร้อมทำหน้าอ้อนๆ
“ขอบใจ..”ผมเดินไปที่อาหารทั้งหลาย พร้อมกับเทบะหมี่เกี๊ยวของโปรดผมลงชามของตัวเอง และของไอ้ตาร์ด้วยครับ
“ไปอาบน้ำสิ”ผมบอกมัน
“ไม่เอาอะกินก่อนค่อยอาบ”มันบอกผม
“ไม่เอา..อาบก่อนค่อยกิน”ผมมองหน้ามัน เพราะจริงจังมากมายครับ
“ไม่เอาครับ..กินบะหมี่ก่อนค่อยอาบก็ได้ครับ”มันบอกอีก
“ไม่เอา..อาบก่อน”ผมทำสีหน้าจริงๆ
“ทำไมอะ..ก็ยังไม่อยากอาบอะ”มันบอกผมอีก
“เออ..ไม่อาบก็ได้เรื่องของมึง”ผมบอกมัน แล้วเดินไปที่ห้องนอนเลยครับ ที่จริงตรงนี้เป็นครัว แล้วมีโซฟาอยู่ข้างนอกพร้อมกับโทรทัศน์จอเล็ก แต่ว่าผมไม่ชอบครับ เข้าไปข้างใน พร้อมกับถือชามบะหมี่ไปด้วย ข้างในแอร์เย็นฉ่ำ เตียงติดกับระเบียบด้านนอกครับ ข้างเตียงด้านในเป็นที่นั่งผมกับมันเอาฟูกมาปู แล้วเอาโต๊ะเล็กมาตั้งไว้ ส่วนตรงที่ติดกับประตูทางเปิดเข้าเป็นโต๊ะเขียนหนังสือกับชั้นวางหนังสือของมัน ด้านปลายเตียงเป็นโทรทัศน์
ไอ้ตาร์มันก็เดินตามผมเข้ามาติดๆ พร้อมกับถือชามก๋วยเตี๋ยวมาด้วยครับ มันนั่งลงข้างๆผม ผมกระเถิบหนี มันมองหน้าผมสักพัก มันก็ลุกไปครับ แล้วมันเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าพร้อมกับหยิบบ๊อกเซอร์ออกมา แล้วมันก็หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ ก็แค่เนี้ย ต้องให้กรูไม่พูดด้วยถึงจะทำเนอะ ผมไม่ชอบนะครับ แบบว่ารู้สึกเหนียวตัวแทนออกไปข้างนอกมาแล้วบ้านเราก็หนาวใช่เล่นดิเนอะ จะมากกินจะมาทำอะไรก็ให้ตัวมันสะอาดก่อนอยู่ใกล้ๆแล้วมันรู้สึกอึดอันนิ ผมก็กินไปดูโทรทัศน์ไปสักพักไอ้ตาร์ก็เดินออกมาครับ บ๊อกเซอร์หนึ่งตัว ไม่ใส่เสื้อนอนอีกแล้ว
แล้วมันก็มานั่งลงข้างๆผม
“หายงอนยัง”มันพูดเบาๆ
“อืม”ผมตอบไปคำเดียวครับ มันก็ยิ้มออก แล้วก็หอมแก้มผมทันที
“ชอบขโมยหอมแก้มกรูอะมึงอะ”ผมบอกมันพร้อมกับจับแก้มตัวเอง
“ก็น่ารักทำไมละ”มันยังไม่วายหยอดคำหวานเยิ้มของมันอีกครับ
“แหวะ..จะอ้วก”ผมทำท่าทางใส่มัน มันก็หัวเราะครับ คืนนั้นผมก็นอนกินนั่งกิน ดูหนังจนจบไปสองเรื่อง พร้อมกับเล่นเนตไปด้วย จนโดนไอ้ตาร์มันว่าๆจะทำอะไรก็เอาสักอย่าง นี่ผมทำทีเดียวหมดพร้อมกันเลยครับ ก็มันชอบอะ แถมปิดไฟด้วยครับ ไม่ชอบสว่างๆอะ ถ้าดูหนังกับเล่นเกมส์ขอปิดไฟ ชอบมากมายครับ
ผมใช้ชีวิตอยู่กับไอ้ตาร์ที่กทม..จนจะเปิดเทอมแล้วครับ ไปเที่ยวกัน ดูหนัง เที่ยวนั้นเที่ยวนี่ ทั่วไปหมดบางวันทะเลาะกัน บางวันตีกัน บางวันเล่นกัน งงๆ ส่วนเรื่องใต้สะดือนั้นอย่าให้เอ่ย ไอ้เหี้ยตาร์มันก็อยากของมันทุกวัน แต่กระผมไม่ค่อยให้หรอกครับ ส่วนมากมันจะแทงผมนิ ใครจะยอมบ่อยๆ
จนวันนี้เปิดเทอมแล้วไอ้ตาร์มันมาส่งผมที่บ้านเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมขึ้นม.ห้า ก็ยังได้อยู่ห้องเดิม กับเพื่อนคนเดิมๆอยู่เช่นเคย เพราคะแนนเกรดเราไม่ตก เราก็ยังเฮฮาปาร์ตี้ด้วยกันบ่อยๆอีกครั้ง
“ปิดเทอมเป็นไงวะไอ้ข้าว”ไอ้เป้มันหันมาถามผมครับ
“ก็ดีวะ เสียดายไม่ได้ไปเที่ยวกับพวกมึง”ผมบอกมัน เพราะพวกมันพากันไปเที่ยวน้ำตกอยู่กันหลายวัน อยากไปบ้างนิ
“..ไม่ต้องเสียดายหรอกมึง..มึงกับพวกกรูอยู่กันอีกยาว..แต่พี่ตาร์เค้าไปแล้วนะโว้ย”ไอ้เข็มพูดขึ้น
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..พูดเหมือนพี่เค้าไปตายงั้นแหละ”เสียงไอ้ป๊อดพูดแล้วหัวเราะ
ตื๊ดๆๆๆๆ..............
มองดูโทรศัพท์นิ๊ดนึงว่ามีใครโทรมาครับ
“อืม...”ผมกรองสายไปอย่างนี้ บทสนทนาข้างหน้าอยู่หยุดลง
“พี่ตาร์หรอวะ..”ไอ้ป๊อดถาม
“เออ..”ผมตอบทุกคนยิ้มมองหน้ากัน
“ว่าไงวะ..”ผมถามไป
“คิดถึงนิ..โทรไม่ได้รึไงครับ”มันทำเสียงน้อยใจๆอีกแระ
“ป่าว...แล้วมึงมีอะไรนอกจากไอ้คิดถึงของมึงมั้ยละ”ผมบอกบ้าง ไอ้พวกเปรตที่นั่งฟังอยู่ก็หัวเราะกันใหญ่
“อ่อ..บอกว่าป่านเค้าสอบได้แล้วละ..คณะเดียวกับพี่ที่เดียวกันเลย..พี่ลืมบอกบข้าวนะ”มันบอกท่าทางดีใจแทนพี่ป่าน
“หรอ..แค่เนี้ย”ผมบอกมันไป
“อ่าว..คิดว่าข้าวจะตื่นเต้นแฮะ..”มันพูด
“ตื่นเต้นทำอะไรละ..พี่ป่านเค้าไม่ได้เป็นญาติฝ่ายแม่กรูสักหน่อย”ผมบอกมันไอ้ตาร์มันก็หัวเราะ แล้วเราก็คุยกันต่างๆนาๆ จนวางไปครับ
“รักกันจังนะมึง”ไอ้แสบแซวครับ
“ป่าว..”ผมตอบสั้นๆ
“เออ.กรูถามไรมึงหน่อยดิข้าว..”ไอ้แมนทำสีหน้าจริงจังและสงสัย
“อะไรวะ.”ผมก็สงสัยเหมือนกันครับ แล้วทุกคนก็ทำหน้าตั้งใจฟังมากๆ
“มึง...กับ...พี่ตาร์อะ”มันพูดเว้นวรรค
แล้วทุกคนก็ยังฟังอย่างตั้งใจอยู่อีก
“ใครเป็นเมียใครเป็นผัววะ....”พอพูดประโยคนี้เสร็จ น้ำที่ผมดื่มอยู่นั้นก็พุ่งพรวดเลยครับ แล้วทั้งวงก็พากันหัวเราะร่า
“สาด..ถามเหี้ยไรของมึงเนี้ย”ผมหันไปด่ามัน
“อ่าว..ก็กรูอยากรู้นี่หว่า..ไอ้พวกนี้ก็อยากรู้”มันบอกแล้วโยนไปทางเปรตทั้งหลายที่นั่งฟังอยู่
“หรือว่ามึงเป็นเมียพี่ตาร์วะ..กรูว่าใช่แหง..พี่ตาร์เค้าเหมาะกับการแทงคนอื่นโว้ย”ไอ้ป๊อดมันพูดขึ้นอีกครับ
“ส้นนิ...กรูไม่ยอมให้กรูโดนแทงคนเดียวหรอกโว้ย..แม่งเสียเปรียบหมด”ผมยกตีนให้มัน อ่าว มึงพูดทำไม เดี๋ยวมันก็รู้หรอกว่าได้กันแล้ว สาด เอ๊ะหรือว่ามันรู้แล้ววะ
“อ่าว..พูดแล้วโว้ย”แล้วทุกคนก็เฮพร้อมกัน อ่าว มันยังไม่รู้เห็นมั้ยไอ้ข้าว
“ไอ้เหี้ย..หลอกให้กรูพูดหรอพวกมึง..แม่งโคตรจังไร อะ”ผมด่ามันครับ
“ตอนแรกใครทำใครก่อนวะ”ไอ้ป๊อดมันยังสนใจไม่เลิก
“มึงจะถามเหี้ยไรนักหนาวะ”ผมบอกมัน ทำหน้านิ้วคิ้วขมวด
“โห..น่า .บอกหน่อยเพื่อนกัน”มันพูด แล้วทุกคนก็ทำสีหน้าอยากรู้จ้องมาที่ผม
“มึงคิดว่าคนอย่างกรูอะ เอาผู้หญิงมาทั้งชีวิตจนอายุสิบหกเนี้ย กรูไม่เคยทำผู้ชายนะโว้ย..ดังนั้น..มันก็ทำกรูก่อนดิ..โง่..ควายนะพวกมึงอะ”ผมพูดเสร็จ
“ฮ่า..ๆๆๆๆๆ...”พวกมันก็พากันหัวเราะมากมายเลยครับ ทำท่าทางเจ็บท้องกันเกือบตาย
“กรูคิดว่ามึงจะแน่.... “ไอ้แสบพูดอีก
“โห..สาด..อย่างน้อยกรูก็ได้มันแล้วเหมือนกันแหละวะ...”ผมบอกบ้าง
“อ่าว..นี่พี่ตาร์เค้าก็เป็นของมึงด้วยหรอวะ”ไอ้เข็มหยุดหัวเราะทันทีแล้วถาม
“เออ.เป็น...แล้วไง..อยากมาลองกับกรูบ้างมั้ยละมึง..เพื่อจะได้ทั้งผัวทั้งเมียแบบกรูไง”ผมแกล้งมันกลับครับ
“เฮ้ย...ไม่เอาอะ”แล้วทุกคนก็หัวเราะกันอีก
ตื๊ดๆๆๆๆ....
“โทรมาทำไมอีกเนี้ย”ผมถามมัน
“ไมอะครับ..ไม่มีอะไรทำอะ”มันบอกเสียงหงอยๆ
แล้วไอ้เปตรนรกทั้งหลายก็ส่งเสียงแซวกันใหญ่ครับ
“คุยเรื่องไรกันอยู่หรอครับ”ไอ้ตาร์ถึงกับสงสัย
“เรื่องมึงเป็นเมียกรูไง”ผมบอกมัน
“เฮ้ย..”มันทำเสียงตกใจสุดฤทธิ์
“ตกใจทำห่าไร”ผมบอกมัน
“แต่ข้าวเป็นเมียพี่บ่อยกว่านะครับ....”มันรีบบอก เออก็จริง
“แล้วไง....เหมือนกันนั้นแหละ”ผมบอกมันบ้าง
“ไม่เหมือน..พี่เสียหายหมดอะ”มันบอก
“โห..แล้วกรูไม่เสียหายเลยเนอะ”ผมบอกบ้าง
“โห.ไรวะ...”มันพูดบ่น แล้วผมกับมันก็เถียงกันอยู่นาน จนเหนื่อยและ เบื่อ แล้วหยุด และวางโทรศัพท์กันไป เฮ้ออออ....
...
เอาเหอะๆ
ใครเมียใครผัวไปจัดการกันเอาเอง
หิหิ
รออ่านต่อไปนะค่ะท่านผู้อ่านทุกท่าน
รักทุกคนและขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ
-
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
:n1:จะติดตามตอนต่อไปว่าเป็นไง เฮ้อ ผล้ดกันเหรอ
:o8:อยากให้ข้าวเป็นเมียต้าร์ อย่างเดียวอ่ะ :t4:
:pig4: :L2: :pig4:
-
อยากไห้ข้าวเปนเ มียต้าร์ อย่างเด่วเหมือนกัน
ซ่า นักจับเอาไห้ เข๊ด คริ ครื .. .
-
:m29: แล่วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อิพี่ป่านเริ่มแผนริ้ว
แต่คนเขียนก็ช่างคิด หั้ยข้าวได้พี่ต้าเนอะ
อิอิ แอบไม่ปลื้ม แต่คิดไปคิดมาก็ดี
เปนของกันและกัน
วันไหนพี่ต้าร์ ไปตกหลุมพราง อิพี่ป่าน
จะได้มีทางออก ง่ายขึ้น
เลวไหมตรู
ปล. อย่าหั้ยเรื่องมันโหดร้ายมากนะเจ๊
แฮ่ๆๆๆๆ (คริๆๆ แอบขู่) :laugh:
-
พี่ต้าร์นี่น่ารักดีนะคับ
ดูสม่ำเสมอดี
เหมาะกับการเป็นแฟนมากๆๆๆๆๆๆ
-
:man1: รักคนแต่งมากมาย ช่วงนี้ลงถี่จัง ในที่สุดตาร์และข้าวก็เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์แล้ว ตาร์ก็เสียสละใช้ได้นะเนี่ย :m25:
ขอสารภาพว่า แอบชอบตอนข้าวเป็นรุกมากกว่าด้วยล่ะ อิๆ :o8:
-
อิอิ สลับกันมันส์ดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนที่30 ขี้งอนหลาย..
เมื่อผมขึ้นม.ห้า อาจารย์วิชาสุขศึกษาได้จักการประกวดเต้นของชั้นปี คือ นักเรียนระดับชั้นม.ห้าจะต้องเต้นแข่งขันกันเพื่อเป็นคะแนนสอบสามสิบคะแนนเต็ม แต่ละคนก็มีความคิดที่แตกต่างกันไป ให้กลุ่มๆละสิบคนครับ ก็มีพวกผมหกคน ไอ้โน แล้วก็เพื่อนๆอีกสามคนผู้หญิงหนึ่งผู้ชายสอง เป็นสิบคนพอดี ผมได้คิดให้ว่าเต้นฮิพฮอพเพราะว่าผมก็ชอบฟังเพลงฮิบฮอพ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าจะให้ใครมาคิดท่าเต้นให้ครับ ผมเลยปรึกษากับพวกเพื่อนๆ แล้วไอ้ป๊อดมันก็นึกขึ้นได้ว่ามันรู้จักกับรุ่นพี่ที่เต้นบีบอยอยู่คนนึง เป็นตัวจังหวัดด้วยคือในจังหวัดก็จะมีกลุ่มบีบอยคละกันไป แต่ว่ากลุ่มนี้เป็นรุ่นบุกเบิกครับ ใหญ่สุด ไอ้ป๊อดมันเลยบอกให้พี่แกช่วยสอนและออกแบบท่าเต้นให้หน่อยครับ แล้วเราจะจ่ายเงินให้พี่แก ตอนแรกพี่แกไม่ได้ขอหรอกครับ แต่มันเป็นมารยาท และเราก็สอบกันเสร็จลุล่วงไปด้วยดีครับ สาวๆกรี๊ดกันใหญ่ พวกพี่ๆที่สอนเต้นก็มาให้กำลังใจกัน สาวๆนี่มองกันตาค้างก็พี่ๆแกเล่นหุ่นดีหล่อซะขนาดนั้น จนผมสอบเต้นเสร็จไปเรียบร้อยแล้วใช้เวลาหนึ่งเดือนกว่า ผมก็ยังไปมาหาสู่ที่เต้นนั้นอยู่ครับ ที่เต้นอยู่ในมหาวิทยาลัย ผมก็มาบ่อยแล้วตอนนี้อะครับพวกพี่ที่สอนเต้นนี่อยู่มหาวิทยลัยกันหมดแล้วครับ ปีหนึ่งปีสอง
“ข้าวไม่อยากมาเต้นจริงๆจังๆบ้างหรอครับ”พี่ก๊อบถามครับ ขณะที่ผมมาที่นี่ตอนเย็นหลังซ้อมบาสเสร็จ
“เต้นจริงๆจังๆหรอพี่..ข้าวยังไม่ได้คิดเลยอะ”ผมบอกพี่ก๊อบไป พี่ก๊อบเป็นอีกคนที่คิดท่าเต้นให้พวกผมครับ พี่แกเป็นคนเดียวที่พูดครับกับผม เพราะนอกนั้นก็กูมึงกับกันหมด ผมก็ยังให้การเคารพนะครับเพราะว่าพวกพี่เค้าเป็นรุ่นพี่ และก็เป็นเหมือนครูผมด้วย พวกพี่เค้าซ้อมกันหนักมาครับ ตอนที่ผมมาซ้อมเต้นนั้น นักสุดๆ แบบสามชั่วโมงนี่ไม่ได้พักเหนื่อยกันเลยทีเดียวครับ มีเพื่อนผู้หญิงคนนึงถึงกับอ้วกเลยครับ หนึ่งเดือนผมมาซ้อมทุกวัน รู้สึกได้เลยว่าตัวผมนั้นฟิตมาก ตัวแน่นไปหมด เหมือนไม่มีไขมันสักเสี้ยวเลยครับ
“เอาน่า..หน่วยก้านเราดีนะ..มาซ้อมทุกวัน เดี๋ยวพี่เริ่มจากเบสิกใหม่ให้เลย..มันจะไปได้ดี”พี่ก๊อบพูดอีกครับ
“เออ มาดิไอ้ข้าว..”พี่เป้พูดขึ้นครับ พี่คนนี้เป็นรุ่นพี่อีกคนครับ ที่นี่มีคนมาบุกเบิกคนแรกคือพี่แฟ้ม แต่ว่าตอนนี้พี่แฟ้มเป็นคนคุมให้น้องๆอยู่ในโอวาส แล้วพวกพี่ๆเจ็ดแปดคนเป็นคนสอนครับ ก็มีเด็กไม่เยอะหรอกครับ มีเด็กสิบเอ็ดกับสิบสองอยู่สองคนเอง แล้วนอกนั้นก็รุ่นน้องม.สองม.สามอีกสี่ห้าคนครับ แล้วก็รุ่นพี่ม.หก แล้วก็มีพวกผมที่มานั่งเล่นที่นี่บ่อยๆ
“เอางั้นหรอพี่แต่ต้องรอผมเล่นบาสเสร็จก่อนนะถึงจะมาได้”ผมบอกอีก
“อ่าว..เล่นบาสด้วยหรอ”พี่ก๊อบถามครับ
“ครับ..”ผมบอก ที่จริงกรูเล่นเพราะอยากสูงเร็วๆโว้ย
“อืม..ก็ได้นิ..เราเริ่มเต้นกันตอนหกโมงเย็นอยู่แล้ว ยันสามทุ่มสี่ทุ่มแล้วแต่ใครจะฟิต”พี่ก๊อบบอกครับ
“กรูมาด้วย..”ไอ้แมนมันพูดขึ้นครับ ตอนนี้มีไอ้แมน ไอ้ป๊อด แล้วก็ผม ไอ้ป๊อดตอนนี้ซ้อมเต้นอยู่นู้ มันติดใจครับมันบอกสนุกดี แต่ว่ามันคงมาเต้นกับผมไม่ได้เพราะมันก็รักมวยของมันมากมายครับ
“เออ..มาดิ”พี่ก๊อบให้ไปตอบรับ
“โหพี่..ผมคิดมานานแล้วนะ..ขอพูดหน่อยเหอะ”ไอ้แมนมันทำสีหน้าจริงๆ
“อะไรวะ..”พี่ก๊อบถาม
“ทำไมพี่พูดกับคนอื่นหรือกับผมเนี้ย..วะ..ไม่เห็นมีครับเพราะๆเหมือนไอ้ข้าวเลยอะ..ทีรุ่นพี่คนอื่นยังพูดปกติเลย แล้วทำไมพี่พูดกับข้าวเพราะจังอะ”มันพูดครับ ผมหันไปมองหน้าพี่ก๊อบ พี่ก๊อบก็มองหน้าผมแล้วยิ้ม
“ก็กรูจะพูดแบบนี้มึงจะทำไมวะ”พี่ก๊อบบอกอีก
“ฮันแน่..หรือว่า”ไอ้แมนมันทำสีหน้าเจ้าเล่ห์แล้วชี้ที่หน้าพี่ก๊อบ
พี่ก๊อบยิ้มแล้วหัวเราะ
“กวนตีนแล้วมึงไอ้แมน...ไปไกลตีนกรูเลย”พี่ก๊อบพูดแล้วทำท่าจะลุกยกตีนให้ไอ้แมนครับ ไอ้แมนรีบวิ่งหนีไป
“เหอะๆ”ผมหัวเราะเบาๆครับ อะไรอีกวะเนี้ย..
ตื๊ดๆๆๆ............งานเข้าอีก ไอ้เหี้ยตาร์โทรมาครับ
ที่จริงเรื่องสอบเต้นไอ้ตาร์มันก็ว่านิดหน่อยครับมันบอกมีแต่ผู้ชายไรงี้อะ ผมก็เถียงมันไปกรูก็ผู้ชายโว้ยไม่มีใครเค้ารู้หรอกว่ากรูมีแฟนเป็นผู้ชาย แล้วยังมีไอ้โนช่วยพูดด้วยนะครับ ผมเลยรอด แต่ว่าที่ผมมาที่เต้นทุกวันผมไม่ได้บอกมันหรอกครับ เดี๋ยวมันหาเรื่องด่าผมอีก ว่าสอบเสร็จไปแล้วยังจะมาอีกทำไม มีหวังถ้าบอกเรื่องจะมาเต้นจริงๆจังๆอีกละก็ โกรธตายห่าเลย
ไอ้ตาร์มันอยู่กทม.มันก็บอกว่าจะมาหาผมเดือนละครั้งนะครับ ทุกๆเดือน
“อืม..ว่าไง”ผมกรอกสายไป
“อยู่ไหนครับ”มันรีบถามเลยครับ อ่าวลืมครับ ก็ตรงนั้นนะ เปิดเพลงเสียงดังมากครับ มันเป็นการประกอบการเต้น
“อ่อ..อยู่บ้านนะ..เปิดเพลงดังนะ..”ผมรีบแก้ตัวแล้วเดินออกมาที่เงียบๆ
“หรอครับ..”มันทำเสียงเหมือนไม่ค่อยเชื่อ
“แล้วเรียนเป็นไงบ้าง”ผมถามมันเพราะตอนนี้มหาลัยมันเปิดแล้วครับ
“ก็ดีอะครับ...คิดถึงจะแย่อยู่แล้วเนี้ย”มันบอก แหวะจะอ้วก
“อย่ามา....”ผมบอกไปไม่รู้จะพูดอะไร
“คิดถึงป่ะ..”มึงอย่ามาแนวหวานมากได้มั้ยกรูทำไม่เป็นโว้ย
“เออ..”เออไปคำเดียว จบครับ
“เดี๋ยวสิ้นเดือนพี่กลับไปหานะครับ..โคตรเซงเลยอะไม่รู้เมื่อไหร่จะสิ้นเดือนสักที”มันบ่นๆ
“แปบเดียวแหละมึง..ตั้งใจเรียนละกัน”ผมบอกมัน
“คราบ...”มันรับคำ
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ....”ผมบอก
“ไมอะ...”ยังถามกลับอีกครับ
“เออน่า..ปวดขี้จะไปขี้”ตัดบทครับ
“เหอะๆ...ครับๆ..ขี้ให้สุดนะ”นั้นกวนตีนกรูอีก ไอ้เวร
“กวนตีนละ”ผมบอกมัน แต่มันก็ยังไม่ยอมวางครับ
“พี่เข้าชมมวยสากลเหมือนเดิมนะครับ..แล้วก็ไม่รู้จะได้เล่นดนตรีอีกรึป่าว”มันบอกครับอยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นมา ที่จริงที่คอนโดมัน กีตาร์นี่ครบชุดเลยครับ ทั้งไฟฟ้า คราสสิก โป่ง ไม่รู้มันจะเอามาตั้งงานวัดรึไง มันบอกถ้าขยับขยายได้มันจะเอากลองมาไว้ด้วย แต่เกรงใจข้างห้องเค้า เออมึงคิดได้ก็ดี มันบอกว่ามันขาดไม่ได้นะครับ ที่บ้านมีให้ดูตั้งไว้ นึกจะเล่นเมื่อไหร่ก็เล่น พอมาอยู่นี่แล้วไม่มีมันบอกว่าเหมือนขาดอะไรไปอย่าง
“อืม..ก็ดีแล้วทำอะไรที่มึงอยากทำก็แล้วกัน”ผมก็พูดได้แค่นี้อะครับ พูดไม่เป็นนิ
“แล้วนี่จะทำไรต่ออะครับ..”มันถามกลับ
“เดี๋ยวอาบน้ำแล้ว...”
“อืมครับ..งั้นเดี๋ยวดึกๆพี่โทรไปใหม่นะ..”มันบอก
“อืม...”
“ห้ามแอบไปมีกิ๊กละ..จับได้ละโดน”มันยังขู่ผมไม่เลิก
“เออ..รู้แล้วหน่า..ถ้ามีจะบอกแล้วกัน”ผมแกล้งมันบ้าง
แล้วมันก็ว่าผมเจ้าชู้อย่างนู้อย่างนี้ แล้วก็วางไปครับ ตั้งแต่วันนี้ผมก็เริ่มมาเต้นทุกวันครับ เห็นพัฒนาการจากเดิมเลยครับ หุ่นดีขึ้นกว่าเดิมอีกครับ
หลังจากเริ่มเต้นมาได้เกือบเดือน ก็มีรุ่นน้องมาเต้นบ้างแล้วครับ จากที่เคยต้องยกมือไหว้คนอื่นตอนมาที่เต้นไหว้รุ่นพี่นะครับ ตอนนี้มีรุ่นน้องมา น้องๆก็ยกมือไหว้กัน ที่นี่เรายกมือไหว้แทนการทักทายนะครับ พวกพี่ๆเค้าจะถือว่าพี่เค้าเป็นเหมือนครูและโตกว่าเรามาก พวกพี่เค้าจะสอนและดูแลเราหลายๆอย่างน่ะครับ เราก็ต้องเคารพเค้าในฐานะตรงนี้ ไอ้รุ่นน้องที่มาผมก็ไม่ได้สอนอะไรมันหรอกครับ ไม่ได้เก่งขนาดนั้น แต่ว่ามันไหว้เพราะเป็นเราเป็นพี่มั้ง(ยังไม่แก่นะ)มันเลยไหว้ตามธรรมเนียม
พรุ่งนี้ก็จะสิ้นเดือนแล้วครับ ไอ้ตาร์มันบอกจะมาหาผม วันศุกร์มันคงถึงตอนเย็นๆเพราะมันเลิกบ่ายพอดี พูดนั้นพูดนี่มากมายรำคาญมันครับ หยอดอยู่นั่นแหละ ไอ้ผมก็หวานกะเค้าไม่เป็นซะด้วยสิ
.........................
ตื๊ดๆๆ..... และแล้วก็มาถึง
“ไงถึงแล้วหรอ”ผมถามมันครับ เพราะมันโทรมารอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
“ครับ..ถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวไปหานะครับ”มันบอก
“อืม..ทำอะไรให้เรียบร้อยก่อนค่อยมาแล้วกัน..”ผมบอกมัน
“คราบแม่..”รับคำกวนตีนๆแบบนี้ไม่ต้องก็ได้ แล้วมันก็วางไปครับ
พอผมวางโทรศัพท์มันเสร็จก็ล้มตัวนอนเลยครับ เหนื่อยมากมาย เมื่อวานทำรายงานทั้งคืน วันนี้เลยไม่ได้ไปเต้นนะครับ หยุดยาวกว่าไอ้ตาร์จะกลับครับ
“อืม...”ผมรู้สึกตัวอีกที่ก็มีอะไรมาทับแล้วครับ
“เฮ้ย..”ผมก็ต้องร้องออกมาเบาๆ ไอ้ตาร์มันนอนกอดผมอยู่ข้างๆเนี้ยครับ
“มาตอนไหนวะ”ผมถามมัน มันยิ้มหน้าบานใส่ผม
“มาตั้งนานแล้วครับ..เห็นข้าวหลับอยู่เลยไม่อยากกวนนะ”มันบอก
“จะดีมากถ้ามึงไม่มานอนกอดกรูด้วย เพราะนี่คือการกวนกรูอีกอย่างหนึ่ง”ผมบอกมันไป
“งะ....ที่รักอะ”มันทำหน้าอ้อนๆ ผมผลักหน้ามันครับ แต่มันดันจับมือผมไปจูบซะงั้น ผมจะดึงมือออกมันก็ดึงเข้าไปจูบมากขึ้น
“ตาร์....อย่าสิ”ผมห้ามมันเบาๆครับ ก็ดูหน้ามันตอนนี้ดิ ความต้องการล้นเหลือครับ
“ชอบตอนข้าวเรียกชื่อพี่จัง”มันยังจับมือผมอยู่แล้วหันมามองหน้าผม
“เรียกชื่อพี่บ่อยๆสิ..อย่าพูดมึงกรู มันไม่เพราะอะ”มันบอกอีก
“มึงกรูไม่เพราะตรงไหน..กรูว่าเพราะดีออก..มองให้มันเป็นศิลปะสิมึง..”ฮ่าๆๆ เอาคำพ่อมาใช้ครับเวลาแม่ด่าอะไรพ่อๆจะบอกว่ามันเป็นศิลปะ
“ไม่เอาอะ..เรียกพี่ตาร์ หรือตาร์เฉยๆก็ได้จะได้เหมือนแฟนกันหน่อยไงครับ”มันบอกอีก
“ไม่เอา..มึงกรูนี่แหละ..กรูชอบแบบนี้..ดูดีจะตาย.อยากเรียกก็เรียกไปคนเดียวกรูไม่เอาด้วยหรอก”ผมบอกมันอีก หน้างอขึ้นมาอีกแล้วครับ
“ไม่ต้องมาทำหน้างอหรอกกรูไม่ใจอ่อนหรอกมึง..ถ้าอยากจะงอก็งอให้ตลอดนะ”ผมบอก แล้วหมุดหน้านอนต่อเลยครับ ไม่ต้องไปสนใจมัน
“เออ...”มันเออคำเดียวดังๆครับ ผมนึกหัวเราะอยู่ในใจ ไอ้บ้า ฮ่าๆๆ....แล้วมันก็ลุกไปไหนไม่รู้ครับออกไปนอกห้อง ผมนอนอยู่สักพักก็ออกไปดูครับ มันไม่มาง๊องแง๊งผิดปกติมัน
“ป่าวครับแม่..”เสียงไอ้ตาร์นี่หว่า ผมเดินให้เร็วขึ้นครับ
“แล้วนี่..เรียนเป็นยังไงบ้างละลูก”แม่ผมถามครับ
“ก็ดีครับ..รับน้องบ่อยเกินครับ..รับจนเซง”มันบอก ผมเดินไปข้างๆแม่ครับ ตอนนี้แม่ทำกับข้าวอยู่ แต่ไอ้ตาร์ก็มาประจบแม่ผมทำด้วย คิดเองนะ เหอะๆ
“ว่าไงไอ้ลูกตัวดี..นอนทั้งวัน”แม่ผมหันมาว่า
“ทั้งวันไรละแม่..พึ่งนอนเอง”ผมบอก แล้วมองไปที่ไอ้ตาร์มันไม่มองผมครับ นี่มึงจะงอนไรกรูนักหนาเนี้ย
“แม่วันนี้ทำไรอะ..”ผมถาม
“แกงเขียวหวานไง..เห็นเจ้าตังมันบ่นอยากกิน..แล้วก็ต้มจืดของพ่อแกที่ต้องมีทุกวัน..ผัดกระเพากุ้งกับปลาหมึกดีมั้ยลูก..แล้วก็มะเขือยาวทอดกับน้ำพริกกะปิ”แม่ผมร่ายเมนูซะยาว ส่วนไอ้ต้มจืดของพ่อผมต้องมีทุกวันอยู่แล้วอะครับ
“ทำเลี้ยงงานวันหรอแม่เยอะขนาดนั้นอะ”ผมบอกที่จริงก็ทำกับข้าวเยอะทุกวันแหละครับ เพราะว่าส่วนมากผมและพี่ตังกับพี่เจ้าชอบกับมากินข้าวบ้านกัน แล้วกินกันน้อยๆซะเมื่อไหร่ละแต่ละคน
“ก็ลูกตาร์อยากกินน้ำพริกกะปิแม่เลยจะโชว์ฝีมือสักหน่อย”แม่ผมบอก มึงมาเป็นลูกแม่กรูอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
“ประจบแม่กรูละสิมึงอะ”ผมหันไปว่ามันครับ แต่ยิ้มให้มันนะ แต่มันเสือกเบนหน้าหนีซะงั้นอะ ไอ้เวร
“อะ..ไอ้ลูกคนนี้นั้นเค้ารุ่นพี่หนูนะ..ไปว่าพี่เค้าแบบนั้นได้ยังไง..แถมเรียกมึงกรูอีก”แม่ผมครับ เซงเลยเข้าข้างไอ้ตาร์ซะงั้นอะ
“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่..ผมชินละครับ”มันพูดซึ่งตอนนี้แม่ผมหันหลังให้มันอยู่มันก็ทำหน้าบู้หน้าเบ้ใส่ผมครับ ผมเริ่มโมโห เลยด่ามันไม่ออกเสียงครับ”ไอ้เหี้ย” เต็มหน้ามันเลยครับ
“ไปละแม่..อาบน้ำก่อนไม่อยากอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวได้เตะคนโชว์แม่..”ผมบอกแม่
“นิสัยเสีย..”แม่ผมว่าผมเล่นๆนะครับ ผมแลบลิ้นให้ไอ้ตาร์แล้ววิ่งขึ้นห้องไป ไอ้ตาร์มันเสือกทำปากให้ผมอีก กวนตีนชิบหาย นี่แฟนกรูหรอเนี้ย
พอลงมากินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่มีส่วนเกินคืนไอ้ห่าตาร์นั้นแหละครับ กินเสร็จผมก็ขึ้นห้องเลย เปิดเนตออกเอ็ม เป็นกิจวัตรก่อนที่จะเล่นเกมส์ หิหิ
ปั้ง เสียงประตูครับ ผมรู้ว่าใครเลยไม่ได้หันไปมอง
แล้วไอ้เสียงนั้นก็เดินผ่านผมไปเข้าห้องน้ำครับ ผมนึกในใจคนเดียว”มึงบ้าให้พอนะไอ้ตาร์” ฮ่าๆ...
สักพักมันก็เดินออกมาครับ แต่มันเดินไปดูโทรทัศน์ไม่สนใจผมครับ ผมก็ไม่สนใจมันเล่นเอ็มต่อ
ก๊อกๆๆ..
“เข้ามาเลยคราบ”ผมบอกตามเสียงเคาะประตูนั้นครับ
“อ่าว..มีไรพี่”ผมถามพี่ตังครับ ถ้าเป็นพี่เจ้าคงพูดเพราะไปแระ
“ป่าว..ไม่มีไรทำ เลยมาเยี่ยมไม่เจอกันซะนาน..สบายดีป่ะวะพวกมึงอะ”พี่ตัง กวนตีนอีกแล้วครับท่าน
“อย่ามากวน.มีไร”ผมถามมันซึ่งนั่งอยู่บนเตียงผม ไอ้ตาร์มันก็ไม่หันมาครับ
“ป่าว..ไม่มีไรทำ..มาอยู่ด้วยไม่ได้ไงวะ..”พี่ตังบอกทำหน้าทำตาแล้วหันไปมองไอ้ตาร์
“เหี้ยตาร์..เป็นห่าไรไม่พูด”พี่ตังหันไปถามไอ้ตาร์ครับ ไอ้ตาร์มันก็หันหน้ามา
“ป่าวพี่..พี่ก็มานั่งตรงนี้ดิ..ผมไม่อยากหันไปทางนั้นอะ”มันบอกพร้อมกับไม่มองหน้าผม ไอ้พี่ตังมันก็มองหน้าผมทีมองหน้าไอ้ตาร์ที
“มึงเป็นเหี้ยไรกันเนี้ย..งั้นแยกห้องนอนกันเลยดีมั้ย..โกรธห่าไรกันอีก”พี่ตังบ่นหัวเสีย พร้อมเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆไอ้ตาร์
“เหอะ..ก็เหตุผลปัญญาอ่อนนั้นแหละ”ผมบ่นแล้วก็มองหน้าจอคอมต่อ
“เหอะ..”ไอ้ตาร์มัน ทำเสียง เหอะ คำเดียวครับ ตลกอะ ไอ้บ้า ติ๊งต๊องอะมึงไอ้ตาร์ มึงโกรธกรูแต่กรูไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเลย ไอ้ฟาย
“เป็นเหี้ยไรกันอีกละ..สามวันดีสี่วันทะเลาะกันนะพวกมึงอะ.”พี่ตังบ่นต่อ
“ก็ไอ้เหี้ยตาร์อะ..มันบอกให้ข้าวเรียกมันว่าตาร์หรือไม่ก็พี่ตาร์..โห..มันง่ายมั้ยอะ”ผมบอกยาว แล้วหันมาเล่นคอมต่อ
“อ่าว..”ไอ้ตาร์มันทำเสียงครับ
“แล้วทำไมแกไม่เรียกมันว่าพี่ละข้าว”พี่ตังหันมาทางผม
“ไม่เอาอะ..กระดากปากวะ”ผมบอก แล้วเบะปากครับ
“ถ้ามันยากลำบากขนาดนั้นก็ไม่ต้องหรอก”มันทำเสียงประชดผมครับ
“เออ..รู้ก็ดีแล้วนิ”ผมบอกมันอีกครับ ไอ้พี่ตังก็ส่ายหัวนิดๆ
“มึงก็เรียกๆไปเหอะน่าไอ้ข้าว..เค้าเป็นรุ่นพี่มึงนะ”ไอ้พี่ตังมันบอกครับ
“เออ..จะเป็นแค่รุ่นพี่มั้ยละกรูจะได้เรียกว่าพี่ตาร์”ผมบอกมัน มันหันมามองหน้าผมทันทีครับ
“เอาปะละ..กรูจัดให้มึงได้เสมอแหละ”ผมบอกอีก มองหน้ามัน ไอ้พี่ตังมันยิ้มๆครับ
“เออ..เอาปะไอ้ตาร์กรูช่วยได้แค่นี้แหละ..น้องกรูมันคนเล็ก..เอาแต่ใจวะ”พี่ตังหันไปบอกไอ้ตาร์ เย้ พี่กรูเข้าข้างกรูโว้ย เสียใจด้วยไอ้ตาร์
“เออ..แม่ง”มันทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วหันไปนอนดูโทรทัศน์ครับ
ผมยิ้มให้พี่ตังที่มองหน้าผมอยู่
“กรูไปดีกว่าวะ..ไม่อยากอยู่เป็นก้าง..ไปโทรหาที่รักดีกว่า”พี่ตังมันพูดแล้วกำลังจะเดินออกไปครับ
“อ่าว..มีที่รักด้วยหรอพี่อะ”ผมบอกมันครับ มันเดินมาตบหัวผมทันที
“งะ..ออกไปเลย..”ผมรีบไล่มันครับ แล้วเดินไปล๊อกประตู อ่า อย่าคิดลึกนะครับ กันไว้ก่อนนะ แล้วเกิดมีเหตุฉุกเฉินแม่กับพ่อเข้ามาเห็นละแย่เลยครับ
นั่งเล่นเกมส์สักพัก ผมก็เดินไปดูหนังที่ไอ้ตาร์มันเปิดดูอยู่ครับ หนังผมพึ่งซื้อมาใหม่ยังไม่ได้ดูเลย ไอ้เหี้ยนี่มาจากไหนไม่รู้ครับ แกะดูเฉยเลยอะ ผมเดินไปจัดแจงยกโต๊ะตรงกลางระหว่างโซฟาออกครับ ไอ้ตาร์มันก็ไม่มองผมเลยครับ งอนอะไรมากมายอะมึง แล้วเดินไปหยิบฟูกที่นอนมาปู แล้วก็หมอนมาวาง หมอนข้างด้วยครับ ผ้าห่มผืนใหญ่ๆ สบายแล้ว แล้วก็จัดแจงท่านอนของตัวเองครับ
ดูสักพักไม่มีท่าทีว่าไอ้ตาร์จะมาจิ๊จ๊ะผมเลยครับ แปลก..
“ฮ่าๆๆๆ....”ผมหัวเราะออกมาเมื่อฉากมันตลกมากมายครับ ไอ้ยังไม่มีเสียงตอบรับจากไอ้ตาร์ครับ
“หึหึหึ....”งะ ไอ้ตาร์มันเสือกหัวเราะตอนที่มันเศร้าๆซะงั้นอะ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ผมกับมันหัวเราะสลับฉากกันอยู่อย่างนั้นจนผมงง กับอารมณ์ของมันครับ ฉากเศร้าเสือกขำ ฉากไม่น่าขำเสือกขำอะครับ สงสัยมันต้องกวนประสาทผมแน่นอน
“เป็นเหี้ยไร..หัวเราะตอนฉากเศร้าวะ”ผมบอกมัน ก็ยังเงียบตอบผมอีกครับ
“ไอ้เหี้ยตาร์..กรูคุยกับมึงอยู่นะ”ผมบอกมัน มันก็ยังไม่ตอบครับ ผมเลยเอาเท้าออกจากผ้าห่ม แล้วไปเขี่ยตัวมันบนโซฟาเขี่ยๆ แต่มันก็ไม่ตอบโต้ครับ หมันไส้ถีบแม่งเลยครับ แต่ก็ถีบเล่นๆนะครับไม่ได้จริงจังอะไร
“อะไรเนี้ย..นิสัยเสีย..”ไอ้ตาร์มันหันมาดุผมครับ ขึ้นเสียงด้วยอะ ไอ้ตาร์มันไม่เคยขึ้นเสียงกับผมอะครับ ผมตกใจมากเลย งงเลยครับ งง มากมาย ผมก็เงียบครับ แล้วเอาเท้าลง ตอนนั้นอยู่ดีๆหัวใจมันก็เจ็บแปล๊บเลยครับ ตกใจอะ น้อยใจด้วย ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยอะ ผมก็นอนเหมือนเดิมครับ ไม่สนใจมัน ทำเหมือนปกติไม่ได้โกรธอะไรมัน แต่ให้รู้ไว้ว่ามึงขึ้นเสียงกับกรูได้กรูก็ไม่ง้อมึงแล้ว ผมก็นอนต่อครับเงียบกริบมีแต่เสียงโทรทัศน์ ตอนตลกผมก็ไม่ขำแล้วอะครับ
ตื๊ดๆๆ....
เสียงข้อความนะครับ ผมจะเอาวางไว้ตรงหัวตอนนอนตลอด ไม่ดีนะครับไม่แนะนำเหอะๆ ผมกดดูเห็นชื่อคนส่งมา พี่ก๊อบ
“หลับฝันดีน่ะครับ... น้องข้าว..!.-.!” ส่งมาทำไมหว่า ส่วนมากพี่ก๊อบจะโทรมานะครับแต่ไม่ได้คุยนานหรอก ถามนู้ถามนี่นิดหน่อยแล้วก็วางไป
ผมกำลังจะส่งกลับครับ
“เอ๊ะ..”ผมหันไปตะวาดครับ ก็ตอนนี้ดิ ไอ้เหี้ยตาร์อะมันกำลังกระชากโทรศัพท์ออกจากมือผม
“ใครส่งมา..”มันทำหน้าโหดใส่ผมอีกครับ
“เสือก..เรื่องของกรู”ผมบอกมัน ทำหน้าโหดใส่มันบ้าง แล้วดึงโทรศัพท์กลับครับ
“เอามาให้พี่ดูนะ..”มันบอกดีๆเสียงเรียบลงแล้วครับ เพราะตอนนี้ผมได้โทรศัพท์มาในครอบครองแล้ว
“ไม่ต้องมายุ่งกับกรู...”ผมหันไปมองตาขวางใส่มัน มันมองหน้าผม ผมเลยลุกขึ้นครับ โมโหมัน เมื่อกี้แรงน้อยใจยังอยู่
“จะไปไหน..”มันขึ้นเสียงห้วนๆของมันอีกครับ ผมก็ไม่สนใจลุกขึ้นกำลังจะเดินแล้วครับ
“ขอโทษ..”มันลุกขึ้นแล้วกอดผมจากด้านหลังทันที เออ รู้ตัวว่าผิดเหมือนกันสิมึง
“ขอโทษกรูทำไม..มึงทำอะไรผิดละ”ผมทำเสียงแบบไม่สนใจมันบ้างครับ
“ขอโทษ...”มันพูดอีกครับ
“ปล่อยกรู..กรูจะไปนอนห้องพี่เจ้า.”ผมบอกมันพร้อมกับจะสะบัดตัวออกครับ แต่แรงควายไอ้เหี้ยตาร์มันเยอะกว่าผม มันนักมวยนะครับ แรงควายดิ ผมถึงจะตัวเท่าๆมันแต่ตัวมันก็หนากว่าผม และตอนนี้มันก็สูงกว่าผมตั้ง เจ็ดเซ็น.
“ไม่เอา..พี่ขอโทษ..ไม่ให้ไป..นอนนี่นะ”มันทำเสียงอ้อนขึ้นมาทันที
“งอนกรูไม่ใช่รึไง..งอนต่อไปสิ..”ผมบอกมันบ้าง
“ขอโทษ..ไม่งอนแล้ว น่ะครับ ขอโทษ..หายโกรธนะครับ..”มันยังกอดแน่นขึ้นอีก
“....ปล่อย..”ผมบอกอีกครั้ง
“รักนะครับ..หายโกรธน้า..นะครับ..พี่ขอโทษจะไม่ขึ้นเสียงแล้วนะครับ..ไม่งอนแล้วด้วย”มันพูดซะหมดเปลือก เออรู้ว่าผิดก็ดีแล้ว
“..รู้ตัวว่าผิดเหมือนกันนิ..”ผมบอกมัน
“ก็พี่จะให้ข้าวง้อพี่บ้างอะ..ข้าวไม่เห็นง้อพี่เลยอะ.. เนี่ยพี่โกรธเองก็ต้องมาง้อเองอีก”มันบอกผม
“ก็มึงงอนไร้สาระ”ผมบอกมัน
“ป่าวสักหน่อย..แค่อยากให้ง้ออะ”มันบอกอีกครับ
“เออ..ไม่โกรธแล้ว..ปล่อยได้รึยัง” มันก็ปล่อยตัวผมออกครับ หายง่ายดีนะไอ้ข้าว
“ใครอะครับ..ขอดูหน่อย.”มันก็ยังไม่วายลืมครับ ยื่นมือมาจะจับโทรศัพท์
“เสียมารยาทกรูยังไม่ได้อนุญาตเลย”ผมเอาโทรศัพท์หลบครับ แล้วนั่งลงกับที่นอนเหมือนเดิม ไอ้ตาร์ก็นั่งตาม
“เฮ้ย..”ก็ไอ้ตาร์นะสิครับมือโคตรไวเลย หยิบโทรศัพท์ออกจากมือผมไปซะงั้นอะ มันรีบเปิดอ่านดูทันที
“ก๊อบ..ใครครับ”มันถามเมื่อเห็นชื่อคนส่งมา
“เออ..พี่นะ..รู้จักกัน..เคยสอนเต้นกรูไง”ผมบอกแต่บอกความจริงไม่หมดอะครับ บางเรื่องโกหกบ้างก็ได้ครับแฮะๆ
“แล้วทำไมต้องส่งมาแบบนี้ด้วย”มันยังคาดคั้นอีกครับ
“เออน่า..พี่เค้าก็ส่งมางั้นๆแหละ..คิดเหี้ยไรอกุศลเนี้ยมึง”ผมบอกมัน แล้วล้มตัวนอนห่มผ้าห่มครับ ไม่ต้องส่งกลับมันแล้วข้อความ ไอ้ตาร์มันยังมองหน้าผมในที่มืออยู่ครับก็ปิดไฟอะ
“จริงนะครับว่าไม่มีอะไร”มันทำเสียงลึกลับใส่ผม
“เออ..”ผมตอบมันทำเสียงรำคาญๆเข้าไว้ครับมันจะได้ไม่เซ้าซี้
แล้วมันก็นอนเข้ามาซุกกับผม
“ไปนอนโซฟาสิ..อึดอัดวะ”ผมบอกมัน
มันก็กอดแน่นขึ้นครับ
“ม้ายเอา..จากอดที่รัก”มันพูดแต่ปากมันซุกที่คอผมครับ
“ฝากบอกปากมึงด้วยว่าให้หยุดเดี๋ยวนี้ก่อนที่จะเจอทีน”ผมแกล้งบอกมันครับ
“โห..ไรอะ.เป็นเดือนแล้วอะไม่ได้ทำ”มันบ่นๆครับ
“เรื่องของมึงดิ..นู้ๆ..ห้องน้ำว่าง ไปใช้บริการดิ”ผมบอกพร้อมกับหันไปยิ้มให้มันครับ
“จูบหน่อย..นะครับ”มันเสือกไม่ยิ้มกับผมครับ ทำเสียงนุ่มๆของมัน แม่ง เสียงมันแบบนี้ใจอ่อนทุกทีอะครับ
“อือ..”อือ คำเดียวอะครับ ไอ้ข้าว มันก็ก้มมาใกล้ แล้วจูบกันทันที ไอ้ตาร์มันจูบจากอ่อนโยน จนกลายเป็นร้อนแรงขึ้นเลยครับ มันทั้งจูบทั้งไซร์ไปทั่วตัวแล้วครับ ห้ามก็ไม่ฟังเหี้ยไรเลย มันถอดเสื้อผมตอนไหนก็ไม่รู้ครับ
“ทำไมตัวแน่นไปหมดเลยอะครับ..”มันหันหน้ามาถาม ก็แต่ก่อนก็มีกล้ามนะครับ แต่ว่ามันก็ไม่ได้เนื้อแน่นอะไรมากครับ ไม่ฟิตอะ หน้าท้องก็ไม่ได้เป็นซิกแพ็กแบบไอ้ตาร์มัน ก็แค่ไม่มีหน้าท้องแค่นั้นเองครับ แต่หลังจากเต้นได้สองเดือนติดเนี้ยรวมตอนที่ก่อนสอบด้วย ตัวมันก็ฟิตเห็นได้ชัดครับ
“เล่นบาสหนักไปหน่อยมั้ง”ผมก็ต้องโกหกมันอีกครับ มีหวังบอกว่าไปเต้น โดนมันสั่งห้ามแน่นอนเลยนิ
“..อือ..ตาร์..”มันเสือกก้มลงไปตรงน้องชายผมตอนไหนไม่ทราบครับ ถอดกางเกงนอนผมเรียบร้อย ไอ้เวรตาร์ไวจริงนะมึง
“ขอนะครับ..”มันพูดกระซิบที่ข้างหูผม
“ได้มั้ยครับ..”เสือกถามอีกครับ ถึงขั้นนี้แล้ว
“ถามหาพ่อมึงหรอ..แม่ง ถ้ามึงยังชักช้าเดี๋ยวกรูจะทำมึงแทน..”ผมด่ามันครับ แล้วมึงจะให้กรูตอบยังไง ไอ้เวร กรูเขินโว้ย
และหลังจากนั้นก็เสร็จกับมันไปครับ สองรอบ หนังจบไปรอบแล้วมันก็เสร็จไปรอบ มันเปิดหนังแผ่นใหม่ มันก็ต่ออีกรอบ มันบอกมีหนังอยู่เป็นเพื่อนจะได้สนุกครับ มันสนุกตรงไหนของมึงเนี้ย ไอ้โรคจิต
...
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
เหอะๆถ้าเย็นนี้ว่างๆจะมาลงให้ค่ะ คิดดูก่อนนิ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:m1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ง่าดูข้าวจะเอาแต่ใจไปหน่อยนะครับ
ง้อๆพี่ตาร์หน่อยก้ไม่เสียหายเอาไร
แล้วที่สำคัญเอาใจใส่กับพี่ตาร์ให้มากหน่อยนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:man1: รักคนแต่งมากมาย ช่วงนี้ลงถี่จัง ในที่สุดตาร์และข้าวก็เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์แล้ว ตาร์ก็เสียสละใช้ได้นะเนี่ย :m25:
ขอสารภาพว่า แอบชอบตอนข้าวเป็นรุกมากกว่าด้วยล่ะ อิๆ :o8:
เห็นด้วย
มีสลับกันยุติธรรมดี
กร๊ากกก..
แต่ดูเหมือนข้าวจะรุกได้แค่ครั้งเดียวนิ
ไอ้ตาร์ฟาดไปหลายแระ
หุหุ
-
ต้าอร์งอนบ่อยๆนะ งอนแล้วได้2รอบนี่ถือว่าคุ้ม :jul3:
-
ฮ่า ๆๆ นายต้าร์ สถิติ การเปนสามีเยอะกว่า
555 สะใจ 2 รอบเลยหรอ ??
งี้ ข้าวจะลุกไหม๊ เนี๊ยะ ???
-
คราวหน้าก็เป่ายิ้งฉุบเอาสิจ้ะ จะได้ไม่ต้องเกี่ยงกัน :t2:
-
โห..........
งอนแล้วคุ้มแบบนี้
น่าจะงอนบ่อยๆเนอะ
:m12: :m12: :m12:
-
o9ไม่เอาอ่ะจะให้งอนอีกอ่ะ
-
หวานเลียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ
พี่ต้าร์อย่างอนมาก เพราะน้องข้าวเค้าไม่ง้อ อิอิ
-
:m25: :m25:
-
ตอนที่31 งานเข้า
หลังจากเมื่อคืน ตื่นมาอีกทีก็บ่ายโมงเลยครับ ท่านผู้อ่าน นอนแล้วนอนอีก ส่วนไอ้ตาร์นะหรอครับ ไปไหนไม่รู้อะครับ ผมก็ยังนอนเล่นต่ออีกหน่อยครับ วันนี้วันเสาร์นิ ไม่มีภารกิจอะไรต้องทำครับ
แกร๊ก
“ตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำสิครับ”เสียงมันพูดยันไม่ทันปิดประตู รู้ได้ไงวะว่ากรูตื่นแล้ว
“ขี้เกียจ..เปิดโทรทัศน์ให้หน่อยดิ”ผมพูดทั้งๆที่โทรทัศน์มันอยู่แค่ปลายเท้าผมแค่นั้นเองครับ แต่ไอ้ตาร์มันก็เดินมาเปิดให้
“จะกินอะไรครับ..ข้าวเช้ากับกลางวันรวมกัน”มันยิ้มนั่งลงข้างๆผม
“กินมึงดีมั้ย..เมื่อคืนกรูเสียเปรียบไปตั้งสองรอบ”ผมบอกมันแล้วยิ้มบ้าง
“เฮ้ย..ไม่เอาอะ..”มันรีบพูดทันทีครับ
“แม่กับพ่อกรูอะ..”ผมครับถามมัน เพราะว่าถ้าผมตื่นมาทุกครั้ง ผมต้องรู้เรื่องของทั้งบ้านว่าไปไหน ไม่งั้นมันไม่สบายใจนิ
“แม่กับพ่อไปข้างนอกนะครับ.. ส่วนพี่ตังไปหาเพื่อนที่มหาลัย พี่เจ้าก็ไปกับพี่ตังด้วยครับ ไปรถคันเดียวกัน”มันพูดซะยาว เหมือนรู้ว่าผมอยากรู้อะไร
“อืม..”ผมตอบสั้นๆ
“จะกินอะไรครับเดี๋ยวไปทำให้”มันยังถามอีก
“อาบน้ำแล้วหรอ..”แต่ผมก็ตอบไม่ตรงคำถามอีกครับ ก็มันอยากรู้อะ
“อาบแล้วครับ..”มันก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนอีกครั้งครับ
“กินข้าวผัดกุ้งอะ.. อยากกินไข่เจียวหมูสับด้วยอะ.. ปาท่องโก๋ด้วยก็ดี มีนมสดด้วยก็สวรรค์”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
“เหอะ..ข้าวผัดกับไข่เจียวพี่พอจัดให้ได้นะ..แต่ไอ้ปาท่องโก๋กับนมสดอะ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วครับ เค้าปิดร้านกันไปหมดแล้ว”มันพูดแล้วยิ้มกว้าง
“เออ..รู้แล้วเฟ้ย..ทำไรได้ก็ทำมาเหอะ..เดี๋ยวไปอาบน้ำ เสร็จแล้วเอามาให้ข้างบนด้วยนะ จะดูหนัง”ผมบอกมัน ใช้มันซะจ้างมันมาเป็นคนใช้เลยดีมั้ยครับ เหอะๆ
“คราบ .. ตกลงกรูเป็นแฟนหรือเป็นคนใช้วะ”ผมได้ยินมันบ่นพึมพำครับ
“บ่นไร..”ผมหันไปถาม
“ป่าว.. ไปนะ..อาบน้ำให้หอมนะจ๊ะที่รัก”มันพูดเสร็จก็หอมแก้มฟอดใหญ่
“รีบไปเลย.. เดี๋ยวถีบให้”ผมบอกว่าจะถีบแต่ดันยกมือจะตบหัวมันแทน มันยิ้มแล้ววิ่งออกไปครับ ไอ้ผมก็เดินไปห้องน้ำ อาบน้ำอาบท่าทำความสะอาดตัวเองซะก่อนครับ
พออาบเสร็จไอ้ตาร์มันก็จัดแจงเอาอาหารมาเสริฟผมถึงที่ครับ สบายจริงๆแฮะ
“เดี๋ยวออกไปข้างนอกกันมั้ยครับ”มันหันมาถามผมขณะกำลังม่วนกับการกินแระการดูโทรทัศน์อยู่ครับ
“อืม..ไปเช่าหนังกัน..ซื้อขนม..แล้วกลับมาดูหนัง..”ผมบอก ตาก็ดูโทรทัศน์
“ไปดูโรงกันดีมั้ยครับ”มันยังจะชวนผมออกไปข้างนอกอีกครั้ง ผมน่ะครับ ถ้ารู้สึกว่าไม่อยากออกเมื่อไหร่จะไม่ออกไปไหนทั้งสิ้น และการดูหนังในวันเสาร์อาทิตย์แบบนี้คือสวรรค์สำหรับผมเลยแหละ
“ไม่เอาอะ..ไม่อยากออกบ้าน..มึงอยากออกหรอ”ผมหันไปถามมัน
“แล้วแต่ครับ .. ถ้าข้าวอยากอยู่บ้านพี่ก็จะอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ก็ต้องกลับแล้ว”มันทำหน้าหงอยๆ
“อืม..อยู่เนี้ยแหละ นอนๆนั่งๆ ทำไรเรื่อยเปื่อยดีกว่า..”ผมบอกมัน เห็นหน้ามันแล้วก็นะ สงสารมันแต่ทำไงได้อะ อนาคตนิต้องเรียน
ผมกับมันนั่งดูหนังจนจบแล้วก็ออกไปเช่าหนังกันต่อครับ ซื้อขนมกันเสร็จ ผมนี่ซื้อเค้กเป็นปอนเลยครับ ไอ้ตาร์มันก็ว่าผม แต่ทำไงอะ คนมันชอบอะ เหอะๆ
ผมกับมันนอนดูโทรทัศน์กันจนดึก แล้วก็นอนไป เช้ามามันก็กลับบ้านครับ กลับไปเก็บเสื้อผ้า มันบอกว่าโดนแม่ว่านิดหน่อยว่ากลับมาบ้านแต่ไม่เคยเห็นหัว มันก็กลบเกลื่อนไปเรื่อยอะครับ พอมันเก็บของมันก็กลับมาที่บ้านผมอีกครั้งครับ
“จะกลับมาทำไมอีกเปลืองน้ำมัน”ผมบอกมันเมื่อผมออกไปรับมันหน้าประตูบ้านครับ ยืนคุยกันอยู่หน้าประตูบ้าน
“อ่าว..คิดถึงนิ..”มันก็พูดแค่นั้นแล้วยืนพิงประตูรถ
“จะเข้าบ้านมั้ย”ผมถามต่อ
“ไม่อะครับ..จะไปแล้ว”มันบอกแล้วมองหน้าผม มันเอามือขวามันมาจับมือผมไว้ครับ
“อย่าแอบไปมีคนอื่นนะครับ”มันบอกผมอีกด้วยสีหน้าจริงๆ
“มึงคิดมาก..กรูไม่ได้ไปมีใครสักหน่อย”ผมบอกมัน
“มึงนั้นแหละ...เจ้าชู้ซ้อนในกว่ากรูอีก”ผมบอกแล้วยิ้มให้มัน
“อ่านะ..ไม่เคยอะ.. นี่..”มันบอกแล้วมองหน้าผม
“รักนะครับ...”มันบอกอีก มึงจะพูดห่าไรนักหนาวะ
“มึงบอกกรูหมื่นรอบแล้วมั้ง”ผมบอกมัน
“ล้านรอบก็จะบอกครับ”โหเน่าเหี้ย พระเอกลิเกเลยมึง
“หึ..แล้วนี่พี่ไม้เป็นไงบ้าง”ผมถามถึงพี่ไม้เพราะว่าพี่ไม้เค้าสอบได้มหาลัยเดียวกับตาร์ครับแต่เป็นออกแบบภายใน อยู่คอนโดใกล้ๆกันกับไอ้ตาร์ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่อยู่ด้วยกันจะได้ไม่เปลืองเงินนิ จะเค็มไปไหนผมอะ ไม่ได้อะครับ เงินในธนาคารนี่เต็ม ตอนเด็กๆประหยัดมากมาย
“ก็ดี.... มันไม่ได้กลับมาบ้านเลยนะ.. เห็นบอกปิดเทอมค่อยกลับ”มันบอก ตานี่ยังหวานเยิ้มมองผมอยู่อีกครับ
“พี่ต้องไปแล้วครับเดี๋ยวดึก”มันบอกแล้วพยุงตัวเองขึ้น
“ขับรถดีๆนะ..”ผมก็บอกมันได้แค่นี้อะครับ พูดอะไรกับเค้าไม่เป็น
“เดือนหน้าเจอกันนะครับ..”มันบอกแล้วเปิดประตูรถ
“อืม..”ผมยิ้มรับคำตอบ
“หอมแก้มหน่อยดิ”มันยังมีหน้ามายื่นแก้มให้ผมอีกครับ
“แม่กับพ่ออยู่ในบ้าน.. กลัวเค้าไม่รู้รึไง”ผมบอกมัน มันทำหน้าบูดทันที
“มึงนี่กรูว่าไปตัดต่อมงอนออกบ้างก็ดีนะ..กรูว่ามันเยอะเกินไปแระ”ผมบอกมันแล้วยิ้มกว้าง มันทำหน้างอนกว่าเดิม
“โห..ไรวะ..คนเค้ารักหรอกถึงเป็นแบบนี้อะ”มันทำหน้าทำตาใส่ผม
“ไปได้แล้วปะ”ผมบอกมัน มันหน้างิกขึ้นรถ แต่ผมดันรถไว้ครับตอนมันจะปิดประตู แล้วก้มลงไปหอมแก้มมัน แล้วรีบยืนขึ้น
“พอใจรึยัง”ผมบอกมัน ตอนนี้มันยิ้มกว้างเชียวครับ
“หึหึ..”มันหัวเราะในลำคออีกแระ
“กรูเกลียดมึง..รีบๆไปเลย”ผมบอกมัน มันก็ทำท่าสงจูบให้ผมแล้วก็ขับรถออกไปครับ ใจหายเหมือนกันนะครับเนี้ย ไม่มีมันอยู่อีกแล้ว แต่ แฮะๆ ร่าเริงดีกว่า กิ้วๆ ได้ไปซ้อมเต้นแล้วโว้ยยย เสร็จข้าวววว
โรงเรียนเปิดวันๆก็ไม่ทำไรหรอกครับ ปกติ เช้าไปเรียน เย็นซ้อมบาส เลิกเรียนไปซ้อมเต้นถึงสองสามทุ่ม กลับมาบ้าน อาบน้ำ แล้วก็โทรหาไอ้ตาร์ เพราะว่าโกหกมันนะครับว่าตอนเย็นถึงสองทุ่มไม่ว่างอ่านหนังสือ โทรเสร็จก็ ทำการบ้านอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ กว่าจะหลับอีกทีก็เที่ยงคืนตีหนึ่ง เกือบทุกวัน
“พรุ่งนี้มีโชว์เต้นที่มหาลัยมามั้ยครับข้าว”พี่ก๊อบพูดขึ้นขณะที่ผมกำลังดื่มน้ำ
“หรอครับ..กี่โมงอะ”ผมหันไปมองหน้าพี่ก๊อบ
“บ่ายสี่โมงนะครับ..พวกพี่ๆจัดกันเอง เพราะว่าพรุ่งนี้มีนิทรรศการนะ ..ของพวกพี่เลยขออนุญาตอาจารย์ยึดพื้นที่บางส่วน”พี่ก๊อบพูดแล้วยิ้มให้ผม
“อ่อ... ได้ครับ..”ผมบอก
“พรุ่งนี้คงหยุดซ้อมบาส..”ผมยิ้มให้พี่ก๊อบ เพราะพี่ก๊อบแกเล่นยิ้มตลอดเวลา เข้าขั้นบ้าแล้วนะพี่
“เฮ้ย...ไอ้ก๊อบ..เด็กเก่ามึงมาวะ”เสียงพี่เจพูดขึ้นครับ ไม่ใช่พูดสิตะโกนมากว่าและทุกคนก็มองไปตามหน้าของพี่เจซึ้งมันเหมือนกันชี้ไป แล้วก็พบเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ครับ ขาวมากมายครับน่ารักด้วยนิ
“พี่ขอตัวก่อนนะครับ”พี่ก๊อบหันมาบอกผม ผมก็พยักหน้ารับครับ แล้วพี่ก๊อบก็เดินไปทางผู้ชายคนนั้นครับ เป็นสายตาเดียวกัน
พี่ก๊อกคุยกับผู้ชายคนนั้นอยู่นานครับ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากครับ กลับมาเต้นต่อ สักพักแฟนตัวดีมันก็โทรมาครับ
“อืม..ไง”เมื่อผมรับโทรศัพท์ครับ
“คิดถึง..”มันรีบบอกทันที มึงจะตายในห้านาทีหรอไอ้ตาร์ บอกกรูซ้ำๆอยู่ได้
“อืม”ผมก็รับคำเดียวครับแล้วรีบเดินออกมาในที่ๆเงียบก่อนที่ไอ้ตาร์มันจะสงสัย
“ทำไรอยู่ครับ..”มันถาม
“ชักว่าวอยู่..มีไร ขัดจังหวะนะมึง”ผมแกล้งมันกลับ
“หึหึ...”มันหัวเราะเบาๆครับ
“ไหนลองทำให้ฟังหน่อยสิครับ..”มันยังไม่วายเล่นต่ออีกครับ
“ไอ้เวร..กรูพูดเล่น..”ผมรีบบอกมันทันที เพราะผมรู้ว่ามันเอาจริงครับ
“อยากอะ..”มันเริ่มทำเสียงหื่นๆแล้วครับ
“ส้นตีนนิ..อยากก็ทำคนเดียวสิวะ..โทรหากรูเพื่อ”ผมบอกมัน
“..ตอนแรกก็ไม่อยากหรอกครับ ได้ยินเสียงข้าวอยู่ดีๆมันก็อยากอะ..”มันยังไม่วายเล่นต่ออีก
“กรูไม่เล่นด้วยนะ..กรูไม่ว่าง..”ผมรีบบอกมันก่อนที่มันจะเลยเถิดไปกันใหญ่
“งะ....ทำเป็นเพื่อนหน่อยสิครับ..จะลงแดงตายอยู่แล้วเนี้ย”มันทำเสียงฟืดฟัด
“ส้นตีนนิ.. มึงจะอะไรกันหนักหนาวะ..เดี๋ยวมึงมาคราวหน้ากรูจะก๊อบแผ่นโป้ไว้ให้มึงเอาไว้ระบายความเครียดดีมั้ย จะได้ไม่ต้องมาลงที่กรู”ผมบอกมัน
“ไม่เอาอะ..มันไม่เหมือนกันนิครับ”มันบอกอีก
“เหมือนโว้ย..แค่นี้ก่อนนะ..เดี๋ยวกรูโทรกลับ”ผมบอกมันไม่รอคำตอบ รีบวางทันทีครับ มันก็ยังโทรมาอีกสองสาย ผมก็ไม่รับ ส่งข้อความไปบอกมันว่าแม่เรียก มันก็ไม่โทรกลับมาอีกเลยครับ
หลังจากวันนั้นมาผมก็สนิทกับพี่ก๊อบมากขึ้นครับ พี่ก๊อบมารับมาส่งผมบ่อยขึ้น แต่ว่าก็นะ ผมก็ยังไม่ได้คิดไรเลยนะ ไม่ได้คิดจริงๆ จริงๆๆนะนิ
..............
วันนี้ไปวัดส่วนสูงดีกว่า วันนี้ก็สุดสัปดาห์ครับ ไอ้ตาร์มันจะกลับมาเยือนอีกครั้งครับ ก็วันนี้สิ้นเดือนอีกแล้วนิ
“เฮ้ย..ไอ้เป้..ไปเป็นเพื่อนกรูวัดส่วนสูงหน่อยดิ”ผมบอกไอ้เป้ ที่ตอนนี้มันเดินมากับผมแค่สองคนนะครับมาเข้าห้องน้ำ
มันก็ไม่ได้ตอบอะไรครับ เดินไปห้องพยาบาลกับผมที่จริงมันก็มีที่อื่นนะครับ แต่ว่าตรงนี้มันใกล้สุดแล้ว
“100....เออ “มันพูดไม่เต็มคำสักทีครับ ไอ้ผมก็ลุ้นแทบแย่ ทั้งเล่นบาส ทั้งซ้อมเต้น ฟิตสุดๆแล้วตอนนี้อะ
“180..แล้ววะ น่าจะใช่นะ”มันบอก
“เย็สสส..”มันรีบกำหมัดหนักแน่นทันทีครับ
“โห..เวอร์ไปแระมึง”ไอ้เป้มันเห็นท่าทีของผมแล้วว่า
“อ่าว..กรูดีใจนี่หว่า..”ผมบอกมัน
แล้วรีบกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ตาร์ทันทีผมก็ไม่รู้เป็นอะไรเดี๋ยวนี้มีเรื่องอะไร ดีหรือไม่ดีต้องคอยบอกไอ้ตาร์ก่อนคนแรกเลย
“ถึงไหนแล้วอะ..”ผมถามมันครับ เพราะว่าตอนบ่ายโมงครึ่งมันพึ่งโทรหาผมไปว่ากำลังออก
“ก็ออกมาได้สักพักแล้วครับ..”มันบอก
“นี่ๆ..กรูอะสูงขึ้นอีกสองเซนต์แล้วนะโว้ย..180แล้ว”ผมบอกมันด้วยความดีใจ
“หึหึ..ยังไงก็เตี้ยกว่าพี่อยู่ดีนั้นแหละครับ”นั่น มันยังไม่วานกระแทกแดกดันผมครับ สาด กรูยังไม่อายุเท่ามึงโว้ยกรูต่อให้ก่อน แต่ว่าไม่นานมานี้ไอ้ตาร์มันก็บอกว่ามันสูงขึ้นอีกเซนต์ มึงจะสูงไปไหนหนักหนาวะ
“เดี๋ยวพี่ไปถึงให้ไปรับมั้ยครับ”มันถามขึ้น
“แล้วแต่..”ผมบอก
“งั้นไปครับ..”มันรีบตอบทันทีครับ
“อืม..งั้นวางแล้วนะ”ผมบอกมันเพราะจะขึ้นเรียนแล้วนิ
“คราบ..ตั้งใจเรียนนะ..ห้ามไปจีบใครละ”มั้นก็ยังไม่วายระแวงเรื่องนี้ครับ
“เออ..”ตอบเสร็จก็รีบวางทันทีครับ
แล้วผมกับไอ้เป้ก็ขึ้นเรียนกันครับ เลิกเรียนผมก็ไปซ้อมบาสเป็นปกติของผม แต่วันนี้คงไม่ได้ไปซ้อมเต้นอีกครา วันนี้ไอ้ตาร์มันบอกจะมาหาผมที่ยิมครับ ผมก็เลยซ้อมรอมัน
ผมก็ซ้อมไปเรื่อยของผมอะครับ หันไปอีกทีนึกว่าผีก็ตอนนั้นมีคนซ้อมอยู่แค่สามคนครับ โรงยินเงียบมาก ไอ้เหี้ยตาร์ก็เสือกนั่งอยู่บนอัศจรรย์บนสุดเลยครับ แล้วโบกไม้โบกมือให้ผม ผมเลยชูนิ้วกลางให้แม่งเลยข้อหาทำให้กรูตกใจ พอซ้อมเสร็จผมก็เข้าไปอาบน้ำนิดหน่อยแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ออกมาไอ้ตาร์มันก็ยิ้มหน้าบานรออยู่หน้าประตูแระ
“มาหาใครครับ..มีอะไรให้ช่วยรึป่าว”ผมเห็นแล้วถามสีหน้าเรียบๆ
“อ่อ...ทำหัวใจตกไว้แถวนี้อะครับ..ช่วยหาหน่อยได้มั้ยครับ”มันยังไม่วายรับมุขผมแล้วหยอดคำหวานมาอีกครับ
“ไม่ทราบว่า..ตกไว้แถวไหนละครับจะได้หาถูก”ผมก็ยังเล่นต่อครับดูสิว่ามันจะทำยังไง
“ตรงนี้อะครับ..”มันพูดแล้วเอานิ้วมาจิ้มที่ตรงหัวใจผม
“โห..แม่ง โคตรเสี่ยวอะมึง”ผมรีบบอกมันทันทีครับ มันก็หัวเราะกร๊ากออกมา
“ก็เล่นก่อนทำไมละ..เหนื่อยมั้ยครับ”มันหันมาถาม
“ก็ดีอะ..”ผมบอก ไม่ได้ตรงคำถามเล้ย
“หิวมั้ยครับ..ไปหาอะไรกินกันมั้ย”มันห่วยใยผมไม่เลิก
“อืม..กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อนนะ..แล้วไปร้าน..................กัน”ผมบอกมัน ชื่อร้านที่เป็นร้านประจำครับ จะไปกินกับพ่อแม่แล้วก็พี่ๆบ่อย ตอนถ้าว่างพร้อมกัน
“ครับ..”มันตอบรับคำเดียวครับ แล้วก็เดินไปขึ้นรถมัน
นั่งอยู่ในรถสักพัก งานผมก็เข้าทันที
ตื๊ด.ๆๆ.... ดูหน้าจอโทรศัพท์ “พี่ก๊อบ” งะ โทรมาไมตอนนี้วะ
ผมก็ต้องกดรับเพื่อไม่ให้มันสงสัยครับ
“หวัดดีครับ..”ผมพูดกรอกสายไป
“วันนี้มาเต้นมั้ยครับ..”พี่ก๊อบรีบถามทันที เพราะคงเห็นว่าผมไปช้ากว่าทุกวัน เพราะวันนี้ผมซ้อมบาสรอไอ้ตาร์นะครับ
“อ่อ..ไม่ไปอะครับ..”ผมบอก
“หรอครับ..เซงเลยดิ..ข้าวไม่มาแล้วพี่จะเต้นกับใครอะ”แหมพูดอย่างกับกรูไปเต้นกับมึงตลอดเวลางั้นแหละ ตอนนี้ผมไม่ได้หันไปมองไอ้ตาร์เลยครับ เพราะรู้ว่ายังไงไอ้ตาร์มันต้องมองผมตลอดอยู่ทุกการสนทนาอยู่แระ
“อ่าครับ..ขอโทษด้วยครับ..ไปไม่ได้จริงๆครับ”ผมก็บอกด้วยคำสุภาพสุดๆครับ
“อืมครับ..ไม่เป็นไรครับ..”พี่ก๊อบบอกผมด้วยเสียงอ่อยๆ
“งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ..เดี๋ยวไงค่อยเจอกันวันหลัง”ผมรีบบอกทันที
“ครับ..แล้วเจอกันครับ”พี่แกก็ยังไม่วายพูดเสียงเบาๆ
เฮ้อ อะไรกับชีวิตกรูนักหนาเนี้ย แต่ละคน เซงโว้ย
“ใครครับ..”นั่นไง เห็นมั้ยเพราะมึงโทรมา งานกรูต้องสานต่อเอง มึงมาช่วยกรูสานมั้ย ไอ้พี่ก๊อบ
“รุ่นพี่นะ..โทรมาชวนไปเที่ยว”ผมบอกไปเนียนๆครับ เอาให้เนียนน่ะไอ้ข้าว
“ขอดูโทรศัพท์หน่อยครับ”เอาแล้วไง ไอ้เหี้ยตาร์มึงจะฉลาดไปไหนวะ
“ดูทำไมขับรถอยู่อันตราย”ผมแก้ตัวไป แถไปงั้นแหละครับ
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวจอดก็ได้..”มันพูดไม่ทันขาดคำครับ มันจอดรถทันที งะ เอาไงละทีนี้
“เอามาครับ..”เสียงมันแข็งมากมาย สายตาน่ากลัวสุดๆ
“เออ..คือ..กรูบอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรไง”ผมรีบบอก
“ข้าวยังไม่ได้บอกพี่เลยครับเมื่อกี้ว่าไม่มีอะไร”มันก็บอกเสียงแข็งขึ้นอีกครับ งะ ขุดหลุมฝังตัวเองแล้วไอ้ข้าว
“เออ..คือ”ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อครับ ไอ้ตาร์มันก็เอาโทรศัพท์ผมออกจากมือทันที
ผมก็จะพูดไรต่อได้ละครับหาคำแก้ตัวอยู่ในหัวสมอง ไอ้ตาร์มันก็กดดูใหญ่เลยครับ
“ใครคือก๊อบ..ไอ้คนที่ส่งข้อความมาให้วันนั้นใช่มั้ย”มันหันมามองหน้าผม
“พี่ก๊อบเป็นพี่ที่สอนเต้นไงกรูเคยบอกไปแล้วไง”ผมบอก สายตาก็หลอกแหลกไปทางนู้ทีทางนี้ที
“แล้วจะไปไหนกัน..แล้วจะไปเจอกันอีกทำไม สอนเสร็จแล้วก็เสร็จไปสิ”มันพูดอีก
“ก็เค้าแค่อยากเจอชวนไปเที่ยว”ผมบอก
“แล้วทำไม่พูดไม่มองหน้าพี่”มันทำเสียงขึงขังอีกครับ งะ ก็ดูตามึงสิ
“ป่าว..มึงจะคาดคั้นเอาห่าไรเนี้ย..”ผมทำท่าหงุดหงิดครับ เพื่อมันจะโอนอ่อนผ่อนตามบ้าง
“บอกความจริงทุกอย่างมาครับ..ทุกอย่างที่ไม่ได้บอกอะไรพี่ตอนแรก..ห้ามโกหกเด็ดขาด..เข้าใจมั้ยครับว่าห้ามโกหกเด็ดขาด”มันทำเสียงจริงจังมากเลยครับ เอาไงละกรูทีนี้
“เออ..ก็..................”ผมก็ยังงงๆว่าเอาไงดีนะครับ
“พูดมาให้หมดครับว่าระหว่างสองเดือนที่ผ่านมามีอะไรไม่ได้บอกพี่บ้าง..ที่สำคัญห้ามโกหก”มันย้ำเตือนผมว่าห้ามโกหกตลอดเวลาครับ
“คือว่ากรูเคยเต้นใช่ป่ะ..แล้วทีนี้พี่ก๊อบก็สอนเต้นพวกกรูแล้วพี่เค้าชวนกรูมาเต้นจริงๆจังๆอะ แล้วกรูก็เลยตอบตกลงไป หลังกรูซ้อมบาสเสร็จกรูก็ไปซ้อมเต้นอะ ทุกวัน แล้วพี่ก๊อบเค้าก็สอนเต้นกรูด้วยวันนี้เค้าเลยโทรมาถามว่ากรูไม่ไปเต้นหรอ แค่เนี้ยอะไม่มีอะไรเลยเห็นมั้ย”ผมพูดยาวไม่เว้นวรรคครับ เดี๋ยวมันสวน
“งั้นแสดงว่าแต่ละครั้งที่พี่โทรมานั่นไม่ได้อยู่บ้านแต่เต้นอยู่ใช่มั้ยครับ..แล้วที่บอกว่าอ่านหนังสือทำการบ้านหรือว่าไม่ว่างอะไรก็เพราะว่ายังไม่กลับบ้านใช่มั้ยครับ แล้วที่โกหกพี่อีกว่าอยู่บ้านแล้วเปิดเพลงดังนั่นก็โกหกพี่อีกใช่มั้ยครับ”มันก็พูดซะยาวเอาผมปากค้างไปทันที แก้ตัวไม่ได้แล้วครับ ทำไมมันดันรู้สถานการณ์ไปซะหมดนะ
“คือกรู.............”ผมก็อึ้งแดกครับ ไม่รู้เอาไงดี
“ทำไมต้องโกหกครับ”มันมองหน้าผมสายตามันก็เศร้านิดๆ เสียงมันก็อ่อนลงครับ
“ก็ถ้ากรูบอกมึงจะให้กรูไปเต้นป่ะละ..”ผมบอกมัน มองหน้ามันเหมือนกันครับตอนนี้
“แต่ถ้าพี่ไม่ให้ แล้วข้าวไม่ยอมยังไงพี่ก็ต้องยอมข้าวอยู่ดี..”มันก็บอกมา อ่าวแล้วกรูจะรู้มั้ยละ
“แล้วข้าวมาโกหกพี่แบบนี้..แค่เรื่องแบบนี้แล้วถ้าเรื่องอื่นละครับ พี่จะเชื่อใจข้าวได้ไงว่าข้าวจะไม่โกหกพี่”มันบอกสีหน้ามันเครียดทันที
“ก็กรูไม่ได้ตั้งใจจะโกหกนี่หว่า...................กรูขอโทษ”ผมบอกมันเบาๆอีเฉพาะตรงขอโทษนะครับ
“เฮ้อ....”มันถอนหายใจยาวเลยครับ
ผมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาต่อไปรับความผิดทั้งปวง
“ขอโทษ..”ผมก็ขอโทษมันซ้ำอีกครั้ง มันก็เงียบสักพักแล้วถอนหายใจอีกครั้ง
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ..เข้าใจมั้ย”มันพูดเสียงเรียบเหมือนเหนื่อยอ่อนซะเหลือเกิน
“อืม..”ผมก็อืมคำเดียวแล้วก้มหน้าต่อไป
“ไหน.มองหน้าพี่สิ”มันบอก ผมก็หันมามองหน้ามัน
“สัญญานะครับว่าจะไม่โกหกอีก...”มันบอกผมพร้อมกับเอามือมาลูบหน้าผมอย่างอ่อนโยนครับ
“อืม...”ผมก็รับปากมันคำเดียวครับ.. แล้วมันก็หันไปขับรถตามเดิม นั่งคุยอะไรกันไปเรื่อยนะครับ เรื่องที่ว่าผมหุ่นดีขั้นก็เพราะเต้นด้วยใช่มั้ย ผมก็บอกว่าใช่ มันก็ถามอีกว่ามีใครมาจีบรึป่าว ผมก็บอกมันไปแล้วอะครับว่าจะไม่โกหก เลยบอกมันไปว่ามีพวกผู้หญิงมาดูแล้วกรี๊ดกร๊าดดนิดหน่อยไม่ได้มีอะไร มาแล้วก็ไป แล้วก็มีพี่ก๊อบเนี้ยแหละที่แปลกๆกับผม ซึ้งก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร มันก็ฟืดฟัดเลยครับ แบบไม่พอใจ ผมก็เซงกับอาการหึงขั้นรุนแรงของมันเจงๆ
...
ยังไงก็ช่วยกันติดตามต่อไปนะค่ะ
ช่วยกันดันเยอะๆนะค่ะ
แล้วก็ต้องขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
ขอบคุณค่ะ
จุ๊บๆ
-
:t2:
-
จะมาติดตามตอนต่อไป
-
:laugh: ตายแน่ๆข้าวเอ๋ย จะเกิดศึกชิงนายแล้วววว พี่ก๊อบเนี่ยก็รุกขึ้นเรื่อยๆเนียนๆ
รอตอนต่อไป อิอิ
:L2:
-
น้องข้าวพูดจาไม่น่ารักเลย :o พี่ตาร์ขีดความอดทนต้องสูงมากแหงๆ
-
ตอนที่32 งานเข้า2
พอถึงบ้านผมก็อาบน้ำครับ อาบน้ำเสร็จก็ออกไปกินข้าวร้านอาหารประจำบ้านผมกัน แล้วผมก็สั่งๆๆ ไอ้ตาร์ก็ได้แต่มอง เพราะมันไม่สั่งห่าไรเลยครับ สั่งมาหกอย่างอันนี้ก็ไม่รู้ว่ากินหรือว่าแดกเหมือนกันครับ กินเสร็จก็กิจวัตรตามเคยครับ ไปเดินช๊อปนิดหน่อย แล้วก็ไม่นั่งร้านนมสด จบด้วยไปซื้อขนมเซเว่นนั่งก็เป็นการที่ผมต้องไปทุกวันของผมอยู่แล้วครับ จะกินไม่กินอีกเรื่อง แต่ขอให้ไอ้ซื้อ แล้วก็ไปเช่าหนังกัน หกเรื่องไอ้ครับ ดูกันให้ตาแฉะกันไปเลย
“นี่ๆเอาเรื่องนี้ด้วย..”ผมกำลังจะจ่ายตังครับ แต่ว่าไอ้ห่าตาร์มันมาจากไหนไม่รู้ เดินถือหนังมาเรื่องนึง หนังเกย์ชื่อดังเชียวนิ พี่ๆที่คิดเงินตรงเคาเตอร์ สี่คนมองเป็นตาเดียวกัน ผมหันมองที่หนังแล้วมองที่หน้ามัน มันยิ้มแฉ่งเลยครับ นี่มึงอายเค้าบ้างมั้ย
“ไม่เอา..”ผมพูดเสียงแข็งครับแล้วหันไปยิ้มให้พี่ๆที่คิดเงิน
“โห..ไรอะ.พี่ยังไม่ได้ดูเลย”มันบอกทำหน้างอ เล่นๆ ผมหันไปมองตาขวางใส่มันครับ ที่จริงผมดูแล้วนะ กร๊ากก มากับไอ้โนให้มันซื้อให้วันก่อนนู้ แต่ว่าผมเก็บไว้ส่วนตัว ไอ้ตาร์มันไม่เห็นครับ แล้วผมก็ไม่ได้บอกมันด้วย
“ไม่...เอา...”ผมทำปากให้มันดู ไม่ได้ออกเสียงครับ มันหน้างอ แล้วเดินเอาไปเก็บ แล้วเดินหนีออกนอกร้านไปเลยครับ งอนกรูอีกแระ ไอ้เวร พอคิดเงินเสร็จผมก็ต้องยิ้มไมตรีให้พวกพี่ๆเค้าแล้วเดินออกมาครับ มันยืนรออยู่หน้าร้าน ซึ้งตรงนั้นก็เป็นกระจกใสตรงพี่ๆที่เคาเตอร์พอดี ผมยืนมองหน้ามัน มันก็ไม่มองหน้าผมครับ
“ไรมึงอีกเนี้ย..ทำตัวงี่เง่าอีกแระ”ผมบอกมัน มันก็ยืนล้วงกระเป๋าทำเก๋าอยู่นั่นแหละ
“อะถือ”ผมยื่นของให้มันแต่มันไม่รับ
“ไม่..”มันพูดแล้วทำลอยหน้าลอยตากวนส้นตีน
“กรูเช่ามาให้แล้ว..ถือดิ”ผมโกหกมัน มันก็รีบหยิบไปอย่างไวแล้วเปิดดูครับ ผมยืนอมยิ้มแล้วเดินหนีมันมา
“โห...หลอกกันนี่หว่า..”มันรีบวิ่งมาแล้วชนตัวผมอย่างแรง
“โอ้ย..ไอ้เวร..”ผมก็ด่ามันครับ แต่ไม่ได้จริงจังอะไร
“แล้วมึงอายคนในร้านเค้าบ้างมั้ย..มองเป็นตาเดียวกันเลย”ผมบอกมัน มันหันมามองหน้าผม
“ไม่..........อาย”มันพูดยั้นคำชัดเชียวครับ
“อ่อ..กรูลืมไปว่ามึงหน้าด้าน”ผมบอกมัน มันก็หน้างอ
“อยากดูอะ..”มันทำเสียงอ้อนๆ
“เออ..กรูรู้แล้ว..เดี๋ยวไปซื้อมาให้ดู..”ผมก็แกล้งเอาใจมันหน่อยครับ เดี๋ยวได้จังหวะค่อยเอาแผ่นใส่กระเป๋ามันตอนกลับไปกทม.
“จริงนะ..”มันทำสีหน้าดีใจ จะอยากดูห่าไรนักหนาวะ พระเอกก็ตายก็ร้องไห้เลย กรูไม่ชอบเรื่องเศร้าๆโว้ย
“อืม...กลับบ้านเลยนะ..อยากดูหนัง”ผมบอก
“คราบ..”มันก็รับคำกวนๆของมันเหมือนเดิม
“ขอดูมือถือหน่อย..”ผมขอมันซึ้งๆหน้าครับ มีอะไรผมก็ตรงๆอยู่แล้ว อยากดูหน่อยว่ามันไปมีกิ๊กมีกั๊กรึป่าว เพราะถ้ามี มึงก็ตายเหมือนกันไอ้ตาร์
“ดูไมอะ..”มันหันมาถามแต่ว่ามันก็ล้วงหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงให้ผม เพราะตอนนี้มันขับรถอยู่นะครับ
“ดูว่ามึงมีกิ๊กรึป่าว..”ผมบอกมัน มันก็ยิ้ม
“คิดว่ามีแต่พี่ที่หวง และห่วงแฮะ..”มันพูดแล้วยิ้มมองไปที่ถนน
“..ถ้ามีก็ดีกรูจะได้รีบเลิก..เพราะกรูหาเป้าหมายใหม่ได้แล้ว..”ผมบอกมัน เสียงเรียบๆ
“..ไม่มีหรอกครับ..ยังไงก็ไม่มีวันเลิกแน่.. แล้วก็ไม่ต้องคิดจะหาใหม่เลย..ชอบเจ้าชู้นัก”มันทำไมชอบบอกว่าผมเจ้าชู้กันนะ
“หึหึ..”ผมหัวเราะเบาๆ แล้วดูโทรศัพท์ไปเรื่อย อ่านข้อความมัน ก็ไม่มีอะไรครับปกติดี มีแต่ของผม
“ลบข้อความก่อนมาหากรูรึป่าว..”ผมหันไปถามตรงๆ ไม่ค่อยระแวงเลยกรู แต่อย่างเนี้ยแหละดีแล้วครับพูดตรงๆ ถ้าโกหกก็รู้ทีเดียว
“ลบครับ..”มันบอกหน้าตาเฉย ผมก็ยังเงียบงงๆ มองหน้ามันอยู่
“ลบคนที่ไม่สำคัญออกไปหมด..เหลือไว้แต่ที่รักคนเดียว”มันพูดแล้วยิ้ม ไอ้ควาย เลี่ยนวะมึง ผมก็อมยิ้มนิดๆกับคำเสี่ยวๆของมันอะครับ
พอถึงบ้านมันก็เดินไปไหว้พ่อกับแม่ผมทันที ตรงห้องรับแขก พี่เจ้าก็อยู่ด้วย
“อ่าว..ว่าไงมึง..มาบ้านกรูเหมือนบ้านตัวเองเลยนะ”พี่เจ้ามันทักครับ
“แฮะ..พี่ก็” มันลูบหัวเบาๆ แก้เขิน
“เป็นไงลูก..สบายดีมั้ย.”แม่ผมหันไปถามมันแล้วเดินมาจับแขนไอ้ตาร์ครับ มันไม่สบายแล้วมันจะยืนอยู่ตรงนี้หรอแม่
“ดีครับ.. เรียนหนักนิดหน่อย..”มันบอก
“แล้วแม่เป็นไงครับ..ลูกชายเลี้ยงดีกันรึป่าวครับเนี้ย”มันโยนขี้มาให้ลูกๆบ้านนี้ทันทีครับ
“ไม่ค่อยดีหรอกลูก..วันๆเอาแต่เที่ยวๆ..ไม่เค้ย ไม่เคยกลับหัววันมาทำกับข้าวให้แม่กับพ่อกิน”แม่บ่นแล้วมองเหล่มาที่พี่ผมกับผมครับ
“เออ..จริงของแม่แก”พ่อผมสมทบอีกรายครับ
“ไม่เป็นไรครับ..เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมตื่นแต่เช้าไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนแม่นะครับ”มันรีบเอาดีใส่ตัวทันทีครับ ไอ้ตาร์มันชอบทำอาหาร แม่บ้านที่อยู่บ้านผม แกก็อยู่ในบ้านนะครับ แต่ว่าแค่ทำความสะอาดบ้าน อะไรแบบนี้ ส่วนมากกับข้าวแม่ผมจะเป็นคนทำมากกว่าครับ นอกจากแม่ผมไม่อยู่แหละ ป้าแกถึงจะรู้หน้าที่ว่าต้องทำ แล้วไอ้ตาร์มันก็รู้ทางครับ ว่าแม่ผมชอบทำกับข้าว เลยเข้ากันได้ดีซะเหลือเกิน
“ดีลูก..ตั้งแต่เลี้ยงไอ้เจ้าสามตัวนี้มานะ..ไม่เคยไปจ่ายตลาดตอนเช้ากับแม่เลยสักครั้ง..มีแต่สั่งตอนดึกว่าแม่เอาปาท่องโก๋ตอนเช้าด้วยนะ..แม่เอาขนมสังขยาด้วยนะ..แม่ละกลุ้มมีลูกเหมือนมีพ่ออีกสามคน”นั่นแม่ผมบ่นซะเหมือนผมไม่กดขี่แม่มากขนาดนั้นอะ แถมเรียกลูกเป็นตัวด้วย
“โห..แม่..”ผมก็ได้แต่ โห แม่ คำเดียวแหละครับ ไอ้ตาร์มันก็ยืนยิ้มหน้าบานเชียว
“แล้วนี่ไปไหนกันมาละ”พ่อผมหันมาถามบ้าง
“ไปกินข้าวร้าน..........มานะครับ..แล้วก็ไปเดินดูของกัน เช่าหนังมาด้วยครับ..แล้วก็ของกินของข้าวทั้งนั้น”ไอ้ตาร์มันบอกพ่อผม
“วันๆเอาแต่ดูหนัง..อ่านหนังสือบ้างรึป่าวเนี้ย”พ่อผมหันมาทางผมอีกครับ พ่อผมเป็นคนที่ตามใจผมม้ากมากครับ ผมอยากได้อะไรก็ได้ แต่ว่าไม่ได้เกินตัวนะครับ พ่อรู้ว่าผมชอบไปมีเรื่องกับชาวบ้านเค้า แต่ว่าผมก็เรียนให้พ่อได้ตลอด พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ ผมไม่ได้เกเรขนาดนั้น
“อ่านดิพ่อ..อ่านทุกวันอะ..ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์.ขอพักผ่อนหน่อยดิ”ผมบอกพ่อ
“ช่างจะหาข้ออ้าง.”แม่ผมหันมาว่า ก็จริงอะเรียนมาเหนื่อยทั้งอาทิตย์มันวันหยุดนะครับพี่น้อง ขอหน่อยไม่ได้รึไงคราบ
“ไปดีกว่า..อยู่ก็มีแต่จะโดนว่า..”ผมบอก แล้วเดินมาไม่รอใครเลยครับ แต่ว่าไอ้ตาร์มันยังอยู่คุยกับแม่ผมพ่อผมแล้วก็พี่ตาร์อยู่ข้างล่าง เอากันเข้าไป มันตอแหลพ่อแม่ไม่รู้หรอก
ขึ้นมาบนห้องผมก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำเลยครับอย่างแรก เป็นประจำทุกครั้ง ถ้ารู้ว่าไม่ออกไปไหนแล้วจะไม่มีการมาดองเค็มเด็ดขาดครับ อาบน้ำเสร็จก็กำลังทาโลชั่นอยู่ ไอ้ตาร์มันก็เข้ามาพอดี มาการล๊อกประตูด้วย สาด
“ไง..ประจบเสร็จแล้วหรอ”ผมพูด มองหน้ามันผ่านกระจก
“งะ...เค้าไม่ได้ประจบนะ..”มันพูดเสียงอ้อนๆ แล้วเดินมานั่งบนเก้าอี้เดียวกับผมแล้วกอดเอวผม
“ทาไม่ถนัด..”ผมบอกมันเมื่อผมกำลังทาที่คออยู่ มันก็จูบที่ต้นคอผมทันที
“หอมอะ..”มันพูดแต่หน้ามันยังจูบที่คอผมอยู่ครับ
“โลชั่นนะ..ไม่ใช่ปลาร้า..จะได้เหม็น”ผมบอกมัน มันเงยหน้าขึ้นมายิ้มมองผมที่กระจกครับ
“โรแมนติกบ้างได้มั้ยครับ..ที่รัก”มันบอกผม ผมยิ้มให้มันครับ
“ไม่ได้ครับที่รัก..”ผมบอกมันแล้วลุกขึ้นยืนทันที
“ไป..อาบ..น้ำ..”ผมเน้นเสียงใส่มัน มันทำปากจู๋แบบไม่อยากไปครับ แต่มันก็ต้องไปแต่โดยดี ผมก็ไปจัดการปูที่นอนหน้าโทรทัศน์เหมือนเดิมครับ จัดการเรียบร้อยก็เปิดโทรทัศน์ดูหนังทันทีครับ
ตื้ด.ๆๆ.............งะ พี่ก๊อบ ผมหันไปดูที่ห้องน้ำ ไอ้ตาร์ยังไม่ออกมาครับ เลยรีบรับทันที
“ครับ..”เมื่อผมรับสาย
“ทำไรอยู่ครับ..”พี่ก๊อบถามกลับทันที
“อ่อ..ดูหนังครับ..”ผมบอก
“หรอครับ..แล้วกินข้าวรึยังครับ.”พี่ก๊อบยังถามต่ออีก พี่คราบ เข้าเรื่องได้มั้ยครับ
“กินแล้วครับ..พี่ก๊อบมีอะไรรึป่าวครับ”ผมถามกลับโดยเร็วจะได้รีบวางสาย ตอนนี้ผมหันข้างแล้วครับ เพราะว่าถ้าหันหนังมองโทรทัศน์มันก็จะหันหลังให้ห้องน้ำใช่มั้ยครับ ผมเลยหันข้างแล้วหรี่เสียงโทรทัศน์ลง ฟังเสียงน้ำจากห้องน้ำครับ
“ไม่มีอะไรหรอกครับ..แค่อยากโทรหา..ไม่ได้หรอ”พี่ก๊อบทำเสียงน้อยใจอีก
“อ่อ..ป่าวครับ..”ผมก็เป็นพวกชอบรักษาน้ำใจ ไม่กล้าปฏิเสธอีกครับ
เอาไงดีหว่า มันเข้าไปนานแล้วด้วยเดี๋ยวมันต้องออกมาแล้วแน่เลยอะ
“แล้วดูหนังเรื่องอะไรอะครับ..”มึงอย่าถามไร้สาระมากได้มั้ยวะ เดี๋ยวชีวิตกรูอะจะมีสะระไม่นานนี้หรอก
“เรื่อง................อะครับ..”ผมตอบไป
แกร๊ก งะ มาแล้ว ผมได้ยินเสียงประตูเปิดออก เคยมั้ยครับ ทำตัวไม่ถูกมันจะลุกลี้ลุกลนอะครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงอะครับวางโทรศัพท์ก็ไม่ได้ มันก็กำลังออกมาแล้ว ผมเห็นหน้ามัน ผมเอาโทรศัพท์ลงทันทีครับ ไม่ได้ปิดด้วยนะ
“ทำไรอะครับ..”ไอ้ตาร์มันทำสีหน้าสงสัยทันทีครับ
“ป่าวนิ..”ผมก็ตอบไปแล้วแกล้งนอนลงครับ มันก็เดินไปเช็ดหัวอยู่ตรงหน้ากระจก
“เออ.พี่ก๊อบแค่นี้ก่อนนะครับ..เดี๋ยวค่อยคุยกันนะครับ..”ผมกระซิบสุดๆครับ
“ครับ..ไม่เป็นไรครับ..”พี่ก๊อบพูดเสร็จ ผมกำลังจะวางเลยครับ
งะ ไม่ทันแล้วครับ ไอ้ตาร์มันมาตอนไหนไม่รู้ครับ คว้าโทรศัพท์ออกจากมือผม แล้วยืนขึ้นเอาไปแนบหูเลยครับ
“ไม่ต้องมากู๊ดไนท์กรู...กรูไม่ใช่ฝรั่ง”งะ ไอ้ตาร์มันทำเสียงเข้มเลยครับ แล้วผมก็ยืนประชันหน้ามันแล้วครับ ไอ้ตาร์มันก็มองตาผมเขม็งเลยครับ
“กรูเป็นใคร..แล้วมึงจะทำไม.”มันถามไอ้พี่ก๊อบกลับครับ ผมจะทำไงได้อะครับ ได้แต่ทำหน้าจ๋อย ยืนหน้าเป็นหมางิกอยู่
“กรูก็เป็น..แฟนคนที่มึงจีบอยู่ตอนนี้สิวะ..ถามโง่ๆ”ไอ้ตาร์พูดแล้วแสยะยิ้มครับ งะ น่ากลัวนิ ดีน่ะมันไม่ตอบว่าเป็นผัวเมียกันแล้วไม่งั้นไอ้ข้าวเสียเลยนิ เดี๋ยวกรูขายไม่ออกนิ
“หึหึ...มึงจะทำไมกรู..”ไอ้ตาร์มันยืนหัวเราะในลำคอ ตามันตอนนี้ดุมากมายครับ
“..อย่าให้กรูรู้ว่ามึงโทรมาอีกนะ..กรูไม่เอามึงไว้แน่”ไอ้ตาร์มันส่งทิ้งท้าย แต่มันคงไม่จบ
“.หึ..อยากเจอกรู....แน่ใจหรอว่าทำใจไว้แล้ว..”ไอ้ตาร์มันแสยะยิ้มอีกครั้ง งะ
“ได้..จัดมาก็จัดไป.. พรุ่งนี้ ห้าโมงเย็น.. ได้..แล้วจะได้รู้กันว่าอะไรเป็นอะไร”ไอ้ตาร์พูดเสร็จก็โยนโทรศัพท์ผมเลยครับ ลงบนที่นอนนะ มันเลยไม่เป็นอะไร มันยืนมองหน้าผมสักพัก
“พรุ่งนี้ห้าโมงเย็น..พาพี่ไปที่ข้าวเต้นด้วยนะ”มันบอกผมเสียงเรียบๆ แล้วเดินไปแต่งตัวครับ ก็ตอนนี้มันมีผ้าขนหนูผืนเดียวนุ่งอยู่ แล้วก็อีกผืนที่เช็ดหัวอยู่ ผมก็นั่งลงบนโซฟา มองมัน มีอะไรหว่า แต่ยังไม่กล้าถามครับ มันกำลังโมโหนิ พอมันใส่กางเกงเสร็จมันก็เดินไปทาโลชั่นเหมือนกันครับ แล้วเดินมาที่ผม แล้วมองหน้ากัน
“มีไรรึป่าวอะ..”ผมทำเสียงเบาๆ
“..มีแน่ครับ..”มันพูดแต่ตามันดูที่โทรทัศน์มันนั่งข้างล่างผมตรงที่นอนอะครับ เตียงมีไม่นอน มานอนพื้นกัน ดีมั้ยละ
“มีอะไรอะ..”ผมก็ถามต่อ
“มันมาจีบทำไมไม่บอกพี่ให้หมดละครับ..”มันหันหน้ามาคิ้วขมวดใส่ผมอีก
“กรูจะรู้มั้ยละว่ามึงอยากรู้อะ”นั่นไงไอ้ข้าว แก้ตัวเหี้ยๆแบบนี้อย่าแก้ดีกว่านะ
มันมองหน้าผมเขม็งเลยครับ ผมก็เลยต้องพูดต่อไป
“ก็กรูรู้แหละว่าพี่เค้ามาเชิงไหน..แต่กรูก็ไม่ได้อะไรกับเค้านี่หว่า..กรูก็อยู่ส่วนของกรูพี่เค้าโทรมากรูจะปฏิเสธก็ไม่ได้...แล้วจะให้กรูบอกมึงได้ไง ถ้าบอกแล้วมันเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้อะ”ผมบอกมัน มันก็หันไปมองโทรทัศน์ต่อ
มันนอนลงดูโทรทัศน์ไม่สนใจผมเลยครับ ผมเลยลงไปนอนกอดมัน
“งอนไรกรูเนี้ย..กรูไม่ผิดสักหน่อย”ผมบอกมันเสียงเบาๆ มันก็ยังไม่ตอบอะไรครับ ทำไงต่อดีอะ ง้อไม่ค่อยเป็นกะเค้าด้วย เกิดมามีแต่คนง้อ
“นี่มึง..เลิกโกรธกรูได้แล้ว..กรูทำไรผิดอะ”ผมบอกมันอีก ยันตัวขึ้นมองหน้ามัน มันหันมามองหน้าผม
“ข้าวไม่ได้ทำอะไรผิดเลยครับ..แต่พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามโกหก.. แต่นี่ข้าวปิดไว้มันก็เหมือนโกหก”ไอ้ตาร์มันพูดสีหน้าจริงๆ แต่ไม่ได้โกรธแล้วมั้งครับ
“ก็มึงไม่ได้ถาม..มันก็ไม่ได้โกหกตรงไหนนิ”ผมบอกมันแถไปได้
“ยังจะมาแก้ตัวอีก”มันหันมาทำหน้าดุ แต่มีเสียงเรียบๆนุ่มๆ
“เออ..น่า..”ผมบอกมัน
“ทีหลังมีอะไรต้องบอกพี่ให้หมดเข้าใจมั้ยครับ”มันบอกผม
“คราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ.”ผมยานเสียงล้อเลียนมันครับ
“ทะเล้นนะ..”มันยิ้ม ผมก็ยิ้มครับ มันหายโกรธแล้วหนิ
“เดี๋ยว..”มันยิ้มเสร็จ ก็เอามือมาล้วงเสื้อกล้ามผมทันทีครับ ผมยันตัวเองขึ้น
“ไม่ต้องคิดแผนชั่วเลยมึง..”ผมบอกมันแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์บ้าง
“ไรอะ...”มันทำเสียงอ้อนๆ
“เดือนที่แล้วมึงทำกรูไปสองรอบ..เดือนนี้กรูขอบ้าง..คิดบัญชีดำ..”ผมบอกมัน มันทำหน้าเหวอ ทันทีที่ผมพูดจบ
“เดี๋ยวๆ..”มันรีบปลีกตัวหนีทันทีครับ ผมยิ้มให้มันบ้างละคราวนี้
“..พี่ว่าเราดูหนังกันดีกว่านะ..”มันรีบเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่น อ่าวไอ้เหี้ย ทีมึงเอากรูเอาได้เอาดี ทีกรูขอเอาบ้างไม่ให้กรูง่ายๆซะงั้นอะ
“..หนีให้ท่านะมึง..”ผมบอกมัน มันหันมามองหน้าผมทันที ผมหัวเราะกร๊ากกออกมาเลยครับ
“ข้าวนี่เลวกว่าที่พี่คิดเยอะเลยนะ”มันพูดหน้าตายครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..”ผมมองหน้ามัน ผมอยู่อีกมุมมันอยู่อีกมุมอะครับ
“เพิ่งรู้หรอ..ฮ่าๆๆๆ...”ผมก็ฮาอีกครั้ง กร๊ากกกกกก ตลกหน้ามัน
“เร็วดิ....”ผมบอกมันแล้วคลานเข้าไปหามันครับ ตัวมันติดกับโซฟาอีกด้านอยู่ มันก็ไม่ได้หนีอะไร
ผมเอาหน้าไปใกล้มัน มันก็ไม่ได้หลบอะไรครับ ปากผมแตะลงที่ปากมัน มันก็อ้าปากรับผมอย่างดีครับ เราจูบกันแลกลิ้นกันนัวเนียไปหมด มันเลิกเสื้อผมขึ้นครับ แล้วก็ถอดเสื้อผมออก ปากผมก็ไซร์ไปที่คอมัน ติ่งหูมัน มันก็ครางในลอคำเบา
ตื้ดๆๆๆ..... เป็นเหี้ยไรเนี้ย..ตอนกรูเข้าด้ายเข้าเข็มทีไรต้องมีโทรศัพท์มากวน แม่งเอ้ย
“ไอ้แสบ”
ผมกดรับทันที
“กรูกำลังจ้ำจี้กันอยู่..แค่นี้นะ”ผมบอกมันแล้ววางเลยครับ ไอ้ตาร์มันยิ้มออกมา ผมก็เลยหยุดยิ้มให้มันว่ากรูพูดออกไปได้ไงวะ
ตื้ดๆๆๆ..... ไอ้เหี้ยแสบโทรมาอีกแล้วครับ
ผมก็กดรับอีก พอดีว่าไม่เคยปิดมือถือนะครับ
“กรูฟังด้วย.”เมื่อผมกดรับ เสียงพวกตัวเหี้ยมันก็พร้อมเพรียงกันเข้ามาเลยครับ จังไรแมนจริงๆพวกมึงอะ
“ได้...อยากฟังนักใช่มั้ย..กรูจัดให้”ผมหมันไส้พวกมันนะครับ มันคงอยู่กันครบเห็นว่าวันนี้มันนัดกินเหล้ากันบ้านไอ้เป้ด้วยครับ แต่ผมขอตัวไม่ไป ตกลงไอ้ตาร์โรคจิต หรือกรูโรคจิตวะ ไปว่ามันมากติดเชื้อเลยเห็นมั้ยมึง
...
-
^
^
จิ้มก่อน อ่าน :laugh:
นั่นดิ่ ใครโรคจิตกว่ากันเนี่ยยย :laugh: :laugh:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม ตอนนี้ข้าวเริ่มใส่ใจพี่ตาร์บ้างแล้ว
ดีครับค่อยๆปรับไป เป็นกำลังใจให้นะครับ
แล้วขอเสือกเรื่องนี้หน่อยครับ อิอิ
ข้าวคงไม่ว่านะครับ อิอิ
ให้พี่ตาร์เป็น ผั.. คนเดียวไม่ได้เหรอครับ
นะๆๆ อิอิอิ ขอมากไปป่าวครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
อ่านแบบว่ารวดเดียวเลย หุหุ
ชอบมากกกกกก
ข้าวแมนดีอ่ะ 5555
พี่ตาร์ดูติ๋มกว่าอีก อิอิ
เอ๊ะ ว่าแต่ จามีเรื่องกานมั้ยหว่า
กะก๊อปอ่ะ เหอๆ น่ากลัวมาก เรื่องนี้มีเรื่องกันบ่อย
-
อ่านไปขำไป ฮา....
ว่าแต่ว่านะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว
ขอฟังด้วยอีกคนดิ เอิ้กๆๆๆๆ
:laugh:
-
สุดๆไปเลย ข้าวของต้า :t2:
ภาษาไทยให้ข้าว กอ อะ กะ ลอ ออ นอ ไม้เอก ล่อน อ่านว่า กะล่อน 55555
ชอบตาร์จังเลย ยอมทุกอย่างเพื่อข้าว o13
-
จะเกิดไรขึ้นเนี้ยกลัวจังเลย :o
อยากให้ข้าวง้อพี่ต้าร์บ้างอ่ะครับสงสารพี่ต้าร์อ่ะ :m23:
-
โรคจิตทั้งคู่แล่ะเนี่ย คนอ่านก็ชักจะโรคจิตตามด้วยแระ :jul3:
-
จากที่อ่านๆมามีแต่ข้าวโรคจิตอยู่ฝ่ายเดียวเนี่ย :a6:
-
อยากฟังด้วยจัง :o8:
-
ฮ่า ฮ่า
เเร้วรอบนี่ คัยเอา เนี๊ยะ
อย่ายอมเค้าน่ะ พี่ต้าร์ สู้ ๆๆๆ
ฟังเสียง ฟังด้วยคน
-
เอาเป็นว่าโรคจิตทั้งคู่ แต่ดูเหมือนข้าวเป็นเอามากนะ
-
ตอนที่33 งานเข้า3
พูดเสร็จผมก็วางโทรศัพท์ไว้บนโซฟาครับ โซฟามันมีสามด้านนะครับ ตัวยาวนอนได้สองด้าน แล้วก็แบบนั่งสองตัวอยู่บนหัวผมเนี้ย
“ข้าว...ทำไรอะ..”ไอ้ตาร์มันพูดแทบกระซิบเลยครับ
“หึหึ...”ผมหัวเราะในลำคอบ้างแล้วครับ
“ถ้าข้าวจะทำแบบนี้..อย่าคิดว่าวันนี้พี่จะยอมเลย..”งะ ไอ้ตาร์มันยิ้มบ้างครับ ส้นตีนนิ กรูจะเอามึงโชว์เพื่อน เพื่อนกรูมันอยากฟัง
“กรูก็ไม่ยอมเหมือนกันเฟ้ย”ผมกระซิบกลับบ้างครับ เดี๋ยวไอ้เปรตพวกนั้นมันได้ยิน
“ข้าว..”มันเน้นเสียง
“ตาร์..”ผมเน้นบ้างครับ มองตากันเขม็งเชียว เป็นปลากัดแล้วมั้ง แต่ละคน มันผลักผมทันทีลงกับที่นอนเลยครับ
“เฮ้ย..”ผมก็ต้องร้องออกมาดิมันเล่นนั่งคร่อมผมไว้แล้วอะครับ มันก้มลงมาจูบผมทันที ตอนแรกผมก็เม้มปากไว้ครับ แต่ลิ้นมันชอนไชดีซะเหลือเกินครับ จนผมต้องยอมมันไป มันเอาลิ้นมาในปากผมเหมือนชำนาญมากมาย แลกลิ้นกันจนแทบมันจะเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้วครับ
“อืออ....”ผมต้องครางออกมาในลำคอเบาๆ ไอ้ตาร์มันเลื่อนมือมาจับที่หูผมปากมันก็จูบอยู่ มืออีกมือมันก็เล่นที่หูผม อีกมือมันก็บีบคลึงอยู่ตรงหน้าอกผม มันไซร์ไปที่ซอกคอ ลิ้นมันเลียชอนไชเข้าไปในหูผมเลยครับ แขนผมสองข้างก็อีกมือก็จับหัวมันอยู่ อีกมือก็ลูบที่หลังมัน อ่าว โอนอ่อนผ่อนตามแล้วนะมึงไอ้ข้าว ผมก็ยังไม่ยอมหรอกครับ ผมเอามือไปลูบบีบก้นมันเบาๆ จนแรงเลยครับ
“วันนี้..อย่าหวังเลยครับ..ชำระความเรื่องไอ้ก๊อบด้วย”มันกระซิบข้างหูผม เสียงมึง หื่นอะ
กรูอดแดกแน่เลยวันนี้ แม่ง เซงวะ
มันพูดไม่ทันขาดคำ เลื่อนตัวลงถอดกางเกงผมออกทันที พร้อมทั้งกางเกงในผมด้วยคราบ มันหันหน้ามายิ้ม ดีหน้าที่ปิดไฟไว้ครับ มีแต่แสงจากโทรทัศน์ ผมเลยยิ้มแล้วยักคิ้วให้มันบ้าง เดี๋ยวมันได้ใจว่าผมกลัวมันครับ ใครจะยอม
“ตอนนี้อะ..ข้าวโคตรยั่วเลยรู้มั้ยครับ..”อ่าว หาว่ากรูยั่วซะงั้นอะ กรูไม่ได้ยั่ว กรูจะเอากวนตีนมึง ดีนะครับมันพูดเบา ไม่รู้ไอ้พวกนั้นได้ยินรึป่าว ตอนนี้ในห้องก็เงียบมากครับ ผมก็ได้ยินแว้วๆจากโทรศัพท์พวกมันบอกให้เปิดลำโพงครับ ผมกำลังจะเอื้อมไปปิดโทรศัพท์ครับ แต่ไอ้ห่าตาร์มันไวกว่าจับข้อมือผมไว้ทั้งสองข้างเลยครับ
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์..”ผมร้องออกมา
“แล้วใครคิดแผนชั่วก่อนละครับ..”แงงงง มันแสยะยิ้มด้วยอะครับ
“ไอ้เลว..”ผมด่ามัน ยังไม่ได้ด่าต่อ มันก็ลงมาจูบปากผมอีกครั้งครับ มันทีคร่อมตัวผมอยู่ ก็เอาขาด้านขวามาอยู่ตรงกลาง เหมือนกับว่ามันคร่อมขาขวาผมอยู่อะครับ มือมันก็จับแขนผมทั้งสองข้างไว้แน่น อีกมือมันก็ลูบไปทั่วตัวผมเลยครับ มันเลื่อนมือลงมาลูบน้องชายผม เบาๆ มันคลึงไปมาอยู่อย่างนั้นจนน้องชายผมมันสู้ศึกทันที
“ฮา.....อา...”ผมฮอบเบาๆเมื่อไอ้ตาร์มันถอนริมฝีปากมันออกครับ
ตอนนี้มันปล่อยมือผมทั้งสองข้างแล้วครับ มันไซร์ไปทั่วคอผม
“อย่าให้เป็นรอยนะมึง..”ผมบอกมันก็เพราะมันวนเวียนอยู่แถวนั้นอะครับ เป็นรอยเมื่อไหร่ก็เป็นเรื่องสิครับ มันจูบเบาๆ ไล่ลงมาที่หน้าอกผม มันกัดลงอย่างแรงเลยครับ
“อะ.......เจ็บ.”ผมต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ มือผมก็จับอยู่ที่หัวมันสองข้างเลยครับ มันจัดแล้วเอาลิ้นเลียต่อ ดูเม้นอยู่อย่างนั้นอะครับ เสียวขนลุกไปหมด น้องชายมันตอนนี้ก็ตั้งสู้เชียวครับ มันเอามาดันถูไปถูมาตรงขาผมอยู่นั่นแหละ มันไล่ลิ้นมาเรื่อยๆ จนถึงสะดือมัน กัดตรงหน้าท้องผมเบาๆ แล้วมันก็จูบเลียรอบสะดือจนผมตัวงอไปหมด มือมันก็จับขาผมทั้งสองข้างแยกออกจากกัน โดยอัตโนมัติ ตอนนี้ผมครางออกมาไม่สนใจอะไร หรือว่าใครทั้งนั้นอะครับ มีความสุขสุดๆ มันไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงน้องชายผม แต่มันกลับไม่ทำอะไรกับน้องชายผมซะงั้นอะ มันก้มลงต่ำกว่านั่น เฮ้ย..อย่าเพิ่ง ผมยังไม่ทันห้ามมันมันก็ก้มลงทันทีครับ
“อา....ตาร์......อย่า..”ไม่ทันแล้วไอ้ข้าว มันลงลิ้นไปเรียบร้อยแล้ว มือผมก็จับหัวมันไม่รู้จะให้มันหยุดหรือว่าให้มันต่อกันแน่ครับ ลิ้นมันไวปานวอกจริงๆ ชกเร็วไปหมด ผมก็ครางไม่ได้ศัพท์แล้วครับ สักพักมันก็ส่งนิ้วมันเข้ามาไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัว
“โอ๊ะ.......”ผมเกร็งตัวขึ้นถอยหนีมันครับ มันกลับเกร็งนิ้วมันดันเข้ามาอีก มือผมตอนนี้จิกผ้าขนหนูเหมือนจะให้ช่วยด้วยร่วมกันเจ็บครับ ไอ้ตาร์มันก้มลงเอาปากบริการน้องชายผมใหญ่ จนมันดันนิ้วมันจนสุดครับ
“ฮา.....ตาร์...”มันชักนิ้วออกเบาๆจนมันเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น และแรงขึ้น มันไซร์ผมขึ้นมาจนถึงปากผมแล้วก็แลกลิ้นกันนัวเนียอีกครั้ง ไอ้ตาร์มันฮอบเบาๆครับ ผมกัดริมฝีปากมันเบาๆแล้วยันหน้าขึ้นไปไซร์คอมันหูมันบ้าง มันหลับตา แล้วครางออกมาทันที นิ้วมันก็ยังไม่หยุดทำหน้าที่ครับ
“ตาร์....อะ.”มันถอนนิ้วมันออกนิดเดียวแล้ว ใส่เพิ่มไปอีกนิ้วครับ ตัวผมนี่เกร็งไปหมด ไอ้ตาร์มัน ยันตัวขึ้น แล้วจับขาผมแยกออก มันกระแทกนิ้วสองนิ้วมันไม่ยั้งประตูผมเลยครับ ผมก็โอ้ยยย... ทั้งฮอบทั้งครางปนกันไปหมด แล้วอยู่ดีๆมันก็หยุดแล้วเอานิ้วออกครับ มันลุกขึ้นยืน แล้วถอดกางเกง มันถอดกางเกงเท่านั้นแหละครับ น้องชายมันชี้หน้าผมทันที มันยืนถอกน้องชายมันอยู่อย่านั่น มันยิ้มให้ผม แล้วมันก็เดินไปหยิบอะไรสักอย่าง คงไปเอาเครื่องช่วยและป้องกันมั้งครับ ผมนึกขึ้นได้ เฮ้ย กรูเปิดโทรศัพท์ไว้นี่หว่า ผมลุกขึ้นเอาแขนเท้าตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์
“อย่า....แม้แต่จะคิดครับ.”เสียงไอ้ตาร์มันพูดขึ้น แต่ผมไม่สนใจ กรูไม่คิดแต่กรูทำเลยโว้ย กดวางโทรศัพท์ทันที ไอ้ตาร์เดินมาวางของไว้ข้างๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ออกจากมือผมครับ แล้วไอ้เหี้ยแสบเสือกโทรมาอีกครับ มึงจาอยากฟังอะไรกันนักหนาวะ แม่ง เพื่อนเลว ไอ้ตาร์มันกดรับทันทีครับ แล้วเอาวางไว้ข้างๆโซฟาตรงด้านมัน มันยิ้มให้ผมอีกที ผมหน้าบึ้งทันทีครับ
“ถ้าไม่วางก็ไม่ต้องทำ..”ผมบอกมันข้างๆหู
แต่มันไม่สนใจผมเลยครับคราวนี้ มันจับเอวผม แล้วผลักให้ผมหันหลังทันทีครับ ผมก็ไม่ทันตั้งตัว หันไปตามแรงของมัน
“ตาร์เดี๋ยว”ผมร้องออกมา ไอ้ตาร์มัน จับขาผมแยกออกทันที กลายเป็นว่าตอนนี้ผมอยู่ในท่าสี่ขาอ้าขากว้างให้มันซะงั้นอะ มันเอาตัวมาแทรกตรงกลางทันที มันกดหลังผมให้หน้าไปแนบกันหมดครับ มันก้มตัวลงมากระซิบข้างหูผมอีก
“ท่านี้เซ็กซี่ดีนะครับ..”งะ ไอ้หื่น เออกรูให้มึงวันนี้แหละ รีบเอาๆกรูซะ เดี๋ยวมึงเจอกรูแน่ไอ้ตาร์จะเอาให้ท่ามันเซ็กซ์พอๆกับกรูเลยมึง
มันจับน้องชายมันมาถูประตูผมทั้งๆที่ยังไม่ได้ใส่อะไรเลยนั่นแหละครับ ผมก็เสียววาบเลยครับ
“ขมิบแล้วครับ..หึ”มันลงมากระซิบที่หูผมเบาๆ
“สัด...”ผมก็ด่ามันไปครับ มันก็ยังหัวเราะอีก มันทำอะไรกับน้องชายมันสักพัก มันก็เอาเจลมาทาที่จุดมุ่งหมายปลายทางอีกครั้ง พร้อมกับเอานิ้วแทงเข้ามาอีกไม่ทันตั้งตัว
“อึก.....อะ...”ผมครางออกมาทันทีครับ มืออีกข้างมันก็บีบก้นผมทั้งลูบทั้งบีบอยู่อย่างนั้นแหละครับ มันจัดการน้องนิ้วมันจนพอใจแล้วมันก็เอาน้องชายมันมาจ่อที่ปากทางทันที
“อะ.....อือ.โอ..”ผมร้องออกมาครับ เจ็บมากมาย หัวมันยังเข้าได้ไม่หมดเลยครับ ไอ้ตาร์ครางเสียงเครือเชียวครับ
“ตาร์ปิดโทรศัพท์....ตาร์”ผมร้องบอกมันให้ปิดโทรศัพท์ตอนนี้น้องชายมันเข้ามาหมดหัวแล้วครับ
“ซี๊ดดด........ตื่นเต้นดีครับ”มันลงมากระซิบที่หูผมอีก กรูว่ากรูโรคจิตไม่เท่ามึงวะตาร์ มันดันน้องชายมันเข้ามาเรื่อยๆครับ จนมิดด้ามมัน ผมกับมันฮอบเหมือนวิ่งร้อยเมตรเลยครับ ท้องผมเกร็งไปหมด เจ็บมาก อึดอัก จุกด้วยยครับ มันยื่นโทรศัพท์ให้ผมครับ มันเอามาวางตรงหน้าผม ผมก็ยังมีอารมณ์ครับ เอามาแนบหูฟังหน่อย อยากรู้ว่าพวกมันทำเหี้ยไรกันอยู่ และด้วยจังหวะนั่นเอง ไอ้ตาร์มันก็ดันน้องชายมันเข้ามาเรื่อยๆ ผมถึงกับพูดไม่ออก ต้องกลั้นเสียงไว้เลยครับ
“เฮ้ย...ทำไมมันเงียบไปวะ...”เสียงไอ้เหี้ยป๊อดนี่หว่า สัด ตั้งใจฟังกันซะเหลือเกินนะมึงอะ
กรูเจ็บมากมึงรู้มั้ย..
“ไอ้สัด..ไอ้เปรต..ไปตายไปพวกมึงอะ”ผมพูดทั้งๆที่ยังมีดุ้นไอ้ตาร์คาอยู่นั่นแหละครับ พวกมันหัวเราะกันใหญ่
“เฮ้ย....ไอ้เข็มKแข็งไปคนแล้วนะโว้ย”เสียงไอ้แสบมันรอดเข้ามาครับ
“..ไอ้สัด..เดี๋ยวมึงกรูให้มาปฏิบัติจริงกับกรูเลย.”ผมพูดเสร็จแล้วก็วางโทรศัพท์ทันทีครับ
“อึก...”ผมก็ต้องร้องออกมาอีกครับ ก็ไอ้ตาร์มันกระแทกเข้ามาข้างในอย่างแรง
“กรูจุก...”ผมร้องออกมา แต่มันกลับ ถอนออกเกือบหมดลำ แล้วกระแทกเข้ามาอีกครับ
“โอ๊ะ....ตาร์..”ผมร้องเสียงดัง
“ซี๊ดดด....”ไอ้ตาร์มันซี๊ดปากเลยครับ มึงเสียว แต่กรูจุกโว้ย แม่ง มันขยับเอวมันออกช้าๆ มันร่อนเอวมันอยู่อย่างนั่น แล้วบดน้องมันเข้ามาลึกสุด จนไอ้ปุยฝ้าย(ศัพท์แสลง กร๊าก)เสียดสีกับประตูผมเสียวไปหมดเลยครับ
“ฮ่า.....ตาร์....อะ”ไอ้ตาร์มันเร่งจังหวะกระแทกแรงขึ้น มือมันสองข้างก็จับที่เอวผม เหมือนกับช่วยควบคุมจังหวะของมันไปด้วย ปากมันก็ลงมาไซร์ที่หลังผม ทั้งกัดทั้งดูด ครางแข่งกันเลยครับ
“ข้าว....อึก อือออ.”ไอ้ตาร์มันครางออกมาเสียงดัง มันกระแทกไม่บันยะบันยัง ตัวผมก็สั่นไปตามแรงของมันเลยครับ
“โอ้ย....ตาร์..เบาๆ..”ผมต้องร้องบอกมันไม่งั้น กรูตายแน่ แต่มันกลับไม่ฟังเหี้ยอะไรเลย ยิ่งบอกให้มันเบาเหมือนพูดให้มันทำแรงขึ้น มันกระแทกส่วนขึ้นมาแรงกว่าเดิมอีกครับ ถี่ยิบเลย
“อึก...อือ....อา”ไอ้ตาร์มันครางข้างหูผม มันเอื้อมมือไปจับน้องชายผมครับ
“อะ..ตาร์อย่าจับ”ผมรีบบอกมันเพราะว่าถ้ามึงจับ มันก็จะแตกสิวะ มันชักน้องชายผม พร้อมกับกระแทกเอวเร็วขึ้น ผมเสียวไปหมด ร้องออกมาเสียงดัง มันเหมือนยิ่งได้ใจกระแทกเร็วขึ้น
“ตาร์....อา....ออก......ซี๊ดดดด.....อึ.อึ..อะ..ฮ่า...”สิ้นเสียงสุดท้ายผมก็หลับตารับความสุขเลยครับ ผมรู้สึกได้เลยว่าก้นผมมันขมิบถี่ยิบ ไอ้ตาร์มันคงทนไม่ไหว ถอนมือออกแล้วจับเอวผม แล้วกระแทกทั้งเร็วทั้งแรง
“อะ...ข้าว.... ซี๊ดด..อ๊า อ๊ากก อึอ อืออออ”มันก็เช่นเดียวกันครับ กระแทกแรงสี่ห้าครั้ง แล้วมันก็ฟุบลงบนหลังผมครับ เสียงทั้งผมแล้วก็มันฮอบ ถี่ยิบ มันเอาน้องชายมันออก แล้วจัดการทำความสะอาดให้ทั้งผมแล้วก็มัน ผมนอนอยู่ตรงนั้นหมดแรง ไม่ลุกไปไหนทั้งสิ้น มันหันมานอนกอดผมครับ แล้วยิ้ม
“เก็บกดมาจากไหนมึง..เดี๋ยวกรูหายเหนื่อยก่อนเหอะ..เจอดี”ผมบอกมันบ้าง มันก็ยังยิ้มอยู่ครับ ผมกับมันกลายเป็นว่านอนหลับไปทั้งอย่างนั้นเลยครับ โทรทัศน์ก็ไม่ได้ปิดเลย
ตื่นมาอีกที ก็ไม่เจอไอ้ตาร์แล้วครับ เลยหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา เก้าโมงเช้า โอ้ย ปวดเอวชิบหายเลย แม่ง ผมเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่าเสร็จ ก็เดินลงไปข้างล่างครับ ผมได้ยินเสียงรถแม่ผมกลับมาพอดี สงสัยไอ้ตาร์มันคงไปตลาดกับแม่ผมมา
“ตื่นแล้วหรอครับ..”ไอ้ตาร์มันทัก เมื่อเห็นผมยืนรออยู่หน้าประตู
“อืม..ตื่นกี่โมงอะ.”ผมถามมัน เสียงเหมือนยังไม่ตื่นงั้นแหละ
“เจ็ดโมงครับ.”มันบอกไปยิ้มไป
“อ่าว..ลูกชายตัวดีตื่นแต่เช้าได้แฮะ”แม่ผมทักเป็นมิตรเชียวครับ
“แม่อะ..ซื้อข้าวเหนียวสังขยากับปาท่องโก๋มาให้ข้าวป่าวอะ.”ผมก็ถามอาหารโปรดผมก่อนอย่างรวดเร็ว
“เห็นมั้ยละ..ซื้อหวยทำไมไม่ถูก..มันจะต้องตื่นขึ้นมาถามว่าซื้อนู้ซื้อนี่มาให้รึป่าว”แม่ผมบ่นอีกครับ ไอ้ตาร์หันไปยิ้มให้แม่ แล้วแม่ก็เดินเข้าบ้านไป
“ซื้อมาให้แล้วครับ..นมสดกับน้ำเต้าหู้ด้วย..จะกินอะไรละ”ไอ้ตาร์มันชูให้ผมดู แล้วมันก็เดินเข้าบ้านผมก็เดินตามไปครับ
“ตาร์..ดูการ์ตูนนะ”ผมบอกมันแล้วเดินออกมาเลยครับ เก้าโมงโดราเอมอนไงครับ ใช่ป่าววะ เสาร์อาทิตย์นิ
สักพักไอ้ตาร์มันก็ถือมาเป็นถาดเลยครับ ผมนอนอยู่ตรงโซฟาที่ห้องรับแขก
“เชิญครับ..คุณผู้ชาย”มันพูดแล้วทำท่าทางด้วยครับ แบบคลานคุกเข่ามา แล้วทำท่าทางจัดจาน ผมมองหน้ามันแล้วยิ้ม ตลก กวนตีนกรูดี กรูชอบ มันเอาขนมสังขยาสองชิ้นใส่จานเดียวกัน แล้วก็ปาท่องโก๋ใส่จานมาครับ เยอะมากมาย นมสดมันก็รินใส่แก้วมาให้ น้ำเต้าหู้มันยังเอามาให้เลยครับ
“ดีมาก..เดี๋ยวบอกให้ท่านแม่ขึ้นเงินเดือนให้”ผมเล่นต่อ มันหันมามองหน้า
“เอาลูกชายคนเล็กของบ้านนี้แทนได้มั้ยครับ..”มันพูดแล้วยิ้มแฉ่งเลยครับ ผมกำลังยกเท้าขึ้น มันก็วิ่งหัวเราะหนีผมไปแระ ผมก็ไม่สนใจ ดูการ์ตูน พร้อมกับอาหารข้างหน้าที่แสนโปรดของผม
กินเสร็จ ก็ตีลังกาดูโทรทัศน์จนสิบเอ็ดโมง แม่ผมทำกับข้าวเสร็จพอดี เพราะว่าทั้งบ้านเพิ่งตื่นนะครับ มันก็เลยเป็นเสมือนอาหารกลางวันไปในตัวด้วยเลย
กินเสร็จ ไอ้ตาร์มันก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวอีกครั้งครับ ผมก็ขึ้นไปแต่งตัวด้วย วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรรู้สึกอยากออกบ้าน ไม่อยากอยู่บ้านนิ มันอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาโถงๆเลยครับ
“ไม่ต้องโชว์กรูไม่อยากดู”ผมหันไปมองหน้ามัน ก็มันเล่นไม่ใส่อะไรเดินยิ้ม
“งะ...แต่งตัวจะไปไหนครับ.”มันหันมาถาม
“นุ่งผ้าซะ..อุจจาดลูกตากรู”ผมบอกมัน แล้วเดินไปเล่นคอมต่อ
“แต่งตัวเร็วๆ ไปดูหนัง..ซื้อหนังสือ..ซื้อเสื้อผ้า..กินไอติมด้วย”ผมบอกมันยาว
“วันนี้ไหงมีโปรแกรมด้วยแฮะ”มันบ่นนิดๆ แล้วแต่งตัวไปด้วย
“จะไปมั้ยละ”ผมถามเล่นๆ
“ไปคราบบบ..”มันบอก ผมก็เล่นเกมส์ไปมันก็แต่งตัวไป ได้เวลาก็ออกจากบ้านไปดูหนังก่อนอันดับแรกครับ แล้วก็ทำตามแผนการที่วางไว้เสร็จ กว่าจะเสร็จก็ปาไปสี่โมงครึ่ง
“พอยังครับ..”มันหันมาถามผมซึ้งตอนนี้เสื้อผ้าผมเต็มมือมันสองข้างเลยครับ ไม่ได้มีของผมอย่างเดียวสักหน่อย ของมันก็มีด้วยเหอะ
“อืม..แปบนึง อีกไม่กี่ร้านก็หมดแล้ว”ผมบอกมันทั้งๆที่ดูดน้ำตามด้วย ผมก็ช่วยมันถือนะครับ แต่ถือแต่ของกิน เอิ้กๆ
ตื้ดๆๆ.. เสียงโทรศัพท์ผมสั่น “เหี้ยแมน” ผมกดรับทันที
“มีไรวะ..”ผมถามทันที
“มึงอยู่ไหนเนี้ย..”ไอ้แมนทำเสียงโมโห
“อยู่...........เป็นเหี้ยไร”ผมถามมัน
“กรูอยู่ที่เต้นเนี้ย..แม่งทิ้งขี้ไว้ให้กรูอีกนะมึงอะ..พี่ก๊อบแม่งถามเรื่องมึงกับพี่ตาร์ใหญ่เลย”ไอ้แมนมันพูดเร็วทีเดียวจบ
“มึงไปนานยังวะ..”ผมรีบถาม หันไปมองหน้าไอ้ตาร์มันก็มองหน้าผมอยู่ครับ เหมือนมีไรหรอ
“เมื่อกี้..เห็นพี่เค้ามานั่งอยู่แล้วนะ”มันบอกเสียงไม่ค่อยสบายใจ
“มึงรีบมาดิวะ..มีพี่ก๊อบอยู่..พี่เป้..แล้วก็ไอ้เตย..แค่นี้เอง”ไอ้แมนมันบอกสมาชิกที่มีอยู่ตอนนั้นน้อยนิด ไอ้เตยรุ่นน้องนะครับ
“เออ..เดี๋ยวกรูไป”ผมบอกมัน
“เออ..มาเร็วๆนะมึง”มันบอก
“เออ..รู้แล้วแค่นี้นะ”ผมบอกมันแล้วกดวางสายไป
“มีไรครับ”ไอ้ตาร์มันถามทันทีที่วางโทรศัพท์ ไม่รู้สักเรื่องตายมั้ย
“ไอ้แมนให้ไปที่เต้นนะเรื่องพี่ก๊อบ”ผมบอกมันไปตรงๆ แล้วก้มลงดูดน้ำต่อ
“ไปสิ..อยากเห็นหน้ามันเหมือนกัน”มันพูดเรียบๆ กรูรู้นะมึงคิดอะไรอะไอ้ตาร์
ผมเลยต้องเดินนำมันไปที่รถอย่างว่าง่ายทันที ขณะที่ขับรถไปไอ้ตาร์มันก็ปกติดีครับ ผมก็เปิดเพลงฟังฮิพฮอพแรพโย้วไปเรื่อย ผมก็บอกทางมันครับ พอจอดรถ ผมก็เดินนำมันลงมา ไอ้แมนเห็นผมก็รีบวิ่งมาเลยครับ พี่ก๊อบเห็นผมพี่แกก็ลุกขึ้นยืน จะอะไรกับกรูมากมาย กรูไม่ได้อะไรกับมึงเลยนะพี่ก๊อบ ทุกๆวันที่คุยด้วยเพราะรักษาน้ำใจโว้ย ผมเดินนำหน้าไอ้ตาร์ไปไอ้ตาร์ก็เดินตามมาติดๆ พอถึงหน้าพี่ก๊อบ ปุ๊บผมก็หยุดทันที
“ตาร์นี่พี่ก๊อบ..พี่ก๊อบนี่ตาร์ครับ”ผมแนะนำทั้งสองคนให้กรูจักกัน
“เหอะ..กรูนึกว่าใคร”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น อ่าว ผมหันไปมองหน้ามัน มันซึ้งจ้องหน้าพี่ก๊อบอยู่ครับ มึงรู้จักกันด้วยหรออออออออออ
“มึงไอ้ตาร์..”พี่ก๊อบพูดขึ้น ยังไม่ทันขาดคำนั้น พี่ก๊อบ เดินรี่เข้ามาสวนหมัดใส่ไอ้ตาร์ครับ แต่มันเป็นใครครับ นักมวยนิ หลบเร็วปานวอกเลยนิ ไอ้ตาร์มันชกเข้าที่ท้องพี่ก๊อบจังๆ แค่หมัดเดียวพี่ก๊อบทำหน้าจุกซะให้ได้เลยครับ แล้วไอ้ตาร์มันก็ถีบพี่ก๊อบตัวเซล้มลงเลยครับ
“เฮ้ย..ไอ้ก๊อบมีไรวะ”พี่เป้เดินมาถามครับ พี่เป้เป็นรุ่นีพี่ปี 3 แล้วนะครับ
“มีไรกันไอ้ข้าว”พี่เป้หันมาถามผม
“ไม่รู้อะพี่ผมก็งงอยู่..”ผมบอกไปตรงๆ ก็กรูงง จริงๆนิ
“มีไรวะไอ้ตาร์..”ผมหันไปถามมัน
“หึ.”ไอ้ตาร์มันหัวเราะแล้วยิ้มแสยะคำเดียวครับ
อ่าวแล้วกรูจะรู้เรื่องมั้ยเนี้ย
ไอ้พี่ก๊อบมันพยุงตัวเองขึ้นพร้อมกับพี่เป้ช่วยด้วยครับ มันยืนมองหน้ากันอยู่สักพัก
ไม่ได้การ เฮ้อ ไอ้ข้าวออกโรงดีกว่าครับ
“พี่ก๊อบครับ..ข้าวขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยครับ”ผมหันไปที่พี่ก๊อบ ไอ้ตาร์หันมามองหน้า
“ข้าว”มันเรียกชื่อผมอย่างโมโห ผมก็มองหน้ามัน แต่ไม่ได้สนใจ เดินนำพี่ก๊อบมา ไอ้ตาร์จะเดินตามมาด้วยครับ
“มึงไม่ต้องมา..กรูจะคุยกับพี่ก๊อบสองคน”ผมหันไปบอกมัน มันก็ยืนอยู่ตรงนั้น ที่มีทั้งพี่เป้ ไอ้แมน
ผมกับพี่ก๊อบเดินมาตรงม้านั่ง ห่างจากตรงนั้นพอสมควรครับ
“เจ็บมากมั้ยครับ..ขอโทษแทนไอ้ตาร์ด้วยนะครับ”ผมหันไปหาพี่ก๊อบ
“หมัดมันหนักเหมือนเดิมแฮะ..”พี่ก๊อบพูดแล้วยิ้มมองไปข้างหน้า
พี่ก๊อบกับไอ้ตาร์มีเบื้องหลังอะไรกัน งงนิ
“ไม่น่าเชื่อว่าไอ้ตาร์เป็นแฟนกับข้าวนะครับ..”พี่ก๊อบพูดขึ้น ผมหันไปมองหน้าพี่ก๊อบ
“พี่ก๊อบมีอะไรหรอครับ..กับไอ้ตาร์นะ”ผมถามพี่ก๊อบด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไรมากหรอกครับ..”พี่ก๊อบพูดแล้วสิ้นเสียงไปให้ผมงงเล่นๆ
“เล่ามาเถอะครับ..ข้าวอยากรู้”ผมบอกพี่ก๊อบ พี่ก๊อบมองออกไปข้างหน้าอีก มันมีไรนักหนานิ มองหน้ากรูไม่ได้รึไงวะ เสียมารยาท
“พี่กับมันเคยเป็นเพื่อนสนิทกัน..ตอนม.สี่. ไอ้ตาร์มันหล่อ มันมีทุกอย่างนิเนอะ ไม่แปลกที่หลายๆคนจะชอบมัน พี่ไปชอบผู้หญิงอยู่คนนึง เป็นรุ่นพี่..ม.ห้า.. พี่ตามจีบรุ่นพี่คนนี้อยู่ แต่รุ่นพี่คนนี้เค้าดันชอบไอ้ตาร์ เค้าก็บอกให้พี่เป็นพ่อสื่อให้พี่เค้ากับไอ้ตาร์ พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยไปบอกไอ้ตาร์ว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้จะให้ทำยังไง ตอนแรกไอ้ตาร์มันก็บอกว่าไม่เล่นด้วยหรอกมันไม่ได้ชอบพี่คนนี้ แต่ว่าหลังจากนั้นพี่คนนี้ก็มาหามันทุกวัน ตื้อไอ้ตาร์ไม่เห็นหัวพี่เลยสักนิดทั้งๆที่รุ่นพี่เค้าก็รู้ว่าพี่ชอบอยู่ ยอมรับว่าพี่ชอบรุ่นพี่คนนี้มากครับ ไม่รู้ทำไมแฮะ ทั้งๆที่พี่เป็นคนเจ้าชู้ด้วยซ้ำ..หึหึ”พี่ก๊อบพูดไปก็ยิ้มไปครับ ผมก็นั่งดูอยู่อย่างนั้น
“แต่ว่าหลังจากวันนั้น วันเกิดไอ้ไม้ ดึกแล้วครับ พี่ไปถึงบ้านไอ้ไม้ เห็นไอ้ไม้มันมีพิรุธ พี่เลยขึ้นไปห้องไอ้ไม้เพราะว่าเห็นรองเท้าไอ้ตาร์อยู่ กับรองเท้าผู้หญิง ขึ้นไปก็จริงๆ หึ.. พี่เค้านอนอยู่บนเตียง ส่วนไอ้ตาร์เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ เค้าคงไม่ได้เข้าไปเล่นปั่นแป๊ะกันหรอกมั้งครับ พี่โมโหมากที่มันหักหลังพี่ เข้าไปต่อยมันทันที ไอ้ตาร์มันก็สู้นะครับตอนแรก แต่หลังๆมันก็ไม่สู้พี่ พี่รู้ดีว่ามันไม่สู้ หลังจากนั้นพี่ก็ปลีกตัวออกจากกลุ่ม ไม่ได้คุยกันอีก..”พี่ก๊อบพูดจบแล้วก้มหน้า ไอ้ตาร์มันเลวแบบนั้นจริงๆหรอ ไม่ใช่ไม่เคยนะครับผมอะ ฟันแล้วทิ้ง แต่ว่าก็จบลงด้วยดีครับ ผมไม่เคยค้างคากับใคร แต่นี้ไอ้ตาร์มันหักหลังเพื่อนมันผมไม่เคยนะครับหักหลังเพื่อนแบบนี้
“ตอนแรกพี่ไม่คิดว่าคนอย่างมันจะมาเป็นแฟนข้าวด้วยซ้ำ..เพราะพี่จำเสียงมันได้ดี..แล้วไอ้แมนมันก็บอกพี่ว่าแฟนข้าวคือตาร์.. ได้ข่าวว่าคบกันมานานแล้วด้วยนิครับ”พี่ก๊อบหันมามองหน้าผม ผมพยักหน้าตอบ
“..ไม่อยากเชื่อแฮะ..ว่าเสือตาร์จะถอดเคี้ยวแล้ว..”พี่ก๊อบพูด เฮ้ย ใช้คำว่าเสือเลยหรอพี่
“ขนาดนั้นเลยหรอพี่...มันเป็นคนยังไงอะ”ผมเริ่มระแวงแล้วครับ มันก็ไม่แปลกอะไรที่ผมต้องระแวง แฟนผมผู้ชายคนแรก โดนเปิดซิงอีก ต้องร้องเพลงเสียใจได้ยินไหมเลยครับ ถ้าโดนมันทิ้ง
“..กับเพื่อนกับฝูงมันก็ดีนะครับ..เรียนก็เก่ง..หัวดีไปซะทุกเรื่อง แต่มันเจ้าชู้ครับ จะว่าเจ้าชู้ก็ไม่ใช่..จะอะไรก็ไม่เชิง.. “พี่ก๊อบพูดแล้วเอนหลังพิงพนักพิง
“ยังไงกันแน่ะอะ..”ผมเริ่มงงๆกับคำพูดพี่ก๊อบ
“มันก็คบไปเรื่อยแหละครับ...ไม่เคยรักใครมากมายสักที..มันก็คบทีละคนนะครับ.. แต่ว่าคบๆเลิกๆอยู่อย่างนั้น มันบอกพี่ว่ามันยังไม่ใช่.. อะไรของมันก็ไม่รู้..แต่มันเลิกทีไรพี่ไม่เคยเห็นมันเสียใจสักครั้ง.. มีแต่ผู้หญิงกับผู้ชายแหละที่เสียน้ำตาให้มัน”พี่ก๊อบพูดจบทิ้งทวนให้ผมตกใจอีกครา
“ไอ้ตาร์มันเคยคบผู้ชายด้วยหรอครับ”ผมรีบถามพี่ก๊อบทันที
“อืม..ครับ..เคยสิ.”พี่ก๊อบหันมายิ้มให้ผม ผมก็ตาโตสิครับ แล้วที่บอกว่ากรูเปิดซิงมึงนะ จะจริงมั้ยเนี้ย
“อ่าว..ข้าวไม่รู้หรอ.. แต่เห็นมีแค่สองคนมั้งที่คบ คนแรกรุ่นน้องม.สาม.. กับอีกคนรุ่นพี่ม.หกนู้..แต่สุดท้ายก็เลิกอีก.. แถมทำเหมือนไม่สนใจอีกมันอะ..ชิวชีวิตสุดๆ”พี่ก๊อบบอก ผมก็นั่งเงียบฟังต่อ
“..มันคงรักข้าวจริงๆแหละครับ..ไม่ต้องคิดมาก..ไม่งั้นไม่คบนานขนาดนี้หรอก..อย่างมากสุดสำหรับมันที่พี่เคยรู้จักมันมานะ..สามเดือน จบ.ไม่เคยตื้อใครก่อนนานๆมีแค่คนมาตามตื้อ.หึหึ”พี่ก๊อบคงเห็นผมคิดมากแล้วอะครับ พี่แกหัวเราะแล้วลูบหัวผม ผมเงยหน้ามองพี่แก
“ไม่อยากเชื่ออีกแฮะ..ว่าจะมาหลงรักแฟนไอ้ห่าตาร์..”พี่ก๊อบพูดแล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มตอบ แหยๆอะครับ
“..แล้วทำไมพี่ต้องต่อยมันด้วยอะเมื่อกี้”ผมถามขึ้น ทำไมไม่คุยกันก่อนละคราบ
“หมันไส้มันอะ..พี่รู้อยู่แล้วละว่าสู้มันไม่ได้ ยังไงก็ต้องโดนสวน.. แต่อยากลองดูว่าหมัดมันยังหนักอยู่มั้ย..หึหึ..อย่างที่เห็นจุกกันเลยทีเดียว..”พี่ก๊อบพูดไปยิ้มไป อารมณ์ไหนวะพี่แก
“พี่ชอบข้าวนะครับ..”พี่ก๊อบหันมามองหน้าผม ผมก็มองหน้าพี่แกอะครับ
“ครับ”ผมก็รับคำสั้นๆ จะให้ตอบไงอะ ครับนี่รับรู้เว้ย
“แต่เอาเหอะ.. ยกให้มันไป .. สบายใจเถอะครับ.. มันรักข้าวแน่นอน พี่รู้นิสัยมันดี..ว่ามันเป็นคนยังไง ไม่งั้นมันไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้นหรอกครับ...พี่รู้ด้วยครับว่ามันเป็นคนยังไง มันไม่ได้เกลียดพี่หรอก แต่มันเหมือนกับว่าศักดิ์ศรี ต่างคนต่างไม่กล้ามาคุยกันมากกว่า.. วันนี้พี่ก็ไม่ได้ฟังเหตุผลจากมัน พี่ก็ผิดด้วย”พี่ก๊อบพูด พี่เค้าเป็นคนมีความคิดจริงๆแฮะ
“ไม่เป็นไรครับ..เดี๋ยวข้าวจัดการด่ามันให้เอง”ผมทำท่ากำหมัด แล้วยิ้ม พี่ก๊อบยิ้มออกมาแล้วลูบหัวผมอย่างกับผมเป็นหมางั้นอะ
“แต่ถ้ามันทิ้งเมื่อไหร่กลับมาหาพี่นะครับ..เดี๋ยวพี่เลี้ยงอย่างดีเลย”พี่ก๊อบยังพูดทิ้งท้ายอีก
“งะ..พี่อะ..”ผมทำหน้ามุ่ย
“ไปเหอะ..กระวนกระวายใหญ่แล้วดูมันสิ..สนุกดีเหมือนกันแฮะ ไอ้นี่ขี้หึงเหมือนกันนี่หว่า เพิ่งเคยเห็น”พี่ก๊อบพูดลแล้วมองไปที่ไอ้ตาร์ที่เดินไปเดินมามองพวกผมอยู่ไกลๆ
พี่ก๊อบลุกขึ้นยืน ผมเอื้อมไปจับมือพี่ก๊อบไว้
“ขอบคุณนะครับ..”ผมบอกพี่ก๊อบ
“เรื่องอะไร..”พี่ก๊อบหันมายิ้ม
“ก็เรื่องที่พี่ชอบข้าวไง แล้วข้าวก็ต้องขอโทษด้วยที่ข้าวรักพี่กลับแบบนั้นไม่ได้”ผมบอกพี่ก๊อบ
“ไม่เห็นเป็นไรเลย..พี่เข้าใจ..ขอให้มีความสุขนะครับ..พี่ยังเป็นพี่ชายที่ดีอยู่น้า”พี่ก๊อบพูดแล้วลูกหัวผมอีกครับ
“แต่ตอนนี้เหลือเรื่องระหว่างพี่กับมันแล้วแหละ”พี่ก๊อบเท้าเอว มองไปที่ไอ้ตาร์ ผมกับพี่ก๊อบก็เดินจับมือกันมาอย่างนั้นอะครับ พี่แกไม่ยอมปล่อยนิ ไอ้ตาร์มองตาเขม็งเลยครับ แบบกรูโกรธมากมึงรู้มั้ย
...
-
^
^
จิ้มๆๆ
ชอบมั๊กๆ
:m1:
-
ว๊ากกก เรื่องนี่ มันส์ จิงงง
กลับไปเอาอีก ยก สิ นายต้าร์ 55
ชอบตอนเอาโทสับ วางไว้
เพ่อน ๆๆ คงว่าวกระจาย 555
-
น้องก็ทำเกินไป ไม่เห็นใจพี่บ้าง อิอิ :L2:
-
งานเข้าๆๆๆ
งานเข้าไม่จบไม่สิ้นซะที เสือตาร์
-
555
เดี๋ยวก็มีเรื่องกันอีกหรอก
-
ที่แท้ก็เคยเป็นเสือ(ชี)ตาร์มาก่อนนี่เอง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ง่าพี่ตาร์เคยคบกับผู้ชายด้วยเหรอครับ
ก็ว่าไมเก่งนัก อิอิ
พี่ก็อบก็ ดีนะครับ เป็นคนดีคนหนึ่งเลย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนเลย
-
เริ่ม คิดมาก อตีดไอ้ตาร์ ขนาดนี้เลยเหรอ หวั่นไหวละน้องข้าว
-
หึหึ เกิดศึกชิงข้าวซะงั้น เสน่ห์แรงนะเนี่ย อิอิ
-
ตอนที่34 งานเข้า4
เมื่อเดินมาถึงหน้าไอ้ตาร์ไอ้ตาร์มันก็เดินมากระชากแขนผมกับพี่ก๊อบออกจากกันเลยครับ มันคงโมโหมากจริงๆ
“กลับไปขึ้นรถครับ..”มันหันมาทางผมแล้วส่งสายตาอาฆาต
“ไม่กลับ”ผมบอกมันทันที มันมองหน้าผมตาแถบจะออกมาจากเบ้าแล้วครับ
“ไอ้ตาร์..หยุดบ้าก่อนได้มั้ยวะ”พี่ก๊อบพูดขึ้นครับ
“กรูขอคุยด้วยหน่อย.......”พี่ก๊อบพูดไอ้ตาร์มันก็ยังไม่มีประติกิริยาอะไร ตอบโต้
“ได้มั้ยวะเพื่อน.....”พี่ก๊อบพูดขึ้น ไอ้ตาร์มันหันไปมองหน้าพี่ก๊อบทันที พี่ก๊อบเดินนำหน้ามันไปครับ มันก็เดินตามไปโดยง่าย ผมก็ยืนอยู่กับไอ้แมนแล้วก็พี่เป้
“เฮ้ย..เรื่องมันเป็นไงเนี้ย..กรูงงจนควายเรียกพี่แล้ว..”ไอ้แมนมันบ่นๆหน้ายู่ยี้
“เออ..เดี๋ยวกรูเล่าให้ฟัง”ผมบอกมันแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ ผมเห็นพี่ก๊อบเดินไปนั่งที่ๆเราคุยกันเมื่อกี้ ไอ้ตาร์มันก็นั่งลงข้างๆ ตอนนี้ผมก็กำลังเล่าทุกอย่างให้พี่เป้กับไอ้แมนฟัง ไหนๆพี่เป้ก็รู้ขนาดนี้แล้วผมเลยเล่าให้แกฟังซะเลย พี่แกก็ตกใจนิดหน่อยไม่คิดว่าแฟนผมจะเป็นผู้ชาย ผมเลยต้องอธิบายแก้ตัวเองนิดหน่อยว่าคนนี้คนแรกครับพี่ ผมไม่ได้เป็นเกย์น้า
สักพัก ไอ้ตาร์กับพี่ก๊อบก็เดินมาครับ พี่ก๊อบยิ้มให้ผม ไอ้ตาร์มันยังไม่ยิ้ม เป็นห่าไรอีกละ
“เรียบร้อยดีมั้ยครับพี่ก๊อบ”ผมถามพี่ก๊อบแล้วยิ้มให้ ไอ้ตาร์มันก็มองๆๆๆ อยู่นั่นแหละ
“ดีครับ..กลับบ้านก่อนดีกว่ามั้ยครับ..เดี๋ยวอีกสักพักคงมีพายุ..ฟ้าครึ้มๆแล้วนิ”พี่ก๊อบแกล้งแซวผม
“ไม่รู้มันจะตกใส่ใครนะครับ..เดี๋ยวก็รู้”ผมบอกพี่ก๊อบ ไอ้ตาร์มันหันหน้าหนี ผมหันไปลาไอ้แมนกับพี่เป้ แล้วเดินนำหน้าไอ้ตาร์ไป พอขึ้นรถในรถก็เงียบสงบเลยครับ
“ไหนอธิบายมาซิ..เรื่องพี่ก๊อบ”ผมพูดเบาๆไม่ได้มองหน้ามันมันแล่นรถออกจากตรงนั้น มันก็ยังไม่ตอบอะไรครับ จนมันมาหยุดรถอยู่ที่สนามกีฬาของจังหวัด พอดีทางผ่านพอดีครับ แล้วมาจอดทำไมตรงนี้เนี้ย แต่มันก็เงียบดีครับ
“ไอ้ก๊อบมันบอกอะไรบ้างละครับ”มันพูดขึ้น
“มึงไม่ต้องรู้..มึงมีหน้าที่บอกกรูอย่างเดียว”ผมบอกมันจริงๆครับ ถ้าเกิดบอกมันไปมันก็แก้ตัวถูกดิ
“พี่กับมันเคยเป็นเพื่อนสนิทกันนั้นแหละครับ...แต่ว่าเรื่องผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นหรอกครับ ไม่ได้คิดจะหักหลังอะไรมันเลยด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่คิดว่ามันจะเสียใจมากขนาดนั้น เมาด้วย กิเลสด้วยอะไรหลายๆอย่างทำลงไปไม่ได้คิด”มันพูด แล้วเอามือมาจับมือผมแต่ตามันยังมองไปนอกรถ
“พี่มันก็ผิดเองที่ไม่ควบคุมตัวเอง..ถึงได้เสียเพื่อนไป”มันพูดขึ้น แต่มันก็ไมได้โทษผู้หญิงเลยแฮะ
“อืม..ช่างมันเหอะเรื่องมันผ่านมาแล้ว...แล้วไงกับพี่ก๊อบคุยกันรู้เรื่องแล้วใช้มั้ย..ปล่อยให้คาราคาซังมาตั้งสามปีบ้ารึป่าววะ”ผมบอกมันแต่ตาก็ยังมองออกไปข้างนอกรถ
“ครับ..รู้เรื่องแล้ว...”มันพูดเรียบๆ
“แต่กับข้าวยังไม่รู้เรื่อง”มันหันหน้ามาทางผม ผมก็มองหน้ามันทันที
“มีเหี้ยไรอีกละ...”ผมบอกมัน
“พี่ก๊อบครับ..อย่างนู้พี่ก๊อบครับอย่างงี้...ให้มันลูบหัวบ้าง..ให้มันเดินจับมือบ้าง ส่งตาหวายเยิ้มกันบ้าง ยิ้มหน้าบานกันบ้างแหละ..มากมายเลยครับ ปัญหานะ”มันพูดซะยาว ผมหยุดหัวเราะออกมา
“ไอ้บ้า..บ้าแล้วมึงอะ..”ผมว่ามัน
“ก็รู้ว่ามันชอบ ไปให้ความหวังมันละสิ..ไม่งั้นมันไม่จริงจังขนาดนั้นหรอก”มันพูดแล้วทำหน้างออีกแระ
“ความหวังป้ามึงสิ...กรูแค่ไม่อยากปฏิเสธก็เท่านั่น รักษาน้ำใจนะเข้าใจมั้ยวะ..พี่เค้าไม่ได้ร้ายแรงหน้ากลัวเหมือนมึงแต่ก่อนเมื่อไหร่”ผมบอกมันแล้วหัวเราะนิดๆ มันหันหน้ามามองหน้าผม หน้าบึ้งอีกแระ
“เหอะ..”มันทำ เสียง เหอะ ใส่หน้าผม แล้วเบนหน้าหนี
“ปัญญาอ่อนละมึง..กรูกับพี่เค้าไม่ได้คิดไรกันสักหน่อย”ผมบอกมัน
“ข้าวไม่คิด..แต่มันคิดนิ”มันบอกอีก
“ตอนนี้เป็นพี่น้องกันแล้วโว้ย..ไม่ได้คิดแล้วเข้าอะไรให้มันง่ายหน่อยได้มั้ย..ตัวอย่างกับควายสมองนิดเดียว”ผมว่ามันเสียงไม่ได้จริงจังอะไร
“ข้าวอะ...”มันทำหน้างอมาทางผม ผมยิ้มมองหน้ามัน แต่มันก็หน้างอมองหน้าผม ผมเลยจับคอมันแล้วเอาปากไปจูบมันแม่งเลย มันก็คงตกใจอะครับตอนแรก แต่ตอนหลังเสือกเปิดปากให้ผมเอาลิ้นเข้าไปซะงั้น สักพักผมก็หยุดครับ
ตามันเยิ้มเชียวครับ
“พอแล้ว..หายงอนได้แล้ว..”ผมบอกมัน มันก็ยิ้ม
“พอมีเรื่องใต้สะดือนี่หายไวเชียวนะมึง”ผมบอกมัน มันก็ยิ้มอีกครับ
“ระวังตูดไว้เลยมึง..คือนี้มึงเจอดีแน่..เดือนนี้มึงได้คุ้มสุดๆแน่ไอ้ตาร์..”ผมบอกมัน แล้วหัวเราะ มันก็ยิ้มครับ แล้วออกรถจากตรงนั้นไป พอกลับมาถึงบ้านก็อยู่กันครบเชียวครับ วันนี้แม่ผมทำกับข้าวมื้อใหญ่อีกแระครับ บอกให้ไอ้ตาร์ไปช่วยซื้อของตอนเย็นอีก ไอ้ตาร์มันก็ไปอย่างว่าง่าย ส่วนผมนั่งดูโทรทัศน์กับพี่เจ้าอยู่ด้านล่าง หลังจากขนของที่ซื้อมาขึ้นห้องหมดแล้วครับ
“เป็นไงเที่ยวทั้งวันเลยสิ”พี่เจ้าลูบหัวผมเพราะตอนนี้ผมนอนตักพี่เจ้า หันหน้าไปทางโทรทัศน์อยู่ครับ พี่เจ้านั่งอ่านหนังสืออยู่ด้วย
“อืม...เหนื่อยมากมายอะ”ผมบ่นเบาๆ มีแต่เรื่องไม่หยุดหย่อน
“อ้อนอีกแล้ว..”พี่ผมมันลูบหัวผมเบาๆ พ่อผมก็นั่งหัวเราะเหมือนดูผมกับพี่ผมอยู่ตลอดเวลา
“หัวเราะไรอะพ่อ..”ผมหันไปทำหน้ามุ่ย
“ไปอ้อนพี่เค้าอยู่ได้..โตเป็นควายแล้ว”พ่อผมพูดแล้วยิ้ม
“โหย..พ่อ..เค้ารักเหอะ..เนอะ รักกัน รักกัน”ผมบอกพ่อแล้วหันไปยิ้มให้พี่เจ้า
“ไอ้โข่งขี้อ้อน”พี่ตังมันเดินมาจากไหนไม่รู้ครับ ว่าผมซะงั้นอะ แล้วนั่งลงโซฟาข้างๆพ่อผม
“ไอ้พี่บ้า”ผมหันไปว่ามัน พี่เจ้าก็ขำนิดๆครับ สักพักแม่กับไอ้ตาร์ก็กลับมาพอดี แต่ว่าเดินไปเข้าครัวนะครับ ไม่ได้มาอยู่กับพวกผม แล้วสักพักพี่ตังมันก็เข้าไปช่วยในครัวด้วยอีกคน อย่าถามถึงไอ้ข้าวเลยครับ ไม่เคยทำไรเลย เหอะๆ
พอรอกินข้าว เวลามันก็นานแสนนาน ซิทคอมเรื่องสนุกก็จบแล้ว ผมเลยลุกไปอาบน้ำดีกว่าครับ ลงมาจะได้กินเลย สบายป่ะละเป็นผมอะ เอิ๊กๆ อาบน้ำเสร็จก็ลงมากินข้าวครับ มีผมคนเดียวนั้นแหละครับบนโต๊ะอาหารที่อาบน้ำแล้ว เหอะๆ กินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้องทันทีครับ หนังที่เช่ามายังดูไม่หมดเลยนิครับ แล้วพรุ่งนี้วันอาทิตย์ด้วย ยาวครับยาวววว
“สบายจังนะครับ”ไอ้ตาร์มันขึ้นมาบนห้องเมื่อไหร่ไม่รู้ครับ สงสัยโทรทัศน์มันดัง
“อืม.ไปอาบน้ำสิ”ผมบอกมัน เพราะตอนนี้มันนั่งอยู่ข้างๆผม มันก็ลุกไปแต่โดยดีนะครับ
อาบน้ำเสร็จมันก็มานอนอยู่ข้างๆผมครับ ก็ไม่ได้ไรมากหรอกครับ ไอ้เรื่องอย่างว่านะ เอาไว้ก่อน ตอนนี้หนังกำลังสนุก ขอผลัดก่อนครับ ดูหนังอยู่สักพักผมเหลือไปหาไอ้ตาร์มันก็หลับไปซะแล้วครับ หลับง่ายจังนะมึงไอ้นี่ ผมดูหนังต่อจนจบก็เข้านอนครับ
เช้ามาอยู่ดีๆก็สะดุ้งตื่นเองซะงั้นะ เหลือบดูนาฬิกาเพิ่งเจ็ดโมงเช้าเองครับ ไอ้ตาร์ก็ยังหลับอยู่เลย
วันนี้สินะมันต้องกลับอีกแล้ว ผมนอนมองหน้ามันอยู่อย่างนั้น หล่อเหมือนกันนะมึงอะ แต่สู้กรูไม่ได้หรอก กรูหน้ามีสไตล์โว้ย โห ไอ้ข้าว ไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองเลยนะมึง ผมนั่งดูหน้ามันอยู่สักพัก มันก็ลืมตาขึ้นมาแล้วขยี้ตา ผมยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มให้ผมครับ
“ตื่นนานแล้วหรอครับ”มันถามเสียงงัวเงีย
“อืม..”ผมตอบไป ดันหน้าตัวเองให้ไปใกล้มากขึ้น ผมก้มลงไปใกล้กับหน้ามัน
“ปากเหม็นอะ”มันบอก ผมก็หยุดครับ
“หึหึ..สัด”ผมด่ามันเบาๆ แล้วก้มลงจูบกมันมันก็เปิดปากอย่างว่าง่าย จูบกันอยู่สักพักมือผมมันก็ไม่อยู่สุขแล้วครับ ลูบไล้ไปทั่วตัวไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันก็ทำหน้าที่ของมันด้วยครับ จับผมถอดเสื้อออกทันที ผมไซร์ทั้งจูบหน้ามัน เอาปากเม้นที่ติ่งหูมันเบาๆ
“ล๊อกห้องรึป่าว”ผมกระซิบถามมมัน
“ล๊อกครับ.”มันตอบเบาๆ ผมเลื่อนปากมันมาที่หน้าอกมันทันที มันก็กดหัวผมเหมือนอยากให้ผมทำเต็มที่เลยครับ ผมทั้งเม้มทั้งดูด ไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆ ผมไซร์ลงมาถึงสะดือ และปนเปรอความเสียวให้มันจนเท่าที่จะทำได้ ไอ้ตาร์ครางไม่ได้ศัพท์ ผมรีบถอดกางเกงมันออก เช้าๆอย่างนี้บรรยากาศดีโคตรๆอะครับ ผมเคยอะตื่นเช้ามาว่าวก่อนเลย เหอะๆ เกิดอารมณ์วาบหวามในตอนเช้าบ่อยๆ น้องชายไอ้ตาร์มันก็ตั้งสู้ดีซะเหลือเกินครับ ผมเอื้อมหยิบของที่ต้องใช้ เหอะๆ อยู่ตรงที่วางโทรทัศน์ใกล้ๆมือแล้วครับคราวนี้ ผมคล่อมตัวมันแล้วยื่นน้องชายผมไปจ่อปากมัน มันก็ทำแต่โดยดีครับ
“อา....”เมื่อปากไอ้ตาร์แตะลงเท่านั้นเองครับ ขนลุกไปทั้งตัวเลย มันบริการถึงพริกถึงขิงเชียวครับ ฝีปากกับฝีมือมันดีจริงๆ ผมจับหัวมันแล้วกระแทกใส่ปากมันเองแล้ว มันก็จับก้นผมอยู่เหมือนกับเป็นการควบคุมจังหวะ
“อึก....ตาร์...”ผมเสียวจนจะทนไม่ไหวแล้วครับ ผลักหัวมันเป็นการบอกให้พอก่อน ผมก้มลงไปจูบปากมันอีกครั้ง
“แหวะ..เหม็นวะ”ผมบอกมัน มันก็ยิ้มครับ
“ของใครละ”มันบอก ผมก็เลยยิ้มบ้าง ผมเลื่อนตัวลงมาจับขาไอ้ตาร์แยกออก
“ตาร์..จับขาสิ”ผมบอกมันให้มันจับขาตัวเองแยกออกกว้างๆ ชอบกว้างๆอะครับ ผมหยิบเจลออกมาแล้วทาไปที่ก้นมัน มันหลับตาพริ้ม เม้มปากทันที ผมยัดนิ้วลงไปเบาๆ
“อือ....”มันครางในลำคอ ผมมองมันทุกสัดส่วน หน้าท้องมันเกร็งไปหมด ผมยัดนิ้วลงไปอีกเกร็งนิ้วเข้าไปจนสุด แล้วแช่ไว้อยู่อย่างนั้น ผมก้มลงไปจูบปากกับมันอีกครั้ง พร้อมกับขยับนิ้วเข้าออก มันครางออกมาจนผมสติจะแตกอยากยัดมันเข้าไปตอนนั้นเลยครับ ผมเร่งนิ้วให้เร็วและแรงขึ้นมันรู้สึกยังไงผมไม่รู้แต่หน้าตามันเหยเกเลยครับ จนผมเพิ่มนิ้วจนหมด
ผมถอนนิ้วออก แล้วก้มลงไปกระซิบข้างหูมัน
“กรูโคตรเงี่ยนเลยวะ.เสียงมึงแม่ง..”ผมบอกมัน แล้วเลียหูมัน
“หึหึ..”มันหัวเราะในลำคอเบาๆ ผมยันตัวขึ้นแล้ว จับน้องชายผมจ่อที่ปากทางทันที ผมดันมันเข้าไปทีละนิด ไอ้ตาร์ร้องครางแบบเจ็บนะไม่ใช่เสียว ฮ่าๆ ผมก็ไม่สนใจ ใส่ไปจนหมดหัว
“ซี๊ดดด...อึก”ผมถึงกับต้องครางออกมา มันเล่นขมิบผมซะถี่ยิบ
“อึอ..ข้าว.....”มันเอามือมาดันหน้าท้องผมเหมือนกันให้พอก่อนครับ ผมเลยก้มลงไปจูบมัน แล้วเอามือบีบคลึงหัวนมมันเบาๆ พอมันครางได้ ผมได้จังหวะเลย....
“โอ้ยยยยย..อะ..”ยัดลงไปทีเดียวเลยครับ สะจายยยกรู
“อ๊าสสส....”ผมครางออกมาบ้างครับ เสียวโคตรอะ แม่งงง
“เด็กเวร..”มันหันหน้ามาด่าผมครับ ผมยิ้มให้มันนิดนึง พร้อมกับขยับเอวช้าๆ เนิบๆ มันเอามือมันมาจับก้นผมด้วยครับ แม่ง เหี้ยนี่นิ ผมเริ่มกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น สักพักผมก็หยุด ก่อนครับ มันหันมามองหน้าผม ผมยันตัวเองขึ้น พร้อมกับชันขาตัวเองขึ้น น้องชายผมมันก็ถอนออกจากมันนิดอะ
“อือ...”มันร้องออกมาเบาๆ มันมองผมอยู่ทุกการกระทำ ผมจับขาขวามันพาดกับบ่าผม แล้วชันขาตัวเองกลายเป็นนั่งยองๆครับ
“ข้าวว......”มันร้องเรียกชื่อผม ผมจับขาขวามันไว้ แล้วเริ่มขยับเอวทันที ลำบาคนิดนึงแต่ก็เสียวดีครับ มันสีหน้าเหยเกเลยครับ ผมเริ่มขยับช้าๆ อีกมือก็จับเอวมันไว้
“อึออือ.....ข้าว.....ข้าววว”มันเรียกชื่อผมไม่ขาดสาย ผมกระแทกแรงๆขึ้นเร่งเครื่องถี่ยิบ จังหวะที่ผมก้มลงไปดูดหัวนมมัน มันถึงกับครางออกมาดัง เพราะขามันได้แหกออกตามแรงโน้มถ่วงไปด้วย
“อ่า....โออ....”ผมยิ่งเร่งเอวเร็วขึ้น ไม่ไหวแล้วครับ สุดแล้วจริงๆ ผมเลยจับน้องชายของไอ้ตาร์ไว้ในกำมือ
“ข้าวววว...อ่าง..แรงๆ....ซี๊ดดด..”ผมไม่รู้มันให้ผมทำแรงตรงไหนหรอกครับ แรงผมแรงให้มันหมดเลยครับ
“ตาร์......อือ...อึก....อ่า...ตาร์”ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันครับ กระแทกแรงมากขึ้น จนอยู่ดีๆไอ้ตาร์มันครางออกมาเสียงดัง แล้วน้ำในน้องชายมันก็พุ่งออกมาซะงั้น ผมเห็นอย่างนั้นยิ่งแม่งอยากออกเดี๋ยวนั้นเลยครับ กระแทกแรงมากขึ้น จนไอ้ตาร์หน้าบู้บี้ไปหมด
“โอะ.....โอะ....อ่า....”ผมกระแทกอีกสี่ห้าที่ก็เสร็จสมอารมณ์หมายเลยคราบบบบท่านผู้อ่าน ผมนอนหอบอยู่บนหน้าอกมัน มันหัวเราะเบาๆ
“เสียวเหี้ยเลยวะมึง”ผมบอกมัน
“หึหึ.....”มันหัวเราะอีก
“คุ้มจริงๆแฮะเดือนนี้อะ แต่เช้าเชียว”มันบอกผม ผมกับมันนอนอยู่อย่างนั้นสักพัก ก็ลุกไปอาบน้ำครับ มันลากผมไปอาบกับมันด้วย ผมไม่อาบมันก็ไม่ยอมอีก งอน เซง ขี้งอนชิบหายอะ
หลังจากนั้นก็ลงไปกินข้าว แล้วก็ดูหนังกัน ผมก็ไปบ้านมันครับ ไปเป็นเพื่อนมันเก็บของแล้วก็ไปเจอพี่เลขกับไอ้โนหน่อยนึง แล้วมันก็มาส่งผมที่บ้าน แล้วมันก็ไปครับ กลับกทม..ก่อนกลับก็ไม่วายหอมแก้มผมไปทีนึง ตอนแรกมันบอกให้ผมหอมครับ แต่ผมไม่ยอมหอม มันเลยบอกวทำเองก็ได้ แล้วมันก็กลับไป
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
ช่วงนี้กำลังอินเลิฟกัน เลยมีบท ปะจึกฮึ้ย มากหน่อย กร๊ากกก คนแต่งโคตรเลวเลยอะ ว่ามั้ย
หวานแหวว
ไงก็ช่วยกันดันด้วยนะค่ะ
ชอบไม่ชอบก็ว่ากันไปตามเรื่อง
ไปแระค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมจากใจนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆ
-
อืมส่งท้ายก่อนกลับ กทม อะ :m25: :m25:
-
นายต้าร์ เอ๊ยย
อุตส่า ลุ้น
ไม่น่าเลย
ยอมได้ไงเนี๊ยะ ...
-
:m25: :jul1: :m25: :jul1:
:laugh:
-
:m1: :m1:
ขอบคุณคร้าบ
-
เอาอีกกกกกก...
:m10:
ตาร์โคตรเอาใจเลย
ทำกับข้าวเก่งด้วย
อยากได้มาเลี้ยงที่บ้านอ่า :m17:
(ประติกิริยา=>ปฏิกิริยา)ครับผม
-
o13
-
ง่ะ ไหงเปลี่ยนกันงั้นอ่ะ
:m25: :m25: :m25:
:jul1: :jul1:
-
เอ่อคุณเบบี้..ชอบให้คนเขียนเลวๆ เขียนฉากแบบนี้บ่อยๆ อ่ะ :o8:
คนอ่านคนนี้ก็เลวเหมือนกันอ่ะ :m25:
-
สามีภรรยาคู่นี้ ดุเดือดเจงๆ
-
ทำไปทำมา ต้าร์ก็เสร็จทุกที
-
ต้าร์ <==== ผู้ชายคนนี้เท่ห์สุด
-
ตอนที่35 กรูไม่มั่นใจ..
หลังจากวันนั้นมาไอ้ตาร์ก็สม่ำเสมอที่จะโทรหาผมทุกวี่ทุกวันครับ ผมก็โทรหามันบ้าง ส่วนไอ้พวกเวรทั้งหลายเพื่อนผมมันชอบใส่ร้ายให้ผมระแวงเล่นเรื่องไอ้ตาร์ครับ อย่าวันนี้ก็เอาอีกครับ......
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..มึงกับพี่ตาร์คบกันดีอยู่ป่าววะ”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น
“ก็ดี..ไมวะ”ผมไม่ได้มองหน้ามันครับ อ่านหนังสืออยู่ใน ตรงโต๊ะไม้หินอ่อนประจำที่เรา
“ป่าว...ก็เห็นไกลๆกันเลยคิดว่าไม่นานอาจเลิกกัน”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น ผมหันไปมองหน้ามัน
“อ่าว..ไอ้ป๊อดไหงพูดหมาๆงี้วะ..ดูหน้าไอ้เหี้ยข้าวดิ”ไอ้แมนมันหันไปด่าไอ้ป๊อด ผมก็คิดไรนิดหน่อยกับคำพูดมันครับ
“อ่าว..เหี้ยมาว่ากรูซะงั้นอะ ก็กรูสงสัยนี่หว่า..กรูเห็นมานักต่อนักแล้วโว้ย..ห่างกัน ไกลกันเลิกกันเนี้ย”ไอ้ป๊อดมันพูดสีหน้าจริงจังขึ้น
“เออ..ก็จริงของมันนะโว้ย”ไอ้เป้พูดขึ้นแสดงความคิดเห็นบ้าง พวกมันจ้องหน้ามาที่ผม
“ดูอย่างมึงดิไอ้ข้าว..”ไอ้เข็มมันหันมาพูดแล้วมองหน้าผม ผมก็มองหน้ามันครับ ดูเรื่องไรวะ
“มึงอยู่นี่..เจ้าชู้ประตูลิงจะตายไป..แล้วพี่ตาร์อะ เคยเจ้าชู้นะมึง..คนเจ้าชู้มันเลิกกันไม่ได้ง่ายๆหรอกโว้ย..มันอยู่ในสายเลือด”ไอ้เข็มมันพูดทำให้ผมฉุดคิดนิดนึง ก็มีบ้างครับ ผมอยู่นี่ก็จีบสาวเล่นๆ ไม่ได้คิดไรจริงๆ เค้าเล่นด้วยก็เล่นไรไปตามทำนอง คนเรานะครับ ผู้ชายอ่า มันหยุดไม่ได้หรอกครับ ตรงนี้กระผมยอมรับจริงๆ
“เออ..จริงของมึง”ผมพูดบอกมันสั้นๆ ไอ้พวกเพื่อนก็มองหน้าผมอีกครับ
“..แล้วมึงคิดว่าพี่ตาร์เค้าอยู่นั้นเค้าจะไม่มีเลยหรอวะ..ก็ต้องมีบ้างแหละ หล่อขนาดนั้น ถ้าพี่ตาร์ไม่ไปจีบคนอื่นก่อน..ก็ต้องมีคนมาจีบพี่ตาร์บ้างแหละวะ”ไอ้เข็มมันพูดต่ออีกครับ
“อืม..ก็จริงของมึง”ผมก็พูดประโยคเดิมอีกครั้ง ก็ไม่รู้จะพูดอะไรอะครับ เหอะๆ
“ขนาดมึงอยู่นี่มึงยังโกหกพี่เค้าได้เลย..แล้วมึงคิดว่าพี่เค้าจะไม่โกหกมึงบ้างหรอวะ”นั่นไง ไอ้แมนมันพูดขึ้นอีก วันนี้วันเหี้ยไรเนี้ย อยู่ดีๆก็เอาเรื่องกรูมาเป็นประเด็นการสนทนาของพวกมึงเนี้ย เวรเอ้ยย จะพูดตอกย้ำกรูเพื่อ
“อืม..ก็จริงของมึง”ผมบอกมันอีกครั้ง
“มึงพูดเหี้ยไรเป็นมั้ย..นอกจาก..อืม..ก็จริงของมึงเนี้ย”ไอ้ป๊อดมันหัวเสียครับ เพราะมันคงเห็นผมนิ่งๆไม่แสดงกิริยาอะไรออกมา
“อ่าว..แล้วมึงจะให้กรูพูดอะไรวะ..กรูกำลังใช้ความคิดโว้ย..พวกมึงพูดกันซะขนาดนี้”ผมบอกมัน มันก็เลยเงียบกันครับ
“เฮ้ย..กรูถามจริงๆเหอะ...มึงอะ”ไอ้แสบมันพูดขึ้นหลังจากที่ฟังการสนทนาอยู่นานแต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ
“ไรวะ..”ผมรอคำถามจากมัน มันก็มองหน้าผม แต่ทุกคนจ้องไปที่หน้าไอ้แสบกันหมด
“มึงรักพี่เค้ารึป่าววะ..เอาจากใจนะมึง..กรูรู้ว่ามึงไม่ใช่เกย์..แต่ตอนนี้มึงกับพี่เค้าเป็นแฟนกันแล้ว..มึงรักพี่เค้ารึป่าว”โห แม่ง คำถามนี้เอากรูจุกเลยไงมึง แม่ง พวกมึงโดนไอ้เหี้ยตาร์มันกล่อมให้มาถามกรูรึป่าวเนี้ย
“...แล้วมึงจ้องเหี้ยไรกรูนักหนาเนี้ย..”ผมหันไปด่าพวกมันก็พอมันฟังคำถามเสร็จมันก็หันมาจ้องที่ผมกันหมด
“อ่าวก็พวกกรูอยากรู้นี่หว่า”ไอ้ป๊อดมันบอก
ผมนิ่งคิดอยู่สักพัก
“ไม่รู้วะ..กรูไม่รู้”ผมตอบไปครับ เวร ก็กรูไม่รู้จริงๆนี่หว่า
“อะไรวะ..มึงคบกับพี่เค้าปีกว่าแล้วนะโว้ย..แต่มึงบอกว่ามึงไม่รู้”ไอ้แสบมันทำเสียงโมโหครับ ผมก็ได้แต่สำนึก เงียบ และ นิ่ง
“ก็กรูไม่มั่นใจในตัวกรูนี่หว่า..กรูสับสนโว้ย”ผมบอกมัน ก็จริงๆอะ
“แล้วมึงไปตกลงคบกับพี่เค้าทำไมวะ”ไอ้ป๊อดพูดอีกครับ มึงจะห่วงรุ่นพี่มึงอะไรกันนักหนาวะ คือไอ้ป๊อดเนี้ยมันรักไอ้ตาร์ และเคารพไอ้ตาร์มากเลยครับ แล้วทุกคนก็เหมือนจะชอบไอ้ตาร์มาก ทุกคนเข้าข้างไอ้ตาร์กันเกิบหมดครับ
“กรูก็ไม่รู้วะ...ว่าตกลงกรูรู้สึกยังไงกับมันกันแน่”ผมก้มหน้าพูด ทุกคนสีหน้าเคร่งเครียด ไอ้พวกนี้นะครับ บทจะเครียดก็เครียดมากเลยครับ จริงๆมากมาย
“แม่งเอ้ย...เลวจริงๆเพื่อนกรู”ไอ้ป๊อดมันพูดเหนื่อยๆ ไรวะ แม่ง กรูผิดซะงั้นอะ
“..มึงไม่รักแล้วมึงไปให้ความหวังพี่เค้าทำไมวะ..”ไอ้ป๊อดมันพูดอีก
“กรูไม่ได้ให้ความหวัง..แต่มึงเข้าใจกรูมั้ย..กรูคบกับมัน กรูให้ทุกอย่างเท่าที่กรูจะให้ได้เลยนะโว้ย..กรูก็ไม่รู้ว่าทำไม.. กรูไม่แน่ใจว่ากรูรักมันจริงๆหรอ.. กรูไม่รู้ มึงเข้าใจกรูบ้างมั้ยเนี้ย.. กรูก็ไม่ได้เกลียดมันถ้ากรูเกลียดกรูจะคบกับมัน กรูจะยอมมีอะไรกับมันหรอ ..กรูผู้ชายนะมึง..ถ้าให้กรูไปเอากับพวกมึงหรือกับคนอื่นๆกรูก็ไม่เอา”ผมบอกมันไป สีหน้าพวกมันก็ยังเคร่งเครียดเหมือนเดิม
“งั้นมึงคงรักพี่แกแล้ววะ..”ไอ้แสบหันมาพูดครับ ผมมองหน้ามัน
“..กรูไม่รู้..”ผมบอกไปอีกครับ
“มึงคงยังไม่รู้ แต่แค่นี้กรูก็ดูออกแล้ว..มึงยังสับสนอยู่ พวกกรูไม่คาดคั้นแล้วกัน..คิดดีๆ.เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ใจมึงเอง”ไอ้แสบมันพูด โหย แม่ง แมนเหี้ย คำพูดมึงกินใจสุดๆ ว่ามะ
“..เออ..ดูไปก่อน..ใจเย็นๆละกัน”ไอ้ป๊อดมันพูดขึ้น ผมก็เงียบครับ ไม่ได้ตอบรับอะไร ผมเห็นแก่ตัวรึป่าวที่เอาความรักของไอ้ตาร์มาเป็นเครื่องพิสูนจ์หัวใจผมเอง ถ้าเกิดความจริงแล้วผมไม่ได้รักมันเลยละ แล้วมันจะเป็นยังไง ก็เลวจริงๆวะ ไอ้ข้าวเอ้ย
ผมกับพวกมันก็นั่งอ่านหนังสือทำการบ้านกันอยู่ตรงนั้น เพราะว่าคาบว่างนะครับ เดี๋ยวโรงเรียนก็เลิกแล้วครับ
ตื้ดๆๆ..... “ตาร์.โรคจิต.”ผมบันทึกชื่อมันไว้อย่างนี้ครับ เหอะๆ
“อืม..ว่าไง”ผมรับสายมัน
“ทำไรอยู่ครับ..”มันถามเสียงสดใสเหมือนเดิม
“อ่านหนังสือนะ..”ผมบอกมันเสียงเรียบๆ ทั้งๆคำพูดและบทสนทนาที่เมื่อกี้ยังก้องอยู่ในหัวผม
“หรอครับ..แล้วกลับบ้านให้ใครมารับครับ..”มันถามอีก
“พี่เจ้านะ..วันนี้เดี๋ยวให้พี่เจ้าไปส่งเต้น กรูไม่ได้ซ้อมบาส คงกลับบ้านก่อน”ผมบอกมัน หลังจากที่การตกลงระหว่างผมกับมันคือ ผมจะขอไปเต้นต่ออีก
“หรอครับ..ดูแลตัวเองด้วยนะครับ..”มันบอกเสียงอ่อยๆ คงไม่อยากให้ผมไปอะครับ แต่ผมอยากไปนิครับ
“ข้าว..สิ้นเดือนนี้พี่คงกลับไม่ได้นะครับ..เรียนหนักนะ..งานเยอะด้วย..”มันบอก ผมใจหายแว๊บเลยครับ ไม่ใช่มันไปมีคนอื่นไรหรอกนะครับ แต่ว่ามันไม่มาทั้งๆที่คิดว่าเดือนนี้เดี๋ยวก็ต้องได้เจอกัน
“หรอ...”ผมตอบมันไปคำเดียว
“ขอโทษนะครับ..”มันพูดเสียงสำนึกผิด มันคงรู้ว่าผมไม่พอใจอะไรสักอย่าง เพราะถ้าผมไม่พอใจ ผมจะเงียบ และตอนนี้ผมก็เงียบอยู่ด้วย
“อย่าเงียบสิครับ..ใจไม่ดีอะ..”มันพูดแล้วทำเสียงน่ารัก
“ป่าว..กรูไม่รู้จะพูดอะไรนี่หว่า”ผมบอกมัน
“..พี่คงกลับไปไม่ได้จริงๆครับ..เฮ้อ..คิดถึงจะแย่แล้วเนี้ย”มันบอก ผมก็เข้าใจนะครับว่ามันเรียนหนัก มันบอกว่าถ้าเรียนแล้วไม่โดดเด่น สมัยนี้ออกมาหางานทำก็ต้องแย่งกัน มันเลือกมาด้านนี้แล้วมันบอกว่าขอทำให้ได้โดดเด่นไปเลย มันไม่อยากทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน แบบบางวันเงินเดือนไม่พอนะครับ ถึงมันจะมีพ่อแม่อยู่แล้วก็เหอะ มันบอกจบมาอยากพึ่งตัวเอง
“..อืม..”ผมก็อืม คำเดียวครับ
“ข้าวมาหาพี่ได้มั้ยครับ”มันพูดขึ้น ผมอึ้งนึกได้สักพัก คิดได้ไงวะ
“..นะครับ..มาหาพี่นะ..อยากเจออะ..”มันบอกอีกครับ ผมก็อยากไปนะครับ ไม่ใช่ไม่อยากเจอ
“ไปไงอะ..”ผมถามมัน
“กรูไม่นั่งรถทัวร์เด็ดขาด”ผมบอกมันทันที เพราะผมเกลียดการขึ้นรถทัวร์ที่สุด ผมจะไปไหนมาไหน ต้องมีรถทางบ้านเท่านั้นครับ ตอนไปทัศนะศึกษา ของโรงเรียนนะครับ ผมโคตรเกลียดการขึ้นรถทัวร์เลย ไม่รู้ดิไม่ชอบ ต่อรถไม่เป็นด้วย ซื้อตั๋วก็ไม่เป็น เหอะๆ
“..ให้พี่ตังมาส่งได้มั้ยครับ..ถ้าไม่ได้ก็ชวนโนมาด้วย..บอกโนให้ขอพ่อว่ามาหาพี่..”มันบอกให้ผมเลือกสองทางครับ อาทิตย์หน้าก็สิ้นเดือนแล้ว พี่ตังกับพี่เจ้าจะว่างรึป่าวเนี้ย
“ถ้าไปไม่ได้กรูก็ไม่ไปนะ..”ผมบอกมันครับ
“ครับ..”มันบอก
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวไงกรูโทรไปหาใหม่”ผมบอกมัน
“ครับ..อย่างอนนะครับ..คิดถึงนะ”มันรีบบอกเพราะกลัวผมงอน เหอะๆ
“อืม..”ผมรับคำแค่นี้แล้ววางไป ผมไม่เคยวางโทรศัพท์ที่หลังมันเลยครับ ไม่ชอบให้ใครวางใส่หูอ่า
พอวางเสร็จผมก็โทรหาพี่ตังทันทีครับ
“พี่ตางงงง...”ทำเสียงอ้อนมันหน่อยครับ
“มีไรให้ช่วยว่ามาไม่ต้องมาลีลา”งะ เสือกรู้อีกอะ
“ขับรถไปส่งข้าวที่กรุงเทพหน่อยดิ..น่ะนะ”ผมบอกมัน
“ไปทำไมวะ..”พี่ตังมันจะพูดกับผมไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่นะครับไม่เหมือนพี่เจ้า แต่ก็ไม่เคยพูดมึงกรูกันนะ
“ไปหาไอ้ตาร์อะ..”ผมบอกมัน
“โห..จะให้พี่ไปส่งแกไปหาแฟนแกเนี้ยนะ..”มันขึ้นเสียงครับ
“เออ..แค่นี้ไปไม่ได้ใช่ป่ะ..”ผมทำเสียงงอนบ้างครับ
“ให้พี่เจ้าไปส่งดิ..พี่เจ้าอยู่บ้านนิ”มันบอกครับ เออจริงด้วย ตอนนี้พี่เจ้าเรียนจบแล้วนะครับ รอรับปริญญาครับ ตอนนี้ก็สมัครงานไว้ที่กทม.ด้วยมั้งครับ เห็นว่า พูดถึงเรื่องนี้ก็เศร้าใจ พี่เจ้าจะไม่อยู่บ้านแระ เซง
“โหย..ไปได้ไงละ ไปพี่เจ้าก็รู้พอดีว่าอะไรเป็นอะไร”ผมบอก
“เออ..จริงวะ..แต่เห็นว่าพี่เจ้าจะเข้าไปสัมภาษณ์งานในกรุงเทพไม่ใช่หรอ..รอโทรไปถามดูดิ..ถ้าไม่ได้ไงค่อยโทรมาหาพี่ละกัน..แค่นี้ก่อนนะ”มันพูดจบก็วางทันทีครับ เออ ดีจริงๆ
ผมเลยกดโทรศัพท์โทรหาพี่เจ้าครับ
“พี่เจ้า..”ผมทำเสียงให้เป็นปกติสุดครับ
“ว่าไงครับ..”รับซะเพราะเชียวพี่ชายผม รักจริงๆ
“พี่จะไปสัมภาษณ์งานที่กรุงเทพวันไหนอะ..”ผมถาม
“เข้าไปวันวันศุกร์หน้า..”เย้ๆ จริงอะ ตรงเป๊ะเลยอ่า เหอะๆ
“ข้าวไปด้วยได้ป่ะ..”ผมทำเสียงอ้อนๆ
“ไปทำไมครับ..”พี่เจ้ารีบถามกลับ
“งะ อยากไปเที่ยวอะ”ผมบอกปัดๆ
“ไปพี่ก็พาเที่ยวไม่ได้หรอกครับ..วันศุกร์พี่ต้องเข้าไปที่พี่สมัครงานไว้แต่เช้าอะ”พี่ผมพูดแบบกลัวผมโกรธ ก็อย่างว่าอะครับ พี่เจ้าค่อนข้างรักผมม้ากมาก
“ไม่เป็นไร..เดี๋ยวไอ้ตาร์มันจะมาพาข้าวไปเที่ยวอะ”ผมบอก พี่ผมเงียบไปสักพัก
“แล้ววันศุกร์ไม่มีเรียนหรอครับ”พี่ผมถามกลับอีก ปกติผมนึกจะไม่ไปเรียนวันไหนผมก็ไม่ไปอยู่แล้วครับ เพราะว่าถ้าคิดว่าส่งงานครบ ก็เบื่อๆก็ไม่ไป ไอ้พี่ๆ และพ่อกับแม่ที่บ้านรู้ดี และบังคับผมไม่ได้ด้วยครับ
“วันศุกร์หรอ..ก็มีเรียนเลิกบ่ายโมงอะ..พอดีมีกิจกรรม..เดี๋ยวข้าวส่งรายงานจัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยอาทิตย์นี้เลย..”ผมรีบบอก ก็มันมีกิจกรรมจริงๆอะตอนบ่าย
“หรอครับ..อยากไปก็ตามใจ..”พี่ผมบอก
“คราบ..เดี๋ยวเย็นนี้มารับข้าวด้วยน้า..คิดถึง..”ผมรีบอ้อนทันที
“ไอ้นี่นิ..เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยนี้กับพี่สักที”พี่ผมพูดแกมหัวเราะครับ
“ก็รักพี่ชายอะ..จะทำมายอะ.”ผมอ้อนไม่หยุด จนพี่เจ้าบอกให้ผมวางได้แล้วครับ พี่แกก็หัวเราะผมใหญ่ เหอะๆ รักกัน รักกัน
แล้วผมก็โทรบอกไอ้ตาร์ทันทีครับ ไอ้ตาร์มันก็แสดงอาการดีใจยกใหญ่เลยครับ
วันนี้ผมกลับไปต้องรีบทำการบ้านและรายงานล่วงหน้าให้เสร็จยกใหญ่เลยครับ ที่จริงผมเป็นประเภทไม่ค่อยชอบทำรายงานจะทำต้องไฟจี้ตูดก่อนค่อนทำครับ ชอบอ่านหนังสือทำข้อสอบมากกว่าสนุกกว่าเยอะ แต่วันนี้ไม่ได้แหะ ต้องตามงานให้หมด อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องห่วงครับ
...................................
และแล้วก็มาถึงครับ วันนี้วันพฤหัส ผมโทรบอกไอ้ตาร์เรียบร้อยแล้วว่าสี่โมงเย็นผมจะออกจากที่นี่ เพราะว่าผมต้องไปเรียนก่อนครับ วันนี้ผมจัดของเสร็จก็เอาไว้ที่รถพี่เจ้าหมดเลยครับ ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่เสื้อผ้า แล้ววันนี้พี่ตังก็ไปส่งผมที่โรงเรียนครับ เพราะว่าพี่เจ้ายังนอนอุตุอยู่บนห้อง บอกว่าจะเก็บเอาแรงครับ วันนี้ผมก็เตรียมหนังสือไปตามตาราง พร้อมกับพกไอพอตไปด้วยเรียบร้อย ทุกอย่างครบครัน วันนี้พี่เจ้าต้องมารับผมที่โรงเรียนตอนโรงเรียนเลิกครับ แล้วออกเดินทางเลยครับ
ก่อนออกวันนี้ก็ยังไม่วายแอบไปอ้อนแม่ในครัว แฮะๆ ขอจิกเงินแม่หน่อยครับ เสร็จแล้ว ก็วิ่งไปหาพ่อที่สวน กำลังรถน้ำต้นไม้ตอนเช้าๆ เข้าไปกอดแล้วก็อ้อนๆขอเงินพ่ออีกทั้งๆที่แม่ไม่รู้ครับ ต่างฝ่ายต่างไม่รู้เหอะๆ ที่จริงเงินผมก็มีนะครับ แต่ใครจะใช้ให้โง่อะ เก็บไว้ทำทุนดิ เอิ๊กๆ
ทั้งวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีครับ ไอ้ตาร์โทรมาตลอดที่มันมีเวลาว่างนิดหน่อยของมัน ผมก็รับได้บ้างไม่ได้บ้างครับ แล้วก็บอกเพื่อนๆกับไอ้โนแล้วว่าวันนี้จะไปหาไอ้ตาร์ ไอ้โนก็แซวใหญ่ พี่กรูไม่มาหาแค่นี้ถึงกับทนไม่ได้บ้างอะไรบ้าง เหอะๆ ว่ากันไปตามกระแส
เย็นนี้ผมก็ยังไม่รู้จะเอาไงเลยครับ เรื่องที่นอนว่าจะนอนกับไอ้ตาร์ดีหรือนอนกับพี่เจ้าดีครับ เพราะว่ายังไม่ได้ตกลงอะไร แต่ถ้าผมไม่ได้นอนกับไอ้ตาร์นะ มีหวังงอนอีกครับ แล้วจะเอายังไงละครับ ในเมื่อพี่เจ้าอยู่ด้วย มีหวัง ถามแน่ครับ ถ้าผมไม่นอนกับพี่แก
และเย็นนี้ก็มาถึง พี่เจ้าตรงเวลาพอดีครับ
“ดีคราบ...”ผมเข้าไปหอมแก้มพี่ตาร์เป็นการทักทายโดยเร็ว
“ตั้งใจเรียนรึป่าวครับ”พี่เจ้าถามกลับยิ้มๆแล้วออกตัวรถ
“ตั้งใจ...”ผมบอก พร้อมกับเอื้อมหาแผ่นซีดีเพลง
“..แวะปั้มตรง..............ก่อนนะ.จะเข้าเซเว่นอะ”หิวอะครับ เหอะๆ หาอะไรรองท้องหน่อย
“ครับ..”พี่เจ้าก็ตอบตกลงด้วยดี พอถึงปั้ม พี่เจ้าก็จัดการเติมน้ำมัน ส่วนผมก็เข้าไปซื้อเสบียงอาหารนิดหน่อย แล้วก็โทรหาไอ้ตาร์ด้วยครับ
“คราบ.”มันรับเสียงใส
“กำลังจะออกแล้วนะ”ผมรีบบอก เพราะไม่มีเวลามากครับ
“ครับ..แล้วมานอนกับพี่ป่าวอะ”นั่นไงว่าแล้ว มันรีบถามทันทีครับ
“ยังไม่รู้เลย..เดี๋ยวถามพี่เจ้าก่อน..ไม่รู้ว่าพี่เจ้าเอาไงอะ”ผมบอก
“งะ...มานอนเหอะน้า..นะนะ.ก็บอกว่าวันศุกร์พี่พาเที่ยว จะได้ไม่ลำบาก นอนห้องพี่เลยสะดวกดี”ดูมันคิดแผนให้ผมครับ
“เออ.ๆ..ดูก่อนมึง..เดี๋ยวใกล้ๆแล้วกรูโทรไปบอกนะ”ผมบอกมัน
“แค่นี้ก่อนนะ..”ผมบอกมัน
“ครับ..”แล้วผมก็กดวางทันที พร้อมกับคิดเงินแล้วเดินออกมาที่รถ พี่เจ้าจอดรอไว้แล้วครับ
...
-
กีซซซซซซซซซ
ตอนต่อไปจะมี :m25: ไหมเนี่ย
:laugh: :laugh:
-
:jul3:
ตอนพี่ต้าร์ เจอ น้องข้าวจะมีฉาก ต้าร์กินข้าวไหม
:t2: :man1: :L2:
-
ยังๆ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น
คนเขียนไม่ยอมให้ออกมาราบเรียบแบบนี้แน่นอน เชื่อดิ
[attachment deleted by admin]
-
เอิ๊ก ๆๆ
รอตอนต่อไปค้า บบ
-
นึกว่าข้าวจะไม่ยอมไปหาตาร์ซะแล้ว..
ยังงี้แค่ยังไม่รู้ใจตัวเอง :m4:
รอต่อจ๊ะ :a4:
-
เพิ่งเข้ามา โห กว่าจะอ่านจบ :เฮ้อ:
เหงมี13หน้า แต่เนื้อหาเยอะมาก ดีจัง o13
ชอบต้าร์กับข้าวมากเลย แต่หลังๆมานี่ต้าร์เริ่มไม่ค่อยโรคจิตเท่าไรแล้วนะ
เอาฉายาไอ้ขี้งอนไปแทนได้มะ :m14:
แล้วจะแวะมาอ่านใหม่นะจ้า :oni1:
-
จะมีไรตื่นเต้นๆป่าวเนี่ยะ
-
:oni3:
-
ทุกอย่างขึ้นกับความจริงใจและความไว้วางใจรวมทั้งความใส่ใจ
รักจะได้อยู่กับเรานานๆ
รักเล้าเป็ดจัง
:m1:
-
ตอนที่36 ไปมหาลัยกันนะ..
“พี่เจ้า..แล้วเราจะนอนไหนอะ”ผมแกล้งๆถามพี่เจ้าครับ
“เดี๋ยวพี่จะไปนอนกับไอ้โอ้..เพื่อนพี่สมัยมัธยมนะ..คอนโดมันอยู่ใกล้ที่พี่สมัครงานไว้นะครับ..แล้วข้าวจะไปนอนกับพี่รึป่าว”พี่เจ้าถามเหมือนรู้ๆว่าผมจะไม่นอนด้วยงั้นแหละ
“ข้าวว่าข้าวไปนอนกับไอ้ตาร์ดีกว่านะ..เพราะว่าสะดวกดีอะ..แล้วเดี๋ยววันอาทิตย์ข้าวค่อยโทรให้พี่เจ้ามารับนะ..”ผมบอกพี่เจ้า
“อืม..แล้วแต่ละกันครับ..เพราะพี่ก็พาเที่ยวไม่ได้ด้วย..วันเสาร์คงรวมพลเพื่อนๆเจอกันนะ.”พี่เจ้าบอก เข้าทางไอ้เหี้ยตาร์มันเลยไง เหอะๆ
“งั้นเดี๋ยวพี่พาข้าวไปส่งที่คอนโดไอ้ตาร์เลยแล้วกันนะ..จะได้รู้จักไว้อะ”ผมบอก พร้อมกับกินขนมไปด้วย
“ครับ...”พี่เจ้าก็ตอบรับอย่างดี นอกนั้นก็คุยกันเรื่อยเปื่อยแหละครับ ไร้สาระทั้งนั้น แล้วผมก็หลับไป กินแล้วนอน เหอะๆ
สะดุ้งตื่นมาอีกทีก็ใกล้ถึงแล้วครับ เลยส่งข้อความไปหาไอ้ตาร์ว่าจะไปนอนด้วย เดี๋ยวไปหาที่คอนโดเลย จะถึงแล้ว
มันก็ส่งกลับมา ว่าตกลงครับ เดี๋ยวรอนะ ที่รัก
เหอะๆ
เลี่ยนเหี้ยครับ
พอไปถึงที่คอนโด พี่เจ้าก็จัดการถือของให้ผมเรียบร้อย ผมสะพายแต่กระเป๋านักเรียนตัวเองครับ แล้วก็เดินมาพร้อมกับผม พอเข้ามาก็เจอไอ้ตาร์มันนั่งรออยู่ตรงโซฟาด้านล่างแล้วครับ ยิ้มแฉ่งเชียวครับ
“หวัดดีครับพี่เจ้า”ไอ้ตาร์ยกมือไหว้พี่เจ้าทันที
“เออ...หวัดดี..เป็นไงบ้างวะ”ก่อนที่พี่เจ้าจะพูดก็ก้มหัวรับมันนิดๆ
“ก็ดีพี่..เรียนหนักหน่อย..แต่ก็ไหว”มันบอก แล้วหันหน้ามามองหน้าผม
“เหนื่อยมั้ยครับ..”มันหันมาถาม
“ไม่อะ”ผมรีบบอกเสียงเรียบๆ
“โห..มึงต้องถามกรูนี่..กรูคนขับรถ สาด”พี่เจ้าพูดยิ้มๆ ผมก็ยิ้มให้พี่เจ้า
“ไปครับ..ขึ้นห้องกันก่อน..ไปพักเหนื่อยก่อนพี่”ไอ้ตาร์บอก พี่เจ้าตอบรับโดยง่าย แล้วเดินขึ้นห้องกันไปครับ
“ห้องมึงสวยดีนี่หว่า..แต่เหี้ยไรเนี้ย..มีแต่โดราเอมอน”เมื่อพี่เจ้าเดินเข้ามาดูในห้องนอนมันครับ ไอ้ตาร์มันลูบหัวแล้วหัวเราะเบาๆ
“ชอบอะพี่..”มันตอบรับ
“ฮัลโหล..”ใครโทรมาหาพี่เจ้าไม่รู้อะ
“เออ..กรูถึงแล้ว..แต่ว่ากรูแวะพาน้องกรูมาส่งที่คอนโดรุ่นน้องกรู”พี่เจ้าบอก
“เออ..เดี๋ยวกรูรีบไป..ร้านไรนะ...”พี่เจ้าถามอีก
“เออๆ..ได้ๆ แต่กรูแดกเยอะไม่ได้นะโว้ย.พรุ่งนี้กรูต้องดูดีวะ..หึหึ”พี่กรูไม่ค่อยเล้ย
“เออๆ..แล้วเจอกัน..เออพอไปถึงก็ได้เวลาพอดีแหละ..เออๆ..หวัดดี”พี่เจ้าตอบรับแล้ววางโทรศัพท์
“ใครอะ..”ผมก็ชอบเสือกตลอดเวลาครับ ถ้าใครโทรมาหาพี่ชายสุดหล่อของผม
“ไอ้โอ้นะ..มันนัดพี่ไปเจอที่ร้าน.............ไปกินเหล้า”พี่เจ้าพูดแล้วยิ้ม
“อืม..อย่ากินเยอะละ...เดี๋ยวก็ไม่สัมภาษณ์ไม่ไหวหรอก”ผมบอก แล้วพี่เจ้าก็ยิ้มเดินมาที่ผม
“คราบ...”แล้วพีเจ้ากรูลูบหัวผม ผมโตแล้วนะ ตัวจะเท่าพี่แล้วด้วย เชอะ แต่ก็รักอะ เอิ๊กๆ
“งั้นพี่ไปก่อนนะครับ..เดี๋ยวไงพี่โทรหาอีกทีนะ..”พี่เจ้าบอก แล้วหันไปหาไอ้ตาร์ที่ยืนดูอยู่
“ดูแลน้องกรูด้วยไอ้ตาร์.”พี่เจ้าหันไปบอกไอ้ตาร์
“ครับพี่..ยุงไม่ให้ไต่ หมาจะกัดก็จะเตะปากหมาเลยคราบ”ไอ้ตาร์มันยิ้มกวนตีน ผมหันไปมองหน้ามัน มันหุบยิ้มทันที
“เออ..กรูไปละ..ไปละนะครับ.”.พี่เจ้าบอกไอ้ตาร์แล้วหันไปบอกผม
“ครับหวัดดีครับ..”ไอ้ตาร์ยกมือไหว้อีกที แล้วพวกเราก็เดินไปส่งพี่เจ้าที่ประตู
........................
“คิดถึงจางเลยอะ..”หลังปิดประตูเสร็จมันก็เข้ามากอดผมทางด้านหลังทันที
“คิดถึงแต่ไม่ไปหากรู..ต้องให้กรูถ่อมาถึงนี่..”ผมบอกมัน แกล้งมันไปงั้นแหละครับ
“งะ...ไม่ว่างจริงๆอะครับ..เดี๋ยววันนี้คงทำงานจนดึก..พรุ่งนี้ก็ต้องไปมหาลัยด้วย..”มันทำเสียงอ้อนๆ
“แล้วให้กรูมาเพื่อ..ไม่มีเวลาให้กรูเนี้ย..”ผมบอกมัน ทำเสียงเซงๆ
“งะ..เห็นหน้าก็ยังดีครับ...”มันรีบบอก
“......”ผมเงียบไม่ตอบครับ
“อย่าเงียบสิครับ..”มันพูด
“ให้พูดไรละ...”ผมพูดเสียงเซงๆ
“ง่า...งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะรีบไปทำงานที่มหาลัย..แล้วก็หาหนังสือแล้วกลับมาอยู่ด้วยเลยดีมั้ยครับ..”มันรีบหาข้ออ้างมาเพื่อไม่ให้ผมงอน
“ไม่เอาอะ...”ผมทำเสียงงอนบ้างครับ
“..น้านะ..เดี๋ยวเย็นนี้ไปซื้อหนังกันแล้วซื้อขนมตุนไว้เลย..อย่างที่ข้าวชอบไงครับ..เนอะๆ”มันรีบเอาใจผมทันที
“ไม่อาววว..”ผมลากเสียงยาว
“ง่า..ให้พี่ทำไงอะครับ...”มันถามผม ต่างคนต่างเงียบไปครับ มันก็กอดผมอยู่อย่างนั้น
“งั้นไปมหาลัยกับพี่มั้ยครับ...”มันคิดได้
“ไปไมอะ..”ผมหันหน้านิดๆไปถามมัน
“อ่าว..ก็ดีออก..พี่ทำงานไปจะได้เห็นหน้าข้าวตลอดเวลาไงครับ..”มันยิ้มตอบ
“ไม่เอาอะ..เพื่อนๆมึงเยอะแยะ..กรูไปทำตัวไงวะ”ผมรีบบอกมัน ก็จริงอะ มหาลัยมันอะไม่กล้าไปหรอกครับ ผมอะไปต่างโรงเรียนยังไม่อยากไปเลยครับ ทำตัวไม่ถูก เขินอะ แล้วนี่มหาลัย นักศึกษาเค้าก็ไม่ใช่ ทำตัวไม่ถูกดิ
“งะ...ทำตัวปกติแหละครับ..งานกลุ่มที่ต้องทำ พรุ่งนี้คงจัดการกันให้เสร็จ..นะนะ..เพื่อนพี่มีไม่กี่คนหรอกครับ..นะ ไปนะ”มันรีบอ้อนทันที
“ไม่อาววว..”ผมทำเสียงเป็นเด็กๆบ้างครับ ไม่กล้าไปนิ
“ไปเหอะ..นะ..เดี๋ยวข้าวอยู่บ้านคนเดียวแล้วเหงาไง..เพื่องานเสร็จเร็วจะได้ไปหาไรอร่อยๆกินกันนะครับ”มันยิ้ม ผมมองหน้ามัน มันก็ยิ้มอย่างนั้นอะ อ่อนใจเรื่องมันเลย ชอบอ้อนชอบตื้ออะครับ แล้วเสียงมันอะนุ่มมากมาย เสียงหล่ออะ ผมช้อบชอบเสียงมันอะ ใจอ่อนทุกที
“เออ...ก็ได้..”ผมรับคำไป แล้วหันหน้ากลับมาครับ
หลังจากนั้นไอ้ตาร์ก็อ้อนต่างๆนาๆครับ เหอะๆ โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงอีกเช่นเคย ผมเลยเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่นครับ แล้วก็ออกไปหาอะไรกินกันข้างนอก กว่าจะกลับก็สี่ทุ่ม กลับมาถึงผมก็ดูหนังอีกตามเคย ไอ้ตาร์ก็ทำงานมันไปครับ ประมาณตีหนึ่งผมก็เข้านอน แต่ว่าไอ้ตาร์มันก็ยังทำงานอยู่ มันก็บอกให้ผมนอนไปเลยครับ
“ที่ร๊ากครับ..ตื่นได้แล้วนะครับ”แม่ง เสียงใครอู้อี้อยู่ข้างหูกรูวะ
“ที่รัก...”อ๊ะ ยังอีก จูบหูกรูด้วย ไอ้เวรตาร์แน่เลย
“อืม..”ผมก็อืม ไปตามระเบียบครับ แล้วมุดหน้าลงหมอนอีก
“ตื่นนะครับ...นะ..ไปมหาลัยกัน..ไหนบอกพี่ว่าจะไปด้วยกันไงครับ”มันทำเสียงอ่อนเสียงหวานใส่ผม แล้วเอามือล้วงเข้ามาในเสื้อกล้ามผม
“อืออ....”ผมก็อืออีกครับ ง่วงอะง่วง รำคาญ
“..ตื่นสิครับ..ที่รัก..”คราวนี้มันไม่อ่อนโยนแล้วครับ เขย่าตัวผมใหญ่เลย
“โอ้ย...เหี้ยไรมึงเนี้ย..”ผมหัวเสียงลุกขึ้นด่ามันแต่ตาก็ยังหลับอยู่ครับ
“งะ...อย่าโมโหดิ..ไปอาบน้ำสิครับ..ไปมหาลัยกันนะ..ทำเร็วๆเสร็จเร็วๆแล้วไปเที่ยวกันไงครับ”มันพูดผมเหลือบตาขึ้นมองหน้ามันครับ มันยิ้นหน้าบาน
“ง่วงงง โว้ยยย”ผมตะโกนใส่หน้ามัน แล้วลุกขึ้น อ่าว ลุกขึ้นทำไมนิ อ่าว ก็ไปอาบน้ำไง เหอะๆ กรูคิดว่าจะนอนต่อ เอิ๊กๆ
อาบน้ำอาบท่าเสร็จ มันก็พาผมไปกินข้าวครับ แล้วก็แวะเซเว่นเป็นที่รู้ใจผมว่าผมต้องมีอาหารติดตัวไม่ว่าอะไรก็ตามนิ แล้วมันก็ตรงดิ่งไปที่มหาลัยมันครับ เช้าๆอย่างนี้ คนจะเยอะมั้ยวะ แล้วกรูจะทำตัวยังไงตอนเจอเพื่อนมันเนี้ย ไอ้เวรตะไลเอ้ย วันนี้ผมก็แต่งให้มันหล่อไว้ก่อนครับ เพื่อเจอสาว ว่าไปนั่น เสื้อสีชมพูอ่อนๆ ไอ้ตาร์มันบอกว่าชอบตัวนี้อะ กางเกงสีครีม รองเท้าที่เตรียมมากี่คู่รู้มั้ยครับ สามคู่ที่ผมขนมาอ่า ประมาณว่า ถ้าผมเลือกใส่ชุดไหน รองเท้าต้องเหมาะกับชุดนั้น เป็นคนแต่งตัวนานละก็ละเอียดมากเลยครับ ไม่ค่อนมั่นใจในตัวเองอะ กลายเป็นรองเท้าผมจะเต็มบ้านอยู่แระ ซื้อมันอยู่นั่นแหละครับ เตรียมชุดมาสามชุด รองเท้าเลยกลายเป็นสามคู่ เพราะว่าคู่นั้นก็ไม่เข้ากับชุดนี้ คู่นี้ก็ไม่เข้ากับชุดนู้น เหอะๆ เรื่องมากมากมายครับ
พอมันจอดรถถึงตึกของคณะมัน มันก็ลงเลยครับ ไม่ได้รอผมเล้ย ผมก็เลยต้องรีบลงตามมัน มันเดินมาแล้วเอาขนมที่ผมถือไปถือแทนครับ รู้หน้าที่ดีนิ
“ป่ะครับ..”มันจับมือผม เฮ้ยๆ บ้าป่าวเนี้ย คนเยอะแยะ
“ไอ้ตาร์..ปล่อยมือกรูดิ..”ผมพูดเบาๆครับ
“ปล่อยไมครับ..จับมือแฟนอะไม่ได้หรอ”มันหันมาทำหน้ามุ่ยใส่ผม
“ได้อะมันได้..แต่ไม่ใชตอนนี้เวลานี้สถานที่นี้โว้ย..”ผมตะโกนใส่หูมันเบาๆครับ
“เอาน่า..ไม่เป็นไรหรอกครับ..มหาลัย..มีเยอะแยะไป.”นั่นไง ช่างจะอ้างเนอะมึงอะ
“ไม่เอา.กรูอายคนเค้า..”ผมบอกมัน พร้อมกับจะสะบัดออก แต่มันกำไว้แน่นครับ
“ทำไมครับ..เป็นแฟนพี่มันน่าอายมากเลยหรอ..”งะ คุยไม่รู้เรื่องแล้วมึงอะ ไอ้เวร
“กรูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..”ผมบอกมัน แต่มันก็ไม่สนใจ เดินจับมือผมลั่นล้าๆไป มันเอามือที่ถือขนมให้ผมโบกไม้โบกมือให้เพื่อนมันมั้งครับ แล้วผมก็ต้องเดินตามมันไปอย่างว่าง่ายเพราะว่ามันดึงไว้นิครับ เหอะๆ
“กรูละเชื่อมึงเลย”ผมบ่นพึมพำ มันหันมามองหน้าผม แล้วยิ้มอย่างสบายใจ เฮ้อ
“ว่าไงไอ้ตาร์..ตรงเวลาดีนะมึง”พี่ผู้หญิงคนนึงพูดครับ แกดูห้าวๆ แต่น่าตาสวยเชียว แต่งตัวเซอร์ๆ
“เออ..ที่จริงกรูเช้าได้กว่านี่วะ..แต่ทีรักกรูไม่ยอมตื่น”เฮ้ย..มึงพูดหน้าตายขนาดนั้น เพื่อนๆเก่าเค้ารับเราได้ แต่เพื่อนใหม่มึงนะ สังคมใหม่ เค้าจะรับมึงได้มั้ยนั่น
“..ฮ่าๆๆ..”แต่กลายเป็นทำไมพี่ๆเค้าหัวเราะกันวะ ผมก็ลูบหัวปอยๆ ยิ้มแหยๆครับ
“..หวัดดีค่ะน้อง..น้องข้าวใช่มั้ยค่ะ”พี่ผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นครับ คนนี้น่ารักเชียวครับ ขาวๆหมวยๆ
“ครับ..สวัสดีครับ..”ผมตอบรับแล้วยกมือไหว้ทุกคนครับ ทั้งโต๊ะ ไม่ได้น้อยอย่างที่มึงบอกกรูเล้ย ไอ้ตาร์
“..นี่จอย”ไอ้ตาร์มันชี้ไปที่พี่ผู้หญิงเซอร์ๆ
“...นี่ฝ้าย..”มันชี้ไปที่พี่ หน้าหมวยๆหน่อยครับ พี่แกจะเป็นตัวของตัวเองไปไหนครับแต่งตัวโคตรบ้าอะ ผมก็ยกมือไหว้แล้วยิ้ม
“..นี่ไอ้กอบ..”พี่คนนี้ก็ยิ้มให้ผมครับ หล่อดีแฮะ แต่น้อยกว่าผม เอิ๊กๆ
“นี่ไอ้ซัน..แล้วนี่ก็ไอ้ป๊อป..”มันก็ชี้ไปที่พี่ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ อีกคนหน้าโคตรตี๋อะ ส่วนไอ้พี่ป๊อปนี่หน้าคมๆหน่อย ก็หน้าตาดีละนะ
“..นี่แฟนกรู..น้องข้าว”แล้วไอ้ตาร์มันก็พูดเต็มปากเต็มคำเลยคราบบ
“..หน้องอทำไมอะ..”มันหันมาเห็นหน้าผมที่ทำหน้าโหด ใส่หน้ามันอยู่ครับตอนนี้
“ก็เค้ารักของเค้าอะ..”มันพูดแล้วทำหน้าตาน่ารักใส่ผมครับ
“อ่าว..ป่านมาแล้วหรอ..”ผมหันไปตามเสียงของพี่จอยครับ
“หวัดดีครับพี่ป่าน”ผมยกมือไหว้พี่ป่าน พี่ป่านก็ยกมือไหว้รับผมครับ
“ดีน้องข้าว..ว่าไงมาได้ไงเนี้ย..”พี่ป่านยิ้มรับ
“...เหอะๆ..”ผมก็หัวเราะกบเกลื่อนไปนั่นแหละครับ สรุป กลุ่มใหม่ไอ้ตาร์ก็ พี่ฝ้าย พี่ป่าน พี่จอย พี่กอบ พี่ซัน แล้วก็พี่ป๊อป
“..รู้จักกันหมดแล้วใช่มั้ย”พี่ป่านถามผมครับ
“ครับพี่..”ผมตอบรับด้วยคำสุภาพ ไอ้ตาร์มันเคยบอกผมนะครับ ว่าพี่ป่าน เหอะๆ รู้เรื่องระหว่างมันกับผมหมดแล้ว มันบอกว่าอยากให้ผมหึงเลยไม่บอกว่าพี่ป่านรู้แล้ว แต่ผมกลับไม่แสดงอาการหึงมันเลยบอกผม กร๊ากกกก ไอ้บ้า ที่จริงกรูหึงมึงตั้งแต่วันที่กรู จะปึกฮึ้ย มึงแล้ว ไอ้โง่
“เฮ้ย..ตาร์มาวางแผนงานก่อน”แล้วพี่ป่านกรูพูดขึ้นครับ มันก็จูงมือผมไป
“มานั่งนี่ครับ..”มันบอกให้ผมนั่งลง ตรงนี้เป็นโต๊ะใหญ่กลางแจ้งนะครับ ใต้ต้นไม้ร่มรื่น
“..ไม่เอาอะ”ผมบอก ก็ตรงนี้เค้าจะทำงานกันผมจะไปนั่งได้ยังไงอะครับ ตรงนี้เป็นหัวโต๊ะนะครับนั่งได้สองคน
“..ทำไมอะ..”มันรีบทำหน้างอ
“มึงจะทำงาน...ก็ทำไปสิ เดี๋ยวกรูนั่งโต๊ะนั้นก็ได้..”ผมบอกพร้อมชี้ไปที่โต๊ะไม้หินอ่อนมีพนักพิงข้างๆ
“..แหม..จะให้ตัวติดกันตายเลยรึไงยะ..”พี่ฝ้ายพูดขึ้นครับ กร๊าก สม แล้วทุกคนก็หัวเราะ
“..เออๆ..พวกมึงนิชอบขัดกรู..”มันพูดหัวเสียๆ แล้วผมก็เดินมานั่งครับ มันก็ หันไปทำงาน ไอ้ข้าวก็อ่านหนังสือการ์ตูนไป รู้มั้ยครับเอามากี่เล่ม ไปเช่ามาก่อนแล้ว ร้านข้างล่างใกล้ๆคอนโดไอ้ตาร์ มันเป็นสมาชิกไว้ ยี่สิบเล่มครับ นี่เอามาแค่สิบเล่ม พร้อมกับไอพอต ถ้ามันอยู่ได้ผมก็อยู่ได้ครับ ผมเอาทั้งของมันแล้วก็ของผมมาด้วย แบตเตอร์รี่เต็มครับ พร้อมกับโน๊ตบุ๊คมันหลังรถ ที่ผมได้ใส่หนังไว้เต็ม เอาเลยมึง ไอ้ตาร์ นานแค่ไหนกรูก็อยู่ได้ ฮ่าๆๆๆ
ผมชอบนะครับ ชอบมากด้วย อ่านหนังสือการ์ตูน ต้นไม้เยอะๆ ฟังเพลง โอ้ย สวรรค์
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
มาให้คำติชมแล้วก็ช่วยกันดันๆๆบ่อยๆนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆ
-
^
^
ตามติดเป็นครั้งแรก :laugh:
แอบหลงรักพี่จ้าว :m1:
-
เรือย ๆๆ เลยค้าบบ
-
ที่มหาลัยจะมีเหตุการณ์ระทึกไหมเนี่ย
:laugh: :laugh:
-
:m1:รักตาร์จัง รักมาก
ตาร์จริงใจจัง คนจริงเค้าเปิดเผยไม่ปิดบัง :t2:
-
รู้สึกแปลกๆๆๆๆ หรือว่าผมคิดไปเองหว่า
-
เห็นด้วยกะรีบน ดูมันราบรื่นไงชอบกล
คนเขียนไม่น่าใจดีขนาดนี้ เอิ๊กๆๆ :jul3:
-
:jul3: พามาเปิดตัวชิมิ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับชอบจังเลยครับผม
เป็นกำลังใจให้ครับ
แล้วที่มหาลัยจะเกิดไรขึ้นป่าวครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตอนที่37 แม่งเอ้ย..อยากเอาตีนเหยียบหน้าไอ้เหี้ยนี่จริงๆ
ผมนั่งฟังเพลงไป นั่งอ่านหนังสือไปครับ หยิบช๊อคโกแลตกินเป็นระยะๆ จนหันมาดูนาฬิกาอีกทีก็เที่ยงครึ่งซะแล้ว
เป็นจังหวะที่ไอ้ตาร์หันมาทางผมพอดีครับ มันยิ้มให้แล้วเดินมาที่ผม
“ง่วงมั้ยครับ..เบื่อรึป่าว..”มันรีบนั่งข้างๆแล้วถาม ผมเอาหูฟังออกทั้งสองข้างฟังมานานแล้วปวดหู
“ไม่อะ...เฉยๆ..ไปทำงานต่อดิ”ผมบอกมัน มันกลับเอาหัวมันมาพิงหัวผมไว้ทันทีครับ
“แป๊บดี..เติมพลังหน่อย..”มันทำเสียงอ้อนๆ
“ไอ้ตาร์..ไปออเซาะน้องเค้าอยู่ได้..มานี่เลยมึง..”พี่จอยหันมาว่ามันครับ ผมยิ้มให้หัวเราะหน่อย
“..สาด..กรูจะอยู่กับที่รักกรูสักห้านาทีได้มั้ยวะ..แม่งพวกมึงนิ”ไอ้ตาร์มันบ่นๆ แต่ว่าปากมันก็ยิ้มไปด้วยครับ พวกพี่ๆเค้าก็ยิ้มกันหมด
มันก็มาอ้อนมา เนอะแนะผมอยู่นั่นแหละครับ สักพักผมก็เห็นว่าไอ้ตาร์มันเงียบนิ่งไปเลย ผมเลยหันมามองหน้ามันครับ มันมองไปที่ใคร สายตาผมมองตามไปที่โต๊ะครับ ทั้งโต๊ะพวกพี่เค้านั่งเงียบกันหมดแล้วมองมาที่ผมครับ
มีผู้ชายคนนึงอยู่อยู่ตรงโต๊ะครับ ขาวสูงเท่าๆผมครับ แต่สัดส่วนเล็กกว่า แล้วก็มองมาที่ไอ้ตาร์ครับ
“หวัดดีครับ..พี่เกมส์.”มันลุกขึ้นยกมือไว้พี่คนนั้น พี่คนนั้นยิ้มให้แต่ไม่ได้รับไหว้ครับ แล้วจ้องมองมาที่ผม ผมก็ยิ้มให้ แต่เค้าดันไม่ยิ้มกลับซะนิ ผมก็เลยหุบยิ้มทันที
“..นี่ข้าวครับ..แฟนผม..”ไอ้ตาร์มันชี้มาที่ผมเมื่อไอ้พี่เกมส์คนนี้เดินเข้ามาใกล้
“หวัดดีครับ..”ผมยกมือไหว้แล้วยิ้มให้ ไอ้พี่เกมส์ก็ยกมือรับส่งๆครับ
“..มาทำงานหรอตาร์..ไม่เห็นบอกพี่เลยละ..”ไอ้พี่เกมส์พูดขึ้น ทำไมทั้งโต๊ะมองกันเป็นจุดเดียววะ แล้วไม่ทำงานต่อรึไงวะ
“..อ่อ..ครับ..มาทำงานนะครับ..โทษทีครับพี่ที่ไม่ได้บอก..”แล้วทำไมมึงต้องไปรายงานมันด้วยไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันพูดเชิงทำนองเกรงใจนะครับ
“..แล้วนี่ไม่ไปกินข้าวหรอครับ..เที่ยงแล้ว.”พี่เกมส์พูดขึ้น
“อ่อ..ครับ กำลังจะไปเนี้ยแหละครับ..”มันบอกพี่เกมส์แล้วยิ้ม หันมาทางผม
“ไปครับ..ไปกินข้าวกัน..”มันหันมาบอกผม ผมก็จัดการเก็บของบนโต๊ะ
“..แล้วพี่เกมส์จะไปด้วยกันมั้ยครับ..”ไอ้ตาร์หันไปถามพี่เกมส์
“ไปสิ..อยากไปด้วยเหมือนกัน...”พี่เกมส์พูด ผมเก็บของเสร็จแล้วเดินแทรกตรงกลางระหว่างการคุยกันของไอ้พี่เกมส์กับไอ้ตาร์เลยครับจะว่าไม่มีมารยาทก็ได้นะ แต่ว่ากรูอยากจะทำเฉพาะคนที่กรูอยากเท่านั้นแหละ
“ไร้มารยาท.”ผมได้ยินไอ้พี่เกมส์มันพูดเบาๆ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ
“ไปด้วยกันมั้ยครับ..พี่ๆ”ผมเดินยิ้มแฉ่งไปที่โต๊ะพวกพี่ๆเค้า พวกพี่เค้าก็ยิ้มรับทันที
“ไปสิ...ไปกันเยอะๆ สนุกดีเนอะ”พี่กอบพูดขึ้นแล้วรีบเก็บของครับ แล้วพวกพี่เค้าก็รีบเก็บของกันใหญ่ครับ ผมหันไปที่ไอ้ตาร์ที่ยืนคุยกับไอ้พี่เกมส์อยู่
“แล้วจะไปกินกันที่ไหนละครับ..”ไอ้พี่เกมส์ถามขึ้นครับ
“...ร้าน..............ดีมั้ยค่ะพี่..”พี่ฝ้ายแสดงความคิดเห็นขึ้น
“อืม..ก็ดีเหมือนกัน...”พี่เกมส์บอก แล้วยิ้ม เหอะๆ หล่อตายละ ไอ้ตาร์มันเดินมาที่ผม แล้วจับมือผม
“ปะครับ..”มันลากมือผมมา
“เฮ้ยเดี๋ยวไอ้ตาร์...กรูไปด้วยวันนี้กรูไม่ได้เอารถมา..”พี่จอยพูดขึ้นครับ
“เออ..กรูไปด้วยขี้เกียจขับรถ..”พี่ซันอีกคนครับ
“..ตกลงใครเอารถมาบ้างเนี้ย..”ไอ้ตาร์พูดขึ้น ทุกคนยกมือยกเว้นพี่จอยครับ เลยจัดการ ผมไอ้ตาร์พี่จอย พี่ซันไปรถคันเดียวกัน ส่วนพวกพี่ๆที่เหลือไปรถคันเดียวกับไอ้พี่เกมส์ครับ
พอขึ้นรถมาผมก็จัดการเปิดเพลงเลยครับ ตอนนี้สายเลือดฮิพฮอพมันกำลังซึมแทรกเข้ามาในชีวิตผม ส่วนมาเดี๋ยวนี้ก็ฟังแต่ฮิพๆ สบายๆไปเลยก็ ครันทรี จอน เดนเวอร์เลยครับ แต่ไอ้ตาร์อะ ฟังแต่เพลงป๊อปกับร๊อคครับ
เงียบครับ เงียบทั้งคันรถ ไม่รู้จะเงียบกันทำไม
“เฮ้ย..ไอ้ตาร์...มาได้ไงวะ..”พี่ซันพูดขึ้น แต่ทำให้ผมต้องงง อะไรมาได้ไง
“ไม่รู้วะ..”ไอ้ตาร์เสือกรู้ครับว่าไอ้พี่ซันพูดนั้นหมายถึงอะไร แล้วต่างคนก็ต่างเงียบกันไปครับ
ผมก็ไม่ถามอะไรมันครับ บางทีอาจเป็นเรื่องส่วนตัวไม่อยากจะยุ่งนัก
พอถึงร้านก็จัดแจงที่นั่งกันตามระเบียบ ผมก็นั่งข้างไอ้ตาร์เช่นเคย ส่วนไอ้พี่เกมส์ดันมานั่งประชันหน้ากับผมซะงั้น ทำไมผมไม่ถูกชะตากับไอ้ห่านี่เลยวะ ดูแม่งเก๊กอยู่ได้ ยิ้มก็ไม่ยิ้ม แต่กับคนอื่นเสือกยิ้ม มึงนึกว่าหน้ามึงหล่อมากรึไงวะ แม่ง
แล้วพวกเราๆๆ ก็สั่งอาหารกัน ร้านนี่ก็สวยดีครับ ตกแต่งดี ผมก็กำลังมองดูทั่วร้าน ไอ้ตาร์มันก็มองหน้าผมแบบยิ้มแหยๆ ผมก็มองหน้ามันงง
“ไรของมึงวะ..”ผมถาม
“ป่าวนิ..”แต่มันกลับไม่ตอบ ให้กรูคิดเอง ไอ้บ้า
“..แล้วน้องข้าวเรียนที่ไหนครับ..”อยู่ดีๆไอ้พี่เกมส์มันก็ถามผมครับ มันพูดมีหางเสียงแต่กลับฟังดูแล้วเย็นชาห่างไกล ไร้ซึ่งมนุษย์สัมพันธ์
“อ่อ..ข้าวเรียน.......................นะ ครับ ม.5.”ผมก็ตอบไปยิ้มแต่เสียงกลับไร้ซึ่งมนุษย์สัมพันธ์บ้าง ผมเป็นคนแบบนี้ครับ ใครดีมาดีตอบ ร้ายมาร้ายตอบ แล้วก็จะไม่ค่อยไว้หน้าใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในเหตุการณ์ใดก็ตาม มันเหมือนเป็นความเอาแต่ใจของผม ซึ่งไม่พอใจก็จะแสดงออกไปเลยนะครับแก้เท่าไหร่ก็ไม่หายสักที รวมทั้งอาการใจร้อนด้วย
“อืม..หรอ..สายไรละ”ไอ้พี่เกมส์มันถามเหมือนมันไม่เต็มใจจะถามครับ
“.วิทย์”ผมเลยตอบห้วนๆบ้างครับ คราวนี้มองกันทั้งโต๊ะเลยครับ ไม่มีบทสนทนาอะไรทั้งสิ้น
“แล้วเป็นแฟนกับตาร์นานยัง..”โห ไอ้เหี้ยนี่มาแรง แซงทางโค้งกรูเลยไง ถามตรงมาก ทั้งโต๊ะมองเป็นตาเดียวกัน
“..ปีกว่า..”ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ
“..หรอ..ก็ไม่เห็นนานเท่าไหร่..”มันพูดพร้อมกับเอนหลังพิงพนักพิง
“เออ..ข้าวมาแล้ว กินข้าวกันดีกว่าเนอะๆ”พี่ฝ้ายพูดขึ้นขัดบรรยากาศอึมครึมครับ ผมก็กินไม่สนใจใคร พอกินเสร็จก็พากันกลับมาที่มหาลัยเหมือนเดิม นั่งที่เดิมครับ
ผมเอาหนังสือมาอ่านเหมือนเดิมครับ ไอ้ตาร์มันก็นั่งทำงานกับเพื่อนมันไปครับ แต่ไอ้พี่เกมส์มันหายหัวไปไหนแล้วก็ไม่รู้ครับ
นั่งอยู่สักพัก
“เดี๋ยวกรูมานะ..”ผมลุกไปบอกไอ้ตาร์ที่นั่งทำงานอยู่ ทุกคนมองมาที่ผม
“ไปไหนอะครับ.”มันรีบถามพร้อมกับลุกขึ้น
“ไม่รู้..เดินเล่น..เบื่อๆนะ..นั่งอยู่นี่แหละมึง”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวพี่ไปด้วยครับ..”มันกำลังจะก้าวขาออกมาครับ
“ไม่ต้องเสือกเลย...นั่งอยู่นี่เห็นมั้ยเค้าทำงานกันอยู่..แล้วมึงยังจะหน้าด้านออกมาอีกรึไง”ผมบอกมันพร้อมกับคำด่า พวกพี่ๆเค้าก็เชียร์ให้ผมด่ากันใหญ่แล้วก็หัวเราะ
“งะ...ก็ได้ครับ..แต่อย่าไปไกลนะ..”มันบอกแล้วนั่งลง
“เออ..”ผมตอบรับคำเดียวครับ แล้วเดินออกมา เดินตรวจไปทั่วแหละครับเท่าที่จะเดินได้ เดินดูคณะมัน ก็มันกว้างอะจะไปเดินหมดได้ยังไงอะ
“หึหึ...”เสียงใครมันหัวเราะวะ ผมหันหลังกลับไปครับ ก็พบตัวการมันยืนล้วงกระเป๋าพิงเสาอยู่ครับตอนนี้ผมอยู่ใต้ตึกของคณะไอ้ตาร์ ซึ่งกำลังเดินกลับพอดีครับ เดินมานานแระ เดี๋ยวไอ้ตาร์มันจะอยู่ไม่สุขเอา แต่ผมเดินมาเนี้ยมันก็โทรมาตามหลายรอบแล้วนิ
“..มีปัญหาไรป่าวครับพี่..เห็นพี่ท่าทางไม่พอใจอะไรผมนานแล้ว”นั่นไงครับ ไอ้ข้าวเปิดประเด็น เป็นคนอย่างนี้แหละครับ นึกจะพูดอะไรพูด ไม่สนใจใคร เอาให้มันตรงๆเคลียร์ๆไปเลยที่เดียวครับ
“ดี...มึงเปิดก็ดีแล้ว.กรูจะได้ไม่ต้องตีสองหน้า”ไอ้พี่เกมส์มันยิ้มแสยะครับ โห ขึ้นมึงขึ้นกรูกับกรูเลย ได้ จัดไปอย่าให้เสีย สาดดด
“..เหอะๆ..ทาสแท้ออก”ผมแสยะยิ้มบ้างครับ
“...มาตามน้องตาร์ถึงที่นี่ ไม่ค่อยหวงเลยนิ..”มันพูดแล้วเดินมาใกล้ผม
“..คนเค้ารักกันมึงจะทำไม..”ผมพูดบ้างครับ
“หึ..มึงคิดหรอว่าเค้าจะรักมึงนาน..เด็กกะโปโลอย่าง มึงอะ เค้าเบื่อเดี๋ยวเค้าก็เขี่ยทิ้ง”มันพูด
“แต่เสียใจวะ..คนที่จะทิ้งไม่ใช่มันทิ้งกรู แต่เป็นกรูที่จะมีสิทธิ์เลือกทีจะทิ้งมัน..”ผมรีบบอกเอาเชิง
“มั่นใจมากเลยนะน้อง...ในมหาลัยมีคนน่ารักหล่อ..ดูดีกว่าน้องตั้งเยอะ..คิดหรอว่าจะไม่มีนอกลู่นอกทางนะ..โง่ น่ะมึงอะ เหอะ แล้วกรูนี่แหละ จะเอาน้องตาร์มาทำผัวกรูดีมั้ย จะได้รู้ว่าใครเป็นใคร”โอ โห ด่ากรูว่ามีคนหล่อกว่ากรู แถมว่ากรูโง่อีก กรูคงไม่เก็บมึงไว้ทำพ่อกรูแล้วแหละ
“หึ..ถึงมันจะไปมีคนอื่นยังไง..มันคงไม่มีสายตาต่ำๆมามองคนอย่างมึงหรอก ไอ้เหี้ยเกมส์”ผมพูดเสร็จ กำหมัดได้ ฟาดเข้าหน้ามันเต็มๆเลยครับ ผลั๊ว มันตั้งตัวไม่อยู่ ล้มลงกับพื้นเลยครับ ดี พ่อแม่ส่งให้เรียนเทควันโดตั้งแต่เด็กนี่ไม่ได้เอาไว้รังแกใครนะครับ แต่ว่ามันก็มีประโยชน์เยอะดีเหมือนกันนี่หว่าตอนโต
“ข้าว...ทำไรนะครับ..”ไอ้ตาร์มันวิ่งมาจากไหนไม่รู้ครับ พอดีตรงนั้นใกล้ทางกลับที่นั่งแล้ว อยู่ตรงใต้ตึก มันก็ไม่ได้ไกลอะไรนะครับ
“..ก็ไอ้รุ่นพี่ตุ๊ดแตกปากหมาของมึงเนี้ย..มันมาหาเรื่องกรูก่อน ด่ากรูว่ากรูโง่ให้มึงหลอก..”ผมตะโกนเสียงดังมากเลยครับ ดังมากมาย ปกติผมก็เป็นคนเสียงดังแบบผู้ชายอยู่แล้วนะครับ พอมีเรื่องอะไรแบบนี้ผมจะเสียงดังมากจริงๆจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เหมือนแม่อะครับ ตอนโมโหทีไร แม่ผมนะเหมือนลำโพงมาเองเลยครับ
“..ไม่จริงนะครับตาร์.”นั่นตีสองหน้าใส่อีครับ อีตอแหลเอ้ย ตอนนี้พวกพี่ๆคงได้ยินเสียงอะครับ วิ่งกันมาเป็นพรวน
“ไปครับกลับไปนั่งที่ก่อนครับ..”ไอ้ตาร์มันรู้ว่าผมนิสัยยังไงครับ มึงจะให้กรูกลับไปนั่งทั้งๆที่กรูยังคาราคาซังอยู่เนี้ยนะ ฝันไปเหอะมึง
“ไม่..นี่มันเรื่องระหว่างกรูกับไอ้เหี้ยนี่..”ผมตะโกนใส่หน้ามันครับ ตอนนี้พี่ป๊อปพยุงไอ้เหี้ยเกมส์ขึ้นแล้วครับ
“ข้าวครับ..ใจเย็นๆค่อยๆคุยกันก่อนได้มั้ยครับ..”มันบอก
“ใช่ครับน้องข้าว..”โห มึงไอ้เกมส์ตีสองหน้าใส่คนทั้งหมด อย่างเนี้ยครับ เคยเป็นมั้ยอารมณ์ร้อนมากๆ กับอีกคนที่ตีสองหน้าว่าอารมณ์เย็นเพื่อนเล่นให้เราไปตกหลุมพรางมันให้คนอื่นเข้าใจว่าผมผิด มีแต่ผิดกับผิดนั่นแหละครับคนใจร้อนอะ เคยมาแล้วครับ ตอนเข้าห้องปกครองแล้วอาระวาดลั่นห้องปกครอง แต่อีกฝ่ายกลับนั่งเงียบ กลายเป็นว่าอาจารย์เห็นเราเป็นแบบนี้เลยนึกว่าเราผิด แต่ที่จริงคนที่หาเรื่องก่อนคืออีกฝ่ายครับ เลวจริงๆ
“ได้มึงจะเล่นกับกรูแบบนี้ใช่มั้ย..”ผมพูดขึ้น แล้วมองตาขวางไปที่ไอ้ตาร์ครับ
“ไอ้เหี้ยนี่มันชอบมึง..มึงมีไรจะพูดมั้ย.”ผมบอกไอ้ตาร์ มันก้มหน้า
“กรูถาม..”ผมตะวาดเสียงดังเลยครับ ทุกคนคงตกใจกันมากครับ รุ่นพี่ที่เดินผ่านไปผ่านมาก็มองกัน
“รู้ครับ..แต่ว่าเรากลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่านะครับ..”ไอ้ตาร์มันรู้
“เออมึงรู้..แต่มึงกลับไม่บอกกรู..แต่พอมีคนอื่นมาจีบกรูมึงกลับบอกว่าให้กรูบอกให้หมด พอกรูไม่บอกก็โกรธกรู”ผมพูดกลั้นเสียงเหมือนกับโมโหมากแต่กลั้นอารมณ์ไว้อะครับ
“ขอโทษครับ..”มันพูดขึ้น
“แล้วเมื่อกี้ไอ้เหี้ยนี่มันดูถูกกรู..มันด่ากรู..มึงจะว่ายังไง”ผมระงับเสียงของตัวเองครับ แล้วไอ้ตาร์ก็มองไปที่ไอ้เหี้ยเกมส์
“แต่ข้าวก็ไม่สมควรไปต่อยพี่เกมส์นะครับ..เค้าเป็นรุ่นพี่ๆนะ”มันพูดมาที่ผม
“อ่อ..มึงจะเข้าข้างมันใช่มั้ย..ได้..กรูจะได้ไม่ต้องยั้ง”ผมพูดเสร็จ ก็เดินไปถีบไอ้เหี้ยเกมส์ที่ยืนอยู่โดยมีพี่ป๊อปประคองอยู่ครับ พี่ป๊อปก็เซออกไป ไอ้เกมส์ตัวล้มลง ไอ้ตาร์มันเข้ามากระชากแขนผมครับ ผมหันไปชกหน้ามันทันที พร้อมกับหันมาชกไอ้เหี้ยเกมส์ แต่ว่า ไอ้เกมส์กลับยิ้มให้ผม ไอ้เหี้ย มึงจะเล่นกับกรูแบบนี้ใช่มั้ยไอ้เกมส์ ผมลุกขึ้น เตะหน้ามันเข้าจังๆเลยครับ หน้ามันหันทันที ทุกคนร้องวี๊ดว๊ายกันเลยครับ พี่จอยกับพี่ฝ้าย “ข้าว..หยุดบ้าสักทีได้มั้ย..”มันตะคอกใส่ผมครับ ผมหน้านิ่งใส่มัน
“นี่มึงตะคอกกรูหรอ..”ผมพูดข่มเสียงสุดๆ
“ก็ดูทำตัวสิ..เลิกทำตัวเป็นเด็กสักทีได้มั้ย..ควบคุมสติบ้าง”มันหัวเสียใส่ผม แล้วเดินไปที่ไอ้เกมส์แล้วพยุงไอ้เกมส์ขึ้นครับ
ผมมองการกระทำของมัน ไอ้เหี้ยเกมส์ก็ทำท่าว่าเจ็บหนักมากมาย ผมเลยเดินออกมาที่โต๊ะครับ แล้วเก็บของ แล้วเดินหนีออกมาเลยครับ ไอ้ตาร์มันก็วิ่งตามมาติดๆ
“ข้าว..ข้าว..ฟังก่อนได้มั้ย..ทำไมชอบใช้อารมณ์”นั่นไง ว่ากรูชอบใช้อารมณ์อีกครับ ผมเกลียดมากเลยครับ ใครจะว่าผมใช้อารมณ์ผมไม่สน แต่มันผมไม่ชอบครับ มันเหมือนผมงี่เง่า
ผมก็ไม่ตอบครับ เดินๆๆ ไม่สนใจมัน
“โอ้ย..”มันกระชากแขนผมอย่างแรงเลยครับ
“กลับไปขอโทษที่เกมส์กับพี่..”ผมอึ้งครับ ทั้งๆที่คิดว่ามันจะมาง้อผมที่มันว่าผมเมื่อกี้
“..หึ..แคร์กันมากก็ไปประคบประหงมกันเองแล้วกัน..กรูไม่ขอโทษ..มึงรู้มั้ยมันบอกว่าอะไรบ้าง มันบอกว่า กรูเด็กกะโปโลมึงเบื่อเดี๋ยวมึงก็ทิ้ง หึ แล้วว่าไงอีกนะ เออใช่สิ มันบอกว่ากรูโง่ที่ให้มึงหลอก เออกรูก็ผิดนิ มึงหลอกอะไรกรูก็ยังไม่รู้เลย รู้แต่ว่าไอ้เหี้ยนี่มันจีบมึงแต่มึงไม่ได้บอกกรู เออ หรือว่ามึงเล่นกับมันไปด้วยแล้วละ อีกอย่างมันก็มั่นใจซะด้วยว่าจะได้มึงมาทำผัวมัน...”ผมพูดใส่หน้ามัน พร้อมกับยิ้มแบบโกรธๆ มันหน้านิ่งไปเลยครับ
“แต่ข้าว..พี่เค้าจะเป็นยังไงพี่ก็ไม่ได้สนใจนะ..ทำไมไม่ฟังพี่ก่อน ก่อนที่จะทำอะไร”ผมพูด สีหน้าจริงจัง
“เออ..กรูมันผิดเอง..อะไรกรูก็ผิดไปหมด กรูชอบใช้กำลัง..แล้วไง มันเรื่องของกรู..มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึง..เชิญ”ผมโมโหมากครับ มากถึงมากที่สุด ถ้าผมโมโหเมื่อไหร่ผมจะมือสั่น แล้วจะหยุดไม่อยู่ครับ พุ่งๆๆๆทีเดียวเลยครับ อารมณ์
“ข้าว..เรื่องไม่เป็นเรื่องอย่าทำให้มันเป็นเรื่องได้มั้ย..”มันขึ้นเสียงทันทีครับ
“ปล่อยกรู..”ผมบอกมันพร้อมกับกระชากแขนออก แต่มันกลับดึงไว้ครับ
“ไปกับพี่...”มันพูดเสร็จ ลากแขนผมทันทีครับ อย่างแรง ขอบอกว่าอย่างแรงครับ
ผมก็มาตามแรงของมันครับ มันนั่งอยู่ที่เดิมนั่นแหละไอ้ห่าเกมส์ครับ ได้มึงจะเอาอย่างนี้ใช่มั้ยไอ้ตาร์ ผมเห็นหน้ามันก็หมันไส้ครับ สะบัดแขนออกจากมือไอ้ตาร์ แล้วเดินไป ถีบที่หน้าอกไอ้เกมส์ทันทีครับ มันหงายหลังลงเลยครับ เหตุผลไม่ต้องใช้ครับ สำหรับผม ใครอย่าได้มากยียวนกวนส้นตีนผม เพราะตีนผมมันชอบไปก่อนใจสั่ง ไอ้ตาร์มันมาคว้าตัวผมไว้ทันทีก่อนที่ผมจะซ้ำ
“ข้าว..”มันตะคอกเสียงดัง
“ทำไม..มึงจะทำไมกรู”ผมหันไปตะคอกมันบ้างครับ นี่มึงขึ้นเสียงกับกรูหรอ ทั้งๆที่มันไม่เคยเป็นแบบนี้ครับ
...
มีเรื่องอีกแล้ว เซงๆ ข้าวจริงๆคาบพี่น้อง
พอดีคนแต่งก็ชอบมีเรื่อง ข้าวเลยต้องไปตามบทและอินไป แฮะๆ
ติดตามกันต่อไป และขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
จุ๊บๆ
-
ซะใจ เพิ่งออกก็โดนทีนซะแล้ว 5555 :oni2:
-
:m3:เริ่ดมากจ้ะ น้องข้าว จัดไปอย่าให้เสีย นังตุ๊ดร่านต้องโดนกำจัด :เตะ1:
-
โห....ต่อยมันทั้ง 2 คน เลยข้าว เอาให้เต็มทีนเลย :เตะ1: หมั่นไส้
เออ.....คนแต่งคะ อย่างค้างสิคะ มันจะนอนไม่หลับเอาอะ :sad2:
-
พอดีคนแต่งก็ชอบมีเรื่อง ข้าวเลยต้องไปตามบทและอินไป แฮะๆ
อยากบอกว่า คนอ่าน ก็ ชอบ เหมือนคนแจ่งค่ะ :laugh:
แต่ถ้าดี อย่า ตัดตอน ห้ายมานค้าง แบบนี้ ด้ายป่ะ :serius2:
มานทรมาน.............. :angry2:
โอ้ย นอน ไม่หลับ :sad2:
-
ต้องยังงี้ นายเอกของเรา
ตาต่อตา น่าต่อตีน 555
-
:jul3: เริ่มได้กลิ่นน้ำเน่าแระ
-
o12
เกลียดจริงๆ คนนิสัยอย่างนี้
จับมันทำหมันเลยดีไหม
อิอิ
:laugh:
-
:oni2: :oni2:
ว้าวๆๆๆๆ ซะใจมากค้าบพี่น้อง :a2: :a2:
จัดชุดหย่ายไปเลยค้าบน้องข้าว :angry2:
-
ตอนที่38 โกรธกัน
ผมยืนมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็จ้องหน้าผมครับ ทุกๆคนเงียบสนิท ตอนนี้มันโมโหหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องที่ไอ้ตาร์มันรู้ว่าพี่เค้าชอบแล้วไม่บอกผม เรื่องที่ไอ้เหี้ยเกมส์มันตีสองหน้าใส่คนอื่นจนผมโมโห ทั้งเรื่องที่มันก็รู้ว่าความจริงเป็นยังไงแล้วมันยังบอกให้ผมไปขอโทษไอ้เหี้ยเกมส์ เรื่องที่มันเข้าข้างไอ้เกมส์ เรื่องที่มันตะคอกใส่ผม ทั้งๆที่มันไม่เคยเป็นมาก่อน สิ่งที่เกิดไม่ได้เกิดจากความหึงแต่อย่างใดครับ โมโห โกรธมันล้วนๆ
“..ทำไมจะชกกรูแก้แค้นให้เมียใหม่มึงหรอ..”ผมพูดใส่หน้ามันครับ มันหน้าโหดกว่าเดิมอีก คงจะโมโหผมมากเหมือนกัน ดีโมโหเข้าไป กรูจะได้กระทืบมึงด้วยเลยทีเดียว
“..ทำไมไม่ชกละ..ชกสิมึง..ไง กลัวกรูหรอ..หึหึ”ผมยั่วอารมณ์มันต่อครับ แล้วเอาหน้าไปใกล้มัน
“..ข้าว..”มันตะคอกเสียงดังเลยครับ ผมถึงกับอึ้ง แต่อึ้งในใจนะครับ เพราะว่าการกำลังมีเรื่องเราห้ามแสดงอาการกลัวออกมาให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นเด็ดขาด เพราะนั่นมันเหมือนเราขลาด ผมจะจำแบบนี้เสมอตอนผมลงแข่ง ถึงในใจจะกลัวมากแค่ไหนก็ตาม เหอะๆ
“มึงจะให้กรูขอโทษไอ้เหี้ยนี่ใช่มั้ย..”ผมย่ำประโยคที่มันเคยพูด มันเงียบ
“ได้..กรูจะขอโทษ..แต่ต้องแลก..ระหว่างกรูกับมันดีมั้ย..กรูจะขอโทษให้แล้วมึงกับกรูขาดกัน.”ผมพูด ไอ้ตาร์มันหน้านิ่งลง
“..ข้าว..ทำตัวให้มีเหตุผลหน่อยได้มั้ยครับ..”มันอ่อนเสียงลงแล้วครับ
“.....เลือกเอา....”ผมพูดแค่นี้ครับ ผมไม่ได้มั่นใจในตัวเองมากขนาดนั้นนะครับ แต่ผมไม่ชอบให้ไอ้ตัวเหี้ยที่ไหนมันมาแสดงอาการอยากได้ของๆผม เพราะมันคือคนของผม ถ้ามันไม่เลือกผมทุกอย่างผมสามารถทำให้จบได้ เพราะผมใจแข็งพอที่จะยอมรับ
“...นิ่งทำไมถ้ามันเลือกยากนักกรูจะเลือกให้ดีมั้ย..”ผมเห็นมันเงียบไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ครับ
“...ข้าว..ยังไงพี่ก็เลือกข้าวอยู่แล้ว เพราะว่าพี่กับพี่เกมส์ไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมข้าวไม่ฟังเหตุผลบ้าง”มันรีบพูดขึ้นก่อนที่ผมจะพูด
“..ตาร์..”เสียงไอ้พี่เกมส์มันพูดขึ้น
“พี่ครับ..ผมต้องขอโทษแทนข้าวด้วยที่ทำกับพี่ไปแบบนี้..ข้าวเค้าอารมณ์ร้อนนะครับ..แล้วก็เรื่องระหว่างเราผมก็คิดมานานแล้วที่พี่มาตามจีบผม ผมไม่ได้ชอบพี่เลยครับ แต่ว่าผมเกรงใจนะครับ เลยไม่กล้าพูดปฏิเสธออกไป..ขอโทษจริงๆนะครับ..ผมรักข้าว.. แล้วผมก็เชื่อว่าสิ่งที่ข้าวพูดเป็นความจริงทุกอย่าง..แต่ว่าต้องขอโทษจริงๆครับ ข้าวเค้าไม่ได้ตั้งใจ”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัวให้ผม พร้อมกับบอกความจริงทุกอย่าง
“กรูตั้งใจ..”ผมพูดขึ้นเสียงหนักแน่
“..มึงได้ยินแล้วใช่มั้ย..ดังนั้นห้ามมายุ่งอีก ถ้ากรูรู้ว่ามึงมายุ่งกับคนของกรูอีก..กรูไม่ทำมึงแค่นี้แน่.เตรียมใจไว้เลย”ผมพูดด้วยเสียงเยือกเย็น ไอ้เกมส์มันสีหน้าซีดทันทีครับ ทุกคนยืนนิ่งกับที่เลยครับ แล้วไอ้เกมส์มันก็วิ่งหนีไป ไม่รู้วิ่งไปไหนของมันแต่ก็ไม่ได้มีคนตามมันไป ไอ้ตาร์มันเดินมาจับมือผมครับ ผมสะบัดออกพร้อมกับกำลังจะเดินหนี มันรีบจับข้อมือผมโดยเร็ว ความโมโหมันก็ยังอยู่อะครับ จะหันไปสวนหมัดให้มันสักดอก เพราะว่าจะได้อารมณ์ดีขึ้น จังหวะที่ผมกำลังจะลงหมัดที่หน้ามันนั้น มันกลับหลับตาปี๋ หน้าหันข้างพร้อมที่จะรับหมัดผม ผมถึงกับหยุดชะงัก แล้วเอามือลง มันคงไม่รู้สึกอะไรแล้วมันก็ลืมตาขึ้นครับ
“..ขอโทษครับ..ที่ขึ้นเสียง”โห นี่มึงรู้ด้วยว่ากรูโกรธที่มึงขึ้นเสียง ผมเคยโดนมันขึ้นเสียงใส่คราวนั้น ผมก็ไม่ชอบให้มันขึ้นเสียงอะครับ ไม่ชอบจริงๆ มันเหมือนไม่พอใจอะไรเรามากมายอะ
“..................”เงียบครับ ไม่ตอบ
“ข้าวครับ..ข้าวเองก็ผิดนะครับ..ที่ไปทำรุนแรงกับพี่เค้าแบบนั้นนะ”มันพูดเสียงเรียบๆ
“..กรูจะทำแล้วใครจะทำไม..”ผมทำหน้ากวนตีนใส่มัน
“..ข้าวครับ..ใจเย็นๆก่อนได้มั้ย..เดี๋ยวก็คุยกันไม่รู้เรื่องพอดี.”มันพูด แล้วจับมือผม ผมก็ไม่ได้สะบัดออกหรอกครับ ผมก็เงียบครับ
“..พี่เกมส์เค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะพี่ พี่ก็ต้องเคารพเค้าเป็นธรรมดา พี่รู้ว่าพี่เกมส์ชอบพี่ เพราะพี่เกมส์ก็พูดตรงๆกับพี่ แต่ว่าพี่ก็รักข้าวจะให้พี่ไปมีคนอื่นได้ยังไงครับ แต่พี่ไม่กล้าที่จะพูดกับพี่เกมส์ตรงๆเพราะว่าเกรงใจเข้าใจมั้ยครับ... แต่ว่าที่พี่ต้องขึ้นเสียงก็ข้าวเล่นไม่ฟังพี่เลยนิ.. แล้วยังไปทำรุนแรงกับพี่เกมส์เค้าแบบนั้น แล้วพี่จะไปมองหน้าพี่เกมส์ติดได้ยังไงครับ..”มันอธิบายซะยาวเหยียด
“มองไม่ได้ก็ไม่ต้องมองสิ”ผมบอกมัน แล้วไม่ได้มองหน้ามันหรอกครับ
“หายโกรธนะครับ..นะนะ..เดี๋ยววันลืนก็กลับบ้านแล้ว ได้อยู่ด้วยกันไม่กี่วันเอง มาโกรธกันแบบนี้จะมีความสุขหรอครับ.”มันบอก เออ ก็จริงของมัน ผมหันมามองหน้ามันครับ
“มึงกับไอ้เหี้ยนั่นไม่ได้มีไรลึกซึ้งนะ..”ผมถามตรงๆเพื่อความแน่ใจครับ
“ไม่มีจริงๆครับ..เชื่อใจพี่ดิ...ถ้าไม่เชื่อถามไอ้พวกนั้นก็ได้”มันพูดแล้วหันไปมองหน้าพวกพี่ๆที่ยืนเกาะกุมมองพวกผมอยู่ครับ
“ผมหันไปมอง”พวกพี่เค้าก็พยักหน้าพร้อมๆกัน แหม เข้ากันดีเหลือเกินนะ ผมกันมามองหน้ามันอีกครั้ง มันก็ยิ้มแล้วเข้ามากอดผม
“ปล่อยกรูเลย..รำคาญ”ผมบอกพร้อมกับสะบัดมือออก แต่ก็ทำทีเล่นทีจริงนั่นแหละครับ
“ก็ดีใจอะ...ที่รักหึงเค้าทั้งที”มันพูด
“หึงญาติมึงอะสิ.หลงตัวเอง กรูโกรธที่มันหาว่ากรูโง่ให้มึงหลอกนู้ โกรธที่มึงตะคอกใส่กรูด้วย..ไม่ได้หึงมึงเลยจำไว้ ไอ้เหี้ยนั้นมันกวนส้นตีนกรู..มันมาปีนเกลียวส้นตีนกรู..กรูก็เลยจัดตีนงามๆไปทาบหน้ามัน”ผมบอกมัน พร้อมทั้งเสียงโมโห
“อ่าว..แล้วไอ้ประโยคที่ว่า มึงห้ามมายุ่งกับคนของกรูอีกอะ..เหอะๆ..ช้อบชอบอะ”มันพูดแล้วยิ้มเหมือนกลัวจะไม่ได้ยิ้มงั้นแหละครับ
“กรูก็พูดไปงั้นๆแหละ..เดี๋ยวกรูก็ทิ้งแล้ว เบื่อเมื่อไหร่กรูก็พอ..”ผมแกล้งมันอีกครับ
“งะ...ไม่เอานะ..”มันทำเสียงอ้อนๆครับ แล้วทำหน้างอแล้วกอดผมครับ ผมอมยิ้มมองหน้ามัน ก็มันตลกอะ
“อุบาท..”ผมพูดเสร็จก็หยุดยิ้มออกมาเลยครับ
“เฮ้ออออออออออออ...” อ่าว เฮ้ย ไรกันวะ ผมหันไปมองตามเสียงครับ ก็ไอ้พวกพี่ๆทั้งหลายเล่นถอนหายใจพร้อมกันเลยครับ
“เป็นไรอะครับ.”ผมรีบถามทันที
“กว่าจะดีกันเกิบตายเลยกรู..”พี่ป๊อปพูดขึ้น
“ทำไมโมโหร้ายอย่างนั้นอะค่ะน้องข้าว..ถ้ามาเป็นแฟนพี่สงสัยตายคาหน้าแข้งแน่เลยอะ”พี่ฝ้ายพูดขึ้นครับ
“โห..กรูไม่ให้เป็นหรอก..กรูหวงโว้ย.”มันรีบพูดเลยครับ ไอ้ตาร์พาให้ทุกๆคนยิ้มแฉ่ง
“โหไอ้ตาร์..มันอยู่ที่น้องเค้าโว้ยว่าเค้าจะเลือกใคร สาดนี่..เค้าอาจจะเลือกกรูก็ได้”พี่ฝ้ายเล่นต่ออีกครับ
“เดี๋ยวผมเบื่อมันเมื่อไหร่แล้วเราค่อยคบกันนะครับพี่ฝ้าย..พรุ่งนี้เลยเป็นไงครับ.”ผมหันไปเล่นกับพี่ฝ้าย พวกพี่ๆก็แซวเชียร์กันใหญ่ครับ
“โห..ข้าวอะ..”ไอ้ตาร์ทำหน้างอนๆครับ
“พอเลยมึง..พี่เค้าล้อเล่น อย่ามางอนไร้สาระ”ผมบอกมันแล้วนั่งลงที่โต๊ะ
“เป็นแบบนี้บ่อยมั้ยเนี้ยน้องข้าว.”อยู่ดีๆพี่กอบก็ถามขึ้นครับ
“อะไรอะครับพี่..”ผมรีบถามด้วยความงุนงง
“เหอะๆ..ก็โมโหแบบเมื่อกี้อะ”พี่กอบทำหน้าลำบากใจที่จะพูดออกมาเหมือนกลัวๆว่าผมจะโกรธ
“บ่อยดิมึง..”แต่ก่อนที่ผมจะตอบไอ้ตาร์ดันสวนตอบขึ้น
“..อยู่โรงเรียนนะมึงเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน..ไปต่อยคนนู้ที ต่อยคนนี้ที .. เรื่องผู้หญิงทั้งนั้น..กรูนะห้ามไม่เคยฟังก็อย่างว่าแหละ กรูไม่ค่อยมีความสำคัญเท่าไหร่”มันทำเป็นพูดประชดแล้วมองผมด้วยหางตาครับ
“..กวนตีนละ..”ผมยิ้มแล้วว่ามันครับ
“..แล้วใครจะห้ามใครละเนี้ย..ไอ้นี่ก็อารมณ์ร้อน.อีกคนก็อารมณ์ร้อน”พี่ป๊อปพูดขึ้น ผมกับมันหันมามองหน้ากัน เพราะจริงๆแล้วไอ้ตาร์มันเป็นคนอารมณ์ร้อนนะครับ แต่ว่ามันจะอารมณ์เย็นถามเหตุผลก่อนในตอนแรก ถ้าไม่ถูกชะตาปุ๊บ มันจะสอยทันทีครับ
“จะใครละก็ผมดิพี่..”ผมชิงก่อนครับ
“ไรว้า..พี่เหอะ..อย่ามาๆ”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัว แล้วก็ทะเลาะสักพักก่อนที่พวกพี่เค้าจะบอกให้หยุด แล้วพวกมันก็ทำงานกันต่อครับ จนเกิบเย็น มันก็เข้าไปเอาหนังสือในห้องสมุดเพิ่ง แล้วก็มาวางแผนงานพิมพ์งานกันต่อ กลายเป็นว่าต้องเอากลับไปทำที่บ้านครับ เพราะมันต้องร่างรูปห่าไรของมันไม่รู้ครับ นี่ก็เกิบหกโมงแล้วครับ
“กลับก่อนนะครับ..สวัสดีครับ..”ผมยกมือไหว้พวกพี่ๆ หลังจากที่ล่ำลากัน แล้วนัดเจอกันใหม่พรุ่งนี้ และคาดว่าพรุ่งนี้คงเสร็จเห็นพี่เค้าบ่นๆกันว่าเสร็จไวๆ จะได้ไปดิ้งค์กัน เหอะๆ
“ไปไหนกันดีครับ..”มันถามหลังจากออกรถมาได้ไม่นาน
“ไปกิน.................กัน”ผมบอกชื่อร้านอาหารชื่อดัง
“ครับ..”มันก็ตอบรับอย่างดี เราก็กินอาหารเย็นกันเสร็จ ก็เดินดูของ แล้วผมก็ซื้อหนังเพิ่งอีก ผมนี่ไม่รู้อะไรกับหนังนักหนาครับ ชอบดูจริงๆครับ จนไอ้ตาร์มันต้องห้ามหลายครั้ง เพราะเรื่องเก่ายังดูไม่หมดจะซื้อใหม่อีกแล้วครับ
พอกลับมาถึงบ้านก็จัดการอาบน้ำอาบท่า นอนดูโทรทัศน์ส่วนไอ้ตาร์มันก็นั่งทำงานไปร่างแบบไปครับ สักประมาณ เที่ยงคืนผมก็เข้านอนแล้วครับ วันนี้ใช้พลังงานมาเยอะ นอนหน่อยดีกว่าครับ
สะดุ้งตัวตื่นอีกทีก็มีมือมารมาขัดใจแล้วครับ
“อย่า..”ผมพูด หน้าก้มมุดหมอนครับ แต่มันกลับ ลงมาเลียที่หูผมมือก็บีบที่ก้นผมเบาๆ
“ตาร์...ง่วงมากเลยนะ..”ผมทำเสียงงัวเงีย ง่วงจริงๆอะครับ ขี้เกียจทำ
“นะครับ...อยากอะ”มันกระซิบข้างหูผม แล้วเลิกเสื้อผมขึ้นจากด้านหลัง ปากมันก็แตะลงที่กลางหลังผมครับ พร้อมกับไซร์ขึ้นมา แล้วมาเลียที่หูอีกครั้ง ผมก็สยิวสิครับ ง่วงก็ง่วง เสียวก็เสียว
“ตาร์...ข้าวง่วงอะครับ..พอเถอะนะ”ผมใช้ลูกอ้อนบ้างครับ ดูสิมันจะทำยังไง เพราะผมไม่เคยพูดแบบนี้ครับ ง่วงจริงๆน้า
“..ข้าว..”มันเรียกชื่อผมทันทีครับ พร้อมกับล้วงมือเข้ามาลูบที่หน้าท้องผม ที่ตัวผมตอนนี้ติดกับเตียงอยู่ครับนอนก้มหน้าอยู่ แล้วมือมันก็เลื่อนลงไปใกล้น้องชายผม ด้วยสัญชาตญาณ ผมก็แอ่นก้นขึ้น ให้มันจับได้ถนัดครับ กลายเป็นว่าก้นผมดันไปโดนน้องชายมันที่แข็งตัวสู้ผมเต็มที่เลยครับ ปากไอ้ตาร์มันก็ไซร์ที่คอผมอยู่
“..ข้าว..”มันก็เรียกชื่อผมอยู่นั่นแหละครับ
“อืม...”ตอนนี้ผมก็ครางออกมานิดหน่อยแล้วครับ ก็มันเล่นบีบคลึงน้องชายผมอยู่ ผมหันหน้าไปมองหน้ามันครับ มันก้มลงจูบผมทันที ลิ้นแลกลิ้น กันเลยทีเดียวครับ ไอ้ตาร์มันแก้ผ้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับไวมากมายครับ
“..ฮา...”ผมครางออกมาเมื่อไอ้ตาร์ เผยปากออกครับ มันก้มลงมาจูบที่หัวนมผม พร้อมกับเม้นและเลีย เป็นจังหวะ มันเลื่อนลิ้นมาจนถึงหน้าท้องครับ จูบอยู่แถวนั้น ผมก็เคลิ้มครับ หลับตารับกับความสุขทุกประการ
“...อา...ตาร์...”ผมร้องเรียกชื่อมัน มันยกตัวขึ้น ดึงกางเกงนอนขายาวผมออกทันทีครับ ทั้งกางเกงในก็หลุดไปหมดเลยครับ มันไล่ลิ้นเลียตั้งแต่ตาตุ่มเลยครับ มาเลื่อยๆ มือมันก็ลูบไล้ไปทั่ว จนถึงน้องชายผม มันครอบปากลงทันทีครับ
“อึก....อือ...”ผมครางออกมา รับรู้ถึงปลายลิ้นของมันเลยครับ มันทั้งดูดทั้งเลียพวงแฝดให้ผมครับ ผมก็แอ่นสะโพกรับมันเป็นอย่างดี มันจับขาผมกางออกกว้าง แล้วไล่ลิ้นลงมาเลื่อยๆครับ จนถึงหน้าด่าน มันเกร็งลิ้นตัวเอง แล้วแทนเข้ามา ผมถึงกับจับหัวมันทันทีครับ
“อา..ฮะ ตาร์”ผมร้องออกมา มันลงลิ้นให้ผมอย่างชำนาญครับ ทั้งเลีย ชอนไชไปทั่ว ผมเสียวขนลุกไปหมดเลยครับ แล้วมันก็หยิบเจลมาทาที่นิ้วมัน แล้วทาที่ประตูผม มันก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง พร้อมกับดันนิ้วเข้าไปด้วยครับ ผมถึงกับครางในลำคอเมื่อไอ้ตาร์มันดันนิ้วเข้ามาสุด
หอบถี่เลยครับ ไอ้ตาร์มันไซร์ไปทั่วตัวทั้งๆที่นิ้วมันก็ทำหน้าที่เข้าๆออกๆตลอดเวลา มันทำจากช้าไปเร็วแล้วอยู่ดีๆมันกระแทกแรงมากจนผมไม่ได้ตั้งตัว นิ้วมันเข้าไปทั้งหมดสามนิ้วแล้วครับ คว้านไปทั่วเลยทีเดียว ผมครางออกมาไม่เป็นภาษาแล้วครับ ไอ้ตาร์มันคงทนไม่ไหว ถอนนิ้วออกแล้วจับน้องชายจะเข้ามา ผมรับรู้ถึงสัมผัสอุ่นๆ
“ตาร์..ใส่ก่อน..”ผมเงยหน้ามองหน้ามัน ก็มันไม่ยอมใส่ถุงยางอ่า มันเคยบอกผมว่าไม่ชอบครับ ไม่ได้ ไม่ชอบมึงก็ต้องใส่ ผมเคยด่ามัน ถึงแม้ว่าบางครั้ง ผมจะไม่ใส่บ้างก็เหอะ เหอะๆ แต่คราวนี้มันก็ใส่อย่างว่าง่ายครับ มันคงกลัวผมโกรธ พอมันใส่เสร็จ ก็จัดแจงท่าให้ผมอ้าขาออกกว้างๆ มันดันน้องมันเข้ามาทีละนิด
“อือ....”ผมครางในลำคอเบาๆครับ มันหน้าตาเหยเกเชียวครับ คงจะเสียวหน้าดู แต่เมื่อผมกำลังเหม่อมองหน้ามันอยู่นั้น มันแทงหัวมันเข้ามาหมดหัวมันครับ
“อะ..ไอ้ตาร์..”ผมร้องเรียกชื่อมัน
“อือ...”มันกลับครางในลำคอครับ หน้าตามันหื่นมากมายครับ คงไม่ต่างจากผมตอนจะเอามันหรอก ใครอยากมีอะไรก็ต้องหน้าตาอยากเป็นธรรมดา เหอะๆ
“ซี๊ดดด...”ผมต้องถึงกับซี๊ดปาก เพราะว่ามันเจ็บตึงๆ หน่วงๆไปหมดครับมัน ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง แล้วมันก็ดันน้องชายมันเข้ามาเรื่อยๆครับ ผมรับรู้ได้ ถึงมันจะทำให้การจูบของมันเป็นจุดสนใจของผม ผมกอดคอมัน จับมันจูบอย่างดูดดื่มเลยครับ จนมันเข้าไปได้ครึ่งลำ
“ฮ่า...อา...”ไอ้ตาร์มันครางออกมาครับ แล้วมันก็สวนทีเดียวเลยครับ
“อะ...อึก...อือออ...”ผมครางออกมาพร้อมกับจับหน้าท้องของมันทันที
“..อะ อ้า..”ไอ้ตาร์มันครางออกมาบ้าง กับความเสียวของมัน มันหลับตาหน้าแหงนเพดานเลยครับ
“ตาร์...”ผมทำเสียงกระเส่าเรียกมันครับ ยั่วมัน ให้มันบ้าเล่น มันก้มลงมาทันที พร้อมกับจับขาผมทั้งสองข้าง ให้แยกออกกว้างกว่าเดิมครับ แล้วลงไปเลียซอกหูผม
“อึก..อือ..”มันครางข้างๆหูผม พร้อมกับที่มันกระแทกน้องมันเข้าๆออกๆ ผมครางใส่หูมัน เรียกความอยากให้มัน จนมันกระแทกแรงขึ้น
“อึก....แรงๆ....ตาร์...ซี๊ดดด....อา..”ผมเรียกชื่อมัน พร้อมกับบอกให้มันแรงขึ้น มันก็แรงขึ้นดังใจครับ ดัง พับๆๆๆ มันยันตัวขึ้น พร้อมกับเอาขาสองข้างของผมพาดบ่า ผมถึงกับครางออกมาเสียงดังไอ้ตาร์มันซอยได้ใจจริงๆครับ มันกระแทกอยู่สักพัก มันก็เอาออกครับ
“ฮา.....ซีด..”มันชักน้องชายมันเบาๆ ผมก็นอนดูมันอยู่อย่างนั้นอะครับว่ามันจะทำอะไร
“ทำให้หน่อยดิ .. เหนื่อยแล้วอะ”มันทำหน้าอ้อนๆใส่ผมอีกครับ แล้วมันก็จับแขนผมสองข้างให้ลุกขึ้น แล้วตัวมันก็นอนลงครับ
“..เร็วสิครับ..”มันรีบสั่งผมทันทีเมื่อมันล้มตัวนอนเสร็จ
“..เอาจริงดิ..”ผมบอกมันด้วยท่าทีกลัวๆครับ ยังไม่เคยย่มเองนิ มันรีบจับน้องชายมันชักขึ้นชักลง ผมอ้าขาแล้วคล่อมตัวมัน แต่กลับหันหลังให้มันครับ ไม่อยากให้มันเห็นหน้าอะ
“ข้าว...”มันเรียกชื่อผมแต่ผมไม่สนใจครับ นั่งยองๆ จับน้องชายมันมันก็รีบประคองก้นผมทันทีครับ ผมหันหน้าด้านข้างมองน้องชายมัน แล้วจับมาจ่อที่ปากทาง พร้อมๆกับดันก้นลงไปช้าๆ
“อึก....อึก....อือออ..”ผมครางในลำคอ ไอ้ตาร์ก็มีเสียงครางไม่แพ้กันครับ
“อย่าตาร์”ผมรีบเบรกมันไว้ เพราะมันเล่นสวนน้องชายมันขึ้นมาช้าๆ ผมกดขามันลงครับ แช่ไว้นิ่งๆ พร้อมกับทำใจอยู่สักพัก
“โอยยยยย..คราบบบบ..”ไอ้ตาร์มันครางออกมาเสียงดังเลยครับ ก็ผมกระแทกลงทีเดียวมิดด้ามเลยครับ
“อึออออ...”ผมก็ร้องแข่งกับมัน ผมแช่มันไว้อยู่สักพัก ก็บดขยี้ก้นผมกับน้องชายไอ้ตาร์เบาๆ พร้อมกับทำวนไปวนมา ไอ้ตาร์มันลูบสะโพกผมใหญ่ทั้งบีบทั้งลูบเลยครับ
“..ลีลาดีแฮะ..เมียพี่เนี้ย..”มันพูดผมหันไปมองหน้ามัน มันยิ้มๆครับ ผมก็ยิ้มมุมปากให้มันทีนึง
“หึ..มึงก็เมียกรูเหมือนกันแหละวะ..”ผมบอกมันทันทีครับ พร้อมกับเริ่มขยับขึ้นลง ไอ้ตาร์มันลูบไล้ไปทั่วตัวทั่วหลังผมเลยครับ พร้อมกับบีบหัวนมผมด้วย ผมกระแทกก้นจากช้าๆ จนเร่งเครื่องแรงขึ้น ไอ้ตาร์มันเรียกชื่อผมอยู่ทุกระยะ
“อึกอะ..อ่า...ฮะฮา...ตาร์..”ผมครางเรียกชื่อมันครับ พร้อมกับกระแทกแรงขึ้น
“โอ้ย...ตาร์..”คราวนี้ไอ้ตาร์กลับสวนน้องชายผมเข้ามาแทนด้วยโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวครับ ถึงกับต้องเท้าเตียงไว้ตรงหว่างขาไอ้ตาร์มัน มันกระแทกสวนขึ้นเองแล้วครับ คราวนี้ ผมก็ปล่อยมันไปครับ
“อ่า...ฮะ...อา..อือออ..”ไอ้ตาร์มันครางออกมา พร้อมกับมือมันที่จับสะโพกผมอยู่ตลอดเวลา
“โอะ...โอ้ย..ตาร์...อะ..แรง อะ..”ผมครางออกมา ไม่ไหวครับ เสียวมากจริงๆ เสียวไปหมด ไอ้ตาร์มันคงเมื่อมันมั้งครับ มันก็หยุดเครื่องเบาๆลง ผมก็บดขยี้ก้นมันอีกครับ มัน ลูบไล้มือมันมาคลึงหน้าอกผม บีบทั้งสองข้างอย่างกับทำกับผู้หญิงครับ กรูไม่มีหน้าอกนะไอ้ตาร์ ไอ้บ้า มันดันตัวผมให้หลังมาชิดกับมันครับ ผมก็เท้าแขนไว้แค่ครึ่งเดียว เอนหลังนอนนิดๆ แต่ไอ้ตาร์มันกลับ จับขาสองข้างของผมแยกออกกว้างเลยครับ กลายเป็นกว้างมากเลย หวิวไปหมดเลยครับ แล้วมันก็สวนกระแทกขึ้นอย่างแรง
“ฮึ....อะ ตาร์..เบาๆ...โอ้ย..”ไอ้ตาร์มันทำหน้าหื่นสุดๆครับ มันครางออกมาแบบเหมือนไม่ได้ทำมาเป็นปี แค่เดือนเดียวเองนะโว้ย แม่งเอ้ย มันกระแทกส่วนอยู่อย่างนั้นจนผมไม่ไหวแล้วครับ รีบจับน้องชายผมทันที
“ตาร์...ไม่ไหวแล้ว...เร็วๆ..”ผมเสียงกระเส่าบอกมัน มันยิ่งได้ใจ กระแทกเร็วขึ้นแรงขึ้น ผมขมิบตอดรัดมันครับ มันจะได้เสร็จพร้อมๆกับผม
“ไม่ไหวเหมือนกันครับ...อือออ...อะ..เสียวชิบเลย”มันสบทออกมาทันที พร้อมกับกระเด้าจนผมทนไม่ไหว อีกมือเท้าที่นอนอีกมือชักน้องอย่างรวดเร็ว ไอ้ตาร์ปากมันก็จูบไซร์ และกัดไปที่วหัวไหล่ผมเลยครับ
“โอะ...โอ้ย...ตาร์...”สิ้นเสียงผมกับการกระแทกครั้งรุนแรงของมันครับ หน้าผมบอกบุญไม่รับเลยครับ
“อะ..ข้าวครับ...ข้าว...ซี๊ดดด..ข้าว..อ๊ากก”มันครางออกมาดังเมื่อน้ำผมพุ่งออกมา ไอ้ตาร์มันก็กระแทกแรงไม่หยุด จนผมรู้ได้ว่ามันคงเสร็จแล้วครับ มันกระแทกแรงๆอีกสี่ห้าที พร้อมกับกดน้องมันดันเข้ามาลึกสุดๆอีกสองครั้ง
“อา...อาอา..”ทั้งผมทั้งมันหอบกันอย่างกับหมาหอบแดดแนะ ผมนอนพิงหลังมันอยู่อย่างนั้นเลยครับ ไม่ไหวแล้ว
“ตาร์เอาออกให้หน่อย..กรูไม่ไหวแล้ว..กรูเหนื่อย.”ผมบอกมันเสียงผมก็จะไม่มีแรงพูดแล้วครับ มันก็เอาน้องชายมันออกโดยง่าย ผมก็เลยเอนหลังมานอนที่เตียง ไอ้ตาร์มันลุกขึ้นจูบผมอีกครั้ง พร้อมกับหอมแก้มผม แล้วเดินไปห้องน้ำเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ผมครับ ผมก็นอนสบายอยู่อย่างนั้น ไม่ไหวครับ เหนื่อยอ่า ขี้เกียจลุกด้วยครับ นอนจนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ครับ เหอะๆ
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะคะ
ติดตามตอนต่อไปนะค่ะว่าจะเป็นเช่นไร
ขอบคุณค่ะ รักคนอ่านทุกท่าน จุ๊บๆ
-
:m25:กว่าจะอ่านจบเลือดเกือบหมดตัว :n1:
-
เอิ้กๆๆๆเสียเลือดไปจะหมดตัวริ้ว
หมดแรงเลยอ่ะ
เอิ้กๆๆๆ มาต่อน้าคับ กำลังซาหนุกเลย
แว้กๆๆๆ
-
:jul1: ไอ้พี่เกมส์มันจะจบไหม
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: เกมส์
แล้วก็...
:m25: :m25:
-
:m25: :m25: :m25:
เฮอะๆๆ สมกับที่นั่งรอ
-
กี๊สสสสสสสส (ป้ากรีดร้องไม่เป็นภาษา :jul1: :jul1: :jul1: )
-
กะแล้วว่าต้องมีเรื่องอ่ะ :oศะใจดีจังเลยนายเอกเรานี้สุดๆ :laugh:
-
มันต้องยังงี้เด้
เสือ(ชี)ต้าร์ 5555
ฉากนี่ +1 เพิ่มไห้เลย โดนใจอย่างเเรงง
-
จบเกมส์แต่ แต่เกมส์จะจบไหม
-
นังเกมส์แรงเน๊อะ แต่น้องข้าวของเราแรงกว่า 5555
-
ตอนที่39 ไอ้กวนตีน
ผมกับไอ้ตาร์ ก็มาถึงมหาลัยด้วยความลำบาคลำบน เพราะว่าไอ้ตาร์มันต้องลากผมลงจากเตียงครับ ก็ไม่อยากตื่นอะ ขี้เกียจมากมายเลยครับ
“ไมมาสายวะ..ไอ้ตาร์”พี่ซันถามขึ้นครับ เมื่อเห็นผมกับไอ้ตาร์
“ก็ที่รักกรูไม่ยอมตื่นอะ..”มันบอก ผมก็ยกมือไหว้พี่ๆทุกคนครับ แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะเดิม
“กินไรมารึยังจ๊ะข้าว..”พี่ฝ้ายหันมาถามผมครับ
“กินแล้วครับ...”ผมตอบ พร้อมกับยื่นขนมในมือที่เป็นหอบๆเยอะมากมายครับ
“คราบ..”ผมรับโทรศัพท์เมื่อพี่เจ้าโทรเข้ามาครับ
“ใครครับ..”ผมยังไม่ทันที่จะตอบคำถามพี่เจ้าเลยครับว่าอยู่ไหน ไอ้ตาร์ก็เดินมาข้างๆซะแล้วครับ
“พี่เจ้า..”ผมบอกไปแล้วไม่สนใจมัน มันก็พยักหน้า ผมก็คุยกับพี่เจ้าต่อครับว่าอยู่อยากไหนอะไร พี่เจ้าก็ฉลองกับเพื่อนๆอยู่ครับ
เวลาผ่านไปนาน ไอ้ตาร์มันก็ทำงานเสร็จแล้วครับ เห็นจัดแจงอะไรกันเสร็จพอดี ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กินกันเลยทีเดียวครับ
“เย้...เสร็จแล้วโว้ย..”พี่จอยพูดขึ้นเสียงดัง ผมรีบหันไปดู นี่ก็เวลาห้าโมงเย็นเข้าไปแล้ว งานไรกันนักหนานิ
“เฮ้ออ..เหนื่อยจางเลยครับ..นั่งหลังขดหลังแข็ง”มันเดินมาหาผมแล้วนอนบนตักผมผมก็ปล่อยมันไปครับ อยากทำไรก็ทำ
“แหม..ได้ทีตอขอตอแหลหน่อยเลยนะมึงไอ้ตาร์..”พี่ฝ้ายว่าไอ้ตาร์มันครับ พวกพี่ๆเค้าก็หัวเราะกันเฮฮาไป
“เย็นนี้ฉลองกันมั้ยพวกมึง..”พี่ป๊อปพูดขึ้น
“เรื่องเหล้าเนี้ย...มึงเคยพลาดบ้างมั้ยวะ..”ไอ้ตาร์มันว่าพี่ป๊อป
“อ่าว....ก็กรูอยากกินอะ เซี่ยนจะตายห่าแล้วเนี้ย..หยุดมาหลายวัน”พี่ป๊อปบ่นๆพร้อมเก็บของ
“เซี่ยนเหี้ยไรของมึง..เมื่อวันก่อนเห็นมึงบอกทำงานด้วยแดกเหล้าไปด้วยไม่ใช่ไงวะ” พี่ซันว่า
“อ่า...นั่นคงเซี่ยนมาก”พี่ป๊อปลูบหัวปอยๆ น่ารักดีครับ
“เออๆ..ร้านไหนดีวะ..”ไอ้ตาร์แซมขึ้นครับ
“กรูว่าร้าน..................ดีป่าววะ บรรยากาศดีด้วย แต่งร้านก็ดี หรือมึงจะเอาแบบฟังเพลงนั่งไปกินไปหรือเอาแบบแดนซ์ๆละ” พี่จอยพูดขึ้น
“เอาร้านที่ฟังเพลงชิว..เสร็จแล้วแดนซ์อะมีมั้ยวะ”พี่กอบพูดขึ้นครับ
“อ่า..ไอ้เหี้ยนี่เรื่องมาก...งั้นร้าน.......................นี้มั้ย..กรูจะได้โทรไปจองโต๊ะไว้เลย แม่งคนเยอะวะ”พี่จอยพูดขึ้น
“เออ..ก็ได้..”พี่กอบพูดตกลงทันที แล้วทุกคนก็นัดแนะกับครับว่าเจอกันที่ร้านตอนสองทุ่มครึ่ง สั่งอาหารกินกันชิวๆ ดึกๆค่อยมีการเปลี่ยนสเต็ปกันนิดหน่อยครับ แล้วก็ชวนพี่ไม้ด้วยอีกคน กับพี่ปองด้วยวันนี้มากันครบครับ พี่ป่านเป็นคนโทรไปชวน
ผมกับไอ้ตาร์ก็กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ที่จริงมันบอกไปดูหนังกันก่อนครับ ไม่ต้องเปลี่ยนเดี๋ยวไปชุดนี้เลย แต่ผมไม่ยอมครับ กรูจะเปลี่ยนอะใครจะทำไมกรู เหอะๆ กลับไปนั่งเล่นเกมส์ที่บ้านด้วย สักพักก็ต้องออกเดินทางกัน
พอถึงร้านก็จัดการสั่งอาหารกันเต็มที่เลยครับ มากันครบเกือบหมดแล้วครับ เหลือพี่จอยกับพี่ฝ้ายเห็นบอกจะมาพร้อมกันครับ พี่จองกับพี่ฝ้ายบ้านอยู่ใกล้กัน
สักพักพี่จอยกับพี่ฝ้ายก็มาครับ แต่ดันเอาตัวเหี้ยมาด้วยครับ ทุกคนมองเป็นตาเดียวกันเลยครับ พี่จอยกับพี่ฝ้ายหน้านี่ยิ้มเฟื่อนๆเลยครับ เมื่อเห็นหน้าผม
ผมลุกขึ้นทันที
“ข้าว..”ไอ้ตาร์มันจับข้อมือผมไว้ครับ แล้วทำสายตาแบบให้ผมนั่งลง ผมก็นั่งลงอย่างว่าง่าย ถึงตามความจริงไม่อยากนั่งก็ตาม
“หมดอารมณ์”ผมพูดกระแทกเสียงดัง พี่ฝ้ายกับพี่จอยพี่ป่านตกใจกันหมดเลยครับ ผมก็ทำหน้าไม่พอใจพร้อมมองไอ้น่าตาขวาง จิกหน้ามันตลอดเวลาครับ แต่มันไม่สบตาผมเลย
“..พี่ขอจอยกับฝ้ายเค้ามาเองครับ..เจอกันเมื่อเย็น”แล้วไอ้เกมส์ก็พูดขึ้นมองไปทางไอ้ตาร์
“อ่อครับ..มากันเยอะๆสนุกดีครับ..”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วยิ้ม เดี๋ยวได้สนุกแน่ ถ้ามึงยังอ้อนตีนกรูอยู่ นั่งกินกันไปเผลินๆครับ
“พี่ครับ..โต๊ะนั้นเค้าให้เอามาให้อะครับ”แล้วน้องเด็กเสริฟคนนึงก็หยิบกระดาษมาให้ผม ผมก็รับแล้วมองไปที่มือของน้องเค้าที่ชี้ไป จะน้องก็ไม่น่าใช้ ไอ้นี่หน้าน่าจะแก้กว่าผม แต่มันคงเรียกให้เกียรติไปงั้นๆ ผมมองไปที่ผู้หญิงกลุ่มนั้น แล้วพยักหน้ายิ้มให้ทีนึงแล้วหันหน้ากลับครับ เพราะน้องๆเค้านั่งด้านหลังผมเยื้องๆหน่อย ไอ้ตาร์มันก็หยิบกระดาษไปดูทันที มันหน้างอขึ้นมาอีกแล้วครับ กรูละเซงจิต
“เฮ้ย..ไอ้ข้าวเสน่ห์แรงวะ..แบ่งกรูคนดิวะ”พี่ไม้พูดขึ้นครับ นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผม
“เหอะๆ..พี่ของอย่างนี้บุญมีวาสนาส่ง หน้าตาพ่อแม่ผมให้มาดิอะ..อย่างพี่ต้องรออีกนานวะ”ผมก็ยิ้มให้พี่ไม้
“ไอ้สาด..กวนตีน..”พี่ไม้ด่าผมทีเล่นทีจริงครับ
“ยังจะไปรับอีก..”มันหน้างอหันมาว่าผม
“อ่าว..เค้าให้กรูมาแล้วไม่ให้กรูรับได้ไงวะ”ผมบอก แล้วหยิบกระดาษออกมาจากมือมันครับ แล้วอ่านดู
“น่ารักจังนะค่ะ..ชื่ออะไรหรอค่ะ..อยากรู้จัก”ผมอ่านแล้วหันไปหาผู้หญิงพวกนั้นแล้วยิ้มให้ครับ ไอ้ตาร์นี่มองผมตาขวางเลยครับ
“จะหว่านเสน่ห์ไปไหน มีคนเดียวไม่พอรึไง”มันหันมาว่า ผมยิ้มให้มัน
“ไรวะ..ขอกรูหว่านบ้างอะไรบ้างดิ..กรูก็ผู้ชายนะโว้ย..แค่นี้ไม่สึกหรอหรอกยังไงกรูก็ไม่นอกใจมึงหรอกน่า..”ผมบอกมัน พร้อมกับจับแขนมันเบาๆ แต่มันก็ยังหน้างออยู่ดีครับ
“พี่เลิกเจ้าชู้แล้ว..เมื่อไหร่ข้าวจะเลิกเพื่อพี่บ้างครับ.”มันพูดสีหน้าจริงจัง ผมหุบยิ้มทันที
“กรูไม่ได้ไปชอบเค้าจริงๆนี่หว่า.กรูก็แค่ขี้หลีไปเรื่อยมึงอย่าคิดมากดิวะ”ผมบอกมันพร้อมกับสีหน้าจริงจังของผมบ้างครับ มันก็หน้างอไม่ฟังอะไรเลยครับ ก็นั่งดิ้งค์กันต่อไปไม่สนใจ
“เออ..พี่ครับ..ผู้หญิงโต๊ะเมื่อกี้ฝากมาให้ครับ”น้องพนักงานเอากระดาษมาให้ผมอีกครับ
“ขอบใจน้อง.”ผมรับกระดาษแล้วอ่านดู
“มานั่งด้วยกันมั้ยค่ะ..”ลงท้าย ขิม เหอะ ชื่อน่าตีเนอะน้อง ผมยิ้มให้ครับ คงเป็นคนชื่อขิมอะไรนั่นเค้าโบกมือให้ผม ไอ้ตาร์มันไม่สนใจผมแล้วครับ หน้างอเลยทีเดียว ที่จริงผมไม่ได้อะไรจริงๆนะครับ ขอผมจีบสาวเล่นๆบ้าง มันก็ไม่น่าเสียหายนิ ผมไม่ได้เอาจริงๆสักหน่อย แล้วสาวๆหนุ่มๆสมัยนี้จีบเล่นกันเยอะแยะไป แล้วยิ่งสถานที่แบบนี้แล้ว ก็ไม่แปลก ที่จะใจแตกกันบ้างเอิ้กๆ
“เดี๋ยวกรูมานะ..”ผมบอกมัน แล้วหยิบแก้วเหล้าทันที มันไม่สนใจไม่ฟังแล้วก็ไม่ห้ามผมด้วยครับ ในเมื่อไม่ห้ามกรูก็ขอละกัน น่ารักด้วย
“ดีครับ..”ผมเดินไปถึง มีผู้หญิงนั่งอยู่ห้าคนครับ ผมนั่งหันหน้าไปทางโต๊ะผม นั่งอยู่หลังไอ้ตาร์นะครับ เอาง่ายๆ หันหน้าไปทางหลังไอ้ตาร์
“ชื่อขิมหรอครับ..”ผมหันไปถาม ขิมก็ยิ้มหน้าบานเลยเชียว
“ค่ะ..ชื่ออะไรหรอ”ขิมถามผมทันที
“ข้าวครับ..”ผมตอบ แล้วเราก็ถามเรื่องไร้สาระกันไปเรื่อยเปื่อยครับ ไอ้ตาร์มันไม่หันมามองผมเลยครับ คงจะโกรธจริงแฮะ
“ไปเต้นกันมั้ยค่ะ..”ตอนนี้ก็ดึกมาแล้วครับ หลายๆคน เกือบทุกคนก็ลุกมาเต้นกันบ้างแล้วครับ
“ได้สิครับ..”ผมบอกพร้อมกับจะลุกขึ้น แต่ผมหันไปเห็นไอ้ตาร์มันกำลังเดินออกไปนอกร้านกับไอ้เกมส์ครับ
“เดี๋ยวข้าวมานะครับ..”ผมหันไปบอกขิมทันที ขิมก็งงๆ ผมรีบเดินตามออกไปเลยครับ พวกพี่ๆเค้าคงไม่ทันสังเกตุเห็นผม
ผมเดินไปห่างๆครับ มันเดินไปกันตรงที่จอดรถ ผมก็เดินตามไปห่างๆ แล้วมันก็หยุดอยู่ ตรงด้านเกือบหลังร้านครับ ผมยืนมองอยู่ อยู่ตรงนี้คงไม่ได้ยินเสียงอะไร แต่ว่าก็เห็นทุกอย่างแหละครับ
ผมยืนดูอยู่อย่างนั้นดูสิว่ามันจะทำอะไร ไอ้เกมส์มันพูดอะไรกับไอ้ตาร์ไม่รู้ครับ ไอ้ตาร์สีหน้าเครียดๆ พูดโต้ตอบกับไอ้เกมส์ แล้วอยู่ๆไอ้เกมส์ก็จับมือไอ้ตาร์ แต่ไอ้ตาร์ไม่ได้ขัดแต่อย่างใดครับ แล้วอยู่ดีๆ ไอ้เกมส์มันก็เข้าไปกอดไอ้ตาร์ครับ ผมก็อึ้งๆ มองดูอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์ไม่ได้ขัดเลยแม้แต่นิดเดียว ผมไม่ได้ยินเสียงมันพูดอะไร แต่ผมรู้ว่ายังไงไอ้ตาร์มันก็รักผม มันคงไม่นอกใจผมหรอกครับ แต่ไอ้ตาร์มันกอดตอบครับ ลูบหลังไอ้เกมส์ด้วย ผมก็อึ้งนิดๆ มันคงจะเป็นผมที่โดนกอด ไม่ใช่ไอ้เกมส์ เหมือนไอ้เกมส์มันจะร้องไห้มั้งครับ ผมมองไม่ถนัดนัก ไอ้ตาร์ลูบหัวไอ้เกมส์เบาๆ
ไอ้เกมส์ดันออกจากอ้อมกอดได้ตาร์เบาๆ มันยืนจ้องหน้ากัน อยู่อย่างนั้น
“พอกันรึยัง”ผมเข้าไปขัดจังหวะมันสองคนทันที
“.ข้าว..”ไอ้ตาร์สีหน้าตกใจ ไม่แพ้ไอ้เกมส์หรอกครับ ไอ้เกมส์มันปาดน้ำตา ผมไม่ได้เข้าใจผิดได้ตาร์หรอกนะครับ แต่หมันไส้ไอ้เกมส์ทำไมมันไม่หยุดสักที
“ทำไมมึงทำอย่างนี้ไอ้เกมส์..มึงจะเอาอีกใช่มั้ย.”ผมมองหน้ามันเขม็ง
“ป่าว..นะข้าว..พี่เกมส์เค้าแค่มาคุยกับพี่เฉยๆ”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัวแทนผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์
“หึ..อย่างมึงอะนะ..แค่มาคุย แค่กรูเห็นกรูรู้ถึงใส้ในมึงแล้วไอ้เกมส์”ผมยังจำติดตา ตอนที่ผมต่อยมันแต่มันดันยิ้มให้ผมครับ
มันก้มหน้าไม่พูดอะไร ผมกำหมัดแน่น ไอ้ตาร์คงเห็น มันเดินมาที่ผมแล้วจับแขนผมไว้ ผมหันไปมองหน้ามันครับ
หน้ามันบอกประมาณว่า อย่านะ ไรประมาณนี้อะครับ
“ถ้ากรูรู้ว่ามาหามึงที่กรุงเทพแล้วมีแต่เรื่องแบบนี้กรูไม่มาหรอก..แม่ง..เสียอารมณ์กรู..ที่ต้องมารับรู้มาเจอพวกตัวเหี้ยนี่”ผมบอกมันเสียงดังครับ
“ข้าว..ฟังก่อนนะครับ.”มันรีบบอกเมื่อเห็นผมโมโห
“..พี่เกมส์เค้ามาขอโทษที่มาว่าข้าว..แล้วก็มาปรับความเข้าใจกับพี่ว่าเราจะเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น”มันบอก ผมหันไปมองหน้าไอ้เกมส์ที่ตอนนี้ยืนนิ่งมองพวกผมอยู่
“..มึงมีไรทำไมไม่เอากรูมาคุยด้วยไอ้เกมส์..”ผมหันไปบอกมันทำหน้าตากวนส้นตีน
“..กรูอยากคุยกับน้องตาร์ไม่ได้อยากคุยกับมึง”มันใช้ศัพท์พ่อขุนกับผมครับ ก็ดี มึงกรูแบบนี้ถึงรส ดีครับ
“หึ..จะมาตอแหลให้ไอ้ตาร์มันเข้าใจกรูผิดนะสิ”ผมบอกมัน
“ข้าวครับ..”ไอ้ตาร์มันรีบห้ามทัพ
“หุบปากซะมึงอะ..กรูจะเคลียร์กับมันเอง”ผมดุใส่มัน ไอ้ตาร์มันก็เงียบครับ
“..มึงจะเอายังไง.”ผมบอกไปที่ไอ้เกมส์
“..กรูตกลงกับน้องตาร์เรียบร้อยแล้ว..แต่เรื่องมึงกับกรู.กรูจะยกโทษให้ละกันที่มึงทำกับกรู”มันบอก พร้อมกับคำจิกกัด
“โอ้ย..ไม่ต้องยกโทษหรอกคราบพี่..เพราะผมก็ไม่ยกโทษกับความตอแหลที่พี่ทำกับผมเหมือนกัน”ผมบอกมันพร้อมกับแสยะยิ้ม
“..หึหึ..”มันหัวเราะครับ
“..มึงมันจริงๆวะ..กวนตีนกรู..”ไอ้เกมส์มันพูดขึ้นครับ
“ทำไม..มึงอยากลองอีกรึไง..กรูก็อยากเอาหน้ามึงมากวนตีนกรูเหมือนกัน”ผมบอกมัน พร้อมกับทำหน้ากวนส้นตีนสุดๆใส่มัน
“..น้องตาร์พี่คงพอแค่นี้แหละครับ..ดูแลคนของน้องด้วย..พี่ขอโทษด้วยละกันที่เข้ามาทำให้ชีวิตวุ่นวาย”อยู่ๆไอ้เกมส์ก็พูดขึ้นครับ แล้วหันมาทางผม
“ทำไม..ถึงไอ้ตาร์มันไม่ดูแลกรูแล้วมึงจะทำไม..เหอะ..”ผมหันไปตะวาดใส่มันครับ แต่มันกลับไม่พูดอะไรครับ
“ดูแลให้ดีละ..ถ้าน้องตาร์เค้าเบื่อมึงเมื่อไหร่กรูจะมาเอาคืน”ไอ้เกมส์มันมาพูดใส่หน้าผมครับ โว้ยยย โมโหครับ โมโหมาก ผมกำหมัดได้ จะสวน แต่ไอ้ตาร์มันไวกว่าครับ คว้ามือผมไว้
“ข้าว..”ไอ้ตาร์มันเรียกชื่อผมเสียงดัง ไม่ได้ตะวาดนะครับ แต่ว่าทำให้ผมกลัวๆ แต่ผมไม่กลัวหรอกครับ ไอ้เกมส์มันยิ้ม แต่ตีนกรูว่างเว้ย ผมยกตีนได้ ถีบเข้าที่ท้องมันทันทีครับ ไอ้เกมส์หน้าเหวอ ล้มลงกับพื้นเลยครับ ผมจะเข้าไปซ้ำ แต่ไอ้ตาร์มันล๊อกตัวผมไว้แน่น
“ตีนหนักเหมือนเดิม..กรูไม่โกรธมึงแล้วนะ..แต่ช่วยระงับอารมณ์ตัวเองไว้บ้าง..เดี๋ยวจะเสียคนที่รักไปเพราะอารมณ์ร้อนๆของมึง”มันลุกขึ้นยืนแล้วพูดกับผม แล้วมันก็เดินไปครับ
“แม่งเอ้ย..ห้ามกรูทำไมเนี้ย.”ผมหันไปด่าไอ้ตาร์ แต่ไอ้ตาร์มันยังไม่ยอมปล่อยครับ
“ปล่อยกรูได้แล้ว..”ผมหันไปตะวาดมัน มันก็ปล่อยครับ แต่กลายเป็นอยู่ดีๆมันก็หน้างอครับ
“เป็นเหี้ยไรของมึง”ผมถามด้วยอารมณ์โมโหครับ
“ป่าวนิ..สนใจทำไม..คิดว่าไม่สนใจ”นั่นครับ คำพูดเชิงน้อยใจ กลับมาเป็นไอ้ตาร์อีกครั้ง
“มึงเป็นอะไรอีกเนี้ย..”ผมบอกมัน ก็ยังโมโหไอ้ห่าเกมส์อยู่ในใจแม่ง
“..กลับไปสิ..เค้าคงรออยู่”มันพูดพร้อมกับเดินหนีผม อ่อ กรูรู้แระว่าเรื่องอะไร โกรธกรูเรื่องเนี้ย ผมกระชากแขนมันครับ
“อย่างี่เง่าได้ป่ะตาร์...”ผมบอกมัน มันหันหน้าหนี
“..เหอะ..เห็นพี่อยู่ในสายตาหรอ..แฟนทั้งคน แต่ไปนั่งกับใครก็ไม่รู้ หว่านเสน่ห์ให้คนอื่นไปทั่ว”มันบอกทำหน้างอ
“เออน่า..กรูก็เล่นๆเอง..อย่าคิดมากดิ..”ผมเริ่มอารมณ์เย็นลงแล้วครับ มันก็ยังหน้างออยู่แล้วทำท่าจะเดินไป ผมรีบกอดมันจากด้านหลังทันที เรื่องนี้ผมก็ผิดด้วยที่ไปนั่งกับคนอื่น ถ้าเป็นมันไปนั่งกับคนอื่นผมก็คงโกรธมันเหมือนกัน
“อย่างอนน้า..กรูขอโทษ..กรูต่างหากต้องโกรธมึงอะ..ออกมากับไอ้เหี้ยเกมส์ไม่บอกกรูสักคำ”ผมบอกมัน แต่ก็ยังกอดมันอยู่
“ทีข้าวละ..ไปนั่งกับผู้หญิงพวกนั้นนะ..พี่อนุญาตแล้วหรอ”มันทำเสียงน้อยใจๆ
“แต่ยังไงกรูก็บอกมึงแหละ.”ผมแก้ตัว แถไปเรื่อย
แต่มันยังคงเงียบครับ
“ไม่ไปนั่งแล้ว..โอเคป่ะ...อย่างอนดิมึง..กรูง้อไม่เป็นมึงก็รู้อะ”ผมบอกมัน กอดมันแน่นขึ้น
“หายงอนน้า.....นะ..”ผมกอดมันพร้อมกับโยกตัวมันไปมาครับ ผมเห็นมันอมยิ้มนิดๆ ผมเอาคางไปเกยไหล่มัน แล้วถูๆ
“อย่าดิ..จักกะจี้อะ..”มันหัวเราะออกมา ผมก็หัวเราะครับ
“หายงอนกรูแล้วนะ..”ผมบอก มันพยักหน้าครับ แล้วเลิกกอดทันที
“โหไรอะ..กอดต่อไม่ได้หรอ”มันหน้างออีก
“พอแล้วเดี๋ยวคนมาเห็น..”ผมบอกมันแล้วจับมือมันครับ มันก็ยิ้มทันที ผมก็ยิ้มให้มัน
“เข้าร้านกินต่อ..หิว..แล้วเดี๋ยวกลับบ้านค่อยสะสางเล่าเรื่องไอ้เหี้ยเกมส์ให้กรูฟังด้วย..แล้วอย่าคิดจะโกโหกรูละ..”ผมบอกมัน แล้วเดินไปกินเหล้าต่อครับ กินกันจนร้านเกือบปิด ก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ
ระหว่างทางไอ้ตาร์มันก็เล่าเรื่องที่ไอ้เกมส์มาพูดให้ผมฟัง มากมาย มันคงไม่มายุ่งแล้วแหละครับ คงมีความคิดพอ แต่ถ้ามันไม่หยุดจริงๆ ผมก็ไม่หยุดเหมือนกัน เหอะๆ กลับถึงบ้านก็เอนตัวนอนทันทีครับ แต่ก็ไม่ไหวครับ เหนียวตัว ต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำ อาบพร้อมกันแหละครับ มันไม่ยอม ผมก็เลยตามเลย กลายเป็นว่ามันก็สปาตาร์ผมไปอีกรอบก่อนนอน ผมละเซง
ก่อนนอนก็โทรหาพี่เจ้าก่อนครับว่าพรุ่งนี้ให้มารับกี่โมง จะได้ตื่นทัน
.................
ประมาณสิบเอ็ดโมงพี่เจ้าก็มารับครับ นั่งคุยกันสักพักผมก็ต้องเดินทางกลับบ้านผม ไอ้ตาร์ก็ส่งสายตาเว้าวอนสุดๆ ผมก็ยิ้มให้มัน พร้อมกับโบกมือบ้ายบายมันครับ หน้ามันก็เศร้าๆ สาดกรูไม่ได้ไปตายนะ
ประมาณ เกือบบ่ายสามก็ถึงบ้านครับ โทรบอกไอ้ตาร์เป็นที่เรียบร้อยครับ
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะคะ
แล้วจะมาต่อบ่อยๆ
ช่วงนี้ใกล้สอบนะค่ะ
ขอโทษด้วยถ้าต่อช้าไปนิด
อย่าอารมณ์เสียไปใยค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ
เชียร์ตาร์ข้าวเยอะๆนะค่ะ
แล้วเจอกันค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆๆ
-
ข้าวเอ่ยใครจะโชคดีเหมือนข้าวมีอีกมั้ยเนี้ย
รักกันนานๆนะ :n1:
-
ทั้งอึดอัด ทั้งสะใจ
มีอะไรที่มากกว่านี้อีกมั้ย
อิอิอิ
:a2: :a2:
-
เง้อ เวงกำ ทะมายเปงงี้
ตกลงเรื่องมานจบแล้วช่ายไหมเอ่ย
หรอว่า ยังจามีพายุเข้ามาอีก
เง้อ อ่านเสดค่อยโล่ง
แบบว่าอินโคดๆ อ่ะ อ่านไปลุ้นไป
ไม่ไหวแล้ว รีบมาต่อเหอครับ
มันรุ้สึกยังมีไรค้างๆ อยู่อ่ะคับ
-
แรงได้ใจกองเชียร์มากค่ะ น้องข้าว
อิพี่เจมส์ ถอยทัพแทบไม่ทัน :m20: คงต้องไปฝึกวิทยายุทธอีกเยอะ
คิดจะเอาคืน นายเอกจอมซ่าส์ของเรา เหรอ ฝันไปเถอะย่ะ :m14:
-
o13 o13 o13
สะจายยยยยยย
จะมีอะไรมาให้ตื่นเต้นกันอีกมั้ยย
:a4: :a11: :a4:
-
ข้าวเอ๋ย หึงแรงดีแท้ หุหุ
-
แต่ครั้งนี้ไอ้เกมส์เหมือนจะพุดเข้าหูนะ ข้าว ถ้าอารมณ์ร้อนแบบนี้ ระวังเสียของรักนะ
-
อิอิ.......คู่นี้อยู่ด้วยลำแข้งกันจริงๆ
-
แต่ช่วยระงับอารมณ์ตัวเองไว้บ้าง..เดี๋ยวจะเสียคนที่รักไปเพราะอารมณ์ร้อนๆของมึง
อันนี้เห็นด้วยนะคะน้องข้าว
เตือนด้วยความรักและห่วงใยนะคะ
แต่พี่ก้อเข้าใจนะ รำคาญไอ้เกมส์เหมือนกัน
รักต้าร์รักข้าว :L1:
-
หุหุ...
:m25:
เลือดหมดตัว พลีชีพอย่างอนาถ..
เม้นต์ไม่ออก +1 ให้แทนแล้วกันนะค่ะ :m13:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
มาให้กำลังใจกัน...
เพิ่งมาอ่านรวบยอดทีเดียว
สนุกดี...มาต่อไวๆน๊า
ชอบข้าวคับ สะใจดีเวลาหึง โหดจริงๆ :เตะ1:
-
เห็นด้วยอย่างแรงครับ :เฮ้อ:
-
ตอนที่40 วันเกิดข้าว
หลังจากวันนั้น ไอ้ตาร์ก็ยังโทรหาผมไม่ขาดสายครับ ผมกับไอ้ตาร์ก็ไม่ได้เจอกันตั้งกะผมมาไปหามันที่กรุงเทพแล้วครับ เดือนนี้วันเกิดกระผม ข้าวปั้น 14 สิงหาคม ปีที่แล้วผมไม่ได้บอกใครเรื่องวันเกิดเลยครับ เพื่อนสนิทจำได้ แต่ว่าไอ้ตาร์ผมไม่ได้บอก ผมเป็นอย่างนี้แหละครับ วันเกิดตัวเองผมจะรำลึกเสมอว่าคนที่ให้ผมเกิดมาคือพ่อกับแม่ ไม่ใช่พ้องเพื่อน วันเกิดผมเลยไม่คิดที่จะจัดปาร์ตี้กับเพื่อนหรือไปป่าวประกาศใครๆว่านี่วันเกิดกรูนะ ปีที่แล้วไอ้ตาร์มันก็ไม่รู้แหละครับ มารู้อีกทีก็เลยวันเกิดผมไปแล้ว เพราะว่าไอ้ป๊อดไปบอก มันก็ซื้อตุ๊กตาให้ผม ก็กล้าดีแฮะ ผู้ชายไปซื้อตุ๊กตา ปีนี้ผมก็กะว่าไม่บอกมันอีก ไม่รู้มันจะจำได้รึป่าว ไม่อยากบอกด้วย อยากลุ้นดูเอาเอง ถ้าจำไม่ได้ก็ไม่เสียใจหรอกครับ แต่ถ้ามันจำได้ผมก็คงดีใจน่าดูแหละ คาดเดาไว้แล้วครับ ว่า ปีนี้จะไปซื้อของขวัญให้พ่อกับแม่ ให้พี่เจ้ากับพี่ตังไปช่วยเลือกด้วย แล้ววันเกิดก็คงดูอีกทีว่าเอาไง คงไม่บอกใครอีกตามเคยแหละครับ
.............ตื้ด..ๆ ...ๆ ...ๆ
“ทำไมไม่รับสักทีวะ..”ผมนึกในใจชักหงุดหงิดครับ ผมเป็นคนหงุดหงิดง่ายไง แล้วไม่ชอบรอโทรศัพท์ใครนานๆด้วย แล้วผมโทรหาไอ้ตาร์ทีไรมันจะรับเร็วทุกทีครับ ไม่เคยปล่อยให้รอนาน จนตัด
งั้นเอาใหม่
..............ตื้ดๆ..... ๆ.... ๆ.... ๆ
“คราบ..”
“ไอ้เหี้ย...”ผมรีบด่ามันทันทีครับ
“งะ..ด่าไมอะครับ..”มันรีบทำเสียงอ้อน
“ปล่อยให้กรูรอตั้งนาน..”ผมบอกมัน
“..ก็พี่นอนอยู่อะครับ..วันนี้เพิ่งนอนเมื่อกี้เองครับ..”มันบอก อะไรมันวะ อย่าบอกนะว่ามึงทำงานจนเช้าอ่า ก็เมื่อมันคุยกับผมแค่ห้านาทีเองครับ ตอนสี่ทุ่มแล้วมันบอกจะไปทำงาน ทั้งงานกลุ่มหนึ่งงาน งานเดี่ยวอีกงานนึง กำหนดวันส่งแล้วด้วยอะไรของมันครับ
“แล้วนอนกี่โมงเนี้ย..”ผมถามมันเสียงลดลงแล้วครับ
“แปดโมงเช้าครับ..”มันบอกเสียงงัวเงีย
ตอนนี้ผมโทรมาตอน เที่ยงนะครับ กำลังพักของผมเพราะว่าตอนนี้คาบว่างด้วยครับ
“อ่าวหรอ...งั้นนอนต่อแล้วกัน”ผมบอกมันด้วยควานเป็นห่วงปนสงสารแล้วครับ
“..คราบ...คิดถึงนะครับ..ตั้งใจเรียนนะที่รัก..”มันก็ยังมีอารมณ์มาบอกผมอีกครับ
“อืม..เหมือนกัน...”เป็นครั้งแรกในโทรศัพท์มั้งครับที่ผมบอกมัน
“..โหย..ฝันดีแน่เลยกรู..”มันบ่นๆ ไอ้เจี้ย กวนตีน กรูเขิน
“..นอนไปเลยมึง..”ผมรีบบอกก่อนที่จะหน้าแดง เพราะเพื่อนๆเต็มโต๊ะ
“..คราบ..เดี๋ยวตื่นแล้วโทรหานะครับ..จุ๊บๆคาบ”มันบอก
“อืม..ฝันดีนะ..”นี่ก็ครั้งแรกอีกครับ แกล้งมันนะ เหอะๆ
“โห..ฝันดีแน่ๆเลยกรูวันนี้..”มันก็ยังมีอารมณ์เล่นอีกครับ
“เออๆ..แค่นี้แหละ..บาย”ผมบอกเสร็จแล้ววางเลยครับ แล้วนั่งยิ้มคนเดียว
“แหมๆๆๆ...ยิ้มหวานเชียวนะครับน้องข้าว”ไอ้ป๊อดครับ มันทำเสียงล้อเลียนผม
“สาด..”ผมพูดพร้อมกับยกตีนให้มัน เพราะตอนนี้นั่งบนโต๊ะไม้หินอ่อน แล้วเอาขามาวางไว้บนโต๊ะนิดๆอะครับ จะนักเลงไปไหนไม่ทราบ แต่เปลี่ยนมาหลายท่าแล้วเมื่อยอะครับ
“เป็นไงบ้างวะรักกันหวานจ๋อย”ไอ้แมนมันแซวขึ้น
“เออ..แล้ววันเกิดมึงปีนี้นี่จัดป่าววะ”ไอ้เป้มันถาม
“มึงก็ถามแปลก..ไอ้ข้าวมันเคยจัดหรอ”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น ผมยิ้มๆ
“งั้นปีนี้..กรูไปกินข้าวด้วยน้า..”ไอ้แสบครับ มันทำหน้าอ้อนๆ กวนตีนๆ
“ใครชวน..สาด..เปลืองเงินกรู”ผมบอกครับ เงินเก็บในธนาคารผมก็มีนะครับ แต่ละเดือนแม่จะให้ไว้ใส่ธนาคาร แล้วผมเป็นคนใช้เงินไม่เก่ง นอกจากซื้อเสื้อผ้าทีก็จะซื้อมากเลย เงินผมก็พอมีบ้าง แต่ก็กะไว้แล้วแหละครับว่าวันเกิดผมคงต้องชวนพวกนี้ไปด้วย กี่ปีๆผมก็ไม่เคยชวนพวกมันไปสักที มีแต่พวกมันแหละครับ พาผมไปเลี้ยงข้าว แล้วก็ให้ของขวัญ
“จะกินไรละ..”ผมถามขึ้น
“โหห..เฮียข้าวมาเองโว้ย..”ไอ้เข็มทำเสียงดัง
“พ่อมึงดิ.กรูชวนแค่พวกมึงนะ อย่าไปบอกใครละกรูไม่ชอบคนเยอะๆ..”ผมบอกมัน ก็จริงอะ มันวุ่นวาย
“เออ..กรูรู้นิสัยมึงน่า..”ไอ้เข็มบอก
“งดเหล้านะโว้ย..”ผมพูดขึ้น ทุกคนมองเป็นตาเดียวครับ
“โห..ไรวะ..แม่ง..ไม่แดกเหล้าแล้วให้ไปไมเนี้ย”ไอ้แสบบอก
“สาด..ถ้าไปเพราะอยากแดกเหล้า ไม่ได้เห็นว่ากรูสำคัญมึงก็ไม่ต้องไป..”ผมพูดเชิงน้อยใจ ที่จริงไม่ได้น้อยใจหรอกครับ แกล้งมันอะ วันเกิดผมทุกปี กินกันในครอบครัว ผมจะไม่ให้ใครกินเหล้าทั้งนั้นอะครับ งดเหล้าเข้างานวันเกิดข้าว เพราะตอนผมเมาแล้วผมชอบบ้าบอ ดังนั้น งดให้วันเกิดตัวเองเป็นการเอาชัย
“แหม..กรูรักมึงหรอก..ไม่ไปได้ไงอะ”ไอ้แสบมันทำหน้าอ้อนๆ
“สาด..น่าเกลียดวะ..”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
“จะกินที่บ้านกรู..หรือว่าไปกินที่ร้านดีวะ..”ผมบอกมันให้ทุกคนออกความคิดเห็นหน่อย
“ไม่รู้วะ..แล้วแต่มึงดิ..”ไอ้ป๊อดบอก
“กรูช่วยจ่ายนะ..”ไอ้ป๊อดพูดอีก
“เฮ้ย..ไม่ต้อง..กรูจ่ายเอง..กรูกะให้พ่อกับแม่แล้วก็พี่ๆไปด้วย..กินด้วยกัน..กรูอยากเลี้ยงพ่อกับแม่กรู”ผมบอกมัน
“โห..สุดยอด..เอารางวัลลูกดีเด่นไปเลยมั้ยมึง”ไอ้เป้มันแซวอีกครับ
“สาด..กรูรักแม่กะพ่อกรูเหอะ..”ผมบอกมันแล้วยิ้ม ผมพูดได้ไม่อายปากเลยครับ ผมจะชอบมากเวลาออกไปซื้อของกับพ่อแม่แล้วให้เลือกให้ มันดูมีความสุขดี ผมชอบ กอดแม่โชว์คนอื่นด้วย ไม่รู้ว่าโรคจิตรึป่าว เค้ารักของเค้าอะ แม่ผมถึงจะดูแล้วโหด เถื่อน แต่ก็มีความใจดี แล้วก็ชอบหอมแก้มผมด้วยอะ
“กรูว่ากินที่บ้านดีกว่ามั้ย..”ไอ้ป๊อดบอก
“..เออ..แล้วสั่งอาหารมาไง มึงจะได้ไม่ต้องให้แม่มึงทำ เพราะกรูรู้ว่ามึงทำไม่เป็น..”ไอ้แสบพูดอีกครับ
“โห..ว่ากรู เดี๋ยวกรูแสดงฝีมือให้ดูเลยดีมั้ยวันเกิดกรูอะ..”ผมรีบบอกมัน
“อย่า...”ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันครับ สาดมากเลย เพื่อนเวร
“ไอ้เหี้ย..”ผมด่ามันแล้วยิ้ม
“แต่กรูว่าไปกินที่ร้านดีกว่า เปลี่ยนบรรยากาศ..ที่บ้านเบื่อแล้ว..แม่กรูรู้เดี๋ยวก็ทำกับข้าวเผื่อกรูอีก..กรูว่าจะจองโต๊ะเลย..ที่ร้าน......................ดีมั้ยวะ”ผมบอกมัน
“เออ..ก็ดีอะ..ของฟรี..แพงด้วย”ไอ้เป้บอก
“แหม..รีบแสดงความคิดเห็นเชียวนะมึง..”ผมด่ามันครับ แล้วเราก็คุยกันต่างๆนาๆเรื่องวันเกิดใครๆนั่นแหละครับ มันก็ถามว่าผมบอกไอ้ตาร์รึป่าว ผมก็บอกว่าไม่ได้บอก มันก็ว่าด่าผมกันใหญ่ครับ ผมก็บอกพวกมันว่าอย่าบอกไอ้ตาร์นะ กรูอยากรู้ว่ามันจะจำได้รึป่าว ไรประมาณนี้อะครับ
เย็นนั้นผมก็ไปจองโต๊ะกับพี่เจ้า เพราะว่าให้พี่เจ้ามารับครับ ไปที่โรงแรม...............ชื่อดัง เป็นเหมือนร้านอาหารปกติแบบที่เรานั่งกินกันนั่นแหละครับ แต่บรรยากาศ โรแมนติกหน่อย ผมก็เลือกอยู่นานว่าจะเอาแบบไหนก็ตกลงกันได้ เลยเอาเป็นแบบมีคาราโอเกะด้วยครับ งดเหล้าเข้างานวันเกิดข้าวด้วย บุหรี่ห้ามครับ ผมเองก็ต้องหยุดไปโดยปริยาย จองไว้ทั้งหมด สิบเอ็ดที่ครับ เป็นแบบโซฟานั่ง สูงๆหน่อย ที่จริงมันสิบที่แหละครับ แต่จองเผื่อไอ้ตาร์นะครับ กร๊ากก เผื่อมันจำได้ เผื่อเพื่อ....
ผมได้บอกพี่เจ้าไว้แล้ว งานนี้ผมขอออกเองทุกอย่างครับ ถึงเงินนั้นจะเกิดมาจากเงินของพ่อกับแม่ที่ให้ผม แต่ผมก็ได้เก็บมันรวบรวมไว้อย่างดี เพื่อวันสำคัญๆ กลับมาบ้านก็บอกแม่กับพ่อว่าวันเกิดจะไปกินร้านนี้แล้วชวนใครไปบ้าง พ่อกับแม่ก็กอดผมใหญ่ แล้วก็อ้อนนิดหน่อยอะครับ แฮะๆ ไม่รู้ว่าวันเกิดปีนี้พ่อกับแม่จะให้อะไร แต่ก็เอาเหอะ พ่อกับแม่ให้มาเยอะแล้วครับ จะให้อะไรผมก็ชอบทั้งนั้น เสาร์อาทิตย์นี้ผมกะจะไปซื้อของขวัญให้พ่อกับแม่ นัดกับพี่เจ้ากับพี่ตังไว้แล้วครับ เสาร์หน้าวันเกิดผมครับ เตรียมของไว้ก่อน
...
รักพ่อกับแม่ให้มากๆนะค่ะ
แล้วผู้แต่งก็รักผู้อ่านทุกคน
นี่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผู้แต่งด้วย เอิ้กๆ
งานวันเกิดใครเป็นยังไงก็แสดงความคิดเห็นกันมานะค่ะ
เหอะๆ
ความคิดหลากหลาย สนุกดีค่ะ
ไปแระค่ะ
ถ้าวันนี้มาต่อได้จะมานะค่ะ
ไปแระค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ
ขอบคุณจริงๆ
บับบายค่ะ
-
^
^
^
^
^
:laugh: วันนี้ได้จิ้มเบบี้ด้วย :laugh:
ว่าแต่มีลองใจพี่ต้าร์ด้วยนะน้องข้าว
แต่เห็นด้วยอยู่อย่างที่บอกวันเกิดอยู่กับพ่อแม่พี่น้องสำคัญที่สุดคะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผม แล้วพี่ตาร์จะมาป่าวเนี้ย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:กอด1:
-
นายตาร์จะจำได้ป่าวเนรี่ยๆๆๆๆ
-
รอต่อไป ว่านายต้าร์จะจำไดไหม๊ ???
-
พี่ต้าร์จะมาได้ไหมเนี้ยงานยุ่งๆทั้งนั้นเลยอ่ะ :เฮ้อ:
-
จำได้ จำไม่ได้
รอตอนต่อไปคับ
-
ตอนที่41 ไปไม่ได้นะ
วันนี้ผมก็ออกไปซื้อของขวัญกับพี่เจ้าแล้วก็พี่ตังครับ
“อันนี้ดีมั้ย..”ผมหยิบเสื้อตัวนึง เพื่อเลือกให้พ่อผม สีแดงเลือดหมูเป็นสีที่ผมชอบครับ
“แล้วแต่ดิ...”ไอ้พี่ตังตอบ
“โห..ให้มาเป็นเพื่อนช่วยเลือกไม่ได้ให้มาบอกว่าแล้วแต่..”ผมทำท่าหงุดหงิด
“อ่า..อย่าหงุดหงิดดิ..ตอนแกหงุดหงิดแล้วขี้เหล่วะ”ไอ้พี่ตังมันเล่นต่อครับ พี่เจ้ายืนหัวเราะ
“พี่ตัง”ผมเรียนชื่อมันเป็นเชิงว่าหยุดเดี๋ยวนี้นะ พนักงานในร้านก็ยืนยิ้ม
“หรือว่าสีฟ้าดีอะ..สีฟ้าก็สวย”ผมพูดคนเดียว
“คราวก่อนซื้อเนคไทน์ให้พ่อสีแดงแล้วไม่ใช่หรอครับ..เอาเสื้อสีฟ้าดีกว่ามั้ย..จะได้ดูไม่ซ้ำ”พี่เจ้าพูด เห้อ รื่นหูจริงๆนะ พี่คนนี้เนี้ย
“หรอ..ก็ได้.”ผมตอบแล้วยิ้ม
“งั้นเอาตัวนี้ครับ”ผมยื่นให้พนักงาน เสื้อลาคอส สีฟ้าแขนยาวไม่ได้เข้ากับอากาศบ้านเราเล้ย
“โหไรวะ..ใจง่ายวะ..พี่เจ้าบอกแค่เนี้ยเชื่อละ”ไอ้พี่ตังพูดขึ้น ถ้าเป็นพี่เจ้าบอกอะไรผมแทบจะเชื่อหมดแหละครับ
“เชอะ..”ผมเบะปากให้พี่ตังแล้วเดิน ดูของไปครับ แล้วก็จ่ายเงินพร้อมกับเสื้อที่ให้พี่พนักงานคนสวยใส่กล่องให้ด้วยครับ
“ป่ะ..ดูให้แม่กัน..”ผมบอกพี่เจ้าแล้วเดินจับมือพี่เจ้าทันที
“นี่ตกลง..ชั้นเป็นส่วนเกินใช่ป่ะเนี้ย”พี่ตังมันพูดแล้วไม่ยอมเดินครับ ผมกับพี่เจ้ายืนหัวเราะ
“เหอะ..เพิ่งรู้หรอ”ผมบอก แล้วแลบลิ้นใส่มัน แต่ก็เดินไปจับมือพี่ตังอีกข้าง กลายเป็นว่าผมอยู่ตรงกลางไปครับ เดินจับมือกันสามคนไม่ได้อายสายตาชาวบ้านเลย คนก็มองกันเต็มครับ แต่พี่ผมก็ไม่สนใจกันสักคน เดินดูของให้แม่ไปเรื่อยๆ ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรดีครับ ซื้อให้ทุกปี ล้วนแล้วแต่ซ้ำกันหลายรอบแล้ว
“นาฬิกาดีมั้ย”ผมบอกพี่เจ้า เมื่อเดินผ่านหน้าร้านนาฬิกา ยี่ห้อดัง
“แพงนะซื้อไหวหรอ..”พี่เจ้าพูดห่วงผมครับ ก็ไอ้ผมนะ ที่จริงก็งกใช่ย่อยครับ ไม่ค่อยจะกระเบียดกระเสียนเงินให้ใครหรอก ชอบเก็บไว้คนเดียวครับ นอกจากเรื่องเสื้อผ้าละ มีผลมากสำหรับไอ้ข้าว
“ไหวดิ..ซื้อให้แม่นะ..แม่ใส่เรือนนั้นนานแล้ว..เพื่อจะได้มีเปลี่ยนบ้าง”ผมบอก แม่ผมมีนาฬิกาอยู่สามเรือนที่ใส่ประจำ ราคาแพง แต่แม่บอกว่าใส่มาห้าหกปีแล้วไม่ยอมเสีย ทนดีครับ แม่บอกว่าจะซื้อก็เอาให้ดีมีคุณภาพไปเลย จะได้คุ้มกับเงินที่เสียไป แล้วแม่ผมก็ไม่เคยซื้ออีกเลยครับ งกพอกับผมแหละ
แล้วผมก็ลากพี่สองคนเข้าไปในร้านทันทีครับ นั่งเลือกนั่งดูกันอยู่นาน ก็ไปถูกใจอยู่หลายเรือนครับ พี่พนักงานก็เอาออกมาให้เลือกมากมายครับ
“เอาอันนี้ดิ”พี่ตังชี้ไปอีกเรือนที่ผมเอาขึ้นมาทั้งหมดสามเรือนครับ
“แต่พี่ว่าอันนี้ดีกว่า”พี่เจ้าชี้ไปอีกเรือนครับ
“แต่ข้าวชอบหมดเลยอะ..”ผมพูด พี่ๆมองหน้าผม
“โห..อย่ามักมากดิวะ..เอาซักเรือน เนี้ยออกความคิดเห็นให้แล้วนะ”พี่ตังบ่นอุบอิบ ผมดูราคาทั้งสามเรือน เรือนที่พี่ตังบอก ราคาดูดี พอเสียได้ เรือนที่พี่เจ้าบอก แพงไปหน่อยง่า เรือนที่อยู่ตรงกลาง ข้างหน้าผม ราคาเสือกอยู่ระหว่างกลางสองเรือนนี้ แม่งกวนตีน กรูเลือกไม่ถูกเลยไงครับ ผมนั่งมองอยู่นานมากครับ
“เรือนไหน..คนซื้อเยอะสุดอะครับ”ผมหันไปถามพี่พนักงานในร้าน
“อ่อ.เรือกนี้อะค่ะ”พี่พนักงานในร้านชี้ไปที่เรือนของพี่เจ้า
“แต่ว่า..พวกนี้จะไม่ค่อยซ้ำหรอกนะค่ะ..เพราะว่าในร้านก็ไม่ค่อยมีซื้อซ้ำกันเท่าไหร่ นอกจากที่ใหม่ล่าสุดคือเรือนนี้ค่ะ รูปแบบสวยราคาก็ไม่แพงมากค่ะ”พี่พนักงานหยิบอีกเรือนออกมาครับ ผมมอง แต่มันไม่ได้อยู่ในสายตาผมหรอกครับ อะไรที่คนซื้อเยอะแล้ว ไอ้ข้าวไม่สน ไม่ชอบซ้ำใคร
“แล้วเรือนนี้มีคนซื้อรึยังครับ”ผมชี้ไปที่เรือนตรงกลางข้างหน้าผม
“ยังหรอกค่ะ..แต่เรือนนี้บางทีวัยรุ่นก็จะใส่ได้มีหลายคนมาซื้อเหมือนกัน”พี่พนักงานชี้ไปที่ไอ้พี่ตังมันจะเอา
“งั้นผมเอาเรือนนี้ครับ”.ผมบอกทันที ชี้ไปที่เรือนตรงกลางข้างหน้าผม
“อ่าว..แล้วที่แกถามๆพี่เค้าเนี้ย..ไม่เอาจะเอาเรือนนี้..บ้าป่าวเนี้ย”พี่ตังพูด พร้อมขมวดคิ้ว
“อ่าว..ก็ข้าวจะเอาเรือนนี้อะ..แปลกดี”ผมบอกพี่ตัง พี่เจ้านั่งหัวเราะ
“เอาเรือนนี้เลยครับ..ตัดสินใจแล้ว”ผมย้ำอีกครั้งเพราะพี่พนักงานเหมือนไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าผมจะเอา
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จก็ไม่มีไรแล้วครับ เตรียมตัวเรียนในอาทิตย์หน้า และสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้แบบไม่มีสุราได้เลยครับ
“ดีครับ...ตั้งใจเรียนรึป่าว”ไอ้ตาร์ครับมันโทรมา หลังจากวันนี้ผมเลิกเรียนเสร็จ ไปเต้นมาแล้ว มันไม่ค่อยโทรมาหาผมหรอกครับ วันละครั้ง ตอนเย็นๆ กับบางทีก็ตอนเช้าๆ ผมก็เข้าใจนะ แต่บางทีก็รู้สึกหวิวๆบ้าง น้อยใจนิดหน่อย แต่กลางวันมันก็ส่งข้อความมา ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่โทรมาเลย ผมเคยถามครับ มันบอกว่าอยากมีข้อความที่รักอยู่ในเครื่อง จะได้เอาไว้อ่าน เหอะๆ มันบ้านะ
“ตั้งดิ...เป็นไงบ้างอะ..”ผมถามมัน
“ก็ดีครับ..วันนี้เพิ่งซ้อมเสร็จมา เดี๋ยวที่มหาลัยมีงาน..ตอนนี้ก็วุ่นๆอยู่ครับ”มันบอก งานที่มหาลัยมันงานไรไม่รู้อะครับผมก็ไม่ได้ถามมัน ซ้อมนี่ก็ซ้อมมวยครับ มันบอกมันซ้อมทุกวัน เพราะร่างกายจะได้ฟิต เดี๋ยวแก่มันกลัวแก่มากมายครับ
“อืม..”ผมตอบแค่นั้น ไม่รู้จะคุยไรอะ มันอยู่ในหัวเต็มไปหมด แต่ไม่รู้จะถามไปต่อดี
“แล้ว..เออ..”มันพูดติดๆขัดๆ ผมก็รอมันพูด เหมือนมันนึกอะไรอยู่
“ไร..”ผมถาม
“วันเกิดปีนี้จัดรึป่าวครับ..”มันรีบถามขึ้น เพราะเสียงผมเริ่มห้วนๆ
“..ก็จัดอะ”ผมเริ่มดีใจนิดๆที่มันจำได้ครับ แต่ผมก็เก็บอาการไว้
“หรอครับ..จัดที่ไหนอะครับ...”มันถามเสียงเบาๆ
“ที่ร้าน...............นะ..จองโต๊ะไว้แล้ว”ผมบอกไปตามความจริง
“หรอครับ..ไม่เห็นบอกพี่เลยเนอะ ไม่กี่วันก็จะถึงแล้วด้วย”มันพูดเชิงน้อยใจ
“อ่านะ..ก็กรูไม่ได้ชวนใครมากหรอก..พ่อกับแม่ แล้วก็พี่ตังพี่เจ้า .แล้วก็พวกเพื่อนในกลุ่มห้าคนเองไง”ผมบอกมัน
“หรอครับ..........”มันพูด แต่เงียบ ต่อ
“แล้ว................”มันพูดแล้ว แต่เสือกเงียบอีกครับ ผมก็รอมันพูดต่อ
“..แล้วพี่ไปได้มั้ยครับ..”มันถามขึ้น ผมก็งงๆ มึงจะถามทำไมวะมึงอยากมาก็มาดิ
“แล้วแต่ดิ..”แต่ผมเสือกตอบไปแบบนั้น ก็ไม่รู้จะตอบแบบไหนอะ
“..อืม...”มัน อืม แค่นี้อะครับ ไม่ได้ไรมากกว่านั้น
“งั้นแค่นี้นะครับ..พี่มีงานต้องทำอีก”มันบอก ผมก็งง เป็นห่าไรมากป่าววะ
“อืม..”ผมตอบ แล้วก็วางไปครับ ครั้งนี้มันเสือกวางพร้อมผมอีกครับ ทุกทีมันจะพูดว่ารักนะ คิดถึงนะ ก่อนวาง แต่คราวนี้มันเสือกไม่พูด ผมเข้าไปอาบน้ำเสร็จ ก็อ่านหนังสืออะไรเรื่อยเปื่อยแหละครับ อ่านเสร็จก่อนนอนตอนตีหนึ่ง วันนี้วันพุธแล้ว พรุ่งนี้พฤหัส ตกใจแฮะ อาทิตย์นี้เร็วจัง
ผมมาเรียนตามปกติ แซวสาวบ้าง หลีสาวบ้างไปตามระเบียบครับ ทำนู้นี่นั้นไปเรื่อยเปื่อย ใช้ชีวิตไวรุ่นให้คุ้มครับ ตั้งใจเรียน หาเรื่องชาวบ้านให้อยู่ในกรอบหน่อย มีเรื่องก็พยายามไม่ให้เดือนร้อนพ่อกับแม่ นั่นคือกล่องดวงใจของผมเลยครับ
“เฮ้ย..กรูซื้อของขวัญให้มึงแล้วนะ..”ไอ้ป๊อดบอก
“หรอ..ขอบใจวะ”ผมบอกมัน
“แต่พวกกรูซื้อแล้วใส่กล่องเดียวกันใหญ่ๆเลยนะมึงจะได้ไม่ต้องแกะบ่อย”ไอ้แสบพูดครับ เรื่องนี้ผมไม่รู้เรื่องเลยว่ามันจะซื้อของขวัญอะไรให้ มันคงไปจัดการกันแหละครับ รอดูทีเดียวดีกว่า
“อืม.. เอาของแพงนะมึง..ของถูกกรูใช้แล้วคัน..”ผมบอกแล้วยิ้ม พวกมันก็ด่าผมกันใหญ่ครับ
“สาด..มึงต้องชอบแน่วะ..เชื่อดิ”ไอ้เป้บอกทำหน้ามีเจ้าเหล่
“ของเหี้ยไรของพวกมึงเนี้ย..”ผมชักสงสัย
“เออน่า..เดี๋ยวก็เห็นเอง.ใช้ด้วยนะมึง..มาบอกกรูด้วยว่าชอบรึป่าว”ไอ้เข็มพูดเสียงเรียบแต่ตามันอ่านหนังสืออยู่ครับ
“เออ”ผมก็เออออไปครับ แล้วก็อ่านหนังสือต่อ ไม่ได้สนใจอะไร
ตื้ด...ๆ...ๆ
“อืมว่าไง”เมื่อผมรับโทรศัพท์ที่ไอ้ตาร์มันโทรมาครับ
“ทำไรอยู่ครับ”มันถาม เสียงเรียบ
“อ่านหนังสือนะ..ไม่มีเรียนหรอ”ผมถามันกลับ
“ว่างนะครับ..ทำงานอยู่ด้วย..เลยโทรหาก่อนที่จะไม่ว่าง”มันบอก
“อืม..”ผมก็อืมตอบคำเดียวอีกครั้ง
“วันเกิดข้าวพี่คงไปไม่ได้นะครับ”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นมาครับ ทำผมอึ้งไปชั่วขณะ ก็นิดหน่อยอะครับ คิดว่ายังไงมันต้องมาแหละ งานเยอะขนาดไหน มันรักผมขนาดนั้นยังไงมันก็ต้องมา แต่ช่างเหอะ ในเมื่อมาไม่ได้ก็บังคับไม่ได้นิ
“หรอ...อืม..ไม่เป็นไร”ผมตอบไปแบบนั้น
“ครับ..โทรมาบอกแค่นี้แหละครับ..”มันบอกผมอีก
“แค่นี้นะ”ผมบอกมันก่อนที่มันจะพูดครับ ไม่รู้โกรธหรืออะไร หรือว่าอะไรไม่รู้โว้ย งงตัวเองเหมือนกัน
“ครับ..”มันพูด ทั้งๆที่มันรู้เสียงผมนะ เฉยๆแบบนี้ก็โกรธอยู่นะ แต่มันก็วางไปครับ ไม่ได้ง้อผมเหมือนทุกที เพราะทุกทีเสียงผมเรียบๆ เออออ แบบนี้ก็ผิดปกติแล้วครับ
“มีไรป่าววะ”ไอ้ป๊อดถามขึ้น
“ไม่มีวะ”ผมบอกมัน แล้วอ่านหนังสือต่อ แต่ใจก็ไม่ได้อ่านไปด้วยเลยครับ
หลังจากเย็นนั้นกลางคืนมันก็ส่งข้อความมาบอกฝันดีครับ แต่ก็ไม่ได้โทรมา อีก
...
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
:m23: มาให้กำลังใจครับ
-
บอกไม่ได้ แต่ชัวร์อ่ะ :a2:
-
มีเซอร์ไพร์ทอยู่เเร้วหล่ะ งานนี่อ่ะ ...
-
มีเซอร์ไพร์ทอยู่เเร้วหล่ะ งานนี่อ่ะ ...
อันนี้เห็นด้วย พี่ต้าร์ทำเนียนโทรมาบอกว่ามาไม่ได้
แต่จริงๆเอาตัวเองผูกโบว์สีแดงมาเป็นของขวัญวันเกิดข้าวอ่ะป่าว
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
อิอิ รอเซอร์ไพร์ส
-
:pig4:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
อ่าๆๆๆ พี่ต้าร์จัยร้ายยยยยยย
แกล้งหั้ยน้องข้าวคลั่งแน่เลย
สงสารน้องข้าวจัง
พี่ต้าร์ แก้งเยอะ ระวังข้าววีนจนความลับแตกน้าคับบบ
อิอิ มาต่อน้าคับ รอๆๆๆๆ
-
ค้าง ด้ายจราย จริงๆๆ เรย
:sad2:
-
ตอนที่42 ทำไมทำแบบนี้
และแล้วก็มาถึงครับ วันเกิดไอ้ข้าวตัวแสบ เหอะๆ ผมเอง รักทุกคน กร๊ากก ผมกำลังแต่งตัวอยู่แหละครับ ออกบ้านทีหลังเลย บอกให้แม่กับพ่อไปรอก่อนครับ แล้วก็พี่เจ้ากับพี่ตังด้วยครับ พ่อกับแม่ผมก็ถามอีกตามเคยครับว่าไอ้ตาร์ไม่มาหรอ ผมก็บอกไปตามความจริงว่ามันบอกว่าไม่ว่างครับ ทำงานหนัก แม่ผมก็บ่นเสียดาย คิดถึงไรบ้างมากมายครับ ผมให้ไอ้ป๊อดมารับ เพื่อนๆผมก็บอกให้มันไปรอก่อนแล้วครับ มันก็โทรมาจิกผมใหญ่ว่าทำไมมาช้า เหอะๆ ไม่เอา ขอกรูหล่อก่อน
“เฮ้ย เร็วดิวะ”ไอ้ป๊อดเร่งผมครับ ผมก็ฉีดน้ำหมอนิดหน่อย พอประมาณ แล้วก็หยิบโทรศัพท์ ก่อนหยิบก็ดูก่อนครับว่าไอ้ตาร์โทรมารึป่าว เมื่อคืนเป็นวันที่จะวันเกิดผม เที่ยงคืนมันก็แค่ส่งข้อความมาว่า
“สุขสันต์วันเกิดนะครับ.ขอให้มีความสุขมากๆ..ยังไงก็รัก”มันบอกแค่นี้ ผมก็ไม่ได้โทรกลับไปครับ เพราะเพื่อนๆผมมันก็โทรมาสุขสันต์วันเกิดผมมากมายเหมือนกัน วันนี้ก็อีกเช่นเคยมันไม่โทรหาผม ผมก็ไม่ง้อครับ ไม่โทรก็ไม่โทร มันไม่โทรมา แล้วทำไมผมจะต้องโทรไปครับ มันไม่ใช่มีหน้าที่ต้องโทรมานะ แต่ว่ามันก็น่าจะรู้ว่าควรโทรหรือไม่โทร ผมก็ไม่รู้ว่ามันโกรธอะไรผมรึป่าว แต่ผมก็น้อยใจมันเหมือนกันแหละ
“ดูไรวะ”ไอ้ป๊อดมันเห็นผมนิ่งเงียบ
“ป่าววะ..ดูเวลา”ผมบอกมัน แล้วเดินออกนอกห้อง ไอ้ป๊อดก็ตามมาติดๆครับ แล้วเราก็ออกไปร้านอาหารที่ผมจองไว้กัน
.............
ณ ร้านอาหาร
“โห... แม่งกว่าจะมาได้”เสียงไอ้เหี้ยแสบดังขึ้นเมื่อผมเปิดประตูเข้าไปข้างใน ผมเอาห้องแบบส่วนตัวนะครับ มีกระจกมองออกไปข้างนอกได้ มีต้นไม้ร่มรื่นครับ
“สาด...ขอหล่อวะ เจ้าภาพนี่กว่า..ก็ต้องหล่อเป็นธรรมดา”ผมบอกมัน แล้วเดินไปกอดแม่กับพ่อ
“..ของขวัญขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้ข้าวเกิดมานะครับ..”ผมยื่นให้พ่อกับแม่พร้อมกันแล้วกอด พ่อกับแม่ผมหัวเราะ แล้วกอดผมรวมกัน แล้วไอ้ตากล้องทั้งหลายก็ถ่ายกันใหญ่ครับ ก็ใครละ พี่ตังนั้นแหละครับ
“..แม่ก็ภูมิใจที่มีลูกนะ..แค่ลูกเป็นคนดี พ่อกับแม่ก็ไม่ขออะไรอีก..”แม่ผมพูด
“ครับแม่..”ผมนะ เป็นคนบ่อน้ำตาตื้นมากๆครับ ร้องไห้ได้ง่ายๆเลยแหละ ถ้าเรื่องพ่อกับแม่เนี้ย
“ว้าย..ขี้แย”ไอ้เป้ส่งเสียงดังครับ ผมยิ้ม แล้วยกตีนให้มัน ผมไม่สนใจครับ กอดพ่อกับแม่ต่อ
“เป็นคนดีนะลูก..คนดีของพ่อกับแม่..ของสังคม.. หลังจากนี้ทำอะไรให้มีสตินะลูก.. ไม่ใช่เที่ยวไปตีหัวชาวบ้านเหมือนแต่ก่อนอีก..พ่อไม่ไหว”พ่อผมพูดขึ้น โหไรอะ ผมนะมีเรื่องกับคนเค้าตามประสาวัยรุ่นก็จริง แต่ผมก็ไม่เคยทำให้พ่อกับแม่ผมเดือนร้อนเลย พอผมไปมีเรื่องกับใครมา ผมบอกพ่อกับแม่ตลอด พ่อกับแม่ก็จะอึ้งไปสักพักแล้วถามถึงสาเหตุทั้งหมด บางทีพ่อกับแม่ก็ว่าผม แต่ท่านไม่ได้เข้าข้างผมหรอกนะครับ ก็แค่ตักเตือน ว่าอย่าให้มาถึงพ่อกับแม่ ทำอะไรโตแล้วให้คิดเอาเอง
“พ่ออะ..ข้าวไม่ได้มีบ่อยสักหน่อย”ผมบอก แล้วหันไปกอดพ่อบ้าง
“ไม่บ่อยอะไรละ.. อย่านึกว่าพ่อไม่รู้นะ..พ่อมีสาย..หึหึ”พ่อผมหัวเราะครับ คงมีจริงๆแหละครับ
“แล้วเรื่องใจร้อนนะ..ระงับไว้บ้างนะลูก..ถ้าหนูไม่มีสติอะไรที่เป็นผลร้ายต่อหนูก็จะตามมา..ระงับอารมณ์ตัวเองบ้าง..ให้รู้เท่าทันใจตัวเองว่ากำลังเป็นอะไรอยู่”เหอะๆ แม่ผมอ่านหนังสือธรรมะบ่อยนะครับ เลยเป็นเช่นนี้ ผมก็รับคำไปตามระเบียบ ผมพยายามหลายครั้งหลายหนนะครับ เรื่องอารมณ์ร้อนของตัวเอง ระงับมากๆ แต่พอใครมันมาจี้จุด มันก็เหมือนเอาไฟมาไว้ตรงกองถ่านทันที เซงเหมือนกันอะ
หลังจากนั้นผมกับเพื่อนๆพ่อแม่แล้วก็พี่ๆ ก็กินอาหาร ร้องคาราโอเกะไปครับ ดูโทรศัพท์ไปด้วย ตอนไม่มีใครสังเกต ไม่รู้ทำไมต้องคอยเฝ้าโทรศัพท์ด้วยก็ไม่ทราบ ผมนั่งถอนหายใจคิดว่าไอ้ตาร์จะโทรมาแต่ก็ไม่มี จะหมดวันแล้วนะตาร์ แค่มึงโทรมาก็จะไม่ด่าว่ามึงเลย ที่มึงไม่มางานวันเกิดกรู ที่มึงไม่ส่งข้อความมาอวยพรกรูวันนี้อีกครั้ง ทำไมทั้งวันมึงไม่โทรมาเลยละ ทำไมละตาร์ กรูทำอะไรผิดรึไง ผมเฝ้าคิดอยู่ในใจคนเดียวครับ ผมรีบทำใจก่อนที่มันจะคิดไปมากกว่านี้ วันนี้วันเกิดกรูนะ ต้องสนุกให้เต็มที่ดิ หลังจากนั้นไอ้ข้าวก็คว้าไมค์แล้วร้องเดี๋ยวพร้อมกับบางครั้ง ร้องกับไอ้แสบเสียงอย่างกับควายออกลูกด้วยครับ
ทั้งร้องทั้งกิน ทั้งกระดก อันนี้กระดกโค๊กนะครับ เหอะๆ จนเกือบเที่ยงคืนครับ
ผมเหลือบไปมองโทรศัพท์อีกครั้ง
สายไม่ได้รับ 1 สาย “ไอ้ตาร์” ผมตกใจมาก รีบกดดู ตอนไหนวะ เฮ้ย เมื่อกี้เอง ผมหยิบมาดู แล้วรีบขอตัวเดินออกไปห้องน้ำครับ เปิดโทรศัพท์ดูเวลาเข้าอีกครั้ง แล้วยืนรอให้มันโทรมาอีกครับ รออยู่สิบนาที สิบห้านาที ทำไมยังไม่โทรมาอีกละ รออยู่อย่างนั้นจนเซงครับ โมโห เครียด มึงจะเล่นอะไรกับกรูไอ้ตาร์ ทำไมมึงไม่โทรมาอีก มันไม่เคยเป็นแบบนี้ครับ ไม่ว่าผมไม่รับยังไง มันจะโทรๆๆ จนกว่าผมจะรับ นี่สายเดียว สายเดียวเองนะครับ ทำไม โทรมาแค่นี้
ผมกลับมาทีห้องอีกครั้ง ก่อนที่กำลังจะเข้า
ตื้ด...ๆ..ๆ
ข้อความครับ ผมเห็น เป็นชื่อไอ้ตาร์ผมรีบเปิดอ่านทันทีครับ
“สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งนะครับ..มีความสุขมากๆนะครับ..รักนะครับ.”มันส่งมาแค่เนี่ย ผมน้อยใจกว่าเดิมอีกครับ ทำไมมึงไม่โทรมาวะ ทำไมไอ้ตาร์ ทำอย่างนี้ไม่ต้องส่งมาซะดีกว่า
ผมกลับเข้าไปที่ห้องด้วยอาการน้อยใจ โมโห รวมๆกัน
หยิบไมค์ได้ ร้องแม่งกระจายเลยครับ ไม่สนใจ จนเที่ยงคืนกว่า พวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ไอ้ป๊อดมันก็ยกของขวัญเข้ามาให้ผม
“อะ..ของพวกกรู”ไอ้ป๊อดมันพูด ผมมองหน้ามัน แล้วมองพวกเพื่อนๆแล้วยิ้ม
“ไม่ซ้ำกันหรอกนะโว้ย..แค่รวมๆกันแค่นี้.ข้างในมีชื่อติดอยู่ไปแกะที่บ้านแล้วกัน..”ไอ้ป๊อดมันพูด
“ขอบใจวะ..กรูรักพวกมึงจางเลย”ผมทำท่าทีเล่นทีจริง พวกมันก็ขำ
“อะ..นี่ของพ่อกับแม่”พ่อกับแม่ยื่นของให้ผมครับ
“ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณครับแม่..”ผมนั่งลง ทันทีเมื่อรับของขวัญ กราบตักพ่อกับแม่ทันที พร้อมกับกอด พ่อผมหัวเราะใหญ่เลยครับ พ่อผมเป็นคนอารมณ์ดีน่ารัก ใจดีด้วยครับ
“โหได้ที..อ้อนแม่กับพ่อใหญ่เลยนะไอ้ข้าว”เสียงไอ้พี่ตังนั้นแหละครับ
“เชอะ..”ผมแลบลิ้นใส่มัน
“เป็นคนดีนะลูก..จำไว้เป็นคนดีแค่นั้นที่พ่อกับแม่จะภูมิใจในตัวลูกที่สุด..เดินก้าวแต่ละก้าวให้มีสตินะลูกนะ”พ่อพูด แม่กับพ่อผมลูบหัวผม ผมกอดอยู่อย่างนั้น น้ำตาก็ไหลอีก นานๆ จะได้กราบที ส่วนมากวันปกติธรรมดาก็กอด หอมแก้มนะครับ
“อะอันนี้ของพี่..”พี่เจ้ายื่นให้ผม ผมหยิบของขวัญมาแล้วหอมแก้มพี่เจ้าทันทีครับ แล้วนั่งลงตัก
“อะ..เอาไป..ที่จริงไม่อยากให้หรอกนะ”ไอ้พี่ตังที่นั่งอยู่ข้างๆมันยื่นของขวัญให้ผมครับ ผมก็รับ แล้วเบะปาก
“ไม่อยากไอ้ก็ไม่ต้องเอา”มันพูดอีกครับ
“อ้า..อยากสิ”ผมรีบดึงไว้ครับ เพราะไอ้พี่ตังมันจะดึงกลับ
“..ไม่เห็นหอมแก้มบ้างเลยอะ”มันพูดครับ ผมยิ้ม มันอยากให้ผมหอมแก้มมันด้วยหรอเนี้ย
“ไม่เอาหรอก..น้ำอาบรึป่าวก็ไม่รู้”ผมแกล้งมัน
“โห..ตัวโตอย่างกับควายแล้วไปนั่งทับพี่เจ้าอยู่ได้”ไอ้พี่ตังมันบอกผม ก็จริงอะครับ ตอนนี้ผมตัวจะเท่าพี่เจ้ากับพี่ตังแล้ว
“เชอะ..”ผมเชอะใส่พี่ตังครับ มันหันหน้ากลับ ผมรีบเอื้อมไปหอมแก้มมันทันทีครับ
มันหน้าเหวอมามองหน้าผม ผมยิ้มให้มัน
“ขอบคุณนะ”ผมบอก มันก็ยิ้มครับ ทำไมครอบครัวผมน่ารักแบบนี้เนี้ย ในใจผมก็นึกถึงไอ้ตาร์แล้วน้อยใจขึ้นมาครับ แต่ก็ยังทำร่าเริงต่อไป จนตีหนึ่ง พากันแยกย้ายกลับบ้านครับ ผมก็กลับรถพี่เจ้าแหละครับไปด้วยกันหมดครับ
พอถึงบ้านผมเอาของขวัญวางไว้ แล้วปิดมือถือ ทุกทีผมไม่เคยปิดนะครับ แต่เคยมั้ยครับ การรอคอย ผมเกลียดการรอคอย เมื่อรอคอยไม่มีจุดหมายแล้ว เราก็ปิดไปเลยไม่ดีกว่าหรอครับ จะได้ไม่ต้องมากังวนว่าจะโทรมารึป่าว แล้วถอดเสื้อผ้าอาบน้ำทันทีครับ พอแต่งตัวเสร็จ ก็ออกมาเปิดโทรทัศน์พร้อมกับแกะของขวัญไปด้วยครับ เปิดดูของพ่อกับแม่ก่อนเลยครับ เป็นอันเดียวกัน สมุดไดอารี่อย่างดีครับ ดูยี่ห้อ ไม่น่าจะซื้อจากที่ไทย สงสัยไปต่างประเทศคราวก่อน ผมเปิดดูในสมุด แม่กับพ่อได้เขียนความในใจกันไว้คนละสองหน้า ผมแทบจะร้องไห้อีกครั้งครับ บทที่พ่อเขียนพ่อได้แป๊ะรูปพ่อไว้ ส่วนบทที่แม่เขียนแม่ได้แป๊ะรูปแม่ไว้เช่นกันครับ ผมรีบเปิดอ่านทันที อ่านไปน้ำตาซึมไปครับ ยิ้มไปหัวเราะไป แม่กับพ่อเขียนคติไว้มากมายให้ผมเลือกทางเดินในอนาคต พอผมอ่านเสร็จ ผมก็เดินเอาสมุดไปไว้ในลิ้นชักโต๊ะเขียนหนังสือ ก่อนเอาไปไว้ ผมก็เขียนหัวหนังสือว่า 14/สิงหาคม/08 ของขวัญวันเกิดจากพ่อและแม่ของผม ผมจะเป็นแบบนี้ครับ ไม่ว่าหนังสือเล่มไหนก็ตาม เมื่อผมได้ซื้อมันมาแล้ว ผมจะเขียนบนกระดาษแผ่นแรกว่าซื้อมาวันที่เท่าไหร่ แค่นั้น เพื่อเป็นหลักฐานไว้ เพื่อความสบายใจนะครับ ว่ากรูซื้อวันนี้นะ เหอะๆ แล้วเดินมาเปิดของขวัญของพี่เจ้า พี่เจ้าให้นาฬิกาอีกแระครับ ให้ทุกปีอะ ปีละสีปีละยี่ห้อ ไม่รู้เป็นไร เห็นผมชอบมั้งครับ ผมเลยหยิบไปไว้ในตู้เสื้อผ้า ในลิ้นชักเอาไว้ใส่นาฬิกาโดยเฉพาะเลยครับ แล้วก็เปิดของไอ้พี่ตัง ให้ไรเนี้ย ผมรีบเปิดดู เป็นไอ้เนี้ยอะ เค้าเรียกไรนะ ที่มันหมุนๆได้อ่า แล้วเป็นเสียงเพลง กรูนี่พี่กรูไปเลือกหรอเนี้ย แถมเป็นรูปเด็กยืนอยู่ตรงกลาง กระหว่างบ้านใหญ่ๆด้วย อันใหญ่มากอ่า ผมก็เลยหยิบไปไว้หัวเตียง แล้วทีนี้ด่านประการสุดท้ายครับ ของพวกเพื่อนเวร ไม่รู้มันจะเซอร์ไฟร์อะไรผม
แกะกล่องใหญ่ๆออกปุ๊บ เฮ้ย ไอ้เวร ก็มันเล่นห่อแบบเหมือนไม่เต็มใจห่ออะครับข้างนอกดี้ดี ดูข้างในดิ มันเอากระดาษห่อของขวัญมาห่อเป็นก้อนๆ สาดมาก ผมหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบอันแรก ของไอ้เป้ครับ ผมแกะดู มันมีการ์ดติดมาด้วยนะ ผมยังไม่เปิดอ่านหรอกครับ แกะก่อนค่อยอ่าน เปิดดู เฮ้ย ไอ้เหี้ย ผมกลั้นหัวเราะทันทีครับ ก็มันเป็นเครื่องช่วยแบบแท่งผู้ชายอะครับ แข็งๆ สาด ทำไมไม่เอาไฟฟ้าวะ กรูอยากได้ไฟฟ้า มึงนึกในใจ กลายเป็นว่ามีแบบไฟฟ้าด้วยครับ ไอ้แสบเป็นคนให้มันเขียนในการ์ดว่าเอาไว้เลือก แล้วเปิดอ่านข้อความก็ลามกๆไปแหละครับ ตกลงแล้วเปิดจนหมดครับ นั่นแหละครับ ของอย่างว่าทั้งนั้นเลยครับ กำเวรจริงๆครับ ผมนึกหัวเราะพวกมัน พร้อมกับนั่งอ่านการ์ดพวกมันซ้ำไปซ้ำมาทำให้ผมลืมเรื่องไอ้ตาร์ไปได้บ้าง
ดึกแล้วครับ ผมก็ล้มตัวลงนอน ดูนาฬิกาก็ตีสองครึ่งแล้วครับ
ตื่นเช้ามาอีกที ก็ สิบโมงเช้าครับ ลุกขึ้นอาบน้ำใส่ชุดหล่อหน่อยครับ ไม่รู้จะแต่งไปทำไม แต่รู้ตัวว่าจะได้ออกไปเที่ยวนอกบ้าง เหอะๆ เบื่อๆนะครับ อยู่บ้านเดี๋ยวฟุ้งซ่านครับ กำลังภายในมันจะแตกซ่านครับ
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
เป็นไงกันบ้างค่ะ
ตาร์ข้าว ชอบกันมั้ยเอ่ย
เหอะๆ
ไม่รู้ว่าจะชอบตอนนี้มั้ย
แต่ติชมกันเยอะๆนะค่ะ
ขอบคุณที่ให้การติดตามโดยตลอด
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
อ่าๆๆๆๆๆๆๆ ไร้วี่แววจากพี่ต้าร์
ไหงเปงงี้ไปได้
เด๋วก็ยุข้าวหั้ยนอกจัยเลยนี่
คริๆๆ มาจิ้มคนแรกเลย :laugh:
-
ง่า ต้าร์หายอ่ะ -*-
สงสารข้าว
-
ให้ตาร์ :เตะ1:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ว๊ากกก ผิดคลาดอ่ะ ฮือออ
นายต้าร์หายอ่ะ
-
งานนี้งอนแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
หายไปไหน
-
ตาร์หาย
ข้าวมีกิ๊กด่วน 55
รอตอนต่อไปครับ
-
พี่ต้าร์ไปไหน :m16:
-
:angry2: ตาร์หายไปไหน
o12
:m16:
-
งานนี้น่าสงสัย....กลัวไปกับนังเกมส์...............ถ้าไปกับนังเกมส์....มี :เตะ1:..แน่นอน..... :angry2:
-
งานนี้น่าสงสัย....กลัวไปกับนังเกมส์...............ถ้าไปกับนังเกมส์....มี :เตะ1:..แน่นอน..... :angry2:
หากเปนอย่างที่ว่า
ยุน้องข้าว เลิก!!!!! ด่วน
ม่ายมีเหตผลต้องไปตามกระทืบไอเกมกะต้าร์ ริ้ววว
ตัวเลือกไก้ๆ ก็มีอยู่ เชิดใส่เลย
ว่ะ 55555+++
-
แต่ก้สงสารข้าวอะ..............อารมเสียแทน....(อินมากมายฮาฮา)
-
ตอนที่43 ไอ้เหี้ยตาร์
“แม่ทำไรกินอะ”ผมส่งเสียงดังลั่นบ้านเมื่อเดินลงมา
“วันนี้ไม่ได้ทำ.แต่มีน้ำเต้าหู้กับปาท๋องโก๋อยู่ในครัวนะลูก”แม่ผมบอก ผมลงไปนั่งกอดแม่ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา
“จะไปไหนละเนี้ยวันนี้แต่งตัวซ่ะหล่อเชียว”แม่ผมคงสังเกตเห็นครับ
“ป่าวหรอกแม่..ที่จริงยังไม่รู้เลยอะ.เบื่อๆเซงๆ”ผมบอก
“เป็นอะไรเบื่อๆเซงๆ”แม่ผมพูดซ้ำ
“..เดี๋ยวชวนไอ้ป๊อดออกไปดูหนังดีกว่า”ผมบอกแม่
“อืมๆ..เนี้ยพี่ชายสองคนก็ไม่อยู่สักคน..เจ้าตังเห็นบอกไปทำงาน.เจ้าก็บอกว่าไปกับเพื่อน เดี๋ยวคงกลับมาเห็นบอกไปทำธุระอะไรนั่น”แม่ผมบอก
“อืม..แล้วพ่ออะ”ผมถาม
“พ่อตัดต้นไม้อยู่หน้าบ้านนะ..เห็นเพื่อนพ่อมาด้วย”แม่ผมบอก
“เพื่อนพ่อ..ใครอะ”ผมทำหน้าสงสัย
“ก็ลุงต่อ.. พ่อลูกตาร์ไงลูก”แม่ผมบอก อ่าว งงสิครับ
“ใครอะแม่..ลุงต่อพ่อลูกตาร์”ผมถามด้วยความสงสัย
“อ่าว..ตกลงแม่เป็นเพื่อนตาร์หรือลูกเนี้ย”แม่ผมทำหน้างงๆ
“อ่าว..ก็หนูไม่รู้อะแม่.ใครอะไม่รู้จัก”ผมถามอีก
“ก็ลุงต่อ..เป็นพ่อของตาร์เพื่อนหนูที่เป็นรุ่นพี่ที่มานอนบ้านเราบ่อยๆไงลูก”แม่ผมบอก งงๆครับงง ผมรู้จักพ่อไอ้ตาร์นะครับ เคยเจอกัน บ่อยๆ แต่ไม่ถึงกับสนิทนเท่าที่ไอ้ตาร์มันสนิทกับพ่อผม ไม่รู้ว่าพ่อมันชื่ออะไรแล้วก็ไม่เคยถาม แล้วก็ไม่เคยรู้เลยว่าพ่อมันกับพ่อผมรู้จักกัน
“อ่าว..แล้วเป็นเพื่อนกันได้ไงแม่.. ข้าวไม่เห็นรู้เรื่องเลยอะ”ผมถามอีก
“อ่าว..ตาร์ไม่ได้บอกลูกหรอ”แม่ผมถามอีก
“ป่าวอะแม่..”ผมบอก
“อืมที่จริงแม่ก็ถามตาร์แหละลูกว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร..แล้วบอกชื่อมาแม่ก็อ่าว..ลูกไอ้ต่อนี่เองเป็นเพื่อนสนิทของพ่อเราแหละ..เรียนม.ต้นกับม.ปลายมาด้วยกัน..จนแยกย้ายกันไปเรียนมหาลัย แล้วก็ทำงานคนละที่เลยทำให้ไม่ได้ไปมาหาสู่กันเหมือนเดิม..”แม่ผมเล่า
“หรอแม่..ตาร์ไม่เคยบอกข้าวเลย”ผมพูดเสียงเรียบ มันไม่ได้เล่าทั้งๆที่มันรู้ แล้วทำไมต้องให้ผมถาม มีแต่มันที่รู้เรื่องผม แต่ผมไม่รู้เรื่องมันเลยใช่มั้ย
“..งั้นเดี๋ยวข้าวมานะแม่..ยืมรถหน่อยนะแม่”ผมบอก พร้อมกับเดินไปหยิบกุญแจรถ ของแม่ที่กระเป๋า รู้ดีนะครับ
“อืม..ขับรถดีๆนะลูก”แม่บอก
“แม่จะเอาไรมั้ยข้าวจะได้ซื้อมาให้”ผมถาม ผมจะถามตลอดแหละครับ เวลาออกจากบ้าน
“ไม่รู้อะ..ยังไม่อยาก..เดี๋ยวแม่โทรไปบอกอีกทีแล้วกัน”แม่บอก แล้วผมก็พยักหน้าเดินออกมา พร้อมกับโทรหาไอ้ป๊อดว่าจะไปรับที่บ้านไปดูหนังกันครับ บอกให้ไอ้ป๊อดโทรหาทุกคนด้วยครับ ต่อๆกันไป
“อ่าว..ไปไหนอีกละ”เสียงพ่อผมดังมาด้านหลัง ผมหันไป
“หวัดดีครับพ่อ..”ผมยกมือไหว้พ่อไอ้ตาร์เหมือนกับไม่ได้สงสัยเรื่องอะไร พ่อไอ้ตาร์รับไหว้
“ไปไหนละลูก.เดี๋ยวนี้ไม่เห็นไปนอนบ้านเลยสิ..ไอ้เจ้าตาร์ไม่ค่อยอยู่ด้วย”พ่อไอ้ตาร์บอก ผมยิ้มครับ
“..อ่าวที่ลูกกรูไปนอนนี่ไปนอนบ้านมึงหรอ”พ่อผมพูด
“เออ..มาบ่อยๆ..”พ่อไอ้ตาร์บอก
“แล้วนี่ยังไง..ทุกทีเห็นไอ้ตาร์กลับมากี่ครั้งก็จะขอมานอนบ้านนี้แล้วทำไมกลับมาคราวนี้มันนอนเป็นศพอยู่บ้านนู้ละ”พ่อไอ้ตาร์บอก
“อ่าว..ตาร์กลับมาหรอครับ”ผมรีบถามอย่างตกใจ
“โอ้ย..กลับมาได้สองสามวันแล้วลูก”พ่อไอ้ตาร์พูดขึ้น ผมของขึ้นเลยครับ งง โมโห สับสน
“แล้วตาร์ไม่ได้ออกไปไหนหรอครับ”ผมถาม ผมจะเรียกไอ้ตาร์ว่าตาร์เฉยๆถ้าอยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่มันครับ
“ก็ไม่เห็นมันออกไปไหนนิ..แต่วันนี้ก่อนพ่ออกมามันก็ไม่อยู่แล้วนะลูก”พ่อไอ้ตาร์บอก
“หรอครับ..”ผมตอบแค่นั้นเพราะยังอึ้งอยู่ ไหนมึงบอกว่ามึงทำงานหนักไงไอ้ตาร์
“งั้นเดี๋ยวข้าวไปก่อนนะครับพ่อ..ไปดูหนังกับไอ้ป๊อด”ผมบอกพ่อ แล้วยกมือไหว้พ่อไอ้ตาร์
“ไงไปบ้านพ่อบ่อยๆนะลูก..”พ่อไอ้ตาร์ส่งท้ายอีก ผมยิ้มให้ แล้วเดินออกมาด้วยความงุนงงหลายๆอย่างครับ นี่ไอ้ตาร์เป็นลูกของอาต่อ พ่อไอ้ตาร์ชื่อต่อ กรูเพิ่งรู้หรอ แม่กับพ่อรู้ตั้งนานแล้วว่าไอ้ตาร์เป็นลูกอาต่อแล้วทำไมไอ้ตาร์มันไม่บอกกรูวะ แล้วนี่มึงกลับมาได้สองสามวันแล้ว ทำไมมึงไม่บอกกรูทำไมมึงโกหกกรูว่ามึงทำงานหนัก ไหนมึงบอกว่ามึงทำงานหนักไง แล้วมึงก็ไม่มางานวันเกิดกรูทำไมมึงไม่มา ทำถามพันแปดเข้ามาในหัวผมครับ เซง
ขับรถไปรับไอ้ป๊อด กับไอ้เป้ครับ เพราะไอ้เป้บอกให้ไปรับด้วยครับ แล้วก็นัดกันเจอหน้าโรงหนังกันหมดครับ
พอเจอกันก็จัดการซื้อตั๋วกัน มากันครบหมดแหละครับ
“เฮ้ย..มึงไปซื้อดิ เอาที่เหมาะๆนะโว้ย”ไอ้เป้สั่งไอ้แสบครับ
“สาด..กรูอีกแระ”ไอ้แสบรับคำ แล้วเดินไปซื้อแต่โดยดีครับ
“ป๊อดไปซื้อขนมกัน”ผมบอกไอ้ป๊อดครับ
“เดี๋ยวค่อยไปก็ได้..กว่าหนังจะฉายอีกตั้งชั่วโมงนึง”ไอ้ป๊อดบอก
“อืมก็ได้..ไปนั่งร้าน................อยากกินไอติม”ผมบอกเพื่อนๆ
“อืมก็ดีเหมือนกัน”.ไอ้เข็มรับคำ เมื่อไอ้แสบซื้อตั๋วเสร็จ เราก็พากันไปนั่งร้าน ไอศกรีม ใกล้ๆกับโรงภาพยนตร์ ตรงนี้อยู่ในห้างนะครับ แล้วร้านก็อยู่ใกล้ๆ จะได้ไม่ต้องเดินไกล เห็นคนเยอะๆแล้วจะได้รีบลุกไปนะครับ
เมื่อสั่งไอศกรีมกันเรียบร้อยแล้วก็รับกินกันอย่างสนุกสนานครับ เหอะๆ ไอ้ผมกับไอ้เข็มนี่ผีไอติมเลยครับ เหอะๆ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..ทำไมพี่ตาร์เค้าไม่มางานวันเกิดมึงวะ”อยู่ๆไอ้ป๊อดก็พูดขึ้น ทำให้ทุกอย่างเงียบกริบครับ ผมเงยหน้ามองหน้ามัน
“ไม่รู้..มันบอกไม่ว่างนะ..กรูก็ไม่รู้เหมือนกัน”ผมบอกเสียงเรียบพร้อมกับกินไอติมต่อ
“..หรอวะ..”ไอ้ป๊อดพูดแค่นั้นมันคงจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรที่ผิดปกตินะครับ ทุกคนก็เงียบครับ
แล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไป
“เฮ้ยๆ....”เสียงไอ้เป้ดังขึ้น แล้วมองหน้ามัน
“เป็นเหี้ยไรของมึง.. เห็นเมียมึงมีชู้รึไงไอ้เป้”เสียงไอ้แมนมันด่าครับ
“เมียกรูพ่อมึงสิ..ดูนั่นดิ”ไอ้เป้ชี้ไปครับ ทุกคนหันไปมอง แล้ว กลับมามองหน้าผม ผมซึ้งมองไปที่คนๆนั้นกับผู้หญิงอีกคน ใครนะ ผมนึกในใจ
.
................... ใครอยู่กับไอ้ตาร์ ..........................
…………………………………………………………………………………………………………..
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
จุ๊บ ๆ
-
วันนี้มาสั้นจังครับ สั้นจุ๊ดจู๋ เลย ตอนหน้าขอยาวๆ ได้มั้ยครับ
-
เหวอ...อะ
:pig4:
-
ตาร์............มรึงตายแน่นอน(ขออะภัยที่ใช่คำยาบ)......................................รมเสีย!..................
-
อย่าทำแบบนี้น้า
หมายความว่างัย มาควงเย้ยกันซะงั้น
ม่ายจิง!!!!!!!!!!!!
เอ๊ะ หรอเปนการเข้าจัยผิดอ่ะ
ชักจะสับสน + งวยงง
มาต่อน้าคับ รอๆๆๆๆๆๆ เพราะอยากรู้มากมาย
มานค้างคาจัยยยย
อินมากไปไหมนี่ตรู o2
-
งานเข้าล่ะสิ
-
อาร๊ายย ยังไง ??
-
หึ ตาร์ ทำไมเปนแบบนี้ ตอนแรกก็คิดว่ากะจะมาเซอร์ไพร์ข้าว
แต่นี่ก็ เซอร์ไพร์ จริงๆด้วย หึหึ เตรียมตัวชะตาขาด 555+
-
:m31:
อึดอัดอีกและ
-
ตอนที่44 ว่าไงตาร์
ผมกับเพื่อนๆอึ้งกันซักพัก
“ใครวะ..”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น
“..อยู่ด้วยกันกรูจะรู้มั้ยละ..”ไอ้เป้บอก
“สาด..กรูพูดไม่ได้ต้องการคำตอบ มึงจะบอกกรูเพื่อ..”ไอ้ป๊อดหันไปด่าสีหน้าเคร่งเครียด
“เป็นไรป่าววะ..ข้าว”ไอ้ป๊อดหันมาถามเมื่อเห็นผมนั่งเงียบครับ
“ป่าว..บายดีวะ”ผมบอกว่า
“เข้าไปทักมั้ยวะ”ไอ้แสบถามขึ้น ผมเงียบครับ
“ไม่ต้องอะ..ทำตัวปกติ..เฉยๆ..พวกมึงก็ทักมันปกติแหละ”ผมพูด พร้อมกับกินไอศกรีมต่อครับ
“..เอางั้นหรอวะ..”ไอ้เข็มพูด
“อืม..”ผมพูดแล้วกินต่อ
“กินสิวะ..”ผมบอกมันครับ พวกมันก็รีบกินกันจนหมด แล้วจ่ายเงิน
“..ไปเหอะ..ใกล้เวลาแล้ว..ไปซื้อขนมด้วย”ไอ้ป๊อดบอก แล้วก็ลุกขึ้นพร้อมๆกัน เหอะๆ ไม่รู้พวกมันจะเกร็งทำไม มันคงรู้อะครับว่าตอนผมโมโหผมจะเป็นยังไง ดังนั้นตอนนี้ผมเงียบอยู่มันคงรู้แล้วครับ ว่าผมคิดอะไรในใจ แงๆ แต่ผมยังไม่ได้คิดไรเลยนะ จริงๆ
คิดไม่ออกอะ
ผมทำใจให้นิ่งครับ เห็นไอ้ตาร์ยืนรออยู่หน้าโรงหนัง ผมก็เดินไป มันกับผู้หญิงคนนั้นยืนคุยกันอยู่ ผู้หญิงคนนั้นหุ่นดีนะครับขาวสูง หน้าตาคมๆหน่อยครับ ผมจ้องมันสองคน แต่ก็เดินปกติแหละครับ มันคุยกับผู้หญิงสองคนนั้นหนุงหนิงเชียวครับ ใจผมเจ็บแปล๊บ อยู่ดีๆผู้หญิงคนนั้นก็หยิกแก้มไอ้ตาร์ครับ ผมยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่ ผมเดินนำพวกเพื่อนๆผมมา ไอ้พวกนั้นมันเดินตาม มันคงคิดไม่ถูกนะครับว่าผมจะเอายังไง ผมกำลังจะเดินผ่าน หน้าไอ้ตาร์มันไปแล้วครับ แต่ไกลๆนะครับ ไอ้ตาร์มันก็หันมาพอดีพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หุบยิ้มทันทีครับ เมื่อเห็นหน้าผม ผมสบตามันได้แป๊บเดียว ผมหันกลับทำเหมือนไม่เห็นมัน ไม่รู้จักมันครับ แล้วเดินต่อทำหน้าเฉยสุดๆครับ ขนมไม่ต้องซื้อมันแล้วไม่มีอารมณ์แดกแล้ว
“ข้าว..”ผมได้ยินเสียงไอ้ตาร์มันเรียกครับ แต่ผมไม่สนใจ กำลังยื่นบัตรให้พนักงานแล้วครับ มันมากระชากแขนผมไว้
“ข้าว..”มันเรียกชื่อผม แต่ผมไม่มองหน้ามันครับ ทำเหมือนมันไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น
“ตรงไหนครับ.”ผมถามพนักงาน เพราะว่าผมไม่รู้ที่อะครับ ก็ให้ไอ้แสบมันไปซื้อนิ แล้วพนักงานก็เดินนำผมไป ส่วนไอ้ตาร์มันก็รีบเดินตามผมมาครับ ผมไปนั่งที่ผมครับ พอนั่งเสร็จ ไอ้ตาร์มันก็นั่งลงข้างๆผม ผมไม่สนใจครับ มองจอหนังอย่างเดียวครับ แล้วไอ้ป๊อดมันก็มานั่งลงด้านซ้ายมือของผมครับ ผมหันมองหน้าไอ้ป๊อดมันซื้อขนมมาให้เยอะมาก มันรู้นะครับว่าถ้าดูหนัง ผมต้องมีขนม เพื่อนรักจริงๆครับ แล้วไอ้แสบก็นั่งข้างๆไอ้ป๊อดครับ ผมก็ไม่ได้หันไปทางไอ้ตาร์เลยครับ สงสัยไอ้เป้กับไอ้เข็มไอ้แมนมันคงนั้นด้านขวาตรงด้านไอ้ตาร์ แล้วผู้หญิงคนนั้นละ ผมนึกขึ้นในใจ
“กรูให้ไอ้เข็มไปนั่งเป็นเพื่อนผู้หญิงคนนั้นเพราะว่าเมื่อกี้พี่ตาร์ขอเปลี่ยนบัตรกับไอ้เข็ม”ไอ้ป๊อดเหมือนรู้ใจครับ กระซิบผมทันที
“หรอ”ผมบอกแค่นี้ครับ
“ข้าวครับ..”ไอ้ตาร์เรียกชื่อผม ผมก็เงียบครับ
“ระงับอารมณ์..มีสตินะลูก..”เสียงพ่อกับแม่ผมขึ้นมาในหัว
“มึงรู้จักระงับอารมณ์ร้อนๆของมึงไว้บ้าง..ก่อนที่จะเสียคนรักของมึงไป”เสียงไอ้เกมส์ขึ้นมาในหัวครับ
ได้ในเมื่อกรูไม่ได้ระบายอารมณ์ร้อนๆของกรู กรูจะรับงับไว้ก็ได้ แต่จะได้รู้กันว่าอารมณ์แบบไหนของกรูที่เลวร้ายกว่ากัน ไอ้ตาร์ ผมนึกในใจคนเดียว
“ข้าวครับ..ฟังพี่ก่อนนะ”มันกระซิบ คงกลัวคนอื่นด่ามั้งครับ ผมเงียบไม่ตอบครับ เมื่อหนังเริ่มฉาย ผมก็ดูหนังไม่สนใจมัน มันก็คงรู้แหละครับว่าผมโกรธมาก มันก็คงไม่กล้าพูดอะไรครับ มันนั่งดูหนังแล้วเงียบ
ผมหยิบป๊อกกี้ออกมากิน
“กินบ้างได้มั้ย..หิวอะ”มันพูดกับผมครับ ผมไม่สนใจ หันไปคุยกับไอ้ป๊อด มันก็คงหน้าเสียอะครับ เงียบไปเลยครับ
นั่งจนได้ครึ่งเรื่องแล้วครับ อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็เอามือมันมาจับมือผมที่วางไว้ข้างเก้าอี้ เพราะว่าขนมหมดแล้วครับ แต่ผมดันมือออกโดยที่ไม่มองหน้ามันเลยครับ
......................
ดูจนจบครับ ผมก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วครับ ไอ้ตาร์รีบลุกตาม ไอ้พวกเพื่อนผมก็รีบเดินตามมา พอออกมาไอ้ตาร์ก็เดินมาติดๆเลยครับ ผมหยุดยืนอยู่หน้าโรงหนัง
“ไอ้เข็มอะ”ผมหันไปถามไอ้เป้
“..ไม่รู้ดิ.กำลังออกมามั้ง”ไอ้เป้บอก ไอ้ตาร์ยืนอยู่ข้างหลังผมไม่ยอมห่างเลยครับ
“มานั่นแล้วไง”ไอ้แสบพูด ผมเห็นมันเดินออกมากับผู้หญิงคนที่ยืนอยู่กับไอ้ตาร์เมื่อกี้
“ปะ..กัน..กรูหิวอะ..ไปกิน....................กัน”ผมบอกไอ้ป๊อด
“อืม...ตามใจมึง”ไอ้ป๊อดบอก
“พี่ไปด้วยนะครับ”อยู่ดีๆเสียงไอ้ตาร์ก็พูดขึ้น แต่ผมไม่มองหน้ามันเลยครับ ไม่มองทั้งผู้หญิงคนนั้นแล้วก็ไอ้ตาร์ ไอ้ป๊อดทุกทีมันก็จะเข้าข้างไอ้ตาร์ใช่มั้ยครับ สังเกตรึป่าว แต่คราวนี้ไม่มีใครกล้าเสนอความคิดเห็นอะไรเลยครับ
“พวกมึงไปกับกรูมั้ย..”ผมหันไปถามกับพวกไอ้แสบไอ้เข็มแล้วก็ไอ้แมนครับ แต่ไอ้เป้มันมากับผมมันต้องไปกับผมอยู่แล้วครับ
“ไปดิ..หิวเหมือนกัน”ไอ้แสบบอก
“อืม..มึงเอารถใครมากันวะ”ผมถามเป็นปกติ เหมือนไอ้ตาร์มันเป็นสะสารครับ
“เอารถกรูมาดิ..แม่งไปรับมาหมดเนี้ย..ไอ้เหี้ยพวกนี้แม่งโคตรขี้เกียจอ่า”ไอ้แสบพูด บ่นที่มันไปรับไอ้เข็มกับไอ้แมนครับ
“..ปะ..”ผมพูดคำเดียวแล้วเดินนำมาครับ จะเดินไปเอารถที่จอดตรงที่จอดรถ
“ข้าว..”ไอ้ตาร์มันรีบวิ่งมาครับ ผมได้ยินเสียง
“ข้าว..”คราวนี้กระชากแขนผมเลยครับ ผมหันไปมองหน้ามัน สายตาเย็นชา ไม่พูด มองหน้ามันครับ จ้องหน้ามัน
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย..”ไอ้ตาร์มันบอก
“แต่กรูไม่มี..”ผมบอกเสียงเรียบ
“ข้าว..เข้าใจผิดอยู่นะครับ..”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับผู้หญิงคนเมื่อกี้เดินมาประกบข้าง ผมหันไปมอง แล้วหันมามองหน้าไอ้ตาร์
“ปล่อยกรู..”ผมบอกเสียงเรียบไม่มีอาการว่าโกรธหรืออะไร เหมือนที่เคยทำ
“ไม่ครับ.เราต้องคุยกันก่อน..”มันพูด
“ไม่มีหรอก..อะไรละที่ต้องคุย..เรื่องอะไรดี..เรื่องที่มึงไม่มางานวันเกิดกรู..หรือเรื่องที่มึงกลับบ้านมานานแล้วไม่ได้บอกกรู..แล้วเรื่องที่มึงบอกว่าทำงานหนัก..หรือว่าเรื่องที่มึงมากับผู้หญิงที่ไหนกรูไม่รู้..ซึ้งก็อาจเป็นแค่เพื่อนก็ได้”ผมบอกยาว
“ไม่มีอะไรที่เข้าใจผิด..ใช่มั้ย..ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากสิ่งที่มึงทำ..”ผมบอก
“ข้าว..อย่าพูดแบบนี้สิ..”ไอ้ตาร์บอก ผมสะบัดแขนออกครับ แล้วผลักอกมัน
“ข้าว..”เสียงผู้หญิงคนนี้พูดขึ้น ผมหันไปมอง
“ข้าวเข้าใจผิดนะ.คือพี่กับตาร์เป็นแค่พี่น้องกัน..”พี่ผู้หญิงคนนี้พูด รุ่นพี่หรอ ชอบแดกหญ้าแก่หรอมึงอะ
“..พี่ไม่เกี่ยว..นี่มันเรื่องระหว่างผมกับไอ้ตาร์”ผมบอกครับ พี่คนนั้นหน้าสลดไป แล้วผมก็เดินออกมา มันก็ไม่เดินตามาหรอกครับ
ทุกคนเงียบกริบไม่มีการพูดใดๆ แต่พอมาถึงร้านอาหาร ผมก็ทำปกติสุขครับ ไม่อยากให้พวกมันเครียดครับ คุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนกินเสร็จ ผมก็พาไอ้เป้ไปส่งบ้าน แล้วก็ส่งไอ้ป๊อดครับ
“ใจเย็นๆก่อนนะมึง.อย่าคิดมาก..ฟังพี่ตาร์ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น..แล้วโทรบอกกรูด้วยนะ..กรูเป็นห่วง”ไอ้ป๊อดบอกเมื่อผมจอดถึงหน้าบ้านมันครับ
“อืม..ขอบใจ..เดี๋ยวกรูโทรหา”ผมบอกมัน แล้วขับรถออกมาครับ
ไอ้ตาร์โทรหาผมหลายสายครับ
พอผมขับมาถึงบ้าน ก็เห็นรถไอ้ตาร์มันจอดอยู่ครับ แต่ผมไม่เห็นมันยืนอยู่หน้าบ้าน พอผมเดินเข้าไปก็เห็นมันนั่งอยู่กับแม่ผม
“อ่าว..ข้าวมาแล้วหรอ..ตาร์มารอหนูนานแล้วนะ”แม่ผมบอก ผมยิ้มให้แม่ แต่ไม่มองหน้าไอ้ตาร์ครับ ไอ้ตาร์มันรีบยืนขึ้น ผมเดินขึ้นห้องไม่มองหน้ามันครับ เสียงฝีเท้ามันเดินตามมา พอผมเปิดประตู พอกำลังจะปิดประตูไอ้ตาร์มันก็ดันไว้ครับ
“ขอพี่คุยด้วยนะ..”เสียงมันพูดเบาๆครับ ผมมองหน้ามัน หน้ามันตอนนี้หดเหลือสองนิ้วครับ หน้าตาเหมือนคนจะร้องไห้ หน้าเสียมากมาย ผมก็สงสารมันอะครับ เลยเปิดให้มันเข้ามา เพราะถ้าไม่เข้ามากลัวคุยกันหน้าประตูแล้วแม่กับพ่อแล้วก็พี่เจ้ามาได้ยินละซวยเลย ผมเดินเข้ามาในห้อง ไอ้ตาร์เดินตามมาครับ แล้วล๊อกประตูห้อง มันเดินมากอดข้างหลังผมแน่นมา มันเอาหน้าซุกที่ไหล่ผมครับ
“อย่าเข้าใจพี่ผิดนะครับ..พี่ไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆนะ”มันพูดเสียงอู้อี้ ผมไม่ตอบอะไร เงียบครับ
“พี่แค่มาดูหนังเป็นเพื่อนพี่ต่ายครับ..พอดีไม่มีอะไรทำ เลยเบื่อๆอะครับ”ไอ้ตาร์พูดต่อ ผมก็เงียบ พร้อมกับจะแกะมือมันออก แต่มันรัดแน่นขึ้นครับ
“พูดอะไรหน่อยสิครับ..พูดออกมา ชกพี่ก็ได้ .. ทำอะไรก็ได้ ด่าว่าพี่อย่างที่เคยทำก็ได้..อย่าเงียบแบบนี้สิ..พี่ขอร้อง”มันพูดเสียงสั่นๆครับ ผมรับรู้ได้ถึงเสื้อที่แฉะครับ มันร้องไห้หรอ ร้องจะให้กรูใจอ่อนละสิ สัด
“ข้าว..”มันเรียกชื่อซ้ำแล้วซ้ำอีกครับ ผมก็นิ่งอยู่อย่างนั้น
“คือพี่ขอโทษที่ไม่ได้มางานวันเกิด พี่กลับมาบ้านหลายวันแล้ว ก็วันนั้นพี่ถามว่าพี่มาได้รึป่าวแต่ข้าวบอกตามใจพี่ ถ้าพี่ไม่ถามข้าวก็ไม่ชวนพี่ แล้วพี่รู้สึกเหมือนพี่เป็นคนนอก พี่น้อยใจ เสียใจ แต่ไม่กล้าพูด”อ่าวตกลงเป็นความผิดกรูใช่มั้ยที่ไม่ได้ชวนมึงตรงๆ เออ แม่ง
“..พอพี่พูดว่าไม่ไป..ข้าวก็ไม่ง้อพี่เลย พี่ยิ่งรู้สึกเหมือนพี่ไม่มีตัวตน แล้วจะให้พี่ไปได้ไง วันที่พี่ทำงานหนักมากๆก็เพราะพี่จะเคลียร์งานมาวันเกิดข้าว จะได้อยู่กันหลายๆวัน..พี่ขอโทษ วันนั้นถ้าพี่บอกว่าพี่อยากมา มันก็คงจะจบ.. พี่ไม่น่าลองใจข้าวเลยว่าข้าวจะแคร์พี่จะง้อพี่มั้ย”ไอ้ตาร์มันพูดยาวครับ ทำให้ผมคิดได้บ้างว่าบางอย่างผมก็คงต้องพูดออกไป ผมก็ผิดที่ไม่ชวนมัน ผมก็เข้าใจ
“พอพี่กลับมาบ้าน..พี่ก็ไม่กล้ามาหาข้าวที่บ้าน..ไม่กล้าโทรมาหาข้าว.เพราะข้าวไม่โทรมาหาพี่เลย พี่กลัวข้าวรำคาญ พี่กลัวไปเป็นส่วนเกินในงาน พี่ทำตัวไม่ถูก พี่น้อยใจที่ข้าวไม่ชวนพี่ ปีที่แล้วข้าวก็ไม่ได้ชวนพี่พอพี่มารู้ที่หลังพี่ก็ทำใจได้เพราะตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม แต่ข้าวกลับทำตัวเหมือนตอนนั้น พี่เลยทำตัวไม่ถูก”มันพูดซะยาว กลายเป็นผมสงสารมันเลยครับ
“พี่ขอโทษ”มันพูด แล้วมึงสะอึกนิดๆ ไอ้บ้าตาร์มึงร้องไห้ นี่มึงพี่ปี1หรือว่าน้องป.1เนี้ย ผมนึกขำในใจ
“..แล้ววันนี้พี่ก็ไม่รู้จะไปไหน .. พี่ต่ายเค้าโทรมาหาพี่ พอดีว่าเค้ามาหาพี่เลขแต่พี่เลขไม่อยู่ เค้าเลยบอกอยากเจอพี่แล้วชวนกันมาดูหนังแค่นั้น..พี่ต่ายเค้ารู้จักข้าว..พี่เคยเอารูปข้าวให้พี่ต่ายดูว่าเราคบกัน..อย่าโทษพี่ต่ายเลยนะครับ..พี่ผิดเองที่ไม่ไปหาข้าว..”มันพูดต่อ ผมก็เงียบ
“ข้าวครับ..อย่าเงียบสิ”มันพูดอีกพร้อมกับไอ้คางมาเกยตรงไหล่ผม
“พี่รักข้าวนะ..ยกโทษให้พี่นะ..”มันพูด แล้วเอาหน้าซุกไหล่ผมอีก สายตาผมดันไปเห็นอะไรวางอยู่บนหัวเตียงผมครับ เป็นกล่องใส่อะไรสักอย่างครับ แต่ผมก็เงียบอยู่
“ข้าว..”มันพูดอีก
“เรียกอยู่ได้..รำคาญ”ผมบอกมัน
“อือ..”มันอือในลำคอครับ
“เข้าใจพี่รึป่าวครับ..”มันพูด
“อืม..”ผมบอกแค่นั้น..
“ไม่โกรธพี่นะครับ...พี่ขอโทษนะ..อย่าโกรธเลยนะครับ..”มันบอกอีกครับ แล้วคลายกอดออก หันหน้าผมให้หันไปมองหน้ามันครับ
“ดีกันนะ..อย่าโกรธเลยนะครับ”มันยกนิ้วก้อย ตรงหน้าผม พร้อมกับหน้าที่เปื้อนน้ำตาของมันเอง หน้ามันไม่ได้ยิ้มเลยครับ ผมเห็นอย่างนั้นก็นึกขำในใจ ตัวอย่างกับควาย ร้องไห้อยู่นั้นแหละ
“นะนะ..ดีกันนะครับ”มันบอก อีกมือก็จับมือผมอยู่ครับ อีกมือก็ชูนิ้วก้อยของมัน
“..คราวนี้ยกโทษให้แล้วกัน..คราวหลังมีอะไรก็ต้องบอกกรูนะ”ผมบอก เสียงเรียบ แล้วเอานิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยมัน แล้วมันก็ยิ้ม ผมก็ยิ้มครับ
“ร้องไห้ทำบ้าไร..บ้าป่าวมึงอะ”ผมพูดแล้วเอามือสองมือของผมเช็ดน้ำตาให้มัน มันจับมือผมทั้งสองข้าง แล้วก้มลงมาจูบผม ผมก็รับจูบมันครับ แต่แตะปากกันแค่นั้น แต่รู้สึกเสียววาบเลยครับ ใจเต้นเลย ไม่เคยจูบนุ่มนวลแบบนี้ครับ
“พี่รักข้าวนะครับ”ไอ้ตาร์มันบอก แล้วยิ้ม
“กรูต้องขอโทษด้วยแล้วกันที่ไม่ได้ชวนมึง..แต่กรูก็คิดว่ามึงจะมา..กรูจองที่ไว้เผื่อมึงด้วย..แต่ว่ามึงกลับมาลองใจกรู พูดเหมือนมาไม่ได้..กรูเห็นมึงงานเยอะแล้วกรูจะกล้าได้ยังไงที่จะชวนให้มึงมา”ผมบอกมัน
“แต่ถ้าข้าวชวนพี่..พี่ยุ่งขนาดไหน..พี่ก็ต้องมาครับ”ไอ้ตาร์มันบอกอีก
“อืม..ตกลงกรูผิดใช่ป่ะเนี้ย”ผมบอกมันคิ้วขมวด
“ผิดทั้งคู่แหละ”ไอ้ตาร์มันบอก
เออก็จริงของมันครับ ผมก็ไม่สนใจเรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอกครับ ตอนนี้ผมเชื่อใจมัน แล้วก็รู้ว่ามันต้องพูดความจริง มันรักผมจริงๆ คำบางคำกับอาการใสซื่อกับความรักของมันทำให้ผมเชื่อได้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องรักผมหมดหัวใจเหมือนกันครับ
“อะไรครับ..”มันถามขึ้นเมื่อผมแบมือต่อหน้ามัน ผมทำหน้าคิ้วขมวดใส่มัน
“อ่อ..อยู่นั่นไงครับ”ไอ้ตาร์มันชี้ไปที่เตียง ผมหันไปมอง คงเป็นกล่องนั่นสินะ ผมเดินไปครับ มันเดินตาม ผมหยิบแล้วนั่งลงบนเตียง ไอ้ตาร์ก็นั่งตามอีกครับ มันเป็นกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าครับ เป็นกล่องใส่อัลบั้มเหมือนอัลบั้มรูป ผมเปิดออก เป็นกระดาษสาครับ สีชมพู ข้างนอกก่อนเป็นกล่องสีน้ำตาลปนแดงเลือดหมูกระดาษสานะครับ แล้วตรงรูปเล่มมันเป็นหนังสือที่ห่อด้วยกระดาษสาสีชมพูครับ แล้วเขียนว่า
“สุขสันต์วันเกิดนะครับข้าว......
ตาร์.....” มันเขียนไว้อย่างนี้ พอผมเปิดรูปเล่มก็เป็นลายมือไอ้ตาร์เขียนไว้ว่า
................................วันที่เราเจอกัน (ตรงนี้มันเขียนเป็นตัวเลข วันที่ เดือนเรียบร้อยเลยครับ )ผมยังจำไม่ได้ด้วยซ้ำครับ แล้วก็เขียนบรรยายหลายๆอย่าง พร้อมกับรูปที่เราถ่ายด้วยกัน แล้วก็รูปที่มันแอบถ่ายผมครับ มันทำโฟโต้ช๊อปบ้างครับ บางรูป แล้วบรรยายกวนตีนๆ น่ารักๆเลยครับ ผมนั่งยิ้ม
“ชอบมั้ยครับ..ทำตั้งหลายวันแนะ”มันบอกผม ผมหันมองหน้ามัน
“..โหอะ..กรูคิดว่าอะไร..ของอย่างนี้อะ..ดูในคอมก็ได้ไม่เห็นต้องทำให้เมื่อยมือ”ผมแกล้งทำเป็นไม่ชอบครับ มันหน้าเสีย
“ไม่ชอบหรอครับ..”มันพูดเสียงเบา
ฟ๊อด มันหันหน้ามามองผม ก็ผมหอมแก้มมันครับ ผมไม่เคยหอมแก้มมันก่อนเลยครับ มีแต่มันนั้นแหละหอมแก้มผม
“ชอบดิวะ..ขอบใจนะ..ชอบมากเลย”ผมบอกมัน มันยิ้มครับ
“ครับ..พี่รักข้าวนะ..”มันพูดซ้ำอีกครับ นั่งกันอยู่อย่างนั้น ดูไปเรื่อยแหละคับ เสร็จแล้วผมก็ถามเรื่องที่พ่อมันเป็นเพื่อนพ่อผม มันก็บอกรู้ตั้งนานแล้ว แต่ข้าวไม่ได้ถามเลยไม่ได้เล่าให้ฟัง ผมเลยด่ามันไปครับ เรื่องที่กรูไม่อยากรู้มึงเสือกบอกกรู แต่พอเรื่องที่สมควรจะรู้มึงเสือกไม่บอกกรู วันหลังมีเรื่องอะไรมึงต้องบอกกรูให้หมดเข้าใจมั้ย ผมด่ามันไปครับ พอเสร็จก็ลงไปหาแม่ข้างล่าง พร้อมกับที่แม่ชวนไปจ่ายตลาดอีก บอกว่าไม่มีคนเดินถูกใจแบบไอ้ตาร์มันครับ ผมเลยต้องไปด้วย เพราะไอ้ตาร์มันรบเร้าครับ
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
ยาวได้ใจมั้ยค่ะ
อะไรที่ท่านผู้อ่านขอมา เราสามารถจัดให้ไอ้เราก็จะจัดไปค่ะ
เอิ้กๆ
ไปละค่ะ
ฝานดีนะค่ะ
คนแต่งเพิ่งจะได้นอน
บายค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
-
ว๊ากกก
ไม่มีเลิฟซีนเลยอะ
ขอบคุณค้าบบ
-
o7 o7
ในที่สุดก็ดีกัน
:oni1:
-
ดีใจด้วยที่ดีกันแล้ว อิอิ :t2:
-
โอ๊ะๆๆ ลุ้นอยู่หลายวัน
แอบจิ้นไปต่างๆ นาๆ
แต่สุดท้ายก็เข้าจัยกัน
อยากบอกว่า ดีจัยมากมายยยยยยยยยยยยยยยย
นี่ละน้า มีอ่ะไรเราต้องพูดออกมาอย่าเก็บเอาไว้ ไม่งั้นเรื่องเล็กจะกลายเปนเรื่องใหญ่
รุ้ซึ้งเลยยยยยย
หั้ยกำลังจัยคนเขียนคับ มาต่อเรวๆน้าคับ
o13 o13
-
เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โล่งอก
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:pig4:
-
ฮู้ว สบายใจขึ้นมาหน่อย
รอตอนต่อไปครับ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยย
สำลักความหวาน :jul3: :jul3: :jul3:
-
ตามทันแล้ว :m4:
ตาร์น่ารัก :man1:
:pig4:
-
เฮ้อออ
อ่านไป...หายใจเกือบไม่ทั่วท้องแน่ะ
ดีนะที่ดีกันแล้ว
ไม่งั้นคนอ่านค้างแย่ ==
พี่ตาร์น่ารัก ~~
:man1:
-
ค่อยโล่งอกหน่อย อิอิ
-
ต้าร์ ข้าว มีอะไรพูดคุยกันตรงๆนะ
อย่าใช้วิธีลองใจ ได้ไม่คุ้มหรอก เอาความรู้สึกของคนที่รักมาทำแบบนี้
แล้วเป็นไงเสียใจทั้งคู่ เสียดายความรู้สึก เสียดายเวลาที่จะอยู่ด้วยกัน
ต้องเชื่อใจใส่ใจ คิดถึงความรู้สึกของกันและกันด้วย OK ?
-
^
^
^
เห็นด้วยกะรีบน
:m13:
-
มารอๆๆๆ
อยากไปจ่ายตลาดแล้ว
จาทำไรทานกันน้า
แลองที่เข้าจัยกันอ่า
รอน้าคับ
-
เข้าใจกันซะที อิอิ
-
เฮ้อ!! กว่าจะอ่านทัน :a2:
ข้าวอ่ะ..เอาแต่ใจ วันนึง ต้าร์ทนไม่ได้แล้วจะเสียจายยยยเน้ออ
สงสารต้าร์...ยอมทุกอย่างง...อยู่ชมรม เกลียมัวนี่นา :t2:
-
ตามอ่านมานาน ได้ฤกษ์เม้นท์สักที แหะๆๆ :m23: :m23:
ชอบเรื่องนี้จังเลยค้าบบ >_< รีบๆมาต่อน้า คนรอเยอะแยะเลย
:L2: :L2: :L2:
-
อารมดีเละ+1+2+3+4+5+6+7+8+9
-
งงอ่ะ..
ตาร์ที่ตามติดข้าวตลอด หน้าด้านไปทุกๆงาน
ไม่มางานวันเกิดเพียงเพราะข้าวไม่ชวนและกลัวเป็นส่วนเกิน
ไม่น่าเชื่อ
แถม..กลับมาบ้านหลายวันโดยไม่มาหาข้าว
แค่น้อยใจไม่กล้ามาหา
เนี่ยนะ
แถมยังไปดูหนังกับผู้หญิงอีก
งง..
จริงๆ
-
ตอนที่45 อย่า
“กลับวันไหนอะ”ผมถามไอ้ตาร์เมื่ออาบน้ำเสร็จ เมื่อเย็น ผมและมันแล้วก็แม่ของผมไปซื้อกับข้าวตอนเย็นแล้วมันก็เลยไปเก็บของที่บ้านมันด้วย ไปเอาเสื้อผ้าครับ แล้วแม่ผมกับแม่มันก็เจอกัน ทักทายกันตามประสาคนมีอายุครับ เหอะๆ
“วันพรุ่งนี้ครับ”มันตอบ ไอ้ตาร์มันอาบน้ำเสร็จก่อนผมเรียบร้อยแล้วครับ มันเดินมาแล้วยื่นผ้าเช็ดหัวให้ผม ประมาณว่าเช็ดให้มันหน่อยอะครับ ผมไม่ชอบสระผมตอนเย็นครับ จะสระตอนเช้าทุกวัน แต่ไอ้ตาร์มันชอบสระตอนเย็นครับ ผมก็รับแล้วเช็ดให้มัน มันนั่งลงหว่างขาผม ผมนั่งบนโซฟา มันนั่งอยู่ข้างล่างครับ
เมื่อผมเช็ดผมให้มันเสร็จมันก็ไม่ยอมลุกครับ ผมเลยก้มหัวไปจูบต้นคอมัน มันหัวเราะในลำคอ ผมไซร์อยู่ตรงต้นคอมันครับ แล้วกัดติ่งหูมันเบาๆ ตามันก็ยังดูโทรทัศน์อยู่ครับ ผมเอื้อมมือลูบไล้ที่หน้าอกมัน พร้อมกับบีบหัวนมมัน มันเงยหน้ามามองหน้าผม ผมมองตามัน เรามองตากันอยู่สักพัก ผมก้มลงไปจูบปากกมันมันครับ มันค่อยข้างจะทุลักทุเลครับ แต่ก็สามารถดูดดื่มได้ ในชั่วพริบตา
“เดี๋ยวมา”ผมนึกอะไรขึ้นได้ครับ แฮะๆ หึหึ โฮะๆ ก็ของที่ไอ้พวกเพื่อนเวรมันซื้อให้ไง แต่เดี๋ยวก่อน วันนี้ไอ้ตาร์มันไม่ได้ทำมาหลายเดือนแล้ว เดี๋ยวมันหื่นใช้กับมึงแทนหรอก ไอ้ข้าว ไม่ระวังตัวอีกแล้วนะมึง
“ไปไหนอะครับ..”ไอ้ตาร์ทำหน้าเหมือนไม่อยากหยุดครับ
“ปิดไฟ”ผมยิ้มให้มัน มันยิ้มตอบ ผมชอบทำตอนไฟมันหริบหรี่ๆนะครับ สว่างเกินมันไม่ใจ เอิ้กๆ
ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าในกล่องที่ไอ้พวกนั้นมันให้ผมก็ยังไม่ได้ทิ้งหรอกนะครับ เปิดดู ไอ้ตาร์มันก็มองอยู่แหละครับว่าผมจะทำอะไร ผมก็หันไปยิ้มให้มันครับ
“ยิ้มให้ท่าหรอครับ”มันพูดขึ้น ผมยกตีนให้มันครับ ไอ้กวนตีน
ผมเลือกๆอยู่ไม่รู้ว่าเอาอันไหนดี ผมหยิบขึ้นมาอันนึงครับ ไอ้ที่เป็นไฟฟ้าอะ อยากลองใช้ดู แต่ก็รักพี่เสียดายน้องครับ อีกอันไม่เป็นไฟฟ้า แต่เป็นแบบไม่เนียนอะ ขลุกขลัก
“ตาร์..เอาอันไหนดีวะ”ผมถือทั้งสองอันขึ้นให้มันดู มันหันหน้ามาทางผม พร้อมกับอ้าปากค้างครับ
“ข้าว................เลววะ”ไอ้ตาร์มันพูดแค่นี้ครับ ผมยิ้ม มันก็ยิ้ม
“เร็วดิมึง.จะเอาอันไหน..”ผมถามมันอีกครับ เริ่มอายแล้วครับ เพราะมันเสือกนั่งยิ้มมองผมอยู่ตรงโซฟา ตรงกลางก็ปูผ้าปูที่นอนไว้เหมือนเดิมแหละครับ
“ถ้าข้าวจะใช้กับพี่..พี่ไม่เอาทั้งนั้นอะ..แต่ถ้าให้พี่ใช้กับข้าว..พี่เลือกอันนั้น”มันพูดพร้อมกับนิ้วมือชี้ไปทางไอ้ไฟฟ้าครับ
“ส้นตีนนิ..กรูจะใช้กับมึง..ไม่ได้ให้มึงมาใช้กับกรู”ผมบอกมัน พร้อมกับ หยิบเจลกับถุงยาง แล้วก็ไม่ลืมไอ้ที่มันชี้ๆเมื่อกี้ด้วยครับ
แล้วเดินมาที่โซฟาครับ
“อะ..”ผมยื่นให้มัน มันยิ้มแล้วทำตาเจ้าเล่ห์ครับ
“เป่ายิ้งฉุบ..ไม่งั้นไม่แฟร์”ไอ้ตาร์เหมือนรู้ทันว่ายังไงผมต้องทำครับ แล้วถ้าผมจะทำยังไงผมก็ไม่ยอม
“ก็ได้ แมนๆ..”ผมบอกมัน
“สามครั้งในการตัดสิน”ผมบอกต่อ
“ได้ครับ..เอาละนะ..”ไอ้ตาร์มันตั้งท่า ผมก็นั่งลงตรงหน้ามัน ตรงพื้น แล้วตั้งท่าเช่นกันครับ
“เป้ายิ้ง ฉุบ”ไอ้ตาร์มันออกเสียง พอ ฉุบแค่นั้นครับ เหอะๆ ผมกระดาษ มันค้อนครับ
“หึหึ...”ผมหัวเราะในลำคอ เหมือนเป็นผู้นำ
“เป้ายิ้ง...............ฉุบ”พอฉุบที่สอง ไอ้เหี้ยตาร์เสือก กรรไกรกับ ผมกระดาษ คิดว่ามันน่าจะคิดเกมกลับกันนะครับ โห โดนมันชวดเลยครับ มันยิ้มหน้าบานเลยครับ
“เอาละนะครับ..ด่านสุดท้าย ..พี่จะไม่โกง..ข้าวห้ามโกงด้วย..คำไหนคำนั้น”ไอ้ตาร์มันพูดซ้ำเหมือนรู้ว่ามันจะชนะ สาด ไม่มีทาง
“เป่า....ยิ้งง......................ฉุบ”พอฉุบสุดท้ายแค่นั้นเองครับ ผมค้อน ไอ้ตาร์ก็ค้อนครับ
“ยิ้ง..........ฉุบ”อีกรอบ ผมกรรไกร ไอ้ตาร์ก็กรรไกรครับ สาดมาก แล้วเมื่อไหร่จะตัดสินได้ เสือกเหมือนกันอีก
“ยิ้ง.....ฉุบ..........”เฮ้ย กร๊ากกก อยากหัวเราะให้ฟันหักครับ แงๆๆๆ สาดมากเลยครับ มันออกไรรู้มั้ยครับ
หิหิ กรรไกร แต่ผม เอิ้กๆๆ กระดาษ เวรแล้วไง คิดในใจ ส่วนไอ้ตาร์มันกระหยิ่มยิ้มย่องครับ
“เดี๋ยว..”ผมต้องห้ามไว้ก่อนครับ เพราะตอนนี้หน้ามันเลวมากครับ
“อะไรครับ..จะคืนคำหรอ..”มันพูด เล่นหน้าเล่นตา
“..หยุดคิดเลวๆเลยมึง...”ผมบอกมัน มันยิ้มใหญ่เลยครับ แล้วก้มลงมาจูบผม ผมก็ตอบรับมันอย่างดี ไม่ให้เสียเวลาครับ เราจูบกันอยู่สักพัก มือไอ้ตาร์ก็ไม่อยู่สุขครับ ลูบไล้ผมทั้งตัว แล้วมันก็เลิกเสื้อกล้ามผมขึ้นครับ ผมโน้มตัวลงไปผลักมันให้นอนลงทันที ปากก็ไม่ละออกจากกันสักเสี้ยววินาทีเลยครับ มือมันลูบหลังผม แล้วเอื้อมไปบีบก้นของผมอย่างแรง
“อะ...”ผมต้องปล่องปากแล้วครางออกมา ไอ้ตาร์มันรีบไซร์ขึ้นมาที่คอผม เหมือนกลัวจะหายครับ
“ใครให้มาอะครับ..ของอย่างนั้น”ไอ้ตาร์มันกระซิบ แล้วก็เอาลิ้นเลียที่ติ่งหูผมไม่พอ ไชเข้าไปในหูอีกครับ
“พวกไอ้ป๊อดนะ..”เสียงผมสั่น เพราะตอนนี้ขนลุกซู่เลยครับ มือมันสองมือก็บีบหัวนมผมใหญ่ มือมันลูบไล้เลื่อนลงมาถึงสะโพก แล้วมันก็บีบอย่างแรงเลยครับ มันเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงทันที ทั้งสองมือเลยครับ ปากผมกับปากมันก็ไม่ลดละที่จะแลกลิ้นกันอย่างสุดเหวี่ยง
“อะ....ซี๊ดด..”ก็ไอ้ตาร์อยู่ๆมันก็เล่นเอามือเข้าไปในกางเกงใน แล้วลูบไล้ตรงประตูของผมครับ อีกมือมันก็ลูบที่น้องชายผม ที่ตั้งชูชันอยู่แล้ว
“ตาร์....อะ...อึก..”ไอ้ตาร์มันเสือกดันนิ้วมันเข้ามาสิครับ ดันมาได้แค่ข้อนิ้วเดียวครับ อึดอัดโว้ยย แม่ง แล้วมันก็เอานิ้วออก แล้วผลักตัวผมให้นอนลงครับ มันรีบดึงกางเกงผมออกอย่างรวดเร็วครับ พร้อมกับยืนขึ้นถอดกางเกงตัวเองด้วย น้องชายมันดีดผึงมองหน้าผมทันที มันยืนรูดน้องชายมันขึ้นลง ต่อหน้าผมแล้วยิ้มครับ มองผมด้วยสายตาโลมเลีย ที่นอนอยู่
“สัด...”ผมด่ามันแล้วยิ้ม แล้วรีบก้มลงมาประกบจูบกับผมอีก ผมจับคอมัน แล้วจูบอย่างดูดื่มอีกครั้ง มันกับผมแลกลิ้นกันอยู่แทบจะหายใจหายคอแทบไม่ทันครับ มันไซร์ลงไปเรื่อยๆจนถึงหัวนมของผม มันทั้งดูดทั้งกัดทั้งเลียจนตัวผมงอไปหมด
“อึก..ตาร์..เจ็บ”ผมร้องออกมาเมื่อมันกัดแรงขึ้นครับ ผมลูบหัวมันอยู่อย่างนั้น ทำไรไม่ได้นอกจากนั้นแล้วครับ
มันเลียดูดทั้งสองข้าง เหมือนไม่อยากให้น้อยใจกัน จนพอใจ แล้วเอาลิ้นไล่ต่ำลงมาจนถึงสะดือผมตัวงอเลยทีเดียวเมื่อมันแยงลิ้นลงไปที่สะดือ พร้อมกับใช้ลิ้นชอนไชแถวนั้นไปทั่วครับ มันจับขาผมให้อ้ากว้างมากขึ้นแล้วไล่ลิ้นจากปลายน้องชายผม มาจนถึงพวกไข่ผม ทำผมเสียววาบไปทุกรูขุมขนเลยครับ มันไม่หยุดที่จะประเคนความสุขให้กับน้องชายผม แต่มันกลับ ไล่ต่ำลงไปถึงประการด่านสุดท้ายครับ
“ซี๊ดดด....ตาร์..”ก็ไอ้ตาร์มันเล่นแยงลิ้นเข้าไป พร้อมกับทำลิ้นแข็งๆเลียอยู่อย่างนั้นอะครับ ผมขนลุกไปหมด มันทั้งเลียทั้งดูด จนตรงนั้นมันเปียกไปหมดแล้วครับ
“ตาร์.....อา...อา...”ผมได้แต่ร้องอยู่คนเดียว ไอ้เหี้ยตาร์เล่นจนพอใจแล้ว ยันตัวมันขึ้น แล้วจับขาผมแยกออกกว้างมาขึ้นครับ มันเอาน้องชายมันมาถูอยู่ตรงนั้นของผม ผมถึงกับต้องเอื้อมไปจับของมันไว้ ด้วยความเสียว ไอ้ตาร์มันจับขาผมด้านซ้าย ไปพาดตรงโซฟาที่ตรงที่นั่งอะครับ เพื่อให้มันอ้ากว้างมาขึ้น หน้ามันจะหื่นไปไหนนะ ผมนึกในใจ
“อึก.....”ผมร้องในลำคอเมื่อไอ้ตาร์มันแยงนิ้วนำร่องมาก่อนครับ มันชักเข้าชักออกจนของผมขยายกว้างขึ้น มันใส่เข้าไปทีละนิ้ว ทีละนิ้ว จนครบ สามนิ้ว มันทำเหมือนอดอยากที่จะกระแทกอย่างรุนแรงครับ ผมก็ครางไม่เป็นภาษา ผมเห็นสีหน้าไอ้ตาร์มันกัดกรามนิดๆ มันเอานิ้วออกพร้อมกับยิ้มมองหน้าผม หมดแรงแล้วครับผมอะ นอนมองมันอย่างนั้น จนเห็นรู้ว่ามันจะทำอะไร ผมถึงกับซุกหน้า กรูอายโว้ย แม่ง มันหยิบไอ้เครื่องช่วยเวรๆนั่น
“หึหึ..”ผมได้ยินเสียงมันหัวเราะในลำคอแบบมีชัย แล้วก็ได้ยินเสียงตัวเครื่องอีกครับ รับรู้ได้ว่ามันได้เปิดแล้ว
“เดี๋ยวตาร์”ผมร้องห้ามออกมาก่อน ทำใจไม่ได้ครับ อาย เขิน พอรู้ว่ามันจับจ้องที่จะเล่นตรงนั้นของผมแล้วมันยิ่งอายไปใหญ่ครับ
“อ้าขาสิครับ..”เสียงมันนุ่มทุ้ม ส่งให้ผมอ้าขา เพราะตอนนี้ผมหุบขาเรียบร้อยแล้วครับ มันจับขาของผม แต่ผมเกร็งไว้
“ข้าว... อย่าทำให้พี่สติแตกได้มั้ยครับ..แค่นี้ก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว..”พ่อมึงดิ สติแตกเหี้ยไรละ สาด กรูยังไม่ได้ทำไรเลยเนี้ย
“ส้นตีนนิ..กรูยังไม่ได้ทำเหี้ยไรเลย..”ผมด่ามันเสียงเบาๆ
“อ้าขาดีๆสิครับ..อย่าต้องให้ใช้กำลังนะ..เดี๋ยวมันจะยิ่งเสียว..หรือว่าจะเอา”ไอ้ตาร์มันพูดผมรีบมองหน้ามันทันทีครับ ไอ้ตาร์มันยิ้ม แล้วจับขาผมแยกออก ผมก็แยกออกแต่โดยดีครับ ไอ้ตาร์มันใช้ลิ้นโลมเลียขาอ่อนผม จนเสียววาบไปหมด
“ใช้ยังไงละเนี้ย..”ไอ้ตาร์มันถามเหมือนไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่มันเหมือนเยาะเย้ยผมมากกว่าครับ สาดตาร์
“ถามหาพ่อมึงหรอ..”ผมด่ามันออกไปครับ มันเสือกหัวเราะร่า
“อึ............”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันเอาด้ามมาจ่อตรงประตูทางเข้าผม มันจะดันเข้ามาทั้งๆที่ไอ้นั่นมันก็สั่นอยู่ครับ ผมเสียวไปหมด เสียวเกินห้ามใจ มันขยับอยู่ตรงนั้นผม แถมโดนไอ้ตาร์จ่อแล้วควบคุมมันอยู่อีกครับ
“อา......อือ..ตาร์.......”ผมครางออกมา ครางแล้วครางเล่าอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์มันกดลงมาเรื่อยๆครับ จนจะเข้ามาหมดหัว
“อือ........อึก..อะ.......”ไอ้นั่นมันก็ทำงานไม่หยุด ปากไอ้ตาร์ก็จูบอยู่แถวขาอ่อนผม ผมไม่ได้มองหน้ามันหรอกครับ ตอนนี้มันคงจ้องมองผมไม่ขาดตา ไอ้ตาร์มันยัดลงมาเรื่อยๆ จนเข้าไปหมดหัวเลยครับ
“ฮ่า.....ฮา...ซี๊ดด..”ทำไมความเสียวมันมากกว่าความเจ็บอีกวะ แม่ง ไอ้เครื่องนี่อันเล็กกว่าของไอ้ตาร์อีกด้วยซ้ำครับ มันยัดลงไปเรื่อยๆครับ
“ตาร์...พอๆ...”ผมต้องบอกก่อนครับ มันปล่อยให้ไอ้นั่นคาอยู่ตรงส่วนนั้นแล้วเลื่อนตัวมาจูบผม
“เอารึยัง....”มันถาม ถามเหี้ยไรมึงเนี้ย
“หืมม....ที่รัก”มันถามอีกครั้ง
“เอาเหี้ยไรมึงละ.....”ผมถามมัน พร้อมกับมองหน้ามันครับ มันลุกขึ้นแล้วดึงอันนั้นออกทีเดียว
“โอ้ยยย....ไอ้เหี้ยตาร์..”ผมร้องออกมาดังครับ เพราะมันดึงแรงมาก
“หึหึ...ก็ถามแล้วไม่ตอบเองอะ..”มันยิ้ม ผมได้แต่อ้าขาอย่างนั้นครับ ไม่กล้าขยับเลย มันหยิบถุงยางมาใส่ แล้วเลื่อนตัวมาใกล้ผม แล้วมันก็เอาเจลทาที่น้องชายมันครับ
“ตาร์....”ผมร้องเรียกชื่อมันครับ ก็มันเล่นเอาน้องชายมาถูที่ประตูผม
“อา.......”ผมครางเบาๆ
“อยากได้มั้ยครับ....หืมม..”มันถามข้างหูผมครับ ไอ้สัดนี่เล่นเหี้ยไรอีกเนี้ย
“ตาร์.....อะ....”มันทำท่าทีจะแทงเข้ามาแต่มันดันเอาออก เล่นถูๆอยู่อย่างนั้ครับ
“พูดสิครับ...อยากได้มั้ย...”มันบอกอีก พร้อมกับไซร์ผมไปทั่วทั้งตัว
“ยะ....อยากก...”ผมบอก ผมหลับตาพูด
“มองหน้าพี่สิครับ.....”มันบอกผมอีกครับ พร้อมกับที่ผมมองตามัน มันยิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆครับ
“มึงจะจ้องอะไรนักหนาวะ..”ผมอายนิดนึง ก็แม่งเล่นจ้องอยู่ได้ครับ
“พูดอีกทีสิ..อยากฟัง...”มันบอกพร้อมกับสายตาหื่นๆของมันอีกครับ หึ ผิดคนแล้วไอ้ตาร์ ผมคิดในใจ แกล้งมันดีกว่าครับ จะแกล้งกรูใช่มั้ย ผมโน้มคอมันลงมาจูบกับผมอีกที แลกลิ้นกันอยู่สักพัก ผมโน้มคอไปจูบต้นคอมันครับ พร้อมกับกระซิบข้างหูมัน
“อยาก... อยากได้ของตาร์....เข้ามาสิ...”ผมกระซิบเบา แล้วลงนอน แล้วยิ้มให้มัน มันอ้าปากค้างหน่อยๆครับ แล้วยิ้ม มันจับน้องชายมันเข้ามาในตัวผม จากที่เมื่อกี้มันค่อนข้างขยายแล้ว แต่มันก็ยังอึดอัดด้วยที่ว่าน้องชายไอ้ตาร์มันใหญ่ครับ
“โอ๊ะ.....อืม..”ผมร้องออกมา ไอ้ตาร์มันหายใจดังมาเลยครับ มันดันๆๆ เข้ามาจนจะหมดลำ
“อือ...ข้าว....อย่าขมิบมากสิครับ...”มันบอก ผมกับมันหายใจรดกันเลยครับ ไม่ไหวแล้วทำไมวันนี้มันเสียวจังวะ
“จะ...เจ็บ..”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันดันมาสุดลำ ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดังมากเลยครับ หลับตาพริ้มเลย มันไม่ยอมหยุดแช่ไว้ครับ มันรีบขยับทันที จากช้า จนเร่งจังหวะขึ้น ผมก็ครางระงม พร้อมกับเสียงของมันเช่นกันครับ
“อะ..ข้าว...อึก....ข้าวว..”มึงจะเรียกชื่อกรูทำไมนักหนา ไอ้เวร มันเร่งจังหวะแรงมากเลยครับ
“ตาร์...เร็วๆ....จะออก....ซี๊ดด...”ผมร้องออกมาเสียงดัง ก็มันจะออกแล้วจริงๆ เหอะๆ ไอ้ตาร์แม่งเล่นกระแทกดัง ตับๆๆ
“ข้าว....ข้าว...ซี๊ดดด...อะ โอ้ย...อือ”เสียงไอ้ห่าตาร์ไม่รู้อดอยากมาจากไหนครับ ร้องดังมาก
“ตาร์....ฮา..ฮา...โอ๊ะ..ซี๊ดด...ตาร์..”เสร็จสมอารมณ์หมายไอ้ข้าวไปแล้วครับ ไอ้ตาร์เร่งเครื่องแรงขึ้น จนห้าหกที่ มันก็ครางออกมาเสียงดัง แล้วฟุบลงบนตัวผมเลยครับ เราสองคนนอนหายใจหอบกันอยู่อย่างนั้น
“เพราะข้าวคนเดียวเลย...”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นทั้งๆที่ทับตัวผมอยู่ครับ
“กรูไปทำไรให้มึง..”ผมบอกมันเสียงก็จะไม่มีแรงแล้วครับ
“ก็ข้าวอะ..พูดเชื้อเชิญพี่ไมอะ...”มันโทษผมอีกครับ
“พี่เลยเสร็จเร็วเลยเห็นมั้ย..”มันโทษผมอีกครับ เรื่องที่มันเสร็จเร็ว วันนี้ก็เร็วจริงๆอะ
“สาดนี่..”ผมตีหัวมันเบาๆ
“เอาออกสิ..”ผมบอกมัน ก็เล่นคาไอ้น้องน้อยที่ยังตั้งอยู่ในตัวผมครับ
“อีกครั้งนะ...”มันบอก แล้วมองหน้าผม
“ไม่เอาแล้ว..กรูเหนื่อย..”ผมบอก พร้อมกับผลักตัวมันออกเบาๆ
“นะครับ..นะ..”มันยังอ้อนอีกครับ
“ก็ได้..แต่ครั้งนี้กรูทำมึงนะ..”ผมบอกแล้วยิ้มให้มัน พร้อมกับยันตัวเองขึ้นแค่แขนนะครับ
“นะ...นะ”ผมบอกพร้อมกับกระซิบที่หูมันครับ แล้วจูบเบาๆ
“อย่าอ้อนดิ...”มันบอก พร้อมกับยิ้ม
“วันนี้ไม่ยอมหรอก..”มันพูดอีก พร้อมกับขยับน้องชายมันเข้าออกอีกครับ
“ตาร์...ยะ...อย่า..อะ.. ไอ้สัดนี่..”ผมร้องบอกมันเพราะมันขยับเข้าออก แรงขึ้นครับ แต่มันแม่งไม่ฟังอะไรเลยครับ ทำต่อไป และต่อไป จนผมเสร็จมันไปอีกรอบ เลวมากครับ ไอ้เวร
พอเสร็จภารกิจระดับชาติ ผมกับมันก็พากันไปอาบน้ำแล้ว หาอะไรกินอีกรอบด้วยความหิวครับ
แล้วก็นอนหลับกันไปหลังจากดูหนังกันไปหนึ่งเรื่องครับ
“ตื่นสิครับ...”เสียงไอ้เหี้ยนี่อีกแล้วครับ เหมือนแมงหวี่
“ข้าวครับ..ตื่นนะครับ..เช้าแล้ว..”พูดต่ออีกครับ ผมทำเป็นไม่รู้เรื่องเดี๋ยวมันก็ไปเองครับ
“ข้าว....”คราวนี้มันเขย่าตัวผมเลยครับ
“อือ....จะนอน..”ผมงัวเงียตอบมัน
“ตื่นนะไปกินข้าวกัน..”ผมพูดต่ออีกครับ แต่ผมยังหลับตาอยู่
“ข้าวครับ..เดี๋ยวพี่ต้องกลับแล้วนะ..ตื่นไปกินข้าวกับพี่นะครับคนดี..”มันบอกอีกครับ ผมก็รีบลืมตาทันทีเมื่อได้ยินว่ามันจะกลับแล้ว
“อืม..เดี๋ยวล้างหน้าก่อนนะ”ผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นมันเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วครับ ผมลุกไปล้างหน้า แล้วก็เอาเสื้อกันหนาวใส่ทับเสื้อกล้าม ชุดนอนผมแหละครับ แล้วออกไปกินต้มเลือดหมูกับมัน
วันนั้นกินเสร็จก็ไปที่บ้านมันก่อน ไปหาแม่กับพ่อมันแล้วก็ไปเก็บเสื้อผ้านิดหน่อย มันก็มาส่งผมที่บ้าน แล้วก็กลับกรุงเทพไปครับ
...
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
สอบๆแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือนะค่ะ ใครที่สอบช่วงนี้
ไปแระค่ะ
ว่างๆเดี๋ยวมาต่อให้นะค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณจากใจค่ะ
-
อ่านะ ไมไม่ใช่ให้ครบละ น้องข้าว
-
:pig4:
-
:L2:
ดอกไม้นี้ให้เพื่อนน้องข้าว
สำหรับของดีๆที่มีให้ข้าวกะตาร์ สนุกกันเชียว อิอิ :t2:
-
:m1: :m25: :m1:
:mc4: :mc4: :mc4:
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
ม่ามีคำติ มาชม ๆๆๆๆๆๆๆ
:L2:
-
แอบมีอุปสรรคมาเรื่อยๆ
แต่ก็ยังดีที่เคลียร์กันได้
เอาใจช่วยนะคับ
-
โอ้ว มาอีกแล้วกับ NC ฮ่าๆๆ :oni2: :oni2: :oni2:
ชอบค้าบชอบ >_<
ขอบคุณที่มาต่อค่า รออยู่เสมอน้า ~
-
ปากบอกว่าอย่า แต่... ไปแระ 55+
-
อ่า น้องข้าว เด๋วนี้มีออฟชั่นเสริม
ทำเอาพี่ตาร์ หมดแรงเลย
อย่างงี้พี่ตาร์ไปไหนไม่รอดริ้วละ
มาต่อน้าคับ
คนแต่งน่ารักมากมาย
มาๆ มากอดทีคับ :กอด1:
-
:m1: :m1:
-
ฉากนี่เเบบโดนใจมากมายค้าบบ
เปนไปได้ นายต้าร์ เอาตลอดเลยได้ป่าววอ่ะ 555
-
ฉากนี่เเบบโดนใจมากมายค้าบบ
เปนไปได้ นายต้าร์ เอาตลอดเลยได้ป่าววอ่ะ 555
เอ่ เอางัย อ่ะ เหงด้วยก็ได้ มาเป่ายิ่งฉุบกาน
มานดู ฮาๆ ยังงัยก็มะรุ
เปลื่ยนเป็นจับไม้สั้นไม้ยาวดีกว่าไหม้
คริ :laugh:
-
:กอด1:หวานชัก
-
มาได้แล้วจะที่รักๆๆๆๆๆๆ :oni2:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
เลือด เลือด เลือดดดดดดดดดดด (กรุณาจิ้นถึงเสียงปอบ)
ต้าร์ น้องข้าวคะ
ทำแบบนี้ไม่ถูกนะคะ เลือกใช้มันไม่ดีนะคะ มาใช้ของเพื่อนให้ครบซิคะ ไม่กลัวเพื่อนคนอื่นน้อยใจหรอ :angry2:
-
มีอุปกรณ์ด้วย ชอบจัง อิอิ
-
:m24:เก็บไว้...... :t2:
-
เดี๋ยวนี้มีพล๊อบประกอบการทำการบ้านด้วย หุหุ
-
:m13: มาปูเสื่อนอนรอ.................
:a5: อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ยังเหลืออีกหลายช้นนิ :t2:
-
:jul1: คู่นี้ยังหื่นเสมอต้นเสมอปลาย :m25:
-
ข้าวก็เริ่มมีใจกับตาร์มากขึ้นๆ เริ่มมีน้อยใจมั่ง...แต่ยังปากแข็งอยู่ :m12:
ฉากเรียกเลือดโดนใจเยย :jul1:
หุหุ นานๆ ทีให้น้องข้าวเสียบคืนตาร์บ้างก็ดีนะ เปลี่ยนบรรยากาศ :o8:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
:m23: ขอบคุณครับ
-
^
^
^
จิ้ม :laugh: ขอบคุณค่ะ
-
เป่ายิ้งฉุบแพ้
แล้วรอบสองก็แพ้ด้วยเหรอ
อิอิ..
-
มาได้แล้ว........................................ค้างอยู่คับ :angry2:
-
^
^
^
^
^
^
เห็นด้วยกับคนข้างบน
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ร้องไห้...................รออยู่นะ......ไม่กินข้าวประท้วง...........ไม่นอนด้วย.......ไม่อาบนอนด้วย.....ไม่ทำอะไรเลยนั่งอยู่แต่หน้าคอมอย่านี้ละ........... :m15:
-
ตอนที่46 ต้อนรับปีใหม่เลยไง
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก............เอิ้กก( เรื่องจะได้เดินเร็วๆ เนอะๆ )
“วันนี้ไปไหนดีวะ..”อยู่ๆเงียบๆไอ้ป๊อดก็พูดขึ้นครับ
“..ไม่รู้วะ..ที่บ้านมึงไม่จัดรึไง”ผมถามมัน
“..แม่กับพ่อไม่อยู่วะ..ไปสิงคโปร์..กรูไม่มีที่ไปเลยไง”ไอ้ป๊อดพูดหน้าตาไม่สดชื่นเลยครับ สงสารมันเหมือนกันนะเนี้ย
“..ไปบ้านกรูดิ..นอนบ้านกรูก็ได้”ผมบอกมัน วันมะรืนนี้ก็ครบรอบปีใหม่ไทยแล้วครับ จะให้มันฉลองคนเดียวก็ยังไงอยู่ เพื่อนอ่า แต่คงโดนไอ้ตาร์ด่าไม่ใช่น้อย เพราะว่ามันจะกลับมาพรุ่งนี้แล้วครับ เอิ้กๆ
“จริงดิ..กรูไปได้หรอวะ”ไอ้ป๊อดทำหน้าตาดีใจทันที
“เออ..ขนเสื้อผ้ามาเลย..พ่อมึงกลับวันไหน..มึงจะอยู่กี่วันละ..”ผมบอกมัน
“ก็..พ่อกับแม่กลับวันเสาร์อะ..กรูคงกลับวันเสาร์เหมือนกันวะ..”ไอ้ป๊อดบอก
“แล้วพี่ตาร์จะกลับมานอนห้องมึงป่าววะ..”มันถามเหมือนรู้สถานการณ์ครับ
“กลับ..แต่เดี๋ยวยังไม่ได้ถามมันเลยว่าจะนอนไหน เพราะว่าปีใหม่มันจะอยู่กับครอบครัวมันรึป่าวกรูก็ไม่รู้”
ผมบอกมัน มันหน้าจ๋อยทันที
“มึงไม่ต้องห่วงหรอกน่า..”ผมบอกมัน เพราะมันคงกลัวมาเป็นก้าง
“แต่พี่ตาร์เค้าจะไม่โกรธมึงหรอวะ..”ไอ้ป๊อดพูดอีกครับ
“..เออน่า..งั้นให้ไอ้แมนมานอนด้วยดิ...”ผมบอกเสนอ ถ้ามันกลัวเป็นก้างก็ให้มานอนสองคนจะได้มีเพื่อน
“งั้นกรูไปนอนบ้านไอ้แมนเลยไม่ดีกว่าไงวะ..”ไอ้ป๊อดบอก
“โห..สาด..ไม่เอาอะ..ห้องกรูสะอาดอยู่ดีๆ ..ไม่ต้องมาทำให้รก ..เดี๋ยวกรูไปนอนเป็นเพื่อน.ไม่อยากอยู่บ้านเหมือนกันวะ..เบื่อๆ พ่อกับแม่กรูคงไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน.เห็นวางโปรแกรมกับพี่ๆกรูไว้แระ..แต่กรูไม่อยากไป..”ไอ้แมนมันบอก
“เออดี...แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก สาด..”ไอ้ป๊อดหันไปว่าไอ้แมนครับ มันก็เถียงกันอยู่อย่างนั้นแหละครับ
เพื่อนเวรรร
“เฮ้ย... ไอ้ข้าว..”เสียงใครเรียกกรูวะ ผมหันไปตามเสียงนั้นครับ
“อ่าว..ว่าไงพี่...”ผมหันไปก็เห็นรุ่นพี่ม.6 พี่ เก่งนะครับ ที่เล่นบาสด้วยกัน กวนตีนมากมายครับ
“ว่าไงวะ...”พี่เก่งเดินมาทักผม ผมเอาขาลงจากโต๊ะทันที ให้เกียรติพี่แกหน่อยครับ
“ก็ดีอะพี่..เป็นไงทำไมไม่มาซ้อมหลายวัน”ผมถาม
“ล่อเมียหนักไปหน่อยวะ..เหนื่อยกว่าเล่นบาสอีกวะ..”พี่แกพูดยิ้มๆครับ กวนตีน ผมนึกในใจ แต่คงล่อเมียพี่แกจริงๆแหละครับ ได้ข่าวว่าพี่แกอะ หื่น เอิ๊กๆ
“เลววะพี่..แต่คงไม่เท่าไอ้ข้าววะ..เพราะไอ้ข้าวมันชายเหนือชาย..ฮ่าๆๆ..”ไอ้เหี้ยแสบพูดเสร็จทั้งโต๊ะก็พากันฮาครับ พร้อมกับไอ้พี่เก่งด้วย แต่พี่แกคงไม่รู้หรอกครับว่าพูดถึงเรื่องอะไร เหอะๆ
“เออ..วันพรุ่งนี้โรงเรียนปิดแล้ว..คืนนี้มึงว่างกันป่าววะ”พี่เก่งพูดขึ้น แล้วนั่งลงตรงเก่าอี้ข้างๆผม
“ว่าง..ไมอะพี่..”ผมถามด้วยสีหน้างงๆ
“..กรูจะชวนไปร้าน............... ร้านพี่กรูเอง.ขอโฆษณาหน่อย..”พี่แกพูดไปยิ้มไป
“ฟรีป่าวพี่..”ไอ้เป้แม่งชอบของฟรี สาด
“..สาด เข้าฟรี.แต่เหล้าเลี้ยงตัวเองโว้ย..แค่กรูเอาพวกมึงที่อายุไม่ถึงเข้าก็เสี่ยงแล้ว..สัด..”พี่แกด่าไอ้เป้ครับ แต่ด่าเล่นๆ
“โห..ไรว้า..”ไอ้เป้ทำท่ายียวนกวนประสาท
“เย็นนี้นะมึง.ไปป่าววะ..”ไอ้พี่เก่งถามย้ำอีกครับ
“..ไม่แน่ใจวะพี่..”ผมก็ไม่รู้เอาไงดีครับ ไม่อยากไป ยิ่งช่วงปีใหม่ด้วย คนเยอะ เดี๋ยวกลัวมีเรื่องมีราวอีก ไอ้ตาร์มันจะด่าเอาอีกอะครับ
“ไปกันกี่คนอะ..”ไอ้แมนถาม
“ก็ถ้าพวกมึงไป..แล้วก็พวกไอ้บาสห้องสิบไง..กรูชวนมันแล้วมันบอกไปกัน คนประมาณอีกแปดเก้าคน แล้วก็พวกกรูไป เจ็ดคนวะ..”ไอ้พี่เก่งบอก เยอะวะ สาด
“.เอาไงมึง”ไอ้แสบหันมาถาม เพราะทุกอย่าง ก็เกือบทุกอย่างอะครับ ขึ้นอยู่กับผมเป็นคนตัดสินใจซะส่วนมาก
“..แล้วแต่พวกมึงดิ..”ผมบอก ยัง ไม่รู้จะเอาไง
“...อยากไปป่าวละ..”ไอ้เป้ถามผม
“อยากดิวะ..แต่เดี๋ยวไอ้เหี้ยนั้นด่ากรูอีก..”ผมบอก ไม่ได้พูดชื่อออกไปครับ เหมือนเป็นการรู้ทัน
“..มึงก็โทรบอกก่อนดิ.โรงเรียนปิดทั้งที ไรวะ..ชิวดิ..”ไอ้เป้บอกอีกครับ ไม่ค่อยยุกรูเลย ไอ้เวร
“..เออ..ไปก็ไป..”ผมเห็นหน้าไอ้พวกเพื่อนผมที่อยากไปครับ แม่งกรูไม่ไปคนนึง มึงแดกเหล้ากันทางตูดรึไง ไอ้สาด
“เออ.. งั้นเย็นนี้เจอกันนะมึง..เอาสักประมาณ สามทุ่มแล้วกัน..เจอกันที่ร้านเลยนะ”พี่เก่งบอก ไม่ได้บอกรายละเอียดของร้านเพราะว่าเรารู้จักร้านกันแล้วนะครับ แต่ไม่เคยไป เอิ้กๆ
“..แล้วพี่จะไปไหน..”ผมหันไปถาม เพราะพี่เก่งเตรียมทำท่าจะลุก
“โดดเรียนวะ..”ไอ้พี่เก่งบอก
“ไปไหนอะพี่..”ไอ้แสบถาม
“หาเมีย..คนที่ร้อยแปดหน่อยวะ..หึหึ”ไอ้เหี้ยพี่เก่งหัวเราะในลำคอครับ
“จังไรวะ..”ผมแกล้งพึมพำครับ
เพี้ย
“โอ้ย. เจ็บนะพี่อ่ะ..”ผมลูบหัวปอยๆครับ ก็ไอ้พี่เก่งเล่นตบหัวซะแรงเลยครับ แล้วยิ้ม
“แล้วจะออกทางไหนเนี้ย..”ผมถามด้วยความเป็นห่วงนิดหน่อย
“ปีนรั้ว..ด้านหลัง จอดรถทิ้งไว้นะ..”ไอ้พี่เก่งมันบอก แล้วเดินไปเฉยเลยครับ ไอ้บ้า ข้างหลังโรงเรียน เป็นสถานที่ราชการนะครับ ไอ้พี่เก่งคงเอารถไปจอดไว้ตรงนั้นแน่เลย
“ตาร์..”เมื่อผมกดโทรศัพท์หาไอ้ตาร์เมื่อพี่เก่งเดินออกไปแล้วครับ
“ครับ..ว่าไง ครับ..”ไอ้ตาร์รับ เสียงอ่อนเสียงหวาน
“..เออ..วันนี้อะ..กรูจะไปร้าน.................กับเพื่อนๆแล้วก็พี่เก่งนะ”ผมพูดจบ
เงียบบบบ ไม่มีเสียงใดจากหมายเลขที่ทางบอก..... งะ เอาอีกแระ งานเข้า
“ไปทำไมครับ..”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“..ก็อยากไปเที่ยวไง โรงเรียนปิดทั้งที วันรืนนู้ปีใหม่อ่า..วันนี้กะไปฉลองกับเพื่อนๆสักหน่อย ก่อนที่จะอยู่กับครอบครัวไง”ผมก็แถไปเรื่อยแหละครับ
“..พรุ่งนี้พี่ก็ไปหาแล้ว..เดี๋ยวค่อยไปพร้อมพี่นะ.พี่ไปด้วย.”ไอ้ตาร์มันบอก
“ไม่เอา..พี่เค้านัดวันนี้..”ผมบอกมันเริ่มขึ้นเสียงแล้วครับ ผมอะ
“..ไม่เอาครับ..เดี๋ยวก็ไปมีเรื่องอีก..”มันบอก เสียงแข็งเหมือนกัน
“ตาร์...”ผมเรียกชื่อมันเหมือนหมาขู่อะ
“ไม่ได้ครับ..”ไอ้ตาร์มันพูดซ้ำ
“กรูจะไป...”นั่นไงครับ อาการอยากได้อะไรต้องได้ของผมออกมาอีกแล้วครับ ขัดใจมากนัก ไม่ยอมเลยซะงั้นอะ
“ข้าวครับ..พี่ไม่อยากให้ไปพี่เป็นห่วงเข้าใจมั้ยครับ..”โดน ประโยคนี้เข้า ไอ้ข้าวถึงกับอึ้งครับ เงียบเลย ไม่กล้าเถียงมันเลยครับ
“แต่กว่ากรูอยากไปอะ..นะนะ..จะดูแลตัวเองนะ”ผมทำเสียงอ้อนนิดหน่อยครับ ไม่ได้แคร์สายตาเพื่อนในกลุ่มที่จ้องผมอยู่เลย แต่ว่าผมหันข้างให้พวกมันนะครับ
“แต่ว่า.. พี่เป็นห่วงนะครับ..”มันพูดเสียงนุ่มอีกครับ
“เอาน่า..เพื่อนไปเยอะแยะ..พี่เก่งก็ไป แล้วก็ไอ้บาสห้องสิบอีก”ผมบอกมัน รายชื่อพวกนี้ไอ้ตาร์ล้วนรู้จักหมดครับ ก็เลวๆทั้งนั้นอ่า มันก็ร้ายๆมาก่อน ก็รู้จักกันเป็นธรรมดา
“ตัวดีทั้งนั้นเลยนะ..”ไอ้ตาร์พูด
“.งะ..อยากไปอะ..นะนะ..ไม่มีเรื่องหรอก..จะควบคุมตัวเองนะนะ”ผมอ้อนมันนิดหน่อยครับ อ้อนมากไม่ได้ เดี๋ยวโดนแซว อีกอย่าง ทำไม่ค่อยเป็นครับ
“..แต่ว่า.............”มันทำเสียง แล้วคิดนานเลยครับ
“น่านะ..เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็มาแล้ว..อยู่กันอีกนานแหละน่า.”ผมบอกมัน มันก็เงียบเหมือนใช้ความคิด
“ก็ได้ครับ.แต่ห้ามมีเรื่องนะครับ..”มันย้ำอีก ไอ้ห้ามมีเรื่องเนี้ย
“อืมน่า..ไม่มีหรอก..”ผมบอกมันปัดๆแล้วครับ
“เอออีกอย่างนึง..ลืมบอกไป”ผมบอกเมื่อนึกขึ้นได้ครับ
“อะไรครับ..”มันถาม
“ก็วันปีใหม่อะ..ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนมันมานอนด้วนนะเพราะว่าพ่อกับแม่ไอ้ป๊อดไม่อยู่มันไม่มีเพื่อน..”ผมบอกมันทันที
“โหหห..ไรอะ..”มันทำเสียงเซงสุดๆครับ
“โหมึง..จะเวอร์มากไปแระ..”ผมด่ามัน มันก็หัวเราะหึหึ นั้นแหละครับ
“ก็เค้าอยากอยู่กับที่รักสองคนอ่า..”มันบอก
“ไม่ต้องเลย เพื่อนกรูมานอนด้วยนี่แหละสนุกดี..”ผมบอก แล้วยิ้มให้กับโทรศัพท์
“..แล้วนอนกี่วันครับ..”มันยังห่วงไม่เลิกครับ
“ก็กลับวันเสาร์..”ผมตอบ ตอนนี้ผมเดินออกมาจากโต๊ะแล้วครับ ไม่อยากให้ไอ้ป๊อดได้ยิน เพราะเดี๋ยวมันจะคิดมากกับประโยคไม่กี่ประโยคครับ
“อืมครับ...”มันตอบแค่นี้ครับ ผมได้ยินเสียง สงสัยจะเป็นเสียงพี่ป่าน บอกว่า ไอ้ตาร์ไปเข้าเรียน เหอะๆ
“ข้าวครับ..เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ..มีเรียนนะ..รักนะครับ..(เออๆไปแล้ว)..จุ๊บๆนะ..”แล้วมันก็วางทันทีครับ ตลกมัน ผมก็เดินมาที่โต๊ะเหมือนเดิม ไอ้ป๊อดก็ถามแหละครับว่าไอ้ตาร์ว่าไรรึป่าว ผมก็บอกมันว่าสบาย ไม่มีไร
นั่งกันอยู่อย่างนั้นแหละครับ เพราะว่าคาบนี้ไม่มีเรียน เรียนคาบต่อไป ก็เคมีครับ เซงสุดตรีน เราก็ต้องขึ้นเรียนกันตามระเบียบ คิดไว้ครับ อนาคตๆ เหอะๆ ท่องไว้ในหัวครับ
เย็นกลับมาก็อ่านหนังสือก่อนเลยครับ ไม่ได้ไปเต้นหรอกครับวันนี้ พักยกก่อนหนึ่งวัน ก่อนอ่านหนังสือก็ซิตอัพกับวิทพื้นหน่อยเอาแรงหน่อยครับ เดี๋ยวมันจะไม่แข็งแรงหุ่นดีทุกวัน เมื่อเย็นก็พาไอ้ป๊อดไปเอาของที่บ้านมานอนบ้านผมแล้วครับ
“มึงนี่นะ..กลัวหุ่นไม่ดีรึไงวะ”.ไอ้ป๊อดมันเห็นผมวิทพื้น
“อ่าว..สาด..ไม่ได้ไปซ้อม เดี๋ยวมันไม่ฟิตไปเต้นอีกทีมันจะเหนื่อยแล้วเมื่อยตัว..”ผมพูดเสร็จก็เอาดัมเบล์ลมายก อันไม่ใหญ่หรอกครับ แต่ก็ไม่ได้เล็กของผู้หญิงเลยนะ เหอะๆ
“สาด..เวอร์แระมึง.. “มันบอก ผมก็ทำไม่กี่ทีหรอกครับ พอเรียกน้ำย่อย ก็อาบน้ำ แล้วก็แต่งตัว เสร็จประมาณ ทุ่มนึงก็เอาหนังสือมาอ่านนะครับ แล้วจัดการวางแผนเรื่องการบ้านที่จะต้องส่งตอนเปิดเทอมตอบปีใหม่ จะได้ไม่ต้องวุ่นวาน ก็มีทั้งหมดหกงานครับ เยอะมากมาย วางเรียบร้อยว่าจะทำอันไหนก่อน แล้วก็อ่านหนังสือต่อครับ อ่านไปชิวๆ ไอ้ป๊อดก็นั่งอ่านด้วยครับ เห็นพวกผมอย่างนี้ เหอะ เด็กเรียนนะครับ ชอบสุ้มกัน ไม่แสดงออกหรอกครับ ชอบแสดงแต่เรื่องเลวๆ
พอเวลาสามทุ่มก็ออกเดินทาง ที่ไม่ออกก่อนสามทุ่ม เพราะเดี๋ยวมันจะตรงเวลาไปครับ ให้มันพอดีๆกว่า เพราะว่าขี้เกียจไปนั่งรอเพื่อนเยอะๆ คราวนี้ไม่ได้เป็นทางการ
...
ขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้มาต่อหลายวัน
มีสอบๆๆๆ
เครียดมากมายเลยอ่า
วันนี้มาต่อให้เพราะว่าเห็นว่าเรียกร้องกันมากมายค่ะ
ยังไงก็ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
^
^
อ่ะ จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนแรกเลย
อ่า อ่านไปก็นึกถึงช่วงปีใหม่ไปอ่ะคับ ....... เทศการแห่งความสนุก
ว่าแต่ นายข้าวของเราเนี่ยต้องได้เรื่องแน่เลย
แล้วทีนี้ งานก็เข้า แน่เลย เตรียมตัวรับ มรสุม
เอาเป็นว่า คิดนัยแง่ดี ดีก่า อาจจะไม่มีรัยเลย
เปนเทศการแห่งความสุกของสอง พระ-พระ
มาต่อน้าคับ
รอเสมออ o13
-
:m1:
-
อ่านแล้วเพลินดีนะัคับเรื่องนี้อ่ะ ชอบ ๆ มาอัพต่อไว ๆ นะค้าบ (อย่าเพิ่งจบเร็วนะคับ อยากอ่านไปนาน ๆ อิอิ)
-
ขอบคุณมากค่ะ ขนาดมีสอบยังมาต่อให้ :pig4:
เรื่องสอบสู้ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ..
สอบเสร็จแล้วอย่าลืมนะคะ แฟนๆ รออ่านอยู่ค่ะ :m13:
-
เห็นไปเที่ยวทีไรข้าวงานเข้าทู้กกกกที :jul3:
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/greeting1/03-10-2008_08.gif)
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
สอบผ่านทุกวิชานะคร๊าบ
จะได้สบายๆใจ
-
ปีใหม่แร้วๆๆๆ ~
กลัวใจข้าวจริงๆ -*- ไปมีเรื่องหัวหูแตกยังพอทน แต่ถ้ามีหนุ่มมาติดเนี่ย พี่ตาร์เอาตายนะคร้าบข้าวว~
อยากให้มีฉากเลิฟซีนโชว์เพื่อน กร๊ากกกก << หื่นเข้าไป ! :laugh: :laugh: :laugh:
รอเสมอค้าบบ ~
-
เฮียตาร์ อดฉลองปีใหม่แน่ๆๆๆงานนี้ หรือว่าจะฉลองอยู่หว่า อิอิ
-
ต้าร์ น้องข้าวไม่ได้ไปหาเรื่องหรอก แต่เรื่องอ่ะชอบมาหาข้าวเอง :laugh:
สงสัยเรื่องมันจะชอบน้องข้าวเป็นพิเศษ :laugh:
-
ตอนที่47 ต้อนรับปีใหม่เลยไง2
“เฮ้ยๆ..ไอ้ข้าวทางนี้..”เสียงไอ้พี่เก่งเรียกครับ ดีเหลือเกิน คนเต็มโต๊ะเลยครับ ก็เพื่อนๆพี่ๆกันทั้งนั้นแหละครับ
“..เอาไรวะ..”ไอ้โดหันมาถามผมครับ ไอ้โด เพื่อนห้องสิบแหละครับ ก็เป็นลูกสมุนของไอ้บาสมัน ก็ไอ้บาสมันรวยอะครับ พ่อแม่ก็ตามใจ ฉายามันก็เฮียบาสครับ กระเป๋ามันหนา เหอะๆ
“..โซดาน้ำ..”ผมบอกไอ้โด มันก็หันมาถามไอ้ป๊อดครับ ก็ว่ากันไปตามเรื่อง
“ไอ้เหี้ยแมนยังไม่มาหรอวะ..”ผมหันไปสำรวจเพื่อนๆในกลุ่ม
“บอกกำลังเก็บเสื้อผ้าอยู่”ไอ้เป้บอกครับ
“อืม..”ผมก็นั่งกินก่อนครับ กินอาหารนะ เอาแรงหน่อย ตั้งแต่เย็นยังไม่ได้กินไรเลยนิ
“..ใครมีไฟแช๊กวะ..เอามาดิ.กรูขี้เกียจหยิบ”ผมพูดบอกเพื่อนๆบนโต๊ะเพราะว่าคาบบุหรี่อยู่นะครับ ขี้เกียจหยิบของตัวเอง เหอะๆ
“เฮ้ย..กิ๊กเก่ามึงอะไอ้บาส..”เสียงไอ้พี่เก่งพูด เมื่อไอ้แสบจุดบุหรี่ให้ผมเสร็จ ผมก็หันไปดูว่าใครวะ
“โหพี่..กิ๊กห่าไรละยังไม่ได้ไรกันเลย ...หึหึ..”ไอ้บาสทำหน้ากวนตีนครับ ก็จะไม่ได้อะไรได้ไงละ พี่คนนี้เคยมาติดเกาะไอ้บาส จนไอ้บาสต้องด่าให้ออกจากชีวิตไปซะ
“..เฮ้ยไอ้ข้าวดีกว่า..คบใครอยู่วะตอนนี้..”อยู่ดีๆ ไอ้พี่เก่งก็หันมาถามผมครับ ผมยิ้ม ไอ้เพื่อนๆในกลุ่มก็ยิ้มครับ
“..ไม่มีวะ..โสด..”ผมบอก แล้วเขี่ยขี้บุหรี่
“..สาดหน้าอย่างมึงอะนะโสด..อย่ามาตอแหล..”ไอ้เหี้ยพี่ต่อครับ ด่าผม
“ไรพี่..โสดจริงๆ ไม่อยากมีวะ..เบื่อ”ผมบอก ไอ้เป้มองหน้าผม แล้วหันไปมองหน้าไอ้ป๊อดแล้วเบะปากใส่กันครับ ผมเอาเท้าใต้โต๊ะเตะมันที่มันนั่งอยู่ตรงข้ามผม
“หรอออ..”ไอ้เหี้ยแสบครับ ทำท่าแบบ หรอออ ประชดผมอะครับ
“เฮ้ยๆ..ใครวะ..พวกมึงอย่ามาทำให้กรูอยากรู้ดิ..”ไอ้บาสได้ยินพูดขึ้นครับ
“เฮ้ย..แต่พวกมึงหาแฟนอย่างไอ้ข้าวยากวะ..”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น ทุกคนหันมองหน้าไอ้ป๊อด
“สาวไอ้เหี้ยข้าวนะ..สวย น่ารัก เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง โหด ซาดิส รวย กีฬาก็เก่ง เรียนก็ดี โอ้ย..แถมนะ เล่นรุ่นใหญ่อีกต่างหากวะ.เรื่องบนเตียงนะมึง..เอาไอ้เข็มKแข็งมาแล้วอะ เอาดิ.ฮ่าๆๆ”ไอ้ป๊อดพูดเสร็จครับ
ทุกคนมองหน้าผมกันหมด
“ไอ้เหี้ย.มึงจะเวอร์เกินไปแระ”ผมหันไปด่าไอ้ป๊อด
“เฮ้ย..จริงดะ..หาให้บ้างดิวะ..ใครวะบอกกรูหน่อยดิ..แปลกดีวะ ไม่เคยเจอกรูชอบ”ไอ้เหี้ยก้องทำเสียงดังอยากรู้ทันที
“มึงก็ไปเชื่อไอ้ป๊อด ดูหน้ามันดิ..เชื่ออะไรได้บ้างละ..”ผมบอกไป ทำสีหน้าให้เป็นปกติสุดๆครับ
ตื้ดๆ...ๆๆ...ๆๆ... หยิบโทรศัพท์ออกมาดูครับ ไอ้ห่าตาร์โทรมา ผมเลยลุกขึ้นจากการสนทนาตรงนั้น
“เห็นมั้ยทำไมจะไม่มี.โทรมาแล้วเนี้ย..”ไอ้ป๊อดพูดอีกครับ ทุกคน ทำหน้าตาตื่นเต้นทันทีครับ
“ส้นตีนนิ..สัด..”ผมด่ามันเสร็จ ก็กดรับโทรศัพท์ แล้วออกมาคุยหน้าร้านครับ
“อยู่ไหนครับ..”ไอ้ตาร์กรอกสายมาประโยคแรกเลยครับ
“อยู่ร้านไง..ร้าน...............นะ.เพิ่งมาเมื่อกี้.”ผมบอกมันหมดเลยครับ จะได้ไม่ต้องถามต่อ
“หรอครับ..ไปจีบใครรึป่าว..”ไอ้ตาร์ถามต่อีกครับ
“ป่าวสักหน่อย..เพิ่งมาเองยังดูไม่ทั่วเลยวะ..”ผมแกล้งมันครับ
“..อย่าแม้แต่จะคิด..อย่าหาว่าไม่เตือนนะครับ..ที่รัก”มันพูดแต่แฝงด้วยความโหดของมันอยู่ครับ
“เออน่า..มึงนิ..แล้วอยู่ไหนเนี้ย..”ไอ้ถามมัน
“กำลังขับรถอยู่ครับ..”มันบอก
“กำลังกลับคอนโดหรอ..ออกไปไหนมา ทำไมกลับดึก”ผมรีบถามมันทันที เพราะปกติมันออกไปไหนมันจะบอกผมตลอดแหละครับ
“หึ.. ทำไม..ไม่ไว้ใจหรอครับ..”มันทำเสียงกวนส้นตีน
“ส้นตีนนิ..อย่ามากวนกรูได้มั้ย.กรูถามดีๆ..”ผมว่ามันไป พร้อมกับรอยยิ้มที่เปื้อนหน้าผมเองแหละครับ
“กำลังไปหาข้าวแหละครับ..ไม่อยากบอกก่อน..เดี๋ยวไม่ให้ไป แต่ตอนนี้ขับรถออกมาจากคอนโดเมื่อกี้เอง”มันบอก อ่าว ไอ้เหี้ย
“มึงนี่นะ..มาก็ไม่บอกกรู..แล้วมึงจะรีบมาทำไมวะ..ดึกๆมันอันตราย”ผมบอกด้วยเสียงโมโหนิดหน่อย
“ก็ไม่ไว้ใจข้าวนิ..เดี๋ยวถ้าไปถึงทันจะไปหาทีร้านเลยนะครับ..อย่าไปมีเรื่อง.ห้ามจีบใคร..ถ้าใครมาจีบก็ห้ามเล่นด้วย..เข้าใจมั้ยครับ..”มันทำเสียงแข็ง นี่ตกลงมึงเป็นแฟนกรู หรือมึงจะมาเป็นพ่อกรูเนี่ย
“มึงนี่..กรูบอกว่ากรูดูแลตัวเองได้ไง..พูดไม่รู้เรื่อง..แล้วมาดึกๆแบบนี้เดี๋ยวแม่มึงก็ว่าเอาหรอก”ผมว่ามัน
“น่า..ออกมาแล้วอะครับ..จะขับช้าๆระวังๆนะ..”มันทำเสียงอ้อนๆเมื่อเห็นผมเริ่มโมโห
“..มึงก็เป็นแบบนี้..กรูละเซง”ผมบอก ก็ไอ้ตาร์มันชอบเอาแต่ใจเรื่องอย่างนี้อะครับ ไม่ชอบให้ผมไปเที่ยว
“โห..อย่าเซงดิ รักหรอกนะนะ..”มันอ้อนอีกครับ
“อืม..ขับช้าๆละ..ระวังๆด้วย..”ผมบอกที่จริงไอ้ตาร์มันก็ไม่ได้ขับรถเร็วอะไรหรอกครับ คนที่เร็วนะ ผมเองต่างหากครับ แต่มันดึกแล้วเป็นห่วงมัน
“คราบ...”มันลากเสียงยาว
“งั้นเดี๋ยวกรูเข้าไปในร้านก่อนนะ..”ผมบอก
“ครับ..ดูแลตัวเองนะ..อย่าลืมที่สั่งไว้ด้วยละ”มันย้ำอีกครั้ง
“เออ..ไม่ลืมหรอก..แค่นี้นะ..”ผมบอก แล้วมันก็สั่งลาอะไรตามประสาเลี่ยนๆของมันแหละครับ เหอะๆ
........... เมื่อเข้ามา ณ โต๊ะเดิม...................
“เฮ้ย..มาแล้ว..มาๆ เล่าเลย..ใครวะแฟนมึง”ไอ้บาสกับพี่เก่งไม่ยอมลดละครับ
“โห..พี่..ไม่มีหรอก ไปเชื่อพวกมัน..ข้าวก็เล่นไปเรื่อยแหละพี่ก็เห็น.”ผมพยายามแก้ตัวสุดๆครับ
“สาด...เล่นตัวนะมึง.เห็นกรูอยากรูหน่อยไม่ได้..อย่าให้กรูรู้นะมึง.กรูจะแย่งเอามาทำเมียกรูเลย”ไอ้พี่เก่งมันว่าเข้าให้ครับ
“เหอะๆ..ยากวะ.. คนเรานะ มันก็ขึ้นอยู่กับลีลาด้วยอะเนอะ ที่จะให้มาติดกันง่ายๆมันก็ยาก..อย่างพี่นะจะเท่าไหร่เชียว”นั่นไงครับ ไอ้ข้าว ปากดีครับ เห็นคนอื่นพูดจะแย่งของๆตัวเองไม่ได้เลยครับ
“อ่าว..สาด..เห็นมั้ยยอมรับแล้ว..”ไอ้พี่เก่งพูดแล้วยิ้ม ผมก็ได้แต่นั่งยิ้มแหละครับ ไอ้พวกเวรก็แซวผมใหญ่เลยครับ นี่ก็เริ่มดึกแล้วๆ ดึกขึ้นเรื่อยๆ ห้าทุ่มครึ่งแล้ว เมื่อกี้ไอ้ตาร์ก็ส่งข้อความมาบอกว่า ใกล้ถึงแล้ว ผมก็เออออ ขับรถดีๆแล้วกัน ส่งกลับไปให้มันครับ
นั่งกันจนดึกมาแล้วครับ ตอนนี้ก็เพลงกระหึ่มพับแล้ว เหอะๆ ไอ้กลุ่มพวกผมก็ลุกไปเต้นกันกระจายอยู่นู้ เหอะ ผมยังนั่งอยู่ครับ ยังไม่คึก แม่ง ท่าเต้นไอ้เหี้ยแสบ กรูอยากจะเอาไม้ไปเสียบตูดมันจริงๆ ผมนั่งมองดูพวกมันเต้นครับ ไอ้เหี้ยแสบนะ จะเต้นดีๆก็ไม่ได้ ครับ มันบอกเดี๋ยวไม่มีคนกระทืบมัน ท่าเนี้ย กวนตีนดี เหอะๆ เอากับมันสิ ความที่อยากมีเรื่องของมันครับ
ผมก็นั่งชิวๆอยู่กับไอ้แมน ไอ้เป้ แล้วก็พี่ต่อ เพื่อนๆพี่เก่งอีกสามสี่คนครับ แล้วก็พวกเพื่อนไอ้บาสอีกสองคนส่วนไอ้บาสหรอครับ ไปเต้นอยู่กับไอ้ห่าแสบ ไอ้เวรๆทั้งหลายแหละครับ หม้อสาวไปด้วย หึหึ นิสัยมันเลยแหละ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..ไอ้เหี้ยนั่นมันไอ้คนที่มึงกระทืบที่พับพี่ไอ้เข็มนี่หว่า”ไอ้เป้มันพูดขึ้น ผมหันไปดูครับ
“จำไม่ได้วะ.”นั่นไงครับ ไอ้กระผมเป็นแบบนี้จริงๆครับ ถ้าสมมุติเกลียดใครจะจำหน้าไม่ค่อยได้ ถ้าไม่ได้เจอบ่อยๆนะครับ หรือว่าเคยชอบใคร หรือแม้กระทั้งเพื่อนๆก็ตาม จำใครไม่ค่อยได้หรอกครับ ไม่รู้เป็นอะไรเหมอืนกัน ถ้าสมมุติหนึ่งปีไม่ได้เจอกันเลยละก็ ลืมหมดเลยครับ ขอบอกว่าลืมจริงๆหลายๆครั้งเพื่อนเก่าเข้ามาทัก ผมก็เออออตามน้ำไปครับ แต่ไม่ได้เรียกชื่อของอีกฝ่าย ก็มันจำไม่ได้อ่า
“อ่าวไอ้เหี้ย..ไปกระทืบเค้าไว้ยังจำไม่ได้อีก”ไอ้เป้มันด่าให้ครับ
“สาด...กรูจำไม่ได้จะให้ทำไงวะ..เหี้ยนี่นิ”ผมเริ่มงุนงง พร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกมวนครับ
“เฮ้ย..มันมองวะ..”ไอ้แมนทำหน้ากวนส้นตีนอีกแล้วครับ เอาอีกแล้วไง ไม่มีเรื่องลูกไม่มีเรื่อง
“เออ..ช่างหัวมัน..”ผมบอกครับ แล้วนั่งกินอาหารข้างหน้า และสุราต่อ
“ไอ้เหี้ยแม่งกวนส้นตีนกรู..สาดเอ้ย.กรูจะเที่ยวให้สนุกๆสักหน่อย..”อยู่ดีๆ ไอ้พี่เก่งกับไอ้บาสก็เดินบ่นๆมาครับ
“มีเหี้ยไรวะพี่.”ผมหันไปถาม
“ก็ไอ้เหี้ยใสเด็กเทคนิคโต๊ะนั้นนะ..แม่ง เพื่อนมันแม่งกวนตีนกรูเมื่อกี้ กรูเลยบอกให้มันขอโทษ ไอ้ใสมันก็มาขอโทษแทนกรูแล้วนะ แต่แม่งเพื่อนมันทำหน้ากวนส้นตีนกรูอีก..”ไอ้พี่เก่งบอก
“อ่าว..พี่รู้จักพวกมันด้วยหรอ”ผมรีบถาม
“รู้ดิ..กรูกับพวกพี่ไอ้ใสแม่งเคยมีเรื่องกัน ก็จบกันไปแล้ว วันนี้เพื่อนมันก็มากวนตีนกรูอีก.กรูแม่งไม่อยากมีเรื่องตอนนี้พ่อกรูยิ่งจับตาดูกรูอยู่ด้วย เพราะกรูแม่งสอบไม่ติดมหาลัยชัวร์ๆ..กรูขอพ่อกรูเรียนเอกชนอยู่ พอแม่งกลัวกรูเรียนไม่จบ..”พี่แกก็เล่นบอกซะยาวเลยครับ เอาแบบไม่ต้องถามกันเลยทีเดียว
“เออ..ไอ้ข้าวก็เคยพี่เรื่องกับพวกมัน ไอ้คนนั้นนะที่นั่งหันหลังใส่เสื้อสีดำ”ไอ้เป้ชี้ไปที่ไอ้คนที่ผมเคยกระทืบอะครับ
“ก็ไอ้เหี้ยนั่นแหละ ไอ้ใส..กวนส้นตีนสุดๆ..แม่งคิดว่าตัวเองหล่อมาก..ไอ้เหี้ยนั่นนะ..เรียนที่ไหนก็ไม่จบสักที ตอนนี้อยู่เทคนิค กรูก็ไม่รู้ว่าแม่งจะจบรึป่าว..”พี่เก่งบอก
“หึ..”ผมได้แต่หัวเราะในลำคอแหละครับ ไม่มีไรมากมาย ไม่อยากมีเรื่อง ก็รับปากไอ้ห่าตาร์ไว้แล้วด้วยนิ
“เดี๋ยวกรูมานะ..ไปเข้าห้องน้ำก่อน”ผมบอกเพื่อนๆเมื่อรู้สึกอยากยิงกระต่ายขึ้นมาครับ
“เฮ้ย..กรูไปด้วย”ไอ้พี่เก่งรีบเรียกผม แล้วเดินตามมาครับ พอเราเสร็จภารกิจเรียบร้อยก็ ตามระเบียบครับ อยู่ดีๆ ไอ้ห่าแสบแม่งเต้นอยู่ครับ มาดึงแขนผมเฉยเลยก็ตรงที่ผมมาเข้าห้องน้ำมันต้องเดินผ่านที่เต้นนะสิครับ
“เฮ้ย..ไม่เอา..ยังไม่เมา..”ผมรีบบอกมันพร้อมกับกำลังเดินกลับครับ
“เดี๋ยวดิสาด..มาเต้นด้วยกันก่อน..แม่งไรวะ”ไอ้เหี้ยแสบก็มึนๆได้ที่แล้วไงครับ
“ไอ้เหี้ยนี่..เมาก็เต้นไปเลยไม่ต้องมาลากกรู..”ผมบอกมัน
“เออ..เพื่อนอะ.”นั่นดูมันครับ เอาคำว่าเพื่อนมาอ้างครับ ผมยิ้มให้มันส่ายหัวแล้วเดินมา มันก็ทำเป็นงอนๆ แล้วเต้นกับพวกเพื่อนเวรต่อไป สาวๆนี่อยู่ข้างแนบข้างเลยครับ สีกัน ถ้าตรงนี้เป็นโรงแรม มันคงเสร็จไปเรียบร้อยแล้วแหละครับ
..................................
เพล้ง
เฮ้ย อะไรวะ ! ผมตกใจเสียง เหมือนเสียงแก้วแตกนะครับแต่มันดังมาก ผมก็หันไป ที่จริงเพื่อนๆแล้วก็คนอื่นๆก็หันกันไปหมดแหละครับ
“เฮ้ย..ไอ้แสบ..”เสียงไอ้พี่เก่งครับ ตะโกนขึ้น ผมได้สติ รีบวิ่งเข้าไปช่วยเพื่อนทันที ลืมตัวไปเลยครับว่าไอ้ตาร์บอกว่าห้ามมีเรื่อง เอิ้กๆ
ไอ้พวกเพื่อนๆที่นั่งอยู่ก็ วิ่งกันไปช่วยทันที ตอนนั้นก็ชุลมุนนะครับ ไม่รู้ว่าใครเป็นใครเลยครับ แต่อยู่ดีๆ
พลัก .......
“เฮ้ย...”ผมหันไปด้วยอารมณ์โมโหครับ ก็แม่งเล่นถีบมาที่หลังผมเต็มๆเลยครับ อ่าวไอ้เหี้ยที่ผมเคยกระทืบมันนั่งเองครับ ผมยิ้มให้มัน แต่หน้ามัน โกรธมากครับ เหมือนโกรธผมมาร้อยชาติงั้นแหละ และหลังจากนั้นเองครับ ก็ชกต่อยกันตามประสา คนที่ไอ้เหนือชั้นกว่าก็ผมอยู่แล้วแหละครับ คนมันรู้กันอยู่ ผมกำลังรุมกับไอ้เหี้ยนี่อยูดีๆครับ หันไปเห็น ไอ้ เป้กำลังโดนรุมเลยครับ ผมเลยไม่ได้สนใจไอ้เหี้ยนี่ต่อครับ ถีบไอ้เหี้ยใสเสร็จ ก็กระโจนเข้าไปหาพวกที่รุมไอ้เป้ทันทีครับ ก็พวกมันเล่นกันสามรุมหนึ่งเลยอะครับ ตอนนี้ทั้งร้านเสียงโหวกเหวกโวยวายดังมากมายเลยครับ
ผมถีบไอ้คนที่รุมไอ้เป้ได้คนนึงไอ้เป้ก็ลุกขึ้นได้ซัดกันไปมา
“เฮ้ย..ไอ้ข้าวระวัง..”เสียงไอ้แสบตะโกนมาครับ ด้วยสัญชาตญาณ รู้ทันทีครับว่าข้างหลังต้องมีอะไรแน่ๆ ตีนว่างอยู่ ถีบมั่วๆไปก่อนครับ ฮ่าๆๆๆ แต่เสือกโดนจริงๆอะ แต่เบานะไม่ได้แรงมากหรอกครับ ผมหันไปได้ก็กระทืบไม่ยั้งเลยครับจะใครละก็ไอ้เหี้ยใสนั่นแหละครับ
“แม่ง..เล่นกรูด้านหลังใช่มั้ย..แดกตีนไปเหอะมึง”ผมก็ทั้งกระทืบทั้งเตะ ไม่สนใจใครเลยครับ
หันไปอีกที เฮ้ย ปืน เห็นปืนนะครับ แต่ไม่ได้จ่ออยู่ที่ผมหรอกครับ จ่ออยู่ตรงไอ้แสบนู้ครับ เอาๆไงดีวะ ตกใจอยู่ประมาณสิบวินาที หันซ้ายหันขวา เห็นขวดเบียร์อยู่ หยิบได้ ฟาดไปที่หัวไอ้เหี้ยนั่นเต็มๆเลยครับ เพราะว่าไอ้นั่นยืนหันหลังให้ผมอยู่ครับ เป็นจังหวะที่ผมหันไปพอดีครับ เพราะไม่ได้ยินเสียงเห็นเงียบๆเลยผิดปกติ
เพล้งงง ดี เล็งอยู่ได้ไม่ยอมยิง สาด มันขาอ่อนจับหัวตัวเอง นั่งลงกับพื้นทันทีครับ
“เฮ้ย..ตำรวจมา........”ห๊ะ พ่อมา เวรแล้วไง เอาไงดีวะ พ่อกรูรู้เรื่องนี้กรูตายเป็นเขียดแน่
แล้วไอ้พวกที่นอนอยู่ก็เห็นๆก็สามคนแล้วครับ พวกของพวกไอ้ใส
“เฮ้ย.ๆ..พยุงไอ้พวกเหี้ยนี่ไปดิ..หลังร้านๆ”พี่เก่งพูดขึ้นครับ
“สัดเอ้ย..แม่ง เดินก็ไม่ไหว ยังมาเที่ยวนะมึงนะ”ไอ้เหี้ยเป้ยังมีติดตลกครับ แล้วพยุงไอ้คนที่ผมตีหัวเมื่อกี้ ก็ถ้าไม่ช่วยกัน ตำรวจได้เล่นงานผมหมดนี่แน่เลยครับ
“สัด..ลุกเร็วๆสิวะ..อยากไปเที่ยวต่างประเทศรึไง..เหี้ยเอ้ย..”ผมเตะไปที่ไอ้เหี้ยใสทีนึง เพราะมันยังนอนอยู่ แต่ว่าได้สตินะครับ ผมช่วยพยุงมัน พวกผมทั้งหมด ต้องบอกว่าทั้งหมดครับ พากันพยุงแล้วกึ่งวิ่งไปหลังร้าน พร้อมกับไอ้พวกที่ไหวก็วิ่งไปเอารถครับ พวกที่ไม่ไหวก็กองไว้ตรงนั้นก็ ดีตีกัน ก็มาช่วยกัน ขนย้ายอีกครับ เวรกรรม
...
เฮ้ออออ กว่าจะเสร็จ
ต่อๆ รอต่อไปค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะค่ะ
จะตั้งใจอ่านหนังสือ ใครที่สอบอยู่ตอนนี้ก็ตั้งใจอ่านหนังสือให้มากๆนะค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
น่านนนน ว่าแล้วต้องมีเรื่อง :jul3:
-
มีเรื่องตลอดดดดดดดดดดดดด
:laugh: :laugh:
รอตอนต่อไปนะจ้ะ
:oni2:
รีฯล่าง เอามีดมาแทงกันซึ่งๆหน้าเลยดีไหม :angry2:
V
V
-
กระซวกรีบน ทะลุทะลวง
กระซวกๆๆ
ยังตามกระซวก แบบจองล้างจองผลาญ
ปล. รีบมาต่อนะๆ สนุกๆๆๆ
-
เฮ้ออออออออออออออ
ข้าวนี่น๊าาาาา
ทำไมไม่เชื่อพี่ต้าร์บ้าง
ชักสงสารพี่ต้าร์แล้วดิ
-
(http://upic.me/i/3k/usapp.gif) (http://upic.me/show.php?id=cd449d71d98ed356396fc07274202472)
(http://upic.me/i/3k/usapp.gif) (http://upic.me/show.php?id=cd449d71d98ed356396fc07274202472)
(http://upic.me/i/3k/usapp.gif) (http://upic.me/show.php?id=cd449d71d98ed356396fc07274202472)
(http://upic.me/i/xb/4a46b55d02000tk5.gif) (http://upic.me/show.php?id=7d1521eb8b44e15f7f1d7f21609d21fe)
(http://upic.me/i/xb/4a46b55d02000tk5.gif) (http://upic.me/show.php?id=7d1521eb8b44e15f7f1d7f21609d21fe)
-
เวงกำ ขยันหากันจั้งเรื่อง
ได้ ตลอด มีนี้ต้องโดนพี่ตาร์เล่นงานแน่เลยข้าวเอ้ย
รอตอนต่อไป อย่างใจจดใจจ่อ น้าคับ
เรื่องหมดแล้วหรอยังไม่หมด ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:jul3:
-
ตอนที่48 ต้อนรับปีใหม่เลยไง3
พอพวกผมจัดการเอารถเอาราเสร็จปุ๊บ ยังไงละครับ ก็พากันไปบ้านไอ้แสบนั่นแหละครับ ไปกันหมดแหละครับ บางคนพวกไอ้ใสขับรถไม่ไหวครับ ผมก็ต้องจัดการให้เอากุญแจรถมาแล้วรีบๆไปเอารถ หนีกันครับ ทั้งหมด กลายเป็นทั้งกลุ่มไอ้ใสแล้วก็พวกผม กลุ่มไอ้บาส แล้วก็กลุ่มพี่เก่ง พากันมาบ้านไอ้แสบครับ ดีนะพ่อแม่มันไม่อยู่ เดี๋ยวได้เห็นเลือดนองละก็ ซวยเลยครับ
“อ่าว..เฮ้ย...ไปทำเหี้ยไรกันมาวะ”พี่ใสพี่ไอ้แสบพูดขึ้นครับ สรุปตอนนี้มีสองใสแล้วครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ยใส..”เมื่อพี่แสบเห็นไอ้ใสโดนพวกเพื่อนไอ้บาสพยุงตัวมาครับ ตอนนี้รถจอดเต็มบ้านเลยครับ ทั้งมอไซด์ ทั้งรถยนต์
“เดี๋ยวค่อยเล่าพี่.ขอยาทำแผลหน่อย”ผมบอกพี่ใส แล้วพากันไปห้องนั่งเล่นครับ สรุปตรงนั้นนี่ สามสิบกว่าคนเลยครับ เหอะๆ เยอะมากมายอ่า อะไรเนี้ย อะไรกัน
“อะ...”เมื่อพี่ใสเอากล่องยามาให้ครับ
“เอา..ไปทากันเอง..สัด”ผมโยนกล่องยาให้พวกไอ้ใสครับ
พวกมันหันมามองหน้า
“ทำไม..มึงจะทำไมกรู..สัด”ผมนั่งอยู่ ด่าใส่หน้ามันครับ ด้วยอาการที่ไม่ชอบให้ใครมามองหน้า
“เฮ้ย...มีไรกันเนี้ย..”พี่ใสพูดขึ้น หลังจากทีจ้องหน้ากันสักพัก ระหว่างผมกับไอ้ใสครับ
“..ก็ไอ้เหี้ยเนี้ย..มันเสือกมาถีบข้าวก่อน”ผมบอกไป
“ก็ไม่รู้ว่าเรื่องเป็นยังไง พอดีเห็นว่าไอ้แสบมันมีเรื่องพวกข้าวเลยรีบเข้าไปช่วย”ผมพูดต่ออีกครับ
“ว่ายังไงมึง.ไอ้แสบ”พี่ใสหันไปทีน้องชายตัวเอง
“ก็ไอ้เหี้ยนี่...แม่งอยู่ดีๆ ทำเบียร์หกใส่แล้วไม่ขอโทษแถมมองหน้าอีก.สัด.”ไอ้แสบเหมือนพูดไปแล้วของขึ้นครับ
“แสบเลยแม่งต่อยมันก่อนแหละ..”ไอ้แสบพูดเสียงค่อยๆ มันกลัวพี่มันนะครับ เหอะๆ
ก็พี่มันโหดอ่า
“อ่าว..ไอ้เหี้ย ตั้วมึงไปทำเบียร์หกใส่ไอ้แสบมันทำไมมึงไม่ขอโทษมัน”พี่แสบทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษาคดีเลยครับตอนนี้ เหมือนกันไอ้พวกนั้นมันก็กลัวพี่แสบเหมือนกันครับ
“ก็...............”ไอ้ห่าตั้วไรนั้นพูดแค่นั้นแหละครับ
“มึงจะเอาไงว่ามาเลยดีกว่า”ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นการณ์มันไม่เข้าที่
“..แล้วมึงจะเอาไง..”ไอ้ใสพูดขึ้นครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..เมื่อกี้มึงถีบกรูก่อนนะ..กรูทำอะไรรึยัง..แม่งเอ้ย”ผมลุกขึ้นแล้วครับ โมโหมากจะเข้าไปถีบไอ้เหี้ยใสที่นั่งอยู่ แต่ไอ้พี่ต่อดึงตัวผมไว้
“ใจเย็นๆสิวะไอ้ข้าว..”พี่ใสบอก
แล้วทั้งห้องก็เงียบครับ
บรื้นนนนน................ เสียงรถใครมาวะ ผมนึกในใจ ทุกคนก็คงสงสัยเช่นกันครับ มองหน้ากัน แล้วมองไปที่ประตูทั้งๆที่มองไม่เห็นนั่นแหละครับ พี่ใสเดินออกไป ทั้งห้องเงียบกันหมดครับ
เสียงฝีเท้าเดินมาใกล้ๆ ผมหันไป
งะ
เฮ้ย
.................................................
ไอ้ตาร์
เวรแล้วไง งานเข้าอีกแล้วกรู
ผมมองหน้ามัน ไอ้ตาร์มันเห็นผม มันก็ไม่มองหน้าผมเลยครับ หน้าตาตอนนี้เหมือนมันโกรธมากๆ แล้วก็โหดมากๆด้วยอ่า
“หวัดดีครับพี่ตาร์..”ไอ้ใสพูดขึ้น แล้วยกมือไห้ว พวกเพื่อนๆมันยกมือไหว้กันหมดเลยครับ งงดิ ไอ้ข้าว ไอ้ตาร์มันพยักหน้าเป็นเชิงรับ พร้อมกับนั่งลงบนโซฟา แหม ทำอย่างกับเจ้าพ่อเชียวนะมึง แต่มันก็ยังไม่มองผมอยู่ดีแหละครับ
“มีเรื่องไรกัน...”เมื่อมันนั่งเสร็จมันก็พูดขึ้นครับ ไอ้พวกนั้นก้มหน้ากันสลด เป็นไรกันวะ สาด
“กรูถาม...”ไอ้ตาร์เสียงมันแข็งมากเลยครับ น่ากลัวอะ ไอ้พวกนั้นที่นั่งอยู่ที่พื้น แล้วก็พวกเพื่อนๆผมด้วยครับ ไอ้ป๊อดนี่ตัวดีเลยครับ มันก็นับถือไอ้ตาร์อะเนอะ ก้มหัวหงิกๆ
“..ป่าวหรอกครับพี่..พอดีว่าเข้าใจผิดกันนิดหน่อย.”ไอ้ใสพูดขึ้น
“มึงรู้รึป่าว.. ว่านี่รุ่นน้องกรู”ไอ้ตาร์พูดอีกครับ
“ผมไม่รู้ครับพี่...”ไอ้ใสรีบพูดขึ้น อะไรอะ อะไร งง
“กรูจะไม่ว่าหรอกนะถ้ามึงจะมีเรื่องกัน..มันเรื่องของพวกมึง แต่ไปตีกันในพับมันค่อนข้างเสี่ยง.. ทำอะไรไม่รู้จักโต”งะ เหมือนทำไมผมรู้สึกว่ามันด่าผมอ้อมๆเลยอ่า
“..แล้วเพื่อนมึง..ไอ้ใส..พูดคำว่าขอโทษไม่เป็นรึไง ถึงต้องแดกตีนก่อนแล้วค่อยพูด”ไอ้ตาร์จ้องเขม็งไปที่ไอ้ใสครับ แต่มันก้มหน้าทันทีเมื่อเห็นสายตาไอ้ตาร์
“....ตกลงมึงจะเอาไง เรื่องจะได้จบๆไม่ต้องค้างคา..กรูก็มาพูดได้แค่นี้ มันเรื่องระหว่างพวกมึง”ไอ้ตาร์พูดขึ้น ทั้งหมดเงียบครับ
“..จบก็ได้ครับพี่..”ไอ้ใสมันพูดขึ้น
“...จบนะระหว่างเรื่องใครกับใคร มึงกับกรู รึเพื่อนมึงกับไอ้แสบ”ผมพูดขึ้นครับ น้ำโหมันยังมีอยู่อะครับ มองไปที่ไอ้ใส
“หึ..หรือมึงจะเอาตรงนี้ตัวๆก็ได้นะ..”ผมบอกมัน
“หยุดข้าว..”ไอ้ตาร์มันหันมาดุผมครับ แม่ง ดุกรูได้ดุกรูดีนะมึงอะ ผมก็เงียบดิ
“เอาไงว่ามาให้เคลียร์.”ไอ้ตาร์พูดอีก
“เรื่องของผมกับไอ้ข้าวก็จบครับพี่..ส่วนเรื่องไอ้แสบกับไอ้ตั้วเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันครับ ขอโทษแทนไอ้ตั้วด้วยนะพี่”ไอ้ใสมันบอก
“แต่กรูไม่จบ..”ไอ้แสบพูดขึ้น เอาแล้วไง ไม่จบ กรูก็ไม่จบด้วย เพราะกรูหมันไส้มัน
“ไอ้แสบ..”พี่ใสเรียกชื่อมัน พร้อมกับมองหน้า ไอ้แสบลุกขึ้นยืน
“..พี่คิดว่ามันจะจบรึไง..ปากมันจบ..แต่เดี๋ยวมันก็กวนส้นตีนเหมือนเดิม”ไอ้แสบพูดเสียงดัง
“อืม..ก็จริง หรือมึงจะว่าไงไอ้ใส..คุยกับเพื่อนมึงสิ”ไอ้ตาร์ยังนั่งหน้านิ่งอยู่ครับ ไอ้ใสหันไปมองเพื่อนๆมัน แล้วหันมามองหน้าผม ผมกับมันจ้องกันอยู่สักพัก ทุกคนก็มองมาที่ผมกับมันแหละครับ
“กรูกับมึง..ขอให้จบกันแค่นี้..ยังไงกรูก็แดกตีนมึงบ่อยแล้ว..กรูแค่หมันไส้มึงที่แม่ง เตะกรูได้เตะกรูดี หรือมึงจะว่าไง จะจบไม่จบ”ไอ้ใสมันพูดกับผม
“แล้วแต่มึง..กรูยังไงก็ได้..ถ้ามึงจบกรูก็จบ..แค่นี้ กรูก็ไม่ได้อยากมีเรื่อง ถ้ามึงไม่มาถีบกรูก่อน”ผมบอก
“โอเค..เรื่องของมึงสองตัวจบแค่นี้นะ”พี่ใสมันพูดขึ้นครับ
“ส่วนมึง..ไอ้แสบ..ไอ้ตั้ว..เอาไง”พี่ใสพูดต่อครับ
“ผมไงก็ได้พี่..”ไอ้ตั้วมันพูด แต่ไอ้แสบทำสีหน้าไม่พอใจ คือมันเป็นคนงี้อะครับ ถ้าใครทำมันหนึ่งครั้งมันเอาคืนสิบครั้ง มันจะไม่ยอมจริงๆครับ จะแก้แค้นอยู่อย่างนั้นแหละ
“ไอ้แสบ..โตๆกันแล้ว..มึงนี่นะ..ถ้าพ่อรู้เรื่องกรูไม่ช่วยนะ”พี่ใสพูดขึ้น ไอ้แสบเงียบครับ
“เออๆ..ก็ได้วะ..จบก็จบ แต่อย่าให้กรูเห็นว่ามึงกวนตีนอีกนะมึงกรูไม่เอาไว้แน่ สัด”ไอ้แสบมันชี้หน้าด่าครับ
“โอเค..เรื่องให้จบแค่นี้นะไอ้ใส เด็กโรงเรียนกรูๆว่าจบอยู่แล้ว แต่พวกมึงอย่าให้กรูรู้ว่าไม่จบนะ..มึงก็คงรู้ว่าเป็นยังไง..ไปถามพี่มึงเอาเอง แล้วก็ทำแผลซะ แยกย้ายกันกลับบ้าน เรื่องอะไรใครถามก็ปิดให้เงียบด้วย”ไอ้ตาร์มันพูด พวกนั้นก็พยักหน้ากันใหญ่ครับ
“ครับพี่..”ไอ้ใสมันรับคำ
สักพัก พวกมันทำแผลกันเสร็จ ก็พากันกลับบ้าน รวมทั้งพวกเพื่อนๆผมด้วยครับ ก็ไอ้บาสกับไอ้พี่เก่งก็ไม่วายโดนไอ้ตาร์ด่าไปครับ พวกมันก็ยกมือไหว้ล่ำลากันไป เหลือผม ไอ้แสบ พี่ใส ไอ้ป๊อด ไอ้แมน ไอ้ตาร์ครับ ไอ้ตาร์มันนิ่งเงียบเลยครับ
“กรูกลับบ้านก่อนนะ..”นั่งอยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็พูดขึ้น หันไปบอกพี่ใส ผมมองหน้ามัน แต่มันไม่มองหน้าผมครับ โกรธกรูอีกอะ
“เออๆ..กลับดีๆนะมึง..”ไอ้พี่ใสทำหน้างงๆครับ หันมาที่ผมที ที่ไอ้ตาร์ที ผมยังงง อยู่เลยครับ ว่าไอ้ตาร์มันมาได้ยังไง มันรู้ได้ยังไงว่าผมมีเรื่อง แล้วมาบ้านไอ้แสบกัน ไอ้ตาร์มันลุกขึ้น แล้วเดินไปไม่สนใจผมเลยครับ ผมจะเดินตามก็ไงอยู่ครับ ก็พี่ใสเดินไปส่งไอ้ตาร์ครับ ผมก็เอาไงดีวะ คิดไม่ออกครับ รอบนี้กรูผิดป่าวหว่า ผมนั่งคิดคนเดียวในใจ จะได้หาคำแก้ตัวถูกครับ
บรื้นนนน...
สักพักผมได้ยินเสียงรถเบาๆ
“ไอ้ข้าว..มึงไม่ไปหาพี่ตาร์หรอวะ..ดูพี่เค้าโกรธๆมึงไงไม่รู้วะ”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น
“แล้วแม่งใครไปบอกมันวะ..ว่ากรูมีเรื่องอยู่บ้านไอ้แสบเนี้ย..”ผมพูดด้วยเสียงที่หงุดหงิด
“กรูเองอะ..”ไอ้ป๊อดรีบบอกทันทีด้วยสีหน้ายอมรับผิดครับ
“ไอ้เหี้ย..กรูถึงว่ามันรู้ได้ยังไง”ผมว่ามันทันทีครับ
“ก็พี่เค้าบอกโทรหามึงไม่ติด เลยโทรมาหากรูๆเลยบอกไปหมดเลยอะ..”ไอ้ป๊อดมันบอกอีกครับ ผมก็คลำๆหามือถือตรงกระเป๋า แล้วหยิบมาดู สิบห้าสายไม่ได้รับ นี่กรูไม่รู้สึกเลยหรอวะ แม่ง
“เออดี...แม่งโกรธกรูไปแล้วนะ”ผมพูด
“ทำไมเหมือนพวกมันกลัวพี่ตาร์จังเลยอะพี่ใส”ไอ้แมนถามขึ้นครับ เมื่อพี่ใสเดินเข้ามา
“ก็พวกพี่ไอ้เหี้ยใสนะ..มันเคยมาปีนเกลียวไอ้ตาร์..ก็โดนไอ้ตาร์ยำซะเข้าโรงพยาบาลเลยไง..แต่ละคนไม่เหลือชิ้นดี ตอนนั้น ไอ้เหี้ยตาร์แม่งเหี้ยสุดๆอะ..ใครเล่นมานะ.มันไม่สนลูกใครน้องใคร..แต่ก่อนแม่งต้องพกปืนเลยมึง..เพราะไม่รู้มีใครดักจะฆ่ามันรึป่าว”พี่ใสบอก โห ไอ้ตาร์ นี่มึงเลวขนาดนี้เลยหรอวะ มันไม่เคยเล่าเลยอ่ะครับ
“แล้วไงต่ออะพี่..”ไอ้ป๊อดถามต่อ
“ก็ยังไงละวะ..ก็ตามระเบียบ ตอนนั้นไอ้ตาร์ม.5มั้งกรูจำไม่ได้ แม่งขึ้นโรงพักโคตรบ่อยอะ..เดี๋ยวมีเรื่องๆแต่ไม่รู้ยังไงมันก็หยุดๆ บอกไม่อยากมีแล้ว เบื่อ ว่างั้น กรูก็ไม่เข้าใจอารมณ์มันเหมือนกัน เพื่อนกรูในเทคนิคก็รู้จักมันทั้งนั้นแหละ มันทำตัวน่าเกรงขามดี มีแต่คนนับถือมันเป็นพี่เป็นน้อง มันไม่ใช่อะไรๆก็มีเรื่อง ก็มีแต่เรื่องเข้ามาหามันตอนนั้น.. ไอ้ใสมันก็กลัวดิ.. พี่ไอ้ใสเองยังกลัวเลย จะไม่ให้มันกลัวได้ไง”พี่ใสอธิบายครับ
“อืม..เฮียตาร์น่ากลัววะ”อยู่ดีๆไอ้ป๊อดพูดขึ้นครับ สาด
“..มึงรีบไปง้อดิ..เดี๋ยวกรูนอนเสียวสันหลังวะ..เฮียแกจะโกรธพวกกรูมั้ยเนี้ย”ไอ้แมนบอกอีกครับ แหม แคร์กันจังนะ
“เออ..เดี๋ยวกรูมา..นี่กุญแจบ้าน..เปิดเข้าไปเลยนะ...เงียบๆด้วยละ..นอนบนเตียงกรูเลย สองคนมึงอะ”ผมยื่นกุญแจห้องให้มันครับ เพราะว่าไอ้แมนมันเอารถมา ให้มันไปกับไอ้ป๊อด
“อืม..มึงจะไปหาพี่ตาร์ที่บ้านหรอวะ”ไอ้ป๊อดถาม
“เออ..ดิ..”ผมบอกมัน
“ไปนะพี่..ทำแผลแล้วนอนเลยนะมึงไอ้แสบ”ผมหันไปบอกไอ้แสบที่นั่งอยู่มันก็พยักหน้า ผมก็เดินออกมาครับ ขับรถไปหาไอ้ตาร์ที่บ้าน พร้อมกับโทรไปด้วย มันก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์ครับ ประมาณหกสายได้ เวร จะงอนไรนักหนาวะ
พอถึงหน้าบ้าน ก็เงียบสงัดเลยอะครับ นี่มันตีอะไรแล้วละ ผมเปิดไฟหน้ารถ พร้อมกับกดโทรศัพท์อีกทีครับ
ตื้ดๆ...........ๆ.................ๆ....................ๆ....................ๆ.......................ๆ โว้ย เมื่อไหร่จะรับวะ
“รออยู่ข้างล่าง มาเปิดประตูหน่อย..”ผมบอกมันเมื่อมันรับสาย ก็มันเล่นไม่พูดอะไรอะครับ รออยู่ประมาณห้านาทีมันก็โผล่หน้ามา พร้อมกับถือกุญแจมาด้วย ใส่ชุดนอนเรียบร้อยแล้วครับ มันเปิดประตูเหมือนจะให้ผมเอารถเข้ามา ผมก็ไปขยับรถเข้ามาในบ้านมันครับ แล้วมันก็เดินหนีไปเลย สาดมาก ผมเลยต้องจัดการปิดประตูบ้าน ล๊อกบ้านให้เรียบร้อยครับ
แล้วเดินขึ้นไปห้องมัน ซึ้งมันหายตัวเข้าไปในห้องแล้วครับ พอผมก้าวเข้าไป แอร์ในห้องเย็นฉ่ำเลยครับ ไอ้ตาร์นอนอยู่ตรงโซฟานั่งดูโทรทัศน์ ผมเข้าไปนั่งข้างล่างระหว่างขามันครับ มันไม่มองหน้าผม แต่มองโทรทัศน์
“ตาร์..................”ผมเรียกชื่อมัน มันก็ยังไม่หันครับ
“ตาร์อะ...”ผมเรียกชื่อมันอีกครับ
“โกรธไรละ..ไม่ได้ตั้งใจจะมีเรื่องนะ...”ผมบอกมันทำเสียงอ้อนๆครับ แล้วเขย่าขามัน
“มองกรูหน่อยดิ..สาด..มาง้อเลยนะเนี้ย.”ผมก็ทำเสียงเล่นๆต่ออีกครับ
“..นะนะ..หายโกรธนะ...”ผมเอาหน้าซุกไปที่ท้องมันครับ ยันตัวเองขึ้น แล้วกอดเอวมัน หอมที่ท้องมันผ่านเสื้อยืดมันครับ
“..น้านะ..ตาร์อะ..มึง ไม่รักกรูหรอ..มองหน้ากรูดิ..”ใช้ไม้นี้แหละครับ ได้ผลทุกที
“..พี่เป็นห่วงแค่ไหนรู้มั้ยครับ..”เย้ ยอมพูดแล้วครับ สำเร็จ
“ก็มันมาถีบกรูก่อนอะ..ป้องกันตัวดิ..”ผมบอกมัน ทำหน้าอ้อนๆมองหน้ามันครับ มันก็มองหน้าผมคิ้วขมวด
“ถ้าเกิดมันเล่นปืนขึ้นมาจะทำยังไงครับ.”ไอ้ตาร์มันบอก มันไม่ได้จะหรอก มันเล่นแล้วเลยแหละ ผมคิดในใจ
“โห..ไม่มีหรอก..กรูอะ..เฮงจะตาย..มึงอะอย่างคิดมากดิ..เรื่องผ่านไปด้วยดีแล้วนะ”ผมบอกมันครับ มันก็ยังหน้างออยู่
“น้านะ...นะ..หายโกรธนะ...”ผมเอาหน้าไปใกล้มันครับ แล้วแตะริมฝีปากผมบนริมฝีปากมัน
“อย่างนี้ทุกทีอะ..”ไอ้ตาร์มันพูด
ผมยิ้มออกมาครับ แล้วหัวเราะในลำคอ
“...ไรอะ..กรูไม่ได้ทำไรสักหน่อย...หายโกรธแล้วใชป่ะ”ผมบอกมัน แล้วมองหน้ามัน
“..อืม..ใครจะโกรธลง”ไอ้ตาร์มันบอก
“โห..ไม่โกรธกรูเลยเนอะ..หน้ากรูยังไม่มองเลย..สาด..”ผมด่ามันครับ พร้อมกับจุ๊บที่คอมันทีนึง มันหัวเราะ
“ไปอาบน้ำปะ..เหม็นบุหรี่อะ.”ไอ้ตาร์มันดันหัวผมออกครับ
“เอาชุดให้ด้วย..แต่เงี่ยนวะ ทำก่อนได้ป่ะ”ผมกระซิบที่ข้างหูมันครับ ก็อยากจริงๆอะ กินเหล้าทีไรเป็นงี้ทุกทีอะครับ
“หึหึ..ไม่ต้องเลย ไปอาบน้ำ..”ไอ้ตาร์ผลักหัวผมออกครับ แล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มให้มัน แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนู ไปเข้าห้องน้ำครับ
...
ต่อๆ รอบดึกค่ะ
หิหิ
พรุ่งนี้ต้องอ่านหนังสือ
อาจมาต่อดึกๆ หรือว่าอาจไม่ได้มาต่อ แต่จะพยายามมาค่ะ
หิหิ
เพื่อผู้อ่านทุกคน ช่วยกันดันนะค่ะ
มีอะไรติชมก็ว่ากันไปตามเรื่องค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
^
^
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ มาริ้ว อ่ะ จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คนแรกเลย มาต่อน้าคับพุ่งนี้
เด่วเข้ามานอนรอเฝ้าบ้านหั้ยเน้อ
จาแปงร่างเป็นตั๊กแต กาโดไปเกาะที่หัวเตียงพี่ต้าร์อ่ะ
คริๆๆๆ เตรียมเลือดไว้กอน 1000 ซี.ซี. :m25:
-
:m29:หน้ากลัวจัง
ไม่มาคืนเด่ยวโซโล ไปอีก 2 ตอน
รีบไปอ่านดีกว่า อิอิ :t2:
-
สงสัยเดี่ยวไอ้ใสจะมาติดพันป่าววววววววววววววววว
-
:jul3: ตาร์เคยเปงผู้มีอิทธิพลนี่เอง
-
นับถือ นับถือ ข้าน้อยขอคาราวะ เจ้าพ่อต้าร์ o1 o1 o1
บอกแล้วน้องข้าวไม่ได้หาเรื่องเลย แต่เรื่องอ่ะชอบมาหาข้าว :laugh:
ตอนต่อไปนี่ เอ่อ เสียเลือดป่าว จาได้เรียกรถพยาบาลมารอไว้ก่อน :m25:
“สาวไอ้เหี้ยข้าวนะ..สวย น่ารัก เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง โหด ซาดิส รวย กีฬาก็เก่ง เรียนก็ดี โอ้ย..แถมนะ เล่นรุ่นใหญ่อีกต่างหากวะ.เรื่องบนเตียงนะมึง..เอาไอ้เข็มKแข็งมาแล้วอะ เอาดิ.ฮ่าๆๆ”ไอ้ป๊อดพูดเสร็จครับ
ปอลอ ข้าวทำไงจะหาแบบต้าร์ได้สักคนอ่ะ เค้าอยากได้ :o8:
-
มาอ่านแล้วนะคับ
-
รอรอบดึก มี มันส์เเน่
นายต้าร์ ขอ 3 รอบติด 55
ทำโทษ
-
เฮียตาร์ เป็น เจ้าพ่อมาก่อนนี่เอง โหดอะ
รอต่อรอบดึก
-
ต้าร์......ทำโทดจนถึงเช้าเลยนะ...
......................................................จะรอรอบดึก
ขนมปัง. :กอด1:
-
:jul1:
-
ตอนหน้า
หวังว่าจะ...
:m25: :jul1:
:laugh:
-
รอตอนหน้าอย่างมีความหวังด้วย
ปล. ว่าแต่รีบนทำไมหื่นจังอ่ะ แอร๊ยยยยยย
-
ตอนที่49 ต้อนรับปีใหม่เลยไง4
“ตาร์.......”ผมเรียกไอ้ตาร์ ก็มันนอนนิ่งอยู่ตรงโซฟาเนี้ยแหละครับ ผมอาบน้ำเสร็จออกมาก็เห็นมันหลับไปแระ
“ตาร์...ลุกไปนอนบนเตียง”ผมสะกิดตัวมัน มันก็หลับได้หลับดีครับ ไอ้เหี้ยตาร์เป็นคนหลับง่ายมากๆครับหัวถึงหมอนก็หลับแล้ว
“อือ......”มันอืออยู่ในลำคอมัน แต่ตาเสือกไม่ลืมขึ้นครับ
“จะไปดีๆหรือจะไปด้วยน้ำตา..”ผมพูดเสียงเรียบๆ มันค่อยลืมตาขึ้นมองผม
“โหดอะ...”มันยิ้มให้ครับ ผมก็ยิ้มให้มัน
“จูบหน่อย.”ยังไม่มีอารมณ์ครับ ผมก็ก้มลงไปจูบมัน เบาๆ ไม่ได้หวือหวาอะไรครับ
“แค่เนี้ย.”ไอ้ตาร์ทำเสียงสูง ผมหัวเราะ
“ไปนอน..เหนื่อยวะ..ง่วงด้วย..”พออาบน้ำเสร็จอาการเงี่ยนเสือกหายซะงั้นอะ เซงเลย เหนื่อยๆด้วยอะครับ เลยไร้ซึ่งอารมณ์ไปแระ
ผมเดินออกมาเอาผ้าขนหนูไปแขวน ไอ้ตาร์เดินมานอนบนเตียงครับ นอนยิ้มให้ผม ผมปิดไฟเสร็จก็ล้มตัวลงนอน
“กอดหน่อย..”ไอ้ตาร์มันทำเสียงอ้อน
“ไม่เอาอึดอัด..”ผมดันตัวมันออกครับ ขอเหอะครับจริงๆนะ ตอนนอนผมเป็นคนผลิกตัวไปมาบ่อยมากครับ แล้วอึดอัดด้วยครับ ไม่ชอบ
“นะนะ...กอดๆ..”ไอ้ตาร์อ้อนอีกครับ ผมหัวเราะ มันก็หัวเราะ
“กล้าทำเนอะมึง..”ผมตีหัวมันเบาๆ ผมยันตัวเองขึ้นแล้วจูบผมทันที เสือกเอาลิ้นดุนมาด้วยครับ มือผมอีกมือก็จับคอมันอยู่ครับ แลกลิ้นกันอยู่สักพัก ผมก็ต้องตีมันเบาๆให้พอก่อน เดี๋ยวไม่ได้นอน
“นอนได้แล้ว”ผมบอกมัน มันก็นอนตะแคงลง แล้วเอาแขนมากอดผม แล้วก็หลับ..........._.................สบายไปแระครับ
.................................................
“...อืม..อย่า..”ก็จะอะไรอีกละครับ ทั้งมือทั้งปากมันอะ ลวนลามอยู่ตัวผมแต่เช้าเลยเนี้ย
“ตาร์..ง่วง..อย่ามากวน”ผมก็เอาหน้าซุกหมอนครับ มันก็จูบที่หลังผมอีก ก็ผมไม่ได้ใส่เสื้อนอนอะ
“โอ้ย.....ไอ้เหี้ย..”ผมลุกแล้วหันไปด่ามันครับ ไอ้เหี้ยมันนั่งยิ้มสบายใจเลยครับ แม่งกัดหลังผมเต็มๆเลย สาดเนี้ย ตื่นแล้วครับ ตื่นทันที เอามือลูบๆหลังตัวเอง
“หึ...จะเอางี้ใช่มั้ย..ห๊ะ”ผมแสยะยิ้มให้มันครับ
“อะไร..อะ..”ไอ้ตาร์ทำหน้าระแวงแล้วครับ
“หึ...มาเป็นเมียกรูเลย”ผมลุกขึ้นจะจับตัวมันครับ เพราะว่ามันตั้งท่าไว้แล้วครับ จะวิ่งหนีผม จับแขนมันได้กระชากลงที่เตียงเลยครับ
“มานี่...”ผมพูดไปยิ้มไป ไอ้ตาร์ก็หัวเราะด้วยครับ เหอะๆ
“ฮ่าๆ..อย่าๆ..”ไอ้ตาร์มันร้องครับ ผมจี้เอวที่ท้องมัน นั่งคร่อมทับตัวมันอยู่
“ปลุกกรู...กวนกรูแต่เช้า..จำไว้ ห้ามทำแบบนี้อีก..”ผมก็เห็นมันดิ้นทุรนทุราย ก็ทำใหญ่เลยครับ มันคงอึดอัดมากอะครับ แบบสู้ไม่ไหว ทำไรไม่ได้เลยครับ
“จ๊ะ..ไม่ทำแล้ว..หยุดนะ...ฮ่าๆๆ...”ไอ้ตาร์พูดไปเอามือดันมือผมไป ปัดมั่วไปหมดครับ
“หึหึ...”ผมหัวเราะในลำคอ แล้วหยุดมือครับ ก้มหน้าลงไปจูบต้นคอมัน แล้วก็จัดการดำเนินการต่อครับ ไซร์ดูด ทั้งหูทั้งคอ ทั่วไปหมดเลยครับ จากเสียงหัวเราะเมื่อกี้ก็กลายเป็นเสียงครางเบาๆของไอ้ตาร์ไปแล้วครับ ไอ้ตาร์มันจับหัวผมลูบไปด้วยครับ ผมเลิกเสื้อยืดไอ้ตาร์ขึ้น แล้วไซร์ลงมาที่ยอดอกสองข้างของมันทีละข้าง อีกมือก็ทั้งบีบ ทั้งเล่นไปด้วย จนมันแอ่นหน้าอกนิดๆ
“อือ......อะ..”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาแค่นี้แหละครับ กลายเป็นว่าผมรับรู้ได้เลยว่าน้องชายผมมันตั้งขึ้นทันที เวรกรรม ง่ายจริงๆ
ผมใช้ลิ้นดันยอดอกมันแข็งเป็นไตขึ้นทันทีครับ
“ตาร์...แม่กับพ่อมึงอะ..”ผมไซร์ขึ้นไปกระซิบถามมันตรงหูครับ ปากก็ยังไม่ยอมหยุด
“..ไปซื้อของที่ตลาด..”มันตอบแค่นี้แหละครับ นอนหลับตาพริ้ม ผมไล่ลิ้นมาจนถึงคอ หมันเขี้ยวอะครับ กัดซะแรงเลยครับ
“อึ..เจ็บครับ.เดี๋ยวเป็นรอยนะ..”ไอ้ตาร์มันบอก แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรครับ เสือกทำเสียงกระเส่าอีกครับ
“เดี๋ยวก็หาย...”ผมบอกแค่นั้น เลื่อนตัวต่ำลงมาแล้วดึงกางเกงมันออก พร้อมกับกางเกงผมด้วยครับ กลายเป็นว่าตอนนี้ไอ้ตาร์มีแต่เสื้ออยู่ตรงหน้าอกมันครับ กางเกงในมันผมก็ดึงลงมาทีเดียวไม่ให้เป็นการเสียงเวลา
“เสียดายวะ..”ผมพูดแค่นี้ครับ แล้วจับขามันอ้า แทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลาง
“เรื่องอะไรอะ..”มันมองหน้าผมยิ้มๆ
“ไม่ได้เอาอุปกรณ์เพื่อนช่วยเพื่อนมาด้วย..หึหึ.”ผมตอบมัน
“ทะลึ่งวะ..”ไอ้ตาร์มันยิ้ม แล้วดันตัวเองขึ้นมาจูบปากผม ตอนแรกมันกัดที่ริมฝีปากด้านล่างผมเบาๆครับ
“ล๊อกห้องแล้วใช่มั้ย.”ผมถามเพื่อความแน่ใจอีกรอบครับ เหอะๆ ฟันก็ยังไม่ได้แปรงเลย จะเอากันแระ ผมก็เป็นงี้อะครับ เช้าๆ ถ้าเกิดแปรงฟันหรือทำไรก่อน มันไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่ ไม่เหมือนตื่นปุ๊บทำปั๊บ มันเหมือนเครื่องยนต์กำลังติดอะครับ อย่าไปขัดมันเด็ดขาด เอิ๊กกๆ
“ครับ..”มันตอบแค่นี้ แล้วเราก็เดินเครื่องต่อเลยครับ ไม่ต้องรอช้า ไอ้ตาร์มันอยู่ด้านล่างที่ผมคร่อมอยู่ระหว่างขามันครับ มันก็ไซร์คอผม ลงมาจนถึงหน้าอกผม มันเหมือนไม่อยากให้ผมเสียเปรียบครับ ทั้งดูดทั้งเลียเลยครับ
“อึอ...ตาร์.........ฮา..”ผมก็หลับตาครางไปตามเรื่อง ก็มันเสียงอะ ผมดันหัวมันให้หยุดครับ มันก็หยุด แล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มให้มัน กวนตีน ยิ้มกวนส้นตีนอีกครับ ไอ้เหี้ยตาร์
ผมกับไอ้ตาร์บรรเลงรักกันต่อ จนผมไซร์มันมาถึงน้องชายมัน ผมไม่ค่อยอมให้มันบ่อยนักหนอกครับ มีแต่มันนั่นแหละทำให้ผม ผมจับมันชักขึ้นลงช้าๆ พร้อมกับ เอาลิ้นแตะลงที่หัวเบาๆ
“อึอ..”ตัวไอ้ตาร์มันกระตุกเล็กน้อยเลยครับ ผมไซร์ไปไซร์มาตรงนั้นและท่อนลำ แล้วอมลูกแฝดมันอยู่อย่างนั้น
“ข้าวว...”ไอ้ตาร์มันเรียกชื่อผมพร้อมกับกดหัวผมเมื่อผมมาหยุดอยู่ตรงน้องชายมัน ผมก็ยิ้มให้มันทีนึง เมื่อมันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมครับ แล้วก็อมน้องชายมันลงไป ไอ้ตาร์ถึงกับ หงายหน้าลงกับหมอนทันทีครับ ผมได้ใจ จัดการให้มันสุดสวิงเลยครับ
พอผมทำส่วนนั้นพอใจแล้ว ก็ไล่ลิ้นลงมาที่เออ ประตูมัน แต่หยุดก่อนครับ ผมเงยหน้าไป
“มึง..มีเจลป่าว..”ผมถาม ไอ้ตาร์มันนอนหน้าแดงอยู่ครับ ก็มันขาวอะ อมชมพูหมดทั้งตัวแล้วนิ
“อ่าว..กรูพูดด้วยหยิ่งอีก..สัด.หึหึ.”ผมหัวเราะเบาๆ ก็ไอ้ตาร์มันไม่ตอบครับ แต่ส่ายหัวแทนคำตอบ
“อืม..ไม่ต้องใช้ก็ได้..”ผมบอก พร้อมกับจับขามันอ้ามากขึ้นครับ ผ่านมาหลายครั้งกับการมีอะไรกันครับ ผมไม่เคยไปล่วงละเมิด ใช้ลิ้นที่ประตูไอ้ตาร์เลยสักครั้งครับ มีแต่ไอ้ตาร์แหละครับ คราวนี้ขอลองสักทีแล้วกัน ตอนมึงทำให้กรูๆก็เสียวดีนะ แต่กรูขอทำบ้างละกัน ผมก้มหน้าลงไปทันที ไอ้ตาร์เอามือดันหัวผมเลยครับ
“อย่า....ข้าว..”เสียงมันเบาๆกระเส่าๆนิดๆครับ ผมไม่ฟัง ก้มลงไปทันที ถ้ามันไม่ขาวเนียนเนี้ย ผมก็คงไม่กล้าทำหรอกครับ นี่ยังไม่ได้อาบน้ำด้วย เหอะๆ ผมรีบลงลิ้นทันที ไอ้ตาร์สะดุ้งเลยครับ ขนมันลุกชัน จนผมรู้สึกได้
“ฮ่า............”ไอ้ตาร์ครางออกมา ผมก็ทำอย่างที่เคยเห็นเคยทำนั้นแหละครับ เหอะๆ ผมใช้ลิ้นเลีย แล้วก็ถมน้ำลายลงไปนิดเดียว แล้วใช้ลิ้นเลียอีกครับ จูบทั่วแถวนั้นมันเลย ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดังจนผมได้ใจครับ แยงลิ้นเข้าไป
“อะ......ข้าว...อะ ฮา..”ไอ้ตาร์มันครางกระเส่า ผมดึงลิ้นออก เพราะมันเข้าได้นิดเดียว ไอ้ตาร์เล่นขมิบซะ เลียจนซะใจเรียบร้อยผมแล้ว ผมเอานิ้วนำร่องก่อนทีแรก แล้วบริการน้องชายมันไปพร้อมๆกันครับ
“อะ.......อ่า....”ไอ้ตาร์ครางไม่ขาดปาก
“เจ็บมั้ย..”ผมถามเมื่อนิ้วผมเข้าไปได้ข้อเดียวครับ มันก็หลายเดือนแล้วนะครับ ที่ผมไม่ได้ทำมันเลย มันไม่ตอบ ไม่มีอาการใดๆตอบรับ ครับ ได้แต่นอนคราง งั้นกรูคิดให้เองนะว่าไม่เจ็บ เหอะๆ ผมแทงไปทีเดียวสุดนิ้วเลยครับจากที่อยู่ข้อเดียวเมื่อกี้
“โอ้ยย........เจ็บ”มันร้องออกมาเสียงดัง
“อ่าว..ก็กรูคิดว่าไม่เจ็บ” ผมแกล้งมันครับ แต่มันคงไม่มีอารมณ์มาเอาคืนผมหรอกครับผมคานิ้วไว้อย่างนั้น สักพัก ค่อยขยับเข้าออกเบาๆ ทำทุกอย่างที่จะทำได้แหละครับ จนครบ ผมรีบถอดกางเกงในออก แล้วชักของตัวเองให้แข็งมากขึ้น แล้วจูบปากกับไอ้ตาร์อีกครับ ไอ้ตาร์มันจูบเก่งมากครับ ดูดดื่มสุดๆ ลิ้นนี่แลกไม่ทันเลยทีเดียวครับ ผมจับขามันอ้ามากขึ้น พร้อมกับเอาหมอนมาลองที่ก้นไอ้ตาร์มันครับ กลายเป็นว่ามันจะได้เข้าง่ายขึ้นขยับง่าย เหอะๆ ผมจับน้องชายผมจ่อที่ประตูทางเข้าทันที
“ข้าว...ไม่ใส่หรอครับ..”ไอ้ตาร์มันเห็นผมยังไม่ใส่ถุงยาง มันรีบหันมาถาม
“ไม่..”ผมตอบคำเดียวครับ หน้ามืดแล้ว ไม่มีอารมณ์ใส่ครับ
“แต่ว่า..”ไอ้ตาร์มันมีสีหน้างงๆ
“ทำไม..”ผมหันไปถามเสียงแข็ง
“ทีพี่ไม่อยากใส่ข้าวยังบังคับให้พี่ใส่เลยอะ”ไอ้ตาร์ยังมีอารมณ์เอาเรื่องนี้มาพูดอีกอะครับ กรูจะแทงมึงอยู่แล้วเนี้ยไอ้เหี้ย
“..ก็กรูอยากลอง.สาด..หรือมึงไปมั่วกับคนอื่นโดยที่กรูไม่รู้”ผมรีบถามสีหน้าเครียดนิดๆ แกล้งมันครับ พร้อมกับจ่อน้องชายอยู่
“ป่าวนะครับ..”ไอ้ตาร์สีหน้าตกใจกลัวผมไม่เชื่อ
“อะ...เจ็บ.”ไอ้ตาร์หน้าตาบูดบี้เลยครับ ผมจ่อหัวเข้าไปแล้วออกแรงดันทันที
“อึก...”อันนี้เสียงผมเองอ่าครับ เสียววาบไปทั้งลำเลยครับ สาดเอ้ยผมดันน้องชายผมเข้าไปอีก
“ตาร์..อย่าเกร็งสิมึง..กรูเข้าไม่ได้”ผมต้องบอกมันก็มันเล่นขมิบซะถี่ยิบ เก่งแต่เอาคนอื่นนะมึง ไอ้สัดนึกด่ามันในใจ ฮ่าๆ
“อือ.........”ไอ้ตาร์มันมีเสียงแค่นี้แหละครับ ท้องมันเริ่มหายอาการเกร็ง ผมดันน้องชายผมไปทีละนิด กลัวมันเจ็บครับ หน้าตามันแดงก่ำเลยครับ ผมก็อยากจะบ้า แทบแตก ถ้ากรูไม่รีบเสียบให้เสร็จๆ กระแทกให้เร็วๆตอนนี้กรูแตกทั้งที่ลำยังคาแน่ๆเลย คิดในใจคนเดียว ก็ไม่ได้ทำมาหลายวันแล้วอะครับ เหอะๆ
“อ่า....ซี๊ดดด..”เมื่อผมได้ครึ่งลำก็ดันเข้าทีเดียวหมดเลยแต่ไม่แรงมากนะครับ ไอ้ตาร์หายใจหอบแรงเลยครับ หน้าท้องที่มีกล้ามของมันเกร็งไปหมด
“ข้าววว...”มันเรียกชื่อผมพร้อมกับเอามือมาจับที่หน้าอกผมครับ เหมือนจะดันๆนิดนึงผมก็ไม่สนใจ คาไว้อย่างนั้นสักพัก ก้มลงไปดูดไซร์หัวนมมันอีกครั้ง พร้อมกับ จูบปากมัน เลียติ่งหูมันครับ ไอ้ตาร์ครางออกมาไม่เป็นภาษาคนเลยครับ ผมเริ่งขยับเอวผมเบาๆ ช้า เนิบๆครับ
“อือ...อะ.”ไอ้ตาร์ครางออกมา ทุกอิริยาบถ ผมมองมันหมดเลยครับ สีหน้ามันได้อารมณ์สุดๆ จนผมเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
“อึก....ข้าว......อะ..อ่า..”ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดัง ผมกับมันครางแข่งกันจนไม่กลัวข้างนอกจะได้ยินเลยครับ เหอะๆ หน้ามืดไปแล้ว เคยมั้ยครับ เอาจนหน้ามืดอ่า ลืมตัวทุกสิ่งอย่างครับ ผมกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆจนดัง ตับๆ ๆ ๆ
“อ่า....ตาร์.....จะเสร็จรึยัง”ไอ้รีบถามมันทันที เพราะไอ้กระผมเองจะออกแล้วครับ
“อือ.... ออกสิ..”ไอ้ตาร์พูดแค่นั้นครับ ไม่ได้ตอบให้ตรงประเด็นเลยครับ แต่มันเสือกครางดังขึ้น ได้อารมณ์สุดๆอะครับ ผมก็กระแทงไม่ยั้งเลยครับคราวนี้ พร้อมกับเอาขาอีกข้างของไอ้ตาร์พาดบ่า แล้วจับน้องชายมันชักไปด้วย ไอ้ตาร์ร้องกระเส่า
“ข้าว.... ข้าว...อ่า..อะ..อืมม...”ไอ้ตาร์ครางออกมารอบสุดท้าย พร้อมกับหายใจดังมากเลยครับ ปลดปล่อยน้ำออกมาเต็มๆเลยครับ ผมเห็นดังนั้นกระแทกไม่ยั้งเลยครับ ปล่อยน้องชายมัน พร้อมกับจูบปากมันทันที ผมที่ยังไม่ออกกับไอ้ตาร์ที่ออกไปแล้วอะครับ
“ข้าว... เจ็บ...”ไอ้ข้าวได้ยิ่งเช่นนั้น กลับกระแทกแรงกว่าเดิมอีกครับ ไม่รู้เป็นไรอ่า เหอะๆชอบอ่า
“อ่า..ตาร์....ตาร์.....อือ อ๊อก....ซี๊ดดด...”แทบไม่เป็นภาษาครับ ผมกระแทกอีกสามสี่ที โอ้ย ไม่ไหวครับไอ้ที่อั้นมา ออกหมดเปลือกเลยครับ เอาออกไม่ทันด้วยครับ น้ำผมออกหมดแล้วครับ แต่ผมก็ยังไม่วายกระแทกต่ออีกเบาๆ ลึกๆ
“อ่า...ข้าว... อึก...”ไอ้ตาร์มันครางออกมา ผมจูบที่คอมันเบาๆ พร้อมกับเสียงหอบถี่ของเราสองคนครับ
“มันส์วะ..”ผมบอกพร้อมกับซบอยู่ที่คอมัน
“อาบน้ำกัน”ผมก็ยังฟิตครับ ยันตัวขึ้น ยิ้มให้มัน แต่หน้าไอ้ยิ้มนิดๆ
“เหนื่อยอะ..”มันบอก
“เอาออกด้วยครับ...ทำเนียน”ไอ้ตาร์มันบอกแล้วยิ้มกว้าง ผมก็ยิ้มให้มันครับ
“ไม..ไม่ชอบหรอ..”ผมทำหน้าอ้อนๆครับ
“หึ.... ไม่รู้ข้างนอกได้ยินป่าว”ไอ้ตาร์พูดแล้วยันตัวเองจูบที่ปากผม ผมค่อยๆถอนน้องชายผมออกเบาๆ
“ถ้าได้ยินอะซวยเลย..กรูแม่งไม่รู้ตัวเลยว่าเสียงดังรึป่าว..แต่มึงอะดัง”ผมบอก มองหน้ามัน
“โห..ข้าวก็ดังเหอะ..แต่ไม่เป็นไรครับ บ้านพี่สร้างมามีคุณภาพ..กำแพงไม่บางหรอกครับ”ไอ้ตาร์มันยิ้มบอกผมลุกขึ้นแล้วดูที่ก้นมัน แต่มันกลับรีบหุบขาครับ
“หึ..”ผมหัวเราะในลำคอ
“ข้าวตาเจ้าเล่ห์วะ..”ไอ้ตาร์มันพูด พร้อมกับลุกไปหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวครับ ช้าๆครับ
“สัด..ที่มึงอะ.”.ผมบอกมันบ้าง แต่มันกลับยิ้มกวนตีนเล่นหน้าเล่นตาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเฉยเลยครับ
“อาบด้วยกันมั้ยครับ..”ไอ้ตาร์โผล่หน้ามาถามอีกทีครับ
“ไม่...”ผมรีบตอบไป เพราะเดี๋ยวผมเกิดเสียตัวให้มันในห้องน้ำละซวยเลยครับ
พอมันอาบเสร็จผมก็อาบต่อครับ มันเอาเสื้อผ้ามันให้ผมใส่ เสร็จเรียบร้อย
“แล้วมึงจะไปกินปีใหม่กับพ่อแม่มึงป่าววะ”ผมถามมันตอนกำลังทาโลชั่นอยู่ครับ
“กินครับ.ข้าวก็กินด้วยไง”ไอ้ตาร์มันบอก นั่งอยู่ปลายเตียงมองผม
“ไรอะ..กรูก็อยู่กับครอบครัวกรูดิ”ผมบอกมัน
“อ่าว..แล้วเราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันไง”มันถาม ผมหันไปมองหน้ามัน แล้วยิ้มยกเท้าให้มัน
“พ่อกับแม่พี่แล้วก็พี่เลขกับไอ้โน พากันยกกันไปบ้านข้าวหมดแล้วครับตอนนี้”มันพูดหน้าตาย พร้อมกับยิ้มๆของมันแหละครับ ผมตกใจหันไปมองหน้ามัน
“อะไร.ยังไง กรูงง”ผมรีบถามทันที หยุดการกระทำทุกอย่าง
“ก็พ่อกับแม่เพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ครับ..ว่าปีใหม่จะไปเคาท์ดาวบ้านข้าวกัน ตอนนี้ก็ซื้อของไปทำไรกินกันเรียบร้อยแล้วครับ บอกว่าเอาเตนทไปกางหน้าบ้านข้าวด้วย จะจุดไปหน้าบ้านกันครับ หึหึ”ไอ้ตาร์พูดแล้วเราะ ก็บ้านผมด้านหน้าเป็นหญ้า เป็นสวนต้นไม้เยอะนะครับ แต่ไม่ถึงกับรกรุงรังนะ พองามครับ
“แล้วทำไมพ่อกับแม่ไม่เห็นบอกกรูเลยวะ”ผมรีบถาม
“ก็เห็นบอกว่าพ่อพี่เพิ่งโทรหาพ่อข้าววันนี้มั้ง บอกว่าไม่ได้มีโปรแกรมไปต่างจังหวัดกันทั้งคู่เลยมาจัดที่บ้านข้าวดีกว่า เพราะลูกๆก็เป็นเพื่อนรู้จักกัน ..แล้วพ่อกับแม่ของข้าวกับพี่ไม่ได้จับเข่าคุยกันมานานแล้ว”ไอ้ตาร์อธิบาย
“อืม...งั้นตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่บ้านมึงแล้วอะดิ..เร็วกันจริงเนอะ”ผมบอก พูดประชดมันนิดๆ
“ครับ..พี่ก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เหมือนกัน”มันบอก
“ป่ะครับ..รีบแต่งตัว จะได้เก็บของ.แล้วล๊อกบ้านไปบ้านข้าวกัน”ไอ้ตาร์มันพูด เหมือนมีความสุขมากมายครับ
ผมก็แต่งตัวไปตามระเบียบ แต่งเสร็จไอ้ตาร์ก็เก็บเสื้อผ้ามันเรียบร้อยแล้วครับ แล้วเราก็ตรวจตราห้องต่างๆว่าปิดดีรึยัง แล้วเดินทางไปบ้านผมกันครับ
...
ขอโทษนะค่ะที่มาต่อช้า
รอบดึกก็ดึกจริงๆเลยอ่า
ขอโทษจริงๆค่ะ
มีเหตุการณ์คับขันนิดหน่อยค่ะ
มาต่อให้ช้าเลยค่ะ
ขอโทษจริงๆนะค่ะ
พรุ่งนี้ก็ยังไม่รู้จะยังไงเลยค่ะ
กลายเป็นว่าวันนี้ทั้งวันหนังสือยังไม่ได้แตะเลยคร้า เหอะๆ จะสอบผ่านมั้ยเนี้ย
พรุ่งนี้ถ้ามาต่อได้คงดึกๆอีกอะค่ะ ขอโทษจริงๆนะค่ะ เช้าๆถึงกลางวันต้องอ่านหนังสือ
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจด้วยค่ะ
ดูแลสุขภาพ ดูแลคนที่คุณรักนะค่ะ
ไปละค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
สอบยังไม่เส๊ด
ท่าทาง มอเด่วกันเเน่เลย 55
-
:m1: :m1:
-
โชดA ในการสอบนะฮ่ะ
รอตาร์กินข้าวตอนต่อไป อิอิ :m32:
-
:m25: ข้าวได้ประตูบ้างแระ คึคึ
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/greeting1/02-10-2008_04.gif)
-
ฮ่าๆๆ
น่ารักจิงๆๆ
-
จะสอบอยู่รอมร่อเหมือนกานแต่หนังสือยังไม่ได้แตะเลย มัวแต่ติดอ่านกาทู้ กำ กำ กำ :serius2:
-
เสียเลือดจนหมดแรงง.. :jul1:
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ...
เป็นกำลังใจให้เรื่องสอบนะคะ..
GeT 'A' นะคะ :a2:
-
งานนี้ ตาร์ยอมให้ข้าวทำประตูด้วยอ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ล้างท้องรอปาร์ตี้ปีใหม่ที่บ้านน้องข้าวริ้วอ่า
ง่ะๆๆๆๆ ครอบครัวสุขสันต์
ว่าแต่งานนี้จะเปิดตัวกันป่าว
คนรอบข้างน่าจะจัยไต๋ ได้แล้วน่า
เอ๊ะหรอว่า รุ้ความจิงกานหมดและ แต่เงียบไว้
มานั่งรอลุ้นคร้าบบบบบบบบบบบบ
:oni1:
-
ตอนที่50 ต้อนรับปีใหม่เลยไง5
เมื่อมาถึงบ้าน เหอะๆ รถพ่อของไอ้ตาร์ก็จอดอยู่ในบ้านผมแล้วครับ ไอ้ตาร์มันขับรถให้ผมก็รถของผมนั่นแหละครับ
“อ่าว..มากันแล้วหรอลูก”เสียงแม่ไอ้ตาร์ดังออกมากำลังเดินออกมาทางผมนะครับ ผมยกมือไหว้
“ครับ..มากันนานแล้วหรอครับแม่”ผมถาม
“จ้า..ก็ว่าจะไปปลุกแต่เห็นนอนกันอยู่เลยเขียนโน้ตไว้”แม่รับไหว้ผมโดนการยกมือจับมือผมแล้วลูบไว้
“ไงละลูกตัวดี.เพิ่งกลับบ้านได้..เมื่อคืนไปนอนไหนก็ไม่โทรบอกแม่กับพ่อ..พี่เจ้าเค้าเป็นห่วงยกใหญ่.”แม่ผมพูดเดินออกมาจากครัว
“ลืมนะแม่..ข้าวไม่ได้เป็นไรหรอกแม่..ไปนอนบ้านตาร์มา”ผมบอก เรียกไอ้ต่อหน้าแม่ไอ้ตาร์ไม่ได้ครับเหอะๆ
“แม่รู้แล้วแหละ.เจ้าป๊อดตื่นเช้ามาบอกแม่”แม่ผมบอก
“อ่าว.แล้วมันอยู่ไหนอะ”ผมถาม
“อยู่ในครัวกันหมดแหละ..เดี๋ยวจะออกไปข้างนอก..ไป........................ตอนเย็นค่อยกลับ”แม่ผมบอก ชื่อสถานที่เป็นแม่น้ำในจังหวัดนะครับ แต่ต้องขับรถออกไปประมาณสามสิบกิโล ผมเคยไปกางเตนทที่นั่นมาแล้วอะครับ หน้าหนาว หลังปีใหม่ สวยดีครับ เป็นของอุทยาน เค้าจะดูแลอย่างดี
“หรอแม่..งั้นเดี๋ยวข้าวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ”ผมบอกแม่ แล้วหันมายิ้มให้แม่ไอ้ตาร์ครับ อ่าว แล้วไอ้ตาร์มันไปไหนเนี้ย ยังไม่โผล่หัวมาเลย
“ตาร์ละลูก”แม่ไอ้ตาร์ถามผม
“อ่า.ไม่รู้อะครับแม่..ก็มาพร้อมกันนิ..มันลงรถมาแล้วนะ”ผมบอกงงๆ มันหายหัวไปไหนหว่า เดี๋ยวข้าวไปดูก่อนนะแม่
“จ๊ะลูก..เดี๋ยวแม่ทำกับข้าวต่อก่อน..”แม่ไอ้ตาร์บอก แล้วเดินคุยไปกับแม่ผมสองคนครับ ผมเดินออกมาดูหน้าบ้าน ก็ไม่เห็นมีมัน ดูที่รถก็ไม่มีครับ
ผมเดินดูไปรอบๆบ้าน จนมาถึงหลังบ้านครับ เกือบหลังบ้านแล้ว ตรงนี้เป็นต้นไม้เยอะๆครับ แต่ว่ามีเก้าอี้ กับชิงช้าให้นั่ง ผมเห็นไอ้ตาร์ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ครับ เลยเดินไปเงียบๆ ดูสิ ทำไมต้องมาหลบกรูด้วย
“ครับ..อ่อ...ขอบคุณมากครับ..ที่จริงก็ไม่ต้องซื้อก็ได้ครับ โอม”ไอ้ตาร์มันพูด ใครวะโอม ผมก็ยืนฟังต่อครับ
“อ่าครับ..ขอโทษด้วยครับที่อยู่ไม่ได้เพราะว่าตาร์ต้องกลับบ้านนะครับ.”ไอ้ตาร์บอกอีกครับ ใคร อะไร ไอ้เหี้ย เริ่มมีน้ำโหนิดๆครับ ผมยืนฟังต่อไป
“ต้องดูก่อนอะครับ..กลับไปตาร์ต้องมีงานต้องทำอีก..อ่านะครับ..ขอโทษจริงๆครับ”ไอ้ตาร์พูด พูดๆ ไม่ได้สนใจเล้ยว่ามีผมยืนฟังอยู่ครับ
“................เดี๋ยวตาร์กลับไปซื้อขนมจากที่จังหวัดตาร์ไปฝากแล้วกันนะครับ..ไม่รู้ว่าโอมจะชอบรึป่าว”ไอ้ตาร์พูด
“แต่กรูไม่ชอบ.”ผมบอก ไอ้ตาร์รีบหันหน้ามาทันทีครับ หน้าเหวอมากครับ ตาโตเลยครับ ผมยืนกอดอกมองหน้ามัน
“เออ...อะ..โอม..แค่นี้ก่อนนะครับ..”ไอ้ตาร์พูดตะกุกตะกักเลยครับ ผมแย่งโทรศัพท์ออกมาจากมือมันครับ มันก็รั้งๆไว้ครับ ผมทำปากพูดว่า จะให้หรือไม่ให้ แล้วทำตาดุใส่มันครับ ไอ้ตาร์มันเลยยอมครับ
“ทำไมอะครับ..ตาร์ไม่ว่างหรอ”เสียงไอ้โอมพูดกรอกมาในโทรศัพท์เมื่อผมเอามาฟัง
“เออ.มันไม่ว่าง..มึงมีอะไร..”ผมตอบไป ไอ้ตาร์สีหน้าตกใจมากครับ เสียงปลายสายเงียบไปทันทีครับ
“ทำไมไม่พูด..มันไม่ว่างมึงมีอะไร..”ผมถามย้ำเสียงดุๆสุดๆแหละครับ
“เออ.....คือ...เรา..”ไอ้โอมมันตอบตะกุกตะกักบ้างแล้วครับ
“มึงเป็นใคร..”ผมถาม ไอ้ตาร์พยายามดึงโทรศัพท์ออกจากมือผม แต่อีกมือผมว่าง ตบหัวมันไปทีนึงเลยครับ มันยืนทำหน้าเป็นตูดเลย
“เพื่อนตาร์นะ..”ไอ้โอมมันตอบ เสียงชัดถ้อยชัดคำขึ้นครับ
“มันเป็นใคร..โทรมาหามึงทำไม”ผมหันไปถามไอ้ตาร์บ้างครับ
“เพื่อนนะครับ..ไม่ได้มีอะไร..”มันตอบ
“ก็ได้..งั้นก็รู้ไว้ซะ ว่าไอ้คนที่มึงอยากให้มาเป็นผัวมึงนะ..มันเป็นเมียกรู..”ผมตอบเสียงเข้ม ปกติก็เป็นคนเสียงใหญ่อยู่แล้วนะครับผมอะ เชื้อแม่ผมครับ ผมก็บอกมันไม่โดยไม่รู้หรอกครับว่ามันจะมาเป็นผัวหรือมาเป็นเมียไอ้ตาร์ แต่ส่วนมากแล้วดูรูปการ ไม่มีใครอยากเอามันมาทำเมียหรอกครับ คงมีแต่อยากให้มันมาทำผัว ก็หุ่นเท่ห์ซะขนาดนี้
“เงียบบบบบบบบบบบบบบบ....สนิทททททททททททท”มันไม่พูดอะไรเลยครับ ผมยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันทำหน้าเหวอกับประโยคเมื่อกี้อยู่
“แต่ถ้ามึงอยากเลิกกับกรูก็ได้นะ..”ผมยื่นแล้วเดินหนีออกมาครับ นี่มีคนจีบมึงอีกแล้วใช่มั้ย แล้วทำไมไม่บอกกรู น้อยใจนิดหน่อยอะครับ แล้วมึงเล่นด้วยรึป่าวไอ้ตาร์ เซงวะ ทำไมกรูต้องมาคิดเรื่องไร้สาระแบบนี้ด้วยวะ
“ข้าวครับ..รอพี่ก่อน”ไอ้ตาร์รีบคว้ามือผมไว้ครับ
“ขอโทษนะครับโอม..ที่แฟนพี่พูดแรงไปหน่อย..ขอโทษจริงๆครับ.”ไอ้ตาร์มันรีบพูดตัดบทเหมือนกับอยากให้ผมอยู่ฟังด้วย
“ครับ..แฟนตาร์เอง..”ไอ้ตาร์พูด หน้าตาเสียๆ
“ครับ..โอมมาโทษตาร์ไม่ได้หรอกนะครับ..โอมก็รู้ว่าตาร์มีแฟนอยู่แล้ว..ตาร์เคยบอกโอมแล้วไงครับ..”ไอ้ตาร์พูดอีกครับ
มือมันก็ยังจับที่มือผมอยู่
“วางไปแล้ว.”.ไอ้ตาร์หันหน้ามามองหน้าผมครับ สงสัยไอ้โอมไรนั่นจะวางโทรศัพท์ใส่หูมัน มันยิ้มแหยๆให้ผม
“นี่มึงแอบมีกิ๊กใช่มั้ยห๊ะ”ผมจิกหัวมันสองมือแล้วเหวี่ยงไปมาเลยครับ
“โอ้ยยย..ไม่ใช่นะคราบบ..”ไอ้ตาร์มันร้องออกมา พร้อมกับเอามือสองข้างจับมือผม แต่ผมกำแน่น แล้วเหวี่ยงๆๆ ไม่รู้มันอารมณ์ไหนอะครับ ใจเหมือนรู้ว่ามันไม่มีทางนอกใจหรอก ทำไมมั่นใจถึงขนาดนั้น แต่ว่าทำไมน้อยใจแค่ว่ามีคนมาจีบอีกไม่บอกแค่นั้นเองแหละครับ ที่จริงผมต้องโกรธมากกว่านี้แล้วด้วย แต่กลายเป็นว่าผมอยากระบาย ทำอะไรสักอย่าง กับอาการน้อยใจเมื่อกี้ให้หายไปโดยไม่อยากให้ไอ้ตาร์รู้
“ทำไมห๊ะ..ไอ้เหี้ยนี่เป็นใคร.อยากกินตีนกรูใช่มั้ย”ผมตบหัวมันอย่างแรงครับ ขอบอกว่าอย่างแรง ไอ้ตาร์ก็ร้องออกมา เสียงดังบ่นเจ็บๆๆ แต่มันก็ไม่สู้ครับ
“ฟังก่อนครับ..ฟังก่อน”มันร้องบอก ผมเตะมันอย่างแรง แล้วก็ถีบเข้าที่ท้องมันครับ ผมก็ยิ้มอยู่ในใจที่มันไม่สู้ครับ ตลกดี มันหงายหลังลงกับพื้น ผมยืนเท้าเอวมองมันครับ มันคลานมากอดขาผม
“ฟังก่อนนะที่รัก..เค้าไม่ได้อะไรจริงๆนะ..โอมเป็นเพื่อน..มาจีบเค้าอะ..แต่เค้าบอกไปแล้วว่ามีที่รักอยู่แล้วไง..เชื่อใจเค้านะ”มันทำเสียงอ้อนๆ ผมสะบัดขาหนี แต่ไอ้ตาร์มันกอดไว้แน่นครับ ผมเกือบจะหลุดหัวเราะแล้วครับ ก็ตอนนี้ไอ้ตาร์มันเหมือนตัวลูกลิงเกาะแม่เลยอะครับ
“แล้วทำไมไม่บอกกรูว่ามันมาจีบกรูเคยบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่าให้บอกกรูทุกอย่าง”ผมพูดยาวติดกันเลยครับ
“ขอโทษครับ..ก็กลัวข้าวไม่สบายใจอะครับ”ไอ้ตาร์มันเงยหน้ามามองหน้าผม
“กลัวกรูไม่สบายใจ.แล้วกรูมารู้ทีหลัง กรูรู้สึกดีงั้นสิ..กรูจะเชื่อใจมึงได้อีกงั้นสิ”ผมบอกมัน แล้วทำหน้าโกรธๆใส่มันครับ
“เค้าขอโทษ..ขอโทษจริงๆนะครับ..น่ะนะ.ยกโทษให้เค้านะ..”ไอ้ตาร์มันร้องเรียกเหมือนเด็กขอขนมครับ
“กรูถึงว่า..เมื่อคืนทำไมประตูมึงหลวม..มึงไปให้คนอื่นเอามาใช่มั้ย”ผมบอกมัน แกล้งมันแล้วครับคราวนี้ กร๊ากกก
“เฮ้ย...”ไอ้ตาร์ร้องเสียงดัง ลุกขึ้นทันทีครับ
“พี่ยังไม่ได้...อะไรอะข้าว...พี่ไม่เคยนะ”ไอ้ตาร์ร้อนรนทันทีครับ
“กรูไม่เชื่อ..”ผมบอกมันแล้วหันหน้าหนี เดี๋ยวเห็นหน้ามันแล้วจะหลุดหัวเราะครับ
“จริงๆครับ..ข้าว..ทำไมว่าพี่ไปมีคนอื่นแบบนั้น..”ไอ้ตาร์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลยครับ จริงๆนะ
“เฮ้ยๆ..มึงเป็นไร”ผมรีบทักท้วงครับ ตามันเริ่มแดงๆ
“พี่ไม่มีจริงๆนะ..”ไอ้ตาร์มันก้มหน้าแล้วครับ
“มึงเดี๋ยวพ่อแม่มาเห็นหรอก..”ผมหันซ้ายหันขวาเลยครับดีนะตรงนั้นคนละด้านกับครัว
“เฮ้ยตาร์..กรูล้อเล่น...”ผมรีบดันหน้ามันขึ้นมา น้ำตามันไหลแล้วครับ
“กรูล้อเล่น.มึงเป็นไรเนี้ย”ผมหน้าเสียเลยครับ
“พี่ไม่ได้มีใครจริงๆนะ..”มันพูด น้ำตามันไหลไม่เยอะหรอกครับ แต่ก็ไหลอะ
“เออกรูเชื่อ...กรูแค่แกล้งเล่นเฉยๆ..มึงร้องทำไม..บ้าป่าวเนี้ย..”ผมรีบเช็ดน้ำตาให้มันครับ
“หึ..หึ...”อะไรอะ
“โดนหลอก....ฮ่าๆๆ..”ไอ้ตาร์มันฮา กร๊ากก ออกมาเลยครับ ผมยังยืนอึ้งอยู่ครับ มึง ๆ ไอ้ตาร์
“มึงหลอกกรูหรอ...ไอ้ตาร์..อย่าอยู่เลยมึง”ผมวิ่งไปถีบมันทันที ไอ้ตาร์มันหัวเราะวิ่งหนีผมครับ
“ก็ข้าวหลอกพี่ก่อนทำไมอะ..”ไอ้ตาร์มันพูดไปหัวเราะไปครับ ผมก็โมโหมันแล้วครับตอนนี้ โกรธจริงๆ
หลอกกรูได้ สาด งอนๆ มันวิ่งหนีหัวเราะไปครับ ผมก็ยืนมองหน้ามัน มันหยุดยิ้ม ผมเดินจะเข้าบ้านครับ ไม่ยุ่งกับมันแล้ว
“ข้าว...”ไอ้ตาร์เดินมาทางผม แต่ยังทิ้งระยะห่างไว้มันคงกลัวผมเอาคืนอยู่ครับ แต่ผมไม่มีอารมณ์แล้ว เดินไม่มองหน้ามัน
“ข้าว..ครับ..ขอโทษ”มันพูดแต่ผมไม่สนใจครับ หันไปมองหน้ามัน มันก็ยังยิ้มๆอยู่ครับ ผมเลยเดินเข้าบ้าน มันก็เดินตาม ผมก็เลยเดินขึ้นห้องเลยครับ แล้วกำลังปิดประตู มันก็ดันไว้ครับ
“ปล่อย.”.คำเดียวสั้นๆง่ายๆครับ ไอ้ตาร์หน้าเสีย ผมปิดประตูล๊อกกลอนเลยครับ
มันยืนเคาะประตูสักพัก ผมไม่เปิดครับ เดินไปอาบน้ำ แม่งก็คิดเรื่องมันไปด้วย ตอนแรกเรื่องไอ้โอมเราก็น้อยใจมันหน่อยๆที่มันไม่บอกว่าไอ้โอมจีบ แต่ก็รู้ลึกๆแหละครับว่ามันจะกล้ามีคนอื่นนอกจากผมเลยหรอ(โคตรมั่นใจตัวเองอ่า) แต่พอเคลียร์เรื่องไอ้โอมเสร็จคือการได้บอกไอ้โอมแหละครับว่ามันเป็นเมียผม แต่พอแกล้งมัน มันกลับแกล้งร้องไห้ใส่ผมเพื่อให้แกล้งให้ผมตกใจ แม่งโคตรเลวอะ ไอ้สัด เดี๋ยวเหอะมึง รู้จักกรูน้อยไปไอ้ตาร์
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ใส่กางเกงขาสั้นถึงหัวเข่านะครับ เสื้อยืดตัวนึง พอดีว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ต้องอาบน้ำก่อนนะครับผมโรคจิต ทั้งๆที่อาบจากบ้านไอ้ตาร์มาแล้วครับ ทาโลชั่น ฉีดน้ำหอมใหม่ แล้วจะลงไปข้างล่าง ก็เตรียมกระเป๋าตังกับมือถือ หยิบกุญแจรถลงมาด้วยครับ พอเปิดประตูออกมา ไอ้ตาร์มันยืนเฝ้าอยู่แล้วครับ ผมก็เดินไม่มองหน้ามัน
“ข้าว..”ไอ้ตาร์มันเรียกแค่นั้น ผมก็ไม่สนใจครับ แกล้งกรูได้กรูก็แกล้งมึงได้เหมือนกัน สองต่อหนึ่งเจ๊ากันไป ไหนเรื่องไอ้โอมอีก ดีๆเสมอ
“อ่าวโน..เฮ้ย..ได้โทรบอกพวกไอ้แสบป่าว”ผมเห็นโนมันจัดอาหารอยู่นะครับ พี่เลข พี่ตัง พี่เจ้าอยู่ ไอ้ป๊อด ไอ้แมนอยู่กันครบครับ ช่วยกันใหญ่ ดีครับจะได้ไม่เหนื่อย
“โทรแล้ว..มันบอกมาหมดแหละ..รถไอ้แสบมันไปรับไอ้เป้กับไอ้เข็ม เดี๋ยวคงมา บอกว่าซื้อเหล้าอยู่”ไอ้โนบอกครับ
“หรอ..อืม..”ผมตอบแค่นี้ครับ แล้วเดินไปหาแม่
“พ่ออะแม่.”ผมถาม
“พ่อแก..ไปสั่งอาหารที่ร้าน.ตอนเย็นจะได้ทำกินกัน..เดี๋ยวมีอาหารที่ร้านด้วยของที่เราทำไม่ได้ไง..แล้วก็บาร์บีคิวที่หนูชอบไง..”แม่บอกผม
“พ่อไปกับใครอะ”ผมถาม
“ก็พ่อตาร์ไงลูก”แม่บอก
ผมก็อืมออไปครับ
“แล้วเดี๋ยวบอกเพื่อนด้วยนะลูกว่าเอาเหล้าไปแค่หน่อยเดียวพออย่างกินมากจะได้ไม่อันตราย..ตอนขับรถกลับมันจะลำบาก..เดี๋ยวเตรียมคนขับรถไว้ด้วยจะได้รู้ตัวว่าใครห้ามกินเยอะ”แม่ผมบอก แม่ผมจะห่วงเรื่องนี้มากๆครับ ถ้าไปกับเพื่อนๆ เพราะว่าตายมันไม่เข้าใครออกใครครับ
“ได้แม่.”ผมบอก แล้วเดินจะไปหาพี่เจ้าครับ ไอ้ตาร์มันยืนหน้าเป็นหมาหงอยอยู่ครับ ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนคงสังเกตได้ มองหน้าผมที หน้าไอ้ตาร์ที ผมก็ไม่สนใจครับเดินไปหาพี่เจ้า
“ช่วยป่ะ”ผมบอก
“ช่วยห่างๆเลย..เดี๋ยวก็ทำเสียเรื่อง”พี่เจ้าพูดยิ้มๆครับ ก็ผมทำไม่เป็นหรอกที่จริงๆ อาหารอะไรงี้
“โหอะ..ดูถูกๆ”ผมเขย่าแขนพี่เจ้าครับพี่เจ้าหัวเราะ
“ทั้งหมดกี่คนนับด้วยนะว่าเอารถไปกี่คัน ไปจัดแจงเรื่องนั้นดีกว่านะเรานะ”พี่เจ้าบอก
“คราบบ”ผมก็ตอบรับ แล้วก็นั่งลงตรงเก้าอี้ในครัวครับ นั่นนึกรถ ทั้งหมดสิบห้าคนครับ ทั้งหมดรถสามคันแล้วกันนะ ผมนึก รถผม รถไอ้แสบ แล้วก็รถพ่อไอ้ตาร์ แค่เนี้ย ตกลงให้กรูช่วยแค่เนี้ย นึกในใจ ไอ้ตาร์มันนั่งลงข้างๆผมครับ มองหน้าผมอีก ผมก็ไม่สนใจ ดี สนุกกรูละ
“เสร็จแล้วแม่..”พี่ตังบอกแม่ผม เมื่อจัดอาหารใส่กล่องเรียบร้อยแล้วครับ
“อืมดีลูก..เอาใส่ถุงเลยนะ..อันไหนมีกระเป๋าของมันก็ใส่ไว้เลย..แล้วโนลูก..จานโฟมจัดแล้วใช่มั้ยลูก”แม่ผมพูดกับไอ้โนซะเพราะแต่แสดงถึงความสนิทสนมเชียวครับ
“ค่ะแม่..”ไอ้โนตอบรับ พูดเพราะเป็นเหมือนกันนะมึงไอ้โน ผมเพิ่งสังเกตเห็น พี่ตังกับไอ้โน เล่นหยอกกันโคตรบ่อยอะ แล้วก็เป็นคนพูดตรงๆด้วยครับ
“เฮ้ยๆ..สองคนนั้นอะไรอะ..บ่อยเกินไปแล้วมั้ง”ผมแซวขึ้นครับ ทุกคนมองไปที่พี่ตังกับไอ้โน
“ไรวะ..อย่ามากวนตีนไอ้ข้าว”พี่ตังรีบพูดแก้เขินครับ รู้เลยครับว่าเขินพูดไปยิ้มไป แม่ผมกับแม่ไอ้ตาร์หันมายิ้ม
“หึหึ...แหมๆ..เขินไปได้ตัวเอง”ผมแกล้งทำเสียงล้อเลียนแกล้งพี่ตังครับ สนุกดี นานๆทีได้แกล้งมันบ้าง ทุกทีมันว่าจิกกัดผมตลอดอะ
“ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย..บอกบ้างละ.หลังไมค์ก็ได้”ผมแกล้งแซวต่อ
ทุกคนก็ฮิ้วกันใหญ่เลยครับ เหอะๆ
ปี้มๆ ๆๆ
“ใครวะ”ไอ้ป๊อดทำเสียงอยากรู้ก็แม่งบีบแตรซะ ไร้ซึ่งมารยาทขั้นพื้นฐานเลยครับ ผมเงยหน้าดู
“ไอ้เหี้ยแสบ..”ผมบอก แล้วเดินจะไปรับมันครับ ไอ้ตาร์ก็ลุกตาม
“เป็นไงวะ..หมดไปเท่าไหร่”ผมถามเมื่อไอ้แสบยกกล่องเบียร์ เหล้า แล้วก็บาคาดี้ เบียร์ก็สามลังครับ เหล้าอีกหนึ่งลัง บาร์คาดี้อีกสามลัง สปายคลาสสิกอีกสี่ เหอะๆ
“ไม่เท่าไหร่วะ..พ่อกรูซื้อให้กรูบอกว่าจะมานอนบ้านมึง.”ไอ้แสบยิ้มร่าครับ
“แล้วนี่นอนบ้านกรูหมดเลยรึป่าวเนี้ย” ผมพูดขณะที่ยกลังเอามาไว้ในบ้าน
“เออ..มาหมดเนี้ยแหละ..”ไอ้แสบบอก พอยกหมด รถพ่อก็เข้ามาพอดีครับ พอไอ้ตาร์ขับ พ่อผมนั่ง เหอะๆ
ผมรอรับพ่อผม ไอ้พวกนั้นก็ยืนรอผมด้วยเหอะๆ
“หวัดดีครับพ่อ”ผมยกมือไหว้พ่อไอ้ตาร์
“หวัดดีครับพ่อ”ไอ้ตาร์ยกมือไหว้พ่อผม
“เอาพวกเรา..หนึ่ง..สอง..สาม..”ไอ้แสบนับ นับทำไมวะ
“สา..หวัด.ดี..ครับ..คุณ..พ่อ..พี่ตาร์.กับคุณพ่อ..พี่ข้าว..”ไอ้แสบ ไอ้เข็ม ไอ้เป้ ประสานเสียงกัน
“โอ้ย..”พ่อผมตีหัวไอ้แสบเบาๆครับ ก็พ่อผมสนิทกับไอ้แสบมากๆเลยครับ
“พ่ออะ..”ไอ้แสบมันลูบหัวปอยๆ
“กวน.........นะ”พ่อผมว่ามันยิ้มๆ
“แล้วพ่อไปสั่งอาหารกี่อย่างอะ.”.ผมถามพ่อ
“สั่งห้าอย่าง..เพราะว่าแม่แกวางเมนูไว้แล้วนิที่ทำเองอะ ทำหมูกระทะ กับบาบีคิวนิ..พ่อเลยสั่งไปอย่างละสามชุด”พ่อผมบอก ไอ้หมูกระทะก็กินกันไม่อั้นอยู่แล้วนะครับ เพราะว่าพวกผมก็ผู้ชายทั้งนั้นเลยอะครับ กินกันอย่างกับห่าลง เหอะๆ
“หรอ..ร้าน.................ใช่ป่ะ”ผมถาม
“อืม...”พ่อผมตอบแค่นี้ครับ
“เป็นไงลูก..หล่อนะ..ดีแล้วที่ไม่น่าเหมือนพ่อหึหึ”พ่อผมหันไปที่ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ยิ้มให้พ่อ แล้วพ่อผมก็ถามไรเรื่อยเปื่อยอะครับ แล้วพากันเดินเข้าบ้าน ไอ้สามตัวก็เข้าไปไหว้พี่เลข พี่เจ้า พี่ตัง แล้วก็แม่ผมกับแม่ไอ้ตาร์
พอจัดของเสร็จ เราก็พากันออกเดินทางตอนสิบโมงเช้า รถสามคันครับ ให้แม่ผมขับคันของพ่อไอ้ตาร์ แล้วก็ไอ้ตาร์ขับคันของผม พี่เจ้าขับคันของไอ้แสบครับ แล้วบอกว่าให้ทุกคนอยู่ในความสงบ สุราให้มาเต็มที่กันที่บ้านครับ มากับผู้ใหญ่ก็งี้อะครับ แต่ถ้าไปกับเพื่อนผมก็จะบอกเพื่อนแบบนี้ตลอด ก็ผมค่อนข้างกลัวอะครับ ไมอยากตายโหงอะ ผมยื่นกุญแจรถให้ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็รับแล้วยิ้มครับ แต่ผมไม่ยิ้ม เดินไปนั่งข้างหลัง ไม่นั่งข้างคนขับรถ
“อ่าวไอ้ข้าว..ทำไมไม่มานั่งนี่วะ”ไอ้ป๊อดถามผมเมื่อเห็นผมนั่งข้างหลัง
“เบื่อขี้หน้า..หมาแถวนี้”ผมบอกมัน ตรงนี้อยู่นอกบ้านแล้วอะครับ รถสามคันจอดอยู่นอกบ้านหมด พี่เจ้ากำลังปิดรั้วบ้านอยู่
ตรงรถผมก็มีพี่เลข ไอ้ตาร์ ผม ไอ้ป๊อด ไอ้แมน
“อ่าว..”ไอ้ป๊อดตอบแค่นี้ครับ มันก็บอกให้พี่เลขมานั่งข้างไอ้ตาร์ แล้วมันกับไอ้แมนนั่งข้างหลังกับผม
รถไอ้แสบมันเป็นแบบนั่งได้เจ็ดคนนะครับ เลยสบายไป ก็มี ไอ้โน ไอ้แสบ ไอ้เข็ม ไอ้เป้ พี่ตัง พี่เจ้า
แล้วคันที่แม่ผมขับ ก็มีพวกแม่ๆแหละครับ ไปน้อยคัน ประหยัดค่าน้ำมันครับ เอิ้กๆ
...
ขอบคุณที่ให้การติดตามเสมอนะค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
แล้วก็ติดตามกันต่อไปนะค่ะ
หิหิ
วันจันทร์สอบแล้ว
เย้ๆ
ยางไม่ได้อ่านเลย
เอิ้กๆ
อ่านก็เหมือนไม่ได้อ่าน
กร๊ากกก
ไปแระค่ะ
ขอบคุณค่ะ
รักผู้อ่านทุกคน
จุ๊บ
-
จิ้มก่อนค่ะ คนแรกเลย :laugh:
ง่า ตอนแรกจาด่าพี่ตาร์ที่ปิดข้าวเรื่องที่โอมมาจีบ
แต่อ่านไปๆมาๆเร่มสงสารพี่ต้าร์สุดดดดด
ข้าวทำเกินไปนะ เห็นว่าต้าร์รักมากหรอเลยทำแบบนี้
คิดถึงใจต้าร์บ้างนะ แกล้งแบบนี้มันเสียใจยิ่งกว่าอีก :angry2:
-
แว้กๆๆ ม่ายยอม มาจิ้มไม่ทันอ่ะ
:เฮ้อ: อดเลย ง่า ทะมาย งานเข้ากันบ่อยจังคู่นี่
อย่างว่าอ่ะนะ ก็ หล่อกันซะ ทั้งคู่นี่
คงต้องเจอปัญหานี้ ไปนานเลยหากไม่หาทางแก้ดีๆอ่ะ
เอาแล้วงัย น้องข้าว โกด แบบนี้ พี่ต้าร์ เมาแน่ กินเหล้าย้อมจัย
แล้วทีนี้ ทีนี้ก็.....................................
ม่ายอยากจิ้น รอดีก่า คริๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
งอนๆง้อๆ :o8:
-
ง่า พักนี่รู้สึกว่าเหมือน ต้าร์โดนเอา......เปรียบ 55
-
:m1:
เรื่องนี้ต้องเข้ามาอ่านทุกวัน
อิอิ
-
:m30: ป๊าดดดดดด ข้าวหึงได้ใจว่ะ
:m1:อดทนได้ดีมากตาร์ สู้ๆๆๆ
-
ตอนที่51 ต้อนรับปีใหม่เลยไง6
เมื่อมาถึง ณ อุทยาน ก็จัดการหาที่จอดรถกันครับ ดีครับคนก็มีไม่เยอะมากครับ ไม่วุ่นวายดี สงสัยคงจะไปต่างจังหวัดกันหมด พอเราหาที่จอดรถกันได้ ก็ไปจัดแจงปูเสื่อหาที่นั่งกันครับ เดินลงมาข้างล่างเป็นริมน้ำเป็นเหมือนเขื่อนนะครับ กว้างมาก ใหญ่มองสุดลูกหูลูกตาเลยครับ ที่นี่ร้านอาหารก็มีไม่เยอะหรอกครับ เพราะเค้าต้องอนุรักษ์ธรรมชาติ เราพากันมานั่งรินน้ำ เป็นพื้นหญ้า ตรงด้านข้างๆก็มีแพเดินลงไปนะครับ ให้คนไปถ่ายรูปกัน อากาศเย็นสบายดีมากครับ ไม่มีแดดเลยครับ ลมพัดเย็นมาก ทำให้น้ำกระแสไหลเป็นระยะๆ คล้ายๆทะเลเหมือนกันครับ จัดแจงปูเสื่อให้พอดีกับคนทั้งหมด แล้วก็วางอาหาร มีทั้งส้มตำ ข้าวเหนียว ลูกชิ้นปิ้ง ฮอทดอก ไก่ย่าง หมูปิ้ง ที่เราแวะซื้อข้างทางเมื่อกี้ แล้วก็ต้มยำกุ้ง กุ้งแช่น้ำปลา กุ้งชุบแป้งทอด เมนูกุ้งกันเลยครับทีนี้ ปลาหมึกย่าง ข้าวผัดเพื่อใครหิวข้าว แม่บอก ปลาทับทิมทอดกับนึ่งมะนาวครับ ลูกชิ้นลวกของพ่อผมที่ถ้ากินเหล้าพ่อผมต้องมีครับ พ่อผมชอบแบบลวก เหอะๆ เลยต้องทำเองต่างหากครับ เยอะแยะมากมายครับ แต่ไอ้ที่เยอะๆเนี้ยหมดแน่นอนครับ ขอบอก
ไอ้ตาร์มันมานั่งลงข้างๆผมครับ ตั้งแต่ที่ผมแกล้งโกรธมันผมกับมันก็ยังไม่ได้คุยกันเลยครับ มันก็พยายามเอาใจผมทุกอย่าง
“ถ่ายรูปๆ..”ไอ้เสียงโนมันดังขึ้นเมื่อจัดข้าวของเสร็จครับ
แล้วเราก็ตั้งท่ากัน ไปหลายรูป ไอ้โนเปลี่ยนกับไอ้เข็มบ้าง แล้วก็เปลี่ยนกับไอ้พี่ตังบ้างครับ ก็สนุกสนานกันไปครับ กินกัน ร้องเพลงกัน สนุกดีครับ ครอบครัวรื่นเริงหรรษา อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปครับ เหอะๆ
“กินมั้ยครับ..”ไอ้ตาร์มันลูกชิ้นมาให้ผมครับ ผมไม่พูด ไม่ตอบ ไม่มองหน้ามัน มันก็เอามือลง ไอ้โน ไอ้แสบ ไอ้ป๊อด ไอ้แมน มองผมด้วยอาการงงๆ แต่คนอื่นไม่ทันสังเกตหรอกครับ
“ไปถ่ายรูปข้างบนกันนะข้าว”ไอ้โนพูดขึ้นแล้วเตรียมยืน ก็ข้างบนเป็นต้นไม้ สวยเหมือนอุทยานจัดไว้ให้นักท่องเที่ยวถ่ายนะครับ
“อืมไปสิ”ผมบอก
“ไปด้วย..”แล้วก็มีหลายเสียงตามมาครับ กลายเป็นว่ามีไอ้ตาร์ ผม ไอ้โน พี่ตัง ไอ้แมน ไอ้ป๊อด ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ส่วนนอกนั้น แดกห่าเหล้ากันครับ พี่เจ้าผมก็กำชับเต็มที่ครับว่าอย่าดื่มเยอะ พี่แกก็รับรู้ครับ พี่ผมว่านอนสอนง่ายครับ เหอะๆ ที่จริงพี่เจ้าเค้าไม่ได้เป็นชอบกินเหล้าแล้วเมาแป้ดหรอกครับ
ผมเดินไปกับไอ้โน จะเรียกว่าเดินนำไปก็ได้ครับ พอถึงสวนดอกไม้ที่ถูกเลี้ยงไว้ใต้ธรรมชาติแบบนี้รู้สึกสดชื่นจริงๆครับ ผมกับไอ้โนถ่ายรูปกันสองคนครับ ไม่สนใจชาวบ้านเลยครับ เหอะๆ ไม่ค่อยบ้ากล้อง ไอ้โนเป็นคนถือกล้องกดครับ เราก็เก๊กกันสองคน หึหึ ไอ้ตาร์มันยืนอยู่กับไอ้พี่ตังครับ หน้าเป็นหมาหงอยอยู่ครับ
“พี่ตาร์..มาถ่ายด้วยกันสิ”ไอ้โนเรียกไอ้ตาร์ผมเลยเดินออกมาจากไอ้โนครับ
“เฮ้ยไปไหน..ไอ้ข้าว..มึงถ่ายด้วย..”ไอ้โนจับแขนผมไว้
“ไม่เอา..ไม่มีอารมณ์”ผมหันไปบอก
“ไรมึงเนี้ย..พี่กรูโคตรน่าสงสารอ่า..กรูไม่น่ายกพี่กรูให้มึงเลย”ไอ้โนมันกระซิบที่ข้างหูผม ผมก็อดยิ้มไม่ได้ครับ อะถ่ายก็ถ่ายวะ ไอ้ตาร์มันกล้าๆกลัวๆเดินมาหาผมครับ แล้วมันก็มายืนข้างไอ้โน
“อะ..เดี๋ยวโนถ่ายให้”ไอ้โนมันจะทำเป็นตากล้องครับ ผมกับไอ้ตาร์ก็ยืนห่างกันเกือบเมตร ผมก็หันไปมองหน้ามันนิดนึง มันก็หน้านิ่งๆอะครับ แล้วมองหน้าผม ผมก็เลยหันกลับ แต่หารู้ไม่ ไอ้โนมันได้ถ่ายทุกอิริยาบถไว้หมดแล้วครับ
“อะ..เสร็จแล้ว”ไอ้โนยิ้ม
“เฮ้ย..ไรวะ”ผมบอก พร้อมกับเดินไปดูกล้อง มันถ่ายไว้จริงๆอ่าครับ ประมาณสามรูปได้จากตอนที่ไอ้ตาร์มายืนอยู่ แต่ไอ้ตาร์มันไม่กล้าขอดูหรอกครับ
ถ่ายกันไปถ่ายกันมา จนนานพอสมควรครบทุกที่แล้วครับ
“กลับได้ยัง..หิวแล้ว”ผมพูดลอยๆครับ
“ปะครับ.”ไอ้ตาร์เสือกตอบซะงั้น ผมหันไปมองหน้ามันที่ไม่ได้ยิ้ม ไอ้ตาร์รีบหุบยิ้มทันทีครับ
“ยังไม่หายโกรธพี่อีกหรอครับ.”ไอ้ตาร์มันเดินเข้ามาจับมือผม ผมก็รั้งๆให้ออก แต่ว่าไอ้ตาร์กำซะแน่น
“ขอโทษจริงๆนะ..ไม่ได้ตั้งใจจะเอาคืออะ.ก็ข้าวเล่นบอกว่าไอ้ตรงนั้นพี่ไปโดนคนอื่นมา ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องจริงอะ ข้าวก็มาว่าพี่อีก..ขอโทษนะ”ไอ้ตาร์มันมายืนดักข้างหน้าผม
“น้านะ...นะนะ..มีข้าวคนเดียวครับ..รักคนเดียว.หมดหัวใจเลยครับ..”ไอ้ตาร์มันอ้อนอย่างกับเด็กครับ
“ข้าวววว...อะไรอะ..เรื่องโอมพี่ก็ให้ข้าวทั้งเตะทั้งจิกหัวแล้วอะ..ข้าวก็รู้ว่าพี่รักข้าวแค่ไหน..ทำไมต้องมาทรมานกันด้วยอ่าครับ”ไอ้ตาร์มันจับมือผมสองข้างไม่แคร์สายตาใครเลยครับ
“ปล่อย..”ผมบอกมันทำคิ้วขมวดเล่นตัวนิดหน่อย
“เฮ้ยๆ..สองคนมึงอะ..ดูสถานที่ด้วยโว้ย”ไอ้พี่ตังมันแซวแล้วยิ้มๆครับ พวกเพื่อนๆผมก็โฮฮิ้วกันใหญ่ครับ
“ไมพี่..คนเค้ารักกันอะ”ไอ้ตาร์ตะโกน ดีนะที่ตรงนั้นผมกับพวกเพื่อนๆอยู่กันไกลจากตรงริมน้ำที่เรานั่งกินกันครับ
“น้าครับ..ยกโทษให้เถอะนะ..จะไม่ทำแล้ว...ไม่แกล้งแล้วนะ”ไอ้ตาร์มันยิ้มนี่ไม่ได้บ่งบอกเลยครับว่าจะไม่ทำอีกแล้ว
“มีอะไรต่อไปนี้ต้องบอกกรูนะ”ผมทำหน้าจริงจัง ไอ้ตาร์มันก็ทำบ้างครับ
“ครับ..สาบาน”ไอ้ตาร์บอก
“อย่าสาบานเลย..ตรงนี้ที่แจ้งด้วย..เดี๋ยวฟ้าผ่าขึ้นมากรูจะซวยไปด้วย..ถ้าจะตายก็ตายไปคนเดียวมึงอะ”ผมบอกมัน
“โห.คืนนี้จะปีใหม่แล้วครับ.พูดอะไรให้เป็นสิริมงคลหน่อยสิครับที่รัก”ไอ้ตาร์มันทำหน้าอ้อนๆ
“หึหึ..รู้ตัวปะ..”ผมบอกมัน
“อะไรอะครับ”มันทำหน้างงๆ
“มึงอะ จะมาแกล้งกรูยังเร็วไปแสนปีวะ..ไอ้ตาร์”ผมตบหัวมันไปทีนึงแล้ววิ่งหนีครับ แต่ไอ้ตาร์มันยืนนิ่ง จับหัวตัวเอง ทำหน้าเหวอ กร๊ากกก
“ข้าว...”ไอ้ตาร์ตะโกนเสียงดังพร้อมกับวิ่งมาทางผม ผมก็จะหมดแรงครับวิ่งไปด้วยหัวเราะไปด้วย จนสุดท้ายก็ปล้ำกันไปมาแหละครับ
“ขี่โก่ง”ผมบอกมัน พร้อมกับทำท่า
“อะ...”ไอ้ตาร์มันหันหลังให้ผมครับ
“ผลัก”
“เฮ้ย”ไอ้ตาร์ตะโกน ก็พอมันหันหลัง ผมก็ถีบมันเลยอะครับ
“ฮ่าๆๆ..”ผมหัวเราะ ไอ้พวกนั้นก็ยืนหัวเราะดูผมกับไอ้ตาร์เล่นกันครับ
“อะๆ..ไม่เล่นแระ..มาๆขี่โก่ง..”ผมบอกมันพร้อมกับทำท่าจะขึ้นหลังมันครับ มันก็เดินคิ้วขมวดมาหาผม
“อะ..อย่าคิดจะเอาคือนะ..อย่าหาว่าไม่เตือน”ผมชี้หน้าบอกมัน มันก็ให้ผมขึ้นแต่โดยดีครับ ไอ้โนมันก็ถ่ายรูปไว้ด้วยครับ แล้วก็พวกเราก็พากันกลับไปที่รินน้ำเหมือนเดิม ไปกินอาหารกันต่อ ไอ้ตาร์มันก็ให้ผมขี่โก่งบนตัวมันอยู่อย่างนั้นแหละครับ
“โห..เป็นคุณชายมาเลยนะมึง”ไอ้แสบมันด่าผมครับ
“เหอะๆ..แน่ละ”ผมบอกมัน
“ไปขี่หลังพี่เค้าทำไมละลูก.ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ”แม่ผมว่าให้
“อ่าวแม่..ก็ตาร์มันรับเองอะ”ผมก็แถไปครับ
“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่”ไอ้ตาร์รีบเอาดีใส่ตัวครับ
แล้วก็นั่งกินกันต่อ จนห้าโมงครึ่งครับ ก็เตรียมของกลับบ้านกัน
ไอ้ตาร์มันก็ลากผมให้มานั่งข้างคนขับครับ ส่วนพี่เลขมันก็ไล่ให้ไปนั่งข้างหลัง เหอะๆ
พอกลับมาถึงบ้านก็จัดแจงหน้าที่กันไปครับ พ่อผมออกไปเอาอาหารที่สั่งไว้กับพ่อไอ้ตาร์ แม่ผมเตรียมหมูทั้งหลาย กับเตรียมบาร์บีคิวอยู่กับแม่ไอ้ตาร์กับไอ้โน แล้วก็พี่ตังอยู่ในครัวครับ ผมก็จัดแจงที่จะก่อกองไฟครับ แล้วก็จัดวางเตา แล้วก็ที่นั่งสำหรับวางเตาหมูกระทะสองเตาครับ แล้วก็โต๊ะสำหรับผู้ใหญ่อยู่ข้างๆด้วยครับ อีเตานึงครับ นั่งพื้นหมดเลยครับ ไอ้ตาร์มันก็กางเตนทให้พ่อมันกับแม่มัน ผมก็กางให้พ่อกับแม่ผมครับ ไม่รู้จะอยากนอนเตนทกันไปไหน นอนในบ้านสบายๆไม่ชอบครับ มีทั้งเตียงนุ่มๆ แอร์เย็นๆ แต่ที่จริงมันก็หน้าหนาวนี่หว่า มันก็หนาวจริงๆแหละครับ แต่แม่บอกว่าอยากเปลี่ยนบรรยากาศหน้าบ้านบ้าง ส่วนไอ้แสบกับไอ้เป้มีคนละหลังเลยครับ มันบอกห้ามใครมานอนด้วยนะ แต่ไม่ทันแล้วครับ ไอ้เป้ไอ้เข็มขอนอนด้วย ไอ้แสบก็มีพี่เลขนอนด้วยไปแล้วครับ มันก็เหลือผม ไอ้ตาร์ พี่เจ้า(แกนอนในห้องอยู่แล้วครับ) พี่ตัง ไอ้โน แล้วก็ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนเจ้าเก่าครับ
“ข้าว..มีเตนทอีกมั้ยครับ”ไอ้ตาร์มันถามหลังจากจัดทุกอย่างเสร็จแล้วครับ
“มี..ทำไม”ผมถามมัน
“เอามาดิ..อยากนอนแบบนี้บ้างอะ”ไอ้ตาร์มันทำหน้าอ้อนๆ กระซิบข้างหูผมครับ เพราะว่าตอนนั้นพี่เจ้าอยู่ด้วย
“ไม่เอา..จะไปนอนบนห้อง..เปิดแอร์นอน”ผมบอกมัน
“โห..ไรอะปีใหม่ทั้งที..นอนดูดาวกันดิ..เปิดแอร์ไร.หนาวก็หนาวเนี้ย”ไอ้ตาร์มันบ่นๆเบาๆครับ ตอนนี้กลับมาถึงบ้านก็หกโมงครึ่งแล้วครับ มืดสนิทแล้ว
“ไม่เอาขี้เกียจกาง”ผมบอก
“พี่กางให้”มันยังจะเอาครับ
“ไม่เอา”ผมก็ย้ำอีกที
“เอา”มันก็ไม่ลดละครับ
“ก็ได้..แต่มึงนอนคนเดียวนะ..กรูไม่เอาด้วย กรูจะนอนบนห้อง”ผมบอกมัน
“โห..ไรอะ..”ไอ้ตาร์มันหัวเสียครับ
“แล้วแต่มึง..จะเอามั้ยละเดี๋ยวกรูไปเอามาให้”ผมตอบอย่างมีชัยครับ
“ไม่เอาก็ได้”ไอ้ตาร์ทำหน้างอนๆครับ
แล้วมันก็ไปยกของพ่อกับแม่มันเข้ามาในบ้าน แล้วก็ของพวกไอ้แสบกับไอ้เป้แล้วก็ไอ้เข็มก็เอามาไว้บนห้องผมครับ พวกเสื้อผ้าอะไรงี้อะครับ ก็ไม่เยอะหรอกครับ ก็แค่วันเดียวเอง
พอพ่อผมกลับมาไอ้โนกับพี่ตังก็จัดแจงอาหารใส่จาน ไอ้แสบก็จุดเตาบาร์บีคิวครับ ไอ้เป้ ไอ้เข็มก็จุดเตาหมูกระทะครับ
“เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนนะ”ผมบอกไอ้ตาร์เมื่อเห็นว่ายกอาหารออกมาวางไว้แล้วครับ ผมต้องขออาบน้ำก่อนครับ แล้วถึงกินได้ ทั้งควันทั้งบุหรี่อะไรต่ออะไร แล้วเดี๋ยวคงต้องได้อาบใหม่อีกทีครับ
“ไปด้วยครับ”ไอ้ตาร์รีบระริกระรี้
“อยู่นี่ก็ได้ครับเฮีย”ไอ้เป้มันแกล้งแซว
“เสือกละมึง..ไม่ต้องขึ้นมาละถ้าไม่อยากได้ยินอะไร”ไอ้ตาร์มันทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ไอ้พวกเพื่อนเวรครับ มันก็แซวกันใหญ่ ดีตรงนั้นไม่มีพวกผู้ใหญ่ครับ ผมเดินเข้าบ้าน ไอ้ตาร์ก็เดินตามมาครับ
“ไม่ต้องคิดอกุศล..กรูจะอาบน้ำอย่างจริงจัง..”ผมบอกไอ้ตาร์แล้วมันก็ถอดตามครับ
“ไม่เอา..อาบด้วย”ไอ้ตาร์รีบบอก
“ไม่เอา..”ผมบอกมัน แล้วนุ่งผ้าเดินเข้าห้องน้ำเลยครับ ปิดประตูอย่างเร็วไว ไอ้ตาร์ตามไม่ทันหรอกครับก็มันอะยังไม่ได้ถอดกางเกงเลยครับ ผมใช้เวลาอาบน้ำประมาณสามสิบนาที เหอะๆ เดี๋ยวมีอาบรอบดึกอีก คงอาบแป๊บเดียวครับ
เช็ดตัวเสร็จ ก็เดินออกมานอกห้องน้ำ ก็เห็นไอ้เหี้ยตาร์แม่งกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงแล้วครับ
หึ.. ทำอะไรอยู่นะหรอ ผมถึงกับอึ้ง ไอ้เหี้ยนี่ไม่อายเลยครับ มีการหันมายิ้มที่ผมอีกครับ
“ไอ้โรคจิต”ผมยิ้มให้มัน ก็มันอะใส่กางเกงในตัวเดียว นั่งแผ่หลาชักว่าวอยู่อะสิครับ มันยิ้มตอบให้ผม
“ช่วยหน่อยดิ..”ไอ้ตาร์มันทำเสียง
“..ทำเองดิ..กรูไม่ได้อยากด้วยสักหน่อย”ขอยอมรับว่าตอนนี้ไอ้ตาร์แม่งเซ็กซี่สุดๆครับ ผมก็แกล้งเล่นตัวไปงั้นแหละครับ ไอ้ตาร์มันชักขึ้นชักลงที่น้องชายมันช้าๆ แม่งโคตรแข็งอะ
“ข้าวว..”ไอ้ตาร์ทำเสียงกระเส่าเรียกผม ผมก็จัดการใส่กางเกงขาสั้น แล้วก็เสื้อกล้ามอะครับ
“อือ....อ่า..”ไอ้ตาร์ครางออกมา ผมก็ทำตัวไม่ถูกแล้วครับรีบแต่งตัวให้เสร็จไวๆ
“มึงนี่นะ”ผมส่ายหัวให้มันครับ แล้วเดินขึ้นไปบนเตียง จับน้องชายมันเบาๆ
“อ่า...”ไอ้ตาร์ถึงกับครางออกมา
“อึก....อ่า..”ผมเริ่มชักมือเร็วขึ้นครับ พร้อมกับอีกมือก็จับแฝดมันไปด้วยครับ
“อมสิ..”ไอ้ตาร์แม่งเสียงโคตรเซ็กซี่เลยอะครับ หน้าตามันอยากมากๆครับ ผมก็เลยเตะลิ้นลงที่หัวมันเบาๆไอ้ตาร์ถึงกับแอ่นก้นทันทีครับ ผมเลียอยู่ตรงท่องลำโคนมันอยู่อย่างนั้นแหละครับ ไอ้ตาร์ครางกระเส่าเลยครับ
“อ่า....อือ...ข้าวว”ไอ้ตาร์ครางระงมเลยครับ เมื่อผมอมน้องชายมันเข้าปากผมเต็มๆ อีกมือก็ลูกไล้ยอดอกมัน ผมก็เร่งปากสุดๆเลยครับ อยากให้มันเสร็จเร็วๆ ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไปครับ ลิ้นก็เลียทำหน้าที่ให้ไม่ขาด
“อะ...ซี๊ดดด..ข้าว..”ไอ้ตาร์มันครางออกมา พร้อมกับจับหัวผมทันทีครับ แล้วมันก็กระแทกแรงมาเลยครับ เข้าปากผม มันครางเสียงดังระงม
“ฮ่า..ฮ่า....อือ...อือม...อ่า...ข้าว.ข้าว..”ไอ้ตาร์มันกระแทกไม่สนใจฟ้าดินเลยครับ ผมก็ต้องเอามือยันที่นอนไว้ข้างนึง จับสะโพกมันไว้ข้างนึงครับ
“โอ้ยย...มะไหว...ไม่ไหวแล้ว..ซี๊ดดด...อ่า...”นั่นแหละครับ พุ่งปี๊ดเข้าคอผมเลยครับ สัดเอ้ย ไม่ทันได้กินหรอกครับ แต่มันไปที่คอเต็มๆครับ ไอ้ตาร์มันก็ยังจับหัวผมอยู่ครับ แล้วเอาน้องชายมันกดลงที่ปากผมไม่ยอมเอาออก
“อ่า....”ไอ้ตาร์มันหอบเบาๆ นอนตัวลงหลับตาเลยครับ ผมดันสะโพกมันทำนองว่าให้ปล่อยออก น้ำจากน้องชายมันที่อยู่ในปากผมบางส่วนผมก็ยังไม่ได้กินหรอกครับ ผมเลื่อนตัวขึ้นไป จับคางไอ้ตาร์ แล้วไอ้มันอ้าปาก ถุยน้ำของมันลงที่ปากมันครับ ไอ้ตาร์ก็อ้าปากรับอย่างดีครับ ผมใช้ลิ้นเลียริมฝีปากมัน พร้อมกับจูบลงไปทันทีครับ แลกลิ้นกันอยู่นานจนไอ้ตาร์ครางออกมาในลำคอ
“อือ....อืมม”ไอ้ตาร์กับผมครางในลำคอแข่งกันเลยครับ ผมเผยปากออก
“พอก่อน..ไปอาบน้ำ”ผมบอกมัน มันลืมตาขึ้นมา ตาโคตรหวานเยิ้มเลยครับ ผมยิ้มให้มัน
“ครับ..คืนนี้ขออีกนะ”มันยิ้มอีกครับ
“ส้นตีนนิ..ไปอาบน้ำเลย”ผมบอกไอ้ตาร์แล้วผมก็เดินไปบ้วนปากก่อนครับ แล้วไอ้ตาร์ก็อาบน้ำต่อ
...
เมื่อคืนกะจะต่อให้สักหน่อย
แต่มันไม่เสร็จ
เอิ้กก
มาต่อแล้วนะค่ะ
ช่วยดันกันเยอะๆนะคะ
ไปแระค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณค่ะ
-
สงสัยจะทำข้อสอบได้น่ะเน๊ย
ใจดีมาลงต่อให้ :bye2:
-
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.มาต่อเร็วๆๆนะ
-
มาแล้วๆ
เย่ๆๆๆ
-
:o8: :o8:
-
เย้ อ่านทันแระ
o13 หนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ต้าร์น่ารัก :m1: ข้าวก็โหดได้ใจ :laugh:
มีการเรียกเลือดคนอ่านเป็นระยะๆ ได้อีก :m25: :m25:
:L2: เป็นกำลังใจให้ทำสอบได้ค่า
-
ได้ตามอ่านจนทันแล้ว สองคนผลัดกันโรคจิต เยี่ยมๆ :m4:
-
แลดูแล้ว...
จะโรคจิตทั้งคู่มากกว่านะ อิอิ
:m30: :m30: :m30:
-
:m30: เบบี๋ เราชอบบท NC ตะเองมาเลยดิ
มาต่อเร็วๆน้า :bye2:
-
^
^
^
จิ้มพี่แอน :mc4:
อยากให้เบบี้อัพเดทเวลาที่เอาเรื่องมาลงที่หัวทู้อ่ะ แบบว่าบางทีไม่รู้ว่ามาลงต่อหรือยัง ต้องเปิดเข้ามาดูในทู้ ขี้เกียจอ่ะ :jul3: เค้าเสียสละเวลาอ่านหนังสือมาแต่งนิยายให้อ่านยังเรื่องมากอีกเน๊อะคนเรา เอิ๊กๆๆๆ :m23:
-
:m32: แอบย่องมาอ่าน หุหุ สนุกงับ ตอนนี้อ่านถึงหน้า10 อยากจะรวดเดียวจบ แต่พอดีต้องไปกวาดบ้าน :t2: พอดีชอบทำอะไรๆ ตอนกลางคืนมันเย็นดีงับ แต่ว่าเรื่องนี้มันโรคจิตตรงไหนอ่า อ่านๆมา เห็นแต่โหด หวาน หลังๆมานิหวานขึ้นเรื่อยๆ อ๋อมีแอบฮ่าด้วย :t2: ยังไงก็ชอบนะงับ
:L2: :L2: :L2:
-
ตอนที่52 ต้อนรับปีใหม่เลยไง7
“แหม..กว่าจะเสด็จลงมาได้นะ”ไอ้แสบมันพูดประชดผมครับ กว่าจะลงมานี่ก็สองทุ่มกว่าแล้วครับ พ่อกับแม่ผมกับพ่อกับแม่ของไอ้ตาร์ก็จัดการตั้งวงไปเรียบร้อยแล้วครับ ส่วนไอ้พี่ตังกับพี่เจ้าแล้วก็ไอ้เป้ปิ้งบาร์บีคิวอยู่นู้ แล้วที่เหลือก็นั่งประจำที่ครับ
“มานั่งนี่ดิ...”ไอ้เข็มบอกผมครับ สงสัยมันคงจะเตรียมที่ไว้ให้ผมแล้วอะครับ
“ขอบใจวะ”ผมบอกมันแล้วนั่ง ไอ้ตาร์ลงมานั่งตามครับ ตรงนี้ เป็นโต๊ะนั่งแบบโต๊ะไม้เล็กๆอะครับ แล้วเก้าอี้ตัวเล็กเหมือนของเด็กอนุบาลอะครับ พ่อผมซื้อไว้เยอะมากครับ เพราะว่าตอนเราไปเที่ยวเราจะเตรียมไปด้วยครับ มันก็เลยมีพอให้ทุกคนนั่งครับ ตรงข้างหน้าก็เป็นเตาหมูกระทะพร้อมกับ อาหารมากมายที่พ่อผมสั่งมาตั้งอยู่ครับ
“อะ..”ไอ้ตาร์มันคีบขึ้นมาที่ปากผมครับ คีบเต้าหู้ทรงเครื่องอะครับ ของโปรดผมเลยครับ ผมมองหน้ามัน นึกในใจ มึงเห็นมั้ยว่าพี่เจ้านั่งอยู่ แต่มันเสือกยิ้มร่าเริงครับ ผมก็เอาตะเกียบไปคีบจากมัน แต่มันดันเอาหนี แล้วมาจ่อที่ปากผม ผมเลยต้องกินโดยดีครับ
“โอ้ย..ร้อน..”ผมแทบคายเลยครับ โคตรร้อนอะลวกปากหมดเลยครับ วิ่งไปคายอีกที่นึงไกลๆ ไอ้ตาร์ตกใจวิ่งตามมาครับ ผมเห็นหน้ามันเลยตบกะโหลกไปทีนึง
“ไอ้เหี้ย..แกล้งกรูใช่มั้ย”ผมบอกมัน
“ขอโทษครับ..ลืมอะ..”ไอ้ตาร์มันทำหน้าสำนึกผิดสุดๆครับ ผมเดินมากินน้ำแล้วนั่งที่เดิม
“อะ..เอาใหม่นะ..”ไอ้ตาร์ยื่นอันใหม่ให้อีกครับ
“เป่าให้แล้ว..นี่ๆเห็นมั้ย..แบ่งครึ่งด้วยจะได้ไม่ร้อนไง.”ไอ้ตาร์ยิ้ม ทำหน้าขอโทษ ผมก็กินครับ อืมไม่ร้อนจริงๆด้วย มันก็ยิ้มให้ผมใหญ่เลยครับ
“ไม่”ผมบอกมัน ก็มันทำหน้าแบบ ป้อนบ้างสิ ขอร้องไรประมาณนี้อะครับ หันกับไปปิ้งหมูต่อ
“ไปปิ้งบาร์บีคิวดีกว่า”ผมบอกมันแล้วลุก มันก็ไม่ลุกตามครับ สงสัยงอนอีก แค่เนี้ย ผมก็ปิ้งๆๆไปห้าไม้ครับ ปิ้งเผื่อไอ้ตาร์มันด้วยครับ พอปิ้งเสร็จก็มีกุ้งเผาด้วยครับ ก็เลยปิ้งมาอีกห้าตัว แล้วเดินมาเห็นไอ้ตาร์มันหน้ามุ่ยครับ
“อะ...”ผมยื่นไม้บาร์บีคิวให้มัน มันยิ้ม
“เป่ายัง”มันยังมีหน้ามาถามอีกครับ
“เป่าแล้ว..”ผมบอก มันยิ้มแล้วอ้าปากกัดกินไปครับ ไอ้ผมนะชอบบาร์บีคิวนะ ต้องแม่ผมทำคนเดียว เพราะกินพิสดารครับ เหอะๆ กินแต่หมู กับสัปปะรด แล้วก็ เออ.......... แค่นี้อะครับ กร๊ากก แต่แม่ทำแยกไว้ด้วยครับ ใครกินผักก็แยกต่างหากครับ เหอะๆ
“ทำไมไม่กินผักอีกแล้วครับ”ไอ้ตาร์มันถาม
“ไม่เอา..เดี๋ยวมันก็ไม่อร่อยอะดิ”ผมบอกมัน
“อะ..”ไอ้ตาร์มันยื่นกุ้งที่แกะแล้วให้ผมครับ
“ขอบใจ”ผมก็รับมากิน ไม่ได้สนใจตาชาวบ้านที่มองอยู่เลยครับ ทำไมอะ ที่ผู้หญิงกับผู้หญิงยังป้อนให้กันได้เลย แล้วทำไมผู้ชายกับผู้ชายป้อนให้กันไม่ได้อะ แต่พี่เจ้ากำลังคุยถึงพริกถึงขิงกับพวกไอ้เข็มอยู่ครับ เลยไม่ได้สักเกตผมกับไอ้ตาร์มั้ง
พอนั่งกันไปกินกันไปนานครับ ไอ้หมูกระทะด้านหน้าก็เริ่มเป็นส่วนเกิน ก็อิ่มกันแล้วอะครับ ก็เลยจัดการเก็บของเก็บจานชามด้านหน้า เก็บเก้าอี้ โต๊ะให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็มาปูเสื่อครับ แล้วก็ตั้งวงเหล้าต่อ ก็มีแค่เตาบาร์บีคิวที่สามารถไปปิ้งได้ กับอาหารที่พ่อสั่งมาตอนเย็น กับของที่เหลือจากตอนไปเที่ยวเมื่อกลางวันแหละครับ
...............................
เบียร์เริ่มหมดไปทีละนิด
ผมก็ยังหรอกครับ ชอบกินบาร์คาดี้ กับสปาย คลาสสิก ผมก็เลยกินไปก่อน ตั้งแต่กินหมูกระทะแล้วแหละครับ ไอ้โนมันก็กินด้วย นอกนั้นกินเหล้ากันหมดครับ
พอกึบๆ มึนๆ ก็เริ่มครับ
“เฮ้ย...ไอ้เป้..เบียร์ให้กรูดิ”ผมสั่งไอ้เป้ พร้อมยื่นแก้วให้
“เอาไรวะ..”ไอ้เป้มันคงถามระหว่างไฮเนเก้นกับลีโอครับ แต่ผมชอบลีโอเพื่อนๆเป็นที่รู้กันครับ
“เอาลี”ผมบอกมัน
“มึงเอาไร”ผมหันไปถามไอ้ตาร์ครับ
“พี่เอาโซดาน้ำ”ไอ้ตาร์บอก ผมก็ยื่นแก้วให้ไอ้เป้
“โซดาน้ำของไอ้ตาร์”ผมบอก
“เฮ้ย..ใครโทรมาวะ”เสียงไอ้เข็มถามไอ้แสบ
“ไม่มี..”ไอ้แสบบ่ายเบี่ยงครับ
“ไม่มีไร..แล้วเมื่อกี้มึงกดตัดสายทำไม..นี่มึงมีไรปิดบังพวกกรูวะ”ไอ้เป้มันบอกแซวๆอะครับ
“สาด..มึงนี่นะ.ชอบเอาความเป็นเพื่อนมาอ้าง”ไอ้แสบมันพูด
“อ่าว..มึงมีไรก็บอกมาดิ..”ไอ้เป้เค้นถามอีกครับ
“กรูบอกไม่มีก็ไม่มีดิ..มึงนิ”ไอ้แสบพูดเสียงเหมือนแกล้งทำเป็นหงุดหงิดอะครับ
“เออ..เพื่อนอะ”ไอ้เป้มันบอก เหอะๆ อะไรของพวกมันนะ งงๆ
“งั้นดูมือถือมึงหน่อย”ไอ้เข็มบอก พร้อมกับแบมือ
“เฮ้ย..ไรวะ..เรื่องดิ”ไอ้แสบรีบเอามือถือใส่กระเป๋ากางเกงครับ
“เฮ้ย..ให้ดีๆ...”ไอ้เข็มมันทำเสียงขู่ครับ
“ทำไมกรูต้องเชื่อมึงวะ”ไอ้แสบทำท่าระแวงแล้วครับ
“อะ..มึงดูรอบข้างนะว่าเค้าอยากรู้ว่ามึงมีอะไรเป็นความลับจะให้ดีๆหรือว่าต้องมีระบบเผด็จการวะ”ไอ้เข็มบอก พร้อมกับยิ้ม
“อย่านะมึง”ไอ้แสบเริ่มลุกขึ้นแล้วครับ
“เฮ้ย..อย่า”ไม่ทันแล้วครับ ไอ้เป้กับไอ้เข็มรีบคว้าตัวไอ้แสบไว้ แล้วกระชากกางเกงมันออกครับ แต่ไอ้แสบมันแรงควายครับ ควายจริงๆนะ ตัวมันแบบ เป็นกล้ามหมดเลยอะ มันเลยแข็งแรง สะบัดไปมา
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..มาช่วยหน่อยดิ”ไอ้เข็มเหมือนรับสถานการณ์ไม่ไหวครับ ผมเลยรีบเข้าไปช่วย ไอ้แมนก็มาจับขาไว้อีกข้าว แต่ว่าไอ้แสบมันดิ้นแรงมากเลยครับ มือมันก็ไม่ห่างจากกระเป๋ากางเกงมัน ไอ้ป๊อดเลยมาจับไว้อีกข้างนึงครับ ไอ้เป้จับแขนข้างซ้าย ไอ้เข็มแขนข้างขวา ส่วนผม กระหยิ่มยิ้มย่องไว้แล้วครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..”ไอ้แสบมันร้องเสียงดังครับ พวกพ่อๆแม่ๆก็หัวเราะกันใหญ่เลยครับ พ่อผมคงสะใจสุดที่แกล้งไอ้แสบได้ครับ ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าไอ้แสบทันที ทั้งๆที่ตัวมันก็ดิ้นๆๆ
พอหยิบออกมา
“ไอ้ข้าว.อย่านะมึง”ไอ้แสบบอก ผมยิ้ม
“ข้าวครับ..อย่าเลยนะครับ..”ไอ้แสบขอร้องอ้อนวอนแล้วครับ ผมยิ้มกันใหญ่
“เฮ้ย..ถ่ายรูปก่อน”ไอ้โนมันยังมีอารมณ์ครับ แม่งโคตรชอบถ่ายรูปอะ ผมก็เล่นท่าอยู่กับไอ้แสบที่เป็นหุ่นอยู่แหละครับ
“เฮ้ยๆๆ..อย่าตุกติกดิวะ”ผมรีบบอกเมื่อไอ้แสบพยายามดิ้นครับ
“ไหนดูสิ..มีอะไรจ๊ะน้องมือถือจ๋า”ผมทำเสียงล้อมันครับ พร้อมกับเปิดดูข้อความก่อนเลย ไม่ค่อยเสือกเลยอะพวกผมกร๊ากก
“ขอโทษนะฮะ..ที่ทำให้อารมณ์เสียอีกแล้ว”ข้อความแรกที่ผมอ่านครับ เฮ้ย อะไรวะ คนส่ง ผมดูคนส่งก่อนเลยครับ “ปาน”ใครวะปาน ผมเริ่มมีสีหน้าตกใจครับ ไอ้แสบก็คงเหมือนกัน
“เฮ้ยมีไรวะไอ้ข้าว”ไอ้ป๊อดเริ่มถามเมื่อเห็นสีหน้าผม
“ตอนเที่ยงคืนโทรหาปานด้วยนะฮะ.”ผมอ่านข้อความของวันนี้ เฮ้ย อะไรวะ ไอ้แสบ ผมหันไปมองหน้ามันครับ แต่ผมก็ไม่อ่านข้อความต่อครับ แต่เปิดไปดูสายที่โทรเข้า ไม่ค่อยเสือกเลยอ่า เฮ้ย ปานอีกครับ สายไม่ได้รับก็ปาน สายโทรออกล่าสุดก็ปานครับ อะไรวะ งงโว้ย ผมมองหน้าไอ้แสบ ไอ้แสบก็มองหน้าผมประมาณขอร้องอะครับ
“แสบ..กรูมีเรื่องจะคุยด้วย..ส่วนตัววะ”ผมทำเสียงจริงจัง สีหน้าจริงจังครับ พวกนั้นมันก็ปล่อยตัวไอ้แสบทันทีครับ เหมือนรู้ว่าคงมีเรื่องเครียด ตอนนั้นไม่รู้รอบข้างเป็นยังไง แต่ว่าเหอะๆ ต้องเคลียร์ก่อนครับ ผมเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับไอ้แสบที่เดินตามมาครับ ผมเดินมาบนห้องนอนผม
“มีไรจะพูดป่าวมึง.”ผมเปิดประเด็นก่อนเลยครับ แต่มันก้มหน้ามานั่งตรงข้ามกับโซฟาอีกด้าน
“ใครวะปาน..”ผมถามมัน มันก็เงียบ
นั่งเงียบกันสักพัก ผมก็เริ่มหมดความอดทนแล้วครับ
“แสบ..มึงเพื่อนกรูนะโว้ย..เพื่อนที่กรูรัก..ในกลุ่มเราเหมือนเพื่อนตายกันเลยนะ..กรูรักมึงเหมือนคนในครอบครัวกรู..กรูรู้เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรใช่มั้ย..แต่ทำไมมึงไม่บอกกรูไม่ปรึกษาพวกกรูวะว่ามึงมีอะไร”ผมพูดเสียงเรียบสีหน้าจริงจัง มันเงยหน้ามองผม
“กรูไม่รู้ข้าว..กรูก็อยากจะคุยกับมึงเรื่องนี้นานแล้ว..แต่กรูยังไม่พร้อม”ไอ้แสบพูด
“มึงมีอะไร..เพื่อนๆทุกคนเป็นห่วงนะมึง.ทุกคนรักมึง.”ผมบอกมัน
“กรูไม่รู้วะ..ไม่รู้อะไรเลย..กรูสับสนวะ...................................คือว่า............คือว่าตอนนี้..มีรุ่นน้องม.3เป็นผู้ชายวะมาจีบกรู..ชื่อปาน”ไอ้แสบพูด เสียงเบาๆ
“เอางี้นะ..แสบ.มึงอยากให้เพื่อนทุกคนรับรู้มั้ย..หรือว่าอยากให้กรูรู้คนเดียว”ผมถามมันก่อนอันแรก ผมก็อยากให้รู้กันหมดแหละครับมีอะไรเพื่อนๆไม่ควรปิดบังกัน แล้วเพื่อนๆไม่ใช่คนที่ว่า เอาเรื่องส่วนตัวไปป่าวประกาศ แต่เป็นเพื่อนที่รักกันมากทีเดียวครับ ผมเชื่อได้เลยครับ ใครเป็นอะไรปรึกษากันฉันท์พี่น้องครับ แต่เรื่องที่ไม่ควรพูดเราก็ไม่พูดอยู่แล้วครับ
“มึงว่าไงวะ..พวกมันจะน้อยใจมั้ยวะ..ถ้ากรูเล่าให้มึงฟังคนเดียว”ไอ้แสบพูดเสียงหงอยๆครับ
“มึงคิดว่าไงละ”ผมถามมันกลับประมาณว่าถ้ามึงเป็นพวกนั้นมึงจะน้อยใจป่าวละ
“อืม..ไปตามมันมาให้หน่อยสิ..แต่ที่จริงมันเรื่องเล็กนิดเดียวเอง..แต่ก็นะ..ถ้าพวกมันอยากรู้กรูก็จะบอก”ไอ้แสบมันบอก ผมเดินลงไปตามพวกเพื่อนๆ ไอ้ตาร์มันก็ไม่ได้ถามหรอกครับว่ามีอะไร มันคงรู้ว่าเรื่องของเพื่อนๆในกลุ่ม พวกพ่อแม่ก็คงสงสัยเหมือนกันครับ ว่าอยู่ดีๆลุกไปทำไมหมดเลย
“โน..ไปด้วยกันสิ”ผมบอกไอ้โนเหมือนไอ้โนมันไม่กล้าลุกนะครับ คือมันคงก็ไม่ได้อยากไปหรอกครับ แต่ยังไงอะครับ ผู้ชายหมดเลย แล้วลุกกันไปหมด แล้วเราก็เป็นเพื่อนกันจะให้ผมทิ้งโนได้ไงอะ ถึงมันจะเป็นผู้หญิงก็เหอะ ถ้ามันไว้ใจได้เราก็ควรให้ความไว้ใจซึ่งกันและกัน
“จะดีหรอ”ไอ้โนมันทำหน้าแหยๆ
“อืม.มาเถอะ”ผมบอกมัน
ไอ้โนลุกตามมาครับ ผมเดินจับมือกับไอ้โน พ่อแม่คงไม่คิดอะไรนะครับ เค้ารักกันแบบเพื่อน
พอขึ้นมาบนห้องไอ้พวกเพื่อนเวรก็นั่งเกาะติดไอ้แสบกันใหญ่เหมือนไอ้แสบมันไปรบที่ภาคใต้มางั้นแหละครับ เหอะๆ ผมกับไอ้โนกันนั่งตรงข้าม
“ว่ามามึง.พวกกรูพร้อมฟังแล้ว”ผมเปิดประเด็นต่อครับ ไอ้แสบมองหน้าทุกคน
“เอาเลยหรอวะ..”ไอ้แสบถามด้วยความแน่ใจครับ
“อืม..”ผมตอบ
“มึงอย่าตกใจกันนะ..แล้วเรื่องนี้เป็นความลับนะมึง..ส่วนมึงถ้าพี่ตาร์กับพี่เจ้าหรือพี่ตังถามก็บอกไป..แต่นอกนั้นไม่ได้นะ”ไอ้แสบมันย้ำครับ เหอะๆ
“เออ..ว่ามาดิ”ผมถาม ทุกคนเงียบกริบ
“คือว่ากรูอะ..ตั้งแต่ม.4แล้ววะ.....มีน้องมาชอบกรู เป็นผู้ชายชื่อปาน..”ไอ้แสบพูด เงียบบบบบบบบ ต่อไป สักพักมันก็เล่าต่อครับ
“แล้วทีนี้อะ..กรูก็ไม่ได้เป็นเกย์ใช่มั้ยวะ..กรูก็ไม่รู้ยังไง..ไม่เข้าใจ..งง..”ไอ้แสบมันพูดนี่ไม่ได้มีน้ำเลยครับ
เหอะๆ
“แล้วไงละวะ..”ไอ้ป๊อดมันถามงงๆครับ
“ก็หลังจากนั้นน้องเค้าก็มาตามจีบกรูวะ..แต่ก็ก็ปฏิเสธไปแล้ว..กรูก็เป็นของกรูอย่างนี้พวกมึงก็รู้นี่หว่าจีบใครเป็นที่ไหน แล้วนี่มีผู้ชายมาจีบกรูนะ..กรูก็ไม่รู้จะทำไงวะ..”ไอ้แสบมันพูดต่อ
“แล้วกรูกับปานไปไหนมาไหนบ่อยขึ้น..ไม่รู้กรูหลวมตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่..แต่กรูทำกับน้องเค้าไม่ดีหรอกมึง.กรูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน..พูดหยาบๆ..เลวๆตลอดอะ..น้องมันก็ยังไม่ยอมเลิกจีบกรู จนมีวันนึง..กรูเมา แล้วก็ก็ด่ามันไปวะ..แรงมาก หลังจากนั้นมันก็ไม่มายุ่งวุ่นวายกับกรูอีกเลย.. แล้ววันนั้น ก็เมื่อวานอะ..ที่ไปตีกับไอ้ใสอะกรูไปหามันที่บ้านเพราะว่ากรูโทรไปมันไม่รับโทรศัพท์ กรูโมโหวะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน พอไปถึงบ้านนะ กรูก็ทะเลาะกับมัน แล้วกรูก็................”มันทิ้งท้ายไว้ให้สงสัยเล่นครับ
“แล้วมึงไปทำไรน้องเค้าวะ”ไอ้แมนทำหน้างง
“กรู...เหอะๆ..กรูข่มขืนน้องเค้าวะ..จะว่าข่มขืนก็ไม่ใช่นี่หว่า..น้องเค้าก็ชอบกรูอะ”ไอ้แสบมันพูด
“แล้วน้องเค้ายอมมึงรึป่าวละถึงน้องเค้าจะชอบมึงอะ”ไอ้โนพูดขึ้นหลังจากนั่งมานาน
“..เออ.........”ไอ้แสบไม่ตอบครับ
“อะไร..น้องเค้าไม่ยอมใช่มั้ย”ไอ้โนพูดขึ้น
“อืม...ขัดขืนสุดๆอะ...แต่กรูชกท้องไป”ไอ้แสบพูด
“เฮ้ย...”พวกผมตกใจกันหมดเลยครับ ไอ้แสบมองหน้าพวกผมอย่างขอโทษนะ
“มึง..”ไอ้ผมยืนขึ้นแล้วครับ
“ทำไมทำงี้วะ..”ผมถามมันไม่ได้เสียงดังอะไร
“แล้วหลังจากนั้นไงต่อ”ผมถามต่อครับ
“กรูก็ไม่ได้ไร..แต่ว่ามันก็ไม่รับโทรศัพท์กรู...แล้วก็มีข้อความมาเมื่อกี้.ที่พวกมึงสงสัยกรูนั่นแหละ”ไอ้แสบมันบอก
“โอ้ย..เพื่อนเวร..ถ้าเกิดเค้าไปบอกพ่อแม่เค้าจะทำยังไง”ไอ้ป๊อดว่าเบาๆ
“เฮ้ย.มันไม่บอกหรอก.. กรูว่า มันคงไม่บอกหรอก”ไอ้แสบพูดขึ้นเสียงเบาๆ
“แต่เดี๋ยวกรูจะโทรหามันว่ามีไร”ไอ้แสบมันพูด
เงียบกันสักพัก
“แสบ..แล้วมึงคิดยังไงกับน้องเค้าวะ”ผมถามขึ้น มันมองหน้าผมทุกคนมองที่หน้าไอ้แสบครับ
“กรูไม่รู้วะ....กรูไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายนะมึง..แล้วเมื่อคืนทำไมกรูถึงทำแบบนั้นไปกรูก็ไม่รู้..กรูสับสน”ไอ้แสบมันบอกสีหน้าเครียด
“มึงสมควรที่จะขอโทษน้องเค้าซะนะ”ผมบอกมัน มันก้มหน้า
“..ข้าว........”มันเรียกชื่อผม
“กรูไม่รู้ว่าระหว่างน้องเค้ากับมึงมันตั้งแต่เมื่อไหร่.หรือว่าอะไร.ยังไง..แต่ว่ามึงลองไปทบทวนเรื่องของมึงซะ.ว่าใครผิดใครถูก..ถ้ามึงผิดมึงก็ขอโทษน้องเค้าซะ”ผมบอกมัน
“อืม”มันตอบ แหมที่เรื่องตัวเองเอาไม่ค่อยจะรอดกร๊ากกก
พวกผมก็คุยปรึกษาหารือกันไปสักพัก ก็พากันลงมาข้างล่าง พ่อกับแม่ ก็ไม่ได้ถามอะไรครับ พวกพี่ๆก็ไม่ได้ถาม แต่เฮฮากันต่อไปครับ
...
มาต่อให้ค่ะ
ไม่รู้อะไร เมื่อกี้เรื่องมันพาไปเองอะค่ะ
เป็นเรื่องระหว่างแสบ กับน้องคนนึงที่ชื่อปานไปเลยอะค่ะ
เหอะๆ
งงกับคนเขียน
แต่ยังไง
ถ้าใครอยากรู้เรื่องของแสบกับปาน ก็บอกแสดงความคิดเห็นกันมานะค่ะ
แล้วผู้แต่งจะลงให้ค่ะ ว่าจะเอาไงดี ถ้ากระแสตอบรับไม่ดี คงงดไป ให้เป็นเรื่องระหว่างข้าวกับตาร์ดีกว่า
เอิ้กๆๆ
ไปแระค่ะ
บับบาย
รักผู้อ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
จิ้มก่อนอ่าน :laugh:
แสบกับปาน
จัดมาอย่าให้เสีย
:laugh: :laugh:
ยังไงก็รออ่านเหมือนเดิม :a4:
-
มาอ่านแล้วน้า
-
เออขอโทษนะค่ะ
ตรงที่ต้องอัพเดทเวลามันต้องทำไงอะค่ะ
แบบว่าไม่รู้อะค่ะ
โง่นิดหน่อยถึงปานกลาง
กร๊าก
คุณผู้อ่านที่เป็นเจ้าของ ชื่อ ที่รักของ... ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยค่ะ ทำไงอ่า ไม่รู้อ่า หรือคนอื่นก็ได้ค่ะ บอกหน่อย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเข้ามาเปิดดูว่ามาลงรึยัง เพราะเข้าใจดีค่ะว่าขี้เกียจ เหอะๆ
ไปแระค่ะ
มาบอกด้วยนะค่ะ
จะรีบเปลี่ยนให้
จุ๊บๆ
ขอบคุณค่ะ
-
^
^
^
^
เหอๆๆ รอบแรกจิ้มไม่ทัน ได้จิ้มรอบสอง :laugh:
แต่ยังไงขอจิ้มทะลุไปถึงเจ๊มินท์หน่อยนะคะ :laugh:
ว่าแต่พี่มิ้นท์มาอัพกาทู้ด้วย แอบหนีมาอ่านของคนอื่นอยู่นี่เอง
อือ แสบกะปาน คู่นี้ฟันธง มวยรองชัวร์ :laugh:
จารอดูว่าแสบจะง้อยังไง
แล้วก้อคืนนี้ อะหุ อะหุ สัญญาระหว่างข้าวกับต้าร์ อย่าลืม :o8: :o8:
-
เออขอโทษนะค่ะ
ตรงที่ต้องอัพเดทเวลามันต้องทำไงอะค่ะ
แบบว่าไม่รู้อะค่ะ
โง่นิดหน่อยถึงปานกลาง
กร๊าก
คุณผู้อ่านที่เป็นเจ้าของ ชื่อ ที่รักของ... ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยค่ะ ทำไงอ่า ไม่รู้อ่า หรือคนอื่นก็ได้ค่ะ บอกหน่อย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเข้ามาเปิดดูว่ามาลงรึยัง เพราะเข้าใจดีค่ะว่าขี้เกียจ เหอะๆ
ไปแระค่ะ
มาบอกด้วยนะค่ะ
จะรีบเปลี่ยนให้
จุ๊บๆ
ขอบคุณค่ะ
ก็กดแก้ไขที่กระทู้แรก ต้องเป็นที่กระทู้แรกเท่านั้นนะ ก่อนที่จะอัพเรื่องใหม่ทุกครั้ง หรือจะให้เราแก้ให้ก็ได้นะ
(http://i239.photobucket.com/albums/ff173/love_u_ja/edit/ScreenHunter_01Oct200040.gif)
ปล. อยากรู้เรื่องปานกับแสบด้วยโคนนนนนนนนนน อิอิ
-
แสบ นี่ทำกะน้องปานไว้แสบเจงๆด้วย
อยากอ่านต่อค่า มายืนยันด้วยอีกคน อิอิ
คู่นี้ท่าทางจะง้อกันหวานกว่าข้าว ฮ่าๆๆ
รายนั้นโหดมากกว่าหวาน :laugh:
-
ช่วยบอกที มันอัพตอน ที่ข้างหน้ากระทู้อยางอะ ทำไม่เป็นจริงๆ มันเป็นยังอะค่ะ ผู้อ่านมาบอกหน่อยคร้าา
ถ้ามันเป็นแล้วก็จะโล่งไป
แต่ถ้าข้างหน้ามันยังไม่อัพ ไม่ทำแล้ว เซง
เหอะๆ
-
เหวอ...
เจ้าแสบแสบสมชื่อเลย หุหุ
ทามเรื่องจนได้...
แต่ก็ดีนะ อิอิ ได้เป็นอีกคู่นึง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เหอๆๆ เปลื่ยนหัวข้อเปนแล้ว
เย้ๆๆ ดีจัยด้วยคร้าบบบบบ
ว่าแต่เรื่อง น้องปาน กะนายแสบ นะ จัดมาอย่าหั้ยเสีย
เอาเปนคู่รองก้ได้ อิอิ
ส่วนข้าว กะต้าร์ ก็ เหมือนเดิม ชอบมิเปลื่ยนแปลง :laugh:
เอาเปนว่า มาเผยวินานทีน้องปานโดน................... หน่อยน้า
อิอิ รักคนเขียนมากมาย ขยันอั๊ป มากๆ มาๆ :กอด1:ทีคร้าบบบบบบ
-
มันส์มากอ่ะตอนนี่
ชอบบบ มากมายอะ 55
-
:m1: :m1:
อยากรู้ด้วยคน
-
o12แสบนายนี้มันแสบได้ใจกันเลยที่เดียวนะ
ข่มขืนกันเลยเหรอ ไม่ไหว ไม่ไหว o3
ดูอย่างตาร์ดิยังรอจนข้าวสมยอม ยอมแล้ว ยอมอีก อิอิ :impress2::oo1:
o16เฉลยท่านผู้อ่านที่มีชื่อ ที่รักของ....(จงเติมคำในช่วงว่าง)
เราเติมเองละกัน ก็เป็น ที่รักของไต๋ แล้วกันนะเพราะดี อิอิ :laugh3:
-
ยกมือขึ้น แล้วขอเรื่องของแสบกับปาน ให้ว่อง
-
ก๊ากกกก แสบ แร๊งงงง
โหว ทำเรื่องซะแล้วซิ
ขอตอนพิเศษ แสบ + ปาน
ได้มั้ย อยากรู้เรื่องราวในวันนั้น 5 5
:oni2: :oni2:
-
o12แสบนายนี้มันแสบได้ใจกันเลยที่เดียวนะ
o16เฉลยท่านผู้อ่านที่มีชื่อ ที่รักของ....(จงเติมคำในช่วงว่าง)
เราเติมเองละกัน ก็เป็น ที่รักของไต๋ แล้วกันนะเพราะดี อิอิ :laugh3:
ปีนเกลียวนะเนี่ย
ที่รักของ....เป็นวัตถุโบราณสมบัติของชาติ ทุกๆคนเป็นเจ้าของได้
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
อ่ะ..ขอโทษคร๊าบบ ล้อเล่น
น้องเบบี๋ครับ อยากอ่านเรื่องไอ้แสบด้วยอ่ะ ท่าทางจะจิตไม่แพ้คู่ต้าร์กะข้าวนะ
จัดมาครับ..รอๆๆๆๆ
-
ช่ายค่ะ อยากรู้เรื่องราวคืนน้าน ของ แสบ แระ น้องปาน อิอิ :t2:
-
แสบ + ปาน มีข่มขืน เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออ
แต่เรื่องโอม เหมือนยังไม่เคลีย
-
ตอนที่53 ต้อนรับปีใหม่เลยไง8
พวกผมนั่งกันรอเคาท์ดาวครับ
“ใกล้แล้วๆ”เสียงไอ้โนมันบอก
“ไอ้แสบ..อย่าลืมโทรนะมึง”ผมเตือนไอ้แสบ ไอ้แสบพยักหน้า
“เดี๋ยวจูบต้อนรับปีใหม่ด้วยนะครับ..”เสียงไอ้ตาร์กระซิบ
“ส้นตีนนิ..”ผมด่ามันเบาๆ
“อ่าว..ไรอะ..ไม่มีของขวัญให้พี่เลยหรอครับ”เสียงไอ้ตาร์เชิงน้อยใจอีกแล้วครับ
“อะไรอะ”นั่นครับ ไอ้ข้าวมันหวานไม่เป็นของขวัญอะไรนั้นไม่ได้เตรียมหรอกครับ
“อืม....”เสียงไอ้ตาร์มันเป็นเชิงตอบรับว่ารู้แล้วครับว่าไม่มี
“งานเข้า”ผมพูดกับตัวเองเบาๆครับ เหอะๆ
“เฮ้ย..รินเบียร์ให้กรูใหม่ดิ”ผมรีบบอกก่อนที่มันจะชนแก้วกันครับ แล้วผมก็หยิบของไอ้ตาร์ให้ไอ้เป้ด้วยครับ ให้มันเติมให้หน่อย
“กีตาร์...ๆ”เสียงไอ้พี่เจ้าครับ แล้วพี่เลขก็เอากีตาร์มากอดไว้กับตัวแล้วครับ
“10….9….8….7….6….5….4….3….2….1….สวัสดีปีใหม่คราบ”เสียงพวกผมชนแก้วดังพร้อมกับด้วยรอยยิ้มครับ แม่เป็นคนถ่ายรูปไว้ทันที สงสัยจะไปเตรียมไว้แล้วกับไอ้โนเป็นแน่ แล้วพี่เลขก็บรรเลงเพลงต่อทันทีครับ
“สวัสดีปีใหม่นะ”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ก่อนที่มันจะน้อยใจผมไปมากกว่านี้ครับ
“ครับ..สวัสดีปีใหม่..ปีใหม่แล้วก็เลิกเจ้าชู้แล้วก็เลิกไปตีกับคนอื่นเค้าสักทีนะครับ”ไอ้ตาร์พูดสีหน้าจริงจัง
“อะ...ไรมึงอะ..อวยพรอย่างอื่นไม่ได้หรอ”ผมบอกมัน
“ไม่ได้ครับ..เพราะเรื่องนี้สำคัญที่สุด”มันบอก เสร็จแล้วผมก็เดินไปอวยพรปีใหม่พ่อกับแม่กับ ทั้งพ่อกับแม่ผมแล้วก็พ่อกับไม่ไอ้ตาร์ด้วยครับ สักพักผมก็เห็นไอ้แสบมันเดินเข้าไปในบ้านคนเดียวเงียบๆ สงสัยไปโทรหาน้องปาน
“สวัสดีปีใหม่นะ..จุ๊บทีนึง”ผมเข้ามากอดพี่เจ้าจากด้านหลัง พี่แกก็หัวเราะครับ ผมก็หอมแก้มพี่เจ้าไปพี่แกก็หอมแก้มผมครับ
“สวัสดีปีใหม่ครับ..เป็นเด็กดีนะครับรู้มั้ย”พี่เจ้าลูบหัวผม หิหิ รักพี่จังเลยอ่า
“ไรวะ..ลำเอียง”เสียงไอ้พี่ตัง ตลอดแหละครับ เห็นผมกับพี่เจ้าไม่ได้ครับ
“อะ..หวัดดีปีใหม่นะ”ผมบอกมัน พร้อมเอามือไปสะกิดไหล่
“ไรอะ..”ไอ้พี่ตังไม่ยอมครับ มันคงอยากให้ผมทำอย่างพี่เจ้า
“หอมข้าวก่อนดิ.”ผมบอกมัน มันส่ายหน้า
“งั้นก็ไม่เอา”ไม่เอาหรอกครับ หอมผมก่อนดิ วันเกิดผมตอนนั้น มันให้ของขวัญผมเหอะผมถึงหอมอะ
“ฟ๊อด”พี่ตังมันหอมผมทันทีครับ ผมยิ้ม พี่เจ้าก็หัวเราะ
“ฟ๊อด”ผมหอมไอ้พี่ตังเร็วๆ พวกเพื่อนๆหัวเราะกันใหญ่เลยครับ
“สวัสดีปีใหม่นะ..แล้วก็เลิกกวนข้าวได้แล้ว”ผมบอกไอ้พี่ตัง
“ใครจะเชื่อ”พี่ตังมันเบะปากใส่ผมครับ ผมก็ทำหน้าแบบเชอะ ไรงี้ อะไรเนี้ยพี่น้องคู่นี้แปลก ติ๊งต๊องทั้งคู่เลย เหอะๆ
“เฮ้ย..ไอ้แสบ..”ผมเรียกไอ้แสบเมื่อเห็นมันวิ่งออกมาจากบ้านผมครับ
“ไปไหนวะ”ผมรีบลุกขึ้นถามทันที
“ขับรถดีๆนะโว้ย..ไม่ต้องรีบ”ผมรีบบอกมันเมื่อมันทำมือชี้ๆว่าไปไหนเป็นที่รู้กันครับ
“เฮ้อ..ไอ้บ้าแสบ..เมื่อไหร่มึงจะเลิกบ้าวะ”ผมบ่นคนเดียวพร้อมกับมานั่งลงที่ไอ้ตาร์ครับ กินเหล้าต่อ จนดึกดื่น ประมาณจะตีสองแล้วครับ แต่ไอ้แสบก็ยังไม่กลับมา ตอนนี้ก็เมากันเป็นหมาเกือบหมดแล้วครับ พวกพ่อกับแม่ก็นอนกันไปหมดแล้ว เหอะๆ ก็เล่นกินกันทั้งวันไม่ให้เมาได้ไงอะ
“ขึ้นห้องยังครับ..เมาแล้วนะ”ไอ้ตาร์มันบอกผม ที่จริงไอ้ตาร์แทบไม่ได้ดื่มเลยครับ ผมเพิ่งสังเกต ตอนผมดื่มเหล้าหนักๆทีไร ไอ้ตาร์มันจะดื่มน้อยทุกทีแหละครับ
“อืม...เดี๋ยวก่อน”ผมงืมงำแล้วครับ มึนมากมายอ่า เวียนไปหมดแล้วครับ จนเบียร์หมดไปแล้ว ตอนนี้ก็ต่อด้วยเหล้าแล้วครับ คิดดูดิผมดื่มแม่งหมดทุกชนิดแระ ตอนนี้นอนหนุนตักไอ้ตาร์แล้วครับ แต่ห้ามขยับนะครับ ไม่งั้นมีเฮแน่ เพราะมันเวียนไปหมดแล้วครับ ท้องฟ้าหมุนได้
“ที่รักครับ..ขึ้นไปนอนนะ”เสียงไอ้ตาร์กระซิบที่ข้างหูผม ผมหลับตาอยู่ได้ยินเสียงพวกเพื่อนๆที่เมากันคุยเฮฮา เล่นกีตาร์กันไม่เป็นเพลงแล้วครับ เพราะพี่เลขพี่ไอ้ตาร์เล่นเอากีตาร์มาทุบแทนแล้ว เหอะๆ
“อือ...”ผมก็อือคำเดียวครับ พร้อมกับลืมตาเบาๆ แล้วพยุงตัวเองขึ้นมีไอ้ตาร์ช่วยอีกแรงครับ แล้วใส่รองเท้า พอเก้าเดินก็ เหอะๆ ก้าวไปข้างหน้าสาม แต่ดั้น ถอยหลังอีกสอง อยู่อย่างนั้นอะครับ แล้วมันจะถึงมั้ยอะ
“ข้าวครับ..”เสียงไอ้ตาร์ดูเป็นห่วงเป็นใยมากเลยครับ แล้วมันก็ทำเท่าให้ผมขี่โก่งมัน แล้วมันก็หันหลังไปที่กลุ่มเพื่อนๆ
“แมน กับป๊อดขึ้นไปนอนบนเตียงได้เลยนะ..เดี๋ยวพี่กับข้าวจะนอนข้างล่าง”ไอ้ตาร์หันไปบอก แล้วพาตัวผมขึ้นไปบนห้องครับ บนห้องที่เก่าที่เดิม เตียงไม่นอนครับ นอนพื้น ไอ้ตาร์วางตัวผมลง ผมเมาก็จริงมึนก็จริงนะครับ แต่รู้เรื่องหมดแหละครับ ไอ้ตาร์หายไปสักพักมันก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวผมครับ พร้อมกับถอดเสื้อให้ผมด้วย
“จะนอนถอดเสื้อหรือใส่ครับ”ไอ้ตาร์มันถาม ผมที่หลับตาอยู่ มันคงรู้ว่าผมยังไม่หลับอะครับ ผมก็ส่ายหัวตอบมัน คือ ไม่ใส่ อึดอัดพอไอ้ตาร์เอาของไปเก็บมันก็จัดแจงห่มผ้าให้ผมครับ แล้วก็นอนกอดผม
“สวัสดีปีใหม่นะครับที่รักของพี่”ไอ้ตาร์มันกระซิบ เบาๆ ผมก็หลับไปทันทีครับ
พอตื่นมาอีกที ก็สายแล้วแหละครับ ไอ้ตาร์มันยังนอนกอดผมคงเดิม
“ตาร์...”ผมเรียกมันเบาๆ
“ตาร์....”ผมเรียกมันอีก มันเงยหน้ามามอง
“เอาแฮงค์ให้หน่อยดิ”ผมบอกมันครับ มันก็ทำหน้างัวเงีย พร้อมกับลุกไปเอาแฮงค์ให้ผม มันยังรู้สึกมึนๆอยู่อะครับ ไอ้ตาร์มันเดินออกไปข้างนอก ผมก็เห็นไอ้ป๊อดกับไอ้แมนยังนอนกันอยู่บนเตียงครับ สักพักไอ้ตาร์มันก็เอาขวดแฮงค์มาให้ผมครับ ผมก็ดื่มแล้วลุกขึ้น เตรียมตัวอาบน้ำ ไม่ชอบหมักนะครับ ถ้าผมหมักดองการอาบน้ำเมื่อไหร่ปุ๊บ ผมจะขี้เกียจทันทีครับ พออาบเสร็จก็ลงมาข้างล่าง ไอ้ตาร์อาบต่อจากผมครับ พ่อกับแม่ก็นั่งคุยกันอยู่หน้าบ้านครับ ครบเลยครับ มีพี่เจ้ากับพี่เลขอีกคน
“ว่าไงตื่นแล้วหรอเรา”แม่ผมทัน
ผมก็พยักหน้าให้ทีนึงครับ เหมือนไร้ซึ่งจิตวิญญาณ
“กินข้าวมาลูก..อยู่ในครัว..เยอะแยะ หาเอาเลย”แม่ผมบอก ผมก็พยักหน้า แล้วเดินไปดูที่เตนทไอ้แสบ มันไม่อยู่สงสัยเมื่อคืนจะไม่ได้กลับมาครับ แต่นอกนั้นนอนอยู่กันครบหมดครับ ผมรอให้ไอ้ตาร์มันลงมาก่อนครับจะได้กินข้าวพร้อมกัน
“ป่ะ..กินข้าวกัน”ผมบอกมันเมื่อไอ้ตาร์มันลงมาที่บันไดครับ มันยิ้มให้ผมพร้อมกันเดินเข้าไปในครัว แล้วเราก็ตักอาหารมากินกันหน้าบ้านครับ
“ไหนอะของขวัญกรูอะ”ผมเริ่มนึกขึ้นได้ครับ เมื่อนั่งกินข้าวกันอยู่สักพัก
“อยู่บนห้องอะ”มันบอกผม ผมก็พยักหน้า แล้วกินข้าวต่อครับ กินข้าวเสร็จก็ต่อด้วยสุราอีกที ถอนครับถอนวันนี้เช้าวันเสาร์ครับ ยังอีกยาวไกลที่โรงเรียนจะเปิด ผมก็นั่งกินเหล้าสูบบุหรี่ผมไปคนเดียวครับ พ่อผมก็ไม่สูบนะครับ พี่เจ้าก็ไม่สูบ พี่ตังก็ไม่สูบ สรุปมีผมคนเดียว ตอนแรกพ่อเห็นก็ตกใจเหมือนกันครับ แต่ผมบอกพ่อว่าสูบไม่เยอะหรอก ไม่ได้ติด ไม่ต้องห่วง พ่อก็ตามใจ เพราะเรื่องเรียนผมไม่เคยเสียครับ พ่อเลยไม่เคยว่าอะไรผมมาก
“ขึ้นมาสิ”ไอ้ตาร์มันลากแขนผม เมื่อไอ้ป๊อดกับไอ้แมนมันลงมาข้างล่างกันแล้วครับ อาบน้ำเรียบร้อยแระ รู้หน้าที่ดีมากครับ ผมก็เดินตามมันไปครับ พอถึงบนห้องมันก็ค้นๆของในกระเป๋ามันครับ กล่องของขวัญที่ห่อไว้มันเป็นแบบเปิดได้เลยอะครับ ไม่ต้องแกะกล่อง กล่องเล็กนิดเดียวเองครับ ห่อกระดาษสีแดงเลือดหมูที่ผมชอบ มันยิ้มแล้วยื่นให้ผม
“ขอบใจนะ”ผมบอกมันแล้วยิ้ม ผมเปิดกล่องออก ก็พบว่า ของในนั้นคือ ฮ่าๆ ไอ้บ้า ที่ใส่บุหรี่อะครับ อย่างดีเลยราคาท่าจะแพงอยู่ แล้วก็ไฟแช๊ค แม่งโคตรสวยอะครับ
“อะไรมึงเนี้ย..ไหนบอกไม่ให้กรูสูบไงวะ”ผมบอกมัน ก็นี่มันเหมือนการยุให้สูบเลยเนี้ย
“ลองเปิดกล่องบุหรี่ดูสิครับ”ไอ้ตาร์มันยิ้มบอก ผมก็เอาของวางแล้วก็เปิดกล่องบุหรี่ออกครับ ก็พบว่า มันมีสองด้านนะครับ แล้วอีกด้านเป็นบุหรี่ อีกด้านเป็นหลอดป่าวๆครับ แล้วมันเขียนกระดาษสีชมพูแปะไว้ด้วยครับว่า
“ถ้าคุณรักคนที่คุณรัก..ได้โปรดสูบวันละมวนพอ”ไอ้ตาร์มันเขียนไว้แบบนี้ครับ ผมถึงกับหัวเราะออกมาครับ
“อะไรอะ..กรูบอกแล้วว่ากรูไม่ได้ติดบุหรี่..แล้วมึงอะไรเนี้ย..เอาหลอดมาให้กรูทำไมวะ”ผมบอกมันยิ้มๆครับ มันก็ลูบๆหัวตัวเอง
“อ่าว..ถ้าข้าวนึกจะสูบเมื่อไหร่ถ้าวันนั้นมันเกิดมวนนึงหรือสองมวนก็ได้อะ..ให้เอาหลอดมากัดเล่นไง”ไอ้ตาร์พูด
“บ้าแระมึง.กรูบอกว่ากรูไม่ได้ติด..กรูสูบกรูก็ไม่ได้สูบทุกวัน..นานๆที”ผมบอกมัน
“นานๆทีของข้าวอะ..เกินสามมวนตลอดอะพี่เห็นนะ”ไอ้ตาร์มันพูด อะไรเนี้ยมึงนับด้วย ก็ผมไม่ได้สูบทุกวันหรอกครับ ถ้าไปกินเหล้ากับเพื่อนก็สูบ แต่ถ้าอยู่บ้านไรงี้แทบไม่ได้สูบเลยครับ
“เออๆ..กรูจะทำตามที่มึงบอก..โอเคมั้ย”ผมรับปากมัน เพราะรำคาญครับ เดี๋ยวมันก็เซ้าซี้อีกครับ
“แล้วของขวัญพี่อะ”ไอ้ตาร์ยังไม่วายครับ ผมก็ไม่มีไรให้มันอ่า ยืนมองหน้ากันสักพัก ผมก็เอาหน้าเข้าไปใกล้มันแล้วก็ประทับจูบทันที ไอ้ตาร์จับคอผมไว้ ปากชนปาก เราแลกลิ้นกันอยู่นานครับ จูบกันนานมากจนสาสมใจ หอบหายใจแถบไม่ทันเลยครับ
“สวัสดีปีใหม่..เนี้ยแหละของขวัญ”ผมบอกมันครับ มันก็ยิ้ม ผมกับมันเดินลงมาข้างล่างกัน ก็เห็นไอ้แสบมันมานั่งกินเหล้าอยู่กับพวกเวรๆแล้วครับ ไอ้เข็มไอ้เป้แม่งตื่นมาไม่อาบน้ำเลยครับ กินเหล้าต่อทันทีครับ
...
ขอบคุณสำหรับเสียงตอบรับของแสบกันปานนะค่ะ
เดี๋ยวเย็นนี้จะมาลงให้ค่ะ
จุ๊บๆ
วันนี้ไปสอบก่อนค่ะ
มีสอบก็ยังขอเวลามาดูกระทู้หน่อย เอิ้กก ไม่ค่อยเลย
ไปแระค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะ
จุ๊บๆ
-
มาเร็วๆๆๆกำลังค้าง..........................และโชดAในการสอบ
ขนมปัง
-
ตอนพิเสา ปาน + แสบ มาด่วนเลย
-
รอ ปานแสบ อยู่นะ
:oni2:
Get A นะจ้ะ
:a2:
-
อยากรู้เรื่องแสบกะน้องปาน จังค่ะ
มาลงเยอะๆๆๆละเอียดดด เลยน้า อิอิ
สอบ ก้อ ข้อให้ เอ เอ เอ เอ เอ ค่า สู้ๆ o12
-
ไม่ดีเลยนะ สูบบุหรี่ มากๆ หน้าแก่เร็วอะ
ถ้าไม่สูบได้จะดีมาก
ขอบคุณเบบี๋ที่มาอัพบ่อย น่ารักที่ซู๊ดดด
+1 ให้กับความขยัน
ช่วงสอบก็อย่าฟุ้งซ่านมาก
แต่รออ่านแสบโหด
อิอิ
-
ทำเปงแล้วนิ แต่ลืมอัพเดทว่าตอนที่53นะ หัวทู้ยัีงเปงตอนที่52อยู่เลย อิอิ :mc4:
ที่รักของ....เป็นวัตถุโบราณสมบัติของชาติ ทุกๆคนเป็นเจ้าของได้
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
อ่ะ..ขอโทษคร๊าบบ ล้อเล่น
:เตะ1: ว่าเราเปงวุตถุโบราณ นี่แน่ะ :เตะ1: เหงงี๊ก็เลือกเจ้าของนะ :m19:
-
โอ๊ย พึ่งเข้ามาสิงบอร์ดนี้ได้2วัน
ตามอ่านเรื่องนี้แบบติดโคตร สนุกมากๆ แต่ข้าวแอบใจร้ายไปหน่อยบางทีสงสารตาร์มากๆเลย
อัพไวๆน้าTvT!!!
-
ทำเปงแล้วนิ แต่ลืมอัพเดทว่าตอนที่53นะ หัวทู้ยัีงเปงตอนที่52อยู่เลย อิอิ :mc4:
ที่รักของ....เป็นวัตถุโบราณสมบัติของชาติ ทุกๆคนเป็นเจ้าของได้
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
(http://upic.me/i/l9/a52717121.gif) (http://upic.me/show.php?id=6bc9845348575cc5593a6a1366185bb9)
อ่ะ..ขอโทษคร๊าบบ ล้อเล่น
:เตะ1: ว่าเราเปงวุตถุโบราณ นี่แน่ะ :เตะ1: เหงงี๊ก็เลือกเจ้าของนะ :m19:
:jul3: เราไม่ได้ว่าน้า เก่งจริงคิดได้ไงห่า :m4:
ชอบมาต่อเร็วๆนะ รักคนเขียนจัง :loveu:
-
ตอนที่54 พิเศษ ปานกะแสบ<แสบทำกับปานได้>
ขอแทนตัวเอกให้เป็นความรู้สึกของปานแล้วกันนะค่ะ
.............................................................................
“วันนี้ไปไม่ได้หรอฮะ”ผมปานครับ นักเรียนชั้นม.3 แล้วครับ
“บอกว่าไปไม่ได้ไปไม่ได้มึงจะเซ้าซี้หาไรวะ”นี่พี่แสบครับ คนที่ผมชอบ ไม่ใช่สิ คนที่ผมรักแล้วละ
ผมชอบพี่แสบตั้งแต่เห็นครั้งแรกที่เห็นเลยครับ ตอนนั้นผมขึ้นม.2 แล้วพี่แสบอยู่ม.4 ผมก็ไม่รู้ว่าชอบพี่เค้าตรงไหนหรอกครับ ในตอนแรก ผมเห็นพี่แสบคนนี้ที่ห้องน้ำชาย พี่แสบมองหน้าผม ผมก็ปิ๊งเลยครับ ทั้งๆที่พี่แกมองแบบหางตานะครับ แล้วก็เห็นพี่แกไปมีเรื่องกับคนนู้ทีคนนี้ที แต่ว่าในนั้นมันเหมือนกับพี่แสบเป็นอีกมุมนะครับ ตั้งใจเรียน แล้วก็ดูรักเพื่อนมากเลย ผมแอบมองพี่แสบอยู่ตลอดครับ จนขึ้นม.2เทอม2 ผมก็ตั้งใจไปบอกว่าผมชอบพี่แสบ เออ ตอนนั้นผมให้เพื่อนผมที่เป็นผู้หญิงไปบอกนะครับ ครั้งแรกนะหรอ โดนด่ายับเลยครับ แบบถ้าหน้าไม่หนาพอก็คงกระทืบพี่แกจมไปแล้วแหละครับ
แต่หลังจากนั้นผมก็ยังคงตามติดอยู่ครับ แต่พี่แสบขู่ผมไว้ ถ้าเรื่องนี้ถึงหูเพื่อนๆกรูเมื่อไหร่มึงจะโดนไม่ใช่น้อย ผมเลยไม่กล้าอะไรมากหรอกครับ แค่ได้เบอร์ ได้เมล ไอ้ที่อยู่ ทุกอย่างที่ได้มา ตอนแรกดีใจมากมายเลยครับ แต่ก็รู้นะครับว่าพี่เค้าคงนิสัยห่ามๆ ก็รับได้ เพราะว่าชอบครับ เอิ้กๆ ผมก็เลยหน้าด้านตามจีบพี่แกตลอดโดยไม่ให้พวกเพื่อนพี่แกรู้ ผมรู้จักเพื่อนๆพี่แกหมดแหละครับ เพราะว่าทุกอย่างผมได้สืบมาหมดแระ กลุ่มพี่แสบดังจะตายนิเนอะ
ลืมบอกไปครับ ผมชื่อเล่นชื่อปาน ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.3แล้วครับ ตามจีบพี่แสบมานานมากมาย ไม่ติดสักที เจ็บปวดใจกับคำพูดหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ต้องทน เพราะรักไปแล้วอะ ผมเรียนอยู่ห้องที่เก่งที่สุดของสายชั้นเลยครับ อนาคตก็อยากเป็นหมอครับ ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ ตอนนี้เลยตั้งใจเรียนมากมายครับ ผมก็ไม่ได้แสดงออกอะไรหรอกครับ แต่งตัวก็แต่งผู้ชายปกติ(ผมชอบแต่งตัว)เหอะๆ แต่ก็ไม่ได้ชอบกิจกรรมทางโรงเรียนหรอกครับ เป็นผู้ชายปกติ แต่ผมรู้ตัวดีครับว่าผมอะ เป็นรับ รับได้อย่างเดียวเลยครับ เหอะๆ ตัวผมก็ตอนนี้สูง168 ครับ ผมเป็นคนขาว เพราะว่าแม่มีเชื้อจีนครับ และเพื่อนๆสนิทจะรู้ดีครับว่าผมเป็นเกย์ แต่ว่าผมก็ไม่ได้ปิดบังหรอกนะครับ เพื่อนๆคนที่ดูออกเค้าก็รับได้ แล้วบางทีก็สนับสนุนด้วยครับ
“แต่ว่าวันนี้ปานอยากไปดูหนังกับพี่แสบนิ”ผมกรองสายไป วันนี้ผมชวนพี่แสบไปดูหนังนะครับ ที่จริงเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยแหละครับ ที่จริงพี่แสบเค้าคงไม่ได้เต็มใจหรอกครับ แต่ว่าบางทีผมก็บังคับ ว่าจะไปบอกเพื่อนพี่นะ หรือไม่ก็จะตะโกนว่าพี่อะแต๊ะอั๋งผม ไรประมาณนี้พี่แสบแกก็จะหัวเสียบ่อยๆ แต่พี่แกก็ยอมนะครับ บางทีผมงอนพี่แสบยังง้อเหมือนไม่ได้ตั้งใจง้อเลย ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมีความสุขดีรึป่าวหรอกนะครับ..แต่แค่ผมอยากอยู่ใกล้ๆคนๆนี้ ขอแค่ได้กวนตีนก็พอครับ เอิ้กๆ
“กรูบอกว่ากรูไปไม่ได้..นี่มึงจะมาเซ้าซี้กรูทำไมเนี้ย..กรูต้องทำงาน”พี่แสบพูดเหมือนกับบังคับเสียงไม่อยากให้ตัวเองโมโหนะครับ เพราะว่าพี่แสบเป็นคนโมโหง่ายมากเลยครับ
“แต่ว่า..ปานอยากไป”ผมก็ยังไม่วายบอกอีกครับ พยายามดีมากครับจะบอกว่าผมเป็นคนมีความอดทนสูงก็ได้นะครับ
“กรูบอกว่าไม่ไปไม่ไป..สัดนี่..”พี่แสบตะโกน แล้ววางโทรศัพท์ใส่หูผมเลยครับ ผมโทรกลับไปอีกก็ไม่รับแล้วครับ ไอ้พี่บ้า เห็นเราชอบหน่อยทำเป็นเล่นตัว นี่ก็เป็นอีกวันที่ผมเซ้าซี้พี่แสบให้ไปดูหนังด้วยกันครับ แต่ไม่สำเร็จ เหอะๆ โทรไปกี่ครั้งๆก็ไม่ยอมรับครับ เลยต้องส่งข้อความไปแทน
“ขอโทษนะฮะ...รับโทรศัพท์หน่อยนะ”ผมอ้อนหน่อยครับ ยังไงก็รักอะ เคยมะ
“อะไร..”พอผมส่งข้อความไปเสร็จ พี่แสบแกก็ยอมรับโทรศัพท์ครับ
“คิดถึง..”ผมทำเสียงเล่นๆ
“มึงนี่นะ..กรูบอกว่ากรูทำงาน ทำไรให้มันมีสาระหน่อยได้มั้ย..”พี่แสบพูด
“ก็ได้ๆ...งั้นวางก็ได้ แต่ว่าทำเสร็จโทรหาปานด้วยนะ”ผมบอก
“เออ..”พี่แสบพูดส่งๆ ที่จริงผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าพี่แสบคิดยังไง คือยังไงอะครับ งงเหมือนกัน สถานะมันคลุมเครืออะครับ ผมที่ตอนนั้นโดนปฏิเสธแต่ก็ไม่ยอมแพ้ครับ ตามจีบตลอด จนตอนนี้ พี่แสบก็ยอมคุยกับผม ยอมไปไหนมาไหนกับผมบ้างครับ โกรธกันบ้าง ดีกันบ้าง ผมก็ไม่รู้ว่าอะไร แต่ผมก็ไม่กล้าถามหรอกครับ เพราะถ้าเกิดพี่เค้าไม่ได้คิดอะไร แล้วผมจะทำยังไงละ ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ดีกว่าครับ มันคงดีกว่าเยอะ
ผมกับพี่แสบ ดำเนินการแบบนี้มาจนถึงวันหนึ่ง ผมได้ข่าวว่าพี่แสบจีบผู้หญิงคนหนึ่งครับ รุ่นเดียวกับพี่แสบ ผมก็ไม่กล้าถามพี่แสบหรอกครับ เพราะมันไม่ใช่เรื่อง ถ้าผมโดนด่าขึ้นมาจะทำยังไงอะครับ
“นี่ๆ..ปาน..พี่แสบมึงอะ..กรูเห็นอยู่ห้องสมุดกับเออ...กรูว่ามึงไปดูเองดีกว่าวะ”เพื่อนสนิทผมวิ่งหน้าแจ้นมาบอกครับ จูนเป็นเพื่อนสนิทของผม มันเป็นทอมครับแต่เป็นทอมที่ตอแหลมากเลยครับ เหอะๆ สาวๆติดมันตรึมเลยก็ว่าได้
“หรอ....”ผมก็ตอบมันไปแค่นี้ แต่ว่าขานะมันเดินออกมาจากห้องเรียนแล้วครับ ตอนนั้นเป็นช่วงพักกลางวันครับ ผมเดินไปที่ห้องสมุด รองเท้าก็ไม่ใส่ครับ พอดีว่าห้องสมุดมันเชื่อมติดต่อกับชั้นล่างสุดของอาคารผมด้วยนะครับ ผมเดินเข้ามาในห้องสมุดพร้อมกับจูน จูนมันก็ดึงมือผมครับ พาไปแอบๆ
“นั้นไง”ไอ้จูนมันชี้ ผมมองไปตามมือครับ ตรงนั้นเป็นโต๊ะไม้หินอ่อน นอกห้องสมุดนะครับ ผมยืนอึ้งๆอยู่ พี่แสบกับพี่ปอย พี่สาวผมครับ พี่แสบ กับพี่ปอย ใช่พี่ปอย ผมยืนมองอยู่ตรงนั้น มันเหมือนมีอะไรมมาจุ๊กอยู่ตรงคอครับ หัวใจเจ็บแปล๊บ น้ำตาเหมือนจะไหล แต่บังคับมันไว้ แต่ก็ยังยืนมองทุกอย่างที่พี่แสบกับพี่ปอยคุยกันครับ ทั้งสองกระหนุงกระหนิงเชียวครับ พี่ปอยเป็นคนสวยครับ ผมนะ ได้ขึ้นชื่อว่าพี่น้องหน้าตาดีเลยครับ ไม่ได้ชมตัวเองนะ แต่เพื่อนๆว่าอย่างนั้น หึ แต่เค้าเป็นผู้หญิงนิ ยังไงพี่แสบก็ต้องเลือกพี่ปอยอยู่แล้ว
“เฮ้ย..มึง โอเคป่าววะ”เสียงจูนมันพูดแล้วขยับตัวผม
“บ้า..กรูจะเป็นไรละ..”ผมบอกมันพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหล เสือกไหลซะงั้นอะ
“มึง..อย่าร้องไห้สิวะ..กรูใจไม่ดีวะ”จูนมันพูดหน้าเสียครับ แต่ผมก็ยิ้มให้มันทั้งน้ำตาแหละครับ ผมเป็นคนรื่นเริงมากเลยนะครับ เข้าได้กับทุกคน แล้วก็ไม่ใช่จะชอบใครไปทั่วด้วย นานๆที่ถึงจะชอบใครสักคน และคนๆนั้นก็คือพี่แสบ ที่ผมได้เลือกจีบ แต่ก็อย่างว่าแหละ ชอบไปรักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา ก็ต้องทนเจ็บกันไปครับ จะยอมรับก็ได้ว่าผมหน้าด้านมากตอนจีบพี่แสบ ต้องด้านมากๆเลยแหละครับ พี่แกว่าอะไรผมก็จะยิ้มตลอด เหอะๆ ไม่รู้ทำไมถึงทนเนอะ
“มึง..กรูไม่ได้เป็นไร..มึงอย่าทำหน้างั้นดิ.เดี๋ยวกรูก็หาย..กรูไปรักพี่เค้าฝ่ายเดียวนะโว้ย..มึงก็รู้ เดี๋ยวกรูก็ตัดใจได้”ผมบอกมัน พร้อมกับเดินออกมา ก่อนที่ผมจะเดินออกมาผมหันไปดูอีกที ผมเห็นพี่แสบป้อนลูกอมพี่ปอยด้วย หึ มีความสุขกันดี ที่จริงพี่ปอยพี่สาวผมเค้าไม่รู้หรอกครับว่าผมนะ ชอบพี่แสบ แต่พี่ปอยรู้ว่าผมเป็นอะไร
วันนั้นทั้งวัน ผมเรียนไม่รู้เรื่องหรอกครับ เขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย วาดรูปบ้าง เขียนเนื้อเพลงบ้าง มันเป็นอย่างนั้นเองไปโดยปริยายครับ เย็นนี้ผมนัดกับพี่แสบไว้จะไปกินข้าวเย็นด้วยกัน ตื้อตั้งนานนะครับกว่าจะได้
“เฮ้ย..เดี๋ยวมึงไปกินข้าวกับพี่แสบใช่ป่าววะ”เสียงเคเพื่อนสนิทผมอีกคนครับ ไอ้นี่มันเป็นผู้ชายแหละครับทั้งกลุ่มผมก็มี จูน เป็นทอม เค เป็นผู้ชาย วิว อีนี่เป็นผู้หญิงครับแรดมาก แรงมาก แต่ขยันเรียนสุดๆครับ แล้วก็นัทเพื่อนที่เป็นแบบผม แต่ไอ้นี่ดูท่าจะรุกครับ เพราะว่าผมเห็นมันบอกว่ามีผัวกี่คน แม่งมารู้ความจริงที่หลังมันเสียบผัวมันหมดแหละครับ เหอะๆ งง กับมนุษย์บนโลกนี้ครับ
“อืม..”ผมตอบแค่นั้นพร้อมกับจัดของใส่กระเป๋า ทุกคนในกลุ่มรู้เรื่องเมื่อกลางวันหมดแล้วแหละครับ ผมบอกให้จูนมันเล่าให้ฟัง เพราะผมไม่มีอารมณ์ไม่อยากให้เพื่อนมันมานั่งเป็นห่วงนะครับ
“แล้วมึงจะไปไหวหรอวะ..เห็นหน้าพี่เค้าได้หรอ”ไอ้นัทมันพูดขึ้น
“ได้ดิวะ..กรูเป็นใคร..ปานนะโว้ย..ปานที่พวกมึงรู้จักกันดี”ผมยิ้มให้มัน แต่มันก็คงรู้แหละครับว่ามันเป็นยิ้มที่เศร้ามากมาย พวกเพื่อนๆมันก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ มันก็หน้าเสียๆ แล้วเดินมาส่งผมกันหมดเลยครับ
“ไปเหอะมึง..เดี๋ยวกรูรอพี่แสบตรงนี้”ผมบอกพวกมัน พวกมันนัดกันไปกินไอศกรีมกันนะครับ
“เออ..ทำใจดีๆนะมึง.มีไรโทรหาพวกกรูนะ..ใครจะไม่รักมึงแต่กรูก็รักมึงนะ”ไอ้เคมันพูดส่งท้ายครับ พวกผมนี่ก็ไม่รู้ยังไงมีทุกเพศในกลุ่มเดียวกันครับ ผมยิ้มให้มัน แล้วโบกมือบ้ายบายครับ ตรงนี้เป็นที่รอที่จอดรถของโรงเรียนครับ
ผมยืนรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงครับ ชินแล้วครับ การรอ เพราะพี่แสบเป็นคนให้ผมรอตลอด
“มานานรึยัง”ผมหันไปตามเสียง
“ไม่นานหรอกฮะ”ผมตอบไป พร้อมกับยิ้มๆอย่างที่เคยเป็น
“อืม..แล้วจะไปกินอะไรละ”พี่แสบยืนถาม แล้วมองหน้าผม
“แล้วแต่พี่ดิ..”ผมยิ้มรับอย่างร่าเริง แม้ในใจมีคำถามมากมายอยากจะถามครับ
“ก็มึงเป็นคนนัดกรูมึงก็คิดมาสิ..เดี๋ยวกรูก็ไม่ไปซะเลย”พี่แสบเริ่มหัวเสียงอีกแล้วครับ
“อยากไปรึป่าวละฮะ”ผมเลยถามกลับ
พี่แสบเงียบไปสักพัก
“กรูไม่ได้อยากไปอยู่แล้วมึงก็รู้..แต่มึงบังคับกรูนิ..จะให้กรูไม่ไปได้ยังไง”เสียงพี่แสบพูดดุๆ แล้วไม่มองหน้าผมครับ
“ปานบังคับพี่หรอ..ปานขอโทษ..แต่ที่จริงถ้าพี่ไม่อยากไปบอกปานตรงๆก็ได้..”ผมพูดต่อ พี่แสบเงียบครับ
“วันนี้ไม่ต้องไปก็ได้ฮะ..เดี๋ยวปานกลับบ้านก่อนนะ...ขับรถกลับบ้านดีๆละ”ผมยิ้มบอกพี่แสบ แล้วเดินจากมา พี่แสบไม่แม้จะหันหลังกลับมามองผมหรือง้อผมเลยสักนิด แต่ช่างมันเหอะ แล้วเราไปเป็นอะไรกับเค้าละ
ผมเดินกลับมารอแล้วบอกให้พ่อมารับที่หน้าโรงเรียนครับ ส่วนพี่ปอยเค้ามีรถมอไซด์ครับ ผมก็มีครับ แต่ไม่อยากขับ ไม่ชอบขับครับ จะให้พ่อหรือแม่มาส่งตลอด แล้วพี่ปอยมีเรียนพิเศษด้วยครับ ส่วนผมก็มี แต่ว่าเรียนวันพุธ ถึง วันเสาร์ครับ เรียนวิชา เคมี กับ ภาษาอังกฤษนะครับ นอกนั้นอ่านเองครับ มีอะไรไม่เข้าใจส่วนมากวิ่งเข้าห้องพักอาจารย์สอนวิทยาศาสตาร์ตลอดแหละครับ
วันนั้นทั้งคืนผมก็ไม่ได้โทรหาพี่แสบเลย ยังทำใจไม่ได้ ในหัวผมเต็มไปหมดว่าจะเอายังไงต่อดี สานต่อดี หรือว่าถามไปตรงๆเลยดี ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ถ้าพี่เค้าตอบว่าพี่น้องละ เราก็จบแล้วเรารับไหวรึป่าว แต่ถ้าเป็นแบบแฟน ซึ่งมันไม่อาจเป็นไปได้เลย เพราะมันไม่เคยมีแนวโน้มไปทางนั้นครับ หรือว่าตีตัวออกมาห่างๆแล้วก็ให้เรื่องจบๆกันไป โว้ย แม่งเอ้ย งง ชีวิตโว้ย
จนวันนี้สุดสัปดาห์ครับ ต้องมาโรงเรียน ผมอยากมานะครับ เพราะผมชอบเรียนหนังสือ แต่คงยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าพี่แสบ กลัวทำหน้าไม่ถูก เออ แล้วมึงจะทำหน้าไม่ถูกทำไมวะ มึงก็ยิ้มปกติดิวะ ที่นั่งประจำผมคือเก้าอี้ใกล้โรงฝึกพละนะครับ ที่จริงมันมีสองโรงฝึกพละ แต่ที่ผมชอบคือ โรงฝึกพละที่ใกล้ตึกของผมครับ
วันนี้แต่เช้าเลยครับ มาตั้งแต่หกโมงสามสิบนาที พ่อก็ด่าครับว่าจะมาช่วยยามเปิดประตูโรงเรียนรึไง แต่ผมชอบอะครับ มันเย็นๆดี แล้วก็สงบดีด้วยครับ คนที่จะมาเช้าต่อจากผมคือเคครับ แต่ว่าวันนี้ผมคงมาเช้าจริงๆครับ ไม่มีใครเลย ผมก็นั่งอ่านหนังสือของผมไปคนเดียวครับจนเจ็ดโมง ไอ้โคก็โผล่หัวมาครับ แล้วตามมาด้วยจูนครับ แล้วก็นัท ส่วนคนสุดท้ายเลยคือนังวิวครับ แม่งมันสายตลอดงานแหละครับ ตอนนี้คนเริ่มเยอะแล้วครับ เพราะว่าตรงนี้ใกล้โรงอาหารครับ คนเดินเข้าเดินออกโรงอาหารมากมายครับ
“เฮ้ย..พี่แสบอะ”เสียงไอ้เคพูด ทุกคนหันไปตามเสียงครับ พี่แสบมากับพวกเพื่อนๆพี่แกแหละครับ พี่ข้าว พี่เป้ พี่ป๊อด พี่เข็ม พี่แมน ผมรู้จักพวกพี่แกหมดแหละครับ แต่พวกพี่แกไม่รู้จักผม เอิ้กๆ สบายใจขึ้นมาหน่อยครับ ที่พี่แสบไม่ได้อยู่กับพี่ปอยพี่สาวผม
พอใกล้โรงเรียนขึ้น ต้องเข้าแถวครับ ผมก็ยังนั่งรออยู่ครับ กลายเป็นว่าเมื่อเห็นพี่แสบแล้วก็อยากเจออีกอะครับ แต่พวกเพื่อนผมมันก็ไม่ได้สังเกตผมหรอกครับ ทุกทีก็ลุกกันช้าแบบนี้แหละครับ ต้องรีบวิ่งให้ถึงแถวตลอด
นั่นไงพี่แสบออกมาแล้ว ผมนึกยิ้มในใจ แต่ว่าทำเป็นไม่เห็นครับ จัดของไป รู้อยู่แล้วครับว่าพี่แกต้องเดินมาทางนี้เป็นแน่ครับ ผมก็แกล้งทำเป็นจัดของครับ ไอ้วิวมันก็สะกิดผมเบาๆ ผมหันไปมองหน้ามันครับ มันชี้ไปที่พี่แสบ ที่กำลังเดินผ่านหน้าผมไป พี่แสบไม่แม้แต่จะมองแหละครับ ผมก็พยักหน้ารับไอ้วิว ทุกคนเห็นอาการของผมหมดแหละครับ แต่ช่างมันเถอะ ผมก็ทำเป็นสนุกสนานตามเพื่อนไปครับ เพื่อนมันรีบวิ่งไปนำหน้าพวกพี่แสบไปแล้ว ผมก็เลยวิ่งตามไปครับ แบบไม่ได้สนใจ ทำเป็นไม่รู้จักอย่างที่เคยทำ ถ้าอยู่ต่อหน้าพวกเพื่อนพี่แสบ
สามวันผ่านไป ผมไม่ได้ติดต่อพี่แสบเลยครับ พี่แสบก็ไม่ได้ติดต่อผมมาเช่นกัน มันคงไม่ใช่ธุระกงการอะไรของพี่แกด้วยใช่มั้ยละครับ
ตื้ด.....ๆ......ๆ......ๆ
ผมรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ครับ “พี่แสบ”
เมื่อเห็นปลายสายก็ต้องตกใจ ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียวครับ ไม่รู้ความรู้สึกตอนนั้นเป็นยังไงกันแน่มันปนกันไปหมด ทั้งน้อยใจ ทั้งไม่อยากคุย ทั้งดีใจ ทั้งอยากคุย มันตีกันไปมาครับ
“ฮัลโหล”ผมรับโทรศัพท์อย่างที่ไม่เคยรับมาก่อนทุกทีถ้าเป็นพี่แสบโทรมาผมจะพูดว่า “ว่าไงฮะ”ตลอดแหละครับ
“ทำไมไม่โทรหากรู”พี่แสบกรอกเสียงมาครับ เสียงหน้ากลัวๆจนน่าขนลุกครับ
“อ่อ...ไม่รู้เหมือนกันครับ”ผมตอบไปตามความจริงก็คือไม่รู้จริงๆไง
“มึงไม่รู้แล้วกรูจะรู้มั้ย”แต่เหมือนพี่แสบแกไม่ยอมท่าเดียวครับ ทำไมต้องดุตลอดอะ
“พี่แสบมีอะไรรึป่าว”ผมถาม
“ทำไมเดี๋ยวนี้กรูต้องมีอะไรด้วยรึไง”พี่แสบเริ่มโมโหแล้วครับ เพราะขึ้นเสียงแล้ว
“พี่แสบ..เมาหรอฮะ”ผมรีบถามทันทีครับ
“เมาแล้วไง..มึงเสือกอะไรด้วย”พี่แสบด่าทันทีครับ
“ทำไมครับ..ปานแค่ถามทำไมต้องด่าด้วย”ผมเริ่มรู้สึกน้อยใจ ทำไมเราก็เป็นห่วงทำไมต้องด่าตลอด
“มึงไม่มีสิทธิ์”พี่แสบพูดครับ
ผมเงียบไปสักพัก พี่แสบก็เงียบ
“มึงเป็นอะไร”พี่แสบกลับถามผมครับ
“ป่าวนิครับ..ปานมีสิทธิ์หรอ”ผมเล่นลิ้นบ้าง กับอาการน้อยใจเมื่อกี้
“มึงเป็นเหี้ยไรของมึง..คิดจะให้กรูง้อมันไม่มีทางหรอกนะ..”พี่แสบพูด ผมเริ่มเจ็บที่ใจขึ้นเรื่อยๆครับ
“อืม..ปานรู้อยู่แล้วครับว่ายังไงพี่ก็ไม่ง้อปานหรอก..งั้นแค่นี้นะครับ”ผมตอบไปเสียงเบาๆ คำถามหลายคำถามที่พุ่งมาในหัวตอนนั้นมันตีกันไปหมดครับ จนไม่สามารถถามออกไปได้
“ไอ้ปาน...”พี่แสบขึ้นเสียงทันที ผมเงียบ
“มึงอย่ามายั่วโมโหกรูนะ”พี่แสบเสียงแข็งขึ้นครับ
ผมเงียบครับ น้ำตาเริ่มรินไหล ทำไมเราต้องชอบคนๆนี้ ทำไมถึงชอบคนแบบนี้ ไม่น่าหลวมตัวเลย ผมบังคับเสียงไม่ให้หลุดรอดครับ กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ผมน้อยใจกับคำพูดของพี่แสบทางโทรศัพท์ผมไม่เคยให้พี่แสบรู้เลยครับ
“งั้นก็ได้ถ้ามึงไม่พูดกรูพูดเอง”พี่แสบตัดบททันทีครับ ผมรอคำพูดของพี่แสบอยู่ตรงนั้น
“ต่อไปนี้มึงห้ามมายุ่งกับกรูอีก..ถ้ามึงมายุ่งเมื่อไหร่..กรูจะกระทืบให้ตายคาตีนกรูเลย.กรูมีคนที่ชอบแล้วจำใส่หัวไว้ซะ”พี่แสบพูดเสียงแข็ง ผมเริ่มร้องไห้หนักมาขึ้นครับ แต่ก็ปิดปากตัวเองไว้ แล้วนึกในใจว่าตั้งสตินะ ตั้งสติ ผมเริ่มหายใจเข้าลึกๆ ทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
“อืม...ปานจะไม่ยุ่งแล้วครับ..ขอโทษด้วย..ที่ทำให้ชีวิตพี่วุ่นวายมาตลอด..ปานขอโทษ..สบายใจได้เลยฮะ..ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป...ปานจะทำเหมือนกับว่า.พี่ไม่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตปาน”ผมพูดจบ ก็วางทันทีครับ
นั่งร้องไห้โฮอยู่คนเดียว จนพี่ปอยมาเคาะประตู แต่ผมไม่ได้ล๊อกครับ พี่ปอยเลยเปิดเข้ามาแล้วรีบปิด สงสัยกลัว ป๊ากับม๊าเห็นครับ ผมเรียกพ่อกับแม่ว่าป๊ากับม๊าอะครับ ทั้งๆที่พ่อเป็นคนไทย เหอะๆ
“ปาน..เป็นอะไร..ปาน”พี่ปอยเป็นพี่ที่รักผมมากเลยครับ พี่ปอยดูแลผมดีมาตลอด ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้น พี่ปอยเอาผมเข้าไปกอดอยู่ในอ้อมกอดของพี่แก แล้วลูบหลังผม แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากนั้น พี่ปอยไม่ได้เค้นถามคำถามใดๆอีกเลยครับ พี่แกได้แต่พูดว่า อยากร้องๆออกมาให้หมดนะ แล้วผมก็เพลียหลับไปในคืนนั้นครับ
...
มาแระค่ะ
ปาน แสบ ชอบไม่ชอบก็ว่ากันไปนะครับ เหอะๆ
วันนี้สอบมา นานมาก ปวดหลังหมดเลยค่ะ แต่ว่าเซง ทำไม่ได้เลย เซงมากๆ ที่เขียนไปไม่รู้จะถูกรึป่าว แต่คงไม่ เอิ้กๆๆ
ไปแระค่ะคือนี้ดูอีกทีนะค่ะว่าจะมาต่อรึป่าว
ตามอารมณ์คนแต่งค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนน่ะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ
-
มาแบบนี้
น้ำตาซึมง่ะ
ได้อารมณ์รักข้างเดียวสุดๆ
ทำไมปานน่ารัก น่าสงสารงี้
โฮ :o12:
แสบมึงอ่ะ รักน้องแล้ว
ทำเป็นโมโหหงุดหงิด เชอะ
ถึงว่า ปล้ำน้องซะ
:a6: :a6:
-
:m15: :m15: สงสาร ปาน มากๆๆๆ :m15: :m15:
แสบนะแสบ ไม่รักษาน้ำใจกันบ้างเลย
น่าน้อยใจนัก
ว่าแต่ มาต่อนะค้า ยังรอ แสบ กะ น้องปานอยู่ อิอิ :m4:
พักข้าวกะพี่ตาร์ไว้ก่องน้า ฮ่าๆๆๆ
-
โถ สงสารน้องปานจังเลย ไอ้พี่แสบเลวจริงๆ พูดกะน้องปานไม่ดีเลย ชอบทำร้ายจิตใจ ขอทีเหอะ :เตะ1:
-
:m15: :m15:
-
เศร้าจัง
:o12:
-
แสบสมชื่อ ทำกะน้องปานได้ o12
ชอบนะ ให้ในเรื่องมีหลายคู่..
เพราะในเรื่องมีตัวละครหลายตัว แต่ละตัวก็มีสีสัน..
แหะๆๆ ยังจิ้นเพื่อนๆ ในกลุ่มข้าวไปละ 555+ :laugh:
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ :pig4:
+1 ให้คู่น้องปานกะพี่แสบด้วยค่ะ ลุ้นให้รักกัน :m1:
-
แม่ม ไอแสบนี่ แสบเจงๆๆ แล้วมิทราบว่าพี่แสบท่านทราบหรือเปล่าว่า คุนพี่ปอยเปนพี่บังเกิดเกล้าของน้องปานอ่ะคับ โหยๆ ทำไมทำกันยังงี้นะคนเรา ไปจีบคนอื่น มิว่า มาจีบพี่สาวปานซะนี่ มันเหมือนเปนการ ตอกย้ำและซ้ำเติมกันนะ ไม่รัก ก็ ไม่รัก บอกมาตรงๆ จะได้จบ เง้อ สงสารน้องปานจัง รักคนที่ไม่รักอ่ะ
อยากรุ้แล้วแหละ ต่อไปไอคุนแสบ มันจะทำไรที่เปนการเหยีดหยามน้ำจัยน้องปานอีกอ่ะ มันต้องมีหลายๆ เรื่องแน่เลย เง้อ แล้วก็มาจบลงที่สิ่งเลวร้าย ที่เจ้าแสบยัดเยียดหั้ยน้องปาน
เอาเป็นว่า จัดยาวไปคร้าบพี่ ตอนพิเศษ 2 ปานกะแสบ อยากรุ้และ ทำไมแสบถึงทำอย่างนั้น แล้ปานจะทำไง
แว๊กๆๆๆๆ ค้างงงงงงงงงงง ................. มาต่อเน้อพี่ เด๋ว นอนรอ นี่ก็เลยดึกแล้ว ยังมิมาเลย
รอถึงเช้าละกันนะครับ o13
-
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
สงสารน้องปาน o7
พี่แสบทำกะน้องแบบนี้ได้ไง :angry2:
-
น่าสงสารจังเลย
อดทนดีด้วยน๊า...
แสบก็อารมณ์แรงแท้ เหอะๆ
:o12: :o12: :o12:
-
เจาะไข่moname อิอิ :mc4:
คู่แสบกับปานท่าทางจะรักกันรุนแรงเร่าร้อนมิใช่เล่นๆ :jul3: ตบจูบๆๆๆ
-
กลับมาต่อปานแสบด่วนเลยน่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้า :sad2:
-
:เตะ1: ไอ้แสบ
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
สงสารปาน :m15:
-
ตอนที่55 ตอนพิเศษ ปานกะแสบ<ไอ้บูมคือใคร>
หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อพี่แสบอีกเลยครับ จนล่วงเลยมาสองอาทิตย์ ผมก็ดีขึ้นบ้างแล้วแหละครับ พี่แสบก็ไม่ได้ติดต่อผมมาเหมือนกันครับ เบอร์ของพี่แสบผมก็ไม่ได้ลบออกหรอกครับ เก็บมันไว้ ตอนนี้มีคนมาจีบผม ที่จริงเรียกว่าจีบมานานแล้วดีกว่าครับ มันชื่อบูม เป็นเพื่อนม.เดียวกับผมแหละครับ แต่ว่าบูมอยู่ห้องสี่ครับ บูมไปมาหาสู่ผมบ่อยๆเลยครับ เพราะว่าห้องประจำของบูมอยู่ถัดไปจากอีกห้องเองครับ เหมือนมีห้องแทรกระหว่างกลางครับ
“วันนี้ไปกินข้าวเย็นด้วยกันนะ..”เสียงบูมมาพูดที่ข้างหูผมครับ ทำเอาเพื่อนๆแซวกันใหญ่เลยครับ ก็ตอนนี้มันเป็นคาบว่างอะครับ แล้วผมมายื่นมองอยู่หน้าระเบียง ไอ้บูมมันมาพูดอยู่ข้างหลังครับ ผมก็ยิ้มให้มัน
“เลี้ยงป่ะละ”ผมทำเสียงเล่นๆ
“คราบ...ถ้าเป็นปาน..บูมมีเท่าไหร่ให้หมดตูดเลยครับ”ไอ้บูมทำมันหน้าทำตาล้อเลียนผมครับ แล้วทำปากจู๋ ไอ้บูมบ้านมันรวยครับ ไอ้นี่ก็เรียนนะ แต่ดูจะเจ้าชู้ๆ เที่ยวเก่งน่าดูเหมือนกันครับ
“งั้นดูหนังด้วยนะ”ผมบอกมัน
“จริงดะ”ไอ้บูมทำหน้าตกใจครับ ผมก็เลยตกใจไปด้วย ไรอะ แค่ดูหนังเอง
“เย้ๆๆ...ปานชวนไปดูหนังสองต่อสอง”ไอ้บูมทำเสียงดังเลยครับ พวกกลุ่มเพื่อนๆผมที่นั่งอยู่ริมระเบียงก็แซวกันยกใหญ่
“อ่านะ..อย่าดีใจไป..เลี้ยงด้วยละ”ผมบอกมัน
“คราบ”ไอ้บูมมันตอบเสียงร่าเริงครับ
“หายเครียดรึยังครับ”ไอ้บูมมันลดระดับเสียงลงครับ แล้วก็นั่งข้างๆผม
“เครียดเรื่องไร”ผมหันไปถาม มันรู้ครับ รู้ว่าผมตามจีบพี่แสบ แล้วก็รู้ว่าผมโดนพี่แสบว่าอะไรทำนองนี้แหละครับ อีเพื่อนเวรทั้งหลายมันเล่าให้ไอ้บูมฟัง
“เรื่องนั้นแหละครับ”ไอ้บูมมันทำสีหน้าจริงจังครับ
“บ้า..ใครเครียด..มั่วละ...”ผมยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มให้ผม
“ดีจัง..ที่ปานยิ้มบ่อยๆแบบนี้เหมือนเดิม..บูมชอบ”ไอ้บูมมันพูด
“แหมๆ..โลกนี้มีเราสองคนรึไงย่ะ”อีวิวมันแซวผมครับ
ผมกับไอ้บูมก็นั่งยิ้มกัน เห็นมั้ยละครับ คนที่เค้ามารักเรา เราก็ไม่ได้รัก แต่คนที่เค้าไม่ได้รักเรา เราดันไปรักเค้าซะเอง ความรักมันห้ามกันไม่ได้ใช่มั้ยละครับ และตอนนี้ผมก็ไม่ได้ชอบบูมแบบชู้สาว แต่อย่างใด ผมรักบูม ชอบบูมแบบเพื่อน แต่ว่าก็ดีนะครับ ที่มีคนรู้สึกดีๆให้กับเรา ผมได้บอกบูมไปแล้ว แต่บูมก็ยังเร้าหรือที่จะยังขอจีบผมแบบนี้อยู่ครับ ผมก็ตามใจมัน ดีเหมือนกันครับ จะได้ลืมเรื่องต่างๆแล้วอาจจะหันกลับไปรักบูมก็ได้ ผมคิดในใจคนเดียว
ผมกับบูมไปกินอาหารร้านนึงครับ ก็เป็นร้านวัยรุ่นๆนั่งได้สบายๆเนี้ยแหละครับ ร้านอาหารตามสั่ง แต่จัดได้น่านั่งมากเลยครับ ผมมาร้านนี้กับเพื่อนๆบ่อยๆ เพราะว่าเค้ามีครบทุกอย่างครับ แถมยังมีอาหารพิสดารๆอีกครับ พอเสร็จแล้วไอ้บูมก็พาผมไปที่ห้าง แล้วเลือกดูหนังรอบเร็วที่สุด เพราะมาตอนนี้ก็ดูตอนนี้แหละครับ พอดูหนังเสร็จ ก็เดินเที่ยวสักพัก แล้วก็ไปเดินที่สวนสาธารณะต่อครับ วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดแล้วไงครับเพราะว่ามะรืนนี้ก็วันปีใหม่แล้ว
“ปีใหม่ปานไปไหนรึป่าว”บูมถามขึ้นเมื่อเรามานั่งอยู่ที่เก้าอี้ไม้ในสวน ตรงข้างหน้ายังมีเด็กเล่นบอลกับเล่นแบตกันอยู่ครับ
“คงไม่ไปอะ...”ผมตอบไป
“หรอ..งั้นไปเที่ยวบ้านบูมมั้ย”บูมมันรีบทำหน้าดีใจครับ
“ดูก่อน.”ผมตอบไปแค่นั้นครับ แล้วก็คุยเรื่องไรกันไปเรื่อยเปื่อย แล้วบูมก็ส่งผมกลับบ้าน พร้อมกับย้ำอีกว่าอย่าลืมปีใหม่นะ เหอะๆ
พอผมกลับมาบ้าน ป๊าก็นั่งดูโทรทัศน์อยู่กับม๊าครับ ป๊าผมทำงานเป็นตำรวจ ส่วนม๊าผมทำงานเป็นครูครับ ป๊าผมกับม๊าผมก็สนิทกันดีแหละครับ รักกันดีมากมายครับ บางทีหวานจนลูกเลี่ยนครับ ผมเข้าไปคุยกับป๊ากับม๊าแป๊บนึง ป๊ากับม๊าบอกว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปจังหวัด.... ก็เป็นจังหวัดที่ติดกับจังหวัดผมแหละครับใกล้ๆกัน ผมจะไปรึป่าว แต่ผมบอกว่าไม่ไปครับ ขี้เกียจอ่า ไปบ้านไอ้บูมดีกว่า ตัดสินใจแระ พี่ปอยก็ไปด้วยครับ แต่ว่าไปไม่ได้ค้างคืนนะครับ ไปกลับนะคุยเสร็จ ก็ขึ้นห้อง อาบน้ำครับแล้วไอ้บูมก็โทรมาพอดีครับ คุยกันอยู่สักพัก มันก็ขอวางว่าออกไปข้างนอก บอกว่ากลับมาจะโทรหาผมใหม่ครับ ผมก็นั่งดูหนังไปเรื่องๆครับ จนประมาณเที่ยงคืนกว่าๆครับ ทั้งบ้านคงนอนกันหมดแล้วครับ ไอ้บูมโทรมาหาผม
“ไงจ๊ะ...นอนยาง”เสียงใสมาเชียวครับ
“ไปไหนมาอะ”ผมถามมัน
“แหมๆ..เป็นห่วงเค้าอะดิ”ไอ้บูมแกล้งแซวผมครับ
“อ่านะ..ตกลงไปไหนมา”ผมถามมัน
“ไปเที่ยวบ้านเพื่อนมา..”มันบอก
“หรอ..เมาป่าว”ผมถามมันเล่นๆ
“ม้ายมาววว..”มันแกล้งทำเสียงยานคางครับ ผมหัวเราะออกมา มันก็หัวเราะ ผมคุยกับมันอยู่นานมากครับ จนผมต้องไล่มันไปอาบน้ำ แต่แม่ง มันก็ยังโทรมาหาผมอีกรอบครับ โอ้ย..มากมายเลยครับ คุยต่ออีกประมาณสองชั่วโมงมันถึงวางครับ
ตื๊ด....ๆ... ผมรีบหยิบโทรศัพท์ทันที เพราะคิดว่าเป็นไอ้บูมครับ จะด่ามันสักหน่อยว่าโทรเหี้ยไรนักหนา แต่กลายเป็น “พี่แสบ”ผมตกใจอย่างมากเลยครับ พร้อมกับไม่รู้จะทำตัวยังไงครับ พี่แสบวางไป แล้วโทรกลับมาใหม่ ประมาณห้ารอบ ผมก็ยังไม่รับครับ จนพี่แสบแกส่งมาอีกรอบ แต่รอบนี้เป็นข้อความครับ
“มึงจะรับหรือไม่รับ..อย่าให้กรูมีน้ำโหมากกว่านี้นะ”ผมหัวใจหล่นไปกระตุ่มเลยครับ พอพี่แกโทรมาอีกรอบผมก็รับครับ แต่ว่าผมเงียบไม่พูดอะไร
“ทำไมมึงสายไม่ว่างตลอดเลยวะ”พี่แสบกรองหูมาเสียงโมโหมากครับ
“ปานคุยกับเพื่อนอยู่ครับ”ผมตอบไป น้ำเสียงเรียบ
“กรูต่อเป็นร้อยๆรอบแล้ว..คุยกับเพื่อนเตี่ยมึงสิ”พี่แสบด่าทันที
“ลงมาเปิดประตูให้กรูเดี๋ยวนี้”เสียงพี่แสบสั่ง ทำผมอึ้งครับ อะไรประตูอะไร
“ได้ยินมั้ย..กรูบอกให้มาเปิดประตู”พี่แสบตะโกนแล้วครับ ผมไม่ตอบครับ แต่รีบวิ่งลงไปชั้นล่าง แล้วมองลอดผ่านผ้าม่านครับ ทั้งบ้านหลับกันหมดแล้วครับ
“พี่มาทำไม”ผมรีบถาม
“มึงจะถามทำไมวะ..กรูบอกให้มาเปิดก็มาเปิด”ผมเห็นหน้าพี่แสบนี่น่ากลัวมาเลยครับ ถ้าผมเปิดก็ตายดิ พี่แกเดินวนเวียนแถวประตูหน้าบ้านผมครับ
“พี่นี่มันดึกมากแล้วนะ..กลับบ้านไปเหอะ”ผมบอกพี่แสบ เสียงผมเริ่มร้อนรนแล้วครับ
“ไอ้ปาน..กรูพูดดีๆนะ..หรือว่าจะให้กรูปีนห๊ะ..เหี้ยนี่”พี่แสบสบถ ได้น่ากลัวมากเลยคราบ
“แต่ว่า......”ผมอ้ำอึ้งแล้วครับ พี่แกยิ่งบ้าๆอยู่ เกิดปีนขึ้นมาจริงๆ ซวยเลยครับ แตกตื่นกันทั้งบ้าน พ่อผมได้เอาปืนไล่ยิงพี่แสบแน่เลยครับ
“ครับๆ..แป๊บนึงนะ”ผมรีบบอก พี่แสบวางโทรศัพท์ใส่หูผมทันทีครับ ผมเอากุญแจบ้านที่แขวนอยู่ แล้วเปิดประตูบ้านออก พี่แสบมองมาที่ผม ระหว่างที่ผมเดินจากประตูบ้าน กว่าจะถึงประตูรั้วนะครับ มันก็ไม่ไกลหรอก แต่มันเหมือนอยากให้ไกลเป็นกิโลอะครับ พี่แสบมองผมหน้ากลัวมากเลยครับ
“คุยตรงนี้ก็ได้มั้งพี่แสบ”ผมพูด ยังไม่ได้เปิดประตูรั้วหรอกครับ
“กรูบอกให้เปิดก็คือเปิด”พี่แสบย้ำคำ ผมก็เปิดครับ พี่แสบเอารถจอดไว้ด้านข้างๆบ้านๆ พี่แสบเดินเข้ามา ผมปิดประตูรั้ว เสร็จแล้วเดินมาพร้อมกับพี่แสบครับ พอขึ้นไปบนบ้าน ถึงห้องผม พี่แสบก็ล๊อกห้องแล้วก็กระชากแขนผมทันทีครับ
“โอ้ย...เจ็บนะ”ผมร้องออกมา
“แน่นักนะมึงอะ...ไหนเอาโทรศัพท์มาให้กรูดูสิ..กรูโทรเป็นร้อยๆสาย..มึงเป็นใครไม่รับโทรศัพท์กรู”พี่แสบพูดเสียงหน้ากลัวมากครับ แต่ไม่ได้ตะโกนนะครับ เอาหน้ามาใกล้ๆหน้าผม พี่แสบปล่อยผม แล้วเดินไปที่โต๊ะเขียนหนังสือที่ผมวางโทรศัพท์ไว้ครับ
“พี่จะดูอะไร”ผมจะแย่งออก แต่พี่แสบผลักผมครับ ผมเริ่มน้ำตาคลอแล้วครับ ทำไมต้องทำรุนแรงตลอดเลย
“ไอ้บูมนี่ใคร”พี่แสบหันมามองหน้าผม อารมณ์ไหนอะ ทำไมอะ เราจบกันไปแล้ว แล้วพี่แสบมายุ่งอีกทำไม
“เพื่อน..”ผมตอบแค่นั้น พร้อมกับเดินถอยหลังมาครับ พี่แสบเดินตามมาประชิด
“เพื่อนหรอ..เพื่อน..ส่งข้อความมาแบบนี้หรอห๊ะ”พี่แสบทำตาโตใส่ผมอะ ก็ไอ้เหี้ยบูมอะมันส่งข้อความหาผมตลอดเวลาเลยอะครับ ผมก็ไม่ได้ลบซะด้วยครับ ชอบอะ อ่านแล้วรู้สึกดีครับ
“แล้วพี่มาเกี่ยวอะไรด้วย”ผมเริ่มของขึ้นบ้างแล้วครับ ถึงในใจตอนนั้นจะกลัวแทบแทรกแผ่นดินหนีก็เหอะครับ
“กรูเกี่ยวอะไรด้วยหรอ..เดี๋ยวนี้กล้าพูดแบบนี้หรอมึง..”พี่แสบบีบหน้าผมแล้วครับ
“พี่แสบ”ผมเริ่มน้ำตาคลอพี่แสบคงเห็นครับ แต่พี่แกไม่สลดลงสักนิด ผมผลักๆพี่แกเท่าทีแรงมีอยู่ครับ คงจะสู้พี่แกได้หรอก ไม่รู้คนหรือควาย สูงชิบหาย
“แม่งเอ้ย..”พี่แสบพูดหัวเสีย แล้วปล่อยมือออก
“พี่มาทำไม”ผมเริ่มถามประโยคแรกเสียงเบาๆ
“ปานถามว่าพี่มาทำไม..”ผมเริ่มเสียงดังขึ้นพี่แสบหันมามองหน้า
“กรูจะมาทำไมมันก็เรื่องของกรูสิทธิ์ของกรูมึงจะทำไม”พี่แสบพูดเป็นชุดเลยครับ ถลึงตาใส่ผม
“ทำไม..ชอบปานรึไง กลับมาเนี้ย..หึหึ..ไหนบอกว่ามีคนที่ชอบแล้วไง.. หรือว่าเพิ่งรู้ตัวว่าชอบแบบปาน.ห๊ะ”ผมเริ่มใส่อารมณ์กับคำพูดผมมากขึ้นครับ อารมณ์น้อยใจ อยากรู้ หรือแล้วก็สับสนมันปนอยู่ในหัวผมหมด เลยทำให้พูดประชดไปแบบนั้นครับ
“มึง..สัด.เอ้ย..”พี่แสบบีบปากผม แล้วดันตัวผมติดกับตู้เสื้อผ้าปลายเตียงแล้วครับ
“คนอย่างมึงอะนะกรูจะชอบ..มึงก็แค่ของเล่นของกรู..หึ.รู้ตัวไว้ซะ”พี่แสบพูดจบ ผมถึงกับอึ้ง ของเล่นหรอ น้ำตาผมเริ่มไหลเป็นทาง
“อึก...”ผมร้องไห้ออกมา
“ไง..รับไม่ได้รึไง..เสียใจด้วยแล้วกันที่มาชอบคนเลวๆแบบกรู”พี่แสบแสยะยิ้มครับ
“อยากเป็นเมียกรูมากใช่มั้ย.เดี๋ยวกรูให้เป็นแน่..อยากร่านดีนัก”พี่แสบพูดทำให้ผมยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่เลยครับ ทำไมครับ การที่ผมรักใครสักคนมันร่านขนาดนั้นเลยหรอครับ พี่แสบบีบปากผม แล้วจูบผม ผมไม่ยอมเผยปากออกแต่พี่แสบบีบคางผมแน่นเลยครับ มือผมก็ทุบตัวพี่แสบเต็มที่เท่าที่จะทำได้ ผมได้จังหวะที่พี่แสบสอดลิ้นเข้ามา ผมกัดลิ้นพี่แสบทันที
“โอ้ย..เหี้ยนี่..ฤทธิ์เยอะนะมึง..อยากให้กรูลงไม้ลงมือรึไงวะ”พี่แสบพูด แล้วลากผม อย่าเรียกว่าลากเลยครับ เรียกว่ากระชากดีกว่า ลงไปที่เตียง
“อย่านะ...”ผมถีบพี่แสบ เข้าที่ท้อง แต่เหมือนพี่แสบจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรเลยครับ พี่แสบถอดเสื้อออกทันที แล้วมาคล่อมตัวผม ผมทุบพี่แสบ แต่พี่แสบดันจับข้อมือผมไว้ทั้งสองข้าง
“พี่แสบ...อย่า....ปานขอร้อง”ผมร้องออกมาทั้งน้ำตาที่ไหลอยู่ครับ พี่แสบไม่สนใจ ไซร์ซอกคอผมทันที แต่ผมไม่ได้รู้สึกอารมณ์นั้นเลยครับ ไม่รู้เลยสักนิด มันเสียใจมากกว่าครับ ผมก็ดิ้นไม่หยุด ดิ้นเท่าที่ดิ้นได้ครับ
“มึงอยู่เฉยๆสิวะ...แม่ง..”พี่แสบหัวเสีย พร้อมกับจะถอดเสื้อผมออกครับ แต่ว่าผมรั้งไว้ แล้วทำท่าจะลุกหนี แต่พี่แสบ กอดเอวผมไว้ทัน แล้วเหวี่ยงผมไปที่บนหัวเตียง ผมถีบพี่แสบ จนพี่แสบทนไม่ไหวมั้งครับ ชกท้องผมเข้าจังๆ ผมจุกจนตัวงอเลยครับ นอนนิ่งอยู่กับเตียง
“กรูบอกแล้วว่าให้นิ่งๆ..แม่ง”พี่แสบพูดแค่นั้น แล้วจับผมถอดเสื้อออกครับ พี่แสบ ถอดเสื้อผ้าผมจนหมด พร้อมกับที่ผมพูดพร่ำตลอดเวลาว่าขอร้อง หยุดเถอะ แต่พี่แสบก็ทำเหมือนไม่ได้ยินอะไร
“มึงอย่าเกร็งสิวะ..”พี่แสบพูดขึ้นเมื่อจ่อน้องชายพี่แสบเข้ามาตรงนั้นของผม
“ไม่.....อึก...ฮือ...”ผมพูดพร้อมกับร้องไห้เบาๆครับ
“เชี่ยนี่..แม่ง..เลิกร้องสักทีสิวะ..กรูชักรำคาญแล้วนะ”พี่แสบพูดแล้วจูบลงกับผมทันที ผมเม้มปากปิดไว้ แต่พี่แสบแกบีบคาง แล้วบีบจมูกผมด้วยครับ ผมเลยต้องเผยปากออกมา
“ทำดีๆนะมึง..กัดกรูอีก..กรูจะตบให้ปากแตกเลย”พี่แสบพูด ผมก็กลัวครับ มือพี่แกใหญ่อะ ผมเลยต้องเผยปากออกแล้วรับรสจูบพี่แกอย่างว่าง่ายครับ นี่อาจไม่ใช่จูบแรกของผมหรอกนะครับ นั้นไม่ได้แปลว่าผมเคยมีใครหรอกนะครับ แต่แฟนเก่านะก็มีจูบบ้างนิดหน่อยครับ
“อือ.....”พี่แสบครางออกมา เมื่อดันน้องชายเข้ามาทีละนิด
“สัดเอ้ย..กรูบอกอย่างเกร็งๆ..เลือดออกแล้วเห็นมั้ย”พี่แสบพูด ห๊ะ เลือดกรูออก ดีนะครับ พี่แสบใส่ถุงยางผมเห็นพี่แกหยิบออกมาจากกระเป๋าตังนะครับ ผมน้ำตาไหลทันที มันเจ็บมากครับ เจ็บจนอยากฆ่าไอ้คนข้างหน้านี่ให้มันตายๆไปเลยครับ ผมจิกที่นอนแทบขาด
“มึงบังคับให้กรูทำแบบนี้เองนะ”พี่แสบพูดครั้งสุดท้าย ดันมาสุดลำทีเดียวเลยครับ
“โอ้ยยย..เจ็บ....อึก...ฮืออออ..”ผมร้องออกมาดัง พร้อมกับสะอึกร้องไห้ด้วยครับ
“ซี๊ดดดด....แม่งเอ้ย..”พี่แสบสบถเหมือนถูกใจมากครับ แบบเหมือนพี่แกเสียวเหลือเกิน
“อึก....ไปตายซะไอ้เหี้ย”ผมร้องไห้ออกมาแล้วครับ และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมด่าพี่แสบ
“ด่ากรูหรอมึง..”พี่แสบพูด แล้วกระแทกอย่างแรงครับ พร้อมกับจับข้อมือผมสองข้างขึงไว้เลยครับ พี่แสบกระแทกแรงมากเหมือนอยากจะฆ่าผมให้ตาย
“ไง...ครางออกมาสิ...กรูรู้ว่ามึงอะเสียว”พี่แสบพูด เมื่อพี่แกกระแทกได้ซักพัก ผมก็เริ่มหยุดร้องไห้แล้วครับ แต่ว่าผมกัดริมฝีปากตัวเองแทน มือพี่แสบก็ขึงผมไว้ ไม่มีสิ่งใดที่ผมจะเอามาปกปิดใบหน้าผมตอนนี้ได้เลยครับ
“ไง...ครางสิ”พี่แสบร่อนสะโพกบดขยี้ตรงนั้นของผมครับ แล้วก้มลงมาจูบ
“อ้าปาก...”พี่แสบพูด เสียงแข็ง
“กรูบอกให้อ้า”พี่แสบพูดซ้ำเมื่อผมไม่ยอมอ้าครับ
“จะให้กรูใช้กำลังอีกใช่มั้ยห๊ะ”พี่แสบบอก ผมกลัวเลยต้องรีบอ้าปากออกทันทีครับ
พี่แสบจูบผม จนกลายเป็นว่าผมเคลิมไป น้ำตาไหลไป อะไรไม่รู้ครับ มันบนกันไปหมดเลย พี่แสบเริ่มกระแทกแรงขึ้น แล้วปล่อยมืออีกข้างมารูดให้ผม
“อืออ...อะ....ฮะ..”เสียงพี่แสบครางออกมา ตอนนี้กลายเป็นว่าผมก็หลุดครางออกมาแล้วเช่นกันครับ
“อือ...อึก..อะ....อะ...”ผมครางออกมา เบาๆ แต่พี่แสบยิ่งได้ใจ กระแทกแรงขึ้นครับ พร้อมกับชักน้องชายผมแรงขึ้น มันเหมือนจะไม่ไหวแล้วอะครับ จนผมต้องร้องออกมา
“ฮ่า......อือ...โอยย...อะ.เบาๆ..ปะปานเจ็บ.”ผมครางออกมา พี่แสบกระแทกแรงขึ้นเหมือนไม่รับรู้ แล้วจับผมจูบอีกครั้ง พร้อมกับเร่งเอว สวนผมซะ น้ำจากน้องชายผมพุ่งออกมา พี่แสบถอนปากออกแล้ว จับขาผมสองข้าง กระแทกโหมแรงที่มีใส่ประตูผมเต็นกำลัง พี่แสบครางไม่ได้ศัพท์เลยครับ จนประมาณสามสี่ที พี่แสบก็ฟุบลงบนตัวผม
“ฮ่า...”ผมกับพี่แสบหอบกันเบาๆ สักพักพี่แสบก็พยุงตัวขึ้น แล้วจับน้องชายพี่แสบออกครับ
“โอ้ย...”ผมร้องออกมาเพราะว่ามันเจ็บอะครับ พี่แสบมองหน้าผม แล้วเข้าไปอาบน้ำ ทิ้งผมไว้ตรงนั้นครับ พอพี่แสบออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เอาผ้าขนหนูมาพันตัวแล้วครับ มันเจ็บมากตอนที่ผมลุกขึ้นยืน มันเสียดสีไปหมดครับ พี่แสบไม่มองผมสักตา ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับปล่อยโฮออกมาคนเดียวครับ แบบไม่ให้มีเสียง ทำไมผมต้องมาเจอแบบนี้ด้วย กับคนที่ผมรัก แต่ผมไม่ได้มีความสุขเลย ทำไม พี่แสบต้องทำแบบนี้ ทำไมพี่แสบต้องกลับมาอีก ทำไม ทำไม คำถามอยู่ในหัวผมเต็มไปหมดครับ
ผมนั่งร้องไห้ อยู่ตรงนั้นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ ก็พบว่าตัวเองนั้นตาบวมมากเลยครับ พอผมออกมาจากห้องน้ำพี่แสบเปิดไฟหัวเตียงไว้ แล้วนอนอีกฝั่งนึงครับ ผมก็งง พอแต่งตัวเสร็จ ผมก็เข้านอนไม่ได้ถามอะไร เพราะพี่แสบนอนหันหลังให้ผม
พอตื่นเช้ามาผมก็ไม่เจอพี่แสบแล้วครับ คงออกไปนานแล้วสินะ ผมนั่งอยู่คนเดียว คิดเรื่องเมื่อคืนซ้ำแล้วซ้ำอีก ว่าพี่แสบมาทำไม แล้วทำไมต้องทำแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่านครับ ออกมาหาอะไรกิน ป๊ากับม๊าแล้วก็พี่ปอยออกไปต่างจังหวัดกันหมดแล้วสินะ..เหลือผมคนเดียว ผมเลยโทรหาบูมครับ บอกให้บูมมารับหน่อย บูมมันก็ตอบตกลงเต็มที่ครับ กินเสร็จผมก็ขึ้นไปอาบน้ำครับ แล้วก็เตรียมเสื้อผ้า กะว่าไปเคาท์ดาวบ้านบูมขอนอนบ้านบูมเลยแล้วกัน อยู่บ้านคนเดียวก็คิดมากป่าวๆครับ
...
มาต่อรอบดึกค่ะ
หิหิ
ใครยังไม่นอนก็มาอ่านกันนะค่ะ
รักผู้อ่านทุกคน จุ๊บๆ
ฝานดีกันนะค่ะ
-
^
^
^
อ่ะ จิ้มๆๆๆๆ ฮิ้วๆๆ มาต่อรอบเช้าตรู่ด้วย
ยางมะนอน เด๋วมาอ่านต่อ
แต่จองที่ไว้ก่อน
อิอิ มีฟามสุข อ่ะ :กอด1: ทีขยันลงดีแท้
น่ารักมากมายคร้าบบบบบบบ
-
มารอตอนเช้าตรู่ด้วยคนนนน :oni1:
พี่แสบอ่ะ
ได้น้องแล้วต้องรับผิดชอบด้วย รู้ป่าว :o
-
เง้อ ........ และแล้ว นายแสบ ก็....................
โถๆๆ ชอบน้องปานเค้าแล้วอ่ะนายแสบอ่ะ พอน้องเค้าไม่สนจัยก็เลยหงุดหงิดช่ายป่ะ
อย่างนี้ละน้า พอรุ้ว่าของๆตัวกะลังจะหลุดลอยไป ก็เกิดหวงก้างขึ้นมาซะงั้น
เอาแล้วดิ ทีนี้ทำไง น้องปานต้องโกดมากแน่ แล้วก็ต้องหันไปซบอกน้องบูมแน่
นายแสบเอ้ย..... แสบไม่ออกแน่
เอ๊ะหรอว่าจะแสบกว่าเก่า กลายร่างเป็นแมวบ้าหวงของขึ้นมา (เปรียบเทียบน่ารักเชียว)
เพราะจำได้ ตอนงานปีใหม่บ้านข้าวอ่ะ น้องปานโทหาแสบ ส่งเมสเสส ด้วยมั้ง (ยังจะโทมาทำไม สงสัยอยากเคลียร์มั้ง แล้วหันไปคบน้องบูมเต็มตัว รัยงี้มั้ง)
เลยทำหั้ยข้าวจับได้งัยละ จากนั้น หลังเที่ยงคืน นายแสบก็ขี่รถออกไป สงสัยไปหาน้องปานแน่เลย
อ่ะ เอาแล้วสิ พี่เบบี๋คร้าบจัด ตอนพิเสด 3 มาอย่าหั้ยเสียคร้าบบบพี่ จาดูดิ๊ นายแสบจะไปทำไรบ้าง จะมีสงครามป่าว อิอิ สงสารน้องบูมว่ะ มะรุ้เรื่องด้วยเลย เหตการจะเกิดภายนัยเวลาประมาณ 6 ชม เพราะพอเช้าปีใหม่ นายแสบก็กับมาบ้านข้าวนี่น่า นายแสบจะสมหวัง หรอผิดหวัง อ่า
ลุ้นๆๆๆ มาต่อน้าคับ
ปล. ตัวละครพี่เยอะอยู่ จัดตอนพิเศษ คู่อื่นๆ ไปด้วยก็ได้ เปิดประเด็นไปทีละคน ระหว่างดำเนินเรื่องพี่ต้าร์ กะ ข้าว ไปอ่ะคับ มันส์ดี ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คร้าบบบบบบบ
ปล. ปล. รอตอนพิเสด 3 คริๆๆ
-
ไอ้พี่แสบ
หึงหน้ามืดแระ
มาบ้านถูก แสดงว่ารู้ว่าปานเป็นน้องปอยสิ
แล้วคนในบ้านไม่ได้ยินเสียงเรอะ
ทะเลาะกันแล้วก้อ..ออกจะดัง
ฮืออ..ชอบๆๆๆๆเอาอีก
-
:เตะ1: แสบกว่านี้มีอีกไหม
-
รุนแรงทางความรู้สึกมากมายอ่ะ
-
เลวจริงๆ แบบนี้ต้องเอาคืนมันเยอะๆเลยน่ะ
-
พิเศษ แสบ + ปาน นี่ซาดิสต์ อะ
-
:jul1:คู่นี้ได้ใจจริงๆๆๆ
หุหุ รีบๆมาต่อนะ ชอบ ชอบ ชอบ
-
แสบ ซาดิสไปไหนเนี่ย :angry2: :angry2:
เดี๋ยวปานก็ช้ำหมด
แก้แค้นไอคุณแสบเลยคับ
อย่าพึ่งให้ปานคืนดีกับแสบเลย
หึงโหดดีนัก เหอ ๆ
แก้แค้นนาน ๆ เอาให้ช้ำใจตายไปเลย 55
รอ พิเศษ 3 ครับ
-
:m4: ชอบๆๆๆคู่นี้ค่ะ ชอบ แสบ กะ ปาน โหดได้ใจจิงงงงงงงงง
:m32: :m13:
-
หนุกจิง ๆ หุ ๆ เป็นเกย์กันทั้งเมืองแว้วววววว อิอิ เป็นให้ครบทั้งแก๊งเลยนะ อิอิ
-
ตอนที่56 พิเศษ ปานกะแสบ<ร้องไห้>
ผมมาบ้านไอ้บูมครับ ไอ้บูมมันเป็นลูกคนเล็ก พี่ชายคนโตมันทำงานแล้วครับ ส่วนพี่สาวคนกลางมันเรียนมหาวิทยาลัยครับ
“บูมปานเป็นส่วนเกินป่าวเนี่ย”ผมถามบูมเมื่อกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน ผมบอกมันว่าจะนอนบ้านมันครับมันก็ดีใจใหญ่
“ไม่หรอกนะ..เพื่อนมาอีกเยอะแยะ..บูมชวนหมดแล้ว..พวกเพื่อนของปานด้วย”ไอ้บูมมันหันมายิ้มให้ครับ ผมก็อืม หรอ ไม่ตามระเบียบ เสร็จแล้วเดินไปไหว้พ่อแม่กับพี่สาวพี่ชายมันครับ
ไอ้บูมพาผมไปเดินห้าง แล้วก็พาเดินซื้อของไปเรื่อยแหละครับ แล้วก็ไปดูหนังต่อครับ เล่นเกมส์อีก คือแบบว่าว่างทั้งวันอะไรประมาณนี้อะครับ มันก็ทำให้ผมลืมเรื่องพี่แสบไปได้เหมือนกันครับ หลังจากที่พี่แสบกลับไปก็ไม่ได้โทรหาผมอีกเลยครับ ก็ยอมรับนะครับว่ารอโทรศัพท์อยู่เหมือนกันครับ
“เดี๋ยวเราไปซื้อของให้แม่เลยนะ”บูมมันบอก ก็ได้รับอาสาให้มาซื้อกับข้าวนะสิครับ แล้วเอาไปให้แม่ตอนเย็นๆ
พอซื้อเสร็จ ก็พากันกลับบ้าน มีรถจอดอยู่เต็มแล้วครับ
“ใครมาอะ”ผมถามบูม
“ญาติๆมั้ง..”บูมมันบอก แล้วผมก็ช่วยมันยกของเข้าไปในบ้านนะครับ แล้วก็ช่วยแม่บูมจัดเตรียมอาหาร วันนี้ญาติบูมมากันเยอะครับ ก็พวกป้าๆน้าๆอาๆแหละครับ สักพัก พวกจูน เค นัท วิวก็มากันครับ แล้วก็มาช่วยผมจัดอาหารด้วยครับ
“วิว....ขอคุยด้วยหน่อยดิ”ตอนนี้ผมก็ค่อนข้างไม่สบายใจเรื่องพี่แสบนะครับ ว่าจะทำตัวยังไงก่อนดี และวิวเป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจมากที่สุด ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นไม่น่าไว้ใจหรอกนะครับ แต่วิวนะมันให้คำปรึกษาได้ดี แล้วก็ส่วนมากเข้าใจหัวอกผมด้วย ผมกับวิวค่อนข้างจะสนิทกันนะครับ เพราะวิวกับผมจะช่วยเหลือกันตลอดไม่ว่าเรื่องอะไร
“อืม”วิวเดินตามผมออกมาหน้าบ้านครับ เรานั่งกันตรงโต๊ะไม้หินอ่อนกันสองคน ทุกคนอยู่กันในบ้านหมดแหละครับ
“เรื่องพี่แสบหรอวะ”ไอ้วิวมันเริ่มถาม
“เออ..มึงอย่าเพิ่งเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังนะ”ผมบอกสีหน้าจริงจัง ไอ้วิวพยักหน้า ถ้าวิวมันรับปากไม่เล่า คือไม่เล่าจริงๆครับ ผมเชื่อใจมันมากๆ
“คือหลังจากวันนั้นนะ..ที่กรูโดนพี่แสบว่ากรูก็ไม่ได้ติดต่ออีกเลยนะ..แล้วอยู่ดีๆ เมื่อคืนพี่แสบไม่รู้ไปเมาที่ไหนมา แต่กรูก็ไม่ได้ถาม แล้วพี่แสบก็เหมือนโมโหว่ากรูคุยโทรศัพท์กับใคร ทำให้กรูงงกับอาการของพี่แกมากๆ กรูถามพี่แกแล้วนะว่ามาทำไม แต่พี่แกไม่ยอมตอบกรู ดันด่ากรูอีก แล้วหลังจากนั้น พี่แสบเค้าก็.............”ผมเงียบไปสักพัก
“เค้าก็...ทำอย่างว่ากับกรูวะ..”ผมพูดเสียงเบา ไอ้วิวตาโต อึ้งไปเลยครับ อ้าปากค้างทันที เหมือนพูดไม่ออก
“จริงๆอะ”ไอ้วิวย้ำคำ ผมพยักหน้า
“ทำไมพี่แสบทำแบบนี้วะ”ไอ้วิวเริ่มหัวเสียครับ
“กรูไม่รู้ ..กรูสู้แรงพี่แสบไม่ไหววะ..อืมพอเสร็จจากนั้นพี่แสบก็นอนบนเตียงกรูไม่ได้กลับบ้าน แต่พอตื่นเช้ามาพี่แสบก็หายไปแล้ว แล้วก็ไม่ได้โทรมาหากรูอีกเลยจนตอนนี้”ผมเล่าทั้งหมด
“กรูจะทำไงดีวะวิว”ผมถามมัน หน้าไอ้วิวมันเครียดมากเลยครับ
“สัดเอ้ย..แล้วอะไรยังไงเนี้ย..พี่แสบอะไรของพี่แกวะ..พี่แกทำแบบนี้ทำไม”ไอ้วิวเริ่มด่าพี่แสบแล้วครับ เหอะๆ
“กรูก็ไม่รู้หรอกนะว่าพี่แสบเค้ารู้รึป่าวว่าพี่ปอยเป็นพี่สาวกรู...กรูไม่เคยเล่าไม่เคยบอก.แต่พี่แสบเค้าเคยมาบ้านกรูไงแค่มาส่งหน้าบ้านเฉยๆ..แต่ว่าพี่แสบเค้าเป็นแฟนพี่ปอยเค้าไม่รู้เลยหรอว่าพี่ปอยอะอยู่หลังนี้..”ผมถามมันต่อด้วยอาการมึนงง
“แล้วมึง...ยังรักพี่แสบอยู่ป่าววะ”ไอ้วิวมันถาม ทั้งๆที่มันก็รู้คำตอบอยู่แล้วแหละครับ แต่มันคงถามเพื่อความแน่ใจ
“หึ...รักสิมึง..รักมากไปมั้งเลยเป็นแบบนี้”ผมบอกแล้วยิ้มเจื่อนๆ
“เอางี้แล้วกันนะมึง..วันนี้มึงก็โทรหาพี่แสบซะ..แล้วคุยดีๆ..คุยให้รู้เรื่องไปเลย ..บอกไปซะว่าพี่ปอยเป็นพี่มึง..แล้วนอกนั้นมันแล้วแต่มึงวะว่าจะเอายังไง มันเรื่องระหว่างคนสองคนกรูให้ได้แค่คำปรึกษา”วิวมันบอก
“แต่ถ้าความสัมพันธ์มันคลุมเครือจนมึงรับไม่ได้..มึงก็ตัดใจซะ...แต่ถ้ามึงยังรักพี่แสบมาก..กรูก็ไม่รู้จะว่าไงวะ..มันขึ้นอยู่กับมึงทุกอย่าง”วิวมันพูด
“อืม..ขอบใจวะ..แต่ว่านะ...นั้นพี่สาวกรูน่ะ..จะให้กรูทำไง..หึ..”ผมยิ้มบอกมันพูดเหมือนไม่ได้ต้องการคำตอบนะครับ ไอ้วิวมันก็คงรู้ดีครับ
ผมนั่งคิดเรื่องนี้อยู่สักพัก ไอ้วิวให้ผมนั่งคิดคนเดียวครับ มันบอกจะได้สงบๆ แล้วผมก็เดินเข้าไปในบ้าน ที่กำลังจะจัดปาร์ตี้กันอยู่ ตอนนี้ก็ประมาณสองทุ่มแล้วครับ
“ปาน..นั่งนี่สิ”บูมเรียนผมให้นั่งลงข้างๆครับ ตอนนี้เพื่อนบูมก็มาด้วยประมาณสี่หน้าคนครับ แล้วก็ญาติๆของบูมอีกเต็มบ้าน ผมนั่งไปในหัวบางทีก็ผุดเรื่องของพี่แสบไป เซงมากมายอะครับ ประมาณสามทุ่มกว่าผมก็ขอตัวออกมาข้างนอก ไอ้บูมจะตามมาด้วยครับ แต่ว่าวิวดึงแขนบูมไว้ แล้วส่ายหน้า บูมมันก็รู้แหละครับว่าผมต้องการอยู่คนเดียว
ผมออกมาหน้าบ้าน มานั่งตรงเก้าอี้ไม้หินอ่อน พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกำมันอยู่อย่างนั้น เหมือนกับจะให้มันออกความคิดเห็นช่วยผมอะ ผมนั่งคิดประโยคว่าจะพูดยังไงดี แต่ถึงคิดไปก็เท่านั้นแหละครับ พอคุยจริงๆก็ไม่เหมือนกันทุกที เพราะสถานการณ์มันจะเปลี่ยนไปตามอารมณ์
ผมกดโทรศัพท์โทรหาพี่แสบ อยู่ประมาณสามครั้ง แต่พี่แสบไม่รับ ผมจึงอ่อนใจแล้วครับ เพราะอีกใจที่เตรียมไว้รับศึกหนัก แต่ว่าอีกใจถ้าพี่เค้าไม่รับก็ดีเหมือนกัน
แต่ประมาณสิบหน้านาทีพี่แสบก็โทรกลับมาครับ ผมนิ่งไป แล้วกดรับโทรศัพท์
“ครับ..”ผมกรองเสียงลงไป
“มึงมีไร”พี่แสบถามห้วนๆ
“เออ..คือ..”ผมอ้ำอึ้งครับ
“กรูไม่มีเวลามาเสียกับมึงหรอกนะ..มีไรรีบพูดมา”พี่แสบเริ่มเสียงแข็ง
“ปาน...เออ..คือ...”ผมไม่กล้าพูดออกไปอีกครับ เซงวะ
“เออแม่งคิดได้เมื่อไหร่ค่อยบอกกรูแล้วกัน..แค่นี้นะ..”พี่แสบพูดแล้วกดวางไปเลยครับ ผมเซงทั้งตัวเอง เซงทั้งพี่แสบแหละ เซงๆ
ผมเลยเอาใหม่ครับ ใจกล้าหน้าด้าน โทรไปอีกครั้ง พี่แสบก็รับ
“พี่แสบ..อยู่ไหนหรอฮะ”ผมถามเสียงเรียบที่สุด
“บ้านเพื่อนกรู”พี่แสบตอบ
“อืม..เที่ยงคืนโทรหาปานได้มั้ยฮะ.หลังปีใหม่ก็ได้”ผมบอกพี่แสบอกอีก ถึงตอนนั้นผมคงจะคิดอะไรออกได้กว่านี้เยอะ
“มึงมีไรก็ว่ามาสิวะ.อย่ามาลีลา”พี่แสบพูด อะไรวะแค่กรูอยากคุยกับมึงหลังปีใหม่มาว่ากรูลีลา
“อืม..มีละกันฮะ..อย่าลืมนะ..”ผมบอกแล้ววางโทรศัพท์ทันที ตั้งแต่รู้จักพี่แสบมายังไม่เคยวางโทรศัพท์ใส่หูพี่แสบสักครั้งเลยครับ ครั้งนี้เลยสะใจมากมาย
ผมเข้าไปในบ้าน ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของอนาคต ไม่อยากคิดอะไรไว้ล่วงหน้าครับ เดี๋ยวจะทำตัวไม่ถูก
เข้ามาในบ้านผมก็สังสรรค์เฮฮากับเพื่อนต่อครับ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เดี๋ยวเพื่อนๆจะไม่สนุกป่าวๆครับ
ประมาณเกือบเที่ยงคืนผมก็ส่งข้อความไปหาพี่แสบอีกครั้งครับ แต่พี่แสบก็ไม่ได้ส่งอะไรกลับมา จนพวกผมเคาท์ดาวกันเสร็จ แล้วนั่งกินเหล้าต่อกันสักพัก ผมก็กินนะครับ แต่ไม่ได้ดื่มหนัก จิบๆเอาครับ
“อะ..บูมให้”ไอ้บูมมันส่งกล่องของขวัญให้ผมครับ
“แต่..เฮ้ย.ปานไม่มีให้นะ”ผมทำเสียงตกใจ เพื่อนๆในกลุ่มมองแล้วยิ้ม
“เอาน่า..เอาไปดิ..”บูมมันยื่นให้แบบดันๆให้ผมรับไปเหอะอะครับ
“จริงดิ..ขอบใจนะ..”ผมบอกมันแล้วรับกล่องของขวัญมา แต่ยังไม่เปิดหรอกครับ เอาไว้เปิดส่วนตัว
ตื้ดๆ......ๆ.......ๆ......ๆ โทรศัพท์มือถือผมสั่น ผมก็คิดได้คนเดียวแหละครับว่าใครโทรมา เสร็จแล้วผมก็ขอตัวจากวงเพื่อนๆออกมาหน้าบ้าน ไอ้วิวมองผม ผมก็พยักหน้าให้มันครับ มันก็ยิ้มแล้วชูสองนิ้ว ไอ้บ้า ผมเดินออกมาหน้าบ้าน ตรงโต๊ะไม้หินอ่อนโต๊ะเดิมครับ แล้วกดรับโทรศัพท์
“มีไรว่ามา..กรูรีบไปแดกเหล้า”เสียงพี่แสบแข็งๆตามเคย
“ฮะ..ปานอยากจะบอกว่า..”ผมทิ้งท้ายให้พี่แสบลุ้นเล่น ก็ต้องลุ้นกันบ้างแหละครับ แล้วผมก็รวบรวมความกล้าทุกอย่าง เข้าปอด ทะลุตับ เป็นลมปานดันขึ้นมาหลอดเสียง แล้วพูดออกมาครับ เวอร์ปะ
“พี่เลิกยุ่งกับปานเถอะนะครับ”ผมบอก พี่แสบเงียบ
“เราเคยตกลงกันไปแล้ว..ว่าปานจะเลิกยุ่งกับพี่..พี่แสบมีคนที่ชอบแล้วปานก็จะไม่ยุ่งอีก..พี่ปอยใช่มั้ยฮะคนที่พี่แสบชอบ.พี่ปอยเป็นสาวแท้ๆของปานเอง.”ผมพูด แต่พี่แสบก็เงียบอีกครับไม่มีคำตอบหรือคำแก้ตัวใดๆ
“ส่วนเรื่องเมื่อคืน..ปานไม่รู้หรอกนะครับ.ว่าพี่แสบจะทำแบบนั้นทำไม..พี่แสบจะโมโหปานทำไม..ปานไม่อยากได้คำตอบ..........ไม่สิ..ปานคงไม่มีสิทธิ์ได้ยินคำตอบหรอกใช่มั้ยฮะ”ผมพูดต่อ พี่แสบเงียบอีกครับ ดีแล้ว เงียบก็ดี ผมจะได้กล้าพูดมากขึ้นครับ
“ปานนะ...........ปาน...เจ็บมามากพอแล้วรู้มั้ยฮะ...”น้ำเสียงผมเริ่มสั่นๆกับความในใจที่ผมอยากจะบอกทุกอย่างครับว่าผมรู้สึกยังไง ผมสูดหายใจเข้าลึกๆเพราะกลัวร้องไห้ปล่อยโฮโชว์ความน่าสมเพศของตัวเองนะครับ
“ต่อไปนี้.. ปานขอร้อง..พี่ทำเหมือนไม่รู้จักปานได้มั้ย..เราอย่ามายุ่งกันอีกเลยนะ..ปานเหนื่อย..ปานเจ็บ..พี่ไม่สงสารปาน..พี่ก็คิดว่าปานเป็นตัวเหี้ยไรก็ได้..ตัวที่พี่ไม่สนใจใยดี..เป็นของเล่นพี่ก็ได้..ปานอยากให้มันหยุดไว้แค่นี้..พอแค่นี้เถอะนะ”ผมพูดต่อ พร้อมกับปิดปากตัวเองไว้ แล้วไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากพี่แสบเลยครับ
“ปานขอเป็นของขวัญปีใหม่ได้มั้ย..เลิกยุ่งกันปานนะพี่แสบ..”ผมพูด ต่อไปนี้ผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าถ้าผมไม่พูดอะไรวันนี้ แล้วพี่แสบจะกลับมายุ่งกับผมอีกรึป่าว หรือว่าพี่แสบอาจไม่มายุ่งกับผมอีกเลยก็ได้ แต่ผมอยากให้มันเคลียร์ที่สุดครับ นั่นพี่สาวของผม ผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นแฟนกันรึป่าว ไม่แน่ใจ แต่ว่ายังไงประเด็นมันก็คือผมรักพี่แสบข้างเดียวมาตลอด
“มึงเป็นบ้าอะไรของมึง.แล้วนี่มึงร้องไห้ใช่มั้ย”พี่แสบเริ่มพูดหัวเสีย
“ป่าว..ปานไม่ได้ร้อง”ผมพูดออกไป เสียงเบาๆ
“ปานมีเรื่องต้องพูดแค่นี้แหละ...แค่นี้นะ..สวัสดีปีใหม่นะพี่แสบ..”ผมพูด
“มึงกล้าวางก็ลองดูสิ..”พี่แสบขู่เสียงแข็ง
“อืม..ปานกล้า..เพราะว่าเรา..ไม่ได้รู้จักกันแล้ว..”ผมพูดแล้วผมก็วางโทรศัพท์ทันที พร้อมกับ กดปิดเครื่องด้วย ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมหนีอะไรอยู่ แต่ที่ผมคิดได้ตอนนี้คือผมทำได้ดีที่สุดแค่นี้แหละครับ ได้แค่นี้จริงๆนะ ใครไม่มาอยู่ในสถานการณ์แบบผมบางคนคงไม่เข้าใจ แต่ช่างมันเหอะ ชีวิตอีกยาวไกล ผู้ชายเป็นร้อยเป็นล้าน หาเมื่อไหร่ก็หาได้ ผมปลอบใจตัวเองคนเดียวครับ แล้วเช็ดน้ำตา นั่งอยู่ตรงนั้นสักพัก ไอ้บูมก็ออกมารับผม มันจับมือผมไว้ ไม่ได้ถามอะไรผมหรอกครับ แล้วพาผมเข้ามาในบ้าน กลายเป็นว่า วันนี้ทั้งคืนพวกเพื่อนๆผมแล้วก็เพื่อนๆมัน ไม่มีใครกลับบ้านสักคนเลยครับ ทุกคนนอนบ้านไอ้บูมหมดเลย ผมเลยยกกันเข้ามาในห้องไอ้บูมกันหมด นอนกันเป็นก้างปลาเลยครับ แต่ว่าผมอะสบายสุด เพราะว่าไอ้บูมมันให้ผมนอนบนเตียงกับมันครับ
เพื่อนๆก็ด่ากันใหญ่ว่าไอ้บูมลำเอียง มันก็หัวเราะครับ แต่ว่าเรานอนคุยกันทั้งคืนครับ ไม่ใช่ผมกับบูมนะ แต่ทั้งหมดในห้องนั้นแหละครับ คุยเรื่องไรไปเรื่อย นินทาชาวบ้านบ้างอะไรบ้างแหละครับ กว่าจะหลับกันก็เกือบตีสี่
พอตื่นเช้ามา บูมมันก็พาผมลงมาข้างล่าง เพื่อนๆบางคนกลับบ้างแล้วครับ บูมมันให้ผมกินข้าวต้มที่มันตื่นมาทำ หึหึ น่ารักนะเนี้ย เสร็จแล้วผมก็ขึ้นไปอาบน้ำ แล้วก็ให้บูมไปส่งผมที่บ้านครับ
พอมาถึงหน้าบ้านผมก็ต้องตกใจ เพราะว่ารถพี่แสบจอดอยู่ครับ ไอ้บูมมันก็เอารถยนต์พ่อมันมาส่งผมแหละครับ เพราะว่ามันหนาว มันไม่ยอมให้ผมนั่งมอไซด์ของมัน เหอะๆ ผมนั่งอยู่ในรถสักพักมองอึ้งๆ ไปที่รถของพี่แสบ
“มีอะไรหรอปาน”ไอ้บูมมันสะกิดผม ทำให้ผมรู้สึกตัว
“อ่อ..ปล่าวหรอก..ขอบใจมากนะที่มาส่ง”ผมยิ้มตอบให้มัน แล้วเดินลงมาจากรถ พร้อมกับปิดประตู บูมมันก็ลงตามาด้วยครับ แล้วไอ้พี่แสบมันก็ลงมาจากรถด้วยสีหน้าที่แบบว่า น่ากลัวสุดขีดครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้บูม ไอ้บูมยืนอึ้ง ปนงงๆ
“มึงไปไหนมา..มึงรู้มั้ยว่ากรูรอทั้งคืน”พี่แสบเข้ามากระชากแขนผมครับ
“พี่ครับ..ขอโทษนะครับ.ไม่เห็นต้องรุนแรงกันเลย”เสียงไอ้บูมพูดขึ้น ไอ้แสบหันไปมองหน้า
“หึ..ไปกับไอ้เหี้ยนี่ใช่มั้ย..ไอ้เหี้ยนี่ใช่มั้ยไอ้บูม”พี่แสบหันหน้ามามองหน้าผม ที่ตอนนี้หน้าผมคงแบบว่า บอกไม่ถูกอ่าครับ
“ใช่ครับผมบูมเอง”ไอ้บูมเสือกตอบอีกครับ
“หึ..ชู้มึงหรอ..มีผัวคนเดียวไม่พอรึไง...อยากมีเพิ่มก็ไม่บอกกรู..หาได้แค่นี้อย่ามีซะดีกว่า”พี่แสบพูดใส่หน้าผม พร้อมกับแสยะยิ้ม
“พี่แสบ...หยุดว่าบูมแบบนั้นนะ”ผมเริ่มเสียงดัง
“ทำไม..ทำไมกรูจะว่าไม่ได้...”พี่แสบขึ้นเสียงกับผม
“ไปกับกรู”พี่แสบกระชากแขนผม จะให้ขึ้นไปที่รถ
“ปานไม่ไป..ปล่อยนะ..”ผมพูดเสียงดังพร้อมกับสะบัดแขนแล้วก็ดิ้นสุดๆ แต่ว่ามันก็ไม่มีทางสู้แรงพี่แสบได้หรอกครับ
“พี่แสบครับ..ปานเค้าไม่อยากไป..ปล่อยปานเถอะครับ”ไอ้บูมมันก็พูดรักษาพี่รักษาน้องสุดๆครับ แต่ถ้าให้สู้กันจริงๆ ผมว่าบูมมันก็คงสู้ไม่ได้หรอกครับ ไอ้บูมแค่174เองมั้งครับ ผมเคยไปวัดกับมัน แต่ไอ้พี่แสบอ่าร้อย181 ผมสืบมาเรียบร้อยแล้ว แถมยังเป็นนักเทควันโดของโรงเรียนอีก แล้วไอ้บูมจะเอาอะไรไปสู้ละครับ พี่น้อง
“มึงอย่าเสือก..ถ้าไม่อยากเจ็บตัว”พี่แสบหันไปมองหน้าไอ้บูม ไอ้บูมชะงักทันทีครับ
“พี่แสบ..เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ..ปล่อยปาน”ผมตะโกนใส่หน้าพี่แสบทันทีครับ พร้อมกับทุบพี่แสบด้วย แต่พี่แสบจับมืออีกข้างที่ผมทุบไว้โดยเร็ว
“ทำไม..เมื่อคืนกรูยังไม่ได้พูดอะไรเลย..มึงมันบ้าไปคนเดียว..ขึ้นรถไปกับกรู”พี่แสบตะคอก
“ปานถือว่าปานรู้เรื่องแล้ว..พี่แสบยังไม่พออีกหรอ..ทำปานเจ็บไม่พอรึไง.จะเอาอะไรกับปานอีก”ผมเริ่มน้ำตาไหล
“มีอะไรกันนะ..”เสียงพี่สาวผม พี่ปอยเดินออกมาครับ
“อ่าว..แสบ..ยังไม่กลับอีกหรอ..”พี่ปอยเปิดประตูออกมา เห็นผมร้องไห้พี่ปอยก็ตกใจทันที เดินมาหาผม
“พี่ปอย..ช่วยปานด้วย..ปานอยากเข้าบ้าน”ผมร้องไห้สะอึกออกมา
“แสบ..ปล่อยปานก่อนนะ..ไปทำหัวให้เย็นลงก่อนดีกว่า..เชื่อปอยเหอะ”พี่ปอยพูด
“แต่ว่าปอย”พี่แสบหน้างอทันที
“ไปเถอะ เดี๋ยวทางนี้ปอยจัดการเอง..เนี้ยเดี๋ยวพ่อแม่กลับมาแล้วด้วย.เดี๋ยวท่านจะตกใจป่าวๆ”พี่ปอยบอก พี่แสบก้มหน้า แล้วมองมาที่ผม ผมจ้องตาพี่แสบทั้งๆที่ร้องไห้อยู่ พี่แสบเดินหันหลังกลับ
“เดี๋ยวพี่แสบ..”พี่แสบหยุดชะงัก แล้วหันหน้ามาทางผม
“จำที่ปานขอได้มั้ย..เมื่อคืน..ปานขอร้อง”ผมพูดออกมาแล้วร้องไห้มากขึ้น แล้วเดินเข้าบ้านทันที พี่ปอยจะวิ่งตามมาแต่ว่าหันไปพูดอะไรกับพี่แสบกับบูมก็ไม่รู้ครับ ผมขึ้นมาในห้อง พร้อมกับปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง
...
ขอบคุณสำหรับคำติชมมากมายนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลยค่ะ
ขอบคุณที่ได้เสียงตอบรับดีแบบนี้นะค่ะ
เดี๋ยวขอตัวไปอ่านหนังสือสอบก่อนนะค่ะ
แล้วเดี๋ยวเย็นนี้จะมาลงให้ค่ะ
พรุ่งนี้มีสอบ
ไปก่อนนะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณค่ะ
-
โหย มันส์มากอ่า เรื่องราวเข้มข้น น่าติดตามอย่างแรง อยากอ่านต่ออย่างแรงงงงงงงง ง่าาาาาาา
ต่อไว ๆ นะค้าบ (ถ้ามีเน็ตที่บ้านเนี่ย คงนั่ง refresh กันทั้งคืน เหอ ๆ)
อัพไว ๆ นะค้าบ เบบี๋
-
เฮอะๆๆ
มันชักจาเริ่ม เศร้า แฮะ
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
:oni3:
-
เห็นใจมากๆเลย
-
:t4: พี่แสบจะรู้เรื่องม่ายน่านนะ
ท่าทางจะไม่รู้เรื่องน่า อีกซักรอบเราว่าพี่แสบอาจเข้าใจ
ของงี้มันต้องย้ำคิดย้ำทำอ่ะ อิอิ
-
พี่แสบอ่ะ
รักน้องก็บอกน้องไปดี๊
อย่ามัวแต่ลีลา
-
:a6:เฮ้อ ไอ้คู่นี้....
:กอด1: ขอบคุณเบบี้ ที่ขยันมาลงน้า
-
อ่าวๆๆๆๆๆ
สงสัย พี่ปอยจะเป็นที่ปรึกษาของพี่แสบมากกว่ามั้งเนี่ย
หรือว่าไม่ใช่
แต่เรื่องมันมากเลย
เดินเรื่องเร็วดี
เขียนได้ไง ยาวๆเนี่ย เทพ!!!
มีสอบก็อ่านหนังสือก่อนก็ได้นะคร๊าบ
:a2:
-
......... คู่นี้โดนใจค่ะ แมร่งงงงงงบักแสบ โหดได้จายยยยป้าจริงๆค่ะ ........
............ รออ่านอยู่นะค่ะ ลุ้น .......
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
เลวไปไหนเนี่ย o12
ลีลาจริงๆ :เตะ1: เอาไปอีกดอก สำหรับแสบ
-
กรรม :a6: แล้วตอนไหนจะพูดกันรู้เรื่อง
เหอ ๆ แสบอารมณ์ร้อนเกิน
น้องปานน่าสงสารมาก
สกายคิก :เตะ1: แสบรับไป โว้ววว
อยากให้ปานทรมานแสบนาน ๆ
แต่ก็อยากให้สมหวังกัน เอิ๊กกกก
ล้าลา ล้าลา :oni1: :oni1:
ไปเดินเล่นรอตอนต่อไปดีกว่า
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงหนักกว่าเก่าอีก คืนนี้มาต่อเถอะน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบบบ
-
ชอบจังเรื่องของพี่มันส์ มากๆง้าบบบบ
เข้มข้นได้อีกอะ เบื่อ ตาพี่แสบนี่เล่นตัวนะเนี้ย ปากดีอีกต่างหาก
:angry2: :angry2: เดวเจอปราบ
-
อ๊ายยยยยยยย ค้างคาใจ
ต่อด่วนนะจ๊ะ
แสบ นี่ แบบว่า
จะเอาไงกันแน่ ทรมานน้องปานไปถึงไหน
เอาให้เคลียร์ซิ :angry2:
-
คู่นี้ก็มันส์ไม่แพ้กัน เดินเรื่องได้รวดเร็วทันใจวัยรุ่นดี o13
-
เหนขึ้นชื่อตอนใหม่ เลยเข้ามา
ไหนอ่าคะๆๆๆๆ
-
อะไร ยังงัยเนี่ยคร้าบบบบ
เริ่มเข้าโหมด งง ตกลง พี่ปอยรุ้หรอกหรอ
อ่าวเวรละ ไอคุนแสบนี่ก็แสบจิ้ง
แล้วต่อไปจะเปนยังงัยเนี่ย
สงสารปานอ่ะ แสบก็เนาะรุ้สึกอย่างงัยก็บอกน้องไป
ตอนพิเศษ 4 อย่างด่วน ค้างครับขอบอก เด๋วเที่ยงคื่นแว๊บมาดุความเคลื่อนไหวน้าคับ
เอ๊ะหรอว่าจะเข้าเรื่องปกติ เพราะเหตุการมันมาถึงตอนปัจจุบันแล้ว
เอาเปนว่า รออ่านนะคับ o13
-
ตอนที่57 พิเศษ ปานกะแสบ<มารอหรอ>
ผมเดินขึ้นมาร้องไห้ได้สักพัก พี่ปอยก็เดินเข้ามากอดผมครับ ผมก็ซบอกพี่ปอยร้องไห้อยู่อย่างนั้นครับ พี่ปอยก็ไม่ได้พูดอะไร จนผมเงียบเองในที่สุดครับ
“สบายใจขึ้นรึยัง”พี่ปอยถาม ผมก็ยังสะอึกสะอื้นอยู่แหละครับ
“ปานมีอะไรทำไมไม่บอกพี่..หืม”พี่ปอยทำเสียงอ่อนโยนเชียวครับ ปกติพี่ผมก็เป็นคนเรียบร้อยอยู่แล้วนะครับมันก็ไม่แปลกที่พี่ผมอ่อนโยน
“ปานรักแสบหรอ”พี่ปอยถามขึ้น ทำผมเงยหน้ามองพี่ปอย
“..ทำไมพี่รู้ละ..”ผมถามด้วยความงง สุดขีดครับ พี่ปอยยิ้ม
“ที่จริงก็เพิ่งรู้แหละ..น้อยใจเหมือนกันนะเนี้ยน้องชายสุดที่รักไม่ยอมบอก”พี่ปอยยิ้มแล้วลูบหัวผม
“อึก....ก็พี่ปอยเป็นแฟนกับพี่แสบนิ.”ผมสะอึกไปปาดน้ำตาไป พูดไปครับ
“หึ..ทำไมน้องพี่ขี้แยแบบนี้เนี้ย..”พี่ปอยลูบหัวผมอีกครับ ผมก็ก้มหน้า
“พี่กับแสบไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย..ไปเอามาจากไหนเนี้ย..”พี่ปอยพูด ทำเอาผมงง แล้วมองหน้าพี่ปอยอีกครั้งครับ
“หึหึ....ร้องไห้จนตาบวมเพราะเรื่องนี้หรอเนี้ย”พี่ปอยยิ้มใหญ่เลยครับ แต่ไอ้ปานงงต่อไป อะไรอะ งง
“ก็ปานเห็นพี่ปอยกับพี่แสบที่ห้องสมุดวันก่อนแล้วพี่แสบยังมาว่าปานอีกว่าห้ามมายุ่งบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว”ผมพูด ตาก็จ้องมองพี่ปอย
“บ้าแล้ว..ไอ้แสบเนี้ยนะมีคนที่ชอบ..คนที่มาชอบมันอะมี.แต่คนอย่างมันอะ..เคยไปชอบคนอื่นหรอ..”พี่ปอยยิ้มอีก อะไร ไม่กระจ่างอะ
“วันนั้นนะ..พอดีมีผู้ชายคนนึงมาชอบพี่แล้วก็ตามติดพี่ตลอดเลย..แล้ววันนั้นผู้ชายคนนั้นก็อยู่ในห้องสมุดด้วย พี่ไปคนเดียวกลัวผู้ชายคนนั้นมานั่งด้วย พี่เลยบอกให้แสบช่วย..ไอ้แสบมันก็กวนบาทาอะ..อยากมีเรื่องเลยแกล้งหวานกับพี่..ไม่ได้มีอะไรเลย.ถ้าพี่กับมันเป็นแฟนกันจริงข่าวก็ดังไปแล้ว”พี่ปอยเล่ายาวแล้วยิ้ม อะไรอะ
“ไม่จริงอะ”ผมก็ยังไม่เชื่ออีกครับ
“จริงสิ..ให้พี่เอามันทำแฟนอะนะ..เหอะๆ..ไม่เอาหรอก..โหดก็โหด..ความหวานก็ไม่มี..ผู้หญิงคนไหนจะเอามันทำแฟน แค่หน้าตาดีไม่ได้ดีไปซะทุกอย่างสักหน่อย”พี่ปอยพูด แล้วทำหน้าทำตาแบบให้ฟรีๆก็ไม่เอาครับ แล้วกรูไปหลงอะไรมันเนี้ย รึว่ากรูเลิกชอบดีหว่า
“เออ..แล้ว.........”ผมยังงงอยู่ ว่าตกลงผมเข้าใจผิดหรอเนี้ย แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นหรอกครับ ประเด็นหลักมันอยู่ตรงผมกับพี่แสบมากกว่า
“แล้วพี่รู้ได้ไงว่าปานชอบพี่แสบ”ผมถามอีกครับ อีกเรื่องที่ผมงงอยู่
“อ่าว...รู้เมื่อคืนนี้อะ..ลืมเล่า...”พี่ปอยพูด แล้วยิ้ม
“ก็เมื่อวานแสบมันเล่าให้พี่ฟังหมดแล้วทุกเรื่อง..ขอย้ำ ทุกเรื่องเลยยะ”พี่ปอยทำหน้าทำตาครับ จนผมต้องยิ้มออกมา
“เมื่อวานอยู่ดีๆมันก็มาที่บ้าน มันโทรหาพี่.แล้วมันบอกให้พี่ลงมาหาหน้าบ้าน..ตอนแรกพี่ตกใจมากเลย..ว่ามันรู้จักบ้านพี่ได้ไง เพราะพี่ไม่เคยพามันมาบ้าน.....แต่ที่นี้”พี่ปอยเล่า ทำหน้าคิดสักพัก
“พี่ลงมาหามันนะ..หน้าตาตื่นมากเลย..พี่ก็บอกให้มันใจเย็นๆ เพราะว่ามันถามพี่อยู่นั้นแหละว่าปานอยู่ไหน..ไม่ฟังห่าไรเลย..พี่เลยบอกให้มันเล่าให้ฟังหน่อยว่าเรื่องอะไร ไม่งั้นจะไม่บอกว่าปานอยู่ไหนมันก็เลยเย็นลง..แล้วเล่าให้พี่ฟังว่า”พี่ปอยหยุดพูด ผมมองหน้าพี่ปอยอย่างอยากรู้
“แหมๆ..ชอบมันมากนะเนี้ย..ตั้งใจฟังเชียว”พี่ปอยยังมีอารมณ์มาแซวผมอีกครับ ผมที่จับมือพี่ปอยอยู่สองข้างก็รีบดึงๆเหมือนให้เล่าให้หมดเร็วๆ งอแงทันทีครับ ปกติผมก็งอแงอยู่แล้วอะครับ เพราะที่บ้านตามใจ พี่สาวผมก็ตามใจผมด้วยครับ
“อะต่อๆ...ทีนี้มันก็เล่าว่า..คืนก่อนมั้ง..ใช่ป่ะ”พี่ปอยพูดเหมือนคิดนิดนึง
“มันไปมีเรื่องที่พับของพี่ไอ้พี่เก่ง..แล้วพี่โทรไปหามันพอดี..ว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นโทรมาให้ทำไงดีอะไรประมาณนี้อะ..แล้วก็คุยกันนอกเรื่องไป เสร็จแล้ว พี่ก็เล่าถึงปาน พี่พูดว่าน้องชายปอยก็เป็นอะไรไม่รู้วันก่อนมานั่งร้องไห้อยู่ในห้อง คุยไปคุยมาไอ้แสบมันก็ถามว่าพี่มีน้องด้วยหรอ ชื่ออะไร พี่ก็ตอบไปว่าชื่อปานอยู่ม.3 มันก็เหมือนตกใจนิดนึง..แล้วมันก็ถามเรื่องปานเยอะแยะเลย แต่ตอนนั้นพี่ไม่ได้เอะใจอะไร”พี่ปอยหยุดพักสักแป๊บ
“อืม...ก็วันนั้นแหละที่พี่แสบมาบ้าน...”ผมหยุดบอกพี่ปอย ให้พี่ปอยรู้แหละครับดีแล้ว ผมจะได้ไม่ต้องอึดอัดใจ
“อืม..พี่รู้แล้วแหละว่ามันมา...เพราะเมื่อวานมันเล่าแล้ว..ไอ้เหี้ยแสบนี่มันบ้า..”พี่ปอยบ่นๆ หึหึ ผมก็ว่างั้นแหละ
“แล้วไงต่ออะพี่..”ผมอยากรู้ต่อ
“เออ..แล้วมันก็บอกว่าปานอะไรตามจีบมันตั้งนานแล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นน้องของพี่..แล้วมันก็บอกว่าเคยว่าปานไม่ดีไป..มันก็ถามพี่ว่าไม่รู้ใช่เรื่องนี้รึป่าวที่ปานร้องไห้ ทำไมมันไม่เห็นรู้เรื่องเลย..อืม.พี่ก็งง แล้วพี่ก็ถามมันว่าแสบ..มึงอะ ชอบน้องกรูรึป่าว แต่มันเสือกไม่ตอบ..นั่งหน้างอเป็นตูด...”พี่ปอยพูด
“แล้วเมื่อวานอะมันก็บอกว่ามันนะได้..........กับปานนะ หิหิ.”พี่ปอยพูดไม่ประโยคนั้น แต่ว่าทำมือทำไม้เล่นหน้าเล่นตาแทนครับ ผมก็หน้างอทันที
“พี่ปอย..ไอ้พี่แสบเลวแม่ง..”ผมเริ่มมีอารมณ์โมโห แม่งมึงจะเล่าทุกเรื่องทำไมวะ
“มันบอกว่ามันโมโหปานอะ..ที่ไม่รับโทรศัพท์มัน...หึหึ”พี่ปอยหัวเราะ
“อะไรพี่ปอย..ปานนะ..โดนพี่แสบด่าอย่างกับหมา..ปานกับพี่แสบก็ตกลงกันไปแล้วว่าปานจะไม่ไปยุ่งอีก แต่พี่แสบเมื่อวานก็มาโมโหอะไรปานไม่รู้ แล้วก็ทำอย่างนั้นกับปาน..แม่งโคตรเลวเลย”ผมเริ่มหงุดหงิด แต่พี่ปอยดันนั่งหัวเราะครับ
“ถ้าพี่ปอยยังไม่หยุดหัวเราะนะ.ปานจะโกรธพี่แล้วด้วย..แล้วออกจากห้องปานไปเลย”ผมทำหน้างอใส่พี่ปาน
“โอ๋..ไม่หัวเราะแล้ว...”พี่ปอยทำหน้าทะเล้น
“ไอ้แสบอะ...มันบอกว่าเมื่อคืนปานพูดว่าพี่เป็นแฟนมัน แล้วปานก็บอกมันอีกว่าให้เลิกยุ่งกับมัน..แต่พี่ก็ไม่รู้มันโมโหอะไรหรอกนะ..เรื่องนี้ค่อนข้างวุ่นวายแฮะ คนแก่เริ่มเวียนหัว”พี่ปอยทำท่าทาง
“ปานไม่ยุ่งแล้ว..พี่แสบทำกับปานเหมือนปานไม่มีหัวใจ..ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่พี่กับพี่แสบไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก..แต่มันอยู่ที่พี่แสบ พี่แสบไม่ได้รักปาน... แล้วจะให้ปานทนหน้าด้านอยู่อีกทำไม”ผมพูดเสียงเรียบ
“ไอ้แสบมันแสดงออกไม่เป็น..เพราะมันเป็นแต่ใช้กำลัง..ไอ้นี่อะมันปากแข็ง..เข้าใจมันหน่อยสิ”พี่ปอยเข้าข้างไอ้แสบซะงั้นอะครับ
“ไม่เอาหรอก...แต่ก่อนนะเข้าใจ..แต่พี่แสบทำกับปานเกินไปแล้วนะพี่ปอย..”ผมบอก
“แต่เมื่อคืนมันรอปานทั้งคืนเลยนะ..พี่ไล่ให้กลับก็ไม่กลับ..พอพี่บอกให้ขึ้นมานอนบนบ้านมันก็บอกว่าไม่สุภาพ มันขอนอนรออยู่ในรถ เช้ามาพี่ก็นึกว่ามันไปแล้ว..แต่มันก็ยังรอปานเลยนะ”พี่ปอยพูด ผมเริ่มไข้วเขวเลยครับ แต่เชอะ ทำกับเราไว้หนักกว่านั้นอีกอะ
“ตอนพี่บอกว่าปานไปกับบูมนะ.ไปนอนบ้านบูม มันโมโหมากเลยอะ..โคตรตลกหน้ามันอะ..มันก็จะให้พี่พาไปบ้านไอ้บูมให้ได้เลย..แต่ว่าพี่ไม่รู้จัก พี่บอกไปแบบนั้น มันก็พึดฟัดเต็มที่ ฮ่าๆๆ”พี่ผมหัวเราะสะใจ นี่มันมีอะไรตลกเนี้ย น่ากลัวจะตาย
“แล้วนี่ปานจะเอายังไงต่อ..”พี่ปอยหันมาถาม
“ไม่เอาไงหรอกพี่..ก็เมื่อวานปานบอกไปแล้วว่าให้เลิกยุ่งกับปาน..”ผมบอก
“ปานไม่รู้นิสัยไอ้แสบหรอ..คนอย่างมันนะ..อะไรที่มันอยากได้มันต้องได้..ใครเอามันอยู่พี่อยากจะรู้”พี่ปอยพูดเสียงจริงจังครับ ใช่เลยครับ คนอย่างพี่แสบเป็นแบบนี้จริงๆ
“ไม่รู้หรอก..แต่ปานไม่ทนแล้ว..ปานเสียใจมามากแล้ว..พี่ปอย”ผมน้ำตาเริ่มคลออีกครั้ง
“อืม...ใจเย็นๆแล้วคิดดีๆ...”พี่ปอยลูบหัวอีกครั้ง ทำไมปีใหม่กรูมันเลวร้ายอย่างนี้วะ
...
มาต่อแล้วเน้อ
เอิ้กกก
กลายเป็นว่าได้อ่านหนังสือแค่สองชั่วโมง
แต่ช่างแม่งมันเหอะ
แค่สอบ
คิดไรมากเนอะ
ชิวๆ
หิหิ
ไปแระเดี๋ยวมาต่อให้นะค่ะ
ผู้อ่านที่รักทุกคน
จ๊วบบบ
-
"มารอหรอ" ........... มารอจ้า
..... การสอบไม่ใช่ทุกสิ่งของชีวิต ..... แต่ จะ กาซิก ..... กาซิก ถ้าได้F กร๊ากกกกกก :laugh:
.............ขอให้ได้เกรดดีดีนะค่ะ จะได้มาต่อตอนพิเศษยาวววววววว ชอบบบบค่ะ ไอแสบ (สมชื่อเลย) .....
-
มารอจิงๆด้วยอ่า ได้อ่านสะงั้น
:t2:
-
เง้อ ไม่ทันแระอ่า เสียดายจัง :sad2:
คำผิดยังเป็นอะไรที่เยอะมาก แต่ป๋มเริ่มชินแระงับ แสบนิ แสบสมชื่อ ขอเห็นฉากหวานๆ ของแสบกะปานหน่อยได้ไหมงิ อยากรู้ว่ามันจะหวานได้แค่ไหน เหอๆๆๆ
:man1: :man1: ขอกอด 2 ที อิอิ
-
มาอ่านต่อรอบดึก
ขอบคุณฮับ :m4:
ว่าแล้ว พี่ปอย รับเป็นที่ปรึกษาจริงด้วย
ตอนหน้า ขอแสบหม่ำปานอีกรอบ แบบนุ่มๆเนะ:m1:
-
อ๊ากก
ไม่ไหวล้ว
หนุกมากมาย
อยากอ่านต่อ
-
จะใจแข็งกับพี่แสบได้ลงคอหรอ
-
เข้ามา :a12: รอ นะจิ๊ส
-
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ค้างกว่าเก่าอีกค้าบบบบบบบบบบบบ
-
:m1: :m1:
เต็มอิ่ม
-
หึหึ แสบเอ๋ย :m20:
รักแต่ใช้กำลัง ระวังน้องปานตัดใจจริงๆ นะ :laugh:
อย่าเพิ่งยอมคืนดีง่ายๆ นะน้องปาน..
ทรมานพี่แสบอีกนิดนึงก่อน :jul3:
-
มาเร็วนะครับรอ ปานกับแสบครับ ทีนี้ติดเลย ทั้งต้ากับข้าว สุดยอด
-
:เตะ1:แสบ
ค้างๆๆ
ปล.ทำข้อสอบให้ได้เน้อ
แล้วรีบมาต่อนะ :L2: :กอด1:
-
ตอนที่58 พิเศษ ปานกะแสบ<โหมดข้าว>
ผมข้าวนะครับอย่าสับสนไป พอผมมานั่งลงกับโต๊ะที่พวกมันกินเหล้ากันอยู่ หน้าไอ้แสบตอนนี้เหี้ยมากเลยครับ
“เป็นไงบ้างวะ”ผมจับไหล่มันเบาๆ มันเงียบไม่ตอบอะไร
“เฮ้ย..แล้วเมื่อคืนมึงนอนไหนวะ..กรูเห็นแม่งไม่กลับมา”ไอ้เป้ถาม ไอ้แสบก็ไม่ตอบอีกครับ นั่งกระดกเหล้าๆเข้าปากอยู่นั้นแหละ
“กินข้าวก่อนมั้ยมึง..เดี๋ยวกรูไปเอาให้.หยุดกินเหล้าก่อน.เดี๋ยวเมากรูขี้เกียจเช็ดอ้วก”ผมบอก พวกเพื่อนๆยิ้ม ไอ้แสบก็พยักหน้าแล้วยิ้มนิดๆ
“ไปเอาข้าวมา..”ผมดันหันไปสั่งไอ้ตาร์ครับ กร๊ากกก
“ให้ไว”ไอ้ตาร์นั่งทำหน้างงๆ สักพักมันก็ไปเอา เพราะผมใช้สายตาอาฆาตครับ พวกเพื่อนๆก็หัวเราะกันใหญ่ครับ
“มีไรก็เล่ามาเหอะวะ..กรูอยากรู้เกร็งจนตะคริวจะกินอยู่แล้วเนี้ย”ไอ้เข็มมันทำสีหน้าจริงจัง ตรงนั้นก็มีพี่เลขกับพี่ตังอยู่ด้วยครับ พี่เจ้าขึ้นไปบนห้อง
“เมื่อคืนกรูไปเฝ้ามันอยู่หน้าบ้าน.แม่งเสือกไปนอนบ้านไอ้เหี้ยบูมที่ไหนก็ไม่รู้”ไอ้แสบพูดแค่นี้ ทำให้ผมกระจ่างไปข้อนึงคืนมันไปนอนเฝ้าหน้าบ้านน้องเค้าครับ
“อ่อ...”ทุกคนทำหน้าเก็ตสุดๆ
“แล้วตกลงยังไงวะ..คุยกันรู้เรื่องรึป่าว”ไอ้ป๊อดถาม
“รู้เรื่องเหี้ยไรละ..แม่งนะเมื่อคืนโทรมาบอกให้กรูเลิกยุ่ง..มันเป็นคนมายุ่งกับกรูเองนะโว้ย..สัด นึกแล้วก็โมโห..”ไอ้แสบทำหน้าหัวฟัดหัวเหวี่ยงครับ ผมนั่งอมยิ้มเพราะว่าไอ้แสบอะ มันเป็นคนปากแข็งครับ แล้วใจมันนะมันไม่รู้หรอก เพราะมันชอบทำตามอารมณ์ ผมเคยบอกแล้วใช่ปะครับ ถ้าใครทำมันหนึ่งมันทำกลับคืนสิบ นิสัยมันอย่างนี้อะครับ เอาแต่ใจมากๆ อารมณ์เสียง่ายสุดๆ พอๆกับผม แต่ว่าผมจะเสียบ่อยหน่อย แต่พอแตกขึ้นมามันจะกระเจิงรับไม่อยู่ แต่ไอ้แสบเนี้ยมันชอบเสียงดังนะครับ แล้วก็แรงๆ ชอบใช้กำลัง สมองมันไม่ค่อยใช้ครับ เอิ้กก ผู้หญิงมาจีบมันนะครับ มันอะก็ไม่สนใจ นอกจากมันไปชอบคนนั้นเองครับ มันถึงจะอายเป็นกะเค้า กร๊ากกก
“ยิ้มเหี้ยไรมึงไอ้ข้าว”ไอ้แสบเสือกเห็นอีกครับ
“อ่าวเหี้ยนี่..อย่าพาลดิ..อะกินข้าวก่อน”เมื่อไอ้ตาร์มันตักข้าวต้มมาให้ไอ้แสบครับ ไอ้แสบก็รับไปแต่เอาวางไว้ข้างหน้า
“แล้วไงต่อวะ..เล่าให้หมดดิ..อย่าให้กรูถามมากเปลืองน้ำลาย”ผมพูด
“มันนะเป็นน้องของปอย...ที่จริงกรูรู้นานแล้วแหละรู้ตั้งแต่ที่ไปทำอะไรๆกับมันแล้ว”ไอ้แสบพูด
“ปอยไหนวะ”ไอ้เป้ถามด้วยสีหน้างงๆ
“ปอยห้อง..สี่ไง..”ไอ้แสบบอกด้วยอารมณ์หงุดหงิดนิดๆครับ
“อ่อ...แล้วไงต่ออะ”ไอ้เป้มันถามต่อครับ
“ก็ไม่ไง..เมื่อวานกรูไปมันไม่อยู่บ้านไปนอนบ้านไอ้เหี้ยบูม เสร็จแล้วกรูโทรให้ปอยลงมาหากรูที่บ้าน แล้วกรูก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ปอยฟัง ตอนแรกปอยก็ตกใจนะ.แต่ว่าก็เคลียร์เรียบร้อยแล้ว.กรูแม่งอุตส่าห์รอมันอยู่หน้าบ้าน ..เช้ามาเสือกให้ไอ้เหี้ยบูมมาส่ง..กรูโคตรหมันไส้เลย..สัด”ไอ้แสบพูดจบพาพวกผมหัวเราะกันใหญ่เลยครับรวมทั้งไอ้ตาร์ด้วยที่ออกรสมากกว่าเค้า
“โหพี่ตาร์.เวอร์ละ”ไอ้แสบหันไปว่าไอ้ตาร์
“อ่าว.ไอ้เหี้ย..ชอบน้องเค้าทำมาเป็นปากดี..เดี๋ยวเหอะมึง..เดี๋ยวจะโดนมัดจายยย”ไอ้ตาร์ทำเสียงล้อเลียนมัน
“ใครชอบ..ไม่ได้ชอบสักหน่อย”ไอ้แสบมันยังปากแข็งครับ ผมเข้าใจมันนะครับว่ามันก็ต้องอายบ้างอะไรบ้างเพราะคนอยู่เยอะแยะ
“โห..ไม่ชอบเลยเนอะ..ไปนอนเฝ้าถึงหน้าบ้านนะ”ผมบอกมัน
“ใช่ครับที่รัก..ไม่เหมือนเราเลยเนอะออกจะรักกันๆ”ไอ้ตาร์มันทำเสียงแล้วหน้าทะเล้นๆของมันครับ
“แหวะ”ทุกคนแหวะพร้อมกัน ทำเอาไอ้ตาร์ยกบาทาขึ้นมาอวด
“แล้วมึงจะยังไงต่อเนี้ย..”ผมถาม
“กรูไม่รู้...เมื่อเช้ามันบอกว่าอย่ามายุ่งกับมันอีก..แล้วร้องไห้ด้วยวะ”ไอ้แสบมันหน้าสลดลงทันที พวกผมก็เงียบครับ ไม่ใช่เรื่องตลกละ
“อืม..ใจเย็นๆนะมึง..มึงอะใจร้อน..อย่าทำเหมือนไอ้ข้าวดิ..”ไอ้ป๊อดมันตบไหล่ไอ้แสบเบาๆ
“อ่าว.ไหงโยนมาทางกรูวะ”ผมด่ามัน มันก็ยิ้ม แล้วทำปากจุ๊ๆอย่าพูดไรงี้อะครับ
“ไปคิดหาทางออกแล้วก็ตัดสินใจดีๆ...ไม่ใช่มานั่งใช้แต่อารมณ์”พี่เลข ผู้ที่นั่งเงียบกินเหล้าตลอดเวลาพูดขึ้นครับ
“อ่าว..พูดได้หรอพี่”ไอ้เหี้ยเข็มหันไปแซวพี่เลขตบหัวมันเบาๆครับ
“เดี๋ยวไปอาบน้ำซะมึง...แล้วก็มานั่งแดกต่อก็ยังไม่สาย..”ผมบอกมัน
มันก็พยักหน้าครับ
“เดี๋ยวแม่คงพาออกไปเที่ยวอีก เพราะแม่บอกว่าเห็นยังไม่มีใครกลับบ้าน..เดี๋ยวมึงก็ไปเปิดหูเปิดตาทำให้สมองโปร่งแล้วคิดหาทางออกนะมึง..เรื่องระหว่างมึงกับน้องเค้าอะ..ขี้ผง”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม ลูบไหล่มันเบาๆ
“อืม..”ไอ้แสบตอบ
“เย้ๆ...ไปเที่ยวอีกแล้ว”ไอ้เป้ดี้ด้าทันทีครับ
“สาด..บ้าไปแล้วไง..มึงอะไปอาบน้ำด้วย.เหม็นเหล้าชิบหาย”ผมบอกมัน มันก็แกล้งเอาตัวมาใกล้ๆผมครับผมก็ผลักมันออกทันที
วันนั้นพวกเราก็พากันออกไปข้างนอกอีกครับ ไปเที่ยวน้ำตกกัน พอกลับมาก็ประมาณหกโมงเย็นครับ เก็บของแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมก็ต้องเก็บของเหมือนกันครับ ไอ้ตาร์ให้ไปนอนที่บ้านมัน มันไม่ยอมครับ ตอนแรกผมก็บอกว่าขี้เกียจ แต่ว่ามันไม่ยอมจริงๆครับ เลยต้องยอมมัน เพราะว่าจันทร์มันก็ต้องกลับบ้านแล้วซึ่งวันนั้นโรงเรียนผมยังปิดอยู่ครับ ผมเลยขนของ แล้วเอาการบ้านไปทำที่บ้านไอ้ตาร์อีกสองวิชาครับ
พอวันอาทิตย์ผมก็อยู่บ้านไอ้ตาร์ทั้งวันไม่ออกไปไหนเลยครับ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ แอร์นี่เปิดทั้งวันทั้งคืนครับ ไอ้ตาร์มันก็บอกหนาวจะตายเปิดทำไม ไม่รู้อะครับ มันเหมือนเคยเปิด แล้วมันต้องเปิด ถ้าไม่เปิดมันเหมือนดูหนังไม่สนุก เหอะๆ บ้าไปแระ
พอวันจันทร์มันก็มาส่งผมที่บ้าน หลังจากทีเราจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ
“ไปก่อนนะครับ..ที่รัก”ไอ้ตาร์พูดเมื่อมาส่งผมถึงที่บ้าน
“อืม...”ผมยิ้มตอบ
“โห..ไม่คิดจะพูดอะไรมากกว่านี้เล้ย”ไอ้ตาร์ทำเสียงสูงใส่ผม
“อ่าๆ..เดินทางปลอดภัยแล้วกันนะ..”ผมบอกมันแค่นี้แหละครับ พูดไม่เป็นอ่า
“ครับๆ..แค่นี้ก็แค่นี้..แล้วก็อย่าไปมีเรื่องกับใครรู้มั้ยครับ”ไอ้ตาร์เดินมาย้ำผมอีกครั้ง
“รู้แล้วหน่า...พูดอยู่แล้ว..แก่แล้วนะมึงอะ”ผมบอกมัน
“คราบ...เป็นห่วงนิ..ดูแลตัวเองด้วยนะครับ..เดี๋ยวพี่ใกล้จะถึงแล้วจะโทรหานะ”ไอ้ตาร์มันยิ้มแล้วลูบหัวผม ผมก็พยักหน้าให้มันเป็นการตอบรับว่าเข้าใจแระ
“ไปนะครับ..จุ๊บๆ”ไอ้ตาร์มันทำเสียงจุ๊บๆใส่ผมครับ
“ติ๊งต๊องอะมึง..ไปเลย..”ผมบอกมัน มันมองหันซ้ายหันขวา แล้วจับผมนั่งลงครับ ผมก็ยื้อไว้เพราะว่างง มันจะทำเหี้ยไรของมันอะ
“นั่งลงก่อน”ไอ้ตาร์บอกผม พอผมนั่งลงไอ้ตาร์มันก็จับผมจูบทันทีครับ ผมอึ้งนิดนึง ตาก็มองหน้ามันที่อยู่ใกล้มากๆ ไอ้ตาร์มันดันหน้าออกแล้วยิ้มๆกับการกระทำของมัน แล้วก้มลงจูบผมครับ ผมถึงว่าทำไมมันให้นั่งลง เพราะว่าตรงนี้เป็นรั้วทึบนะครับ แบบทึบครึ่งเดียวอีกครึ่งมันโปร่งอะครับ
“พอเลยมึง..ไม่ดูสถานที่นะ”ผมตีปากมันเบาๆ มันยิ้ม
“รักนะครับ..”มันยิ้มทำตาเจ้าเหล่.ผมก็ยิ้มให้มัน มันเดินไปถึงประตูรถ แล้วหันมายกมือบ้ายบายให้ผมครับ ผมก็บ้ายบายให้มันบ้าง แล้วรอจนมันขับรถออกไปถึงปากซอย
...
สั้นมะ
อ่าว
เรื่องมันมีแค่นี้แหละ เดี๋ยวยาวมากไม่สนุก
หิหิ
ไปแระ
ไม่รู้จะมาต่อคืนนี้หรือพรุ่งนี้นะค่ะ
เอิ้กๆ
พรุ่งนี้สอบกิ๊กกิ้ว
ไม่อยากไปสอบเลย เซงมาก
ไปแระ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุนคนน่ะค่ะ
จ๊วบ
-
อ่ะเพ่จิ๊ส สุดสวยคร้าบบบบ
อีกตอนน้าครับ ก่อนเช้า ยากเหน ไอคุนแสบมันลงแดง ใจจะขาดอ่ะครับ
คงจะสจัยพิลึก น้องปานจัยแข็งกะมันริ้วเฟ้ย สะใจอ่ะ
นี่แหละ รักมาก ก็เกียดมากเฟ้ยไอคุนแสบ จะดูเด๊ะ มันจะเอาน้องปานกับมาด้วยวิธีไหน
ต้องเปนวิธีที่คุนเค้าถนัดแน่เลย คราวนี้แหละ ต้องมีเฮ แน่ค้าบพี่น้อง
มาต่อน้าๆ ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง มากมายอ่าคับ นะนะนะ อ้อนวอนสุดชีวิต คริๆๆ
-
o13 จ๋มนะน่าแสบ :jul3:
-
เอาคืนไอแสบบบบบบบบบ :laugh:
-
หุหุ ดีใจมาต่อไวแท้ :pig4:
ตาร์กับข้าวน่าร๊ากกกส์ :man1:
-
เรือ่ง เฮีย เเสบ ก่ะ ปาน เท่ห์มาก 55
ชอบตอน ข่มขืนนน สุดยอดอะ
เเต่เเบบว่า เฮียเเสบ โหด ซาดิส วิปริต เกินมนุดไปป่ะ
เเต่งัยก้ ชอบน๊าค้าบบ :กอด1:
-
ตอนนี้ ไม่หวังไรมาก ขอแค่หั้ยทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี
ไม่มีมารมผจน หั้ย หวานแหวนกานน้าครับ
แต่ก็ได้แต่หวัง และอ้อนวอนพี่จิ๊สต่อปายยยย
จ๊วบบๆๆๆๆๆๆ
-
:เฮ้อ: แล้วแสบอ่ะยังไม่เคลียร์เลย
-
ทามข้อสอบ ดีดี นะค่ะ :L2:
แล้วเราก็
รอตอนต่อ ไป :oni1:
-
อยากเห็นแสบแนวอายๆแล้วก็ไปง้อน้องปานง่ะ
ท่าทางจะน่าถีบดี
ฮี่ๆ
:laugh:
-
มาลงชื่อว่าตามอ่านไม่ทันไปประมาณ 5 ตอน แค่ไม่กี่วันเองนะนี่ o2
o13 ขอให้โชคเอในการสอบนะจ๊ะ เดี๋ยวมีเวลาจะมาตามอ่านนะ
-
เรื่องข้าวกะตาร์ก็ติดตาม ก็หนุกนะคับ แต่ว่าจะ มีพูดถึงเรื่อง แสบกะปานอีกมั๊ยอ่า หุ ๆ กะลังหนุกเลย (ชอบอาการแบบแสบอ่ะ ปากแข็ง ปากมะตรงกะใจ อิอิ อยากรู้ว่าจะลงเอยกันยังงัย อิอิ)
-
อยากให้แสบต้องง้อน้องปานเยอะๆ โทดฐานที่ทำเลวกับน้องปานไว้จนเสียใจมากมายยยย :laugh:
มาต่อก่อนนะค้า แล้วก้อ
คั้งใจสอบพรุ่งนี้ด้วย
สู้ๆค่า
-
ใครก็ได้ทำให้ไอ้แสบ มันรู้ตัวซักทีดิ อิอิ
-
เชื่อเถอะ แรกๆอาจจะยังงี้ รับรองผ่านไป แสบกลัวเมีย ชัวร์!!!
:laugh: :laugh: :laugh:
ค้าง ... ปานสู้ๆนะจ้า อย่ายอมง่ายๆๆ :laugh:
-
อย่างแสบผู้ร้ายปากแข็ง
ps. A ทุกวิชานะจ๊ะ
-
:laugh: :laugh: :laugh:
อนาคตกลัวเมียแน่ๆ แสบเอ๊ยยย
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
555+
แสบเอ๋ยแสบ ผู้ร้ายปากแข็งเชียวนะ
เหอะๆๆๆ แอบเชียร์ให้ลงเอยกับปาน
-
มารอ :oni1:
-
รอปานเล่าค่ะ แต่ตอนนี้ AAAAAAAAAA o13 นะค่ะ
-
อยากรู้เรื่องของแสบต่ออ่ะ
ตกลงยังไงต่อเอ่ย ??
-
เข้ามานอนรอพี่สาวสุดสวย
มาตอนไหนก๊าฟฟฟฟ
-
จะรอดูคนปากแข็ง 555
-
เอิ่ม มันสั้นจริงๆ สั้นมากๆเลยนะนั่น
:man1: :man1: ขอกอดตามเดิม
-
ตอนที่59 พิเศษ ปานกะแสบ<ทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว>
โหมดปาน..............
ผมก็ใช้ชีวิตของผมตามเดิมแหละครับ โทรศัพท์นี่แทบไม่ได้มองเลยด้วยซ้ำ ขนาดไม่ได้มองนะครับ เหอะๆ ก็ยังรู้ว่าพี่แสบไม่โทรมาเลยครับ จนวันนี้ต้องไปโรงเรียน อีกแระ หิหิ ผมเตรียมของเรียบร้อยแล้วครับ ลงไปรอพี่ปอยข้างล่าง ตอนเช้าไปพร้อมกันครับบางวันถ้าไม่รีบ พี่ปอยเป็นคนขับนะครับ ผมไม่ขับครับ คุณชายครับไม่ชอบขับ โคตรแมนอะ
พอมาถึงโรงเรียนวันนี้มาสายครับ ก็คุณเธอสิ แต่งตัวซะนาน บอกว่าปีใหม่แล้วทั้งที ขอสวยกว่าทุกวันหน่อย ผมละเซง พอถึงโรงเรียนผมก็รีบวิ่งเข้าไปเข้าแถวเพราะตอนนี้เค้าจัดแถวกันหมดแล้วครับ พอเข้าไปก็แทรกๆดันๆเพื่อนๆเป็นฝูงๆครับ
“เฮ้ย.หวัดดีปีใหม่เว้ยไอ้ปาน”เสียงเพื่อนในห้องครับ ไอ้ปิง
“เออ..ดีวะ..ทำตัวใหม่นะมึงปีใหม่แล้ว.ผู้หญิงอะไม่ใช่ลูบๆแล้วไม่เจอหางก็เอา”ผมแซวมันครับ
มันก็ด่าผม แต่ผมไม่ฟังเดินออกมาหากลุ่มเพื่อนๆผม ผมก็แล้วครับ ไอ้เค มันจัดแถวอยู่ครับ
“เป็นไงบ้างมึง..ได้ข่าวว่ามีเรื่องหรอกลับบ้านไป”ไอ้เคถามประโยคแรกที่ผมไม่อยากจะตอบครับ ไอ้บูมคงไปเล่าให้ฟังแล้ว เพราะวันนั้นวิวก็โทรหาผมด้วยครับ
“อืม..นิดหน่อยวะ..ไม่ซีเรียสแระ..ชิว”ผมตบบ่ามันเบาๆ ทั้งๆที่ไอ้เหี้ยนี่ตัวสูงอย่างกับควายครับ
เพื่อนๆมาครบหมดแล้วครับ แถวนี้ก็ยังไม่เป็นแถวจนเพลงชาติขึ้นเลยครับ เฮ้อ.. ก็งี้แหละครับ ระเบียบแทบไม่มีถ้าไม่มีอาจารย์มาคุม ร้องเพลงชาติไปหัวเราะไปบ้าง คุยกันซุบซิบบ้าง ตีกันบ้างหยอกกันบ้างครับ สนุกสนาน ผมว่าชีวิตม.ต้นกับม.ปลายนี่สนุกสุดๆแล้วแหละครับ
จนแถวเลิกพวกผมก็ขึ้นเรียนกันครับ ปรากฏว่าไม่มีจารย์มาสอน เพราะว่าจารย์ป่วย พวกผมเลยเฮครับ รื่นเริงกันไป แล้วพวกผมเลยพากันลงมานั่งม้านั้งประจำของพวกผมครับ
“เฮ้ย..ซื้อขนมป่ะ”ผมถามเพื่อนๆเมื่อเห็นดา นักขายตัวยงเดินมาครับ โรงเรียนผมงดอาหารไร้แก่นสารสำหรับเด็กนักเรียนนะครับ เพราะว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพที่จริงตอนแรกไม่ได้บังคับหรอกครับ แม่ค้าก็ขายกัน แต่ว่าพอเปลี่ยนผ.อ.คนใหม่นะ โคตรเคร่งอะ น้ำอัดลมนี่ห้ามมาขายเลยครับ เลยต้องกินน้ำผลไม้กันไปตามระเบียบครับ
“เออดิ..มึงเลี้ยงนะ”ไอ้เหี้ยเคครับ แม่งเค็มชิบหาย
“สัด..เอามาเลย..คนละสิบบาท.กินกันอย่างกับห่าลง..กรูเลี้ยงก็ตายพอดี.เดี๋ยวกรูช่วยออก”ผมด่ามันพร้อมกับแบมือ ปกติผมน่ะเลี้ยงบ่อยมากครับ แต่วิวนะ มันก็ชอบเอาขนมมาโรงเรียนตอนกินมันจะชวนผมตลอดครับ ไม่ชวนคนอื่น ฮ่าๆ มันรักผม
ผมเดินไปซื้อขนมครับ ดาแม่งได้แฟนเป็นทอมครับ ขายกันสองคนมันแหละ รักกันชิบหาย ผมละเซงคนรักกันครับ ผมซื้อลูกอม ชอคโกแลต แล้วก็พวกขนมอื่นๆ มันเป็นห่อเล็กหมดเลยครับ ซื้อมาหมดไปแปดสิบกว่าบาท ยิ่งไอ้เหี้ยเคนะแดกเยอะสุดแหละครับ
พอกินไรกันเสร็จก็พากันขึ้นเรียนครับ พักกลางวันผมก็ลงมากินข้าวกับเพื่อนๆครับ ข้าวก็อย่างกับกินข้าวนักโทษแหละครับ ผมนะเกลียดข้าวโรงเรียนเป็นที่สุดครับ ถ้ามันร้อนอยู่ผมพอกินได้ แต่ถ้ามันเย็น ถึงผมจะหิวขนาดไหนผมก็ไม่กินครับ วันนี้ผมเลยต้องเบี่ยงเบนไปกินก๋วยเตี๋ยวแทน เพราะว่าพักคาบสุดท้าย ไม่ค่อยมีคนแล้วครับ คนมันกินกันคาบสี่ไปแล้ว คือคาบแรกที่ได้ลงมากินข้าว อาหารก็เหลือน้อยไปตามระเบียบ พอกินเสร็จ พร้อมกับไอศกรีมด้วยครับ แล้วก็นั่งกันสักพัก ผมก็ชวนวิวไปห้องน้ำ แทนที่จะชวนไอ้นัทกับไอ้เคใช่มั้ยครับ ไม่เอาอะ อีวิวมันปากหมาไม่กลัวใครดีครับ เอามันไปนั่นแหละดีแล้ว สนุกสนานดี ก็ไปแปรงฟันนะสิครับ ผมกินข้าวกลางวันเสร็จผมต้องแปรงฟันตลอดแหละครับ มันติดอะ
พอไปถึงห้องน้ำชาย ผมก็ให้วิวมันรอผมอยู่ข้างนอกครับ ผมก็เข้าไปก่อนไม่ค่อยมีคนแล้วครับ เพราะว่าพักกันไปเกือบค่อนโรงเรียนแล้วครับ
“ปะ...”ผมเดินออกมาเรียนวิวที่ยืนรอผมอยู่
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกแปรงฟันวะ..กรูต้องมารอมึงตลอดเนี้ย”วิวมันด่าผมครับ ด่าเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร
“สาด..แล้วเมื่อไหร่มึงจะเลิกท่อปัสสาวะรั่ววะแม่ง..มาก็มาฉี่ด้วยแหละมึงอะ”ผมด่าวิว เพราะว่าห้องน้ำตรงนี้ห้องน้ำหญิงใกล้กับห้องน้ำชายนะครับ วิวมันแม่งป่วยฉี่บ่อยมากจนต้องบอกว่าบ่อยชิบเลยก็ว่าได้ครับ
ผมยืนรอวิวมันเข้าห้องน้ำไปครับ รอมันหน้าห้องน้ำหญิงนั่นแหละครับ แต่ห่างออกมาหน่อยนะครับ เดี๋ยวเค้าหาว่าโรคจิต เหอะๆ
“เฮ้ย..”ผมรีบหันไปตามแรงกระชากครับ ผมก็ต้องตกใจอย่างสุดขีดเพราะคนที่กระชากแขนผมคือพี่แสบครับ
“..อะไรอะพี่แสบ”.ผมร้องออกมาเพราะว่าพี่แสบแม่งลากผมแล้วครับ มืออีกข้างนึงผมก็เกาะเสาไว้ครับ ตรงนั้นมันใกล้เสาไฟนะครับ
“ไปกับกรู”พี่แสบหน้าโหดอีกแล้วอะ
“ปานไม่ไป...ปล่อยนะ”ผมบอก พร้อมกับออกแรงสุดฤทธิ์ที่จะเกาะเสานั้นไว้ พี่เสา อย่าปล่อยปานนะ ปานกลัว มือผมเจ็บหมดเลยครับ แดงแล้วด้วยครับ อย่าน้า เค้าอยู่บ้านไม่เคยทำงานบ้านเลย มือเค้าไม่เคยเป็นแผลไม่เคยด้าน ไอ้พี่แสบบ้า เจ็บมือแล้วเนี้ย
“ปล่อยมือสิวะ”พี่แสบพูดโมโหๆแล้วครับ ดีนะครับคนไม่เยอะ พร้อมกับดึงแขนอีกข้างผมอยู่ครับ
“ไม่เอา...ปล่อยปานนะ”ผมก็ร้องบอก อีวิวเมื่อไหร่มึงจะออกมาวะ
“เห็นมั้ย..เป็นรอยแล้ว..ทำไมมึงโง่อย่างนี้วะ..กรูบอกให้ปล่อยมือ”พี่แสบปล่อยแขนผมอีกข้าง กลายเป็นว่าตอนนี้ผมเกาะเสาไว้แล้วครับ เหมือนกลัวเสาหาย พี่แสบยืนเท้าเอว แบบโมโหมมากครับ แล้วกัดกรามด้วยอะ
“มึงจะไปดีๆมั้ย..”พี่แสบย้ำเสียง
“ไม่.ไม่ไป..ปานบอกให้เลิกยุ่งกับปานไง.พี่เป็นบ้าไปแล้วรึไง..”ผมหันไปพูดบ้างแต่ว่าก็ยังเกาะเสาอยู่ครับ สองมือเลย
“นี่มึง....โว้ย...”พี่แสบหัวเสียเสียงดังเลยครับ
“ได้...จะทำแบบนี้ใช่มั้ย..ระวังตัวไว้เลยมึง”พี่แสบชี้หน้าผม แล้วเดินหนีไป ผมมองจนสุดตา
“เฮ้อ.....โล่งอก”ผมพูดคนเดียว
“โล่งไรวะ”ผมถึงกับสะดุ้ง เสียงวิวแหละครับ
“โอ้ย..เหี้ย..มึงไม่ออกมาพรุ่งนี้เลยละ..แม่ง พี่แสบมากระชากกรูเมื่อกี้..กรูนะเกาะเสาไว้เจ็บมือหมดแล้วเนี้ย”ผมบอกมันพร้อมกับแบมือแดงๆ
“จริงอะ..”ไอ้วิวทำหน้าตกใจ
“เออดิ..แม่ง...โคตรหน้ากลัวอะกรูไปชอบคนแบบนั้นได้ไงวะ”ผมพูดกับมัน วิวมันก็ยิ้มครับ
“เออ..ไปมึง..โทษทีวะที่ออกมาช้า..แต่ถึงกรูมาทันกรูจะช่วยไรมึงได้มั้ยเนี้ย..กรูคงโดนพี่แสบตบกระเด็น ไม่ใช่ดิแค่พี่แกง้างมือกรูคงวิ่งร้อยเมตรแระ”วิวมันพูดยิ้มๆ
“อ่าว..รักกรูมากเลยนะมึง”ผมบอกมัน เล่นๆ แล้วเดินกลับไปที่โต๊ะครับ
วันนั้นทั้งวันก็ดำเนินไปด้วยดีครับ ผมระแวงพี่แสบเป็นระยะๆ ก็พี่แกเล่นขู่ไว้ให้ผมระวังตัว ผมก็ต้องระวังสิครับ เออ แล้วกรูจะระวังทำไมวะ แล้วพี่แสบแม่งเป็นเหี้ยไรเนี้ย ผีเข้าผีออก แต่กรูว่าผีเข้ามากกว่านะ ผมนั่งคิดในใจคนเดียวเมื่ออาบน้ำเสร็จ
..............................................
เช้ามาวันนี้ก็ดำเนินไปอีกวันครับ ผมไม่อยากจะคิดเรื่องของพี่แสบหรอกนะครับ แต่มันก็หยุดไม่ได้ที่จะคิด แต่ก็ไม่ได้ถึงกับร้องห่มร้องไห้หรอกนะครับ แบบว่า ผมคิดว่ามันร้องมามากพอแล้วนะครับ
“นี่ปาน....เย็นนี้มาช่วยครูตรวจงานด้วยนะ..”งะ อาจารย์วิชาภาษาไทยนะครับ คือว่าวิชานี้นะผมคะแนนเต็มตลอดเลย แล้วอาจารย์คนนี้ดุมากครับ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่ผมว่าที่จริงอาจารย์แกเป็นคนใจดีนะครับ แล้วอาจารย์จะให้ผมมาช่วยตรงข้อสอบกับการบ้านน้องม.2บ่อยๆนะครับ
“โห..อีกแล้วอะจารย์..มีทิปป่าวเนี้ย”ผมแกล้งๆแซว เพราะอาจารย์แกห้าวๆนะครับ คือเป็นผู้หญิงที่ปากจัดมากๆครับ ด่านี่ไม่ไว้หน้าใครเลยครับ
“ยะ....เรียนฟรีดีมั้ยเทอมหน้า..”อาจารย์แกอยากให้ผมไปเรียนพิเศษกับอาจารย์มากเลยครับ แต่ผมไม่ไป เพราะว่าผมขี้เกียจนั่นเองครับ ขนาดแกให้ผมฟรียังปฏิเสธตั้งหลายครั้ง เพราะอาจารย์แกเปิดสอนพิเศษจนรวยเลยคราบ
“โห..ไม่เอาอะครับ..ผมอ่านอยู่บ้านดีกว่า..จารย์ก็สอนรู้เรื่องแล้ว..ผมต้องไปเรียนอะไรอีกอะ”ผมบอก เอาใจแกนิดนึง แต่ที่จริงนะ ตั้งแต่ผมเรียนมาอาจารย์เป็นคนเก่งมากเลยนะครับ สอนเก่ง รู้เรื่อง เสียงดังโดยไม่ต้องใช้ไมค์ทั้งๆที่อาจารย์คนอื่นต้องใช้ไมค์ แล้วอาจารย์ก็สอนละเอียดดีด้วยครับ
“ย้า.....พ่อคนเก่ง...”อาจารย์แกชอบแซวผมบ่อยๆนะครับ
“งั้นผมไปก่อนนะครับ..เดี๋ยวเย็นนี้เลิกเรียนผมมาทันทีเลยครับ..เตรียมขนมไว้ด้วยน้าคราบ”ผมทำเสียงอ้อนๆ อาจารย์แกยิ้ม กว้าง คือว่าปากอาจารย์กว้างนะครับ แล้วผมยกมือไหว้แล้วเดินออกไป เพื่อนๆผมรออยู่ที่ตึกวิทย์แล้วนะครับ แล้วพอดีว่าตรงนี้มันเป็นทางเชื่อมชั้นสาม ตึกวิทย์กับตึกภาษาอยู่ติดกันนะครับ คือก็แค่เดินทางเชื่อมก็ถึงครับ
ผมหยิบรองเท้าแล้วเงยเดินออกมา พอถึงทางเชื่อมผมก็แทบชะงักครับ เพราะว่าพี่แสบกำลังเดินมาเลยครับ แต่ตอนนั้นพี่แสบยังไม่เห็นผมครับ พวกเพื่อนพี่แสบ พี่ข้าว พี่เข็ม พี่เป้ พี่แมน พี่ป๊อด ครบหมดแหละครับ เดินแกล้งกันมา ผมก็เดินดิครับจะหันกลับเสียฟอร์มหมด แล้วถ้าพี่แกเห็นตอนผมกำลังเดินหลบ เหอะๆ ไม่เอาครับ ฟอร์มต้องรักษาไว้ ผมเดินต่อ พี่แสบหันมาพอดีครับ แล้วพี่แกก็หุบยิ้มตอนที่เล่นกับเพื่อนๆเมื่อกี้ทันที เสียงหัวเราะหยุดชะงัก ทุกคนหยุดการกระทำ แล้วมองมาที่พี่แสบที่มองผมอยู่ ผมต้องหลบตาทันที แล้วเดินต่ออย่างมาดมั่นครับ
“เฮ้ย..คนนี้หรอวะ”เสียงพี่คนไหนไม่รู้ครับ แต่ผมได้ยินพี่แกกระซิบ ได้ยินแค่นั้นแหละครับ แล้วเดินต่อทันที เหอะๆ เสียวสันหลังวาบ เลยคราบ
โอ้ย..กรูคิดว่ากรูจะไม่เจอแล้วนะ โรงเรียนก็ไม่ใช่เล็กๆ เดินที่อื่นไม่ได้หรอวะ สะพานเชื่อมชั้นล่างก็มี เวรเอ้ย แม่งๆๆ ผมก็เซงๆนิดหน่อยนะครับ พร้อมกับเข้าเรียนเคมีอย่างเร็วไว เพราะชอบวีชานี้มากครับ นั่งไปแต่เสือกไม่ฟังอาจารย์ครับ คิดเรื่องของพี่แสบไป ทั้งเรื่องแต่ก่อนที่ผมหน้าด้านไปจีบพี่แก ผมก็นั่งหัวเราะคนเดียว คิดว่าทำไมทำแบบนั้นไปได้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันครับ เฮ้อ แล้วยังเรื่องคืนนั้นอีก ไอ้บ้านี่ซาดิสชิบเป๋งเลย บ้าไปแล้วรึไงวะ ไอ้พี่แสบบ้า ชอบมาทำให้คนอื่นรัก ผมคิดอะไรคนเดียวไปเรื่อง จนวิวมันด่าผมว่าบ้าป่าวมึง นั่งยิ้ม เดี๋ยวทำหน้างอ เดี๋ยวยิ้ม ผมก็เออ จริงของกรู กรูบ้าที่ไปรักพี่แสบ
เมื่อถึงเวลาตอนเย็นที่ผมต้องไปช่วยอาจารย์นกที่สอนภาษาไทยให้ช่วยตรวจข้อสอบ ผมก็จัดการงานทุกอย่างที่เป็นการบ้าน ฝากเพื่อนส่ง แล้วก็มาห้องภาษาไทยครับ ส่วนเพื่อนๆคนอื่น บางคนก็ไปเรียนพิเศษ บางคนก็นั่งแรดคุยกันอยู่ข้างหน้าโรงเรียน บางคนก็ทำการบ้านช่วยกันติวหนังสือ บางคนก็กลับบ้าน แต่ผมต้องมาตรวจการบ้านของนักเรียนม.2 เหอะๆ อาจารย์ให้ผมคัดแยกห้องเรียนดูให้เรียบร้อยว่าส่งหมดทุกคนรึป่าวนะครับ ใครไม่ส่งบ้างให้เขียนรายชื่อไว้ให้อาจารย์ แล้วก็ตรวจที่เป็นกากบาท แล้วก็เรียงความ อ่าๆ อย่าดูถูกผมนะครับ ว่าผมมีสิทธิ์ตรวจเรียงความให้น้องๆเลยหรอ ผมเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งวิชาการภาษาไทยบ่อยมากครับ เพราะว่าผมชอบ ภาษา หิหิ แล้วอาจารย์นกคนนี้เป็นครูที่สอนผมได้ดีทีเดียวครับ นั่งตรวจงานไปจนถึงห้าโมงเย็นครับ เมื่อยๆก็บิดขี้เกียจบ้าง จนห้าโมงกว่าๆ เกือบครึ่งแล้วครับ อาจารย์ก็บอกให้ผมพอแล้วกลับบ้านได้ ผมก็บ่นๆกับแกแหละครับ บ่นเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร หึหึ ผมเดินลงมาข้างล่างตึก โรงเรียนเงียบมากเลยครับ เพราะว่านักเรียนได้กลับกันเกือบหมดแล้ว จะเหลือก็แต่พวกที่นั่งติวหนังสือบ้าง เหอะ ก็น้อยเหลือเกินครับ แล้วก็ที่อยู่ในห้องสมุดบ้าง แล้วก็พวกนักกีฬาครับ ที่ยังกลับไม่ได้ ผมเดินลงมา กำลังเดินไปตามทาง
“เฮ้ย..”ผมร้องออกมาเสียงดัง แล้วตัวลอยขึ้นครับ ผมมองลงด้วยอาการงง อะไรวะ
“พี่แสบ..”ผมนึกได้ทันทีครับ จะใครละ ถึงไม่เห็นหน้าผมก็จำได้ ชุดเทควันโดแบบนี้ครับ สายดำ ผมถึงกับใจหล่นตุบไปทันที พี่แสบอุ้มผมพาดบ่า แล้วเดิน แต่ผมดิ้นครับ
“มึงอยู่เฉยๆสิวะ”พี่แสบพูด ผมก็ยังดิ้นไม่หลุด มึงลืมได้ไงไอ้ปาน เค้าบอกให้มึงระวังตัวไว้ไง ผมลืมคราบ ลืมว่าตอนเย็นอะพี่แสบต้องซ้อมที่โรงเรียนทุกเย็น แต่ก่อนผมยังมานั่งเฝ้าคอยดูพี่แกอยู่เลย ลืมได้ไงเนี้ย
“ปล่อยปาน....ไอ้พี่แสบบ้า..”ผมดึงเสื้อพี่แกจากด้านหลัง ทั้งทุบทั้งดึง แต่ว่าพี่แสบไม่สะทบสะท้านสักนิดครับ ผมเลยหยิกพี่แกไปอย่างแรง
“โอ้ยยยย..โอ้ยยยย เจ็บๆๆ”พี่แสบร้องออกมาเสียงดัง แล้วปล่อยผมทันที เมื่อเท้าผมแตะถึงพื้น ผมก็ใส่เกียร์หมา แต่ว่าพี่แสบแกเกียร์เสือชีตาร์ครับ วิ่งไวชิบเลย ล๊อกเอวผมไว้ได้
“ทำไมมึงชอบให้กรูใช้แรงเยอะวะ”พี่แสบพูด
“พี่เป็นบ้าอะไรของพี่อีก..นู้ก็ไม่เอา..นี่ก็ไม่เอา..”ผมบอก ก็จริงมั้ยละครับ ตอนบอกให้ผมเลิกยุ่งผมก็ไม่เลิกหรอกนะ แต่พอผมบอกให้พี่แกเลิกยุ่ง พี่แกก็เสือกมาตามรังควานผมอยู่เนี้ย
“เออ...กรูมันบ้า...มึงหุบปากได้รึยัง”พี่แสบทำตาโตใส่ผม
“ไม่โว้ย.ปล่อย..จะกลับบ้าน”ผมทุบตัวพี่แสบอย่างแรง แต่พี่แสบไม่ปล่อยครับ ได้ไม่ปล่อยใช่มั้ย ผมตบหน้าพี่แสบเข้าจังๆครับ แรงมากๆครับ พี่แสบหน้าหันทันที แล้วมองผมตาขวางเลยคราบ เค้าขอโทษ มือมันไปเองอ่า
“พี่แสบ...”ผมร้องออกมาเสียงดัง แต่สุดท้ายคงไม่มีใครได้ยินผมหรอกครับ เพราะว่าไม่มีคนเลยคราบ ใครก็ได้ช่วยผมด้วย พี่แสบ แกลากผม แต่ว่าผมทนแรงพี่แสบไม่ไหวครับ รั้งไว้ก็ไม่ไหวจริงๆ เจ็บข้อมือไปหมดเลยครับ เลยต้องเดินๆ หยุดๆ ยื้อ ไปตลอดทางครับ
“มานี่”พี่แสบขึ้นเสียงทันที เมื่อผมเห็นก็ต้องชะงัก เพราะว่านี่มันโรงฝึกเทควันโดครับ
“ไม่เอา..ปานไม่ไป..ปล่อย”ผมเอามืออีกข้างที่พี่แสบไม่ได้จับไว้ทุกแขนพี่แสบให้ปล่อย แรงเยอะชิบเลย ไอ้บ้า
“ตบหน้ากรูใช่มั้ย..เดี๋ยวได้รู้..ว่าโดนตบกับโดนกระแทกอันไหนเจ็บกว่ากัน..แล้วจะได้ไม่มาหือกับกรูอีก”พี่แสบกัดกราม แล้วยกตัวผมขึ้นครับ ผมทั้งดิ้นทั้งร้องครับ ในโรงฝึกนี่ไม่มีใครอยู่เลยครับ เงียบมากจนน่ากลัว พี่แสบเดินเข้ามาในห้องอาบน้ำ แล้วล๊อกประตูห้องทันที
“ปล่อยปาน...”ผมร้องบอก พี่แสบปล่อยจริงๆครับ แต่โยนผมลงกับพื้น ก้นผมกระแทกพื้นทันทีครับ พี่แสบหน้าหื่นมากครับ ผมวิ่งไปที่ประตู แต่ว่าพี่แสบมากระชากแล้วโยนตัวผมไปอีกครับ ก้นผมก็กระแทกอีกรอบ พี่แสบถอดเสื้อออก ผมมองพี่แสบ พี่แสบมองหน้าผม แต่ผมมองแบบกลัวๆนะครับ ตอนนั้นกลัวมากจริงๆ ไม่อยากโดนอีกครับ มันเจ็บ มากมาย ผมไม่ทันวิ่งหนี พี่แสบก็มาล๊อกเอวผมไว้ทันทีครับ
“อยู่เฉยๆ..สิวะ”พี่แสบพูดเสียงแข็ง ผมหันไปทุบที่หน้าพี่แสบ พี่แสบหน้าบู้บี้ทันทีครับ พร้อมกับจับแขนผมไว้สองข้าง
“กรูบอกให้อยู่เฉยๆ..”พี่แสบขึ้นเสียงอีกครับ
“ปล่อยปานนะ....ทำไมพี่แสบทำแบบนี้”ผมเริ่มเสียงสั่นแล้วครับ พี่แสบไม่ฟังเลยครับ
“ทำไม..กรูอยาก..กรูก็จะทำ..มึงจะทำไม”พี่แสบพูดแล้วยิ้มแบบกวนตีนใส่ผม ผมเริ่มร้องไห้ออกมาแล้วครับ
“อยากร้องก็ร้องมา..กรูไม่หยุดทำหรอก..หึ”พี่แสบพูดแค่นั้นก็ทำต่อทันทีครับ พี่แสบแกะกระดุมเสื้อนักเรียนผมออก ผมก็ขัดขืน แต่ว่าพี่แสบก็บอกให้หยุดเสียงพี่แสบหน้ากลัวมากเลยครับ ผมเลยต้องหยุด ผมก็ร้องไห้ไป แต่พี่แสบไม่สนใจครับ
ตื้ดๆ....ๆ....ๆ เสียงโทรศัพท์สงสัยจะเป็นของพี่แสบครับ เพราะว่ากระเป๋ามันอยู่บนเก้าอี้อยู่ใบเดียว
“แม่ง..ใครโทรมาตอนนี้วะ”พี่แสบพูดหัวเสีย แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์ ผมรีบเอาเสื้อปิดตัวทันทีครับ
“ครับ..อ่อ..แยมหรอ...ครับ............เพิ่งซ้อมเสร็จ..กำลังแต่งตัวนะครับ..”ใครกันแยม พูดซะเพราะเชียว ผมเริ่มน้ำตาไหล อีก พี่แสบพูดไปยิ้มไป ไม่สนใจผม ผมรีบติดกระดุม ที่กับปานไม่เห็นพูดเพราะๆแบบนี้บ้างละพี่แสบ ผมอยากจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ว่าตอนนั้นไม่ใช่เวลา ผมรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งไปที่ประตู แต่พี่แสบเห็น แล้วรีบวิ่งมาทันทีครับ เพราะกับกระชากตัวผมอย่างแรง
“โอ้ย...”ผมร้องออกมา
“อ่อ.ป่าวครับ..ไม่มีอะไร..เสียงรุ่นน้องเมื่อกี้มันเตะกันแรงไปนะ..แยมเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะครับ..แสบจะอาบน้ำนะ..ครับๆ...หวัดดีครับ”พี่แสบพูดเสร็จก็วางโทรศัพท์ทันทีครับ แล้วตรงมาที่ผม
“ใครใช้ให้มึงคิดหนี..ห๊ะ”พี่แสบตะโกนเสียงดัง ผมเริ่มร้องไห้ออกมามากขึ้น
“อึก......ฮือ...ปานอยากกลับบ้าน”ผมร้องออกมาน้ำเสียงที่สะอื้น
“กรูไม่ให้กลับ จนกว่ากรูจะเสร็จ..”พี่แสบพูด ทำให้ผมมองหน้าพี่แสบทันที นี่หรอ คำพูดที่ออกจากปากคนที่ผมชอบแล้วก็รัก
“งั้นทำสิ..ทำเลย...อึก....ทำให้เสร็จ..ฮือ...ปานมันเป็นได้แค่นี้ใช่มั้ย”ผมร้องออกมาแล้วพูดเสียงดัง พี่แสบหน้าเสียไปนิดนึง ผมเริ่มสักเกตได้ แต่ก็ไม่หยุดอยู่แค่นั้นครับ
“หึ..ได้..ท้ากรูเองนะ”พี่แสบพูด แล้วนั่งลงมา ดึงผมเข้าไปจูบทันที ผมทุบพี่แสบ แต่พี่แสบไม่ปล่อยครับ แล้วจับมือผมไว้สองข้าง พี่แสบไซร์ลงมา พร้อมกับมือที่ถอดกระดุม ดีนะครับที่พี่แสบไม่กระชาก ผมคงกลับบ้านไม่ได้แน่ๆ
“อึก...”ผมสะอึกไม่หยุดแหละครับ พี่แสบก็ไม่สนใจ พร้อมกับไซร์ลงมาที่คอ ที่ติ่งหู พี่แสบกัดเบาๆ จนแรงขึ้น
“อะ...เจ็บ....อึก..เจ็บ”ผมทั้งร้องบอกทั้งร้องไห้ น้ำตามันก็ไหลไม่หยุดอะครับ
ผมเอามือดันพี่แสบออก แต่มันก็เหมือนจะไร้ความหมายครับ เพราะว่าตัวพี่แสบหนามากๆครับ จะดันจะทุบจะอะไรก็แล้วแต่มันเหมือนไร้ซึ่งผลที่ได้รับ
พี่แสบจับแขนผมแน่นแล้วก็แรงมากครับ สงสัยเป็นรอยหมดแล้ว อีกมือก็บีบเอวผม บีบสะโพกผม จนมันเจ็บ แล้วก็ปวดไปหมดครับ ตอนนี้เสื้อผมหลุดออกไปแล้ว พี่แสบเริ่มอาการหื่นขึ้นเรื่อยๆครับ
ก๊อก..ๆ..ๆ
“เฮ้ย..ไอ้แสบ..อยู่ในห้องป่าววะ..”เสียงใครวะ มาได้จังหวะพอดีเลย ผมเห็นพี่แสบสะดุ้ง
“ไอ้แสบ...แม่ง..มึงแต่งตัวช้าจังวะ..กรูรอกันนานแล้วนะโว้ย..”นั่นคนนั้นครับ คนเดิมทั้งเคาะประตูแล้วก็ตะโกนเรียก
“เออ...แปบนึง”เสียงพี่แสบบอกด้วยอาการหัวเสีย แล้วหยิบเสื้อนักเรียนมาปิดให้ผม พี่แสบเดินไปเปิดประตูครับ ผมนั่งอยู่ตรงนั้น แล้วเอาเสื้อปิดไว้
“เฮ้ย..”เสียงพี่ข้าวนั้นเองครับ พี่ข้าวเห็นผมก็ต้องตกใจ
“มึงทำเหี้ยไรน้องเค้าวะ”พี่ข้าวรีบเดินเข้ามา พี่แสบก้มหน้า
“...น้องปานใช่มั้ยครับ..”พี่ข้าวเข้ามานั่งลงตรงหน้าผม ผมพยักหน้า พี่แสบไม่ได้ตอบอะไรพี่ข้าวเลยครับ
“อึก...ฮะ”ผมน้ำตาไหลไปด้วย ตอบไปด้วยครับ ก้มหน้าลงกับพื้น
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ไอ้แสบอะ”เสียงอีกคนดังขึ้นมา งะ พี่ป๊อดครับ ผมต้องรีบก้มหน้าใหญ่ พี่ป๊อดคงตกใจ พี่แกหยุดพูดอะไรต่อทันที พี่ป๊อดก็คงรู้ว่าผมอายนะครับ
“มึงทำเหี้ยไรวะ...”พี่ข้าวหันไปเสียงดังใส่พี่แสบครับ
“ไหนมึงบอกมึงจะคุยดีๆแล้วไง..มึงบอกกรูแล้ว”พี่ข้าวพูดขึ้น พร้อมกับเอาเสื้อของผมให้ผมใส่ครับ ติดกระดุมให้ผมด้วย น่ารักจัง
“กรูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะเว้ย”พี่แสบพูดบ้าง
“ไม่ได้ทำอะไร..แล้วน้องปานร้องไห้ทำไมวะ..แมวเค้าตายรึไง ไอ้สัด”พี่ข้าวเริ่มด่าเสียงดัง
“ไอ้ข้าว..ตกลงมึงเพื่อนกรูรึป่าว..ทำไมเข้าข้างมันวะ”พี่แสบด่าบ้าง ผมลุกขึ้นยืน ผมเอื้อมมือไปจับแขนพี่ข้าวไว้ พี่ข้าวหันมามองหน้าผมครับ
“ไปส่งปานที่บ้านหน่อยได้มั้ยฮะ..”ผมพูดแค่นั้น พี่ข้าวหันไปที่ไอ้แสบ
“มึงนะไอ้แสบ..กรูกับมึงมีเรื่องต้องคุยกัน..”พี่ข้าวชี้หน้าพี่แสบ ทำเอาพี่แสบหน้าสลดทันที เหมือนรู้ตัวว่าตัวเองผิดครับ
“มึงจะไปไหน”พี่แสบเห็นผมกับพี่ข้าวเดินจับมือกันออกมาครับ
“ทำไม..มึงไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวน้องเค้า..มึงไม่ได้เป็นอะไรกับน้องเค้า..กรูจะเอาไปไหนมันก็เรื่องของกรู”พี่ข้าวพูดเสียงดัง เหมือนจะทะเลาะกันแล้วอะครับ
“ไอ้ข้าว..”พี่แสบขึ้นเสียงทันที เหมือนไม่ยอมลดละครับ
“...ทำเหี้ยไรไม่คิดนะมึง..โตแล้วนะโว้ย..ถ้ามึงยังเห็นกรูเป็นเพื่อนมึงอยู่.กลับไปคิดซะ..ว่าที่มึงทำกับน้องปานมันถูกรึป่าว..ถ้ามึงยังคิดไม่ออก...กรูเนี้ยแหละ...จะทำให้มึงคิดออกเอง...แล้วอย่าหวังจะได้เจอกับน้องปานอีก..ถ้ามึงยังทำตัวแบบนี้”พี่ข้าวพูดได้ใจมากเลยครับ โคตรเท่ห์อะครับ ผมนะปลื้มสุดเลยครับ สะใจก็สะใจพี่แสบมัน แต่ว่านะ สงสารก็สงสาร แต่ทำไงได้ พี่แสบเริ่มที่จะเป็นคนทำแบบนี้เองนะครับ
...
มาต่อๆ
พอดีมัวแต่อ่านเรื่องของคนอื่นอยู่นาน
หิหิ
ขอโทษทีคร้า
เอาข่าวดีมาฝากค่ะ
สอบทำไม่ได้เลย
ดีใจมั้ย ฮิ้วๆ แย่มากๆเลยคร้า
แต่ไม่เป็นไร เรามีความสุข จะเอฟก็ช่าง
ไปแระค่ะ
เดี๋ยวมาต่อให้ใหม่
ถ้ายังไม่อารมณ์ หิหิ
แต่ถ้าไม่มีอารมณ์เดี๋ยวได้โดนผู้อ่านทั้งหลายด่ากันกระเจิงแน่เลยอ่า
กร๊ากก
จุ๊บๆนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
^
^
^
^
^
ก่อนอ่านขอกระซวกก่อน 1 ที
-
ข้าว........พระเอกขี่ม้าขาวววววววววววววววววววววว
-
อารายอีกเนี่ยแสบ คิดว่าจะสำนึกบ้างแล้วซะอีก -*- :angry2:
ข้าว สุดยอดเลย พระเอกมากๆๆๆ 555+ :m4:
แล้วอาราย ยังมีแยมโผล่มากอีก เฮ้อ... :เฮ้อ:
แต่จะเปนไงต่อ ก้อรอ แสบ กะ น้องปาน เสมอ ค่ะ :m1:
-
โหดได้ใจ๋................มากมาย
-
ข้าวแมนมากกกกกก o13
-
ข้าวแมนมากกกกกก o13
เห็นด้วยคร้าบบบ
แมนโคตร :laugh: :laugh: :laugh:
-
อยากบอกว่า ....... :m4:
-
ง่า
กะลังหนุกเลย
อยากอ่านต่อจังอ่ะ
-
อ่า มีต่อไหม ดุดิ๊ ไอคุนแสบจะทำงัย
เมื่อของรักโดนข้าวหิ้วไป มันต้องหนุกแน่เลย
มาต่อไหมคับ จาได้นอนรอ เอาเปนว่า นอนรอนะคับ
-
กีซซซซซซซซ
กระโดด :เตะ1: แสกหน้าไอ่คุณแสบ
นิสัย... น่าโดน :m16:
มาต่อเร็วๆนะ :oni2:
-
ตอนที่60 พิเศษ ปานกะแสบ<ห่างหาย>
หลังจากที่พี่ข้าวว่าพี่แสบเสร็จ พี่ข้าวก็มาส่งผมที่บ้านครับ โดยเอารถพี่ป๊อดมาส่งผม แล้วบอกให้พี่ป๊อดรอไอ้พี่แสบอยู่ที่โรงเรียนครับ
“เป็นไงบ้าง..”พี่ข้าวพูดขึ้นขณะขับรถมอไซด์พี่ป๊อดอยู่ครับ
“ก็ดีขึ้นแล้วฮะ.”พี่ข้าวคงถามเรื่องผมร้องไห้แหละครับ ผมคิดว่านะ
“อืม...เอาไงต่อไปละ”พี่ข้าวถาม
“ไม่รู้ฮะ..ก็ปานบอกพี่แสบไปแล้วว่าอย่ามายุ่งกับปานอีก..แต่พี่แสบก็เป็นอะไรไม่รู้ฮะ..มาวุ่นวายกับปานอยู่ได้”ผมบอกพี่ข้าว พี่ข้าวชะลอความเร็วลงครับ
“อ่าว..แล้วปานยังชอบแสบอยู่รึป่าวละ”พี่ข้าวหันมาถาม แล้วหันกลับไปมองที่ถนน
“ชอบสิฮะ...”ผมตอบเสียงเบาๆ
“หึหึ..”แต่พี่ข้าวดันหัวเราะในลำคอ
“คิดว่าไอ้แสบมันจะจบแค่นี้รึป่าวละ..ไอ้ห่านั่นเอาแต่ใจจะตายไป..”พี่ข้าวพูดหันมายิ้มๆให้ผม ผมก็พยักหน้า
“ปานรู้ฮะ...แต่ให้ทำไงอะ..ปานสู้พี่แสบไม่ไหวนิ”ผมบอกไปตามความจริง
“เอางี้...ดัดสันดารมัน..ไม่พูด ไม่คุย มันอยากทำอะไรให้มันทำไป ไม่สู้ ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ เงียบ ไม่ว่ามันจะด่า จะโกรธ จะว่ายังไงให้เงียบไว้..เข้าใจป่ะ”พี่ข้าวพูด เหมือนเพิ่งคิดได้นะครับ
“ทำไมอะ”ผมก็งงๆ
“ก็ไอ้ห่านั่นนะ..ยิ่งเถียงมันมันจะยิ่งของขึ้น..พอมันของขึ้นแล้วปานสู้มันไหวหรอครับ..แล้วอีกอย่างนะ..เมื่อกี้พี่บอกมันไปแล้วว่าถ้ายังทำตัวเหมือนเดิมมันจะไม่ได้เจอปานอีก..พี่ก็จะดูสิว่ามันจะทำยังไง..ตอนแรกพี่คุยกับมันรู้เรื่องแล้วนะ..เพิ่งคุยกันวันนี้เอง วันที่เจอน้องเมื่อเช้าไง.พี่บอกมันว่ามีไรให้พูดกับปานดีๆ..มันก็พยักหน้ารับคำดีแล้ว..แล้วทำไมมันไปทำกับปานแบบนั้นอีกพี่ก็งงกับอารมณ์มันจริงๆ”พี่ข้าวบ่นๆครับ
“อืม..ก็ดีฮะ”ผมตอบ
“จะได้ดูแระว่ามันจะอดทนสูงไม่พูดความในใจได้เท่าไหร่กันเชียว”พี่ข้าวบอก ผมก็ใช่ คิดว่าอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน ยังไงผมก็หนีพี่แสบไม่พ้นอยู่แล้ว เงียบนี่แหละครับดีที่สุด
พี่ข้าวมาส่งผมถึงหน้าบ้าน ผมยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วพี่ข้าวก็ย้ำเรื่องที่คุยกันเมื่อกี้อีกครับ แถมพี่ข้าวยังให้เบอร์มาด้วยคราบ โอ้ยยย นอนหลับฝันดีแน่กรู หล่อจังเลยน้า ผมนึกในใจคนเดียว กร๊ากก แล้วพี่ข้าวก็ขับกลับไป ผมขึ้นมาบนห้อง ตอนนี้พี่ปอยยังไม่กลับครับ เรียนพิเศษ แต่พ่อกับแม่อยู่ข้างล่าง ผมขึ้นมาบนบ้านได้ก็เก็บหนังสือเข้าที่ แล้วก็อาบน้ำ นอนสักหน่อยครับ แล้วค่อยลุกขึ้นมาอ่านหนังสือ ทำการบ้าน
“อือ....”ผมก็ต้องปัดมือออกเพราะมีมือใครไม่รู้ครับมาลูบแก้มผม
“จะนอน”ผมก็พูดไป ไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้น คือนอนครับ แต่มือนั้นยังลูบไม่หยุด จนผมต้องหรี่ตามองขึ้น
ผมถึงกับตาค้างเลยครับ ห้องไม่ได้มืดนะครับ ก็ผมเปิดไฟไว้อ่า พี่แสบนั่งอยู่บนเตียงอีกฟากข้างๆผมครับ หน้าพี่แสบนิ่งมาก ไม่รู้แสดงอารมณ์ไหนเลยครับ ผมเงียบ แล้วหันหน้าหนี พี่แสบก็หยุดมือ ผมเงียบ พี่แสบก็เงียบครับ จนผมพลิกตัวหันหลังให้อีกฝ่าย แล้วนอนนิ่ง ไม่ขยับ ขอบอกนะครับ ว่าเมื่อยมากครับ แต่ว่าขยับไม่ได้ครับ เดี๋ยวเค้ารู้หมดว่าเมื่อย สักพักพี่แสบก็เดินออกไปครับ ไม่พูดไม่จา ผมก็งงครับ งงมากมาย นอนอยู่สักพัก ให้แน่ใจว่าพี่แสบไปแล้วครับ ผมจึงลุกขึ้น แล้วเดินลงไปข้างล่าง
“อ่าว..เมื่อกี้มีรุ่นพี่มาหานิ.”แม่ผมทัก
“อ่อ..รู้แล้วฮะ..”ผมบอก แม่ก็พยักหน้า
“หิวอะม๊า”ผมบอกพร้อมกับลูบท้อง ก็ตั้งแต่กลับมานอนไปยกนึง ก็ต้องหิวสิครับ
“ข้าวอยู่ในครัว ไปตักเอาสิ..จะให้ป้อนเลยมั้ยค่ะคุณชาย”แม่ผมแซวๆครับ ผมนะ กินอาหารฝีมือคนอื่นไม่ได้หรอกครับ คือแบบว่าแม่ทำรู้ใจผมที่สุด ถ้ากินที่อื่นต้องร้านประจำมากๆเลยครับ ถึงจะกินได้ ผมนะถ้าไม่อร่อยละก็ลองครั้งเดียวรอบเดียวเลิกครับ
ผมก็เดินเข้าไปในครัว ขี้เกียจฟังแม่บ่น ตักกับข้าวแล้วเอามานั่งอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขก พ่อดูหนังจีนอยู่ครับ ผมเลยต้องดูด้วย กินไปดูไป คุยกับพ่อกับแม่ไปครับ
“กินยาก่อนอาหารรึยัง”แม่ผมทัก อ่าว ลืมอะ ผมเริ่มหน้าเหวอหวาแล้วครับ เพราะว่าผมเป็นโรคกระเพาะขั้นรุงแรงมากเลยครับ เคยมีอยู่ครั้งหนึ่ง นอนอยู่บ้านคนเดียว แล้วมันกำเริบหนักมากครับ นอนร้องไห้ พลิกตัวก็ไม่ได้ครับ เพราะมันเจ็บสะท้านไปทั้งท้องเลยครับ จนต้องไปส่องกระเพาะ ตั้งแต่รู้ตัวว่าเป็นกระเพาะแล้วครับ แต่คิดว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก เลยไม่ได้ไปหาหมอ แต่พอเป็นมากๆขึ้น ก็ไปหานะครับ แต่ว่าไม่หาย เหมือนหมอเลี้ยงไข้ โทษหมอซะงั้น จนวันนั้นแหละครับ ปวดมากจนร้องไห้ กลัวตายขึ้นมาทันทีเลยครับเจ็บจนบอกไม่ถูก ต้องเข้าโรงพยาบาลใหญ่ทันทีครับ เดินแทบจะไม่ไหว ตัวงอไปหมดเลยครับ ขอบอกทรมานสุดๆครับ ตอนนี้หมอเลยงดทุกอย่าง เหล้า น้ำอัดลม ของเผ็ดทุกชนิด หมอบอกว่าต้มจืดสนิทเลยยิ่งดี โอ้ย ขนาดนั้น ก็กินน้ำปล่าวกับข้าวเลยดีมั้ยหมอ แต่ผมก็หยุดนะครับน้ำอัดลม อยากกินก็กินบ้างบางครั้ง แต่พอกินทีไร กระเพาะเจ็บขึ้นทุกทีแหละครับ เหล้านี่นานๆที ไม่บ่อยครับ ผมไม่ใช่พวกชอบกินอยู่แล้วครับ สรุปตอนนี้ยาผมนี่อย่ากับคนแก่ครับ ทั้งๆที่อายุไม่เท่าไหร่เองครับ ดีนะครับพ่อแม่รับราชการไม่งั้นตาย ค่ายานี่เป็นหมื่นๆเลยครับ แม่นี่บ่นหูจะฉีกเลยครับ ว่าผมไม่ดูแลตัวเอง ต้องมาเสียเงินกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง อะไรอะ รัฐบาลเค้าจ่ายไม่ใช่แม่สักหน่อย
“ยางอะ..ลืม”ผมบอก
“หนูก็อย่างเนี้ย..ยากินไม่ตรงเวลา..แล้วเมื่อไหร่มันจะหายลูก..ข้าวปลาก็กินไม่ตรงเวลาจะให้ม๊าพูดอะไรนักหนา..ตัวก็ตัวหนู ทำไมไม่รักษาสุขภาพตัวเองซะบ้าง”แม่ผมเริ่มแล้วครับ ผมก็โอ้ย..อยากกินสงบๆอะ แม่
“แล้วก็อยากเป็นหมอ..สุขภาพตัวเองยังดูแลไม่ได้เลย..แล้วอย่างนี้จะไปดูใครเค้าได้”นั่นครับ พูดตอกย้ำผมอีกอะ
“ม๊าอะ..เดี๋ยวหนูรีบกินยาหลังอาหารเลย..ม๊าเลิกบ่นได้แล้ว.หนูจะดูไซอิ๋ว”ผมบอก ก็ผมติดเหมือนกันนะเรื่องนี้อะ ช่องสาม กร๊ากก
“ม๊าพูดเตือนก็หาว่าม๊าบ่น..ไอ้ลูกคนนี้นิ”แม่ผมว่าอีกครับ แฮะๆ ผมก็ไม่ฟังแล้วครับ หูทวนลม ดูไซอิ๋วจบก็เก็บจาน แล้วกองไว้ แฮะๆ ไม่ล้างหรอกครับ รอให้พี่ปอยกลับมาล้าง กิ้วๆ แต่แม่บ้านจะมาทำความสะอาดทุกวันอยู่แล้วแหละครับ จ้างไปกลับ บางทีแม่ผมเหนื่อย ก็ทำงานบ้านไม่ไหว ก็เลยจ้างแม่บ้านมาทุกวันครับ ป้าสายแกก็คิดไม่แพงครับ เพราะว่าแกก็อยากมีรายได้
...................................
1วันผ่านไป
2วันผ่านไป
3วันผ่านไป
4วันผ่านไป
ไม่มีการตอบรับใดๆจากพี่แสบครับ ไม่เจอหน้า ไม่มากวนตีน ไม่มาวุ่นวาย ไม่มีโทรศัพท์ ก็ดีเหมือนกัน ดีแล้วไม่ใช่หรอ ผมคิดคนเดียวครับ
เราเป็นคนบอกให้พี่แสบไปเองนิ.. แล้วจะมานั่งคิดทำไม ผมเริ่มว้าวุ่นใจครับ อีกใจก็ดีเหมือนกันที่พี่แสบไม่มายุ่ง อีกใจก็ตกลง พี่แสบจะหยุดแล้วจริงๆหรอ คิดขัดกันไปมา ก็ดีแล้วนิ เค้าไม่ได้ชอบมึงนิไอ้ปาน ผมเริ่มตอกย้ำตัวเองครับ
ผมนั่งนึกสถานการณ์ต่างๆ หรือว่าพี่แสบมีคนที่ชอบแล้วจริงๆ แล้วเห็นเราเป็นของเล่น โอ้ย พี่แกก็พูดอยู่พร่ำเพื่อว่ามึงเป็นของเล่น มึงนี่โง่เนอะ อ่าว ด่ากรูหรอ ก็กรูรักอะ อ่าว ตกลงเอาไง ในหัวผมมันตีกันไปมาครับ เหมือนมันหาจุดจบไม่ได้ครับ
“นี่ๆ....วันศุกร์นี้มีงานวิชาการโรงเรียน..ห้องเราต้องจัดขายอาหารอะมึงว่าทำไรดีวะ”จูนมันพูดหน้าตาระรื่นมาครับ
“อีกแระ..กรูเบื่อวะ.แม่งไม่มาโรงเรียนดีกว่า”ผมบอก เพราะผมเกลียดกิจกรรมมากเลยครับ คือกิจกรรมโรงเรียนอะไรอย่างนี้นะผมไม่ชอบจัด เพราะผมไม่ชอบลำบากครับ ขอบอกตามตรง ชอบไปแข่งขันอะไรอย่างนี้มากกว่าครับ
“ไรวะ.มาให้ครบดิวะ..แม่งในกลุ่มขาด กรูจะมาไมวะ..ไม่สนุก”ไอ้จูนมันบ่น
“ร้อนก็ร้อน..ก็มีอะไรเดิมๆแหละมึง..ร้านอาหาร เกมส์..ดนตรี..การแสดงแค่เนี้ย..”ผมบอก หน้าตาคิ้วย่นแล้วครับ
“โห..มึงอะ..มึงก็มาให้สนุกดิวะ..หาไรกินถูกๆเยอะแยะ..มาเหอะมึง”จูนมันบอก ยิ่งวันศุกร์ด้วยนะ เสาร์แล้วก็อาทิตย์ โอ้ย เหมือนปิดสามวันเลยคราบ พี่น้อง
“ไม่เอาหรอกมาเดี๋ยวก็ไม่มีที่สิงสถิต แล้วทีนี้ก็อยากกลับบ้าน..พอจะกลับก็ไม่ให้ออกนอกโรงเรียน..กรูไม่คลั่งตายหรอวะ”ผมบอก ก็จริงมั้ยละครับ เข้ามาในโรงเรียนแล้วผมไม่เคยอยากออกเลยสักครั้งนอกจากมีแรงจูงใจ แล้วจะให้ผมโดดประตูรั้วหรอ ไม่เอาอะ กลัวครับ กลัวในที่นี้คือกลัวความสูง แล้วก็กลัวจับได้ครับ
“มาเหอะๆ..นะมึง..”ไอ้จูนมันอ้อนวอนครับ
“มีไรกันวะ”ไอ้นัทเดินมาพอดี
“ก็เหี้ยปานดิ..แม่งจะไม่มาวันศุกร์”ไอ้จูนหันไปบอก
“อ่าว.ไมอะมึง..มาดิ..มาช่วยกันขายของ”ไอ้นัทมันบอก
“กรูขี้เกียจ..”ผมบอกหน้าเริ่มย่นและงอแล้วครับ
“โห..แค่ขายเองมึง..มึงไม่ต้องเก็บ แค่เอาหน้าตาดีๆของมึงไปไว้หน้าร้าน..ส่วนเรื่องเก็บของเรื่องที่ต้องใช้กำลังนะ..เดี๋ยวมีคนทำ”ไอ้นัทมันบอก
“มึงอะชอบบังคับกรู”ผมบ่น
“เออ..มาเหอะ..เพื่อนๆเยอะแยะ..มาถ่ายรูปกัน”ไอ้นัทมันบอก เอ๊ะ ถ่ายรูป มาก็ได้ แฮะๆ ไม่ค่อยบ้ากล้องเลยผม ก็อยากมาถ่ายกับเพื่อนๆเยอะๆอะครับ
“ว้ายยย.......”เสียงอีวิวแจ๋นมาแต่ไกลครับ ผมรู้เลยครับว่าเสียงมัน
“แหม..ติ่งสั่นรึไงย้า”เสียงป้ามัท กระเทยในห้องครับ เราเรียกว่าป้า แฮะๆ แซวกัดๆวิว เพราะวิวมันแรงครับ แต่ว่าก็รักกันนะครับ
“ปาน..เรื่องใหญ่..ข่าวใหญ่มาแรง..”เสียงวิวตื่นเต้น เพราะกับเหนื่อยหอบเล็กน้อง
“อะไรวะ..”ไอ้นัทตอบแทนผม ที่นั่งรอฟังคำตอบอยู่
“คือว่า....”วิวมันทำหน้าเหมือนไม่อยากเล่าซะงั้น
“ไรวะ..เล่ามาดิ”ผมบอกอีก เพราะวิวเริ่มมีพิรุธครับ
“ทำใจดีๆนะปาน..”ไอ้วิวมันทำหน้าสงสารผมทันทีครับ
“อืม..เรื่องไรละ”ในใจผมตอนนั้นคือเรื่องเดียวครับ พี่แสบ คือไม่รู้ว่ายัง ถึงต้องคิดว่าเป็นพี่แสบด้วยครับ แต่มันคิดไปเองโดยอัตโนมัติ
“พี่แสบ...เป็นแฟนพี่แยม.ม.5ห้อง6อะ คนที่เป็นหลีดสีฟ้าปีที่แล้วไง”วิวมันพูดหมดเลยครับว่าแยมไหน ทำผมถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ ผมเงียบ เพื่อนๆที่อยู่ตรงหน้าผมก็เงียบครับ
“มึงไปเอามาจากไหนวะ”ไอ้นัทมันถามทันที
“ก็เมื่อกี้กรูไปห้องน้ำมา..แล้วคราวนี้กรูฉี่อยู่ใช่ปะ นอกห้องน้ำกรูได้ยินเสียงพี่แยมคุยกับเพื่อนๆประมาณว่าอีแยม แสบกับมึงไปถึงไหนกันแล้ววะ. แล้วพี่แยมก็บอกว่า..เพิ่งคบกันเองจะให้ไปถึงไหนละ..แล้วพี่คนนั้นก็ถามอีกว่าใครขอคบวะ..พี่แยมก็ตอบอีกว่า..พี่แสบขอ..คราวนี้กรูรีบฉี่เลยคร้า พอออกมานอกห้องน้ำนะ พี่แยมจริงๆด้วย อยู่กับพี่แอ้ห้อง8อะ กรูเลยขอแรดนิสนึง ทำเป็นทักพี่แยมทันที แล้วก็ไปกบดารอยู่กับกลุ่มพี่แก พวกพี่แกก็เมาส์กันนะ..หมดเปลือกเลย”อีวิวมันเล่าซะยาวแถวยังออกรสชาติสุดๆครับมันแรดมากมาย แต่หารู้ไม่ครับ ผมนะโคตรเจ็บเลยครับ น้ำตาเริ่มเอ่ออยู่ตรงเป้าตา ผมพยายามกลั้นไม่ให้ร้องออกมาครับ เพราะว่าเพื่อนๆอยู่เต็มห้องเลยครับ ไอ้จูน ไอ้นัท กับวิวเริ่มหน้าเสียทันที
“หึ..กรูถึงว่า..ออกจากชีวิตกรูได้เพราะเรื่องนี้สินะ”ผมพูดแล้วยิ้มให้กับตัวเองที่น่าสมเพศมารอคนที่เค้าไม่ได้คิดอยากจะมาง้อเลยสักนิดครับ อย่าร้องนะมึง ไอ้ปาน ห้ามร้องเด็ดขาด ผมพูดกับตัวเองซ้ำๆครับ แล้วยิ้ม น้ำตามันก็หายไปเองครับ ผมนั่งทำใจสักพัก ไอ้วิว ไอ้นัท ไอ้จูน แล้วก็เคที่เพิ่งมาเมื่อกี้ มันนั่งล้อมผมไว้หมดครับ เหมือนถ้าผมร้องไห้มันจะบังไว้ให้
“..อย่าคิดมากนะมึง..”ไอ้วิวมันบอก
“..อืม..”ผมตอบไปคำเดียว พี่แยม คนที่โทรมาวันนั้นสินะ... ผมนึกในใจ
“ดีแล้วมึง..กรูจะได้ตัดใจง่ายๆไง..หึหึ”ผมหัวเราะเบาๆ
“..โหมึง.เดี๋ยวพี่แสบก็เลิก คนอย่างพี่แสบอะนะ..กรูดูไว้ไม่ผิดหรอก...จะไปชอบอะไรกับพี่แยมวะ..หน้าตาก็งั้นๆอะ..แค่ขาว หุ่นดีกรูยังมองไม่เห็นเสน่ห์ของพี่แยมสักนิด”จูนมันบอก คือจูนนะครับ เป็นคนที่ดูผู้หญิงไม่ผิดหรอกครับ เพราะแฟนคนปัจจุบันผมยอมรับเลยครับ เป็นคนที่เซ็กซี่มากๆครับ มันมองคนไม่เคยพลาดเลยครับ ว่าใครสวยไม่สวย
“เอาน่ามึง...ใจเย็นๆก่อน..นะมึง..กรูไม่ชอบตอนมึงร้องไห้วะ..เพราะตอนมึงร้องไห้แล้วมันขี้เหล่”เคแม่งยังมากวนตีนผมอีกครับ
“สัด..”ผมด่ามันแล้วยิ้ม เพื่อนๆผมเลยยิ้มตาม
อาจารย์ก็ขึ้นมาสอนพอดีครับ พวกผมเลยวงแตก ผมที่นั่งกับวิวด้านหน้าสุด กับเคแล้วก็นัทนั่งแถวถัดไป จูนนั่งกับกระเทยควายอยู่แถวที่สามครับ
วันนี้เลิกเรียนผมก็มาถามการบ้านอาจารย์ที่รักของผมครับ อาจารย์นก ที่ห้องภาษาไทย แล้วก็สอนเรื่องเรียนนิดหน่อย จนเกือบห้าโมงเย็น ผมก็เดินลงมา โทรบอกให้พ่อมารับครับ
ผมเดินลงมา พอถึงใต้ตึก ผมก็วางรองเท้าแล้วใส่ หันไปด้านขวาก็เห็นพี่แสบนั่งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งครับ พี่แยมนั้นเองครับ พี่แสบไม่เห็นผมหรอกครับ เพราะว่านั่งหันข้าง ตรงด้านล่างตึกตรงนี้มันเป็นที่นั่งสำหรับนักเรียนมานั่งเล่นกันนะครับ ผมเลยทำตัวไม่ถูกเลยครับว่าจะเดินไปทางซ้าย เพื่อไม่ให้พี่แสบเห็นดี แต่มันอ้อมอะ หรือว่าเดินไปทางขวาดี ไม่อ้อมด้วยนะ แต่ว่าพี่แสบต้องเห็นดิ เพราะว่าพี่แสบหันหน้าให้กับถนนครับ แต่ไม่ทันแล้วครับ ระหว่างที่ผมตัดสินใจ หางตาผมก็เห็นว่าพี่แสบกับพี่แยมลุกขึ้นแล้วครับ ผมเลยแกล้งเอาหนังสือขึ้นมาดูนิดนึง แล้วก็ใส่รองเท้าเสร็จเรียบร้อย ทำเหมือนไม่เห็นพี่แสบเลยครับ แล้วเดินไปทางขวา ซึ่งนั่นดีที่สุดแล้วครับ จะได้รู้กันไปว่าเราอยู่ได้ถ้าต้องอยู่ร่วมสังคมกับพี่แก ผมจะไม่หลับหน้าเด็ดขาดครับ
...
ประมาณว่ารู้สึกว่าเมื่อไหร่แสบกับปานจะจบ
แต่ว่าอย่าเพิ่งจบดีกว่า
เพราะว่าข้าวกับตาร์ ยังมีเรื่องอีกเยอะ
ที่ผู้เขียนยังไม่อยากเขียนแต่ไม่อยากให้มันถึง
เอิ้กๆ
เพราะมันยาวเกินไป
ไปแระค่ะ
คราวนี้รอบสุดท้าย เจอกันตอนเช้าพรุ่งนี้นะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ
รักผู้อ่านทุกคนค่ะ
ฝานดีค่ะ
-
อ่ะ ไม่ผิดหวังที่นอน รอ คิๆๆ
กอดพี่จิ๊ส 1 ที น่ารักมากมาย
จองที่ไว้ก่อน เด๋วไปอ่าน คิๆๆ
-
อ่ะ ดุดิ๊ จะไปได้กี่น้ำไอคุนแสบ
จะรอดุมานอ่ะ
แล้วที่พูดถึงเรือ่งข้าวกะพี่ต้าร์อ่ะ ขอหั้ยมีแต่เรื่อง ดี ๆ นะพี่นะ
แบบว่า ตอนนี้มีเรือ่งจิตจัยหมองมัว ขอหวานซักเรื่องนะคร้าบพี่
ไว้ มารออ่านพุ่งนี้น้าคับ หุหุ
-
:เตะ1: ไอ่คุณแสบ
-
:jul3: สลบไปแล้ว
-
:a2: :a2: :a2:
สู้ๆๆๆ น้าน้องปานจ๋า
มามะพี่ฟะกอดเอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ดีจ้ะ น้องปาน ตัดใจจากมันซะ o12
-
แสบนี่ก็นะ เหลือร้ายจริงๆๆ
-
ไอแสบ...เมิง :เตะ1:
-
หมั่นไส้ไอแสบวุ้ยยยยยยยย :เตะ1:
-
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ :L2:
ขอบคุณผู้เขียนคนขยันที่มาลงให้อย่างรวดเร็วและสม่ำเสมอ :กอด1:
ทั้งยังเขียนอ่านสนุกด้วยค่ะ
ซุ่มอ่านมานานแล้วค่ะ แต่ป้าเพิ่งได้คอมเม้นให้กำลังใจคนเขียนนะจ๊ะ :o8:
-
ปาน สู้ๆๆ :a2: :a2: :a2:
-
สะกิดใจดีแท้ สวสารน้องปาน อะ
-
ไอแสบไอจั๊ววววว ..... ฟันแล้วทิ้งเหรอมิง ....... ปานจ๋าหาใหม่เลยจ้า ...... หน้าตาดีซะอย่าง
..... รออ่านนะค่ะ ...... เฮ้ออออ คะแนนสอบไม่ดีไม่เป็นไรค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :กอด1:......
-
ไอแสบ แก๊ . . . :angry2:
คิดจะทำอย่างนี้ก็ไม่ต้องมายุ่งกับปานตั้งแต่แรกดิ เหอ ๆ
สงสารปานมาก
ย๊ากกกก :เตะ1: ไอแสบ รับไป๊ 5 5 5 ยังสะใจไม่พอ
รอตอนต่อไป อยากให้ไอแสบ ทรมาน ชักกะแด่วๆ ๆ เอิ๊กกกก
-
แผนของแสบป่ะ ทำให้ปานหึง :jul3:
:a2: เรื่องสอบสู้สู้น๊าคุณน้อง
แอบเจาะไข่ronal_psด้วย :mc4:
-
ข้าวเท่อ่ะ
ไอ้แสบมันจะเอายังไงของมัน
สงสัยกะว่าคบกะแยมแล้วจะได้ลืมน้องปานได้
เหอๆๆๆๆ
ไม่มีทาง
ปาน...เดินหน้าลุยเลย
ทำเฉยตามแผนของข้าวคงไม่ได้เรื่องแน่
:laugh:
-
o12
:sad2:
:a6:
.........................ขนมปัง
-
ไอ่แสบบร้า..........น่า :เตะ1:จริงๆๆๆ
อยากให้ลงเอยกันแล้วอ่ะไม่อยากให้ปานทรมาน สงสาร
-
พี่แสบ :angry2: :beat: :beat:
น้องปาน :กอด1:
-
อึดอัดแทนคู่นี้จิงๆๆๆ :t3:
-
น่าสงสารน้องปานจริงๆ พี่แสบใช้ไม่ได้เลย รุนแรงชะมัด :serius2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ปานสู้ว้อยยยยยย
เอาใจช่วยย
ไอเเสบมันต้องโดนดัดสันดารเเบบที่ ข้าวว่าเเหละ
-
^
^
^
^
^
กว่าจะดัดได้กลัวปานจะขาดใจก่อนนะสิ
มาต่อไวๆๆๆนะรออยู่คร๊าบบบบ ลุ้นๆๆเมื่อไหร่ปานกะแสบจะลงเอยกัน
-
โกดดดดดด :angry2: ทำไมชอบปาชดหรือหนีปัญหาด้วยวิธีนี้กาน :angry2:
-
ตอนที่61 พิเศษ ปานกะแสบ<พี่ข้าว>
เย็นนั้นผมอาบน้ำเสร็จ ก่อนทำการบ้าน ที่จริงมันไม่มีจิตใจจะทำเลยครับ ผมเลยตัดสินใจโทรหาพี่ข้าวครับ
“ฮัลโหล..”เสียงพี่ข้าวครับ โอ้ย เสียงโคตรหล่ออะ
“ดีครับ..พี่ข้าวรึป่าวครับ”ผมยังถามให้เป็นมารยาทครับ
“ครับ..”พี่ข้าวตอบ
“นี่ปานนะฮะ..”ผมบอก
“อ่อ..ปานหรอ..มีไรครับ..”พี่ข้าวทำเสียงใส
“..คือ..............”ผมก็ยังไม่กล้าพูดหรอกครับ
“เรื่องแสบหรอ..”พี่ข้าวดันถามตรงประเด็น
“ฮะ..”ผมตอบสั้นๆ
“เรื่องแยมรึป่าว”พี่ข้าวถามอีกครั้ง
“ฮะ..”ผมตอบอีก
“ไม่รู้มาจากใครละนั้น”พี่ข้าวถามขำๆครับ
“ก็เพื่อนมาบอกว่าได้ยินพี่แยมกับพี่แอ้คุยกันในห้องน้ำนะครับ”ผมบอก
คือว่าคนในโรงเรียนใครเด่นใครดัง ใครสวย ใครหล่อ ใครน่ารัก ใครตบใคร ใครชั่วเลวขนาดไหน เราก็ต้องรู้ใช่มั้ยครับ คือว่าส่วนมากก็กรี๊ดกันตามข่าวหลายๆอย่าง ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกผมจะรู้จักพวกพี่แอ้พี่แยม
“อืม...ก็ไม่รู้ยังไงเหมือนกันครับ..อยู่ดีๆไอ้แสบมันก็คบกับแยม..พี่ก็กะจะโทรบอกปานแล้วแหละ..แต่คิดอีกทีก็ไม่อยากให้เรารู้”พี่ข้าวพูดด้วยความห่วงใย
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ...แล้วพี่แสบเค้าจีบพี่ปานตอนไหนหรอฮะ”ผมถามเสียงเบา
“ก็พฤหัสที่แล้วมั้งครับ..พี่ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ..เพราะพี่ถามอะไรมันก็ไม่ค่อยตอบ เหมือนในหัวมันคิดอะไรอยู่”พี่ข้าวบอก พฤหัสที่แล้วก็หลังจากวันที่พี่แสบมีเรื่องกับพี่ข้าวต่อหน้าผมแหละครับ
“..ปานครับ..”เสียงพี่ข้าวทำให้ผมฉุดจากเรื่องที่คิดหลายๆอย่าง
“..เป็นอะไรรึป่าว..”พี่ข้าวรีบถาม
“ไม่เป็นฮะ..ปานสบายดี...แล้วปานก็ต้องจบแค่นี้จริงๆใช่มั้ยฮะ”ผมถามเสียงเบา
“..คอยดูกันไป..พี่ว่าไอ้แสบมันคงทำอะไรสักอย่างอยู่...”พี่ข้าวพูด
“อะไรอะ”ผมรีบถามทันทีด้วยความงง
“เหอะ.น่า..พี่เป็นเพื่อนมันพี่รู้..ว่ามันไม่มีทางทิ้งปานไปง่ายๆหรอก..แต่ถ้ามันไม่ได้ชอบปานจริงๆนะ”นั่นพี่ข้าวพูดซะ ถ้าเกิดพี่แสบไม่ได้ชอบปานจริงๆอะ แล้วพี่ข้าวจะพูดเพื่อ
“อ่าว...”ผมก็อ่าวคำเดียว
“ฮ่าๆๆ..”พี่ข้าวก็หัวเราะครับ
“เอางี้ป่ะ....”พี่ข้าวพูดแล้วทิ้งช่วงเหมือนคิดอะไรบางอย่าง
“เนี้ยๆ..วันศุกร์นี่จะมีงานใช่มั้ย..เดี๋ยวพี่แกล้งจู๋จี๋กับปานดีกว่าเนอะ..สนุกดี..เนี้ยถ้ามันไม่รู้สึกอะไรก็จบพอ..แต่ถ้ามันวีนแตกขึ้นมาก็นั่นแหละเดี๋ยวเราได้รู้ความจริงกัน เอาปะ”พี่ข้าวพูดเหมือนเป็นเรื่องสนุกครับ
“ไม่เอาอะปานกลัวพี่แสบ”ผมบอกไปตามตรง
“กลัวไรมันละ..มันไม่กล้าทำอะไรหรอก..อย่างมากถ้ามันวีนแตกขึ้นมาก็แค่โมโหอารมณ์เสียสไตล์มันแหละครับ”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะในลำคอไป
“แต่มันจะดีหรอฮะ...ถ้าเกิด..พี่แสบไม่สนใจปานขึ้นมาเลยละ”ผมบอกไปตามที่ผมคิด
“พี่ว่าไม่มีทาง..”พี่ข้าวพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจสุดๆ
“เหอะๆ..”ผมหัวเราะเจื่อนๆครับ
“เชื่อพี่เหอะน่า...”พี่ข้าวพูด เอาวะ ลองสักตั้งแล้วกรูจะลองทำไมเนี้ย ไหนบอกให้เค้าออกไปจากชีวิตมึงไง อ่าว ก็กรูยังทำไม่ได้อะ งั้นมึงจะพูดทำไมวะ เค้าก็ออกจากชีวิตมึงแล้วไง ก็กรูยังรักพี่เค้าอยู่อะ แต่ว่าถ้าเค้าไม่ได้รักมึงละ อืม ถ้ากรูแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น คนที่จะพอคือกรูเอง
ขอลองเป็นครั้งสุดท้ายแล้วกัน
ผมกับพี่ข้าวพูดคุยกันไปอีกนิดนึง แล้วก็วางครับ ผมมานั่งทำการบ้านต่อ ส่วนไอ้เรื่องในหัวก็มีบ้างครับ คิดเป็นระยะๆ เหอะๆ
........................
“นี่ๆ...ห้องเราจะทำลูกชิ้นทอด กับ มันทอดนะ..”วิวมันพูดขึ้น เมื่อพวกผมนั่งทำการบ้านกันอยู่
“สิ้นคิดสุดๆ”ผมบอก ทุกคนหันมามองหน้า
“เออ..จริงวะ”พวกมันบอก
“แต่มันทอดนะ ก็จะทำหั่นเหมือนเฟร้นฟรายนะ กรูมีวิธีทำให้มันกรอบ กรูลองมาหลายรอบแระ ดีด้วยลดต้นทุก มันลูกละไม่กี่บาท เฟร้นฟรายถุงเป็นร้อย.เผลอๆขายแพงแบบเจ้าอื่นนะ ไม่มีคนซื้ออีก”วิวมันบ่นๆ
นั่งนี่มันชอบทำอาหารนะครับ มันเลยรู้เรื่องเยอะ
“ปาน..แล้วเรื่องพี่แสบกับมึงนี่ยังไงวะ”อยู่ดีๆ นัทมันก็ถามขึ้นครับ
“เดี๋ยวพวกมึงก็รู้”ผมพูดแล้วยิ้มๆ
“มึงรู้ตัวมั้ย..มึงอะโคตรเจ้าเล่ห์เลย.บางทีพี่แสบเค้าคงตามมึงไม่ทันด้วยซ้ำ”นัทมันว่าผมอีกครับ ผมหัวเราะ ก็จริงของมันอะครับ ตอนที่ผมจีบพี่แสบนะ พี่แสบไม่เคยตามผมทันเลยสักครั้ง มีแต่พี่แกแหละชอบใช้กำลังถึงเอาผมอยู่ได้อะครับ
“เฮ้ย..เรื่องนี้กรูไม่ได้คิดเองนะโว้ย..มีสุดหล่อคิดให้”ผมทำหน้าทำตาให้พวกมันอยากรู้ครับ
“ใครวะ”อีจูนรีบถามทันที ผมยิ้ม ส่ายหัว ประมาณว่ากรูไม่บอกหรอก
“วันศุกร์ใครเอากล้องมาวะ..กรูจะมาตัวป่าว กรูขี้เกียจสะพายกระเป๋า”ผมถามครับ
“เคมึงเอามาละกันนะ”ผมหันไปบอก
“กรูอีกละ..”เคบ่นๆนิดหน่อยครับ
“เออ..แล้วเรื่องอาหารกับจัดร้านนี่ใครทำวะ”ผมถามขึ้น
“ก็พวกหัวหน้าห้องแหละ...จัดร้านแบ่งหน้าที่กันแล้ว..แล้วก็เรื่องอาหารกรูเอามา..ส่วนของใช้พวกอีใหม่เอามา”วิวมันบอก ผมก็อืม เข้าใจแล้ว ที่จริงตอนแรกพวกมันจะให้ผมเป็นหัวหน้าห้องครับ แต่ผมบอกไม่เป็น ประมาณว่าไม่เอาครับ ไม่ชอบ มาคุมลูกน้องเป็นห้าสิบคน ปัญหาวุ่นวาย อาจารย์ก็บอกว่าเอาคนที่สมัครใจ กลายเป็นว่าเหมือนผมเห็นแก่ตัว แต่ยอมรับจริงๆครับ เป็นหัวหน้าห้องต้องมีความรับผิดชอบสูง ซึ่งผมขี้หลงขี้ลืม แต่ว่าคนที่ได้เป็นหัวหน้าห้องนี่ไม่เก่งหรอกครับ แต่ว่ามีความรับผิดชอบ แล้วก็แฟร์ๆกับเพื่อนๆในห้องด้วยครับ ปากมันหมาดี เอาเพื่อนในห้องอยู่ครับ
“ดูนั่นดิ..”เสียงจูนทำให้พวกผมมองตามครับ พี่แสบกับพี่แยม กำลังนั่งอยู่ตรงไม้หินอ่อนใต้ต้นไม้ด้วยกันครับ
“หึ.รักกันดีนิ”ผมตอบแล้วยิ้ม แบบไม่ได้คิดอะไรแล้วครับ
“เฮ้ย..มึงไม่เสียใจแล้วหรอวะ”ไอ้เคมันถาม
“เสียใจ..แต่ว่ามีคนทำให้กรูมั่นใจวะ..ว่ามันไม่ได้มีแค่นี้”ผมบอก ทุกคนทำหน้างง
“อะไรของมึงวะ”วิวมันถาม
“เออ..เดี๋ยวพวกมึงก็รู้...ไปเหอะมึง..ขึ้นเรียน”ผมบอกมันพร้อมกับจัดของ ทำตัวปกติ ในเมื่อพี่ข้าวมั่นใจ ผมก็มั่นใจครับ
ผมไม่ได้หันไปมองพี่แสบอีกครั้ง แต่เดินขึ้นห้องอย่าสง่า หิหิ
“น้องปาน”ผมหันไปตามเสียงเรียกเมื่อกำลังจะเดินขึ้นตึก
“อ่าว..พี่ข้าว”ผมยิ้มรับ พี่ข้าวยิ้มหวานมาแต่ไกลครับ ซึ่งตรงนั้น ทำให้พี่แสบเห็นหมดทุกอย่างครับ ผมก็ยืนเด่นเลยครับ แบบ มึงทำมากรูก็ทำไป
“จะขึ้นเรียนแล้วหรอ..”พี่ข้าวบอก ไอ้พวกเพื่อนๆผมงงเป็นไก่ตาแตกครับ ก็งงดิ มันคงงงว่าผมรู้จักับพี่ข้าวได้ยังไง เพราะว่าพี่เค้าก็ดังและหล่ออะเนอะ อีวิวมันก็กรี๊ดมากมายครับ ยืนปลื้มอยู่นู้ครับ
“ฮะ..”ผมตอบสั้นๆ
“อะ..พี่ซื้อมาให้..เมื่อกี้นะ..พี่บอกว่าพี่จะซื้อขนมมาให้ปาน ไอ้แสบมันนิ่งเงียบไปเลย..หึหึ..ตลกดี..แล้วยังมีการพาแยมมานั่งใกล้ปานอีกนะ..ทั้งๆที่เมื่อกี้มันเห็นปานนั่งอยู่แล้ว.พวกพี่ๆก็เลยจัดการวางแผนให้พี่ซื้อขนมมาให้ปานซะเลย”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะไปด้วยอาการสะใจ
“พี่ข้าว...เจ้าเล่ห์อะ”ผมบอก
“หึหึ..ให้มันโดนอย่างนี้บ้าง..ป่านี้คงเดือดหมดแล้วมั้งในใจมันอะ..”พี่ข้าวพูดอีกครับ ผมก็ยืนยิ้ม มองหน้าพี่ข้าว
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ...ไปดูใจมันหน่อย..ตั้งใจเรียนนะครับ..เด็กน้อย”ว้าย จับหัวเค้าด้วย พี่ข้าวลูบหัวผมเหมือนผมเป็นเด็กเลยครับ ผมโตแล้วน่ะ
แล้วพี่ข้าวก็วิ่งไปครับ ผมหันไปมองเพื่อนๆผม แล้วยิ้มกว้าง แลบลิ้นให้พวกมัน พวกมันคงงงอยู่มากมายครับ
ผมขึ้นมานั่งเรียน ก็ได้ข้อความครับ ผมกดดู “พี่แสบ” ผมรีบเปิดรับทันที
“มึงจะทำเหี้ยไร..นั่นเพื่อนกรู..มึงห้ามมายุ่ง”ผมถึงกับยิ้มออกมาครับไม่รู้เหมือนกันครับว่ายิ้มทำไม งง ผมเลยแอบโทรบอกพี่ข้าว ตอนที่อาจารย์สอนเสร็จครับ พี่ข้าวก็หัวเราะใหญ่เลยครับ โดยมีพี่ป๊อดอีกคนชวนผมคุย แล้วก็วางสายไป
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรคืบหน้าครับ พี่ข้าวแกล้งโทรหาผมบ้าง เป็นระยะ ตอนพักเรียนหรือว่าตอนพักห้านาทีครับ
................... จนวันนี้ก็มาถึงครับ วันศุกร์ สุดหรรษา ........................
พี่ข้าวบอกว่าห้องพี่ข้าวขายไอศกรีมครับ ก็ถามผมว่าชอบรสอะไร เพื่อจะได้ไปแกล้งมันถูก ผมก็บอกว่าวนิลาครับ พี่แกก็บอกว่าของพี่แกก็ ทุกรสยกเว้นรสเปรี้ยว ผมก็รับคำ เออออไปครับ
พอวันศุกร์ ผมไม่ได้รับหน้าที่อะไรครับ มันแค่บอกให้เอาหน้าผมไปไว้หน้าร้าน ผมก็เลยตื่นซะแปดโมงเช้าครับ กว่าจะเสร็จก็ปาไปเก้าโมงเช้า เกือบสิบโมง พี่ปอยก็สายเหมือนกันครับ ก็เลยพากันไปพร้อมกัน แต่ถ้าไม่มีพี่ปอยผมคงไปไม่ได้อยู่ดีครับ เพราะว่าไม่ชอบขับรถ
พอไปถึงก็โทรหาไอ้วิว ว่าร้านของห้องอยู่ตรงไหน พอไปถึงร้านของห้องอยู่ใต้ต้นไม้ ใกล้กับโต๊ะประจำของพวกผมแหละครับ ห่างๆออกมาแต่ไม่ไกลนัก แถวนี้ร้านอาหารอยู่เต็มครับ เพราะว่าใกล้โรงฝึกพละหนึ่ง ข้างในเป็นแข่งบาสด้วยครับ ก็เลยมีคนจองที่ไว้ตรงนี้เยอะครับ ผมหันมองไปรอบๆ จนเจอร้านของพี่ข้าวครับ อยู่ไกลจากผมพอสมควร แต่สามารถมองเห็นทุกอย่างได้ เพราะว่ามันโล่งครับ พี่ข้าวเห็นผมรีบโบกไม้โบกมือทันที พวกเพื่อนๆพี่ข้าวเห็นว่าพี่ข้าวโบกมือ ก็รีบหันมาทางผมกันหมดเลยครับ กลายเป็นว่ายิ้มให้ผมกันหมด งะ เค้าอายนะ หล่อๆทั้งนั้นอะ
“แหม..กรูอยากเป็นมึงจังวะ..”วิวมันแซวผมเมื่อมันจัดของ
“หล่อชิบเลยเนอะมึง”ผมบอกมัน
“เออดิ..แต่กรูชอบพี่แมนวะ..เข้มได้ใจกรูเลยอะ..เนี้ยกรูจะยอมไม่กินหมูตลอดชีวิตเลยถ้าพี่แมนมาเป็นแฟนกรูนะ”อีวิวมันทำหน้าเพ้อฝันครับ ก็พี่แมนเค้าเป็นอิสลามนิครับ ก็ต้องหลอเข็มบาดใจสาวเป็นธรรมดาครับ
“..ปาน..มึงเอาลูกชิ้นลงกระทะดิ.”ใหม่มันหันมาสั่งผม
“หึ..ไม่เอาอะ..ทำเองดิวะ..กรูทำไมเป็น”ผมบอกมัน ไม่เป็นจริงๆครับ เดี๋ยวน้ำมันกระเด็ดใส่
“โห..อีลูกคุณหนู..มึงทำเหี้ยไรเป็นบ้างเนี้ยนอกจากเรื่องเรียน”ผึ้งมันแซวผม
“อะ..ก็กรูกลัวอะ..นะนะ.ทำเองเหอะ”ผมบอกมันพร้อมกับจับมือของใหม่ส่ายไปมา มันก็ถอนหายใจแล้วต้องทำเองในที่สุด เพื่อนๆห้องผมก็พากันมาเกาะกันเป็นกลุ่มๆแล้วครับ วุ่นวายมากมายครับ ดีนะครับที่วันนี้แดดไม่ออก ไม่ร้อน อากาศเย็นสบายดีครับ ยิ่งอยู่ใต้ต้นไม้แบบนี้ด้วย สวรรค์ครับ
“เฮ้ยๆ.ปาน..พี่ข้าวเค้ากวักมือเรียนมึงอะ”วิวมันหันมาบอกผม ที่กำลังคุยกับเพื่อนอยู่ครับ ผมหันไป พี่ข้าวบอกประมาณว่าให้มาหาหน่อยครับ ผมเลยเดินไปหา ไม่มีพี่แสบอยู่ครับ ก็ดีเหมือนกันครับ เดี๋ยวทำหน้าไม่ถูก
“..กินไอติมป่ะ..”พี่ข้าวถามแล้วจับมือผม โอ้ย.. จับอย่าปล่อยนะพี่
“นี่ไอ้ป๊อด..ไอ้แมน ไอ้เข็ม..ไอ้เป้..เพื่อนสนิทพี่เอง”พี่ข้าวแนะนำ หารู้ไม่ผมรู้จักหมดแล้วแหละครับพี่ เหอะๆ
ผมก้มหัวให้พวกพี่ๆครับ
“เดี๋ยวไอ้แสบมา..หวานได้แค่ไหน..หวานเลยนะน้องปาน”เสียงพี่เป้บอก ผมก็ยิ้ม
“พูดยังไม่ทันขาดคำ .โผล่หัวมานู้แล้ว.”พี่เป้บอก ทุกๆคนหันไปมองตามๆกันครับ พี่แสบมากับพี่แยม อีกแล้วครับ
“ปาน..นั่งตรงนี้กับไอ้เข็มนะ”พี่ข้าวจัดแจงที่นั่งให้ผมครับ ผมก็นั่งอย่างว่าง่ายครับ ทำไมพวกพี่ๆเค้าเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยซะเหลือเกินคราบ
“ไอ้แสบ..ไปไหนมาวะ”พี่ข้าวถามขึ้นเมื่อพี่แสบเดินมาถึงครับ พี่แสบมองหน้าผมเขม็งเลยครับ ผมเห็นพี่แมนอมยิ้มมาทางผมด้วยครับ พวกพี่ๆนั่นแหละ จะทำให้ผมหลุดขำ
พี่แสบไม่ตอบครับ
“แสบเดี๋ยวแยมมานะ...ไปที่ซุ้มแยมก่อนนะ”พี่แยมบอกพี่แสบ จับมือพี่แสบด้วยครับ แต่กรูเป็นเมียเค้าแล้วโว้ยอีพี่แยม
“ครับ..”พี่แสบตอบไปแค่นั้น แล้วพี่แยมก็เดินไปครับ
พี่แสบหันมามองหน้าผม ผมก็เลยหันหน้าหนีครับ
“ปาน..กินไอติมมั้ยครับเดี๋ยวพี่ตักให้”พี่ข้าวหันมาถามผม
“ฮะ..”ผมตอบแค่นี้แล้วพยักหน้ายิ้มๆ พี่แสบนี่จ้องตาเขม็งเลยครับ แต่ว่าพี่ข้าวเหมือนไม่รู้สึกรู้สาครับ
“วนิลาใช่มั้ยครับที่ปานชอบ”พี่ข้าวหันมาถามอีก
“ใช่ฮะ..”ผมก็ตอบแค่นั้นแล้วยิ้ม เพราะว่าเราอย่างเล่นเกินบทมากครับ ถ้ามันมากเกินไปเดี๋ยวฝ่ายตรงข้ามจับได้ละซวยเลยครับ
พี่แสบยืนอยู่ด้านหน้าพี่เป้ครับ แล้วมองมาที่ผม แต่ผมไม่สนใจครับ มองไปที่พี่ข้าว พี่ข้าวตักให้เสร็จ ก็เดินมาที่ผม
“อะ..จะกินอีกบอกพี่นะครับ..ฟรีสำหรับคนน่ารัก”พี่ข้าวยื่นให้ แล้วนั่งลงข้างผมครับ พี่ก็น่ารักครับ อยากบอกจังเลย เหอะๆ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..แล้วพี่ตาร์อะ”พี่แสบพูดขึ้นครับ
“ไอ้ตาร์ก็ส่วนไอ้ตาร์ดิ..เกี่ยวอะไรกับกรูวะ..”พี่ข้าวหันไปพูดถอดสีหน้ายิ้มๆครับ ใครอะตาร์ ตาร์ไหน
“อ่าว..นอกใจหรอกมึง”พี่เป้พูด
“ป่าวนอกใจโว้ย..ที่นั่นกับที่นี่มันคนละที่กันจะไม่ให้กรูมีใครเลยก็ไม่ใช่เรื่องวะ”พี่ข้าวพูดแล้วยิ้ม พี่แมนอมยิ้มมองหน้าผมทันทีครับ เหมือนพี่เค้าเล่นรู้งานกันเลยครับ
“เนอะปานเนอะ..”พี่ข้าวหันมาที่ผมที่นั่งเลียไอติมอยู่ไม่สนใจใคร แล้วยิ้ม
“เลอะแล้วเห็นมั้ย”พี่ข้าวพูดแล้วเอากระดาษทิชชู่เช็ดที่ปากผมครับ ผมก็หน้าแดงเลยดิ พี่ข้าวอะ เขินๆ
“เดี๋ยวเย็นนี้ไปกินข้าวกับพี่นะครับ..ไปดูหนังด้วยดีมั้ย”พี่ข้าวพูด ดูอ่อนโยนจัง ทำไมกรูไม่ชอบพี่ข้าววะ ไปชอบพี่แสบได้ไงเนี้ย น่าเอามาเป็นพี่ชายจังเลย คงจะอบอุ่นน่าดู
“ฮะ..”ผมตอบแล้วพยักหน้า อยู่ดีๆ พี่แสบก็ด่าเด็กม.4ครับ แล้วเดินไปทันที พวกพี่ๆที่นั่งอยู่หลุดหัวเราะกันยกใหญ่
“ดูหน้ามันดิ..”เสียงพี่เข็มที่มากกว่าเค้าหน่อยครับ
“ไอ้เหี้ย..ถ้ามันโกรธขึ้นมาจริงๆทำไงวะ”พี่ป๊อดพูดแล้วหัวเราะไปด้วย
“เหอะน่า..เดี๋ยวเย็นนี้ก่อน..ถ้าวันนี้มันไม่วีน พรุ่งนี้แหละ มันได้วีนแตกแน่ๆ”พี่ข้าวพูดด้วยสีหน้าท่าทีที่มั่นใจครับ
หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นพี่แสบอีกเลยครับ จนผมกลับมานั่งที่ร้านของผม จนเพื่อนๆมันด่าแล้วก็แซวไปในตัวครับ
“เดี๋ยวมานะ..ไปห้องน้ำหน่อย”ผมบอกไอ้เค มันก็พยักหน้า อ่านหนังสือการ์ตูนต่อครับ ผมเดินไปห้องน้ำ คนเยอะแยะเลยครับ
“มานี่”แล้วอยู่ดีๆแหละครับ พี่แสบโผล่มาจากไหนไม่รู้ครับ ผมถึงกับตกใจ แต่ไม่ได้ร้องออกไป
“อย่าเสียงดังนะมึง.อยู่เฉยๆ”พี่แสบขู่ครับ แต่ผมเรื่องไรจะฟัง ผมก็ดิ้นทุบๆครับ จนคนหันมามองแล้วครับ
“ปล่อย..”ผมบอก
พี่แสบจับแขนผมแน่นขึ้นครับ
“มึงคิดจะทำอะไร..ห๊ะ”พี่แสบข่มเสียงตัวเองด้วยอาการโกรธสุดๆ
“เรื่องของปาน..พี่ไม่เกี่ยว”ผมบอก พร้อมกับดันตัวออก แต่มันไม่หลุด
“หึ..กรูไม่เกี่ยวได้ไง..กรูผัวมึง..จำไม่ได้รึไง”พี่แสบพูดแล้วแสยะยิ้มครับ
“หึ..จำไม่ได้..ผัวปานมีตั้งเยอะแยะ...พี่เป็นคนที่เท่าไหร่ละปานเองยังจำไม่ได้เลย”ผมพูดตอกย้ำพี่แสบทันทีครับ พี่แสบหน้าเสียไปเลยครับ จังหวะนั้นผมก็ผลักตัวออกมา พี่แสบยืนนิ่ง มองหน้าผม น่ากลัวสุดๆเลยคราบ
“น้องปาน...”เสียงพี่ข้าวดังมา ผมหันไปตามเสียง
“ฮะ..”ผมรีบยิ้มทันที พี่แสบมองผมสองคนอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อครับ
“ปะครับ....ไปเดินดูให้ทั่วโรงเรียนกันเนอะ.พี่หิวแล้วอะ..หาไรกินกัน”พี่ข้าวพูด ไม่สนใจพี่แสบที่อยู่ตรงหน้าเลยครับ แล้วจับมือผมทันที ผมกับพี่ข้าวเดินออกมาจากตรงนั้น ผมก็รีบเล่าเรื่องเมื่อกี้ให้ฟังทั้งหมดครับ กลายเป็นว่าพี่ข้าวอะตามดูพี่แสบอยู่แล้วครับ เห็นกำลังทะเลาะกันแล้วเดี๋ยวผมก็สู้ไม่ไหวอีก พี่ข้าวเลยมาห้ามทัพไว้ทัน ก็ไม่รู้ว่าห้ามทัพ หรือว่ามาเพิ่มไฟในกองทัพเนอะ
...
มาต่อแระ
ขอบคุณสำหรับคำติชมนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยค่ะ
รักผู้อ่านทุกคน
พรุ่งนี้คนแต่งมีสอบอีกแล้ว และเป็นสอบครั้งสุดท้าย แฮะๆ แต่มีเรียนพิเศษต่อ แล้วเย็นนี้อาจมาต่อให้นะค่ะ
พรุ่งนี้ก็คงจะเป็นดึกๆหน่อยค่ะ
จุ๊บๆ ผู้อ่านทุกคนค่ะ
บับบาย
รักๆ
-
จิ้มก่อน คนแรกเลย อิอิ
ง่า ค้างง่า พี่มด :serius2:
เมื่อไรแสบมานจาวีนซะทีอ่า รออยู่
ปอลอ ข้าวนี่แสบใช่ย่อย นักวางแผนดีนัก เด๋วถึงคราวตัวเอง... จะรอดู :laugh:
-
โห่
สุดยอดเลยนายข้าวว เเผนเด๊ดมากอ่ะค้าบบ
ชอบเอาอีก เอาอีก กำลังมันส์
-
:t4:ข้าวแกล้งแสบ
-
วันนี้อ่านรวดเดียวจบ
หุหุ
สุดยอดอ่ะค๊าบบบ
-
ข้าวก้อน๊าพูดไปแบบนั้นเด๋วมีคนอัดเสียงไปฟ้องเฮียขึ้นมา
เดี๋ยวผ-ัวจามาหาถึงที่ แล้วที่นี้ล่ะจาซวย :m29: :m29:
ส่วนน้องปานต้องยกนิ้วให้ตอบได้เจ็บจิงๆๆ o13 o13
แสบก้อนะยอมรับว่าเปงผ-ัวแร้วแต่ไม่ดูแลเม-ีย :m16: :m16:
-
:laugh: สมน้ำหน้าไอ้แสบ
-
๕ ๕ สะใจ ๆ ข้าวขอมากกว่านี้อีกได้ป่าว
เอาให้ไอแสบ ระเบิดป็นภูเขาไฟเลย
:oni1: :oni1:
ล้าลา สะใจจิง ๆ เอิ๊กกกก
-
:laugh: :laugh: :laugh:
แสบอย่าเก็กมากเลย
ว่าแต่ปานก็นะไปแกล้งพี่เค้า
.
.
.
เอาให้วีนแตกไปเลยน้า
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ดีค่ะ มาต่อบ่อยๆแบบนี้คนอ่านรักตายเลย อิอิ :m1:
หึ แสบ เอาอีกแล้วนะ ปากไม่ตรงกะใจ :angry2:
เอาเลยข้าวกะน้องปาน แกล้งมานให้หั่วปั่นไปเล้ยย :laugh:
-
:m4: พี่ข้าวเจ๋งงงงงงอ่ะ ......... รออ่านนะค่ะ ...... สู้สุ้ค่ะ ตัวสุดท้ายแล้ว ....
-
:jul3: ค่อยสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย
-
o13
ก๊าก..สะใจ
แต่ข้าวอย่าเท่ให้มากนัก
เดี่ยวเกิดน้องหลงคุณขึ้นมาจริงๆ
จะน่าสงสาร...ตาร์ :laugh:
-
มานั่งรอก๊อก 2 ครับ
แหมๆๆ สะจายอ่ะ เอาหั้ยไอคุนแสบมันกระอักเลือดเลยครับน้องข้าว
มาต่อนะครับ กำลังสนุก มันส์หยดเลย
-
ทั้งขำ ทั้งสะใจ :jul3:
ขอบคุณคนแต่งนะคะ
-
อ่านไปยิ้มไป(นิกรูบ้ารึเปล่าว่ะ????)
แต่ สะใจ จริงๆๆเลย 5555+
รีบมาต่อนะกำลังมันส์
-
o13 เด็ดมาก
-
ชอบข้าวมากมาย.. ได้ใจจริงๆ o13
แอบสะใจคนตัวแสบ :jul3:
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ..
เป็นกำลังใจให้ในภารกิจการเรียนนะคะ สู้ๆ ค่ะ :L2:
-
ตอนที่62 พิเศษ ปานกะแสบ <โมโหหึง>
หลังจากนั้น พี่ข้าวก็เตรียมการวางแผนกับผมครับ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ หึหึ ตอนเย็นพี่ข้าวพาผมไปดูหนัง แล้วก็กินข้าวปกติ
“ปาน..เดี๋ยวปานเดินไปหาพี่ที่ร้านพี่นะครับ”พี่ข้าวหันมาบอก เมื่อพี่ข้าวส่งผมถึงร้านครับ
“ฮะ..ขอบคุณสำหรับขนมนะฮะ”ผมตอบ ก็พี่ข้าวเล่นซื้อให้ผมหมดทุกอย่างเลยอะ เห็นผมดูอะไรก็ซื้อหมดเลยครับ
“ไม่เป็นไรครับ..น่ารักน่าหยิกนะเราเนี้ย..”พี่ข้าวทำหน้าทะเล้นใส่ผม เอาผมหน้าแดงทันทีครับ
“ฮ่าๆๆ....ไม่เป็นไรหรอกครับยังไงก็แฟนเพื่อนพี่ในอนาคต”พี่ข้าวแซว แล้วเดินไปที่ร้านครับ
เมื่อเลิกร้านทุกอย่างกิจกรรมหมดลงครับ นักเรียนก็พากันกลับบ้าน พร้อมกับผม ที่นัดกับพี่ข้าวไว้ครับ ผมลาเพื่อนๆพร้อมกับ เดินไปที่ร้านของพี่ข้าวครับ
“มาแล้วหรอครับ..”พี่ข้าวหันมายิ้ม พร้อมกับเดินมาหาผม
“นั่งรอพี่แป๊บนึงนะครับ..เพื่อนพี่มันรอให้รถไอติมมาเอาถังคืนนะ”พี่ข้าวบอก แล้วผมก็นั่งลงที่โต๊ะไม้หินอ่อนด้านล่าง
“ไงครับ...แสบเหมือนกันนิ.ไปพูดอะไรกับไอ้แสบไว้บ้างละ”พี่เข็มที่นั่งอยู่ด้วย ทักผมขึ้น เรื่องไรหว่า สงสัยจะเป็นเรื่องที่ผมบอกว่ามีผัวหลายคนครับ
“ก็พี่แสบชอบด่าปาน.ว่าปานสารพัด..แถมชอบใช้กำลังอีก”ผมพูดบอกพี่ๆ พี่ๆเค้าก็ตั้งใจฟังกันดีเหลือเกินครับ
สักพักรถไอติมก็มาครับ พี่ข้าวเดินมาหาผม
“ป่ะครับ..ดูหนังกัน..”พี่ข้าวบอก แล้วยื่นมือมาให้ผมจับ ผมก็งงๆนิดนึงครับ หันไปมองพี่เข็ม พี่เป้ ที่นั่งมองอยู่ พวกพี่สองคนพยักหน้า ผมก็จับมือพี่ข้าวทันที ที่ไหนได้พอลุกขึ้น หันไป ไอ้พี่แสบมันอยู่ข้างหลังผมแล้วนะสิครับ รวมทั้งพี่แยมด้วยครับ แหมติดกันเป็นแม่เหล็กเชียวนะ
“ไปไหน..”เสียงแข็งของพี่แสบดังขึ้น
“กรูจะพาน้องปานไปดูหนัง.แล้วก็ไปกินข้าว..มึงมีไรวะ”พี่ข้าวบอก แล้วยิ้ม แต่ตอนนี้ผมก็ยิ้มครับ แต่ข้างในอะ โคตรกลัวเลย แล้วมึงจะกลัวอะไรละ พวกพี่ๆเค้าไม่ทิ้งมึงหรอกน่าไอ้ปาน
พี่แสบมองหน้าผมกับพี่ข้าวโหดสุดๆครับ แต่พี่ข้าวก็ยังยิ้มแฉ่งไม่รู้สึกรู้สา
“แสบแยมอยากไปด้วยอะ”แล้วพี่แยมเค้าก็จับแขนพี่แสบครับ พี่แสบหันไปมอง
“ไม่เอาหรอกแยม..เราไปกันสองคนดีกว่าเนอะ”พี่แสบก็ยิ้มให้พี่แยม ภาพนั้นทำให้ผมอยากจะเข้าไปถีบทั้งสองคนเลยครับ
“เฮ้ย..ไม่มีไรกรูไปก่อนนะมึง”พี่ข้าวพูดแล้วจับมือผมให้เดิน พอเราหันหลังมาได้ พี่ข้าวก็ยิ้มให้ผมทันทีเลยครับ
ผมกับพี่ข้าวเดินออกมา ตามทางออกของโรงเรียนที่จริงมันมีหลายทางนะครับ แต่ว่าทำไมพี่ข้าวพามาทางที่ไม่ค่อยมีคนเลยอะ อ้อมมาทำไมอะ
“พี่ข้าว..อ้อมทำไมอะฮะ”ผมถาม
“เดี๋ยวก็รู้”พี่ข้าวพูด
“มึงจะไปไหน...”และเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น ผมหันไปทันทีครับ
“พี่แสบ”ผมต้องอุทานออกมาเบาๆ ใช่ครับพี่แสบจริงๆ แต่คราวนี้มาคนเดียวนะครับ
“มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้ากรูยังไม่ได้อนุญาต”พี่แสบเดินมากระชากแขนผมทันที
“เฮ้ยไอ้แสบ..”พี่ข้าวผลักหน้าอกพี่แสบครับ
“ไอ้ข้าว..มึงเป็นเหี้ยไร..”พี่แสบหันหน้ามามองหน้าพี่ข้าวครับ
“อ่าว...กรูนี่ต้องถามว่ามึงเป็นเหี้ยไร”พี่ข้าวทำหน้ายียวนกวนประสาทครับ
“ไปกับกรู”พี่แสบกระชากแขนผม
“ไม่ไป...”ผมพูดเสียงดัง ตาพี่แสบยิ่งมองผมแบบโมโหมากกว่าเดิมครับ
“..มึงกล้าขัดกรูหรอห๊ะ..”พี่แสบขึ้นเสียงดังแล้วครับ
“ทำไมปานจะไม่กล้า.พี่เป็นอะไรกับปาน..ก็แค่คนรู้จัก..ปานจะไปกับพี่ข้าว..พี่จะทำไม”ผมพูด กรอกหน้าพี่แสบเต็มๆเลยครับ
“กรูไม่ให้ไป”พี่แสบเสียงดังอีกครั้ง พร้อมกับจับข้อมือผมสองข้าง ตัวผมแนบกับตัวพี่แสบแล้วครับ
“ปล่อย....”ผมพยายามดิ้นสุดๆครับ
“ไอ้แสบ..ปล่อยน้องปานเหอะ..”พี่ข้าวพูด พี่แสบหันไปมองหน้า
“มึงอย่ามายุ่งไอ้ข้าว..นี่ของๆกรู..กรูจะทำอะไรมันก็ได้”พี่แสบพูด ทำให้ผมยิ่งโมโหมากขึ้นกับคำพูดเมื่อกี้มันทั้งเหมือนดูถูกแล้วก็เหมือนผมไร้ค่า ที่จะเป็นอะไรตามที่พี่แสบสั่งก็ได้ ใช่แล้วกรูก็จะทำให้กรูเองว่ากรูไม่ใช่ของเล่น ไอ้ฟายแสบ
“ปานไม่ใช่ของๆพี่..ปานไม่ได้เป็นของๆพี่..จำไว้..ปานเป็นตัวปาน..พี่ไม่มีสิทธิ์..”ผมเริ่มตาแดงๆเมื่อมีอารมณ์ในการด่ามากเกินไปครับ ผมตะโกนเสียงดังมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมไม่ค่อยโมโหหนักๆหรอกนะครับ นอกจากมันหยุดไม่ได้จริงๆหรือมาอะไรมาจี้จุดนะครับ แล้วตอนผมโมโหทีไร ผมจะน้ำตาไหลทุกทีไปครับ
“มึงเป็นของกรู เป็นเมียกรู”พี่แสบยังพูดย้ำเหมือนเด็กที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆครับ
“ใช่กรูเป็นเมียมึง..แล้วไง กรูจะหาผัวใหม่ไม่ได้เลยรึไง..หึ..มึงมันก็แค่คนๆนึงที่เคยเข้ามาในชีวิตกรูแล้วทำเรื่องเลวๆกับกรู ทำร้ายจิตใจกรู ..แล้วไง มึงทำพอรึยัง.สาแก่ใจมึงรึยัง..ห๊ะ”ผมเสียงสั่น พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทาง พี่แสบหน้าเสียทันที
“ทำไม..หรืออยากจะเอากรูอีกรอบก่อนที่จะไปหาเมียใหม่มึงรึไง..เอาสิเอาเลย”ผมชักเริ่มโมโหแล้วหยุดไม่อยู่ครับ แล้วก็ถอดกระดุมตัวเองออก พี่ข้าวรีบห้ามไว้ แต่ผมไม่ฟัง พี่แสบเลยรีบเดินข้าวมา
“มึงทำเหี้ยอะไรห๊ะ..”พี่แสบตะโกน
“เออ..ตะโกน ตะโกนใส่กรูเลย..อยากทำอะไรกับกรูก็ทำ...ทำให้สาสมใจมึงเลย..เพราะตั้งแต่นี้เป็นต้นไป..มึงกับกรูจบกัน.. มึงทำเหี้ยๆกับกรูได้..กรูก็ทำกับมึงได้เหมือนกัน”ผมโมโหมากเลยครับ ไม่คิดว่าตัวเองจะอารมณ์ขึ้นได้มากถึงขนาดนี้ครับ พี่แสบหน้าเสียทันที
“ปาน...”พี่แสบเรียกผมเสียงต่ำลง
“ไม่ต้องมาเรียกชื่อกรู..คนอย่างมึงมันสูงเกินไป..ไม่ต้องมาเรียกชื่อคนต่ำๆอย่างกรูหรอก”ผมพูด
ผมเดินหันหลังกลับมาครับ พี่แสบมันจับข้อมือผมไว้
“ปล่อย...”ผมหันไปเสียงแข็ง พร้อมกับสายตาที่เหมือนหมาบ้าเลยครับ
“จำใส่หัวมึงไว้ซะ..ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับกรูละก็..ผู้หญิงที่มึงคบแต่ละคน..กรูก็ไม่เอาไว้ทั้งนั้น....ให้มันรู้กันไปว่ามึงกับกรูใครมันจะแน่กว่ากัน”ผมพูด พี่แสบถึงกับต้องปล่อยมือผม แล้วผมก็เดินออกมา พร้อมกับปาดน้ำตา พี่ข้าวเดินเข้ามาโอบไหล่ผมไว้ ผมถึงกับต้องหันไปกอดพี่ข้าว ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เหมือนพี่ชายคนนึง พี่ข้าวลูบหัวผมทันที่ ผมร้องไห้ออกมา ยืนร้องไห้กันอยู่อย่างนั้นครับ ไม่แคร์สายตาใครเลย จะแคร์ทำไมอะ ก็ไม่มีใครมายืนดูนิ
“เฮ้อ..ผิดแผนเลย..เราอะ อารมณ์ขึ้นทำไมละครับ”พี่ข้าวลูบหัวผม แล้วมองหน้าผมครับ
“ก็ปานโมโหพี่แสบมันว่าปานเมื่อกี้นิ..ว่าต่อหน้าพี่ข้าวด้วยอะ..ถ้าเกิดเมื่อกี้มีคนอื่นอยู่ด้วย..พี่แสบจะคิดมั้ยว่าปานอาย”ผมพูดไปเช็ดน้ำตาไปครับ
“มันคงรู้ตัวแล้วแหละป่านนี้อะ...หน้าซึมซะขนาดนั้น...”พี่ข้าวพูด ผมยิ้มออกมา
“ไปครับ..ไปดูหนังดีกว่า..”พี่ข้าวบอก
“อ่าว..จะไปจริงๆหรอฮะ.ปานคิดว่าพูดแกล้งพี่แสบ”ผมบอก
“จริงดิ..ใครจะปล่อยให้น้องชายขี้แยยืนร้องไห้อยู่ตรงนี้ละ...ปะครับ”พี่ข้าวเดินจูงมือผมมา แล้วก็มารอหน้าโรงเรียนครับ บอกว่ารอพี่ชายพี่ข้าว พี่ตังครับ พอพี่ตังมา พี่ตังก็ลงมาจากรถ ผมก็ยกมือไหว้ทันที
“...คนนี้ไงน้องปาน”พี่ข้าวพูด
“อ่อ..ทำไมตาบวมงั้นละครับ”พี่ตังถามทันทีครับ
“โห..พี่เสียมารยาท”พี่ข้าวว่า
“เรื่องไอ้แสบนะ.”พี่ข้าวลูบหัวผมเบาๆ
“ไปครับ..ขึ้นรถ”พี่ข้าวเปิดประตูรถให้ผม ผมขึ้นไปนั่ง พี่ข้าวนั่งกับพี่ตังด้านหน้า แล้วพี่ข้าวก็ไปส่งพี่ตังก่อนที่บ้านครับ แล้วเอารถออกมาไปดูหนังกับผม
ผมกับพี่ข้าวดูหนังกันเสร็จ ก็พากันออกไปกินร้านอาหารร้านประจำของพี่ข้าวครับ
“ว่าไงวะ”พี่ข้าวรับโทรศัพท์หลังจากที่นั่งกินข้าวกันได้สักพัก
“อ่าว..จริงดิ..แล้วนี่พวกมึงอยู่กันครบเลยหรอวะ.”พี่ข้าวพูด แล้วมองมาที่ผม
“เออ.กรูกินข้าวอยู่กับน้องปานเนี้ย”พี่ข้าวบอก
“เออ..เดี๋ยวกรูกินเสร็จแล้วจะรีบไป..เฮ้ย....จริงดิ...เอาแล้วไง..กรูบอกแล้วแผนกรูได้ผล”พี่ข้าวพูดแล้วยิ้ม ผมเริ่มอยากรู้อยากเห็นแล้วครับ
“เออ..ได้ๆ..เดี๋ยวเจอกัน..บาย”พี่ข้าววางโทรศัพท์ลงมองหน้าผมแล้วยิ้ม
“มีอะไรอะฮะ”ผมรีบถามทันที
“ไอ้แสบเมาอยู่บ้านนู้...ฮ่าๆๆๆ..สะใจ”พี่ข้าวพูดแล้วขำ ไม่สนใจผมเลยอะ
“แล้วไงอะฮะ”ผมรีบถามอีก
“อ่าว..ก็เมื่อเย็นอะหลังจากที่มันโดนปานด่าไปนะ..พวกไอ้ป๊อดมันบอกพี่ว่า..ไอ้แสบบอกเลิกแยมต่อหน้าพวกมันเลย..แยมอึ้งไปเลยคราบ”พี่ข้าวหัวเราะร่า
“จริงอะ”ผมยังไม่เชื่อครับ อึ้งอยู่ ทำไมพี่แสบต้องทำแบบนั้นด้วย
“เดี๋ยวรีบกลับไปดูใจมันหน่อยนะครับ..เห็นบอกว่าเมามากเลย..ไม่พูดไม่จากับใครเลยครับ ตาขวางอย่างกับหมาบ้า..ฮ่าๆ”พี่ข้าวหัวเราะอีกครับ
“ไม่เอาอะ..กลัว..”ผมบอกไปตามความจริง
“โอ้ย..ไม่ต้องกลัวแล้วครับขนาดนี้แล้ว...ไม่กล้าทำอะไรแล้วครับ..เจอแมวออกลายเสือไปเมื่อเย็น.ถึงกับเมาเลยไง”พี่ข้าวพูดติดตลก ผมก็ยิ้มๆ
พอเรากินกันเสร็จ พี่ข้าวก็สั่งอาหารกลับไปเผื่อพวกพี่ป๊อดด้วยครับ ผมยังไม่เคยมาบ้านพี่แสบเลยครับ พอจอดรถปุ๊บก็มีพี่คนนึงเดินออกมา
“ทำเหี้ยไรน้องกรูไว้วะ”พี่คนนั้นพูดขึ้น เอ๊ะหรือว่าพี่ของพี่แสบ ผมคิดในใจ เพราะตอนผมสืบประวัติพี่แสบนี่พี่แสบมีพี่ด้วยครับ
“อ่าว..น้องพี่นั้นแหละ..ชอบไปรังแกคนอื่น..แล้วมันอยู่ไหนละเนี้ย”พี่ข้าวพูด แล้วกวักมือเรียกผม
“นี่น้องปานที่น้องชายพี่ไปทำวีรกรรมกับน้องเค้าไว้”พี่ข้าวพูด ผมยกมือไหว้คนที่อยู่ข้างหน้า แล้วพี่เค้าก็ยกมือไหว้ผม
“นี่พี่ไอ้แสบมัน..ชื่อพี่ใส.”พี่ข้าวบอก
“ไปพี่..ไหนพาผมไปดูมันดิ”พี่ข้าวบอกพี่ใส่ แล้วก็เดินเข้ามาในบ้าน เดินมาทางด้านขวามือนะครับ ก็เจอห้องรับแขกเลยครับ ตรงนี้มีโทรทัศน์กับโซฟา ห้องเล็กกำลังพอดีครับ แต่ว่ามีทางเดินเข้าไปอีกครับ ห้องตรงนี้ใหญ่มากเลยครับ เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีกระจกรอบๆห้องเลยครับ แบบมองออกไปเห็นวิวด้านนอก แต่อีกครึ่งนึก เป็นโซฟาล้อมรอบๆติดกลับพนังกระจกครับ แล้วก็มีโทรทัศน์ จะเรียกว่าโฮมเทียร์เตอร์ก็ได้นะครับ
ผมหันไปเห็นพี่แสบนอนกองอยู่กับพื้น ไม่ใส่เสื้อครับใส่แต่บ๊อกเซอร์ พวกพี่ๆก็นั่งเรียงกันกินเหล้ากันอยู่ครับ
“อ่าว..มาแล้วหรอครับ..มาครับ..แหมทำเพื่อนพี่ซะ..ยับเป็นหมาเลยนะครับ”พี่ป๊อดพูดกับผม ในห้องค่อนข้างมืดนะครับ เพราะพี่ๆเค้าเปิดโทรทัศน์ แต่ปิดไฟดวงใหญ่ เปิดแต่ไฟหรี่นะครับ
“กินไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ”พี่ข้าวถาม
“ก็มึงไปใช่ป่ะ..มันก็กลับมาที่เรานั่งกัน.เสร็จปุ๊บแยมก็ถามว่าไปไหนมา..ไอ้เหี้ยแสบก็เงียบไม่ตอบ จนแยมหงุดหงิด ไอ้แสบเลยตะคอกให้ซะเสียงดัง จนแยมอึ้งไป เหมือนจะร้องไห้ ทีนี้ไอ้แสบก็บอกเลิกคุณเธอทันที คุณเธอถึงกับตบหน้า แล้วน้ำตาไหลออกมา”พี่ป๊อดเล่าครับ
“ไม่จบแค่นี้ครับ..เสร็จแล้วไอ้เหี้ยแสบก็นั่งกุมขมับ สักพักพวกกรูบอกให้มันกลับบ้าน มันก็ชวนกรูมากินเหล้า กรูก็เลยมา..แล้วมันก็เพ้อห่าไรไม่รู้...ขอโทษๆ..อยู่นั้นแหละ แล้วก็เมาเป็นหมาอยู่อย่างที่มึงเห็นตอนแรกแม่งไม่คุยกับใครเลย มองกรูอย่างกับจะฆ่าพวกกรู กรูนะกลัวเลยคิดว่ามันอ่านแผนพวกเราออก แต่มันก็ไม่รู้ หิหิ”พี่เป้เล่าต่อ พร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก
“หึหึ...ฮ่าๆๆๆ..”อยู่ดีๆพี่ข้าวก็หัวเราะออกมาเสียงดังครับ
“เป็นเอามากเว้ย..กรูไม่คิดว่าคนอย่างไอ้แสบจะเป็นได้ขนาดนี้”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะไป ผมละงงกับพี่แกเลยครับ
“เดี๋ยวมึง..ไอ้แมนกับไอ้เป้ ช่วยกันพาไอ้แสบขึ้นไปบนห้องหน่อยนะมึง..เมาอย่างกับหมาดีนะที่พรุ่งนี้วันเสาร์”พี่ข้าวสั่ง พี่แมนกับพี่เป้พยักหน้า พวกพี่ๆนี่ยังไม่มีใครเมากันเลยครับ
“เฮ้ย..แล้วมึงจะกลับบ้านกันป่าววะ”พี่ใสเข้ามาแล้วถอดเสื้อวางกองไว้ครับ
“ไม่กลับ”พวกพี่ๆประสานเสียงกับตอบ แล้วยกแก้วชนกัน
“ดี..ไอ้พวกเหี้ย..บ้านกรูเหมือนที่สุมหัวพวกมึงแล้วเนี้ย”พี่ใสแกบ่นๆ
“เอาน่าพี่..อย่าบ่นไปเลย..กินๆ..น้องสะใภ้นั่งอยู่นี่รักษาภาพพจน์หน่อยดิ”พี่ข้าวพูด พี่ใสหันมามองหน้าผมพร้อมกับยิ้ม โอ้ย เขินอะ ผมก้มหน้างุดเลยครับ ผมจะบอกให้ว่าพี่แสบอะเป็นคนสายตาเจ้าเล่ห์มา พี่แกคิดอะไรเราไม่ค่อยจะรู้หรอกครับ ด้วยอาการขี้แกล้งของพี่แสบ มันเลยทำให้รอยยิ้มพี่แสบกวนส้นตีนสุดๆ ซึ่งมันก็เหมือนรอยยิ้มพี่ใสอีกอะ
“ตัวหนักชิบหาย..”พี่เป้บ่นเมื่ออุ้มพี่แสบเอาแขนมาพาดคอ
“ปานขึ้นไปสิครับ”พี่ข้าวหันมาบอกผม ผมมองด้วยสีหน้างงๆ แล้วส่ายหัว พวกพี่ๆแกก็ขำครับ
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ..มันเมาไม่มีแรงทำอะไรปานหรอก..แล้วเมื่อเย็นปากก็แผลงฤทธิ์ไปแล้วนิ..มันไม่กล้าแล้วละ”พี่ข้าวพูด
“ไม่เอาอะ..ถ้าเกิดพี่แสบบ้าขึ้นมาอีก..ปานตายพอดี”ผมบอกไป ถึงกับพี่ใสหัวเราะออกมาเลยครับ
“...แหม..ถ้าเป็นของรักของหวงของมันยังไงมันก็ไม่ยอมทำให้ช้ำบ่อยๆหรอกครับ..นี่ถือว่าแน่นะเนี้ยเอาไอ้แสบเมาขนาดนี้ได้..ฮ่าๆๆ..กรูยังไม่เห็นมันรักใครเป็นสักที”พี่ใสพูด แล้วชนแก้วกับพี่ข้าวอีกที
“ไปเถอะครับ..ไปดูมันหน่อย..นอนนี่เลยก็ได้..เดี๋ยวพี่โทรบอกปอยให้...เผื่อมันตื่นขึ้นมาจะได้คุยกันให้รู้เรื่องนะครับ”พี่ข้าวพูด ผมก็นั่งคิด ก็ดีเหมือนกันนะ
“ก็ได้ฮะ”ผมตอบ พร้อมกับเดินขึ้นตามพวกพี่ๆที่พยุงพี่แสบไป ผมก็อยู่ข้างนึงนะครับ พอถึงห้อง พี่เป้กับพี่แมนก็กำลังจะปิดประตู แต่กลับหันมาแซวผม
“อย่าฆ่าเพื่อนพี่นะครับ..ให้อภัยมันหน่อยนะ”พี่แมนบอก พร้อมกับหัวเราะกับพี่เป้แล้วเดินออกมาครับ
ผมเดินสำรวจรอบๆห้องครับ ดูท่าพี่แสบจะชอบสีน้ำตาลแฮะ ผ้าม่านก็สีน้ำตาลอ่อน โซฟาก็สีน้ำตาล ทุกอย่างประดับด้วยไม้สัก ผมเดินดูไปรอบๆ แล้วเดินมานั่งลงที่เตียง ผมนั่งมองหน้าพี่แสบอยู่สักพัก หน้าตาก็ดี แต่แม่งจะโหดไปไหนวะ ผมคิดเองคนเดียวแล้วนึกขำครับ ผมเดินไปเอาผ้าชุบน้ำแล้วมาเช็ดตัวให้พี่แสบ พี่แกก็ขยับตัวเบาๆ เช็ดตัวเสร็จ ผมก็หยิบโพมล้างหน้าของพี่แสบมาล้าง ไม่เอาครับเหนียวตัวขอล้างอะไรบ้างเหอะ ผมถอดถุงเท้าออก พร้อมกับ ล้างเท้าในห้องน้ำครับ ผมเดินออกมาก็ต้องตกใจ ก็อีพี่แสบบ้าแม่งนั่งหันหน้ามาทางประตูห้องน้ำ ตาแม่งโคตรน่ากลัวอะ โคตรขวางเลยครับ
“ปาน”พี่แสบเรียกชื่อผมเอาไว้ก่อนที่ผมจะเปิดประตูออกจากห้อง เพราะด้วยอาการที่ว่าไม่รู้จะพูดอะไรดีครับ ผมหยุดอยู่กับที่ หันหลังให้พี่แสบ พี่แสบเดินมาเบาๆ แล้วกอดจากข้างหลังของผมครับ
เราเงียบกันทั้งคู่ ผมได้ยินแต่เสียงหายใจของพี่แสบ กับกลิ่นเหล้าและก็บุหรี่ของพี่แสบ
“มีอะไรรึป่าว..จะกลับแล้ว”ผมถามด้วยเสียงห้วนๆ คือไม่มีคำลงท้าย และก็ไม่มีชื่อผมนำหน้าครับ
“อย่าไปเลยนะ...”พี่แสบพูดมาแค่นั้นครับ ผมถึงกับอึ้ง ไม่น่าเชื่อ พูดเป็นด้วยหรอแบบนี้เนี้ย
“..ปล่อยเถอะ..จะกลับแล้ว”ผมบอก อะไรของมึงไอ้ปานเมื่อกี้ยังบอกจะนอนบ้านพี่แกอยู่เลย
“ไม่ให้กลับ..”พี่แสบพูดพร้อมกับเอาหน้าซุกซอกคอผม
ผมไม่ตอบ แต่ก็ไม่ได้ผลักออกครับ พี่แสบกระชับกอดแน่นขึ้น เราต่างคนต่างไม่ได้พูดอะไร
“ขอโทษนะ..”และแล้วก็มีเสียงที่เหมือนเสียงจากสวรรค์ คำที่อยากได้ยินมานาน ผมยิ้มออกมานิดๆ ในห้องมืดๆนั้นครับ
“เรื่องอะไร..”ผมถามไป เหมือนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ขอโทษ.....ทุกเรื่อง”พี่แสบพูด เสียงเบาๆมึงก็บอกมาสิวะว่าเรื่องอะไร กรูรู้ แต่กรูอยากได้ยิน
แค่นี้หรอ แต่ที่ผมอยากได้ยินมันเป็นอะไรที่มากกว่านี่ครับ ผมก็เลยยังเล่นตัวต่อไป
“อืม...ไม่เป็นไรหรอก..เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป...พี่ก็เริ่มต้นใหม่กับคนที่พี่รักแล้วกันนะ..ปานก็จะทำแบบนั้นเหมือนกัน...เราคงเป็นมากกว่าพี่น้องไม่ได้หรอก”ผมพูดได้ช่างตอแหลจริงๆครับ เหอะๆ อ่าว ถ้าไม่ตอแหลแล้วจะได้รู้อะไรหรอ
“ปาน...”พี่แสบเรียกชื่อผม ผมกันไปมองหน้าพี่แสบ พี่แสบกอดเอวผมไว้หลวมๆ
“..ปานกลับก่อนนะครับ..แล้วก็อย่าดื่มเมาแบบนี้อีกละ..”ผมพูดที่เล่นทีจริงเหมือนทีเคยหยอก แล้วทำเหมือนกับว่าที่ผ่านมาผมไม่ได้โกรธเลยนะ มันก็เหมือนกับยิ่งตอกย้ำความห่างเหินแหละครับ
ผมจับมือพี่แสบให้ปลดออกจากเอวผมครับ แล้วหันหลังกลับไปเปิดประตู แต่พี่แสบก็ไม่ได้ห้ามไว้ครับ จนผมเดินออกมา แล้วปิดประตู อ่าว ทำไมไม่ง้อกรูวะ ผมเดินออกมาจนเกือบสุดทางเดินครับ ได้ยินเสียงพวกพี่ๆเจี๊ยวจ๊าวกันใหญ่ สังสรรค์เฮฮา ผมก้าวขาเดินต่อทั้งๆที่ไม่อยากจะเดิน ถ้าเดินไปตอนนี้ทุกอย่างจะจบลง มันจะจบลงแล้วด้วยคำพูดของมึงเอง
แกร๊ก
“กรูรักมึงนะ..”ผมต้องหยุดอยู่กับที่กับเสียงที่ผมได้ยิน
“อย่าไปเลยนะ..กรูขอโทษ....ขอโทษกับการกระทำทุกอย่างที่ทำกับมึง..อย่าไปเลยนะ..”พี่แสบพูด ทำเอาน้ำตาผมไหลออกมาครับ ด้วยอาการที่มันอยากได้ยินอยู่แล้วอะครับ พอได้ยินมันก็ดีใจจนปลื้มไปหมด เหมือนทุกอย่างที่พี่เค้าทำกับเราไว้มันหายซะงั้นอะ
ผมหยุดยืนอยู่อย่างนั้น ไม่มีเสียงฝีเท้าจากพี่แสบทีเดินมา
“พี่รักปานนะ.”ห๊ะ สงสัยโลกแตกพรุ่งนี้แล้ว พี่แสบแทนตัวเองว่าพี่ โอ้ย พระเจ้าคราบ ผมไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย ผมทั้งยิ้มทั้งร้องไห้รวมกัน
“ก็แค่เนี้ย.มันพูดยากนักรึไง..ไอ้พี่แสบบ้า”ผมหันไปว่าพี่แสบแล้วยืนปาดน้ำตา พี่แสบยิ้มแล้วเดินมาใกล้ๆผม พร้อมกับจับหน้าผมเงยขึ้น แล้วเช็ดน้ำตาให้ผมครับ
“ทำไมมึงขี้แยจังวะ”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม อ่าว ไหงเปลี่ยนชื่อกรูแล้ววะ
“ทำไมเปลี่ยนอารมณ์บ่อยจังเมื่อกี้ยังแทนตัวเองว่าพี่อยู่เลย”ผมเริ่มทำหน้างอ
“อ่าว..ก็กรูอยากทำซึ้งนิ..แค่นั้นแหละพอแล้ว..ของดีๆเค้าไม่เจอกันบ่อยๆหรอก”พี่แสบพูด เหมือนภาคภูมิใจมากเลยครับ แล้วเช็ดน้ำตาให้ผม
“หยุดร้องได้แล้ว..เพราะมึงคนเดียวทำให้กรูเป็นแบบนี้”พี่แสบพูด อ่าว เกี่ยวไรกับกรูวะ
“อะไรอะ..พี่นั้นแหละทำตัวเอง”ผมโทษพี่แสบบ้าง
“ก็ไม่เพราะมึงชีวิตกรูคงไม่วุ่นวายหรอก..ไปเลยเข้าห้อง..แล้วเล่าเรื่องให้หมดว่าอะไรกับไอ้ข้าวรึป่าว..แถมยังเรื่องที่บอกว่ามีผัวหลายคนอีก.มึงอะมันตัวแสบ กรูเลยโดนผู้หญิงตบหน้าเลยมึงต้องรับผิดชอบ.”พี่แสบพูด ผมยิ้มออกมา แต่พี่แสบเหมือนจะเชื่อแฮะเรื่องผมมีผัวหลายคน ไอ้บ้า หน้าตาจริงจังเชียวครับแล้วดึงมือผมเข้าไปในห้อง แล้วกรูไปเกี่ยวอะไรกับอีพี่แยมมึงเนี้ย ไอ้ติ๊งต๊องเอ้ย
คนเราน้า บทจะพูดออกมาง่ายๆก็ง่าย ทำไมไม่รู้ใจตัวเองให้เร็วกว่านี้หน่อย จะได้ไม่ต้องมีใครที่เจ็บปวดแล้วก็เสียน้ำใจ
...
มาต่อแระคร้า
ไปแระเน้อ
วันนี้รอบนี้รอบสุดท้าย
เจอกันพรุ่งนี้หลังสอบและก็หลัวเลิกเรียนพิเศษ เลิกเรียนสามทุ่มครึ่งเลยอ่า เหอะๆ
แล้วเจอกันนะค่ะ
จุ๊บ ๆ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
บับบาย
ฝานดีค่ะ
-
เฮ้อ ลงเอยกันซักที ..... แสบซึ้งเป็นด้วย :o แต่ก็ดีสนุกดี มีแอบฮา
ขอบคุณนะที่มาต่อให้อ่านกัน
.
.
.
.
.
.
ขอบคุณจริงๆๆๆ เรื่องก็สู้ๆๆนะ
-
อิ ชอบจัง :oni1:
ในที่สุดไอแสบก้อ..
-
วิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ฉลองเลย อิอิ
-
ซึ้งอ่ะ
น่ารักมากๆ
รักกันนานๆ นะ
-
:laugh: :laugh:
เสือแสบสิ้นลายแล้วว
-
:a2:ปานเริ่ดมากค่ะ
-
ขอบคุณที่มาลงให้นะคะ ในที่สุดก้อรักกานซักที ต้องให้ป๋าข้าวออกโรงเป็นพ่อสื่อ :a2:
-
แสบน่ารักอ้า 55+
-
ก็แค่เนีียะ พี่แสบ
กว่าจะพูดได้นะ
-
5555+++++ สะจายเฟ้ย เอาละสิไอคุนแสบ
หมดท่า & หมดสภาพเลย ของดีไม่ได้มีดูกันบ่อยๆ อ่ะ
อ่านแล้วอารมดีเลย ท่านแสบเค้ายังไม่หายแสบ ยังสงสัยต่ออีก
คราวนี้ละปานเอ๋ย โดนเล่นงานแน่ ที่ไปทำท่านแสบเค้าไว้
ทีนี้ น้องข้าวก็ช่วยไม่ได้แล้ว สู้ตายโว้ยน้องปาน ริจะรัก คนอย่างแสบต้องทำใจ
จะมาดุความคืบน่าคืนพุ่งนี้น้าคับ
พี่ตาร์ เปนงัยบ้างคับ คิดถึงแล้ว
สอบดีๆนะคับ โชคเอคร้าบ
-
มันต้องเล่นเเบบนี่น้องปานน ไอเเสบสิ้นลายพอดี
ฮ่า ฮ่า ก๊ากกกกกกก
-
:m16: เบบี๋ เบบี๋ แล้วไงห๊ะ เข้าห้องแล้วไงต่อ
อย่าเนียนข้ามไปเฉยๆนะ รอต้อนสำคัญอยู่ :serius2:
-
เข้าไปเคลียร์กันในห้อง
เคลียร์กันเบาๆนะ
เคลียร์กันเบาๆ
เดี๋ยวเพื่อนๆข้างนอกมันจะไม่เป็นอันกินอันนอน
:jul3:
-
ตอนทะเลาะกานเอาซะให้ตายไปข้าง
พอเคลียกานไหง๋มันนิ่มหวานชะจนมารชเมลโล่ชิดซ่ายอย่างงี้ได้อ่า
-
ลุ้นแทบแย่ :laugh:
อิอิ
-
:m1: :m13: :m4: เฮ้อในที่สุดแสบก้อยอมรับ น่ารักกกกกกก
ชอบค่ะ มารอตอนต่อไปนะค่ะ :a4:
-
ซึ้งโคตร!!!~
-
สะจายยยสุดๆ :jul3:
เจ้าแสบเอ้ย สิ้นฤทธิ์ละสิ :m12:
รีบๆเคลียร์กันเลยนะ..
อย่ายอมแพ้คู่ของข้าวกะต้าร์..
คนอ่านรออยู่ :m13:
-
......... เอาอีก .....เอาอีก ......... งึมงัม...งึมงัม ... (ท่องคาถา) ได้เกรดเอเอเอเอเอเอเอ
........... เสือถอดลายแล้วไอแสบเอ๋ย.....
-
ท่าทางแสบ จะ เกียมัว อะปะเนี่ย แน่ๆๆเลย อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
โป๊ะเช๊ะไปอีก1คู่ ฮี่ฮี่ :mc4:
-
เอิ๊กๆๆๆๆ ถูกใจ ๆ แหม่ .... กว่าจะลงตัวได้ อิอิ แสบปากแข็งนัก เสือแสบสิ้นลายทีเดียว เจอน้องปานเข้าไป อยู่หมัด ๆ ต้องขอบคุณแผนของข้าวและเพื่อน ๆ ด้วยนะเนี่ย โอ๊ย หลังรักข้าวตามปานเลย อิอิ ต่อไปก็กลับไปหา ข้าวกับตาร์ต่อแล้วล่ะสิ (จะมีคู่ไหน มาเปิดตัวเข้าชมรมข้าวกับตาร์ แบบแสบกับปานอีกมั๊ยเนี่ย อิอิ ติดตาม ๆ ) :t2:
-
๕ ๕ ถูกใจ ๆ เหอ ๆ
หวานกันเข้าไป๊
ก๊ากกก แสบหึงเป็นด้วย
:oni1: :oni1:
-
กรี๊ดดดดด อ่านแล้ว เกิดคลื่นในท้อง 555
ชอบมากมายอ่า แสบหึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องปานสามารถทำให้เสือสิ้นฤทธิ์ได้
เก่งมากๆเลยค่ะ
น่ารักเจงๆ รักกันนานๆน้า :m1:
-
:m1: :m1:
-
o13 o13 o13
เจ๋งอะน้องปาน
เอาให้อยู่นะ
:laugh: :laugh: :laugh:
เราเป็นเมีย ต้องเอาผัวให้อยู่
-
o13 o13
เจ๋งมาก ก็แค่เนี้ยแหละ ยอมรับซะตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่องหึหึ
-
:m24:....เปนหลักฐาน
....................... :o8:
:jul1:
-
o7 o7 o7 o7 o7
อ่านรวดเดียวเลยนะครับเนี่ย
บอกตรงๆๆๆว่า ผมเห็นชื่อเนื่องครั้งแรกก็ไม่ได้สนใจ ครับ
แต่พอได้อ่านแล้ว ฮือๆๆๆๆๆ ไม่อยากลุกเลย นี่เปงเม้นแรกสำหรับ เรื่องดี
บอกตามตรงครับ ร้องให้อ่ะครับ
ชอบทั้งเรื่อง ตาร์ กับ ข้าว และ ปานกับ แสบ
แต่ตอนนี้เอาเรื่อง ของ ปาน กับ แสบให้จบก่อนนะ อย่าให้ค้าง
จะติตามทุกวันเลยนะครับ
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o13 o13 o13 o13 o13
-
รออยู่นะจ้ะ เบบี้
:m17:
-
ไม่มาเหรอคับ
รออยู่นะ
:pig4:
-
:a12: นอนรอจ้า
-
ตอนที่63 พิเศษ ปานกะแสบ<พี่แสบ>
เมื่อพี่แสบลากผมเข้าในห้องได้ก็ล๊อกประตูทันทีครับ
“ล๊อกทำไมอะ.”ผมรีบถามด้วยความระแวง
“หึหึ...คิดปัญชีดำมึงไง”พี่แสบแสยะยิ้ม
“พี่แสบ...อย่าคิดอะไรเลวๆนะ”ผมเริ่มเดินถอยหลังแล้วครับ
“ทำไม..กลัวกรูแล้วหรอ..เมื่อเย็นไม่เห็นกลัว”พี่แสบยิ้ม ผมเดินถอยหลังอีก พี่แสบก็เดินตามาช้าๆครับ
“อะไร...ตอนนี้ก็ไม่เคยกลัวเหอะ”ผมพูด เลยหยุดเดิน แต่พี่แสบเดินเร็วขึ้น ทำให้ผมตกใจ แล้วกอดเอวผมไว้ทันที หน้าเราสองคนชิดกันเกือบจะจูบกันอยู่แล้วครับ สายตาเจ้าเล่ห์ๆของพี่แสบมองผมอย่างไม่ลดละ จมูกก็ดันกันจนหายใจรดกันแล้ว
“พี่แสบ”ผมพูดเสียงเบาๆ
“หืม..”ผมแสบตอบในลำคอ ตาก็จ้องผมอยู่นั้นจนผมต้องหลบ
“หึหึ..”พี่แสบหัวเราะในลำคอ แล้วยิ้ม ผมตีหน้าพี่แสบเบาๆ
“เจ้าเล่ห์”ผมบอก พี่แสบก็ยิ้ม
“กับมึงคนเดียวแหละ”พี่แสบพูด ทำให้ผมยิ้มออกมาทันทีครับ
“มึงอะเจ้าเล่ห์กว่ากรูอีก”พี่แสบบอก
“อะไร..”ผมพูดเสียงเหมือนผมไม่ได้ทำอะไรครับ
“บอกมา..มีผัวมาแล้วกี่คน”พี่แสบพูด แขนก็ยังกอดเอวผมอยู่
“จะบ้ารึไง..คิดได้เนอะ สมองอะ..เด็กป.6ยังคิดเองได้เลย”ผมพูดแล้วเอามือชี้ที่หัวพี่แสบ
“โห..นี่มึงไปเอากับเด็กป.6ด้วยหรอ”พี่แสบยังหาเรื่องไม่หยุด แล้วยิ้มใส่ผม กวนตีน
“อย่ามากวนได้มั้ย”ผมพูด ทำหน้างอ แบบไม่สบอารมณ์
“กรูรู้แหละ..กรูคนแรกใช่ป่ะ”พี่แสบแกล้งทำเสียงล้อผม ผมหน้าแดงทันทีเหมือนเลือดมันสูบฉีดครับ
“รู้แล้วถามไมเนี้ย”ผมพูด พี่แสบยิ้มใหญ่ เหมือนได้รางวัล
“กับไอ้ข้าวอะ..”พี่แสบพูด แต่ไม่ยิ้มแล้วครับคราวนี้ นี่ตกลงโง่ใช่ป่ะนะ แค่นี้ก็ดูไม่ออก
“พี่น้องกัน”ผมพูดแค่นั้น
“แล้วทำไมต้องเอาใจกันขนาดนั้นด้วย..แถมยังบอกว่าจะหาผัวเพิ่ม...มึงอะมันปากดี..กรูเกลียดตอนมึงพูด”พี่แสบบอก ทำคิ้วย่น อ่าวเกลียดตอนกรูพูดซะงั้น ตกลงจะเอากรูที่เป็นใบ้ใช่ป่ะเนี้ย
“ก็ไม่มีไร..พี่ข้าวเห็นปานเป็นน้องเป็นนุ่งนิ...เค้าก็พูดประชดไปเรื่อยแหละ..แล้วพี่แสบชอบว่าปาน..พี่แสบก็ปากดีเหมือนกันแหละ..อะไรๆก็ว่าปาน”ผมพูดเชิงงอนๆเสียงเบาๆ
“..อะไร...กรูไม่ได้ว่า..ก็มึงกวนประสาทกรูนี่หว่า”พี่แสบพูด ขอโทษอะเป็นมั้ย แค่คำว่าขอโทษอะมันยากนักรึไงวะ
“ช่างมันเหอะ...งั้นปานกลับก่อนนะ..ยายังไม่ได้กินเลย”ผมนึกขึ้นได้ ถ้าเล่นมุขกลับบ้านอีกพี่แสบไม่เชื่อแน่ เลยเอามุขยามาช่วยดีกว่า เดี๋ยวโดนเผด็จศึก
“เฮ้ย..มึงเป็นไรอะ..”พี่แสบตกใจทันที เมื่อผมผลักพี่แสบเบาๆออกจากอ้อมกอดพี่แสบมา
“เป็นไข้หวัดนก”ผมทำเสียงตลก แล้วทำท่าปีกนก
“โอ้ย”พี่แสบตบหัวผมทันที
“กวนส้นตีนดีนัก”พี่แสบพูดขำๆ แล้วเอามือลูบหัวผม
“มึงเป็นอะไร..กรูไม่ให้กลับหรอก..นอนนี่กับกรู”พี่แสบลดเสียงลง แล้วเข้ามากอดผมใหม่
“ปานเป็นโรคกระเพาะ ปานลืมยาไว้ที่บ้าน...”ผมบอก
“งั้นเดี๋ยวกรูไปส่ง..กรูนอนบ้านมึงก็ได้”นั่นครับ ไม่ลดละ
“แล้วทำไมต้องนอนบ้านปาน..แล้วทำไมปานต้องนอนบ้านพี่อะ”ผมบอก
“อ่าว..มึงเป็นเมียกรู..กรูเป็นผัวมึง..ไม่ให้กรูนอนบ้านเมีย..แล้วมึงไม่นอนบ้านผัว..จะให้ไปนอนที่ไหนละ”พี่แสบพูด ทำหน้าทะเล้น
“โอ้ย.”ผมตบหัวพี่แสบบ้างครับ
“มึงนี่นะ..ลามปาม”พี่แสบลูบหัวเบาๆ
“นอนนี่แหละมึง.เดี๋ยวกรูไปหายาเคลือบกระเพาะให้นะ..แก้ขัดไปก่อน..นะนะ”พี่แสบทำหน้าน่ารักเชียวครับ
“นอนนี่แหละ..น้า..นะ......กรูเมาแล้วเห็นมั้ย”กรูยังไม่เห็นว่ามึงจะเมาตรงไหน กรูเห็นมึงส่างเต็มๆแล้วเนี้ย
“อืม....”ผมก็ตอบไป แฮะๆ ใจจริงก็อยากนอนแหละครับ แต่ไม่ได้อยากมีอะไรนะ ยังไม่อยากเจ็บ ทำใจไม่ได้ครับ นึกแล้วยังกลัวเลย
“งั้นลงไปข้างล่างกัน”ผมบอก
“ไปทำไม”พี่แสบย่นคิ้วติดกันเหมือนไม่อยากให้ลง
“หิว”ผมตอบคำเดียว หิวอีกแล้วอะครับทั้งๆที่เพิ่งกินมากับพี่ข้าวเมื่อกี้ กร๊ากก
“อืม..ก็ได้”พี่แสบบอก พร้อมกับเดินลงไปพร้อมกันครับ
“จะกินไร”พี่แสบถาม
“ทำไมจะทำให้รึไง..แต่บอกไว้ก่อน..ปานทำไม่เป็นหรอกนะ”ผมพูด
“เออ..จะกินไร”พี่แสบถามอีกครับ
“โจ๊ะ..ใส่ไข่สุกๆ..ใส่หมูสับด้วย..แค่นี้ทำได้รึป่าว”ผมพูด
“สั่งได้สั่งกรูเลยนะ..เดี๋ยวคืนนี้ก่อน..กรูจะสั่งเอง”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม ผมรีบเดินหนีทันทีครับพี่แสบเดินแยกไปห้องครัว
ผมเดินไปที่ห้องที่พวกพี่ๆนั่งกินเหล้ากันอยู่เมื่อกี้ พอผมเปิดประตูเข้าไปทุกคนก็มองกันเป็นตาเดียวเลยครับ
“อ่าว..ไอ้แสบอะครับ”พี่ข้าวถามทันที เพราะเห็นผมโผล่มาคนเดียวครับ
“อยู่ในครัวฮะ..ทำกับข้าว”ผมพูด
“ห๊ะ..ไอ้แสบทำกับข้าว”พี่ใสพูดเสียงดัง ผมพยักหน้าทันที พี่ข้าวลุกไปในครัวทันทีครับ ปล่อยให้ผมยืนงง
“ไมอะฮะ”ผมนั่งลงแล้วถามพี่ใส
“ป่าวหรอก...ก็ไม่เห็นมันค่อยทำ..ส่วนมากพี่ทำ”พี่แสบพูด ผมก็ยิ้ม
“ดูไรกานอะ”ผมน้ำเสียงค่อยๆเมื่อเห็นหน้าจอโทรทัศน์ พวกพี่ๆยิ้มมาทางผมครับ ผมก็ยิ้มแหยๆ ก็มันเป็นหนังเรทอาร์อะครับ
“ไม่เคยดูหรอครับ”พี่เป้หันมาถาม
“เคยฮะ..แต่ไม่โจ่งแจ้งขนาดนี้..เห็นของเพื่อนในคริปเฉยๆอะ”ผมตอบแล้วยิ้ม พวกพี่ๆ ฮากันลั่นเลยครับ ไรอะ ผมเลยเดินออกมาข้างนอกครับ พวกพี่เค้าก็แซวกันใหญ่ เราไม่ได้อินโนเซนนะ ก็ไม่ได้ดูบ่อย แล้วก็ดูกับเพื่อนแบบนี้ อย่างมากก็เห็นในหนังแต่ก็อยู่กับเพื่อนๆในโรงหนัง หรือไม่ก็ดูคริปวีดีโอแค่นั้นเองอะ เหอะๆ ผมเดินไปที่ห้องครัวก็ได้ยินเสียงพี่ข้าวกับพี่แสบคุยกันเบาๆ ผมเห็นพี่แสบอยู่หน้าเตาแก๊สครับ พี่ข้าวนั่งอยู่บนโต๊ะทำกับข้าว
“แล้วทำไมมึงไปคบกับแยมวะ”พี่ข้าวถาม สงสัยจะคุยกันมาได้สักพักแล้วครับ
พี่แสบเงียบสักพัก แล้วหันมาหาพี่ข้าว แล้วพิงตรงอ่างข้างๆ
“ไม่รู้ดิวะ..สับสนวะ...ก็คิดว่าไม่น่าจะรักมันจริงๆนี่หว่า...เลยลองคบกันแยมดู คิดว่าจะลืมมันได้..แต่เหมือนยิ่งทำมันยิ่งเจ็บวะ..ฝืนๆด้วย..กับแยมมันไม่ใช่..ในหัวกรูมีแต่เรื่องมันอยู่ซ้ำๆเหมือนคนบ้า..กรูเห็นมันร้องไห้วันนั้นกรูเลยตัดสินใจลองคบกับแยมดู..ว่าตกลงกรูคิดยังไงกับมันกันแน่..สงสารแยมเหมือนกัน..แต่แยมก็ไม่ได้มีกรูคนเดียวสักหน่อย”พี่แสบพูด ทำให้ผมยิ้มออกมาหน้าบานเลยคราบ พี่น้อง
“แล้วมึงทำไมต้องทำรุนแรงกับน้องแกด้วยวะ..ซาดิสหรอมึง.หึหึ”พี่ข้าวพูดแล้วหัวเราะ
“เออ..มึงเพิ่งรู้หรอ”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม ห๊ะ มึงซาดิสหรอ ไอ้พี่แสบ
“จริงดิ”พี่ข้าวพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
“พ่อมึงเด๊ะ..กรูล้อเล่น..สาด..ไม่รู้ดิวะ..กรูเห็นหน้ามันแล้วกรูหมันไส้วะ...ปากมันดีอะ..ชอบทำให้กรูของขึ้น”พี่แสบพูด ผิดกรูซะงั้น
“อ่าว..ไปโทษน้องเค้าอีก..มึงนั้นแหละ..ทำให้น้องเค้าร้องไห้บ่อยๆ”พี่ข้าวพูด
“โห..ไม่ต้องมาว่ากรูเลย..เรื่องมึงเหอะ..สาด..เอาชื่อเฮียตาร์มาอ้างเดี๋ยวกรูจะบอกเฮียแกว่ามึงอะแอบมีกิ๊ก”พี่ตาร์อีกแระ ใครอะ พี่แสบพูดแล้วยิ้มเยาะ
“ฟ้องไปเลยเฟ้ย..ไอ้ตาร์มันสนับสนุนให้กรูเล่นด้วยซ้ำวะ..กิ้วๆ”แต่พี่ข้าวเหมือนถือไพ่เหนือกว่าเอาพี่แสบหน้ามุ่ยไปอีกครับ
“โห..นี่เฮียรู้เรื่องด้วยหรอวะ”พี่แสบถามทันที
“เออ”พี่ข้าวตอบสั้นๆ
“ไรวะ..เหมือนกรูโง่อยู่คนเดียวเลย..เดี๋ยวเหอะมึงถึงตามึงบ้างจะหนาว..”พี่แสบพูด ตบหัวพี่ข้าวเบาๆครับ แล้วพี่แสบก็ทำท่าเหมือนกำลังไปตักโจ๊ก ผมก็เลยกลับมานั่งรอที่ห้องครับ
สักพักพี่แสบกับพี่ข้าวก็เดินมา
“เฮ้ย..ดูเหี้ยไรเนี่ย”พี่แสบพูดเสียงดัง เมื่อเห็นผมนั่งดูด้วยครับ แฮะๆ
“มึงก็อีกคนจ้องตาไม่กระพริบเชียวนะ”พี่แสบเอาโจ๊กร้อนๆมาวางตรงหน้าผม แล้วตบหัวผมเบาๆครับ
“อะไร..ทำเหมือนไม่เคยดู..มึงอะตัวดี.เจ้าของบ้านมีเป็นลังๆ”พี่เข็มแซวทันที ทำเอาพี่แสบยิ้มออกมาครับ
“อ่าว..เดี๋ยวกรูปิดเลยมึง..”พี่แสบท้าทายพี่เข็มที่มาว่าทันทีครับ
ผมนั่งคนโจ๊กร้อนๆอยู่แบบนั้นครับ
“จะกินได้มั้ยเนี้ย”ผมพูดเบาๆ ก้มหน้าคนโจ๊กครับ
“โอ้ย”ผมร้องออกมาพร้อมกับจับหัว จะชอบตบหัวกรูไปไหนเนี้ย
“แดกๆไป..ทำให้ขอบคุณไม่มีสักคำ”พี่แสบบ่นๆ
“ขอบคุณคราบ”ผมทำหน้าทะเล้นใส่ทันที พี่แสบยิ้ม
“แหม..นึกจะดีก็ดีกันเนอะ...”พี่เป้แซว ผมสองคนก็ยิ้มครับ
“เค้าอะดีกันแล้ว..มึงอะหาให้ได้รึยัง”พี่ข้าวแซวพี่เป้
“โห..กรูอะหาได้..หนังหน้าอย่างกรูอะ..จีบจริงๆแซงทางโค้งมึงอีกเหอะไอ้ข้าว”พี่เป้พูดไม่ยอมลดละ
“กล้าเนอะ”พี่ข้าวยิ้ม
ทุกคนหัวเราะกัน ผมก็กินไปมองโทรทัศน์ไป ไอ้พี่แสบก็ตบหัวผมเป็นระยะๆแล้วมองตาผมว่าห้ามมองครับ
“อะ..อิ่มแล้ว”ผมบอก พร้อมกับดันถ้วยให้พี่แสบครับ พี่แสบมองหน้าผมงงๆ
“นี่มึงกินหรือมึงดมห๊ะ..กรูเสียเวลาทำให้ตั้งนาน..มึงแดกแค่นี้อะนะ”พี่แสบบ่นทันทีครับ ผมทำหน้างอ
“ไรอะ.ก็อิ่มแล้ว”ผมบอก พี่แสบส่ายหัว พร้อมกับยกถ้วยแล้วไปกินแทนครับ ผมหัวเราะเบาๆ ตลกดี ท่าทางพี่แกอะ
“ปะขึ้นห้อง”พี่แสบเดินมาลากผม เมื่อเอาจานไปเก็บเสร็จแล้วครับ
“ไม่เอา..”ผมรู้ชะตากรรม ไม่ขึ้นเด็ดๆครับ
“ขึ้นห้อง..นอนได้แล้ว..ดึกแล้ว”พี่แสบบอก ทุกคนมองมาที่ผมสองคนครับ
“แสบมึงจะให้น้องไปนอนเฉยๆ..หรือว่าไปนอนครางวะ...ฮ่าๆๆ”พี่แมนพูด พาให้ทุกคนหัวเราะร่าครับ หน้าผมแดงทันที อย่างนี้ยิ่งไม่ไปใหญ่ครับ
“ครางไม่พอหรอกโว้ย..ต้องขยับด้วย”พี่แสบเสือกรับมุข แล้วยิ้ม ดึงตัวผมอีก
“ปานยังไม่ง่วง”ผมบอก แล้วรั้งตัวเองไว้
“จะไปดีๆรึป่าว..”พี่แสบทำเสียงเรียบ ผมเริ่มรู้ว่ากรูไม่ได้เดินไปแน่ครับ
“ไม่”ผมรีบเกาะอะไรแถวนั้นได้ผมเกาะเลยครับ แล้วแถวนั้นก็คือ พี่ป๊อดครับ
“ฮ่าๆ..ดูท่าน้องเค้าจะชอบกรูแล้ววะ”พี่ป๊อดพูดแล้วลูบหัว ผมก็เกาะแขนพี่ป๊อดแน่นเลยครับ
“ไอ้สัด...”พี่แสบหันไปด่าพี่ป๊อด แล้วลากขาผมครับ
“โอ้ย..มึงนี่นะ”พี่แสบเริ่มขึ้นเสียงครับ ที่ผมถีบพี่แก ทุกคนหัวเราะ
“ได้.....เอาอย่างนี้ใช่มั้ย...”พี่แสบยืนขึ้น แล้วเท้าเอว
“กรูจะจับมึงแก้ผ้าตรงนี้แหละ”พี่แสบพูด แล้วยิ้ม ทำเอาผมรีบวิ่งหนีทันทีครับ อายโว้ย ทุกคนหัวเราะเหมือนดูกายกรรมลิงอยู่เลยครับ ผมวิ่งขึ้นไปบนโซฟารอบห้องหนีพี่แสบ
“โอ้ย.....พี่แสบ..ปล่อยปาน”ผมก็เสือกไปสะดุดขาตัวเองสิครับ ล้มลงบนโซฟานั้นแหละ พี่แสบวิ่งมาทัน กอดเอวผมไว้ทันที
“มานี่..แสบนักนะมึง”พี่แสบพูด แล้วอุ้มผมเลยครับ ผมก็จิกหัวพี่แสบ
“โอ้ย...”พี่แสบร้อง พร้อมกับจับมือผมที่จิกอยู่
“เอาให้อยู่นะมึง”เสียงพี่เป้แซวมาครับ
“ปล่อยกรู..”พี่แสบพูด บอกให้ผมปล่อยมือที่จิกอยู่
“ไม่ปล่อยใช่มั้ย”พี่แสบพูด ย้ำ แล้วกัดมาที่เอวผมทันที ก็ผมโดนเอาตัวพาดไหล่อยู่นิครับ พี่แสบเลยกัดได้เลย
“ปล่อยมั้ย”พี่แสบพูด แต่ผมก็ยังไม่ปล่อย จนพี่แสบกัดแรงขึ้น เท้าพี่แสบก็เดินไปด้วยครับ
ผมก็ยังไม่ปล่อยครับ เจ็บมากเลยอะ ผมจิกหัวพี่แสบแรงขึ้นครับ
“จะปล่อยมั้ย”ผมก็ยังไม่ปล่อยครับ ได้กรูเล่นบ้างละกัน
“โอ้ย..เจ็บ...อึก”ผมแกล้งทำเสียงร้องไห้ทันทีครับ ขอบอกครับ ผมเป็นคนทำเสียงร้องไห้ได้เหมือนมากครับ แกล้งมาหลายคนแล้ว พี่แสบตกใจ หยุดกัดทันที แล้ววางตัวผมลง ตอนนี้ผมอยู่ตรงบันไดทางขึ้นของห้องนอนแล้วนะครับ
“เป็นไรรึป่าว..ขอโทษ..”พี่แสบพูดร้อนรนเห็นผมก้มหน้าทำท่าเช็ดน้ำตาครับ
“ปาน..”พี่แสบเรียกผม ผมนึกยิ้มในใจ เอาไงต่อดีวะกรู เดี๋ยวโดนจับได้ซวยกว่าเดิมแน่เลย
“เงยหน้าสิ..ขอโทษแล้วไง”พี่แสบจับหน้าผมให้เลยขึ้น แต่ผมไม่เงยครับ จะเงยได้ไงอะ ไม่มีน้ำตาอะ แต่พี่แสบก็ยังดันๆ จนสุดท้าย พี่แสบก้มตัวลงมาดูหน้าผมครับ
ผมได้ทีรีบวิ่งขึ้นบันไดก่อนที่พี่แสบจะตั้งตัว ตอนนั้นไม่รู้จะวิ่งไปไหนแล้วครับ ไปตรงไหนได้ไปก่อนเลยละกัน
“ไอ้ปาน..”พี่แสบเรียกด้วยเสียงที่แบบ มึงทำกับกรูแบบนี้หรอ ฮ่าๆ ๆ ผมรีบวิ่งสุดตีน พร้อมกับวิ่งเข้าห้องพี่แสบแล้วปิดประตูล๊อกกลอนเลยครับ
ปัง ๆๆๆ พี่แสบทุบประตูดังลั่นเหมือนกลัวมันจะไม่พัง
“เปิดประตู”พี่แสบเสียงเหี้ยมสุดๆอ่า
“ไม่”ผมตอบ
“กรูบอกให้เปิด”พี่แสบย้ำ
“ไม่เปิด..พี่แสบก็ลงไปกินเหล้าดิ.ปานจะนอน”ผมบอก
“ไม่เปิดใช่มั้ย..อย่าให้กรูเข้าไปได้นะมึง..เจอดีแน่”พี่แสบพูด หลังจากนั้นพี่แสบก็หายเงียบไปเลยครับ แต่ผมนะไม่ไว้ใจหรอก เอาหูแนบกับประตูฟังอยู่อย่างนั้น แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร จน...................
แกร๊ก เฮ้ย...อะไรอะ
ประตูถูกเปิดออกครับ ผมรีบดันไว้ทันที
“พี่แสบ”ผมรีบดันไว้ เพราะพี่แสบดันเข้ามาครับ
“...กรูบอกให้เปิดดีๆไม่เปิด....เจอของแน่มึง”พี่แสบพูด แล้วดัน โอ้ยจะไม่ไหวแล้วคราบ แรงเยอะมากเลยครับ เหมือนผมเป็นคนไม่มีแรงไปเลย จนผมต้านไม่ไหวครับ เพราะมันดันมาเรื่อยๆ ผมเลยปล่อยทันที แล้วจะวิ่งหนี แต่ไม่ทันครับ พี่แสบกระชากแขนไว้ทัน
“มานี่เลยตัวดี...แสบนักใช่มั้ย”พี่แสบพูดแล้วกอดเอวผม ปิดประตูดังลั่นจนผมสะดุ้ง แล้วลากผมเดินตามไปล๊อกกลอนครับ
“แฮะๆ”ผมหัวเราะเหมือนเด็กใส่พี่แสบ พี่แสบไม่ยิ้มละครับ
“มึงนี่นะ..อย่างกับลิงหลอกเจ้า”พี่แสบบ่นพร้อมกับกระชับกอด
“ง่วงอะ..เดี๋ยวอาบน้ำนอนเลยนะ”ผมบอกแล้วยิ้ม พี่แสบยิ้มออกมาครับ ผมก็เป็นอีประเพศ ไม่อาบน้ำก่อนนอนไม่ได้ครับ เหอะๆ
“ได้ครับ..”พี่แสบบอก เปลี่ยนอารมณ์ง่ายจังวะ
“งั้นก็ปล่อยดิ”ผมพูด
“อาบด้วยกันละกัน”พี่แสบพูด แล้วหอดผมดังฟ๊อด พร้อมกับแกะกระดุมให้ผม ที่ยืนอึ้งอยู่ครับ
“เออ..พี่แสบ...”ผมทักท้วง พร้อมกับเอาเสื้อกลับมาปิดตัว
“ปานอาบเองได้..”ผมบอก พี่แสบไม่ฟัง กลับจับไปที่เข็มขัดนักเรียนผม แล้วแกะออกครับ
“เฮ้ย”ผมร้องออกมา
“อายอะไร...เป็นเมียกรูไปแล้วรอบนึง..กะอีกรอบที่เกือบเป็น..เดี๋ยวคืนนี้แล้วก็คืนต่อๆไปก็เป็น”พี่แสบพูด โอ้โห พูดง่ายเนอะ
แต่ไม่ทันแล้วครับ พี่แสบจูบผมที่ต้นคอเบาๆ แล้วไซร์มือผมก็ผลักอยู่ที่อกพี่แสบ พี่แสบจับมือผมไว้สองข้อมือครับ มือพี่แสบก็เลื่อนไปที่เอวผม พร้อมกับกระชับกอดทันที อีกมือก็ไล่เสื้อผมลง จนมันลงไปกองกับพื้น
“เดี๋ยวฮะ”ผมรีบบอก โอ้ย.. กรูอาย พี่แสบไม่ฟังผมเลยครับ มือนี่ลูบไล้ทั่วตัวผมไปหมด ปากก็ไซร์ไปทั่วจนมาหยุดอยู่ที่ปากผม พี่แสบก้มลงแตะเบาๆ แล้วมองตาผม ผมก็มองตาพี่แสบ พี่แสบเอาจมูกมาเล่นกับจมูกผมเบาๆ ทำเอาผมขนลุกไปเลยครับ สายตาพี่แสบนี่แทบจะกินผมไปทั้งตัวแล้วครับ จนพี่แสบก้มลงประทับจูบอีกครั้ง จากนุ่มนวล กลายเป็นเร้าร้อนขึ้นมาทันทีครับ ผมก็ตอบสนองพี่แสบอย่างสุดซึ้ง พี่แสบคว้านลิ้นเข้ามาเหมือนจะให้มันหลอมเป็นอันเดียวกัน ผมทุบหน้าอกพี่แสบเบาๆ เป็นการบอกว่าช้าๆหน่อย หายใจไม่ทันแล้วครับ พี่แสบจับกางเกงผมแล้วถอดลง เหลือกางเกงในอยู่ตัวเดียวครับ พี่แสบถอดบ๊อกเซอร์ตัวเองออก แล้วอุ้มผมเข้าไปในห้องน้ำ
พี่แสบอาบน้ำให้ผม แล้วบอกให้ผมถูหลังให้ด้วยครับ หลังจากนั้นก็ไปถึงไหนถึงไหนกันต่อครับ โดยบังคับ อยู่นาน จนต้องอาบน้ำกันใหม่อีกรอบครับ ผมนี่เดินออกจากห้องน้ำไม่ได้เลยครับ พี่แสบอุ้มผมออกมาเช็ดตัวข้างนอก พร้อมกับแต่ตัวให้ผม แล้วพาผมมานอนที่เตียง แล้วผมก็หลับไปในที่สุด
...
หิหิ
ขอโทษที่ทำให้รอนะค่ะ
ขอโทษที่มาต่อช้าค่ะ
พอดีไม่ว่าง
เอิ้กๆ
จริงๆ
แล้วอีกอย่าง
ขอโทษที่ทำให้ต้องจินตนาการบทรักของแสบกับปานเองนะค่ะ
กร๊ากก
แกล้งคนอ่าน
หิหิ
ป่าวๆหรอกค่ะ
เดี๋ยวก็มีแสบปานมาเรื่อยๆเรียกน้ำย่อย
อันนี้เอาแค่นี้ไปก่อนนะค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ฝันดีค่ะ
อีกอย่าง เกือบลืม
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ
-
^
^
^
จิ้ม :oni2:
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ดีจังที่เข้ามาดูอีกที
-
กีซซซซซซซซ
ตกลงใครแสบกว่ากันเนี่ย
:laugh:
วันนี้มาตอนเดียวชิมิเนี่ย :m17:
-
:pig4: ได้อ่านต่อแระ เย่ๆๆๆ
-
แอร๊ยยยยยยยย
ชอบคุ่นี้จัง
ปานกับแสบ
เขียนมาบ่อยๆนะ
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
555+น้องปานเนี่ยก็ไม่เบานะคับ กว่าจะได้ เล่นเอาเกือบหมดแรง
แต่ก็น่าสงสารเดินไม่ไหวเลยอ่ะ สงสัยต้องหยอดน้ำข้าวต้มแน่ๆๆๆ
คิดถึงพี่ต้าร์อ่ะ พี่เบบี๋ ................................ แต่เอาฉากหวานๆ นะ ช่วงนี้ขาดน้ำตาล
อ่อ หาแฟนหั้ยพี่ป๊อด กะพี่ แมนด้วยเน้อ แบบว่า อยากรุ้มากมาย จะร้ายแรงกว่าไอคุนแสบป่าว
เหอๆๆ เด๋วพุ่งนี้ มารอเที่ยงน้าคับ
-
ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย เราก็นึกว่าจะเจอบทซาดิสม์ อิอิ
-
ใจร้าย!!!!~
-
เหอะ
ข้าวมีแบล็คดีนี่เน้อ
ส่วนน้องปานนนี่ก้อเจ้าเล่ได้ใจเหมือนกาน
-
น่ารักว่อย
-
ขอเปลี่ยนมาชอบแสบแทนจะทันมะเนี่ย
-
ตอนนี้ทำให้ชอบแสบไปโดยปริยาย เหอะๆๆๆๆ
คนอาร๊ายได้ใจชมัดเลย :o8:
-
........ เอาอีก .....เอาอีก ค่า ... ไม่อยากจิ้นเองเลยอ่ะ ....... :o8:
รอพี่แสบค่ะ(เลื่อนขั้น) ....... น้องปานด้วยอ่ะ ลิงน้อย .......
-
คู่นี้เหมาะสมกันสุดๆ
ไม่มีใครยอมใครเลยนะเนี้ย เรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆได้เยอะเลย
:t2:
-
ดูทุลักทุเล กันพอสมควรคู่นี้ ประมาณออกศึกเลย
-
:m20: ฮา อิคู่นี้จิงๆ
-
o13 o13 o13
-
:m20: น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกอะ
:m12: มาต่อตอนห้องน้ำหน่อยไม่ได้หรอ :m13:
-
สมน้ำสมเนื้อกันดีจังคู่นี้.. :m12:
พอตกลงรักกันแล้ว ทั้งปานทั้งแสบ น่ารักดี หุหุ... :m1:
จะมีเรื่องของเพื่อนๆ ในกลุ่มคนอื่นอีกมะคะ.. :m13:
-
:m25: :m25: กรี๊ดดดด เลิศมาก เลิฟซีน อิอิ :m1:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:oni2: :oni2: :oni2:
แสบกะปาน ก้อ HAPPY แล้ว อ่ะ
ตาร์ หายไปนานแล้ว
ขอหวานซ่อนเปรี้ยวหน่อยนะ
คิดถึงแล้วอ่ะ
:oni3: :oni3: :oni3:
o13 o13 o13
-
:o8: ได้เรื่องมากเลยนู๋ปาน
แสบกำลัง 2 อิอิ :t2: :jul3:
-
และแล้วก้อีกรอบ.....จากเปนโรคกระเพาะกลายเปนเพาะรักเทอ
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
คิดถึงๆๆๆๆๆๆ
มาลงเร็วๆๆๆเน้อ
อยากอ่านอ่ะนะ
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
มารออ่าน....... :man1:
คิดถึง ข้าว กะ ต้าร์ อ่า หายไปไหนหนอ
-
รอซำเหมอ เบบี้ :man1:
-
เข้ามมารอนะ.....ใช่คิดถึงข้าวกับตาร์
-
สอบเสดหายไปเลย สงสัยไปปรดปร่อย
กับมาต่อเน้อเบบี๋
-
ง่ะ มีข้ามshotด้วย :sad2:
-
เข้ามาอีแล้วมารอ
รอ
รอ
รอ
รอ
คิดถึงข้าวกับต้าร์
-
ชอบคู่แสบกะปานน อ่ะ :o8:
แสบโหดดี ชอบๆๆ :m25:
รีบมาต่อนะค้าบบบ
รอตอนต่อไปค้าบบ
:a2: :a2:
-
ฮัลโหลๆๆๆๆ เทส ถ้าอยู่แล้วตอบด้วย
มารอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
^
^
^
^
^
จิ้ม
รอออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
มาได้แล้วนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะน
.............................................
-
มารอจ้า
:a12:
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
รออยู่นะครับ
มาลงเร็วๆๆๆ นะ
-
ต้องขอโทษท่านผู้อ่านทุกคนนะค่ะ
ที่ยังไม่ได้มาต่อให้เลย
แต่ไม่ต้องห่วงที่จริงวันนี้จะมาต่อแล้วแต่ว่ายังดีกว่าค่ะ
แต่ถ้าคือนี้มาต่อได้จะมานะค่ะ
อันนี้ยังไม่รับปาก
เมื่อวานคนแต่งไม่สบายค่ะ
นอนหลับทับเตียงอยู่นู้
เหอะๆ
ยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
จุ๊บๆนะ
อย่าโกดกันเลยนะค่ะ
แล้วเจอกันค่ะ
บับบายค่ะ
-
รับทราบ
หายเปื่อยไวๆนะครับ
อ่ะ..
:L1: :L1:
ดอกไม้เยี่ยมไข้ ฝากให้ถึงเตียงเรยยยย
-
ไม่ไร..คับ.....มาต่อเร็วนะ
...............................................................
อ่อ่ให้ป่วยก่อนก้ได้ค่อยมาต่อ.....รอได้แต่อย่าให้รอนานนะ
-
...............รอคนแต่ง กะ พี่แสบ กะน้องปานอยู่ค่ะ ........ เองซีหวาน ๆ ของหลานทั้งสองอ่ะ ........อยากได้
-
:L2: หายเร็วๆน๊า
-
ชอบไอพี่แสบ ก่า ปานอะ
รู้สึก ว่าไม่เลี่ยนดีคิคิ
แต่จัด ตอนอาบน้ำให้สักชุดคงจาดีไม่ใช่น้อยนะคับ :m4: :m13:
-
ตอนที่64 ไปสอบแระข้าว
หลังจากเรื่องวุ่นวายของไอ้แสบผ่านไป ทุกอย่างก็เข้าที่ ผมเริ่มอ่านหนังสือหนักมากขึ้น และก็ตั้งใจเรียนมากขึ้น เพราะว่าใกล้ที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้วครับ ตอนนี้ผมได้ตัดสินใจเรียบร้อยแล้วว่าจะเรียนวิศวะ มหาวิทยาลัยเดียวกับไอ้ตาร์ เหอะๆ แต่ไม่ได้บอกมันหรือปรึกษาใครไว้ก่อนหรอกครับ บอกพ่อกับแม่ไว้เฉยๆ ว่าจะสอบวิศวะหมดเลยครับ ไม่เลือกคณะอื่น พ่อกับแม่ก็โอเค เลือกมหาวิยาลัยเอาเอง ซึ่งนั้นผมไม่มีทางเลือกเรียนในจังหวัดเด็ดขาด ถึงแม้ว่ามหาวิทยาลัยในจังหวัดผมจะมีชื่อเสียงดังเหมือนกัน ไม่เอาครับ อยากไปกรุงเทพ อยากอยู่คนเดียวบ้าง อีกอย่างไกลหูไกลตาพ่อแม่ด้วยครับ เอิ้กๆ
ตอนนี้ม.6 แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็ต้องโตขึ้นเป็นธรรมดา กร๊ากก ทุกส่วนแหละครับ
“ตาร์..กรูสูงขึ้นร้อยแปดสิบสองแล้วนะมึง..ห่างจากมึงแค่สี่เซนต์เองวะ..หึหึ”ผมหัวเราะให้กับอารมณ์ดีกับตัวเองตอนนั้นครับ ตอนที่ผมคุยโทรศัพท์กับไอ้ตาร์อยู่ ไอ้ตาร์ไม่ได้กลับมาบ้านสองเดือนแล้วครับ เพราะว่ามันบอกว่ามันเรียนหนักมาก ผมก็เข้าใจ บอกให้มันอยู่นั้นแหละครับ เพราะผมก็เรียนหนักเหมือนกัน ทุกอย่างตอนนี้ค่อนข้างวุ่นวายครับ เที่ยวเดินหาอาจารย์ตามวิชาให้สอนให้เพิ่มที่ผมไม่เข้าใจ เพราะว่าผมไม่อยากเรียนพิเศษครับ ดังนั้น ทั้งพี่เจ้ากับพี่ตังก็ต้องติวให้ผมกันสุดๆ ใครที่ตอนม.6ท๊อปวิชาอะไรก็ใส่กันมาไม่ยั้งครับ บางทีพี่เจ้าก็ตามเพื่อนบางคนที่เก่งวิชาฟิสิกมาสอนผมที่บ้านด้วยครับ เลยขอพึ่งใบบุญพวกพี่ๆเค้าหน่อยครับ
“อ่านะ...แล้วนี่อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้วครับ”ไอ้ตาร์มันถาม
“ก็เรื่อยๆอะ..กรูไม่ได้รีบอะไร..กรูจะเอาสอบตรงให้ได้วะ..เพราะกรูขี้เกียจตั้งใจเรียนนานๆไปนั่งสอบโอเนตเอเนต..”ผมบ่นๆ
“อืมครับ..แล้วเลือกมหาลัยไหนไว้ครับ”ไอ้ตาร์มันถามหลายครั้งแล้วครับ แต่ผมไม่ยอมตอบ
“ที่เดียวแหละ”ผมบอกมัน
“ที่ไหนอะ”มันรีบถาม
“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ...”ผมบอกมัน ไม่ค่อยมั่นใจในสติปัญญาของตัวเองเลยครับ แบบว่ากรูสอบได้ชัวร์ๆ ไรประมาณนี้ ฮ่าๆๆ ผมลืมบอกไป ตอนนี้พี่เจ้าทำงานที่กรุงเทพแล้วนะครับ กลับมาบ้านบ้างครั้งคราว ผมก็บอกไว้ว่าไอ้มหาลัยที่ผมจะสอบติดนะ ผมขอเงินก้อนนึงจากพี่เจ้าครับ เข้าปัญชี พี่เจ้าก็โอเค ได้ ถ้าสอบติดมหาลัยนี้นะ พี่ให้เลย ส่วนไอ้พี่ตัง มันยังเรียนไม่จบนิครับ ผมก็เลยขอไอ้จากครึ่งนึงจากของพี่เจ้าครับ เพราะผมรู้ว่ามันมีเงินเก็บ ส่วนพ่อกับแม่จะอะไรซะอีกละครับนอกจากเรื่องรถ ฮ่าๆๆ พ่อกับแม่ก็โอเคเรียบร้อยครับ ดังนั้นแรงดึงดูดมันทำให้ผมต้องทำให้ได้นะครับ
“เมื่อไหร่จะบอกอะ”มันถามเริ่มมีเสียงงอนๆแล้วครับ
“..มึงอะ..ไม่ต้องทำเสียงแบบนั้นเลย”ผมบอกมัน
“ก็ข้าวไม่บอกพี่สักที”ไอ้ตาร์ทำเสียงต่อครับ
“เออๆ......บอกก็ได้”ผมก็กลัวมันโกรธอะครับ ขี้เกียจง้อ
“มหาลัยมึงนั้นแหละ”ผมบอกปัดๆครับ
“จริงอะ....ว่าแล้วเชียว...ว่าข้าวไม่ทิ้งให้พี่อยู่คนเดียวหรอก”ไอ้ตาร์ทำเสียงดีใจทันที
“อย่ามาเวอร์มึง...”ผมรีบบอกมัน มันก็หัวเราะคิกคัก
“แล้วเดือนนี้จะกลับบ้านรึป่าวเนี่ย”ผมถามมัน
“ดูก่อนครับ ..ถ้าทำงานส่งอาจารย์เสร็จทัน ไม่โดนกลับมาแก้บ่อยๆก็คงได้กลับ..พี่ไม่แน่ใจ”ไอ้ตาร์มันบอก
“อืม..ไม่เป็นไรหรอกมึง..ทำอะไรให้มันเรียบร้อย..บ้านไม่ได้หนีไปไหนสักหน่อย”ผมบอกมัน
“บ้านไม่หนี..แต่เดี๋ยวเมียหนีเที่ยวคราบ..ไม่ไว้ใจ”ไอ้ตาร์มันตอบ
“สัด..ไม่ต้องมาหาเรื่องกรูเลย”ผมบอกมัน แล้วหัวเราะ ผมกับมันก็คุยกันอยู่นาน จนมีสายเรียกซ้อนครับ
“แปบนะตาร์..”ผมบอกมัน
“อะไรอะ”มันรีบถามทันทีครับ
“มีสายซ้อนอะ..แปบนึง”ผมบอกมันแล้วรีบกดไปอีกสายทันทีครับ “น้องนนท์”
“ครับน้องนนท์”ผมรับสาย น้องนนท์ เป็นรุ่นน้องม.4นะครับเพิ่งเข้ามาใหม่ สรุปเอาง่ายๆ จีบผมอยู่นั้นเองครับ
“คุยกับใครอยู่หรอครับ”น้องนนท์ถาม
“อ่อ..แฟนพี่นะ”ผมก็ตอบไม่อ้อมค้อมใดๆครับ ก็ผมมีแฟนแล้วจริงๆครับ ไอ้น้องนนท์นี่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ แค่เล่นๆด้วยเฉยๆครับ ก็น้องมันน่ารักอะครับ ส่วนน้องนนท์ก็รู้ว่าผมมีแฟนแล้วนะครับ ก็ยังจีบอยู่อีก
“อ่าว..หรอครับ..งั้นนนท์ไม่กวนละกันนะครับ”น้องนนท์รีบออกตัวก่อนทันที
“อะครับ..”ผมบอก
“สวัสดีครับ”น้องนนท์พูด
“ดีครับ”แล้วก็วางสายไปครับ กลับไปยังสายไอ้ตาร์ใหม่อีกครั้งครับ
“ใครโทรมา”น้ำเสียงเปลี่ยนไปทันที
“น้องนนท์..”ผมบอก ไอ้ตาร์มันรู้แล้วแหละครับว่าน้องนนท์นะจีบผมอยู่
“อีกแล้ว.แล้วก็วางสายพี่ไปรับสายมันเนี่ยนะ”ไอ้ตาร์เริ่มมีน้ำโหครับ
“อ่าว..เผื่อน้องเค้ามีอะไรไงมึงนิ”ผมบอกมัน เออ แล้วน้องเค้าจะมีอะไรวะ
“ข้าวอะ..ชอบหว่านเสน่ห์ไปเรื่อย..”มันพูดเสียงงอนๆ
“อะๆ.กรูขอโทษ..ไม่หว่านแระ..”ผมรีบเอาใจมัน ก่อนที่ต้องง้อไปมากกว่านี้ครับ
“ห้ามรับอีกเข้าใจมั้ยครับ..เดี๋ยวถ้ากลับไปได้โดนคิดบัญชีแน่”มันบอก
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง”ผมรีบรู้แกวมันครับ
“หึหึ..”มันหัวเราะในลำคอ
“วางแล้วนะมึงนะ..กรูยังไมได้อาบน้ำเลย.เดี๋ยวจะอ่านหนังสือด้วย”ผมบอกมัน
“ครับ..แล้วอ่านเสร็จ ก่อนนอนโทรหาด้วยนะ”มันบอก ก่อนนอนผมก็ต้องโทรรายงานมันก่อนตลอดแหละครับ ใครนอกก่อนใครโทรบอกก่อนเป็นที่เข้าใจกันครับ ลองไม่โทรไปสิครับ ผมกลัวมันนะจะไม่ได้นอน
................ เช้าวันต่อมา ...................
“เฮ้ย..ไอ้ป๊อด..มึงแม่งจะสอบคณะเดียวกับมหาลัยไอ้ตาร์จริงหรอวะ”ผมถามย้ำครับ ก็ไอ้ป๊อดนะดิ ไม่รู้มันจะอะไรนักหนาครับ บอกว่าจะเรียนสถาปัตครับ แล้วก็เลยตัดสินใจไปมหาลัยเดียวกับผม บอกว่าไม่อยากห่างผม แล้วก็ได้เจอไอ้ตาร์ด้วยครับ มันจะเคารพนับถืออะไรกันนักหนาคราบ ไอ้แสบก็ลงสอบมหาลัยเดียวกับผมเหมือนกันครับ คณะนิติศาสตร์ ส่วนไอ้เป้คณะจิตวิทยาครับ ลงไว้อีกมหาลัยรัฐอีกที่หนึ่งครับ ส่วนไอ้แมนนี่มันบอกมันไม่สอบครับ จะเรียนเอกชน เออดีครับไม่ต้องขวนขวายดี คณะที่มันเลือกก็วิศวกรรมแหละครับ ส่วนไอ้เข็ม จะสอบคณะมนุษย์ครับมหาลัยเดียวกับไอ้เป้ครับ ไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกันครับ เพราะนิสัยมันไม่น่าจะเรียนมนุษย์อะครับ เหอะๆ
“เออ..ดิ..ก็ดีไม่ใช่หรอวะ..ออกจะดัง”ไอ้ป๊อดมันบอก
“อืม..ตกลงเรียนถาปัตจริงอะ”ผมย้ำเสียง
“เออ..มึงนี่ถามเซ้าซี้..กรูตั้งใจมานานแล้วโว้ยถาปัตเนี้ย..พอเฮียที่เคารพรักกรูอยู่ด้วยนะ..กรูยิ่งอยากอยู่ด้วยใหญ่”มันพูด
“เออดีเนอะ..”ผมพูดประชดมันครับ มันเลยตบกะโหลกผมงามๆผมมาทีนึงครับ
“กรูแม่งอยากสอบเร็วๆแล้วเนี้ยจะได้รีบจบๆ..”ผมบ่นๆ
“โห..มึงอะพร้อมเกิน..พวกกรูยังไม่พร้อมเลย..สัด”ไอ้เป้หันมาว่าครับ
ผมก็หัวเราะเบาๆครับ พร้อมไม่พร้อมไม่รู้ครับ แต่ก็พร้อมอะ ฮ่าๆๆ
“ไอ้ข้าว..น้องนนท์มาหามึงนะ..หน้าห้อง”ไอ้เข็มเดินมาบอกผมครับ ผมก็ตบไหล่มันแล้วลุกไปหน้าห้อง
“ว่าไงครับ”ผมยิ้มรับ
“คิดถึงไงฮะ”น้องนนท์ตอบ โห น่ารักเชียวครับ ตัวเล็กๆ ไม่แต๋วแตก ขาวๆ ตาโต โอ้ย ทำไมไอ้ตาร์ไม่เป็นแบบนี้บ้างวะ
“นนท์ซื้อขนมมาให้ฮะ”ไอ้น้องนนท์ยื่นถุงขนนมให้ผม สงสัยจะลาบปากไอ้พวกตัวเหี้ยอีกแล้วครับ
“ขอบคุณครับ”ผมตอบ
ตื้ดๆ ๆ ๆ “ตาร์” โอ้ย พระเจ้าช่างเข้าข้างไอ้ตาร์เสียจริงครับ
“แปบนะครับ..”ผมหันไปดูโทรศัพท์ จะไม่ให้ไอ้ตาร์มันรู้เวลาโทรหาผมได้ไงอะครับ ก็มันเล่นเองตารางเรียนของผมไปจดซะหมด
“พี่ตาร์หรอฮะ”ไอ้นนท์ถามแล้วยิ้ม
“ครับ”ผมตอบ แล้วกดรับ
“ทำไมนอกใจอีกแล้วครับ..ใครให้ไปยืนคุยกับเด็กนั้น”ไอ้ตาร์กรอกเสียงมาอย่างรวดเร็วครับ
“เฮ้ย..”ผมต้องอุทานด้วยความตกใจ พร้อมกับมองไปรอบๆ แล้วเดินเข้าไปในห้อง เห็นไอ้เหี้ยป๊อดแม่งทำท่าล้อเลียนผม เอาโทรศัพท์ขึ้นมาโชว์ประมาณว่ากรูเป็นคนบอกเองครับ ผมชูนิ้วกลางให้มันไป พวกมันหัวเราะกันใหญ่ ผมออกมาคุยนอกห้อง น้องนนท์ก็มองผมไม่วางตาครับ
“คราบ..มึงอะโทรมาจับผิดกรู”ผมทำเสียงอ้อนๆ
“ไปรับขนมเค้าอีก..นิสัยเสียนะคนเรา...”ไอ้ตาร์มันพูดเสียงเหมือนเหนื่อยๆกับผม
“มึงอะ..กรูไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ..เชื่อกรูดิ”ผมบอกมัน มันเงียบครับ ผมก็เดินวนไปวนมาแล้วครับ
“....ปวดหัว....ไปนอนก่อนนะ”อยู่ดีๆไอ้ตาร์ก็พูดขึ้น แล้วบอกผมเสียงปัดๆ
“ตาร์คราบ...ข้าวขอโทษนะ...ทีหลังไม่รับแล้วนะ..ไม่รับโทรศัพท์ด้วย..นะนะ”ผมรีบบอกมันทันทีก่อนที่มันจะวาง เดินมาไกลจากน้องนนท์ เดี๋ยวน้องนนท์ได้ยินครับ
“ก็เป็นอย่างนี้ตลอดอะ”ไอ้ตาร์มันบ่น
“นะนะ...อย่างอนดิมึง..กรูง้อไม่เป็น”ผมบอกมัน มันก็เงียบ
“ตาร์.....ตาร์...............”ผมเรียกชื่อมันอยู่อย่างนั้นมันก็ไม่ตอบรับครับ
“กรูไม่ได้อะไรจริงๆ...มึงอย่างอนดิ...กรูไม่ได้คิดอะไรกับน้องนนท์ น้องนนท์ก็รู้ว่ากรูกับมึงคบกัน...อย่าคิดมาสิ..กรูก็ไม่สบายใจนะมึงเป็นแบบนี้อะ”ผมบอก เริ่มแกล้งเครียดบ้างแล้วครับ เดี๋ยวมันไม่เชื่อ
“อืม..ก็ได้.....”มันตอบแล้วครับ
“งั้นแค่นี้นะ..”มันบอก
“เดี๋ยวก่อน..บอกกรูก่อนว่าไม่โกรธ”ผมถามมัน
“อืม..ไม่โกรธ”มันบอก
“คราบ..เดี๋ยวเข้าเรียนแล้วบอกน้องนนท์ให้กลับเลยนะ..จะไม่ยุ่งแล้วโอเคมั้ย”ผมเอาใจมันนิดนึงครับ
“อืม”มันตอบ แล้วก็วางไปครับ
“มีไรรึป่าวครับ”ไอ้น้องนนท์ถามทันที มีสิ เพราะน้องนั้นแหละครับ
“เออ...ก็เข้าใจผิดเรื่องนนท์นิดหน่อยนะครับ..ขอบคุณมากสำหรับขนมนะครับน้องนนท์”ผมรีบพูดตัดบท ประมาณว่ากรูจะเข้าห้องแล้วนะ
“อืมฮะ.....”น้องนนท์ตอบ หน้าเสียๆนิดนึงครับ
“ขอโทษด้วยนะครับ..ที่ต้องพูดตรงๆ..แต่ว่าพี่กับน้องนนท์คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับพี่มีแฟนแล้ว”ผมบอก น้องนนท์ ก้มหน้าลงทันที ผมลูบหัวน้องนนท์เบาๆครับ
“เป็นพี่ชายน้องชายก็ได้นะครับ..มีน้องน่ารักๆแบบนี้ใครก็อยากมี”ผมปลอบใจ น้องนนท์หันมายิ้มเจื่อนๆให้ผม
“ก็ได้ฮะ..ที่จริงนนท์รู้อยู่แล้วแหละว่ามันเป็นไปไม่ได้..แต่นนท์ก็ยังหน้าด้านอีก”น้องนนท์พูดว่าตัวเอง
“อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ..น้องนนท์อย่าดูถูกตัวเองแบบนั้นนะครับพี่ไม่ชอบ..ยังไงนนท์ก็คือนนท์..พี่มีแฟนแล้ว..เลยชอบนนท์ไม่ได้ โห ถ้าพี่ไม่เจอไอ้ตาร์ก่อนนะ นนท์เสร็จพี่ไปแระ”ผมพูดยิ้มหัวเราะ ทีเล่นทีจริงแหละครับ พาเอาน้องนนท์หัวเราะออกมาครับ น้องนนท์ก็คุยกับผมอยู่สักพัก ผมก็เดินไปส่งน้องนนท์ที่ห้องเรียน แล้วก็กลับมาชำระความกับไอ้พวกเพื่อนตัวเหี้ยแหละครับ
.................... จนถึงวันใกล้สอบครับ ........................
“เฮ้ย...วันสอบไปไงวะ”ไอ้แสบถามขึ้นครับ
“ไปไงละ..”ผมก็ถามกลับครับ เพราะว่าไอ้แสบ ไอ้ป๊อด แล้วก็ผม ลงสอบมหาลัยเดียวกัน แต่คนละคณะละครับ
“กรูไปนอนคอนโดเฮียตาร์ได้ป่าววะ”ไอ้ป๊อดถามขึ้น แต่หน้ามันสิครับ เหมือนมันไปแล้ว
“เออ..ได้แหละ..แต่เดี๋ยวกรูโทรถามไอ้ตาร์ให้”ผมบอกมัน
“โอ้ย..ไม่ต้องถามหรอก..ถ้ามึงเอ่ยปากนะ..แกมบังคับนิดหน่อย..เฮียเค้าก็ให้แล้ว”ไอ้แสบมันบ่น ทำท่าทำทางกวนตีนสุดๆ
“เออ..แม่งก็ได้วะ”ผมรับปากมัน
“แล้วตกลงจะไปกันยังไง..ขอบอกไว้ก่อนกรูไม่ไปรถทัวร์เด็ดขาด”ผมรีบบอกมันทันทีครับ
“เดี๋ยวเอารถกรูไป..แล้วให้ลุงศักดิ์คนขับรถของพ่อกรูเป็นคนขับให้”ไอ้แสบมันบอกครับ รถก็รถพ่อมันแหละครับที่หมายถึงนะ เพรารถพ่อมันมีสองคัน คันที่มันกับพี่ใสขับนะ ก็แบบว่าแย่งกันขับครับ
“เออ..เอางั้นก็ได้..”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวก็ช่วยกันหารค่าน้ำมัน”ผมบอกมัน เพราะน้ำมันแพงครับ หารๆกันไป
“ให้เงินลุงแกด้วย..ในกรุงเทพขับยาก ทั้งเมื่อยทั้งเหนื่อย..ทั้งน่าโมโห”ผมบอกมัน เหมือนแค้นครับ ฮ่าๆ
“เออๆ..เดี๋ยวตกลงเรื่องเงินกันอีกที”ไอ้ป๊อดมันบอก แล้วพวกเราก็พากันเดินลงไปกินข้าว ซึ้งไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้แมน ได้ลงไปจองโต๊ะไว้แล้วครับ พักคาบ แรก ไม่ค่อยจะมีที่นั่งสักเท่าไหร่ แต่ว่ายังไงพวกผมก็นั่งกินกันนอกโรงอาหารอยู่แล้วครับ เพราะข้างในโรงอาหารมันอึดอัดครับ ไม่ชอบ พวกผมก็มีโต๊ะประจำไว้แล้วแหละครับ
.......................................
“ตาร์เดี๋ยววันรืน..กรูก็ออกเดินทางแล้วนะ..คงไปตอนเช้านะ...นอนคอนโดมึงนะ”ผมบอกไอ้ตาร์ ตอนเย็นเมื่อกลับมากจากที่เต้นครับ ก็ยังมีจิตใจไปเต้นอยู่ครับ
“อ่าว..ไรอะ..นอนหมดเลยหรอ”ไอ้ตาร์ถามด้วยเสียงผิดหวัง
“เออดิ..”ผมบอกมัน
“โหอะ”ไอ้ตาร์ก็ยังไม่วายครับ ทำเสียงอีก
“เออน่า..กรูไปสอบนะ..ไอ้นี่นิ”ผมบอกมัน
“ก็ได้ๆ”ไอ้ตาร์มันตอบ ด้วยว่าเคลียร์ทุกอย่างกับไอ้ตาร์เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เราก็จัดการไปอ่านหนังสือต่อครับ
...................... เตรียมตัวเดินทาง .....................
วันนี้พวกผมก็ออกกันประมาณเก้าโมงเช้าได้ครับ เพราะว่าไอ้แสบไปรับ ไอ้ป๊อดก่อนแล้วมารับผมทีหลังครับ พอมาถึงที่หมาย คือคอนโด ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันก็ลงมารับทันทีครับ
“หวัดดีครับเฮีย”ไอ้ป๊อดยกมือไหว้ไอ้ตาร์ พร้อมกับไอ้แสบครับ
“เออ..กรูคิดว่าพวกมึงตายไปแล้ว”ไอ้ตาร์แซวๆครับ แล้วมาช่วยพวกผมยกของ
“ที่รัก..กอดหน่อย..คิดถึงจะแย่”ไอ้ตาร์มันทำท่าจะมากอดผมครับ แต่ผมทำเป็นตีนยันเอาไว้ มันเลยไม่กล้าเข้ามาใกล้ครับ พวกไอ้ป๊อดกับไอ้แสบก็หัวเราะกันใหญ่ครับ ก็สมควรให้มันคิดถึงแหละครับ มันไม่ได้กลับมาเจอหน้าผมสามเดือนก็ว่าได้ครับ พอพวกผมขนของกันขึ้นห้องหมดแล้วครับ ส่วนลุงศักดิ์คนขับรถ เราก็เปิดห้องให้ลุงแกครับ เป็นโรงแรมข้างๆคอนโดไอ้ตาร์นี่แหละครับ ไม่แพงเท่าไหร่ อย่าอยู่แพงๆเลยครับ ค่าขับรถเราก็ให้ ค่าน้ำมันเราก็ออก เดี๋ยวกลับไปบ้านลุงศักดิ์ก็ได้เงินเดือนจากพ่อไอ้แสบอีกครับ ก็เหมือนลุงศักดิ์มาทำโอทีแหละครับ ได้เงินเพิ่ม เหอะๆ
“หิววะ”ไอ้ป๊อดขนของเสร็จก็บ่นทันทีครับ
“เดี๋ยวออกไปหาไรกินเลยแล้วกัน”ไอ้ตาร์บอก
“ดีครับเฮีย”ไอ้ป๊อดรับคำทันที
“เฮียของสูบบุหรี่นะ”ไอ้ป๊อดมันพูด พร้อมกับจะเดินไปนอกระเบียงกับไอ้แสบครับ เพราะว่ามันรู้ว่าไอ้ตาร์ไม่สูบครับ ไอ้ตาร์ก็พยักหน้า เป็นการเข้าใจ มันปิดประตูระเบียง แล้วเดินออกไปสูบกันสองคน พอดีห้องไอ้ตาร์มันมีสองระเบียบแหละครับ ไอ้ห้องครัวระเบียงกว้างหน่อยครับ แล้วก็ตรงหน้านอนมัน มีระเบียงไว้นั่งครับ
“ไร”ผมต้องถามมัน เพราะสายตากรุ่มกริ่มของมันครับ แล้วลากมือผมเข้าไปในห้อง
“ไม่เอา..”ผมบอกมันก็เพื่อนอยู่เยอะแยะครับ สองคน เหอะๆ
“เฮ้ย..อย่าเข้ามานะมึง”ไอ้ตาร์ตะโกนเสียงดัง ไอ้พวกนั้นหันมายิ้ม แล้วโบกไม้โบกมือเป็นการเข้าใจครับ ไอ้ตาร์ลากผมเข้าไปในห้องทันที
พอมันเข้ามาได้ปุ๊บมันก็ปิดประตูลงกลอนเลยครับ
“ตะ.”แค่นั้นเองครับ ไอ้ตาร์ จูบผมอย่างเร็ว และแรง เหมือนไม่ได้เจอกันเป็นชาติๆ มือขวามันก็กอดเอวผมไว้ให้ไปชิดตัวมัน มือซ้ายก็จับคอผม กว่าผมจะตั้งหลักได้นี่หายใจแทบไม่ทัน
“ตาร์....หะ”ผมหอบแรง ไอ้ตาร์มันกดทับน้องชายมันมาสีกับน้องชายผมครับ
“อือ”ผมครางออกมา ไอ้ตาร์ไซร์ซอกคอผมทันที ผมเอามือผลักมันเบาๆ แต่มันไม่หยุดครับ
“พอก่อน..ไอ้หื่น”ผมเรียกสติมัน มือมันก็ลูบหน้าอกผมผ่านเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างกายผมอยู่ครับ
“นะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าแบบ ไม่ไหวแล้ว ขอเหอะนะ อะไรประมาณนี้อะครับ
“ไม่ได้..พวกมันอยู่ข้างนอกนะ”ผมบอก มันทำหน้างอ
“ปะ..หิวแล้ว”ผมดันตัวมันออกอีกครั้ง มันเอาแขนมากอดเอวผมสองข้างครับ
“ข้าวอะ”มันทำเสียงอ้อนไม่เลิกครับ
“อืม....ไว้ก่อน..”ผมบอกมัน มันเสือกยิ้มออกมาเหมือนคำว่าไว้ก่อนขอผม จะมีหวังในคราวหน้าอะครับ
...
มาต่อให้แล้วค่ะ
พอดีว่ากลัวคนอ่านกระทืบคนแต่งในใจตายกันพอดี
เดี๋ยวเจอกันเมื่อชาติต้องการนะค่ะ
แต่ถ้าคนเขียนต้องการเราต้องมาสิเนอะ
หิหิ
ไปแระค่ะ
จุ๊บๆ
คิดถึงทุกคน
-
อิอิ งานนี้นึกว่าได้มีง้อกันซะแล้ววววววววววววววววววว ต้าร์น่าจะแกล้งงอนซักหน่อยน่ะเนี่ย อิอิ
-
:m1:
จิ้มทะลุรีบน ไปหาคนเขียนคร้าบ
-
o13 ค้างอ่า... :pig4: ขอบคุณเน้ออออที่มาต่อให้
-
ข้าวง้อต้าร์ก็น่ารักไปอีกแบบนะเนี่ย
-
ข้าวเสร็จแน่ๆ :m25:
:laugh:
-
เหอๆๆ จิส คับ สนุกๆๆๆ
อยากหั้ยน้องๆ เค้าสอบติดกันหมดเลยนะคับ
จะได้มีเพื่อนๆ อยู่ด้วยกันเหมือยตอนมัธยมนะ
อยากหั้ยทุกอย่างราบรื่นๆๆ ขอหวานๆน้าคับ ขาดน้ำตาลมากมาย
วันนี้ จะมาอีกป่าว นอนรอละกัน อื้ม หายป่วยยังครับ
หายไวๆ เน้อ
-
:m20:
-
(http://upic.me/i/ji/kapook173353382.gif) (http://upic.me/show.php?id=d9430ba410761fb911ff9ba651a5d7a2)
ขอเอา..หัว..ถูๆ ไต๋ จึ๊งนึง
ไม่กล้าจิ้มเดี๋ยวจะหาว่าผมรังแก :sad2:
ข้าวยังเนื้อหอมเหมือนเดิมนะ
เด็กๆทั้งหลายเตรียมเข้ามาหาลายกันแระ
(ลายเก่าๆติดตัว มันยังไม่พอ)
สู้ๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
........... ไม่สบายหายเร็วๆ นะค่ะ ........ ข้าว ...เสร็จ!!!! :jul3:
-
นึกว่าจะมีฉากตาร์กินข้าวสักหน่อย หึหึ ไว้ก่อน แสดงว่าเติมพลังก่อนชิมิเนี่ย อิอิ
ข้าวก็ยังเนื้อหอม และถ้านิเข้ามหาลัยไม่หอมกระจายเลยรึไงนะ อิอิ
-
มานั่งรอคืนนี้ของพี่ตาร์กะน้องข้าวอย่างใจจดจัยจ่อ
-
อิอิ ข้าว คงไม่รอดนะ
ถือว่าเปนการวอร์ม ก่อนไปสอบ ฮ่าๆๆ :laugh:
-
180
จาสูงเท่ากานแร้วหรอเนี่ย
โว้
อย่างนี้ก้อ
เฮ้อ...พี่ต้าไม่คิดจาสูงเพิ่มบ้างเรยหรอ
เด๋วน้องข้าวจารุกเอานา
-
อุ่นเครื่องรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนที่65 เมาแป๊ด
หลังจากออกมานอกห้องได้ ไอ้สองตัวก็แซวกันใหญ่ครับ ผมก็ต้นยกตีนเป็นการลงโทษไอ้พวกนั้น เราออกไปหาอะไรกินกัน ส่วนลุงศักดิ์เราก็ทิ้งแกลอยแพแหละครับ กร๊ากก
สั่งอาหารเสร็จอย่างกับมากินกันสิบคนครับ ผมสองอย่าง ไอ้แสบสั่งอีกสองอย่าง ไอ้ป๊อดสั่งอีกสองอย่าง ไอ้ตาร์อีกสองอย่าง เหอะๆ นี่กินหรือแดกครับเนี่ย
“ขอบรั่นดีด้วยนะครับ”ผมสั่งพี่พนักงาน
“ไม่เอาครับ”ไอ้ตาร์ค้านทัพไว้
“ครับ..บรั่นดี”ผมยิ้มให้เหมือนกับพี่พนักงานงงๆ ว่าเอาไงแน่ครับ
“ครับบรั่นดีนะครับ”พี่พนักงานย้ำ ไอ้พวกสองตัวเหี้ยนั่งยิ้มครับ ผมพยักหน้าให้พี่พนักงานอีกครั้ง
“แล้วพรุ่งนี้ก็ไปสอบ.ยังจะกินอีก”ไอ้ตาร์คิ้วขมวด
“นิดหน่อย..อย่าคิดมาก..กินกันตั้งหลายคน.ขวดเดียวจะไปเมาไรวะ”ผมบอกมัน หน้ามันก็ยังงอไม่หายครับ แต่ที่จริงมันก็สามารถเมาได้แหละครับ แต่ผมเอาพอหอมปากหอมคอ ไม่อยากกินมากหรอกครับ เดี๋ยวตื่นไม่ไหวละซวยไป
“โห..เฮีย..อย่าห่วงไปเลยนะ..ฮ่าๆ..”ไอ้ป๊อดมันแซวไอ้ตาร์ครับ ผมก็เลยจับมือไอ้ตาร์ไว้ใต้โต๊ะ รำคาญครับ เดี๋ยวงอนอีก หรือว่ามันงอนอยู่วะ เหอะๆ นั่งสักพักเมื่ออาหารมาเสริฟ กับเหล้าชั้นดี เหอะๆ ก็ลงมือกันได้ตามสบายครับ
“หมดแล้วเอาอีกมั้ยมึง”นั่งไปได้สักพัก เหล้าหมดครับ ไอ้ตาร์หันมาค้อนทันที
“อะ..ไม่เอาก็ได้”ผมรู้ทันสายตามันครับ เหอะๆ เรานั่งกันอยู่สักพักก็พากันกลับบ้าน หนังสือหนังหาไม่ต้องอ่านหรอกครับ ไม่ใช่เวลา มาถึงตอนนี้แล้วทุกอย่างต้องพร้อมครับ
“เฮีย..เดี๋ยวพวกผมนอนข้างนอกก็ได้.”ไอ้แสบมันพูดขึ้นครับ ตอนนี้ผมถอดเสื้อออกแล้ว
“มึงจะนอนข้างนอกทำไมวะ..นอนในห้องเนี้ยแหละ”ไอ้ตาร์มันบอก
“แต่นอนข้างล่างนะ..กรูจะนอนบนกับเมียกรูบนเตียง”ไอ้ตาร์พูดหน้าตาเฉย
“อ่าว.เหี้ย.ใครเมียมึงวะ”ผมหันไปด่ามัน มันยืนยิ้ม
“หึ.....ยั่วนะเรา.ปะเข้าห้องน้ำกัน”ไอ้ตาร์ยืนทำตาเจ้าเล่ห์ ยิ้มมองหุ่นผมที่ถอดเสื้ออยู่ครับ ไอ้พวกนั้นก็ยิ้ม
“ส้นตีนนะ...ไปปูที่นอนเลย..กรูจะอาบน้ำ”ผมบอก แล้วเดินหนีมาครับ ถอดเสื้อผ้าออกหมด นุ่งแต่ผ้าขนหนูผืนเดียวครับ อีกผืนที่พาดหัวไหล่ผมอยู่ ผมยืนมองพวกมันปูที่นอนกัน พอปูเสร็จผมก็เดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จออกมา พวกมันก็นอนดูโทรทัศน์กันอยู่เลยครับ ไอ้แสบก็คุยโทรศัพท์สงสัยคุยกับน้องปาน ผมก็กางเกงขายาวตัวเดียวแหละครับเสื้อไม่ใส่
“ไปอาบน้ำดิไอ้ป๊อด”ผมเห็นแล้วขวางหูขวางตาครับ ใครที่ไม่อาบน้ำแล้วมานอน
“เออ”ไอ้ป๊อดมันก็รู้แหละครับ มันลุกไปแต่โดยดีครับ
เมื่อผลัดเปลี่ยนเวียนรอบอาบน้ำกันเสร็จ ก็พากันเข้านอน
“ข้าว”ไอ้ตาร์มันเรียกหลังจากที่ปิดไฟเงียบสนิทกันหมด
“หะ”ผมหันไปถามมัน มันยิ้ม
“อยาก”มันพูดหน้าตาเฉย
“เรื่องของมึง”ผมบอก แล้วหันหลังให้มัน แต่มันเสือกมาจูบหัวไหล่ผมเบาๆผมสะดุ้ง มันหัวเราะในลำคอ
“หยุดเลยมึง”ผมบอกมัน เพราะตอนนี้ปากมันเริ่มไม่อยู่สุข มือไม้ก็ลูบอยู่แถวสะโพกผม
“ตาร์”ผมต้องเรียกมันเบาๆ ก็มันไม่ยอมหยุด แถมยังหายใจดังลดต้นคอผมอีกครับ
“อือ”ไอ้ตาร์ครางออกมา เมื่อมันเอาน้องชายมันที่แข็งอยู่ใต้กางเกงบ๊อกเซอร์มันมาถูตรงก้นผม
“ข้าว....”ไอ้ตาร์มันก็ยังไม่หยุดครับ เอามือมาลูบหน้าอกผมแล้วก็ขยับเอวอยู่ตรงก้นผมไม่หยุดเลยครับ
“ตาร์..พรุ่งนี้กรูต้องตื่นแต่เช้านะ”ผมหันหน้าไปบอกมันเบาๆ มันหันมามองหน้าผม
“ก็มันอยากอะ”มันทำหน้าทำตาอ้อนๆ รูปแบบมันแหละครับ
“เพื่อนกรูนอนอยู่มึงเห็นมั้ย”ผมบอกมันอีกครั้ง เผื่อจะเรียกสติมันได้บ้างครับ
“มันหลับไปแล้ว”มันบอก ตกลงมึงจะทำให้ได้ใช่ปะ
“นะ....ไม่งั้นมันนอนไม่หลับอะ”ไอ้ตาร์พูดอีก
“ไปห้องน้ำไป...ชักเองนะ”ผมบอกมัน ก็ผมคิดอย่างนั้นจริงๆอะครับ จะให้ผมมาทำไรต่อหน้าไอ้พวกนั้นอะนะ ทำไม่ได้หรอกครับ อาย เกิดมันตื่นขึ้นมาเห็นก็พอดีอะ
“ข้าวอะ”มันทำหน้างอทันทีครับ ผมก็ไม่สนใจครับ หันหลังทำท่านอนหลับ ไอ้ตาร์ก็เงียบๆ ผมรู้สึกได้ว่ามันนอนลงหงายลงกับที่นอน ผมเหลือบไปดูมันนิดๆ น้องชายมันยังตั้งอยู่เลยครับ ไอ้ตาร์นอนหน้างอกระวนกระวาย ผมก็อดไม่ได้อะครับ สงสารมัน เคยมั้ยครับ ถ้าไม่ได้เอาออกมันนอนไม่หลับ ผมเคยครับ ไม่ไหวครับยังไงก็ต้องเอาออก ในเมื่อมันโดนขัดใจ ผมก็เข้าใจมันแหละครับ
“หันมาสิ”ผมบอกมัน มันหันหน้ามายิ้ม ผมให้มันนอนตะแคงหันหน้ามาทางผม ส่วนผมก็นอนตะแคงหันหน้าไปหามันครับ
“ชักให้เฉยๆนะ”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์ยิ้มหน้าบานพยักหน้างืดๆทันทีครับ ผมเอามือไล่จากหน้าท้องมันลงไปจนถึงน้องชายมัน เมื่อผมเจอน้องชายมัน หัวมันเยิ้มไปหมดแล้วครับ ผมเอานิ้วโป้งลูบเบาๆ ไอ้ตาร์หลับตาลง ปากผมก็เลยไซร์ที่ซอกคอให้มันอีกทาง ไซร์จนแขนขวาของมันอยู่ไม่สุข จับหัวผมขยำไปด้วยครับ ผมเลื่อนปากจูบมันเบาๆ จนไล่มาถึงปากมัน ไอ้ตาร์อ้าปากรับทันที ผมไม่จูบมันโดยตรง แต่เอาลิ้นแลบออกมา ไอ้ตาร์รู้งาน เอาลิ้นออกมาสู้กับผม เราเล่นลิ้นกันกลางอากาศแบบนั้น จนผมทนไม่ไหว บดปากลงกับปากมันทันทีครับ มือผมก็ชักให้มันไม่หยุด ทั้งลูบไล้ทั้งชักช้าๆ เร็วๆ สลับกันไป ปากก็จูบจนเสียงดังจ๊วบๆ ไอ้ตาร์หลับตาหอบเบาๆ
“ใกลรึยัง”ผมกระซิบที่ข้างหูมัน พร้อมกับขบเบาๆ
“แรงๆสิ”ไอ้ตาร์บอกผม ผมก็จัดให้มันตามคำขอ ชักเร็วขึ้นๆ
“อือ...”ไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆ
“หะ...ข้าว”ไอ้ตาร์เริ่งครางเสียงดัง ผมรู้ว่ามันใกล้แล้ว ผมก้มประกบปากมันทันที เพื่อไม่ให้เสียงมันหลุดรอดครับ ไอ้ตาร์ครางในลำคอไม่หยุด ผมจูบมันควานลิ้นเข้าที่โพรงปากมัน สักพัก น้ำรักไอ้ตาร์ก็พุ่งออกมาสู้โลกภายนอกครับ ไอ้ตาร์ตัวเกร็งนอนหอบเบาๆ ผมก้มลงจูบคอมันเบาๆอีกครั้ง
แล้วลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบ ไอ้เหี้ยนี่ออกซะข้นเลยครับ มันก็ยังนอนหอบไม่สนใจผมที่นั่งเช็ดคราบให้มันอยู่
“สบายเลยสิมึง”ผมบอกมัน มันยิ้มพยักหน้า พอเช็ดทุกอย่างเสร็จ ก็พากันเข้านอนอีกครั้ง
ตื่นเช้ามาอีกที ไอ้ตาร์มันตื่นแล้วนะครับ นั่งกินกาแฟอยู่ข้างนอก
“กินข้าวต้มเลยมั้ย”ไอ้ตาร์มันถามเมื่อผมเดินออกมาหามัน วันนี้มันจะไปส่งพวกผมด้วยนะครับ คือแบบว่าบอกว่าเฝ้าจนสอบเสร็จเลยดีกว่าครับ มันจะฟิตไปไหน เหอะๆ
“อืม”ผมตอบมัน มันก็ลุกไปตักข้าวต้มให้ผม ผมก็ยังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟันอะไรสักอย่างเลยครับ ก็เช้าขนาดนี้เวลายังอีกเยอะครับ นั่งกินสักพัก ไอ้สองตัวมันก็งัวเงียตื่นมา ไอ้ตาร์บอกว่าเข้าต้มอยู่ในหม้อมันก็ตักมากินกันที สองถ้วยเลยครับ เหอะๆ กินเสร็จผมก็ขอเข้ามาอาบน้ำแต่งตัว ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบก็ตามาติดๆ ต่อมาที่ไอ้ตาร์ครับ ระหว่างที่รอผมก็นั่งจิบกาแฟไปด้วยครับ ผมก็เป็นคนติดกาแฟนะครับ ดื่มกาแฟเสร็จ ผมสามตัวก็พากันออกมาสูบบุหรี่ข้างนอก ระหว่างที่ไอ้ตาร์อาบน้ำ ผมก็ขอมวนเดียวเอาชัยหน่อยครับ สมองจะได้ปลอดโปร่ง แฮะๆ ไม่ค่อยอ้างเลยเนอะ
“สูบบุหรี่มาหรอครับ”ไอ้ตาร์ถามเมื่อผมเดินเข้ามาในห้องมันกำลังแต่งตัวอยู่ครับ
“อืม”ผมตอบมัน มันก็แต่งตัวต่อ ผมเข้ามาหยิบกระเป๋าตรวจของทุกอย่างเรียบร้อย ก็ออกมารอข้างนอก ไอ้ตาร์มันก็เดินตามมาติดๆ พอพวกเราพร้อมแล้วก็ออกเดินทางกันได้ครับ
............................... ข้ามไปเลยละกัน.................................
เมื่อสอบเสร็จ ผมก็ลงมาหาไอ้ตาร์ข้างล่างตึก มันนั่งอ่านหนังสือรออยู่แล้วครับ ไอ้แสบกับไอ้ป๊อดก็อยู่แล้วที่โต๊ะ
“เป็นไงบ้างครับ”ไอ้ตาร์ยิ้มถาม
“ก็ดีวะ”ผมตอบมันแล้วยิ้ม
“แล้วพวกมึงอะ”ผมถาม
“ติดชัวร์”ไอ้ตัวเหี้ยพูดประสานเสียงกันครับ
“มั่นใจไปเหอะพวกมึง”ผมว่ามันขำๆครับ
“ไปไหนดีเฮียเย็นนี้...เป็นไทยทั้งที”ไอ้ป๊อดพูด ทำไมพวกผมไม่เครียดเลยละครับ คือไม่รู้สิ มันเคยเครียดอะไรบ้างอะ ถ้าผมไม่ได้ก็ไม่เครียดหรอกครับ ทำดีที่สุดแล้ว ใครจะมาว่าอะไร ผมจะรู้ตัวเองเสมอแหละครับ ถ้าผมไม่พยายามทำอะไร แล้วผลมันออกมาไม่ดีผมก็ไม่เคยเครียดกับมัน เพราะผมถือว่าผมทำอะไรออกไปผลมันก็จะได้แบบนั้น ในเมื่อสิ่งนี้ผมได้พยายามแล้ว ผมก็มั่นใจว่าผลที่จะตามมามันต้องดีไปด้วยอย่างแน่นอน ถึงจะมีคนเก่งๆอีกมากมายที่มาแข่งกับผม แต่บางสิ่งบางอย่างขึ้นอยู่กับความเก่งไม่ได้หรอกครับ บางอย่างก็มีดวงช่วยด้วยเหมือนกัน ไอ้พวกกระผมก็ตั้งใจทำดีทุ่มสุดตัวแล้วครับ ก็หวังอย่างเดียวว่ามันจะติด
“ไปร้าน......................ดีกว่าวะ..เด็กเยอะดี”ไอ้ตาร์ทำหน้ากรุ่มกริ่ม
“ดีเหมือนกัน..กรูอยากได้เมียอีกสักสองสามคน”ผมพูดบ้าง ก็มึงเล่นก่อนทำไมอะ ไอ้ตาร์หน้างอทันทีครับ ไอ้พวกนั้นก็หัวเราะกันเบาๆ
“ข้าวอะ”ไอ้ตาร์หน้างอ
“อ่าว..แล้วเรื่องไรมากระตุกหนวดเสือกรู..สาด”ผมด่ามัน แล้วทำท่าเก็บกระเป๋า
“ไปกันได้แล้ว.กรูเหนื่อย.จะกลับไปนอน”ผมบอก ไอ้พวกเวรก็ลุกตามกันมาครับ พากันกลับคอนโด หลังกลับก็ไปแวะเยี่ยมลุงศักดิ์แกสักหน่อยครับ ซื้ออาหารไปฝากแกด้วย แกก็ดีใจขอบใจมากมายครับ ว่าแล้วก็ชวนลุงแกไปเที่ยวแต่แกบอก แก่แล้วไปก็เปลืองที่นั่งป่าวๆ แฮะๆ
ถึงคอนโดไอ้ผมก็นอนเลยครับ กลับมานี่ก็เย็นแล้วนะครับ.. ห้าโมเย็น ไอ้ตาร์ก็หลับเหมือนกันครับ เพราะมันคงเหนื่อยเหมือนกัน นั่งเฝ้าพวกผมทั้งวัน
พากันตื่นมาอีกทีก็ทุ่มกว่าๆ ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัวครับ
“ตื่นโว้ย”ผมตะโกนดังลั่นห้อง ไอ้พวกเวรนั้นขยับตัว งัวเงียเชียวครับ
“จะไปไม่ไป..ถ้าพวกมึงไม่ไปกรูไปแล้วนะ”ผมบอกมัน พวกมันเด้งตัวกันอย่างรวดเร็วเลยครับ
“ไปคราบ”ไอ้ตาร์งัวเงียขยี้ตาตื่นขึ้นมา
“ตาร์โทรไปชวนพวกพี่ๆด้วยดิ”ผมบอกมัน มันก็พยักหน้า แล้วกดโทรศัพท์ทันทีครับ ไอ้ป๊อดก็ลุกไปอาบน้ำโดยที่ผมไม่ต้องบอก สรุปกลายเป็นว่ามากันหมดแหละครับ ไอ้พี่ไม้กับพี่ปองก็มาครับ แล้วก็พวกเพื่อนไอ้ตาร์ที่มหาลัยนั้นแหละครับ พี่ป่าน อะไรพวกนั้น
พอเราแต่งตัวกันเสร็จก็พากันออกนอกพื้นที่ครับ ผมก็กะกันว่าวันมะรืนค่อยกลับบ้านกันครับ วันนี้กับพรุ่งนี้ก็สังสรรค์เฮฮากันหน่อย
“ตาร์แวะซื้อเหล้าก่อนนะ..”ผมบอกมัน เพื่อที่ว่าถ้ากลับมาบ้านจะได้ต่อเลยไงครับ เอิ๊กๆ เก็บไว้ตุนเฉยๆ
“เอาไรวะ”ผมหันไปถามพวกมันหลังจากไอ้ตาร์พามาร้านขายเหล้าร้านใหญ่ครับ ร้านนี้มีทุกอย่างไม่ว่าเหล้านอกเหล้าใน ขวดเหล้านี่น่าเอากลับไปสะสมที่บ้านซะจริงครับ
“แล้วแต่มึงเลย..คอถึงอยู่แล้วนิ”ไอ้ป๊อดมันแซว
“ตาร์จ่ายนะ”ผมหันไปยิ้มให้ไอ้ตาร์ ยิ้มแบบหวานเลยครับ
“คราบแม่”ไอ้ตาร์มันก็รับปากทันที
“Scotch Whisky สองขวดนะครับ.. Regency สองขวดนะครับ Heinekenหนึ่งลังครับ แล้วก็.....”ระหว่างที่ผมนึก
“ไอ้เหี้ย..นี่มึงเอาไปกินหรอวะ แค่นี้ที่ร้านกรูยังไม่รู้จะกลับถูกรึป่าวเลย”ไอ้แสบมันว่า
“ป่าว..scotch กับ regency กรูเอาเก็บไว้เอง..แดกแต่Heineken ไปละกัน”ผมบอกพร้อมหัวเราะ
“อ่าวไอ้เหี้ย..แดกของดีไม่แบ่งเพื่อน”ไอ้ป๊อดด่า ไอ้ตาร์มันก็หัวเราะครับ
“เอาไวน์มั้ย”ผมหันไปถามไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันส่ายหัวครับ
“งั้นBacardiอีก.หนึ่งลังครับ”ผมสั่งเสร็จ พนักงานในร้านก็เข้าไปจัดของ ไอ้ตาร์ก็เดินไปจ่ายเงินครับ เป็นการรู้หน้าที่กัน เสร็จแล้วเราก็ขนกันไปซื้ออาหารตุนเข้าบ้านครับ กะไม่ออกไปไหนกันเลยทีเดียว หิหิ แล้วก็พากันไปพับร้านที่ไอ้ตาร์มันบอก พอไปถึงก็เป็นพี่กอบนั่งรออยู่แล้วครับ
“หวัดดีครับพี่กอบ”ผมยกมือไหว้พี่กอบ
“อ่าว..มาแล้วหรอ”พี่กอบลุกขึ้นรับไหว้ผม ไอ้พวกเพื่อนๆผมมันก็ทำความรู้จักกับพี่กอบครับ สักพักก็ยกกันมากลุ่มใหญ่พี่จอย พี่ฝ้าย พี่ป่าน พี่ป๊อป พี่ซัน ไอ้พี่ไม้ ไอ้พี่ปองครับ
“อ่าว..ไอ้ข้าว.เป็นไงบ้างมึง”พี่ไม้มันเห็นผมมันก็รีบถามทันที
“ยังไม่ตายพี่..ยังกวนตีนพี่ได้อีกนาน”ผมบอก
“อ่าว..เหี้ยนี่..ปากยังเหมือนเดิมนะมึง”ไอ้พี่ไม้มันยิ้มๆ พวกผมทำความรู้จักกันหมดแล้วก็ได้ที่สั่งอาหารกันยกใหญ่ครับ สุราหลากหลายก็มาตั้งอยู่ข้างโต๊ะครับ
“เฮ้ย.พี่ไม้หาเมียได้ยัง”ผมเริ่มเปิดศึกแกล้งพี่ไม้
“โห.ไอ้เหี้ย.ถามนี่ไม่ได้กลัวกรูอายเลย..”พี่ไม้ตอบที่จริงพี่ไม้ไม่ได้ไม่หล่อหรอกนะครับ..แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ไม้ไม่มีเมียสักที เอาคืนอื่นๆทั่วอะ
“เอามาทำไมให้มันเป็นบ่วงคอกรูวะ”ไอ้พี่ไม้บอก
“นู้ .. ไอ้ตาร์นู้..มึงดูคนของมึงเหอะ..สาวตรึม”ไอ้พี่ไม้ชี้ไปที่ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ทำหน้าเหวอทันทีครับ
“สาวไหนของมึง”ผมหันไปถาม
“ฮิ้ว....เอาแล้วไงมึง”เสียงพี่ป๊อปแซวขึ้น ทั้งวงหัวเราะกันเป็นเสียงเดียว
“ไม่มีครับ”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัว
“เออ..อย่าให้กรูจำได้นะมึง..ไม่มีไว้ชักว่าวแน่”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์รีบทำท่าปิดน้องชายตัวเองทันทีครับ
“เหอะ..ไอ้เหี้ย”ไอ้ตาร์มันหัวเราะแหยๆ แล้วหันไปด่าพี่ไม้ แล้วพากันหัวเราะกันหมดแหละครับ
กินกันไปกินกันมา ดึกมากแล้วครับ ไอ้ตาร์มันไม่กระดกเท่าไหร่ครับ เพราะว่าพวกผมเมากันหมด ใครจะขับรถละ เดี๋ยวเจอด่านตรวจขึ้นมาละซวยเลย ผมก็มึนๆแล้วครับ คราวนี้ก็เล่นซัดซะไม่เกรงใจใครเลยครับ
“หนี..”ผมบอกไอ้ตาร์ให้มันลุกหนีผมครับ เพราะผมหนีมันไม่ได้ครับ ไม่มีแรง
“ไปไหนครับ”ไอ้ตาร์ยังถามด้วยความไพเราะ
“กรูจะไปฉี่..”ผมบอกมัน
“ไปด้วย”ไอ้ตาร์บอก
“ทำไม...”ผมทำหน้ากวนส้นตีนใส่มันครับ ตอนนี้เมาแล้วนิ กวนตีนใครก็ได้ครับ
“อ่อ..ไปก็ได้..ไปจับจู๋ให้กรูเนอะ”ผมแอ่นเป้าให้มัน พวกพี่ฝ้ายกับพี่ป่านก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ครับส่วนพี่จอยไม่ค่อยรู้สึกอะไร ก็พี่แกห้าวขนาดนั้นอะ ไอ้ตาร์มองหน้าผมแล้วยิ้ม ลุกขึ้นพยุงตัวผมเดินเข้าไปห้องน้ำครับ
“อุ้ย”ผมหันไปตามเสียง ก็มีผู้หญิงเดินชนตัวผมนะสิครับ กรูก็จะเอาตัวเองไม่อยู่ๆแล้ว มึงก็ยังมาชนกรูอีกเนอะ
“โทษคราบ คนสวย”ผมยิ้มกริ่มให้ พร้อมกับยกมือบ้ายบาย
“ค่ะ.....ว๊าย..หล่อเนอะ”เสียงผู้หญิงคนนั้นกับเพื่อนๆ กรี๊ดทันทีเมื่อผมหว่านเสน่ห์อีกให้
“โอ้ย..เจ็บนะมึง”ไอ้ตาร์มันเล่นตับหัวผมอย่างแรงเลยอะครับ
“อีกแล้วนะ....เดี๋ยวจะโดน”ไอ้ตาร์พูด แล้วพาผมเข้าไปในห้องน้ำครับ คนก็ไม่เยอะเท่าไหร่ครับ ไอ้ตาร์ส่งผมถึงโถมันก็เดินหันหลังไปปล่อยให้ผมยืนฉี่อย่างโดนเดี่ยว หิหิ ทำภารกิจยิงกระต่ายเสร็จ ก็ลากตัวผมออกมานอกห้องน้ำครับ
“ไปเต้นด้วยกันมั้ยค่ะ”ก็ผู้หญิงคนเดิมแหละครับ ยืนรอผมหน้าห้องน้ำเลยเชียว ลงทุนนะเนี้ย
“ได้คราบ”ผมก็ตอบรับนี่ไม่ได้ดูหน้าไอ้ตาร์เลยครับ
“ไม่ได้ครับ..ขอโทษด้วยนะครับ.พอดีเค้าเมามากแล้วเดี๋ยวเราต้องกลับบ้านกันแล้ว”ไอ้ตาร์พูดยาวเยียด
“เออ..หรอค่ะ”ไอ้น้องผู้หญิงหน้าเสียนิสสสนึง
“หึหึ....”ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าหัวเราะทำไม คนเมาอะเนอะ เอาไรมาก
“ขอตัวนะครับ”ไอ้ตาร์บอก แล้วลากผมมา ผมก็บ้ายบายโบกมือนิดนึงเป็นการบอกลา น้องเค้าก็ยิ้มๆให้ครับ
“...หน้างอมาเชียวเพื่อนกรู”พี่ปองแซว
“..ไปป๊อดแสบกลับ.”ไอ้ตาร์บอก
“อ่าว..กลับแล้วหรอพี่”ไอ้ป๊อดรีบถาม
“เออ..ตัวดีนี่แม่ง.หว่านเสน่ห์ไม่เลิก..เมื่อกี้จะได้มาอีกคนแล้ว ดีนะกรูไปด้วย”ไอ้ตาร์มันบ่น ผมนั่งลงกับเก้าอี้ครับ
“โห..เข้าใจเพื่อนผมหน่อยดิพี่..มันกำลังติดมัน..ฮ่าๆๆ”ไอ้แสบพูด ทุกคนพากันหัวเราะ
“น้องครับ..เช็คบิลโต๊ะพี่เลยครับ”ไอ้ตาร์เรียกพนักงาน โดยไม่ฟังเสียงใคร
“อ่าว..เหี้ย..กลับจริงดิ”ไอ้พี่ซันพูด
“เออ..เดี๋ยวค่อยแดกวันอื่น..วันหลังแดกที่บ้านนะ..กรูจะได้กินด้วย.”ไอ้ตาร์มันบ่นอีกครับ ก็มันไม่ได้กินเลยอะครับ สงสารมันเหมือนกันต้องมานั่งเฝ้าผม แฮะๆ
“เออ...”ไอ้พี่ไม้รับคำ พอเช็คบิลเสร็จ ก็หารๆกันออกเงินครับ แต่ผมไม่ต้อง เพราะมีคนออกให้ กิ้วว
ไอ้ตาร์ก็ลากผมขึ้นรถ โดยให้ผมนั่งข้างคนขับก็คือมันครับ ไอ้แสบกับไอ้ป๊อดก็นั่งด้านหลังไป ไอ้ตาร์ขับรถไม่เร็วหรอกครับ นุ่มมากๆ ผมหลับตามาตลอดทาง จนถึงคอนโด ไอ้ตาร์มันปลุก แล้วพาผมขึ้นห้อง ไอ้ป๊อดก็ช่วยแบกผมอีกคนครับ กลายเป็นว่าผมเมาสุดแล้วแหละครับตรงนั้นอะ เหอะๆ
“อือ”ผมก็เริ่มอยากเรียกร้องความสนใจขึ้นมาเฉยๆแหละครับ
“เอาอะไรครับ”ไอ้ตาร์มันรีบก้มมาถามผมที่นอนบนเตียง
“ล่อตูดมึง..หึหึ”ผมพูด แล้วหัวเราะเบาๆ
“ไอ้เหี้ย..แรงจะไม่มีจะไปล่อตูดเฮียเค้าอีกนะมึง”เสียงนี้ครับ ไอ้เหี้ยป๊อด จำได้สนิทใจ
“หึหึ..ถอดเสื้อให้นะครับ”ไอ้ตาร์บอก ผมก็ยกแขนทำเป็นเด็กให้มันถอดเสื้อ
“เฮีย..ผมไปยกเหล้าก่อนนะ..แดกต่อข้างนอกก่อน”ไอ้ป๊อดบอก ผมหันไปมองมันประมาณว่าเหลือให้กรูด้วยน่ะ
“ไม่ต้องห่วงมึงเดี๋ยวกรูเอาWhisky ไว้ให้มึง นอกนั้น กรูแดกเอง..ไปไอ้แสบ..อย่าอยู่เป็นก้างขวางตูดพวกเฮียเลย”ไอ้ป๊อดพูด กำลังเดินออกไป
“กุญแจรถแขวนอยู่ข้างนอก..ปิดรถให้กรูดีๆนะมึง..เออ.ล๊อกห้องให้กรูด้วย..เสร็จแล้วเดี๋ยวกรูออกไปแดกด้วย”ไอ้ตาร์สั่งซะยาว
“จัดไปอย่าให้เสียเฮีย..มีหนังโป้ป่าว.ขอเปิดดูหน่อย”ไอ้เหี้ยแสบแม่ง จังไร
“มี....อยู่ใต้ตู้ที่วางหนังสือข้างนอกอะ..หาเอา..มีหมดแหละ..เปิดเจออันไหนก็ฟลุ๊กอันั้นแหละมึง..หึหึ”ไอ้ตาร์ตอบ ไอ้เหี้ยนี่ก็ไม่วายครับ ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบเดินออกไปแล้วล๊อกประตูตามคำสั่งของไอ้ตาร์ครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่นั่งยิ้มมองผมอยู่ ตาผมก็เยิ้มแล้วครับ ไม่รู้เป็นอะไร เมาแล้วเงี่ยน
...
หายดีแล้วคร้า
หิหิ
มัวแต่นั่งอ่านเรื่องของคนอื่นเลยไม่ได้มาต่อเรื่องของตัวเองเลย
อะๆ..อย่าเพิ่งอยากถีบคนแต่งไปใย ยังไงก็มาต่อให้แล้วเน้อค่ะเน้อ
หิ้วว
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุนคน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
บายคร้า
-
^
^
จิ้มก่อนอ่าน
ประเจ้า นั่นซื้อไปแด๊ก รึไปอาบ :o
รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อ :o8:
-
คนอ่านก็รักคนแต่งคร้า
รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
มาบ่อยๆๆ รักตายเรย
:L2:
-
เออกินเหล้าให้เข้ากระแสเลือดเหรอครับนั้น สาบานว่าคนกิน 555
-
ตบเข่าฉาด..
นึกว่าตอนนี้จะมีNC
:laugh: แต่ตอนหน้ามีแน่ๆใช่ป่ะ :m12:
:o(หื่นไปแล้วววววววตรู)
-
สาบานได้ว่านั้น เค้าเรียกว่า ดื่ม แนะว่า เอาอาบน่าจะเหมาะกว่า แบบว่า อาบกันเป็น อาทิตย์ได้เลยนะนั่น
-
ตอนนี้นึกว่าจะมีตบเข่าฉาด..
นึกว่าตอนนี้จะมีNC
:laugh: แต่ตอนหน้ามีแน่ๆใช่ป่ะ :m12:
:o(หื่นไปแล้วววววววตรู)
^
^
^
เห็นด้วยงับ นึกว่าจะมีเช่นกัน หวังอย่างแรงว่าตอนหน้าจะมีให้ยลกันนะงับ :t2:
-
วาวอยากให้เปนนี้ทุกตอน...อ่านแล้วมีความสุข
-
อยากอ่านตอนหน้าเร็วๆจัง หึหึ :m25:
เออ แล้วที่ซื้อไปนั่น คิดว่าเป็นน้ำเปล่าอ่ะป่าวเนี่ย จะเอาไปรดน้ำต้นไม้ที่คอนโดไง?? :jul3:
-
:o8: :o8: :o8:
ชอบตอนข้าวเมาอ่ะ
x ดี
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อไวๆๆนะ
แต่รู้สึกแปลกๆๆๆๆๆอ่ะ
กลัวมีเรื่องยังงัยไม่รู้
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องข้าวจ้า ซื้อเยอะขนาดนี้เอาไปอาบหรือเอาไปกินกันแน่ :laugh:
ตบเข่าฉาด..
นึกว่าตอนนี้จะมีNC
:laugh: แต่ตอนหน้ามีแน่ๆใช่ป่ะ :m12:
:o(หื่นไปแล้วววววววตรู)
:oni2: ตอนหน้า ตอนหน้า ตอนที่เรารอคอย
-
(http://upic.me/i/ji/kapook173353382.gif) (http://upic.me/show.php?id=d9430ba410761fb911ff9ba651a5d7a2)
ขอเอา..หัว..ถูๆ ไต๋ จึ๊งนึง
ไม่กล้าจิ้มเดี๋ยวจะหาว่าผมรังแก :sad2:
ข้าวยังเนื้อหอมเหมือนเดิมนะ
เด็กๆทั้งหลายเตรียมเข้ามาหาลายกันแระ
(ลายเก่าๆติดตัว มันยังไม่พอ)
สู้ๆ
เอาหัวมาถูเค้าทำมัย :serius2:
:m15: ดูดิเค้าเลยตามเบบี๋ไม่ทันเลย
อิอิ ล้อเล่น :t2: แต่เรื่องจริงคือหื่นทุกทู้ที่คุณkurugmin
ให้เกรียติไปเยี่ยมชม สมเป็นนิ้วกลางจริงๆ o13
:laugh: หยอกเล่นนะตะเอง อิอิ
ข้าวเก่งเน้อยังไม่ทันได้เรียนเลยจะตับแข็งตายก่อนป่ะเนี้ย :a1:
อ้าว เฮ ได้จิ้มแน๋วแล้วเว้ย :jul3:
v
v
v
v
v
v
-
โดนตัดฉาก โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
:m13:
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก
-
หลังจากนั้น คง.......... อิอิ
:m25:
-
มีความรุ้สึกว่าตอนน่านี้ช่างน่าติดตามเสียนี่กระไร
มาต่อคืนนี้ป่าว นอนรอนะคร้าบบบบบบบบ
-
เด็กๆแก๊งค์นี้ คืนก่อนสอบก็ไม่เครียด
เพราะเตรียมตัวมาดี
เป็นตัวอย่างที่ดีครับ
แต่เรื่องอื่นๆ
ไม่มีความเห็น
ก๊ากกก
เห็นข้าวถามพี่ไม้เรื่องไม่มีแฟนบ่อยๆ
ต่อไปจะมีเรื่องพี่ไม้มาให้อ่านมั้ย ชอบอ่ะ
น้องนนท์ก็น่ารัก น่ากอด
พี่ใสก็เท่ ไอ้ใสเด็กเทคนิคก็กวนตีนดี
แต่ชอบพี่เจ้าที่สุด อ้าว??
+1 ให้กำลังใจ นะจ๊ น้อง เบบี้ จุ๊บบบบบบุ
เอาหัวมาถูเค้าทำมัย :serius2:
:m15: ดูดิเค้าเลยตามเบบี๋ไม่ทันเลย
อิอิ ล้อเล่น :t2: แต่เรื่องจริงคือหื่นทุกทู้ที่คุณkurugmin
ให้เกรียติไปเยี่ยมชม สมเป็นนิ้วกลางจริงๆ o13
:laugh: หยอกเล่นนะตะเอง อิอิ
:m29:
ทู้นี้ไม่หื่น ซักนิด ผมยังอ่านเลย
ใครว่าทู้นี้หื่น คนแต่งออกจะสวยใส ไร้เดียงสา
คนอ่านก็ใสๆกันทุกคน :jul3:
-
:m30:ไม่หื่นจิงด้วย ไม่มี๊ไม่มี
ก็แค่เลือดท่วงจอ :jul1:
-
หุหุ ติดภาระกิจหลายวันไม่ได้มา อ่านจุใจไปเลย :m1:
น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างในเรื่องการเรียน รับผิดชอบหน้าที่ตัวเองได้ดี แจ่มสุดๆ o13
แต่เรื่องเหล้า เอาพอประมาณดีกว่านะ :m23:
ปล.คนอ่านไม่ได้หื่นนะ อ่านเอาไว้เป็นกรณีศึกษาเฉยๆ :m13:
เพราะฉะนั้นต้องมีเยอะๆ นะ ฉากเรียกเลือด :jul3:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
:L2: :L1:
รอค๊าบบบบบ
-
มาอ่านแล้วคับป๋ม
-
จาล่อตูดเฮียแต่แรงจาไม่มีขับ
หรือจาให้เฮียนั่งเทียนเฮียคงไม่ทำ
แต่ถ้าให้กระแทกทำประตูข้าววคงจาไม่รอด
-
ไอ้พี่ต้าร์นี่โรคจิตน่าดูจริงๆ :laugh:
นู๋ข้าวก้อน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกซ้~า :กอด1:
ปล.ยังอ่านไม่จบหรอกค่ะ เพิ่งเริ่มๆ แต่อยากเมนท์อ่ะนะ :m23:
-
ช๊อบ ชอบ!!!~
-
ตอนที่57 อึดอัดมั้ย
“กรูเงี่ยน”ผมยิ้มบอกมัน ไอ้ตาร์นั่งยิ้มมองหน้าผม มันลูบหัวผมเบาๆ แล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผาก
“พี่รักข้าวนะ”ไอ้ตาร์มันกระซิบเบาๆ เรามองตากันอยู่อย่างนั้น อย่างกับปลากัด
“จูบกรูสิ”แล้วไอ้ข้าวก็ออกแนวอาการเชิญชวน เหอะๆ ไอ้ตาร์ประทับจูบลงที่จมูกผมเบาๆ จนมาถึงปาก ผมอ้าปากนิดๆเพื่อรับการจูบจากมัน ไอ้ตาร์มันจูบจากเบาๆ นุ่มนวล จนผมทนไม่ไหว จับคอมันแล้วคว้านลิ้นเข้าปากมัน กรูจะเริ่มละ ถ้ามึงไม่เริ่มเอง สาดตาร์ ผมจูบมันแรงขึ้น แรงขึ้น จนมือไอ้ตาร์มันลูบไล้ไปทั่วตัวผม
“ข้าว..”ไอ้ตาร์เรียกผมเบาๆ
“ทำสิ..เร็วๆ”ผมพูดเสร็จไอ้ตาร์รีบลุกขึ้นถอดเสื้อออก ถอดกางเกงออก แทบจะสะดุด
“หึหึ....”ผมหัวเราะเบาๆ ก็ดูมันดิ ตลกจะตาย น้องชายมันแข็งชี้ออกมานอกบ๊อกเซอร์ ไอ้ตาร์จับกางเกงยีนส์ผมถอดออก พร้อมกับกางเกงในผมด้วย ผมรีบจับบ๊อกเซอร์ไอ้ตาร์ลงทันที น้องชายมันดีดผึงชี้หน้าผม ผมยิ้มออกมา
“ข้าว”ไอ้ตาร์มันคงสงสัยว่าผมยิ้มอะไร อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมจับน้องชายไอ้ตาร์ทันที ไอ้ตาร์สะดุ้งเบาๆ ทำเอาผมยิ้มอีกรอบ มันก็ยิ้มด้วยครับ มันคงรู้ว่าผมคิดอะไร ไอ้ตาร์มันยืนให้ผมจับน้องชายมันรูดช้าๆอยู่แบบนั้น
“อือ......”ไอ้ตาร์ครางออกมา พร้อมกับก้มหน้าลงมาจูบผม มันดันตัวผมให้นอนลงกับเตียง ปลายลิ้นร้อนๆของมันเลียไซร์ไปที่ซอกคอผม พร้อมกับแยงเข้าไปในหูผม ทำเอาผมขนลุกทั้งตัวทันที
“อา.....”ไอ้ตาร์เหมือนยิ่งได้ใจ กัดติ่งหูผมเบาๆ มือมันก็ลูบคลำอยู่ตรงหน้าอกไม่ยอมไปไหน อีกมือก็จับอยู่ตรงสะโพกของผม มันเอาน้องชายมันมาถูอยู่ตรงน้องชายผม
“โอ๊ะ..”ผมครางออกมาแล้วจับคอไอ้ตาร์ทันที ก็มันเล่นกัดคอผมซะแรงแล้วดันเอาลิ้นมาเลียรอบๆรอยที่มันกัดอีกครับ ไอ้ตาร์ไล่ลิ้นลงมาที่หัวนม มันทำเหมือนของผมเป็นของเล่น จับๆดึงๆอยู่อย่างนั้นแหละครับ
“ฮา.....ตาร์”ผมครางออกมา เมื่อไอ้ตาร์ลงลิ้นที่หัวนมผมอย่างจัง อีกมือมันก็จับที่น้องชายผมชัก และไอ้กระผม อารมณ์ตอนนั้นมันไม่ได้อยากให้ทำเบาๆ กรูต้องการแรงๆโว้ย แม่ง
“ตาร์แรงๆ...”ผมก็พูดออกไปตามที่ผมคิดแหละครับ ไอ้ตาร์มันก็เร่งมือขึ้น ลิ้นของมันกับฟันของมันก็เหมือนกับจะกินหน้าอกผมไปทั้งดุ้น
“โอย....ตาร์....อะ...”ไอ้ตาร์ขึ้นมาจูบผมอีกครั้งก่อนที่จะลุกขึ้น มันเดินโทงๆไปตรงตู้เสื้อผ้า พอมันหันกลับมา
“ตาร์.เร็วๆสิ.”ไอ้ตาร์ถึงกับยืนตาค้างอยู่อย่างนั้น ในมือมันถือถุงยางกับเจล ก็ตอนนี้ผมนอนอ้าขาเชิญชวนมันสุดๆ ทำไมอารมณ์มันพาไปแบบนี้คราบพี่น้อง พร้อมกับเอามือลูบประตูหลังผมเอง ผมเห็นได้เลยว่าน้องชายไอ้ตาร์มันตั้งขึ้นกว่าเดิม
“ข้าว..”ไอ้ตาร์เรียกชื่อผม พร้อมกับทิ้งตัวลงมาบนเตียงอย่างเร็ว
“ไม่ใส่แล้วนะ”ไอ้ตาร์มันก้มลงบอกผม พร้อมกับจับขาผมอ้าออก
“เดี๋ยวตาร์”ผมเรียกมันไว้ก่อน ก็ไอ้ตาร์เล่นโยนทั้งเจลทั้งถุงยางไว้ข้างตัว กรูไม่ได้โดนมาสองเดือนกว่า มึงไม่คิดจะเห็นใจกรูเลยรึไง ไม่น่าเริ่มเลยกรู ไอ้ตาร์ก้มลงจูบผมอีกครั้ง มือมันก็ลูบอยู่ที่ประตูหลังผม มันเอาเจลออกมาทานิ้วมัน พร้อมกับทาลงไปที่ปากทาง หน้าไอ้ตาร์ตอนนี้บอกอารมณ์สุดๆ
“อะ....”ผมร้องออกมา เมื่อไอ้ตาร์มันแทงนิ้วเข้าไปนำร่อง มันดันนิ้วมันเข้าไปลึก จนผมต้องแอ่นสะโพกรับกับความเจ็บ แต่อยาก เหอะๆ
“อ่า....หะ..”ผมครางออกมา ไอ้ตาร์กระแทกนิ้วเข้าไปแรงมากเลยครับ มันชักเข้าชักออกอยู่อย่างนั้น จนมันเพิ่มนิ้วชี้เข้าไป แล้ววนรอบๆ ทำเอาผมเสียวไปหมด แอ่นรับมันแต่โดยดี
“ตาร์....”มันกระแทกแรงมากขึ้น มากขึ้น
“ข้าว...ไม่ไหวแล้ว..”ไอ้ตาร์มันบอก พร้อมกับถอนนิ้วออกทันที มันจับน้องชายมาจ่อที่ประตูผม มันดันเข้ามาเบาๆ แต่มันยังเข้าไม่ได้ครับ มันเบาหัวมันมาถูอยู่ตรงปากทาง
“เข้ามาสิ...อ่า.”ผมคราง ไอ้ตาร์จับขาผมอ้ากว้างกว่าเดิม แล้วดันน้องมันเข้ามาจนหมดหัว
“โอ๊ยยย..ตาร์.”ผมรีบเอามือดันหน้าท้องมันไว้ ก่อนที่มันจะดันเข้ามาหมดลำ
“ฮะ...ฮ่า..”ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดัง หลับตาพริ้ม มันแช่น้องชายมันคาอยู่อย่างนั้น
“ข้าว...อึก.”ไอ้ตาร์มันดันน้องชายมันเข้ามาอีก ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันจะเสียวขนาดไหน แต่ตอนนี้นะ กรูเจ็บ
“อืม..อือ..”ผมครางออกมา เมื่อไอ้ตาร์มันจับน้องชายของผมชักเบาๆ พร้อมกับดันน้องชายมันเข้ามาในตัวผมเรื่อยๆ
“อึก..”ไอ้ตาร์มันเสือกกระแทกทีเดียวสุดลำเลยครับ มันแหงนหน้าขึ้น พร้อมกับซี๊ดปากเสียงดัง
“โคตรฟิตเลยข้าว..ฮะ....อะ”ไอ้ตาร์มันกระแทกเบาๆ
“เดี๋ยวตาร์..กรูจุก”ผมดันหน้าท้องมันไว้ แต่มันไม่ฟังครับ ยังขยับเอวเข้าออกเบาๆ มือมันก็บีบที่หัวนมผมอย่างแรง มันจะหลุดติดมือมึงอยู่แล้วไอ้เวรตาร์
ไอ้ตาร์มันขยับเอวอยู่อย่างนั้นไม่ยอมให้ผมหายใจหายคอเลยครับ มันเริ่มกระแทกแรงมากขึ้น จนตัวผมโยกไปตามแรง ปากมันก็จูบ ดูดไปทั่วตัวผม จนจากที่จุกอยู่เมื่อกี้ มันเสียวจนอยากให้มันกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆด้วยความสะใจ
“อะ..ตาร์..”ผมร้องทัก ก็ไอ้ตาร์มันถอนน้องชายมันออก แล้วยิ้มมองหน้าผมมันจับขาผมแยกออกกว้างขึ้น มือซ้ายมันจับข้อเท้าผมขึ้น มือขวามัน แยงนิ้วเข้าไปในรู ทำเอาผมสะดุ้ง
“อะ..ตาร์..ทำเหี้ยไร”ผมร้องออกมา ไอ้ตาร์ได้แต่ยิ้ม
“แดงเลย”ดูมันพูด กรูเกลียดตอนมึงยิ้ม สัดตาร์ มันยิ้มเจ้าเล่ห์กับหน้าหื่นๆของมันครับ
“ตาร์..อย่าเล่นสิ..ฮะ”ผมร้องบอก ไอ้ตาร์ไม่ฟัง มันเอานิ้วคว้านอยู่ในก้นผมที่มันก็บานพอสมควรจากที่น้องชายไอ้ตาร์มันกระแทกไปเมื่อกี้
“อือม...ตาร์....อะ”ไอ้ตาร์เอานิ้ววนไปรอบๆ ไม่สนใจผมที่เสียวจนจะขาดใจอยู่ตรงนี้ ไอ้ตาร์มันลากผมลงมาขอบเตียงมันให้ผมยืนอ้าขาอยู่ตรงขอบเตียง แล้วกดตัวผมให้หน้าไปซบอยู่ที่เตียง มันก้มหน้าลงไปอมน้องชายผมอีกครั้ง จนผมขาสั่นไปหมด
“ตาร์..กรูไม่ไหวแล้ว..”ผมบอกมันเสียงกระเส่า ไอ้ตาร์รีบลุกขึ้น เอาน้องชายมันจ่อที่ประตูทันที
“โอ้ย.ย.ย...”ผมร้องเสียงดัง ก็ไอ้ตาร์เล่นกระแทกเข้ามาอย่างแรงมิดลำ
“ซี๊ดดด...เสียวจังเลยคราบ..”ไอ้ตาร์ครางออกมา พร้อมกับจับสะโพกของผม แล้วออกแรงโยกทันที
“อือ..ตาร์....”ผมครางดังขึ้น ไอ้ตาร์ซอยไม่ยั้ง ทั้งกระแทก ทั้งคว้านเอว แรงจนมันเสียงกระทบดังมาก ไอ้ตาร์กับผมครางแข่งกันไม่ได้ศัพท์
“หึ....ฮะ..ตาร์...แรงๆ.....แรงอีก..โอ้ย...”ผมร้องเรียก ไอ้ตาร์ยิ่งได้ใจกระแทกแรงขึ้น ผมรีบชักน้องชายผมโดยเร็ว
“โอย...ไม่ไหวแล้วคราบ...อึก..อือ..”ไอ้ตาร์ครางเสียงดัง พร้อมกับกระแทกแรงขึ้นถี่ขึ้น
“ตาร์.....อึก..อะ..ตาร์..ตาร์..ฮา..”ตาร์สุดท้ายนี่ทิ้งออกมาเต็มๆครับ ผมหลับตา มือจิกที่นอน อีกมือชักน้องชาย ไม่ไหวครับ โคตรเสียวเลย ไอ้ตาร์ยังไม่หยุดกระแทก จนมันกระแทกอีกสี่ห้าที
“ฮะ....ฮะ..อืออออ...ฮา”ไอ้ตาร์กระแทกสุดท้าย ทิ้งตัวลงบนตัวผมทันทีเราสองคนนอนหอบกันอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์ก็ยังไม่วาย เอาน้องชายมันกดลงมาที่ประตูผมไม่หยุด
“อือ..ตาร์..พอก่อน..”ผมบอกมัน มันลุกขึ้นดึงน้องชายมันออก พร้อมกับอุ้มตัวผมให้นอนบนเตียงสะดวกขึ้น ไอ้ตาร์มันเดินเข้าไปในห้องน้ำ สักพักมันก็เดินออกมา
“อาบน้ำมั้ยครับ..”ไอ้ตาร์ถาม ผมพยักหน้าให้มัน แล้วพยุงร่างที่โดนกระแทกเมื่อกี้นี้แหละครับ ไปเข้าห้องน้ำ ไอ้ตาร์มันจัดแจงชุดนอนไว้ให้ผมเรียบร้อยแล้ว ผมเดินออกมามันก็นั่งรอผมอยู่ที่เตียงนั่งยิ้มร่าอยู่
“ทำไม..อยากให้กรูล่อตูดมึงกลับหรอ”ผมถามมัน ส่างเหล้าแล้วครับตอนนี้
“หึ.”มันยิ้มหัวเราะเบาๆในลำคอ
“วันนี้หมดแรงวะ..ไว้ก่อนแล้วกัน..กรูอยากแดกเหล้าต่อ”ผมบอกมัน มันก็ยังนั่งยิ้มอยู่ครับ ผมหยิบกางเกงในมาใส่ แล้วก็เสื้อกล้าม กับกางเกงขายาว
“นั่งนี่สิ”ไอ้ตาร์มันบอก พร้อมกับอ้าขา จะให้ผมไปนั่งระหว่างกลาง
“ทำไม”ผมถามมัน
“ก็อยากนั่งกอดอะ”มันบอก ผมก็เดินไปนั่งแต่โดยดี ไอ้ตาร์มันใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวนั่งอ้าขา มันเอาคางมาเกยอยู่ตรงไหล่ผม พร้อมกับดูที่เท้า ที่ผมใส่แหวนที่มันให้
“อึดอัดมั้ย”มันถามเบาๆ ผมส่ายหัว
“ทำไมอะ”ผมถามมันด้วยความสงสัย
“ป่าวหรอก...กลัวข้าวอึดอัด”มันพูด
“แล้วมึงอึดอัดรึป่าวละ”ผมหันไปถามมันพร้อมกับมองไปที่สร้อยที่มันใส่ ผมไม่รู้ว่าคำว่าอึดอัดของมันหมายความว่ายังไง มันส่ายหัวเป็นคำตอบ แล้วเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากผม
“เงี่ยนอีกแล้ววะ..”ผมบอกมัน มันยิ้มแล้วรีบลุกขึ้น หนีผมทันที
“สัด..เลววะมึง..”ผมบอกมัน พร้อมกับยืนขึ้นบ้าง มันคงรู้ว่าผมจะเอาคืน มันรีบเดินออกไปนอกห้องทันที ผมเดินตามออกมา ก็เห็นHeinekenหมดไปสี่ขวดแล้วครับ
“ว่าไง..สบายเลยสิมึง”ไอ้ป๊อดมันทัก
“สัด”ผมด่ามัน
“กรูนี่นั่งKแข็งกันอยู่นี่...ทรมานมั้ย..สาดเอ้ย”ไอ้แสบมันบ่นๆพร้อมกับกระดกเหล้า
“เอาไรเฮีย”ไอ้ป๊อดหันไปถามไอ้ตาร์
“Regency” ไอ้ตาร์บอก
“ตามบัญชาคราบ”ไอ้ป๊อดรินเหล้าให้ไอ้ตาร์ ผมเดินไปที่ตู้เย็น ขอเบาๆดีกว่าครับ เมื่อกี้หนักมาแล้ว ผมหยิบBacardi ออกมาเปิดขวดแล้วกระดกดื่มอยู่คนเดียว ก็คนอื่นเล่นเหล้ากับเบียร์ไปหมดแล้ว ผมขอนิ่มๆบ้างแล้วกันครับ
“อ่าว..ไหนบอกดูหนังโป้ไงวะ”ผมถามมัน เพราะตอนนี้เป็นหนังฝรั่งไปแล้วครับ
“กรูฟังแล้วเมื่อกี้..เสียงดังดีเหมือนกันวะ”ไอ้ป๊อดมันพูดยิ้มๆ ผมยกตีนไปถีบมันอย่างไว
“ไอ้เหี้ย..แอบฟังกรู”ผมด่ามัน มันหัวเราะกันสองคน สามสิ ไอ้เหี้ยตาร์ด้วยครับ
“...สาด..กรูเปิดดูได้แป๊บเดียวก็ต้องปิด..กรูไม่มีทีระบายด้วย..มึงให้กรูกับไอ้แสบเอากันรึไงวะ..แม่ง”ไอ้ป๊อดบ่นครับ ไอ้แสบเบียร์พุ่งทันที
“กรูมีคนให้เอาโว้ย..เดี๋ยวกลับไปกรูก็ได้เอาแล้ว..”ไอ้แสบมันบอก
“เออๆ..ไอ้พวกมีผัวมีเมียกัน..เดี๋ยวกรูไปหาที่ระบายตามผับก็ได้โว้ย..เด็กเยอะแยะ”ไอ้ป๊อดบ่น นั่นก็จริงของมันครับ ถ้าผมไม่มีไอ้ตาร์ นอกจากที่โรงเรียนแล้ว มันก็ต้องคบกว่าจะได้เอา หรือไม่นอกจากง่ายๆเท่านั้นแหละครับ ส่วนมากจะได้ก็นู้ครับ ไปผับ แต่ก่อนก็ผับแหละครับ สถานที่ระบายความอยาก เหอะๆ
“ใส่ถุงด้วยนะมึง..กรูไม่อยากมีเพื่อนเป็นเอดส์”ผมบอก
“เออ..ถุงก๊อบแก๊บนะ..ฮ่าๆ”ไอ้แสบมันหัวเราะ
“สาด..กรูไม่น่ามืดขนาดจะเอาแล้วไม่มีถุงต้องใช้ถุงก๊อบแก๊บหรอก.”ไอ้ป๊อดมันพูดยิ้มๆ
ผมกับมันนั่งสังสรรค์กันจนประมาณตีสี่ ก็แยกย้ายกันไปนอนครับ ไอ้ตาร์พรุ่งนี้ก็โดดเรียนบอกว่าจะอยู่กับผม ดีครับ ช่างมัน ฮ่าๆๆ มันไม่ได้ขาดเรียนเลยนะครับ จะขาดก็ตอนช่วงที่ผมมาเนี้ยแหละ และอีกอย่างก็นานๆมาครั้งด้วยครับ
แล้วกว่าจะตื่นจากบรรทมได้นี่ก็บ่ายสองโมงครับ หนักหัวไปหมดครับ ก็ผมเล่นสองต่อเลยนิ ตื่นมาไอ้ตาร์ก็ตื่นมาเรียบร้อยแล้วครับ นั่งกินกาแฟอยู่ข้างนอกห้องตรงระเบียงนู้
“กินวันละแก้วพอนะ”ผมบอกมัน มันนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่หันมามองหน้าผม
“ครับ..วันละแก้ว..พี่กินเฉพาะตอนเช้าแค่แก้วเดียวแหละครับ”มันบอกแล้วยิ้ม
“เป็นห่วงหรอ..”มันยิ้มร่าเริงทันที ผมนั่งลงเก้าอี้อีกตัวตรงข้ามกับมัน
แล้วมองหน้ามันไม่ตอบมันครับ
“คิดอะไร”มันถาม
“ป้าว..”ผมขึ้นเสียงสูง ก็ไม่มีอะไรจริงๆครับ จ้องไปงั้นๆแหละ
“คิดอะไร”มันถามย้ำอีกครั้ง
“ป่าวไง”ผมบอก แล้วเอาเท้าไปเขี่ยขามันที่ใต้โต๊ะเล่นครับ มันยิ้มออกมา ผมเลื่อนเท้าไล่ไปเรื่อยๆ จนถึงน้องชายมัน ผมเอาเท้าลูบเป้ามันเบาๆ ไอ้ตาร์นั่งยิ้มมองหน้าผม ผมก็มองหน้ามันแล้วยิ้มให้มันเช่นกันครับ ผมลูบน้องชายมันด้วยเท้าอยู่อย่างนั้น จนมันเริ่มขยายตัวขึ้น ผมจะเอาเท้าลง แต่ไอ้ตาร์รู้แกวว่าผมจะแกล้ง มันรีบจับเท้าผมไว้ แล้วเอาไปแนบกับน้องชายมันมากขึ้น
“ไอ้โรคจิต”ผมว่ามัน มันยิ้มเจ้าเล่ห์
“แล้วเริ่มก่อนทำไม”มันบอก พร้อมกับกระดกเป้าถูเท้าสู้ผมด้วยครับ
“ปล่อยตาร์..เดี๋ยวไอ้พวกนั้นตื่น”ผมบอกมัน
“ไม่ตื่นหรอก.เมาขนาดนั้น”ไอ้ตาร์ไม่ฟังอะไร
“ไม่เอา..ถ้ามันตื่นมาเห็น..กรูอายโว้ย”ผมบอกมัน มันยิ้ม
“อายทำไมคนกันเอง”มันเสือกเล่นตอบครับ กวนส้นตีนจริงๆ ผมรีบชักเท้าออกก่อนที่มันจะมากไปกว่านี้ครับ แต่มันดึงไว้ ผมก็เอาแรงของมัน ชักกลับมาสู่อิสรภาพจนได้ครับ
“มันแข็งแล้วอะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าอ้อนๆอีกครั้ง
“เรื่องของมึง”ผมบอก แล้วลุกขึ้น
“จะไปไหน”มันรีบถามทันทีครับ
“อาบน้ำ..หิว..จะออกไปหาไรกิน”ผมบอกมัน
“อาบด้วย”มันไม่วายคิดเรื่องใต้สะดือ
“ได้...”ผมบอก มันทำหน้างง ว่าทำไมผมถึงยอมง่ายๆมั้งครับ ก็คราวนี้ขอเอาคือบ้างเหอะ
“งั้นไม่อาบแล้ว”ไอ้ตาร์บอก
“อ่าว..ไหงงั้นวะ”ผมรีบถาม
“ก็ข้าว..จะอะไรอะไรกับพี่อะ”ไอ้ตาร์มันพูดหน้าตาเฉย
“อ่าว.ไม่ให้กรูล่อตูดมึง..มึงจะให้กรูไปล่อใครละวะ”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผม ทำปากจู๋
“ล่อน้องนนท์ก็ได้มั้ง..ตัวเล็กน่ารักด้วย..คงจะมันส์ดีรูท่าจะฟิตไม่น้อย”ผมแกล้งพูดไปงั้นแหละครับ ไอ้ตาร์รีบหันมาค้อนทันที
“ข้าว”มันเริ่มขึ้นเสียงแล้วครับ
“เร็วๆ..อย่าชักช้า.”ผมบอกมันแล้วเดินเข้าห้องมันครับ ไอ้สองตัวก็นอนหลับเป็นตาย ผมแก้ผ้าเดินเข้าห้องน้ำทันที
ก๊อก ๆ
ผมยิ้มให้ตัวเองในใจ เปิดประตูออกไปเห็นไอ้ตาร์ยืนหน้าเป็นหมาหงอยกลัวผมโกรธอยู่หน้าประตู ผมเปิดประตูให้มัน มันเดินเข้ามา ตัวมันมีผ้าขนหนูปิดอยู่ผืนเดียวครับ ผมเดินไปด้านหลังมันแล้วกอดมันเบาๆ จูบลงที่หัวไหล่มัน ไอ้ตาร์ขนลุกเกรียวทันที มือผมก็ลูบไล้อยู่ที่หน้าอกมัน บีบหัวนมมันเบาๆ
ไอ้ตาร์เริ่มหายใจแรงขึ้นครับ ผมลูบหน้าอกมัน พร้อมกับปากที่จูบไซร์ต้นคอมันเบาๆ ผมเลื่อนมือไปปลดผ้าขนหนูมันให้หล่นลงกองกับพื้น พร้อมกับลูบหน้าท้องมัน เลื่อนมือลงไปเกือบถึงน้องชายมัน เหมือนจะจับ แต่ผมกลับชักมือกลับมาลูบหน้าท้องมัน อีก จนหน้าท้องมันเกร็งเป็นลอน ผมเลื่อนมือลงไปที่น้องชายมันอีกครั้ง แต่กลับไม่จับ
“ข้าว..จับให้หน่อย”ไอ้ตาร์เสียงกระเส่า น้องชายมันที่แข็งรออยู่แล้วผมจับลงไปเบาๆ ไอ้ตาร์เกร็งหน้าท้องอย่างเป็นได้ชัด
“อือ...”ไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆผมชักน้องชายมัน ผมเอาน้องชายผมที่แข็งรออยู่แล้วถูอยู่ตรงก้นไอ้ตาร์
“อือ...อืมม..ฮะ”ไอ้ตาร์ครางออกมาเมื่อผมก้มไซร์ลงไประหว่างหลังมัน จะถึงก้นมันครับ
“ข้าวเดี๋ยว...ยังไม่ได้อาบน้ำเลย”ไอ้ตาร์มันดักไว้ก่อน ที่ผมจะก้มลงที่ประตูหลังมัน ผมลุกขึ้น พามันไปที่ฝักบัว มันเริ่มอาบน้ำให้ผมก่อน มันถูสบู่จนทั่วตัวผม พร้อมกับน้องชายของผมด้วย แล้วมันก็ล้างให้ผมเสร็จสรรพ ผมก็เปลี่ยนไปถูให้มันบ้าง
“อะ....”ไอ้ตาร์ครางออกมาเมื่อผมเลื่อนเอามือที่เปื้อนสบู่ไปลูบที่ประตูหลังมัน ผมลูบมืออยู่ตรงนั้น จนไอ้ตาร์มันหลับตา ครางออกมาเบาๆ ผมได้ที ก็แทงนิ้วลงไปทันทีครับ
“ฮะ...ข้าว”ไอ้ตาร์เกร็งตัวแบบไม่ทันตั้งตัว เกาะไหล่ผมทันที ผมเริ่มชักนิ้วเข้าๆออกๆ เบาๆจนไอ้ตาร์ครางออกมา ผมประกบจูบกับไอ้ตาร์ จนมันเคลิ้มผมก็เพิ่มนิ้วเข้าไปอีกนิ้วจนไอ้ตาร์ครางออกมาอีกครั้ง มันแอ่นก้นไปข้างหลังเหมือนจะหลบนิ้วผม ผมเลยดันตัวมันบอกให้มันไปเกาะกำแพง ไอ้ตาร์ก็ทำแต่โดยดี ผมชักนิ้วเข้าออกอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์ก็ครางไม่ได้ศัพท์ ผมเอามืออีกข้างเปิดฝักบัว แล้วล้างสบู่ออกจากตัวมัน โดยที่นิ้วก็ยังคงคาอยู่ที่ก้นมันอย่างนั้น จนมาถึงประตูมัน ผมเบาน้ำล้างฉีดให้มัน ไอ้ตาร์หลับตาเหมือนคนมีความสุข มือผมอีกมือก็จับฝักบัวฉีดให้มัน อีกมือก็ชักนิ้วเข้าออก จนล้างหมดผมก้มลงนั่งยองๆกับพื้น พร้อมกับ จูบที่ก้นมัน ผมเอาลิ้นลงเลียที่ประตูมันที่ยังมีนิ้วคาอยู่ พร้อมกับชักไปด้วย ลิ้นผมก็ทำหน้าที่สุดๆ ไม่ยอมหยุดอยู่กับที ทั้งเลียทั้งดูด จนไอ้ตาร์ครางเสียงดัง
“อือ..ข้าว”ผมเพิ่มไปอีกนิ้วเป็นสามนิ้ว ไอ้ตาร์เกร็งตัว ผมชักนิ้วออกมาแล้วแทงเข้าไปอย่างแรงด้วยความหมันไส้ ผมทำจนพอใจแล้วก็เอาสบู่มาทำให้เป็นพองพร้อมกับลูบที่ประตูมัน
“ตาร์มานี่”ผมบอกมันพร้อมกับลากมันมาที่กระจกบานใหญ่ตรงอ่างล้างมือ ผมจับมันหันหน้าเข้าอ่าง
“เดี๋ยวข้าว.”ไอ้ตาร์ทักท้วงไว้ ก็เห็นหน้ามันเต็มๆเลยไงครับ
“เกาะไว้สิตาร์”ผมบอก มันหันหน้ามามองผม ผมจับก้นมันแยกออก พร้อมกับเอาน้องชายจ่อถูๆอยู่ที่ประตูผมดันตัวมันให้ก้มลง พร้อมกันที่มันแอ่นก้นขึ้น ผมดันน้องชายเข้าไปทันทีโดยที่ไม่บอกมัน
“โอ้ย...ข้าว”มันร้องออกมา
“อะ...”ผมครางทันทีเมื่อสิ่งที่ดันเข้าไปโดนไอ้ตาร์ตอดถี่ยิบ ผมคาน้องชายไว้อย่างนั้น พร้อมกับก้มลงจูบที่หลังมัน แล้วเอามือไปบีบลูบหัวนมมันทั้งสองข้าง ไอ้ตาร์ครางออกมาผมเริ่มดันน้องชายเข้าไปช้าๆ
“อือออ..”ผมดันทีเดียว ดังซวบ มันฝืด แต่ผมก็ดันเข้าไปมิดโคน ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดัง ผมเลยเอานิ้วที่ไม่ได้เปื้อนสบู่ปิดปากมัน
“เดี๋ยวพวกนั้นก็ได้ยินหรอก”ผมกระซิบที่ข้างหูมันเบาๆ ผมเอานิ้วกลางลงในปากไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ดูดตอบรับอย่างดี ทำให้กระตุ้นอารมณ์ผมมากขึ้น ผมมองหน้ามันผ่านกระจก หน้าไอ้ตาร์ได้อารมณ์เงี่ยนสุดๆ ผมเริ่มขยับเอวช้าๆ แล้วบดขยี้อยู่อย่างนั้น จนไอ้ตาร์ต้องคายนิ้วออกแล้วครางแต่ผมก็ยังยัดมันเข้าไปเหมือนเดิม
ผมเริ่มซอยเอวเร็วขึ้น ไอ้ตาร์ก็ตอบสนองอย่างดี เอาสะโพกบดรับน้องชายผม
“ฮะ...ตาร์..ซี๊ดด..”ผมเริ่มกระเด้าเร็วขึ้น แรงขึ้น พร้อมกับเอาอีกมือชักน้องชายไอ้ตาร์
“ข้าว..เร็วๆ..”ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงแทบไม่มีครับ เพราะมันอมนิ้วผมไว้ ผมชักนิ้วออก พร้อมกับ จับสะโพกไอ้ตาร์เร่งแรงกระแทกมากขึ้น ตัวไอ้ตาร์สั่นไปพร้อมกับแรงกระแทกของผม
“ตาร์.....จะถึงแล้วว..”ผมรีบบอกมัน พร้อมกับชักน้องชายมัน เร็วตามแรงกระแทก
“อะ....อ๊อกเลย..ขะข้าว..ออก สิ..โอย”ไอ้ตาร์ครางเสียงกระเส่าทำให้ความเงี่ยนผมพุ่งปรี๊ด ผมเร่งเอวแรงขึ้น จนหน้าท้องเกร็งไปหมด
“ข้าว....ข้าว.....โอ๊ะ...โอยยย..ข้าววว..”ไอ้ตาร์ครางออกมา น้องชายมันคงออกมาแล้ว ผมปล่อยมือที่ชักน้องชายมันออก ไอ้ตาร์เอามือตัวเองไปชักต่อ ผมเร่งเอวไม่หยุด จนถึงขีดสุด
“อ๊อก..ซี๊ดดด..ออกแล้ววว..คราบบ...ฮะ ฮะ”ผมครางออกมาข้างหูไอ้ตาร์ พร้อมกับบนสะโพกลงบนก้นไอ้ตาร์ไม่คิดชีวิต จนสุดท้าย ผมกดลงอย่างแรง แล้วก็กอดกันหอบอยู่อย่างนั้น
“หึ...หึ..”ไอ้ตาร์มันหัวเราะออกมา
“หัวเราะเหี้ยไร”ผมถามมัน พร้อมกับยันตัวเองขึ้น แล้วจับน้องชายออกจาตัวไอ้ตาร์
“ข้าว..หื่น”ไอ้ตาร์มันยิ้มมองหน้าผมในกระจก ผมก็ยิ้มตอบให้มัน
“ก็ก้นมึงงอนกรูอะ..กรูเลยทำให้มันหายงอนกรู”ผมจับก้นงอนๆของมันบีบเบาๆ ไอ้ตาร์มันยิ้ม แล้วเราก็อาบน้ำกัน จนเสร็จ ออกมา
“อ่าว..ตื่นกันตอนไหนวะ”ผมรีบถาม ไอ้ป๊อดงัวเงีย นั่งอยู่กับไอ้แสบ
“ตื่นตอนที่มึงกับเฮียครางกันดังเนี้ยแหละ”ไอ้แสบพูด
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..ช่วยไม่ได้ห้องก็ห้องกรู..เงี่ยนก็Kกรู..กรูก็ต้องเอาออกดิวะ”ไอ้ตาร์มันตอบ พร้อมกับเช็ดหัวตัวเอง
“โหแม่ง..เอากันไม่คิดชีวิตเลยสิ..ครางซะดัง”ไอ้ป๊อดพูด
“ไรวะ..กรูกลั้นเสียงแล้วนะโว้ย”ผมบอกมัน แล้วยิ้มเดินไปหยิบเสื้อผ้า
“โห..นี่ขนาดกั้น..ถ้ามึงไม่กั้นนี่ไปห้องข้างๆแล้ว..ไอ้สาด”ไอ้แสบมันแซว
“ว่าแต่กรู.....มึงก็ใช่เล่นไม่ใช่หรอกไอ้แสบ”ผมหันไปแซวไอ้แสบบ้างครับ
“ไม่ต้องมาทางกรูเลยมึง”ไอ้แสบพูดแล้วลุกขึ้นพับที่นอน
“ไปอาบน้ำไป”ผมบอกพวกมัน
“ไปไหนกันวะ..กรูหิว”ไอ้แสบถาม
“เออ..เดี๋ยวกรูพาไปกิน..มึงอยากแดกไรละ”ไอ้ตาร์หันมาถาม
“ไรก็ได้เฮีย..เอาเป็นร้านอาหารน่ะ..เอาอาหารแปลกๆแบบร้านอื่นไม่มีอะ”นั่นจะกินเสือกเรื่องมากอีกครับ ไอ้เหี้ยป๊อด
“เออได้..จัดไป..ไปดูหนังกันมั้ย..หนังเข้าใหม่เรื่อง..................กรูอยากดู”ไอ้ตาร์มันชวน
“ไปดิเฮีย..ไม่มีไรทำอยู่แล้ว”ไอ้แสบพูด จะให้มากินเหล้าอีกวันก็ไว้ก่อนครับเย็นๆก่อน วันนี้ของเปิดหูเปิดตาหน่อยครับ เหอะๆ
พวกเราพากันออกไปกินข้าวที่ร้านอาหารที่ไอ้ตาร์พาไป ก็แปลกอย่างที่มันบอกแหละครับ แต่ว่าแพงหน่อย ก็หารๆกันไป แล้วก็ไปดูหนัง พร้อมกับไปซื้อกับข้าว กลับมาทำกินที่บ้านด้วย เหล้านี่ก็ซื้อเพิ่มครับ แล้วก็เดินช๊อปปิ้งกันตามประสาผู้ชายนิดหน่อย แล้วกลับมาบ้านก็สังสรรค์เฮฮากันอีกรอบครับ
ผมก็โทรไปบอกลุงศักดิ์ว่าพรุ่งนี้ให้มารับประมาณสิบเอ็ดโมงเช้า กว่าจะนอนกันได้คืนนี้ก็ตีสามเลยครับ ตื่นกันมาอีกทีก็เก้าโมงครึ่ง
ขนของกันลงมาข้างล่าง พร้อมกับไอ้ตาร์ที่ลงมาส่งครับ
“กลับดีๆนะครับ..ระวังตัวด้วย”ไอ้ตาร์มันพูดอย่างกับไปลาไปต่างประเทศ
“อืม..ดูแลตัวเองด้วยนะมึง”ผมบอกมันได้แค่นั้น
“ครับ..อย่าไปหลีสาวหรือชายอื่นละ”ไอ้ตาร์บอก
“เออ.ย้ำกรูเรื่องนี้จริงนะมึง”ผมบอกมัน พร้อมกับเดินไปเอาของขึ้นรถ
“ไปละนะ.”ผมบอกมันก่อนขึ้นรถ
“ครับ..รักนะครับ..อย่าลืมคิดถึงพี่นะ”ไอ้ตาร์มันบอก พร้อมกับรอยยิ้มประจำของมัน ผมพยักหน้าให้มัน แล้วจับมือมันเบาๆ จะทำไรก็ไม่ได้ครับ เพราะว่าลุงศักดิ์แกอยู่ด้วยแกนั่งรออยู่ในรถนะครับ
“ถึงบ้านแล้วโทรหาด้วยนะ”ไอ้ตาร์มันบอก
“อืม..ไปละ.เดี๋ยวโทรหา”ผมบอกมันแล้วเดินไปขึ้นรถ ไอ้ตาร์มันโบกมือให้พวกผมในรถ จนรถออกมาสุดทางก็ไม่เห็นมันแล้วครับ
“มึงรู้มั้ยอะไรที่กรูเกลียด”ผมพูดขึ้นเมื่อออกมาได้สักพัก ไอ้ป๊อดที่นั่งอยู่หน้ารถหันมามองผม
กับไอ้แสบที่นั่งข้างๆมองด้วยความสงสัย
“กรูเกลียดการจากลา..”ผมบอกแค่นั้น ทุกคนที่นั่งอยู่ก็ทำหน้าเข้าใจแล้วไม่ได้ถามอะไร
...
มาต่อให้แล้วนะค่ะ
กว่าจะมาต่อให้เนอะ พอดีคนแต่งเพิ่งตื่นตอนบ่ายสองนี่เองครับพี่น้อง
เหอะ เมื่อคืนสังสรรค์นานไปหน่อย เมาหัวราน้ำ แถมยังไปมีเรื่องอีกมากมาย เลยเหนื่อยมากๆกว่าจะมาแต่งเสร็จก็ปาไปทุ่มกว่าๆ แม่ง โคตรนานเลยอะ เซงจิตมาก ทำไมตอนนี้มันพิมพ์ไม่ฟิตเหมือนตอนต่อวันละสองตอนสามตอนนะ สงสัย เพราะว่าตอนต่อๆไปคนแต่ไม่อยากให้ถึงไง เหอะๆ อะอะ อย่าคิดมาก เซงๆ ไปแระ วันนี้ที่จริงคนแต่งจะไปแรดต่ออีกสักหน่อย แต่พักไว้ก่อนดีกว่า เพราะว่าไปอ่านเรื่องคนอื่นก่อน หิหิ
ไปแระ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
^
^
^
:o8:
ผลัดกันรุก-รับ :jul1: :jul1:
-
อยากได้ตอนพิเศษ..แบบหวานๆๆ..ของ พี่แสบ กับน้องปานอ่ะ....
:m15: Please :m15:
-
:a5:
ตอนต่อไปไม่อยากให้ถึง!!!!!!
:serius2: :serius2:
-
ถ้าผมเป็นไอ้แสบกับไอ้ป๊อด สงสัย กระอักเลือดตายอยู่แถวนั้น
โห...กระฉูด
แล้วนี่อะไร
"กูเกลียดการจากลา"
มันเป็นลางบอกเหตุเภทภัยอะไรเปล่าเนี่ย
แล้วน้องคนแต่งยังไม่อยากให้ถึง
มันหมายความว่าไง
:sad2:
ชื่อตอน<ตอนที่66 อึดอัดมั้ย>(คืออะไรอ่ะ)
ไม่อึดอัดครับ
แต่กำลังจะอัดคนข้างๆเนี่ย มาทำเสียงซี้ดๆอยู่ได้
คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม :m25:
(เค้าอ่านภาษาไทยไม่ค่อยออกอ่ะครับ กำลังพยายามสะกดอ่าน เลยออกเสียงซี้ดๆ :laugh:)
ทำเอาอยากเลิกอ่าน มาจับกดแทน อิอิ
-
ไม่อยากให้แยกจากกันเลยอ่ะ
ทรมานน่าดู
:o12:
-
:jul1: มันส์สะแด่วแห้ว :m25:
-
เซงจิตมาก ทำไมตอนนี้มันพิมพ์ไม่ฟิตเหมือนตอนต่อวันละสองตอนสามตอนนะ สงสัย เพราะว่าตอนต่อๆไปคนแต่ไม่อยากให้ถึงไง เหอะๆ อะอะ อย่าคิดมาก เซงๆ
^
^
หมายความว่า อารายย...เค้าคิดมากนะตัวเอง :m15:
-
:serius2: :angry2: :serius2: :angry2: :serius2: :angry2:
ตอนต่อไปต้องมีเรื่องแน่ๆๆๆๆเลย
ใครนอกใจ หรือ ไปมีรัยกะคนอื่นแน่เลยอ่ะ
mint ใจร้ายอ่ะ
กลัวจังเลย
:a6: :a6: :a6: :a6:
-
อึดอัดมั๊ย มันมีนัยย ว่ามะ ข้าวก็ทิ้งท้าย ซะ ว่าเกลียดการจากลา
เหมือนจะรูว่า ที่ตาร์ถามหมายความว่าไง
คิดมากไปป่าววะกรู อิอิ
-
เบบี๋จ๋าหื่นได้ใจพี่เลยดิ อิอิ
รู้ล่ะที่อึดอัดนะมัน น้องแสบกะน้องป๊อดนี้เอง
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
ตอนที่57 อึดอัดมั้ย
“กรูเงี่ยน”ผมยิ้มบอกมัน ไอ้ตาร์นั่งยิ้มมองหน้าผม มันลูบหัวผมเบาๆ แล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผาก
:m13:คุณ kurugmin ฮ่ะคนอ่านใสกิ๋กอย่างหนู
ไม่เข้าใจคำนี้อ่ะช่วยแปลด่วน :serius2:
-
แสบกะปานอะอยากรู้อะนะนะนะว่าจะเป้นยังไงอะ
-
รักกันจิ๊งงงงงง อิอิ บทรักก้อร้อนแรงดี
-
:jul1: :jul1: :jul1: ช่างเรียกเลือดดีแท้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:mc4:ในที่สุดก้อตามอ่านทันแล้วคร้าบ หนุกหนานมากมาย :t2:
-
:m25: :m25: :m25:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :m1: :m1: :m13: :m4: :m4: :m20: :mc4: :mc4: :mc4:
มาทักทายคร้าาาาา
หิหิ
มาดูว่าบอร์ดมีใครมาคอมเม้นเยอะมั้ย หิหิ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
^
จิ้มคุณเบบี้ :o8:
เค้ารอตอนต่อไปอยู่นะ :m13:
ปล.คำบอกใบ้การจากลาเหรอ... :m29:
แหะๆๆ เราไม่เห็นคิดงั้นเลยอ่ะ รึว่าเราความรู้สึกช้าหว่า :m23:
-
:jul1: ทิ้งท้ายไว้แบบ :m29:
-
^
^
^
จิ้มเด็กหงษ์
:m13:
รักคนโพสนะจ๊ะ
-
ตอนต่อไปไม่อยากให้ถึง
หมายความว่างายยยยยยยย
โอยยเครียดดดดดดดดดดดดดด
:serius2:
-
เหมือนข้าวจะมีเซนส์
พี่ต้าร์เปนคนพูดขึ้นมาก่อนช่ายมะเรื่องอึดอัดนะ
โอ๊ย..... มั่นคงกันหน่อยพวก หนักจัยนะเนี่ย :m15:
คืออะไรอ่ะ คายไปทำไรไว้อ่ะ ครียดเลยอ่ะ แต่ยังงัยมันก็เกิดไปแล้วช่ายมะ มาเขียนต่อเหอะ ความจริงคือความจิงนั่นแหละ มาดูกันตรงการแก้ไขปัญหาดีกว่านะ มัวเส้าไปใย แร่องใหญ่แน่ๆ เลย อ๊ากไม่อยากคิด รีบเขียนหั้ยผ่านช่วงนี้ไปเหอะคับ ไม่ชอบบันยากาศแบบนี้เลย หั้ยตายดิ อ๊ากกกกกกกกกกกกก :m31:
-
ผมก็เกลียดการจากลา!!!~
-
คนที่คอมเมม...คอมเมมชักเครียดเลย
-
คนแต่งเค้าคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกมั้ง ช่ายม้ายยยย o12 o12
-
............. จริงแล้วไม่ค่อยชอบเรื่องของพวกที่ไม่ฝั่กฝ่ายเลยอ่ะ งง .....
...............แต่ก็อยากเป็นแรงใจให้คนแต่ง ............... :กอด1:
-
อย่าจากลากันเลยนะครับขอร้อง :m15:
-
ขอเวลาคนแต่งหน่อยนะค่ะ
ปิดเทอมขอไปเที่ยวก่อน เอิ้กๆ
เรื่องมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คนอ่านที่รักคิดมากหรอกนะค่ะ มาบอกไว้
ตอนแรกกะจะเอาเลวร้ายมากๆหน่อย แต่ว่าคนแต่งเองก็ทำใจไม่ได้ถึงขนาดไม่มาต่อ กร๊ากก
เดี๋ยวเปลี่ยนพล๊อตเรื่องใหม่หมดเลยดีกว่า เอานิ่มๆสบายๆเนอะๆ
เอาใจคนอ่าน
กิ้วววว
ไปแระค่ะ
รักทุกคนน่ะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บที
จุ๊บบบบบบบบ
:m1: :m1: :pig4: :pig4: :m1: :m1: :o8: :o8: :bye2: :bye2:
-
ตอนที่57 อึดอัดมั้ย
เบบี้จ๋า อย่าลืมไปเปลี่ยนเลขตอนบทเป็น 66 เน้อ คนอ่านงง แหะๆ :m13:
-
สบายใจหน่อย...แต่ขอแบบเลวร้ายแล้วกับมาดีอะไรอย่างนี้หนานุก :oni2:
-
เที่ยวให้สนุกน้า!!!!~
-
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค่ะ
จอจ้าวเคะๆๆก่านี้หน่อยได้ไหมเนี่ย
รู้สึกเหมือนก้ามปูเข้าไปทุกทีแร้ว
ส่วนสูงน้องข้าวไม่ค่อยน่าถนอมล่ะเนี่ย
-
สัญญาแล้วนะ ว่าจะไม่ทำร้ายพี่อ่ะคับ
แต่ความจิงคือความจิงอ่ะ คือแบบว่าแอบกระซิบนิดนึงก็ได้ ไม่ต้องเอามาเขียนก็ได้ เง้อ
เปลื่ยนพลอตแล้วค่อยโล่งจัยหน่อย เอาเปนว่าเที่ยวหั้ยสนุกน้าคับ
-
อิจฉาคนได้ไปเที่ยว เที่ยวเผื่อด้วยน๊า :bye2:
-
เที่ยวให้สนุกน้าคับบ บ
:oni1:
ทำไม มีแต่คนไปเที่ยวหว่า :a11:
:a2:
-
เที่ยวให้สนุกนะงับ :a10: :a3: :a4: :a11:
-
................ เที่ยวให้สนุกนะค่ะ ตอนหน้าหายเครียดใช่ป่ะ ..............
-
เดินทางปลอดภัยนะครับผม :oni2:
-
ตอนที่67 ลั่นล้าที่ผับอีกแว้วว
หลังจากวันสอบวันนั้นก็ผ่านมากเป็นเดือนแล้วสินะครับ นี่ก็เดือนแล้ว อีกไม่กี่วันก็ประกาศผลสอบแล้วละ
................................
“เฮ้ย..มาแต่เช้าเชียวนะมึง”ผมหันไปตามเสียงวันนี้ประกาศรายชื่อคนที่สอบติดนี่ครับ สามหน่อผม ไอ้ป๊อด ไอ้แสบ มากันเช้าตรู่ รวมทั้งน้องปานด้วยที่มาพร้อมกับไอ้แสบ
“เค้าติดประกาศแล้วหรอวะ”ไอ้ป๊อดถาม ที่จริงมันประกาศทางอินเตอร์เน็ตวันนี้น่ะครับ พวกผมต้องมาโรงเรียนกันเลยต้องมาดูที่โรงเรียน
“ไปห้องแนะแนวกัน”ผมรีบบอกพวกมัน พวกมันเดินมาติดๆ
“ดีครับจารย์”ผมยกมือไหว้อาจารย์วิชาแนะแนว
“เออของมหาลัย.......................ติดกี่โมงครับ”ผมรีบถามทันที ไม่ค่อยตื่นเต้นเลยเนอะ
“เที่ยงๆค่อยมาดูแล้วกัน..พักเที่ยงนะ.นาย...............”อาจารย์บอก ผมพยักหน้า
“ได้ครับ...”ผมพูดกับอาจารย์แล้วยกมือไหว้ลาออกมา แล้วก็พากันไปกินอาหารเช้าที่โรงอาหารครับ
........................ หลังจากพักทานอาหารเที่ยง..........................
“เฮ้ยๆ.....ไอ้ข้าว..ประกาศผมหน้าบอร์ดแล้วโว้ย”ไอ้ดิวพูดวิ่งหน้าตาเหลือกมาแต่ไกลครับ มาที่โต๊ะผม พวกผมที่นั่งคุยกันอยู่ รีบหยิบกระเป๋าวิ่งไม่รอใครเลยครับ
“ไอ้เหี้ย..รอกรูด้วย”ไอ้ป๊อดวิ่งตามมาติดๆรวมทั้งเพื่อนๆในกลุ่ม กับคนที่ได้สอบของมหาลัยนี้เมื่อรู้ข่าวว่าบอร์ดติดรายชื่อแล้วก็วิ่งมาเลยครับ คนที่อยู่หน้าห้องแนะแนวเยอะมากครับ หน้าห้องจะติดรายชื่อนักเรียนที่ติดไว้ตรงนั้น และนั่นแหละครับ คนมากหน้าหลายตายืนออกันดูชื่อตัวเอง
“เฮ้ย..เป็นไรวะ”ไอ้แสบหยุดถามผม เพราะว่าผมหยุดยืนดูผู้คนที่เดินไปมา ไม่เดินเข้าไปที่บอร์ดครับ อีกไกลเหมือนกันแหละครับ แต่ว่าหยุดคิดอะไรนิดหน่อย ทำใจก่อนครับ
“ป่าววะ...”ผมหันไปบอกไอ้แสบ
“ติดป่าววะ”ผมเงยหน้ามาเป็นคนที่ดูเสร็จแล้วกำลังเดินกลับ
“ไม่วะ...”ไอ้คินบอกพร้อมกับส่ายหัว ไอ้คินเพื่อนเด็กสายวิทย์ด้วยกันนั้นแหละครับ
“คณะไรวะ”ผมถามมันต่อ พวกเพื่อนๆผมก็ยืนรอฟังผมด้วยครับ
“วิศวะ..วะ”ไอ้คินพูดแล้วโบกมือบ้ายบายเดินไปครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้แสบ กับไอ้ป๊อด มันกอดคอผมกลายเป็นว่าผมอยู่ตรงกลาง
“ไปเพื่อน...”ไอ้ป๊อดมันบอก
“เฮ้ย..ไอ้เหี้ยข้าว..กรูเห็นชื่อมึงวะ”ไอ้ปืนวิ่งหน้าตาตื่น ไอ้ปืนมันอยู่ห้องเดียวกับผมนะครับ มันเห็นผมปุ๊บมันรีบวิ่งเข้าใส่ทันที ผมตาเหลือก
“จริงดิ”ผมถามย้ำด้วยความตกใจ
“เออ..ไปดูดิ”ไอ้ปืนพูด ผมปล่อยไอ้สองตัวนั้นวิ่งหน้าตั้งไปทันทีครับ และแล้วเราก็เจอด่านครับ และด้วยความพยายามอย่างใหญ่หลวง
“เฮ้ยๆ..ขอกรูดูบ้าง”ผมรีบแทรกตัวเข้าไปข้างใน ไอ้พวกที่ดูๆอยู่ก็เพื่อนม.6ด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ ล้วนแล้วรู้จักกันหมด
“สัดข้าว..กรูยังไม่เห็นชื่อกรูเลย”ไอ้แย้หันมาด่าผมที่แทรกเข้าไป
“เออ..ขอกรูเข้าก่อน.กรูเห็นชื่อกรูแล้วเดี๋ยวกรูดูชื่อมึงให้”ผมรีบบอกด้วยความเห็นแก่ตัวทันที กร๊ากก ก็กรูตื่นเต้นอะ
“เฮ้ย..โทษๆ...โทษที”ผมดันๆๆตัวเองเข้าไปจน โอ้ย สำมะเร็จครับ ผมยืนหลับตาอยู่สักสองวินาที รายชื่อมันลายตาครับ เพราะว่าวันนี้ติดไว้หลายมหาลัยครับ ผมรีบหาชื่อมหาลัยของผมทันที ..........เจอแล้วครับ.....
แล้วผมก็ปิดไอ้ท่อนน้อยๆของกระดาษตรงชื่อที่มันมีอยู่แค่ไม่ถึงสิบชื่อครับ
“เฮ้ย..ไอ้เหี้ยข้าว..ปิดหาเตี่ยมึงหรอวะ..”เพื่อนคนนึงมันด่าผมมา
“เออ ให้กรูทำใจก่อนสิวะ”ผมหันไปด่ามันครับ พวกมันก็พากันหัวเราะ
“เฮ้ย..ข้าวดูเผื่อกรูด้วย”ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบยืนอยู่บนเก้าอี้ไม้หินอ่อนข้างนอกตะโกนบอกผมครับ ผมหันหน้าไปหามัน แล้วพยักหน้า
“พร้อมยังวะ”ผมตะโกนเสียงดัง
“เออ..กรูพร้อมแล้ว”ไอ้พวกเพื่อนเวรทั้งหมดตะโกนพร้อมกันครับ
..........ผมเปิดมือผมปุ๊บ ดูทีเดียวแบบกวาดสายตาเลยครับ ไม่มีการมาดูทีละชื่อ....................
กร๊ากกกก
“ฟินนาเล่........”ผมทำท่าเป็นกระเทยตุ๊ดแตกใส่พวกเพื่อนๆที่ออกันอยู่ด้านหนังผม
“เฮ้ย..ติดหรอวะ”เสียงไอ้ตุ๊กเพื่อนผู้หญิงสายศิลป์ตะโกนถามด้วยอาการดีใจแทนผม
“ถูกฮ้า.”ผมแกล้งทำเสียงเป็นกระเทยตุ๊ดแตก พวกเพื่อนๆที่ยืนดูอยู่หัวเราะกันใหญ่ ก็นักเลงหัวไม้อยากผมเล่นอะไรเป็นเด็กๆ
“กรูติดโว้ยยย.”ผมตะโกนบอกเพื่อนๆที่กลุ่มผมมันยืนรอความหวังอยู่ครับ
“ของกรูๆ”เสียงไอ้แสบกับไอ้ป๊อดรีบถาม พร้อมชี้ไปที่ตัวเองครับ
ที่จริงผมเห็นชื่อมันสองคนแล้วแหละครับ แต่ว่าผมกลับมาดูให้แน่ใจอีกครับ อีกครั้ง และอีกครั้งเผื่อไม่ให้ตาฝาดครับ
“นาย.................................”ชื่อไอ้แสบ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัย...........................
“นาย........................................”ชื่อไอ้ป๊อด คณะสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัย.......................
และผมก็หันกลับไปดูชื่อตัวเองอีกครั้งด้วยความภูมิใจ
“นาย.................................................” คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัย...........................
“โอ้...มาย...ก๊อด.”ผมทำท่าตลก แล้ววิ่งปร๊าดออกมาข้างนอกครับ
“ติดหมดเลยคราบพี่น้อง”ผมตะโกนเสียงดังหน้าห้องแนะแนว ตรงนั้นคนอยู่เต็มแหละครับอย่างว่ามาดูผมสอบหลายมหาวิทยาลัยด้วยนิครับ
“ฉลองเลยๆ..ไอ้ข้าว”เสียงไอ้บาสห้องสิบตะโกนมาครับ แถมทุกคนยังยิ้มด้วยความดีใจแทนผมอีก ทั้งม.ปลาย สายศิลป์ที่สนิทกับผมมากกว่าสายวิทย์นะครับ เพราะผมชอบไปแรดอยู่สายศิลป์ มันเหี้ยได้ใจผมดีนะครับ
“วู้ๆๆๆ...”ไอ้แสบไอ้ป๊อด วิ่งร่าเข้ามากอดผมแล้วกระโดดกันใหญ่ ไอ้เป้ไอ้แมนไอ้เข็มก็วิ่งเข้ามากอดพวกผมกอดกันไปกอดกันมาอยู่นั้นแหละครับ มันขยี้หัวผมซะ มึนหัวไปหมดเลยครับ เหอะๆ
“ฉลองโว้ยยย”ผมตะโกนเสียงดัง
“นาย............................ เสียงดังโวยวายไรย๊ะ”อาจารย์ฝ่ายปกครองเดินออกมาครับ พอดีว่าห้องปกครองมันใกล้ๆกับห้องแนะแนวพอดีนะครับ
“จารย์โอ้ย..ขอกอดหน่อยคราบ..สอบติดวิศวะ..ของม......................อะจารย์”เข้าไปกอดอาจารย์ทันทีแบบไม่เกร็งกลัวครับ ก็ซี้กันอะครับ พอดีอาจารย์แกสอนสายวิทย์ด้วยนะครับ อาจารย์แกก็ยืนให้ผมกอด ก่อนที่พวกผมจะหายบ้ากัน ก็พากันร่าเริงบันเทิงใจทันที สบายแล้วครับ ไม่ซีเรียสแล้ว มาเรียน รอสอบปลายภาค ทำยังไงไม่ให้ติดศูนย์ มาเรียนบ้างไม่เรียนบ้างแล้วคราบท่าน คราวนี้ไอ้ข้าวปล่อยตัวลอยลิ่ว
พวกผมก็พากันถอดเสื้อ มาเล่นบอลหลังจากรู้แล้วว่าสอบติด แดดก็ร้อนพอสมควร แต่ตอนนั้นบ้าพลังครับ ก็โรงเรียนผม ผู้ชายค่อนข้างเยอะกว่าผู้หญิงนะครับ สนามมีเท่าไหร่ ไม่ว่าพื้นที่จะน้อยแค่ไหน ก็มีสนามบอลได้ทุกที่แหละครับ ก็สมมุต สนามตะกร้อ ก็เป็นสนามบอลไปในยามกลางวัน ส่วนมากเล่นบอลกันซะเยอะครับ จนไม่มีที่จะเดินกันเลยทีเดียว ทั้งสาวประเพศสองที่เล่นวอนเร่บอล ก็มากมายหลายกลุ่มครับ ตีชนกันไปชนกันมาครับ มีแค่สนามบอลจริง กับสนามบาสใหญ่แหละครับที่ห้ามลงเล่น นอกนั้นก็ตามสบาย ครับ บางทีพื้นที่หน้าห้องเรียน ก่อนเรียน หรือพักนิดเดียวก็เป็นทีเตะบอลพลาสติกสำหรับพวกผมแหละครับ
ก่อนขึ้นเรียนผมก็โทรหาไอ้ตาร์ว่าสอบติด ไอ้ตาร์ก็ดีใจยกใหญ่ครับ บอกให้ย้ายไปอยู่คอนโดเดียวกับมันด้วยครับ ด้วยสาเหตุที่มันอ้างว่าประหยัด แต่ผมรู้สาเหตุหลักของมันดีครับ ว่าอะไร ผมเลยด่ามันไปครับ พอดีครับอยู่ด้วยกันไม่เป็นตาทำอะไรกันพอดี
......................................
และเวลาก็ผ่านมา พี่เจ้าได้ทำตามสัญญาครับ โอนเงินเข้าบัญชีผมทันทีเมื่อรู้ว่าผมสอบได้ ผมก็โทรไปทวงทันทีแหละครับ กลัวไม่ได้เงิน กร๊ากก ไอ้พี่ตังนี่ก็เหมือนกันครับว่าจะได้เงิน ต้องหอมแก้มมันก่อนอีกครับ แล้วมันก็พาผมไปเอาเข้าบัญชีธนาคาร เพราะบอกว่าไม่อยากให้ถือเดี๋ยวเอาไปใช้ แล้วถ้ากรูเอาเข้ากรูกดออกมาไม่ได้รึไงวะ ไอ้พี่บ้า ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่นี่ก็บอกให้ผมดูๆรถไว้ได้เลยครับ แฮะๆ อันนี้ก็นะขอเวลาคิดหน่อยว่าเอาแบบไหนดี เอิ๊กๆ หวานไอ้ข้าวครับ
“เฮ้ย..วันนี้ไปผับพี่ไอ้เข็มกันมะ”ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำครับ วันนี้วันศุกร์อีกแล้ว ตั้งแต่วันนั้นก็ยังไม่ได้ฉลองกันเลยคราบ
“เออ..ไปดิวะ..ฉลองให้ไอ้เป้กับไอ้เข็มที่สอบติด้วย”ไอ้ป๊อดบอก ลืมบอกไปครับ หลังจากวันนั้น สามวันต่อมาก็ประกาศผมสอบของไอ้เข็มกับไอ้เป้ที่อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันนะครับ แต่คนละมหาวิทยาลัยกับพวกผม
สรุปกลายเป็นว่า ผมเรียนวิศวะ ไอ้ป๊อดเรียนสถาปัต ไอ้แสบเรียนนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดียวกันครับส่วนไอ้เป้เรียนคณะจิตวิทยา กับไอ้เข็มคณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดียวกันนะครับ มีไอ้แมนคนเดียวครับนอกคอกครับ ไม่ยากสอบ พ่อแม่มันก็ตามใจครับ เอาเหอะครับ ไอ้นี่มันเหี้ยของจริงพ่อแม่มันเอาไม่อยู่ครับมันเรียนให้ก็ดีนักหนาแล้วครับ มันเป็นคนหัวดีนะครับสอบได้คะแนนดีตลอด แต่มันบอกมันไม่อยากสอบเอนท์แค่นั้นอะครับมันบอกว่าเบื่อ ไร้สาระขี้เกียจนั่งสอบ เหอะๆเอากับมันสิครับ ไอ้แมนเรียนคณะวิศวะเหมือนผม แต่เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพนั่นแหละครับ
“เออ..งั้นเย็นนี้เจอกันที่ร้านพี่ไอ้เข็มนะ...เดี๋ยวกรูโทรชวนพวกพี่ๆที่เต้นด้วย..มึงก็ชวนพี่ใสไปด้วยนะไอ้แสบ..เดี๋ยวกรูโทรชวนไอ้บาสกับพี่เก่งเอง..บอกไอ้โนด้วยนะ..มีไอ้โนก็ต้องมีพี่ตัง..กรูละเซง”ผมบอก ก็ไอ้โนกับพี่ตังไม่รู้อะไรยังไงครับ พี่ตังอะจีบไอ้โนอยู่ ก็เปิดเผยแหละครับว่าจีบ แต่ผมถามพี่ตังแระ มันบอกว่าไอ้โนยังไม่ยอมเป็นแฟนด้วย บอกว่าพี่ผมหน้าตาดีเกินไป คบแล้วเดี๋ยวพี่ผมไปมีคนอื่นแล้วไม่ไว้ใจ เหอะๆ พอๆกับน้องมัน กร๊าก
“ฮัลโหล.พี่ก๊อบ..ข้าวนะ”ผมโทรหาพี่ก๊อบที่สอนเต้นผมครับ
“..เย็นนี้ว่าป่าวพี่..ข้าวจะชวนพี่ฉลองหน่อย..ที่ผับ......................”ผมบอกพี่ก๊อบ
“ได้ๆ..ว่างๆ..ชวนไอ้เป้..ไปด้วยมั้ย..คนอื่นๆอะ”พี่ก๊อบถาม
“ได้พี่ชวนมาเลยนะ..เจอกันสามทุ่มที่ร้านนะ..ถึงแล้วโทรบอกข้าวด้วยนะครับ”ผมบอก
“ครับๆ..ได้ครับ.”พี่ก๊อบรับคำ
ก็วางไปแหละครับ คุยสับเพเหระกันไปเรื่อยเปื่อย
หลังเลิกเรียนผมก็ให้ไอ้ป๊อดไปส่งที่บ้านครับ ถึงบ้านก็ล้างหน้าล้างตา ล้มตัวนอนก่อนเลยครับ ตื่นมาอีกทีก็ทุ่มกว่าๆแล้ว ลงมาหาอะไรกินข้างล่าง บอกแม่ไว้ว่าจะออกไปข้างนอก ไม่รู้จะกลับมานอนบ้านรึป่าว แม่ก็ว่าๆ สอบติดละเที่ยวจังเลยนะ โดนไปหนึ่งดอกครับ กินเสร็จก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเป็นที่เรียบร้อยครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“ไง”ผมรับโทรศัพท์ที่ไอ้ตาร์มันโทรมาตอนผมกำลังใส่กางเกงครับ
“ทำไรอยู่ครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“กำลังแต่งตัวจะออกไปข้างนอก..”ผมลบเลี่ยงที่จะไม่ตอบอะไรได้ผมก็จะไม่ตอบครับ เอิ้กๆ
“ไปไหนครับ”และแล้วมันก็ถามครับ
“ร้านพี่ไอ้เข็ม..”ผมบอกมัน ไม่ได้โกหก เพราะเดี๋ยวโดนมันจับได้แล้วโดนบ่นอีกครับ
“อืมครับ..แล้วจะกลับมานอนบ้านรึป่าวครับ”ไอ้ตาร์ถามเป็นผู้ปกครองไม่หยุด
“ไม่รู้อะ..”ผมตอบไปตามความจริงไม่แน่อาจเมาหัวราน้ำต้องให้เพื่อนๆแบกก็เป็นได้
“หรอครับ..งั้นดูแลตัวเองด้วยนะครับ..”ไอ้ตาร์สั่งเสีย เหอะๆ
“อืมๆ..”ผมก็ตอบแค่นี้แล้วก็วางไปครับ
ตื้ด ๆ
“ไรวะ”ผมรีบถาม ก็ไอ้เหี้ยเป้โทรมานะสิครับ
“มายังวะ”ไอ้เป้ถามเสียงดัง
“เออๆ...กำลังแต่งตัวโว้ย”ผมบอกมัน
“เออ..เร็วๆ..แค่นี้นะ”ไอ้เป้อะไรของมึงนิ โทรมาด่ากรู สาด ผมก็รีบแต่ตัว อย่างเร็วไว ฉีดน้ำหอมนิดหน่อยแต่พอตัว หยิบกระเป๋าสตางค์ ได้ ก็วิ่งลงมาทันทีเลยครับ
“พ่อ..ยืมรถหน่อยนะ”ผมบอกพ่อที่นั่งอยู่ตรงโซฟาดูโทรทัศน์อยู่ แล้วหยิบกุญแจที่แขวนอยู่มาโดยไม่รอคำตอบจากพ่อครับ
“ไอ้ลูกคนนี้..มันจะรีบไปไหนของมัน..ขับรถดีๆนะโว้ย”พ่อผมตะโกนมาครับ ผมก็วิ่งแจ้นออกมานอกบ้านแล้วครับ
...............ณ ร้าน........................
“มาแว้วววว..”ผมส่งเสียงไปที่โต๊ะวันนี้คนเยอะมากเลยครับ เกือบสามสิบคนได้
“แหม..มาตอนไหนไม่เคยบอกน้องนุ่งอะเนอะ”ผมพูดแซวพี่ชายผมที่นั่งอยู่ข้างไอ้โนครับ ผมออกมาก็ไม่เห็นรถพี่ชายผมแล้ว สงสัยไปรับไอ้โนที่บ้าน ก็ไอ้พี่ตังแหละครับ
“สาด..แกหลับตั้งแต่กี่โมงไอ้ข้าว..ขี้เกียจปลุก”พี่ผมบ่น แก้เขินครับ ผมหาที่นั่งได้ปุ๊บก็เหล้ากระดกเข้าปากปั๊บเลยครับ
“ไฟๆ...”ผมคาบบุหรี่แล้วบอกไอ้ป๊อดที่นั่งอยู่ข้างๆ มันก็หยิบไฟแช๊คแล้วจุดให้ผมครับ
“เฮ้ย..ไอ้เหี้ยโร่..หน้ามึงไปโดนไรมาวะ”ผมถามไอ้โร่ที่เพิ่งโผล่หัวมาครับ คิ้วมาแป๊ะแผลไว้
“แม่กรูแม่ง..ไล่เอาไม้ตีกรูบอกว่ากรูชอบหนีเที่ยวบ่อย..สัดกรูม.6แล้วนะโว้ย..ตีกรูอย่างกับเด็กประถม”ไอ้โร่พูด พาเอาเพื่อนทุกคนหัวเราะกับอาการหัวเสียของมันครับ
“พี่ก๊อบ..ทางนี้ๆ”ผมเห็นพี่ก๊อบผมก็รีบกวักมือทันทีครับ ผมยืนขึ้นรอรับพี่ก๊อบเป็นมารยาทหน่อยครับ
“เฮ้ย....นี่พี่ก๊อบ..เรียนอยู่..มหาลัย...........ศิษย์เก่าโรงเรียนเราโว้ย..สอนเต้นกรูเอง..”ผมตะโกนแนะนำให้เพื่อนๆรู้จัก ทุกคนก็ยกแก้วเหล้าเป็นการทำความรู้จักพี่แกซะ วันนี้มีพี่ก๊อบ ไอ้เตย รุ่นน้องที่เต้นด้วยกันนะครับ พี่เป้ รุ่นพี่ที่สอนเต้น พี่เบนที่สอนเต้น ไอ้เติร์ก รุ่นเดียวกันแหละครับแต่ว่าอยู่คนละโรงเรียน ห้าคนที่มาล้วนแล้วแต่รู้จักกับเพื่อนในกลุ่มผมรวมทั้งไอ้โนด้วยนะครับ เพราะว่าไปซ้อมเต้นพวกนี้จะอยู่ด้วยกันหมดอะครับ
“นั่งเลยพี่...สั่งเลยนะ..แต่หาร...ฮ่าๆ”ผมบอกพี่เป้ พี่เป้ตบหัวผมเบาๆ
“โห..มากันเป็นสิบขนาดนี้เลี้ยงก็ไม่ไหววะพี่”ผมบอกพวกพี่ๆ
“..พูดเล่นพี่..ผมกับไอ้ป๊อด ไอ้แสบ ไอ้เป้ แล้วก็ไอ้เข็ม. ไอ้แมนอีกคน.ช่วยกันหารนะ”ผมบอก
“เฮ้ย..ไม่เป็นไร..เดี๋ยวพี่จ่าย..น้องสอบติดทั้งที”พี่ก๊อบยังทำหน้าที่เป็นพี่ที่ดีเสมอครับ
“โห..ไม่เป็นไรพี่..เดี๋ยวเอาไว้ผมเรียนจบเมื่อไหร่พี่ค่อยเลี้ยงแล้วกัน..นี่แค่สอบติด..แต่อนาคตยังอีกไกลพี่”ผมบอก นั่นแหละครับ ครูที่รักผมบอกผมไว้เสมอว่า ตอนมึงสอบติดไม่ติดมึงไม่ต้องเครียดหรอก มึงเครียดตอนมึงเรียนนี่แหละว่ามึงจะทำให้มึงได้คะแนนดี แล้วก็เป็นที่โดดเด่นกว่าคนอื่นรึป่าว เพราะถ้ามึงไม่โดดเด่น มึงจบออกมา มึงก็ต้องมาตะเกียดตะกาย หางานทำ แต่ถ้ามึงโดดเด่นเมื่อไหร่ ก็มีแต่คนอยากจะเอามึงเข้าทำงาน ผมก็จำใส่กระบาลงามๆของผมไว้ตลอดแหละครับ
ผมจัดการให้พี่ๆนั่งใกล้ๆพวกไอ้เป้ ไอ้เข็มไอ้โนนะครับ จะได้คุยกันสะดวก ไม่เหมือนเป็นคนนอก ส่วนผมก็เดินไปเรื่อย เต้นบ้าง จีบหญิงบ้าง ตามประสาไปแหละครับ
พวกผมนั่งดื่มกินกันอยู่สักพักก็พากันหอบสังขารลุกไปเต้นกันครับ เหอะๆ ไอ้ที่เมาเกือบแป๊ดก็ต้องไอ้เข็มเลยครับ นอกนั้นยังอยู่ครบ หน้าแดงบ้าง ตาบรือๆแล้วบ้าง ก็ว่ากันไปตามเรื่องของน้ำเมาครับ
“เดี๋ยวไปต่อไหนดีวะ”ไอ้เป้หันมาถาม
“ไม่รู้อะ...บ้านไอ้แสบดีกว่า”ไอ้เข็มหันไปที่ไอ้แสบ
“ไม่ได้โว้ย..วันนี้เมียกรูอยู่บ้านกรู..กรูจะให้เมียกรูนอนหลับสบาย”ไอ้แสบเกิดอาการหวงเมียขึ้นมาทันทีครับ
“โห..เห็นเมียดีกว่าเพื่อน.ไอ้สาด”ไอ้เข็มหันไปด่า ไอ้แสบไม่สนใจครับ กระดกเหล้าเข้าปาก
“บ้านพี่มั้ย”อยู่ดีๆพี่ก๊อบก็เสนอตัวครับ พวกผมหันไปมองเป็นตาเดียว
“ตกลงคราบบบบ..”แต่กลายเป็นว่าตกลงง่ายๆซะงั้น พากันชนแก้วเฮฮากันไปครับ
นั่งกันได้สักพัก งานก็เข้าผมครับ
“ก๊อบ นั่นเพื่อนก๊อบหรอ”พี่ผู้หญิงคนนึง ที่ไปเต้นกับพี่ก๊อบเมื่อกี้ เดินมาส่งพี่ก๊อบที่โต๊ะแล้วชี้มาที่ผมครับ ทำตานี้หวานเยิ้มเชียวครับ
“อืม..เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าก๊อบนะ..ก๊อบสอนน้องเค้าเต้น”พี่ก๊อบบอก
“หรอค่ะ..ชื่ออะไรค่ะ..พี่ชื่อกวางนะค่ะ”พี่กวางนั่งลงตรงหน้าผมทันทีครับ
“ชื่อข้าวครับ..ยินดีที่ได้รู้จัก..”นานๆเหยื่อมาเองโดยไม่ได้ออกไปสอยครับ เพราะว่าเดี๋ยวนี้เหยื่อจะมาเองหรือออกไปสอยแล้วแต่เสี่ยงดวงผมทั้งสิ้น เดี๋ยวเมียและผัวที่รักที่มันเป็นคนเดียวกันเนี้ยจะกระทืบเอาครับ
“ชื่อน่ากินจังเลย”พี่กวางเล่นหยอดผมตรงๆไม่อายใคร
“ชื่อพี่ก็น่าขี่นะครับ”นั้นครับ ไอ้ข้าวออกลาย เล่นตอบ เพราะแต่ก็กรูเป็นของกรูงี้ ใครก็เอากรูไม่อยู่แล้วกวางใครเค้าเอาไว้ขี่วะ ก็กวางตัวนี้ไง ไอ้โง่เอ้ย
“แหม...บ้า.”พี่กวางทำท่าเขินอาย แบบไม่ได้อายจริงๆหรอกครับ ผมก็เมามึนๆนิดหน่อยครับ ทรงตัวอยู่รู้เรื่องทุกสถานการณ์ครับ แต่ว่าปากมันชอบจิจ๊ะแล้วครับ เริ่มแซวคนอื่นไปทั่ว
“เฮ้ย..ข้าว..เรียกเช็คบิลเลยป่าววะ”ไอ้แสบหันมาถามผม
“เออๆ...เรียกเลย..ถามพวกนั้นด้วยจะไปต่อกับเราป่าว..ไปบ้านพี่ก๊อบ”ผมบอกไอ้แสบ มันก็พยักหน้า เรียกพนักงานให้มาเก็บบิลทันทีครับ
“ไปบ้านก๊อบหรอ..”พี่กวางหันหน้าไปถามพี่ก๊อบ
“อืม..ไปปะละกวาง”พี่ก๊อบถาม
“ถึงไม่ชวนก็ไปย๊ะ..เดี๋ยวมานะไปชวนพวกเปรี้ยวก่อน”พี่กวางหันไปบอกพี่ก๊อบ
“เดี๋ยวพี่มานะค่ะ”พี่กวางหันมาบอกผม ผมก็ยิ้มรับ พยักหน้า
“เพื่อนพี่ก๊อบหรอครับ”ผมถาม
“ครับ..เจ้าชู้นะเรา.เดี๋ยวไอ้ตาร์รู้หรอก”พี่ก๊อบว่ายิ้มๆ
“อะนะ.พี่เค้าแรงดี..ข้าวชอบ”ผมพูดตรงๆ ก็อย่างนี้แหละครับแต่ก่อนผมมาผับก็ชอบแรงๆแบบนี้แหละครับได้ง่ายเลิกง่ายดีครับ
“อืมครับ..มันก็มีแฟนอยู่แล้วนะกวาง..แต่มันแรด”พี่ก๊อบพูดเองก็ขำเองครับ พาผมอมยิ้มไปด้วยครับ
แล้วพี่กวางก็เดินกลับมากับเพื่อนอีกสี่คนครับ เป็นเพื่อนพี่ก๊อบ กับพี่เป้ แล้วก็พี่เบนแหละครับ พี่เปรี้ยว พี่นุ่น พี่ใหม่ แล้วก็พี่อุ๊ครับ สาวๆ แต่งตัวแรงๆน่ารักๆ น่าฟัดทั้งนั้นเลยคราบ พี่น้อง
พวกผมก็พากันยกโขยงไปบ้านพี่ก๊อบกันครับ ส่วนไอ้โน พี่ตังพาไปส่งบ้าน พี่ตังก็เลยกลับบ้านเลยครับ แล้วก็เพื่อนๆบางคนที่ต้องกลับบ้านก็กลับไปบ้างส่วนหนึ่ง แล้วก็ไอ้พวกที่เมียมาตามก็ต้องกลับไปอีกส่วนหนึ่ง เหอะๆ พอมาถึงบ้านพี่ก๊อบก็ใหญ่พอสมควรครับ พอที่ตัวเหี้ยอย่างพวกผมจะเลื้อยคลานอยู่ในนั้นได้สบาย
พี่ก๊อบจัดแจงให้พวกผมนั่งห้องรับแขกครับ ตอนนั้นก็มีพวกพี่ก๊อบเจ้าเดิม แล้วก็พวกพี่กวาง พวกกลุ่มผม พวกพี่เก่ง แล้วก็พวกไอ้บาสครับ ก็เยอะพอสมควร สักพักไอ้เติร์กก็โผล่หัวมาเพราะผมบอกให้มันไปซื้อเหล้ากับกับแกล้มให้นะครับ
...
มาต่อแล้วคร้า
เรื่องยังดำเนินต่อไปอย่างสุขสบายค่ะ
หิหิ
ไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วง เพราะว่าคนเขียนไม่ทำให้คนอ่านเครียดหรอกค่ะ
ไปแระค่ะ
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
เดี๋ยวมาต่อให้ใหม่ค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
และก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
-
ที่มานจะเคลียดก็เพราะมานค้าง นี่แหละ
มาต่อเร็วๆๆ นะ
-
รักคนแต่งจัง
:กอด1:
:L2:
-
:L2: สอบได้แล้วอยู่ ม.เดียวกันด้วย 555 :t2:
-
^
^
^
สอยตูดพี่มิ้นจัยร้าย ทำเค้าลุ้นระทึก
กระซวกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เมากันอีกแล้ว เมาทีไรได้เรื่องทุกที คราวนี้จะเรื่องอะไรอีก
ยิ่งหวั่นๆๆอยู่
-
ไอ้น้องข้าวคิดจะขี่กวางแทนเขย่ากีตาร์เรอะ
รอๆๆๆๆก่อน ขอโทร.ตามพี่ตาร์มากราทืบก่อนเหอเหอ...
-
ข้าวโดนกระทืบแน่งานนี้ แต่ก็ต้องโดนซะบ้าง เหอๆๆ เมาแล้วเปนงี้ทุ๊กที
ไอแสบเว้ย วอ บอกพี่ตาร์ด่วน
เอิ้กๆๆ รอน้าคับ มาคืนนี้น้า เด่วนั่งพิมพ์งานรอเน้อเบบี๋
-
ข้าวนอกใจพี่ตาร์อีกแล้ว :เฮ้อ:
-
สงสัยงานนี้ข้าวจะไม่รอด เสร็จกวางแง๋ๆ แร๊งงงงงงงงงงงงงงง :m32:
-
ดีใจกะข้าวแระก้อเพื่อนๆด้วยนะคะ ที่สอบติดมหาลัย
เก่งมากๆ อิอิ
ว่าแต่ จะเกิดไรขึ้นต่อไป กวางจะได้กินข้าวมั้ย ข้าวจะได้ขี่กวางมั้ย
ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
ตอนที่68 เหตุเกิดที่บ้านพี่ก๊อบ
“เอาเลยๆ...”ไอ้แสบพูดครับ ไอ้เหี้ยนี่ไพ่ตลอดกาลแหละครับ ซึ่งผมไม่เล่นครับ เล่นไม่เป็นแล้วก็ไม่คิดจะเล่นด้วยครับ ไม่ชอบอะ ไอ้แสบเป็นเจ้ามือตลอดแหละครับ ไอ้นี่มันเป็นเจ้ามือโต๊ะบอลด้วย ตอนฟุตบอลโลกคราวก่อน แม่งเสียเยอะ ล้มโต๊ะซะงั้นครับ กลายเป็นว่าเพื่อนๆโวยวายกันใหญ่ แต่ทำไรกับมันได้ละครับ ก็มันขาใหญ่อะเหอะๆ พ่อแม่มันก็ไม่รู้หรอกครับว่าลูกเป็นเจ้ามือโต๊ะบอลกับไพ่ ผมเคยด่ามันครับ ว่ามึงจะเรียนนิติศาสตร์ แค่มึงทำตัวให้ถูกกฎหมายนี่ยังยากเลยไอ้เหี้ยแสบ มันก็หัวเราะครับ
ผมก็นั่งกินเหล้าอยู่กับพี่ก๊อบ พี่เป้ ไอ้เติร์ก พี่กวาง พี่อุ๊ แล้วก็อีกไม่กี่คนครับ นอกนั้นไปตีวงไพ่กับไอ้แสบหมดครับ ก็ข้างๆกันแหละครับ
แต่ตอนนี้สิครับ พี่กวางนี่สายตาลวนลามผมมากๆครับ แล้วจะเหลือหรอครับ ไอ้ข้าวก็แทะโลมสุดฤทธิ์ก็เล่นมาให้ท่าซะขนาดนี้ ตอนนี้พี่กวางมานั่งข้างๆผมแล้ว ครับ ทุกสายตาก็รู้แหละครับว่าตอนนี้พี่กวางกำลังจะเขมือบผมเข้าไปแล้ว แต่ไงละกับ ผมก็ขาดผู้หญิงมานาน ก็เลยเล่นด้วยซะงั้น ยอมรับเลยครับพี่กวางเป็นคนแต่งตัวดูดีมาก ก็เด็กมหาลัยนิเนอะ หน้าอกนี่สงสัยแม่ให้มาเต็มๆครับ พี่กวางก็ไม่ขาวมากหรอกครับผิวสีน้ำผึ้ง แต่ตานี่ดิโคตรยั่วเลยคราบพี่น้อง
“เมายังข้าว”พี่กวางพูด แถมไม่พูดป่าวมือก็ปีนป่ายอยู่ตรงขาผมแหละครับ
“หึ...”ผมหัวเราะในลำคอแล้วยิ้มเป็นเชิงตอบรับ พี่กวางเอาหัวมาซบไหล่ผมครับ
“อีกวาง.ผัวมึงจับได้ขึ้นมาเดี๋ยวมีซวย”เสียงพี่เป้ด่าพี่กวางครับ
“เอ๊ะ..มึงพูดถึงมันทำไมเนี้ย”พี่กวางหัวเสียหันไปว่าพี่เป้ ผมได้แต่นั่งหัวเราะให้พี่กวางเกาะแขนนอนซบอยู่ตรงไหล่ผมครับ
“ข้าวมีแฟนรึยังเนี้ย”พี่กวางหันมาถามที่เล่นทีจริง
“มีแล้วครับ”ผมตอบไปตรงๆ
“หรอ..สวยรึป่าวละ”พี่กวางถามเหมือนอยากรู้
“ครับ..สวยมาก”ผมก็ตอบไป พี่ก๊อบนั่งหัวเราะ ผมหันไปยิ้มให้พี่ก๊อบเหมือนรู้กันครับ
“แหม.อิจฉาแฟนข้าวจัง”พี่กวางพูดหยอก ผมก็กระดกเหล้าเข้าปาก จนผ่านไปไม่รู้กี่แก้วแล้วครับ จะหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เวลาสักหน่อย จะดูด้วยว่าไอ้ตาร์โทรมารึป่าว ลูบๆคลำอยู่ที่กางเกงก็ไม่เจอครับ
“อ่าว..เชี้ยเอ้ย”ผมด่าตัวเองในใจ สงสัยลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน แล้วทำไมเพิ่งนึกขึ้นได้วะ สงสัยลืมไว้ตอนไอ้เป้โทรมาหาแหงเลย สัด
“เป็นไรค่ะ”พี่กวางหันมาถามด้วยอาการอยากรู้
“ป่าวครับ”ผมตอบแล้วยิ้ม ทำตาเจ้าชู้ใส่พี่กวางทันที พี่กวางเขินอาย หน้าแดงหลบสายตาผม
“เฮ้ย..เป็นปลากัดก็ท้องไปแล้วโว้ย..”ไอ้เหี้ยเติร์กมันหันมาแซว
“สัด”ผมหันไปด่ามัน เราต่างคนต่างคุยกันไปเรื่อยเปื่อยแหละครับ จนดึกขึ้นเรื่อยๆ ไอ้วงไพ่ก็ไม่ยอมเลิก ส่วนไอ้วงเหล้าก็สลบคาขวดไปหลายคนแล้วครับ
“ข้าว..เดี๋ยวขึ้นไปนอนบนห้องพี่ได้เลยนะ”พี่ก๊อบเดินมาบอก
“ไม่เป็นไรหรอกพี่..ข้าวนอนนี่ก็ได้”ผมบอกพี่ก๊อบ พี่ก๊อบหลังจากที่คุยกับไอ้ตาร์รู้เรื่องวันนั้นก็เป็นพี่ชายดีที่เสมอต้นเสมอปลายมาตลอดเลยครับ ไม่เคยขาดตกบกพร่องเลยสักครั้ง จนผมนะสงสารพี่ก๊อบเลย
“ไม่เป็นไร..พี่จะนอนกับไอ้เป้อีกห้องนึง..ห้องว่างนะขึ้นไปขวามือเลยนะ..แล้วเดี๋ยวถ้าใครขาดอะไรก็บอกนะ พี่จะเอาหมอนกับผ้าห่มลงมาให้นะ”พี่ก๊อบบอกทุกคน มันก็คงฟังบ้างแหละครับ แต่ตากับปากมันก็ยังอยู่ที่วงไพ่อยู่
“โอเคนะครับ..”พี่ก๊อบหันมาบอกผม
“ครับ..ขอบคุณนะครับ”ผมบอกพี่ก๊อบ แล้วกินเหล้าต่อ สักพักพี่ก๊อบกับไอ้เตยก็ไปยกผ้าห่มกับหมอนมาข้างล่าง แล้วพี่ก๊อบก็หายไปเลยครับ สงสัยไปนอนแล้ว ก็มีอยู่ตรงวงเหล้าไม่กี่คนหรอกครับ ส่วนวงไพ่นั้นสายไปศพเดียวครับ ไอ้เหี้ยป๊อด สงสัยไม่ไหวมั้งครับ
ผมก็นั่งริน ๆๆ กระดกๆๆ เข้าปากไม่ยั้งครับ ผมก็เป็นคนอย่างนี้แหละครับ ตอนใครชวนกินเหล้าจะปฏิเสธ เพราะตอนกินแล้วมันจะกินมากกว่าไอ้คนที่ชวนอีกครับ ผมไม่ใช่พวกประเพศชอบจิบนะครับ ชอบกระดกเร็วๆ บ่อยๆ ถี่ๆนะครับ แล้วกินมากๆมันจะหยุดไม่ได้ครับ เหอะๆ พี่กวางนี่ก็ไม่วางมือเลยครับ พี่แกก็กระดกซดตามผม แล้วก็รินให้ผมไม่ขาด สายตานี่โลมเลียกันสุดๆแล้วครับตอนนี้
มือพี่กวางก็ลูบไล้ผมเต็มที่แล้วครับ เสียววาบไปทั้งขาเลยครับ พี่น้อง
“จะทำอะไรครับ”ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้พี่กวางทั้งๆที่ผมตอนนี้ตาคงเยิ้มสุดๆด้วยฤทธิ์เหล้าแล้วแหละครับ เพราะว่าผมรู้ตัวแล้วครับว่าเมามาก เพราะตั้งแต่ที่ร้านก็กระดำไม่ยั้ง แถมมานี่ก็นั่งดริ้งต่อจนคนล้มนอนไปหลายคนแล้วผมก็ยังไม่หยุด
“ไม่รู้สิ”พี่กวางพูด สายตายั่วไม่แพ้กัน หน้าตาทะเล้นขี้เล่นของพี่กวางคิดแล้วน่าจับทำเมียน้อยซะจริงครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..”เสียงไอ้แสบเรียกผม ผมหันไปมอง มันหน้าคิ้วขมวดติดกันครับ ตอนแรกผมสงสัยว่ามันทำไม แต่มันมองไปที่พี่กวางผมก็คิดได้ครับ อ่อ มันประมาณว่า “มึงจะทำเหี้ยไร”ประมาณนี้อะครับ ผมก็พยักหน้าแบบกรูรู้แล้วเป็นการตอบรับ
ผมนั่งกินเบียร์ต่ออีกขวดกว่าๆ ก็จอดครับ ขอตัวขึ้นไปนอน
“ขอตัวนะครับพี่กวาง..”ผมบอกพี่กวาง ไม่ได้คิดอะไรนอกเหนือจากนั้นจริงๆครับ ขอตัวก็ขอตัวจริงๆ อยากนอนครับ พี่กวางก็ยิ้มให้ผม ผมก็เดินออกมา พอถึงห้อง ห้องพี่ก๊อบนี่สีขาวครับ ทั้งห้องจัดเป็นระเบียบดีมาก ผมว่าห้องผมจัดเป็นระเบียบแล้วนะครับ พี่กวางดูสะอาดตามากกว่าห้องผมอีกครับ ผมถอดกางเกงไว้ข้างล่าง ถอดเสื้อ แล้วก็ถือวิสาสะเข้าห้องน้ำไปล้างเท้า ล้างหน้า ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเข้านอนครับ พอถึงห้องน้ำได้ก็ล้มตัวเลยครับ ไม่ไหวแล้วครับมึนหัวมากๆครับ เวียนไปหมด ห้องนี่วนไปวนมาเลยครับ นอนหลับตาอยู่นานกว่าที่จะหายหยุดหมุนนะครับ มันเหมือนจะอ้วกด้วยครับ เลยขยับตัวไม่ได้เลยครับ
จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ครับ ......
“อืม...”
“อืมมม..”อะไรวะ สงสัยกรูฝัน ผมคิดในใจ เหมือนมีใครมาลุกล้ำน้องชายของผมครับ แต่ตาผมก็ยังหลับ และกายผมก็หลับครับ ยังไม่คิดจะลุกขึ้นไปดู มันเหมือนคิดว่าไม่เป็นความจริง มันสะลับซับซ้อนกันนะครับ
“อะ.....”ผมสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมา หรี่ตาที่หนักๆของผมขึ้นดู
“เฮ้ย..พี่กวาง”ผมร้องออกมาเสียง ก็พี่กวางแกเล่นน้องชายผมอยู่นะสิครับ เต็มปากเลยครับ แถมหันหน้าขึ้นมายิ้มให้ผมอีกครับ
“อือ....ข้าว.”พี่กวางแกก็ไม่วายเล่นอีกครับ
“ไม่ดีมั้งครับพี่”ผมถามพี่กวาง แต่อีกใจ ก็อยากให้พี่แกเล่นต่อแหละครับมาถึงขนาดนี้แล้ว น้องชายผมมันก็แข็งเต็มที่
“ไม่ดียังไง..พี่ทำไม่เก่งหรอ”พี่กวางพูด พร้อมกับอมน้องชายผมเข้าปากเต็มๆ
“ฮะ....อือ”ผมกระเด้งเองสวนพี่กวางทันทีครับ หน้ามืดแล้วครับ ยิ่งมึนๆเมาด้วยฤทธิ์เหล้าด้วยครับ บวกกับอาการขาดหญิงมานาน แล้วมีผู้หญิงสวยๆมาประเคนให้ถึงที่ขนาดนี้ใครจะเอาอยู่ละคราบ พี่กวางไซร์ขึ้นมาที่หน้าท้องผม ลิ้นน้อยๆนี่ชกซะผมตัวขนลุกซู่เลยครับ
“หุ่นดีจัง”พี่กวางพูดแล้วยิ้มๆ ผมยิ้มให้พี่กวางนิดๆ พี่กวางเอาหน้ามาประกบจูบผมทันที พร้อมกับมือผมตอนนี้บีบไปทุกสัดส่วนน้อยๆของพี่กวางแล้วครับ แต่ไอ้ที่ไม่น้อยนี่สิครับ หน้าอกตูมๆ โอ้ย ขยี้หัวใจชิบเป๋งเลยครับ
“อะ..ข้าว..”พี่กวางครางออกมาเมื่อผมเผยปากออกให้พี่กวางหายใจ พร้อมกับมือผมตอนนี้ถอดกางเกงขาสั้นจุ้ดจู๋ของพี่กวางออกแต่มันออกไม่หมดหรอกครับ มือผมก็ทั้งลูบทั้งบีบพี่กวางจนครางกระเส่า
“อืม..ข้าวว..อย่าซนซิ โอยย”พี่กวางครางออกมาเบาๆ เมื่อผมจับที่น้องสาวพี่แกเข้า ยังไม่ได้จับเข้าไปตรงๆสักหน่อย ที่ผ่านเนื้อผ้านะครับพี่ ผมมองพี่กวางด้วยความสะใจที่คร่อมอยู่บนตัวผม
และแล้วมันก็เป็นไปอย่างที่มันจะเป็นแหละครับ เสร็จไอ้ข้าวไปสองยกติดกัน จนผมหลับไปอีกทีตอนไหนไม่รู้ครับ หลับยาวเลยครับ
.....................................
“โอ้ย..ปวดหัวชิบหาย”ผมนึกในใจเมื่อตื่นมา ตาก็ยังลืมไม่เต็มที่ครับ มองหานาฬิกาทั่วตัวก็เห็นนาฬิกาอยู่บนหัวเตียงครับ กำลังจะเอื้อมไปคว้า ก็ไปไม่ได้ครับ หันไปก็เห็นพี่กวางนอนกอดอยู่อยู่ตรงอกเนี้ยครับ
“เฮ้ยๆ..เดี๋ยวก่อนมึง”เสียงใครวะ ข้างนอกโหวกเหวกโวยวายกันใหญ่ ผมได้ยินมาจากข้างล่างนะครับ ก็เลยกำลังจะเอาแขนพี่กวางให้ออกจากตัวผมเบาๆ
แกร๊ก
ผมหันไปตามเสียงประตูที่กำลังเปิดด้วยความตกใจ
“ข้าว”
“ตาร์”ผมก็ต้องตกตะลึงกับไอ้คนที่เปิดเข้ามา เพราะมันคือเมียและพระสามีของผมครับ มันก็คนเดียวกันแหละครับ ไอ้ตาร์ยืนมองผมด้วยความอึ้ง ผมก็ตาโตเหมือนกันครับ ไม่รู้จะทำยังไง มันงงครับ ทำอะไรไม่ถูก หน้าประตูก็มีพี่ก๊อบ ไอ้ป๊อด พี่เป้ ไอ้แสบ ไอ้เข็ม ไอ้แมน ไอ้เป้ยืนออกันหน้าประตู
ไอ้ตาร์ไม่พูดอะไร มันมองผมกับมองพี่กวางที่นอนอยู่บนเตียง และนี่ผมก็คงอธิบายอะไรดีๆให้มันไม่ได้ด้วยครับ ใช่ละ เพราะผมผิดเต็มประตู ไอ้ตาร์หันหลัง ไอ้พวกนั้นรีบหลบให้ทันทีครับ
“ตาร์..เดี๋ยวก่อน..รอกรูก่อน”ผมนั่งอึ้งด้วยความตกใจ พอไอ้ตาร์หันหลังให้ได้ผมก็รีบ เอาผ้าห่มปิดน้องชายผมแล้วก้มตัวเองลงไปเอาบ๊อกเซอร์ที่ตกอยู่ข้างล่างมาใส่ทันทีใต้ผ้าห่มครับ
“มันมาตอนไหนวะ”ผมรีบถามตอนที่กำลังใส่เสื้อผ้า
“มาเมื่อกี้...โทรมาเครื่องพวกกรูทุกเครื่อง ไม่ต่ำกว่าสิบสาย..พวกกรูไม่รู้สึกวะเลยไม่ได้รับไม่รู้เรื่องอะไรเลย ..พอพี่แกรู้จากพี่ตังว่ามึงอยู่บ้านพี่ก๊อบ พี่แกก็มาด้วยอาการโมโหเต็มขั้น”ผมยังฟังไม่ทันหมด ใส่บ๊อกเซอร์เสร็จ ก็รีบวิ่งลงมาหาไอ้ตาร์ทันทีครับ
“ตาร์....ตาร์....ฟังกรูก่อนนะ”ผมรีบวิ่งไปหาไอ้ตาร์ที่กำลังขึ้นรถของมัน และก็ไม่ทันครับ มันขึ้นรถไปก่อนที่ผมจะวิ่งไปถึงซะอีก ผมวิ่งเป็นชีเปลือยไปทุบกระจบหน้ารถบอกให้มันเปิดทั้งๆที่มันกำลังเคลื่อนรถนั้นแหละครับ แต่มันก็ไม่หยุด ผมเห็นมันร้องไห้ด้วยครับ แต่มันไม่ได้ร้องแบบฟุมฟายนะครับ มันหน้านิ่งมากจนหน้ากลัวเลยครับ
“ตาร์.......ตาร์อย่าเพิ่งไป”ผมตะโกนบอกมันซ้ำๆ จนรถมันออกไปจากบ้านพี่ก๊อบ ทุกคน ก็ไอ้ที่เอ่ยเมื่อกี้แหละครับ มันมายืนดูผมอยู่หน้าบ้าน ผมหันไปมองพวกมันด้วยอาการเป็นหมาหงอยแล้วครับตอนนี้
“กรูขอเหอะ”ไอ้แสบเดินมาที่ผม
เพี้ยยย
อย่างดังเลยครับ มันตบที่หัวผม ผมก็ยืนให้มันตบ ไอ้แสบทำหน้าหงุดหงิดสุดๆครับ ยืนเท้าเอวแล้วมองไปที่อื่นไม่มองหน้าผม
“ทำเหี้ยไรไม่คิดนะมึง”ไอ้ป๊อดหันมาด่า
“กรูอุตส่าห์เตือนแล้วเมื่อคืน..ทำไมไม่เรียกสติตัวเองบ้างวะ”ไอ้แสบพูดกับผมเหมือนจะตะคอกมากกว่านะครับ ผมก็ได้แต่ก้มหน้ารับความผิด
“เฮ้ย..พวกมึงอย่าเพิ่งไปว่าข้าวเลย..แค่นี้ก็ทำตัวไม่ถูกแล้วนะเว้ย”พี่ก๊อบพูดขึ้น ผมเงยหน้าไปมองพวกมัน
“เมื่อคืนพี่ตาร์โทรหากรูทุกคน... แต่พวกกรูเมาเป็นหมาไม่รู้สึกสักคน.. จนพี่ตาร์รู้จากพี่ตังว่ามึงมากินเหล้าอยู่บ้านพี่ก๊อบ พี่ตาร์ก็ขับรถออกมาจากกรุงเทพแต่เช้ามืด จนมาบ้านพี่ก๊อบนี่แหละ”ไอ้เป้มันเล่าเหมือนรู้ว่าผมอยากรู้นะครับ ผมหันไปมองหน้าพี่ก๊อบ
“ไอ้ตาร์มันเคยเป็นเพื่อนสนิทพี่นะครับ..มาบ้านพี่ออกบ่อย..รู้ทุกซอกทุกมุมบ้านพี่หมดแล้วแหละ.มันเลยรู้ไงว่าพี่นอนห้องไหน”พี่ก๊อบบอกผม ทำให้ผมคิดอะไรเองได้มากขึ้น
“พอมาถึงไอ้ตาร์มันก็โทรหาพี่ที่จริงมันโทรมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแหละครับ แต่พี่ปิดเครื่องนะ มาเปิดตอนเช้าสายมันก็เข้ามาเลย...มันขับรถมา ก็เดินเข้ามาในบ้านถามหาข้าวใหญ่เลยพี่เลยบอกมันว่าข้าวนอนอยู่คนละห้องกับพี่..มันเลยลดอารมณ์โมโหลงได้.. แต่พอไอ้แสบตื่นมาไม่เห็นข้าวมันก็ปลุกเฉพาะไอ้พวกนี้นี่แหละ แล้วไอ้เหี้ยแสบเสือกทำมีพิรุธ มองหน้าพี่”พี่ก๊อบเล่า ผมมองหน้าพี่ก๊อบต่อด้วยความงง
“พี่ก็งงว่ามันมองทำไม..พอพี่กระซิบถามมันก็บอกว่าพี่กวางหายไปไหน.พี่ก็เริ่มคิดเองได้..แล้วไอ้เหี้ยตาร์เสือกฉลาดอย่างกับหมา มันหันมามองตาขวางใส่พี่กับไอ้แสบ..ปุ๊บ มันก็เดินรี่ๆๆ เข้าไปห้องพี่ทันทีเลย”พี่ก๊อบเล่นเสร็จ โอ้ย แม่เจ้า มันไม่เห็นบอกว่าจะกลับอาทิตย์นี้นี่นา ทำไมมาวันนี้วะ
“กรูนึกว่ามึงไม่น่าจะทำลงไปแท้ๆ..ไอ้เหี้ยข้าวเอ้ย..เปิดไปเจอยิ่งกว่าเจอหมาเอากับแมวอีก..ไอ้สัด”ไอ้แสบมันพูด
“กรูเมานี่หว่า”ผมแก้ตัวได้แค่นั้นแหละครับ
“แม่ง..เอาไงละทีนี้”ผมพูด พร้อมกับเข่าอ่อนนั่งลงกับพื้นหน้าบ้านทันที
“กวางมันก็อย่างนี้แหละ..ไปทั่วอย่าห่วงเลย..มันมีผัวอยู่แล้ว..มันไม่ทิ้งผัวมันหรอก..แค่หาเศษหาเลยไปทั่ว”พี่เป้บอก
“เมื่อคืนใส่มั้ยวะ”ไอ้แมนหันมาถามผม ผมพยักหน้า ประมาณว่าใส่
“เออดีแล้ว..”ไอ้แมนบอก ทุกคนเงียบสักพัก
“ไปแต่งตัวไปข้าว..แล้วก็ไปง้อไอ้ตาร์ซะก่อนที่มันจะกลับกรุงเทพ”พี่ก๊อบพูด เออใช่ ลืมเลย เกิดมันโมโหกรูมากๆแล้วหนีกลับกรุงเทพขึ้นมาทำไงเนี้ย
“เออพี่..จริงด้วย”ผมรีบลุกขึ้น พร้อมกับเดินขึ้นไปบนห้อง หยิบกางเกงยีนส์ขึ้นมาใส่
“ข้าว.ไปไหน”พี่กวางตื่นขึ้นมารีบถามทันทีครับ
“กลับบ้านครับ”ผมบอก
“ไปส่งพี่หน่อยสิ”พี่กวางรีบบอกทันที
“ไม่ได้ครับ..ข้าวมีธุระ..ขอโทษจริงๆครับ”ผมบอก
“ไปไหน..”พี่กวางทำเสียงจริงจังถามผมทันที
“หาแฟนครับ..”ผมก็บอกไปตามตรง
“แล้วเมียนอนอยู่นี่..จะให้ทำยังไง”พี่กวางถามกลับบ้าน
“พี่กวางก็มีแฟนพี่อยู่แล้วนี่ครับ..เมื่อคืนพี่เริ่มเองนะ..ขอโทษด้วยแล้วกันครับที่ไปส่งไม่ได้”ครับผมตอบไปอย่างนี้แหละดีแล้ว ผู้หญิงประเพศนี้ถ้าไม่ตอบแบบนี้แล้วเกิดมาขู่เราขึ้นมาเราก็จะเป็นเบี้ยล่างเค้าป่าวๆครับ ซึ่งนั้นไม่ใช่ผมแน่ครับ ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยให้ผู้หญิงมากดขี่เลยครับ ไม่ชอบครับ เพราะผมเป็นคนเอาแต่ใจ
“นี่ข้าว..พูดอย่างนี้ได้ไง”พี่กวางรีบถามทันที
“ขอโทษด้วยนะครับ.เมื่อคืนผมเมามาก..ไปละครับ”ผมรีบบอกพี่กวาง พี่กวางถึงกับอึ้งกับคำของผม คงคิดว่าจะให้ผมมารับผิดชอบหรือไม่ก่อนต้องขอพี่แกเป็นแฟน เหอะๆ ถึงไม่มีไอ้ตาร์ผมก็ไม่ขอพี่แกเป็นแฟนหรอกครับ ได้มาง่ายๆแบบนี้อะ ไม่ใช่สเป็ค
ผมรีบขับรถไปหาไอ้ตาร์อย่างรวดเร็ว พอไปถึงบ้านไอ้ตาร์ก็เห็นมันจอดรถอยู่แล้วครับ
“หวัดดีครับพ่อ..หวัดดีครับแม่”ผมเห็นแม่กับพ่อไอ้ตาร์อยู่ตรงสวนหน้าบ้าน
“อ่าว..หวัดดีลูก..ไปไงมาไงละเนี้ย.แต่เช้าเชียว.”พ่อรีบถามไม่เช้าได้ไงละครับนี่มันเพิ่งแปดโมงเช้าเองครับ
“มาหาตาร์นะครับ”ผมบอก
“มันขึ้นไปบนห้องแล้วนะ..พ่อกับแม่คุยด้วยก็ไม่คุยด้วย..อยู่ดีๆนึกจะกลับบ้านมาก็กลับ”พ่อบอก นี่มึงมาถึงยังไม่มาบ้านเลยหรอเนี้ยไอ้ตาร์
“ครับ..ขอบคุณครับ”ผมบอกพ่อแล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องไอ้ตาร์ พอผมเปิดประตูเข้าไปก็เห็นไอ้ตาร์มันนั่งร้องไห้อยู่ตรงหัวเตียงแล้วครับ มันคงรู้ว่าผมมาแล้ว แต่มันก็ยังไม่หันมามองผม
“ตาร์......”ผมเรียกชื่อมันเบาๆ มันก็ยังเอามือปิดหน้าปิดตา ผมเดินไปนั่งลงข้างๆมัน เอามือจับบ่ามัน แต่มันดันปัดออก
“ตาร์.....กรูขอโทษ...”ผมบอกมันเสียงเบาๆ ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอามือตัวเองวางไว้ตรงไหนแล้วครับ ทำตัวไม่ถูก
“อึก........ฮืออ”เสียงไอ้ตาร์มันสะอึกไปร้องไห้ไปครับ
“ตาร์........คือกรู.....”ผมไม่รู้จะพูดอะไรที่ทำให้มันสบายใจแล้วก็แก้ความผิดให้ผมเลยครับ เพราะว่ามันไม่มีอะไรต้องแก้ตัว ผมจะมาแก้ตัวว่าผมเมาแล้วขี้เงี่ยนก็ไม่ได้ครับ ซึ่งทำไมผมไม่ระงับสติอารมณ์ตัวเองละ แต่ที่จริงผมไม่คิดว่ามันจะมาเจอไงครับ เลยทำไปแบบนั้น ผมเอามือไปจับมือมันที่ปิดหน้าอยู่แต่มันดันปัดมือผมออกอีกครับ
“ตาร์กรูขอโทษนะ.......กรูผิดกรูรู้....กรูขอโทษ..มึงอย่าร้องไห้เลยนะ..กรูไม่อยากให้มึงร้อง”ผมบอกมัน ไอ้ผมก็ปลอบใจคนไม่เป็น ง้อไม่เป็น นั่นคือตัวผมอยู่แล้วอะครับ มันหันหน้ามามองหน้าผม หน้ามันตอนนี้เปื้อนไปด้วยน้ำตามากมายเลยครับ
“กลับไปซะ..”มันพูดด้วยเสียงเย็นชา กับสายตาที่เจ็บปวดของมัน
“กรูไม่กลับ...มึงไม่หายโกรธกรูเลย”ผมบอกมัน
“จะให้พี่หายโกรธหรอ..ถ้าพี่ทำกับข้าวแบบนี้..ข้าวจะยกโทษให้พี่มั้ย”ไอ้ตาร์เริ่มตะคอก แล้วลุกขึ้น ผมลุกขึ้นยืนตามครับ
“ทำไมทำแบบนี้...ทำไม...อึก”ไอ้ตาร์พูดไปน้ำตาไหลไป ตอนนั้นผมสงสารมันมากเลยครับ ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้
“...หึ...ผู้หญิงนิ...ใช่..พี่ลืมไป..ข้าวไม่ได้เป็นเกย์นิ..พี่ลืมได้ไง..มึงลืมได้ไงไอ้ตาร์”ไอ้ตาร์มันพูดไปพร้อมกับรอยยิ้มเศร้าๆของมันครับ
“ตาร์.................กรูขอโทษ...ยกโทษให้กรูนะ...มึงอย่าพูดแบบนี้สิ”ผมรีบเดินไปหามัน แต่มันกลับเดินถอยหนี
“......ข้าว...ตลอดมากพี่คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่าข้าวจะต้องรักพี่เข้าสักวัน.....หึ.....อึก..แต่มันไม่ใช่....ข้าวคงแค่อยากลองกับพี่...ตั้งแต่คบกันมา.....ฮืออ..ตั้งแต่คบกันมาข้าวเคยบอกรักพี่สักครั้งมั้ย”ไอ้ตาร์มันเหมือนระเบิดแตกครับ ร้องไห้ไปพูดไปจะไม่เป็นคำพูดอยู่แล้วครับ ผมหน้าเสียทันที พร้อมกับคิดย้อนหลังไปเมื่ออดีต ใช่กรูไม่เคยพูดเลย
“.....ไม่เคยบอกเลยสักครั้ง...ทุกครั้งที่มีอะไรกัน..หรือว่าเวลาที่อยู่ด้วยกัน..พี่พูดบอกรักข้าว..เพื่อที่สักวันข้าวจะบอกพี่กลับมาบ้าง..แต่ไม่เคยเลย..ไม่มีเลยแม้แต่นิดเดียว...แต่พี่ก็ไม่ขอที่จะบังคับให้พูด เก็บไว้ในใจไม่เคยบอกใคร ไม่เคยถาม รอสักวันที่ข้าวจะพูดมันออกมาเอง...แต่ไม่ต้องแล้วละ...ตอนนี้พี่รู้แล้ว..ว่ามันคงจะไม่ใช่...และคงจะไม่มีด้วย คำๆนั้น”ไอ้ตาร์พูดไปร้องไห้ไป ยืนก้มหน้า
“กลับไปซะ...”ไอ้ตาร์พูดเบาๆ พร้อมกับยืนกำมือ
“ตาร์...............กรูขอโทษ...อย่าพูดแบบนั้นสิ..ทำไมมึงคิดแบบนั้นตาร์”ผมบอกมัน
“กรูบอกให้ออกไป...ฮืออ...ออกไปจากชีวิตกรู..”ไอ้ตาร์มันร้องไห้หนักขึ้น
“เฮ้ย..มีเรื่องอะไรกันวะ..เสียงดัง..เดี๋ยวพ่อแม่ได้ยินหรอก.”พี่เลขกับไอ้โนเดินเข้ามาแล้วรีบปิดห้อง แล้วมันก็หน้าเสียทันทีที่เห็นไอ้ตาร์ยืนร้องไห้
“ตาร์ฟังกรูก่อนนะ”ผมบอกมัน แต่ผมไม่รู้จะบอกหรือแก้ตัวอะไรทั้งนั้น แค่อยากให้มันหยุดร้องไห้ก็เท่านั้น
“..กรูบอกให้ออกไปไม่ได้ยินรึไง..แล้วต่อจากนี้ไป..ชีวิตมึงจะไปเอาอีห่าอีเหวที่ไหนมึงก็ไปเอา”ไอ้ตาร์ขึ้นเสียง
“ตาร์..มึงฟังกรูก่อนได้มั้ย..กรูขอร้องนะ...ตาร์”ผมเดินไปจับแขนมัน แต่มันสะบัดออก พร้อมกับผลักตัวผมด้วยครับ
“พี่ข้าว..เอามันออกไป..ตาร์อยากอยู่คนเดียว”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับนั่งลงบนโซฟา ทุกคนเงียบ ไม่มีเสียงใดๆ
“กลับไปก่อนไอ้ข้าว..ให้แต่ละคนหัวเย็นลงก่อนค่อยมาคุยกันวะ..”พี่เลขเดินเข้ามาจับแขนผม ผมก็ได้แต่ก้มหน้า ไอ้โนเดินมาจับมือผมบีบเบาๆ
“กรูขอโทษนะโน...ที่ทำให้พี่มึงร้องไห้”ผมบอกมัน ไอ้โนมันพยักหน้า
“งั้นข้าวกลับก่อนนะพี่เลข..ฝากดูมันด้วยนะ”ผมบอกพี่เลข หันไปดูไอ้ตาร์อีกครั้ง มันยังนั่งร้องไห้ไม่หยุด ผมเดินออกมา ลาพ่อแม่แล้วก็กลับบ้าน
...
มาต่อแล้ว
นี่ไง สบายๆมั้ยค่ะ
หิหิ
อย่า อย่าเพิ่งยกส้นเท้างามๆถีบคนเขียนน้า
เนี้ย สบายสุดแล้ว ตอนแรกกะเอาแรงกว่านี้อีกอะ
เหอะๆ
เอาแค่นี้ดีกว่าเรียกน้ำย่อยกับสีสันชีวิตเฮียตาร์กับน้องข้าว
ไปแระค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
เม้นกันเยอะๆนะค่ะ
แล้วเจอกันค่ะ
บับบาย
ป.ล.มาเพราะว่าน้องandyus1 บอกว่ามาพิมพ์งานรอนะเนี้ย
ไม่งั้นคงไม่มา คงปล่อยให้ค้างตายยันพรุ่งนี้ กลัวรอนะ หิหิ
แต่ตอนนี้ค้างกว่าอีก กร๊ากกก ไปแระ
รักหรอก จึงมาต่อให้ค้างเล่น กิ้วๆ
-
ข้าว :เตะ1:
ทำงี้ได้ไง ถึงคิดว่าพี่ต้าร์จะไม่มาเห็นก็ไม่ควรนอกใจกันแบบนี้
อย่ามาอ้างว่าเมาเลยนะ ก็ยังมีสติรับรู้ทุกอย่าง รับไม่ได้อย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงง
กี่ครั้งแล้วที่ทำแต่เรื่องเดือดร้อนมาให้ เอาแต่ใจก็ปานนั้น คงเห็นว่าพี่ต้าร์รักละสิ
สงสารพี่ต้าร์อ่ะ เลิกๆไปเหอะพี่ต้าร์
โมโห โกรธไอ้ข้าวแล้วววววววววววววววว
-
^
^
^
โหย ไม่ยอม มาจิ้ม เบบี๋ ม่ายทันอ่ะ
อ๊ากๆๆๆ เอาแล้วงัย คิดไว้ไม่มีผิด เนี่ยขนาดเบบี๋บอกว่าแก้พล๊อตแล้วนะ ยังทำพี่ช๊อคขนาดนี้ โอ้ย โกดข้าวมากเลยอ่ะ ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย ไม่มีความมั่นคงเอาเสียเลย เคยรักพี่ตาร์บ้างไหม ถ้าเกิดพี่ตาร์คิดจะจากไปผมในฐานะคนอ่านก็คงโกรดพี่ตาร์ ไม่ลง เพราะข้าวเลือกทำตัวของตัวเอง เวรกำ นัยที่สุดมันก็เกิดขึ้นจนได้ละสินะ
เกิดพี่ตาร์ไปหาคนอื่นจริง คนที่ช้ำจัยที่สุดคือคนที่ก่อเรื่องนะแหละ นัยเมื่อรุ้ว่ารักพี่ตาร์ทำมัยต้องทำอย่างนี้ด้วยคร้าบน้องข้าว ไม่อยากคิดเเล้ว เหนื่อย
เบบี๋ รุ้ป่าวคับ ทำหั้ยคนอ่านนอนมะหลับนะเนี่ย
อ๊าก... ทีแรกอุส่าคะยั้นคะยอหั้ยมาต่อ แต่ตอนนี้เหมือนคิดผิด อ๊าก... ทำไงดี นอนไม่หลัยเรยยย
ปล. สงสัยเบบี๋ ต้องนั่งหัวเราะผมแน่เลยตกหลุมพลางจนได้
ปล. ปล. นี่แก้พล๊อตแล้วจิงๆ หรอ เอางี้ดีกว่า ในเมื่อมันเป้นอย่างนี้ขอขอแบบเต็มสตรีม เอาเรื่องจิงมามาเขียนดีก่า จะได้แบบ สุดๆ ไปเลยเนอะ แต่ แค่แค่นี้ก็กระอักแล้ววว เอางัยดี คิดไม่ตก
น้องข้าว ทำไมทำกับพี่ตาร์อย่างนี้
สุดท้ายๆๆ มาๆ มาหั้ยกอดที น่ารักมากมาย มาต่อเพื่อผมด้วย และก็ทำหั้ยผมนอนไม่หลับโดยไม่ต้องพึ่งกาแฟแม้แต่จิบเดียว เง้ออออออออออออ ประหยัดไปอีก 1 รูปแบบ ดีเชียว
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ว่าแล้ว จะต้องมีใครมีอะไรกะใครแน่ๆๆๆๆๆๆ แค่เดาไม่ออกว่า จะมีกะใคร
ทำไมเปงงี้อ่ะ
อยากร้องให้อ่ะ
ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่อยากอ่านเรื่องที่เป็นแบบนี้เลย
มันทำให้เศร้ามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รับไม่ได้อ่ะเรื่องแบบนี้
แค่เห็นแฟนตัวเองคุยกะคนอื่น ยังโกรธมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถ้าแฟนตัวเองไปมีรัยกะคนอื่น
ผม ทน ไม่ได้
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
จะว่าแอลกอฮอล์อย่างเดียวไม่ได้หรอกค่ะ ข้าวนะข้าว สติ 0 เลย
ไม่ใช่ครั้งแรก ที่นอกใจ -*-
สงสารต้าร์สุดใจเลยค่ะ โอ๋ๆๆๆ ตาร์จ๊ะ อย่าร้องน้า
ส่วนข้าว ยังนึกไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะใช้คำพูดยังไง
ไม่อยากด่าด้วย :เฮ้อ:
-
ข้าวก่อเรื่องใหญ่เข้าซะแล้ว :เฮ้อ:
ทำแบบนี้ไม่ถูกเลยอ่ะ จะโทษว่าเพราะเมาขาดสติก็ไม่ได้ แต่เพราะคิดว่าอยู่ห่างไกลกันล่ะสิ เพราะคิดว่าตาร์คงไม่มาเห็นล่ะสิ ถึงได้ทำลงไป
คนเราถ้ามีคนรัก ก็ต้องซื่อสัตย์กับเขาทั้งต่อหน้าและรับหลัง ถึงจะถูก
งานนี้ข้าวผิดเต็มประตูเห็นๆ ดีเหมือนกันเจอบทเรียนแบบนี้ จะได้หายซ่าซะที :t2:
จะได้โตเป็นผู้ใหญ่ เลิกคึกคะนอง
ตาร์ปราบข้าวให้เชื่องซะ โอกาสมาถึงแล้ว! :a2:
ความผิดนี้ต้องชดใช้ ด้วยการโดนกดตลอดชีพในฐานะภรรเมียตลอดไป!!! :laugh: :laugh:
ทีนี้จะได้หายซ่า ไม่ไปยุ่งกับใครต่อใครอีก :jul3:
-
ชอบแบบนี้ :m4:
สะใจดี
สมน้ำหน้าข้าว
เป็นไงล่ะ
ตาร์ออกจะรัก ออกจะหวง ห่วง
ข้าวก็ไม่เคยจะแสดงว่า รัก ตาร์ สักนิด
มีแต่ งอน ใส่อารมณ์ พูดกับตาร์ ก็ไม่เคยจะเพราะเสนาะหูเลย
เอาเลยตาร์....จัดการเลย
เอาให้เข็ด.....ให้หงอเลยนะ
อย่าเพิ่งใจอ่อน อย่าเพิ่งยอมคืนดีด้วย
ดัดนิสัย คนนิสัยไม่ดีกันสักยก :t2:
หู้ย........สมน้ำหน้า :laugh: :oni2:
-
:a5: :a5:
ทำไมคนแต่งทำกับชั้นแบบนี้
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:dont2: :dont2:
-
:m23:
หลากหลายความคิดเห็นแต่............
ผมไม่มีอะ
เพราะอึ้งๆ
-
ข้าวอ่ะ :o12:
-
เป็นไงล่ะ
ยังไม่มีใครโทร.แจ้งข่าว
ท่านตาร์มาเองเลย
ตาร์กลัวข้าวกะพี่ก๊อป แต่กลับมาเจอข้าว-กวางแทน
ข้าวน่ะเจ้าชู้ตลอดไม่เปลี่ยนนิสัย
น่าสงสารตาร์
-
ตายคา Com
:a5: :a6: :เตะ1:
:angry2: :serius2: :sad2:
:jul1:
-
เย้ยยยย :a5:
ทำไมมันเป็นแบบนี้อ่ะ :m15:
-
:m22: ไม่น่าเลยนะข้าว
-
:เฮ้อ:ไม่เปนพี่ตาร์ก้ตกเปนของผม55555555555555555+ :laugh:
-
ตอนแค่มีคนมาจีบตาร์แล้วตาร์ไม่ได้บอก ข้าวก็โกรธแทบตาย แต่ตัวเองทำยิ่งกว่าจีบอีก โดนแค่นี้ยังน้อยไป :เตะ1:
-
นังชะนีนี่เลวได้ใจ
มาแทนตัวเองว่าเมีย
งั้นอีนี่ก้อมีผัวเปงร้อยเปงพันคนล่ะสิ
แร้วยังจามาเอาเมียคนอื่นมาเปงผัวอีก
คิดได้นะ
-
:m31: :เตะ1:
-
สงสารพี่ต้าร์!!!!~
ไปตายซะไอ้ข้าวว!!!!~
เกลียดมาก!!!!~
-
พี่ต้าร์หาแฟนใหม่เหอะ
ไม่ต้องเอาข้าวและ
ไม่ชอบข้าวและ
เซ็งมาก
-
รับ...การกระทำของข้าวไม่ได้.........ต่อให้หาอีกกี่ร้อยกี่ล้านเหตุผลมาแก้ตัว บาดแผลในใจพี่ตาร์ก้อไม่มีวันหาย.....อาจแก้ได้ด้วยการมองผ่าน..แต่ความจริง..มันยังคงเหลือแผลเป็นไปชั่วชีวิต................
ปล.เหนด้วยกะสองรีข้างบนมากมาย เหอๆ
-
........... :laugh: สมน้ำหน้าคนอ่านทุกคนค่ะ ค้างล่ะซิ๊ ...... เราก็ค้าง กาซิก ... กาซิก ... :sad2:
............
-
เอางัยดี มาอ่านซ้ำ เหนประเด็นขึ้นอีกเย๊อะเลย อย่ามัวต่อว่าข้าวไปใย เอางี้ดีกว่ามาช่วยกันรวมหัวหั้ยพี่ตาร์จัดการข้าวหั้ยสาสาม แก่จัย แก่ความผิดที่ก่อขึ้นดีกว่าไหม
แต่จะชั้ยวิธีไหนดี ทำเหมือนพี่มาร์ค เรื่องเอ็ก มาร์ค ดีไหม ไม่พูดไม่คุยไรงี้ เอาหั้ยติสแตกไปเลย หรอว่าทำอื่นๆๆ ที่ส่งผลทางจิตวิทยา หั้ยข้าวเจ็บแระหลาบจำตลอดไป
แต่เมื่อเหนว่าข้าวทำอย่างนี้ ช่ายป่ะ ตลอดช่วงที่ผ่านมา พี่ตาร์เคยทำเหมือนข้าวบ้างหรือป่าว ไม่มั่นจัย เพาะอยู่ไกกันซะ ขนาดนั้น เง้อ ไม่อยากหั้ยมีเลย เพาะแค่ข้าวทำคนเดียวก็ส่งผลขนาดนี้แล้ว เกิดนอกจัยกันทั้งสองฝ่าย รับไม่ได้อีกแน่ แค่นี้ก็ อึ้ง ทึ่ง และ ทำไรไม่ถูกแล้วช่ายมะ อย่าหั้ยมากไปกว่านี้เลยนะ พลีสส อิอิ แอบอ้อนวอน
เอาเปนว่าจัดการเรื่องนี้หั้ยเปนบทเรียนอันล้ำค่า แล้วไปเริ่มใหม่ตอนอยู่ด้วยกันที่ มหาลัย นะ คงได้ข้อคิดกันอีกเยอะ ความไว้จัยอย่างเดียวไม่ช่วยหั้ยคู่รักอยู๋ด้วยกันได้อย่างราบรื่นหรอก มันต้องมีเฟกเตอร์อื่นอีก
อิอิ ทีนี้ก็งานหนักของเบบี๋แล้วนะคร้าบ ที่ต้องมาแก้ปม และหลบเลี่ยง :เตะ1: ข้อหาทำหั้ยผมนอนไม่หลับ เอาหั้ยเนียนๆ นะเพ่สุดเลิฟฟฟฟฟ
จารอดู หึหึ
-
:m15: :m15: :m15: :m15:
ร้องไห้เป็นเพื่อต้าอะ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
สงสารพี่ตาร์ :sad2:
ขนาดอ่านนะ ยังรุสึกแย่ขนาดนี้ พี่ตาร์จะขนาดไหน
น้องข้าวไม่ควรเลยจริงๆ
-
ข้าวผิวหวังว่ะ :เฮ้อ:
-
ตอนที่69 ไม่น่าทำเลยไอ้ข้าว
พอผมกลับมาถึงบ้าน ไอ้เพื่อนเวรทั้งหลายก็โทรมาถามสารทุกสุขดิบทันทีครับ ผมก็เล่าให้มันฟัง แค่ไอ้แสบกับไอ้ป๊อดที่ผมโดนด่า แล้วผมก็เดินไปที่ห้องพี่ตังทันที
ก๊อกๆ ๆๆ
“เออ..”พี่ตังเออแค่นี้แหละครับสงสัยจะหลับอยู่ ผมเดินเข้าไปแล้วล๊อกห้อง ไอ้พี่ตังมันหลับอยู่จริงๆแหละครับ
“มีไรวะ”พี่ตังมันงัวเงียตื่นขึ้นมา
“ผมมีไรกับพี่กวางนั้น..ไอ้ตาร์ไปเห็นผมอยู่บนเตียงพอดี..มันโกรธมาก.ร้องไห้..ไล่ผมกลับมาเนี้ย”ผมเล่าทีเดียวเอาสั้นๆง่ายๆ
“เฮ้ย”พี่ตังรีบนั่งตัวตรงทันที หน้าตกใจมาก
“จริงดิวะ...”พี่ตังพูด
ผมพยักหน้าตอบ
“ก็เมื่อประมาณ...ตีสองมันโทรหาพี่ถามว่าข้าวอยู่ไหน..พี่ก็บอกว่าไปกินเหล้าต่อกันบ้านไอ้ก๊อบที่สอนเต้น..มันก็โมโห..พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไรมันก็เล่าให้ฟัง..ว่าไอ้ก๊อบเคยชอบแก..”พี่ตังรีบเล่าเรื่องที่ผมต้องการรู้โดยที่ไม่ต้องบอกทันทีครับ
“คราวนี้มันบอกว่าจะมาที่นี่เลย..แต่พี่ห้ามไว้บอกว่ามันดึกแล้วอันตราย..ไม่มีอะไรหรอกเพราะว่าเพื่อนอยู่กับเป็นสิบๆคน”พี่ตังเล่าต่อ ผมนั่งลงปลายเตียงด้วยสีหน้าเครียดสุดๆ
“..มันก็ยอม..มันบอกโทรหาแกไม่ติด พี่เลยโทรให้ปรากฏว่าโทรศัพท์แกอยู่บนเตียง..มันก็โทรหาคนอื่นไม่ติด..แต่พี่บอกให้มันไปนอน..นี่แล้วยังไงมันมาได้ยังไงวะ”พี่ตังเล่าแล้วลงท้ายด้วยความงุนงง
“..ไม่รู้..เห็นพี่ก๊อบบอกว่าไอ้ตาร์มันโทรหา..แล้วมาถึงบ้านพี่ก๊อบทันที..นั่นแหละ.ทุกคนตื่นมาไอ้ตาร์มันเดินขึ้นไปบนห้องเจอแจ๊คพ๊อตแตกเลยไง”ผมเล่าให้พี่ตังฟัง มันอ้าปากค้าง
“แล้วทำไมเอาไม่ดูเลยว้า..น้องกรู”พี่ตังมันพูดแล้วเกาหัวยิกๆ
“โห..ก็พี่กวางมายั่วอะ..หยุดไม่อยู่อะ..มันอยากนี่หว่าตอนนั้นอะ”ผมบอกไปตามตรง
“โอ้ย..”นั่นแหละครับ โดนตบหัว
“ที่นี้เอาไงละเนี้ย”พี่ตังพูดเหนื่อยๆ
“ไม่รู้..มันโกรธมากเลย ไม่เคยเห็นไอ้ตาร์ร้องไห้ขนาดนี้เลย..มันไล่ข้าวด้วย แถมยังพูดมึงกรูอีก”ผมพูดเสียงเบาๆ
“เออ..ใจเย็นๆก่อน..มันรักมึงจะตาย..อย่าคิดมาก”พี่ตังปลอบผมพร้อมกับลูบหลังผม
“แต่คราวนี้มันไม่เหมือนทุกที..”ผมพูด แล้วรู้แก่ใจดีครับ ว่ามันเสียใจแค่ไหน เพราะลองมาคิดกลับกันผมก็คงเสียใจมากถ้ามันทำแบบนี้กับผม ผมนั่งอยู่ห้องพี่ตังสักพักก่อนที่จะขอตัวมาอาบน้ำ ผมหยิบโทรศัพท์มาดู เกือบร้อยสายที่ไม่ได้รับ ทั้งของพี่ตัง ของไอ้ตาร์ และก็ของไอ้โนครับ ผมมานั่งดูก็ยิ่งปวดใจ ทำไมผมปล่อยให้มันเป็นห่วงได้ขนาดนี้ คนที่รักผมถึงขนาดนี้ นี่ผมไม่เคยรู้ตัวเลยว่าผมไม่ได้บอกรักมันเลยสักครั้ง ใช่ผมไม่เคยมั่นใจว่ารักมันรึป่าว แต่ทำไมผมปฏิบัติต่อมันดีและยอมมันเกือบทุกอย่าง จะพูดว่าไม่ได้รักคงไม่ใช่สินะ.. แต่คำว่ารักจากปากผมทำไมมันพูดยากจัง เคยถามตัวเองอยู่บ่อยครั้ง เพราะอะไรถึงไม่กล้าพูดออกไป
ผมอาบน้ำเสร็จ โทรหามันเป็นสิบๆสายมันก็ไม่รับ เลยโทรไปหาไอ้โน มันบอกว่าให้พี่ตาร์กินข้าวแล้ว พี่ตาร์หลับไปแล้วสงสัยเพลียมาก ออกนอกห้องก็ไม่ได้เพราะเดี๋ยวพ่อกับแม่เห็นสภาพแล้วไม่สบายใจ ก็เลยขลุกอยู่แต่ในห้อง
จนตอนเย็นผมไปหาไอ้ตาร์อีกครั้ง ผมขึ้นไปถึงห้องพร้อมกับไอ้โน แต่ไอ้ตาร์มันล๊อกห้อง เงียบสนิท ไม่มีเสียงตอบรับ ผมนั่งรอมันอยู่สักพักก็ต้องกลับมาบ้าน เพราะไม่เห็นวี่แววว่ามันจะมาเปิด แล้วก็ไม่มีใครที่คิดจะเปิดมันเข้าไปด้วยครับ
หลังจากวันนั้นวันรุ่งขึ้นไอ้ตาร์กลับไปกรุงเทพโดยไม่บอกใครเลยครับ ผมมารู้อีกทีก็จากไอ้โน ผมจะตามไปก็ไม่ได้ครับ ยังไม่มีใบขับขี่รถยนต์ ไอ้ครั้นจะไปให้คนอื่นขับให้ก็ยังไงอยู่เดี๋ยวพ่อกับแม่ถามครับ ที่จริงมันจะไปก็ไปได้แหละครับ ก็ต้องเสี่ยงไปถ้าไม่มีด่านตรวจก็ดีไปครับ แต่ถ้าเจอด่านตรวจก็ซวยโคตรพ่อ ดังนั้นเดี๋ยวต้องหยุดเรียนสักวันไปสอบใบขับขี่ดีกว่าครับ ไม่งั้นไม่เป็นตาทำอะไรแล้วครับ ส่วนไอ้เรื่องรถยนต์ที่ต้องซื้อคงไม่ต้องคิดนานแล้วมั้งเนี้ย กรูเหมือนคนพิการไปเลยตอนนี้
ผมโทรหามัน ไอ้ตาร์มันก็ไม่ปิดเครื่องหนีแต่อย่างใดครับ แต่ว่ามันกลับ ไม่รับโทรศัพท์แทนครับ นั่นแหละครับเป็นอะไรที่ทรมานมากกว่าอีกครับ ตอนนี้มันจะเป็นยังไงบ้าง หยุดร้องไห้รึยัง แต่ที่ผมรู้ดีคือ มันคงยัง
ไม่ยกโทษให้ผมแน่ๆ
“ออกไปจากชีวิตกรูซะ”หรือว่ามันบอกเลิกมึงแล้ววะ
“โอ้ย..ปวดหัวโว้ย..”ผมตะโกนออกมาดังลั่นห้อง แล้วอย่างนี้พรุ่งนี้กรูจะเป็นตาเรียนมั้ยเนี้ย ไม่ไปก็ไม่ได้ครับ เพราะว่าถึงจะสอบได้แล้ว แต่เราก็ต้องไปทำงานส่งอาจารย์ แล้วก็รอสอบยิบสอบย่อยของแต่ละวิชาอีกครับ
.............................เวลาผ่านไปเชื่องช้ามากมายครับ..............................
จนพรุ่งนี้ก็จะหมดอาทิตย์อีกแล้วครับ ผ่านมาจากวันนั้นก็หลายวันแล้ว ผมเฝ้าโทรหามันวันละเป็นสิบๆรอบ เช้าตื่นมา ก่อนไปโรงเรียน ก่อนขึ้นเรียน พักช่วงนิดหน่อยระหว่างเรียน พักกลางวันนี้มากหน่อยครับ เย็น ค่ำ ดึก และก่อนนอนครับ ถึงรู้ว่ายังไงมันก็คงไม่รับ แต่ก็หวังว่ามันคงจะรับเข้าสักวันครับ ถึงมันไม่รับก็อยากให้รู้ว่าสิ่งที่ผมทำอยู่นี่คือการขอโทษและก็ยอมรับผิดทุกประการ มันไม่รับผมก็ส่งข้อความไปบ้าง ส่งไปนอกเรื่องตลอกแหละครับ
“กินข้าวยังครับ”จากที่ไม่เคยมีครับ ณ ตอนนี้ต้องมีแล้วครับ
“ฝันดีนะ....คิดถึงมากเลย..เมื่อไหร่จะรับโทรศัพท์อยากได้ยินเสียง”ต่างๆนาๆที่ผมส่งแล้วสามารถทำให้มันใจอ่อนลงได้นะครับ แต่ก็ไม่มีเลยที่จะส่งกลับหรือว่าโทรกลับมา
ระหว่างพักกลางวันผมก็นั่งคิดถึงไอ้ตาร์ไปเรื่อยๆ
“เฮ้ย...ไอ้โง่เอ้ย..”ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ครับ ว่าผมมีสปายตั้งเยอะนิ แม่งไรวะ มัวแต่คิดมากอยู่ได้ คิดเรื่องอื่นไม่ออกเลยครับ โทรหาพี่ป่านทันที
“ฮัลโหล..พี่ป่านหรอครับ”ผมรีบกรองสายเมื่ออีกสายนึงรับ
“จ๊ะ..”พี่ป่านพูด ที่จริงผมมีเบอร์ทุกคนในกลุ่มไอ้ตาร์หมดแหละครับ ขอโดยที่ไม่ได้บอกไอ้ตาร์ แล้วก็บอกพวกพี่ๆไว้ด้วยว่าห้ามบอกไอ้ตาร์ว่าข้าวขอเบอร์ เหอะๆ
“พี่ป่าน..นี่ข้าวนะครับ..ถ้าไอ้ตาร์อยู่ตรงนั้น.ข้างๆพี่ป่าน..พี่ป่านช่วยไอบอกข้าวด้วยครับ”ผมบอกพี่ป่านเป็นโค้ดลับทันที
“แคะๆ...”พี่ป่านแกล้งไอทันทีครับ
“แล้วพี่ป่านก็ทำทีท่าว่าพ่อพี่ป่านโทรมาก็ได้ครับ..แล้วเดินออกมาคุยที่ลับหลบไอ้ตาร์ให้หน่อยนะครับ”ผมบอกพี่ป่านอย่างเร็วไว
“อ่อ...พ่อ..โอ้ยพ่อ..ป่านไม่ได้ทำน้า...”พี่ป่านสตอเบอร์รี่ทันทีครับ
“ว่าไงจ๊ะข้าว..ลับตาไอ้ตาร์แล้ว”พี่ป่านรีบพูดถามมาทันที
“พี่ป่านรู้เรื่องรึยัง..ไอ้ตาร์กับข้าวอะครับ”ผมรีบถาม
“ก็พอรู้บ้างอะ..มันบอกว่าเลิกกับข้าวแล้ว..เนี้ยนั่งซึมเป็นหมาหงอยอยู่เนี้ย.เรียนมาก็หลับๆตื่นๆ..โทรมมากๆเลย..ถามคำตอบคำ..เหมือนผีไร้ญาติ”พี่ป่านรีบบ่นทันที ผมเริ่มเครียดแล้วครับเมื่อฟังที่พี่ป่านพูด
“คืองี้นะครับ..ข้าวจะเล่าให้ฟังนะครับยังไม่ได้เลิกพี่ถึงมันจะเลิกข้าวก็ไม่เลิกหรอกคือว่า..เรื่องมันเป็นอย่างนี้..”ผมพูด บอก แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พี่ป่านฟัง กลายเป็นว่าพี่ป่านตกใจมากๆ แต่พี่ป่านก็ไม่ได้ด่าว่าผมหรอกนะครับ
“พี่ป่านอย่างเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครนะครับ..แล้วเรื่องข้าวโทรมานี่เป็นความลับกับทุกคนด้วยนะครับพี่ป่าน”ผมบอก
“ได้จ๊ะ...แล้วจะเอายังไงต่อไปเนี้ย.ไอ้ตาร์มันซึมขนาดนี้..ไม่มีใครเข้าใกล้แล้ว..ในกลุ่มก็ไม่ค่อยร่าเริงกันเลยเนี้ย”พี่ป่านบ่นอีกครับ
“ข้าวก็ไม่รู้ครับ.มันไม่ยอมรับโทรศัพท์ข้าวเลย..ข้าวก็ได้แต่ส่งข้อความ..แต่ข้าวยังไปหาที่กรุงเทพไม่ได้หรอกครับ..แต่ข้าวสอบติดคณะวิศวะ.ของมหาลัยพี่แล้วนะ”ผมบอก
“จริงหรอ..ว้าย..ดีใจด้วยนะจ๊ะ”พี่ป่านดีใจทันที
“อืมครับ..เนี้ย..ข้าวก็ต้องเรียนแล้วก็สอบเก็บคะแนนอยู่เลย..ใบขับขี่ก็ยังไม่ได้ทำ..เออพี่ป่านครับ..ช่วยข้าวอีกอย่างนึงได้มั้ยพี่”ผมถามพี่ป่าน
“เรื่องไรจ๊ะว่ามาเลย..ไม่ต้องเกรงใจ”พี่ป่านบอก
“พี่ป่านช่วยหาคอนโด..ให้ข้าวหน่อยนะครับ..เอาที่ใกล้ๆกับไอ้ตาร์นะ..ติดกันเลยยิ่งดี..ที่จริงคอนโดเดียวกับไอ้ตาร์ข้าวโทรไปถามแล้วแต่มันเต็มหมดแล้วอะครับ..น่ะพี่ป่านช่วยข้าวหน่อนะครับ”ผมบอก แกมอ้อนวอนเนี้ยแหละครับ
“ได้จ๊ะ..แล้วต้องการแบบไหน”พี่ป่านถาม
“เอามีห้องครัวอะพี่..แยกโซนห้องเลยนะครับ..ข้าวไม่ชอบที่แคบๆ..ดูไม่สกปรก แล้วก็ปลอดภัยมีที่จอดรถให้ด้วยนะครับ..แค่นี้แหละครับ แฮะๆ..มากไปป่าววะเนี้ย”ผมพูดพร้อมกับหัวเราะแก้เขิน
“จ้า..ได้เลย..แค่นี้เอง..จัดไปจ๊ะ”พี่ป่านยังติดตลกไม่เลิกครับ
“แล้วอีกเรื่อง..ฝากดูไอ้ตาร์มันด้วยนะครับ..ข้าวจะโทรหาพี่ป่านเป็นระยะๆนะครับ..มีไรก็โทรบอกข้าวได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยนะครับ”ผมบอกพี่ป่าน
“จ๊ะได้จ๊ะ”พี่ป่านรับคำ แหม เป็นพี่ที่น่ารักจริงๆครับ
“งั้นข้าวรบกวนแค่นี้นะครับ...ขอบคุณมากๆเลยนะครับ”ผมบอก
“จ๊ะไม่เป็น..เดี๋ยวพี่ดูให้ไม่ต้องห่วงนะ”พี่ป่านบอก ผมสบายใจขึ้นกว่าเดิมแหละครับ
“ครับ..สวัสดีครับ”แล้วผมก็วางสายไป
“เฮ้อ...”นั่งถอนหายใจ ก็ผมเองแหละครับ
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้ป๊อดถาม
“นั่งซึมอยู่มหาลัยนู้..”ผมบอกมัน
“เออ..ดีจริงๆเพื่อนกรู..แล้วนี่พี่กวางโทรหามึงรึป่าววะ..เห็นบอกบังคับพี่ก๊อบขอเบอร์มึงนิ”ไอ้แสบมันพูด
“ไม่ได้โทร..พี่ก๊อบไม่ได้ให้”ผมบอก พี่กวางขอเบอร์ผมจากพี่ก๊อบนะครับ พี่ก๊อบก็มาถามผมก่อน ผมก็บอกไม่ให้ บอกให้พี่ก๊อบช่วยหน่อยเพราะกำลังทะเลาะกับไอ้ตาร์ พี่ก๊อบก็ช่วยผมเต็มที่เลยครับ
“อืม..แล้วเฮียเค้ายังไม่หายโกรธมึงหรอวะ”ไอ้ป๊อดถาม
“แหม..มึงถามควายๆเนอะ..เป็นมึงเมียมึงไปนอนกับคนอื่นมึงยังจะเชื่อใจเค้าอยู่รึป่าวละ”ไอ้เป้พูด เสียงแทงทะลุหัวใจผมปร๊าดเลยครับ
“..เออ.จริงวะ”ไอ้ป๊อดบอก แต่ผมเงียบครับ บทสนทนามีอย่างต่อเนื่องครับ แต่ผมก็คิดอะไรไปนอกเรื่องนั้นแหละครับ เซ็งอะ อยากได้ยินเสียง อยากได้ยินคำหวานๆที่มันเคยให้ กรูไม่น่าเลย สัดข้าวเอ้ย
“พรุ่งนี้กรูไม่มาโรงเรียนนะ”ผมบอก พวกมันหันหน้ามามองผมกันหมดครับ
“ทำไมวะ”ไอ้แสบถามด้วยความสงสัย
“กรูจะไปทำใบขับขี่รถยนต์”ผมบอก
“งั้นกรูไปด้วย”ไอ้แมนพูดขึ้น
“งั้นกรูก็ไปด้วย”ไอ้เหี้ยเป้ครับ
“กรูด้วย”ไอ้แสบ
“กรูด้วยไปด้วย”ไอ้ป๊อดครับ
“ดังนั้นขาดกรูไม่ได้..ขอไปด้วยคนนะครับ”ไอ้เข็มมันทำเสียงเป็นเด็กๆ ผมก็งงครับ
“ไปทำไมวะ”ผมรีบถาม
“อ่าว..ก็พวกกรูก็ยังไม่มีเหมือนกัน.ไปทำก็ไปด้วยกันเนี้ยแหละ...จะได้ๆพร้อมกัน”ไอ้ป๊อดบอก
“เออ.แล้วแต่พวกมึง”ผมบอกมันด้วยอาการเซ็งโลก พวกมันก็คงรู้แหละครับ ไม่งั้นไม่ตามกันไปเป็นโขยงแบบนี้หรอก
......................................
พวกผมตื่นแต่เช้าครับ พากันไปทำใบขับขี่ กว่าจะทำเสร็จก็วุ่นวายมากมายครับ แล้วยิ่งผมเป็นคนอารมณ์ร้อนอีก แทบจะกระทืบเจ้าหน้าที่เลยครับ เซ็งครับ แต่ก็ต้องทน จนเย็นกลับมาบ้าน พวกมันก็พาผมไปนั่งร้านอาหารประจำของผมครับ นั่งรออาหารอยู่ผมก็นึกขึ้นได้ส่งข้อความไปหาไอ้ตาร์
“กินข้าวด้วยนะ... กรูเป็นห่วง..”แค่นี้แหละครับ แฮะๆ ไม่รู้จะส่งอะไรอะ เพราะว่าวันๆนึงส่งบ่อยมากครับ ก็มันเล่นไม่ยอมรับโทรศัพท์เลยนิครับ
หลังจากที่จัดการเรื่องใบขับขี่เสร็จ ผมก็จัดการเปิดอินเตอร์เน็ต ที่จริงเปิดดูอยู่แล้วทุกวันแหละครับ ดูรถว่าจะเอารุ่นไหนดี
ตื้ดๆ ๆ ๆ ผมรีบดูหน้าจอโทรศัพท์อย่างเร็วไว “พี่ป่าน”
“ครับพี่”ผมกรอกสายทันที
“แหม..เร็วเชียวนะ”พี่ป่านแซว
“มันเป็นไงบ้างพี่ป่าน”ผมรีบถาม
“ก็ดี.มาเรียนปกติทุกวัน นอนบ้าง เบื่อบ้างตามอารมณ์มันแหละจ๊ะ... พี่ก็ไปคอนโดมันบ่อยๆ เพราะว่ามันบอกให้ไปอยู่เป็นเพื่อน ตอนนี้เพื่อนก็สับเปลี่ยนหมุนเวียนไปคอนโดไอ้ตาร์บ้างเป็นระยะๆ”พี่ป่านเล่าเหตุการณ์
“หรอครับ.”เสียงผมเบาลงทันที
“แต่ไม่ต้องห่วงหรอก..มันก็ยังปกติ...เออ..พี่มีเรื่องมาบอก..เรื่องคอนโดนะพี่หาได้แล้วนะ..พี่ไปดูมาหลายที่ตอนแรกให้น้องหาข้อมูลให้นะ แล้วพี่ไปดูสถานที่จริงมาสามที่..ที่นี่ดีสุดแล้ว”พี่ป่านบอก
“หรอครับ..ที่ไหนครับเป็นไงบ้าง”ผมรีบถามด้วยอาการตื่นเต้น
“ก็มีครบอย่างที่ข้าวอยากได้เลยจ๊ะ.. ก็ค่อนข้างแพงหน่อยนะ..แต่ราคาก็พอๆกับคอนโดไอ้ตาร์แหละ..ใกล้คอนโดไอ้ตาร์ด้วย พี่ว่ามันดูปลอดภัยดีนะ... ยามก็เยอะด้วย..สะอาด...เจ้าของที่ดูแลแทนก็อัธยาศัยดีนะ”พี่ป่านบอก
“หรอครับ..อืม..เหลือห้องเยอะรึป่าวครับ.ข้าวจะต้องทำยังไง”ผมรีบถามทันที
“ก็เหลือเยอะแหละมั้งพี่ไม่แน่ใจ..คือมีคนมาติดต่อเจ้าของเค้าเยอะเหมือนกัน..แต่สู้ราคาไม่ค่อยไหวนะ..ไม่ต้องห่วงหรอก...ข้าวจะเอารึป่าวละ..”พี่ป่านถาม
“เอาไงดี..เดี๋ยวแป๊บนึงนะครับ”ผมหันไปหยิบปฏิทิน แล้วดูตารางเวลา ว่าวันไหนสอบอะไรบ้างที่โรงเรียน
“งั้นเดี๋ยววันศุกร์หน้า..ข้าวจะเข้ากรุงเทพนะครับ.”ผมบอก
“อืมได้จ๊ะ..เข้ามาก็โทรบอกพี่แล้วกัน”พี่ป่านบอก
“ครับ..จะเข้าไปกับพ่อกับแม่นะครับ..จะได้จองไว้เลย”ผมบอก
“ข้าวก็ไม่มีเวลามาดูแล้วแหละครับ..แต่ถ้ามันไม่สเป็คข้าวคงเปลี่ยน แต่ถ่ามันไปได้สวนข้าวก็จะเอาเลย”ผมบอกพี่ป่าน
“ได้จ๊ะ..ถ้ามากรุงเทพก็โทรหาพี่แล้วกันนะ..เดี๋ยวพี่พาไป..เออแล้วจะบอกไอ้ตาร์รึป่าว”พี่ป่านถาม
“ไม่ต้องบอกหรอกครับ..เดี๋ยวมันจะเตลิดหนีข้าวป่าวๆ”ผมบอก
“อืมได้จ๊ะ.”
“ขอบคุณมากนะครับพี่ป่าน”ผมบอกก่อนที่เราจะตัดบทสนทนา
“จ้า..ไม่เป็นไร..”พี่ป่านบอก
“ครับ..ฝันดีนะครับ..สวัสดีครับ”ผมบอกก่อนที่จะวางสายไป
พอวางสายปุ๊บ ผมก็วิ่งไปห้องพ่อกับแม่ทันทีครับ พ่อกับแม่กำลังดูหนังอยู่หน้าโทรทัศน์
ผมก็บอกพ่อกับแม่ว่าวันศุกร์หน้าให้ทำตัวให้ว่างด้วย เพราะว่าจะไปดูคอนโด ที่ใกล้มหาวิทยาลัย ให้พี่ป่านเพื่อนไอ้ตาร์ดูไว้ให้แล้ว แล้วก็คุยเรื่องรถอีกครับว่าจะซื้อแล้วนะ เตรียมตัวเสียเงินไว้ได้เลยครับพ่อ พ่อผมก็พูดแกมประชด ที่เรื่องที่อยากได้นะ รีบวิ่งมาหาพ่อกับแม่เชียวนะ ผมก็ลูบหัวแก้เขินไปตามระเบียบครับ
กลับมาที่ห้องก็นั่งออนเอมครับ ไม่เห็นไอ้ตาร์ออนก็เซ็งอีกครั้งครับ เซ็งมากๆ เลยส่งเมลหามันครับ แล้วก็ส่งข้อความหามันด้วยบอกว่าส่งเมลไปให้ เหอะๆ นั่งอยู่สักพักก็ต้องไปเข้านอนครับ เพราะง่วงมากๆเลย
...
มาต่ออีกแล้วจร้า
เสียงตอนรับเป็นที่น่าชื่นชมตามที่คนเขียนได้คิดไว้ล่วงหน้าแล้วจริงๆ
หิหิ
อย่าว่าน้องข้าวแรงขนาดนั้นสิ
สงสารน้องข้าวอะ
กร๊ากกก
กรูสงสารคนอ่านมากกว่าตอนนี้ เหอะๆ
Bg love NT ก็โกรธน้องข้าวเราไปแล้ว(สะจายคนเขียน) ขอบคุณสำหรับเม้นแรกนะค่ะ
Andyus1 เชอะ มาจิ้มเราไม่ทัน โกรธมากๆเลย อะล้อเล่น ทำให้นอนไม่หลับกันไป กร๊ากก
TAMAKUNG ทนไม่ได้ก็ต้องทนนะค่ะ มาอ่านต่อเลยค่ะ กร๊ากก
Kaporzung ดีแล้วค่ะที่ไม่ด่าน้องข้าว เพราะว่าโดนด่าเยอะเลย เห็นมั้ย โดนไอ้แสบตบหัวด้วยอ่า
Satan666 ความผิดนี้ต้องชดใช้ ด้วยการโดนกดตลอดชีพในฐานะภรรเมียตลอดไป!!! โหะๆ ลงโทษหนักไปมั้ยอะ น้องข้าวออกจะแมนขนาดนั้นอะ กร๊ากก เดี๋ยวก็ดูกันต่อไป หิหิ
Ranny อันนี้ออกแนวคนอ่านโรคจิต ออกแนวสะใจ คนอื่นเค้าเสียใจกัน แต่คนเขียนก็สงสัยโรคจิต เพราะว่าสะใจเหมือนกัน กิ้วๆ
Mint พี่มิ้นบอกว่าทำไมคนแต่งทำกับชั้นแบบนี้ แล้วพี่มิ้นทำไมทำกับคนแต่งแบบนี้ เรื่องของพี่มิ้นอะ ทำเอาอ่านต่อไม่ได้เลยตั้งแต่หน้าแรก ข้อยรับบ่ด้ายเด้อ กร๊ากก แต่ก็ยังอ่านต่อ หิหิ อย่าเป็นไรไปนะพี่มิ้น รักหรอกจึงหยอกเล่น จุ๊บๆ
YO DEA อันนี้ถึงกับอึ้ง พูดอะไรไม่ออก (ขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำให้อึ้งเลยอะ)
Nana อันนี้ร้องไห้หนีไปแว้ววว
Kurugmin รู้ด้วยว่าข้าวเจ้าชู้ตลอดไม่เปลี่ยน คนเจ้าชู้ยังไงก็เจ้าชู้อะเนอะ หิหิ ก็อย่างว่าคนมันเคยๆ
Sakiko อันนี้ตายคาคอม คนอ่านทุกคนไปช่วยกันรับศพไปเผาด้วยนะค่ะ น่าสงสารจริงๆ เอิ้กๆ
Chee ทำไมเป็นแบบนี้ อันนี้คนเขียนก็ไม่รู้เหมือนกันอะ ฮือออ ร้องไห้ด้วยคน
Thaitanoi ไม่น่าเลยข้าว ไม่น่าทำลงไปเลยจริงๆ กิ้ว
Yee พี่คนนี้เค้าจะเอาพี่ตาร์ตกเป็นของพี่เค้าอะ ม้ายด้าย พี่ตาร์ของน้องข้าวคนเดียวนะ อย่าแม้แต่จะคิด หิหิ
Rescue อันนี้น้องข้าวโดนพี่คนนี้ถีบเต็มๆเลยอะ น่าจงจาร
Akike อันนี้พูดถูกค่ะ ผัวมันคงมีทั่วเมืองแล้ว ฮ่าๆๆ
Benxine อันนี้หนัก ไล่น้องข้าวเราไปตายเลยอะ สงสารข้าวเลยอะ โดนคนอ่านเกลียดแระ หิหิ
Maya Boy อย่างเพิ่งเซ็งสิค่ะ ไปอ่านต่อนะ โหๆ นี่ถึงขนาดบอกให้ตาร์หาแฟนใหม่เลยอะ ถ้าคนแต่งทำอย่างนั้นได้ คนโดนหลายตีนเลยนะเนี้ย
Naumi อันนี้ถูกค่ะ ไม่ว่ากี่ร้อยเหตุผลก็อ้างไม่ขึ้น เพราะข้าวผิดเต็มประตู หิหิ
Boboaje อันนี้มาแนว โรคจิตอีกคน สมน้ำหน้าคนอื่น แล้วร้องไห้เอง เข้ากับคนเขียนได้ค่ะ ออกแนวซาดิส ฮ่าๆๆ
Andyus1 แหมๆ มาเม้นสองรอบเลยนะเนี้ย น่ารักจัง สงสัยนอนไม่หลับจริงๆ กร๊ากก ด้วยความสะใจยิ่งของคนแต่ง ไปนอนแล้วมาอ่านต่อนะค่ะ จุ๊บๆ อย่าเครียดไปใย คนเขียนได้วางพล๊อตลงกลอนไว้หมดแล้วเด้อ อิอิ
ไปแระค่ะ
ก่อนที่คนแต่งจะเจอ ทีนนนน มากกว่านี้ กร๊ากก
นี่กะจะมาต่อให้เย็นๆนะ แต่งไม่ไหว เดี๋ยวคนอ่านค้างตายคาคอมจริงๆ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
นานๆทีได้มาโต้คอมเม้นที่เม้นมาบ้าง
ขอบคุณมากจริงๆนะค่ะ
มีกำลังเขียนมาขึ้นเยอะ
แล้วเดี๋ยวไงมาต่อให้นะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
ขอบพระคุณมากๆนะครับผมก็ยังต้องรอต่อไปจะเป็นยังไง :sad2:
-
ที่ไม่ด่าข้าว เพราะว่า ไม่รู้จะสันหาคำไหนมาด่า แล้ว ไงคะ -*-
ตาร์ดีกะข้าวทุกอย่างเลย แต่ดูข้าวทำสิ :เฮ้อ:
ขอให้ข้าวได้รับบทเรียนหนักๆเลยนะคะ
ให้สมกับความเสียใจของต้าร์หน่อย
-
งานนี้สมน้ำหน้าอย่างเดียวเลย
-
เพิ่มมาโพสเรื่องนี้ครั้งแรกเลยอ่า
สนุกดีอ่ะ
รอทั้งวันเลยเนี่ย
งัยก็ต่อเร็วๆ ๆ เลยน๊า
:m13: :m13: :m1: :m1:
-
ตาร์ อย่าไปยอมง่ายๆๆ
ปล่อยให้ตามง้อซะให้เข็ด
:m14:
-
คราวนี้แหละ 555 จะได้เห็นไอ้ข้าวเดินง้อต้อยๆตามตูดต้าร์แน่ๆ 555
-
จิ้มไว้ก่อน
กาซิก กาซิก สงสารพี่ตาร์
ข้าวต้องง้อพี่ตาร์ให้ได้นะ อดทนหน่อย ยังไงคราวนี้ข้าวก้อผิดเต็ม
ปอลอ พี่ตาร์คะ ยังไงก้อคืนดีกะน้องข้าวไวไวนะคะ แต่ไม่ต้องไวมาก ปล่อยให้ง้อซะให้เข็ด
นานทีจะถึงที่ของพี่ตาร์บ้าง :laugh:
-
o7 o7 o7
:o12: :o12:
-
.......................เบเพิ่งรู้เหรอว่าเรา จิตอ่ะ ....... หุหุหุ อยากให้ข้าวโดนลงโทษให้เป็นเมียไปตลอดชีวติอ่ะ
.......... 555555555 :jul3:
-
ทำไมผูหยิงสมัยนี้ถึงได้น่ากลัวอย่างนี้นะ
ข้าวก็ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่น่าเลย
เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆ สงสารตาร์ เข้าใจความรู้สึก ว่าเป็นใครคงทำใจรับยากขนาดนั้นแล้ว เฮ้อออออออออ
-
บีบใจได้อีก สงสารตาร์จัง รักทั้งรักแต่ก็เจ็บ ฮือ ๆ คืนดีกันไว ๆ น๊าาาา กลับมารักกันเหมือนเดิมทีเถิด ข้าวก็บอกรักตาร์เลยนะ แสดงออกเยอะ ๆ ถึงเวลาต้องง้อเป็นแล้วล่ะ ทำให้ตาร์รู้ว่าข้าวก็รักตาร์สุดหัวใจ (รึป่าว อิอิ) รักข้าวกับตาร์นะค้าบบบ ^^ รักคนเขียนด้วย (ดังนั้นมาต่อไว ๆ เลยนะค้าบ คริ ๆ ;)
-
ถ้าผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้
ก้อคงรักกานมากขึ้น จะได้ไม่ทำให้ผิดหวังอีก
แต่ข้าวก้อนะ
คงจาเข้าใจความรู้สึกต้าแล้วสิ โทรไปไม่รับ
เปงห่วงก้อทำไรไม่ได้ กังวลมากๆๆๆ
ถ้าไม่ตกอยู่ในสถานะเดียวกานก้อไม่ได้รับรู้อาไรหรอก
ต้องใ้ห้ข้าวได้เจอบ้างแบบนี้แหละ
แต่ก้อแรงไปหน่อย สงสารเฮียต้านะเนี่ย
-
โหห ไมได้เข้ามาอ่านแปปเดียว ทำไมเป็นงี้ไปด้ายยย
ข้าวก็.. ไม่รู้จะพูดไง :m16: ทำยังงี้ได้ไงเนี่ย
หึ ต้า งอนต่อไปๆ o12 อย่าเพิ่งไปดีกะข้าว ดัดนิสัยมั่งๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้า สนุกมากๆๆ +1
รอตอนต่อไปๆๆๆ
:a2:
-
ง้อต่อไปข้าว
:a2:
อยากอ่านตอนหวานๆแล้วอ่ะ
:serius2:
-
:เฮ้อ: ข้าวเอ๋ย งานนี้เหนื่อยหนักเลยนะ ทำไปได้นะเรา ท่องไว้ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ตื้อไปเรื่อยๆ เดี๋ยวต้าร์ใจอ่อน ยอมคุยด้วยเองแหละ แต่ส่วนจะหายดกรธรึเปล่าต้องพยายามต่อไป อิอิ
-
ตอนที่70 คอนโด
พอวันศุกร์ ผมกับพ่อแล้วก็แม่ ออกเดินทางไปกรุงเทพ โดยมีลุงคนขับรถของพ่อที่โรงเรียนขับไปให้ครับ แล้วเราก็นัดเจอพี่เจ้าสุดที่รักผมด้วยครับ หิหิ
วันนี้ก็โดนเรียนอีกวันครับ โทรบอกพี่ป่านให้ดูไอ้ตาร์ให้ดีด้วย เพราะเดี๋ยวพวกผมพ่อกับแม่จะไปพักที่คอนโดพี่เจ้า แต่ยังไงผมก็ต้องปลีกตัวมาหาไอ้ตาร์แหละครับ ซึ่งนั้นแหละประเด็นคืน มันจะคุยกะกรูมั้ยเนี้ย
ผมไปดูคอนโดกับพี่ป่าน พ่อ แม่ แล้วก็พี่เจ้าที่ลางานมาด้วยครับ ไม่ค่อยห่วงน้องเลย หิหิ รักกันๆ แล้วตกลงผมก็เอาครับ แล้วผมก็บอกให้พ่อผมเอาเลย ตอนแรกพ่อผมก็ว่านิดหน่อยแหละครับว่าจะรีบเอาทำไมนี่มันเพิ่งต้นเดือนกุมพาไงครับ กว่าจะมาเรียนอีกตั้งหลายเดือน แต่ผมไม่ยอมครับ บอกว่าเดือนมีนาสอบเสร็จผมจะย้ายของเลย พ่อผมก็เออ ตามใจ เหอะๆ ผมชนะ
“พ่อเดี๋ยวข้าวไปกับพี่ป่านนะ..พ่อไปคอนโดพี่เจ้าเลยนะเดี๋ยวข้าวตามไป”ผมบอกพ่อเมื่อเราตกลงเรื่องคอนโดกันเสร็จ ผมกับพี่ป่านตกลงกันแล้วว่าผมจะไปกับพี่ป่านนะครับ พี่ป่านบอกว่าไม่มีเรียนแล้ว ไอ้ตาร์อยู่ที่คอนโดของมัน
“ไปไหนกันละลูก”พ่อผมหันไปถามพี่ป่าน
“อ่อ..ไปหาตาร์นะ”ผมรีบบอก เดี๋ยวพอถามมากแล้วสงสัยว่าผมกับพี่ป่านอะไรๆกันนะครับ
“อ่อ..ฝากความคิดถึงลูกตาร์ด้วยนะลูก..แม่ไม่เห็นมาบ้านเรานานแล้ว”แม่ผมบอก
“ได้แม่..เดี๋ยวข้าวไปก่อนนะแม่..เดี๋ยวไงโทรไปถ้าจะกลับบ้านอะ”ผมบอกแม่ แล้วลากแขนพี่ป่านที่กำลังยกมือไหว้พ่อกับแม่ แล้วก็พี่เจ้าครับ
“เออ..จะรีบไปไหนนะลูก เดี๋ยวพี่เค้าก็ล้มหรอก”แม่ผมปรามๆ แต่ผมไม่สนใจแล้วครับ รีบลากพี่ป่านมาที่รถ แล้วพี่ป่านก็รู้หน้าที่ พาผมขับไปคอนโดไอ้ตาร์ทันที
“เอาไงดีพี่ป่าน”ผมถามพี่ป่าน เมื่อเราลงมาจากรถ
“ไม่รู้เหมือนกันอะ..หึหึ”พี่ป่านหัวเราะ แหย เหมือนกับว่าคิดไม่ออกเหมือนกัน
“งั้นเดี๋ยวพี่ป่านกดกริ่งนะ..เดี๋ยวข้าวจะหลับอยู่ข้างๆ เพราะเดี๋ยวมันไม่เปิดประตูให้แล้วพี่ป่านก็วิ่งหลบไปเลยนะ เพราะเดี๋ยวมันรู้ว่าพี่ป่านเป็นสายผม เหอะๆ”ผมบอก ก็เพื่อมันมองตาแมวขึ้นมาไม่เปิดให้ผมก็เซ็งดิ
“โอเค..งั้นเดี๋ยวพี่กดเสร็จพี่กลับเลยนะ ไปสังสรรค์ซะหน่อย”พี่ป่านรับคำ
“ครับ...ขอบคุณนะครับพี่ป่าน..ขอบคุณทุกอย่างเลยที่ช่วยข้าว”ผมหันไปบอก
“โอ้ย..ไม่เป็นไรหรอก..คนกันเอง..ถือว่าช่วยเพื่อนพี่ด้วยไงจ๊ะ”พี่ป่านบอก แล้วเดินมาจับแขนผม พอถึงบนห้อง พี่ป่านก็จัดการกด พวกผมก็ตื่นเต้นครับ แล้วพี่ป่านก็วิ่งไปที่ลิฟ รอดูสถานการณ์ทันที ผมยืนหลบอยู่ข้างๆ
แกร๊ก
มันมาเปิดทันทีครับ ผมเดินเข้าไปใกล้ ไอ้ตาร์หันหน้ามาเห็นพอดีจะปิดประตู ผมรีบผลักประตูดันทันที
“ตาร์.....มึงอย่าผลักสิวะ”ผมพูดพร้อมกับดันประตู
“ตาร์.....กรูบอกว่าอย่าผลัก”ผมบอกมัน ดันประตูกันอย่างกับเด็กเลยครับ จนผมดันสุดตัว เย้ๆ เข้าไปได้แล้วครับ ไอ้ตาร์หน้าโหดมากๆตอนนี้ หันมามองหน้าผม แล้วก็หลบตา
ปัง! ไอ้ตาร์ปิดประตูเสียงดังมากๆเลยครับ
“มาทำไม”เสียงมันแข็งเหมือนคนไม่รู้จักกันงั้นแหละ
“กินอะไรรึยัง..ไปหาอะไรกินกันนะ”ผมบอกมัน เผื่อมันจะหลบเลี่ยงเรื่องนั้นครับ
“ตาร์.........หายโกรธกรูเถอะนะ...กรูขอร้อง”ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง มันดิ้น พยายามจะแกะมือผมออก แต่ผมกอดไว้แน่น มันเงียบครับ เงียบจนน่ากลัวเลยอะ
“ตาร์...................อย่าทำแบบนี้เลยนะ..กรูขอร้อง..กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ”ผมครับ พูดอะไรไม่ออกแล้ว เพราะว่าไม่รู้จะพูดว่าอะไร
“มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วละ...”ไอ้ตาร์พูดขึ้น เสียงยังเรียบเฉย
“ตาร์...”ผมยังคงพูดอะไรไม่ออกอีกนั้นแหละครับ ผมปล่อยแขนที่กอดมันอยู่เบาๆ
แล้วจับมือมันมา แต่มันกลับหลบ
“เกลียดกรูแล้วหรอตาร์.”ผมถามมัน มันเงียบไม่ยอมตอบ
“มึงเกลียดกรูแล้วใช่มั้ย..”ผมถามซ้ำอีกครั้ง แต่มันก็ยังคงรักษาความเงียบไว้คงเดิม
“กรูขอโทษนะ....ขอโทษ..........จะให้กรูพูดกี่ร้อยกี่พันครั้งก็ได้..กรูยอมทั้งนั้น..กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยตาร์..”ผมบอก มันหันหน้ามามองผม สายตาเย็นชานั้น สายตาที่ผมไม่เคยได้รับจากมัน วันนี้ผมเพิ่งเคยได้เห็น
“กลับไปซะ...แล้วไม่ต้องมาอีก”ไอ้ตาร์พูด สีหน้ามันไม่เปลี่ยนสักนิด ผมได้แต่ยืนอึ้ง ก้มหน้ายอมรับทุกอย่าง ผมเงยหน้ามองมันอีกครั้ง มันหลบตาผม เราสองคนเงียบจนแถบจะได้ยินเสียงหายใจของทั้งคู่
หมดสภาพเลยกรู ไอ้ข้าวเอ้ย
“อย่าลืมกินข้าวด้วยนะ...”ผมพูดได้แค่นั้น เปิดประตูเดินออกมาครับ เหมือนคนไร้วิญญาณ เดินไปบอกแท็กซี่ให้ไปส่งที่คอนโดพี่เจ้าครับ ผมนั่งคิดทบทวนเรื่องทุกอย่าง ทุกการกระทำของมัน ผมทำผิดต่อมันมาก นั่นคือเรื่องจริงที่ผมต้องยอมรับกับเหตุที่ผมได้ทำ ผลมันเลยต้องเป็นแบบนี้ รถติด ทำให้ผมนั่งไปเพลินๆ คิดเรื่องระหว่างผมกับไอ้ตาร์ไปเรื่อยๆ
จนถึงคอนโด พ่อผมกับแม่ผมและก็พี่เจ้าอยู่กันครบครับ ว่าจะพากันออกไปหาอะไรกินกันข้างนอก ผมก็ทำตัวเป็นปกติแหละครับ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะถามเอาได้ เราอยู่ในกรุงเทพกันจนวันเสาร์ ตอนบ่ายๆ พวกผมก็พากันกลับบ้าน
ผมกลับมาเรียนหนังสือตามปกติ ไม่มีอะไรพิเศษตอนนี้ต้องตามแก้งาน โครงงาน รายงาน สารพัดงานครับ แถมมีสอบย่อยอีกเรื่อยๆ บางคนสอบติดมหาวิทยาลัยแล้วก็มาบ้างไม่มาบ้าง แต่อาจารย์บอกไว้ว่าถ้างานไม่ครบมีสิทธิ์ติดศูนย์ผมก็เลยต้องมาตามงานทุกวันครับ ตอนนี้ผมก็ยังไม่ล้มเลิกที่จะตามจิกได้ตาร์หรอกนะครับ พี่ป่านส่งข่าวเป็นระยะๆ ผมโทรหาไอ้ตาร์ทุกครั้งที่มีโอกาส ส่งข้อความหามันตลอด
เวลาดำเนินมาเนิ่นนานขนาดนี้แล้ว มันก็ไม่คิดที่จะยกโทษให้ผม หรือว่ามันกลับผมเลิกกันแล้วจริงๆ ผมคิดเสมอ แต่มันจะเลิกก็เรื่องของมันครับ เพราะผมถือว่าผมยังไม่เลิก กร๊ากก โคตรหน้าด้านเลยคราบพี่น้อง
ตื้ดๆ ๆ ๆ ระหว่างที่กำลังไม่มีคาบเรียน ก็เฮฮากันกับเพื่อนๆชาวม.6 ที่อีกไม่นานก็จะไม่ได้เจอกันแล้วครับ
“ว่าไงครับพี่ป่าน”ผมรับโทรศัพท์
“ข่าวใหม่ล่าสุดจ๊ะ...แต่ขอบอก..ทำใจไว้ก่อนล่วงหน้านะ”พี่ป่านพูด คำพูดดูเล่นๆ แต่น้ำเสียงกลับจริงจัง
“ครับ..ว่าไงครับ”ผมบอกเสียงเรียบ
“มีเด็กคณะมนุษย์ มาชอบไอ้ตาร์.. ชื่อน้องน้ำอยู่ปีหนึ่งจ๊ะ.เป็นผู้ชายนะ..... อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ..ที่จริงน้องคนนี้ชอบไอ้ตาร์ตั้งนานแล้วแหละ แต่ว่าเพิ่งมาเปิดตัวแล้วก็ใกล้ชิดมากขึ้นเมื่อไม่นานมานี้”พี่ป่านบอก ทำผมอึ้งไปชั่วขณะครับ
“ข้าว....ข้าว”พี่ป่านเรียกสติผมให้คืนมาได้
“ครับ..........แล้วไอ้ตาร์มันเล่นด้วยรึป่าวครับ”ผมถามพี่ป่าน
“แต่ก่อนก็ไม่อะ.. เหอะๆ แต่ตอนนี้ก็นิดหน่อยอะจ๊ะ”พี่ป่านบอก ทำเอาใจผมตกไปอยู่ตะตุ่ม
“หรอครับ....อืม...”ผมตอบได้แค่นี้แหละครับ จะให้ออกความคิดเห็นอะไรละ
“พี่ป่านก็ดูๆให้ข้าวหน่อยนะครับ... ก็บอกมาเลยครับถ้ามีอะไรข้าวรับได้”ผมบอกพี่ป่าน
“จ๊ะ..ๆ”พี่ป่านรับคำ
“ขอบคุณมากเลยนะครับ..เดี๋ยวข้าวก็จะสอบปลายภาคแล้ว..อีกไม่นานคงได้ขนของไปคอนโดแล้วละ”ผมบอกพี่ป่าน
“อ่อ...มาเมื่อไหร่ก็บอกนะ..เดี๋ยวพี่ไปช่วยขน”พี่ป่านก็ยังมีน้ำใจเสมอครับ
“ครับ..ขอบคุณมากเลยนะครับพี่”ผมบอก ก่อนที่จะวางไป
ผมส่งข้อความไปหาไอ้ตาร์เดี๋ยวนั้น
“คิดถึงนะครับ...”แค่นี้แหละครับ จะให้ผมไปก้าวก่ายชีวิตมันมากๆเหมือนเดิมคงไม่ได้ ถึงตอนนี้ผมจะรู้สึกเสียใจและก็ใจหายมากแค่ไหน แต่นั้นมันคือสิ่งที่ผมได้ทำลงไปแล้ว ก็ดีเหมือนกันครับ เผื่อไอ้ตาร์จะได้เจอคนที่ดีกว่าผม ผมก็จะตื้อของผมอยู่อย่างนี้แหละครับ แต่ผมก็จะไม่ยุ่งเรื่องผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน
“เฮ้ย..แล้วมึงได้ที่อยู่ยังวะ”ผมก็ลืมเพื่อนตัวดีสองตัวไปเลยครับ พี่น้อง
“อ่อ..กรูกับไอ้แสบอยู่ด้วยกันวะ..คอนโด มีสองห้องนอน..หนึ่งห้องครัว..กรูดูไว้แล้ว”ไอป๊อดบอก
“ดูตอนไหนวะ..ทำไมกรูไม่รู้เรื่องวะ”ผมถามด้วยอาการงง
“สาด..มึงกำลังเครียดกรูก็เลยไม่ได้บอก..เห็นมึงคิดหลายเรื่อง”ไอ้แสบบอก
“อืม..เรื่องของเพื่อนกรูก็อยากรู้ทุกอย่างแหละ..กรูไม่ได้เป็นอะไร..ไม่ต้องห่วง”ผมบอกมัน มันก็เดินมาตบไหล่ผมเบาๆครับ
อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบปลายภาคแล้ว ผมก็หนังสืออ่านบ้างไม่อ่านบ้างแล้วครับ เพราะว่ายังไงมันก็ต้องผ่านจากคะแนนเก็บบ้างอยู่แล้วแหละครับ
ไอ้โนมันก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีเสมอ มันก็ไม่ได้ว่าอะไรผมหรอกนะครับ มันก็บอกว่าโทรหาพี่มันเกือบทุกวัน ก็คุยกันปกติดี ไอ้โนก็แกล้งพูดถึงผมบ้าง แต่พอพูดถึงทีไรไอ้ตาร์ก็จะเงียบทุกที ไอ้โนเลยต้องเปลี่ยนเรื่องตลอด
ตอนมันจะวางโทรศัพท์ ผมก็ฝากบอกไอ้โนไว้นะครับว่าก่อนวางให้บอกด้วยว่าผมคิดถึง ยังไงก็ให้มันรู้ว่ายังไงผมก็ยังคิดถึงมันแหละครับ
ลืมบอกไปครับ ไอ้โนมันจะไปเรียนต่อด้านดนตรีที่ต่างประเทศนะครับ พี่ตังผมนี่หงอยเป็นลูกหมาเลยครับ เหอะ สมน้ำหน้ามันครับ
...........................................
จนเวลาสอบปลายภาคผ่านไป พวกเราก็ทิ้งตัวเลยครับ ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบเริ่มเก็บของแล้ว เพราะว่าผมบอกว่าผมจะย้ายของแล้ว มันก็บอกว่าจะย้ายด้วย ผมก็เออออตามมันแหละครับ ส่วนไอ้เป้กับไอ้เข็มก็ได้คอนโดแล้วเหมือนกัน มันสองคนก็อยู่ด้วยกันอีกครับ ส่วนไอ้แมนก็อยู่คนเดียวครับ เรื่องที่เรียนของมันก็เรียบร้อยครับ
วันนี้ผมเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋ากระสอบ(กระเป๋าที่ร้านขายเสื้อผ้าเค้าใช้กันอะ)เพราะว่าเสื้อผ้าผมเยอะมากเลยครับ ยังไงผมก็ขนไปให้หมด เพราะว่าทุกตัวผมรักหมดครับ ไม่สามารถทิ้งลงได้จริงๆครับ ข้าวของบางอย่างก็ทิ้งไว้ที่นี่แหละครับ ขนไปแต่เสื้อผ้า เหลือไว้บางชุดที่เผื่อกลับมาบ้าน หนังสือม.ปลายอันไหนทิ้งได้ก็ทิ้งครับ เหมือนกับวันนี้เป็นวันเก็บของๆห้องผมเลยก็ว่าได้ เก็บคนเดียวนะครับ ใครห้ามยุ่ง ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับของในห้องนะครับ ผ้าปูที่นอนก็ยังเหมือนเดิมครับ กระเป๋า รองเท้านี่เก็บหมดครับ เอาไปหมด ส่วนของใช้ในบ้านก็คงซื้อใหม่หมดแหละครับ กลายเป็นว่าทั้งหมดสี่กระสอบใหญ่เลยครับ
ผมบอกพ่อไว้แล้วว่าวันพรุ่งนี้จะเข้ากรุงเทพ พ่อผมก็จะไปด้วยนะครับ แม่ด้วย แล้วไอ้แสบกับไอ้ป๊อดก็ไปด้วยครับ พ่อแม่มันไปด้วยกันหมด บอกว่าจะไปซื้อของก็ไปซื้อด้วยกันพร้อมกันครับ ผมมานั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ เขียนรายการที่จะซื้อนะครับ ของทั้งหมด คงเหมือนย้ายบ้าน เหอะๆ
..................................
พอถึงคอนโด ลุงคนขับรถ กับน้ารัก อีกคนที่พ่อให้มาช่วยขนของเข้าบ้านผมนะครับ มาพร้อมกันหมด วันนี้เอารถตู้มา เพราะว่าจะได้นั่งกันสบายๆนะครับ ส่วนไอ้ป๊อดกับไอ้แสบก็จะตามมาทีหลัง ผมมาก่อนล่วงหน้าแล้ว พอขนของเข้าคอนโดเสร็จ ก็พากันไปซื้อของที่จะต้องใช้นะครับ พ่อผมนี่เห็นอย่างนี้ๆ ชอบเดินห้างครับ ชอบซื้อของ พ่อกับแม่นิสัยเหมือนกันครับ เลือกอะไรก็จะชอบไปซื้อด้วยกัน ซึ่งผมชอบพ่อตรงนี้แหละครับ ที่ไม่ปล่อยแม่ให้ไปไหนมาไหนคนเดียว
พอขนข้าวขนของกันเสร็จ เฮ้อ ของครบทุกอย่างที่อยากได้แล้วครับ ในครัว ห้องนอน เหลือแต่จัดให้เข้าที่เข้าทางแหละครับคราวนี้ ผมก็บอกพ่อกับแม่แล้วว่าคืนนี้จะนอนนี่ครับ แม่ผมก็บอกว่าจะนอนด้วยครับ แต่พ่อจะไปหาพี่เจ้า แม่เลยต้องไปด้วย ผมก็เลยต้องนอนคนเดียวครับ ก่อนกลับ ผมกับพ่อกับแม่ก็ไปหาไอ้ป๊อดกับไอ้แสบที่คอนโดมัน หลงกันอยู่นานครับ ที่ไหนได้ บทจะง่ายก็ง่ายครับ อยู่ไม่ได้ไกลกันเลยครับ เดินไปยังได้เลยครับ ไปถึงห้องไอ้ป๊อดไอ้แสบมันก็จัดกันเกือบเสร็จแล้วครับ พอมันรู้ว่าผมจะนอนที่ห้องคนเดียวคราวนี้ก็ยกโขยงกันมานอนห้องผมครับ ปล่อยให้พ่อกับแม่มันนอนที่คอนโดมันครับ
แล้วก็พรุ่งนี้เช้าผมนัดกับพ่อแล้วว่าจะไปซื้อรถ พ่อก็ตกลงเรียบร้อยแล้วครับ บอกไว้เลยว่าเอาแบบไหน ตอนแรกพ่อผมจะให้เอาToyota ก็ทั้งรถตู้ ทั้งรถเก๋งของพ่อกับแม่ Toyota หมดเลยอะครับ ผมว่ามันก็ดีนะครับ แต่ดูรุ่นแล้วไม่ถูกใจสักรุ่น และไอ้รถที่ผมชอบแล้วก็อยากได้มากๆเลยนี่ก็ Mini ครับ มินิเท่านั้นครับ อยากได้มากๆ อยากได้มานานแล้วครับ ตอนแรกบอกให้พี่เจ้ามันเอา พี่เจ้าไม่เอาครับ มันเอายาริส ซึ่งผมไม่ชอบ นั่นก็Toyo อีกครับ เหอะๆ ส่วนไอ้แสบก็ได้รถใหม่ แทนที่จะแย่งกับใช้กับพี่ใส เห็นว่าทะเลาะกันอยู่นานว่าใครจะใช้คันเก่า กลายเป็นว่าพี่ใสก็ต้องยอมกับอาการเล้าหรือของมันแหละครับ
หลายวันผ่านไปจากการย้ายคอนโด แล้วก็เรื่องรถ ผมมาที่คอนโดพี่เจ้าเพราะว่าวันพรุ่งนี้พ่อจะกลับแล้วครับ ก็มาอยู่กันได้หลายอาทิตย์แล้ว พ่อผมนี่หยุดงานยาวเลยครับ
“ข้าวคงไม่กลับแล้วนะพ่อ..แม่...คงกลับอีกทีก็เดือนหน้าอะ”ผมบอกพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ก็อึ้งๆไปครับ
“ข้าวจะอยู่นี่ก่อนพ่อไม่ต้องห่วงนะ..ไอ้แสบกับไอ้ป๊อดก็อยู่”ผมบอก พอไอ้แสบกับไอ้ป๊อดรู้ว่าผมไม่กลับบ้านมันก็ปลีกตัวจากพ่อแม่มันว่าจะอยู่นี่กับผมเลยครับ ซึ่งนั้นแหละครับ ไอ้ป๊อดที่ยังไม่มีรถ ก็ต้องใช้รถคันเดียวกับไอ้แสบไป
“อืม..แล้วแต่เราแล้วกัน..โตแล้ว.ดูแลตัวเองได้แล้ว”นั้นเป็นคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของพ่อผม พร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ
วันนี้ผมขับรถMini คันใหม่ ไม่ค่อยเห่อของเลยอะ เหอะๆ ผมขับผ่านร้านดอกไม้ก็นึกขึ้นได้ ถอยรถกลับมา ซื้อช่อดอกไม้สีขาวแบบเป็นกระถางตั้งได้นะครับ จะได้ไม่ต้องเอาใส่แจกัน แหม ยังคิดว่าเค้าจะเอาใส่แจกัน เค้าไม่ทิ้งของมึงก็ดีนักหนาแล้ว พอซื้อเสร็จ ผมก็เอาไปวางไว้หน้าห้องไอ้ตาร์ แล้วกดกริ่งห้องมันแล้ววิ่งหนีมาแอบหลบดูครับ
“อย่าทิ้งนะครับ....กรูคิดถึงมึงมากๆเลย”นั่นแหละครับ ข้อความที่เขียนลงบนการ์ด รู้สึกคำมันจะขัดๆกัน แต่ก็นะ จากใจครับ
ผมเห็นไอ้ตาร์มันหยิบช่อดอกไม้แล้วเอาเข้าไปในห้องครับ แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วครับ ผมกลับมาที่คอนโด ไอ้สองตัวก็นอนเกลื่อนกลาดกันห้องผม ตอนนี้ห้องผมถูกจัดไว้เรียบร้อยดีแล้วครับ ผมทำเองทั้งหมด เพราะว่าไม่มีใครรู้หรอกใช่มั้ยครับนอกจากตัวเราว่าชอบมุมไหน ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบวันนี้มันก็ออกไปหาไอ้เป้กับไอ้เข็มครับที่ย้ายของเพิ่งเข้ามาวันนี้ แล้วคืนนี้ไอ้สองตัวนี้ก็คงนอนห้องผมอีกเช่นเคยครับ
หลังจากทุกอย่างลงตัวเต็มที่แล้ว ทุกๆวันผมก็เอาดอกไม้บ้าง ขนมบ้างไปวางไว้หน้าห้องไอ้ตาร์ทุกวันแหละครับ มันก็รู้แหละครับว่าเป็นผม ก็ผมเขียนชื่อติดไว้ตลอดแหละ กร๊ากก กลัวเค้าไม่รู้ โทรหาทุกวันไม่เคยขาด แล้วมันก็ไม่เคยรับเช่นกันครับ เหอะๆ วันก่อนก็โผล่ตัวไปหามันครับ แต่มัน ขู่ด้วยสายตา ทำเอาผมต้องเดินคอตกกลับมาครับ เซ็งเลย ข้อความในอีเมลก็ส่ง ทำต่างๆนาๆที่ทำได้แหละครับ
พี่ป่านก็ส่งข่าวเป็นระยะๆ ว่าไอ้ตาร์กับไอ้คนชื่อน้ำคนนั้น มาหากันที่คณะบ่อยๆ ผมก็รับรู้แหละครับ ทำอะไรนอกจากนั้นไม่ได้ มันยังไม่หายโกรธผมเลยนี่ครับ เร่งรัดเดี๋ยวไก่ตื่นกันพอดีครับ
ผมกลับไปบ้านบ้างคราวที่แล้วกลับไปอยู่อาทิตย์นึงแล้วกลับมา ตอนนี้ก็อยู่ยาวแล้วครับเพราะว่ามหาลัยจะเปิดแล้ว
...
มาต่อค่ะ ตอนนี้มาต่อเหมือนจะเป็นความเป็นไปมากกว่าค่ะ
เหอะๆ
อย่าเพิ่งเครียดกันเน้อ
เอ๊ะ
หรือว่าเครียดไปแล้ววะ
เอิ๊กๆ
ไปแระค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักนะจุ๊บๆ
-
:a6:
:serius2:
-
:sad2:
-
:L2:
-
:sad2: :sad2: :sad2: อ่านแล้วบีบใจดีแท้
ขนาดพี่ตาร์ยังไม่ได้คบใครยังง้อยากแล้ว นี่ถึงขั้นมีคนใหม่แล้ว จะไหวไหมเนี่ย ศึกสองด้านเลย ข้าวเอ๋ยๆๆๆๆๆๆ
-
เชียร์ตาร์ให้งอนนานๆเลย เอาให้ข้าวเข็ดไม่กล้าหม้อคนอื่นอีกตลอดชีวิตไปเลย หึๆๆ o18
-
โอ๊ย อ่านแล้วจี๊ดอ่ะ
ยิ่งเห็นคนมาจีบต้าร์ด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย
-
เฮ่อ~ สงสารตาร์ สมน้ำหน้าข้าว แต่ก็อยากให้คืนดีกันไวๆ :serius2:
-
:a6: :a6:
:เฮ้อ:
-
มาเร็วทันใจ จริงง :m4:
ข้าว ง้อต่อปายยยยย :oni1:
ต้ามีใหม่หรออ งี้ไม่เอาน้า ๆ :m16:
รอตอนต่อไป ค้าบบ บ
-
อย่าเพิ่งดีกันง่ายๆ มันไม่เร้าใจ :laugh:
-
อย่าใจอ่อนง่ายๆนะตาร์ เอาให้ข้าวทรมานมากๆก่อน
เหมือนที่ตาร์ทรมานตอนเห็นข้าวกะพี่กวางนอนด้วยกัน
-
ตาร์ต้องคบกับน้ำเลยครับ เอาคืนไอ้ข้าวมันบ้าง
ถ้าทำได้จะสะใจคนอ่านอย่างผมมากเลย:laugh:
-
เบบี้ขยันจัง ตามอ่านกันตาลายเลย
ใจร้าวรานว่าตาร์จะมีเด็กใหม่
เอ้าๆๆๆคิดไปคิดมา
เตลิดเป็นว่าตาร์กำลังแกล้งโกรธไอ่ข้าวอ่ะ
ดัดสันดานเจ้าชู้ให้หดไม่กล้าหืออีกต่อไป
(ปลอบใจตัวเอง อะฮืดๆๆ)
ข้าวอย่ายอมแพ้ไปก่อนละกัน
-
:m15:
-
:เฮ้อ:จาสงสารหรือสมน้ำหน้าดีเนี่ย
ดูดิ
ตาร์ใจแข็งไปป่าวเนี่ย
-
:เฮ้อ: สถานการณ์อึมครึมเป็นยิ่งนัก
-
..........ไม่ได้เครียดเลยค่ะ จริงเจ๊งงงงง :a6: :a6: :a6: .......
-
เครียดแทนไปแล้ว
อยากให้ตาร์กับข้าวคืนดีกันจังเลย
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
มีลางสังหรณ์ บอกว่า เรื่องนี้คงจบไม่สวยแน่ๆๆๆๆๆๆๆ
เเหอๆๆๆ
เครยีดอ่ะ
:a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
ตอนที่71 ไปมหาลัยแล้วนะ
และแล้วผ่านมาสองสัปดาห์ที่มหาวิทยาลัยเปิด โอ้ย มันจะน่ารำคาญก็อีตรงรับน้องนี่แหละ เรื่องผมกับไอ้ตาร์แม่งพี่ไม้กับพี่ปองนี่รู้อย่างไวครับ ไอ้พี่ไม้สงสัยไอ้ตาร์บอก แล้วพี่ไม้ก็โทรมาถามผมไรเงี้ยครับ
“ฮัลโหล..พีป่านอยู่ไหนครับ”ผมรีบโทรถามหลังจากว่างแล้ว
“อยู่ใต้ตึก...มาสิข้าวเดี๋ยวให้ดูหนังหน้าน้องน้ำ”พี่ป่านยังมีอารมณ์พูดติดตลกอีกครับ
“ครับ.ไปเดี๋ยวนี้..”ผมบอก แล้วกดวางทันที รู้ครับรู้ว่าไร้มารยาท แต่สนิทกันแล้วไง เอางี้แหละ กร๊ากก
“พี่ป่านข้าวมาแล้วนะครับ..รออยู่ตรงต้นไม้..ตรง.................”แล้วก็ว่ากันไปครับ สักพักพี่ป่านก็วิ่งมาถึง แล้วจับมือผมเดินตามไปเลยครับ หลายๆคนมองมาก็อย่างว่าแหละครับ พี่ปี3 คณะสถาปัต กับน้องปี1 วิศวะ ฮ่าๆ
“นี่ๆนั้นไง”พี่ป่านพูดหลังจากอยู่เดินมาหลับอยู่ตรงเสา เหมือนพวกโรคจิตเลยอะ
“อีกอย่างนะ”พี่ป่านพูดแล้วมองหน้าผม
“ครับ”ผมพูด แต่สายตายังมองไปที่ไอ้ตาร์กับคนชื่อน้ำ ไม่ขาวมากครับ ส่วนสูงนี่กินไม่ติดผมเลยครับ น่าจะประมาณร้อยเจ็ดสิบกว่าๆหน้าตาน่ารักดีครับ ตอนนั้นมีพี่กอบกับพี่ซันอยู่ด้วยบนโต๊ะ ไอ้ตาร์นั่งคุยกับคนชื่อน้ำอย่างสนิทสนม
“มันคบกันแล้วนะ”และแล้วพี่ป่านก็พูด ทำให้ผมหันไปมองหน้าพี่ป่านอย่างเร็วไว
“จริงๆ..พี่เพิ่งรู้เมื่อกี้นะ”พี่ป่านพูด เมื่อเห็นหน้าผมสงสัยผมยิ้มให้พี่ป่าน
“นานรึยังครับ”ผมถามพี่ป่าน พร้อมกับนั่งลงที่พื้นไม่แคร์สายตาชาวบ้านเลยครับ
“ก็สองสามวันมานี่มั้ง..น่าจะใช่นะถ้าตาร์มันไม่โกหกพี่”พี่ป่านบอก
“ข้าวลุกเถอะ”พี่ป่านนั่งลงข้างๆจับแขนผม
“ข้าวควรทำยังไงดีพี่ป่าน..มันไม่รักข้าวแล้วใช่มั้ย”ผมหันไปถามพี่ป่าน น้ำตามันก็ไหลลงมาเองเลยครับ
“ข้าว..อย่าร้องสิ...ไม่หรอก..มันคบกับข้าวมาตั้งกี่ปีสามปีเลยนะ..มันจะหมดรักข้าวง่ายๆได้ยังไง”พี่ป่านเช็ดน้ำตาให้ผม
“แต่ว่ามัน..คบกับคนอื่นแล้ว”ผมพูด กลั้นเสียงไม่ให้ตัวเองร้องไห้ไปมากกว่านี้ น้ำตาที่ไหลลงไม่หยุด แต่เสียงผมยังปกติ
“ข้าว..ข้าวง้อมันมากี่เดือนแล้ว”พี่ป่านถามผม
“เกือบห้าเดือนแล้วครับ”ผมบอกเสียงค่อย
“ข้าวตั้งห้าเดือนเลยนะ..พยายามอีกหน่อยสิ...เชื่อพี่..”พี่ป่านพูด
“แล้วพี่ป่านจะให้ข้าวทำยังไง..พูดมันก็ไม่ยอมพูดด้วย..โทรศัพท์มันก็ไม่ยอมรับ..ข้อความข้าวส่งไปเป็นร้อยๆแล้ว..ข้าวต้องทำยังไง”ผมพูดเบาๆ พี่ป่านเงียบไปสักพัก
“หน้าด้านไง”อยู่ดีๆพี่ป่านก็พูดขึ้นครับ
ผมหันไปมองหน้าพี่ป่านอย่างรวดเร็ว มาอารมณ์ไหนวะพี่แก
“หน้าด้านเข้าไว้...ตื้อแม่งเลย..ใช้หมดโหดหน่อย..บังคับแกมขู่..”พี่ป่านทำหน้าเจ้าเล่ห์ ผมเริ่มคิดตาม
“เอางั้นหรอพี่”ผมเช็ดน้ำตา
“อืม”พี่ป่านยิ้มแล้วพยักหน้า
ผมก็ยิ้มออกมาแล้วครับ ทำไมกรูคิดไม่ได้ตั้งแต่แรกวะ ยอมมันอยู่ได้
“จัดไปพี่”ผมบอกพี่ป่าน พี่ป่านเอามือมาให้ผมตี
หลังจากวันนั้นผมก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย แผนการซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มันก็ยังตันครับ
วันต่อมาผมไปดักรอมันหน้าห้องครับ เพราะได้ตารางเรียนมาจากพี่ป่าน รู้ว่ามันเรียนเช้าผมก็ไปรอแต่เช้าเลยครับ
แกร๊ก
ผ่างงงง มันเปิดประตูออกมามันเห็นผมก็ตกใจมากเลยครับ ผมนี่จะหลุดขำเลย ฮ่าๆ
“อย่าแม้แต่จะคิด”ผมเห็นมันจะปิดประตู ผมรีบผลักประตูไว้ทันที
“เดี๋ยวสายนะ”ผมบอกมัน แต่มันไม่สนใจ เดินออกมาปิดประตู แล้วเดินนำหน้าผมไป พอมันกดลิฟ มันก็ไม่มองหน้าผมครับ อ่าว มันก็ต้องมองที่มันกดดิ ผมเข้าไปกอดด้านหลังมันทันที
“ปล่อย”ผมรีบจะผลักผมออก แต่ว่าผมกอดซะแน่นเลยครับ ผมจูบที่ต้นคอมันเบาๆ
“ทำบ้าอะไร ห๊ะ”ไอ้ตาร์มันเริ่มอารมณ์เสียใส่ผม
“ทำไม..กรูจะทำกับเมียกรูไม่ได้รึไง”ผมบอกมัน
“ใครเมีย...ปล่อย..”ไอ้ตาร์มันพูด ไม่คิดแม้แต่จะเรียกชื่อผมด้วยซ้ำ ไม่แม้แต่จะแทนตัวมันเอง หรือแทนตัวผม มึงกรูก็ได้ กรูรับได้ กรูชอบด้วยซ้ำที่จริงอะ ซะจายกรูดี
“ไม่..... กรูไม่ปล่อยมึงจะทำไม”ผมบอกมัน พร้อมกับกอดแน่นขึ้น แรงผมกับมันตอนนี้คงไม่แตกต่างกันหรอกครับ ผมก็สูงห่างจากมันแค่สี่เซนต์เอง มันจะสักเท่าไหร่เองครับ แถมผมก็ยังฟิตร่างกายของผมเสมอแหละครับ
“เดี๋ยวคนมาเห็น..จะบ้ารึไง”ไอ้ตาร์มันพูด พร้อมกับเอามือแกะมือผม แต่ไม่ปล่อยครับตอนนี้กรูขอเป็นตุ๊กแกหน่อยเหอะ
“ทำไม..กลัวไอ้น้ำมึงมาเห็นรึไง..ดีจะได้ให้มันรู้ไงว่ามึงเมียกรูเออ..ผัวกรูด้วย”ผมพูดเต็มปากเต็มคำเลยครับ
ติ้ง เสียงลิฟช่วยเอาไว้ครับ ดีนะครับไม่มีคน ไม่งั้นเค้าคงงงแดกตอนเห็นผมกับไอ้ตาร์เป็นแน่ ผมปล่อยตัวมัน มันรีบเดินเข้าไปในลิฟ พร้อมกับเอาหลังชนพนังลิฟไว้ครับ
ผมก็ยืนอีกด้าน มองหน้ามันแล้วยิ้ม มันก็ไม่มองหน้าผมครับ ผมเดินเข้าไปใกล้
“มึงคิดจะทำอะไรไอ้ตาร์”ผมพูดต่อหน้ามัน หน้าแทบจะชิดกันเลยครับ มันหลบหน้าหนี
“ห๊ะ.. บอกกรูมา..ประชดกรูหรอ.”ผมพูด
“มันเรื่องของกรู”นั่นไงครับ หลุดปากออกมาแล้ว
“หึ...อย่าหวังเลยว่ามึงจะได้อยู่เป็นสุข”ผมบอก พอลิฟเปิด ผมเดินออกก่อนมันเลยครับ มันเดินตามมาห่างๆ ผมหยุดเดินมันก็เดินนำหน้าผมไปทันที มันจะเดินไปที่รถครับ ผมรีบเดินไปกระชากแขนมันไว้
“ไปกับกรู”ผมบอก มันก็ยั้งรั้งตัวมันไม่ยอมไป
“ปล่อย”มันบอก
“กรูบอกให้ไปกับกรู”ผมกระชำเสียง เริ่มโมโหแล้วครับ ทำไมกรูเป็นคนขี้โมโหแบบนี้เนี้ย มันไม่ยอมแถมเอามืออีกข้าง มาผลักผมอีกครับ ผมก็ต้องใช้แรงกับมันเยอะสุดๆ พอจับแขนมันอีกข้างได้
“มึงจะทำบ้าอะไร”ไอ้ตาร์มันตะคอกใส่ผม คนข้างล่างเดินไปเดินมา แต่ไม่มากนะครับ ก็ยืนมองแล้วครับ ส่วนมากเป็นนักเรียนมีเงิน กับพนักงานเงินเดือนเท่านั้นแหละครับ ที่อยู่คอนโดไอ้ตาร์ได้
“ทำไม....กรูจะทำไรมันก็เรื่องของกรู..แหม..เดี๋ยวนี้ขึ้นมึงขึ้นกรูกับกรูนะ...หึ..แต่ไม่เป็นไร..กรูชอบ”ผมบอก กรูดีๆด้วยแล้วไม่ยอมกรู กรูก็ต้องใช้แบบนี้แหละ แม่ง
“ปล่อย...หึ..... กรูรู้ว่มึงไม่กล้าทำอะไรกรูหรอก..”ไอ้ตาร์มันพูดเย้ยผมสุดๆครับ มันแสยะยิ้มอีก
“หึ...จะลองดูมั้ยละ....”ผมบอก มันหน้าเสียทันที
“ไปขึ้นรถกรู...”ผมบอกมันอีก พร้อมกับดึงแขนมัน แต่มันยังไม่ยอมแต่โดยดีครับ
“ไม่..ปล่อยกรูสิโว้ย”ไอ้ตาร์โวยวาย
“แม่ง..กรูบอกให้ไปขึ้น..มึงนี่.....จะขึ้นดีๆหรือให้กรูบังคับห๊ะ”ผมเอาตัวไปใกล้มัน
“อ่อ..ลืมไป..ลืมจูบรับวันใหม่...ถ้ามึงไม่ไปขึ้นกรูจะจับมึงจูบตรงนี้แหละ”ผมบอกมัน มันตาโตเลยครับ แต่อยู่ดีๆ
“หึ...กรูรู้ว่ามึงไม่กล้าหรอก”ไอ้ตาร์มันพูด แถมจ้องตาผมเขม็ง
“ได้..ท้ากรูเองนะ”ผมพูดเสร็จ มือที่ว่างอยู่จับคอมันทันทีครับ มือไอ้ตาร์ทุบที่อกผมอย่างแรง ผมเอาลิ้นสอดเข้าไป ไม่ฟังเสียงไอ้ตาร์ที่อู้อี้อยู่เลยครับ
“ไง....จะไปได้รึยัง”ผมเผยปากออก ไอ้ตาร์รีบเช็ดปาก พร้อมกับมองไปรอบๆ เหอะๆ จะไม่มีคนยืนมองพวกผมได้ยังไงละครับ ก็เล่นกันกลางแจ้งเลยนิ
“มึงมัน.......”ไอ้ตาร์มันถึงกับพูดไม่ออกเลยครับ ผมกระชากแขนมัน มันก็เดินไปแต่โดยดีแล้วครับทีนี้
ผมนั่งกับมันมาตลอดทาง มันเงียบครับ เงียบไม่ยอมพูดเลย ผมถามไรก็ไม่ตอบ เซ็งจิต
“จะให้มารับกี่โมง”ผมถามเมื่อจอดหน้าตึกมัน
“ไม่ต้องยุ่ง”แหมๆ จะไม่ต้องเสือกก็ได้ เค้าไม่ถือหรอกตะเอง มันเดินลงจากรถทันทีเลยครับ ผมเดินลงตามไป พร้อมกับกระชากครับ ต้องใช้คำว่ากระชาก เพราะแรงมันเยอะอะครับ ไอ้ตาร์อะ
“อะไรอีกวะ”มันหันหน้างอๆของมันมาอีก
“...เมื่อไหร่จะหายโกรธกรูสักที..ไม่รักกรูแล้วหรอ”ใช้ลูกไม้อ้อนครับ มันถอดสีหน้าโมโหเมื่อกี้ทันที
“ปล่อย...”มันพูดเบา ผมก็ปล่อยมือมัน
“เฮ้ยไอ้ตาร์”ผมกับมันหันไปตามเสียง พี่ฝ้ายนั่นเองครับ
“อ่าวน้องข้าว....ว่าไงค่ะ”พี่ฝ้ายหันมายิ้มให้ผม
“ครับก็ดีครับ...”ผมตอบไปตามมารยาท
“ไอ้ตาร์....อะ หนังสือที่มึงฝากกรูซื้อ...ห้าร้อยยี่สิบ...ให้ไว”พี่ฝ้ายแบมือ
“นี่ครับ”ผมรีบหยิบเงินให้พี่ฝ้าย
“ไม่ต้องยุ่ง”ไอ้ตาร์หันมาดุผม แต่ผมก็ยังหน้าด้านตามคำสอนของพี่ป่านครับ
“เอานี่ครับ”ผมยิ้มให้พี่ฝ้าย พี่ฝ้ายเหมือนรู้ทัน รับเงินผมทันที
“ไปแล้วนะไอ้ตาร์ รีบขึ้นเรียนนะมึง..เดี๋ยวโดนเช็คขาด”พี่ฝ้ายวิ่งหนีไปทันทีครับ
“..ไร...”ผมยืนยิ้มมองหน้ามัน ไอ้ตาร์หันมาทำตาขวางใส่ผม แล้วเดินขึ้นตึกมันไปครับ ผมก็ขับรถไปเรียนวันนี้ก็อารมณ์ดีสิครับ ไม่ได้ยินเสียงมันมาเกือบห้าเดือน ถึงมันจะด่ายังไงก็ยังอารมณ์ดีครับ ผมโทรส่งข่าวให้พี่ป่านรับรู้ พี่ป่านนี่เชียร์ผมใหญ่เลยครับ โคตรเลวกว่าผมอีกอะ
และเย็นนี้ผมก็ไม่วายจะไปตามจองล้างจองผาลมันอีกครับ เหอะๆ
“พี่ป่าน..ไอ้ตาร์อยู่ตรงไหนครับ”ผมโทรหาพี่ป่าน
“อ่อ...แป๊บนะ”พี่ป่านพูดเหมือนกันว่าตอนนั้นอยู่กับไอ้ตาร์ครับ
“เนี้ย..พี่อยู่ตรง............................. ข้าวเดินมาด้านขวามือนะ..จะเห็น...พี่จะนั่งกันตรงนั้น.......เพราะว่ารอนัดกันไปกินข้าว”พี่ป่านพูด เหมือนกระซิบเลยครับ
“ครับๆ..เดี๋ยวข้าวไปนะครับ..ขอบคุณมากครับ”ผมพูดก่อนที่จะวางโทรศัพท์ พร้อมกับขับรถไปตึกมันทันทีครับ หาที่จอดรถได้ก็วิ่งๆๆ ไปทันทีครับ หาๆๆ แล้วก็เจอ ผมตั้งสติรับกับทุกสถานการณ์ก่อนครับ ก่อนที่จะเดินเข้าไป
ไอ้ตาร์เห็นผมก็ชะงักเลยครับ
“หาตั้งนาน”ผมพูด พวกพี่ๆทั้งกลุ่มหันมากันหมดเลยครับ แถวนั้นก็มีหลายโต๊ะด้วยครับ สงสัยเป็นเพื่อนไอ้ตาร์ทั้งนั้นแหละครับ ทุกคนหันมามองผม แต่ก็ไม่สนใจหรอกครับ ตอนนี้ หน้าด้าน
“หวัดดีครับพี่ๆ”ผมยกมือไหว้พวกพี่กอบ พี่ป๊อป พี่ซัน พี่จอยแล้วก็พี่ฝ้าย
“แหม..ไม่ต้องไหว้หรอค่ะพี่ยังไม่แก่สักหน่อย”พี่ฝ้ายพูด
“อะนะครับ...”ผมบอก แต่สายตานะจับจ้องไปที่ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันก็ไม่มองผมสักตา
“...ปะ กลับบ้านกันนะ..”ผมจับข้อมือไอ้ตาร์ที่ตอนนั้นอยู่ในการจับจ้องของหลายๆสายตาเลยครับ
“...อะไร...มองกรูแบบนั้นหมายความว่าไงวะ..”ผมบอก เพราะไอ้ตาร์หันมามองผมตาขวาง แหม ถ้าตอนมึงดีกับกรูอยู่อะ ทำอย่างนี้ มึงดีใจด้วยซ้ำไอ้ตาร์
“มึงบ้าไปแล้วรึไง”ไอ้ตาร์มันด่าผมครับ
“เออ..กรูบ้า..พอใจมึงรึยัง..ตอนนี้มึงกำลังจะทำให้กรูเป็นบ้า..”ผมบอก
“ลุก..แล้วไปกับกรู...”ผมดึงแขนมัน มันกระชากแขนออก มันนั่งเงียบ ไม่สนใจผม
“ก็ได้.................จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย”ผมหยุดคิด มันหันมามองหน้า
“เดี๋ยวน้องน้ำมึงอะ....ได้มีผัวหลายคนแน่ไอ้ตาร์...มึงจะไปดีๆรึป่าว”ผมพูด พร้อมกับเท้าแขนบนโต๊ะ แล้วจ้องหน้ามัน
“ข้าว”ไอ้ตาร์เสียงแข็งเรียกชื่อผม
“ทำไม....”ผมทำหน้ายียวนกวนส้นตีนใส่มันครับ ที่จริงไอ้คนชื่อน้ำอะไรนั้นก็รุ่นพี่ผมแหละครับ เพราะว่าอยู่ปี2 แต่ผมอยู่ปี1
“แม่งเอ้ย..”ไอ้ตาร์มันหยิบหนังสือแล้วเดินนำหน้าผมไปครับ ทุกคนที่โต๊ะถึงกับอึ้ง
“หึหึ..ไปนะครับ...”ผมยิ้มให้ทุกคน แล้วหันไปยักคิ้วให้พี่ป่าน ที่ยักคิ้วให้ผมอยู่ครับ กวนติงจริงๆครับ
ผมเดินตามไอ้ตาร์ไปดุ่ยๆ
“มาถือให้”ผมบอกพร้อมกับจะหยิบหนังสือจากมือมัน
ตุ๊บ
ผมหยุดยืนดู แต่ไอ้ตาร์มันเดินนำไปแล้วครับ ไอ้ตาร์มันทิ้งหนังสือลงกับพื้น ผมก็อึ้งๆอะครับ ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย ผมก้มลงหยิบหนังสือให้มันแล้วเดินตามไป สงบสติอารมณ์สุดๆครับ
“มาทางนี้..รู้หรอว่ารถกรูอยู่ทางไหน”ผมจับข้อมือมัน คราวนี้ไม่กระชากแล้วครับ มันก็เดินตามมา ผมหันไปเห็นเสื้อมัน สร้อยที่เป็นของระหว่างมันกับผม มันก็ยังใส่อยู่ครับ เหอะๆ ดีใจไปอีกครึ่ง
“อยากกินอะไร”ผมถามเมื่ออยู่บนรถ
เงียบ
“อยากไปไหนมั้ย”ผมถามอีก
เงียบ
“ไปดูหนังกันมั้ย”ผมถามอีก
เงียบ
“งั้นไปห้องกรูก็แล้ว”นี่คือบทสรุปจากปากผม
“จะกลับคอนโดกรู”มันพูดขึ้น ผมก็เงียบไม่ตอบ แล้วขับรถไปส่งมันที่คอนโดของมันครับ พอมันลงรถ ผมก็ลงตามไปติดๆ พร้อมกับถือหนังสือของมันไปด้วย
“เอามา”มันพูดหลังจากที่มันเปิดประตูห้องมันแล้วครับ ผมเอาหนังสือหลบมือมันทันที
“อยากเข้าไปอะ”ผมทำเสียงอ้อนๆ
“เอามา”มันเริ่มคิ้วขมวด
“ตาร์คราบ...หายโกรธนะ..จะลงแดงตายแล้วเนี้ย”ผมเริ่มอ้อน มองหน้ามัน แต่มันไม่ยอมมองหน้าผมเลยครับ
“เรื่องของมึงดิ”มันหันมาว่าผม พร้อมกับดึงหนังสือไปครับ แล้วไม่ทันครับ มันปิดประตูอย่างเร็วไว
ปั้ง
ทำไงละทีนี้ แม่ง
ผมยืนรออยู่หน้าห้องมันสักพัก
ติ้งต๊อง
แล้วไอ้ข้าวก็หน้าด้านครับ กดกริ่งห้องข้างๆ
“ค่ะ”ผู้หญิงวัยรุ่นนักศึกษาคนนึงเดินออกมาเปิดประตูครับ
“ขอโทษนะครับที่รบกวน..คือผมจะขอยืมปากกากับกระดาษหน่อยได้มั้ยครับ”ผมพูดแล้วยิ้มบอก
“ได้ค่ะ..สักครู่นะค่ะ”ผู้หญิงคนนี้ยิ้มตอบรับ พร้อมกับ เดินไปหยิบกระดาษเอามาให้ผม
“ขอบคุณครับ”ผมบอก ผู้หญิงคนนี้ยืนเฝ้า เพราะต้องรอเอาปากกาคืนนะครับ ผมยืนเขียนบนกระดาษติดกับพนัง
“วันนี้ดีใจที่ได้ยินเสียงตาร์นะครับ... หายโกรธเร็วๆนะ... อยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม.. คิดถึงนะครับดูแลตัวเองด้วย... ข้าว”ผมเขียนบนกระดาษ พร้อมกับหยุดคิดสักพักนึง ถ้าผมพูดประโยคนั้นไป มันจะยกโทษทั้งหมดให้ผมรึป่าวนะ ผมคิดในใจ
“เออ.. ถ้าแฟนที่คบกับคุณ เค้าไม่เคยบอกรักคุณๆจะรู้สึกยังไงอะครับ”ผมครับ ยังอยากได้ความคิดเห็น และด้วยความหน้าด้าน หันไปถามผู้หญิงเจ้าของปากกาที่ยืนรออยู่ทันที
“ก็คงคิดว่าเค้าไม่ได้รักมั้งค่ะ..ก็เค้าไม่พูด..เราก็ไม่รู้ เราก็อยากได้ความมั่นใจว่าเค้ารักเราจริงๆไงค่ะ”ผู้หญิงคนนี้พูด แล้วยิ้ม
“หรอครับ..”ผมทำท่าคิด ผู้หญิงคนนี้หัวเราะ
“มีปัญหากับแฟนหรอค่ะ”ผู้หญิงคนนี้ถาม
“ใช่ครับ... เค้าจะเลิก..แต่ผมหน้าด้านไม่ยอมเลิก”ผมพูดตรงๆ พร้อมกับยิ้มๆ
“ห้องข้างๆเนี้ยแหละครับ”ผมชี้ไปที่ห้องไอ้ตาร์ ผู้หญิงคนนี้อึ้งทันที
“ห้องนี้หรอ”ผู้หญิงคนนี้ชี้แบบไม่เชื่อ
“ครับ..ผู้ชายนะครับ”ผมบอก พร้อมกับยิ้ม
“อ่อค่ะ...หึหึ”ผู้หญิงคนนี้หัวเราะ
“เออแล้วคุณชื่ออะไรอะครับ..ผมชื่อข้าวนะ..เรียนปี1 คณะวิศวะ.มหาลัย.................”ผมบอก
“เราชื่อ...แป้งนะ...ปี1เหมือนกัน คณะมนุษย์ มหาลัยเดียวกันเลยนะ”แป้งบอก
“เฮ้ย..เรียนมนุษย์จริงอะ”ผมครับ เป็นคนเข้ากับคนง่าย แป๊บเดียว เริ่มมีเฮ้ยแล้วครับ
“อืม..ทำไมหรอ”แป้งถาม
“อ่อ..ก็มีนิดหน่อยอะ...แป้งอยู่ห้องนี้หรอ”ผมถาม
“ใช่..อยู่กับเพื่อนนะ..ชื่อแนน..คณะมนุษย์เหมือนกัน”แป้งบอก
“อ่อหรอ..อืม..งั้นดูลาดราวที่นี่ให้หน่อยนะ..แค่เป็นหูเป็นตาอะ..แบบว่ามีใครมาที่ห้องนี้มั้ยอะไรงี้อะ”ผมพูด พร้อมกับยกมือไหว้
“แหม..หวงแฟนนะเนี้ย”แป้งแซว
“อะนะ...นะนะ..ช่วยหน่อยนะ”ผมบอก
“ได้ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว..พี่ตาร์อะก็เอากับข้าวตอนพี่ตาร์ทำมาฝากเราบ่อยๆ”แป้งพูด อ่าวรู้จักไอ้ตาร์ทำไมไม่บอกกรูวะ
“อ่าว..รู้จักหรอ”ผมหน้าเหวอ
“อืม..ก็ไม่สนิทหรอก..แต่ก็คุยกันทักกันเฉยๆ”แป้งบอก
“งั้นก็ดีเลย..ฝากด้วยนะ..”ผมบอก พร้อมกับหันมาที่กระดาษอีกครั้ง
“..ป.ล.กรูรักมึงนะ..”นั่นเป็นอีกประโยคที่ผมเขียนต่อไปด้านท้ายกระดาษครับ
“อะ..ขอบคุณนะ แล้วก็ฝากด้วยนะคราบ”ผมพูด แล้วก้มหัว แบบเล่นๆ ทำเอาแป้งหัวเราะ
“ได้เลย..ยินดีที่รู้จักนะเพื่อนใหม่”แป้งพูดบอก ผมยิ้ม
“..อืม..ยินดีที่รู้จักเหมือนกัน..”ผมบอก พร้อกกับเดินไปสอดกระดาษที่ประตูไอ้ตาร์ แป้งมองดูทุกการกระทำ
“กดกริ่งด้วยสิ..แล้วพี่เค้าจะรู้หรอ”แป้งพูด
“งั้นเดี๋ยวข้าวกด แล้วเดี๋ยวแป้งดูให้ด้วยนะว่าตาร์มันหยิบไปอ่านรึป่าว”ผมพูด
“..ได้..งั้นเข้ามาในห้องก่อน เดี๋ยวแป้งแกล้งเปิดประตูไปเจอพี่ตาร์แล้วเดี๋ยวดูให้”โห ดูแผนมันครับ ไอ้แป้งนี่เพิ่งรู้จักนะครับ ถ้ารู้จักกันนานกว่านี้หน่อย ผมว่ามันต้องกวนตีนมากแน่ๆเลยอะ
ผมก็เดินเข้าไปในห้อง ไอ้แป้งรีบไปกดกริ่งแทนผมเลยครับ แล้ววิ่งเข้ามาในห้อง ผมกับไอ้แป้งหัวเราะกันเบาๆ ขำตัวเองครับ พอไอ้แป้งไอ้ยินได้ตาร์เปิดประตู นี่เอาหูแนบประตูกันเลยครับ ไอ้แป้งก็แกล้งเปิดประตูไปพอดีครับ
“อ่าวพี่ตาร์”ดูมันครับ
“อ่าวน้องแป้ง..เลิกเรียนแล้วหรอครับ”ไอ้ตาร์พูด
“ค่ะ..เออ...ลืมของนะค่ะ”ไอ้แป้งพูดแค่นี้ครับแล้วเดินเข้ามาในห้อง
“ว่าไงบ้างเห็นมั้ย”ผมรีบถามทันที
“หยิบไปแล้ว”ไอ้แป้งพูดด้วยความตื่นเต้น
“หรอ...ขอบใจนะ”ผมบอกแล้วยิ้มโลดแล่น
“แล้วเอาไงต่อ”ไอ้แป้งถาม
“ไม่รู้เหมือนกัน..เดี๋ยวเรากลับก่อนนะ..แล้วฝากทางด้วนนะ”ผมบอก
“ได้ๆ...”แป้งบอก
“อืม..งั้นไปนะ..แล้วเจอกัน”ผมโบกมือบ้ายบาย แป้งก็บ้ายบายแล้วผมก็เดินลง ด้วยอาการดีใจสุดฤทธิ์
...
มาต่อแล้วนะจ๊ะ
จุ๊บๆ
หิหิ
ฮ่าๆ
เป็นไงกันบ้างเอ่ย
หายโกรธข้าวกันรึยังอะ
หายเหอะ
ไปแระ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
และก็ขอบคุณทุกคอมเม้น ทุกกำลังใจเลยนะค่ะ
บับบาย ไม่รู้จะมาต่ออีกรึป่าวนะ
วันนี้ฟิต มาหลายรอบเลย หิหิ
-
^
^
มาเพื่อจิ้ม
ยังตามอ่านไม่ทันทั้งหมด แต่อ่านเป็นตอนๆ ไปเพราะ นางสาว ม. แนะนำมาครับ :o8:
แต่ตอนนี้ข้าวได้ใจมาก ด้านได้ อายอด กร๊ากก
-
โหหหหห ข้าวโหดจริงๆๆ o13
-
:laugh:
จิ้มๆๆ สาวกหงษ์
อิอิ
จัดปายยยย
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
-
:m23: ขอบคุณครับ
-
เราว่า
ตาร์ เค้ารอ แค่คำๆเดียวของข้าวนะ
คำว่า "รัก" น่ะ :L1:
แค่พูดคำนี้กับตาร์
ตาร์ก็ยอมใจอ่อนแล้ว
เชื่อดิ :a11:
-
ชิ!!
พูดยากพูดเย็นเหลือเกินนะข้าว
แล้วพูดจาดีๆหวานๆกะต้าร์อ่ะทำเป็นม๊ายยยยย
ต้าร์ อย่าพึ่งไปดีกะมัน
สมน้ำหน้า แกล้งมันต่อปาย สะจายยย :laugh:
(ยังสติลโมโห แอนด์ โกรธ ไอ้ข้าวอยู่)
-
ปล้ำแม่งเลยไอน้องเอยยย
-
“..ป.ล.กรูรักมึงนะ..”
กรูไหน มึงไหน ไม่รู้เรื่อง
คำว่า ข้าวรักตาร์ อ่ะ พูดเป็นมั๊ย ห๊ะ
เดี๋ยวปั๊ด จับจูบซะนี่
:bye2:
-
จับปล้ำทำเมียซะ
:laugh:
จะได้ง่ายขึ้น... :a4:
-
มีสปายเพิ่มมาอีกแหละ
ข้าวนี่เจ้าเล่ได้อีก
แต่รู้สึกว่าตำแหน่งจาเริ่มเปลี่ยน
-
สายสิบสายสะดือ ดูสิว่าต้องง้อกันอีกขนาดไหน 555
-
:m20:มันสลับบทกันแล้วชิมิคะ
ข้าวแมนได้อีกลูก ได้อีก
-
สมน้ำหน้า!!!!~
-
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ต้องง้อแบบนี้แหละ ได้ใจ คนอ่านเลย
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้รักกันเหมือนเดิมทีเถอะ
ผมล่ะเครียดกับรื่องนี้จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
ข้าว สู้เว่ย :a2:
-
อ๊ากไปเรวมาก ยังไม่ได้อ่านซักตอน เบบี๋ฟิตจิง ไม่ได้เข้ามาวันเดียวเอง ต้องไปเทคแคร์คุนชาย เง้อ
มาๆๆ กอดที
เง้อผมยังค้างเติ่งอยู่เลยคนอื่นเค้าสบายใจกันแล้วเด๋วค๊อปไปนั่งอ่านบนรถตู้ตอนกับบ้านละกันนะ
เค้าดีกันแล้วช่ายม่าย คริๆๆ ยิ้มออกแล้ววุ้ย
เหอๆ มาต่อเยอะๆ เลย จาไดด้มาตามอ่านอีกทีวันจัน แบบ จุจายไปเรย
หรอว่าจะรอผม เอ๋ ไม่ดีอาจโดนรุมตรีนอ่ะ
ไปละ ยังมิอาบน้ำเลย แม่โทมาด่าริ้ววววววว :oni1:
-
:m12: เหอเหอ
กูรักมึงนะ
ก็กูจริงใจอ่ะใครจะทำมัย :m14:
ผมล้อเล่นครับ :laugh: เบบี๋เขียนดีเกินไปอินกะบทมากไปหน่อย 5555
-
อยากเห็นข้าวบอกรักต้าร์อ่ะ
จัดให้หน่อยดิ่
-
อ่านะ แค่เขียนบอก สู้พูดจากปากไม่ได้หรอกข้าวววว
-
:a11:
สลับบทกันแล้ว
555+++
:a11:
-
โอยย ดีกันได้แล้วว ว :n1:
ต้าเลิกงอนเหอะ :m13:
ข้าวว ง้อต่อไป :laugh:
อยากอ่านตอนหวาน ๆ มั่ง อ่ะ :oni2:
รอตอนต่อไปค้าบบ
:a2:
-
โถ..กีต้าร์ จะโกระจะงอน อะไรข้าวปั้น หนักหนา
ข้าวปั้นก็แค่ นอกกาย แต่ไม่ได้นอกใจ สักหน่อยนะ :laugh:
-
:o12:..อยู่ระหว่างวิ่งไล่กวด 4x100 ไล่ตามให้ทันอยู่จร้าๆๆๆๆๆๆ.. :o12:
-
พี่ตาร์ นะ จับปล้ำซะเลย คนอะไร จะเลิกกะข้าวง่ายๆๆได้เหรอ เนอะๆๆ
-
ตอนที่72 ไม่รักแล้วก็ได้นะ
จนวันต่อมา ผมก็ปลีกกายมาแต่เช้าอีกครับ แต่กลายเป็นว่ารอมันหน้าห้องอยู่ตั้งนาน แต่มันเสือกไม่โผล่หัวออกมาครับ โทรไปหาพี่ป่าน บอกว่ามันมาแล้ว ไอ้เจี้ยนี่ รู้แกวกรู สัดมากครับ ผมก็เลยต้องมามหาลัยด้วยอาการโมโหมันสุดๆ แม่ง ขัดใจอะ
แต่ผมก็ไม่ได้ไปหามันที่คณะหรอกครับ ไปเรียนก่อน เดี๋ยวมันจะสาย เหอะๆ
“อยู่ไหนวะ”ไอ้ป๊อดมันโทรมาครับ หลังจากที่ผมเลิกเรียนเสร็จ
“อยู่คณะกรูดิ..มึงจะให้กรูไปอยู่ตึกการแสดงรึไง”ผมพูดประชด หยอกเล่น
“อ่าว.ไอ้เหี้ยนิ..พูดด้วยดีๆ กวนส้นตีนกรูอีก”ไอ้ป๊อดจัดด่ามาให้ผมอีกครับ
“มาตึกกรูดิ...”ไอ้ป๊อดบอก เหมือนจะกระซิบมากกว่าครับ
“ทำไมวะ.”ผมรีบถาม
“กรูอยู่กับเฮียเนี้ย”ไอ้ป๊อดพูด อ่อ กรูเก๊ตแระ
“เออๆ...ตรงไหนว่ามา”ผมถาม ไอ้ป๊อดบอกสถานที่เสร็จสรรพ ผมก็ตรงดิ่งไปคณะไอ้ห่าตาร์ทันทีเลยครับ
“อ่าว...ข้าว”เสียงพี่ป่านครับ ผมหันไปพอดี
“มาหาไอ้ตาร์หรอ”พี่ป่านถาม
“ครับ...”ผมรีบบอก พี่ป่านจับแขนผมไว้
“ยังไม่ต้องเข้าไปหรอก”พี่ป่านพูด หน้าไม่สู้ดีนัก แล้วผมก็รู้โดยสัญชาตญาณว่าต้องมีใครอยู่แน่ๆ
“น้ำอยู่หรอครับ”ผมรีบถาม
“จ๊ะ....มาเมื่อกี้อะ”พี่ป่านบอก
“อ่อ..ไม่เป็นไรครับ..อยากเห็นหน้าชัดๆเหมือนกัน...”ผมบอก
“เอางั้นหรอ”พี่ป่านยังคงข้องใจครับ ผมพยักหน้า แล้วเดินมาพร้อมกับพี่ป่าน ใจนี่เต็นตุ๊บๆๆเลยครับ ว่าจะทำหน้ายังไงดี ทำตัวยังไงดี ทำตัวไม่ถูกไปกันครับ แต่ก็ต้องรักษาฟอร์มไว้ก่อนครับ
ผมเห็นหน้าไอ้ป๊อดนี่เหมือนหมาปวดขี้เลยครับ ฮ่าๆ สงสัยเมื่อกี้มันอยากให้ผมมา แต่ตอนนี้มันคงไม่อยากแล้วมั้งครับ
ผมยิ้มร่าเดินเข้าไปทั้งๆที่ใจอะเดือดปุ๊ดๆเลยครับ ไอ้ตาร์กับคนชื่อน้ำนั่งอยู่ด้วยกัน เนื้อนี่ชิดเนื้อเลยครับ ไอ้ตาร์เห็นผมก็ต้องชะงักทันที่ครับ หลังจากที่มันกำลังคุยอย่างออกรสชาติกับน้ำ
“คิดถึงนะเนี้ยเลยมาหา”ผมพูด แล้วนั่งลงตรงหน้าไอ้ป๊อดครับ พูดมองหน้าไอ้ป๊อดครับ แต่ทั้งโต๊ะคงรู้ครับว่าผมหมายถึงอะไร แต่คงยกเว้นไอ้น้ำ
“เดี๋ยวมึงจะไปไหนวะ”ไอ้ป๊อดถาม
“ไม่รู้วะ....มึงอะ”ผมถามกลับ ทำตัวธรรมชาติสุดๆครับ แรดมะ
“พรุ่งนี้หยุด ไปห้องมึงกัน”ไอ้ป๊อดพูด
“ไปทำไมวะห้องกรู..กรูอยากให้ใครบางคนไป เค้ายังไม่อยากไปเลย”ผมพูด แล้วก็พาพี่ป่านกับไอ้ป๊อดหัวเราะแบบ ตามรูปแบบคดีนะครับ เหอะๆ แฮะๆ
“แดกเหล้ากัน..กรูโทรบอกไอ้แสบ ไอ้แสบมันโทรบอกไอ้เป้กับไอ้แมนแล้ว.โอเคป่ะ”ไอ้แสบมันถาม
“อืม..ก็ได้..กรูก็เซ็งๆเหมือนกัน”ผมบอก
“พี่ตาร์ฮะ..เดี๋ยวไปกินข้าวกันนะ”เสียงไอ้น้ำได้ยินชัดแจ๋วเมื่อพวกผมเงียบกันหมด แหม พี่ตาร์ฮะ ตอแหลเนอะ กรูรู้ว่ามึงอะน่ารัก แต่ไม่ต้องแอ๊บแบ้วก็ได้ สาด
“ครับ..ได้สิ..น้ำอยากกินอะไรละครับ”คำที่มึงจะต้องพูดเพราะๆนะมันต้องกับกรูคนเดียวไม่ใช่หรอวะ ไอ้สาดตาร์
“อะไรก็ได้ฮะที่พี่ตาร์อยากกิน”โอ้ย...เน่าแล้วพวกมึงอะ จะแดกอะไรก็แดก อย่ามาลีลา แล้วจะได้แดกมั้ย
“ครับ..งั้นเดี๋ยวเราไปดูหนังกันต่อนะ”ไอ้ตาร์พูดแล้วลูบหัวน้ำ ทำเอาผมหน้าชาเลยครับ ที่จริงผมเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัวนะครับ แต่กับไอ้ตาร์อะ มันจะลูบหัวผมบ่อยๆ ผมก็จะชอบให้มันลูบหัวนะครับ
“ไปเหอะป๊อด.”ผมบอกมันพร้อมกับลุกขึ้น
ขนาดมาซึ่งๆหน้าขนาดนี้มันยังไม่คิดที่จะแนะนำเลยครับ ก็แน่ละมันก็ไม่ได้อยากคุยกับผมอยู่แล้วนิ ช่างหัวมันสิ
“พี่ป่านไปกินด้วยกันมั้ยครับ”ผมหันไปชวนพี่ป่านก่อนที่จะไป
“อ่อ..ไม่ดีกว่าจ๊ะ..ชวนไอ้ป๊อป ไอ้ซันไอ้กอบดิ..ไอ้นี่ขาเหล้า”พี่ป่านบอก
“อ่อครับ..ได้ครับ”ผมบอก
“พี่ป่านจะกลับเลยมั้ยครับ”ผมถาม หน้าตอนนี้จากเมื่อกี้ยิ้มร่า กลายเป็นหุบร่าแล้วครับ
“อ่อ..กลับเลยก็ได้จ๊ะ”พี่ป่านพูดแล้วลุกขึ้น
“ไปก่อนนะไอ้ตาร์..”พี่ป่านบอก
“อืม..ขับรถดีๆละ”ไอ้ตาร์บอก ผมเดินออกมาแล้วครับ ไอ้ป๊อดก็เดินตามมาติดๆ
“เป็นไรป่าววะ”ไอ้ป๊อดเดินมาเกาะไหล่ผม ผมส่ายหัว
“ใจเย็นๆนะมึง..”ไอ้ป๊อดพูดแค่นี้แหละครับ พี่ป่านก็เดินมาข้างๆ ผมกับไอ้ป๊อดไปส่งพี่ป่านที่รถก่อน ก่อนที่ผมจะขับรถไปคอนโดไอ้ป๊อด เพราะว่าไอ้ป๊อดมันยังไม่มีรถนะครับ รอไอ้แสบมารับมาส่ง วันนี้ไอ้แสบคงกลับไปก่อนแล้วผมก็ไปส่งไอ้ป๊อดเอาเสื้อผ้า แล้วก็รอไอ้แสบด้วยครับ ไปซื้อเหล้าพร้อมกัน
ตอนซื้อเหล้าก็นัดเจอไอ้แมน ไอ้เป้ ไอ้เข็มครับ ดูเหมือนไอ้แมนจะสูงขึ้นด้วยครับ
“เป็นไงบ้างวะ..กับเฮียอะ”ไอ้เป้มันถามหลังจากที่กำลังเลือกซื้อของกันอยู่
“เป็นไงละ..เค้ามีคนอื่นไปแล้ว”ผมบอก พร้อมกับไม่มองหน้ามัน แต่เลือกของ
“อ่าว..ไหงงั้นวะ”ไอ้เข็มรีบถาม
“..ไม่รู้ มันคงไม่ยกโทษให้กรูแล้วละมั้ง.”ผมพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจอะ โคตรเครียดเลยคราบ
“..เฮ้ย..มึงอย่าตัดความหวังดิวะ..ตื้อไปเหอะมึง”ไอ้เข็มบอก
“อ่าว..แต่ถ้าคนเค้าไม่ได้รักแล้ว..เค้าจะกลับมาหรอวะ”ไอ้เป้พูด ไม่ได้คิดถึงกรูเลย ไอ้เพื่อนเหี้ย
“พูดทำไม..ไอ้เหี้ยนิ”ไอ้แมนมาจากไหนไม่รู้ครับ ตบหัวไอ้เป้โคตรดัง
“อ่าว..ก็กรูพูดความจริงนี่หว่า..”ไอ้เป้พูด แล้วลูบหัวปอยๆ ผมหันไปมองพวกมัน
“จริงของไอ้เป้มัน..คนมันหมดรักแล้ว..สามปีก็ไม่ใช่น้อยนะโว้ย..ก็ต้องมีเบื่อบ้างอะไรบ้างแหละ...ห้าเดือนก็ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน...ไม่งั้นมันก็คงไม่ทนถึงห้าเดือนหรอกที่จะแกล้งไม่ให้อภัยกรู”ผมพูดน้ำตาเริ่มซึม
“..มึงอย่าคิดงี้ดิวะ..ไอ้เป้มันปากหมา อย่าไปฟังมัน”ไอ้แมนบอก
“เค้าก็รักกันดีกับแฟนใหม่ด้วยนะโว้ย..แฟนใหม่ก็น่ารักซะด้วย..กรูคงเป็นหมาหัวเน่าไปแล้วมั้ง”ผมพูดแล้วยิ้ม แต่น้ำตาที่มันแทบจะไหล ที่ผมกลั้นไว้ แล้วเดินหนีพวกมันมา ทำเป็นเลือกของไปเรื่อย ยืนคิดคำพูดตัวเองซ้ำๆเมื่อกี้ ที่ไม่ได้คิดมาก่อนหน้านี้มากนัก หรือว่ามันจะเป็นแบบที่กรูพูดเมื่อกี้จริงๆ
“ได้ยังวะ”ไอ้ป๊อดเดินมาตบบ่า ผมรีบปาดน้ำตา แล้วหันไป
“เฮ้ย...ไอ้ข้าว..”ไอ้ป๊อดเห็นผมก็ตกใจทันที
“กรูไม่ได้เป็นไรนะโว้ย..ทำไมทำหน้างั้นวะ”ผมพูดแล้วยิ้ม มันกระชับกอดที่ไหล่ผมแน่นขึ้น
“ใจเย็นๆนะมึง..ยังไงมึงก็มีพวกกรู..พวกกรูไม่ทิ้งมึงหรอ..เฮียเค้าไม่รักมึงก็ช่างประไร..ไงพวกกรูก็รักมึง”โหแม่ง ซึ้งวะ แต่ความรักของมึงกับของไอ้ตาร์มันไม่เหมือนกันโว้ย แต่เอาเหอะ ยังไงคำพูดของมันก็ทำให้ผมรู้สึกดีแหละครับ
พวกผมเลือกซื้อของกันเสร็จ ไอ้ห่าเข็มเสือกอยากแดกเคเอฟซี แกล้มเหล้า ผมก็เออ ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องทำกับข้าวเยอะ แต่อาหารที่ต้องมีตลอดสำหรับผมตอนแกล้งเหล้าก็คือ เกาเหลาครับ แม่งโคตรบ้านเลย แต่ชอบอะครับ เกาเหลาน้ำมันหอมดีครับ แล้วก็สั่งลูกชิ้นหลากหลายที่ต้มแล้วมากิน เพราะว่าติดเชื้อมาจากพ่อครับ แฮะๆ
รุ่งอรุณแห่งความเมาก็มาถึง นั่งกินกันตรงห้องนั่งเล่นนะครับ เกลื่อนกลาดเลยครับ ผมก็มีผ้าห่มกับหมอนสำรองไว้แล้ว เพราะว่าเผื่อใครไปใครมาจะได้เหมือนอยู่ที่บ้านครับ เรามีให้ครบ แฮะๆ
ไอ้ผมก็กระดกไม่ยั้งเลยครับ รินให้กรูมา กรูก็กระดก เจ้าเดิมครับ ไอ้เป้นักชงตลอดกาล จนมันบ่นเหมือนกันแหละครับว่าไม่อยากนั่งใกล้กระติกน้ำแข็ง เพราะว่ามัวแต่ชงจนไม่เมาแล้วครับ คนชงไม่ได้กินซักที เหอะๆ
ผมกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ตาร์ ปากแดกเหล้า หัวสมองไปเรื่องไอ้ตาร์หมดแล้วครับ คิดต่างๆนาๆว่าตอนนี้มันทำอะไรอยู่
โทรไปสิบสาย ไม่รับครับ
“รับโทรศัพท์สิ”ผมส่งไปแค่นี้ ตาลายนะครับ พิมพ์จะไม่ไหวอยู่แระ เอิ๊ก ผมโทรไปอีก แต่มันก็ไม่รับครับ
“อยู่กับใคร..”ผมก็กดส่งไปอีกครับ แต่มันก็ไม่ส่งกลับ จะส่งกลับได้ไงละ กรูส่งไปกี่ครั้ง ก็ไม่เคยส่งกลับ โทรไปกี่ครั้งไม่รับไม่พอ ก็ไม่โทรกลับอีก
“ล่อตูดอยู่รึไง..บอกให้รับโทรศัพท์”ผมชักเริ่มโมโหแล้วครับ ส่งไปอีก แล้วก็โทรไปครับ
“เออ..กรูล่ออยู่..”เฮ้ย ตกใจแทบบ้าครับ ไอ้ตาร์มันส่งกลับมา โห กรูคงเชื่อมึงอะเนอะไอ้ตาร์ ล่อตูดอยู่แต่ยังมีอารมณ์ส่งข้อความมาหากรู
ผมนั่งยิ้มอยู่คนเดียว แล้วกรูจะดีใจทำไมวะ ข้อความที่ส่งมานะไม่ได้หวานชื่นเลยสักนิด บอกรักไปแล้วทำไมยังไม่หายโกรธอีกละ หรือว่ามันจะหมดรักเราแล้วจริงๆวะ ผมนั่งคิดคนเดียว จนไอ้พวกนี้ขอชนแก้วอีกครับ
เริ่มเมากันหัวราน้ำแล้วครับ
จนทิ้งตัวลงกับพื้นหมดไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ ผมก็หลับใหลเป็นตายเลยครับ
ตื่นมาอีกที สัด ตื่นทำไมเนี้ย เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเองครับ ลุกขึ้นมาดูพวกเวร แม่งยังนอนตายกันอยู่เลยครับ ผมลุกไปล้างหน้าล้างตาเดินมาหยิบกางเกงยีนส์ใส่ แล้วก็หยิบเสื้อจากปลายเตียงมาใส่ แล้วเดินออกมานอกห้อง ไปไหนหรอครับ ซื้อปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้ ก็ตอนอยู่บ้านมีแม่ซื้อให้อะ อยู่นี่ซื้อเองดิ เซ็งเลยอะ
พอซื้อน้ำเต้าหู้ก็หกถุง นมสดอีกสี่ ปลาท่องโก๋อีกครับ แล้วก็ ข้าวเหนียว หมูปิ้ง ซื้อไปเผื่อไอ้พวกนั้นมันตื่นนะครับ พอเข้ามานั่งในรถ นึกขึ้นได้ ไปคอนโดไอ้ตาร์ดีกว่าครับ ไปแล้วไงอะเลยลงจากรถ แล้วซื้อนมสดกับปลาท่องโก๋ แล้วก็น้ำเต้าหู้ ไปเผื่อไอ้ตาร์ด้วยชุดนึง เอาวะ ขอไปหน่อยเหอะ ดูนิดนึงก็ยังดี ผมเข้าไปที่ลานจอดรถ เห็นรถไอ้ตาร์จอดอยู่ครับ เดินขึ้นไป เจ้าของที่ดูอยู่ที่นี่เป็นน้องสาวของเจ้าของตึกนะครับ เค้าก็จะรู้จักกับผมดี เพราะว่าผมมาบ่อย ไอ้ตาร์ให้ทำความรู้จักแล้วนะครับ ตึกนี้ยามอยู่เยอะมากครับ เพราะว่าเจ้าของตึกดันไปต่างประเทศมาแล้วไปเจอโรงแรมที่มียามทุกชั้น เจ้าของโรงแรมคิดว่าปลอดภัยดี มีกล้องวงจรปิดอย่างเดียวไม่ได้ เลยเอากลับมาทำบ้างครับ ก็ดีเหมือนกันครับ ผมว่า อุ่นใจดี ถึงจะหลับบ้างก็เหอะ พนักงานหน้าเคาร์เตอร์ก็มีสองคน เพราะต้องคอยดูแล เพราะว่าที่นี่ชั้นหนึ่งชั้นสองจัดเป็นห้องพักชั่วคราวด้วยครับ
ยามนี่จะว่ามีทุกชั้นเลยครับ นั่งหลับบ้านนอนหลับบ้าง ว่ากันไป เพราะว่าคอนโด มันเข้าได้โดยไม่ต้องมีคีการ์ดนะครับ ก็ต้องดูแลกันเป็นพิเศษหน่อย เล่นค่าห้องแพงซะขนาดนั้นนิครับ ตรงที่รับแขกก็มีร้านสะดวกซื้อเล็กๆด้วยครับ ก็ดีครับว่ากันไป ผมกำลังเดินเข้าไปที่ลิฟนะครับ แต่ลิฟมันดันเปิดก่อน ทำให้ผมต้องรีบหลบทันที เพราะว่าคนที่กำลังออกมานะคือ ไอ้ตาร์กับน้ำครับ เดินโอบไหล่กันออกมาเลยครับ หัวเราะต่อกระซิกกันเหมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ไม่แคร์สายตาใครเลยครับ ผมรีบหลบมุมตรงประตูทางเข้าพอดีครับ ดีนะครับมันมีมุมเล็กๆอยู่พอดี ไม่งั้นคงไม่มีที่หลบแล้วครับ เพราะว่าแม่งเล่นเป็นกระจกหมดเลยครับ สว่างเลยไง
ผมยืนมองสองคนนั้น อยู่นาน จนหายไปตรงลานจอดรถ ผมเดินตามไปห่างๆ สงสัยนั้นรถของคนชื่อน้ำ ไอ้ตาร์เป็นขนขับแล้วพากันออกไปครับ
“ไปเหี้ยไหนกันแต่เช้าวะ”ผมสบทอยู่คนเดียว แล้วก็ทิ้งน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ลงถังขยะแม่งเลยครับ ได้แต่อารมณ์เสีย น้อยใจ เสียใจอยู่คนเดียวบนรถ
“เซ็งโว้ย”ผมตะโกนดังลั่นรถ นั่งอยู่สักพักก็ขับรถออกมากลับไปที่คอนโดครับ ไอ้พวกตัวเหี้ยนี่ยังนอนกันอยู่เลยครับ ผมนั่งคิดอะไรอยู่สักพักก็ลุกไปอาบน้ำ ทำให้ร่างกายมันสะอาด หัวมันเย็นลง คงคิดอะไรออกได้ยินเยอะ
ผมนั่งคิดคนเดียวอยู่หลายตลบ คิดไป คิดมา คิดวกไปวนมาจนหัวระเบิดว่าจะเอายังไงดี
“เป็นเหี้ยไรป่าววะ..กรูเห็นมึงนั่งคิ้วขมวดตั้งนานแล้วเนี้ย”ไอ้ป๊อดเดินมานั่งข้างๆ ผมนั่งสูบบุหรี่อยู่นอกระเบียงครับตอนนี้นี่วันละสี่ห้ามวนเลยครับ ก่อนนอนก็เบียร์ทุกวับ วันละขวด แก้เครียด
“มึงคิดว่ากรูคิดเรื่องอะไรละ”ผมพูดแล้วเขี่ยขี้บุหรี่
“กรูว่ามึงเดินผิดทางนะ”ไอ้ป๊อดพูดขึ้นสีหน้าจริงจัง แล้วจุดไฟแช๊ค ผมมองหน้ามันด้วยความงุนงง
“กรูทำทุกทางแล้วป๊อด..มึงจะให้กรูทำไงอีก..มันไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย”ผมบอกมัน แล้วมองออกไปนอกตึก
“กรูว่ามึงกับพี่ตาร์อะคุยกันให้กรูเรื่องเลยเหอะ”ไอ้ป๊อดมันพูด
“จะคุยยังไงมึงก็เห็นหน้ากรูมันยังไม่อยากจะมองเลย..คุยดีๆพูดดีๆมันก็ไม่พูดด้วย..กรูเหนื่อยเป็นเหมือนกันนะมึง”ผมบอก
“โทรศัพท์ก็ไม่รับ..มันไม่เปิดทางให้กรูสักทาง..แล้วจะให้กรูไปทางไหนละวะ..ลอดใต้ดินรึไง”ผมพูดติดตลก แต่หน้านี่ไม่ตลกแล้วครับ
“มึงก็ส่งข้อความไปดิ..ว่าอยากคุยด้วย..นัดเจอที่ไหนก็ว่าไป..คุยจริงๆจังๆไปเลย..ไม่ใช่มาประชดประชัน แกล้งกันอยู่แบบนี้..มีดีบ้างไม่ดีบ้าง.พี่แกก็คงยังไม่อยากคุยด้วยหรอก”ไอ้ป๊อดบอก อืมก็จริงของมัน
“ถ้าพี่เค้าไม่ได้รักมึงแล้ว..มึงก็จบไปเลย..ตัดใจซะ..เรื่องทุกอย่างจะได้จบ มึงให้เค้าเลือกทางของเค้าเองมึงก็ต้องเดินไปตามทางที่มึงเลือกแล้วเหมือนกัน ถ้าพี่เค้าไม่ได้รักมึงแล้วมึงต้องยอมรับความจริง.. แต่ถ้าพี่เค้ายอมยกโทษให้มึงมันก็ไปอีกเรื่อง”ไอ้ป๊อดพูดเสร็จ ก็หมดมวนพอดีครับ
“เอางั้นหรอวะ..แต่ถ้ามันไม่ได้รักกรูแล้วละ”ผมบอก
“มึงก็ต้องตัดใจ..มึงโตแล้วนะโว้ย..มึงต้องเคารพการตัดสินใจของพี่ตาร์ด้วย..ไม่ใช่มาทำเล่นๆเป็นเด็กๆ”ไอ้ป๊อดพูด ทำเอาผมและมันเงียบไปสักพัก
“อืม..ก็ได้.กรูจะทำ”ผมบอก
“ทำให้เร็วที่สุด..กรูไม่ต้องการให้เพื่อนกรูมานั่งซึมแบบนี้..กรูต้องการไอ้ข้าวคนเดิม”ไอ้ป๊อดบอก
“แล้วถ้าเค้าไม่รักกรูแล้วกรูไม่เศร้ากว่าเดิมหรอไอ้สาด”ผมด่ามันแล้วหัวเราะ
“อ่าว..นั้นมันเศร้าคนละแบบโว้ย..เศร้าแบบนี้เดี๋ยวก็หาทางหายได้..แต่เศร้าแบบที่มึงเป็นอยู่เนี้ย ทั้งคิดมาก ทั้งเครียด เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวทำหน้าดีใจ โดยที่ไม่อยากดีใจ ต้องคอยไปประชดคนอื่นอีก..กรูไม่อยากให้เพื่อนกรูเป็นแบบนี้..เดี๋ยวสักวันก็เป็นบ้าหรอกมึง..ฮ่าๆ”ไอ้ป๊อดมันหัวเราะ อืมก็จริงของมันทุกอย่างเลยครับ จริงทุกอย่างที่มันพูด ช่างเป็นเพื่อนรักรู้ใจจริงๆครับ
...
มาต่ออีกแระ
หิหิ
เพิ่งตื่นนะ
เมื่อคืนดึกไปหน่อย
กร๊ากก
ยังไงก็ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลย
จุ๊บๆนะค่ะ
เดี๋ยวไปหาไรกินก่อน
เดี๋ยวมาต่อให้ใหม่นะ
ไปแระ
-
:เฮ้อ:
:a14:
-
:m15:อย่านะ
อย่าทำร้านจิตใจเค้าไปมากก่านี้เรย
เสียน้ำตาไปหลายแล้วเนี่ย :sad2: :sad2:
เอาคุนน้องน้ำออกไปไกลๆๆๆๆเรย
ปั๋วเมียจาเคียกานดั๋นมีตัวประจวดมาขัดคอ
-
:n1: ดีกันนะ
ไม่รู้ดิข้าว ถ้าสมมุตินะว่าเค้ายกโทษให้
ข้าวก็ทำแบบเดิมอีก มันจะมีประโยชน์อะไร
ที่จะคืนดีกันสู้ปล่อยตาร์เค้าไปดีกว่าว่ะ
ทำใจซ่ะไอ้ข้าว รับผิดชอบในการกระทำของตัวเอง
ไม่ได้เกลียดข้าวนะ แต่สงสารตาร์วะทุมเทอยู่คนเดียว
สุดท้ายก็เจ็บปวด
เข้ากั๊นเข้ากันกับหัวข้อข้างบนเน้อ อิอิ :t2:
-
:m15:
อยากร้องไห้
-
พี่ตาร์เอาไอน้องน้ำเป็นเมียจริงเหรอเนี่ย
:sad2:
อย่างที่ป๊อดพูดก็ดีเหมือนกัน คุยกันให้รู้ชัดๆไปเลย
ดีกว่ามาเดี๋ยวดีเดี๋ยวบ้าแบบนี้
ถ้าตาร์ไม่เอาแล้ว หันมาหาคนอ่านแถวๆนี้ก็ได้
มีอีกเยอะ
:oni2: :oni2:
-
:m16:...หรือคนที่เปลี่ยนไปคือ...ตาร์...เพราะมีอิน้ำเข้ามาพัวพัน..ถึงบอกว่าอึดอัด...และรอจังหวะที่น้องข้าวจะพลาด...เพื่อตีจากโดยที่ไม่มีใครว่าได้... :serius2:
-
:เฮ้อ: แล้วจะยังไงเนี่ย
:a6: :a6:
-
อ่านทีไรแอบจี๊ดทุกทีเลยอ่ะ
เฮ้อ
อีกนานมั๊ยกว่าจะคืนดีกัน
-
อ่านแล้วเศร้า.... :m15: :serius2:
-
:m15: :m15: :m15: :a6: :a6: :a6: :a6:
โหรัยเนี่ย
จะเลิกกันจริงๆๆเหรอ
อยากร้องให้จัง
เรื่องนี้เครียดครับ
เครียดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เริ่มสงสารข้าวแล้วนะคับ
เป็นผมตัดใจไปตั้งแต่ 3 เดือนแรกแล้ว
เมื่อคนที่เรารัก ไม่เข้าใจเรา ทั้งที่เราไม่ไดตั้งใจให้เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้น
เราขอโทษไปแล้ว ทำทุกอย่างแล้ว
เค้าไปมีคนอื่น........
เป็นผมคงเลิกจริงๆอ่ะครับ
เก็บเวลาที่ดีตลอด 3ปี ไว้เป็นความทรงจำ
เรายังมีเพื่อนที่ดี
มีคนที่รักเราอีกมากมาย
ทำไมเราต้องแคร์คนที่ไม่รักเราแล้ว
รู้สึกแย่ นะครับ แย่จริงๆ
จากสงสารตาร์ เปลี่ยนเป้น สงสารข้าวแทนแล้ว
..................................................
ไม่ใช่ไรหรอกครับ
ผมเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มันกับตัวเอง
เกลียดตัวเองจะตายไปช่วงนั้นอ่ะ
เหอะๆๆ
T^T
จริงจังไปปล่าวเนี้ยกู????~
-
ถ้าเค้าไม่รักแล้วก็ปล่อยไปเหอะ เพราะเริ่มหมดกำลังใจแทนข้าวแล้ว
-
เบบี้....แต่งอย่าให้เศร้ากว่านี้นะ...เครียด...สงสารข้าว.......เริ่มไม่ชอบน้องน้ำแล้วอะ
เบบี้ไม่เครียดบางรือแต่แบบนี้นะอย่าง ให้เลิกกานนะ
ไม่อย่างนั้นมากานสาป...แน่นอนคอนดู :angry2: :serius2: :sad2: :o12: o7 :a6: :เตะ1: :m15: :a11: :m16: :m31: :m30:
-
:serius2:
ต้าร์กำลังวางแผนไรอยู่
หรือหมดรักข้าวแล้วเหรอ
:m15:
-
เกลียดตาร์แล้วอะ เกลียดมากด้วย
ไหนมีคนบอกว่าคนทำผิดแล้วยอมรับ เค้าจะให้อภัยไม่เห็นเป็นอย่างนั้นเลย
ไม่เอาแล้ว สงสารข้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เกลียดตาร์แล้วอะ เกลียดมากด้วย
ไหนมีคนบอกว่าคนทำผิดแล้วยอมรับ เค้าจะให้อภัยไม่เห็นเป็นอย่างนั้นเลย
ไม่เอาแล้ว สงสารข้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
การให้อภัยมันคงทำไม่ยากนักหรอก แต่ความทรงจำได้รับมานะ มันลบกันได้ง่ายๆ ที่ไหน ลองคิดดูนะถ้าคุณไปเจอแฟนคุณนอนอยู่กับคนอื่น แล้วเขามาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ เขาขอโทษ คุณจะทำยังไงเหร่อ ให้อภัยเขาไป แล้วลืมภาพที่เห็นทั้งหมด ถ้าทำได้ก็เก่งจริงๆ
รู้ว่าเป็นเรื่องแต่งนะครับ เพียงแต่แปลกใจมากกว่าที่มีคนสงสารข้าวเพิ่มมากขึ้น ไม่มีใครสนใจสงสารต้าร์เลย (ช่วงหลัง) แต่เป็นผม ผมก็คงทำแบบต้าร์ ถึงให้อภัยได้ แต่ความรู้สึกคงเป็นเหมือนเดิมยาก ลองนึกนะครับว่าถ้าอยู่กับแฟนแต่ทุกครั้งที่มองหน้าแฟน ก็จะมีแต่ภาพที่เห็นเขานอนอยู่กับคนอื่น คุณจะทำยังไงล่ะ ความทรงจำคนมันลบล้างหรือแก้ไขไม่ได้ง่ายๆในช่วงเวลาสั้นๆหรอก
-
เห็นใจข้าวนะ แต่ให้เราเป็นตาร์ เราก็คงยังไม่อภัยให้ง่ายๆอยู่ดี ต่อให้แก้ตัวกี่ครั้งว่าไม่ตั้งใจก็เหอะ การนอกใจต่อให้ไม่ตั้งใจก็เป็นแผลใหญ่ในความสัมพันธ์นะ
-
lสงสารทั้ง 2 คนอ่ะ :a6: :a6: เฮ้อ จะเอาไงล่ะที่นี้
-
ตกลงจะยังไงกันแน่อ่ะ ให้มันเคลียร์สิ ทั้งสองคน อ่ะ
-
อ๊ากกก
เครียกันให้รู้เรื่องนะครับ
ไม่ว่าจะเป็นยังไง
จะได้ไม่ค้างคาใจทั้ง 2 ฝ่าย
ไปดีก่า ล้าลา
:oni1: :oni1:
-
ตอนที่73 นัดเจอ
ตายห่าแล้วกรู ไม่คิดว่าคนอ่านจะเครียดได้ขนาดนี้ นี่กะเอาแค่นิดหน่อยเองนะเนี้ย คนเขียนเองไม่คิดว่าเครียดนัก อีเรื่องเก่าที่กะว่าเอาเครียดกว่านี้ ถ้าเขียนขึ้นมาคนอ่านไม่ไม่มาอ่านเลยหรอเนี้ย แหม น่าเอาตีนขึ้นมาถีบหน้าตัวเองจริงๆ แต่ทำไม่ได้ กร๊ากก ไปต่อกันเลยดีกว่า
...
ผมนั่งกินเหล้าทั้งเสาร์ทั้งอาทิตย์เลยครับ โทรไปคุยกับพี่ป่านบ้างเป็นระยะๆ พี่ป่านก็บอกว่าให้ทำแบบไอ้ป๊อดก็ดีเหมือนกันครับ
วันจันทร์มาเรียนผมเลยส่งข้อความไปตั้งแต่ตอนเช้า ดูตารางเรียนมันแล้วนัดเจอมันครับว่ามันว่างช่วงไหน
“วันนี้..มาเจอที่ร้าน.......................หน่อยนะ.มีเรื่องจะคุยด้วย.ตอนสี่โมงเย็นนะ..”ผมส่งไปฉบับแรก ร้านนี้เป็นที่รู้จักกันดีของนักศึกษานะครับ เพราะมานั่งบ่อย ตอนผมมาหาไอ้ตาร์ ตอนที่ยังไม่ทะเลาะกันนี่ มันก็พามานั่งร้านนี้เหมือนกันครับ
“มาด้วยนะ...ขอร้อง”ผมส่งไปอีกครั้ง แล้วก็นั่งเรียน ในหัวก็คิดว่าเย็นนี้จะพูดว่าอะไรดี ต่างๆนาๆครับ
พอได้เวลาผมก็ไปนั่งรอที่ร้านที่นัดไว้ครับ มันยังมาไม่ถึงเลยครับ ที่จริงผมมาก่อนเวลาอีกครับ เหอะๆ นั่งสั่งโกโก้มากิน จนหมด จนกาแฟ แล้วกาแฟก็หมด เหอะๆ จนไอ้ตาร์เดินเข้ามาในร้าน มันมาพร้อมกับน้ำ ที่เดินตามมาข้างๆ ทำเอาผมไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลยครับ แต่ผมก็ได้แต่มองหน้ามัน มันก็มองหน้าผม
“นั่งสิ..จะยืนคุยรึไง”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันนั่งลง น้ำก็นั่งลงด้วย มึงจะเอามันมาทำไมวะ แล้วกรูจะคุยยังไงเนี้ย
“มีอะไร”ไอ้ตาร์มันเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ต่างคนต่างเงียบอยู่นาน
“เรื่องส่วนตัว”ผมพูด แต่ไม่ได้ประชดแต่อย่างใดนะครับ สีหน้าปกติ
“งั้นเดี๋ยวน้ำไปรอข้างนอกนะครับพี่ตาร์”ไอ้น้ำมันรู้ครับ มันก็ลุกไป เหลือผมกับไอ้ตาร์สองคน
“มีไรรีบพูดมาสิ”มันพูดขึ้นหลังจากน้ำเดินออกไปนอกร้าน
“มึงยังรักกรูอยู่รึป่าว”ผมถามตรงประเด็นแบบพุ่งเข้าใส่เลยครับ ไอ้ตาร์มันหันมามองหน้าผม แต่มันเงียบครับ ต่างคนต่างเงียบกันอยู่สักพัก
“มึงรักคนชื่อน้ำหรอ”ในเมื่อมึงไม่ตอบกรูก็ขอถามอีกก็แล้วกัน มันก็เงียบอีกครับไม่ตอบ เงียบมากครับ เงียบจนอยากจะบีบคอตัวเองตายตรงนั้นเลย แม่ง
“ทำไมมึงไม่ตอบกรู”ผมถามมันแต่เสียงผมเรียบเฉย ไม่ได้คาดคั้นอะไรมาก
“เรื่องที่จะให้มาพูดมีแค่นี้หรอ”มันกลับถามกลับครับ
“ตาร์....ทำไมเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้..กรูทำทุกอย่างแล้วแต่ทำไมมันไม่เห็นดีขึ้นมาเลยวะตาร์”ผมพูด มองตาไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก้มหน้าลงนิดนึง
ต่างคนต่างเงียบอีกแล้วครับ แม่ง เซ็ง ผมมองออกไปนอกกระจก น้ำยืนรอไอ้ตาร์อยู่ตรงรถไอ้ตาร์ หน้านี่งอเป็นตูดเลยครับ ถ้าเกิดน้ำรักไอ้ตาร์จริงๆเหมือนกันละ มันก็คงจะเจ็บมากเหมือนกันสินะ
ผมเหลือบไปเห็นที่คอไอ้ตาร์ ถึงเสื้อมันจะปิดอยู่แต่ผมก็เห็นครับ
“ตาร์.มึง.........”ผมจะถามมันแหละครับ ว่าทำไมไม่ใส่สร้อย แต่ไม่กล้าแล้วครับ ฉุดคิดขึ้นได้ว่ากลัวคำตอบที่จะได้รับ ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผม
“กรูขอให้มึงโชคดีนะ....กับคนที่มึงรัก...”
“ขอโทษที่มาวุ่นวายกับชีวิตมึงนะ..เรื่องนั้นที่กรูเคยทำผิดไว้กรูขอโทษกับมึงจริงๆนะ..กรูเสียใจ...ต่อจากนี้ไปกรูจะไม่ยุ่งกับมึงอีก อย่างที่มึงเคยต้องการ”ผมพูดเสร็จ หยิบเงินออกมาแล้ววางเงินไว้ ผมหันไปมองหน้ามันอีกนิด ไอ้ตาร์มันมองผมอยู่ ผมก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกนอกร้านไป ไอ้น้ำที่ยืนรออยู่หน้าร้านมันก็มองหน้าผม มึงไม่อยากมองมึงก็ไม่ต้องมองก็ได้ ไอ้สาดเอ้ย กวนตีน เดี๋ยวกรูได้เอาตีนยัดปากแบบไอ้เกมส์หรอกมึง
มันถอดสร้อยออกแล้ว ทุกอย่างมันคงจบแล้วจริงๆ ผมได้แต่เสียใจ อีกอย่างก็โล่งใจ เหมือนปัญหามันคลี่คลาย แต่ทำไมผมต้องเป็นคนมานั่งเศร้าอยู่คนเดียว ผมเดินกลับมาที่รถ แล้วขับออกมาอย่างไร้จุดหมาย ในหัวมันตื้อไปหมด ทำไมกลายเป็นแบบนี้
“ฮ่าๆๆ...”อยู่ดีๆก็อยากหัวเราะ บ้าชะมัด กรูมันบ้าไปเองคนเดียว ก็นี่ไง ไอ้ข้าว ก็สมควรแล้วไง มึงทำกับเค้าไว้กรรมมันก็สนองมึงแล้ว ผมขับรถเรื่อยๆ จนสามทุ่ม กลับมาที่คอนโด
และเหล้าเบียร์ก็มีพร้อมครับ นั่งกินคนเดียว เครียดคนเดียว เศร้าคนเดียวดีกว่าครับ ผมไม่ต้องการให้เพื่อนของผมต้องมาเครียดกับผม ต้องมารับรู้เรื่องของผม ถึงมันจะเต็มใจแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าขอผมใช้เวลาอยู่กับตัวเอง คิดเรื่องของตัวเองให้มากขึ้นดีกว่าครับ
แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ไหลออกมาไม่หยุด ดีออกมาให้พอ ให้พอเลยไอ้เหี้ยข้าว ผมนั่งร้องไห้ไปคนเดียว เสียงก็แทบจะไม่ออกครับ น้ำตาไหลไม่หยุด ในหัวสมองด่าว่าตัวเองต่างๆนาๆ คำถามมากมายที่อยู่ในหัว มันสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปหมดครับ
เมาเป็นหมา ตื่นเช้ามาอีกที ก็เมาเป็นหมาต่อครับ ดีไม่ต้องทำเหี้ยไรแล้วครับ เมาแม่งอยู่อย่างนี้แหละ วันนี้ผมก็ขาดเรียนอีกครับ พรุ่งนี้ค่อยไปก็แล้วกัน ผมปิดโทรศัพท์มือถือ ไม่อยากรับรู้เรื่องโลกภายนอก มันจะเป็นยังไงก็ช่างหัวแม่งมันแล้วครับ วันนี้คือวันของผม
.....................................
เช้าวันต่อมาผมไปเรียนตามปกติ ร่าเริงเยี่ยงลิง ไม่สนโลกครับตอนนี้ก็ทำตัวเฮฮาสุดๆ เลิกเรียนก็ชวนไอ้ป๊อดกับไอ้แสบไปคอนโดไอ้เป้ไอ้เข็ม บ้างวันก็ไปคอนโดไอ้แมน บางวันไปหาพี่ไม้ บางวันไปแรดๆๆอยู่ห้องพี่ปองบ้างที่อีกมหาวิทยาลัยนึง วนไปมาอย่างนี้ครับ ไม่สนใจใคร บางวันใครไม่ว่าผมก็ไปกับเพื่อนที่คณะ ผมได้เพื่อนที่คณะใหม่สามคนนะครับ ไอ้นิล ไอ้ทศ แล้วก็ไอ้เอ็ม เป็นเพื่อนสนิทผมที่คณะครับ มันก็จะช่วยเรื่องเรียนตอนผมไม่มาเรียนแหละครับจากวันนั้นก็ล่วงเลยมาเก้าวันแล้ว นี่กรูนับวันด้วยหรอเนี้ย แม่งเอ้ย
พี่ป่านก็โทรหาผมด้วยแหละครับว่าทำไมผมไม่ไปหาที่คณะเลย มีอะไรกับไอ้ตาร์รึป่าว ผมก็บอกว่าเรื่องมันจบแล้วครับ พี่ป่านก็ตกใจยกใหญ่ แต่ผมก็ไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้น แต่เห็นบอกว่าไอ้ตาร์ไม่ค่อยมาเรียน วันศุกร์ที่แล้วก็ขาด จันทร์ที่ผ่านมาก็ขาดอีกครับ ผมก็หรอครับ ไปตามเรื่อง มันจะขาดไม่ขาดก็เรื่องของมันแล้วครับ แล้วบอกว่าน้ำมาตามหาไอ้ตาร์ แต่พี่ป่านบอกไปว่าตาร์ไม่มาเรียน จากนั้นน้ำก็ไม่มาอีกเลย พวกพี่ป่านก็โทรหาไอ้ตาร์กันไม่ติดครับ เพราะว่ามันไม่รับโทรศัพท์
พี่ป่านเลยคิดว่าไอ้ตาร์อยู่กับผมครับ ผมก็บอกไปว่าไม่ได้อยู่
......................................
วันนี้ผมก็เมาอีกคราครับ วันๆไม่ทำอะไรละ แต่วันนี้ยังไม่เมามากครับ เพราะเบียร์เพิ่งหมดไปแค่ขวดเดียว วันนี้ไอ้ป๊อดกับไอ้แสบมันมานอนห้องผมด้วยไงครับ ก็ต้องเต็มที่กันหน่อยครับ
นั่งกันจนดึกมากแล้ว เปิดหนังที่ซื้อมาดูด้วยครับ
“เฮ้ย...”เสียงไอ้ป๊อดมันตกใจหนังนะครับ
“อ๊ากก อย่าน้า...อ๊ากก”ไอ้เหี้ยป๊อดแหละครับ คืนมือเป็นหนังแบบยิงโหด โรคจิตหน่อยอะครับ ไอ้ป๊อดมันบอกผมว่าตอนดูไม่ใส่อารมณ์แล้วมันเหมือนไม่มีอารมณ์ร่วมแล้วมันจะไม่เสียว ถ้านั่งเฉยๆตัวมันจะเกร็งผมก็เออ มึงค่อนข้างบ้าแล้วไอ้ป๊อด
“มึงเวอร์แระเหี้ยป๊อด”ผมด่ามัน
“อ่าว..กรูเสียวนี่หว่า”ไอ้ป๊อดพูด
“เสียวหรอจ๊ะ..มาเล่นเสียวกับพี่มะ”ผมแกล้งหยอกมันครับ
“เฮ้ย..กรูยังชอบเพศแม่อยู่เว้ย..”ไอ้ป๊อดมันรู้ครับว่าผมแกล้ง มันก็ด่าผม มันก็ยิ้ม
“สาดกรูไม่พิศวาสมึงหรอก..”ผมพูด แล้วโยนหมอนใส่มัน
“ดีแล้ว..กรูเก็บตูดไว้ตดดีกว่า..”ไอ้ป๊อดมันพูดแล้วแกล้งๆทำลูบก้นครับ ตลกมัน
“แล้วมึงกับน้องปานเป็นไงบ้างวะ”ผมหันไปถามไอ้แสบที่นั่งบนโซฟาแล้วเอาเท้าเกยอยู่บนโต๊ะกลางโซฟา
“ก็ดี..แต่แม่ง กวนตีนกรูได้ตลอดเวลา..แล้วไอ้เหี้ยบูมนะ..มาเจาะแจ๊ะอยู่นั้น..กรูอยากกลับไปกระทืบจริงๆ”ไอ้แสบมันเริ่มหัวเสียนิดๆ
“อ่าว..เมียมึงน่ารักนี่หว่า..กรูยังอยากได้เลย ฮ่าๆๆ”ผมหัวเราะ ไอ้แสบยกเท้าใส่ผม
“ไม่ให้โว้ย..”ไอ้แสบบ่น
“แหม..หวงเหมือนกันนะเนี้ยตัวเอง”ผมแกล้งทำยียวนใส่มัน
“เออ..”มันพูดเหมือนเขินๆแล้วกระดกเหล้าต่อ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“คราบพี่ป่าน”ผมรับโทรศัพท์พี่ป่านโทรมาครับ
“ข้าว..อยู่ไหนอะ..”พี่ป่านรีบกรอกสายลงมา
“อยู่ห้องข้าวครับ”ผมบอก
“มาหาพี่ที่คอนโดไอ้ตาร์หน่อยสิ”พี่ป่านพูด
“ทำไมอะครับ..”ผมเริ่มสงสัย ก็ไม่อยากไปอะครับ ถึงอีกใจจะอยากไป เคยรู้สึกแบบนี้กันรึป่าวครับ
“ไอ้ตาร์เมามากเลย..มาหาหน่อยนะ..ตอนนี้เลย”พี่ป่านพูด
“ครับๆ..ไปเดี๋ยวนี้”ผมบอก แล้ววางโทรศัพท์
“เฮ้ย..เดี๋ยวกรูมานะ..”ผมบอก พร้อมกับหยิบกางเกงยีนส์ที่กองอยู่มาใส่ โคตรโสโครกเลยครับ ฮ่าๆ ก็เค้าเมานิ
“ไปไหนวะ”ไอ้ป๊อดรีบถาม
“ไอ้ตาร์เมาอยู่คอนโด..พี่ป่านโทรมาตามกรู..มึงอยู่นี่กันแหละ.เดี๋ยวกรูมา”ผมบอก พร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าตังและก็กุญแจรถ
พอไปถึงห้องไอ้ตาร์ผมกดกริ่งพี่ป่านก็วิ่งมาเปิดเลยครับ
“เข้ามาสิ”พี่ป่านบอก เพราะว่าผมยืนอยู่หน้าห้องไม่เข้าไป
“หลับหรอครับ”ผมถาม
“อืม..อยู่บนเตียงนะ”พี่ป่านบอก แล้วเดินนำเข้าห้อง ผมก็เดินนำเข้าห้องไปครับ พอเข้าไปก็เห็นไอ้ตาร์นอนอยู่บนเตียง ใส่แต่บ๊อกเซอร์ หนวดเคราก็ไม่โกนครับ ผมยืนมองมันอยู่อย่างนั้น หันไปก็เห็นทั้งขวดเหล้า ขวดเบียร์เต็มไปหมด เกลื่อนกลาดห้องเลยครับ
“ทำไมเป็นแบบนี้ครับ”ผมหันไปถามพี่ป่าน
“พี่ก็ไม่รู้..มันไม่ไปเรียนมาสี่วันแล้ว ก็ตั้งแต่ศุกร์ที่แล้ว แล้วก็จันทร์กับอังคารที่ผ่านมา.แล้วก็วันนี้แหละ.พวกพี่โทรหาก็ไม่ติดแต่ตอนแรกมันก็ยังมาเรียนปกติดีอยู่เลย พี่ก็งงๆพอวันศุกร์กลับไม่มาซะงั้นอะ”พี่ป่านเล่า แล้วนั่งลงบนเตียง
“พี่ว่ามันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ โทรหาก็ไม่ติด...ไม่มีใครโทรติด โทรศัพท์ที่ห้องมันก็ถอดแจ๊คออก”พี่ป่านเล่าต่อ
ผมเดินไปที่หัวเตียง นั่งลงข้างๆไอ้ตาร์
“วันนี้พี่โทรหามัน มันก็รับ อยู่ดีๆ ก็มีเสียงขวดแตก พี่ก็ตกใจ รีบถามมันว่าอยู่ไหน มันบอกอยู่คอนโด พี่ก็รีบแจ่นมาเนี้ย มันร้องไห้ด้วยไง พี่เลยรีบมา มันไม่ยอมเปิดห้อง จนพี่ต้องให้เจ้าของที่ดูแลแทนมาเปิดให้บอกว่าไอ้ตาร์เมา..”พี่ป่านเล่าต่อ ผมเอามือไปจับหน้าไอ้ตาร์เบาๆ
“เนี้ยเข้ามาก็มีสภาพแบบนี้เลย..แต่ต่างกันหน่อยคือ..นอนอยู่ตรงพื้น ขวดก็แตก..พี่เห็นมันไม่เป็นอะไรเลยให้เจ้าของบอกให้ยามเข้ามาช่วยยกตัวไอ้ตาร์มาที่เตียง แล้วก็เช็ดตัวให้มัน....ปากก็เรียกแต่ชื่อข้าว..พี่เลยโทรตามเรานี่แหละ”พี่ป่านเล่าต่อ
“เมาเป็นหมาไม่แตกต่างจากกรูเลยนะมึง”ผมพูด แล้วลูบหน้ามันเบาๆ
“มีอะไรกันละเนี้ยข้าว..”พี่ป่านบอก
“ก็ไม่อะไรหรอกครับ...วันนั้นข้าวบอกว่าจะเลิกมายุ่งกับชีวิตมันแล้ว ขนาดข้าวบอกให้มันมาคุยด้วย มันยังเอาน้ำมาเลย..สร้อยที่มันเคยใส่มันก็ถอด”ผมบอก แล้วมองหน้าพี่ป่าน
“แต่พี่เห็นไอ้ตาร์เมื่ออาทิตย์ก่อน..มันทะเลาะกับน้องน้ำนะ...ไม่ค่อยดีนัก..มันเหมือนหลบๆน้ำด้วยพี่สังเกตดู เพราะว่ามันไม่เล่าเรื่องอะไรให้ใครฟังเลย ระหว่างน้ำกับมันพี่ก็เลยต้องเสือกเอาเอง”พี่ป่านบอก ทำไมมันไม่เล่าวะ ที่เรื่องมึงกับกรูเนี้ย ป่าวประกาศเค้ารู้กันทั่ว ไอ้เวร
“แล้วข้าวจะเอายังไง”พี่ป่านหันมาถาม
“ไม่รู้ครับ..ข้าวไม่รู้....”ผมบอก
“ข้าว..พี่ว่าต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันนะ..ข้าวคิดดีแล้วหรอจะเลิกกับมันนะ”พี่ป่านบอก ผมหยุดคิดสักพัก หันไปเห็นมือที่มันกำอยู่ สร้อยที่มันเคยใส่นั้นเอง ผมหยิบออกจากมือไอ้ตาร์มาดู สร้อยมันขาดแล้ว ผมน้ำตาแทบไหล ไม่รู้เป็นเพราะอะไร บอกความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกัน ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่ตอนนี้โทรมมากๆ
“ทำไมมึงเป็นแบบนี้ไอ้ตาร์”ผมจับหน้าไอ้ตาร์เบามือ
“เริ่มใหม่ดีกว่ามั้ยข้าว..พี่ว่าแบบนี้สภาพโคตรแย่ทั้งสองฝ่ายเลยเนี้ย..ลองใหม่อีกครั้งมั้ย”พี่ป่านทำหน้าไม่สู้ดี
“ผมลองมากี่ครั้งแล้วพี่...”ผมพูดแล้วยิ้ม
“ลองอีกครั้งจะเสียหายอะไร..เจ็บมามากพอแล้ว..เจ็บอีกหน่อยจะเป็นไรไป”พี่ป่านบอก ทำเอาผมฉุดคิด เจ็บมามากพอแล้ว เจ็บอีกหน่อยจะเป็นอะไรไป ถ้ามึงไม่ได้รักกรู มึงทำไมต้องมานั่งโทรมแบบนี้ด้วยละตาร์ มึงเป็นอะไรทำไมมึงเมาเป็นหมาแบบนี้ ไหนมึงมีคนอื่นแล้วไง แล้วทำไมสร้อยขาดละตาร์ มึงถอดสร้อยรึป่าวตาร์ ตกลงมันยังไงกันแน่ ผมคิดคนเดียวอยู่นาน
“ข้าวกลับก่อนนะพี่ป่าน..”ผมบอกพร้อมลุกขึ้น
“อ่าว..ไม่อยู่รอมันตื่นหรอ”พี่ป่านรีบถาม
“ไม่หรอกครับพี่...เออ..ถ้ามันตื่นมาก็ไม่ต้องบอกนะว่าข้าวมา..ถ้ามันถามถึงสร้อยเส้นนี้ก็ไม่ต้องบอกนะครับว่าข้าวเอาไป บอกว่าไม่รู้ไม่เห็น..ข้าวจะลองดูอีกครั้งแบบที่พี่ป่านบอก..”ผมพูดแล้วยิ้ม
“อืม..จ๊ะ”พี่ป่านพูด
“ฝากดูมันด้วยนะครับ..ขอบคุณมากเลยนะครับพี่”ผมบอกพร้อมกับยกมือไหว้
“แหม..อย่าไหว้เลย..เอาเป็นหอมแก้มดีกว่า”พี่ป่านพูดแล้วยิ้มแก้มปริ ผมเลยเดินไปหอมพี่แก
“ว้าย.เอาจริงด้วย”พี่ป่านพูดแล้วลูบแก้ม
“ครับ.สำหรับพี่สาวที่แสนดี”ผมบอก
“อืม..สำหรับน้องชายที่น่ารักเหมือนกันจ้า”พี่ป่านบอก แล้วผมก็ลาพี่ป่านกลับมาที่ห้องผมครับ พร้อมกับสร้อยเส้นนี้ที่ทำให้ผมคิดหนัก
ผมกลับมาถึง ไอ้เปรตสองตัวก็กำลังดูหนังเรื่องใหม่เลยครับ
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้ป๊อดหันมาถาม
“ก็ดี..เมาเป็นหมา..แต่กรูไม่ได้รอมันตื่นหรอกนะ”ผมบอก
“อ่าว..ทำไมวะ”ไอ้แสบถามบ้างครับ
“กรูจะเริ่มใหม่อีกครั้ง...มึงคิดว่าไง”ผมถามพร้อมกับนั่งลง ไอ้ป๊อดที่นอนอยู่มันลุกขึ้นนั่งมองหน้าผมอย่างจริงจัง ไอ้แสบก็มองผม มันคงรู้ความหมายที่ผมพูดเมื่อกี้
“ถ้ามึงคิดว่าดี..กรูเป็นเพื่อนมึงก็ได้แต่ให้คำแนะนำแล้วก็กำลังใจ..มึงเลือกเดินเองเหอะ..กรูจะคอยเป็นกำลังใจให้ละกันวะ”ไอ้ป๊อดพูดแล้วยิ้ม
“อืม..ถ้าคราวนี้ไปแล้วไม่สวย..กรูคงยอมแล้วจริงๆ...”ผมบอก ผมกับไอ้แสบแล้วก็ไอ้ป๊อดนั่งกินเหล้ากันต่อ จนตีสามแล้วก็เข้านอนครับ ตื่นมาตอนสายๆ พอเรียนเสร็จก็เอาสร้อยไปซ่อม
“พี่ป่านครับ..แล้ววันนี้ไอ้ตาร์มันมาเรียนรึป่าว.”กลางดึกคืนวันพฤหัสผมโทรหาพี่ป่าน ผมยังไม่ได้ไปหาไอ้ตาร์หรือว่าเริ่มอะไรหรอกนะครับ เพราะว่ายังไม่รู้จะทำยังไง คราวนี้ผมคงต้องรอบคอบหน่อย เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาโมโห เครียดกันอีก
“ไม่มาจ๊ะ พี่เอาข้าวต้มไปให้มันเมื่อเช้า..มันบอกจะไปเรียนวันจันทร์”พี่ป่านบอก
“หรอครับ..โอเคครับแล้วมันถามถึงสร้อยรึป่าวครับ”ผมถาม
“ถามนะ.แต่พี่บอกไม่รู้ไม่เห็น..มันก็หาใหญ่เลย..พี่ก็แกล้งช่วยมันหานะกลัวมันจับได้”พี่ป่านพูด แล้วพีแกก็หัวเราะเองครับ
“จะทำอะไรอะข้าว”พี่ป่านรีบถาม
“ก็ไม่รู้สิครับ..พี่คิดว่าไงอะ..เอาแบบเรียบๆดีกว่าเนอะ..ลองมาหลายรูปแบบละ..”ผมพูดติดตลก
“อืม..เอาแบบที่ข้าวคิดว่าดีนะ”พี่ป่านบอกอีก
“ครับ..จัดไปครับพี่สาว”ผมแซวพี่ป่านอีก
“จ้า....แล้วเดี๋ยวไงพี่โทรส่งข่าวนะ”พี่ป่านบอก
“ครับ..ขอบคุณครับ”ผมบอก แล้ววางโทรศัพท์ไป
........................
วันเสาร์ก็ไปเอาสร้อยที่ซ่อมไว้ที่ร้านนะครับ แล้วก็ไปเยี่ยมไอ้แมนด้วย ได้ข่าวว่ามีเรื่องอีกแล้ว หัวแตก ผมก็เลยพากันไปเยี่ยมไอ้แมนที่คอนโดหน่อยครับ เหอะๆ
...
มาแล้วค่ะ
พอดีคุยกับแม่นานไปหน่อย
เหอะๆ
เลยค้าง แต่ก็มาต่อให้แล้วนะ
จุ๊บๆ
มาคอมเม้นกันเยอะๆนะ
ถ้าคืนนี้เม้นไม่เยอะ
ก็ไม่มาต่อแระ
กร๊ากก
มีขู่
ฮ่าๆ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ อ่านแล้วขำดี ชื่นใจดีด้วยค่ะ
บับบาย
-
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: มีขู่ ปั๊ดเหนี่ยว
มาด่วน
-
ข้าวสู้ๆ :a2:
-
:m12: :m12:
มาด่วนเลยยยยค่ะ
ยังจะมาขู่กันอีกอ่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ทรมานกันพอแล้วมั้ง
ทั้งต้าร์ ทั้งข้าว :a11: :a11:
เจ็บด้วยกันทั้งคู่
-
:m15:
รองดูอีกสํกครั้งคงไม่เป็นไรเน้อเน้อ :t2:
-
:m16:...มาต่อด่วน... :m16:
-
มาต่อเหอะ ไม่อยากขาดใจ :m29:
ลุ้นทั้งคู่อ่ะ อยากให้รักกัน
:L2:
-
โอ้ยขอร้องเหอะ
อย่ามาทำให้อยากแล้วจากไป
เพ่มความเครียดให้คนอ่าน
ทำกานได้ลงคออ่า
-
เบบี๋ต่อด่วมมากถึงมาที่สุด
But now :m16:
-
โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะบ้าแล้ว มาต่อด่วนเลย
ว่ารู้สึกจะอินมากไปหน่อย อิอิ
-
ผมว่าพี่ตาร์น่าจะพอได้แล้ว
เพราะสิ่งที่ทำอยู่ มันทำให้ตัวเองเจ็บมาเยอะแล้วครับ
เชียร์ให้ทั้งสอง กลับมารักกันเหมือนเดิม
ล้าลา :oni1:
-
กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ยคับ
-
ตอนแรกร้องไห้
ตอนหลังเครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอนต่อไปขอให้ยิ้มได้เลยนะคะ
-
พอไอข้าวจะเลิกจริงๆ
ตาร์ก็อาการหนัก
น่าสงสาร
เอาไป+1 ที่ทำให้ผมเจ็บแปล๊บๆได้
ขอบคุณครับ
-
แม่งช่วงนี้มากบีบ จริงๆๆๆ
มาต่อเร็วๆๆนะ คนอ่านจะลงแดงแล้ว
-
:c5:เอาใจไปเต็มๆเลยค้าบ ชอบมากมาย
-
คืนดีซะทีสิ
-
บอกรักซักทีสิข้าว
พี่ตาร์เค้าจะได้มั่นใจ
:กอด1: :กอด1:
-
บอกรักซักทีสิข้าว
พี่ตาร์เค้าจะได้มั่นใจ
:กอด1: :กอด1:
-
มาส่งดอกไม้ให้ :L2:
เป็นอามิสสินจ้าง
รีบมาต่อนะครับ :m13:
-
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ :m13:
-
:เฮ้อ: :m15: สงสารทั้งคู่เลย ดีกานเร็วๆๆน้าเอาใจช่วยยยยยยยย :t2:
-
มาต่อเถอะนะครับ
ได้โปรด
:serius2:
-
:o12:
ขอให้สมหวังนะครับ
วันนี้ไปกินเหล้า
คิดถึงแต่เรื่องนี้ในหัว
ว่าต้าจะโยกโทษให้ไหม
อินจัด
:o8:
-
ตอนที่74 บอกรัก
วันจันทร์ผมนัดกับพี่ป่านเรียบร้อย ว่าเลิกเรียนแล้วให้ฉุดไอ้ตาร์ไว้ที่โต๊ะตรงที่พี่ๆเค้าชอบนั่งกัน พี่ป่านก็โอเค ได้จัดไป ฮ่าๆ ผมเก็บเสื้อผ้า หลายชุด แค่เสื้อผ้าแหละครับ แล้วก็หนังสือเรียนสำหรับวันนี้ เก็บกระเป๋าไว้ท้ายรถ เสร็จแล้วก็ไปเรียนครับ ตามปกติ พอเลิกเรียนก็ตรงดิ่งไปที่คณะไอ้ตาร์ทันทีครับ ก็ไม่วายโทรไปหาพี่ป่านก่อน
“พี่ป่าน..ไอ้ตาร์อยู่ด้วยใช่มั้ย”ผมโทรไปเมื่อถึงหน้าคณะ
“ใช่..แป๊บนะ”พี่ป่านพูด ผมก็รอพี่ป่านสักสิบวิ
“ข้าว..น้องน้ำอยู่ด้วยนะ..จะทำยังไงจะมาจริงๆหรอ..เหมือนไอ้ตาร์มันจะทะเลาะกันด้วยอะ”พี่ป่านรีบเล่า
“ไปสิครับ..ข้าวเตรียมไว้แล้วนิ..ทั้งใจ ทั้งสถานที่”ผมพูด กรูต้องเผชิญหน้ากับความจริง คนของกรู กรูไม่ให้ใครทั้งนั้น นั้นคือคำพูดในอกผม กลายเป็นว่า ตอนแรกกะจะยอมรับความจริง ตอนนี้กะไม่ให้อีกแล้ว ฮ่าๆ
“งั้นแล้วแต่ข้าวนะ..”พี่ป่านบอก
“ครับผม..”ผมบอก แล้ววางโทรศัพท์ไป แล้วเดินดุ่ยๆไปที่โต๊ะประจำทันทีครับ พอผมเกือบถึงก็หยุดทำใจก่อนครับ แล้วก็เดินเข้าไปทันที ตรงนั้นแม่งเสือกอยู่ครบเลยครับ พี่ไม้ พี่กอบ พี่ฝ้าย พี่จอย พี่ซัน พี่ป๊อป ไอ้ป๊อด พี่ป่าน น้ำ แล้วก็ไอ้ตาร์ ตอนนี้น้ำอยู่กับไอ้ตาร์ครับ นั่งติดกันเลยครับ ไอ้ตาร์เห็นผมเดินไปมันก็มองหน้าผมทันที
ประมาณว่าสงสัยนะครับ
“สวัสดีครับพี่ๆ”แล้วผมก็ตีสีหน้าตอแหลทันทีครับ เราต้องร่าเริงไว้ก่อน
“ดีจ๊ะน้องข้าว”พี่ฝ้ายหันมายิ้มให้ผม
“ไปกับกรูนะ”ผมหันไปยิ้มให้ไอ้ตาร์ พร้อมกับจับข้อมือมันครับ ไอ้น้ำมองผมตาเขม็งเลยครับ ผมก็ไม่สนใจ ถึงแม้คำพูดกับรอยยิ้มมันจะขัดกันครับ ผมเริ่มมีอารมณ์โมโหขึ้นมานิดๆเมื่อไอ้ห่าน้ำมองตาขวางใส่ผม
“ตาร์...ลุกสิ”ผมพูดเสียงเรียบแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์มองผมงงๆครับ มันคงว่าผมมาไม้ไหน
“ไม่ให้ไป”เสียงไอ้น้ำลอดออกมา แล้วคว้าแขนไอ้ตาร์ไว้ทันทีครับ
“ขอโทษนะครับ..คุณมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ”ผมหันไปพูดแล้วยิ้มให้กับไอ้น้ำ
“มีสิ...เราเป็นแฟนพี่ตาร์”ไอ้น้ำพูด ตอนนั้นบรรยากาศเริ่มมาคุครับ ทุกคนเงียบกริบ รวมทั้งโต๊ะข้างๆด้วยครับ สงสัยมันคงฟังกันอยู่ เวรๆ ไม่เป็นไร กรูเริ่มหน้าด้านตั้งแต่คบกับไอ้ตาร์แล้ว
“หึ...หรอ..แค่แฟนแล้วไงไม่ทราบ..จะให้บอกมั้ยว่าผมกับตาร์เนี้ยเป็นไรกัน”ใจจริงนี่อยากมึงกรูสุดฤทธิ์ครับ แต่ต้องอดกลั้นเอาไว้ ผมนะครับ เป็นคนพูดคำหยาบจนติดปากตลอดอยู่แล้วครับ ถ้าเกิดโมโหหรือเริ่มของขึ้นเนี้ย ตอนแรกจะระงับอารมณ์ได้แล้วพูดเพราะๆอยู่ดีๆ พอสักพักไฟมันเหมือนเริ่มคุครับ คำพูดมันจะมาเองเป็นขบวนรถไฟ แล้วก็มึงกรูนี่ไม่ขาดคำ
สีหน้าของน้ำเริ่มอึ้งๆไปครับ
“ตาร์...จะไปกับกรูดีๆมั้ย”ผมหันมาถามไอ้ตาร์ ตาผมนี่แทบแดกมันไปทั้งตัวแล้วครับ เพราะต้องระงับอารมณ์ตัวเองสุดๆ กรูว่าจะอารมณ์ดีแล้วนะ
“ไม่..”ไอ้ตาร์มันตอบ
“แต่มึงต้องไป”ผมพูด พร้อมกับดึงแขนมันขึ้น
“พี่ตาร์เค้าบอกไม่ไปก็คือไม่ไปสิ”นั่นไงครับ ไม่ตกฟากจริงๆ น่าตบปากจริงๆครับ ผมหันไปตาขวางใส่มันทันที มันหน้าเสียเลยครับ ไอ้น้ำอะ
“ก็ได้..ถ้ามึงไม่ลุก..กรูจะถือว่า..มึงกับกรูจบกันแค่นี้..”ผมพูด ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผมทันที
“จะเอาไอ้เหี้ยนี่ใช่มั้ย..”ผมชี้หน้าแบบกวนส้นตีนไปที่ไอ้น้ำครับ ไอ้ตาร์มองผม มันคงรู้ว่าผมเอาจริงแน่ๆ เพราะตอนนี้ของเริ่มขึ้นครับ ผมจ้องตามันไม่กระพริบ
“พี่ตาร์...”เสียงไอ้น้ำเรียกขึ้น
“มึงหุบปาก.”แล้วไงครับ เอาไม่อยู่ครับ เหอะๆ ของขึ้นจริงๆด้วย แล้วก็ต้องระงับ
“เฮ้ย..ข้าวใจเย็นๆ”ไอ้ป๊อดเพื่อนรักผมครับ มันเดินมาจับแขนผม
ไอ้น้ำมันก็หุบปากดังที่สั่งครับ
“มึงตัดสินใจเองนะตาร์”ผมพูด มันมองหน้าผม สักพักมันก็ลุกขึ้นยืน
“พี่ตาร์...พี่จะไปไหนไม่ได้นะ”ไอ้น้ำมันรีบคว้าแขนไอ้ตาร์ไว้ครับ ไอ้ตาร์หันไปมองหน้าน้ำ
“ขอโทษครับ..แต่พี่คิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว”ไอ้ตาร์พูดพร้อมกับจับแขนน้ำออก ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผม แล้วกำลังจะเดินไป ผมหันหลังเดินตามมันไป แต่แค่นิดเดียวนะครับ จังหวะกลับตัว ไอ้น้ำผลักเข้าที่อกผม
“มึงมันไอ้เลว...กรูไม่ให้พี่ตาร์กับมึงหรอก”นั่นไงครับ นางร้ายออก ที่จริงผมก็สงสารมันนะครับ แต่ว่าไอ้ตาร์ต้องของผมคนเดียวเท่านั้น มันก็คงรักไอ้ตาร์ไม่แตกต่างจากผม แต่คงแตกต่างตรงที่ ผมรักไอ้ตาร์มากกว่ามัน มากจนยอมทุกๆอย่างได้ ผมกับมันร่วมทุกร่วมสุขกันมาน่านกว่า อย่างไอ้น้ำเดี๋ยวก็มีใหม่แล้วในชั่วพริบตาแหละครับ
“..ไอ้ตาร์มันเลือกเอง..มึงมีสิทธิ์อะไร”ผลักมันกลับบ้าง แต่ไม่แรงหรอกครับ ก็ตัวผมกับตัวมันเนี้ยต่างกันลิบลับ ถ้าเกิดทำแรง เดี๋ยวได้ตายคามือพอดีแหละครับ ผมนี่ตัวเท่าไอ้ตาร์ได้ แค่ผมผอมกว่าไอ้ตาร์ เพราะว่าไอ้ตาร์กล้ามมัน ใหญ่กว่าเนื้อมันแน่นกว่านะครับ
“ไม่เอานะพี่ตาร์...”ไอ้น้ำหันไปหาไอ้ตาร์
“ขอโทษครับ..พี่คบกับน้ำต่อไม่ได้จริง..ตลอดเวลาที่คบกันพี่สงสารน้ำ..แล้วก็เห็นน้ำเป็นแค่น้องชายเท่านั้น..พี่ผิดเอง..ขอโทษนะครับ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วก้มหน้า ทุกอย่างในตอนนี้อยู่ในหลายสายตาเลยครับ
“อึก...พี่ตาร์..”ไอ้น้ำเริ่มร้องไห้แล้วครับ ไอ้ตาร์เดินมาแล้วลูบหัวไอ้น้ำ แล้วจับไอ้น้ำเข้ามากอด
“ขอโทษครับ..”ไอ้ตาร์มันพูด ไอ้น้ำอยู่ในอ้อมกอดไอ้ตาร์ ร้องไห้ใหญ่
เพี้ย! เสียงดังจากการถูกตบครับ
ไอ้ตาร์โดนน้ำตบอย่างแรง
แล้วมันจะหันหน้ามาตบผมครับ แต่ช้าก่อน จับไว้ทันครับ ผมกำข้อมือมันแน่น
“มึงมีสิทธิ์อะไรจะมาตบกรู ห๊ะ”ผมตะคอกใส่มัน มันสะดุ้งทันทีเลยครับ พวกพี่ๆเริ่มลุกขึ้นแล้วครับ
“แม่งเอ้ย..”ผมไม่อยากทำมันนะครับ เพราะว่ามันคงทำไปเพราะเสียใจ ผมผลักตัวไอ้น้ำ จนไอ้น้ำเซไปโดนโต๊ะ พี่ซันรีบรับไว้ทันครับ
“กรูจะพูด..นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย..”ผมพูดแล้วเดินไปใกล้มัน มันเริ่มหน้าเสีย
“ห้ามมายุ่งกับไอ้ตาร์อีก..ห้ามติดต่อ..ห้ามมาวุ่นวาย..ถ้ากรูรู้..มึงโดน”ผมพูด แล้วจ้องตามัน หน้ามันกลัวผมสุดๆครับ ผมเดินไปจับข้อมือไอ้ตาร์แล้วเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ผมได้ยินเสียงไอ้น้ำร้องไห้ ไอ้ตาร์หันไปมองจนสุดทาง ผมดันตัวไอ้ตาร์ให้ขึ้นรถ ตอนแรกมันก็ขัดขืนแหละครับ แต่ผมจ้องตามัน มันเลยยอม ผมขับรถออกมา แอร์เย็นๆเริ่มทำให้ผมใจเย็นลงครับ ไอ้ตาร์นั่งเงียบ นี่เป็นครั้งที่สามที่มันนั่งรถผมแล้วสินะ พอเลยจากสามกรูก็จะเลิกนับแล้ว เพราะมันจะนับไม่ถ้วน ผมคิดในใจ แล้วยิ้ม
“ยิ้มบ้าอะไร”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น เสียงเย็นชาเช่นเดิม
“ทำไม..”ผมแกล้งกวนตีนใส่มัน
ผมกดเปิดเพลง ทุกรอบไม่ร๊อกก็ฮิพฮอพ คราวนี้กรูขอหวานหน่อยแล้วกันนะ ไอ้ตาร์มันคงงงๆเหมือนกันแหละครับ เพราะส่วนมากถ้าผมโกรธๆเนี้ย เพลงร๊อกขึ้นเลยครับ ฮ่าๆ สงสัยกรูจะบ้า แต่ถ้าเพลงป๊อปๆเนี้ย ไอ้ตาร์มันจะเอามาให้แหละครับ แล้วเพลงที่เปิดนี่มันก็เอามาให้ผมเหมือนกัน ผมเลยเอามาติดไว้ที่รถ
บอกฉันบอกเธอ ว่ารักเธอมากกว่าใคร
บอกว่าห่วงใย บอกรักจริงใจกับเธอ
อยากให้รู้ความจริงในใจ เก็บไว้ยังไม่เคยบอก
เวลาเป็นใจ ให้เธอได้รู้คำตอบ แค่เพียงบอกกันว่าฉันรักเธอ
บอกไปแล้ว ขอให้เธอมั่นใจ
ว่าจะไม่แอบไปรักใคร ก็ใจฉันมันมีเพียงแต่เธอ
บอกอีกครั้ง ย้ำให้ฟังเพื่อความแน่ใจ
ชอบที่เธอเป็นคนไม่เหมือนใคร
บอกฉันบอกเธอ บอกแค่เพียงว่ารักเธอ
บอกฉันบอกเธอ ว่ารักเธอมากกว่าใคร
บอกจากหัวใจ จะขอมีเพียงแต่เธอ
บอกไม่กี่คำ สั้นๆเพียงฉันรักเธอ
บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกเธอ
อยากให้รู้ความจริงในใจ เก็บไว้ยังไม่เคยบอก
เวลาเป็นใจ ให้เธอได้รู้คำตอบ แค่เพียงบอกกันว่าฉันรักเธอ
บอกไปแล้ว ขอให้เธอมั่นใจ
ว่าจะไม่แอบไปรักใคร ก็ใจฉันมันมีเพียงแต่เธอ
บอกอีกครั้ง ย้ำให้ฟังเพื่อความแน่ใจ
ชอบที่เธอเป็นคนไม่เหมือนใคร
บอกฉันบอกเธอ บอกแค่เพียงว่ารักเธอ
บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกแค่เพียงว่ารักเธอ
บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกแค่เพียงว่ารักเธอ
บอกฉันบอกแค่เพียงว่ารักเธอ
บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกเธอ บอกฉันบอกแค่เพียงว่ารักเธอ
(เนื้อเพลง: บอกฉันบอกเธอ
อัลบั้ม: Green Light Project) บอกให้ หิหิ
จบเพลงผมก็ยังไม่พูดอะไรครับ ขับรถออกไปเรื่อยๆ จนเริ่มออกมานอกเมืองแล้วครับ
“จะไปไหน”มันถามหลังจากที่เงียบมานาน
“ไม่บอก”ผมบอกมันแล้วยิ้ม แต่หน้ามันงองิดเลยครับ ตลกดี
และเมื่อดนตรีขึ้น เพลงนี้ๆเข้ากับผมกับมันสุดๆครับ ผมชอบฟังเพลงนี้บ่อยๆ อินโทรก็ดีครับ เพราะดี
..........................................
มีเธอมีชั้น แหละความสัมพันธ์
ต่อกันด้วยรักยืนนาน อย่างนี้
ผ่านวันเลวร้าย และวันที่ดี วันนี้ยังเหมือนเช่นเดิม ต่อไป
ชั้นรักเธอมากกว่าเธอเข้าใจ ไม่ว่าโลกนี้จะเปลี่ยนเพียงไหน
ชั้นรักเธอมากกว่าเธอเข้าใจ
ไม่มีคำหวาน ไม่เคยสาบาน แต่ชั้นมีรักเพื่อเธอ อย่างนี้
ชั้นรักเธอมาก กว่าเธอเข้าใจ ไม่ว่าโลกนี้ จะเปลี่ยนเพียงไหน
ชั้นรักเธอมาก กว่าเธอเข้าใจ
ชั้นรักเธอมากกว่าเธอเข้าใจ
ไม่ว่าโลกนี้จะเปลี่ยนเพียงไหน
ชั้นรักเธอมากกว่าเธอเข้าใจ
....................................
พอเพลงจบ ผมก็นั่งยิ้ม ฮ่าๆ กรูชอบเพลงนี้วะ
“เข้าใจป่ะเนี้ย”ผมถามมัน มันคงรู้ว่าผมหมายถึงอะไรแหละครับ
“ไม่..เข้า..ใจ”มันทำเสียงกวนตีน แล้วมองออกไปนอกหน้าต่างครับ ผมก็ขำ
จนถึงสถานที่ๆผมจองไว้แล้วแหละครับ รีสอร์ตที่ผมเคยมากับมันไงครับ จำกันได้ป่าว ตอนที่มากับเพื่อนเยอะๆ แล้วบอกว่ากรูขอเวลาหน่อย มันก็คงงงๆแหละครับ พอผมจอดรถปุ๊บ
“ลงสิ”ผมบอกมัน เพราะว่ามันไม่ยอมลง
“มาทำไม”มันถาม
“ลงเหอะนะ..”ผมบอกมัน
“ตาร์คาบ..ลงเถอะนะ..นะนะ”ผมบอกมัน มันก็ลงครับ แต่ทำเป็นกระฟัดกระเฟียด ไอ้สาด
พอลงปุ๊บ ผมก็หยิบกระเป๋าเสื้อผ้าของผมออกมา แล้วก็กระเป๋าเป้ที่เอาไปมหาลัยแหละครับ เพราะว่าในนั้นมีทุกอย่างที่ทำให้ผมหายเบื่อได้ ผมเดินไปจับมือไอ้ตาร์แล้วเดินไป มันก็ปล่อยให้ผมจับแต่โดยดีครับ แหม อยากให้เค้าจับก็ไม่บอก
“เออ..เปิดห้องนะครับ..จองไว้แล้ว”ผมบอก พนังงาน
“ขอทราบชื่อค่ะ”พนักงานยิ้มอย่างเป็นมิตร
“...................ครับ”ผมบอก พอพนักงานหาชื่อเสร็จ ก็ให้พนักงานชาย พาผมไปที่บ้านพักติดทะเลทันทีครับกระเป๋าอีกใบก็ให้พนักงานถือ อีกมือก็จับมือไอ้ตาร์ครับ พนักงานก็คงงง ไอ้ตาร์มันจะให้ปล่อยผมก็ไม่ยอมปล่อยครับ จนมาถึงห้อง ผมก็ให้ค่าทิปไปเรียบร้อย พนักงานก็ยิ้มๆนะครับ เหอะๆ มองผมกับไอ้ตาร์
บ้านที่ผมจองไว้เป็นบ้านแบบหลังเล็ก เตียงคู่หนึ่งเตียง ห้องน้ำ แล้วก็ห้องนั่งเล่น แล้วก็มีครัวเล็กๆติดอยู่ด้านนอก ด้านหน้ามองออกมาก็เป็นทะเลเลยครับ ชื่นใจจังน้า ผมเดินขึ้นไปบนบ้านพร้อมกับจูงแขนไอ้ตาร์ไปด้วยครับ ผมวางของเสร็จ ก็รวบกอดมันทันที
“คิดจะทำไร”ไอ้ตาร์มันถาม
“ถามทำไม..พาแฟนมาเที่ยวผิดหรอวะ”ผมพูดขึ้น
“ใครแฟน”มันพูด
“คนใจแข็งแถวนี้แหละ”ผมบอก แล้วหอมแก้มมัน มันก็ยอมให้ผมหอมครับ เหอะๆ มึงอะ หายโกรธกรูแล้วมึงก็อย่ามาฟอร์มมากได้ป่ะตาร์ ผมคิดแล้วยิ้มคนเดียว จนมันตบหัวผม
“จะไปไหน”ผมถาม เมื่อมันผลักผมออก
“เดินเล่น”มันบอก
“อืม..รอก่อนดิ..ขอฉี่ก่อน”ผมบอก แล้วรีบไปเข้าห้องน้ำ พอออกมาไอ้ตาร์มันก็หายไปแล้วครับ ไอ้สาดตาร์ ผมนึกขึ้นได้ เอาจังหวะนี้แหละ ผมล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้ แล้วหยิบกล่องสร้อยออกมาครับ ผมหยิบสร้อยออกมาแล้วถือกำไว้ เดินหาไอ้ตาร์ที่ริมหาด พอไปเจออีกทีมันก็ยืนเล่นอยู่กับเด็กแล้วครับ
“อยากมีหรอ”ผมถามมัน มันหันหน้ามามองผมแล้วหันกลับไปเล่นกับเด็กต่อ แม่เด็กก็ยืนอยู่ด้วยครับ
“กรูมีให้ไม่ได้หรอกนะ”ผมบอกมัน มันหันหน้าไปมองแม่เด็กที่ตอนนี้ยิ้มแบบ บอกไม่ถูกอะครับ คุณลองคิดเอาเองเถอะครับ ว่าถ้าคุณอยู่สถานการณ์แบบนั้นแล้วคุณจะยิ้มยังไง
“กรูไม่ชอบเด็กด้วย.บอกไว้ก่อน”ผมบอกมัน แม่เด็กก็ยิ้มอีกครับ ผมพูดความจริงคือ ผมเกลียดเด็กครับ เด็กน่ารักๆ แบบเชื่อฟังผมก็พอทนได้นะครับ แต่เด็กเหี้ยๆ กวนส้นตีนเนี้ย ผมแทบอยากหักคอมัน แล้วกดลงน้ำเลยครับ ผมไม่ชอบ กรูมีไรฝังใจป่าวเนี้ย กร๊ากก
“จะไปไหนอีก”ไอ้ตาร์มันปล่อยเด็กแล้วยิ้มให้แม่เด็กแล้วเดินหนีผมไปเลยครับ ผมก็เดินตามต่อยๆ
“ตาร์...”ผมเรียกมัน
“ตาร์คราบ”เริ่มมีเสียงอ้อนๆนิดๆ เพราะมันเล่นเดินไม่หยุด
“ที่รากคราบ..”ผมอ้อนมันอีกแต่มันไม่ยอมหยุดครับ ผมเลยหยุดเดิน มันเดินต่อสักพักมันก็หยุดแล้วหันมา ผมยิ้มให้มัน มันหน้างอ
“แกล้งหรอ”มันพูด
“ป่าว”ผมทำหน้ากวนส้นตีนใส่มันเลยหน้างอแล้วหันกลับไป ผมรีบเดินตามมันไป แล้วกอดจากด้านหลังทันที
“หายโกรธรึยัง..”ผมกระซิบที่ข้างหู มันเงียบ
“กรูขอโทษจริงๆนะ..กรูยอมรับว่ากรูตั้งใจกรูผิดเอง กรูทำไปเองกรูจะไม่โทษใครทั้งนั้น กรูมันเลวกรูยอมรับ กรูเมาแล้วกรูชอบเงี่ยน..กรูขอโทษ แต่จากนี้ไปถ้ากรูเมากรูจะไม่เงี่ยนกับคนอื่นนอกจากมึงเลยนะ”ผมพูด ก็ยังมีอารมณ์พูดตรงๆ เหอะๆ
“ห้าเดือนที่ผ่านมา..กรูยังพิสูจน์ให้มึงเห็นไม่พออีกหรอ..ว่ากรูนะ...รักมึงแค่ไหน”ผมพูดคำว่ารักออกจากปาก และนี่คือคำแรกครับ
มันเงียบ ผมเอาคางไปเกยไหล่มัน
“กรูจะไม่สาบานอะไรหรือสัญญาอะไรกับมึงทั้งนั้น..กรูยังจำคำที่มึงเคยบอกกรูได้เลยนะ..ว่าจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด ทำให้กรูรักมึง..กรูก็ขอพูดเหมือนกัน..กรูจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด..กรูรักมึงนะตาร์...เรามาเริ่มกันใหม่นะ”ผมพูด เสียงลมที่พัดของน้ำทะเลาเสียงคลื่น ผมหันไปดู ไอ้ตาร์มันร้องไห้ น้ำตาของมันหล่นลงโดนแขนผม แต่ผมก็ไม่กลับตัวให้มันหันหน้ามาหรอกครับ
“กรูรักมึง..กรูขอโทษที่ไม่เคยบอกมึง..ขอโทษ กลับมาเป็นตาร์ของกรูคนเดิมนะ.. เรามาเริ่มกันใหม่นะตาร์”ผมพูด แล้วหยิบสร้อย ออกมา แล้วใส่ให้มัน ไอ้ตาร์ มันหันมามองผมแว๊บนึงก่อนที่จะหันกลับไป
“กรูรักมึงนะ”ผมจูบลงที่ต้นคอมันเบาๆ มันหันหน้ามาหาผม ผมเช็ดน้ำตาให้มัน มันก้มหน้า ผมจับแก้มมันสองข้างให้เงยหน้าขึ้น
“ข้าวรักตาร์นะครับ...รักมาก..รักมากจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว..ยกโทษให้ข้าวนะ”ผมพูดเสร็จก็จูบปากมันเบาๆ แค่แตะริมฝีปากนะครับ ไอ้ตาร์มันร้องไห้ น้ำตาผมก็เริ่มไหล ที่จริงมันไหลตั้งแต่ ข้าวรักตาร์แล้วแหละครับ ไอ้ตาร์มันพยักหน้าเบาๆ ผมยิ้มออกมา ไอ้ตาร์มันจับที่สร้อย
“หึ..สงสัยหรอ”ผมพูดขึ้นเมื่อมันมองหน้าผม แล้วจับที่สร้อย
“เดี๋ยวค่อยเล่าแต่มึงต้องเล่าเรื่องไอ้น้ำให้กรูฟังก่อน..แล้วห้าเดือนที่ผ่านมาด้วย”ผมบอกมัน แต่มือก็เช็ดน้ำตา มันก็เช็ดน้ำตาให้ผมเหมือนกันครับ
“บอกรักกรูด้วยสิ..กรูอยากฟัง..อยากได้ยินจากปากมึง”ผมพูด มันจ้องตาผม
“พี่ก็รักข้าว...รักมากเหมือนกัน..รักจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว.”ไอ้ตาร์มันพูด
“เราไม่ต้องเริ่มต้นกันใหม่หรอก..เพราะเราได้เริ่มต้นกันมานานแล้ว..นี่คือประสบการณ์สำหรับเรา....เรารักกันมาตลอด..ไม่มีอะไรที่ต้องเริ่มต้นใหม่...เพราะเราไม่เคยเลิกรักกัน..พี่ไม่เคยหยุดรักข้าวเลยนะ”ไอ้ตาร์มันพูดน้ำตามันก็ไหลไม่หยุด ผมกับมันยิ้มให้กัน
“กรูก็ไม่เคยหยุดรักมึงเหมือนกัน”ผมพูดแล้วจับมือมันที่แก้มผม
“แม่ฮะ..พี่สองคนนี้ร้องไห้ทำไมฮะ”ผมหันไปตามเสียง เฮ้ย แม่งเด็กไอ้คนที่ไอ้ตาร์เล่นด้วยเมื่อกี้ ชี้มาที่ผมกับไอ้ตาร์ แม่งยังเด็กอยู่เลย เสือกนักนะมึง แต่ผมก็ยิ้มออกมา
“ว้าย..ลูก..อย่าไปกวนพี่เค้าลูก”แม่ของเจ้าของเด็กรีบวิ่งมาทันที
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วนั่งลงเสมอกับเด็ก
“ร้องไห้เพราะมีความสุขไงครับ”ไอ้ตาร์พูดกับเด็ก
“ร้องไห้เพราะมีความสุข..มีความสุขทำไมต้องร้องไห้ด้วยฮะ..ตอนข้าวร้องไห้ข้าวโดนแม่ตีนะฮะ”เด็กพูดทำเอาผมตกใจ
“เฮ้ย..ชื่ออะไรนะครับ”ผมหันไปที่แม่เด็ก
“อ่อ..ชื่อข้าวนะค่ะ..ข้าวปั้น”แม่เด็กพูด แล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มเจื่อนๆ
“มึงรู้หรอ”ผมหันไปที่ไอ้ตาร์ที่ยิ้มร่าอยู่แล้วครับ
“รู้ตั้งแต่เมื่อกี้แระ”ไอ้ตาร์มันบอก
“ชื่อเหมือนผมเลยอะครับ”ผมหันไปที่แม่เด็กที่ทำหน้างงๆ
“หรอค่ะ.แหมบังเอิญจังเลยนะค่ะ..”แม่น้องข้าวบอกแล้วยิ้ม
“มันไม่เหมือนกันหรอกนะครับ.ถ้าข้าวโตขึ้นข้าวก็จะรู้เองนะ..ว่าร้องไห้เพราะว่าดีใจนะมันเป็นยังไง”ไอ้ตาร์พูด แล้วลูบหัวเด็กอย่างเอ็นดู
“ฮะ..งั้นข้าวจะรีบโตนะฮะ”ไอ้ข้าวเล็กทำหน้าดีใจสุดๆ แบบกรูจะโตพรุ่งนี้แหละ ผมกับไอ้ตาร์แล้วก็แม่ของข้าวน้อยก็ขำทันทีครับ
พอเสร็จภารกิจเล่นกับเด็กเสร็จ ผมก็จูงมือไอ้ตาร์เดินเล่นริมชายหาด
...
มาต่อแล้ว
เย้ๆ ดีกันแล้ว
คนเขียนแม่ง แต่งเองเขียนเอง ร้องไห้เอง
แล้วก็หัวเราะคนเดียวบอก กับตัวเองว่า กรูบ้าป่าววะ
สาด
วันนี้คงรอบสุดท้ายนะค่ะ
ต่ออีกทีพรุ่งนี้เช้า ไม่รู้ว่าจะตื่นบ่ายโมงเหมือนวันนี้อีกรึป่าว
เอิ้กๆ
ไปแระนะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
ขอให้มีความสุขกันทั่วหน้าเลยนะค่ะ
บับบาย
ฝันดีค่ะ
ป.ล.มาอีกทีตีหนึ่งครึ่ง กร๊ากก สะจาย อะๆ อย่าว่าเค้าน้า เค้ามาต่อให้แว้วนะ
-
ู
ู^
^
^
แอบจิ้ม มารอตั้งนาน อิอิ
-
:m13:
จิ้มๆให้ทะลุถึงคนเขียน
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากๆ
แอบน้ำตาซึม
ร้องไห้นิดหน่อย
อิอิ
-
เฮ้อ ดีกันแล้ว
ค่อยยังชั่วหน่อย
-
ไม่กล้าอ่านมาหลายตอน..กล้วเศร้า :sad2:
ถ้าไม่เห็นชื่อตอนนี้ "บอกรัก" ก็ยังไม่มาอ่าน... :m23:
แต่พอมาอ่านรวดเดียวแล้ว..
สงสารทั้งคู่..
น้ำตาซึม..
แล้วก็ดีใจ...ในที่สุดคืนดีกันแล้ว
:a2:
ชอบประโยคนี้ของต้าร์จิงๆ
“เราไม่ต้องเริ่มต้นกันใหม่หรอก..เพราะเราได้เริ่มต้นกันมานานแล้ว..นี่คือประสบการณ์สำหรับเรา....เรารักกันมาตลอด..ไม่มีอะไรที่ต้องเริ่มต้นใหม่...เพราะเราไม่เคยเลิกรักกัน..พี่ไม่เคยหยุดรักข้าวเลยนะ”
โคตรซึ้งเลย o7
ขอบคุณคุณเบบี้นะคะ ที่มาต่อ :pig4:
แล้วขอบคุณเปลี่ยนพลอตด้วย..
ไม่งั้นแฟนๆ ขาดใจตายกันไปแล้ว :sad2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับอ่านไม่ทันเลย อิอิ
มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:m15: อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาร่วง
ปลาบปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมม
:กอด1: เบบี้นะ ขอบคุณที่มาต่อให้ o13 ขยันสุดๆเลย
-
สมน้ำหน้าซะใจเหมือนคนเลว :a2:
หัวเราะเยี่ยงคนบ้า :jul3:
นั่งยิ้มราวคนเสียสติ :m1:
สุดท้ายก็แอบซึ้งจนวิ่งหนีไปร้องไห้ :o12:
อาการเหล่านี้มีใครเป็นมั่งรึเปล่าเนี่ย :oni3: :oni3:
อยากจะบอกว่านั่นคืออาการทั้งหมดคร่าวๆ หลักๆ หลังจากที่อ่านมาตั้งแต่ตอนที่ข้าวและตาร์ทะเลาะกัน สุดท้ายทั้งคู่ก็ยังรักกัน ในที่สุดก็กับมานดีกัน นับว่าลูกตื้อ ลูกบ้า ขอข้าวได้ผลจริงๆ และอย่าทำอีกนะ จงจำครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนนะจ๊ะ ข้าว วันนี้ไปล่ะ :bye2:
-
:m15:...ฟางเส้นสุดท้ายจิงๆสำหรับข้าวที่ยืนออกไป..ถ้าตาร์..กระตุกฟางเส้นนั้นแรงๆมันก้อจะขาดออกจากกันทันที...และโชคดีที่ฟางเส้นนั้นเป็นสายใยรักที่เหนียวแน่น..สายใยรักที่น้ำหยิบยืนออกมาให้ตาร์บางเกินกว่าที่ตาร์จะยืนมือออกไปรับได้...เพียงแค่เอ่ยคำรักเท่านั้นเมฆหมอกที่ปรกคุ้มก้อกระจายไปตามสายลมทันที...รัก...เพียงคำเดียวที่ตาร์รอคอยมานานถึง 3 ปี....สุดท้ายก้อได้มันมาอยู่ในมือ... :L1: :L1:
-
ทำใมแค่เราได้อ่าน
เราก้อร้องไห้แล้ว...
มีใครเป็นมั้ง
ดูหนังยังไม่ค่อยร้องเลยอ่ะ
:m15:
-
คนอ่านก็อ่านไปร้องไห้ไปเหมือนกันค่ะ
จุ๊บ .. จุ๊บ คนเขียนนะคะ เป็นนักเขียนที่ขยันมาก ๆ แล้วก็เขียนไ้ด้สนุกมากด้วยค่ะ
อ่านตอนแรกปุ๊บก็อยากติดตามตอนต่อไปทันที
เอากำลังใจมาฝากคนเีขีัยนนะคะ :c5: แถม +1 แล้วก็ :กอด1:ขอให้หลับฝันดีค่ะ
-
ยัง รัก กัน มา ตลอด จน ไม่ สามารถ รัก ใคร ได้ อีก จริงๆ :m1:
-
:t3: :jul3: เบบี๋เล่นแรงเน้อ
คนอ่านใจจะขาด
ถ้าข้าวไม่ได้กะตาร์
สงสัยน้ำคงท่วนเวปชัวร์ :a2:
-
ดีกันซักที :เฮ้อ:
ช่วยลุ้นแทบแย่ๆๆ :laugh:
-
เฮ้อ ถอนใจโล่งอก ในที่สุดก็ดีกัน
ข้าวอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถือเป็นบทเรียนราคาแพงเลย เพราะเข้าใจต้าร์เลยว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน
-
ลุ้นจนเหนื่อยยยยยย
:laugh5:
ป.ล. หัวเราะอารมณ์ดี
-
น้ำตาร่วง!!!!~
T^T
-
:m4: :m4: :m4: :m4:
อ่านแล้วน้ำตาใหลอ่ะนะ
ลุ้นกันจนตัวโก่งมาตั้งนาน
ได้อ่านหนังสือ เตรียมสอนเด็กได้ซะที
เครียดกับเรื่องนี้มานาน จนไม่ได้เตรียมสอนเลยอ่ะ
บอกตรงๆๆๆๆๆ
เหอๆๆๆๆๆๆ เปงคุงคูที่ไม่ดีเอาซะเลย
อย่าเลียนแบบนะ
กลัวใจคนเขียนอ่ะ
อย่าทำร้ายจิตใจกันมากกว่านี้เลยนะ
ขอร้อง
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:
เริ่มอ่านเมี่อ2วันที่แล้ว สนุก เศร้า รัก ผูกพัน หื่น... ชอบๆ
จะขอตามติดไม่ห่างหาย
:bye2:
-
อ่านถึงตอนนี้แล้วรู้สึกว่า............................
เฮ้อออออออออออ โล่งอก หลังจากที่เครียดมาหลายวัน
ปล.อยากอ่านคู่แสบกะปานมั่งอ่ะ น้องปานน่ารักดี อิอิ
-
:a1:
ตอนต่อไปเอาหวานเชี๊ยบหน่อยนะ
อิอิ
:laugh:
-
ปราบปลื้มม ซาบซึ้งน้ำตาไหล แงๆๆ
ขอให้รักกันนาน ออกมาหลังๆเรื่อง ข้าวแม้นนนแมนนน -*-
พี่ต้าเลยสาวไปเลยปริยาย
แง่มๆๆ น่าร๊ากกก มาต่ออีกนะงับ :man1:
-
:m4:
-
โฮ...
กว่าจะอ่านทันหมด
น้ำตาร่วงเผาะๆ เลย
o7 o7 o7
-
ฮุๆๆๆ ดีกันแล้ว
ชอบข้าวน้อย น่าร้ากกกก :m4:
-
ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม น้ำตาซึมเลย
-
......... ลุ้นกันจนหืดขึ้นคอเลยอ่ะค่ะ ........... ดีกันแล้ว ว่าแต่ ใครจะเป็นแม่ล่ะทีนี้ .....
-
กินข้าวได้เมือนเดินละ.....เศร้ามาสองวัน :oni2:
-
สารภาพว่าน้ำตาซึม นิดๆ(เมื่อกี้เพิ่งดูซีรี่ส์เรื่องหมอเฮลิคอปเตอร์ บ่อน้ำตาแตก)
มาเจอข้าวบอกรักพี่ตาร์ อารมณ์เลยต่อเนื่อง
เข้าใจหาที่ง้อนะ รีสอร์ทเนี่ย แบบดีกันแล้วก็ต่อเลย ฮ่าๆ
ชอบข้าวปั้นน้อย คนเป็นแม่คงหนักใจน่าดู
ชื่อเหมือนกัน ถ้าลูกตูโตขึ้นแล้วเป็นแบบไอ้ข้าวปั้นใหญ่ จะทำยังไงฟระ :m29:
-
:laugh: เส้นทางนี้ข้าวเลือกเอง อิอิ :m32:
มาต่อได้แล้วเบบี๋ o13
-
เหมือจามีอุปสรรคน้องข้าวปั้นตัวเล็กหรือป่าว
-
อ่านจนตาแฉะ ในที่สุดก็ทันซะที :laugh:
ทันตอน Happy ซะด้วย
:กอด1: คืนดีกันซะทีนะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคับ
+1 ให้เลย
-
:o
ยังไม่มาต่ออีกเหรอวันนี้
:m16:
-
อินวุ๊ย :m1:
-
ในที่สุดก้อดีกันซักที โล่งใจ :เฮ้อ:
อ่านไปก้อร้องไห้ อิน ซึ้งสุดๆ
ในที่สุดพี่ตาร์ก้อมีวันนี้วันนี้ได้ยินคำบอกรักจากปากน้องข้าว :m1:
มา + ให้เบบี้นะจ๊ะ ขอบคุณมากที่มาเขียนเรื่องดีดีให้ได้อ่านกัน
“กรูจะไม่สาบานอะไรหรือสัญญาอะไรกับมึงทั้งนั้น..กรูยังจำคำที่มึงเคยบอกกรูได้เลยนะ..ว่าจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด ทำให้กรูรักมึง..กรูก็ขอพูดเหมือนกัน..กรูจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด..กรูรักมึงนะตาร์...เรามาเริ่มกันใหม่นะ”
“ข้าวรักตาร์นะครับ...รักมาก..รักมากจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว..ยกโทษให้ข้าวนะ”
“พี่ก็รักข้าว...รักมากเหมือนกัน..รักจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว.”
“เราไม่ต้องเริ่มต้นกันใหม่หรอก..เพราะเราได้เริ่มต้นกันมานานแล้ว..นี่คือประสบการณ์สำหรับเรา....เรารักกันมาตลอด..ไม่มีอะไรที่ต้องเริ่มต้นใหม่...เพราะเราไม่เคยเลิกรักกัน..พี่ไม่เคยหยุดรักข้าวเลยนะ”
“กรูก็ไม่เคยหยุดรักมึงเหมือนกัน”
ชอบมาก o13
-
ตอนที่75 เพลงกวนตีน
“ทำไมมึงไม่ใส่สร้อย”ผมเริ่มถามหลังจากเราเดินรีบหาดกันมาเริ่มไกลผู้คนแล้ว พระอาทิตย์เริ่มตกดิน
“สร้อยมันขาด”ไอ้ตาร์บอก
“ทำไมขาด”ผมรีบถามแล้วหันไปมองหน้ามัน
“ก็ทะเลาะกับน้ำ..ที่จริงพี่”ไอ้ตาร์กำลังเล่าผมก็ขัดขึ้นซะก่อน
“พูดมึงกรูกับกรูเหมือนเดิมดิ”ผมบอกสีหน้าจริงจัง
“บ้า..”ไอ้ตาร์มันพูด สีหน้ามันจริงจังเช่นกัน
“อ่าว..ทำไมก็กรูชอบอะ”ผมบอก
“คู่รักทีไหนเค้าอยากให้พูดมึงกรูกัน”ไอ้ตาร์บอก
“กรูนี่ไง”ผมรีบเถียง
“แต่พี่ไม่อยากพูด..พี่ยังชอบตอนข้าวพูดแทนตัวเองว่าข้าวกับพี่เลย”ไอ้ตาร์มันบอก
“ไม่เอาอะ..มันไม่ใช่ตัวกรูนัก..นั้นมันแล้วแต่อารมณ์”ผมบอกแล้วยิ้ม
“อ่าว..ที่ข้าวอยากให้พูดมันก็ไม่ใช่ตัวพี่เหมือนกันอะ..แล้วแต่อารมณ์”อืมหืม เดี๋ยวนี้มียอกย้อนครับ
“ก็กรูชอบแบบนั้น”ผมยังเถียงต่อ
“แต่มันไม่เพราะ...”ไอ้ตาร์เถียงกลับ
“โว้ย..ก็กรูชอบอะ..”ผมเริ่มหน้างอ
“แต่พี่ไม่ชอบ”ไอ้ตาร์เริ่มเอาบ้าง
“แม่ง...”ผมเริ่มของขึ้นนิดนึงครับ หน้างอทั้งคู่แล้วครับ
“ไม่พูดก็ไม่พูดวะ”ผมบอกแล้วเดินหนี แล้วอยู่ดีๆมันก็หัวเราะครับ ผมเลยหันไป
“หัวเราะเชี้ยไร”ผมด่ามัน แล้วยืนเท้าเอว
“ข้าวโมโหแล้วหน้าเหมือน..อะไรไม่รู้อะ..ฮ่าๆๆ..ยู้ยี้ไปหมดเลยอะ..”ไอ้ตาร์มันขำแล้วกุมท้องนั่งอยู่ตรงนั้น
“สัด..”ผมเดินไปแล้วผลักตัวมัน มันล้มนอกลงกับทราย
“ข้าวคราบ..ไม่ชอบพี่ที่พูดแบบนี้หรอ”ไอ้ตาร์มันอ้อน แล้วเอาเท้ามาเขี่ยผม ผมยืนเท้าเอว ที่จริงจะหลุดขำแหละ เพราะว่าแกล้งทำขรึม
“ก็เค้าชอบแบบนี้อะ..ทำไมรับไม่ได้หรอ”ไอ้ตาร์มันยังเล่นต่อ แต่เท้ามันเนี้ย เริ่มลุกลานลูบไปลูบมาแล้วครับ ผมใส่กางเกงนักศึกษานะครับ ไอ้ตาร์ก็ยังใส่ชุดนักศึกษาอยู่เหมือนกัน
“เล่นเหี้ยไร”ผมหันไปหามัน เห็นหน้ามันผมก็ต้องหลุดยิ้มที่มุมปากทันที
“นั่งลงเร็ว”ไอ้ตาร์บอกผมพร้อมกับเอามือตีที่ท้องตัวเอง
“เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น”นั่นครับ ผมเสือกเล่นกับมัน
“เร็วสิ.ครับ”ไอ้ตาร์พูดต่อ ไม่ฟังอะไรเลยครับ ผมหันไปมองรอบๆ เออ ไม่มีคน ผมเลยนั่งลง คร่อมตัวไอ้ตาร์ไว้ครับ นั่งตรงท้องมัน
“ไหนลองพูดครับสิ”ไอ้ตาร์เสือกสั่ง
“นั้นมึงก็พูดมึงกรูกับกรูก่อนดิ”ผมบอก
“ข้าวโรคจิตป่าวเนี้ย”ไอ้ตาร์รีบถาม คิ้วขมวด
“ก็กรูชอบนี่หว่า..มันดูสนิทสนมดี..ถ้าตอนมีอะไรกันกรูว่ามันก็น่าจะมันส์ดี”ผมพูด แล้วทำท่าคิด
“หึหึ..พี่ว่าเข้าข่ายโรคจิตแล้วแหละ..ชอบซาดิสหรอครับ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วมือมันก็จับที่เอวผม ผมหันไปยิ้มให้มัน
“เล่าต่อสิเรื่องน้ำ”ผมยังไม่ลืมครับ
“ก็พี่คบกับน้ำ..ประชดใครบางคนแหละ ที่จริงสงสารน้องน้ำด้วยเพราะว่าจีบพี่มานานแระ..ก็เลยคบไปเพื่อว่าจะลืมใครบอกคนแถวนี้ได้..แต่ลืมไม่ได้ซะงั้น”ไอ้ตาร์พูด แล้วยิ้ม
“อะแน่นอน..คนมันหล่ออะ”ผมก็ยังเล่นตอบมัน
“..แล้วน้ำก็สงสัยสร้อยที่คอนะ..บอกว่าใส่ตลอดเลยใครให้หรอ..พี่ก็บอกว่า.แฟนเก่าให้”ไอ้ตาร์มันเล่า ผมก็เริ่มตั้งใจฟังมันแระ
“น้ำก็บอกว่าทำไมไม่ถอด..พี่ก็บอกว่าไม่อยากถอด..ที่จริงน้ำไม่ได้สงสัยข้าวหรอก..แต่พอวันนั้นที่นัดเจอข้าวน้ำก็เริ่มสงสัย เพราะว่าเราเริ่มทะเลาะกันเพราะว่าพี่ไม่ค่อยใส่ใจน้ำเท่าไหร่..น้ำเลยบอกว่าจะไปหาใครไรเงี้ย..ทะเลาะกัน น้ำบอกให้ถอดสร้อย ถ้าไม่ถอดน้ำจะถือว่าพี่นะหลอกน้ำ แต่สุดท้ายพี่ก็ไม่ถอด น้ำเลยกระชากซะเลย..หึหึ”ไอ้ตาร์เล่าไปยิ้มไป หัวเราะไป มือก็ลูบไล้อยู่แถวเอวผมแหละครับ
“แล้วไงต่อ”ผมบอก
“ก็นั่นแหละ..หลังจากที่ข้าวคุยกับพี่ที่ร้านวันนั้น พี่ก็บอกเลิกน้ำ..แต่ว่าน้ำก็ยังไม่ยอมเลิก..ตามตื้อพี่..พี่ไปมหาลัย น้ำก็ไปหาตลอด ทะเลาะกันตลอดว่าทำไมพี่ทำแบบนั้นกับน้ำ..ที่จริงไปเพราะจะให้ใครบางคนแถวนี้มาง้อ แต่ดันไม่มาซะงั้น..เลยกลับไปเมาที่บ้านดีกว่า”ไอ้ตาร์มันพูดแกมประชดผมอีกครับ
“อ่าว..สาด..ก็กรูเห็นมึงไม่ใส่สร้อย..กรูก็คิดว่ามึงจะเอาไอ้น้ำแล้วทิ้งทั้งผัวทั้งเมียเก่าอย่างกรู”ผมพูด แล้วตบแก้มมันเบาๆ มันหัวเราะ
“โอ้ย..ใครจะทิ้งลง..ลีลาเด็ดขนาดนี้”ไอ้เหี้ยตาร์ไม่พูดป่าวครับ กระดกน้องชายมัน แถมจับสะโพกผมโยกอีก
“ไอ้เหี้ย.เดี๋ยวคนอื่นเค้าก็คิดว่าวิปริตรหรอก” ผมเขกหัวไอ้ตาร์เบาๆ
“อืม..วันนั้นเมาตื่นมาอีกทีสร้อยหายไปแล้ว..เซ็งเลย..ถามป่านๆบอกไม่รู้ไม่เห็น..ยังงงเลยว่าหายไปได้ไงที่ไหนได้..หมาน้อยมาเอาไปนี่เอง”ไอ้ตาร์ยิ้ม
“กรูกะจะตัดใจแล้วนะโว้ย..ที่จริงวันนั้นไปคุยกับมึงกรูจะตัดใจแล้ว.ก็มึงเสือกถอดสร้อย กรูยังไม่ถอดแหวนเลยเห็นมั้ย”ผมเลื่อนเท้าจากที่อยู่ข้างหลังมาให้มันดู มันก็หัวเราะ
“บอกว่ามันโดนกระชากขาด..ไม่ได้ถอดเอง”ไอ้ตาร์พูด
“แต่พี่ป่านนะ..สายกรู...ฮ่าๆๆ..พี่แกโทรบอกว่ามึงเมาเยี่ยงหมา..กรูเลยไปดู..โทรมอย่างกะไปล่าสัตว์มากรูเห็นสร้อย เลยเอามาซ่อมให้เนี้ยแหละ..เพราะว่ากะจะกลับมาง้อหมาขี้เหล้าเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าง้อแล้วไม่กลับมาคืนดีก็กะว่าจะพอแระ..หาเมียใหม่ดีกว่าวะ”ผมพูด แล้วยิ้มให้มัน
“กล้าหรอ”ไอ้ตาร์พูด
“ทำไมจะไม่กล้า..เออ..แล้วเคยมีใครไปนอนห้องมึงนอกจากกรูรึป่าว”ผมเริ่มนึกขึ้นได้ วันนั้นที่ผมไปเจอน้ำที่คอนโดมัน
“ไม่มีหรอกคราบ”ไอ้ตาร์เริ่มเสียงอ้อน
“อย่าแม้แต่จะคิดที่จะโกหกนะ..”ผมพูดเสียงเรียบ สีหน้าจริงจัง
“หึหึ..ไม่มีจริงๆ..ขนาดน้ำพี่ยังไม่เคยให้เข้าห้องนอนเลย”ไอ้ตาร์พูด กรูจะเชื่อมึงดีมะ วันนั้นกรูยังเห็นเลย
“แล้วทำไมกรูเห็นน้ำออกจากคอนโดมึง”ผมพูด หน้ามันงง แล้วคิดสักพัก
“อ่อ..ก็วันนั้นน้ำจะให้ไปเป็นเพื่อน..ทำบุญตอนเช้าที่วัด..แล้วน้ำมารับนะครับ..ทำไม ไปรอหรอ”ไอ้ตาร์รีบถามด้วยสีหน้าดีใจ
“เออ..ซื้อน้ำเต้าหู้กับนมสดไปให้..แต่แม่งเห็นแล้วกรูเลยทิ้งขยะไปแล้ว”ผมพูด
“ฮ่าๆๆ...แหมๆ..หึงอะดิ”มันรีบแซว
“เออ..”ผมตบหัวมันเบาๆ
“แล้วทีนี้จะเอาไง..ถ้าเกิดน้ำไม่ยอมเลิกละ”ผมถาม มันหยุดหัวเราะแระ
“ก็คงต้องบอกไปนะว่าเรารักกันนิ..จะให้กลับไปคบกับน้ำได้ไง..ตลอดเวลาพี่คิดว่าน้ำเป็นน้องเสมอ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วมองหน้าผม
“อืม....มันก็น่ารักดี..ไม่จับทำเมียอีกสักคนละ”ผมพูด
“โอ้ย..พี่ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้หรอก..ที่จะคนไหนก็ได้นะ”ไอ้ตาร์มันแขวะมาเรื่องเดิมครับ
“สาด..ผ่านมาตั้งนานแล้ว..ลืมบ้างเหอะ..อันนั้นหน้ามืดโว้ย..”ผมบอก มันก็ยิ้ม
“อย่าทำอีกนะ..ถ้าทำอีก..แม้คำว่าขอโทษสักล้านครั้งที่ข้าวพูด..พี่ก็จะไม่ยกโทษให้”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วยันตัวเองขึ้นมา ทำให้ผมต้องเอาเท้ามาเหยียบที่พื้น แล้วจับไหล่มัน หน้ามันเอามาชิดกับหน้าของผมแล้วครับ
“อืม..ไม่ทำแล้วครับ..พอใจยัง..รักมึงคนเดียวเนี้ยแหละ..หึ..แต่ถ้ามึงมีเมื่อไหร่..อย่าหวังว่าจะมีความสุข..กรูจะตัดไปให้เป็ดมันกินทั้งคู่เลย”ผมพูด มันยิ้มออกมา
“อะ..อย่าคิดว่าล้อเล่นนะครับ..เพราะว่าข้าวคนนี้พูดจริงทำจริง”ผมพูด แล้วขย้ำที่ผมมันครับ
“คราบเชื่อ..ก็เมียพี่โหดนิ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วจูบลงที่ปากผม
“เมียกรูก็ขี้หึงเหมือนกัน”ผมบอก แล้วรับจูบจากมัน เราจูบกันสักพัก ผมก็ต้องดันหน้ามันออก เพราะว่ามือเริ่มไม่อยู่สุขแระครับ
“กลับบ้านกัน..อาบน้ำ..หาไรกิน..กรูหิว”ผมบอก แล้วลุกขึ้น
“คราบ”มันก็ลุกขึ้นตามแล้วจับมือผม เราเดินกลับมาที่บ้าน แล้วเปลี่ยนกันอาบน้ำ ไอ้ตาร์มันไม่มีเสื้อผ้าหรอกครับ แต่ว่าผมเตรียมของผมมาเยอะ มันเลยเปลี่ยนกับของผม แล้วก็เดินออกมาเรื่อยๆ แต่ว่าที่นั้นสีสันมันไม่ค่อยมีครับ เพราะว่ารีสอร์ตแห่งนี้ก็อย่างที่บอกว่าผมชอบธรรมชาติ ก็เลยต้องนอกเมืองหน่อยครับ ผมเลยกลับไปขับรถ แล้วรับไอ้ตาร์ที่ยืนเลือกซื้อผลไม้อยู่ มันบอกอยากกินเงาะ เออดี มาทะเลมากินเงาะ
“เสร็จยัง”ผมเปิดกระจกถามมัน
“เอาไรอีกป่ะ”มันหันมาถาม
“ทุเรียน”ผมบอก มันหัวเราะ ที่จริงผมพูดเล่นนะครับ
“เฮ้ย..กรูพูดเล่น”ผมรีบบอกมัน มันก็วางทุเรียนแล้ว กลับมาขึ้นรถ
“ทำไมซื้อคันนี้อะครับ”มันรีบถาม
“มึงก็รู้ว่ากรูชอบยังจะถามอีก”ผมบอก เพราะว่าในคอมผมมีรูปรถมินิเยอะมากครับ ไอ้ตาร์มันก็เล่นรถด้วยอะเนอะ แต่ว่ารถมันอะBMW ซึ้งขอบอกว่า ผมไม่ชอบอย่างแรง มันบอกว่าสวย แต่กรูว่ามันไม่สวยโว้ย เถียงกับมันก็ไม่ชนะหรอกครับ ก็คนมันชอบแตกต่างกันนี่เนอะ
“ทำไมไม่เอาสีขาวละครับ”ไอ้ตาร์มันก็ยังไม่หยุดครับ
“ก็กรูชอบสีแดงนี่หว่า”ผมบอก ซึ่งหลังจากที่ผมซื้อมาก็ได้หาคนที่เชี่ยวชาญการแต่งรถ ซึ่งผมแต่งไม่เป็นครับ แล้วผมก็ไม่ได้ชอบให้แต่งมากด้วย เดี๋ยวรถดีๆราคามันจะเสียเอาได้ครับ แค่ทำสีให้มันเป็นแดงแถบดำก็เท่านั้นแหละครับ แล้วก็ล้อรถด้วย ซึ้งเลือกๆแบบ มันเรียกอะไรผมก็ไม่รู้หรอกครับ บอกพี่เค้าเอาแบบนี้ๆๆ พี่แกก็จัดให้อย่างดี
“..แล้วทำไม”มันกำลังจะถามอีกครับ
“พอเลยมึง..กรูขี้เกียจตอบแล้ว..มึงจะเอารถกรูไปเปลี่ยนเป็นสีขาวพรุ่งนี้เลยมั้ย..เชี้ยชอบสีขาวแต่รถมึงสีดำ”ผมรีบเถียงตีกลับทันที มันก็หัวเราะ
“ยังไม่เคยไปคอนโดข้าวเลยครับ”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น
“กรูจะให้ไปแล้ว.แต่หมาตัวไหนวะ..ไม่ยอมไป..”ผมบอกมัน
“หึ.......ก็หมันไส้นี่หว่า.”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วอมยิ้ม จะยิ้มเหี้ยไรนักหนาวะ
“เออดี..ต่างคนต่างจะลงแดงตาย..นี่ถ้ามึงไม่เลิกงอนกรู..กรูได้เป็นโรคตับแข็งตายไปแล้ว.ไอ้สาด”ผมด่ามัน มันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่
“คราบๆ..เป็นก็เป็นด้วยกันเนี้ยแหละ..พี่นี่ไมเกรนจะกินหัว”ไอ้ตาร์มันพูด เออดีเนอะ เครียดกันเองทะเลาะกันเอง บ้าป่าววะคู่กรู งอนกันให้ทรมานตัวเองกันทำไมเนี้ย
ผมขับรถมาเรื่อยๆแล้วก็จอดอยู่ที่ร้านๆนึง เห็นมันตกแต่งด้วยไม้สีขาวนะครับ บรรยากาศมันเหมือนเราอยู่ในบ้านดี ผมเลยจอดแวะร้านนี้ พอลงมาพนักงานต้อนรับก็น่ารักซะด้วย ต้อนรับเป็นอย่างดีครับ ผมนะครับ ถ้าอาหารอร่อยขนาดไหน แต่ว่าถ้าพนักงานต้อนรับ เด็กเสริฟ หน้าไม่ยิ้ม แถมกวนส้นตีนทำเหมือนเรามาขออีกเนี้ย ไม่กินเลยครับ ถ้ากินแล้วก็จะไม่ไปเหยียบอีกเป็นอันขาด
แต่ถ้าร้านต้อนรับดี อาหารไม่อร่อย เราก็ยังพอทนได้นะครับ ยังให้อภัยได้ครับ พอเข้ามาในร้าย บรรยากาศดีมากเลยครับ มีวงดนตรีเล็กๆด้วยครับ แต่ว่าตอนนี้มีนักร้องคนเดียวที่เล่นกีตาร์อยู่ ติดริมหาด เห็นทะเลลมพัดเย็นดีครับ เมื่อผมหาที่นั่งเหมาะๆได้ก็พากันสั่งอาหารครับ ผมสั่งไปสอง ไอ้ตาร์สั่งไปสาม พร้อมกับ เบียร์เบาๆอีกครับ ไฮเนเก้น
“แกะให้หน่อย”ผมเอากุ้งเผาวางไปที่จานมัน มันก็อมยิ้มแล้วแกะให้ผมแต่โดยดีครับ
“ฮัลโหลครับ”ผมรับ เมื่อพี่ป่านโทรมาครับ
“เป็นไงบ้างจ๊ะไปได้สวยรึป่าว”พี่ป่านรีบถาม ผมเงยหน้าไปยิ้มให้ไอ้ตาร์ที่งง และสงสัยว่าใครโทรมาแล้วยิ้มอะไร
“สวยเลยครับ..แล้วทางนั้นละว่าไงบ้างครับ”ผมถามพี่ป่าน
“โอ้ย..กว่าจะหยุดร้องไห้เล่นเอาพวกพี่เหนื่อยเลยเนี้ย..ดีนะไอ้ไม้มันเล่าเรื่องข้าวให้น้ำฟังไม่งั้นคงไม่ยอมหยุดอยู่แค่นี้”พี่ป่านบอก
“เล่าไรหรอครับ”ผมเริ่มงงเอง และสงสัยทันที
“ก็เล่าวีรกรรมของข้าวไงทั้งพี่เกมส์ทั้งเรื่องชอบมีเรื่องมีราว..เล่าเรื่องตอนข้าวหึงน่ากลัวแค่ไหน..หน้าน้องน้ำเศร้าไปเลย..แบบกรูไม่ยุ่งแล้ว..สงสารน้องแกเหมือนกันแหละพี่ว่าอะ..ร้องไห้ตาบวมเลย”พี่ป่านบอก
“หรอครับ..”ผมก็รู้สึกผิดหน่อยๆ
“แต่ไม่เป็นไรหรอก..เดี๋ยวน้องเค้าคงเข้าใจเอง เพราะว่าพี่เล่าเรื่องราวระหว่างข้าวกับตาร์ให้ฟังหมดแล้ว.น้องเค้าก็ตกใจเหมือนกัน..พี่ก็บอกว่าข้าวกับตาร์รักกันมา..น้ำไม่อยากเห็นคนที่น้ำรักมีความสุขหรอก..น้องแกก็พยักหน้านะ..คงเข้าใจแหละ..อย่าคิดมากเลย”พี่ป่านพูดปลอบผมนิดนึง
“อืมครับ..ถ้าเข้าใจก็ดีแล้ว.ผมก็ไม่อยากมีเรื่องด้วย”ผมบอก เพราะกรูของขึ้นง่ายโว้ย
“แล้วนี่ทำไรกันอยู่จ๊ะเนี้ย”พี่ป่านรีบถาม ทำเสียงแบบ สอดรู้สุดๆครับ
“ก็กินข้าวอยู่ครับ”ผมตอบแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์มันแกะกุ้งเสร็จไปสามตัวแล้วครับ วางไว้บนจานผม
“แหม..สวีทวิ๊ดวิ้วกันเลยละสิ”พี่ป่านแซว
“คราบ..ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับที่ช่วยข้าวมาตลอด..”ผมบอก
“จ้า..จุ๊บทีนึงดีกว่ามั้ยจ๊ะ”พี่ป่านก็ไม่วายครับทั้งๆที่ทางโทรศัพท์
“จุ๊บๆครับ..ทานข้าวให้อร่อยนะครับ”พอผมจุ๊บๆแค่นั้นเองครับ ไอ้ตาร์เริ่มหน้างอทันที เอนหลังพิงพนักเก้าอี้
“จ้า..เช่นกันนะ..กลับวันไหนก็บอกนะจ๊ะ”พี่ป่านบอก
“ครับ..สวัสดีครับ”ผมวางแล้วหันไปยิ้มให้มัน
“มีความสุข”มันเริ่มแขวะครับ หน้างอ
“กินดิ”ผมก็ยังแกล้งมันไม่บอกว่าเป็นใครครับ
“เป็นไรวะ”ผมตัดกุ้งแล้วจิ้มน้ำจิ้มเข้าปากตัวเอง แล้วยิ้มให้มันที่หน้างออยู่ครับ
“อิ่ม”มันตอบผมคำเดียวสั้นๆง่ายๆ
“หรอครับ..งั้นก็พอเนอะ”ผมบอก แล้วรวบซ่อมกับช้อนเข้าหากัน นั่งสักหน้านาทีมันก็ยังหน้างอเป็นตูดครับ นั่งมองไปที่นักร้องที่อยู่บนเวที
“ชอบหรอ”ผมแกล้งแซวมันไปงั้นแหละครับ
“เออ..”หน้ามันไม่สบอารมณ์ที่จะตอบครับ ผมยกมือเรียกพนักงานเสริฟ น้องเค้าก็มารยาทดีมากเลยครับ เดินก้มหัวงุดๆมาที่ผม
“ขอกระดาษกับปากกาหน่อยได้มั้ยครับ”ผมบอก น้องยิ้ม แล้วฉีกกระดาษที่อยู่ในผ้ากันเปื้อนของชุดพนักงานให้ผม
ผมเขียนลงกระดาษเสร็จก็บอกให้พนักงานเอาไปให้นักร้องบนเวทีให้หน่อยครับ
“มีคนขอเพลงขึ้นมานะครับ..บอกว่าคนรักงอน...ช่วยง้อหน่อย...ได้ครับ..จัดไปครับ..เพลงที่ขอมาสามเพลงนี้ นักร้องเราเล่นเป็นเพลงเดียวครับ..ฮ่าๆ..ขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ..แต่รู้สึกพี่คนนี้จะง้อแฟนแปลกๆนะครับ ฮ่าๆ เรามาดูความแปลกกันดีกว่าครับ ขอมอบเพลงๆนี้ให้กับแฟนขี้หึงของพี่คนนี้นะครับ” นักร้องพูดจบ ผมก็นั่งยิ้มมองหน้าไอ้ตาร์ที่นั่งมองนักร้อง ไม่ยอมมองหน้าผมเลยครับ เพราะว่ามันคงทำหน้าไม่ถูก ก็มันรู้ว่าใครขอเพลงนิ กร๊าก แล้วนักร้องบนเวทีก็เรียกให้เพื่อนๆในวงขึ้นมาแล้วครับ ตลก ผมนึกเพลงที่ผมขอก็ตลกแล้วครับ ฮ่าๆ
.....................................
อยู่ๆ ก็มาหวานใส่
เอาอกเอาใจกับฉัน
มาออด มาอ้อน อย่างนั้น
ฉันดูว่ามันยังไงยังไงอยู่นะ
เปิดปากก็เห็นลิ้นไก่
ต้องการอะไรหรือเปล่า
ทำเป็นมายิงมุขเก่า
ฉันว่าฉันเดา. . .ดูใจเธอไม่ผิดนะ
มาทำแบบนี้ดูไม่น่าไว้ใจ
เธอต้องการอะไรจากฉัน ?
เท่าที่เห็นก็คงพอรู้ทัน
เธอมีแผนการ. . .แววตามันฟ้อง
รู้นะ ชั้นรูนะ ว่าเธอ คิดอะไรอยู่
แววตา มีเลศใน หัวใจคิดอะไรอยู่
.........................................................
“เพลงบ้าอะไร..”ไอ้ตาร์มันหันมาเตะขาผมที่ให้โต๊ะผมที่ขำกร๊ากจนท้องแข็ง ก็หันหน้าไปมองมันที่ตอนนี้ค่อนข้างโกรธผมแล้ว ครับ แต่ผมรู้มันไม่โกรธจริงหรอกครับ เพราะมันเหมือนจะหลุดยิ้มครับ
“อ่าว..ก็ป้างไงไม่รู้จักหรอ”ผมพูดไปหัวเราะไป จับท้องตัวเองไปด้วย มันคงคิดว่าผมจะขอเพลงซึ้งๆให้มันครับ แต่กลายเป็นว่าอีเพลงที่ขอเนี้ย ไม่ได้เข้ากับสถานการณ์ที่ผมต้องง้อมันเลยครับ พอจบเพลงนักร้องก็พูดขึ้น
“เมื่อกี้ซ้อมนะครับ..ยังไมเอาจริง..เพลงต่อไปขอให้ทุกคนมีความสุขกับคนที่รักนะครับ”นักร้องพูดจบดนตรีก็ขึ้นครับ เพลงนี้ที่จริงผมขอไปด้วยนะครับ ผมบอกให้นักร้องพูดตามบทที่ผมเขียนเมื่อกี้ ที่จริงผมขอไปสองเพลงนะครับ บอกว่าอีกเพลงนึงให้เป็นเพลงอะไรก็ได้ กับความรัก ที่นักร้องๆได้นะครับ
“ฟังสิ...หน้างออยู่ได้”ผมพูดไปยิ้มไป หัวเราะไปครับ ไอ้พนักงานที่มารับกระดาษที่ผมจดโน๊ตเมื่อกี้ก็ยืนยิ้มใหญ่ครับ มันคงเห็นผมขำนั้นแหละครับ
................................
หากคืนนี้มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่งช่วยฟังฉันที
เพราะว่าคืนนี้ฉันมีเรื่องร้อนใจ อยากอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
หากว่าตัวเขาใจให้ฉันจริง ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่งเป็นจริงเรื่อยไป
ให้ต่อจากวันนี้เขามีแต่ฉันในหัวใจ จะอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
ช่วยบอกให้ฉันรู้ ให้มั่นใจ การรอคอยมันยากเกินทนไหว
ได้โปรดช่วยบอกฉันและตอบหน่อยได้ไหม ว่าพรุ่งนี้เขากับฉันนั้นจะเป็นยังไง
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
.....................................
“ไร..”มันหันมายิ้มให้ผมแล้วครับ ผมก็หัวเราะไม่หยุดกับไอ้เพลงเมื่อกี้
“...หึหึ....ป่าว”ผมหัวเราะแล้วบอกมัน
“ชอบปะ..”ผมถาม แล้วเอาเท้าไปเขี่ยๆรองเท้ามันครับ
“อืม....แต่กวนตีนนะเพลงแรกนะ”มันพูด แล้วหยิบแก้วเบียร์มาซด
“ฮ่าๆๆ..ก็อยากให้หายงอนไงครับ...เมื่อกี้พี่ป่านโทรมา..มึงนี่ก็งอนไม่เข้าเรื่อง”ผมบอกมัน
“อะ..แกะกุ้งสิ..”ผมยื่นกุ้งให้มันอีกตัว
“..แม่งใช้เอาๆ..”ไอ้ตาร์มันบ่นๆครับ
“ตาร์..”ผมเรียกมัน ไอ้ตาร์หันหน้ามามองผมครับ
“....อะไรครับ..”ไอ้ตาร์หันหน้ามาถามผม
“อืม..เชื่องดีวะ..เรียกก็หัน”ผมพูดแล้วหัวเราะ มันก็ยิ้มครับ
“กวนตีน.”.ไอ้ตาร์มันพูด
ผมกับไอ้ตาร์นั่งกินกันอยู่ จนอาหารหมดครับ พากันอิ่มไปตามๆกัน เบียร์หมดไปสามขวดเองครับ นิดหน่อย ยังชิวได้อีกครับ ผมก็เรียกคิดเงิน เสร็จแล้วก็พากันไปซื้อขนมที่เซเว่นครับ ไอ้เหี้ยตาร์นี่จังไรอยู่ในหัวมันเลยครับ หยิบถุงยางสองกล่องต่อหน้าผมและพนักงานคิดเงิน ผมหันไปมองหน้ามัน
“ไม่พอหรอครับ”ดูครับ ไอ้หน้าด้าน แถมยิ้มร่าเริงอีกครับ
“ไอ้เวร”ผมพูดเบาๆ แล้วเดินออกมาเลยครับ ทำเอาพนักงานในร้านตรงเคาร์เตอร์คิดเงินสามคน ยืนหัวเราะกัน พอขึ้นมาบนรถผมก็ตบหัวมันเบาๆ
“มึงนี่นะ..จะอะไรยังไงไม่ต้องป่าวประกาศชาวโลกก็ได้”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะอีกครับ
“คืนนี้งด..กรูเหนื่อย..ตามล่ามึงเนี้ยแหละ”ผมพูด
“โห..ไรวะ...”ไอ้ตาร์เริ่มเหมือนวัยรุ่นโดนขัดใจครับ
“ไม่มีข้อแม้..กรูเหนื่อยจริงๆ..อยากทำก็ชักเอาเอง”ผมพูด
มันก็บ่นอุบอิบครับ หน้างอเป็นตูด แต่ช่างแม่งเหอะ ผมเหนื่อยจริงๆนิครับ พอกลับถึงบ้านพัก ก็เข้าไปอาบน้ำไม่สนใจมันเลยครับ ไอ้ตาร์ก็เปิดดูโทรทัศน์อยู่ตรงห้องนั่งเล่น
...
มาต่อแล้วค่ะ
ถึงแม้ว่าจะดึกไปหน่อย
หึหึ ไม่หน่อยแระ
ก็ไปเที่ยวมาอ่า
แล้วก็มัวอ่านเรื่องของคนอื่นอะ กร๊าก โยนความผิด แล้วก็ดูหนังไปด้วยอะ เลยไม่ได้ต่อสักกะที
กิ๊กกิ้ว
แต่ยังไงก็มาต่อแล้วน้า
ที่จริงกะว่าเอาตอนนี้เป็นตอนจบ
แต่เหมือนจะจบเร็วไปนิ
ก็เลยยังหาทางจบไม่ได้เลยไง
กรูหาทางออกกับชีวิตไม่เจอเลยทีนี้
ฮ่าๆ
ไปแระ
เดี๋ยวก็มีทางออกเองแหละ
จุ๊บๆ
ฝานดีค่ะ
-
:m1:
ตอนหน้าจะมีเรียกเลือดรึเปล่าเนี่ย :laugh:
-
:เฮ้อ:
กว่าเรื่องราวจะดำเนินมาถึงตอนนี้
ผมลุ้นแทบขาดใจ
ทุกๆ ครั้งที่เข้ามาอ่านนิยายในเว็ปนี้
ผมต้องเข้ามาอ่านเรื่องนี้ก่อนทุกครั้ง
ประมาณว่าอินจัดในทุกตอนของเรื่องราวที่เกิดขึ้น
บางวันอ่านหนังสือประมาณว่าจะสอบ
ยังต้องคิดว่าน้ำจะง้อตาร์สำเร็จไหม
อิอิ
สับสนกะชีวิตตัวเอง
ไม่เป็นไร
เค้ารักคนเขียนนะ
อิอิ
:o8:
-
หวานแต่ฮา :laugh:
ปอลอ อย่าเพิ่งจบเลยนะ อยากอ่านต่ออ่ะ นะนะนะนะนะ...
-
ไม่ได้อ่านหลายวัน
มาอ่านทีเดียวหลายตอน
เฮ้อออออออออออ ดีกันซะที
คงจะเข็ดแล้วนะข้าว
เห็นมั๊ยเจ็บปวด ทรมานกันทั่งคู่
ถ้ามันทำอีก พี่ต้าร์ก็ตัดให้เป็ดกินเลยนะพี่ :laugh:
-
อ่านเเล้วน้ำตาไหลอะค้าบ บ
สงสาร + ซึ้ง ตอนที่บอกรักอ่า
นายข้าวจะเลิกซ่ายังเนี๊ยะ ???
รักกันขนาดนี่ อิจฉาจังเลย อ่ะ
-
:t2:
ความผิดนั้นมหันตโทษนักยังมาเป็นตัวงอแงอีก
เด่ยวปั๊ด~~ กัดเลยนิ อิอิ :jul3:
:oni1: ดีใจจังมาก่อนคุณkurugmin
v
v
v
v
v
-
เหนื่อยซะงั้น
ตาร์อย่ายอมให้นอนนะ
:oni1:
-
ลุ้นตัวแทบโก่ง กว่าจะคืนดีกันได้ นี้แหละหน่า ......ความรัก
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
เข้าใจกันสักที
เฮ้อดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อไวๆๆเน้อ
คิดถึง
:oni2: :oni2: :oni2:
-
รอบทรักตอนรับ อิอิ
-
LOVE LOVE LOVE
-
แอบน้ำตาตกเพราะเศร้าที่ข้าวกับตาร์เลิกกัน แต่ก็คืนดีกันแล้ว เย้ :m4:
ขอบคุณที่ไม่ปล่อยให้ค้างนานนะ
แอบสมน้ำหน้าน้องน้ำนิดๆ :laugh:
-
เย้
เข้ามารอหลายครั้งมาก
ได้อ่านซะที
-
กว่าจะอ่านจนถึงหน้านี้ ใช้เวลานานมากๆ
ขอบคุณคนแต่งนะครับ
เรื่องน่ารักมากๆเรยอ่ะ
:t2:
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เครียดได้อีก อ่านตั้งแต่หน้า 32 - 36 รวดเดียว
บีบใจสุด ๆ อ่ะ ร้องให้น้ำตาซึมหลายรอบเลย นึกว่าจะต้องเลิกกันจริง ๆ แล้วซะอีก ใจหายอย่างแรง
ดีใจสุด ๆ อ่ะ คืนดีกันซะที กลับมารักกัน สวีทหวานเหมือนเิดิมนะ อิอิ ตาร์จัดการข้าวหลาย ๆ ชุดเลย อิอิ
รักข้าวกับตาร์นะค้าบ รักคนเขียนด้วย รอตอนต่อไปคับผม ^^
-
:m1:
ตอนหน้าจะมีเรียกเลือดรึเปล่าเนี่ย :laugh:
หื่นนนนนนน จังไอคนนี้
ปล. เย่ๆ ดีกันแล้ววววว รออ่านตอนหน้า เย่ๆๆ
-
:o...เปิดตัวอย่างเป็นทางการไปเลยดีมั้ย น้องข้าว...ยังมีอีกหลายคนแน่ๆที่จ้องจะจีบพี่ตาร์...ในที่สุดก้อกลับมาหวานกันได้สะที... :n1:
***รออ่านตอนต่อไป...สัก 3 ตอนดีไหม วันนี้อ่ะ***
-
ว้าวๆๆ
ทำไมคนแต่งยังไม่มาต่อ
ก็แอบไปอ่านเรื่องของคนอื่นไง
มหาลัยจะเปิดแล้ว
ขอหน่อยเหอะนะ
กิ้วๆ
ไหนๆเรื่องมันก็ไปได้สวยแล้ว
หิหิ
ไม่ค่อยแก้ตัวเลยหิ
เดี๋ยวเรียนพิเศษเสร็จเย็นนี้มาต่อให้เน้อ
ไปแระ
มาบอกไว้ก่อน
กร๊ากก
จุ๊บๆ
รักทุกคนเลยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ จุ๊บๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ขยันเรียน ขยันอัพนะคับ
:man1:
รักนะ จุ๊ฟ จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
รักกันดีแล้ว อิอิ
แหม ซื้อถุงยางโชว์
อายแทน ฮ่าๆๆๆ
-
:m22:..มาแอบดูเป็นรอบที่ 1000001 แล้วก้อยังไม่มา.. :เฮ้อ:
-
เง้ออออ
ชอบตอนนี้ * ชอบแบบนี้ แค่เท่านี้พอดีกับฉัน !
:m11:
-
ฆ่ากันให้ตายเลยมั้ย เหอะๆๆ หัวใจจะวาย o12 :oni2: :oni2:
-
เจาะไข่รีับน :mc4:
อ่านไปด้วยฟังเพลงนี้่ไปด้วย ฮาดี :jul3: ข้าวก็นะช่างแกล้ง
http://media.imeem.com/m/rTHBrFwZQV/aus=false/
-
:angry2:
มันเลยตอนเย็นแล้วนะ!
o12
-
เรียนพิเศษนานเกินไปล่ะ
o12
กลับเล้าได้แล้ว
:m16:
-
ตอนที่76 ทะเล้ทะเล
ผมอาบน้ำเสร็จ เดินออกมา ไอ้เหี้ยตาร์แม่งเสือกนั่งชักว่าวอีกแล้วครับ สาดมาก ผมหันไปเหลือบดู แล้วหันกลับ มันคงรู้ว่าผมออกมาแล้วแหละครับ
“นอนแล้วนะ”ผมพูดเสร็จเมื่อผมแต่ตัวเสร็จครับ ฮ่าๆ
“ข้าวอ่า..”ไอ้ตาร์รีบเดินเคตั้งเด่ตรงมาที่ผมทันทีครับ ไอ้เหี้ยนี่มันถอดเสื้อกับกางเกงแล้ว ใส่แต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว
“กรูเหนื่อย”ผมยืนให้มันกอด
“นะ....ตั้งห้าเดือนเลยนะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าออดอ้อนสุดๆครับ
“รู้แล้ว..เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ทั้งวันเลย..นอนก่อนเหอะ..กรูโคตรเมื่อยตัวเลย”ผมพูด มองหน้ามัน หน้ามันก็สลดทันที
“ก็ได้..”หน้าหงอยเป็นหมาจ๋อยเลยครับ พูดว่าก็ได้ แต่แม่งเอาน้องชายเด่งมาถูกับน้องชายผมครับ
“ตาร์”ผมเรียกชื่อมันเป็นการเตือน หน้างอนเมื่อโดนขัดใจทันทีครับ
“ก็ได้ๆ..”ผมพูดด้วยอาการเหนื่อยใจ
“แค่บริการน้องชายมึงเป็นพอใช่มั้ย..ไอ้สัดนี่”ผมพูดแล้วยิ้มให้มัน แล้วนั่งคุกเข่าลงกับพื้นไม่ให้มันพูดพร่ำทำเพลงเลยครับ ก็กรูอยากนอนนี่หว่า
“อือ...”ไอ้ตาร์เด่งสวนน้องชายเมื่อมือผมแตะโดนทันที
“น้ำเยิ้มเชียวนะมึง”ผมพูดแล้วชักให้มันเบาๆ ผมเอาลิ้นแตะลงที่หัวน้องชายมัน ไอ้ตาร์จับหัวผมแน่น
“อะ.....”แถมเด่งเอวจะเอาน้องชายเข้าปากผมอีกครับแต่ผมดันเอาไว้
“อมเหอะข้าว..จะไม่ไหวแล้ว..อยากแตก”ไอ้เหี้ยตาร์พูดเสียงกระเส่า เมื่อผมชักแรงๆ ผมเลยจัดการทีเดียวอมมิดด้ามทันทีครับ ไอ้ตาร์ถึงกับซี๊ดปากไม่ขาด ทั้งมือที่ชักที่ปากที่ดูดแระรูด ลิ้นก็ตะวัดแบบ ทำให้ครบชุด
“มึงรีบแตกสิวะ..กรูเริ่มเมื่อปากแล้วไอ้เชี้ย..ใหญ่ชิบหาย”ผมพูดเมื่อปากเป็นอิสระแล้วชักน้องชายมันด้วยมือ
“หึ...พูดอย่างกับของตัวเองเล็ก”ไอ้เหี้ยตาร์ยังมีอารมณ์มาแซวครับ แล้วยิ้มให้ผมอีก
“อึ..ตาร์”ผมต้องเรียกชื่อมัน ก็ไอ้ตาร์มันเอาน้องชายมันจับแล้วมาตีที่ปากผม แล้วดันไปดันมาอยู่ที่ปากผม อย่างกับของเล่นซะงั้น
“อืม..น้ำเงี่ยนมึงเต็มหน้ากรูแล้วเนี้ย”ผมต้องด่ามัน เพราะมันเอาน้องชายมันมาตีที่หน้าผมแล้วครับ แล้วก็หัวเราะในลำคออีก
“อยาก...เย็...วะ..”มันพูดด้วยอารมณ์หื่นๆของมัน
“งั้นรีบแตกเลย”ผมพูดเสร็จเลยรีบเผด็จศึกมันก่อนครับ ผมอมทั้งดูทั้งเลีย เลียหัวให้มันจนมันครางเสียงดังลั่นห้องเลยครับ
“อือ...ซี๊ด...จะออก....ข้าว..”ไอ้ตาร์มันหน้าตาเหยเก เพราะว่าผมมองขึ้นไป มันรีบจับหัวผม แล้วกระแทกเข้าปากผมทันทีครับ ผมก็เห็นมันได้อารมณ์เลยสนองให้มันหน่อย ทำเสียง อือ อา อยู่ในลำคอ
“อ่า...อ๊ากก...ซี๊ดดดด...ฮา...”ไอ้ตาร์มันพุ่งน้องชายมันเข้ามาเต็มๆเลยครับ ผมรีบอมไว้แล้วลุกขึ้นจะไปคาย
“มานี่.”ไอ้เหี้ยตาร์เสือกกระชากแขนผม แล้วจับหน้าผมล๊อก แล้วจูบปากทันที
มันจูบจนหายใจหายคอไม่ทันเลยครับ จนผมต้องกลืนมันลงไป
“ไม่อร่อยแฮะ..”ไอ้เหี้ยตาร์ถอนปากออกแล้วยิ้ม
“ไอ้โรคจิต”ผมด่ามันแล้วก็ยิ้มเช่นกัน
“เอาโค๊กมาให้กรูเลย..กรูจะกิน..แม่ง..จะอ้วก”ผมบ่น
“โหไรวะ..ของคนรักกินไม่ได้หรอครับที่รัก”ไอ้ตาร์ไปหยิบโค๊กที่ตู้เย็นที่ผมซื้อตอนแวะเซเว่น
“...แล้วรสชาติมันน่ากินมั้ยละ..”ผมก็ยังเถียงมันต่อ
“ทำไม..จะไปกินของคนอื่นรึไง”นั่นไงครับ ทำตาขวางหาเรื่องกันอีก
“ง่วง..นอนแล้ว..ขี้เกียจเถียง”ผมพูด ไปล้างหน้าอีกรอบ แล้วกลับมานอนที่เตียงทันที ไอ้ตาร์มันเข้าไปอาบน้ำ ผมก็ยังไม่หลับหรอกครับ เพราะไฟมันยังแทงตาอยู่ จนไอ้ตาร์แต่ตัวเสร็จก็คือบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแหละครับ เข้ามาในผ้าห่มได้ก็กอดผมทันที มันจูบที่หัวไหล่ผมเบาๆ
“มีพี่คนเดียวนะ”ไอ้ตาร์มันกระซิบที่หู เหมือนรู้ว่าผมยังไม่หลับ ผมก็ได้แต่เงียบ แล้วหลับไป
ตื่นเช้ามาอีกที มันก็หายไปจากเตียงแล้วครับ
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน เสร็จแล้วเดินออกมา เห็นไอ้ตาร์มันอยู่ตรงครัว
“ทำไรวะ”ผมถามแล้วเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง
“พี่ไปหาซื้ออะไรหน้ารีสอร์ทมาเมื่อเช้ามีรถขายอาหารสดมาพี่เลยซื้อมาทำให้นะ”ไอ้ตาร์มันบอก แล้วหั่นปลาหมึก
“จะทำไรครับ”ผมทำเสียงอ้อนใส่มัน มันหันมายิ้ม แบบเขินๆ
“ก็..ไข่เจียวใส่หอยนางรมพี่จำมาจากแม่ แม่พี่ทำอร่อยมากเลยพี่เลยอยากให้ข้าวกิน แล้วก็.ผัดกระเพาปลาหมึก..แล้วก็ข้าวต้มกุ้งครับ”มันก็ยังครับเหมือนเดิมครับ แหมเห็นกรูเล่นด้วยหน่อยไม่ได้เลย ไอ้นี่
“กินอย่างอื่นก่อนได้มะ.”ผมแกล้งมัน เอาน้องชายผมที่มันก็นะ..แข็งนิดหน่อยถึงพอตัว กร๊ากก ไปดันที่ก้นไอ้ตาร์
“เป้ายิงฉุบนะ”นั่นครับ ปฏิเสธกรูบ้างก็ได้ ไอ้เวร
“ไม่..กรูจะทำ”ผมบอกมัน แล้วบีบก้นไอ้ตาร์เบาๆ ตอนนี้มันใส่กางเกงเรย์ที่ผมเตรียมมาหลายตัวเพราะว่ามันเบาดีครับ ไอ้ตาร์จะได้ใส่ได้ด้วย ผมลูบไล้กางเกงมัน ตรงก้นมันจนถึงน้องชายมัน ที่มีแค่ผ้าบางๆเท่านั้น
“ไอ้สัด...ทำไมไม่ใส่กางเกงในวะ”ผมพูดแล้วหัวเราะในลำคอ
“หึหึ..รำคาญ”ดูมันพูดหน้าตาเฉยครับ
“ทำกับข้าวเสร็จค่อนทำนะ”ไอ้ตาร์ครับ มีต่อลอง เพราะว่ามันคงเห็นว่าผมคงไม่หยุด ตอนแรกก็กะเอาเล่นๆแหละครับ แต่แหม บรรยากาศก็ดีเนอะ พาไปขึ้นสวรรค์สุดๆ ตรงครัวนี้มันอยู่ด้านนอกใช่มั้ยครับ มองออกไปตรงข้ามนี่เป็นทะเลเลยครับ แต่มันยังเช้าอยู่เลย คงไม่มีใครหรอกมั้ง กร๊ากก คิดเองเออเอง
ผมปลดกางเกงเรย์มันแค่กระตุกเชือกมันก็หยุดลงกองกับพื้นแล้วครับ
“เฮ้ย”ไอ้ตาร์ร้องดัง
“ฮ่าๆๆ...”ผมหัวเราะออกมาเพราะว่าไอ้ห่าตาร์แม่งรีบกุมน้องชายมันทันที
“หนาวหรอ..หรือว่าลมเย็น”ผมพูดแล้วดันน้องชายผมที่ก้นมัน ผมก็ยังใส่กางเกงอยู่แหละครับ ไอ้ตาร์หัวเราะ
“เล่นบ้าไรข้าว..ให้พี่ทำกับข้าวเสร็จก่อน.เดี๋ยวเราจะโดน”ไอ้ตาร์มันพูด แต่มันก็ปล่อยน้องชายมัน แล้วจะเดินไปล้างมือครับ เพราะว่าเมื่อกี้ทั้งปลาหมึกจริงทั้งปลาหมึกมันเลยครับที่มือมันกุม
“ตาร์..เดี๋ยวสิวะ..ขอกรูแป๊บเดียว..”ผมบอก เดินตามมันไปที่อ่างล้างจานข้างๆ แล้วขย้ำก้นมัน อย่างแรง
“อา..”ไอ้ตาร์ครางออกมาอย่างได้อารมณ์ในทันที
“แยกขาออกหน่อยสิ”ผมสั่ง ไอ้ตาร์ก็ทำอย่างว่าง่ายครับ ไหนตอนแรกขัดกรูไง ไอ้นี่นิ
“กรูขอเหอะ..ไม่ได้ออกมาเป็นอาทิตย์แล้ว..มันแต่เครียดเรื่องมึง.จู๋กรูหดหมด..มึงต้องรับผิดชอบ”ผมบอกมัน แล้วจับก้นงอนของมันให้เห็นรูสวรรค์ ไอ้ตาร์ก็ก้นงอนไม่แพ้ผมหรอกครับ เด้งดีซะด้วย ผมเอานิ้วโป้งลูบเบาๆ ไอ้ตาร์สะดุ้งเฮือกทันที
“อืม....ข้าว..”ไอ้ตาร์ครางออกมาเมื่อผมจับน้องชายมันชัก
“แข็งเชียวนะมึง”ตอนแรกก็ไม่สู้มือหรอกครับ ผมจับนู้จับนี่นิดเดียวเอง แข็งซะงั้น
“อืม..เร็วๆ...”ไอ้ตาร์ครางกระเส่าทำเอาน้องชายผมแข็งสู้ขึ้น ผมรีบดึงออกมาจากกางเกงนอนสีขาวขายาวทันทีครับ แล้วก้มลงไปที่ทางเข้าไอ้ตาร์มัน ไอ้ตาร์สะดุ้งออกมาเมื่อปลายลิ้นผมแตะลง
“ไม่เจอกันนาน..คิดถึงจังเลย”ผมพูดแล้วยิ้มขำๆ
“กวนตีน..เดี๋ยวไม่ให้ทำเลย.ไอ้เด็กทะลึ่ง”ไอ้ตาร์มันหัวเราะ แล้วเอามือเท้าที่ของอ่างไว้ครับ เหมือนเป็นการทรงตัว
ผมทั้งเลียทั้งดูด ทั้งจูบที่ประตูทางเข้า หน้าเริ่มมืดแล้วครับผมสองครับ ไอ้ตาร์แม่งก็ยั่วดีเหลือเกินครับ ครางได้ใจจริงๆ แถมแอ่นก้นเข้าหาอีก ผมได้ใจสวนนิ้วแรกเข้าไป
“อะ.....อือ..เจ็บ”ไอ้ตาร์ครางสู้เลยครับ รู้เลย ถ้าเจ็บจริงไม่ครางแบบนี้หรอก เจ็บอยากสิมึง
ผมดำเนินการอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะสวนน้องชายผมเข้าไป แล้วมันก็เข้าไปครบทั้งสามนิ้ว อย่างยารำบากนิดนึงครับ เพราะว่าทั้งแน่นทั้งฟิตไปหมด ตอดนี่อย่าให้พูดเลยครับ เหอะๆ
“ตาร์...”ผมเรียกชื่อมันแล้วเอาน้องชายมาถูที่ประตูเบาๆ ไอ้ตาร์เอื้อมมือซ้ายมาจับน้องชายผมเหมือนลองเชิง
“พร้อมมั้ย..”ผมพูด แต่เสือกดันน้องชายเข้าไปแล้วครับ ไอ้ตาร์ตัวโก่งรีบเอามือที่จับน้องชายผมเมื่อกี้ไปเกาะที่อ่างล้างจานทันที
“อือ...อึดอัด”ไอ้ตาร์มันพูด แต่ผมก็ไม่สนใจแล้วแหละครับ ไอ้หัวนี่จะเข้าไปหมดแล้ว ผมจูบลูบไล้หลังไอ้ตาร์ แล้วบีบหัวนมมันเล่นจนแข็งเป็นไต แล้วพร้อมกับทีเอวยังไม่ยอมหมดหน้าที่ ดันเข้าไปเรื่อยๆ
“ไม่ไหวแล้วโว้ย.”ผมเริ่มเหงื่อออกเยอะขึ้น เหมือนกันมันได้ออกแรง ผมกระแทกเข้าไปสุดลำ
“โอ้ยย...อึก...ฮา”ไอ้ตาร์ครางออกมาแบบทรมานสุดๆ ก็ถ้ากรูไม่แทงทีเดียวให้สุด กรูมีหวังได้แตกทั้งๆที่มันคาอยู่อย่างนี้แน่เลย
“ฮา....อึก..”ผมครางออกมาเมื่อเริ่มขยับสะโพก ไอ้ตาร์ก็บอกให้หยุดก่อนผมก็ไม่หยุดแล้วครับ มันเงี่ยนโว้ย
“ตาร์....ฮะ..ตาร์”ผมเรียกชื่อมันช่วยเรียกอารมณ์มันครับ มือผมก็ชักน้องชายมันด้วย
“อือ..ข้าว..เร็วๆ..อะ.ฮา...ซี๊ดด”ไอ้ตาร์ครางออกมาเสียงดังไม่สนใจอะไรรอบข้างพอๆกับผมแหละครับ แล้วมันก็เริ่มมาแล้วครับ ความเสียวที่กระตุ้นอยู่ จะไม่ไหวแล้ว ผมปล่อยมือจากน้องชายไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็รีบคว้าน้องชายตัวเองไว้ทันทีไม่ให้ขาด ผมจับเอวมันแล้วกระแทกแรงขึ้น เสียงมันก็ดังขึ้น ทุกรอบที่สวนนี่มิดด้ามทุกรอบครับ
“ฮะ....ไม่ไหวแล้วตาร์....”ผมรีบบอกมัน พร้อมกับซอยถี่ยิบ
“ออก......หึ..ข้าว...อะ”ไอ้ตาร์พูดเหี้ยไรไม่รู้แล้วครับ กรูไม่สนใจแล้ว
“ข้าว...ซี๊ดดดด..”ผมก็คาดว่ามันจะออกแล้วครับ เพราะประตูทางเข้ามันตอดถี่ยิบเชียว
“ตาร์....ตาร์......ฮะ..ฮะ...ฮา...อือออ..”ผมครางรอบสุดท้ายนี่ ออกเต็มๆกระแทกเข้าประตูเฮือกสุดท้ายแล้วล้มตัวกอดมันหลวมๆ
“กรูรักมึงนะ”ผมกระซิบที่หูมัน มันก็พยักหน้าเบาๆ เหมือนรับรู้ ผมดันตัวเองขึ้น แล้วถอดน้องชายออก
“ถุงยางไม่ต้องใช้เลยไง...”ผมพูดแล้วยิ้ม เห็นมันก็เก้ๆกังๆครับ
“แล้วจะทำกับข้าวไหวมั้ยครับที่รัก”ผมลงไปหยิบกางเกงขึ้นมาให้มัน ก็ขอพูดเพราะๆหน่อยครับ มันก็ยิ้ม
“เดี๋ยวพี่อาบน้ำเลยแล้วกันนะ”ไอ้ตาร์มันบอก ผมกับมันก็เดินเข้าไปอาบน้ำพร้อมกัน แล้วก็ไม่วายครับ เจ็บก้นอยู่ มันก็ยังฟิตได้อีกครับ
“ยังมีแรงอีกหรอมึง”ผมพูดเมื่อมันดันตัวผมไปติดพนัง
“หึหึ..ได้ตลอดแหละ.ถ้าเป็นข้าว”ไอ้ตาร์พูดแล้วยิ้ม มันจูบผมเบาๆ รสจูบที่จางหายไปนานหลายเดือน วันนี้มันกลับมาอีกแล้ว ทำไมนะ กรูจูบใครก็ไม่รู้สึกเหมือนจูบมึง ไอ้ตาร์ ผมกับมันอ่อนโยนอยู่ดีๆ ผมนึกถึงแผ่นโป้ที่ไอ้เหี้ยเข็มมันเอามาให้ครับ เป็นแผ่นหญิงๆนะครับ เลสเบี้ยน แต่โอ้ย ดูแล้วนี่ขนลุกได้เลยครับ ต้องของญี่ปุ่นนะครับ ไม่งั้นไม่เร้าใจ ตอนแรกดูมาหมดแล้วครับ ขอฝรั่งเอยอะไรเอย แม่งไม่มันส์วะ ไม่อยากเท่าไหร่ พอดูของญี่ปุ่นเท่านั้นเองครับ โอย ตั้งกันเป็นแถบๆครับ ผม ไอ้แสบ ไอ้ป๊อด ไอ้แมน ไอ้เข็ม ไอ้เป้ เลยเป็นการเอาออกมาชักโชว์กันเป็นที่เรียบร้อย จูบได้ใจจริงๆครับ เสียงนี่แบบ โอ้แม่เจ้าทำได้ไงครับเนี้ย ลิ้นพัลวันเลยครับ กรูขอเอาแบบนั้นบ้างแล้วครับ ที่จริงกับไอ้ตาร์แลกลิ้นกันก็แทบจะหลอมละลายแล้วนะครับ แต่กรูขอเลียนแบบเลสเบี้ยนหน่อยเหอะ
ผมเริ่มดำเนินการ ไอ้ตาร์ตาร์คงงง ว่าผมเริ่มร้อนแรงมาขึ้นๆครับ
“อืออ..ข้าว..”ไอ้ตาร์พูด เสียงลอดออกได้นิดเดียวผมก็ประกบปากอีกครั้ง ดูดกันดั้งจ๊วบ จ๊าบ เสียงครางผมก็ครางในลำคอ น้องชายไอ้ตาร์ก็เอามาสีกับน้องชายผมใหญ่เลยครับ
“ทำไม...จูบ...อะ”ไอ้ตาร์มันรีบถามเมื่อผมเผยปากออก
“ไปฝึกกับเพื่อนมา”ผมพูดให้มันคิดเล่นครับ แล้วยิ้ม
“ใคร”แล้วมันก็ได้ผล มันหน้างอทันที
“ไม่เอา..อย่าทำให้เสียอารมณ์..”ผมพูดแล้วจับปากมันดูดต่อ แต่มันเสือกผลักออก
“ใคร..”ไอ้ตาร์สีหน้าเคร่งเครียด
“หนังญี่ปุ่นครับที่รัก..พอใจรึยังครับ”ผมพูด แล้วยิ้มให้มัน ไอ้ตาร์หน้าเหวอทันที
“แล้วก็ไม่บอก..”ไอ้ตาร์ไม่พูดป่าว บีบก้นผมอย่างแรง เนื้อกรูหลุดติดมือมึงแล้วมั้งไอ้ตาร์ผมกับไอ้ตาร์ทั้งแลกลิ้น ฉกกัน อยู่นาน ไอ้ตาร์ซุกไซร์ผมทั่วตัวเหมือนไม่ได้เจอมาแรมปี ผมก็ตอบสนองให้เช่นกันครับ
“ข้าว..เข้ามาสิ”ไอ้ตาร์เรียกผม หลังจากที่ดูมันว่าจะทำอะไรครับ ไอ้ตาร์มันลงไปในอ่างน้ำขนาดพอดีตัว ที่เปิดน้ำไว้แล้วเกือบครึ่งอ่าง
ผมเดินตามลงไปในอ่าง มันจับให้ผมนั่งหันหน้าเข้าหามันครับ มันรีบชักน้องชายที่แข็งสู้มืออยู่ของผมทันที
“อือม....”ผมจับที่ไหล่ไอ้ตาร์ ครางระงม ไอ้ตาร์ ไซร์ที่ซอกคอ ติ่งหู แล้วกัดเบาๆ
“แรงๆเลย.”ผมบอกมัน ตรงๆ ก็กรูชอบอะ
“อะ..โอ้ย”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันกัดเข้าที่คอผมอย่างแรง แล้วก็ดึงด้วยครับ เสร็จแล้วมันก็ดูดต่ออีกซ้ำทีเดิมจนคอผมเนี้ย แทบหดแล้วครับ มือผมก็จับที่หัวไอ้ตาร์มันดูดเสร็จ คงเป็นรอยแน่ๆ มันก็เลียต่อเป็นเชิงหยอกเย้า มันหันหน้ามายิ้มให้ผม
ผมตีหัวมันเบาๆ
“ชอบไม่ใช่หรอ”มันยังมีหน้ามาถามอีกครับ
“ยกก้นขึ้นหน่อยครับ..ที่รัก”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วจับก้นผมที่นั่งทับขามันอยู่ลอยขึ้น มันลูบประตูผมผ่านทางน้ำ ทำให้ผมรู้สึกเสียว วาบแปลกๆ มันยิ้มได้ใจ ไอ้ตาร์มันเล่นหยอกเย้าอยู่นาน จนกว่ามันจะแทงน้ำเข้าไปเบาๆ
“อะ...อืออ”ผมเกาะไหล่ไอ้ตาร์แน่น อีกมือก็เกาะขอบอ่างไว้ตั้งหลัก
“เป็นของพี่คนเดียวนะ..ตรงนี้”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วทำนิ้วมันวนๆ จนตัวผมเกร็งไปหมดครับ มันขยับตัวเข้ามาใกล้ผมรีบกอดคอมันไว้ทันที
“ใจเย็นๆสิครับ”ดูมันพูดครับ กรูร้อนตรงไหนเนี้ย ไอ้บ้า
“อือ..ตาร์..”ผมร้องออกมาเพราะว่าไอ้ตาร์มันดันไปหมดนิ้วมันทันทีเมื่อผมเผลอ
“อะ..โอ้ย...ฮะ...อ๊อก ตาร์..”ผมต้องร้องครางไม่ได้ศัพท์ เพราะเมื่อไอ้ตาร์มันแทงเข้าไปหมดนิ้ว มันก็ไม่รอช้าประการใด มันขยับเข้าออกอย่างแรง ไม่ฟังเสียงผมเลยครับ กระแทกแรงมากๆเหมือนสะใจ แล้วชักน้องชายให้ผมด้วย จากตอนแรกเจ็บๆอยู่ดีๆ เสียวซะงั้นครับ
“แรงอีก..กรูชอบ”ผมพูดออกมา ไอ้ตาร์รีบเพิ่มนิ้วทันทีเมื่อสิ้นประโยคผม
“โอ้ยย....มึง..กรูเสียว”ผมครางออกมา เสียงดังลั่นห้องน้ำ ปากไอ้ตาร์ก็ซุกไซร์ไปทั่ว
“อะ..”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันยังไม่ทันครบสามนิ้วมันก็ดึงออกครับ
“ไม่ไหว...เอาเลยเหอะนะ”ไอ้ตาร์เสียงกระเส่า ส่งสายตาอ้อนวอนทันที มันรีบจับเอวผม แล้วมันก็ดันตัวเองไปติดพนังพิงของอ่าง หลังมันพิงอ่างไว้
“ใส่เองสิข้าว”ไอ้ตาร์มันสั่งด้วยสายตาหื่นๆ น้ำใสๆที่ไม่มีอะไรปกปิด ไอ้ตาร์มันมองตอนผมนั่งยองๆ แล้วจับน้องชายมันจะเข้ามาในตัวผมอย่างสะใจ หน้ามันพอใจสุดๆครับ
“อืมม...”มันเข้ามาได้แค่หัว ผมก็ต้องค้างเอาไว้กับความเจ็บ เพราะมันใช่น้อยๆซะเมื่อไหร่ครับ ไอ้ตาร์มันเอามือมันสองข้าง ช้อนก้นผมไว้เหมือนรองไว้เฉยๆ แต่ให้ผมคุมเกมส์เองครับ
“อะ..เร็วๆสิครับ..”ไอ้ตาร์เสียงกระเส่าขึ้น มันร่อนเอวมันทำให้น้องชายมันขยับไปมานิดหน่อย ผมเกร็งจับขอบอ่างทันที
“เดี๋ยวสิวะ..”ผมรีบบอกมัน
“อะ....เหี้ยเอ้ย..”ผมก็ต้องสบถออกมา เพราะว่าหัวมันเข้าได้แค่นั้น มันแน่นมากจนอึดอัดไปหมดครับ ผมหอบหายใจเบาๆ ไอ้ตาร์ก็ไม่แพ้กันครับ หน้ามันแดง หายใจถี่ยิบ
“ไหวมั้ย”ไอ้ตาร์เริ่มกระซิบถามผม เมื่อเห็นผมหยุดค้างอยู่ครับ ผมเงียบไม่ตอบ แต่ว่าเอามือตัวเองจับน้องชายมัน เหมือนตั้งหลัก ผมก้มลงดูนิดนึง แต่ไอ้เหี้ยตาร์นี่ดิ จ้องเหมือนจะกินมันเข้าไปแล้วครับ ผมดันน้องชายไอ้ตาร์ลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนมันสุด
“ฮา....”ผมร้องออกมาเมื่อถึงหลักชัย
“ต่อสิ..อยากเห็น ไม่เห็นมานานแล้ว”ไอ้ตาร์เริ่มลามกแบบฉบับของมันต่อครับ ลามก กับ ซาดิสนิสๆอย่างผมมาเจอกัน ก็เลยขอเล่นหน่อยเหอะ ผมก็ไม่รู้เป็นอะไรครับ เหมือนกับตอนเอา ถ้ามันบ่อยแล้วเบื่อไม่เร้าใจเนี้ย เหมือนกับชักว่าวเองแหละครับ มันก็เลยแบบ คิดอะไรซาดิสๆแล้วแม่งแตกคาเลยครับ แตกจริงๆนะครับ อันนี้ไม่ได้โม้ มันเหมือนซะใจไงไม่ทราบครับ คู่ขาผมก่อนที่จะคบกับไอ้ตาร์ก็งี้เลยครับ สาวๆแต่ละคน ผมกระแทกไม่ยั้ง ไม่สนใจน้องสาวเธอกันเลยทีเดียว
“พูดแทนตัวเองว่ากรูกับมึงก่อน”ผมพูดบอกมัน
“หึ..ก็ได้..ถ้าที่รักต้องการ”มันบอกแล้วยิ้ม เสือกเล่นด้วยกับกรูซะงั้น ไอ้สาด ขอลองเล่น อ่าวเวร ถ้าเล่นแล้วติดอะทำไง บ้าๆ ไม่ติดหรอก แต่ละวัน เดี๋ยวก็ต้องหาอะไรใหม่ๆมาลองเรื่อยๆ กร๊าก ไม่งั้นชีวิตคู่ก็หน้าเบื่อกันพอดี
“Kย กรูอยู่ข้างในแล้วชอบมั้ย..ฮึ”ไอ้เหี้ยตาร์แม่งเล่นเกินบทแล้วครับ แถมแกล้งร่อนเอวนิดๆด้วย
“อะ..ชอบ..”ผมก็ครางตอบ
“กระแทกสิวะ..ชอบไม่ใช่รึไง...”ไอ้ตาร์พูดแล้วหยิกที่หัวนมผมอย่างแรง ผมเริ่มโยกเอวเบาๆ
“แรงๆ..สิวะ..ไม่ถึงใจกรูเลย..ทำได้แค่นี้รึไง”ไอ้ตาร์สบถ กรูว่าเริ่มเข้าข่าย โรคจิตกันแล้ว ไอ้เหี้ยตาร์...
“อะ...ไอ้เหี้ย..อึก..โอ้ย..กัดแรงๆ..”ผมครางออกมาเมื่อ ไอ้ตาร์มันก้มมากัดที่หัวนมผม
“ซี๊ดดด...โอยย..เสียววว..ฮา”ผมครางเสียงดัง
“อึก...แน่นชิบเลย..ขยับแรงๆสิวะ...”ไอ้ตาร์ไม่พูดป่าวเอามือจับที่เอวผมแล้วกระแทกสวนขึ้น เอาผมนี่ตาโตเลยครับ
“โอ๊ะ..ไอ้สัด”ผมด่ามันออกมา แต่ก็ยังกระแทกก้นลงกับน้องชายมันไม่หยุด ไอ้ตาร์มันรีบจับน้องชายผมชักทันที
“อึก...ไม่ไหวแล้ว....แรงๆ....มันส์Kยชิบหายเลย..สัดเอ้ย”ไอ้ตาร์ครับ แม่ง อินมากๆกับบทที่ให้เลยครับ
“อะ..ตาร์..ไม่ไหวแล้ว...มะ..โอ้ยย...”ไอ้ตาร์เริ่มชักน้องชายผมแรงขึ้น แรงขึ้น ผมก็กระแทกไม่ยั้งเลยครับ
“อะ...อ๊อก..จะออกแล้ว..ซี๊ดดด....ฮะ..”ผมกับไอ้ตาร์นี่พุ่งน้ำจากน้องชายกันไม่ยั้ง ไอ้ตาร์พ่นเข้ามาเต็มประตูจนผมรู้สึกได้ แต่ผมก็ยังไม่หยุดร่อนเอว จนช้าลงๆเรื่อยๆครับ เสียงหายใจหอบถี่ของผมกับมัน ผมหลับตานั่งซบที่อกไอ้ตาร์
“ชอบแบบนี้หรอกครับ..หืม”ไอ้ตาร์มันถามแล้วจูบที่ต้นคอผม
“ป่าว..แค่อยากลองดูว่าจะรู้สึกยังไง”ผมบอกมัน
“แล้วเป็นไง”ไอ้ตาร์มันถามแล้วยิ้ม ผมมองหน้ามัน
“ก็มันส์ไปอีกแบบ..แตกเร็วดี”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะ แล้วก็พากันอาบน้ำครับ ออกมามันก็มาทำกับข้าวต่อ ผมก็ช่วยหั่นนู้หั่นนี่ ส่วนมาก็ออกมานั่งถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยแหละครับ
...
มาต่อแล้ว
ถึงว่าจะช้ามากถึงมากที่สุด
แต่ขอโทษ
กร๊ากก ยกโทษให้เค้า
อ้ายๆ น่ารักจัง ยกโทษให้กันหมดเลย พอดีว่าเนตเหี้ยมาก
ผสมกับที่ว่าทั้งวันมัวแต่อ่านเรื่องของคนอื่น แต่พอตกดึกจะลงเรื่องของตัวเอง
เนตกลับเน่าซะงั้นอะ
ฮ่าๆๆ
ไปแระคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจแล้วก็ทุกคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
บับบาย
ฝานดีกันทั่วหน้านะค่ะ
-
:m25: ได้เลือด2เด้ง :jul1:
-
เง้อ จิ้มไม่ทัน
ขอรับบริจาคเลือกกรุ๊ป โอ ด่วนค่ะ
ผู้อ่านเสียเลือด 2 ครั้งติด :m25: :jul1:
-
คืนดีกันปุ๊บ ก็ :m25: :jul1:
ขอแบบนี้อีกได้ป่ะ
เอาแบบจิต+หวานปนหื่น :m30: :m25:
.
.
.
.
.
นึกว่าคืนนี้จะไม่มาซะแล้ว
แบบนี้ต้องให้รางวัลความขยัน :L2: :กอด1:
-
ลามก!!
โรคจิต!!
ซาดิสต์!!
ชอบบบบบบบบบ...
:oni1: :oni1:
-
^
^
^
^
^
:m15: เศร้าใจอ่ะตื่นสายเลยมาช้ากว่ารีบน
:m30: :m25: :jul1: คิดว่าเบบี๋คงเข้าใจ
-
:jul1: :jul1: :jul1:
ไม่มีคำบรรยายสำหรับตอนนี้ :o8:
-
ชอบๆ :o8:
ขอบคุณ เบบี้นะครับ
:bye2:
-
โอ้วววว แร๊งงงงง
-
โอว ......สุดยอด...
บทนี้ได้ใจแฮ๊งแฮง
-
ลามก!!
โรคจิต!!
ซาดิสต์!!
ชอบบบบบบบบบ...
:oni1: :oni1:
^
^
^
^
^
ขอจิ้มทีเหอะ...
มาคิดแบบเดียวกันได้ไง...
ไปดีกว่า :o12: :o12: :o12:
-
มันช่างบรรเจิดนัก ห้องครัว ห้องน้ำ :jul1:
-
:jul1: รถพยาบาลอยู่หนายยยยยยย
:m25: :m25: :m25:
-
มาอ่านแล้วนะคับ
มาต่อบ่อยๆ ดิ่คับ
วันนึงเข้ามารอหลายรอบมากมาย อิอิ
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
กระฉูดอ่ะ
ทะลัก แล้ว
อิอิอิ
ชอบนะครับ
-
ตายคา com ไปอีกคน
:jul1:
-
:jul1:
หมดตัวเรยทีเดียว เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ต้องสองที อิอิ
-
โอ้...
:m25:
:jul1:
-
หึๆๆ กลับมาก็ ร้อนแรงกันเลยทีเดียวเอิ๊ก ๆๆๆ โดนใจอ่า อิอิ แบบนี้ที่ต้องการ เอิ๊กๆๆๆๆ
-
น่ารักเหมือนผัดกระเพรา
-
มาย ก๊อ ด
อ่า น เเร้ว ขา สั่น
ไป เรียน ไม่ได้ ช่วย ผม ด้วย 55
เลื อด กำ เดา ไหล ..
-
ชื่อตอนว่า ทะเล้ทะเล
แต่ไม่มีออกไปที่ทะเลเลย อยู่แต่ในห้อง น่าเปลี่ยนชื่อตอนเป็น ณ ห้องพักริมทะเล :m12:
ตอนนี้ได้อ่านจนเมื่อยปาก :o
เนื่องจากยิ้มมากไป :jul3:
-
......... อ๊อกกกกกกกก :m25: รักกัน รักกัน ........ มีฟามสุข
-
จิตนิดๆ ชีวิตเป็นสุข :o8:
ตาร์+ข้าว :jul1:
-
ยังจิตได้อีก :m25:
ชอบบบบบบบบบ
-
(http://image.dek-d.com/9/1028783/11987552.jpg)
-
:m25: :m25:
เรียกเลือดอีกแล้วววว
ข้าว+ต้าร์
รักกันๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
และแล้ว.....
ประชากรในกระทู้นี้ก็เสียเลือดกันเป็นแถวๆ
:laugh: :laugh:
ตาร์ ข้่าว ไม่หื่นหรอก
แต่คนแต่งอ่ะ หื่น :jul3:
ป.ล. เข้าใจความรู้สึกของคนเน็ตเน่า :sad2:
-
ตอนที่77 ทะเล้ทะเล2
“เดี๋ยวไปไหนดี”ผมถามระหว่างการกินอาหารเช้าของเราสองคน
“ไม่รู้ดิ..แล้วอย่างนี้ก็ขาดเรียนสิครับ”ไอ้ตาร์มันพูด ก็วันนี้วันอังคารก็เหมือนเราขาดไปแล้วหนึ่งวันครับ
“ช่างดิ..กรูจะขาดทำไมอะ”ผมพูดไม่สนโลกตามสไตล์ของผมครับ
“ครับๆ....แล้วแต่ที่รักจะว่าไงกระผมก็ว่าตามเลยครับ”ไอ้ตาร์มันประชดยิ้มให้ผม
“...กลับไปบ้านบ้างรึป่าว...”ผมถามไอ้ตาร์
“ก็กลับบ้างอะครับ..แต่ไม่ได้กลับมาสองเดือนแล้ว”ไอ้ตาร์บอก
“งั้นกลับกันมั้ย..ปิดเทอมเล็กนี่แล้วกันเนอะ”ผมบอกมัน
“อืม..ครับ..แล้วแต่....แต่พี่อยากไปเที่ยวมากกว่า”ไอ้ตาร์มันเสนออีก
“เทียวไหนอะ”ผมถาม
“ไม่รู้ดิ..มันเบื่อๆกรุงเทพ ประมาณว่าเบื่อที่มันมีชีวิตอยู่ประจำวันมั้ง..เหมือนมันไม่มีสีสัน”แล้วนี่ก็นิสัยที่คล้ายๆกันของผมกับไอ้ตาร์ครับ อะไรที่มันน่าเบื่อแล้วผมจะค่อนข้างกระตือรือร้นที่จะก้าวไปหาชีวิตที่ใหม่ๆและต้องอิสระ
“เดี๋ยวค่อยคิดแล้วกันนะ..ตอนนี้กรูก็เรียนกำลังไม่ค่อยลงตัว..จะทำเกรดด้วย..”ผมบอกมัน มันก็พยักหน้า
“แล้วเรียนเป็นไงครับเด็กวิศวะ”ไอ้ตาร์มันแซว แหม ก็วิศวะ กับ สถาปัต โหดนิ เสือกมาเป็นผัวเมียกันอีก ช่างไม่เข้าก้านไม่เข้ากัน
“ก็ดี...ได้เพื่อนสนิทที่คณะสามคน..นอกนั้นก็ไม่ได้คบมาก..เดี๋ยวมากเรื่อง..คบตอนไปกินเหล้าแค่นั้นแหละ”ผมบอกมัน แล้วข้าวต้มในชามผมกับมันก็เริ่มหมด
“พี่ชงกาแฟก่อนนะครับ”ไอ้ตาร์มันบอก ผมก็พยักหน้า ไอ้ตาร์มันชักติดกินกาแฟตอนเช้าแล้วแหละครับ ก็กินแค่แก้วเดียวตอนเช้าเท่านั้นแหละ ผมบอกมันไว้ แล้วผมก็เดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นออกมากระป๋องเดียว แล้วออกไปยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียง
“น้องข้าวน้อยนี่น่า”ไอ้ตาร์ถือแก้วกาแฟ แล้วมายืนข้างๆผม ชี้ไปที่ไอ้ข้าวน้อยที่เดินอยู่กับแม่
“อืม..อยากมีหรอวะ..เหมือนมึงจะชอบเด็ก”ผมพูด แต่ตายังมองไปที่ไอ้ข้าวน้อยนั่น
“ก็ชอบนะ..แต่มีไม่ได้นิ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วหันมามองผม
“อยากแต่งงานรึป่าว”ผมเลยหันไปถามมันสีหน้าจริงจัง
“ไม่ครับ...ไม่รู้สินะ...ไม่เคยมีอยู่ในหัว..เรื่องอยากแต่งงานมีลูก พี่คิดว่ามันคงน่าเบื่อ..พี่คงรักอิสระมากเกินไป”ไอ้ตาร์บอก
“งั้นมึงคบกรูนานอย่างนี้มันก็เหมือนคู่แต่งงานกันนั้นแหละวะ”ผมบอกมัน
“ไม่เหมือน”ไอ้ตาร์มันรีบเถียง
“ไม่เหมือนยังไง..”ผมหันไปถาม
“ก็กับข้าวมันไม่น่าเบื่ออะ..แล้วพี่ก็รักข้าว..ไม่รู้สิบอกไม่ถูกมันเหมือนกับว่าอิสระไปด้วยกันได้..มันพูดบอกความรู้สึกไม่ถูกอะ..มันอยู่ในใจ”ดูมันครับ ยังจะมีจิตวิญญาณของศิลปินกับกรูอีก
“เดี๋ยวสักวันมึงก็ต้องแต่งงาน”ผมพูดแล้วหันไปมองทะเลด้านหน้า
“พี่รักข้าวขนาดนี้จะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไงครับ..พี่บอกแล้วไงว่าจะไม่หยุดรักข้าว..แต่ถ้าข้าวต้องการที่จะไปจากชีวิตพี่..พี่ก็คง.....ก็คง..”มันเหมือนนึกคำพูดไม่ออก มันกอดเข้าจากด้านหลังผม แล้วเอาคางมาเกยไหล่ผมไว้
“ก็คงอะไร...”ผมถามมันบ้าง
“จะทำยังไงได้ละ..ก็ต้องปล่อยไปสิ..เราก็ต้องอยากให้คนที่เรารักมีความสุขไม่ใช่รึไงครับ”ไอ้ตาร์มันพูดเสียงเศร้าๆ
“หึ...”ผมหัวเราะเบาๆ
“แต่กรูคงไม่ปล่อยมึงวะ”ผมพูดแล้วยิ้ม
“จริงนะ..”ไอ้ตาร์ดีใจซะงั้นครับ
“กรูไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงหรอกนะตาร์..แล้วกรูก็ไม่อยากคิดไกลด้วย..แต่ในความคิดกรูคือไม่มีการแต่งงานในหัวกรูเหมือนกัน..กรูไม่ชอบการผูกมัดแบบนั้น..กรูไม่ค่อยชอบเด็กเท่าไหร่..อีกอย่าง..เหอะๆ..อันนี้ความคิดส่วนตัววะ..”ผมพูด
“อะไรครับ..”มันรีบถามด้วยความสงสัย
“กรูว่าผู้หญิงพอแต่งงานได้วันเดียวกรูว่าแม่งแก่เลยวะ...ฮ่าๆๆ..”ผมพูดแล้วหัวเราะ ไอ้ตาร์ก็หัวเราะตาม
“เดี๋ยวจะไปฟ้องแม่ข้าว”ไอ้ตาร์มันพูด
“สาด..กรูหมายถึงเฉพาะสำหรับผู้หญิงในความคิดกรูเว้ย”ผมตบหัวมันจากด้านหลัง
“งั้นเราจะอยู่กันไปอย่างนี้ตลอดได้ใช่มั้ย”ไอ้ตาร์มันจูบที่ไหล่ผม
“อยู่ไปอย่างนี้..ยังไงวะ”ผมถามมัน
“ก็รักกันไปอย่างนี้ตลอดไปไงครับ...”ไอ้ตาร์มันพูด
“อืม..ถ้ามึงไม่มีคนอื่นก่อนนะ..กรูก็ไม่คิดจะรักคนอื่นนอกจากมึงเหมือนกัน”ผมพูด
“ครับ..รักคนเดียวเลย..รักจนหมดลมหายใจเลยครับที่รัก”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วดูดที่คอซะงั้นครับผมผลักหัวมันออกแต่เสือกไม่ออกครับ
“งั้นเลี้ยงหมากันมั้ยครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“กรูเกลียดสัตว์ทุกชนิด”ผมบอกคำเดียวสั้นๆง่ายๆ
“งะ....”ไอ้ตาร์ทำหน้าสิ้นหวัง
“งั้นทำไงอะ”ไอ้ตาร์ถามอย่างกับเด็กสงสัย
“แต่กรูชอบโกลเด้นนะ”ผมบอกมัน
“แต่เรายังไม่มีบ้าน..รอมีบ้านก่อนค่อยเลี้ยงแล้วกันเนอะ.”ไอ้ตาร์รีบคิดล่วงหน้า
“นี่กะจะอยู่บ้านเดียวกับกรูเลยรึไง”ผมถามมัน
“อ่าว..สามีภรรยาใครเค้าไม่อยู่บ้านเดียวกันบ้างละครับ..รอพี่ทำงานเก็บเงินก่อนนะ..แล้วจะเอาแบบไหนก็แล้วแต่ข้าวเลยครับ”ไอ้ตาร์มันพูดเป็นจริงเป็นจัง
“รับเด็กมาเลี้ยงมั้ยละ..ถ้ามึงอยากเลี้ยง”ผมพูดลองเชิง
“ได้หรอ..เอาสิ”ไอ้ตาร์รีบให้ผมหันหน้ามามองมันครับ
“โห..ท่าทางมึงจะอยากมีมากเลยนะ..กรูว่ามึงหาเมียแต่งงานเลยดีกว่ามั้ย”ผมพูดประชดมัน
“งั้นแต่งงานกันนะ..”ดูมันครับ ไม่ลดละ
“ไอ้บ้า..”ไอ้ผมหันว่ามันเบาๆ
“มึงคิดว่าความสัมพันธ์แบบเราจะอยู่กันได้นานแค่ไหนวะตาร์”ผมพูดสีหน้าจริงจัง ไอ้ตาร์มันนิ่งเงียบไปแล้วมองตาผม ผมถอนหายใจ ใจมันเหมือนหายวาบไป แล้วหันกลับไปมองทะเล ใช่ความสัมพันธ์แบบนี้มันจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน ถึงผมจะมั่นใจแล้วว่าจะไม่แต่งงาน ถึงจะไม่มีไอ้ตาร์ผมก็จะไม่แต่งงาน ไอ้ตาร์มันก็มั่นใจในตอนนี้ แต่อีกไม่นานถ้าเกิดมันเปลี่ยนใจละ ผมเริ่มใจหาย นี่กรูกะไม่มองการไกล เสือกมองไปไกลลิบเลย สาดเอ้ย
“ข้าว..พี่ไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตของเราสองคนจะเป็นยังไง..แต่ขอให้เชื่อใจพี่...พี่ไม่คิดจะมีใครอื่นนอกจากข้าวเลย..ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทำให้คนตรงหน้านี้ออกไปจากชีวิตพี่ได้นอกจากตัวเค้าเอง..พี่ไม่คิดว่าจะรักใครได้มากกว่านี้อีกแล้ว.”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วจับให้ผมไปมองหน้ามัน
“เราก็อยู่กันอย่างนี้ใช้ชีวิตปกติธรรมดาของเรา..อย่าได้ห่วงอะไร..อย่าได้คิดอะไรล่วงหน้า..เชื่อพี่เถอะนะ..ขอให้เชื่อใจพี่”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วจูบหน้าผากผมเบาๆ
“....อืม..กรูเชื่อใจมึง...กรูรักมึงมากนะ..อย่าไปจากชีวิตกรูนะ”ผมพูดแล้วเอาหน้าผากผมไปชนกับหน้าผากมัน มันยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน
“ชอบประโยคเมื่อกี้จังครับ”ไอ้ตาร์พูด
“หึ...ใครจะพิสดารแปลกใหม่ตลอดเวลาได้เหมือนที่รักพี่อีกละ..หืม”ไอ้ตาร์มันแซวผม แล้วบิดหูผมเบาๆ
“ทำไม..หรืออยากเอาแบบเดิมๆ..ทุกวันกรูก็จัดให้ได้นะ”ผมบอกมัน มันรีบส่ายหัวทันที
“ไม่เอาอะ..ชอบตอนข้าวทำอะไรแปลกใหม่ทุกวัน..ตื่นเต้นดี..หึหึ”ไอ้ตาร์มันยิ้ม
“ขับรถไปหาดอื่นกันมั้ย”ผมถามมัน
“อืม..ไปสิ..”ไอ้ตาร์พูดแล้ว ผมก็เข้าไปเตรียมของกันครับ ดูอาหารในตู้เย็นก็อยู่ครับทั้งของสดกับของอาหารว่าง เบียร์กับเหล้าก็ยังอยู่ เลยคว้าแต่กระเป๋าเป้ที่ใส่หนังสือไปเรียน เอาหนังสืออกแล้วก็เหลือแต่กระเป๋าตังกับไอพอต เอ็มพีโฟ ครีมกันแดด ถุงยาง ฮ่าๆๆ เอาไปเผื่อเฉยๆครับที่จริงมันติดกระเป๋าอยู่แล้ว ไอ้ตาร์มันก็หยิบของๆมันใส่กระเป๋าผมแล้วสะพายให้ กล้องที่ผมเอามาด้วย มันก็เอามาห้อยที่คอ
ไอ้ตาร์เป็นคนอาสาขับรถให้ผมครับ บอกว่าเดี๋ยวผมเหนื่อย ดีมากครับ ทำหน้าที่ได้ดีทีเดียวครับ เราขับกันไปเพราะว่าเราไปถามพนักงานในโรงแรมมาแล้วว่าจะไปที่ไหนที่สวยแล้วก็ไม่ไกลมากดี ก็ได้โปรแกรมมาแล้วเรียบร้อย คงไม่มีไรมากหรอกครับ พรุ่งนี้คงจะกลับไปกันแล้ว
ผมกับไอ้ตาร์แวะเข้ามาที่หาดแห่งหนึ่ง ซึ่งดูแลของทางทหาร เลยดูสะอาดมากเลยครับ ไม่มีร้านค้าเยอะ แล้วก็ไม่มีให้เช่าเก้าอี้นั่งด้วย ใครอยากชมวิวก็นู้ครับ ปูเสื่อนอนครับ
“ไปซื้อเสื่อกันครับ”ไอ้ตาร์มันบอกผมแล้วจูงมือผมไป ผมก็ปล่อยๆไปครับ ผมกับไอ้ตาร์ซื้อเสื่อกันแล้วมาหาที่เหมาะใต้ต้นไม้ครับ ห่างไกลคนหน่อยครับ ตอนนี้เกือบเที่ยงคนยังไม่เยอะ เดี๋ยวประมาณบ่ายๆคนคงจะเยอะขึ้นแหละครับผมว่า น้ำทะเลสีใสมากเลยครับ ถ้าไปพัทยา หรือ ชลบุรี ซึ่งผมไม่ชอบไป ก็จะเจอทะเลดำๆ แถมวุ่นวายมากมายอีกครับ กลางท้องทะเลทีเด็กเล่นอยู่ไม่กี่คน ไม่มีบันนาน่าโบ๊ท มีแต่เรือพายครับ เช่าได้ แดดอ่อนๆไม่แรงมากผมหยิบครีมกันแดดออกมาทา
“ทาให้ๆ”ไอ้ตาร์รีบคว้าครีมกันแดดไปเลยครับ
“ทำไมมึงชอบเสือกวะ”ผมพูดแล้วยิ้ม
“ฮ่าๆๆ...พูดตรงเกินไปแล้วครับ”ไอ้ตาร์บอก
“ข้าวจำตอนนั้นได้ป่ะ..ตอนที่มาทะเลครั้งแรกกับข้าว..แล้วข้าวจับเรื่องพี่กับพี่ตังได้อะ..ข้าวโกรธโคตรน่ากลัวเลย”ไอ้ตาร์มันพูดไปมือมันก็ทาถูที่แขนผม
“ก็มึงปิดบังกรู”ผมบอกมัน
“พี่ยังจำได้เลยว่าข้าวอะทาครีมกันแดดอย่างกับจะไปลงเล่นน้ำตอนนั้น..ทาทุกยี่สิบนาทีเลย”ไอ้ตาร์พูดแล้วยิ้ม เลื่อนมือจากแขนไปทาที่ขา วันนี้ผมกับไอ้ตาร์ใส่ขาสั้นมากันครับ สั้นถึงหัวเข่า ผมก็เตรียมเสื้อผ้ามาให้มันเรียบร้อยแล้วแหละ ผมใส่เสื้อกล้าม แต่ไอ้ตาร์ใส่เสื้อยืดแขนสั้นปกติครับแต่ผิวมันขาวเลยใส่ขึ้น ทำให้สาวๆมองกันตรึม
“เอาแว่นกันแดดในรถให้หน่อยดิ..ลืมอะ..”จากตรงนี้กับที่จอดรถก็ไกลครับ ผมลืมไว้ แต่ไอ้ตาร์มันมีใส่อยู่ครับ เพราะว่าของผมจะมีติดตัวในกระเป๋าหนึ่งอัน แล้วก็เอาติดรถไว้หนึ่งอันครับ เพราะผมชอบปวดตาตอนขับรถนานๆ
“โห..ไกลอะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าไม่เต็มใจทันที
“งั้นกรูไปเอาเองก็ได้”ผมพูดประชดครับ
“อะๆ..เดี๋ยวไปเอาให้ครับ..อย่างอนน้า”ไอ้ตาร์รู้แกวผม มันก็หยิบกุญแจรถแล้วไปเอาแว่นกันแดดให้ หายไปประมาณสิบห้านาทีมันก็โผล่หัวมาครับ
“มีสาวมาจีบด้วย”มันยื่นแว่นกันแดดให้ผม ผมก็หยิบมาแล้วมองหน้ามันที่ระรื่นอยู่
“สาวไหนตาบอดจะมาจีบมึง”ผมบอก
“โห..หล่ออย่างกับเบ็คแฮมขนาดนี้ใครไม่จีบก็โง่แล้ว”ดูมันครับ มันเข้าข้างตัวเองมากเลยครับ แต่ก็อย่างว่าแหละครับ โครงหน้ามันก็เหมือนเฮียเบ็คจริงๆแหละแค่รูปหน้านะ ผมยิ้มให้กับการกระทำของมัน ผมหยิบหมอนมารองหัว แล้วนอนลง ไอ้ตาร์นอนลงตามครับ แต่มันเท้าหัวแล้วเอาหน้ามาหาผม
“อะไร”ผมมองมันผ่านแว่นกันแดด ลมแรงมากครับ มันแสบตา ไอ้ตาร์ยิ้มไม่ตอบ
“เป็นบ้าแล้วหรอมึง”ผมพูด มันก็ยังยิ้มอีก
“ตั้งแต่วันแรกที่พี่เห็นข้าว ก็พูดกับตัวเองเลยว่า..กรูจะต้องจีบไอ้เด็กเวรนี่ให้ติดให้ได้”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วอมยิ้มมองหน้าผม ผมก็มองหน้ามัน มันถอดแว่นกันแดดมันออก
“เด็กห่าไรไม่รู้..กวนตีนชิบหาย..โคตรชอบ..ตอนนั้นแบบโดนสุดๆแบบนี้ต้องการมานานแล้วหาไม่ได้สักที”ไอ้ตาร์มันพูดอีก ทำเอาผมหัวเราะออกมานิดๆ
“มึงกับกรูก็พอกันแหละวะ..ได้ข่าวว่าวีรกรรมเยอะนี่มึงอะ..เคยขึ้นโรงขึ้นศาล”ผมบอก
“รู้ได้ไงครับ.”ไอ้ตาร์มันรีบถาม
“พี่ใสบอก..”ผมบอก
“ก็อย่างนี้แหละ..ชีวิตวัยรุ่นอะ.....เด็กเทคนิคนี่เด็กพี่ทั้งนั้น”ดูมันโอ้อวดไปครับ
“ทำไม..ไปวางไข่ไว้เยอะสิมึง”ผมแซว
“เฮ้ย..ไม่ใช่แบบนั้น..หมายถึงรุ่นน้องที่ช่วยๆกัน..หึหึ..คิดอะไรเนี้ย”ไอ้ตาร์เขกหัวผมเบาๆ
“จูบกรูหน่อย.”ผมบอกมัน อยู่ดีๆก็อยากจูบขึ้นมาซะงั้น มันยิ้มตอบ แล้วก้มหน้าลงมาผมสอดมือเข้าที่คอมัน แล้วจูบกันสักพัก มันเอาจมูกมันมาสีจมูกผม สายตาอ่อนโยน ทำให้ผมเกือบบ้า
“ทำไมถึงทำให้พี่รักได้ขนาดนี้..หืม..”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วจูบที่จมูกผม ผมยิ้ม ชอบคำพูดเมื่อกี้ของมันจัง
“สามปี..มึงไม่เบื่อกรูเลยหรอ”ผมถามมัน
“ถ้าเบื่อก็คงเลิกไปตั้งแต่สามเดือนแรกแล้ว..พี่เคยคบใครเกินสามเดือนเมื่อไหร่..”ไอ้ตาร์มันพูด
“เหมือนกรูแหละ..”ผมก็บอกมัน เหมือนกันเลยครับ กร๊าก
ผมกับไอ้ตาร์นอนถ่ายรูปกัน มันก็ช่างถ่ายจริงๆครับ ท่านู้บ้างท่านี้บ้าง ทุกมุมกล้องเลยครับ
“ฟังเพลงนี้ๆ”ไอ้ตาร์ระริกระรี้ ไอพอตที่อยู่ที่หูมันสองข้าง มันก็เปลี่ยนมาเสียบที่หูผมข้างนึงครับ ผมหลับตานอนฟัง
..............................
ชั้น ชั้นมีความในจะบอกกับเธอ
ชั้นรักเธอเสมอ ชั้นมีเพียงเธออยู่ในใจ
ขอ ขอเป็นทาสเธอตลอดเรือนกาย
ขอประคองกอดไว้ ไม่ยอมให้ใครมาใกล้เธอ
โปรดจงตัดสินใจ จะทำยังไง
อย่าลังเลใจขอจงเชื่อกัน
ห่วงเกลียวความสัมพันธ์
อยู่เคียงกันและกัน จวบจนวันชีพวาย
พร้อม ชั้นพร้อมให้ความอบอุ่นกับเธอ
หรือเธอเองก็พร้อม ด้วยความยินยอมจากหัวใจ
(ผมยิ้มให้กับเพลงมันครับ)
โปรดจงตัดสินใจ อย่าทำยังไง
อย่าลังเลใจขอจงเชื่อกัน ห่วงเกลียวความสัมพันธ์อยู่เคียงกันและกัน
จวบจนวันชีพวาย
พร้อม ชั้นพร้อมให้ความอบอุ่นกับเธอ หรือเธอเองก็พร้อม
ด้วยความยินยอมจากหัวใจ
หรือเธอเองก็พร้อม ด้วยความยินยอมจากหัวใจ
...................................
มันเลื่อนตัวมาจูบปากผมเบาๆ แล้วล้มตัวลงนอน
จนผมหลับไปในที่สุด
ตื่นมาอีกทีดูนาฬิกาที่ข้อมือ บ่ายสองแล้วครับ หันไปรอบๆ คนเริ่มเยอะแล้ว ไอ้ตาร์แม่งนอนกอดผมไม่สนโลกเลยครับ ผมก้มลงหอมแก้มมันเบาๆ กรูก็ไม่สนโลกเหมือนกัน กร๊าก ผมหยิบกล้องมาแล้วนั่งถ่ายรูปวิวไปเรื่อยเปื่อย จนบ่ายสาม กว่าๆ ไอ้ตาร์มันก็ตื่น
“ไปถ่ายรูปข้างล่างกัน..แล้วกลับเลย..ไปหาซื้ออะไรตลาดแถวๆนี้หรือว่าจะไปกินที่ร้าน”ผมหันไปถาม
“ซื้อดีกว่า...หรือไม่ก็สั่งจากโรงแรมก็ได้”ไอ้ตาร์บอก งัวเงีย แต่ก็เสือกมากอดผมที่นั่งหันหลังให้อีก
“อายบ้างรึป่าว”ผมถามมัน ประมาณว่า มึงอายคนอื่นบ้างก็ได้
“อายทำไม..รักกันอะ..”มันก็พูดหน้าตาเฉย
“หันกล้องมาสิครับ”ไอ้ตาร์บอกผม เมื่อผมกันลังเล็งโฟกัสไปที่ทะเล ผมก็หันกล้องกลับมา
“เอายัง..หนึ่ง สอง...”แล้วผมก็กด ไอ้ตาร์มันก็หอมแก้มผมทันที
“อายทะเลวะ..ไปๆลุก...”ผมบอกมัน แล้วเก็บของมันก็ลุกตาม เก็บเสื้อ แล้วก็ถือหมอนเดินตามผมลงไปตรงริมหาดครับ ผมกับมันยืนถ่ายรูปกันสองคนแหละครับ ผีบ้าผีบอ
จนทนความร้อนไม่ไหว เลยพากันขับรถไปตลาด แล้วก็ซื้ออาหารสดไม่กี่อย่าง แล้วขับกลับมาที่บ้านพัก ไอ้ตาร์มันก็หยิบเบียร์มานั่งซดกับผมแล้วครับ ช่างเข้ากันได้จริงๆ จนใกล้เย็นแล้วครับ พระอาทิตย์ก็ไม่แรงเหมือนกลางวันแล้ว
“เล่นน้ำกัน”ไอ้ตาร์พูด ไม่พูดเปล่า ยืนขึ้นถอดเสื้อทันทีครับ ผมมองมันงงๆ
“ลุกสิครับที่รัก..”ไอ้ตาร์จับแขนผม ผมก็ลุกขึ้น แล้วถอดเสื้อ
“ขี่โก่ง”ผมบอกมัน มันก็หันหลังให้ผม ผมยืนขึ้นบนเก้าอี้แล้วก็วางตัวลงบนตัวมัน
“เดี๋ยวตาร์....ไปเอาเบียร์ก่อน”ผมบอกมันให้หันกลับไปหยิบเบียร์ที่วางอยู่ แล้วมันก็แบกผมลงไปที่ชายหาดครับ
“เย้ๆๆๆ...”ไอ้ตาร์มันตะโกนเสียงดัง แล้ววิ่ง ไปที่น้ำทะเล
“เฮ้ย...ไอ้เหี้ย..”ไม่ทันแล้วครับ ไอ้เหี้ยตาร์มันทิ้งตัวผมลงน้ำทะเลทันที แต่มันก็ตกลงมาด้วยนะครับ ไอ้คนที่ห่วงเหล้านี่ก็นะครับ ตัวนี้ทิ้งไปเต็มๆ เจ็บด้วย แต่แขนที่ถือขวดเบียร์นี่ยังชูเหนือน้ำเลยครับ
“โห....รักเหล้ามากกว่าตัวเองอีก...ไอ้หมา”ไอ้ตาร์มันหันมากอดตัวผมจากในน้ำที่ไม่ลึกครับ ใสสะอาดเชียว
“ฮ่าๆ....ดูนั่นดิ..โกลเด้น..”ผมชี้ให้ไอ้ตาร์ดู
“มึงรู้มั้ยกรูกลัวหมา..แล้วก็เกลียดหมามากเลยด้วย..แต่ทำไมกรูชอบโกลเด้นก็ไม่รู้วะ”ผมบอกมัน
“เอาสีอะไรครับ..”มันถามผม คงหมายถึงหมา
“กรูอยากได้สีดำ..เพราะไม่ค่อยมีคนเลี้ยง..กรูเคยเห็นคนนึงไปเจอโดยบังเอิญเลี้ยงโกลเด้นสีดำ..ขนโคตรเงาเลยมึง..กรูอยากได้มากๆ...แต่กรูก็เลี้ยงไม่เป็นวะ”ผมบอกมัน ก็ผมไม่ค่อยมีความละเอียดอ่อนที่จะเลี้ยงสัตว์พวกนี้นะครับ
“อืม...เดี๋ยวมีบ้านก่อนนะครับ..”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วกอดผม
“เฮ้ย..หมาไอ้ข้าวน้อยหรอ”แล้วไอ้ข้าวน้อยก็กำลังเดินไปแตะที่โกลเด้นตัวไม่ใหญ่มากครับพอประมาณ
“หึ....นี่ไงข้าวน้อย”ดูไอ้ตาร์มันเล่นครับ พูด แต่มือจับที่น้องชายผม
“ทะลึ่งและมึง”ผมบอกมันกระทุ้งแขนเข้าที่ท้องมันเบาๆ
ผมกับมันเล่นน้ำกันอยู่สักพัก ก่อนที่จะขึ้นมาสั่งอาหารจากที่รีสอร์ท สักสองอย่าง แล้วก็ไอ้ตาร์ทำอีกครับ ผมเข้าไปอาบน้ำชำระกาย แล้วออกมนั่งดริ้งสูบบุหรี่รออาหารมาเกย ฮ่าๆๆ
พอเรากินกันเสร็จ ก็ประมาณสามทุ่มแหละครับ กินไปดื่มไป ตาปรือๆ ก็เริ่มบรรเลงเพลงกามกันอีกรอบก่อนกลับ แล้วก็ทิ้งตัวลงนอนกันอย่างเหนื่อยๆ
...
มาต่อแล้วๆ
ไปก่อนนะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
รักทุกคนค่ะ
กิ้วๆ
ป.ล. ฝากบอกพี่Mint ช่วยไปต่อเรื่องของตนเองด่วน
ก่อนที่คนแต่งเรื่องนี้จะเสียอารมณ์ไปมากกว่านี้ เชอะๆ
-
^
^
จิ้ม จุ่ม จ้วง :laugh:
รัก..ร้าย อาจจะมาต่อคืนนี้ :laugh:
-
o13 คนเขียนเรืองนี้ ขยันมากๆๆ o13
-
มีคุยถึงอนาคตด้วยน่ะเนี่ย
-
อย่าเศร้าอีกน้า!!!~
"กลัวทำใจไม่ได้"
-
+1 ให้คนเขียนสุดขยัน
ขอไปอ่านก่อนล่ะ :m32:
-
:oni2: ชอบๆๆ
ชอบพลอตแนวๆนี้มากๆเลย
กวนประสาทแบบปวดๆจิตนิดหน่อยๆ
อ่านไปนิดเดียวก็โดนใจแว้ว
+1 ให้กำลังใจคนแต่ง จะได้แต่งเรียกเลือดเราบ่อยๆ โฮะๆ :laugh:
-
:o8: หวีตกันน่ารัก
-
และแล้วก็คืนดีกัน
ตามอ่านมา 2 วัน
สนุกมาก มันส์
ชอบครับ
-
น่ารักจังเลยอ่ะ
อยากหาแฟนให้ได้แบบพี่ต้าร์มั่งจัง
-
อ่า น เเล้ ว อยา ก ไป ทะ เล จั ง
วู้ ๆ *
ช อบ บร รยา กา ศ เเบ บ นี้ ที่ สุ ด ..
-
รัก ต้ากะข้าว ขึ้นเป็นกองๆ เหอะๆๆๆ :laugh:
-
วิดวะกะถาปัด ถ้าไม่ตีกันซะก่อน มันยิ่งกว่าเข้าก๊านเข้ากันนะครับข้าว
สองคนปรึกษาอนาคตกันได้น่าชื่นใจจริงๆ
น่ารักอ่ะ
-
:m1: หวานกันซะจริง
-
^
^
^
^
จิ้มแน๋วก่อนอ่าน อิอิ :m32:
-
ตอนที่78 คอนโดข้าว
“อืม....ตาร์...”ผมครางนิดหน่อย ก็ไอ้เหี้ยตาร์มันมาซุกไซร์ที่คอผมอยู่นิครับ
“ครับ..”มันกระซิบถาม
“กี่โมงแล้ว”ผมถามมันแต่ตายังไม่ลืม
“สิบเอ็ดโมงครับ”ไอ้ตาร์พูดแค่นั้นแหละครับ ตาแหกเลย
“เฮ้ย..เช็คเอาท์เที่ยง..ทำไมไม่ปลุกวะ”ผมลุกขึ้นนั่ง
“ก็เห็นหลับสบายนิ”ไอ้ตาร์มันบอก
“ส้นตีนนิ..อาบน้ำแล้วใช่มั้ย.”ผมถามมัน
“ครับ..”มันบอก ผมเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำครับ
ออกมาไอ้ตาร์ก็เก็บของเรียบร้อยแล้ว แล้วจัดเสื้อผ้าไว้ให้ผมด้วยครับ
“เก็บของหมดแล้วนะครับ”ไอ้ตาร์มันบอก
“อืม....”ผมรับคำ แล้วเดินมาที่หน้ากระจก แต่งตัว เช็ดหัว เสร็จแล้วก็คว้าๆกระเป๋าแล้วก็ปิดบ้านให้เค้าแหละครับ
“ลืมอะไรรึป่าววะ”ผมถามไอ้ตาร์เป็นการกล่าวเตือน
“ไม่ครับ..พี่ดูหมดแล้ว”ไอ้ตาร์บอก ผมก็สบายใจ แล้วเดินไปเช็คเอาท์ หลังจากนั้นก็กลับคอนโดกันดีกว่าครับ ผมขาดเรียนแค่สองวันแต่ไอ้ตาร์นี่หลายวันแล้วครับ เหอะๆ
“เดี๋ยวพี่ขับให้เอง..ไปนอนเถอะ”ไอ้ตาร์บอก
“ไม่เป็นไร..กรูขับเอง..มึงอะสมควรจะเหนื่อยกว่ากรูอีก..เดี๋ยวทำนู้ทำนี่.”ผมบอกมัน แล้วเดินไปที่ด้านคนขับทันทีเดี๋ยวมันแย่งครับ ก็ไอ้ตาร์แทบไม่ได้พักเลยนิครับ กับข้าวมันก็ทำด้วย
พอใกล้ถึงคอนโดไอ้ตาร์มันก็พูดขึ้นครับ
“คืนนี้ไปนอนที่ห้องข้าวนะครับ”มันหันมามองหน้า แต่ผมยังมองถนนอยู่ครับ
“ไปทำไม..”ผมถามมันเสียงเรียบๆ
“อ่าว..นอนห้องเมียผิดด้วย”มันพูดห้วนๆ
“พรุ่งนี้เรียน”ผมบอกมันก่อนที่มันจะทิ่มจุดประสงค์
“ก็เรียนไง..รู้แล้ว..”ไอ้ตาร์บอก
“งั้นก็นอนห้องมึงไปสิวะ”ผมบอก
“ไม่เอา..จะไปนอนกับข้าว..คิดถึง..อยากอยู่ด้วยตลอดเวลาไม่ได้รึไงครับ..”ไอ้ตาร์มันพูด แหมๆ กรูดีใจนะเนี้ย
“เออ..แล้วแต่เลย ไอ้ขื้ตื้อ”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะ
“เฮ้ย..โทรศัพท์ใครดังวะ.(เสียงไอ้แมน)...ของไอ้ข้าวๆ..(เสียงไอ้เข็ม)..เสียงเป็นแมงวี่เลยไอ้สัดข้าวโทรศัพท์.(เสียงไอ้แสบ)..โทรศัพท์โว้ย..(เสียงไอ้เป้)...ไอ้ข้าวรับโทรศัพท์สักทีสิวะกรูรำคาญ(เสียงไอ้ป๊อด)..เออๆ..กรูรับแล้ว.เสียงดังทำเหี้ยไรเนี้ย.” ฮ่าๆ เรียกเรียกเข้าโทรศัพท์ผมเองแหละครับ ก็พอดีอัดกันไว้ที่คอม เพราะว่าผมไม่ค่อยรับโทรศัพท์มันก็เลยคิดกันว่าอยากให้มีเสียงพวกมันในโทรศัพท์ผม ฮ่าๆ กลายเป็นว่าผมก็เอาลงมือถือ เสร็จแล้วก็ต้องตั้งเป็นเสียงเรียกเข้าถ้าว่าง ก็กวนตีนไปอีกแบบ แต่ถ้าอยู่ในที่สาธารณะเนี้ยผมก็ตั้งสั่นครับ เพราะว่าอาย กร๊าก
“โทรศัพท์ข้าวอะ”ไอ้ตาร์มันรับให้ แล้วเสียงหูฟังให้ผม
“ครับ.”ผมรับโทรศัพท์
“อยู่ไหนวะ..หายหัวไปเลยนะมึง”ไอ้ป๊อดครับ
“กำลังจะกลับไปคอนโดไอ้ตาร์แล้วเพิ่งกลับจากทะเลวะ..โทษทีที่ไม่ได้บอก”ผมบอกมัน มันก็คงเป็นห่วงแหละครับ
“อ่อ..ดีไปเสวยสุขแล้วลืมเพื่อน..ไอ้เหี้ย”เสียงไอ้แสบมันด่ามาครับ
“เออๆ..กรูขอโทษวะ”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวเย็นนี้ไปนอนด้วยนะ”ไอ้ป๊อดบอก
“เออ..ไอ้ตาร์ก็ไปนอน”ผมบอกมัน
“อ่าว..งั้นไม่ไปแระ..ขี้เกียจขัดจังหวะ”ไอ้ป๊อดรีบพูด
“ตาร์..ไอ้ป๊อดกับแสบจะมานอนด้วยนะ”ผมหันไปบอกมัน
“อืมครับ..ก็มาสิ”ไอ้ตาร์พยักหน้าตอบ
“มันบอกมาได้..”ผมบอกไอ้ป๊อด
“เออ..งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนเย็น ..”ไอ้ป๊อดพูดก่อนที่จะล่ำลากันไปครับ
.........................
“กรูว่าเก็บห้องเน่าๆของมึงก่อนไปดีกว่านะตาร์”ผมบอกมัน พร้อมกับหยิบขวดเบียร์ ขวดเหล้าใส่ถุง
“สาเหตุจากใครละ”ไอ้ตาร์พูด
“อย่ารื้อฟื้นเลยคราบที่รัก”ผมบอกมัน แล้วทำเสียงอ้อน มันก็หัวเราะ
“นี่ๆ....ทำก่อนไปนะ.”ไอ้ตาร์รีบมากอดจากด้านหลัง
“เฮ้ยไม่เอาแล้ว..พอก่อนเลยมึง”ผมรีบบอก
“โห..นะครับ..เดี๋ยวไปถึงห้องไอ้พวกเวรนั่นมาก็ทำไม่ได้อะ”ไอ้ตาร์บอก
“กรูเห็นทำไม่ได้..คราวนั้นยังทำเลย..ทั้งๆที่มันอยู่ข้างนอก”ผมบอก
“อ่าว..งั้นก็ทำได้สิ..คิดว่าไม่อนุญาตซะอีก”ไอ้ตาร์พูดแล้วคลายแขน
“กรูพูดให้ฟัง..แต่ไม่ได้อนุญาต..ไอ้นี่นิ”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะร่าเริง สาดมีแต่เรื่องใต้สะดือ พอๆกับกรูเลย กร๊ากก
พอเก็บขอเสร็จ ไอ้ตาร์ก็จัดกระเป๋า แต่ไม่เท่านั้นครับ
“เฮ้ย..มึงเอาเหี้ยไรไปนักหนาวะ”ผมร้องทัก เพราะเห็นว่ามันเริ่มเก็บเสื้อผ้าเยอะขึ้นๆ
มันหันหน้ามายิ้ม
“เก็บเผื่อวันอื่นไงครับ..จะได้ไม่ต้องมาเก็บหลายรอบ”ไอ้ตาร์พูด โห ดูมันคิดครับ ไอ้เวร
“เร็วๆเลยมึง ก่อนที่กรูจะเปลี่ยนใจไม่ให้มึงไป”ผมบอกมัน มันทำปากจู๋ใส่ผมที่นอนรอมันบนเตียง
พอมันจัดเสร็จ กลายเป็นว่าเสื้อผ้านี่กระเป๋าเดินทางแบบลากหนึ่งกระเป๋าเลยครับ แล้วก็กระเป๋าเป้ที่มันจะใส่หนังสือไปเรียนพรุ่งนี้ด้วย ก่อนไปถึงคอนโด ผมก็จัดการซื้อกับข้าว อาหารสดกับแห้ง เยอะแยะ เตรียมไว้ เพราะรู้ว่าเดี๋ยวอีแร้งมันจะมาลงเร็วๆนี้ครับ
“อยู่แถวนี้เองหรอครับ..ใกล้นิดเดียวเอง”ไอ้ตาร์บอก ผมกับมันช่วยกันหิ้วของขึ้นมา
“ค่าห้องเท่าไหร่ครับเนี้ย.”เมื่อถึงห้องกำลังจะจัดของ
“ก็.................บาทนะ..แม่จ่าย..พ่อให้เงินเดือน..พี่เจ้าด้วย.”ผมบอกมัน มันก็พยักหน้า
“งั้นเดี๋ยวพี่ให้บ้างนะแต่คืนนี้ต้องอยู่ในอ้อมกอดพี่น่ะครับ”ดูมันยิ้ม
“กรูไม่ได้ขายตัว..ไอ้สาด”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะ
ติ้งต๊อง
“เดี๋ยวพี่เปิดให้”ไอ้ตาร์รีบกุรีกุจอไปเปิดประตูทันที
“อ่าว..สวัสดีครับเฮีย”เสียงดังมาจากข้างนอก
“เป็นไงครับ..หวานกันเลยสิเนี้ย”มันเดินเข้ามาข้างในแล้วครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ยแมน..มาได้ไงวะ”ผมหันไปเห็นไอ้แมนพอดี
“ก็ว่างวะ..พรุ่งนี้โดด..ขี้เกียจเรียน..รำคาญชีวิต”ดูมันพูดครับ ไอ้เหี้ยนี่นิมันจะจบมั้ย เรียนอินเตอร์อีกต่างหากนะครับ
“อ่าวไอ้สาด..ไปโดดตึกตายไป”ผมบอกมันแล้วจัดของเสร็จเรียบร้อย ถอดเสื้อผ้าออกหมด แล้วก็นุ่งผ้าเช็ดตัวเตรียมอาบน้ำครับ เพราะว่าเหนียวตัว ไม่ชอบอยู่นานๆ วันนี้ก็กะว่าไม่ออกไปไหนแล้วครับ ไม่งั้นไม่ซื้ออาหารมาเต็มบ้านแบบนี้หรอกครับ
“โห..มึงไม่เห็นบอกวะว่าจะมาแดกห่าเหล้า”ผมถามมัน เพราะในอ้อมกอดของไอ้เหี้ยป๊อดนี่เป็นลังเลยครับ
“อ่าว..กรูลืมวะ”ไอ้ป๊อดมันหัวเราะ ในมือไอ้แมนกับไอ้แสบอีกครับ อาหารทั้งนั้น เป็นอาหารถุงนะครับ
“มึงมาห้องที่รักกรูบ่อยแบบนี้..ที่รักกรูก็เหนื่อยหมดสิวะ..วันหลังไม่ต้องมาเลยกรูจะอยู่กันสองคน”ไอ้ตาร์มันพูด
“โห..ไรอะเฮีย..มีความสุขแล้วทิ้งน้อง”ไอ้ป๊อดมันบ่นๆ
“เออๆ..พรุ่งนี้มีเรียนกันกี่โมงละพวกมึง”ไอ้ตาร์ถาม
“ขอผมเช้า.ไอ้ป๊อดเรียนสายหน่อย.ส่วนไอ้แมนโดด”ไอ้แสบบอก
“แต่กรูเช้า..ดังนั้นรีบแดกรีบนอน”ผมบอกมัน
“คราบหัวหน้า”ไอ้พวกนั้นประสานเสียง เหอะๆ ไม่รู้ครับ มันชอบเรียกผมว่าหัวหน้ามาตั้งแต่อยู่มัธยมแล้ว
ทั้งๆที่พวกมันก็เอาเรื่องกันหมด แต่ทำไมมันเรียกผมแบบนั้นก็ไม่รู้ มันเคยบอกว่าตอนผมโมโหแล้วชอบหยุดไม่อยู่แล้วน่ากลัว มันเลยเรียกผมว่าหัวหน้ากัน ฮ่าๆๆ
ผมเข้าไปอาบน้ำ ไอ้พวกนั้นก็เริ่มตั้งวงแล้วครับ มันรู้ดีครับว่าผมไม่ชอบให้ห้องสกปรก และก็จะเก็บกวาดอย่างดีทุกครั้ง ไอ้แสบมันก็จะช่วยเก็บแหละครับตอนเลิก แต่ไอ้ป๊อดนี่มันจะระวังครับว่าไม่ให้สกปรก มันนั่งกินกันตรงกลาง แล้วเปิดโทรทัศน์ ไอ้พวกเวรมันก็ถอดเสื้อผ้ากันออกหมดเลยครับ แล้วผับใส่กระเป๋าเพราะว่าโดนผมด่าว่ามันเกะกะ ไม่อย่างนั้นจะหยิบไปทิ้ง พวกมันมีเป้มากันคนละใบ เลยรีบเก็บทันที เพราะว่าผมทำจริงครับ ตอนเมาแต่ก่อน หยิบกางเกงไอ้เข็มไปทิ้งถังขยะหน้าบ้านมาทีนึงแล้ว โคตรขำตอนมันหาเลยครับ ไม่มีใครกล้าบอกด้วย กางเกงตัวหลายพัน มันบ่นผมใหญ่ กระเป๋าพวกมันผมก็หยิบไปไว้ตรงข้างโต๊ะกับข้าว แล้วก็จัดของในครัว ไอ้ตาร์ก็ช่วยด้วยแหละครับ สักพักมันก็ไปนั่งกินด้วย
“เฮ้ย..โทรศัพท์ไอ้แสบ”ไอ้ป๊อดบอกผม เพราะว่าไอ้แสบมันเข้าห้องน้ำไปเมื่อกี้นะครับ ผมก็หยิบมาดู น้องปาน แฮะๆขอเสือกหน่อยเหอะ
“สวัสดีครับน้องปาน”ผมรับโทรศัพท์
“ดีฮะ..พี่ข้าวหรอ”น้องปานตอบด้วยเสียงดีใจ
“ครับ..แหมไม่เห็นโทรหาพี่เลย”ผมพูด
“ก็ปานเกรงใจไม่กล้าโทรกลัวพี่ข้าวไม่ว่างนี่ฮะ..”น้องปานตอบ โอ้ย จะน่ารักไปไหนวะ
“ไอ้ตาร์..มึงช่วยน่ารักแบบน้องปานสักครึ่งนึงได้มั้ยวะ”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ที่นั่งกินเหล้าอยู่มันก็หยุดทันที
“ไอ้แสบ.ที่รักมึงโทรมา..ถ้ามึงขี้ช้ากว่านี้..กรูจะจีบแล้วทำเมียกรูเอง”ผมตะโกนดังลั่น เพราะว่าไอ้แสบมันเข้าห้องน้ำตรงห้องครัวครับ มันก็ได้ยิน เพราะผมไม่อนุญาตให้เข้าห้องน้ำในห้องนอนผมถ้าพวกมันยังไม่อาบน้ำก่อนจะนอน กร๊ากก โคตรเจ้าระเบียบเลยครับพี่น้อง
“เออ..ไอ้เหี้ย..วางเลยนะ”ไอ้แสบมันตะโกนดังออกมา พาเอาพวกผมหัวเราะ แต่ไอ้ตาร์ไม่ อีกแระ งอนกรูได้อีก ไอ้สาด
“แล้วเรียนเป็นไงครับเด็กแพทย์”ผมถาม
“ก็ดีฮะ..ก็ขยันๆอยู่ตอนนี้..ไม่อยากไปฟิตตอนม.หก”น้องปานตอบ
“แล้วนี่พี่ข้าวกินเหล้ากันอยู่หรอครับ”น้องปานถามด้วนเสียงสงสัย ถ้าตอนเห็นหน้าคงน่ารักกว่านี่อีกเยอะ
“ครับ..กินเหล้ากันอยู่...ทำไมเป็นห่วงไอ้แสบหรอ..หรือว่าห่วงพี่..ฮ่าๆๆ”ผมแซวน้องปาน
“เฮ้ย..ไอ้แสบ..เมียมึงจะเป็นเมียไอ้ข้าวแล้วนะโว้ย”ไอ้ป๊อดตะโกน
“ไอ้เหี้ยข้าว”ไอ้แสบรีบตะโกนด้วยความหวงคนของตัวเองทันทีครับ
“ก็นิดหน่อยอะครับ..เออ..พี่แสบมีคนมาชอบรึป่าวฮะพี่ข้าว”น้องปานถาม ผมก็นอนลงกับโซฟาแล้วครับ เพราะมันเป็นโซฟาด้านยาวที่ผมนั่งกับไอ้แสบ ส่วนอีกด้านเป็นไอ้ป๊อดไอ้แมน บนหัวก็เป็นไอ้ตาร์ครับ
“ไม่มีหรอกมั้งครับ..พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันไม่เห็นมันพูดอะไรนี่ครับ”ผมบอกน้องปาน
“ไอ้เหี้ยข้าว”ไอ้ป๊อดมันเรียกผม แล้วเอาเท้ามาถีบที่โซฟา
“ไรวะ”ผมหันไปถามเสียงหงุดหงิด
“นู้ๆ..ไปนู้แล้ว”ไอ้ป๊อดทำปาก ผมงงก็เลยหันไปมองที่หัวด้านบน ไอ้ตาร์ไม่ได้นั่งอยู่แล้วครับ งอนกรูอีกแระ ผมก็พยักหน้าให้ไอ้ป๊อดเป็นการรู้
“เอามานี่เลยไอ้เพื่อนเหี้ย”ไอ้แสบเดินมา แล้วคว้าโทรศัพท์ที่ผม
“ยี้.....ล้างมือป่าวอะ”ผมแกล้งมันครับทำหน้ารังเกียจ ไอ้แสบเลยถีบให้หนึ่งทีแล้วหัวเราะ
“ไปขี้มา”ไอ้แสบพูดกรอกลงโทรศัพท์ ยังห้วนและก็คงความเป็นตัวมึงได้เหมือนเดิมจริงๆไอ้แสบ
ผมเดินเข้าไปในห้องนอนของผม ก็เห็นไอ้ตาร์มันยืนอยู่ริมระเบียง
“เป็นไรครับที่รัก”ผมเข้าไปกอดมัน
“ป่าว..”มันตอบ แต่เสือกไม่มองหน้าซะงั้น
“หึงกรูหรอ.”ผมถามตรงๆ
“ป่าว..”ดูมันครับ
“หึงบ่อยๆไม่ดีนะโว้ย..อารมณ์ง้อกรูมันหมดง่าย”ผมบอกมัน
“ไม่ง้อก็อย่าง้อ”นั่นไงครับ อีกแระ
“อืม..งั้นกรูไปกินเหล้านะ..”ผมบอกมันแล้วเดินออกมา หันกลับไปดูอีกทีมันก็หันหลังให้ผม หันหน้าไปมองด้านนอกแล้วครับ ผมเลยเดินกลับไปใหม่แล้วเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง
“จุ๊บ”ผมจูบมันเบาๆที่ไหล่ ก็มันไม่ได้ใส่เสื้อนะครับ
“หายงอนนะ...ก็น้องนุ้งคิดอะไรครับตาร์”ผมบอกมันข้างๆหู
“ก็ไม่ชอบ”.ไอ้ตาร์มันตอบ
“กรูไม่ได้คิดน้องก็ไม่ได้คิด..มึงอะชอบคิดไกล..บ้าป่าว”ผมบอก
“ทำไมครับ..ชอบแบบน่ารักๆหรอ”ไอ้ตาร์หันมาถาม อ่อนี่เรื่องนี้ด้วยใช่มั้ย
“ป่าว..ก็ชอบ...แค่ชอบ..มึงคิดไรเนี้ย”ผมเริ่มงง
“ป่าว..ก็พี่ไม่น่ารักไง..”มันพูด เฉยๆ
“ไม่น่ารัก..แต่ข้าวก็รักนะ..อย่างอนสิครับ..ออกจะเซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเองขนาดนี้”ผมพูด ไอ้ตาร์หลุดหัวเราะออกมา
“รักมากหึงมากไม่เคยได้ยินหรอ”ไอ้ตาร์มันพูดเสียงเรียบ
“ได้ยินครับ..แล้วกระผมก็ต้องง้อมาด้วยใช่มั้ยเนี้ย”ผมพูดหยอก แล้วจูบที่หูมัน
“หึหึ..”มันหัวเราะ
“ไปกินต่อเหอะ..จะได้รีบนอน..”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวก่อนดิ..ยังไม่อยากไป”ไอ้ตาร์รีบรั้งแขนที่ผมกอดมันไว้
“อะไร..มึงอย่าคิดนะ”ผมรู้ทันมันทันทีครับ
“อะไร..ยังไม่ได้คิด..”ไอ้ตาร์มันหลุดยิ้มแล้วหันหน้ามาหาผม
“ข้าว...”มันพูดแล้วเลื่อนปากมาที่หน้าผม แต่ผมหลบทันครับ แล้วเดินถอยหลัง แต่มันตามมาติดๆ
“ไอ้กามยี่สิบสี่ชั่วโมง”ผมพูดแล้วหัวเราะมันก็หัวเราะ ผมเลยรีบวิ่งออกมานอกห้องเลยครับ
“เป็นไรวะ”ไอ้ป๊อดรีบถาม
“หนีคนบ้ากามมา”ผมบอกมันแล้วนั่งลงที่โซฟา ไอ้ตาร์เดินตามออกมาติดๆ
“กรูว่าก็พอๆกันแหละ”ไอ้แมนพูด แล้วพากันหัวเราะครับ
ราตรีนี้ยาวไกล แต่ว่าต้องสั้นลงเพราะต้องไปเรียนครับ เลยนอนกันตีหนึ่ง เก็บของกันเสร็จ เพราะว่าผมบังคับครับว่าถ้าไม่เก็บมันก็ออกไปนอนที่ระเบียง พอเก็บเสร็จเรียบร้อยก็เข้ามาจัดที่นอนกันในห้องครับ
ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว ไอ้ตาร์มันปลุก ทำกับข้าวไว้ให้ผมด้วยครับ ก่อนออกมาก็บอกให้ไอ้ป๊อดล๊อกห้องให้ด้วยครับ ไอ้แมนคงกลับห้องมัน หลังจากที่ไอ้พวกนั้นต้องไปเรียน
...
มาต่ออีกหน่อย..
คิดอยู่ว่าเอาไงดี
ต่อเรื่องแสบนิดหน่อยดีมั้ย
แต่ว่ายังดีกว่า
กร๊ากก
ยังไม่รู้จะมาตอนไหนนะค่ะ
ดูก่อน
หิหิ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
แล้วจะมาต่อใหม่ค่ะ เจอกันใหม่นะค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
^
จิ้มไว้ก่อน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาต่ออีกแระ น่ารักจริงๆ
-
ตั้งวงกันอีกแระ
กว่าจะจบเรื่อง ไม่ใครก็ใคร ตับแข็งตาย
ฮ่าๆ
-
ทันแล้วๆ :mc4:
้ำ
รักพี่ตาร์จังเรย
เส้าก้ซะน้ำตาล่วง
หื่นก้ซะ..หหหหหหึหึหึ....
o13
-
รออีกค่ะ :m1:
-
o13 o13
-
:laugh:ยังไม่ได้อ่านตอนที่แล้วเลยตู :m15:
ชอบจริงชอบจังบรรยายการในการลำ่สุรา อิอิ :jul3:
-
:m1: กลับมาหวานจ๋อยเหมือนเดิมหละ :oni1:
-
หวานวี้ดวิ้ว จริงๆ :laugh:
อืม..อยากอ่านเรื่องแสบ อ่า :oni3: เหอะๆๆ
-
...หวานเกิ๊น!!!~
-
:laugh: :laugh:
เรื่องนี้ยังมิต้องรีบจบนะ
เอาหลายๆคู่
ป๊อด แมน เข็ม เป้ ยังมิมีคู่เลย
จัดไปๆๆ :oni2:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
ชอบนะครับ
อย่าให้มีน้ำตาอีกนะครับ
เพราะเรื่องนี้ ผมเครียดไปนานเลย
o13 o13 o13 o13
-
งอนกันนิดๆพอได้มีสีสันพอน่ะคับ อิอิ
-
o13 o13 o13
จัดไป 3 ดอก
-
รักกันนานๆนะครับผม :oni2:
-
ชอบมากเลยอ่า อิอิ เบบี๋ขยันมาก ๆ อ่ะ อ่านมะขาดตอนเลย อิอิ อ่านเพลิน หนุกหนาน เมามันส์
รักข้าวกับตาร์ััจังเลย อิอิ ++++ ให้คนเขียนด้วย รางวัลความขยัน อิอิ ^^
-
อ่าน 3 วันกว่าจะทัน
หมดเลือดไปหลายลิตรเลย :jul1:
ต้องไปขอรับบริจาคที่อื่น ที่นี่คงหาไม่ได้แน่ๆมีแต่คนเลือดพุ่ง :m10: อิอิ
-
:m1: ชอบหวานๆ
-
......... หวานเกิ๊นนนนน ...... ไอแสบอ่ะ เมื่อไหร่มา คิดถึงน้องปานจะแย่แล้วน้า ..........
........ เบบี๋คนสวยยยยยยยย รีเควสสสสสสสไอโหด กะ น้องน่ารักอ่ะ น้า .......
-
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย++++++++++++++ :m1: :m1: บางทีก้อโรคจิตดี :m3:
:เฮ้อ: ตอนข้าวง้อต้าร์อยู่ 5 เดือนแล้วมียัยน้องน้ำนั่นอีก ใจหายหมดดดดดดเลย~~ คิดว่าจะไม่ได้ดีกันแล้วซะอีก o7
ปล.อย่าเพิ่งรีบจบเลยนะ :m13: :กอด1: :กอด1:
-
ชอบจริงๆ คู่นี้ ข้าว-ตาร์ :m1:
อยากอ่านแสบกะปานต่อเหมือนกันคะ :m13:
-
ขอชม เบบี้ขยันอัพจริงๆ +1 :m4:
สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต(ชื่อเรื่อง) ไม่แน่ใจว่าประโยคนี้ ข้าวป็นคนบอกหรือพี่ต้าร์บอก
แต่ที่ติดตามอ่านมาก็ จิตทั้งคู่อ่ะไม่มีใครแซงใคร :laugh: :laugh:
ชอบๆน่ารักดี :o8:
:bye2:
-
:กอด1:
หวานได้อิก
อิอิ
:a2:
-
ง้องอนกันวันละนิด
พอให้กระชุ่มกระชวยเน่อ
:o8: :o8: :o8:
-
สงสัียเรื่องนี้จะจบไม่ได้ง่ายๆซะแล้ว หลายคู่จัด :m12:
-
ชอบจริงๆ คู่นี้ ข้าว-ตาร์ :m1:
อยากอ่านแสบกะปานต่อเหมือนกันคะ :m13:
ขอด้วยคน :m1:
แต่ถ้าได้คู่อื่นด้วยก็ o13
:laugh:
-
อยากอ่านเรื่องของแสบอีกได้มั๊ยอ่ะ
-
งิงิ
หวานชื่นน อยากได้ คู่พี่แสบบอีกอะค้าบบ
ชอบคู่นั้นเหมือนกานอะคับ
พี่คนแต่ง คิคิ :man1:
-
ชอบเรื่องนี้มากมายคร้าบ
:L2: :L2:
-
เข้ามาไห้กำลังใจค้าบ บ
เอาอีก เอาอีก
-
:L2: ให้คนแต่งจ้า จะคู่ไหนก็ชอบหมดเลยอ่ะ :n1:
-
วันนี้คงไม่มาต่อนะค่ะ
ขอโทษด้วยนะค่ะ
ขอคนเขียนไปทำสมองให้โล่งก่อนนะค่ะ
พรุ่งนี้คงเขียนไปเที่ยวด้วย คงกลับเย็นๆ ยังไม่ทราบล่วงหน้าว่าจะมาต่อได้รึป่าว หรือว่าจะเหนื่อยจนหลับตายคาเตียง
หลังจากวันนั้นแล้วจะมาต่อให้นะค่ะ
ตอนหน้าขอบอกไว้ก่อนว่าเป็นต่อปานกับแสบที่ได้เรียกร้องกันมานานน่ะค่ะ
เย้ๆ ยินดีด้วยค่ะ กิ้วๆ
ไปแล้วนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณทุกกำลังใจ และทุกคอมเม้นน่ะค่ะ
จุ๊บๆ
ฝันดีค่ะ
-
โย่ ได้จิ้มเบบี้ด้วย :laugh:
เที่ยวให้สนุกนะจ้า
ปอลอ ตอนหน้าแสบกะปานหรอ ชอบคู่นี้เหมือนกาน ออกแนว SM ดี :laugh:
-
ฝันดีเหมือนกันคะเบบี้ ...
เที่ยวให้สนุกนะคะ..
:กอด1:
-
เที่ยวให้สนุกนะงับ :bye2: :bye2:
-
รับทราบบ ค้า บ บ บ
-
เที่ยวให้สนุกนะคับ
พวกเรารอได้คับ
-
กับมาอ่านเกือยมิทัน เอิ้ก ขยันดีแท้เบบี๋
เอาหวานๆ ตลอดนะ ไม่เส้าแล้วนะ เด๋วจาเซงจิตกัน
อย่ารีบจบละ รออ่านตอนข้าวกะต้าร์เลี้ยงโกลเด้นสีดำอ่ะ อิอิ
อ่อ แล้วบันดาเพื่อนข้าวที่เหลือละ ลงเอยหลุมไหนกันบ้างเอ่ย เอามาเปรยๆ กันมั่งน้อ
-
เย้ๆๆๆ ตามทันแล้ว
สนุกค่ะ หลายคู่ดี
ลุ้นแทบแย่ตอนต้าร์กับข้าวโกธรกัน
คู่ปานกับแสบก้อน่ารัก แสบๆกวนๆพอกัน
:L2:
-
:t2: พักผ่อนบ้างนะ
-
:m22:
:m32:
-
อยากไปมั้งอ่ะ!!!~
-
:m32: :m32: :m32: :m32:
จ้า ยังงัยก็จะรอนะครับ
เที่ยวเผื่อด้วยนะครับ
กลับมาแล้ว ก็มาลงให้อ่านกันต่อนะครับ
:m24: :m24: :m24: :m24:
-
รอค่ะ :a12:
-
รอนะค้าบบบ :m13:
-
เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ :oni1:
แต่อย่าลืมว่าทางนี้กะลังรออ่านอยู่ :laugh:
-
:m1: เข้ามาฝากตัว ขอตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ
:pig4: คนแต่งมากๆ ชอบ สนุกดีเรื่องนี้ โรคจิตนิดๆ เถื่อนหน่อยๆ ชอบค่ะ
:bye2:
-
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค๊าบบบ
:oni1: :oni1:
-
กับมาจากบ้านก็อ่านทันหมดแล้ว
ทีนี้ก็เลยเกิดอาการอยากอ่านต่อ
คืนนี้มาต่อไหวป่าวเบบี๋ เอาเปนว่าเด่วเข้าไปทำโปรเจคในมหาลัย แล้วดึกๆ มานอนรอเบบี๋น้าครับ
ปล. เที่ยวไหนมาเอ่ย
-
ไม่ได้มาหลายวันกลับมารีบมาก่อนเลยนะเนี่ย ดีกันแล้ว หวานซึ้งเหมือนเดิม
-
:m13:
แอบมารอครับ
-
กลับมาแล้วน่ะค่ะ
เกือบจะเป็นศพกลับมาเลย เที่ยวสนุกแล้วก็สวยดี เที่ยวเผื่อเพื่อนๆในเล้าทุกคนเลยค่ะ
ต้องขอโทษด้วยที่ให้รอนาน วันนี้กว่าจะกลับมาก็ดึกมากแล้ว นั่งรถเหนื่อยมากมายเลยอะ
ขอโทษที่ทำให้ andyus1 รอเก้อเพราะว่าคราวนี้ไม่สามารถมาต่อให้ได้จริงๆ ปวดขามากๆ ปวดตัว เมื่อยไปหมด อยากตาย
นี่ก็จะเปิดเทอมแล้ว อาจไม่ค่อยได้มาต่อมากเหมือนตอนปิดเทอมนัก เพราะว่า เราต้องตั้งใจเรียนมากขึ้น กร๊ากก จากที่ไม่เคยทำมาก่อน แต่ไม่ทิ้งพี่ตาร์กับข้าวแน่นอนค่ะ
พรุ่งนี้ก็ไม่รู้จะมาต่อได้ตอนไหนนะค่ะ
ต้องเก็บกู้ศพจากเตียงก่อน วันนี้กลับมาถึงบ้านด้วยสังขารไม่เที่ยง แต่ก็ยังอยากดูคอมเม้นทุกคอมเม้นที่ได้ให้กำลังใจ อ่านแล้วมันชื่นใจสุดๆอะ
ป.ล. คนเขียนไม่ได้อยู่ไทยสยามสักพักน่ะค่ะ เลยขอบอกไว้ก่อนล่วงหน้าว่าเวลาที่ไทยกับที่นี่แตกต่างกัน มันเลยทำให้การเข้ามาต่อในเล้าท์ ค่อนข้างยากนิดนึง เพราะเรียนหนักมากขึ้นด้วย เวลาไม่ค่อยตรงกัน หรือบางวันอาจไม่ได้มาต่อ ที่จริงอยากบอกไว้ล่วงหน้า เดี๋ยวจะหาว่าทิ้งเล้าท์ไปอะ แต่ว่าก่อนเปิดเทอมนี้ก็จะมาต่อให้ทุกวันเลยนะ จะพยายามค่ะ
จุ๊บๆ
เพราะรักคนอ่านทุกคนเลยนะเนี้ย
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่ให้กำลังใจนะค่ะ
แล้วก็ดันกันเยอะๆ น่ะน่ะ จุ๊บๆ
ฝานดีน่ะค่ะ
คนเขียนขอไปเอมกายถวายเตียงก่อนเน้อ
บับบายจร้า
-
เบบี้
:a12:
พักผ่อนให้เต็มอิ่มเลยน๊า
แล้วพรุ่งนี้มาอัพสักตอนสองตอน (หรือสาม)
:กอด1: ให้รางวัลล่วงหน้า
-
อ่า มาจิ้มมะทันอีกละ เวงกำ
ม่ายเปนรัยเน้อเบบี๋ เพราะเอชกับมากก็ตีสามแล้ว ปวดเศียรเวียนเกล้ากะโปรเจคมากมาย
เอาเปนว่าขอไปถวายตัวกะเตียงก่อนเช่นกัน
ไว้พรุ่งนี้ มานอนรอน้าคร้าบบ
ปล. กับไปเรียนแล้วหรอ รีบจัง
-
:m1: :m1: :m1:
เย้อ่านทันแล้วอิๆ แล้วจะรอนะคราบ
ว่างๆค่อยมาเขียนก็ได้นะคราบจะได้ไม่ลำบาก
:oni1: :oni1: :oni1:
-
รอนะคร้า :oni2:
-
มาต่อด้วยน้า!!!~
-
:m13: จะรอเสมอจ้า ว่างๆค่อยมาลงก้อได้ :m13:
-
:a12:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:
-
อย่าลืมมาต่อให้เค้าอ่านนะตะเองเค้ารออยู่ :m15:
-
...... คิดว่าจะได้ต้อนรับไอแสบกะน้องปาน .... ที่ไหนได้คนแต่งสลบเมือดด ไปซะแระ .......
....... อย่าเพิ่งทิ้งให้พวกเราค้างกันข้ามเทอมเลยนะค่ะ กำลังหนุกเชียวอ่ะ .......
-
..พักผ่อนมากๆนะ.. แล้วมาต่อมากๆด้วยนะจ๊ะ :n1:
:L2:
-
รออยู่นะครับผม :L2:
-
มารอๆ :oni1:
นอนเต็มอิ่มแล้วก็มาต่อยาวๆเนอะ :laugh:
เป็นกำลังใจให้งับบ +1
จุ๊บๆๆ
-
:undecided:
-
ตอนที่79 ตอนพิเศษ ปานกะแสบ<ไอ้พี่แสบบ้า>
หลังจากวันที่เข้าใจกับพี่แสบดีแล้ว วันเวลาก็ดำเนินมาเรื่อยๆ พี่แสบมารับที่บ้านเกือบทุกเช้า แล้วก็ต้องมาส่งตอนเย็นหลังจากที่พี่แสบเลิกซ้อมเทควันโดด้วยครับ ไม่ยอมให้ผมกลับเองเลยนิ
“ตกลงพี่แสบจะสอบนิติศาสตร์มหาลัยเดียวกับพี่ข้าวหรอฮะ”ระหว่างที่กินเข้าที่บ้านพี่แสบ วันนี้อยู่บ้านกันสองคนนะครับ เพราะว่าพี่ใสพาแฟนใหม่ออกไปข้างนอก
“อืม...อยากเรียนคณะนี้”พี่แสบบอกผม แต่ว่ายังกินข้าวต่อ
“เหอะๆ..แล้วอย่างนี้บ้านเมืองยังมีกฎหมายที่ถูกกฎหมายบ้านเมืองอยู่หรอเนี้ย..กระทั้งคนอย่างพี่แสบไปเป็นนักกฎหมาย”ผมพูดไปแล้วยิ้ม พี่แสบเงยหน้ามองตาแข็งทันที
“ไอ้เด็กเวร”พี่แสบด่าแค่นี้แหละครับ แล้วกินต่อ
“โด่..นึกว่าจะแน่”ผมพูด แล้วกินต่อบ้างครับ
“แน่ไม่แน่เดี๋ยวมึงก็รู้”พี่แสบพูด แต่ไม่ได้มองหน้าผม งะ อะไรอะ กรูว่าเรื่องบนเตียงแน่ๆ
ผมรีบกิน แต่ว่าก็นะ ไม่หมดจานหรอกครับ โดนพี่แสบด่าไปอีกตามระเบียบ
“ไปฮะ..กลับบ้าน”ผมบอกพี่แสบพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าที่โซฟาห้องรับแขก
“ใครให้กลับ”พี่แสบพูด แล้วเดินมากอดจากด้านหลัง เสียววาบทันทีเลยครับ
“เหอะๆ..พรุ่งนี้โรงเรียนก็ไม่ปิดนี่หน่าที่ปานจำได้”ผมพูด
“แล้วใครบอกปิด..”พี่แสบพูดต่อ
“งั้นก็ไปส่งปานที่บ้านได้แล้วฮะ”ผมบอก
“ก็กรูไม่ให้กลับ..”พี่แสบพูดอีก
“อยากกินลูกปืนพ่อปานหรอฮะ”ผมบอกบ้าง
“ใครกลัววะ”พี่แสบพูด ปากดีจริงๆครับ
“อะ......พี่แสบ...”ผมร้อง เพราะว่าพี่แสบอยู่ดีๆก็เอามือมาลูบน้องชายผมซะงั้น
“หยุดเลย..ปานจะกลับบ้านแล้ว”ผมหันไปค้อน
“ไรวะ..แค่นี้เอง”พี่แสบหัวเสีย
“แค่นี้ไรละ...เดี๋ยวก็ต่ออีก ต่ออีก..”ผมพูด ใช่ครับ ไอ้พี่แสบมันอึด
“งั้นนอนกับกรูเฉยๆก็ได้..”พี่แสบยังไม่วาย
“ไม่ได้หรอกฮะ..เดี๋ยวปานต้องกลับไปทำรายงานให้เสร็จ..หนังสือก็อยู่ที่บ้านด้วย..ไหนจะการบ้านนักหนาอีก”ผมสาธยาย
“ไม่มีเวลาให้ผัวเลยว่างั้น”พี่แสบพูด ผมยิ้มออกมา เพราะว่าพี่แสบเริ่มหน้างอ
“รอ..โครงงานชิ้นสำคัญปานเสร็จก่อนนะฮะ..แล้วเดี๋ยวมานอนด้วยนะ”ผมบอกแล้วหันไปกอดคอพี่แสบไว้
“มึงอย่ายั่วกรูสิวะ”พี่แสบพูด หน้าอายๆ
“ปะ..กลับบ้าน”ผมเลยเดินออกมาเลยครับ พี่แสบก็เดินออกมาแล้วล๊อกบ้าน ก่อนที่จะขับรถมาส่งผม
พอมาส่งผมเสร็จที่บ้านก็ทำการบ้านงกๆเลยครับผมอะ ก่อนนอนก็ต้องโทรรายงานคุณชายเค้าอีกครับ เดี๋ยวโดนด่า
.........................
“พี่แสบวันนี้ปานคงต้องไปกับเพื่อนนะ..พี่แสบกลับบ้านเลยนะฮะ”ผมโทรบอกพี่แสบตอนพักกลางวัน
“ทำไม..ไปไหน..กับใคร”พี่แสบถามเริ่มมีสอบสวนครับ
“ทำรายงานบ้านเพื่อน..ไปบ้านไอ้เค..เดี๋ยวคงให้ป๊าไปรับ”ผมบอก
“อืม...ไปกันกี่คน”พี่แสบถามอีกครับ ตกลงมึงเป็นพ่อกรูใช่ป่ะเนี้ย
“ไปก็เค จูน วิว นัท ปาน แล้วก็แค่นี้อะ”ผมพูด
“อืม..ถ้าถึงบ้านไอ้เคโทรบอกด้วย..แล้วถ้าป๊ามารับแล้วก็โทรบอกด้วย”พี่แสบบอก
“คราบบบพ่อ”ผมแกล้งเล่น
“อย่ามากวน..แค่นี้นะ..จะกินข้าว”พี่แสบพูด ตัดสัมพันธ์กรูซะงั้น
ตอนเย็นผมก็ไปกับไอ้เคครับ ไปซื้อของทำรายงานด้วย แล้วก็ให้ไอ้พวกนั้นขับรถตามมา ไม่รู้วันนี้จะทำกันยันดึกรึป่าว แต่ยังไงก็ต้องกลับบ้านกันทุกคน เหลือเวลาอีกวันเดียวคือวันพรุ่งนี้ ส่งงานวันรืน ผมก็มัวแต่อ่านหนังสือแหละครับ รายงานก็เลยไม่ค่อยได้ทำ เซ็งเลย แต่ตอนนี้ต้องทำคะแนนเก็บแล้วก็เกรดให้ได้ดี ไม่งั้นขึ้นม.ปลายผมไม่ได้อยู่ห้องท๊อปแน่ๆเลยครับ นั้นแหละครับ ห้องท๊อป ห้องที่ผมใฝ่ฝันอยากจะอยู่นินะ
...............................
หลังจากวันโครงงานผ่านพ้นไป ผมไม่ได้เจอพี่แสบมาสองวันแล้ว ก็ได้แต่โทรก่อนนอนแค่นั้นแหละครับ พี่แสบโทรมาก็ไม่ค่อยได้คุยเพราะว่ากระผมไม่ว่างที่จะคุยนานๆ
“ฮัลโหล..เพ่แสบอยู่หนาย”ผมทำเสียงยานคางใส่ เมื่อพักเที่ยงที่โรงเรียน
“เออ................อยู่ห้องพยาบาล”พี่แสบตอบแบบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
“ห๊ะ..พี่แสบเป็นอะไรอะ..ทำไมอยู่ห้องพยาบาล..เดี๋ยวปานไปหานะ..”ผมรีบพูด
“เฮ้ย..ไม่ต้องมา..มาทำไม..”พี่แสบรีบทักท้วง
“ทำไมอะ..ปานจะไปหาพี่แสบ”ผมบอก
“กรูไม่ได้เป็นอะไร”พี่แสบพูดเสร็จจบโดนผมสวนทันที
“เดี๋ยวไปนะ.แค่นี้แหละ”ผมก็วางเลยครับ พี่แสบโทรมาอีกผมก็ไม่รับรีบวิ่งไปที่ห้องพยาบาลที่แสนจะห่างไกลจากโรงอาหารซะเหลือเกิน
อ่าว ทำไมพี่แสบมานั่งรอหน้าห้องพยาบาลอะ
“ทำไมมานั่งตรงนี้ละฮะ..ตกลงเป็นอะไร”ผมเดินไปข้างหน้าพี่แสบ
“กรูไม่ได้เป็นอะไร..พอดีแยมเป็นลมกรูเลยพามาส่ง”พี่แสบบอก
“หรอ....”ผมอึ้งไปชั่วขณะเลยนึกคำพูดไม่ออก
“แล้วเป็นไงบ้างละ”ผมถาม
“ก็ดี..โรคประจำตัวแยมกำเริบนะ..”พี่แสบบอก
“อืม....พี่ก็เลยมาช่วยไว้ว่างั้น”ผมพูดทำเสียงกวนตีน
“มึงอย่ามาประชดกรูขอร้อง”พี่แสบบอก
“ป่าว..”ผมบอก แล้วยืนล้วงกระเป๋า
“แล้วนี่ว่างรึไง..กินข้าวรึยัง”พี่แสบถาม นั่งมองหน้าผม
“กินแล้ว..โครงงานก็เสร็จหมดแล้ว..”ผมบอก
“อืม...งั้นก็ไปนอนบ้านกรูได้แล้วสิ”พี่แสบยิ้มเจ้าเล่ห์อีกแระ
“ดูก่อน”ผมบอก
“ไรวะ..ก็มึงบอกกรูแล้ว..อย่ามา”พี่แสบรีบลุกขึ้นยืน
“อะๆ..จะทำไรครับ....กลางแจ้งเลยนะเนี้ย”ผมยิ้มแล้วเดินถอยหลัง
“มึงนี่จะกวนส้นตีนกรูไปถึงไหนวะ”พี่แสบคิ้วขมวด
“แฮะๆ...”ผมเกาหัวเบาๆ
“แล้วจะขึ้นเรียนรึยังฮะ..เดี๋ยวก็ออดแล้วนิ”ผมบอก เพราะว่าเดี๋ยวกริ่งโรงเรียนก็ดังเตือนให้ขึ้นชั้นเรียนกันแล้ว
“คงรอแยมก่อนนะ”พี่แสบพูดแต่ไม่มองหน้าผม
“งั้นปานรอด้วย”ผมบอกไม่คิด
“รอทำไม..มึงก็ไปเรียนสิวะ”พี่แสบหันมาดุ
“ก็ปานจะรอ”ผมเถียงทันที
“ไม่ได้มึงต้องขึ้นเรียน”พี่แสบบอก
“แล้วทำไมพี่แสบไม่ขึ้นเรียน.ที่ห้องพยาบาลก็มีอาจารย์คอยอยู่แล้ว..พี่แสบจะมาเฝ้าทำไม”ผมพูด
“..ไม่ใช่..ถ้าเผื่อแยมอยากไปเรียนกรูจะได้ไปส่ง”พี่แสบแก้ตัวทันที
“งั้นปานก็จะไปส่งเป็นเพื่อน”ผมบอก
“เอ๊ะ..มึงนี่ยังไงวะ..กรูบอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้..”พี่แสบหัวเสีย
ผมเงียบครับ
“ก็ได้ๆ..กรูจะขึ้นเรียน...”พี่แสบบอก
“งั้นรอแป๊บนะ..ไปบอกแยมก่อน”พี่แสบพูด แล้วเดินเข้าห้องพยาบาลไป ผมก็ยิ้มร่าเริงสิครับ เดินออกมาพี่แสบก็ไปส่งผมที่ห้อง
“พี่แสบ..อย่าให้รู้นะว่ากลับห้องพยาบาล..เดี๋ยวปานมีสาย”ผมหันไปทำหน้าตาใส่
“เออ..มึงนิ..ระแวงมากเกินไปแล้ว”พี่แสบบอกแล้วเดินไปตรงทางเชื่อมของอาคารเพื่อเข้าตึกตัวเองครับ
...........................................
ตอนเย็นพี่แสบก็โทรมาหาผมเรียบร้อยเลยครับ บอกว่าให้รอกลับพร้อมกัน ผมก็เลยต้องมานั่งห้องสมุดสักพัก แล้วก็ออกไปเมาท์แตกกับเพื่อนๆข้างนอกที่พวกมันไม่อยากกลับบ้าน
“ว่าไงฮะ..คุณชาย”ผมรับสาย
“เออ...ปาน..เดี๋ยวกรูไปส่งแยมก่อนนะ..เดี๋ยวมารับ”พี่แสบพูด แบบเสียงกลัวๆ ผมเงียบไปสักพัก อะไรวะ ทำไมต้องไปส่งด้วย
“อืม..ไม่เป็นไรกลับเองได้ไปส่งเหอะ.”ผมตอบแค่นั้นแล้ววางเลยครับ พี่แสบก็โทรมาอีก แต่ผมไม่รับโทรศัพท์ แล้วบอกให้ไอ้เพื่อนเวรแถวนั้นมันไปส่งครับ ดีครับ เพื่อนเยอะ เพราะว่าตรงนั้นมันก็ติวๆหนังสือกันอยู่ด้วย
พอผมถึงบ้านก็ชวนป๊ากับม๊าออกไปข้างนอกเลยครับ ไม่อยากอยู่บ้าน
“ป๊า..ปานอยากกินข้าวนอกบ้านอะ”ผมเข้าไปกอดป๊า
“มาถึงก็อ้อนเลยนะ..ไอ้ลูกคนนี้”ป๊าพูดแล้วลูบหัวผม
“เร็วป๊า..ปานหิว”ผมบอก
“เออๆ..แล้วพี่แกละ..เลิกเรียนรึยังจะได้ไปพร้อมกัน”ป๊าถาม
“ยังเลย..เราก็เดินช๊อปปิ้งกันก่อนนะป๊านะ..ปานอยากได้เสื้อผ้าใหม่”ผมรีบอ้อน
“อีกแล้วนะเรา..ชอบอ้อนป๊า”แม่ผมเดินมาพอดีครับ
“เร็วม๊าไปแต่งตัวสิ..วันนี้ปานอยากออกไปข้างนอกกับป๊ากับม๊า”ผมบอก
“จ้าๆ...แต่งตัวๆ.ลูกจะพาไปพาลเงิน”แม่ผมพูดแล้วเดินไปเลยครับ ขึ้นห้องไปแต่งตัว
“ป๊าด้วยไปแต่งตัวสิฮะ”ผมบอก
“เออๆ..ไอ้ลูกคนนี้นิ”พ่อผมบอก แล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมก็ไปชุดนักเรียนนี่แหละครับ ไม่รู้เป็นอะไรครับ ถ้าเกิดผมรู้สึกไม่ค่อยดีเรื่องที่เรียนหรือเรื่องพี่แสบ ผมก็จะมาว้าวุ่นชวนคนอื่นออกนอกบ้านอย่างนี้แหละครับ เหอะๆ ผมเดินขึ้นไปบนห้อง ล้างหน้าล้างตา ทาแป้งนิดหน่อย ดูสภาพความหล่อตัวเอง แล้วก็ไปดูโทรศัพท์ พี่แสบโทรมาเมื่อเย็นนี้ สี่สาย แค่สี่สายเอง ไอ้พี่แสบบ้า ผมก็เลยวางโทรศัพท์ไว้แล้วหยิบกระเป๋าตังออกมาอย่างเดียวครับ
พอเตรียมพร้อมผมกับพ่อแล้วก็แม่เตรียมไปกระจายเงินที่ห้างครับ พ่อกับแม่โดนผมลากไปซื้อเสื้อผ้า ผมเลยได้กางเกงมาหนึ่งตัว เสื้อสองตัว พ่อผมได้เสื้อหนึ่งตัว ส่วนแม่ได้กระเป๋าครับ แล้วก็มาเดินดูอาหารสด เสร็จแล้วก็โทรบอกพี่ปอยว่าให้ไปเจอกันที่ร้านอาหาร เพราะว่าพี่ปอยเลิกเรียนพอดีนะครับ
“นิ..ทะเลาะอะไรกันอีกละปาน”พี่ปอยกระซิบเมื่อพ่อกับแม่กำลังทานอย่างอร่อย
“อะไร”ผมถาม แต่รู้สาเหตุแล้วแหละครับ
“ก็ไอ้แสบไง”พี่ปอยกระซิบ
“ป่าว..ก็พี่แสบ.ไปส่งแยม..กลับบ้าน”ผมบอกแค่นี้
“อ่าว..ได้ไงอะ...เลิกกันไปแล้วไม่ใช่หรอ”พี่ปอยบอก
“ไม่รู้..เพื่อนกันไง..เลยต้องดูแล”ผมพูดประชด
“ทำไมพี่แสบโทรหาหรอ”ผมถาม
“อืม..มันโทรมาถามว่าอยู่กับปานรึป่าว..มันถามว่าปานได้โทรให้พี่ไปรับรึป่าวนะ”พี่ปอยบอก
“หรอ..”ผมบอกแค่นี้แล้วกินต่อ เป็นห่วงกรูมาเลยนะไอ้พี่แสบ ผมโมโห ยิ่งโมโห ยิ่งกิน แม่งๆ
พอกลับมาถึงบ้าน โทรศัพท์ไม่เข้ามาสักสาย ไอ้พี่แสบบ้า ไอ้พี่เวร ไอ้บ้า ไอ้เวร ไอ้เหี้ยเอ้ย ผมด่าในใจ ปิดโทรศัพท์แม่งเลยครับ แม่งๆโมโหโว้ย
แล้วอาบน้ำนอนทันที แม่ง อยากบีบคอตัวเองตายชิบเลย ถ้ากรูบีบมึงจะมาดูตอนกรูตายมั้ยไอ้พี่แสบ แม่ง อยู่ไหนวะตอนนี้ ผมเลยเปิดมือถือ แล้วกดโทรเข้าบ้านพี่แสบ
“ฮัลโหลครับ”เสียงใครวะ
“เออ..ไอ้เหี้ยแสบอยู่ป่าวครับ”ผมพูดเหมือนเพื่อนโทรไป กร๊ากมันจะได้จับไม่ได้ว่ากรูโทรไปจับผิดมัน
“อ่อ..ไอ้แสบยังไม่กลับบ้านเลย”สงสัยนี่พี่ใสแน่ๆ
“พอจะทราบรึป่าวครับว่ามันไปไหน”ผมพูด พี่ใสคงจำไม่ได้หรอกครับว่าเป็นผม เพราะว่าผมไม่เคยโทรหาพี่ใส แฮะๆ
“ไม่รู้เลยวะไอ้น้อง..พอดีว่ามันยังไม่กลับตั้งแต่เย็น..ไม่รู้หายหัวไปไหน”พี่ใสพูด
“อ่อครับๆ..งั้นแค่นี้นะครับ..ขอบคุณมากครับ”ผมพูดแล้วรีบวาง มึงยังไม่กลับบ้าน มึงหายหัวไปไหน ห๊ะ ไอ้พี่แสบบ้า
จะโทรหาพี่ข้าวก็ไงอยู่ กลัวพี่ข้าวไปบอกพี่แสบว่าโทรหา แต่ว่าพี่ข้าวคงจะเข้าข้างเราบ้างอะไรบ้างแหละมั้ง คิดไปคิดมา นอนดีกว่า ช่างหัวแม่งมัน
แล้วก็ไม่วายที่จะเอื้อมไปปิดโทรศัพท์มือถือบนหัวเตียง
เช้ามาผมก็ไปโรงเรียนพร้อมพี่ปอย ตอนแรกกะรอพี่แสบแหละครับ แต่ว่าก็ไม่เห็นโทรมา เลยคิดว่าวันนี้คงไม่มารับแล้วแหละครับ ขนาดออกซะสายแล้วนะก็ยังไม่เห็นมา
ไปโรงเรียนตามปกติ ก่อนเข้าแถวผมมองรอบๆไปหมด ตรงไหนที่พวกพี่แสบชอบยืนประจำก่อนที่จะไปเข้าแถวผมก็มอง จนพบ เห็นว่าพี่แสบยืนอยู่กับพวกๆเพื่อนพี่แสบนั้นแหละครับ ผมกำลังเดินไป เพราะว่าต้องเดินผ่านกลุ่มๆนั้นก่อนที่จะไปที่สนามใหญ่
ผมเดินไปกับไอ้วิว แล้วก็ไอ้เค ก็แกล้งทำเป็นหัวเราะชวนพวกมันคุยเรื่องที่จะทำให้พวกมันสนใจที่สุดได้ เพื่อที่ว่ามันจะได้ไม่ต้องสะกิดผมให้ดูพี่แสบ ผมเดินกับไอ้เคกับวิว ไม่ได้มองพี่แสบเลย ทำท่าเหมือนไม่เห็น คุยเรื่องอื่นไปเรื่อย จนมันผ่านกลุ่มพี่แสบมาแล้วแหละครับ เฮ้อ แล้วทำไมกรูต้องทำแบบนี้ด้วยเนี้ย กรูเป็นแฟนพี่แสบไม่ใช่รึไงวะ เออ ก็ใช่ไง แต่กรูโกรธอยู่โว้ย
จนพักเที่ยงพวกผมก็นั่งกินข้าวกันเสร็จ ผมก็เดินไปห้องสมุดคนเดียว เพราะว่าอยากทำการบ้าน แล้วก็หาหนังสือที่ต้องทำรายงานวิชาภาษาไทยด้วย
“เมื่อวานทำไมไม่รับโทรศัพท์”เสียงเรียบไม่แสดงอารมณ์ทำให้ผมตกใจเพราะความเงียบในห้องสมุดแล้วหันไปดู พี่แสบนั้นแหละครับ
“ไม่อยากรับ”ผมตอบเรียบๆบ้าง
“เมื่อวานขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปส่ง”พี่แสบพูด แต่ผมเงียบ ไม่โต้แย้งใดๆ หาหนังสือไปเรื่อยๆไม่สนใจ
“แล้วเมื่อวานกลับยังไง”พี่แสบถาม ถามอย่างนี้ พี่แสบช่วยพูดดีกว่าว่า เมื่อวานไปไหนมา ทำไมต้องไปส่ง แล้วทำไมกลับบ้านดึก มันยังเป็นอะไรที่ดีกว่าคำถามที่พี่แสบถามอีก
“เพื่อน..จะให้ใครไปส่งนอกจากเพื่อน”ผมตอบ
“มึงอย่ามางอนไร้สาระได้มั้ยวะ”พี่แสบพูด ผมหันไปมองหน้าพี่แสบทันที
“ถ้ามันไร้สาระมากนัก..ก็ไปไกลๆ..ไม่อยากเห็นหน้า..อยากไปไหนก็ไป”ผมพูด แล้วหันกลับมา ก็โดนพี่แสบกระชากแขน แล้วพิงชั้นวางหนังสือทันที ด้วยความตกใจครับ เพราะหน้าตาตอนนี้พี่แสบเข้าลายเสืออีกแล้ว
“เมื่อวานกรูไปส่งแยมมา..แยมไม่สบาย..พ่อแม่แยมไม่อยู่กรูเลยต้องไปเฝ้า..”พี่แสบพูด แต่ผมไม่มองหน้า เงียบ ฟังเฉยๆ
“เมื่อวานกรูเลยไม่ได้โทรหา เพราะว่ากลับบ้านก็ดึกมาแล้ว..คิดว่ามึงหลับแล้ว..เช้าก็ตื่นสายไปหน่อย..เลยไม่ได้ไปรับ”พี่แสบบอก
“อืม..แค่นี้ใช่มั้ยที่จะพูด”ผมพูดขึ้น
“นี่มึงหัดเข้าใจอะไรง่ายๆหน่อยได้มั้ยวะ”พี่แสบเริ่มหัวเสีย
“ก็เข้าใจอยู่นี่ไง”ผมพูดบ้าง แสดงสีหน้าเรียบเฉย
แต่ยังไม่ทันพูดอะไรมากกว่านั้นครับ พี่แสบประกบจูบทันที
“อืออ”ผมร้องออกมา เดี๋ยวมีคนมาเห็นไม่ซวยกันหมดหรอครับ แต่พี่แสบไม่ยอมปล่อยเลยครับ จูบเอาเป็นเอาตายไม่คิดชีวิต จนผมหายใจแทบไม่ทัน มือสองข้างก็โดนล๊อก ตกลงไอ้นี่แม่งชอบใช้กำลังชิบเลยครับ
“ทำบ้าอะไรของพี่”ผมพูดเสียงเบาคิ้วขมวดแบบกรูโกรธมึงนะ
“ก็มึงเสือกเข้าใจอะไรยากเองนิ”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม
“ไปไกลๆเลย..”ผมพูดแล้วดิ้น แต่มันไม่ขยับอะ หันหน้าหนี
“มึงนี่นะ..ขี้หึงชิบหาย..”พี่แสบพูด โห ไอ้พี่แสบ มึงไม่ขี้หึงเลยเนอะ
“หายโกรธกรูเหอะ...กรูง้อไม่เป็น”พี่แสบพูด (กรูว่าไอ้กลุ่มนี้แม่งง้อไม่เป็นกันทั้งกลุ่มแหละ..คนแต่ง)
“โทรมาบอกสักคำก็ได้”ผมพูดลอยๆ
“แล้วไอ้ลูกห่าลูกกระรอกที่ไหนมันไม่รับโทรศัพท์กรูวะ”พี่แสบพูด ผมเลยหันไปมองตาขวาง
“แล้วไอ้แฟนกรูมันไปส่งชู้ละ”ผมเลยใส่บ้างครับ
“หึ..เดี๋ยวนี้ขึ้นมึงขึ้นกรูหรอ..เดี๋ยวมึงจะโดนแล้วใครชู้วะ..ไม่มีเว้ย.แม่ง ยุให้กรูมีจริง”พี่แสบพูดหัวเสีย
“ไปเร็วๆ..จะไปส่งที่ห้อง..อย่ามาลีลา..เย็นนี้ไปรอกรูที่โรงยิมด้วย”พี่แสบบอก แล้วปล่อยมือผม ผมก็เลือกๆหยิบๆหนังสือสบายอารมณ์ไม่สนพี่แสบ จนพี่แสบโมโหนั่นแหละครับ หยิบออกจากมือผมไปหมดเลย แล้วไปวาง โมโหๆจนอาจารย์ที่อยู่ตรงที่เช็คหนังสืองงๆ เหอะๆ มันอารมณ์เลือดร้อนนะครับจารย์
ผมก็ได้แต่ยืนขำๆ พี่แสบ
...
มาต่อปานกับแสบตามคำเรียกร้องแล้วนะค่ะ
ตอนนี้ดำเนินตอนยังเรียนมัธยมอยู่เลยค่ะ
ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกเล่าต่อขานกันมาได้เลยนะค่ะ
ยังไงก็ยังรับความคิดเห็นที่ดีและไม่ดีเสมอ
รักคนอ่านทุกคนน่ะค่ะ
จุ๊บๆ
ตอนแรกกะว่าพิมพ์ให้ได้เยอะๆหลายๆตอนก่อนค่อยมาต่อ แต่กลายเป็นว่าทนเสียงคนอ่านไม่ไหว ทำไมชอบใจอ่อนนิ เซงตัวเอง หิหิ
ขอบคุณทุกคอมเม้นและทุกกำลังใจที่มีให้น่ะค่ะ
ไปแระค่ะ
จุ๊บๆคนอ่านอีกที
-
:m32: แสบแส๊บแสบ
-
จองที่
ชอบคู่นี้อ่ะ น่ารักดี หึงโหดทั้งคู่
ไอ้พี่แสบเมื่อไรจะเลิกยุ่งกะแยมซักที เปงน้องปานก้อน่าหึงหรอก ชิชิ :angry2:
-
:m22: :m22: :m22:
-
:m15: :m15: :m15:
ถ้าเจอแฟนตัวเองไปส่ง แฟนเก่า
เปงผมก็บ้าเลยแหละครับ
คงกลับไปนั่งร้องให้ที่บ้านคนเดียว
น้อยใจ
เสียใจ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
อิอิ คู่นี้น่ารักดีอ่ะ
น้องปานน่าร๊ากกกกกกกกกกกกก
ทีหลัง ถ้าจะไปส่งหรือไปเฝ้า ก็เอาปานไดด้วยดิ พี่แสบก็
-
:m4: :m4:
หึหึ ชอบคู่นี้ๆๆ น่ารักก ๆ :t2:
-
ทีหลัง ถ้าจะไปส่งหรือไปเฝ้า ก็เอาปานไดด้วยดิ พี่แสบก็
เห็นด้วย มันเป็นไรเหรอ ถึงไม่ยอมให้น้องปานอยู่รอหน้าห้องพยาบาลด้วย
แล้วไปเฝ้าแยมป่วยที่บ้านเพราะพ่อแม่ไม่อยู่เนี่ย มันยังไงๆอยู่นะ
ก๊ากก..พยายามจะคิดให้มันมีเรื่องให้ได้ :m23:
-
คิคิ ชอบบจัง
แต่ มันก็ ยังคลุมเครืออยู่
รอพี่คนแต่งมาแต่งต่อ คับ :laugh:
-
:m13:
ชอบๆๆ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบคู่นี้มากมาย :m1:
-
ถ้าแฟนไปนั่งเฝ้าแฟนเก่า พาแฟนเก่าไปส่งบ้าน แล้วต้องอยู่เป็นเพื่อนแบบเนี้ย
มึง.........ตายยยยยยยยสถานเดียว :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
ชอบๆๆ
ชอบคุ่แสบกับปานนนนนนน o13
-
แสนแสบ
:L2:
-
ปานจัดการเรย หุหุ
-
ถ้าแฟนไปนั่งเฝ้าแฟนเก่า พาแฟนเก่าไปส่งบ้าน แล้วต้องอยู่เป็นเพื่อนแบบเนี้ย
มึง.........ตายยยยยยยยสถานเดียว :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
เห็นด้วย
อย่างนี้ต้อง :เตะ1: :angry2: :เตะ1: :angry2:
-
กั๊กๆๆๆ คู่นี้น่ารักดีอ่ะ หึหึ :t2:
-
มาบอกก่อนว่า
เดี๋ยวคืนนี้มาต่ออีกนะค่ะ
ใครรอได้ก็รอนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
-
น่ารักเจงๆ :impress: :impress:
-
ตอนหน้าจะเป็นของใครหรอคับ
-
ชอบน้องปานจังเลย :m13:
-
คู่นี้แรงโดนใจดีอิๆ
-
คู่นี้มีต่ออีกใช่ป่ะเนี่ย
-
:m4: :m4: :m1:
-
:angry2:
-
เออ....แยมเค้าไม่มีเพื่อนเหรอ?
ข้ออ้างฟังไม่ขึ้น..
-
ข้ออ้างฟังไม่ขึ้นเจงๆ ขัดจิตอ่ะ แสบเวง แอบไปทำไรมา
น้องปานอย่าไปยอมมานนะ หนีไปหาชู้เลย พี่ดัน กร๊าก มันจะได้รุ้ซะบ้าง แฟนอยู่กะคนอื่นสองต่อสองมันปวดร้าวทรมานเช่นไหน ถึงจะไว้จัย แล้วสถารการณ์ที่มันนำพาไปละ ดุอย่างข้าวดิ แว๊กๆๆๆ มาต่อนะเบบี๋ รอจะเช้าแล้วยังไร้วี่แวว
รอต่อไป
-
ชอบๆ :laugh:
-
หึ หึ
แฟนเก่านี่แหละ ตัวดีนัก !
ชอบคู่นี้อ่ะ ,, ดูน้องปานจะสยบ(??)ไอ้แสบได้
น้องปานน่ารัก ๆๆๆ ๆ ,, บางทีก็อ้อน บางทีก้โหด แบบนี้แหละ โดน! (โดนไอ้แสบเอาทำเมีย -*-) :laugh:
ป.ล. แอบกระซิบ ยุให้น้องปาน มีกิ๊ก มีกั๊ก บ้างไรบ้าง 5 55+ เอาคืนไอ้แสบมันหน่อยยย
เดี๋ยวมันหาว่าน้องหงอ :laugh:
-
ชอบค้าบ บ บ
เอาอีก เอาอีก
กวนอีกน้องปานน น */
-
ตอนที่80 พิเศษ ปานกะแสบ<งอน น้อยใจ>
“แล้วจะไปไหน”ผมถามพี่แสบหลังจากที่รอพี่แสบซ้อมเสร็จ
“บ้านกรู”พี่แสบบอก แล้วเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวที่เปียกอยู่ พี่แสบซ้อมเสร็จก็อาบน้ำแล้วก็เปลี่ยนเป็นชุดนักเรียนปกติแล้ว
“อืม.....”ผมก็รับรู้แล้วแหละครับ พี่แสบขับรถมอไซด์คันเก่งออกมาแล้วพาผมไปที่บ้าน พอถึงบ้านก็หาไรกินกันด้วยอาการหิวโหยเลยทันทีครับ แต่พี่ทำนะครับ เหอะๆ ผมทำไม่เป็นอะ นั่งรอดูโทรทัศน์อยู่ตรงห้องรับแขก
“เสร็จแล้ว...ลุก”พี่แสบถาดออกมาครับ ผมก็ลุกขึ้นดู มีแกงจืดวุ้นเส้น กับไข่เจียวใส่หัวหอม
“โห..น่ากินอะ..แกงจืดใส่ปลาหมึกด้วย”ผมพูดแล้วหยิบจานออกมาแล้วตักข้าวจากหม้อข้าวที่พี่แสบถือมาเมื่อกี้
“น่ากินสิ..มึงไม่ได้ทำเองนิ”พี่แสบพูดแล้วเอามือมาเขกหัวผม
“ไรอะ..ทำไม่เป็นนี่หว่า”ผมลูบหัวปอยๆเลยครับ
ผมนั่งกินข้าวกับพี่แสบไป แย่งกันกินไปครับ แม่ง ไม่ยอมผมเลยอะ
ผมกับพี่แสบเงียบแล้วจ้องหน้ากัน เพราะว่าเหลือปลาหมึกตัวใหญ่ตัวสุดท้าย ผมหยิบอาวุธได้ก็รีบตักลงไปที่ถ้วยใบใหญ่ทันที แต่พี่แสบแม่ง ไม่ยอมลดละครับ มันยิ้มเจ้าเล่ห์ แถมเอาช้อนตัวเองมากันช้อนผมด้วยกัน ตีกันอยู่ถ้วยใบใหญ่นั้นแหละครับ
“พี่แสบ..ปานจะกิน”ผมพูดแต่สติอยู่ที่ช้อนไม่ลดละ
“กรูก็จะกิน”พี่แสบก็ไม่ยอมครับพูดไปหัวเราะไปอีกต่างหาก พี่แสบบ้า
“เออ..ไม่กินแล้ว..อยากกินๆก็กินไปคนเดียวเลย”ผมเริ่มเหนื่อย เลยวางช้อนไว้ที่จานข้าวตัวเองแล้วหันไปมองโทรทัศน์ด้วยอาการงอน
แต่พี่แสบก็ยังหัวเราะ แล้วตักปลาหมึกของตัวเองไปไว้ที่จากข้าวตัวเองครับ เงียบประมาณสามนาที ผมหันกลับมามองที่จากข้าวตัวเองก็พบว่า ปลากหมึกตัวใหญ่ที่มันยัดไส้นะ ถูกตัดออกเป็นส่วนๆแล้วทุกส่วนก็อยู่ครบครับ ผมหันไปมองหน้าพี่แสบที่กินแต่ไข่เจียวกับวุ้นเส้นของแกงจืด
“ขอบคุณสักคำเป็นมั้ย..”พี่แสบพูดเมื่อเห็นผมงงๆ จ้องหน้าพี่แก
“ไร..ใครใช้ละ..จำเป็นหรอ”ผมพูด แต่ว่าก็ตักปลาหมึกใส่ปาก พี่แสบเลยตบหัวผมเข้าให้เบาๆ
“มึงนี่นะ...”พี่แสบพูดแต่ก็กินต่อครับ
“อะ....ให้..ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะ..พอดีมันเหลือ”ผมตักปลาหมึกไปที่จานพี่แสบครึ่งนึง พี่แสบหันมามองหน้าแล้วหัวเราะ
“ทำไมมึงชอบปากดีวะ..”พี่แสบพูดแล้วตักปลาหมึกเข้าปาก
“ไรใครปากดี..พี่แสบนั่นแหละชอบปากดี”ผมเถียง
“นะเห็นมั้ย.เถียงคำไม่ตกฟาก”พี่แสบบ่น แล้วก็บ่นต่อ เถียงต่อกันยาวครับ
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ ผมหันไปที่เครื่อง พบว่าเป็นเครื่องของพี่แสบครับ ผมก็หยิบจากบนกระเป๋ามาให้พี่แสบที่กำลังเก็บถ้วยอยู่
“เออว่าไงวะ”พี่แสบรับโทรศัพท์
“ใครบอกมึง...”พี่แสบพูด
“เมื่อวานกรูก็เพิ่งไปเฝ้ามา..แล้วนี่เข้าโรงพยาบาลเลยหรอวะ..เป็นไรมากรึป่าว..อืม แค่ตรวจร่างกายเฉยๆหรอกรูตกใจหมด”พี่แสบพูดอีก คุยกับใครอะ สงสัยเรื่องพี่แยมแน่ๆเลย
“เออ..งั้นมึงรอที่โรงพยาบาลแล้วกันเดี๋ยวกรูไป”พี่แสบพูดอีก ไปอะไร ไปไหน ไม่ให้ไป ผมคิดในใจ
“อืมๆ..สักพัก..เดี๋ยวถึงแล้วโทรหา...เออๆ..โอเค บาย”พี่แสบก็วางโทรศัพท์ไปแล้วเดินไปที่ห้องครัว ซึ่งผมนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา
“เดี๋ยวจะไปโรงพยาบาลแป๊บนึงนะ..เดี๋ยวมา”พี่แสบเดินมานั่งข้างๆแล้วพูดขึ้น
“ไปทำไม”ผมถามเสียงเรียบ แต่ตามองที่โทรทัศน์ทำท่าไปงั้นเองครับ เออ เดียวโมโห
“แยมนอนอยู่โรงพยาบาล...จะไปเยี่ยมหน่อย..”พี่แสบพูด
“ทำไมต้องเยี่ยม”ผมพูดอีก
“อ่าว..เพื่อนกันไปเยี่ยมไม่ได้รึไงวะ”พี่แสบหันมามองที่ผม
“ปานไม่ให้ไป”ผมบอกพี่แสบแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบทันที
พี่แสบถอนหายใจแล้วหันกลับไปมองที่โทรทัศน์เหมือนระงับอารมณ์
“เมื่อกี้ไอ้ข้าวมันโทรมาบอกเอง..แล้วก็ไม่ได้ไปคนเดียวด้วย..ไอ้ข้าวกับไอ้ป๊อดก็อยู่”พี่แสบพูด
“ก็แล้วไง...ปานไม่ให้ไปคือไม่ให้ไป”ผมบอก เสียงเรียบ
“ปาน..มึงอย่ามาไร้เหตุผลได้มั้ยวะ..งั้นมึงรออยู่นี่นะเดี๋ยวกรูกลับมา”พี่แสบพูดขึ้นแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถ
“งั้นปานก็จะกลับ”ผมลุกขึ้นบ้างครับ เอาดิ กรูไม่ยอมมึงหรอกไอ้พี่แสบ
“ปาน...กรูเคยทำผิดกับแยมไว้น่ะ..แล้วที่คบกันอยู่ตอนนี้ก็คือแบบเพื่อนเท่านั้น..มึงช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั้ย”พี่แสบพูด คิ้วเริ่มชนกันแล้วครับ รู้แล้วครับว่าตอนนี้พี่แสบกำลังระงับอารมณ์
“งั้นถ้าเกิดปานไปนอนบ้านบูมแล้วทิ้งพี่แสบไว้นี่พี่แสบจะเข้าใจมั้ยละ”ผมพูดบ้าง เอาสิมึง พี่แสบเงียบทันที
“มันไม่เหมือนกันโว้ย”พี่แสบเถียง
“ไม่เหมือนยังไง..ทำไมพี่แสบยังชอบพี่แยมอยู่หรอ..ทำไมต้องไปคอยเอาอกเอาใจกันด้วย..ปานไม่ชอบ..”ผมพูดตรงๆเลยครับ
“กรูไม่ได้เอาอกเอาใจ..มึงบ้ารึป่าวเนี้ย..รอกรูแค่แป๊บเดียวไม่ได้รึไง..เพื่อนกรูมันโดนเด็กเทคนิคตีหัวมากรูก็ต้องไปเยี่ยมด้วย..แล้วแยมก็อยู่นั้นแล้วถามถึงกรู..กรูรู้แล้วไม่ให้กรูไปเยี่ยมรึไงวะ”พี่แสบบอกสีหน้าเริ่มเคร่งเครียดครับ
ผมยืนนิ่ง สาเหตุและเหตุผลพี่แสบก็เพียงพอนะครับ แต่ผมไม่อยากให้ไปนิ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันครับ มันไม่อยากอะ
“อืม..อยากไปก็ไป งั้นไปส่งปานที่บ้านก่อนแล้วกัน”ผมพูดเหนื่อยๆแล้วหยิบกระเป๋าเป้ตัวเอง แต่พี่แสบก็มากระชากไว้ครับ
“งั้นมึงไปด้วยกันกับกรู”พี่แสบพูด
“ปานไม่ไป..ปานไม่อยากไป...”ผมบอกแล้วกระชากกระเป๋าตัวเองกลับ
“งั้นมึงก็ต้องอยู่รอกรูที่นี่”พี่แสบบอก
“ปานไม่อยู่”ผมพูด แต่ไม่มองหน้าพี่แสบ
“แล้วมึงจะเอายังไงวะ..นู้ก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา”พี่แสบบ่น ผมเงียบไม่ตอบ
“ไปส่งปานที่บ้าน..ปานอยากกลับบ้านแล้ว”ผมพูดเสียบเรียบ บ่งบอกว่ากรูเริ่มเบื่อแล้วนะ
“เฮ้อ...ตามใจมึง...มึงเลือกเองนะ”พี่แสบพูดจบ ผมถึงกับจุกครับ ตกลงว่าผมผิดใช่มั้ย ผมเป็นคนขี้น้อยใจนะครับที่จริงอะ ขี้น้อยใจมากถึงมากที่สุด ดังนั้นประโยคเมื่อกี้มันเลยทำให้ผมน้อยใจแล้วก็เสียใจมากๆด้วยที่พี่แสบไม่ง้อผม
ผมหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมารอข้างนอก พี่แสบเดินตามออกมาล๊อกบ้านเรียบร้อย ก็มาส่งผมที่บ้าน ตลอดทางผมก็ไม่พูดอะไรเลยครับ จนถึงบ้าน ก็เข้าบ้านเลยไม่มองพี่แสบ แล้วพี่แสบก็ขับรถออกไปทันที
ผมก็ได้แต่นอนเอาหน้าซุกหมอนบนเตียงแหละครับ น้ำตาเริ่มไหล กับอาการน้อยใจเมื่อกี้ ไอ้พี่แสบบ้า ไม่ง้อเลย ก็รู้ว่าผมเอาแต่ใจนะครับ แต่ทำไมอะ ง้อบ้างก็ได้นิ ผมไม่อยากให้ไปอะ ทำไมต้องไปด้วยอะ แล้วถ้าผมไปแล้วจะให้ผมไปในฐานะอะไร ไม่อยากเจอหน้าพี่แยมด้วย มันเคยเข้าใจหัวอกผมบ้างมั้ย ไอ้คนแข็งกระด้างอย่างนั้นอะ
ก๊อกๆๆ ผมรีบเช็ดน้ำตาออก
“ปานพี่นะ”พี่ปอยนี่เองครับ
“ฮะ..”ผมตอบรับ พี่ปอยเดินเข้ามา
“ว่าไงพี่ปอย”ผมรีบถาม
“พี่จะมาคุยเรื่องที่จะให้พี่โน้ต..เพื่อนพี่ตอมที่จะให้มาสอนพิเศษนะ”พี่ปอยพูดถึงพี่โน้ตที่เป็นนักศึกษาแพทย์ปีสามมาสอนพิเศษผมนะครับ พอดีว่าพี่ตอมนะเป็นแฟนกับพี่ปอยพี่สาวผมเองครับ มันเล่นนักศึกษาแพทย์เลยครับพี่ผมอะ นั่นแหละครับ แล้วพี่ตอมกับพี่โน้ตก็เคยไปเที่ยวกับผมด้วย เพราะว่าติดร่างแหมาจากพี่ปอยพี่สาวผมเองครับ ผมก็เลยได้รู้จักกับพี่โน้ตแต่ก็ไม่สนิทมากหรอกครับ พอพี่ตอมรู้ว่าผมจะสอบแพทย์ แต่มันอีกตั้งสามปี พี่ตอมก็เลยบอกว่าให้พี่โน้ตสอนให้มั้ย เพราะว่ามันสอนเก่งนะ แล้วก็เรียนเก่งด้วย ผมก็เออออ อ่อดีครับไปเรียบร้อย เพราะว่ามีความรู้บางส่วนไว้ก็ไม่เสียหาย เพราะว่าผมต้องการอยู่ห้องท๊อปของปีหน้านิครับ
“ว่าไงหรอครับ”ผมถาม
“ก็พี่ตอมบอกว่าพี่โน้ตตอบโอเคแล้วนะ..แต่ว่าพี่โน้ตอยากเจอปานนะ..เดี๋ยวพี่โน้ตจะมารับพรุ่งนี้เย็น ปานอยากไปรึป่าวละ”พี่ปอยถาม ผมนิ่งคิดสักพัก
“ไม่ไปก็ได้นะ..พี่ไม่บังคับ เพราะว่าพี่โน้ตแค่อยากทำความรู้จักให้มากขึ้นแค่นั้น”พี่ปอยพูด ผมก็นิ่งอีก
นึกถึงไอ้พี่แสบ ได้ ไอ้พี่แสบบ้า ไม่สนใจดีนัก กรูก็ไม่สนใจเหมือนกัน
“ก็ได้ฮะ..พรุ่งนี้เย็น..พี่ปอยเอาเบอร์พี่โน้ตให้ปานหน่อยดิ..เดี๋ยวปานโทรหาเอง”ผมพูด แล้วไปหยิบมือถือตัวเอง พี่ปอยบอกเบอร์แล้วก็ถามอีกนั่นแหละครับว่าผมเป็นอะไรเงียบๆ ผมก็เล่าเรื่องไอ้พี่แสบให้ฟัง
พี่ปอยก็บอกว่าผมเอาแต่ใจตัวเองมากไปรึป่าว แล้วไงอะ พี่แสบมันก็เอาแต่ใจเหมือนกันนั่นแหละ แล้วยิ่งมาพูดไอ้ประโยคบ้าๆนั้นอีก ยิ่งไปใหญ่
“ฮัลโหลครับ..พี่โน้ตรึป่าวครับ”สักพักคิดไปคิดมาก็ปวดหัว ผมเลยโทรหาพี่โน้ตเพื่อคุยนัดเรื่องพรุ่งนี้
“ใช่ครับโน้ตพูดครับ”พี่โน้ตตอบ
“พี่โน้ตนี่ปานนะฮะ..”ผมบอกพี่โน้ต
“อ่อ..น้องปานหรอครับ..เมื่อกี้ยังคุยเรื่องน้องกับไอ้ตอมอยู่เลย”พี่โน้ตพูด
“หรอครับ..แฮะๆ..พอดีว่าปานจะโทรมาคุยเรื่องที่ให้พี่โน้ตช่วยสอนพิเศษหน่อยนะครับ”ผมพูด
“ครับ..พี่ก็อยากคุยเรื่องนี้เหมือนกัน..เอาเป็นว่าพรุ่งนี้น้องปานว่างมั้ยครับ”พี่โน้ตถาม
“ว่างครับ.แต่ต้องตอนเย็นๆนะครับ.ตอนปานเลิกเรียนแล้ว”ผมพูด
“ได้ครับ..งั้นเออ..ให้พี่ไปรับได้มั้ยครับ”พี่โน้ตพูดเหมือนเสียงกลัวๆผมซะงั้นอะ
ผมหยุดคิดสักพัก พรุ่งนี้แล้วใครจะไปส่งกรูวะ แม่ง ให้ไปง้อพี่แสบหรอ ไม่มีทางอะ
“งั้นก็ได้ครับ”ผมตอบ
“ครับๆ..งั้นเดี๋ยวปานเรียนเสร็จ ปานโทรหาพี่ได้ตลอดเลยนะครับ”พี่โน้ตพูดด้วยเสียงดีใจสุดๆจนผมงง
“ครับๆ..”ผมตอบ
“แล้วนี่กินข้าวรึยังครับ”พี่โน้ตถาม ที่จริงผมจะวางแล้วแหละครับ
“กินแล้วครับ..พี่โน้ตละ”ถามกลับเป็นมารยาทครับ
“ยังเลยครับ..ที่จริงกะว่าวันนี้จะไปรับปานไปกินเป็นเพื่อนสักหน่อย”พี่โน้ตตอบ
“แฮะๆ...”ผมก็ได้แต่หัวเราะแหละครับ แล้วก็นั่งคุย นอนคุยโทรศัพท์กับพี่โน้ตจนหนึ่งชั่วโมง ผมขอตัวไปอาบน้ำ พี่โน้ตแกจึงยอมวางในที่สุดแหละครับ
พออาบน้ำเสร็จก็ลงมาดูโทรทัศน์กับพ่อกับแม่ข้างล่างครับ ที่จริงบนห้องผมก็มีแหละครับ แต่ว่าไม่เอาอยากอยู่กับพ่อแม่
พอขึ้นมาบนห้องก็กดโทรศัพท์ดู ไม่มีไอ้พี่แสบสักสาย อารมณ์มาคุเริ่มมากขึ้นครับ แต่ทำไงอะ ไม่โทรไปหรอกครับ แต่ก่อนที่โทรเพราะว่าจีบอยู่ยังไงก็ได้ แต่ตอนนี้อารมณ์มันไม่เหมือนกันแล้วครับ ผมกับมันเป็นแฟนกันแล้วนะ อะไรบางอย่างเริ่มเปลี่ยนไป จะให้ไปผมตามจิกมันตลอดไม่ได้เพราะว่ามันก็ต้องเข้าใจด้วยตัวเองบ้าง
เช้ามาก็ตื่นมาด้วยอาการงัวเงีย เพราะว่ารอโทรศัพท์ไอ้พี่แสบเกือบทั้งคืน มันไม่โทรมาเลยครับ ไอ้บ้านั้น ผมก็เลยได้ วันนี้เมิงก็ไม่ต้องคุยกับกรูเลยก็แล้วกัน ไม่ได้อยากจะประชดนะครับ แต่ไอ้พวกที่คิดว่าตัวเองแน่ ยังไงผมก็ต้องกลับไปหามันอยู่แล้ว เพราะมันรู้ว่ายังไงผมก็ต้องรักมัน ง้อแป๊บเดียวก็หาย นั่นแหละครับตัวดี งั้นก็จัดไปตามสิ่งที่มันต้องได้รับครับ
เกือบทั้งวันผมก็ยังไม่ได้เจอพี่แสบเลยครับ แต่เห็นพี่ข้าวเดินมาไวๆตรงนั้น แล้วตรงดิ่งมาที่ผม
“เรียนอะไรครับน้องปาน”พี่ข้าวทักขึ้นแล้วเดินเข้ามาใกล้ผมที่ตอนนั้นกำลังจะเดินไปอีกตึกนึงคนเดียวครับ เพื่อนๆไปกันหมดแล้ว แต่ผมมาเข้าห้องน้ำ ผมรู้แหละครับว่าไอ้พี่แสบมันต้องเปลี่ยนตึก แล้วมันจะลงช้าหน่อย ผมอาจเจอมัน ผมก็เลยกะเวลาไว้แล้วคนเดียว
“เรียนศิลปะฮะ..พี่ข้าวละไปไหนฮะ”ผมตอบ พี่ข้าวยื่นลูกอมมาให้ผมในมือ
“ขอบคุณฮะ”ผมตอบ
“ไปเรียนเคมี..ตึกวิทย์..แล้วนี่เจอไอ้เหี้ยแสบยัง”พี่ข้าวถาม
“เจอไมครับ..ไม่ได้อยากเจอ”ผมบอก พี่ข้าวเป็นอีกคนนอกจากเพื่อนๆแล้วก็พี่ปอยที่ผมสามารถพูดประชดให้ฟังได้
“อะนะครับ...เดี๋ยวมันคงกำลังเดินมาแหละครับ..ทำไมครับทะเลาะกันหรอ”พี่ข้าวรู้ครับ
“ก็ไม่เชิง..ช่างมันเหอะครับ”ระหว่างที่ผมกำลังพูดดันเหลือบไปเห็นพี่แสบกับเพื่อนๆกำลังเดินมาพอดีครับ
“เรื่องแยมเมื่อวานรึป่าว..เห็นมันบ่นๆ”พี่ข้าวพูดต่อ แต่ตอนนี้ผมอยากเดินไปจากตรงนี้แล้วครับ เพราะว่าพี่แสบเห็นผมแล้วเต็มๆ แล้วกำลังเดินมาที่ผมกับพี่ข้าว พร้อมกับเพื่อนๆ ผมเลยหันมาที่พี่ข้าว
“ก็ประมาณนั้น..ทำไมไอ้พี่แสบมันบ่นไรครับ”ผมรีบถาม เพราะว่าระยะทางก็ไกลพอสมควรที่จะรอคำตอบได้
“ก็ว่าปานโกรธ งี่เง้าไม่ยอมให้มันมา..ที่จริงไอ้แสบมันจะมาอยู่แล้วนะครับเมื่อวานเพราะว่าเพื่อนพี่ไอ้บาสมันโดนเด็กเทคนิคตีหัว..แล้วพอดีพี่ไปเยี่ยมก่อนก็ไปเจอเพื่อนแยมพอดี..แล้วก็รู้ว่าแยมนอนอยู่โรงพยาบาลรอตรวจร่างกายนะ”พี่ข้าวบอก
“หรอครับ..อืม..ช่างมันเหอะ..ปานไม่อยากรู้แล้ว..ปานไปก่อนนะฮะ”ผมรีบพูด เพราะว่ามันเริ่มมาใกล้แล้ว
“อ่าวไปแล้วหรอครับ..มันมาพอดีเลย”พี่ข้าวหันหลังไปเห็นพี่แสบ
“ฮะ...ขอบคุณสำหรับลูกอมนะฮะ”ผมตอบแล้วก้มหัวนิดนึงแล้วเดินออกมาเลยครับ พวกพี่แสบที่เล่นๆกันอยู่เมื่อกี้ก็มองมาที่ผมทีเดินผ่านหน้าพี่แสบไปเฉยๆ ก็งงกันเลยครับ
“มึงเดินหนีกรูทำไม”พี่แสบเดินมาแล้วกระชากแขนผม ผมไม่ตกใจหรอกครับ เพราะว่ารู้อยู่แล้วต้องเป็นแบบนี้ ผมหันไปมองหน้าพี่แสบ หางตาก็เห็นพวกพี่ข้าวยืนมองอยู่แหละครับ
“เรื่องของปาน..ปานมีเรียน..ปล่อย”ผมพูดพี่แสบเริ่มหน้าถอดลายแล้วครับ
“เป็นเหี้ยไร..เรื่องเมื่อวานน่าจะหายโกรธได้แล้วนะ”พี่แสบพูด โห โทรมาง้อก็ไม่โทร ก่อนไปง้อกรูก็ไม่มี แถมบอกกรูเลือกเองอีก นี่กรูคงเลือกเองอีกละมั้ง ไอ้พี่แสบบ้า
“ถ้าเป็นพี่หายมั้ยละ”ผมย้อนกลับไปพร้อมกับจะสะบัดแขนออกแต่มันไม่หลุด
“มึงอย่ามากวน..”พี่แสบพูด
“ปานมีเรียน”ผมเริ่มทำหน้าเครียดบ้าง พี่แสบหันมองไปที่อื่น แล้วปล่อยแขนผม
“เย็นนี้มารอที่ยิมด้วย”พี่แสบบอก แต่ผมก็เดินจากออกมาเลยครับ ไม่สนใจ ใครจะไปรอ เชอะ
ผมเรียนไปก็ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจจะเรียนหรอกครับ แต่ทำไงได้ก็ต้องเรียนอะ พี่โน้ตส่งข้อความหาผมด้วยครับว่า “ตั้งใจเรียนนะครับ..”เหอะๆ อ่านแล้วก็งงๆ แต่ก็น่ารักดีอะครับ เป็นพวกชอบเก็บข้อความที่คนอื่นส่งด้วยความหวังดี ซึ่งไอ้พี่แสบไม่เคยส่งเลยครับ ทำไมครับ ตอนผมส่งไปมันก็ไม่เคยส่งกลับ ทำไมอะครับ ส่งแค่ไม่กี่นาทีมันจะตายมั้ยอะ บางทีเราก็อยากได้ข้อความมันมีอยู่ในเครื่องอะ บางคนอาจดูงี่เง่านะ แต่ผมไม่แสดงออกแค่นั้น ไม่บอกพี่แสบด้วยว่าอยากได้ แต่แค่อยากให้มันรู้ด้วยตนเองตอนเราส่งไปบ่อยๆอะ แต่มันก็ไม่เคยรู้ตัว ผมก็เลยเป็นฝ่ายส่งอยู่ฝ่ายเดียว แล้วก็ได้แต่เฝ้ารอทุกวันที่มันจะส่งกลับบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยพบ ถ้าสมมุตสักวันหนึ่งข้อความมันเต็ม ผมก็คิดว่าผมจะลบทุกข้อความไม่ว่าใครจะหวังดีแต่ถ้าพี่แสบส่งมาด่าผม ผมก็จะขอเก็บข้อความของพี่แสบไว้ มันจะรู้มั้ยนะว่าผมนะแคร์มันมากกว่าใคร คงไม่รู้หรอก ก็มันเป็นไอ้โง่อะ
“เฮ้ย...โชคดีนะ..กรูกลับก่อนนะโว้ย”เสียงไอ้เคมันตะโกนลั่นห้องแล้วรีบวิ่งไปครับ ผมเดินกลับออกมารอหน้าโรงเรียนพร้อมกับไอ้วิว แล้วก็นัท คนอื่นๆกลับบ้านไปก่อนแล้วครับ ผมมารอตรงไม้หินอ่อนตรงทางเดินระหว่างออกนอกโรงเรียน เพราะว่าตรงนี้เป็นที่พบปะเพื่อนก่อนที่จะกลับบ้านนะครับ เยอะแยะหลายห้องมากๆ ส่วนมากเป็นเด็กม.ปลายครับ เพราะที่ม.ปลาย ม.ต้นห้ามแตะครับ
“มึงกลับไงวะ”วิวถามผมก่อนที่มันจะไปรอสามีมันหน้าโรงเรียน
“เดี๋ยวมีรุ่นพี่มารับ..”ผมตอบ
“อ่าว..แล้วพี่แสบละ”ไอ้วิวมันงง
“ทะเลาะกัน”ผมตอบ
“ใครผิด”ไอ้วิวถามตรงประเด็น
“กรูก็ว่าทั้งคู่แหละ”ผมตอบ
“เออดี..”วิวมันพูดเหมือนประชดครับ แล้วสักพักก็คุยกันแล้วก็ลากันไป ผมคิดๆดูแฮะๆ ก็เลยเดินกลับไปที่โรงยิมอันแสนไกลครับ แล้วกรูจะไปดูมันเพื่อ... สาเหตุอันใดเนี้ย
ผมเดินไปเรื่อยๆจนใกล้โรงยิม เดินถอยหลังบ้าง เดินหันหลังกลับบ้างเป็นระยะๆ แม่งกรูบ้าป่าววะ ก็นั่งคิดอยู่คนเดียวแหละครับ จนเดินเข้าไปใกล้ พอหันซ้ายแค่นี้เองก็ต้องชะงักครับ เพราะว่าเห็นพี่แสบนั่งอยู่หน้าโรงยิมพร้อมกับพี่แยมสองคน ผมก็รีบหลบตรงมุมทันทีครับ
ตรงนั้นค่อนข้างเงียบนะครับ แต่มันก็ยังไม่ค่อยได้ยินอะไรอยู่ดี ได้ยินแต่เสียงหัวเราะ ผมยืนอยู่นานจนโทรศัพท์มันสั่นนะครับ ผมเลยรีบดู ปรากฏว่าเป็นพี่โน้ตครับ ผมเลยย่อยเดินออกมาเบาๆ กลัวเค้ารู้เหอะๆที่จริงไม่สามารถรู้ได้หรอกครับ
“ฮะ..”ผมรับ
“เออ..พี่มารออยู่หน้าโรงเรียนแล้วนะครับ”พี่โน้ตพูด
“อ่าว..หรอครับ..ปานลืมเลยว่าให้พี่โน้ตมารับ..ขอโทษทีนะครับ..ตอนนี้ปานอยู่ตรงโรงยิมของโรงเรียนพี่โน้ตรอได้มั้ยครับ.ปานจะรีบวิ่งไป”ผมพูดยาวเหยียดด้วยอาการเกรงใจพี่โน้ต
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่รอได้..พี่จอดรถรออยู่ตรงหน้าประตูนะครับ เลยทางม้าลายมาหน่อย..อยู่ตรงตู้โทรศัพท์”พี่โน้ตบอกที่หมาย
“ครับๆ..ปานจะไปเดี๋ยวนี้..แป๊บนึงนะครับ”ผมรีบบอกแล้วก็รีบวางทันทีก็เดินจ้ำๆๆเลยครับ เหอะๆ ในหัวเรื่องพี่แสบ เท้าที่สั่งกายให้เดินไปหาพี่โน้ต แม่งๆๆ โมโหโว้ย มันออกจากโรงพยาบาลแล้วรึไง คนป่วยไรวะ เข้าแป๊บเดียวออก อีบ้า นี่เริ่มด่าพี่แยมแล้วครับ
“พี่โน้ตครับ”เมื่อผมกวาดตาดูหน้าประตูโรงเรียนที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายก็เห็นนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังในตัวจังหวัดยืนรออยู่
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้พี่โน้ต
“ไม่ต้องไหว้หรอกครับ..คนกันเอง...เหนื่อยมั้ยครับไม่ต้องรีบมาก็ได้นิ”พี่โน้ตพูด
“ไม่รีบมาได้ไงฮะ..ปานกลัวพี่โน้ตรอจะแย่..ขอโทษจริงๆนะฮะ.ที่ปานมาสาย”ผมตอบพี่โน้ตไป
“ไม่เป็นไรหรอกครับ...กินอะไรดีละ..ขึ้นรถสิครับ”พี่โน้ตถามแล้วก็เปิดประตูรถ แล้วผมก็เดินไปอีกฝั่งเพื่อเข้าไปนั่งด้านใน ข้างในเปิดแอร์ไว้แล้วเย็นเฉียบเหมาะกับอากาศร้อนตอนนี้มากเลยครับ ต้องการอยู่พอดี
“อยากกินอะไรครับ..หืม”พี่โน้ตถาม แบบสนิทสนมมากครับ ที่จริงก่อนหน้านี้ผมเจอกับพี่โน้ตสองครั้ง ครั้งแรกผิวเผินพอรู้จัก ครั้งที่สองไปกินอาหารด้วยกัน นะครับ แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมาก ที่จริงพี่โน้ตเข้ากับคนง่ายนะครับ แต่ผมอะ เขิน ก็พี่แกหล่อ แถมเก่งด้วยอะ คนหล่อใครอยู่ใกล้ก็เขินทั้งนั้นแหละครับ ไม่เหมือนไอ้เถื่อนนั้นหรอก เชอะ นึกแล้วก็ของขึ้นครับ
“ที่จริงปานอยากกินMK แล้วก็ต่อด้วยไอติมร้านประจำของปานนะฮะ...แต่ที่จริงปานอยากดูหนังเรื่อง..............ก่อนเพราะว่าเข้าวันนี้..”ผมพูดยาวเลยครับ อยากล้อพี่แกเล่นนะ แต่พี่แกดันตอบกลับมาว่า
“พี่ก็อยากดูเหมือนกัน ตอนแรกกะจะชวนปานแต่คิดว่าปานไม่ชอบนะเนี้ย..หนังเลือดสาดขนาดนั้น...”พี่โน้ตตอบมาผมเริ่มงง ก็คิดว่าพี่แกแค่อยากนัดมากินข้าวคุยเรื่องเรียนเฉยๆนะครับ
“แฮะๆ”ผมก็หัวเราะเจื่อนๆแล้วครับ
“งั้นเดี๋ยวเราไปกินไอติมกันก่อนนะครับ..แล้วไปดูหนัง เสร็จแล้วเดี๋ยวไปกินMK ดีมั้ยครับ”พี่โน้ตพูด ดีครับอยากไป ไม่อยากกลับบ้านเลย ถ้ากลับบ้านก็ฟุ้งซ่าน เสร็จปุ๊บก็ไม่มีไรทำ แล้วก็ต้องชวนพ่อกับแม่ออกไปข้างนอกอีก เปลี่ยนคนบ้างดีกว่า
“พี่โน้ตเลี้ยงปานนะ”ผมก็เล่นพี่แกอีกครับ
“ไม่บอกพี่ก็เลี้ยงอยู่แล้วครับ..หึหึ..”นั่นครับตอกกลับแบบให้ไอ้ปานงงอีก
“เหอะๆ..ปานพูดเล่นฮะ..ปานจ่ายเองได้..ปานเกรงใจ”ผมตอบมองหน้าพี่แกที่ตอนนี้มองไปที่ถนน
“ไม่เป็นไรครับ..พี่จะจ่ายเองพี่เป็นพี่นะ..ปานอยู่เฉยๆเลย.....กินกับดูอย่างเดียว”ดูพี่แกสั่งครับ เป็นการสั่งที่ไอ้ปานชอบครับ ของฟรี
“ก็ดีฮะ..อิ่มจังตังอยู่ครบนิ”ผมพูด
พี่โน้ตก็หัวเราะใหญ่ คุยไปคุยมาก็ถูกคอสิครับ ไม่ว่าจะเรื่องที่พี่โน้ตเรียน เรื่องเรียนผมตอนนี้ อนาคตอะไรยังไง เรื่องนินทาพี่ตอมกับพี่ปอย โอ้ย ฮาแตกครับ เลยทำให้ลืมหงุดหงิดเรื่องพี่แสบไปเลย
...
มาต่อแล้วน้าคะ
ดึกไปหน่อยนะ
ขอโทษด้วย
พอดีคนเขียนมีภารกิจ
พรุ่งนี้ก็มีภารกิจอีก
แต่ยังไงจะปลีกตัวอันสวยงามมาต่อให้ได้เลย
ไม่ต้องห่วงค่ะ
มหาลัยจะเปิดแล้ว เริ่มเซงๆที่บางวันอาจไม่ได้มาต่อเพราะรักเลาท์นี้มากๆอะ
เหมือนเพื่อนสนิทไปเลย
แต่ก็ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ
ปลื้มมากๆเลยค่ะ
นอนหลับฝันดีนะค่ะ
จุ๊บๆน้า
คนอ่านที่น่ารัก
-
:mc4:
-
:laugh:
มา+1 ให้เบบี๋สุดเลิฟ งอนง๊อนงอน
มีงอนก็ต้องมีง้อ :oni1:
-
งอลแสบด้วยคน
พี่โน้ตนี่ไงๆยุนา เหอๆ
-
ปานมีชู้เลย
สนับสนุน และส่งเสริม
:laugh:
-
กระซวกรีบน
ปล.แสบโดนตีท้ายครัวแล้ว สมน้ำหน้า :laugh:
-
มีงานเขาอย่างใหญ่แน่ๆ!!!!~
-
ระวัง แรงหึงอันรุนแรงยิ่ง ของ แสบ นะจ๊ะ ปาน
-
ปาน
ดัดหลัง อิพี่แสบ ให้เจ็บเลย :angry2:
หมั่นไส้ เห็นแฟนเก่า ดีกว่าเราได้ไง
ชิ ๆ
-
:o8: :o8: :o8: ชอบๆๆๆๆ มาต่ออีกนะครับ
-
:m12: ได้เวลาเอาคืน คนปากแข็ง ไม่แสดงออกหละ :laugh:
-
งอนแสบด้วยอีกคน
-
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
......... จิ้มรีบน .... มีลงโทษมั้ยน้า ......... ไอแสบบร้า ไม่ง้อน้องหน่อยรึงายยยยยยย .......
.................. ปานนอกใจมานเลย ........
-
เอองอนพอน่ารักน้า...
อย่าโกรธจริงนะค้าบบบบ :n1:
-
คนอารมณ์ร้อนกะคนเอาแต่ใจมาเจอกัน..
สงสัยต้องปรับกันอีกเยอะ..
:m29:
-
:n1:
-
รักนะ แต่ไม่แสดงออก !!!ไอ้เสือแสบ!!! o12 o7 :serius2:
:bye2:
-
:m29: [size=100pt]ไม่บอกว่ารักขนาดไหน เค้าจะรู้ไหมไอ้เสือเอ้ย[/size]
-
รีบๆปรับความเข้าใจกันเถอะ
ชอบคู่แสบกับปานมากๆ น่ารักดี
-
เหอะๆ
เด๋วก็ได้เรื่องกานอีก
:m29: :m29:
-
อยากเหนไอเเสบ หึงงงอย่างเเรงง *
-
สม ไอ้แสบ :laugh3:
-
งอนไอ้แสบเลย พี่โน๊ตนี่ก็น่ารักดีเนอะๆๆๆ
-
งานเข้าบ้านแตกแน่ๆ :เฮ้อ:
-
ทำไมมีแต่คนสมน้ำหน้าพี่แสบเนี่ยย
น้องปาน อย่างอนพี่แสบเลยนะ ดูดิ พี่แสบน่าสงสารออก :m20:
-
อิคู่นี้มันจาตีกันอย่างเดียวเลยชิมิ :a6:
:angry2: อิแสบ หวานบ้างสิแกร อ่อนโยนเป็นม๊ายยยยยยย :เตะ1:
ปานงอนมันนานๆ เลย
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
แล้วจะเป็นยังไงต่อไป
ก็คนมันรักเพื่อนมากกว่าแฟนนิ
เข้าใจๆหน่อยสิปาน
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
เครียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วอึดอัดอ่ะนะ
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เอาให้หึงตายไปข้างเลยนะ :laugh:
ปล.เพิ่งรู้ว่าตัวเองซาดิส
-
เห่อ ๆๆ ๆ
ขออย่างเดียว หึงแล้วอย่า(ปล้ำ) รุนแรงกะน้องปาน นักจะได้มะ ?
เดี๋ยวน้องช้ำหมด !
กรุณาทำด้วยความอ่อนโยนน้ะ .
:laugh:
-
งานนี้มีเลือดแน่ๆ 555
-
:laugh: งานเข้าแล้วซะมั้ยล่ะคู่นี้
-
ตอนที่81 พิเศษ ปานกะแสบ<ไม่ง้อแล้วยังมาโกรธกรูอีก>
“ปานเอา บันนานาสปีช นะฮะ..เอาวนิลลากับสตอเบอร์รี่..ราดคาราเมลนะครับ”ผมหันไปบอกพี่โน้ต แต่ก็บอกเด็กเสริพด้วยครับ ร้านนี้เป็นร้านที่นักศึกษาจะมานั่งกินกันเยอะ ร้านไอศกรีม กับนมอะไรพวกนี้นะครับ ผมชอบเพราะว่าร้านดูนั่งสบาย มีทั้งแบบตากอากาศแล้วก็แอร์ ราคาก็ไม่แพงมาก ที่สำคัญหนักเครื่อง เจ้าของร้านก็อัธยาศัยดีด้วยครับ
“โห..เรื่องมากเนอะ”พี่โน้ตพูดเริ่มสนิทก็เริ่มแซวเริ่มแขวะกันแล้วครับ
“งะ...ปานชอบแบบนี้นิ”ผมบอก
“งั้นพี่เอาด้วย..สองที่เลยครับ”พี่โน้ตบอก
“คิดเองไม่เป็นหรอ”ผมแซวกลับ แต่พี่โน้ตหัวเราะให้กับคำแซวของผมครับ
ตื้ด ๆ ๆ
ผมเหลือบดูโทรศัพท์ “พี่แสบ” เอาไงดีวะกรู รับไม่รับดีๆ คิดนานจะสายตัดไปครับ จนพี่แสบโทรมาอีกครั้ง
“เออ..พี่โน้ตปานขอตัวแป๊บนึงนะฮะ”ผมพูดบอกแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมานอกร้าน
“มึงอยู่ไหน”พอรับแค่นั้นเองครับ พี่แสบพูดมาเสียงแข็ง
“จะทำไม”ผมกรอกเสียงแข็งบ้างครับ
“กรูถามว่ามึงอยู่ไหน”พี่แสบตอคอกกลับมาทันทีครับ
“ปานจะอยู่ไหนมันก็เรื่องของปาน..พี่ก็ไปคอยประคบประหงมแฟนเก่าพี่สิ”ผมพูด
“มึงจะหาเรื่องอะไรกรูอีกวะ..กรูรออยู่หน้าโรงเรียนมึงรีบมาเลย”พี่แสบพูด
“ปานคงไปไม่ได้หรอก..ทำไมไม่ไปส่งแฟนเก่าพี่ละ...”ผมพูดอีก
“มึงอย่ามาประชดกรูได้มั้ย..มึงอยู่ไหนเดี๋ยวกรูไปรับ”พี่แสบพูด
“ไม่ต้อง..ปานติดธุระ.แค่นี้นะ”ผมบอก แล้ววางเลยครับ ทำอย่างนี้อาจไม่ถูก แต่คนมีแฟนบางคนคงเข้าใจความรู้สึกผม แล้วก็อยากทำแบบนี้บ้าง ผมไม่ยอมเป็นเบี้ยล่างมันหรอก เชอะๆ
ครับหลังจากนั้นก็เดินเข้ามาในร้าน ไอศกรีมถูกเสริฟลงบนโต๊ะแล้ว พี่โน้ตยังรอผมอยู่ครับ
“ทำไมไม่กินไปก่อนเลยอะ”ผมถาม
“ไม่เอาหรอก..กินพร้อมกันดิ”พี่โน้ตพูดแล้วยิ้ม หล่อชิบหายเลยครับพี่คราบ
ผมกับพี่โน้ตนั่งกินกันสักพักก็หมดครับ
“เอาอีกอะ”ผมพูดขึ้น พี่โน้ตตาเหลือกเลยครับ
“ไมอะ”ผมยิ้มให้พี่โน้ตที่นั่งยิ้มอยู่
“น้องครับ”พี่โน้ตเรียกเด็กเสริฟ
“เอาช๊อกโกแล๊ตชิบ.ซันเดย์ครับ..ราด..สตอเบอร์รี่นะครับ”ผมบอก แล้วพนักงานก็หันไปมองพี่โน้ตประมาณว่าเอาอีกคนป่ะ
“ครับ..สองที่”พี่โน้ตบอกพนักงาน
“เออพี่โน้ต..ปานจะคุยเรื่องเรียนนะ..พี่โน้ตจะคิดเป็นชั่วโมงรึป่าวฮะ”ผมหลังจากที่คุยเรื่องไร้สาระมานานแล้วครับ เรื่องเรียนของผมก็ยังไม่ได้มุ่งไปสักที ที่จริงเรื่องนี้สำหรับผมมันเหมือนเสียมารยาทแต่ไงก็ต้องถามอ่ะ
“คิดอะไร..พี่ไม่คิดหรอก”พี่โน้ตพูด มองหน้าผม
“แฮะๆ...ล้อเล่นใช่ป่ะฮะ”ผมพูด
“ไม่ได้ล้อเล่น..พี่สอนให้ฟรีๆ..จะเอาเงินทำไมครับ”พี่โน้ตพูดอีก
“ไม่ได้หรอกฮะ.พี่โน้ตเสียเวลามาสอนให้ปานนะ..แล้วจะให้มาสอนฟรีๆได้ยังไงกัน”ผมพูด
“ได้สิ...ไม่เห็นต้องคิดมากเลย”พี่โน้ตบอก
“ไม่ได้ฮะ..ถ้าพี่โน้ตไม่คิดเงินปานก็ไม่เรียนนะ”ผมพูด
“อ่าว..ไหงงั้นอะ”พี่โน้ตยิ้ม ผมก็หน้างองิกแล้วครับ
“พี่ก็พอมีเวลาหลังเลิกเรียนพอดี..บางทีอาจเรียนหนักแต่ว่าก็วันไหนพี่ว่างแล้วปานไม่เข้าใจอะไรก็มาให้พี่สอนมาถามพี่ได้นิครับ..อย่าคิดมากสิครับ”พี่โน้ตเอาหน้ามาเกยบนโต๊ะมองหน้าผม เขินดิครับ ผมหันไปแต่ไม่กล้าสบตา
“แต่ว่า..มันไม่ดีมั้งฮะ..ปานไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่”ผมพูดตรงๆไป
“ดีครับ..อย่างนี้ดีที่สุดแล้ว..”พี่โน้ตบอก
“..ปานมีแฟนรึยังครับ..”อยู่ๆพี่โน้ตก็ถามขึ้น ผมเงียบสักพักหันไปมองหน้าพี่โน้ต ถามไรกรูตรงขนาดนี้วะ
“มีแล้วฮะ..ผู้ชาย”ผมตอบตรงๆ มึงตรงมากรูก็ตรงไปอะ
“หึหึ..พี่รู้แล้วแหละครับว่าผู้ชาย..เออ.แล้วแฟนเป็นยังไงครับ”พี่โน้ตถามแล้วเอนตัวพิงพนักพิง
“ก็เพิ่งทะเลาะกันไปเมื่อวานก่อน..แต่ปานรักเค้านะ”ผมพูดครับ เพราะว่าเริ่มจับไต๋พี่โน้ตได้ว่าพี่เค้าจะมาไม้ไหน ก็เลยบอกพี่เค้าไปตรงๆ ดีกว่าเหมือนเราไปให้ความหวังอะ
“อืมครับ..พี่ชอบปานนะ”นั่นไงครับ เอาซะกรูงงเลย มึงจะตรงไปไหน ผมกับพี่โน้ตมองหน้ากันแล้วผมก็ยิ้ม
“ปานก็ชอบพี่โน้ตครับ”ผมตอบ
พี่โน้ตก็ยังยิ้มอยู่
“แต่แบบพี่น้องนะฮะ..เพราะปานมีคนที่รักอยู่แล้ว”ผมพูด
“ฮ่าๆๆๆ..”งะ อยู่ดีๆพี่โน้ตก็หัวเราะครับ
“อะไรอะฮะ”ผมรีบถาม
“ป่าว..ปานพูดตรงดีนะ..พี่ชอบ..ไม่เป็นไรหรอก.พี่ก็ชอบปานแบบที่ปานเป็นแบบนี้..ปานมีแฟนแล้วพี่ก็จะไม่ข้ามเส้นของความเป็นพี่ชาย.เรามาคุยกันแฟร์ๆ..เหมือนพี่เหมือนน้องแล้วกัน”พี่โน้ตพูด
“งั้นตกลงให้เข้าใจไว้นะครับ..เดี๋ยวจะเข้าใจพี่ผิด..”พี่โน้ตทำหน้าจริงจัง
“พี่จะสอนให้ปานไม่ใช่ว่าพี่ชอบปานแล้วหวังว่าสักวันที่จะจีบปานติด..แต่ว่าพี่อยากสอนให้ปานจริงๆ เพราะว่าพี่ก็ชอบปานในหลายๆฐานะ..แล้วตอนนี้ก็เป็นพี่เป็นน้องกัน..พี่ไม่อยากให้ปานลำบากใจนะครับ..แต่ว่าพี่จะสอนให้ฟรี..เอางี้นะครับ”พี่โน้ตพูดเอาผมคิดตามแทบไม่ทันครับ พี่เค้าปรับอารมณ์บ่อยมากครับ
“ฮะ”ผมก็ตอบได้แค่นั้น
“แล้วก็..เรื่องเรียนตอนนี้ปานอยู่แค่ม.สามอยู่เลย..พี่จะติววิชาหลักๆให้ที่ปานไม่เข้าใจ..แล้วถ้าวันไหนเราว่างตรงกันก็นัดเจอกันนะครับ..พอขึ้นม.สี่..พี่จะเอาข้อสอบเก่าๆที่พี่เคยทำมาให้..เริ่มทำไปไม่ต้องรีบร้อน..เรียนไปเรื่อยๆนะครับ..เข้าใจมั้ยครับที่พูดเนี้ย”พี่โน้ตทำหน้าทำตาแกล้งผม พี่คนนี้เดาอารมณ์ไม่ถูกจริงๆครับ
“เออ..ฮะ”ผมก็งงๆอยู่ครับ
“โอเค..งั้นตามนี้นะครับ..เริ่มตั้งแต่จันทร์หน้า..วิชาไหนไม่เข้าใจโทรถามพี่นะ..แล้วก็ถ้าวันไหนว่างเราจะนัดเจอกันดีมั้ยครับ..แล้วก็เรื่องตอนม.สี่เอาไว้ที่หลัง..เอาให้ปานเข้าห้องท๊อปที่อยากจะเข้าให้ได้ก่อนแล้วกัน”พี่โน้ตพูด
“ฮะ..ขอบคุณนะฮะ..แต่ว่าจะเอาแบบนี้จริงๆหรอฮะ”ผมยังไม่ค่อยแน่ใจ
“อืม..เอางี้แหละ..แต่ต้องเป็นเด็กดีรู้มั้ยครับ..ตั้งใจเรียนด้วย..พี่ไม่ใช่สอนใครง่ายๆนะจะบอกให้”แล้วพี่โน้ตก็ทำท่าแหย่ผมครับ
“อ่านะ..ฮะๆ..งั้นพี่ชายก็ช่วยออกค่าไอติมทุกครั้งที่อยากกินเลยได้มั้ยละ”ผมบอก
“หึหึ..ได้สิ..มีน้องน่ารักขนาดนี้ใครไม่เลี้ยงก็โง่แล้ว”พี่โน้ตบอก ที่จริงผมยังงงๆกับคำพูดที่บอกว่าชอบผมเมื่อกี้อยู่แหละครับ ชอบง่ายเลิกง่ายจังวะ แต่ที่จริงพี่เค้าคงไม่ได้จริงจังอะไรกับผมหรอกครับ ผมคิดว่า คงแค่เห็นว่าผมเป็นอย่างนี้พอเห็นผมสารภาพว่ามีแฟนแล้วก็จบไม่ได้คิดไรมาก สงสัยเล่นๆ เหอะๆ
แล้วไอศกรีมถ้วยใหม่ก็มาเสริฟครับ จนทานหมดแล้ว ก็ไปดูหนังต่อที่โรงหนังที่ห้างดัง ดูกันเสร็จเดินออกมาก็ไปช๊อปปิ้งก่อนครับ กลายเป็นว่าผมเลือกเสื้อให้พี่โน้ตได้สองตัวครับ ส่วนผมได้หนึ่งตัว ออกคนละครึ่งกับพี่โน้ต ที่จริงผมจะซื้อเอง แต่พี่โน้ตก็ไม่ยอมครับจะซื้อให้ ยืนเถียงกันอยู่นาน ก็เลยบอกว่าคนละครึ่งครับ ว่าไปว่ามาคิดไปคิดมา ผมยังไม่เคยได้อะไรจากไอ้พี่แสบเลยครับ ไม่เคยพามาเดินเที่ยวด้วย วันๆก็พาไปกินข้าวนอกบ้าน กลับมาบ้านพี่แสบ บ้านผม ก็แค่นี้ ถ้าไม่บอกว่าอยากออกไปนั้นนี่พี่แสบก็ไม่คิดอยากที่จะพาออกไปหรอกครับ
“หิวแล้วอะ”ผมลูบท้องไม่อายเลยครับ ทำท่าแอ่นท้องด้วย ทำปากจู๋ด้วยครับ
“ฮ่าๆๆ..”พี่โน้ตหัวเราะแล้วเกาะไหล่ผม
“ไปครับ..”พี่โน้ตพูดรู้แหละครับว่าต้องการกินMK ผมกับพี่โน้ตเดินมาถึงหน้าร้าน
แล้วก็สั่งๆๆๆ จนพี่โน้ตพูดว่า
“โห..กินจุจังวะ..แล้วทำไมตัวผอมแค่นี้เอง”พี่โน้ตพูด
“ไม่รู้ฮะ..เรียนหมอนิตอบให้ฟังหน่อยสิ”ผมถามพี่โน้ต
“ไม่รู้สิ..ปีนี้ติดเอฟทุกตัวอะ..”พี่โน้ตบอก แล้วยิ้ม ผมก็หัวเราะครับ ก็พี่แกเล่นมุขนี้ก็ไปไม่ถูกเลย ผมนั่งรออาหารที่สั่งมาก็หยิบมือถือออกมาดูครับ สิบห้าสายไม่ได้รับ ล่าสุด ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว กดดูมีข้อความด้วยครับ เป็นชื่อพี่แสบด้วย รีบกดดูแทบไม่ทัน
“มึงอยู่ไหน...อย่าให้กรูต้องโมโหไปมากกว่านี้นะ..” พี่แสบส่งมา แค่ข้อความเดียวเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว เชอะ เรื่องของกรูโว้ย แม่ง
ผมกับพี่โน้ตนั่งกินกันไปคุยกันไปประมาณเกือบชั่วโมงครับ พี่ปอยก็โทรมาตามว่าถึงไหนกันแล้วยะ ทำไมกลับช้า ผมเลยสาธยายต่อหน้าพี่โน้ตเลยว่ากำลังกินของฟรีอยู่ พี่โน้ตก็หัวเราะชอบใจใหญ่ครับ
“พี่โน้ตเดี๋ยวปานช่วยหารนะ”ผมพูด
“ไม่ต้องครับ..”พี่โน้ตพูดแล้วรีบหยิบแบงค์พันออกมาแล้วรีบวางไว้บนสมุดแล้วยื่นให้พนักงาน
“เชอะ..ทำมาเป็นอวดรวย”ผมพูดแล้วทำปากจู๋
“ฮ่าๆๆ..เรานี่นะ..”พี่โน้ตหัวเราะ
“เดี๋ยวไปไหนต่อรึป่าวครับ”พี่โน้ตถาม
“ปานอยากไปดูหนังสือะ..ปานจะซื้อหนังสือพิมพ์ด้วย..แล้วก็นิยายนิดหน่อย”ผมบอก
“ครับ..งั้นเดี๋ยวไปดูหนังสือที่...............กันนะครับ”พี่โน้ตบอก
“ฮะ..”พอได้เงินทอน ก็จ่ายทิปเรียบร้อย ก็เดินตรงเดินขึ้น กันไปเจอร้านหนังสือชื่อดังแหละครับ เงียบมากๆเลย มีแต่เสียงเพลง
ผมหยิบหนังสือพิมพ์ออกมาสองเล่ม กับคู่สร้างคู่สมที่ออกใหม่เอาไปให้แม่ครับ เพราะว่าแม่ชอบอ่าน แล้วก็ไปตรวจตาดูหนังสือนิยาย พี่โน้ตเดินเข้าไปตรงหนังสือเตรียมสอบ ผมก็ยืนอยู่อีกที่นึงไกลพอสมควรครับ พอผมได้หนังสือแล้ว ก็กำลังเดินไปที่พี่โน้ต
“แสบว่าเล่มนี้น่าอ่านมั้ย”ผมได้ยินเสียงแค่นั้นแหละครับ ทั้งตกใจ ทั้งสะดุ้ง ทั้งงง ทั้งตื่นเต้น มันปะปนกันไปหมด ขออย่าให้เป็นพี่แสบเราเลยนะ ผมรีบเดินไปตามเสียง แต่ก่อนจะได้เจอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหูครับ
“แสบว่าเล่มนี้ดีกว่านะครับ”นั่นแหละครับใช่เลย ผมได้ยินเต็มสองรูหู ตอนคุยกับกรูพูดมึงพูดกรู ไม่เคยพูดเพราะๆกับกรู ตอนคุยกับผู้หญิงละครับสุภาพเชียว ผมเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ จนไปหยุดอยู่ตรงระหว่างช่องพอดี ผมยืนมองพี่แสบกับพี่แยมที่เลือกหนังสือเรียนกันอยู่ครับ สองคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นผมเลย
จน...................
“น้องปานครับ..ได้รึยังครับ”เสียงพี่โน้ตเรียกให้ผมหันหน้าไป พร้อมกับพี่แสบที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ได้ยิน
“ฮะ..ได้แล้ว..เราไปคิดเงินกันเลยแล้วกันนะฮะ.”ผมตอบแล้วยิ้ม หันไปมองหน้าพี่แสบที่ยืนอึ้งมองหน้าผมอยู่ ผมยืนมองหน้าพี่แสบสักพัก มองด้วยสายตาที่บอกไม่ถูกเหมือนกัน สายตาพี่แสบที่มองผมมาผมก็ไม่อาจเดาได้เหมือนกันครับ ผมเดินออกมาจาตรงนั้นไปที่เคาท์เตอร์คิดเงิน หนังสือนิยายก็ไม่ได้ สัดเอ้ย ต้องมาเจออะไรอีกก็ไม่รู้
ผมเดินออกมากับพี่โน้ต
“มึงจะไปไหน”นั่นแหละครับ ตัวดีของเรื่อง พี่แสบมากระชากแขนผมไว้ ผมหันไปมองหน้า ไม่มีคำพูดใดๆ มีแต่สายตาที่โกรธ และโกรธมากถึงมากที่สุด
“แล้วไอ้เหี้ยนี่ใคร”พี่แสบถามอีกแล้วหันไปมองหน้าพี่โน้ต พี่โน้ตแกก็ดูงงๆอึ้งๆแหละครับ
“เรารู้จักกันหรอครับ”ผมพูด สายตานิ่ง พี่แสบถอดสีหน้าไปนิดนึงก่อนที่จะกลับมาเป็นคนเดิม
“มึงกำลังเข้าใจผิดนะ..”พี่แสบบอก ผมเงียบไม่ตอบไม่พูดใดๆครับ
“แสบ..เออ..คนรู้จักหรอ..”พี่แยมเดินมาเห็นสถานการณ์ก็ทำหน้างงๆครับ
“ไม่หรอกครับ..พี่เค้าคงทักคนผิด”ผมพูดแล้วเอามืออีกมือแกะมือพี่แสบออก
แล้วเดินออกมาไม่สนใจใครเลยครับ ผมได้ยินเสียงฝีเท้าพี่แสบที่เดินตามมาอย่างรวดเร็ว
“โอ้ย..”พี่แสบกระชากแขนผมแล้วเหวี่ยงให้เดินตาม กลายเป็นว่าผมต้องเดินตามเลยครับ เพราะว่ามือพี่แสบที่กำแขนผมแรงมากๆ จนเจ็บไปหมดเลยครับ ผมต้องเดินไปตามแรงนั่น
พี่แสบลากผมมาในที่ลับคน แล้วเหวี่ยงตัวผมกระเด็น
“มึงทำเหี้ยอะไร”พี่แสบพูด มันเหมือนจะเป็นตะคอกมากกว่านะครับ
“กรูถาม..ว่ามึงกำลังทำเหี้ยอะไร..ห๊ะ”พี่แสบตะคอกเสียงดัง ผมมองหน้าพี่แสบ ในตาเริ่มเอ่อล้นแล้วครับ แต่มันยังไม่ไหลออกมา
“ปานไม่ได้ทำอะไร..แต่พี่แสบนะกำลังทำอะไร”ผมตอบด้วยเสียงเรียบ คำพูดที่พูดเหมือนไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ย่อมทำให้คนข้างหน้าโมโหมากขึ้น
“กรูทำเหี้ยไร..ห๊ะ...มึงแม่ง...”พี่แสบพูดแล้วเท้าเอว พี่แสบเป็นคนชอบเท้าเอวมากเลยครับ ไม่รู้ทำไม เท้าแบบผู้ชายนะครับ ไม่ใช่สาวแตก
“..ฮึก...........”น้ำตาผมเริ่มไหลออกมา ผมก้มหน้า แต่ก็ไม่ได้ส่งเสียงออกไป
“กลับบ้านกับกรู”พี่แสบพูดแล้วจับข้อมือผม แต่ผมรั้งข้อมือตัวเองไว้
“ไอ้ปาน...มึงอยากให้กรูไปกระทืบไอ้เหี้ยนั่นก่อนใช่มั้ย”พี่แสบหันมาตะคอก
“ปานไม่กลับ..”ผมพูดแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ น้ำตาผมไหล ทำให้พี่แสบหน้างอ
“มึงร้องไห้ทำไม”พี่แสบถาม ตกลงมึงเคยใส่ใจอะไรกรูมั้ยไอ้พี่แสบ
“ทำไม..อยากอยู่กับมันจนร้องไห้เลยรึไง”นั่นไงครับ หาเรื่องเข้าไป ผมจ้องหน้าพี่แสบ
“ปานจะกลับกับพี่โน้ต..ปล่อยปาน”ผมพูดพร้อมกับจะชักมือกลับ แต่ก็ไม่หลุด
“กรูไม่ให้ไปมึงจะทำไม”พี่แสบพูด
“หึ...พี่แสบก็ไปหาแฟนพี่แสบสิ..มาหาปานทำไม”ผมพูด
“มึงเป็นเหี้ยไรชอบประชดจังวะ..”พี่แสบบอก แล้วลูบหัวตัวเองเหมือนจะลดอาการโมโห
“น้องปานเป็นอะไรรึป่าวครับ”ผมก็รีบหันไปตามเสียงทันทีครับ นี่โน้ตเดินเข้ามาพอดี สงสัยคงตามหาผมจากเมื่อกี้
“ไม่ได้เป็นอะไร..มึงไม่ต้องมาเสือก”พี่แสบหันไปพูดเชิงด่า
“น้องที่จริงพี่ก็ไม่ได้อยากเสือกหรอกนะ..แน่น้องปานมากับพี่..พี่ก็ต้องเสือก”พี่โน้ตไม่ยอมลดละ
“ทำไม..ชู้ใหม่มึงรึไงห๊ะ..เหี้ยปาน”พี่แสบหันมาด่า ทำให้ผมน้ำตาไหลมากขึ้น
“อึก.....ฮืออ...”ผมก็ยืนร้องไห้ไปเช็ดน้ำตาไปครับ
“ไปครับ..กลับบ้านกันนะครับ”พี่โน้ตเดินอ้อมมาจะจับแขนผม แต่ว่าพี่แสบสะบัดตัวผมให้ไปอยู่ด้านหลังทันที
“มึงอย่ามายุ่ง.”พี่แสบผลักอกพี่โน้ตจนถอยเซออกไป
“แสบ...เออ..แยมไปรอตรงนั้นนะ”พี่แยมเดินมาด้วยท่าทีกลัวๆครับ เมื่อเห็นสถานการณ์
“ไม่ต้องหรอกแยม..เดี๋ยวกลับพร้อมกันเลย”พี่แสบหันไปบอก ทำให้ผมรู้ว่าถ้าต้องกลับกับพี่แยมผมก็คงทำไม่ได้แน่ๆ
“ปล่อยปาน”ผมบอก แล้วดึงแขนตัวเองออก พี่แสบเกร็งจับข้อมือผมไว้แน่
“บอกให้ปล่อย”ผมเริ่มขึ้นเสียงแล้วครับ
“กรูไม่ปล่อย..มึงต้องกลับบ้านกับกรู”พี่แสบพูด
“กรูบอกให้ปล่อยกรู”ผมตะคอกเสียงดัง พร้อมกับร้องไห้ไปด้วย ผมผลักพี่แสบตรงอกถึงมันจะไม่รู้สึกสะทกสะท้าน แต่มันก็ทำให้พี่แสบปล่อยข้อมือผม
“ไปครับพี่โน้ต”ผมหันไปบอกพี่โน้ต
“กรูไม่ให้ไป..มึงจะไปไหนไม่ได้”พี่แสบยังไม่ยอม
“ปานจะไปไหนมันก็เรื่องของปาน..แล้วพี่อยากจะทำอะไรมันก็เรื่องของพี่..ไปเลย..อยากไปไหนก็ไปเลย..เชิญ”ผมพูดแล้วหันไปมองหน้าพี่แยมที่หน้าเสียยืนอยู่ แล้วผมก็เดินออกมาเลยครับ พี่โน้ตเดินออกมาติดๆ แล้วจับมือผมไว้ ผมก็ปล่อยให้พี่แกจับแหละครับ แล้วเดินมาที่รถ
ผมเงียบตลอดทาง พี่โน้ตไม่พูดไม่ได้ถามอะไรเลยจนถึงบ้าน
“ขอบคุณมากเลยนะฮะ..สำหรับวันนี้”ผมหันไปยิ้มทั้งคราบน้ำตา
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..พี่ยินดีรับใช้”พี่โน้ตยิ้ม
“มีอะไรโทรหาพี่ได้เลยนะครับ..เด็กน้อย”พี่โน้ตพูดทำให้ผมนึกถึงพี่ข้าวที่ชอบเรียกผมว่าเด็กน้อย
“ฮะ...ฝันดีนะฮะ.”ผมบอกพร้อมกับก้าวเดินลงจากรถ พี่โน้ตโบกมือบ้ายบายก่อนที่จะขับรถไป ผมก็รีบเดินเข้าบ้าน แต่ไม่ทันไรครับ เสียงรถอีกคันก็มาเทียบท่าหน้าบ้านผมแล้ว
...
มาต่อให้แล้วนะค่ะ
พอดีว่าวันนี้ไม่ว่างเลยทั้งวันค่ะ
ขอโทษด้วยที่มาต่อช้า
เพิ่งได้กินข้าวเมื่อกี้เองค่ะ
คนอ่านเป็นไงบ้างค่ะสบายดีใช่มั้ย รักษาสุขภาพนะค่ะ
รักและห่วงใยเสมอ เดี๋ยวคืนนี้มาต่อให้อีก แต่ไม่รู้จะดึกรึป่าว
ไปก่อนนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ
รักทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
เราจะรอร๊อรอท่าน :o12:
ไม่ว่าจะดึกขนาดไหนก็ตาม...
(ถือมีดขู่...อย่าดึกนะ อย่าดึกนะ)
-
:sad2:
งี้จานอนหลับมะอะ
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงง
-
:t2: เบบี๋มาแล้ว
เบบี๋จะฆ่ากันให้ตายใช่ม่ะ :o12:
-
ค้างอย่างแรง
กำลังมันส์เลย
แอร๊ยยยยยยยยยย
มาต่อเถอะๆ
อยากอ่านมากกกกกกกกกกกกกกก o13
-
-*-
ไม่พูดกันดีๆ สักทีอ่ะ :serius2:
-
:bye2: :bye2:เป็นกำลังใจให้แล้วมาต่ออีกน้า o7
-
:oni2: ดึกแค่ไหนเค้าก้อจะรอ :oni2:
-
ดึกแค่ไหนก็จะรอนะ :oni2:
เพราะว่าคงนอนไม่หลับ .. คาใจเหลือเกินน :a6:
-
อยากรู้ๆ...ตอนต่อไปแล้วอ่ะ :oni2:
-
ไอ้แสบ เฮ้อ ไอ้แสบ เจงๆเลย :sad5:
เบบี้ขยันมากก o13 รักตายเลย :laugh:
:bye2:
-
อ้ากกก เบบี๋ อย่าดึกมากนะครับ นี่ก็เช้าแล้ว
แง่ๆๆ พุ่งนี้เรียนเช้าอ่ะ มาเรวๆเน้อ จารอออออออออออออออออออ :t3:
-
โห
ทะเลาะกันหนักกว่าเก่าอีก
เค้าสงสารน้องปานอ่า
-
ตามทันแล้ว :a2: แต่มาทันค้างงะ o12
รีบมาต่อนะ สนุกมาก คู่แสบกะปานนี่พอกันทั้งคู่เลย
-
o12 สะจายแท้ๆ ผู้ชายรายวะ ไม่ชัดเจน
-
ขอสั้นๆเลยนะงับว่า งานเข้า
-
เอ่ออ คือว่า
มันเริ่มรุนเเรงเเร้วน่ะค้าบบ
สถานการณ์ตอนนี่ ตึงเครียด *
วู้ ๆๆ เครียดตามเลย หึหึ
-
เหอๆ แสบอารมณ์ร้อนเหมือนเคยนะ
-
รอไม่ไหวแล้วววววววววววววววววว ขอตัวไปนอนก่อนเน้อออออออออออออออออ :t3:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
มาต่อเหอะะะะะะ
มันนอนไม่หลับรู้ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ตอนที่82 พิเศษ ปานกะแสบ<งงเลยไง>
ผมหันหน้ากลับไปที่หน้าบ้าน ก็พบรถยนต์พี่แสบมาเทียบท่าทันทีเลยครับ ผมหันไป พี่แสบรีบลงมาจากรถ
“ปาน..”พี่แสบเรียกผมไว้ ผมหยุดยืนเพราะถ้าเข้าไปพ่อกับแม่อยู่ครับ เดี๋ยวเป็นเรื่องอีก
พี่แสบรีบเปิดประตูเล็กเข้ามาในบ้านผมเพราะว่าผมไม่ได้ล๊อกไว้นะครับ
“ไปคุยกับกรูให้รู้เรื่องก่อน”พี่แสบพูดแล้วจับแขนผม ผมก็ยังยืนนิ่งก้มหน้าอยู่
“มึงอย่าทำแบบนี้สิวะ”พี่แสบพูด ผมก็ยังเงียบครับ ได้แต่ยืนกำมือเหมือนบีบไม่ให้ตัวเองร้องไห้ เพราะว่าผมไม่เข้าใจอะไรเลยตอนนี้
“..เฮ้ออ...”พี่แสบถอนหายใจยาว ผมเกลียดการที่ใครมาถอนหายใจต่อหน้ามากเลยครับ เพราะว่าถ้ามันไม่ถอนหายใจเรื่องอื่น นั่นคือมันถอนหายใจเรื่องเรา แล้วมันเหมือนเราเป็นตัวถ่วง
ผมกำลังจะหันตัวกลับ แต่พี่แสบดึงแขนไว้แน่นเลยครับ แล้วอยู่ดีๆ
ฟ๊อด
ผมกำลังงงครับ เพราะว่าพี่แสบหอมแก้มผมฟ๊อดใหญ่ แล้วอุ้มตัวผมพาดบ่าทันทีครับ
“พี่แสบ..ทำอะไรอะ..ปล่อยปานนะ”ผมทุบหลังพี่แสบ แต่ก็นะครับ ไม่มีวี่แววเลยครับ ทั้งดิ้นก็ดิ้นครับ พี่แสบจับผมใส่รถแล้วรีบล็อกทันที ก่อนที่จะมาขึ้นด้านคนขับ
“พี่แสบ..ปานไม่ไป..ปานจะกลับบ้าน..”ผมพูดหันหน้าไปทางพี่แสบ
“ก็กรูไม่ให้กลับ..”พี่แสบพูดหน้าตาไม่ยิ้มหรอกครับ สไตน์พี่แกแหละ
“แต่ปานจะกลับบ้าน..พี่แสบจอดเดี๋ยวนี้นะ”ผมพูดอยู่ประโยคซ้ำๆแต่มันเหมือนจะไม่ได้ผลอะไรครับ เพราะว่าพี่แสบขับออกมาเลยหน้าประตูบ้านผมมาไกลแล้วครับ
“ฮัลโหล..ปอย..ตอนนี้ปานอยู่กับแสบนะ..อืม...ไม่มีอะไรหรอก..ก็นิดหน่อย..เดี๋ยวก็หาย”พี่แสบพูด มันกล้าโทรบอกว่าผมอยู่กับมันเลยครับ ไอ้พี่แสบบ้าเนี้ย
“เดี๋ยวดูอย่างดีเลย..ไม่ต้องห่วง..อืมๆ...ครับๆ..คืนนี้คงเอาไปนอนด้วย..อืมๆ..ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยนะ..”พี่แสบพูดอีก
“ขอบใจมาก..ครับๆ..สวัสดีครับ”พี่แสบวางโทรศัพท์เสร็จก็หันมามองหน้าผมแล้วยิ้ม
“ทำบ้าอะไร”ผมหน้างอเริ่มตะคอกแล้วครับ
“ทำไม..กรูจะเอาเมียกรูไปนอนบ้านไม่ได้รึไงวะ”พี่แสบพูด
“หึ....พี่ก็ไปหาเมียเก่าพี่สิ..ปานก็จะไปหาผัวใหม่ปานเหมือนกัน”ผมพูด
“โอ้ย.”ใช่ครับ หัวผมโขกกับหน้ารถ เพราะว่าไอ้พี่แสบมันเบรกอย่างแรงครับ
“ปากดีนักนะมึง”พี่แสบพูด แล้วล๊อกคอผมไปจูบทันทีครับ ผมทุบที่อกพี่แสบอย่างแรง แต่รู้สึกไอ้ถึกนี่จะไม่รู้สึกอะไรเลยครับ
“อืออ...”ผมร้องในลำคอจะให้มันปล่อย แต่ไม่มีวี่แววครับ จนกลายเป็นว่าผมเคลิ้มไปกับรสจูบของมัน จากที่ดุดันเมื่อกี้กลายเป็นอ่อนโยนซะเฉย
“มึงต้องเป็นเมียกรูคนเดียวเท่านั้น..จำใส่หัวไว้ซะ”พี่แสบพูดเบาๆ แล้วมองตาผม สายตาที่ดูอ่อนโยนเมื่อกี้กรูคิดไปเองรึป่าววะ ผมหันหน้าหนี แต่ก็เห็นรอยยิ้มของพี่แสบครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
เสียงโทรศัพท์ผมดัง เพราะว่าในรถมันเงียบมากอะครับ สั่นแล้วมันก็เลยได้ยิน ผมหยิบออกมาดู ปรากฏว่าเป็นพี่โน้ตครับ
“เอามานี่”ไม่ว่าพี่แสบมันก็ไม่รู้นะครับว่าเป็นใครแต่มันกระชากจากมือผมไปแล้วครับ
“ฮัลโหล”พี่แสบแทบจะตะคอกเลยครับ
“มึงมีอะไร..”พี่แสบพูด
“พี่แสบ..เอาคืนมานะ”พี่เอามือทั้งสองมือกระชากแขนพี่แสบ แต่ไอ้เหี้ยเอ้ย แขนใหญ่ชิบหายเลย ตกลงกรูมีผัวเป็นคนหรือช้างแมมม๊อตเนี้ย
“มึงอยู่เฉยๆเลย”พี่แสบหันมาดุ
“มันเป็นเมียกรู..มันเรื่องของกรูที่จะสะสางกับมัน มึงอย่ามาเสือก”พี่แสบพูด
“พี่แสบ”ผมตะคอกเบาๆ
“หึ....เสียใจวะ.........เพราะตอนนี้มันอยู่กับกรู..”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม
“..กรูขอเตือน..อย่ามายุ่งกับคนของกรูอีก..ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน”พี่แสบพูดแล้วกดปิดโทรศัพท์ให้ผมเลยครับ ดีนะครับที่รถยังไม่เยอะ ไม่งั้นกรูว่าได้ตายเป็นศพกันไปแล้วครับ
“พี่แสบทำบ้าอะไร..”ผมคิ้วขมวดดุพี่แสบทันที
“มึงนั้นแหละทำบ้าอะไร”พี่แสบหันมาย้อน
“พี่แสบ”ผมตะคอก
“อะไร”พี่แสบหันมาตะคอกบ้างครับ
“โอ้ย”เมื่อมันตะคอกเสร็จ ผมเลยตบหัวไอ้พี่แสบอย่างแรงเลยครับ หัวมันที่ไม่ได้ตัดรองทรง เพราะว่ามันไปตัดสกินเฮ็ดมาครับ ตอนมันเรียน ร.ด. หัวมันสวยตบแล้วมันส์มือมากๆเลยครับ
“แม่งเอ้ย..”พี่แสบสบถเสียงดัง
“ไอ้บ้า”ผมด่าพี่แสบแล้วหันกลับมามองข้างหน้า พี่แสบลูบหัวปอยๆ แล้วขับรถต่อ แต่ไม่ได้ขับไปทางกลับบ้านพี่แสบนี่นา
“จะไปไหน”ผมหันไปถาม
“เดี๋ยวก็รู้..”พี่แสบพูดไม่สนใจ
ผมก็นั่งเงียบตลอดทางเลยครับ พี่แสบก็เงียบ แต่เปิดเพลง ก็จะร๊อคไปไหนก็ไม่รู้ครับ ฟังไม่รู้เรื่องเลย ก็พอๆกับความเถื่อนของมันนั่นแหละครับ พี่แสบหักพวงมาลัยมาที่พับแห่งหนึ่งครับ
“อะ..ใส่ซะ”พี่แสบพูดพร้อมกับยื่นเสื้อกันหนาวให้ผม
“ไม่..ปานจะกลับบ้าน”ผมบอก
“มึงจะกลับยังไง..กรูบอกให้ใส่ก็ใส่”พี่แสบพูด
ผมก็หยิบเสื้อมาใส่ครับ ตัวแม่งโคตรใหญ่อะ
“ลงมาสิ”พี่แสบพูด มันไม่ต้องเปลี่ยนชุดหรอกครับ เพราะว่าตอนนี้มันใส่ชุดไปรเวทเรียบร้อยแล้วครับ ผมเดินลงมา
“มานี่”พี่แสบเรียกผมแต่ว่าผมก็ยืนอยู่กับที่ ไม่ยอมไปไหน พี่แสบเดินมาใกล้ แล้วรูดซิบให้ผมจนเกือบถึงคอแล้วจับมือผม ผมก็รั้งไว้ครับ จะไม่ยอมมันแหละ แต่มันหันมาส่งสายตาค้อน ผมก็ค้อนกลับครับใครจะยอม แต่ก็ต้องยอมแรงมันอะ โดนลากเข้าไปในร้านจนได้
“อ่าว..ไอ้แสบ..กรูเห็นพวกไอ้ข้าวอยู่ในร้านนะ”พี่ผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ตรงบาร์หน้าร้าน แล้วทั้งกลุ่มที่นั่งเล่นกีตาร์อยู่ก็หันมามอง
“เด็กมึงหรอวะ”พี่คนนึงถามแล้วยิ้มมองผมหัวจรดเท้า
“เออ..ห้ามยุ่งละ..”พี่แสบพูดหน้าตาเรียบๆแล้วจูงมือผมเดินเข้าไปในร้านครับ ข้างในมีทั้งควันบุหรี่ มีทั้งเสียงดังอึกทึกครึกโครม นี่เป็นครั้งแรกก็ได้ครับที่ผมมาสถานที่แบบนี้พี่แสบเดินจูงมือผมไปเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่ที่โต๊ะๆหนึ่งครับ
“อ่าว..มาช้าจังวะ”พี่ข้าวทักขึ้น
“ดีครับน้องปาน”พี่ข้าวยิ้มให้ผม แล้วดันเก้าอี้ให้ผมนั่ง
“พี่แสบมันบ้าลากปานมาทำไมก็ไม่รู้”ผมบ่นกับพี่ข้าวเบาๆ หันมองไปรอบๆโต๊ะ คนเต็มโต๊ะเลยครับ ไม่ใช่มีแต่พวกพี่แสบที่ผมรู้จัก ยังมีพี่กัน พี่คนนี้เท่าที่ผมรู้เนี้ย เหี้ยโคตรๆอะ.. เคยจะเอาปืนมายิงอาจารย์ฝ่ายปกครองด้วย อาจารย์ฝ่ายปกครองถึงกับต้องตามตำรวจมา แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้เพราะว่าพ่อใหญ่ครับ แล้วก็เพื่อนๆอีกเป็นสิบๆคนเลยที่นั่งอยู่
“หึหึ...ไปทำไรมันไว้ละ”พี่ข้าวหัวเราะ แล้วผมก็นั่งลงบนเก้าอี้ พี่ข้าวก็นั่งเป็นเพื่อน ส่งพี่แสบก็นั่งด้านขวามือผมครับ ผมหันไปเห็นตรงกันข้าว พี่แยมนี่หว่า แต่งตัวโคตรจะเปรี้ยวเลยครับ นี่คนป่วยหรอ กรูคิดในใจ ผมก็มองไปรอบๆ ไม่ได้มองหน้าพี่แสบเลยครับ
“อะ..”พี่แสบเอาน้ำเปล่ามาไว้ตรงหน้าผม แต่ผมก็ไม่สนใจครับ
“จะแดกดีๆหรือจะให้กรูป้อนด้วยปาก”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม ไอ้บ้า ผมนั่งหน้างอ ไม่สนใจมันครับ
“น้องปาน..ไปไงมาไงครับเนี้ย”พี่ป๊อดทันผม
“แฮะๆ”ผมยิ้มเจื่อนๆครับ
“ไปลากน้องเค้ามาทำไมวะไอ้แสบ”พี่ป๊อดเหมือนหันมาดุๆ
“สัด..ไม่ลากมันมาก็ไปเกาะผู้ชายอยู่นู้”พี่แสบพูดทำท่าแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก
“โอ้ยยย..”ผมหยิกเข้าให้ที่ท้องพี่แสบ พี่แสบหันมามองตาขวางใส่ผม นึกว่าผมจะลดละหรอกครับ
“ปานจะกลับแล้ว..”ผมบอก
“กรูไม่ให้กลับ..มึงแม่งชอบพูดไม่รู้เรื่อง..วันนี้มีเคลียร์แน่”พี่แสบพูด
“งั้นมันก็เรื่องของพี่..ปานกลับเองก็ได้”ผมพูดแล้วจะลุกขึ้น
“ลองลุกขึ้นสิมึง..กรูจับเอาตรงนี้เลยดีมั้ย”พี่แสบพูด หน้าตามันเอาจริงอะครับ ผมก็เลยไม่กล้า
“เฮ้ย..ไอ้แสบ..แดกไปยังวะ”ผมกับพี่แสบหันไปตามเสียงครับ พี่คนนึงเกือบหัวโต๊ะอีกด้านเรียกพี่แสบ แล้วพวกผมก็หันไปตามสายตา ก็เห็นว่าตาพี่แกมองไปที่ผู้หญิงอีกโต๊ะนึงครับ นั่นคุณเธอใส่กระโปรงหรือกางเกงในมานะ ผมว่าแก้ผ้าเลยดีกว่ามั้ยครับ
“ยังวะ...แดกไม่ลง....กรูลีลาไม่พอ..เดี๋ยวโดนมันหักลีลากรูหมด”พี่แสบพูดแล้วยิ้มพาเพื่อนๆพี่แกหัวเราะ มันหมายความว่าไงอะ กรูไม่เข้าใจโว้ย
“น้องปานจะกินอะไรมั้ยครับ..เดี๋ยวพี่สั่งให้”พี่ข้าวถามผม
“ไม่ฮะ..ปานกินมาแล้วขอบคุณฮะ”ผมตอบ
“กินมาแล้วอิ่มด้วยวะ..แดกกับชู้”พี่แสบพูดแล้วแสยะยิ้ม
“หึ..พี่ไม่ได้ไปกับ ..ชู้.. เลยเนอะ”ผมกระแทกคำว่าชู้ใส่หน้าพี่แสบ พาพวกพี่ป๊อด พี่เป้ พี่เข็ม พี่ข้าวที่อยู่แถวนั้น อมยิ้มแล้วก็ขำกันครับ
“แยมครับ..แสบมีเรื่องจะคุยด้วย”พี่แสบหันไปบอกพี่แยมที่นั่งเยื้องๆหน่อย ตรงด้านซ้ายมือผมครับ ตรงกันข้ามกัน พี่แยมรับรู้แล้วลุกขึ้นยืน
“ไป..ลุก”พี่แสบจับข้อมือผมเหมือนให้ลุกตาม
“ไม่.”ผมตอบเสียงแข็ง จะให้กรูไปทำไมวะ
“ไปกับกรู”พี่แสบเน้นเสียง
“ปานไม่ไปนะฮะพี่ข้าว”ผมหันไปหาแนวร่วม
“ไปเถอะครับ..คุยกันให้รู้เรื่อง”พี่ข้าวไม่เข้าข้างอะทีนี้อะ
“ไม่เอาฮะ..ปานไม่อยากคุย”ผมบอก แล้วรั้งมือกลับ
“งั้นพี่ไปเป็นเพื่อนมั้ย”พี่ข้าวเสนอ ผมฉุดคิดนิดนึง
“อย่ามาลีลา”เสียงพี่แสบทำให้ผมหงุดหงิดครับ
“ก็ได้ฮะ”ผมตอบ แบบเลี่ยงไม่ได้ เพราะว่าเกรงใจพี่ข้าวด้วย พี่แสบลากผมออกมานอกร้าน เดินไปหลังร้าน โดยมีพี่ข้าวกับพี่แยมเดินตามมาด้านหลังครับ
พี่แสบให้มาหยุดยืนอยู่ตรงรถพี่แสบครับ
ทุกคนต่างคนต่างเงียบครับ แล้วผมก็ไม่ได้พูดอะไรด้วย เพราะผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรครับ มันไม่ใช่เรื่อง ใช่ครับผมไม่ชอบพี่แยม แล้วก็ไม่ชอบให้พี่แสบมาเกาะแกะกับพี่แยม แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมต้องไปเฝ้าไข้ ทำไมเมื่อเย็นต้องมาอยู่ด้วยกัน ทำไมๆ ในหัวเต็มไปหมด แต่พอมาถึงจุดๆนี้มันก็ไม่อยากถามแล้วก็ไม่กล้าที่จะถามหรอกครับ
“แยม..แสบขอโทษเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดเลยนะ..เรื่องที่แสบเอาความรู้สึกของแยมมาล้อเล่น”พี่แสบเอ่ยขึ้น หลังจากที่เงียบกันมานาน พี่ข้าวยืนอยู่ข้างพี่แยม
“อืม..”พี่แยมยิ้มเล็กน้อยมองหน้าพี่แสบ
“แยมไม่โกรธเราแล้วใช่มั้ย”พี่แสบพูด หันมองหน้าพี่แยมอย่าสำนึกผิด
“แยมไม่โกรธหรอก”พี่แยมบอก
“ก็แยมตบแสบไปแล้วนิ”พี่แยมหัวเราะนิดๆ
“เออ....ขอโทษจริงๆนะแยม..แสบผิดเอง..แสบขอโทษ..”พี่แสบพูดซ้ำไปซ้ำมากับความผิดของตัวเอง ผมมองหน้าพี่แสบ แบบว่างงกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่อยู่ดีๆก็เอามาพูดกัน แล้วลากกรูมาด้วยเนี้ย พี่แยมเค้าไม่รู้รึไงว่ามึงกับกรูเป็นไรกัน ไอ้บ้า
“แสบเป็นเกย์หรอ”พี่แยมถามแล้วมองหน้าพี่แสบกับผม ทำให้ผมต้องก้มหน้า
พี่แสบไม่ตอบ แต่หันมามองที่ผม
“ไม่รู้สิ..ก็ไอ้นี่คนแรกอะ”พี่แสบยิ้มนิดๆก่อนตอบแล้วก้มหน้าบ้าง เงยหน้าบ้างแหละครับ
“จริงดิ..”พี่แยมทำเสียงตกใจนิดหน่อย ผมก็งง หันไปมองหน้าพี่แยม ที่หันมายิ้มให้ผม
“แสบเป็นแฟนกับน้องคนนี้หรอ”พี่แยมถามชี้ไปชี้มา ผมกับพี่ข้าวมองหน้ากันงงๆ
“อืม...ก็ไม่นานมานี้..”พี่แสบพูด
“จริงอะ....ว้าย..จริงหรอเนี้ย..ไม่อยากจะเชื่อ”พี่แยมตกใจ ปิดปากตัวเอง ผมก็งงกับอารมณ์พี่แกตอนนี้มากๆเลยครับ ว่าอะไรอะ งง พี่แยมทำแบบนี้หมายความว่าไงครับพี่น้อง
“อะไรอะแยม”พี่แสบถามด้วยอาการงงเช่นกัน
“แยมว่าแล้วว่าแยมมองไม่ผิด..โหยๆ..แต่แยมไม่คิดว่าแสบจะกล้ามายอมรับต่อหน้าแยมขนาดนี้นะเนี้ย”พี่แยมพูดแล้วยิ้ม งงไปใหญ่เลยครับ
“เออ....”ผมกับไอ้พี่แสบอ้ำอึ้งเลยครับ
“อะไรอะแยม..แสบงง”พี่แสบพูด
“อ่าว..ก็เมื่อเย็น..ที่โรงยิมแสบก็กระสับกระส่ายอยากไปเปลี่ยนชุด..แล้วบอกแยมว่ามีนัด..พอไม่มีใครมาแสบก็หงุดหงิดตอนแรกแยมยังคิดเลยว่าใครนะทำให้แสบเป็นได้ขนาดนี้อะ..แถมเมื่อเย็นอาละวาดซะขนาดนั้น แยมคิดไว้แล้วเชียวว่าต้องเป็นแบบที่แยมคิด”พี่แยมพูดไปปิดปากไปครับ กรูยังไงกรูก็งงอยู่
“แล้วไงอะ...”พี่แสบพูด
“ป่าวหรอก..ยินดีด้วยนะ..หิหิ”พี่แยมหัวเราะคิกคักนิดหน่อย พอเป็นจริต
“แยมไม่โกรธแสบหรอ”พี่แสบถามด้วยสีหน้างงๆ
“ไม่โกรธหรอก..โกรธทำไมละ..ตอนแรกยอมรับว่าเสียใจนิดหน่อย..แต่แยมยังไม่ได้รักแสบขนาดนั้นนิ..อีกอย่าง..น้องคนนี้ก็น่ารักนะเนี้ย..ชื่อไรอะค่ะ”พี่แยมพูดไม่สนใจพี่แสบเลยครับพูดไปมองหน้าผมไป
“เออ..ปานครับ”ผมตอบ แล้วพยักหน้านิดหน่อย
“หรอค่ะ..พี่แยมนะค่ะ..ยินดีที่รู้จักนะค่ะ”พี่แยมพูดเอากรูงงเลยไงครับพี่น้อง
“แยม..แยมเป็นไรอะ”พี่ข้าวถามพี่แยมขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน
“ป่าวหรอก.แยมอยากเจอคู่เกย์ไม่แสดงออกแบบนี้มานานแล้วอะ..คบกันแบบแฟนน่ารักดีเนอะ..ข้าวว่ามะ”พี่แยมพูดแล้วตีแขนพี่ข้าวเบาๆ
“อะไร..นี่แยมชอบเกย์หรอ”พี่ข้าวถาม
“จ๊ะ..หิหิ..น่ารักอะ..แยมชอบ”พี่แยมไม่พูดป่าว เดินเข้ามาเกาะแขนผมเลยครับ
“น้องปานเรียนอยู่ม.อะไรอะ..ทำไมพี่ไม่เคยเจอเลย”พี่แยมถาม
“ม.สามแล้วครับ”ผมตอบ
“แยมๆ..แฟนแสบนะ”พี่แสบหันไปบอกพี่แยมแล้วผลักตัวพี่แยมนิดๆ
“รู้แล้วนะ..หวงไปได้..”พี่แยมหงุดหงิดนิดหน่อย ก่อนที่จะปล่อยแขน
“เข้าไปกันก่อนเลยเดี๋ยวแสบตามไป”พี่แสบหันไปบอก
“ไรย๊ะ..จะทำไรกัน”พี่แยมหันมาค้อนพี่แสบ
“ไปเลยแยม..โรคจิตป่าวเนี้ย..มาชอบเกย์”พี่แสบว่าแล้วยิ้มๆ
“เชอะ..แล้วจะเสียใจที่ไม่ได้เห็นขาอ่อนผู้หญิงสวยเซ็กซี่แบบชั้น”พี่แยมพูดยิ้มๆแล้วเดินไปกับพี่ข้าวเลยครับ กับอาการอึ้งไม่เลิกของผมก็ต้องตื่นจากเสียงของพี่แสบ
“เข้าใจแล้วใช่มั้ย”พีแสบพูด
“ไม่อะ..”ผมพูดไปตามความรู้สึก
“อะไรอีกวะ”พี่แสบบอก
“งงวะ”ผมพูด
“เออ..กรูก็งงเหมือนมึงนั่นแหละ”พี่แสบเหมือนจะเข้าใจกับประโยคเมื่อกี้ของผมครับ
“ตกลงพี่กับพี่แยมไม่มีไรกันจริงๆหรอ”ผมถามแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ
“เออ.สิวะ..”พี่แสบบอก
“งั้นทำไมต้องคอยไปเฝ้าคอยไปไหนมาไหนด้วยกันอีกละ”ผมถามคิ้วขมวดเข้าหากัน
“ก็กรูรู้สึกผิดนี่หว่าที่เอาความรู้สึกของแยมมาทดลองความรู้สึกของกรู.แล้ววันนั้นแยมเค้าป่วยกรูเลยต้องไปส่ง..แล้ววันที่ไปเยี่ยมวันนั้นก็ต้องไปเยี่ยมเพื่อนอยู่แล้วด้วย แวะไปหาแยมก็แป๊บเดียวเอง..กรูเห็นมึงยังโกรธกรูอยู่ก็เลยยังไม่อยากโทรหาเดี๋ยวคุยกันไม่รู้เรื่อง”พี่แสบพูด
“แล้วทำไมต้องรอให้หายโกรธก่อนแล้วค่อยโทรหา..ถ้าปานโกรธสิบปี..ปานกับพี่ไม่ต้องไม่คุยกันเลยสิบปีเลยหรอ..แล้วทำไมทำให้ปานหายโกรธด้วยตัวพี่แสบเองไม่ได้”อะไรที่ผมอยากพูดบางอย่างที่เก็บไว้มานานก็พูดออกไปแล้วครับ
“ก็กรูทำไม่เป็นนี่หว่า”พี่แสบพูดไปมองหันไปที่อื่นบ้าง เหมือนละความอาย
“แล้วเมื่อเย็นทำไมไปอยู่ด้วยกัน”ผมรีบถาม
“ก็เมื่อเย็นกรูรอมึง..มึงก็ไม่โผล่หัวมา..แยมแม่งไล่ให้กลับก็ไม่กลับ.สงสัยอยากดูมั้งว่ากรูรอใคร..สุดท้ายก็ต้องพาแยมไปส่งบ้าน เพราะว่าบอกว่าจะมาเที่ยว แล้วพาไปกินข้าวก่อนไปดูหนังสือนั่นแหละ”พี่แสบบอก อ่อเรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
“หรอ...”ผมตอบไปแค่นั้น
“แต่มึงแหละ..กับไอ้หน้าจืดนั่น”พี่แสบหันมาแยกเขี้ยวใส่ผมครับ
“หน้าจืดตรงไหน..พี่โน้ตออกจะหล่อน่ารัก”ผมพูด
“น่ารักเหี้ยไรของมึง..มันเป็นใคร..เล่ามาให้หมด.ก่อนที่กรูจะมีน้ำโห”พี่แสบพูด แล้วกอดผมเข้าไปทั้งตัว รัดแน่นจนเกือบหายใจไม่ออก
“พี่แสบ.ปานอึดอัดนะ”ผมพูดพร้อมกับทุบอกพี่แสบเบาๆ
“อึดอัดก็รีบเล่า”พี่แสบพูด
“อะ...ไอ้บ้า”ผมด่าออกมา ทั้งที่เสียงขาดๆหายๆก็ไอ้พี่แสบมันเล่นเอาน้องชายมากระแทกผมจากด้านหน้านะสิครับ
“หึ..เร็วๆ”พี่แสบพูด
ผมหน้าแดงเลยครับ แต่มันมืด มันก็คงไม่รู้หรอก
“เป็นเพื่อนของแฟนพี่ปอย..เรียนแพทย์..จะมาสอนพิเศษปาน..แค่นั้น”ผมตอบ
“โห..นี่มึงเล่นเด็กแพทย์หรอ..ทำไมกลัวไม่มีจะกินรึไง..แต่ไม่ต้องห่วงหรอก..เดี๋ยวกรูจะเป็นทนายเลวๆหาเงินเลี้ยงมึงเอง”พี่แสบพูดแล้วแสยะยิ้ม
“ไอ้เลว..มีคนอย่างพี่บ้านเมืองถึงไม่เจริญ”ผมพูด ด่ามันแต่รู้แหละครับว่ามันไม่ได้เป็นคนนิสัยแบบนั้น แต่มันพูดเพราะอยากแกล้งผมมากกว่าครับ
“เดี๋ยวคืนนี้มึงโดนหนักแน่..เพราะทำให้กรูต้องเครียดและอารมณ์เสียมาหลายวัน”พี่แสบพูด
“ไป..”พี่แสบจูงข้อมือผมอีกครับ จะให้กลับเข้าไปในร้าน
“ไม่เอาแล้ว..ปานอยากกลับบ้าน”ผมบอก
“อีกแป๊บเดียว..อย่ามางอแง”พี่แสบพูด
แต่ผมยังยืนอยู่ทีเดิม
“หรือจะให้อุ้มไป”พี่แสบเดินกลับมา แต่ผมถอยหลัง
“เออๆ..เดินเองได้เว้ย..ไอ้บ้าเอ้ย”ผมพูด แล้วเดินตามไอ้พี่แสบที่เดินหัวเราะร่าไปครับ
...
มาต่อแล้วนะ ดึกไปหน่อยเลยอะ
ขอโทษที
พรุ่งนี้เช้าไม่รู้จะตื่นกี่โมงนะค่ะ
เดี๋ยวมาต่อให้อีกนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ
รักมากๆเลย ชื่นใจทุกคอมเม้นเลยค่ะ
ฝันดีนะค่ะ
นอนหลับกันแล้วใช่มั้ยเอ่ย
บับบายค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆ
-
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหอๆๆ อ่านแล้ว สบายจาย
นอนและ เหอๆๆๆ
-
ดีกันแล้วฝช่ปะเนี่ยคุ่นี้ ตอนหน้าก็เรียกเลือดจิ :o8:
-
+1 ให้กับความใจดีของคนเขียน
ชอบจังเลยคู่นี้
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เขียนมาอีกนะ เขียนเยอะๆๆ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่าจะงอนกันนานๆๆหน่อย จะได้ตบจูบๆๆ :laugh:
-
ง่า
นอนหลับฝันดีเเล่วค้าบบ บ
ขอบคุณค้าบบ คนเเต่งน่ารักจังเลย
-
555 ปานอย่าไปงอแงเซ่
แปปเดียวเอง เหนพี่แสบเค้าว่าอย่างงั้น 555
-
ดีกันละ :t2:
-
งงกะแยมจิงๆ
ดีกันแร้น อิอิ :t2:
-
ดีกันแล้ววว!!!~
-
แสบนี่เท่ห์ได้ใจมากๆ เลย
-
:oni2: ในที่สุดก้อเคลียร์กันเรียบร้อยหละ หุหุ ไม่มีเลือดตกยากออก มีแต่เลือดอย่างอื่นออก :o8:
-
:o8: :o8:ดีกันแล้ว :oni1: :oni1:
-
นึกว่าจะมี ตบจูบ
:laugh:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
นึกว่าจะมี ตบจูบ
:laugh:
คาดหวังเหมือนกัน นึกว่าจะหึงโหดแบบต้าร์-ข้าว
-
แสบมาน sm ป่าวงะหุหุ รุนแรง
ปานก็มาโซเป่าเนี๊ยะ แต่ละตอน
:o :o :o
-
:กอด1:
-
รอออออออออออออออออออออ ฉากเรียกเลือดของปานกะแสบ อิอิอิ :m1:
-
:laugh: ฮาอ่ะ เคลียร์กันได้ซะที
ซาดิสนะเนี่ยอิคู่นี้ รอฉากเรียกเลือดฉบับไม่เซ็นเซอร์ :oni1:
-
อิอิ ในที่สุดก็คืนดีกันจนได้ ลุ้นแทบตาย อิอิ
ตอนต่อไปขอ NC คู่นี้ด้วยสิ
-
ดีกันแล้ว ดีใจด้วยนะคะ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
-
ตอนหน้าขอฉาก...นั่นแหละ ของคู่นี้นะ :o8:
ตกลงนี่แยม เป็นสาววายเหรอเนี่ย :laugh:
-
อ๋อย ลุ้นกะคู่นี้จริงๆ มันน่าจับมาตีก้น
ทำเราจิตตกไปด้วย เหอๆ แต่สุดท้ายก็ โฮะๆ รักกัลๆ :o8:
เรียกร้องเหมือนคนอื่นๆ เอาเอ็นซีคู่นี้มาโชว์ด่วน :oni3:
แบบว่าอยากให้เลือดท่วมทู้นี้แว้ว :jul1:
เป็นกำลังใจให้น้า :a1:
-
ดีกันและ :n1:
รอตอนต่อปายย ย
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
โหย หวานแบบโหดๆๆๆๆๆ อ่ะ
ชอบจังเลย
น่ารักจัง
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
มาต่อไวๆๆๆๆ นะครับ
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนที่83 พิเศษ ปานกะแสบ<ขวดแตก>
ผมกับพี่แสบเดินเข้ามาในร้าน ไอ้พี่แสบแม่งก็นะ เฮฮาปาร์ตี้ไม่สนใจกรูเลย ไอ้บ้านั่น เดินไปนู้ไปนี่ ชนแก้วกับคนนู้ทีคนนี้ที แม่งให้กรูนั่งเป็นหมาหงอยอยู่เนี้ย
ผมนั่งอยู่คนเดียวครับ บนโต๊ะก็มีเพื่อนพี่แสบอยู่บ้านปะปลาย ผมรู้สึกปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำมากๆเลยครับ มองหาใครก็ไม่รู้จะให้ใครไปเป็นเพื่อน พวกเพื่อนๆพี่แสบลุกไปเต้นกันหมดแล้วอะ
ผมเลยมองไปรอบๆ แล้วก็พบกับห้องน้ำครับ เลยรีบเดินดุ่มๆไปทันที พอเข้าไปคนก็ไม่เยอะมากหรอกครับ ผมเลยเข้าไปในห้องน้ำเล็กๆ พอเดินออกมาล้างมือเสร็จ อยู่ดีๆพี่ผู้ชายคนข้างๆที่ล้างมืออยู่ด้วยก็หันมายิ้มให้ ผมก็เลยยิ้มตอบเป็นมารยาท พอผมเดินออกมาก็ไม่ได้สนใจพี่แกหรอกครับ
“น้องครับ..มาคนเดียวหรอ”พี่ผู้ชายคนเมื่อกี้อยูดีๆก็เดินมาถาม กรูมาคนเดียวมั้ง สถานที่แบบนี้เนี้ย ไอ้ฟาย
“มากับเพื่อนฮะ”ผมตอบ แล้วหยุดเดิน
“พี่ชื่อ..นนท์นะครับ..น้องชื่ออะไรครับ”มึงบ้าป่าวเนี้ย อยู่ดีๆก็เข้ามาถามชื่อกรู
“ชื่อปานฮะ”ผมตอบแล้วยิ้ม กำลังจะเดินต่อ
“ไปเต้นกับพี่มั้ยครับ”ไอ้พี่นนท์นี่ยังไม่ยอมลดละครับ
“ไม่ดีกว่าฮะ..ขอโทษด้วย..ปานไม่ชอบนะ”ผมบอก แล้วเดินต่อ
“ปล่อยฮะ”ผมหันไปมองหน้าพี่นนท์ มันจับแขนผมไว้นะครับ
“ไม่ครับ..ไปเต้นกับพี่ก่อน”พี่มึงไม่เข้าใจภาษาคนรึไงวะ แล้วไอ้อาการเอาแต่ใจตัวเองของมึงมาใช้กับคนเพิ่งรู้จักเนี้ย มึงบ้ารึป่าว หรือมึงเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับไอ้พี่แสบวะ
“ขอโทษนะครับพี่นนท์ช่วยปล่อยปานด้วย”ผมบอก แล้วดึงแขนตัวเองออก แต่ไม่หลุดครับ จนไอ้พี่นนท์มันคงโมโหผมมั้งครับ
“อย่าเล่นตัวน่า”มันแสยะยิ้ม จนผมรู้สึกขนลุก ขยะแขยง แล้วมันก็กระชากตัวผมเข้าไปในอ้อมกอดมัน คนผ่านไปผ่านมาไม่เห็นไม่รู้เลยรึไง ว่าผมต้องการความช่วยเหลือ เหมือนพวกเค้าไม่สนใจอะไรเลย ผมมองไปรอบๆ เริ่มกลัวมันมาขึ้นครับ ผมดิ้นๆๆ แต่มันไมหลุด
“ปล่อยนะฮะ...ปล่อย”ผมดิ้น จนมันรัดตัวแน่นขึ้น
“อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลยวะ..ดูก็รู้ว่าเป็นยังไง”มันพูด แล้วเอามือไปลูบที่ก้นผม จนผมรู้สึกรังเกียจมันมากขึ้น ไอ้พี่แสบบ้า มันอยู่ไหนของมันวะ ผมดิ้นแรงขึ้น จนผมทำอะไรได้ตอนนั้นผมทำหมด อายคนก็อายครับ มันคิดว่าผัวเมียทะเลาะกันรึไงวะ ช่วยกรูบ้างอะไรบ้างก็ได้ ผมกระทืบที่เท้ามัน แล้วเอาหัวเข่ากระแทกที่น้องชายมันสุดแรง แล้วผลักมันล้มครับ มันรีบจับขาผมไว้ แต่ผมสะบัดขาหนีแล้วรีบวิ่งมาอย่ากลัวๆมากๆเลยครับน้ำตามันไหลออกมานิดนึงตั้งแต่ตอนที่มันลูบก้นไปมาแล้วแหละครับ
ผมเห็นพี่เป้ไกลๆ ตรงโต๊ะพี่แสบก็มีแต่เพื่อนพี่แสบที่เหี้ยอะ ซึ่งนั้นผมก็ไม่รู้จักอะครับ ไม่รู้จะไปบอกพวกพี่เค้าว่ายังไง อายด้วย ผมเลยรีบวิ่งไปหาพี่เป้ที่อยู่กับกลุ่มสาวๆ
“พี่เป้ฮะ...”ผมพูดไปจับแขนพี่เป้เขย่าไป น้ำตาไหล แต่ตอนนั้นไม่สนใจแล้วครับ กลัวมันตามมาอะ
“เป็นอะไรครับน้องปาน”พี่เป้เห็นผมแล้วรีบหันมาสนใจผมทันที
“คือปานโดน...โดน...”ผมก็ไม่กล้าพูดครับ
“เป็นอะไรครับ..ตั้งสติดีๆค่อยๆพูดนะ”พี่เป้มันวางแก้วเหล้าบนโต๊ะ
“อ่าวไอ้แสบ..มาพอดี”พี่เป้เงยหน้าจากผมไปด้านหลังของผม ผมหันไปมอง
“มึงหายไปไหนมาวะ..กรูหาซะทั่ว”พี่แสบหน้างอ มันโมโหผมอีกแล้วครับ
“มึงอย่าพึ่งไปว่าน้องสิวะ..น้องปานเป็นอะไรครับ..บอกพี่มาสิ”พี่เป้ว่าไอ้พี่แสบแล้วหันมาที่ผม พี่แสบจับแขนผมแล้วรีบถามขึ้น
“มึงเป็นอะไร..ใครทำอะไรมึง..มึงร้องไห้ทำไมวะ”พี่แสบมันถามยาวเลยครับ
“ปานไม่รู้..มันชื่อนนท์..มันจะ..................ปานอะ”ผมพูดขาดหายๆ ไม่ได้บอกว่าทำอะไร แต่สีหน้าผมที่แสดงออกมา กำอาการอ้ำๆอึ้งๆ ปนตกใจของผม ทำให้พี่แสบมันพอเดาออก
“มันอยู่ไหน”พี่แสบเริ่มโมโห พอหน้ามันอย่างนี้ ผมเดาออกทุกทีว่ามันต้องโมโหมากแน่ๆ
“พี่แสบ..อย่าเลย..ปานกลัว.กลับบ้านเถอะนะ”พี่แสบมันจะเดินไป แต่ผมจับแขนพี่แสบไว้ครับ พี่แสบหันมามองหน้าผม
แต่แล้วสถานการณ์ก็ไม่เป็นเช่นนั้นครับ พี่แสบหันไปมองหน้าพี่เป้ แบบประมาณว่าเอาไงดีวะ และแล้ว
“อ่าว..น้องปาน”ไอ้ตัวเจ้าการเมื่อกี้มันเดินหน้าระรื่นมาทางผมกับพี่แสบ
ผมรีบหลบด้านหลังพี่แสบทันที พร้อมกับเกาะชายเสื้อพี่แสบไว้
“อ่าว..เด็กมึงหรอไอ้แสบ”ผมได้ยินเสียงไอ้พี่นนท์มันพูดครับ ผมเหลือบออกไปดู พี่แสบกำหมัดแน่น พร้อมกับไอ้พี่นนท์ที่แสยะยิ้ม
“ไอ้เหี้ยนี่ใช่มั้ย”พี่แสบหันมาถามผมอย่างอ่อนโยน แล้วลูบหัวผมเบาๆ ผมพยักหน้า
“เป้..ดูปานให้กรูหน่อย”พี่แสบพูด พี่เป้พยักหน้า แล้วจับแขนผมให้เดินไปข้างหลังพวกพี่ๆเพื่อนพี่แสบที่กินเหล้าอยู่
“มีอะไรวะไอ้เป้”พี่กันหันมาถาม พี่เป้พยักหน้าไปที่พี่แสบกับไอ้พี่นนท์
“หึ..ไอ้เหี้ยนนท์นี่มันจะไม่เลิกราจริงๆใช่มั้ยวะ”พี่กันแสยะยิ้ม พร้อมกับหยิบปืนมาวางไว้ข้างกาย ผมหันไปดูสถานการณ์ด้านหน้า ที่พี่เป้ยืนกันไว้ กับพี่เข็มที่เพิ่งมาเมื่อกี้ ทุกคนยังสังสรรค์เฮฮากันอยู่ แบบไม่รู้ว่าคนสองคนนั้นกำลังจะทำอะไร นอกเหนือจากพวกเพื่อนพี่แสบ แล้วก็เพื่อนไอ้พี่นนท์ พี่แสบเดินเข้าไปใกล้พี่นนท์ แล้วพูดอะไรกันไม่รู้ จนหน้าไอ้พี่นนท์เสียไป พี่แสบเดินถอยหลังออกมา แต่เหมือนพี่แสบรู้ยังไงไม่รู้ครับ พี่นนท์มันหยิบขวดเบียร์โต๊ะข้างๆ กำลังจะฟาดหัวพี่แสบ แต่กลายเป็นว่าผมที่กำลังจะเรียกชื่อพี่แสบ พี่แสบมันหันไปก่อนครับ แล้วจับข้อมือพี่นนท์ที่ถือขวดนั้นไว้ แล้ว เอาฟาดหัวพี่นนท์
เพล้ง
แก้วแตกกระจายเลยครับ
“มีอะไรกันวะ”พี่ข้าววิ่งตาลีตาเหลือกมาที่พวกผม
“ไอ้นนท์กับไอ้แสบอะดิ..”พี่เป้หันไปบอก แล้วหันกลับไปมอง พี่แสบเตะเข้าที่ชายโครงพี่นนท์ไม่ยั้งเลยครับ ตอนนี้ทุกคนหันมามองกันเป็นตาเดียว เสียงเพลงยังดำเนินอยู่ ยังเหมือนมันกลบเสียงแก้วเมื่อกี้ไว้
พี่นนท์สู้พี่แสบไม่ไหว นอนกุมหัวอย่างเดียวเลยครับ จนเพื่อนพี่นนท์มันกำลังจะวิ่งเข้ามาช่วยกัน แต่ว่า
“ไม่อยากตายก็ถอยไป”เสียงพี่กัน เดินเข้าไปแล้วเอาปืนจ่อพวกเพื่อนพี่นนท์ พี่แสบมันก็กระทืบไม่สนใจฟ้าดินเลยครับ ทุกคนหยุดชะงัก พี่แสบเอาเท้าเหยียบที่หน้าพี่นนท์ ตอนนี้คนละแวกนั้นก็ตัวแข้งเงียบสนิทกันเป็นแถบๆ เพราะกลัวลูกปืนแหละครับ พวกเพื่อนๆโต๊ะพี่แสบก็ลุกขึ้นยืนกันหมด จนผมกลัว กลัวแม่งหมดทุกคนเนี้ยแหละ มาวันแรกก็เจอดีเลยไงกรู พี่ข้าวเดินเข้าไปหาพี่แสบ แต่ยืนเว้นระยะห่างไว้
ผมเห็นพี่แสบถุยน้ำลายใส่หน้าพี่นนท์ ทำไมพี่แสบน่ากลัวอย่างนี้วะ ผมเริ่มกลัวมันแล้วครับ เหอะๆ ที่จริงกรูกลัวมาตั้งนานแล้วแหละ ไม่รู้ไปชอบมันได้ไง สงสัยชอบความดิบเถื่อนของมัน
พี่ข้าวเดินเข้าไปจับแขนพี่แสบให้ถอยออกมา พี่แสบพูดอะไรกับพี่ข้าวไม่รู้ครับ ไม่ได้ยิน พี่ข้าวพยักหน้าแล้วตบไหล่พี่แสบ ให้ไปยืนด้านหลังก่อน พี่ข้าวเดินเข้าไปแล้วนั่งลงกับพื้น เฮ้ย พี่ข้าวจะทำไรอะ ไม่จริงนะ พี่ชายที่แสนดี แสนน่ารักของผม ทำไมทำแบบนั้นอะ พี่ข้าวหยิบเศษแก้วที่แตกขึ้นมา แล้วกรีดลงบนข้อมือพี่นนท์ที่นอนอยู่ แล้วพูดอะไรก็ไม่รู้ครับ เลือดซึมออกๆพี่ข้าวกรีดยาวขึ้นแรงขึ้นเหมือนออกแรงกด พี่นนท์พยักหน้าให้พี่ข้าว พี่ข้าวยิ้มแล้วหยุดลง หันไปพยักหน้าให้พี่กัน พี่กันก็วางปืนลงครับ เพื่อนๆพี่นนท์รีบวิ่งมาเก็บเศษพี่นนท์ไป
พี่ข้าวเดินมายิ้มให้ผมแล้วลูบหัวผมเบาๆ แล้วเดินไปหยิบแก้วเหล้ามากินต่อ อะไรอะ จบง่ายๆแบบนี้อะนะ ถ้าไม่ง่ายพี่นนท์ก็เป็นศพไปแล้วดิไอ้ปาน ผมยืนเกาะแขนพี่เป้แน่น จนพี่แสบเดินมาใกล้ ผมก็ปล่อยมือแล้วก้มหน้าไม่มองหน้าพี่แสบ กลัวมันอะ
“ปะ..กลับบ้านกัน”พี่แสบพูดแล้วจับมือผม
“เฮ้ย..กรูกลับบ้านก่อนนะ..ขอบใจมากนะเว้ย.ไอ้กัน”พี่แสบหันไปบอกเพื่อนๆ
“เออๆ..จิบๆวะ..เพื่อนกัน..ทำไมเงี่ยนรีบกลับไปล่อเมียหรอวะ”นั่นไงครับ พี่กันมันรู้ได้ไงอะ พี่กันยกแก้วเหล้าชู้ขึ้น พี่แสบเลยหยิบแก้วเหล้าตรงหน้าพี่บาสแล้วยกขึ้นดื่ม
“สัด..กรูมีเมีย..ไม่ให้กรูล่อเมีย..ให้กรูไปล่อใครวะ”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม พวกพี่แกก็หัวเราะกันใหญ่ ชนเหล้าเฮฮากันต่อ เหมือนเรื่องเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้นครับ
ผมหันไปมองพี่ข้าวกับพวกพี่ๆที่นั่งกินเหล้ากันต่อ
“ปานกลับแล้วนะฮะ”ผมหันไปบอกพี่ข้าว
“ครับ..ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”พี่ข้าวพูด แต่ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปที่ผม งะ กรูมารู้จักคนพวกนี้ได้ไงเนี้ย
“อย่ามองเมียกรูแบบนั้น..เดี๋ยวโดนตีน”พี่แสบพูด แล้วดึงแขนผมให้เดินตามออกไปครับ ผมก็เดินตามออกมาอย่างว่าง่าย จนขึ้นรถ พี่แสบก็ไม่พูดอะไรสักคำ จนขับออกมาได้สักพัก
“หิวรึป่าว”พี่แสบพูดขึ้น หลังจากที่เงียบมานาน
“ไม่อะ..”ผมตอบเบาๆ
“ที่หลังจะไปไหนก็บอกสิ..อย่าไปคนเดียว”พี่แสบพูดขึ้นอีก แล้วหมาตัวไหนมันอยู่ให้กรูตามป่ะละ
“ก็ปานหาพี่แสบไม่เจอ”ผมพูด
“อืม.กรูผิดเองแหละที่ไม่ดูแลมึงให้ดี..วันหลังเจอไอ้นนท์อีกบอกกรูนะ..ไอ้เหี้ยนั่นมันจังไร ไว้ใจไม่ได้”พี่แสบพูด
“ฮะ..”ผมตอบ
“แล้วมันทำอะไรรึป่าว”พี่แสบถาม
“ก็..แค่ลูบๆคลำๆนะฮะ”ผมตอบไม่หมดหรอกว่ามันลูบก้น เดี๋ยวมันโมโหอีกครับ
“ไอ้สัดเอ้ย..ไม่น่าทำแค่นั้นเลย”พี่แสบหัวเสียทันที
“พี่แสบไม่ถูกกับพี่นนท์หรอ”ผมหันไปถาม เหมือนหายเกร็งจากอาการกลัวพี่แสบเมื่อกี้แล้ว
“อืม..กวนส้นตีนกรูบ่อยดีนัก..กรูว่าจะไม่ทำไรมันแล้วนะ กรูไม่อยากมีเรื่อง แม่งมีบ่อยพ่อกรูด่า..ถ้าไม่ใช่มึงเมื่อกี้กรูก็ไม่ทำหรอก”พี่แสบพูด ทำเอาผมดีใจโคตรๆอะครับ ดีใจโคตรๆเลยอะ แบบว่าทำตัวไม่ถูกเลย แต่พี่แสบเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกมาหรอกครับ ไม่รู้หรอกว่าคำพูดเมื่อกี้ทำให้ผมดีใจมากแค่ไหน
“มึงเงียบทำไมวะ”พี่แสบพูดขึ้น ผมหยุดยิ้ม
“ป้าว..”ผมขึ้นเสียงสูง จนพี่แสบคิ้วขมวดเข้าหากัน
“ซื้ออะไรหรอ”พี่แสบหยุดอยู่ที่ร้านยาที่ยังเปิดอยู่
“รออยู่นี่แหละ..เดี๋ยวกรูมาแป๊บเดียว..”พี่แสบพูด แล้วลงจากรถ แล้วล๊อกรถเอากุญแจรถออกไปด้วยครับ ขังกรูซะงั้นอะ สักพักพี่แสบก็เดินออกมา หน้าระรื่นเชียวครับ
“ทำไม.เภสัชสวยหรอ”ผมแซว
“อืม..”พี่แสบพูด
“โคตรเซ็กซี่เลยวะ..เห็นแล้วอยากเอากลับไปนอนกกจริงๆ”พี่แสบพูด ผมนิ่งไม่ตอบ
“ก็เอาไปดิ..ใครว่าไรละ”ผมพูดเสียงเรียบๆ
“ทำไม..มึงก็จะเอาคนอื่นเหมือนกันละสิ..กรูรู้”นั่นครับ ประชดกรูกลับได้อีก รู้มั้ยว่าเมื่อกี้กรูประชดมึง ไอ้บ้า
“ปัญญาอ่อน”ผมด่ามัน แล้วชี้ที่หัวพี่แสบครับ ไม่คิดเลยว่าไอ้เถื่อนโหดเมื่อกี้มันจะปัญญาคิดเองไม่ได้ขนาดนี้ครับ
พอกลับถึงบ้าน ผมก็เดินขึ้นห้อง แล้วก็ค้นตู้เสื้อผ้าเหมือนค้นตู้ตัวเองเลยครับ เอาผ้าเช็ดตัวออกมาสองผืน แล้วก็เสื้อผ้ากับของใช้บางส่วนผมอยู่ในตู้เสื้อผ้าพี่แสบอยู่แล้วแหละครับ เพราะว่ามานอนก็บ่อยนิดหน่อย พี่แสบมันย้ายของมาให้ครับ บอกว่าให้เอาไว้ที่นี่เลย ผมถอดเสื้อผ้าออกด้วยอาการอยากอาบน้ำสุดๆครับ เหนียวตัว พี่แสบเดินไปเปิดแอร์ แล้วก็ถอดตาม
ผมรู้แล้วครับว่ามันจะทำไร
“ไม่ต้องเลย ปานจะอาบคนเดียว”ผมหันไปค้อน พี่แสบยิ้ม
“ก็ตามใจดิ..ใครว่าไรละ”พี่แสบพูดแล้วเอาผ้าขนหนูมาพันตัว ผมถอดเสื้อผ้าเสร็จ แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเลยครับ อาบน้ำอยู่นานจนพี่แสบมันมาเคาะประตูครับ ว่าทำไมผมอาบน้ำจัง มันบอกจะเข้าไปขัดห้องน้ำหรอ กวนส้นตีนมั้ยละครับ พอเดินออกมา น้ำร้อนที่อาบเมื่อกี้อะครับ ห้องแอร์หนาวมากๆเลยอะ
“หนาวอะ”ผมพูดแล้วตัวสั่นเลยครับ
“ก็มึงเล่นอาบน้ำซ่ะร้อนอะไรขนาดนั้นเล่า”พี่แสบเดินเข้ามาเช็ดหัวให้ผม ผมหันกลับไปดูไอน้ำเต็มห้องน้ำเลยครับ
“จุ๊บ”พี่แสบจูบเบาๆที่หน้าผากผม จนผมอายเลยครับ รีบคว้าผ้าเช็ดหัวแล้วเดินหนีมาแต่งตัว ไอ้ยินเสียงพี่แสบมันหัวเราะผมเบาๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปครับ ผมหยิบชุดนอนอุตราแมนมาใส่ เสื้อแขนสั้นกางเกงขายาวครับ ผมเป็นคนชุดนอนเยอะมากครับ ไปโลตัสหรือว่าไปบิ๊กซี ตอนไหนเจอชุดนอนเสร็จผมหมดแหละครับ ใส่นี่วันละชุดได้เลยครับ ไม่เคยซ้ำกันเลยครับ สิบห้านาทีพี่แสบเดินออกมา แล้วเช็ดตัวหน้าห้องน้ำ แล้วก็ไม่แต่ตัวครับ เดินมาที่ผมที่นั่งเล่นคอมอยู่ตรงข้างล่างโซฟา พี่แสบนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่แล้วดูผมเล่น
“เล่นอะไรของมึง..ปัญญาอ่อน”พี่แสบพูด ก็ผมเล่นเกมส์ทำเกี้ยวซ่าอยู่อะครับ ห้องพี่แสบในห้องติดไวเรสนะครับ มีโน๊ตบุ๊คหนึ่งเครื่องชอบวางไว้ตรงโซฟา แล้วก็มีคอมอีกหนึ่งเครื่องที่วางไว้บนโต๊ะคอม ตรงนั้นสงสัยเอาไว้ทำงานมั้ยครับ เพราะว่ามีโต๊ะเขียนหนังสือวางอยู่ข้างๆด้วย
“เชอะ”ผมทำเสียงเชอะ แต่ตาก็ยังเล่นต่อครับ
“มานี่..กรูเล่นด้วย”พี่แสบพูดแล้ว ยกตัวผมขึ้น
“อ้า..ไม่เอา..ปานจะเล่น”ผมพูดแล้วมือก็ไม่ยอมวางเมาส์ครับ พี่แสบนั่งลงบนพื้นพรม แล้วเอาผมมานั่งบนตักพี่แสบที่มีแต่ผ้าขนหนูกั้น พี่แสบกอดเอวผมไว้ แล้วเอาคางมาเกยไหล่ผม พี่แสบอ้าขานะครับ ก็กลายเป็นผมนั่งระหว่างขาพี่แสบ
“ทุเรศ”ผมพูดเบาๆ พี่แสบหัวเราะ
“อ้า..ไอ้บ้า..กางเกงในก็ไม่ใส่”ผมพูด เพราะว่าไอ้พี่แสบมันเอาน้องชายมันมาถูตรงสะโพกผม
“ทำไมสบายดีออก”พี่แสบพูดไปยิ้มไป แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจแล้วครับ อยู่ดีๆพี่แสบมันก็ปิดเกี๊ยวซ่าผม แล้วเปิดหน้าเวปใหม่
“ปิดทำไม..ปานเล่นอยู่..ทำไมพี่แสบนิสัยแบบนี้เนี้ย”ผมพูดแต่พี่แสบไม่สนใจครับ มันพิมพ์ชื่อเวปที่จะเข้าทันที
“เอาน่า..อันนี้สนุกกว่าเยอะ..เดี๋ยวให้เล่นทั้งคืนเลย”พี่แสบพูด ทำให้ผมตื่นตาตื่นใจขึ้นครับ เพราะว่าผมชอบเล่นเกมส์ทำอาหาร แต่ความจริงคือทำจริงๆไม่เป็นแค่นั้นเองครับ
“หรอ..จริงดิ”ผมดีใจครับ ยิ้มหน้าปานเลย สักพักประมาณสิบวิ หน้าเวปก็ปรากฏขึ้น
“ไอ้พี่แสบบ้า”ผมเห็นหน้าเวปก็ต้องร้องด่ามันแล้วจะลุกขึ้น แต่พี่แสบมันกดสะโพกผมไว้แน่น
“อย่าเพิ่งลุกสิ.ดูก่อน..อยากดูไม่ใช่หรอ”พี่แสบมันกระซิบพูดเบาๆที่หูผม
“อยากบ้านพี่สิ..ปานจะนอนแล้ว..ปล่อยเลย”ผมพูดแล้วแกะมือพี่แสบออกแต่มันไม่ออกครับ ผมเลยหันหน้าไปมองที่อื่น
“จะเปิดลำโพงทำไมเล่า”พี่แสบครับ แม่งเปิดลำโพงโหลดคริปซะดังเลยครับ ชายๆด้วย แม่งหลายท่าชิบหายเลยครับ แถมเนตก็เร็วเหี้ยๆอะ โหลดแป๊บเดียวเสร็จ
“อ่าว..ไม่อยากฟังหรอ.กรูคิดว่ามึงอยากฟัง”พี่แสบพูดแกล้งผม ผมแอ่นตัวไปข้าวหน้า แบบจะหนีออก เพราะว่าน้องชายไอ้พี่แสบมันตั้งมาแทงข้างหลังผมแล้วครับ
“พี่แสบ”ผมพูดเบาๆ มือพี่แสบมันก็จับๆลูบๆที่ต้นขาผม ลมหายใจก็รดต้นคอผม ทำผมสยิวไปหมดเลยครับ
“ดูสิ”พี่แสบมันกระซิบบอก พร้อมกับจับหน้าผมให้ไปมองหน้าจอคอม ตาผมเหลือบไปเห็นพอดีครับ ผู้ชายฝ่ายรับโดนผู้ชายฝ่ายรุกอุ้มแล้วเดินกระแทกไม่ยั้ง
“อะ..อะ..ฮ่า..อึ”เสียงครางในคอม กับมือที่ลูบไล้ผมอยู่ ทำให้ผมรู้สึกมีอารมณ์ทันที
“อือ..พี่แสบ”ผมเรียกพี่แสบทันทีเมื่อพี่แสบมันจับเข้าที่น้องชายผม
“มีอารมณ์แล้วนิ”พี่แสบมันพูด พร้อมกับจูบต้นคอผมเบาๆ
“ไอ้บ้า..”ผมร้องบอกมันแล้วจับมือที่มันจับน้องชายผมจะให้ปล่อยออก แต่ยิ่งจับก็เหมือนมือมันยิ่งกดลงไปอะครับ มืออีกข้างก็เท้าอยู่ที่ขาของพี่แสบ มือพี่แสบอีกข้างก็ลูบไล้หน้าอกผมผ่านชุดนอน
“อือ...ยะ..อย่า”ผมบอกพี่แสบ พี่แสบลูบๆชักๆอยู่ตรงน้องชายผมผ่านกางเกงนอนแล้วก็กางเกงใน มืออีกมือก็ล้วงเข้าในในเสื้อ บีบคลึงหน้าอกผมเหมือนทำอย่างกับผมเป็นผู้หญิง ปากก็พรมจูบต้นคอไปทั่ว
“ซี๊ดดด..”ผมครางออกมาเมื่อพี่แสบล้วงเข้าไปจับน้องชายผม จากด้านใน แล้วลูบมันอย่างเบามือ พี่แสบชักให้ผม เบาๆ
“อะ...ฮะ...”ผมครางออกมาพี่แสบดูดที่ต้นคอผมอย่างแรง จนขนลุกไปหมด พร้อมกับถอดกระดุมเสื้อให้ผมจนเสื้อมันหลุดออกไปเมื่อไหร่ไม่รู้ครับ ผมเคลิ้มไปกับอารมณ์ที่พี่แสบมอบให้
“ปาน..ลุกสิ”พี่แสบกระซิบเบาๆ แล้วเลียที่ติ่งหูผม
“อือ...ไม่เอา”ผมบอก เพราะกรูอายโว้ย พี่แสบไม่พูดพร่ำทำเพลงครับ ยกตัวผมลุกขึ้น แล้วดันโน้ตบุ๊คออกไปด้านข้าง แล้วจับผมนอนลงบนโต๊ะ ตรงกลางโซฟา
“ทำอะไร”ผมเริ่มตกใจ พี่แสบยิ้ม แล้วจับผมถอดกางเกง ผมจะดึงไว้ครับ แต่ไม่ทันแล้วครับ เอามือมาปิดหน้าตัวเองแทน พี่แสบจับขาผมแยกออกจากกัน ตอนนั้นผมไม่รับรู้แล้วครับ อยู่ๆพี่แสบก็หายไป ผมเลยเปิดตาดู พี่แสบเดินไปหยิบถุงยางกับเจลมาครับ แล้วเดินยิ้มมาที่ผม ผมรีบปิดตาต่อ
“มึงจะปิดทำไมวะ”พีแสบพูดแล้วหัวเราะ ผมหุบขาแล้วนอนตะแคงอยู่บนโต๊ะ
“หันมาสิครับ..ที่รัก”พี่แสบพูด ไอ้บ้า ที่ตอนอย่างนี้มาเรียกกรูที่รัก
ผมไม่หันครับ พี่แสบเลยยกตัวผมให้ตอนเฉียงกับโต๊ะ ก็กลายเป็นว่าก้นผมอยู่ตรงมุมของโต๊ะพอดีครับ พี่แสบจับขาผมแยกออกจากกัน แล้วก้มตัวเองลงมาจูบที่มือผม แล้วจูบปากผมเบาๆ พี่แสบจับมือผมให้ผมเอามือออก ผมก็เอาออกอย่างว่าง่าย พี่แสบไซร์ซอกคอผม แล้วเม้มติ่งหูผมเบาๆ ก่อนที่จะดูดที่คอผมอย่างแรงครับ
“อะ....ปานเจ็บ”ผมร้องออกมา พี่แสบเลียตรงที่ดูดเมื่อกี้อีกครั้ง ก่อนที่จะมาเลียหัวนมผม มือทั้งสองข้างของพี่แสบก็จับข้อมือของผมไว้ครับ ไม่ยอมปล่อยมือ ผมหันห้าหันข้างไม่กล้ามอง พี่แสบเลียจนผมขนลุกเสียวไปหมด
“อ่า...พี่แสบ...อะ..พะ..พอฮะ”ผมร้องออกมา พี่แสบเอามือสองมือบีบหัวนมผมทั้งสองข้างอย่างแรง
“โอ้ย..ฮะ..”ผมร้องออกมา พี่แสบแสยะยิ้ม ก่อนที่จะจับมือผมไว้สองข้าง แล้วไล่ลิ้นลงมาที่หน้าท้อง แล้วเลียที่น้องชายผมเบาๆ โดยที่ไม่ได้ใช้มือช่วยเลย ผมแอ่นสะโพกเมื่อโดนปากพี่แสบ พี่แสบอมพวงแฝดผมจนผมครางออกมาไม่ได้ศัพท์ แล้วไล่ลิ้นลงไปที่ประตูผม พี่แสบปล่อยมือผมออก แล้วจับขาผมแหกออกว้าง พร้อมกับเอามือตัวเองแหกประตูผมให้รูมันกว้างออกอีก ไอ้บ้านี่โรคจิตป่าวเนี้ย พี่แสบเอาลมหายใจมารดเบาๆ ก่อนที่จะแตะลิ้นลงไป
“อึก...ฮะ..พี่แสบ”ผมแอ่นก้นทันที พี่แสบไล่ลิ้นลงไปมา แล้วลิ้นก็ตวัดเลียไปทั่ว ทั้งแยงทั้งดูดจนผมเสียวไปหมด อยู่ดีๆก็มีอะไรเย็นๆมาแตะ ผมขนลุกวาบ เงยหน้าหันไปมองนิดนึง เห็นพี่แสบเอาเจลมาทาที่นิ้ว ก่อนที่จะดันนิ้วเข้ามา ตัวผมเกร็งไปหมด
“อะ..เจ็บ”ผมร้องออกมาเมื่อมันเข้าไปได้ข้อนึงครับ
“อย่าเกร็งสิครับ”พี่แสบพูด มึงจะพูดเพราะกับกรูไปไหน ขอให้พูดให้ตลอดนะมึง พี่แสบลุกขึ้นมาจูบที่ปากผม แลกลิ้นกันไปมา แต่สติผมก็ยังอยู่ที่นิ้วพี่แสบอยู่ดี พี่แสบดันนิ้วเข้ามาเรื่อยๆ
“ซี๊ดด..ตอดชิบเลย”พี่แสบพูดออกมา แล้วกระแทกนิ้วเข้าไปอย่างแรง
“โอ้ย..ไอ้พี่แสบบ้า”ผมร้องออกมา ไอ้บ้า ไอ้บ้า มึงมันซาดิส พี่แสบชักนิ้วเข้าออกเบาๆ ก่อนที่จะเพิ่มแรงมากขึ้น มากขึ้น จนถอนออกมาแล้วเพิ่มนิ้วเข้าไปอีก
“อะ.....อะ...พี่แสบ”ผมร้องเสียงหลง พี่แสบก็ไม่สนใจ ปากก็เลียผมไปทั่ว มือก็ทำงานไปด้วย จนครบสามนิ้ว พี่แสบก็ถอนออกไม่ให้ผมตั้งตัว ผมนอนหอบ ไม่สนใจมันแล้วครับ ว่ามันทำอะไรอยู่ อยูดีๆมันก็ก้มตัวลงมาหอมแก้มผม
“อย่าเกร็งนะ”พี่แสบกระซิบแล้วจูบที่หูผม มันเอาน้องชายมันมาจ่อที่ประตูผม ลูบไปมาที่ประตูของผม จนพี่แสบมันจับผมอ้าขาออกกว้าง แล้ว จับน้องชายตัวเองดันเข้ามา
“อะ....”ผมหลับตาปี่ อีกมือจับที่ขาตัวเองแก้อาการเกร็ง อีกมือจับที่ตรงหน้าท้องพี่แสบ เสียงพี่แสบหายใจดังมากเลยครับ พร้อมกับดันน้องชายเข้ามาอีก
“ฮะ...อย่าเกร็งสิ”พี่แสบพูด แล้วก้มลงดูดหัวนมผม แล้วจับน้องชายผมชักเบาๆ ก่อนที่จะดันเข้ามาเรื่อยๆครับ
สักพัก
“หัวเข้าไปแล้ว..เห็นมั้ยครับ”พี่แสบก้มลงมากระซิบ แล้วกัดที่หูผม
“อะ..ไอ้บ้า”ผมร้องด่ามัน พี่แสบมันหัวเราะเบาๆก่อนที่จะดันน้องชายมันมากขึ้นๆ โดยไม่ฟังเสียงห้ามจากผมเลยครับ
“ฮะ..ซี๊ดดด..โคตรแน่นเลย”พี่แสบพูดออกมาเสียงแหบ พร้อมกับกระแทกทีเดียวมิดลำ
“โอ้ย..โอ้ย..อะ....”ผมร้องออกมา พี่แสบเริ่มกดลงแน่น มันทั้งแน่นทั้งตึงทั้งอึดอัดไปหมดครับ บอกไม่ถูก พี่แสบก้มลงมาจูบปากผม แล้วแลกลิ้นกับผมจนหายใจแทบไม่ทัน ผมต้องดันหน้าอกพี่แสบออก
“อะ..อย่าเพิ่ง”ผมร้องบอก เพราะว่าพี่แสบมันเริ่มขยับเอวเบาๆ
“อึก..”พี่แสบร้องออกมา ไม่ฟังผมเลยครับ มันขยับเอวต่อเนื่อง มือก็ลูบไล้ตัวผมทั่วไปหมด ปากก็เลียหัวนมผมจนมันเปียกหมดเลยครับ
“อะ...อึก..พี่แสบ..ปะ..ปาน”ผมร้องออกมา พี่แสบยันตัวขึ้นแล้วเริ่งเอวมาขึ้น แรงขึ้น มืออีกข้างก็จับขาผมผาดบ่า อีกข้างก็ขับขาผมให้อ้าออกกว้างครับ เอวพี่แสบเร่งเป็นจังหวะ ทั้งกดแน่น ถอนออกแล้วแทงทีเดียวมิดลำ ทั้งควงจนผมครางระงม
“อะ..ฮะ...ซี๊ด..อึก..อือออ”ผมร้องออกมา พี่แสบชักน้องชายผมไปด้วย
“ฮะ....ตอดดีชิบ”พี่แสบพูดออกมา แล้วกระแทงไม่ยั้ง อยู่ดีๆ พี่แสบก็ปล่อยน้องชายผม แล้วยันตัวเองขึ้น ทำให้น้องชายพี่แสบดันออกนิดนึง ก่อนที่จะจับขาผมทั้งสองข้าง เกี่ยวตรงขาพับ แล้ว ยกก้นผมขึ้นไปด้วยครับ กลายเป็นว่าพี่แสบขึ้นมาอยู่บนโต๊ะ แล้วก็บนตัวผมแล้วครับ ก้นผมก็โด่งยกสูงขึ้น ทำให้น้องชายพี่แสบเข้ามาลึกขึ้นครับ
“อะ..โอ้ย..พี่แสบ..เสียว อะ ฮะ”ผมร้องออกมา พี่แสบก็จับขาผมสองขา ไม่หยุดกระแทกครับ เร่งเอวกระแทกแรงมากขึ้น จนทั้งผมและก็พี่แสบครางไม่ได้ศัพท์กันเลยครับ เสียงกระทบของน้องชายพี่แสบกับก้นของผมทำให้มันดันไปทั่วห้อง
“ฮะ...ซี๊ดด..โอ๊ะ..อือมม”พี่แสบครางออกมา แล้วก้มลงมาจูบผมแล้วกระเด้าเอวต่อจนมันแรงขึ้น
“พะ..พี่แสบ...ปะปาน..ไม่ไหวแล้ว..อะ..อือ”ผมร้องออกมาบอกพี่แสบ ทำให้พี่แสบกระแทกแรงขึ้นอีกครับ จน ผมรีบชักน้องชายผม แล้วครางออกมาเสียงดังครั้งสุดท้าย น้ำผมก็พุ่งออกมาเต็มไปหมด ก่อนที่พี่แสบจะกระแทกแรงๆถี่ยิบ จนตัวผมสั่นไปหมด
“โอ๊ะ...ฮะ...อะ..ออกแล้ว..ออกแล้ว..ซี๊ดดดด...อืออ”พี่แสบครางออกมา จนกระแทกอีกหกเจ็ดครั้ง ร้องครางไปตามจังหวะ เสียงพี่แสบโคตรแมนสุดๆครับ ฟังแล้วยังเคลิ้มเลย พี่แสบหยุดกระแทกลง แต่ว่ายังกดน้องชายตัวเองมาที่ก้นผม ลึกๆ แล้วปล่อยขาผมลง แล้วถอนออก
“อะ...อึก”ผมครางออกมาเบาๆ เพราะพี่แสบมันถอนออก แต่มันกลับดันใส่เข้ามาอีกรอบ ก่อนที่จะถอนออก แล้วก็กดแน่นเข้ามาลึกสุดอีกรอบ พร้อมกับครางเบาๆ
พี่แสบถอนน้องชายออกแล้วดึงถุงยางออกด้วย แล้วมองหน้าผมที่นอนใกล้เป็นศพอยู่บนโต๊ะ
“ยิ้มบ้าอะไร”ผมพูดเบาๆ พี่แสบมันหัวเราะในลำคอ แล้วอุ้มตัวผมขึ้น เดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็เกาะมันไปแหละครับ ไม่มีแรงแล้ว
...
มาต่อแล้วนะค่ะ
เรียกเลือดอย่างที่หลายๆคนต้องการ
ปานแสบ
ชอบแสบอะ
คนเขียนบ้าไปแล้ว
หิหิ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆน้า
ไปแระค่ะ
คืนนี้อาจมาต่อ นะค่ะ
ดูก่อน ดูอารมณ์
กร๊ากก
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลยค่ะ
จุ๊บๆ
ป.ล. คนอ่านที่มาอ่านเรื่องนี้ พี่พากษ์ ไปต่อเรื่องของตนเองที่ค้างคาด่วนค่ะ ขอบอก
-
^
^
^
^
งง เลยได้จิ้มคนแรก
เอ่อ ชอบคู่นี้สุดๆเลยอ่ะ แสบมันโหด ซาดิสต์ ได้ใจเลย :laugh:
มาอ่านตอนนี้ที เลือดกาฉูดแทบหมดตัว :jul1:
สงสารน้องปานอ่ะ ท่าทางเดินไม่ได้อีกนาน :jul3:
-
หวานแบบ แปลกๆๆๆ ได้รสชาติของชีวิตดีเนอะ คู่นี้
กลับมา ก็นะ เสร็จเค้าจนได้ น้องปาน
-
:m10: เสียเลือดไปเลยตอนนี้ :haun4:
มาต่ออีกนะ ชอบคู่นี้ :laugh:
-
จอง
โหด แสบ เสียว อ่ะเบบี๋ :laugh:
-
:try2: :o8:
:bye2:
-
มาให้กำลังใจครับ ชอบ ปานกะแสบ เหมือนจะจิต กว่า 55
+1 คนแต่งค้าบ o13
-
:jul1: o13
-
:m25: :m25: o13
-
เอิ๊กกก ก :m25:
รักคู่นี้จริงง ๆ
แสบโหดได้ใจมาก :laugh:
รักคนแต่งที่สู้ดดดดด
-
แสบ.....................เสียว ได้ใจมาก :m25:
-
เหนด้วยกะเบบี๋อย่ารุนแรง ร่วมกันประนามพี่พากย์หั้ยไปต่อเรื่องตัวเองด้วยคน
เบบี๋ เอาแฟนเพื่อนๆ ข้าวที่ยังไม่เปิดตัวมาบอกหน่อยดิคับ ดูเค้ามีบางคนแอบกิ๊กกันเองเเน่เลยอ่ะ
อยากรุ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้าคับ พลีสสส
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
ชอบคู่นี้เหมือนกันครับ
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ก็คิดถึง ตาร์กับข้าว อ่ะ
-
:jul1: :m25:
ไปรักษาตัวก่อน
เสียเลือดไปมาก
-
:m10:
เอาอีกได้ป้ะ ??
เห่อ ๆๆ ๆ ๆ
น้องปานน่ารักอ้ะ ,, ใส่ชุดลายอุลตร้าแมนด้วยย
-
:m25: :m25: :jul1: :jul1: ชอบอะ คู่นี้
-
:jul1:
-
:m25: :m25: :m25:
:jul1: :jul1: :jul1:
ไม่ต้องมีคำบรรยาย :o8:
-
โอยยยย ชอบคู่นี้เจงๆ
พี่แสบ...แอร๊ยยยยย แสบได้ใจจิงๆๆ
:m10: :m10:
-
โอ้ว ว้าวว เลือด ค่ะเลือด :m25:
-
แสบเนี่ยเป็นผู้ชายที่ดีนะ มีมุมหวานออกโหดๆ
:L2: ขอบคุณค่ะ อ่านแล้ว :jul1:
-
:jul1: ได้เลือดก่อนนอนเลย 555
-
:jul1: :jul1:
เลือดสาดดดดดดดดดดด
-
เป็นวิธีกระชับความสัมพันธ์ได้ดีมาก
-
โอ่ย ๆ
:m25: :m25: :m25:
:jul1:
-
ชอบๆ ชอบคู่นี้มากๆ
:m25:
-
โอ้ว
:m25: :m25:
-
อ๊ากกกกกกกกก...............
ไม่ไหวเเร้วอ่า
ทำไม ทำไม ถึงหื่นเยี่ยงง นี่ชอบบบบบมากอ่ะ
ขอเเบบนี่ทุกวันน่ เฮียเเสบบบบบบบ*
-
:oo1: :oo1: ลั่นล้าาาาาาา
-
รอต่อไป ยังมิมา
สงกะสัยรมบ่จอยเเน่เลย
-
เย้ย...
ได้เลือดจริงๆ ด้วย
เลือดคนอ่านทะลักทลาย
:m25: :jul1: :m25:
-
.....ขอเลือดเพิ่ม!!!~
-
เข้ามาอ่านได้สักระยะแล้วนะ สนุกมากเลย อ่านเกือบตายกว่าจะทัน แต่ตอนนี้อ่านทันแล้ว
ชอบทุกคู่ที่อ่านเลยนะ แต่ตัวเอกต้องเป็นข้าวกับตาร์ คู่แสบกะปานก็ซะใจจริงๆๆ นิสัยแบบสุดๆๆเลยนะแสบเนี่ย
-
หุ ๆ คู่แสบกะปานนี่น่ารักไม่แพ้ คู่ข้าวกับตาร์เลยนะคับ อิอิ
นิสัยแบบแสบนี่ชอบนะคับ ผู้ชายจริง ๆ แมนดี หุ ๆ แต่อย่างว่าแมนมั่ก ๆ ก็หวานมะเป็น
แต่ก็นะ น่าแกล้งนัก ยิ่งเวลาเขิน ๆ คงน่ารักน่าดู อิอิ
ปานก็นิสัยผู้หญิงจริง ๆ หุ ๆ แต่ก็น่ารักกันดี ชอบ ๆๆๆ
ชอบอ่านเรื่องของ แสบกะปาน สลับกับข้าวกับตาร์ แบบนี้นะคับ หุ ๆ
ให้ +เบบี๋อีกดีกว่า ^^ รอคอยตอนต่อไปคับผม
-
:jul1:
ต้องใช้อีโมนี้จริงๆ
-
........ :m25: ขอรับบริจาคเลือดค่ะ มาดูกันว่าไอแสบมันจะอึดแค่ไหน.. ........ :z1:
-
:m25: :m25:
-
:m1:
-
:m25:
-
ตอนที่84 พิเศษ ปานกะแสบ<หวานรึป่าวหว่า>
หลังจากเสร็จภารกิจในห้องน้ำอีกยกหนึ่ง พี่แสบมันก็พาผมอาบน้ำ แล้วก็เอาผมที่ไร้เรี่ยวแรงมาวางไว้บนเตียงครับ
“ไอ้หื่น”ผมด่ามัน ทั้งๆที่ไม่มีแรงนั้นแหละครับ
“กรูหื่น..แล้วมึงละ..เด้งเอาๆ”พี่แสบมันพูดไปยิ้มไปครับ
“อะ....ไอ้พี่แสบบ้า..ไอ้ทุเรศ..ไอ้โรคจิต..ไปเลยนะไอ้เลว”ผมชี้หน้าด่ามัน ไม่รู้จะสันหาคำไหนออกมาด่าครับ มันนั่งหัวเราะร่าเริง กับคำด่าของผม ผมหันหน้าหนี
พี่แสบมันล้มตัวลงนอนด้านข้างแล้ว ปิดไฟหัวเตียง ผมหันข้างให้มัน หันหลังให้มันนั่นเองครับ มันเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ก่อนที่จะลุกขึ้นจูบผมของผมเบาๆ
“ฝันดีนะครับ”พี่แสบมันกระซิบ จนผมยิ้มออกมาในความมืด ไอ้บ้า นึกด่ามันในใจ
ตื่นเช้ามาอีกทีปาเข้าไปสิบโมงกว่า
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูพี่แสบจากด้านนอก ผมสะลืมสะลือตื่นขึ้นมา แต่พี่แสบมันกอดผมไว้ ผมก็กลัวมันตื่นด้วยอะครับ ทำไงอะ
“ไอ้แสบ”เสียงพี่ใสนี่หว่า พี่ใสเคาะประตูเรียก
“พี่แสบ...”ผมเขย่าตัวพี่แสบเบาๆ มันก็หันหน้าหนีอีกครับ
“พี่แสบ..พี่ใสมาเรียก”ผมเขย่าตัวพี่แสบอีก
“อือ...ออกไปให้หน่อยสิ”ดูมันครับ ดูมัน ผมก็เลยต้องลุกไปเปิดประตู
“ฮะ..”ผมเปิดประตูออกมา
“ไอ้แสบละ”พี่ใสถาม
“นอนอะฮะ”ผมตอบ
“พี่ทำกับข้าวเสร็จแล้วนะ.ลงมากินได้เลย..ถ้ามันตื่นก็บอกว่าเดี๋ยวพี่ออกไปบ้านเพื่อน..พ่อกับแม่ทิ้งเงินเดือนไว้ให้อยู่บนโต๊ะตรงหัวเตียงแม่นะครับ..พ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดนะครับสองสามวันถึงจะกลับ.พี่ฝากบอกมันด้วย”พี่ใสพูด
“ได้ฮะ..แล้วพี่ใสจะกลับเมื่อไหร่หรอ”ผมก็ถามไปงั้นแหละครับ บ้านมันโหวงเหวง ตอนผมอยู่บ้านผมก็ต้องรู้เวลาไปกลับของคนในบ้านอยู่แล้วเป็นนิสัย
“น่าจะดึกๆนะครับ..กับข้าวลงไปกินได้เลยนะ..พี่ซื้อปาท๋องโก๋มาให้ด้วย.กับน้ำเต้าหู้ของโปรดไอ้แสบมัน”พี่ใสพูดแล้วเดินลงไป
“ขอบคุณมากนะฮะ..”ผมยิ้มแล้วผงกหัวให้ครั้งนึง ก่อนที่พี่ใสจะลงไป มันตื่นแล้วอะครับ เลยเดินไปรีดผ้าตรงหน้าห้องน้ำพี่แสบ มันมีที่รีบครับ แต่แม่ง ผมไม่เคยเห็นมันรีดเอง มันบอกแม่บ้านรีดให้ แล้วมึงจะมีที่รีดไว้เพื่อ... ไอ้ฟายเอ้ย ผมรีบเสื้อกับกางเกงเสร็จ ก็เข้าไปอาบน้ำ ประมาณครึ่งชั่วโมงออกมา ไอ้พี่แสบมันยังนอนอยู่บนเตียงอยู่เลยครับ
“จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”ผมพูดบ่นคนเดียว
ตื้ดๆ ๆ ๆ ผมรีบหยิบขึ้นมาดู “พี่โน้ต”ผมเห็นผมก็รีบรับทันทีครับ ไม่ได้สนใจไอ้คนที่นอนอยู่บนเตียงเลยครับ
“ฮะพี่โน้ต”ผมรับ
“เป็นไงบ้างครับ..พี่เป็นห่วงแทบแย่..ไอ้โหดนั่นแฟนปานหรอ”พี่โน้ตรีบพูดทันที
“ฮะ..ปานก็สบายดีฮะ..เข้าใจกันแล้ว..ขอบคุณพี่โน้ตมากเลยนะที่เป็นห่วงปาน”ผมตอบไป แล้วมานั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
“ครับ..แล้ววันนี้ว่ารึป่าวครับ”พี่โน้ตถาม
“ก็ไม่รู้อะ..ตอนนี้ปานไม่ได้อยู่บ้านปาน”ผมพูด
“มึงก็บอกไปสิว่ามึงอยู่บ้านผัวมึง”ผมรีบหันไปตามเสียงแข็งๆทันที พี่แสบมันตื่นขึ้นมาเอาหลังพิงหมอนอยู่บนหัวเตียงครับ ผมไม่สนใจ คุยต่อครับ
“พี่จะชวนไปกินไอติมสักหน่อย”พี่โน้ตบอก
“อ่อ..หรอฮะ..”ผมพูด แล้วยิ้มคนเดียว ก็ไม่รู้จะพูดไรอะ อยากไปก็อยากนะเพราะว่าห่วงกิน แต่ไอ้พี่แสบมันนั่งอยู่นี่อะดิ
“วางซะ”พี่แสบพูดขึ้น แต่ผมไม่ได้หันหน้าไปมอง
“ปานคงไปไม่ได้อะฮะ..วันนี้..ขอโทษด้วยจริงๆนะฮะพี่โน้ต..แล้วเรื่องเรียนวันจันทร์ปานจะโทรหาพี่โน้ตอีกทีนะฮะ...”ผมพูด
“ได้ครับ..ถ้าไม่เข้าใจอะไรโทรถามพี่ได้ตลอดเลย หรือถ้าตอนเย็นว่าก็โทรบอกพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปหาที่บ้าน”พี่โน้ตบอก
“ฮะ....ขอบคุณฮะ”ผมตอบ
“เฮ้ย...ไอ้พี่แสบ”ผมรีบด่ามันทันที เมื่อโทรศัพท์ไปอยู่ที่มือไอ้พี่แสบแล้ว มันยืนยิ้ม แล้วกดวางอย่างหน้าตาย พร้อมกับปิดเครื่องผมอย่างเสียมารยาทครับ ผมหน้างอ ใส่มัน
“พี่มันบ้า..โรคจิต..คิดเองไม่เป็นว่าอะไรเป็นอะไร.ปัญญาอ่อนเด็กป.หกมันยังคิดเองได้เลย”ผมด่า มันใส่กระจกครับ แล้วมันก็หน้างอใส่ผมเมื่อผมด่ามันเสร็จทันที
“ใช่ดิ..ใครจะไปเก่งเหมือนเด็กแพทย์มึงละ”พี่แสบพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปครับ มันก็เอาผ้าขนหนูไปด้วย แม่ง โกรธกรูแค่เนี้ย ไอ้ปัญญาอ่อนเอ้ย
พอสักพักมันอาบน้ำเสร็จมันก็เดินออกมาครับ ผมแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว มันเงียบไม่พูด ดีไอ้บ้า
“พี่ใสบอกว่าพ่อกับแม่ทิ้งเงินเดือนไว้ให้ที่โต๊ะหัวเตียงแม่ พี่ใสออกไปบ้านเพื่อนจะกลับดึกๆ”ผมพูดลอยๆมันเงียบไม่ตอบครับ
“กับข้าวพี่ใสทำเสร็จแล้ว..อยู่ในครัว..มีปาท่องโก๋ด้วย”ผมบอกอีก พี่แสบมันก็เงียบไม่ตอบผมอีกครับ หยิบบ๊อกเซอร์ขึ้นมาใส่ แล้วก็ใส่กางเกงยีนส์ แต่เสื้อมันเสือกไม่ใส่ครับ ตกลงกรูต้องง้อมึงกับคำพูดกรูนิดเดียวที่ด่ามึงใช่ป่ะเนี้ย แล้วไอ้พี่แสบมันก็ลงไปทั้งที่ไม่ได้ใส่เสื้อนั่นแหละครับ ผมเลยเดินตามลงไป หิวอะ พอลงไปข้างล่าง มันก็จัดการเทน้ำเต้าหู้ใส่แก้ว มีการไม่เทให้ผมด้วยนะครับ กวนตีนมั้ยละ แล้วนั่งกินคนเดียว ผมเลยเดินไปตักข้าว แล้วมานั่งกินข้าว เช้านี้มีไข่เจียวหมูสับ กับต้มจืดวุ้นเส้น อีบ้านนี้มันจะชอบต้มจืดวุ้นเส้นกันไปไหนเนี้ย แล้วก็ผัดฉ่าปลาหมึกกุ้ง นี่พี่ใสคงทำคนเดียวหมดเลยแหละครับ เพราะว่าพี่ใสชอบทำกับข้าว ผมเดินไปหยิบแก้วแล้วก็มาเทน้ำเต้าหู้ของตัวเอง
ไอ้พี่แสบมันนั่งกินน้ำเต้าหูกับปาท่องโก๋ของมันไปครับ ผมก็ไม่ตักข้าวให้มันหรอก เสือกไม่พูดไม่จา ไม่รู้เป็นส้นตีนอะไรของมันอีก กรูด่าแค่เนี้ย ทำเป็นเคือง แม่งๆ อะไรวะ กรูละงง นึกจะงอนกรูก็งอน
“กินข้าวมั้ย”ผมถามขึ้นเมื่อเอาจานมาวาง
ไม่ตอบครับ เงียบ สงสัยมันเป่าสากอยู่
“กินมั้ย”ผมถามอีกครั้ง เสียงเรียบๆ
ไม่ตอบอีกครับ ผมเลยเดินไปตักข้าวให้มันสองทัพพี แล้วเอามาวางไว้ตรงหน้ามัน
“ไม่มีช้อนกับซ้อมมึงจะให้กรูกินมือรึไง”พี่แสบมันพูดขึ้น ตาก็มองไปที่อื่น ปัญญาอ่อนอะมึง ไอ้พี่แสบผมก็เดินไปหยิบมาให้ครับแล้ววาง มันก็วางปาท่องโก๋ แล้วกินข้าว มันตั้งหน้าตั้งตากินใหญ่เลยครับ ผมนึกขำ แม่งตกลงจะให้กรูเป็นฝ่ายง้อจริงๆใช่ป่ะ ทั้งๆที่กรูยังไม่รู้ตัวเลยเนี้ยว่ากรูผิดอะไร แม่งเอ้ย
ผมเลยตักกุ้งมาหนึ่งตัว แล้ววางบนข้าวครับ แล้วเอาไปจ่อที่ปากมันที่กำลังก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียว
“ไร”ผมพูดห้วนๆ คิ้วขมวดติดกัน มึงจะวางฟอร์มไปไหนไอ้พี่แสบ ผมยิ้ม
“กินดิ..ป้อนเลยนะเนี้ย”ผมพูดแล้วยิ้ม
“กินเองได้”ดูมันครับ ยังไม่เลิกครับ ยังไม่เลิก
“เร็วดิ...กินๆ..ไม่งั้นปานไม่กินนะ”ผมยังเอาไปจ่อที่ปากมันครับ ดันๆๆ แต่มันไม่ยอมอ้าหน้านิ่งเชียวผมนี่อยากจำขำให้ท้องแข็ง
“เรื่องขะ....”พี่แสบอ้าปากจะพูดแค่นั้นแหละครับ ผมยัดช้อนเข้าไปทันที
“แม่ง..กระแทกปากกรูเลย”พี่แสบมันหน้างอ ผมดึงช้อนออกแล้วหัวเราะ มันก็เคี้ยวข้าวครับ
“แม่งเลือดออกด้วย”พี่แสบมันพูด แล้วเบะปากให้ผมดู
“อย่ามาเวอร์”ผมว่ามัน
“ดูดิ...แม่ง”พี่แสบมันจับปากตัวเองให้ผมดู
“ฮ่าๆๆ..ไหนๆ”ผมหัวเราะ แล้วลุกขึ้นดูปากมันที่นั่งอยู่ตรงกันข้าง
“แม่งขำเหี้ยไร..”พี่แสบมันเริ่มโมโหครับ ผมก็ยังหัวเราะไม่หยุด
“กรูไม่แดกแล้ว”ดูมันครับ ทำอย่างกับเด็กขี้น้อยใจ แล้วมันก็เอนหลังพิงพนักพิง
“ไรอะ..ปานขอโทษ”ผมพูดแล้วยิ้ม มันก็ยังหน้างออยู่
“ปานขอโทษนะครับพี่แสบ..กินต่อดิ”ผมพูดไปยิ้มไป ตลกมัน มันก็ยังนั่งนิ่งครับ ผมเลยลุกไปตรงฝั่งมัน แล้วนั่งลงบนโต๊ะกับข้าวเลยครับ ผมหันไปตักกับข้าวแล้วเอามือรองช้อน แล้วเอามาป้อนมัน
“หายงอนน่ะ..นะนะ..”ผมพูด แล้วทำท่าจะป้อนแต่มันหันหน้าหนี
“พี่แสบ...กินดิ..ไม่งั้นปานไม่กินอะไรทั้งวันจริงๆนะ..”ผมพูด แล้วหุบยิ้ม ประมาณว่ากรูพูดจริงนะ
มันหันมามองหน้าผมครับ แล้วอ้าปาก
“ฮ่าๆ”ผมหัวเราะเบาๆ มันหน้างอทันทีครับ ผมเลยก้มลงไปหอมแก้มพี่แสบมันหนึ่งที
“ปัญญาอ่อน”ผมพูด
“มึงก็กวนตีน”ดูมันวกกลับมาด่าผมครับ ผมก็นั่งป้อนให้มันอยู่อย่างนั้นแหละครับจนหมดจานป้อนตัวเองด้วยป้อนมันด้วย
“ไปดูหนังกันมั้ย”อยู่ดีๆไอ้พี่แสบมันก็พูดขึ้น ร้อยวันพันปีไม่เคยพูดครับ เพราะว่ามีแต่ผมที่เป็นฝ่ายชวนท่าเดียว ผมอึ้งไปนิดหน่อย
“ไปมั้ยวะ..คิดนานเดี๋ยวกรูไม่ไปเลย”พี่แสบมันหันมาดุ แล้วเก็บจานไปล้าง ผมก็ได้แน่นั่งกินปาท่องโก๋ต่อที่โต๊ะแหละครับ
“ไปดิ..ที่รักชวนทั้งทีไม่ไปได้ไง”ผมพูดแกล้งหยอกมัน พี่แสบมันเงียบไปครับ
“เดี๋ยวปานมานะ”ผมลุกขึ้น
“จะไปไหน”มันรีบหันมาถาม
“แปรงฟัน”ผมบอก ผมจะต้องแปรงฟันหลังอาหารเช้าทุกครั้งนะครับ
“เดี๋ยวก่อนนั่งตรงนี้แหละ”พี่แสบพูดแล้วหันไป
“ทำไมอะ”ผมงงครับ
“เดี๋ยวมึงขึ้นไปโทรหาชู้..ให้กรูล้างจานเสร็จค่อยไป”ดูมันครับ ไม่วายจะหาเรื่องผม
“คิดได้แค่นี้อะนะ”ผมว่ามัน มันหันมาค้อน แล้วก็ล้างจานต่อครับ จนพี่แสบล้างจานเสร็จ ก็ขึ้นไปแปรงฟันกันทั้งคู่แหละครับ ผมจับมันแปรง แล้วก็เตรียมความหล่อ แล้วออกนอกบ้านกันเลยครับ
พี่แสบมันเอารถของแม่ออกไปครับ เพราะว่าพี่ใสเอารถระหว่างพี่ใสกับมันไป พ่อก็เอารถพ่อไปครับ เหลือรถตู้กับรถแม่มัน พอดีว่าอากาศร้อนมากเลยไม่เอามอไซด์ออกไปนะครับ พอถึงห้างสรรพสินค้าก็ไปดูรายการหนังก่อน ตกลงว่าผมอยากดูบู้แอ๊กชั่น ส่วนไอ้พี่แสบอยากดูหนังฆาตกรรม ดีเหมาะกับมึงดีไอ้พี่แสบ ผมว่าหนังฆาตกรรมน่ากลัวว่าหนังผีอีกนะครับ หนังผียังแบบรู้ว่าเป็นผีอะ หนังฆาตกรรมบางเรื่องมันเป็นแบบโรคจิตอะครับ ผมไม่ค่อยชอบดูเท่าไหร่ ผมชอบแบบเปิดเผยว่าฆ่ากันเลยดีกว่าครับ มันส์ดี
เถียงกันอยู่นาน มันก็ต้องยอมผมแหละครับ เพราะว่ากรูแกล้งงอน
พี่แสบมันก็ลากผมไปซื้อขนม ซื้อแม่งโคตรเยอะๆ สงสัยดูหมดเรื่องก็ยังไม่หมดครับ แต่ไอ้พี่แสบมันบอกว่าป๊อปคอนแค่เพลงสรรเสิรญ ก็หมดแล้ว นั่นมันกินหรือมันแดกครับ นั้นนะ
“มานี่..”พี่แสบมันจับแขนผมให้ไปใกล้ๆมัน แต่ผมงงครับ เลยก้าวออกมา
“กรูบอกให้มานี่..มึงจะยืนห่างๆเพื่อ...”ดูมันครับ มันว่าผม
“ทำไมอะ”ผมถามมันไปกินป๊อปคอนไป
“อย่าเสือกถามมาก”นั่นครับ ด่ากรูอีก ก็กรูอยากรู้ ถ้ากรูไม่อยากรู้กรูจะถามให้มึงด่าทำไมไอ้พี่แสบ
“พี่แสบ”ผมเรียกชื่อมันขึ้น หลังจากที่ยืนอยู่นาน
“หืม”มันหันหน้ามาที่ผม
“ถามจริงเหอะ..รักปานจริงๆรึป่าว”ผมทำหน้าไม่ได้จริงจังนัก แต่ว่าพี่แสบมันมองผมงงๆ แล้วหันหน้าหนี
“เร็วดิ..อยากรู้”ผมบอกไปกินไปครับ
“มึงจะอยากรู้ไปทำไม..มึงก็เคยรู้แล้วนิ”พี่แสบพูดลอยๆ
“อ่าว..ก็อยากรู้อีกอะ”ผมบอก แล้วมองหน้าพี่แสบ
“เร็วๆ..ปานอยากได้ยิน”ผมจับมือพี่แสบแกว่งไปมา มันหันหน้างอๆของมันมามองหน้าผม
“ไม่โว้ย..”พี่แสบหันมาพูด
“อะไรพูดแค่นี้เอง..มันยากลำบากนักรึไงห๊ะ”ผมพูดแล้วปล่อยมือออก
“เออ..”พี่แสบมันพูดเสียงกระชากใส่หน้าผม
ผมเงียบ ก็ยอมรับว่าน้อยใจอีกแล้วครับท่าน ผมเป็นคนน้อยใจง่ายอะ เลยยืนนิ่งไปเลย เพราะมันเออซ่ะขนาดนั้น
“อืม...งั้นรู้แล้ว”ผมพูด แล้วเดินออกมานิดนึงทิ้งระยะห่างไว้ แล้วยืนกินเหมือนไม่ได้น้อยใจมันครับ แต่ที่จริงอะกรูโคตรน้อยใจมึงเลย ไอ้พี่แสบ ไม่ได้โกรธนะครับ แต่มันเจ็บแปล๊บๆอะ น้อยใจอะ พี่แสบมันก็หันหน้ามามองแต่ผมกินไม่สนใจมัน จนหนังจะเข้าฉายครับ ผมก็เดินนำหน้ามันไปเลยครับ ยื่นตั๋วให้พนักงาน พี่แสบมันเดินตามมาแล้วจับมือผมไว้ แต่ผมสะบัดออก เล่นตัวนิดหน่อยถึงปานกลาง แต่มันก็เดินมาจับผมอีกครับ ผมก็ปล่อยให้มันจับ แล้วก็ไปนั่งตามที่ นั่งลงผมก็ไม่วายกินครับ กินๆๆ ไม่สนใจ ขนมที่พี่แสบถือมาก็เอาวางไว้บนตัวพี่แสบแหละครับ นั่งเงียบจนหนังเริ่มฉาย ป๊อปคอนผมก็หมดครับ ผมเลยหยิบก่อนของไอ้พี่แสบมากิน มันมองผมงงๆ
“ป้อนกรูอีกดิ”พี่แสบมันกระซิบ แต่ผมกินต่อไม่สนใจ
“ปานครับ..ป้อนพี่หน่อยดิ”ดูมันครับกี่ร้อยกี่วันไม่เคยพูด ทำมาเป็นตอแหลครับ ผมก็ยังนั่งนิ่งกินต่อไปตามองจอภาพยนตร์
“อะ...”ผมหันหน้าไปดุมันไอ้พี่แสบนั่งยิ้ม มันหอมแก้มผมแล้วก็มานั่งหัวเราะ ไอ้บ้า
“ถ้าทำอีก.ปานจะกลับจริงๆด้วย”ผมพูดแล้วค้อนใส่มัน
“มึงนี่นะ..ขี้งอนชิบหาย”พี่แสบมันบ่น แล้วเอามือผมไปจับ ไว้
“จะกิน”ผมจะดึงกลับครับเพราะว่ามันกำลังมันส์ปากเลยครับ อร่อยดี
ผมหันไปมองหน้าพี่แสบ เพราะว่าไอ้พี่แสบแม่งมันเอาป๊อปคอนไปวางบนตักมันครับ แล้วเอาอีกมือมาป้อนผม ไม่ได้ป้อนธรรมดาครับ มันยัดในปากผมครับ แม่ง หวานกับกรูบ้างได้มั้ยเนี้ย ผมก็ต้องอ้าปากกินเพราะว่ามันยัดมาอะ
นั่งก็เพลินดีอะครับ กินไปดูไป มีคนป้อนด้วย จนหมด แกะขนมอีกครับ แกะอีกๆ จนหมดไปเรื่อยๆ หนังก็ใกล้จบแล้วครับ ผมก็รีบเก็บๆขยะแล้วเอาไปกองไว้บนตัวพี่แสบ ไอ้พี่แสบมันหน้างอมองผมเลยครับ
“มีปัญหารึไง”ผมพูดกับมัน มันก็ยิ้มซะงั้นอะครับ กรูละเดาอารมณ์มันไม่ออกเลย แต่กรูยังน้อยใจมึงอยู่เฟ้ย พอหนังจบผมก็เดินออกมาไม่รอมันเลยครับ พี่แสบมันรีบเดินตามแล้วจับแขนผมไว้ แล้วก็เอาแขนมาพาดที่ไหล่ผมครับ
“หนักโว้ย”ผมหันไปหงุดหงิดใส่มัน แต่พี่แสบมันยิ้มระรื่น เดินไปเรื่อยๆแล้วแต่อารมณ์ผมแหละครับ เข้าร้านนู้ออกร้านนี้ จนไปเจอร้านชุดว่ายน้ำครับ
“พี่แสบดูชุดนี้ดิ”ผมชี้ไปที่ชุดว่ายน้ำผู้หญิง ตลกดีอะครับ ผมว่าขนาดนี้ก็แก้ผ้าเลยดีกว่า เดียวตัดนู้ตัดนี่
“อ่าว..หายงอนกรูแล้วหรอ”พี่แสบมันหันมาหยอก แล้วยิ้มให้ ผมเริ่มหน้างอลงทันที แม่ง นึกขึ้น ได้แต่เสือกมาพูดต่อหน้า กรูว่าจะอารมณ์ดีแล้วเชียว
“ปล่อยเลย”ผมพูดแล้วผลักตัวพี่แสบออก แล้วเดินไปเจอ ร้านชุดนอน โอ้ย พระเจ้าช่วย ชุดนอนครับชุดนอน ผมรีบเดินเข้าไปทันทีไม่รอใครครับ ดูนู้ดูนี่ มีลายโดราเอมอนมาใหม่ด้วยครับ เป็นชุดแขนสั้นกางเกงขายาว สงสัยจะเป็นของผู้หญิงอะ
“ไซด์อะไร”พี่แสบหันมาถาม ผมก็ไม่สนใจ
“เอ็มแล้วกัน”พี่แสบพูดแล้วหยิบออกมาเลยครับ แล้วยื่นให้พนักงานที่เดินตามมา ผมเห็นเช่นนั้นก็ตามใจดิ เดินดูตัวต่อไปครับ แฮะๆ ของฟรี ลายหมีสีน้ำตาลกับสีไข่ปนกัน น่ารักๆอะ พี่แสบมันเห็นผมดูเลือกๆอยู่ว่าผมเอาแน่ครับ มันรีบหยิบดูไซด์แล้วยื่นให้พนักงานอีกเลยครับ
“พอแล้ว..แค่มีในตู้เสื้อผ้าก็ใส่ไม่หมดอยู่แล้ว”พี่แสบมันพูดแล้วจับแขนผมเดินไปที่เคาท์เตอร์ก็ดีอะ ยังไงก็ได้ตั้งสองชุด มันก็หมดไปพันกว่าบาทแหละครับ ยืนมองมันจ่ายเงิน กร๊าก
“รื่นเริงเชียวนะมึง”พี่แสบมันเห็นผมเดินดูนู้ดูนี่ยิ้มร่าเริงอะครับ แต่พอหันไปมองหน้ามันก็หน้างอ
“มึงนี่นะ”พี่แสบมันยิ้มนิดๆ
ผมก็เดินเข้าร้านไอศกรีมเลยไม่ถามความเห็นจากมันหรอกครับ แล้วก็สั่งๆๆ แต่ไอ้พี่แสบมันไม่สั่งอะครับ
“ไม่กินหรอ”ผมถาม
“ไม่เอา..ไม่ชอบ”พี่แสบมันพูด
“ทำไมไม่ชอบ”ผมถามอีก
“ก็ไม่เชิงไม่ชอบ.แต่ว่าตอนนี้ไม่อยาก..อยากดูมึงกินมากกว่า”พี่แสบมันพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ จนผมต้องหลบตามันทันที
“มึงนี่ตอนอายก็น่ารักดีนะ..แต่มึงช่วยหยุดปากดีหน่อยได้มั้ยวะ..ประมาณว่าหุบปากนะ”พี่แสบมันพูด แล้วเอาเท้ามาเตะเบาๆที่ขาผม
“เรื่องของปาน..สนใจทำไม..แค่ให้บอกรักยังบอกไม่ได้เลย”ผมพูด ทำเอาพี่แสบมองไปข้างๆโต๊ะ
“ทำไม..แคร์หรอ..แคร์คนอื่นมากกว่าปานหรอ”ผมหันไปมองหน้ามัน หน้าพี่แสบนิ่งลง ผมมองหน้าพี่แสบ แล้วก็หลบตาหันไปที่อื่น เพราะว่าไอ้พี่แสบมันจ้องตาผมเขม็งเลยครับ
“ถ้ากรูไม่แคร์มึงจะให้กรูไปแคร์ใครละ...กรูก็รักมึงคนเดียวนั่นแหละ..อย่าถามบ่อยดิวะ..”พี่แสบมันพูด ผมหันไปมองหน้าพี่แสบทันที พี่แสบก้มหน้าลงแล้วเงยมามองหน้าผม หันไปที่อื่น แล้วก็หันมาที่หน้าผมอีกที่ผมจ้องพี่แสบไม่ลดละ
“แฮะๆ..ก็แค่เนี้ย”ผมยิ้มออกมา
“กวนตีนนะมึง.หลอกให้กรูพูด”พี่แสบบอก ผมมองหน้าพี่แสบ แบบจ้องตาสุดๆอะครับ จ้องจนพี่แสบมันหลบตาแล้วยิ้ม
“มองอย่านั้น..ทั้งคืนเลยดีกว่ามั้ย”พี่แสบมันกลับมาหื่นอีกครั้งครับ
“ไอ้บ้า”ผมด่ามัน แล้วไอศกรีมก็มาเสริฟ
“กินดิ”ผมเอาช้อนอีกอันยื่นให้พี่แสบ เพราะว่าพนักงานเอาช้อนมาให้สองอัน
“ไม่เอา..”พี่แสบบอก
“ตามใจ”ผมบอก แต่ผมก็ตักไอติมแล้วไปจ่อที่ปากพี่แสบ พี่แสบมันยิ้มออกมาครับ
“มึงอายชาวบ้านเค้าบ้างมั้ย”พี่แสบมันว่า
“ทีเรื่องที่ไม่น่าอายพี่แสบก็อาย..ทีเรื่องที่น่าอายพี่แสบดันไม่อาย..พี่มันบ้า”ผมว่าพี่แสบแล้วเอาช้อนไปดันที่ปากแล้วพี่แสบมันก็กินเข้าไป ก็จริงอะเรื่องใต้สะดือดันไม่อาย เรื่องที่มันไม่น่าอายเสือกอายอะ ไอ้บ้านี่อะ
ผมกับพี่แสบกินไอศกรีมเสร็จ ก็เดินเล่น จนได้เสื้อมาอีกตัวของผม พี่แสบได้กางเกงยีนส์อีกตัว แล้วไปซื้อบ๊อกเซอร์ของพี่แสบด้วย แล้วก็เดินซื้อของกิน ขนมเยอะแยะเลยครับ แล้วก็อาหารสดด้วย เพราะผมบอกว่าอยากกินต้มยำ กับกุ้งเผา พี่แสบมันเลยจะทำให้กิน แล้วก็ไปซื้อหนังมาอีกสองเรื่องครับ หนังสือผมอีกสองเล่ม พี่แสบจ่ายบ้างผมจ่ายบ้างแหละครับ หนังสือนี่ผมจ่ายเองครับ เพราะผมเริ่มไม่ยอมให้มันจ่ายครับ มันชอบแย่งผมจ่าย ผมเลยว่ามันว่า “จะจ่ายให้ก็จ่ายให้ตลอดนะ..อย่าเพิ่งมาทำเป็นดีเฉพาะตอนนี้”ทำเอาพี่แสบตบหัวผมไปอีกรอบแล้วปล่อยให้ผมจ่ายเอง
...
วันนี้เรียนวันแรกอีกแล้ว
เหนื่อยมากๆเลย เกือบหลับในห้องเลย
ที่จริงกะว่าจะมาต่อเฉพาะวันเสาร์แล้วเพราะว่าอยากอ่านหนังสือ
แต่กลายเป็นว่าพอมาถึงบ้านก็ทำไม่ได้ที่จะไม่เปิดคอมมาดูคอมเม้น แล้วไม่อยากให้คนอ่านรอนาน
เลยใจอ่อนอีกแล้ว แล้วก็มาต่อให้ ถ้าวันไหนขาดหายไปก็อย่าว่ากันเลยนะค่ะ
เพราะว่าเรียนหนัก รักเหนื่อย แล้วก็ไม่ทิ้งแน่นอนค่ะ จะมาดูเรื่อยๆ ถ้าตอนไหนมีเวลาว่างจะพิมพ์แล้วมาต่อให้ทันทีนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นน่ะค่
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
-
จิ้มไว้ก่อน
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
พี่แสบ หวานได้อีกนะคร้าบ
ชอบจังเลย
:m1: :m1: :m1:
-
หวานแบบโหดๆ
:laugh:
-
:laugh: งอนๆง้อๆ น่ารักดี
-
:m1:
-
เห็นด้วยกะน้องมินท์ ตอนนี้หวานแบบโหด :t2:
-
:m1: :m1:น่ารักเน๊อะ :o8:
-
แอร๊ยยยย
ชอบบ หวานปนโหดแบบี้แหละ น่ารักกกก :m1:
-
น่ารัก น่าชัง จริงๆๆเลยคู่นี้
-
:m17: น่ารักดีคู่นี้ ขำๆ
-
o13 ชอบๆๆคู่นี้มากมาย
เขียนคู่นี้อีกนะ
ชอบๆๆๆ
แล้วก็ขอ คู่อื่นในกลุ่มด้วยนะ
คึคึ
ชอบๆๆ ชอบๆ ชอบๆๆ
ชอบๆๆแสบกับปานนนนนนนนนนนนนน :กอด1:
-
หวานอะ :m1:
-
น่าร้ากกกกกกก :กอด1:
-
หวานแปลกๆ
ปนโหดๆ ไปหน่อยนะนั่น
:o :o :o
-
ขอบคุณที่มาอัพให้ o13
พักผ่อนบ้างอะไรบ้าง :impress:
คิดถึงตาร์กะข้าวจัง :o8:
:bye2:
-
อย่างนี้เค้าเรียก รักนะแต่ไม่แสดงออก ตะหากเจ๊มินท์ :laugh:
-
เข้ามาขอเป็นสาวกของเรื่องนี้ด้วยคน พึ่งตามอานทันเนี่ย คนแต่งขยันมากกก :man1:
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคร้า ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ น่าอ่าน ๆ :pig4:
รอตอนต่อไปค่ะ คู่ใหนก็ได้ อุอุ น่าร๊ากกก
-
ได้แสบมาเป็นแฟนก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย
-
อ่านเนื้อเรื่อง >> :jul1:
อ่าน Writer's talk >> :m29:
-
ตอนนี้เริ่มชอบแสบมากก่าข้าวอีกแหะ :m23:
ก้เค้าน่ารักกันดีอะ
ยังหวานได้อีก อิอิ :oni1:
-
:z1: หวานๆ หื่นๆ ชอบบบบ
-
ออกแนว รักโหดแฮะคู่นี้ สมน้ำสมเนื้อแล้วหละ
ว่างัย คู่อื่นๆ ที่เหลืออ่ะเบบี๋ ตอบด้วยยยย
ฝานดีและคืนนี้ ไปนอนก่อน :a12:
-
ชอบคู่แสบกับปาน
น่ารักแบบกวนๆดี :t2:
แถมหื่นอีกตั้งหาก :m25:
-
:m13:
ชอบๆ
มันส์ โหด หื่น
อิอิ
-
ชอบ ๆๆ หื่นได้อีก อะ นายเเสบบ
น้องปาน เว๊ยย เอามันไห้อยู่ 55
โหดดี *
-
เดี่ยวก็งอนกัน...........เดี่ยวก็หวานกัน อิอิ
-
หวานอย่างแรง
-
หวานซ๊ะ!!!~
-
แสบ แอบหวาน เหมือนกันนะเนี่ย :z1:
-
แสบ แอบหวาน เหมือนกันนะเนี่ย :z1:
เห็นด้วย :man1:
-
....... หวานซ๊า ....... น้องปานน่ารักอ่ะ ไอบร้าแสบบอกปากดี .. ไม่เจงเลย .... คนหน้าตาดีต้องมีพิษรอบต้ว
.... เพื่อป้องกันตัวเองดิ ..... จริงป่ะ ... เบบี๋ สู้สู้ค่ะ
-
ชอบอาการของแสบมากเลยอ่ะ 5555 น่ารักได้อีก อยากเห็นภาพตอนโดนน้องปานแกล้งให้พูดบอกรักออกมาจังเลย อิิอิ คงน่ารักน่าดู ป้อนติมกันด้วย น่ารักเจง ๆ แถมแสบชวนไปดูหนัง โอ๊ยยยย หุ ๆ ของดี นาน ๆ ทีมีไม่บ่อย เอิ๊ก ๆๆๆๆ ชอบ ๆๆๆๆๆ
-
น่ารัก อิอิ หวานปนโหด
-
ข้าว กะ ต้าร์ ก้อ น่ารักไปอีกแบบ
แต่ว่า
แสบ กะ ปาน นี้ดิ รักนะ แต่ว่าไม่กล้าแสดงออก ประมาณว่า รักนี้มีแต่ขู่ ทั้งสองเลยอ่ะ ต่างคนต่างขู่กัน อิอิ
มาต่ออีกนะ
ข้าวโพด จะรอ :oni1: :oni1: :oni1:
-
ร๊ากกก..เบบี้
จู๊บบบบบบบ...ทีนึง
-
รู้สึก แสบ จะเข้าชมรม เกลียมัว เหมือนคนรีบนๆ แล้ว :z1:
เอาใจช่วยคนเขียนนะค่ะ สู้สู้ :L2:
-
:m1: :m1:
-
ตอนที่85 ข้าวงงครับ
“ไอ้ตาร์ตื่น”ผมแม่งต้องปลุกมันแต่เช้าครับ ว่านี้ผมมีเรียนสิบเอ็ดโมง แต่ไอ้ตาร์มีเรียนเช้า แต่แม่งเสือกไม่ตื่น ตั้งนาฬิกาปลุกไว้นะครับ แต่ผมได้ยินนานมากจนต้องมากดเอง เมื่อคืนมันนั่งทำงานทั้งคืนแหละครับ สงสารมันเหมือนกัน เห็นมันเพลียๆมาหลายวันแล้ว
“ตาร์....เจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ”ผมบอกมมัน
“อืม..”อืมแล้วหันตัวหนีเลยครับ ไอ้เวร นี่ตกลงกรูต้องตื่นก่อนมึงทำเหี้ยไรเนี้ย
“ไอ้เหี้ย...กรูปลุกดีๆไม่ตื่น..มึงจะไปส่งมั้ยงานมึงนะ..ถ้าไม่ไปส่งก็เรื่องของมึงเย็นนี้ไม่ต้องมานอนห้องกรูเลยนะ”ผมพูดเสียงเรียบแล้วหันหลังให้มัน มันรีบหันมากอดทันทีครับ
“อย่าโมโหสิครับที่รักอะ”ดูมันยังมีอารมณ์ครับ
“ไปอาบน้ำ”ผมบอกมัน
“คราบ...จูบก่อน”มันพูดแล้วจะหันหน้าผมไป
“เหม็นปาก..ไปอาบน้ำเลย”ผมผลักมันออก มันหัวเราะแล้วยิ้ม ลุกไปอาบน้ำครับ สิบห้านาทีมันก็ออกมาครับ ไอ้เหี้ยนี่ตอนเช้ามันจะอาบเร็วครับ ตอนกลางคืนมันจะอาบนาน ไม่เหมือนผม ตอนเช้านานครับ ตอนเย็นจะอาบเร็ว เพราะว่าไม่ได้สระผม ผมจะสระผมตอนเช้านะครับ
“งั้นเดี๋ยวพี่ขึ้นแท็กซี่ไปนะครับ”เอาอีกแล้วครับ เถียงกันเรื่องแท็กซี่เนี้ย
“มึงก็ขับรถมึงไปดิวะ.แล้วมึงจะซื้อรถมาทำเหี้ยไร”ผมหันไปว่ามัน
“อ่าว..ก็เดี๋ยวข้าวเอารถไปแล้วก็ไปรับพี่กลับด้วยไงครับ”มันพูด
“ไม่เอา..มึงก็เอารถไปดิ..จะนั่งแท็กซี่ไปให้เปลืองเงินทำไมวะ”ผมว่า
“โห..ค่าน้ำมันไม่แพงกว่าหรอครับ..กลับคันเดียวกันจะได้ไม่เปลืองน้ำมันไงครับ”มันอ้างงี้ตลอดแหละครับ เถียงกันโคตรจะบ่อย
“ไม่เอา..กรูขี้เกียจะขับอ้อมไปตึกมึง..อยากไปยังไงก็ไปเรื่องของมึงกรูไม่ไปรับหรอก”ผมบอกมันแล้วนอนต่อทันทีครับ
เงียบครับ ไม่มีเสียงตอบรับ แสดงว่างอนกรูอีก ถ้าเงียบไม่ตอบโต้แบบนี้งอนตลอดแหละครับ เดี๋ยวนี้มันงอนผมบ่อยมาก แม่ง ไม่รู้เป็นสาววัยทองรึป่าวครับ ผมนอนต่อ จนมันแต่ตัวเสร็จมั้งครับกำลังจะออกจากห้อง ก็มาหยิบกุญแจรถที่หัวเตียง อยู่ตรงหัวเตียงด้านผมพอดีนะครับ ผมรีบจับข้อมือมันไว้ ก่อนที่มันจะงอนมากกว่านี้ เพราะกรูขี้เกียจไปตามง้อ
“นั่งแท็กซี่ไปสิ..เดี๋ยวไปรับ”ผมบอกมัน มันมองหน้า หน้านิ่งเชียวครับ
“มันอ้อมไม่ใช่หรอ..ขี้เกียจด้วยนิ”ดูมันครับ ประชดได้ประชดดี
“เดี๋ยวกรูไปรับ..แค่นี้แหละ..หายงอนได้แล้ว..”ผมบอกมัน แต่ยังจับข้อมือมันอยู่ ผมนอนหันหน้ามองหน้ามันครับ
“วันนี้ตามตารางใช่มั้ย”ผมบอกมัน
“อืม”ผมพยักหน้าตอบ
“ไปได้แล้วเดี๋ยวสาย..”ผมบอกมันแล้วปล่อยแขนมัน มันก็คงยังงอนๆอยู่แหละครับ ทุกทีจะต้องหอมแก้มก่อนออกไป แต่มันเดินหันหลังแล้วเอากุญแจไปห้อยไว้
“ตาร์....”ผมเรียกชื่อมัน มันหยุดแล้วหันหน้ามา ผมมองหน้ามันแล้วยิ้ม
“กรูรักมึงนะ”ผมบอกมัน มันยืนอมยิ้มแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปครับ ไอ้ข้าวก็ได้เวลานอนต่อครับ
ตื่นมาอีกทีก็เก้าโมงครึ่ง งัวเงียลุกไปอาบน้ำแต่งตัว หาอะไรกิน แล้วมานอนต่ออีกครึ่งชั่วโมง ก่อนออกไป เพราะว่ามันใกล้มหาลัยนะครับ ไม่ค่อยมีปัญหาไรสำหรับผม
“เฮ้ยไอ้ข้าวทางนี้ๆ”เสียงไอ้ทศเรียกแล้วโบกไม้โบกมือมาแต่ไกล ไอ้ทศ ผู้ชายหน้าเข้มสไตน์ไทยๆ คมมากๆครับ สูงยาวเข่าดี เล่นกล้ามด้วย ไอ้เอ็ม ไอ้เหี้ยนี่ตี๋อินเตอร์ รูปหล่อพ่อรวย แต่เสือกไม่มีเมีย แล้วก็ไอ้นิล ปากดีเป็นศรีแก่ตัวมันครับ กวนตีน หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ครับ เตี้ยไปหน่อยครับ แค่ร้อยเจ็ดสิบเจ็ด
“มานานยังวะ”ผมถามมันแล้วเอาหนังสือวาง
“ก็สักพักวะ..”ไอ้เอ็มตอบ
“เย็นนี้ไปดริ้งๆกันป่ะวะ”ไอ้ทศทำท่าทำทาง
“ดูก่อนวะ..เซ็งๆ”ผมบอกมัน
“เซ็งเหี้ยไรวะ”ไอ้นิลถาม
“ไม่รู้มันเบื่อไม่อยากเที่ยว..กรูต้องอ่านหนังสือวะ..แล้วปิดเทอมจะกลับบ้านด้วย”ผมบอกมัน
“สาด..มึงจะขยันไปไหนวะ”ไอ้นิลหันมาว่า
“อ่าว..กินแกบได้ทุกวันป่าวละมึง..สัดนี่”ผมด่ามันแบบให้มันคิดครับ
“ว่าไงวะ”ไอ้เข็มโทรมาหาผมทำไมไม่รู้ครับ เมื่อเช้ารับไม่ทัน
“ป่าว..คิดถึงเพื่อนกรูไม่ได้รึไงวะ”ไอ้เข็มกับไอ้เป้มันอยู่ด้วยกันครับ
“สาด..มาแปลกนะมึง..มีไรป่าววะ”ผมถามมัน ด้วยอาการอยากรู้นิดๆ
“ป่าวๆ..กรูเซ็งๆแค่นั้น”ไอ้เข็มพูด
“เซ็งเรื่องเชี้ยไรวะ”ผมถาม
“เออ..ไม่มีไร..มึงเรียนอยู่หรอวะ”ไอ้เข็มถามไม่คิดครับ
“กรูเรียนอยู่แล้วกรูจะรับได้มั้ย..เหี้ยนี่ถามคิดบ้างดิวะ”ผมบอกมัน
“เออๆ..กรูลืม..”มันพูดเหมือนลุกลี้ลุกลน เป็นบ้าไรของมัน
“เฮ้ย..กรูจะเข้าเรียนแล้ว ..แค่นี้ก่อนนะโว้ย”ผมบอกมัน
“เออ..เฮ้ย..แดกเหล้ากันป่าววะเย็นนี้”ไอ้เข็มรีบถาม
“ดูก่อน..เพื่อนกรูก็ชวนเหมือนกัน”ผมบอกมัน
“เออ..ว่าไงก็โทรบอกกรูนะ..ไอ้เป้ก็อยากเจอมึง”มันบอกผม
“เออได้..เดี๋ยวเรียนเสร็จแล้วจะโทรหา”ผมบอกมันก่อนที่จะล่ำลาแล้ววางไปครับ
ผมกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ป๊อดก่อนที่จะเข้าเรียนด้วยความเป็นห่วงเพื่อนแต่ไม่มีเวลาคุยครับ
“ว่าไงวะ”ไอ้ป๊อดถาม
“มึงว่างอยู่ป่าววะ”ผมบอกมัน
“เออ..”ตอบได้ห้วนมากมายครับ
“โทรหาไอ้เข็มให้กรูหน่อยนะ..เมื่อกี้มันโทรหากรูแล้วมันแปลกๆวะลุกลี้ลุกลน..โทรไปก็ถามสาระทุกสุขดิบธรรมดาไม่ต้องบอกว่ากรูโทรมานะ..แค่นี้นะ..เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วกรูโทรไปถามข่าว”ผมพูดยาวแล้วตัดสายทิ้งทันทีครับ
เข้าเรียนด้วยอาการตั้งใจเรียนสุดครับ ว่าไปนั่น เลิกเรียนก็ออกมาโทรหาไอ้ป๊อดเอาข่าวก่อนครับ ก่อนที่จะโทรหาไอ้เข็ม
“ว่าไงบ้างวะ”ผมถาม
“ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า..ก็ปกติ..แค่ชวนไปแดกเหล้า”ไอ้ป๊อดพูด
“เออ..พึ่งเหี้ยไรไม่ได้”ผมบ่น
“สาด..ว่ากรูอีก..ก็มันไม่มีไร..มึงก็ลองโทรถามมันดิวะ”ไอ้ป๊อดพูด
“เออๆ..เย็นนี้จะแดกเหล้าป่าวเนี่ย”ผมถาม
“แดกดิ..ที่ไหนวะ”นั่นครับ รีบถามทันที
“ไม่รู้ว่ะ..เพื่อนกรูมันชวน..ไอ้นิลอะ”ผมบอก
“เออๆ..ที่ไหนโทรมาบอกกรูด้วย..อย่าลืม..”ไอ้ป๊อดสั่ง
“ครับๆ..ได้ครับพี่”ผมแกล้ง มัน
“แค่นี้นะมึง..เดี๋ยวโทรไป”ผมบอกแล้วกดวาง
“เฮ้ย..ตกลงวันนี้จะแดกไม่แดก”ผมหันไปที่ไอ้ทศ กำลังแกล้งไอ้นิลอยู่ครับ
“แดกครับพี่..”ไอ้เอ็มหันมาตอบ
“เออ..ที่ไหน.”ผมถาม
“ไม่รู้วะ..มึงคิดดิ”นั่นครับ ไอ้เหี้ยนิล ให้ผมคิดอีก
ผมนั่งนึกอยู่นาน เอาไงวะ.. แฮะๆ ไม่อยากกินที่ร้านอะครับ เอาที่บ้านดีกว่า
“ฮัลโหล..ไอ้ป๊อดครับ..แดกเหล้าที่บ้านพี่ได้ป่าวครับพี่”ผมแกล้งหยอกมัน
“โห..ไอ้สาด.ใครช่วยกรูเก็บขี้วะ”ไอ้ป๊อดรีบบ่นก่อน
“เออน่า..ไม่อยากแดกที่ร้าน..เบื่อบรรยากาศ..ห้องมึงนั่นแหละกว้างดี”ผมอ้าง
“ห้องมึงก็กว้างเหมือนกัน..ห้องมึงดิ..สาด”นั่นครับ โยนมาห้องผมอีก
“ห้องมึงมีหลายห้องนอน..วันนี้ไอ้เป้ไอ้เข็มก็มานะโว้ย.เดี๋ยวไอ้แมนก็ต้องมา.ไอ้ตาร์ไป.เดี๋ยวชวนพี่ไม้กับพี่ปองอีก..แล้วเพื่อนกรูอีกตั้งสามคน..ไหนจะเพื่อนเฮียตาร์มึงที่คณะอีกละ”นั่นครับ นับไปนับมาเยอะชิบหายเลย วันนี้กะให้ไอ้ตาร์มันกินด้วยนะครับ ไปกินที่ร้านทีไร มันไม่ได้กินทุกที
“โห..เยอะชิบหาย”ไอ้ป๊อดบ่น
“เออน่า...”ผมบอกมัน
“วันนี้กรูกะจะชวนน้องเนตไปด้วยสักหน่อย..แม่ง”ไอ้ป๊อดบ่นถึงน้องเนต น้องดาวคณะนิเทศที่มันจีบอยู่อะครับ
“อ่าว..ก็ชวนไปดิไม่เห็นเป็นไรเลย”ผมพูด
“สาด..ชวนไปได้ไง.ห้องกรู ผู้ชายเยอะแยะ..สงสารน้องเค้าเดี๋ยวน้องเค้าทำตัวไม่ถูก”ไอ้ป๊อดพูด
“แหม..เรื่องผู้หญิงละหัดคิดได้เชียวนะมึง..จะเอาทำเมียเลยรึไง”ผมว่ามัน
“หึหึ..”นั่นครับหัวเราะมีเล่ห์
“อะไรของมึง..ตกลงได้รึป่าว”ผมถามมัน
“เออๆ..ก็ได้..เดี๋ยวกรูชวนพี่ป่านพี่ฝ้ายพี่จอยไปด้วยดีกว่า..เผื่อน้องเนตกรูจะไปด้วย”มันยังมาพูดดีครับ
“เรื่องของมึง..ถ้าเกิดน้องเค้ามาชอบตกหลุมความหล่อของกรูก็ช่วยไม่ได้นะโว้ย”ผมก็แซวเล่นๆไปงั้นอะครับ
“สาด..”ไอ้ป๊อดว่า
“มึงโทรชวนไอ้แมนด้วยนะ..เดี๋ยวกรูโทรบอกไอ้เป้ไอ้เข็มเอง”ผมบอกมัน
“เออๆ..ได้ๆ..”ไอ้ป๊อดรับคำ ก่อนที่จะวางไป
“เฮ้ย...วันนี้แดกบ้านเพื่อนกรูนะ”ผมหันไปบอกไอ้เพื่อนเวรในคณะ
“อ่าว..กรูไม่รู้จักอะ”ไอ้เอ็มหันหน้ามา
“เออเดี๋ยวกรูรู้จัก..มึงก็รู้จักไอ้ตาร์แล้วไง”ผมบอก พวกมันรู้จักไอ้ตาร์กันแล้วครับ เพราะว่าไอ้ตาร์มันมาคณะผมบ่อยนิดนึง
“เออ..พี่ตาร์ก็ไปหรอ”ไอ้ทศหันมาถาม
“อืม...”ผมตอบ พวกมันยังไม่รู้หรอกครับว่าผมกับไอ้ตาร์เป็นอะไรกัน
“งั้นเย็นนี้หกโมงเย็น..มาที่คอนโดกรูแล้วกัน..เดี๋ยวไปบ้านเพื่อนกรูพร้อมกัน”ผมบอก
“เออ..ไอ้ทศไปรับกรูด้วย”ไอ้เอ็มหันไปบอกไอ้ทศ
“กรูอีกแล้ว..สัดเอ้ย..ค่าน้ำมันจ่ายบ้างเหอะ”ไอ้ทศมันบ่นครับ ไอ้เพื่อนเวรทั้งหลายเด็กกรุงเทพหมดเลยครับ แต่ว่าไอ้ทศกับไอ้เอ็มนะบ้านอยู่ใกล้ๆกัน ไอ้เอ็มเลยคอยให้ไอ้ทศไปรับบ่อยๆ เพราะว่าขี้เกียจขับรถ ส่วนไอ้นิลนั่น โดนเดี่ยวครับ ขับมาเองคนเดียว
“โอเคนะ..เดี๋ยวกรูไปก่อนนะ..เจอกัน”ผมบอกมันแล้วลุกขึ้น
“เออๆ....เจอกันโว้ย”ไอ้นิลพูด ผมเดินไปที่รถ แล้วขับไปที่คณะไอ้ตาร์ครับ
“รออยู่ตรง....................นะ”ผมโทรไปบอกมัน
“ครับ”ไอ้ตาร์รับคำ ผมก็วางเลยครับ ลืมไปว่าต้องโทรหาไอ้เข็ม
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
ไม่รับครับ เลยกดอีกที
ตื้ด ๆ ๆ ๆ
“เออๆ..”ไอ้เข็มรีบรับ
“ทำเหี้ยไรอยู่วะ”ผมด่ามัน
“เออ..กรูเอามือถือไว้บนเตียงมองไม่เห็น”มันแก้ตัว
“เย็นนี้นะ..ที่คอนโดไอ้ป๊อด..บอกไอ้เป้ด้วย”ผมบอกมัน
“ได้ๆ..เจอกัน.”ไอ้เข็มบอก
“งั้นแค่นี้นะ”ผมบอกมันก่อนที่จะวาง
“เดี๋ยวๆ...ไอ้ข้าว”ไอ้เข็มเรียก
“ว่าไงวะ”ผมถาม
“เออคือ...........”ไอ้เข็มอ้ำอึ้งไม่ยอมพูด
“มีเรื่องอะไร..กรูว่ามึงแปลกๆตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ”ผมบอกมัน
“เออ..ป่าวๆ..ไม่มีอะไร..แค่นี้นะโว้ย..แล้วเจอกัน”ไอ้เข็มพูดแล้ววางโทรศัพท์ใส่หูผมเฉยเลยครับ
ตับ
“คุยกับใครครับ”ไอ้ตาร์เข้ามาในรถได้ก็ถามเลยครับ
“ไอ้เข็ม..ไม่รู้เป็นเหี้ยไร..กรูว่ามันแปลกๆ”ผมบอก
“หรอ...แปลกไงอะ”ไอ้ตาร์ถาม ผมเคลื่อนรถออก
“ไม่รู้วะลุกลี้ลุกลน..แล้วก็เหมือนมีไรจะพูดแต่ไม่พูด”ผมบอกมัน
“อืม..”ไอ้ตาร์อืมเหมือนรับรู้
“เย็นนี้ไปกินเหล้าห้องไอ้ป๊อดกันนะ..รู้ยัง”ผมถาม
“รู้แล้ว.เจอป๊อดเมื่อกี้มันบอกแล้ว”ไอ้ตาร์ตอบ
“อืม..พวกพี่กอบไปด้วยรึป่าวละ”ผมถามมัน
“ไปหมดแหละ..ไอ้เหี้ยป๊อดชวนหมดแล้ว”ไอ้ตาร์บอก
“อืม..ก็ดี.เยอะๆสนุกดี”ผมบอกมัน
“ไปกินข้าวกันก่อนมั้ย..หิวมากเลย..เมื่อกลางวันไม่ได้กินข้าว”ไอ้ตาร์พูดแล้วจับท้อง
“แล้วทำไมไม่กิน”ผมถาม
“ก็ไม่หิว”นั่นครับคำตอบ
“เออ..สมควร”ผมว่ามัน แล้วขับรถไปจะพามันไปร้านอาหารที่ผมกับมันไปค่อนข้างบ่อยอะครับ
กินกันเสร็จก็กลับมาห้องผม แล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนที่จะไปนอนเอาแรงครับ ตื่นมาอีกที
ติ้งต๊อง
เสียงกริ่งห้องผมครับ
ผมหันไปมองคนข้างๆ
ไอ้ตาร์หลับอยู่เลยครับ ผมลุกไปเปิดประตู
“อ่าว..มากันแล้วหรอวะ”ผมพูดเมื่อเห็นไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้เอ็ม
“เออ..กรูนะต้องไปรับไอ้นิลอีก..แม่ง”ไอ้ทศมันบ่น
“อ่าว..ก็พี่กรูเอารถกรูออกไปนี่หว่า”ไอ้นิลบ่น
“เออๆ..เอากันเข้าไปรถกรูอะนั่งกันเป็นรถกระหรี่แล้ว”ไอ้ทศบ่นไม่เลิกครับ
“มึงก็ว่าไปนั่นไอ้สัดทศ”ไอ้เอ็มพูดแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
“เดี๋ยวกรูไปปลุกไอ้ตาร์ก่อนนะ..แล้วไปพร้อมกัน”ผมบอกมัน
“อ่าวพี่ตาร์อยู่นี่หรอ”ไอ้นิลรีบถาม
“เออ..แฟนกรูไม่ให้อยู่นี่แล้วให้อยู่ไหนวะ”ผมพูดตรงๆ เสียงเงียบในห้องเริ่มมาครับ ผมหันไปมองพวกมัน ไม่ใช่แบบบอกไม่ได้ตั้งตัวนะครับ แต่ว่าสักวันมันก็ต้องรู้ แล้วเดี๋ยวไปกินเหล้ากันทุกคนก็ต้องแซวแล้วก็ต้องพูดอะไรบ้าง มาบอกทีหลังเดี๋ยวพวกมันอึ้งกว่าเดิมอีก
“อะไรนะ”ไอ้นิลถาม
“กรูกับไอ้ตาร์เป็นแฟนกัน”ผมบอก
พวกมันอ้าปากค้างงงๆ
“มึงกับพี่ตาร์เป็นแบบ”ไอ้เอ็มทำหน้าทำตางง พร้อมกับทำไม้ทำมือครับ
“เออ..กรูบอกมึงไว้ก่อน..เพราะพวกมึงยังไม่รู้”ผมบอกมัน แล้วยิ้มไม่สนใจ
“ทำไมรับไม่ได้หรอวะ”ผมถามมันตรงๆ มันเงียบสักพักมองหน้ากันก่อนที่ไอ้ทศจะพูดว่า
“เออ..กรูรับไม่ได้”ไอ้ทศพูด ทำเอาผมหุบยิ้ม
“เฮ้ย.ไอ้ทศทำไมพูดแบบนั้นวะ”ไอ้เอ็มรีบว่าไอ้ทศพร้อมกับตบหัว
“แฮะๆๆ..กรูรับไม่ได้ครับที่มึงไม่บอกกรูก่อนคนแรกในกลุ่ม”ไอ้เหี้ยทศกวนส้นตีนครับ แล้วหันมายิ้มให้ผม
“ไอ้สัด..เดี๋ยวกรูถีบให้.ตกใจหมด”ผมยกตีนให้มัน
“ทำไมกรูจะรับไม่ได้วะ..กรูไม่ได้ไปเอากันพร้อมกับมึงสักหน่อย”ไอ้ทศบอก
“เออ..ไอ้เหี้ย..”ผมด่ามัน ไม่รู้จะด่าอะไรอะครับ งงกับมัน
“มึงบอกพวกรูก่อนก็ดีแล้ว..ที่จริงกรูก็สงสัยตั้นนานแล้วแหละแต่ไม่อยากถามรอให้มึงพูดเองดีกว่า”ไอ้นิลบอก
“อืม..โทษทีวะ.ที่บอกช้าไปหน่อย”ผมพูด
“ไม่เป็นไร.เพื่อนกัน..กรูรับได้”ไอ้เอ็มพูด
แล้วก็พากันหัวเราะชอบใจครับ ก่อนที่ผมจะไปปลุกไอ้ตาร์ที่งัวเงียตื่นขึ้นมา
“ไปกันได้แล้ว”ผมบอกมันก่อนที่มันจะมากอดที่ด้านหลัง
“ง่วงอะ”นั่นครับ ยังไม่วายงอแง
“พวกไอ้ทศมารออยู่หน้าห้อง”ผมบอกมัน
“อ่าว..มันมานี่แล้วหรอ”ตกใจทันทีครับ
“อืม..ปะกัน”ผมบอกมันแล้วเดินหยิบกระเป๋าตังกับกุญแจรถเดินออกมาครับ
“ดีครับพี่ตาร์”ไอ้ทศเรียกแล้วยกมือไห้วไอ้ตาร์กันหมด พวกมันยิ้มๆกันครับ
“มากันนานยังวะ”ไอ้ตาร์ถาม
“เมื่อกี้นี้แหละครับพี่”ไอ้นิลตอบ
“เออๆ..ไปกันเหอะ..กรูแม่งเหนื่อยชิบทำแต่งาน..กรูขอปลดปล่อยหน่อยเหอะ”ไอ้ตาร์พูดเสร็จแล้วเดินไปหยิบรองเท้ามาใส่ แล้วพวกผมก็จัดการล๊อกห้องแล้วออกรถเดินทางกันได้ครับ ไอ้ทศขับรถตามตูดผมมาติดๆครับ
...
มาต่ออีกแล้ว
ตอนเช้าๆก่อนไปเรียน
ยังมีจิตใจมาต่อเนอะ
ง่วงมากๆอะ
แต่ก็ต้องไปเรียน
เซ็งจิตมากมาย
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนน่ะค่ะ
จุ๊บๆ
-
หนึ่งคืนเต็มๆ กับเรื่องนี้ แถมตอนเช้าอีกนิดหน่อย
อ่านแล้วชอบมาก ยิ่งตอนวิปโยค 70 กว่า
มานั่ง ร้องไห้ตอนตีสาม ( แล้วก็คิด อินมากไปหรือเปล่าตรู)
จริงแล้วไม่ชอบอ่านเรื่องที่ยังไม่จบ ขี้เกียจลุ้น มันเครียดดดดดดดดดดดด
แต่ดีใจที่ตัดสินใจอ่านเรื่องนี้ แล้วจะคอยติดตามอ่านไปเรื่อยๆ นะจ๊ะ :L2:
ปตร .... ชอบ รักมั่นคงของตาร์
ชอบ ความรักที่มั่นคงขึ้นเรื่อยของข้าว
คู่แสบ ปาน บอกได้คำเดียว ว่ามันส์
-
:m4:
มาต่อแล้ว
-
:m13: :m13: :m13: :m13:
ชอบมากมาย
แต่กินเหล้าอีกแล้วอ่ะ
อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นไปมากกว่านี้เลย
ไม่อยากเสียน้ำตาอีกแล้ว
ต้องมีคนมาชอบ ข้าว หรือ ตาร์ แน่ๆๆเลย
-
ชอบข้าวจริงๆ โดยเฉพาะความตรงไปตรงมา..
:m1:
-
เอ๊ะ.....เหมือนจะมีลางว่า จะมีเรื่องอีกแน่ๆ
-
ตกลง งงอารายอะ คนอ่านก็งง
-
รู้สึกเข็ม จะมีพิรุธ นะเนี่ย มีอะไรรึเปล่า อย่างนี้ต้องติดตาม
แล้วจะมาอ่านต่อนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ :L2:
-
อ่านกี่ตอนๆ ตาร์ ก็ น่ารัก อิๆ
:o8: :o8: :o8:
-
:เฮ้อ: มีแต่สุราเมรัยจริงๆเลย ระวังเห้อ ตับจะแข็ง แต่ไม่มีแรงนะ หุหุ :laugh:
-
งงอารายอะคร้า
หรือยังไม่ถึงตอนงง อุอุ
มาตอไวๆน้า ติดตามตามติดๆ อุอุ :pig4:
-
อย่าว่าแต่ข้าวเลยทีงง
ผมก็งง อ่ะ อย่าหั้ยงานเข้า ตาร์กะข้าวนะเบบี๋ ไม่งั้นมีเฮ
ขอภาวนาหั้ยเปนเรื่องดีๆ ของเขมนะคับ ไม่ดิบังคับดีกว่า
อิอิ
-
:a12:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
น่านนดิ
งง ด้วย จะมีรัยอีกป่าวเนี่ย
-
โหะ เข็มมีพิรุธ อย่าบอกนะว่า...... :z1:
-
ไม่อยากเดาเลยว่า เข็มมีอะไรจะบอกข้าว (เพราะเดาทีไรผิดทุกที อิอิ)
แต่ :m26:.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอทายนิดหนึ่งได้ป่ะ แหะๆๆๆ :m21:
ทายว่า เข็มอยากปรึกษาข้าวอ่ะ กรณีศึกษาคล้ายๆของแสบ
เหอๆๆ เรื่อยเปื่อยเนาะ :m17:
-
:man1: กลับมาซะที คิดถึง ต้าร์กับข้าวจังเลย
-
ข้าวตรงได้ใจมาก o22
แอบคิดว่ามีคู่เข็มแหงๆ ....จัดมา! อ่านหมด! กร๊ากๆๆ (พูดเหมือนตัวเองว่างสุดๆ - -)
-
^
^
คนที่อยู่ข้างบนเนี่ย
เรืองของตัวเอง ต่อแล้วม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :angry2:
เวิ่นของคนอื่นอยู่ได้ .... เดี๋ยวยกแก๊งค์ถล่ม แล้วจะหาว่า
คนสวยไม่เตือน ....
-
หุหุ!!!~
-
ตอนที่86 เอิ้กๆ รวมคอเหล้า
พอผมมาถึงห้องไอ้ป๊อดก็พบกับไอ้แมน ไอ้เข็ม ไอ้เป้นั่งอยู่แล้วครับ
“ไอ้ป๊อดไอ้ข้าวมาแล้วนะโว้ย”ไอ้แมนตะโกน บอกไอ้ป๊อดสงสัยไอ้ป๊อดอยู่ในห้อง
“มึงมานานแล้วหรอวะ”ผมถามพวกมัน
“กรูสักพักแล้ว..แต่ไอ้เข็มกับไอ้เป้พึ่งมาก่อนมึงนี่เอง”ไอ้แมนบอก
“เป็นไงบ้างวะไอ้เข็ม”ผมถาม
“ก็ดีวะ”ไอ้เข็มพูด แก้วเหล้าอยู่ด้านหน้ามันแล้วครับ
“แล้วมึงอะไอ้เป้”ผมถามไอ้เป้แล้วเดินดูรอบๆห้อง
“ก็ดีมั้ง”ไอ้เป้ตอบ ผมหันไปมองหน้ามัน
“เออ..นี่เพื่อนกรูที่คณะ..นี่นิล..นี่ไอ้เอ็ม แล้วนี่ไอ้ทศ..ทศ นิล เอ็ม นี่ไอ้แมนนะ..ไอ้เป้ แล้วก็ไอ้เข็ม..เรียนมากับกรูตอนม.ปลาย มีไอ้เป้คนเดียวที่เรียนม.ต้นมาด้วยกัน..ส่วนนั้นไอ้แสบ..กับไอ้ป๊อด..คงเคยเห็นมันบ้างแล้วนะ”ผมบอก เมื่อไอ้ป๊อดกับไอ้แสบเดินออกมา
พวกมันพยักหน้าให้กันครับ แล้วยิ้ม
“ตามสบายเลยนะ”ไอ้ป๊อดบอก
“นึกว่าเป็นเพื่อนกันมาสิบปีแล้วก็ได้นะเว้ย..”ไอ้แสบพูด แหม กรูกับมึงยังถึงสิบปีเลยไอ้เหี้ย
“เฮีย..เป็นไงบ้างสบายดีป่าวครับ”ไอ้แสบถาม
“ก็ดี เพิ่งทำงานเสร็จ เหนื่อยชิบหาย..เหนื่อยโคตรพ่อโคตรแม่เหนื่อย”ไอ้ตาร์มันบ่น
“ฮ่าๆๆ...แล้วนี่พวกพี่กอบมากันยังครับเฮีย”ไอ้ป๊อดมันถาม
“ไม่รู้วะ..กรูยังไม่ได้โทรถามมันเลย..”ไอ้ตาร์บอก
“เดี๋ยวป๊อดโทรเอง..ก็ได้”ไอ้ป๊อดพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ไปโทร
“แล้วน้องเนตมึงละ”ผมถาม
“เดี๋ยวกรูไปรับที่มหาลัย..น้องเค้าซ้อมเต้นอยู่”ไอ้ป๊อดพูด
“ใครวะน้องเนต”ไอ้แมนถาม
“เด็กใหม่ไอ้เหี้ยป๊อด.”ไอ้แสบพูด
“สวยป่าววะ”ไอ้แมนรีบถาม
“ก็ดี....”ไอ้ป๊อดพูดแต่ยิ้มหน้าบานเลยครับ
พวกผมก็นั่งคุยกันอยู่ตรงนั่นแหละครับ ห้องนั่งเล่นตรงกลางคอนโดห้องมัน ก็มีโซฟาที่นั่งกันเต็ม แล้วก็โต๊ะกินข้าวโต๊ะใหญ่ที่จัดไว้อยู่ติดพนังห้องอีกด้านนึงครับ
“แล้วจะซื้อไรบ้าง”ผมถามพวกมัน
“กับข้าวไม่ทำแล้วนะโว้ย.เหนื่อยวะ.กว่าจะได้กินอีก”ไอ้ป๊อดบ่น
“เออ..เดี๋ยวกรูออกไปซื้อเองก็ได้”ผมบอก
“เออ..”ไอ้ป๊อดมันตอบรับ
“เฮ้ย..เดี๋ยวกรูมานะ..พวกพี่กอบรออยู่ข้างล่างไปรับก่อน”ไอ้ป๊อดบอกแล้วรีบลงไป สักพักมันก็ขึ้นมาครับตกลงว่ามากันครบเลยครับคราวนี้ เต็มบ้านครับ เต็มบ้าน
“อ่าว..พี่ไม้ยังไม่ตายหรอ”ผมทัก ที่จริงผมเจอพี่ไม้บ่อยมากอะครับ พี่ปองไม่ค่อยได้เจอเลย เพราะว่าพี่ไม้มันเรียนตึกเดียวกับไอ้ตาร์ แล้วก็อยู่กับไอ้ตาร์บ่อย
“นี่มึงจะไม่ปากหมากับกรูสักวันได้มั้ย..ไอ้เหี้ย”พี่ไม้มันด่า เอาทำหลายๆคนยิ้มกันใหญ่ครับ
พวกผมจัดแจงหาที่นั่งกันเล่นกันไปครับ มีทั้งหมากรุก ไอ้แสบมันชอบเอามาเล่นครับ เพราะว่ามันซื้อกระดานไว้อยู่บ้าน คอสเวิร์ด ไอ้ป๊อดมันชอบเล่นนะครับ แล้วก็เกมส์เศรษฐี นั่งเล่นกันเป็นกลุ่มๆเลยครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว”ไอ้แมนมันเดินมากระซินที่ข้างหูผม ตอนนี้ผมยืนสุบบุหรี่อยู่นอนระเบียงนะครับ
“ไรวะ”ผมกระซิบกลับ
“กรูมีของ”ไอ้แมนมันพูด
“สัด..มึงยังไม่เลิกเล่นอีกหรอวะ”ผมถามมัน
“ป่าว.ก็ไม่ได้เล่นนานแล้ว..วันนี้เพื่อนมันถามกรูเลยสั่งมันแล้วมันเอามาให้”ไอ้แมนพูด เรื่องนี้ไอ้ตาร์ก็ไม่รู้หรอกครับว่าผมเล่นเหมือนกัน แต่ว่านานๆทีครับใครมีให้ก็เล่น ไม่ได้แบบว่าติด หรือว่าต้องซื้อตลอดเวลา ที่จริงก็สูบ ดูดๆไปงั้นแหละครับ เอาเป็นพิธีตอนแดกกับเหล้า นานๆทีนะครับ บางทีนานมากด้วยซ้ำ ทั้งกลุ่มผมลองมาหมดแล้วทุกคนแหละครับ ยิ่งตอนม.ปลายก็มีบ้าง แต่ว่าคนที่ติดเลยนะคือไอ้แมน แต่เดี๋ยวนี้มันก็เลิกบ้างแล้วแหละครับ พ่อมันบอกให้เลิก มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรหรอกครับ แค่มันไม่ดีเท่านั้นเอง ผมเองก็เป็นคนบอกให้ไอ้แมนเลิกด้วย มันก็เชื่อครับ แต่ว่ามันก็กลัวผมด่าอะไรด้วยนะครับ แอบผมซื้อจนผมจับได้แล้วด่ามันบอกว่าถ้าไม่จริงใจแบบนี้ก็ไม่ต้องมาคบกัน อยากรู้ว่าอะไรก็คิดกันเอาเองดีกว่าครับ นอกจากเหล้ากับบุหรี่แล้วนะ ฮ่าๆ (เอาให้คนอ่านคิดเอาเอง)
“แล้วไอ้ป๊อดไอ้แสบรู้รึป่าว”ผมถาม
“ยัง..อยู่ในกระเป๋ากรู..มึงจะเอามั้ย”ไอ้แมนถาม
ผมเงียบครับ คิดอยู่ เดี๋ยวไอ้ตาร์รู้ โดนมันโกรธแน่ๆอะ
“คิดนานจังวะ”ไอ้แมนถาม
“เออ..เดี๋ยวไอ้ตาร์จับได้กรูซวย”ผมบอกมัน แล้วสูบบุหรี่ไปด้วย
“แล้วแต่มึงนะโว้ย..กรูไม่บังคับอยู่แล้ว..ที่จริงกรูซื้อมางั้นๆแหละ..ไม่ได้ติดแล้วด้วย”ไอ้แมนพูดเหมือนมันคิดว่าผมก็ไม่อยากให้มันเล่นนะครับ
“อืม..ก็ดีแล้ว..”ผมบอก
“เดี๋ยวกรูเอาแค่อัดบุหรี่พอ..มึงมีมั้ย”ผมหันไปถาม
“มี..”มันพยักหน้า
“กรูเอามวนเดียวพอ..พอเอาเมา..แล้วก็เผลาๆด้วยนะมึงอะ”ผมบอกแล้วตบบ่ามันครับตอนนี้ฟ้ามืดแล้วครับ ประมาณทุ่มแล้ว
“เฮ้ย..โปรดฟังทางนี้ครับ ข้าพเจ้าจะไปซื้อเหล้าและอาหาร..ได้โปรดทุกคนหยิบเงินออกจากกระเป๋าคนละสามร้อยบาท..เฉพาะผู้ชายนะครับ..ส่วนคุณผู้หญิง..คนละสองร้อยบาทครับ..หยิบเลยครับ..เดี๋ยวจะเดินไปเก็บ”ผมบอก แล้วเดินไปทิ้งบุหรี่ ก่อนที่จะเก็บเงินทุกคนให้ครับ
พี่จอยแล้วก็พี่ฝ้าย กับไอ้แสบ นี่ตั้งวงไพ่กันแล้วครับ แม่ง พี่จอยอย่าให้พูดเลยครับ ไอ้ตาร์บอกเหมือนจะไม่กินนะ แต่ใครอย่ามาชวน เพราะว่าชวนที่ไร มันจะไม่หยุดกิน กินจนเพื่อนๆสลบหมดแล้ว พี่จอยยังนั่งกินต่อเลยครับ ส่วนพี่ฝ้ายนี่ได้ทุกสถานการณ์ครับ ไม่เมาไม่เลิก ขาไพ่เลยครับคนนี้อะ
“ตาร์...ออกไปซื้อของกัน”ผมเรียกไอ้ตาร์
ไอ้ตาร์มันลุกจากวงการเล่นคอสเวิร์ดบนโต๊ะอาหารแล้วลุกมาครับ
“กรูไปด้วย..”ไอ้เป้รีบลุกขึ้น จากวงหมากรุก
“เออ..แล้วใครอยากกินอะไรมั้ยครับ..สาวๆละ”ผมถาม ทุกคนหันมามองผมก่อนที่จะหันไป
“กรูอยากกินเกาเหลา”ไอ้นิลตะโกนบอก แต่ตากับมือมันอยู่ที่หมากรุกครับ
“กรูอยากกิน...เออ.....”ไอ้เอ็มทำหน้านึก
“เอาเหี้ยไรก็ได้..มันกินได้หมดแหละไอ้เหี้ยนี่อะ”ไอ้ทศพูด
“ได้ๆ..งั้นเดี๋ยวมานะ..ขอให้สนุกนะครับทุกคน”ผมตะโกนบอก แล้วเดินออกมาขึ้นลิฟพร้อมกับไอ้ตาร์แล้วก็ไอ้เป้
รอลิฟอยู่นาน ผมนึกเรื่องไอ้เข็มได้เลยพูดขึ้น
“เฮ้ย..เป้..ไอ้เข็มมันมีไรรึป่าววะ..กรูว่ามันแปลกๆ”ผมพูด
“เรื่องไรวะ”ไอ้เป้หันมาสนใจทันที
“กรูไม่รู้..มันเหมือนมีไรจะพูดกับกรูแต่ว่าก็ไม่พูด”ผมบอก แล้วเดินเข้าลิฟพร้อมกัน
“กรูก็ไม่รู้”ไอ้เป้กดลิฟ แล้วมองลงพื้น เหมือนคิดอะไร
“นี่กรูไม่รู้เรื่องอะไรของเพื่อนกรูเองเลยใช่มั้ย”ผมพูดเหมือนน้อยใจครับ ผมจะน้อยใจง่ายนะครับเรื่องเพื่อน เพราะผมแคร์ทุกคนเลยก็ว่าได้
“เฮ้ย..ไม่มีอะไรหรอกมั้ง..เดี๋ยวมึงก็ถามมันดิ”ไอ้เป้รีบเงยหน้ามามองผม
“กรูก็อยากรู้..แต่กรูไม่อยากคะยั้นคะยอ..อยากให้พูดเองมากกว่า..มึงก็รู้ว่ากรูเป็นคนยังไง”ผมบอก
“อืม...”ไอ้เป้ รับอืมคำ เดียว ไอ้ตาร์ยืนฟังบทสนทนาต่อไป
“ช่างมันเหอะ..”ผมพูดตัดบทก่อนที่จะเดินนำออกมานอกลิฟ แล้วให้ไอ้ตาร์ขับรถครับ ไอ้เป้นั่งหลัง ผมนั่งข้างคนขับ
ผมกับไอ้ตาร์ไปสั่งอาหารที่ร้านประจำอยู่ห้าหกอย่าง อย่างละสามชุด ก่อนที่จะไปซื้อเหล้า เบียร์ ไวน์ กับสปาย์ที่สาวๆเค้าจะได้กินดื่มด้วยกันด้วย ก่อนที่จะไปหาซื้อไอ้เกาเหลาให้ไอ้เหี้ยนิล แล้วก็สั่งลูกชิ้นลวกอีกเป็นร้อยๆ กลายเป็นว่าของและอาหารเต็มรถเลยครับ เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงครับ กลับมาห้องไอ้ป๊อดที่ทุกคนผู้ชายนะครับ ต่างพากันถอดเสื้อ ถอดกางเกงกันแล้วครับ ส่วนคุณผู้หญิงนี่เตรียมขาสั้นมากันด้วยซะงั้นอะ ไอ้แมนมันเอาบาละกุมาด้วยครับ เป็นของอิสลามนะ ผมเคยไปบ้านมันครับ บาละกุโชว์นี่เต็มตู้ที่บ้านมันเลยครับ อันละแพงๆทั้งนั้น คือมันเป็นป้องๆนะครับ แล้วมีซองใส่เข้าไปแล้วมันจะบ่นควันออกมาได้ แต่ใครไม่รู้ก็คิดว่ากัญชาหมดแหละครับ เพราะหนังหน้าแต่ละคนที่สูบก็คล้ายพวกติดยาอยู่แล้ว แต่ก็นะ ไอ้แมนมันคงมาเล่นที่โจ่งแจ้งแบบนี้ไม่ได้หรอก ที่จริงคนในกลุ่มที่ติดบาละกุอีกคนคือไอ้แสบครับ แต่มันไม่ได้ซื้อไว้ แต่ไอ้ถ้าแมนเอามาก็หวานไอ้แสบไปเลยครับ
“อาหารมาแล้ว”ผมบอก แล้วเดินเข้าไปในครัว
“มาพี่ช่วย”พี่ป่านเดินมาครับ พี่ป่านนี่ไพ่ไม่เล่นครับ บุหรี่ไม่สูบ เหล้าอย่างเดียวครับ แถมตอนเมาแป๊ดอีกต่างหาก ไอ้ตาร์บอกครับ พี่จอยนี่สูบบางทีครับ แค่ตอนเวลานานๆทีกินเหล้านะครับ พี่ฝ้ายก็เหมือนกัน
“เฮ้ย..จัดที่จัดทางสิวะ”ผมตะโกนบอก
แต่ไม่มีใครเงยหน้ามาเลยครับ
“กรูบอกว่าให้จัดที่จัดทาง..เล่นกันอยู่นั่นแหละ”ผมพูดไปเลยตบหัวลายตัวไปเลยครับ
“โห..เหี้ยข้าว..”ไอ้แสบลูบหัวปอยๆ แม่งไอ้เหี้ยนี่คนติดไพ่เลยครับ ผมละเซ็งกับมัน
แล้วพวกมันก็ต้องย้ายโซฟาให้กว้างขึ้นครับ กลายเป็นตอนนี้สามารถนั่งได้เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีโซฟาตัวเดียวที่โดยย้ายออกแค่นั้นเองครับ แล้วไอ้ป๊อดก็เอาหนังสือพิมพ์มาปูตรงที่วางกับข้าว ห้องมันใหญ่ครับ ใครจะเลื้อยยังไงก็เลื้อยไปเลยครับ แต่นี่คนก็เยอะนะครับ ผม ไอ้ตาร์ ไอ้ป๊อด แมน เป้ เข็ม แสบ พี่จอย พี่ป่าน พี่ฝ้าย พี่กอบ พี่ซัน พี่ป๊อป ไอ้นิล ไอ้เอ็ม ไอ้ทศ พี่ไม้ พี่ปอง ทั้งหมดก็สิบแปดคนครับ บริบูรณ์เลยครับ
พี่ไม้นี่จัดข้าวจัดของเลยครับ กระติกน้ำแข็ง วางสองฝั่งครับเพราะว่าพี่ไม้บอกว่าชงคนเดียวเดี๋ยวกรูเหนื่อยครับ ลังเบียร์อยู่ข้างๆเลยครับ ขวดเหล้าก็ด้วยครับ โซดาอะไรนี่พร้อมสรรพครับ เหลือแต่อีกฝั่งนึงใครจะนั่งเท่านั้นเองครับ ซึ้งนั้นไม่ใช่ผมแน่นอนครับ
ผมเข้ามาจัดอาหารในครัว มีผม พี่ป่าน แล้วก็ไอ้ตาร์ ครับ
“ไอ้ข้าว.ของดีศรีสุพรรณ”ไอ้แมนเดินหยิบแก้วมาครับ ผมก็งง อะไรของมัน ทุกคนหันไปมองหน้าไอ้แมน
“อะไรวะ”ผมถาม
“อะแดกดิ..มึงคนแรกเลย.เปิดขวด”ไอ้แมนบอก ผมรับแก้วมาแล้วดม ชัดเลยครับ ฮ่าๆ เหล้าเถื่อน..
“สัด..เอามาจากไหนวะ”ผมถาม เพราะปกติอยู่ที่บ้านที่ต่างจังหวัด ไอ้แมนก็ชอบเอามากินที่โรงเรียนครับ เหม็นคลุ้งเลยครับ ผมก็ปรามๆมันครับ นานๆทีมันเลยเอามาแล้วนี่มากรุงเทพแล้ว มันก็ยังไม่วายครับ
“เพื่อนกรูกลับไปบ้านที่สุพรรณ..มันเอามาฝาก..ยาดองก็มีนะ”ไอ้แมนพูด
“ไอ้เหี้ย..นี่ตกลงมึงเอามาหมดเลยใช่มั้ย”ผมหมายถึงไอ้นั่นด้วยครับที่มันชวนผมเมื่อเย็น แต่ไอ้ตาร์กับพี่ป่านคงไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร ไอ้แมนพยักหน้าแล้วยิ้ม
“แดกเร็วๆคนอื่นรออยู่.”ไอ้แมนบอก
“ไอ้เหี้ย..งี้เมื่อกี้กรูก็ไม่ต้องไปซื้อเหล้าดีๆให้พวกมึงกินก็ได้ไอ้สถุน”ผมด่ามันแล้วยกแก้วรวดเดียวหมดครับ เพียวๆ
“อ่า....”ผมร้องออกมา แล้วกลืนน้ำลายหนึ่งที
“แม่ง..ซี๊ดดด”ผมซี๊ดปากเลยครับ แม่งบาดคอชิบหาย
“พอเลยเหี้ยแมน.เดี๋ยวกรูถีบให้..มาให้ที่รักกรูแดกไรเนี้ย”ไอ้ตาร์พูด มันแหละครับ ตัวดีเลย แต่ก่อนต้มเองด้วยซ้ำ ผมรู้มากจากพี่ใสเพราะว่าตอนไปพักที่บ้านพักนอกตัวเมืองไกลๆ มันรู้จักกับลุงคนทำนะครับ ไอ้ตาร์เลยไปขอแจม
“โห..เฮีย..นึกถึงความหลังอะดิ”ไอ้แมนบอก แล้วเดินไปครับ ผมกับไอ้ตาร์กับพี่ป่านหันมาจัดอาหารต่อ ก่อนที่จะยกทยอยไปวางครับ ผมหันไปดูรอบๆ
สนิทกันดีทุกคนแล้วครับ
ไอ้นิล กับพี่ไม้ แล้วก็ไอ้เป้ นั่งเล่นเกมส์เศรษฐีกันเป็นเด็กๆครับ
พี่ฝ้าย พี่จอย ไอ้แสบ พี่ปอง แล้วก็ไอ้เอ็ม นั่งเล่นไพ่กันหัวจะชนกันแล้วครับ
ไอ้ทศ ไอ้ป๊อด ไอ้เข็ม ไอ้แมน พี่ซัน พี่ป๊อป แล้วก็พี่กอบ นั่งเอาหัวชนกันเลยครับ ทั้งหมากรุกทั้งบิงโกครับ ตกลงที่บ้านไอ้ป๊อด หรือเกมส์เซ็นเตอร์เนี้ย เหอะๆ ผมจัดอาหารเสร็จ ไอ้ป๊อดมันก็หันไปเปิดหนังครับ หนังใหม่ ก่อนที่จะตั้งวงไพ่ข้างๆไม่ยอมลดละครับ บิงโกก็ไม่ยอมเลิกเลยครับ ดีนะครับ ที่ห้องไอ้ป๊อดมันดี แบบไม่ได้ติดกันมาก ไม่งั้นข้างห้องคงมาด่าแล้วแหละครับ
“แม่ง.นางเอกคนนี้เซ็กซี่ชิบเลยวะ”ผมพูด ตอนนี้นอนอยู่บนโซฟานะครับ ถอดเสื้อกับกางเกงหมดแล้ว เหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว กับกางเกงในนะครับ ตอนนี้ผมนั่งอยู่กับไอ้เป้ที่นั่งอยู่บนหัวผม
“จริงวะ..ไม่ผอมเกิน.อวบๆดี..ดูนั่นหน้าอกหรือลูกส้มโอวะ”ไอ้เป้มันบอก ทำให้หลายๆวงหันมาดูหนังกันครับ
“ระวังKย ตั้งนะไอ้ข้าว”ไอ้พี่ไม้หันมาแซว
“ถึงKยผมจะตั้งแต่ก็มีที่ให้ระบายครับพี่..พี่เหอะ..มีรึยัง”ผมพูดกลับพากันทุกคนหัวเราะ
“ไม่ต้องหักหน้ากรูต่อหน้าประชาชีก็ได้”ไอ้พี่ไม้พูด แล้วหันไปเล่นบิงโกต่อ อาหารและเหล้าถูกจัดเข้าปากหลายๆคนครับ แต่ผมมานอนอยู่บนโซฟาแล้วดื่มไปสูบบุหรี่ไปดีกว่าครับยังไม่หิว ไอ้ตาร์มันมานั่งลงที่ปลายเท้าผม แล้วเอาเท้าผมไปวางบนตักมัน แล้วเอาแก้วเหล้ามันวาง ก่อนที่จะนวดเท้าให้ผมครับ
ผมมองตาเยิ้มใส่มันครับ แกล้งมัน ก่อนที่จะขยี้ขี่บุหรี่แล้วจะเอามวนใหม่ขึ้นมาสูบ
“อะ..จุดให้หน่อย”ผมโยนไฟแช็กให้ไอ้ตาร์ครับ มันทำหน้างงนิดนึง ก่อนจะยิ้มออกมาครับ ผมลุกขึ้น แล้วเอาปากคาบบุหรี่แล้วเอาหน้าไปใกล้ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันจุดไฟแช็ก แล้วเอามือป้องมาใกล้ๆผม เมื่อไฟติด ผมก็พ่นควันออกมาแล้ว หยิบบุหรี่ออกจากปาก แล้วจูบเข้าที่ใบหูมัน
“เฮ้ย...ทำเหี้ยไร..ไม่อายพวกกรูก็อายผู้หญิงบ้างเหอะ.ไอ้เหี้ยพวกนี้นิ”พี่ปองด่า แต่พวกผมยิ้มครับ ก่อนที่พี่ฝ้ายจะพูดว่า
“ว้ายไม่เป็นไรหรอกค่ะ..น้องข้าว..ทำเยอะๆก็ได้พี่อยากดูหนังสด”พี่ฝ้ายบอก ทำเอาทุกคนหัวเราะ
“ฝ้าย.มึงโรคจิตป่าววะ..แม่ง”พี่ไม้หันไปว่าพี่ป่าน
“คนหน้าตาดีทำอะไรก็ไม่ผิดหรอกย๊ะ..ดูสิ..หล่อทั้งคู่กรูดูแล้วอิ่มเอิบย๊ะ”พี่ฝ้ายพูดไปทำท่าทางประกอบไปครับ ทำเอาทั้งวงหัวเราะ
ผมนอนลงเหมือนเดิมครับ ไอ้ตาร์มันก็ยังนวดเท้าให้ผมอยู่ ไอ้ตาร์มันใส่กางเกงยีนส์ตัวเดียวนะครับ ไม่ใส่เสื้อ หุ่นดีชิบหายเลยครับ ก็นะ หิหิ
“ป๊อกโว้ย”นั่นครับ เสียงพี่ฝ้าย เหอะ ดังชิบเลยครับ ไอ้แสบถึงกับหัวเสียนิดหน่อยครับ
ก็นะมันชอบเล่นหนักนิครับ ปล่อยมันครับ
“แสบๆน้องปานโทรมา”ไอ้ป๊อดทำเสียงตกใจ
“จริงดิ..เอามาๆ”ไอ้แสบรีบลุกขึ้นจากวงไพ่แล้วหันไปที่ไอ้ป๊อดครับ ที่ยืนยิ้มอยู่
“ไอ้เหี้ยป๊อด”ไอ้แสบโมโห แล้วเดินไปตบหัวไอ้ป๊อดครับ แล้วหยิบโทรศัพท์มาดู
“แล้วทำไมมึงต้องตกใจด้วยวะ”ผมถาม เงยหน้าไปหาไอ้แสบ แต่มันไม่ตอบครับ กลับไปที่วงไพ่เหมือนเดิม
“ก็น้องปานบอกว่าให้มันหยุดเล่นไงวะ..”ไอ้ป๊อดพูดไปหัวเราะไป
“อ่าว..กลัวเมียหรอมึง”ผมแซว
“ไม่ได้กลัวโว้ย..แต่เกรงใจ”นั่นครับตอบกรูมีหลักการอีก
“กรูละสงสารน้องแกจริงๆ..ไม่น่ามาได้คนอย่างมึงเลย”ผมพูด
“เออ..กรูก็สงสารเฮียกรูจริงๆไม่น่าไปได้คนอย่างมึงเลยไอ้ข้าว”นั่นครับ พูดอย่างนี้ถีบหน้ากรูเลยดีกว่าครับ แม่ง
“ไงกรูก็รักของกรูอะ”ผมพูดแล้วเอาเท้าไปถีบไอ้ตาร์ครับ ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วก้มลงจูบที่หัวเข่าผม ผมก็นอนสูบบุหรี่สบายอารมณ์ไม่รู้หมดไปมวนที่เท่าไหร่แล้วครับ
“แหวะ..กรูจะอ้วก”ไอ้แสบมันหันมาทำหน้าทำตาใส่ครับ
“แต่น้องปานก็สเป็คกรูเลยนะ..อย่าเผลอนะมึง”ผมแซวมันแล้วหยิบตาให้ไอ้ตาร์ประมาณว่าแกล้งไอ้แสบครับ
“ข้ามศพกรูไปก่อนเหอะ..ไอ้เหี้ย..ไม่ต้องคิดเลวๆเลยนะมึง.ตัดเพื่อนเลย”ไอ้แสบพูดแล้วแจกไพ่ครับ ก็ยังมีสติที่จะแยกแยะอะเนอะคนเรา
“ฮ่าๆๆ”ผมกับไอ้ตาร์แล้วก็เพื่อนคนอื่นนั่งหัวเราะให้กับหน้าไอ้แสบครับ ทำเป็นงอนๆ สาด
...
มาต่อตอนเย็นๆ วันนี้เลิกเรียนเร็ว แต่กลายเป็นว่ามัวแต่ดูหนังเลยไม่ได้มาต่ออะ
การบ้านยังไม่ได้ทำเลย ทำไมชีวิตชั้นช่างเศร้านัก
เหอะๆ
มาต่อแล้วนะ
หิหิ
วันนี้ไม่รู้จะมาต่อรึป่าวนะค่ะ
ถ้าเห็นก็คือมาต่อ ถ้าไม่เห็นก็คือไม่มาต่อ กร๊ากก
คนอ่านจะเอาตีนถีบหน้าคนเขียนแล้ว
ไปแระค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
รักคนแต่งนะจ๊ะ แล้วมาต่ออีกนะ :pig4:
-
คนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกอ่านแล้วมึน
-
น้องเบบี้ขยันอัพได้ใจเจงๆ + :impress:
ขยันทำการบ้านเหมือนอัพนิยายนะ :L1:
:bye2:
-
มาสุ่มหัวกันเยอะแยะไปหมดเลย เมาคนเยอะมากกว่าเมาเหล้าแน่ๆๆๆ
-
ยาวได้ใจจริงๆกะพวกขี้เหล้า :laugh:
-
:impress2: :impress2:
อยากไปนั่งด้วยจัง
-
อ่านตอนนี้แล้ว...มันชอบกลๆ
แลดูเหมือนมั่วสุมเลยอะ T-T
:m29: :m29: :m29:
-
คอเหล้าครบทีม เหอะๆ
แถมมีทุกสิ่งให้เลือกสรรอีกตั้งหาก o13
-
:z1: หนุกหนานกันจริงๆวงนี้ ขอเล่นด้วยคนจิ เผื่อจะรับทรัพย์มาใช้ กะลังช็อตอยู่เลย :m15:
-
รักทุกคนที่อยู่ในเรื่องนี้ อิอิ
-
อ่านเรื่องนี้ทีไร
สนุกสะใจทุกที
ชอบมากกกกกกกกกกกก
+1 +ความรักอีกกระบุงโกย
อย่าเพิ่งจบง่ายๆ นะคับ
จับคู่อื่นต่อนะ :impress2:
:L2: :L2:
-
:L3: :L3: :L3: :L3: :L3:
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มากมาย
มาต่อนะครับ
รอนะครับ
-
รักเบบี๋จัง :กอด1:
มาต่อทุกวันนะรอจ้า :really2:
-
o18
รอ
ตอน
ต่อ
ไป
-
มีความสุขจังเรย :really2:
-
:really2: มึน คนเยอะเกิน
-
สมชื่อตอนจริงๆ..
ขนาดไม่ได้กินด้วยยังเมาแทน
:laugh:
คุณเบบี้นี่สุดยอด..
ตัวละครเยอะขนาดนี้ยังให้น้ำหนักไม่ทำให้ใครหลุดไปจากวง...
มากบ้างน้อยบางตามสถานการณ์..
o13
-
:3123: :L2: :3123: :L2: แด่เบบี้ ไรเตอร์ที่ขยันอัพมากๆ คนหนึ่ง จุ๊บๆ
-
:impress3:
อิ่มเอิบใจเป็นที่ซู้ดดดดดดดดดด
-
ยังคงงต่อไป จิ้นไม่ออก บอกไม่ถูก
รอ เฉลย
-
ไร้คำบรรยาย!!!~
-
เอ๊ะ ...เหมือนตอนนี้ยังไม่จบยังไงไม่รู้
-
ตาร์ น่ารักไม่เคยเปลี่ยนแปลง อิๆ
-
มันยังไม่จบหรอกคับ เพราะถ้าจบต้องจบบนเตียง อิอิ :haun4:
แล้วอีกอย่าง พอเหล้าเข้าปากข้าวแล้ว ก็ต้องมีอาการ .... ขึ้นมาแน่ ๆ อิอิ
ไม่วาย จบลง บนเตียงแน่นอนคับ คอนเฟิร์ม o13
-
ขอให้มีคู่ที่สาม :call: อุอุ
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
มีลุ้นอีกคู่หรือเปล่าครับ
เป้ กะ เข็ม
แต่ก็อย่าลืม ปาน กะ แสบ นะครับ
รออยู่นะครับ
:really2: :really2: :really2:
-
โอ่ย.......ก่าจะอ่านทัน :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
+1คนแต่งคร้าบ.......ร้ากคนแต่งจังงงงง
-
ตอนที่87 นานแล้วนะ
“ตาร์ครับ..เติมให้ข้าวหน่อยดิ..”ผมอ้อนมันเพราะว่าขี้เกียจลุกครับ มันยิ้ม แล้วก็ลุกไปเติมเหล้าให้ผม ผมลุกขึ้นไปนั่งข้างไอ้แมน แล้วดูดบาละกุมัน มันนั่งดูดกับไอ้แสบแหละครับ ไอ้เหี้ยแสบนี่เล่นไพ่ไปดูดไปครับ มันก็สามารถอะ
“ของมึงอยู่ไหน”ผมถามไอ้แมนเบาๆ มันชี้ไปที่กระเป๋า ผมลุกขึ้นไป ก่อนที่จะค้นกระเป๋ามันครับ แล้วก็หยิบออกมาม้วนๆ ใส่ๆ แอบๆครับ ฮ่าๆๆ แล้วก็ออกไปดูดข้างนอกครับ เพราะว่ามันแรง แล้วกลิ่นมันจะแปลกโดดๆครับ ถึงข้างในมันจะคลุ้งไปด้วยกลิ่นบุหรี่นิดหน่อยก็เหอะครับ ถ้าเล่นอีกตัวที่ไอ้แมนมันชอบเล่นนี่ถ้าเอาออกมาเดี๋ยวทุกคนจะเห็นได้ง่ายแล้วตกใจนะครับ เหอะๆ ผมก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้วด้วยไอ้ตัวนั้นนะ ผมเดินออกมานอกระเบียงแล้วอัดอยู่ตรงนั้น หันไปมองไอ้ตาร์ที่รินเหล้าให้ผมแล้ว แล้วมันก็เสือกไปสนใจไพ่ข้างหน้าเสียก่อนครับ ผมยืนยิ้มคนเดียว ดูไอ้ตาร์ ท่าทางมันตลก หน้าตาก็ดูดีนะครับ ไม่คิดว่าจะได้มันเป็นแฟนกันจริงๆ ผมยืนอัดอยู่สักพัก ก่อนที่มันจะหมดไปครับ แรงโคตรๆอะ ตึบเลยครับ ยืนอยู่สักพักแล้วเดินเข้าไปในห้องเหมือนเดิม แล้วก็กินเหล้าต่อครับ ไอ้เป้นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดี่ยวคนเดียวครับ
“เป็นไรวะ”ผมถามไอ้เป้ ไอ้เป้หันสายตาที่จ้องโทรทัศน์มาสนใจผม
“..ป่าววะ..”ไอ้เป้พูด
“กรูคบมึงมากี่ปีแล้วทำไมจะไม่รู้วะ”ผมพูดแค่นี้ครับ แล้วจุดบุหรี่อีกมวน มองหน้ามัน แล้วกลับมาสนใจกับแกล้มข้างหน้า ตรงนั้นที่ไม่สนใจในวงก็ไอ้แมน ที่นั่งอยู่หน้าโทรทัศน์ คืออยู่ใกล้พวกผมหน่อย นั่งดูดบาละกุ ไอ้เป้ แล้วก็ผมครับ
“กรูไม่สบายใจนะ..ถ้าเพื่อนกรูไม่มีความสุข”ผมพูดตรงๆ แล้วมองหน้ามัน ไอ้แมนก็มองครับ นอกนั่นเสียงก็ดังนิดหน่อย ไม่มีใครมาสนใจหรอกครับ
“เดี๋ยวกรูขอกึบเหล้าอีกหน่อยแล้วบอกแล้วกันวะ”ไอ้เป้พูดยิ้มๆ ผมยิ้มให้มัน
“ตามใจมึง..ไม่อยากบังคับ..ของอย่างนี้ต้องสมยอมวะ”ผมพูดวกๆไปใต้สะดือ
“ใครยอมอะไรใคร”ไอ้ตาร์หันควับแล้วเดินมานั่งข้างผมทันทีครับ แล้วเหนี่ยวคอผมไปแรงมากครับ แล้วกดคอผมด้วย
“สัดตาร์..เล่นเหี้ยไร”ผมว่ามันแต่ก็ยิ้มครับ
“อะไรครับ..จะเล่นเซ็กเฟรนหรอ..ไม่เอานะ”ไอ้ตาร์พูด แกมตลก
“ส้นตีน..เดี๋ยวกรูเอาตีนยัดปากเลย”ผมบอกมัน มันทำจมูกฟืดฟัด ที่ตัวผมก่อนที่มันจะเปลี่ยนเรื่องครับ
“กลิ่นแปลกๆ”มันพูด ไอ้แมนมองหน้าผมแล้วอมยิ้ม ผมหน้าเหรอหราเลยครับ
“บากุไง”ผมพูดแล้วล้มตัวลงนอน เพื่อให้ตัวผมออกห่างจากมันครับ
“ไม่ใช่อะ..เมื่อกี้มึงใช้รสอะไรวะ”ไอ้ตาร์หันไปถามไอ้แมน
“รสใหม่ครับพี่”ไอ้แมนพูด ดีมากครับ มันช่วยผมได้นิดหน่อย พอเปลี่ยนเรื่องได้
“จริงอะ”ไอ้ตาร์ยังทำหน้าสงสัยไปที่ไอ้แมน ไอ้เป้ แล้วก็ผม แล้วเลื่อนตัวมาดมใกล้ ผมยิ้ม
“มึงเป็นหมาหรอวะ..แม่ง”ผมพูด แล้วผลักหัวมันออก
“กลิ่นใหม่จริงอะ..แล้วทำไมเมื่อกี้พี่ไม่ได้กลิ่น”นั่นไงครับ ฉลาดมาซะงั้นอะ
“เออ....ก็มึงมัวแต่ไม่สนใจกรูอะ”ผมพูดแกมน้อยใจ
“ไม่จริง..สนใจตลอดอะ”ไอ้ตาร์พูด
“พอเหอะเฮีย..น้ำหวานจะท้วมแล้ว”ไอ้เป้เบรกไอ้ตาร์
ไอ้ตาร์หันไปยิ้มให้ไอ้เป้ แล้วก้มลงมากระซิบข้างหูผมครับ
“ทำกัน”ดูมันครับ คนนักหนา มันยังมีอารมณ์อะ แถมยิ้มอีกต่างหากครับ ผมละเชื่อมันเลยอะ
“คนเยอะแยะ..มึงบ้ารึป่าว”ผมผลักหัวมันออก แต่มันก็ยังยิ้มแล้วก้มมองหน้าผม
“นะนะ”ไอ้ตาร์มันยังอ้อนต่อหน้าไอ้แมนกับไอ้เป้ครับ
“ส้นตีนนิ...แดกตีนกรูเลย..กรูอายคนอื่นโว้ย”ผมพูด
“คนอื่นที่ไหน..เพื่อนกันทั้งนั้น”ไอ้ตาร์ยังแก้ตัวได้อีกครับ
“นะครับ.. อยากลอง”ดูมันครับ ไอ้ผมนี่ก็ไม่ได้ไม่อยากลองนะครับ อยากครับ แต่ว่านะ คนเยอะอะ กร๊าก
ผมเงียบคิดสักพัก
“ก็ได้...เอาห้องไหน..ไปขอเจ้าของห้องแล้วไปรอในห้อง..เดี๋ยวตามไป”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันทำหน้างง
“ทำไมต้องไปรอในห้องด้วยอะ”ไอ้ตาร์ถาม
“เออน่า..บอกให้ไปรอก็ไปรอ.จะทำไม่ทำ”ผมพูด คิ้วขมวด
“ทำครับทำ”ดูครับ ฝักใฝ่มากครับ
“ไอ้ป๊อดยืมห้องหน่อยนะ.จะเล่นจ้ำจี้กับที่รัก”นั่นครับ ไอ้ตาร์ลุกขึ้นได้ พูดดังลั่นห้องเลยครับ แม่ง
“อ่าวเฮีย..ไม่กลับไปทำที่บ้านอะ”ไอ้ป๊อดพูด แล้วยกแก้วเหล้ากระดกน้ำเมาเข้าปาก ผมนอนมองไอ้พวกที่กำลังสนทนาทั้งหลาย
“กรูอยากเอาที่นี่..มึงมีปัญหาหรอวะ”ไอ้ตาร์ว่า
“เฮีย..อย่าลืมเปลี่ยนผ้าปูให้ไอ้ป๊อดมันด้วยนะ”ไอ้แสบพูด
“เออ..ไม่เปื้อนหรอกมึง.กรูจะระวัง..ฮ่าๆๆ”ไอ้ตาร์พูดไปหัวเราะไปครับ เอาผมนี่อายเหมือนกันครับ แต่ว่าเก็บอาการครับ พวกพี่ๆนี่ก็ให้การสนใจกันมากเลยครับ
“ไอ้ตาร์..กรูขอถ่ายคริบได้ป่าว”ไอ้พี่ป๊อปครับ แม่ง
“สาด..กรูดูได้คนเดียวโว้ย”ไอ้ตาร์บอก แล้วมันก็หันมามองหน้าผม
“รอในห้องนะ”ดูความหน้าด้านของมันกันครับท่านผู้อ่าน ผมพยักหน้า พอมันเดินเข้าไป ผมก็ลุกขึ้น
“ฟิตหรอมึง”ไอ้เป้พูดแล้วยิ้ม
“สัด...”ผมด่ามัน แล้วกระดกแก้วเหล้าจากที่มันเต็มแก้วทีเดียวหมดเลยครับ นั่งสูบบุหรี่จนหมดมวนแล้ว ลุกไปดูบาละกุอีกครับ เข้าไปสองสามลมปอด แล้วเดินเข้าห้องไป แบบไม่ให้ใครสังเกต เดี๋ยวมันแซวครับ
ตอนนี้ผมไม่รู้มึนหรือเมาอะไรแล้วครับ แต่การทรงตัวยังได้อยู่นะครับ เหอะๆ ยังมีสติทุกอย่างครบครับ
เข้าไปในห้อง ไอ้ตาร์มันไม่อยู่ครับ ผมเลยเดินไปดูที่ห้องน้ำ มันกำลังยืนล้างหน้าอยู่ที่อ่างล้างมือนะครับ ผมเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง
“เมื่อกี้สูบ....................หรอ”ไอ้ตาร์พูดชื่อมาเต็มสองรูหูผมเลยครับ
“มึงรู้ได้ไงวะ”ผมตกใจรีบถามมันแล้วมองหน้ามันในกระจก สีหน้าเรียบๆไม่ได้แสดงอาการใดๆ
“ทำไมจะไม่รู้..”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วเอาผ้าขนหนูเช็ดหน้า
“ของมันเคยๆอะเนอะ”ผมพูดแล้วเอาคางไปเกยไหล่มัน
“หึหึ...อย่าทำอีก..ถ้าไม่ได้ขอพี่ก่อน..”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วยิ้ม แต่มันแฝงไปด้วยรอยยิ้มที่ขู่อะครับ ผมหัวเราะแฮะๆ ก่อนจะพูดว่า
“ครับ...จะขอก่อนครับที่รัก”ผมพูดบอกมัน ผมจูบลงที่ไหล่มันเบาๆ แล้วเอามือลูบหน้าอกไอ้ตาร์ ตาก็มองผ่านกระจกกันครับ ผมบีบหัวนมไอ้ตาร์จนแข็งเป็นไต ไอ้ตาร์หลับตาครางออกมาเบาๆ ผมจูบคอแล้วก็กัดคอไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันผลิกตัวมันแล้วประกบปากจูบผมทันที แลกลิ้นกันอยู่นาน จนไอ้ตาร์ผลิกตัวให้ผมไปอยู่แทนที่มัน คือผมหันหลังให้กระจกนะครับ ผมกับมันจูบกันสักพัก ผมลืมตาขึ้นแค่นั้นแหละ
“เฮ้ย...”ผมต้องตกใจ เพราะว่าอยู่ดีๆ มีตัวเหี้ยโผล่มาขัดจังหวะครับ
“ลืมล๊อกห้องหรอ”ไอ้ตาร์ลืมตาขึ้นมามองผ่านกระจกด้วยสีหน้าคล้ายๆผมแหละครับ
“อืม..ลืมวะ..มัวแต่หามึง”ผมพูดบอก แล้วผมสองคนก็มองไอ้ตัวเวรนั่นผ่านกระจกครับ มีการยืนกอดอกแล้วยิ้มร่าอีก
“มาทำเหี้ยไรวะ”ผมถามมัน แล้วยิ้มให้ก่อนที่จะปล่อยตัวไอ้ตาร์แล้วไปหามัน
“อยากดูนี่หว่า”ไอ้เป้มันยืนกอดอกแล้วยิ้มครับ ใช่ครับ ไอ้เป้
“กวนตีนนะมึง..หมดอารมณ์เลยกรู”ผมพูดแล้ว นั่งลงบนเตียง
“แต่พี่ยังมีนะ”ไอ้ตาร์ครับ เดินยิ้มตามผมออกมา ไอ้เป้นั่งลงบนเตียง ผมเดินไปตบไหล่มันแล้วนั่งตาม
“หยุดก่อนมึง..”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์
“มึงมีอะไรจะบอกกรูใช่มั้ย”ผมรู้แหละครับ มันเข้ามาขัดจังหวะแบบนี้ บางทีมันอยู่ข้างนอก มันอาจจะไม่ค่อยสะดวกนัก มันเลยหาโอกาสมั้งครับ
“อืม”ไอ้เป้พูด ไอ้ตาร์มันไปนั่งตรงระเบียงข้างห้อง ผมตบไหล่ไอ้เป้เบาๆ ให้มันเดินตามไปนั่งข้างนอกครับ ลมอากาศเย็นดีครับ ผมไอ้เป้ ไอ้ตาร์นั่งอยู่ด้วยกัน แล้วปิดกระจก เพราะเดี๋ยวยุงเข้าห้องไอ้ป๊อดมันครับ
ผมนั่งกันเงียบอยู่อย่างนั้นแหละครับ ไม่มีใครเอ่ยพูดอะไรออกมาสักที
“มึง.............”ผมเริ่มก่อนคำแรก
“ไม่สบายใจเรื่องไรวะ”ผมถาม ไอ้เป้หันมามองหน้า
“กรู..............”ไอ้เป้พูดแล้วเงียบต่อ ผมกับไอ้ตาร์รอคำพูดของไอ้เป้ที่จะเปิดใจออกมาเองครับ
“คือกรู.........................”มันก็ยังคง ตะกุกตะกักครับ
“แบบว่า..................”ครับ มันยังได้อีกครับ ไอ้ผมก็ลุ้นแทบแย่ ว่าเรื่องอะไร อยากรู้นะไม่ใช่ไม่อยากรู้
“คือ..............กรูอะ..........กับ...............เออ.............”นั่นครับ ยังได้อีกครับ ได้อีก
“ข้าวครับ..มันพูดเมื่อไหร่โทรบอกพี่นะ”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆแล้วทำท่าจะลุก
“เดี๋ยวดิเฮีย...ไรวะ..ใจร้อนไปได้”ไอ้เป้รีบจับแขนไอ้ตาร์ครับ ผมนั่งยิ้ม หน้าไอ้เป้มันทำหน้าหนักใจจริงๆนะครับ
“มึงก็รีบพูดมาสิวะ..ยุงจะกัดกรูตายแล้วเนี้ย”ไอ้ตาร์ตบหัวไอ้เป้ แล้วนั่งลง
“เออๆ..พูดแล้วๆ.”ไอ้เป้พูด
“กรูชอบไอ้เข็ม”อยู่ดีๆไอ้เป้ก็พูดเลยครับ ผมกับไอ้ตาร์อึ้งเหมือนได้ยินผิด
“อะไรนะ...”ตอนนั้นก็ยังไม่ตกใจอะครับ เลยถามอีกรอบ
“ชอบเข็ม”มันพูดห้วนๆในลำคอเหมือนไม่อยากพูด ผมยังคงไม่แน่ชัดอีกครับ
“มึงอะไรชอบ อะไรวะ..เอาดีๆดิวะ”ผมว่ามัน คิ้วขมวดแล้วครับ เริ่มเซ็งๆ
“กรูรักไอ้เข็ม..ชัดมั้ยไอ้เหี้ย”ไอ้เป้มันตะโกนใส่หูผมทันทีครับ แต่ผมไม่ได้ปวดหูหรือเจ็บหูเลยครับ ตกใจ ตาค้างเลยครับ ทั้งผมทั้งไอ้ตาร์ นั่งมองหน้ามัน แบบกรูอึ้งอะ
ผมกลืนน้ำลายเอือกใหญ่ ก่อนที่จะเอ่ยปากถาม
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมถามแต่ตายังค้างไม่ยอมกระพริบครับ
“นานแล้ว”มันพูด
“นานแล้วๆมันเมื่อไหร่ละวะ”ผมเริ่มขยับร่างกาย ด้วยอาการงง อยากรู้เลยหงุดหงิดครับ
“ก็ตั้งแต่ม.สี่โว้ย..สัดนี่กรูจะมาปรึกษาไม่ใช้ให้มึงมานั่งด่ากรู”ไอ้เป้มันทำหน้างอใส่ผม ผมก็น่ะ อารมณ์ร้อนไปหน่อย
“เออๆ..โทษทีวะ”ผมบอกมัน
“ทำไมไม่บอกกรูวะ..มึงบ้าป่าว..เพื่อนกันนะโว้ย..แล้วตอนไหน..อะไรยังไง..กรูงง..มึงเล่ามาสิ”ผมบอกมัน มันก้มหน้า
“ก็ตั้งแต่เห็นมันครั้งแรกอะ”ไอ้เป้พูดแค่นั้น ผมหันมองหน้ามันทันที
“มึงเป็นเกย์หรอวะ”ผมถามมันด้วยความตกใจ เพราะตั้งแต่คบกับมันมานะ ผู้หญิงมันก็จีบไม่ซ้ำหน้า คบๆเล่นๆ เลิกๆตามสไตน์มันครับ แถมยังไม่เคยมองผู้ชายด้วย แล้วก็ไม่ โอ้ย ไม่เข้าใจครับ
“ไบทก็พอมึง..ยังชอบผู้หญิงอยู่.สัด”ไอ้เป้มันหันมาบอก แถมด่าผมด้วย
“แล้วทำไมกรูไม่รู้ ทำไมมึงไม่บอกพวกกรู ทำไมกรูไม่เคยเห็นมึงเลยว่ามึงเป็นแบบนี้ไอ้เป้”ผมชักโมโห ที่เพื่อนมันดันมาปิดบังผมครับ แต่ก็เข้าใจมันนะครับลึกๆอะ
“ก็กรูไม่รู้จะบอกยังไงนี่หว่า..กรูก็ปกติของกรู..แค่ไม่ได้บอกพวกมึงเฉยๆ..”มันบอก
“ไอ้เป้..มึงกับกรูคบกันมาหกปีกรูไม่เคยเห็นมึงมีท่าทีว่าจะเป็นนะ.. มึงแน่ใจหรอวะ”ผมไม่รู้จะพูดอะไร คำถามมันเต็มหัวไปหมด จนจับต้นชนปลายไม่ถูก ก็ถามไปมัวซั้ว
“กรูเป็นแหละ..รู้ตัวตั้งนานแล้วว่าก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน.แต่ไม่อยากบอกกลัวพวกมึงรับไม่ได้..แต่ว่ากรูรู้แหละว่ามึงรับได้กัน..แต่มันไม่ใช่เวลาแล้วก็ไม่ใช่จังหวะที่อยู่ดีๆกรูจะไปบอกพวกมึงด้วย”ไอ้เป้พูด ผมเงียบ ไอ้ตาร์ยังคงเงียบครับ มันคงเห็นว่าเป็นเรื่องระหว่างเพื่อนมากกว่าตอนนี้
“แล้วไงต่อ...มึงพูดมาให้หมดนะ..กรูขี้เกียจโมโห”ผมบอกมัน
“มึงจะโมโหกรูทำไมวะ..แม่งกรูบอกมึงคนแรกเลยนะ..เออ..ไม่ใช่สิ..คนที่สอง”ไอ้เป้พูด แล้วพอคิดได้มันก็บอกว่าคนที่สองแหละครับ
“แล้วใครคนแรกวะ”ไอ้ตาร์ถามหลังจากเงียบมานาน
“ไอ้เข็ม”ไอ้เป้พูด
“โอ้ย..กรูงง..ระหว่างพวกมึงสองคนนี่ยังไงกันวะ..นี่ตกลงกรูไม่รู้เลยใช่มั้ยว่าเพื่อนกรูสองคนมันเป็นเหี้ยไรกัน”ผมพูด แล้วหันหน้าไปมองในห้อง ผ่านกระจก
“มึงอย่าเพิ่งโกรธดิวะ...กรูอะเป็นแบบนี้ก็รู้ตัว แต่กรูก็ไม่ได้เปิดเผยนี่หว่า..กรูก็ยังชอบผู้หญิงอยู่.แต่พอม.สี่ กรูรู้ตัวว่ากรูชอบไอ้เข็มวะ...กรูไม่กล้าบอกมันหรอก.เพราะกลัวเสียเพื่อน.กลัวทุกอย่าง”ไอ้เป้พูด ผมก็พอเข้าใจนะครับ ยิ่งเพื่อนในห้องยิ่งไปใหญ่ แต่เพื่อนในกลุ่มนี่ยิ่งใหญ่เลยครับ แถมผู้ชายกับผู้ชายอีกต่างหาก
“เฮ้อ...”ผมถอนหายใจ มันเงียบครับ ผมเริ่มคิดไปตามลำดับ ก่อนที่จะพูดถามอะไรจะได้เอาให้แน่ชัดครับ
“เอางี้”ผมเริ่ม แล้วเงียบให้หัวสมองผมมันคิดตามก่อนครับ
“มึงเป็นไบท..มึงรู้ตัว..โอเคจบ..”ผมพูด ไอ้เป้ยังคงก้มหน้า ไอ้ตาร์ก็มองไปเรื่อยเปื่อย แต่ส่วนมากจ้องหน้าผมกับไอ้เป้แหละครับ
“มึงชอบไอ้เข็มนานแล้วแต่ไอ้เข็มไม่รู้..ยังไม่จบ..แล้วตกลงมึง ไป อะไรยังไงกับมันต่อ มึงเล่ามา”ผมพูด ไอ้เป้เงียบ ก่อนที่มันจะพูดขึ้น
“ก็วันนั้นอะ............วันที่ไปทะเลกันครั้งแรกอะ..เออ................”ไอ้เป้เล่าแล้วทิ้งช่วง
“กรูเมานิดหน่อย....แต่ไอ้เข็มเมามาก........แล้วก็................มันไปเข้าห้องน้ำ..แล้วก็.........กรูอะก็เข้าไปตามมัน มันไม่ได้ปิดห้องน้ำ...กรูก็เข้าไปแล้วก็นั่นแหละ”ไอ้เป้พูด
“นั่นแหละเหี้ยไรมึง.กรูไม่ใช่นั่งญาณแล้วคิดเองได้นะโว้ย”ผมว่ามัน
“สัด...ก็กรูก็จับมันชักว่าว..แล้วก็จูบมันแค่นั้น...”ไอ้เป้พูด โห ทำเหมือนที่ไอ้ตาร์ทำกรูเลยสาด
“แล้วไงต่อ..หลังจากนั้น”ผมพูด เพื่อเรียบเรียงเรื่องราว
“กรูก็นะ..ชวนมันชักว่าวบ่อยๆ..หาสาเหตุต่างๆนาๆ..มันก็ยอมนะ..มันบอกสนุกดี..กรูทำไปทำมาเริ่มชอบมันมากขึ้น แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ เก็บอารมณ์เก็บทุกอย่างอะมึงเข้าใจอารมณ์กรูมั้ย”ไอ้เป้หันมาระเบิดคำพูดใส่ผม ผมพยักหน้างืดๆ
“เออๆ..กรูเข้าใจ..”ผมตบไหล่มันเบาๆ
“แต่กรูก็ยังต้องคบคนอื่น.. ไอ้เข็มมันก็ไม่ได้สนใจกรู มันก็คบคนอื่นเหมือนกันมึงก็เห็น...มันเหมือนกับว่าที่กรูทำกับมัน เหมือนทำไปแค่เพื่อนทำให้กันไม่ได้มีอะไรเกินเลยวะ..เหมือนมันไม่ได้คิดอะไรกับกรู..กรูเลยไม่กล้าบอกว่ารักมัน”ไอ้เป้พูด ชักสงสารมันตงิดๆครับ
“กรูเลยใช้ชีวิตปกติ..แต่กรูพูดตรงๆนะ..กรูโคตรแคร์มันอะ..แคร์มากๆ รอเวลาที่สักวันมันจะมารักกรู..แต่กรูก็ได้แต่รอ..ไม่กล้ามีความสัมพันธ์มากเกินกว่านี้..เพราะว่ากลัว”ไอ้เป้พูด ก้มหน้าไป มองต้นไม้ที่วางอยู่กลางโต๊ะไป ผมก็มองหน้ามันตลอดเวลา
“กรูสอบเข้ามหาลัยเดียวกับมัน..เพราะกรูอยากอยู่ใกล้ๆมัน..มันก็คงไม่รู้หรอก.... กรูก็ไม่ไดบอกมันด้วยแหละว่ากรูไปเรียนมหาลัยนั้นเพราะอะไร. กรูคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันอะไรๆคงจะดีขึ้น..แต่ไม่วะ...”ไอ้เป้พูด ทำให้ผมเริ่มสงสัย
“มีอะไรวะ..”ผมถามมัน
“มันเอาผู้หญิงมานอนในห้องทั้งๆที่กรูไม่เคยเอาใครมานอนสักตัว...กรูโคตรจะเสียใจอะ..แต่มึงรู้มั้ยกรูต้องเก็บไว้คนเดียว.เครียดชิบหาย”ไอ้เป้บ่น ใช่ครับ การเก็บอะไรไว้ที่ตัวเองคนเดียวโดยไม่มีการระบายเลยนะ เครียดชิบหายครับ เครียดเหี้ยๆอะผมพอจะเข้าใจความรู้สึกมันเลยครับ
“แต่กรูก็ไม่เคยว่าหรือด่ามันเลยนะ..ทำตัวเหมือนเดิม คุยเฮฮา... แต่วันนึงเหมือนจังหวะมันได้มั้ง...กรูบอกรักมัน.........หึหึ”ไอ้เป้มันหัวเราะน้อยๆออกมา
ทุกคนต่างเงียบครับ
“แต่มันพูดกลับมาว่า..กรูเป็นเพื่อนมึงนะ...กรูโคตรเจ็บเลย..สัดเอ้ย.”ไอ้เป้มันพูดเบาๆ
“กรูคงสื่อไม่ถึงมันเลยใช่มั้ยวะ”ไอ้เป้พูด น้ำตาเริ่มเอ่อตรงเบ้าตา ถึงแม้ว่ามันจะมืด ผมก็พอจะรู้อะครับ
“ใจเย็นๆก่อนมึง..ตอนแรกกรูก็เป็นแบบมึงนี่แหละ”นั่นครับ ดูไอ้ตาร์มันพูดครับ เหมือนตอนนั้นกรูเป็นคนไร้หัวใจว่างั้น
“ใจเย็นๆนะมึง”ผมตบไหล่ไอ้เป้
“แต่ทำไมกรูก็ยังเห็นไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยนี่หว่า..มันก็ยังเหมือนเดิม..คุยกับมึงเหมือนเดิม”ผมพูด
“ก็มันบอกว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ...กรูจะทำเหมือนวันนี้มึงไม่ได้พูดอะไร...กรูก็อึ้งนะ...แต่ทำไงได้อะ คนเรามันบังคับจิตใจกันไม่ได้นี่หว่า..กรูก็เลยต้องทำตัวเหมือนเดิม..แค่ไม่เหมือนเดิมคือกรูก็ไม่ค่อยไปยุ่งวุ่นวายกับมันแล้วแค่นั้นเอง”ไอ้เป้เล่า ผมก็ พยักหน้าคนเดียวเป็นการเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดครับ
“มึงรักมันมากเลยหรอวะ”ผมถามขึ้น ไอ้เป้เงียบ
“ไม่รู้สิวะ...แต่กรูพยายามแล้วนะโว้ยที่คบคนอื่นในชีวิตกรู..แต่มันก็ไม่ใช่...ถึงกรูจะชอบคนๆนั้นจริงๆ..แต่ยังไงกรูก็แคร์มันมากที่สุด”ไอ้เป้พูด
“สามปีเลยนะมึง..มึงทนได้ไงวะ”ผมถามมัน เรื่องมันเครียดอะครับ ถ้าใครเคยโดนก็น่าจะรู้ว่ามันหาทางออกอยาก เรื่องอย่างนี้
“กรูไม่รู้วะ..กรูนึกถึงมันทีไรกรูยิ้มออกมาทุกที..ไม่ว่าเรื่องมันจะเศร้า..กรูพยายามเลิกล้มความตั้งใจที่จะไม่ชอบแล้วนะ..แต่แม่งเหมือนยิ่งทำเหมือนยิ่งเจ็บ”ไอ้เป้พูด
“กรูเข้าใจ”ไอ้ตาร์พูดอีก ผมมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันยิ้มประมาณว่า ตอนพี่เป็นแต่ก่อน ก็แบบไอ้เป้นี่แหละครับ ผมเตะขามันที่ใต้โต๊ะหนึ่งที
“แล้วนี่มึงก็ยังปกติกับมันอยู่ใช่มั้ย”ผมถาม
“อืม..มันก็ปกติ...แต่ที่กรูอยากรู้คือมึงบอกว่ามันแปลกๆ..กรูอยากรู้ว่าแปลกยังไงมันมีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึป่าววะ..มึงถามมันให้กรูหน่อยสิ”ไอ้เป้มันเขย่าแขนผม
“อืม..ที่จริงกรูจะรอให้มันพูดเอง.มึงก็อย่าเพิ่งใจร้อน..ของอย่านี้ค่อยเป็นค่อยไป..มึงทนมาได้ตั้งสามปี..ทนอีกหน่อยเป็นไรไปวะ”ผมพูดบอกมัน
“แต่หลังจากวันนั้นมันก็กลับบ้านดึกทุกวันเลยนะ..บางทีก็เมามาด้วย..กรูไม่ชอบเลยก็ได้แค่เตือน...มันไปนะ..กรูเป็นห่วงมันนะโว้ยพอกรูพูดทีไรทะเลาะกันทุกที..กรูก็เลยเลิกพูด”ไอ้เป้บอกอีก
“เฮ้อ...เรื่องอะไรวะเนี้ย”ผมบ่นพึมพำ
“แม่งกรูไม่รู้จะบอกมึงยังไงดีวะ..คือมันหาทางออกไม่เจออะ”ผมบอกมัน
“มึงใจเย็นๆก่อนแล้วกัน..ทำใจให้สบาย..มีความรู้สึกดีๆให้ไอ้เข็มก็พอแล้ว..เดี๋ยวสักวันมันก็เห็นคุณค่าของมึงเองนั่นแหละ”ผมบอกมัน
“จนถึงวันนั้นกรูคงแก่ตายก่อนมั้ง.สาด”ไอ้เป้มันยิ้มให้ผม ผมเห็นมันยิ้มได้ก็สบายใจขึ้นนิดนึงครับ
“เออน่า..เชื่อกรู...รักแท้แพ้ใกล้ชิด”ผมพูด ไปจำมาจากคนอื่นอะครับ
“ไปเอามาจากไหน”ไอ้ตาร์ถาม
“เพลง”ผมบอกมันตรงๆ
“อืมพี่ก็ว่างั้นแหละ..”ไอ้ตาร์พูด มันทำเหมือนผมคิดเองไม่ได้อะครับ
“โห..หลอกด่ากรูหรอ..ไอ้เหี้ย”ผมถีบไข่มันอย่างแรง
“โอ้ย...”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาแล้วกุมไข่มันครับ ผมกับไอ้เป้นั่งหัวเราะ จนไอ้ตาร์มันหายเจ็บ เรานั่งคุยกันอยู่สักพัก ผมไม่เข้าใจทั้งไอ้เป้ทั้งไอ้เข็มแหละครับ ถ้ามองในหลายๆมุมนะ... มันค่อนข้างจะซับซ้อน
“เออมึง..ถ้าสมมุตไอ้เข็มมันยอมเป็นแฟนมึงเนี้ย..ใครผัวใครเมียวะ”ผมถามด้วยความสงสัย เพราะว่าแม่ง แมนทั้งคู่
“ไอ้สัด..ไม่รู้โว้ย..กรูผัวดิ.ไอ้เข็มหน้าหวานขนาดนั้น”ไอ้เป้พูด ยิ้มๆ เหมือนได้ไอ้เข็มเป็นเมียแล้วงั้นแหละ ก็จริงอะครับ ไอ้เป้มันนักบาสโรงเรียนเลยนะครับ ตอนนี้ก็นักบาสมหาลัยด้วย สูงใหญ่เลย ถึงไอ้เข็มมันจะสูง แต่ว่าตัวมันก็ไม่แน่นเท่าไอ้เป้หรอกครับ อีกอย่าง ไอ้เข็มก็ขาวนวล ตี๋ฟีเวอร์น่ารักขนาดนั้นอีก เป็นเมียนั้นแหละดีแล้วครับ แฮะๆ
...
มาต่อแล้วนะค่ะ
ตามคำเรียกร้อง ต่อให้อีกคู่ ไม่มีไรทำ กร๊ากก เพิ่มไปเรื่อยๆ อันนี้อาจจะคู่สุดท้ายแล้วมั้งค่ะ
ที่จริงจะตัดบทเรื่องให้จบแล้วด้วย แต่ว่าทนคำเรียกร้องของคนอ่านไม่ไหว
เราเริ่มเพิ่มคู่ชกให้ค่ะ
หิหิ
วันนี้เนตเหี้ยมาก ขอบอกค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมค่ะ
ปลื้มทุกคอมเม้นเลยค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
เหอๆๆๆๆๆๆ
เดาไม่ผิดเลย
แต่เสียดาย ตาร์กะข้าวอ่ะ
กำลังจะ...
อยู่แล้ว
-
:a5: เกือบแล้วเชียว
โดนขัดซะได้
กำลังเคลิ้มเลยเรา รู้สึกเหมือน :เตะ1: 555+
คือชอบคู่สนปานมากมายกายกองเลย
อยากจะให้เป้เข็มเจริญรอยตาม โฮะๆ
ลุ้นกะเป้ล่ะกัน สงสารมันจริงๆ 3ปีทนมาได้อ่ะ สุดยอดแล้ว
-
:really2:
เป็นศิริมงคลกับชีวิตมากเลยเบบี๋
เพื่อนกันล่อกันเองซะงั้น อิอิ :oo1:
o16 ก็ทำไงดีความรักมันห้ามไม่ได้นี้หว่า หึหึ o18
รอวันเป้สอยเข็ม :-[
-
โอ้ว กำเนิดคู่รักคู่ใหม่ ยังงี้ต้องฉลองๆ :mc4: :mc4:
-
:a5: :a5: :a5:
:z1: :z1: :z1:
-
นับถือเป้จริงๆๆเลยเก็บมาได้ไง 3 ปี อกจะแตกตาย
-
กะลังเคลิ้ม :serius2:
ตัว...มาขัดจังหวะซะงั้น
แต่ครั้งนี้ให้อภัยนะ
เพราะทำให้เราได้อ่านคู่ใหม่อีกคู่แล้ว :-[
เป้ สู้ๆ เอาเข็มมาทำเมียให้ได้นะ :impress2:
.......
แต่ที่แน่ๆ ข้าวกะพี่ตาร์ มาต่อเรื่องที่ค้างไว้ตะกี้ซะดีๆ :angry2:
-
คู่ใหม่ เป้-เข็ม :mc4:
รอเรื่องคู่นี้นะค่ะ
-
มาต่อเร็วๆๆนะครับ
-
ชอบกันเองกันเข้าไป
ก๊ากๆ
-
:-[ตามอ่านจนทันจนได้
ไม่ไหวๆหลงรักตาร์ไปเต็มเลยนะเนี้ย
คนอะไรน่ารักมากๆเลย
แต่พอหลังออกแนวข้าวฟรีเวอร์มากๆ
ตอนง้อน่ารักมากๆเลยชอบๆ
ติดตามต่อไป o13
-
ว้าววววววววววววววววววว คู่นี้ท่าทางจะมันส์ เพราะดูสมน้ำสมเนื้อกันมากๆ 555
-
5555555
:-[
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
คู่ใหม่ๆ เป้ + เข็ม :mc4:
ยังเหลือกี่คนไม่มีคู่ :a2: จัดมาให้ครบเลย เบบี้ที่รักกก
-
เบบี๋ ....จ๋า
ชอบคู่ที่สาม ดูท่าจะ น่ารักกกกกกกกกกก
แต่หนึ่งเดียว ในดวงใจต้องยกให้ พี่ตาร์ กับน้องข้าว ของพวกเราเท่าน๊านนนนนนนนนนนนน :impress3:
-
เรื่องเข็ม-เป้เนี่ย ประสบการณ์ตรงเลยอ่ะ รอลุ้นว่าจะเหมือนผมป่าว 55
ชอบเรื่องนี้นะมีหลายคู่ อิ อิสมแล้วที่เป็นนิยายแนวนี้
แต่ว่าขอ นิดได้ป่าวครับ เรื่องเถื่อนๆนี่พอรับได้นะ
ขอเรื่องเหล้าเพลาๆหน่อยได้มะ แบบเยาวชนอ่านเยอะอ่ะ
นี่กินกันตั้งแต่ ม.3 ม.4 ยันเข้ามหาวิทยาลัยเลย
ดูมันมากไปอ่ะครับ อยากให้นำเสนอมุมดีๆของเยาวชนบ้างจะได้มะ
แต่แรงๆ คือ บุหรี่ และสิ่งเสพติดอื่นๆอ่ะครับ ไม่อยากให้มี
ถึงชีวิตจริงจะทำแบบนั้นได้ แต่ว่าเรื่องที่เรานำมาเผยเพร่ อย่างที่บอก
มีคนติดตามเยอะ ไม่อยากให้สร้างค่านิยมแบบนี้
เอากีฬา อย่างที่ตัวละครต่างๆถนัดมาใส่ก็ได้ คงจะดีกว่าเรื่องแบบนี้อย่างเดียว
ที่กล่าวมาหวังว่าเจ้าของเรื่องคงไม่โกรธนะครับ
แล้วจะติดตามผลงานต่อไปครับ :L2:
-
:really2:
เป็นศิริมงคลกับชีวิตมากเลยเบบี๋
เพื่อนกันล่อกันเองซะงั้น อิอิ :oo1:
o16 ก็ทำไงดีความรักมันห้ามไม่ได้นี้หว่า หึหึ o18
รอวันเป้สอยเข็ม :-[
ชอบเม็นท์ของคุณไต๋ครับ o17
โดนอ่ะ o13 ไปต่อไม่ถูกแร่ะ ไม่รู้จะเม็นท์อะไรดี บอกเบบี๋ว่าชอบครับ
:bye2:
-
คู่เป้กับเข็มก็ตรงกับเรื่องพวกผมนะ เพื่อนช่วยเพื่อนน่ะ
ไม่รู้จะจบเหมือนกันป่าว อ่านแล้วอยากเขียนเรื่องตัวเองมั้งจัง :a5:
-
โหะ เพิ่มขึ้นอีกคู่ ชักมึน :really2:
-
ชื่อตอนนี่ คิดไปไหนถึงไหน 55+
เรากะเข้าไปจิ้นนะเนี้ย
แหมเพิ่มคู่ ชกเองเหรอเนี้ย :o8:
แต่เรากะชอบ คู่พี่แสบบบ กับ ปาน นะ คิคิ
-
ชอบเลย มีหลายคู่... :man1:
เป้-เข็ม..จะรุก-รับสลับกันแบบ ตาร์-ข้าว อ่ะเป่า.. :o8:
:pig4:
-
อึ๊ยส์...
เอาละงาย
:haun4: :haun4:
-
เชียร์ให้เป้จับเข็มกดเยย :z1:
-
ขอเรื่องเหล้าเพลาๆหน่อยได้มะ แบบเยาวชนอ่านเยอะอ่ะ
นี่กินกันตั้งแต่ ม.3 ม.4 ยันเข้ามหาวิทยาลัยเลย
ดูมันมากไปอ่ะครับ อยากให้นำเสนอมุมดีๆของเยาวชนบ้างจะได้มะ
แต่แรงๆ คือ บุหรี่ และสิ่งเสพติดอื่นๆอ่ะครับ ไม่อยากให้มี
ถึงชีวิตจริงจะทำแบบนั้นได้ แต่ว่าเรื่องที่เรานำมาเผยเพร่ อย่างที่บอก
มีคนติดตามเยอะ ไม่อยากให้สร้างค่านิยมแบบนี้
เอากีฬา อย่างที่ตัวละครต่างๆถนัดมาใส่ก็ได้ คงจะดีกว่าเรื่องแบบนี้อย่างเดียว
ที่กล่าวมาหวังว่าเจ้าของเรื่องคงไม่โกรธนะครับ
แล้วจะติดตามผลงานต่อไปครับ :L2:
เห็นด้วยกะ BABY_CHICK นะ
ถึงเรื่องนี้จะแนวจิต ดิสต์ เถื่อน แบบที่ชอบมากๆ
แต่ยังไงก็
.
.
เฟรชชี่ปีนี้
รักน้องอย่าชวนน้องดื่ม
นะคร๊าบบบบ
>>ชวนจู๊บบบบได้นะ เบบี้ :impress2:<<
เป้กะเข็ม เคยอยากรู้เรื่องสองคนนี้เหมือนกันนะ
จัดมา จัดมา
-
แหะ ๆ
แอบอ่านมานาน
มาบอกว่าชอบเรื่องนี้นะคะ o13
มาอัพบ่อยๆ น้า :o8:
-
:z1:
-
ชอบบ มีอีกคู่มาไห้เชียร์อีกเเร้ว
เป้-เข็ม จงเจริญ เฮ้ ๆๆๆ
-
ตอนที่88 ที่นอน ตาร์กับข้าว
ผมกับไอ้ตาร์ แล้วก็ไอ้เป้นั่งคุยกันสักพักก็ทยอยกันออกมาครับ
“หายหัวเข้าไปกันสามคน..มึงเล่นไรกันวะ”ไอ้พี่กอบมันพูดแล้วยิ้มครับ ทำเอาทั้งวงไพ่แล้วก็บิงโกหันหน้ามามอง
“เล่นสามคน.ทำไมมึงอยากเป็นคนที่สี่หรอไอ้กอบ”ไอ้ตาร์มันหัวเราะแล้วก็แซวพี่กอบกลับ
“จริงอะ.เล่นกันสามคนจริงอะ”ไอ้ป๊อดมันถามทำหน้าเหมือนเชื่อซะงั้นอะครับ
“ไอ้เหี้ย..เค้าล้อเล่น..โง่จังเลยนะมึง”ไอ้พี่ไม้มันตบหัวไอ้ป๊อดที่นั่งใกล้ๆครับ ทำเอาทั้งวงหัวเราะ
ผมกับไอ้ตาร์ประจำกันที่เดิมครับ โซฟาตัวโปรด ไอ้เป้ก็นั่งอยู่บนโซฟาบนหัวผมแหละครับ ผมหันไปดูไอ้เข็ม ที่นั่งกินเหล้าอยู่แล้วก็เล่นบิงโกด้วย แล้วหันไปดูไอ้เป้ที่นั่งเป็นหมาหงอยอยู่นี่ มันมองไอ้เข็มอยู่อะครับ ไอ้เข็มเอ้ย มึงจะรู้มั้ยว่าเพื่อนมึงกำลังจะเป็นบ้า
ทั้งวงเหล้าก็สังสรรค์เฮฮาครับ ผมกับไอ้ตาร์ ไอ้แมน แล้วก็ไอ้เป้นั่งดูหนัง กินไปดูไปครับ อาหารที่อยู่ตรงหน้าก็ลดไปทีละนิด ก็กระเพาะควายกันทั้งนั้นอะครับ
“ข้าวครับ..แล้วเมื่อกี้ทำไมเราไม่ทำต่ออะ”นั่นครับ ไอ้เหี้ยตาร์มันยังไม่ลดละ เอามือมาเล่นที่เท้าผมอีกเพราะว่าผมนอนอยู่แล้วเอาเท้าไว้บนตักมันนะครับ
“โหดอะ..”ผมเอาเท้าถีบมันเบาๆครับ แค่ยันๆ ผมหัวเราะ
มันทำปากจู๋ใส่ผม โคตรตลกอะ
“หึหึ...กล้าทำเนอะมึงอะ..”ผมยิ้มบอกมัน มันเอานิ้วมาลากตรงกลางเท้าผม ไปมา
“อย่าตาร์..จักกะจี้”ผมเอาเท้าหลบนิดนึง มันยิ้มเจ้าเล่ห์
“บอกว่าอย่าไง”ผมก็เอาเท้าหดมาแล้วครับ เพราะว่ามันเล่นไม่หยุด
“อะ..ที่รักอะ”ไอ้ตาร์มันทำหน้างอนิดหน่อย แล้วแทรกตัวใหญ่ๆของมันเข้ามาทับผมครับ กลายเป็นว่าผมต้องเขยิบหนี เพราะตัวมันหนัก มันก็เลยหันหลังชนเบาะโซฟา แล้วผมนอนรีบด้านที่สามารถตกได้ครับ ส่วนไอ้ตาร์มันเอามือมากอดเอวผมอยู่ ไม่ได้อายใครเลยครับ จะอายไมอะ เค้ามัวแต่สนใจไพ่กัน
“กรูดูบ้างดิ”เสียงพี่จอยครับ ผมหันไปดู ว่าพวกพี่แกสนใจอะไร แล้วพี่ป่านพี่ฝ้าย พี่จอยก็หันมามองหน้าผม ผมก็ยิ้ม
“อีกรูปนึงนะค่ะ”พี่ป่านพูด แล้วกดถ่ายเลยครับ ด้วยอาการงงอยู่
“ป่าน..ดูบ้าง”เสียงไอ้ตัวที่กอดผมจากด้านหลังแหละครับ
“เดี๋ยวสิย๊ะ..ส่งบูธูดดิ”พี่ป่านพูดบอกพี่ฝ้ายครับ อะไรอะ
“อะไรอะพี่ป่าน.ให้ข้าวดูก่อน”ผมพูด
“แฮะ..แอบถ่ายไว้จ๊ะ..มีทั้งหมด..สามรูป..จะเอามั้ยไอ้ตาร์”เสียงพี่ป่านพูดไม่ได้สนใจผมเลยครับ เพราะกำลังกดดูโทรศัพท์มือถืออยู่ส่วนพวกพี่ฝ้ายกับพี่จอยก็เช่นกัน
“เอาๆ..”ไอ้ตาร์รีบบอก
“เปิดยังละ”พี่ป่านพูด คงหมายถึงเปิดบูธูดนะครับ
“เดี๋ยวดิวะ”ไอ้ตาร์บอก แล้วลุกขึ้น หยิบโทรศัพท์ผมตบหัวมันอย่างแรงครับ แล้วหัวเราะ
มันหน้างอเลยครับ
“เจ็บนะ”ไอ้ตาร์พูดงอนๆ ผมว่ามันคงเป็นสาววัยทองจริงๆแหละครับ ขี้งอนขี้น้อยใจชิบเลย
พี่ป่านกับไอ้ตาร์ แล้วก็พี่ฝ้ายพี่จอย นั่งกันดูรูปผมกับไอ้ตาร์อย่างเมามันส์ ก่อนที่ไอ้ตาร์จะเสร็จภารกิจ แล้วเดินยิ้มมาหาผม
“ดูดิ”ไอ้ตาร์มันเอารูปขึ้นหน้าจอมือถือ แล้วยื่นให้ผมดูครับ ผมดู ก็เป็นไอ้ตาร์นอนกอดผมอยู่แหละครับ โซฟามันก็แบบไม่ใหญ่มากไม่เล็กมาก ตัวผมก็ใช่เล็กกันครับ ไอ้ตาร์มันก็เหมือนนอนตะแคงกอดผม ส่วนผมก็นอนตะแคงเอามือเท้าหัวนอนดูทีวีครับ แล้วก็มีตอนที่พี่ป่านบอกว่าอีกภาพนึงนะ นั่นแหละครับ ไอ้ตาร์มันยิ้มร่าเริง บานแฉ่งเลยครับ เอาคางมาเกยบนหัวผมด้วย ผมดูไปก็ยิ้มไปครับ
“ติ๊งต๊องอะมึง.ลบๆไปซะ”ผมยื่นให้มัน
“เรื่องดิ”ไอ้ตาร์พูดแล้วกลับมานอนเบียดผมอีกรอบครับ ดูหนังสักพัก เริ่มเข้าฉากเลิฟซีนครับ มือไอ้ตาร์ก็เริ่มไม่อยู่สุขแล้วครับ บ้วนไปเบี้ยนมาแถวแขนผม เอวผมเนี้ยแหละครับ ปากก็จูบไหล่ผมไปด้วย ผมก็ผลักหัวมันออกบ้างนิดหน่อย เดี๋ยวโดนถ่ายไว้อีกครับ ดีนะครับที่เปิดไฟหรี่ไว้ ไม่ได้ใช้ไฟสว่าง
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกมัน เพราะมันเอาน้องชายมันมาดันที่ก้นผม
“หึหึ..”มันหัวเราะในลำคอ ก่อนที่จะกอดตัวผมให้แน่นขึ้น
ผมกระเถิบก้นถอยหนีนิดนึงครับ เพราะว่าเดี๋ยวมันตก
“เดี๋ยวมึงจะโดน”ผมหันไปว่ามัน แต่มันกลับยิ้มไม่รู้สึกรู้สา ดูหนังไป ผมก็ลุกขึ้นกินเหล้าต่อครับ จนมันตีสองกว่า วงไพ่ก็ยังคงอยู่ครับ แต่วงบิงโกนี่ล้มเลิกไปแล้ว โทรทัศน์ก็เปิดเบาๆ เพราะว่าเป็นซับไตเติ้นภาษาอังกฤษ พี่ไม้ก็เอากีตาร์มาเล่นแล้วร้องเพลงครับ ผมก็ลุกไปแจมด้วย เคาะขวดบ้างอะไรบ้างครับ เฮฮากันไป จนตีสามครึ่ง พวกผู้หญิงพากันไปนอนครับ ไอ้ป๊อดมันให้นอนห้องมันข้างใน เออ ผมก็ลืมไปเลยครับ ไม่เห็นไอ้ป๊อดมันเอาน้องเนตมาโชว์
“ไอ้ป๊อด..น้องเนตมึงอะ”ผมถามขึ้น ไอ้ป๊อดหันมามองหน้า
“น้องเค้าไม่กับชายอื่น..ทิ้งกรูให้ตรอมใจ”ไอ้ป๊อดทำเสียงทำหน้าซะตอแหลเชียวครับ
“เอาดีๆอย่ากวนตีน”ผมบอกมัน
“ก็น้องเค้าเลิกซ้อมเต้นแล้ว.แม่มารับไป..บอกมีธุระ.กรูเลยไม่ได้ไปรับมาโชว์เลยเนี้ย”ไอ้ป๊อดบอก
“แล้วน้องเค้าเป็นคนไงวะ”ผมถามมัน
“ก็น่ารักดี..เรียบร้อย..คุยเก่ง..แล้วก็ปากหมานิดหน่อยกับเพื่อนผู้ชายนะ...กรูสังเกตดู.แต่น้องเค้าก็ดูคุณหนูวะ”ไอ้ป๊อดพูด
“อืม...คนกรุงเทพหรอวะ”ผมถาม
“อืม..”ไอ้ป๊อดตอบ
“เอางี้ป่ะ..กรูมีสาย.กรูไปถามให้เอามั้ยว่าตกลงน้องเค้าเป็นคนนิสัยดีรึป่าว”ผมพูด เราก็อยากให้สิ่งดีๆกับเพื่อนไงครับ
“เออ..จริงด้วยไอ้ป๊อด เดี๋ยวหงิมนอกสนิมแดกในขึ้นมาละซวยเลย”ไอ้แมนพูดขึ้น มันมานั่งอยู่ตรงวงผมแล้วอะครับ
“อืม..มึงมีหรอวะ..มึงไปรู้จักใครวะ”ไอ้ป๊อดถาม
จะใครซะอีกละครับ คนคณะเถื่อนๆอย่างผมก็ไอ้คนที่ชื่อแป้งเด็กคณะนิเทศที่อยู่ข้างห้องไอ้ตาร์ไงครับ จำได้ป่าว
“เออ..กรูมีก็แล้วกัน..เดี๋ยวจัดไปอย่าให้เสีย”ผมบอก แล้วก็นั่งแดกห่าเหล้ากันต่อครับ จนไม่มีใครกลับบ้านเลยครับ นอนนี่กันหมด เก็บของกันนิดหน่อยพอมีที่นอนครับ ในห้องไอ้ป๊อดก็มีสามสาวแล้วครับ ก็ยัดพี่
ป๊อป พี่กอบ แล้วก็พี่ซันเข้าไปนอนพื้นข้างล่างในห้องครับ เปิดประตูไว้ด้วย ถึงว่าจะเป็นเพื่อนกันไว้ใจกัน แต่ก็นะครับที่นอนไม่พอครับ เปิดประตูไว้ มีอะไรจะได้รู้กันครับ พวกพี่ป่าน พี่ฝ้าย พี่จอยก็ไม่ใช่พวกถือตัวนะครับ แต่เป็นแบบว่าเฮฮา กับผู้ชาย แต่พวกผมก็ต้องให้เกียรติ ในเมื่อเค้าเป็นดี เราก็ต้องปฏิบัติดีครับ
ในห้องไอ้แสบ ก็ไอ้แสบ พี่ไม้ พี่ปอง ไอ้เอ็ม กับไอ้ทศแล้วก็ไอ้นิลครับ ส่วนข้างนอกก็ ผม ไอ้ตาร์ ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้แมน แล้วก็ไอ้ป๊อดครับ จัดที่นอนกันเสร็จสรรพ
ผมนอนติดตรงโต๊ะกับข้าวครับ ด้านซ้ายมือผมเป็นไอ้ตาร์ แล้วก็เว้นที่ไว้ก็เป็น ไอ้เข็ม ไอ้เป้ บนหัวก็เป็นไอ้ป๊อด ไอ้แมนครับ ไอ้ตาร์นี่เว้นซะห่างจากไอ้เข็มเลยครับไม่รู้จะห่างไปไหนนักหนาครับ ผมเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำห้องไอ้แสบ แล้วก็ล้างเท้าเรียบร้อย ก็กลับเข้ามานอนครับ ไอ้ตาร์มันเดินเข้าไปในห้องน้ำ สักพักมันก็เดินออกมาครับ ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว เดินยิ้มแฉ่งมาเลยครับ มันแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่ม ผมกับมันนอนหมอนเดียวกันนะครับ เพราะว่าหมอนมันไม่พอครับ
ไอ้ตาร์มันแทรกตัวมาได้มันก็กอดผมทันทีครับ ผมกับมันหันหน้าเข้าหากันครับ ตอนนั้นมืดแล้วนะครับ ทุกคนก็เริ่มหลับหมดแล้ว โดนเฉพาะไอ้แมนกับไอ้ป๊อดนี่เมาเป็นหมาเลยครับ เมื่อกี้ยังเดินหน้าถอยหลังอยู่เลย แถมเมาแล้วพูดมากอีกครับ ตอนนี้อยู่ดีๆหลับไปซะเฉยครับ ไอ้แมนก็ไม่วายอ้วกออกไปหนึ่งรอบครับ เพราะว่าอัดหลายอย่างเกินไปครับ
“อืม...”ผมผลักหน้าไอ้ตาร์ออกเพราะว่ามันเอื้อมหน้ามันเข้ามาจูบผมครับ มันจับมือผมไปจูบทันที
“อืม..เจ็บอะข้าว”ไอ้ตาร์มันกระซิบเบาๆ เพราะว่าเราไม่ได้นอนกันสองคนอะเนอะ ตอนนี้ผมจิกหัวมันอยู่ครับ
“หึหึ..”ยังมีหน้ามาหัวเราะอีกครับ ทั้งๆที่ผมเขกหัวมันนะครับ ยอมรับเลยว่ามันหน้าด้านมาก ผมก็ว่าผมตรงๆด้านๆแล้วนะครับ ถ้าของขึ้นหรืออยากให้ขึ้นนะ
“ทำนะ...ไม่ไหวอะ...มันอยาก”ไอ้ตาร์มันยันตัวขึ้นเอาแขนเท้าที่นอน แล้วมองหน้าผม ผมก็มองหน้ามันตอบกลับ มันก้มลงจูบผมเบาๆ ก่อนที่จะไซร์ที่คอ
“เดี๋ยวพวกมันได้ยิน...”ผมกระซิบที่ข้างหูไอ้ตาร์
“ไม่ได้ยินหรอกครับ..ทำเบาๆนะ”ไอ้ตาร์มันกระซิบอีกครับ พ่อมึงดิ ทำเบาๆมันก็ต้องได้ยินโว้ย ไอ้นี่นิ
“ไม่เอา.ตาร์”ผมบอกมัน แต่มือมันนะครับ ไม่ได้ฟังผมเลยครับ อีกมือจับสะโพก บีบซะ เหมือนมันบีบขนมปังงั้นแหละครับ มันก้มลงมาจูบปากผม ผมก็ตอบสนองมันซะงั้นอะครับ มันอ้าปากกว้าง แล้วสอดลิ้นเข้ามาลึก ผมจนขนลุกซู่เลยครับ ลิ้นแม่งฉกดีจริงๆครับ จนมันถอนปากออก
“ทำไม่ได้หรอกตาร์...”ผมบอกมัน แต่ตามันเยิ้มแล้วครับตอนนี้ มันก็ยังไม่ยอมหยุดครับ ทำหน้าตาหื่นสุดๆครับ ผมหันไปมองพวกที่นอนอยู่ ไอ้เข็มนอนหันหลังอยู่อะครับ ไอ้แมนก็นอนตายไปแล้ว ไอ้ป๊อดด้วยเช่นกันครับ โกรนอีกต่างหาก ไอ้เชี้ย
“อืม..นะ..มันไม่ไหวแล้ว..นิดเดียวเอง”ไอ้ตาร์ทำเสียงอ้อนที่ข้างหู ประตูห้องที่พวกพี่ฝ้ายนอนก็เปิดอยู่ด้วยครับ ผมละกลัวพวกพี่เค้าออกมาเห็นจริงๆครับ ไอ้ตาร์แม่งไม่ฟังอะไรเลยครับ เอามือผมไปจับน้องชายมันที่แข็ง เฮ้ย.. แข็งมากอะ ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะนั้นอะ ผมตาโตใส่มันครับ แต่ก็ลูบน้อยชายมันผ่านเนื้อผ้าเบาๆ จนไอ้ตาร์มันหลับตาพริ้มเชียวครับ มันก้มหน้ามาจูบผมอีกครับ ผมเลื่อนมือเข้าไปภายใต้บ๊อกเซอร์ แล้วก็กางในของมันครับ ที่จริงมันก็ใส่กางเกงในบ้างบ๊อกเซอร์กับกางเกงในบ้างครับ มันเคยใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวแล้วโดนผมว่า ไม่รู้ดิ ผมไม่ชอบอะ มันโล่งๆ แล้วถ้าใครไปใครมามันน่าเกลียดอะครับ
ผมเคยไปบ้านเพื่อน แม่ง กางเกงในไม่ใส่ๆแต่บ๊อกเซอร์ ไอ้เหี้ยเอ้ย รู้เลยครับว่าน้องมันใหญ่ไม่ใหญ่ยังไง ฮ่าๆๆ ชี้หน้าด่าผมเลยไง แล้วนี่ไม่ได้อยู่กันสองคน มันรู้ครับว่าผมต้องการให้มันใส่หรือไม่ใส่
“อา...”ไอ้ตาร์เริ่มหายใจแรงขึ้นครับ ผมรีบประกบปากมันไว้ กลัวเพื่อนได้ยินเสียงครางของมันครับ
“นอนลงสิ..”ผมกระซิบบอกมัน แล้วขมหูมันเบาๆ ไอ้ตาร์มันนอนลงอย่างว่าง่าย ผมเลื่อนตัวลงเข้าไปใต้ผ้าห่ม แล้วจับน้องชายไอ้ตาร์ชักเบาๆ ไอ้ตาร์มันจับหัวผมใหญ่เลยครับ มึงจะอยากอะไรนักหนาวะ ผมละเชื่อมันเลยครับ ผมไล่ลิ้นลงไปที่น้องชายมัน ลิ้นตะวัดไปทั่วจนไอ้ตาร์มันขย้ำหัวผมแรงขึ้น ผมก้มลงดูดไข่น้องชายมัน อีกมือก็ชักให้มันครับ สลับอยู่แบบนี้ พอได้จังหวะ ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะอมน้องชายไอ้ตาร์เข้าไป ไอ้ตาร์สะดุ้งทันทีครับ
“อะ...”มันครางออกมาเบาๆ เบามากครับ แต่ผมก็ยังได้ยินครับ ผมทั้งดูดทั้งอม ถึงแม้นในนั้นจะขาดอากาศหายใจบ้างครับ แต่ก็ต้องทน ให้มันแตก เดี๋ยวมันจะมาเอาตูดผมแทนครับ ไอ้ตาร์มันเก็บเสียงได้ดีมากเลยครับ ผมดูดอยู่อย่างนั้น หัวนี่ขึ้นๆลงๆเลยครับ สักพัก ไอ้ตาร์มันก็จับหัวผมไว้ แล้วเด่งสะโพกขึ้นมาสวนปากผมเอง ช้าๆ แต่ลึกมากเลยครับ จะเกือบสำลัก แต่ผมก็ต้องอยู่กับที่ไว้ เลื่อนหน้าเดี๋ยวฟันไปโดนน้องชายมันเข้าครับ เดี๋ยวมันบ่นอีก ยิ่งเดี๋ยวนี้ชอบงอนอยู่ด้วยครับ ไอ้ตาร์มันดันเข้าปากผมเบาๆ แต่มันลึก จนมันแรงขึ้นครับ แรงขึ้นมันเหมือนกับถี่ขึ้นมากกว่าครับ แต่ยังคงความลึกไว้อยู่ ผมเอานิ้วไปแตะที่ประตูมัน แค่แตะนิดเดียวครับ ลูบๆอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์มันก็กระแทกถี่ขึ้น หน้าท้องมันเกร็งเลยครับ จนน้ำมันพุ่ง เข้ามาในลำคอผมเต็มๆ แต่มันก็ยังกดน้องชายมันแล้วแช่ไว้อย่างนั้น จนมันทิ้งสะโพกตัวเองลงครับ ผมเลื่อนตัวออกมาจากผ้าห่ม แล้วจูบกับมัน ชักน้องชายให้มันเบาๆ แล้วลุกขึ้นเอื้อมไปหยิบขวดเบียร์ที่ยังเหลืออยู่บนโต๊ะกับข้าว ยกซดเลยครับ แม่งเดี๋ยวอ้วกครับ ไอ้ตาร์มันตามมาติดๆครับ
“อย่าตาร์”ผมพูดเบาๆ แล้ววางขวดเหล้า มันจับเข้าที่น้องชายผม มันก็กรึ่มๆแล้วอะครับ พอตั้งตัวแล้ว มันยิ้มแล้วชักน้องชายผมจากนอกกางเกงเบาๆ แล้วมันก็ช้อนแขนมันเข้ามาใต้รักแร้ผม แล้วลูบหน้าท้องผม กับหัวนมผมจนแข็ง
“ไปห้องน้ำกัน..อยากได้ยินเสียง”ไอ้ตาร์มันกระซิบ ผมก็ลุกตามมันไปด้วยอาการอยากเอาน้ำออกครับ ไม่ออกก็นอนไม่หลับดิวะ กระสับกระส่ายครับ พอถึงห้องน้ำผมก็ปิดประตูลงกลอนครับ ห้องน้ำในครัวนะครับ
ไอ้ตาร์มันดันผมติดพนักห้องน้ำ แล้วจูบผมอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ผมกดหัวมันให้ลงไปที่น้องชายผม เพราะว่าอยากนอนแล้วครับตอนนี้ ไอ้ตาร์มันนั่งลงชันเข่า แล้วถอดบ๊อกเซอร์ผมลงกองกับข้อเท้า มันจับน้องชายผมชัก แล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผมครับ ตอนนี้ผมก็ตาเยิ้มแล้วครับ แม่งๆ
ไอ้ตาร์มันแตะปลายลิ้นมันที่น้องชายผม ผมกระตุกนิดหน่อย แล้วก็ผ่อนคลายลงครับ ไอ้ตาร์มันอมและดูดเก่งมากครับ ผมนี่เงยหน้าหลับตาเลยครับ ปล่อยให้มันบริการให้เต็มที่ครับ
“อะ......ลึกๆ..ลึกๆ..”ผมบอกมันเสียงกระเส่า เพราะตอนนี้หน้าด่านจะแตกแล้วครับ
“ตาร์.....ฮา.....อะ..ฮะ...ซี๊ดด...ฮ๊าก”ผมร้องออกมา ไอ้ตาร์มันยังดูดน้องชายผมไม่ยั้งครับ จนน้ำมันออกไปหมดแล้ว ไอ้ตาร์มันกลืนลงคอไปหมด ปากมันก็ยังดูดให้ผมอยู่
“พะ..พอแล้วตาร์....ฮ่า...พอแล้วคราบบบ..”ผมบอกมัน เพราะปากมันไม่ยอมหยุด จนผมต้องดันหัวมันออกกครับ มันเงยหน้ามายิ้มแล้วลุกขึ้นยืนจูบปากกับผมสักพัก มันก็ไปล้างปากครับ แล้วก็จูบอีกรอบ ก่อนเข้านอนครับ ผมเดินมากับไอ้ตาร์ มาถึงที่นอน เมื่อกี้ใครได้ยินกรูสองคนรึป่าวหว่า.. ผมคิด แม่งก็ตอนนั้นมันหน้ามืดอะ ไม่รู้อะไรอะเนอะ
ผมกับไอ้ตาร์นอนลง ผมหันหลังให้ไอ้ตาร์ครับ มันก็นอนกอดผม จูบหูผม จูบไหล่ผม จนผมหลับไปครับ ตื่นมาอีกที ไอ้ตาร์มันหายไปแล้วครับ ผมมองไปรอบๆห้อง มันนั่งดื่มกาแฟอยู่นอกระเบียงครับผมก็นอนต่อเพราะว่าสบายใจแล้วเราก็นอนต่อครับ ตื่นมาอีกที ไอ้เป้ก็ไปนั่งอยู่กับไอ้ตาร์แล้วครับ ผมลุกขึ้นงัวเงีย หันไปมองนาฬิกาที่เพดาน เที่ยงครึ่งครับ อืมดี ทุกคนยังนอนเป็นศพกันอยู่เลยครับ มีไอ้ตาร์กับไอ้เป้นั่นแหละที่ตื่น
“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก”ไอ้ตาร์มันยิ้มให้ผม ผมก็งัวเงียอยู่ครับ
“ไงวะ..เมื่อคืนหนักดิเนอะ”ไอ้เป้มันยิ้มแล้วยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มผมก็งงๆกับคำพูดมันครับแต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไรมาก
“หึหึ..”ไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอก่อนที่จะอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ
“หิวมั้ยครับ”ไอ้ตาร์เงยหน้ามาถาม ผมพยักหน้าตอบ
“งั้นเดี๋ยวเก็บเสื้อผ้า กลับไปอาบน้ำกันนะครับ”ไอ้ตาร์พูดยิ้มให้ มันยิ้มอ่อนโยนตอนรับตอนเช้าให้ผมตลอดแหละครับ
“อืม...”ผมตอบแล้วนั่งลงข้างๆมัน สักพักผมก็ไปเดินดูในครัว แล้วก็บนโต๊ะกับข้าวครับ เดินไปหยิบอาหารที่เหลือเมื่อคืนมานั่งกินไปงั้นแหละครับ แล้วเอาบาร์คาดี้ที่เหลือสามสี่ขวดออกมากินหนึ่งขวดครับ
ไอ้แสบ ไอ้ป๊อด ไอ้เข็ม ไอ้แมนตื่นขึ้นมา สักพักก็ตามกันมาเป็นขบวนพาเหรดครับ พี่ป๊อป พี่ซัน พี่กอบ ขอตัวกลับบ้านก่อน พี่จอยพี่ป่านพี่ฝ้าย ก็เลยกลับไปพร้อมกันครับ ล่ำลากันสักพักก็ออกไปครับ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าวกรูกลับก่อนนะ”ไอ้ทศมันบอกผมแล้วหยิบเสื้อเข้ามาใส่
“เออ.ขับรถดีๆนะมึง”ผมบอกมัน แล้วลุกขึ้นไปหามันครับ
“ป๊อดแสบ..ขอบใจมากนะ..ที่ให้ที่นอนเมื่อคืน”ไอ้นิลมันพูดยิ้มๆ
“ไม่เป็นไรเว้ย..เพื่อนกัน”ไอ้แสบพูด พวกไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้เอ็มก็ เก็บของเสร็จ
“พี่ตาร์ผมไปก่อนนะพี่..หวัดดีครับ”ไอ้ทศยกมือไหว้ไอ้ตาร์ ไอ้นิล ไอ้เอ็มมันก็ไหว้ตาม
“เออ..โชคดี”ไอ้ตาร์บอก แล้วมันก็หันไปยกมือไหว้พี่ไม้ กับพี่ปองด้วยครับ
แล้วผมก็ลงไปส่งมันหน้าลิฟครับ ก่อนที่จะกลับมาล้างหน้าล้างตาแล้วแต่งตัว ช่วยไอ้ป๊อดเก็บของ นิดหน่อยครับ พวกผ้าห่มไรงี้อะครับ ช่วยกันหลายๆคน มันก็เสร็จในไม่ช้าครับ
“กลับก่อนนะ..”ผมพูดลอยๆ
“เออ..แล้วเจอกัน”ไอ้เข็มบอก
“อืม...มีไรบอกกรูได้นะมึง.ยังไงก็เพื่อนกัน..อย่าลืมละ”ผมพูดไม่มีประเด็นครับ แค่อยากให้มันรู้ไว้ แล้วตบไหล่มันเบาๆ ไอ้เข็มมันจับมือผม แล้วยิ้ม ผมยิ้มตอบให้มัน ตอนนั้นเหลือพี่ไม้ พี่ปอง แล้วก็เพื่อนๆกลุ่มเก่าของผม พวกมันมองผมกับไอ้เข็มกันหมดครับ
“ขอบใจวะ”ไอ้เข็มบอก มันคงไม่รู้หรอกครับว่าผมหมายถึงอะไร
“ไปนะไอ้แมน..เรียนด้วยนะมึง..ไอ้เป้....ฝากดูไอ้เข็มด้วยนะ.”ผมพูดเป็นปริศนา แล้วยิ้ม ไอ้เข็มมันยิ้มงงๆครับ
“เออ...ขับรถดีๆละ”ไอ้เป้บอก
“พี่ไม้..กลับบ้านไปชักว่าวออกซะนะ..เช้าๆอย่างนี้อากาศกำลังดี”พี่ไม้มันนั่งกินเหล้าต่อที่โต๊ะกินข้าวนะครับ
“อ่าว..วกมาหาเรื่องกรูซะงั้น..ไอ้เหี้ยข้าว..เดี๋ยวจะเจอตีนตอนเช้าๆของกรูนี่แหละ”พี่ไม้มันยกเท้าขึ้น พวกเพื่อนๆหัวเราะกันใหญ่ครับ
“ไปนะครับพี่ปอง”ผมยกมือไห้วพี่ปองครับ
“ครับ..โชคดี”พี่ปองตอบ
“เจอกันโว้ย”ผมโบกมือลาแล้วเดินออกนอกห้องมาครับ ขึ้นลิฟ ไปพร้อมกับไอ้ตาร์
“วันนี้หยุด...ไปวัดกันมั้ย”อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็พูดขึ้นครับ
“ที่จริงกินเหล้าข้ามวัน..เค้าห้ามสวดมนต์ห้ามเอาอบายมุขของเราไปเกลือกกลั้วนะ”ผมพูดแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์ทำหน้างง
“จริงอะ”ไอ้ตาร์ถาม
“ไม่รู้ดิ...แม่กรูเคยบอกอะ..แล้วเมื่อคืนก็คือวันนี้ ทั้งเหล้าทั้งอะไรละ”ผมบอกมัน
“แต่มันว่างนิ..ไม่รู้จะไปไหน..ไม่อยากอยู่ห้องด้วยอะ..ไปเถอะครับ..นะนะ”ไอ้ตาร์มันเดินเข้ามาจับแขนผม
“ดูก่อน..กลับไปนอนก่อน..”ผมบอกมัน
“โห.จะนอนอีกอะ..”ไอ้ตาร์มันทำหน้าตกใจ
“เออๆ...ไม่รู้ไง...เดี๋ยวอาบน้ำก่อนค่อยว่ากัน”ผมบอกมัน มันยิ้มออกมา
“ครับๆ...จะออกไปกินข้าวข้างนอกหรือว่าทำ”ไอ้ตาร์มันถาม
“กินข้างนอกดีกว่า..กรูอยากกิน................กับ......................กับ.......................วะ”ผมบอกมัน
“อืมก็ได้ครับ..เดี๋ยวไปกันนะ”ไอ้ตาร์พูดแล้วหอมแก้มผม แต่กลายเป็นว่าลิฟเปิดพอดีครับ
ติ้ง
หันไปมองที่หน้าลิฟพร้อมกับ
“แฮะๆ..”ผมกับไอ้ตาร์ยิ้มแห้งๆ แล้วเกาหัว รีบเดินออกมาครับ เพราะว่ามีผู้หญิงอยู่หน้าลิฟสองคนครับ ยืนยิ้มเลยครับ เมื่อเห็นไอ้ตาร์ที่จังหวะหอมแก้มผมพอดี
“มึงอะไม่ระวัง”ผมผลักตัวมัน
“ไรอะ..ไม่เห็นต้องสนใจเลย”ไอ้ตาร์พูดแล้วกอดเอวผม มันก็จริงของมันครับ ไม่เห็นต้องสนใจเลยครับ
“โห....”ผมพูดคำเดียวแล้วเหลียวหน้ามองตามครับ โคตรสวยอะ ผู้หญิงห่าไรไม่รู้ครับ
“ตามไปเลยดิ.”ไอ้ตาร์พูดขึ้น
“ไม่เอาหรอก..เซ็กซี่ไม่ได้ครึ่งมึงเลย”ผมพูดขำๆ ไอ้ตาร์มันเขย่าหัวผมเบาๆ พากันขำจนถึงรถเลยครับ
...
มาต่อตอนกลางคืนๆ อยากจะบอกว่าการบ้านไม่ได้ทำเลย
วันนี้เครียดมากๆ โดนอาจารย์ดุมา จารย์ไม่เข้าใจเราเลยอะ
เซ็งๆอะ
อยากจะบอกว่าเรื่องเป้กับเข็มอะ เหอะๆ มันเกิดขึ้นได้กับทุกคน เกือบทุกคนก็ต้องเคยมาบ้างแล้ว ยิ่งเพื่อนสนิทนี่ตัวดีเลยค่ะ โดนมากับตัวเองแล้ว ไอ้เข็มไอ้เป้แค่สามปี คนแต่งนี่หกปีเลยค่ะ จนเรียนมหาลัยแล้ว ก็ยังไม่เคยได้บอกว่ากรูชอบมึงนะ แต่ก็นะ กลัวความสัมพันธ์นี่นะ สนิทกันมากที่สุดเลย ตอนแรกๆเค้าไปมีแฟน ก็เสียใจเหมือนกัน แต่ก็นะ สักพักมันจะทำใจได้เองแหละ ก็บอกว่าหกปียังแคร์มันอยู่เลย เวอร์ไปมั้ย แต่ช่างเหอะ เรื่องมันเคยเกิดขึ้นแล้วก็ผ่านมาด้วยดีแล้วนะค่ะ
คู่นี้คงจะเป็นคู่สุดท้ายแล้วอะค่ะ ส่วนคู่อื่นๆอาจมีเติมแต่งบ้างเล็กน้อย คอยดูกันเอาเอง ................
ส่วนคุณคนนักอ่าน ที่ชื่อ BABY_ CHICK บอกว่า
“ขอเรื่องเหล้าเพลาๆหน่อยได้มะ แบบเยาวชนอ่านเยอะอ่ะ
นี่กินกันตั้งแต่ ม.3 ม.4 ยันเข้ามหาวิทยาลัยเลย
ดูมันมากไปอ่ะครับ อยากให้นำเสนอมุมดีๆของเยาวชนบ้างจะได้มะ
แต่แรงๆ คือ บุหรี่ และสิ่งเสพติดอื่นๆอ่ะครับ ไม่อยากให้มี
ถึงชีวิตจริงจะทำแบบนั้นได้ แต่ว่าเรื่องที่เรานำมาเผยเพร่ อย่างที่บอก
มีคนติดตามเยอะ ไม่อยากให้สร้างค่านิยมแบบนี้
เอากีฬา อย่างที่ตัวละครต่างๆถนัดมาใส่ก็ได้ คงจะดีกว่าเรื่องแบบนี้อย่างเดียว
ที่กล่าวมาหวังว่าเจ้าของเรื่องคงไม่โกรธนะครับ”
ขอโทษจริงๆนะค่ะ พอดีคนเขียนไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยสักเท่าไหร่
แต่ว่าคนเขียนกินตั้งกะม.ต้นอะ..เลยเขียนไปแบบนั้น ก็สมัยนี้มันก็เป็นแบบนั้น ก็ไม่ได้สนับสนุนหรอกนะค่ะ แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะไปเป็นเหมือนสร้างค่านิยมด้วย ลืมคิด เหอะๆ ขอโทษอีกครั้งค่ะ แต่ว่ามันก็รู้จักควบคุมตัวเองได้ แฮะๆ อย่าข้าวเนี้ย เหมือนถอดตัวเองออกมาเลยค่ะ กร๊ากก ส่วนเรื่องอื่นๆอะ คนเขียนก็เขียนไปตามอารมณ์ที่คนเขียนเคยทำ ฮ่าๆๆ เลวโคตรเลยอะ ขอโทษจริงๆค่ะ แต่มันคงแก้ไม่ได้มากนัก เพราะพล๊อตเรื่องมันเป็นงี้ไปแล้ว เราจะมาเปลี่ยนบทกะทันหันก็ไม่ได้ แต่ว่าจะพูดถึงเรื่องนี้ให้น้อยลงแระกัน แต่ยังไงคนเขียนก็ยังชอบ เพราะคนเขียนมันเลวอะ ตามตรง ถ้าเรื่องนั้นที่เขียนสามารถหลบหลีกได้ก็จะหลบหลีกแล้วกันค่ะ แต่ถ้าคนอ่านคิดว่ามันมากเกินไป ก็ต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ
แล้วก็ไม่ได้โกรธเลยค่ะ อยากแนะนำชี้แนะอะไรว่ามาเลย อะไรที่เปลี่ยนได้ก็จะเปลี่ยน อะไรที่พอทำได้ก็จะทำ โกรธไม่ลงหรอกค่ะ เพราะคนเขียนไม่ได้ตัดสินใจเรื่องของตัวเอง แต่เป็นคนอ่านที่ตัดสินใจเรื่องของคนเขียน ไม่ว่าคอมเม้นจะเป็นยังไง รับได้ทุกอย่าง ชอบด้วยซ้ำที่มีคนเม้นมายาวๆแบบนี้ มันรู้สึกว่าเค้าใส่ใจเรื่องของเราดีนะ แบบว่าปลื้มอะ
...............วันนี้มาต่อให้อีกรอบ พรุ่งนี้เลิกเรียนเร็ว ก็ไม่รู้จะได้ต่อรึป่าว เพราะว่ามีงานมาสี่วิชาแล้ว ส่งอาทิตย์หน้า แต่ว่ายังไม่ได้กระดิกปากกาเลย เนี้ยสิ กรรมมั้ยอะ
คืนนี้ก็หลับฝันดีกันทั่วหน้านะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นจริงๆค่ะ ถ้าไม่มีคอมเม้นก็คงไม่มีแรงมาเขียนต่อหรอกค่ะ
รักทุกคนเลยน่ะค่ะ
จุ๊บๆๆๆ ก่อนนอนค่ะ
ฝันดีค่ะ
-
:man1: รักคนโพส
-
ง่ะ ก็โอแล้วครับ ชีวิตจริงมันก็เปนอย่างนี้แหละ คนเราจะดีหรอชั่วมันไม่ได้ขึ้นอยู่กะการอ่านหรือเหนอ่ะไรมาหรอกครับ
เรามามารถเลือกที่จะทำ และเป็นได้ เพราะฉะนั้นจิสม่ายต้องคิดมากคร้าบ
เอ่อ คือ แบบว่า ผมอยากหั้ยเอาเพื่อน(เก่า)ข้าวมาเขียนหั้ยทุกคู่เลยอ่ะครับ แบบว่าอยากหั้ยทุกคนสมหวังอ่ะ ของครัยที่ออกแนวสะเตรทก็กล่าวถึงน้อยหน่อย แต่ของคู่ไหนน่าสนก็กล่าวถึงกันเยอะๆ แบบคู่แสบกะปานอ่ะคับ ไม่อยากหั้ยจบอ่ะ ยืดไปเรื่อยๆ เลย ย้ำว่าเอาคู่อื่นมาแทรกโดยที่ข้าวกะพี่ต้าร์ ยังหวานแหววเหมือนเดิมนะ คอยช่วยลุ้นหั้ยเพื่อนสมหวังนะ งานเข้าหนักๆ นี่ขอนะ ไม่เอาแล้ว กลัววววววว
แบบว่าอยากขออีกนึดนึง คิอ เพื่อนข้าวที่เหลือนิ มันก็เข้าคู่พอดีช่ายมะ ก็อยากหั้ยเปนแบบ เข็มกะเป้ ได้ป่าว นะนะนะคร้าบ ลองคิดดู ระหว่างนี้ก้เอาตอนพิเศษ เป้กะเข็ม มาเบิ่งก่อนนะครับ เหนไหมยังมีเรื่องให้เขียนอีกเย๊อะเลย จะรีบจบไปใย พล๊อตเรื่องหลักคงเดิม เเต่มีไมเนอร์ย่อย มาเสริม น่าสนขึ้นไปอีกช่ายมะจิส คริๆๆ ไซโคลสุดๆ แล้วไม่คล้อยตามหั้ยรุ้ไปดิ อิอิ ขอนะคร้าบบ
-
+1 ให้ค่ะ
ขยันจริงๆ
สู้ๆเอาใจช่วยทำการบ้านให้เสร็จนะคะ
:กอด1:
-
รอ รอ รอ ค้าบบ
-
:pig4: :3123:
+1ให้กับความขยันอัพ
-
หื่นจริงๆเลย :-[ ขนาดคนเต็มบ้านนะเนี่ย
:กอด1: เป็นกำลังใจให้เบบี้จ้า
-
:3123:
ชอบเรื่องนี้ของเบบี๋มากเลย
ดูมันเป็นชีวิตดี คนเรามันมีโลภ โกรดหลง กิเลส เป็นธรรมดา
ชีวิตวัยรุ่นมันก็ต้องเป็นแบบนี้แหละเข้าใจหนะ
ตอนอยู่ ม.ต้น ยังไม่มีอินเตอร์เนตเลย เราก็สูบบุหรี กินเหล้า เที่ยว ตีกัน
แอบรักเพื่อน มันก็เป็นธรรดาของชีวิต ประสบการณ์ไงมันเป็นประสบการณ์
ชาตินี้คุณมีโอกาสครั้งเดียวในชีวิต เหมือนกับว่า คุณอายุ 14 ปีหน้าก็ 15
คุณจะกลับไปเป็น 14 อีกครั้งมันก็ไม่ได้แล้วจริงป่ะ
อ่านเรื่องนี้สนุกมั๊กมากเลย ก็ชีวิตวัยรุ่นมันมีมากกว่าการเรียน
เพื่อนเป็นส่วนประกอบให้ชีวิตในวัยนี้สมบูรณ์ขึ้น
ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองว่าเราอยากให้เป็นแบบไหนเป็นยังไง
เราเป็นคนกำหนดชีวิตตัวเอง เป็นกำลังใจเบบี๋นะ :จุ๊บๆ:
+1
-
ได้ใจไปเลยยย!!!~
-
เย้...
ได้อ่านอีกแร้ว
+1 ให้เป็นกำลังจิตนะครับ
:L2: :L2: :L2:
-
:z1: หื่นเป็นกิจวัตรจริงเลยต้าเราเนี่ย ไม่มีซักวันสงสัยลงแดงตายแน่ๆเลย :-[
-
ของแบบนี้พูดยากแฮะ อยู่ที่คนอ่านต้องใช้วิจารณญาณให้มาก ว่าอันไหนสมควรเอาเยี่ยงอย่างหรืออันไหนไม่สมควรทำตาม เพราะไงมันก็เป็นสังคมที่มีอยู่จริง จะให้ปิดหูปิดตาไม่รับรู้ก็คงจะไม่ได้ ถ้าไงให้คนแต่งช่วยขึ้นข้อความเอาไว้ว่า ไม่ควรทำตามเป็นเยี่ยงอย่างสำหรับบางฉากที่ล่อแหลมก็แล้วกัน ดีมะ คือเราเสนอแนวทางของการดำเนินชีวิต แต่เราก็ต้องมีคำแนะนำด้วยว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม อะไรยังไง แล้วถ้าฉากไหนที่เกี่ยวกับสิ่งเสพติดก็อย่าลงลึกในรายละเอียดให้มากนัก เช่น วิธีเสพ หรือตัวยาที่ใช้ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้อ่านเองว่าจะเลือกปฏิบัติไปแนวทางไหน เชื่อว่าคนที่เข้ามาอ่านก็มีความรู้กันในระดับหนึ่ง เรียนๆกันทั้งนั้นเลยนิ จริงป่ะ อยากให้อ่านเพื่อความบันเทิงกัน ไม่ค่อยให้อยากซีเรียสกันเท่าไหร่
:L2:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
อยากบอกว่าชอบมากๆๆๆอ่ะ
อย่าให้เกิดเรื่อง รัยอีกนะ
ยเค้าม่ายอยากเสียน้ำตาอ่ะ
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
แจ๋วดีจิง ๆ อิอิ เพิ่มมาอีกคู่แล้ว หนุก ๆ ชอบ ๆ
บอกแล้ว เอาให้หมดทั้งแก๊งเลย 5555 เป็นคู่ ๆ กันหมด (แต่คนแต่งคงปวดหัวแย่เลย อิอิ เขียนหลายคู่จัด)
งัยก็เอาใจช่วยเข็มกับเป้เน่อ แล้วก็ อย่างที่เมนท์ข้างบนเค้าพูดกันมา
ให้แสบกับปาน แทรกมาเรื่อย ๆ (ตอนพิเศษ) แล้วก็มีข้าวกับตาร์หวานตลอด อิอิ จากนั้นก็แทรกคู่เข็มกับเป้ตามมา อิอิ
อ่านกันเพลินเลยทีนี้ รักคนแต่งจังค้าบ +1 ไปเลย อิอิ ^^
-
หุหุ หนุกหนานก๊าบบบบบ :L2:
ไอเรื่อง อบายมุข อ่านไปเท่านั้น ไมได้คิดอาไรคับ
แต่มันอาจจะเยอะเกินไปก็ได้ อาจดูว่า นายเอก ของเราเป็น ลำยอง ไปโดยปริยาย
แต่ตาร์ ก้อ คอยคุมอยู่ แต่ออก จะชอบ คู่ปาน - แสบ 555+
ปาน ออกจะเรียบร้อย พี่แสบ ก้อออกจาโหด นิสนึง :-[
-
ของแบบนี้พูดยากแฮะ อยู่ที่คนอ่านต้องใช้วิจารณญาณให้มาก ว่าอันไหนสมควรเอาเยี่ยงอย่างหรืออันไหนไม่สมควรทำตาม เพราะไงมันก็เป็นสังคมที่มีอยู่จริง จะให้ปิดหูปิดตาไม่รับรู้ก็คงจะไม่ได้ ถ้าไงให้คนแต่งช่วยขึ้นข้อความเอาไว้ว่า ไม่ควรทำตามเป็นเยี่ยงอย่างสำหรับบางฉากที่ล่อแหลมก็แล้วกัน ดีมะ คือเราเสนอแนวทางของการดำเนินชีวิต แต่เราก็ต้องมีคำแนะนำด้วยว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม อะไรยังไง แล้วถ้าฉากไหนที่เกี่ยวกับสิ่งเสพติดก็อย่าลงลึกในรายละเอียดให้มากนัก เช่น วิธีเสพ หรือตัวยาที่ใช้ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้อ่านเองว่าจะเลือกปฏิบัติไปแนวทางไหน เชื่อว่าคนที่เข้ามาอ่านก็มีความรู้กันในระดับหนึ่ง เรียนๆกันทั้งนั้นเลยนิ จริงป่ะ อยากให้อ่านเพื่อความบันเทิงกัน ไม่ค่อยให้อยากซีเรียสกันเท่าไหร่
:L2:
เห็นด้วยมากมายย
ถ้าฉากมันล่อแหลมก็ใส่ เครื่องหมายแบบในทีวีก็ได้ :laugh:
ป.ล. ชอบแมนอ่ะ คนแต่งหาคู่ให้แมนหน่อยสิ :m13:
-
ชอบในความเป็นธรรมชาติของเรื่องนี้น่ะ คนเรามันก็มีหลายแง่มุมในชีวิต
รับรู้ไว้บ้างมันก็ดี แต่ก็แค่รับรู้ไม่ต้องถึงกับไปทำตามละกันเนอะ
-
ก่อนอื่น :pig4: สำหรับเรื่องหนุก ๆ
คนเขียนขยันแต่งดี ชอบ ๆ
เป็นกำลังใจให้จ้า
โอมมม จงลง ๆ :call:
-
ขอบคุณสำหรับความขยันของเจ้าของเรื่องนะค่ะ
:3123:
-
ลุ้นให้เป้ กะ เข็ม ค่ะ อิอิ เชียร์เต็มที่อ่ะ
-
:really2: :really2:
อย่างี้อะดีแล้ว น่ารักที่ซูดดดดดดดดดดดดดด
-
:กอด1:หืม....ตารืเราไม่ไหวทนมากๆเลยนะ
ต้องอ้อนปนงอนเอาจนได้แล้วข้าวสุดที่รักจะไม่ใจอ่อนได้ไง
น่ารักดีแต่ว่าสงสารเป้เหมือนกันเรื่องแบบนี้มันพุดกันอยาก
ยิ่งเป็นเพื่อนกันด้วยจะล้ำเส้นมันก้กลัวอีกฝ่ายยิ่งอยู่จุดเดิม
ไม่เดินมาพร้อมเราล่ะเน๊าะ..ห่วงมิตรภาพด้วย
แต่ว่าก้จะอ่านอยากรู้เหมือนกันว่าเข็มจะเอาไง
เพราะว่าเท่าที่ดูก้เครียดเรื่องเป้เหมือนกันนะนั้นแคร์กันแบบนี้
หึหึ...เป้เตรียมเข้าหอได้เลย
เอาคู่อื่นด้วยนะจ้าอยากอ่านคู่แสบกับปานอีก
ให้ปานมาหาแสบที่กรุงเทพมั้งสิ
เห็นแสบยังห่วงเรื่องบูมอยู่เลยอยากอ่านๆๆ
แต่ที่ขาดไม่ได้เลยข้าวกับตาร์คู่นี้อยากอ่านตลอดเวลา
น่ารักไม่ไหวแล้วได้อีก
เป็นกำลังใจให้นะจ้าช่วงนี้งานเยอะเหมือนกันเข้าใจ
พยายามเข้านะสู้ๆๆ o13
-
:o8:
-
คู่เป้กับเข็มก็ตรงกับเรื่องพวกผมนะ เพื่อนช่วยเพื่อนน่ะ
ไม่รู้จะจบเหมือนกันป่าว อ่านแล้วอยากเขียนเรื่องตัวเองมั้งจัง :a5:
^
|
|
เจาะไข่ แทนหนูเบบี้นะจ๊ะ :o8:
แหะๆๆ งวดนี้เดาถูกแฮะ ไม่น่าเชื่อ
เดี๋ยวต้องไปซื้อหวย เผื่อจะถูก 5555 เกี่ยวกันไหมเนี่ย
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน มาอีกทีได้อ่านยาวสะใจเลย
ขอคุณนะคะ
**ไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดอ่ะ จารย์สั่งงานเยอะมาก ไม่ค่อยได้มาเม้นม่ายว่ากานน้า...
:L2: :L2: <<<ให้นะ
-
ตอนที่89 พิเศษ เป้กะเข็ม<เพลงเจ็บๆ>
ผมหลังจากที่ลากลับบ้านก็พาไอ้ตัวดีของผมมันขึ้นรถ ผมกับไอ้เข็มมารถคันเดียวกันครับ เพราะตั้งแต่ตอนนั้นที่มันบอกว่าขอให้เป็นเหมือนเดิม ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ผมรู้ดีๆครับ ว่าบางความรู้สึกยังไงมันก็คงไม่เหมือนเดิมแล้ว
ผมขับรถออกมาด้วยความเงียบ ไม่มีเสียงใดๆในรถ ดูแล้วมันอึดอันน่าดูครับ ไอ้เข็มมันไม่พูดไม่ถามอะไร ไม่ว่าเรื่องอะไร เดี๋ยวนี้มันอยู่กับผมแล้วมันไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ทั้งๆที่จริงมันเป็นคนคุยเก่งด้วยซ้ำ ผมหันไปมองหน้าไอ้เข็มนิดนึง ก่อนที่จะหันกลับมา ไอ้เข็มมันหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างรถ แล้วเอามือเท้าหัวไว้ ผมเอื้อมมือไปเปิดเพลงเพื่อคลายความเครียด เพราะผมคิดว่ามันกดดันเกินไปอะครับ ผมเปิดที่เก็บแผ่นซีดี ผมไลท์ไว้นะครับ เอาติดรถไว้ ทั้งแผ่นจริงทั้งไลท์จากคอมนั่นแหละครับ ผมชอบเล่นกีตาร์อยู่แล้ว เพราะว่าตอนอยู่โรงเรียนก็เข้าชมรมดนตรีด้วย เพราะว่าชอบเล่นดนตรีมาตั้งแต่เด็กนะครับ ในวงของผมตอนนั้นก็เป็นแบบวงเรื่อยเปื่อย เค้าให้เล่นก็เล่นนะครับ แต่ส่วนมากผมชอบเล่นกีตาร์คลาสสิกมากกว่า เพราะมันเพราะแล้วก็สึกซึ้งดีครับ ก็เลยชอบเล่นโฟลกซองไปด้วยครับ
เพลงที่ไลท์แล้วชอบซื้อส่วนมากเลยเป็นเพลงสบายๆมากกว่าครับ แต่คราวนี้ผมดันเสือกไปหยิบแผ่นที่ไม่หน้าหยิบเอาซะเลยครับ
............................... แค่ขึ้นอินโทรผมก็รู้ว่าเพลงอะไร จะเปลี่ยนก็ยังไงอยู่ครับ ก็เลยฟังต่อไป...................
นั่งมองภาพเธอทุกวัน และทุกๆครั้งฉันก็สุขใจ
เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่สองเราเคยใกล้กัน
ภาพถ่ายยังคงงดงาม รูปที่เธอยืนเคียงคู่ฉัน
วันนั้นเป็นวัน ที่ฉันช่างมีความสุข
นั่งอ่านลายมือของเธอ จากจดหมายสุดท้ายฉบับนั้น
อ่านวนไปมาทุกๆวัน แต่ฉันกลับไม่เศร้าใจ
กระดาษเริ่มเก่าและบาง ตัวหนังสือเรือนลางแค่ไหน
อย่างน้อยก็ทำ ให้ฉันพบเธอในใจ
ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ
แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่
แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป
กี่ปีที่เราไม่พบกัน แต่ฉันก็ยังสุขใจ
เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เราสองคนเคยใกล้กัน
ภาพเก่าก็ยังสวยงาม และจดหมายในซองเหล่านั้น
ยังช่วยคอยทำ ให้ฉันมีเธอในใจ
ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ
แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่
แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป
เพราะเธอยังอยู่ เธออยู่ในหัวใจ
เธอคือพลังให้ฉัน ได้เจอวันดีๆเรื่อยไป
ในวันที่ตัวฉันแพ้ ในใจท้อแท้แม้ซักเท่าไหร่
ก็ยังมีเธอ คิดถึงอยู่ฉันก็อุ่นใจ
ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ
แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่
แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป
และใจของฉันจะมั่นคงอยู่ ไม่ขอเปลี่ยนไป
...........................................................
เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมชอบมากครับ นั่งฟังทีไร น้ำตาไหลทุกที ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าความหมายที่สื่อออกมาไอ้คนข้างๆผมมันจะรับรู้รึป่าว เพราะมันคงไม่รู้ว่าผมนะ รู้สึกแบบเพลงนี้จริงๆ ไม่ว่ากี่ปีผมก็ยังคงรอมัน ยังคงรักมัน ยังคงรอให้มันหันมารักผมบ้าง ความใกล้ชิดแบบนี้ผมไม่ต้องการ แต่ผมกลับต้องยอมรับมัน ตอนผมอยู่ม.ปลาย ผมคอยที่จะทำการบ้านพร้อมกับมัน คอยที่จะเป็นคนเก็บสมุดการบ้านให้มัน เพราะชอบที่จะได้ทำอะไรให้กับคนที่ผมรัก แล้วของๆคนที่ผมรักมันอยู่กับผม แต่เจ้าตัวคงไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกนี้เลยมั้งครับ ตลอดเวลาผมมีแต่มัน มันคนเดียวมาตลอดเวลา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แค่มันพูดปลอดใจในฐานะเพื่อน ผมก็รู้สึกดีมาก ผมไม่รู้เลยว่าผมต้องรอมันอีกนานเท่าไหร่ แต่คงต้องรอ รอจนกว่า วันนั้น วันที่มันเดินจากชีวิตผมไป ตอนนี้ผมก็คงต้องดำเนินอย่างนี้ต่อไป ยังไงผมก็คงเลิกรักมันไม่ได้ ผมคงรักมันมากจริงๆ
เพลงจบไปแล้ว เสียงเพลงเรียบๆ กับรถติด ทำให้ต้องฟังเพลงได้หลายเพลง ซึ่งก็ล้วนแล้ว เศร้าทั้งนั้นสำหรับผม เจ้าตัวยังคงเงียบต่อไป ไม่แม้แต่หันมามองหน้าผม คงอึดอัดมากสินะ มันคงไม่แตกต่างจากผมหรอก ถ้าผมเลือกได้ ผมอยากจะขอย้อนเวลากลับไป ไม่ขอบอกรักมัน ไม่บอกเลยตลอดไป
...........................................
ใคร คนที่เคยรู้ใจ
รอยยิ้มที่เคยรู้จัก
กำลังจะหายลับไปทุกที
คำพูดที่ซึ้งใจ
ที่เคยว่ารักมากมาย
ไม่มีอีกแล้วนับจากนี้
แต่คนจะไปก็ต้องไป
รักเท่าไหร่แต่ฉันคงทำได้เท่านี้
ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด
และฉันจะอดทนแม้แทบขาดใจ
ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริงที่มันโหดร้าย
จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง
จะอยู่เพื่อเรียนรู้ความเจ็บปวด
จะฝืนเดินต่อไปแต่ไร้เรี่ยวแรง
และคงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนานซักเท่าไร
เธอ เธอเคยเป็นทุกสิ่ง
จะขอขอบคุนทุกอย่าง
ที่เคยให้ฉันจนวันนี้
แต่คนจะไปก็ต้องไป
รักเท่าไหร่แต่ฉันคงทำได้เท่านี้
ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด
และฉันจะอดทนแม้แทบขาดใจ
ไม่อาจจะวิ่งหนีความจิงที่มันโหดร้าย
จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง
จะอยู่เพื่อเรียนรู้ความเจ็บปวด
จะฝืนเดินต่อไปแต่ไร้เรี่ยวแรง
และคงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนานซักเท่าไร
และคงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนาน..ซักเท่าไร
........................................
เริ่มอินโทร เพลงนี้เคยชินกับผมมากครับ ที่จริงผมเกลียดเพลงพวกนี้มาก เพลงอกหักๆแบบนี้ ผมจะไม่ค่อยฟังเท่าไหร่ แต่ว่าตั้งแต่ ที่ผมบอกรักมันไป ความรู้สึกอยากฟังเพลงพวกนี้เพื่อตอกย้ำมันก็เอามาฟังเองโดยไม่รู้ตัว ผมเปิดเพลงนี้บ่อยๆ สองสามครั้งแรกขนลุก แล้วก็ร้องไห้ตามซะงั้น จนฟังจนชิน ผมเคยนั่งคิดนะครับ ผมฟังมันจนชินแล้ว สักวันผมก็คงต้องชินไปเอง ชินกับความรู้สึกแบบนี้ คนเราก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ทั้งทางด้านจิตใจด้วย
ในรถเงียบกริบ หลังจากขับมานาน ผมก็ต้องเปิดเพลงต่อไป เพราะว่าจะปิดมันก็ยังไงอยู่ เพลงมันสไตน์นี้ทั้งนั้นเลย คนในรถผมก็คงอึดอัดเหมือนกัน ผมเองก็ไม่น่ามือบอลไปเปิดเลยครับ
“มึงไปคุยอะไรกับไอ้ข้าวรึป่าว”อยู่ดีๆเสียงก็ลอดออกมาจากปากคนข้างๆครับ ผมเงียบ
“คุย...”ผมตอบไปสั้นๆ ไอ้ฝ่ายตรงข้ามก็เงียบสักพักครับ
“เรื่องอะไร...บอกได้รึป่าว”มันพูด เหมือนเป็นเชิงถาม แต่กลับถามกลับว่าบอกได้รึป่าว
“ก็เรื่องทั่วไปแหละไม่มีอะไรหรอกวะ..”ผมตอบมัน ต่างคนต่างเงียบไปครับ เพลงก็ดำเนินไปเรื่อยๆ จนผมต้องปิดลงด้วยความหงุดหงิด และเซ็ง จนถึงคอนโด ผมกับมันเดินมาอย่างเงียบๆอีกครั้ง กรูก็ไม่เห็นว่ามึงกับกรูมันจะเหมือนเดิมกันตรงไหนเลยไอ้เข็มเอ้ย ไอ้ตี๋ ผมนึกในใจ
“มึงจะออกไปไหนอีกแล้ววะ”ผมถามมัน ตอนนี้ผมอาบน้ำแล้วมานั่งเล่นกีตาร์อยู่ตรงระเบียงห้อง ตรงนี้เป็นอะไรที่ผมจัดได้พิเศษที่สุด ให้อาที่เป็นสถาปนิกมาดูให้เลยนะครับ เพราะว่าผมต้องเอาไว้นั่งกินอาหารเช้า แล้วก็ทำการบ้านด้วย เล่นกีตาร์คลาสสิกอีกก็เลยต้องมีอะไรเป็นพิเศษเลย โดนอาว่านิดหน่อย บอกว่าเล็กแค่นี้ แกยังให้ชั้นมาดู เหอะๆ แต่ผมชอบอะ สุดท้ายก็หมดไปสามหมื่น กับที่เล็กๆ ที่นั่งแล้วมองออกไปเห็นกรุงเทพสุดลูกหูลูกตาครับ
“ออกไปข้างนอกหน่อย”ไอ้เข็มบอก มันพูดอย่างนี้ตลอดแหละครับ ออกไปข้างนอกหน่อย ก็ออกไปกินเหล้านั่นแหละครับ
“มึงมีอะไรรึป่าว กรูไม่เห็นมึงค่อยอยู่ห้องเลย”ผมพูดถามมัน ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมก็ค่อนข้างสนิทกับมันที่สุดในกลุ่มก็จะเพราะว่าอะไรละครับ เพราะว่าความรักแบบชู้สาวไงครับ มันก็เลยทำให้ผมดูแลเอาใจใส่มันมาก แต่หลังจากที่ผมมาอยู่กับมันได้ไม่กี่เดือน ผมได้บอกรักมันไป มันก็เป็นเหมือนอีกคน แต่แสดงออกเหมือนว่าเหมือนเดิม แต่ผมรู้ดีครับ ว่าลึกๆแล้วมันไม่เหมือนเดิม
ผมเดินเข้าไปหามัน
“กรูไม่ได้เป็นอะไร..วันนี้กรูอาจกลับดึกนะ..ไม่ต้องรอ”ใช่ครับ ผมรอมันเกือบทุกครั้ง ถ้ามันไม่ได้บอกผมว่าออกไปไหน หรือตอนมันออกไปกินเหล้า
“อืม..อย่าเมามากนะมึง..มันอันตราย..กรูเป็นห่วง”ผมบอกมัน ผมเคยจะตามมันไปแล้วแหละครับ แต่ว่ามันบอกว่าไปเองได้ ผมเลยอืม แล้วแต่ ไม่อยากบังคับครับ
“อืม..ไปนะ”มันหันมาบอก แล้วเดินออกนอกห้องไป ผมเดินไปปิดประตู
แล้วก็ต้องมานั่งคุยกับกีตาร์อีกครั้ง อย่างเดียวที่ทำให้ผมหายเครียดได้ก็คือกีตาร์นี่แหละครับ ช่วยได้เยอะ แต่บางทีเล่นเพลงนี้ไม่ได้ อ่านโน้ตแล้วงงนี่ เครียดกว่าเดิมอีกครับ ฮ่าๆๆ
ผมลุกไปหาอะไรกิน ก่อนที่จะกลับมานั่งอ่านหนังสือ จนเกือบเที่ยงคืน ผมหันไปมองนาฬิกาอีกครั้ง มันยังไม่กลับมาเลยครับ ผมเลยกดโทรศัพท์ไปหามัน
“ค่ะ........”เสียงปลายสายรับ
“ขอสายไอ้เข็มหน่อยครับ”ผมพูดเสียงแข็ง
“เข็มเมาแล้วนะ....คงคุยไม่ได้หรอก”เสียงปลายสายตอบ
“เมาได้ยังไง..ทำไมปล่อยให้เมา”ผมเริ่มขึ้นเสียง
“เออ..คือ..ขอโทษนั่นใคร”เสียงปลายสายตะกุกตะกักที่จะพูด
“ตอนนี้มันอยู่ไหน..บอกมาเดี๋ยวจะไปรับกลับ”ผมพูดกดเสียงให้ตัวเองอารมณ์เย็นลง
“อยู่บ้านเราเองละ.....ตรง......................ข้างๆ................ถามคนแถวนั้นก็ได้ชื่อ......เออแต่ที่จริงไม่ต้องมารับก็ได้นะ..เพื่อนก็นอนกันเยอะแยะไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”เสียงปลายสายพูดมา
“ไม่ต้อง..เดี๋ยวเราไปรับเอง”ผมพูด แล้วกดวางสายไปครับ
เดินเข้าไปล้างหน้าล้างตา แล้วหยิบกระเป๋าตัง กับโทรศัพท์ แล้วก็สนับมือ กับมีด ที่จริงผมพบติดตัวไว้อยู่แล้วนะครับ ถ้าไปไหนก็เอาไปด้วยตลอด โดยเฉพาะตอนกลางคืนก็จะพกไว้ตลอดแหละครับ ในรถก็มีไว้อย่างละคู่เลยครับ เอาไว้ป้องกันตัวเฉยๆ ไม่ได้เอาไปมีเรื่องอะไรหรอกครับ เพราะว่าเราไม่รู้ว่าอนาคตเป็นยังไง ส่วนมากไม่ได้เอาออกมาใช้เลย พกไว้งั้นๆ จะได้ใช้ก็ตอนม.ปลายซะส่วนมากครับ ไม่ค่อยได้ใช้หรอกครับ แค่มือธรรมดาผมก็ใหญ่พออยู่แล้ว ใช้สนับอีกก็หน้าแตกตายห่า เข้าคุกกันพอดีครับ
ผมเดินออกมาแล้วเรียกแท็กซี่เพราะว่าเดี๋ยวต้องขับรถไอ้เข็มกลับ เมื่อวานเพิ่งกินไป มึงกินอีกแล้ว มึงเป็นเหี้ยไรนักหนาวะ ไอ้เข็ม ผมบอกทางแท็กซี่ แล้วก็คงพามาถูกซะด้วยครับ ก่อนจะลง ผมจ่ายเงินเสร็จ ก็เดินไปถามร้านป้าขายข้าวข้างหน้าปากซอย ว่าบ้านชื่อนี้อยู่ตรงไหน ป้าแกก็ชี้ไปครับ ผมเดินไปถึงหน้าบ้าน ใหญ่โตเชียวครับ ผมกดกริ่ง รอสักพักก็มีคนวิ่งออกมาเปิด เป็นผู้หญิง หน้าตาก็ใช้ได้ครับ
“มาหาใครค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นถาม เสียงเดียวกับเสียงปลายสายเมื่อกี้เลย
“มาหาไอ้เข็ม”ผมพูด หน้ายังคงความนิ่งเฉย
“อ่อ..เพื่อนเข็มหรอ.เข้ามาสิ”ผู้หญิงคนนั้นเปิดประตู ผมเดินเข้าไป
“เข็มอยู่ไหน”ผมถาม
“นอนอยู่ในบ้านนะ..จะมารับกลับหรอ”ผู้หญิงคนนี้ถาม
“ถ้าไม่มารับกลับก็คงไม่ถ่อมาถึงนี่หรอก”ผมตอบด้วยคำกวนตีน จนผู้หญิงคนนี้หน้าเสียไป
“อืม..ตามมาสิ”ผู้หญิงคนนี้พูด ผมเดินตามไป จนเข้าไปในบ้าน และห้องรับแขก เพื่อนมันเต็มเลยครับ ทุกคนต่างหันมามองหน้าผม ผมหันไปหาตัวการ มันนอนแผ่อยู่ตรงโซฟา ผมเดินเข้าไปแล้วเรียกชื่อมันครับ แต่เหมือนจะไม่ได้สติสักเท่าไหร่
“ไอ้เข็ม”ผมเรียกแล้วเขย่าตัวมัน
“อือ....”มันเหมือนได้ยินเสียงที่ผมเรียกแต่ไม่มีแรงตอบครับ
“เข็มดื่มหนักไปหน่อยนะ..ก็เพิ่งนอนไปเมื่อกี้เอง”ผู้หญิงคนเมื่อกี้บอก ผมหันกลับมามองหน้าไอ้เข็มอีกครั้ง
แล้วหากุญแจรถมันครับ ผมเจอกุญแจรถมันอยู่ในกระเป๋ากางเกง
ตัวหนักอย่างกับควาย แล้วกรูจะอุ้มไปไงเนี้ย ถึงผมจะตัวใหญ่กว่ามันนะครับ แต่ก็หนักอยู่อะ แต่ถึงอุ้มจริงๆก็ต้องยกไหว แต่ว่ามันไม่มีแม้แต่แรงจะมากอดบ่าผมเนี้ยดิ เดี๋ยวมันจะทรงตัวไม่อยู่เอาครับ
“ไอ้เข็ม....ไอ้เข็ม..ตื่นสิวะ”ผมเรียกมันแล้วเขย่าตัวแรงๆ
“อืม....อย่ามายุ่ง”มันตอบมาครับ แต่ไม่ลืมตา
“ไอ้เหี้ยเข็ม...ตื่นสิวะ..กลับห้องกัน”ผมบอกมัน มันหันหน้าลืมตามามองผม
แล้วมันก็เงียบสักพัก
“มึงมาทำไม”มันถามคำแรก เสียงแข็ง
“กลับห้องกัน..กรูมารับ”ผมตอบมัน ดีๆ
“กรูไม่กลับ”สติมันกลับมาเมื่อเห็นหน้าผมครับ แล้วมันก็หันหน้าหนี
“กลับกัน..เร็วๆ..”ผมบอกมันอีกแล้วจับแขนมัน มันเอาแขนหลบมือผม ในห้องนั้นก็อยู่ในสายตาหญิงชายหลายๆคนครับ
“กรูไม่กลับ..อย่ามายุ่งกับกรู”ไอ้เข็มมันสะบัดแขนออก
“กรูมารับเพราะเป็นห่วงมึง.มึงอย่าทำตัวแบบนี้ได้มั้ยวะ”ผมตะคอกใส่มันเบาๆ
“ไม่ต้องเป็นห่วงกรู กรูดูแลตัวเองได้”ไอ้เข็มหันมาบอก
“ไอ้เข็ม..”ผมเรียกชื่อมันอีกครั้ง เพื่อเตือนสติมัน
“กรูบอกให้กลับก็ต้องกลับ”ผมพูดย้ำ
“มึงเป็นใครมาสั่งกรู..ห๊ะ”ไอ้เข็มมันหันมามองผมตาขวาง
“จะกลับไม่กลับ..อย่าหาว่ากรูไม่เตือนนะมึง”ผมกระซิบบอกมันเบาๆ สีหน้าจริงจังของผมที่แสดงออกมาครับ มันเงียบนิ่งไปเลย
“ไป..ลุก”ผมลุกขึ้นยืน ไอ้เข็มก็หันหน้าหนีแล้วนอนต่อ
“กรูบอกให้ลุก..หรือจะให้กรูอุ้มไปต่อหน้าเพื่อนมึงดี”ผมลงไปกระซิบมันอีกครั้ง มันหันหน้ามามองผม แล้วลุกขึ้น หยิบเสื้อมาใส่ครับ เดินหน้าถอยหลังอยู่อย่างนั้น
“ไปก่อนนะ..อ้อม”ไอ้เข็มหันไปบอกผู้หญิงคนที่ไปรับผมหน้าบ้านเมื่อกี้ เธอสีหน้าไม่ค่อยดีนิดหน่อย เมื่อเห็นหน้าโหดๆของผม ไอ้เข็มมันเดินนำหน้าไป ผมจะไปช่วยพยุงมัน แต่มันกลับสะบัดออกครับ กว่าจะถึงรถนี่ก็ใช้เวลานานพอตัวครับ
...
มาต่อแล้วนะค่ะ
เรื่องของเป้กับเข็มคงเป็นคู่สุดท้ายแล้วอะ คนอ่านทุกอ่าน อย่าขออีกเลยน่ะค่ะ เดี๋ยวคนเขียนจะตายไปซะก่อน แต่ว่าคู่อื่นๆนะ อาจมาลงให้บ้างตอนจบ คือว่าเรื่องของเป้กับเข็มจะดำเนินให้มันสั้นแล้วก็จบเร็วที่สุด คงไม่ให้ยืดเย้อเหมือนแสบกับปานเท่าไหร่ เพราะว่าเดี๋ยวคนแต่งต้องอ่านหนังสือมากๆแล้วอะค่ะ
แต่ส่วนมากเรื่องที่ดำเนินเป็นคู่เอกก็ต้องตาร์กับข้าวอยู่แล้ว ตามเสียงเรียกร้องของหลายๆท่านนะค่ะ
อ่า มีคนขอมาว่าอย่ามีตอนเศร้าอีกเลยนะ ไม่อยากเสียน้ำตา ก็นะ คงไม่มีแล้วแหละค่ะ มั้งนะค่ะ กร๊ากก ดูกันเอาเองค่ะ อ่านและติดตามกันต่อไปค่ะ
จะเอาให้ครบคู่ทั้งแก๊งค์เลย มีคนขอมากอีกค่ะ คงไม่ไหวอะค่ะ ไอ้แมนนะ ขี้เหล้าเมายา แล้วชอบหญิงปล่อยให้มันไปผสมพันธ์กับหญิงเถอะค่ะ เพราะว่ามันมีเมียได้ตั้งสี่คนแนะ ฮ่าๆๆ
พี่Mint บอกว่ามีฉากล่อแหลมให้ใส่เครื่องหมายไว้ก็ได้ เป็นการเตือน ฮ่าๆ ถ้าฉากใต้สะดือนี้ก็ต้องใส่ทุกตอนเลยป่าวอะค่ะ กิ้วๆ แล้วอีกอย่างทำไมไปชอบแมนได้ละเนี้ย มันไม่ค่อยได้เด่นอะไรเลยนะนั้นอะ อยากรู้จริงๆ
ไปแระค่ะ
วันนี้ไม่รู้จะมาต่อรึป่าวเลยนะค่ะ
วันนี้มีเรียนแค่แป๊บเดียว ก็ต้องออกไปทำธุระข้างนอก กลายเป็นว่ากลับมาบ้านเหนื่อยมาก การบ้านไม่ได้ทำ แล้วก็ไม่อยากทำเลยด้วย เหอะๆ จะจบมั้ยเนี้ย
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นค่ะ
ไปอาบน้ำก่อนนะ
จุ๊บๆ
รักทุกคนค่ะ
-
^
^
จิ้มก่อนอ่าน :laugh:
ฉากล่อแหลม คือฉากที่มีมีด และเข็ม :laugh: :laugh: (มุขควายมาก ตบตัวเอง 18 ฉาด :beat:)
ที่ชอบแมน เพราะ....เพราะ..ไม่มีเหตุผล รู้แต่ว่าชอบอ่ะ ดูตัวละครนี้มันออกนอกลู่นอกทางดีนะ เพื่อนเรียนไหนก็ไม่เรียนกะเขา ชีวิต.... รู้สึกเถื่อนๆ คนละฟีลกะแสบอ่ะ พูดไม่ถูกกีซซซซซซ เจ๊ชอบ :impress2: :o8: :-[
ป.ล. คืนนี้จะมาต่ออีกเปล่าอ่ะ??
-
ตาร์หื่นทุกสถานการณ์ 555+
แต่ข้าวก็เคลิ้มทุกสถานการณ์เช่นกัน
เหมาะกันดีแท้ :laugh:
ลุ้นกะเป้เข็มอยากให้คืบหน้าไวๆจางงง
เราก็เคยนะประมาณชอบเพื่อนตัวเองเนี่ย
แต่ตอนนั้นเด็กเกินคิดว่าชอบพอโตขึ้นก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่แบบแฟนอ่ะ
แต่แค่เพื่อนที่สนิทเกิ๊น ปัจจุบันพอนึกกลับไปก็งงตัวเองอยู่ว่าไปคิดว่าตัวเองชอบมันได้ยังไง เหอๆ
แต่ยังไงก็ขอให้เป้เข็มรักกัล รักกัล :-[
-
เข็มกะเป้ ๆๆๆๆ เครียดๆๆๆเนอะๆๆๆๆ
-
:เฮ้อ: สงสารเป้กะเข็มอะ :call: สาธุขอให้ไปด้วยดีด้วยเทอด
-
เข็มจะหนีใจตัวเองรึเปล่าน๊า???
เชียร์ๆๆๆๆๆ
เบบี้เทพมากๆ เขียนออกมารวดเร็วเยอะแยะขนาดนี้
o13
+1 ให้ครับ
-
ทำการบ้านบ้างเถอะนะคนดี จุ๊บๆ :impress:
:bye2:
-
ลุ้นคู่นี้สุดๆเลย อิอิ
-
เวงกำ...
ไม่รู้จะสงสารครายแบบนี้
:monkeysad: :monkeysad:
-
จะลงอยกันังไงล่ะเนี่ยคู่นี้
:เฮ้อ: สงสารทั้งคู่อ่ะ เข็มเปิดใจเร็วๆนะ
-
ไม่ได้อ่านมาหลายอาทิต...กว่าจะอ่านทัน
อิอิ....
-
สาธุรักกันเร็วๆ เหอะ เป้กับเข็ม
-
ชีวิตจริงมันยิ่งกว่านิยาย :เฮ้อ:
เศร้า จิต :o12:
ป.ล ติดตามอยู่นะคะ เรื่องบางส่วนอ่านแล้วนึกถึงตัวเอง เขียนดีมากค่ะ
-
:3125:
-
ขอตอนพิเศษของ พี่แสบ กับ น้องปาน ตอนมหาลัยได้มั้ยค่ะ.....เหมือนมันยังไม่อิ่มกับคู่นี้อ่ะ.
ชอบพี่แสบอ่ะ....น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก :m1: :m1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แบบว่า ไม่ยอม ก๊าซๆๆๆๆๆ
ล้อเล่น เอาเปนว่าตามจัยผุ้เขียน กราผมรออ่าน คริๆๆๆ
เอาเปนฉาก หลังจบเรื่องก็ได้ แบบว่ามีมาเรื่อยๆ อ่ะ ได้ไหมจะได้พูดคุยกันเรื่อยๆๆ คิดถึงอ่ะคับ หรอว่าจะแต่งเรื่องไหม่
แว่วๆๆ ลางไม่ดี มรสุมครั้งสุดท้ายก่อนจบเรื่องของข้าวกะต้าร์ ไม่นะ คราวนี้ไม่ยอมนะ ทะเลาะกันได้ แต่อย่าหั้ยทั้งสองต้องไปหาคู่นอนชั่วคราวใหม่นะครับ มันดูไม่จืดอ่ะเบ่บี๋
จุ๊บๆๆ น่ารักมากมาย ขยันโพสต์ดีเเท้เนาะพี่มิ้นเนาะ คริๆๆ แอบกัดนิดนึง ไปและ เด๋วโดนทีนส์
-
ตอนที่90 พิเศษ เป้กะเข็ม<ทะเลาะกันรึป่าว>
ผมพามันกลับมาถึงห้อง มันเงียบมาตลอดทาง ผมถามอะไรมันก็ไม่ยอมตอบครับ มันเป็นเหี้ยไรของมันเนี้ย ผมละไม่เข้าใจมันจริงๆครับ
“มึงหิวมั้ย..”ผมถามมันเมื่อถึงห้องแล้ว มันถอดเสื้อออกครับ
มันเงียบไม่ตอบ
“กินยามั้ย..ปวดหัวรึป่าว”ผมถามมันอีกครั้ง เพื่อรอคำตอบจากมัน
แต่มันกลับเงียบเหมือนเดิม มันเปิดตู้เย็น แล้วหยิบเบียร์ออกมา ผมเดินไปกระชากขวดเบียร์ออกจากมือมันครับ แต่มันรั้งไว้ แล้วหันหน้ามามองหน้าผมทันที
“ปล่อย..”มันพูดบอก หน้าตานิ่งมากเลยครับ
“ไม่..มึงเมาแล้วนะ..มึงจะกินอะไรนักหนา”ผมบอกมัน แต่มันก็ยังยื้อขวดกับผมอีกครับ
“กรูจะกิน..มึงอย่ามาเสือก”ไอ้เข็มมันพูดอีก แต่ผมก็ดึงขวดกลับ
“กรูจะเสือกมึงจะทำไม”ผมต่อล้อต่อเถียงกับมันครับ
“กรูบอกให้ปล่อย..มึงจะเหี้ยไรกับกรูนักหนาห๊ะ”มันตะคอกใส่หน้าผม หน้าผมชาไปทันที แค่คำพูดนั้น
“กรูแค่ไม่อยากให้มึงกิน..กรูเป็นห่วงมึงนะ”ผมพูดบอกมัน น้ำตาเริ่มคลอ
“กรูจะกิน..ถอยไป”มันผลักอกผมแล้วกระชากขวดเหล้าไป
“เข็ม”ผมเรียกชื่อมันแล้วจับแขนมัน แต่มันสะบัดออกแล้วผลักผมอีกครั้ง
“มึงเป็นอะไร..มึงเครียดเรื่องอะไรรึป่าว..ทำไมมึงไม่พูดกับกรูละ..กรูเป็นห่วงมึงนะมึงรู้บ้างมั้ย”ผมบอกมัน แล้วเดินตามมันไปครับ มันจะเดินออกไปนอกระเบียง
“ไม่ต้องมายุ่งกับกรู..ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของกรู”มันหันมาบอกผมเสียงแข็ง สายตาเย็นชาของมัน ทำให้ผมอึ้งไปสักพัก เพื่อนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา มีแต่รอยยิ้มให้กัน มันแปลกไปตั้งแต่ผมบอกรักมันคราวนั้น
ผมเงียบ ยืนก้มหน้า
“มึง....เกลียดกรูมากขนาดนั้นเลยหรอ”ผมพูดออกไป พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหลลงช้าๆ ไอ้เข็มมันหยุดยืนหันหลังให้ผม
“มึงเกลียดกรูมาก...เลยหรอเข็ม”ผมพูด เสียงเครือๆแต่ก็ยังระงับอารมณ์ไม่ร้องให้มันมากกว่านั้นครับ ไอ้เข็มมันเงียบไป
มันยืนอยู่สักพัก มันไม่ตอบอะไรครับ แต่มันกลับ เดินออกไปนอกระเบียง แล้วดื่มเบียร์ต่อ ผมยืนค้างอยู่ตรงนั้น ขามันหนักมาก จนไม่สามารถก้าวออกไปได้ ผมหันไปมองไอ้เข็มที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างนอก ผมเลยเดินเข้าไปในห้อง ทำหัวให้มันเย็นลงสักพัก แล้วโทรหาไอ้ข้าว เพื่อนคนเดียวที่ตอนนี้รู้ว่าผมรักไอ้เข็ม
“ว่าไงวะ”ไอ้ข้าวมันรับ
“ข้าว..กรู”ผมเสียงเครือ พูดไม่ค่อยออกนัก
“เฮ้ย..มึงเป็นอะไร..ไอ้เป้”ไอ้ข้าวตกใจทันทีเมื่อได้ยินเสียงผม ผมเงียบสักพัก สูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“กรูไม่รู้...เข็มมันโกรธกรู..มันเป็นอะไรไม่รู้”ผมพูดขาดๆหายๆ สะอึกไปด้วย ตกลงนี่กรูเป็นผู้ชายอ่อนไหวใช่มั้ยเนี้ย ร้องไห้ง่ายจริงๆกรู
“มึงๆใจเย็นๆก่อนนะ..อย่าเพิ่งคิดมาก..ตอนนี้มึงอยู่ไหน”ไอ้ข้าวรีบถาม เสียงมันเป็นห่วงผมมากๆเลยครับ
“อยู่ห้อง”ผมบอกมัน
“แล้วไอ้เข็มละ”ไอ้ข้าวมันถามกลับ
“นั่งกินเบียร์อยู่นอกห้อง...”ผมบอกมันอีก สูดน้ำมูกเข้าไปเพราะมันไหลอะ
“อืม..เดี๋ยวกรูไปหานะ..รออยู่ห้องนั่นแหละ”ไอ้ข้าวมันบอก
“ไม่ต้องมาหรอก..ลำบากมึงป่าวๆ”ผมบอกมัน แล้วเช็ดน้ำตา ยังรู้สึกดีครับ ที่ยังมีเพื่อนคอยห่วงใยแล้วก็รักผมอยู่
“มึงอย่าพูดงี้ดิวะ..เดี๋ยวกรูไปหา..รออยู่นั้นแหละ”ไอ้ข้าวมันพูดตัดบทว่าจะมาให้ได้ครับ ที่จริงผมไม่อยากให้มันมาหรอกครับ รถก็ติด รถเยอะจะตาย ถึงมันจะดึกแล้วก็เถอะ มันก็ไกลพอสมควรอะครับ
“อืม...”ผมอืมตอบมันเบาๆ เสียงแทบไม่มี
“แล้วเจอกันเพื่อน”ไอ้ข้าวมันพูดก่อนที่มันจะวางไปครับ
ผมนอนลงบนเตียงคิดอะไรเรื่อยเปื่อย มันรู้สึกเครียดมากอะครับ เลยลงมานอนพื้นข้างล่าง รู้สึกเย็นมากเหมือนตัวลอยเลยครับ หนาวมาก เริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ ผมนอนแผ่อยู่ตรงนั้น กางแขนกางขา แล้วเงยหน้ามองเพดาน น้ำตาไหลลงมา ไม่ได้บีบกั้นแต่อย่างใด แต่มันซึมไหลไม่หยุด
กรูขอโทษนะเข็ม ที่ความต้องการของกรูมันมากเกินเพื่อน ถ้ากรูไม่โลภอยากได้มึงมากเกินเพื่อน กรูไม่มีกิเลศมากขนาดนี้ กรูคงไม่ต้องเสียเพื่อนที่ดีอย่างมึงไป ถ้าเป็นตอนนี้ มึงคงเล่าทุกเรื่องให้กรูฟังแล้ว แล้วก็คงเป็นกรูที่ไปไหนมาไหนกับมึงได้ตลอด มันเป็นเพราะกรูเอง ที่ต้องการความรักมากกว่าเพื่อนจากมึง กรูขอโทษ
ผมนอนอยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ครับ ตื่นมาอีกที ไอ้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง
“อืม..”ผมรับ เพราะเห็นเป็นไอ้ข้าว
“จะให้กรูขึ้นไป..หรือจะลงมา”มันถามผม
“เดี๋ยวกรูลงไปหาเองดีกว่านะ”ผมบอกมัน
“อืม..กรูรออยู่ล่างตึกเลยนะ..นั่งรออยู่ตรงโซฟา”ไอ้ข้าวบอก
“อืม..แป๊บนึง”ผมบอกมัน ดีครับ ที่มันโทรมาถามผมก่อน เพราะว่าถ้าอยู่ๆไอ้ข้าวมาเดี๋ยวไอ้เข็มก็คงสงสัยอีก ว่าอยู่ๆไอ้ข้าวมันมาทำไม ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังที่หัวเตียง แล้วก็โทรศัพท์ เดินออกมานอกห้อง ก็เห็นไอ้เข็มมันยังนั่งอยู่เลยครับ เบียร์หมดไปสองขวดแล้ว ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ผมยืนมองมันอยู่หน้าประตูห้องผม จะไปบอกมันก็ไม่กล้า จะไปบอกเดี๋ยวก็หาว่าเสือกมาบอกทำไมอีก เลยหยิบโน้ตบนตู้เย็นในห้องครัวมาเขียน
“ออกไปข้างนอกนะ”ผมเขียนไปแค่นี้ เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรไปมากกว่านี้ ผมยืนมองกระดาษอยู่นาน แล้วเอาใบใหม่แป๊ะลงบนตู้เย็น แล้วเดินออกไปเงียบๆ ผมไม่รู้ว่ามันจะเห็นผมรึป่าว เพราะว่าผมเดินหันหลัง แล้วตรงนั้น ข้างนอกคือมันนั่งหันข้างอยู่ ไม่ได้นั่งหันหลังให้ทางผม ผมปิดประตูลงช้าๆแล้วเดินเหมือนไร้วิญญาณไปขึ้นลิฟ แล้วเดินไปหาไอ้ข้าว พอเห็นไอ้ข้าว ก็ต้องเห็นพี่ตาร์ครับ พี่ตาร์นั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้าขึ้นมาเห็นผมพอดี เลยเรียกไอ้ข้าว ไอ้ข้าวลุกขึ้นรีบเดินมาหาผม
“เป็นไงบ้างวะ...”ไอ้ข้าวมันจับไหล่ผม แล้วเอาผมไปกอด ผมรับรู้ได้ว่ามันคงเป็นห่วงผมมากจริงๆ ผมยืนกอดมันอยู่อย่างนั้น แค่อยากสื่อให้ถึงว่ากรูเครียดวะ
“ใจเย็นๆนะมึง..ยังไงก็เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน..มันไม่โกรธอะไรมึงหรอก”ไอ้ข้าวตบไหล่ผมเบาๆ ผมกับมันมองหน้ากันสักพัก
“ไปหาอะไรกินกันนะมึง....อย่าเพิ่งเครียด”ไอ้ข้าวบอก แล้วจับมือผม ผมเดินตามมันไป พี่ตาร์เดินนำหน้าไปแล้วครับ ไอ้ข้าวมันเปิดประตูให้ผมนั่งลงหลังคนขับ มันก็นั่งเป็นเพื่อนผมด้วยครับ ตกลงวันนี้พี่ตาร์เป็นคนขับรถไปครับ
ผมนั่งเหม่อออกไปนอกร้าน มองถนนข้างทาง แสงสีที่บางที่ยังคงความรื่นเริงอยู่ ผู้คนเดินไปมา พ่อค้าแม่ค้าที่ยังคงทำมาหากินอยู่ คนบนโลกนี้ไม่มีใครมีความสุขไปทุกคนหรอกใช่มั้ย ถ้าเรายืนอยู่นอกถนนตรงนั้นบ้าง จะมีคนในรถที่นั่งร้องไห้แบบเรามั้ย ตอนนี้ยังมีใครที่ทะเลาะกับแฟนอยู่รึป่าว ตอนนี้มีใครที่บอกรักเพื่อนสนิทอยู่มั้ย ตอนนี้มีใครที่กำลังมีความสุขกับคนที่รักอยู่รึป่าว มากมายไปหมดที่ผมคิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วตอนนี้คนที่ผมรัก จะคิดถึงผมบ้างรึป่าว ผมนั่งคิดไปต่างๆนาๆ จนถึงร้าน ไอ้ข้าวก่อนเดินลงจากรถมันก็ตบไหล่ผมเบาๆเป็นการบอก
ร้านนี้เป็นร้านอาหาร มีวงดนตรีคลาสสิกบรรเลงเบาๆ ไอ้ข้าวมันคงรู้ใจผม ร้านอาหารแต่งสไตน์ครันทรีแบบที่ผมชอบ นั่งสบายๆ ผมไม่เคยมาร้านนี้เลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ไอ้ข้าวมันไปรู้จักได้ยังไง ผมกับไอ้ข้าวแล้วก็พี่ตาร์เดินเข้ามาในร้าน พนักงานที่ดูมีมารยาท และแต่งตัวเรียบร้อย แสงไฟอ่อนๆทำให้บรรยากาศดูดีขึ้นมาก
“สามที่ครับ”ไอ้พี่ตาร์พูดบอกพนักงาน ถึงแม้ผมจะเดินมาหน้าสุด แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรมาก พี่ตาร์คงรู้
แล้วพนักงานก็จัดที่นั่งให้พวกผม ในที่เป็นส่วนตัว แต่ก็เห็นนักร้องบนเวทีครับ
“มึงจะเอาอะไร”ไอ้ข้าวมันถามผมหลังจากรับเมนูจากทางร้าน
“ไม่เอาหรอก..มึงสั่งเหอะ..กรูกินได้หมดแหละ”ผมบอกมันเพราะว่าขี้เกียจสั่ง แล้วถ้าบอกไม่กินก็ยังไงอยู่ เพื่อนมันก็หวังดีนิครับ ไอ้ข้าวมันสั่งอาหารมาสามสี่อย่าง แล้วสั่งโค้กมากิน
“ไม่ต้องกินเหล้านะมึง..กรูไม่อยากให้มึงกินตอนอารมณ์แบบนี้”ไอ้ข้าวมันบอก ผมพยักหน้า แล้วมองไปที่เวที นักร้อง แต่งสูท แต่ว่าออกเซอร์ๆ ยังไม่แก่เลยครับ เล่นเบียโนได้เพราะมากจริงๆ
“มึงไปทะเลาะไรกับมันวะ”ไอ้ข้าวมันถามผมขึ้น หลังจากที่มันดื่มโค้กจากแก้วมันเสร็จ
“ก็ไม่เชิงทะเลาะหรอกมั้ง...”ผมพูดแล้วยิ้ม ไอ้ข้าวมันก็คงรู้ว่าเป็นยิ้มที่เศร้ามาก
“มันเมาไปอยู่บ้านเพื่อนกรูเป็นห่วงเลยไปรับกลับมา...แต่กลายเป็นว่ามันมากินต่อที่บ้านแต่กรูห้ามไว้..แต่มันไม่ฟัง...”ผมบอกไอ้ข้าว ที่ตั้งใจฟังผมเป็นอย่างดี และพี่ตาร์ก็ด้วย
“แต่มันก็ไม่ฟังกรู ไม่รู้มันไปโมโหอะไรมา..กรูถามว่ามีเรื่องอะไรทำไมไม่บอกกัน...มันก็บอกว่าอย่ามาเสือก”ผมบอกไอ้ข้าว
“อืม.....”ไอ้ข้าวรับคำเหมือนกับว่า มึงก็คงไม่รู้จะพูดอะไรไปมากกว่านี้
“กรูถามว่ามันเกลียดกรูแล้วหรอ..แต่มันไม่ยอมตอบกรู..ออกไปนั่งกินเบียร์ต่อ..ก่อนออกมามันยังนั่งอยู่เลย”ผมเล่าต่อ
“ไอ้เข็มมันเป็นเหี้ยไรของมันวะ”ไอ้ข้าวมันพูดงงๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน เหมือนมันก็สงสัยไม่แพ้ผมครับ
“กรูไม่รู้.....”ผมบอกมัน
“ใจเย็นๆก่อนนะมึง...มันคงมีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็ได้”พี่ตาร์บอก ผมเงยหน้าแล้วพยักหน้าให้หนึ่งที
แล้วหันไปมองนักดนตรีบนเวที นักดนตรีกำลังเล่นเพลงของ Rob Thomas ในสไตน์อคูสติกอยู่
เพลง My my my ฟังยังไงก็ยังเพราะไม่เคยเปลี่ยน เสียงนักดนตรีนุ่มจับใจ แต่กลับมีพลัง ทำให้ผมเคลิ้มไปเลยครับ
ผมกับไอ้ข้าวและพี่ตาร์ นั่งคุยกันไปบ้าง กินบ้าง ผมก็กินครับ หิวเหมือนกัน เพลงที่คลออยู่ตลอดเวลาเป็นเพลงสากลทั้งนั้นเลยครับ ไม่ได้ร้องเพลงไทยเลย หันไปดูหน้าตาแขกรอบๆโต๊ะ ก็มีแต่คนมีอายุแล้วครับ ประมาณ สามสิบอัพ ไม่ค่อยมีวัยรุ่นเท่าไหร่ คนเป็นเฉพาะจับลูกค้าเป็นกลุ่มๆที่ชอบเพลงและดนตรีสไตน์นี้เท่านั้นแหละครับ
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อ...คืนนี้จะกลับห้องรึป่าว”ไอ้ข้าวมันถาม แล้วมองหน้าผม
“กรูไม่รู้วะ...ยังไม่อยากเจอมันเลย..ไม่กล้ามองหน้ามัน ไม่รู้มันยังโกรธกรูอยู่รึป่าว”ผมบอก
“อืม....ไปนอนห้องกรูก่อนมั้ยละ”ไอ้ข้าวมันถาม ผมคิดอยู่สักพัก ถ้าไปนอนห้องไอ้ข้าว ต้องไปเรียนสายแน่ๆครับ
“ไม่เป็นไร..เดี๋ยวกรูไปนอนห้องไอ้แมนดีกว่า..เดี๋ยวกรูไปเรียนไม่ทัน”ผมบอก ที่จริงเพื่อนในคณะผมก็มีนะครับ ก็สนิท แต่ว่าไม่อยากรบกวน ถ้าอยู่กับไอ้แมน ยังไงก็รู้ใจมากกว่า แล้วถ้าผมเครียดขึ้นมาจริงๆ ผมก็ปรึกษามันได้ ยังไงก็เพื่อนสนิทกันนี่ครับ
“อืม.แล้วมึงจะเล่าให้ไอ้แมนฟังรึป่าว”ไอ้ข้าวมันถาม
“ก็คงเล่ามั้ง..เพื่อนกันนี่หว่า..”ผมบอก
“อืม.ก็ดี..ไม่ต้องเก็บไว้คนเดียว..อยากบอกใครก็บอก..เรื่องแบบนี้เก็บไว้มึงเครียดป่าวๆ”ไอ้ข้าวมันพูดแล้วกินอาหารข้างหน้า
“เฮ้ย..ตาร์รึป่าว”เสียงผู้ชายคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะผม ผมหันไปมองด้วยอาการงง พร้อมกับไอ้ข้าวครับ
“เฮ้ย..ไอ้เม่น”พี่ตาร์ดีใจหน้าบาน แล้วลุกขึ้น คนเหี้ยไรวะ ชื่อเม่น พี่ตาร์ลุกขึ้น แล้วเดินไปหาไอ้พี่คนชื่อเม่นนั้นครับ
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ..กรูนึกว่ามึงยังอยู่อังกฤษอยู่นะเนี้ย”พี่ตาร์เดินเข้าไปกอดพี่คนชื่อเม่น แล้วตบไหล่กันเบาๆ
“กลับมาได้หลายเดือนแล้ว..แม่ให้มาดูกิจการที่ร้าน”พี่คนชื่อเม่นบอก
“เออ..เดี๋ยวๆ..นี่ชื่อข้าว..นี่ชื่อเป้..นี่แฟนกรู ส่วนนี่เพื่อนแฟนกรู”พี่ตาร์มันพูดตรงมากเลยครับ ผมกับไอ้ข้าวยกมือไหว้พี่แกแล้วยิ้ม ถ้าผมได้ไอ้เข็มเป็นแฟน ผมก็คงพูดแบบนี้ เพราะได้แต่คิดว่าคงจะได้ไงครับ ไม่ได้สักที
“หวัดดีครับ..นี่แฟนมึงหรอ..หล่อดีนี่หว่า..ไม่น่าคบกับมึงได้นะเนี้ย”พี่เม่นพูด
“ไอ้เชี้ย...”พี่ตาร์ตบหัวพี่เม่นเบาๆหยอกๆนะครับ
“สนใจขึ้นไปเล่นดนตรีป่าววะ..โชว์ฝีมือหน่อยดิ”พี่เม่นพูด
“ไม่เอาวะ..อายคนเค้า..ไม่ได้ซ้อมมาหลายเดินแล้ว..เล่นแต่กีตาร์อยู่บ้านเล่นเองฟังเอง”พี่ตาร์พูด แล้วเกาหัวมองแขกนอกร้าน
“เอาน่า..นิดนึง..เมื่อกี้แขกขอเพลงมา.เด็กกรูยังไม่ได้เล่นเลยเนี้ยไปพักอยู่.”พี่เม่นพูด
“เพลงไรวะ..”พี่ตาร์ถาม
“ของRob Thomasไงวะ..เพลงNow comes the night...สนป่าววะ”พี่เม่นพูดแล้วยิ้ม
“อย่าดีกว่าวะ..เดี๋ยวแขกมึงจะหนีหมด”พี่ตาร์พูด ผมยิ้มออกมาให้กับบทสนทนาข้างหน้าครับ เพลงนี้ก็เป็นเพลงที่ผมชอบเช่นกัน เพราะว่าผมชอบ Rob Thomas ครับ
“เออน่า..นิดนึง..นักดนตรีทั้งบ้าน....ฝีมือขนาดไหน..มึงอย่ามาถ่อมตัว.น้องสาวมึงก็ได้ดิบได้ดีเลยนะเห็นว่าได้ขึ้นโชว์ที่นั่นด้วย เออ มึง.เล่นให้กรูหน่อยดิ.แล้วเดี๋ยวอีกเพลงกรูขึ้นไปแจมด้วย”พี่เม่นพูด อ่าว ตกลงพี่เม่นก็เล่นดนตรีเป็นหรอเนี้ย น้องสาวที่พูดถึงก็คงเป็นไอ้โมที่ไปเรียนดนตรีอยู่ที่อังกฤษแหละครับ
“เอาจริงหรอวะ”พี่ตาร์ยังหันไปมองรอบๆ
“เออ..เดี๋ยวไอ้น้องที่เล่นกีตาร์เพลงนั้นเสร็จขึ้นเลย”พี่เม่นจัดการเสร็จสรรพ
“โอเคนะมึง”พี่เม่นตกลงให้ซะงั้นอะครับ แต่พี่ตาร์นี่ยังแบบเขินอยู่เลยครับ แล้วหันมามองหน้าไอ้ข้าว ที่นั่งยิ้มพยักหน้าอยู่แบบเอาสิ เล่นสิ ฮ่าๆๆ ผมนึกก็ขำคู่นี้ครับ เค้ารักกันดีจัง
“เฮ้ย..ไอ้เป้ก็เล่นดนตรีนะโว้ย”นั่นครับ พี่ตาร์หาขี้มาให้ผม
“ไม่เอาเฮีย..”ผมรีบปฏิเสธ
“ฮ่าๆๆ..มึงไม่ต้องรีบปฏิเสธขนาดนั้นก็ได้”พี่ตาร์พูดไปหัวเราะไป
แล้วพี่ตาร์ก็เดินไปกับพี่เม่นครับ พี่ตาร์ก็ไม่วาย ส่งตาหวานเยิ้มมาให้ไอ้ข้าวก่อนครับ ไอ้ข้าวเลยเปลี่ยนที่นั่ง ลุกมานั่งข้างๆผมที่สามารถเห็นเวทีได้ง่าย
พี่ตาร์เดินไปตรงเวที นักร้องบนเวทีที่เล่นกีตาร์อยู่เล่นเสร็จเดินลงมาจากเวที แล้วพี่เม่นก็ผลักพี่ตาร์ขึ้นไปบนเวทีครับ แขกปรบมือกันเป็นระยะๆ คงงงว่าพี่ตาร์เป็นใคร พี่ตาร์ยิ้มหน้าบานเลยครับ ฮ่าๆๆ
พี่ตาร์เดินไปนั่งที่เปียโนสีดำตัวใหญ่แล้วนั่งลง
“สวัสดีครับ..แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ..ที่จริงวันนี้ผมมานั่งทานอาหาร..แล้วเจอเพื่อนเก่า..ก็เจ้าของร้านนั่นแหละครับ..”พี่ตาร์พูดไปยิ้มไป
“ท่านบอกให้ผมขึ้นมาเล่นเพลงที่แขกโต๊ะ5ขอมาครับ..ถ้าผิดผลาดประการใดต้องไปโทษเจ้าของร้านนะครับ..เพราะว่าผมโดนท่านผู้นั้นดันขึ้นมาครับ”พี่ตาร์เหมือนจะพูดหยาบแต่พูดไม่ได้ครับ เพราะไม่ใช่ร้านที่วัยรุ่นทั่วไปอย่าผับอยากบาร์มาเที่ยวกัน ผมเห็นพี่เม่นยืนยิ้มอยู่ข้างเวที
พี่ตาร์ตั้งหลักสักพัก แล้วเริ่มบรรเลงเพลงลงบนเสียงเปียโนที่หนักแน่น แต่แฝงไปด้วยความนุ่มนวล
เพลงNow comes the night เริ่มถูกบรรเลงโดนพี่ตาร์ เสียงเปียโน จากคนที่บอกไม่ได้เล่นมานานแล้ว แต่ฟังแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย เสียงดนตรีที่ถ่ายทอดออกมา พี่ตาร์ดูมีเสน่ห์มากๆ ผมหันไปมองไอ้ข้าวที่มันนั่งมองพี่ตาร์ตาไม่กระพริบ แล้วยิ้มอย่างมีความสุข มันคงมีความสุขมากๆเลยสินะ
.......................................
When the hour is upon us
And our beauty surely gone
No you will not be forgotten
No you will not be alone
And when the day has all but ended
And our echo starts to fade
No you will not be alone then
And you will not be afraid
No you will not be afraid
When the fog has finally lifted
From my cold and tired brow
No I will not leave you crying
And I will not let you down
No I will not let you down
I will not let you down
Now comes the night
Feel it fading away
And the soul underneath
Is it all that remains
So jus slide over here
Leave your fear in the fray
Let us hold to each other
Till the end of our days
.....................................
เสียงพี่ตาร์นุ่มไพเราะจับใจคนฟัง จนเสียงปรบมือเกรียวกราวครับ
“ขอบคุณมากครับ”พี่ตาร์พูดแล้วก้มหัวลงน้อยๆ
แล้วไม่วายที่พี่เม่นจะขึ้นมาบอกให้พี่ตาร์เล่นต่ออีกเพลง โดยพี่เม่นเล่นกีตาร์ แล้วพี่ตาร์เล่นเปียโนครับ ได้รับการตอบรับอย่างดีจากแขกที่เข้ามานั่งในร้านครับ จนพี่ตาร์เดินกลับมา ไอ้ข้าวก็ยังไม่ย้ายที่นั่งครับ
“ชอบมั้ยครับ”พี่ตาร์มาถึงก็ถามไอ้ข้าวทันที
“อืม..ก็ดีกว่าฟังเสียงเคาะกระทะหน่อยอะ”ไอ้ข้าวพูด เพื่อนผมมันปากดีนะครับ เหอะๆ
“ปากดีนะมึง”ผมว่ามันแล้วยิ้ม
“อ่าว..ยิ้มได้แล้วนี่หว่า..กรูค่อยสบายใจหน่อย”ไอ้ข้าวมันพูดแล้วกอดไหล่ผม
“เสียงดีมากเลยพี่ตาร์”ผมบอกพี่ตาร์
“จริงดิ”พี่ตาร์พูด
“จริงพี่...”ผมบอก
“ผมนะชอบRob Thomas มากเลยพี่”ผมบอกพี่ตาร์
“คอเดียวกันนี่หว่า”พี่ตาร์พูด ทำให้ผมเริ่มคลายเครียดลง แล้วยิ้มมากขึ้นจนรู้สึกได้
“John Denver อะพี่ชอบป่าว..ผมนะโคตรชอบเลยอะ”ผมบอกพี่ตาร์
“อ่าวสาด..คอเดียวกันเลยเนี้ย..ทำไมกรูไม่เคยรู้เลยวะ”พี่ตาร์พูด ก็ผมกับพี่ตาร์ไม่ค่อยได้คุยกันเรื่องนี้เท่าไหร่ ส่วนมากก็เรื่องอื่นๆทั่วไป แซวบ้างอะไรบ้างครับ
“พ่อกับแม่ผมฟังไง..ผมเลยต้องฟังจนชอบไปเลย..เลยไม่ค่อยชอบฟังเพลงไทยเท่าไหร่”ผมบอก
“เออ.พี่ก็ชอบฟังเพลงสบายๆ..ฟังง่ายดี..ดูมีหัวคิดในการแต่ง..ไม่ได้ไร้สมอง..มันทำให้ดึงดูดคนได้”พี่ตาร์พูด
“เออ..เอากันเข้าไป..กรูไม่รู้เรื่องดนตรี..ทิ้งกรูไว้กลางทางเลย..คุยเรื่องเต้นกับกรูมั้ยละ”ไอ้ข้าวมันพูดแทรกขึ้นมาเหมือนผมกับพี่ตาร์ทิ้งมันครับ
“สาด...ก็กรูดีใจนี่หว่า..นานๆทีมีคนฟังเพลงแบบกรู..ไม่ค่อยเจอโว้ย”ผมบอกไอ้ข้าว
“เออๆ..ตอนนี้อะไรที่เป็นความสุขมึงได้กรูก็ดีใจด้วยหมดแหละ..กรูแซวไปงั้นแหละ”ไอ้ข้าวมันพูดแล้วยิ้ม
“อ่าวน้องเป้..โชว์สักเพลงมั้ยครับ”พี่เม่นเดินมา
“นั่งก่อนมึง”พี่ตาร์เอาเก้าอี้ให้พี่เม่นนั่ง
“ไม่ดีกว่าครับ...”ผมยิ้มให้แล้วบอก
“มาร้านพี่ครั้งแรกรึป่าว”พี่เม่นถาม
“ครั้งแรกครับ..”ผมตอบ
“มาบ่อยๆแล้วกัน..ชอบเพลงแบบนี้รึป่าวละ”พี่เม่นถาม
“ชอบครับพี่”ผมตอบ
“เนี้ยถ้าลูกค้าประจำเรามีส่วนลดด้วย.แล้วเรากับน้องข้าวใช่มั้ยครับ..ถ้าอยากมาก็บอกพี่ได้..พี่ลดให้..แฟนไอ้ตาร์ทั้งที”พี่เม่นหันไปแซว ไอ้ข้าวมันยิ้มเขินๆ
“เดี๋ยวเซ็นชื่อกับทางร้านแล้วเดี๋ยวพี่เอาบัตรมาให้..”พี่เม่นทำท่าจะลุกขึ้น
“อ่าว..ให้กรูด้วยดิวะ..แม่ง”พี่ตาร์พูด
“ไร..มึงก็เอาใบเดียวกับน้องข้าวสิวะ..เปลืองโว้ย”พี่เม่นบอกพี่ตาร์ยิ้ม
“เออๆ..รักกรูมาก”พี่ตาร์พูด
“เดี๋ยวกรูมา”พี่เม่นบอก แล้วเดินไปครับ
“มึงเป็นเพื่อนกับพี่คนนี้นานแล้วหรอวะ”ไอ้ข้าวถาม
“ก็มันอยู่แถวบ้านพี่ตั้งแต่พี่ยังเด็กเล่นด้วยกันมาเลยครับมันมาอยู่บ้านพี่เลยทำให้เล่นดนตรีด้วยกันตั้งแต่เด็ก..แต่ว่ามันต้องไปอยู่กับแม่มันที่อังกฤษตอนม.ห้า เนี้ยพี่ก็รู้แหละครับว่ามันเปิดร้านนี้ เพราะร้านนี้เปิดมาตั้งนานแล้ว พี่เลยพามา แต่ไม่รู้เลยครับว่ามันกลับมาแล้ว”พี่ตาร์เล่า
“อืม...เค้ารู้หรอว่ามึงเป็นแบบนี้ไม่เห็นเค้าตกใจเลย”ไอ้ข้าวมันถามอีก
“รู้ครับ”พี่ตาร์ตอบได้หน้าตาเฉยมาก ฮ่าๆๆ
“อืม..”ไอ้ข้าวมันก็กินต่อไป
สักพักพี่เม่นก็เอาเอกสารมาให้ผมกับไอ้ข้าวกรอก แล้วก็ได้บัตรสมาชิกมาครับ ส่วนลดพิเศษวีไอพีเลยครับ ผมกับไอ้ข้าวนี่ไม่ค่อยได้สิทธิ์พิเศษเลยครับ หน้าด้านสุดๆ ก็รับครับ ผมคิดว่าต้องมานั่งร้านนี้บ่อยๆแน่ๆครับ เพราะว่าชอบมากๆเลย
“เดี๋ยวมึงจะไปห้องไอ้แมนใช่มั้ย..กรูจะได้ไปส่งเลย”ไอ้ข้าวมันถามระหว่างที่เราสามคนล่ำลา พี่เม่นเสร็จ กำลังจะมาขึ้นรถ
“อืม..เดี๋ยวโทรไปบอกไอ้แมนก่อน”ผมบอก
“อืม..แล้วจะโทรบอกไอ้เข็มรึป่าว”ไอ้ข้าวถาม
“คงไม่หรอก..มันจะมาสนใจอะไรกรูละ”ผมบอกไอ้ข้าว
“แล้วแต่มึงนะ..กรูก็ไม่รู้จะให้คำปรึกษากับมึงยังไง..เพราะกรูไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญแต่ว่ายังไงกรูก็เพื่อนมึง..มีอะไรก็บอกกรูได้เสมอ กรูยินดีรับฟัง”ไอ้ข้าวมันพูด แล้วตบไหล่ผม ผมจับมือมัน เหมือนกรูรับรู้ความรักจากมึงจริงๆไอ้ข้าว ผมสามคนออกมาจากร้าน ผมโทรบอกไอ้แมนว่าจะไปนอนด้วย ไอ้แมนก็เออดี มาอยู่เป็นเพื่อนกรูหน่อย กรูเบื่อ ไม่มีเพื่อนกินเหล้า นี่ตกลงมันคงไม่ได้มาเรียนหรอกครับ มันคงมาแดกห่าเหล้า
พอถึงคอนโดไอ้แมน ไอ้แมนมันมารอรับข้างล่าง เพราะมันรู้ว่าไอ้ข้าวมาส่ง มันลงมาคุยกับไอ้ข้าวสักพักก่อนที่ไอ้ข้าวจะกลับไปครับ
...
มาต่อให้รอบดึก รอบสุดท้าย น่ะค่ะ
จุ๊บๆ
ตามเสียงเรียกร้องค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นน่ะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
ฝันดีน่ค่ะ
จุ๊บอีกทีค่ะ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณนะครับ
ที่เขียนเรื่องดีๆๆให้อ่าน
ชอบมากเลย
และ :pig4: :pig4:
อีกครั้งนะครับถ้าไม่มี้เรื่องที่ต้องทำให้เสียน้ำตา
อิอิ
แบบว่านทรมานนะครับ
บอกตรงๆๆๆ ว่าเอาไปฝันอ่ะคับ แล้วไม่มีกะจิตกะใจ ไปสอนเด็กอ่ะคับ
ถ้าเปงห่วงอนาคตของชาติก็อย่าให้ผมร้องให้อีกนะครับ
อิอิ
-
:เฮ้อ: เมื่อไหร่จะบอกความในใจออกไปทั้งคู่เนี่ย จะได้แฮปปี้ กันซักที เหนื่อยแทน :impress3:
-
:กอด1: กอดเป้
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
ช่าย
อ่านแล้วเครียดอ่ะ
เข้าใจอารมย์เป้เลยอ่ะ
:m15: :m15: :m15:
-
ความรักคับอก น่าจ๋งจ๋านนนน :sad4:
-
ทรมานใจน่าดู
:เศร้า1: :เศร้า1:
-
นอนหลับฝันดี ปน เครียดเล๊กน้อย
วู้ ๆๆ คู่นี่ ท่าทางรันทดกว่าชาวบ้านชัวร์
คู่ เเสบหายไปไหนเเร้วหว่า ??
-
:o12:
เศร้า~~~~
-
:m15:เป้ที่รักกกกกกกกกกก :กอด1:
-
เครียดมาก ดูหนักๆอะ
ตอนหน้าขอแบบสบายๆกว่านี้หน่อยนะคราบ อิๆ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
คู่นี้ออกแนวอึดอัดปนเศร้า :เศร้า1:
-
:m15:
แอบร้องไห้
-
:monkeysad: เป้น่าสงสาร
เข้มอาจกำลังสับสนมั่ง
-
สงสารเป้จังเลยอ่ะ
สู้ๆๆๆ
บางทีเข็มกำลังสับสนอย่างที่รีบนว่ารึเปล่า
หวังว่าคงจะจบลงด้วยดี อิอิ
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง สนุกมากมาย o13
ชอบค่ะ สู้ๆน้า
-
เป้กะเข็มเนี่ย อะไรยังงัย งงๆ อ่ะคับ เข็มเก็บเงียบอะไรไว้ หรือกำลังหนีจัยตัวเอง ปฎิเสธจัยตัวเองอ่ะ
แล้วพี่เม่นมีความสำคัญไฉน ระแวงนะเบ่บี๋
อย่าทำร้ายกันนะ ไม่เอา เค้าจะมาจีบเป้ หรอเปนอดีตกะพี่ตาร์ หรอแค่เปนคนๆ นึงเฉยๆ
เอาแล้วงัย อาการแบบนี้ เริ่มอีกแล้ว เครียดน้า จะบอกหั้ย
-
เอาอีกแล้วแกล้งกันอีกแล้ว ชิิชิ
:o12:
-
ทรมาณกันชัด ๆ !!!~
-
ทำไมเข็มใจร้ายจังอ่ะ :o12:
-
เข็มคงจะสับสนกับตัวเองอยู่แน่เลย
สงสารเป้จังเลยค่า :monkeysad:
-
แล้วตกลงทะเลาะกันป่าวอะ อยากรู้ :really2:
-
รู้สึกโหว่งๆๆในอก เศร้าไปกับเป้ แต่ก็เข้าใจเข็ม :เศร้า1:
ความเปลี่ยนแปลงใดๆ ทำให้คนเราเกิดความกลัวทั้งสิ้น
ความเปลี่ยนแปลงจากรักแบบเพื่อน มาเป็นรกแบบคนรักของเป้ ก็ทำให้เข็มกลัวเช่นกัน
ต้องให้เวลาเป็นตัวช่วยทั้งเข็ม และ เป้ละนะ
ปอลอ หนูเบบี้ นี่ขยันจริงๆ มามะ มาให้ :กอด1: ทีนึง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
มันรู้สึก อึดอัด พิลึก อ่ะ
มาเร็วๆๆๆๆ
นะ
มันคาใจอย่างแรง
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
แมนโผล่มาด้วยอ่ะ
:o8: :-[
-
เป้สู้ๆ ท่องภาษิตที่ว่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลกไว้นะ ฮ่าๆ ตาร์เคยสำเร็จมาแล้วเชื่อดิ อิอิ เพียงแต่ว่างานนี้ท่าจะยากหน่อยเพราะเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานเลย เหอๆๆ
-
ง่า...
จะลงเอยกันยังงัยละนี่
ซีเรียสๆๆๆๆๆ
:serius2: :serius2:
-
เครียดซึมลึก...
เข็มจะเอาไงว่ามาเลยยยยยย...
มันค้างคา..
อึดอัดด้วยกันแบบนี้ รู้สึกไม่ดีพอกันทั้งคู่นะ
:เฮ้อ:
-
ตอนที่91 พิเศษ เป้กะเข็ม<หน้าด้านชิว>
ผมขึ้นมาถึงห้องไอ้แมนก็มานั่งจ้ำเบ้าอยู่ตรงโซฟามันครับ ไอ้แมนเดินไปหยิบHeineken มาให้ผม
“เป็นไรป่าววะ..กรูเห็นมีเงียบๆ”ไอ้แมนพูดไปดูดบาละกุไป
“กรูเป็นเอดส์”ผมพูดทำหน้าเรียบเฉย
“เฮ้ย..”ไอ้แมนทำท่าตกใจจริงครับ ตามันโตเลย
“หึหึ..เชื่อกรูหรอไอ้เหี้ย..”ผมด่ามัน
“สาด..อย่าล้อเล่นแบบนี้ดิวะ”ไอ้แมนมันพูด ผมก็นิ่งต่อ
“มึงเป็นไรเอามาดีๆ..เดี๋ยวของขึ้นนะเนี้ยพูดช้า”ไอ้แมนมันพูด
“เออ..กรูทะเลาะกับไอ้เข็มนิดหน่อย”ผมบอกมัน
“อ่าว..เพื่อนกันทะเลาะไรกันวะ..ไม่คุยกันดีๆละ”ไอ้แมนมันบอก
“ไอ้แมน...”ผมเรียกชื่อมัน ไอ้แมนหันมามองหน้า
“กรูชอบไอ้เข็มวะ..”ผมบอกมัน
ไอ้แมนตาค้าง ปากค้างอยู่ตรงที่ดูดบาละกุ
“กรูรักมัน..”ผมบอก
มันก็ยังค้างอยู่อีกครับ
“แคะๆๆ”ไอ้แมนมันไอ เพราะว่าสำลักควันบาละกุนะครับ
“จริงหรอวะ”ไอ้แมนมันถาม ผมพยักหน้า
“ไอ้ข้าวมันรู้ตั้งนานแล้ว..”ผมบอก
“เออ..เออ...”ไอ้แมนมันเหมือนจะพูดอะไรออกไป
“ดีเพื่อนกรูทั้งกลุ่มจะเหลือไว้สืบพันธ์กลุ่มบ้างมั้ยเนี้ย”ไอ้แมนมันทำหน้างง พูดไม่ได้จริงจังอะไร
“ไหนมึงเล่ามาดิ”...ไอ้แมนมันพูดบอก ผมก็เล่าให้มันฟังครับ เรื่องนี้ผมก็อยากให้เพื่อนในกลุ่มผมรู้ ในเมื่อข้าวรู้แล้ว เพื่อนคนอื่นก็ต้องมีสิทธิ์รู้เหมือนกัน ผมไว้ใจเพื่อนของผมมาก เพื่อนในกลุ่มที่คบกันมาหลายปีรู้ว่านิสัยเป็นยังไง ผมไม่เคยคิดเลยว่ามันจะรังเกียจผม แต่ว่าผมแค่ไม่พร้อมที่จะเปิดใจเท่านั้น แต่ว่าเพื่อนทุกคน มันดีเกินไป มันดีมากๆจริงๆครับ
ผมนั่งเล่าให้ไอ้แมนอยู่สักพัก เล่าเสร็จ มันก็ อ่อ เป็นอย่างนี้นี่เอง
“มึงจะคิดเหี้ยไรมากวะ...ชิว”ไอ้แมนมันพูดแล้วทำท่าทางกวนตีนสุดๆ
“ชิวเหี้ยไรวะ..กรูรักมันจะอกแตกตายอยู่แล้วเนี้ย”ผมบอกมัน
“อ่าว..ไอ้สาด...เชื่อกรู..จีบแบบชิวๆอะ”ไอ้แมนมันบอก จีบเหี้ยไรของมันวะ แบบชิวๆ
ผมทำหน้างง
“อย่างไอ้เข็มอะนะ..ไม่อยาก..แค่กระดิกนิ้วก็มาแล้ว”ดูมันทำท่าครับ อยากจะถีบมันจริงๆครับ
ไอ้แมนนี่ชอบผู้หญิงร้อยเปอร์เซ็นเต็มครับ มันเป็นคนหัวดีมากถึงมากที่สุด ผมยอมรับเลย แต่ว่ามันออกจะเถื่อนดิบหน่อย ไอ้แมนมันชอบฟังเพลงพังค์ร๊อก แล้วแต่งตัวออกแนวนั้นนิดหน่อย เพราะว่าหนวดและเครามันเยอะมาก ตามันคม คนตายาวมาก ตัวมันผอมๆแต่สูง ผมมันหยิกหยักศกนิดหน่อย หน้าตามันเด่นแล้วก็ดีมากครับ เดินไปไหนสาวติดตรึม แค่คนเจอมันครั้งเดียวก็จะจับมันได้ติดตา เพราะว่าหน้ามันเด่นมาก มันชอบแต่งตัวสไตน์ร๊อก ก็เลยทำให้มันดูโด่ดเด่นแบบเถื่อนๆไปอีกครับ แต่มันเป็นคนพูดเพราะนะครับ กับผู้หญิงกับผู้ใหญ่ เพราะพี่ชายมันพูดเพราะมาก เป็นคนอ่อนโยน แต่ไอ้แมนมันจะห้าวๆ ลุยๆ พี่ชายมันหล่อกว่ามันอีกครับ มันเป็นคนไม่ชอบเรียนหนังสือ แต่ถ้ามันเข้าเรียน ใครก็อย่าหวังจะได้คะแนนเกินมันเลยครับ ถ้าไม่อ่านมาแน่จริงๆ หัวดีเหี้ยๆ แค่มันจับหนังสือมาอ่านรอบเดียวมันก็จำใส่หัวมันได้หมดเลยครับ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันเป็นเช่นนี้ แต่ภาษาอังกฤษมันเหี้ยกว่าครับ ไม่ได้เลย มันไปต่างประเทศบ่อย แต่มันเสือกฟังได้แต่พูดไม่ได้ครับ เหอะๆ อันนี้ก็ไม่เข้าใจมันครับ มันเลยทำตัวแบบเรียนชิวๆได้ครับ ปล่อยมันไป ชีวิตมันก็ชิวอยู่แล้ว ผมว่าในกลุ่มถ้าไม่มีแฟนกัน ไอ้ข้าวที่แต่ก่อนเอาสาวไปทั่วแล้วก็ต้องยกให้ไอ้แมนครับ เป็นรองลงมา แต่ก่อนก็คู่หูกันไงครับ ฮ่าๆๆ เหลือบลงมาก็ไอ้แสบ ผมไอ้ป๊อด ไอ้เข็ม อันนี้พวกผมก็ต้องยกให้พี่ข้าวเค้าไป ตอนนี้พี่ข้าวเค้าเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ก็ต้องยกให้พี่แมนเค้าไปครับ
“อะไรของมึงวะ”ผมงง
“ไม่รู้วะ..แค่บอกให้มึงชิว”นั่นครับ มันพูดง่ายมากเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก
“มึงนี่นะ..ไม่ได้เข้าใจกรูเลย”ผมบอกมัน
“ทำไมกรูจะไม่เข้าใจพวกมึงสองตัว..กรูถึงบอกไง..ว่าให้ชิว..ปล่อยวางนะเข้าใจมั้ย”ไอ้แมนมันทำหน้าจริงจังขึ้นมาครับ ผมงง กับอารมณ์มันจริงๆ
“มึง..ทนมาได้สามปี...so ..”ดูมันครับดัดจริตมาก
“มึงจะต้องทนต่อไปถ้ามึงอยากทน”ครับ มันไม่ได้ช่วยอะไรผมจริงๆ
“แล้วหน้าด้าน..ชิว”มันพูด หน้าด้านชิว อะไรวะ
“อะไรวะหน้าด้านชิว”ผมถามมัน
“อ้าว..หน้าด้าน..ก็หน้าด้านจีบต่อไป..มึงจีบแบบไหนอยู่เอาใหม่เว้ย..เปลี่ยนแผน..เลวนิดหน่อยถึงปานกลางใส่ซะ.แบบดีๆไม่ชอบ.งั้นก็จัดเลวไปให้..”ไอ้แมนมันพูด ทำหน้าทำตายียวนครับ แต่ผมก็คิดตามมันนะ
“after that....”มันกำลังจะพูดต่อ
“ไอ้เหี้ยแมน.มึงช่วยพูดภาษาไทยแบบภาษาคนได้มั้ย..ไม่ต้องมาภาษาหัวทองกับกรู”ผมว่ามัน มันก็หัวเราะครับ
“ชิวก็คือ....มันจะว่าอะไรมึงก็ชิว..มันจะด่าอะไรมึงก็ชิว...ชิว..และชิว....หน้าด้านบวกชิว..อาจทำให้มึงแดกไอ้เข็มได้”ไอ้แมนมันพูด
“เอ้ย..แล้วถ้ามันแดกไม่ได้ละวะ..กรูดีมันยังไม่มาชอบกรูเลย.ถ้ากรูเลวมันไม่ฆ่ากรูทิ้งเลยหรอวะ”ผมพูด
“อ่าว..ไม่ลองไม่รู้..แล้วแต่มึง..ถ้าเป็นกรูๆทำงี้อะ..แต่กรูคงยังไม่ทำตอนนี้..เพราะมีแต่สาวๆมาทำกับกรูวะ..”ดูมันพูดครับ เข้าข้างความหล่อของตัวเองมาก
“ยิ่งคุยกับมึงกรูยิ่งเครียด”ผมบอก
“อ่าว..ไอ้สาด..เอาของดีมาแนะนำไม่ทำ..”ไอ้แมนมันพูดแล้วยิ้ม
“แล้วพรุ่งนี้มึงจะไปเรียนมั้ย”ไอ้แมนถาม
“มึงไปป่าวละ..”ผมถามมันกลับ
“กรูมีเรียนเช้า..เลิกบ่ายโมง..”ไอ้แมนบอก
“กรูอาจจะไม่ไป..เซ็ง”ผมบอกมันแล้วล้มตัวนอนบนโซฟา
“งั้นกรูไปเรียนกลับมาก่อนค่อยว่ากัน..”ไอ้แมนบอก ผมก็อืมออตามมันครับ ผมกับมันนอนดูหนังจนเกือบเช้าครับ สรุปว่า ตื่นมาไอ้แมนมันไม่ได้ไปมหาลัยครับ แล้วไม่รู้จะนัดกันไปทำไมเมื่อคืน เหอะๆ ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงแล้วครับ
ผมลุกมานั่งดูโทรทัศน์ไปเรื่อยเปื่อยคนเดียวจนสิบโมงครึ่งไอ้แมนตื่นมา
“จะไปเรียนอยู่มั้ยมึง”ผมถามมัน
“ไม่วะ”ไอ้แมนตอบ แล้วนอนลงบนโซฟาตัวยาวตรงข้ามกับผม
นอนดูข่าวไปเรื่อยเปื่อย ผมก็ลุกไปอาบน้ำ ไอ้แมนเอาเสื้อมันมาให้ใส่ครับ แล้วมันก็เข้าไปอาบน้ำต่อ
“มึงจะไปไหนวะ”ผมถามมัน
“ไปส่งมึงไง”ไอ้แมนบอก
“ไม่เอา..กรูยังไม่อยากกลับ”ผมบอกมัน
“กลับเหอะนะ..เชื่อกรู”ไอ้แมนมันยิ้ม
“ทำไมวะ”ผมถาม
“เออ..บอกให้กลับก็กลับ..กรูกลับด้วย”ไอ้แมนมันทำหน้าตาย
ผมกับไอ้แมนหาอะไรกินก่อนกลับคอนโดผม แล้วก็ซื้อไปเพื่อไอ้คนที่อยู่ที่คอนโดผมด้วยครับ พอกลับมาก็เปิดประตูเข้าไป ก็เจอไอ้เข็มมันนั่งอยู่กับผู้หญิง ตรงโต๊ะกับข้าวครับ สงสัยติวหนังสือกันเพราะว่าหนังสือเต็มโต๊ะเลยครับ พอไอ้แมนกับผมเดินตามเข้าไป ผู้หญิงคนนั้นก็มองงงๆ
“อ่าว.ไอ้แมน”ไอ้เข็มมันทัก
“เออ..กรูเอง..”ไอ้แมนตอบแล้วหันไปยิ้มให้ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะข้างไอ้เข็ม ทำเอาคุณเธอก้มหน้าอายๆ
“กรูซื้อข้าวมาฝากสามสี่อย่าง..แกะกินเองแล้วกันนะ”ไอ้แมนมันบอก ที่จริงผมซื้อนะครับ ถ้าผมบอกว่าผมซื้อมันจะไม่กินเอาสิครับ
“เออ..ขอบใจวะ”ไอ้เข็มพูด
“นี่น้องแก้ว..น้องแก้วนั่นเพื่อนพี่ไอ้แมนกับไอ้เป้”ไอ้เข็มมันพูด
“น้องไหน..อ่าว..เดี๋ยวนี้เล่นเด็กมัธยมแล้วหรอวะ”ไอ้แมนมันแซว
“สัด..น้องเพื่อนโว้ย”ไอ้เข็มมันพูด
“กรูคงเชื่อ...น้องเพื่อนเสร็จมึงมากี่คนแล้วละ”ไอ้แมนมันพูดตรงมากเลยครับ แบบไม่ไว้หน้าน้องแก้วนั่นเลยครับ
“ไอ้เหี้ยแมน..หุบปากไปเลย..”ไอ้เข็มด่าไอ้แมน แต่ไอ้แมนไม่สนใจครับ ยิ้มร่าเริง มันจะทำเหี้ยไรของมัน
“ไอ้เป้..เอาเบียร์มาแดกกัน..กรูอยู่เฉยๆเบื่อวะ”ไอ้แมนบอก ผมก็หยิบเบียร์ออกมา แล้วไปวางไว้ตรงระเบียง ไอ้แมนเดินเข้าไปห้องผม แล้วหยิบกีตาร์กับหนังสือเพลงออกมาครับ
“น้องแก้วครับ.ไปแจมด้วยกันมั้ยครับ”ไอ้แมนเดินไปแล้วนั่งเก้าอี้ข้างน้องแก้ว แล้วยิ้มในแบบฉบับของมันครับ ไอ้เข็มผลักหัวไอ้แมนออก
“ออกไปเลยไอ้งูเหลือม..กรูสงสารน้องเค้า..ไปไหนก็ไป”ไอ้เข็มมันว่าให้
“สนใจเชิญที่ระเบียงรักของเรานะครับน้องแก้ว”ไอ้แมนมันพูด ทำผมยืนหัวเราะหาอะไรให้มันกินอยู่ในครัวครับ แม่ง หน้าด้าน แถมมุขเสี่ยวโคตรอีกต่างหาก ผมเดินออกมา ไอ้เข็มมันมองหน้าผม ผมนึกในใจ หน้าด้านกับชิว มันเป็นไงวะ แต่ว่าผมก็ยิ้มให้มันกลับไป ไอ้เข็มหน้างงๆ นิดนึงครับ ผมเดินยิ้มไปถึงระเบียงห้องเลยครับ
“หน้าด้านชิวนะมึง”ไอ้แมนย้ำ กรูยังไม่เข้าใจเลยว่าไอ้หน้าด้านชิวของมึงเนี้ยยังไง กับคนอื่นกรูทำได้นะหน้าด้านชิวอะ แต่กับไอ้เข็มทำไมกรูทำไม่ค่อยลงก็ไม่รู้ ปกติ ไอ้หน้าด้านชิวเนี้ย จีบสาวแต่ก่อนก็ใช้แบบนี้แหละครับ หน้าด้านชิว ผมก็เข้าใจนะ แต่ว่ากับไอ้เข็มเนี้ย ไม่รู้จะใช้หน้าด้านชิวยังไง
“จัดมาให้พี่สักเพลงสิน้อง”ไอ้แมนมันพูดแล้ว กินฮานามิ
“เอาแบบไหนครับพี่”ผมถามแล้วตั้งเสียงกีตาร์นิดหน่อย
ไอ้แมนมันเปิดหนังสือเพลงที่มันถืออกมาห้าเล่ม
“เพลงฟ้าเลย..โดนๆ”ไอ้แมนพูด
ผมหัวเราะ
“เอาดังๆนะโว้ย..เดี๋ยวคนข้างในเค้าไม่รู้ว่าเราคิดยังไง”ไอ้แมนมันตะโกนดังลั่นห้องเลยครับ
ผมตั้งเสียงกีตาร์เสร็จ ก็พอรู้ว่าไอ้แมนมันแดกดันใครนะครับ ผมยิ้มออกมา แล้วเริ่มเล่น
“คิดอยู่ ว่าต้องทนไว้
จะทุกข์จะทนเท่าไร ความรักจะพาหัวใจไป
คิดเอง ว่าต้องทนไว้
แต่ยิ่งทุกข์ยิ่งทนเท่าไร ความรักที่มียิ่งหายไป” ท่อนนี้ผมร้องออกมา ไอ้แมนมันตีโต๊ะไปด้วยความสนุกสนานครับ ผมกับมันก็ยิ้มไปด้วย
“จะโทษดิน จะโทษน้ำ จะโทษเดือนและดาว
กับเรื่องราว ที่ปวดร้าว ที่เธอมาทำแล้วหนีไป” ผมร้องเสร็จ ไอ้แมนตีโต๊ะดังขึ้น ทำเอาผมขำออกมาครับ
“ฟ้า ถ้าไม่ส่งมาให้เธอมีใจ
บอกกันซักคำเป็นไร
ว่าเหตุใด ต้องมาทำร้ายกัน
จากนี้เรื่องราวที่มี ก็ให้ลืมมันไป” ท่อนนี้ผมกับไอ้แมนแหกปากดังมากครับ ต้องใช้คำว่าแหกปากนะครับ ฮ่าๆๆ แหกปากเลยครับ ดีนะครับข้างห้องไม่ออกมาด่า
“อย่าจำว่าเคยเป็นใคร ว่ามีใครที่เคยทำร้ายคนอย่างฉัน”ผมร้องเสร็จ ไอ้แมนมันทำท่าหัวเราะซะ ไอ้เหี้ย
“ทุกวัน จวบจนวันนี้
ชีวิตที่เราต้องมี จากนี้ต้องทำตัวเช่นไร
น้ำตา ที่ยังรินไหล จากความรักที่มีทั้งใจ
สุดท้ายเค้านั้นก็หายไป” อันนี้ผมร้องคนเดียวครับ กระแทกกีตาร์ ดีดมันหนักๆเลยครับ อีตรงจากความรักที่มีทั้งใจ สุดท้ายเค้านั้นก็หายไป ผมแหกปากดังมากเลยครับ ผมว่ามันก็ต้องได้ยินชัดมากๆครับ สะใจดีเหมือนกันครับ ได้บอกมัน ได้แซวมัน สะใจอะครับ แถมยังเหมือนได้ระบายออกมาด้วยอะครับ
“โอ้...(เสียงไอ้เหี้ยแมน.โคตรจะอินครับ)จะโทษดิน จะโทษน้ำ จะโทษเดือนและดาว
กับเรื่องราว ที่ปวดร้าว ที่เธอมาทำแล้วหนีไป
ฟ้า ถ้าไม่ส่งมา ให้เธอมีใจ
บอกกันซักคำเป็นไร
ว่าเหตุใด ต้องมาทำร้ายกัน
จากนี้เรื่องราวที่มี ก็ให้ลืมมันไป” ผมกับไอ้แมนร้องดังมากเลยครับ ร้องไปยิ้มไปกันสองคน ท่าจะบ้าแล้วครับ
“อย่าจำว่าเคยเป็นใคร ว่ามีใครที่เคยทำร้าย
(โนววว) จบกันซักที จบกันแค่นี้
ไม่มีใคร มีแต่ฟ้า ที่มองมา เห็นน้ำตา
จากนี้ไป โปรดเถิดฟ้า
ถ้าไม่ส่งมาให้เธอมีใจ ก็บอกกันได้ไหม
เหตุใดต้องมาทำร้ายกัน
จากนี้เรื่องราวที่มี ก็ให้ลืมมันไป
อย่าจำได้ไหม ว่ามีใครที่เคยทำร้าย
ว่ามีใครที่มาทำร้าย คนอย่างฉัน”ผมกับไอ้แมนทำท่าบิ้วอารมณ์ร่วมกันครับ
“ฮิ้ววววววว”ผมกับไอ้แมนครับ ไม่เลิกครับ กวนตีนมากอะ เชื่อมันเลยครับ สบายใจขึ้นเยอะเลยครับ
“ไอ้พวกเหี้ย..กรูหนวกหูโว้ย”เสียงไอ้เข็มด่ามาดัง ทำเอาผมกับไอ้แมนหัวเราะ
“ทำไม..กรูจะร้อง.นี่ห้องเพื่อนกรู..ไม่ใช่สิ..ห้องแฟนเพื่อนกรูด้วย..เอ๊ะ..รึยังไงวะ”ไอ้แมนมันแซวครับ กร๊ากก
ไอ้เชี้ย กรูเชื่อมึงเลย
“น้องแก้วคราบ..สนแถวนี้บ้างมั้ยครับ..ที่รัก”ไอ้แมนมันแหกปากเรียกน้องแก้วข้างใน
“หุบปากไปเลยไอ้เหี้ยแมน.เดี๋ยวกรูถีบให้”ไอ้เข็มด่าออกมาครับ
“จัดไปอีกเพลงน้อง..พี่เข็มเค้าขอมา”ไอ้แมนตะโกนบอกผม แบบเหมือนอยากให้ไอ้เข็มได้ยินอะครับ
“กรูรำคาญโว้ย”ไอ้เข็มมันตะโกนมาอีกครับ แต่ผมกับไอ้แมนเริ่มหน้าด้านแล้วครับ แต่ก็นะ คนหน้าตาดีทำอะไรก็ไม่ผิดครับ ฮ่าๆๆ โดยเฉพาะไอ้แมน แม่ง ทำน่าเกลียดยังดูดีเลยครับ
“หาเพลงดิวะ”ไอ้แมนกระซิบ ผมเปิดหนังสือเพลง แล้วเจอเพลงนึงที่ชอบครับแต่
“โอ้ย..ไอ้เชี้ย..ตบกรูไมเนี้ย”ผมด่ามันแล้วลูบหัว
“หาเพลงที่มันเข้ากับมึงกับมันดิวะ..แล้วกรูจะแซวมันทำไม..”ไอ้แมนมันหันมาด่าผมแทนครับ
“นี่เลยนี่ๆ”ไอ้แมนมันชี้ครับ แล้วเปิดหน้าทันที
“เอาเลยๆ”มันกระซิบ
พอผมเริ่มขึ้นเสียงกีตาร์
“เธอจะทิ้งฉันไปใช่ไหม... อย่างนั้นก็ห้ามไม่ได้
ในเมื่อฉันไม่มีความหมาย ห้ามไปก็เท่านั้น
แต่จะขอร้องเธอสักครั้ง... ว่ารักที่ฉันเคยให้
จะเอาไว้ที่เธอได้ไหม แม้เธอจะไม่ต้องการ
ไม่ต้องเอาไปทิ้ง ให้มันไกลสายตา ไม่ต้องเอาไปไหน” ไอ้แมนมันร้อง แถมทำหน้าทำตา แบบอินสุดๆครับ ผมละเกลียดท่ามันจริงๆครับ ฮ่าๆๆ แต่ก็อยากดู
“ให้เธอทิ้งไว้ อยู่ในใจเธอแล้วกัน รักที่ได้จากฉัน ทิ้งมันไว้ที่เก่า
เอาไว้ที่เดิม เผื่อวันหนึ่ง หากเธอต้องไม่เหลือใคร
เธอยังเหลือฉันอยู่ ให้รู้ว่าเธอนั้น มีฉันอยู่ในใจ” ผมร้องต่อมันครับ เสียงผมก็นะ ยังนุ่มได้อยู่ครับ ยังไม่ถึงเวลา
“ไม่อยากเห็นเธอไปกับเขา อยากรั้งเอาไว้ให้ได้
แต่ก็รู้ว่าคงจะสายเกินไปสำหรับฉัน
เก็บความรักฉันไว้ให้ดี เมื่อวันไหนที่เธอร้องให้
หากเธอค้นหัวใจ จะรู้ว่าเธอยังคงมีฉัน” ไอ้แมนมันเริ่มแหกปากนิดหน่อยแล้วครับ แล้วยิ้มไปด้วยความ แถมในมือก็ถือแก้วเหล้า แล้วทำท่าทำทางมันส์ไปกับเสียงเพลงครับ
“ไม่ต้องเอาไปทิ้ง ให้มันไกลสายตา ไม่ต้องเอาไปไหน
ให้เธอทิ้งไว้ อยู่ในใจเธอแล้วกัน รักที่ได้จากฉัน ทิ้งมันไว้ที่เก่า
เอาไว้ที่เดิม เผื่อวันหนึ่ง หากเธอต้องไม่เหลือใคร
เธอยังเหลือฉันอยู่ ให้รู้ว่าเธอนั้น มีฉันอยู่ในใจ”ผมร้องกับไอ้แมนพร้อมกัน ผมก็อินสุดๆเหมือนกันครับ แบบอยากบอกมัน แต่ว่าพูดไม่ได้ แต่พอได้ร้องเพลง มันได้แหกปากไปพร้อมกับเสียงกีตาร์ มันเลยเหมือนหัวมันโล่งๆยังไงไม่รู้ครับ
“เอ้า...(เสียงไอ้แมนครับ)ให้เธอทิ้งไว้ อยู่ในใจเธอแล้วกัน รักที่ได้จากฉัน ทิ้งมันไว้ที่เก่า
เอาไว้ที่เดิม เผื่อซักวัน หากเธอต้องไม่เหลือใคร
เธอยังเหลือฉันอยู่ ให้รู้ว่าเธอนั้น มีฉันอยู่ในใจ
รักที่ได้จากฉัน ใจที่ฉันเคยให้ เอาไว้ที่เธอได้ไหม... ทิ้งไว้ในหัวใจ
แม้ว่าเธอไม่รัก แม้ฉันห้ามไม่ได้ แต่จะขอรักเธอต่อไป... จะยังไงก็รักเธอ” ผมร้องกับมันแหกปากกับไอ้แมน จนคอแห้งครับ เพราะต้องใช้พลังงานในการแหกปากครับ ทำให้ต้องยกเบียร์ขึ้นมากินเพลงจบแล้วก็มีสิ่งดีๆมาที่ระเบียงเลยครับ
“ปั้ง”ผมกับไอ้แมนหันไปมอง ไอ้เข็มมันขว้าง แก้วป่าวมาครับ
“เงียบๆได้มั้ยไอ้เหี้ยเอ้ย..กรูสอนหนังสือน้องเค้าอยู่”ไอ้เข็มมันตะโกน อยู่ตรงโต๊ะกับข้าวครับ ทำเอาผมกับไอ้แมนหัวเราะท้องแข็งเลยครับ
“ไอ้เชี้ย..เดี๋ยวมันก็โกรธหรอก”ผมว่าไอ้แมน
“ช่างมันดิ..มันไม่โกรธหรอก..กรูว่าเพลงต้องซึมเข้าหัวมันบ้างแหละ..แล้วกรูแซวแบบนั้นมันต้องรู้แล้วแหละว่ากรูรู้เรื่องแล้ว”ไอ้แมนพูดไปหัวเราะไป
“กรูเชื่อมึงเลย”ผมหัวเราะไปด่ามันไป แล้วก็กินเบียร์กันต่อครับ เพลงก็ดำเนินต่อไปครับ แต่เบาลงหน่อย เพาะเดี๋ยวไอ้เข็มมันโมโหขึ้นมาจริงๆจะซวยเอาครับ
จนน้องคนชื่อแก้วกลับบ้านไปแล้วครับ ไอ้เข็มมันเดินไปหนังสือไปเก็บในห้อง แล้วเดินออกมา แต่ว่าไม่ได้มาที่ระเบียงนะครับ เดินเข้าไปในครัว
“ไปดิวะ”ไอ้แมนบอกผม
ผมส่ายหัว
“กรูบอกให้ไป..”ไอ้แมนพูดอีก
“ไม่เอา”ผมบอกมัน กรูไม่กล้า เดี๋ยวมันโกรธ
“เอ๊ะ..ไอ้เหี้ยนี่นิ..แดกตีนกรูก่อนไปมั้ย.จับล่อแม่งในครัวเลย..เชื่อกรู”ไอ้แมนบอก แล้วยิ้มกวนตีน ผมรู้ว่ามันพูดเล่นครับ
“สาด..อย่าแอบดูแล้วกัน”ผมบอกมันแล้วลุกขึ้น
“กรูไม่แอบหรอก..แต่พ้นตีนไอ้เหี้ยเข็มออกมาให้ได้แล้วกัน พ้นไม่ได้กรูก็ไม่ช่วยนะ ฮ่าๆ”ไอ้แมนมันบอกผมแล้วหยิบกีตาร์ไปเล่นเองครับ
ผมเดินเข้าไปในครัว...................
...
มาต่ออีกแล้วเจ้าค่ะ
การบ้านคืบหน้าไปนิดนึงแล้ว
แต่ว่ายังไม่คืบต่อไป
พอดีโน้ตบุ๊คมันตั้งล่อหน้าล่อตา
ก็เลยไม่วายมาพิมพ์แล้วก็ลงให้อะ
พอต่อแล้วมันไหลไปเรื่อยๆ หยุดไม่อยู่เอิ้กๆ
เย็นนี้อาจมาต่อนะคะ
ถ้างานชิ้นแรกเสร็จ
หิหิ
ไปแระคะ
รักคนอ่านทุกคนเลยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยค่ะ
-
^
^
พุ่งเต็มกำลัง!
หน้าด้านชิว อ๋ออออ มันคือคำนี้เองเหรอ ขอไปบัญญัติเข้าพจนานุกรมก่อน ฮ่าๆๆๆ
กระซวกรี่ล่างทะลุไปถึงโบราณวัตถุ...
V
V
-
555 ศัพท์คำนี้ดีจริงๆ จำก่อนนนนนนนนนนนนนนนน 555
-
สู้ๆน๊าเข็ม อิๆ
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสส
เข้าครัวอีกแล้ว
คู่ของคนรีข้างบน ก็เข้าครัว
คู่นี้ก็เข้าครัว
เข้าครัว แล้วค้างงงงงงงงงงงง
งุงิ :angry2: :m31:
-
:z1: รอเป้เผด็จศึกเข้ม
-
หน้าด้านชิว!!!~
-
เข้าครัวอีกละ ไปทำไรกันในครัวเนียๆๆๆๆ ข้างนอกมีที่เยอะแยะๆๆๆ
-
สู้สู้ หน้าด้านชิวๆๆ o13
-
หน้าด้านชิว ==> ชื่อตอนเลิศมาก
อิอิ
หน้าด้านชิวต่อไปนะจ๊ะเป้ เด๋วก้อได้เข็มมา 5555+
-
ชอบอะ
หน้าด้านชิว
อยากลองทำบ้าง ม่ายใช่แระ
รีบมาต่อน้า :impress2:
-
วี๊ดดดดด บึ้มมมมมมม เป้สู้ๆ เป้สู้ตาย มีอาจารย์สอนเทคนิคดีอยู่นิหน่า o13
-
ทำไมแต่ละคู่โหดๆๆกันทั้งนั้น....แต่ชอบๆๆ :impress3:
-
เอ้า
เป้สู้เว่ยยย ยย
-
คิก คิก
ช่วงนี้
ฮิต...ในครัวกันเนอะ :impress2:
-
ในครัว
จะทำอะไรกันนะ
วิ้วๆๆๆๆ
-
เหอะๆ จะเข้าไปทำไรในครัวอ่ะ :impress2:
รอตอนต่อไปๆๆ
-
หน้าด้านชิว o13
จะเกิดอะไรขึ้นในครัวหว่า :-[
-
:impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ครับ
เปงงกำลังใจให้นะครับ
:m16: :m16: :m16: :m16:
-
หน้าด้านชิว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้แมน :m20: ทำเรื่องเครียดเป็นเรื่องฮาไปซะงั้น
คำแนะนำดีมากๆๆ o3
“เอ๊ะ..ไอ้เหี้ยนี่นิ..แดกตีนกรูก่อนไปมั้ย.จับล่อแม่งในครัวเลย..เชื่อกรู”ไอ้แมนบอก แล้วยิ้มกวนตีน ผมรู้ว่ามันพูดเล่นครับ
หวังว่าเป้จะไม่โดนเข็มถีบออกมาซะก่อน :a2: เป้สู้ๆ
-
ตอนแรกก็ งง ว่ามันคืออะไร ไอ้หนาด้านชิวเนี๊ยะ
พออ่านไปๆ ถึงบางอ้อ ทำแบบนี้นี่เอง ฮาๆ
:m20: :m20: :m20:
-
พอมีคนสนับสนุนล่ะหน้าด้านกล้าขึ้นมาเชียว
ด้านได้อายอด..แต่อาจได้แด..ตรีน
ก๊ากกก
-
:jul3: อ่อ...มันเป็นแบบนี้นี่เอง หน้าด้านชิว เข้าใจแระ
-
หน้าด้านชิว อืมๆ 55
รอตอนต่อไป
ว่าแต่ในครัวเลยหรอ
-
เชียร์เป้ๆๆๆ :mc4:
-
อืม หน้าด้านชิว คำนี้ต้องบัญญัติใหม่ซะแล้ว หุหุ แมนก็นะ หุหุ
-
"หน้าด้านชิว" คิดได้ยังไง
เด๋วจะเก็บไปใช้บ้างงงง อิอิ
-
โอ้ว มันส์ดีจิงๆ
แล้วจะเป็นไงต่อไปวะเนี้ย o13
ยกนิ้งให้กับคนแต่งจ้าขยันโคตๆ
-
เป้จับกด เอ้ย!!!! สู้ๆ อย่าโดนถีบออกมานะจ้า
แบบว่าเพลงฟ้าโดนมากเลยกะตอนนี้
พี่แมนได้ใจมาก หน้าด้านชิวสุดๆๆ
o13
-
:z1:
ลองไปใช้มั่ง
หน้าด้านชิว
-
ทำไมถึงขยัยเข้าครัวกันจังเลยน๊ะ :z1:
กร๊ากกกกกกก
หน้าด้านชิว
ขอยืมไปใช้บ้าง อิอิ
เข็มมมมมมเมื่อไหร่จะใจอ่อนนนนนนนนน
เป้สู้ๆเค้าเน้
แมนเจ๋งจิงอ่ะหน้าด้านชิวว
รอตอนต่อไปค่า
-
เดี๋ยวคืนนี้ดึกๆมาต่อนะค่ะ
ใครรอไม่ได้ก็นอนได้เลยนะค่ะ
เพราะว่าอาจดึกหนอ่ย
เพราะตอนนี้คนอ่านติดหนังอยู่
กร๊ากก
ยังไม่ได้พิมพ์ด้วย
ไปแระค่ะ
มาบอกไว้
รักนะ
จุ๊บๆ
-
อยากรู้ว่าจะเป็นไงต่อไปอ่ะ
-
เบบี้จ๋า .... ไม่ได้รอน๊า
แค่นอนไม่หลับ
แล้วอยากอ่าน
ก็เลยแว๊บ ๆ เข้ามาดูด้วยความคิดถึง แค่นั้นเองจ้า .... :impress3:
-
รอด้วยคนค่ะ อิอิ :pig4:
-
ตอนที่92 พิเศษ เป้กะเข็ม<แผนตัดใจ>
ผมเดินเข้าไปในห้องครัว ไอ้เข็มมันหันมามองหน้าผมครับ แล้วมันก็หันกลับ
“...ชั้นยังไม่รู้เลยถ้าไม่ใช่เธอ..จะรักใคร”
“ถ้าไม่ได้รักเธอ..จะมีใจเหลือให้ใครมั้ย..ให้เธอไปหมดแล้ว..ไม่เหลือหัวใจไว้ให้ใคร”ผมเดินร้องเพลง แล้วแกล้งไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นครับ มันก็แกะอาหารหันหลังให้ผมอยู่ แล้วผมก็ข้ามท่อนต่อไปเลยครับ
“อย่าไปจากชั้นได้มั้ย..ยิ่งเธอจะเดินไปจากชั้น ทุกๆอย่างที่ชั้นเคยครอบครอง ชั้นมอบมันให้เธอ”ผมร้องเนื้อนี้เสร็จก็เดินเข้าไปข้างหลังมันครับ เห็นเลยว่าไอ้เข็มมันหยุดชะงัก ผมยืนอยู่อย่างนั้นไม่ได้ทำอะไร
“ก็ชั้นต้องการเพียงแต่เธอ..อย่าไปจากชั้นได้มั้ย.เพียงเธออย่าเดินไปจากชั้น.”ผมร้องเพลงออกมาช้าๆ เบาๆ
“มีเพียงแต่เธอเท่านั้น..ที่ชั้นต้องการจนหมดใจ”ผมร้องจนแผ่วเสียงเบาลง
“กรูรักมึงนะ..”ผมบอกมันเบาๆ ต่างคนต่างเงียบครับ
ผมยืนนิ่ง นี่กรูทำอะไรลงไปอีกวะ เพราะว่าความบ้าของไอ้แมนทั้งนั้นเลยครับ ที่กระตุ้นผม ที่จริงผมก็ค่อนข้างหน้าด้านนะครับ ถ้าตอนจีบใคร แต่ทำไมกับไอ้เหี้ยเข็มนี่ผมกลัวมันก็ไม่รู้ครับ
ไอ้เข็มมันหันหน้ามาครับ มันมองหน้าผม ผมกับมันยืนจ้องหน้ากันอย่างกับปลากัด
“แต่กรูเป็นเพื่อนมึงนะ...แค่เพื่อน”ไอ้เข็มมันพูดออกมา ผมหน้าซีดไปทันทีครับ อึ้งแดกครับ
บอกรักไปคราวก่อนกรูก็อึ้งแดกไปทีแระ มีอึ้งแดกรอบสองอีกครับ
“กรูไม่ได้รักมึง”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอากรูอึ้งแดกรอบสามครับ ไอ้เชี้ยแมนช่วยกรูด้วย
มันกำลังจะเดินออกไปครับ แต่ว่าผมรั้งแขนมันเอาไว้
“เดี๋ยวเข็ม”ผมเรียกมัน
“ทำไมเป็นกรูไม่ได้”ผมถามมัน สีหน้าจริงจัง เพราะว่ากรูเริ่มเครียด มันจะสะบัดแขนออกครับ
“ปล่อยกรูเหอะ”ไอ้เข็มมันบอก ผมยังจับแขนมันแน่น
“ไม่..กรูรักมึงนะ”ผมบอกมัน แล้วกระชากตัวมันเข้ามา แล้วกอดไว้ ไอ้เข็มมันดิ้น
“กรูบอกให้ปล่อย..”ไอ้เข็มมันขึ้นเสียง
“เข็ม..ทำไมวะ...ทำไม..”ผมพร่ำถามมัน ไอ้เข็มมันดิ้นอีก
“กรูพูดดีๆไม่รู้เรื่องใช่มั้ยไอ้เหี้ย”ไอ้เข็มมันตะคอกใส่ผม แล้วผลักผมออกอย่างแรงครับ ผมเซออกมานิดเดียว แล้วมองหน้ามัน
“เข็ม...”ผมเรียกมันอีกจะเดินเข้าไปจับมือมัน แต่กลับโดนนนนนนนน.............
ผลัก
ชกครับ พี่น้อง
หน้าผมหันทันทีไปตามแรงของหมัดไอ้เข็มครับ ผมก้มหน้าอยู่อย่างนั้นสักพัก เรียกสติกลับมาก่อนครับ แล้วหันกลับไปมองมัน ที่หน้าตาก็ เออ บอกอารมณ์ไม่ถูกอะครับ ไม่รู้มันโกรธ หรือว่ามันไม่รู้อะครับ ดูไม่ออก มันเดินหันหลังออกไป แล้วไอ้แมนก็วิ่งตาเหลือกมาเลยครับ
“เป็นเหี้ยไรกันวะ”ไอ้แมนถาม
ผมเงียบครับ ไอ้แมนคงเห็นเลือดนิดนึงตรงมุมปากผมนะครับ มันแตกข้างใน เลยเปื้อนปากออกมานิดเดียว
“ไอ้เหี้ยเข็มต่อยมึงหรอ”ไอ้แมนถาม ผมพยักหน้า
“ไม่ได้ผลแฮะ”ไอ้แมนมันพูด แล้วทำหน้าคิด เหมือนไม่ได้สำนึกผิดเลยครับ ไอ้เหี้ย แผนมึงทั้งนั้น รู้งี้กรูถามไอ้ข้าวก็ดีแล้ว ไม่น่าถามคนไร้สมองทางด้านความรักแบบมึงเลย ไอ้เชี้ย
ผมกับไอ้แมนเดินออกมานั่งกินเบียร์ต่อที่ระเบียง ไอ้เข็มมันเข้าไปในห้องยังไม่ออกมาเลยครับ
“เดี๋ยวคืนนี้กรูไปนอนห้องมึงนะ..เดี๋ยวกรูไปเก็บของก่อน”ผมบอกไอ้แมน มันพยักหน้างืดๆ เกากีตาร์ต่อไป
ผมเดินเข้ามาเก็บชุดนักศึกษาในห้อง สองชุด แล้วก็ชุดใส่นอนชุดเล่น หนังสือที่เรียน แล้วก็กระเป๋าตัง มือถือ ของใช้จำเป็น ใส่เป้ แล้วหยิบกุญแจรถเดินออกมาเอากระเป๋าวางไว้บนโซฟาครับ เดินไปนั่งกินต่อที่ระเบียง
“ไปเหอะมึง..กรูไม่อยากให้มันออกมาแล้วเจอกรู”ผมบอกมัน ผมเดินออกไปรอหน้าห้อง ไอ้แมนมันตะโกนบอกไอ้เข็มข้างในว่ากลับแล้วนะ คราวนี้ผมเลือกที่จะไม่เขียนโน้ตบอกมันว่าไปไหนครับ แต่มันก็คงรู้ว่าผมไปกับไอ้แมน
“มันทำไรมึงบ้างวะ..แล้วมึงไปทำไรมันบ้าง”ไอ้แมนมันถาม ตอนนี้ผมกลับมาคอนโดไอ้แมนอีกรอบแล้วครับ สรุปว่าแผนหน้าด้านชิวของไอ้แมนมันล้มเหลวสำหรับผมกับไอ้เข็ม ผมขับรถตามไอ้แมนมาครับ เพราะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้าไม่อยากให้มันลำบากไปส่งนะครับ
“กรูก็แค่บอกรักมันแล้วดึงมันเข้ามากอด..แล้วมันบอกให้ปล่อยกรูก็ไม่ปล่อย”ผมบอกมัน
“แล้วมันโมโห.มันก็เลยผลักกรูแล้วก็ชกกรู”ผมเล่า แล้วทิ้งตัวลงบนโซฟา
“อ่าว..ทำไมมึงไม่สู้วะ”นั่นครับ ไอ้เหี้ยนี่ สมองควายมากๆครับ
“ไอ้สัด..มึงจะให้กรูชกคนที่กรูรักรึไง..แต่ถึงไม่ใช่คนรัก..มันก็เพื่อนนะโว้ย..เป็นมึงๆจะชกรึไง”ผมบอกมัน มันทำหน้างง
“เออ..จริงวะ..ลืมคิด”ครับ นี่แหละครับ ไอ้แมน กรูงงกว่ามึงอีก ว่ากรูไปคบมึงได้ไงเนี้ย
“เอาไงต่อละทีนี้”ผมพูด เหมือนไม่ต้องการคำตอบ แต่เสือกได้คำตอบครับ
“เอางี้ดิ..”ไอ้แมนทำหน้าทำตา แบบเด็กคิดแผนออก
“ไม่ต้องเลยมึง..เมื่อกี้แผนหน้าด้านชิวของมึง..ทำกรูโดนต่อยมาเนี้ย”ผมชี้ที่มุมปากมันลูบหัวปอยๆครับ
“โห..นั่นผิดผลาดทางเทคนิคนิดหน่อย..อย่าเพิ่งใจร้อนดิวะ”ไอ้แมนตอบ
“สัด..กรูคงจะเชื่อมึงได้อีกหรอก..มันพูดกรอกเต็มสองหูกรูเลยเมื่อกี้ว่ากรูไม่ได้รักมึง”ผมบอกไอ้แมน ไอ้แมนเงียบสักพัก
“งั้นก็..เลิกดิวะ..ง่ายจะตาย”ครับ คนไม่เคยรักใครอย่างมัน พูดง่ายมากครับ ง่ายมากๆ ง่ายมากไปสำหรับผม แต่มันก็คงจะดีนี่หน่า
“เลิกได้ง่ายๆกรูคงไม่มานั่งเครียดหรอก..แม่ง”ผมบอกมัน
“อ่าว..แล้วให้ทำไงวะ..มันไม่ได้รักมึง..คนไม่ได้รักมึงจะไปทำให้มันรักได้ยังไง”นั่นครับ ไอ้แมนมันพูดแทงใจดำผมมากเลยครับ ผมเงียบ ไม่ตอบ
นึกซ้ำไปซ้ำมากับประโยคเมื่อกี้ คนไม่ได้รัก จะไปรักได้ยังไง
“จริงหรอวะ..มันไม่มีทางมารักกรูจริงๆหรอวะ”ผมหันไปถามไอ้แมน
“เออ....คือกรู”ไอ้แมนมันทำหน้าแบบสำนึกผิด
“เอาน่า..มึงอย่าเพิ่งคิดมากดิ.คืนนี้พักผ่อนให้เต็มที่..ขอกรูใช้สมองหน่อย..เดี๋ยวพรุ่งนี้กรูคิดแผนใหม่ออกเลย”ไอ้แมนมันพูด แล้วเดินไปโทรศัพท์สั่งอาหารเย็นมากินครับ สบายใจจริงๆครับมัน ผมนอนสูบบุหรี่แก้เครียดอยู่บนโซฟา
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้ข้าวมันโทรมาหาผมนะครับ
“โดนไอ้เข็มต่อยมาเมื่อกี้..แผนไอ้แมนล้วนๆ”ผมแกล้งโยนความผิดให้ไอ้แมนที่นั่งหน้าเหวออยู่ครับ มันกลัวโดนไอ้ข้าวด่าครับ พวกผมล้วนก็เกรงใจไอ้ข้าวหมดแหละครับ
“อ่าว..มันไปคิดไรเหี้ยๆอีกละ”ไอ้ข้าวมันถาม
“ก็มันบอกว่า..ให้กรูใช้แผนหน้าด้านชิวกับไอ้เข็มอะดิ”ผมเล่า
“หน้าด้านชิว..แผนเหี้ยไรวะ”ไอ้ข้าวถาม ผมก็เล่าให้มันฟัง ก่อนที่จะจบลงด้วยคือการตอนนี้ผมมานอนอยู่บ้านไอ้เข็มแล้วครับ
“เดี๋ยวกรูโทรหาไอ้เข็มก่อนนะ..เดี๋ยวโทรกลับมา”ไอ้ข้าวบอก แล้วตัดสายไปครับ
สักประมาณยี่สิบนาที ไอ้ข้าวก็โทรมาครับ
“เป็นไงบ้างวะ”ผมรีบนั่งแล้วถามมัน อย่างตื่นเต้นครับ
“มันก็นอนอยู่บ้านแหละ..กรูถามมันแล้วเรื่องมึง มันก็งงๆนิดหน่อยว่ากรูรู้ได้ยังไง..กรูเล่าให้มันฟังหมดแล้ว....มันไม่ค่อยตอบอะไรกรูเลย..มันบอกแค่ว่ามึงกับมันเป็นเพื่อนกันนะ..จะให้รักกันได้ยังไง”ไอ้ข้าวบอกผม ผมเงียบนิ่งไปสักพัก
“แต่กรูรักมันนะข้าว”ผมบอกไอ้ข้าว
“อืม..กรูรู้ไง..กรูเลยจะถามว่าในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วมึงจะเอายังไงต่อ”ไอ้ข้าวมันถามผม
“กรูไม่รู้”ผมบอกมัน ผมกับไอ้ข้าวเงียบไปสักประมาณหน้านาที เหมือนไอ้ข้าวมันก็คงเครียดเหมือนกันครับ
“นี่ๆ..กรูนึกแผนใหม่ได้เมื่อกี้..”ไอ้แมนมันวิ่งแจ่นมาครับ
“พอเลยไอ้แมน..แผนมึงทีไร..แม่งซวยทุกที”ผมบอกมัน
“เฮ้ย..แผนนี้ดีนะโว้ย..ได้ผลชัวร์..เชื่อกรูดิ”ไอ้แมนมันทำหน้า
“ชื่อแผนตัดใจ”ไอ้แมนมันบอกแล้วนั่งลง แล้วก็มีคนมากดกริ่งครับ มาส่งอาหาร ไอ้แมนมันเลยเดินไปเอา
“แผนตัดใจแผนเหี้ยไรของมันอีกวะ”ไอ้ข้าวพูดมาในโทรศัพท์
“หึ.มันบ้า.กรูก็ไม่รู้ไปเชื่อแผนมันได้ไง”ผมหัวเราะแล้วบอกไอ้ข้าว
“ก็มึงเพี้ยนไง..สัด”ไอ้ข้าวพูดแล้วหัวเราะบ้างครับ
“เฮ้อ..คิดเหี้ยไรไม่ออกเลยวะ..เดี๋ยวกรูโทรหาใหม่ละกันนะ”ไอ้ข้าวมันถอนหายใจแล้วบอกผม
“เออ..ได้ๆ..”ผมบอกมัน
“ไม่ต้องคิดมากนะมึง..มีไรโทรมาละกัน”ไอ้ข้าวบอก
“อืม.ขอบใจมากวะ”ผมบอกมัน
“เออ..บาย”ไอ้ข้าวบอกแล้ววางโทรศัพท์ไป ไอ้แมนเข้าไปจัดอาหารในครัว แล้วเดินเอามาวางไว้ตรงโซฟา หยิบเบียร์ออกมาสองขวด
“ของใครของมันรินเอาเอง”ไอ้แมนพูด ดูมันครับ
“ขวดเดียวพอนะมึงวันนี้..พรุ่งนี้มีเรียน”ครับ มันก็ยังมีสติยับยั้ง แต่ไอ้ทั้งวันที่มึงแดกมาอะไอ้แมนเอ้ย
“เออ..แล้วแผนตัดใจของมึงนี่อะไรวะ”ผมก็อยากรู้อีกครับ
“ก็ไม่รู้วะ..คิดชื่อแผนได้แต่คิดเรื่องไม่ออก”ไอ้แมนมันพูดแล้วยิ้ม นี่กรูคุยกับคนบ้าอยู่รึป่าวเนี้ย สาวๆที่ชอบมึงเนี้ย เค้าจะรู้มั้ยว่ามึงเป็นแบบนี้ กรูละสงสารพวกเค้าจริงๆ
“เอางี้ดิ..มึงก็แกล้งเลิกรักมันดิ.....เดี๋ยวมันก็กลับมาหามึงเอง”เหอะๆ มันพูดง่ายมากเลยครับ พูดง้ายง่าย
“ไอ้สาด..มันบอกอยู่ว่ามันไม่ได้รักกรู..เหี้ยนี่นิ”ผมด่ามัน
“อ่าว..เออ..จริงวะ..ลืม”โอ้ย..ปวดประสาทครับ ปวดมาก แม่ง กรูไปนอนโรงแรมดีมั้ยเนี้ย
“แต่กรูว่านะ..ง่ายสุด”ไอ้แมนมันพูด
“อะไรวะ..”ผมถามมัน แล้วตักอาหารเข้าปาก
“ตัดใจซะ..ง่ายสุด”ไอ้แมนพูดออกมาไม่ได้รู้เลยว่ากรูจะคิดมากกว่าเดิน
“มึงนี่นะ..กรูเลือกถูกเลือกผิดเนี้ยมานอนกับมึง..กรูไปนอนกับหมาข้างทางมันยังนอนฟังกรูได้กรูว่ายังรู้สึกดีกว่าเลย”ผมบอกมัน
“อ่าว..ไหงพูดหมาๆงี้วะ..แม่ง..”ไอ้แมนมันพูดแล้วยิ้ม
“เออ..กรูจะพูดงี้แหละ..สัดเอ้ย..ถ้ามันเลิกรักง่ายๆ..กรูจะทนมาทำไมตั้งสามปีกว่าวะ”ผมด่ามัน
“เออจริงวะ...แต่ก็จริงไง.ตั้งสามปีกว่ามันยังไม่รักมึงเลย..มึงจะทนหาเตี่ยมึงหรอไอ้เป้”ไอ้แมนมันว่าผมครับ นั่นครับ ทำให้กรูคิดอีกครับ คิดอีก
“เดี๋ยวกรูหาเด็กใหม่ให้..เด็กคณะนิเทศม.กรูนะ..แจ่มๆทั้งนั้น..ขนาดกรูไม่ชอบผู้ชายนะ..โห.เห็นแล้วมันน่ามากเลยมึง”ไอ้แมนพูดไป ทำหน้าหื่นไปครับ
ผมนั่งเงียบ เอาไงดีวะกรู หรือว่าจะตัดใจดี ไม่ได้หรอก กรูรักมัน กรูรักมันจริงๆนะ มึงก็รักมันต่อไปสิ ใครบอกให้มึงเลิกรักมัน มึงแค่หาคนที่เค้ารักมึง มาทำให้มึงมีความสุขแค่นั้นเอง อย่าคิดมากดิวะ ถึงมึงมีคนอื่น มันก็ไม่ได้มาสนใจมึงหรอก ผมคิดกลับไปกลับมา จนแล้วจนรอดก็คิดไม่ออกครับ
ผมกับไอ้แมน ก็นอกบ้าง เรียนบ้างแหละครับ ผมนอนห้องมันสองวันแล้ว วันนี้ผมจะกลับไปที่ห้องผมสักหน่อย ผมเลยโทรบอกไอ้แมน ว่าจะกลับไปเอาของเดี๋ยวกลับไปที่ห้อง มันก็รับทราบแล้วครับ ก่อนกลับผมแวะร้านเค้กก่อนครับ
ผมยืนดูอยู่นานว่าเอาแบบไหนดี เพราะว่าผมชอบกินเค้กมากๆอะ ไอ้เข็มก็ชอบมากๆด้วยเหมือนกันครับ เลยอยู่ด้วยกันได้ไงครับ ซื้อก็ซื้อด้วยกันนะครับแต่ก่อนะ ผมเห็นมูสเค้กช๊อกโกแลต
“เอาชิ้นนี้ครับ..”ผมชี้ไปที่มูสเค้กช๊อกโกแลต ปอนด์ใหญ่ทำเอาสาวๆที่ยืนเลือกอยู่หันมามองครับ
“แล้วก็ชิ้นนี้ด้วยครับ”ผมชี้ไปที่สตอร์เบอร์รี่ชีสเค้ก ปอนด์โตข้างๆ
“ไม่ครับ..เอาทั้งปอนด์เลยครับ”พนักงายขายทำท่าจะตักออก แต่ผมต้องทักไว้ก่อนครับ สาวๆนี่ยืนมองผมงงๆ จะงงไรวะ กรูมาซื้อเค้ก กรูไม่ได้มาซื้อแผ่นโป้สักหน่อย กรูเป็นผู้ชาย กินเค้กผิดรึไงวะ
“แต่งหน้าเค้กมั้ยค่ะ”พนักงานขายถามผม เค้าคงคิดว่าผมเอาไปงานวันเกิดนะครับ ป่าวครับ กรูเอาไปกินเอง
“อ่อ..ไม่ครับ..”ผมตอบแล้วยิ้ม หันไปมองผู้หญิงข้างๆ สองสามคน ยืนยิ้ม ผมรู้ครับว่ายิ้มอะไร เธอไม่ได้ยิ้มเรื่องเค้กที่เธอกำลังเลือกอยู่หรอกครับ แต่ยิ้มผมมากกว่า กรูทำไรผิดวะ มองดูซิบตัวเองก็รูดนะ
“ทั้งหมดหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบบาทค่ะ”พนักงานในร้านตรงเคาร์เตอร์ข้างๆคิดเงิน
“รับเทียนเพิ่มมั้ยค่ะ”พนักงานถาม กรูไม่ได้เอาไงงานวันเกิด จะให้กรูเอาไปจุดทำซากไรละวะ
“ฟรีหรอกครับ”ผมเลยกวนตีนกลับไป แต่ยิ้มเหมือนหยอกเล่นมากกว่านะครับ
พนักงานยิ้มให้ผมแล้วบอกว่าไม่ค่ะ เออ วันหลังถ้าเค้าจะเอาเค้าก็สั่งเองแหละ ถามอยู่ได้ ผมหยิบเค้กแล้วเดินออกมาขึ้นรถ
ขับรถออกไปถึงคอนโด ห้องผมกับไอ้เข็ม เปิดประตูเข้าไปมันอยู่ในห้องครับ นอนอยู่ตรงโซฟา มันหันมามองผม แล้วมันก็หันกลับไป ผมเดินเข้าไปในครัว ไม่ได้ทักมัน เพราะว่าไม่กล้าทักแล้วครับ คราวนี้คงกลับมาเป็นเหมือนเดิมยากกว่าคราวก่อนๆ ทั้งที่คราวก่อนๆบอกว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมันยังไม่เหมือนเดิมเลยครับ คราวนี้ไม่อึดอัดไปกว่าเดิมหรอครับ ผมเดินเข้าไปเก็บของในห้อง แล้วเดินเอาเค้กไปไว้ในครัว ผมตัดเค้กแบ่งครึ่งออกเป็นสองส่วน ทั้งสองชิ้น แล้วเอาสตอร์เบอร์รี่ใส่ไว้ที่จาน แล้วเอาอีกครึ่งของมูสช๊อกโกแลตมาใส่ในกล่อง แล้วเอาสตอร์เบอร์รี่ชีสเค้กที่อยู่ในจาน ไปใส่ไว้ในกล่อง กลายเป็นว่าแต่ละกล่อง มีเค้กอย่างละครึ่งครับ ผมเอาอีกกล่องใส่ตู้เย็น แล้วเขียนโน้ตติดตู้เย็นไว้ว่า
“ซื้อมาฝาก..”ผมเขียนแค่นี้ แล้วเดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้าในห้อง กับหนังสือเรียนอีก ผมเดินออกมา ไอ้เข็มมันนอนที่โซฟาแต่มันไม่ได้หันมามองหน้าผมครับ จนผมเดินออกไปนอกห้อง แล้วยืนอยู่หน้าห้องสักพัก ทำไมเมื่อกี้กรูกดดันจังวะ ผมยืนเศร้าอยู่อย่างนั้น มันคงไม่ได้รักจริงๆแหละ ไม่งั้นไม่เป็นถึงขนาดนี้หรอก ทำไมกรูต้องเป็นคนเจอสภาพแบบนี้ด้วยวะ ผมคิดในใจ พร้อมกับด่าทอตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นลิฟไป
ขับรถกลับมาห้องไอ้แมน ที่นั่งเล่นกีตาร์อยู่ตรงระเบียง
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้แมนตะโกนถามผมเอาเค้กไปใส่ตู้เย็น แล้วค่อนเดินออกมาตอบคำถามมัน
“ห้องกรูน่ากลัวมากเหมือนไม่ใช่ห้องกรู”ผมตอบ
“มันอยู่หรอวะ”ไอ้แมนถามอีก
“เออดิวะ..”ผมตอบมันแล้วลงไปนั่งเก้าอี้ที่ระเบียงอีกตัว
มันยื่นกีตาร์ให้ผมเล่น
ผมนั่งเล่นกีตาร์กับไอ้แมนอยู่สักพัก ก่อนที่ผมสองคนจะตัดสินใจออกไปหาอะไรกินกันข้างนอกครับ
ผมก็เลือกร้านก็ร้านเดิมที่ไปกินกับไอ้ข้าวนั่นแหละครับ เพราะว่าชอบมากจริงๆครับ
ไอ้แมนก็คงชอบด้วยเช่นกันแหละครับ เพราะว่ามันก็ไม่ได้บ่นอะไร แถมชมอาหารรสชาติดีตลอดไม่ขาดปากครับ วันนี้ไม่เจอพี่เม่นแฮะ ผมคิดในใจ
ตื้ด....ๆ.....ๆ....ๆ
โทรศัพท์ผมสั่น ผมหยิบมาดู “ไอ้ข้าว”ผมรับทันที
“ว่าไงวะ..”ผมถาม
“ว่าไงเหี้ยไรละ..มึงอยู่ไหนวะ..ไอ้เข็มแม่งเมาเป็นหมาอยู่ห้องเนี้ย”ไอ้ข้าวพูด
“อ่าว..ก็อยู่กับไอ้แมนดิ..แล้วมึงรู้ได้ไงว่ามันเมาเป็นหมา”ผมตกใจนิดหน่อยเมื่อได้ยินว่าไอ้เข็มมันเมาอีกแล้วครับ
“กรูมาหามึง..แม่งเป็นห่วงทั้งมึงทั้งมัน..แต่มาไม่เจอมึง..เจอแต่มันนั่งแดกเหล้าอยู่คนเดียว..ไม่รู้มันแดกลงไปได้ไงตั้งหลายขวด..กรูละเชื่อมันเลย”ไอ้ข้าวพูดไปบ่นไปครับ
“แล้วมันเป็นไงบ้างวะ”ผมถาม ไม่รู้ครับ อยากไปก็อยากไป แต่ถ้าผมไปแล้วจะมีไรดีขึ้นมาละครับ
“นอนไปแล้วกรูกับไอ้ตาร์พามันเข้าไปในห้อง..นี่มึงจะไม่มาดูมันหน่อยหรอวะ”ไอ้ข้าวถามผม
“มึงคิดว่ากรูควรจะไปมั้ยละ”ผมถามมันกลับ
“มึงคิดเองเหอะ..กรูตัดสินใจให้มึงไม่ได้หรอก..”ไอ้ข้าวมันพูด ผมเงียบไป
“อืม..ขอบใจมึงมาก..แล้วนี่มึงจะกลับแล้วรึยัง”ผมกลับเปลี่ยนเป็นคำถามเกี่ยวกับไอ้ข้าวแทน
“ยังวะ...คงรอดูมันก่อน..”ไอ้ข้าวบอกผม
“อืม...”ผมตอบ
“ถ้ามาก็โทรมาบอกแล้วกัน”ไอ้ข้าวมันตัดบท
“อืม...จะกินอะไรรึป่าวเดี๋ยวซื้อไปให้..กรูอยู่ร้านพี่เม่นเนี้ย”ผมบอกมัน กลายเป็นว่าผมตัดสินปากไปแล้ว แต่ใจยังไม่ได้คิดเลย
“อืม..เอามาก็ดี..นี่มีแต่ขนม..กรูหิวจะตายแระ”ไอ้ข้าวมันบ่น
“เออๆ..เดี๋ยวกรูไป”ผมบอกก่อนที่จะวางไปครับ
ผมเล่าเรื่องให้ไอ้แมนฟัง มันก็นั่งฟังอย่างตั้งใจ ก่อนที่ผมจะสั่งอาหารอีกสี่ห้าอย่าง ให้ไอ้ข้าวครับ
นั่งฟังเพลง แล้วก็จิบเบียร์ไป เศร้าดีครับ เศร้าดีจริงๆ เมื่อไหร่กรูจะผ่านช่วงวิกฤตชีวิตความรักกรูไปเนี้ย
ผมกับไอ้แมนรออาหารที่สั่ง ก่อนที่จะเช็คบิล แล้วก็มีส่วนลดด้วยแหละครับ นั่นคือความจริง เอิ้กๆ
ผมขับรถมากับไอ้แมน มาที่คอนโดผมเองครับ ขึ้นไปก็เปิดต้องกดกริ่งครับ เพราะว่าไม่ได้เอากุญแจห้องมา ไอ้ข้าวเดินมาเปิดทันที
“อะ...”ผมยื่นกับข้าวให้ไอ้ข้าวครับ ไอ้ข้าวเดินเข้าไปในครัว แล้วพี่ตาร์ก็เดินตามเข้าไป จะติดกันไปไหนคู่นี้
ไอ้แมนเดินไปนั่งที่ริมระเบียง แล้วเปิดเครื่องไล่ยุงครับ ผมนั่งอยู่ตรงโซฟาหน้าห้องนอนไอ้เข็ม
“มันอยู่ในห้องหรอวะ”ผมถามไอ้ข้าวที่เดินออกมานั่งข้างๆผม
“อืม..”ไอ้ข้าวตอบ
“มึง...กรูจะตัดใจดีมั้ยวะ”ผมถามไอ้ข้าว ไอ้ข้าวหันมามองหน้าผมในทันที
“คิดดีแล้วหรอวะ”ไอ้ข้าวมันถามผม เหมือนกับมันคงไม่สามารถตัดสินใจแทนผมได้ เลยให้ผมตัดสินใจแทน
“กรูไม่รู้หรอก..แต่นี้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว”ผมบอกมัน แล้วกำมือสองมือแน่นเข้าหากัน
ไอ้ข้าวมันถอยหายใจทางจมูกตัวเอง เหมือนเหนื่อยๆ
“มันเรื่องของคนสองคนกรูตัดสินใจให้ไม่ได้หรอก..มึงต้องเลือกที่จะตัดสินใจด้วยตนเองวะ..มึงคิดว่าสิ่งไหนดีที่สุดก็ทำไป”ไอ้ข้าวพูดแล้วจับมือผมเบาๆ แล้วเดินออกไปที่ระเบียง ผมนั่งคิดอยู่คนเดียว แล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องไอ้เข็มไปเบาๆครับ แล้วปิดประตูเบาๆ ไอ้เข็มนอนอยู่บนเตียง ใส่แต่กางเกงผ้าขายาวตัวเดียว
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ เบาๆ เพราะว่ากลัวมันจะตื่น ผมยืนมองหน้ามันอยู่อย่างนั้น ผมนั่งลงบนเตียงช้าๆ เบาๆ รักษาความเงียบเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ผมเอื้อมมือกล้าๆกลัวๆ ที่จะไปลูบหน้ามัน หน้านี้ ปากคู่นี้ กี่ครั้งแล้วที่เคยจูบ เคยหอม แบบที่คนข้างหน้านี่คิดว่าเพื่อน มากกว่าแฟน แต่แล้วก็ต้องหยุดความสัมพันธ์แบบนั้นด้วยคำพูดประโยคเดียวของเรา ผมจับหน้าเข็มเบาๆ แล้วเลื่อนมือไปแตะที่ริมฝีปาก ลูบเบาๆ จนเจ้าตัวกระดิกตัว ทำเอาผมต้องชักมือกลับ
ผมนั่งนิ่งอยู่สักพัก แล้วก้มหน้าลงไป ใกล้หน้าไอ้เข็มให้มากขึ้น มากขึ้น จนจะติดกันแล้วครับ ลมหายใจกระทบกัน จนริมฝีปากผม แตะที่ริมฝีปากมัน เบาๆ ผมถอนริมฝีปากออก แต่ยังมองหน้าไอ้เข็มอยู่ใกล้ๆ
แต่แล้ว พระเจ้าไม่เข้าข้าง มันกลับลืมตาขึ้นมาครับ ผมชะงักอยู่อย่างนั้น จนโดนไอ้เข็มมันผลักตัวผมออก แล้วลุกขึ้น
“มึงทำเหี้ยไร”มันด่าผมแล้วหน้าโมโหเริ่มออก
“คือ..กรูขอโทษ”ผมบอกมัน หน้าสำนึกผิดแสดงออกไปให้มันรับรู้
“ออกไปซะ”มันไล่ผม อีกแล้วครับ เสียงคราวนี้เรียบเฉย เหมือนมันกำลังระงับอารมณ์อยู่
“เข็ม..มึงคุยกับกรูให้รู้เรื่องก่อนได้มั้ย”ผมบอกมัน แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้แต่มันกลับถอยออก ทำให้ผมเจ็บแปล๊บมากๆเลยครับ ผมนิ่งสักพัก
“มึงเกลียดกรูมากขนาดนั้นเลยหรอ”ผมถามมัน เสียงแผ่วเบา ไม่อยากได้ยินคำตอบจากปากมันเลยครับ
มันเงียบไม่ตอบ
“เข็ม...”ผมเรียกชื่อมัน แล้วจะเอื้อมมือไปจับมือมัน แต่มันกลับหลบมือออกครับ
“ออกไปซะ..กรูบอกให้ออกไปไง...มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง”ไอ้เข็มมันเริ่มขึ้นเสียง ผมมองหน้ามัน
“ถ้ามึงไม่ออก.....ได้เดี๋ยวกรูออกเอง”ไอ้เข็มมันลุกขึ้น แล้วไปเปิดตู้เสื้อผ้า ผมรีบเดินตามไปแล้วจับแขนมัน ให้หยุด
“เข็มๆ..กรูไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้น..เข็ม...กรูขอโทษนะ”ผมพร่ำพูดต่างๆนาๆ ไอ้เข็มมันผลักผมออก
“งั้นมึงก็ไปสิ.ไปจากชีวิตกรูซะ”มันหันมาด่าผม แล้วมองหน้าผม ผมน้ำตาเริ่มคลอ
“มึงไปจากชีวิตกรูซะ”คำพูดมันสะท้อนอยู่ในหัว
“แต่กรูรักมึงนะเข็ม”ผมพูด เสียงเครือ
“แต่มึงเป็นเพื่อนกรูนะ..มึงต้องให้กรูทำยังไง..ต้องให้กรูทำยังไง”ไอ้เข็มมันพูด ไประงับอารมณ์มันไปครับ แล้วหันไปมองอีกทาง
ผมยืนนิ่ง
“งั้นกรูจะไปเองก็ได้...มึงอยู่นี่แหละนะ..กรูจะไปเอง....เดี๋ยวกรูจะย้ายออกเองนะ..มึงไม่ต้องห่วงหรอก”ผมพูด
“เดี๋ยวให้กรูหาห้องได้ก่อนนะ..แล้วเดี๋ยวกรูจะมาย้ายของนะ”ผมพูดด้วยเสียงจริงจัง
ไอ้เข็มมันยืนเงียบไม่พูดอะไรออกมาสักคำ ผมก็ได้แต่ยืนนิ่ง ต่างคนต่างยืนอยู่แบบนั้น
“มึงสบายใจเถอะนะ..กรูจะไม่มายุ่งกับมึงอีก...เพื่อน”ผมพูด แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น ไอ้ข้าว ไอ้แมน พี่ตาร์ที่ยืนรออยู่หน้าห้องครับ
“กลับห้องเถอะไอ้แมน”ผมบอกมัน ไอ้แมนรีบเดินตามออกมา ไอ้ข้าวรีบเดินเข้าไปในห้องไอ้เข็มครับ ผมเดินออกมาไม่เหลียวหลังกลับไปอีกครั้ง เพราะมันจะทำให้ผมเจ็บ
ใช่สิ
มันคงไม่เจ็บไปมากกว่านี้แล้วแหละ
...
มาต่อรอบดึกมากๆ
กะว่าจะเอาให้เข็มเป้สักสองสามตอนจบแต่กลายเป็นว่าหลายตอนแล้วเนี้ย
ชักขี้เกียจแล้วนะ
หิหิ
คอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
ฝันดีนะค่ะ
พรุ่งนี้ได้ข่าวว่าหวยออก
ใครฝันเป็นหวยกริ๊งกร๊างมาบอกกันบ้างนะค่ะ
ไปแระค่ะ
จุ๊บๆอีกที
-
^
^
^
^
จิ้มคนแรกนะคะ
ร้องไห้ เลยตอนนี้
เรียกน้ำตาสุดริด
สงสารเป้สุดใจ
:sad4: :sad4: :sad4:
:o12: :o12: :o12:
-
มาต่อ แต่ก็ยังมิได้รุ้สึกดีขึ้น แง่ๆๆๆ เส้าอ่ะเบ่บี๋ เจ็บแปลบเลย
เคยเจอเรื่องอย่างนี้มา รุ้ว่ามันเจบขนาดไหนอ่ะ กินไม่ได้ นอนไม่หลับเลย
เบ่บี๋รีบมาต่อหั้ยผ่านช่วงนี้เหอะครับ เด๋วเข็มจะรุ้ว่าเมื่อไม่มีเป้ ชีวิตขาดไรไปบ้าง
เด่วจะมานั่งร้องไห้เองเชื่อเหอะ คนเราตอนอยู่ไก้ๆ เนี่ย ไม่รุ้ความสำคัญหรอก
ลองให้เค้าคนนั้นที่ทำทุกอย่างหั้ยเราหายไปดิ จะรุ้ว่าโลกไม่ได้น่าอยู่อย่างทุกวันเลย
มาเคลียร์เลยเบ่บี๋ คริๆๆ
-
อ่านมาตั้งแต่บ่าย (วันที่ 15) ตอนนี้ ตีสี่ครึ่ง (วันที่ 16)
สุดยอดจริงๆตัวเอง หึหึหึ *
จะอะไรก็ช่าง ตอนนี้ลุ้นเป้กับเข็มไม่ไหวแล้ว ><
ชอบคู่แสบด้วย อิอิ *
อ่านทันแล้ว รอตอนต่อไปค่ะ ('',) *
-
สงสารเป้ สุดใจเลยอะ
อ่านเเร้ว น้ำตาคลอ
พุ้งนี่มาต่ออีกเน้อ*
ขอบคุณค้า บ บสำหรับววันนี่
-
:m15:
-
ไหนๆ เข็มเค้าก็เกลียดแล้ว มอมเหล้า ขืนใจเลยดีมั้ย แฮะ ๆ โหดไป ไม่ดี ไม่ดี
:เฮ้อ: สงสารเป้อ่ะ เท่าที่ดู เข็มนะจะชอบเป้ เหมือนกัน แต่ทำไมไม่เปิดใจเลย ใจแข็งมาก
แล้วจะรอตอนต่อไปน๊า
:pig4:
-
สงสารเป้จังเรยอะ
เข็มก้ดูเหมือนจามีใจแต่ดันเปนงี้ซะงั้นอ่า
เอาใจช่วยนะคร้าาาาา
รีบมาต่อนะ o18
-
ฮาไอแมนอ่ะ
แผนมัน
แล้วเด็กนิเทศ น่ารักๆ หามาให้เป้มันซักคนก็น่าจะดี
เผื่อเข็มมันจะเสียดาย คนข้างตัว
แต่ที่แน่ๆ
ผมร๊ากกกกเบบี้คร๊าบ
-
โอยย
น้ำตาท่วม...
สงสารเป้จังเลย
มาต่ออีกนะค้าบ
+1 ให้อีกที อิอิ เศร้าได้โล่
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
:monkeysad: สงสารเป้
-
ทรมาณคนอ่านชัดๆ!!!~
-
หึหึ กุนซือแมนเค้าจะช่วยนายเป้ชนะศึกรักครั้งนี้ได้หรือเปล่าน้ออ o8
ป.ล.ได้ข่าวงานชิ้นแรกใกล้เสร็จแล้ว ดีมาก o13
J.:bye2:
-
โอ้ย
:m15: :monkeysad: :เศร้า1: :sad4: :o12:
สุดๆๆ อ่ะ ตอนนี้
กลัวใจคนแต่ง
กลัว ว่าจามีมากว่านี้ o18
-
เข็มใจร้ายอ่ะ :m16:
สงงสารเป้ :o12:
.... รอตอนต่อไปน้า ๆ . . รีบมาต่อนะ :pig4:
-
อ๊ากกก คู่เป้เข็ม เรียก ความเศร้าได้ดีกินคาด
งื๊ดๆๆ อ่านๆไปน้ำตาไหล สงสารเป้จิงๆ
ยิ่งอ่านแล้วยิ่งอยากอ่านต่อ ทนไม่ไหวละ
อ๊ากกกกกกก ขอตะโกนซัก 2 วินาที 55
:serius2: :serius2:
-
โอ้ววว เรื่องมันชั่งเข้มเข้น เสียกระไร ยิ่งกว่า ไวไวคริกรสต้มยำ
ดูทีท่าว่ามัน จะไม่ลดลาให้กันเลยนะคิคิ
แต่เห็นใจเข็ม ว่าเพื่อน รัก รักเพื่อนรำบากใจ :o12:
-
ทำไมทำกับเป้เยี่ยงนี่ :m15:
ปล.ชอบแมน อย่าลืมเขียนคู่ของแมนนะ
อยากรู้ว่าคนแบบแมนจะมีแฟนแบบไหน
o13
-
:sad4: :o12: :m15: :monkeysad:
สงสารเป้......................
-
เฮ้ออออ บีบคั้นนนนนนน
:call: จงมาๆ โอมมม จุดธูปเรียกแล้วนะ :jul3:
-
น้ำตาไหลเลยง่ะ
เส้าได้อีก
-
:impress3: :sad4: :o12:
มันช่างบีบคั้นหัวใจยิ่งนัก :m15: :monkeysad:
-
:impress3:
คำเดียว
-
แล้วจะได้ลงเอยกันป่าวนะเนี่ยะ
-
:monkeysad: อ่านแล้วน้ำตาตกเลยอะ
-
สงสารทั้งสองคนเยย o18
-
:sad4:สงสารเป้ :o12:
-
........ ฮาไ :z1:อแมนอ่ะค่ะ ชอบค่ะชอบ ท่านเบบี๋ ค่า เอาอีก เอาอีก ...... เศร้าสะเทือนอารมณ์ดีอ่ะ ...
.... แล้วมันมารักกันได้ไงเนี้ย ........
-
เศร้าได้ใจ
สงสารเป้อ่ะ :m15:
-
เศร้าจับใจ เฮ้ออ :m15: :m15:
สงสารเป้จังเลย... :sad4:
คืนนี้จะมารออ่านนะ.... :call:
เข็มใจแข็งมากเลยอ่า :m17:
:ped149: เป้ สู้ๆๆ :L2:
-
เหอะๆ เอางี้ครับเป้ เมาดิบบุกปล้ำกลางคืน มัดแขน มัด ขา แล้วจัดการ :beat:...ให้รักซะเลย ถ้าไม่รักก็เพื่อนเล่นละครเอาให้หึงซะให้เข็ดดูซิจะทนได้ :really2:ไหม
-
:m15: นิยายไม่ใช้เหรอเบบี๋
จะเอาให้คนอ่านช่ำใจตายไปเลยหรือไร
แค่นี้ก็น้ำท่วนบอร์ดแล้ว :impress3: :impress3:
-
อย่าเพิ่งขี้เกียจเลยน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบบบ คู่นี้กำลังได้อารมณ์เลย
-
ทุกคู่มีเศร้า................ :m15: :monkeysad: :sad4: :o12: :เศร้า1: :t3:
-
ปรากฏกายมาเม้นอีกครั้ง
อยากบอกว่าน้ำตาไหลพรากเลย อือฮือ สงสารเป้ :เศร้า2:
มาต่อเร็วๆน้า อยากเศร้าต่อให้จบม้วนเดียวไปเลย :sad2:
-
กำ นี่มันแผนหรือเป้จะตัดใจจริงหว่า :เฮ้อ:
สงสารเป้อ่ะ บีบหัวใจสุด น้ำตาท่วมเลย :เศร้า1:
สู้ๆนะเป้ คิดว่าเข็มก็มีใจนะ ดูจากการที่เมามายซะขนาดนี้
-
เฮ้ออออ บีบคั้นนนนนนน
:call: จงมาๆ โอมมม จุดธูปเรียกแล้วนะ :jul3:
จุด :call:เรียกคนอื่น อย่าลืมเรียกตัวเองด้วยดิ :laugh:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
อ่านไปร้องให้ไป เหมือนคนบ้าแล้วเรา
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ตอนที่93 พิเศษ เป้กะเข็ม<กรูเหี้ยกรูก็เหี้ยรักมึงนะ>
ไอ้แมนมันขับรถออกมา กับผม มาถึงห้องก็อัพทุกอย่างอะครับ เหล้าเบียร์ บาละกุ(มันไม่ใช่สารเสพย์ติดหรอกครับดูดเพื่อความบันเทิง) ตอนแรกผมจะเล่นของ ไอ้แมนมันไม่ให้ครับ บอกว่าผมอารมณ์แบบนี้เดี๋ยวติด กรูเลยอดไปครับ ไอ้ข้าวโทรหา บอกว่ามันนอนห้องผมนะ เฝ้าไอ้เข็มครับ ผมกับไอ้แมน เมาหัวราน้ำกันทั้งคืนแหละครับ ตื่นมาก็ไม่ไปมหาลัยหรอก ตื่นมาก็แดกได้แดกเข้าไปครับ เบียร์อะ
จนผ่านมาวันนั้น ผมไม่ได้กลับห้องไปห้าวันแล้ว ไม่ได้กลับไปเอาของ ส่วนมากก็ซื้อใหม่ แล้วอยู่ห้องไอ้แมน ไปเที่ยวกับเพื่อนที่คณะ ผมก็ว่าเซ็งๆอยู่ครับ เรียนคณะจิตวิทยา แต่ทำไมกรูไม่เห็นอ่านใจไอ้เหี้ยเข็มออกเลยเนี้ย สงสัยกรูต้องไปพบแพทย์รุ่นพี่แล้วมั้งเนี้ย นั่งคิดอะไรไปเผลินๆคนเดียวใต้ต้นไม้แหละครับ ชีวิตวันๆไม่มีอะไรเลิกเรียนไม่กลับไปแดกเหล้าห้องไอ้แมนก็ไปเที่ยวกับเพื่อน นอนห้องเพื่อนที่คณะบ้าง นอนห้องไอ้แมนบ้างครับ
แต่วันนี้ผมจะกลับไปเอาหนังสือเรียนหน่อย เพราะว่าวิชาบางวิชาหนังสือเรียนมันอยู่ในห้องครับ แล้วจะไปเอาโน้ตบุ๊คด้วย มันคงต้องไปจริงๆอะครับ
ผมตั้งสติก่อนนิดเดียว แล้วขับรถกลับมาห้องผมที่ไม่เห็นเหมือนห้องผมสักเท่าไหร่ ผมเดินดูรถใต้ตึกซะทั่ว ว่ารถของไอ้เข็มมันอยู่รึป่าว ปรากฏว่าไม่อยู่ครับ ดังนั้นก็โล่งอกหน่อยครับ ผมเดินขึ้นไปอย่างสบายๆนิดนึง เปิดห้องเข้าไปเงียบสนิท ไม่มีใครอยู่ ผมรีบเก็บของเข้ากระเป๋า เพราะว่ากลัวว่าไอ้เข็มมันจะกลับมาเจอแล้ว โดนไล่เหมือนวันนั้นอีก ก็ไม่ทราบว่าจะกลัวไปทำไมเหมือนกันครับ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
ผมเก็บของเสร็จ ก็เดินไปดูห้องครัว นี่ห้องครัวหรือบาร์เนี้ย ขวดเหล้าเยอะชิบหายผมคิดในใจ ก่อนที่จะเดินไปดูตู้เย็น ในตู้แทบไม่มีอะไรนอกจากขวดเหล้าเลยครับ มันจะแดกอย่างอื่นบ้างได้มั้ยเนี้ย คิดไปคิดมาก็คิดไปไกลว่ามันได้เอาใครมานอนที่ห้องอีกรึป่าว แต่คิดมากไปก็เท่านั้นครับ ผมตัดสินใจเดินออกมาจากห้อง แล้วรีบลงไปที่รถ ขับรถกลับห้องไอ้แมนทันที
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ
ผมหยิบโทรศัพท์มาดูโชว์เป็นเบอร์ไอ้ข้าวนะครับ มันโทรมาเกือบทุกวันแหละครับ
“ว่าไงวะ”ผมถาม
“แดกเหล้ากัน”นั่นครับ คำแรกของมัน ได้ข่าวว่ามันสอบเสร็จแล้ว ซึ่งของผมสอบอาทิตย์หน้านะครับ
“ที่ไหน”ไม่มีปฏิเสธครับ เพราะว่าไม่มีอะไรที่ต้องปฏิเสธตอนนี้แล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงแล้วนิครับ
“ร้าน...................”ไอ้ข้าวบอก ชื่อร้านที่คุ้นหูดีอยู่แล้ว
“ได้เจอกัน..กี่โมงวะ”ผมถาม
“สี่ทุ่ม”ไอ้ข้าวบอก
“บอกไอ้แมนด้วยนะ”ไอ้ข้าวพูดอีก
“ได้ๆ...เออ..แล้ว......”ผมตะกุกตะกักที่จะถาม
“ไป...”ไอ้ข้าวเหมือนรู้ว่าผมคิดอะไร
“งั้นกรูไม่ไปดีกว่า”ผมบอกมัน
“มึงไม่ไปไม่ได้..กรูเคืองมึงจริงๆด้วยไอ้เป้”ไอ้ข้าวมันรีบพูด
“มึงจะให้กรูไปทำซากอะไร..ให้กรูไปทำหน้ายังไงห๊ะ.ไอ้ข้าว”ผมพูด
“ก็ไม่เห็นต้องทำหน้ายังไง...มึงเข้าใจหัวอกกรูมั้ยไอ้เป้..พวกมึงเคยเป็นเพื่อนสนิทกัน..มึงจะมาแตกแยกกันเพราะเรื่องนี้ไม่ได้..มึงจะไม่คุยกันเลยไม่ได้.ยังไงมึงก็เคยเป็นเพื่อนกันนะโว้ย”ที่ไอ้ข้าวมันพูดก็ถูกของมันครับ แต่ว่าผมยังไม่พร้อมรับนิ
“แต่กรูไม่อยากไป..เจอหน้ามันนี่หว่า”ผมบอก
“ไปเหอะ..กรูโทรชวนมันแล้ว..มันก็บอกว่าจะไปทั้งๆที่รู้ว่ามึงไป”ไอ้ข้าวพูด ผมเงียบไปครับ
“แต่ว่า............”ผมพูด
แล้วคิด
“ไปนะ..โอเคนะมึง..สี่ทุ่มอย่าช้า..ไม่งั้นกรูเคือง”ไอ้ข้าวพูดแล้วตัดสายไปซะเฉยครับ สรุปกรูต้องไปใช่มั้ยเนี้ย แม่งเอ้ย
ผมกลับมาถึงห้อง ทำกับข้าวกินเอง เพราะว่าวันนี้อยากทำกินเองนะครับ ไอ้แมนใกล้กลับมาแล้วด้วย เดี๋ยวแม่งก็บ่นหิวอีก ไอ้แมนมันกระเพาะควายมากเลยครับ แต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน มันกินเก่งมากครับ สมมุติว่าตอนอยู่โรงเรียน มันสามารถหิวได้ตลอดเวลา เดี๋ยวลุกไปซื้อกิน เดี๋ยวลุกไปซื้ออยู่นั่นแหละครับ ผมละเชื่อมันเลยครับ
“กลับมาแล้ว”ไอ้แมนมันพูดเมื่อโผล่พ้นประตูมา
“ทำเหี้ยไรมาวะ...ฮ่าๆๆ..”ผมหัวเราะเมื่อหันไปมองหน้าไอ้แมน ที่หน้าตาแบบ ไปโดนตีนใครเค้ามาอีกละครับเนี้ย หน้าช้ำมาเลยครับ
“แม่งไม่ต้องขำเลย...”ไอ้แมนมันพูด
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..”ผมด่ามัน
“แทนที่จะตกใจแล้วสงสารกรู..มาขำกรูซะงั้น..เพื่อนเวร”ไอ้แมนมันด่าแล้วทิ้งเสื้อชอปคณะมันลงบนโซฟา
“เออ..กรูโคตรเป็นห่วงมึงเลย..เป็นไรมาวะ..ตีนใครเนี้ย..บอกกรูเดี๋ยวกรูไปจัดการให้”ผมบอกมัน แล้วเดินไปหยิบกล่องยา
“แม่งเด็กเทคนิคมันตีกัน..เป็นน้องเพื่อนกรู..เพื่อนกรูเลยไปช่วยไกล่เกลี่ย..แต่แม่งเสือกรุมตีนกันซะงั้น..กรูเลยต้องเข้าไปด้วย”ไอ้แมนมันพูด แล้วไปดูกระจก ที่มันเอาไว้ข้างนอกแบบกระจกยาวเต็มตัวนะครับ
“แล้วไงต่อวะ”ผมถามมัน
“มีเด็กคนนึงแต่ตีนหนักชิบหาย..ถีบกรูซะกระเด็นเลย..กรูแม่งโคตรแค้นสัดอะ...เลยเอาสนับมือชกแม่งเลย หน้าเละกว่ากรูอีก..กวนส้นตีนดีนัก..”ไอ้แมนมันเล่าไป ส่องดูความหล่อมันไปครับ
“จะทาเองหรือว่าให้กรูทาให้”ผมบอกมัน
“กรูทาเองดีกว่า..มือมึงกรูก็ตายพอดี”ไอ้แมนมันพูดแล้วหยิบกล่องยาจากมือผม
“ทาเสร็จมาแดกข้าวนะเว้ย..กรูทำไว้แล้ว..เออ..แล้วเมื่อกี้ไอ้ข้าวโทรมามันบอกว่าคืนที่ที่ร้าน..............สี่ทุ่ม”ผมบอกไอ้แมน
“เออดี..เอาเหล้ากระแทกปากหน่อยดิ..เรียนมาหลายวัน”ไอ้แมนมันบอก
“กรูไม่เห็นแม่งมึงเรียน..บ่นเชี้ยไรวะ”ผมด่ามันแล้วตักข้าวใส่จานสองจาน
“อ่าวสัด....เห็นงี้กรูเรียนนะมึง..แม่ง.เห็นกรูเป็นคนไงเนี้ย”ไอ้แมนมันพูดไป ร้องไปด้วยครับ ด้วยความเจ็บ ผมนั่งขำ
“เออแล้วคือนี้ไอ้เหี้ยเข็มไม่ไปด้วยหรอวะ”ไอ้แมนมันหันมาถาม
“ไป..”ผมตอบคำเดียว แล้วเริ่มเครียดอีกครั้ง
“อ่าว..ทำใจได้หรอมึง”ไอ้แมนถามอีก
“เออ..กรูโดนไอ้ข้าวบังคับ”ผมบอก
“ไอ้เชี้ยข้าวนี่ตัวดีเลย..น่ากลัวกว่าไอ้เข็มอีก..หึหึ”ไอ้แมนมันพูด น่ากลัวเรื่องเชี้ยไรวะ กรูละงง
“เออ..เด็กนิเทศกรูยังเอาอยู่ป่าว..สนป่าว.เดี๋ยวจัดไปคือนี้เลย”ไอ้แมนมันพูด
“ไม่เอาวะ..เดี๋ยวกรูไปหาเอาในร้านนั้นแหละ”ผมพูด แม่ง เหมือนหาซื้อกล้วยเนอะ พูดง้ายง่าย
“เออ..หาใหม่แจ่มๆดีกว่า..ในม.กรูเบื่อแล้ว”นั่นครับ แสดงความเลวออกมาเลยครับ มัน ไอ้แมนมันทายาเสร็จแล้วเดินมากินข้าวกับผม ก่อนที่ผมจะออกไปนั่งเล่นกีตาร์ ไอ้แมนดูหนัง สักหกโมงครึ่งผมก็อาบน้ำแต่งตัว ไอ้แมนมันก็เข้าไปอาบน้ำต่อครับ แล้วออกมาดูโทรทัศน์รอเวลา ก่อนที่จะออกเดินทางกัน
พอถึงร้านก็สี่ทุ่มกว่าครับ เดินเข้าไป หาโต๊ะไอ้ข้าว แล้วก็เจอครับ ผมหยุดยืนดูก่อน ว่าบนโต๊ะมีใครบ้าง ไอ้แมนเดินนำหน้าผมไปแล้วครับ ผมเห็นไอ้เข็มมันนั่งอยู่ข้างๆไอ้ข้าว ผมตั้งสติก่อนที่จะเดินไปถึงโต๊ะ
“อ่าว..มาแล้วหรอวะ”ไอ้ข้าวพูดขึ้น ผมยกมือไหว้ พี่ไม้กับพี่ปองครับ แล้วก็พวกเพื่อนพี่ตาร์อีก
“นั่งดิ..”ไอ้ข้าวบอก ผมเลยนั่งห่างจากมันหน่อยครับ แต่ยังไงก็ฝั่งตรงข้ามกับไอ้เข็มอยู่ดีครับ สามารถเห็นหน้ามันได้ ผมนั่งลงข้างไอ้แมน กับพี่ป๊อป
“เป็นไงสบายดีป่าววะ”พี่ป๊อปทัก
“บายดีครับพี่..จัดมาหนักๆครับ”ผมพูดเพราะว่าพี่ป๊อปกำลังรินเหล้าให้ผม ไอ้เข็มมันไม่หันมามองผมหรอกครับ ผมนั่งมองหน้ามันก่อนที่หันมาสนใจเหล้าข้างหน้า แล้วกระดกรวดเดียวหมด
“เฮ้ยๆ..ไม่ต้องรีบก็ได้มั้งไอ้เป้”พี่ซันทัก
“หึ...อยากรีบเมา..อยากรีบลืมอะครับ”ผมตอบไป แล้วยิ้ม ไอ้ข้าวหันมามองหน้าผม ไอ้เข็มก็กินเหล้าไม่สนใจครับ เกือบห้าทุ่มแล้วเวลาก็กำลังดี เริ่มมีคนเต้นมากขึ้น ผมนั่งกินอาหาร ชนแก้ว กระดกรวดเดียวหมด อยู่กับไอ้แมน พี่ซันข้างๆไอ้แมน พี่ป๊อปข้างๆผม โดยไม่สนใจเลยครับ ว่าใครจะขับรถกลับ ไม่รู้ว่าผมหรือไอ้แมน
ผมดื่มๆๆ จนไม่รู้ผ่านไปกี่แก้วแล้ว เริ่มมึนแล้วครับ
“เฮ้ย..ไปเต้นกัน”ไอ้แมนครับ เมาแล้วชอบคึก ผมก็ลุกไปกับมัน ถือแก้วเหล้าไปด้วยครับ
“เฮ้ย..กรูไปด้วย”เสียงพี่ไม้พูดแล้วเดินตามมาครับ ผมเดินไปเข้ากลุ่มตรงกลาง โอย สาวๆ หนุ่มๆ เบียดเสียดกันซะครับ ผมพี่ไม้ ไอ้แมน ยืนเต้นกันสักพัก ไอ้แสบก็มาครับ เสือกมากๆ สักพักไอ้ป๊อดครับ แล้วก็พี่ฝ้าย พี่จอย เต็มไปหมดครับ
“อุ้ย..”ผมหันไปตามเสียง เพราะว่ามีคนชนผมจากด้านหลัง
โอ้.... หนุ่มน้องหน้ามน คนหน้าหวาน ผมยิ้มตาเยิ้มให้ทันที น้องคนนั้น ยืนยิ้มให้ผม
“ขอโทษครับ”น้องคนที่ชนผมพูด
“ไม่เป็นไรครับ....”ผมบอก แล้วหันไปเต้นต่อครับ
เต้นอยู่สักพัก
“อุ้ย..”อีกแล้วครับ ผมหันไปตามเสียงน้องคนเดิม คนเดียวเลยครับ ยืนยิ้มให้ผม
“ตั้งใจชนรึป่าวครับเนี้ย”ผมถามแล้วยิ้มให้
“ครับ..”น้องคนนี้ตอบได้ตรงมากเลยครับ
“ชื่ออะไรครับ”ผมถาม
“นิคครับ..พี่ละ”น้องนิคถามผมกลับ
“เป้ครับ..ยินดีที่ได้ชน”ผมตอบแล้วยิ้ม เต้นต่อนิดหน่อย เดินเข้าไปใกล้น้องนิคมากขึ้น
“มาคนเดียวหรอครับ”ผมถาม แล้วส่งตาเจ้าชู้ไป
“มากับเพื่อนครับ..แต่อยากเต้นกับพี่เป้มากกว่า”นั่นครับ ยั่วกรูซะไม่มี กรูยิ่งขาดมานานอยู่ ผมก็ไม่ได้ค่อยมีอะไรกับใครตั้งแต่เข้ามาอยู่ห้องเดียวกับไอ้เข็มนะครับ ก็มีบ้าง เป็นบางครั้ง แต่พอบอกรักไอ้เข็มไป ก็ไม่มีแล้วอะครับ
“ยินดีครับ..”ผมตอบ แล้วเต้นสีกับน้องนิคสุดๆครับ หันไปมองอีกที ไอ้แมนแม่งหันมามองผม แล้วชี้ไปที่ไอ้เข็มที่นั่งอยู่บนโต๊ะ ประมาณว่า ไม่กลัวหรอ ผมนึกในใจ จะกลัวทำไม ในเมื่อมันไม่ได้สนใจกรู ผมหันไปมองที่โต๊ะ ไอ้เข็มมันหันหน้ามาทางผมพอดีนะครับ แล้วพอมันสบตากับผมมันก็หันกลับ โดยเร็ว
ผมกับน้องนิคเต้นสีเต้นเสียดกันอยู่อย่างนั้น น้องนิคนี่ก็ได้ใจผมสุดๆเลยครับ
“นิคเรียนที่ไหนครับ”ผมถาม
“นิคเรียนม.ห้าอยู่เลยครับ.โรงเรียน.................นะครับ..พี่เป้ละ”การแลกเปลี่ยนบทสนทนากับน้องนิคครับ
“เรียนปีหนึ่งนะครับ..ม............ครับ..”ผมตอบ น้องนิคหันไปเต้นหันหลังให้ผมครับ แต่แบบว่าเสียดสีผมสุดๆ กรูเจอเด็กยั่วครับพี่น้อง ผมกอดเอวน้องนิคเอาไว้ แล้วสีกลับ
“อย่ายั่วมากได้มั้ยครับ”ผมกระซิบที่ข้างหูนิค น้องนิคหันมายิ้มมุมปาก น่ารักน่าฟัดมากๆเลยครับ
มือผมก็ลูบไร้ที่เอวน้องนิคสะโพก จนน้องนิคหันตัวมาทางผม ผมบีบก้นนิคเบาๆ เล็กดีครับ ก็น้องเค้าตัวเล็กอะ มันน่ามากเลยครับ ก้นนี่เล็ก จนมือผมบีบหมดเลยครับ
“พี่เป้อะ....”น้องนิคร้องออกมา แล้วเอามือกอดคอผม ผมยิ้มแล้วมองหน้านิค
ผมกับน้องนิค เต้นสีกันอยู่สักพัก
“เดี๋ยวนิคมานะครับ”น้องนิคพูด
“ไปไหนครับ..”ผมรีบถามทันที
“ห้องน้ำ..”น้องนิคบอก แต่สายตา เชิญชวนสุดๆครับ ผมรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น น้องนิคเดินไป
“เฮ้ย..ฝากหน่อย..เดี๋ยวมา”ผมยื่นแก้วเหล้าให้ไอ้แมน
“ใส่ถุงรัดยางด้วยเน้อเดี๋ยวน้ำแกงหก”ไอ้แมนมันกวนตีนผมครับ แล้วผมก็รีบเดินตามน้องนิคเข้าไป
ผมเห็นหลังน้องนิคไวๆเข้าไปหลังร้านครับ อ่าวไหนบอกจะเข้าห้องน้ำไง ผมเดินตาม น้องนิคหันมาส่งยิ้มให้ ผมยิ้มกลับ น้องนิคหยุดเดินตรงมุมเสา ที่มืด ผมเดินเข้าไปหา น้องนิครีบกอดคอผมไว้ทันทีครับ ผมกับน้องนิคไม่รีรอที่จะประกบปากกัน น้องนิคก็เล่นด้วยเป็นอย่างนี้ ผมจูบน้องนิค จนน้องนิคครางออกมาเบาๆ กอดคอผมแน่น มือผมก็ลูบไร้ไปทั่วตัวน้องนิค บีบก้นน้องนิคเบาๆ จนแรงขึ้น น้องนิคครางออกมา
“อ่า....พี่เป้ฮะ..”น้องนิคร้อง เสียงร้องทำให้ผมอารมณ์ขึ้นมากๆครับ มือผมล้วงเข้าไปใต้เสื้อนิค เอวเล็กมากๆเลยครับ เลื่อนไปจนถึงหน้าอก ที่ชูชันอยู่ หัวนมเล็กมากๆ ผมจับหน้าอกน้องนิค จนน้องนิคแอ่นหน้าอกขึ้น ผมประกบจูบน้องนิคอีกครั้ง
“ไปห้องน้ำเถอะครับ”น้องนิคบอกผมเสียงกระเส่า แล้วเมื่อกี้มึงเดินมาทางนี้ทำไม เข้าห้องน้ำก็จบไปแล้ว ผมนึกขำในใจ ผมจับมือนิค เดินมาทางห้องน้ำ แต่แล้วพระเจ้าก็ไม่เข้าข้างครับ ไอ้เข็มมันเดินมาพอดี มันมองหน้าผมกับน้องนิค แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป เอาผมอึ้งแดกเลยครับ ถ้ากรูเดินเข้าไปในห้องน้ำตอนนี้มันต้องรู้แน่เลยว่ากรูเข้าไปทำอะไร แล้วมึงจะแคร์เหี้ยไรละไอ้เป้ อ่าว ก็กรูรักมันอะ แต่มันไม่ได้รักมึง มึงจะแคร์เพื่อ..เด็กมาหาถึงที่ แรงจีบยังไม่ต้องออกเลย ไม่เอารึไง เสียงในหัวผมตีกลับไปกลับมา แต่แล้ว คิดนานเกินไปครับ
“พี่เป้ครับ..ทำไมไม่เข้าไปละ”น้องนิคถาม
“คือว่า...เอาไว้วันอื่นดีกว่านะครับ.พี่ไม่ค่อยชอบห้องน้ำเท่าไหร่”ผมตอบไม่ได้คิดครับ เพราะคิดไม่ทัน สักพัก ไอ้เข็มก็เดินออกมาพอดี ผมจ้องหน้ามัน มันจ้องหน้าผม แล้วเดินสวนไป
“หรอครับ..งั้นเราไปเต้นต่อก็ได้”น้องนิคพูด จับมือผมแน่ ผมหันไปยิ้ม
“ครับ..”ครับนี่คือทางที่ผมเลือก คือกลับไปเต้นต่อ ไม่ได้แดกน้ำเด็กเลยไง เซ็งตัวเองครับ
“อ่าว..ไหงเร็วจังวะ”เสียงไอ้แมนครับ
“เหี้ย.เจอแม่มึงไง..ไอ้เข็มเดินไปเข้าห้องน้ำ.กรูเลยหมดอารมณ์ทำเลย”ผมบอก
“ฮ่าๆๆ...สมน้ำหน้า”ไอ้แมนพูด ผมตบหัวมันเบาๆ ก่อนที่จะเต้นกับน้องนิคต่อครับ
ผมหันไปดูที่โต๊ะเป็นระยะๆ ไอ้เข็มมันนั่งกินเหล้าอยู่กับไอ้ข้าวครับ ผมก็สบายใจหน่อย ผมว่าผมจะห่วงมันมากเกินไปแล้วแหละครับ น้องนิคก็เสียดสีผมได้สีผมดีเหลือเกินครับ
“เฮ้ย..”ผมร้องออกมาเบาๆ น้องนิคแกเล่นจับที่น้องชายผมครับ ดีนะครับ ที่คนเยอะ ไม่มีใครสนใจ ผมหันมองหน้าน้องนิค น้องนิคยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
“ระวังงูฉกนะครับ”ผมก้มไปกระซิบเจ้าตัวเล็กข้างหน้า
“อยากโดนงูฉกจังครับ”น้องนิคตอบได้ยั่วยวนสุดๆครับ ผมบีบก้นน้องนิคอย่างแรง จนน้องนิค ซบที่อกผมทันที แล้วปล่อยมือมากอดคอผมครับ
“เด็กโรงเรียนนี้น่ารักกันทุกคนรึป่าวครับเนี้ย”ผมแซว แล้วลูบหัวนิคเบาๆ
“นิคคนเดียวเหอะ..”น้องนิคหันมาตอบ แล้วเต้นต่อ ผมหันไปมองที่โต๊ะอีกที ไอ้เข็มหายไปจากโต๊ะแล้วครับ เหลือแต่ไอ้ข้าว พี่ตาร์ แล้วก็พวกพี่ๆคนอื่น
“นิคครับ..เดี๋ยวพี่มานะครับ”ผมกระซิบบอกนิค
“ไปไหนครับ..”น้องนิคถาม
“เพื่อนพี่มีเรื่องนะ..มันกวักมือเรียกแล้ว”ผมโกหกไปครับ
“ครับ..รีบมานะครับ”น้องนิคตอบ แล้วหอมแก้มผมเบาๆ ผมก็หอมกลับ นี่ถ้ากรูไม่รักมึงนะไอ้เข็ม กรูจะล่อน้องคนนี้ให้เดินไปได้ไม่หลายวันเลย เสียดายชิบหายเลยครับ ผมเดินออกมาทิ้งน้องนิคไว้ น้องนิคหันไปเต้นกับเพื่อน ผมเดินไปที่โต๊ะ
“ข้าว.ไอ้เข็มไปไหนวะ”ผมถามไอ้ข้าว
“เห็นบอกว่าออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก”ไอ้ข้าวบอก
ผมเดินออกมานอกร้านทันทีครับ
ผมยืนหาไอ้เข็มอยู่หน้าร้านไม่เจอมันครับ เดินไปอีกด้านก็ไม่เจอ เลยไปหาที่จอดรถก็ไม่เจอครับ แต่ว่าเจอรถมันแล้วนะครับ เลยยิ่งเป็นห่วงใหญ่ ผมเดินไปเรื่อยๆ
“แม่งเอ้ย...ปากดีนะมึง”เสียงคนดังขึ้นมาเหมือนมีเรื่อง ผมรีบวิ่งไป เห็นไอ้เข็มมันต่อยอยู่กับคนสองคนครับ แต่แล้วมันก็โดนถีบจากด้านหลัง ล้มลงไป แต่มันก็ถีบอีกคนได้ แล้วลุกขึ้น ไปชกอีกคน แล้วก็โดนล๊อกอีกรอบ อ่าว แล้วกรูจะยืนดูอีกนานมั้ยเนี้ย ผมรีบวิ่งเข้าไป
ผลัก
ผมถีบไอ้คนที่มันล๊อกไอ้เข็มไว้ ไอ้เข็มหันมามองหน้าผมทีนึง ก่อนที่มันจะหันไปจัดการอีกคน ส่วนผมจัดการอีกคน จนพวกมันน่วมไปเลยครับ แล้วมันก็วิ่งหนีไป เพราะว่ามันเสือกเล่นมีด แต่ว่าผมแย่งมาได้นะครับ ไอ้อ่อนเอ้ย พกมีดแล้วเล่นไม่เป็นนะ รู้มั้ยว่ามันอันตราย
ผมกับไอ้เข็มยืนหอบเหนื่อย มันหันมามองหน้าผมนิดนึง ก่อนจะเดินไปด้วยความโมโห
“เข็ม..มึงเจ็บตรงไหนรึป่าว”ผมรีบเดินไปถาม มันเดินไม่สนใจผม แต่ว่าเดินช้าๆนะครับ เพราะว่าคงเหนื่อย ผมรีบคว้าข้อมือมันไว้
“ปล่อยกรู..”ไอ้เข็มหันมาตะคอกใส่ผม
“มือมึงเป็นแผลนะ..เดี๋ยวกลับห้องไปทำแผลดีกว่านะ”ผมรีบบอก
“ปล่อยกรู..แม่งกรูบอกให้ปล่อยไงวะ”ไอ้เข็มมันสะบัดมือออกแต่ไม่หลุดครับ
“เอามือมึงออกไปเลยไอ้เหี้ย...จับของใครมาบ้างแล้วก็ไม่รู้”ไอ้เข็มมันด่าให้ครับ เอาผมอึ้งแดกอีกแล้วครับ
“เข็ม...คือกรู...”ผมอ้ำอึ้งทันที งงแดกเลยครับ
“ฟังกรูก่อนนะ..คือเมื่อกี้กรูไม่ได้..อะไรจริงๆนะ”ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าตอนนั้นผมแก้ตัวไปทำไม แต่แค่อยากให้มันรู้ไว้ แค่มันเท่านั้นครับ มันสะบัดออก
“มันเรื่องของมึง..จะทำเหี้ยทำห่าไรมันก็เรื่องของมึง.ปล่อยกรู.กรูจะกลับห้อง”มันบอกแล้วผลักผมออก ผมรีบวิ่งตามมันไป
“เข็ม....งั้นกรูกลับด้วยนะ..”ผมบอก
“กลับไปที่ของมึงสิ..ห้องนั้นมันห้องกรู”นั่นครับ ไอ้เข็ม แม่งไม่ค่อยพาลเลยครับ
“ไหนบอกจะย้ายออกไง.ไม่ไปขนของสักทีละ.เกะกะ..”ไอ้เข็มมันหันมาด่า
“เข็ม....”ผมเรียกชื่อมัน อยากให้มันหยุดระงับอารมณ์บ้างนะครับ
“กรูกลับด้วยนะ..กรูขับรถให้นะ”ผมบอกมันแล้วรีบรั้งแขนมันไว้
“กรูบอกให้ปล่อย..แม่ง...มึงก็ไปหาได้เด็กนั้นดิ..มายุ่งไรกับกรูวะ”ไอ้เข็มมันสะบัดแขนออก
“กรูกับน้องนิคไม่ได้..”ผมกำลังจะแก้ตัวแต่ว่า
“กรูไม่อยากฟัง..มันเรื่องของมึง”ไอ้เข็มพูดแล้วปิดหู ผมรีบจับมือมันออกจากหู มันทำท่าอย่างกับเด็ก ผมจะคิดเข้าข้างตัวเองได้รึป่าว ว่ามันหึงผม จะคิดได้รึป่าว ผมคิดซ้ำไปซ้ำมากับภาพคนตรงหน้า ไอ้เข็มมันรั้งมือไว้
“เข็ม...กรูรักมึงนะ..กรูรักมึง”ผมบอกมัน แล้วกอดมันเข้าตัว แล้วประกบจูบมันทันที ไอ้เข็มมันขัดขืน แต่ผมก็ยังดื้อจับมันไว้แน่น
“อือออ...”ไอ้เข็มมันร้องในลำคอเหมือนให้ผมปล่อย
“ไอ้เหี้ย...”ไอ้เข็มด่าออกมาเมื่อมันผลักผมออกได้สำเร็จ
“กรูเหี้ยกรูก็เหี้ยรักมึงนะ”ผมบอกมัน ไม่รู้จะว่าไรมันกลับอะครับ
“ไอ้ชิบหาย..แม่งไปตายซะไป..”ไอ้เข็มมันด่าแล้วรีบวิ่งไปที่รถมันครับ ผมรีบวิ่งตามมันไป แต่มันหันกลับมาถีบผม จนล้มลงกับพื้น แล้วขับรถออกไปทันที ผมรีบวิ่งไปที่รถผม แล้วขับตามออกไปโดยเร็ว
มึงรักกรูใช่มั้ยเข็ม.. ถ้ากรูไม่ไดเข้าข้างตัวเอง กรูจะคิดได้มั้ยว่าเมื่อกี้มึงหึงกรู มึงรักกรูใช่มั้ย ใช่มั้ยเข็ม
ผมเหยียบขันเร่งจนไม่รู้ว่าเท่าไหร่แล้ว ไอ้เข็มขับรถออกไปเร็วมาก ตอนนั้นดึกมาแล้ว รถตรงนี้เป็นถนนใหญ่ ไม่ค่อยมีรถแล้ว ถึงมีผมก็แซงแม่งหมดแหละครับ ผมเห็นท้ายรถไอ้เข็มไวๆ
ผมเหยียบขันเร่งแรงขึ้น เพราะว่าไฟมันจะแดงแล้ว แต่แล้ว ไฟมันก็แดงก่อนที่ผมจะไปถึง
แต่ผมก็เลือกที่จะขับต่อไป โดยไม่หยุด
เอี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โครม
เสียงอะไร แล้วตัวกรูโดนอะไรกระแทกเนี้ย หลังจากนั้น ผมก็นอนหลับไป ใช่ผมนอนหลับไป
...
มาต่อให้แล้วนะค่ะ
งานยังไม่เสร็จเลย
กำหนดส่งวันอังคารนี้ แต่ว่าอยากมาต่อเรื่องก่อนนะ
คืนนี้คงทำให้เสร็จ แล้วเรื่องเป้เข็ม อาจมาต่อนะค่ะคือนี้ อาจจะนะค่ะ ถ้าทำงานเสร็จก่อน
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
-
^
^
^
^
มาจิ้มก่อนน :impress2:
-
แว๊กกกกกก ต่อด่วนนนนนน
เอางานมาเดี๋ยวทำให้ กร๊ากๆๆๆ
-
เฮ้ยยๆๆ อ่านและ ค้างอ่ะ :a5:
เป้ อย่าเป็นอะไรไปน้า ๆๆ o22
รีบมาต่อนะๆๆ :call: :call:
-
เข้ามารอตอนต่อไป :กอด1:
-
เป้!!!~อย่าเป้นไรนะ
-
แว๊กกกกกก ต่อด่วนนนนนน
เอางานมาเดี๋ยวทำให้ กร๊ากๆๆๆ
^
^
^
^
^
ช่วย อีก คน มา ต่อ ด่วยเรย
:serius2:
-
:serius2: อยากอ่านต่อแล้ว
-
งานเข้าละ มายก๊อดดดดด
เป้ อย่าเป็นไรนะ
เรื่องยังไม่เครียเลยเหอ ๆ
อยากอ่านต่อละค๊าบบบ
-
แว๊กกกกกก ต่อด่วนนนนนน
เอางานมาเดี๋ยวทำให้ กร๊ากๆๆๆ
^
^
^
^
^
ช่วย อีก คน มา ต่อ ด่วยเรย
:serius2:
มาช่วย ด้วย จะได้เสร็จเร็วๆ
มาต่อให้ไว :call:
เค้าขอร้องงงงงงงงงงงงงง :serius2:
-
หวังว่าเป้คงไม่เป็นไรนะ
เป้สู้ๆ จีบเข็มให้ติดนะ
-
โอโห..น้องนิค เล็กๆไปทั้งตัว ชอบจัง เล็กๆน่ารัก
:haun4:
น้องเบบี้ทำใจหายใจคว่ำอีกแระ ไอเป้มันขับรถอยู่ๆจะหลับไปได้ไง
แหง่วววว
เมาแล้วขับ ชีวิตยับเยิน ครับน้องครับ
รอมาต่อนะ
จ๊วบๆๆๆ
-
เข็มเห็นใจก็ตอนนี้ละ
-
o18 มาต่อเดวนี้นะ
เดวจาแจ้งตำรวจจับ
โทษของคุนคือ.........ทรมานคนอ่าน
:m31:
-
ค้างงงง..... :serius2:
มาต่อให้ได้น่ะ ไม่งั้นนอนไม่หลับ แฮะๆ
คืนนี้จะรอ..... :m5:
-
o22
-
เออ....................สงสัยต้องให้เป้ตายซะก่อนมั้งเนี่ย
-
เริ่ดๆๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดด !!!! เป้ อย่าเป็นอะไรนะ
กำกำ มาต่อด่วน ค้างแบบนี้ เด๋วคืนนี้นอนไม่หลับแน่
ใจร้าย กาซิก กาซิก :serius2: :m15:
-
:n1:
เอามีดมาฆ่ากันเลยดีกว่าเบบี๋
มาต่อด่วนใจจะขาดแล้วโว๊ะ :serius2:
-
:m15:เป้อย่าเป็นอะไรนะ :กอด1:
-
อ้าวพี่เป้ อย่านะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ค้าง :serius2:
เป้......:sad4: ม่ายยยยยยยยยยย
-
:impress3:
เป้ๆๆๆๆๆๆๆ :o12:
-
ง่า จะมาบอกเบบี้ว่า
Re: สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต.<ตอนที่93 พิเศษ เป้กะเข<กรูเหี้ยกรูก็เหี้ยรักมึง>>
"เข็ม" เปลี่ยนชื่อ เป็น "เข" หรอ :m20:
สงสัย delete เกิน
-
เอี๊ยด...โครม ซะงั้น เป้เรียกคะแนนสงสารจากเข็มดิฉากต่อไป :z1: เหตุเกิดที่รพ. :haun4:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
คนเขียนใจร้ายอะ :m16: :m16:
-
:m16: โมโหเข็มแล้วนะ จะใจแข็งไปถึงไหน แล้วเป้จะเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย
-
เป้จ๋า ทำใจดีๆไว้ เข็มนะเข็ม กลับมาดูเป้เร้ววว :monkeysad:
-
o22
ไม่ได้มาอ่านหลายวัน
ทำฉันช๊อก :a5:
:angry2: ทำไมถึงทำกับฉันด๊ายยย
:serius2:
ป.ล. แมนมีบทเยอะดี เจ๊ชอบบบบบบบบบบบบ :-[ :o8:
-
เฮ้ย...
ไม่เอานะแบบนี้
o22 o22
มาต่อด่วนนะคร้าบบบบ
:sad5: :sad5:
-
เป็นตอนแรกที่รู้สึกว่าค้างอย่างแรง :m31: :m31: :m31:
-
ดีแล้ว เข็มจะได้เห็นความดีบ้าง
-
ม่ายยยยยยยยย
เป้อย่าเป็นไรนะ
ไรกันนี่
ไม่อยู่ 2 วัน ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้
กะลังดีใจที่เข็มหึงเป้แล้ว
แต่ :serius2:
เบบี้ มาต่อด่วนนนนนนนนนน :monkeysad:
มะงั้นคืนนี้จะไม่หลับจิงๆ ด้วย
(แต่อาจมีแอบงีบนิดหน่อย :laugh:)
-
มารอรอบดึก..
คึกๆคักๆ
-
:m15: มันเกิดอะไรขึ้นนี่ โอ๊ย อยากรู้ๆ :serius2:
-
เป้ จะเป็นไรไหมเนี่ย เข็มจะใจอ่อนได้ยัง โอ้ย ลุ้นแอนด์ค้าง :serius2:
คุณเบบี้ทำรายงานเสร็จไวๆ นะ ส่งกำลังใจให้เต็มร้อย :ped149:
-
โอ้..ดรามา มากมาย
น้ำตาจะไหล :o12:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ อัพไวๆน้า :mc4:
-
:serius2: เป้~ :sad4:
หวังว่าอุบัติเหตุครั้งนี้
คงจะชนะใจเข็มได้นะ
:L2: :3123:
-
อารมณ์ประมาณ เจ็บแปลบ หึ หึ
-
ตอนที่94 พิเศษ เป้กะเข็ม<ว่าที่เมีย แมนโคตรๆ>
“เข็ม.....กรูรักมึงนะ..”ผมพร่ำบอกไอ้เข็มซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วนี่ผมอยู่ไหน ผมอยู่ไหน
“เข็ม มึงอย่าร้องไห้สิ..มึงร้องทำไม..ใครทำอะไรมึง”เสียงผมบอกไอ้เข็ม และแล้วมันก็หายไป มันหายไปไหน ไม่เอา ผมจะอยู่กับมัน ผมรักมัน ...
.............................................................
“ไอ้เป้.......เฮ้ย...ไอ้เป้พื้นแล้ว”เสียงไอ้ข้าวนี่น่า ผมลืมตาขึ้นช้าๆ เพราะตามันหนักมาก
“เฮ้ย..ไอ้เป้..เห็นกรูมั้ยวะ”เสียงเหี้ยๆแบบนี้ ไอ้แมนชัวร์
ผมลืมตามองคนรอบๆ นี่กรูอยู่ไหนเนี้ย ผมนึกในใจ มองไปรอบๆ มองที่ชุดตัวเอง ชุดโรงบาลนี่หว่า
“ไอ้เป้..เห็นกรูมั้ยวะ”ไอ้ป๊อดมันเรียกผม ผมหันไปมองมัน ที่อยู่ปลายเตียง แล้วยิ้มออกมา
“พวกคุณเป็นใครครับ.”ผมแกล้งเล่นอะครับ ขำๆ
อึ้งแดกกันทั้งเตียงครับ ผมมองไปรอบๆ ครบหมดทุกคน พี่ตาร์พี่ไม้ พี่ปองก็มา พี่ป่านก็มา ยกเว้นคนสำคัญ คนที่ผมรัก มันหายหัวไปไหน นี่เกลียดกรูถึงขนาดไม่มาหากรูเลยหรอ ผมนึกกลับไปกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใช่มันโกรธเราแล้วเราขับรถตามนี่หว่า แล้วเราก็หลับไป ใช่เราผ่าไฟแดง
แต่มันหึงมึงไม่ใช่หรอ ใช่ละ อันนี้กรูจำได้ขึ้นใจ เพราะกรูแอบดีใจลึกๆ
“ไอ้เป้...มึงเป็นอะไร..จำพวกกรูไม่ได้หรอวะ...กรูไงเหี้ยแมนไง”ผมอยากจะขำออกมา เพราะหน้าไอ้แมนมันตกใจมากๆเลยครับ ไอ้แสบนี่แม่ง ดมยาดมต่อหน้าผมเลยครับ แม่ง ตลกชิบหาย
“คุณเป็นใครครับ”ผมถาม อึ้งแดกอีกรอบครับ
“ตามหมอดิ.ตามหมอ”ไอ้ข้าวมันบอก ไอ้แสบกำลังจะวิ่งออกไปครับ
“เฮ้ย..ไม่ต้องตามสัด...กรูล้อเล่น..ฮ่าๆๆ”ผมขำกร๊ากออกมา ทำเอารอบเตียงเงียบ จนผมหยุดขำแล้วมองพวกมัน หน้าบึ้งกันหมดเลยครับ
“เหี้ยเอ้ย..นี่ถ้าไม่ติดว่าคนป่วยนะ..เจอตีน”ไอ้แมนมันสบถเน้นคำว่าตีนมากๆครับ
“ครับพี่แมนครับ.ผมล้อเล่นขำๆอะ”ผมบอก
“ขำเหี้ยไรมึง..แม่งพวกกรูตกใจหมด”ไอ้แสบบอก
ผมมองหาไอ้ตัวสำคัญของผมรอบๆ เหมือนไอ้ข้าวรู้ใจอีกแล้วครับ
“มันไปอาบน้ำ..ที่ห้อง”ไอ้ข้าวพูด ผมหันไปมองหน้า
“เกิดอะไรขึ้นวะ”ผมถามมัน
“ไอ้เข็มบอกมึงขับรถตามมัน..แล้วตำรวจบอกว่าคู่กรณีมึงบอกว่ามึงผ่าไฟแดง”ไอ้ข้าวบอก ผมนอนฟังอย่างตั้งใจ
“เนี้ย..มึงหลับไปตั้งสองวัน..พวกกรูคิดว่ามึงจะหลับตายซะแล้วนะเว้ย..”ไอ้ป๊อดพูดให้กำลังใจผมมากครับ
“เหี้ย..แช่งกรูอีก”ผมด่ามัน มันก็ขำกันครับ
“หิวมั้ยมึง..เดี๋ยวกรูให้ไอ้แมนออกไปซื้อให้”ไอ้ข้าวถาม
“อ่าว..ไหงงั้นอะ”ไอ้แมนพูด ทำหน้าแบบกรูขี้เกียจลง
“แล้วมันจะกลับมามั้ย”ผมตอบไม่ได้ตรงคำถามเลยครับ
“เดี๋ยวคงมาเดี๋ยวกรูโทรบอกมันให้ว่ามึงพื้นแล้วนะ”ไอ้ข้าวบอก แล้วหยิบโทรศัพท์
“เฮ้ย...ไม่ต้อง..เดี๋ยวกรูจะเล่นแบบเมื่อกี้”ผมบอก
“ไอ้เชี้ย..มึงรู้มั้ยว่ามันเป็นห่วงมึงแค่ไหน..เล่นเดี๋ยวมันโกรธเอาหรอก”ไอ้ข้าวหันมาด่า
“จริงหรอ”ผมถามด้วยความไม่แน่ใจ
“เออดิวะ...มันร้องไห้จะเป็นจะตาย ตอนพวกกรูบอกว่ามึงอยู่โรงพยาบาล..แถมโทษตัวมันเองอยู่ตลอดเวลาว่าทำให้มึงโดนรถชน”ไอ้แมนพูด
“มันร้องไห้ด้วยหรอวะ”ผมรีบถาม สีหน้าเริ่มเสีย เพราะเป็นห่วงมันครับ
“เออ..มันมาเฝ้ามึงทุกวันแหละ กรูบอกให้ไปนอนที่ห้องก็ไม่กลับ..พวกกรูเลยผลัดกันมา นอนเป็นเพื่อนมันบ้าง”ไอ้ข้าวพูด
“เออ..แล้วมันพูดอะไรนอกจากนั้นรึป่าววะ”ผมถาม ที่จริงก็อยากรู้มากกว่านั้นครับ แล้วก็เรื่องอื่นๆอีกที่ต้องการรู้ เช่นเรื่องที่ทะเลาะกันคืนวันนั้น
“ก็ไม่นี่หว่า.แต่มันซึมๆนะ..ไม่รู้เป็นอะไรถามก็ไม่ค่อยตอบ”ไอ้ข้าวพูด ผมก็นอนฟัง
“เดี๋ยวหมอคงมาตรวงร่างกายมึง..ส่วนเรื่องที่โดนชนนะ..เค้าไม่เอาเรื่องมึงเพราะว่าเค้าก็มีประกันแล้วมึงก็บาดเจ็บ กรูโทรบอกพ่อแม่มึงให้แล้ว พ่อมึงกับแม่มึงติดงานอยู่ต่างประเทศ กำลังบินกลับมาวันนี้...ส่วนเรื่องร่างกายมึง..หัวแตก เย็บแค่สิบกว่าเข็ม เอ็กซเรย์แล้วไม่เป็นอะไร เดี๋ยวหมอคงให้เอ็กซเรย์อีกที ส่วนเออ....”ไอ้ข้าวมันบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ผมฟัง ซึ้งล้วนแล้วผมก็ต้องการรู้แต่ว่าไม่ต้องถามครับ เอ๊ะ แต่ทำไมมันต้องทำหน้าลำบากใจด้วยวะ
“มีไรวะ”ผมรีบถามมัน
เพื่อนๆทั้งหมดหน้าตางง กับเหตุการณ์ตรงหน้า ทำให้ผมยิ่งอยากรู้ไปใหญ่ครับ
“น้องชายมึง..หมอบอกว่าถูกกระแทกแรงเกินไป..ไม่สามารถขันได้อีกแล้ววะ”ไอ้ข้าวพูด หน้าตามันสลด ผมนิ่งอึ้งไปเลยครับ ไม่จริง น้องชายกรูไม่ขัน ให้กรูตายซะดีกว่า
“หึหึ..”แล้วอยู่ดีๆ ไอ้ข้าวก็อมยิ้มครับ
“ฮ่าๆๆ.........หน้าเหี้ยเป้โคตรตลกอะ...ฮ่าๆๆๆ”นั่นครับ มันปล่อยกร๊าก ออกมา ทำให้ผมรู้ว่าเมื่อกี้มันโกหก
“ไอ้เชี้ยข้าว..แม่งเอ้ย..แดกตีนกรูเลย”ผมยันตัวจะลุกขึ้นแต่
“โอ้ย...เจ็บชิบ”ข้อศอกผมที่โดนพันแผลไว้ ไอ้ข้าวมันหัวเราะไม่หยุด พร้อมด้วยเพื่อนตัวเหี้ยทั้งหลายครับ
“แม่งเอ้ย...อย่าให้กรูหายนะมึง”ผมด่ามันแต่ก็ยิ้มครับ เพราะอาย แฮะๆ
“ตกลงน้องชายกรูสวัสดีได้อยู่ใช่มั้ย”ผมถามด้วยความแน่ใจ
“เออ..แม่ง..ห่วงจังนะมึง”ไอ้ข้าวมันกุมท้องตัวเอง
“อ่าวไอ้ข้าว..หรือมึงไม่หวง”ไอ้ป๊อดมันถาม
“หวงคาบ..”ไอ้ข้าวมันทำท่ากุมน้องชายตัวเอง
“นอกนั้นมึงก็มีแผล พกช้ำนิดหน่อย..เดี๋ยวก็หาย”ไอ้ข้าวมันพูดไปยิ้มไป
“เออ..เหี้ย”ผมด่ามัน
“เดี๋ยวกรูต้องกลับก่อน..เพราะว่ามีเรียนบ่าย..มีไรก็เคลียร์เอาเอง”ไอ้ข้าวพูดแล้วเดินไปหยิบเป้ มันคงหมายถึงเรื่องไอ้เข็มนะครับ
“อืม..ขอบใจมากวะ..หวัดดีครับพี่ตาร์พี่ป่านพี่ไม้ปอง”ผมยกมือไหว้พี่ตาร์กับพี่ป่าน พี่ไม้กับพี่ปอง พี่ตาร์ด้วยครับ
“ดีจ๊ะ..ขอให้หายไวๆนะจ๊ะ”พี่ป่านบอก แล้วเดินออกไปพร้อกมับไอ้ข้าวแล้วก็พี่ตาร์ครับ
“แล้วมึงไม่เรียนหรอวะ”ผมหันไปถามไอ้แมน
“เรียน..เดี๋ยวไปแล้ว...”ไอ้แมนบอก
“เออ..ถ้าเจอมันอย่าบอกนะว่ากรูอะ..จำได้ทุกคน..แกล้งว่ากรูความจำเสื่อมนะ”ผมบอกแล้วยิ้ม
“จะเล่นเหี้ยไรวะ”ไอ้ป๊อดมันถาม แล้วหยิบแอ๊ปเปิ้ลที่ปอกแล้วมาวางไว้ข้างๆผม บนหัวเตียง
“เออน่ะ..จะลองใจคนหน่อย”ผมบอก ไอ้ป๊อดไอ้แสบคงรู้เรื่องหมดแล้วนะครับ สักพัก
แอ๊ดดด
ผมรีบแกล้งหลับทันที
แล้วไอ้แมนก็สวมบทตอแหลของดาราฮอล์ลีวู๊ดเลยครับ เหอะๆ
“เมื่อเช้าไอ้เป้พื้นแล้วนะ..ตอนมึงกลับไป”ไอ้แมนมันพูด ตีเสียงเศร้าด้วยครับ ผมนี่นอนอมยิ้มนิดหน่อยเลยครับ
“จริงดิ...มันเป็นไงบ้างวะ”เสียงไอ้เข็มครับ
“มันจำใครไม่ได้เลยวะ”ไอ้ป๊อดครับ แรดกว่าไอ้แมนอีกอะ เสียงโคตรแบบว่า ตอแหลมาก
แล้วทั้งห้องก็เงียบไปครับ
“ทำใจดีๆนะมึง..หมอบอกว่า..ถ้าใช้เวลาไม่นานมันก็จะจำได้”ไอ้เหี้ยแสบครับ อันนี้ไม่ต้องยกโล่ห์ให้มันหรอกครับ เพราะไอ้แสบเป็นคนตอแหลเก่งอยู่แล้วครับ ฮ่าๆๆ
แล้วทั้งห้องก็เงียบไปอีกครับ
“แต่เดี๋ยวพวกกรูต้องไปเรียนแล้ว..ฝากดูมันด้วยแล้วกันนะ”เสียงไอ้แมนตีบทเศร้าครับ
แอ๊ดดด
ปัง
หลังจากประตูปิดลง ในห้องก็อยู่ในความเงียบ ผมได้ยินเสียงไอ้เข็มมันทำอะไรกุกกักไม่รู้ครับ ผมหรี่ตาดู ก็เห็นว่ามันจัดของอยู่ตรงโต๊ะกับข้าว
เอาไงต่อดีวะ ผมคิดในใจ ใช้แผนไหนละทีนี้อะ
เอาวะ
“คุณเป็นใครครับ”ผมถาม ไอ้ประโยคที่ทำให้ไอ้พวกนั้นมันอึ้งแดกไปเมื่อกี้นะครับ เล่นละครหน่อยมึงไอ้เป้
ไอ้เข็มมันหันมามองผม ด้วยสีหน้าที่ตกใจสุดๆครับ มันยืนค้างอยู่ตรงนั้น ตาค้างจ้องมาที่ผม ผมต้องบังคับตัวเองให้ไม่อมยิ้มครับ ทำหน้าจริงจังและสงสัยสุดๆครับ
ตอแหลได้โล่ห์ไปเลยครับ กรู
“เป้........มะ.มึง”ไอ้เข็มมันดูอึ้งๆไปมากเลยครับ พูดตะกุกตะกักทันที
“ผมชื่อเป้หรอ..”ผมถามกลับ
ไอ้เข็มมันเดินเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นครับ
“มึงจำไม่ได้หรอ...”ไอ้เข็มมันเดินมาข้างๆเตียงแล้วถามผม ผมทำหน้างง แล้วส่ายหน้า
“ผมเป็นใครหรอครับ..แล้วเราเคยรู้จักกันหรอครับ”ผมถาม คำพูดสุภาพๆออกมาจากปากผมครับ
“มึงจำกรูไม่ได้หรอเป้....กรูไง..กรูเข็มไง....มึงจำไม่ได้หรอ..”ไอ้เข็มมันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ทำให้ผมเริ่มสงสารมันแล้วครับ
“ขอโทษ..ผมจำไม่ได้จริงๆ”แต่ผมก็ยังเล่นต่อครับ
“กรูเข็มไงเป้...ทำไมมึงจำกรูไม่ได้ละ....ไอ้เหี้ย”.นั่นครับ ด่าผมมาซะงั้นอะ ไอ้เข็มน้ำตาไหล จนผมอยากจับมันมากอดจริงๆครับ มันยืนปาดน้ำตา เหมือนเด็ก
“ฮืออ..ทำไมจำกรูไม่ได้....มึงมันเลว...ไอ้บ้า”มันยืนด่าผมอย่างนั้นอะครับ แล้วร้องไห้เบาๆ แต่คำด่านี่ดังมากเลยครับ เหอะๆ ผมแอบยิ้มตอนมันก้มหน้าครับ แต่ก็ต้องรีบหุบยิ้มเพราะเดี๋ยวแผนแตกซะก่อน
“ขอโทษนะครับ..ผมขอโทษ..คือคุณเป็นอะไรกับผมหรอครับ”ผมตั้งใจถามเลยครับอันนี้ อยากรู้ว่ามันตอบว่าอะไร มันก้มหน้าร้องไห้ต่อครับ ไม่ตอบผม
“คุณครับ...”ผมเรียกมันอีก
“คุณก็เป็นเพื่อนเหมือน..พวกเพื่อนผมที่กลับไปเมื่อกี้ใช่มั้ยครับ..”ผมถามอีกครับ ย้ำอยู่อย่างนั้นแหละ
“อึก....ทำไมมึงจำไม่ได้....กรูขอโทษ..กรูไม่น่าขับรถหนีมึงเลย...เป้..ทำไมจำกรูไม่ได้..มึงไม่รักกรูแล้วหรอ..ทำไม..ฮืออ..”มันพูดไป อีกมือมันก็จับแขนผมเขย่า ดีนะครับ แขนข้างนั้นผมไม่เจ็บ อีกมือมันก็ปาดน้ำตามันครับ
ผมยิ้มให้กับความเหมือนเด็กของมันตอนนั้นนะครับ สภาพขี้เหล้าหายไปเลยครับ
“ผมรักคุณหรอ”ผมแกล้งถามอีก ยังตีหน้าเศร้าต่อไปครับ มันสะอึก แล้วก้มหน้า แล้วพยักหน้าครับ
“หรอ...แล้วคุณรักผมรึป่าว”ผมถามมันกลับ มันก็น้ำตาไหลไม่หยุดเลยครับ ผมเห็นน้ำตามันหยดลงที่แขนผม มันไม่ตอบ ยืนก้มหน้า
“ผมจำอะไรไม่ได้เลย..ผมขอโทษจริงๆนะ..ผมขอโทษ”ผมพูด ซ้ำแล้วซ้ำอีก
“อึก...ถ้ากรูบอก..มึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมั้ย..ฮืออ..”ไอ้เข็มมันเงยหน้ามองผมแล้วร้องไห้อีกครับ
“ผมไม่รู้ ผมจำอะไรไม่ได้เลย..”ผมยังแกล้งต่อไปครับ ยังไงต้องให้มันพูดก่อนให้ได้ครับ
“อือ...อึก....กรูรักมึงนะ...กลับมาเป็นของกรูเหมือนเดิมนะ..อย่าเป็นแบบนี้..มึงรีบจำได้สิ..มึงรักกรูไอ้เหี้ยเป้..ฮือออ...กรูขอโทษ..กรูจะไปทำแบบนั้นอีกแล้ว..กรูขอโทษ”ไอ้เข็มพูดไปยืนปาดน้ำตาไป เคยเห็นเด็กอยากได้ของเล่นแล้วพ่อแม่ไม่ให้มั้ยครับ แล้วยืนร้องไห้อยู่หน้าร้านของเล่น เหมือนไอ้เข็มตอนนี้เลยครับ
ผมอมยิ้มออกมาน้อยๆ เพราะรู้สึกดีใจเหมือนหลุดออกจากโลกไปแล้วครับ
“อึก...ฮือออ...อึก...มึงรักกรูไง..มึงต้องรักกรู”ดูครับ ดูความเอาแต่ใจของมัน จะบังคับให้ผมกลับไปรักลูกเดียวเลยทั้งๆที่มันบอกรักผมเมื่อกี้ครั้งเดียวเอง
“จริงนะ..มึงรักกรูจริงๆนะ...”ผมรีบคว้ามือมันไว้ก่อนที่จะเฉลยความผิด ฮ่าๆๆ ไอ้เป้หยุดสะอึก แล้วหันมองหน้าผม มันรีบจะสะบัดมือออกครับ แต่ผมจับไว้แน่
“ไอ้เลว..ไอ้เหี้ย...ปล่อยกรูเลย”ไอ้เข็มมันเหมือนจับได้นะครับ ผมหลุดยิ้มออกมา
“เดี๋ยวสิเข็ม.ไหนบอกว่ารักกรูไง”ผมรีบดึงแขนมันแน่นด้วยมือข้างเดียว
“กรูไม่รักมึง..ใครบอกกรูรักมึง..ปล่อยกรูเลยไอ้เหี้ย..แม่งหลอกกรูกันหมดเลยใช่มั้ย”ไอ้เข็มมันคิดได้ไวมากเลยครับ ผมยิ้มหน้าบาน มันยิ่งหน้าบูดโมโหใหญ่
“โอ้ย..”ครับ มันหยิกแขนผมแรงมาก แต่ผมก็ยังไม่ปล่อยมือ จนมันเอาปากมากัดแขนผมอีกแรง
“เข็ม..กรูเจ็บ...โอ้ย..”ผมร้องออกมา มันไม่ยอมครับ ลงแรงที่ฟันมากขึ้น จนผมต้องยอมปล่อยมือ หันมาดูรอย แม่งโคตรชัดเลยครับ แดงทั้งรอยหยิกทั้งรอยกัดเลยครับ มันหันหลังจะเดินออกไป ทำไงดีวะกรู
“โอ้ย....”ผมร้องออกมา ไอ้เข็มรีบหยุดเดิน
“หึ..กรูไม่หลงกลมึงหรอก..”ไอ้เข็มมันหันหน้ามาครับ สัด เสือกฉลาดอีก
เอาไงละทีนี้ ไม่เอานะ เค้าไม่อยู่คนเดียว เค้ากลัว ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับ
“ถ้ามึงออกไป..กรูจะถือว่า..มึงไม่รักกรู..แล้วจะทิ้งกรูไปนะ.”ผมพูด ตัดเด็ดขาดไปเลยครับ เอาให้มันเด็ดขาดไปเลยครับ ดูสิว่ามันจะทำยังไง ถ้ามันเดินออกไป ก็แสดงว่ามันเลือกเอง และผมก็จะปล่อยมันไปครับ
ไอ้เข็มหยุดยืนนิ่ง แต่แล้วมันก็ก้าวขาออกเดินต่อในทันที มันหายไปในลืบทางเดินไปทางประตู หลังมันหายวับไป ใจผมหล่นไปอยู่ตะตุ่มเลยครับ เสียงประตูปิด ดังปัง ทำเอาผมเครียดผมแทบล่วงนะตอนนั้น อึ้งแดกกว่าทุกครั้งอีกครับ
ผมนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น เรียบเรียงลำดับว่ากรูพูดอะไรลงไปวะ แม่ง เข้าตัวเองเลยไง
“เป็นเหี้ยอะไร”แต่แล้วผมก็หันไปตามเสียง ไอ้เข็มมันมายืนอยู่ตรงมุมห้อง ผมยิ้มออกมา ดีใจที่มันไม่ได้เดินออกไปครับ แกล้งกรูอีกแระ สาด กรูแกล้งนิดเดียว เอาคืนกรูซะงั้น
“ป่าว..แค่คิดว่าคนรักจะทิ้งไป..คิดว่าอกหักแล้วกรู”ผมพูดไปยิ้มไปครับ ไอ้เข็มยืนหน้างองิก
ผมกับมันยืนมองหน้ากันอยู่อย่างนั้น ไอ้เข็มยืนพิงพนัง ผมนอนยิ้มอยู่บนเตียง
“จะไม่ทิ้งกรูไปอีกใช่มั้ย”ผมถามมัน มันเงยหน้ามองหน้าผม แมนโคตรๆ ว่าที่เมียกรู
“หรือจะให้กรูไป”นั่นครับ คำตอบไม่ได้ตรงคำถามเลยครับ แต่ก็ดี ที่มันยังหมายถึง ถ้าไปก็คือผมไล่
“เรื่องดิ..กรูรักออกขนาดนี้..ใครจะปล่อย”ผมบอกมัน ทำเอามันทำตัวไม่ถูก ก้มหน้าเหมือนเดิม
“กรูว่ากรูไปเรียนดีกว่า”ไอ้เข็มพูด แล้วทำท่าจะหยิบกระเป๋า ตรงโต๊ะอาหาร
“ไม่เอานะ..ไม่ให้ไป..”ผมรีบบอกมัน
“กรูมีเรียน..”มันหันมาบอก
“หยุดวันนึงไม่เป็นไรหรอก”ผมบอก
“ไม่ได้..มึงก็หายดีแล้ว..ไม่เห็นต้องเฝ้าอะไร”ไอ้เข็มบอก
“หายดีอะไร..ยังไม่หายเลย.แผลก็ปวดไปหมด..ปวดตัวไปหมดเลยเนี้ย..ปวดหัวด้วย..แล้วถ้ากรูหิวกรูจะทำไง..ให้กรูลุกไปทำกับข้าวเองรึไง”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวก็มีพยาบาลเอามาให้”ไอ้เข็มบอก
“เออ..แล้วถ้ากรูอยากเข้าห้องน้ำละ..”ผมบอกอีก ไอ้เข็มทำหน้าคิดหนักแล้ววางมือจากกระเป๋า
“เออ..ก็ได้วะ”มันพูด แล้วเดินมาโซฟาแบบนอก ด้านข้างๆ ด้านซ้ายมือผมนะครับ ด้านขวามือเป็นโซฟาแบบรับแขก
“เข็ม..”ผมเรียกมัน
“ห่าไร..”ดูมันครับ ห้วนมากๆ
“มาใกล้ๆกรูหน่อยไม่ได้รึไง....กรูว้าเหว่”ผมบอกมัน
“ไปตายซะไป”ไอ้เข็มบอก
“อะไรก็ไล่ไปตาย..อยากให้กรูตายมากเลยรึไง...”ผมพูด แกมน้อยใจ
ไอ้เข็มเงียบ ผมก็เงียบครับ ไม่คุยต่อ แกล้งนอนหลับเลยครับ แต่สักพักก็หลับไปจริงๆครับ
รู้สึกตัวอีกที เมือใครมันลูบหน้ากรูวะ จักกะจี้ชิบ ลืมตาขึ้นมาดู คนตรงหน้าตกใจ จะชักมือกลับ แต่ว่าผมรีบจับไว้ทัน แล้วโอบเอว ติดเตียงเอนตัวครึ่งตัวติดกับตัวผมทันทีครับ
“มึงเป็นเชี้ยไรเนี้ย”ไอ้เข็มมันพูดแล้วทุบอกผม
“มึงอย่าดิ้นดิ..กรูคนป่วยนะ”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
ไอ้เข็มมันหลบตาผม เพราะว่าผมเล่นตาเยิ้มใส่มันสุดๆครับ มันพยายามดิ้นให้หลุด แต่ผมก็ยังรั้งเอาไว้
“กรูรักมึงนะ...รักหมดหัวใจเลย..เป็นแฟนกรูนะ...”ผมบอกมัน ไอ้เข็มมันก้มหน้าเข้ากับอกผมทันที ด้วยความอาย
“ได้มั้ยเข็ม...หืม”ผมกระซิบถามมัน
แต่แล้ว อยู่ดีๆ พยาบาลก็เดินเข้ามาครับ แต่มันเบามาก จนไอ้เข็มไม่ได้ยิน ผมรีบทำท่าจุ๊ปาก พยาบาลก็ยิ้มครับแล้วเดินออกไป แฮะๆ รู้หน้าที่ดีมากเลยครับ
“เข็มครับ.....”ผมเรียกชื่อมันอีก
“อย่ามา..กรูจะอ้วก..”ไอ้เข็มบอก ผมอมยิ้ม กรูไปชอบมึงตรงไหนเนี้ย
“หึหึ....ตกลงว่าไง”ผมถามซ้ำ เค้นจะเอาคำตอบให้ได้ครับ
“ไม่รู้..”มันตอบ แล้วซุกอกผมต่อ
“ไหนมึงบอกว่ามึงรักกรูไง..ทำไมเป็นไม่ได้ละ..ทำไมเข็ม”ผมถาม มันเงียบไม่ตอบ จนสักพัก มันก็พูดขึ้น
“ก็กรูกลัว...”ไอ้เข็มมันบอก ผมนิ่งฟังมัน
“กลัวอะไร...”ผมถามกลับด้วยเสียงอ่อนโยน
“กรูกลัวไม่เหมือนเดิม..มึงอะเจ้าชู้จะตาย..เกิดมึงได้กรูแล้วมึงทิ้งกรูละ”ไอ้เข็มมันพูดซะยาว นั่นครับ ว่ากรูเจ้าชู้อีก แล้วมึงละ ไม่เจ้าชู้เลยเนอะไอ้เข็ม
“ตกลงที่มึงไล่กรูต่างๆนาๆเพราะเรื่องแค่เนี้ย”ผมทำเสียงสูงแบบงงกับมัน
“แค่นี้ที่ไหน..มึงเห็นเรื่องของกรูเป็นเรื่องแค่นี้รึไง”นั่นครับ ไอ้เข็ม เริ่มพาล เพราะความเอาแต่ใจ
“ป่าวๆ..”ผมรีบตอบ
“กรูหมายถึง.กรูคิดว่ามึงไม่ได้รักกรู..ตกลงมึงก็รักกรูเหมือนกันใช่มั้ย..แล้วทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย”ผมบอกมัน
มันเงยหน้าขึ้นมา แต่ตาไม่ได้มองผม มองพนังด้านหน้า ผมมองหน้ามัน มันหันมาเห็นตาผมมันก็หลบอีกครับ
“กรูรักมึงมาตลอดสามปีกว่า..มึงคิดว่ากรูจะรักใครได้อีกรึไงวะ”ผมบอกมัน
“กรูจะไปรู้เรอะ”ดูมันครับ จะหวานให้กรูหน่อยได้มั้ยเนี้ย
“มึงทำไมไม่เชื่อใจกรูวะ...มึงรู้มั้ยว่ากรูเจ็บแค่ไหน”ผมบอกมัน ทำเสียงอ่อยๆ มันนิ่งลงไป หันมามองหน้าผม
“ก็ถ้ากรูคบมึงเป็นแฟน..แล้วกรูเออ..กรู....ไม่รู้จะเชื่อใจมึงได้รึป่าว..กรูสับสน..ถ้าเกิดมึงคิดเล่นๆกับกรูเหมือนที่คิดกับคนอื่นละ”ไอ้เข็มมันพูด
“เข็ม..แล้วตอนที่มึงเล่นๆกับคนอื่นละมึงรู้สึกยังไง...คนๆนั้นไม่ใช่ใช่รึป่าว..แต่ว่าถ้าเกิดมึงได้รักใครสักคน คนนั้นก็คือคนที่ใช่สำหรับมึง...กรูอาจจะเล่นๆไปทั่ว..แต่กรูเคยมั้ยที่จะรักใครสักคนแล้วเจ้าชู้ไปเรื่อย..”ผมพูด
“แต่มึงก็ยังไม่ได้รักใครนี่หว่า”นั่นครับ เสือกตอกกลับกรูได้อีก
“อ่าว..แล้วมึงเคยรักใครรึป่าวละ”ผมถามกลับ
“เคยเว้ย”มันรีบตอบ เฮ้ย เคยหรอวะ
“ใคร..”ผมรีบถามเสียงแข็ง
“รุ่นพี่กรู..สุดท้ายแล้วไง..เค้าก็ทิ้งกรูไป..แล้วกรูจะเชื่อได้หรอ..ไอ้ความรักแบบนั้น”ไอ้เข็มมันพูด
“มึงผิดหวังจากความรัก..แต่มึงอย่าปิดกั้นตัวเองสิวะ..ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบไอ้เลวนั้นสักหน่อย.ผู้หญิงผู้ชาย”ผมก็ยังมีหน้าถามต่อครับ
“เสือก”มันกลับด่าให้
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”ผมกอดมันแน่นขึ้น แล้วเอาหน้าไปใกล้
“ผู้หญิง..”ไอ้เข็มมันพูด ผมยิ้มออกมา ดีที่ไม่ใช่ผู้ชาย โล่งอกไปหน่อยครับ
“..มึงรักกรูมั้ยเข็ม..”ผมถาม มันเงียบ
“รักกรูมั้ย..”ผมถามอีกครั้ง มันพยักหน้า
“งั้นมึงก็เชื่อใจกรูเถอะนะ..กรูรักมึงขนาดนี้..ได้โปรดเชื่อใจกรูเถอะ..กรูรักมึงนะเข็ม..”ผมบอกมัน แล้วเอาอีกมือกอดเอวมัน มันก้มหน้าซบที่ไหล่ผม
“เป็นแฟนกับกรูนะ..”ผมบอกมัน มันพยักหน้า
“ได้รึป่าว..”ผมถามอีก มันไม่ตอบ แต่พยักหน้า
“พูดสิ..อยากได้ยิน”ผมถามซ้ำ
“เออ..”มันตอบ ห้วนๆแหละครับ ผมยิ้มออกมา
“ขอบคุณนะ”ผมบอกมัน
“มึงรู้มั้ย..มึงนะผิดหวังจากความรัก..แต่กรูนี่แหละ..จะเป็นคนเติมความรักของมึงเองนะ..ถึงกรูจะไม่เคยรักใครจริงจัง..แต่มึงเป็นคนแรกของกรู..กรูอยากให้มึงรับรู้ไว้..ว่าความรักที่กรูมีให้มึง..ไม่ใช่ความรักที่กรูนึกจะรักก็รัก..จะทิ้งก็ทิ้ง..กรูรักมึงคนเดียว....กรูขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า..การที่เราจะเลิกกัน ไม่ใช่เพราะว่ากรูจะทิ้งมึงไป..แต่มึงเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์เลือกทิ้งกรูไปเอง..มึงจำไว้”ผมบอกมัน ให้ความมั่นใจแก่มัน เพราะว่าผมมั่นใจมาก ว่าผมทำให้คนข้างหน้านี้ เป็นคนรักของผมตลอดไปได้ ถึงแม้ว่าสักวันคนๆนี้จะหมดรักผมยังไงก็ตาม ผมก็จะยังรัก ตลอดไป
“มึงมันน้ำเน่า”นั่นครับ ดูมันพูด ไม่ได้อินกับกรูเลย
“หึหึ..เน่าก็รักมึงอะ”ผมบอกมัน
แอ๊ดด
เสียงประตูเปิดมา ทำให้ไอ้เข็มรีบลุกขึ้น แต่ว่าผมรีบกอดเอวมันไว้อยู่
“ฮันแน่ๆ....”ครับเสียงไอ้ข้าว มากันครบเหมือนเมื่อเช้าอีกแล้วครับ มึงจะรีบไปรีบมากันทำไมวะ
“รีบกลับมาทำซากไรวะ”ผมด่ามัน ไอ้เข็มก็แกะมือผมใหญ่ แต่ผมเกาะเป็นตุ๊กแกเลยครับ
“อ่าวไอ้เชี้ย..มีความสุขแล้วทิ้งเพื่อนเลย”ไอ้แมนมันด่า
“เออ..กรูเห็นแก่ตัวมึงไม่รู้หรอ”ผมบอกมันขำๆครับ ทำเอาพวกมันยิ้มกันใหญ่
“มึงปล่อยไอ้เข็มเหอะ..มันหน้าแดงจะตายห่าอยู่แล้ว”ไอ้ป๊อดบอก
“สัด..เพราะพวกมึงเลยหลอกกรูกันหมด”ไอ้เข็มมันด่า พวกไอ้แสบหัวเราะกันใหญ่
“อ่าว..ถ้ากรูไม่หลอกแล้วเมื่อไหร่มึงจะได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันสักทีละวะ..ฮ่าๆๆ”ไอ้แสบหัวเราะ
“เฮ้ย..ไอ้ป๊อด..ทั้งกลุ่มเป็นเกย์ไปแล้วสี่คน..เหลือเราที่สามารถผสมพันธุ์ต่อกลุ่มได้อีกแค่สองคน มึงต้องมีลูกเยอะๆนะมึง ไม่งั้นหมดกันเลย”
ไอ้แมนมันพูดแล้วเกาะคอไอ้ป๊อด เพื่อนๆหัวเราะมัน
“เออ..จริงวะ..แม่ง..เหลือเราสองคนเอง”ไอ้ป๊อดมันคิ้วขมวดเหมือนคิดจริงๆ
“อ่าว.มึงทำหน้างี้..มึงอยากมีผัวรึไงวะ”ไอ้แมนมันพูด แล้วปล่อยแขน
“พ่อมึงดิ..กรูชอบผู้หญิงโว้ย”ไอ้ป๊อดรีบพูด
“เออ.ดี..กรูจะได้มีเพื่อน”ไอ้แมนบอก แล้วเกาะคอไอ้ป๊อดอีก
“กรูมีเมียได้สี่คน..กรูว่าจะมีลูกผู้หญิงสามคน เป็นผู้หญิงหนึ่งคน เป็นดี้หนึ่งคน เป็นเลสเบี้ยนหนึ่งคน แล้วเอาผู้ชายห้าคน เป็นชายหนึ่ง กระเทยหนึ่ง ไบทอีกหนึ่ง คิงอีกหนึ่ง ควีนอีกหนึ่งแล้วมึงก็มีตามกรู แล้เอาลูกมึงกับลูกรูไปเป็นผัวเมียกันดีมั้ยวะ”ไอ้แมนมันคิดได้ครับ มันทำท่าแบบคนอุ้มลูกไปด้วยครับ
“ไอ้เหี้ย..”ไอ้ป๊อดมันตบหัวไอ้แมน
“ลูกมึงเป็นเกย์ไม่ได้..เสียศาสนามึงหมดแล้ว”ไอ้ป๊อดพูด
“เออ..จริงวะ..กรูลืม”ไอ้แมนทำท่าลูบหัว
“แต่ทำไม..อีดาที่เป็นดี้โรงเรียนเก่าเรามันเป็นผู้หญิงแต่มันมีผัวเป็นทอมได้วะ กรูไม่เข้าใจโลกนี้จริงๆ”
ไอ้แมนมันพูด ศาสนามันเองมันยังไม่เข้าใจ แล้วพวกผมจะเข้าใจหรอครับ
ผมก็เฮฮากันไปครับ ไอ้เข็มแกะมือผมออกจากเอวมันได้สำเร็จ เหอะๆ
“ไอ้เข็ม..คืนนี้จะมาเฝ้าไอ้เป้รึป่าววะ”ไอ้ข้าวมันถาม
“ไม่.เหนื่อย”ไอ้เข็มมันพูดแล้วนอนลงบนโซฟา
“เฮ้ย..เรื่องดิ..ไม่เอาโว้ย..”ผมรีบบอกมัน
“เรื่องของกรูมึงจะทำไม”ไอ้เข็มมันมาค้อน ทำเอาเพื่อนทั้งห้องมองผมด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น ก็นะ เพื่อนในกลุ่มมาชอบกันเอง เพื่อนมันก็อยากดูเป็นธรรมดา
“เออ..งั้นกรูออกวันนี้เลย..ไอ้ข้าวไปบอกหมอ”ผมบอกแล้วมองหน้าไอ้ข้าว
“มึงจะบ้ารึไง..ไอ้ควาย”ไอ้เข็มหันมาด่า
“อ่าว..ก็กรูจะกลับไปนอนกับมึง”ผมพูดได้หน้าตาเฉย
“ไอ้หน้าด้าน”ไอ้เข็มมันด่า แล้วนอนต่อ
“เอาดิ..ถ้ามึงไม่มาเฝ้ากรูนะ..กรูหนีออกจากโรงบาลจริงๆ”ผมพูดแล้วหันไปนอนต่อบ้างครับ
แต่แล้วผมก็ชนะครับ เพราะว่าเย็นนั้น ไอ้เข็มก็ต้องมาเฝ้าผม มันกลับไปเอาเสื้อผ้าที่ห้อง แล้วไปซื้ออาหาร กลับมาครับ พวกเพื่อนเวรมันก็กลับไปตั้งแต่เย็นแล้วครับ
ไอ้เข็มมันกำลังจะเตรียมตัวเข้าไปอาบน้ำ มันถอดเสื้ออกต่อหน้าผมด้วยความเคยชินมั้งครับ ผมมองมันทุกส่วน จนมันหันมามองหน้าผม กางเกงยีนส์มันยังไม่ได้ถอดครับ
“ไอ้เหี้ยหื่น..มึงแม่ง”ไอ้เข็มหันมาด่า แล้วมองผมตาขวาง
“กรูรักมึง”ผมบอกมันแล้วยิ้ม
“มึงจะพูดล้านรอบเลยรึไง”ไอ้เข็มมันด่าผม
“ล้านๆรอบกรูก็จะพูด”ผมบอกมัน มันรีบเดินไปจะเข้าห้องน้ำครับ
“กรูรักมึง..กรูรักมึงกรูรักมึง..กรูรักมึง”ผมพูดติดกันถี่ยิบ จนมันชูนิ้วกลางให้ผม แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปครับ
ผมนอนยิ้มอยู่บนเตียง ด้วยว่ามีความสุขสุดๆ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้นะครับเนี้ย
...
มาต่อแล้ว
สรุป
มาต่อเรื่อง
แต่การบ้านไม่เสร็จ แม่งเอ้ย
งานเยอะชิบเหี้ย
เซ็งสุดๆอะ
ลาออกไปขายหมูปิ้งดีกว่ามั้ย กร๊ากก ล้อเล่น
ยังรักเรียนอยู่
เดี๋ยวไปทำงานต่อแล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลย
จุ๊บๆนะค่ะ
ฝันดีค่ะ
ขอให้มีความสุขกับวันจันทร์ที่จะเริ่มข้างหน้านะค่ะ
บับบาย
-
^
^
^
จองที่ จิ้มคนแรกป่าว :a2:
โห มุกความจำเสื่อม ยังใช้ได้อีก อิอิ
ในที่สุดเข็มก้อเส็ดเป้ :laugh:
-
แอร๊ยยยยยย อ่าน :mc4:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:mc4: :mc4: :mc4:
เอาฤกษ์เอาชัยกะคู่รักเกย์หน้าใหม่ ฮ่าๆๆ กว่าจะลงเอยกันได้เอนะ เกือบตาย หุหุ :L2:
-
ปลื้มมจัง
เเฮปปี้เเร้วอ่า
บทจะง่ายก้ง่ายย
บทจะไม่เหนวี่เเววก้สงสารเป้
เอาทีนี่ทำไงต่ออ่ะ
ใครเปนผัวเปนเมีย หรือว่าเปนเเบบข้าวอีกอะ 55
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ฉลอง ง งง ง วู้ๆ
-
อ๊ากชอบคู่นี้จัง น่ารักแบบกวนๆดี
-
ดีกันแร้วว :n1:
เหอๆ ชอบมุกความจำเสื่อมอะ
ชอบคุ๋นี้อ่ะ จะมีตอนพิเศษ ไหมอ่า :impress2:
+1 ให้ เป็นกำลังใจ
รักคนแต่ง จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
-
โอ้ คืนนี้นอนหลับลงแระ
ใจดีจังเลยยยย อัพรวดเร็วทันใจ o13
สู้ๆเรื่องการบ้านนะคะ
(ต้องบอกตัวเองด้วย) - -*
-
:laugh: น่ารักกกกกก
ฉลองให้คู่ัรักคู่ใหม่ :mc4: สมหวังกันซะที
-
ตามทันแว้ว อิอิ
:mc4: :mc4: :mc4:
ยินดีด้วยกะเป้และเข็ม
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เย้..เย้..เย้..ชนะเริ๊ดค่ะ
-
คู่นี้แลดูโหดกว่าคู่ข้าวกะพี่ตาร์อีก
แต่ก็ปลื้มใจที่รักกันจนได้ ฮาๆ
:-[ :-[ :-[ :-[
-
ดีใจด้วยรักกันแล้ว
-
เย่ รักกัน รักกัน
:L2: :L2: :L2:
:L1: :L1: :L1:
-
เย้ๆๆๆ รักกันๆๆๆ
ชอบๆๆ บันยากาศดีๆๆ อ่านแล้วมีความสุข
รักเบ่บี๋ขึ้นมากอีกกองเลย คริๆๆ จุ๊บๆๆคร้าบบบบบบ
-
และแล้วก็แฮปปี้ :mc4:
-
:really2: :really2: :really2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:o8:
ขอจงเชื่อมั่นในพลังของความรักนะครับ
-
:really2: วี๊ดดดดด บึ้มมมมมม
สุขีสโมสร สมหวังกันแล้ว คู่นี้แบบว่าแรงได้ใจจริงๆ นอนหลับแระคืนนี้ o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:mc4:
แระแล้วเป้ เข็ม ก้อ ลงเอ๋ยด้วยดี :n1:
-
ว่าที่เมียแมน
ก็ยังดีกว่าไม่มีเมีย
555555555555
-
:o8: เขิลแทนเข็มเลย
ลงเอยกันด้วยดี
จุ๊บๆๆๆๆ
ยังไม่มีเลิฟซีน เลย ฮ่าๆๆๆ
รีเควสๆๆๆ :impress2:
-
เย้
เรียบร้อยไปอีกคู่
แต่ว่า เอ่อ....ยังไม่ ไม่...นั่นกันเลยนะ
แอร๊ยยย...เขิลลลล
-
:sad4: เบบี๋อย่าพึ่งรีบจบนะ
ยังสนุกอยู่เลย ไหนๆเป้ก็เข้าใจกะเข็มแล้ว
ก็ข้อให้มีตอนพิเศ๊ษพิเศษหน่อยดิ :oo1: อยากอ่านมาเลย
ติดใจเบบี๋ ที่สุ๊ดเลย :angellaugh2:
-
:-[ มีความสุขๆๆ
ในที่สุดก็เสร็จไปอีกคู่...เข็มแมนได้อีก โฮะๆ :m3:
อย่างนี้ต้องฉลองเอ็นซีหน่อยมั้ย? แฮะๆ :m23:
:m10:
:c4:
-
ลุ้นแทบตาย ในที่สุด...
คู่รักพื่อนเลิฟกิดขึ้นจนได้
ตอนต่อไปเป้ต้องเอาคืนให้จงหนัก :impress2:
ขอพิเศษหลายๆ ตอนนะคับ
-
โห...เป้เล่นซะเข็มม้วนหางอายน่ารักเลยอ่ะ
คืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบนเตียงคนป่วยไหมหว่า ฮี่ๆ
ชอบไอแมนมั่กๆ คิดจะมีลูกหลายๆคน แต่แบบปกติมีอยู่แค่คนเดี๊ยะ
นอกนั้น ก็ทอม ดี้ เลส คิง ไบ ก๊ากกกกก...มันบ้าดีแฮะ
-
โล่งอกแทนเป้เลย
ในที่สุดก็รักกันได้ซะที
เอ้ คู่นี้จะมีฉาก love love มาให้ดูไหมน้า หนูเบบี้ :o8:
รอลุ้นอยู่นะเนี่ย อิอิ :laugh:
-
หึหึ เกือบไปแล้วนายเข็ม โชคดีที่เป้ไม่เป็นอะไร
ป.ล. อยากบอกว่าชอบเรื่องของเบบี้มากครับ :o8:
เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
J. :bye2:
-
สุดสุดสุด :impress2: :z1:
-
.............. :impress2: ....ชอบบบบบบบบบบค่า ....... แมนดี อ่ะเข็มอ่ะ ...... อย่าเพิ่งจบนะค่ะ :กอด1:
ขอคู่นี้อีกหน่อยน้า ชอบคู่พิเศษอ่ะค่ะ ข้าวต้าก็อ่านได้ไม่ค่อยเท่าไหร่(ในด้านความรู้สึกมั้ง?)...... รออยุ่นะค่ะ
-
:กอด1: สุดท้ายก็ลงเอยกัน ลุ้นแทบเหนื่อย แต่สงสัยคนเขียนเหนื่อยยิ่งกว่า
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ
:bye2: :bye2:
-
อ่านบทนี้แล้วซึ้ง เป็นปลื้มจังในที่สุดก็ลงตัว :m1:
-
:m15: :m15: :m15: :m15:
แต่ยังคงยิ้ม ยิ้มทั้งน้ำตา
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
:pig4:
o13
-
โหยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะได้หวานกันอะปะเนี่ยๆๆๆ
-
รักกัน ๆ โอยยย หวานน ช๊อบชอบบบบ
มาอีกน้า มาอีก :3123:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
รักกันซะที!!!~
-
ดีใจจางเรยยยยยยยยยย มะไรจา..... :oo1: ซะทีอะ55555 ในรพเรย หุหุ :o8:
ขำพี่แมนอ่า :laugh:
-
น่ารัก จัง เรยนร้า
คู่นี้
-
วันนี้มาช้าจังเลย
งานเยอะเหรอ
เอาใจช่วยนะคับ
+1 เป็นกำลังใจไปก่อนละกัน
:3123:
-
วันนี้จะมาป่าวหว่าๆ :call:
-
ลงเอยไปอีกคู่ :laugh:
-
วันนี้อาจไม่มาต่อนะค่ะ
เพราะว่างานที่บอกว่ายังทำไม่เสร็จนะมันต้องส่งพรุ่งนี้
ตอนนี้ก็นั่งปั่นอยู่
ส่งพรุ่งนี้ ไม่จุกตูดไม่รีบทำ
แต่ถ้าเสร็จก็อาจมาต่อคืนนี้่ตอนดึกมากๆน่ะค่ะ
คิดว่าคงไม่น่าเสร็จ หรือ อาจจะเสร็จ ไม่แน่อะค่ะ
ไปแระนะค่ะ
ไม่อยากให้คนอ่านรอ
แต่ว่ายังไม่รู้จะต่อตอนเข็มกับเป้อีก หรือว่าไปที่ข้าวกันตาร์เลยดี
แต่ถ้าเข็มกับเป้ คนอ่านคิดไว้แล้ว่ว่า จะแอบทรมานคนอ่านหน่อย
กร๊ากก
ไปแระค่ะ
บับบาย :m31: :m31: :m16: :m16:
-
รับ ทรา บ บ ค้าบ บ
-
จัดมาหวานๆ คร้าบเบ่บี๋
มาดราม่า เด๋วพ่อจับตบจูบเลย
หึๆๆๆๆ
รีบทำงานเน้อ เปนกำลังจัยหั้ย สู้ๆๆๆๆๆ
-
:a2:
สู้ๆๆ
-
ขอให้ทำเสดทันนะ
เอาใจช่วยให้เสดไวๆ
แล้วมาต่อนะ
รออ่านอยู่นะ
:a2: :a2:
-
:monkeysad:พยายามเข้ากับงานนะค่ะ
สู้ๆๆๆ...ส่งกำลังใจเซ็ตใหญ่ไปให้ :กอด1:
รออออออออ
-
รับทราบงับ งั้นไม่รอดีกว่า ฮา
-
:impress3: กาซิก กาซิก เศร้านิดหน่อย
ขอให้ทำงานเส็ดไวไวนะจ้า แล้วไปพักผ่อนก้อด้าย
พรุ่งนี้ค่อยมาอัพต่อ อย่าหักโหมนะจ้า :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2:
:L1: :L1: :L1:
-
:sad4: :sad4: :sad4:
ยังไงก็รอ
เป็นกำลังใจให้เสร็จเร็ว ๆๆๆ นะก้าบ
:really2: :really2: :really2:
-
ทำถูกแล้วครับ เบบี้ต้องรักตัวเองก่อนโดยทำงาน,การบ้านให้สำเร็จก่อนเถอะครับ
เราเชื่อว่าคนที่อ่านเรื่องของเบบี้ทุกคนเห็นความตั้งใจในการเขียนและอัพนิยาย อย่างหนักหน่วง(มาทุกวัน)
เป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าใจอ่อนล่ะ :a2: :a2:
การบ้านไม่เสร็จยังมามีใจเป็นห่วงแฟนคลับ,คนอ่านอีก น่ารักชิปเป๋งเลย :จุ๊บๆ:
:bye2:
-
รับทราบคราบ
-
โอเช เข้าใจ รอได้ :3123:
-
รับทราบค่ะ :L2:
-
......... งานเสร็จยังค่ะ ถ้ายังส่งมาเลยค่ะช่วยทำค่ะ รับรองเสร็จจจจจจ ....... รออยู่นะค่ะ ......
.... ไม่เร่งไม่เร่งค่ะ ...... เดี๋ยวตอนหน้าไม่หวาน จับใจ ....... :impress2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ไม่เปงรัยนะครับ
ทำงานของตัวเองให้เต็มที่นะ
คนอ่านรอได้
เอาตอนเข็มกะเป้ ให้ สุดๆๆๆๆ ลงเอย ก่อนดีก่านะครับ
เพราะกำลังอิน อ่ะนะ
-
รอ รอๆๆ :call:
-
สู้ๆ ค่ะ .. :L2:
แต่ขอนิดนึง ม่ะรู้เป็นไร..ชอบคู่พี่แสบกับน้องปานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เราเมนต์ 3 รอบ ขอแต่คู่นี้อ่ะ ม่ะเชื่อ ย้อนกลับไปดูรีเก่าๆ เหอๆๆๆ
ถ้าไงก็ขอตอนพิเศษของคู่นี้อีกน้า..please.. :call: :call: :call:
.....ชอบมั่กกกกกก .........กกกก....อ่ะ o13
-
รอก่ะรอ :t3:
-
:z1:
แอบมารอ
-
ไม่ให้รอ ก็จ่ารออออ :jul3:
มาเหอน้า ๆ
ขอให้งานเสร็จไว ๆ เอาใจช่วยย :L2:
-
สู้ ๆ ค๊าบบ!!!~
-
เมื่อคืนที่ไม่ได้มาต่อเรื่อง การบ้านเสร็จทันพอดี นอนตีสอง ไปเรียนตอนเช้าก็ง่วงมากมาย จะหลับแล้วหลับอีก เจริญมั้ยละ
ฮ่าๆๆ
แต่ว่าเดี๋ยวก่อน พรุ่งนี้มีงานที่ยากกว่าวันนี้ที่ส่งไป ต้องส่งพรุ่งนี้ แล้วเพิ่งจะเริ่มทำวันนี้ ดองมานาน มัวแต่อัพเรื่อง
เซ็งเลยไง พ่อแม่รู้นี่แย่นะเนี้ย แฮะๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แต่เสร็จจากงานนี้คือต้องส่งพรุ่งนี้ คงมาต่อให้ได้แล้ว มีแต่อ่านหนังสืออย่างเดียว แต่จะเฉียดเวลาอันมีค่ามาต่อให้คนอ่านทุกคน เพราะว่าไม่อยากให้รอนาน
แต่ถ้าปาฏฺิหารมีจริง จะเสร็จมั้ยคืนนี้ อยากให้เสร็จอะ อยากมาต่อไวๆ เพราะไม่ชอบให้เรื่องมันค้างนานๆ เดี๋ยวคนอ่านไม่มาดู หิหิ
ห่วงไปนั้น
....................
ส่วนloginmymind ที่ขอปานกับแสบมาหลายรอบ ฮ่าๆ ได้อ่านแน่แค่ แต่ว่ามันเป็นคู่รองอะ ไม่อยากเอาให้มันเด่นเกิน แต่ว่าหลังจากคู่ไอ้เป้ไอ้เข็มเสร็จ ก็จะดูก่อนว่าจะต่อข้าวกับตาร์เลยดี หรือว่าต่อเป้กับเข็ม ตอนนี้คิดอยู่ แต่ว่าไม่ค้องห่วง พี่แสบกะน้องปานอะมาอีกแน่นอน เพราะว่าคนเขียนชอบน้องปานเหมือนกันงะ
หิหิ
ไม่ต้องห่วงน้า
:-[ :-[ :-[
ส่วนเดี๋ยวมาต่อหรือไม่มาก็รอต่อไป ถ้าวันนี้ไม่มาต่อก็คือ คนเขียนตายไปกับงานไปแล้ว แต่ถ้ามาต่อ แสดงว่าขึ้นสวรรค์ ชั้นดาวดึง เหอะๆ
ไม่ต้องห่วงเน้อ ปานแสบ ได้แน่นอน แต่นานหน่อย
กร๊ากก
เดี๋ยวต้องไปทำงานต่อแล้ว เพราะว่าเปิดเนตหางาน แต่ว่าอยากเข้ามาดูว่ามีใครว่าไรบ้างอะ
เลยอดไม่ได้ต้องมาบอกไว้ก่อน เดี๋ยวรอกันอะ
ไปก่อนนค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทั้งหมดเลยนะค่ะ
รักนะจุ๊บๆ
บับบาย :really2: :really2: :really2: :เศร้า1: :เศร้า1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:-[อ๊าๆๆๆๆๆๆๆ...จะได้อ่านทุกคุ่เลยใช่มั้ยยยย
กรี๊ดดดดดดดีใจจังเลย
คนแต่งว่าไงคอนอ่านว่าตามกันนนะจ้า
ขอให้เป็นขึ้นสวรรค์แล้วกันนะ
พยายามเข้านะจ้า สู้ๆๆ
ส่งใจไปเชียร์เหมือนเดิมมมมม :กอด1:
-
:L2:
-
รอได้คับถึงจะนานแค่ไหนก้รอได้คับ.................................ชันจะรอเทอเสมอ
............................................................................................. :L2:
-
เบบี้นี่น่ารักจริงๆๆ ถึงไม่เข้ามาต่อก็มาอุตส่าห์ส่งข่าวคราวตลอด
ขอให้งานเสร็จทันดังใจเด้อจ๊ะ เอาใจช่วย สู้ สู้
-
จะรอจ้า
ตั้งใจทำงานนะค้าฟ
พักผ่อนเยอะๆ ด้วยน่ะ
o8 o8 o8
-
รอได้ค่า^^
สู้ๆน๊าาา :L2:
-
ขอให้ทำงานเสดทันส่งนะ
:L2
:L2:
-
รอคระ เปนกำลังใจให้ :L2:
-
:จุ๊บๆ:
:bye2:
-
สู้ๆเบบี้ เอาเรียนให้ผ่านก่อน เรื่องอื่นเรื่องรอง แต่มาต่อเร็วๆก้อดีน้า :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
จ้า
นางฟ้าเบบี๋ที่น่าร๊ากกกกก
-
จัดมาเลยเบ่บี๋ ทำงานเสดไวๆเน้อ
เอาคู่แมนด้วย นะนะนะ ได้โปรด แบบว่าอยากอ่านมากมาย
ผมขอนะคร้าบบบ ได้โปรด เร้วพี่มิ้นมาช่วยกันดันที
คายชอบแมน มาช่วยกันดันเรว
พอเสดคู่เป้ กะ เข็ม เอาคู่แมนมาคั่นยกเนาะเบ่บี๋ เนาะ จะได้มีเรื่องเขียนเยอะๆ อ่ะ
ได้ปล่าวเอ่ยยยยยย
-
ทำงานเสร็จแล้วค่อยมาต่อก็ได้จ่ะ
เป็นกำลังใจให้เน๊อ ทำงานดีๆ ได้คะแนนดีๆ อิอิ
เรื่องมาต่อ จัดแสบกับปานมาเลย
เอ๊ะ แต่ว่าเข็มกับเป้ก็ดีนะ อยากอ่าน อิอิ
พยายามเข้าน้า
^_______________^ , , *
-
......... ..... :impress2: ..... รอได้ค่ะ อย่าให้เสียการเรียนก็ดีแล้วค่ะ เห็นป่ะ มีคนชอบแสบปาน ..
..... เยอะน้าไม่ลองพิจารณาอีกเรื่องเหรอค่ะ ...... ถ้าจะรุ่งค่ะ ชอบบบบบ เถื่อนๆ :haun4:แบบไอแสบเนี้ยโดนจาย .....
-
:impress2: :call: อยากอ่านเรื่องของเป้กะเข็มต่ออะค่ะ
มะเปงรัยค่ะ รอได้ สู้ๆๆๆๆเน้อ :pig4: :L1:
-
ขอบคุณมากคร้า..... :pig4:..ที่จะเขียน..น้องปาน กับพี่แสบ..ให้อ่านอีก..+1 ให้ก่อนเลย...อิอิ..
ไม่รู้เป็นไร..ชอบแต่คู่นี้..ตาร์กับข้าว ก็โอเคค่ะ อ่านได้ เข็มกับเป้ ก็ดีค่ะ อ่านได้
แต่น้องปานกับพี่แสบนี่ซิ...ม่ะรู้มันมาโดนต่อมอะไร...ชอบสุดๆอ่ะ อ่านแล้วอ่านอีก..จนจะจำขึ้นใจอยู่แล้วเนี่ย..เหอะๆๆ
ช้าหน่อยม่ะเป็นไร เพราะว่าเค้าไม่รีบ แต่เค้าเร่ง....5555...
ส่วนเรื่องงาน...ก็สู้ๆค่ะ เอาใจช่วย.... :กอด1:
-
ไม่เป็นไรๆ รอได้ๆ
ทำงานให้เสร็จก่อนน ดีกว่า
:กอด1:
-
:3123:
รักเบบี๋ที่สุ๊ด
-
ทำงานตัวเองให้ดีๆ
เอาให้คะแนนๆเยอะๆ
โชคดีจ้า :really2:
-
รอได้เสมอค่ะ :กอด1:
โหย แค่นี้เบบี้ก็ขยันอัพ & ถี่จะแย่แล้ว
ให้งานเสร็จแล้วพักให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้ :pig4:
ตอนนี้ปลื้มคู่เป้กับเข็มมากกว่าคู่หลักอีกนะ เพราะรู้สึกว่าคู่นั้นเขาลงตัวกันไปแล้ว
ต่อไปขอคู่แมนละกัน :impress2:
-
ดีใจกะเป้ด้วยครับ
บทสรุปไม่เห็นเหมือนเราเลยหว่า อิ อิ :L2:
-
เข้ามารอข้าวกับตาร์ป่านกับแสบเข็มกับเป้
...
ให้คนเขียนดูแล้วสุขภาพด้วยนะอย่าหักโหมเกิดไปเดี่ยวไม่สบาย....อากาศยิ่งหนาวๆๆอยู่.
-
:n1: :n1:
สัญญาแล้วน๊าว่าจะมาต่ออิๆ
-
คิดถึง...
:dont2:
แมน..
:laugh:
-
^
^
^
จิ้มพี่มิ้น gvksyhp-uhws]g]p คริๆๆ คิดเหมือนกันเลย
คึดถึงแมน อ่ะคับ
ทำไงดีอ่าเบ่บี๋
-
:call: :call: :call:
เล่นคุณไสย
:pig4:
-
ให้กำลังใจน้องเบบี้ด้วยนะค้าบบบ
-
:a2: สู้ๆ น้องเบบี้
ขอให้งานเสร็จทันส่ง แล้วก็ได้คะแนนดีๆ นะคะ :a1:
-
ตอนที่95 พิเศษ เป้กะเข็ม<อยู่ช่วยตัวเอง>
“เข็ม.....เข็ม....”ผมเรียนชื่อไอ้เข็มอยู่ ก็มันเล่นหลับไป แต่เสือกเปิดโทรทัศน์ไว้นะครับ ผมจะลุกไปก็ไม่ได้อะ ยังนอนอยู่เตียงอยู่เลยครับ
“อืม.....เรียกทำเหี้ยไร..”ดูมันครับ พูดกับแฟนเพราะๆหน่อยไม่ได้เลย
“ไปปิดโทรทัศน์ก่อน..”ผมบอกมัน ผมเงยหน้ามามองโทรทัศน์ก่อนที่จะลุกโซซัดโซเซเดินไปปิด
“เดี๋ยวดิ..”มันกำลังจะนั่งลงบนที่นอนครับ
“เหี้ยไร..”ผมเงยหน้ามันขึ้นมามองผม แต่หน้ามันยู่ยี่มากเลยครับ
“จูบกรูก่อนดิ..ก่อนนอนไง”ผมบอกมัน ตอนนี้ปิดไฟมืดหมดแล้วนะครับ
“ส้นตีน..ไม่มีรมณ์”ดูมันครับ พูดเสร็จมันนอนลงที่นอนเลยครับ
“อะ..เข็ม...ลุกก่อนดิวะ”ผมบอกมัน แม่งนอนอย่างนี้เหมือนคนพิการเลยครับ ทำเหี้ยไรไม่ได้เลยอะ
“เข็ม.....................เข็ม..............ไอ้เข็ม..”ผมเรียกชื่อมันแต่ไม่มีการตอบรับครับ แม่ง หงุดหงิดวะ เลยต้องนอนครับ เพราะว่ายังไงคงทำให้มันลุกมาไม่ได้หรอก ไม่สามารถพอ
.................................
กลิ่นไรวะ.. หอมจัง หมูสับ หอม จะกิน ผมนอนคิดอยู่อย่างนั้น ระบบประสาททำงาน สั่งให้ผมลืมตาขึ้นมาดู
“กินด้วย..”คำพูดแรกที่ผมบอกไอ้คนข้างหน้าครับ
“เรื่องดิ..ของกรู”ดูมันครับ มีน้ำใจมาก
“กรูกินด้วยดิ..แม่งหวงจังนะมึง..”ผมบอกมัน
“ของมึงนู้..อาหารโรงบาลนู้”มันพูด แล้วทำท่าทางชี้ไปชี้มา
“ไม่เอา.กระเดือกไม่ลง..เร็วๆเลย..ป้อนกรูด้วย”ผมบอก มันหันหน้ามามอง อาหารหลากหลายบนโต๊ะ ข้าวต้มกุ๊ย ผัดผักบุ้ง ไข่เจียวหมูสับ ยำผักกาดดอง ปลาสลิดทอด ของโปรดผมทั้งนั้น ตอนอยู่ที่บ้าน ทำกินเกือบทุกวันอะครับ ไม่มีเบื่อ
“แม่ง.ขัดความสุขกรูอีก”ไอ้เข็มมันพูด แล้วดัน ที่โต๊ะที่วางอาหาร มาทางผม จัดอาหารมาวางตรงหน้า
“มึง..แล้วไปได้มาได้ไงเนี่ย”ผมถามมัน
“ซื้อ..ข้างล่าง”มันพูด แล้วจัดของ
“หมดเลยเนี้ยนะ.มีขายด้วยหรอวะ”ผมถามด้วยอาการงง
“เออ.แดกๆไปเหอะ..แต่ไม่อร่อยเท่ามึงทำหรอก”มันพูด ทำเอาผมยิ้มออกมา
“จริงดิ..”ผมยิ้มมองหน้ามัน
“โอ้ย..”โดนตบหัวครับ มึงอายก็ไม่เห็นต้องลงมือกับกรูเลยนี่หว่า
“ป้อนด้วย”ผมทำปาก
“มือมึงด้วนรึไง..กรูก็จะกินเหมือนกัน”มันพูด
“ป้อนด้วย..”ผมพูดซ้ำ
“เรื่อง...”ครับ เถียงกันเป็นอาจิณ ผมก็เลยอยู่เฉยๆ ไม่จับช้อน มันก็กินไปครับ จนมันหันมามองหน้าผม มันเลยเอาช้อนมาจ่อที่ปากผม
“แค่เนี้ย”ผมพูด
“โอ้ย..”ครับ มันกระแทกช้อนเข้าปากผมอย่างแรง
“มึงอะ...”ผมพูดแล้วเอามือจับปาก มันยืนป้อนผมอยู่อย่างนั้นจนอาหารข้างหน้าหมดไป เพราะฝีมือผมกับมัน ช่วยกันตักเข้าปากไม่ยั้ง
“แม่กับพ่อกรูจะมาวันนี้รึป่าว”ผมถาม
“คงงั้นมั้ง...เห็นไอ้ข้าวบอกนิ...”ไอ้เข็มมันพูด
“แต่เดี๋ยวกรูก็ออกได้แล้วมั้ง..ไม่ได้เป็นไรมากสักหน่อย”ผมบอก
“อย่ามาเสือกรู้ดี..มึงเป็นหมอหรอ”นั่นครับ โดนด่าอีก
“อ่าว...ก็กรูอยากกลับไปห้องที่มีเราสองคน” แฮะ ผมพูดแล้วยิ้ม มันหันหน้ามามอง
“มึงเป็นพระเอกลิเกหรอวะ..แม่ง..กรูชักรำคาญกับความน้ำเน่าของมึงแระ”มันว่าผมอีก แล้วหยิบหนังสือจากกระเป๋าเป้ของมัน มานอนตรงโซฟา
ผมนอนดูมันอ่านหนังสือ มันก็ไม่สนใจผมหรอกครับ ผมก็นอนตะแคงดูมันอยู่อย่างนั้นแหละ ขาวจั๊วน่าเจี๊ย มากๆอะครับ ตามตัวก็มีกล้ามไปหมดทุกส่วน ขาก็เรียว ขนหน้าแข้งก็ไม่มี ขาก็ขาวสุดๆ เท้ายังอมชมพูเลยครับ จมูกโด่งๆ แก้มใสๆ ปากเล็กๆอมชมพูด มือมันก็เรียว ที่จริงผมชอบคนมือสวยอยู่แล้วนะครับมันเลยกินไปครึ่งใจผมเลยครับ
“มึงจะหื่นไปไหน.”มันพูด แต่ว่าตายังอ่านหนังสือ
“หึหึ...กรูจะมองแฟนกรูใครจะทำไม”ผมบอก แล้วนอนยิ้ม
“น้องมึงตั้ง”เสียงไอ้เข็มมันพูด ผมเหลือบมาดูน้องผมมันก็ตั้งจริงๆแหละ
ผมก็ไม่ได้อายหรอกครับ ของมันเคยๆกันอยู่ แต่ว่าก็ได้แค่ลูบๆคลำๆไม่ได้มีไรเกินเลย
“ลูกมันมองแม่มันไง...”ผมพูด
“โอ้ย..”
“มึงนี่นะ...”ไอ้เข็มหันมาด่า แล้วลุกขึ้นนั่ง มันคว้างหนังสือมาที่ตัวผม
“จัดการซะ..เดี๋ยวพยาบาลมาตรวจ..มึงอายเค้าบ้างมั้ยห๊ะ..”ไอ้เข็มมันพูด แล้วทำหน้าดุใส่ผม
“เฮ้ย.ไม่เอาดิ..ช่วยหน่อยดิ..”ผมพูด แล้วรีบยันตัวเอง ให้กึ่งนั่งกึ่งนอน
“ไม่โว้ย..ตั้งเองก็เอาลงเอง..กรูจะรอหน้าห้อง.ให้เวลาสิบห้านาที..ไม่เสร็จก็เรื่องของมึง.”ไอ้เข็มมันพูดแล้วเดินไม่สนใจผม
“เข็มครับ..เข็ม..ไมเอานะ..อย่าทิ้งกรูดิ..”ผมรีบอ้อนมันแต่ไม่เป็นผลครับ
“เร็วๆด้วย..ถ้าสิบห้านาทีไม่เสร็จ พยาบาลเข้ามาก็ตัวใครตัวมัน..มึงอายกรูไม่ได้อายด้วย”ไอ้เข็มมันพูดแล้วโยนกระดาษทิชชู่ให้ผม แล้วเดินทิ้งกรูไปซะงั้นอะ ตกลงมึงจะให้กรูช่วยตัวเองจริงๆใช่ป่ะเนี้ย
แล้วผมจะต้องรออะไรอะครับ เดี๋ยวพยาบาลเข้ามาละซวย รีบๆทำให้มันเสร็จไวๆ ไอ้เหี้ยเข็มนะมึง ให้กรูหายเจ็บก่อนเหอะ ผมเริ่มจับน้องชายที่มันเปียกอยู่ รีบนึกอะไรที่มันทำให้เสร็จไวๆ ก็นึกถึงไอ้เข็มนั้นแหละครับ อย่าให้กรูได้ล่อนะมึง จะเอาให้เดินไม่ได้เลย แม่ง
แล้วภารกิจก็เสร็จไป ไอ้เข็มเข้ามาตรงเวลาพอดี
“โล่งเลยสิมึง”มันพูดมายิ้มไปด้วย
“นึกถึงหน้ามึง..ห้านาทีเสร็จเลยวะ”ผมแกล้งแซวมัน หน้ามันแดงทันที
“ไอ้เวร”มันด่าผม ผมได้แต่หัวเราะในลำคอ กับอาการน่ารัก ที่ไม่ค่อยได้เห็นกับคนห่ามๆอย่างมันนักครับ
ไอ้เข็มมันเดินมาจัดกระเป๋า ผมเลยต้องรีบถาม
“จะไปไหน”
“กลับไปอาบน้ำ..มีเรียนบ่ายด้วย..”มันพูดไปจัดกระเป๋าไป ใจผมหายวับ ไม่อยากให้มันไปเลยครับ อยากอยู่กับมันตลอดเวลา
“ไม่ไปไม่ได้หรอ..”ผมถาม มันหันมามองหน้า
“กรูขาดเรียนหลายวันแล้ว..”มันพูด กับผมด้วยดีๆครับ
“อืม...”ผมตอบ แล้วหันไปมองโทรทัศน์ มันเดินเอากระดาษทิชชู่ฝีมือผมเมื่อกี้ไปทิ้งให้ ผมได้แต่นั่งยิ้ม
“ยิ้มทำเหี้ยไร..เดี๋ยวกรูเอายัดปากแม่งเลย”มันหันมาค้อนใส่
“รีบกลับมานะ...กรูคิดถึง”ผมพูดตัดบท มันจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“อืม..เดี๋ยวพ่อกับแม่มึงคงมาหา..ไอ้ข้าวโทรมาบอกเมื่อกี้..มันกำลังไปรับพ่อกับแม่มึงให้อยู่”ไอ้เข็มหันหน้ามาบอก แล้วหยิบเป้ ขึ้นสะพาย
“อืม...”ผมตอบ
“กรูไปนะ..”มันบอก แล้วจะเดินไป
“มึงรีบกลับมานะ..กรูรอ..”ผมรีบบอกมัน มันหันมามองหน้า ทำหน้าเฉยๆไม่แสดงอารมณ์ เบะปากให้แล้วเดินไปซะเฉย
เฮ้อ กรูไปชอบมึงตรงไหนวะไอ้เข็ม
สงสัยตรงที่มึงเป็นมึงแบบนี้มั้ง ของแปลกหายาก ผมนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อย จนพยาบาลเข้ามาตรวจร่างกาย แล้วผมก็ดูโทรทัศน์สักพัก ก่อนที่จะหลับไปอีกรอบ
“ตื่นแล้วหรอวะ”เสียงไอ้ข้าวทัก ผมหันไปเห็นมันเดินมาจากระเบียง แล้วเหลือบไปเห็นพ่อกับแม่นั่งอยู่ตรงโซฟาด้วย
“อ่าว..มาแล้วหรอพ่อแม่”ผมทักขึ้น แม่เดินมา
“ขับยังไงห๊ะเรา..ไปให้เค้าชนได้..เร็วมากเลยละสิ..จะไปตามวัวตามควายที่ไหน”แม่ผมเล่นเป็นชุด
“โห..แม่...”ผมได้แต่พูดแค่นี้ เพราะไม่รู้จะแก้ตัวอะไร แม่กับพ่อยังใส่สูทอยู่เลย สงสัยลงจากเครื่องก็มาเลย
“แล้วนี่พ่อกับแม่มานานยังอะ”ผมถาม
“มาสักพักแล้วเห็นแกตอนอยู่เลยไม่อยากปลุก..ลูกข้าวไปรับมา”พ่อผมพูด แล้วเดินมาจับขา
“ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก..คนอื่นเค้าผ่าไฟแดงตายกันหมด.ไม่เคยรอดหรอก”พ่อพูดให้กำลังใจมากกครับ
“น่าพ่อ..ขำๆ”ผมบอก
“โอ้ย..พ่อ”ผมโดนพ่อบีบขาตรงข้อเท้าอย่างแรง
“พ่อๆ..ปล่อย...เป้เจ็บนะพ่อ”ผมร้องออกไป พ่อยืนยิ้มอย่างซะใจ
“เออดี..เจ็บก็รู้ว่าเจ็บนี่หว่า..เสือกทำอะไรไม่คิด...ที่หลังแกผ่าไฟแดงอีก..พ่อจะยึดรถ”นั่นครับ พ่อผม ผมขยับขาไปมา แล้วพ่อก็ปล่อยออก ตกลงพ่อกรูเป็นทหารรึป่าวเนี่ย
“แล้วนี่เข็มไม่มาหรอลูก”แม่ผมถาม ก็ไม่แปลกหรอกครับ ผมกับไอ้เข็ม ตอนม.ปลายสนิทกันจะตาย มันไปบ้านผมบ่อยมาก ผมก็ไปบ้านมันบ่อยมากจนสนิทกับพ่อแม่ของกันและกัน ไหนผมกับมันก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันอีก ก็ทำให้พ่อแม่ผมกับพ่อแม่มันสนิทกันเป็นธรรมดา
“มันเพิ่งกลับไปเมื่อกี้..ไปอาบน้ำไปเรียนนะแม่”ผมบอก
“หรอ..เค้าเรียนแกเรียนบ้างรึป่าว.อย่าให้แม่รู้นะ”แม่ผมพูด
“โหย.แม่..เป้เรียนอยู่แล้วแหละ”ผมบอก แล้วแม่ผมก็บ่นไปต่างๆนานๆ ครับ ผมก็นั่งฟังแกบ่นไปครับ จนพ่อกับแม่กลับบ้าน ที่ต่างจังหวัด เพราะว่าพ่อมีประชุมพรุ่งนี้ ผมก็รีบๆบอกให้พ่อกับแม่กลับเลยครับ เบื่อ ขี้เกียจฟัง
ไอ้ข้าวบอกว่าหมอบอกว่าพรุ่งนี้ผมก็กลับได้แล้วครับ ผมก็ดีใจ แต่กระโดดโลดเต้นไม่ได้ แฮะๆ ได้กลับแระ แต่อย่างแรกต้องกลับไปขนของที่ห้องไอ้แมนก่อน ไอ้ข้าวบอกว่า รถผมเข้าอู่ซ้อมรถอยู่ คงต้องกลับกับที่รักแล้วแหละครับ
“ว่าไงมึง..มาก็ดีแล้ว..เดี๋ยวกรูต้องกลับก่อน”ไอ้ข้าวพูด เมื่อไอ้เข็มเดินเข้ามา
“พรุ่งนี้ก็จัดการให้เรียบร้อยนะ..หมอบอกว่าพรุ่งนี้ก็ออกได้แล้ว”ไอ้ข้าวพูดบอกไอ้เข็ม
“อืม..แล้วมึงจะไปไหน”ไอ้เข็มถาม แล้ววางกระเป๋าเป้ กับขนมวางบนโต๊ะ
“กลับไปรับไอ้ตาร์ก่อน..มันรออยู่มหาลัย..ไม่รู้ขาแขนมันด้วนรึไงต้องคอยให้กรูไปรับไปส่ง”ไอ้ข้าวบ่นๆ แล้วหยิบของ
“อืม..ขับรถดีๆนะมึง”ไอ้เข็มบอกไอ้ข้าว แล้วตบไหล่ไอ้ข้าวเบาๆ ก่อนที่ไอ้ข้าวจะหันมาโบกมือให้ผมนิดนึง
“ขอบใจมากนะมึง”ผมบอกไอ้ข้าว มันยิ้มให้แล้วพยักหน้าแล้วเดินออกไป ผมอยู่ในห้องกับไอ้เข็ม สองคนอีกแระ แต่ไม่สามารถทำไรได้ แฮะๆ
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ผมนั่งๆนอนๆดูไอ้เข็มที่นั่งพิมพ์รายงานของมันไปเรื่อยๆ แล้วเปิดดูหนัง จนหลับไป ตื่นมาอีกที เห็นไอ้เข็มออกไปสูบบุหรี่อยู่นอกระเบียงแล้ว เบื่อแฮะ ไม่มีไรทำ ผมคิดในใจ
ไอ้เข็มเดินเข้ามา
“ใกล้สอบปลายภาคแล้วนะมึง..เริ่มอ่านหนังสือรึยัง”ไอ้เข็มถาม มันคงหมายถึงหลายวันที่ไม่ค่อยได้คุยได้อยู่ด้วยกันนะครับ
“ไม่ได้อ่าน”ผมบอกมัน
“ทำไมมึงไม่อ่าน”มันหันมาถาม แล้วนั่งลงตรงเตียงด้านข้าง
“ก็ไม่มีกะจิตกะใจอ่าน..”ผมบอกมัน มันเงียบ คงรู้ผมหมายถึงเรื่องอะไร
“เข็ม”ผมเรียนชื่อมัน มันหันมามองหน้าผม แบบว่าอะไร
“มึงชอบกรูนานรึยัง”ผมถามแล้วยิ้ม มันมองหน้าผมค้อนๆ ก่อนที่จะนอนลง
“เฮ้ย..ตอบกรูก่อนดิ..”ผมบอกมัน
“ไม่รู้...”ไอ้เข็มมันพูดส่งเดช แล้วนอนหันหลังให้
“เข็มอะ..”ผมทำเสียงอ้อนๆ
“เข็ม..กรูอยากรู้จริงๆนะ..อย่างกรูอะ..ก็ไม่รู้ตอนไหนเหมือนกัน.รู้อีกที กรูโคตรรักมึงเลยวะ”ผมบอก แล้วยิ้มกับคำพูดที่พูดออกไป
“ยิ้มอยู่ป่าวอะ..”ผมถามมัน เพราะว่ามันนอนหันหลังให้ผมอยู่
“ส้นตีน..”มันด่าผม แต่มันก็ยังหันหลังอยู่
“กรูรู้ว่ามึงยิ้มอยู่..”ผมพูดบอกมัน
“ไม่ได้ยิ้มโว้ย”มันหันมาตะโกนใส่ แต่ปากมันก็ยิ้มอะครับ
“มึงๆ...ให้กรูกอดหน่อยนะ...เร็วดิ”ผมทำท่าเอื้อมแขนไป
“ไม่เอา..เดี๋ยวคนเข้ามาเห็น”มันบอก
“นะๆ..นิดเดียว..กรูคิดถึงมึงจะตาย”ผมบอก มันทำท่าแบบเหมือนจะกอดมัน
“ไม่เอา...”มันก็ยังไม่ยอมมาครับ
“เข็มอะ..เร็วดิวะ...”ผมบอกมัน มันทำหน้าตามองไปมองมา แล้วใครมันจะมาวะ มันเดินมาที่เตียง ผมรีบคว้าตัวมันไว้ก่อนที่มันจะถอยหนีไป
“โคตรรักมึงเลยรู้ปะ”ผมกอดมันแล้วจูบมันลงที่ไหล่ ไอ้เข็มยืนอมยิ้ม
ผมกอดมันแน่นขึ้น จนไอ้เข็มต้องเอนตัวลงมาตามแรงของผม ผมจับหน้ามันให้เข้ามาใกล้ผมมากขึ้น มากขึ้น จนไอ้เข็มต้องเอาแขนมันมาจับที่คอผมเพื่อกันไม่ให้ตัวเองล้มมาที่เตียงคนไข้ ปากผมกับมันถูกเสียดสีกันไปมา จนไอ้เข็มเปิดปากมากขึ้น ผมรีบชอนไชปากและลิ้นผมเข้าไป ไอ้เข็มหลับตาพริ้มรับการจูบของผม ทำให้ผมจูบมันดุดันขึ้น ไอ้เข็มจับที่คอผมเหมือนกับเล้าโลมไปด้วย สลับกันไปมา จนเสียงครางในลำคอเริ่มลอดออกมา ผมเริ่มซุกไซร์มันที่ซอกคอขาวๆ แล้วลูบหน้าอกมันผ่านเสื้อนักศึกษา
“อือม....เป้..พอก่อน”ไอ้เข็มมันดันตัวผมออกเบาๆ แต่ผมยังรั้งปากดูดที่คอมมันอยู่
“เป้..พอก่อน..”ไอ้เข็มมันพูดซ้ำๆ แต่ผมก็ยังลูบไล้ไปทั่ว
“ไม่ได้..พอก่อน”มันผลักผมออกอย่างแรง
“เข็มอะ..”.ผมทำหน้าเหมือนเสียดายของ
“มึงเห็นมั้ยว่าโรงพยาบาล..”ไอ้เข็มพูดแล้วเดินถอยหนี
“ก็ตื่นเต้นดีออก”ผมบอกมัน
“ส้นตีนนิ..”มันพูด แล้วหยิบกระดาษทิชชู่หัวเตียง
“เอาทำไรอะ..”ผมรีบถาม
“เสือก...”ไอ้เข็มพูด แล้วกำลังเดิน
“เฮ้ย..ไม่เอานะ..เป้ไปด้วยนะครับเข็ม...เป้ไปด้วย”ผมรู้ทันทีว่ามันจะไปทำอะไร
มันเดินไม่สนใจ
“เข็มๆ....อย่าทิ้งกรูนะ....เฮ้ย..ไอ้เข็ม...เข็มคราบ”อีประโยคสุดท้ายนี้ ไอ้เข็มมันเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้วครับ ผมปิดเสียงโทรทัศน์ แล้วทำในห้องให้เงียบที่สุด เพื่อจะได้ยินเสียงมัน แต่ว่าไม่ได้ยินอะ อยากเห็นอยากได้ยินโว้ย แม่งเอ้ย
สักพักมันเดินออกมา ผมทำหน้างอใส่มัน
“มึงทิ้งกรู...”ผมพูดบอก
“เรื่องของกรู”ดูมันพูดครับ ผมเงียบไม่ตอบ มันก็เงียบ แล้วเดินออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกห้องเลย
“แล้วของกรูอะ..”ผมรีบตะโกนถาม
“ก็ทำไปดิวะ....กรูรอข้างนอก”มันพูด ไม่สนใจกรูเลยนิ...
“ช่วยกรูหน่อยไม่ได้รึไง..”ผมตะโกนตอบ
“ไม่..”.นั่นครับ มีการตะโกนกลับมาอีก แม่งเอ้ย
หลังจากที่เคยผ่านประสบการเพื่อนช่วยเพื่อนมานั้น ก็อมและดูดให้กันเท่านั้นแหละครับ ผมเคยอมของมัน มันก็เคยอมของผมด้วยว่าผมบังคับมันครับ
ผมเลยต้องจัดการกับตัวเอง ไอ้เข็มที่ไม่สนใจยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างนอก มันเดินไปล๊อกประตูห้องให้ผม แล้วเดินออกไปสูบบุหรี่เหมือนเดิม
“เข็ม.....อะ...”ผมแกล้งครางเรียกชื่อมัน ถึงห้องมันจะใหญ่ แต่ว่าปิดเสียงโทรทัศน์อยู่ ก็ทำให้ห้องมันเงียบมากเลยครับ
“อือม....เข็ม...ห๊ะ...”ผมครางออกมา แล้วมองไปที่มันที่ยืนอยู่นอกระเบียง เสือกหันก้นให้กรูอีก
“เข็ม...อือม...แรงๆเลย..”ผมแกล้งมันอีก มันหันหน้ามาค้อนใส่ผม ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ตอบมัน
“เข็ม....อือออ...”ผมครางดังขึ้น ไอ้เข็มหันมามองเป็นระยะ ผมชักน้องชายจนมันแทบจะแตกแล้วครับแต่ก็ต้องอั้นไว้
“เข็ม.....เข็ม..”ผมเรียกมันอยู่อย่างนั้น
“เรียกชื่อกรูทำเหี้ยไรนักหนา..ไอ้สัด”มันหันมาด่า
“กรูไม่ได้เรียกชื่อมันสักหน่อย.กรูนึกถึงเข็ม..เพื่อนในคณะกรูนู้”ผมแก้ตัวข้างๆคูๆ มันหน้างอขึ้นมาทันที แล้วดับบุหรี่ เดินเข้ามาในห้อง น้องชายผมตั้งเด่นอยู่กลางห้องเลยครับ
“เข็มไหนของมึง”มันรีบถาม ผมกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ
“ไม่บอก”ผมบอกมัน มันเดินเข้ามาใกล้เตียง
“ไม่บอกกรูก็ไม่ทำให้..”ดูมันครับ เสือกพลิกคดีมาอีก
“เข็มไง..ที่น่ารักๆอะ...เนี้ยยืนอยู่ข้างกรูเนี้ย..กรูโคตรรักมันเลย..แต่มันไม่รักกรูอะ..ไม่ยอมช่วยกรู”ผมรีบพลิกคดีกลับ แล้วอ้อนมัน มันยิ้ม ผมจับน้องชายให้ผงกหัวไปมา ไอ้เข็มมันยืนหน้าแดง
“ตอนมึงอายน่ารักวะ”ผมบอก
“งั้นกรูไม่ทำ”มันพูด แล้วจะเดินหนี
“เอ้ยๆ..เข็มๆ..ช่วยหน่อยนะ..นะครับ”ผมรีบบอกมัน คว้าแขนมันไว้ มันหันไปมองน้องชายผมที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่
“จับสิ..”ผมบอกมัน เสียงเบาๆ มันแตะลงที่น้องชายผมเบาๆ ทำเอาผมสะดุ้ง กี่เดือนแล้วนะที่กรูไม่ได้โดนมือสวยๆคู่นี้
“เร็วๆด้วย”มันหันมาสั่ง
“คราบ”ผมทำเสียงอ้อน มันชักน้องชายผมเบาๆ จนแรงและลงน้ำหนักมากขึ้น
“อืออ...อะ...”ผมครางออกมา เบาๆ มือไอ้เข็มทำเอาผมแทบล่องลอย
“เข็ม...อมให้หน่อยดิ”ผมบอกมันเสียงกระเส่า
“ได้คืบเอาศอก”มันพูด
“นะเข็ม..”ผมบอกมัน แล้วจับข้อมือมันอีกมือที่ยังไม่ได้ทำอะไรที่ เท้าไว้บนเตียง
“ไม่เอา...”มันบอก ผมเอื้อมแขนไปจับปากมันลูบเบาๆ มันก็ไม่ได้ปัดออกนะครับ
“เร็วสิ...กรูอยากได้..”ผมพูด จะแตกคามือมันอยู่แล้วครับ
“แค่แตะเฉยๆก็ได้..กรูจะออกแล้ว”ผมบอกมัน มันคงไม่อยากอมเพราะเดี๋ยวใครเข้ามาแล้วเอาออกไม่ทันมั้งครับ
มันก้มหน้าลงมาผมจับต้นคอมันไว้ ไอ้เข็มยังใช้มือชักน้องชายผมไม่หยุด มันเอาลิ้นออกมา แล้วแตะลงที่หัวน้องชายผม เบาๆ ทำเอาผมสะดุ้ง
“อะ.....ซีดด..”ผมครางกระเส่า แม่งเอ้ย มันใช้ลิ้นตวัดอยู่ที่หัวปลาย จนผมขนลุกไปหมด ลิ้นมันตวัด มือมันก็ชักไปด้วย
“อะ.เข็ม...อือออ....อ๊าาาาาา....”ผมครางออกมาเบาๆ ไอ้เข็มรีบเอากระดาษทิชชู่ที่มันเอาไว้รออยู่แล้วเช็ดจนหมด ผมหลับตาพริ้มปล่อยให้มันลูบคลำอยู่แบบนั้น
“เปื้อนเสื้อด้วยเห็นมั้ยไอ้หื่น”มันหันมาว่าผม แล้วเช็ดคราบที่เสื้อผมนิดเดียว แล้วปล่อยน้องชายผมไว้ แล้วเดินไปทิ้งทิชชู่ ผมจับน้องชายผมเข้ากางเกง แล้วนอนยิ้มมองการกระทำทุกอย่างของไอ้เข็ม
เย็นนั้นไอ้แสบกับไอ้ป๊อดแล้วก็ไอ้แมนมาอีกรอบ ก่อนที่จะกลับไป วันรุ่งขึ้น ผมออกจากโรงพยาบาล ก็ไปเอาของที่บ้างไอ้แมนกับไอ้เข็ม ตอนแรกโดนมันแดกดันว่าอยู่ต่อก็ได้นิ ผมเลยบอกว่าที่กรูมาเพราะใครละ กลายเป็นว่ามันต้องพาผมมาครับ
...
มาต่อให้แระ
หิหิ
วันนี้โดดเรียนด้วยละ ต้องให้เพื่อนมาเอางานไม่ส่งแทน
ไม่ไหวๆ ง่วงมากๆเหนื่อยด้วย
อาทิตย์หน้ามีงานส่งอีกสามงานรวดติดกัน
ไม่รู้จะทำไงเลย
เซ็งมากๆอ
เนอะๆ
ไปแระค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆ
-
เย้ย...
ในโรงพยาบาลก็น่ะ...
เข็มปากแข็ง อิอิ
ขอบคุณที่มาต่อนะคร้าบบ
:-[ :-[ :-[
ปล. จิ้มๆ จึ๊กๆๆ
-
:pig4: ขอบใจจ้า หื่นไม่เลือกที่นะูคู่นี้ อิอิ :z1:
:z2:
-
จุ๊บจุ๊บ รักคนเขียนเหมือนกัน
เป้นี่หื่นจริงๆ ส่วนเข็มก็หนักแน่นไม่เปลี่ยนแปลง :z2: << emo ใหม่ ชอบจัง
-
รักษษสุขภาพด้วยะครับ :L2:
-
ตอนนี้สะใจมากอิๆ เข็มน่ารักมากๆงะ
อยากให้มี เป็น การเล่าเรื่องผ่านเข็มบ้าง นะคราบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เข็มอาย อิอิ แล้วเมื่อไรจาเปนของกันและกันหว่า 555+
-
:z2: :z2: :z2:
-
:z2: เข็มน่าฮักแท้ๆ :z2:
-
:z3:
:z2:
ป.ล.ลองอีโมใหม่ 555+
-
:-[ :-[ เป้อ่ะ เขินแทน
-
เฮ่ยยย..สองคนนี่มันเคย อมแล้วดูดกันตอนไหน(ฟระ)
พูดให้อยากรู้ซะงั้น เอามาเล่าด่วน สงสัยตอนเมาๆ
มีความสุขจริงว๊อยไอ้เป้ อิจฉามานนนนนนน
รีบนๆเล่นอีโมใหม่กันใหญ่ สีเขียวๆ ชอบจัง
-
น่ารักจังเลย
-
จะรอดูฉากอัศจรรย์ของเป้กะเข็ม หุหุ :z2: :oo1:
-
:z3: :z2:
ไม่เอาอ่ะเบบี๋ ไม่ชอบเลยอ่ะ โรดสวยด้วยมือเรา o9
อยากให้แบบพากันขึ้นสวรรค์อ่ะ ไม่หื่นเลยกู อิอิ :haun5:
-
:z2: :z3: >>> ลองมั่งๆๆๆ
เข็มน่ารักอ่ะ
รอตอนกลับไปที่ห้องกันฉองคน อิอิ
-
:z2: :z3: >>> ลองมั่งๆๆๆ
เข็มน่ารักอ่ะ
รอตอนกลับไปที่ห้องกันฉองคน อิอิ
รอด้วยคนนะ
เบบี้จ๋า ถ้าไงคืนนี้ขออีกสักตอนนะ
:impress2:
-
:jul3: หื่นท้างงงคู่
-
:pighaun:เข็มน่ารักไม่ไหวแล้ว
หึหึ...ยังไงก็แพ้ลุกอ้อน
มีหึงด้วยน่ารักไปไหนชอบบบบบ
แต่ว่าตาร์ไม่เท่าไรเลยนะ
อ้อนแฟนดีจริงให้ไปรับไปส่งกันเลย
อ๊าๆๆๆๆๆ....อิ่มเอมมีความสุข
:-[
-
ขอบคุนที่มาต่อให้นะ
แล้วก้อดูแลสุขภาพด้วยนะ
เปงห่วงคนเขียนงับ
:z2: :z2: ลองมั่ง
-
หื่นเกิ๊น!!!~
-
ในที่สุดความลับก็เปิดเผย เคยอมแล้วดูดกันด้วย
คริๆๆ อยากกินติมขึ้นมา ณ บัดดล มาเล่าเลยเบ่บี๋มันอ่ะไรยังงัยกัน
อิอิ มีแมนด้วยอ่ะ แม้จะน้อยนิด วู้ๆๆๆ โดยเรียนไม่ดีเลย แต่ได้ข่าวว่าผมก็โดดนะ
ไปทานข้าวละคร้าบบบ
-
:pighaun: โดนจายยยยยยยยยยยยยยยยย :m25:
-
เข็มน่ารักอ่ะ :z2: :z2: อีโมอันใหม่ก็น่ารักดี
คนแต่งก็น่าร๊ากกกกกก อิอิ :L1:
-
...... :really2: ความดันขึ้น ........ :call: เอาอีก เอาอีก .......
..... งานเยอะส่งมาค่ะ ส่งมา .........
-
:z2: อิอิ ตัวนี้น่ารักเนอะ
-
แอบคิดถึง ปาน :sad11:กะ แสบ :m16:
แอบชะแว๊ป ต้าร์ o18 กะ ข้าว :m31:
แอบอยากเม้าท์ เข็ม :เฮ้อ: กะ เป้ :z1:
แต่มรอ เบบี้ คนแต่ง :oo1: :oo1:
-
แหม......................น่าจะมากกว่านี้น่ะ อุตส่าห์รอ 555
-
น่ารักมากๆๆๆ
-
เป้ หื่นได้อีกอะ
:haun4:
-
ตอน96ไปไหนมีแต่หัวข้อ
-
นั่นสิ 96 ไปไหนหว่า
มางงอีกคน
:a5:
-
เอ่อม...
งงด้วยคนคับผม
:confuse: :confuse:
-
:a5: :a5: ง่า มีแต่หัวแล้วตอนมันหายไปไหนอา :z3:
-
o22ตอนแรกคิดว่าโดนผีหลอกอยู่คนเดียวนะเนี้ย
ดีใจที่มีเพื่อน55555+
แค่หัวมาอย่างเดียวก็ตื่นเต้นแล้ว
รอออออออ :z2:
-
เข้ามารอตอนใหม่ๆ :z2:
-
หายไปไหนอะ
:serius2:
มีแต่หัวข้อ งง นะ
:really2:
-
ตอนที่96 ไปไหนดี
วันนี้สอบวันสุดท้ายของปลายภาคแล้ว ผมก็พร้อมเต็มที่ไม่มีอะไรต้องห่วงครับ
หลังจากรอไอ้ตาร์สอบเสร็จ ก็ออกมากินข้าวที่ร้านอาหารประจำ
“ปิดเทอมไปไหนดีครับ”ไอ้ตาร์ถามแล้วตักข้าวใส่ปาก
“ไม่รู้...”ผมตอบ สนใจข้าวข้างหน้ามากกว่าเพราะว่าหิวมากๆครับ
“เที่ยวทะเลกันมะ”มันทำหน้าร่าเริง
“อีกแระ..”ผมบอกมัน แล้วลงมือกินข้าวต่อ
“งั้นไป......ไปไหนดีอะ..”ไอ้ตาร์มันนึก
“นอนกินเหล้า..เที่ยว..ดูหนัง..ช๊อปปิ้งดีกว่า”ผมบอกมัน
“โห...น่าเบื่ออะ”ไอ้ตาร์บอก
“กรูก็เบื่อ..แต่ว่ากรูจะกลับบ้านสักหน่อย...”ผมบอกมัน
“ทำไม..”มันถาม เพราะมันทำ ปากจู๋
“อยากไปเที่ยว”มันทำเสียงอย่างกับเด็ก
“ก็ได้..หามาสักที่..หาข้อมูล..ไปก่อน..แล้วค่อยกลับบ้าน”ผมมัน
มันยิ้มแก้มปริทันที แต่จะไปไหนละ ไม่อยากไป อีสานผมก็ไม่ชอบ เพราะผมไม่ชอบขึ้นภูเขา เหนือก็นะ บ่อยแล้ว กร๊ากก ทะเลอีก น่าเบื่อทั้งนั้น จะไปต่างประเทศรึก็ได้ แต่มันยังไม่ใช่อารมณ์ อารมณ์คือกรูขี้เกียจ อยากอยู่บ้าน ซะงั้นอะเนอะ
“นี่ๆ..เอางี้ป่ะ...เอาเสื้อผ้าไปขายกัน”ไอ้ตาร์ทำหน้าตาตื่นเต้น
“ไม่เอา.เหนื่อย..”ผมบอก
“โหนะนะ..น่าเบื่อออก..ปิดตั้งนาน”ไอ้ตาร์ยังไม่เลิกครับ
“ก็นี่ไงรับจากกรุงเทพ..เราไม่เห็นมีอะไรต้องเสีย..ยังไงเราก็ต้องกลับบ้าน....ซื้อของถูกๆ เราหาได้อยู่แล้วร้านๆเพื่อนเราทั้งนั้น..กำไรเราก็ไม่ต้องเอามาก..เพราะเราขายหนุกๆ”มันพูด
“เงินมึงเหลือใช้รึไง”ผมด่ามัน
“งะ....งั้นทำอะไรอะ..นั่งแจ่วอยู่บ้านหรอ”มันพูด
“กรูว่าจะกลับไปแล้วให้พี่ที่มหาลัย.................สอนวิชาสักหน่อย..กรูพอรู้จักอยู่..”ผมพูด
“จะเอาเกียรตินิยมรึไง”มันทำหน้าใส่ผม
“เออ..”ผมพูดไปงั้นแหละครับ ถ้าได้ก็ดี หวังลึกๆ
“แล้วไงต่อ..”มันถามแผนผม
“ก็กะว่า...................อืมมม....”ผมนั่งนึก
“ไม่มีวะ..หมดแระ”ผมบอกมัน แล้วยิ้มแบบเขินๆ เพราะไม่มีแผนนอกจากนี้
“นะเห็นปะ..”มันได้ทีครับ
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เราติดต่อซื้อของกันนะ..วางแผนคืนนี้เลย..แล้วซื้อสั่งของไว้..แล้วไปเที่ยวทะเลกันก่อน..สักสี่ห้าวัน.แล้วกลับมาเอาของ..แล้วค่อยกลับบ้าน”ไอ้ตาร์มันเรียงลำดับยาว
“นะนะ...”มันทำหน้าตื่นเต้น มันตื่นเต้นตรงไหนเนี้ย
“นะครับนะ..”ไอ้ตาร์มันอ้อนไม่เลิก จนพนักงานเสริฟ มาเสริฟอาหารเพิ่ม ทำเอาพนักงานเสริฟหญิง ยิ้มอย่างอายๆ กับบทสนทนาตรงหน้า
“ขอบคุณครับ”ผมบอกพนักงาน
“ก็ได้...แล้วแต่มึงเหอะ..อยากทำไรก็ทำ”ผมขี้เกียจรำคาญลูกตื้อมันนะครับ มันยิ้มหน้าบานเชียว
“ชวนเพื่อนไปด้วยดีกว่าเนอะ..สนุกดี”แล้วผมก็นึกอะไรสนุกๆได้
“ไม่เอา..”มันรีบตอบไม่คิด
“เอา.”ผมบอก
“ไม่เอา..”ไอ้ตาร์พูดไปหน้างอไป
“เอา..”ผมบอกย้ำอีกที
“ไม่เอา..”นั่นครับ มันไม่ยอมลดละ
“งั้นก็ไม่ไป”ผมพูดตัดบท บทสนทนาเริ่มเงียบลง ผมก็เข้าใจมันนะครับว่าอยากไปกันสองต่อสอง แต่ว่าก็ไปมาแล้วนิ เดียวกลับบ้านก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ดี ชวนเพื่อนๆไปด้วยสนุกดีออก
“ก็ได้..ชวนก็ชวน”ไอ้ตาร์พูดออกมา หน้าเป็นตูดลิงเลยครับ ผมเลยเผลอยิ้มออกไป
“ใช่ดิ้..ไม่เคยจะรักกันอะ..อะไรๆก็เพื่อน..ไม่เอาเพื่อนทำแฟนซะเลยละ..”อยู่ดีๆมันก็พูดแต่ไม่ได้มองหน้าผม
“ก็กะอยู่”ผมพูดประโยคเดียวเอามันเงียบไปทันที ผมนั่งกินต่อ ไอ้ตาร์ก็กินแต่ไม่ยอมพูด สงสัยงอนกรูอีกแระ รู้มั้ยว่าเมื่อกี้กรูประชด สาด จนเรียนมากเช็คบิล งวดนี้ผมต้องจ่าย เพราะกินเสร็จ ไอ้ตาร์เดินออกไปทันที แม่ง ไรของมัน ผมเดินตามออกไป พอดีรถเราจอดอยู่ที่จอดรถที่ห้างนะครับ เพราะว่ามันไม่มีที่จอด ผมเลยขับไปจอดที่ห้างแล้วเดินไปร้านกัน ไอ้ตาร์เดินนำดุ่ยๆๆ ไปแล้วครับ
ผมรีบเร่งฝีเท้าให้ไปถึงตัวไอ้ตาร์ จนเกือบถึงกัน ผมก็ยังเดินตามหลังมันอยู่ดีครับ
“จะไปไหน..ไม่ดูของหรอ..บอกจะดูของไม่ใช่หรอ”ผมถามมัน มันไม่ตอบ แต่เดินอย่างเดียว
“ดูหนังกันก่อนมั้ย.”ผมถามเอาใจมันหน่อย เผื่อหายงอน
“ตาร์...”ผมเรียกชื่อแต่ไม่เป็นผล มันเดินข้ามถนนไม่ยอมใช้สะพานลอย ผมเลยรีบไปจับมือมันไว้ก่อน แต่มันจะสะบัดออก ผมก็ยังกำไว้แน่ เล่นตัวอีกนะมึง ผมคิดในใจ แล้วพามันเดินข้ามถนนมา คนเดินผ่านไปผ่านมาก็มองครับ โดยเฉพาะคุณผู้หญิงทั้งหลาย ช่างสนใจพวกผมกันเป็นพิเศษเหลือเกินครับ ไอ้ตาร์มันเอามือออก แล้วเดินนำหน้าผมไป
“ไปดูหนังก่อน”ผมคว้ามือมันไว้แล้วลากมัน แต่มันก็เสือกยอมซะงั้น ชอบอะสิมึง ปกติไม่ค่อยทำอะครับ
“คนมองไม่อายรึไง”ไอ้ตาร์มันพูด แต่มันก็ไม่ยักดันมือออก
“แฟนกรูงอนกรูอะ..ไม่ให้กรูง้องี้แล้วให้ทำไงละ”ผมหันไปหามัน มันทำตากลอกไปกลอกมาแบบกวนส้นตีน แล้วอมยิ้ม
“ถ้ารู้ว่างอนบ่อยๆแล้วง้อแบบนี้ทำไปตั้งนานแระ”ไอ้ตาร์มันพูดออกมา ผมปล่อยมือมันทันที มันเสือกกลับรีบจับไว้
“เจ้าเล่ห์นะมึง..ตกลงงอนกรูจริงรึป่าววะ”ผมคิ้วขมวดถามมัน
“จริง..แต่ตอนนี้หายละ”มันบอก
“งั้นกลับบ้านกัน”ผมบอกมัน
“อ่าว.ไม่เอา..ไหนบอกดูหนังไง..”ไอ้ตาร์มันรีบท้วง
“ขี้เกียจแล้ว...”ผมบอก
“ไม่เอา..จะดู”เริ่มขึ้นเสียงครับ ผมหันไปมองหน้ามัน แล้วมองไปรอบๆ คนที่นั่งอยู่แถวนั้น นั่งอมยิ้มกัน
“เออ.ก็ได้.เดินมาเร็วๆเลยมึง..อายเค้า”ผมพูดแล้วเดินหนีจากตรงนั้น อายนี่ไม่ได้อายตรงที่ผมกับมันอะไรกันหรอกนะครับ แต่อายตรงที่คนมันมองกันเยอะเกินแล้วยิ้มด้วยอะ
“อ่า..ข้าว...รอด้วย..ไม่เห็นต้องอายเลย.รักกันอะ”ไอ้ตาร์บอก แล้วรีบวิ่งมาคว้ามือผม ผมเอามือออกแล้วผลักหัวมันเบาๆ
ผมกับมันเลือกหนังกันอยู่สักพักแล้วเข้าไปดูไอ้เรื่องที่เลือกเนี้ย ไอ้ตาร์มันรู้ครับว่าต้องมี เมาะตะมะกันเยอะ มันเลยเอา ไอ้เชี้ยนี่จังไร หนังเรื่องนี้จะออกโรงวันนี้แล้วนะครับ มันเป็นเชิงฆาตกรรม แต่แบบโชว์หวิวนะ แฮะๆ หนังฝรั่ง ผมก็เลยเอาก็เอา แล้วแต่มึง
นั่งดูไปมือมันก็ไม่อยู่สุขครับ ไต่นู้ไต่นี้ผมไปเรื่อย
“ถ้ามึงไม่หยุด..กรูจะกลับ”ผมกระซิบบอก มันหันหน้ามาทำเหมือนทีเล่นทีจริง แล้วยิ้ม
ดูเสร็จ มันก็รีบลากผมกลับบ้าน มันเป็นคนขับครับตอนนี้ เพราะตอนมาผมขับไปแล้ว แล้วผมเป็นคนขี้หงุดหงิดง่าย มันรู้ว่าผมขับอีกต้องโมโหแน่ๆ มันเลยเอาไปขับเองครับ
ตื้ด...ๆ ๆ ๆ
“ไอ้แสบ”
“ว่าไง”ผมรับโทรศัพท์
“อยู่ไหนวะ..”ไอ้แสบถาม
“กำลังจะกลับบ้าน”ผมบอก
“บ้านไหน”ดูมันถามครับ
“สาด..กลับห้องนะห้องกรู”ผมบอกมัน
“อ่อ..กรูคิดว่ากลับบ้านนู้...”มันคงหมายถึงบ้านมันกับบ้านผมแหละครับ
“มีไรวะ”ผมถามมัน
“ป่าว..เบื่อๆ..เลยจะถามว่าสอบเสร็จมึงจะไปไหน”ไอ้แสบถาม
“ก็กะว่าจะไปทะเล..”ผมบอกมัน
“ไปด้วย”นั่นครับ ตอบไม่คิด
“แล้วไม่คิดถึงน้องปานมึงรึไง..ไม่รีบกลับบ้านหรอ”ผมถาม
“เคืองอยู่...เคืองนะ..รู้จักมั้ย”มันพูด ไอ้เชี้ย กวนตีน
“ฮ่าๆๆๆ..เรื่องไรวะ”ผมหัวเราะออกมา
“กรูบอกให้เข้ากรุงเทพมาหากรูหน่อย.ไม่ยอมมาสักที..บอกว่ารอสอบเสร็จก่อน”ไอ้แสบพูดไปหงุดหงิดไป
“อ่าว.น้องเค้าเด็กเรียนอะมึง.เข้าใจหน่อยดิวะ”ผมพูดบอกมัน
“เออ.เข้าข้างกันเข้าไป”ไอ้แสบพูด
“แล้วน้องปานจะมารึป่าว”ผมถามอีก
“มา...น่าจะวันรืน”ไอ้แสบบอก
“น้องเค้าก็จะมา..แล้วมึงหงุดหงิดเหี้ยไรอีกวะ”ผมถาม
“ก็มานะ..มันมากับไอ้เหี้ยบูม..แม่ง..กรูบอกว่าให้ขึ้นรถมาเดี๋ยวกรูไปรับ..มันบอกไม่เอา..เมื่อย..บอกให้กรูไปรับ..กรูบอกไปไม่ได้..ก็จะให้วกไปวนมาทำไม..เสือกงอนกรูอีก..คราวนี้กรูเถียงเหี้ยไรไม่ได้เลยไง..แม่ง เลยตกลงมากับไอ้บูม..กรูแม่ง..เคือง”ไอ้แสบพูดยาวเหยียดเหมือนอึดอัดมานาน
“ฮ่าๆๆ..มึงนี่นะ..เค้าเลยให้กล่องดวงใจเค้ามาส่งเลยไง..คนชอบเยอะด้วยนะมึงที่รักมึงอะ..ระวังโดนคาบไปแดกละ”ผมพูดแหย่มันเล่นไปงั้นแหละคับ ไม่คิดว่ามันจะคิดจริง
“จริงอะ..มึงแม่งปากหมาวะ...เดี๋ยวกรูไปรับเองดีกว่า”ไอ้แสบบอก
“อ่าว..เอาจริงดิ”ผมรีบถาม แล้วหัวเราะไปด้วย
“ก็มึงพูดหาแม่ยายมึงรึไง..กรูคิดนะเนี้ยกรูคิด”ไอ้แสบมันกระชากเสียง
“แล้วตกลงมึงจะไปวันไหน..โทรบอกกรูด้วยนะ..เดี๋ยวกรูกลับบ้านเย็นนี้เลยดีกว่า..กลับไปล่อเมีย”ไอ้แสบพูดไป เสียงหัวเราะมันในลำคอ แสดงถึงความหื่นไปครับ
“ไอ้เหี้ย.แม่งสันดารอะเนอะ”ผมพูดบอก
“เออ..แค่นี้ก่อนนะมึง.เดี๋ยวกรูรีบไปรีบมา..”ไอ้แสบบอก
“เออๆ..ถึงบ้านแล้วส่งข้อความบอกกรูด้วยละ.เดี๋ยวเย็นนี้กรูคิดก่อนว่าไปไหนดี.แล้วพวกเพื่อนๆกรูโทรชวนเอง”ผมบอก เพราะว่าเดี๋ยวมันคลาดเคลื่อน ผมเป็นคนต้นคิด แล้วถึงยังไงพวกไอ้แสบก็ต้องฟังผมอยู่ดี มันก็ต้องให้ผมจัดการอยู่ดี คือมีหน้าที่เชื่อฟังผมแล้วก็จ่ายเงินอย่างเดียวครับ
“ไอ้แสบหรอครับ”ไอ้ตาร์ถามหลังจากวางโทรศัพท์ไปเมื่อครู่
“อืม..”ผมตอบ
“จะแวะซื้ออะไรเข้าห้องมั้ย”ไอ้ตาร์มันถามอีก เพราะว่าผมต้องแวะซื้อตลอดอะครับ
“อืมก็ได้”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันเลยแวะโลตัสก่อน ผมเลือกซื้อขนมอยู่เยอะพอตัว เหล้าเบียร์ ขวดเล็กๆ โค้ก กาแฟ ไอ้ตาร์ก็หมด ของใช้บางอย่าง อาหารสด แล้วก็กลับบ้านครับ
พอกลับมาถึงห้อง ผมก็จัดการหยิบๆๆ ชุดว่ายน้ำครับ เพราะว่าผมต้องว่ายน้ำตอนเย็นเกือบทุกวัน เพราะว่าผมก็ไม่ค่อยได้เต้นแล้ว ถึงจะไปที่ชมรมของมหาลัยบ้างแต่ก็อาทิตย์ละสองสามครั้ง เอาพอหอมปากหอมคอ ผมกลับไปเข้าชมรมเทควันโดเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ค่อยได้ไปซ้อมเท่าไหร่ เพราะผมก็เป็นหมดทุกอย่างแล้ว ส่วนมากซ้อมกับพวกที่ไม่ได้เป็นมากกว่า รุ่นพี่บังคับ บางทีก็เล่นกับพวกรุ่นพี่ได้แผลกลับมาบ้านจนไอ้ตาร์มันบ่น ผมเลยต้องมาหาทางออกกำลังกายทุกวัน โดยมีไอ้ตาร์นั่งเฝ้า เกือบทุกวันถ้ามันว่าง ไม่รู้จะมาเฝ้าทำไม มันไม่ลงมาว่ายด้วยหรอกครับ มันบอกขี้เกียจ ซ้อมแค่ที่มหาลัยก็เหนื่อยจะตายแระ
“ไปว่ายน้ำหรอ”มันรีบถาม
“อืม..”ผมบอก แล้วใส่เสื้อกล้าม กางเกงขาสั้น หยิบกางเกงว่ายน้ำกับผ้าขนหนูไปด้วยสองผืนเล็กกับใหญ่
“รอด้วย”ไอ้ตาร์ แล้วรีบหยิบกุญแจห้องผม แล้วเดินตามผมออกมาครับ ผมเป็นคนไม่ชอบเล่นน้ำหรือแช่นานๆหรอกครับ ไปถึงก็ว่ายๆๆไม่สนชาวบ้าน แล้วถ้าได้ตามที่กำหนดไว้ก็รีบขึ้นทันที ไม่รีรอ ผมเดินไปวอร์มร่างกางที่ฟิตเนตก่อน เอาเหงื่อ เดี๋ยวตะคริวกินด้วยซวยครับ วิ่งลู่วิ่ง ยกน้ำหนักนิดหน่อย เคลื่อนตัวไปมานิดเดียว พอเอาเหงื่อ ไอ้ตาร์นั่งรอผมที่สระแล้ว มันเอาหนังสือมาอ่าน กับเอาไอพอตมาฟังด้วย ผมเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ ไม่ถึงห้านาทีก็เสร็จ ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้คนอื่นทำไมมันเปลี่ยนนานจัง ทั้งๆที่มันไม่ได้มีเหี้ยไรต้องเรื่องมากเลยครับ
ผมเดินออกมา ก็ต้องอายๆ เพราะคุณสาวๆ โต๊ะด้านหัวมุมด้านขวาไอ้ตาร์นิดนึง แม่งมองกันเป็นตาเดียว ผมเลยยิ้มแหยๆให้ไปครับ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง เพราะคุณเธอเล่นยิ้มให้ผมก่อนนิ ผู้หญิงห้าคนรวมตัวกัน กระซิบกระซาบ ไอ้ตาร์จ้องหน้าผมเขม็ง แต่หันไปยิ้มให้สาวๆ ทำเอาพวกคุณเธออายกันไปเลยครับ
“ทำเหี้ยไรของมึง”ผมด่ามัน มันค้อนใส่ผม
“แล้วเมื่อกี้ข้าวทำไรละ”มันย้อนกลับ
“เค้ายิ้มให้กรูก็ยิ้มให้กลับไงวะ”ผมบอกมัน
“ไม่จำเป็น”ดูมันครับ โคตรของโคตรเผด็จการอะ ผมขว้างผ้าใส่มัน มันก็รับไปจัด ผมเดินไปล้างตัวก่อนลงสระ ลงไปก็รีบพุ่งหลาวลงไปทันทีครับ ทุกวันก็ กบห้าสิบ(แป๊บเดียวเสร็จไม่เหนื่อยด้วยครับ) ฟรีสไตน์ห้าสิบ(เหนื่อยครับ) ผีเสื้อ ยี่สิบ(พอครับ เดี๋ยวไหล่ใหญ่เกินตัวไม่สวย)ว่ากันไปนั่น ผมก็ไหว้ๆ จ้วงๆไม่หยุด หยุดพักหายใจแค่ หนึ่งครั้งในการต่อกบจากฟรีสไตน์ สองครั้งระหว่างฟรีสไตน์ และอีกครั้งก่อนผีเสื้อ แม่งว่ายไปเหมือนแข่งกับเด็กอีกคน ว่ายเก่งชิบหาย ผู้หญิงอีกต่างหาก ผมว่ายเสร็จ น้องผู้หญิงคนนี้น่าจะประมาณม.ต้น ดูแล้วน่าจะว่ายมานานแล้วครับ เพราะว่าน้ำแทบไม่กระดิกเลย นิ่งมากๆอะ แต่ไวมากเช่นกันครับ
“น้องเป็นนักว่ายน้ำหรอครับ”ผมถาม เมื่อน้องเค้าพักเหนื่อยอยู่ข้างๆผม ไม่มีไรทำอะครับ เสร็จแล้วขอแฉ่นิดนึงก่อนขึ้น
“ค่ะ..”น้องหันมายิ้มแบบงงๆ ว่าอยู่ดีๆกรูถามทำไม
“พี่ก็เป็นหรอ”น้องคนนี้ถามกลับ
“ป่าวครับ..พี่ว่ายเล่นๆเฉยๆ”ผมตอบ
“โห..ว่ายเล่นๆแต่เหมือนเอาจริงเอาจังเลยอะ”น้องคนนี้คุยเก่งครับ เข้ากับผมได้เลยทันที
“ฮ่าๆๆ..ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายนะครับ.เลยฟิตหน่อย..”ผมบอก
“แล้วน้องมาว่ายทำไมที่นี่อะครับ”ผมถาม เพราะที่นี่มันคอนโดนะครับน้อง
“ก็พี่สาวอยู่ที่นี่นะค่ะ..แล้วบ้านก็อยู่ไม่ไกล..ไม่อยากไปซ้อมที่โรงเรียน.เพราะเดี๋ยวคู่แข่งเห็นลีลา”น้องพูดไปยิ้มไป
“มีงี้ด้วย”ผมบอก
“ก็บางทีก็อยากออกมาว่ายใช้หัวคิดอะไรคนเดียวบ้าง..ไม่ได้อยากให้ครูฝึกมาฝึกตลอดเวลาหรอกค่ะ”น้องคนนี้พูดมีหลักการมากๆเลยครับ ไม่อยากจะเชื่อว่านี้เด็ก
“น้องเรียนชั้นอะไรแล้วครับ”ผมถาม
“ม.หนึ่งค่ะ..โรงเรียน..................”น้องคนนี้ตอบ
“พี่ชื่อข้าวนะครับ..ยินดีที่รู้จักนักว่ายน้ำคนเก่ง”ผมบอก
“หนู.แจนค่ะ..ยินดีเหมือนกันค่ะ.เพราะพี่หล่อ”น้องเค้าพูดเต็มปากเต็มคำเอาผมขำออกมา
“ฮ่าๆๆ.”ผมก็ได้แต่ขำแก้เขิน เพราะน้องเค้าพูดตรงมาก แต่คนอย่างนี้น่าคบหานะครับ เพราะว่าตรงๆ เข้ากับคนง่าย ไม่มีน่าจะมีพิษมีภัยเท่ากับคนขี้อาย ผมชอบเด็กกล้าๆแบบนี้ มันเฮ้วๆไปด้วยกันได้ดี แต่นี้ผู้หญิงนิครับ เดี๋ยวคุยมากน้องเค้าเสียหาย ผมหันไปที่ไอ้ตาร์ที่จ้องผมเขม็งอยู่บนสระ แบบมึงรีบขึ้นมาเลยนะ ไอ้เชี้ยนี้เด็กนะโว้ย ผมอยากจะตะโกนไปครับ
“เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะครับ..แล้วเจอกันใหม่”ผมบอก
“ค่ะ...”น้องคนนี้ตอบ แล้วใส่แว่นตา เหมือนเตรียมจะว่ายต่อ ผมขึ้นจากน้ำ แล้วไปหยิบผ้าจากไอ้ตาร์ ที่นั่งเตรียมผ้าให้ผม
“เด็กก็ไม่เว้น”มันพูดเบาๆ
“เด็กก็ไม่เว้นเหมือนกันมึงนะ..คิดเองบ้าง..ว่ากรูน่าจะชอบเด็กคนนั้นมั้ย”ผมว่ามัน แล้วดึงผ้ามา
ผมเดินไปล้างตัว แล้วเปลี่ยนกางเกง ไม่ได้ใส่เสื้อ เดินออกมา ไอ้ตาร์มันยืนรออยู่แล้วแหละครับ ผู้หญิงพวกนั้นก็นั่งยิ้มกัน นี่ตกลงมาว่ายน้ำหรือว่ามานินทาครับเนี้ย ถึงผมจะไม่รู้ว่าเค้านินทากันเรื่องอะไร แต่ก็นินทาอะครับ
“ทำไมไม่ใส่เสื้อ”ไอ้ตาร์ถามเสี่ยงแข็ง
“ขี้เกียจ.เดี๋ยวก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำแล้ว”ผมบอกมันแล้วเดินนำหน้า
“ผู้หญิงพวกนั้นจะกินเข้าไปแล้ว.ไม่รู้จักดูตัวเอง”ดูมันพูดครับ ผมละเชื่อมันเลยคิดได้อะ
“มึงจะบ้ารึไง..เค้าไม่ได้บ้ากามขนาดมึง”ผมด่ามัน แล้วกดลิฟ
“โห..มองกันซะขนาดนั้น.ไม่รู้เลยเนอะ”ไอ้ตาร์บอก ผมเดินเข้าไปในลิฟ ซึ่งมีคนเข้าตามมานะครับ ผู้ชายกับผู้หญิง สงสัยเป็นแฟนกัน
“วันหลังก็ใส่ด้วย”ไอ้ตาร์ไม่สนใจเลยครับ พูดต่อ ผมกดลิฟ แล้วหันไปที่ผู้ชาย ประมาณว่าชั้นไหนครับ
“10ครับ..ขอบคุณครับ”ผู้ชายคนนี้ตอบ
ผมหันไปค้อนให้ไอ้ตาร์ที่หน้าบูดบึ้งอยู่ ตกลงจะงอนกันทั้งวันเลยใช่ปะเนี้ย
“..เข้าใจที่พูดมั้ยเนี้ย..”ไอ้ตาร์ไม่ลดละครับ ผู้หญิงกับผู้ชายยืนประชันหน้ากับผมอยู่ เพราะเค้าเอาหลังพิงพนังลิฟไว้
“ไม่เข้าใจ..มึงแม่ง..คิดได้ไงวะ..พอเลย”ผมบอกมัน แล้วเริ่มอารมณ์เสียครับ
“คิดได้ดิ”ไอ้ตาร์เถียงอย่างกับเด็ก
“มึงรู้รึไงว่าเค้าคิดอะไรกันอยู่”ผมหันไปถาม
“ดูแค่นั้นก็รู้แล้ว..แถบจะกินเข้าไปนะ”ไอ้ตาร์พูดแล้วทำท่าทำทาง
“เชี้ยเอ้ย...ถ้ามึงไม่หยุดเถียงกับกรูนะ..”ผมพูดเพื่อให้มันคิด
ผมกับมันเงียบ แล้วหันไปมองสองคนข้างหน้า เค้ายิ้มให้พวกผมสองคน
“จะทำไม..”ไอ้ตาร์ไม่ยอมลดละ เหมือนจะเอาชนะผม
“เอาตีนยัดปากมึงเนี้ย..แม่ง..กวนตีน..”ผมด่ามัน ถึงห้องผมก่อนพอดีครับ ผมเลยเดินออกมา
“ข้าว...คุยให้รู้เรื่องก่อนดิ”ไอ้ตาร์พูด
“มึงจะบ้ารึไง..เค้ามองแล้วเค้าเอาไปได้มั้ย..เค้าอาจจะคุยเรื่องอื่นกันก็ได้..มึงแม่ง..คิดอะไรดีๆหน่อยดิวะ..”ผมบอก
มันเงียบครับ มันก็คงรู้ว่าแม่งมันผิด
“แต่ว่า...”มันยังคงนิ่ง
“เอากุญแจมา”ผมเริ่มรมณ์เสีย แล้วคว้ากุญแจจากมือมัน
“อย่าโกรธดิ..ก็ไม่ชอบนี่หว่า”มันพูด แล้วเดินตามเข้ามาในห้อง
“ข้าวอะ..”มันรีบเดินเข้ามาเกาะแขนผมไว้
“กรูจะอาบน้ำ..หิวด้วย..ถ้าออกมาไม่มีอะไรให้กรูแดก.จบ”ผมพูดแค่นี้เอามันรีบปล่อยแขน ผมเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออก แล้วเข้าไปอาบน้ำครับ
เดินออกมาอาหารเต็มโต๊ะเลยครับ อากาศเย็น ด้วยแอร์ อาบน้ำเสร็จใหม่ๆ มันรู้ครับว่าต้องวางอาหารไว้ตรงไหน ก็ตรงโซฟา แล้วเปิดโทรทัศน์รอผมไว้ เวลานี้ช่องอะไรมันจะรู้ดีครับ ผมเดินลงไปนั่งพื้น แล้วมันก็ตักกับข้าวให้ผมแล้วยิ้ม
ผมไม่ได้โกรธมันหรอกครับ แต่เมื่อกี้รำคาญนะครับ เลยหงุดหงิดนิดหน่อย
“อร่อยมั้ย”มันถาม
“อืม...”ผมตอบ
ผมกับมันนิ่งกินอาหารอยู่สักพัก จนหมด ไอ้ตาร์ลุกไปเก็บจานชาม แล้วเอาน้ำมาให้ผมกิน ผมนั่งดูข่าวอยู่หน้าจอโทรทัศน์ ก่อนที่ไอ้ตาร์จะล้างจานเสร็จ แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ เพราะผมไล่มันไปครับ
...
มาต่ออีกรอบแล้ว
เพราะว่าอีกไม่นานต้องมีงานส่งอีกสามงาน
กลัวว่าจะทำให้ไม่ได้มาต่อเรื่องอีก เหมือนที่ผ่านมา
หิหิ
ไปก่อนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะ
จุ๊บๆ
มาอีกรอบ
ขอบอกว่าเอาเรื่องลงแล้ว แต่เห็นว่ามันขึ้นแล้ว ก็เลยปิด ไม่คิดว่ามันจะไม่ขึ้น เซ็งและงงเหมือนกัน
กลับมาอีกที อ่าว ไหง ไม่มีวะ
กร๊ากก
มาให้แล้วนะ
อย่าเพิ่งงงกันไป
-
^
^
^
^
จิ้มก่อน
-
ขอจิ้มมั่งให้ทะลุถึงคนเขียน :laugh:
-
:laugh: มีแต่คนขี้งอลกันจังเรื่องนี้
-
งอนกันไปงอนกันมา น่ารักจริงเชียว :z2:
-
เป้หื๊นหื่น เข็มก้อน่ารัก
ข้าวกับต้าร์ก้องอลกันไปมาน่ารักดี
-
งอนกันบ่อยมากมายอะ...
ข้าวก็น่าจะใส่ใจพี่ตาร์มากๆ หน่อย
งอนกันมากเข้าๆ จะกลายเป้นทะเลาะ
แล้วกะเรื่องใหญ่โตมโหฬารอีกอะ
(คนอ่านจิ้นมากก็คิดมากคร้าฟ 555+)
ปล. ขอบคุณที่มาต่อคร้าฟ จุ๊ฟ
o13 o13 o13 o13
-
งอนกันไปงอนกันมาจริงๆเลยเน๊อะ :z2:
-
:z3:
ยังคงขี้งอนกันเหมือนเคย
-
งอลๆไปงอลๆ มา อิอิ สีสัน เน๊อะ :mc4:
-
:-[งอนกันไป งอนกันมาน่ารักจริงเลยนะ
แต่ว่าพอเอาคู่แสบโผล่มาแม่เจ้าอยากอ่านเลย
ว่าสองคนนั้นจะงอนง้อกันไง ....ขู่เล่นนิดเดียว
กลับบ้านเลยนะแสบ 5555+
เป็นกำลังใจให้นะจ้า งานเข้าๆๆ :z2:
-
ผลัดกันงอน ผลัดกันง้อ น่ารักดี ชอบ ตอนจูงมือข้ามถนน อ่ะ นึกภาพตาม แล้ว อยากเห็นของจริง ต้องแอบไปซุ้ม ดู เผื่อจะมีบ้าง
:z2: ไอ้ตัวนี้น่ารักดีเนาะ
-
อ่านไปอ่านมา ตาร์ ศรีภรรยาเลยนะนี่... :laugh:
ปรนนิบัติข้าวซะ....
คู่เอกงอลกันน่ารักนะ..
แต่งอนมากๆ ระวังทะเลาะกัน...
แหะๆๆ ไม่ได้มาหลายวันขอเม้นต์ย้อนหน่อย...
คู่เป้กะเข็ม...
อ่านไปสงสารไป..
หูยย อึดอัดจริงๆ...
กว่าจะลงเอยกันได้ ต้องมีเจ็บตัว..
ดีนะ ไม่เป็นไรมาก...
ฉากใน รพ. แม่เจ้า ชอบจริงๆ..
นิดๆ หน่อยๆ ชื่นใจ ..
แต่มากๆ ยิ่งชอบใจ 5555+
:pig4:
-
ตาร์น่ารักอ่ะ :กอด1:
:bye2:
-
ขำไอแสบอ่ะ..มันคิดมากนะเนี่ยไม่ใช่ไม่คิด
ถึงขนาดต้องรีบไปรับน้องปานเลย ฮ่าๆ มันน่ารักดีนะ
ตาร์เลือกหนังที่มีเมาะตะมะกันเยอะ
มันแปลว่าอะไร ไอ้คำเนี้ย ก๊ากๆๆๆ เรื่องไรอ่ะ จะไปหาดูมั่ง
ร๊ากเบ่บี๋ ที่ซู้ดดดดด
งานเยอะยังอุตส่าห์มาลงเรื่องให้
ขอให้ทำงานส่งได้ A++นะจ๊ะ
-
อย่างอลกันนักเลยคร้าบบบ
คุยกันด้วยเหตผลน่อ
ขยันๆทำงานน่อ
-
:z1:
เต็มอิ่ม
-
เด่วนี่ ข้าวเอาเเต่ใจจังง
เเต่ไม่เปนไร
ไห้ ต้าร์เอาคืนทางหลัง 55
-
ตาร์ นี่งอนเก่งจริงๆ อิๆ
-
:z2:
ก็เพราะรักไงถึงเป็นแบบนั้น :really2:
-
^
^
:z3:
เอาหัวโขกไต๋
ปึ่บๆๆๆๆๆ
ไม่เจอะกันนาน
คิดถึงจัง
-
:m20: 55555 โขกได้ก็ไม่เจ็บ
ม่ายเจ็บ ไม่เจ็บหลอก :z2:
-
งอนกันอีกและ!!!~
-
แต่ละคู่นี่น่ารักจริงๆ
-
:haun4: ทะเลาะบ่อย ๆ ลูกดกน้า
-
อิอิ..จะเจอน้องปาน...จะเจอปี้แสบ..แย้ว.....โอ..เย้..
\(-\-)~(-/-)/...\(-\-)~(-/-)/...โย่ โย่..
:z2: :a11: :oni1: :oni1:
ลัล..ลา~~..:a9:
-
......... :call: ..... คิดว่าจะไม่ได้อ่านซะแระ ..... :z2: :z2: หึงกานจางงงง ......... น้องปาน น้องปาน ...... :กอด1:
-
^
^
^
จิ้มคนรัก..น้องปานเหมียนกัน...อิอิ...
น้องปาน..ปี้แสบ..น้องปาน..ปี้แสบ..น้องปาน..ปี้แสบ..
\(-\-)..(-/-)/..\(-\-)..(-/-)/.. โย่ โย่
-
รักษาน้ำใจกันหน่อยเถอะครับผม :-[
-
งอลกันเข้าไปเหอะ :เฮ้อ:
-
มาอ่านแล้วคับๆ
-
:monkeysad:มาออดอ้อนให้กำลังใจ
มารอตอนต่อไปด้วย :-[
-
:เฮ้อ: คู่นี้งอนกันบ่อยจริงๆ :เฮ้อ:
-
:z3: งอนกันอีกละ :z3:
-
เข้ามาทักทายเบ่บี๋ สัยงานเข้า เอ้ย งานเยอะ
สู้ๆ ครับ เด๋วก็เสด แว่วๆๆ ผมก็ยังทำงานไม่เสดเหมือนกานนน
เอาเปนว่า ทำงานกันเถอะครับ ชาติจะได้เจรฺญ เกี่ยวกันไหมนิ
:z2:
-
:-[วันนี้จะมามั้ยนะ
รออ่านๆๆ :z2:
-
:a2: :a2: น้องเบบี้ :กอด1:
:bye2:
-
สนุกๆๆๆๆ มากๆๆๆเลยครับบบบ
รีบๆมาโพสต่อนะ
พึ่งเริ่มอ่าน เมื่อ ห้าวันก่อน อ่านยาวเลย แทบตลอดเวลา ยาวมากๆ หนังสือหนังหาไม่อ่าน 55555
ชอบครับ เถื่อนๆดี
ขอบคุณท่านผู้แต่งด้วยนะครับบบบบบ o13
-
ในที่สุดก้อตามอ่านจนทัน ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ หลากหลายอารมณ์มาก ข้าวนี่แบบสุดยอด ผู้นำชนเผ่ามาก ตาร์ก้อโหดดี คนเขียนเก่งมากเลยค่ะ เขียนได้อ่านรื่นไหลอย่างมากเก่งจังเลยน้อ ได้โปรดเขียนต่อมาเรื่อยๆนะค่ะอย่าเพิ่งจบนะ อยากอ่านต่อไปอีกนานๆค่ะ
-
[size=8]งิงิมารอตอนต่อปาย /color][/size]
(http://tinyurl.com/5l9muk/.gif) (http://tinyurl.com/5u4fnu)
(http://tinyurl.com/5mavta/.gif) (http://tinyurl.com/5v5omk)
(http://tinyurl.com/5ox98t/.gif) (http://tinyurl.com/6mrmuw)
(http://tinyurl.com/6xlwtj/.gif) (http://tinyurl.com/6rkuox)
-
:กอด1:ส่งกำลังใจให้เบบี้ :call:
-
ตอนที่97 เคยหวานบ้างมั้ยห๊ะ
ผมโทรนัดทุกคนแล้วเขียนโปรแกรมไว้หมดแล้ว ทั้งเรื่องรถ ที่เอาคันของใครไปบ้างแล้วใครไปกับใครก็นัดไว้เรียบร้อย โทรจองที่พัก ทั้งหมดสามหลัง แต่ละหลัง มีสามห้องนอน หนึ่งห้องครัว และมีชานหน้าบ้านติดทะเล ทั้งหมดก็ไปกันตอนมากินเหล้ารวมคอเหล้าตอนนั้นอะครับ จำได้ป่ะครับ แต่มีอีกคนเพิ่มมา ก็น้องเนต แฟนไอ้ป๊อดมันครับ ได้ข่าวว่าจีบติดเรียบร้อยโรงเรียนมันไปแล้วครับ
แล้วก็น้องปานอีกคนทั้งหมดยี่สิบคนครับ ได้ข่าวว่าวันนี้น้องปานมาแล้วด้วย ผมกะว่าจะไปหาที่ห้องสักหน่อยเย็นนี้อะครับ
เรื่องค่าใช้จ่าย รถใครแล้วก็ใครไปบ้างผมให้หารค่าน้ำมันกันเอง แต่ว่าค่าบ้าน กับค่าของกินเนี้ยผมก็คิดไว้แล้วแหละครับ ว่าผู้หญิงออกเท่าไหร่ ผู้ชายออกเท่าไหร่ รวมเงินก่อนออกเดินทางล่วงหน้า วันนี้วันเสาร์ กะว่าจะไปกันวันศุกร์หน้าครับ สามคืนสี่วัน
ครับเงินที่คิดๆมาแล้วก็หมดเยอะอยู่ครับ ถ้ารวมๆแล้ว หลายอยู่ แต่ว่าไหนจะค่าน้ำมันอีก แต่ว่าก็ช่วยๆกันออกมันก็ไม่ได้แพงอะไรหรอกครับ แต่ถ้าคิดรวมๆดู เหอะๆ แพงมากเลยครับ ก็เล่นเอาบ้านพักชายทะเลอย่างดี ก่อนที่ผมจะตกลงว่าไปที่นี้แน่นอนครับ เพราะจังหวัดนี้มีที่เที่ยวหลายที่ ไม่ไกลกันมาก แล้วก็สะอาด ส่วนมากนักท่องเที่ยวต่างชาติซะเยอะ แล้วก็มีที่เที่ยวเริงรมณ์ด้วย เผื่อไอ้พวกโลกีทั้งหลายมันอยากไปกันครับ ห่างจากกรุงเทพ ขับรถน่าจะประมาณสี่ถึงห้าชั่วโมงกว่าๆ
ผมตกลงว่าออกเดินทางวันศุกร์บอกทุกคนไว้เรียบร้อยแล้วครับ แล้วให้เอาเงินมาให้ผมที่ห้องด้วย วันจันทร์ ช้าได้คือวันอังคาร ใครไม่มาจ่าย ไม่ต้องไป จบครับ สำหรับผม จบจริงๆนะครับ เรื่องเงินนะ ไม่ชอบให้มาอี่ดออดครับ ไม่ทันใจแล้วจะรำคาญ เพื่อนผมจะรู้ดีครับ ว่าตอนไม่จ่ายเงินตามที่เราตกลงไว้ยังไง ผมด่ากระจายหมด ไม่เว้น
เรื่องรถก็วางแผนไว้แล้วครับ
“รถไอ้แสบ”น้องปาน ไอ้แสบ เนตแฟนไอ้ป๊อด แล้วก็ไอ้ป๊อด
“รถผม”ผม ไอ้ตาร์ จบ
“รถไอ้เป้”ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้แมน พี่ปองครับ บอกให้ไอ้เป้ไปรับพี่ปองด้วยครับ อยู่ใกล้ๆกัน
“รถพี่ป๊อป” อันนี้นั่งได้หลายคนครับ พี่ป๊อป พี่ซัน พี่กอบ พี่จอย พี่ป่าน พี่ฝ้าย ครบครับ
“รถพี่ไม้” พี่ไม้ แล้วผมก็จัดการบอกให้พี่ไม้ ไปรับ ไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้เอ็ม ที่บ้าน ไอ้เอ็มด้วยครับ ทีเดียว พี่ไม้ก็บ่น ทำไมต้องรถกรู ผมเลยบอก หรือพี่จะนั่งรถเด็กมันไป หรือไม่พี่ก็ไปคนเดียวก็ได้นะ จ่ายค่าน้ำมันคนเดียว พี่ไม้เลย เออ ก็ได้วะ มีไอ้เชี้ยแถมมาให้ผมด้วยครับ สรุป ผมสบายสุด ที่จริงผมก็ไม่ค่อยชอบให้ใครมานั่งรถผมอะครับ เดี๋ยวมันสกปรกอะ ไม่ชอบอะครับ เพื่อนๆจะรู้กันดี แล้วรถมันก็คันไม่ใช่ใหญ่มากด้วยครับ คนนั่งเยอะๆแล้วมันอึดอัด ผมชอบเรียงของไว้เบาะหลังรถน่ะครับ ไม่ชอบให้ใครมานั่ง ฮ่าๆๆ
“ที่รากคราบ....”ผมนั่งคิดโปรแกรมต่างๆอยู่ ไอ้เชี้ยนี่มาป้วนเปี้ยนอีกแล้วครับ
“อย่าเพิ่ง”ผมบอกมันแล้วดิ้นนิดหน่อย
“เบื่ออะ..”มันเริ่มอีกแล้วครับ หยุดเรียนไม่กี่วันมานี่ มันเริ่มงอแงตลอดอะ ไม่รู้มันจะเบื่ออะไรนักหนาครับ
“เบื่อกรูด้วยรึป่าว..”ผมถามมัน แต่ว่าตายังอยู่ที่กระดาษ ดูว่าจะเอาอะไรยังไงต่อ ไอ้ตาร์เงียบ แต่กระชับกอดจากด้านหลังผมแน่นขึ้น
“ทำไมพูดแบบนั้นอะ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วเอาคางมาเกยไหล่ผม
“ก็เห็นบอกเบื่อ..ไม่ได้บอกว่าเบื่ออะไร..กรูก็นึกว่าเบื่อกรู”ผมบอกมัน แล้วต้องคิ้วขมวดกับวงเงินมหาศาล แต่ก็นะ แดกห่าเหล้ากันอย่างกับห่าลง คราวนี้คงต้องปรามๆไว้บ้าง เพราะว่าต้องขับรถกันเอง ผมคงต้องยึดตอนขับรถตอนไปกับตอนกลับว่าห้ามใครกินเหล้า แล้วก็ต้องที่ไว้ใจได้ อย่างตอนกลับ น่าจะเป็น ไอ้เป้ พี่ไม้ ไอ้ป๊อด ส่วนรถพี่ป๊อป สงสัยต้องให้พวกผู้หญิงขับกลับซะมั้ง ถ้าผู้ชายไม่เมาซะก่อน
“เงียบทำไมอะครับ”ไอ้ตาร์มันเห็นผมเงียบไม่พูดต่อ
“ป่าว..กรูว่าที่จริงไปสองคนก็ไม่น่าจะวุ่นวายขนาดนี้นะเนี้ย”ผมบอกมัน
“ก็บอกแล้ว..เปลี่ยนใจยังทันนะครับ”ไอ้ตาร์รื่นเริงทันที
“ได้ไง..นัดไว้หมดแล้ว..ห้องก็โทรไปจองแล้ว..วางแผนที่เที่ยวก็แล้ว”ผมบอกมัน
“ก็ยกเลิกก็ได้ไม่เห็นเป็นไร”ไอ้ตาร์ทำปากจู๋ไม่รู้เป็นไรครับ มันชอบทำปากจู๋อย่างกับเด็ก
“ไม่ได้.เสียกรูหมด”ผมบอกมัน แล้วหันไปดูกระดาษต่อ
“แล้วเย็นนี้จะไปห้องไอ้แสบป่าว”ไอ้ตาร์ถามอีก
“ไป...ไมหรอ”ผมถามมัน
“ป่าวหรอก..อยู่แต่ในห้องก็เบื่ออะ..อยากกินเค้ก.ไปกินเค้กกันนะ”มันทำหน้าระรื่น
“อืม..ตามใจ”ผมบอกมัน ผมก็อยากกินเหมือนกันอะครับ เดี๋ยวซื้อกลับมาสักปอนด์ดีกว่า เอามานอนกินแอร์เย็นๆในห้องตัวเอง ดูโทรทัศน์
เย็นนั้นผมไปกินเค้กกับไอ้ตาร์ ร้านเบเกอร์รี่แห่งหนึ่ง เจ้าประจำ นั่งกินกัน ผมสั่งทั้งไอศกรีม เค้ก แล้วก็สตอร์เบอร์รี่มิวเช็ค แล้วสั่งเค้กอีกสองปอนด์เล็กกลับบ้านอีก แล้วอีกปอนด์สำหรับน้องปานครับ
..................................
“พี่ข้าว..คิดถึงจังเลย”หลังจากผมกดกริ่งหน้าห้องแล้วน้องป่านรีบวิ่งหน้าแจ้นมาเปิดประตูแล้วเกาะแขนผมไว้ ผมก้มลงหอมลงที่หัวน้องปานอย่างเอ็นดู ก็ตัวเล็กๆน่ารักเชียวอะครับ ก็ไม่ได้เล็กขนาดเตี้ยหรอกนะครับ สูง แต่ว่าพวกผมตัวใหญ่นะครับ น้องปานเลยเล็กผอมไปเลยทีเดียว
“เหมือนกันครับ..”ผมบอก
“ไอ้แสบละ”ผมถาม เพราะไม่เห็นมันโผล่หัวมา
“กรูอยู่นี่”และมันก็มาตามเสียงเรียกร้องของผม
“อะพี่ซื้อมาฝากครับ”ผมยื่นกล่องเค้กให้น้องปาน
“ขอบคุณฮะ”น้องปานยกมือไหว้แล้วรับ น้องปานมองไอ้ตาร์อย่างงงๆ ผมก็เลยนึกได้ อ่าว น้องปานกับไอ้ตาร์มันยังไม่เคยเจอกันนี่หว่า
“เออ..น้องปานครับ..นี่ตาร์....”ผมพูดแต่ยังไม่ได้พูดต่อว่าเป็นใคร
“ผัวและก็เมียไอ้ข้าวมัน”เสียงตัวเหี้ย ก็ไอ้แสบนะครับ มันพูด แล้วนั่งลงบนโซฟา เอาไอ้เจ้าของชื่อ ยิ้มอย่างซะใจ น่าเอาส้นตีนยัดปากมากๆเลยครับ น้องปานอ้าปากค้าง
“ไอ้ตาร์นี่น้องปาน”ผมเลยแนะนำให้เสร็จ
“น้องปานครับ”ผมยืนยิ้มมองหน้าน้องปาน
“ฮะ....”น้องปานสะดุ้ง
“พี่คนนี้...เออ..แฟนพี่ข้าวหรอฮะ”น้องปานทำหน้างงๆ
“ครับ”ผมตอบ แล้วจับแขนน้องปาน ประมาณว่าเดี๋ยวเอาเค้กไปเก็บให้นะครับ
“ฮะ...”น้องปานผงกหัวให้ไอ้ตาร์แล้วเดินตามผมไปที่ห้องครัว ไอ้ตาร์มัน เดินไปนั่งตรงโซฟากับไอ้แสบ
“เออ..พี่ข้าวเป็น..เกย์หรอ”น้องปานถามตะกุกตะกัก
“ไม่รู้สิ....นั้นคนแรก”ผมตอบ แล้วเก็บเค้กเข้าตู้เย็นแล้วหยิบน้ำมาดื่ม
“อ่อ.หรอฮะ”น้องปานยิ้มแบบ กรูยังงงอยู่นะ
“ปานคิดว่าแฟนพี่ข้าวน่าจะ.ขาวๆ..สวยๆ.เซ็กซี่ๆซะอีกอะ..ไหงตัวใหญ่ มีกล้าม.. หน้าตาผู้ชายงั้นอะ”น้องปานทำหน้าแบบ เสียดายแทนผม ฮ่าๆๆ
“ฮ่าๆๆๆๆ...”ผมขำกร๊ากออกมาให้กับความน่ารักของน้องปาน
“ไม่รู้เหมือกกันครับ..ที่จริงสเป็คพี่ก็อย่างนั้นนะครับ..แต่ไปคว้าผิดตัวมาหน่อย.เลยได้แบบนี้มา”ผมพูดไปยิ้มไป
“อืม....แต่ไม่เป็นไรฮะ..ก็หล่อดี..ขาวด้วย.คมด้วย”น้องปานพูด แล้วยิ้ม ลักยิ้มน้องปานที่มีตรงข้างแก้มสองข้างน้อยๆ โผล่ออกมาให้เห็น
“เอาป่าว..ยกให้”ผมแกล้งบอก
“ไม่เอาอะ...เหมือนพี่เค้าโหดๆ..”น้องปานทำหน้า
“ฮ่าๆ....มีโหดกว่าไอ้แสบอีกหรอ”ผมบอก
“เออจริงด้วย..ใครจะโหดเท่าไอ้พี่แสบ”ไอ้น้องปานเหมือนของขึ้นกลับมา
“เฮ้ย..มึงจะอยู่ในนั้นกันอีกนานมั้ย..ไอ้เชี้ยข้าว”ไอ้แสบมันตะโกนดังลั่นห้อง
“เออแม่ง..ขัดจังหวะ”ผมแกล้งบอกมัน แล้วจับมือน้องปานให้เดินออกมา ไอ้แสบลุกจากโซฟาจะเดินมาที่ห้องครัวพอดีครับ
“กรูไม่ทำหรอกน่าไอ้เหี้ย..มึงคิดว่ากรูเป็นคนยังไงเนี้ย..ใช่ป่ะตาร์”ผมหันไปหาแนวร่วม
“ดูไว้ก็ดีไอ้แสบ..ไม่น่าไว้ใจ”ดูมันครับ ดูมันพูด ตามันมองโทรทัศน์นะครับ แต่หูมันสนใจ สมองมันสั่งงาน
“Kย..”ผมด่า แล้วปล่อยมือน้องปาน เพราะว่าไอ้แสบมันลากไปแล้วครับ ผม นั่งลงข้างๆไอ้ตาร์
“แล้วไอ้ป๊อดไปไหนวะ”ผมถาม
“ไปกินข้าวกับเนต”ไอ้แสบบอก
“แล้วเย็นนี้มึงไปกินไหน”ผมถาม
“ไม่วะ..ขี้เกียจ..เดี๋ยวทำกินเอง”ไอ้แสบบอก
“เออ..ทำเผื่อกรูด้วย.หิวอยากกินข้าวแล้ว”ผมบอกมัน แล้วนอนลงเอาหัวพิงเบาะแล้วเอาเท้าวางไว้บนตักไอ้ตาร์ ท่านี้เป็นท่าที่ผมชอบที่สุดครับ
“เมื่อยขาอะ”ผมบอกไอ้ตาร์ แล้วเอาขาไปกระแทกมันขึ้นลงเบาๆ บนตักมัน
“คราบๆ”ไอ้ตาร์มันรับรู้แล้วนวดขาให้ผมเบามือ ตาร์จ้องมองที่โทรทัศน์เป็นระยะๆ ผมหันไปหาน้องปานที่มองผมไม่วางตาเลยครับ ผมยิ้มให้
“มีอะไรรึป่าวครับ”ผมถาม น้องปานรีบส่ายหัว
“ทำไมพี่แสบ..ไม่เป็นอย่างพี่ตาร์บ้างอะ”น้องปานหันไปพูด ไอ้แสบหันหน้าไปมองปานแล้วคิ้วขมวดติดกัน
“ฝันไปเหอะมึง”ไอ้แสบบอก
“เออ....งั้นคืนนี้ก็ฝันไปเหอะ”น้องปานหันมากระชากเสียงใส่ไอ้แสบ
“เฮ้ย..เรื่องไรวะ”ไอ้แสบของขึ้นครับ
“พี่แสบนะ..เคยหวานบ้างมั้ย..แบบพี่เค้าเนี้ย”น้องปานพูดแล้วลุกไปนั่งโซฟาเดี่ยวอีกตัว
“แม่ง..ไม่น่ามาเลยไอ้เหี้ยข้าว”ไอ้แสบหันมาว่าผมแทน
“อ่าว..โทษกรูซะงั้นอะ..ผิดที่มึงดิไม่ใช่ที่กรู”ผมบอกมัน
“พี่ข้าวครับ..หาซื้ออะไรมาทำกินกันมั้ยครับ..ปานอยากกินต้มยำกุ้งตัวใหญ่ๆอะ”น้องปานเดินมานั่งด้านล่างโซฟา ข้างผม
“ได้ครับ..เดี๋ยวไปซื้อห้างแถวนี้แล้วกันเนอะ”ผมบอก แล้วยันตัวเองขึ้น
“เขียนเมนูมาเลยครับว่าจะกินอะไร.เดี๋ยวให้ไอ้ตาร์มันเขียนของที่จะซื้อ”ผมบอกน้องปาน น้องปานหยิบกระดาษที่โต๊ะเล็กมาแล้ว นั่งนึก
“พี่ข้าวจะกินไรฮะ”น้องปานถาม
“ไข่เจียว..ของโปรดทุกรอบอยู่แล้วครับ..แล้วก็ผัดพริกเนื้อดีกว่า..อยากกินวะ”ผมหันไปมองไอ้ตาร์ เพราะว่าไอ้แมนมันเคยทำให้กินนะครับ อร่อยดี
“เนื้อแบบไหนอะตาร์”ผมถาม เพราะไม่รู้เรื่องทำกับข้าว
“เนื้อวัวครับ..เดี๋ยวไปดูก็ได้.ไม่รู้มีรึป่าว..ถ้าไม่มีเอาเครื่องในก็แล้วกันนะครับ”ไอ้ตาร์บอก มันรู้อยู่แล้วครับ ว่าผมกินได้ทุกเนื้อ ส่วนมากอะครับ ยิ่งเครื่องในนะ ของโปรด ไอ้ตาร์มันก็ทำให้ไม่คาวได้ด้วยครับ เก่งมากอะ แฟนผมอะ
“แล้วพี่ตาร์เอาอะไรฮะ”น้องปานถาม
“ผัดวุ้นเส้นดีกว่า..ง่ายดี”ไอ้ตาร์บอก น้องปานก็จด
“แล้วต้องซื้ออะไรบ้างอะฮะ”น้องปานทำหน้างงๆ ผมรู้มาจากไอ้แสบ ว่าน้องปานทำกับข้าวไม่เป็นเช่นเดียวกับผมครับ
“มานี่กรูเขียนให้”ไอ้แสบบอก
“ไม่ต้อง..”น้องปานยังงอนไอ้แสบไม่เลิก
“งั้นก็ตามใจ”ไอ้แสบพูด แล้วนอนลงบนโซฟา
“ไอ้พี่แสบบ้า”น้องปานหันไปด่าไอ้แสบ แล้วลุกไปหยิกหูไอ้แสบทั้งสองข้างเลยครับ นั่งบนตัวไอ้แสบ แล้วบิดหูไปมา ทำเอาผมกับไอ้ตาร์หัวเราะเชียร์
“ตายซะ..กวนตีนดีนัก”น้องปานพูดไป หยิบหูไอ้แสบ แล้วกระแทกหัวไอ้แสบขึ้นลงกับเบาะ ไอ้แสมมันก็เอามือจับรั้งน้องปานไว้แต่น้องปานไม่ยอมหยุดครับ
“ไอ้ปาน..ไอ้เด็กเวร”ไอ้แสบมันว่าให้
“ด่าอีก..ด่ามา....ไอ้บ้า..ไอ้เลว”น้องปาน ด่าไป กระแทกหัวไอ้แสบไปครับ ฮ่าๆๆ ติ๊งต๊องวะคู่นี้อะ
“อะ..พี่แสบ..อย่า....ปล่อย..ฮ่าๆ..อี้”น้องปานร้องออกมาเพราะว่าไอ้แสบ ได้จังหวะเอาคือ จักกะจี้เอวใส่น้องปาน น้องปานก็ยังจับหูไม่ปล่อย แต่ว่าสุดท้ายก็ดิ้นพล่านจนนอนลงกับพื้น หัวเราะไปด้วยครับ
“ฤทธิ์มากดีนัก...เด็กเวร”ไอ้แสบมันพูด แล้วยกตัวน้องปานเข้าไปกอด น้องปานหอบอย่างเหนื่อยๆกับอาการหัวเราะเมื่อกี้
“ปล่อยเลยไอ้พี่แสบ”น้องปานมันว่าแล้วผลักไอ้แสบออก
“เอามานี่กรูเขียนเอง”ไอ้แสบมันพูดเสร็จ ก็หยิบกระดาษเมนูอาหารไปเขียน พอเขียนเสร็จ ผมกับน้องปาน แล้วก็ไอ้ตาร์ออกไปซื้อกับข้าว แล้วให้ไอ้แสบเฝ้าบ้านครับ เพราะว่าไอ้ป๊อดโทรมาบอกว่าไม่ได้เอากุญแจห้องออกมากำลังจะกลับบ้านให้ใครอยู่ไว้สักคนด้วย เหอะๆ ไอ้แสบเลยซวยไป
“เอาตัวใหญ่ๆนะฮะ”น้องปานจำแขนผมตลอดเวลาการเดินทางเลยครับ อย่างกับเด็ก แต่น้องแกก็เด็กจริงๆแหละครับ
“ครับตัวใหญ่..กุ้งแม่น้ำเลยดีมั้ย...หึหึ”ผมแซว แล้วให้ไอ้ตาร์มันเอาตัวที่ใหญ่ที่สุดตอนนั้นครับ แล้วก็เดินเลือกอาหารสดไปเรื่อยๆครับ
“จะกินอะไรก็หยิบได้เลยนะครับ..เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”ผมบอกน้องปาน น้องปานยิ้มหน้าปาน แล้วทำตามองไปรอบๆตัว
“ทุกอย่างเลยนะ”น้องปานทวนซ้ำ
“ครับ..”ผมบอก
“งั้นไปกัน”น้องปานพูดเสร็จก็ดึงมือผมไปเลยครับ
“ตาร์เดี๋ยวมานะ”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ที่กำลังเลือกอาหารทะเลอยู่ แล้วเดินตามน้องปานไปแผนกเบเกอร์รี่ น้องปานหยิบทุกอย่างจริงๆครับ
“นี่ๆ..เอาเค้กกล้วยหอมด้วยฮะ”น้องปานหยิบเค้กกล้วยหอมอีกสองแพ๊ค
“กินหมดหรอครับ..”ผมพูด เพราะเค้กกล้วยหอม แล้วก็คุกกี้อีก ไหนจะเค้กบูลเบอร์รี่อีก
“หมดฮะ.แต่กล้วยหอมพี่แสบชอบ”น้องปานบอก
“กินเก่งนะเรา.เดี๋ยวอ้วนหรอก”ผมบอก แล้วจับหัวน้องปาน
“แฮะ..กินอย่างนี้ไม่เห็นอ้วนสักทีอะ”น้องปานบอก
“ใช้พลังงานเยอะอะดิ”ผมทำหน้าทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ ทำเอาน้องปานนิ่ง หน้าแดง ตอบไม่ทันมุขผมเลยครับ
“พี่ข้าว..”น้องปานตีไหล่ผมเบาๆ แล้วหันไปเลือกเค้กต่อ
“พี่ตาร์ชอบกินอะไรอะฮะ”น้องปานถาม ผมนึก เออมันชอบกินอะไรวะ ผมไม่ค่อยจำเลยแฮะๆ เค้กผมก็เห็นมันกินหมดทุกอย่างอะ
“ทำไมพี่ข้าวไม่รู้หรอฮะ..”น้องปานหันมาถาม
“ไม่รู้สิ..พี่ก็เห็นมันกินทุกอย่างอะ”ผมบอกน้องปาน แล้วมองไปดูทั่วๆเผื่อจะนึกออกว่าไอ้ตาร์มันชอบกินอะไร
“งั้นเดี๋ยวปานไปถามดีกว่านะฮะ”น้องปานพูด แล้วจะเดินไป
“เดี๋ยวครับ..พี่ว่าพี่ไปถามเองดีกว่า”ผมบอกน้องปาน น้องปานยิ้มแล้วพยักหน้า
“อยู่นี่ห้ามไปไหนนะครับ”ผมหันไปสั่งน้องปาน
“ฮะ...”น้องปานตอบรับ แล้วเดินดูไปทั่ว ท่าจะชอบจริงๆ
ผมเดินกลับมาหาไอ้ตาร์ที่แผนกอาหารสด เห็นมันยืนเลือกเนื้ออยู่ครับ
“ได้รึยัง..”ผมเดินไปถาม
“รอแป๊บ..คนเยอะ..”ไอ้ตาร์พูดแล้วดูของต่อ ไปเลือกกุ้งตัวเล็ก
“กินอะไรมั้ย..เค้กอะ..”ผมถามมัน มันหันมามองหน้า
“แล้วแต่สิครับ..”.ไอ้ตาร์บอก แล้วหันไปเลือกของต่อ ผิดปกติแฮะ เป็นอะไรอีกวะ
“มึงอยากกินอะไรรึป่าวละ..จะได้ซื้อเก็บไว้.ไม่ต้องออกไปข้างนอกบ่อยๆเปลืองน้ำมัน”ผมบอกมัน แล้วชี้ไปที่กุ้งที่มันกำลังหยิบใส่ตระกร้า มันก็จับกุ้งตัวที่ผมชี้ใส่ อันนี้มันเลือกกุ้งตัวเล็กนะครับ ไม่รู้มันจะเอาไปทำอะไรอีก
“มึงเป็นไรวะ”ผมถามมัน เพราะว่ามันทำท่าเป็นสนใจกุ้งมากกว่าผม ซึ่งเป็นไม่บ่อยนัก ถ้าตอนนี้มันไม่ผิดปกติ
“ป่าว..”มันตอบ
“งั้นเดี๋ยวกรูเอาไปหมดเลยแล้วกันนะ..มึงจะได้เอาไว้กินกับกาแฟตอนเช้าไง”ผมขี้เกียจถามต่อ เลยหันหลังกลับ
“เอาเค้กกล้วยหอมนะ..แล้วก็ขนมปังมายองเนสด้วย”มันตอบ ผมหันกลับไปมองหน้ามัน
“ก็แค่เนี้ย...”ผมบอก แต่มันยังทำท่าสนใจกุ้งอีก
“..เดี๋ยว..”มันเรียกผมไว้ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับ
“จำด้วยนะ”มันพูดบอก ผมอึ้งไปเลยครับ มันกับผมยืนจ้องหน้ากัน
“กรูขอโทษ..”ผมบอกมัน เพราะรู้ว่ายังไงมันก็ต้องน้อยใจแหละ ว่าผมไม่จำรายละเอียดเล็กน้อยๆของมัน ซึ่งมันสำคัญสำหรับคู่รักนะครับ คงรักอย่างเดียวไม่ได้ แต่เมื่อกี้ก่อนที่จะมาถามเรื่องขนมเค้ก มันงอนเชี้ยไรกรูวะ งงกับอารมณ์มันจริงๆครับ
“แต่ก็ไม่ใช่กรูไม่รักมึงหรอกนะ..กรูขี้ลืม..”ผมบอกมันแล้วเห็นรอยยิ้มน้อยๆจากไอ้ตาร์ ก่อนที่ผมจะเดินออกมา
ใช่ครับ ผมขี้ลืม แล้วก็ลืมง่ายมากด้วย อะไรที่จำไม่ได้ ไอ้ตาร์มันจะคอยเตือนตลอด ชื่อเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันเกือบปี ก็ต้องนั่งนึกกันข้ามปี แค่มาเรียนมหาลัยได้ปีเดียว เพื่อนตอนมัธยมผมก็ลืมเกือบหมด ชื่ออาหาร ชื่อเค้ก ก็ไม่ค่อยจำ ชี้รูปเอาครับ อะไรก็ไม่ค่อยอ่าน เลยทำให้ไอ้ตาร์มันว่าบ่อยๆ ว่าอ่านบ้าง แล้วก็บ่นว่าหาไม่เจอ เหอะๆ
ผมกลับมาที่น้องปานอีกครั้ง
“เอาเค้กกล้วยหอมให้พี่สามแพ๊คนะครับ”ผมบอกน้องปาน
“อ่าว..พี่ตาร์ชอบกินเหมือนกันหรอฮะ”น้องปานหันมาถาม
“ครับ..เดี๋ยวพี่ไปดูทางนั้นแป๊บนะ”ผมบอกน้องปาน แล้วเดินไปหยิบขนมปังมายองเนสให้มันอีกสามแพ๊ค แดกให้ตายไปเลยไอ้เชี้ยตาร์ ผมเลือกซื้อผลไม้กับน้องปานอีกสักพัก ก็จำได้ว่าไอ้เชี้ยตาร์มันชอบกินองุ่นแดงกับแอ๊ปเปิ้ล ผมเลยต้องเอาไปด้วย แล้วก็ซื้อยาคู้ไปอีกหลายขวด ก่อนที่จะไปเลือกซื้อหมาร้อน hotdog ฮ่าๆ กล้าเล่น น้องปานนี่กินทุกอย่างเลยครับ กินง่ายอย่างนี้ดีครับ ตอนจะซื้อของฝากมันก็ง่าย แล้วเดินกลับไปหาไอ้ตาร์อีกครั้ง มันซื้ออาหารสดเสร็จแล้ว ถือของเต็มไม้เต็มมือ ก่อนที่ผมจะรีบเข้าไปช่วยมัน เพราะเดี๋ยวมันบ่นอีกครับ น้องปานก็เดินเข้าไปช่วยถือแล้วเอามาไว้ในรถเข็น
“เอาไรอีกป่ะครับ”ไอ้ตาร์หันไปถามน้องปาน
“ไม่ฮะ..”น้องปานบอก
“งั้นกลับกันดีกว่า..ซื้อครบหมดแล้ว”ผมบอก
แล้วน้องปานก็มาเดินเกาะแขนผมอีกครับ ระหว่างเข็นรถไป เหมือนมีน้องชาย ไม่ก็มีลูกเลยครับผมอะ แต่ก็น่ารักดี ใครก็อยากให้เกาะแหละครับ
“พี่ข้าวดูคู่นั้นดิ..เปิดเผยดีเนอะ..”น้องปานชี้ไปที่ผู้ชายกับผู้ชาย ที่เดินจับมือกันไม่อายชาวบ้าน หล่อทั้งคู่ซะด้วยแฮะๆ
“อืมครับ”ผมตอบ แล้วหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่มันก็มองดูเช่นเดียวกัน
“พี่แสบไม่เห็นเป็นอย่างนั้นบ้างเลยอะ..นอกจากปานบังคับหรือว่าประชด”น้องปานพูด แล้วทำหน้างอ
“ฮ่าๆ..ไอ้แสบมันไม่ใช่คนอ่อนโยนนะครับ.มันก็ได้แค่นั้นแหละ”ผมบอก เพราะมันเป็นคนเถื่อนๆห่ามๆอะ จะไปทำแบบนั้น มันก็ไม่ใช่ตัวมัน แล้วมันก็คงแสดงออกไม่เป็นด้วย เหมือนกับผม แต่ตอนนี้ผมก็อ่อนลงบ้างแล้ว เพิ่งสังเกตตัวเอง ตั้งแต่คบกับไอ้ตาร์เนี้ยแหละ
“ปานเซ็งอะ..”น้องปานบ่น
“อย่างเซ็งเลยครับ.เด็กอยู่เลย.เซ็งไวแก่เร็วนะ”ผมลูบหัวน้องปานเบาๆ ก่อนที่เราจะเข็นรถมาคิดเงิน
“เดี๋ยวกรูออกเอง”ผมบอกไอ้ตาร์ เพราะว่ามันจะจ่ายเงิน
“ไม่ต้องหรอกครับ”ไอ้ตาร์รีบบอก ปกติบางเรื่องถ้าไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็ไอ้ตาร์มันออกบ่อยกว่าผมแหละครับ แต่ว่าบางทีผมเห็นมันออกบ่อย ผมก็จะแย่งมันจ่าย จนบางทีมันก็รู้ครับว่ายังไงผมก็ไม่ยอม มันเลยต้องยอมผม
“กรูบอกว่ากรูจ่ายเองไง...”ผมบอกซ้ำแล้วหยิบเงินออกมา
“วันหลังเอาเงินกองกลางเลยมั้ยจะได้ไม่ต้องคอยแย่งกัน..เงินผัวเมียไง”ไอ้ตาร์มันทำท่าคิดหน้าระรื่น ไม่อายพนักงานคิดเงินเลยครับ
“ไอ้เชี้ย..”ผมด่ามัน แล้วต้องหันไปยิ้มให้พนักงานที่มองผมสองคน น้องปานก็ยิ้มครับ
“อ่าว..ดีออก.ว่ามั้ยครับน้องปาน”ไอ้ตาร์ไปหาแรงเพิ่ม
“ก็ดีนะฮะพี่ข้าว..มีกระเป๋าอีกใบ.”น้องปานบอก ผมหันไปตีหัวน้องปานเบาๆ ก่อนที่น้องปานจะบ่นอุบอิบ แล้วเราก็ขนของขึ้นรถแล้วกลับมาที่ห้องกันครับ
...
มาต่ออีกรอบ
วันนี้โดดเรียนอีกแล้ว เจริญจริงๆ ตื่นไม่ไหวจริงๆอะ
วันจันทร์มีงานส่งอีกสองงาน ทำไมเยอะแบบนี้อะ ไม่ชอบเลยอะ
แต่ก็มาต่อให้แล้วนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยค่ะ
ขอโทษด้วยเมื่อวานที่ไม่ได้มาต่อแล้วก็ไม่ได้บอกไว้ล่วงหน้า ทำให้ทุกคนรอกัน แล้ววันนี้เนตก็เหี้ยอีก เปิดหน้าไหนก็ไม่ได้เลย
ทำไมอะ
งงมากๆอะ
กว่าจะเปิดได้ทำเอาเราเหนื่อยใจไม่อยากมาลงเรื่องเลยอะ
เหอะๆ
ไปก่อนนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นค่ะ
จุ๊บๆ
-
^
^
กระซวกๆๆ
(ทำไมได้จิ้มบ่อยจัง)
:laugh:
-
น่าร๊ากกก!!!~
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :jul3:
:o8:น่ารักสุดๆ มีงอนน้อยๆ ง้อหน่อยๆ
หนาวปานน้ำผึ้ง :-[
-
:z2:มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ๊าๆแสบน้องปานเล่นกันติ๊งต๊องน่ารักมากมายเลยนะ
แต่ว่าใครจะไปหวานเท่าตาร์มันได้อีกล่ะเนี้ย
อยากรู้เหมือนกันว่าก่อนที่จะถามเรื่องเค้กงอนอะไร
ชอบเค้กกล้วยหอมเหมือนกันเลย
แต่ว่าซื้อออกแนวประขดจริงเลยนะสามแพ๊คกินกันตายไปข้างหนึ่งเลย
ข้าวเราใหญ่ไม่มีใครเกินจริงเพื่อนเกรงกันหมดพ่องานเราเลยเหนื่อยหน่อย
อ๊าๆๆอยากกินกุ้งตัวใหญ่ๆมั้งน้องปานกินเผื่อด้วยนะ
หวานแหววว
วันนี้มาอีกมั้ยนะ
พยายามเข้าสู้ๆนะจ้าเบบี้ o13
-
น้องปานน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อิอิ
ว่าแต่อยากอ่านคู่แมนอะ อยากให้แมนมีคู่อะ นะนะนะนะ
:really2: :really2: :really2:
-
น่ารักมากมาย อยากอ่านคุ่ปานแสบอีกเยอะๆ ชอบคู่นี้มากมายๆ อยากอ่านๆๆ
ปล.อยากให้แมนมีคู่ อยากอ่านแมนๆๆ นะ นะ ด้วยยยยยยย
แมน แมน แมน o13
-
แล้วมาต่ออีกนะ ชอบจ้า :z2:
อยากอ่านคู่ของแมน แมนมีคู่รึป่าว :o9:
-
น่ารักได้อีกอะ เฮ่อออ อ่านแล้ว อิ่มอกอิ่มใจ :pig4:
-
ตาร์อ่ะคนดีที่หนึ่งเลยอ่ะ ชอบเวลาที่ตาร์อยู่กับข้าวมากที่สุดเลยค่ะ เค้าอ้อนดี
-
น่ารัก มากมาย
:L1: :L1: :L1:
-
ตาร์อ่ะคนดีที่หนึ่งเลยอ่ะ ชอบเวลาที่ตาร์อยู่กับข้าวมากที่สุดเลยค่ะ เค้าอ้อนดี
เหงด้วยค้าบบบบบบ
อยากได้แบบเฮียตาร์แกซ๊ากคน
:-[ :-[ :-[
-
:-[ สุดๆไปเลย รักกันๆ
-
น่ารักกันจริงๆเลย โอ๊ย อิจฉาๆ :m31: :z2:
-
:pighaun:
อ๊ากซซซซซซซซซ
-
^
^
^
^
^จิ้มทะลุถึงเบบี้
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ไม่ได้เข้ามาอ่านานเลย
แต่กลับมาอีกรอบ ก็ยังชอบ เหมือนเดิมนะครับ
:really2: :really2: :really2: :really2:
-
อย่างว่าดูยังไงข้าวก็ดูไม่ละเอียดอ่อนเท่าต้าร์
-
[size=8]กิ๊ด อยากินกล้วยหอมเอ้ยเค้กกล้วยหอมม้าง [/size]
(http://tinyurl.com/5l9muk/.gif) (http://tinyurl.com/5u4fnu)
(http://tinyurl.com/5mavta/.gif) (http://tinyurl.com/5v5omk)
(http://tinyurl.com/5ox98t/.gif) (http://tinyurl.com/6mrmuw)
(http://tinyurl.com/6xlwtj/.gif) (http://tinyurl.com/6rkuox)
-
:z2: น้องปานน่ารักเชียว
-
น้องปาน ...พี่แสบ..น้องปาน ...พี่แสบ.....
โย่ :z2: :z2:โย่..
-
น้องปานน่ารัก
ต้าร์ก้อขี้อ้อน
:man1:
-
อ่ะ น้องข้าวเพิ่งคิดได้ แต่เห็นด้วยนะ รักอย่างเดียวไม่พอ ต้องเอาใจใส่ รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ด้วย
ขอบคุณนะค่ะ คนแต่งขยันจริงๆ o13
-
ไมเบบี้ไม่ตอบคอมเมนบางหนาอยากคุยกับเบบี้บางนะ
-
น่ารักจัง
-
น่ารักดีอะ แต่แบบแอบสงสารตาร์ ซะงั้น อิๆ
o13 o13
-
.... :call:
-
ตอนที่98 กลัวเมีย
เมื่อผมทั้งหมดกลับมาถึงห้องไอ้แสบ ก็เห็นสาวสวยน่ารักนั่งอยู่ตรงโซฟารับแขกแล้วครับ ผมหันไปมองไอ้บุคคลข้างที่นั่งอยู่ติดกัน
“มาแล้วหรอวะ...”ไอ้ป๊อดพูดแล้วลุกขึ้นยืน
“เนตครับ..นี่ข้าวเพื่อนสนิทป๊อดเอง.”ไอ้ป๊อดมันบอก คนชื่อเนตลุกขึ้นยืน แล้วก้มหัวให้ผม
“ครับ..”ผมก้มหัวกลับ
“แล้วนี่รุ่นพี่ที่คณะพี่ครับ.ชื่อพี่ตาร์”ไอ้ป๊อดบอก เนตยกมือไหว้ไอ้ตาร์
“ครับ..”ไอ้ตาร์ยกมือไหว้กลับ
“นี่น้องปาน..แฟนไอ้แสบครับ..น้องปานนี้เนตแฟนพี่นะ”ไอ้ป๊อดมันยิ้มหน้าบานในความภูมิใจ โอเค แฟนมึงสวยจริงวะ
“หวัดดีครับ”น้องปานยกมือไหว้เนต เนตก้มหัวยิ้มๆ
“ตามสบายนะครับ..คิดซะว่าเป็นห้องผมแล้วกัน”ผมบอก แล้วเดินไปเก็บขอที่โต๊ะอาหาร
“ไอ้เวร”ไอ้ป๊อดมันด่าผม ผมหันไปมองเนตอีกที แบบพิจารณา ขาว สูง พอประมาณ ขาอวบดี ไม่ผอมเกิน หน้าอกก็ตูม โอเคผ่าน หน้าตา จมูกงอนสวย ปากเรียวอมชมพู ตาโต น่าจะเรียกว่าตาสวยมากกว่าตาหวานนะครับ ผมสวย ผ่านหมดครับ เหลือนิสัยแค่นั้นแหละ และที่สำคัญ เพื่อนผมมันเอาจริงหรือคบเล่นๆอย่างที่ผ่านมาวะ
“ไอ้เหี้ยข้าว..มึงจ้องเหี้ยไรขนาดนั้นวะ”ไอ้ป๊อดด่าผม ก่อนที่ผมจะหยุดคิด แล้วรีบหันไปมองหน้าไอ้ป๊อด แล้วก็ไอ้ตาร์ที่ยืนหน้างออยู่ ผมเกาหัวแก้เก้อ
“ชอบหรอมึง..กรูไม่ให้นะโว้ย”ไอ้ป๊อดพูด
“สัด..”ผมด่ามันจนไม่รู้จะด่าอะไรครับ
“แต่อย่าไปชอบมันนะครับเนต..มันมีแฟนแล้ว..นู้ๆ ยืนอยู่ข้างๆนะ”ไอ้ป๊อด บอก ทำเอาเนตมองผมกับไอ้ตาร์ไม่วางตา แล้วยิ้มแบบเขินๆ อะไรหว่า ผมรีบหันไปจัดของผมโต๊ะออก เก็บถุงต่างๆไว้ในครัว
“ตาร์..ต้องทำไรบ้างอะ....เออ..แล้วไอ้แสบหายหัวไปไหน”ผมพูดไปแล้วหันไปหาน้องปาน
“ในห้องมั้งฮะ”น้องปานบอก ผมพยักหน้า
“แกะกุ้งนะครับ..ตัวใหญ่กับตัวเล็ก เอาแยกกันนะครับ.ตัวใหญ่แกะเฉยๆ..แบบนี้นะ”ไอ้ตาร์มันทำให้ผมกับน้องปานดู ทำเอาผมกับน้องปานใจจดใจจ่ออยู่กับกุ้งตัวโต ทำแบบนี้เองหรอเนี้ย อืม อืม
“แล้วตัวเล็กนะครับ..แกะเสร็จ หัวเอาออก แต่ไม่ต้องหลุดหมดนะครับ..แล้วก็ผ่ากลางด้วยเห็นมั้ยครับ..จะมีไอ้ดำๆนี่อยู่.เอามีดแคะออกด้วยนะครับ..มันไม่สะอาด”ไอ้ตาร์ทำให้ผมดู ทำเอาผมกับน้องปานมองอย่างสนใจ
“โห....สนใจด้วยโว้ย”ไอ้แสบเดินตะโกนมา ทำเอาผมกับน้องปานหันไปค้อน
“งั้นพวกมึงจะทำกันสองคนป่าวละไอ้เหี้ย”ผมหันไปด่า แทนน้องปานครับ เพราะน้องปานด่าหยาบๆไม่ค่อยเป็นหรอกครับ ลูกคุณหนู กร๊าก
“เฮ้ย..เป็นไงวะ..”ผมแกะกุ้งอยู่ดีๆกับน้องปานบนโต๊ะกับข้าว ไอ้ตาร์มัน เตรียมของใส่จานชามอยู่
“อะไรของมึง”ผมหันไปถามซื่อๆ
“นั่นอะ.”ไอ้ป๊อดทำปากชี้ไปที่เนต
“ก็สวยดีนี่หว่า..อวบดีสเป็คกรูวะ..ไม่ผอมเกินดูมีน้ำมีนวล..เนี้ยรู้สเป็คกรูเหมือนกันนี่มึง”ผมแกล้งแซว
“โอ้ย..เชี้ยนี่นิ”ผมโดนมันตบหัวเบาๆ
“กรูไม่ได้ให้มาวิจารย์เรื่องนี้”ไอ้ป๊อดบอก
“ก็ไม่ไงนี่หว่าเพิ่งเห็นกรูจะตัดสินใจได้ไงวะ..มึงเป็นแฟนเค้านะโว้ย..มึงก็ตัดสินใจเองดิ”ผมบอก
“ก็กรูกลัวพวกมึงไม่ชอบนี่หว่า”ไอ้ป๊อดพูด แล้วดูกุ้งที่ผมแกะ
“มึงชอบใครกรูก็ชอบหมดแหละ.แต่ถ้าเกิดคนนั้นไม่ดีหรือไม่ถูกใจกรูตรงไหน..กรูบอกก็เตือนมึงตรงๆ กรูไม่ใช่คนอ้อมค้อมอยู่แล้ว..มึงไม่ต้องห่วง..ถ้ากรูบอกอะไรไปสักวันก็ขอให้มึงฟังกรู ไม่ใช่ฟังแต่ผู้หญิงแล้วกัน.แค่นั้นแหละ..สบายใจเหอะมึง”ผมบอกมัน มันคงกลัวว่าพวกเพื่อนๆจะไม่ชอบนิสัยแฟนมันมั้งครับ ทั้งๆที่ยังไม่ได้รู้จักกันเลย เป็นอย่างนี้ตลอดแหละครับ ตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ไอ้ป๊อดขี้ระแวง
“อืม..”ไอ้ป๊อดตอบ
“แล้วรวมๆก็ดีใช่ป่าวละ”ผมหันไปถามไอ้ป๊อด มันพยักหน้า
“กรูอะดี...แต่ในมุมมองคนอื่นกรูก็อยากรู้ไง”ไอ้ป๊อดมันพูด แล้วหันไปยิ้มให้เนต ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา
“มึงรักจริงหรอวะ”ผมถามมันแต่ไม่มองหน้ามัน กลัวมันกดดัน
“จริงวะ...ของจริงเลย.กรูบอกไม่ถูกวะ..อยู่ดีๆมันก็มาเอง.....ตอนแรกกรูก็ไม่ได้กะว่าชอบหรอก..แต่ไปชอบได้ไงไม่รู้วะ”ไอ้ป๊อดพูด
“อ่าวไอ้เชี้ย..ตกลงไงวะเนี้ย”ผมหันไปด่ามัน
“ก็กรูไปชอบเพื่อนน้องเค้าก่อน..แต่ว่าเจอน้องเค้าบ่อยกว่า..แล้วน้องเค้าก็ปากดีนิดหน่อย..กรูเลยชอบ.แล้วตามจีบ..แค่นั้น.”ไอ้ป๊อดบอก
“หึหึ..”นี่ไม่ใช่เสียงผมนะครับ เสียงน้องปานที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ขำไรอะครับน้องปาน”ไอ้ป๊อดรีบหันไปถาม
“ป่าวฮะ..ก็แค่คิดว่า..ตอนมุมพวกพี่โหดๆกับตอนแบบนี้ช่างต่างกันจังนะฮะ”น้องปานพูด มือน้อยๆที่แกะกุ้งอยู่อย่างระมัดระวังก็ทำงานไปด้วย
“อ่าว..ซะงั้นอะ..พี่ก็มีหัวใจนะครับ”ไอ้ป๊อดมันพูดยิ้มๆ
“แล้วเมาะตะมะไปยังวะ”ผมถามไอ้ป๊อด
“เมาะตะมะเหี้ยไร..คนนี้กรูจริงจังเว้ย..ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม..แต่เนตเค้าก็ดูสงวนตัวด้วย.กรูก็ต้องให้เกียรติเค้าดิวะ...แค่จับมือถือแขนแค่นี้เอง..แก้มกรูยังไม่ได้หอมเลยได้แต่จับ”ไอ้ป๊อดบ่น โห เป็นเอามาเว้ยเพื่อนกรู ปกติ มันจีบใครไม่เกินสองสามเดือนหรอกครับถ้ามันจะคบเป็นแฟนนะ เสร็จหมด นอกจากไม่ได้จริงจังอันนั้นก็เสร็จก่อนหมดอีกครับ
“เอาจริงดิ..ถนอมดีๆแล้วกันมึง.”ผมบอกมัน
“ไปนั่งกับเนตเหอะ..เดี๋ยวเค้าจะทำตัวไม่ถูก”ผมบอก
“เนตช่วยมั้ยค่ะ..”แล้วเสียงก็โผล่มาจากด้านหลังครับ ผมรีบหันไป ได้ยินกรูคุยกันป่าวหว่า เนตเดินมาใกล้ขึ้น
“อ่อ..ไม่เป็นไรหรอกครับ..เดี๋ยวมือเปื้อนป่าวๆ”ผมบอก
“ไม่เป็นไรค่ะ..เนตทำเป็น.”เนตยังบอก ไอ้ป๊อดมันลุกขึ้น
“ทำเป็นหรอ.หน้าอย่างนี้อะ”ไอ้ป๊อดมันแกล้งแซว
“เหอะๆ..ตัวทำไม่เป็นก็อย่างมาดูคนอื่นให้เหมือนตัวเองดิ”เนตว่าให้
“หึหึ..เจอละมั้ยละมึง”ผมหัวเราะให้มัน ไอ้ป๊อดเริ่มหน้างอ แล้วไปนั่งอีกเก้าอี้ด้านข้าวปาน เนตนั่งลงข้างผม
“เนตทำกับข้าวเป็นหรอ..ข้าวทำไม่เป็นหรอกที่จริงอะ”ผมบอก เนตจับกุ้ง แล้วผมก็หยิบมีดอีกอันให้เนต
“ทำอยู่บ้านกับแม่ทุกวันแหละ..ก็แม่ช่วยสอนตั้งแต่เด็ก.เลยทำเป็นอะค่ะ”เนตพูดสุภาพมากจนผมเกร็งเลยอะครับ
“..เนตนึกไงเอาไอ้ป๊อดอะ..มันเลวนะ..เจ้าชู้ด้วย”ผมแกล้งใส่ไฟครับ ที่จริงมันก็ไม่ได้เจ้าชู้ขนาดนั้นหรอกครับ ใครจะเท่าไอ้แมนกะผมอะ กร๊ากก ว่าไปนั่น เลิกแล้วครับ
“ก็โดนข่มขืนอะ”เนตพูด แล้วมองที่กุ้ง
“เฮ้ย.เนตอะ”ไอ้ป๊อดรีบเขินหน้าแดง
“หึหึ...ก็อย่างนี้แหละ..ผู้หญิงเสร็จมันมุขมอมเหล้าแล้วเอาเข้าห้องตลอดแหละ”ผมบอก
“จริงอะข้าว”เนตรีบหันหน้ามองหน้าผม ตาโต
“ล้อเล่นครับ..ไม่จริงหรอก.เชื่อด้วยหรอเนี้ย”ผมบอก
“เชื่อดิ..ก็ป๊อดไม่น่าไว้ใจ”เนตพูด
“เนี้ย.จะพากรูไปหาพ่อแม่.ได้ข่าวว่าพ่อดุ.แล้วกรูจะไปได้ไงไอ้ข้าว.โดนลูกปืนพอดี..ไม่ไปก็งอนกรูอีก”ไอ้ป๊อดบ่นขึ้นมา
“อ่าว..ก็แม่รู้แล้วนะว่าเราคบกันแล้วจะให้เนตทำไงละป๊อด..นี่ก็ถามหลายครั้งแล้ว..เนตนะกลัวแม่ไม่ให้คบกับป๊อดด้วยซ้ำ..ก็ป๊อดเล่นปฏิเสธซะหลายรอบ.”เนตเริ่มเถียง คิ้วได้รูปเริ่มขมวดเข้าหากัน
“ก็จริงของเนตนะมึง..มึงไปจีบลูกเค้า.เค้าก็อยากเจอหน้ามึงว่าไว้ใจได้รึป่าว...คนเป็นพ่อเป็นแม่อะ..”ผมหันไปบอกไอ้ป๊อด
“กรูทำตัวไม่ถูกนี่หว่า”ไอ้ป๊อดพูด เหมือนคนโดนรุมไปไหนไม่ได้ พิงพนักเก้าอี้
“ทำไมเนตต้องมาเลือกคนไม่เอาไหนอย่างป๊อดด้วยเนี้ย..”เนตพูดประชด ผมว่าพูดเล่นๆมากกว่าครับ เพราะว่าเนตหันมายิ้มให้ผม
“อ่าว..งั้นเนตก็ไม่ไปเอา.ไอ้เด็กทันตะนั่นละ..หล่อตายละ.แม่ง”ไอ้ป๊อดมันพูด แบบเริ่มมีอารมณ์ ผมได้แต่นั่งยิ้ม
“ก็กะอยู่..แล้วใครห๊ะ..ไปต่อยเค้าถึงคณะ..บ้าเลือด..”เนตไม่ยอมลดละครับ
“อ่าว.เนต..ไหงพูดงี้อะป๊อดทำเพื่อเนตเหอะ”ไอ้ป๊อดรีบเถียงกลับ
“แต่ไปหาแม่กับพ่อเนตไม่ได้.”เนตเถียงต่อครับ แล้วอีคู่นี้มันจะคบกันรอดมั้ยครับเนี้ย ผมละงงกับมันจริงๆ
“เนต..”ไอ้ป๊อดย้ำเสียงเข้ม
“ทำไม..”เนตถามกำมีดแน่นเลยครับ
“ป่าว.”ไอ้ป๊อด พูด
“เดี๋ยวเหอะ..”เนตเอามีดชี้หน้าไอ้ป๊อดครับ ทำเอาน้องปานขำออกมากับผม
“หึหึ..ฮ่าๆๆๆ..”ผมหัวเราะให้กับอาการหงอยของไอ้ป๊อดดังลั่นห้อง
“ไอ้เชี้ยข้าว..หุบปากเลยนะมึง”ไอ้ป๊อดมันชี้หน้าด่าผม ผมจับท้อง ขำกร๊ากไม่หยุด
“เป็นไรครับเนี้ย”ไอ้ตาร์เดินออกมา
“หึหึ..ไอ้ป๊อดกลัวเนต...ฮ่าๆๆ”ผมพูดไปหัวเราะไปชี้หน้าไอ้ป๊อดให้ไอ้ตาร์ดู ไอ้ตาร์มันยิ้ม
“กลัวเมียดีนะโว้ย..เค้าบอกกลัวเมียแล้วเจริญ”ไอ้ตาร์พูด
“โห.เฮีย..”ไอ้ป๊อดมันพูด แล้วอมยิ้ม
กว่าผมจะหยุดขำก็ใช้เวลาหน่อยครับ แล้วผมกับน้องปานแล้วก็เนต ก็แกะกุ้งเสร็จ ทั้งตัวใหญ่ตัวโต
“ป๊อดกับเนตกินข้าวด้วยใช่มั้ยครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“หิวป่าวครับ”ไอ้ป๊อดหันไปถามเนต
“ก็ได้ค่ะ”เนตหันหน้าไปตอบไอ้ตาร์
“ตัวเล็กเอาทำไรอะ”ผมเดินเข้าไปในครัว แล้วเอากุ้งตัวเล็กที่ล้างวางไว้ให้ไอ้ตาร์
“กุ้งแช่น้ำปลา..”ไอ้ตาร์บอก
“ฟ๊อดด”
“ไอ้เวร.”ผมรีบด่ามัน เพราะว่าไอ้ตาร์มันยื่นหน้ามาหอมแก้มผมอย่างดัง
“หึหึ..”ไอ้ตาร์มันหัวเราะ
“หั่นหอมให้หน่อยได้มั้ยครับ”ไอ้ตาร์มันถาม
“อืม..สอนด้วย”ผมบอกมัน
“แบบนี้นะครับ..”ไอ้ตาร์มันเอาหอมที่น้องปานล้างแล้วจากตะกร้ามาทำให้ผมดู
“เป็นสี่เหลี่ยมแบบนี้นะครับ.”ไอ้ตาร์มันบอก ผมพยักหน้า แล้วทำตามมันเมื่อกี้ ไอ้ตาร์มันยืนดูสักมัน มันก็เอากุ้งจัดวางใส่จานใบใหญ่สองจาน เรียงเป็นแบบให้น้องปานดู แล้วน้องปานก็ทำตามครับ
เอ๊ะ ทำไมเริ่มแสบตาวะ
แสบอะ
แสบมากเลยอะ
อือ ร้องไห้ทำไมวะกรู น้ำตาไหล
“ตาร์..กรูแสบตา...ร้อนด้วย”ผมหันไปหาไอ้ตาร์ น้ำตาไหลไม่หยุดครับ
“หึหึ..ลืมบอกไปครับว่าอย่างรีบหั่น..ให้พักบ้าง น้ำตาไหลเลย..”ไอ้ตาร์เดินมาหาผม
“หลับตาสิครับ..”ไอ้ตาร์มันจับแก้มผมสองข้าว แล้วทำให้ผมเงยหน้าขึ้น
“หลับตาแช่ไว้นานๆนะครับ..เดี๋ยวก็หายแสบนะ..”ไอ้ตาร์มันพูดปลอบอย่างกับผมเป็นเด็ก
“พี่ตาร์น่ารักอะ...”น้องปานพูดขึ้น
“พี่ข้าวปานอยากได้แบบนี้ตาร์”ไอ้น้องปานอยู่ดีๆมันก็งอแงขึ้นมาแล้วมาดึงแขนผม ผมยืนนิ่งหลับตาอยู่
“มันหื่นจะตายครับ.อย่าไปเอาเลย..หึหึ”ผมพูด แล้วหัวเราะในลำคอ
“หื่นก็ยอม..น่ารักอะพี่ข้าว..”น้องปานไม่เลิกครับ
“งั้นเอาไปเลยครับพี่ยกให้”ผมพูดแล้วยิ้ม
“ใครอนุญาตวะ”เสียงไอ้แสบดังขึ้นมาจากประตูห้องครัว
“หึหึ...”ผมหัวเราะ
“เชอะ..”ไอ้น้องปานทำเสียง
“เชอะ..เหี้ยไรของมึง”ไอ้แสบมันว่าให้
“กระด้าง..ไร้ซึ่งความอ่อนโยน..ไร้หัวใจ..เอาใจไม่เป็น..”ไอ้น้องปานว่า
“ไปหาผัวใหญ่เลยไป”ไอ้แสบมันว่าให้ครับ
“เออ..มีอยู่แล้วแหละ..อย่าไปตามเอาคืนละ”น้องปานว่าได้เจ็บแสบมากครับ
“ปากดี..เดี๋ยวคืนนี้ขอให้ดีตามปากด้วยนะมึง”ไอ้แสบ มันเหมือนเดินเข้ามาใกล้ผมกับน้องปานมากขึ้นครับ
“ยี้....ใครให้..ไปไกลเลย.โรคจิต..ไอ้หื่น”น้องปานว่า
“กรูหื่น.แล้วไม่ใช่ผัวมึงรึไง”ไอ้แสบย้อนกลับ
“โดนข่มขืนละสิไม่ว่า”น้องปานพูด
“แล้วใครวะมาตามเล้าล่าจีบกรูเนี้ย”ไอ้แสบไม่ลดละครับ เอาละครับ มวยคู่นี้เชือดเฉือนไม่แพ้ไอ้ป๊อดกับเนตเลยครับ
“โห..ตอนนั้นหน้ามืดเหอะ”น้องปานก็ไม่ยอมครับ
“กรูก็หน้ามืดเหมือนกันเว้ย”ไอ้แสบพูดต่อ
“ไอ้บ้า..”น้องปานด่าไอ้แสบกลับเหมือนเถียงไม่ออก
“คนบ้าที่ไหน..ลีลาเด็ดขนาดนี้วะ”ตอนนี้ผมหลับตาอยู่นะครับ แต่รู้เลย ว่าน้องปานคงโมโหไอ้แสบ แล้วอายผมกับไอ้ตาร์มากครับ
“ยี้....เกลียดไอ้พี่แสบ..ไอ้บ้า.ไอ้เลว”น้องปานด่าเสร็จ แล้ววิ่งออกไปนอกครัวครับ แต่ทิ้งความสะใจไว้ให้ไอ้ตัวดีเพื่อนผมครับ
“ลืมตาได้รึยังครับ..หายรึยัง”ไอ้ตาร์บอกผม
“อืม..”ผมลืมตาขึ้นช้าๆ
“มาเดี๋ยวพี่หั่นเองนะ..”ไอ้ตาร์บอกผมแล้วเดินไปหั่นหอมที่โต๊ะทำกับข้าว
“ทำไมมึงไม่ร้องไห้อะ”ผมถามมัน
“เทพอะ”ไอ้ตาร์บอกแล้วยิ้ม
“ถุ้ย”ผมทำเสียง ไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอ
สักพักน้องปานก็เดินเข้ามาในครัวครับ
“เอาเปรี้ยวหวานนะ”น้องปานพูด บอกไอ้แสบ แต่ยืนอยู่ข้างผมครับ ไอ้แสบมันยืนทำต้มยำกุ้งอยู่
“กรูกินเค็ม”ไอ้แสบบอก
“จะเอาเปรี้ยวหวาน”น้องปานพูดอีก
“จะแดกเค็ม”ไอ้แสบพูด แล้วมองหม้อ ไม่ได้มองหน้าน้องปานครับ
“ไม่กินก็ได้วะ...งั้นเอากุ้งแช่น้ำปลา.เอาเปรี้ยวหวานนะฮะพี่ตาร์”น้องปานเดินมาบอกไอ้ตาร์ แล้วจับแขนผม
“ครับๆ..เปรี้ยวหวาน..พี่ก็ชอบรสนี้ครับ..เปรี้ยวโด่เลยพี่ไม่กิน”ไอ้ตาร์บอก มันรู้นะครับว่าถ้ากุ้งแช่น้ำปลา ผมจะกินรสออกเปรี้ยวหวานหน่อยๆ
“เห็นมะ..คนมันน่ารักยังไงก็น่ารัก.ไม่เหมือนใครบางคน”น้องปานพูด แล้วเดินออกไปเลยครับ
“มึงเห็นมั้ย..ว่ามันปากดี”ไอ้แสบหันมามองผม แล้วยืนเท้าเอว
“ฮ่าๆๆ..มึงก็ปานดีเหมือนกันแหละวะ..ไม่ยอมน้องมันไปหน่อยละวะ”ผมบอก
“ก็มันหมันไส้นี่หว่า”ไอ้แสบบ่น แล้วหยิบฝาปิดหม้อต้มยำกุ้ง
ผมกับไอ้ตาร์ยืนหัวเราะกัน แล้วไอ้แสบก็ทำต้มยำกุ้งเสร็จครับ ไอ้ตาร์ก็ทำน้ำจิ้มที่ราดกุ้งแช่น้ำปลาเสร็จแล้ว มันก็ราดลงที่กุ้งที่จัดวางไว้เลยครับ ผมเดินออกไปเก็บโต๊ะข้างนอก ที่เนตช่วยผมเก็บด้วยอีกมือ
เดินเข้ามาก็ได้กลิ่นหอมของผัดเนื้อของผมครับ โอ้พระเจ้า ช่างสวรรค์อะไรเช่นนี้นะ ไอ้ตาร์มันผัดเนื้อแล้วใส่จานใหญ่หนึ่งจานเลยครับ พูนมากๆอะครับ ซะใจผมจริงๆ แล้วมันก็ผัดวุ้นเส้นอีก วุ้นเส้นมันอืดเยอะนะครับ ก็เลยได้สองจานเลยครับ แล้วก็มันก็ทอดไข่เจียวอีกหกฟอง ใส่หอมใหญ่ที่ผมหั่นเมื่อกี้ด้วย มันบอกว่าแก้เลี่ยนครับ เพราะว่าผมกินไข่เจียวเฉยๆไม่ได้ เลี่ยนกินเสร็จแล้วอยากอ้วกครับ มันก็ทำให้ น้องปานกับเนตจัดโต๊ะกันอยู่นอกห้อง ไอ้ป๊อดนั่งดูโทรทัศน์อยู่นู้น เดินออกมา เนตตักข้าวใส่หมดทุกจานแล้วครับ
“นี่..ไม่ต้องกินเลยนะ..กินแรงคนอื่นเค้า..ช่วยก็ไม่ช่วย”เนตหันไปบ่นไอ้ป๊อดที่นั่งกดรีโมทอยู่
“โห..ที่รักอะ..เค้าก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ตัวเองอยู่นี่ไง”ไอ้ป๊อดพูดแต่ตาดูบอลครับ
“บอลนะ..ติดเข้าไป..ไม่เข้าไปเตะด้วยเลยละ.”เนตบ่นต่อ
“เข้าไปได้เข้าไปแล้วจ๊ะ..พอดีว่าติดหน้าจอ..เค้าตัวใหญ่เกินนะตัวเอง”ดูไอ้ป๊อดมันกวนตีนแฟนมันครับ เป็นผมนะ จะเอาส้นตีนยัดปากละ
“ปากอย่างเนี้ย..เคยปากแตกมั้ยวะ”เนตเริ่มของขึ้นเพราะไอ้ป๊อดมันกวนตีนครับ
“ฮ่าๆ..”ผมหัวเราะกับน้องปาน เพราะเห็นท่าของเนตที่ยืนเท้าเอว ไอ้ป๊อดรีบเดินมาหาเนตครับ แล้วจับมือเนตไปมา
“เค้าขอโทษ”ไอ้ป๊อดพูด
“รู้ตัวก็ดี”เนตบอก แล้วเราก็จัดของเสร็จครับ พอทำอาหารเสร็จ ผมกับน้องปานแล้วก็เนตเดินไปล้างมือในห้องครัว ไอ้ตาร์มันล้างมือแล้วก็ล้างหน้า ก่อนที่จะมากินครับ มันบอกว่ามันเหนียวหน้าอะครับ
นั่งกินกันไปคุยกันไปอิ่มหนำสำราญครับ ต้มยำไอ้แสบมันก็ทำเปรี้ยวหวานจริงๆแหละครับ สงสัยเอาใจน้องปาน แต่ปากมันก็พูดไปงั้นๆ น้องปานนี่กินไม่หยุดเลยครับ ฮ่าๆ แล้ว เนตก็เป็นคนเข้ากับคนง่าย เลยทำให้ไปด้วยกันไม่ยากครับ ส่วนน้องปานกับไอ้แสบ กลายเป็นว่าดีกันซะงั้น น้องปานตักกับข้าวให้ไอ้แสบ ไอ้แสบตักให้น้องปาน ส่วนผม ไอ้ตาร์ตักให้ตลอดอะครับ กินอย่างเดียว เอิ้กๆ
กินเสร็จ ผมก็ยืนรอไอ้ตาร์มันล้างจาน เป็นคนเก็บจานแทนนะครับ มันบอกว่าเดี๋ยวผมล้างแล้วจานแตกอีก แฮะๆ ผมเคยล้างแล้วจานแตกอะครับ เอิ้กๆ เค้าไม่เคยอะ อย่างว่าเค้าเลยนะ พอเสร็จสิ้น ผมก็ขอตัวกลับบ้านครับ ไอ้น้องปานก็บอกว่าอยากมานอนด้วย ไอ้แสบนะครับ ไม่ยอมครับ ทำให้น้องปานหน้าบูดไปเลยครับ ผมลาเนตกับไอ้ป๊อดที่ลานจอดรถ เพราะว่าไอ้ป๊อดต้องไปส่งเนตที่บ้านครับ แล้วคงต้องเข้าไปในบ้านเนตด้วยเห็นว่า เพราะว่าเมื่อกี้แม่เนตบอกว่าพ่อไม่อยู่ เอาหน้ามาให้ดูหน่อย ไอ้ป๊อดเลยจำใจครับ ผมก็อวยพรให้มันโชคดีสำลีแป๊ะหัวแล้วกันครับ
ผมกับไอ้ตาร์ขนอาหารที่ซื้อมาเข้ามาในห้อง ก่อนที่ผมจะไล่ไอ้ตาร์ไปอาบน้ำก่อน เพราะว่าผมบอกมันว่าผมจะจัดของเข้าตู้เย็นเอง มันก็ยอมครับ
ผมนั่งเปิดคอมพิวเตอร์ คุยเอ็มกับเพื่อน ไปเรื่อยเปื่อยรอมันอาบน้ำเสร็จ ผมนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียวรออาบต่อแล้วครับ พอไอ้ตาร์อาบเสร็จ ก็เดินมานั่งอยู่บนเตียง
“เช็ดให้หน่อย”มันพูดลอยๆ ผมหันไป แล้วเดินลุกไปเช็ดผมให้มัน แล้วเช็ดหูให้มันด้วยครับ
จุ๊บ มันจูบลงที่ท้องผม เอาผมเอาท้องหลบไม่ทัน ด้วยความตกใจ
“เดี๋ยวทำหนังกันนะ”ไอ้ตาร์พูด แล้วเงยหน้ามองผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ที่ผมอ่านออกว่าหมายความว่าไง
“ไม่ได้..ติดคิวงานอีกงาน..เลื่อนนัด”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม
“โห..ไรอะ..ไม่ได้ทำตั้งหลายวันแล้วอะ”ไอ้ตาร์มันพูด หลายวันมากอะครับ ตั้งแต่ก่อนสอบแล้วผมหยุดมาตลอดแหละ
“อีกวันจะเป็นไรไป.ไม่เหนื่อยรึไง.”ผมบอกมัน มันส่ายหัว
“ก็ได้..งั้นวันนี้นั่งเทียนให้กรูนะ”ผมลงไปกระซิบที่หูมัน ทำเอาผมยิ้มออกมา เพราะไอ้ตาร์มันอึ้ง
“โห.ไรอะ..ไม่เอาหรอก..วันนี้พี่จะทำแต้ม”ไอ้ตาร์พูดทำหน้าจริงจัง
“ส้นตีน..”ผมว่ามันขำๆ
“รักเค้ามั้ย”อยู่ดีๆไอ้ตาร์ก็ถามขึ้น ผมหันมองหน้ามัน
“อะไรของมึง..อย่ามาหวานตอนนี้”ผมบอก
“ถามว่ารักเค้ามั้ยไงละ”ไอ้ตาร์มันกอดที่เอวผมแล้วดันเอวผมไปมาอย่างกับเด็ก
“เร็วดิ.”ไอ้ตาร์มันพูด ทำหน้าอ้อนๆ
“รักครับ...”ผมตอบมัน ก็ต้องอายกับตัวเอง เพราะว่าเขินมันครับ อยู่ดีๆเล่นเชี้ยไรไม่รู้
“เค้าก็รักตัวเองนะ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วมองหน้าผมยิ้มเจ้าเล่ห์
“พอเหอะตาร์..กรูขนลุกวะ.”ผมบอกมัน แล้วเอาผ้าปิดหน้ามันครับมันรีบดึงออก
“เสียวหรอ”ดูมันถามครับ
“ไอ้เชี้ย..ไปอาบน้ำแล้ว.”ผมบอกมัน แต่แล้วมันก็กอดเอวผมไว้ครับ
“พี่รักข้าวนะ...”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วเอาหน้ามันซบลงที่ตรงเอวระหว่างก้นผมครับ ผมยืนหันหลังให้มันอยู่
“กรูรู้แล้ว...ขอกรูไปอาบน้ำก่อน.”ผมพูดแค่นั้น แต่ทำให้ไอ้ตาร์ตีความหมายผิดครับ
“แล้วมาต่อนะ”ไอ้ตาร์มันบอก ผมหันไปตบหน้ามันที่ระรื่นอยู่ครับ มันลูบหัวแล้วทำปากจู๋ใส่ผม น่ารักตายห่าละมึง แต่ก็น่ารักอะ ผมเดินยิ้มอย่างกับคนบ้า เข้าไปอาบน้ำ
อาบเสร็จ ก็โดนมันทำแต้มจริงๆแหละครับ หลังจากนั้น หลับเป็นตายเลยครับ
...
มาต่อรอบดึกๆ
หิหิ
ใครนอนดึกคืนก็นี้ได้อ่านไปค่ะ
ยังไม่ได้ทำการบ้านเลย ไม่จุกตูดคงไม่ทำจริงๆมั้งเนี้ย นิสัยอะเนอะคนเรา
ฮ่าๆ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลยค่ะ
คืนนี้นอนหลับฝันดีน่ะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
ปล..ถึงพี่พากท์ ไปต่อเรื่องของตัวเองบัดนาว ทำให้คนอื่นร้องไห้ เชอะ นิสัยอะ เนอะคนอ่านเนอะ ว่าป่ะ พี่พากท์นิสัยไม่ดีอะ ไปต่อด่วนเลยนะค่ะ อย่าทิ้งไว้นานเกิน เพราะว่านานเกินไป ทรมานรู้มั้ย
ปล. ถึงพี่มิ้นอีกคน ไปต่อเรื่องของตัวเองด่วนเลย ทำไมทิ้งค้างเติ่งไว้แบบนั้น กี่ครั้งกี่หนแล้วห๊ะ จะบ้าตายแล้วเนี้ย คลั่งแล้วรู้จักมั้ย ไปต่อด่วนเลยน่ะค่ะ
รักพี่มิ้น รักพี่พากท์ ไม่งั้นไม่เตือนนะเนี้ย จุ๊บๆ คร้า
-
ว้าวๆๆๆๆ หวานกันจิง
-
แสบปานนี่สุดๆเลยนะ แต่แสบนี่ถึงด่าๆแต่ก็ทำให้เมีย :laugh: ชอบๆ
-
ชอบแสบกะปาน :impress2:
ส่วนพี่ตาร์กับข้าวก็น่ารัก :o8:
อยากอ่านเข็มกับเป้ :-[
-
แมน เป้ เข็ม หายไปไหน ไม่ยอมอ่ะเบ่บี๋
กดบวกหั้ยแรงๆ ทิ้งท้ายได้โดนจัย ชอบๆๆๆ คาระวะ 1 จอก
ว่าแล้วก็ทำงานกันครับ ค้างคามานาน
-
น่ารักทุกคู่เลยค่ะ
ตอนนี้เป้กับเข็มไปไหนอะ
แอบไปสวีทกัน2คนอะจิ :o8:
-
:z1: เกียร์มัว
-
เพิ่งจะตามทัน
เรื่องนี้ให้อารมณ์ทุกรส ทั้ง ฮา โหด ดิบ โศกเศร้าเคล้าน้ำตา
แต่หลังๆ รู้สึกจะออกแนวหวานๆ ฮาๆ ระดับความโฮกลดลงมาก
-
:laugh: :laugh: :laugh:
:impress2: :impress2: :impress2:
รักกัน รักกัน
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ตอนนี้หวานอ่า ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารักทุกคู่เลยย!!!~
-
:laugh: น่ารักๆ
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :
-
ถูกต้อง
กลัวเมียแล้วจะเจริญ
o18 o18 o18
-
:-[ น่ารักได้อีกอ่า
-
..... เกลียมัว ..... :z1: .....ก็ทั้งหมดนั้นล่ะ ...... :oo1:
-
หวานอมเปรี้ยวดีจริงๆๆเรยตอนนี้
-
:impress2: :impress2: :กอด1: :กอด1:
-
ชอบปานแฮะ น่ารักดี อิอิ
-
ขอ NC น้องปาน กะ พี่แสบ ด่วนคร้า.... :z1: :z1:
:impress2:
-
น่ารักทุกคู่เล๊ย
แต่ชอบพี่ตาร์มากที่สุด
:laugh: :laugh:
-
อ้า
สนุกๆๆๆๆ มาต่อนะครับบบ
o13
ว่าแหละ ก้ออยากอ่านคู่ปาน แสบ อ่านะ อยากเหงน้องปาน จัดการ ไอแสบ 5555
-
:z2:...ว่าแต่ไอ่พวกที่มาแอบจ้องแอบมอง พี่ตาร์ หายไปไหนหมด..แล้วน้องข้าวล่ะไม่มีสาวๆมาแอบมองมั้งไง...อยากเห็นพี่ตาร์..หึง..จนเพื่อนตาค้าง บ้างง่ะ..
..อยากรู้ใครหึงได้น่ากลัวกว่ากัน...เพื่อนๆจะได้ช่วยตัดสิน...หึงบรรลือโลกจนเป็นตำนานไปเลย...
-
:z1:
หึหึ
-
แหมๆๆๆๆ
น่ารักกันสุดอ่ะ ทุกคู่เลย :-[ :impress2:
-
หวานกันจริงๆเลย โอ๊ยอิจฉาๆ :o8: :-[
-
น่ารักน่าชังเนอะตอนนี้อะ
-
ถูกต้อง
กลัวเมียแล้วจะเจริญ
o18 o18 o18
ม่ายช่าย..เค้าเรียกว่าไม่อยากขัดใจ ตะหาก
กลัวอะไร กลัวทำไม
เนอะพี่ต้าร์เนอะ
:man1:
มะอยากขัดใจหนูเบบี๋
แม้แต่นี๊ดดดดดดเดียว
-
เน็ตเลิศค่ะ อิอิ
-
หว๊านน มากค้าบบ
ชอบ ๆๆ คู่ เเสบก่ะ น้องปานอ่า 55
-
ตอนนี้รวมคู่หวาน ตาร์อ่ะโคด
อ้อนข้าเลยชอบอ่ะ
-
จะพยายามเอาแส้เฆี่ยนคนแต่ง
เพื่อให้ได้ต้นฉบับมาให้ได้ไวที่สุด
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ครอบครัวสุขสันต์ รวมพลหวาน :m1:
แต่ขาดเป้กับเข็มนะ แอบไปหวานกันสองคนหรือไง
แล้วก็ยังไม่ลืมแมน คนโสดนะ หาคู่ให้หนุ่มแมนเขาด้วย อยากเห็นโดนจับกด :oni3:
-
อิอิอิอิอิอิ :-[ :o8:
-
:z2: :z2: :z2:
หวานได้อีกเนอะๆๆๆๆ
แต่ละคู่อ่ะ....
:z2: :z2: :z2:
จะพยายามเอาแส้เฆี่ยนคนแต่ง
เพื่อให้ได้ต้นฉบับมาให้ได้ไวที่สุด
:laugh: :laugh: :laugh:
:call: :call:
ดีมากเลยมิ้นท์
เพราะมันค้างมากๆๆๆๆ
เฆี่ยนพี่จีแล้วขโมยต้นฉบับมาเลยนะ
:angry2: :angry2:
-
อ่านตอนนี้เสร็จเบาหวานถามหาแน่ๆ หวานกันซ๊า~ :m1:
-
ถูกต้อง
กลัวเมียแล้วจะเจริญ
o18 o18 o18
ม่ายช่าย..เค้าเรียกว่าไม่อยากขัดใจ ตะหาก
กลัวอะไร กลัวทำไม
เนอะพี่ต้าร์เนอะ
:man1:
มะอยากขัดใจหนูเบบี๋
แม้แต่นี๊ดดดดดดเดียว
เค้าเรียกเกรงใจไง
ใช่ป่ะkurugminจ๋า
คิดถึงตะเองนะ
เด่ยวเมียเผอแล้วเจอกัน อิอิ :oo1:
ไปเรื่อยเปลี่อยแล้วตู o22
-
สงสัยแก๊งนี้มีแต่เผ่าเกลียมัวทั้งนั้นนะนี่
:m20:
ว่าแต่พี่ตาร์ทำแต้มข้าวยังไงเหรอ
เล่าไม่ค่อยชัดเลย
ขอบรรยายแบบละเอียดหน่อยได้ปะ :-[
-
ชอบคู่แสบปานฮาดีอ่ะ
-
น้องปานน่ารักอะ.....>___<
ยิ่งตอนอ้อนข้าวยิ่งน่าร้ากก...(เดินด้วยแล้วเหมือนมีตุ๊กตาหมีมาด้วย.....^^)
น่าสงสารตอนบอกว่าอยากได้แบบพี่ตาร์...เอ่ออ...พี่แสบก็โหดน้อยกว่านี้หน่อยได้ม้ายย...
-
:-[ตารือย่างน่ารักเลย
กรี๊ดดดดผู้ชายทำกับข้าว
ได้ใจไปอีกเกินร้อยเลยนะ
ชอบอ่ะเขาก็อยากได้แบบตารืเหมือนกันปาน
5555555+
แสบไม่ไหวแล้วกวนตีนน่ารักมากๆ
ยังไงก็รักจริงอยากกินรสที่แสบปรุงจริงเลย
น่ารักทุกจริงอ่ะชอบบบบบบบบบบ
อยากรู้ตอนทำแต้ม.... :-[
รอตอนต่อ...... :z2:
-
:กอด1: :L2: ข้าวกะตาร์ก็ยังน่ารักเสมอ อิอิ (หลังจากเหตุการณ์นองเลือดน้องๆ สงครามอ่าว ก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลยใช่ไหม? ) ปานกะแสบก็นะ ให้แสบมันทำหวานในปานมั้งก็ดีนะ หุหุ แต่คู่ที่ทำให้อยากแล้วหายไปเลยคือ คู่ของเป้กะเข็ม สรุปว่าคู่นี้ได้เสียกันรึยังเนี่ย สงสัยมากๆ ( รึว่าเบบี้บอกแล้ว แล้วเราลืมหว่า-*- ช่วงนี้ผีปลาทองยังเข้าสิงอยู่ )
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
หุหุหุหุหุ ชอบนะครับ
รอต่อไปนะครับ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เบบี้ น่ารักจริง ขยันโพส แถม ทิ้งท้าย ได้ตรงใจคนอ่านจริงๆ ที่จริงอยากทวงเหมือนกัน :z1:
+ 1 ให้คนน่ารักด้วย :3123:
ปล. ป๊อดเนี่ย คาแรคเตอร์ พี่พากย์ใช่ปะ เกลียมัย
-
:z2:รอเบบี้
:z2: :z2:
-
เข้าใจเลยว่า ไมแสบชอบปาน อิๆ น่ารักมากมายงะ + กวนได้อีก
-
เพิ่มอีกเสียง
ขอคู่ แสบ+ปาน
o13
-
ตอนที่99 เดินทาง
หลังจากวันนั้น หลายๆอย่างเริ่มลงตัว เรื่องของการเดินทางไปต่างจังหวัดกันของพวกผม เก็บเงินครบแล้วที่พักครบแล้ว โทรบอกพวกมันให้เคลียร์เรื่องรถกันเรียบร้อยแล้ว ออกเดินทางวันศุกร์เช้า ใครจะออกกี่โมงก็ได้แล้วแต่ครับ ไปเจอกันที่รีสอร์ทเลยตอนสิบโมงเช้าถึงสิบเอ็ดโมงเช้าประมาณนั้น ทุกคนโทรนัดกันเรียบร้อยเรื่องของการไปรับไปส่งกัน ผมกับไอ้ตาร์ตกลงกันว่าคงออกกันตอนเจ็ดโมงเช้าไม่ก็หกโมงเช้าประมาณนั้น
เงินทุกบาททุกสตางค์อยู่ที่ผมครับ การเปิดห้องหรืออะไรก็แล้วแต่ก็ต้องอยู่ที่ผม กร๊าก เดี๋ยวฮุบเงินเลยดีป่ะ ไม่กล้าอะครับ กลัวบาป เหอะๆ
หลังจากวันนั้นผมก็ไปกินข้าวห้องไอ้แสบเกือบทุกวัน เพราะน้องปานโทรตามจิกผมทุกวันเลยครับ ไอ้แสบมันก็บ่นๆ บอกว่าน้องปานติดผมเกินไป ชักไม่ไว้ใจ ไอ้เหี้ยนี่ก็คิดได้อะครับ ส่วนไอ้ตาร์นี่ไม่อะไรครับ ไม่หึง ไม่หวงอะไร ผมบอกมันแล้วว่าคิดแค่น้อง น้องปานก็คิดกับกรูแค่พี่ มันก็โอเคไว้ใจครับ มันก็เห็นน้องปานเป็นน้องอีกคนเช่นกัน
...................................
วันออกเดินทาง ไอ้ตาร์มันปลุกผมตั้งแต่ตีห้า โอ้ย เมื่อคืนก็นอนตีสอง เล่นเกมส์ทั้งคืน แม่ง
“เดี๋ยวขออีกแป๊บ”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวสายนะครับ”ไอ้ตาร์มันกระซิบข้างหูผม แล้วเอามือลูบหูผมด้วยครับ
“ง่วงอะ..”ผมบอกมันแล้วเอาหน้าซุกหน้าอกมันครับ ไอ้ตาร์มันหัวเราะออกมา ผมกระชับกอดมันมากขึ้น เพราะเดี๋ยวมันให้ผมไปอาบน้ำ หนาวก็หนาว ไม่อยากอาบอะ หนาวเพราะแอร์นะครับ เหอะๆ
“ไม่ต้องมาอ้อนเลยครับ..ไม่ได้ผล..ไปอาบน้ำเลย”ไอ้ตาร์รู้แกวผมแระ
“อีกนิดเดียวนะ..ขอทำความเคยชินกับตาสักพัก”ผมบอกมัน แล้วทำหัวบอกว่ากรูต้องตื่นได้แล้ว มันจะได้กระตุ้นครับ
“เดี๋ยวค่อยไปนอนในรถนะครับคนดี..ตื่นนะ”ไอ้ตาร์พูดบอก ผมเงยหน้ามองหน้ามัน ไอ้ตาร์มันอาบน้ำเรียบร้อยแล้วครับ ไอ้ที่มานอนอยู่ด้วยเพราะต้องใช้แรงในการปลุกผมซะนาน
“อืม..”ผมตอบรับแล้วลุกขึ้น
“แล้วเดี๋ยวออกมากินอาหารเช้านะครับ..อยากกินอะไรครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“เอาโอวันตินกับขนมปังปิ้งอะ..แล้วก็ฮอทดอกกับไข่ดาวดีกว่า..เอาอาหารเช้าด้วยนะ”ผมบอกเป็นชุด
“คราบ..คุณชาย”ไอ้ตาร์ตอบรับ ผมเดินไปถอดเสื้อผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำ
อาบน้ำเสร็จ ผมเดินออกมา เตรียมเสื้อผ้า เสื้อผ้าในตู้ไอ้ตาร์มันรีบไว้หมดแล้วครับ มันบอกไม่ส่งรีดเพราะไม่ถูกใจ ไม่รู้มันไม่ถูกใจอะไรเหมือนกันครับ แต่มันก็รีดเองตลอด เสื้อผ้าผมก็เก็บกระเป๋ากันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ กระเป๋าใบเดียวกัน ของใช้ แต่ว่ากระเป๋าเป้ที่เก็บหนังสืออ่านเล่นของผมกับมัน แล้วก็ไอพอต เครื่องใช้บางอย่างที่ต้องพกติดตัว กระเป๋าสตางค์ มือถือ ก็ไปเป้ใบเล็กใบเดียวกันครับ
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาข้างนอก ฟ้ายังคงความขุ่นมัวนิดหน่อย เพราะมีความมืดมาปกปิด ไอ้ตาร์นั่งจิบกาแฟอยู่ตรงเก้าอี้ตรงระเบียง ผมมองอาหารของผม โอวันตินที่มันรู้ว่าผมต้องกินโอวันตินเข้มๆ ใส่กาแฟนิดหน่อย แค่ปลายช้อนพอมีกลิ่น แล้วก็ไม่หวานมาก ไข่ดาวที่สุกแล้ว พร้อมกับฮอทดอกแบบต้มที่ผมชอบกิน ไม่ชอบแบบทอดอะครับ ขนมปังทาเนยเยอะๆ สองแผ่น พร้อมกับ ขนมปังทาเนยแล้วก็โรยน้ำตาลอีกหนึ่งคู่ อาหารเช้าโกโก้คั้นช์ ที่ผสมหลายอย่างรวมกัน แต่ยังไม่ใส่นมเพราะว่าเดี๋ยวมันไม่กรอบ เรื่องมากมั้ยละครับผมอะ เหอะๆ แต่ถึงผมอยู่บ้าน แม่ก็จะรู้ดีอะครับ ถ้าผมต้องการแบบนี้ บางทีผมจะมาจัดเองตอนเช้า แต่บอกให้แม่ทอดบางอย่างไว้ให้ ของไอ้ตาร์ก็มีขนมปังปิ้งหนึ่งคู่ แล้วก็เค้กกล้วยหอมอีกสามอัน กาแฟหนึ่งถ้วย
“กินป่ะ..”ผมจิ้มฮอทออกขึ้นชูถามมัน
“อะ...”มันพยักหน้าตอบ ผมเอาป้อนเข้าปากมันครับ แล้วมันก็ยิ้ม
“ยิ้มไร..”ผมถาม
“น่ารัก..”มันตอบ แล้วยิ้มให้ผม ผมมองหน้ามัน แบบกวนๆ
“ทำกันก่อนไปมั้ย”ผมแกล้งมันเล่นๆเฉยๆอะครับ แต่คำตอบที่ได้ดัน
“เอาสิ..อยากอยู่พอดี”ดูมันพูดครับ
“ไอ้เวร..หื่นแต่เช้าอะมึง”ผมบอกมัน แล้วก้มหน้าก้มตากินก่อนครับ ป้อนไข่มันบ้าง ฮอทดอกมันบ้าง
“ทำไมไม่ทำต่างหากวะ..ก็รู้ว่าตัวเองก็กิน”ผมถามมัน
“เดี๋ยวข้าวไม่ป้อนอะดิ”มันบอก แล้วยิ้ม ผมเลยต้องยิ้มไปกับความหน้าด้านในการหวานตลอดของมันครับ
“ปัญญาอ่อน”ผมว่ามัน มันนั่งยิ้มแล้วก็นั่งจ้องหน้าผมอยู่นั่นแหละครับ อีตอนแรกไม่อายหรอกครับ พอมันจ้องนานๆเข้าเริ่มเขินแฮะ
“แดกเข้าไปเลยมั้ย”ผมด่ามัน
“ทำได้ทำไปแล้วครับ..นี่ก็เกือบหมดตัวแล้ว”มันพูด แล้วยิ้ม ผมละเกลียดมันจริงๆ
“มึงนี่นะ...”ผมไม่รู้จะว่าอะไรมันเลยครับ นั่งกินกับมันต่อ มันจ้องมาผมจ้องกลับ เอาครับ เล่นกันเป็นปลากัดเลยครับ เอาดิ ไม่ยอมหรอกครับ เหอะๆ
ผมกับมันออกเดินทางกัน ตูดถึงรถผมตอนหกโมงครึ่ง ไอ้ตาร์เป็นคนขับครับ ก่อนไปมันพาผมแวะซื้อขนม เพราะมันรู้ว่าผมชอบนั่งกินขนมตอนนั่งในรถตอนเดินทางไกลๆ แล้วผมก็โทรถามไอ้ป๊อดด้วยครับว่าออกกันรึยัง มันบอกว่ากำลังออก โดนไอ้น้องปานตะโกนใส่หูเมื่อกี้มันเลยตื่น ฮ่าๆ มีเมียโหด อันที่จริง ผัวก็โหดนะ ไม่รู้ไปด้วยกันได้ยังไง
ผมกับไอ้ตาร์ขับรถกันไปเรื่อยๆ ไม่ได้รีบร้อนอะไรครับ ไอ้ตาร์มันเป็นคนขับรถใจเย็นแล้วก็นิ่มมากด้วยครับ ในระหว่างทางเริ่มออกมาถนนใหญ่ซึ่งไกลผู้คนแล้วครับ
“มึงดูนี่ดิ”ผมแกล้งมัน เปิดคริปที่นั่งโหลดตอนไอ้ตาร์มันนอนหลับก่อนผมนะครับ บางวันผมก็นั่งโหลด บางวันผมก็ให้เพื่อนส่งมาให้ แล้วผมก็เก็บซ่อนไว้ไม่ให้มันเห็น
“อะไรครับ”ไอ้ตาร์มันชะลอความเร็วลง แล้วหันมาดู
“ทะลึ่ง”ไอ้ตาร์มันเห็นแล้วกลับไปมองถนนข้างหน้าต่อ
“หึหึ...น่ารักเนอะมึง.กรูอยากได้สักคน”ผมพูดบอก นายเอกในเรื่องขาวจนอมชมพู แถมตัวเล็กนิดเดียว เล็กกว่าน้องปานอีกครับ
“ชอบแบบนั้นหรอ”ไอ้ตาร์พูดเสียงเรียบ แต่ฟังดูแล้วผมก็รู้แหละครับว่าหมายความว่ายังไง มันกำลังเริ่มจะน้อยใจผมอีกแระ ซึ่งผมที่บอกว่าอยากได้นะ ก็อยากได้ แค่อยาก ไม่ได้คิดจะทำจริงๆสักหน่อยนิครับ
“ก็นะ..”ผมบอก แล้วนั่งดูคริปต่อ
ไอ้ตาร์เงียบลง
“เมิงว่าอมให้กันเนี้ย..เรียกว่าเซ็กป่าววะ”ผมถามมัน มันหันหน้ามาแล้วหันกลับไปมองถนน
“ไม่....”มันพูดบอก หน้าตาเฉย
“เซ็กดี.ไม่งั้นจะรู้สึกทางเพศได้ไงวะ”ผมบอก แล้วดูหน้าจอมือถือต่อไปครับ
“ไม่เซ็กสักหน่อย..ก็แค่อม”ไอ้ตาร์มันบอก
“กรูบอกว่าเซ็ก..มึงอย่าเถียงดิวะ..”ผมบอกมัน คิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน แล้วหันไปมองหน้ามันครับ
“ไม่ใช่เซ็ก.”ไอ้ตาร์เถียงอีก
“ไม่เซ็กได้ไง..แสดงว่ามึงก็ให้เด็กๆมึงแต่ก่อน..มึงบอกเค้าว่าไง..น้องครับ..อมน้องชายพี่ให้หน่อยสิครับ..แค่นั้นรึไง..มันก็คล้ายๆกับดูดไอติมอะครับน้อง”ผมบอกมัน มันยิ้มออกมาหน่อยๆ
“ก็ใช่มั้ง...”ดูมันพูดครับ
“หึ....”ผมหัวเราะออกมา มันกวนส้นตีนผมอีกแล้วครับ ผมหันไปมองหน้ามัน ไอ้ตาร์มันหันมายักคิ้ว
“แล้วตอนข้าวให้คนอื่นอมให้บอกว่าไงละ”ดูมันถามกลับครับ จะเล่นงี้กะกรูใช่ป่ะ
“ไม่ต้องบอกเค้าก็อยากทำให้กรูอยู่แล้ววะ”ผมบอกมัน แล้วแกล้งเบะปากยิ้มๆให้มันครับ
“หึ...”มันหัวเราะที่มุมปาก ทำเอาผมหมันไส้
“...อะไรของมึง..”ผมถามมัน
“..ก็แค่อม..”ไอ้ตาร์มันพูด
“อะไร..ก็แค่อมหรอ..ไหนกรูดูหน่อยสิ..ก็แค่อม”ผมเริ่มหมันไส้อยากแกล้งมันขึ้นมา จับเข้าที่น้องชายมันอย่างจัง
“เฮ้ย..ข้าว”ไอ้ตาร์ตกใจ เกือบควบคุมรถไม่ได้
“ปากดีนักนะมึง..ไหนไม่ใช่เซ็ก.อย่าร้องละกันนะมึง”ผมบอกมัน แล้วรูดซิบมันออก ก่อนที่จะล้วงเข้าไปที่น้องชายมันอย่างจัง ไอ้ตาร์เกร็งแขนอยางเห็นได้ชัด
“ข้าวอย่าสิครับ..อย่าเล่น”ไอ้ตาร์มันพูด รถเริ่มส่ายไปส่ายมา การควบคุมเริ่มไม่ค่อยมีแล้วครับ
“หึ..ไหนบอกไม่ใช่ไง”ผมจับน้องชายมันรูดขึ้นรูดลงไอ้ตาร์รีบคว้าเข้าที่มือผม มันพยายามปัดออกแต่ไม่เป็นผลครับ ผมกำแน่นขึ้น
“ถ้ามึงยังไม่หยุดปัดออกกรูจะบีบให้แม่งหักคามือกรูเลย”ผมบอกมันแล้วออกแรงนิดหน่อย
“อะ.....ข้าว”ไอ้ตาร์ทำหน้าแบบจะขาดใจซะให้ได้ครับ
“ไหนดูสิ..ไม่ใช่เซ็ก..”ผมบอกมัน แล้วก้มลงที่น้องชายมัน ทำเอาไอ้ตาร์สะดุ้ง รถหักหลบแทบไม่ทัน ไอ้ตาร์เกร็งตัวขึ้น แล้วจับหัวผมเข้า
“โอ๊ะ...ข้าว..”ไอ้ตาร์ครางออกมา เมื่อปากผมแตะเข้าที่น้องชายมัน น้ำไหลเยิ้มออกมาเลยครับ ผมเอาปากออกแกล้งมันอะครับ แล้วเงยหน้ามองหน้ามัน
“เล่นอะไรเนี้ย..”ไอ้ตาร์มันพูด
“ไหนไม่ใช่เซ็กไง”ผมยิ้มให้มัน
“ใช่รึป่าว..”ผมถามมันแล้วชักน้องชายมันเบาๆ
“อือ....”ไอ้ตาร์ชะลอความเร็วรถจนแทบจะดับ ผมออกแรงชักน้องชายมันมากขึ้น ไอ้ตาร์เอามือมาจับมือผมไว้
“ข้าว..พะ..พอก่อน”ไอ้ตาร์มันพูดตะกุกตะกัก
“ก็เซ็กป่าวละครับ..หืม”ผมชักน้องชายไอ้ตาร์แรงขึ้น จนไอ้ตาร์ควบคุมรถไม่อยู่แล้วครับ มันหักรถเลี้ยงข้างทางแล้วจอดทันที
“เยิ้มเชียวนะมึง.”.ผมยิ้มให้มัน มันหันมายิ้มให้ผม ตามันเยิ้มเลยครับ
“ไหนบอกไม่ใช่เซ็กไง..แล้วนี่เหี้ยไรวะ”ผมถามมันแล้วจับจ้องไปที่น้องชายไอ้ตาร์
“เซ็กก็เซ็กครับ”ไอ้ตาร์มันยิ้มให้ผม ผมถอนมืออก
“ก็แค่นั้นแหละ..”ผมบอกมัน
“อ่าว..เฮ้ย..เดี๋ยวดิ.”ไอ้ตาร์มันทำหน้าตกใจ
“อะไรของมึง”ผมหันไปถาม แล้วหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดมือ
“พี่ยังไม่เสร็จ”ไอ้ตาร์มันบอก
“นั่นก็เรื่องของมึง”ผมบอก ไอ้ตาร์มันทำหน้างงทันทีครับ
ผมยิ้มให้มันหน้าบาน เสือกมาเล่นกับกรูดีนัก ไอ้เชี้ย
“ข้าวครับ.อย่าทำแบบนี้สิครับ..”ไอ้ตาร์มันส่งสายตามาให้ผม
“เห็นมั้ยครับตาร์ครับ..ฟ้าแจ้ง..รถผ่านไปผ่านมาเลยครับ”ผมทำท่าล้อเลียนมันครับ
มันทำหน้าแบบ อึ้งสุดๆอะครับ แล้วหันไปมองน้องชายมันที่ตั้งอยู่
“ขับไปครับตาร์..เดี๋ยวสายนะ”ผมบอก แล้วยิ้ม ชี้ไปที่ถนนข้างหน้า
“เก็บด้วยครับ..เดี๋ยวเจอด่านตรวจไม่รู้ด้วยนะ”ผมบอก แล้วต้องยิ้มให้กับตัวเอง ฮ่าๆ กวนตีนดีเหมือนกันแฮะกรู ไอ้ตาร์มันหน้าบูดหน้าเบี้ยว แล้วเก็บน้องชายมันอย่างยากลำบากครับ ผมนั่งมองมัน บ้าง หันไปทำเป็นไม่สนใจบ้าง ตลกมันครับ มันขับรถต่อไป ทำเป็นงอนผมซะงั้น แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกครับ งอนได้งอนไป ผมรู้ว่ามันไม่ได้จริงจังอะไร
ผมกับไอ้ตาร์เดินทางมาเกือบถึงแล้ว ติดต่อเพื่อนๆกันเป็นระยะๆ รถพี่ไม้เกือบถึงแล้วครับ เพราะว่าออกแต่เช้าเชียว ส่วนผมกับไอ้ตาร์ก็เรื่อยเฉื่อย ผมนั่งชวนมันคุยจนมันหายงอนแหละครับ ขับรถมาอีกทีก็ดันไปเจอรถไอ้แสบเข้าดี น้องปานมันดีใจใหญ่ หันหน้ามาหาผมแล้วโบกไม้โบกมือ ผมก็ต้องโบกกลับอย่างกับเด็ก
พอถึงสถานที่ๆนัดหมายไว้ น้องปานก็รีบวิ่งแจ้นลงมาเกาะแขนผมทันที
“เหนื่อยมั้ยครับ..”ผมถาม
“ไม่ฮะ..”น้องปานยิ้มหน้าปานให้ผม ร่าเริงจริงๆแฮะเด็กคนนี้ น้องปานเป็นคนร่าเริง รู้จักสัมมาคารวะ น่ารักดีครับ แล้วก็เป็นคนยิ้มเก่งด้วย เลยทำให้เป็นเสน่ห์ของน้องปานไปเลย
“เน่..มาช่วยกันขนของสิวะ..”เสียงไอ้แสบตะโกนดังขึ้น ทำเอาน้องปานหันไปมอง
“เออ..แม่ง.”น้องปานมันหันไปค้อน
“เดี๋ยวพี่ไปช่วยนะครับ”ผมบอก แล้วหยิบเป้ใบเล็กออกมาสะพาย ส่วนไอ้ตาร์มันขนกระเป๋าอีกใบที่เป็นทั้งของผมแล้วก็ของมันครับ แค่นี้แหละครับที่เอามา ผมเดินไปสำรวจรถผมก่อน แล้วค่อย เดินไปหยิบกระเป๋าน้องปานมาถือให้ ตอนแรกน้องปานก็ยื้อไว้นะครับ แต่ผมบอกว่าจะช่วย
“คนที่มันสมควรจะช่วยยังไม่ช่วยเลย”น้องปานพูดแล้วหันไปประชดไอ้แสบ
“หึหึ...”ผมหัวเราะ ไอ้แสบเงียบ แล้วมันก็หยิบกระเป๋ามันออกมาครับ
“แล้วเสือกขนเหี้ยไรหลายใบ”ไอ้แสบหันมาว่า
“อะไร..แค่สองใบเอง..”น้องปานหันไปตอบโต้
“อะไร..แค่สองใบเอง..”ไอ้แสบทำเสียงล้อเลียนน้องปาน พร้อมกับทำท่าทางปากเบะ
“ไอ้พี่แสบ..”น้องปานมันชี้หน้าไอ้แสบ ไอ้แสบยิ้มหน้าบานเลยครับ น้องปานมันเดินไปจิกหัวไอ้แสบ ไอ้แสบก็ปล่อยให้จิกแหละครับ จะทำไรได้อะ ผมหันไปหาไอ้ตาร์ที่มันยืนรอผมอยู่
“เหนื่อยป่าวมึง..เดี๋ยวนอนพักก่อนก็ได้นะ”ผมบอกมัน แล้วเดินออกนำหน้า
“จิ๊บๆ..อยากทำอย่างอื่นมากกว่า”มันพูดแล้วส่งสายตา วาบหวามอีกแล้วครับ
“หยุดคิดบ้างเหอะ..กรูแค่คิดก็เหนื่อยแล้ว”ผมบอกมัน
“ไรว้า..อายุเท่าไหร่เนี้ยเรา”ไอ้ตาร์มันแซว ผมกดโทรศัพท์หาพี่ไม้ เพราะเห็นพี่ไม้บอกว่าพี่ไม้ถึงแล้ว
“เฮ้ย..ตามมาพี่ไม้รออยู่ที่ล๊อบบี้”ผมบอกพวกไอ้แสบไอ้ป๊อด เนต แล้วก็ปานครับ ผมเดินนำออกมา พอผมเดินนำมาถึงล๊อบบี้ก็เห็นไอ้ทศ แม่งนั่งหน้าโหดๆกวนส้นตีนชาวบ้านอยู่แล้วครับ แม่งหน้ากวนตีนชิบหาย นี่ถ้ากรูไม่เป็นเพื่อนมึงกรูคงดักกระทืบมึงไปแล้วเนี้ยไอ้ทศ ผมนึกในใจ แต่ใครจะกล้ากระทืบมันอะครับ พ่อมันเป็นมาเฟีย คุมอยู่แถวสถานเริงรมณ์ ตั้งหลายย่าน แถมมีธุรกิจอีกตั้งหลายบริษัท แต่ก็นะ มันทำตัวปกติจนถ้าไม่มีใครรู้ลึกจริงๆก็ไม่รู้หรอกครับ มันไม่แสดงตัว แล้วก็สมทบด้วยคู่กัดไอ้ทศ ไอ้เอ็ม แล้วก็ไอ้นิลครับ
“มานานยังพี่”ผมทักพี่ไม้
“สักพักวะ”พี่ไม้ตอบ
“แล้วพวกรถพี่ป๊อปกับไอ้เป้อะ..ยังไม่ถึงหรอ”ผมถามแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์
“เห็นบอกว่าใกล้ถึงแล้วนิ”ไอ้เอ็มบอก
“ไอ้ทศ เป็นเชี้ยไรวะ..หน้าเป็นตูด”ผมถาม
“เมื่อกี้มันเจอเด็กเตะไข่มา..หึหึ”ไอ้เอ็มบอก ไอ้ทศทันมาทำหน้าเหวอ ทุกคนทำหน้าสนใจทันที
“จริงดิวะ”ไอ้ป๊อดพูด ด้วยความตื่นเต้น
“ไอ้เชี้ย.”ไอ้ทศมันด่าครับ พวกมันเริ่มสนิทกันตั้งแต่รวมคอเหล้าวันนั้น มันก็นัดเจอกันบ้างอะไรบ้าง จนทำให้สนิทกันมากขึ้นอะครับ
“เด็กเหี้ยไรไม่รู้แม่ง..กวนตีนชิบหาย..กรูแม่งอยากจับหักคอชิบ”ไอ้ทศบ่น ทำเอาพวกผมหัวเราะออกมา
“งั้นเดี๋ยวกรูไปเปิดห้องก่อนนะมึง”ผมบอก พวกนั้นก็นั่งรอผมกันหมด ไอ้ตาร์เดินตามาสมทบ พร้อมกับน้องปานที่ติดผมแจมากกว่าสมควรที่จะไปติดไอ้แสบครับ
“ปานอยากนอนกับพี่ข้าว..”น้องปานอ้อนทันที ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่ยืนหน้างงอยู่
“เดี๋ยวไอ้แสบก็ฆ่าพี่พอดี..”ผมบอก พนักงานที่กำลังทำเรื่องอยู่ด้านหน้า ตรงเคาร์เตอร์ประมาณสี่ห้าคน อีกสองคนที่อยู่ข้างหน้า ยืนมองพวกผมยิ้มๆ ผมเลยต้องยิ้มตอบ
“ปานไม่อยากนอนกับพี่แสบ..ปานเซ็ง”เอาอีกแล้วครับ ปานเซ็ง ฮ่าๆ
“มันทำอะไรให้อีกละครับ.หืม..เซ็งมากเดี๋ยวไม่น่ารักนะ”ผมลูบหัวน้องปานเบาๆ
“ก็พี่แสบมันชอบแกล้งปานสารพัด..ตกลงมันรักปานจริงๆรึป่าวก็ไม่รู้อะพี่ข้าว”น้องปานทำหน้าอ้อนผมเหมือนจะร้องไห้
“ฮ่าๆ..รักสิครับ..ไม่งั้นมันไม่ห่วงขนาดนี้หรอก”ผมบอก
“ห่วงกะผีดิ..มันเป็นหมาหวงก้างต่างหากละ”น้องปานบอก แล้วทำหน้างอ
“ได้แล้วค่ะ”พนักงานยืนกุญแจบ้านทั้งหมดให้ผม ไอ้ตาร์รับไป
“ขอบคุณครับ..”ผมพูดบอก ไอ้ตาร์มันก็บอกเช่นกัน น้องปานได้แต่ยืนยิ้มตอบให้ พนักงานรีสอร์ทพาเราเดินไปที่บ้าน
ผมจัดการบ้านกันอย่างวุ่นวายครับ สรุปว่าผมต้องเปลี่ยนเป็นเปิดบ้านอีกหลังที่เป็นแบบห้องใหญ่เตียงคู่สองเตียงเพราะว่าต้องให้สาวๆเค้านอนด้วยกันครับ
บ้านหลังแรก ผมกับไอ้ตาร์หนึ่งห้อง ไอ้แสบกับน้องปานหนึ่งห้อง แล้วก็ ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนอีกหนึ่งห้อง
บ้านหลังที่สอง พี่ไม้กับพี่ปอง ไอ้เป้กับไอ้เข็ม ไอ้เอ็มกับไอ้ทศครับ
หลังที่สาม หลังใหญ่สุด ไอ้นิลกับพี่ป๊อป พี่ซันกับพี่กอบ แล้วก็พี่จอย พี่ป่าน พี่ฝ้าย เนต นอนห้องเดียวกันหมดเลยครับ
สรุปโอเค จบ ไอ้ป๊อดมันพาเนตไปเก็บกระเป๋าเพราะว่าพวกพี่ป่านยังไม่มาถึงครับ พวกผมก็พากันจัดข้าวจัดของกันเสร็จ ออกมาอีกที ประมาณครึ่งชั่วโมง มันก็มากันครับ เสียงดังมากมายครับวุ่นวายสุดๆ ผมเลยบอกว่าใครนอนกับใครบ้าง ไม่ถูกใจก็เปลี่ยนกันเอง แต่ผู้หญิงเปลี่ยนไม่ได้เพราะต้องห้องเดียวกันหมดครับ เนตทำความรู้จักกับทุกคนเรียบร้อยแล้ว รวมทั้งน้องปานด้วยครับ เลยโอเคไปได้สวยครับ
เราพากันออกไปเดินชายหาดด้วยกันหมดทุกคน
“พี่ข้าว..ถ่ายรูปกัน”น้องปานวิ่งมาหาผม ผมเปลี่ยนเป็นกางเกงสี่ส่วนแล้วก็เสื้อยืดตัวเดียวครับ ไม่ใส่รองเท้ามา เดินเท้าเปล่าเลยครับ เพราะว่าหน้าบ้านก็เป็นหาดพอดีเลย ถ้าเราเดินขึ้นไป บ้านเป็นบ้านแบบไม้สักอย่างดี แต่งสไตน์โมเดิ้นครั่นทรีสุดๆ มันเลยทำให้ได้บรรยากาศสุดๆอะครับ บ้านแบ่งเป็นชั้นๆว่าตรงไหนวางรองเท้าอะไรยังไง ทำให้ผมชอบที่นี่อีกแล้วสิ
“ถ่ายด้วยๆ..”ไอ้ป๊อดมันวิ่งมาครับ
“อ่า..ไม่เอาอะพี่ป๊อด..ปานจะถ่ายกับพี่ข้าวสองคนอะ”น้องปานพูดทีเล่นทีจริงผลักไอ้ป๊อดออกเบาๆ
“โห..ไรอะปานอะ..ไอ้แสบโว้ย..กรูว่าเมียมึงมีชู้วะ”ไอ้ป๊อดตะโกน
“กรูรู้ตั้งนานแล้ว..กรูไม่อยากพูด”ไอ้แสบมันตะโกนกลับ หุ่นดีโคตรๆอะไอ้เหี้ยแสบอะ มันถอดเสื้อ ใส่แต่บ๊อกเซอร์ลงมาครับ อีกมือก็ถือกระป๋องเบียร์ช้างด้วย ไม่อายสายตาชาวโลกเลยครับ Kยนูนออกมาแล้วนะไอ้เชี้ย ผมได้แต่นึกขำ
“ถ่ายเร็วๆ..”น้องปานหันหน้ามาหาผม แล้วเอากล้องพลิกหน้าจอทำให้เห็นหน้าเราสองคน
“เอาละนะ..หนึ่ง..สอง..”น้องปานนับ แล้วถ่าย
“ไหนดูสิครับ..”ผมบอกน้องหาน้องปาน น้องปานรีบเปิดรูปดูอย่างเร็ว
“พี่ตาร์มาถ่ายด้วยสิฮะ..คุณพ่อกับคุณแม่ถ่ายด้วยกัน”น้องปานบอก ทำเอาไอ้ตาร์ยิ้มหน้าระรื่นเดินมาทันที
“พูดได้ดีมากครับ..”ไอ้ตาร์มันบอก แล้วเดินมากอดผม
“ไอ้เหี้ย..กรูสิพ่อ..มึงนั่นแหละแม่”ผมบอกมัน แล้วผลักหัวมันออก เพราะสายตาเจ้าเล่ห์มันจับมาที่ผม
“เรื่องดิ”ไอ้ตาร์ไม่ยอมอีกครับ
“สลับกันมั้ยละ..เพื่อนกรูมันทำ..เดือนนี้มึงเป็นเมียกรูทั้งเดือน..อีกเดือนกรูเป็นเมียมึงทั้งเดือน..เอาป่าว.หยวนๆ”ผมบอก มันทำหน้าคิดหนัก
“ไม่เอาอะ..เป่ายิงฉุบรู้ผลเร็วกว่าอีก”ไอ้ตาร์มันบอก แต่หารู้ไม่ น้องปานถ่ายไปหลายรูประหว่างผมกับไอ้ตาร์ที่ยืนกอดกันอยู่แล้วครับ
“น่ารักๆ..ปานจะเอาไปทำโปสการ์ด”น้องปานยิ้ม
“ไม่ได้ครับ..”ผมรีบบอก
“ทำไมอะ..”น้องปานทำหน้าเหมือนเด็กโดนขัดใจ
“อายคนล้างรูป”ผมบอก
“ไม่เห็นต้องอายเลย..คนรักกันอะ”น้องปานเถียงอีกครับ
“ใช่..เนอะๆ”ไอ้ตาร์สมทบ ดีกันจริงๆครับ ผมว่านิสัยมันคล้ายๆกันเลยเนี้ยสองคนนี้
“ไหน..ไม่อยากถ่ายผัวบ้างหรอคราบ..”เสียงไอ้แสบโผล่มาจากด้านหลังทำเอาน้องปานสะดุ้ง หันไปตบหัวทันที
“เฮ้ย..ขอโทษ”น้องปานพูดขอโทษ แต่หน้ายิ้มสุดๆอะครับ
“มึงนี่นะ..มานี่เลย...กวนตีนกรูตั้งแต่ในรถแล้ว”ไอ้แสบทำหน้าโหดใส่ แต่น้องปานใส่เกียร์หมาวิ่งไปแล้วครับ ไอ้แสบวิ่งตาม ผมหันไปดูไปยิ้มไปกับภาพตรงหน้า บางคนเดินไปเล่นน้ำกัน บางคนวิ่งๆอยู่ บางคนนั่งดื่มเบียร์อยู่คุยกัน ผมหันไปดูไอ้เป้กับไอ้เข็ม มันนั่งเหมือนเพื่อนกันมากกว่าอะครับ มันไม่เห็นเหมือนแฟนกันเลยวะ
ผมเดินไปนั่งลงข้างๆไอ้เป้
“ไม่เล่นน้ำหรอมึง”ไอเป้หันมาถาม
“ไม่วะ..เหนียวตัว.ไว้พรุ่งนี้แล้วกัน”ผมบอก
“เป็นไงบ้างวะ”ผมกระซิบข้างหูไอ้เป้เบาๆ มันทำหน้างง
“สาด..นั่นไง”ผมทำหน้าตาไปที่ไอ้เข็มที่นั่งอยู่
“นินทาเหี้ยไรกัน..”เสียงไอ้เข็มหลุดรอดออกมา
“ป้าว..”ผมกับไอ้เป้เสียงสูงมีพิรุธซะงั้นอะครับ
“อย่าให้กรูรู้นะมึง”ไอ้เข็มมันขู่ ไอ้เป้มันยิ้มแหยๆให้ทันที แล้วหันมามองหน้าผมครับ ทำตาแบบ เดี๋ยวกรูเล่าให้ฟังทีหลัง ผมก็ได้แต่นั่งอมยิ้มออกมาครับ
“ไอ้เข็ม..”ไอ้เป้ตบหัวไอ้เข็มเบาๆ เพราะว่าไอ้เข็มจ้องที่สาวคนหนึ่งอยู่ไม่วางตา
“เชี้ยไรวะ..”ไอ้เข็มหันมาอย่างอารมณ์เสียที่ขัดจังหวะมันครับ
“แม่ง..เห็นหัวกรูบ้างมั้ยเนี้ย”ไอ้เป้บอกแล้วชี้ที่หน้าตัวเอง
“เออน่า..นิดหน่อยไม่เสียหายหรอก”ไอ้เข็มมันพูดแล้วยิ้มๆ ไอ้คู่นี่นิ มันเหมือนเพื่อนคบกันมากกว่าแฟนกันอีกอะครับ
ผมหันไปอีกที ทุกคนกำลังรวมถ่ายรูปหมู่ครับ
“ถ่ายด้วย.......................รอด้วยโว้ย”ไอ้เข็มตะโกนดังลั่น ผมกำลังจะวิ่งไปด้วยแต่ก็
“โอ้ย..”ก้นจ้ำเบ่าเลยครับ
“เชี้ยเป้..ไรวะ”ผมร้องออกมา แล้วจับก้นตัวเอง
“เออกรูจะเล่าให้ฟังนี่ไง..”ไอ้เป้บอก ผมทำหน้าตาสนใจขึ้นมาทันที
“เออๆ..เล่าเลยเร็วๆ”ผมรีบบอกมัน
“ทีงี้เร็วเชียวนะมึง”ไอ้เป้มันบอก
“เออเร็วดิ..เดี๋ยวมันก็มาหรอก”ผมรีบบอก แล้วหันไปดูไอ้เข็ม
“คืองี้นะ..ตั้งแต่กรูคบกับมันมากรูแค่จับดูดอมน้องชายมันเฉยๆเองวะ..ของกรูก็ด้วย..มันทำให้แค่นั้น”ไอ้เป้รีบพูด แล้วผมกับไอ้เป้ก็หันไปที่ไอ้เข็มพร้อมกับ ประมาณว่ามึงจะมารึยังกรูจะได้รีบกว่าเดิม
“เออไงต่อ..”ผมรีบบอก
“หลังจากกลับจากโรงพยาบาล.ก็.........................”ไอ้เป้มันทำหน้านึกเดือนแล้วนับนิ้วมือ
“กรูรู้จักกับมันมาสามปีที่กรูรักมัน..อีกหนึ่งเดือนที่กรูอยู่กับมันแบบยังไม่ได้บอกรัก..แล้วก็อีกสิบเดือนที่กรูอยู่กับมันมาเนี้ยหลังจากกลับโรงพยาบาลแม่งกรูยังได้อึบกับมันเลย..”ไอ้เป้พูดปัญหาเสร็จ ทำเอาผมนิ่งสักพัก แบบกำลังเรียงลำดับคำพูด
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว”ไอ้เป้มันเรียกสติผม
“เออ..ว่าไงวะ”ผมถามมัน
“กรูยังไม่ได้อึบ..มึงเข้าใจกรูมั้ย”ไอ้เป้เน้นคำทำเอาผมต้องหัวเราะออกมา เพราะว่าคนอย่างไอ้เป้อะ เหอะๆ ก็น่าจะรู้อยู่ใช่ป่ะครับ ว่าเป็นคนยังไง
“แล้วทำไมมึงไม่รวบหัวรวบหางเลยวะ”ผมบอก
“รวบหัวรวบหางเหี้ยไรละ..มันจะได้กระทืบกรูนะสิ..เพื่อนมึงพลังควายจะตาย”ไอ้เป้มันพูด ผมหัวเราะออกมาอีก ก็จริงของมัน ถึงไอ้เป้จะตัวใหญ่กว่า แต่ยังไงไอ้เข็มก็ผู้ชายนะครับ
“แล้วไงละ..มันว่าไง..มึงไม่ขอมันละวะ”ผมพูดให้เป็นเรื่องง่ายครับ
“ขอแล้วไอ้เหี้ย..มันไม่ให้..ยังไงก็ไม่ให้..กรูแม่งไม่รู้จะทำไงแล้วเนี้ย.หมดปัญญา ต้องรอวันที่มันยอมเองแล้วมั้งเนี้ย”ไอ้เป้พูด แต่หน้ามันแบบ เครียดแบบกรูอยากได้สุดๆอะครับ
“มึงก็รอดิวะ.คนรักกัน.อย่าหวังแค่เซ็กดิวะ”ผมบอกมัน
“กรูไม่ได้หวัง.แต่มันเป็นความต้องการทางเพศนะมึง.กรูก็อยากทำกับคนที่กรูอยากทำสิวะ.แล้วมึงคิดว่าตอนนี้กรูจะไปทำกับคนอื่นลงรึไง..”ไอ้เป้มันบอก
“มันแม่งไม่เข้าใจหัวอกกรูเลย”ไอ้เป้บ่น
“ไอ้เป้..มึงคิดว่าตอนนี้มึงไปทำกับใครไม่ลงแล้ว..นั่นก็เหมือนมันนั่นแหละ..ถ้ามันรักมึง มันก็คงอดทนเหมือนกัน..มันก็คงทำกับคนอื่นไม่ลงเหมือนมึงนั่นแหละ..มันคงมีเหตุผลของมัน”ผมบอกไอ้เป้ เพราะนี่เป็นทางที่ดีที่สุดแล้วที่พูดออกไปแบบนี้
“คนเรานะโว้ย..นึกถึงหัวอกเค้าหัวอกเราดิวะ..มึงก็ถามมันไปดิว่ามีไร”ผมบอก
“กรูถามแล้วแต่มันไม่ตอบ”ไอ้เป้บอก
“มันคงกลัวเจี้ยวมึงมั้ง..ฮ่าๆๆ”ผมบอก
“ไอ้เชี้ย..”ไอ้เป้ด่าผม แล้วกระดกเบียร์เข้าปาก
“เอาน่า..ไม่ตายหรอกมึง..ยังไงมึงก็ได้อึบมันแน่..อดใจหน่อย.ของดีมักได้ยากอย่างนี้แหละมึง.นั่งถอกเจี้ยวจินตนาการไปก่อนแล้วกันเพื่อน..หึหึ”ผมบอกมัน
“แม่งให้ความกระจ่างกรูได้มากเพื่อน”ไอ้เป้มันประชดกลับมาที่ผม
“คุยไรกันวะ”แล้วเสียงไอ้ต้นเรื่องก็เดินมาครับ
“คุยเรื่องเจี้ยวกรูกับมันใครใหญ่กว่ากัน”ผมบอก ไอ้เข็มถึงกับหน้าแดง
“หน้าแดงมั้ยวะไอ้เข็ม”ผมแกล้งทัก
“แดงพ่อมึงดิ.”ไอ้เข็มพูด แล้วก้มหน้าหยิบเบียร์ไปซดแก้เขินครับ
“พี่ข้าว..ไปเล่นน้ำกัน”น้องปานวิ่งหน้าตั้งมาเลยครับ
“ม่ายอาวคราบ..เดี๋ยวเหนียวตัว”ผมบอกน้องปาน น้องปานดึงแขนผม ผมนั่งอยู่บนหาดทรายสีขาว
“มาทะเลก็ต้องเล่นน้ำทะเลสิฮะ.เร็วๆ..ปานอยากเล่นกับพี่ข้าวอะ”น้องปานบอก แล้วดึงแขนผมไม่หยุด ผมก็ต้องรั้งตัวเองไว้
“ไม่เล่นไม่ได้หรอกครับ..นะนะ”ผมบอก ผมก็เป็นอะไรไม่รู้ครับ จะแพ้โรคขี้อ้อนของไอ้น้องปานตลอดเลยครับ
“ไม่ได้ฮะ..เร็วๆเลย....ลุกดิ..”น้องปานดึงไม่หยุด กลายเป็นว่าผมต้องจำยอมลุกไปครับ
ผมลงมาเล่นน้ำกับน้องปาน ไอ้ตาร์ ไอ้แสบ พี่ไม้ พี่ปอง พี่ซัน แล้วก็พี่ป่าน พี่ฝ้ายครับ นอกนั่น ยืนถ่ายรูปกันอยู่บนชายหาดนู้
...
งานจะส่งแล้ว
แต่ไม่เสร็จ ตื่นมาทำแต่เช้า แต่ไม่มีวี่แววว่าจะเสร็จ ในเมื่อเห็นว่าคืนนี้คงไม่เสร็จแน่ๆ เลยมาต่อเรื่องซะเลย เป็นที่น่าซะใจคนเขียนยิ่งนัก
แม่งเบื่อเซ็ง ไม่อยากเรียนแล้ว
งานยากมากๆอะ
เบื่อมากๆเลย
เมื่อไหร่จะพ้นวิกฤตนี้สักที จะได้มาต่อเรื่องบ่อยๆเนอะๆ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆนะ
ฝันดีทุกคนค่ะ
บับบาย
:z3: :z3: :z3:
-
:z3:
ทุบตาม
:laugh:
-
อยากอ่านตอนเป้อะจึกๆกะเข้ม :z1:
อดทนนะเรื่องเรียนสู้ๆจ้า
-
จิ้มรีบน
แอร๊ยยยยยยยย อยากอ่านคู่ปานแสบอีกกกก
ตอนหน้าขอได้มั้ยยยยยยยยยยย
ปล.อยากให้ แมนมีคู่ๆๆ o13
-
น๊าน น เหมือนรีเควสไดเลย
อยากได้เป้ กับ เข็มก้จัดไห้
หุหุ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
สู้ๆๆ คับเบ่บี๋ เปนกำลังจัยหั้ยคับ
ว่าแต่จัดคู่ เป้กะเข็มมาหน่อยคับ แบบว่าสงสารเป้จัด เข็มได้งัยเนี่ย
-
อยากอ่านตอนเป้อะจึกๆกะเข้ม :z1:
อดทนนะเรื่องเรียนสู้ๆจ้า
อยากเหมือนรีนี้แป๊ะเลยดิ อิอิ :L2:
-
น่ารักทุกคู่เลยอะ :-[
แต่ว่ามาทะเลคราวนี้ขอเห็นคู่พี่แมนบ้างดิ อยากเห็นอะว่าเป็นยังไงคิดไม่ออกเลย
ปล.พี่ฟะยังรักน้องปาน :กอด1:อยู่เสมอนะ
-
:z2: :z2: :z2:
ไปหลายคน น่าสนุก
:really2: :really2: :really2:
-
:pighaun:
-
:z2: :z2: :z2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
:impress3: :impress3: :impress3:
-
:z2: :z2: :z2:
เห็นรีบนเต้นกันใหญ่เลย
เต้นตามบ้างอาไรบ้าง....
:z2: :z2: :z2:
-
พอคนเยอะๆแล้วชุลมุนน่าดู
ปล. ไม่อยากเรียนก็มาแต่งนิยายขายเลยคับ
:jul3: :jul3: :jul3:
-
ข้าวอ่ะชอบแกล้งต้าร์แต่ก้อยัง
น่ารักอยู่ดี
-
:z1:
เหมือนทุกคนกำลังคลั่ง emo ใหม่กันมากมาย
-
ท่าทางทะเลนี้ จะมีหลายคู่ได้ทำให้คนแถวๆนี้เสียเลือด 555
-
หุหุ!!!~
-
เป้กับเข็มยังไม่ได้กันอีกรือ....คงจะได้ที่นี้มัง
-
อ่ะข้าว
แนะนำเข็มหน่อยดิว่า
ต้องเตรียมตัวงัย อิอิ
:-[
-
ปาน น่า รัก อิอิ
-
:z1:
-
:-[ตาร์ได้ใจเจ๊รไปอีกร้อยเท่าเลยนะ
เอาใจเก่งเป็นบ้าเลยคนเรา
โคตรจะดูแลอ่ะชอบบบบ
อิจฉาตาร้อนข้าวอย่างรุนแรง
มีแกล้งกันอีกนะที่จริงน่าให้ตาร์หลงโทษนะตอนกลางคืน :-[
น้องปานกับแสบกวนน่ารักจริงอยากอ่านช่วงของสองคนนี้เพียวอีกจัง
น่ารักๆ
เข็มเป้อีกไม่ได้มาทะเลแบบนี้ภาระกิจต้องคอมพลีสนะเป้5555++
พยายามเข้านะจ้า
มารอตอนต่อไปกันอยากไปเที่ยวทะเล
ปานล้างรูปแล้วส่งมาให้ด้วยนะอยากได้ :-[
-
โอ้วววววววววววววววววววว :z1:
-
สู้สู้นะ เบบี้
ตาร์น่ารักได้อีกแล้ว อิอิ
:bye2:
-
:m16: :m16: :m16: :m16:
ทำไมปาน มันติด ข้าว จังหว่า
:m16: :m16: :m16: :m16:
-
รู้สึกว่าน้องปานจะ ติดข้าวแจเลย นะเนี่ย
-
ต้ากับข้าวมีลูกกานแร้วหรอเนี่ย
เหอะ ๆ
แล้วเมื่อไหร่คู่ช็อคจาได้อิ๊บ :oo1: :oo1:กานสักทีอ่า
รอดูฉากนั้นของคุ่ช็อคอยู่นะเนี่ย
-
ชอบทุกคุ่เลย :impress2:
-
บ้านพักข้าวแผ่นดินไหวแน่ๆ คืนนี้
ความแรงน่าจะสัก 8 ริกเตอร์
ข้าวกะพี่ตาร์ 4 ริก แสบกะปานอีก 4
ใครอยู่แถวนั้น ระวังให้ดี
เลือดอาจหมดตัวได้
:jul1:
-
ซาวีดัด สวัสดี ฮี่ ๆๆ ว่าจะนั่งอ่านไปอย่างเงียบเชียบแต่แบร่บ ข้องใจอะ ไมเข็มมะยอมเป้ซักทีอะ มันนานแร้นนิ งี้ไม่แห้งเหี่ยวกันแย่เร้อออออ เออใช่ ปานงอไรแสบอะ รอบหน้ามาไขข้อข้องใจกันโต่ยเน่อ ^^ ขอบคุณมากมาย :call: :L1:
-
ต่อๆๆๆๆๆ
ด่วนครับๆๆๆๆ :serius2: o22
-
เย้ๆ ในที่สุดก็ได้เวลาว่างมาอ่านเรื่องนี้รวดเดียว(3 วัน)จบ
น่ารักมากมายเลยอ่า ชอบตาร์อ่ะ อยากได้มาเป็นพี่ชาย อิอิ :z2:(ตลกดีขอใช้ด้วยคน)
-
พี่ตาร์น่ารักมากมาย
:L2:
-
อ่านแล้วอยากไปทะเลบ้างๆ
-
:-[ส่งกำลังใจ
แล้วนั่งรอตอนต่อไป
ฮิ้ววววววววววววววววววว
:กอด1:
-
บ้านพักข้าวแผ่นดินไหวแน่ๆ คืนนี้
ความแรงน่าจะสัก 8 ริกเตอร์
ข้าวกะพี่ตาร์ 4 ริก แสบกะปานอีก 4
ใครอยู่แถวนั้น ระวังให้ดี
เลือดอาจหมดตัวได้
ขอแถมอาฟเตอร์ช็อค อีก 6.5 ริกเตอร์ ที่ห้อง เป้กะเข็ม นะจ๊ะ เบบี๋จ๋า
เค้าเรียกเกรงใจไง
ใช่ป่ะkurugminจ๋า
คิดถึงตะเองนะ
เด่ยวเมียเผอแล้วเจอกัน อิอิ :oo1:
ไปเรื่อยเปลี่อยแล้วตู o22
แหง่งงง..ป๋มยังไม่มีเมีย
ตะเองอ่ะ..
ปั๋วเผลอก็ค่อยๆย่องมาเจอกัน :impress2:
-
ทันแล้วเย้
3-4วัน :เฮ้อ:
-
:-[ :-[ :-[
ตอนนี้น่ารักมากมายอิๆ
-
มาทักทายค่ะ
เพิ่งทำงานอีกชิ้นเสร็จ เครียดมากๆ แบบว่าเขียนอะไรไม่ออกเลย กดดันหลายทาง กลัวโดนอาจารย์ว๊ากงานกลับมา เลยไม่ได้มาต่อเรื่องเลยวันนี้ วันอังคารมีงานส่งอีกสองงาน วันพุธอีกหนึ่งงาน ตอนนี้เพิ่งเสร็จไปชิ้นเดียวเอง คนอ่านอย่างเพิ่งงอนกันนะค่ะ ที่วันนี้ไม่ได้มาต่อ แฮะๆ ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ อยากมาต่อแทบแย่เลย แต่ว่าอยากให้เป็นช่วงยาวๆทีเดียวไม่อยากให้คนอ่านอารมณ์ค้าง
พี่มิ้น
ฮ่าๆ สุดท้ายก็มาต่อเรื่องของตนเองแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านเลย สงสัยต้องรองานเสร็จ แต่ถ้าจะให้ดี พี่มิ้นไปต่อเป็นตอนที่46ด้วยเลยได้อะป่ะ
...........................................
Poes
ขอเป้กะเข็มมา หิหิ เข็มเล่นตัวนิดหน่อยถึงปานกลางถึงมากที่สุด คงรออีกนานโข กร๊าก ล้อเล่นอะ
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะค่ะจะตั้งใจเรียนค่ะ
........................................
RN
อันนี้ขอแสบกับปานมา เดี๋ยวได้อ่านแน่นอนค่ะ ขอคนเขียนทำงานทุกอย่างเสร็จก่อนนะค่ะ จุ๊บๆ
ส่วนขอให้แมนมีคู่ สงสัยอยู่พวกเดียวกับพี่มิ้น แต่ไอ้แมนเนี้ยบทให้มันชอบผู้หญิงอะ หิหิ เพราะว่าเพื่อนคนเขียนเนี้ย ถอดแบบไอ้แมนมาเลย เหมือนกับว่ามันมีตัวตนจริงๆ คือว่าตอนแรกคนเขียนๆมาแล้วเหลือตัวแสดงอีกคน ไม่รู้จะเอาใคร หันไปเห็นไอ้แมนพอดี เอาวะ เอาไอ้เชี้ยแมนใส่ไปเลย เลยทำให้เขียนง่ายหน่อย เพราะว่าไอ้แมนในเรื่องกับไอ้แมนตัวจริงถอดแบบมาแบบเดียวกันเปี้ยบเลยค่ะ หิหิ ทุกเรื่องทุกอย่างมันเลยค่ะ ไม่มีผิดเพี้ยน ปล่อยให้มันชอบผู้หญิงไปเหอะ ส่วนมีคู่หรือไม่มีเป็นเรื่องของอนาคตของคนเขียนค่ะ จุ๊บๆนะ
........................................
Ferfa
อันนี้ขอคู่แมนมาอีกแล้ว ขึ้นไปอ่านบนความเรื่องของแมนที่เขียนตอบไปเมื่อกี้ กร๊าก
.........................................
Xeroz
ฮ่าๆ บอกให้คนเขียนเลิกเรียนแล้วไปแต่งนิยายขาย คนเขียนคงต้องนั่งแทะฝาบ้านแทนข้าวซะมั้ง กร๊าก ขอบคุณสำหรับความหวังดีค่ะ จุ๊บๆ
........................................
Yee
คนนี้คาดหวังว่าเป้กะเข็มจะได้กันที่นี่ คิดงี้จริงอะ เอิ้กๆ เอาไงดีหว่า
.........................................
Loveorlike
พี่คนนี้อิจฉาตาร้อนข้าวอย่างรุนแรง มีแต่คนชอบพี่ตาร์ของเราแฮะ ก็นะ ผู้ชายในสเป็คของหลายๆคนนิเนอะ กิ้วๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่มีมาให้บ่อยๆนะค่ะ อ่านทุกรอบ ขอบอกว่าชอบค่ะ ยาวดี หิหิ ชอบอ่านยาวๆ
ขอบคุณอย่างแรงค่ะ จุ๊บๆ ทีนึงนะค่ะ
........................................
TAMAKUNG
อันนี้มาแนวสงสัยว่าทำไมน้องปานที่น่ารักของเราติดข้าวสุดหล่อของเราจังเลย กร๊ากก อย่างนี้อะ เด็กอยู่ต้องเข้าใจ
นะค่ะคุณครู
......................................
Akike
อันนี้รอดูฉากอึบ สงสัยอยากเรียกเลือด หิหิ
......................................
Nbee
ฮ่าๆ อันนี้มาแนวสึนามิ หลายริกเตอร์เชียว คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งค่ะ
หรืออาจจะหว่า
รออ่านต่อไป ว่าฉากต่อไปจะเรียกอะไรเอ่ย
หิหิ.
อันนี้ก็ต้องขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่มีมาให้บ่อยเหมือนกันนะค่ะ ยาวนิดหน่อย แต่ยังไงก็ชอบอ่าน
......................................
RealReal
อันนี้มาแนวคับข้องใจ ว่าทำไมเข็มไม่ยอมเป้สักกะที เหอะๆ ไม่รู้สิ อ่านต่อไปค่ะ ว่าเมื่อไหร่จะยอม ถ้านานหน่อยก็อย่าว่ากัน ถ้าไม่นานก็มาชมกันด้วยเน้อ กร๊าก อย่าๆ อย่าอยากเอาตีนถีบหน้าคนเขียน ฮ่าๆ ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ ที่เป้มีความรู้สึกเหมือนคนนกเขาไม่ขัน
......................................
A s A v I n
มาบอกให้เค้าต่อด่วน รอหน่อยนะค่ะ คนเขียนยังไม่ว่างมาต่อค่ะ ทำงานอยู่อะค่ะ เดี๋ยวงานเสร็จมาต่อเลยนะ ไม่เกินวันพุธนี้แน่นอนค่ะ จุ๊บๆนะ
...........................................
Mirena
อันนี้ออกแนวแหวกแนว อยากได้ตาร์มาเป็นพี่ชาย หิหิ ก็คนมันน่ารักอะเนอะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติดตามอีกคนหนึ่งน่ะค่ะ ต้อนรับน้องใหม่ของเรื่องหน่อยค่ะ จุ๊บๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ มาเม้นบ่อยๆนะค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ
.........................................
Lovefic
อันนี้มาแนวร่วมรักพี่ตาร์อีกคน เค้าก็รักเหมือนกัน แต่ความจริง เค้ารักแสบมากสุด เอิ้กๆ
.......................................
Maya boy
อยากไปทะเลบ้าง อะไรบ้างเหมือนกันค่ะ แล้วเดี๋ยวไปเที่ยวด้วยกันน่ะค่ะ ว่าไปนั้น
หิหิ ขอบคุณมากเลยน่ะค่ะ มาเม้นให้บ่อยมากๆเลย ขอบคุณจริงๆค่ะ
..........................................
Loveorlike
มารออีกรอบๆดึกหรอค่ะ มาบอกว่ามาต่อไม่ได้ค่ะ รอต่อไปก่อนนะค่ะ หิหิ อุตส่าห์มาเม้นให้ น่ารักมากๆเลยค่ะ จุ๊บ ฝันดีน่ะค่ะ
.........................................
Kurugmin
อันนี้มารุนแรงมาก ขออาฟเตอร์ช๊อกที่ห้องเป้กะเข็ม โอ้แม่เจ้า พระเจ้าช่วย คนเขียนหนักใจมากเลยนิ
หิหิ
เออแล้วพี่ไต๋ กับพี่Kurugmin เป็นอะไรกันป่าวค่ะเนี้ย ฮ่าๆ มาเม้นแซวกันด้วย หิหิ มีพิธีเมื่อไหร่บอกน่ะค่ะ แล้วพี่ไต๋อะไรค่ะพี่Kurugmin บอกว่ายังไม่มีเมีย แต่พี่ไต๋อะมีคู่รึยังค่ะ มาจีบพี่เค้านะ ฮ่าๆ มีอะไรเผลออะไรมาเจอกันด้วย ไงถ้าเจอกันแล้วส่งข่าวเข้าหูคนเขียนด้วยเน้อ หิหิ
ขอบคุณพี่ไต๋ กับพี่ Kurugmin ด้วยนะค่ะ มาเม้นให้บ่อยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
.......................................
Wonderk
ต้อนรับน้องใหม่อีกคน จุ๊บ รับขวัญน่ะค่ะ อย่างแรกเลยขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่กรุณาหาเวลาว่างตั้งสามถึงสี่วันเข้ามาอ่าน ชอบไม่ชอบยังไงติชมมาได้เลยนะค่ะ ไงคืนนี้ฝันดีนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
.......................................
วันนี้เป็นวันไม่ค่อยดีสำหรับคนเขียนเท่าไหร่ เพราะว่างานเยอะมาก แล้วก็เป็นวันที่เครียดมากจนปวดหัวไปหมด งานเดินไม่ได้เลยเพราะว่าเขียนไม่ออก เลยทำให้ต้องนอนซมอยู่บนเตียงถึงสองชั่วโมง ลุกขึ้นมาทำงานอีกทีเสร็จไปงานเดียว แล้ววันนี้เลยมาต่อไม่ได้ เพราะคิดว่าถ้ามาต่อต้องใช้เวลานานพอสมควร เลยคิดว่าต้องรอให้เสร็จงานก่อน ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีเหตุการณ์ขัดข้องอาจมาต่อได้สักนิดหน่อย แต่ที่จริงไม่อยากมาต่อนิดหน่อย เพราะเดี๋ยวอารมณ์คนอ่านค้างเติ่ง เค้าไม่เหมือนพี่พาก์ทกับพี่มิ้นหรอก (มีเหน็บแนม..อ่าๆ อย่าถีบเค้าน้า) ก็ถ้าไม่มาต่อพรุ่งนี้ยังไง รอวันพุธดึกๆหน่อย มาต่อให้แน่นอนค่ะ พรุ่งนี้ไม่รู้จะตื่นไปเรียนไหวรึป่าว แต่ไม่ไหวก็ต้องไหวอะเนอะ วันนี้มาตอบคอมเม้นบ้างอะไรบ้าง เพราะว่านานๆที เห็นว่ามีน้องคนหนึ่งขอมาว่าอยากให้คนเขียนมาตอบเม้น แต่ว่าไม่ได้เปิดไปดูหน้าเดิม แต่ว่าอยากให้ตอบไรก็ว่ากันไปตามเรื่องเลยค่ะ หิหิ ส่วนมากขอคู่แมนมา อีแมนปล่อยให้มันไม่มีคู่ไปเหอะค่ะ เพราะว่าไอ้ตัวต้นเรื่องคือไอ้แมนตัวจริงเพื่อนคนเขียนเนี้ย มันก็ยังหาเมียไม่ได้ เพราะว่าหล่อเกินไป แล้วเสือกไม่เอาใครสักคน กร๊ากก เล่นมั่วไปทั่วอะ
ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านที่ให้การติดตามเรื่องของพี่ตาร์ ข้าว แล้วก็คนอื่นๆอีกมากมายมาตลอดนะค่ะ คนเขียนรู้สึกดีมากๆเลยที่ได้อ่านคอมเม้นทุกวัน อ่านซ้ำๆก็ไม่เบื่อ เนอะๆ หิหิ
ป.ล. พี่มิ้นขอบคุณที่ไปต่อเรื่องนะค่ะ แต่ว่ามาต่ออีกตอนจะดีมาก ขอมากไปป่าววะกรู
ป.ล. พี่พาก์ท ไปต่อเรื่องของตัวเองด่วน บัดนาวค่ะ อย่าให้มีน้ำโห
.................................
ทำไมมีแต่คนอยากให้เรียกเลือดหว่า บอร์ดนี้มีแต่หื่นๆทั้งนั้นเลยนิ รวมคนเขียนด้วย เอิ้กๆ
.................................
ยังไงคืนนี้นอนหลับฝันดีกันทั่วหน้านะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกคอมเม้นค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
บับบาย
-
รับทราบค้า บบ บ
-
อ่า มาลงชื่อรับสารด้วยคน
ว่าแต่ เรื่องแมนนะ ไม่มีจิงๆ หรือ :m16:
รออ่านตอนต่อไปคร้าบ
-
นอนกันหมดยังอ่ะ
ป่ะๆ ใครยังไม่นอนไปนอนกันเถอะ มะหว่ายยยยแล้ววว :t3:
-
โอ้ววว..เบ่บี๋ มาตอบเมนท์ อ๊าฟเตอร์ช็อคเจรงๆๆๆๆ
ยังม่ะได้นอนเลยอ่ะ ตามันค้างแหละ
เออแล้วพี่ไต๋ กับพี่Kurugmin เป็นอะไรกันป่าวค่ะเนี้ย ฮ่าๆ มาเม้นแซวกันด้วย หิหิ มีพิธีเมื่อไหร่บอกน่ะค่ะ แล้วพี่ไต๋อะไรค่ะพี่Kurugmin บอกว่ายังไม่มีเมีย แต่พี่ไต๋อะมีคู่รึยังค่ะ มาจีบพี่เค้านะ ฮ่าๆ มีอะไรเผลออะไรมาเจอกันด้วย ไงถ้าเจอกันแล้วส่งข่าวเข้าหูคนเขียนด้วยเน้อ หิหิ
ขอบคุณพี่ไต๋ กับพี่ Kurugmin ด้วยนะค่ะ มาเม้นให้บ่อยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
พิธีกงเต๊กเหรอเบบี๋ ฮ่าๆ
ม่ายมีอาราย เล่นๆกัน หนุกๆ
ก็ไต๋เค้า..น่ารัก..รึเปล่านะ แหะๆ
ที่มาเมนท์บ่อยๆก็เพราะเบบี๋ขยันอัพ คนอ่านก็ขยันเมนท์น่ะ
ใช่มะไต๋ คิดถึงนะ จ๊วบๆ
ขอถามหน่อย เบบี๋เป็นผู้หญิงเหรอจ๊ะ
-
:-[เขินๆๆๆๆ....เบบี้มาทักทาย..คริๆๆๆ
อืมๆๆ..ถ้ายังยุ่งๆก็ไม่ต้องรีบมาก็ได้นะจ้า
เดี๋ยวอาจารย์จะกอนหัวเอาประสบการณ์ตรงเรารู้ดี555+
ตอนนี้ก็ยุ่งเหมือนกันทำแต่วิจัยหัวหมุนเลยแต่ก็มาผ่อนคลายกับ
ตาร์แล้วก็ข้าวประจำไม่มีติดขัด...หึหึ
เราเม้นต์ยาวไปอ่ะเปล่าเนี้ยพอเบบี้ทักเริ่มคิด
เอิ๊กกกกกกกกกก~~~~!!
เม้นต์เวิ้นเว้อไปงั้นอ่ะจ้าไม่ต้องอ่านทั้งหมดก็ได้นะเพราะว่าเนื้อหาส่วนมากจะวนเวียน(อ้าว!!)
แต่ว่าอิจฉาข้าวจริงนะ.... :-[ตาร์ของเจ๊รน่ารักไม่ไหวแล้วจริงๆ
ว่างเมื่อไรก็มานะจ้ารออยุ่เสมอเลย
แต่อาจเห็นบ่อยหน่อยเพราะว่าคิดงานไม่ออกก็มาเดินวนเวียน55+(คงไม่ว่าเขานะ)
โอเคพยายามกับงานนะจ้า
ส่งกำลังใจไปให้..จุ๊บๆๆ
(รักนะแต่ไม่แสดงออก..เอิ๊กกกกก :z2:)
-
งานเบบี้แลยุ่งมากมายเลย
แต่ความถี่ในการอัพเดทเป็นเยี่ยม
+ 1 เป็นกำลังใจให้จ้า :pig3:
-
ป่าวหื่นนะ แต่ อยากอ่านตอนอย่างว่าอะ เหอ ๆ :haun4:
-
:z2: :z2: :z2:
แบบว่ามันกลัว อ่ะ
กลัวเกิดเรื่องอีกอ่ะ
แบบ่ว่าม่ายอยากเครียดแล้วอ่ะ
เด๋วไม่มีอารมย์เตรียมสอนเด็ก
-
เข้ามานอนรอค่า ว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อนะคะ รออยู่เสมอ อิอิ
ว่าแต่แปลกตรงไหนคะเนี่ย อยากได้พี่ตาร์เป็นพี่อ่ะ
เค้ามีแต่พี่จอมแกล้งอ่า ไม่ค่อยสนน้องด้วย
อยากได้อย่างพี่ตาร์อ่ะ หล่อดีไม่เหมือนพี่หมี(ควาย)ที่บ้าน น่ารักอีกตะหาก :interest:
-
มารอ :impress2:
-
:กอด1:ฝนตกแหละ
หนาวๆๆๆๆแวะมากอดเบบี้
:-[
-
^
^
กระซวกรีบนตายคาทู้!
ไม่ต้องมาอ้าง มาต่อแล้ว ของตัวเองมาด่วน รออย่างใจเย็น :fire:
-
^
^
ซวกพี่พากย์คืนบ้าง
:กอด1: :กอด1:
-
:really2: :really2: :really2:
งัยก็มาต่อไวๆๆเน้อ
รักนะ
-
น่านจิ อยากได้เป้กะเข้มกระซวกกันซักรอบสองรอบ :z1:
-
รีเควสเป้กะเข็มเหมือนกานนนนน :o8:
อย่าใจร้ายนะคะบรรยากาศกำลังให้ อิอิ
มารอด้วยคนเนะ :z2:
-
อยากอ่านเป้กะเข็มอ่ะ
สงสารเป้ไม่ได้อึ๊บซะที
55555++++ :jul3:
-
เข้ามาบอกว่าจะรอ เป้เข้มเหมือนเดิม :z1:
ขอให้งานสำเร็จลุล่าวไปด้วยดีนะ จะภาวนาให้ :call: อย่าลืมมาต่อล่ะ
-
ค่ะจะนั่งนับวันรอนะค่ะ
-
มาเป็นกำลังใจให้คนแต่งก่อนครบ ร้อยหน้า o13
-
:L2:
:กอด1:
-
ตอนที่100 ไอ้เหี้ยแมน
“เอาไงเย็นนี้”ผมก็ต้องถามอีก เหมือนพ่องานเลยกรู
“ใครไปตลาดอะ”นั่นครับ ไอ้เชี้ยแมน
“มึงนั่นแหละ”ผมแกล้งมันไปงั้น เพราะว่ามันซื้อเป็น คนทั้งโลกก็คนซื้อเป็นกันหมดอะครับ
“เฮ้ย..ไรวะ..กรูซื้อไม่เป็น”ไอ้แมนรีบสวน
“เออกรูรู้..สัด..”ผมว่ามันแล้วมองหาคนออกไปซื้อ ไปคนเดียวคงไม่ไหว ถือไม่ไหวครับ
“ไอ้เหี้ยเป้กับไอ้เข็ม..ไปช่วยกันถือของ..ไอ้ตาร์ไปเลือกของ..พี่ป่านเขียนเมนูให้ข้าวหน่อยนะครับ”ผมพูดยาว พี่ป่านหันหน้ามา
“ได้จ๊ะ”ตอบรับอย่างดี เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น กำลังออกเดินทาง ผม ไอ้ตาร์ ไอ้เข็ม ไอ้เป้
“ไปด้วยอะ..”นั่นครับ ตัวดีวิ่งมาจากไหนไม่รู้
“เดี๋ยวมานะครับ..รออยู่นี่แหละ”ผมบอก ทำหน้างออีก นี่ตกลงกรูเป็นผัวมันหรือว่าเป็นพี่มันเนี้ย แต่มันอ้อนได้เก่งมากครับไอ้น้องปานเนี้ย
“ปานอยากไปอะ..นะนะ..”น้องปานเซ้าซี้อีก
“มึงไม่ต้องไป.อยู่นี่เลย..”เสียงไอ้แสบดังมาจากระเบียงบ้านผมเองครับ ตอนนี้รวมตัวกันอยู่ที่บ้านของผม
“ไม่เอา.ปานจะไป”น้องปานหันไปตอบไอ้แสบ แล้วเล่นหน้าเล่นตาอ้อนตีนไอ้แสบมากครับ
“เดี๋ยวพี่มานะครับ..นะนะ.”ผมบอก เพราะว่าไอ้รถผมมันก็เล็กนะ ตัวอย่างกับควายสี่คนยัดเข้าไปก็พอดีอะ
“นะ..พี่ข้าวอะ..”ทำหน้างอนใส่กรูอีก
“แป๊บเดียวจริงๆครับ..อยากได้อะไรบอกพี่มาเลย..เดี๋ยวจัดให้ทุกอย่างเลยครับ”ผมตะล่อมน้องปาน
“ไม่อยากได้แต่อยากไป”นั่นไงครับ เหอะๆ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันก็แบบพยักหน้า
“ก็ได้ครับไปก็ไป”ผมบอก น้องปานรีบควงแขนผมแล้วเดินไปต่อหน้าต่อตาไอ้แสบที่อึ้งเป็นหมาแดกอยู่ครับ ฮ่าๆๆ
พอขึ้นมาในรถ ผมก็เลยให้น้องปานนั่งหน้ากับผม ไอ้ตาร์ขับ ไอ้เป้กับไอ้เข็มนั่งข้างหนัง ตอนแรกผมจะให้ไปนั่งข้างหลังนั่นแหละครับน้องปานนะ แต่ไม่ยอมท่าเดียว
“ขี้อ้อนนะเรา”ผมกระซิบบอก น้องปานหันมายิ้ม ตาหยีเชียวครับ
“ปานอยากมีพี่ชายอะ..”น้องปานบอก แล้วเปิดสำรวจดูของในรถผม
“รถพี่ข้าวสวยจังนะฮะ”น้องปานพูด
“อ่าว..รถไอ้แสบไม่สวยหรอน้องปาน..มันซื้อคันนั้นไว้อวดสาวเลยนะ”ดูปากไอ้เป้ครับ
“อวดก็ช่างพี่แสบดิ..มันก็ขี้อวดอยู่แล้วนิ..เนอะๆพี่ข้าว”น้องปานตอบไอ้เป้
“ทำไมไม่ชอบไอ้ข้าวแทนไอ้แสบซะเลยละ..”ไอ้เข็มบอก
“ก็มันชอบไม่เหมือนกันนิ..อันนี้แบบพี่ชาย..อันนั้นมันแบบ..............เออ..”ไอ้น้องปานอ้ำอึ้ง ไม่พูดต่อ แล้วหันหน้าไปมองถนน
“แบบผัว..ฮ่าๆๆ”ไอ้เป้กวนส้นตีน พูดเต็มปากเต็มคำ
“พี่เป้.”ไอ้น้องปานหันไปค้อน
เพี้ย
เสียงดังมากเลยครับ
“เสือกแกล้งน้องดีนัก”ไอ้เข็มพูด
“โห...ที่รักอะ..”ไอ้เป้บ่น น้องปานคงไม่ตกใจแล้วแหละครับ ได้ข่าวว่าน้องปานรู้เรื่องไอ้เป้กับไอ้เข็มเรียบร้อยแล้ว
“ดีมากเลยพี่เข็ม...หึ..ปากดีนักพี่เป้.สมน้ำหน้า”น้องปานหันหน้าไปสะใจกับการกระทำของไอ้เข็มเมื่อกี้ครับ
“พี่ตาร์...ไมไม่พูดเลยอะ..นั่งยิ้มอยู่ได้”น้องปานมันเข้ากับคนง่ายจริงๆครับ คุยไปเรื่อยเปื่อย ไม่สนอะไร โลกแตกไอ้น้องปานมันก็คงยังร่าเริงของมันอยู่มั้งครับเนี้ย
“ฟังอยู่ครับ”ไอ้ตาร์บอก
“พี่ตาร์ๆ....”ไอ้น้องปานเรียกอีก
ตอนนี้น้องปานมันนั่งระหว่างตรงกลางขาผม แล้วก็หันตัวด้านข้างแบบเข้าหาคนขับนะครับ
“อะไรครับ...”ไอ้ตาร์ถาม
“ถ้าสมมุตว่าปานรักพี่ข้าวจริงๆอะพี่ตาร์จะทำไง”ไอ้น้องปานสงสัยมันไม่มีอะไรจะถามมั้งครับเนี้ย แต่ว่าผมก็รอคำตอบของไอ้ตาร์ ทั้งคันรถเงียบ ไปสักพัก
“ฆ่าทิ้งทั้งคู่”ไอ้ตาร์พูด แต่มันยิ้มครับ
“โห....โหดอะ..ไม่เชื่อหรอก”น้องปานพูด
“อะนะไม่เชื่อแล้วถามไมอะ..”ไอ้ตาร์บอกตอบ
“ก็แค่อยากถามอะ...ถ้าเป็นจริงๆจะทำไงอะ..เนี้ยๆ..ไม่หวงหรอ”น้องปานมันไม่พูดเปล่า แต่ว่าเอาหัวมาพิงที่อกผมแล้วก็ซุกไปมาด้วยครับ ตาก็มองที่ไอ้ตาร์
“หวงครับ..”ไอ้ตาร์ตอบ แล้วยิ้มอยู่
“แล้วไมไม่หึงหรอ..”ไอ้น้องปานมันถามอีก
“หึงครับ..”ไอ้ตาร์บอก ก็ยังยิ้มอยู่ ผมนึกในใจ อะไรของมึงวะไหนบอกไม่หึงกรูกับน้องปานไง
“อ่าว....”น้องปานมันพูด
“แต่ว่าเชื่อใจ..ทั้งปานแล้วก็ข้าว..ก็เลยไม่รู้สึกว่าต้องเป็นห่วง”ไอ้ตาร์มันพูด
“แล้วมาเชื่อใจปานได้ไงอะ..รู้หรอปานคิดไรอะ..”ไอ้น้องปานมันถามอย่างกับเจ้าหนูจัมไมในอิกคิวซังเลยครับ
“ไม่รู้หรอกครับ...แต่ว่าดูออกว่าการกระทำกับไอ้แสบกับข้าวคนละแบบกัน..หึหึ”ไอ้ตาร์มันพูด ทำเอาน้องปานหันหน้าหนีอีก
“เขินโว้ยเขิน..แบบไหนอะเฮีย”ไอ้เป้แซวอีกครับ
“หึหึ.....แบบมึงกับไอ้เข็มไง”ไอ้ตาร์แซวกลับ
“อ่าวเฮีย..ไม่ต้องวกมาเรื่องผมเลย”ไอ้เข็มบอก
“ฮ่าๆๆ..”ไอ้ตาร์หัวเราะออกมา กว่าจะถึงตลาดก็พากันคุยไปหลายเรื่องเลยครับ
พอถึงก็ลงไปซื้อเหล้าก่อนเลยอันดับแรก ซื้อมาหลายลัง แล้วก็ซื้ออาหารสด อาหารไม่สดอีก แล้วก็ขนมอีกมากมาย ประมาณว่ามึงกินกันให้ตายไปเลยครับ เพราะว่ามีแต่ผู้ชายมันก็กินเก่งกัน ผมก็ซื้ออะไรที่มันเป็นอาหารเช้าได้ด้วย ขนมปังนม อะไรแบบนี้นะครับ จะได้เพื่อประทังชีวิตได้ นอกนั่นก็ขนมหมดเลยครับ
“อะ..กรูซื้อให้”เสียงไอ้ตาร์อยู่ตรงเคาร์เตอร์คิดเงินของเซเว่น
“พี่ข้าวปานเอานี่นะฮะ..”น้องปานมันพูดว่าเหมือนเอาอันเดียว แต่ขนมเป็นหอบเลยครับ
“คราบ...จ่ายเองนะ”ผมแกล้งเล่น
“หึหึ..ล้อเล่นครับ”ผมพูดบอก เพราะน้องปานมันทำปากจู๋ใส่ก่อนทันทีที่บอกให้จ่ายเอง ผมเดินไปที่เคาร์เตอร์
“เล่นไรนะเฮีย”เสียงไอ้เข็มครับ ผมหันไปดู ไอ้น้องปานก็เอาขนมวาง
“อ่าว.กรูซื้อให้ไง.หรือว่าไม่ใช้กันวะ”ไอ้ตาร์พูด ไม่ได้อายพนักงานอีกสามสี่คนตรงเคาร์เตอร์เลยครับ ไหนจะคนที่มาซื้อของอีก
“เฮีย..แม่ง..ไปรอข้างนอกนะ”ไอ้เข็มมันอายหน้าแดงเดินออกไปเลยครับ
“อ่าว..เอาป่าวเนี้ย..แล้วเหี้ยเป้มันไซด์ไรวะ”ไอ้ตาร์พูดไปยิ้มไปครับ ไอ้น้องปานมันก็ยืนเกาะแขนผมแจ
“พี่ตาร์อะ..หน้าด้านวะ..”น้องปานพูดเต็มปากเต็มคำเลยครับ
“หึหึ..”ดูไอ้ตาร์มันไม่สะทกสะท้านเลยครับ
“หมดนี่เลยใช่มั้ยค่ะ”พนักงานถาม
“ครับ..”ไอ้ตาร์ไม่พูดป่าว มันหยิบถุงยางอีกสองกล่อง แล้ววาง
“เอาป่าว..”ไอ้ตาร์ถามไอ้เป้
“จะได้ใช่รึป่าวไม่รู้เลยเฮีย”ไอ้เป้ก็ตอบไม่ได้อายฟ้าดินเลยครับ พนักงานผู้หญิงกับผู้ชาย ดูแล้วน่าจะกระเทยมากกว่า ยืนยิ้มกันเชียวครับ ไม่เคยเจอความหน้าด้านของพวกมันละสิ
“เออเอาไปก่อน..กันเหนียว”ไอ้ตาร์พูด ไอ้เป้เลยหยิบครับ
“เดี๋ยวจ่ายต่างหากเลยนะพวกมึง.เงินกองกลางไม่ได้เอาไว้ซื้อเครื่องป้องกันของพวกมึง”ผมบอก แล้วหยิบกระเป๋าตังอีกใบที่ผมใส่ไว้เฉพาะเงินที่เป็นเงินกองกลางออกมาครับ
“คราบ...”เสียงไอ้ตาร์กับไอ้เป้ประสานกัน
“งั้นข้าวก็ไม่ต้องหารกับพี่หรอ”ไอ้ตาร์พูด
“ไอ้เชี้ย...มึงอายบ้างเหอะ..”ผมบอกมัน แต่ที่จริงผมก็ไม่ได้อายอะไรหรอกครับ แต่ไอ้น้องที่ยืนเกาะแขนผมอยู่เนี้ยสิ ก้มหน้างุดๆเลย
“เอาไปเผื่อไอ้แสบหน่อยมั้ยครับน้องปาน”ไอ้เป้หันมาแซว
“ไอ้พี่เป้บ้า.จะฟ้องพี่เข็ม”น้องปานมันผลักไอ้เป้เบาๆ แล้วเดินออกไปเลยครับ ผมยืนยิ้มมองคนตัวเล็กเดินออกไปก็นึกขำ
“น่ารักดี..กรูน่าจะเจอน้องปานก่อนเจอมึงนะ”ผมบอก หน้าไอ้ตาร์เปลี่ยนรูปจากรอยยิ้มเป็นรอยยักษ์ทันทีครับ
“ก็หาเอาดิ...ในมหาลัยเยอะแยะ”นั่นครับ ประชดกรูได้อีก
“เออ..เดี๋ยวกลับไปยกแม่งทั้งมหาลัยเลย..เอาเป็นเมียกรูให้หมด”ผมบอก แล้วหยิบเงินออกมาจ่าย
“ถือเว้ย”ผมยื่นถุงสามถุงให้ไอ้เป้กับไอ้ตาร์ถือ
แล้วเดินหันหลังออกมา
“เออ..จำไว้เลยนะ”ไอ้ตาร์มันคงไม่รู้จะตอบโต้อะไรผมนะครับ พูดได้แค่นั้น ผมได้แต่ผมยิ้มเดินไปที่รถ
พวกผมเดินทางกลับมาถึงบ้านก็จัดการแบ่งหน้าที่กัน ใครทำกับข้าวก็ทำไป ห้ามคนอื่นเข้าไปยุ่งวุ่นวาย เดี๋ยวไม่เสร็จสักที ใครจะกินเหล้าก็กินไปข้างนอกครับ จัดโต๊ะ จัดที่จัดทางกันเรียบร้อย หน้าระเบียงเป็นโต๊ะใหญ่หนึ่งโต๊ะที่แบบตรงที่นั่งเป็นริมระเบียงพอดีนะครับ แล้วก็ขอโต๊ะเล็กจากทางรีสอร์ทมาอีกเอาไว้ให้พวกที่เหลือบางคนที่ไม่พอก็นั่งข้างล่าง แถมยังมีเก้าอี้แบบนอกอีกสองตัว รอบๆระเบียงก็เป็นที่นั่งได้รอบบ้านเลยครับ
ผมเดินเข้ามาอาบน้ำก่อน ตอนนี้ก็เกือบสองทุ่มแล้ว ไอ้ตาร์ ไอ้เป้ ไอ้แสบ แล้วก็พี่ป่าน แล้วก็เนตทำกับข้าวอยู่ในครัว นอกนั้น นั่นยัดห่าสุรากันหมดเลยครับ
ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งดำเนินภารกิจของผมบ้าง
“โซดาน้ำ..”ผมบอกไอ้ป๊อด
“คราบลูกพี่”ไอ้ป๊อดมันตอบรับ
พวกผมนั่งก๊กเหล้ากันอยู่นานจนอาหารเสร็จ ประมาณสามทุ่มครึ่ง อาหารมากมายหลายหลาย จัดไว้บนโต๊ะ เพื่อที่ว่าถ้าหมดก็ไปเติมได้ แยกโต๊ะไว้ต่างหากนะครับ ไอ้ตาร์กับเนต จัดอาหารมาวางไว้ตรงโต๊ะใหญ่ ก่อนที่จะเอาไปวางไว้โต๊ะเล็กข้างล่าง อีกสองชุด
“กินข้าวก่อนนะครับ..ค่อยกินต่อนะ”ไอ้ตาร์หันมาบอก ผมพยักหน้าให้
“ห่วงกันจริงนะมึง”พี่ซันแซว
“กรูมีให้ห่วงนี่หว่า..มึงละ”ไอ้ตาร์หันไปตอกย้ำ ที่จริงหนังหน้าพี่ซันก็ดีมากด้วยซ้ำนะครับ น่ารักมากๆด้วย แต่ทำไมไม่มีเมียสักกะทีวะ
“อ่าวเชี้ย...”พี่ซันว่ากลับ บนโต๊ะจัดอยู่พวกผู้ชายซะหมด ข้างล่างเป็นผู้หญิง แล้วก็น้องปาน กับผู้ชายอีกไม่กี่คนที่ๆนั่งไม่พอ
ผมนั่งกินข้าวก่อน เพราะว่าไอ้ตาร์มันตักข้าวมาให้ผมแล้ว ผมเลยจำต้องกินก่อนครับ พอกินเสร็จ ไอ้ตาร์มันก็กินต่อมันมานั่งลงข้างๆผม
ดึกดื่นเที่ยงคืน ไม่หลับไม่นอนกันครับ แต่มีบางคนล้มหมอนนอนเสื่อไปแล้วหลายคน เหอะๆ
“เปิดเพลงดิมึง”ผมบอกไอ้แมน ไอ้แมนลุกไปแบบแทบจะไม่มีแรงลุกครับ เมื่อกี้พวกพี่ไม้เอากีตาร์ออกมาเล่นกัน เลยปิดเครื่องเล่นที่ไอ้พี่ป๊อปเตรียมมา แต่ว่าตอนนี้เงียบแล้ว ได้ยินแต่เสียงคลื่น เลยดับความเงียบสักหน่อย
กินไปกินมา จนผมเริ่มจะไม่ไหวแล้วครับ ไอ้ตาร์นี่ยังตาปรือๆอยู่เลย มันยังคงไหวครับ
“เดี๋ยวกรูไปนอนก่อนนะมึง”ผมบอก แล้วลุกขึ้น ดับบุหรี่ ก่อนที่จะโซซัดโซเซเดินเข้าห้องนอน
.....................................
“อือ.....”แม่งเอาอีกแล้วไง เล่นกรูอีกแล้ว ทุกทีกรูเมาแล้วเงี่ยน แต่ว่าอันนี้กรูเมาเกินไปจนจะไม่เหลือสภาพแล้วปล่อยกรูสักวันเหอะ
“อือ...”ผมร้องออกมาอีก เพราะว่ามือยังป้วนเปี้ยนอยู่แล้วก้นผม ตอนนี้ผมนอนคว่ำอยู่นะครับ
“ขอนะ..”ไอ้ตาร์มันลงมากระซิบ ผมก็ไม่มีแรงจะต่อต้านแล้วครับ มันผลิกตัวผมให้นอนหงาย มันจูบลงมาทันที เมื่อเจอหน้ากับผม ตอนนี้ตัวผมที่เหลือแต่บ๊อกเซอร์ เลยไม่อยากที่มันจะเล้าโลม ไอ้ตาร์ใช้ลิ้นชอนไชไปทั่วตัว
“ซี๊ดด....”ไอ้ตาร์เสือกครางออกมา เมื่อมันเอาน้องชายมันมาถูกับน้องชายของผม ผมก็ไม่มีเรี่ยวแรงแล้วครบ นอนให้มันทำเลยแล้วกัน แต่ว่าสติยังอยู่ครบดีนะครับ แต่แค่ไม่มีแรงเท่านั้นเอง
“เอาเลยนะ..”ไอ้ตาร์มันไม่พูดเปล่า แถมจับขาผมอ้าออก ไม่มีการเล้าโลมอะไรทั้งสิ้น
“เดี๋ยว...ไอ้ตาร์”ผมรีบร้องบอกมันก่อน มันรีบหยิบเจลออกมา แล้วบีบใส่มือลูบที่ปากทาง พร้อมกับน้องชายของมันด้วย
“เดี๋ยว..”มันไม่รอช้า ยัดใส่เข้ามาเต็ม แต่ว่ามันก็ลำบากหน่อยเพราะว่าไม่ได้มีการเบิกทาง
“โอ๊ะ....”ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บ มือกำหมอนแน่น
“อะ.....ฮะ.”ไอ้ตาร์ครางออกมา หน้าตามันเหยเกมากๆเลยครับ
“หยุดก่อน...พะ..พอก่อน”ผมบอกมัน เกร็งไปหมด ไอ้ตาร์ไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น ดันน้องชายมันเข้ามาเรื่อยๆ
จนสุด
“ฮ่า............อึ..”ไอ้ตาร์ครางออกมาเมื่อน้องชายมันเข้าสุดพร้อมกับกระแทกเบาๆอีกที
“อึออ...”ผมร้องออกมา บีบหัวไหล่ไอ้ตาร์แน่น จนแทบจิก ไอ้ตาร์มันเอาแขนเท้าที่เตียง พร้อมกับออกแรงกระแทกไม่ได้รอผมเลยครับ
“ตาร์....พอก่อน...ไม่ไหว.จะเจ็บ”ผมร้องบอก พร้อมกับดันหน้าท้องไอ้ตาร์แต่ไม่เป็นผม มันออกแรงกระแทกหนักขึ้น แม่ง ไปกินเหี้ยไรมาวะ ผมเริ่มคิด แต่ก็แค่คิดนิดหน่อยนะครับ ตอนนี้รับรู้คือเจ็บมากกว่า ไอ้ตาร์กระแทกไม่ยั้ง ทุกทีมันจะไม่ค่อยเป็นอย่างนี้นะครับ ถ้าผมไม่อยากจริงๆ มันจะเล้าโลมก่อนตลอด ไม่ค่อยทำให้ผมเจ็บตั้งแต่แรกเริ่ม นี่เล่นไม่ให้กรูตั้งตัวตั้งแต่แรกเลยนิ ไอ้เวร
“อะ...อะ..ฮะ..อือออ”ไอ้ตาร์ครางประสานเสียงกับผม ที่บอกให้มันกระแทบเบาๆ แต่ว่าไม่ได้เป็นผลเลยครับ จนมันเริ่มถี่ขึ้น ไอ้ตาร์หลับตาซอยถี่ยิบ
“อะตาร์.กรูเจ็บ...โอ้ย..”ผมร้องออกมา ไอ้ตาร์มันจับน้องชายผมชักเร็วขึ้น
“อะ...ออกนะ..อ๊อกก...ซี๊ดดดด”ไอ้ตาร์มันพูดห่าไรของมันไม่รู้ครับ แต่ที่แน่ๆคือผมยังไม่เสร็จ แต่ว่าไอ้ตาร์มันหลับตาพริ้ม สิ้นน้ำไปก่อนผมแล้วครับ จนมันหยุดนิ่งทับตัวผม ส่วนมากมันจะให้ผมเสร็จก่อนตลอดถ้ามันเป็นคนทำ แต่ว่าวันนี้มันเสร็จก่อนผม แถมยังไม่ทำต่อให้ผมอีกอะ เกิดอะไรขึ้น มันนอนซบอกผมซักพัก ผมรวบรวมสติให้กลับมาครับ
“อะ...อย่า..”ผมร้องออกมา เพราะว่าไอ้ตาร์มันเริ่มขยับน้องชายมันอีกรอบ มันซุกไซร์ซอกคอผมไม่หยุด จนผมเริ่มเสียวไปกับมันอีกครั้ง
“ตาร์...มึง..เหี้ยไรเนี้ย.”ผมด่ามันด้วยความงง ไอ้ตาร์มันดูดเม้มหัวนมผม จนผมสะท้านไปทั้งตัว
“อืออ..”ผมร้องออกมา
“ชอบมั้ยครับ..”ไอ้ตาร์ถาม พร้อมกับดันน้องชายเข้าออกเบาๆ
“ชอบมั้ย...อะ...”ไอ้ตาร์ครางไปถามไป ไซร์ติ่งหูผมไปด้วย
“ชะ..ชอบ...อืออ..”ผมร้องบอกมัน ไอ้ตาร์มันเริ่มเร่งเครื่องมากขึ้น มากขึ้น จนมันจับให้ผมหันหลังให้มัน ไอ้ตาร์กระแทกไม่ยั้งอีกครั้ง แม่ง เอาแรงมาจากไหนนักหนาวะ เดี๋ยวเหอะมึง ตากรูบ้างก่อนเหอะ สัดเอ้ย เจ็บชิบหาย
“อือ...จะไปรึยังครับ..”ไอ้ตาร์ก้มลงมาถาม พร้อมกับจับน้องชายผมชักไปด้วย ผมกำหมอนแน่ เพราะบรรเทาอาการเจ็บและเสียว
“อือ...อะ..ฮะ..”ผมร้องออก ประมาณว่ากรูก็จะไปแล้วเหมือนกัน เสียงผมกับมันครางดังขึ้น ดังขึ้น จนไอ้ตาร์มัน กระแทกหนักหนวงเข้ามา ผมพ่นน้ำนำมันไปก่อน ไอ้ตาร์ก็ตามมาติดๆอีกครั้งครับ มันซบลงที่หลังผม ผมทิ้งตัวลงนอนทันที ผมกับมันนอนหอบกันแทบจะหมดเรี่ยวแรง ไอ้ตาร์เอามือลูบหลังผมไปมา มันดึงน้องชายมันออก ก่อนที่จะนอนลูบก้นผม
จุ๊บ
ไอ้ตาร์มันจูบที่ไหล่ผมเบาๆ แต่มือมันก็ยังวนเวียนอยู่ที่ก้นผมอีกครับ ผมปัดมือมันออก แค่เอามือไปปัดมือไอ้ตาร์นี่ก็แทบไม่มีแรงแล้วครับ
“อีกรอบนะ..”ไอ้ตาร์บอก ผมรีบเบี่ยงตัวหนี
“มึงบ้ารึป่าว”ผมรีบถามมัน แรงพูดแทบจะหมดลมหายใจ
“นะครับ..อีกนะ..มันยังไม่ลงเลย”ไอ้ตาร์พูด พร้อมกับชี้ที่น้องชายมัน ผมถึงกับอึ้ง ทำไมมันยังไม่ลงวะ
“มะ..มึง...กินเหี้ยไรมา”จากประสบการณ์พอรู้ครับ ไอ้แบบนี้ มันต้องลงบ้างแล้ว ทำไมมันยังไม่ลง ต้องมีอะไรผิดปกติสักอย่าง ไอ้ตาร์นอนยิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเอื้อมตัวมาใกล้ๆ จน
ตุบ
เหอะๆ ผมหนีมันจนตกมาข้างล่างเตียงครับ
“อย่าหนีสิครับ...”ไอ้ตาร์รีบเดินตามลงมา พร้อมกับจับเอวผมไว้
“อย่านะไอ้เหี้ย..”ผมบอกมันแล้วปัดมือมันออก
“แป๊บเดียวนะครับ..นะ”ไอ้ตาร์มันทำสีหน้าอ้อนวอน ก่อนที่มันจะจับผม ที่ดิ้นเหมือนคนจะถูกเชือด แต่แล้วมันก็สำเร็จครับ ผมโดนมันบังคับและยัดเยียดน้องชายมันเข้ามาในตัวผมอีกรอบ ก่อนที่มันจะให้ผมนอนพัก แค่ไม่กี่นาที มันก็เล่นผมไปอีกรอบ กลายเป็นว่าเกือบเช้าเลยครับ
ผมหลับตายไม่ได้สติ ตื่นขึ้นมาหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมาดู บ่ายสอง ผมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเพราะว่าเสียงข้างนอนเหมือนตื่นกันหมดแล้ว ผมนั่งเหม่อ ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับกรูวะ
ผมนึกไปนึกมา ใช่ สี่รอบในการออกรบ ไอ้เหี้ยตาร์ ผมหันไปเห็นมันนอนหลับอยู่ แม่ง ไม่รู้สึกรู้สาเชียวนะมึง
เพี้ยยยยย
“โอ้ย....”ไอ้ตาร์มันตกใจตื่นขึ้นมาทำสีหน้าตาตกใจสุดๆเพราะว่าผมตบหน้ามันอย่างแรง ขอบอกว่าอย่างแรงครับ
“มีอะไรครับ”ไอ้ตาร์มันรีบถาม
“อยากมีชีวิตอยู่มั้ย”ผมถามมัน ทำสีหน้าจริงจังเข้าไว้ครับ
“อะ..เออ..อะไรครับ”ไอ้ตาร์เริ่มระแวง
“กรูถามว่ามึงอยากมีชีวิตอยู่มั้ย..ถ้าอยาก..บอกมาเมื่อคืนแดกเหี้ยไรเข้าไป”ผมถามมัน ตาจ้องตาเขม่งเลยครับ
“เออ..คือว่า..”ไอ้ตาร์มันก้มหน้างุด
“กรูถาม..จะตอบดีๆรึป่าว..ห๊ะ”ผมแกล้งขึ้นเสียงที่จริงแค่อยากรู้นะครับ ไม่ได้โกรธมันหรอก
“ไอ้แมนนะ..”ไอ้ตาร์เงยหน้ามาแล้วยิ้มแหยๆ
“กรูว่าแล้ว..ซื้อหวยไม่เคยถูก”ผมพูด เพรากรูไม่เคยซื้อแล้วมันจะถูกได้ไงหว่า ผมลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลไอ้ตาร์มันช่วยพยุง แต่ว่าผมปัดออก
“กรูเดินได้..”ผมบอกมันเสียงเรียบ ไม่ได้โมโหอะไรหรอกครับ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย
“เดี๋ยวโดนกรูแน่.ไอ้เหี้ยแมน”ผมพูดบอกกระจก แล้วแสยะยิ้มอยู่คนเดียว
...
มาต่อแล้วนะ งานของพรุ่งนี้ทำเสร็จแล้วหิหิ ดีใจจัง เหลืออีกงานคือส่งวันมะรืนนี้ วิ้วๆ พรุ่งนี้ต้องรีบปั่นให้เสร็จ จะได้มาต่อเนอะๆ วันนี้มาต่อก่อนกำหนดการอีก ฮ่าๆ ดีใจมากเลย นอนหลับสักที
.......................................
Kurugmin
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นอีกแล้วนะค่ะ
แฮะๆ ถามมาว่าคนเขียนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย กิ้วๆ
ก็อยากเป็นทั้งสองเพศแหละค่ะ แต่ว่าเค้าให้เกิดมาเพศนี้ก็ต้องเป็นเพศนี้ไป อ่าวๆ งงอะดิ
ฮ่าๆ คิดเอาเองแล้วกัน ปริศนา ปัญหาเชา อะอะ อย่าถีบคนเขียนน้า เค้ารักตะเองหรอก
.........................................
Loveorlike
อ่านะ เขินเค้าด้วยอ่า หิหิ น่ารักจัง
มาเม้นบ่อยๆเลย ขอยาวๆด้วย ไม่เป็นไรค่ะ ชอบยาวๆ กร๊ากก
แอบกอดเค้าอีกอะ กอดตอบแล้วนะ หายหนาวยังอะ
หิหิ
ไปแระ
(รักน่ะแต่ไม่แสดงออกเช่นกัน...กร๊ากก)
.............................................
TAMAKUNG
อย่ากลัวอะไรไปเลยนะค่ะ
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด กิ้วๆ ว่าไปนั่น เดี๋ยวกลัวแล้วไม่มีอารมณ์ไปสอนเด็กละยุ่งเลย
หิหิ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
ไม่ต้องกลัวนะค่ะ
จุ๊บๆ ปลอบขวัญ
บอกรักเราด้วยอะ
รักเหมือนกันค่ะ จุ๊บๆ
..............................................
PaRK
อะ
ช่วยด้วย
โดนพี่พาก์ทกระซวกตายคากระทู้แล้ว ช่วยคนเขียนด้วย
พี่พาก์ทโหดร้าย เชอะ เค้ามาต่อแล้วเหอะ ของพี่นั่นแหละ ต่อแบบนั่นนะ เค้าเรียกว่าต่อหรอ ค้างเติ่งเชียว ใครเห็นด้วยยกมือหน่อยสิ ฮ่าๆๆ
มาต่อแระน่ะ ไงพี่พาก์ทรีบไปต่อนะ คิดถึงมาร์ชเมลโล่อะ นะนะ
รักพี่พาก์ทจังเลย รับปากแล้วนะว่าจะไปต่อ กร๊าก พูดเองเออเอง
จุ๊บๆ
ฝานดีจ๊ะ
............................................
Sodamini
เย้ๆ มีเพื่อนช่วยกันกระซวกพี่พาก์ทด้วยอะ ดีใจจังเลย
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ที่ช่วย
เดี๋ยวโดนรุมคนเดียว
.......................................
สุดท้ายก็มาต่อแล้วนะค่ะ
ไงคืนนี้ฝันดีกันทั่วหน้านะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยค่ะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจด้วย
พรุ่งนี้ใครมีเรียนก็ตั้งใจเรียนนะค่ะ
สู้ๆ อนาคตของชาติ ฮ่าๆ
บับบาย
Sweet dream จ๊วบบบบ
มาดูอีกรอบ กลายเป็นว่า อ่าว ทำไมหน้าเรื่องของเราทำไมมันไม่เหมือนเดิมวะ ทั้งๆที่ก็เว้นช่องดีแล้ว
ไหนจะลงเรื่องไม่ครบอีก
เมื่อกี้ตรวจดูเรียบร้อยแล้วว่าครบ แต่ทำไมกลับมาอีกทีไม่ครบ
เลยต้องลองลงใหม่อีกรอบ
-
เอิ๊ก หรรษาจังกลุ่มนี่
น้องปาน ทำหน้าที่ได้เยี่ยมมาก
กวนตีน ไอเเสบซะได้ใจโคตร 55
-
:impress2: จิ้มเบบี้ไม่ทันอะ
แต่ไม่เป็นไร พี่แมนมาแล้วววว
หงะ พี่แมนออกนิดเดียวเอง
แต่ว่าน้องปานนี่น่าร๊ากกกกกกกกกก ขอกอดทีได้ปะ :กอด1:
-
:impress3:
มารอตั้งนาน
-
น้องปานน น่ารักกกกกกกกกกก :impress2:
-
:beat: :z6: รีบน
ไม่มีจะบอกกัน
:fire:
ม่ายยยยยยยยยยยย :dont2:
ข้าวจะทำไร เหี้ยแมนของเจ๊
:z3: :z3:
-
แล้วน้องปานจะเหลือปะเนี่ย :z1:
แต่ก็ยังรอลุ้นเป้เข็ม :oo1:
-
^
^
^
กรี๊ดดดดดดดดดด
จิ้มพี่หนึ่ง :กอด1:
รอฉากอะจึ๊กๆของเป้กะเข็มเหมือนกานนนนนนนนน
โอ๊ะ โอ หน้า 99 ด้วย แอร๊ยยย เลขดีๆๆ
-
^
^
^
จิ้มพี่แข
แมนเล่นไรเนี่ย
เป้ เข็มจะโดนด้วยป่าวเนี่ย :oo1:
-
แล้วเป้จะโดนมั้ยเนี่ย
:z2: :z2: :z2:
-
เหอะๆ...
ถูกแมนวางยา กั๊กๆ
หรือพี่ตาร์เต็มใจเอามากินเอง
:-[ :-[ :-[
-
:mc4:
มาฉลองหน้า 1 0 0 ก่อนไปนอน
-
100หน้าแล้ว :L2:
เป้ เข้มละ ปาน แสบ โดนป่าวอ่า คึคึคึ
:z1:
-
เออ..เหี้ย แม๋นนนนนน จริงๆ
แค่ไม่กินไอ้ตาร์มันก็หื่นสะบัด เจื่อกให้กินไมฟระ
ถ้าแอบใส่ให้เข็มกินสิสนุก
คึกจับไอ้เป้เป็นเมีย..กระอึ้กๆ
กร๊ากกกก..กรูสะใจ(คิดไปเองก็เอา)
แต่ชอบคำตอบของตาร์นะที่น้องปานถามอ่ะ
ทั้งหวง ทั้งหึง แต่ว่าไว้ใจ
ฮิ่ววววว...แม๋นนนนนมาก
เบบี๋จะเป็น หญิงหรือชาย พี่ก็ร๊ากกกกกก
รักเด่ะๆทู้กกกกคน อิอิ
-
หุหุ....!!!~
-
แล้วแมนจะโดนอาไรเนี่ย
-
ข้าวโดนไป4ยกทีเดียวเชียว :z1:
-
แมน งานเข้า
ข้าวเอาคืนแน่งานนี้
-
:mc4: :mc4:ยินดี ยินดีด้วย :mc4: :mc4:
เหมือนข้าวจะทำไรสักย่างกะแมน ทำไรน้า ทำไร
o18or :oo1:or :confuse: :confuse:
-
แหม ยาไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย บอกกันมั้งสิคับ 555
-
ให้กำลังใจ คนแต่งด้วยคนนะค่ะ
:L2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
อ่านตอนแรกก็เคลียร์นะ ที่บอกว่าชอบแบบพี่ชายอ่ะ
แต่มัยถาม ตาร์ แบบนั้น
ถ้าเปงผม ปานจะโดนมิใช่น้อย
โทษฐานมาเกาะแกะคนของเรา
อิอิอิอิอิอิ
แบบหึงม่ายเลือกอ่ะครับ
เผอิญเปงคนขี้หึงอ่ะนะ
อย่าให้มีรัยเลยเน้อๆๆๆๆๆๆๆ
จุ๊บๆๆๆ
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนที่ 100 หน้า 100 โอ้ว แม่ จ้าวววว
:ped149: :ped149: :ped149:
-
สงสารข้าว โดนซะเยอะเชียว
-
:z1:ต้าร์กินไรเข้าไปเนี่ย ม้ากระทืบโรงหรือโด่ไม่รู้ล้มกันแน่เนี่ย :haun4:
:z2: :z2: :z2:
-
โห พี่ตาร์ คึกโคตรอ่ะ ไม่สงสารข้าวมั่งเลยหรือไงเนี่ย ดูสิเดินเซเลย อิอิ
จัดการแมนตามสบายนะคะข้าว(จัดการเอามาโด๊ปเอาคืนพี่ตาร์นะคะ :m12:)
-
เจอ ของ ดี จาก นาย แมน เข้า แล้ว ไง :laugh:
-
แล้ว แมนให้แสบกินด้วยปะเนี่ย โอ๊ย สงสาร ปานจัง อิๆ
-
...... เหอๆๆๆ ไอ้แมน o13 ..... น้องปานน่ารักเหมือนเคย ยกให้เป็นลูกรักเลยค่ะ น่าร้ากกกกก จริง ๆ .....
..... มีหลายคน ลุ้นให้ เป้กระซวก !! เป้จิ้มเข็มซะที เราด้วยอ่ะ ........ :call: :call: ....
-
ก่อนอื่นฉลองหน้า 100 :mc4: :mc4:เย้ๆๆๆๆๆๆ
ขออีก100 หน้านะเบบี้(คริๆๆ)
..................................
ชูสองไม้สองมือกับเรื่องของพี่พากย์
เน๊าะๆมาว่าคนอื่นตัวเองต่ออยุ่กระจึงหนึ่ง :beat:
............................
มาเรื่องของเราต่อ5555+
ไม่ไหวแล้วไม่อายฟ้าดินกันเลยนะซื้อกันเหมือนซื้อขนมเลยนะจ้า
ตาร์กับเป้ เอาซะโดนกันไปทุกคู่เลยนะ
แต่ว่าชอบมากมายตอนที่น้องปานถามในรถว่า หวงมั้ย หึงมั้ย
ตาร์ตอบอย่างน่ารัก...
ต่อล้อต่อเถียงกันได้ตลอดเลยนะตาร์กับข้าวแต่ว่าน่ารักมากๆเลย
ประชดได้ประชดกันไปนะ...เอาทั้งมหาลัย คิดไปได้นะ:-[
ตาร์น่ารักอ่ะโคตรจะดูแลแบบที่ซันแซวจริงเลย
อิจฉาข้าวแต่ว่าดูแล้วตอนกลางคืนนี้โดนเอาคืนซะคุ้มเลยนะ
สี่รอบแบบนี้ต้องขอบคุณแมนถึงจะถูกนะเนี้ย
สร้างความดีความชอบอย่างใหญ่หลวง
โดนใจเจ๊รไม่ไหวแล้วสุดๆ
แต่ว่าจะเป็นอะไรมั้ยอ่ะดูหน้าข้าวสิ
หนาวแทนแมนเลย...เหอๆๆๆ
ว่าแต่ว่าแมนวางผิดคู่เปล่าเนี้ยเพราะว่าคู่นี้วันนี้ที่จริงไม่ต้องวางก็ได้นะ
เพราะว่าเขาเมาแล้วเงี่ยน5555+
เอ๊ะ..หรือว่าโดนกันถ้วนหน้าเนี้ย...หุหุ
ให้กำลังเบบี้.....สู้ๆกับงานนะจ้า
เพราะว่าเดี่ยวคนอ่านกงานเข้าเหมือนกัน
คิดหัวข้อสัมมนาไม่ออกเลยเนี้ย :jul3:
แต่ก็แว๊บมามาเบบี้ได้ ตลอดดดดดดดดด :-[
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองครบ 100 ตอน และ 100 หน้า สุดยอด
:mc4: :mc4: :mc4:
-
:z2: :z2:
ม่ายเป็นไรจ๊ะ เบบี้ *-*
ซวกพี่พากย์เนี่ยชอบที่สุดเลยอ่ะ
5555+
แล้วตกลงเค้ากินไรกันถึงหื่นขนาดนี้หนูไม่รู้เรื่องอ่ะค่ะ
ใสซื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
-
โอ๊ววววววววว
ถ้าเป็นพี่แมน ไม่น่าจะมีคู่นี้คู่เดียวนา ~
ฮ่า ๆๆๆ จัดมาให้หมดทุกคู่เลย โดยเฉพาะเข็มกับเป้ !
ข้าวจะทำอะไร๊ พี่แมนเค้าอุส่าให้ของดี ฮ่าๆ :laugh:
ฉลอง เกินร้อยหน้า :mc4:
-
กร๊าสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
พี่ต้าคึกโคดด โคดดคึก ฮร่าๆๆๆๆ
ข้าวจาทำอะไรแมนอ่ะ ต้องยกความดีความชอบให้แมนต่างหากนะๆๆๆ555+
แล้วสรุปว่าเป้กะเข็มได้ใช้ของที่ซื้อมาป่าวอ่ะ แมนจัดให้เป้กะเข็มป่าว??
เข้ามากอดพี่เบบี้ :กอด1:
สู้ๆนะคะ
-
ไอ้แสบที่อึ้งเป็นหมาแดกอยู่ครับ <<< อ่านแล้วน่าสงสารนะเนี่ย ต้องมีภาคน้องปานโดนลงโทษ มาปลอบใจป๋าแสบซะหน่อยแล้ว :laugh:
-
ฉลอง 100 ตอนกับ 100 หน้าจ้า :L2:
เดี๋ยวอ่านทันแล้วค่อยเม้นท์นะจ๊ะเบบี้ :m32:
-
รอชั้นรอเทออยู่แต่ไม่รู้เทออยู่หนใด
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
เอาอะไรให้ตาร์มันกินหว่า อย่าบอกนะว่ายาปลุกอ่ะ เหอๆๆ ตายแน่ แมน ตายแน่ๆ เอิ๊กๆๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เย้ๆ มาฉลองบ้าง
แล้วก็มาบอกอีกว่า วันนี้มีงานต้องส่งพรุ่งนี้อะค่ะ แล้ววันนี้งานเข้าคนเขียนด้วย
พรุ่งนี้โดนอาจารย์เรียกไปพบก ด้วยที่ว่าคนเขียน...........
กลัวมากเลย ไม่อยากไปเลย แต่ว่าอะ เพื่อนบังคับให้ไป ก็คงต้องไปอะเนอะ
เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ ไม่รู้จะเหลือซากกลับมารึป่าว เพราะอาจารย์คนนี้ดุมากๆอะ
งานของพรุ่งนี้ที่ต้องส่ง คนเขียนดีใจมากๆ ว่าคนหมดงานแล้ว แล้วจะได้มาต่อบ่อย กลายเป็นว่า อาจารย์แม่งสั่งงานใหม่มาอีกชุด แม่งๆ เคืองจารย์มากเลยอะ
แต่ไงก็นะ ยังไงก็ต้องมาต่อให้ได้
ไม่ยอมน้อยหน้าพี่พาก์ทหรอก ทำเป็นรีบมาต่อเร็วเนอะๆ คนอ่านเนอะ หิหิ :m20: :m20:
เดี๋ยวขอตัวไปทำงานก่อนนะค่ะ จะรีบทำให้เสร็จ เพราะอยากมาต่อ หวังว่าคืนนี้คงได้เจอกันนะค่ะ อาจจะนะ กร๊าก ไปให้ความหวังเค้าอีกกรู
ไปแระ
ครบร้อยหน้าแล้ว และก็ร้อยตอน ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจตลอดมาเลยนะค่ะทุกคอมเม้นและทุกกำลังใจ
แต่ว่าขอกำลังใจอีกอย่างได้มั้ยอะ พรุ่งนี้ส่งกระแสจิตให้หน่อยนะ ขอให้คนเขียนไม่โดนอาจารย์ว๊ากกลับมา นะนะ ช่วยหน่อย เครียดจนผมจะร่วงแล้วอะ ฮ่าๆๆ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
รักจริงๆ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยค่ะ
จุ๊บๆนะค่ะ
บับบาย
-
สู้ๆๆๆๆๆๆ
ผมเป็นกำลังใจให้
ขอให้งานผ่านฉลุย
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
:-[ให้ความหวังแล้วตีจากนะคนเรา
งั้นเดี่ยวคืนนี้จะแอบย่องเบามาดูแล้วกันนะจ้า
:กอด1:สู้ๆสู้ตายนะ.....คนงามท่วมหัวเหมือนกันเราเข้าใจ
555555555 :jul3:
-
ตอนที่ 101 นี่ถึงตอน พี่แสบ กับน้องปาน ยังอ่ะ...เค้ารออยู่น้า...
อยากอ่านมากกกกกกเลยยยยยยยยย....
:monkeysad:...มาซะที...จิ...
:o12: ฮือๆๆๆ
-
..............ฉลุยอยู่แล้ว........... o13
:mc4: :mc4: :mc4:
-
แล้วน้องปาน
โดนด้วยเปล่า
:haun4: :haun4: :haun4:
-
แล้ว ไอ้แมนไปเสนอให้ใครอีกอะปะเนี่ย
-
สู้นะคราบ งานนะ แต่อย่าหักโหมนะ อิๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เบบี้ตั้งจัยทำงานส่งให้เรียบร้อยนะคะ
พวกเรารอได้จร้า...(แต่คืนนี้ซักตอนได้ป่าว)
อิอิ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
เหอๆๆ มาหั้ยกำลังจับเบ่บี๋หั้ยทำงานผ่านฉลุยเน้อ
ว่าแต่ แมนวางยาผิดคู่ป่าว มานต้องหั้ยเป้กะเข็มนู่น
หรอว่าเปนการวางยาแบบ บรอด อ่ะ เลยวางไปทั้งวงเลย
แล้วอย่างนี้ก็ต้องมีเรื่องสนุกๆ เยอะอะดิ เบ่บี๋ มาต่อไวๆ น้าครับ
ปล. อย่าทำร้ายเเมน น่อ แมนน่ารักน่าสงสารออก ทำไปเพราะหวังดีท้างน้านนนนนน
-
ฉลอง100 หน้า :impress3:ด้วยคร๊าบบบบบบบบบบ :really2: :really2:
-
มามะ มามะ เบบี้ ............... มาให้เจ๊กอดซักที .....
ขวัญมา กำลังใจมี
งานฉลุย นะน้อง .....
-
แมนทำได้ถูกใจมาก
-
สู้
ยังไงก็ผ่านไปด้วยดีทุกเรื่องอยู่แล้วล่ะนะ o13
เป็นกำลังใจให้นะคะ กอดๆๆ :กอด1:
-
ตอนที่101 ล้างแค้น
บุญคุณต้องทดแทน แค้นนี้ต้องชำระครับ หึหึ เสร็จกรูไอ้แมน
ผมเดินเข้าไปห้องไอ้แมน ที่มันนอนกับไอ้ป๊อดครับ ตอนผมอาบน้ำเสร็จ พวกมันนั่งกินเหล้ากันอยู่ข้างนอก ผมก็แอบมาไม่บอกใคร เพราะว่าห้องมันอยู่ห้องตรงกลาง ก็คือหลังเดียวกับผมนั่นเองครับ
ผมหาของทั้งหมดในกระเป๋ามัน ไอ้เชี้ยนี่มันไม่เอาซ่อนเลยครับ แม่ง หาเจอง่ายมาก ผมเคยเห็นมันก็เป็นแค่ยาสำหรับ กินแล้วมันจะคึกคักแล้วก็ไม่ยอมลงง่ายๆเท่านั้นเองครับ ทำให้คนที่กินเข้าไปแล้วอยากมีเซ็กต่อเรื่อยๆ ผมหยิบออกมาทั้งซอง แล้วใส่กระเป๋ากางเกงไว้ แล้วก็ออกมาข้างนอกบ้านอย่างเนียนๆ
“เฮ้ย...มาแล้วหรอวะ.เฮียละ”นั่นครับ ตัวต้นเรื่องเลย ไอ้แมนหน้าระรื่นมาเชียวครับ ผมยิ้มให้มัน
“อ่อ..อาบน้ำอยู่”ผมบอก เพราะว่าหลังจากอาบน้ำเสร็จ ไอ้ตาร์มันก็อาบต่อ
“หรอ..เมื่อคืนเป็นไงวะ”ยังมีหน้ามาถามกรูอีก ผมก็ยังคงยิ้ม
“ก็ไม่มีอะไรนี่หว่า.... ปกติ”ผมบอกมัน
“ห๊ะ...ปกติ..”ไอ้แมนมันทำเสียงตกใจ ทั้งวงทำหน้างงนิดหน่อย
“ปานครับ..ตักข้าวให้พี่หน่อยครับ”ผมบอกน้องปาน แบบสั่งๆ
“ฮะ..”แต่ไอ้น้องนี่ก็ยิ้มร่าเริงที่จะตักให้ผมซะจริง ผมนั่งลงข้างๆพี่ฝ้าย กับพี่ป๊อป
“เชี้ย.กรูก็ขอโทษแล้วไง”เสียงไอ้เป้ดังมาจากด้านหลัง ผมหันไปมอง
“อ่าวเหี้ยเป้..หน้าไปโดนไรมาวะ”ผมถามมัน
“ตีนกรูเอง..”ไอ้เข็มพูดตอบแทน ทั้งวงฮากระจายครับ
“มึงไปทำไงให้โดนตีนไอ้เข็มวะเนี้ย..ฮ่าๆ”ผมขำ ไอ้เป้จับหน้าตัวเองแบบเจ็บ ตรงตามันเป็นรอยแดงนิดหน่อย แล้วก็รอยเล็บอีกตรงแก้ม พร้อมกับช้ำตรงมุมปาก กร๊ากก โหดวะไอ้เชี้ยเข็ม
“หึ....อายไม่กล้าเล่าเลยรึไงมึง”เสียงไอ้เข็มพูด ผมกับพวกในวงเริ่มงง ไอ้เป้นั่งลงตรงระเบียง ห่างจากพวกผม
“ไอ้ข้าว..มึงมานี่”เสียงไอ้เข็มเรียกผม ผมก็ลุกไปอย่างงงๆ ทั้งวงจับตามองกันหมด ผมเดินตามไอ้เข็มไปตรงชายหาด
“มีไรวะ”ผมถาม ไอ้เข็มมันให้ผมยืนหันหลังให้บ้าน ส่วนมันหันหน้าเข้าบ้านครับ
“ไอ้เหี้ยแมน..แม่ง.... เสือกเอายา..............ให้ไอ้เหี้ยเป้แดก.หึ..ที่จริงจะว่าเอาก็ไม่ได้เพราะว่าตัวดีคือไอ้เหี้ยเป้มันขอเอง.กรูนะโคตรของขึ้นเลย..เมื่อวานมันจะให้กรูแดกแทน แต่กรูไปได้ยินก่อนเลยสลับแก้วแม่งเลย แล้วเสือกจะมาจ้ำจี้กะกรูอีก..ถีบแม่งตกเตียงเลยไอ้เชี้ยนี่นิ”ไอ้เข็มมันพูดแบบโมโห แต่ว่ามันตีหน้าปกติ ประมาณว่า ไม่อยากให้คนที่นั่งอยู่ตรงบ้านนะ รู้ว่าเราคุยเรื่องอะไรกันอยู่
“โห..มึงโหดวะ.มึงก็ยอมๆมันหน่อยดิวะ..”ผมบอกมัน ก่อนที่จะคุยเรื่องไอ้ตาร์ต่อนะครับ ก็ยังไงก็เห็นใจเพื่อนนี่หว่า มันรอนานแล้วนะครับ
“สัด..กรูบอกให้รอให้รอ.รอไม่ได้ก็ไปปี้กับคนอื่นซะ..แม่ง.. จะมามัดมือชกกรู..ฝันไปเหอะ..กรูไม่เอาให้ตายคาตีนกรูดีนักหนาแล้ว”ไอ้เข็มยืนเท้าเอวพูด ผมเลยอมยิ้มออกมานิดๆไอ้เป้มันก็ยอมไอ้เข็มมากๆเลยน่ะครับผมว่าอ่ะ
“สงสารไอ้เป้วะ...มันออกจะรักมึง”ผมบอกมัน
“เออ..กรูรู้..กรูก็สงสาร..แต่กรูยังไม่ให้..จบ”ไอ้เข็มพูด เด็ดขาดมากเลยครับ
“แล้วไงต่อ เรื่องเชี้ยแมน.ดีกรูกำลังหาพวกพอดี..เมื่อคืนเสือกเอาให้ไอ้เหี้ยตาร์กินเหมือนกัน..”ผมบอกมัน
“กรูว่ารวมหัวกันนั้นแหละ..สามตัว”ไอ้เข็มมันเหมือนยังแค้นครับ
“เออ..ไอ้แสบไม่เอาหรอวะ”ผมถามอีกคนที่เหลือ
“มันจะเอาไหวได้ไง..เมาหลับตายคาเก้าอี้พวกกรูต้องแบกแม่งเข้าไปในห้องนอน”ไอ้เข็มบอก
“เฮ้ย...เอางี้ดีกว่า”ผมทำหน้ายิ้ม แล้วพอคิดอะไรออก
“ยังไงวะ...”ไอ้เข็มรีบถาม ผมกับไอ้เข็มวางแผนกันอยู่สักพัก ประมาณว่าแกล้งนั่งลงกับพื้นทรายแบบเล่นบทเนียนนะครับ เดี๋ยวไอ้แมนมันรู้ตัว แล้วก็แกล้งเดินเข้าบ้าน คุยเรื่องอื่นกันแล้วก็หัวเราะ พอไปถึง ก็ไม่มีใครถามอะไร เพราะคงคิดว่าเรื่องส่วนตัว
“พี่ซัน...พี่ป๊อป..”ผมรีบกระซิบ ตอนที่ไอ้แมนมันเดินเข้าไปในครัว พี่ซันกับพี่ป๊อปทำหน้าอยากรู้ทันที
“ไรวะ”พี่ป๊อปถาม
“เดี๋ยวช่วยข้าวจับไอ้เหี้ยแมนหน่อยนะ..เอาแบบจับให้อยู่เลยนะพี่..มีอะไรสนุกๆทำกัน”ผมแสยะยิ้ม พี่ป๊อปกับพี่ซันไม่ได้ถามต่อ แต่ว่าพยักหน้าตอบรับ ตรงนั้นคนครบหมดแล้วครับ นั่งกันอยู่สรุปว่ารู้กันทั้งโต๊ะว่าพวกผมจะจับไอ้แมน แต่ว่ามีไอ้แมนเท่านั่นแหละครับที่ไม่รู้ ผมเดินไปหยิบเชือกฟาง กับเก้าอี้ไม้มาวางไว้
ไอ้ตาร์เดินออกมา พร้อมกับทำหน้าสลด มันคงคิดว่าผมโกรธมันนะครับ
“ไปแดกข้าว..”ผมสั่ง ไอ้ตาร์เดินก้มหน้างุดไปตักข้าวที่น้องปาน
“พี่ตาร์เหมือนหมาหงอยเลยอะ”ไอ้น้องปานพูดเหมือนเด็กซื่อๆ ทำเอาไอ้ตาร์หมันไส้แล้วเขกหัวซะหนึ่งที ก่อนที่ทุกคนจะนั่งยิ้มรื่นเริงกันต่อ ผมส่งสัญญาณให้พี่ซันกับพี่ป๊อป พอไอ้แมนเดินออกมาครับ
“อะไรอะพี่..”ไอ้แมนยังทำหน้างงๆ กับสถานการณ์ข้างหน้า ผมส่งซิกให้ไอ้ทศกับไอ้นิลอีกสองคนเพราะเดี๋ยวเอาแรงไอ้แมนไม่ไหวครับ มันลุกทันที ไอ้แมนมองหน้าผม แบบเหวอๆก่อนที่จะทิ้งจานกับข้าวลง จานคว่ำกระจายหมดครับ ไอ้แมนรู้ตัวแล้วรีบผลักหลายๆคนตรงหน้าออก แต่ไม่ทันแล้วครับ สี่หน่อ พี่ป๊อป พี่ซัน ไอ้นิล ไอ้ทศ แต่ละคน ตัวอย่างกับควาย จับไอ้แมนไว้ทุกด้าน
“เล่นเหี้ยไรกันวะ”ไอ้แมนทำหน้าตางงสุดขีด ผมยิ้มให้มัน
แล้วชูซองยาให้มันดู ไอ้แมนหน้าเหวอไปทันที หลายๆคนบนโต๊ะอาหารคงงงกันหมด แต่มีแค่ผม ไอ้ตาร์ ไอ้เข็ม แล้วก็ไอ้เป้เท่านั้นแหละครับที่ไม่งง
“อะ...ไอ้ข้าว”ไอ้แมนอึ้งแดกทันทีครับ
“ว่าไงครับคุณแมน..เล่นซะกรูไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยนะครับ”ผมยิ้มแล้วเดินไปหามัน ไอ้แมนยิ้ม มันคงคิดว่าผมเล่นอยู่
“กรูขอโทษมึงโทษเฮียดิ..โทษกรูทำไมวะ..เฮียขอกรูเองนะโว้ย”ไอ้แมนรีบแก้ตัว ผมหันไปหาไอ้ตาร์ หน้ามันเออแดก แต่ว่ามันก็ยิ้มแหยๆออกมาประมาณว่าพี่ขอจริงๆ แต่ใครจะสนครับ ตัวต้นเหตุอยู่ตรงนี้
“ถ้ามึงไม่บอกว่ามีใครมันจะขอ”ไอ้เข็มมันพูด พร้อมกับ
เพี้ยยยย
ตบหัวไอ้แมนอย่างแรง
“โห..เหี้ยเข็ม..แม่ง...ปล่อยดิพี่ซัน..พี่ป๊อป..เล่นเหี้ยไรเนี้ย”ไอ้แมนโวยวาย
“เล่นเหี้ยแน่ละ...มึงรู้มั้ย..ว่ากรูรู้สึกยังไง..ไอ้เชี้ย..หึหึ..”ผมพูดไป ไอ้แมนมันก็ทำหน้าแบบขอโทษไปครับ
“มึงรู้มั้ยว่ากี่รอบ...”ผมกระชากหัวมัน หัวไอ้แมนมันหงายเลยครับ
“ไม่รู้คราบ..ปล่อยผมเถอะครับพี่คราบ..ยอมแล้ว”ไอ้แมนมันบอก
“ยอมก็ดีแล้วมึง..อะไรจะได้ง่ายๆ”ผมบอกมัน ไอ้แมนทำหน้าตกใจสุดขีด
“ข้าว..กรูไม่เล่นนะโว้ย..”ไอ้แมนรีบบอก
“แล้วใครบอกว่าพวกกรูเล่น..กรูเอาจริง”ผมทำหน้ากวนตีนใส่มัน
“พี่ซันพี่ป๊อป..เอามันมานั่งตรงเก้าอี้”ผมบอก แล้วเดินถอยหลังมาที่เก้าอี้ คุมเชิงไว้เดี๋ยวมันหนีครับ
“ทำไรอะข้าว”ไอ้ตาร์มันถาม
“เสือก.หรือ.อยากจะลอง...”ผมหันไปถามมัน ไอ้ตาร์มันรีบส่ายหัว
“แต่เดี๋ยวมึงกับกรูมีเคลียร์แน่ไม่ต้องห่วง”ผมทำหน้าตาหื่นใส่มัน
“เหี้ยป๊อด.เอาน้ำให้กรูหน่อยดิ”ผมบอกไอ้ป๊อด
“จัดไปคราบ”นั่นครับ ไม่ได้มีการห้าม ไอ้ป๊อดรีบลุกไปหยิบน้ำใส่แก้วใหญ่ให้ผมแล้วมายืนรอเลยครับ ไอ้แมนนี่กว่าจะถึงเก้าอี้ได้นี่ดิ้นสุดแรงเกิดเลยครับ
“โอ้ย..กรูเหนื่อยแล้วนะโว้ย..ปล่อยกรู”ไอ้แมนมันร้อง
“เมื่อคืนกรูเหนื่อยกว่านี่อีก”ผมกับไอ้เข็มพูดประสานเสียงพร้อมกับเลยครับ ฮ่าๆๆ ไอ้แมนถึงกับเถียงไม่ออก ผมจับแขนไอ้แมนไขว้หลัง แล้วมันอย่างแน่นหนาติดกับเก้าอี้ พร้อมกับขาอีกสองข้างครับ
“ปล่อยกรู..ไอ้ข้าว..แม่งไอ้เพื่อนเหี้ย”ไอ้แมนมันพูดไปยิ้มไป มันคงยังไม่รู้ชะตากรรมครับ ผมก็ยิ้มให้กับการกระทำของพวกผมเอง เล่นอะไรเป็นเด็กๆ พวกพี่ๆที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะอาหารก็เข้ามาสนใจพวกผมหมดเลยครับ ไอ้เอ็มนี่ถ่ายวีดิโอไว้เลยครับ
“เอาชัดๆนะมึงไอ้เอ็ม”ผมบอก เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“อ้าปาก..”ผมสั่งไอ้แมน
“อ้าก็โง่ดิ..”ไอ้แมนพูด เพราะว่าผมหยิบยาออกมาแล้วครับ
“ดี..มึงไม่อ้ามึงก็โง่..”ผมบอกมัน พร้อมกับพยักหน้าให้ไอ้เข็ม กับไอ้ทศที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอ้ทศจับคอไอ้แมนให้เงยขึ้น พร้อมกับไอ้เข็มที่ปิดจมูกไอ้แมน
“กรูไม่อ้าหรอกเฟ้ย”ไอ้แมนมันรีบพูดแล้วรีบหุบปาก
“ดี..กรูจะดูสิว่ามึงจะทนได้แค่ไหน”ไอ้เข็มมันบอก พร้อมกับปิดจมูกไอ้แมนแน่นขึ้น แล้วปิดปากไอ้แมน จนไอ้แมนมันดิ้นครับ ไอ้เข็มเลยรีบเปิดปากมัน พร้อมกับ จับคางมันไอ้ จังหวะที่ไอ้แมนมันเปิดปาก ผมใส่ยาไปเลยครับ ไอ้ป๊อปที่ยืนรอเอาน้ำกรอกปากไอ้แมน มันก็รีบเอาน้ำเทใส่ปากไอ้แมนทันที
“หึหึ....”ผมหัวเราะออกมา เพราะหน้าไอ้แมน ทรมานมากครับ
“แคะๆๆ..”ไอ้แมนมันสำลักน้ำ ไอ้เข็มรีบเอามือปิดปากเพราะเดี๋ยวมันไม่กลืนลงไปครับ
“อืออ...”ไอ้แมนมันร้อง ประมาณว่าปล่อยได้แล้ว ไอ้เข็มก็ปล่อยครับ
ไอ้แมนมันนั่งหอบสักพักมันก็มีแรงพูดครับ
“พี่ข้าวครับ..แมนขอโทษครับ..ปล่อยแมนเถอะนะครับ....นะนะ”ไอ้แมนมันรีบข้อร้อง
“ฝันไปเหอะมึง..เท่าไหร่นะเอาสักกี่ชั่วโมงดี..”ผมทำหน้าแล้วนั่งลงตรงหน้ามัน
ไอ้แมนทำหน้าแบบเหมือนจะร้องไห้
“สี่ชั่วโมงแล้วกันค่อยปล่อย...เท่ากับของกรูที่โดนเมื่อคืน.”ผมยิ้มให้มัน
“โหย..ไอ้ข้าว..กรูคนนะโว้ย.ให้กรูอยู่เฉยๆสี่ชั่วโมงก็ตายพอดีไหนจะน้องชายกรูอีก..เอาที่ไหนระบายละคราบ..ปล่อยกรูเหอะนะ”ไอ้แมนทำหน้าทำตาอ้อนวอน แต่มีหรอที่ผมจะยอม
“เออ..มีก็นั่งตั้งไปแล้วกัน..ตรงนู้กรูให้สองชั่วโมง”ผมชี้ไปที่ชายหาด
“เฮ้ย...ไม่เอา”ไอ้แมนรีบบอก
“มึงจะกลัวเหี้ยไรวะ..ชอบเล่นดีนักนะมึง..ไม่มีคนหรอก..จะได้จำไงครับ”ผมพูดแล้วตีหน้าไอ้แมนเบาๆ
“โห.ข้าวครับ..แมนขอโทษจริงๆนะ.เข็มด้วย..นะนะ..ปล่อยกรูเหอะนะคราบ..คุณเพื่อนรักครับ”ไอ้แมนมันอ้อนไม่หยุด
“ฝันไปเหอะมึง”ผมกับไอ้เข็มประสานเสียงกันทันที
“เฮ้ย..พวกมึงช่วยกันยกไปที่ชายหาดหน่อยดิ..ไอ้เอ็ม.ถ่ายดีๆนะมึง”ผมบอก
“เฮ้ย...ไม่เอาโว้ย..แม่ง..ไม่เอานะโว้ย..กรูเคืองจริงๆนะมึง.เชี้ยข้าว”ไอ้แมนมันรีบพูด ผมรู้ครับว่ามันต้องแกล้งเคือง คนอย่างมันโกรธใครจริง ไม่ค่อยเป็นหรอกครับ มันเคยแกล้งเคืองผม ตอนม.ปลาย..ผมจับได้ตลอดแหละ ด้วยความที่มันเป็นคนขี้เล่น เลยไม่ค่อยคิดอะไรมากนะครับ
“เคืองก็เรื่องของมึง.แต่ตอนนี้กรูเคืองมึง.ไอ้เชี้ย”ผมด่ามัน แล้วเดินคุมงานไป ไอ้เป้ ไอ้ป๊อด ไอ้ทศ ไอ้นิล มันช่วยกันยก ไอ้แมนไปไว้ตรงชายหาดครับ ส่วนไอ้เป้ที่ต้องยกเพราะว่าไอ้เข็มสั่งครับ
“นั่งชมวิวไปนะครับ..กลับไปกรุงเทพจะได้ไม่ต้องคิดถึงทะเล”ผมบอกแล้วตบไหล่มันเบาๆ
“อย่าทิ้งกรูนะ..ไม่เอานะมึง”ไอ้แมนทำหน้าตาเลิกลัก มองไปซ้ายทีขวาที มีเล็กวิ่งเล่นตรงชายหาดไกลๆ
“เอาน่า..เดี๋ยวน้องชายมึงก็อยู่เป็นเพื่อนมึง.อย่ากลัวไปเลย”ผมบอกมัน แล้วเดินกลับมาที่บ้าน เสียงไอ้แมนตะโกนโวยวายตามหลังมาครับ ไอ้เข็มมันหยิบกระดาษแข็งให้ผม พร้อมกับผูกเชือกฟางไว้แล้ว
“หึหึหึ..”ผมหัวเราะให้กับการกระทำของตัวเอง เลวจริงๆ
“ข้าว..เอาจริงอะ..สงสารมัน..พอเหอะ”ไอ้ตาร์เดินมาครับ
“ทำไม.หรืออยากไปอยู่เป็นเพื่อนมัน”ผมหันไปทำหน้าหาเรื่อง
“ไม่เอาดีกว่าครับ”ไอ้ตาร์ทำหน้าแหย แล้วรีบเดินไปหลบหลังพี่ป่าน
กระดาษใบแรก ผมเขียนว่า
“Fuck Me” กร๊ากก
ใบที่สองผมเขียนว่า
“ผมแกล้งเพื่อนครับ ..มันไม่ใช่คนโรคจิตหรอก..อีกสองชั่วโมงจะปล่อยครับอย่าไปบอกมันนะ..หิหิ”ผมเขียนไว้อีกใบ เพื่อใครผ่านไปผ่านมาจะได้อ่านครับ
ผมเดินไป
“มึงมาปล่อยกรูใช่ป่ะวะ”ไอ้แมนทำหน้าดีใจ ผมยิ้มให้มัน
“อะ.กรูให้”ผมบอกมัน แล้วเอากระดาษแผ่นที่เขียนว่าFuck Me แขวนคอมันไว้ด้านหน้า อีกใบ แขวนไว้ด้านหลัง
“เฮ้ย..เหี้ยข้าว..แม่ง..สัดเอ้ย.......ไอ้เปรตนรก..ไอ้..ไอ้..แม่งเอ้ย”ไอ้แมนมันด่าเป็นชุด เหมือนจะไม่รู้จะหาคำไหนมาด่า
“เอา..เอาเข้าไปมึง..ด่ามาเหอะ..กรูชอบ”ผมบอกมันแล้วยืนขำ ไอ้เอ็มเดินมาถ่ายวีดิโอติดๆ ก่อนที่พวกผมจะรุมกันถ่ายด้วยครับ แล้วปล่อยมันไว้ตรงนั้น
“อีกสองชั่วโมงทนหน่อยนะเพื่อน..เดี๋ยวได้กลับบ้านแน่”ผมบอกมัน แล้วเดินกลับมาที่บ้าน เก้าอี้ไอ้แมนผมสักเกตเห็นมันขยับบ่อยๆครับ เหมือนพยายามจะให้เชือกหลุด มีคนเดินผ่านไปผ่านมาบ้างเป็นระยะๆ แล้วเค้าก็ขำกัน พร้อมกับ ถ่ายรูปกับมันด้วยครับ ไอ้เข็มวิ่งตาตื่นมาเชียวครับ
“มีไรวะ..”ผมรีบถาม ไอ้เข็มหยุดยืนแล้วหัวเราะท้องคับท้องแข็ง
“คะ...Kยเหี้ยแมนตั้งแล้ว”ไอ้เข็มบอก ทำเอาพวกผมฮากระจาย รีบวิ่งไปดูทันทีครับ
“ข้าว.กรูขอร้อง..ปล่อยกรูเหอะนะ..ปล่อยกรู”ไอ้แมนมันเห็นหน้าผม มันก็รีบอ้อนวอนใหญ่เลยครับ
“เดี๋ยวสิวะมึง..เอางี้..กรูต่อให้.น้องชายมึงลงเมื่อไหร่กรูจะปล่อยเอาป่ะ”ผมบอกมัน น้องปานมันยืนเกาะแขนผมข้างๆ
“มานี่เลยมึง..เดี๋ยวกรูตบตาแหก...ไปมองทำไม”เสียงไอ้แสบดังมา แล้วดึงน้องปานไปครับ
น้องปานก็โวยวายไปตามระเบียบ พวกพี่ๆผู้หญิง พี่ป่าน พี่จอย พี่ฝ้าย ก็วิ่งมาดู แต่ว่าเนต ไอ้ป๊อดมันห้ามไว้นะครับ
“นานนะมึง..ข้าว..แม่งกรูขอเหอะ..ทำเหี้ยไรกรูก็ได้..มึงอย่าทำงี้ดิวะ”ไอ้แมนทำหน้าจริงจัง
“เออ..นะ..อีกแป๊บนึง..ทนเพื่อเพื่อนหน่อยไม่ได้หรอวะ..หวัดดีครับน้องแมนน้อย”ผมพูด พร้อมกับนั่งยองๆลง
“เฮ้ย..ไอ้เชี้ยนี่นิ..เชี้ยเอ้ย...แม่งเพื่อนเวร..เพื่อนเหี้ยๆอย่างนี้กรูมีไว้ทำไมวะ”ไอ้แมนมันพูด แล้วมันก็อายหน้าแดงเลยครับ น้องชายมันตั้งเด่ ผงาดขึ้นมาจนบ๊อกเซอร์มันนูนเห็นได้ชัด
“ข้าวอะ..มานี่เลย”ไอ้ตาร์เรียกผมพร้อมกับ จับตัวผมขึ้น
“ทะลึ่งนะเรา”ไอ้ตาร์มันบอก
“เฮียๆ..บุญคุณผมล้นเหลือนะ..ช่วยหน่อยดิเฮีย”ไอ้แมนรีบไกล่เกลี่ย ไอ้ตาร์ทำหน้าลำบากใจ
“แม่ง..กรูช่วยไม่ได้จริงๆวะ”ไอ้ตาร์มันพูดออกมา ทำเอาพวกที่ยืนอยู่ฮา ครึมกันอีกรอบ
“แม่ง..เอ้ย..อย่าให้กรูหลุดไปได้นะมึง..กระทืบเรียงตัวเลย”ไอ้แมนมันคงหมดความอดทน
“สัด..คิดดีมาก..มึงคิดว่าจะกระทืบพวกกรูเรียงตัว..เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะมึง..หลุดมากระทืบพวกกรูระวังจะได้เป็นแบบนี้อีกนะเว้ย”ไอ้ป๊อดมันพูด
“มึงก็อีกคน..ไปไกลตีนกรูเลย..”ไอ้แมนหันมากัดไอ้ป๊อด
“ไปเว้ยไป.ปล่อยพี่แมนเค้าอยู่กับน้องชายสองคน..ฮ่าๆๆ”ไอ้ป๊อดมันพูด พวกผมพากันเดินกลับมา พร้อมกับเสียงโวยวายของไอ้แมนที่ดังลั่นว่าให้ปล่อยกรู กร๊าก
ผมนั่งดูไอ้แมนตลอดเกือบสองชั่วโมงผ่านไปครับ คนผ่านไปผ่านมามากมาย สงสารมันเหมือนกันครับ ผมเดินแล้วหยิบมีดไปพร้อมกับไอ้เข็ม ปล่อยดีกว่าครับ ก่อนที่หลายๆคนจะฮาไปมากกว่านี้ ผมเดินไปถึงตัวมันมองน้องชายมันก่อนอันดับแรก
“อ่าว..ลงแล้วนี่หว่า..ทำไมไม่ตะโกนเรียกกรูวะ”ผมยิ้มถามมัน
“ปล่อยกรูได้แล้ว..นะนะ..กรูขอร้อง..อายชิบหายเลย”ไอ้แมนรีบพูดขึ้น
“เออ..ก็จะมาปล่อยนี่ไงไอ้เหี้ย..พูดมากเดี๋ยวกรูเอาคนมาลงแขกเลย..สัด”ผมแกล้งบอกมัน
“แม่ง..เลววะ..ทำไมกรูมีเพื่อนเลวแบบนี้วะ..ปล่อยกรูเลยเร็วๆด้วย..เหน็บแม่งกินตูดกรูหมดแล้วเชี้ย”ไอ้แมนพูดบอก
“เหน็บแค่แดกตูดมึง..Kยไอ้ตาร์แดกตูดกรูทั้งคืนกรูยังไม่พูดเลยเชี้ยนี่นิ..ทีหลังมีเหี้ยไรเอามาให้กรู..ไม่ใช่เอาไปให้มัน”ผมบอก แล้วแก้มัดที่แขนไอ้แมนออกครับ
“คาบๆ..จำแล้วครับ.ไม่ทำแล้วแม่ง”ไอ้แมนมันพูด พร้อมกับแกะเสร็จเรียบร้อย มันก็รีบวิ่งไล่เตะผมทันทีก่อนที่จะเหนื่อยหอบกันไปครับ
พวกผมนั่งกันอยู่ชานบ้านแหละครับ กินเหล้าร้องเพลงกันไปเรื่อยเปื่อย พี่ซัน พี่ป๊อป พี่ฝ้าย บอกอยากอยู่ต่ออีก ผมเลยไปบอกว่าขออยู่ต่ออีกหนึ่งคืนนะครับ ก่อนที่จะไปจ่ายตลาดกันอีกวัน
กลับมาถึงบ้าน พ่อครัวแม่ครัวเปลี่ยนบ้างบางคน และต้องเพิ่มมาขึ้นเพราะแดกกันเก่งมากมายครับ
ไอ้ตาร์มันตักข้าวมานั่งกินข้างๆผม ที่นั่งกินเหล้าอยู่หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้ว
“เตรียมใจไว้เลยนะ”ผมกระซิบเข้าที่หูมัน ไอ้ตาร์หยุดกินทันที แต่มันไม่กล้าหันมามองหน้าผมครับ มันตาค้างอยู่กับจานข้าว
“เมื่อคืนสี่ใช่มั้ย..คืนนี้ก็สี่จะได้เจ๊ากัน”ผมบอก ไอ้ตาร์ก็ยังค้างอยู่เช่นเดิม
“หึ.....อึ้งแดกเลยหรอมึง..คืนนี้ไม่ต้องใช้อะไรช่วยทั้งนั้น..ถ้ากรูแตกไม่ครบสี่รอบมึงไม่ต้องนอน”ผมกระซิบบอกมันอีกครับ ไอ้ตาร์รีบหันมามองผม พร้อมกับทำตาโต ผมยิ้มให้มันเป็นการตอบรับ
“ใช้ยาแตกเร็วใช่มั้ย..มึงลองแบบแตกช้าหน่อยเป็นไง”ผมบอกมัน แล้วยิ้มไอ้ตาร์รีบกระเถิบถอยก้นหนีครับ ใช่ครับ ใช้ยามันแตกเร็ว อย่างเมื่อคืนมันก็ไปก่อนผม แต่ว่าถ้าไม่มียา แค่ออกไปหนึ่งรอบแรก รอบสองมันก็จะเริ่มออกยากลง แล้วรอบสามรอบสี่ละครับ กว่าจะแตก ไม่ต้องบิ้วอารมณ์กันตายเลยหรอครับ คงนานน่าดูครับ เหอะๆ เอิ้กๆ
“ไอ้ปอง.กรูไปนอนด้วยนะ”ไอ้ตาร์รีบลุกขึ้นยืนด้วยความหวาดกลัว
“ทำไมวะ..”ไอ้พี่ปองรีบถาม ทั้งโต๊ะหันมาจับจ้องไอ้ตาร์ แล้วหันมามองหน้าผมที่นั่งยิ้ม สูบบุหรี่สบายอารมณ์อยู่เลยครับ
“ก็ลองไปดู..”ผมบอก แล้วนั่งกินต่อ ไอ้ตาร์นั่งลงเก้าอี้ข้างๆผม แต่ว่าไม่ได้มานั่งติดกับผมแล้วผม ผมได้แต่ยิ้มเยาะในใจ มึงตอนนี้โคตรตลกเลยวะไอ้ตาร์
พอไอ้ตาร์มันกินข้าวเสร็จ มันก็ไปจัดแจงเก็บในครัว แล้วมันก็เดินออกมาครับ
“ไปอาบน้ำ..อยู่ในห้องนั่นแหละไม่ต้องออกมา..”ผมพูดกลางโต๊ะเลยครับ เอาทั้งวงเงียบรอบทสนทนาต่อไป
“จะไปเดินเล่นหน่อย”ไอ้ตาร์พูดลอยๆ แล้วยิ้ม ทำท่าเหมือนเด็กหนีความผิด
“ก็ได้..เลือกเอาอาบน้ำในทะเลกับอาบในห้องน้ำดีๆ..ไม่ป่วยตายด้วย”ผมบอก แล้วแสยะยิ้ม พ่นควันบุหรี่ออก
“เฮีย.ผมว่าเฮียเปิดบ้านอีกหลังเหอะ..ไอ้ข้าวโคตรน่ากลัวเลยวะแม่งหน้าหื่นชิบหาย”ไอ้แมนรีบบอก ไอ้ตาร์ทำหน้าหยาดๆกลัวๆครับ
“เอ้า..ยืนรอเชี้ยไร..”ผมพูดอีกครับ ทำหน้าทำตากวนส้นตีนในมัน ก่อนที่ไอ้ตาร์มันจะเดินเข้าห้องไปแต่โดยดี
ตอนนั้นผมกระดกเหล้าไม่ยั้งเลยครับ อัดเข้าไปครับ ยิ่งเมายิ่งเงี่ยน ก่อนที่บุหรี่จะหมดไปสามมวน พอครับ เดี๋ยวไอ้ตาร์มันด่าเอา ว่าสูบเยอะอีก ผมลุกขึ้น จะไปปฏิบัติภารกิจอันใหญ่หลวง
“เบาๆนะมึง..เดี๋ยวเพื่อนกรูตาย”พี่ไม้บอก
“เออน่าพี่.เมื่อคืนผมจะตายไม่เห็นมันยั้ง”ผมบอกแล้วซดเหล้าอีกอึกก่อนเข้าไปในบ้าน พร้อมด้วยขวดเบียร์ขวดเล็กอีกขวด ถือไปด้วยครับ
ไอ้ตาร์มันยังอาบน้ำไม่เสร็จเลยครับ ผมเลยแก้ผ้ารอมัน
ก๊อกๆ
ผมเคาะประตูห้องน้ำอยู่ แต่มันยังไม่ยอมเปิดครับ
ก๊อกๆ
อีกรอบครับ ก็ยังไม่ยอมเปิด
“เปิด..”ผมพูดคำเดียว หนักๆหน่อย มันรีบเปิดทันทีครับ เสียงน้ำ ดังออกมา พร้อมกับไอน้ำร้อนด้วยครับ ไอ้ตาร์มันยืนเอาผ้าขนหนู พันเอวไว้ทั้งๆที่ตัวมันเปียก ผมนี่อยากจะขำออกมาเลยครับ ผมเปิดประตูห้องน้ำไว้ไม่ปิด ก่อนที่จะเดินเข้าไปประกบตัวมันทันที
และแล้วภารกิจก็เสร็จสิ้นไปสามยก พักบ้างติดบ้าง รอบสุดท้ายนี่ผมให้ไอ้ตาร์มันขย่มเองเลยครับ ทั้งๆที่มันไม่มีแรงแล้วครับ
“ถ้ากรูไม่แตกก็ไม่ต้องนอน”ผมบอกมัน
ไอ้ตาร์มันเงียบ มีแต่เสียงครางอือ อ้าของมันครับ จนมันหมดแรง ซบที่อกผม ไม่ขยับเลยครับ
“ไม่ไหวแล้ว..”ไอ้ตาร์มันพูดเสียงกระเส่า แต่น้ำตรงน้องชายมันยังเยิ้มอยู่เลยครับ ไอ้ไม่ไหวที่ว่านะคงขย่มเองไม่ไหวแล้ว ไอ้น้ำเนี้ยยังออกได้อยู่ ก็มันหื่นจะตาย จะไม่มีให้ออกได้ไงละครับ ผมเลยต้องเร่งเครื่องเองอีกครั้ง หนักขึ้นหนักขึ้น จนครางไม่ได้ศัพท์ ยิ่งไอ้ตาร์ครางดังเท่าไหร่ ผมยิ่งได้ใจกระแทกหนักเท่านั้นครับจนผมผลักตัวให้มันนอนลง แล้วก็ซอยอีกเป็นครั้งสุดท้ายที่ถี่ยิบ ผมก้มลงไปจูบปากมัน แต่ว่ามันยังไม่มีแรงจะจูบผมตอบเลยครับ
“ไม่ไหวแล้ว....อะ..เร็วอีก..อือม..ข้าว.”ไอ้ตาร์ครางระงม พร้อมกับชักน้องชายตัวเอง ผมเร่งเครื่องไม่ยั้ง
“อะ..ตาร์..อึอ..แม่งเอ้ย..ฮะ...ซี๊ดดด”ผมครางออกมา เพราะว่าไอ้ตาร์มันขมิบตอดของผมถี่ยิบ เมื่อมันออกไปก่อนแล้ว ผมกระแทกแรงๆ ทั้งเน้นทั้งหนัก จนออกหมดในที่สุดครับ
ผมกับมันนอนกอดกันด้วยความเหนื่อย ก่อนที่จะหลับไปด้วยท่าที่แบบต่างคนต่างไม่มีแรงแล้วครับ
...
จานเสร็จแล้วจ้า มาต่อได้ หิหิ
แต่ว่าไม่อยากส่งเลย เพราะกลัวผิด เอิ้กๆ แต่ก็ต้องส่ง เพราะว่าถ้าไม่ส่งจะโดนหนักกว่าเดิม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกกำลังใจเลยน่ะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
ขอบคุณที่มารอกันด้วยนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
ฝันดีนะค่ะ
บับบายค่ะ
-
จิ้ม :z6:
เบบี้ ด้วยความรัก
o18
:m25: :m25: 4 ต่อ 4 สองคืนล่อไป 8 แม่เจ้าาาาาาาาาาาาา
ป.ล. ทำไมถึงทำกะพี่แมนของชั้นด๊ายยยยยยยยยยยยยยย :beat:
-
ข้าว แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงส์ แสบจริงพ่อคุ้ณณณณณณณณณณณณ :m25:
-
:m25: :m25:
-
สุดยอด :pighaun: :m25:
-
มาทักทายค่ะ
เพิ่งทำงานอีกชิ้นเสร็จ เครียดมากๆ แบบว่าเขียนอะไรไม่ออกเลย กดดันหลายทาง กลัวโดนอาจารย์ว๊ากงานกลับมา เลยไม่ได้มาต่อเรื่องเลยวันนี้ วันอังคารมีงานส่งอีกสองงาน วันพุธอีกหนึ่งงาน ตอนนี้เพิ่งเสร็จไปชิ้นเดียวเอง คนอ่านอย่างเพิ่งงอนกันนะค่ะ ที่วันนี้ไม่ได้มาต่อ แฮะๆ ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ อยากมาต่อแทบแย่เลย แต่ว่าอยากให้เป็นช่วงยาวๆทีเดียวไม่อยากให้คนอ่านอารมณ์ค้าง
พี่มิ้น
ฮ่าๆ สุดท้ายก็มาต่อเรื่องของตนเองแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านเลย สงสัยต้องรองานเสร็จ แต่ถ้าจะให้ดี พี่มิ้นไปต่อเป็นตอนที่46ด้วยเลยได้อะป่ะ
......................................
RealReal
อันนี้มาแนวคับข้องใจ ว่าทำไมเข็มไม่ยอมเป้สักกะที เหอะๆ ไม่รู้สิ อ่านต่อไปค่ะ ว่าเมื่อไหร่จะยอม ถ้านานหน่อยก็อย่าว่ากัน ถ้าไม่นานก็มาชมกันด้วยเน้อ กร๊าก อย่าๆ อย่าอยากเอาตีนถีบหน้าคนเขียน ฮ่าๆ ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ ที่เป้มีความรู้สึกเหมือนคนนกเขาไม่ขัน
......................................
ป.ล. พี่มิ้นขอบคุณที่ไปต่อเรื่องนะค่ะ แต่ว่ามาต่ออีกตอนจะดีมาก ขอมากไปป่าววะกรู
ป.ล. พี่พาก์ท ไปต่อเรื่องของตัวเองด่วน บัดนาวค่ะ อย่าให้มีน้ำโห
.................................
ทำไมมีแต่คนอยากให้เรียกเลือดหว่า บอร์ดนี้มีแต่หื่นๆทั้งนั้นเลยนิ รวมคนเขียนด้วย เอิ้กๆ
.................................
ยังไงคืนนี้นอนหลับฝันดีกันทั่วหน้านะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกคอมเม้นค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
บับบาย
ขอเรียกแทนตัวเองว่าพี่ละกันเพราะจากที่อ่านว่ามีงานส่งอาจารย์น้องคงยังเรียนหนังสืออยู่อะส่วนพี่ทำงานแร่ว
ขอชมก่อนนะว่าเขียนดีอะ ทุกตอนมันตอบคำถามได้ตลอดอะ ส่วนตรงที่ถามไว้ จากคำตอบก้อพอจะเดาออกแร้นว่าต้องรอถึงตอนช่วงเป้จิตตกนี่เองถึงจะได้รู้ว่าเมื่อนั้นเข็มคง... :haun4: อะ ฮ่า ๆๆ
เป็นกำลังใจให้น๊า.... o13
-
:pighaun: :pighaun:
โอ้ววว
ข้าวเอาคืนได้แบบแรงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แอบสงสารแมน
แต่แบบว่าเป้กะเข็มก็ยังอีกเหรอ
คืนต่อไปขอเป้กะเข็มมมม
อิอิ
กอดๆๆเบบี้ :กอด1:
-
นตอนนี้แล้วสะใจอย่างแรง อิๆ สมน้ำหน้า ไอ้แมน มัน 5555+++
:laugh: :laugh: :laugh:
แล้วแบบรู้สึกว่าตาร์ จะไม่ได้เหนื่อยเปล่านะ ก็ข้าวให้ความสุขซะ
:o8: :o8: :o8:
-
:z1:
เสียโลหิตกันเป็นทิวแถว
-
:a5:เบบี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไมทำกับตาร์ของเจ๊รอย่างงั้นไม่นะ :o12:
โธ่.....ตาร์เราโดนขู่ซะตัวหลีบเท่ามดเลยนะ
น่าสงสารมากมาย....แต่เห็นว่าเป็นข้าวหรอกนะเราเลยปล่อยให้ทำตาร์ได้
แต่ว่าสงสารแมนจริงๆเลยทำดีแต่ผิดงานไปหน่อย...เอิ๊กกกกก
ว่าแล้วว่าต้องโดนกันถ้วนหน้าเข็มเป้....แล้วเมื่อไรเข็มจะให้อ่ะจ้า
สงสารเป้มานนนนนะรอด้วยความรักเลยนะ...ถึงกับยันตกเตียงเลย
ชอบมากมายถึงจะโผล่มาหน่อยหนึ่งแสบเราโหยยย
ได้ไงเมาหลับซะงั้นนะคนเรา....แต่ชอบมากมายตอนที่หึงน้องปานไม่ให้มอง
สิ่งอัศจรรย์ของโลกของแมน5555+
แต่ว่ายังไงเขาก็ว่าตอนนี้ข้าวใจร้ายกับตาร์มากมาย
สงสารตาร์อ้าแขนรัดตาร์มาเป็นของตัวเองเลย :-[
เบบี้อย่าใจร้ายกับตาร์แบบนี้บ่อยนะ...เขาใจไม่ดี :monkeysad:
5555555555555555+
ดีใจด้วยที่งานเสร็จแล้วนะจ้า
แต่ว่าเขายังไม่เสร็จเลยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
ไปทำต่อก่อนนะ.....กอดดดดดดด :กอด1:
-
อ่า มาต่ออีกตอนจนได้ สงสารแมนอ่ะ เง้อ
ว่าแต่พี่ตาร์เปนงัยมั่งอ่ะ ข้าวนี่ร้ายไม่เบาเนอะ
เบ่บี๋ สงสารเป้ว่ะ พี่ตาร์นี่ยังงัยข้าวก็ยอมหั้ยช่ายมะ
แล้วเป้นี่ โหย เขมจัยแข็งจริงๆ อยากเหนตอนที่เข็มทนไม่ไหวแล้วเรียกร้องเป้อ่ะ แบบว่าออกแนวอย่างว่านิส1 ได้ไหมเอ่ย คริๆๆๆ จารอเน้อ อ่อ เอาแฟนเเมนมาเปิดตัวได้แล้ว หาไหนไม่ได้ชั้ยบริการฝองเพื่อนไปเลย อริอริ
:3123:
-
เข้ามาให้กำลังใจ
แฮ่มๆ
ไอเลิฟยูววววว เบบี้
แอนด์อิฟดิสไคว์ออลไรรรรท์
ไอเลิฟยูววววว เบบี้
ทูวอร์มมายโลนลี่นายยยยยท์
ไอเลิฟยูววววว เบบี้
ทรัสอินมีเวนไอเซ อี้ เย
โอ พริตตี้ เบบี้
ดอนท์บริงมีดาวน์ ไอเพรย์
โอ พริตตี้ เบบี้
นาวแดทไอฟาวยูสเตย์
แอนด์เลทมีเลิฟฟฟฟยูววว เบบี้
เลทมีเลิฟฟฟยูววว
-
^
^
^
โอวววววว เพลง
อึ้ง
-
:pighaun: เป้เข้ม ตอนหน้านะ :call:
-
4 ต่อ 4 Family game
เกมของคนรักครอบครัว
-
เเบบ ข้าวน่ากลัวเว่ออะ
เปนคนอาฆาตเเรงน่ะเนี๊ยะ
สงสาร เฮียจัง 55
เฮียต้าร์ ผมเปนไงมั้งเนี๊ยะ
เจอเเบบปกติ ไม่ช่ายของพิเศษช่วยอีก 55
-
^
^
^
โอวววววว เพลง
อึ้ง
ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ เดี๊ยะๆๆๆ คืนนี้อย่าสะกิด
ครั้งแรกที่เห็นชื่อเบบี้แล้วนึกถึงเพลงนี้ทันที....
อ่ะๆ เอามาให้ฟังด้วย
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2A4GF74P0&Autoplay=0
ฮัมเพลงออกทู้ไป~
-
นึกภาพมันนั่งเด่อยู่บนหาด ก๊ากกก..สะใจเหี๊ยยยแม๋นนนน
แต่ข้าวโหดนะ ทำซะต้าร์หมดแรงอ่ะ ทั้งโหดทั้งอึด
สรุปว่า เกิดแผ่นดินไหวแค่ห้องตาร์กะข้าว
ห้องอื่นแค่ระเบิดลง คนบางคนถูกถีบตกเตียง
ผิดจากที่อยากให้เป็น..แต่ก็สะใจอ่ะ ฮ่าๆ
ร๊ากกกน้องปาน แบบไม่มีเหตุผล
เช่นเดียวกับร๊ากกกเบ่บี๋..
-
แก้แค้นได้ดีมาก 555 :laugh:
-
:กอด1:กอดก่อนเข้านอน
คืนนี้ขอนอนกับข้าวคริๆๆๆ...
-
[size=8]เหนื่อยเเทน[/size]
(http://tinyurl.com/5l9muk/.gif) (http://tinyurl.com/5u4fnu)
(http://tinyurl.com/5mavta/.gif) (http://tinyurl.com/5v5omk)
(http://tinyurl.com/5ox98t/.gif) (http://tinyurl.com/6mrmuw)
(http://tinyurl.com/6xlwtj/.gif) (http://tinyurl.com/6rkuox)
-
สุดยอดดดดดด
-
:laugh: สงสารพี่ต้าอะ แต่...
แล้วน้องปานกะพี่แสบอะคร้าบบ
-
เสมอ4-4 ยังงี้ต้องมีนัดล้างตาอีกมะเนี่ย
:z2: :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
อ่าครับสงสารพี่ตาร์นะครับ
ข้าวก็เกินไป อิอิ เห็นใจพี่ตาร์จริงๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ฟ้าเหลืองแน่ต้าร์เอ๋ย
-
แมน :m20:
โอ้วววววววววววววว4ต่อ4 :jul1:
จะสงสารต้าร์ดีไม๊เนี่ย :z2:
แต่น้องปานน่ารัก :man1:
:3123:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
ไม่ต่างกันเลย!!!~
-
แค้นกันไป แค้นกันมา ตายยยย พอดี :pighaun:
-
แก้แค้นแบบนี้ได้ใจมากกกกกกกกกกก :haun4:
สงสารพี่ตาร์เหมือนกานนะงิ :o8:
-
กินกันไม่ลงจริงๆ 555 :haun4:
-
สมกันดีจิงๆๆ
ต้าร์กะข้าวเนี่ย
:o8:
ปานน่าร้ากได้อีกกกก
รักเบบี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z1: :z1:
-
สุดยอด แก้แค้น แบบสุดๆๆ
5555555 o13
-
ข้าวนี่เถื่อนได้อีกอ่า
-
เหอะๆ...
หยดหยอง
:sad3: :sad3:
-
ท่าทางทะเลจะจืดฟ้าจะเหลืองแน่ๆอ่ะ :z2:
-
ตอนนี้ข้าวน่ากลัวมาก เข็มรั้งอันดับสอง ตามมาติดๆ o22
อ่านแล้วสงสารเป้เจรงๆ อย่างน้อยตาร์ก็สมหวังไปแล้ว 4 ที แต่เป้นี่สิอดแล้วยังเจ็บตัวอีก :serius2:
ส่วนแมน ขวัญใจคนล่าสุดของข้าเจ้า โดนย่ำยีไปด้วยสายตากี่ร้อยคู่ก็ไม่รู้ น่าฉงฉาน :oo1:
หวังว่าคงมีหนุ่มมาแอบปิ้งในช่วงเวลาที่นู๋แมนนั่งโชว์อยู่ก็จะดีนะ :call:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ได้ใจจริงๆๆๆเลย
ตอนนี้อ่ะ
ชอบๆๆๆๆๆๆ
แต่ไม่มีตอนปานกะแสบเลยอ่ะ
มีแต่ ด่าๆๆ งอนๆๆๆๆ
ขอปานกะแสบด้วยนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ล้างแค้นได้แบบว่า
โหดดดดดดอ่ะ o13
-
แก้แค้นฮามากๆๆๆๆ :laugh:
-
ข้าวเนี่ยโหดเสมอต้นเสมอปลายจิงๆ :laugh:
-
โหดจริงจัง ,,
เป้กะเข็ม นะเบบี้ :z1:
-
“สัด..กรูบอกให้รอให้รอ.รอไม่ได้ก็ไปปี้กับคนอื่นซะ..แม่ง.. จะมามัดมือชกกรู..ฝันไปเหอะ..กรูไม่เอาให้ตายคาตีนกรูดีนักหนาแล้ว”ไอ้เข็มยืนเท้าเอวพูด ผมเลยอมยิ้มออกมานิดๆไอ้เป้มันก็ยอมไอ้เข็มมากๆเลยน่ะครับผมว่าอ่ะ
“สงสารไอ้เป้วะ...มันออกจะรักมึง”ผมบอกมัน
“เออ..กรูรู้..กรูก็สงสาร..แต่กรูยังไม่ให้..จบ”ไอ้เข็มพูด เด็ดขาดมากเลยครับ
แล้วถ้าเป้ไป "ปี๊บๆ" กับคนอื่นจริงๆ ล่ะ???
มันเหมือนกับ ถ้ารับไม่ได้ ก็เลิกกันไปซะ!!!
คุณเคยต้องสูญเสียคนรักไปเพราะปากพล่อยๆ ของตัวเองรึเปล่าครับ???
-
ข้าว โหดมากอะ น่ากลัวแท้
-
จะตื่นไหวไหมเนี้ย :haun4: :haun4:
สุดยอด :pighaun: :pighaun:
-
หื่นกันสุด แฟนคู่นี้
-
:haun4: :haun4:
:pighaun: :pighaun:
-
โหข้าวโคตรโหดเลยอ่ะ
-
อะไรจะโหดปานนั้นอ่ะ ข้าว
เสียดายที่แสบเมาหลับไปก่อน ไม่งั้น... :z1:
และแล้วคู่เข็มกะเป้ก็อดเหมือนเดิมชิมิ
:เฮ้อ:
-
ตอนที่102 พิเศษ ปานกะแสบ <ไม่สนใจ>
ปิดเทอมนี้ผมได้มาเที่ยวกับพวกพี่ๆด้วยครับ พี่ข้าวน่ารักมากเลยอะ ผมชอบพี่ข้าวมากๆเลย เพราะพี่ข้าวเหมือนพี่ชายผมแท้ๆเลย ไอ้พี่แสบ มันกวนส้นเท้าผมไม่เลิก มันไม่เคยคิดจะเลิกด้วยมั้ง ไม่รู้ทำไมมันกวนได้กวนดี ผมละเกลียดปากมันจริงๆครับ
หลายวันที่ผ่านมา ที่จริงก็แค่สองวันนะครับ ไหนจะเรื่องราวของพี่ข้าว พี่เข็ม แล้วก็พี่แมน ที่ได้แกล้งไว้ซะเจ็บแสบแค้นปมพี่แมนไปอีกนานครับ
วันนี้เป็นอีกวันที่เราจะไปสถานที่ใหม่ ไปเช้าเย็นกลับมาที่รีสอร์ทครับ ไปหาดใกล้ๆเนี้ยแหละครับ เห็นพี่ข้าวบอกว่าเป็นที่สำหรับนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ เย้ๆ ได้ไปเที่ยวอีกแระ
“นี่มึงเข้าไปอาบน้ำหรือเข้าไปขัดส้วมวะ”นั่นครับ เสียงอันไม่พึงประสงค์ ก็คงรู้ว่าใคร หมาตัวไหนมันเห่า
“อะไร..ใครจะเหมือนพี่อะ..เข้าไปห้านาทีก็ออก.วิ่งผ่านน้ำ”ผมเถียงคำไม่ตกฝากกับพี่แสบตลอดแหละครับ สนุกดี บางทีผมชนะ บางทีพี่แสบชนะ ก็ว่ากันไป ผมเป็นยังไงก็เป็นอยู่อย่างนั้นแหละครับ เปลี่ยนไม่ได้จริงๆ ยอมรับว่าพี่แสบมันก็ชอบเถียงกับผมด้วย แต่ละคำละก็ ไม่เคยยอมกันหรอกครับ
“เปลืองน้ำเว้ย”พี่แสบมันตอกกลับมา
“แก้ตัวหน้าด้านๆ..”ผมบอก แล้วเช็ดตัว
“ปานดี...”พี่แสบมันชอบว่าผมแบบนี้ตลอดแหละครับ
“ปากเสีย..”ผมตอกกลับ พี่แสบมันก็รีบแต่งตัว ก่อนที่ผมจะทาโลชั่น แล้วก็แต่งตัว อะไรไปเรื่อยของผม
“เร็วสิวะ..เดี๋ยวก็ได้ออกช้าหรอก”ไอ้พี่แสบมันเร่งอีก พร้อมกับจัดของเข้ากระเป๋าเป้ใบเล็ก พี่แสบมันจะรู้นะครับว่าผมจะเอาอะไรไปบ้าง พี่แสบก็จะจัดให้ผมแต่งตัวเสร็จ ก็โยนโลชั่นขวดน้อยข้างหัวเตียงให้พี่แสบมันเก็บใส่กระเป๋าเป้ใบเล็กนั่น
“หอมวะ”นั่นครับ โดนลวนลามแต่เช้า ไอ้พี่แสบมันเข้ามาจูบต้นคอผมเบาๆ จนผมต้องหดคอหนี
“แน่ละ..ใครจะเหม็นเหมือนพี่”ผมพูดได้แค่นั้น รีบวิ่งออกนอกห้องเลยครับเดี๋ยวจะโดนจับกลับเข้าไปในห้องเหมือนเดิม
“พี่ข้าวววว.....”ผมเรียนจนพี่ข้าวต้องหันหน้ามาทันที
“ว่าไงครับ...”พี่ข้าวถาม
“ป่าว..คิดถึง..”ผมบอก แล้วนั่งลงข้างๆ ไอ้พี่แสบมันเดินยิ้มออกมาครับ
“ยิ้มบ้าไร..”ผมว่าให้
“เรื่องของกรู..”ดูมันครับ ดูมัน
“กินข้าวก่อนนะครับ..เดี๋ยวหิว..”พี่ข้าวหันมาบอก
“ฮะ...”ผมยิ้มตอบ แล้วเดินไปตักข้าว พวกเราใช้เวลารวมตัวกันอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะออกเดินทางพร้อมกันครับ ผมนะ จะไปนั่งกับพี่ข้าว ไอ้พี่แสบมันก็ไม่ให้ไปครับ ผมเลยโดนกลับมานั่งรถคันเดิม แต่ว่าขอนั่งหลังกับพี่เนตครับ ให้พี่ป๊อดนั่งหน้ากับไอ้พี่แสบไปครับ
และแล้วก็ถึงครับ เย้ๆ ถึงแล้ว ต่างชาติเต็มเลยแฮะ แต่ว่านั่นก็ทำความตื่นเต้นให้ผมอีก เพราะว่าผมชอบฝรั่ง กร๊าก ว่าไปนั่น ก็มันหล่อดีนี่ครับ หิหิ
พอเราลงมารวมตัวกันข้างล่าง ก็ลงไปนั่งที่ชายหาดครับ เดินหาที่เหมาะๆอยู่นาน เพราะส่วนมามีแบบเก้าอี้ครับ ไม่เอาครับ ไม่ได้บรรยากาศ ก็เลยได้ที่เหมาะได้ต้นไม้ใหญ่ แล้วก็ปูผ้า ปูเสื้อกันครับ ครบคนจนเหลือไว้เป็นที่นอนและที่เก็บของมากมายเลยครับ
ผมนั่งออกมานอกวงหน่อย เพราะว่าไม่ได้กินสุราเมรัยกับพวกพี่ๆเค้า นั่งกินบ้าง อะไรบ้าง โค้กก็กินไม่ได้เพราะว่าเป็นโรคกระเพาะ ทั้งๆที่อยากกินมากมาย ผมชอบกินโค้กมาเลย จนประมาณว่ากลับจากโรงเรียนทุกวันต้องมีโค้กก่อนหนึ่งขวด จนหมอสั่งห้าม ดีมากๆครับ สั่งห้ามของที่กรูชอบ ไหนจะกาแฟอีก ผมไม่ค่อยแตะโอวันตินเท่าไหร่ ชอบกินกาแฟแต่แล้วหมอห้ามก็ต้องมากินโอวันตินแทน
“เฮ้ยๆ..เล่นวอล์เล่บอลชายหาดกัน”เสียงพี่ปองดังขึ้น
“แล้วมึงจะเอาลูกบอลที่ไหนไอ้ปอง”พี่กอบถาม
“นู้..แย่งเด็กเล่น.”.พี่ปองชี้ไปที่เด็กเล็ก ที่เล่นบอลกันอยู่ครับ ทั้งลูกบอล ทั้งลูกบอลเล่
“จะเล่นไม่เล่น”พี่ปองถามซ้ำ
“เล่น..ๆ”พี่ข้าวบอก
“ปานเล่นมั้ยครับ”พี่ข้าวหันมาถาม ผมส่ายหัว ไม่ชอบเล่นกีฬาอะครับ เล่นเป็นไม่กี่อย่างที่ทำมาตั้งแต่เด็กก็คือ ว่ายน้ำ กับวิ่ง แล้วก็พวกท่ายิมบิดตัวหมุนตัว โค้งตัว เชื่อป่ะครับ ผมยังทำได้อยู่เลยอะ ฮ่าๆๆ นอกนั่นผมเล่นไม่เป็นสักอย่าง จนเพื่อนสนิทผมจะรู้เลยครับ ว่าผมเล่นไม่ได้ บอลเล่บอลก็ไม่เคยสอบผ่าน กว่าจะผ่านนี่ก็เอาหืดขึ้นคอ บาสนี่ยิ่งใหญ่เลยครับ เหมือนลงนรกครับตอนเรียน ไหนจะแฮนบอล แล้วก็สอบบอลตอนม.ต้นอีก โอ้ พระเจ้าทำไม่ได้สักอย่างเลยครับ เออ เป็นอีกอย่างครับ ตอนม.ปลาย ผมก็เล่นได้ดีเหมือนกัน หิหิ เปตอง กีฬาที่ไม่ต้องใช้แรง กรูเล่นเป็นคราบ
“มึงไปถามมันทำไม..ตัวแค่เนี้ยมันจะทำห่าไรเป็นวะ”เสียงอีพี่แสบมันลอดออกมา นี่ตกลงผมเป็นแฟนมันหรือเป็นศัตรูกับมันครับเนี้ย มันนะ ไม่เหน็บแนมแกมประชด ก็ด่าก็ว่า หวานไม่เคยเป็นอะ ไม่ค่อยจำอะไรหรืออะไรสำคัญๆด้วย ซึ่งนั่นผมก็ไม่จำเหมือนกันครับ แต่จะจำได้หมดเกี่ยวกับตัวพี่แสบว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร แต่อีพี่แสบมันจะชอบแบบ ห้วนๆ ไม่ใส่ใจ ปากหมากับผมทั้งต่อหน้าประชาชี แต่อยู่กับผมครับ ผมละเซ็งกับมันเลยครับ
ลึกๆบางครั้งผมก็รู้สึกนะครับ ว่าตกลงมันรักผมจริงรึป่าว บางทีมันคุยกับคนอื่นเพราะๆได้ แต่พี่แสบมันไม่เคยคุยกับผมเพราะๆเลย แต่นั้นแหละครับ เพราะว่าความรัก เลยทำให้ผมไม่อยากคิดมากและคิดไกล รวมทั้งเรื่องมันจะแอบมีกุ๊กมีกิ๊กรึป่าวที่มหาลัย หรือมันเรียกคนที่มหาลัยว่าแฟน แล้วเรียกผมว่ากิ๊กกันแน่ ทั้งหมดมันประมวลอยู่ในหัวผมหมดแหละครับ แต่ผมไม่อยากจะพูด และไม่ชอบพูด เรื่องอะไรแบบนี้ผมชอบเก็บไว้คนเดียว แล้วก็เครียดคนเดียวมากกว่าครับ ส่วนไอ้ร่าเริงที่แสดงออกไปมันก็เป็นจิตใต้สำนึกของผมที่เป็นคนร่าเริงอยู่แล้ว ขนาดบางทีเครียดยังร่าเริงได้เลยครับ แต่ก็ช่างเหอะ ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่อยากคิดมากไปคนเดียวครับ อีพี่แสบมันไม่เห็นคิดกับผมเลย
และแล้วพวกพี่ๆก็ไปเล่นวอล์เล่บอลกันครับ ทั้งหมดก็ พี่ข้าว พี่ตาร์ พี่ป๊อป พี่แมน พี่เข็ม แล้วก็พี่ฝ้าย อยู่ทีมเดียวกัน ทำไมคนมันเยอะจังวะ ก็ครับ มันจะเล่นพร้อมกันนะ แล้วอีกทีม พี่แสบ พี่ไม้ พี่ปอง พี่ป๊อด พี่จอย แล้วก็พี่ทศ อีกหนึ่งทีมครับ แต่ละคน ไม่รู้มันจะถอดเสื้อกันทำไม ทั้งพี่แสบ พี่ตาร์ พี่ไม้ พี่ทศ พี่ป๊อด ไม่กลัวดำกันรึไงวะ แล้วดูหุ่น พระเจ้า ฆ่ากรูให้ตายตรงนี้ที หุ่นแต่ละคน เลือดกำเดาจะไหลครับพี่คราบ
มัวแต่นั่งคิดอะไรใจลอยไปครับ
ตุบ
หงายหลังเลยครับ อะไรวะ
ผมพยุงตัวเองให้ขึ้นมานั่งแบบเดิมได้ ก็มองไปที่พวกที่เล่นบอลเมื่อกี้ พี่แสบมันเดินมาจะเก็บ ผมเริ่มเคืองแล้วครับ
“ใคร...”ผมขึ้นเสียงใส่พี่แสบ
“กรู...ทำไม มีปัญหารึไง”พี่แสบมันพูดหน้าตาเฉย ผมนิ่งเงียบ เอาสิ จะเล่นกับกรูใช่ปะ ได้ อย่ามาง้อกรูทีหลังนะ ผมนิ่งมองตาพี่แสบ แบบจ้องเลยครับ ว่าโมโหจริง พี่แสบมันหน้าสลดไปเลยครับ แล้วเก็บบอลไปเล่นต่อ
แม่ง เคืองวะ จะใครก็ช่าง อีพี่แสบ แม่ง ไม่คิดจะขอโทษอะ มันพูดคำว่าขอโทษออกจากปากมันมากๆเลยครับ ไม่รู้มันจะพูดยากไปไหน นับคำได้เลยครับ ไอ้คำขอโทษจากปากมันเนี้ย พูดกับเพื่อนมันพูดได้นะครับ แต่กับผม มันกลับไม่พูด ผมละน้อยใจมันจริงๆ ผมนั่งนิ่งอยู่ตรงนั่น ฟังเพลงไป หน้างอไปครับ ยังเคืองอยู่บัดดล
“พี่ป่านฮะ..เดี๋ยวปานมานะฮะ..”ผมหันไปบอกพี่ป่านแล้วหยิบกระเป๋าตังออกมาจากกระเป๋าเป้
“ไปไหนจ๊ะ”พี่ป่านหันมาถาม
“เดินเล่นนะฮะ.เบื่อ”ผมบอก แล้วยิ้มให้พี่ป่าน
“จะเอาอะไรรึป่าวฮะ.”ผมถาม
“ไม่จ๊ะ...รีบไปรีบมานะจ๊ะ..เดี๋ยวไอ้แสบกลับมาไม่เจอโมโหอีก”พี่ป่านพูดช่างแสนรู้นิสัยไอ้แสบจริงๆครับ
“ช่างหัวมันสิฮะ..”ผมบอก แล้วยิ้มให้ก่อนเดินออกมาครับ เดินออกมาตรงฟุตบาท ออกมาจากชายหาดแล้วครับ แต่ยังมองเห็นทะเลอยู่ ร้านอาหารเยอะแยะมากมายจนตาลายไปหมด ผมเดินดูของไปเรื่อยๆ
นึกในใจ อยากกินป๊อกกี้อะ เลยเดินเข้าเซเว่นไปซื้อป๊อกกี้ ดันเหลือบไปเห็นโค๊ก กั๊ฟ พระเจ้า ของโปรดเลยครับ อยากกินมากอะ ทำไงดีอะ หมอห้าม แล้วกี่ครั้งที่ผมขัดคำสั่งหมอ เจ็บท้องจะเป็นจะตายเลยครับ ผมเดินวนเวียนอย่างกับคนบ้าอยู่หน้าตู้โค้ก สุดท้าย ไม่กินก็ได้วะ เลยซื้อขนมอย่างอื่นแทน ที่จริงหมอก็ห้ามนะครับ แต่อันนี้ขอจริงๆครับ หยุดไม่ได้ ต้องกิน ชอบครับ
ผมเดินออกไปตามถนนตามฟุตบาทริมถนนบ้าง กินป๊อกกี้ไปด้วย เจอร้านส้มตำ เมื่อกี้ พวกพี่ๆเค้าไม่ได้ซื้อกันนะครับ ผมเลยนั่งรอสั่งส้มตำ ของผมตำไทยไม่เผ็ดมาก รสต้องเปรี้ยวหวานด้วยครับ นอกนั้นอีกสี่อย่างปนๆกันไปครับ ไก่ย่าง ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ทำอย่างกับมาเที่ยวน้ำตกอะครับ แต่มันอยากกินจริงๆอะ ผมซื้อมาแล้วเดินกลับไปที่ชายหาด
ก็ไม่เจอไอ้พี่แสบแล้วครับ ผมมองหาพี่แสบจนทั่วตรงที่เล่นวอลเล่บอล แต่ก็ไม่เจอ
“อ่าว..มาแล้วหรอ.แล้วซื้ออะไรมาเยอะแยะจ๊ะ”พี่ป่านทัก
“ฮะ..ส้มตำ...กินเลยฮะพี่ป่าน”ผมเอาถุงส้มตำวาง แล้วจัดของ ก็ทำตัวปกตินะครับ แกล้งเหลือบไปดูเป็นระยะๆ ก็หาตัวไอ้พี่แสบไม่เจอครับ
“มึงไปไหนมา..”เสียงมาจากด้านหลัง ทำเอาผมต้องหันหน้าไปครับ แต่มองด้วยหางตา หน้ามึงเหมือนยักษ์เลยอีพี่แสบ
“ยุ่ง..”ผมตอบ แล้วหันมาจัดของต่อ
“ที่หลังไปไหนบอกด้วย..เดินไปคนเดียวได้ไง”พี่แสบพูด
“มีขา..หรือว่าพี่ใช้ขาเดียวกับผมละ”ผมตอบ แล้วก็จัดของเสร็จ เอาส้มตำของผมวางไว้หน้าผมเลยครับ กลัวคนอื่นแย่ง ก็เค้าชอบกินอะ
“มึงอย่ากวนตีนกรูได้มั้ย..แม่ง..”พี่แสบเริ่มหัวเสีย ก็ถ้าไม่พูดว่าขอโทษ ก็ไม่หายหรอกเฟ้ย
ผมนั่งเงียบ กินครับ ไม่สนใจมันครับ ไอ้พี่แสบมันเลยหงุดหงิดแล้วไปนั่งอยู่ตรงพี่นิล ห่างไกลผมเลยครับ พวกพี่ๆเล่นกันอยู่นาน ก็มานั่งพัก พี่ข้าวมานั่งลงข้างๆผมครับ
“พี่ข้าวหุ่นดีจังอะ”ผมบอก แล้วก็เอานิ้วจิ้มแขนพี่ข้าว
“อย่างอื่นก็ดีนะครับ”พี่ข้าวดันทำสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ผมอีกครับ
แต่แล้ว
เพี้ยย
พี่ข้าวก็โดนพี่ตาร์ตบหัวเข้าให้อย่างจัง
“ไอ้เชี้ยตาร์..เดี๋ยวนี้กล้าตบหัวกรูหนอ.ห๊ะ”พี่ข้าวหันไปขึ้นเสียง
“ก็ข้าวเจ้าชู้อะ”.พี่ตาร์รีบแก้ตัว แล้วทำหน้าหมาหงอยอีกครั้งครับ
“เฮ้ย..ไอ้แสบ...สาวคนนั้นเค้าชอบมึงวะ”พี่แมนวิ่งมาจากวงสาวๆอีกวงที่พี่แมนไปจีบเค้าเมื่อกี้ครับ สาวๆมากันห้าคน ใส่บีกินกี่กันหมดเลยครับ ผมว่าแก้ผ้าเลยดีกว่าแบบนั้นนะ ปิดไอ้นั่นนิด ไอ้นี่หน่อย ไม่รู้จะปิดไว้ทำไม แต่ก็นะ คนเค้าหุ่นดีเค้าก็อยากจะโชว์ ก็เหมือนพวกพี่ๆ พี่ตาร์ พี่ข้าว พี่แสบ อะไรพวกนี้แหละ ถอดเสื้อเพราะว่ามั่นใจว่าหุ่นดีไงครับ ถ้าเป็นผม คงไม่กล้าถอดงะ หุ่นขี้ก้างแบบนี้ ก็ไม่ได้ถึงกับผอมหรอกนะครับ แต่ว่าก็ไม่ได้สูงเปรตเท่าพวกพี่พวกนี้ แล้วก็ตัวเล็ก เอวคอดอีกต่างหาก ช่างเอาหุ่นกรูมาไม่ได้ต่างจากผู้หญิงเลย แม่ง เคืองเหมือนกันนะเนี้ย นะจุดนี้นะ
“เฮ้ย...สวยด้วยนะมึง”พี่แมนพูด เหมือนไม่ได้มีผมอยู่ตรงนี้เลยครับ แต่ว่าผมก้มหน้าไม่มองหน้าพี่แสบมันหรอกครับ ไม่อยากรู้ด้วยว่ามันจะตอบยังไง
“ไอ้แมน..ระวังปากหน่อย”พี่ข้าวพูดขึ้น
“เออ.ขอโทษวะ”พี่แมนพูดเหมือนสำนึกผิด แล้วนั่งลงข้างพี่แสบ พี่แสบหันมามองหน้าผม แบบโกรธผมอยู่ มึงโกรธอะไรกรูเนี้ย กรูนี่ต้องโกรธมึง ไอ้พี่แสบบ้า
“เซ็กซี่มั้ยวะ..”พี่แสบมันพูด แต่ตามันมองผมครับ ผมก็จ้องหน้าพี่แสบแบบ ไงอะ ทำหน้าเฉยๆ ไม่ได้โมโหกับคำพูดของพี่แสบหรอกครับ
“โคตรเลยมึง..บิกินนี่สีขาวนั่นไง..”พี่แมนชี้ไปครับ ผมหันไปมองผู้หญิงคนนั้น นั่งกันอยู่ห้าคน มองมาที่กลุ่มพวกผมบ้างเป็นระยะๆ
“เหี้ยแมน...ถ้ายังไม่หุบปาก..เดี๋ยวกรูจะให้แดกตีนกรู”พี่เป้พูดขึ้น พี่เค้าคงรู้แหละครับ ว่าผมอึดอัดแล้ว
“แล้วของมึงคนไหน”พี่แสบถามขึ้น ผมนั่งก้มหน้าแล้วครับ ทำเป็นกินต่อ พี่แมนไม่พูดครับ แต่คงทำอะไรสักอย่างเป็นที่รู้กัน พี่แสบมันจะทำอะไรนะ พี่แสบลุกขึ้น แล้วเดินไปเลยครับ ผมมองด้วยความอึ้ง พี่แสบไม่หันกลับมามองผม ผมทำตัวไม่ถูกแล้วครับทีนี่ หักหน้ากันชัดๆ พี่แสบมันจะเล่นอะไรของมัน เมื่อกี้ผมแค่โกรธมันนิดหน่อยเอง ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยวะ พี่แสบเดินไปที่กลุ่มผู้หญิงพวกนั่น แล้วนั่งลงทันทีครับ
“มันบ้านะครับ..อย่าไปสนใจเลย”พี่ข้าวพูดบอก แล้วจับมือผมไว้ ผมหันไปยิ้มให้แบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“กินสิพี่ข้าว..ปานไปซื้อมาเลยนะเนี้ย..”ผมบอกพี่ข้าว แล้วผมก็หยิบไก่ขึ้นมากิน แบบไม่สนใจ ทั้งวงเงียบกริบ ประมาณว่าเมื่อกี้พายุลงแบบเงียบๆหรอ เกิดอะไรขึ้น เมื่อเช้ายังดีๆอยู่เลยนิ
ผมไม่หันไปมองพี่แสบอีกเลย นั่งกินอยู่อย่างนั้น ละเลียดหน่อยนะครับ กินช้าๆ หันไปเห็นโค้กอีกแระ อยากกินจังน้า อย่างกับคนติดยาเลยกรู
“ไปเล่นน้ำกับพี่มั้ยครับ..”พี่ข้าวหันมาถาม คงเห็นว่าผมนั่งเงียบนะครับ
“ฮะ...”ผมยิ้มให้ พี่ข้าวลุกขึ้น
“ขี่โก่งอะ..”ผมทำท่า ให้พี่ข้าวรับ
“คราบๆ...”พี่ข้าวนั่งยองๆให้ผมขึ้นขี่หลังพี่ข้าว พี่ตาร์เดินตามมาด้วยครับ แล้วก็พี่เป้ พี่เข็ม พี่นิล พี่ทศ พี่จอย พี่ฝ้าย พี่ป่าน มากันเกือบหมดเลยครับ
และก่อนจะถึงน้ำทะเลก็ต้องผ่านด่านตรงที่พี่แสบมันนั่งอยู่ ผมรีบเอาหน้าวางไว้อีกด้านให้ไม่เห็นพี่แสบ แล้วเอาคางเกยไหล่พี่ข้าวไว้
“อ้า....ปุกปุย..”ผมเห็นหมาตัวนึงวิ่งมาครับ น่ารักเชียว น่าจะเป็นหมาพันธุ์ Norfolk Terrier ขนสีทองสวยเชียว ตัวเล็กๆน่ารักมากเลยครับ เพื่อนผมคนนึงมันเลี้ยงหมาพันธุ์นี้นะครับ ขนมันนุ่มมากๆเลยอะ แล้วหมาพันธุ์นี้ซนเหี้ยๆอะครับ กัดถุงเท้าผมขาดมาหลายคู่แล้วตอนไปบ้านมัน มันวิ่งเล่นมาอย่างสนุกสนาน
“วางปานหน่อยฮะพี่ข้าว..เร็วๆวางๆ”ผมรีบสั่งพี่ข้าวทันที เมื่อเห็นไอ้ปุกปุยวิ่งมาครับ ผมเป็นโรคประเพศ ชอบตั้งชื่อหมาเอง ที่มันไม่ใช่หมาของตัวเองนะครับ หมาคนอื่น เค้ามีชื่อหมาอยู่ ผมจะเรียกตามอารมณ์ผมไปอีกชื่อเลยครับ แล้วแต่ว่านึกชื่อไหนออก
พี่ข้าวรีบวางผมลง ผมวิ่งไปหาอีหมาตัวนั้นทันที มันก็ดันวิ่งเล่นกับผมด้วยซะงั้นอะครับ ผมแกล้งวิ่งไปไล่จับมัน มันก็วิ่งหนีผม วิ่งเร็วมากเหมือนเล่นกับผมอะครับ แบบวิ่งไปซ้าย มันก็วิ่งซ้าย วิ่งขวามันก็วิ่งขวา ตลกมาอะครับ ตอนมันทำหน้าตาแบบตื่นตกใจกลัวผมจับมันได้อะ
“ปุกปุยมานี่เร็ว...ปุกปุย”ผมเล่นไปทำท่าไปครับ ผมแกล้งวิ่งหนีมันบ้าง มันก็วิ่งตามผมนะครับ จนเหนื่อยอะ ผมหยุด จ้องหน้ามัน มันก็หยุดจ้องหน้าผม
“เจ้าเล่ห์นะแก..”ผมพูดบอกมัน แล้วนั่งลง
“มานี่สิ..”ผมนั่งยองๆ แล้วอ้าแขนรับ พร้อมกับกวักมือเรียก
“ปุกปุย....”ผมเรียกชื่อมันที่ผมตั้งเองเมื่อกี้ แล้วทำเสียงปากจุ๊ๆเรียกมันครับ มันทำท่าแบบงงๆ มองหน้าผม แล้วเดินหน้าถอยหลังอยู่ตรงหน้าผม ว่าจะเข้ามาหาผมดีรึป่าว ผมเริ่มเมื่อย เลยนั่งลงกับพื้นทราย
“ปุกปุย..มานี่มา..”ผมเรียกอีก มันนั่งลงกับทรายตามผม ฉลาดชิบหาย หมาเหี้ยไรวะ แล้วมีการมองหน้าผมอีกนะครับ
“โฮ๊กๆ ..”ขนาดเสียงเห่ามันยังน่ารักเลยครับ
“ปุกปุยมานี่มา.เร็วๆ”ผมทำมือ ไอ้ปุกปุยมันก็ทำตามครับ แล้วเดินมาที่ผม ผมแบบมือให้มัน ก่อนที่มันจะเดินเข้าเอาหน้ามาซุกมือผม ผมลูบหัวมันเบาๆ
“น่ารักจังนะแก...เจ้าของอยู่ไหนเนี้ย”ผมพูดกับมันแล้วอุ้มตัวมันเข้ามานั่งบนตัก มันก็ทั้งดมทั้งซุกตัวผมเลยครับ
“อย่าขี้อย่าฉี่ใส่ละ..ไม่งั้นโกรธจริงๆด้วย”ผมบอก มันตะกายผมใหญ่เลยครับ
“ไอ้ไข่เจียว..”ผมหันไปตามเสียง อึ้งแดกครับ หล่อชิบหาย คนห่าไรวะ โคตรของโคตรหล่อเลยคราบพี่คราบ ช่วยผมด้วยนี่ผมอยู่บนสวรรค์รึป่าวครับเนี้ย หล่อมากอะ ผมเก็บอาการนิดหน่อยก่อนที่จะตอบไปว่า
“เออ..นี่หมาคุณหรอครับ..”ผมถาม แล้วยิ้มแหยๆ มาเล่นหมาเค้าซะงั้นกรู
“ครับ..มันวิ่งไปเรื่อยนะครับ..”พี่คนนี้บอก ไอ้ปุกปุยมันก็ยังซุกผมไม่หยุด
“ไอ้ไข่เจียว..มึงมานี่เลย”พี่คนตรงหน้านั่งยองๆลงต่อหน้าผม แล้วเรียกไอ้ปุกปุย
“ชื่อไข่เจียวหรอแก..ชื่อก็น่ารักนะ..”ผมพูดกับหมา
“อ่า...อย่าเลียหน้าดิ..”ผมรั้งหน้าออกมาจากปากมัน ที่ตะกายผมไม่หยุด
“มันขี้เล่นนะครับ...ไข่เจียว..ไปกลับได้แล้ว..จะกินมั้ยข้าวเย็นะ..เดี๋ยวเย็นนี้ไม่ให้กินเลย”เสียงพี่คนข้างหน้าพูด ไอ้ปุกปุยหยุดตะกายผมทันทีแล้วหันไปที่พี่คนนั้น มันรู้เรื่องได้ไงวะ นั่นหมานะนั่นนะ
“เรื่องกินละไม่เคยผลาด..มานี่..ไปตะกายเค้าอยู่ได้..ไอ้นี่นิ”พี่คนนี้พูด แล้วตบหัวหมาเบาๆ
“ขอโทษด้วยนะครับ..”พี่คนนี้หันมาบอกผม แล้วยิ้ม โอ้พระเจ้า กรูจะตายเพราะรอยยิ้มมึงนี่แหละ
“ไม่เป็นไรครับ...มันน่ารักดีนะ..”ผมบอก
“บ้ายบายนะปุกปุย..”ผมบอกมัน ไอ้ปุกปุยวิ่งเอาเท้าหน้ามันมาทำเหมือนจะสวัสดีผม ผมเอามือรองแล้วลูบหัวมัน
“ขอตัวนะครับ..”พี่คนนี้บอก ก่อนที่จะเดินไปครับ อุ้มไอ้ปุกปุยพาดบ่า ไอ้ปุกปุยมันมองผมด้วยอะครับ ผมบ้ายบายให้มัน
แล้วเดินกลับมาหาพี่ข้าวที่เล่นน้ำอยู่ตรงกลางทะเล ผมไม่ได้หันไปดูพี่แสบเลยครับ ไม่อยากเห็นอะไรทั้งนั้น มันอยากทำอะไรก็เรื่องของมัน ในเมื่อไม่เห็นหัวผมก็ช่างมัน ไม่ทำอะไรมันทำก่อนแล้วค่อยคิดตลอดแหละครับ ไม่เคยจะนึกถึงจิตใจผมหรอกครับ ผมก็เบื่อมันตรงนี้เหมือนกันครับ แต่ทำไงได้ มันเลิกไม่ได้นี่ครับ
“ใครหรอครับ..”พี่ข้าวถามผม เมื่อผมเดินไปถึงตรงกลางทะเล
“ไม่รู้เหมือนกันฮะ..แต่ที่รู้ๆ.หล่อมากๆ..”ผมบอก
“อืม.หล่อจริงๆแหละ..”พี่ข้าวบอก ผมขี่โก่งพี่ข้าวต่อ ก่อนที่จะเล่นทุ่มตัวใส่น้ำกันครับ แล้วก็เล่นบันนาน่าโบทต่ออีกสองรอบ
แล้วกลับขึ้นมาบนบกด้วยความเหนื่อยอ่อน พี่แสบมันกลับมาที่เดินแล้วครับ ผมทำเป็นไม่เห็น แล้วเดินหยิบกระเป๋าเป้กับถุงก๊อบแก๊บจะไปอาบน้ำครับ ผมหยิบของสำคัญออก เอาแต่สบู่ของพี่ข้าวไปครับ กับยาสระผม ยืมของพี่ข้าวนะครับ แล้วก็เดินมาพร้อมกับพี่ๆที่เล่นน้ำด้วยกันเมื่อกี้
ผมอาบน้ำเสร็จสักพัก ก็เดินออกมาเจอ ไอ้พี่แสบ มันยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่นะครับ ผมก็เลยเดินออกมาเลย ไม่อยากหยุด เดี๋ยวมันบ้าขึ้นมาอีกครับ ขี้เกียจทะเลาะด้วย
เสียงฝีเท้าพี่แสบเดินตามมาติดๆ
“มีความสุขมั้ย..คุยกับผู้ชาย”เอาอีกแล้วครับ มันไม่เบื่อผมบ้างรึไง ชอบแดกดันผมอยู่เรื่อย
“มี..”ผมก็เอากลับครับ ไม่ยอมหรอก
“แล้วพี่ละมีความสุขมั้ยคุยกับผู้หญิง.”ผมตอกกลับบ้าง
“มีมากกว่ามึงอีกวะ..”พี่แสบมันพูด ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ ต่างคนต่างจ้องตากันเขม็ง
“งั้นก็ไปเปิดโรงแรมเอากันซะก็สิ้นเรื่อง..หึ..”ผมพูดแล้วทำหน้ากวนตีนใส่
“อ่าว..ได้ก็ไม่บอก..”พี่แสบมันพูดบอก ผมรีบเดินจ้ำออกมาเลยครับ แล้วเดินกลับไปที่ชายหาด
พี่แสบมันกลับไปที่กลุ่มผู้หญิงพวกนั้นอีกครั้ง ผมรีบเก็บของ ใจมันเจ็บแปล๊บลึกเข้าไปข้างใน
“ปานกลับด้วยได้มั้ยฮะ..”ผมพูดบอกพี่ข้าว
“ได้สิครับ..อย่าร้องนะ..”พี่ข้าวเหมือนรู้ซะงั้นว่าผมจะร้องไห้ ผมรีบกลั้นน้ำตา ก่อนที่จะช่วยพี่ๆเก็บของกลับรีสอร์ทกัน
“ไอ้แมน...คดีเก่าเพิ่งหาย..เอาคดีใหม่อีกแล้วนะมึง”พี่เข็มด่าพี่แมน พี่แมนทำหน้าเหวอครับ เพราะสายตาหลายคู่จับจ้อง ผมรีบเดินออกมาไม่อยากรับรู้ ก่อนที่จะไปรอที่รถพี่ข้าว
...
มาต่ออีกแล้ว
วันนี้เลิกเร็ว แต่ว่ามัวแต่ดูหนังเพลินไปหน่อย เลยมาต่อช้าอะ
ขอโทษจริงๆนะค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้เลยนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
คืนนี้ไม่รู้มาต่ออีกรึป่าวนะค่ะ
หิหิ
ถ้ารอไม่ไหวก็ไม่ต้องรอเน้อ
อาจไม่มา ถ้าหนังไม่จบ กิ้วๆ
ไปแระนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยค่ะ
พี่พาก์ท เอาเพลงซะนะ หิหิ ฟังไม่ได้อะ ไม่รู้เป็นไร กร๊ากก อย่ามาโทษเค้านะ เปิดกี่รอบก็ไม่ได้ แตได้ยินเสียงพี่พาก์ทร้องแระ เหมือนเสียงเออ เป็ดออกลูกเลยอะ ฮ่าๆๆ อะล้อเล่น
love you my sweetheart :กอด1:
ไปก่อนนะค่ะ บับบาย
-
มาต่่อเหอะ :serius2:
พลีสสสสสสสสสสส
เบบี้ที่ร้ากกกกกกกก
นะนะนะนะนะนะนะนะ :sad4:
:beat: :z6: ให้แสบ
-
^
^
จิ้มๆ
อ่ะ..ไม่ทัน จิ้มมิ้นท์ก็ได้ มินจิ้มมินท์ โฮะๆๆๆ
ไอ่แสบก็ยังคงเป็นไอแสบตามเดิม ก็คนมันเป็นงี้
จะเป็นแฟนมันก็ต้องทำใจนะน้องปาน
ประชดกันไปมา เรื่องมันจะไปกันใหญ่เอานา
แต่ว่า..ไข่เจียวน่ารักง่ะ..กริ๊ๆๆๆ
เบบี๋..คำนี้
ประเพศ >> ประเภท ครับ
-
เอาอีกแล้วครับ
ท่านแมน
หาเรื่องมาให้อีกแล้ว
คราวนี้จะโดนโทษสถานใด :เฮ้อ:
-
ค้างงงงง
มาต่อเร็ว ๆๆๆ น้า
:z3: :z3: :z3:
-
มาแล้วววว.......คู่นี้ที่รอคอย........555+
พี่แสบไม่สน..ปานเล่นกะหมาก็ได้เนอะ....^^
-
คู่นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแสบสมชื่อจริงๆ 555
-
:fire:
ทรมานกันอีกแล้ววววววว
:เฮ้อ:
-
คู่นี้น่า :z3: :z3: ปวดหัวจริง และอิแมน คดีเก่ายังไม่สร่าง ก็ก่อคดีใม่เลยนะเนี่ย ปากน่าตบจริงๆ ( ตบด้วยปากอ่ะนะ อิอิ )
-
เป็นแฟนพี่แสบ ต้องอดทน อยากจะยุ ให้ปานมีกิ๊ก ไปเลย
:z3:ให้แสบอกแตกตาย สม อยากเถื่อนดีหนัก
-
ไอ้แสบนิสัยไม่ดี :z6:
น้องปานเศร้าอีกแล้ว :m15:
ขอบคุณนะครับ เบบี้ o18
:bye2:
-
ขอบคุณเบบี้ดีที่สุดค่ะ :z1:
แต่แบบว่าสงสารปานจริงๆเลยอ่ะ :o12:
หมั่นไส้ไอพี่แสบ :z6:รักยังไงเนี่ยย
เจ้าของไข่เจียวหล่อค่ะ สนใจปานมั้ยคะ
จีบปานเลยค่ะพี่ หนูแอบเชียร์ ((หันซ้ายหันขวาหลบไอพี่แสบ))
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงน้าาา
:z2:
-
อ๊ากกกกกกกกก
ค้างงงงงงงงงงง
น้องปานน่าร๊ากกกกกก นึกภาพตอนเล่นกับปุกปุย แล้ว น่าร๊ากกกกกก :impress2:
ไอ้แสบเอ๊ยยยยย
จะยอมน้องก่อนไม่ได้รึไงวะ ! :z6:
วุ้ยยยย
ต่างคนต่างร้อนใส่กันนน ,,
ป.ล. คืนนี้มาต่อไวไวนะคะ
-
พอกันประชดกันไป ประชดกันมา :z3:
:L2:
-
อะไรนักหนาคู่นี้ :z3:
-
กำ เซงจัด ไอแสบนี่ก็เนาะ จะพูดจาดีๆ เปนไหมละ พออยากได้น้องปานมาก็จะเปนจะตาย ได้มาแล้วก็ทำตัวอย่างงี้ ก็รุ้อยู่ อ่านะ คนอย่างนายนี่มันหวานไม่เปน จะรักนะแต่ไม่แสดงออกอย่างเดียวนี่ มันไม่ได้หรอกครับ อีกฝ่ายเค้าก็ต้องการความมั่นจัยที่เปนสิ่งที่จับต้องได้ด้วยคับ
โถๆๆ สงสารแมนอ่ะ ทำไรนิดนึง ก็เปนเรื่องตลอด มายไม่ช่ายความผิดแมนหรอก มันถือเปนไทมมิ่ง มากกว่าเนาะ
เอางี้เบ่บี๋ ไอแสบมันทำร้ายน้ำจัยน้องปานอย่างนี้ เขียนงี้เลย พอปานเดินออกไปก็ไปเจอคุนพี่สุดหล่อลากดินเจ้าของไอ้ไข่ดาวอ่ะคับ ก็หั้ยเค้าชวนน้องปานไปทานข้าวไปทำไรก็ได้ จะดูดิ๊ คนอย่างเมิง เชี้ยแสบจะรุ้สึกอะไรยังงัยมั่ง อย่าคิดว่าตัวเองทำได้คนเดียว จะได้รุ้สึกมั่ง การประชดคนอื่น แล้วคนอื่นเค้ารุ้สึกอย่างงัย จะเปนจะตายอีกไหมคร้าบ ฮ่วย :m16: ข้ดจัย
ต้องปรับตัวกันอีกเยอะ ถึงจะมีความสุขอ่ะคับ
อ่า แบบว่ามารีเควสต่อท้าย เรื่องเป้กะเข็มยังไม่เคียเลยอ่ะคับเบ่บี๋ มาต่อหั้ยกระจ่างหน่อยคร้าบ เป้เปนคนอ่อนโยนนะคับ สงสารสัดๆ เลย แบบว่าต้องทนอยู่นัยสถานะการณ์อย่างนี้อ่ะ
แล้วก็ขออีกเรื่อง ขอบทเรียนอันร้ำรึกหั้ยแมนหน่อย จะได้คิดก่อนทำไรอ่ะคับ ขอแฟน โหดๆ ถึกๆ เลย ได้ไหม จะได้รุ้ พะเจ้าจะลงโทษคนทำไรไม่คิดอ่ะคับ คิๆๆ อ้วนวอนน้าคับ พลีสสสสสสสสสสสสสสส :monkeysad:
ปล. เสียงเฮียออกจะเพราะอ่ะเบ่บี๋ แต่ว่าต้องอาศัยจินตนาการขั้นสูงในการฟังอ่ะครับ กร๊ากกกกกกก ว่าแล้วต้องวิ่งหลบพระบาทาเฮียพากย์ กิ้วๆๆ ไปละ.........................ฟิ้ววววว
-
เอาปูเสฉวนหนีน้องชายไอ้แสบเลยค่ะน้องปาน :laugh:
-
:beat:
ให้แสบ
-
เบบี้ อย่าทำเยี่ยงนี้เลย มันปวดใจอ่ะ อยากรู้ๆ
:z3: :z3: :z3:
-
ฆ่าแสบทิ้งเลย
:beat: :beat: :beat:
-
:z1: :pighaun:
-
เห้อ คู่นี้เมื่อไหร่มันจะ หวานกันบ้างเนี่ย แอบหวังนะเนี่ย
-
ง่าาาาาาาาาาาาาาาา สงสารปาน :o12:
:z6: อิแสบ
-
มาต่อเถอะค๊าบ~ -/\-
-
พี่แสบ ไม่ได้อย่างใจเลยว้อยยยยยยยย
ยอมน้องมันหน่อยดี๊ พูดดีๆกะน้องน่ะเป็นม๊ายยยยยยยยยยยยยย :angry2:
-
อรุณสวัสสส o18
เฮ้ออ ทะเลาะกันทำไม๊ แสบก็เว้ยยย ย ยอมหน่อยไม่ได้ไง :m16:
เบบี๋ รีบมาต่อน้าๆๆ
:กอด1:
-
บีบหัวใจกันอีกแล้ว!!!~
-
“แล้วพี่ละมีความสุขมั้ยคุยกับผู้หญิง.”ผมตอกกลับบ้าง
“มีมากกว่ามึงอีกวะ..”พี่แสบมันพูด ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ ต่างคนต่างจ้องตากันเขม็ง
“งั้นก็ไปเปิดโรงแรมเอากันซะก็สิ้นเรื่อง..หึ..”ผมพูดแล้วทำหน้ากวนตีนใส่
“อ่าว..ได้ก็ไม่บอก..”พี่แสบมันพูดบอก ผมรีบเดินจ้ำออกมาเลยครับ แล้วเดินกลับไปที่ชายหาด
พี่แสบมันกลับไปที่กลุ่มผู้หญิงพวกนั้นอีกครั้ง ผมรีบเก็บของ ใจมันเจ็บแปล๊บลึกเข้าไปข้างใน
“ปานกลับด้วยได้มั้ยฮะ..”ผมพูดบอกพี่ข้าว
“ได้สิครับ..อย่าร้องนะ..”พี่ข้าวเหมือนรู้ซะงั้นว่าผมจะร้องไห้ ผมรีบกลั้นน้ำตา ก่อนที่จะช่วยพี่ๆเก็บของกลับรีสอร์ทกัน
“ไอ้แมน...คดีเก่าเพิ่งหาย..เอาคดีใหม่อีกแล้วนะมึง”พี่เข็มด่าพี่แมน พี่แมนทำหน้าเหวอครับ เพราะสายตาหลายคู่จับจ้อง ผมรีบเดินออกมาไม่อยากรับรู้ ก่อนที่จะไปรอที่รถพี่ข้าว
...
แสบทำไมทำงี้กับน้องปานเนี่ย :angry2:
เดี๋ยวยุให้ปานคบกับพี่คนนั้นซะเลย :m16:
-
โอโฮ !!!! :fire:ไอ้พี่แสบช่างกล้าทำร้ายจิตใจ น้องปานนะ แบบนี้ต้องแก้เผ็ดให้ไปหาใหม่เลยดีมั๊ย พี่สุดหล่อคนนั้นงัยกับน้องหมาน่ารัก
ไอ้พี่แมนตัวแสบอีก ชอบทำอะไรเง่าๆๆแล้วไม่รู้ตัวอีก ต้องให้ข้าวจับกรอกยาอีกทีดีมั๊ย
อยากรู้ตอนต่อไปใจจะขาดแล้วว่าน้องปานจะเป็นงัย แล้วรีบกลับมาต่อนะ น้า :call:
-
ชอบคู่แสบกับปานก็ตรงนี้แหละ
แต่อย่าทะเลาะกันนานน้าาาาา
-
ตอนที่103 พิเศษ ปานกะแสบ<บอกนะ>
เมื่อกลับมาถึงรีสอร์ท ผมก็เดินเข้าบ้านไปเก็บของก่อนครับ ก่อนที่จะอาบน้ำใหม่อีกรอบ
พอทำใจออกมาได้ก็แต่งตัวแล้วเดินออกมานอกบ้านตรงริมระเบียงด้วยความสดใสร่าเริมเช่นเดิม เพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าผิดปกติ แล้วก็ไม่ต้องการให้ทุกคนมาเที่ยวไม่สนุกด้วยครับ
“วันนี้กินอะไรดีครับเด็กน้อย”พี่ข้าวเดินมาถามแล้วจับหัวผม
“บาร์บีคิว...แล้วก็เอากุ้งเผาตัวใหญ่ๆอีกนะฮะ”ผมพูดไปแล้วทำท่าทำทาง พี่แสบมันนั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียงอีกด้าน แต่ว่าผมนั่งอยู่กับพี่ข้าวตรงโต๊ะกับข้าวติดระเบียงครับ
“คราบๆ...เดี๋ยวออกไปซื้อกันนะครับ”พี่ข้าวบอก
“ฮะ...”ผมบอกไป
ที่จริงในรีสอร์ท มีทั้งเซเว่น ทั้งร้านมินิมาร์ค แล้วก็ร้านกาแฟติดริมทะเล ร้านไอศกรีมด้วยครับ แบบชมวิวสวยๆ แต่ใครต้องการหรูหน่อย ก็ต้องเข้าไปในตัวโรงแรม ซึ่งหรู ก็คงจ่ายไม่ไหวสำหรับผมอะครับ ประมาณว่า กินตรงไหนก็เหมือนกันแหละวะ เปลืองเงิน
ผมเดินไปหยิบขนมปังมากิน แล้วนั่งหันหลังให้พี่แสบ นั่งไปตัวก็แข็งไปครับ ไม่รู้ตัวจะแข็งทำไม กรูไม่ได้ทำไรผิดสักหน่อย โกรธและเคืองโว้ย น้อยใจด้วย ทำกับเราได้ ผมนั่งเงียบ ไม่พูดไม่จา แต่ก็ยังคงรักษาอาการยิ้มให้ทุกคนไว้ครับ ผมหยิบไอพอตมาฟัง เป็นของพี่ตาร์นะครับ
“เพลงเพราะจัง..”ผมหันไปบอกพี่ข้าวที่นั่งกินไก่ย่างอยู่
“ไอ้ตาร์มันเอาลงให้นะครับ”พี่ข้าวหันมาบอก ผมถึงกับจุก
“พี่ตาร์อ่อนโยนจังเลยนะฮะ..”ผมพูด แล้วยิ้มเผื่อนๆ
“หรอครับ..”พี่ข้าวหันมาตอบแบบเสียไม่ได้นะครับ
“พี่ข้าวโชคดีจัง..ปานอยากให้ไอ้เวรนั้นเป็นแบบพี่ตาร์บ้างจัง..ทำไมมันถึงเป็นคนแบบนี้น้า..”ผมพูด แล้วเอาหัวซบลงที่ไหล่พี่ข้าว มือพี่ข้าวเปื้อนอยู่นะครับ
“มันก็อ่อนโยนนะครับ.แค่แสดงออกไม่เป็นก็เท่านั้น”พี่ข้าวบอก
“หึ... หวังว่านะฮะ.. แต่ว่าไม่น่าใช่ คบกันมาตั้งนาน ก็ไม่เห็นจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี”ผมบอก แล้วกลับมานั่งในท่าเดิม
“อย่าคิดมากเลยครับ..มันอาจไม่ได้เป็นอย่างที่ปานคิดหรอนะครับ..”พี่ข้าวพูดปลอบ
“อาจ..จะไงฮะ. มันอาจจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้..นานวันยิ่งคบกัน ฝั่งตรงข้ามเค้าก็คงเบื่อปาน..”ผมพูดแล้วก้มหน้ามองไอพอต
“ฝั่งผู้ชายที่สามารถมีอารมณ์ทางเพศกับคนอื่นได้มากมาย มันไม่เหมือนกับคนที่โดนกระทำหรอกฮะพี่ข้าว..เราต้องเป็นฝ่ายที่ยอมรับความเจ็บอยู่ฝ้ายเดียว..ถ้าเกิดเค้าเลือกเดินที่จะไป”ผมพูดบอก แล้วหันไปยิ้มให้พี่ข้าว พี่ข้าวหยุดค้างทันทีกับคำพูดของผม
น้ำตาผมไหลออกมา แต่ว่าก็ยังยิ้มอยู่
“ปาน...”พี่ข้าวเรียกชื่อผมเบาๆ
“ปานไม่ได้เป็นไรหรอกฮะ..มันไหลเองนะ..ไม่ต้องห่วง.ไม่ต้องบอกมันด้วย...ปานไม่อยากให้คนอย่างมันรู้”ผมพูดบอก
พี่ข้าวเอาหัวผมเข้าไปซบอกพี่ข้าวอีกครั้ง พี่แสบมันก็ไม่ได้ยินหรอกครับ เพราะว่ามันก็ห่างกันพอสมควร แล้วมันก็คงสนใจอย่างอื่นมากกว่าผมตอนนี้ด้วย
ไอ้บ้าแสบ มันก็รู้ว่าผมขี้น้อยใจ แล้วก็มากๆด้วย ทำไมต้องทำอะไรให้ผมรู้สึกว่าผมไม่มีค่าสำหรับมัน และต้องระแวงอยู่ตลอดเวลา
ผมกับพี่ข้าว พี่ตาร์ แล้วก็พี่ป๊อดกับพี่เนต ออกมาซื้อกับข้าวที่ตลาด พี่ข้าวโทรสั่งอาหารจากทางรีสอร์ทอีกห้าอย่าง เพราะว่าวันนี้คงทำอาหารแบบบริการตนเอง เลยต้องสั่งอาหารที่ทำเสร็จแล้วจากทางรีสอร์ทบ้างนะครับ
ผมเดินไปเดินมาเหม่ออยู่คนเดียว เพราะว่าพี่ข้าวก็ช่วยพี่ตาร์ถือของ พี่ตาร์กับพี่เนตก็เลือกของอยู่ ส่วนพี่ป๊อดก็ต้อนหน้าต้อนหลังพี่เนตอยู่เช่นเคย ก็เค้ารักกันนิ ใครจะเหมือนกรูวะ มีแฟนปากหมา
ผมเดินไป เหลือบไปเห็นดอกกุหลาบสีขาว ที่วางขายอยู่ บางดอกถูกจัดเข้าไว้ด้วยกันในแจกัน และกระเช้า สวยมากเลยครับ ดอกกุหลาบสีขาว เป็นอะไรที่ผมชอบมากๆเลยครับ วันวาเลนไทน์ ผมจะเอาดอกกุหลาบสีขาวให้พ่อกับแม่หนึ่งกระเช้า แล้วก็พี่ปอยอีกหนึ่งช่อ แต่ผมนะ อยากได้แค่ดอกเดียวแหละครับ มันโรแมนติกดีอะ ผมยืนมองอยู่นานจนแม่ค้าเดินออกมาถามเลยครับ
“ต้องการดอกอะไรค่ะ”แม่ค้าเดินยิ้มเข้ามาถามผม
“อ่อ..เปล่าครับ..ขอโทษครับ.เห็นว่ามันสวยดีนะครับ”ผมยิ้มแล้วผงกหัวให้นิดหน่อย
“อยากได้หรอครับ..”พี่ข้าวเดินมาจากด้านหลัง
“ไม่หรอกฮะ..ไปกันเถอะ..ปานอยากกินขนมรังผึ้งอะ”ผมเปลี่ยนเรื่อง แล้วจับแขนพี่ข้าวเดินออกมาจากตรงนั้น
ผมเดินไปซื้อขนมรังผึ้งกับพี่ข้าว แล้วก็ขนมหวานอีกครับ ผมนี่สงสัยจะเป็นเบาหวานตาย เพราะของกินอะไรหวานๆมากๆเลยครับ และก็นะ พี่ข้าวกับพี่ตาร์นี่เหมือนผมเลยครับ อะไรหวานๆเนี้ย ของโปรดเลย
เราเลือกซื้อของอยู่นาน จนเกือบทุ่ม ก็เสร็จ แล้วกลับมาที่รีสอร์ท
ผมเห็นพวกพี่เค้าตั้งวงกันอีกแล้วครับ ผมก็ไม่รู้จะนั่งตรงไหน เลยช่วยพี่ตาร์จัดของในครัว ทำไมกรูต้องทำตัวไม่ถูกด้วยวะ แล้วคืนนี้กรูจะนอนหลับยังไงเนี้ย ห้องเดียวกันด้วย แม่ง
ผมใช้เวลาอยู่ในครัวเป็นชั่วโมงกับการช่วยพี่เนต พี่ตาร์ แล้วก็พี่ทศ ทำกับข้าวครับ วันนี้เปลี่ยนลูกมือนิดหน่อย
เสียงข้างนอกเฮฮาปาร์ตี้กันสุดๆ โหวกเหวกโวยวาย ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายนั่นแหละครับ เมื่อทุกอย่างเสร็จพร้อมหมดแล้ว ผมก็ยกออกมาข้างนอก
สายตาผมกับไอ้พี่แสบดันไปเจอกันพอดีครับ ผมรีบหลบตามัน ก่อนที่จัดอาหารตรงหน้า
“เดี๋ยวพี่นั่งด้วยนะ..”พี่ข้าวเดินมาตรงที่ปิ้งบาร์บีคิว ผมหันไปยิ้ม
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ..ปานนั่งกับพี่ฝ้าย พี่ป่าน ข้างล่างก็ได้ฮะ”ผมบอก
“ไม่เป็นไรหรอก..วันนี้พี่กะจะพักกระเพาะสักหน่อย..ดื่มหนักมาหลายวันแล้ว”พี่ข้าวบอก ผมยิ้มให้ แล้วปิ้งบาร์บีคิวต่อ เมื่อปิ้งครบประมาณสิบไม้ กับกุ้งเผา แล้วก็ปลาหมึก ผมก็จัดมานั่งลงข้างล่าง พร้อมกับอาหารที่จัดจากรีสอร์ทอีก ทำเอาอยากกินมาตงิดอย่างเร็วไวครับ
“น้องปานเรียนสายวิทย์หรอค่ะ”พี่ป่านถามขึ้น ตอนนี้ในวง มีผม พี่ข้าว พี่ป่าน พี่ฝ้าย แล้วก็พี่ตาร์กับพี่เอ็มครับ
“ฮะ..”ผมตอบ แล้วกินบาร์บีคิวต่อ
“แล้วอยากเป็นอะไรค่ะ..”พี่ป่านถามต่ออีก
“หมอฮะ..”ผมยิ้มตอบ
“หมอแบบไหนอะ..”พี่ป่านถามต่อ
“หมอหมาดีป่ะฮะ..หึหึ.”.ผมตอบแล้วยิ้มให้ ตอนนี้คืออยากเป็นหมอ แต่ยังไม่รู้ว่าหมออะไรดีนะครับ
“ดีค่ะ.ผ่าหมาออกจากปากไอ้แสบก่อนคนแรกเลยดีมั้ยค่ะ”พี่ป่านพูดบอก
“โห..อันนั้นคงแก้ไม่หายหรอกฮะพี่ป่าน..เป็นที่สันดารนะฮะ”ผมพูดบอก พาเอาทั้งวงยิ้ม เราคุยกันไปกินกันไปครับ ก็สนุกดี กุ้งที่ผมแกะไม่เป็น ไอ้พี่แสบจะคอยแกะให้ตลอด ก็ต้องมานั่งแกะเอง ส่วนปู ผมไม่กินอยู่แล้วครับ กินก็ลำบาก เนื้อก็น้อย เชอะ ไม่ง้อหรอกครับ
จนกินอิ่มเรียบร้อย ผมก็เบื่ออะครับ ไม่มีอะไรทำ เลยเดินออกไปหลังบ้าน พอดีตรงครัว มันมีทางออกด้านหลังอีกนะครับ พร้อมกับมือถือ ไอพอต แล้วก็กระเป๋าตัง
ผมเดินไปเรื่อยๆ ทั่วรีสอร์ท คนก็ยังสังสรรค์กันอยู่เลยครับ ชาวต่างชาตินั่งอยู่ตรงสระว่ายน้ำ มีร้านอาหารติดกระจกรอบๆ เดินเข้าไปเป็นซอยๆ จะเข้าถึงตัวโรงแรม ห่างออกไปก็เป็นบ้านพักอีก แล้วก็เซเว่น แล้วก็ร้านอาหารอีกมากมายเลยครับ ผมเห็นร้านไอศกรีมอยู่ไกลๆ ผมเลยรีบเดินไปเลยครับ
“เอาสตอร์เบอร์รี่ซันเดย์..กับเค้กช๊อกโกแล๊ตมูสครับ”ผมบอก พนักงานเสริฟทีเดินมารับออเดอร์ ร้านเป็นแบบนั่งแบบต่างอากาศและห้องแอร์ครับ ผมนั่งอยู่ในข้างนอกห้อง แล้วฟังเพลงคนเดียว คนเดินผ่านไปผ่านมาบ้างเป็นระยะ ต้นไม้ร่มรื่น ข้างในร้านมีคนอยู่สองสามโต๊ะ ข้างนอกมีแค่โต๊ะผมโต๊ะเดียวแหละครับ ร้านจัดแต่งดูน่านั่งมากๆ แบบเป็นกันเองนะครับ ซึ่งแตกต่างจากรีสอร์ทที่ดูหรูหรา
“สตอร์เบอร์รี่ซันเดย์กับเค้กช๊อกโกแลตมูสที่สั่งได้แล้วค่ะ”พนักนักงานเสริฟที่ดูน่ารักและอัธยาศัยดี เดินมาเสริฟอาหารที่ผมสั่ง
“ขอบคุณครับ..”ผมพยักหน้าให้นิดหน่อย ก่อนที่จะลงมือสุขสรรค์หรรษากับไอศกรีมตรงหน้า หิหิ มีความสุขจังนะ
ผมนั่งกินไป ฟังเพลง มองทะเล คุยคนเดียวเป็นระยะๆ ท่าจะบ้าวะกรู เมื่อชุดแรกเสร็จ ผมก็สั่ง บันนาน่าสปีชอีกครับ ชุดนี้หมด ผมถึงลุกออกมา แฮะๆ เอาซะอิ่มเลยนิ
ผมเดินลัดเลาะเดินเล่นไปช้าๆตลอดทางเดิน แล้วเดินย้อนกลับไปที่สระว่ายน้ำ ผมยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก ก็เหลือบไปเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็นครับ
“พี่แสบ...”ผมพูดบอกตัวเองเบาๆ พี่แสบนั่งอยู่กับผู้หญิงเมื่อกลางวันนี่ ใช่คนเมื่อกลางวันจริงๆด้วย แล้วทำไมเค้าถึงมาอยู่ที่นี่ละ ทำไมเค้าถึงมานั่งอยู่ตรงนี้ แล้วทำไมพี่แสบมานั่งด้วยละ ทำไม ผมยืนนิ่งอยู่กับที่ สายตาที่จับจ้องไปที่ทั้งคู่ที่ไม่ได้รู้ตัวเลยครับ พี่แสบกับผู้หญิงคนนั้นคุยอะไรกันนะ ทำไมดูสนิทสนมกันจัง แล้วหัวเราะเรื่องอะไร ตอนนี้ผมอยากรู้แล้วก็สับสนไปหมด กรูไม่น่ากลับมาทางนี้เลย ไม่น่ามาเห็นอะไรที่ไม่ควรจะเห็นเลย ไม่ๆ มันอาจไม่เป็นอย่างที่มึงคิดก็ได้ไอ้ปาน ใจเย็นๆสิ
“งั้นก็ไปเปิดโรงแรมเอากันซะเลยสิ”
“หึ..ได้ก็ไม่บอก”คำพูดของผมกับพี่แสบ สลับไปมาในหัว ไม่สิ พี่แสบแค่พูดประชดไม่ใช่หรอ แล้วทำไมต้อง ไม่ใช่ เค้ายังไม่ได้เปิดห้องเอากันสักหน่อย มึงอย่าคิดมากสิวะ
ผมก้าวขาที่หนักอึ้งอยู่ตรงนั้นให้เดินต่อไป ผมเดินทำเป็นไม่เห็น เลาะไปด้านหลัง แล้วกลับมาที่บ้าน เข้าบ้านทางด้านหลังนะครับ แล้วก็กลับมานั่งตรงโต๊ะเล็กที่พวกพี่ป่านพี่ฝ้ายนั่งอยู่ ผมนั่งลงเงียบๆ
“ไปไหนมาจ๊ะ..ไอ้แสบมันออกไปตามหานะ”พี่ปานทักผม ตามหาหรอ ตามหาผมหรือตามหาใครกันแน่
“อ่อ..เดินเล่นนะฮะ..ไปกินไอติมมา”ผมบอก
“จริงอะ..อยากกินบ้างจัง..แหม.ไปไม่ชวนเลยนะจ๊ะ”พี่ป่านพูดบอก เล่นๆ ผมยิ้มให้ ผมนั่งเงียบๆ ฟังบทสนทาตรงหน้า สักพัก พี่แสบมันก็เดินกลับมาครับ ผมเหลือบไปเจอกับสายตาพี่แสบอีกครั้ง สายตาเฉยๆของพี่แสบ ทำเอาผมต้องหลบตา แล้วหันไปที่อื่น
“ปานขอตัวก่อนนะฮะ..”ผมบอก แล้วลุกออกมา เข้าห้อง แล้วกลับไปห้องน้ำ อาบน้ำอีกรอบ ไม่อาบอีกรอบไม่ได้จริงๆครับ ไหนจะไปตลาดมา ไหนจะไปเดินนู้นี่มา อาบจนตัวมันจะเปื่อยไปเลยครับ ผมใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานมากๆ เท่าที่รู้ เปิดเพลงแล้วอาบน้ำไปด้วย นั่งเครียดไปคนเดียว จนอาบน้ำเสร็จ ออกมาทิ้งตัวลงนอนเอาไอพอตเสียบหู เผื่อว่ามันจะได้หลับง่ายขึ้นบ้าง
ฟังเพลงจนหูชาหมดแหละครับ กว่าจะพร้อยหลับไปในที่สุด
ผมตื่นลุกขึ้นมาอีกที ก็ต้องตกใจ ด้วยภาพตรงหน้า ไม่มีพี่แสบนอนอยู่ข้างกาย ผมรีบลุกขึ้น แล้วดูนาฬิกา หกโมงเช้าอยู่เลยครับ ผมลุกเปิดประตูออกไปจะออกไปหาพี่แสบแหละครับ ก็พบว่าพี่แสบมันนอนหลับอยู่ตรงโซฟา หน้าห้องนั่งเล่น ผมเลยกลับเข้ามาในห้องแล้วล้างหน้าแปรงฟัน พร้อมกับ เอาเสื้อกันหนาวออกมาใส่ แล้วหยิบกล้องกับไอพอตเดินออกมานอกบ้านอย่างเงียบๆ เหมือนโจรเลยกรู
ผมเดินเลาะไปตามชายหาดคนเดียว ยังไม่มีคนเลยครับ มีแค่บางคน จนนับคนได้เลยครับ ที่เดินออกมาถ่ายรูป หรือไม่ก็นั่งดูทะเล
ผมทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นทราย ตรงที่ห่างไกลผู้คน แล้วก็ห่างจากบ้านพอสมควรครับ จะว่าไกลก็ว่าได้
เพราะผมไม่มีจุดหมายนะครับ เดินมาเรื่อยๆ นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนคนเดียวเงียบๆ ทะเล มันเหมาะกับคนอกหักจริงนะครับผมว่า มาทะเลกับคนที่รัก ก็โรแมนติก แต่ถ้ามาทะเลแล้วอกหักมา ผมว่าน่าจะฆ่าตัวตายได้ง่ายๆ ผมเคยมาทะเลกับครอบครัวอยู่ครั้งนึง แล้วได้พักโรงแรม แล้วพักชั้นที่สูงที่สุดของโรงแรม มองลงมา ทะเลไกลสุดลูกหูลูกตา เสียวสันหลังวาบเลยครับ ผมเป็นคนกลัวความสูงอยู่แล้วด้วย คนนี่ตัวเท่ามดเลยครับ ทะเลมองออกไปรู้สึกว้าเหว่แล้วก็น่ากลัวพิลึก น่ากลัวมากจนไม่กล้ามองนานๆ ตอนนี้ผมนั่งมองทะเล พระอาทิตย์กำลังขึ้น เสียงทะเลกระทบฝั่ง มันเหมือนกับเราอยู่ตรงนี้คนเดียว แล้วมันรู้สึกว่าเหว่นะครับ ไหนจะมองออกไปได้ไกลอีก น่ากลัวมากอะผมว่า ผมเป็นคนกลัวน้ำนะครับ ทั้งๆที่ว่ายน้ำเก่งมากๆ แต่ยิ่งลึกเท่าไหร่ ถึงผมจะว่ายได้ดี แต่ว่าในใจลึกๆกลับกลัว กลัวว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตัวผม
“โฮ๊งๆ...”ผมหันไปตามเสียงที่ทำให้ผมลุกจากคำพูดที่พูดอยู่ในหัวคนเดียว
“ปุกปุย..”ผมดีใจ ยืนขึ้น ไอ้ปุกปุยวิ่งมากระดิกหางดิกๆ
ไอ้ปุกปุยมันวิ่งมาที่ขาผม พร้อมดักขาผมไปมา
“มาได้ไงเนี้ย..”ผมพูดกับมัน แล้วนั่งลงไอ้ปุกปุยมันเหมือนดีใจมากๆอะครับ มันเลียหน้าผมใหญ่ แล้วตะกายด้วย
“มากับพี่นะครับ..”เสียงนั่นทำให้ผมเงยหน้าขึ้นไป พี่สุดหล่อ ผมยิ้มให้ พี่เค้าก็ยิ้มให้นะครับ
“อรุณสวัสดิ์ครับ..”พี่เค้าบอก
“เช่นกันฮะ.”ผมบอก แล้วลงไปเล่นกับไอ้ปุกปุยต่อ
“น้องชื่ออะไรหรอครับ.บังเอิญจังเลยนะ”พี่สุดหล่อถาม
“ชื่อปานนะฮะ..พี่ละ.”ผมถามกลับ
“พี่ชื่อ..ลิฟนะครับ.”พี่สุดหล่อพูด
“พอดีปานมาเที่ยวแล้วพักที่รีสอร์ทนี้นะฮะ.”ผมบอก
“อ่าวหรอครับ..บังเอิญจังนะครับเจอตั้งสองรอบ”พี่ลิฟบอก
“ฮะ..”ผมตอบรับ แล้วนั่งลงกับพื้น พี่ลิฟนั่งตาม
“มากับใครละครับน้องปาน”พี่ลิฟถาม
“พี่ๆนะฮะ...ปิดเทอมเลยมาเที่ยวหน่อย”ผมบอก แต่ตายังจ้องที่ไอ้ปุกปุยอยู่ครับ
“แล้วพี่ละฮะ..”ผมถามกลับ
“ก็......อยู่นี่นะครับ”พี่ลิฟพูดบอก
“ยังไงอะฮะ..เกิดที่นี่หรอ”ผมถาม
“ป่าวครับ...มาดูแลแทนพ่อแม่นะครับ”พี่ลิฟบอก เอาผมงง และอึ้ง นี่กรูคุยอยู่กับเจ้าของรีสอร์ทหรอเนี้ย
“แฮะๆ...”ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ
“น้องปานเรียนอยู่ที่ไหนครับเนี้ย”พี่ลิฟถาม
“อ่อ..ปานมาจาก.......................นะฮะ.เรียนม.สี่”ผมบอก
“อืม..แล้วทำไมมาเดินเล่นคนเดียวแต่เช้าละ..เพื่อนไปไหนหมด”พี่ลิฟถามอีกครับ
“ก็เมาหลับตายกันอยู่ในบ้านแหละฮะ..”ผมบอกแล้วยิ้ม
“โอ้ย..ปุกปุย”ผมเรียกไอ้ปุกปุย เพราะว่ามันกัดนิ้วผม แต่ฟันมันนะ มีน้อยนิดครับ กัดก็ไม่ลึกหรอกครับ
“ไอ้ไข่เจียว..เดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าวเช้านะ”พี่ลิฟรีบขู่ ไอ้ไข่เจียวปล่อยทันที มันคงเล่นนะครับ ไม่ได้อะไรหรอก
“มันติดน้องปานนะ..”พี่ลิฟบอก
“หรอฮะ..ปานว่ามันเข้ากับคนง่ายมากกว่า”ผมบอก แล้วลูบหัวมัน ไอ้ปุกปุยนอนหนุนตักผม
ผมนั่งคุยกับพี่ลิฟอยู่นาน พี่เค้าคุยเก่งมากเลยครับ เฮฮาดี ตลกดีด้วย พี่เค้าคุยถึงเรื่องแฟนที่โดนทิ้งบ้างอะไรบ้างให้ผมฟัง ตลกดีเหมือนกันครับ ที่พี่เค้าเล่าแบบเปิดเผยกับผมแบบนี้ ซึ่งเพิ่งเคยรู้จักกัน
“แล้วแฟนปานละ”พี่ลิฟหันมาถาม
“กวนส้นตีน.ไร้ซึ่งความอ่อนโยน.ห่าม บ้าเลือด ดีเดือด ปากหมา ไม่เอาใจ..น่าไม่อาย หื่นอีกต่างหาก”ผมบอกเป็นชุด
“เฮ้ย..จริงอะ..มีผู้หญิงแบบนั้นด้วยหรอ”พี่ลิฟรีบเงยหน้ามาถาม เพราะว่าพี่ลิฟนอนอยู่นะครับ
“ผู้ชายนะ...”ผมบอกหน้าตาเฉย พี่ลิฟเงียบไปทันที
“ว่าไงนะครับ..”พี่ลิฟถามย้ำ
“ปานเป็นเกย์นะฮะ..”ผมยิ้มตอบให้ พี่ลิฟมองหน้าผมเหวอๆนิดนึง
“อ่อครับ...”แล้วพี่ลิฟก็นอนต่อ
“แล้วนี่มากับแฟนด้วยรึป่าวครับเนี้ย”พี่ลิฟถาม
“มาครับ..แต่ว่าทะเลาะกัน..”ผมบอกพี่ลิฟ
“เรื่องอะไร..”พี่ลิฟหันมาถามผม
“ไม่รู้สิครับ.. ปานขี้น้อยใจมั้ง แล้วเค้าก็ไม่ค่อยรับรู้ มันรู้นะ แต่มันก็แค่รู้ หลายครั้งแล้ว แต่ว่าปานเก็บไว้คนเดียวนะไม่อยากพูดเดียวมันเหมือนปานเอาแต่ใจมากๆ.. แต่ว่าบางอย่างถ้ามันอัดอั้นมานานก็คงทนไม่ได้เหมือนกันมั้งฮะ”ผมบอกแล้วยิ้ม
“ก็อย่าน้อยใจบ่อยสิครับ”พี่ลิฟบอก
“ทำได้ง่ายเมื่อไหร่ละ..ปานน้อยใจบ่อยก็จริงแต่ปานไม่เคยแสดงออกมานะ..แค่เก็บไว้ในใจ แต่เมื่อวานมันเสือกไปจีบสาวอื่นต่อหน้าต่อตาปาน..ก็เลยทะเลาะกัน”ผมบอก
“อ่าว.ไหงงั้นอะ..”พี่ลิฟพูด
“อย่างนี้แหละครับ.คนดีมันจะคู่กับคนเลว หึหึ ส่วนคนเลวก็จะไปเจอคนดี ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่างหรอก”พี่ลิฟบอก ใช่ครับ ไม่มีชีวิตใครที่จะได้แฟนสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่างหรอก
แต่ก็น่าแปลก ผมกับพี่ลิฟนั่งคุยกันนานมากอะครับ แบบเรื่องส่วนตัวด้วย เล่าแบบไม่อายกันเลยครับ แต่ก็ดีครับ สบายใจดี มันแตกต่างจากพี่ข้าว ถ้าสมมุตเล่าไปพี่เค้าอาจเอาไปเล่าให้พี่แสบฟังก็ได้ เพราะอยากให้คืนดีกัน แล้วพี่เค้าก็อ่อนโยนต่อผม แต่กับพี่ลิฟมันเหมือนคุยกับเพื่อน เค้าไม่สามารถเอาเรื่องของเราไปพูด แต่ถึงพูด ผมก็คงไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แล้วเค้าจะเอาไปพูดให้ใครฟังละ
“ปานว่าปานกลับดีกว่านะฮะ..นี่ก็เกือบแปดโมงแล้ว”ผมบอก
“ครับ..ให้พี่เดินไปส่งมั้ยครับ”พี่ลิฟหันมาถาม
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ..ปานกลับเองได้ พี่ลิฟพาไอ้ปุกปุยไปเดินเล่นเถอะฮะ”ผมบอก
“ครับ..แล้วเจอกันใหม่นะครับ..น้องปาน”พี่ลิฟบอก พร้อมกับโบกมือบ้ายบาย ผมล่ำลากับไอ้ปุกปุยสักพักก็เดินออกมา หันกลับไป ไอ้ปุกปุยมันยืนมองผมใหญ่เลยครับ น่ารักดี
ผมเดินกลับมาเกือบถึงบ้าน ก็เห็นพี่แสบมันนั่งอยู่ตรงบันไดทางขึ้นบ้านเลยครับ ผมหยุดยืนนิ่งสักพัก พี่แสบมันหันมาเห็นผม มันก็รีบเดินมาทันที
“ไปไหนมา..”คำแรกที่ถาม พร้อมกับหน้าตาโหดๆ แบบฉบับของมันครับ
“เดินเล่น..”ผมเก็บเสียงให้เบาที่สุดเรียบที่สุด
“ทำไมไม่บอก..รู้มั้ยว่าเป็นห่วง”พี่แสบมันพูด แต่ไม่ได้ทำให้อาการโกรธ น้อยใจ สงสัย หลายๆอย่างของผมหายไปหรอกครับ
“หรอ...”ผมตอบได้แค่นั้น
“มึงเป็นเหี้ยไรเนี้ย..ยังไม่หายโกรธกรูอีก”พี่แสบมันเริ่มหัวเสียอีกแล้วครับ ความอดทนมันมีบ้างมั้ยเนี้ย
“พี่แสบ...”ผมเรียกชื่อ พี่แสบหันมามองหน้าผม ผมจ้องหน้าอยู่นาน พี่แสบมันก็จ้องกลับ ในผมเต้นตึกตัก ตึกตัก ปากหนักอึ้ง หน้าชา
และรวบรวมความกล้า ที่อยากจะพูดออกไป มันพูดออกไปเอง ด้วยความรู้สึกน้อยใจ
“อยากเลิกเมื่อไหร่ก็บอกปานนะ”ผมพูดบอก พร้อมกับจ้องหน้าพี่แสบ น้ำตาที่แทบจะไหล แต่ว่าถูกควบคุมเอาไว้ หน้าพี่แสบนิ่งไป ผมรู้ว่ามันไม่ได้เป็นคำพูดที่ดีนัก แต่แค่อยากให้มันรู้ไว้ว่าผมเสียใจนะแค่นั้น แค่อยากให้มันรู้บ้าง
เสียงคลื่นกระทบฝั่ง กับความเงียบข้างหน้าของผมสองคน พี่แสบจ้องหน้าผมไม่พูดอะไร จนผมต้องหลบตาหนี
...
มาต่ออีกแระ เมื่อวานไม่ได้มาต่อ ขอโทษด้วยนะค่ะ
พอดีติดหนังใหม่อยู่อะ
หิหิ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
จุ๊บๆน้า
บับบายค่ะ
-
ชะอุ๋ย
ได้แปะ เบบี้ด้วยละ
-
“อยากเลิกเมื่อไหร่ก็บอกปานนะ"
อยากพูดแบบนี้ได้มั้งจัง!!!~
-
เอาเลยปาน ดัดนิสัย อิพี่แสบซะบ้าง
หึ... :beat:
ข้าวอีกคน ชอบข่ม ตาร์
เดี๋ยวยุให้ ตาร์ แข็งข้อ ซะเลย
:angry2:
-
:sad4: มาทำเค้าน้ำตาร่วง
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
เครียดอ่ะ :z3:
-
มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยที่ชอบมาแกล้งกันให้เสียใจ
ยิ่งคนที่รักมากเท่าไหร่ พยายามเอ่ยคำแบบนั้นออกมา
มันโคตรทรมานใจเล้ย “อยากเลิกเมื่อไหร่ก็บอกปานนะ”
อ่านแล้วสะเทิอนใจโคตรๆ
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
+1 ให้นะครับ :L2: :L2:
-
:sad11: :sad11: :sad11:
saddddddddddddddddddddddd
-
ไอปี้แสบบบบบบบบ :beat: :z6:
-
เชียร์น้องปาน เอา ให้ แสบ รู้ซะบ้าง รักกันแล้วไม่แสดงออก
ไม่หวาน บ้าง เนี่ย มันจะดูเหมือนไม่รักนะ ตอนนี้อ่านแล้วสะใจ (สงสัยตรูจะบ้า) :z3:
-
:เฮ้อ: เจ็บทั้งคู่ ได้อะไรบ้างไม๊ :m15:
:bye2:
-
สงสารน้องปานจัง
ถ้ารักใครแล้ว ให้ไปเท่าไหร่ ก็เหมือนไม่ได้คืนมา
บางที มันก็ท้อนะ :z3:
-
....... อย่าปู้ดดดด แบบนี้ น้องปาน เศร้าเลยมั้ยทีนี้ :sad11: ....... เข้าใจเน้อ คนเค้าขี้น้อยใจ ยังจะทำ
... หวานหน่อยก็ไม่ได้ ..... เตือนสติ :beat: ตื่นๆ .....ไอ้แสบ
-
ไอ้แสบ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
อารมณ์นี้ต้อง :z3:
-
อ๊ากกก อย่าปล่อยเป็ดน้อยตาดำๆให้ค้างคากันแบบเน้~
กลับมาต่อเร้วว :dont2:
-
คู่แสบกะปานเนี่ยรักรันทดตลอดเยย..
ขอแบบหวานฉ่ำชื่นใจมั่งจิ...
น๊าๆๆๆๆ
-
ตอนนู้นว่าค้างแล้ว ตอนนี้ยิ่งกว่า ฆ่าช้านให้ตายดีกว่า เบบี้ใจร้ายอ่ะ
:z3: :z3: :z3:
-
:monkeysad:...เจ็บ..อึดอัด...อยากร้องไห้.. :monkeysad:
***อย่าทำร้ายกันแบบนี้เลย...***
หนังวันหน้าค่อยดู มาต่อให้หาเจ็บที่ใจ...ด่วน...
-
:sad11:....มาต่อด่วน
-
:jul3: คู่นี้กินกันไม่ลงจริงๆ
-
บอกนงบอกนะอะไร...ม่ายยบอกกก :angry2:
-
ปานคิดมากกกกกก
เศร้าจายแทน
-
น้องปานกลั้นน้ำตาได้
แต่คนอ่านกลั้นไม่ได้อ่ะ :monkeysad:
มาต่อไวๆ เน้อ
-
ว๊ากกกกก ค้างงง
ต่อดิ๊ ฮือออ เศร้าใจจัง *
-
:monkeysad: ปานจ๋า มามะพี่ฟะอยู่เป็๋นเพื่อนน้าาา :กอด1:
-
เก็บความน้อยใจไว้นาน ก็เลยต้องแสดงออก
เอาเลย ปาน o13 ทำให้ไอ้พี่แสบรู้สึกบ้าง รักนะแต่ไม่แสดงออกของมันน่ะ ไม่ควรทำกับน้องปาน
ปล.เรื่องเข็มกะเป้ยังไม่เคลียร์จริงด้วย
วันนี้เบบี้จะดูหนังอีกป่ะ เรารออ่านต่ออยู่นะ
-
โอยยยยย เบบี๋ค้าบบบบบบบบบ บีบใจ แถมค้างคา ใจร้าว ฮือ ๆๆๆๆๆ อยากอ่านตอนต่อไปไว ๆ จังเลยอ่าาาาา
สงสารน้องปานจับใจ
-
:laugh:อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่ได้แวะมาแป๊บเดี๋ยวสองตอนเลยเหรอเนี้ย
ทำไมเบบี้ใจร้ายอย่างงั้นอ่ะ
ดูสิอย่างงี้ต้องมาแก้ด่วนอ่านแล้ว
ลุ้นใจระทึกมากๆเลย
ทั้งแสบทั้งปานเลยทำอะไรกันอยุ่เนี้ย
น่าเอ็นดูทั้งคู่เลย....คนเขียนใจร้ายยยย :monkeysad:
แต่ว่าเรื่องกุหลาบเราเป็นเหมือนกันเลยปาน
ชอบเหมือนกันเลย...
....แต่ไอ่ประโยคบอกนะนั้นอ่ะ...มันร้ายกาจไปมั้ยอ่ะ
อยากรุ้เลยว่าแสบจะทำยังไงต่อ
แสดงออกว่าอ่อนโยนบ้าง อะไรบ้างนะแสบ
แต่ก็เขาใจปานนะเพราะว่ารารักไง
เราก็ย่อมคิดมาก...คิดมากเรื่องคนที่เรารักมันไม่ผิดนะ
แต่บอกเขาบ้างก็ดีนะอย่าเก็บไว้คนเดียวเลย
แต่คงบอกช้าไปมันเลยเป็นแบบนี้ไง
อย่างงี้ต้องส่งกำลังไปให้แสบ...ง้อกันดีนะจ้า
อยากเห้นแสบมุมอ่อนโยนนนนนนนนนนน
เบบี้จัดมาให้หน่อยนะจ้า
แต่ว่าตาร์ของเจ๊รก็ยังน่ารักเสมอเลยนะจ้า
อยากจะยื่นไอพ๊อดผ่านคอมไปให้ตาร์ลงเพลงให้มั้งจัง
คริๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.........รอตอนต่อไป
:กอด1:รัดเบบี้
-
"อยากเลิกเมื่อไรก้อบอกปานนะ"
ทำไม ๆ ๆ ๆ
ทำไมเราไม่พูดได้อย่างงี้บ้างฟระ
กลัวมันทิ้งจริง ๆ :serius2:
-
:a11: :a11: :a11: :a11: :a11:
:m17: :m17: :m17:
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
:sad11: :sad11: :sad11:
เศร้า :sad4: :o12:
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
อ่าน 2 คนนี้ทีรัย
น้ำตาจะใหลทุกทีสิน่า
-
อย่าเลิกกันเลยนะ :m15:
-
:monkeysad:เศร้า ค้างด้วย :serius2:
-
เอ่อ..รู้สึกว่าตอน request นี่ขอแบบฉาก สวีท..สวี๊ท ของปี้แสบ กับน้องปาน ม่ะใช่เหรอ..แล้ว..
แล้ว..มั้ยกลายเป็น หวีดสยองอ่ะ..... :serius2: :serius2:
แต่น่าจะเลิกกันซักครั้งนะ..อิอิ...ให้อิปี้แสบ.มันรู้ซะมั้ง..
ว่ามีเมีย..ควรจะเคารพและเกรงใจเมีย..เหมียนเพ่โจ๊ก กับ เพ่พากษ์.. :laugh: :laugh:
ม่ะใช่กดขี่..ข่มเหง...555
-
น้องปานช่างกล้า อะ อยากฑุดแบบนี้มั้งจัง อยากเลิกเมือ่ไรบอกนะ
-
ปวดใจจัง
:เฮ้อ:
สงสารปาน :m15:
-
เห้อๆๆๆ
เส้าจัยอีกแล้วคู่นี้ตลอดเลย
แสบจะฆ่าปานมั้ยเนี่ย
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
อ่าครับผม อ่านไม่ทันเลย อิอิ
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับผม
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ก็คนมันน้อยใจ
:m15: :m15: :m15:
ใช่ไหมจ๊ะ น้องปาน
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ :m15:
น้องปาน :กอด1:
-
ตามอ่านทันแล้วค่า อ่านนานเหมือนกันนะเนี่ย เหอๆ o18
แต่ชอบมากเลยอ่า
มาต่อตอนต่อไปด้วยนะคะ เศร้าซะ ปาน กับแสบ อ่า
:m15:
-
ไอ้คุณแสบ :m16:
เค้าน้อยใจนะเว่ย อย่าไปบ้าจี้ตาม :m31:
เห็นเปลี่ยนหัวเรื่อง เข้ามารอต่อ ><
-
หัวเรื่องมาแล้ว
รอ รอ รอ
-
ร้องไห้เลยงะ เศร้ามากๆ :sad4: :sad4:
-
ตอนที่104 พิเศษ ปานกะแสบ<ยอมรับ>
“อยากเลิกเมื่อไหร่ก็บอกปานนะ”
คำพูดนี้หลุดออกไปจากปากผมได้ยังไง แต่ก็เอาเถอะในเมื่อตัดสินใจพูดออกไปแล้วก็ต้องยอมรับความเป็นจริง ถ้าพี่แสบเลิกผมก็จะยอมรับว่าเลิก ซึ่งแม้จะเจ็บปวดเท่าไหร่ก็ตาม
บางทีคำพูดคำนี้อาจจะเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างได้บ้าง อย่างเช่น ผมอาจจะกล้าที่จะพูดว่าพี่แสบในเรื่องที่ผมไม่ชอบบ้างก็ได้
“ใครสั่งใครสอนให้พูด”งะ อะไรของมันวะ หน้าที่เริ่มชาเมื่อกี้ ไอ้พี่แสบมันทำลายบรรยากาศเมื่อกี้ซะสิ้น
ผมเงียบ ไม่ตอบ ดูสิว่ามันจะทำยังไง
“ไม่มีใครสอน..แค่อยากบอกไว้.ถ้าพี่ไม่มีอะไรแล้วปานขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”สีหน้าเรียบเฉยที่ผมแสดงออกไป แล้วก้าวขาออกมาจากตรงหน้าพี่แสบ
“เดี๋ยว..คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”พี่แสบมันรีบคว้าข้อมือผมไว้ ผมหันกลับไปเผชิญหน้ากับพี่แสบอีกครั้ง นิ่งไว้มึง นิ่งไว้
ทุกทีจะเอาความก้าวร้าว เถียงไม่หยุด โถมใส่พี่แสบ แต่คราวนี้ผมจะทำนิ่งดูสิ จะดูว่ามันจะเปลี่ยนไปยังไง มันจะรู้สึกอะไรบ้างรึป่าว ถ้าผมเปลี่ยนไปเป็นอีกคน
ผมเงียบ แล้วมองหน้าพี่แสบนิ่งๆ เหมือนคำพูดเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น
“มึงเป็นอะไร..”พี่แสบมันก็ยังไม่หยุดที่จะถามประโยคนี้
“เปล่า..”ผมตอบ
“ถ้าเปล่าแล้วทำไมพูดแบบนั้น..”พี่แสบมันพูด มือก็ยังจับข้อมือผมไว้อยู่
“ก็แค่อยากบอกเฉยๆ...”ผมตอบแล้วยิ้มให้
“หรืออยากไปมีคนอื่นตอนคบกับปานก็ได้นะ.. ปานไม่ว่าหรอก”ผมบอกแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะชักมือกลับมาแล้วเดินหันหลังกลับ
“ปาน....” ผมนิ่ง ให้กับเสียงที่กอดผมอยู่จากคนด้านหลัง
“ใครจะเลิก..ไม่มีใครเลิกทั้งนั้น.. มึงบ้าไปแล้วรึไง.มึงพูดออกมาได้ยังไง”พี่แสบมันพูด แล้วกอดผมแน่น ผมกลืนน้ำลาย เกร็งตัวเหมือนกับกั้นน้ำตาเอาไว้ อย่าเพิ่งไหลนะมึง ยังไม่ถึงเวลา
“ก็เหมือนกับที่พี่แสบพูดออกมาเมื่อวานไง”ผมตอบ พี่แสบมันนิ่งไปสักครู่
“มึงมีคนอื่นรึป่าว..”แต่คำตอบที่ได้รับกลับตรงกันข้าม
“กรูถามว่ามึงมีคนอื่นรึป่าว”พี่แสบเริ่มขึ้นเสียง แล้วหันหน้าให้ผมกลับไปมองพี่แสบ หน้าพี่แสบมันโมโหมากเลยครับ
“พี่จะบ้ารึไง..คนที่มีน่าจะเป็นพี่ต่างหากไม่ใช่ปาน..”ผมผลักพี่แสบออก น้ำตาเริ่มไหล กับคำพูดของพี่แสบเมื่อกี้ ไม่คิดว่ามันจะพูดออกมาได้ พี่แสบนิ่งไป
“แล้วมึงพูดออกมาได้ยังไงว่าให้กรูเลิกกับมึง..ห๊ะ.. มันพูดง่ายมากเลยรึไง”พี่แสบมันขึ้นเสียง แล้วบีบไหล่ผมอย่างแรง
“อือออ...ปล่อย...”ผมร้องไห้ออกมา พยายามผลักพี่แสบออกแต่ไม่เป็นผล
“พี่คิดว่ามันพูดง่ายมากเลยรึไง... ใช่มันยาก..แต่มันต้องพูด พี่ทำอะไรเคยนึกถึงใจปานบ้างมั้ย..ว่าปานจะรู้สึกยังไง..คำพูดของพี่กับการกระทำของพี่..เคยรู้บ้างมั้ยว่าปานรู้สึกยังไง”ผมร้องไห้โฮออกมา พร้อมกับพร่ำพรูคำพูดออกไปจากอก
พี่แสบคลายมือออกเบาๆ ช้าๆ ก่อนที่จะก้มหน้านิ่ง ผมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาสะอึกและร้องไห้ พูดออกไปแล้ว ได้ร้องไห้ด้วย สบายใจเหมือนกันแฮะ
“อึก..อึ..พี่เดินไปหาผู้หญิงพวกนั้นต่อหน้าต่อตาปานได้ไง..ถ้าเป็นปานบ้างพี่จะรู้สึกยังไง ห๊ะ..พี่จะรู้สึกยังไง”ผมเริ่มขึ้นเสียง แล้วผลักตัวพี่แสบ
“ปานไม่รู้ว่าพี่จะเล่นๆหรืออะไร.อืออ..แต่เข้าใจมั้ยว่าปานไม่ชอบ.ปานไม่ชอบ ปานไม่ชอบ”ผมพูดจนแทบจะเป็นตะโกน
“ถ้าอยากไปมากนักก็เลิกกับปานไปก่อนเลย.เลิกไปเลย...คบกันไปแบบนี้ก็เท่านั้นไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้นมา...วันๆมีแต่ปานที่คอยรักพี่อยู่ฝ่ายเดียว....ปานไม่อยากทนอีกแล้ว..ไม่อยากทนเลยจริงๆ ถ้ารู้ว่าวันข้างหน้าจะเจ็บแบบนี้อีก ปานไม่อยากทน”ผมพูดออกไปพร้อมกับร้องไห้ไม่หยุด พี่แสบหันมามองหน้าปาน น้ำตาพี่แสบคลอเบ้า แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดว่าพี่แสบสำนึกจริงๆหรอกครับ ขอให้ผมพูดให้หมดก่อนแล้วกัน
“อึก....เมื่อวานทำไมพี่ไปนั่งกับผู้หญิงคนนั้น..ทำไมพี่ออกไปนอนข้างนอก ทำไม ทำไม ทำไม.. ตกลงว่าใครผิด ตกลงว่าใครเริ่ม ปานใช่มั้ยที่ผิด ปานใช่มั้ย ที่ต้องคอย..อืออ..คอยว่าเมื่อไหร่ที่พี่จะใส่ใจปานบ้าง อึก..”ผมพูดไปก็เช็ดน้ำตาไป คำพูดออกจากอกไปมากมาย มันออกไปเอง โดยขาดความควบคุม
“ปานเครียดแค่ไหนพี่รู้มั้ย..ปานคิดต่างๆนาๆว่าพี่จะมีคนอื่นรึป่าว..ก็ได้แค่คิด ไม่อยากจับผิด ไม่อยากพูด..ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย.. อึก..อึ”ผมบอก
“ปาน...”เสียงพี่แสบค่อยลง
“เลิกมั้ย.. ปานว่าเป็นพี่น้องกันน่าจะไปได้สวยกว่า”ผมบอก อย่างน้อยก็ขอให้ได้พูดคำๆนี้ไป ถึงแม้นมันจะยากเย็น ที่จะพูด และก็น่าจะเสียใจมากด้วย ถ้าผลที่ได้รับคือฝั่งตรงกันข้างเลิก แต่ว่า ชีวิตคนเรา มันก็ต้องมีพบมีจากเป็นธรรมดา ใครมันจะเพียบพร้อมไปซะทุกอย่างคงไม่มี
“มึง.... ไม่รักกรูแล้วหรอ”พี่แสบพูดออกมา หน้าตาพี่แสบสลดอย่างเห็นได้ชัด เสียงที่ค่อยๆเบาลง ทำให้ผมคิดว่า คำพูดที่ผมพูดออกไปทำให้พี่แสบมันเสียใจเหมือนกัน
“ไม่รัก....”ผมตอบไปแบบนั้น แล้วนิ่งเงียบ น้ำตาพี่แสบไหลออกมา ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับ จะเป็นไงก็เป็น จะเอาไงก็เอา บางทีถ้าไม่เลิกกันวันนี้ วันข้างหน้าอาจจะต้องเลิกกันก็ได้ใครจะรู้ เจ็บก่อนจะเป็นไรไป
“กรูไม่เลิก...กรูไม่เลิก..กรูไม่ให้มึงเลิกด้วย..”พี่แสบมันเข้ามากอดผมจากด้านหลัง จนทำให้ผมกับพี่แสบทรุดลงกับทราย น้ำตาที่ไหลนองกับความดีใจ ที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากมัน ไหลลงมาไม่หยุด ต่างคนต่างร้องไห้ พี่แสบมันก็ร้อง พี่แสบกอดผมแน่นเหมือนว่าผมจะหลุดหายไปอย่างนั้น
ยอมรับกับคำพูดนี้ ใช่เราไม่ได้อยากเลิก แล้วเราจะทนเจ็บได้อีกมั้ย ถ้าเราเจ็บอีกละจะทำยังไง แล้วตอนนี้ถ้าเลิกมึงรับไหวรึป่าวละปาน มึงรับไหวรึป่าว ความคิดผมหนักอึ้งอยู่ในหัว
“ไม่เลิก..ไม่เลิก.. กรูไม่เลิก..กรูรักมึงนะ..ขอโทษ.....ขอโทษ”พี่แสบพูดออกมา เร็ว มาก แต่ผมก็สามารถฟังมันชัดทุกคำ
“มึงไม่รักกรูแล้วหรอปาน..ไม่รักกรูแล้วหรอ.ทำไมทำแบบนี้”พี่แสบพูดไป ก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น น้ำตาพี่แสบเปื้อนเสื้อตรงไหล่ผมจนรู้สึกได้
“รักสิ... รักมากด้วย รักมาก จนกลัวจะทนไม่ไหว เลยต้องทำแบบนี้”ผมพูดออกไป
ผมกับพี่แสบนั่งกันอยู่อย่างนั้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ พี่แสบกอดแน่นไม่ยอมปล่อยเลยครับ
“กรูไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ..กรูขอโทษ..เมื่อวานแค่ทำประชดมึง.ขอโทษ แล้วที่นั่งคุยกันเมื่อวานบังเอิญไปเจอเฉยๆ..จริงๆนะ..”พี่แสบรีบพูดบอก ผมเงียบ จะเชื่อคำแก้ตัวของคนๆนี้ได้รึป่าว เชื่อได้รึป่าว จะเชื่อได้มั้ยไอ้ปาน ผมนั่งคิด
“กรูไม่ได้มีอะไรจริงๆ..ไม่คิดจะมีด้วย.กรูรักมึงจริงๆนะ กรูขอโทษ เมื่อคืนกรูก็แค่จะแกล้งมึงเท่านั้นเลยออกมานอนข้างนอก”พี่แสบพูดบอกอีก
“สนุกมั้ย”ผมพูดออกไป พี่แสบเงียบ
“ปานถามว่าสนุกมั้ย”ผมพูดซ้ำ เสียงนิ่ง
“ขอโทษ...”นั่นเป็นคำตอบที่ได้รับ
“ขอโทษ...”พี่แสบพูดซ้ำเมื่อได้เห็นว่าไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของผม
“กลับมาเป็นปานคนเดิมของพี่นะ..อย่าเป็นแบบนี้ ไม่น่ารักเลยรู้มั้ย ขอร้อง..อย่าโกรธเลยนะ”พี่แสบพูด ทำเอาผมน้ำตาไหลออกมาอีกแล้ว เสียงพี่แสบเศร้ามากๆ จนผมแทบทนไม่ไหว
“ปาน....กรูรักมึงนะ..”คำแทนตัวเองเริ่มเปลี่ยนเป็นปกติ พี่แสบพูดซ้ำคำนี้อยู่จนตะคิว กินขาผมแล้วครับ
“เข้าบ้านเถอะ.ปานอยากอาบน้ำ”ผมบอก แล้วดันตัวพี่แสบออกเบาๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบที่นั่งอยู่ พี่แสบเปลี่ยนท่าเป็นนั่งกอดเข่าก้มหน้าทันที
“จะเข้ามั้ย..”ผมเก็บเสียง เช็ดน้ำมูก แล้วก็น้ำตาให้หมด พี่แสบเงียบ ไม่ตอบครับ มันจะก้มหน้าทำไมวะ
“เป็นเหมือนเดิมรึป่าว..”พี่แสบถาม แต่ว่ายังก้มหน้าอยู่อีกครับ
“อือ..”ผมอือ ในลำคอ
“อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ..ไม่ชอบ”พี่แสบพูดอีก แล้วก็ยังก้มหน้าอยู่อีกครับ
“เออ..”ผมตอบ แล้วเริ่มยืนเท้าเอวแล้วครับ
“งั้นไปกัน..”นั่น รื่นเริงออกมาเชียวครับ พี่แสบมันยิ้มหน้าบาน แล้วลุกขึ้น จับมือผม เดิน แต่ผมไม่ยอมเดินครับ งงกับมัน
“แต่ถ้ามีคราวหน้า.จะอาลาวาดให้มันตายไปเลยไม่ว่าจะชะนีหรือผู้ชาย รวมทั้งพี่ด้วย..จำไว้..ไม่มีการเลิก แต่มีแต่ตายกับตาย..เลือกเอา..อย่านึกว่าไม่กล้าละ”ผมพูด แล้วทำหน้าโหด ก่อนที่จะปล่อยมือแล้วเดินเข้าบ้านเลยครับ อีพี่แสบมันยืนงงเลยครับ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำรีบปิดห้องน้ำ เดี๋ยวมันตามเข้ามาครับ
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ไม่รู้จะทำอะไรอะครับ เลยทิ้งตัวลงนอนอีกรอบ กว่าพวกพี่ๆเค้าจะตื่นอีก ก็อีกสายๆแหละครับ ผมตั้งนาฬิกาปลุกตอนสิบโมงครึ่ง ก่อนที่จะนอน
แกร๊ก
เสียงประตูห้องเปิดเข้ามา
“จะนอนอีกรึไง” พี่แสบมันเดินเข้ามา ผมพยักหน้า แต่ว่าหันหลังให้ฝั่งตรงข้ามนะครับ
เตียงยุบลง เพราะไอ้พี่แสบมันนั่งลงที่เตียงแล้วเอาตัวเข้ามาซุกในผ้าห่มอีก
พี่แสบเอาแขนเข้ามากอดผมจากด้านหลัง เขินนะ เลยไม่กล้าหันไปมองมัน
“ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ.”มันกระซิบบอก
“คงไม่แล้วแหละ..ก็บอกแล้วไงว่ามีแค่ตายกับตาย”ผมพูดบอก
“หึ..กรูรู้ว่ามึงไม่กล้าหรอก”พี่แสบพูดลองเชิงผมอีกครับ
“ลองดูมั้ยละ..ใครมันจะแน่กว่าใคร..”ผมหันไปบอก
“เออๆ...มึงแน่..กรูเชื่อ.อย่าไปอาลาวาดเค้าละ..เค้าไม่รู้เรื่อง แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็รู้ด้วยว่ากรูกับมึงเป็นแฟนกัน..กรูบอกเค้าไปแล้วตั้งแต่ที่ไปนั่งด้วยครั้งแรกแล้ว..มึงนี่ชอบคิดมาก”พี่แสบมันพูดบอก แล้วเอามือเขกหัวผมเบาๆ
“แล้วพี่ละ..เคยฟังเหตุผลจากปานบ้างป่ะ.เดี๋ยวหาว่าไปชอบคนนู้ชอบคนนี้”ผมหันไปเถียง เริ่มจะกลับสู่สภาวะปกติแล้วครับ
“เออๆ..กรูผิด..จบ.นอนซะ..แม่งเมื่อคืนนอนไม่สบายตัวเลย..”พี่แสบมันบ่น
“ก็โง่ไปนอนเองนิ”ผมตอบ
“ปากดี..อยากเอาแต่เช้าหรอมึง..เดี๋ยวเหอะ..ตั้งแต่มายังไม่ได้ทำด้วย..เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”พี่แสบมันไม่พูดเปล่าครับ เอาน้องชายมาดันก้นผมอีก
“ออกไปเลย.ไอ้หื่น.จะนอน”ผมผลักขามันเบาๆ
“มึงก็นอนเฉยๆดี.สีมากเดี๋ยวมันก็ขึ้นหรอก”พี่แสบมันพูดไปยิ้มไปครับ
เกลียดมันจริงๆครับ
ผมหลับไปในอ้อมกอดอีพี่แสบ จนนาฬิกาปลุก ผมก็รีบกดครับ เดี๋ยวพี่แสบมันตื่น แต่ไม่ทันครับมันตื่นละ
“ไปอาบน้ำไป”ผมบอก
“อีกแป๊บ”ยังอีกครับ ยังกอดเหมือนเดิม
“วันนี้พี่ๆเค้าจะไปเที่ยวกันอีกไม่ใช่หรอ..ไปอาบน้ำสิเดี๋ยวสาย”ผมพูดบอก พร้อมกับพยุงตัวขึ้น แขนอีพี่แสบหนักชิบเลยครับ
“เดี๋ยวสิ..จะรีบไปไหน..นอนก่อน”พี่แสบมันกดตัวผมนอนลงมา
“เหม็นขี้ปาก..ไปอาบน้ำเลย..”ผมแกล้งเอามือดันหน้าพี่แสบ
“หึ...มึงนี่นะ..ไม่ว่ากรูสักวันได้มั้ยเนี้ย”พี่แสบมันยิ้ม แล้วจะเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ผมรีบเบี่ยงตัวหลบ จนมันหยุดไม่อยู่ ตกเตียงก้นจ้ำเบ้าเลยครับ
“ฮ่าๆๆ..”พี่แสบมันนั่งหัวเราะกับท่าทางการตกเตียงของผม
“ญาติพี่เป็นตลกรึไง.ไอ้บ้า..ไปอาบน้ำเลย”ผมลุกขึ้นอย่างอายๆ แล้วจับเสื้อผ้า ใส่เสื้อตัวใหม่ ก่อนที่จะแต่งตัวใหม่อีกรอบ แล้วเดินออกไปข้างนอกครับ พอออกมาก็พวกพี่ผู้หญิงก็ออกมากันหมดแล้วครับ พี่ตาร์นั่งดื่มกาแฟอยู่ พี่ข้าวนี่นอนตักพี่ตาร์ตรงริมระเบียง หลับอยู่นะครับ
“อ่าว..ตื่นแล้วหรอครับ”พี่ตาร์หันมาทัก
“ฮะ..วันนี้ไปไหนกันอะ”ผมถามขึ้น
“เดี๋ยวไปเรื่อยๆแหละครับ ดูเจ้าตัวคิดแผนก่อน อาบน้ำแล้วยังมีการมานอนต่ออีก”พี่ตาร์พูด แล้วเอามือลูบหัวพี่ข้าวเบาๆ
“ไอ้แสบละ”พี่ตาร์ถาม
“อาบน้ำนะฮะ.”ผมตอบ
“เฮียๆ...ดูสาวคนนั้นดิ”พี่แมนวิ่งหน้าตาตื่นมาเลยครับ พี่ตาร์หันไปดูตามนิ้วพี่แมน พวกพี่ผู้หญิงก็หันไปครับ
“สวยเช๊ะเลยเฮีย...แม่ง คนห่าไรวะเกิดมาสวยชิบหาย”พี่แมนมันพูด แล้วมองผู้หญิงคนนั้นไม่วางตาเลยครับ
“โอ้ย...เหี้ยไรวะ”เสียงพี่แมนอุทาน ทำเอาพวกผมขำกร๊ากเลยครับ สมน้ำหน้า
“ตีนกรูเอง..มีไรมั้ยไอ้เชี้ยแมน”พี่ข้าวเอาเท้าสอดไปใต้ระเบียงไม้แบบมันมีซอกขาเข้าไปได้นะครับ แล้วพี่แมนยืนอยู่ตรงด้านนอกระเบียงคือพื้นทรายนั่นแหละครับ
“หึหึ...”เสียงพี่ตาร์หัวเราะ
“ชอบหรอมึง..”พี่ข้าวเงยหน้าไปถาม
“ก็สวยนะสวย.แต่ไม่ได้ชอบสักหน่อยนิครับ”พี่ตาร์บอก แล้วยิ้มให้
โห คำตอบช่างแตกต่างจากตอนที่พี่แมนบอกพี่แสบตอนนั้นลิบลับ ตอนนั้นช่างประชดกรูได้ดีจริงๆ
“เออดีมาก..อย่าให้กรูรู้..เฉือนทิ้ง ให้หมามันแดก ไม่มีไว้ให้ต่อแน่มึง..เอ๊ะ แต่ก็ไม่เป็นไร..ให้กรูแทงคนเดียวก็ได้นิเนอะ..ที่รักเนอะ”พี่ข้าวพูดยิ้มแต่แผงไปด้วยความน่ากลัวเหลือเกินครับ ผมยังขนลุกเลย พี่ตาร์นั่งยิ้มเจื่อนๆ ก่อนที่จะแกล้งเอากาแฟมาจิบต่อ
“เหี้ยแมน.มึงก็อีกคน.. จะเอาใครก็เอาสักคนสิวะแม่ง ชอบไปเรื่อย เดี๋ยวเป็นเอดส์หรอกมึง.กรูไม่อยากมีเพื่อนเป็นเอดส์”พี่ข้าวพูด พี่แมนเดินขึ้นมาบนบ้านแล้วครับ
“เชี้ย..ก็มันไม่ถูกใจนี่หว่า.คบๆเลิกๆสนุกจะตาย คบตายตัวหน้าเบื่อออก..แม่ง ปล่อยกรูเหอะ..ให้กรูเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว”พี่แมนบอก
“เออดี..คิดได้ดีมาก ถ้ากรูไม่มีเชี้ยนี่กรูคงกอดคอไปกับมึงไปแล้ววะ..ฮ่าๆๆ..”พี่ข้าวหัวเราะ
“หึ..ก็คงไม่สามารถมีได้อีกแล้วแหละครับ..”พี่ตาร์บอก ทำเอาพี่ข้าวหุบยิ้มเลยครับ
“อ่าว..ไอ้เสือ..อาบน้ำแล้วหรอมึง”พี่แมนหันไปทักพี่แสบที่เดินออกมา
“หุบปากมึงเลย.ทิ้งขี้ไว้ให้กรูหลายก้อน.เดี๋ยวกรูให้แดกตีนกรูแทนข้าวเช้าเลยสัด”พี่แสบด่าพี่แมน
“เหี้ยไรวะ.แม่ง..มีแต่คนด่ากรู”พี่แมนพูด แล้วนั่งลง อย่างงงๆครับ พี่แสบเดินเข้าไปในครัว แล้วก็ออกมา พร้อมโอวันตินหนึ่งแก้ว แต่แก้วใหญ่มากเลยครับ
“จะหมดมั้ยนะ”ผมบอก
“ก็แดกด้วยกันไง..กินไปก่อน แล้วกินยารึยัง”พี่แสบถาม แต่ถึงผมไม่กินด้วย พี่แสบมันก็กินหมดอยู่แล้วครับ กระเพาะควายจะตายไป
ผมส่ายหัว
“ทำไมมึงต้องให้กรูคอยบอกวะ..ไปหยิบยามา”พี่แสบ คิ้วขมวดติดกัน ทำเอาผมต้องรีบวิ่งเข้าห้องไปหยิบยาครับ ผมขี้เกียจกินยามากๆอะ คือต้องกินเช้า กลางวัน และเย็น ทุกวัน ไม่ให้ขาด เพราะว่ามันรักษาไม่หายสักทีครับ มันจะเจ็บอยู่เรื่อยๆ พี่แสบมันจะคอยบอกว่าให้ผมกินยาตลอดแหละครับ บางทีมันก็จับปากผมอ้าแล้วยัดใส่เลยครับ ก็ขี้เกียจอะ
ผมหยิบยาออกมา ข้างนอก แล้วหยิบน้ำมากินยาก่อน พี่แสบเอาขนมปังเนยออกมาวางให้ผม แล้วก็ของพี่แสบครับ ของมันนี่สองอันเลยครับ
“จะกินสองอันบ้าง”ผมบอก
“ไปหยิบเองดิวะ”พี่แสบหันมาบอก ปากก็เต็มไปด้วยขนมปังรสช๊อกโกแล๊ต
“เอารสช๊อกโกแล๊ตนะ”ผมบอกอีก แล้วกินขนมปังต่อ ไม่สนใจ
จนพี่แสบมันต้องลุกไปเอาให้แหละครับ
เรารวมตัวกันสักพัก ทุกคนอาบน้ำเสร็จก็ออกมาหาอะไรรองท้องก่อน ที่จะออกเดินทางในต้องสายๆนี้นะครับ
...
มาต่ออีกแระน้า
วันนี้นั่งหลับในห้องด้วยอะ
แบบว่าทรมานมาก หนาวก็หนาว
พอกลับมาบ้าน ดันไม่อยากนอน กลับมาต่อเรื่องซะงั้นอะ คนเราอะเนอะ
หิหิ
ไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
บับบาย
จุ๊บๆ
-
วู้วววว 55 รู้สึกดีจริง
คืนดีกันแล้ว ว้าวววว
:z2: :z2:
-
จุ๊บๆ เบบี้ขยันเจงๆ :จุ๊บๆ:
:bye2:
-
เย้ มาแล้ว รักคนเขียนจัง :จุ๊บๆ:
สวีทกันอีกครั้ง อ่านแล้วแฮปปี้ ดีแทค :oni1: :oni1:
-
เคลียร์กันแล้ว แต่ยังไม่กระจ่างเลย อยากได้แบบว่า แสบหวานมั้ง โหดมั้ง เป็นบ้างประปรายอ่ะ นี่โหดอย่างเดียว เด๊วปานช้ำหมด
:z2: :z2: :z2:
-
จริงๆ พี่แสบก็ใจดีนะ คือเค้าก็ดูรักปานแหล่ะ
แต่แสดงออกให้มันหวานมากก็ไม่เข้ากะเค้าอ่ะนะ
ดูอย่างกินยาก็ต้องเตือนไรงี้ น่ารักจริง :impress2:
เข็มกับเป้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4:
-
:เฮ้อ: ปานกับแสบคงเข้าใจกันมากขึ้นนะ :call: อย่าทะเลาะกันอีกเลย
-
:z2: :z2: :z2:
ดีกันแล้ว
ดูจะลุ่ม ๆๆ ดอน ๆๆ นะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ก้แมันเปงซะอย่างงี้
แร้วจาคอยดูว่าแมนเจอของจิงแร้วจาเปงไง
แต่ข้าวนี่น่ากลัวใช่ย่อยนะั
แสบนี่ออกซาดิสป่ะ
รักต้องให้ด่าใหเถียง...ชอบทำปานร้องไห้
-
ดีกันไว้น่ะดีแล้ว แสบน่ะเค้าก้อรักปานในแบบของเค้าล่ะนะ
-
o13
ตอนล่าสุดนี่ ทำผมน้ำตาซึมในตอนแรก แต่ก็ยิ้มออกมาได้ในตอนจบเลยครับ
+1 ครับ
-
แหมมม ก็แค่นี้แหละพี่แสบ
ไม่เห็นจะยากเลย
อิอิ น้องปานน่าร๊ากกกกกกก
-
^
^
ซวกคนสวยซะหน่อย o13
ดีกันแล้วววว
แสบนะแสบเกือบไปแล้ว
ไอ้คุณแมนนี่วอนตายซะจิงๆๆ
:z3: :z3: :z3:
-
:jul3:คิดงานไม่ออกแต่ก็มาอ่านได้หน้าตาเฉย
หึหึ.....ดีกันแล้วๆๆๆ
คู่นี้ต้องอย่างงี้ตลอดเลยนะถึงจะดีกันได้
เข้าใจกันได้ต้องให้ปานเราออกโรงโหดทุกทีเลย
แต่ว่าแสบน่ารักอ่ะ...รักปานมากมายเลยล่ะเซ่
ยังไงก็ไม่ยอมปล่อยไปหรอกเน๊าะแสบเน๊าะ
ไม่น่าเชื่อว่าตั้งแต่มายังไม่ได้อย่างว่ากันเลยนะเนี้ย
ได้ไงๆๆๆ....แสบยอมแต่ว่าเขาไม่ยอมนะเบบี้555+
(ดูไม่ค่อยเท่าไรจริงเลยฉัน)
แต่ว่าไม่ไหวแล้วตาร์ข้าวพระอาทิตย์สาดอย่างรุนแรง
มีออร่าสุดๆอ่ะคู่นั้น ....นอนตัก..ลูบหัว...ทำหน้าอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความรัก
โอ้ๆๆๆๆๆๆ......ตาร์ของเจ๊รได้ใจไปอีกจริงๆทำไมน่ารักได้น่าดีขนาดนั้นกันนะ
เคลิ้มๆๆ..แต่ว่าคู่ข้าวตาร์เขาแสดงความรักกันโจ่งแจ้งได้น่ารักจริง
หวงใช่ย่อยเลยนะข้าว :-[
น่ารักมากมายอ่านเสร็จแล้วยิ้มตลอดเลย
แสบขอด้วยนะอยากกินเหมือนกันทาช๊อกโกเล็ต..แง่มๆๆ
อ๊า......กลับไปเครียดต่อ...ฮืออออออออ
รอเบบี้มาต่อความน่ารักต่อไป :กอด1:
-
แค่นี้แหละ ก็ดีกันแล้ว :pigha2:
-
สรุปแล้วแสบก็แสดงออกแบบแสบ เอาน่าป่านเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ดีกันแล้ว
เฮ้อ :เฮ้อ:
ลุ้นอยู่นาน
รีเควสเป้ เข็ม ด้วยโคนนนนนนนนน
-
แสบๆนะแสบ
-
555+.....ตลกแมนอะคะ....เช้านี้โดนคนเดียวเลย....
ปานกะแสบเริ่มดีขึ้นมานิดนึง....มีหวานกว่านี้มั้ยคะเนี่ย....เฮ้อออ...
-
รวดเดียว 3 ตอน
พี่แสบน่าจะโดนมากกว่านี้นะเนี่ยหึหึ ปานคะ คราวหน้า(ถ้ายังอุตส่าห์จะมีอีก)ไม่ต้องยั้งเลยนะคะ เชียร์เต็มที่ค่ะ o18
-
ในที่สุดแสบ ปานก้อดีกัน :m4:
:L2:
-
แสบออกจะน่ารักเนอะ ว่าป่ะ
-
อิแสบ...หุหะ สำนึก ม้ายยยยยย
ต้องโดนแบบเน้...น้องปาน o13
อยากให้ข้าว อ่อนโยน กับ ตาร์บ้างอ่ะ
ข้าวดู ก้าวร้าวกับตาร์
จนเค้าสงสารตาร์แล้ว
ขอเห็นข้าว อ่อนโยน บ้างน้า
:call:
-
ก็ดีแล้วที่คืนดีกันได้...
รักกันก็ต้องถนอมน้ำใจกานเนาะ
o8 o8 o8
-
ดีกันแล้ววว
ฮร่าๆๆ รอดตัวไปนะไอพี่แสบนะ 555+
คนแต่งค้าาาาา
มาแอบรีเควสเป้เข็มด้วยคน อิอิ
กอดๆๆ :กอด1:
-
อารมณ์น้อยใจของปาน ทำเอา เศร้าแฮะ
แต่ก็ดีกันได้ ค่อยหายใจโล่งหน่อย
แสบมันคนยังงี้ ปานต้องเข้าใจ
ต่อไปก็..หึงโหดๆเข้าไว้ เผ่านี้
ก.ม.
กันทั้งน้านนนนน
ก๊ากๆๆๆ
-
:เฮ้อ:
โล่ง
-
o13 ยกนิ้วให้คนแต่งเลย โดนใจคนอ่านมากๆ
แสบต้องเจอแบบนี้บ้าง อิอิ
จ๋ม ร้องไห้เลย แต่คนอ่านสะใจ
:z2:
-
ดีใจจัง
รักกัน รักกัน :กอด1:
คนไทย รักกันด้วยน๊า ........................ :call:
-
โอ้ยยย น่ารักวะ :impress2: :impress2:
รักคนแต่ง o13 :กอด1:
-
ดีกันซะทีนะ
ต่อไปแสบคงไม่กล้าหือกับปานอีกแล้วล่ะ
รักกันไว้เถิด
เราเกิดมาคู่กัน
จะเกิดชาติไหนเราก็คู่กัน...
-
ปาน ตอนนี้ ได้ใจอย่างแรง เล่นซะ แสบ หงอยเลย อิๆ
-
ตั้งแต่ออกเที่ยวนี่ มีแมนแล้วมีสีสันดี อิอิ
อยากจะรู้ว่าคนแบบไหนจับแมนอยู่ 555+
:pig4:
-
แมนหน้าจะได้กับลูกเจ้าของรีสอดเนาะ..ที่มีหมาชื่อไข่เจียวนะ
-
เออ ช่ายเบ่บี๋ เหยด้วยกะรีด้านบนอ่ะ
เอาเจ้าของไข่เจียวมากำราบ ไอแมนดิ
อย่างๆอแมนนะ หั้ยคบกะผู้หญิงก็สงสารเค้าอ่ะ
ต้องหั้ยพี่เจ้าของรีสอร์ทกำราบอ่ะ
ปล. ปานอ่ะ เอาคืนไม่สะจายเลยหนู แต่ก็โอแล้ว ไอแสบร้องไห้เลย คริๆ สมนะน่าเฟ้ย
มาต่อตั้งสองตอนน่ารักดีแท้เบ่บี๋ :pig4:
-
ฮ่าๆๆๆ เหนด้วยอีกคนค่ะ
-
เห็นด้วยเหมือนกันค่ะ อิอิ :impress2:
แต่ตอนนี้ขอไปนอนก่อนน้า.. สบายใจแระได้อ่านหลายตอน แถมจบตอนแบบมีความสุขอีกตะหาก อิอิอิอิ
ฝันดีนะคะ ใครเม้นต่อ ขอให้มีหนุ่มหล่อมาเข้าฝัน ฮุๆ :o8: :man1: :man1:
ขอบคุณคนแต่งด้วยนะคะ จุ๊บๆ :กอด1:
-
T^T!!!~
-
อ่านตอนนี้แล้วค่อยดีขึ้นหน่อย
เฮ้ออออออ :pig4:
-
...... ปานแสบเนี้ย ได้อีกค่ะ น่ารักดี ไอ้แสบเกลียมัวนี่หว่า ....... เลิกไม่มี มีแต่ตายกับตาย .......
..... อึ๊ยย โหดอ่ะ :sad4: ..........
-
อ่าน แล้ว แอบน้ำตาคลอ นิดๆ
-
อ่านตอนล่าสุดแล้วยิ้มได้ น้องปานกลับมามั่นใจอีกครั้งแล้ว
ไอ้แมนเนี่ยไม่สมควรได้สาวๆๆมาครอบครองหรอก มันต้องโดนเค้า....(คนเลี้ยงหมา) ตุ๋ยถึงจะสาสมกับที่ปากเลี้ยงฟาร์มสุนัขไว้นะ 555555 :jul3:
เห็นด้วยกับทุกคนที่ลงความเห็นว่ามันต้องมีคู่ชาย 5555 :laugh:
ปอลอ น่าสงสารเป้อ่ะ เมื่อไหร่เข็มจะใจอ่อนล่ะ แล้วเราอยากรู้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึงไม่ยอมก็รู้ว่าเป้มันไม่มีทางทิ้งเข็มไปไหนแน่ๆๆ น่าจะเชื่อมั่นนะ
ไม่เข้าใจว่าทำไม ตอบหน่อย หรือจะแต่งมาเป็นตอนเลยก็ได้จ๊ะ ชอบ
-
กว่าจะเข้าใจกันได้ยากจริงๆลุ้นสุด :กอด1:
-
รักคนเขียนนะคร้าบบ :L2:
-
o22..รู้จักหนาวบ้างมั้ย ไอ่พี่แสบ...เด๋วไอ่แสบก้อลืม และทำอีก คราวนี้น้องปานเอาแบบเดียวกับที่พี่ข้าวเคยจัดการเลยดีไหม..เอาให้หนักกว่าเลย...พวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา...แมน ต้องโดนแบบหนักๆ ชอบหาเหามาใส่หัวเพื่อนๆดีนัก... :beat:
รอตอนต่อไป...อยากอ่านสักวันละสามเวลาหลังอาหารเลย........ o13
-
:m15: :m15: :impress2: :impress2:
ชอบอ่ะ
สองคนนี่ทีรัย
น้ำตาใหลทุกที
แต่สุดท้ายก็รักกัน
ชอบมากมาย
:impress2: :impress2:
-
ดีกันง่ายจังน่าจะมีฉากเสียเลือดหน่อย :z1:
-
ดีกันหมดทุกคู่แล้ว ตอนนี้ก็เหลือรอลุ้นคู่เป้กะเข็มอย่างเดียว :z1:
-
:-[วันนี้ว่างมานั่งรอเบบี้
:z2:
-
สุดท้ายแล้วแมนอาจจะโดนเสียบก็ได้
ครายจะไปรู้เนอะเบบี้
:z2: :z2: :z2:
อิอิ.........(พูดอารายออกไปเนี่ยเรา)
รอตอนต่อไปจร้า
-
รอต่อไปจ้าก.... :really2: อิอิอิแมนโดน:oo1:
-
หึๆ สนุกดีครับ
รีบๆมาต่อนะครับบ o13
-
ชอบคู่นี้ >///<
-
ตอนที่105 พิเศษ ปานกะแสบ<ลองของ>
“พี่แสบปานไปนั่งรถพี่ข้าวนะ..”ผมเดินไปบอกพี่แสบก่อนที่จะขึ้นรถ
“ไม่ต้องเสือกเลย..นั่งนี่แหละ..”พี่แสบหันมาทำหน้าโหดใส่อีก
“ไรอะ..อยากนั่งกับพี่ข้าวอะ”ผมบอก
“ทำไม..ไม่อยากนั่งกับกรูรึไง”.พี่แสบมันพูดตอกกับ กลายเป็นว่าผมต้องยอมมันครับ
“เออๆ..”ผมบอกอย่างเสียไม่ได้
“พี่ลิฟ....พี่ลิฟ..”ผมตะโกนดังลั่นเลยครับ ก็เห็นพี่ลิฟยืนคุยกับพนักงานอยู่อะ ผมก็เรียกซะแบบไม่อายฟ้าดิน พวกพี่ๆเค้าก็หันไปมองตามว่าผมเรียกใคร แต่เรียกเสร็จเท้าผมมันก็สั่งงานให้เดินไปหาพี่ลิฟแล้วอะครับ
“ปุกปุย...”ผมจะเดินไปหาพี่ลิฟ แต่ดันเจอไอ้ปุกปุยก่อนอะครับ เลยหยุดแล้วก้มทักไอ้ปุกปุยแทน
“อ่าว..ไหงทักหมาก่อนพี่อีกเนี้ย”พี่ลิฟพูด ผมยิ้มให้แล้วยืนขึ้น เอาเท้าเล่นกับไอ้ปุกปุยแทน
“จะไปไหนกันครับเนี้ย”พี่ลิฟถาม แล้วหันไปพยักหน้าให้พนักงาน ก่อนที่พนักงานจะเดินไปครับ
“ออกไปเที่ยวแถวๆนี้แหละฮะ..ไปด้วยกันมั้ยฮะ”ผมยิ้มถาม
“ขอตัวดีกว่าครับวันนี้นักท่องเที่ยวมาลง..ต้องดูแลหน่อย.”พี่ลิฟบอก
“ปานๆ..”พี่ลิฟเรียกผม
“ฮะ..”ผมเงยหน้าจากที่เล่นกับไอ้ปุกปุยอยู่ หันมามองหน้าพี่ลิฟ
“นั่นแฟนปานรึป่าว..มองพี่เหมือนจะฆ่าพี่แล้วนะ”พี่ลิฟบอก ทำเอาผมต้องหันไปดู อีพี่แสบมันจ้องมาทางผมแล้วก็พี่ลิฟจะโหดเชียวครับ ประมาณว่าถ้ามึงยังไม่รีบเดินกลับมา มึงเจอดีแน่
“ใช่ฮะ.”ผมตอบ
“แล้วดีกันแล้วหรอครับ”พี่ลิฟถาม
“อืม..เมื่อเช้าหลังจากกลับจากพี่แหละ..”ผมบอก
“หรอ..หึหึ..”พี่ลิฟพูดแล้วหัวเราะ
พ๊อด
เฮ้ยๆ ๆ ๆ
ผมจับแก้มตัวเองแล้วมองหน้าพี่ลิฟอย่างอึ้งๆงงๆครับ
“พะ..พี่ลิฟ”ผมเรียกพี่ลิฟ พี่ลิฟยิ้มหน้าบานเลยครับ หอมแก้มกรูทำไมเนี้ย
แล้วผมก็ต้องหงายหลังไป เพราะว่ามีใครมากระชากผมกลับ แต่แล้วยังไม่ทันได้หันไปดู
ผลัก
พี่ลิฟหงายหลังไปเลยครับ
“พี่แสบ....”ผมเรียกชื่อพี่แสบ เสียงดัง
“พี่แสบ.... หยุด..ทำบ้าอะไรนะ”ผมเรียกเสียงหลงเลยครับ พี่แสบเล่นชกพี่ลิฟเข้าเต็มๆ จนพี่ลิฟหงายหน้าไปเลยครับ แต่พี่ลิฟก็สวนกลับ ทันที แต่ว่าหลังจากนั้น โอ้พระเจ้า อะไรกันเนี้ย
“พี่เป้...พี่เป้”ผมเรียกคนที่อยู่ใกล้ที่สุดตอนนั้นครับ เพราะว่าอีพี่แสบมันไม่ยอมหยุด ผมเข้าไปห้ามกรามผมคงหักพอดีอะครับ
“เฮ้ย..ไอ้แสบ....ทำเหี้ยไรวะ.หยุด”พี่เป้เข้าไปกระชากตัวพี่แสบออกมา จากที่พี่แสบคร่อมตัวพี่ลิฟอยู่อะครับ ผมรีบวิ่งไปที่พี่ลิฟทันที
“ปานขอโทษแทนด้วยนะฮะ..เจ็บมากรึป่าว.”ผมรีบจับหน้าพี่ลิฟมาดู แดงเลยมึง รู้มั้ยเจ้าของรีสอร์ทนะมึง ไอ้เชี้ย เดี๋ยวมันก็ขึ้นค่าบ้านพักหรอก (ยังมีอารมณ์เล่นอีกกรู)
“พี่ลิฟปากแตกเลย..เดี๋ยวไปทำแผลนะฮะ..”ผมรีบบอกพี่ลิฟ เพราะว่าปากพี่ลิฟเต็มไปด้วยเลือดครับ
“มึงมานี่..”พี่แสบมันเข้ามากระชากแขนผม
“หึหึ..ไปเถอะครับพี่ไม่เป็นไร”พี่ลิฟยิ้มบอกผม
“ไอ้แสบๆ..พอๆ..”พี่เป้รีบห้ามแล้วดึงตัวพี่แสบกลับไปให้ห่าง เพราะว่าพี่แสบมันจะมาซ้ำ
“ทำบ้าอะไรของพี่เนี้ยห๊ะ..”ผมตะโกนว่าพี่แสบ
“ทำไม..ชู้มึงรึไง”ดูมันครับ ดูมันพูด
“ชู้บ้านพี่สิ..ไอ้บ้า..นี่พี่ลิฟเจ้าของรีสอร์ทที่นี่”ผมบอก แล้วเดินไปพยุงตัวพี่ลิฟ
“แล้วไง..”พี่แสบมันตะคอกกลับ
“แล้วพี่ไปต่อยเค้าทำไม..”ผมคิ้วขมวดติดกัน
“ก็มัน................โว้ย..”พี่แสบทำท่าพูดไม่ออก แล้วชี้ไปชี้มา ก่อนที่จะสบถด้วยความอารมณ์เสีย
“พี่ลิฟไปทำแผลนะครับเดี๋ยวปานไปด้วย”ผมหันไปบอก พี่ลิฟยิ้มให้
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..ไกลหัวใจ..ไปเที่ยวกับเพื่อนๆเถอะครับ.กลับมาค่อยมาหาพี่ก็ได้”พี่ลิฟบอก แต่ว่ามองไปที่หน้าพี่แสบครับ
“ไอ้เชี้ยเอ้ย..”พี่แสบด่าเสียงดังก่อนที่จะรี่ตัวเข้ามาอีกครับ ผมกับพี่เป้รีบรั้งตัวเอาไว้แน่
“พี่แสบ.หยุดบ้าก่อนได้มั้ย..”ผมตะโกนกลับ
“พี่แสบ...พี่แสบ..”ผมเรียกพี่แสบ เพราะว่าพี่แสบมันผลักตัวผมกับพี่เป้ออกแล้วเดินไปที่รถเลยครับ ผมหันไปมองหน้าพี่ลิฟ ที่ยืนยิ้มอยู่ นี่มึงโดนเค้าชกจนปากแตกขนาดนี้ ยังมีหน้ามายิ้มอีกนะ
“ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ..มันใจร้อนนะ”พี่เป้บอก แล้วก้มหัวให้
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..แต่ก็สนุกดี..ปานแตกด้วย”พี่ลิฟตอบ แล้วเอามือเช็ดเลือดตรงมุมปาก
“เดี๋ยวไงผมขอตัวก่อนนะครับ..”พี่เป้พูด
“เชิญครับ..”พี่ลิฟบอกพี่เป้ ก่อนที่พี่เป้จะผงกหัวให้เบาๆ แล้วเดินไป
“เป็นไรมากรึป่าวฮะ..ปานขอโทษด้วยจริงๆนะฮะ.”ผมรีบยกมือไหว้พี่ลิฟ
“โอ้ย..ไม่เป็นไรหรอกครับ..พี่แกล้งเล่นนิดเดียวเองไม่คิดว่าแฟนน้องจะบ้าได้ขนาดนี้นะเนี้ย..หึหึ”พี่เป้บอก
“ก็บอกแล้วว่ามันบ้า..”ผมบอก
“ก็คิดว่าสรรพคุณที่บอกมาเมื่อเช้าอาจจะไม่จริงไงครับ.เลยอยากลองของหน่อย..เหอะๆ.โดนของเลยไงกรู”พี่ลิฟพูดไป บ่นไปครับ
“ขอโทษจริงนะฮะพี่ลิฟ...ขอโทษจริงๆ”ผมรีบบอก
“ไม่ต้องคิดมากครับ.พี่ผิดเองที่ไปหอมแก้มปาน.. ที่จริง ก็สนุกดี..พี่โดนแบบนี้บ่อยจนเกือบชินแล้วครับ แกล้งให้แฟนเค้าหึงกัน สนุกดีออก”พี่ลิฟพูด
“ฮะ..อะไรนะฮะ..งงอะ”ผมถาม แล้วทำหน้าแบบไม่เชื่อ
“ป่าวหรอกครับ..ก็แสดงออกว่ารักออกไม่ใช่รึไง..เมื่อกี้นะ..คงไม่ต้องคิดมากแล้วมั้งครับ”พี่ลิฟบอกผม
“เออ.คงงั้นมั้งฮะ”ผมตอบรับ
“ไปเที่ยวเถอะครับ..เดี๋ยวพี่ไปทำแผล แล้วต้องไปดูงานอีก”พี่ลิฟบอก
“อ่อฮะ..งั้น.ขอโทษอีกทีนะฮะ..”ผมบอก แล้วก้มหัวให้พี่ลิฟ
“ครับ..เที่ยวให้สนุกละ..”พี่ลิฟยิ้มให้ก่อนที่จะลูบหัวผมเบาๆ แล้วโบกมือให้ผมแล้วเดินไปพร้อมกับไอ้ปุกปุย
ผมเดินกลับมาที่รถ พวกพี่ๆก็เตรียมพร้อมกันเกือบหมดแล้วครับ ผมเดินขึ้นไปนั่งหน้าข้างคนขับ หน้างอเป็นตูดเลยมึงไอ้ปาน เอาไงละทีนี้อะ ทิ้งทั้งขี้ทั้งเยี่ยวไว้ให้กรูเลยไอ้พี่ลิฟ หล่อซะเปล่า
ผมกับพี่เนต พี่ป๊อด นั่งเงียบเลยครับ ตกลงว่าทั้งรถเงียบหมดเลยครับ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรอะ เอาให้มีจังหวะก่อนแล้วกันนะ กรูค่อยอธิบาย พี่แสบมันขับรถออกมาเรื่อยๆ ตามคันของพี่ข้าวไปครับ
จนเรามาแวะกินข้าวเช้าและอาหารกลางวันมือเดียวกันก่อน แถวนี้เป็นร้านอาหารตามสั่งซะมากกว่านะครับ มีร้านข้าวมันไก่ ร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านข้าวต้ม แล้วก็ร้านเลือดหมูอะไรพวกนี้นะครับ ผมเดินลงมา แล้วก็เดินตามไอ้พี่แสบไปครับ เพราะว่าพวกพี่ๆเค้าก็แยกย้ายกันไป ใครอยากกินอะไร แล้วมาเจอกันตอนสิบเที่ยงนะครับที่รถ
พี่แสบมันเดินไม่หันมามองผมเลยครับ ผมก็เลยต้องเดินตามไป ยิ้มไป นี่ตกลงมันหึงกรูจริงใช่ป่ะเนี้ย แต่ที่จริงมันก็ขี้หึงอยู่แล้วอะครับ แต่คราวนี้ออกจะลงไม้ลงมือ โดยไม่ฟังเหตุผล แต่มันเคยฟังเหตุผลหรอไอ้ปาน เหอะๆ ผมเดินตามพี่แสบเข้าไปร้านต้มเลือดหมูร้านนึงนะครับ ดูสะอาดดี ผมกับพี่แสบจะไม่ชอบนั่งร้านสกปรกๆ รกๆ รุงรังๆนะครับ คนเยอะๆนี่ก็ไม่ชอบ พี่แสบมันนั่งลง ผมก็นั่งลงตรงข้าม แล้วยิ้มให้มัน แต่ว่าเสือกไม่ยิ้มกลับ แล้วเมินหน้าหนีซะงั้นอะ
“ต้มเลือดหมูกับข้าวเปล่าหนึ่งครับ”พี่แสบมันสั่ง
“สองครับ..”ผมทำนิ้วชูให้แล้วยิ้มให้เด็กเสริฟ
“สั่งให้บ้างไม่ได้เลย..”ผมแกล้งพูดประชด
“ไม่มีปากรึไง..”พี่แสบมันพูดกลับ แล้วรินน้ำตรงเหยือกใส่แก้วมันคนเดียวอีกครับ มึงจะงอนไรกรูนิ
ผมเลยต้องหยิบมารินเองครับ
เมื่ออาหารมาถึง ผมก็ปรุง แต่ไอ้พี่แสบมันไม่ค่อยปรุงหรอกครับ จะกินรสนี้เลย แต่เติมพริกแค่นั้นพี่แสบมันก็กินได้แล้วครับ แต่ผมนะ ต้องได้รสแบบที่ผมชอบก่อนถึงจะกินได้
“ใครให้”นั่นครับ ผมกินใส้ในเครื่องในของถ้วยผมหมดแล้วนะครับ เลยไปหยิบเอาถ้วยพี่แสบมัน
“จะกินอะ..จะทำไม”ผมย้อนกลับ พี่แสบมันมองหน้าผม แล้วก็กลับไปที่ต้มด้านหน้ามันครับ
“จะเอาตับ..”ผมบอกอีก
“อ่า....”ไม่ทันแล้วครับ ไอ้พี่แสบมันเอาตับในชามตัวมันเองยัดใส่ปากเลยครับ ก็ของผมมันหมดแล้วอะ
“จำไว้..”ผมบอก แล้วนั่งกินต่อ สรุปว่าชามผมเหลือแต่ผักนะครับ พี่แสบนี่หมดเกลี้ยงเลยครับ
“พี่แสบ..กินบัวลอยไข่หวานกันมั้ย.”ผมถาม
ไม่ตอบอีกครับ
เงียบ รอเก็บเงินอยู่ครับ
“พี่แสบ...กินป่ะ..”ผมถามอีกครับ มันก็ยังเงียบอีก
“กินคนเดียวก็ได้วะ..”ผมเลยลุกจากเก้าอี้ ปล่อยให้พี่แสบมันจ่ายตังไปเลยครับ
ผมมานั่งกินบัวลอยไข่หวานคนเดียวอยู่หน้าร้านอาหารหวานครับ อร่อยมากเลยอะ ชอบๆ ผมเห็นพี่แสบมันเดินออกจากร้านต้มเลือดหมูแล้วเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวที่พี่ข้าวนั่งกินอยู่นะครับ
จนผมกินเสร็จ แล้วเดินกลับมาที่โต๊ะที่พี่ข้าวนั่งอยู่นะครับ
“ไปกินบัวลอยมาหรอครับ”พี่ข้าวถาม
“ฮะ...”ผมตอบ แล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ มึงเมื่อยบ้างป่ะ นั่งหน้าเป็นตูดอยู่ได้
พอพี่ข้าวกินเสร็จ ทุกคนก็มารวมตัวกันออกเดินทางอีกรอบครับ
พอถึงชายหาดอีกหาด ใกล้ๆตัวจังหวัดแหละครับ แต่ว่าออกนอกเมืองไปหน่อย ไม่เหมือนรีสอร์ทที่เราพักอยู่ มันอยู่ในเมืองนะครับ
“อืออออ..”ผมลงจากรถได้ก็บิดขี้เกียจก่อนเลยครับ เมื่อยมากๆเลยอ่า ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเป้ แล้วก็ขนมหวานของชอบผมจากท้ายรถออกมาถือไว้
“พี่แสบ..ดูนั่นดิ..มาได้ไงอะ”ผมเดินอยู่ข้างพี่แสบก็เห็นกระรอกหนึ่งตัวอยู่บนต้นไม้
“สตาร์วอร์เอามาปล่อยมั้ง..”พี่แสบมันตอบได้แบบว่ากวนส้นตีนผมมากเลยครับ
“ยังไม่หายโกรธอีกอะ..ปานนี่ต้องโกรธพี่ที่พี่ไปชกหน้าพี่ลิฟเค้าโดยไม่มีเหตุผล”ผมบอก
“กรูไม่มีเหตุผลตรงไหน..ก็มันหอมแก้มมึงเห็นๆ..ทำไมหรือว่าชอบ”พี่แสบมันพูดกลับ แถมประชดกลับได้อีกครับ
“คุยไม่รู้เรื่องแระ..”ผมบ่น พร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ
ผมกับพี่แสบ เดินตามหลังพวกพี่ๆเค้าไปที่ชายหาด ก่อนที่จะ หาที่ร่มๆนั่งจัดระบบวงเหล้ากันครับ
พี่แสบก้นแตะถึงพื้นมันก็เอาเหล้ากรอกปากเลยครับ
“อย่ากินเยอะนะเดี๋ยวขับรถกลับไม่ไหว..”ผมบอก
“ก็ให้ไอ้ป๊อดขับ.”พี่แสบหันมาตอบ ตายังขวางได้อีกครับ ผมทำปากจู๋ใส่พี่แสบ แบบไม่เดือดเนื้อร้อนใจที่มันงอนผมหรอกครับ ผมเอาไอพอตมาฟังแล้วเล่นเกมส์ในเอ็มพีโฟว์ของพี่ข้าว แล้วเอาหลังพิงหลังพี่แสบ ตอนแรกมันก็เอาหลังดันผมประมาณว่าให้ผมเอาหลังออกไป แต่ผมดันกลับครับ ดันอยู่อย่างนั้นสามสี่รอบ จนพี่แสบมันหยุด สงสัยเหนื่อย
“จะกินไก่.”ผมชันเข่าขึ้นแล้วเอาหัวไปเท้าไหล่พี่แสบ ตอนแรกเอาเท้าหัวเลยครับ แต่ว่าเมื่อย เพราะว่ามันสูง เลยเอาเปลี่ยนเป็นไหล่แทน ก็คนมันล้อมวงไว้หมดแล้วอะครับ เข้าไปไม่ได้
“จะกินไก่..”ผมก็ยังกระเอาแขนไปเขย่าพี่แขนพี่แสบ แล้วเอาคางผมทิ่มๆอยู่ตรงไหล่พี่แสบครับ
“มึงก็หยิบสิ..”พี่แสบหันมาพูดบอก คิ้วขมวด เมื่อไหร่จะหายงอนกรูนิ
“หยิบไม่ถึง..เร็วๆ..จะกิน”ผมบอก พี่แสบมันเลยโน้มตัวลงไป ผมที่เกาะเป็นลูกลิงอยู่ก็เอนตัวตามไปด้วยครับ
“แล้วมึงจะเกาะกรูทำไมเนี้ย”พี่แสบมันหัวเสียหันมาว่าผม
“หึหึ..”ผมหัวเราะออกมากับความเก๊กโหดของมันอะครับ
“หัวเราะไร..”มันถาม แล้วเอนตัวกลับ เอาไก่มายัดปากผมครับ
“ป้าว.”ผมทำเสียงสูงแล้วทำตากลิ้งไปมา
“อะ..ตบทำไมอะ..”ผมลูบหัวปอยๆ ไอ้พี่แสบมันตีหัวผมเบาๆ
“อ่อนตีนนะมึงนะ..”พี่แสบมันบอก พี่ข้าวนั่งมองผมกับพี่แสบก็หัวเราะครับ
“ฟอร์มเยอะนะมึงไอ้แสบ”พี่ข้าวว่าให้
“ใครฟอร์มวะ..พูดดีๆนะมึง..”พี่แสบว่ากลับ
“มึงนั้นแหละ..ไปโกรธอะไรน้องเค้าวะ”พี่ข้าวถามขึ้น พี่เป้ พี่เข็มก็หันมามองหน้าครับ
“หึงไงมึง.เข้าใจป่ะ”พี่เป้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆใส่
“ใครหึง....เหี้ยเป้..เดี๋ยวมึงจะโดน”พี่แสบรีบแก้ตัว ผมได้แต่ทำท่าแบบล้อเลียนพี่แสบอยู่ด้านหลัง เอาแขนกอดคอ พี่แสบอยู่อย่างนั้น แล้วยิ้ม
“อ่าว .ไม่หึง..แล้วมึงไปต่อยเค้าทำไม...”พี่เข็มพูดอีกครับ สงสัยพี่เป้จะเล่าเรื่องให้ฟัง
“กรูไม่ชอบขี้หน้ามัน..มีไรมั้ย..”พี่แสบมันบอก
“หรอคราบพี่..แหม ไม่รู้นะเนี้ย..เจอหน้ากันปุ๊บ ไม่ชอบปั๊บ”พี่เป้แซวต่อ
“เหี้ยเป้..มึงหุบปากไปเลยนะ..ชักมาเรื่องแล้วมึง..สัดนี่”พี่แสบว่า แล้วเอาแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม
“แล้วนี่ไอ้แมนไปไหน..”พี่แสบเปลี่ยนเรื่อง เมื่อไม่เห็นพี่แมนนั่งอยู่ครับ
“นู้..นั่งอ่อยอยู่กับสาวนู้”พี่ป๊อดทำท่าชี้ปากไปที่พี่แมน ที่นั่งอยู่กับสาวๆอีกกลุ่ม
“ไอ้เหี้ยนี่มันก็เลื้อยได้ทุกที่จริงๆกรูละเชื่อมันเลย”พี่ตาร์บอก
“มันเป็นงูเหมือนไอ้ข้าวอะ..เฮียไม่รู้หรอ.แต่ก่อนนะ.ไอ้ข้าวยิ่งกว่าอีกนะเฮีย..ปลาไหลเรียกพี่เลย..ฮ่าๆๆ”พี่เข็มพูด พี่ตาร์หันไปมองหน้าพี่ข้าว พี่ข้าวยิ้มแหยๆ แล้วหยิบเหล้าแก้เก้อทันทีครับ
“จริงหรอครับ..”พี่ตาร์ถาม
“ไม่จริง..มันมั่วไปเชื่อมัน”พี่ข้าวบอก
“โอ้ย..มึงว่าแต่ไอ้ข้าวปลาไหลเรียกพี่..ไอ้เหี้ยตาร์ใช่ย่อยที่ไหน..ฟันดะแล้วทิ้ง..”พี่ไม้เสริมขึ้น
“อ่าวเฮีย..ไหงเลวงี้วะ”ไอ้เอ็มพูดบอก แล้วยิ้ม เอาตาตี๋ๆของพี่เอ็มแทบมองไม่เห็นเลยครับ แต่พี่เอ็มน่ารักมากอะสำหรับผมอะ หน้าเหมือนมิกกี้เมาท์เลย มีลักยิ้มด้วย ใส่เหล็กดัดฟันด้วย
“ไอ้สาดเอ็ม..เค้าเรียกประสบการณ์ชีวิตโว้ย..”พี่ตาร์รีบพูดแก้ตัวทันที
“นี่ๆ..มีสาวคนนึงนะโว้ย.ตามติดเหี้ยตาร์แจ.แบบเจอของจริงเข้าไง ไปฟันเค้าเสร็จ เสือกบอกเลิกเค้า..เจ๊เค้าก็อาลาวาดเลยครับพี่น้อง..ไอ้ตาร์ไปจีบใครนะ เจ๊แกตามไปตบดะหน้าไว้หมด..โคตรโหดอะ”พี่ปองพูดบอก แล้วทำท่าทำทางตาม ผมชันเข่ากอดคอพี่แสบ ฟังพวกพี่ๆเล่าเมื่อครั้งแต่อดีตกันครับ
“อ่าว..แล้วอย่างนี้ทำไงต่อวะเฮีย..”พี่นิลถามอีก รู้สึกจะเป็นที่สนใจกันซะเหลือเกินครับ
“จะยังไงละ..ไอ้ตาร์ก็ต้องใช้มาตรการเด็ดขาด..”พี่ไม้บอก
ทุกคนหันไปจับจ้องพี่ไม้ทันที
“ทำอะไรไม่ได้เลยครับ...ฮ่าๆๆ..”พี่ไม้พูด ทำเอาพวกผมเซ็งกับมุขพี่แกเลยครับ แม่ง
“อะไรอะพี่ไม้..ตกลงไงเนี้ย”ผมบอก
“ก็ไอ้ตาร์มันรู้ร้อนรู้หนาวไหนละ..จีบต่อไปเรื่อย..จนเจ๊แกเบื่อ..แล้วดันไปเจอสาวที่ไอ้ตาร์จีบอีกคน นิสัยไม่ยอมใครเหมือนเจ๊แก..ก็โดนเล่นกันไปซะอ่วม..สุดท้าย ไอ้เหี้ยนี่ก็ไปเอาอีกคน..สรุป..พวกเจ๊แกบ้าไปเอง”พี่ไม้เล่า
“พี่ตาร์เลวอะพี่ข้าว...”ผมหันไปบอกพี่ข้าว
“ครับพี่รู้.. แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า...หึหึ..”พี่ข้าวพูดเป็นปริศนาซะงั้นอะ
“อะไรครับเหนือฟ้ามีฟ้า..หมายความว่าไง”พี่ตาร์รีบถาม
“หึหึ...”เสียงพี่ป๊อดหัวเรา
“หึหึ..”พี่แสบมันก็หัวเราะ หลังจากนั้นตามมาครบเลยครับ อะไรอะ งงอะ
“หัวเราะไรกันวะ..”พี่ตาร์รีบถามด้วยความสงสัย
“ป่าวเฮีย..ชนๆ..”พี่เข็มเปลี่ยนเรื่องทันทีครับ
“เฮ้ย..มึงเล่ามาก่อนเลยไอ้เข็ม..มึงเลย..เล่ามา”พี่ตาร์ฉลาดนิ รีบถามทันที
“เฮ้ย..มันแกล้งเล่น..มึงก็ไปเชื่อมัน”พี่ข้าวรีบบอก
“ไม่จริงอะ..ไม่งั้นมันไม่รวมตัวกันก้มหน้าหัวเราะแบบนี้หรอก”พี่ตาร์บอก แล้วทำหน้างอ
“เล่ามาเลย..ไอ้เข็ม..”พี่ตาร์บอก
“โห..เฮีย.”พี่เข็มพูด แล้วหันไปมองหน้าพี่ข้าว
“ก็แค่..ไอ้ข้าวเคยเปิดซิงเด็กม.หนึ่งก็เท่านั้นเอง..”พี่เข็มบอก
“ห๊ะ....”ผมห๊ะซะเสียงดังเลยครับ
“ตอนไหน..ตอนข้าวอยู่ม.อะไร”พี่ตาร์รีบถาม เสียงเริ่มขุ่นมัวแล้วครับ
“ม.สามครับเฮีย..”พี่เป้บอก
“เฮีย.อย่ากดดันเมียผมดิ..”พี่เป้บอกอีก
“ใครเมียมึงห๊ะ..”พี่เข็มตบหัวพี่เป้เบาๆ
“จริงหรอข้าว”พี่ตาร์หันไปถาม พี่ข้าวเอาแก้วมาดื่ม แล้วพยักหน้า
“แค่นั้นเอง..ไม่เห็นมีไรนี่หว่า..มึงคิดมาก”พี่ข้าวบอก
“แล้วหลังจากนั้นนะเฮีย..ทิ้งเค้าเลยซะงั้น..เด็กร้องไห้ฟูมฟายเลยเฮีย... กลายเป็นว่าน้องเค้าย้ายโรงเรียนหนีมันเลยเฮีย.พ่อมันรู้นะ.... ตอนนั้นไอ้เหี้ยนี่โดนยับเลย.. ต้องโอนเด็กคนนั้นให้เข้าอีกโรงเรียนนึง.. พ่อมันเสียไปตั้งหลายแสน..กับความมั่วของมันอะ”พี่ป๊อดเล่า
“นิสัยเสีย..”พี่ตาร์ว่าพี่ข้าวครับ
“เออ..ยอมรับ..กรูผิดเอง..จบ”พี่ข้าวบอก
“หึหึ..นิสัยเสียได้ไม่หรอกเฮีย.อย่างไอ้ข้าวนะ..ต้องเรียกว่าเหี้ยโดยสันดาร..พ่อมันเอาไม่อยู่มันกลัวคนเดียวแหละ พี่เจ้า”พี่แสบบอก
“เห็นมันเงียบๆ..ไม่ค่อยมีเรื่องแบบนี้นะ..ตัวดีเลย.ใครอย่าไปกระตุกต่อมเหี้ยมันนะ..ระเบิดเมื่อไหร่ละวงกระจาย”พี่เป้พูดบอก ผมได้แต่อ้าปากค้างครับ งะ พี่ข้าวไมเป็นคนแบบนี้อะ
“ไอ้เหี้ย..มึงหยุดเผากรูได้รึยังวะ”พี่ข้าวพูด ด้วยความหัวเสีย
“ยังมีอีกนะเฮีย.เห็นมันอย่างนี้นะ... เฮียต้องคอยมองตามัน..สาวๆเดินผ่านนะ มันนะเก็บอาการโคตรจะดีอะ..แต่ตามันนะ เค้าผ่านหน้ามันเมื่อไหร่ละ จิกอย่างกับเหยี่ยวจิกเนื้อสดอะเฮีย..มันคิดไรเฮียไม่รู้หรอก..เหี้ยนี่ลามกจะตาย”พี่ป๊อดบอก
“เฮ้ย.ใครลามกวะ..มึงอย่ามามั่วเหี้ยป๊อด”พี่ข้าวรีบชันเข่าขึ้นแล้วครับ
“แหมๆ..กรูพูดแทงใจหน่อยไม่ได้นะมึง”พี่ป๊อดพูดแล้วยิ้ม
“จริงหรอครับ..”พี่ตาร์ถามอีก
“ไม่จริง.มึงไปเชื่อมัน..เดี๋ยววันหลังกรูซื้อต่างหูให้ หูเบานะมึง”พี่ข้าวบอกพี่ตาร์
“แต่พี่ว่าจริง”พี่ตาร์บอก
“มีอะไรอีกมั้ย..เล่ามาให้หมดกรูอยากรู้”พี่ตาร์พูดบอก เอาพี่ข้าวนั่งเงียบไปเลยครับ
น่าสงสารอะ มารุมพี่ชายเค้ากัน
“โอ้ยเฮีย..เยอะ..เล่าวันนี้ทั้งวันก็ไม่หมด..ไอ้เหี้ยนี่นะ..รุ่นพี่มันไม่เคยเว้น..ใครกวนส้นตีนมา มันเล่นหมด ไอ้รุ่นพี่ที่ว่าเหี้ยๆนะ..มันเจอมาหมดแล้ว แพ้บ้างชนะบ้าง ไหนเรื่องที่มันชอบกวนตีนอาจารย์อีก..เยอะวะเฮีย..แบบกวนตีนได้โล่เลยเฮีย ไอ้แมนที่ว่าปากหมา ไอ้แสบที่ว่าปากหมา เจอเหี้ยข้าวตอนทนไม่ได้หน่อยนะ ฮ่าๆๆ จารย์อึ้งแดกเป็นแทบๆ เค้าเรียกมาแรงแซงทางโค้งเฮีย..ฮ่าๆ”พี่ป๊อดเล่า
ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาฟังอย่างตั้งใจเลยครับ
...
มาต่อ นิดๆหน่อยๆ ที่จริงมันยาวมากเลย กลายเป็นว่าโพส์แล้วมันเออเร่ออะ เลยต้องตัดช่วง หิหิ
เดี๋ยวค่อยอ่านต่อนะ
-
^
^
&
จิ้มอิอิ
-
ไม่ทันไม่เป็นไร หัวโหม่งแทน ย๊ากก
ปานแสบน่ารักมากมาย ฮ่าๆ
ส่วนข้าว....ครับ ยอมรับ เหี้ยได้อีก กร๊ากกกกก
ว่าแต่...ทำไมพี่ไม่เห็นมีประสบการณ์เขียนยาวจนไม่พอฟะ -*-
เอามาต่อได้แล้ว!
-
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทะลุมั้ยไม่รู้ แต่อยากจิ้ม
เบบี้น่าร๊ากกกกกกก มาต่อแระ ตื้นตันเจงๆ ขอกอดทีน้า :กอด1:
-
แล้วจะรอส่วนที่เหลือ
-
:z3: :z3:
อยากอ่านส่วนที่เหลือ
-
เอ่อ คู่แสบกะปาน ไมกลายเป็นเรื่องเผาข้าวกะต้าร์ไปได้ล่ะเนี่ย
ขอเป้เข้ม ด้วยจ้า จัดมาอย่าให้รอนาน :z1:
-
เหอๆ...
รอตอนส่วนที่เหลือด้วย อิอิ
แต่ว่า...สามชั่วโมงดีสี่ชั่วโมงทะเลาะ เลยนะปานกะแสบ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ด่วนค๊าบบบ เดี๋ยวใจขาดก่อน สงสารผมเถอะน้า
-
o9 จะเอาที่เหลืออ่าาาาาาา
-
o22เฮือกๆๆๆ
เดี่ยวพรุ่งนี้มาอ่านนะเบบี้
วันนี้อยากอ่านแต่ไม่ไหวแล้ว
:z3:
-
เบบี้
จะเอาที่เหลือ จดมาอย่าให้นาน ด่วน ๆ :z3:
-
i'm so sorry.
มาต่อพรุ่งนี้แล้วกันนะ
วันนี้ดึกแล้ว
หิหิ
นั่นไง คำแก้ตัว
ต่อพรุ่งนี้แล้วกันนะ หิหิ
จะได้ยาวๆ
เพราะว่าท่อนที่ตัดจากของวันนี้มันก็ไม่ยาวมากเท่าไหร่
เดี๋ยวพรุ่งนี้แล้วกันนะค่ะ
แหม พี่พาก์ท
ก็มีประสบการณ์บ้างอะไรบ้างก็ได้แบบยาวๆอะ
ไม่มีใคราเค้าว่าหรอก มีแต่คนเค้าจะชม
แต่ว่าวันนี้ไม่มาหรอก
หิหิ
ไปแระ
มาให้รอเก้อ
จุ๊บๆ
อย่าโกรธกันน้า
บับบบายยย
ฝานดีค่ะ
จุ๊บคนอ่านทุกคน
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ไม่โกรธ
:fire: :fire: :fire:
แม้แต่นิดเดียวเลย...เบบี้
จริงๆนะ o18
-
:z3: :z3: :z3:
ใจร้ายอ่ะ ทำให้อยากแล้วจากไป เบบี้ใจร้าย โป้งแล้ว ชิส์
:z3: :z3: :z3:
-
เห็นใจเบบี้ หลับฝันดีน้า
(แงงงงงงงงงงงงงง..ร้องในใจ :sad4: )
พรุ่งนี้นะๆๆๆๆ สัญญาๆๆๆนะ :bye2:
-
ไม่โกรธธ :pigangry2:
-
ข้าวนี่ประสบการณ์โชกโชน หุหุ
เบบี๋ใจร้าย :z3:
ไม่โกธรเลยค่ะ :fire:
:L2:
-
:z3:
-
อ่านตอนล่าสุดแล้วยิ้มได้ น้องปานกลับมามั่นใจอีกครั้งแล้ว
ไอ้แมนเนี่ยไม่สมควรได้สาวๆๆมาครอบครองหรอก มันต้องโดนเค้า....(คนเลี้ยงหมา) ตุ๋ยถึงจะสาสมกับที่ปากเลี้ยงฟาร์มสุนัขไว้นะ 555555 :jul3:
เห็นด้วยกับทุกคนที่ลงความเห็นว่ามันต้องมีคู่ชาย 5555 :laugh:
ปอลอ น่าสงสารเป้อ่ะ เมื่อไหร่เข็มจะใจอ่อนล่ะ แล้วเราอยากรู้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึงไม่ยอมก็รู้ว่าเป้มันไม่มีทางทิ้งเข็มไปไหนแน่ๆๆ น่าจะเชื่อมั่นนะ
ไม่เข้าใจว่าทำไม ตอบหน่อย หรือจะแต่งมาเป็นตอนเลยก็ได้จ๊ะ ชอบ
เหนมะเบ่บี๋ มีคนเหนด้วยกะผมเยอะเลย จัดหั้ยหน่อยน้าคับ
คนปากหมา..น ต้องโดนคนเลี้ยงหมาเล่นงานครับ
น้าๆๆๆๆ เบ่บี๋ ผู้น่าร้ากกกกก
torto พูดถูกจัย จิ้มไปแรงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
Thank you krab............... :bye2:
-
ขอสรุปโดยข้าวๆๆ
ผัวเมียคู่นี้เหี้ยถึงใจทั้งคู่เรยช่ายไหมเนี่ย
แต่ชอบน้องปานตอนเกาะหลังพี่แสบอ่า
น่ารักดี หวานๆๆ
-
ข้าวเนี่ยที่สุดของที่สุดเลยเนอะ
o13 o13 o13
น้องปานน่ารักคงเส้นคงว่าเนอะๆๆ
พี่ลิฟก้อน่ารักอ่ะเบบี้...อิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
..... รอส่วนที่เหลือนะค่ะ ........... น้องปานน่ารักได้อีกอ่ะ ... แสบหึงโหดตามเคยเลย ...... เป้เข็ม ...
.... เป้เข็ม ..... เป้เข็ม ..... :haun4:
-
มายังเอ่ย
-
พี่ข้าวสุดยอดดดดดด o13
พี่ตาร์ชิดซ้ายเรย :laugh:
พี่แสบกะน้องปานยังน่ารักเหมือนเดิม :-[
-
มาไวๆนะค๊าบบ!!!~
-
:haun4: สำหรับตาร์
:pighaun: สำหรับข้าว
ถ้าข้าวรวมตาร์ก็จะเท่ากับ :oo1:
:m15: เบบี๋ได้โปรดมาต่อด่วนมาก
เค้าไม่ได้อ่านมาหลายวันอ่านทันละ
ตอนนี้อยู่ในอาการแบบนี้ :z3: อ่ะ
-
รอ รอ รอ คร้าบบบบ
-
:angry2:เบบี้
อย่าอู้ๆๆๆเอาที่เหลือมาลงเด๊วนี้เลยนะจ๊ะ
:z2: :z2: :z2:
-
อิอิ แสบ หึง o18
-
รอตอนต่อไปค๊า :z2:
-
o13 o13 o13 o13
-
:fire:
โดนเผาจนไหม้หมดแล้วข้าว
-
:-[มาอ่านแล้ว
แสบน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก
กรี๊ดมากๆเลยแบบว่าหึงน่ารักอ่ะ
งอนยังน่ารักเลยกวนตีนดี
แต่ว่าเคืองปานนะนั้นมาว่าแสบได้ไง
พี่ลิฟมันลองของของมันเองสมควรโดนอย่างมากแค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำ
5555เราเข้าข้างแสบสุดๆอยู่แล้ว
แต่ที่กรี๊ดชอบใจมากมายเลยในตอนนี้นั้นก็คือพี่เจ้า :-[
สุดสวทบาดจิตของเราอีกคนแค่มีชื่อมาก้ยิ้มเห้อ....ชอบพี่เจ้า
แต่ว่าทำไมข้าวเราสุดๆไม่ไหวแล้วได้อย่างงงั้น
เหี้ยจริงอย่างที่เขาว่าเลยนะ...เหนือฟ้ายังมีฟ้าอันนี้ใช่สุดเลย
หึหึ...ดูตาร์เราสิเพลย์บอยอย่างน่ารักเลยเมื่อก่อน
ตาร์ของเจ๊รน่ารักสุดๆ
อยากอ่านแสบจัดการปานเลยนะโทษฐานที่ทำให้หึงหน้ามืด...หึหึ
เขารออยู่นะจ้าเบบี้มาแล้วนะจ้า
พยายามเข้า :กอด1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ตอนนี้เหม็นใหม้อ่ะนะ
เผากันสุดๆๆๆๆๆ
แต่ปานกะแสบยังไม่เคลียร์เลยอ่ะ
:z2: :z2: :z2:
-
มาแฉกันเป็น รายๆๆๆๆ ตายกันเป็น รายๆๆ
-
อ่านรายงานที่เลวร้ายของแต่ละ(ตัว) เอ้ย แต่ละคน มันช่างน่าคบซะจริงนะ
ถ้าเกิดมาเป็นผู้หญิงสงสัยคบพวกนี้ได้แค่เพื่อนเท่านั้นล่ะมั้งน่ากลังมั๊กมั๊ก :serius2:
อ่านแล้วมันส์จริงๆๆ อยากอ่านต่ออ่ะ แล้วรีบมาต่อนะตัวเอง
-
ได้กลิ่นไหม้ๆ เหมือนกันเลย
แต่รู้สึกว่าไหม้ยังไม่หมดนะ
เป้ เข็ม ป๊อด และอื่นๆ
ที่สำคัญ เข็มเป้น่ะ เมื่อไหร่จะถึงบท..ซะที :impress2:
-
แสบหึงโหด
พี่ลิฟลองของได้ใจ ชอบว่ะ นิสัยเดียวกัน ฮ่าๆ
-
ตอนที่106 พิเศษ ปานกะแสบ<กุหลาบ>
“กลุ่มพวกผมโดนจับตามองตอนม.สี่ตั้งแต่เข้าใหม่ก็วีรกรรมมันทั้งนั้น.ไหนจะไปทะเลาะกับอาจารย์ตอนเข้าห้องปกครองนะ พวกผมนั่งเงียบกันหมด ไอ้เหี้ยข้าวนะ โวยวายดังลั่น ไม่สนใจอาจารย์ฝ่ายปกครองเลย แถมพออาจารย์ถามนะ ว่าโทรหาพ่อแม่เธอสิ..เอาเบอร์มา.มันบอก อาจารย์มีไรเคลียร์กับผมตัวๆเลย ไม่ต้องถึงพ่อแม่ ไม่ใช่เรื่องของพ่อแม่ผม มันเรื่องของผมกับมันนี่ อาจารย์มีไรรีบว่ามา ผมมีเรียนไม่ใช่มานั่งไร้สาระ จะทำทันบนก็ทำมา เรื่องจะได้จบๆ รำคาญ .หึหึ..คราวนี้เองเฮีย. ฮากันหมดอะ พวกผมที่นั่งขรึมอยู่นะ ได้ยินมันพูดนะ ทั้งๆที่มันไปกระทืบเค้าในห้องน้ำนะ มันผิด มันพูดเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร มีการบอกอีกนะ ผมมีเรียน แล้วอาจารย์ทำหน้าอึ้งกับประโยคที่มันพูดนะ พวกผมได้แต่นั่งขำอะ ตอนม.ต้นนี่ก็ไม่วายเฮีย.เหี้ยตลอดม.ต้น..เอาเหอะ..สุดขั้วอะไอ้เหี้ยนี่..แข่งบาสมันยังแดกเหล้าขาวลงสนามแข่งเลยเฮีย..มันบ้า..”พี่เข็มบอก
“แล้วมึงไม่บ้ารึไงวะ..เอาเหล้ามาให้กรู ไอ้เชี้ย..โทรมาได้คนกำลังนอน”พี่ข้าวรีบพูดแก้ตัวบ้างครับ
“ฮ่าๆๆ..ก็เค้ารอมึงกันอยู่คนเดียว.มึงเสือกตื่นสาย เฮียเชื่อป่ะ..นัดแข่งสิบโมงครึ่ง มันยังไม่โผล่หัวมาจนจะหมดครึ่งแรกอยู่แล้ว ตัวเปลี่ยนก็เหนื่อยเป็นแถบๆ โทรไปกว่าจะรับนะ มันไม่อาบน้ำนะเฮีย รีบบึ่งรถมาเองเลยทั้งๆที่ไม่ชอบขับรถ โคตรขำมันอะ หน้าตาแบบยู้ยี่มากเลยเฮีย..ฮ่าๆๆ..มีการนะก่อนลง หันมาทางผม
..เอาเหล้ามาดิ..กรูไม่มีแรงมันกระซิบบอกผม แล้วผมก็ยื่นให้มัน มีการเอาไปกึ๊บคนเดียวในห้องน้ำอีกนะ ..หึหึ” พี่เข็มบอก แล้วขำไปด้วยครับ ผมได้แต่นั่งยิ้มฟังพวกพี่แกเล่า สนุกดีครับ เหมือนดูหนังเลยอะ
“พอกินเข้าไปเท่านั้นเองเฮีย..ข้าวก็ไม่ได้กินใช่ป่ะ..หมดครึ่งแรก..ขาสั่นเลยคราบ..ฮ่าๆๆ..มีการนั่งหอบหน้าแดงก่ำเลย โคตรฮาอะ แล้วตัวเล่นมันฟิตไม่พอใช่มั้ยเฮีย ก็ก่อนแข่ง แม่งไม่ซ้อมกันสักวันแล้วไปแข่ง เกือบตายเลยไง ถ้ามันช๊อกตายมันไม่ได้มาเป็นเมียเฮียนะเนี้ย”หลังจากพี่เข็มพูดจบ ก็ฮากันทั้งวงครับ พี่ข้าวได้แต่นั่งอายๆ ก้มหน้าทำท่ากินอาหารข้างหน้างุดๆเชียวครับ พี่ตาร์นี่ก็หัวเราะไม่หยุด
“ตอนนั้นมีทอมมาชอบมันด้วยนะเฮีย..เชียร์ติดของสนามเลย..เสน่ห์แรงไงเพื่อนผมนะ..ทอมยังไม่เว้น”พี่เข็มบอกอีก
“จริงดิ..”พี่เอ็มถาม
“เออ..ขนาดทอมมีเมียอยู่แล้วนะมึง..มาชอบไอ้ข้าวซะงั้น”พี่เป้บอก
“เมียพี่นี่เสน่ห์แรงใช่ย่อยแฮะ”พี่ตาร์บอก
“มึงสิเมียกรู..”พี่ข้าวตอกกลับแบบไม่ยอมกันครับ
“มีอยู่วันนึงเฮีย..ไอ้เหี้ยข้าวนึกอุตริอะไรไม่รู้ ชวนไอ้ป๊อดไปกันสองคน ไม่บอกใครด้วยนะเฮีย..ไปปล่อยยางรถทั้งโรงรถเลย ถ้าเฮียจำได้ ก็มีอยู่วันนึงนั้นแหละ ที่ยางรถเฮียแบน..หึหึ..”พี่แสบบอก
“เฮ้ย.วันนั้นฝีมือข้าวหรอ..โห.พี่รีบด้วยนะนั้นนะ โคตรโมโหอะ..มึงเชื่อมั้ย กรูแม่งต้องเข็นรถไปหาร้าน กว่าจะเจอร้อนก็ร้อน..แต่ว่าบางคันมันขับได้อยู่ บางคันไม่โดน กรูเลยขอถีบๆรถพวกมันไป”พี่ตาร์บอก พี่ข้าวนั่งอมยิ้มกับวีกรกรรมของตัวเอง
“พอดีมันถอดได้นิดหน่อยนะเฮีย..รีบ..หึหึ..”พี่ป๊อดพูด
“นิสัยเสียนะป๊อด..”พี่เนตว่าพี่ป๊อด
“ก็ข้าวมันชวนป๊อดอะ..ว่าข้าวดิ..ว่าไรป๊อดละ”พี่ป๊อดรีบแก้ตัว
“ถ้าคนมันไม่อยากทำไปยุยังไงก็ไม่ทำหรอก..แสดงว่าคนมันจะทำไง”พี่เนตพูด
“ถูกคราบ..ข้าวชวนแค่คำเดียวเอง..มันเดินตามมาด้วยซะงั้น”พี่ข้าวพูดแล้วยิ้ม
พวกพี่ๆเล่าเรื่องกันอยู่นานสองนาน ไหนจะเรื่อง พี่ข้าวไปเตะถังนั้นในโรงเรียนกับพี่แสบจนยุบ เพราะว่าหิวน้ำหลังจากเล่นบอลเสร็จ แล้วน้ำไม่ออก อันนี้โคตรฮาอะครับ อาจารย์มาเจอพอดี วิ่งกันตูดเผ่นเลยครับ แล้วไหนจะเรื่อง ปีนรั้วแล้วอาจารย์ฝ่ายกีฬามาเจอ แกดันเป็นนักวิ่งมาก่อน สลับตัววิ่งหนีกันแทบไม่ทันเลยครับ โคตรขำอะ พวกพี่ๆโคตรตลกอะ แถมยังตอนที่พี่แสบจะปีนรั้วออกไปซื้อข้าวข้างนอก กำลังปีนอยู่ดีๆ อาจารย์มาจากไหนไม่รู้ ขับมอร์ไซด์มารออยู่ข้างล่างรั้ว ฮ่าๆ ฮาโคตรอะ ปีนกลับเข้าแทบไม่ทัน
“เฮีย..จำวันนั้นได้ป่าว..ที่ไอ้ม่วงรุ่นพี่ม.หกอะ..”พี่แสบถามขึ้น
“เออ.เหี้ยม่วงอะนะ.เพื่อนกรูเอง”พี่ตาร์บอก
“วันนั้นที่มีเรื่องกันในโรงอาหารนะ.. คนที่เอาหมวกกันน๊อกฟาดไอ้หนุ่มม.สี่ที่กวนตีนกวนตีนนะ..ไอ้ข้าวเองเฮีย.”พี่แสบบอก
“เฮ้ย.จริงอะ..มันชุลมุนกรูไม่รู้ใครเป็นใคร..ตกลงนั้นข้าวหรอวะ”พี่ตาร์ตกใจทันทีครับ เมื่อได้ยินพี่แสบเล่า
“จะใครละเฮีย.พอรู้ว่ามีเรื่องกันใช่มั้ย ไอ้เหี้ยข้าวนะมันไม่ชอบไอ้เหี้ยหนุ่มอยู่แล้ว แล้วพี่ม่วงมาบอกว่าวันนี้จะมีเรื่อง เตรียมด้วย กลายเป็นว่ามามีเรื่องกันในโรงอาหารตอนกลางวันใช่ป่ะ..พวกผมก็รีบวิ่งไปช่วย ผมหันไป ไอ้เหี้ยข้าวหายไปไหนวะ สักพักวิ่งมาเลยเฮีย.หมวกกันน๊อกของอาจารย์พินิจที่ขับช๊อปเปอร์อะ..วิ่งเป็นอุตราแมนมาเลย โคตรฮาอะ..”พี่แสบเล่า
ถ้าผมจำไม่ผิด วันนั้นผมจำได้ครับ พวกพี่ๆเค้ามีเรื่องกันน่ากลัวมาก คนวิ่งออกนอกโรงอาหารกันแทบไม่ทัน เพราะว่ารุ่นพี่เหี้ยๆ กับรุ่นพี่เหี้ยๆมาเจอกัน เพราะว่านั่งกระจายกันทั้งโรงอาหารอยู่แล้ว กลายเป็นว่ามันเลยชุลมุน ตอนนั้นพี่ข้าวนั่งอีกฝั่งสุดโรงอาหาร ส่วนผมนั่งอีกโต๊ะข้างๆ แล้วกลุ่มพี่ม่วงพวกพี่ๆข้าวนะ เค้านั่งสุดอีกฝั่งของโรงอาหาร แล้วพอมีเรื่องกันนะครับ พวกพี่เค้าเล่นวิ่งกันบนโต๊ะแบบวุ่นวายไปหมด เหมือนโรงเรียนเถื่อนเลยครับ ตอนนั้น ไม่อยากจะเชื่อว่านี่เด็กเรียนสายวิทย์ ทั้งม.ต้น ไอ้พวกม.สามที่เหี้ยๆ อยู่วนดนตรีก็แตกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายพี่ข้าวกับฝ่ายพี่หนุ่มนะครับ วุ่นวายไปหมด ผมเห็นท่าไม่ดีแล้ว เลยรีบวิ่งออกมาครับ เจอลูกหลงละซวย กลายเป็นว่าวันนั้นอาจารย์ปิดทั้งโรงเรียนเลยครับ ไม่ให้เด็กออกไปไหนเลย เรียกให้เจอกันหน้าเสาธงทุกคน แล้วนั่งลงเหมือนทหารเรียกไปออกรบเลยครับ โคตรจะวุ่นวายอะ แบบอาจารย์เรียกตัวว่าใครเป็นใครแล้วยืนหน้าเสาธงประกาศตัวเลยครับ แต่แปลกว่านั้นผมไม่ยักเห็นพวกพี่พวกนี้นะ
“อ่าว..แล้วทำไมวันนั้นพวกพี่ไม่เห็นโดนจับตัวเรียกหน้าเสาธงอะ”ผมถาม
“เทพอะ..”พี่แสบหันมาตอบกวนๆใส่
“เอาดีๆดิ..”ผมอยากรู้จริงๆครับ
“ก็ไอ้ข้าวมันวิ่งเข้าไปหลบอยู่ในร้านป้าจุ๊ที่มันสนิทนะ ในโรงอาหาร ป้าแกก็ให้หลบ แล้วพวกพี่ก็เลยรีบปีนรั้วตรงหลังโรงอาหารหนี..เสือกไปเจอด้านหลังอีกหนียามของอาชีวะ วิ่งแทบตาย ลมเกือบจับ”พี่เป้เล่า
“แล้วตกลงก็ไม่มีใครรู้ว่าใครเอาหมวกฟาดไอ้ห่าหนุ่ม..”พี่ตาร์บอก
“ฮ่าๆๆ...จะจำได้ไงเล่าเฮีย..”พี่ป๊อดหลุดหัวเราะออกมา ทำเอาพี่ข้าวสำลักเหล้าพุ่งพรวดเลยครับ
“ทำไมวะ”พี่ไม้รีบถาม
“ก็มันใส่หมวกไอ้โม่งมาด้วยอะ..ไอ้เหี้ยนี่โคตรจังไร อะ..มันเอาหมวกไอ้โม่งของลุงพาโรงมาใส่ตอนไหนไม่รู้ ผมคิดว่าโจรใต้..หันไปตกใจหมด เลยเหลือบไปเห็นชื่อตรงเสื้อมันก็แทบหลุดขำวะ ฮ่าๆๆ”พี่ป๊อดกับพวกพี่ๆขำกันไม่หยุด
“ทำไงได้วะ..ตอนนั้นกรูมีเรื่องบ่อยนี่หว่า..เรื่องถึงหูพ่อกรูอีก กรูขี้เกียจฟังพ่อบ่น..กรูไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจด้วย”พี่ข้าวพูด
“แล้วทำๆไมครับ.”พี่ตาร์ย้อนกลับ
“แล้วคุณพี่ตาร์ทำๆไมครับ”พี่ตาร์ก็โดนพี่ข้าวย้อนกลับครับ
“พอกันทั้งคู่แหละปานว่า”ผมพูดขึ้น แล้วบทสนทนาก็ดำเนินต่อไปไม่มีที่สิ้นสุดครับ
จนเกือบบ่ายสี่โมงเย็น
“ไปเล่นน้ำกัน..”ผมชวนพี่แสบ
“ไม่เอา.เหนียวตัว..ขี้เกียจไปอาบน้ำ..”พี่แสบบอก แล้วทำหน้าเซ็งๆ
“ไปเป็นเพื่อนหน่อยไม่ได้หรอ.ปานอยากเล่นอะ”ผมตอบ
“เดี๋ยวกลับไปเล่นที่บ้านพักก็ได้..”พี่แสบพูดบอก
“ไม่เอาจะเล่นที่นี่”ผมยังดื้อต่อครับ
“มึงอย่าเรื่องมากดิวะ..”พี่แสบคิ้วเริ่มขมวดอีกแล้วครับ นั้นหมายถึงมันเรื่องมีอารมณ์ เซ็งมากขึ้น
“งั้นปานไปคนเดียวก็ได้..”ผมบอก แล้วผมก็หันหลังกลับเลยคับ ถอดรองเท้าออก แล้วถอดเสื้อยืดออก
“เอวเป็นเอวเลยเนอะเมียมึงอะ ผ้อมผอม.ข๊าวขาว.”เสียงพี่ข้าวพูด ทำเอาผมต้องหันหน้าไปครับ แล้วทำหน้างงๆ
“ใครให้มึงถอด..”พี่แสบหันมาดุอีก
“เดี๋ยวปานจะเปลี่ยนเสื้อ”ผมบอก แล้วหยิบเสื้อกล้ามสีดำสวมใส่ แล้วลุกเดินออกมาเลยครับ พี่แสบมันก็เดินตามมาซะงั้น
“หายโกรธแล้วหรอ..”ผมถามหลังจากที่ขี่โก่งพี่แสบลงมาใสน้ำ น้ำเริ่มลึกขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่รู้..”มันตอบห้วนๆ
“ไม่รู้ไรอะ”ผมถามกลับ
“ก็ไม่รู้ไง..”พี่แสบมันตอบอีก
“ก็แสดงว่ายังโกรธอยู่”ผมบอก
“ไม่ได้โกรธ..”พี่แสบพูดขึ้น
“แล้วอะไรอะ..”ผมถามด้วยความสงสัย
“ป่าว..ช่างมันเหอะ..ไปไหนบอกด้วยแล้วกัน”พี่แสบพูดลอยๆ
“อืม..”ผมตอบ เราเล่นน้ำกันอยู่สักพัก ก่อนที่จะขึ้นฝั่งมานั่งลง
“พี่ครับ..ดอกกุหลาบมั้ยครับ”ผมหันไปตามเสียง
เด็กตัวเล็กๆคนนึงกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอีกคน ยืนอยู่ตรงหน้าผม ผมมองดอกกุหลาบสีขาวตรงหน้า อยากได้อะ แต่ไม่กล้าแสดงออก อายเฟ้ย
“มานี่..”เสียพี่แสบมันเรียกเด็กแทบจะกินหัวเด็กเลยครับ เด็กก็เดินกลัวๆไปหาพี่แสบ
“เอามาหมดนั้น เท่าไหร่”พี่แสบหยิบออกจากมือเด็ก
“ดอกละสองบาทครับ..มีสามสิบดอก..ก็...”เด็กพูดแล้วทำท่าคิด
“หกสิบบาทครับ.”ผมตอบแทน แล้วเด็กทั้งสองก็ยิ้ม น่ารักเชียวครับ
“เดินไปกลุ่มนั้น..เห็นมั้ย..”พี่แสบมันพูด แล้วชี้ไปที่พวกพี่ข้าวครับ เด็กพยักหน้า
“แล้วบอกไอ้เสื้อสีชมพูดนั้นว่าพี่ให้จ่ายค่าดอกกุหลาบให้หน่อย..สามร้อย..”พี่แสบพูดบอก
“แต่มันหกสิบนะครับ”เด็กคนนึงบอกขึ้น
“ก็บอกว่าสามร้อยก็สามร้อยสิวะ..”พี่แสบเริ่มหัวเสียอีก นี่มึงจะซื้อดอกกุหลาบให้กรู มึงช่วย เดินไปหยิบเงินตัวเองมาง่าย ได้มั้ย อีพี่แสบ อีบ้า แต่ก็นะ ได้แล้วแหละ ผมได้แต่นั่งเขินๆ เงียบไว้ครับ เพราะว่าดอกกุหลาบยังอยู่ในมือพี่แสบอยู่เลยครับ
“ไปสิ...เสื้อชมพูนะ”พี่แสบย้ำ
“ครับของคุณครับ”เด็กทั้งสองยกมือไหว้ ก่อนที่จะเดินไป ผมหันไปมองเด็กสองคนเดินกล้าๆกลัวไปที่กลุ่ม แล้วเดินไปบอกพี่ข้าว ก่อนที่พี่ข้าวจะชูนิ้วกลางอันแสนไกลมาให้พี่แสบครับ
“หึหึ..”แล้วก็ได้รับเสียงหัวเราะด้วยความพอใจจากพี่แสบ พี่แสบมันทำมือประมาณว่าสามร้อย จ่ายให้กรูก่อนอะไรประมาณนี้นะครับ แล้วหันกลับมาที่ผม
“อะ.เอาไป”พี่แสบแทบจะโยนให้ผมเลยครับ มันอยู่บนตักผม ผมได้แต่ยิ้ม ได้แล้ว ได้จากคนที่กรูรักด้วย ถึงมันจะยังไม่ได้จ่ายเองก็เหอะ แต่ก็ได้แล้วแหละ
“วันหลังช่วยเอาเงินตัวเองออกด้วย..”ผมบอก
“เออน่า..ขี้เกียจลุก”พี่แสบพูด
“ขอบคุณนะ..”ผมบอกแล้วยิ้ม
“ป่าว..สงสารเด็กมัน”พี่แสบบอก
“หรออออ...สงสารเด็กหรอออ”ผมทำเสียงล้อเลียนก่อนที่จะทำหน้ากวนตีนแบบรู้ทันพี่แสบ
“เอาคืนมาเลยไอ้นี่นิ...”พี่แสบมันพูดประโยคนี้ได้ ผมก็ยิ่งหนีโลดแล้วครับ
และด้วยความเหนื่อย ผมกับพี่แสบเดินไปหยิบเสื้อผ้ากับผ้าขนหนูท้ายรถ ไปอาบน้ำนะครับ
“เอาแบบไม่อาบรวมนะ”ผมบอกพี่แสบ
“อืม..”พี่แสบตอบ
“เอาแบบสะอาดด้วย”ผมบอกอีก
“อืม..”พี่แสบตอบ แต่ตายังมองถนน
“แล้วร้านไหนละเนี้ย”พี่แสบพูดเบาๆ ผมมองไปรอบๆตัว หาร้านที่ดูสะอาด และคนไม่เยอะ
“ร้านนั้น ร้านนั้น”ผมรีบบอก แล้วจับมือพี่แสบเดินไป
“สองห้องครับ..”ผมบอก
“เฮ้ย..สองห้องทำไมวะ..เปลืองเงิน”พี่แสบรีบพูด ผมทำหน้างง
“อ่อ..ห้องเดียวครับ.”ผมบอก
“สามสิบค่ะ..”พี่สาวคนเก็บเงินพูด แพงแฮะ แต่มันดีก็เอา ยอมเสีย
“หึหึ..”เสียงพี่แสบหัวเราะตามหลังมา ผมหันไปมองหน้า แล้วหยุดชะงัก กับหน้าเจ้าเล่ห์ของมันครับ
“เดี๋ยวพี่อาบก่อนแล้วกัน..ปานรอข้างนอก”ผมบอก
“อาบพร้อมกันเนี้ยแหละ..มึงจะรอทำไมวะ..”พี่แสบมันพูด แล้วรีบจับข้อมือผมไว้ทันที ผมรีบรั้งตัวไว้
“ไม่เอา..ปานจะอาบคนเดียว”ผมรีบบอก
“เออน่า..มึงนี่..อายเหี้ยไรวะ.กรูเห็นมาหมดแล้ว”พี่แสบมันเข้ามากระซิบข้างหูผม ทำเอาผมหน้าแดงเลยครับ
“ไอ้บ้า..”ผมผลักหน้าพี่แสบออก
“เข้ามา”ยังไม่ทันตั้งตัวดีเลยครับ พี่แสบมันกระชากแขนผมเข้าไปในห้องน้ำอย่างเร็วไว
“เดี๋ยวพี่แสบ..”ผมรีบกระซิบ
“อะไร.”พี่แสบถาม แล้วถอดเสื้อออก พร้อมกับถอดเสื้อผมด้วยครับ
“อาบเฉยๆนะ..”ผมกระซิบบอกอีก
“คราบ..”พี่แสบมันพูด แต่สายตามันไม่ได้เหมือนคำที่มันตอบรับเลยครับ แล้วทุกอย่างก็ถูกถอดออกหมดทั้งผมแล้วก็มันครับ
“ถูสบู่ให้หน่อย”พี่แสบมันไม่พูดเปล่า เมามือผมไปหยิบสบู่แล้วเอาไปลูบหน้าอกตัวพี่แสบเอง ผมก็หน้าแดงก้มหน้างุดๆเลยครับ
“มึงไม่ดูแล้วมึงจะถูถูกมั้ย”พี่แสบพูด ผมเลยเงยหน้าขึ้น เอามือฟอกสบู่ ก่อนที่จะลูบตรงหน้าอกพี่แสบ พี่แสบจับมือผมควบคุมไปด้วย ก่อนที่จะมาวนตรงหน้าท้อง ผมเกร็งตัวมือไว้ เพราะพี่แสบมันกดมือผมจะให้ต่ำลงไป
“ไม่ถูแล้วมันจะสะอาดมั้ยครับ..หืม..”พี่แสบมันเดินเข้ามากระซิบข้างหูผม ผมให้มือดันหน้าท้องพี่แสบ
“โอ้ย..”ผมร้องออกมาเบาๆ เพราะว่าพี่แสบมันดันตัวผมไปติดผนังห้องน้ำ
“ชู่...”พี่แสบทำปานประมาณว่าให้เงียบ ก่อนที่ผมจะเอ่ยปากด่ากลับซะอีก
พี่แสบก้มลงหอมที่คอผมเบาๆ ผมก้มหน้า สายตาดันไปจับจ้องที่เจ้าโลกของพี่แสบเข้า ชี้หน้ากรูเชียวนะมึง ผมไม่ทันได้ตั้งตัว พี่แสบมันรีบจับมือผมไปจับน้องชายพี่แสบทันที
“ฮะ...”พี่แสบครางออกมาเบาๆ สบู่ก็ล่วงลงจากมือผมไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ พี่แสบซุกไซร์ซอกคอไม่ยั้ง
“อือ...อืม...อะ..”ผมครางออกมาเบาๆ เพราะว่าพี่แสบมันเอานิ้วมือมันมาใส่ปากผมไว้ พร้อมกับอีกมือก็บีบหัวนมผมแทบจะหลุด ผมพยายามผลักมือพี่แสบที่อยู่ในปากออก แต่ว่ามันไม่ยอมออก แถมตอนผมต้องกลืนน้ำตายเข้าคอ กลายเป็นว่าลิ้นผมก็ไปดุนนิ้วพี่แสบเล่นอีก พี่แสบมองหน้าผมด้วยความพึงพอใจสุดๆ ก่อนที่จะตักตักน้ำมาราดตัวผม และตัวพี่แสบเอง ผมได้แต่ยืนไร้เรี่ยวแรง มองการกระทำของคนตรงหน้า ตรงหัวผมมีฝักบัวติดผนังด้วย พี่แสบมันเปิดน้ำจากฝักบัวเบาๆ
“ปานครับ.อมให้หน่อยนะ”พี่แสบไซร์ติ่งหูผมก่อนที่จะกระซิบบอก
“แต่ว่าปาน..”ก่อนที่ผมจะแก้ตัว พี่แสบมันก็เอามือลูบผ่านจากด้านหน้าผมไปยังประตูหลังผมทันที ขาผมทรุดลงกับพื้นห้องน้ำ พี่แสบยิ้มเยาะให้ผมอีก น่าหมันไส้จริงๆครับ
“อย่าเพิ่ง..”ผมรีบดันหน้าท้องพี่แสบไว้ เพราะว่าพี่แสบมันจับน้องชายผมมาจ่อไว้ด้านหน้าผมแล้วครับ
“เร็ว...” พี่แสบไม่พูดเปล่า เอามือจับคางผม แล้วชักน้องชายเบาๆ ทำเอาน้ำจากน้องชายพี่แสบไหลออกมา
“อะ..ไอ้บ้า..โรคจิต”ผมรีบด่า เพราะว่าผมกำลังอ้าปากพอดี น้ำมันไหลเข้ามาในปากเต็มๆ
“หึหึ....อร่อยมั้ย”พี่แสบมันยิ้มเจ้าเล่ห์ล้อผม
“เดี๋ยวกัดให้ขาดเลยนิ..”ผมขู่พี่แสบ
“แล้วจะใช้อะไรวะ..ท่อนไม้ดีมั้ย”พี่แสบมันพูดบอก
“แต่คนสากแย่”ดูมันครับ ไอ้ลามกเนี้ย คิดได้แต่เรื่องแบบนี้
“เร็วสิครับ..อ้ากว้างๆนะ”พี่แสบพูดเสียงกระเส่า ก่อนที่ผมจะอ้าปากกว้างๆ แล้วจับน้องชายพี่แสบเข้าไปจนหมด
“ฮ่า...”พี่แสบจับหัวผมกดเบาๆ ก่อนที่ผมจะหายใจหายคอทัน ก็รูดขึ้นรูดลงโดยสะดวกขึ้น ใหญ่คับปากไปหมด ผมถอนปากออก แล้วเลียที่หัวพร้อมกับตะวัดลิ้นไปมา
“อือม...ดี..”เสียงพี่แสบครางออกมา จากที่เงยหน้าเมื่อกี้ก็ก้มมามองหน้าผม ผมไซร์น้องชายพี่แสบไปจนถึงโคน ก่อนที่จะก้มลงไปอมไข่ทั้งสองใบเข้าปาก จนพี่แสบครางไม่ได้ศัพท์ ผมคายมันออก แล้วยิ้มให้พี่แสบน้อยๆ
“มึงจะยั่วกรูหรอ...”พี่แสบพูด
“ใครยั่ววะ..”ผมบอก แล้วเอาลิ้นออกมาเลียจากโคนถึงปลาย พร้อมกับ อมเข้าไปจนสุด
“อะ..”พี่แสบเก็บเสียงครางสุดๆ ก่อนที่ผมจะกดปากเข้าไปลึกขึ้นลึกขึ้น พี่แสบดันหน้าผมออก
“มานี่.”พี่แสบจับแขนผมให้ลุกขึ้น
“ดะ..เดี๋ยว..”ผมรีบบอกด้วยความงง มึงจะทำในนี้หรอ
“ไม่เดี๋ยวแล้ว..”พี่แสบพูด แล้วจับผมหันหลัง แล้วเกาะขอบอ่าง ก่อนที่จะจับสะโพกของผมให้โด่งขึ้น พี่แสบก้มลงมาไซร์ที่ใบหู แล้วก็คออีกครั้ง จนผมขนลุกไปหมด ต้องปิดปากตัวเองไว้ไม่ให้ครางออกมา
“ตื่นเต้นจัง.”พี่แสบมันก้มลงมากระซิบเบาๆ ไอ้โรคจิตเอ้ย ก่อนที่สองมือของพี่แสบจะจับที่หน้าอกผม แล้วบีบจนทั้งเม็ดติดอยู่ที่นิ้วพี่แสบ ทั้งสองข้าง พร้อมกับสะโพกที่ขยับตลอด พร้อมที่จะดันไอ้นั้นเข้ามาข้างใน พี่แสบเอื้อมมือไปรูดชักน้องชายให้ผมเบาๆ
“เอาละนะ”พี่แสบกระซิบบอกอีกครั้ง พร้อมกับไล่ลิ้นจากกระดูกสันหลัง ไปจนถึงก้นผม มืออีกมือผมเกาะขอบอ่างไว้แน่น ด้วยความเกร็ง เพราะว่าเสียวไปหมด ลิ้นพี่แสบไล่ไปถึงตรงกลาง ทั้งสองมือจับก้นของผมให้แบะออก หน้าพี่แสบก้มลงไปจนผมขนลุกตัวเกร็ง
“อ่า...”ผมปล่อยเสียงครางออกมาเบาๆ เพราะว่าพี่แสบมันใช้ลิ้นเลียไม่หยุด จนมันเยิ้มไปหมด พี่แสบเอานิ้วลูบไล้เบาๆ ก่อนที่จะดันมันเข้ามา สะโพกผมกระเถิบหนีด้วยความเจ็บ ก่อนที่พี่แสบจะรีบรั้งไว้ พร้อมกับดันนิ้วเข้ามาเรื่อยๆ จนสุด พี่แสบกระแทกจากเบาๆไปจนแรงขึ้น แรงขึ้น แล้วเพิ่มนิ้วจนครบสามนิ้ว ก่อนที่จะถอนออก
พี่แสบลุกขึ้นยืน ผมหันหน้าไปมอง พี่แสบมันเสือกยิ้มหื่นกลับมาให้อีกครับ พร้อมกับลูบก้นผมเบาๆ จนแรงแทบขยำมัน ก้นกรูแดงหมดแล้วมั้งเนี้ย แม่ง ไอ้เถื่อน พี่แสบจับน้องชายตัวเองที่น้ำเยิ้มเต็มที่ แล้วลูบไปมาตรงกลางประตู
“ซี๊ดดด...”พี่แสบซี๊ดดด ปาก ผมได้ยินชัดแจ๋วเลยครับ
“พี่แสบ..ปานว่าพอดีกว่านะ..ปานกลัว”ผมรีบบอก เพราะว่าตอนนี้พี่แสบมันก้มลงมาซุกไซร์ที่ซอกคอผม
“กลัวอะไร..”พี่แสบมันถามกลับ
“เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน..นะ..พอเหอะ”ผมบอก มือพี่แสบมันก็ไม่วาย ลูบทั้งหน้าอกผม ทั้งก้นผมไม่หยุด
“ไม่มีใครอาบเลย ไม่ได้ยินหรอ..เดี๋ยวก็เสร็จ แป๊บเดียวนะครับ”ที่งี้พูดครับกับกรูซะงั้น ไอ้หื่นเอ้ย
“อะ...”ผมต้องรีบปิดปากตัวเอง เพราะไม่ทันได้คุยกันรู้เรื่องดี พี่แสบมันก็ดันน้องชายมันล่วงล้ำเข้ามาก่อนแล้ว
“อย่าเกร็งสิ..”พี่แสบมันกระซิบ
“ปานเจ็บ..”ผมรีบบอก มือพี่แสบรีบลูบไล้ตัวผมไม่หยุด พร้อมกับจับหน้าผมเข้าไปจูบ แล้วดันสะโพกกดเข้ามาอีก ผมได้แต่ครางในลำคอ ด้วยความจุก และอึดอัดมากๆเลยครับ พี่แสบมันกดสะโพกเข้ามาเรื่อยๆ
“ครึ่งนึงแล้ว..หยุดตอดได้แล้วครับ..เดี๋ยวพี่ก็แตกพอดี.อึก ซี๊ดด.”พี่แสบมันพูดแล้วยิ้มให้ผม ผมอายหน้าแดง รีบซุกหน้ากับแขนตัวเองทันที พี่แสบมันดันตัวเองขึ้น แล้ว จับต้องชายมันดันเข้ามาเรื่อยๆ จนสุด แล้วกดแช่เอาไว้มือก็ลูบสะโพกผมไม่หยุด ก่อนที่จะขยับเข้าออกเบาๆ
ผมปิดปากตัวเองเอาไว้แน่น สะโพกพี่แสบกดเข้าออกเบาๆ เนิบๆ
“เสียวดีวะ..”พี่แสบมันพูด พร้อมกับจับน้องชายผมรูดไปด้วย คราวนี้พี่แสบมันมาแปลก ทุกทีจะกระแทกไม่ยั้ง แต่ครางนี้ยังคงช้าและเนิบและกดดันเข้ามาจนสุดลำ
“อือ..ฮึก...”พี่แสบมันครางเบาๆ กับแรงหอบของพี่แสบ มือทั้งสองก็ประคองสะโพกผมไว้ จนเอวเริ่มขยับเร็วขึ้น แต่ก็ยังกดเข้ามาจนหมดลำ
พี่แสบกระแทกอยู่สักพัก ก่อนที่จะเร่งบนสะโพกแรงขึ้น พร้อมกับเสียงหอบเบาๆ ผมได้แต่เงียบเสียงปิดปากตัวเองไว้อย่างสุดกลั้น
เสียงสะโพกพี่แสบกระทบกับก้นผมเบาๆ ไม่ดังมากนัก เพราะว่าพี่แสบกดหนักหนวงแต่ว่าช้าๆ จน
“อืม..ปาน..ไม่ไหวแล้ว..”พี่แสบพูดบอก พร้อมกับรีบชักน้องชายผมอย่างแรง เอวพี่แสบกระแทกมาเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนผมทนไม่ไหว ปล่อยน้ำเต็มมือพี่แสบเต็มๆ พร้อมกับหลับตาพริ้มกับความเสียวกระสั่น พี่แสบรีบปล่อยมือตัวเองออกก่อนที่จะจับสะโพกผม แล้วกระแทกแรงขึ้น เสียงพี่แสบหายใจแรงมากๆเลยครับ
“อือ..อือม..ฮา...”พี่แสบครางออกมาเฮือกสุดท้าย ก่อนที่จะทิ้งตัวลงเข้ากับหลังผม แล้วยังคงขยับสะโพกเบาๆ
ก่อนที่จะเสร็จภารกิจทุกอย่าง พี่แสบกับผมอาบน้ำกันอยู่สักพัก แล้วผมก็รีบแต่งตัวแล้วเดินออกมาก่อนครับ คนเก็บเงินยังคงนั่งอยู่ที่เดิน ผมรีบเดินจ้ำไม่รอพี่แสบมันเลยครับ จนได้ยินเสียงมันหัวเราะมาจากด้านหลัง
“โรคจิตรึไง..ไอ้บ้า..”ผมหันไปว่า ก่อนที่จะรีบเดินไป
“อาบน้ำนานจังวะ..”เสียงพี่นิลทัก
“อาบอย่างอื่นด้วยโว้ย..”พี่แสบมันตะโกนตอบ ทำเอาผมก้มหน้า รีบเก็บกระเป๋า
“เป็นไงวะ..”นั่นครับ พี่ไม้ยังมีหน้ามาถามอีก
“สุดๆวะ...แต่วันนี้ไม่ค่อยเร้าร้อนเท่าไหร่..เกรงใจสถานที่”พี่แสบมันพูดเหมือนกับสิ่งที่มันพูดไม่น่าอายอย่างนั้นแหละครับ
“พี่แสบ..หุบปากเดี๋ยวนี้นะ”ผมหันไปว่า
“ฮ่าๆๆ....เมียกรูขอขึ้นแล้ว..พอๆ”พี่แสบมันบอก แล้วเดินเข้ามาหอมแก้มผมซะงั้น
“ทำไมพี่หน้าด้านจัง”ผมพูดแล้วดันหน้าพี่แสบออก กับรอยยิ้มกวนส้นตีนของมันครับ
“หึ..”พี่แสบมันหัวเราะเบาๆ
หลังจากนั้นก็ช่วยกันเก็บของก่อนที่จะกลับรีสอร์ทกันครับ
...
หิหิ
มาต่อแล้ว
ตอนแรกกะมาต่อตอนเช้า
แต่กลายเป็นว่ามีธุระต้องออกไปทำ
กลับมาอีกทีเย็นเลยไง
เลยมาต่อให้ตอนเย็นแทน
ไม่ว่ากันเน้อ
หิหิ
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
:bye2: :bye2:
-
ขอจิ้มคนแรก
ไม่รู้ทันป่าว
จองๆๆๆ บ้าง
-
อ้าวทันด้วย
ตอนแรกไม่ค่อยได้ตั้งใจอ่านเท่าไหร่
เดี๋ยวนี้มาปูเสื่อรอทุกวันเลย
-
:3123:
รักเบบี๋จัง อยากบอกว่าติดมากๆเลย
ไปเที่ยวหลายวันกลับตามอ่านกว่าจะทัน
:กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1:
+1ให้เบบี๋
-
:m25: :m25: :m25:
555555555555
ตอนนี้ดูเหมือนจะหวานๆ แต่แล้วก้อ :jul1: :jul1: :jul1:
-
:haun4: :haun4:
-
:pighaun: จนได้น้องปาน
-
^
^
^จิ้มทะลุ
-
แสบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
น่ารักได้ใจไปไหนนนนนนนนนนนน
สุดๆอ่ะคนเรา...หวงใหญ่เลยนะ
แต่ว่าใจดีจังเลยซื้อกุหลาบเด็กซะสมน้ำสมเนื้อเลยนะแต่ว่าข้าวจ่าย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปานเราเขินแย่เลยเราก็เขินด้วย
ได้กุหลาบด้วยแต่ก็ยังเขินแบบกวนตีนได้อีกนะแสบ
แต่ว่าในห้องอาบน้ำไม่ไหวแล้วมั้งนั้นแสบ
เอาคืนที่ทำให้หึงอ่ะเปล่าน่ารักเชียว
เขินแทนปานมันตอนที่เดินออกมาจริงแค่บอกว่าห้องเดียวนี้ก็นะแล้ว
เป้นเราตามเข้าไปเจาะรูดูแล้ว....คริๆๆๆๆ
ออกมาก็แซวกันใหญ่เลยแสบอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลยนะ
ชอบบๆตอนที่มาหอมแก้มปานด้วยน่ารักกกกกกกกกกกก
เอาอีกๆๆเบบี้แสบได้แค่นี้เราไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมม :z3:
รอเบบี้....จัดมาอีกนะจ้าปานแสบ :monkeysad:
:กอด1:
-
เปลี่ยนบรรยากาศกันอีกแล้ว
-
แฉวีรกรรมสุดเลวในแบบฮาๆๆ
ทำได้ไงเนี่ย
แต่ที่สุดนี่ปานเรย ยั่วคนทั้งหาดพี่เชื้อก้อไม่เว้น
เฮียตารฺตะบบข้าวไว้ก่อน น้ำลายเยิ้มละ่
ไม่แปลกใจที่พี่แสบไปเอาในห้องน้ำ
พี่แกคงจาอยากตั้งแต่ในทะเลละ
-
เหมือนจะหวานน่ะ...
ออกแนวน้ำผึ้งป่าชอบกล
แต่เรื่องหื่นได้โล่เลย ฮ่าๆๆ
:haun4: :haun4: :haun4:
ปล. +1 แต้มนะคร้าบบบบ
-
ข้าวเนี่ยวีรกรรมสุดๆจิงๆ 5555+
หวานแบบของแสบก็น่ารักดีนะ :-[ ดูแข็งๆ เหมือนไม่ใส่ใจ แต่ที่จริงรักปานน่าดูเลยดิ
แต่ว่า ตอนท้ายเนี่ยแบบไม่ไหวนะ ห้องอาบน้ำ โอ่ยยยยยยยย
:m25: :m25: :m25:
-
นี่คือเกรงจัยสถานที่แล้วหรอพี่แสบ
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
น้องปานช้ำหมดพอดี
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
มะไหวแร้น พี่แสบ :z1:
-
ว๊าววววว :pighaun:
-
:haun4: แสบจริงๆ
คนแต่งขยันสุดๆ น่ารักจริงๆเลย
:pig4:
-
:z2: :z2:
แสบหื่น.... :haun4:
-
โห...วีรกรรม สุดๆไปเลยอ่ะ o22
ว่าแต่ไอ้คุณแสบ........หื่นจริงๆนะคุณ o13
-
:haun4:
แสบ สมชื่อ
:pighaun:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
พี่แสบช่างเถื่อนโดนใจจริงๆ :z1:
เบบี้ขยันมั่กๆ :กอด1:
-
มารอจ้า... :z2: :z2:
-
สดๆในห้องอาบน้ำ :haun4:
-
.
Kurugmin
อันนี้มารุนแรงมาก ขออาฟเตอร์ช๊อกที่ห้องเป้กะเข็ม โอ้แม่เจ้า พระเจ้าช่วย คนเขียนหนักใจมากเลยนิ
หิหิ
เออแล้วพี่ไต๋ กับพี่Kurugmin เป็นอะไรกันป่าวค่ะเนี้ย ฮ่าๆ มาเม้นแซวกันด้วย หิหิ มีพิธีเมื่อไหร่บอกน่ะค่ะ แล้วพี่ไต๋อะไรค่ะพี่Kurugmin บอกว่ายังไม่มีเมีย แต่พี่ไต๋อะมีคู่รึยังค่ะ มาจีบพี่เค้านะ ฮ่าๆ มีอะไรเผลออะไรมาเจอกันด้วย ไงถ้าเจอกันแล้วส่งข่าวเข้าหูคนเขียนด้วยเน้อ หิหิ
ขอบคุณพี่ไต๋ กับพี่ Kurugmin ด้วยนะค่ะ มาเม้นให้บ่อยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
.......................................
โอ๋ o22 แม่เจ้า
พึ่งเห็น เบบี๋แอบแซวเราอยู่นี้เอง อิอิ
เรากะคุณKurugmin เราก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกันจ๊ะ
ไว้เป็นเมื่อไรเราจะแจ้งเบบี๋ ก่อนเป็นคนแรกเลย
คุณKurugmin แก่ยังไม่ใจอ่อนกะเราเลยดิเบบี่ :m15:
รอให้เบบี๋เชียร์อยู่ อิอิ
เค้าล้อเล่นน้าKurugminตะเอง หุหุ
เด่ยวต้องหลบมือเท้าแฟนKurugmin คนนี้นิมิตรรักแฟนเพลงแก่แยอะ
เค้าคงไม่สนเราหลอก :monkeysad: ขอแอบไปซับน้ำลายเอ่อน้ำตาก่อนนะ
ชอบเรื่องของเบบี้ที่สุดเลย เสพยังกะยาเสพติดเลย
ไม่ได้อ่านหลายวันเกือบลงแดงตายแหละ :pighaun:
-
เสร็จจนได้ปาน แสบก้อนะ หื่นไม่เลือกที่จริงๆ ทีหลังจะไปแอบถ่ายคลิปมาลงในเล้าเลยนิ
:z2: :z2: :z2:
-
แต่ละคนอ่ะ
สุดยอด
:z3: :z3: :z3:
-
:haun4:..อิอิ..ชอบอ่ะ..ขอ ปานกะแสบอีกสัก 10 ตอนได้ป่าว..... :กอด1:..
แต่อิพี่แสบนี้ พูดเพราะ เฉพาะตอนอย่างว่า..อย่างเดียวเลยนะ... :o8:
น้องปานของเค้าน่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด. :กอด1:
-
ต่อไปที่ไหนดี 555
-
:haun4: พี่แสบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ได้ใจอะ :oo1: :oo1: :oo1:
-
ชอบปานกะแสบอ่ะ
ขอเข็มกะเป้ด้วยนะครับ
-
ปาน + แสบ สมใจแล้ว...... :pighaun:
ขอ เข็ม + เป้ นะ :call:
นึกซะว่าสงสารคนอ่านน้า
ขอกอดเบบี้ที :กอด1:
-
มาอ่านแล้วนะคับ
แสบน่ารักดีอ่ะ
-
วีรกรรมข้าวนี่สุดยอด ขอคู่ข้าว
บ้างได้มั๊ยค่ะ
-
ไอ้แสบพูดเพราะ เฉพาะเวลาหื่น
5 55+
:laugh: :laugh: :laugh:
-
วีรกรรมข้าว เอิ่ม o22
แสบกับปานน่ารัก :-[
จำได้ว่าปานเคยบอกว่าอยากได้ดอกไม้จากแฟน อิอิ
เป้กับเข็มล่ะเบบี้
+1 ให้เลยจ่ะ ^^
ช่วงนี้มาบ่อย จนติดงอมแงม อิอิ
-
:z1:
หื่นจัด
-
โหไอพี่แสบขนาดเกรงใจสถานที่นะเนี่ย
แต่ชอบตอนนี้ง่ะ
ทำให้รู้ว่าคนอย่างแสบก็หวานเป็น
มีซื้อดอกไม้ให้ด้วยอ่ะ
ส่วนวีรกรรมทั้งข้าวทั้งพี่ตาร์นะ
พูดได้คำเดียวว่า..ชั่ว.. 555+
ยังคงรีเควสเป้เข็ม 55+
กอดๆ :กอด1:
-
:m25: :pighaun:
สุด ๆ อ่ะ ทำกันได้ที่อาบนี้นะนั่น หุหุ
-
ทำกันในน้านนนมันต้องเก็บเสียงมิใช่หรือ อัดอั้นกลับไปต่อที่รีสอร์ทดีก่าเนอะ (ฮ่า ๆๆ)
เป้&เข็มอะ เมื่อไหร่น้อ...จะได้อ่าน ไหน ๆ ก้อจะเปิดซิงสองคนนี้ เอาให้หนักเรยนะ ทำกันให้ฟ้าเหลืองกันไปข้างเรย ก่าจะยอมกันหงะ ลุ้น ๆๆ :-[
ขอบคุณล่วงหน้า :กอด1:เบบี๋ ^^
-
โหย นัยร้านอาบน้ำซะงั้น จัยก้ามาก แต่คงตื้นเต้นเนอะ คริๆๆๆ
เบ่บี๋คร้าบ ผมรีเควส เข็มกะเป้ อ่ะคับ
อ่อ ยกคุนแมนหั้ยพี่เจ้าของรีสอร์ทไปนะคับ ขอร้องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านเสดก็เข้านอนดีก่า
-
เกรงใจสถานที่ยังขนาดนี้... :m25:
ถ้าเวอร์ชั่นเต็มที่ละจะเป็นยังไง.. :z1:
-
แสบแอบหวานมีซื้อดอกกุหลาบให้ปานด้วย :o8:
:pighaun:ยังดีนะที่แสบเกรงใจสถานที่
ถ้าไม่เกรงใจ...ไม่อยากจะคิด :jul1:
-
เมื่อไหร่คู่นี้มันจะหวานกันจริงๆจังๆซะทีนะเนี่ย อิๆ
-
หื่นชะมัด!!~
-
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
แต่ปานก็ชอบคึนโรคจิตชิมิ :laugh:
-
...... น๊องปาน นน น น :haun4: ..... น่าฟัดอ่ะดิ ไอ้แสบฟัดไม่เลือกเลยอ่ะ ............. ตอนแรกคิดว่า
out door ซะอีก ............. :z1:
-
ไวรัสความหื่นระบาดรึไงกันเนี่ย
o13 :z2: o13 :z2:
เบบี้จ๋าตอนต่อปายล่ะ :angry2:
ด่วนเลยๆๆๆๆ
-
:pighaun:
-
:haun4:
นั่นคือเกรงใจสถานที่แล้วใช่ป่ะ
เอาซะเลือดเราแทบพุ่ง ไม่เจอฉากเลิฟของคู่นี้มานาน
สมใจอยากเลยเรา โฮะๆๆๆ
ติดจริงๆเลยเรื่องๆนี้นี่
มาต่ออีกน้า :call:
-
เมื่อไรจะถึงคิวเป้กับเข็มอ่า :o8:
-
:-[มาทุกคู่เลย
เอาปานแสบอีกได้มั้ยอ่ะเบบี้
กอดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
ไอ้พี่แสบเรา .... :haun4:
:bye2:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
:m25: :m25: :m25:
-
ซี๊ดดดดดดดดดดดดด ( เสียงสูดน้ำมูก )
ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( เสียงพยายามสูดเลือดที่มันไหล )
เหอๆๆ ช่วงนี้อากาศเย็น นึกว่าเลือดมันจะแข็งจับตัวกันซะแล้ว ที่ไหนได้ยังไหลออกมาได้อีก :m25: :m25:
-
เปลี่ยนบรรยากาศดีเน้ออออออออ
แต่ช่วงนี้อากาศเย็นระวัง"อาบน้ำนาน" เด๋วจาเป็นหวัดนะ เอิ๊กกกกกก :haun4:
-
ชอบคู่พี่แสบกะน้องปานที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
แห้ม ไอ้พี่แสบ นี่ขนาดเกรงใจสถานที่นะเนี่ย :m25: ถ้าไม่เกรงใจจะเป็นไงน้า :z1:
ร้ากคนเขียน :กอด1: รออ่านตอนต่อไปนะจ้ะ :L2:
-
:z2:หื่นจริงๆเลยอ่ะ :impress2:
-
:กอด1:รอเบบี้
มาเร็วนะตัวเอง....... :-[
-
:oo1: :pighaun:
-
แบบว่า :jul1: :z1:
-
โห..อย่างนี้ไม่เรียกว่าด้านธรรมดาแล้วคะ....อย่างหนาแบบพิเศษเลยอะ...OoO
-
เบบี้จ๋า
แวะมาทวงตอนต่อปายยยยยยย
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนที่107 กลับบ้าน
ง่วง
ง่วงมาก
ง่วงมากๆของมากที่สุด
หลังจากกลับจากการไปเที่ยวมาได้สี่ห้าวัน ไอ้ตาร์กับผมก็ไปซื้อของที่จะเอามาขายที่บ้านด้วยที่ว่าไอ้ตาร์มันไม่ยอมครับ มันบอกว่ากลับมาไม่มีไรทำ ผมก็เลยต้องตามใจมัน และวันนี้ผมกับไอ้ตาร์พากันกลับบ้าน พวกไอ้แสบ ไอ้เป้ กับไอ้เข็ม พากันกลับไปก่อนแล้ว ส่วนไอ้ป๊อดรอเนตอยู่ ยังไม่ได้กลับ เพราะว่าไอ้ป๊อดต้องไปเป็นเพื่อนแม่เนตทำบุญที่วัด ดีเหมือนกันครับ มันจะได้มีบุญเข้าตัวบ้าง นี่ผมมาอยู่กรุงเทพ บุญแทบไม่เคยได้ทำ ถ้าปกติอยู่ที่บ้าน วันพระแม่จะปลุกไปทำบุญ หรือไม่ก็ตักบาตรหน้าบ้าน บ้างเป็นบางวัน ถ้าผมตื่นทัน
“ง่วงก็หลับไปสิครับ..มานั่งถ่างตาทำไม”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น ก็ตอนนี้ผมปล่อยให้มันขับรถอยู่ เมื่อคืนผมเล่นเกมส์ถึงตีสาม แต่ว่าไม่อยากให้มันนั่งขับคนเดียวนิครับ เกิดมันหลับในแล้วขับรถ พลิกคว่ำตายขึ้นมาทำไงละทีนี้อะ
“เมิงว่านางเอกเรื่อง Death Race สวยมั้ยวะ”ผมเปลี่ยนบทสนทนาบ้าง เพื่อว่ามันจะหายง่วงครับ ยังไงก็ไม่อยากนอนอะ มันเป็นไปโดยปริยายเลยครับ อยากนั่งเป็นเพื่อนมัน
“สวยครับ..”ไอ้ตาร์ตอบ
“กรูว่าไม่สวยธรรมดา โคตรสวยเลยวะ..คนอะไร ช่างเกิดมาได้เหมาะเจาะขนาดนั้น”ผมบ่น เมื่อคืนดูหนังเรื่องนี้ไปอะครับ สวยมากๆเลย สวยไม่มีที่ติ เสป็คสุดๆเลยครับ
“แต่พระเอกนะ ในด้วยใจกรูเลยวะ..เท่ห์ชิบหาย..”ผมบอกต่อ
“พี่ก็เท่ห์นะ..”มันพูดแล้วยิ้ม
“เหอะๆ...”ผมได้แต่หัวเราะเผื่อนๆกับคำพูดมัน
“หิวป่าว..”ผมถามขึ้น
“ไม่อะ..แต่เอาน้ำให้หน่อยดิ.”ไอ้ตาร์มันบอก ผมเลยต้องเอื้อมตัวไปเบาะหลัง หยิบน้ำมาให้มัน วันนี้เอารถไอ้ตาร์มานะครับ รถผมฝากเค้าไว้ที่คอนโด
ผมหยิบน้ำมา แล้วจับหลอดให้มันดูด มีการส่งสายตาวิ้งๆมาให้อีก
“มองทาง”ผมบอก แล้วมันก็ยิ้ม
“ตาร์....”ผมเรียกมันหลังจากที่เก็บน้ำเรียบร้อยแล้ว
“ครับ..”มันตอบรับ แต่ตายังมองถนน
“ตาร์..”ผมเรียกมันอีกครั้ง ไม่มีอะไรทำอะไร เบื่อมากอะ
“ครับ..”มันตอบรับอีก เหลือบตามามองผมแล้วหันไปมองถนน
“ตาร์..”ผมเรียกมันอีกครั้ง
“ว่าไงครับที่รัก..”ครั้งนี้มันตอบแล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มให้มันครับ แล้วเอามือเท้าหัว พิงกับประตูหน้าต่างรถ
“ตาร์....”ผมเรียกมันอีกครั้ง จน
เอี๊ยดดด
“ว่าไงครับ...”ไอ้ตาร์มันเบรกรถไว้ข้างทาง ก่อนที่จะหันตัวมาหาผม แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“เปล่า..แล้วมึงจอดรถไมเนี้ย”ผมถามมัน
“อ่าว..ก็ข้าวเรียกพี่แล้วไม่พูด..มีไรครับ”มันพูดถามทำหน้าเป็นหมาสงสัย
“กรูเรียกไปงั้นแหละ..ไม่มีไรทำ.”ผมบอก
“อ่าว...”ไอ้ตาร์มันตอบ
“ขับรถไป..ง่วงวะ...นอนดีกว่า”ผมไม่พูดเปล่า ปรับเบาะเอนหลัง หยิบผ้าห่มด้านเบาะรถด้านหลังที่ไอ้ตาร์มันจะเอาติดไว้ตลอด ออกมาห่ม
“เฮ้ย..”ผมร้องออกมาไม่ทันตั้งตัว ก็ไอ้เหี้ยตาร์มันบีบเข้าที่น้องชายผมเบาๆ
“หึหึ..”ไอ้ตาร์มันหัวเราะครับ แล้วหันไปใส่เกียร์รถ
“เดี๋ยวมึงจะโดนไม่ใช่น้อย..”ผมบอกมัน แล้วนอน แต่ว่าก็ยังไม่ยอมปิดตา แต่ถ้านอนแบบนี้อีกไม่นานคงหลับเป็นแน่ครับ
และแล้วก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็ถึงบ้านแล้วครับ
“ว่าไงลูกตัวดี..นานๆกลับบ้านที”แม่ผมเดินออกมาครับ
“โห.แม่.เพิ่งสอบเสร็จอะ”ผมตอบแล้วเข้าไปกอดแม่ ปกติผมไม่ค่อยไหว้เท่าไหร่หรอกครับ นอกจากตอนไปเรียนกับตอนกลับบ้าน ส่วนมากจะเป็นกอดกันมากกว่า
“สวัสดีครับแม่”ไอ้ตาร์มันยกมือไหว้แม่ผม
“จ๊ะ..เป็นไงลูก..สบายดีมั้ย.ไอ้ข้าวมันดื้อรึป่าว”แม่ผมเข้าไปจับมือไอ้ตาร์ไว้ในมือ
“ดื้อมากเลยครับ..”ไอ้ตาร์มันยิ้มให้แม่ผม พร้อมกับคำตอแหลของมันอะ
“มันใส่ร้ายแม่..เออแม่..แล้วนี่พ่อกับพี่ตังไปไหน”ผมถาม เพราะว่าปีนี้พี่ตังมันทำงานปีแรกนะครับ แต่เห็นว่าขอทำงานอยู่ที่บ้านก่อน เห็นบอกว่าจะไปต่อโทตามหารักแท้ ฮ่าๆ บอกว่าจะไปต่อโทที่อังกฤษ แล้วก็จะไปหาไอ้โนด้วยนะครับ แต่ว่าปีนี้สงสัยทำงานดูพ่อกับแม่ไปก่อน เพราะว่าที่บ้านก็ไม่มีใครแล้ว นอกจากพ่อกับแม่ผมแล้วก็แม่บ้านที่บ้าน
“ออกไปทำงานนะ..พ่อแกก็ไปทำงานเดี๋ยวคงกลับแล้ว เพราะว่าแม่โทรบอกแล้วว่าหนูใกล้ถึง”แม่ผมบอก ผมพยักหน้า พร้อมกับหยิบกระเป๋าลงมาเฉพาะของผม แล้วก็กระเป๋าเป้ใบเล็กอีกใบ
“ไปเข้าบ้านก่อนลูก..กินข้าวกินปลากันมารึยัง..แม่ทำแกงเขียวหวานกับขนมจีนไว้”แม่ผมบอก ผมกับไอ้ตาร์เดินเข้าบ้าน พอผมจัดข้าวจัดของเสร็จก็เดินลงมากินขนมจีนด้านล่างที่ไอ้ตาร์มันเตรียมไว้ให้แล้ว
“เดี๋ยวกลับบ้านเลยรึป่าว..”ผมถาม
“ครับ..ไปด้วยกันป่าว”ไอ้ตาร์ถามกลับ
“ไปไมอะ..”ผมถามบ้าง
“อ่าว....ไปบ้านสามีไงครับ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วยิ้ม
“เดี๋ยวแม่ก็ได้ยินหรอกไอ้ควาย”ผมด่ามัน
“ได้ยินก็ดีดิ..จะได้เปิดตัว”ไอ้ตาร์มันพูด พร้อมกับร้อยยิ้มของมัน
“คืนนี้ก็นอนบ้านซะนะ..กลับบ้านมาแล้วจะมานอนบ้านกรูอีก..พ่อแม่มึงจะได้ว่าเอาพอดี”ผมบอก เพราะรู้แล้วแหละว่าไงคืนนี้มันต้องมานอนบ้านผม
“อ่าว..ไม่เอาอะ..จะนอนนี่”มันดื้อดึงต่อ
“ไม่ได้..กลับไปนอนที่บ้านซะ”ผมบอกอีก
“ไม่เอาก็พี่อยากนอนนี่อะ..นะครับ ให้เค้านอนนี่นะ”ไอ้ตาร์เริ่มอ้อนทางสีหน้า
“เริ่มไม่มีเหตุผลแล้วมึงอะ..กลับไปนอนบ้าน..อย่าให้กรูต้องพูดมาก”ผมบอก
“ทำไม..ข้าวนอนคนเดียวได้หรอครับ.ไม่มีพี่ได้หรอครับ..ทำไมพี่ไม่เห็นเป็นแบบข้าวบ้างเลย”ไอ้ตาร์มันพูดเชิงน้อยใจ แต่ผมรู้ มันเริ่มตอแหลมากเกินไปแล้ว
“อย่ามาดัดจริต..กลับไปนอนบ้าน.แล้วอย่าให้กรูพูดให้มันมากกว่านี้.เดี๋ยวของกรูจะขึ้น”ผมบอก แล้วกินต่อ ไม่มีเสียงตอบรับจากมันครับ ได้แต่หน้างอแล้วกินอย่างกระแทกกระทั้น
ผมขึ้นมาจัดของบนห้อง แม่คงให้แม่บ้านทำความสะอาดทุกอาทิตย์อยู่แล้ว วันนี้ก็เลยไม่ต้องจัดอะไรมาก เสื้อผ้าผมก็มีชุดเก่าอยู่ที่นี่บ้าง แล้วก็จัดเสื้อผ้าที่เตรียมมาด้วยใส่ตู้ ครั้งนี้คงอยู่นานหน่อย นี่เพิ่งเริ่มเดือนเมษายนเอง อีกนานกว่าจะเปิด
“งั้นเดี๋ยวพี่กลับบ้านก่อนนะครับ.”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น หลังจากที่นั่งเล่นคอมปล่อยให้ผมจัดของ
“อืม..”ผมตอบรับ
“ให้ไปจริงอะ”มันยังมีหน้ามาถามอีกครับ
“เออ..มึงนี่เซ้าซี้”ผมบอก
“เออๆ..ไม่เคยจะแคร์กันอะ”ไอ้ตาร์มันพูดอีก
“มึงประจำเดือนไม่มาป่าววะ กรูเห็นแม่ง งอนได้งอนดี”ผมบอกมัน แล้วเก็บเสื้อผ้าเรียบร้อยก่อนที่จะเปลี่ยนกางเกงขาสั้น
“อ่าว..นี่ไม่รู้หรอ..พี่เพิ่งไปให้หมอตรวจมาเมื่อวาน.. หมอบอกว่ายินดีด้วยนะค่ะ..คุณมีเด็กได้สามเดือนแล้ว”ไอ้ตาร์มันไม่พูดเปล่า แต่ทำท่าทำเสียง แล้วหันมามองผม ผมเลยต้องหลุดยิ้มให้มัน
“หึ...ปัญญาอ่อนนะมึง”ผมบอกมัน
“มานี่หน่อยดิ..”ไอ้ตาร์มันเรียกแล้วทำแขนรับผม ผมเลยเดินไปล๊อกประตูห้อง ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ ไอ้ตาร์มันกอดที่เอวผมหลวมๆ แล้วเอาหน้ามาซุกไว้
“หอมจังเลย..”มันพูดบอก ผมเอามือจับหัวมันไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองล้มไปข้างหน้า เพราะว่าเก้าอี้มันเลื่อนได้
“สักนิดนะ”ไอ้ตาร์มันพูดบอก เงยหน้ามองผม แล้วดันเสื้อผมขึ้น
“น้ำแตกแล้วแยกทางนะวันนี้..”ผมบอกมัน แล้วถอดเสื้อออก
“แค่ภายนอก”พูดต่อ
“โห..ไรวะ..งกวะ”ไอ้ตาร์มันรีบทักท้วง
“เออ..ไม่เหนื่อยรึไง.ขับรถมานะ.แล้วเดี๋ยวต้องรีบกลับบ้านด้วย..ไม่ต้องหวังเลย”ผมบอกมัน
“น้า...”มันทำปากจู๋ใส่ ผมถอดเสื้อยืดออก
“เลือกเอา.ทำกับไม่ทำ.”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม
“ก็ได้วะ..”ไอ้ตาร์พูดอย่างเสียไม่ได้ก่อนที่จะจูบลงที่ท้องผม
และแล้วก็เป็นไปตามเรื่องครับ
“พี่ว่าจะเอาไอ้ชมพูกับไอ้เขียวไปกรุงเทพดีป่ะ.”ไอ้ตาร์มันถามขึ้นหลังจากเสร็จกิจ
“ก็ดี..แต่จะเอาไปสองคันเลยหรอ”ผมบอก ก็อีรถแก่เก่าของมันแหละครับ หลังจากมันมีรถยนต์ มันก็แทบวางอีสองคันนั้นไว้ แต่ถ้ามันเอาไปก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องใช้รถยนต์ เปลืองน้ำมัน แถมระบบรักษาความปลอดภัยของคอนโดมันก็ดีด้วย ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
“เอาคันไหนไปดีอะ.”ไอ้ตาร์มันหันมาถาม
“แล้วแต่มึงดิ..”ผมบอก
“พี่ว่าจะเอาไอ้เขียวไป.”มันบอกครับ ไอ้เขียวคือรถเวสป้ามันนั่นแหละครับ
“อืม...ก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองน้ำมันดี”ผมพูดบอก แล้วใส่เสื้อยืด ก่อนที่พวกเราจะแต่งตัวเสร็จ ไอ้ตาร์มันก็ลงไปล่ำลาแม่ผมกับพ่อผมที่เพิ่งมาตอนไหนไม่รู้ครับ
พอมันกลับไปผมก็ออกไปซื้อของมาตุนไว้ เพราะรู้ดี ราตรีนี้อีกยาวไกล ดูหนังเจ้าเดิมแหละครับผมอะ ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ
“พี่ตัง..มาแล้วหรอ..”เมื่อผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ลงมากินข้าว พี่ตังมันกลับมาพอดีนะครับ
“ว่าไงไอ้ซ่า..”พี่ตังเรียกผมแล้วเดินเข้ามาตบหัวเบาๆ
“ไรวะ..ทักดีๆหน่อยก็ไม่ได้เลย”ผมลูบหัวปอยๆ ก่อนที่พี่ตังจะไปตักข้าวแล้วมานั่งลงกินด้วยกัน
“เรียนเป็นไง..แล้วสอบเป็นไง”พี่ตังถาม
“ก็ดี..ไปได้สวย..”ผมบอก
“ขอให้คะแนนแกมันไปได้สวยด้วยละกัน”พี่ตังกัดผมอีกแล้วครับ
“พอถ้าข้าวได้เกียรตินิยม.ขอบ้านสักหลังแล้วกันนะ”ผมเลยพูดทับถมพี่ตังทันที
“เออ..ขอให้มันได้ละกัน.ดาวให้ผ่อนเอง”พ่อผมบอก ซะงั้นอะ จ่ายสดงดเชื่อก็ไม่ได้
“แล้วพ่อเป็นไงที่โรงเรียน”ผมก็ถามต่อ
“ก็ดี..วุ่นวานนิดหน่อย ปัญหาซ้ำๆกันทุกปี”พ่อผมบ่น
“ก็เดี๋ยวพี่ตังเรียนจบก็ให้ทำงานที่โรงเรียนเลยดิพ่อ”ผมบอกพ่อ
“เฮ้ย..ไม่เอาเว้ย”พี่ตังรีบพูดขึ้น
“ไรวะ.ก็ช่วยกันหน่อยไม่ได้รึไง.”.ผมบอก
“ไม่เอา..จบป.โทก่อนค่อยว่ากัน”พี่ตังพูดบอก
“ว่ากันนี่เรื่องอะไร..เรื่องไอ้โนจะอยู่ไหนหรือว่าเรื่องเรียนต่อ”ผมแกล้งแซวกลับ พี่ตังเงียบหน้าแดงเลยครับ
“ตกลงจะเรียนต่อจริงๆใช่มั้ยลูก..แต่ว่าจบป.ตรีเดี๋ยวนี้ก็ไม่มีหน้ามีตาแล้ว.แต่แม่ไม่คิดว่าจะต่อโทเร็วแบบนี้”แม่ผมพูดบอก
“หาข้อมูลไว้แล้วนะแม่..แค่สองปีเอง.เดี๋ยวก็กลับ รีบเรียนจะได้รีบจบ ไม่แก่ไงแม่”พี่ตังมันพูดบอก ผมได้แต่นั่งยิ้ม
“ก็ตามใจ..แม่ไม่ว่าไรหรอก..แต่ไปอยู่นั่นนะ.ไม่ใช่เอาแต่จีบกันจนไม่ได้ล่ำได้เรียนละ”แม่ผมพูดดักทาง
“แม่เห็นตังเป็นคนไงเนี้ย..”พี่ตังมันพูดแก้ตัว
“เห็นเป็นงี้แหละถูกแล้ว”ผมพูดยิ้มๆ คนในบ้าน ผมว่ามีผมเจ้าชู้อยู่คนเดียวแหละครับ ไม่รู้เชื้อใคร กร๊ากก
และก็โดนตบหัวไปตามระเบียบครับ
หลังจากกินข้าวเสร็จก็เดินขึ้นไปบนห้อง เปิดหนังดู ขนมพร้อม โลกนี้เป็นของกรูอีกครั้ง กร๊ากก
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“ว่า..”ผมรีบรับ แล้วรีบพูด เพราะว่าหนังใกล้ฉาย
“คิดถึง..ทำไมไม่โทรหาเลยอะ”ไอ้ตาร์แม่ง ตอนนี้กรูไม่มีอารมณ์ร่วมที่จะคุยกับเมิงนะโว้ย
“เออน่า..คิดถึงเหมือนกัน.วางละนะ.ดูหนังอยู่”ผมบอก
“ไม่เอาไม่วาง”ดูมันครับ
“ไม่วางกรูวางนะ”ผมบอก
“ข้าว..”ไอ้ตาร์เริ่มขึ้นเสียงอีกครั้ง
“เออ.เดี๋ยวกรูโทรหาใหม่ หนังจบก่อน.นะนะ..”ผมรีบบอกมัน
แต่มันเงียบครับ
“นะครับนะ..อย่างอนน้า..ขอข้าวดูหนังแป๊บเดียวนะครับ”ผมรีบอ้อนทันที เริ่มหนัง เลือดก็สาดกระจายเต็มจอแล้วครับ
“ก็ได้..”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“อย่าลืมนะครับ.”ไอ้ตาร์มันย้ำ ตอนนั้นก็อืมไปตามเรื่องแล้วครับ วางไปตอนไหนไม่รู้แระ ท่าจะเป็นเอามากวะกรู ติดหนังโคตรๆ
หลังจากดูหนังเสร็จหนึ่งเรื่องก็ต้องโทรหาไอ้ตาร์ก่อน พอเสร็จเรื่องที่สองก็ต้องโทรหามันอีก พอเสร็จเรื่องที่สามก็ต้องโทรไปกู๊ดไนท์มันอีกรอบ ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงครับ
“อรุณสวัสดิ์ครับ”ผมลืมตาขึ้นมาก็พบเจอกับไอ้ตาร์มันนอนอยู่ข้างๆตัวผมแล้วครับ
“มาตอนไหนวะ”ผมถามมันแล้วผลิกตัวไปดูนาฬิกา แปดโมงครึ่ง มึงจะรีบมาหากรูทำไมเนี้ย ผมนึกในใจ
“สักพักแล้ว..ไปใส่บาตรกับแม่มาแล้วก็ออกมาหาเนี้ย.กรวดน้ำให้ข้าวด้วยนะ..อิ่มบุญป่ะ”ดูมันครับ เหอะๆ
“ขอบคุณครับ..กรวดชื่อกรูทุกครั้งที่ทำบุญเลยนะครับนะ”ผมบอกมัน แล้วลูบหัว ก็แม่ผมเคยบอกว่าถึงคนไม่ตามก็สามารถทำบุญไปให้เค้าด้วยได้นะครับ
“เดี๋ยวออกไปไหนกันป่ะ”ไอ้ตาร์มันชวน
“ไปไหนอะ..”ผมถามมันแล้วนอนอยู่บนเตียง ไอ้ตาร์มันมานอนทับแขนผม ก็กลายเป็นว่ามันนอนอยู่ตรงซอกรักแร้ผมนั่นแหละครับ
“ตั้งอะ.”เสียงไอ้ตาร์มันพูด เมื่อเห็นน้องชายผมโผล่ออกมาจากผ้า เสือกเอามือไปลูบอีกนะครับ
“เอาแต่เช้าเลยนะ”ไอ้ตาร์มันพูด มันไม่ได้หมายถึงน้องชายผมหรอกครับ มันคงหมายถึงบุหรี่ที่ปากผมต่างหากครับ
“ทำให้หน่อยดิ..กำลังดีเลย”ผมบอก เพราะว่าน้องชายผมเริ่มกรึ่มๆแล้วครับ ไอ้ตาร์มันยิ้มให้ก่อนที่จะมุดลงไปใต้ผ้า อีกมือได้แต่จับบุหรี่ กับอีกมือที่จับหัวไอ้ตาร์ผ่านผ้าห่มนั่น
“อืออ..”ผมต้องครางออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันลูบน้องชายผมผ่านเนื้อผ้า
“ฮา..ฮา...”เสียวสัดๆอะครับ ไอ้ตาร์มันทำเก่งจริงๆครับ
ก๊อกๆ ๆ
“ใครวะแม่ง..”ผมอุทานเบาๆ แต่ว่าไอ้ตาร์ครับ มันไม่ยอมปล่อยออกมาจากน้องชายผมเลยครับ
“ครับ...”ผมแกล้งทำเสียงงัวเงียแบบเพิ่งตื่นนอน
“ไอ้ข้าว..กรูรู้นะว่าพวกมึงทำเหี้ยไรกัน..”เสียงพี่ตังตะโกนเข้ามา ผมถึงกับยิ้มออกครับ ไอ้พี่เวร
“แม่ถามว่าวันนี้ว่างรึป่าว..จะให้ไปเป็นเพื่อนแม่ข้างนอกหน่อย”พี่ตังถามผม
“ว่าง..เดี๋ยวขอเวลายี่สิบนาที..เดี๋ยวค่อยคุย”ผมรีบบอก
“เออๆ..เร็วๆนะมึง”เสียงพี่ตังบอก แล้วหายไปเลยครับ
ผมรีบเอาผ้าห่มออกจากตัว แล้วรีบจับหัวไอ้ตาร์กระแทกกระทั้งเข้าอย่างรวดเร็ว ไอ้ตาร์ทำท่าทีเหมือนหายใจไม่ออกครับ แต่กรูไม่สนแล้วโว้ย เสียวจนจะแตกอยู่แล้ว
“ฮะ...อืออ..”ผมครางออกมาเบาๆ ก่อนที่ตัวจะเกร็ง แล้วกระตุกฉีดทุกอย่างใส่เข้าไปในปากไอ้ตาร์ แล้วทิ้งตัวลงนอนอย่างหายเกร็ง
“อืม....อะ..”ผมต้องครางไม่หยุด เพราะไอ้ตาร์มันยังไม่ยอมหยุดปากมันนะครับ
“พอแล้วตาร์..”ผมรีบผลักหัวมันออก ก่อนที่มันจะยิ้มให้ผม แล้วขึ้นมาจูบปากกันนัวเนียอีกครั้ง
“รักนะครับ..”ไอ้ตาร์มันกระซิบบอก
“เหมือนกัน..”ผมบอกกลับ
หลังจากนั้นก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระร่างกาย ก่อนที่จะออกมาแต่งตัว แล้วลงไปข้างล่างพร้อมกับไอ้ตาร์นะครับ
“ให้ไปไหนอะแม่”ผมถาม
“ไปเป็นเพื่อนแม่หน่อย..วันนี้แม่จะไปพบลูกค้าแล้วเอาสินค้าไปให้ด้วย..”แม่ผมบอก
“อ่าว.แล้วให้ข้าวไปทำไมอะ”ผมถามแล้วลูบหัวตัวเอง
“ขับรถให้แม่หน่อย.ไปช่วยแม่ถือของด้วย..ยังไม่ได้ซื้อของเลย แล้วต้องขับไปส่งหลายที่”แม่ผมบอก
“โหย..ขี้เกียจอะ”ผมตอบ แต่ก็พูดไปอย่างนั้นแหละครับ ยังไงก็ต้องไปอยู่แล้วนิ
“ขี้เกียจ.ตอนขอเงินไม่เห็นขี้เกียจแบบนี้บ้างเลย.แล้วนี่ไม่ได้เอารถตัวเองมาหรอแม่พึ่งเห็น”ตายห่า แม่ผม เพิ่งเห็นครับ
“โหแม่.ไม่เห็นพรุ่งนี้เลยละ..มาพร้อมตาร์ไง..”ผมบอก
“หรอ..แล้วเดี๋ยวตาร์ไปด้วยรึป่าวลูก”แม่ผมหันไปถาม
“ไปก็ได้ครับ.ตาร์ไม่มีธุระอะไรอยู่แล้ว”ไอ้ตาร์มันบอก
“ก็ดีจ๊ะ..เดี๋ยวเสร็จนี้ไปช๊อปปิ้งกัน”แม่ผมพูดบอกแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าก่อนที่ผมจะหยิบกระเป๋าของผมเอาของสำคัญใส่ แล้วเดินลงมา ออกเดินทางไปซื้อของเพื่อนเอาไปให้ลูกค้าก่อนเลยอันดับแรกครับ
...
มาต่อ
แบบว่า
วันนี้ไปเรียนแล้วหลับอีกแล้ว
กรูจะรอดมั้ยเนี้ย
มีข่าวดีมาบอก
คนเขียนสอบตก o13 o13
กร๊ากก
แต่เราไม่สน
เพราะเราชิว :mc4: :mc4:
ฮ่าๆๆ
ช่างหัวแม่งมัน
การบ้านก็ไม่ได้ทำ
เหอะๆ
ไปแระนะค่ะ
เดี๋ยวมาเขียนต่อ
น่าจะพรุ่งนี้ มั้งๆๆๆ
จุ๊บๆคนอ่านทุกคนค่ะ
รักทุกคน
ฝานดีนะค่ะ
-
^
^
จิ้มตูดเบบี้ :m20: :m20:
แล้วก้อไปอ่าน..
รักเบบี้เหมือนกานน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o13 o13
อิอิ วันนี้ก็หื่นพอดูนะเนี่ยยยยย
:z2: :z2:
-
เย้ๆๆๆๆๆ
อ่านทันซะที สามวันสามคืน
แอบหัวหน้าอ่านตอนทำงานอีกอ่ะ กว่าจะอ่านทัน
ชอบบบบค่ะ น่ารักดี ข้าวแบบกวนตีนดีอ่ะ รักนะแต่ไม่แสดงออก ฮาๆๆๆ
น้องปานน่ารักได้อีก ขี้อ้อนนะเดะคนนี้อ่ะ
แล้วมาต่ออีกนะคร้าบบบบบบบบบบบบ เปนกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
เข้ามาขอว่า อยากอ่าน เป้เข้ม คู่นี้ยังไม่ถึงไหนเลย :z1:
-
ขอบคุณเบบี้มากเลยค่ะ ที่มาอัพเรื่องต่อให้อ่าน :pig3:
สอบตกไม่ใช่เรื่่องใหญ่ อย่าคิดมาก ชิลชิลไว้ล่ะดี :laugh3:
เอาไว้พยายามใหม่ครั้งหน้า สู้สู้ :a2:
-
ทำไมข้าวไม่หวานบางหนา :impress2:
-
ตาร์ ย้ายข้าวของมาบ้านข้าวเถอะ
ลำบากเทียวไปเทียวมาน่ะ
:impress2:
“ไปเป็นเพื่อนแม่หน่อย..วันนี้แม่จะไปพบลูกค้าแล้วเอาสินค้าไปให้ด้วย..”แม่ผมบอก
“อ่าว.แล้วให้ปานไปทำไมอะ”ผมถามแล้วลูบหัวตัวเอง
งงอ่ะ
-
อ้าวกลับมาข้าว ตาร์และหรอ
นึกว่าจะแต่งปานกะแสบ
ต่ออีกซักหน่อยซะอีก
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
เรื่องดีแบบนี้ แถบน่ารักอีก
ดันๆครับผม
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
อิอิ
กลับสู่โหมดตาร์กะข้าวอีกครั้ง
คู่นี้เค้ารักกันดี หื่นพอประมาณ 55+
ให้กำลังใจเบบี้
พยายามเข้านะเรื่องสอบ
สู้ๆ :L2:
-
ขอบคุณนะค้าบสำหรับตอนใหม่
อยากรู้เรื่องเป้เข็มเหมือนกัน อิอิ
แต่ก็ดำเนินพี่ต้าร์กะข้าวต่อก่อนก็ได้
เด๋วตอนพิเศษจะล้น อิอิ
:pig4: :pig4: :pig4:
ปล. +1 ให้นะค้าบ :L2:
-
ชอบคู่นี้มากๆ ต้าร์ก้ออ้อนสุด
ข้าวนี่แมนเกินต้าร์แร่ะ
-
:-[เบบี้มาแล้วเย้ๆๆๆ
ไม่เป็นไรนะจ้าสอบตกเรื่องเล็ก ...สอบได้เรื่องใหญ่(555+)
.......
.
หืมๆๆ...ตาร์ของเจ๊รขับรถคงเทห์น่าดูเลยนะ
อยากไปนั่งข้างมั้งจัง
แต่ว่าข้าวน่ารักดีนะ..แบบเคยเป็นอารมณ์เหมือนข้าวเลย
ไม่ได้จะทำไมนะแต่ว่าอยากเรียกก็เรียกไป
อ่านแล้วเฮ้ยยยยยย...เหมือนกันเลยข้าว
แต่ว่าตาร์จอดแล้วน่าจะจับจูบไปซะเลย....คริๆๆ
แหมๆๆน้ำแตกแล้วแยกทางใจร้ายกับตาร์ไปมั้ยข้าว
ไล่กลับบ้านแล้วยังไม่ยอมให้อีกนะ
แต่ว่าขำตอนที่ดูหนังจบเรื่องก็ต้องโทรไปที่หนึ่งน่ารักดีอ่ะ
อารมณ์เหมือนอยู่ด้วยกันอยู่ดีล่ะเน๊าะ
ตอนเช้าก็อย่างกับเหาะมาเลยนะเล่นมาตั้งแต่พระเดินบิณเลยนะ
ไปช๊อปกับคุณแม่ด้วยกัน...ทำตัวลูก(อะไรดีวาตาร์)ที่ดีจริงเลยนะจ้า
อ๊าๆๆๆ...ให้กำลังใจพยายามต่อไปจ้าเบบี้ ...เพราะว่าตอนนี้ก็งานเข้าเหมือนกัน
แต่ไม่มีสมาธิทำเลยเนี้ย........ :serius2:
:กอด1:ไปการบ้านรอนะจ้าพรุ่งนี้ๆๆ
-
ว๊ากกก
เเสบก่ะน้องปานเเบบว่าได้อีกอะ
ชอบโคตร ๆๆๆ คู่นี่
-
หนุกจังฮะ
เรื่องนี้ ยาวดีเนอะ มันส์จริงๆ o13
-
ถ้าข้าวหวานได้ครึ่งนึงของตาร์
คู่นี้คงน้ำตาลท่วมทีเดียว
เป้กับเข็มล่ะเบบี้ :impress2:
-
รู้สึกเดี๋ยวนี้ ต้าร์ จะสาวแตกแล้วนะ งอนบ่อยนะเนี่ย
ขำมุขต้าร์ ท้องได้สามเดือน ฮิ้ว ท้องได้ ลูกคงเป็น โขลงแล้วมั้ง ขยันซะขนาดนั้น :jul3:
-
sodamini
^
^
^
^
o my god ...
มาจิ้มตูดเค้าซะงั้นอะ เค้ายังซิงนะ กร๊ากกก ว่าไปนั่น
จิ้มกลับแล้วเฟ้ย
อะๆ
อย่าร้องดังดิ
เดี๋ยวของขึ้น
กร๊ากก
............
joann111
ทั้งเรื่องก็หื่นหมดแหละค่ะ
กร๊ากก เพราะคนแต่งหื่น
ฮ้วๆๆ
ขอบคุณสำหรับเม้นค่ะ
รักนะ จุ๊บๆ
............
y_love
แหม ต้องรับน้องใหม่ เอาซะสามวันสามคืนเลย จูบบรับขวัญหน่อยสิ :กอด1:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและก็คอมเม้นนะค่ะ
ฝานดีค่ะ
จุ๊บๆ
...........
poes
มาขอคู่เป้เข็มอีกราย ได้อ่านแน่ค่ะ ขอเวเลาคนเขียนหน่อยนะค่ะ
ใจเย็นๆนะค่ะ
มีขอมาเยอะมากๆเลย
แต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา
กร๊ากก
แค่วันนี้มาต่อให้ก็เกือบตายแล้วค่ะ
พอดีว่า ง่วงมากอะ แล้วแบบไม่อยากเรียน ใครเป็นเหมือนคนเขียนบ้างเนี้ย
ไม่ไหวๆ
ไปแระค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
............
watermoonj
หิหิ สอบตกไม่ใช่เรื่องใหญ่ กร๊าก ปลายภาคเทอมที่ผ่านมา ก็คือตกอะค่ะ เอฟอะค่ะเอฟ แดกเข้าไปเต็มๆ
แต่ใครจะสน
เพราะเราไม่สน
ฮ่าๆ
เราชิวววว
ค่ะแล้วจะพยายามใหม่นะค่ะ
หิหิ
ขอบคุณสำหรับเม้นและกำลังใจนะค่ะ
คนอ่านที่น่ารัก
จุ๊บๆ
................
yee
ถามว่าทำไมข้าวไม่หวานบ้างน้า
ก็ข้าวเป็นตัวข้าวไงค่ะ
หิหิ
เปลี่ยนไม่ได้แระ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
ฝานดีคะ
................
nbee
อ่านะ
ก็ว่าอยู่ ขนของกลับมาบ้านเลยดีกว่า แต่ว่าคงทำไม่ได้
หิหิ
ขอบคุณสำหรับที่เตือนคำผิดนะค่ะ คือว่าคนเขียนไม่ค่อยมีแรงพิมพ์เท่าไหร่
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
..............
palpouverny
แหมๆ ยังติดใจปานแสบอยู่อีกอะ
ไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
.............
deshiwa
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมาเม้นเลยนะค่ะเนี้ย แหมๆ หายไปไหนมาละเนี้ย
แต่ก็มาเม้นแล้ว ขอบคุณมากเลยนะค่ะ
หิหิ
ฝันดีค่ะ
จุ๊บๆ :กอด1:
...............
[H]a[N]m[E]i
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ
แล้วก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นด้วยค่ะ
เป็นปลื้ม เอิ้กๆ
ฝานดีค่ะ :man1:
................
Xeroz
เรื่องเป้กับเข็ม เดี๋ยวได้แน่นอนค่ะใจเย็นๆนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
เอิ้กๆ
ฝานดีค่ะ
จุ๊บๆ
:man1: :man1:
................
HydrA
อย่างแรกขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
และก็ขอบคุณที่อ่านแล้วชอบด้วย
คนเขียนก็รู้สึกดีไป
หิหิ
ไอ้ข้าวมันก็แมนอยู่แล้วอะค่ะ
ฮ่าๆ
แต่เสือก แมนกับแมนไมาเจอกัน
เลยต้องมีอ่อนบ้าง ก็เลยเลือกตาร์ที่จะอ่อนแทน
หิหิ
ฝานดีค่ะ
จุ๊บๆ
...................
loveorlike
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ฮ่าๆ
สอบตกเรื่องเล็ก สอบได้เรื่องใหญ่ อันนี้ใช่อยู่ ถูกอยู่คะ
พี่ตาร์ของพวกเราเท่อยู่แล้วอะค่ะ ตัวเองของเรื่อง ต้องเท่ที่สุด เนอะ รักตาร์อ่า
แหมๆ มีอารมณ์เมหือนกันด้วยอะ
ใจตรงกันนะเนี้ย
หิหิ
ตั้งใจทำงานเข้านะค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ
อย่าอ่านนิยายมากจนลืมทำงานละ
หิหิ
กอดก่อนนอน จุ๊บๆด้วย
รักนะ จุ๊บๆ
:-[ :-[ :กอด1: :กอด1: :man1: :man1:
กร๊ากก
ฝานดีค่ะ
.................
A s A v I n ~o~
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ ฝานดีละกันค่ะ
.....................
cheezzie
แหมๆ ถ้าให้หวานทั้งคู่ คนอ่านก็เลี่ยนตายดิ ไม่มีไรน่าสนใจ จริงอะปะ
กร๊าก มันจะเน่าไปนิด
หิหิ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
..............
yunjaelover
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย ๆ มาว่าพี่ตาร์เค้าสาวแตก กร๊ากก เค้าแค่ขี้งอนแค่นั้นเอง
ฮ่า ๆๆๆ คิดว่าคนอ่านจะชอบบทเรียกเลือดซะอีกนะเนี้ย ฮ้วๆๆ
ถ้าไม่ชอบจะได้ตัดออก คนเขียนก็ขี้เกียจพิมพ์เหมือนกัน ฮ่าๆๆ
ตายๆ กรูจะโดนตีนนนนป่าววะเนี้ย ฮ่า กร๊ากกก
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ รักมากๆ จุ๊บๆๆ
มาจุ๊บ เค้าก่อนนอนอีกรอบได้ป่ะอะ
หิหิ
.....................
มาตอบเม้น เบื่อๆ เซ็งๆ ไม่อยากไปเรียน โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากตะโกนให้โลกรับรู้
แม่ง
ไงก็ฝานดีกันทั่วหน้านะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
-
ฝานดีนะคนเขียน :กอด1: ขยันเรียนเหมือนขยันลงนิยายนะ แล้วก็ขยันลงนิยายให้เหมือนขยันเรียน :laugh:
-
:กอด1:
เค้ารักคนแต่งนิยายอะ
-
พี่ต้าร์นี่สุดยอดเลยอ่ะ
-
เป็นกำลังใจให้นะคราบ แล้วจะรออ่าน อิๆ
-
ข้าวกะต้าร์ คิดหรือว่าแม่ไม่รู้
ถ้าเราเป็นแม่ น่าจะดูรู้นะ ลูกสะเขย ออกจะน่ารัก
ยกข้าวให้ฟรีๆบวกบ้านกับรถอีกอย่างละหนึ่ง
ฮ่าๆ
+1 ให้เบ่บี๋ เป็นกำลังใจ ไล่ เอฟ ออกจากใบเกรด
-
:jul3:เขาเปล่าอ่านมากไปนะ
คริๆๆๆๆๆๆ
หากำลังใจนิดหน่อยเอง :monkeysad:
แต่คงต้องเอาจริงกับมันแล้วล่ะ....
:กอด1: :กอด1:
:z2:เต้นโชว์คลายเครียดก่อนไป
-
เบบี้สู้ๆ ตั้งใจเรียนนะ เอาให้จบ จะได้หลุดพ้นซักที เอ๊ะยังไง
:z2: :z2: :z2:
-
ช่วงหลังไม่ได้มาเม้นท์ให้เบบี้เลย โทษนะค๊าบ จุ๊บๆ คืน
หื่นได้ทุกตอนจริงเลยคนเรา ฮ่า ฮ่า แสดงว่าพลังไม่เคยหดเลยนะ
เขียนเรื่องได้น่ารักดีครับ ชอบมาก
ส่วนเรื่องสอบเราก็เคยเอฟแม็ทซ ตัวแรกในชีวิตตอนปีหนึ่งเทอมแรก เรียนวิดวะแต่เสือกเอฟแม็ทซ อายครับท่าน
พอรู้ว่าคะแนนมิดเทอมออกมาห่วยก็ไม่ยอมดร็อพ เพื่อนก็คะแนนไม่หนีกันเท่าไหร่ เราตกลงดันทุรังเรียนต่อไป ปลายภาคประกาศผล กร๊ากๆ เพื่อนผ่าน กรูเอฟ ช่วงนั้นจิตตกไม่เคยเอฟมาก่อน ผ่านไปสองวันก็ทำใจได้ครับ ก็โทษตัวเองเพราะทำตัวเอง ทำตัวคล้ายๆข้าวกับตาร์แต่ไม่มีเรื่องต่อยกับชาวบ้าน สุดท้ายก็เรียนจบจนได้ ตอนนี้เราก็จบโทแล้ว(ตอนเรียนก็เซงเรื่องสอบ พอทำงานก็มีเรื่องอื่นให้เซ็งอีก กร้ากๆ เซ็งเป็ด) อยากให้เบบี้อดทนนิดนึง เดี๋ยวก็ผ่านไปได้เอง ตั้งใจๆ
จุ๊บๆ ฝันเปียก!!..เฮ้ย..ฝันดี บายๆ
:bye2:
-
เป็นกำลังใจให้เบบี๋ค่ะ :L2:
-
อ่ะ เบ่บี๋ เริ่มสงสารพี่ต้าร์ละ ไม่ได้ดั่งใจซักที
ข้าวไม่ยอมตลอด จัดมาซักดอกงามๆ หั้ยข้าวเดินไม่ไหวเลยครับ
ลงโทษมานหน่อย ชักเหิมเกริม :z10: คริๆๆๆ
ปล. ขอเป้กะเข็ม แล้วก็คุนแมนกะพี่เจ้าของรีสอร์ท ด้วยนะคับ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
:3125: ชอบ
-
ชิว ๆ อ่ะ ตอนนนี้!!!~
-
ช่วงนี้มีเรื่องให้ยิ้มตลอดเรยยยยยย :L2:
-
............. :haun4: เลือดท่วมตลอดเลย คู่นี้ .............
-
มีลางว่า เดี่ยวที่บ้านจะต้องรู้เรื่องแน่ๆ
-
หื่นไม่มียั้งค่ะคู่นี้
แต่เราชอบบบบบบบบ (กรุณาลากเสียงยาว ๆ )
-
คู่นี้ไม่มีหวั่นเลย ได้ทุกสถานการณ์จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบบบบบบบบบบ
-
กินติมกันแต่เช้าเชียว :z1:
-
อยากได้แบบตาร์สักคนมั่งจัง รักตายเลยอ่าาา หุ ๆ เอาใจเก่งชะมัด ขี้อ้อนด้วย โอยยย มะไหวแย้ว
ข้าวเบื่อมะไรบอกนะ เด๋วรับช่วงต่อ กร๊ากกกก 555
-
ตาร์กะข้าว นี่หื่นพอกันเลยน จะทำอะไรกันพูดกันแบบไม่อายเล้ยให้ตาย สมกับที่เป็นชายกันจริงๆๆ
คู่แสบกะปานน่ารักดีอ่ะอ่านแล้วมันส์ดี
ช่วงนี้คนแต่งเหนื่อยเหรอ งั้นเป็นกำลังใจให้นะ สู้ สู้ แต่งได้สนุกดี รู้สึกพวกนี้จะรวยกันเหลือเกินเที่ยวกันบ่อยชะมัดเลย
-
ชอบอ่ะชอบทุกคู่เลย :mc4:
-
:haun4:
ตั้ง........แต่เช้า เหอๆๆ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ชอบตอนนี้จังเลย เบบี้
เหมือนแสดงความรักกันแบบ...........บอกไม่ถูกอ่ะ
แต่นะ
ถูกใจอย่างแรง
-
แต่เช้า ....................... :z2:
-
กะลังตามอ่านอย่างขมี๋ขมัน ขมักเขม้น
ถึงหน้า25ละ แต่หนทางยังอีกยาวไกล
ว่าแล้วก็ ฮึบๆๆ ฟิ้ว~~~~ ไปอ่านต่อ :laugh:
-
นั่งรอตอนต่อปายจ๊ะเบบี้
:z10: :z2: :z10: :z2: :z10: :z2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z10:<<<<<<<สภาพเหมือนตัวเขาตอนนนี้เลย
5555555....(งานไม่เสร็จหัวเราะบายใจ)
มารอนะจ้าสู้ๆๆเบบี้ :กอด1:
-
ตอนที่108 โห เฮ้ย แม่ง..
ตอนนี้ผมนั่งอยู่เบาะหลังนะครับ ให้แม่นั่งกับไอ้ตาร์ข้างคนขับ วันนี้เอารถไอ้ตาร์ออกมาครับ มันก็บริการแม่ผมซะดิบดี ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยครับ
“สวัสดีค่ะ..นี่ลูกชายกับเพื่อนลูกชายค่ะ”แม่ผมพูดแนะนำ เมื่อถึงบ้านของลูกค้าที่ผมกับแม่ไปซื้อของกันมาเรียบร้อยแล้วละครับ ที่จริงการประกอบธุรกิจขายตรงของแม่ผมตอนนี้แทบไม่ต้องขยับตัวทำอะไรแล้ว เพราะว่ามีแต่ได้กับได้ครับ แต่กว่าจะถึงวันนี้ก็ดิ้นรนมาพอตัว ต้องบากหน้าหนาๆไปเสนอสินค้าและการบริการ แต่เมื่อหาลูกค้าและสมาชิกได้มากขึ้น กิจการก็ขยายตัวมากขึ้น การที่ทำงานเช่นนี้ ผมเป็นคนบอกให้แม่มาทำงานจริงๆจังๆเองแหละครับ ตอนแรกแม่เป็นครูที่โรงเรียนของพ่อผมนั่นแหละ แต่ว่าแม่เบื่อ ผมเลยบอกว่าจะทำก็ออกมาทำจริงๆจังๆซะเลย เพราะว่าไม่มีอะไรต้องเสียนิครับ แม่ผมก็เลยออกจริงๆ แล้วก็ประสบความสำเร็จซะด้วย ของแบบนี้ไม่ได้มากันง่ายๆหรอกครับ ของราคาแพง คนก็ไม่ได้อยากจะซื้อ แต่ถ้าคำนึงถึงคุณภาพที่ได้รับและก็การใช้งานแล้ว มันย่อมที่จะต้องยอมเสียซะดีกว่า แต่ก็มีบุคคลส่วนน้อยเท่านั้นแหละครับที่คิดได้ แต่ก็นะ คนเราก็คิดต่างกันออกไป ธุรกิจนี้ทำให้แม่ผมแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยวันๆหนึ่ง อยู่กับบ้าน เพราะสมาชิกได้ทำไว้อยู่แล้ว เดือนๆนึงก็มีเงินเข้าบัญชีทีละหลายๆแสน มีจัดกรุ๊ปทัวร์ที่ก็ได้ไปเที่ยวต่างประเทศ แต่ว่าวันนี้ที่ต้องมาเอาของให้ลูกค้าก็เพราะว่าเป็นลูกค้ารุ่นดึกดำบรรพ์ที่ช่วยแม่ผมซื้อตั้งแต่แรก เราก็เลยต้องบริการเค้าต่อเนื่องเป็นอย่างดีต่อไปครับ
ป้าแต๋ว เป็นป้าขายร้านทองในตลาด ที่สนิทกับแม่ผมนั่นแหละครับ
“ข้าวใช่มั้ยเนี้ย..ไม่เจอกันนานโตขึ้นเป็นหนุ่มเชียวนะ”ป้าแต๋วทัก เพราะว่าผมไม่ค่อยมาตลาดสักเท่าไหร่หรอกครับ แล้วก็ไม่ค่อยได้สนิทกับป้าแกด้วยครับ เหอะๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับคนแก่ กร๊ากก
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้อีกครั้ง
“นี่ลูกชายเพื่อนค่ะ..ชื่อตาร์ลูกของต่อที่เป็นครูอยู่สอนอยู่มหาลัย....................ไงค่ะ”แม่ผมพูดบอก
ก่อนที่ป้าแต๋วจะทำหน้าคิดสักพัก
“อ่อ...นี่ลูกตาต่อเองหรอเนี้ย”ป้าแต๋วพูด ผมกับไอ้ตาร์ทำหน้างงครับ รู้จักกันด้วยหรอวะ ก็ไม่แปลกหรอกครับ ผู้ใหญ่ชอบมาตลาด ไหนจะเคยเรียนด้วยกัน รู้จักกัน เคยเห็นหน้ากันในงานต่างๆ ก็เป็นธรรมดาครับ ที่พวกผู้ใหญ่จะรู้จักกัน แต่เราไม่รู้จักด้วย เอิ้กๆๆ
“อ่าว..แล้วนี่วินไม่อยู่หรอค่ะ...นี่ของที่สั่งค่ะ”แม่ผมถามและบอกในประโยคเดียวกัน ก่อนที่ผมจะยกของขึ้นวางบนกระจก
“อ่อ.อยู่ในบ้านนะค่ะ..วินๆ...ป้าพิมพ์มานะลูกมาไหว้ป้าพิมพ์หน่อยเร็ว”ป้าแต๋วเรียก
“ครับแม่..”เสียงหนึ่งขานรับ ก่อนที่จะเดินออกมา
โห
เฮ้ย
แม่ง
น่ารักวะ
ผมได้แต่นึกในใจด้วยอาการอึ้งสุดตรีนครับ
“สวัสดีครับป้าพิมพ์..”สุดน่ารักผมยกมือไหว้แม่ผมตรงหน้า
“ดีจ๊ะ..”แม่ผมรับไหว้
“นี่ไหว้พี่เค้าสิลูก..ลูกป้าพิมพ์กับลูกลุงต่อนะ”ป้าแต๋วบอก ก่อนที่น้องคนตรงหน้าจะยกมือไหว้ผมกับไอ้ตาร์
“สวัสดีครับ..”น้องน่ารักพูด ผมยิ้มให้ ก่อนที่จะหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ แม่ง หยิกผมจากด้านหลังอย่างแรงอะ
“เรียนชั้นอะไรแล้วละครับ..”ผมถาม
“ม.ห้านะครับ”น้องน่ารักตอบ
“พี่ชื่อข้าวนะครับ..นี่ชื่อตาร์”ผมบอกอย่างเร็วไว
“วินครับ..”น้องวินตอบ
“รู้จักพี่เค้าไว้ลูก มีอะไรจะได้ปรึกษาหารือพี่เค้าเรื่องเรียนเรื่องงาน”ป้าแต๋วบอก
“ยินดีครับ.”ผมรีบบอก
“โอ้ย..”ผมร้องออกมาแล้วรีบปัดแขนไอ้ตาร์ออก
“เป็นอะไรลูก..”แม่ผมรีบถาม
“ป่าวแม่..คือ..มดกัดน้องชายนะ”ผมเล่นทะลึ่งใส่แม่ซะงั้นครับ
“ตานี่.ทะลึ่ง”แม่ผมว่ายิ้มๆ
ก่อนที่ป้าแต๋วแล้วก็น้องวินจะหัวเราะ
ผมนั่งลงที่เก้าอี้ตรงที่เลือกทอง ตาก็มองทองไปครับ ก่อนที่จะเงยหน้ายิ้มให้น้องวินที่นั่งอยู่ข้างหน้าผม
“เรียนสายอะไรครับ”ผมถามขึ้น เรานั่งรอแม่กันอยู่นะครับ เห็นคุณเรื่องหวยเรื่องหุ้นกันให้ควัก
“สายศิลป์คำนวณนะครับ”น้องวินตอบ
“แล้วอยากเป็นอะไรละครับ.”ผมถามอีก
“อยากเรียนมัณฑนศิลป์นะครับ..”น้องวินบอก
“อ่อครับ..แล้วนี่เลือกมหาลัยในดวงใจไว้แล้วรึยังละครับ.”ผมยังถามต่ออีกครับ ก็มันน่ารักอะ ขาว ตาโต ปากนิด จมูกหน่อย ไม่สูงมาก ไม่ได้เตี้ยเกิน มีกล้ามมีน้ำมีนวล ดูแล้วสบายตาจริงๆครับ
“ก็น่าจะมหาลัย..................นะครับ.ดังดีเข้ายากด้วย”น้องวินบอก
“หึหึ..มีอะไรบอกได้นะครับ.รุ่นน้องในอนาคต”ผมพูดบอกทันที น้องวินทำหน้าตกใจตาโตเชียวครับ น่ารักเว้ย คนไรวะ
“พี่ข้าวเรียนที่นั้นหรอครับ..จริงหรอครับ”น้องวินรีบถาม
“ครับ..ไอ้ตาร์ก็เรียนที่นั้น.สถาปัต ถ้าถามมันน่าจะรู้เรื่องมากกว่าพี่นะ.พี่ไม่ค่อยรู้เรื่องศิลป์ๆเท่าไหร่”ผมบอก
“หรอครับพี่ตาร์..”น้องวินรีบดีใจใหญ่
“ครับ..”ไอ้ตาร์ตอบแล้วยิ้มให้
“เอาเบอร์มั้ยครับ..มีอะไรจะได้โทรถามพี่ก็ได้”ผมรีบเสนอ กร๊าก ไม่ค่อยวอน์ทเลยกรู
“ครับๆ..เดี๋ยววินไปหยิบมือถือก่อนนะ”น้องวินรีบบอก แล้วลุกจากเก้าอี้เข้าไปในบ้านทันที ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่หน้าเป็นตูดอยู่ครับ แล้วจับกุญแจรถควงไปมาเหมือนค่าเวลา
“083.......................ครับ.”ผมบอกเมื่อน้องวินกดโทรศัพท์รอผมแล้วครับ
“วินยิงไปนะครับ”น้องวินบอก ผมพยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมารอ
“ได้แล้วครับ.”ผมบอก แล้วรีบเก็บบันทึกทันที “น้องวิน” เอิ้กๆ มีคนน่ารักมาประดับเครื่องกรูอีกราย
“ไปกลับกันลูก..ต้องขอตัวก่อนนะค่ะ.พอดีว่าต้องไปส่งอีกหลายที่”แม่ผมหันมาบอกผมแล้วก็หันไปบอกป้าแต๋ว
“จ๊ะ..แล้วไม่ดูไปสักเส้นสองเส้นให้ลูกชายหน่อยหรอ”ป้าแต๋วพูด
“ฟรีป่าวครับ..ไม่ก็ครึ่งราคาก็ได้ครับป้า..คนกันเอง”ผมรีบแซว
“แหม..แม่พิมพ์มีเงินเยอะกว่าป้าอีก.ขอแม่เค้าสิ..ป้าจะหมดตัวเพราะซื้อของแม่เค้าแล้วเนี้ย”ป้าแต๋วแซว
“อ่านะครับ.แม่ผมเค็มอะครับ.คงไม่ได้หรอก”ผมกลับไปแซวแม่บ้าง
“ไปๆ กลับดีกว่า..ไม่หยุดเลยนะแก”แม่ผมหันมาว่า ก่อนที่ผมจะยกมือไหว้
“หวัดดีครับพี่ตาร์..พี่ข้าว”น้องวินหันมาไหว้ผม ก่อนที่ผมกับไอ้ตาร์จะก้มหัวให้
“กลับนะครับป้า..”ผมหันไปบอกอีกที
“จ้า..มาตลาดก็แวะมานะลูก”ป้าแต๋วบอก ผมกับแม่กับไอ้ตาร์เดินออกมา แล้วขึ้นรถ ไปส่งของอีกหลายที่ ก่อนที่แม่ผมจะพากันไปกินMK อีกแล้วครับท่าน ผมกับแม่ที่ผีMK เลยครับ ตอนแรกก็ไม่ชอบหรอก ที่จริงชอบHot Pot ชอบกินหมูโชยุที่นั่น แต่มันเสือกเปลี่ยนเป็นบุ๊บเฟ่แล้วผมก็เลยต้องย้ายถิ่นครับ ผมเกลียดอาหารบุ๊บเฟ่ที่สุด มันเหมือนสักแต่ทำ ทำส่งๆ ไม่มีอะไรน่าค้นหา หรือว่าทำให้เรารู้สึกอยากกินสักนิด เซ็งครับ
เมื่อสั่งอาหารเสร็จ ก็ลงมือกินกันได้ครับ ผมนั่งข้างไอ้ตาร์ ให้แม่นั่งคนเดียว แม่บอกว่าอึดอัด ซะงั้นอะ แม่ผมอะ
พอกินเสร็จ ก็พากันออกไปซื้ออาหาร ของเข้าบ้านนั่นแหละครับ แม่ผมเลือกของสดอยู่กับไอ้ตาร์ ผมเลยเดินดูขนม หลากหลายมากมายละลานตา ชอบจริงๆ ขนมเนี้ย กินแม่งทุกอย่างอะครับผมอะ พอผมสาแก่ใจผมแล้วก็เดินกลับไปที่ไอ้ตาร์กับแม่อีกครั้ง หน้ายังไม่หายงออีก เมื่อยบ้างป่าวนะ
“เย็นนี้ไปทำกับข้าวบ้านลูกตาร์นะ”แม่ผมบอก ผมทำหน้างง
“ไปทำไมอะ..”ผมถาม
“อ่าว.ก็ไอ้ต่อมันบอกว่าข้าวกลับมาก็ให้ไปฉลองกันหน่อย นานๆกลับบ้านเจอกันที”แม่ผมบอก ผมยังทำหน้างงได้คงเส้นคงวาอยู่ครับ
“อ่อ..หรอ..แล้วคนอื่นๆด้วยป่ะ..ข้าวหมายถึงพวกไอ้แสบอะ”ผมถาม
“ก็ชวยเลย..ต่อบอกให้ชวนได้เลย”แม่ผมบอก ผมก็พยักหน้า ก่อนที่จะโทรชวนพวกไอ้แสบ แล้วให้ส่งข่าวกันเองด้วยครับ ก่อนที่แม่ผมจะไปเลือกของอีกด้าน ไอ้ตาร์มันเดินไปด้านขนมเค้กนะครับ ผมเลยขอตัวออกมาก่อน บอกแม่แล้วออกมานะครับ
“ดูไรอะ..”ผมเดินไปด้านหลังแล้วถาม
“หาอะไรแถวๆนี้ที่มันไม่เจ้าชู้.จะได้เอาไปเป็นเพื่อนหน่อย”ไอ้ตาร์มันตอบ แต่ว่าเอื้อมลงไปหยิบขนมด้านหน้า ไม่มองหน้าผม ผมได้แต่ยืนยิ้ม นี่กรูท่าจะบ้า สงสัยชอบง้อมันไปแล้วมั้งเนี้ย
“เอาเผื่อด้วย.. กลัวเหมือนกัน”ผมบอก แล้วเดินตาม
“ไม่ต้องเผื่อหรอกมั้งครับ..เพราะว่าคงไม่ต้องใช้หรอกคนอย่างข้าวนะ”นั่นครับ ประชดกรูได้อีก
“หึหึ..”ผมหัวเราะเบาๆ
“มึงๆ.แล้วทำไมวันนี้เค้ามีไรกันอะ..พ่อแม่มึงกับพ่อแม่กรูอะมานัดกันเฉยเลย”ผมถาม
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกในขณะนี้
“ตาร์ครับ..บอกหน่อยดิ..”ผมเดินไปจับมือมันไว้ สาวๆที่เดินผ่านไปมาก็มอง ผมเลยยิ้มให้ก่อนที่จะง้อไอ้คนตรงหน้าต่อ
“ตาร์...”ผมจับแขนมันแกว่งไปมา แล้วมันเดินไปสั่งเค้กตรงพี่พนักงานคนหนึ่งนะครับ เค้าก็ยิ้มๆ ผมเลยยิ้มให้
“แฟนงอนนะครับ.”ผมบอก ไอ้ตาร์รีบหันมามองหน้าผมทันที
“ป่ะ..ป่าวครับ.”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัว หน้าตาเหวอหวาเชียวครับ
“เดี๋ยวแม่มาเห็นหรอก”มันบอกผม
“ไร..สนใจแล้วไงทุกทีเห็นปากดีนิ”ผมถาม
“ป่าว..”ไอ้ตาร์พูด แล้วยืนหันมามองหน้าผม
“ชอบน้องวินหรอ”มันถาม ผมพยักหน้า
“น่ารักดี.”ผมบอกมัน
“อยากได้รึป่าว.”ไอ้ตาร์ถามอีกครับ
“แต่ก่อนอะคงจะอยากอยู่. แต่เค้ามีคนที่รักอยู่แล้วเลยไม่อยากแล้ว เดี๋ยวที่รักโกรธ มันขี้หึง”ผมพูดบอก กรูก็ไปเล่นกับมันได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมอารมณ์ไหนจริงๆครับ เล่นตอบมันซะงั้นอะ
ไอ้ตาร์มันหลุดยิ้มออกมาหน่อยๆละ
“แล้วบอกได้รึยัง..พ่อกับแม่อะ”ผมถาม
“ข้าวนี่ไม่รู้อะไร..พ่อกับแม่พี่กับพ่อกับแม่ข้าวอะ..เค้าเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน.แล้วตอนเราไปกรุงเทพเค้าก็มาหากันบ่อยๆ ยิ่งพี่ตังจะไปเป็นลูกเขยเค้าในอนาคต เค้าก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นสิครับ..พอเรากลับมาเค้าก็อยากพร้อมหน้าพร้อมตากัน”ไอ้ตาร์มันอธิบาย
“อ่อ..ก็กรูไม่รู้นี่หว่า.มึงมีเหี้ยไรก็ไม่บอกกรู”ผมว่ามัน
“อ่าว.เมื่อกี้ยังเค้ากะตาร์อยู่เลยนี่ครับ.แล้วมึงกรูมาจากไหนอีกเนี้ย”ไอ้ตาร์มันคิ้วขมวดเข้าหากัน
“หึหึ..”ผมยิ้มให้
“ได้แล้วค่ะ.”พนักงานเรียก
“ครับ.”ไอ้ตาร์รับออกมา ก่อนที่จะเดินไปหยิบนมกับผม แล้วเดินไปหาแม่ครับ
“แม่พ่อโทรมาอะ.”ผมหยิบโทรศัพท์ของแม่ออกมา เพราะว่าสะพายกระเป๋าให้แม่อยู่นะครับ ไอ้ตาร์เข็นรถเข็น แม่ผมเลือกของอยู่
แล้วรับไปคุย สักพักก็วาง
“พ่อแกบอกว่าอยู่บ้านลุงต่อแล้ว”แม่ผมบอก ผมกับไอ้ตาร์พยักหน้า
“เร็วนะพ่อนะ”ผมบอก
“ไปกับเจ้าตังนะ..สงสัยกึบกั้บกันแล้วมั้ง”ดูศัพท์แม่ผมครับ คงจะหมายความว่ากินเหล้าไรเงี้ยอะครับ
“ไปยังแม่..”ผมถาม เพราะแม่ผมเริ่มเลือกนานไปแระครับ
“อืมเริ่มเมื่อยขาแล้วเหมือนกัน”แม่ผมบอก ก่อนที่เราจะเดินไปคิดเงิน แล้วกลับออกมาครับ
ไอ้ตาร์ขับรถตรงไปบ้านมันเลย
“พ่อหวัดดีครับ.แม่หวัดดีครับ”ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่ไอ้ตาร์
“พี่เลขหวัดดีพี่”ผมไหว้พี่เลขที่เดินออกมา
“เออหวัดดี.เป็นไงบ้างบายดีป่าววะ”พี่เลขถาม
“ก็ไม่เจ็บไม่ไข้.แล้วพี่เป็นไง”ผมถามกลับ
“ก็เรื่อยๆวะ..”พี่เลขตอบ
“เรื่อยๆสิ..งานมันยังไม่ยอมหาทำเลย”ลุงต่อพูดขึ้น ผมได้แต่ยิ้ม
“พ่ออะไรเนี้ยเอาแต่หัววัน”ผมหันไปแซวพ่อผมครับ
“เออมาๆ..มากินด้วยกัน”นั่นครับ พ่อผม เหอะๆ ผู้อำนวยการโรงเรียน ดูสภาพ ถ้าลูกน้องมาเห็นคงหมดความเคารพ
ผมกับไอ้ตาร์เดินไปเก็บของในครัว ก่อนที่แม่ผมกับแม่ไอ้ตาร์จะมาทำกับข้าวครับ สักพักพวกเวรก็ยกโขยงกันมาครับ ครบเลยครับ ไอ้แสบ น้องปาน ไอ้ป๊อด ไอ้เข็ม ไอ้แมน ไอ้ป๊อด แล้วก็เนต
“สาวที่ไหนวะ”ผมหันไปถามไอ้แมนเมื่อมันเดินเข้ามาในครัว
“แถวนี้แหละ..เพิ่งเจอไม่กี่วัน.เลยเหน็บมาด้วย”ไอ้แมนพูดไปยิ้มไป
“ไอ้เชี้ย..พาไปตรวจเลือดยัง”ผมถามมัน
“เหอะน่า..เด็กมหาลัย.แจ่มเว้ยแจ่ม...ไม่มีพันธะ.เดี๋ยวกรูให้ไอ้ก้องหาเพิ่มให้อีก”ไอ้แมนมันทำหน้าทำตา
“โอ้ยเฮีย”ไอ้แมนลูบหัวปอยๆ
“เบาบ้างเหอะ.ไอ้เหี้ย”ไอ้ตาร์มันพูด
“เอาน่า..ทำเหมือนไม่เคยไปได้”ไอ้แมนทำเสียงเจ้าเล่ห์ใส่ ไอ้ตาร์ได้แต่ส่ายหัวไปมาแล้วกลับไปช่วยแม่ทำกับข้าว พร้อมกับเนตด้วยครับ
ผมก็นั่งไปเดินไปแหละครับ ห้องรับแขก กับห้องครัว ข้างนอกนี่ทั้งวัยรุ่นทั้งคนแก่นั่งวงเดียวกันเลยครับ สักพักพี่ไม้กับพี่ปองก็โผล่มาด้วย
พอทำกับข้าวเสร็จก็เกือบค่ำแล้วครับ แล้วก็ตังวงชนหัวกันหมด เหอะๆ กีตงกีตาร์ เพลงแก่เพลงเก่าเอามาเล่นหมดครับ มีการเปิดคาราโอเกะร้องเพลงอีกนะครับ คนแก่อะฮ่าๆๆ เฮฮากันไปครับ
...
มาต่ออีกและ
หิหิ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นดีๆและกำลังใจที่มีให้ค่ะ
บับบายนะ
จุ๊บๆ
-
ทันเปล่าเนี้ย o13
-
จิ้มเบบี้ม่ะทันอ่ะ
:z10: :z10: :z10: :z10:
-
คนแรก :sad4: :sad4:
ทันจริง ๆๆๆๆ ด้วย
ครั้งแรกเลยนะเนี้ย
ไปอ่านก่อนดีกว่า :laugh: :laugh:
-
อิอิ...
น่าจาให้คุยเรื่องตาร์กะข้าวด้วยเรย
จะได้แต่งๆ ไปพร้อมกันทีเดียว (ฝันหวานไปละแก)
+1 ให้นะคร้าบบบบบบบ
:-[ :-[ :-[ :-[
-
คู่ข้าว กับ ตาร์ เนี่ย ผมว่ามันไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้วนะ เพราะมันครบรสแล้ว (รวมถึงเรื่อง :pighaun: ด้วย)
เก็บพล็อตดีๆ ไว้เขียนให้คู่อื่นดีกว่ามั้ยครับ
ปล.ผมยังคิดอยู่ว่าถ้ายังเขียนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะจบมันยังไง
-
:-[กำลังใจเขามาแล้ว
น่ารักอ่ะเบบี้ชอบตอนตาร์งอนจริงๆ
เดี๋ยวนี้ข้าวเขาเข้าทางถูกหมดแล้วนะเนี้ย
แต่ว่าตอนบอกพนักงานขายอ่ะโคตรน่ากอดเลยข้าว
เปิดตัวสุดๆไม่หายงอนก็ไม่รู้ว่าไงแล้ว
ง้อน่ารักซะขนาดนั้น
อยู่กับครบองค์เลยอย่างงี้มีฮ่า
อ๊าๆๆ...ได้น้ำตาลแล้วตาตื่นไปฮึดงานต่อ
พยายามเข้านะจ้าเบบี้...... :z10:(กระเสือกกระสนไปทำงานต่อทั้งที่ไม่อยากไป.... :sad4:)
-
ชอบให้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน
แบบนี้จัง แต่ข้าวนี่ลื่นจริงๆเลย
-
เอ่อ ผมว่าผู้หย่ายเค้ารุ้แล้วช่ายมะ เบ่บี๋ ก็เดกชายที่ไหนจะติดหนึบกานอย่างนี้ช่ายมะ
รอลุ้นเรื่องเปิดตัวละกันอ่ะ
แต่ขอ เป้กะเข็มหน่อย คุนแมนด้วยเหอะนะคับ กะเจ้าของรีสอร์ทอ่ะ
ตอนนี้น่ารักเบ่บี๋ แต่ข้าวนี่เผลอไม่ได้เลย ต้องหั้ยพี่ต้าร์กำหราบซะแล้ว
เอาหั้ย โง หัวไม่ขึ้นเลยนะเบ่บี๋ จัดมาคร้าบบบ
-
ขอกอดเบบี้ทีนะ :กอด1:
-
คุยเรื่องข้าวกับตาร์ไปเลย !
จะได้แต่งพร้อมๆกัน :o8:
-
มารออ่านที่ขออะ o18
-
เอาเป้กะเข็มอะ
กำลังหวานซึ้ง
เปี่ยนบันยากาด อิอิ
:L1:
-
ว้าวๆๆๆ ว่าจะไปนอนแล้ว
มองไปมา มาต่อด้วย เบบี้น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดด :กอด1:
คืนนี้ฝันดีแระ :pig4:
ป.ล +1 ให้จ้า
-
ว๊ากก
น้องวินจะมีบทบาทไหม๊เนียะ
-
Thank for Update na~ :n1:
อ่านคอมเม้นคนข้างบนโน้นนนแล้วเห็นด้วยนิดๆ เรื่องคู่ข้าวกับต้าร์ ชอบนะ แต่ถ้าเป็นคู่หลักไปเรื่อยๆ คงต้องมีอะไรเกิดขึ้นให้ลุ้นแน่
ไม่อยากให้เกิดเรื่องอ่ะ แบบนอกใจ หรือแต่งงานอะไรประมาณเนี้ย :o211: เก็บไว้เป็นคู่ที่มีตอนพิเศษออกมาเรื่อยๆ ดีกว่า :teach:
แต่ถ้าเบบี้มีพล็อตอะไรในใจแล้วก็ไม่ขัด รออ่านละกัน
ปล...ข้าวมองวินได้ไงเนี่ย ช้ำใจแทนตาร์ :fire:
-
มาตอบเม้นนนนนนนนนนนนนนน
..................
111_1
ลูกเป็ดวิ่งซุกซน
แหมๆ เม้นคนแรกเลย ปรบมือคร้าาาาาาาาาาาา เสียงเกรียวกราวเชียว :mc4: :mc4:
มาเม้นสองรอบด้วย ยินดีด้วยนะค่ะ คนแรกเลย จุ๊บๆให้กับคนแรกนะค่ะ
คืนนี้หลับฝันดีนะค่ะ คนอ่านที่รัก น้องตองหนึ่ง
บับบาย
:bye2: :bye2:
.......................
sodamini
มาจิ้มไม่ทันไม่เป็นไรนะ
ไงเค้าก็รักตัวเองนะ
ฮืออๆๆ
จุ๊บๆ สำหรับเม้นที่สองค่ะ
ฝานดีนะค่ะ :call: :call:
....................
Xeroz
อ่านะ
จะจับตาร์กับข้าวแต่งงานกันซะและ
ยังไม่ถึงเวลา กร๊ากกก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
..................
O_cha
"คู่ข้าว กับ ตาร์ เนี่ย ผมว่ามันไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้วนะ เพราะมันครบรสแล้ว (รวมถึงเรื่อง ด้วย)
เก็บพล็อตดีๆ ไว้เขียนให้คู่อื่นดีกว่ามั้ยครับ
ปล.ผมยังคิดอยู่ว่าถ้ายังเขียนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะจบมันยังไง "
......... ไม่ต้องห่วงค่ะ หิหิ พล็อตดีๆมันมีในหัวอีกเยอะแยะไปหมด แต่ขอบคุณที่เตือนนะค่ะ ที่จริงจะเข้าเรื่องเป้เข็มแล้วแหละ แต่ยังดีกว่า สักพักก่อน เดี๋ยวได้อ่านแน่ค่ะ เรื่องตอนจบก็ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เขียนมาได้ขนาดนี้แล้ว เดี๋ยววกกลับไปจบจนได้ กร๊ากก อยากจบไวๆเหมือนกัน แต่ว่าบางทีก็ไม่อยากจบเหมือนกัน เอาไงดีวะกรู
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่าน จุ๊บคนอ่าน :กอด1: :กอด1: ฝานดีค่ะ
......................
loveorlike
ขอบคุณสำหรับกำลังใจเลยนะค่ะ
แล้วก็ต้องขอบคุณสำหรับเม้นยาวๆตลอด กิ้วๆ เราชอบอะ
ตั้งใจทำงานนะ
เป็นกำลังใจให้อีกคน ดันๆๆๆ
โอย ออกแรงเยอะเลย หมดพลังงาน ไม่มาต่อเรื่องสักห้าวันดีมั้ย กร๊ากกก กรูไม่ค่อยอ้างเลย
รักนะ จุ๊บๆ
ฝานดีนะค่ะ
:o8: :o8:
..................
HydrA
ข้าวมันเป็นอีตัวช่างลื่นอยู่แล้วละค่ะ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
ฝานดีค่ะ
..................
andyus1
หิหิ ผู้ใหญ่รู้ไม่รู้ อันนี้เค้าไม่บอกหรอก
เชอะๆ
ปลอ่ยให้เดาเอาเอง หิ้วๆๆ
โดนตีนเลยคนเขียนน :z6: :z6:
จะให้ตาร์จัดข้าวขนาดโงหัวไม่ขึ้นเลยหรอ เวรกรรม สงสารข้าวบ้างก็ได้นะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
...............
OHmeza019
ว๊ากกก น้องวินจะมีบทบาทมั้ยเนี้ย
ไม่รู้อะ มีป่าวหว่า
หรือว่าไม่มี
เอ๊ะ หรือว่ามี
เอ๊ะ หรือว่าไม่มีหว่า
เอาน่า
ไม่มีหรอก
อย่าคิดมากดิ
เดี๋ยวเครียด
กร๊ากก
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
...................
watermoonj
อันนี้มาแนวไม่ขัดใจคนเขียน แต่ถ้าคนเขียนขัดใจคนแต่ง จะเกิดอะไรขึ้นวะ
สงสัยได้กินสะหะบาทาแน่กรู
:z6: :z6:
หิหิ
แต่ว่าไอ้นอกใจ หรือแต่งงานเนี้ย คงไม่มีหรอกค่ะ ตาร์กะข้าวอะ
นอกใจก็นอกไปแล้วนิ
แต่งงานเนี้ย ไม่รู้จะแต่งไมอะ
ก็เหมือนกันแต่งไปแล้วแหละ แหวนกับสร้อยไงค่ะ
แต่ว่าตอนจบยังไม่ได้คิดหรอก แต่ว่ามาถึงขนาดนี้ เดี๋ยวมันคงจบได้เอง วกไปวนมาเดี๋ยวก็ไปตอนจบเองแหละค่
กร๊ากก
กรูโคตรไร้สาระสิ้นดีเลย
ฮ่าๆๆ
ไปแระค่ะ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ
....................
รักคนอ่านทุกคน
ฝานดีกันทั่วหน้าค่ะ :man1: :man1: :man1:
-
^
^
^
จิ้มๆ อิอิ
อย่าเพิ่งจบเลยนะ ต่อไปยาวๆเถอะ อยากอ่าน
จริงๆอ่านเรื่องข้าวกับตาร์ หรือปานกะแสบก้อมันส์ดีนะ
แต่ที่อยากอ่านเรื่องเข็มกะเป้ก้อเพราะอยากรุคู่นี้มันจะลงเอยยังไงกานแน่
สงสารเป้อ่ะ เมื่อไรเข็มจะใจอ่อนซักที หรือเข็มมีไในใจอ่ะป่าว อยากรุ
-
ชอบ 2ครอบครัวนี้จัง อิๆ น่ารักดี
แล้วเมื่อไหร่จะบอกความจริงกับ พ่อแม่ซะทีอะ รออยู่นะ
:กอด1:
-
:m31:มาต่อเร็วๆน้า
-
เบบี้ จ๋า ...ไม่ขอจิ้ม แต่ขอจุ๊บได้หรือเปล่าจ๊ะ :-[
อยากบอกว่า ชอบตาร์ กับ ข้าว มาก
เพราะติดตาม ลุ้นคู่นี้ เหมือนผ่านอะไรด้วยกันมานาน
แล้วก็ยังมี อะไรให้ติดตามได้อีกมาก ชอบที่ได้เห็น การเปลี่ยนแปลง ของตัวละครทุกตัว...
ชอบมากๆ ตอนที่ข้าวคิดว่า เหมือนตัวเองจะชอบง้อ ตาร์มากขึ้น จากเมื่อก่อนอย่างโหด งะ
แล้ว วิธีการง้อ ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มาก
คู่อื่นๆ ก็น่ารักเหมือนกัน
ขอให้คนเขียนจัดมาเห๊อะ อ่านหมดไม่เหลือ ... :L1:
-
ไม่รู้จะเม้นท์ไรดี :z2:
:L1:
-
:z2: :z2: :z2:
-
แวะมา :กอด1: เบบี้ ก่อนค่อยไปอ่าน น้องข้าวนี่เจ้าชู้ใช้ได้เรยแฮะ :haun5: ต้าร์ก้อนะทนไปเห้อะ
ก่อนไป :กอด1: เบบรี้อีกที พร้อมกับทวงเป้&เข็มด้วย เมื่อไหร่เป้จะตายด้านหงะ :m13:
-
ข้าวยังเจ้าชู้ไปเปลี่ยนเลยนะ
แต่มีอย่างนึงที่เปลี่ยนคือน่ารักขึ้น
ข้าวยังแคร์ความรู้สึกตาร์อ่ะ
เดี๋ยวนี้ก็เหมือนจะแคร์มากขึ้นเรื่อยๆ
ง้อได้น่ารักดีด้วย หวานๆๆ
ให้กำลังใจ เบบี้ ค่า :กอด1:
ฝันหวานนะคะ
-
เจ้าชู้ๆๆๆ นะข้าว อิอิ
-
ข้าวพัฒนาขึันแล้ว :z10:
ชอบข้าวกะตาร์มากๆเหมือนอยู่ในความเป็นจริง
เป็นตัวของตัวเองกี
:z3: อยากอ่านเรื่องเป้กะเข็มอ่ะ
-
จะให้แมนคู่กับวินเหรอครับ 555..5 :z1: :z1:
-
เดี๋ยวนี้ข้าวมีด้านง้อตาร์ด้วยแฮะ..ดีขึ้นนี่
ยังไม่ทิ้งอารมณ์ดี๊ด๊าเวลาเห็นคนน่ารัก
แต่มันก็แค่นั้นแหละเนอะ..
มีคนรักอยู่แล้ว ก็แค่มองให้เลือดลมมันไหลเวียน ฮ่าๆ
-
ต้องมีเรื่องเกี่ยวกับน้องวินชัวร์
นู๋เบนซิน คอมเฟิร์ม!!!~
-
จะจบ หรือจะมีคู่เป้เข็ม หรือจะมีน้องวินมาเพิ่ม
ก็อยากอ่านนะค้าบบบบบบบบ o13
-
มาอ่านแล้วนะคับ
-
น่ารักขึ้นนะเนี้ยนายข้าว :L2:
-
^
^
คิดเหมือน three นะครับ
:bye2:
-
ได้ข่าวว่าแมน มีแฟนได้ 4 คน งั้น ก็เพิ่มน้องวินเข้าไปคนเลยดีกว่า อิอิ จะได้เป็นกันหมดแก็งค์เลย
แหมข้าวเนี่ยยังเป็นเสือไม่ทิ้งลายเลย ขนาดต้าร์ ยังเลิกเลย แต่คงไม่มีแล้วมั้ง
-------
ขอบคุณเบบี้ นะค่ะ ขยันจริงๆเลย :3123:
-
เปิดตัวกันอะปะงานนี้ พ่อแม่ มากันครบ ก็สู่ขอเลยแล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลา อิอิ
-
:pig2: คุณเบบี้ค๊า
-
ข้าวน่ารักขึ้นเรื่อยๆๆเลยอ่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โห้ๆๆๆๆๆๆ เด๋วนี้ข้าวเปลี่ยนไปอ่ะ
เด๋วนี้ชอบเป็นคนง้อ 555555555
พ่อแม่สนิทกันอย่างนี้ก้อสบายซิ อิอิ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
คิดเหมือนกันว่า ตาร์กับข้าวมันเริ่มเยอะไปแล้วอ่ะ..มันไม่มีไรตื่นเต้นแล้วอ่ะ.ไม่น่าติดตามอ่ะ.ไม่รู้จะพูดไงดี..เหมือนมันอิ่มอ่ะ..แต่คู่อื่นน่าจะยังไปได้อีก..
โดยเฉพาะ..น้องปาน กับพี่แสบ...โฮะๆๆๆ.. :mc4: ชอบอ่ะ...
แต่ผิดหวังนิดหน่อย...เพราะตอนของปาน+แสบ ดันมีเรื่องของคนอื่นมาเกี่ยวด้วยอ่ะ..มันไม่อิ่ม + ไม่จุใจอ่ะ..
ส่วน เป้+เข็มก็อยากอ่านค่ะ..
ส่วนน้องวิน ก็อยากให้คู่กับพี่แมนเหมือนกัน เอาแบบ ให้พี่แมนกลัวเมียไปเลย..ไม่กล้าหือ อย่างแรง..กราบเช้า กราบเย็น ไรเงี้ย...
สุดท้าย..ขอถามซักคำ..จะลงปาน+แสบอีกมั้ยอ่ะ..อยากอ่านอีกอ่ะ...
อยากได้อีก..จัดให้หน่อยได้มั้ย.เบบี้.....
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ไม่เอานะ ห้ามมีเรื่องมาให้เครียดนะ เบบี้
ช่วงนี้ขอเพิ่มน้ำตาลได้ป่ะ
นะๆๆๆๆๆ
ขอร้อง
แต่ก็อยากอ่านเป้ กะ เข็ม จังเลย
ปานกะแสบก็อยากอ่าน
ขอร้องนะ
รัก นะ
joop joop
-
เหอะๆๆ
เด๋วนี้ข้าวง้อเปงละนะเนี่ย
น่ารักอ่า
-
มารึยังหว่า.....
:call: :call: :call:
เบบี้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[งานเขาเสร็จแล้วล่ะเบบี้
มารออย่างตั้งใจได้แล้ว
หึหึ...มาเร็วนะจ้า :กอด1:
-
อิอิ.....................เห็นเด็กหนุ่มไม่ได้เลยน่ะเนี่ย
-
มารอ
เบบี่
จ้า
-
ตอนที่109 พิเศษ เป้กะเข็ม<เฮฮา>
“มึงนี่ยังไง..กรูบอกว่าไม่ให้นอนก็ไม่ให้นอนดิวะ”เสียงไอ้แฟนผมครับ ไอ้เหี้ยเข็ม แม่ง ไม่ยอมผมสักที
“ก็ขอกรูนอนด้วยไม่ได้ไงวะ..กรูแฟนมึงนะ.ทีแต่ก่อนยังนอนได้เลย”ผมเถียงมันอีกรอบ ตอนอยู่คอนโดก็นอนห้องเดียวกันนะครับ กลับมาบ้านเสือกไม่ให้ผมนอนด้วยซะงั้นอะ
“ไม่เหมือนกันเว้ย..ไปนอนบ้านมึงนู้.”ไอ้เข็มบอกอีก พร้อมกับถอดเสื้อกับกางเกงออก วันนี้เพิ่งมาถึงบ้านเก่าบ้านเกิดกันนะครับ
“งั้นกรูไปขอป๊ากับม๊ามึงก็ได้..ไม่สนใจ”ผมพูด แล้วทำท่าจะเดินลงไปข้างล่าง ที่ป๊ากับม๊ามันอยู่ครับ
“เฮ้ย.ไอ้เชี้ย..มึงก็รู้ว่าป๊ากับม๊ากรูต้องให้อยู่แล้วแม่ง..กวนส้นตีนวะ”ไอ้เข็มพูดบอก ผมหันไปยิ้ม
“เอาไงว่ามา”ผมบอกมัน แล้วยักคิ้วหลิ่วตาให้
“เออๆ.อยากนอนก็เรื่องของมึง....แต่ถ้ามีพิรุธให้ป๊ากับม๊า แล้วก็ไอ้ขิม กับไอ้ข่ารู้นะ มึงโดน ไอ้ขิมแม่งยิ่งฉลาดๆอยู่ด้วย”ไอ้เข็มมันพูดถึงน้องสาวมันก็คือไอ้ขิม เรียนอยู่ม.ห้า โรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัดนะครับ ส่วนไอ้ข่าเนี้ย น้องชายมันอีกคน เรียนอยู่ม.สาม โรงเรียนชายประจำจังหวัด มีมันคนเดียวครับนอกคอก เรียนโรงเรียนเดียวกับพวกผม แต่ว่ามันก็เข้ายากหมดแหละครับ
“คราบ..”ผมตอบรับมันแล้วรีบถอดกางเกงตัวเองออกบ้างครับ ไม่ได้ทำอะไรนะครับ เดี๋ยวเจอสะหะบาทาลอยมาครับ ผมก็ไม่ได้อยากบังคับมันด้วยเรื่องนั้น ถ้าอีกฝ่ายไม่เต็มใจ เราทำแล้วจะมีความสุขหรอครับ เดี๋ยวมันพร้อมเมื่อไหร่มันก็ให้ผมเองแหละ ผมพยายามคิดแบบนี้ เพราะว่าผมก็รักมัน มันก็รักผมถึงจะไม่แสดงออกก็เหอะ กร๊าก แต่มันหยุดที่จะไปมีคนอื่นแล้ว ผมก็ไว้ใจมันแหละครับ
“ตกลงไอ้ข้าวกลับวันไหน”ไอ้เข็มถาม
“วันรืนแหละมั้ง..เห็นบอกไปซื้อของอะไรนั่น”ผมบอกมัน
“แล้วนี่มึงจะไม่คิดจะกลับบ้านรึไงวะ.”ไอ้เข็มมันถาม
“ก็เดี๋ยวไปตอนเย็นนี่ไง.มึงต้องไปกับกรูด้วย เพราะว่ากรูจะไปบอกแม่ว่าจะมานอนบ้านมึง.เดี๋ยวพ่อกับแม่กรูด่าอีกว่ามาถึงก็ไม่ยอมนอนบ้าน”ผมบอกมัน
“อ่าว..ไอ้เหี้ย.แล้วอย่างนี้เค้าไม่มองกรูไม่ดีรึไง..มาถึงก็เอาลูกชายเค้ามานอนบ้านเนี้ย”ไอ้เข็มพูด เวร ไม่น่าพูดเลย เดี๋ยวมันเปลี่ยนใจขึ้นมาละซวยเลยครับ แต่ไม่ทันแล้วครับ
“ก็เดี๋ยวแม่กรูก็ไม่อยู่บ้านแล้ว ไปต่างประเทศอีก”ผมรีบแก้ตัว
“แล้วน้องแป้งละ.”ไอ้เข็มมันอ้างอีกครับ ไอ้แป้ง น้องสาวผมเองอะครับ เรียนม.ห้าเหมือนกับน้องไอ้เข็มแหละ โรงเรียนหญิงล้วนเหมือนกันครับ เป็นเพื่อนกัน
“มันอยู่ได้น่า.. ป้าจุก็อยู่”ผมบอก แม่บ้านที่อยู่กับบ้านผมมานาน เลี้ยงดูผมกับไอ้แป้งมาเช่นกันครับ
“มึงนี่นะ.รั้นวะ.กรูแม่งขี้เกียจพูด..ถ้ามึงเห็นหัวกรูหน่อย.วันนี้กลับไปนอนบ้านซะ”ไอ้เข็มเริ่มอารมณ์เสียแล้วครับ ไอ้เหี้ยนี้ใจร้อนชิบหาย อารมณ์เสียง่ายมากเลยอะครับ ผมเริ่มหวิวๆและ
“แต่ว่า..”ผมจะหาคำแก้ตัวแต่แล้วก็..
“กลับไปนอนบ้านซะ..”ไอ้เข็มพูดซ้ำ ผมเงียบนิ่งไป ไอ้เข็มเดินไปจัดกระเป๋า เอาเสื้อผ้าเข้าตู้
“แล้วถ้าพ่อกับแม่มึงไม่อยู่เมื่อไหร่ค่อยมานอน.”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอาผมยิ้มออกมาทันทีครับ
“น่ารักจังเลย..แฟนกรูเนี้ย”ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง
“เดี๋ยวกรูถีบให้..ออกไปเลย.เหนียวตัว”ไอ้เข็มด่าผมกลับมา แล้วมีการเอาศอกมากระทุ้งท้องผมอีกนะครับ
“มึงนี่นะ..แม่ง.”ผมพูดได้แค่นี้ แล้วเดินไปหยิบกางเกง แล้วเอามาใส่ครับ ได้กลับบ้านจริงๆอะ กร๊าก
ผมกับไอ้เข็ม เดินลงมาข้างล่าง มานั่งคุยกับป๊ากับม๊ามันนะครับ น้องมันนี่ ไอ้ข่า ก็เล่นหัวผมใช้ได้เลยครับ เป็นเด็กที่กวนส้นตีนแบบ ไงอะ กวนตีนอะ ทะลึ่งตึงตังไรประมาณนี้ ส่วนไอ้ขิม มีทั้งพี่ชายทั้งน้องชาย เลยเป็นผู้หญิงห้าวๆไปเลยครับ แต่ดันบ้าการ์ตูนเกย์ ตอนแรกไอ้เข็มมันก็เครียดๆกับน้องมันครับ ตอนนี้กลายเป็นว่า หยุดพูดดีกว่า เดี๋ยวน้องจับได้ ซวย
“เดี๋ยวเป้กลับก่อนน่ะครับป๊าม๊า”ผมบอก แล้วลุกขึ้น
“แล้วมานอนบ้านบ้างนะลูก..ไอ้เข็มมันไม่ค่อยมานั่งคุยกับป๊ากับม๊าแบบนี้หรอก”ป๊าไอ้เข็มพูด ป๊าไอ้เข็มเป็นคนใจดีมากๆเลยอะครับ ป๊าไอ้เข็มทำงานค้าไม้นะครับ ดูน่ากลัวนะครับ เหอะๆ ม๊ามันมีร้านทอง แล้วก็ออกเงินกู้ด้วย พร้อมกับขายหวยด้วยครับ แต่ก่อนใต้ดินบนดิน มีหมดครับ จนมีช่วงตำรวจจับมากๆ ก็งดใต้ดินกันไป เอาเถอะครับแค่เคยขายหวยใต้ดินมาก่อน ก็พอให้ลูกใช้ไปจนตายแล้วถ้ามันไม่ฟุ่มเฟือยนะครับ ม๊ามันชอบบ่นบ่อยๆว่า ไอ้เข็มมันใช้เงินเปลืองมาก ใช้แบบไม่คิดด้วยครับ ผมก็ว่างั้นแหละครับ แม่ง ใช้เงินเปลืองชิบหายเลยไอ้เชี้ยนี่นะ นึงจะจ่ายอะไรก็จ่าย ไม่คิดหน้าคิดหลัง เพราะมันคงคิดว่ายังไงก็ต้องมีเงินอยู่แล้วไงครับ ผมก็คอยปรามๆมันบ้าง เพราะเกิดสักวันมีปัญหาทางการเงินขึ้นมามันจะซวย พ่อแม่ก็ไม่ได้รับราชการ คิดไปนั่นพอดีกรูเป็นประเภทชอบคิดการไกลนะครับ
“ไปก่อนนะไอ้ตัวแสบ”ผมหันไปหาไอ้สองตัวที่นั่งอยู่
“ดีเฮีย..แล้วเจอกัน”นั่นครับดูมัน ไอ้เหี้ยข่า มันเด็กเวรจริงๆครับผมว่าอะ ก็เวรกันทั้งบ้าน อะ ไม่ได้รวมป๊ากับม๊ามันนะครับ ผมหมายถึงไอ้เข็มด้วยนะ
“เออ..เดี๋ยวกรูจะเตะมึงโชว์ป๊ากับม๊าเนี้ยแหละ”ผมพูดบอก ผมค่อนข้างสนิทกับน้องมันทั้งสองมากเลยครับ พอป๊ากับม๊ามันไม่ว่างอะไรแบบนี้ ก็จะเป็นผมที่ไปรับไปส่งครับ จะเอาลูกชายเค้าก็ต้องปฏิบัติดีปฏิบัติชอบหน่อยครับ เอิ้กๆ
แล้วผมก็พูดมึงกรูกับไอ้เข็มอยู่แล้ว ส่วนไอ้น้องชายมันเนี้ย ส่วนตัวครับ ป๊ากับม๊ารู้ว่ามันกวนตีนแล้วก็สนิทด้วย ก็เลยเฮฮากันไปครับ เพราะม๊าไอ้เข็มก็แมนๆอยู่แล้วด้วย ขอย้ำว่าม๊านะครับ ไม่ใช่ป๊า แมนมาก
“หวัดดีครับป๊าหวัดดีครับม๊า”ก่อนที่จะออกมาผมก็ยกมือไหว้อีกครั้ง ไอ้เข็มมันเดินมาส่งผมที่รถ
“ไปนะ.”ผมหันไปบอก แล้วเปิดประตูรถก่อนที่จะหันกลับมามองหน้าไอ้คนกวนตีนที่ยืนกอดอกอยู่ครับ
“หึ...ถึงกวนตีนก็ยังน่ารักนะ.”ผมพูดแล้วยิ้มให้ก่อนที่จะรีบขึ้นรถแล้วล๊อกประตู เพราะว่าไอ้เข็มมันหยิบรองเท้าแตะของมัน ปาเข้ามาที่ผมแต่ผมดันปิดประตูก่อนเลยโดนกระจกรถเต็มๆ ทำให้ผมหัวเราะกร๊ากออกมากับอาการของมัน จนมันเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าบ้านไปนั้นแหละครับ ไม่รอส่งผมเลยครับ ผมขับรถออกมาก็อมยิ้มไปด้วย มันเป็นอย่างนี้ไงครับ ผมถึงชอบมันอะ ห่ามดี เหมาะกับผมดีครับ
........................
และแล้วเวลาก็ล่วงเลยไปสามวัน ผมกลับมานอนบ้านไอ้เข็มละ เพราะว่าแม่กับพ่อไม่อยู่ ไอ้แป้งก็ไปนอนบ้านเพื่อน โดยให้ผมไปส่ง เพราะว่าผมไม่ไว้ใจเพื่อนมันครับ แล้ววันนี้ก็มีภารกิจไปบ้านเฮียตาร์ด้วย ฉลองสังสรรค์เฮฮาตามประสาคนอยากเมา
“เข็มปวดเอววะ นวดให้กรูหน่อยดิ”ผมบอกมัน ตอนนี้อยู่บ้านพี่ตาร์แล้วนะครับ คนอื่นๆก็นั่งกินเหล้าบ้างแล้ว บางคนก็ทำกับข้าวอยู่ในครัว ผมนั่งอยู่ตรงโซฟา
“ก็กรูบอกแล้วว่าอย่างนั่งนาน”ไอ้เข็มมันพูดบอก เมื่อคืนผมเล่นเกมส์ตั้งแต่สิบโมงเช้าอะครับ อยู่หน้าจอคอมจนตีสามกว่า ถึงจะนอน
“ก็มันติดนี่หว่า”ผมบอกมัน
“นอนลง”ไอ้เข็มพูดบอก ผมนอนลงกับโซฟานอนก้มหน้านะครับ
“เดี๋ยวกรูจะเหยียบให้ซี่โครงหักเลย”ไอ้เข็มมันพูด แต่หน้ามันจริงจังอะครับ ไม่ได้เล่น
“เฮ้ย..”ผมร้องออกมาแล้วรีบผลิกตัวกลับเป็นนอนหงาย
“เล่นเหี้ยไรกันมึงสองคน..”พี่ไม้เดินมาทัก
“ก็ไอ้เหี้ยเป้เล่นเกมส์ตั้งแต่เช้ายันตีสามของอีกวัน น่ากระทืบมั้ยละแล้วมาบ่นปวดเอวปวดหลัง”ไอ้เข็มมันหันไปยืนเท้าเอวแล้วขาอีกข้างก็เหยียบอยู่ตรงโซฟานะครับ แล้วหันไปคุยกับพี่ไม้
“มึงก็เล่นเหี้ยไรนักหนาวะไอ้เป้”พี่ไม้หันมาว่าผมซะงั้นอะ
“เออพี่.ก็มันจะหยุดมันหยุดไม่ได้นี่หว่า”ผมรีบพูด แล้วเอาขาผมดันๆขาไอ้เข็มออก เกิดมันเหยียบขึ้นมาจริงๆก็ตายคาตีนมันพอดีสิครับ
“หันหลังดิวะ..แม่ง”ไอ้เข็มหันมาคิ้วขมวดใส่ผมอีกซะงั้นอะ
“ไม่เอาตีนดิวะ.มือดิสาด.”ผมบอกมันแล้วลุกขึ้นผลักขามันลง
“เออๆ..กลัวเหี้ยไร.เดี๋ยวไปหยิบยาก่อน”ไอ้เข็มพูด อย่างหัวเสีย ก่อนที่จะเดินตะโกนบอกพี่เลข
“พี่เลข..ขอยาเคาเตอร์เพนหน่อยดิ”ไอ้เข็มมันตะโกน
“ตู้ยาข้างห้องน้ำนะ.หาเอาเอง”เสียงตะโกนกลับมาครับ แล้วไอ้เข็มก็หายไปสักพัก ก่อนที่จะกลับมาหน้างอใส่ผมอีก
“หันหลัง”มันพูดห้วนๆ แต่ผมก็ยังไม่หันครับ ยังคนกล้าๆกลัวๆอยู่ เกิดมันบ้าขึ้นมาทำไงอะ
“ไม่เอาอะ..มึงจะแกล้งกรู”ผมบอกมัน
“กรูบอกให้หันหลัง. เร็วๆ.เดี๋ยวแม่งก็ไม่ทาให้เลยนิ”ไอ้เข็มมันพูดสีหน้าจริงจัง ผมเลยเชื่อมันครับ
“เบาๆนะ..เดี๋ยวช้ำ”ผมบอกมัน
“ตัวมึงหนาอย่างกับควาย ใช้ตีนนวดยังไม่แดงเลยไอ้เหี้ย”ไอ้เข็มมันด่า ทำเอาเพื่อนๆที่นั่งอยู่ตรงพื้น ด้านล่างหัวเราะ
เสื้อผมถอดไว้อยู่แล้วนะครับ ทั้งเสื้อทั้งกางเกง ไอ้เข็มมันทายาที่เอวด้านหลัง เย็นวาบเลยครับ รู้สึกดีจริงๆ ไอ้เข็มมันใช้มือนวดเบาๆ ตรงแถวสะโพก
“มึงน่าจะนวดให้กรูก่อนนอนทุกคืนนะ.กรูจะได้หลับสบาย”ผมบอกมัน
“มึงก็ไปจ้างหมอนวดดิ..สัด..กรูไม่ใช่หมอนวดแผนโบราณนะ”ไอ้เข็มมันบอก
“หึหึ..”ผมหัวเราะออกมา
“เสียววะ”ผมพูดบอก
“เฮ้ย..เสียวเหี้ยไรวะ”ไอ้ป๊อดทัก
“เสียวเส้นเว้ย เหี้ยนี่คิดไรของมึง”ผมบอกแล้วยิ้มให้มัน ผมเสียวเส้นจริงๆครับ ไม่ได้เสียวแบบนั้นนะ
พอนวดเสร็จ ไอ้เข็มมันก็เดินไปล้างมือก่อนที่ผมจะนอนพักกายสักพัก แล้วอาหารก็เสร็จ วงเหล้าใหญ่ๆก็เริ่มขึ้นครับ
“สงกรานต์เล่นไหนดีวะ”ไอ้แมนถามขึ้น
“มึงนี่ก็ถามไม่คิด มึงกลับมาบ้าน แล้วมึงจะเล่นไหนละ”ไอ้ป๊อดว่าให้
“อ่าว..กรูจะรู้มั้ยสาด..กรูคิดว่ามีโปรแกรมอื่น”ไอ้แมนบอก
“ไม่มี..อยู่เล่นที่นี่แหละ หรือไม่ก็ขับรถออกไปนอกเมืองบ้างก็ได้แล้วก็วนๆอยู่นี่แหละ”ไอ้ป๊อดพูดบอก ไอ้แมนหันไปหาความคิดเห็นจากไอ้ข้าว
“กรูก็ว่างั้นแหละ..กลับมาบ้านทั้งที.มันอันตราย”ไอ้ข้าวพูดบอก ทั้งวงเลยต้องเงียบและรับฟังต่อไป
“เปิดเพลงสิลูก.เปิดเพลง”เสียงพ่อไอ้ข้าวครับ ฮ่าๆ เมาแป๊ดเลยครับหน้าแดงก่ำเลย
“ไอ้ต่อ..กรูจะร้องทะเลใจ”พ่อไอ้ข้าวบอก
“โห.ไอ้เหี้ยชาติ..มึงนะเลยวัยที่จะร้องทะเลใจมานานแล้ว”นี่ก็ไม่แพ้กันครับ พ่อเฮียตาร์ เมาแป๊ดเช่นกัน
“ใครบอกกรูเลย.กรูยังร้องได้เว้ย. แต่ถ้ากรูเลย มึงก็เลยด้วยนั้นแหละวะ”เสียงพ่อไอ้ข้าวไม่ละยอมครับ
และแล้วเสียงเถียงกันของสองขี้เมาก็หยุดลงเมื่อมีเสียงเพลงทะเลใจเริ่มขึ้นครับ กลายเป็นว่าสองไมค์สลับกันเลยครับ พ่อไอ้ข้าวกับพ่อพี่ตาร์
พี่ตาร์กับไอ้ข้าวนี่นั่งคนละมุมกันเลยครับ สงสัยกลัวอยู่ใกล้กันแล้วอดใจไม่ไหว เหอะๆ ส่วนน้องปานก็นั่งอยู่ข้างๆไอ้แสบ ดูผัวตัวเองกินเหล้า เอิ้กๆ ส่วนที่รักผม นั่งข้างๆเนี้ยแหละครับ หน้าเริ่มแดงตัวเริ่มแดงแล้วครับ ที่จริงตัวมันก็อมชมพูอยู่แล้วนะ เหล้าเข้าไปกระตุ้นทีไร ตัวแดงทุกที
ผมนั่งมองตัวไอ้เข็ม จนมันหันมามองตาขวางใส่ผมครับ ผมก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ แล้วหันหน้าหนีมัน
“ดูไรกันวะ.”ไอ้เข็มถามไอ้แสบที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม
“อะ..”ไอ้แสบยื่นมือถือให้ไอ้เข็ม
ไอ้เข็มกับผมจ้องไปที่โทรศัพท์มือถือไอ้แสบ แล้วก็งงกับภาพตรงหน้า
“ใครวะ.”ผมถามมัน
“ไอ้แก้ว.คณะกรูเอง.ลีลาเป็นไงเด็ดดวงใช้ได้เลยมั้ยละ”ไอ้แสบมันพูดแล้วยิ้ม
“ลามก.”เสียงน้องปานพูดลอยๆ ก่อนที่จะทำไอ้แสบยิ้มออกมา
“แล้วทำไมมีคริปมันวะ”ผมถาม
“เหอะๆ.มันเป็นคนปล่อยเองเลยนะมึง..”ไอ้แสบมันพูดบอก
“ทำไมมันปล่อยเองวะ..แล้วผู้หญิงละวะ”ผมรีบถาม เพราะเห็นหน้าผู้หญิงเต็มๆ
“ไม่รู้วะ..ได้ข่าวมาว่าเป็นขาย.มั้งนะ.คงไม่มีไรมันแค่อยากโชว์ลีลามัน”ไอ้แสบมันพูดไปจิบเหล้าไปครับ
“ใหญ่พอตัวเลยนี่หว่า.”เสียงไอ้ข้าวที่นั่งข้างๆพูด ก่อนที่จะโดนพี่ตาร์จับหัวกลับไปหันหน้าเข้าวงเหล้านะครับ
“อะ..กรูยังไม่อยากKยแข็ง”ไอ้เข็มพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ผม ผมรับเอามาดู เก็บไว้เป็นประสบการณ์สักหน่อย
“แม่ง.ร้องเวอร์วะ.”ไอ้แมนชะโงกหน้ามาดูแล้วบอกผม แล้วหันไปกอดแฟนสาวข้ามคืนข้างๆตัวมันแหละครับ
“หึหึ..อ่าว..อินไงมึง”ผมบอก ก็จริงๆอะครับ ร้องเวอร์เกิน เคยดูหนังโป้แล้วแบบนางเอกหนังร้องเวอร์เกินจริงป่าวครับ ทั้งๆที่ไอ้นั่นของพระเอก ไม่ได้ใหญ่ หรือว่าประตูทางเข้ามันกลวงแล้วอะ กร๊าก
“เอาคืนไปครับ..ดูซะ”ผมแกล้งน้องปาน เอาหน้าจอหันไปทางน้องปาน น้องปานหน้าแดงทันที
“พี่เข็มฮะ..”น้องปานมันเรียกภาคสมทบครับ
เพี้ยยย
“มึงอะ..”ผมลูบหัวแล้วหันไปหามัน ก่อนที่ไอ้แสบมันจะรับโทรศัพท์มันคืนไป
ทั้งวงตอนนี้เหมือนกับแบ่งเป็นสองวงในวงเดียวแหละครับ พ่อแม่พี่ตาร์กับไอ้ข้าวนี่ยืนร้องเพลงกันอยู่หน้าโทรทัศน์นู้ เหอะๆ พวกผมก็เชียร์ให้ตีกันใหญ่ครับ มีการสลับคู่กันด้วยนะครับ หึหึ ติ๊งต๊องอะผมว่า
“เข็ม.กลับบ้านกัน.”ผมหันไปเรียกไอ้เข็มที่นอนเป็นศพอยู่บนโซฟา ไอ้แมนกลับไปกับสาวมันแล้วครับ ส่วนไอ้ข้าวนี่ยังนั่งตาแข็งได้อีกครับพี่ตาร์ยืนร้องเพลงอยู่กับพ่อไอ้ข้าวนู้ ฮ่าๆๆ ส่วนไอ้ป๊อดก็พาเนตกลับบ้านไปและ นอกนั้นยังเหลืออยู่ครับ น้องปานนั่งตบมือเป็นคนดูรับจ้างอยู่กับพวกแม่ๆ ไม่รู้ทำไมเด็กนั้นมันไม่ง่วงกับเค้า
“เข็ม..”ผมสะกิดตัวมันเบาๆ เหมือนกลัวมันตื่นซะงั้นอะครับ
“อือ..”มันอืออยู่ในลำคอ แล้วปัดมือผมออก
“เข็ม..กลับบ้านก่อนดึกแล้ว”ผมเขย่าตัวมันแรงขึ้น
“นอนนี่..”มันพูดเบาๆ นอนนี่
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว.ไอ้เข็มมันจะนอนนี่วะ”ผมหันไปบอกไอ้ข้าว ที่นั่งคอตกกับสายตาบรือๆของมัน
“ก็นอนดิวะ..”ไอ้ข้าวพูดแทบจะไม่มีแรงแล้วครับ ผมหันไปมองรอบข้าง แล้วกรูจะนอนตรงไหนละไอ้เหี้ย พูดง่ายเหลือเกิน ผมหันไปมองแม่ๆ เลยเดินเข้าไปหาแม่พี่ตาร์ครับ
“แม่ครับ..”ผมเรียกแม่ที่ตบมือเฮฮาอยู่
“คือเป้กับเข็มขอนอนนี่นะครับ.ไอ้เข็มมันไม่ยอมตื่น”ผมบอก
“เอาเลยลูก ตามสบาย.นอนห้องเลขก็ได้”แม่พี่ตาร์รีบบอก ผมหันไปมองพี่เลข มันหลับตายคาพนังห้องไปแล้วครับ แม่ง ไม่ขึ้นไปนอนบนห้องวะ
“เดี๋ยวเป้นอนตรงนี้ก็ได้ครับ..ขอผ้าห่มกับหมอนได้มั้ยครับ”ผมชี้ไปตรงโซฟาที่ไอ้เข็มมันนอนสลบอยู่
“เดี๋ยวแม่ไปเอาให้นะ..แป๊บนะลูก”แม่พี่ตาร์ลุกขึ้น ผมเลยเดินตามเข้าไปช่วยยก
“กรีดยางอยู่ใต้ไม่ปลอดภัยมาขับวินมอร์เตอร์ไซด์อยู่ที่กทม..”เสียงพ่อพี่ตาร์นั้นแหละครับ
ผมได้แต่ยิ้มๆในใจ นี่พวกกรูจะสังสรรค์กันได้บ่อยมากเลยนิ แต่ก็ยังน้องกว่าตอนม.ปลาย
ผมหยิบผ้าห่มกับหมอออกมา แล้วขยับโต๊ะตรงกลางโซฟาให้ไปติดโซฟาอีกด้านนะครับ แล้วเอาผ้าห่มอีกผืนห่มให้ไอ้เข็ม ก่อนที่จะเอาผ้าปูมาปูด้านล่าง แล้วนอนเอนกาย แล้วคิดว่าผมจะหลับป่าวละครับ เสียงคนร้องเพลงอยู่ตรงด้านข้างๆเนี้ย แต่ก็ไม่ไหวละครับ แค่ทิ้งตัวลงนอน โลกมันก็หมุนได้แล้ว นอนดีกว่าครับ
นอนหลับตาไป หลังจากนั้นก็เสียงเริ่มเงียบหายไปครับ ได้ยินแต่ว่า พี่ตังกับพ่อแม่ไอ้ข้าวกลับไปแล้ว ส่วนไอ้ข้าวขึ้นไปนอนห้องพี่ตาร์เป็นที่เรียบร้อย ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปครับ ผมลืมตาดูอีกที มืดหมดแล้วผมนอนอยู่กับไอ้เข็มสองคน แล้วก็ไอ้แสบกับน้องปาน นอนตรงหน้าทีวีนะครับ นึกได้อย่างนั้นก็นอนดิครับ ไม่มีแรงทำไรหรอก กร๊าก อย่าหวังเลยครับ
ถ้าถึงผมทำอะไรขึ้นไปจริงๆ มันรู้ตอนเช้า ได้โกรธผมตายห่าพอดี
...
พอดีเมื่อคืนก็ว่าทำไมลงไม่ได้
เนตช้ามาก
ประกอบกับที่ว่า
เรื่องมันยาวเกินไป
เลยมาลงให้ตอนเช้า
ยาวไปจริงๆด้วย
เลยตัดเป็นสอนตอนนะค่ะ
หิหิ
-
ตอนที่110 พิเศษ เป้กะเข็ม<หมีดำ หมีน้ำตาล=ต่อๆ>
เช้ามาก็ได้ยินเสียงคนเดิน ได้ยินเสียงคนคุยกันแหละครับ ผมถึงลืมตาขึ้นมา
“เป็นไงวะปวดหัวป่าว..”พี่ตาร์ถาม
“นิดหน่อยนะเฮีย”ผมบอกแล้วขยี้ตามองไอ้คนข้างๆครับ
“อะ..บานานามิ้วเชค.กรูทำเอง.แดกซะจะได้สดชื่น”เฮียบอก ผมรับแก้วมา
“ไอ้ข้าวอะ”ผมถาม
“อาบน้ำอยู่”เฮียบอก ผมพยักหน้า ก่อนที่จะดูไอ้น้ำกล้วยนั้นลงคอ แล้วหันไปดูนาฬิกา สิบโมงเช้าครับผม ก็ถือว่าเช้านะเนี้ย ถ้าเป็นนอนที่บ้านตัวเองนี่ตื่นบ่ายโมงไปแล้ว
เมื่อผมกินเสร็จ ก็เดินไปล้างหน้าล้างตา ทำอะไรส่วนตัว ก่อนที่จะเดินมาที่ห้องรับแขกอีกครั้ง ห้องรับแขกที่เมื่อคืนเมากระจายกันก็ถูกเก็บจนสะอาดหมดแล้วครับ และก็มีไอ้แสบกับน้องปานนอนอยู่ครับ
“โอ้ย..เหี้ยเอ้ย..”ไอ้แสบสบทออกมางามๆ ก่อนที่จะลุกขึ้น จากที่นอน ผมกับพี่ตาร์ได้แต่ยืนหัวเราะ
“ใครวะ.”ไอ้แสบทำหน้าโมโหสุดๆ แล้วมองไปรอบตัวก็เจอกับผมกับพี่ตาร์แหละครับ
“ขว้างมาทำเหี้ยไรเนี้ย”ไอ้แสบมันพูด ผมขว้างตุ๊กตาตัวเล็กๆที่ตั้งโชว์อยู่ขว้างใส่มันนะครับ
“ก็จะได้ตื่นไงไอ้สัด..แม่ง..กอดกันกลม มึงไม่กลัวแม่เฮียเค้ารู้แล้วเอาไปบอกพ่อแม่มึงรึไง”ผมบอก
ไอ้แสบทำหน้าคิดสักพัก
“แม่เฮีย.ไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอกใช่ป่ะเฮีย”ไอ้แสบมันพูดบอก
“เออ..คงงั้นมั้ง”พี่ตาร์พูด แล้วทำท่ากวนตีน
“ตื่นเว้ย..”ผมบอกมัน ไอ้แสบมันทิ้งตัวลงนอนกอดน้องปานที่หลับปุ๋ยอยู่นะครับ
“เฮ้ย..แม่มา”ผมรีบทำเสียงตกใจ ได้ผลครับ ไอ้แสบรีบลุกขึ้นอย่างไว พอมันรู้ว่าผมเล่น มันรีบลุกขึ้น จะวิ่งไล่เตะผมครับ แต่กลายเป็นว่า
“โอ้ยยยย..”เสียงน้องปานร้องดังขึ้น ก่อนที่ไอ้แสบจะสะดุดล้มลง เหมือนกับว่ากลัวน้องปานเจ็บมันเลยรีบทุ่มตัวเองลงแทนที่จะเหยียบน้องปานให้หนักกว่าเดิมนะครับ เพราะว่ามันดันรีบเหยียบผิดไปเหยียบตรงข้อเท้าน้องปานซะงั้น
“อืออ.พี่แสบอะ..เหยียบปานทำไมเนี้ย.”น้องปานมันงัวเงียขึ้นมา หน้างอมากเลยครับ ไอ้แสบหันหน้ามาหาผม กับพี่ตาร์ ที่ยืนหัวเราะท้องคับท้องแข็งอยู่
“ขอโทษ..ไอ้เป้มันแกล้งอะ”ไอ้แสบรีบแก้ตัว
“ขอโทษแล้วมันหายมั้ย..แดงเลยอะ..ตัวอย่างกับควายเหยียบมาได้”น้องปานพูด แต่ว่าตาก็จ้องมองอยู่ที่ขาตัวเอง แล้วลูบเบาๆ ก่อนที่จะงอแงมากไปกว่านั้น ไอ้แสบมันก็รีบไปหายามาทาให้นะครับ
“เฮีย..ของใครอะ”ผมถาม กีตาร์ที่ตั้งโชว์อยู่ในห้องด้านใน เห็นพอดีอะ ไม่ได้เข้าไปนะ หิหิ
“ของไอ้โน.แต่ที่จริงก็ใช้กันทั้งบ้านแหละ.. จะเล่นก็ได้นะ”พี่ตาร์บอก
“อ่าว.แล้วของไอ้โนทำไมมันอยู่นี่อะ”ผมถามต่อ
“ตัวนี้มันไม่หวง ถ้าตัวที่มันหวงอยู่ในห้องนู้..อีกตัวมันก็เอาไปด้วย”พี่ตาร์บอก ผมพยักหน้า แล้วไปหยิบกีตาร์ออกมานั่งเล่นตรงโซฟา
“หนวกหู..”เสียงไม่พึงประสงค์จะออกนามครับ ทำเอาผมยิ้มออกมา แล้วเล่นดังกว่าเดิม ที่จริงมันเป็นเมโลดี้เบาๆแหละครับ สไตน์ครันทรี ไม่มีเนื้อร้อง แต่ไอ้คนที่นอนอยู่ตรงหน้าดันรำคาญซะงั้นอะ
“ไอ้เป้..”ไอ้เข็มมันเรียกชื่อผม
“ตื่นได้แล้วมึง..นอนบ้านคนอื่นเค้า เสียมารยาท”ผมบอกมัน ไอ้เข็มมันหันหน้าจากหน้าที่ติดโซฟามาหาผม แล้วทำหน้าเป็นหมาหน้าย่นเลยครับ
“อ่าว.ตื่นกันแล้วหรอลูก..เดี๋ยวไปกินข้าวกันนะ.แม่ทำไว้เสร็จแล้ว”แม่พี่ตาร์เดินออกมาบอก
“ครับแม่..”ผมตอบรับ
สักพักไอ้ข้าวก็เดินลงมา
“อะ..กินซะ”พี่ตาร์ยื่นแก้วไอ้น้ำบันนานามิ้วเชคให้ไอ้ข้าวครับ มันก็รับไปกิน
“ตื่นได้ละไอ้เชี้ยเข็ม”ไอ้ข้าวมันบอก
“แม่ง..ครั่นเนื้อครั่นตัวชิบหาย”ไอ้เข็มบ่น แล้วหันผลิกกลับมานอนหงาย
“ลุกไปล้างหน้าดิมึง..จะได้กินข้าวแล้วกลับบ้าน”ผมบอก
“อ่าว..แดกของฟรีก็จะกลับเลยนะมึง”พี่ตาร์ว่าให้ ผมก็นั่งยิ้มๆ
“โชว์สักเพลงสิเฮีย”ผมยื่นกีตาร์ให้พี่ตาร์ ก่อนที่จะนั่งเล่นกันอยูสองคนแหละครับ เพราะว่าไอ้สองตัวนั้น มันเดินเข้าไปในครัวแล้วครับ ผีปอบลง ไอ้แสบกับน้องปานก็ด้วยครับ
“กรูว่ากรูจะเอนท์ใหม่วะ”ผมพูดขึ้นกลางวง ไปงั้นแหละครับ คิดมานานแล้ว แต่ยังไม่ได้ขอความเห็นจากใคร กลายเป็นว่า พี่ตาร์ ไอ้ข้าว ไอ้เป้ ไอ้แสบ แล้วก็น้องปาน ที่ไม่สนใจครับ รายนั้น นั่งกินอย่างเดียว
“ทำไมวะ”ไอ้ข้าวทำหน้าจริงจังแล้วถาม ไอ้นี่มันเป็นคนที่จริงจังนะครับ ถ้าเรื่องเรียนอะไรแบบนี้ มันจะค่อนข้างเครียด แต่มันก็เรียนเป็นเรียนเที่ยวเป็นเที่ยวนะครับ ผมถือว่ามันควบคุมตัวเองในด้านนี้ได้ดีเลยละ
“ก็เบื่อวะ..ไม่สเป็คกรู”ผมบอก
“ไม่สเป็คมึงแล้วมึงเลือกทำไม”ไอ้ข้าวเริ่มคิ้วขมวดติดกัน ผมหันไปขอแรงช่วยจากไอ้เข็ม แต่มันก็หน้างอเช่นกัน คงเพราะว่าผมไม่ได้บอกมันก่อนแหละครับ
“โห.มึง เครียดชิบหายเลยนะโว้ย..”ผมบอกไอ้ข้าว
“เรียนอะไรก็เครียดหมดนั้นแหละ”ดูมันครับ ย้อนผมได้อีกอะ อย่าเถียงกับมันนะครับไอ้ข้าว มันเป็นตัวพ่อ เถียงไม่ทันมันหรอก กับมันนะ เหตุผลล้วนๆ และต้องมีมากพอด้วย
“แล้วมึงจะเรียนอะไร”ไอ้ข้าวมันถามผมกลับ
“ทำกับข้าว..”ผมยิ้มตอบอย่างร่าเริงบันเทิงใจ ทั้งโต๊ะเงียบกริบ
“เจริญละ.”เสียงน้องปานพูดขึ้น ผมรีบหันไปมองก่อนที่น้องปานจะยิ้มให้เหมือนกับว่าผมทำอะไรมันไม่ได้นะครับ
“กรูว่ากรูชอบนะ..มึงว่าไง”ผมหันไปถามไอ้ข้าวกับไอ้เข็ม
“กรูไม่ได้เรียนด้วย..แต่ว่าพ่อแม่มึงรู้รึยัง.ลูกจะเปลี่ยนจากเรียนจิตวิทยามาเรียนทำกับข้าว”ไอ้ข้าวมันพูดเชิงประชด
“ยัง..แม่ง มึงอย่าพูดงี้ดิ.”ผมบอก
“มั่นใจแล้วรึไง..ว่าชอบจริงๆ”ไอ้ข้าวมันพูด ตกลงมันเป็นครูแนะแนวหรืออะไรกันแน่อะครับ
“อืม..กรูชอบแหละ.แต่ถ้ากรูได้เรียนคงจะดีกว่านี้. มึงก็รู้ว่ากรูอยากมีร้านอาหาร อยากมีกิจการเป็นของตัวเอง”ผมบอกมัน
“แล้วบริษัทพ่อมึงไม่มีกิจการรึไง”ไอ้ข้าวสวนขึ้นอีกครับ มันเหมือนเป็นบทสนทนาระหว่างผมกับไอ้ข้าวไปโดยปริยาย
“กรูรู้ไง..แต่ว่ากรูไม่ได้ชอบนี่หว่า”ผมบอกมัน
“แล้วมึงคิดว่าพ่อแม่มึงจะยอมรึป่าว”ไอ้ข้าวพูดอีก
“ไม่รู้วะ..พ่อแม่กรูเค้าไม่บังคับกรูเรื่องเรียนอยู่แล้วนะ”ผมบอกมัน ซึ่งใจจริงก็ไม่รู้แหละครับ ว่าพ่อกับแม่จะรับได้รึป่าว แต่ว่าพ่อกับแม่ผมก็บอกอยู่เสมอว่าให้เลือกทางเดินของตัวเอง
“กรูแล้วแต่มึง.ใครจะไปบังคับมึงได้วะ..ไม่ได้ไปเรียนด้วยสักหน่อย.แค่ถามความมั่นใจ”ไอ้ข้าวมันพูดบอก
“กรูมั่นใจวะ..กรูว่ากรูจะเข้าของ(ชื่อสถาบัน)...........................กรูอยากเรียนจริงๆนะโว้ย..เรียนจิตวิทยากรูว่ามันก็ใช่ตัวกรูบ้างไม่ใช่บ้าง แต่กรูเรียนแล้วไม่มีความสุขวะ”ผมบอกมัน
“ไม่มีความสุขก็ไม่ต้องเรียน เรียนที่มันมีความสุขซะ”ไอ้ข้าวพูด ง่ายๆซะงั้นอะครับ
“แต่มึงเปลี่ยนก็ดีเหมือนกันนะไอ้เข็ม”ไอ้แสบพูด
“ไมวะ”ผมถามมัน
“ปีนี้มหาลัยกรูได้ข่าวว่ามีรุ่นพี่ที่เรียนคณะนี้เป็นบ้าวะ เพราะว่าเครียด..”ไอ้แสบมันเล่า
“ของมึงยังน้อย..แม่งมหาลัยกรูนี่..อาจารย์ที่สอนกรูบอกว่า มีหมออยู่คนนึงที่โรงบาล.................เป็นบ้าไปแล้วสาด..แม่ง กรูก็ไม่รู้ว่าตรวจคนไข้ได้ยังไง”ผมบอกมัน
“แต่ถ้ามึงเรียนดีๆจับจุดถูกมึงจะบ้าได้ไงวะ..คนที่บ้านนะคือคนที่จิตมันอ่อน ควบคุมตัวเองไม่ได้”ดูมันครับ ไอ้เหี้ยเข็ม ด่ากรูดีกว่าพูดแบบนี้อะ
“แต่กรูไม่ชอบจริงๆนี่หว่า”ผมบอกมัน
“อยากเปลี่ยนก็เรื่องของมึง เคลียร์กับที่บ้านดีๆแล้วกัน”ไอ้ข้าวบอก ก่อนที่บทสนทนาจะมีต่อไปเรื่อยๆ ทั้งเรื่องในมหาลัย แล้วก็เรื่องในโรงเรียนเก่าของพวกผม จากปากของไอ้น้องปาน ที่เล่าว่าตอนนี้ใครกวนตีนในโรงเรียนบ้างอะไรประมาณนั้นนะครับ
“กลับแล้วนะเว้ย..แล้วเจอกัน”ผมลาแม่กับพ่อเสร็จ ก็โบกไม้โบกมือให้เพื่อนๆ ก่อนที่จะขับรถออกมาครับ
“กรูอยากเข้าร้านนี้วะ”ผมได้ยินเสียงไอ้คนข้างๆเมื่อขับรถออกมาจากบ้านพี่ตาร์ แล้วต้องผ่านเข้าตัวเมือง ผมหันไปร้านที่มันบอก เป็นร้านตุ๊กตาเต็มไปหมดครับ
ผมเลยหักรถจอดทันที
“จอดทำไมอะ.”ไอ้เข็มหันมาถามผม
“อ่าว.ก็มึงบอกอยากเข้าไง.กรูก็แวะให้”ผมบอกมัน มองหน้าไอ้เข็มที่หน้าเหวอ งงเป็นปลาการ์ตูนอยู่
“ลงดิ..”ผมบอกมัน
“เรื่องดิวะ..ผู้ชายสองคนเข้าร้านตุ๊กตา ตลกละมึง”ไอ้เข็มมันหันมาว่า
“อ่าว..มึงนี่ยังไงละ..ก็บอกว่าอยากเข้ากรูก็จอด พอกรูจอดเสือกไม่ลง”ผมว่ามัน
“อ่าว.ไอ้เหี้ยนี่นิ..กรูบอกว่าแค่อยากเข้า.กรูได้พูดสักคำมั้ยว่ากรูบอกให้มึงจอดรถนะ”ไอ้เข็มเถียงคำไม่ตกฟากเลยครับ แล้วต่างคนเริ่มมีอารมณ์ร่วมในการปะทะปากกันมากขึ้นละ
“ลง..”ผมบอกมัน มันหันหน้ามามองผม
“เป็น พ่อ กรูรึไง.มาสั่งกรู”เสียงไอ้เข็มมันกระแทกคำว่าพ่ออย่างแรงครับ
“อ่าว..ไอ้เหี้ยนี่นิ..เดี๋ยวให้แดกตีนเลย”ผมด่ามัน เริ่มมีอารมณ์มากขึ้นแล้วครับ ไอ้เข็มมันมาค้อน
“ทำไม..ขึ้นเสียง.อ่อ.เดี๋ยวนี้ขึ้นเสียงหรอ..ห๊ะ..แม่ง”มันไม่พูดเปล่า เอามือมาตบหัวผมอีกครับ ผมก็รีบเอาแขนป้องกันไว้
“เข็ม.มึงเป็นเหี้ยไรเนี้ย..แม่ง กรูเอาใจไม่ถูกละ”ผมรีบพูดบอกมัน
“แล้วใครบอกให้มึงมาเอาใจกรูละวะ”ไอ้เข็มเถียงอีก แล้วหันหน้าไปมองถนน ผมก็ได้แต่ถอนหายใจเหนื่อยๆ อะไรของกรูวะเนี้ย เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย ต่างคนต่างเงียบครับ ได้ยินแต่เสียงแอร์ในรถ
“จะไปไหน..”เสียงไอ้เข็มถามขึ้น เมื่อผมเปิดประตูรถ
“เอาสีไร..”ผมถามมัน
“ไม่รู้..”มันตอบห้วนๆ
“เอาสีไร..”ผมถามมันอีกครั้ง
มันก็ยังเงียบครับ
“ครั้งสุดท้าย..เอาสีอะไร”ผมยื่นคำขาด
“น้ำตาล.”ไอ้เข็มบอก ผมเดินลงออกมาจากรถ แล้วเดินเข้าร้าน พนักงานหญิงเต็มร้าน พร้อมกับลูกค้าผู้หญิงอีกครับ ผมมองไปรอบร้าน ก่อนจะเจอตุ๊กตาหมีตัวอย่างกับควาย วางไว้บนหัวข้างบนเกือบติดพนังเลยครับ
“เอาตัวนั้นครับ.”ผมชี้บอกพนักงาน ทันที
“สองพันห้าร้อยบาทค่ะ”ดีไอ้เหี้ย ตุ๊กตาตัวเดียวกรูหมดเป็นพันเพราะมึงเลยไอ้เข็ม
แล้วทุกอย่างก็เสร็จสิ้น ก่อนที่จะอุ้มมันแบบทางแทบจะมองไม่เห็นแล้วเปิดประตูตรงข้างของไอ้เข็มออกแล้วยัดตุ๊กตาเข้าไปตรงตักมันเลยครับ ด้วยความที่ว่ามันตัวใหญ่มาก เลยเต็มหน้าเต็มรถไปหมด
“ไอ้เหี้ยเป้..มึงแกล้งกรูใช่มั้ย”ไอ้เข็มร้องโวยวาย ทำเอาผมหลุดขำออกมา กับท่าทีที่แบบว่าหายใจไม่ออก แล้วจะทิ้งน้องหมีก็ไม่ได้ จะดันไปทางไหนก็ไม่ได้นะครับ ผมเลยช่วยมันแล้วเอาหมีออกมาใหม่ แล้วมาวางนั่งไว้ด้านหลัง ผมเดินอ้อมมาขึ้นรถ แต่กลายเป็นว่า ไอ้เข็มมันลงจากรถทันที
“ไปไหน.”ผมถามมันกลับบ้าน
“เรื่องของกรู”ดูมันตอบครับ กวนส้นตีนสุดๆอะ ผมยืนมองมัน ไอ้เข็มเดินเข้าไปในร้านตุ๊กตา ผมได้แต่ยิ้มออกมา มันจะเข้าไปทำไรวะ เลยยืนกอดอกรอมันอยู่นอกร้าน สักพักมันเดินออกมาพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่เท่าตัวที่ผมซื้อ แต่อันนี้เป็นสีดำนะครับ
“รับไปสิวะ..หนักโว้ย”ไอ้เข็มเริ่มโวยวาย
“ให้กรูหรอ”ผมถามมัน
“เออ..จะเอาไม่เอา”ไอ้เข็มบอก ผมรีบรับมาทันที
“เอาคราบ.”ผมบอกมัน แต่ไอ้เข็มเดินก้มหน้าเข้าไปนั่งในรถไม่รอผมเลยครับ ผมได้แต่ยิ้มหน้าบานปากแทบไม่หุบเข้าหากัน ดูกระจกหลังมีตุ๊กตาหมีสีดำกับสีน้ำตาลนั่งอยู่คู่กัน น่ารักมากเลยอะ บ้าไปแล้วกรู ส่วนไอ้คนข้างๆผมเนี้ย ไม่ยอมพูดยอมจาอะไรเลยครับ ผมก็เงียบ ไม่อยากไปกระตุกเส้นมันอีก เดี๋ยวมันโมโห เพราะรู้ว่ามันอายอยู่ ถ้ามันอายแล้วไปแกล้งมันอีกเดี๋ยวจะไปกันใหญ่ครับ
...
มาต่อแล้ว
ราตรีสวัสดิ์ ทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
รักคนอ่านทุกคนนะ พรุ่งนี้ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานนะค่ะ
หิหิ
บับบายค่ะ
ป.ล. ถ้ามีอยู่คนละหน้ากัน ตอน109 อาจอีกหน้านึงนะคะ
-
^
^
จิ้ม(เบาๆ)บ้าง อิอิอิ
-
^^
^
^
^
^
จิ้มคนข้างบน กระซวกกกก
กะจะมาเม้นคนแรกซะหน่อย เชอะๆ
โกรธแล้ว
หิหิ
บ้าหรอ
ไม่โกรธหรอก
รักๆ
จุ๊บๆ
และแล้วมันก็อยู่หน้าเดียวกัน
จุ๊บๆ
-
^
^
ได้จิ้มเบบี้ด้วย เย่
:z2:
-
^^
^
^
^
^
จิ้มคนข้างบน กระซวกกกก เหมือนกัน อิอิ
-
.....จิ้ม +1 ให้รางวัล ต่อเข็มเป้นะค่ะ น่ารัก ใกล้ตกร่องปล่องชิ้นกันแระ .... :impress2:
-
โธ่เอ๋ยเป้ ได้แต่ฉากหวีทแบบน่ารักๆ เรื่องอื่นคงต้องรออีกนาน :laugh:
-
ขอบคุณนะคะ เบบี้ วันนี้ยาวมากๆเลยจุใจ
จะรอวันที่เป้เข็มลงเอยกันนะค่ะ
อ่านแล้วอยากได้ตุ๊กตาหมีบ้างจังเลย
:bye2:
-
ยาววววววววววววววว ดีจริง ๆ
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
เบิ้ลสองตอนเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อิอิ
-
รอเลิฟซีน
เป้กะเข้ม
อยู่นะ!!!~
-
:-[ :-[ :-[
หวานแบบโหดๆๆๆๆๆอ่ะ
ชอบจังเลย
สงสัยน้อยใจที่ว่าจะ Ent ใหม่ด้วยอ่ะ
ชอบนนะครับ
ลงตอนต่อไปให้ดูด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
-
อ่ะ ชอบข้าวกะเฮียต้าร์ตอนรักกันจังเลย หวานดีแท้ เบ่บี๋ ผมขอนะคับ อย่าหั้ยงานเข้าทุ้งคู่อีกเลย ปวดจัยมากมาย
ขอเป็นคู่เติมความหวานนะคับ โอไหม
อ่อ แล้วก็จัดเป้กะเข็ม มาเยอะๆนะคับ แบบว่า สงสารเป้อ่ะ แต่ก็ชอบมากเลยคับที่เป้แบบว่า อดทนขนาดนี้อ่ะ
อ่อ ช่ายหาหลักหั้ยแมนได้ละคับ เอาพี่เจ้าของไข่เจียวนะคับ โอไหม
แล้วก็รอเลิฟซีนเป้ต่อปายยยยย
จัดมาคร้าบบบ
-
คู่นี้นี่หวานแบบรุนแรงจริงเลยๆ กลัวจะช้ำในตายกันไปซะก่อนเนี่ย
:z2: :z2: :z2:
-
ถึงจะหวานแต่มานออกโหดๆ ชอบกลเนาะ
:try2: :try2: :try2:
-
คู่นี้เค้าแบบ bitter sweet ป้ะ
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
อยากได้น้องหมีตัวโตๆ มั่ง !!
-
หึหึ ทำตัวน่ารักซะไม่มีทั้งเป้ทั้งเข็มเลย :m20:
-
จุใจจิง ๆ 3 ตอนรวด อิอิ เป้กะเข็มก็นะ มะถึงไหนแต่ก็ แอบหวานกันเล็กน้อย 55 สงสารเป้นิด ๆ แฮะ เอาใจเข็มมะถูกเลยทีเดียว อิอิ
ส่วนข้าวก็เจ้าชู้อ่าาาาาาา ตลกดี เวลาข้าวง้อตาร์ 5555 บอกคนขายเค้กว่าเป็นแฟน ตาร์เหวอเลย 5555 น่ารัก ๆ
ขยันมากเบบี๋ +1 ให้แล้วนะค้าบ ^^
-
เข้มเนี่ย ไม่โรแมนติกเลย แต่ก็ชอบนะ จริงใจดี อิอิ
-
:really2: ของผมก็มี แต่สีฟ้าาา
-
อ้ากกกกก
อยากได้มั่งอ่ะ
ตุ๊กต้าหมีตัวหย่ายยยยยยย
เรามีตัวนึงตะสีชมพู
ช่างไม่เข้ากันเล้ยยยยยย
น่ารักอ่ะ ชอบบบบบบบ
อยากได้คู่น้องปานอีกอะคะ น่ารักดี
เปนกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
หมีน้ำตาล หมีดำ
วู้ ๆๆๆ ๆ
หว๊าน เเบบไม่เเสดงออก
เมื่อไหร่น๊า
จะมี เลิฟซีนเสียที หุหุ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
คู่นี้น่ารักแบบดิบๆน่ะเนี่ยยยยย
55555555555
-
หมีน้ำตาล หมีดำ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อะนะคู่นี้ ชอบจังอิๆ
-
กี๊ซซซซซซซซซ
รักเบบี้จังเลย ชอบคุ่นี้มากไปปปป :z1:
-
อยากได้หมี
-
:จุ๊บๆ: เบบี้ คู่ที่ขอได้แว้ว รีบมาต่อตอนต่อไปนะ
-
อยากฟัดน้องหมีจังเยยยยยย
-
น่ารักจังอ่ะคู่นี้ :o8: :-[ :impress2: :กอด1: :L2: :pig4:
-
กะต๋กะต๋ :z10:
-
หวานแบบไม่ต้องพูดกัน :z1:
-
เรียน จขกท.
มีประกาศจากแอดมินฯ ดังนี้
1.นักเขียน นักโพสทุกท่านกรุณานำข้อความใต้เส้นขึ้นต้นเรื่องด้วยนะครับ
จะได้เป็นการเตือนให้คนอ่าน รู้และตระหนักถึงความสำคัญในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบนะครับ
จะได้ไม่มีเรื่องผิดใจ อื่นๆตามาภายหลังนะครับ
2.ให้ขึ้นต้นแยกประเภทเรื่องต่างๆไว้ด้วยนะครับ
ไม่ต้องบอกว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง ซึ่งเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเองซึ่งควรมีจรรยาบรรณ
ไม่ควรที่จะหลอกผู้บริโภค และเสียความรู้สึกกันภายหลัง ซึ่งมีกรณีนี้เกิดขึ้นมากมายหลายต่อหลายครั้ง
ดังนั้นให้ดี ก็ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งทั้งหมด ถ้ามีส่วนแต่งเติมเสริมจากเค้าโครงจริงก็ตาม จะง่ายต่อการชี้แจงนะครับ
ให้แยกดังนี้
[เรื่องเล่า] ใช้กับเรื่องประเภทที่เป็นเรื่องเล่า ประสบการณ์ +กึ่งนิยาย based on true story เขียนออกมาในลักษณะถ่ายทอด ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเรื่องจริง
[นิยาย] ใช้กับนิยายทั่วไป
[fanfic] ใช้กับนิยายที่มีการแต่งตัวละครเพื่อเลียนแบบตัวละครจากที่อื่นๆเช่น ดารา นักร้อง ฯ
[เรื่องสั้น] ใช้กับเรื่องที่ยาวไม่มาก
ถ้าผู้ใดตั้งกระทู้ไปแล้ว รบกวนแก้ไขโดยการกด modify ที่รีพลายแรกหน้าแรกของกระทู้ตัวเอง
จะเข้าไปแก้ไขรีพลายและชื่อกระทู้แรกได้นะครับ
แอดมินฯ
..................
อิเจ้ โมดุฯ
-
น่ารักอ่ะ o18 o18 อยากได้มั่งอ่า :L2:
:z2: :z2:
-
ถึงเบบี๋
อ่านเรื่องเป้กะเข็มแล้วน่ารักมากๆเลยดิ :m3:
มันก็จริงนะคนเราบางครั้งไม่ต้องพูดกันบ่อยๆหลอกว่ารัก
มันอยู่ที่การแสดงออก มันทำให้สุขใจว่ากันแยอะเลยดิ
โรแมนสุดๆเป้เข็ม เฮ้ย รักจัง
ชอบทีสุดก็ข้าวตาร์ รักทีสุดก็เป้เข้ม นี้แหละชอบมาก
คิดได้ไงอ่ะหมีน้ำตาลกะหมีดำ อ่านจบแล้วน่ารักว่ะ
+1 ให้เบบี๋สุดที่รักเลย :จุ๊บๆ:
-
เค้าชอบหมี อยากได้หมีมั่งอ่ะ :o8:
แล้วเมื่อไหร่จะถึงฉากเอ่อ..นั่นแหละ ของเป้กะเข็มซะที
รออยู่น้าาาา :impress2:
-
:กอด1:+1ให้เบบี้เยยน้า
ชอบอ่ะ เขียนเก่งจัง
โซชอบคู่น้องปานกะโหดแสบ(แต่จริงก็ชอบทุกคู่นะ เหะเหะ)
เป็นกำลังใจให้เด้อ
ติดตามต่อปายยยยยยย :a1:
-
รักกันแบบโหด ๆ
ชอบบบบบบบบบบบ
อ่านแล้วซาดิสส์ดี
-
เป้ เข็มน่ารักอะ
หมีน้ำตาล กับหมีดำ:o8:
:L2: :L2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
รอ เลิฟซีน นะครับ
-
รักแต่ไม่แสดงออกนี่นา แต่โหดดีนะ
-
^^
^
^
^
^
จิ้มคนข้างบน กระซวกกกก
กะจะมาเม้นคนแรกซะหน่อย เชอะๆ
โกรธแล้ว
หิหิ
บ้าหรอ
ไม่โกรธหรอก
รักๆ
จุ๊บๆ
และแล้วมันก็อยู่หน้าเดียวกัน
จุ๊บๆ
ถ้าจิ้มต้องทะลุหน้าเรยนะค้าบบบบบบบ
แต่จริงๆน่าจะบอกว่า "อรุณสวัสดิ์" มากกว่าราตรีสวัสดิ์นะ อิอิ :bye2:
-
เย้ๆๆๆๆ :mc4:
เป้กะเข็มมีลุ้นๆๆๆๆ
รอเลิฟซีนนน กร๊ากกก
หมีดำหมีน้ำตาลน่ารักอ่ะ
ขอบคุณพี่เบบี้ค่าาาาา :กอด1:
-
:o8: :-[ รอตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุนค่า :impress2:
-
น่ารักจัง
-
^
^
^
^
^
^
^
^
^
เชอะๆ
เค้าพิมพ์ผิดเหอะ มาว่ากัน เดี๋ยวกระซวกให้ตายคาบาทาเลย
ก็มันพิมพ์ไว้ตอนกลางคืนไง เลยไม่ได้มาต่อ มาตอนเช้าแทน
หิหิ
มาบอกว่า
เริ่มขี้เกียจแระ
วันนี้เลยไม่มาต่อ
พรุ่งนี้แล้วกัน
พรุ่งนี้เลิกเรียนเร็ว
อาจจะมาต่อให้เน้อ ถ้าเม้นมาเยอะๆ
กร๊ากก
กรู ไม่ค่อยอ้างเลย
:m31: :m31: :m31:
ฟ้า ถ้าไม่ส่งมาให้เธอมีใจ(มาต่อ)
บอกกันสักคำเป็นไร
จากนี้เรื่องราวที่มีก็ให้ลืมมันไป
กร๊ากก
จะโทษดิน จะโทษน้ำ จะโทษเดือน และดาว
แต่คนโทษใครไม่ได้นอกจาก
คนเขียน ฮ่าๆๆ
รอต่อไป
เดี๋ยวมาใหม่
มากระซวกกกก
:fire: :fire: :fire:
ร๊ากกกก ทุกคน
มาจุ๊บตูดทีดิ
ฮ่าๆๆๆ
กรูเริ่มบ้าแล้ว
วันนี้มาบอกข่าวแมน
ไอ้แมนมันกลับมาเรียนเปิดเทอมมาได้เดือนละ มันเพิ่งมา ดีป่ะละ
เหี้ยสุดตรีนอะ
ใครเป็นห่วงแมนก็ฝากความคิดถึงมาได้
(ใครไม่เข้าใจบทความนี้ก็กลับไปอ่านที่คนเขียนเคยเม้นตอบคนอ่านไว้ในหลายวันที่ผ่านมา)
มันเพิ่งออกจากโรงบาล เพราะว่า ปอดมีปัญหา เล่นสูบบุหรี่และ.............. มากเกินไป ฮ่าๆๆ
ตอนนี้สภาพความหล่อไม่เหลือ เพราะว่า ไว้หนวดไว้เคราเต็มไปหมด ผมยาวอีก
กรูรับมันไม่ได้สุดๆ
บอกให้ไปตัด มันบอกไม่ตัด จะทำเซอร์
แม่งเลยด่ามัน
เซอร์พ่อมึงดิ แม่ง อย่างกับพราหม ไม่ก็ฤาษี
แต่ก็เอาเหอะ ไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตนก็งี้ ไม่มีใครบังคับได้ นั่นคือมันละ
ไปละ มาทักทายอะ
หิหิ
จุ๊บๆนะ
เอิ้กๆๆ
ตุ๋ย ............ตูดดดดดดดดดดด ค นอ่านทุกคน เวรรรรรรรร
เจอตีนแน่กรู
:mc4: :mc4:
ฝานดีทุกคนนะ
จุ๊บๆ :กอด1: :กอด1:
-
:z1:
-
น่ารักอะคะ.......ตลกตอนที่เป้จะไปซื้อหมีมาให้.....อ่านแล้วฮามากๆ
ชอบตอนที่ให้ตุ๊กตาอะคะ...จับยัดเข้าไปเลย...ไม่กลัวเข็มแบนเลยหรอเนี่ย...555+
ปล.แล้วรู้ได้ยังไงว่าเข็มชอบตุ๊กตาหมีอะคะ...หรือว่าเป้เลือกตัวใหญ่สุดไว้ก่อน...^^
-
รอ ค้าบ บ
พุ้งนี่ ก้ รอ .. อิอิ
-
ง่ะ แมนไหงเปงงั้น เบ่บี๋ฝากบอกหน่อย
แฟนคลับคนนี้บอกหั้ยปรับปรุงตัวด่วน อุส่าเชียหั้ยได้เสียกะพี่เจ้าของรีสอร์ทนะ
เด๋วเอา มาลากุ ไรนั่นทุบหัวเลยคับ
เหอๆๆ จัดเป้กะเข็มมาเยอะคับ ชอบบบบบบบบบบบบ
-
พุ้งนี้นะจ๊ะเบบี้ :m16:
ห้ามเบี้ยววววว :angry2:
-
มาร่วมเม้นท์อีกคน
เผื่อจะใจอ่อน มาต่อให้
:z1: :z1: :z1:
-
เจ๊ เบบี้ อ่ะ
!!!!!!!!!!~
-
^
จิ้มๆ ซิน ฮ่าๆ
***
จุ๊บๆนะ
เอิ้กๆๆ
ตุ๋ย ............ตูดดดดดดดดดดด ค นอ่านทุกคน เวรรรรรรรร :ทะลึ่ง ว่ะ เบบี้ :o8:
:bye2:
-
55555
เข็ม ก้อนะ เป้เอาใจไม่ถูกเลย อิอิ
แต่น่ารักจัง ซื้อตุ๊กตาเนี่ย อิอิ o22
-
มาต่อเมื่อไหร่ก็จะรอ
เมื่อไหร่หมีดำกับหมีน้ำตาลจะฟัดกันสักทีคะ
-
ไรว้า :m16:
-
ไปอ่านสองตอนรวดจบแล้วเลยมาเม้น :pig4:
เป้ เข็ม กว่าจะมีอะไรกันได้สงสัยต้องลุ้นให้เป้จับกดอย่างเดียว รอเข็มเสนอตัวสงสัยจะอีกนาน :m29:
ส่วนมุขหมีสองตัวน่ารักเจรงๆ ขอดันตอนเป้ เข็มออกมาเยอะๆ นะ :m13:
ส่วนแมน ข้าเจ้ายังไม่ลืม อยากให้แมนโดนกดมากกว่า ไปจับคนอื่นกดนะ
ถ้าเกิดน้องวินโหดเหมือนข้าวก็โอเลย มาจับแมนกดซะดีๆ :laugh3:
-
:z1: :oo1: :z1:
-
^
^
^
^
จิ้มด้วย จิ้ม sakiko to Baby เลย
ทะลึ่งอ่ะ 55555
-
โหววววววว
คุณแมนอยากเซอร์ !!!!
ที่บอกว่า ปอดมีปัญหา เพราะ สูบบุหรี่จัดและ ........... (ไอ้จุดๆ นี่คือไรอ้ะ :-[)
อิ อิ
เบบี๋ มาต่อไวไวน้ะ
น้องหมีอยู่ในรถตั้งสองตัว อึดอัดดดดดดด :laugh:
-
:z1:
:z1:
:L1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
รอเบบี้ได้เสมอคร้าบๆๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2:
-
รักพ่อจัง
-
..... คิดว่ามีตอนพิเศษตอนใหม่มา ที่แท้ส่งข่าวนี่เอง ...... แมนยังกล้าเซออีกเน้อ
หล่อๆ อ่ะดีแล้ว ................
-
:m11: :m11:
เบบี้อยู่ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:duck1: :duck1:
ขับสกีรอแล้วกันๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เบบี้ยังไม่มาอีกรือคับ
มาต่อได้แล้วหนา :call:
-
ตอนที่111 พิเศษ เป้กะเข็ม<น้อยใจรึเปล่า>
“อ่าว..ไม่เอาลงหรอ”เมื่อถึงบ้านครับ ไอ้เข็มแม่งเดินตัวปลิวเลย
“ไว้ในนั้นแหละ”ไอ้เข็มพูด
“อ่าว.ไว้ทำไมอะ”ผมถามด้วยอาการงงๆ
“แล้วจะเอาลงทำไม”ดูมันครับ ดูมัน ตอบแบบนี้ไม่ต้องตอบดีกว่า
“แล้วรถก็นั่งได้สองคนอะดิ.”ผมบอกมัน
“ก็อืมดิ..”มันตอบง่ายๆ ง่ายมาก
“แล้วนี่กรูซื้อมาเอาไว้ประดับรถใช่ป่ะ.กรูซื้อมาให้มึงนะ”ผมบอกมัน
“กรูก็ซื้อมาให้มึง”ดูมันพูดแถมหน้าตายอีกต่างหากครับ ผมก็ยังยืนงงอยู่ด้านประตูคนขับ
“งั้นกรูเอาตัวของกรูลงก็ได้.”ผมเลยตัดปัญหา ดูดิว่ามันจะทำยังไง
“ใครให้เอาลง”มันบอก
“อ่าว..อะไรของมึงเนี้ย..ก็มึงซื้อให้กรูๆจะเอาทำไรก็ได้”ผมบอกมัน
“ไม่ได้..กรูไม่อนุญาต”มันบอก ผมถอนหายใจ แบบงงๆนะครับ เริ่มเหนื่อย
“งั้นมึงช่วยบอกเหตุผลที่กรูจะไม่สามารถเอาตุ๊กตาลงหน่อยได้มั้ย..มันเกะกะเนี้ยเห็นมั้ย”ผมบอกมัน แล้วชี้ไปที่หลังรถ
“เกะกะก็เอาไปทิ้งซะ”มันพูดย้อน แม่ง มันไม่ใช่อารมณ์ร้อน ขี้โมโหอย่างเดียวนะครับ ขี้น้อยใจอันดับหนึ่งเลย แถมย้อนได้ตลอดเวลา แล้ว แม่ง ผมต้องเป็นคนง้อมันอีก
“เอ๊ะ..มึงนี่ยังไงวะ..”ผมพูดบอกมัน แต่หน้าเรียบเฉย ไม่ได้โมโหอะไร แต่แค่งงกับมัน
“กรูฝากไว้ก่อนไม่ได้รึไงวะ..รถกรูไม่ได้เอามา”มันพูดบอก ใช่ครับ รถที่เอามาจากกรุงเทพนะรถผม ส่วนรถมันจอดอยู่ที่คอนโด แต่ผมก็ยังงงกับมันอยู่ดีครับ
“ก็เอาลงไว้ในบ้านก่อนไงครับ.แล้วพอกลับกรุงเทพก็ค่อยเอาขึ้นรถกลับไปด้วยดีมั้ยครับ”ผมทำเสียงยานคางพูดกับมัน แล้วทำหน้าทำตาประกอบ
ไอ้เข็มมันทำหน้านึกสักพัก
“เอางั้นหรอ..”มันถามผม ผมงงกับมันจริงๆครับ งงมากๆอะ คือมันคิดเหี้ยไรอยู่อะ เราไม่รู้เรื่องกับมันเลยครับ
“ครับ..”ผมตอบมันแบบประชดๆ เพราะเริ่มนานเกินไปแล้วครับ
“แต่กรูอยากให้มันนั่งในนี้”มันบอกผม ผมทำหน้าสงสัย
“ทำไมต้องให้มันนั่งในนี้”ผมถามมัน
“มึงไม่อยากกอดมันหรอ”ผมถามมันอีกเมื่อมันเงียบไม่ตอบ
“ก็เอาวางไว้ในรถ จะได้ไม่ต้องมีใครมานั่งรถมึงไง..มีแต่กรู..คนเดียว.”มันไม่พูดเปล่า แม่ง เดินทิ้งอาการงงแดกไว้ให้ผมเลยครับ แดกซะไอ้เหี้ย
กว่าจะเรียงลำดับเหตุการณ์เมื่อกี้ได้ อ่อ อยากให้รถกรูมีมันนั่งได้คนเดียว เฮ้ย เหี้ยไรวะเนี้ย เมื่อผมนึกขึ้นได้ ก็ยืนยิ้ม และนึกได้อีกทีรีบเดินเข้าบ้านตามมันเข้าไปเลยครับ
“หวัดดีครับป๊า..ม๊าไปไหนอะครับ”ผมถามเมื่อเห็นป๊านั่งอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขก
“ไปเดินหวยเดี๋ยวคงกลับ”ป๊าบอก ผมพยักหน้าก่อนที่จะเดินตามเข้าไปในห้องมันครับ ไอ้เข็มมันกำลังถอดกางเกงมันออก
“มึง..”ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง
“กรูร้อน..”มันพูดบอก แล้วดันแขนผมออกแล้วเดินไปเปิดแอร์
“เดี๋ยวซื้อหมีอีกคนละสองตัวมั้ย..จะได้ไว้รถมึงอีกคันไง”ผมบอกมันแล้วกอดมันแน่นขึ้น
“มึงจะบ้ารึไง.แล้วใครไปใครมาเค้าจะนั่งตรงไหน”ไอ้เข็มมันว่าเบาๆ
“หึ..แล้วมึงไม่บ้ารึไง..ไม่ยอมเอาหมีลง”ผมบอกมัน
“กรูขี้เกียจอุ้มมันขึ้นมาเหอะ”ดูมันแก้ตัวได้หน้าด้านๆครับ ทั้งๆที่เมื่อกี้มันยังพูดอยู่เลยว่าไม่เอาหมีขึ้นมาเพราะไม่อยากให้ใครมานั่งในรถ
“หึ..หรอ”ผมหัวเราะเบาๆแกล้งมัน
“มึงหยุดพูดได้มั้ยวะ..”ไอ้เข็มมันแก้ตัวเก้อๆ
“งั้นเดี๋ยวกลับไปกรุงเทพมึงเอาตัวที่กรูซื้อให้ไปวางไว้หน้ารถเลยนะ”ผมบอกมัน แล้วเอาคางไปเกยไหล่มัน
“เรื่องดิ..เกะกะ”ไอ้เข็มมันบอก
“งั้นถ้าไม่วางก็ทิ้งไปซะ”ดี เล่นกับกรู กรูไม่ยอมหรอกเว้ย แม่ง ที่กรูประชดได้ประชดดี กรูก็เอาบ้าง
“มึงอย่ามาย้อน”ไอ้เข็มว่าให้
“ก็พูดแล้วทำตามไม่ทำตามก็เรื่องของมึง..เวลากรูไม่อยู่ให้เอาตุ๊กตามาไว้ข้างหน้าด้วย..ถ้ากรูมานั่งเดี๋ยวกรูจะเอาไปไว้ข้างหลังเอง..”ผมพูดบอกมัน
“มึงอย่าเรื่องมากได้ป่าววะไอ้เป้..แม่ง วุ่นวายชิบหายแค่คิดก็น่าวุ่นวายละ”ไอ้เข็มมันบอก
“ไร..มึงว่าตุ๊กตากรูวุ่นวายหรอ”ผมทำเสียงน้อยใจ
“มึงอย่ามาปัญญาอ่อนกับกรู.”ไอ้เข็มบอก
“ก็ได้..ก็ได้..แค่นี้ก็ทำให้ไม่ได้”ผมถอดแขนออกมาจากตัวมัน แล้วทำท่าเดินหนี
“เออๆ.เอาไว้ในรถนั่นแหละ..ไว้หลังรถได้ป่ะวะ.จะได้ไม่ต้องย้ายไปย้ายมา”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอาผมที่หันหลังอยู่ยิ้มออกมา
“เงียบหาเตี่ยมึงหรอ..”นั่นครับผมเงียบแค่แป๊บเดียวเอง ด่าผมซะงั้นอะ
“หึหึ...มึงแคร์กรูเหมือนกันใช่ป่ะละ”ผมหันไปแซว แล้วเดินเข้าไปหามัน
“แคร์เหี้ยไรละ..อย่าหลงตัวเองวะขอร้อง”ไอ้เข็มมันเดินถอยหลังหนี หน้าแดง
“หนีทำไมจ๊ะที่รัก..มามะ.มาให้ผัวกอดหน่อยเร็ว”ผมทำเสียงแกล้งมันแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ไอ้เข็มมันเดินถอยหลังจนจะติดตู้เสื้อผ้าอยู่แล้วครับ
“เป้กรูไม่เล่นนะ..แม่ง”ไอ้เข็มมันพูดอย่างระแวง
“แล้วใครบอกกรูเล่น.”ผมแกล้งมันต่อ
“เป้มึงหยุดยิ้มแบบนั้นเลยนะมึง..อย่าหาว่ากรูไม่เตือน”อีกประโยคนี้มาทีไร กรูโดนตีนทุกที แต่ก็ยังใจดีสู้เสือครับ
“เข็มคราบ..”ผมทำเสียงใส่มันแล้วยิ้มเดินเข้าประชิดตัวไม่หยุด หน้าไอ้เข็มที่หวาดระแวงตอนนี้ตลกชิบ
“เป้..กรูจะนับหนึ่งถึงสาม..ถ้ามึงไม่เดินกลับที่มึงไปละก็.กรูจะเอาส้นตีนยัดปากมึงแน่”ไอ้เข็มพูด พร้อมกับสีหน้ายิ้มๆที่มันหลุดออกมามันคงรู้ว่าผมแกล้งมันนะครับ
“เรื่องดิ...”ผมยังเดินช้าๆเข้าหาไม่หยุด ไอ้เข็มก็เดินถอยหลังหนีๆเรื่อยๆจนจะรอบเตียงแล้วครับ
“หนึ่ง...”ไอ้เข็มมันนับ
“สอง..”มันนับอีก
“สาม..”ไอ้เข็มมันเสร็จ มันไม่พูดเปล่า ง้างตีนทันทีครับ ผมรีบเด้งตัวหนี แต่ว่าไอ้เข็มมันรีบวิ่งไล่ผม กลายเป็นมันวิ่งไล่ผมแทนแล้วครับ
ก๊อกๆ
“เฮีย..”เสียงไอ้ข่านี่ครับ ผมกับไอ้เข็มหยุดอยู่กับที่ แล้วต่างคนต่างยิ้ม ไอ้เข็มมันเดินหันหลังกลับไป ผมรีบวิ่งเข้าไปจากด้านหลังแล้วกอดมันทันที
“ทำโชว์น้องดีมั้ยมึง”ผมไม่พูดเปล่า เอาน้องชายสีเข้าที่ก้นมัน
“ไม่เคยเข็ดนะมึง..”ไอ้เข็มมันพูด
“เฮีย..”เสียงไอ้ข่าเรียกพี่ชายมันอีก
“เออๆ..”ไอ้เข็มตอบรับ ก่อนที่ผมจะปล่อยมันออก แล้วไปนั่งที่โซฟาตรงข้างเตียงมัน
“เปิดช้าอะ.”ไอ้ข่ามันบ่น แล้วเดินเข้ามา
“อ่าวโย่เฮียเป้”ดูมันครับ กวนส้นตีน ผมได้แต่ยิ้มให้มัน
“มาทำเหี้ยไรของมึง”ผมถามมัน
“ทำการบ้านให้หน่อยดิ..”ไอ้ข่ามันเดินมาแล้วนั่งตรงเตียงตรงข้ามผม
“อ่าวการบ้านมึงๆก็ทำเองสิวะไอ้ข่า”พี่ชายมันพูด
“ไม่เอาอะเฮีย..วันนี้ข่าอยากไปกินหมูกระทะกับเพื่อนอะ..รายงานส่งพรุ่งนี้อะ..เฮียช่วยข่าหน่อยนะ”ไอ้ข่ามันรีบเข้าไปจับไม้จับมือพี่ชายมันแล้วอ้อนใหญ่
“อ่าวไอ้นี่..การบ้านมึงนะ.มึงมาให้กรูทำได้ไง.กรูเลยช่วงม.สามมานานแล้วเว้ย..จำไม่ได้แล้ว”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอาผมกับมันยิ้มออกมา เลยช่วงม.สามมานานแล้ว ก็จริงของมัน คิดถึงเหมือนกันแฮะ
“โหเฮีย..ก็แค่หาในเนตแล้วก็ให้มันตรงกับหัวข้อเองอะ.ข่ารู้ว่าเฮียทำได้.ช่วยข่าหน่อยดิ...นัดสาวไว้ด้วยเนี้ย”ไอ้ข่ามันพูด
“เออนัดสาวไว้กรูยิ่งไม่ทำให้ใหญ่ มึงนี่นะเคยตัววะ..กรูพูดปากจะฉีกถึงหูแล้ว เมื่อไหร่มึงจะเลิกออกไปตะลอนๆนอกบ้านสักทีวะ..ม๊าบ่นทุกวัน”ไอ้เข็มมันบ่นน้องมัน น้องมันดื้อจริงๆแหละครับ สองสามทุ่มไม่เคยเห็นหัวกลับมาบ้าน เที่ยวตลอด ในโรงเรียนก็ค่อนข้างเกเรนิดหน่อย ฮ่าๆ อาจารย์โทรมาฟ้องตลอด
“เฮียอะ..นะนะ..นะเฮีย ข่าอยากไปอะ”ไอ้ข่ามันพูด
“กรูก็เห็นมึงออกทุกวัน..มีวันไหนที่มึงไม่ออกบ้าง..วันนี้มึงออก ก็แค่ไม่ทำรายงานไปส่งแค่นั้นเอง...มันปัญหาชีวิตมึงไม่ใช่ของกรู”ไอ้เข็มมันพูดตัดพ้อ
“เฮียเป้..ช่วยหน่อยดิ”มันไปทางพี่มันไม่ได้ก็มาทางผมแทนครับ
“อาทิตย์นี้เที่ยวกี่วันแล้วมึงนะ”ผมเลยถามมัน
“จันทร์.. อังคาร. พุธ. สามวันเฮีย..ก็เหลือวันนี้ไง”ไอ้ข่ามันพูดบอกอย่างภูมิใจที่มันยังไม่ครบอาทิตย์
“ไอ้เหี้ย.ออกทุกวันเลยนั้นนะ”เสียงไอ้เข็มด่าออกมา
“งั้นวันศุกร์มึงห้ามออกนอกบ้าน.วันอาทิตย์ด้วย.วันเสาร์กรูอนุญาตให้ออกได้.ตกลงป่าว”ผมถามมันพร้อมกับยื่นข้อเสนอ
มันนั่งคิดสักพัก
“ก็ได้เฮีย..คะแนนรายงานเต็มยี่สิบ ห้ามทำให้ต่ำกว่าสิบห้านะ”ดูมันครับ ยังห่วงได้อีกอะ
“เออ..แล้วคืนนี้มึงห้ามกลับเกินสามทุ่ม.. พร้อมกับคืนวันศุกร์ด้วยห้ามกลับเกินสามทุ่ม”ผมบอกมัน
“ครับเฮีย..”มันตอบด้วยสีหน้าระรื่นสุดๆ
“มึงไปตามใจมัน”ไอ้เข็มมันบอกพร้อมกับนั่งลงข้างๆผม
“เฮีย..อีกอย่างนึงดิ”มันทำท่าแบบเด็กอยากได้ของ แล้วเดินมาข้างๆไอ้เข็ม
“อะไรของมึงอีก..ไม่ต้องมากระแซะ เดี๋ยวกรูถีบ”ไอ้เข็มมันพูดกระชากเสียงใส่
“โหเฮียอะ..กับน้องกับนุ่ง”ไอ้ข่ามันอ้อนพี่มัน แล้วกอดแขนพี่มันไว้
“เร็วๆ..อย่ามาลีลา”ไอ้เข็มมันบอก
“เข็มอยากได้มอไซด์ใหม่อะ..บอกม๊าให้หน่อยดิ”ไอ้ข่ามันพูดเสร็จแค่นั้นเองครับ
“โห..ไอ้เหี้ยข่า.มึงแม่งเที่ยวทุกวัน ม๊าบ่นจนหูจะแฉะ ทั้งด่า ทั้งหักค่าขนม ดื้อด้านจะตายห่า นี่มึงยังหน้าด้านกล้ามาขอรถอีกหรอวะ..ไอ้เด็กเหี้ย”ไอ้เข็มมันด่าให้เป็นชุด ไอ้ข่าทำหน้างงทันที
“เฮียอะ...”ไอ้ข่ามันทำหน้างอ
“ข่าอยากได้รถใหม่จริงๆนะ..นะเฮีย”ไอ้ข่ามันรีบขอร้องพี่ชายมัน
“ไม่ได้..นี่กรูกำลังจะบอกให้ม๊ายึดรถมึงอยู่มึงยังกล้ามาขอกรูอีก”ไอ้เข็มมันพูด
ไอ้ข่าเงียบไปเลยครับ
“แล้วแต่มึง”ผมพูดออกมาเพราะว่าไอ้เข็มมันหันหน้ามาขอความคิดเห็นจากผม เห็นไอ้เข็มมันอย่างนี้นะครับ เป็นคนขี้ใจอ่อนง่ายมาก คือมันจะใจอ่อนเมื่อใครก็ตามอ้อนมันนะครับ ยิ่งพี่น้องมันด้วยแล้ว มาตีหน้าเศร้าแบบนี้ ผมรู้ทันทีครับว่ามันสงสารน้องมันแล้วมันอยากให้ แต่อีกใจมันก็อยากดัดสันดารน้องมันครับ
“ก็ได้..กรูจะบอกให้ม๊าซื้อให้มึง”ไอ้เข็มมันพูดขึ้น ไอ้ข่าทำหน้าดีใจตาโต ก็ไม่แปลกหรอกครับ ที่จริงผมเห็นมานักต่อนักแล้ว ลูกคนจีน พ่อแม่จะตามใจลูกคนเล็ก แต่ว่าบ้านนี้ พี่คนโตเป็นใหญ่ครับ เพราะว่าพ่อแม่ไอ้เข็มไม่เคยเอาไอ้เข็มอยู่นะครับ อีกอย่างไอ้เข็มมันพูดตรงๆ ห่ามๆ การที่เกิดมาเป็นลูกคนจีนของมันแล้วต้องแบบว่าทำตามพ่อกับแม่นี่ก็ละเว้นไปได้เลยครับ ไอ้เข็มบ้าเมื่อไหร่ บ้านแตกครับ น้องมันสองคนเลยกลัวมันมากเช่นกันครับ
“จริงนะเฮีย..”ไอ้ข่ามันรีบพูด
“จริง..แต่ว่ามึงต้องทำตามข้อตกลงของกรู”ไอ้เข็มมันพูด
“ข้อตกลงอะไรอะเฮีย..ยากป่ะ”ไอ้ข่ามันทำท่าระแวง
“มันอยู่ที่ตัวมึง..กรูจะให้ม๊าหักค่าขนมมึงจากวันละห้าสิบเหลือสี่สิบเพื่อเป็นการออมเงินให้มึงซื้อรถ.”ไอ้เข็มพูด
“ห๊ะ..เฮียแค่ห้าสิบก็ใช้ไม่พอแล้วนะ”ไอ้ข่ามันพูด
“นั่นมันเรื่องของมึง”ไอ้เข็มบอก
“ค่าน้ำมันจากอาทิตย์ละร้อยห้าสิบก็เป็นร้อยยี่สิบพอ.”ไอ้เข็มพูด ทำเอาผมที่นั่งอยู่อมยิ้มออกมา แม่ง โคตรดัดสันดารน้องมันเลยครับ ก็ดีครับ มีน้องก็อย่างนี้แหละครับ เด็กสมัยนี้เลี้ยงยากลำบากครับ แล้วมันต้องทำแบบนี้แหละ ตีไปก็ดื้อด้าน บางคนหนังหนาไม่ยอมจำอีกครับ
“โห ไรวะเฮีย..น้ำมันขึ้นทุกวัน”ไอ้ข่าบ่น
“นั่นมันก็เรื่องของมึงอีก”ไอ้เข็มบอก
“เงินของวันเสาร์อาทิตย์กรูจะไม่ลดละกัน.. แต่ว่าวันพบผู้ปกครอง ถ้าป๊ากับม๊าไปแล้วได้ยินเรื่องไม่ดีจากปากครูมึงเกินสามเรื่อง มึงอด ..และเกรดปีหน้ามึงต้องได้สามจุดสองขึ้น.ถ้าทำได้ทั้งหมดนี้ รถยี่ห้ออะไรมึงเลือกมาเลย”ไอ้เข็มมันพูดบอก หน้าไอ้ข่าค้างเติ่งไปเลยครับ
“ยากวะเฮีย.แม่งโคตรโหดอะ”ไอ้ข่าพูด
“นั่นมันเรื่องของมึงอีก..เอาไม่เอาเรื่องของมึง..แล้วอย่างคิดว่ากรูไม่รู้ความเป็นไปของมึงนะ..”ไอ้เข็มมันขู่น้องมัน ก็ในโรงเรียนชายก็มีรุ่นน้องมันเยอะเหมือนกันแหละครับ ที่ออกจากม.ต้นโรงเรียนที่เราเคยเรียนกันแล้วไปต่อโรงเรียนชาย หรือว่าพวกที่เคยไปตีรันฟันแทงร่วมกันมา
“ที่จริงมึงขับคันเก่าไปก็ได้นะโว้ย.เพิ่งซื้อมาไม่กี่ปีเองไม่ใช่หรอวะ”ผมบอกมัน ก็มันเพิ่งซื้อมาเมื่อสองปีที่แล้วเอง ไอ้เด็กเวร
“ก็ได้..ข่ายอมรับข้อตกลง”ไอ้ข่ามันพูดบอก
“ดี..งั้นเริ่มตั้งแต่วันจันทร์หน้าเป็นต้นไป”ไอ้เข็มพูด
“เหอะ..ขอให้ได้รถด้วยแล้วกัน..อย่าเบี้ยวละ”ไอ้ข่ามันลุกขึ้นยืน
“เออ.ลดความกวนส้นตีนลงด้วย..รุ่นน้องกรูบอกว่ามึงไปปีนเกลียวมัน กรูขี้เกียจฟังแล้ว”ไอ้เข็มมันเตือนน้องมัน
“รู้แล้วหน่า”มันพูดแล้วคิ้วขมวดติดกันก่อนที่จะเดินออกนอกห้องไปแล้วตะโกนอีกว่า “อย่าลืมนะ”ดูมันครับ
“อีกตั้งปีหน้านู้กว่ามึงจะได้รถ อกแตกตายพอได้ไอ้ข่า”ผมพูดไปยิ้มไป
“เออเฮีย..”อยู่ดีๆมันก็เปิดประตูเข้ามาครับ
“อะไรของมึงอีก”ไอ้เข็มมันพูดอย่างหัวเสีย
“รายงานอย่างลืมนะเฮีย..เสร็จคืนนี้นะ พรุ่งนี้ข่าต้องส่ง อีกอย่าง เฮียเป้คราบ..น้องข่าของเงินไปกินหมูกระทะหน่อยดิ”มันพูด ผมรู้ทันมันทันที
“ในกระเป๋ามึงมีเงินเท่าไหร่”ผมถามมัน เพราะว่ามันต้องมีอยู่แล้วครับ
“ไม่มี”มันรีบพูด
“กรูไม่เชื่อ..เอากระเป๋าตังมา”ผมทวงจากมัน
“จะเอาไม่เอา”ผมบอก
มันยื่นกระเป๋าตังมาให้ ก่อนที่ผมจะเปิดดู มันมีอยู่สามร้อยครับ
“น้อยจะตายเฮีย.ขยับก้นก็หมดแล้ว.”ดูมันพูดครับ
“อะเอาไป.”ผมยื่นแบงค์ห้าร้อยให้มัน
“มึงไปให้มันทำไม.เคยตัวไอ้เชี้ย”ไอ้เข็มมันด่าน้องมันนะครับ ไม่ได้ด่าผม
“ปล่อยมันเหอะน่า.เดี๋ยวอีกไม่นานมันก็จะเหมือนเด็กยากจนแล้วให้มันเอาเป็นทุน”ผมบอก
“ขอบคุณครับเฮีย.”ไอ้ข่ารีบรับแล้วรีบวิ่งหนีไป เพราะว่าพี่ชายมันง้างตีนจะถีบมันนะครับ
ผมนั่งยิ้มแล้วหันไปมองไอ้เข็มที่นั่งอยู่
“อาบน้ำนะ”มันบอกผมแล้วลุกไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปเลยครับ นึกจะไปก็ไป
ผมเดินไปถอดเสื้อออกแล้วเปิดคอมรอมัน เพราะรู้ว่าอาบน้ำเร็วอย่างนี้มีโปรแกรมเล่นคอมดูหนังโต้รุ่งแน่ๆครับ แล้วผมก็โทรหาไอ้น้องสาวตัวดีของผม เพราะว่ามันคงนอนบ้านเพื่อนอีกแล้ว พ่อแม่ไม่อยู่ที่ไรหนีเที่ยวทุกที เหอะๆ พูดแล้วเข้าตัวเองครับ
“อยู่ไหน.”ผมถามไอ้แป้งตัวดี
“อยู่บ้านวิ.”ไอ้แป้งบอก
“พี่เป้อยู่ไหนอะ.กลับไปเฝ้าบ้านบ้างดิ”ไอ้แป้งมันบอก
“แกนั่นแหละกลับไปนอนบ้านบ้าง เป็นผู้หญิงเที่ยวตะลอนๆออกนอกบ้านทุกวี่ทุกวัน”ผมเริ่มสวมบทคุณพ่ออีกแล้วครับ ไอ้แป้งมันเด็กดื้อ
“ไม่เอาอะพ่อกับแม่ไม่อยู่ทั้งที”ไอ้แป้งมันบอก
“แป้ง..พ่อกับแม่ไม่อยู่ไม่ใช่มาทำตัวแบบนี้นะ.พี่ไม่ชอบ”แล้วหลังจากนั้นก็ ต่างๆนาๆที่ผมกับมันสั่งสอนกัน
“คุยกับใครวะเมื่อกี้”หลังจากไอ้แฟนตัวดีผมมันออกมาจากห้องน้ำ
“ไอ้แป้ง กรูมีน้องดื้อแม่งโคตรเบื่อเลยวะ”ผมบอกมัน แล้วทิ้งตัวลงนอนบนโซฟา
“อย่างกับของกรูเชื่อฟังงั้นแหละ”ไอ้เข็มมันบอก แล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบกางเกงในออกมา แล้วหันมามองผมที่นอนยิ้มดูมันอยู่
“หันไปสิวะ..”ไอ้เข็มบอก
“มึงก็ใส่ไปดิแม่ง.อายเหี้ยไรวะ.”ผมบอกมัน แล้วยังไม่ยอมหุบยิ้ม
“บอกให้หันไป..”มันย้ำอีกครั้งผมเลยต้องเชื่อฟังมัน เลยตามเลย หันกลับไปอีกด้านให้หน้าติดโซฟา พอมันทำท่าจะใส่ ผมก็เลยหันกลับไปดู มันเสือกหันหน้ามาพอดีครับ
“ไอ้เหี้ยเป้..มึงแม่งหื่นชิบหาย.กรูบอกให้หันกลับไป”ไอ้เข็มมันหันมาด่า กางเกงในยังคาอยู่ตรงขามันอยู่เลยครับ ทำเอาผมหลุดหัวเราะออกไป มันคงอาย รีบใส่อย่างไวทันที
“เสร็จยัง.”ผมถามมัน
“เออ.”มีการตอบอีกครับ ผมหันไปดู
“ขาวจังวะมึงอะ.”ผมบอกมัน
“หลังสวยนะมึง.”ผมพูดบอกอีก ไอ้เข็มมันหันหลังทำเป็นข้นตู้เสื้อผ้า แบบหาขอ ไม่ยอมพูดไม่ยอมจากับผม
“อมชมพูด้วย”ผมก็ยังพูดต่อ นอนเอาแขนหนุนหัว ดูแฟนตัวเอง
“ก้นก็สวย.”พอผมพูดประโยคนี้เสร็จเท่านั้นแหละครับ มันหยิบเสื้อผ้าได้เดินเข้าห้องน้ำไปเลยครับ ฮ่าๆๆ ผมเลยไปดักรอมันหน้าห้องน้ำ สักพักมันออกมา
“หน้าแดงทำไมวะ”ผมแกล้งถาม ไอ้เข็มมันรีบจับหน้าตัวเอง
“ใครแดง..กรูไม่ได้แดง”มันพูดแล้วเดินไปแขวนผ้าขนหนู
“ตัวมึงหอมจัง.”ผมเดินเข้าไปกอดจากด้านหลัง ไอ้เข็มมันหยุดเดินทันที
“เมื่อไหร่จะเลิกมือปลาไหลกับกรูสักทีวะ”ไอ้เข็มมันบ่น
“อ่าว..ไม่ให้กรูทำกับมึงแล้วจะให้กรูไปทำกับใครละวะ”ผมบอกมัน แล้วเอาจมูกซุกไซร์ซอกคอ
“นั่นมันก็เรื่องของมึง.”ไอ้เข็มบอก
“งั้นแสดงว่ามึงยอมให้กรูไปเอากับคนอื่นงั้นสิ”ผมบอกมันด้วยอาการน้อยใจนิดๆที่มันไม่ค่อยจะแคร์ผมเท่าไหร่
มันเงียบไม่ตอบ
“ถ้ามึงบอกว่าได้กรูก็จะได้ไป”ผมบอกมัน แล้วคลายแขนที่กอดมันออกเล็กน้อย
“ตกลงว่ายังไง”ผมถามมันเบาๆ มันก็ยังเงียบไม่ตอบ
“เรื่องของมึง”มันตอบ
“อะไรก็เรื่องของมึงเรื่องของมึง..เรื่องของกรูมันไม่ใช่เรื่องของมึงรึไง”ผมเริ่มอารมณ์ขึ้น แล้วเลิกกอดมัน
ไอ้เข็มหันมามองหน้าผม
“มึงจะอารมณ์เสียทำไม”ไอ้เข็มมันพูด
“แล้วมึงจะไม่ให้กรูอารมณ์เสียได้ไง..ดูมึงพูดดิ..หมามันยังไม่อยากฟังเลย”ผมบอก
“แล้วมึงฟังทำไม.”ไอ้เข็มมันย้อนกับหน้านิ่งๆของมัน
“เออ..กรูมันเป็นควายมั้ง”ผมพูด แล้วเดินหนีมันมานั่งตรงโซฟา
ไอ้เข็มมันนั่งลงหน้าจอคอมไม่สนใจผม ผมเลยนอนลงบนโซฟาอีกครั้ง แล้วทำท่าหลับ แต่ที่จริงไม่หลับหรอกครับ
“มึงโกรธกรูหรอ..”ดูมันครับ ถามมาได้
“ไอ้เชี้ยเป้..กรูถามทำไมไม่ตอบ”ไอ้เข็มมันพูดอีก แถมเอาตีนมาสะกิดขาผม
“กรูมีสิทธิ์โกรธรึไง..กรูบอกว่าโกรธมันก็คงเรื่องของกรู..แล้วกรูคงต้องง้อตัวเองวะ”ผมพูดลืมตาไปมองหน้าไอ้คนตรงหน้า ตกลงหน้ามึงแสดงออกแบบไหน กรูอ่านอารมณ์ไม่ออก แล้วผมก็หันหน้าหนี
“ก็กรู....”มันเหมือนจะพูดอะไรแก้ตัวออกมาครับ แต่ก็ไม่พูด
“เดี๋ยวกรูกลับไปนอนบ้านนะ..”ผมลุกขึ้นยืน แล้วจะเดินไปเก็บเสื้อผ้า ที่จริงน้อยใจอะน้อยใจจริงๆครับ แต่ว่าตอนนี้อารมณ์มันมาคุ อยู่ไปเดี๋ยวทะเลาะกันอีก ไอ้เข็มมันยิ่งไม่ค่อยจะง้อผมอยู่ด้วยครับ
“กรูไม่ให้ไป.”.ไอ้เข็มมันเดินมากระชากเสื้อออกจากมือผม ในใจดีใจลึกๆโว้ย แต่วางฟอร์มไว้ก่อน
“กรูจะไปมันเรื่องของกรู”ผมบอกกวนตีนมันอีก
เพี้ยยยยยย
“มึงตบกรูทำไมเนี้ย.”ผมลูบหัวตัวเอง แล้วทำหน้าย่นถามมัน
“เรื่องของกรู กรูอยากตบมึงจะทำไม”มันตอบ แม่ง มึงช่วยลดศักดิ์ศรีและลดความอายมึงลงหน่อยได้มั้ย มันทำให้กรูเริ่มตามอารมณ์มึงไม่ถูกแล้วไอ้เชี้ยเข็ม
ผมจ้องหน้ามัน มันก็จ้องหน้าผมตอบครับ
“มึงอยากให้กรูไปมีคนอื่นจริงๆหรอ”ผมลดเสียงต่ำลงแล้วถามมัน ไอ้เข็มมันเงียบ แล้วหันหน้าหนี
“จริงหรอเข็ม”ผมถามมันย้ำเมื่อเห็นมันเงียบ
“กรูประชด..แม่ง ไอ้ควาย”ไอ้เข็มมันพูดกระแทกใส่หน้าผมเสียงดัง ก่อนที่จะลุกขึ้น เดินเข้าห้องน้ำไปซะงั้นอะครับ ผมรีบเดินตามไป แต่ว่ามันล๊อกประตู
“เข็ม..มึงเข้าไปทำไมอะ.”ผมเคาะประตูถามมัน
“เรื่องของกรู..อยากกลับก็กลับไปไอ้บ้า”มันตะโกนด่าเสียงดัง ทำเอาผมหยุดหัวเราะออกมา แต่ก็ยังเก็บเสียงหัวเราะตัวเองไว้ เพราะว่าถ้าได้หัวเราะออกไป ไอ้คนที่อายอยู่ข้างในได้ออกมากระทืบผมแล้วไล่ผมออกนอกบ้านจริงๆแน่ครับ
ผมเห็นมันไม่ออกมาสักที ยืนมองนาฬิกาเลยครับ ว่ามันจะอยู่ในนั้นอีกนาที ตอนนี้ผ่านไปสิบนาทีแล้ว ผมแกล้งเดินไปเปิดประตูแล้วปิดประตูทำเหมือนว่ามีคนเดินออกไปนะครับ แล้วเดินเบาๆมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ ไม่ถึงห้าวิมันเปิดประตูออกมาเลยครับ
“จ๊ะเอ๋..”ผมพูดแล้วยิ้มใส่มัน ไอ้เข็มตกใจ ตั้งตัวไม่ทันมันจะปิดประตูอีกรอบ แต่ผมดันเอาไว้ทันนะครับ
“มึงทำไมทำตัวแบบนี้วะ..กรูรักจะตายห่าแล้วเนี้ย”ผมเดินเข้าไปกอดมันไอ้เข็มมันพยายามดันผมออกเบาๆ แต่ไม่เป็นผล เพราะว่ามันดันเบาๆไงครับ มันก้มหน้าไม่ยอมเงยเลยทีเดียว ผมเลยหอมแก้มมันเข้าให้หนึ่งที
“กรูรักมึงนะ..จะไม่มีคนอื่นทั้งนั้น ถึงแม้มึงจะไล่กรูก็ตาม..”ผมพูดกระซิบข้างหูมัน แล้วจูบลงเบาๆ
“หน้าด้าน”มันด่าให้ ผมก็ยังยิ้มออกมา เพราะรู้ว่ามันด่าเพราะมันแก้ความอายของมันนะครับ
“ยอมรับ”ผมบอก แล้วเอามือลูบที่เอวมันเบาๆ
“กรูรักมึงนะ..กรูรักมึง”ผมบอกมันอีกครั้ง
“เออ.กรูรู้แล้ว พูดอยู่ได้”ไอ้เข็มเงยหน้ามาว่า แต่หลังจากนั้น ผมก็รีบประกบปากมันทันที
...
มาต่อแล้วหิหิ
อย่าถามว่าทำไมต่อช้า
เพราะว่าคนเขียนไม่ได้เลิกเร็วอย่างที่คิด คนเขียนไปพบอาจารย์มาเป็นการส่วนตัวอีกแล้ว กร๊ากก มีเรื่องตลอด
วันนี้ก็มาต่อแล้วนะค่ะ
มาเม้นติชมกันเยอะๆนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆ
ขอบคุณทุกคอมเม้นด้วยนะค่ะ
บับบายค่ะ
ป.ล. มาต่อหลายรอบแล้ว แต่ว่ากดวางไม่ได้ ลองมาห้าหกรอบ จนจะหมดความพยายาม รอบนี้รอบสุดท้าย แล้วไม่ได้ก็คงไม่มาแล้ว เหอะๆ
-
โอ๊ะ คนแรกเหรอเนี่ย o22
จิ้มก่อนเม้นทีหลังนะ :bye2:
-
ให้หมีเฝ้าเป้แทน เข็มคิดได้น่ารักเจรงๆ :man1:
แถมฟอร์มเยอะ ปากแข็ง ขี้อาย เข็มน่าร๊ากกก :m1:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง จูบแล้วทำไรต่ออะ :z1:
-
เกือบงอนคนเขียนไปนอนแล้วนะเนี่ย เห็นตอนใหม่มา ดีใจ หายง่วงเลย อิอิ
อ่านเสร็จ ก็มาเม้น แล้วก็จะไปนอนแระ หลับฝันดีทุกคนน๊า...
จุ๊บๆ :man1: :man1:
-
เมือไรจะได้กานเนีย
-
+1 ให้เบบี้เลย
ชอบคู่นี้ :man1:
ตอนหน้าต้อง :z1: น๊ะ !
55555555555555555 *
เป้กับเข็ม ๆๆๆ ฮิ้ว ๆๆๆๆ
-
:กอด1: :z1: :call: :z2:
-
เมือไรจะได้กานเนีย
ถามได้ตรงมากๆๆๆอ่ะ :m20: :m20:
จูบแล้วไงต่ออ่ะเบบี้ตัดค้างมาก
:serius2: :serius2:
-
:serius2: ย๊ากกก ว้าวุ่น
โห่ยยย ลุ้นหงะ คู่นี้ลุ้นมากมาย :m3:
-
คู่นี้นะเหมาะสมกันจริงๆๆ แข็งด้วยกันทั้งคู่ ถ้าไม่ยอมกันมีหวังชกกันแหลก
แต่นี่เข็มเริ่มอ่อนแล้วนะ แล้วก็หน้าแดงหลายรอบด้วย เป้รุกหนักวันนี้
มาลุ้นกันว่านอกจากจูบแล้วจะเกิดอะไรขึ้นอีกกกกกกกกกกกกในตอนหน้า
เป้เล่นปิดประตูตีแมวซะขนาดนี้ แมวจะรอดไหมเนี่ยยยยย..มีลุ้น :impress2:
-
To be continue
:z2: :z2: :z2:
-
เมื่อไหร่เข็มจะยอมเป้ล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
อาร๊ายยังไง
การภาวนาของเราจะเปนผลไหม๊น๊า
โอห์มเพี๊ยงงง !!
ได้กัน กัน ไดกัน วู้ ๆๆ
จัดไห้หน่อยน่ะค้าบบ เบบี๋ .. :call:
-
จูบแล้วๆๆๆ :-[
รอขั้นต่อไปนะค่ะ :impress2:
-
:z10: จับกด
-
เป้ก็น้ำอดน้ำทนดีมากมาย
เข็มก็ปากแข็งซ๊ะแม่เจ้า
ปล. จูบแล้วทำไรต่อง่ะ
:-[ :-[
-
คนแบบเข็มเนี่ยย แซวมันส์โคดดดดดด
เห่อ ๆๆ ๆ ถ้ามีเพื่อนแบบเข็ม คงได้แซวมันทุกวันหลังอาหารล่ะ
คนไร น่ารักเกิ๊นนนนนน
ชักอิจฉาเป้ขึ้นมาตะหงิดๆ :laugh:
น้องหมีน่ารักอ่ะ ,, เหตุผลแบบนี้นี่ เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า น่ารัก ๆๆ ๆๆๆ
รถของเป้ เข็มเค้าจะได้นั่งได้คนเดียววว ฮิ้ววววววว
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
มิน่าล่ะ เป้รัก เป้หลง :laugh:
ชอบที่เป้พูด ครับ กับเข็มอ้ะ ,, หล่อออออออ ( ยังไงวะ -*- )
ป.ล. จูบกันแร้วววว ,, คาดว่าพอจูบเสร็จปุ๊บตามด้วยตีนปั๊บ !?
-
อยากรู้จริงคู่นี้เมื่อไหร่มันจะ ... กันซะที อิๆ
-
เบ่บี๋ จัดหั้ยเป้หน่อยคร้าบบ
สงสารจับจิตอ่ะ แบบว่าไม่รุ้จะช่วยยังงัยและ
เดาจัยเข็มนี่ยากยิ่งกว่าไรดี ตามอารมยากมาก
แต่เป้โคดเจ๋งอ่ะ ตามทันตลอด เบ่บี๋ไม่สงสารมันหน่อยหรอคับ
จัดตอนน่ามาเอาจัยมานหน่อยนะครับ
ผมว่านี่ เข้มเปนคนที่หวงของมากแน่เลยอ่ะ
นี่ขนาดยังไม่เปนสามีภริยากัน ยังคิดไม่หั้ยครัยนั่งรถเป้เลยอ่ะ
ลองความสัมพันธืข้ามคืนนี้ไป เชื่อได้เลย เป้เอ๋ย ทำตัวนอกลู่นอกทางยากแน่ๆ คร้าบ
ว่าการบ้านน้องขิงอ่ะ ค่อยลุกขึ้นมาทำก็ได้นะ
เบ่บี๋ เอาฉากนั้นมาคั่นหน่อยนะครับ :o8:
พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
ชอบสไตล์นี้เลย
ไม่หวาน
ไม่ซึ้ง แต่รู้ว่ารัก
-
อีกนิดเดียวเอง สู้ๆ :a2:
:bye2:
-
งอน เข็ม แทนเป้อ่ะ
ถ้าไม่รักไม่ทนนะเนี่ย
รอ และ รอต่อไป ขอบคุณนะค่ะ เบบี้ ไปแหระ :bye2:
-
:z10: นี้คือสถานะของเป้กะเข็ม
คือยังไปไม่ถึงฝั่งเลย ค้างทุกที :เฮ้อ:
-
เข็มนี่ยังไงเนี่ย ไม่คิดที่หวานใส่เค้ามั้งเลยเหรอ
-
นี่สองคืนนี้ยังไม่ค่อยคืบหน้าเลยนะ
-
...... ให้กำลังใจท่านเบบี้ค่ะ สู้สู้นะค่ะ :กอด1: ....... ตอนต่อไปมีลุ้นป่ะเนี้ย ..... เหอ เหอ ซะทีเถ้อ .....
-
มะไหร่จะ :oo1: :oo1: :oo1:ซะที
-
ประกบ ปาก แล้วไงต่อ :oo1: :z1: :oo1:
-
คาดว่าอีกไม่นาน :oo1:นะคู่นี้
-
เมื่อไหร่จะได้ "อึ๊บ" ชะทีเป้คุง :call:
-
ให้ได้กันซะทีเหอะน้า... เค้ามีเลือดเก็บไว้เยอะจนจะล้นออกมาแระ
อยากได้เป้-เข็มตอนเลือดสาดอ่ะ คิคิคิ :oo1: :oo1:
-
โห่ย ยังบ้อมาเด้อหล่า (กรั๊ก ๆๆๆ) รออยู่เน่อ เป้ก๊ะเข็ม ติ๊ดชึ่ง ๆ :laugh5:
-
โหด เศร้า หวาน ติ่งต๋อง
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
ชอบเป้กะเข็มจัง
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อเลยนะคับ
-
ปากแข็งของแท้นะเนี่ยยยยยย
-
สาธุๆ อีกคนนะ คะ
ขอให้ได้กัน ได้กัน อิอิ :call:
น่ารักจังคู่นี้ ปากแข็งชะมัดเลยเข็มอ่ะ
-
โฮกกกกกกก
เป้กะเข็ม ชอบๆ ๆ ๆ ๆ คู่นี้มากมาย
สาธุ เมื่อไรเป้จะได้เข็ม
สงสารนะเนี่ย หุหุ
-
รักคู่นี้จังเรย :L1:
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
เป้ครับเข็ม มันปากแข็งอ่ะ :กอด1:
:bye2:
-
พี่เบบี้ค๊าบบบบบบบ
ไอว้อนนตอนต่อปายยยย :jul3:
มาต่อเร็วๆน้าาาา
สงสารเป้อ่ะค้างนานนแระ 555+
-
รออ่านค่ะ เบบี้
เป้น่าร๊ากกกก ตามใจ & เข้าใจเข็มตลอดเลย
จะรออ่านตอนเขา "รัก" กันนะ o13
-
เข็มยอมอ่อนให้เป้บ้างเถอะ
-
:z1: เป้เป้ แนะนำให้นะ
เข็มมันมากแข็งการแสดงมันฟ้องอยู่แล้วดิ
ปล้ำแม้งเลย สิ้นเรื่อง :haun4:
คนอ่านก็ลุ้นกันจนตัวโก่งหลังแล้วพี่เป้ยังใจเย็นอีกโว๊ย :serius2:
เด่ยวไปปล้ำเองซะเลยนิ :z3:
-
แค่จูบก็เริ่ดส์แล้ว!!!~
-
ตอนที่112 พิเศษ เป้กะเข็ม<จ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ>
“อื้อออ..พะ.พอก่อน”ไอ้เข็มมันหลุดปากพูดออกมาแล้วดันหน้าอกผม ผมรีบจับข้อมือมันทั้งสองข้างไว้ แล้วกดปากจูบมันแรงขึ้น ไอ้เข็มมันพยายามเบนหน้าหนี เอาดิ แรงใครดีกว่ากันอะ ต่างคนต่างไม่มีมืออะ เอาปากกับหน้าช่วยกันดัน
“ไอ้เป้...”ไอ้เข็มมันหลุดเรียกผมออกมา
“นะ..นิดเดียว.”ผมพูดบอกมัน พร้อมกับซุกไซร์ซอกคอเนียนๆของมันไม่หยุด
“ไม่ได้..”ไอ้เข็มมันออกแรงดันตัวผมมากขึ้น เหมือนมันจะคุมเกมส์ มันดันผมไปจนติดผนังห้องน้ำ ผมเลยรีบเอาแขนล๊อกเอวมันไว้
“แม่ง..”ไอ้เข็มสบทออกมาเหมือนมันไม่ทันเกมส์ผมครับ ผมยิ้มกว้างให้มัน
“ดะ.เดี๋ยว”มันยังไม่ทันได้พูดจบ ผมรีบคว้าคอมันแล้วประกบปากอีกครั้ง เสียงจ๊วบจ๊าบดังกลางห้องน้ำ ผมกดสะโพกมันให้ประชิดกับน้องชายผมกับน้องชายมันมากขึ้น มือก็ไล่ไปตามผิวสวยๆของมันที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“เดี๋ยวไอ้ข่าเข้ามาเห็น.ปล่อยก่อน”ไอ้เข็มมันออกแรงดันตัวผมออก เออ ลืม ไม่ได้ล๊อกประตูห้อง
“มันไปแล้ว”ผมพูดอู้อี้อยู่ในลำคอ
“ยังไอ้เหี้ยนี่นิ”มันด่าผม ผมก็ยิ้มออกมา ยิ่งด่ายิ่งชอบ กรูโรคจิตป่าววะเนี้ย
แต่ผมก็ยังไม่ยอมปล่อยกอดเอวมัน แล้วจ้องหน้ามันอยู่อย่างนั้น ไม่ได้ทำอะไร ไอ้เข็มหน้าแดงมองไปซ้ายทีขวาที่ไม่ยอมสบตาผม
“เรียนจบแล้วแต่งงานกันมั้ย”ผมพูดไปขำๆ มันนึกได้ประโยคนี้นะครับ เห็นไอ้คนตรงหน้าอาย มันก็ยิ่งอยากแกล้ง
“ไอ้เวร.”มันหันมาด่าผม แบบจะหลุดยิ้มนิดหน่อย ก่อนที่จะหันไปทางอื่น
“เรียนจบแล้วแต่งเลย”ผมบอกมันอีก
“ค่าตัวกรูแพง จ่ายไหวเปล่าละ”มันยังมีปากดีมาต่อล้อต่อเถียงกับผมอีกครับ
“เท่าไหร่พี่ก็จ่ายครับน้อง..ขอให้พี่ได้น้องแล้วกัน”ผมแซวมัน
“ไอ้เหี้ยนิ”ไอ้เข็มหันมาด่า แล้วหลุดยิ้มออกมา
ยิ่งผมเห็นหน้ามัน น้อยชายผมมันก็ยิ่งกรึ่มออกมา กรึ่มออกมาทีละนิด ไอ้เข็มมันเหมือนขยับตรงน้องชายมันออกจากผม แต่ว่าโดนผมกดไว้แน่นพร้อมกับมันที่ตั้งตัวไม่ทัน ทิ้งตัวลงมาทับผมเต็มๆ เนื้อประชิดเนื้อเลยครับ ถูกตัวมันกี่ทีก็ไม่เคยเบื่อสักครั้ง
ผมลูบแผ่นหลังมันเบาๆไปมา จนเลยไปบีบที่สะโพกมันจนไอ้เข็มสะดุ้งนิดๆ
ผมจูบลงที่ไหล่มัน ก่อนที่อีกมือจะคลึงที่ก้นมัน ไอ้เข็มมันก้มหน้าตรงไหล่ผมไม่ยอมพูดยอมจาเลยครับ
ก๊อกๆๆ
เสียงประตูเคาะดังออกมาจากข้างนอกห้อง ไอ้เข็มรีบผลักผมออกจากตัวมันทันที แล้วเดินออกไปนอกห้องน้ำ
“เฮีย...”เสียงไอ้ข่ามันดังออกมา ผมรีบเดินออกไปแล้วทำเป็นเล่นคอม
“มีไร..”ไอ้เข็มมันเปิดประตูถามน้องชายมัน
“ข่าจะออกไปข้างนอก..แต่ม๊ากับป๊าไม่อยู่ถ้าม๊ากับป๊ากลับมาบอกด้วยนะว่าข่าออกไปกับเพื่อน”ไอ้ข่ามันพูด
“เออ..แล้วอย่ากลับดึกละ.กรูโทรไปรับโทรศัพท์ด้วยถ้ากรูโทรไม่ติดนะ มึงโดน”ไอ้เข็มมันขู่น้องมัน
“รู้แล้วนะเฮีย..ไปนะ”ไอ้ข่าพูดเสร็จ มันก็เดินจากไป ผมรีบเดินไปหาไอ้เข็มที่ยืนอยู่ตรงประตูห้อง
“อะไร.”ไอ้เข็มมันหันมาถามแล้วทำหน้างง
“ต่อจากเมื่อกี้ไง”ผมพูดแล้วยิ้ม ก่อนที่จะเดินไปปิดประตูห้องล๊อกเรียบร้อย เหอะๆ
ไอ้เข็มมันรีบเดินหนีผม ไปนั่งอยู่หน้าจอคอม ฮ่าๆ มันคงหาที่อายไม่ได้อะครับ เลยต้องพึ่งคอม
“เข็มคราบ..หันมาหาเป้หน่อยดิ”ผมเรียกมันแล้วทำเสียงสตอร์เบอร์รี่หน่อย
“อุบาท”มันว่าให้ ผมไปลากเก้าอี้มาอีกตัว แล้วนั่งลงข้างๆผม เอาดิ น้ำไม่แตกกรูไม่หยุดเซ้าซี้มึงหรอกไอ้เข็ม
“อย่าดิวะ”ไอ้เข็มมันพูด แล้วเอาขาหลบมือผม ที่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวขาอ่อนมันครับ ผมรีบล้วงลึกเข้าไปข้างในก่อนที่ไอ้เข็มมันจะหลับแล้ว และก็เสร็จโจร ผมคว้าหมับเข้าน้องชายมันอย่างจัง ก่อนที่ไอ้เข็มมันจะเบี่ยงตัวลุกขึ้นยืน ผมยืนตาม มือก็ไม่ยอมปล่อยครับ
ไอ้เข็มพยายามดันมือผมออก แต่ยิ่งดัน ผมก็ยิ่งจับแน่นขึ้นแล้วเดินเข้าประชิดตัวไอ้เข็ม ก่อนที่ไอ้เข็มมันจะเดินถอยห่างจากผม แต่แล้วต่างคนก็ล้มลงบนเตียงนอนของมันผมปล่อยมือออกจากน้องชายมัน
“เป้..”ไอ้เข็มมันเรียกชื่อผมเบาๆ
“กรูว่ามึงเริ่มหื่นขึ้นทุกวันๆแล้วนะ”ไอ้เข็มมันพูดบอก พร้อมกับหน้างอๆของมัน
“หึหึ..”ผมยิ้มให้ แล้วเอาจมูกผมไปชนกับจมูกมัน พร้อมกับน้องชายที่ชนกันอยู่ มีแค่เนื้อผ้าบางๆกั้นไว้
“มึงก็ใช่จะไม่รู้สึกนิ”ผมแซวมัน หน้าไอ้เข็มแดงขึ้นทันที ผมเริ่มขยับส่วนนั้นช้าๆให้มันถูไปมา
“อย่าขยับสิวะ”ไอ้เข็มมันพูดติดๆขัดๆบอกผม แล้วพยายามดันหน้าอกผมออก ผมรีบจับข้อมือมันไว้ แต่ไอ้เข็มเสือกดิ้นซะงั้น
“มึงอย่าดิ้นดิวะ.”.ผมบอกมัน แล้วพยายามควบคุมการดิ้นของมัน
“ไอ้เข็ม..”ผมเริ่มขึ้นเสียง ฮ่าๆ ผมรีบเอามือทั้งสองข้างของผม จับขาของไอ้เข็มที่พยายามจะถีบผมนั้นให้อ้าออกตอนแรกมันก็ไม่น่าจะประสบผลสำเร็จ แต่ว่าผมก็ทำจนสำเร็จครับ จนตัวผมไปอยู่ตรงกลางระหว่างตัวมัน
“อืออ..”ผมทำเสียงในลำคอเบาๆ แกล้งมันครับ ไอ้เข็มยิ่งทำหน้าโมโหใหญ่เลยครับ ฮ่าๆๆ
“ไอ้เป้..ถ้ามึงไม่หยุดนะ..”ไอ้เข็มมันเริ่มหาบทมาขู่ผมแล้วครับ
“จะทำไมจ๊ะที่รัก..หืม”ผมแกล้งมันมากขึ้น แล้วดันขามันให้อ้าขึ้นกว่าเดิม แล้วเอาน้องชายถูไถไปมาตรงส่วนนั้น
“ไอ้เหี้ยเป้...”ไอ้เข็มมันเรียกชื่อผมแทบจะตะคอก แล้วพยายามดิ้น ทั้งตบหัวผม ทั้งจิกหัว ผมจับขามันแน่นขึ้นไม่ยอมปล่อย เรื่องอะไรกรูจะปล่อยให้โง่วะ
พร้อมกับรอยยิ้มอันทรงพลังนี้ ทำให้ไอ้เข็มยิ่งของขึ้นครับ กร๊ากก ผมรีบใช้ปากในการเล้าโลม และมือไม้ที่ใช้การไม่หยุดหย่อนกับการลูบไร้ทั่วตัวมัน แรกๆก็ดิ้นดีอยู่หรอก หลังๆชักเคลิ้มไปแล้วครับ ผมเอื้อมมือไปลูบน้องชายไอ้เข็มเบาๆ ก่อนที่จะประกบปากจูบมันอีกครั้ง แล้วอาศัยช่วงจังหวะนั้น รีบถอดบ๊อกเซอร์กับกางเกงในมันออกทันที ไอ้เข็มมันไม่ทันระวัง กำลังจะเอามือมาดึงไว้ แต่ก็ไม่ทันผมแล้วครับ
“อือ...”ไอ้เข็มครางออกมา เมื่อผมขบเม้นเข้าที่ยอดอกชูชันของมัน พร้อมกับอีกมือที่นวดคลึงไม่หยุด
“อา..”เสียงขาดๆหายๆของไอ้เข็มที่เหมือนพยายามจะเก็บเสียงไว้ ไม่ให้ผมได้ยิน ทำเอาผมอยากจะแกล้งมันมากขึ้น
ผมไล่ลิ้นมาจนถึงหน้าท้องที่เป็นลอนน้อยๆของมัน ก่อนที่จะแยงลิ้นเข้าไปในสะดือ ไอ้เข็มเกร็งหน้าท้องแน่น มือก็จับอยู่ที่หัวผม ก่อนที่ผมจะไล่ลิ้นต่ำลงไป
“อือ....อะ เป้”ไอ้เข็มครางเรียกชื่อผมออกมา เหมือนโดนขัดใจ ที่ผมไม่ยอมก้มลงไปให้ความสุขกับน้องชายมันเหมือนทุกครั้ง ผมไล่ลิ้นกลับขึ้นมาข้างบน แล้วจูบมันอีกครั้ง แลกลิ้นกันนัวเนียไปหมด ปากไอ้เข็มเปื้อนน้ำลายนิดๆ เพราะผมเล่นไม่ยอมหยุด แล้วจับมือไอ้เข็มมาจับที่น้องชายผม ที่มันแข็งได้ที่แล้ว ผมจับมือมันลูบไปมา จนมันบังคับมือตัวเองให้ลูบน้องชายผมผ่านเนื้อผ้าอย่างรู้งาน
“อืออ..”ผมครางออกมา เมื่อไอ้เข็มมันล้วงเข้าไปใต้ผ้าบ๊อกเซอร์นั้น ผมจับมือไอ้เข็มออก แล้วเลื่อนต่ำลงมาจนถึงสะดือมัน จับน้องชายมันรูดเบาๆ ไอ้เข็มตัวเกร็งมากขึ้น เมื่อผมแตะปลายลิ้นตรงที่หัวปลายมัน น้ำเยิ้มๆไหลออกมา ทำเอาอารมณ์ผมแทบพุ่งกระจาย
“อือ..........อะ...”ไอ้เข็มมันส่งเสียงครางเบาๆ เซ็กซี่ชิบหาย ว่าที่เมีย แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นเมียกรูนิ ผมชักน้องชายให้มันเบาๆ ก่อนที่จะประเคนความเสียวให้มันอย่างครบครัน ไอ้เข็มครางไม่หยุด พร้อมกับจับหัวผม เหมือนบังคับไปด้วย ผมเอาปากออกจากน้องชายมันได้ ก็ลงลิ้นมาจนถึงพวงไข่ ลิ้นฉกได้เท่าไหร่ฉกไม่ยั้งครับ เสียงไอ้คนที่นอนอยู่ก็ครวญครางได้ใจจริงๆ ผมขบเข้าที่พวงแผดมันเบาๆ ก่อนที่จะไล่ลิ้นต่ำลงมา
“อย่า...”ไอ้เข็มมันรีบกระเถิบตัวหนีผมทันที แล้วรีบชันศอกขึ้นมองผม ที่หน้าอยู่ไอ้ตรงนั้นมัน หน้าตาแดงก่ำ ไม่รู้เพราะเสียวหรือเพราะอายกันแน่ ผมรีบใช้มือทั้งสอง รั้งขามันให้กลับเข้าที่เหมือนเดิม แต่รู้สึกไอ้เจ้าตัวมันจะหวงอีตรงนั้นเหลือเกินครับ มันยังดันตัวเองที่จะไม่เขยิบมาตามแรง แต่ในเมื่อมันมาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ขอกรูลงลิ้นหน่อยเหอะ แค่นั้นกรูก็พอใจละ ฮ่าๆ หื่นชิบหายกรู
“อือ...อย่าไอ้เป้..”ไอ้เข็มมันพยายามปิดส่วนนั้นมันไว้ ยิ่งมันทำแบบนั้น น้องชายผมก็ยิ่งเด้งสู้เมื่อเห็นไอ้คนที่อายมันปิดไว้แบบเขินๆ ผมรีบซุกหน้าลงไปอีกครั้ง พร้อมกับไล่ลิ้นไม่หยุด จนมือไอ้เข็มเริ่มอ่อน ผมจับมือไอ้เข็มออก เพื่อที่จะเปิดทางให้สะดวกขึ้น
“ฮา....ฮา....”เสียงไอ้เข็มครางเบาๆ กับเสียงหายใจถี่ๆของมัน ผมแยงลิ้นลงไปทำเอาไอ้เข็มสะดุ้งนิดๆ พร้อมกับฉกลิ้นไม่หยุดหย่อน จนตรงส่วนนั้นแฉะไปหมด
“อะ.....อึก.”ไอ้เข็มครางออกมา พร้อมกับสะดุ้งที่ผมห่อลิ้นแยงเข้าไป
“เป้....”ไอ้เข็มครางเสียกระเส่าเรียกผม ไอ้เชี้ยเข็ม ไอ้เวร เสียงมึงโคตรกระตุ้นอารมณ์กรูเลย รู้ตัวมั้ย ไอ้สัดเอ้ย
ผมแยงลิ้นอยู่อย่างนั้นจนไอ้เข็มหายใจหอบถี่ พอผมเอาลิ้นออกมา มันก็เหมือนโล่งถอนหายใจไปเลยครับ ผมเอานิ้วลูบเบาๆแล้วชันตัวขึ้นไปจูบที่ซอกคอมัน
“ขอได้มั้ย..”ผมกระซิบถาม พร้อมกับมือที่ลูบตรงนั้นไม่หยุด เขี่ยไปมาจนตัวไอ้เข็มมันขนลุก
“มะ...ไม่เอา..”ไอ้เข็มมันหลุดเสียงพูดออกมาพร้อมกับมือที่ดันหน้าอกผมเบาๆ ชอบตอนมันดันแบบนี้จริงๆครับ มันน่ารักอะ แล้วหันหน้าแบบไม่ยอมสู้หน้าผม น่ารัก น่าฟัดมากเลยคราบ
“ทำไมอะ...”ผมถามมันอย่างเสียงไม่ได้จริงจังเท่าไหร่ ก็แค่อยากรู้
“กรูยังไม่พร้อม.”มันบอกผม ผมจับหน้ามันให้หันกลับมามองหน้าผมทันทีที่มันพูดเสร็จ
“กลัวอะไร..”ผมถามมัน ไอ้เข็มมันจ้องหน้าผมตอบ
“หืม..บอกกรูมาสิ.”ผมถามมันอีกครั้ง เมื่อไอ้เข็มดูลังเลใจที่จะตอบ
“กรูกลัว กรูยังไม่พร้อมจริงๆนะ”ไอ้เข็มมันพูด เหมือนจะกลัวผมโกรธมันครับ ผมจูบลงที่หน้าผากมันเบาๆ
“ไม่พร้อมกรูก็ไม่บังคับมึงหรอก.. กรูรักมึงนะ ไม่ว่าเมื่อไหร่กรูก็รอได้”ผมบอกมัน แล้วยิ้มให้มัน ไอ้เข็มมันจ้องหน้าผมไม่หยุด
“มึงทนได้จริงๆนะ.”ไอ้เข็มมันถามเพื่อความแน่ใจแล้วทำหน้าเหมือนเด็กดีใจที่สมหวังอย่างนั้น
“อืม..”ผมตอบมัน แล้วลูบหัวมันเบาๆ
“แต่ตอนนี้กรูขอ..นิดนึงได้ป่ะ”ผมทำเล่นหน้าเล่นตาใส่มัน
“ทำไร.”มันเริ่มทำสีหน้าระแวงอย่างเห็นได้ชัดครับ
“น่า..ไม่ใส่หรอก”ผมบอกมัน แล้วก้มลงจูบมันอีกครั้ง ก่อนที่เพลงรักจะเริ่มขึ้นอีกรอบครับ
“โอ๊ะ....” เสียงไอ้เข็ม
“ซี๊ดด..”เสียงผมเองครับ
“อย่าใส่นะ..”ไอ้เข็มบอกย้ำเตือนผมอีกรอบ เพราะว่าตอนนี้ผมจับมันนอนหันหลัง แล้วเอาน้องชายผมถูไถอยู่ตรงร่องก้นมันอย่างเอาเป็นเอาตาย เอาวะ ไม่ได้ใส่กรูขอแบบนี้ก็ยังดี แค่กรูเห็นก้นมึงกรูก็สามารถแตกได้แล้วไอ้เข็ม รูมันอมชมพูดเกือบแดง เพราถูกกระตุ้นจากลิ้นผมเมื่อกี้ พร้อมกับตอนนี้ก้นมันเยิ้มไปด้วยน้ำรักของผม กับน้ำลายผมเมื่อกี้นะครับ หิหิ
“อืม...”ผมตอบได้คำเดียว พร้อมกับจับก้นไอ้เข็มแน่น น้องชายของผมไปอยู่ ณ ตรงกลาง แม่ง แค่นิดเดียวกรูก็เสียบเข้าไปได้แล้ว ผมเห็นรูแดงๆของมัน นี่ล่อตาล่อใจเป็นเหลือเกินครับ
“อึก...เป้..”ไอ้เข็มครางออกมาเมื่อผม ทำน้องชายเล่นไปมา เหมือนจะใส่เข้าไปในนั้น แต่ดันเอาสีไปมาพร้อมกับขยับไปด้วย ผมจับน้องชาย แล้วเอาหัวไปจ่อไปตรงปากประตู
“อย่านะ..”ไอ้เข็มมันร้องบอกเสียงกระเส่า
“อืออ..ไม่ใส่หรอก..อย่าหันมาสิ”ผมดันหลังมันให้หันกลับ พร้อมกับเขี่ยน้องชายเล่นที่ปากประตู น่าล่อชิบหาย คนห่าไรวะ ผมทิ้งตัวลงนอนตามมันแต่ว่ายังยันแขนไว้ยันขาไว้แบบไม่ได้นอนหมด แล้วจับก้นมันแน่นขึ้น แล้วถูไถไปมาเบาๆ ไอ้คนข้างล่างครางหอบถี่เป็นจังหวะ
“ซี๊ดดด..เข็ม..อะ”ผมครางออกมา พร้อมกับขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ ก้นมันแดงไปหมด เพราะว่าเกิดจากรอยบีบก้นของมันแน่น ผมเอื้อมมือไปจับน้องชายไอ้เข็มดูว่ายังแข็งอยู่รึป่าว หึ ยังแข็งอยู่ครับ แข็งมากด้วย
“เสียวมั้ยมึง.”ผมกระซิบถามมัน ไอ้เข็มเงียบ ไม่ตอบ ได้แต่เอาหน้าซุกที่นอนไปมา ผมจูบไซร์ที่หลังมันไม่หยุด จนขยับสะโพกแรงขึ้น เร็วขึ้น เสียงผมครางออกมาเกือบดัง ด้วยความเสียวสุดตรีน นี่กรูถ้าจะบ้า ขนาดไม่ได้เอาเข้ายังขนาดนี้ ถ้ากรูเอาเข้าไป สงสัยล่อทั้งวันทั้งคืนแหงๆ ไอ้เข็มมันคงทนไม่ไหว เอื้อมมือมาชักน้องชายตัวเองไปด้วย ด้วยที่ว่าผมไม่สามารถไปชักให้มันได้ เพราะว่าผมได้จับก้นมันไว้ทั้งสองกำมือ
“เข็ม...ชอบมั้ย..อึก”ผมถามมันเสียงขาดๆหายๆ
“เข็มครับ.บอกหน่อยสิครับ..ชอบของเป้รึป่าว.”ผมยังถามมันต่อ เพราะมันไม่ยอมให้คำตอบกับผมครับ ผมยิ่งได้ใจ ขยับสะโพกเร็วขึ้น พร้อมกับครางที่ข้างหูมันเรียกอารมณ์
“อึก..อือ...อะ.............ฮา..”ไอ้เข็มครางไม่หยุด
“เข็มบอกเป้สิ..เร็วๆ.”ผมยังอยากที่จะได้คำตอบมัน แต่มันยังเงียบไม่ยอมตอบ ผมเริ่มขยับช้าลงๆ จนหยุดในที่สุด
“บอกสิ..ไม่งั้นกรูไม่ทำต่อนะ.”ผมบอกมัน พร้อมกับเอาหัวน้องชายถูไถไปตรงปากประตู
“อึก...”ไอ้เข็มซุกหน้าเข้าที่นอน
“อยากได้มั้ยครับ..หือ..ชอบขอบกรูรึป่าว.”ผมกระซิบถามที่ซอกหู พร้อมกับกัดเข้าที่คอมันเบาๆไอ้เข็มมันสะดุ้ง พรางหดคอเล็กน้อย
“เข็มครับ.. จะไม่ไหวแล้วนะ..บอกเร็วๆสิ..”ผมพูดไม่หยุด
“ชอบรึป่าว..”ผมถามมันอีกครั้ง
“ชะ..ชอบ.”ไอ้เข็มพูดเสียงอู้อี้ออกมา ทำเอาผมยิ้มให้กับคำตอบของมัน ตัวไอ้เข็มเริ่มแดงมากขึ้น มากขึ้น ผมเริ่มจับก้นมัน แล้วขยับสะโพกต่อ
“รีบเสร็จสิเป้..เดี๋ยวป๊ากับม๊ามา”มันพูดเตือนผม มีเตือนอีกนะครับ หึหึ
“เรียกกรูว่าผัวดิ.จะได้แตกไวๆ”ผมแกล้งมัน แล้วเด้งเอวสวนไม่หยุด
“ไอ้ส้นตีน..”เสียงไอ้เข็มด่าผมชัดแจ๋ว แต่เรื่องไรผมจะสนใจ ยิ่งมาด่า ผมก็ยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น ไม่รู้ทำไม ช้อบชอบครับ
“เรียกผัวสิ..นะ.อะ..”ผมพูดไปเสียงขาดๆหายๆ ไอ้เข็มก็ครางไม่หยุด กำผ้าปูที่นอนแน่น
“ไม่..”เสียงไอ้เข็มมันตอบมาเบาๆ แต่ดูหนักแน่นเหลือเกินครับ
“อึก..ซี๊ดด...อะ เข็มม..”ผมดันครางชื่อมันแทนด้วยความเงี่ยนสุดตีนครับ ไอ้เข็มมันรีบชักน้องชายมันเร็วขึ้น
“อึก.... อืม.... เป้.. เป้..”เสียงไอ้เข็มมันครางชื่อผม แค่นั้นก็จะแตกอยู่มะรอมมะร่อ แล้วครับ
“เอาสิ... ออกเลย..”ผมกระซิบบอกมัน แล้วเอามือไปบีบหัวนมมัน ไปมา จนไอ้เข็มครางไม่ได้ศัพท์
“อืออออ...ฮา...”ไอ้เข็มทิ้งท้ายเสียงเซ็กซี่ของมัน ก่อนที่จะทำให้ผมระเบิดอารมณ์ออกมา ผมดันตัวเองขึ้น แล้วเอาอีกมือ แหวกก้นไอ้เข็มออก จนเห็นประตูสีชมพูด โอ้ย ใครก็ได้ช่วยกรูที ตอนนี้เบื้องหน้าผมเป็นแบบนี้ผมก็จะแย่แล้วครับ ยิ่งพอนึกถ้าได้มุดเข้าไปละก็ ไอ้น้องชายผมมันกระตุกงืดๆ ผมเร่งมือชักตัวเองอย่างเร็วและแรงขึ้น
“โอ้ยยย...ไม่ไหวแล้ว.. อึก..อืออ..ฮา....”สิ้นเสียงผม น้ำมันก็พุ่งฉีดออกมาเป็นทาง จนเปื้อนประตูไอ้เข็มไปหมด ผมเอาหัวถูไปถูมาเบาๆ หลับตาหายใจหอบอยู่อย่างนั้นสักพัก ก่อนจะนอนลงไปแต่ว่ายังดันแขนตัวเองไม่ให้ทับไอ้คนข้างล่าง พร้อมกับจูบที่ต้นคอเบาๆ
“เปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วย”ดูครับ มันยังมีแรงบอกผม ทั้งๆที่ตามันยังหลับอยู่เลยครับ
“น้ำมึง ไม่ใช่ของกรู..ของกรูอยู่ตรงนี้.. คงต้องเช็ดตรงนี้วะ”ผมแกล้งมัน พร้อมกับเอาน้องชายดันไปมา
“ออกไปเลย..แม่ง” ไอ้เข็มมันผลิกตัวกลับเป็นนอกหงาย แล้วคิ้วขมวดใส่หน้าผม ผมยิ้มให้มัน อย่างไม่รู้สึกรู้สา
“ทำไม..เมื่อกี้ยังครางไม่หยุดอยู่เลย..ไม่ลองหน่อยหรอ..เอาเข้าไป มันส์กว่านี้เยอะนะมึง”ผมแกล้งแซวไอ้คนขี้อายตรงหน้าต่อ
“โอ้ยย...”ผมได้แต่ร้องออกมา เพราะตอนนี้โดนถีบเต็มๆ ตกลงมาที่พื้นแล้วครับ ขอบอกว่ามันยันมาเต็มๆตีนเลยครับ
“หึหึ.. หื่นดีนักมึง.”ไอ้เข็มมันยิ้มเยาะ ก่อนที่จะเดินหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป ไม่สนใจผมที่นั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ตรงนี้เลยครับ
ผมลุกขึ้น แม่ง เจ็บก้นชิบเลยครับ มองดูผ้าปูที่นอน เปื้อนเพราะไอ้ตัวดีที่เดินเข้าห้องน้ำไปนั้นแหละครับ ผมดึงออกมา แล้วเดินไปหาผ้าปูที่นอนในตู้เสื้อผ้าใหม่ ก่อนที่จะนุ่งผ้าขนหนูให้ตัวเอง
“เดี๋ยวค่อยเปลี่ยนละกัน”ผมพูดกับตัวเอง แล้ววางผ้าที่เปื้อนไว้ตรงพื้น แล้วเอาผ้าผืนใหม่มาวางไว้บนเตียง
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโซฟา
“ว่าไง..”ผมทันไอ้น้องสาวผม
“พี่เป้มารับแป้งหน่อยดิ.”ไอ้แป้งมันพูดกรอกสายมาประโยคแรก
“อยู่ไหน”ผมถามมัน
“อยู่ร้าน........................อะ..”ไอ้แป้งมันพูดบอก แต่เสียงมันไม่ปกติ ผมรูได้ ว่าทำเสียงแบบนี้ต้องมีความผิด แล้วไม่อยากให้ผมรู้ เพราะเห็นผมอย่างนี้นะครับ เวลามันผิดหรือขัดใจผมทีไร ระเบิดลงทุกทีครับ ระงับอารมณ์ไม่เคยอยู่
“ไปทำอะไรที่นั้น”ผมถามันอีก เพราะไอ้น้องผม ถ้าไม่ถามมันจะไม่บอกครับ เพราะว่ามันผิดไง
“แป้งมากินไอติมกับเพื่อนอะ”ไอ้แป้งมันพูดบอก แต่แบบนี้ผิดปกติแน่ๆครับ
“แล้วทำไมไม่ให้เพื่อนมาส่ง.”ผมถามมัน เพราะว่ากลับมาบ้านทีไร เพื่อนต้องมาส่งทุกทีไปครับ
“เกรงใจ”ไอ้แป้งบอก
“อย่าโกหก..พี่ไม่ชอบ”ผมบอกมัน เสียงเริ่มแข็งมันก็คงรู้
“คือว่าแป้ง....”ไอ้แป้งมันอ้ำอึ้งไม่ยอมพูด
“แป้ง..แป้ง มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนนะ”เสียงใครวะ
“เสียงใคร”ผมรีบถามมันทันที
“เพื่อนนะ”ไอ้แป้งรีบพูด แล้วเหมือนเสียงมันกำลังเดินครับ
“พี่ถามว่าเสียงใคร”ผมกระแทกเสียงลงไป
“แป้ง..มาคุยกับหนุ่มก่อนนะ..”เสียงผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ครับ มันพูด เหมือนมันเป็นเจ้าของน้องสาวผมงั้นแหละ
“ปล่อยแป้งนะ..”เสียงไอ้แป้งว่าให้ ผมเริ่มร้อนรนแล้วครับ เอาไงดีเนี้ย เกิดอะไรขึ้นกับน้องกรูวะ
“แป้งรอพี่ตรงนั้นนะ..เข้าใจมั้ย แป้ง แป้ง”ผมตะโกนใส่มัน เหมือนมันจะไม่ฟังผมเลยครับ แล้วสายก็ตัดไป
“มีอะไรวะ..”ผมหันไปตามเสียงจากทางด้านหลัง
“โทรหาไอ้ข้าว..บอกให้ไอ้ข้าวไปดูไอ้แป้งที่ร้านไอติม.....................หน่อยดิ.”ผมรีบบอกไอ้เข็ม แล้วรีบใส่กางเกง ไอ้เข็มมันก็ทำหน้างงๆ เหมือนกับว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มันก็ไม่ถาม หัวมันไวกว่าก่อนที่จะรีบโทรบอกไอ้ข้าว เพราะว่าบ้านไอ้ข้าวมันอยู่ใกล้แถวนั้นนะครับ ไอ้แป้งวางโทรศัพท์ไปแล้ว ผมรีบใส่กางเกงอย่างลวกๆ ก่อนที่จะหยิบเสื้อยืดมาใส่ แล้วรีบหยิบกุญแจกับกระเป๋าตังกับโทรศัพท์อย่างเร็ว
“เดี๋ยวๆ รอกรูด้วย”ไอ้เข็มมันรีบพูด แต่ว่าใจผมมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วครับ ไอ้คนชื่อหนุ่มเป็นใคร มันเป็นใคร
“ฝากบอกแป้งด้วยนะครับว่าหนุ่มโทรมา”ใช่ ไอ้คนที่โทรมาตอนนั้นแน่ๆ ตอนนั้นผมเป็นคนรับโทรศัพท์บ้านนะครับ แล้วไอ้แป้งไม่อยู่บ้าน ผมเดินวนไปวนมาเหมือนฆ่าเวลาทีไอ้เข็มกำลังใส่เสื้อผ้าอย่างร้อนรน
“กรูไปรอข้างล่างนะ..”ผมรีบบอกมัน ไอ้เข็มพยักหน้า แล้วหยิบกางเกงมาใส่ ผมลงไปสตาร์ทรถรอ
ประมาณไม่ถึงห้านาทีไอ้เข็มก็วิ่งลงมา มันเดินเข้าไปบอกไอ้ขิมที่ออฟฟิตทำงานของป๊ามัน ว่าจะออกไปข้างนอกกับผมมั้งครับ คนงานกับพนักงงานก็อยู่ ที่นี่คงไม่มีอะไร ไอ้เข็มรีบวิ่งมา แล้วปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว
“โทรหาน้องกรูให้หน่อย”ผมยื่นโทรศัพท์ให้มัน ไอ้เข็มรับไปโทร
“ไม่รับวะ”ไอ้เข็มบอก มันทำหน้าเสียๆให้ผมนิดนึง เพราะคงรู้ว่าถ้าผมโกรธและโมโหขึ้นมา อารมณ์มันเอาไม่อยู่ครับ ที่จริงมันก็เป็นกันทุกคน แต่ว่าตอนนี้ไอ้เข็มมันคงกลัวว่าอยู่ในสถานะต้องห้ามปรามผมซะมั้งครับ
“งั้นโทรหาไอ้ข้าว”ผมบอกมัน ไอ้เข็มมันก็รีบกดโทร
“เจอมั้ยวะ..”เสียงไอ้เข็มถาม
“เออๆ..กรูกำลังรีบไป..”ไอ้เข็มบอก ผมนิ่งขับรถรอคำตอบจากมัน
“ไม่เจอวะ..ไอ้ข้าวอยู่ที่ร้านแล้ว กำลังถามเจ้าของร้านอยู่”ไอ้เข็มบอก ผมเริ่มเหยียบคันเร่งเร็วขึ้น ไอ้แป้งมันเป็นคนชอบเที่ยว แล้วก็ติดเพื่อนนะครับ เป็นคนหัวอ่อน ตามคนไม่ทัน แล้วก็ไม่ใช่สู้คน มีคนมาหาเรื่องมันก็บ่อย เพราะว่ามันชอบแต่งตัว แล้วก็หน้าตาดี ทำให้มันก็มีคนมาชอบ แล้วก็จะมีปัญหาบ่อยๆ แล้วกับไอ้การที่มันแรงไปวันๆ แล้วก็มีคนไม่ชอบขี้หน้ามันด้วยครับ มันก็ไม่ใช่คนที่จะสู้คนแบบไปตบตีกับคนอื่นไหว เพราะว่าผอมซะ เรี่ยวแรงแทบจะไม่มี ผมจับมันทีกระดูกแทบจะหักครับ
แล้วมันก็ไม่ค่อยจะเชื่อฟังผม มันชอบโกหก แล้วผมก็จะจับโกหกมันได้ตลอด ผมละเอือมกับมัน แต่ยังไงก็น้องสาว ที่ปล่อยมันเพราะว่าอยากให้มันใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง ที่ห่วงก็ห่วงครับ แต่ทำไงได้ คนเราต้องใช้ชีวิตด้วยตนเอง ผมจะมาเลี้ยงน้องเหมือนไข่ในหินก็ไม่ได้ แต่ตรงนี้ก็คือข้อเสียเช่นกัน ผมคงปล่อยมันมากเกินไป และทั้งๆที่รู้ว่าน้องตัวเองดูแลตัวเองไม่ได้
กว่าที่จะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย รถผมก็มาจอดอยู่ที่ร้านแล้วครับ
ผมหันไปเห็นรถไอ้ข้าวมันจอดอยู่ แต่ว่าเพื่อนๆนี่มากันครบเลยครับ ผมรีบเดินเข้าไปในร้าน คนในร้านก็คงงงกันนะครับ ว่าพวกผมมาทำอะไรกันเป็นกลุ่ม
“ไอ้ข้าว..”ผมเรียกชื่อมัน
ไอ้ข้าวหน้าเครียดนิดๆ ก่อนจะบอกผม
“เจ้าของร้านบอกว่า น้องมึงทะเลาะกับไอ้ผู้ชายที่มาด้วย..แล้วมีปากมีเสียงกันไอ้ผู้ชายไม่ยอมอะไรสักอย่างเนี้ยแหละ แป้งมันก็จะเดินหนี แต่ว่ามันไม่ยอม จนหนีออกไปนอกร้านนั้นแหละ เค้าก็ไม่ได้ตามไปดู”ไอ้ข้าวมันเล่า ผมเริ่มหน้าเสีย เอาไงดีวะ แม่กับพ่อก็อยู่ต่างประเทศ แล้วผมก็ไม่ต้องการให้พวกท่านรู้ด้วย เดี๋ยวได้แห่กันกลับมางานการไม่ต้องทำกับพอดี
“เดี๋ยวกรูมา”ผมบอกไอ้ข้าว แล้ววิ่งไปที่รถ พร้อมกับหยิบสมุดที่จดเบอร์เพื่อนไอ้แป้งไว้นะครับ ที่จริงในเครื่องผมก็มีเบอร์เพื่อนไอ้แป้งที่สนิทๆแหละครับ แต่ว่าในสมุดนี่ผมจดไว้หมดเลยครับ เพราะผมเคยไปเปิดโทรศัพท์มันแล้วก็แอบจดไว้นะครับ สมุดเฟรนชิบมันแต่ละรุ่นด้วย ผมจะได้รู้ว่าผมรู้จักใครไม่รู้จักใคร
ผมวิ่งกลับเข้ามาในร้าน เพราะว่าข้างนอกมันร้อนมากเลยนะครับ
“อะ..โทรให้กรูเลยคนละเบอร์แล้วถามว่าใครรู้จักไอ้คนชื่อหนุ่มบ้าง”ผมยื่นสมุดเล็กๆที่จดเบอร์โทรไว้ให้พวกมัน ไอ้พวกเวรมันก็หยิบมือถือของตัวเองออกมาแล้วเลือกเบอร์โทรกันใหญ่เลยครับ
“เฮ้ย..กรูโทรเบอร์นี้.มึงอย่าแย่งกรูดิวะ”ดูครับ ไอ้เชี้ยแมน ยังมีอารมณ์เล่นอีก ผมตาขวางใส่มัน ก่อนที่มันจะก้มหน้างุดๆแบบยอมรับผิด แล้วรีบกดโทร
“มีอะไรให้ช่วยบอกได้เลยนะค่ะ”สงสัยจะเป็นเจ้าของร้านนะครับ
“อ่อขอบคุณครับ..เออ รูปร่างหน้าตาเป็นไงครับ”ผมถาม
“ก็ตัดสกินเฮด..หน้าคมๆหน่อย..สูงประมาณคนนี้นะค่ะ”พี่ผู้หญิงเจ้าของร้านบอก แล้วชี้ไปที่ไอ้แมน ที่ตัวไอ้แมนมันจะผอมๆกว่าเพื่อนนะครับ
“แล้วมันลงไม้ลงมือกับน้องผมรึป่าวครับ”ผมรีบถาม
“ก็กระชากแขนนะค่ะ.แต่ว่าน้องสาวคุณผลักออกได้แล้วว่าน้องสาวคุณเอาน้ำสาดหน้า เค้าก็ยิ่งโมโหนะค่ะ..แล้วน้องสาวคุณก็วิ่งออกไปเลย”เมื่อพี่เจ้าของร้านเล่าเสร็จ
“เฮ้ย...ไอ้นี่มันชื่อกบมันบอกว่าเป็นเพื่อนกับไอ้หนุ่ม”ไอ้ป๊อดมันพูด แล้วยื่นมือถือให้ผม
“ฮัลโหล”ผมรีบรับมาคุย
“ครับพี่.”ไอ้คนเสียงปลายสายมันตอบ
“มึงเป็นเพื่อนไอ้หนุ่มใช่มั้ย”ผมรีบถามมัน
“เออ..รู้จักกันเฉยๆนะครับ”มันพูดเสียงกลัวๆ
“บ้านมันอยู่ไหน..แล้วมึงรู้รึป่าวว่ามันชอบไปตรงไหน”ผมรีบถาม
“บ้านมันอยู่เออ...บอกไม่ถูกอะพี่บอกยาก”มันบอกผม
“ได้งั้นมึงมาหากรูที่ร้าน.....................เดี๋ยวนี้..”ผมยื่นคำขาดกับมัน
“เออ..คือว่า.”มันอ้ำอึ้ง
“มึงจะมาไม่มา..ถ้าน้องกรูเป็นอะไรไปนะ..กรูจะเล่นมึงด้วยอีกคน..ไอ้สัด”ผมตะคอกเสียงดังจนลูกค้าในร้านหันมามอง แต่ใครจะสนครับ
“ครับๆ.เดี๋ยวผมจะไปเดี๋ยวนี้”ไอ้กบมันรีบบอก แล้วรีบวางไปครับ
ผมกดโทรศัพท์หาพี่หม่อมที่เป็นพี่สาวเป็นญาติๆกับผมแหละครับ เค้าเป็นตำรวจต่อจากพ่อพี่แกที่ตายในหน้าที่ ตอนแรกพี่หม่อมไม่ได้ยศใหญ่เท่าพ่อพี่แกหรอกครับ แต่พอพ่อพี่แกตายในหน้าที่ ยศก็ตกมาเป็นของพี่แกไปโดยปริยาย ผมบอกว่ารออยู่ที่ร้านนี้ ก่อนที่ไม่กี่นาทีพี่หม่อมก็มาถึง พร้อมกับตำรวจนอกเครื่องแบบอีกสองคน เรื่องแบบนี้จะไปรุมตีนมันก็ใช่เรื่อง เพราะว่าเดี๋ยวผมไม่อยู่นี่เกิดมันบ้าทำกับน้องสาวผมแบบนี้อีกใครจะดูแลใครจะเห็นครับ
...
วันนี้เซ็งมากๆ หัวไม่แล่นเลย อย่าว่ากันเลยนะค่ะที่มาต่อช้า
มีแต่เรื่องเครียดๆ เข้ามาประดังประเด ดีชะมัด
วันนี้เป้เข็มเป็นไงบ้าง
ขัดใจคนอ่านหลายๆคนเลยสิ หึหึ
แต่ว่าคนอ่านก็อยากทำแบบนี้ด้วยความสะใจ
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ รักคนอ่านทุกคนค่ะ จุ๊บๆค่ะ
-
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมม
o18 o18
-
เห็นชื่อตอนแล้ว แอบลุ้น จ้ำจี้ ฯ :z1:
อ่านแล้ว :haun4: สงสัยตอนหน้า เข็มมีเสียตัวแน่ๆ เลย
เชียร์เป้อยู่นะ ไฟท์ติ้ง
ขอบคุณเบบี้นะค่ะ แล้วก็ให้หายเครียดไวๆ นะค่ะ :3123:
-
ว๊ายยยมาต่อแล้ว
มาอ่านทันเเล้วด้วย
ชอบเรื่องนี้มากมาย
สนุกสนานมากเลยอ่ะ เขียนเก่งจังเลยค่ะได้อารมณ์สุดๆ
ชอบเป้กับเข็มจัง เขิลล์กันน่ารักดี
สู้ๆกับงานนะคะ หัวไม่แล่นเหมือนกันเลยอ่ะ
:m15:
-
ฮิ้ววววววววว
ถึงจะยังไม่เต็มแม็ก แต่ก้ถือว่าพัฒนาไปไกลแร้ววววว
ฮิ้ววว ฮิ้ววว
จำจี้มะเขือเปาะแปะ ตอนต่อไปคงมีกะเทาะหน้าแว่นตามมา
:laugh:
น้องแป้งจะเป็นไรมั้ยเนี่ยยยยย
อยากมีพี่แบบแป้มั่งงงงง
:กอด1:
-
:pighaun: ชื่อตอน
อ่านจริง :z1: :haun4: :a5:
o13 สุดยอดเลยเบบี๋ หักโค้งแทบไม่ทัน
ดีนะว่าเก่ง ไม่งั้นหลุดโลกไปแล้วกู
เซังอารายเบบี๋ มาลงกะคนอ่าน :m15:
-
ชื่อตอนดึงดูดมากเลยครับ
จ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ ล้าลาล้าลา
ตอนต่อไปจะเป็น แมงมุมขยุ้มหลังคา หรือ เป้ขยุ้มใครรึปล่าว 55
ก็คงต้องรอลุ้นต่อไปครับ
แต่ว่าตอนนี้ ทิ้งหลักฐานไว้ซะด้วย
ไม่เก็บผ้าปูที่นอนให้ดีก่อนละค๊าบบ คุณเป้ คุณเข็ม
เดี๋ยวน้องขิมก็มาเป็นฝ่ายพิสูจน์หลักฐานซะนะครับ
ถ้าเป็นอย่างงั้น งานเข้าแน่ๆครับ
ปล. คนชื่อหนุ่ม มีดวงเจ็บตัว เร็วๆนี้ คอนเฟิร์ม
-
ไม่เปนรัย ขอแบบค่อยเปนค่อยไปก็ได้
จัดมาเยอะๆ เลยคร้าบชอบๆๆ
น้องแป้งคงไม่เปนไรนะคับ
เอางี้หั้ยเข็มเอาจัยเป้ซะหน่อย แบบว่าหั้ยรมดีรัยงี้
คบมานานแล้ว ยอมได้แล้ว เด๋วเป้ก็ขาดจัยตายพอดี
ตอนน่ายำตรีนอ้ายน้องหนุ่มแล้วหั้ยเป้ยำเข็มนะเบ่บี๋
นะครับ
-
กีซซซซซซซซซซ
เป้กับเข็ม ขอเท่านี้ก็ยังดี แต่ตอนหน้าต้องมากกว่านี้นะเบบี้ :z1:
น้องแป้งจะเป็นอะไรไหมนี่ ?
คงไม่เป้นไรมากหรอกมั้ง ? แฟนทะเลาะกัน หึหึ
+1 ให้เบบี้ เพราะได้อ่านตอนจ้ำจี้ของเป้กับเข็มแล้ว
แม้จะยังไม่ถึงใจ ฮ่าฮ่า ,,
-
:haun4: :haun4: :haun4:
มีพี่ก็ดีเยี่ยงนี้แล :call:
-
:angry2: เมิงตายยย
-
โห...
แค่นี้ก็เลือดพุ่งแล้วคับ
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
แต่...เรื่องน้องแป้งนี่
ทะเลาะกะแฟนรึเป่าหว่า ???
-
นายเป้นี่คนละเรื่องเลยเนอะ บทจะอ้อนก็อ้อน ซะ บทจะหื่นก็หื่นจริงๆๆ
แต่โกดแล้วออกแนวน่ากลัว
-
:man1: :-[ :man1:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ถ้ายังคิดไม่ออกก็ไม่ต้องเครียดนะครับ
พักผ่อนเยอะๆๆน้า
-
เข็มอายแล้วน่ารัก น่า.. :o8:
-
หูยยยยยยย นึกว่าไปถึงไหนๆแล้ว :z1:
-
:call: :call: :call: :call: :call:
ขอให้ม่ะมีเรื่องนะ
ม่ะเอานะ
กัวๆๆๆๆๆๆๆ
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
ขอให้ตามให้เจอนะคับ
-
ตอนนี้ต้องไปช่วยน้องของเป้ก่อน :m16:
จากนั้นเข็มต้องเสียตัว :z1: :z1:
-
..... มะ แหม แหม เห็นว่าเค้าเล่นจ้ำจี้กันเราก็ไม่รู้ว่าเค้าเล่นกันยังไงเลยเข้ามาดู หุหุหุ .... แค่นี้ก็เลือดสาดแระ
.... เป้ เอ๊ยยยยย แม่ม หื่นได้ใจป้าจริงๆ เลย ........... :haun4:
-
อย่าเครียด น้า
เป็นกำลังใจให้
:กอด1: :กอด1:
-
ทำไงดี เปนห่วงน้องเเป้งจังเลยค้าบ บ
-
:pighaun: ชอบเข็มง่ะ เป้ก้อหื่นซะไม่มี
-
แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมม มันช่างเร้าร้อนน่ะเนี่ย คู่เนี่ย
-
เห็นชื่อตอนแล้วนึกว่าเลือดกำเดาจะไหล
กลายเป็นเรื่องตื่นเต้นซะงั้น
เป้สติดีมาก ขนาดตกใจขนาดนั้น
-
อ่านไปเจี๋ยวไป ว่าเข็มโดน ไม่โดน โดน ไม่โดน
แต่เป้ น่ารักอะไม่หักหาญน้ำใจเข็ม น่ารักซะ
ความอดทนของเป้นี้เป็นเลิศเลยนะ แล้วไอ้หนุ่ม
มันจะได้กินยำตีนไม๊เนี่ย เอาน้องเค๊าหายไปไหน
น้องเบบี้แต่งได้ดีแล้วค่ะ ไม่ต้องกังวล ยังไงว่างๆๆมาต่ออีกนะ
ตอนนี้ตอนจ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ มะเขือเป้มันเกือบเน่าแล้วมั้ง :haun4:
-
สู้ๆเบบี้ เด๊วอะไรก้อจะผ่านไปได้อย่างสวยงาม :L2: :L2: :L2:
:z2: :z2: :z2:
-
อ่านรวดเดียวจบ...สุดยอดเลยค่ะ แต่งสนุกมาก ตัวละครมีคาแรกเตอร์ชัดเจนดี ชอบๆ
อืม...ชอบคู่ปานกับแสบเป็นพิเศษ โดยเฉพาะแสบ แข็งได้ใจมาก
พี่เป้เท่อ่ะ ว่าแต่เมื่อไหร่จะกดเข็มสำเร็จซะทีเนอะ ตรงนั้นคงแห้งเหี่ยวโรยราหมดละ อิๆ
-
:serius2:ค้างคับท่าน
-
แจ่ม..
ไม่โดนก็เหมือนโดนแฮะ กรึ่มๆ นี๊ดๆๆๆๆๆ อีกนิดเดว
ครั้งหน้าขอแบบจังๆนะ สงสารเป้ :m20:
-
ใกล้แล้วเป้ ใกล้จะสมหวังแร่ะ
-
เสียว ๆ อยู่ดี ๆ
งานเข้าน้องแป้งซะแล้ว
ไอ้หนุ่มนี่ใครสงสัยอยากมีเรื่อง....
-
เมื่อไหร่นะเนี่ยเข็ม 55+
เป้มันใจจะขาดแล้ววว :jul3:
ส่วนเรื่องไอ้หนุ่ม :z6:กาทืบๆๆๆๆ
เอาชุดใหญ่เลยเป้ จัดไปๆ
ดูแลสุขถาพด้วยน้าพี่เบบี้
กอดๆๆ :กอด1:
-
:m32: ย่องมา :กอด1: เบบี้ให้หายเครียด ( :-[ )
-
เข็ม เป้ คู่นี่ลุ้นมากๆๆๆๆๆ 555 ยังมะสำมะเร็จซ้าที :z3:
ของอย่าให้น้องเป้เป็นไรเลย~~~ :call:
-
NC....เป้+เข็ม
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
^
^
^
จิ้มโซดาน้อย :pandalaugh:
เกือบละๆเป้ อีกนิดเดียว :o8:
:L2:
-
ตอนหน้าถ้าจะเข้มข้นแน่เลยยยยย
-
ตอนที่113 พิเศษ เป้กะเข็ม<น้องสาว>
เมื่อพวกผมรอไอ้กบอะไรนั่นอยู่ประมาณสิบห้านาทีมันก็มาถึงครับ น่าจะใช่มัน เพราะว่าหน้าตาตื่นมาเลยครับ มากับเพื่อนมันอีกคน
“มึงชื่อกบใช่มั้ย”ไอ้เข็มเดินเข้าไปถาม
“ครับพี่..”ไอ้กบมันยกมือไหว้ไอ้เข็ม ก่อนที่จะยกมือไหว้ทุกคน
“พากรูไปบ้านไอ้หนุ่มเดี๋ยวนี้.แล้วมีที่ไหนที่มันจะไปอีกรึป่าว”ผมถามไอ้กบ มันหันหน้าไปมองเพื่อนมัน
“ก็บ้านเพื่อนมันอีกหลังนะครับ..มันชอบไปสุมหัวกันที่นั้น..คือพี่ผมไม่อยากให้เรื่องถึงผมนะพี่”ไอ้กบมันทำหน้าตาแบบกลัวมากๆครับ ผมก็เข้าใจมันนะ ถ้าเกิดผมเอาคนไปเล่นไอ้หนุ่มนั้น มันรู้ว่าไอ้กบเป็นคนบอก แล้วเดี๋ยวกลับมายำไอ้กบเป็นเรื่อง
“งั้นเอางี้..เดี๋ยวเรานั่งรถพวกพี่ไปแล้วก็อยู่เฉยๆในรถห้ามออกมา”พี่หม่อมพูดขึ้น ไอ้กบพยักหน้า
“งั้นเดี๋ยวแยกไปสองทาง บ้านมันกับบ้านเพื่อนมัน”ผมบอก
“มึงชื่ออะไร”ผมหันไปถาม
“เทนครับ”มันตอบ
“มึงไปกับกรู แล้วเดี๋ยวไอ้กบไปกับพวกมึงนะไอ้ป๊อด ไอ้ป๊อดไปบ้านมัน..แยกย้ายกันไป”ผมบอก ไอ้ป๊อดและพี่หม่อมก็จัดการให้ตำรวจอีกคนไปกับฝั่งไอ้ป๊อด อีกคนมากับผมกับพี่หม่อม
“เดี๋ยวกรูจะไปดูที่บ้านเพื่อนมัน ส่วนพวกมึงไปดูที่บ้านมัน.”ผมบอก ลางสังหรณ์ผมว่ามันไม่น่าจะพาน้องสาวผมไปบ้านมันนะครับ
และแล้วเราก็แยกย้ายกันมาอย่างเร็วไว ผมขับรถออกมาพร้อมกับไอ้ข้าว พี่ตาร์ พี่ปอง แล้วก็พี่หม่อม ไอ้เข็ม และตำรวจอีกนาย
ส่วนไอ้กบไรนั้น มันขึ้นรถไปกับพวกไอ้ป๊อดนะครับ พี่ไม้ก็เอามอไซด์มาด้วยซะงั้นด้วยความรีบ และก็ไอ้แสบ ไอ้แมน และตำรวจอีกนาย
“หลังนี้แหละครับ”ไอ้เทนมันพูดบอก ผมหันไปดู มันเป็นที่ๆน่าจะสุมหัวของเด็กวัยรุ่นมากๆเลยครับ เพราะว่าวัยรุ่นนั่งอยู่เต็มนอกบ้าน
“มึงแน่ใจนะ”ผมถามย้ำ รถไอ้ข้าวมันจอดตามท้ายรถผม
“มึงนั่งอยู่ในนี้ อย่าให้มันเห็นเพื่อความปลอดภัยของตัวมึงเองแล้วกัน”ผมบอก
แล้วผมก็ลงมาจากรถมาพร้อมกับพี่หม่อมครับ พี่หม่อมบอกให้ตำรวจอีกนายรออยู่ในรถ เมื่อผมเดินไปก็เจอกับวัยรุ่นที่มันทำหน้างงๆ ว่าพวกนี้ใคร ไอ้ข้าว ไอ้เข็ม พี่ตาร์ก็เดินตามลงมา
“หนุ่มอยู่มั้ย”ผมถาม
“มาหามันทำไม”ไอ้เด็กคนหนึ่งทำหน้ากวนส้นตีน ท่าทางน่าจะม.สาม เพราะยังใส่ชุดนักเรียนอยู่เลยครับ ถ้าจะเป็นโรงเรียนชายล้วน
“กรูถามว่าไอ้หนุ่มอยู่มั้ย”ผมพูดอีกครั้ง มันก็กรูกันออกมาข้างนอก เหมือนจะหาเรื่อง เพราะว่าผมเริ่มขึ้นเสียง
“ใครวะ..”เสียงคนหนึ่งดังออกมา ผมหันไปมอง
“เฮ้ย..”เสียงไอ้คนๆนั้นทำหน้าตกใจเมื่อเห็นผม ผมรีบเดินกรูเข้าไปกระชากคอมัน ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันเป็นใคร แต่ที่แน่ๆ มันคงรู้จักผม ไม่งั้นไม่ตกใจขนาดนี้
“มึงเป็นใคร”ผมรีบถามมัน
“ผมไม่รู้เรื่องนะครับพี่”มันรีบตอบแบบไม่ตรงคำถาม
“กรูถาม..”ผมพูดกระชากอีกครั้ง
“แป้งอยู่ในบ้านครับ”มันรีบตอบ พร้อมกับชี้เข้าไปในบ้าน
ผลัก
ผมต่อยมันเข้าไปทีนึง ก่อนที่มันจะล้มลงกับพื้น พวกเพื่อนๆมันก็จะเดินเข้ามา แต่ว่าพวกไอ้ข้าวมันเดินมาแล้วครับ ผมเดินเข้าบ้านไม่สนใจ
“แป้ง...แป้ง”เมื่อผมเดินเข้าไป ก็พบกับขวดเหล้ากระจายวายวัง พร้อมกับอาหารมากมาย สิ่งเสพย์ติด
“แป้ง.....”ผมเรียกชื่อน้องตัวเองดังขึ้น
พร้อมกับเปิดประตูทุกบาน ผมมองไปรอบบ้าน ไม่มีชั้นสองนิ
“แป้ง..พี่นะแป้ง..”ผมตะโกนดังขึ้น แล้วเคาะประตูอีกบานที่มันเปิดไม่ได้
“แป้ง..อยู่ในนั้นรึป่าว...แป้ง..”ผมทุบประตูดังมากๆ
“พังเข้าไปเลย..พังเลย”เสียงไอ้ข้าวดังออกมา มันเดินกรูเข้ามาทางผม แต่ก่อนที่จะพังเข้าไป
แกร๊ก
ประตูก็เปิดเอง ผมมองเข้าไป ก็เจอกับผู้ชายคนนึงที่เดินออกมา หน้าตามันตกตลึงสักพัก ก่อนที่มันจะแสดงสีหน้าโหด
ผมไม่รีรอ กระชากคอมันออกมาข้างนอก แต่ไม่จัดการด้วยตัวเอง เพราะว่ามันไม่ใช่เวลา ผมรีบเดินเข้าไปในห้อง ปล่อยให้ข้างนอกไอ้ข้าวมันจัดการแล้วกันครับ
ผมก็พบว่าน้องสาวตัวเองนั่งถูกมัดอยู่บนเตียง ปิดปากน้ำตาที่ไหลพรากออกมา ผมคงดูแลมันไม่ดีจริงๆ
“แป้ง”ผมตะโกนอย่างตกใจ และรีบวิ่งไปบนเตียง แกะเชือกที่ปากให้อย่างร้อนรน
“พี่เป้....ฮืออ...”ไอ้แป้งร้องไห้โฮ เมื่อผมแกะมันที่ปากมันออก สักพักก็ได้ยินรถตำรวจดังมาจากข้างนอก สงสัยพี่หม่อมคงจัดการแล้ว
“ไม่ร้องนะ..ไม่ร้อง..”ผมได้แต่ปลอบคำนี้ แล้วรีบกอดน้องตัวเองอย่างเร็ว ก่อนที่จะแก้มัน ไอ้แป้งมันโถตัวเข้ามากอดผมอย่างแน่น เหมือนกลัวผมจะหายไป ผมได้แต่ลูบหัวเบาๆ ไม่ได้พูดอะไรออกไป ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับน้องสาวของผมด้วย ถ้าผมไม่ปล่อยมันขนาดนี้คงไม่เป็นแบบนี้ แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปบอกพ่อกับแม่ ไปอยู่บ้านเพื่อน จนน้องสาวตัวเองต้องมาถูกทำแบบนี้
“มันทำอะไรเรารึป่าว”ผมรีบถาม
“อึก....”ไอ้แป้งสะอึก แล้วส่ายหน้า ผมโล่งอกไปทันที
“มันกำลังจะทำแต่ว่าพี่มาก่อน..อึก..”ไอ้แป้งมันพูดไปสะอึกไป
“เป้..เดี๋ยวพี่รอข้างนอกนะ..จับตัวไว้หมดแล้ว เดี๋ยวไปให้ปากคำที่โรงพัก..เดี๋ยวพี่โทรหาน้าก้องให้”พี่หม่อมเดินเข้ามาบอก ผมพยักหน้า น้าก้องคือน้องสาวแม่ผมนะครับ ดูแลพวกผมมาตั้งแต่เด็ก ค่อนข้างจะสนิทกัน
“ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกรู้มั้ย..ทำไมไว้ใจใครง่ายๆแบบนี้..ถ้าพี่ไม่อยู่จะเป็นยังไง”ผมบอกมัน แล้วลูบหัวมันเบาๆ ไอ้เข็มมันเดินเข้ามาดูผม มันไม่พูดอะไร ผมยิ้มให้มัน เพราะว่ามันคงแสดงออกว่ารู้สึกเสียใจเหมือนกัน แต่มันก็คงปลอบผมไม่เป็นหรอกครับ อันนี้ผมรู้ดี
“อึก...”ไอ้แป้งมันสะอึก เหมือนเป็นการรับรู้
“กลับบ้านกันนะ”ผมกระซิบบอกมันเบาๆ มันพยักหน้า แต่ว่าผมมองไปตามรอยตัวของไอ้แป้ง เหมือนกับโดนทำร้าย มีรอยแดงๆเต็มไปหมด
“แป้ง..”ผมถามอีกครั้ง เบาๆ ไอ้เข็มเดินเข้ามา แล้วจับหน้าไอ้แป้งเบาๆ ไอ้แป้งเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตา
“..ใครทำบ้าง”ไอ้เข็มถามเสียงปกติ ไอ้แป้งได้แต่ก้มหน้าร้องไห้ ไอ้เข็มไม่พูดอะไรต่อ ก่อนที่จะเดินออกไปเงียบๆ
แต่เสียงข้างนอกกลับดัง
“เฮ้ย..ไอ้เข็ม อย่า.”เสียงคนข้างนอกเริ่มห้ามปราม เสียงอะไรที่ดังพอสมควรที่จะได้ยิน เท้า หรือ มือกัน ไอ้เข็มมันคงบ้าไปแล้ว ผมก็คงลุกไปจากตรงนี้ไม่ได้ เพราะว่าน้องผมคงรู้สึกว้าเหว่เป็นแน่
“เข็มหยุด..ตาร์ ข้าว.บอกให้เข็มหยุด..เราทำร้ายร่างกายเค้าไม่ได้นะ”เสียงพี่หม่อมตะโกน
“ไอ้สัดเอ้ย..มึง เป็นคนอยู่รึป่าวห๊ะ..”เสียงไอ้เข็มดังออกมา ทำเอาไอ้แป้งร้องไห้หนักมากขึ้น
“แป้งผิดเอง..”ไอ้แป้งบอกเบาๆ ไปก้มหน้าอยู่ตรงหน้าอกผม
“อย่าร้องนะครับ..พี่อยู่นี่แล้วไง.ไม่มีอะไรแล้ว”ผมได้แต่ปลอบแค่นี้ ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาที่จะมาเค้นว่าใครผิดใครถูก
“คุณครับ..หยุดครับ”อันนี้ไม่รู้เสียงใคร คงเป็นตำรวจมั้งครับ เสียงไอ้คนที่โดนกระทำ ร้องโว้ยวายไม่หยุด หึ มึงอยากให้เมียกรูบ้าเองนะ รับตีนมันไปแดกก็แล้วกัน กรูขอบอกหนักซะด้วย
“หยุดเข็มหยุด..แม่ง เดี๋ยวมันก็ฟ้องเอาหรอก”เสียงไอ้ข้าวดังออกมา
“ฟ้องกรูก็มีจ่าย..ไอ้เหี้ย..ระยำ....มองหน้า. ไหนมองหน้ากรูหรอ แน่นักหรอมึงห๊ะ แน่นักใช่มั้ย.”เสียงไอ้เข็มโวยวาย ผมก็กะรอให้ไอ้ข้างนอกมันสะงบก่อนนะครับ ค่อยพาน้องออกไป แต่คงยากหน่อย
“แม่งเอ้ย..”อันนี้คงจะไม่ใช่เสียงไอ้เข็มแล้วละครับ สบถซะขนาดนี้ ไอ้ข้าวเป็นแน่ พร้อมกับเสียงยำตีนต่อมา
“หยุดพี่บอกให้หยุด..ข้าวๆ.”สงสัยกลายเป็นว่าไอ้ข้าวมันประเคนตีนซะเองหลังจากที่ห้ามไอ้เข็มไว้
และแล้วเสียงข้างนอกก็เงียบไปครับ
“กลับบ้านกันนะ”ผมกระซิบบอก แต่กลายเป็นว่าไอ้แป้งมันหลับคาอกผมไปแล้วครับ ผมก็เลยต้องอุ้มมันไปที่รถ ผมกลับหันหลังไป ไอ้เข็มมันยืนอยู่หน้าประตูห้อง ผมเห็นเลือดที่มือมัน ผมเดินอุ้มไอ้แป้ง แล้วเดินไปหามันที่ประตู
“ขอบใจนะ”ผมหอมแก้มมันเบาๆ ไอ้เข็มพยักหน้า
“เจ็บรึป่าว..”ผมถามมันแล้วยิ้มให้น้อยๆ มันส่ายหัว
“เดี๋ยวกรูไปโรงพัก..มึงพาแป้งกลับไปบ้านก่อนแล้วกัน.แล้วเดี๋ยวกรูโทรหาอีกที”ไอ้เข็มมันพูดบอก
“อืม..ดูแลตัวเองด้วยนะ..กรูเป็นห่วง”ผมบอกมัน ไอ้เข็มพยักหน้า ก่อนที่จะเดินนำหน้าผมออกไป ตำรวจได้เก็บหลักฐานในบ้านไว้ทุกอย่าง มันคงไม่ได้โดนแค่กักขังหน่วงเหนี่ยวแน่ เพราะทั้งสารเสพย์ติดที่เจอ และเหล้าอีกมากมาย เกินที่เด็กวัยอย่างมัน จะกินได้ เพราะมีตั้งแต่ม.ต้นยันม.ปลาย สิ่งลามกอนาจาร (ทำเหมือนกรูแต่ก่อนเป๊ะ..แต่กรูไม่เคยเอาใครมาทำระยำแบบนี้ก็เท่านั้น) เหอะๆ ผมเดินอุ้มแป้งออกมานอกบ้าน เด็กวัยรุ่นทั้งหลายโดนจับขึ้นรถตำรวจสองคัน
“กลับไปแล้วมาที่โรงพักด้วยนะเป้”พี่หม่อมบอก
“ครับ..ฝากด้วยครับพี่”ผมบอกพี่หม่อม ก่อนที่จะเดินไปที่รถคนเดียวแล้วขับออกมา ไม่สิ ไอ้เทนอีกคน
“เออ.พี่ครับ..คือเดี๋ยวส่งผมที่ร้านไอติมก็ได้ครับ”มันพูดเหมือนกล้าๆกลัวๆ เพราะว่าเหลือผมกับมันแล้วก็แป้งในรถแล้ว
“มึงรู้เห็นเรื่องนี้รึป่าว”ผมถามมัน พร้อมกับมองมันที่กระจก
“ไม่รู้ครับพี่..ผมไม่รู้จริงๆสาบานได้.ผมก็เคยมากินเหล้าที่นี่เฉยๆนะครับ..แต่ว่าผมไม่รู้เรื่องนี้จริงๆนะพี่.พี่อย่าทำไรผมเลยนะ”มันรีบพูดติดกันเหมือนกลัวความผิด
“ไอ้หนุ่มมันเป็นใคร”ผมถามมัน ไอ้เทนมันหลบสายตาก่อนที่จะเล่า
“คือเท่าที่ผมรู้มา คือแป้งมีแฟนอยู่แล้ว แล้วก็เลิกกันแฟน ไอ้หนุ่มมาชอบ.แล้วแป้งก็ไปคบกับไอ้หนุ่มเล่นๆแต่ไอ้หนุ่มมันจริงจัง..หลังจากนั้นแป้งก็ตีตัวออกห่าง..ที่แป้งไปคบกับไอ้หนุ่มเพราะว่าอยากคบประชดแฟนเก่านะพี่”ไอ้เทนมันเล่า ผมกำลังลำดับความคิด
“แล้วไงอีก..”ผมถามต่อ สรุปน้องผมผิด แต่ถึงผิดยังไง ลูกผู้ชาย ก็ไม่สมควรทำแบบนี้
“ไอ้หนุ่มมันค่อนข้างบ้านะพี่..ประมาณว่าที่รู้มาคือบ้าเซ็กซ์..แล้วแป้งเค้าก็ไม่ค่อยทันคนนะผมว่า.. จนตีตัวออกห่าง ไอ้หนุ่มมันก็ตื้อไม่เลิกเหมือนอยากได้แป้ง..แล้วแป้งก็เหมือนทะเลาะกับแฟนเก่าด้วย เพราะว่าแฟนเก่าแป้งก็เป็นเพื่อนกับไอ้หนุ่มและก็เข้าข้างไอ้หนุ่ม”ไอ้เทนเล่า
“สรุป..ไอ้เหี้ยหนุ่มบ้ากาม..ส่วนน้องสาวกรูมีแฟนอยู่แล้วแต่ว่าเลิกกัน แฟนมันคือเพื่อนไอ้หนุ่ม มันชื่ออะไร”ผมพยายามเก็บรวบรวมข้อมูล
“ชื่อนัดครับพี่.”ไอ้เทนบอก
“แล้วแฟนมันรู้มั้ยว่าไอ้หนุ่มทำแบบนี้”ผมถามมันอีก
“รู้ครับ แต่ว่าเป็นเพื่อนกัน มันก็ไม่ได้ห้ามอะไร”มันเล่าบอก
“ดี..เลวทั้งคู่..”ผมพูดบอกมัน แต่เรื่องที่หนักใจยิ่งกว่า น้องสาวผมได้กับไอ้เหี้ยพวกนี้รึยัง มันเป็นปัญหาที่ผมไม่สามารถหาคำตอบได้ทั้งๆที่ผมอยากรู้มากแค่ไหนก็ตาม ความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่ที่หวงลูกสาวมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ผมไม่อยากให้น้องผมต้องไปโดนใครทำอะไรแบบนั้น แล้วน้องสาวผมยิ่งไม่ทันคนด้วย แต่ผมก็ไม่อยากที่จะถามมัน เพราะว่าก็ต้องเคารพในตัวน้องสาว กับการที่มันต้องดำเนินชีวิตของตนเอง
“แล้วเมื่อกี้มึงเห็นไอ้นัดบ้างรึป่าว”ผมถามมัน เพราะว่ามันก็คงจะเห็นบ้าง เพราะผมจอดหน้าบ้านเลย
“ก็......เออ..”ไอ้เทนมันก้มหน้า เหมือนไม่กล้าพูด
“คนไหน”ผมรีบถามเสียงแข็ง
“คือ....ก็ไอ้คนที่มันเดินออกมาคนแรกไงครับพี่”มันพูด อ่อ ต้องไอ้คนที่เห็นผมแล้วตกใจเป็นแน่ครับ
“แสดงว่ามันสุมหัวกันหลอกน้องกรูใช่มั้ย”ผมพูดบอก
“ผมไม่รู้ครับพี่..ผมไม่รู้”มันตอบ ผมนั่งเงียบขับรถ ต้องใช้ความคิดมากมาย กลายเป็นว่าน้องสาวผมมีแฟนชื่อไอ้นัด แล้วเลิกกับไอ้นัด มาคบกับไอ้หนุ่มเพื่อที่ประชดไอ้นัด แต่แล้วไอ้นัดมันก็เสือกเข้าข้างเพื่อนหื่นกามของมันที่จะจับน้องผมมา แล้วไม่คิดจะห้ามเพื่อนตัวเอง เพราะว่ารักเพื่อน ไอ้ชิบหาย
ผมไปส่งไอ้เทนที่ร้านไอติม ก่อนที่ไอ้แสบจะโทรมาถามข่าวคราว ว่าไม่เจอใครที่บ้าน
“ว้ายเป็นอะไรมาค่ะคุณ”เสียงแม่บ้านร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นสภาพไอ้แป้งที่โดนผมอุ้มเข้าบ้าน
“ต่อโทรศัพท์ให้ผมถึงพ่อกับแม่หน่อย..แล้วเดี๋ยวป้าให้พี่ใจเอายากับน้ำอุ่นไปเช็ดตัวแป้งด้วย”ผมสั่ง ก่อนที่ป้าแกจะรับปากอย่างลุกลี้ลุกลน แล้วผมก็เดินขึ้นไป
“ติดแล้วค่ะคุณ”ป้าเดินมายื่นมือถือให้ผม
“ครับ..แม่หรอ..เป้นะ.”ผมรับโทรศัพท์แล้วเดินออกมานอกห้อง ปล่อยให้ป้ากับพี่ใจทำความสะอาดและรักษาแผลให้กับน้องผม
ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อกับแม่ฟัง และยอมรับผิดที่ดูแลน้องไม่ดีด้วย พ่อกับแม่ตกใจมาก จนเสียงแม่หายไป จนทำเอาผมตกใจเองกลัวแม่เป็นอะไร
“แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ..น้องไม่ได้โดนทำอะไรครับ.เดี๋ยวเป้กับพี่หม่อมแล้วก็น้าก้องจะจัดการที่นี่เอง..แม่กับพ่อทำใจดีๆนะครับ.แล้วทำงานไม่ต้องกลับมานะครับ”ตอนแรกผมกะจะไม่บอกพ่อกับแม่แล้วแหละ แต่ว่าบอกช้าบอกเร็วก็มีค่าเท่ากัน ขืนบอกช้าเดี๋ยวพ่อกับแม่ได้น้อยใจว่าทำไมเรื่องใหญ่แบบนี้ถึงไม่บอกท่าน
“แต่ว่าเดี๋ยวแม่กลับไปดีกว่านะ”แม่ผมพูดเสียงร้อนรน
“แม่ครับ..เป้เป็นพี่แป้งนะ..เป้จะดูแลน้องเอง.แม่ไม่ต้องห่วงนะครับบอกพ่อด้วย..เพื่อนๆเป้ก็ดูแลน้องอย่างเต็มที่แม่อย่าทำให้เป้ต้องลำบากใจสิครับ..นะแม่..อยู่ทำเคลียร์งานให้เสร็จก่อน..แล้วเดี๋ยวผมจัดการเรื่องเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวผมจะให้แป้งโทรหาแม่นะครับ”ผมบอกแม่
“มันจะดีหรอกลูก.แม่เป็นห่วงน้อง”แม่ผมบอก
“ดีครับแม่...แม่กลับมาเดี๋ยวแม่ก็ต้องกลับไปอีก ไม่เหนื่อยหรอครับ เป้เป็นห่วงแม่กับพ่อนะ..อยู่ดูทางนั้นก่อนเถอะครับ..เดี๋ยวทางนี้เป้จัดการเอง..พ่อแม่ไอ้เข็มไอ้ข้าวก็อยู่..แม่ไม่ต้องห่วงนะ..คนอื่นๆอีกเยอะแยะ..ผมดูแลน้องได้ครับ”ผมบอกแม่ เพื่อนให้ความมั่นใจกับแม่
“เอางั้นหรอลูก..ถ้าไงน้องพร้อมคุยกับแม่เมื่อไหร่บอกแม่นะลูกนะ”แม่ผมบอก
“ครับแม่..ไปพักผ่อนนะครับแม่..ไม่ต้องห่วงนะครับผมบอกอีกครั้ง
“จ๊ะ..”แม่ผมตอบก่อนที่พ่อผมจะพูดแทน
“ไอ้นั่นมันเป็นลูกเต้าเหล้าใคร”ประโยคแรกของพ่อผมครับ
“ยังไม่รู้ครับพ่อ..แต่ว่าพวกไอ้ข้าวอยู่โรงพัก..เดี๋ยวก็คงรู้เรื่องแล้ว”ผมบอก
“ดี..ฟังความทั้งสองข้างนะลูก ถ้ามันผิดจริง..จัดไปให้หนัก”พ่อผมบอก
“ครับพ่อ”ผมบอก ก่อนที่จะล่ำลาแล้ววางไปครับ
ผมกลับเข้าไปในห้อง ป้ากับพี่ใจทำแผลให้เสร็จแล้ว ผมคิดว่าผมน่าจะพาน้องผมไปตรวจที่โรงพยาบาลดีกว่า แต่ว่าคงต้องปรึกษาพี่หม่อมก่อน แล้วน้องสาวผมด้วย แต่คงต้องรอให้พื้นก่อน
“เดี๋ยวโทรหาอาหมอบอกให้มาดูแป้งให้หน่อยนะครับป้า..ผมต้องไปทำธุระ..แล้วป้าอย่าไปไหนไกลนะครับ ผมฝากน้องด้วย”ผมบอกป้า
“มีเรื่องอะไรกันค่ะคุณ”ป้ารีบถามสีหน้าป้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“มีเรื่องนิดหน่อยนะครับ..ป้าอย่าไปถามแป้งนะครับ.เดี๋ยวผมกลับมาเล่าให้ฟัง..ส่วนอาหมอนะถ้าตรวจเสร็จบอกให้โทรหาผมด้วยนะครับป้า..ผมไปละ”ผมบอกป้าเสร็จก็เดินออกมา อาหมอเป็นหมอประจำตัวแม่ผมนะครับ แม่ผมไปตรวจบ่อยกับพ่อผม รู้สึกว่าจะรู้จักกันมานานเลยค่อนข้างสนิทกัน
ผมขับรถออกไปแล้วตรงดิ่งไปโรงพัก
คนเต็มโรงพักเลยครับ ไอ้พวกเด็กเวรนั่งหน้าเครียดกันเป็นทิวแถว ก่อนที่มันจะหันมามองหน้าผมแล้วรีบก้มหน้า ผู้ปกครองมากหน้าหลายตา โหวกเหวกโวยวาย ทั้งเรื่องลูกตัวเองด้วยเช่นกัน
“เป็นไงบ้าง”ผมถามไอ้เข็ม
“มันรับสารภาพทุกอย่าง.มันเล่าหมดเลยตั้งแต่ต้นตอ..”ไอ้เข็มพูดบอก
“หวัดดีครับน้า”ผมยกมือไหว้น้าก้อง น้าผม
“แป้งเป็นไงบ้าง”น้าก้องถาม
“ก็นอนอยู่บ้านให้ป้าจุดูให้นะครับ”ผมบอก ก่อนที่น้าจะพยักหน้ารับ
“เรามีพยานรู้เห็นนะ..เด็กคนนี้ก็ยอมรับหมดทุกอย่าง..เป้จะเอายังไง”พี่หม่อมเดินเข้ามาถาม ผมหันไปมองหน้ามันที่นั่งก้มหน้าอยู่ตรงโต๊ะสอบสวนของตำรวจ ไอ้หนุ่มกับไอ้นัดนั่งอยู่ด้วยกัน
“ไงมึง..”ผมทักแล้วนั่งลงข้างๆ
“หน้าตัวเมียนะ..กรูเอาผ้าถุงมานุ่งให้เอามั้ย”ผมพูดไปแล้วตบแก้มมันไป คนตรงนั้นมองผมกันหมด
“มึงทำอะไรน้องกรูบ้าง..”ผมถามมัน แล้วมองหน้ามัน ไอ้หนุ่มมันเงยหน้ามา ก่อนที่จะเจอกับสายตาผมแล้วก้มหน้า
“ยังไม่ได้ทำอะไรเลยครับพี่...”มันพูดตะกุกตะกัก
“แน่นะ..ถ้ามึงโกหกกรูจะเล่นงานมึง”ผมบอกมัน
“นะ..แน่ครับพี่..ผมไม่ได้โกหก..ผมเพิ่งเอาตัวแป้งมา แล้วพี่ก็มาเจอพอดีครับพี่”ไอ้หนุ่มมันรีบพูด
“ดี..กล้าทำกล้ารับ..”ผมบอกมัน
“พ่อแม่มึงอยู่ไหน”ผมถาม
“กรูถามว่าพ่อแม่มึงอยู่ไหน”ผมถามมัน เสียงดังเกือบตะคอก
“มันไม่กล้าโทรบอกพ่อแม่..แต่ว่าทางเรากำลังติดต่ออยู่ครับ”เสียงพี่ตำรวจคนหนึ่งพูดแทรกขึ้น
“หึ..ทีงี้กลัว..ตอนทำไม่กลัว.. ไง เงยหน้ามามองกรูนี่..”ผมบอกมัน แล้วตบแก้มมันเบาๆ
“ทำกับผู้หญิงได้..แมนมาก ไหนแสดงความแมนให้กรูดูหน่อยสิ..”ผมพูดเข้าไปใกล้หน้ามัน
“ผมขอโทษครับพี่..ผมขอโทษ”มันรีบพูด
ผมมองหน้าพวกมันชัดๆ ไอ้หนุ่มนี่ถ้าจะโดนหนักครับ เลือดเต็มเสื้อผ้าเลย แถมรอยแตกเต็มไปหมด สงสัยเค้าไม่เอามันไปโรงพยาบาลก่อนเลยมั้งครับเนี้ย ผมระงับสติอารมณ์ตัวเองไม่ให้วู่วาม หายใจเข้าลึกๆหายใจออกยาวๆ เพื่อที่ตัวเองจะไม่ระเบิดออกไปครับ
“เดี๋ยวต้องส่งแป้งไปตรวจร่างกายนะ”พี่หม่อมบอก ผมพยักหน้า
“ตอนนี้ให้หมอไปดูอยู่เดี๋ยวคงโทรมานะครับพี่”ผมบอก เพราะว่าแป้งบอกไม่โดนอะไร ผมก็เลยไม่อยากบังคับน้องให้ไปตรวจทั้งที่มันยังไม่ได้สติ แต่คงต้องมีหลักฐาน ถ้าจะเล่นงานไอ้พวกเวรนี่
สักพักพ่อแม่มันสองตัวก็มา พ่อแม่ไอ้นัดร้องห่มร้องไห้ ส่วนพ่อแม่ไอ้หนุ่มตีไปด่าไปร้องไห้ไปครับ ผมพูดคุยกับพ่อแม่มันห่างๆ แม่ไอ้หนุ่มกับพ่อไอ้หนุ่มเป็นหมอ เหอะๆ เป็นหมอ ลูกมึงโรคจิตมึงรู้มั้ย
ส่วนพ่อไอ้นัดเป็นครู แม่มันเป็นแม่บ้านครับ ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง พวกเค้าก็ร้องห่มร้องไห้ แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรผม
“จะดำเนินเรื่องตามคดีเลยรึป่าว”พี่หม่อมถามผม
“ครับพี่”ผมบอก ไอ้พวกเด็กมันหันมามองหน้าผมกันหมด
“มึงจำคำกรูไว้นะ..ถ้ามึงยังไม่เลิกยุ่งกับน้องกรูอีก กรูไม่เอามึงแค่นี้แน่..จำคำกรูไว้ น้องสาวกรู ถ้ามึงแตะแม้แต่ปลายเล็บอีกละก็.. กรูจะไม่เล่นแค่มึงแน่”ผมกระซิบขู่มัน ด้วยความอาฆาตสุดชีวิต พร้อมกับจัดการทุกอย่างตามขั้นตอน ไม่โกหกตอแหลใดๆ แต่ไม่ได้เพิ่มความผิดให้มัน แต่ให้ตำรวจทำตามคดีทุกอย่างเองครับ ไอ้ข้าวไอ้เข็มก็รอดตัวไป เพราะบอกว่าไอ้พวกนั้นขัดขืน ว่าไปนั้นครับ กลายเป็นว่าไอ้แสบเจอพ่อน้องปานด้วย เรื่องเลยใหญ่มากขึ้น เพราะว่ายศใหญ่ลงมาเองครับ ตอนแรกพ่อน้องปานบอกไม่อยากให้เอาเรื่อง แต่พอเล่าไปเล่ามา พ่อน้องปานดันสอบสวนซะเองเลยครับ ส่วนแป้ง หมอโทรมาบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก ก่อนที่ผมจะให้พี่หม่อมดำเนินเรื่องตรวจร่างกายอีกรอบ ผมกลับไปที่บ้าน ไอ้แป้งมันก็ตื่นนอนแล้วละครับป้าบอก
“มึงเข้าไปคุยกับน้องมึงเถอะ”ไอ้เข็มมันบอก เพราะว่าตอนนี้ผมกับไอ้เข็มกลับมาด้วยกัน
“เข้าไปด้วยกันสิ”ผมบอกมันแล้วจับมือมันขึ้นมา
“ไม่ดีกว่านะ..พี่น้องกันคงอยากคุยส่วนตัว”ไอ้เข็มบอก ผมจับมือมันที่พันแผลมาดู
“กรูไม่อยากทิ้งมึงไว้ตรงนี้คนเดียว..เดี๋ยวเกิดเป็นอะไรขึ้นมาอีกคนกรูจะอยู่ยังไง”ผมพูดแล้วยิ้มๆ
“มึงนี่นะ..หน้าสิวหน้าขวานยังมาทำเน่าอีก”ไอ้เข็มทำจมูกย่นใส่กัน แล้วเดินตามผมเข้ามาอย่างว่าง่าย
“พี่เป้..พี่เข็ม”ไอ้แป้งมันเห็นผมกับไอ้เข็มเดินเข้ามา ตอนแรกไอ้เข็มมันจะดึงมือออกนะครับ แต่ว่าผมจับไว้แน่น จนมันรั้งตัวเองไม่ให้เดินต่อ ผมเลยต้องปล่อยมือมัน ถึงยอมเดินเข้ามา
“เป็นไงบ้างเรา”ผมเข้าไปนั่งข้างๆ
“ก็ดีขึ้นแล้ว”ไอ้แป้งบอก
“เดี๋ยวไปตรวจร่างกายนะ”ผมบอกมันแล้วลูบหัว ไอ้แป้งพยักหน้า
“มือพี่เข็มไปโดนอะไรอะค่ะ”ไอ้แป้งมันถามด้วยความสงสัย ก่อนที่ไอ้เข็มมันจะชักมือหลบไว้ด้านหลัง แล้วยิ้ม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ”ไอ้เข็มมันคงไม่รู้จะแก้ตัวยังไง
“เรื่องนั้นหรอค่ะ..”ไอ้แป้งมันพูด ผมก็พยักหน้าตอบแทน
“ขอบคุณนะค่ะ”ไอ้แป้งบอกแล้วยิ้มให้หน่อยๆอย่างเศร้าๆ ผมนั่งคุยกับไอ้แป้งอยู่นาน ถามกระทั้งเรื่องมันได้มีอะไรกับใครหรือยัง มันบอกยัง ผมก็เชื่อครับ เพราวะว่าเราให้ความเชื่อใจแก่มัน ผมก็คิดว่าผลตอบรับผมจะได้กลับมาคือไม่โกหก แป้งเล่าทุกอย่างให้ฟังอีกครั้งโดยที่ผมไม่ได้บอกว่าผมรู้อะไรมาจากเทนบ้าง สรุปว่าตรงกันทุกอย่าง ผมก็บอกแป้งแล้วว่าดำเนินคดีตามที่ตำรวจเค้าต้องทำ แป้งพยักหน้ารับ ก่อนที่ผมจะบอกให้แป้งโทรหาแม่กับพ่อ แล้วบอกว่าจะออกไปส่งไอ้เข็ม แล้วให้ป้าจุมาอยู่เป็นเพื่อนแป้งอีกรอบ แต่มันบอกว่าอยู่ได้ ผมก็ตามใจครับ เวลานี้มันคงอยากจะคิดอะไรเงียบๆคนเดียวมากกว่า ผมก็ไม่อยากบังคับ
...
มาต่อแบบง่วงๆ
ง่วงมากมายเลยอ่า
หิหิ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นละกำลังใจนะค่ะ พรุ่งนี้คนเขียนโดนเรียนอีกแล้ว ด้วยความสะใจยิ่ง
เอิ้กๆ รักคนอ่านทุกคนเลยน้า
จุ๊บๆทีนะค่ะ
บับบายค่ะ
-
^
^
^
:jul3: ได้จิ้มคนแรกด้วย เด๋วแวะไปอ่านก่อนนะ
เวงกำจริง สงสารน้องแป้งง่ะ แบบนี้ต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด
ทำแบบนี้เลวจริงๆๆ จัดให้หนักนะน้องเป้ แล้วอย่าลืมดูแลแป้งดีดี
เรื่องแบบนี้มันเรื่องของจิตใจ ขวัญหายหมด :fire:
ปอลอ เกิดเรื่องแบบนี้เป้ยังไม่วายหยอดเข็มอีกนะ o18
-
lงสารนู่เเป้งมากมาย
คงบวบช้ำมาก
กระทืบไห้จมดินเลยไอพวกเหี้ยนี่
มารสังคมม เวร โรคจิต หงุดหงิด อ๊ายยยย
ปล.เหมือนเปนน้องเเป้งซะเอง ..
-
จัดให้หนักเลย
:z6: :z6: :z6:
พวกสิ้นคิด
-
:z3:
-
พี่ชายพี่แสนดี!!!~
-
เวงกรำ แต่ก็ต้องทำจัยเนอะ
เบ่บี๋ จัดตอน....มาหน่อยดิ เป้กะเข็มนะ เข็มยังไม่จัยอ่อนหรอนี่
ผมว่าเข็มกัวเป้รักน้อยลงแน่เลยหากได้ตัวเข็มแล้วอ่ะ
เหอๆๆ รอตอนต่อปายยย
-
เป้กับเข็มเมื่อไรจะ......อิอิกันนะ
-
อ่านไป อ่านมา
เรื่อง นี้ มานเรื่อง จริง รุ เรื่อง แต่ง เนี่ย
สรุป ชม คน แต่ง o13
-
ตอนนี้แอบ เครียดดดดดดดดดดดดดดดด
แต่ชอบ ความรักเพื่อน พวกพ้อง ของทุกคนจัง
:L2:
-
ท่ามกลางเรื่องตื่นเต้น ยังมีเรื่องหวานๆ
ตอนเป้หอมเข็มหน่ะ น่ารักที่สุด แทนคำพูด คำขอบใจได้เป็นล้านคำ :L1:
คนเขียนจะโดดเรียน มีร่มชูชีพหรือยังคะ
-
แอบหวานกันนิดๆนะ มีหอมแก้มกันด้วย
หึๆ หวานกันในสนามรบ
รีบๆมาต่อนะฮะ :3123:
-
เด็กสมัยนี้....................สุดๆอ่ะ
-
:z6: :z6: :z6: ๆๆๆๆๆ โดดถีบให้พวกเด็กเวร เด็กเปรต :beat: :beat: ให้ได้สติ :angry2: สมองมีไว้ทำไมหว่าไอ้พวกนี้ :fire: :fire:
ป.ล. โทษทีที่โหดแต่ไอ่พวกนี้มันโตมาจะเป็นคนเลวหงะ :o8:
ป.ล.2 :กอด1: เบบี้ ก่อนไป :-[
-
:m16: เด็กพวกนั้น
ชอบเข็มอ่ะครับ :กอด1:
:bye2:
Edited: แก้คำผิดคร้าบบ
-
:เฮ้อ: ดีนะที่ไปช่วยทัน..
เด็กเวร เลวที่สุด :z6:
-
โชคดีไปนะน้องแป้ง :serius2:
พวกเด็กเลวๆๆๆต้องเอาไฟเผา
:fire: :fire:
-
:m15: :m15: :m15: :m15:
อยากมีพี่ช่ย ชื่อ เป้ จังเลย
แต่จะให้ดีกว่านี้ แฟน พี่ชาย ต้องชื่อเข็มด้วยนะครับ
-
....... แมนมากกกกกกกกกกกกกก เป้เอ๋ย เข็มได้สามีดีนะเนี้ย ........ รีบๆ มีลูกนะจ้ะ .......
........... เบบี้สู้สู้ค่ะ ......
-
ชอบ ตอนพ่อเป้ บอก จัดให้หนักๆอะ :beat: :z6:
ดีแล้วที่แป้งไม่เป็นอะไรมาก
เบบี้แต่งได้เก่งจริงๆ อ่านแล้วนึกว่าเรื่องจริงซะอีก o13
เก็บรายละเอียดเนื้อเรื่องได้ดีมากๆ
............
ขอบคุณนะค่ะ แล้วจะตามตอนต่อไปค่ะ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยย
จะเอาพี่ชายแบบนี้มั่งงงงงงงงงงงงง
หล่อได้อีกกกกกก
:impress2:
พ่ออย่างเจ๋งอ่ะ ,, มีบอก ให้จัดให้หนักด้วย
:laugh:
-
ตอนน้องสาวเป้นี่ เหมือนรายการตีแผ่สังคมเลย
เขียนได้ดราม่ามาก
เยี่ยม o13
-
เหมือนมานั่งดูรายการเรื่องจิงผ่านจอเลย
พวกเพื่อนๆ เป้ นี่รักกันมากกมายช่วยเหลือกันตลอด
+1 ให้นะค้าบ :L2: :L2:
-
พี่ชายผมไม่เห็นเป็นงี้มั้งวะ
ฮาฮา
-
โดดเรียนทำไมอ่า
ไม่ดีน้า
-
โฮะๆอ่านตอนนี้แล้วดูเป็นนิยายชีวิต นะเนี่ย อิๆ
-
เฮ้อ อยากมีพี่ชายมั้งอ่ะ มีแต่เป็นพี่ให้น้อง เซ็ง
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนนี้เป็นตอนที่ทำให้เห็นแง่มุม และตัวตนของเป้อีกด้านนึงเลย
..พี่ชายที่แสนดี...ความอ่อนโยนที่มีต่อน้องสาว
แล้วก็เห็นความโหดของเข็มด้วย มันขัดกับตอนที่เข็มมันหน้าแดง
ด้วยความเขินเลย น้องเบบี้ เรียบเรียงเรื่องราวได้ดีไม่สดุดเลย
แล้วไอ้ที่น้องเบบี้ ป๋อล๋อ ไว้เนี่ย สรุปว่า พรุ่งนี้โดนให้ไปเรียน หรือ โดดเรียนเนี่ย
ล้อเล่น..ขำๆๆเห็นพิมพ์ผิด :กอด1:
-
เด็กสมัยนี้ :a5:
-
น่าสงสารแป้งมากเลย
:angry2:ไอ้พวกสารเลวเอ๊ยยยย
มันน่าฆ่านัก
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกรักเป้ขึ้นมาเลย
พี่ชายที่แสนดี
แล้วก็เห็นถึงคำว่าเพื่อนแท้ด้วย
เพราะตอนที่เป้มีปัญหา
เพื่อนทุกคนก็ช่วยกัน
อ่านเรื่องนี้แล้วได้อะไรมากกว่าที่คิด
ขอยกนิ้วให้พี่เบบี้เล้ยยย o13อิอิ
-
เรื่องน้องสาวก้อผ่านพ้นไปได้ด้วยดีแล้ว o22
เหลือแต่เรื่องของเป้กะเข็ม เมือ่ไรจะลงเอยกันอย่างสมบูรณ์แบบล่ะจ๊ะ :-[
-
เข็มแมนมากอ่ะ o13
-
ชอบจังเลย พี่เป้ อยากมีพี่อย่างพี่เป้มั่งงง :o8:
ตอนนี้ซึ้ง บรรยากาศพี่น้อง
ชอบทั้งกลุ่มเลย อิอิ
+1 ให้เบบี้อีกที เพราะยังเป้นตอนของเป้กับเข็ม ฮ่า ๆ :impress2:
-
ชักอยากเป็นน้องสาวเป้ รึเข้มดีนะ :z1: ต่อไปก็ถึงฉากสำคัญได้ยังน๊าา :laugh:
-
^
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีมากเลยอ่ะ ความรักระหว่างพี่น้อง และเพื่อน :กอด1: :กอด1:
-
:เฮ้อ: โชคดีที่มะเป็นไร ดีที่ช่วยออกมานะทันนะ
รอบทสวีท เป้ เข็ม ต่อฮ้าบบบบ :z1:
-
สงสารน้องแป้ง
ไม่น่าเชื่อลุกหมอลูกครู
ว่าแต่เมื่อเช้าก้อโดดเรียน
ไปตัวนึงเหมือนกาน
อิอิ นอนเพลินนนนนน
-
พี่เป้ น่ารักที่สุดเลย
-
o22เกือบไปแล้ว
แต่ก็สนุกดีค่ะ :L2:
:pig4:
-
เป้ พี่ชายที่แสนดี :n1:
เข็ม แมนมากๆ o13
เด็กพวกนั้น :beat:
-
เป็นพี่ชายที่เท่ห์มากๆ
-
ขอพี่ชายอย่างนี้ซักคนได้มะ
-
ขอพี่ชายงี้สักคนได้ปะอ่า :call: พี่เรากวนตีนมากกก :เฮ้อ:
-
o13 o13 พี่สะใภ้โหดเนอะ อิอิ
-
ตอนที่114 พิเศษ เป้กะเข็ม<มึงขออะไร>
ผมกลับมาส่งไอ้เข็มที่บ้าน หลังจากที่ปล่อยให้แป้งมันคุยโทรศัพท์กับพ่อกับแม่
“คืนนี้มึงก็กลับไปนอนบ้านซะนะ”ไอ้เข็มมันพูดขึ้นหลังจากที่นั่งรถกันมาได้เกือบครึ่งทาง ผมเงียบคิดสักพักก่อนที่จะพูดขึ้น
“กรูนอนได้นะ.มันไม่มีอะไรแล้ว”ผมบอกมัน
“ไม่มีอะไรได้ยังไง..ไม่ใช่เพราะมึงหรอที่ติดกรูนะจนไม่ได้ดูแลน้องสาวตัวเอง”ไอ้เข็มมันพูดเสียงจริงจัง
“กรูรู้..แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันก็สู่สภาวะปกติแล้ว..มันโดนจับไปหมดแล้วส่วนเรื่องนี้ก็คงเป็นบทเรียนสำหรับน้องกรูก็คงไม่มีอะไรแล้ว”ผมบอกมัน ผมก็คิดอย่างนี้จริงๆอะครับ
“เพราะมึงคิดแบบนี้ไงน้องมึงถึงโดนแบบนี้”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอาผมจุกไปเลยครับ ผมเงียบไม่ตอบ ไอ้เข็มมันก็คงรู้ว่าพูดแทงใจดำ
“เดี๋ยวกรูไปนอนด้วยละกัน”ไอ้เข็มมันพูดขึ้น ผมหันไปมองหน้ามันแบบงงๆ
“ทำไม..ไม่อยากให้กรูไปนอนรึไง”มันหันมาทำหน้าดุ
“อยากดิ..กรูคิดว่ามึงจะไม่กลับไปนอนบ้านกรูซะละ”ผมยิ้มให้มัน เพราะว่าตั้งแต่กลับมามันยังไม่กลับไปนอนห้องผมเลยครับ
“ขับๆไปเลยมึง”มันพูดแก้เขิน ผมจับมือขวามันมากุมไว้
“มึงนี่นะ..เลือดร้อน..เดี๋ยวมือเป็นแผลเป็นหรอก”ผมพูดอย่างกับว่าพวกผมไม่เคยมีเรื่องชกต่อย ฮ่าๆ ทั้งๆที่เคยมานักต่อนักแล้ว แต่ตอนนี้ดันคิดเป็นห่วงมันซะงั้น
“มึงจะบ้ารึไง.ทำอย่างกับกรูเป็นผู้หญิง”มันบอกผม แล้วจะชักมือกลับแต่ว่าผมจับไว้แน่น
“ก็กรูเป็นห่วงแฟนกรู ใครจะทำไมวะ”ผมพูดบอก แกล้งมัน
“มือมึงออกจะสวย..เป็นแผลไปทำไง”ผมแกล้งมันต่อ
“หุบปากไปเลยไอ้ห่านี่”มันบอก แล้วมองหน้าออกไปนอนถนน
“เดี๋ยวซื้ออะไรไปทำกินกันนะ... ทำให้แป้งกับป้าจุกินด้วย”ผมบอก
“อืม..ตามใจ”มันบอก ก่อนที่เราจะขับรถกลับมาถึงบ้าน ป๊ากับม๊าไอ้เข็มนั่งคิดบัญชีอยู่ตรงทางก่อนเข้าบ้าน มันเป็นเหมือนโต๊ะทำงานที่ใหญ่ๆของป๊ากับม๊ามันมากกว่า เพราะอ๊อฟฟิตข้างๆนะเป็นของพนักงาน ไอ้เข็มเข้าไปเล่าเรื่องแป้งให้ป๊ากับม๊าฟัง ก่อนที่ผมจะไปบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว ป๊ากับม๊าก็บอกว่าเรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่บอกกัน เดี๋ยวพ่อกับแม่ผมกลับมาเดี๋ยวจะหาว่าไม่ดูแล ตาย ทำอย่างกับพวกผมเป็นเด็กมัธยมต้นนะครับ
“ป๊า..แล้วนี่ไอ้ข่ากลับมารึยัง”ผมถาม เพราะนี่ก็เริ่มดึกแล้ว กว่าจะเสร็จจากโรงพักก็นานพอดูครับ รอนู้รอนี่
“ยังเลย มันหายหัวไปไหนไม่รู้ป๊าโทรไม่ติด”ป๊าบ่น ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาไม่รีรอทำอย่างกับเป็นน้องตัวเอง
“ว่าไงเฮีย”เสียงแรกที่มันพูด
“มึงอยู่ไหน”ผมถาม
“โห..อยู่ร้านหมูกระทะไงเฮีย”ไอ้ข่ามันพูด ทำเสียงแบบให้ผมเชื่อ
“กลับมาได้แล้ว ดึกแล้ว”ผมบอก พูดไปก็มองหน้าไอ้เข็มไป เพราะว่ามันหันมามองหน้าผมที่ยืนอยู่
“น่าเฮียแป๊บเดียว”ไอ้ข่ามันพูด
“มึงจะกลับไม่กลับ ถ้ามึงไม่กลับมานะกรูจะไปตามถึงร้านเลย..ไม่สิ ถ้าให้กรูทายไม่ผิดคือมึงอาจไม่ได้อยู่ร้าน”ผมบอกมัน มันเงียบสักพัก
“โหเฮียอะ..รู้ทันทุกที”มันพูดบอก
“มึงกลับมาเลยนะอย่างให้กรูของขึ้น..ป๊าโทรไปทำไมไม่รับ”เสียงไอ้เข็มลอดเข้าไป
“เฮีย..อย่าให้เฮียเข็มทำไรข่านะ...ถ้าข่ากลับไปแล้วเฮียต้องหยุดเฮียเข็มด้วย”มันพูดบอก
“เออ..มันไม่ทำไรมึงหรอก..รีบๆกลับมาเลยมึง แค่นี้นะ”ผมบอกมัน
“คราบเฮีย”มันตอบรับก่อนที่ผมจะวางสายไป
“ไอ้ลูกคนนี้..ป๊ากับม๊ามันไม่ยอมรับ กับอาเป้ดันรับ”ป๊าบ่น
“ป่าวหรอกป๊า..มันกลัวเป้กับเข็มกระทืบมันไง..”ผมบอกแล้วนั่งลง นึกไปนึกมาอ่าว การบ้านไอ้ข่ายังไม่ได้ทำเลยนี่หว่า ผมบอกไอ้เข็มว่าขอขึ้นห้องก่อน จะไปอาบน้ำซะหน่อย เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน แล้วต้องทำการบ้านให้ไอ้ข่าตามที่สัญญาด้วย เวร ก็คิดดูสิครับ วันนี้กินเหล้าเสร็จจากบ้านเฮียตาร์ แล้วต้องมาทะเลาะเรื่องตุ๊กตา แล้วก็เล่นจ้ำจี้กับไอ้เข็ม แล้วต้องไปตามล่าหาตัวไอ้แป้ง ในวันเดียวกัน นี่ก็นะ กี่ทุ่มแล้วครับ สามทุ่มแล้ว คิดไปคิดมาต้องกลับไปนอนบ้านอีก ไหนการบ้านอันไม่พึงประสงค์อีกครับ
“มึงเก็บเสื้อผ้าเลยสิ”ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอ้เข็มเดินเข้ามา
“อืม..เดี๋ยวกรูไปอาบบ้านมึงแล้วกัน”ไอ้เข็มมันบอก
“ไอ้ข่ากลับมารึยัง”ผมถาม
“กลับมาแล้ว..โดนป๊ากับม๊าบ่นอยู่ข้างล่าง”มันพูด
“เด็กวัยรุ่นสมัยนี้นี่ยังไงวะ..กรูก็เข้าใจนะโว้ยว่ามันช่วงวัยรุ่น แต่ว่าตอนพวกเราไปไหนมาไหนก็รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ เรียนเป็นเรียนเล่นเป็นเล่น ไม่ต้องให้พ่อกับแม่มาคอยจ้ำจี้จ้ำไช แล้วไหงพวกมันต้องคอยให้เราเป็นห่วงคอยให้เราดุด่ามันด้วยวะ”ผมพูดบ่น
“มึงอย่างกับตาแก่แนะ”ไอ้เข็มมันพูด แล้วเก็บเสื้อผ้าลงเป้
“แหม..ไม่ชอบไงจ๊ะ..มีผัวแก่”ผมพลิกผันคดีทันที
“มากไปละ..”ไอ้เข็มมันมาค้อน
“ไปแต่งตัว..แล้วต้องทำการบ้านไอ้ข่าอีกไม่ใช่หรอ..หาเรื่องใส่ตัวนะมึง”ไอ้เข็มมันบ่น
“อืมดิ...เดี๋ยวไปหาซื้ออะไรไปทำกินกัน”ผมบอก
“ไม่ต้องซื้อแล้วกรูว่า..”มันบอก
“ทำไมอะ.”ผมถามมันแล้วแต่งตัวเรียบร้อย ก่อนที่จะเก็บของผมบางอย่าง
“เดี๋ยวมึงก็เหนื่อย”ไอ้เข็มบอก ทำเอาผมยิ้มออกมาแล้วเดินไปกอดมัน
“งั้นเดี๋ยวให้ป้าจุทำให้ก็ได้..ป่านนี้แป้งมันคงกินอะไรไปแล้วมั้ง”ผมพูดบอก
“เดี๋ยวไปซื้อโต้รุ่งดีกว่านะ..เร็วดี”มันบอก
“ครับไงก็ได้ขอให้ที่รักบอกเหอะ”ผมบอกมัน
“กรูจะอ้วก”ไอ้เข็มบอกก่อนที่จะดันตัวผมออก ผมไปหยิบกระดาษที่ไอ้ข่ามันเขียนโน้ตเกี่ยวกับหัวข้อรายงานมันครับ พร้อมกับชื่อนามสุกลเลขที่ของมัน
ผมเดินลงมาพร้อมกับเจอไอ้ข่ากับไอ้ขิมนั่งทะเลาะกันพอดี
“ไอ้ข่า..เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเอาที่บ้านพี่นะ”ผมบอกมัน
“อ่าว..ไมอะเฮียกลับไปนอนบ้านหรอ”ไอ้ข่ามันพูด
“เออ..ไปเฝ้าน้องกรู”ผมบอก
“ให้ข่าไปเฝ้ามั้ยเฮีย..”มันพูดพร้อมกับทำหน้าทะลึ่ง
“แดกตีนกรูก่อนมั้ยมึง”ผมบอกมันแล้วยกเท้าให้มันเล่นๆ
“ขำๆน่าเฮีย..ได้เดี๋ยวพรุ่งนี้ข่าไปเอาแล้วเดี๋ยวโทรบอกนะเฮีย.เอาให้เสร็จละ”ไอ้ข่าบอก
“เออ..สั่งกรูจริง..ไปก่อนนะป๊าครับ ม๊าครับ”ผมหันไปยกมือไหว้
“อะๆ..ดูแลแป้งดีๆนะลูก..เข็ม หนูก็ช่วยเป้ด้วยนะ”ม๊าบอก บ้านนี้ทำไมไม่แทนตัวเองอั๊วกับลื้อวะ
“รู้แล้วนะม๊า”ไอ้เข็มมันพูด ก่อนที่พวกผมจะลาออกมา
ผมไปตลาดโต้รุ่งกับไอ้เข็ม โทรไปหาไอ้แป้งมันบอกอย่างกินสลิ่มทับทิมกรอบ ผมก็ต้องไปสั่งให้มัน ไอ้เข็มนี่ไม่ค่อยกล้าสั่งครับ มันจะให้ผมสั่งตลอด กลายเป็นว่าอาหารเต็มไม้เต็มมือผมสองคนเลยครับ ซื้อไปให้ลุงชิดคนขับรถด้วย แล้วก็ป้าจุกับพี่ใจ กับอาหารหวานบางอย่างที่ผมกะเอาไว้ใส่บาตรตอนเช้าพรุ่งนี้ ผมก็ได้ผัดไทยเจ้าเก่าที่ผมกับไอ้แป้งจะมากินด้วยกันประจำครับ แล้วก็เกาเหลาลูกชิ้นของไอ้เข็ม ไหนจะลูกชิ้นทอด ขนมหวาน โจ๊ก แม่งซื้อไม่ได้เข้ากันเลยครับ แต่ไอ้เข็มมันบอกว่าอยากกินทุกอย่างเลย มันเลยซื้อมา มีการบอกว่าช่วยกันกินด้วย กินไม่หมด ก็สมควรกินไม่หมดแหละครับ
พอมาถึงบ้าน ก็จัดของ ป้าจุก็เข้ามาช่วยจัดของด้วย
“ป้าครับ..เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปจ่ายตลาดกับผมนะครับ ผมจะไปซื้อของด้วยนะครับป้า..”ผมบอกป้าจุ
“ค่ะคุณ.จะทำกับข้าวเองหรอค่ะพรุ่งนี้”ป้าจุถาม
“ครับ.ทำใส่บาตรนะครับ พรุ่งนี้วันพระ”ผมบอก
“.แล้วคุณเข็มจะเอาอะไรมั้ยค่ะ”ป้าหันไปถาม
“อ่อไม่ครับป้าขอบคุณครับ”ไอ้เข็มตอบ
“พี่เป้..”ไอ้แป้งมันเดินหน้าแจ้นลงมา
“ไง..หายดีแล้วรึไง..เดินหน้าบานมาเชียว”ผมหันไปทักมัน
มันทำแก้มป่องใส่ผม ก่อนที่จะหันไปมองไอ้เข็ม
“ซื้ออะไรมาบ้างอะพี่เข็ม”ไอ้แป้งมันพูด เหมือนกับว่าวันนี้ไม่มีอะไรเกินขึ้นครับ
“ก็สลิ่มของแป้ง. แล้วก็เกาเหลา ผัดไทย ราดหน้า โจ๊ก ลูกชิ้นทอด ปลาหมึกย่าง”ไอ้เข็มมันร่ายยาว
“โห..เยอะจังอะ..แป้งกินด้วยนะค่ะ”ไอ้แป้งมันบอก
“ครับ..ป้าก็มากินด้วยกันสิครับ..”ไอ้เข็มมันบอก
“ไม่ดีกว่าค่ะคุณขอบคุณมากค่ะ..แค่ของที่คุณเป้ซื้อมาก็กินไม่หมดแล้วค่ะ”ผมซื้อขนมหวานกับผัดไทมาให้ป้ากับพี่ใจแล้วก็ลุงชิดนะครับ
“อ่อครับ...”ไอ้เข็มยิ้มให้ ก่อนที่มันจะช่วยกันกับไอ้แป้งแกะถุงอาหาร ผมเก็บขนมหวานเข้าตู้เย็น
“พรุ่งนี้ตื่นเจ็ดโมงมาไปใส่บาตรที่วัดนะแป้ง มึงด้วยไอ้เข็ม”ผมพูด ขณะกำลังกิน
“พี่เป้จะทำกับข้าวเองหรอ”ไอ้แป้งมันถาม
“อืม..ทำไมจะช่วยรึไง”ผมถามมัน เพราะว่าน้องสาวผม ขี้เกียจนะครับ ให้มันตื่นเช้าๆแบบนี้คงไม่ใช่
“ก็ได้..”ไอ้แป้งมันรับคำง่ายๆ
“เฮ้ย.ผีเข้าหรอ”ผมทำมือไปแตะหน้าผากมัน
“บ้า...แป้งแค่อยากจะทำล้างซวย”ไอ้แป้งมันพูดบอก ทำเอาวงเงียบไปสักพัก
“นี่พี่จะบอกอะไรให้นะ..”ผมพูดบอก
“เดี๋ยวพี่ก็ต้องกลับกรุงเทพแล้ว ไม่มีใครมาคอยตามดูแลแป้งแล้วนะ”ผมบอก ไอ้แป้งมันก้มหน้า เขี่ยๆอาหารในจาน ไอ้เข็มมันก็มองหน้าผมมองหน้าแป้งไปพราง
“พ่อกับแม่ แล้วก็พี่ปล่อยแป้งในฐานะที่ให้แป้งได้รู้จักเรียนรู้ชีวิตของตัวเอง.. แต่แป้งก็ต้องเคารพความไว้ใจของพ่อแม่ และก็พี่ด้วย... บางอย่างพี่ไม่อยากก้าวก่าย ไม่อยากถาม เพราะมันอาจเป็นเรื่องส่วนตัวของแป้ง แต่แป้งรู้มั้ย ไม่ว่าแป้งทำอะไร ทุกคนเค้าก็เป็นห่วง.. สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้พี่อยากให้มันเป็นบทเรียนสำหรับแป้ง ไม่ใช่แค่เรื่องไว้ใจคน แต่เรื่องการใช้ชีวิตวัยรุ่นนี่ก็ด้วย แป้งก็น่าจะรู้ ส่วนหนึ่งก็เกิดขึ้นจากแป้งด้วย พี่ก็ไม่อยากจะซ้ำเติม แต่นี่คือเรื่องจริง พี่จะไม่ตักเตือนไม่ได้”ผมพูดบอก แล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ ไอ้แป้งมันเงยหน้ามองผมน้ำตาคลอ
“การกระทำทุกอย่างมันเกิดจากตัวแป้งเองนะ.. แป้งต้องรู้จักบังคับจิตใจ มีสติคิดให้ได้ว่าอะไรควรไม่ควร ผลที่จะเกิดขึ้นตามมามันเป็นยังไง..แป้งโตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ พ่อแม่ ไม่อยากดุด่าว่าแป้งเพราะว่าอยากให้แป้งคิดได้เอง.. ดังนั้นพี่ขออะไรหน่อยนะแป้ง.. โลกอีกเยอะที่แป้งต้องเจอ มันไม่ใช่แค่นี้แน่ๆ ต่อไปแป้งต้องคิดให้รอบคอบก่อนจะทำอะไรรู้มั้ย ไม่ใช่แค่เพื่อตัวแป้งเอง มันเพื่อคนรอบข้างที่รักและเป็นห่วงแป้งด้วย .ถ้าแป้งเป็นอะไรขึ้นมา พ่อกับแม่และก็พี่จะเสียใจแค่ไหนแป้งรู้มั้ย”ผมพูดแล้วลูบหัวแป้งเบาๆ แป้งมันพยักหน้ารับ น้ำตาหยดลงที่โต๊ะ
“แป้งรู้ แป้งขอโทษ..แป้งไม่น่าทำแบบนั้นเลย..แป้งคงติดเพื่อนมากเกินไป”แป้งพูด พร้อมกับเงยหน้ามองหน้าผม
“พี่รู้ว่าแป้งเป็นเด็กดีนะ.. เริ่มต้นใหม่นะ พี่ไม่ได้บอกว่าให้แป้งตั้งใจเรียนจนลืมสังคมกับคนรอบข้าง แต่ให้เลือกคบคน เลือกและก็มีสติที่จะเดินรู้มั้ย..ไม่ใช่นึกจะทำอะไรก็ทำตามใจตัวเอง โอเคมั้ย ไม่งั้นพี่กลับไปพี่ก็เรียนไม่สบายใจ”ผมบอกแป้ง
“อืม..แป้งจะทำตามที่พี่เป้บอก”แป้งมันพยักหน้า แล้วจับมือผมที่ลูบหัวมันอยู่ ไอ้เข็มหยิบกระดาษทิชชู่ยื่นให้แป้ง
“ขอบคุณค่ะ”ไอ้แป้งรับมาแล้วเอามาเช็ดแก้มตัวเองที่เปื้อนน้ำตา
“งั้นก็กินได้แล้ว..แล้วพอพ่อกับแม่กลับมา ก็อธิบายให้พ่อกับแม่ฟังด้วยตัวเองละกัน..ทำตัวให้ท่านไว้ใจ พ่อกับแม่จะได้ไม่เป็นห่วงแป้ง”ผมบอก
“อืม.”ไอ้แป้งตอบรับ
“แต่พี่ว่าคราวนี้ไปรับไปส่ง พ่อกับแม่คงไปรับไปส่งเองแล้วแหละ หรือไม่ก็คงให้ลุงชิดไปรับ”ผมบอก
“อืม..ก็ดีเหมือนกัน..”แป้งมันตอบรับง่ายๆ เพราะทุกที มันจะให้เพื่อนมาส่งบ้านตลอดแหละครับ พ่อกับแม่ให้ลุงชิดไปรับมันก็ไม่ยอม จะกลับกับเพื่อน
“พี่เข็ม..มือเจ็บมากมั้ยค่ะ”หลังจากที่เรานั่งกินกันมาได้สักพัก
“ไม่มากหรอกครับ”ไอ้เข็มมันตอบ
“เดี๋ยวมึงไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวกรูทำแผลให้”ผมบอกมัน ผมยังไม่เห็นแผลที่มือมันเลยครับที่จริงอะ
“กรูไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย..มันก็แผลธรรมดา มึงทำอย่างกับกรูไม่เคยโดน”ไอ้เข็มมันพูดไป กินปลาหมึกย่างไปครับ
ผมก็เงียบสิครับ ตรงนี้ต่อหน้าน้อง หวานไม่ได้ครับ หวานไม่ได้
ผมกับไอ้เข็มแล้วก็แป้ง กินข้าวกันเสร็จ ผมก็ต้องไล่ไอ้เข็มขึ้นไปอาบน้ำ ไอ้แป้งก็ไล่มันขึ้นไปนอนครับ บอกว่าถ้าพรุ่งนี้ปลุกไม่ตื่นนะโดนครับ ผมเข้ากลับมานั่งทำรายงานให้ไอ้ห่าข่า นั่งหานั่งอ่านกันไปครับ หันไปดูนาฬิกา ห้าทุ่มครึ่งแล้ว เริ่มทำตอนสี่ทุ่มสิบห้า ก่อนผมทำงานจะเป็นอย่างนี้ตลอดแหละครับ จะจดเวลาว่าเริ่มกี่โมง แล้วจะจบลงกี่โมง ใช้เวลาไปเท่าไหร่ อะไรประมาณนี้นะครับ
ผมนั่งทำงานสักพัก ไอ้เข็มนี่ใช้เวลาอาบน้ำนานมากอะครับ ไม่รู้เป็นลมตายคาห้องน้ำไปแล้วรึยัง
“เข็ม..เข็ม”ผมลุกไปด้วยความเป็นห่วง ไอ้นี่มันชอบอาบน้ำร้อนๆ
“อืม..ว่าไง”มันตอบรับกลับมา
“อาบนานจังวะ”ผมบอกมัน
“จะเสร็จแล้ว”ไอ้เข็มบอก ผมได้ยินเสียงมันปิดน้ำ
ผมกลับมานั่งที่โซฟา ตรงที่พิมพ์งานกับโน้ตบุ๊คไว้ ไอ้เข็มมันเดินออกมา พร้อมกับเช็ดหัวตัวเอง
“วันหลังเข้าไปห้องน้ำไม่ต้องล๊อกนะ..กรูเป็นห่วง”ผมพูดจริงจัง เห็นตัวมันแดง เพราะว่าน้ำคงร้อนมาก
“มึงจะบ้ารึไงกรูเข้าไปอาบน้ำนะ”ไอ้เข็มมันพูดคงไม่เข้าใจความหมายของผมนะครับ คือผมเป็นพวกชอบคิดไกล กลัวแบบ หัวฝาดพื้นตายคาห้องน้ำไรงี้ แล้วห้องล๊อกไว้เปิดไม่ได แต่ที่จริงกุญแจสำรองที่บ้านผม มีกันไว้เก็บทุกคนอยู่แล้วนะครับ พร้อมกับติดตัวกับแม่ผมที่เป็นกุญแจแม่ด้วย
“นั่นแหละ..”ผมบอกมันแล้วนั่งพิมพ์งานต่อ ไอ้เข็มแต่งตัวเสร็จก็เดินไปเล่นคอม สงสัยเล่นเกมส์อีกแล้วนะครับ ก่อนที่มันจะนั่งลงให้ผมทายาที่มือมันให้ครับ
“ใกล้เสร็จรึยัง”ไอ้เข็มถาม
“อืม..อีกนิดเดียว”ผมบอก เพราะว่าเวลานี้มันเกือบตีหนึ่งแล้วนะครับ ตาเริ่มจะปิดแล้ว ไอ้เข็มมันเดินมาเปิดหนังดูข้างๆผม
“มึงง่วงก็ไปนอนก่อนก็ได้”ผมบอกมัน ไอ้เข็มหันมามองหน้าไม่ตอบ แต่ว่าหันกลับไปดูหนังต่อ เสียงในจอโทรทัศน์ทำให้ผมเริ่มไม่ง่วงแล้ว เริ่มจัดหน้ารูปเล่ม แล้วก็ตกแต่งให้สวยงามสักพัก ใช้เวลาพอสมควร ก่อนที่จะเก็บข้อมูลลงแฮนดี้ไดฟ์ แล้วไปใส่เครื่องคอมอีกตัว แล้วปริ้นให้มัน ระหว่างรอปริ้น ผมก็ไปนั่งลงข้างๆไอ้เข็มที่นอนอยู่ตรงโซฟาตัวยาว
“พรุ่งนี้จะตื่นมาทำกับข้าวกับกรูรึป่าว”ผมถามมันแล้วเอาหน้าไปใกล้ ก่อนที่ไอ้เข็มจะหลับตา
“อืม..ก็ปลุกด้วยละกัน”ไอ้เข็มบอก ผมยิ้มให้มันก่อนที่จะจูบลงหน้าผากมันเบาๆ ตาไอ้เข็มนี่ปรือๆแล้วครับ
“ไปนอนได้แล้ว”ผมบอกมัน
“ก็รอมึงเสร็จก่อนดิ”ไอ้เข็มมันพูดแต่ว่าตามองจอโทรทัศน์
“กรูเสร็จแล้วรอปริ้นเสร็จนี่ไง”ผมบอกมัน
“ไปนอนก่อนไป”ผมบอกมันอีกครั้ง ไอ้เข็มลุกขึ้นอย่างว่าง่ายมันคงง่วงมากเหมือนกันนะครับ ไอ้เข็มมันเดินไปนอนที่เตียง ไม่ปิดโทรทัศน์ด้วยนะครับ แสดงว่าง่วงจริงๆครับ ผมรอปริ้นงานเสร็จ ก็เดินไปปิดโทรทัศน์แล้วก็ทิ้งตัวลงนอนกอดไอ้เข็ม
ตื่นเช้ามาอีกทีก็ตีห้าครึ่งครับ ผมหันไปมองไอ้คนข้างๆที่นอนหลับอยู่ ตอนหลับละเหมือนเด็กเชียว ตื่นขึ้นมาขยับปากได้นี่ด่าไม่หยุด ผมได้แต่ยิ้มมองหน้ามันสักพัก ผมลุกจากเตียงเบาๆ เดินออกไปนอกห้องเงียบๆ ไปปลุกไอ้แป้ง
มันงัวเงียขึ้นมา ผมไล่มันให้ไปอาบน้ำเพื่อจะไปจ่ายตลาด มันก็พยักหน้าเหมือนแบบคนไม่มีแรง ผมกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ไอ้เข็มดันได้ยินซะงั้นอะครับ
“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกกรูวะ”ไอ้เข็มมันพูดงัวเงีย ผมเห็นมันลางๆ เพราะฟ้าเริ่มสางแล้ว แต่ก็ยงมืดอยู่
“กรูเห็นมึงหลับอยู่ไงเลยไม่อยากปลุก”ผมบอกมัน
“ก็กรูบอกให้ปลุกก็ปลุกดิ”มันเริ่มทำหน้างอ แล้วลุกนั่ง
“คราบๆ..ขอโทษครับ..เดี๋ยวเป้อาบน้ำก่อนนะครับ.ที่รัก”ผมพูดเสร็จก็เดินไปหอมแก้มมัน ไอ้เข็มมันทำเสียงหงุดหงิดแต่เช้าที่ผมลวนลามมัน ก่อนที่ผมจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ออกมาไอ้เข็มมันก็นอน แต่ว่านุ่งผ้าขนหนูไว้นะครับ แต่หน้านี่ทิ่มหมอนเลยครับ
“นอนก่อนก็ได้นะเข็ม..เดี๋ยวกรูไปซื้อกับข้าวเสร็จมึงก็ค่อยตื่นก็ได้”ผมบอกมัน
“ไม่เอา”มันทำหน้าบู้บี้แล้วลุกนั่งทันที ไอ้เข็มเดินเข้าห้องน้ำไปแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลยครับ สักพักมันก็อาบน้ำเสร็จออกมา ผมเดินไปเขียนรายการของที่ต้องซื้อรอไอ้เข็ม เสร็จแล้วก็เดินลงมา ป้าจุรออยู่ข้างล่างแล้วนะครับ ทำความสะอาดครัวอยู่ ไอ้แป้งก็เสร็จแล้วเช่นกัน ก่อนที่จะขับรถออกไปตลาดด้วยกัน
พอไปถึงไอ้เข็มมันก็ตื่นเต้นกับตลาด เพราะมันไม่ค่อยมาตลาดตอนเช้านะครับ ก็คนมันทำกับข้าวไม่เป็น ก็รอแต่สั่งที่บ้านนะสิครับ แต่ผมนะ ตั้งแต่เด็กแล้ว ป้าจุทำอะไร ผมจะให้ป้าแกสอนตลอดแหละครับ ผมซื้อเต่ามาสิบตัว ที่จริงเคยอ่านหนังสือธรรมะมาบอกว่าห้ามปล่อยสัตว์พวกนี้เพราะมันบาป มันเหมือนกับการไปสนับสนุนการทำเลวของพวกเขา แต่ก็นะครับ การทำความดีกับความเลวพร้อมๆกัน มันคงจะลดหลั่นกันบ้าง ฮ่าๆๆ ซื้อก็บาป ปล่อยก็ได้บุญครับ แล้วก็เลือกซื้อของไป ไอ้เข็มนี่จะกินขนมเบื้องบ้างละ จะกินไข่นกกระทาบ้างละ แต่ละอย่าง แล้วไม่สนใจผมด้วยนะครับ ตื่นตาตื่นใจ ลากแขนไปกับไอ้แป้งนู้ กลับมาอีกทีของเต็มไม้เต็มมือไปแล้วครับ เมื่อผมเลือกซื้อของเสร็จ ก็พากันกลับบ้านไปทำกับข้าว ก่อนที่จะไม่ทันไปใส่บาตรที่วัดซะก่อนครับ
ผมกลับมาที่บ้านก็แบ่งหน้าที่กันไปครับ ไอ้พวกที่ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นอย่างไอ้แป้งกับไอ้เข็มก็ให้หั่นๆสับๆไปครับ ส่วนผมกับป้าจุก็ปรุงเครื่องปรุง วันนี้ทำแกงเขียวหวานปลากราย แล้วก็แกงส้มใส่กุ้งตัวใหญ่ๆ ให้พระตะลึงไปเลยครับ ปกติไปวัดตั้งแต่เด็กๆแล้ว อาหารที่เอาไปถวายพระมักจะเป็นแกงถุงกับของเดิมๆ ผมเลยคิดว่าน่าจะทำเองไปร้อนๆ ครบเครื่อง ไม่ใช่แบบแกงถุงแล้วมีเนื้อนิดเดียว น้องนั้นน้ำซะหมดครับ กับไก่ตุ๋น ขนมหวานที่ซื้อไว้เมื่อคืนแล้ว ตกลงเราใช้เวลาไปเกือบสองชั่วโมงในการทำอาหาร แล้วก็พากันไปวัดครับ ไปกันครบเลยครับ ลุงชิด พี่ใจ ป้าจุ ผม ไอ้แป้ง ไอ้เข็มครับ ก่อนไปวัดก็เอารายงานไปให้ไอ้ข่าที่บ้านซะด้วย เพราะว่ามันโทรมาบอกว่าเพิ่งตื่น ไม่ทันแล้ว เอาไปให้หน่อย ผมเลยด่ามันไปอีกชุด พร้อมกับไอ้เข็มอีกชุดครับ
ไปถึงวัดก็จะแปดโมงพอดีครับ เลยไปนั่งรอบนศาลา ก่อนที่พระทุกรูปจะขึ้นมา พวกผมก็เอาอาหารไปจัดแล้วก็ไปวางไว้นะครับ แล้วก็พากันไปไหว้พระพุทธรูปด้านข้างๆก่อน ที่จะมานั่งรอพระ
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นก็พากันไปปล่อยเต่ากับแม่น้ำข้างๆวัดครับ คือวันนี้เป็นวันที่ผมรู้จักวัดเดียวนะครับที่ติดกับแม่น้ำ ก็แบ่งกันไปคนละสองตัวนะครับ
“มึงอธิฐานอะไรอะ”ผมถามไอ้เข็ม ที่มันหลับตาไหว้ซะนาน
“เรื่องไรจะบอก”มันหันมาบอกผม
“อยากรู้ของกรูมั้ย”ผมยิ้มถามมัน เพราะว่าตรงนี้ไม่มีพวกป้าๆ กับไอ้แป้งแล้วละครับ ขึ้นฝั่งกันไปแล้ว
ไอ้เข็มทำหน้าตาอยากรู้สุดๆครับ
“หอมแก้มกรูก่อนดิ”ผมพูดแล้วทำแก้มป่องใส่มัน
“กรูไม่รู้ก็ได้”มันพูดแล้วยืนขึ้น
“อ่าว ไม่ปล่อยหรอ”ผมทักมันก่อน เพราะว่าความเขินของมัน ทำเอาที่อธิฐานเมื่อกี้มันก็ยังไมได้ปล่อยเต่านะครับ
ไอ้เข็มนั่งลงอย่างเขินๆ แล้ววางเต่าลง
“ไปให้ไกลๆเลยนะ..อย่าให้เค้าจับได้อีกละ..”ไอ้เข็มมันพูด แล้วยืนขึ้น ผมกับมันมองเต่าที่เดินลงน้ำไป
ไอ้เข็มหันมามองหน้าผมที่ยิ้มระรื่นให้กับที่รักตรงหน้าผมด้วยความที่มันน่ารักเกินไปแล้วครับ ถึงความห่าม ความดิบเถื่อนมันจะมีเยอะก็ตาม แต่มันขัดกับรูปร่างหน้าตาหวานๆของมัน ถึงตัวมันจะใหญ่ก็เหอะ ไม่ได้ผอมเพรียวบางอย่างน้องปาน แต่มันก็โดนใจผมสุดๆแหละครับ
“มึงไม่อยากรู้จริงๆหรอ..ว่ากรูขออะไร”ผมบอกมันอีก มันพยายามเดินหนี
“ไม่อยากเว้ย”ไอ้เข็มมันพูดให้ แล้วเดินหันหลังให้ผม
“แต่กรูอยากบอก”ผมบอกมัน
“เรื่องของมึง”มันพูดแล้วเดินดุ่ยๆๆไปครับ
ผมยิ้มก่อนที่จะพูดออกมา
“กรูขอให้คำอธิฐานที่มึงขอเป็นจริง..”ผมพูดบอกมัน ไอ้เข็มมันเงียบไม่พูดใดๆตอบ
“แล้วทีนี้มึงบอกกรูได้รึยังว่ามึงขออะไร..กรูจะได้รู้ไงว่าจะเกิดจริงหรือไม่จริง”ผมถามมัน ไอ้เข็มมันหยุดเดิน เมื่อถึงบันไดที่ต้องเดินขึ้นไปครับ
ผมกับมันเงียบอยู่สักพัก ที่ผมเงียบเพราะว่าผมก็อยากรู้จริงๆนั่นแหละครับว่ามันขออะไร
“บอกได้รึป่าว”ผมถามมัน แล้วเดินเข้าไปจับมือมันไว้ แล้วขึ้นไปนั่งยองๆตรงขั้นบันได กลายเป็นว่าตอนนี้หน้าไอ้เข็มที่ก้มอยู่ มันต้องเห็นผมเต็มๆ เพราะว่าผมนั่งอยู่ตรงหน้ามันแล้วครับ
“หืม..ว่าไง”ผมยิ้มถาม พร้อมกับแกว่งมือไปมา
ไอ้เข็มเริ่มหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด หูมันก็แดงครับ ฮ่าๆไม่ได้กะแกล้งมันนะครับ แต่มันเสือกทำให้ผมอยากแกล้งขึ้นมาซะงั้นอะ
“ไม่บอกเว้ย..”ไอ้เข็มมันตะโกนใส่หน้า แล้วสะบัดแขนเดินหนีไปเฉยเลยครับ แม่ง ผมได้แต่นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว ผมเดินไปหาไอ้แป้งที่มันยืนรอผม ที่จะไปไหว้พระในโบสถ์พร้อมกัน
ก่อนที่ผมจะไหว้ เพราะว่าจุดธูปเสร็จแล้ว
“คราวนี้กรูจะขอให้คำอธิฐานของมึงเป็นจริงบ้าง ขอดีๆด้วยละกัน”ไอ้เข็มพูด แต่ว่าตามองพระพุทธรูปตรงหน้า ไม่ได้มองมาที่ผมครับ ผมมองหน้ามันแล้วยิ้ม ยิ้มให้กับตัวเอง ที่ได้รักมัน ผมรักมันมากจริงๆ
“อืม..ขอบใจนะ”ผมบอกมัน แล้วต่างคนก็ต่างไหว้พระกันเสร็จ เสี่ยงเซียมซีเรียบร้อยครับ พร้อมกับออกไปปล่อยนกอีกรอบ ไอ้แป้งนี่ยิ่งใหญ่เลยครับ ปล่อยซะเหมาหมดเลยครับ ผมก็ไอ้เข็มก็เหมาหมดอีกร้านเหมือนกันครับ พร้อมกับเตรียมอาหารที่มาให้ข้าวหมาด้วยครับ เพราะว่าวัดนี้หมาเยอะมาก ป้าจุจะรู้ดีครับ ป้าแกจะนำอาหารมาเพื่อหมาอีกด้วยครับ
“เมื่อกี้กรูขอว่า..”ผมพูดทิ้งท้ายไว้ เพราะว่าตอนนี้เรากำลังเดินกลับรถ แล้วพวกแป้ง ป้าจุ และลุงชิดเดินนำหน้าไปแล้วครับ ตอนนี้ไอ้เข็มมันก็เดินห่างผมไม่กี่ก้าว ไอ้เข็มมันหันมามองหน้าผม ผมยิ้มให้มัน
“กรูขอให้มึงมีอายุมั่นขวัญยืน”ผมทำเสียงแบบตาแก่แกล้งมันครับ ไอ้เข็มมันหันมาคิ้วขมวดใส่ ที่จริงอันนี้ผมก็ขอจริงๆแหละครับ
“ไม่เจ็บไม่ไข้”ผมยังแกล้งไม่เลิกครับ ทำเสียงล้อเลียนมัน ก่อนที่ไอ้เข็มมันจะรีบจ้ำๆๆเดินต่อไป
“และขอให้มึงอยู่กับกรูตลอดไป”ผมพูดเบาๆ ไอ้เข็มมันก็คงได้ยิน มันเดินช้าลง จนมันหยุดเดิน ที่จริงผมพูดเสร็จ ก็หยุดเดินแล้วนะครับ เพราะว่าอยากดูกิริยาไอ้คนข้างหน้า ไอ้เข็มมันนิ่งไปครู่ ก่อนที่จะหันหน้ามาหาผม
“ก็ขอเหมือนกรูนั่นแหละ”
มันพูดจบแล้วเดินไปแทบจะวิ่งเลยครับ ผมได้แต่เข่าอ่อน นั่งยองๆกับพื้น แล้วหัวเราะอยู่คนเดียว
บ้าทั้งคู่กรู แม่ง น่ารักชิบหาย แฟนใครวะ ผมคิดในใจ ก่อนที่ไอ้แป้งมันจะตะโกนเรียกผม
...
มาต่อยามค่ำคืน วันนี้โดดเรียน เมื่อคืนนอนดึกมากๆ ตื่นอีกที บ่ายสองโมง เหอะๆ เจริญ กรูจะติดเอฟอีกปีเพราะแม่งขี้เกียจเนี้ยแหละ วันนี้ที่จริงจะมาต่อให้แล้ว แต่ว่าขี้เกียจอีกนั้นแหละ เลยมาพิมพ์ตอนดึกๆ เริ่มที่เที่ยงคืน เพิ่งเสร็จ เลยเอามาลงให้ เอิ้กๆ
ไปแระ คอมเม้นแต่ละคน ขอบอกว่า ชอบมาก อ่านแล้วรู้สึกดี อยากมาต่อเรื่อยๆทั้งๆที่คนเขียนแถมไม่มีอารมณ์แต่ว่ากลัวคนอ่านรออะ ไงก็ดูสุขภาพด้วยนะค่ะ อากาศหนาว มากอดหน่อยจิ จุ๊บๆก่อนนอนนะค่ะ
ฝานดีทุกคนค่ะ
-
จิ้มมมมมเบบี๋
-
หลับนอนมั้งนะเบบี้ เด๊วจะเป็นแพนด้า อย่างเค้า
:z2: :z2: :z2:
-
:กอด1: เบบี้ :จุ๊บๆ: เบบี้
รอฉากหวาดเสียวของเป้เข้มอยุ่นะ :-[
-
:o8: เป้เว้ย ไก้แล้วๆๆ พยายามอีกนิดไอ่น้อง
แล้วมานอนรอชมซึ่งตอนนั้น กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
เบ่บี๋คร้าบ อย่าทำลายความหวังเค้าน้า เหอๆๆ
มีฟามสูกกกกกกกกกกกกกกกก :L2: อ่ะหั้ยดอกไม้ซะเลย น่ารักอย่างนี้
-
เข็มน่ารักอะ
ท่าทางจะขี้อายนะเนี่ย
:L2:
-
รักสุดๆ!!!~
-
ซึ้งๆๆๆๆ
เบบี้ดูแลสุขภาพด้วยนะ
เดี๋ยวไม่สบายนะคับ
แล้วเมื่อไหร่เข็มจะยอมเป้อะ
ลุ้นๆๆๆๆๆ
-
หวานกันจังเรยยยยยย
คนแต่งก็ตั้งใจ และพยายาม เรียนหนังสือด้วยน้าค้าบบ :L2:
-
ขอ NC เป้กะเข็ม
ขอ ๆ :call:
-
เมื่ิอวานโดดเรียนเหมือนกันเลยอ่ะเบบี้
:laugh: :laugh:
เป้ก็น่ารัก เข็มยิ่งน่ารักใหญ่เลยอ่ะ
NC....มาซะทีเถอะ
:impress2:
-
น้องเบบี้ หาคู่ให้น้องแป้งได้แล้ว เอาที่มันแสบกว่าพี่ชาย พี่สะใภ้นะ
เป้จะได้กลับไปเรียนแบบไม่ต้องเป็นห่วงไง เป้นี่คนดีจริงๆๆเป็นเด็ก
วัยรุ่นที่เข้าวัดทำบุญด้วย ใจบุญ ได้เห็นอีกมุมนึงของเป้เลย ส่วนเรื่อง
ความรักก็สมหวังแล้วนี่ถึงแม้จะแค่50%ก็เถอะ..รักแล้วรอหน่อย..
เมื่อไหร่เข็มยอม ก็ค่อยทบต้น ทบดอกเอา น้องเบบี้ขยันจริงๆๆมาลง
ให้อ่านทุกวันเลยขอบคุณมากนะจ๊ะ :L1: :L1:
-
ตอนนี้มีบทเรียนดีๆ ด้วย
อ่านซ๊าซึ้งเลย...
เป้เป็นพี่ที่ดีจริงๆ เนาะ
:-[ :-[ :-[
+1 ให้นะคร้าฟฟฟ
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
ชอบจีงเลยค้ราบ
เค้าไม่ขอบท เลิฟซีนก็ได้นะคนแต่ง
แต่ขอบทหวานๆๆๆๆ แบบนี้อ่ะ
ชอบแบบนี้มากกว่าครับ
ชอบความรู้สึกมากกว่า ..................ปฏิบัติอ่ะ..............
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:monkeysad: เบบี๋ไม่เห็นใจคนอ่านบ้างเหรอ
ยังไม่ถึงจุดสุดยอดเลยอ่ะ เป้+เข็ม อ่ะ :serius2:
รักมันขุ่นอ่ะ ไม่ใสซะที่ รออยู่น้าาาาาาา
-
คู่นี้น่ารักได้อีกกกกกก :-[
เข็มน่ารักอ้ะ
น่าแกล้งโคด ๆๆ ๆ
:laugh:
เห่อ ๆๆ ๆ แพ้ทางเป้ตลอดอะ
:กอด1: รักคนแต่งที่ซู้ดดดดดด
-
........ ไม่ไหวแระ ว่าน้องปานน่ารักแล้วนะ เจอเข็มไป เหอ เหอ หนาวเลยอ่ะ ....... มะไหร่จะได้เสียกันอ่ะ
...... เบบี้สู้สู้นะค่ะ ความพยายามจะชนะทุกสิ่งค่ะ ............. :กอด1:
-
ขอ NC เป้กะเข็ม
ขอ ๆ :call:
หมกหมุ่นเหมือนกันดิเราอ่ะ
:call: :call: :call: :call:
-
อิอิ..................นึกว่าจะขอ เข็มแบบเต็มรูปแบบสักที 555
-
หวาดเฉียวว
หว๊านนกันซะ
-
ให้กำลังใจหนูเบบี้ (น้องเบเบ้รึเปล่า???)
:กอด1: :กอด1:
เป้เข็มน่ารักได้อีก o13
-
:z2: ให้กำลังใจคับ :z2:
-
ทำบุญ ตักบาตร ปล่อยนก ปล่อยเต่าแล้ว
รอส่งตัวเข้าหอนะ :impress2:
-
อ่านแล้วสบายใจจัง อิๆ
-
พี่เป้นี่แฟมิลี่แมน มากๆๆเลย
-
เป้กะเข็มน่ารักมากกกกกอ่ะ
อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย
มีความสุขจริงๆนะ
:กอด1:พี่เบบี้
รักษาสุขภาพนะคะ
วันนี้เมก็โดดเรียนเพราะไม่สบายล่ะ
-
~บอกได้คำเดียว
"น่ารักกกกกก"~ :-[
-
เป้เข็มน่ารักอ่ะ
ยังรอตอนนั้น..ของคู่นี้อยู่เหมือนกัน :impress2:
-
เวลาเข็มหวาน เนี่ย ก็น่ารักได้ใจจริงๆ
แถมตอนท้าย ยังขอเหมือนกันอีกต่างหาก
คนอ่านอยากเห็นเข็มหน้าแดงจริงๆเลย อิอิ
ถ้าให้ดีจัดฉาก .... :-[ ให้พี่เป้เค้าทีนะค่ะ
------------- :L2:-------------
เบบี้น่ารัก ไม่มีอารมณ์แต่ยังนึกถึงคนอ่าน ขอบคุณมากๆเลยค่ะ :pig4:
-
น่ารักมากเลยค่ะตอนนี้
แต่ก้อรอตอนนั้นอยู่นะ อิอิอิอิ
-
โอ้ย....ทำมั้ยน่ารักจังเลย :impress2:
น่ารักทั้งคู่เลยอ่ะ...รักกันนานๆ นะ :L2:
เข็มหวานได้อีกนะ :-[
-
เป้ + เข็ม แอบ หวานๆๆๆๆๆๆ
-
รักษาสุขภาพนะค่ะ
เบบี้
:กอด1:
:pig4:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารักอ่ะ
o18 o18
-
น่ารักทั้งคู่เลย คนเขียนก้อ
น่ารักค่ะ
-
ตอนที่115 พิเศษ เป้กะเข็ม<โดนเลยกรู>
“ไอ้เชี้ยเป้ แม่งตื่นดิวะ”เสียงไอ้เข็มตะโกนโวยวาย ตั้งแต่เช้าแล้วครับ แต่ผมก็ยังไม่ยอมลุก เพราะว่าเมื่อคืนฉลองหนักไปหน่อย แม่ง ดวลกับไอ้ข้าว คอแม่งแข็งชิบหาย ผมละเชื่อมันเลยครับ
“เป้ มึงรีบตื่นดิวะ..กรูเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วเนี้ย..ชิบหาย แล้วเมื่อคืนเสือกไปดวลกับมันก็รู้อยู่แล้วว่ามันบ้า”ไอ้เข็มมันพูดบ่น หูผมจะชาอยู่แล้วครับ
“อืม..มึงเงียบหน่อยได้มั้ยวะ”ผมพลิกตัวกลับมานอนหงาย แล้วลืมตามองมัน
“มึงรีบลุกเลย สายแล้ว กรูจะไปดูสาว”มันพูดบอก พร้อมกับฉีดน้ำหอมลงปกเสื้อ กับต้นคอ
“งั้นมึงไม่ต้องไป..มานี่”ผมลุกไปกระชากมันจากโต๊ะเครื่องแป้งที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเตียงผม
“โอ้ย.เชี้ยนี่..กรูจะไปเล่นน้ำ”มันรีบพูด ตัวมันโดนผมกระชากนอนลงบนเตียงแล้วครับ ก็วันนี้วันสงกรานต์ที่รอคอยนะสิครับ ไอ้เข็มมันอยากเล่นมาก แต่แม่ง ทุกปีแหละครับ ผมรู้ว่ามันอยากไปทำอะไร นักเรียนสาวที่จะต้องพบเจอทั้งโรงเรียนหญิงของรัฐ โรงเรียนส.ห.(ของรัฐ)ชื่อดังอย่างของผม อีกทั้งโรงเรียนเอกชนหญิงอีก ไหนจะไม่รวมโรงเรียนนานาชาติที่ต้องออกมารวมตัวกันบางคนรู้จักกันบางคนไม่รู้จัก แต่ก็นะครับ เหล่าผู้ชายอย่างพวกผมตอนม.ปลายก็เป็นที่รู้จักของสาวๆดี ก็ออกจะดังทั้งเรื่องดีและไม่ดีนั้นแหละครับ แล้ววันนี้ที่จะไปคือนัดกันที่ร้านพี่ไอ้เข็ม ก็พี่กิ๊บแหละครับจำได้มั้ย ร้านเหล้าพี่กิ๊บนะมันอยู่ระแวกเดียวกับร้านเหล้ามากมาย ไหนจะเดินติดกับศูนย์การค้า ทุกๆปีจะปิดถนนตรงนี้นะครับ แล้วก็จะมีวัยรุ่น ขาว สวย หมวยเอ็กซ์มาเดินให้ใจละลายเล่น แต่ก็ว่าแหละครับ ได้เหน็บกลับไปนอนกกกันทุกปี แล้วปีนี้ผมจะอยากไปทำไม ในเมื่อเมียผมมันนั่งอยู่ตรงนี้เนี้ย
“มึงนี่เมื่อไหร่จะเลิกเจ้าชู้วะ..”ผมพูดบอกมัน ที่จริงแม่งก็เจ้าชู้ทั้งคู่อะครับ เอาง่ายๆงี้ดีกว่า แม่งก็เจ้าชู้ทั้งกลุ่มแหละครับ
“โอ้ย.ไอ้เหี้ย แต่ก่อนนะมึงมากกว่ากรูอีก”มันด่าผม ตัวผมก็คล่อมอยู่บนตัวมันครับ
“กรูเลิกแล้วเหอะ”ผมพูดบอก
“เลิกเหี้ยไร..อย่านึกว่ากรูไม่รู้นะ..ที่มึงไปขอเบอร์ไอ้เด็กคณะนิเทศ”มันพูดบอก
“เฮ้ย..รู้ได้ไงวะ”ผมถามด้วยความตกใจ ถึงแม้นมันจะเป็นเรื่องนานก่อนสอบนู้แหละครับ แต่มันรู้แล้วทำไมไม่ถามผม
“โอ้ย.กรูรู้เยอะกว่านี้อีก แต่ไม่อยากพูด..ถอยไปเลยไอ้เหี้ย..ถ้ามึงไม่รีบไปอาบน้ำแต่งตัว กรูจะเอาหญิงไปล่อที่บาร์พี่กิ๊บนี่แหละ”มันพูดบอกแล้วผลักตัวผมออก
“โหมึงอะ..กรูแค่จีบเล่นๆเฉยๆไม่ได้จริงจังสักหน่อย”ผมบอกมัน แต่เอาเบอร์ว่าประดับเครื่องนะครับ
“ถ้ามึงสอดใส่ด้วยก็คงเล่นแหละมั้ง”มันประชดให้
“มึงอะ..กรูไม่ได้อะไรจริงๆนะ..”ผมเดินเข้าไปกอดมัน วันนี้มันใส่เสื้อสีชมพูอ่อน กางเกงยีนส์สีเข้ม ทำให้ตัดกับผิวขาวๆของมัน ใส่แล้วขึ้นมากครับ ไอ้เข็มมันทำท่ามัดหัวจุกตัวเองตรงผมข้างหน้าที่ค่อนข้างยาว ผมจ้องมันไม่วางตาเลยครับ หน้าเหมือนผู้หญิงมา ยิ่งทำแบบนี้ นึกว่าเป็นทอม
“มึงไม่ต้องมันหรอก”ผมดึงจุกมันออก มันคงจะรำคาญแหละครับ เพราะว่ามันจะทาครีม
“อะไรของมึงวะ”มันพูดหัวเสียใส่
“ถ้ามึงไม่อยากให้กรูเอามึงตรงนี้ก็หยุดรวบผมตัวเองซะ”ผมบอกมัน ไอ้เข็มทำหน้างง แต่มันก็ไม่มัดจุกต่อแต่โดยดี ผมยิ้มให้มันแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปครับ
พออาบน้ำเสร็จนะ ก็หาตัวมันไม่เจอแล้วครับ ผมเลยรีบแต่งตัว ลงไปข้างล่าง ปรากฏว่าอยู่กับไอ้แป้ง
“แป้ง..แกจะไปสงกรานต์หรือไปงานรวมญาติวะ”คราวนี้มันมาผิดปกติจริงๆครับ
“พ่อก็ว่าอยู่..”พ่อผมบอก
“อ่าวพ่อ..แต่งตัวนี่จะไปด้วยรึไง”ผมถามพ่อ
“อ่าว..ก็เมื่อกี้ตาข้าวโทรมาบอกว่าที่บ้านรวมพลกัน..บอกให้พวกพ่อๆแม่ๆไปด้วย.ที่บ้านข้าวมัน”พ่อผมพูด
“เป้ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”ผมพูดแล้วหันไปมองไอ้เข็ม
“ไอ้ข้าวเพิ่งโทรมาเมื่อกี้...แม่ง นึกจะทำไรก็ทำ.มันบอกว่าให้พ่อๆแม่ๆไปอยู่บ้านมัน มีฉลอง แต่ว่าพวกเราไปเที่ยวแบบวัยรุ่น..กรูก็งงกับมัน”ไอ้เข็มบ่น
“แล้วนี่พ่อจะไปเองใช่มั้ย”ผมถาม
“อืม.เดี๋ยวให้ตาชิดขับรถไปให้”พ่อผมบอก
“เผลาๆนะพ่อนะ..”ผมบอกพ่อ
“โอ้ย.ไม่ต้องห้ามพ่อหรอก ห้ามแม่แกนู้..มานู้แล้ว”พ่อผมทำปากยื่นปากยาว ผมหันไปมองแม่
“โหแม่ง..จิ๊กโก๋เห็นยังเหลียวหลังเลย”ผมแซว แม่ผมชอบเป็นงี้อะครับ ถึงเวลา อยากแต่งวัยรุ่นก็แต่งไม่ได้เกรงใจใครเลยครับ ว่าจะรับไม่ได้ ฮ่าๆๆ
“แหมพี่เป้..ปล่อยแม่เค้าไปเหอะ”ไอ้แป้งแซว
“แกจะไปชุดนี้แน่หรอ”ผมถามไอ้แป้ง
“คนมันสวย แต่อะไรก็สวยยะ”ไอ้แป้งพูดบอก เพราะว่าทุกทีมันจะชอบใส่ขาสั้นมากๆครับ ไม่ว่างานอะไรสั้นตลอด จนบางทีงานที่รู้จักกาลเทศะ ต้องคอยเตือนมันเลยครับ ว่าให้ในใส่กางเกงขายาว แต่คราวนี้มาแปลกครับ ใส่กางเกงยีนส์ขายาว แล้วก็เสื้อยืด แถมใส่เสื้อกันหนาวทับอีก
สงสัยมันจะเข็ดกับเรื่องตอนนั้นจริงๆครับ ไปไหนมาไหนก็คอยโทรบอกพ่อบอกแม่ และผมตลอด หลังจากวันนี้ก็ขึ้นโรงขึ้นศาลกันไปครับ และไอ้แป้งก็ตรวจร่างกายเรียบร้อย ก็เป็นหลักฐานในคดีอีกว่ามันได้กระทำจริง และแล้วก็ผ่านมาด้วยดีครับ
“ก็ดี..”ผมบอกมัน
“งั้นผมไปก่อนนะพ่อแม่”ผมหันไปบอกพ่อกับแม่
“เออๆ.ไปเหอะ..เดี๋ยวแม่ไปหาพ่อข้าวเอง..แล้วก็ไปเจอกันที่นั้นแล้วกัน”พ่อผมบอก เอาอีกแล้วครับ ปล่อยผีคนแก่ ไอ้ข้าวมันชอบทำแบบนี้บ่อยๆ เอาพ่อเอาแม่มารวมตัวกันของกลุ่มพวกผมอะ กลายเป็นลูกเต้าเหล่าใครเป็นอะไรรู้กันไปหมดครับ
“คราบ”ผมรับคำออกมาแล้วขับรถออกไปพร้อมกับไอ้เข็มแล้วก็แป้งครับ กว่าจะถึงรถก็ติดน่าดู มาถึงร้านพี่ไอ้เข็มแล้วครับ ก็ต้องเข้าทางด้านหลัง เพราะว่าทางด้านหน้าปิดแล้วอะครับ รถเข้าได้เฉพาะตอนเช้า ก็ติดกันอยู่แถวนั้น ผมเดินลัดทางหลังร้านมา พอถึงหน้าร้านนี่อยู่ครบเลยครับ อย่างให้สาธยายว่าครับแบบไหน คือว่ามันรู้จักกันมานานแล้วนะครับ พวกพี่ๆน้องๆของกลุ่มพวกผม ก็กลายเป็นว่ามาสุมหัวกันเพียบ ไหนจะพวกเพื่อนๆ พี่ๆเก่าๆที่กลับมาบ้านอีกครับ ก็กลายเป็นว่าพบปะสนุกสนานกันไปครับ
“เฮ้ย..มากันนานยังวะ”ผมทักไอ้ข้าว
“ประมาณชั่วโมงกว่าๆแล้ววะ..ปีนี้คึกคักกว่าทุกปีอีกวะ..สาวเพียบ”ไอ้ข้าวพูด แล้วทำหน้าทำตากระล่อนเพราะว่าเฮียตาร์ไม่อยู่อะครับ
“เออๆ..ระวังๆละกันมึง”ผมตบโน้มคอมมันมากอด วันนี้มากันหมดเลยครับ ผม ไอ้เข็ม ไอ้ข้าว ไอ้แสบ ไอ้แมน ไอ้ป๊อด เนต น้องปาน ปอย(พี่ปาน) ไอ้ข่า ไอ้ขิม ไอ้แป้ง พี่เลข พี่เจ้า พี่ตัง ไม่รู้ว่าพี่เจ้ากลับมาตอนไหนเหมือนกันครับ พี่ใส พี่ไม้ พี่ปอง และก็เพื่อนๆน้องปานอีก แล้วก็พวกๆพี่ๆที่เป็นญาติไอ้เข็มนะครับ พวกของพี่กิ๊บอีกเจ็ดแปดคน แถมพนักงานในร้านก็มารวมตัวกันด้วย พวกไอ้บาส จำได้มั้ยครับ ไอ้บาสที่เหี้ยๆอะ ไอ้กัน ไอ้บาส กับพวกเพื่อนตัวเหี้ย ที่บางคนเรียนอยู่ในจังหวัด บางคนก็กลับมาเล่นที่บ้าน ก็พากันรวมกลุ่มข้างๆ เพราะร้านข้างๆเป็นห้องซ้อมดนตรีนะครับ พวกมันก็มาตั้งแก๊งกันตรงนั้น พวกพี่เก่ง แล้วแถบๆนั้นก็พวกเพื่อนก็รู้จักกันเกือบหมดแหละครับ ถ้าไม่รู้จักก็ทำความรู้จักกันได้ครับ เพราะว่าพอรู้จักคนนี้ก็เฮฮา เฮ้ย ชื่อไรวะ ชนครับพี่ชน ยินดีที่ได้รู้จักครับ ก็ว่ากันไปครับ พวกมันเหมือนไม่มีที่ไปขอเกาะมาด้วยนะ อะไรประมาณนี้นะครับ
“เฮ้ย.พี่ก๊อบนี่หว่า”ไอ้แมนเดินเข้ามาบอกไอ้ข้าว ไอ้ข้าวชะเง้อมอง
“พี่ก๊อบ..พี่ก๊อบโว้ย”ไอ้ข้าวตะโกนโบกมือไปมา เพราะว่าพี่ก๊อบอยู่อีกฝั่งนึงครับ พี่ก๊อบที่สอนเต้นไงครับ และแล้วไอ้ข้าวก็วิ่งไปหากับไอ้แมน แล้วก็พี่ตาร์จะผลาดหรอครับ ผมมองหาไอ้แฟนผม มันหายหัวไปไหนของมันวะ มองไปรอบๆ
นั่นไง กรูว่าแล้ว มันยืนอยู่กับกิ๊กเก่าตรงถนนอีกฟากนู้ พอมันเห็นผม มันก็รีบหลบตาทันทีครับ แล้วก็เดินกลับมา
“ถ้ามึงไม่หยุดหลีหญิงนะ กรูจะจับมือแลกลิ้นโชว์ตรงนี้เลย”ผมบอกมัน ไอ้เข็มทำหน้างอ
“ก็ขอกรูหลีบ้างดิวะ.อยู่กับมึงตลอดเวลา”ไอ้เข็มมันพูด
“ทำไมอยู่กับกรูมันน่าเบื่อรึไง”ผมแขวะมัน
“เชี้ยแม่ง..อย่าหาเรื่องได้ปะ”ไอ้เข็มมันด่า พอผมหันไป อ่าว เวรแล้วไง ลืมไปว่าไอ้แป้งยืนอยู่ข้างๆ ผมหันหน้ามองไอ้แป้ง ไอ้แป้งทำหน้างง มองผมที มองไอ้เข็มที ผมกับไอ้เข็มก็ยืนอึ้งไปเลยครับ
“พี่สองคนเป็น..”ไอ้แป้งมันชี้หน้าผมกับไอ้เข็มไปมา ผมได้แต่ยืนไม่พูดอะไร ค้างครับค้าง
“ปะจึกปะจึกกันหรอ”ไอ้แป้งมันทำมือชนกันครับ ผมพยักหน้าให้มัน เพราะไม่ช้าก็เร็วมันต้องรู้อยู่ดีครับ
“แป้งว่าแล้ว...”ไอ้แป้งมันทำเสียงสูง แต่ว่ามันดันนั่งลงยองๆทันที
“อะไรของแกวะแป้ง”ผมถามมัน
“ก็พวกพี่ดูแปลกๆ”ไอ้แป้งมันเงยหน้าพูดมองพวกผม
“แปลกไงวะ..พี่ก็ทำตัวปกติเหอะ”ไอ้เข็มพูดบอก
“มันสัมผัสได้อะเข้าใจป่ะ”ไอ้แป้งบอก แล้วทำหน้าแบบกวนส้นเท้ามากครับ
“เออๆ..รู้ไว้ก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องพูดมากแค่บอกช้าแค่นี้เอง”ผมบอกมัน
“เออๆจำไว้อะ..มีไรไม่เคยบอกน้องนุ่ง..แล้วนี่ใครรุกใครรับ”ไอ้แป้งทำแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยครับ ผมคิดว่ามันจะอึ้งนานซะอีก
“กรูซิวะ..”ผมบอกมัน แล้วเอาขันตีหัว
“หุบปากไปเลยไอ้เหี้ยเป้..”ไอ้เข็มมันพูดแล้วหันหลังให้
“โห..นี่พี่เป้เอาพี่เข็มอยู่ได้ไงอะ”ไอ้แป้งมันพูด
“เสียงเบาๆสิมึง..เดี๋ยวเค้าก็ได้รู้กันหมดคนที่รู้มีแค่ในกลุ่มเพื่อนพี่นะโว้ย”ผมกระซิบบอกมัน
“อ่าวหรอ...”ไอ้แป้งทำหน้าตกใจ
“เออ..เงียบปากไว้ด้วยเลย”ผมบอกมัน แล้วเดินไปยืนข้างๆแฟนอันเป็นที่รักครับ
“น้องนางนี่หว่า..โอ้ย..ใจพี่จะละลายแล้วครับน้อง”ไอ้แมนทำหน้าหื่น
“ไม่ยอมมีผัวเป็นตัวเป็นตนด้วยนะมึง..เสียบเลย”เสียงไอ้จ้าเพื่อนไอ้บาสที่เล่นอยู่ข้างๆเดินมาบอก
“จริงดิวะ..น้ำแตกแล้วแยกทาง กรูชอบ”ไอ้แมนบอก มันไม่พูดเปล่าครับเดินดุ่ยๆไปหาเค้าเลยนิ ก็สมควรให้มันของขึ้นแหละครับ เสื้อสีขาว ผิวก็ขาว กางเกงขาสั้นแค่คืบ แถมเสื้อในนี่เห็นหมดไปทุกอณูขุมขน ผมเห็นยังคนลุกเลยครับ แม่ง
“ว่าแต่กรูมองตาละห้อยเลยนะมึง”ไอ้เข็มหันมาด่า ผมหันไปยิ้มหน้าบานให้ เพราะว่าเดี๋ยวได้กินตีนมันนะครับ
พวกผมก็เล่นกันไป สาดกันไป ปะแป้ง ทั้งสาวทั้งหนุ่มกันไปครับ ใครน่ารักนี่กรูปะหมด
“ตาร์ๆ..น้องวินนี่หว่า..”ผมได้ยินเสียงไอ้ข้าวพูด แล้วชะเง้อมองคนอีกฟาก ผมมองตามครับ
“น่ารักนี่หว่า..รู้จักหรอวะ”ไอ้แสบพูด นั่นไงครับ มีพวกแล้วครับ
“แน่ละมึง.น่ารักชิบหายกรูเห็นครั้งแรกอึ้งแดกไปเลย”ไอ้ข้าวบอก
“เรียกมาดิวะ..อยากรู้จัก”อันนี้เสียงกรูเองครับ กร๊าก เริ่มแสดงความเลวออกมาแล้ว แค่อยากทำความรู้จักเฉยๆ ไม่ได้อะไรจริงๆนะ และแล้วก็ไม่ทันได้พูดอะไรมากครับ ไอ้ข้าวมันเดินข้างถนนใหญ่ไปตามล่าตัวน้องวินอะไรนั้นแล้ว ส่วนไอ้ที่ยืนรอเป็นอีแร้งอยู่ก็ ผมกับไอ้แสบนี่แหละครับ
“พี่แสบ..หาไรหรอ”เสียงน้องปานมาเรียกข้างๆ คงเพราะว่าเห็นพวกผมชะเง้อกันนะครับ
“ป่าว..มึงไปเล่นน้ำดิวะ.”ไอ้แสบมันทำเสียงไล่ๆ
“รู้แล้ว.ทำไมต้องไล่ด้วย”ไอ้น้องปานทำหน้างอ แล้วเดินหนีไปเลยครับ
“กรูคิดว่าจะแน่”ผมพูด
“บ้านกรูผัวใหญ่เว้ย”ไอ้แสบคุยทันที
“ให้มันจริงเหอะมึง”ผมแซวมัน ก่อนที่ไอ้ข้าวจะเดินจับมือน้องวินมาเลยครับ
“เฮ้ยมึงเรื่องไรวะ”ผมพูดบอกมัน
“อ่าว..กรูรู้จักก่อนมีสิทธิ์ก่อนเว้ย”ไอ้ข้าวพูด
“ดีครับ.พี่ชื่อเป้นะครับ”ผมสะแลนก่อนเลยครับ
“แสบครับ”ไอ้แสบพูด
“วินครับ”น้องวินตอบ แล้วยิ้ม โว้ย น่ารักเว้ย น่ารักมาก ทำไมน่ารักแบบนี้วะ ผมยิ้มหน้าบานให้น้องวิน ก่อนที่จะหันไปเจอกับหน้าคุณแม่ใหญ่ของบ้านครับ มันนั่งกินเหล้าอยู่กับพวกพี่ๆที่โต๊ะด้านหน้าร้าน แต่มันดันหันมามองผมซะได้ แต่ผมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ทำเหมือนกับว่า กรูคุยกับเด็กไอ้ข้าวนะ ไม่ใช่เด็กกรู
“มาเล่นกับพวกพี่ก็ได้นะครับ..”ผมบอก น้องวินหันหน้าไปมา แต่มึงจะต้องเจอมนต์สะกดด้วยรอยยิ้มกรูนี่แหละ ฮ่าๆๆ
“เฮ้ยๆ..ฝากดูน้องวินด้วยนะ..”ไอ้ข้าวมันพูดแล้วทำหน้าลุกลี้ลุกลน อะไรวะเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย มันรีบปล่อยมือน้องวินครับ
“เป็นไรของมึงวะ”ผมถามมัน
“ไอ้ตาร์หายไปไหน”ไอ้ข้าวถามพร้อมกับมองไปมองมารอบๆ
“ไม่รู้..”ผมบอก
“เออ..เดี๋ยวกรูมา”ไอ้ข้าวพูดแล้วเดินหนีไปเลยครับ ก็เลยทิ้งอยู่กับผม ไอ้แสบ แล้วก็น้องวิน
“แสบ..เมียมึงมองอะ”ผมกระซิบพูดแบบไม่ขยับปาก ไอ้แสบหันหน้าไปเจอหน้าน้องปาน
“ตามสบายเพื่อน”ไอ้แสบพูดแล้วตบไหล่ผม เลยทิ้งขี้ไว้ให้กรูซะงั้น กรูชอบก็จริงแต่ตอนนี้กรูก็ตกที่นั่งลำบาก มันมองกรูเหมือนกันไอ้เจี้ย
“เออ.น้องวินจะกลับไปเล่นกับเพื่อนมั้ยครับ”ผมถาม น้องวินหันไปหันมาเหมือนกับมองหาเพื่อน
“วินรออยู่นี่ก่อนดีกว่าครับเดี๋ยวให้เพื่อนมารับ”น้องวินบอก
“อ่อครับ..ตามสบายเลยนะครับ”ผมบอกน้องวิน แต่ทำไงอะครับ มองหาไอ้ข้าวก็หายหัวไปเลยครับมองไอ้แสบก็นู้ ยืนง้ออยู่กับน้องปานนู้ ส่วนผม ไปไหนไม่ได้ครับเสียมารยาทเลย น้องวินไม่รู้จักใครแล้วเราเดินไปที่อื่นมันน่าเกลียดนะครับ ผมเดินไปหยิบเก้าอี้ตรงที่ไว้นั่งด้านในๆหน่อยนะครับ เอามาให้น้องวิน
“นั่งก่อนสิครับ”ผมบอก
“ขอบคุณครับ.”น้องวินตอบ ผมหยิบมาอีกตัวนั่งลงข้างๆ หันไปหาที่รักอีกที
เฮ้ย อีมด ผมตกใจและตะลึง แม่ง ไปนั่งบนตักเมียกรูแล้ว อีเหี้ย ผมนึกในใจ อีมดมันเป็นพวกสาวแรดๆๆไปวันๆๆนะครับ เรียนม.ปลายมันก็เรียนไม่จบครับ มันออเซอะคนอื่นเค้าไปทั่ว แต่มันเป็นเด็กเสี่ยนะครับ แล้วมันก็เคยมีอะไรๆกับไอ้เข็มด้วยครับ ก็แค่มีแต่ว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์มากกว่านั้น แต่ตอนนี้นี่สิ ไอ้ห่าเข็มแม่งนั่งกอดเอวอีมดไปแล้ว ถึงจะรู้นะครับว่าสองคนมันไม่ได้อะไรกันแล้ว แต่ของมันเคยๆอะครับ แม่ง เคืองวะ ผมเลยหันกลับมาหาน้องวินอีกครั้ง
“หน้าพี่เป้ดูเครียดๆนะครับ”น้องวินพูด
“อ่อ..เปล่าครับ..น้องวินอยู่โรงเรียนอะไรครับเนี้ย”ผมถาม
“วินเรียน.......................นะครับ”น้องวินบอก โรงเรียนนานาชาติลูกคนรวยนี่เอง
“อ่อครับ..”ผมทำหน้าแบบนึกออนนิดนึง
“แล้วพี่เป้มีแฟนรึยังครับเนี้ย..”อยู่ดีๆไอ้น้องวินมันก็ถามไม่ได้ให้ตั้งตัวเลยครับ
“หึ..มีแล้วครับ”ผมบอก แล้วมองหน้าน้องเขินๆ กรูจะเขินไมวะ
“ว่าละว่าอย่างพี่เป้ต้องมีแล้ว..แต่ขี้หลีน่าดูนะครับพี่นะ”น้องวินบอก ผมรีบหันไปมองหน้าน้องวินทันที
“หมายความว่าไงครับ”ผมถาม
“อ่าว..ก็ตั้งแต่วินเดินมาแล้ว..พี่มองวินอย่างกับกินเข้าไปแนะ”น้องวินพูดไม่ได้อายปากผมเลยครับ ผมนะสิครับที่ต้องอาย อายเด็กมัน
“ก็นะครับเห็นคนน่ารักก็ต้องอยากมองเป็นธรรมดา”ผมบอกขอกรูหยอดหน่อยเหอะ
“ปากหวานอีกนะครับ.”น้องวินแซว
“น้องวินนี่กล้าพูดดีนะครับ..สเป็คพี่เลย”ผมแซวต่อ
“อ่านะ..วินเป็นคนพูดตรงๆนะครับ.”น้องวินตอบ
“แล้วน้องวินละครับมีแฟนรึยัง”ผมถามกลับ
“หึหึ...ก็คบไปเรื่อยๆแหละครับ.ยังไม่ได้รักใคร”น้องวินตอบ
“เจ้าชู้ซะด้วยคนเรา”ผมบอก ผมกับน้องวินตอนนี้ต่างคนต่างยิ้ม ไม่รู้ยิ้มทำไม
“หึหึหึ..”ผมหัวเราะออกมาเพราะว่าน้องวินโดนน้ำสาดเต็มๆหัว ก็เมื่อกี้ไอ้คนด้านหน้ามันเล่นสาดกันเป็นกะละมังเลยนะสิครับ
“หึหึ...”น้องวินหัวเราะบ้างเมื่อตัวเองโดนสาดน้ำต่อหน้าผม
“อ่าว..”ผมพูดกับตัวเอง เพราะว่าเห็นไอ้ข้าวอยู่อีกฝั่งถนน เหมือนกำลังจะข้ามมาพร้อมกับเฮียตาร์ แต่ว่าเจอเพื่อนๆโรงเรียนเก่านะครับ
“วินปวดฉี่..ขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ยครับ เดี๋ยวก็จะกลับแล้ว”น้องวินบอก
“อ่าวจะกลับแล้วหรอครับ..ว้า แย่จัง”ผมบอก พร้อมกับทำสายตาโลมเลีย เหอะๆ ขอหน่อยเหอะ
“เดี๋ยวพี่พาไปครับ..”ผมบอก แล้วลุกขึ้น น้องวินลุกตาม ผมเดินนำเข้าไปในร้าน แล้วก็ไปปะกับสายตาไอ้เข็มที่กำลังลุกจากที่นั่งพอดีครับ ผมเดินไปเปิดประตูให้น้องวิน แล้วทำเป็นไม่สนใจไอ้เข็มมัน วินเดินตามเข้ามา ที่ร้านติดฟิล์มมืดนะครับ พอผมเข้ามาข้างในร้านก็เห็นว่าไอ้เข็มมันเดินไปกับอีห่ามดนั่นครับ ผมก็เดินไปน้องวินที่ห้องน้ำ
“ทางนี้แหละครับ”ผมบอก
“ครับ”น้องวินเดินเข้าไป ผมเดินเข้าไปแต่ว่าอยู่ตรงอ่างล้างหน้าข้างนอกนะครับ
แล้วสักประมาณห้านาทีน้องวินก็เดินออกมา ผมหันไปยิ้มให้เพราะว่าน้องวินยิ้มระรื่นเชียวครับ
“ตาเจ้าชู้นะครับพี่เป้”น้องวินแซว
“หรอครับ..”ผมรับไปงั้นๆ แต่สายตาก็ยังโลมเลียไม่ขาด กร๊ากก
น้องวินเดินเข้ามาใกล้อ่างล้างหน้า เสื้อสีขาวสกีนนิดๆของน้องวินเอาหน้าจับตามองไปอีตรงนั้นมากๆเลยครับ
“มองอะไรครับ”น้องวินถาม แต่สายตานี่สู้ผมสุดๆครับ มองแวบแรกไม่คิดว่าจะเป็นคนแบบนี้นะเนี้ย ในที่ลับตาคนก็แรงเหมือนกันเว้ย แต่กรูชอบ
“มองอะไรที่มันน่ามองนะสิครับ”ก็ขอนิดหน่อยอะครับ พอเป็นรสชาติให้ชีวิต แค่โลมเลียไม่ได้คิดไกลครับ ขอกรูหยอดหน่อยนะ
“อยากมองอย่างเดียวหรอครับ”น้องวินถามแล้วเดินเข้ามาใกล้ ผมก็ใจดีสู้แมวตัวน้อยคนนี้สิครับ
“หึ....ร้ายนะเรา”ผมพูดบอก
“วินก็เป็นอย่างนี้ของวินแหละ..”น้องวินตอบ
“อะไรครับ.คนสองมุมหรอ”ผมบอก
“แล้วพี่ชอบมุมไหนละครับ”น้องวินเล่นลิ้นต่อ สู้ลิ้นกรูด้วยวุ้ย
“มุมไหนก็ได้ครับที่ทำให้ตื่นเต้น”ผมพูด
“วินตื่นเต้นทุกมุมแหละครับ”น้องวิวพูด แล้วเอาตัวเข้ามาใกล้เกือบติดหน้าผมแล้วครับ
ตุบ ตุบ ตุบ
ผมหันไปตามเสียง
และก็อึ้งแดก
“ไอ้ข้าวให้มาตามน้องคนชื่อวินนะ”ไอ้เข็มพูด ผมได้แต่อึ้งหันหน้าไปทางประตูห้องน้ำ แต่ขาก้าวไม่ออกครับ ส่วนไอ้เข็มนะหรอครับ มันทำหน้านิ่งมาก พูดเสร็จแล้วเดินไปเลยครับ
“เออ..ไปกันดีกว่าครับ.ไอ้ข้าวคงเป็นห่วงวิน”ผมบอก
“ว้า..เสียดายจัง.แล้วอย่างนี้จะมีโอกาสอีกมั้ยเนี้ย”น้องวินพูดบอก แต่ตอนนี้นะกรูจะมีโอกาสให้กับชีวิตกรูมั้ยเนี้ย
“วันหลังก็ยังไม่สายครับ”ผมก็ยังหันไปกะล่อนได้อีกครับ
“ให้มันแน่นะครับ.แล้วจะรู้จักคำว่า”เด็ด”มันเป็นยังไง”น้องวินบอก ทำเอาให้ผมอยากลองมันจริงๆเลยละครับ แม่ง เด็กห่าไรวะ ยั้วกรูชิบหาย แล้วประเด็นคือผมชอบคนยั้วๆด้วยนะครับ มันดูเร้าใจดี แต่แฟนที่ได้กลับขี้อายซะงั้นอะ แต่กลับชอบและรักมันมากกว่าใคร
ไอ้ปากดีๆว่าตัวเองเด็ดก็เห็นแม่งเสร็จกับจู๋กรูทุกราย
...
มาต่อให้
เฮ้อออออออออออออออออออ ขอถอนหายใจยาวๆ เบื่อๆๆ
วันนี้ไปส่งไอ้แมนที่สนามบินมา พ่อมันส่งไปเรียนต่างประเทศแล้ว ลืมส่งข่าวให้ทุกคนฟัง เพราะมัวแต่เครียดเรื่องเรียนแล้วก็อะไรหลายๆอย่าง เซ็งไอ้เหี้ยแมนอีกคน แม่งนึกจะไปก็ไป คงอีกหลายเดือนจะกลับ เพราะว่ามันต้องไปติดต่อเรื่องเรียน ก็มันเสือกมีเรื่องซะเยอะแยะ พ่อมันเอาไม่อยู่แล้ว ต้องส่งไปให้พี่มันเลี้ยงที่ต่างประเทศ เบบี้ว่า ถึงไปยังไงมันก็คงเหี้ย เพราะคนมันเคยเหี้ย มันจะหยุดเหี้ยได้อย่างไรกัน จริงมั้ย คุณผู้อ่าน สุขภาพมันกับคนเขียนก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นทั้งคู่ ปล่อยให้มันไปก่อน เพราะว่าถ้าเบบี้เรียนไม่จบนี่ คุณพระบิดากับมารดา คงไล่ตะเพิดให้ไปไกลๆตีนอีกคน เมื่อวานเพื่อนก็เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศอีกคน เพื่อนสนิทเหี้ยแมนมันกับเบบี้เอง ไอ้นี่กลับมา เสือกเรียนไม่จบซะงั้น โอ้ แม่เจ้า ขนาดเพื่อนมันยังเรียนไม่จบ แล้วเหี้ยแมนไปนี่ไม่อยากรู้อนาคตเลย ก่อนไปแม่งยังปากดีได้อีก บอกคนอย่างกรูยังไงก็จบ คนเขียนเลยด่าให้ ที่ไทยมึงยังไม่จบ มึงไปที่นั้นแล้วมึงจะจบมั้ย จบชีวิตมึงนะสิ ห่างพ่อแม่ เดี๋ยวได้โกหกเป็นว่าเล่นแน่ๆ แถมโดบ............ได้ง่ายอีก
แต่ก็ช่างมันเหอะ เซ็งวะ เบื่อๆ พรุ่งนี้มีเรียนอีกแล้ว ไม่อยากไปเรียนเลย แต่ให้นึกถึงตอนเรียนจบก็ไม่อยากทำงาน แม่ง ชีวิตกรูมีเหี้ยไรบ้างเนี้ย เซ็งเป็ด
ไปละ รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอจุ๊บที จุ๊บๆ และขอบคุณสำหรับคอมเม้นด้วยนะค่ะ
บับบายค่ะ
ฝานดี
ลืมๆค่ะ
ป.ล. หลังจากเรื่องของเป้กับเข็มจบ เราจะกลับเข้าสู่เรื่องของตาร์กับข้าว และก็จะไม่มีตอนพิเศษมากั้นอีกแล้วนะค่ะ คงจะให้เป็นจบบริบูรณ์แล้ว อีกอย่าง เดี๋ยวคนแต่งมีสอบปลายภาคอีก แต่จะพยายามมาต่อไม่ให้ขาดสาย หรือว่าลืมตอนเก่าไปนะค่ะ อืม แต่ถ้าคนแต่งฮึดอยากอ่านหนังสือขึ้นมาละก็ กร๊าก จะมีวันนั้นมั้ยนั้นนะ
ยังไงก็บอกให้รู้ไว้ก่อนนะค่ะ ว่าเรื่องนี้จะจบบริบูรณ์แล้วนะค่ะ จุ๊บๆ
-
^
^
^
^
จิ้มก่อนอ่านทีหลัง กร๊ากกกกกก
อิเป้ มึงซวยแน่ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
โดนเจื๋อนแน่เป้เอ๊ย
เล่นไม่ดูตาม้าตาเรือ
:beat: :beat:
-
งานนี้มีเฮ้แน่เป้
ท่าทางไม่รอด
:laugh: :laugh:
-
:z6: เป้นอกใจอีกละ
-
งานเข้าซะแล้วววววววว
น้องเบบี้ก็สู้ๆนะค้าบบบบ :L2: :L2: :L2:
-
เป้โดนแน่ๆ :sad4:
-
เป้หาเรื่อง เดี๋ยวก็เจอดีหรอ น้องวินนี่ก็นะ แรงจิงๆ :laugh:
-
:-[
ในที่สุดก้ทนไม่ไหวต้องโผล่ออกมา
หลังจากที่ซุ่มอยู่
ยังงัยก้ ขอโทษ ด้วยนะคร้า
แต่อยากจะบอกว่าที่ทนไม่ได้เนี่ย
เพราะเป้ กะ เข้ม แท้ๆๆๆๆๆ
o13 o13
-
งานเข้าแล้วเป้เอ๋ยๆๆๆ
:laugh: :laugh:
เป็นกำลังจัยให้เบบี้นะคะ
:o8: :o8:
-
ต่ออีกๆ
เป้ตายแน่!!!
:z6:
-
ข้าว แสป เป้ 3 คนนี่นะมีแฟนอยู่แล้วยังขี้หลีว่ะ
ต้องให้ต้าร์ ปาน เข็ม จัดการให้เข็ด แต่ดูแล้ว
งานนี้ เป้แกโดนหนักแน่ๆๆ สมน้ำหน้า ข้าวยังดีนะ
ยังตามต้าร์ไปเห็นต้าร์หายยังแคร์คนรักอยู่บ้าง
แสปก็ไปง้อปาน แต่แกเป้ สมควรโดนหนักๆๆๆ
..วินก็จอมให้ท่าผัวชาวบ้านเลยเนอะ..ทำไมมันคันจังวะ
ส่งไอ้บาสไปแก้คันให้ไม๊ มันเหี้ยดี(เขียนตามน้องเบบี้น้า)
น้องเบบี้จะจบแล้วเหรอ ถ้าจบก็พักไปสอบก่อนนะ
ปิดเทอมใหญ่ว่างๆๆก็แต่งเรื่องใหม่หนุกๆๆอีกน้า
อย่าหายไปนะ เสียดายความสามารถน้องเบบี้อะ
จะรออ่านเรื่องใหม่นะ :L1: :L1:
-
โห เป้ มีงานเข้าแน่ ๆ
จัดการเลยวุ้ยเข็ม
เอาให้กระอักเลือด
ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ
-
อ้าวเฮ้ยยยยย
ซวยแร้วไงมึงไอ้เป้ !!
:laugh:
มารอดูว่าเป้จะแก้ตัวว่าไง
ง้อไปง้อมา
สุดท้ายเสร็จไอ้เป้อยู่ดี
5 55+
สงสัยเข็มได้เสียตัววันสงกรานต์แน่ๆเรยยย
ฮิ้ววว ฮิ้ววว
:o8:
ป.ล. คนเยอะเกิ๊นนน จะจำชื่อไม่ได้ละ เดี๋ยวจำสับคนละแย่เรยยย 5 55+
-
:impress3:
ซึ้ง
-
ว๊ากกก
ไกล้จะจบเเร้วหรอค้าบบ
เสียดายจัง
อิอิ
เรื่องนี่มันส์มากกอะ
ไงก้ ยืดยาวๆๆหน่อยน่ะค้าบบ
รอตอนต่อไป อิอิ
-
เป้ นะ เป้ ทำตัวเอง ขอให้ง้อเข็มให้เหนื่อยเลย สาธุ
เจ้าชู้จริงๆ เลย :m16:
------------ :L2: ขอบคุณ เบบี้นะจ๊ะ ขอให้สดชื่นไวๆ นะ -----------
-
นู๋วินกะลังทำให้เป้งานเข้า... แต่ดูท่าเป้ก็เล่นด้วยนิ ฮึ!!!!!! :z6:
-
:fire:
เป้ งานเข้าแน่ๆ :m16:
เคืองๆๆๆๆ เข็มหาสามีใหม่ดีกว่า :laugh:
เชอะ :z3: :z3:
-
เป้งานเข้าาาาาาาา
-
ไม่ๆ ไม่เอายังไม่อยากให้จบ :monkeysad: เค้าชอบเรื่องนี้มากเลยนะ
โดยเฉพาะคู่ต้าร์กับข้าว อยากให้
มียันแก่เลยล่ะ จริงๆนะ
-
เรื่องใหญ่และๆ
-
เป้เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตายแน่ๆ
-
:z2: :z2: :z2:
ศึกภายในครอบครัวอีกแล้วเด้อ
-
เจ้าชู้
-
เป้อ่ะ
เจ้าชู้จิง
คราวนี้เข็มงอนแล้วจะรู้สึกเหอะ
ไม่สงสารแหล่ววว
หมั่นไส้
อึ้งกะน้องวินแฮะ
ไม่นึกว่าจะแบบนี้ 555+
:กอด1:พี่เบบี้
สู้ๆนะคะ
-
ดีจ้าเบบี้
ตามอ่านเรื่องนี้ข้ามวันข้ามคืนจนแสบตาไปหมด
ขอบอกว่าเบบี้เขียนดีมาก เก็บรายละเอียดได้ชัดเจน ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องจริงเลยอ้ะ
มีความหลากหลายของเรื่องราว อ่านแล้วไม่อยากให้จบบริบูรณ์เลย อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆๆจ้า
ตอนที่ข้าวต้องง้อตาร์ถึง 5 เดือนอ้ะ มันบีบหัวใจเหมือนกันนา
แต่ชอบตอนพิเศษแต่ละคู่มากมาย ทำให้รู้สึกว่าได้รู้จักเพื่อนข้าว ได้เป็นส่วนหนึ่งในเรื่องนี้
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดีจัง เราเป็นคนมีเพื่อนน้อยอ้ะ คือเพื่อนสนิทจริงๆอ้ะแทบไม่มีเลย
พออ่านเรื่องนี้แล้วเห็นความสัมพันธ์ฉันเพื่อนที่คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน รักกัน
ไม่ว่าจะทุกข์ จะสุข ทำให้มีความสุขมากๆเลย
อยากให้เบบี้เขียนเรื่องนี้ต่ออีกยาวๆๆๆๆเนอะ ตอนพิเศษอื่นๆบ้างก้อได้นะ
ละก้อขอบคุณเบบี้มากมาย ที่แต่งเรื่องดีๆ แบบนี้ให้อ่านจ้า :pig4:
รักเรื่องนี้ รักตัวละครทุกตัวมากๆๆๆๆเลยนะ :L1:
:กอด1:เบบี้ด้วยจ้า
-
เป้เอ๋ย เมิงตายแน่ๆๆ
อินองวินแรดได้อีก อุส่าคิดว่าเปนคนดี แม่ง
สงสัยเป้เลือดตกแน่ 555+ สม จะได้เลิกซะที พี่ต้าร์ยังเลิกเลย ดุท่า เข็มก็ค้ายๆข้าวนะ
ตายสถานเดียว หรอไม่ก้งอน7ชาดเเน่เมิง
-
:z2: :z2:
-
จะจบแล้วหรอเนี่ยกำลังอ่านติดลมเลยงะ
-
เสร็จแน่ๆเป้ o18
นอนนอกห้อง :pigha2:
:L2:
-
มีตายกับตาย!!!~
o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18
-
หึๆ
ไอ้เป้ เสดแน่ สม ชู้ดีนัก
เข็มจัดการ จัดไปให้หนักเลย 555555
:fire:
-
เป้โดนแน่ สมน้ำหน้า เป็นไงล่ะเจ้าชู้ดีนัก หึหึ
เข็มจัดไปให้หนักเลยนะ เอาให้เข็ดไปเลย :fire: :fire:
-
เป้ สมควรโดน :z6: :z6: :z6: :z6:
...........................................
ครับ เอาเป้ กะ เข็มให้จบก่อนดีก่าคับ
แต่ว่า ตอนจบ ของทุกคน ขอแบบ ไม่เศร้าได้ป่ะคับ
ม่ะอยากเครียดอ่ะคับ
อิออิอิอิอิ
เพราะดูแต่ละคนแล้ว กลัว มีเรื่องต้องเสียน้ำตาอีกจังเลยอ่ะ
-
อยู่ดีไม่ว่าดีนะคุงเป้
:เฮ้อ:
:z3: :pig4:
-
ใกล้จบแล้วเหรอเนี่ย ว่าแต่น่าเป็นห่วงสวัสดิภาพเป้ตอนหน้าจริงๆ หึๆ น้องวินนี่ก็ยั่วได้ใจ
รออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ เบบี้ ส่วนเรื่องเรียนก็เป็นกำลังใจให้นะ :3123:
-
เอาแล้วไงเป้ โดนดีแน่ๆๆๆๆๆ
-
เจอดีแน่เป้ หึหึ ระวังนกเขาขันไม่ออก ฮ่าๆๆ :laugh:
-
เข็มงานนี้จัดไปให้หนักเลย
จัดการเป้ให้เข็ด o18
-
เอาให้ตายยยย :angry2:
-
o22โอ้ๆๆๆ.........
ไม่อยู่แค่ไม่กี่วันเบบี้ของเราลงได้เร้าใจมากๆ
เดี่ยวจะถยอยตามอ่านนะจ้า
คิดถึงเบบี้มากมาย
คิดถึงตาร์ข้าวมากกกกกกกกกกกก
:กอด1: :กอด1:
-
เรื่องนี้จะจบแล้วหรอ. :serius2: ตอนจบ(หวังว่า)คงแฮปปี้เอนดิ้งกันทุกคู่นะๆ :laugh:
เป็นกำลังใจให้เบบี๋ :L2:
-
ขอหายตัวไปอ่านหนังสือย้อมใจความเครียดหน่อยนะ
ถ้าอ่านเสร็จแล้ว จะรีบพิมพ์ ถ้าเสร็จก็จะเอามาลงให้นะค่ะ
ถ้าไม่เสร็จก็แสดงว่าคนเขียนอู้งาน หลับไปแล้ว
เซ็ง เหนื่อยมาก
ไปละค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ :pig4: :pig4:
-
+1 และนั่งรอ
-
หายเซ็งแล้วกลับมาเขียนต่อนะ
+1 ให้ด้วย :จุ๊บๆ:
-
คิดถึงหน้าดูเลย
จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
เหนื่อยหนัก ก็พักก่อนนะค่ะ คนอ่านรอได้
รู้สึกช่วงนี้เบบี้จะเครียดๆ เซ็งๆ เน๊อะ เป็นเหมือนกันเลย
แต่พี่เนี่ยจะเป็นแบบอยู่ดีๆ ก็จะเบื่อ เซ็ง เครียดขึ้นมาเอง
เห็นอะไรก็จะขวางหูขวางตา อันนี้เค้าเรียกอาการใกล้บ้าหรือเปล่าเนี่ย
แต่เข้ามาในเล้าที่ไรอ่านเรื่องในเล้า อาการพวกนี้มันหายไปเลยอ่ะ
ขอให้เบบี้สดชื่นไวๆ นะ เครียดมากไม่ดี :กอด1:
-
ให้นี่กับ คนแต่ง :L2: :L2: :L2:
-
:t3: :t3: :t3:
-
ให้กำลังใจนะคะเบบี้
อ่านให้จบ ทำงานให้เรียบร้อยแล้วค่อยมาต่อนะจ๊ะ
อ้ะให้นะ :L1:
+1 แล้วไปรอ
-
ตอนที่116 พิเศษ เป้กะเข็ม<โดนหนักกว่าอีก>
ผมกับน้องวินเดินตามกันออกมา แต่แล้วผมก็เห็นจากด้านนอกไอ้เข็มพูดอะไรกับไอ้ข้าวก็ไม่รู้ครับ พอผมเปิดประตูออกไป มันก็ลงไปนั่งกินเหล้ากับพวกรุ่นพี่ ผมเดินไปที่ไอ้ข้าว ไอ้ข้าวเดินมาหาน้องวิน
“เข้าห้องน้ำมาหรอครับ..พี่นึกว่าไปไหน”ไอ้ข้าวบอก
“ครับ..เดี๋ยวพี่ข้าวไปส่งวินหน่อยได้มั้ยครับตรงร้าน......................”น้องวินบอกชื่อร้านเหล้าแห่งหนึ่ง มันสามารถเดินไปได้นะครับ แต่น้องวินคนกลัวไม่มีเพื่อน ผมยิ้มเจื่อนๆให้น้องวิน
“ได้ครับ..”ไอ้ข้าวบอก
“พี่เป้ไปด้วยกันมั้ยครับ.”น้องวินหันมาถาม
“เออ.ไม่ดีกว่าครับ”ผมบอก
“อ่อครับ..งั้นวินไปนะครับ..ดูแลแฟนดีๆละ..งอนไปแล้ว”น้องวินพูด ผมงงเลยดิ สาด
“อะไรครับ..”ผมหันไปถามงงๆ
“อ่าว.นั้นแฟนพี่เป้ไม่ใช่หรอ..เมื่อกี้นี้จ้องขนาดนั้นวินไม่ใช่ควายนะ”น้องวินพูดยิ้มๆ แล้วเดินไปเฉยเลยครับ กรูอะควาย เขาโง้งเลยเนี้ย
“เดี๋ยวไอ้ข้าว”ก่อนที่ไอ้ข้าวจะเดินตามน้องวินไป
“ไรวะ”มันหันมาถาม
“เด็กมึงแม่งโคตรแรงอะ..ระวังตัวด้วยนะมึงอย่าหาว่าไม่เตือน”ผมบอก
“เออ.เค้าแรงแล้วมึงเล่นด้วยรึเปล่าละ..ไอ้ห่านี่ทำเหมือนกรูไม่รู้สันดารมึง”ไอ้ข้าวด่าให้
“โหแม่ง..ไปเลยป่ะ..กรูไปง้อที่รักกรูก่อน”ผมบอกมันแล้วผลักตัวไอ้ข้าว
“ระวังเจอตีนไม่รู้ตัว..อย่าหาว่าไม่เตือน”ไอ้ข้าวทำเสียงกวนส้นตีนใส่ แล้วเอาหน้ามาใกล้ผม แล้วเดินไปส่งน้องวินพร้อมกับพี่ตาร์ด้วยครับ
ผมยืนนิ่งอยู่สักพัก เอาไงดีหว่า ผมหันไปมอง ไอ้เข็มแม่งนั่งสูบบุหรี่ ไม่พอนะ มีการเป่าควันออกมาเป็นวงๆด้วย หน้าตากวนส้นตีนสุดๆอะครับ
ผมเดินเข้าไปใกล้
“เฮ้ย..นั่งๆไอ้เป้”เสียงพี่เก่งพูดแล้วยกเก้าอี้ให้ผม กลายเป็นว่าผมต้องนั่งฝั่งตรงข้ามกับไอ้เข็มครับ
“เอาอะไรวะ”พี่เก่งถาม
“โซดาน้ำครับพี่”ผมบอกแล้วสายตาที่มองไปยังไอ้เข็มที่นั่งหน้านิ่งมากครับ นิ่งจนน่ากลัว ไม่รู้อารมณ์ไหน แถมสูบบุหรี่ แดกเหล้าไม่สนใจกรูเลยนิ คุยก็คุยกับพวกพี่ๆเพื่อนๆนะครับ ตาก็ไม่ยอมมองผม มันต้องโกรธกรูมากแน่เลยอะ แน่ละ เป็นมึงๆโกรธป่ะละเหี้ยเป้ แต่นะครับ ผมว่าโวยวายออกมา หรือไม่ก็งอนแบบน่ารักๆอย่างที่มันเคยเป็นนะดีกว่าอีกอะ แบบนี้แม่งน่ากลัวชิบเลยอะครับ
อาจจะเจอตีนเข้าได้ง่ายๆ อย่างวันนั้นอะ วันที่ไปทะเล ผมเล่นไปมอมยามันแต่มันจับได้ โอย จะจำมันปล้ำซะหน่อย แม่ง ไม่ยอมท่าเดียวโดนถีบตกเตียงไม่พอ กระทืบซ้ำอีก กว่ามันจะหยุดนะ ผมร้องดังแล้วดังอีก
ผมนั่งจิบเหล้าไป มองมันไปครับ ประมาณว่าเหลือบๆนะครับ เดี๋ยวทั้งโต๊ะมันจะถามเอาครับ เดี๋ยวความแตก
อยู่ดีๆไอ้เข็มก็ลุกขึ้นครับ
“ไปไหนวะ..”พี่เลขถาม
“หาไรกินหน่อยพี่..หิววะ..เอาไรเปล่า”ไอ้เข็มถาม มันคงหิวข้าวนะครับ เพราะอาหารตรงหน้ามีแต่กับแกล้ม
“ซื้อไรก็ซื้อมาเหอะ เอามาให้พอด้วยนะมึง”พี่เลขสั่ง ไอ้เข็มมันเดินไปหยิบกระเป๋าตังในร้าน ผมก็ลุกขึ้นยืนบ้างครับ
“ไปไหนวะไอ้เป้”พี่เก่งถาม
“ไปหาไรกินกับไอ้เข็มดีกว่าพี่..หิวเหมือนกัน”ผมทำหน้าหิวๆ ฮ่าๆ
“เออๆ..”พี่เก่งพูดปัดๆ ไอ้เข็มมันเดินนำหน้าผมไปแล้วครับ ผมนึกขึ้นได้ เดินไปหยิบกระเป๋าตังตัวเองด้วย ก่อนที่จะรีบเดินตามมันไปครับ ไอ้เข็มเดินไปไม่หันกลับมาเลยครับ แล้วไปหยุดอยู่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านหนึ่ง เป็นร้านอยู่ในซอยหน่อยนะครับ ก็ไม่เปียกน้ำดี
ไอ้เข็มมันนั่งลงที่โต๊ะ ผมจะเดินตามไปนั่งบ้าง แต่มันกลับ เตะเก้าอี้พลาสติกตัวสามตัวออกหมดเลยครับ จนพนักงานเสริฟงงเลยครับ
“รับอะไรดีค่ะ”น้องพนักงานเสริฟถาม ผมเลยนั่งลงโต๊ะข้างๆมันแทน มองมันตาละห้อยเลยกรู เล่นมากไปหน่อย โดนเลยไง
“หมี่เหลืองแห้ง เกาเหลาลูกชิ้นเนื้อ เส้นเล็กน้ำตก..”ไอ้เข็มสั่ง สงสัยโมโหหิว ไม่ใช่ โมโหมึงนั่นแหละ ไอ้สาด
“ไม่ใส่ผงชูรส ไม่ใช่ผักชีนะครับน้อง...”ไอ้เข็มสั่ง
“ค่ะ..”น้องรับคำ
“แล้วโต๊ะนี้พี่จะนั่งคนเดียวนะครับ...คิดเงินเพิ่มได้เลย”ไอ้เข็มพูดอีก แม่ง ไรวะ งอนกรูเวอร์ไปละไอ้เข็ม
“อ่อไม่เป็นไรค่ะ.”น้องเค้ายิ้มแบบเหมือนกลัวๆ แล้วเดินไป
ก่อนที่ผมจะสั่งอาหารบ้าง แค่อย่างเดียวแหละครับ มาเพราะตามคนไม่ได้ต้องการกิน
“เข็ม..”ผมลองเรียกชื่อมันดู ไอ้เข็มไม่สนใจ มองออกไปถนนเล็กๆตรงซอย
“เข็มครับ..งอนไรเป้อะ..”ใช้มุขหวานหน่อยกรู ก็น่าจะรู้ว่างอนอะไร ยังมีหน้ามาถามอีก
มันไม่ตอบครับ เงียบ ไม่มีสัญญาณตอบรับ ใจไม่ดีแล้วไงกรู
ผมก็หมดอารมณ์เรียกมันและ เพราะว่าอาหารมาแล้ว เลยนั่งกินไป ไอ้เข็มแม่งกินไม่สนใจฟ้าดินเลยครับ
พอกินเสร็จ มันก็เรียกมาเก็บเงิน ผมก็รีบวางเงินแล้วเดินตามมันไปทันที
“เข็ม..ฟังกรูก่อนดิ”ผมรีบเดินไปคว้าข้อมือมัน
และผมก็ต้องรีบปล่อย เพราะวาสายตาอาฆาตหน้ากลัวมากเลยครับพี่คราบ
“ฟังเป้ก่อนนะครับ นะ อย่าเพิ่งโกรธเป้ดิ..”ผมรีบอ้อน แต่มันไม่สน เดินต่อไป แล้วไปหยุดอยู่ร้านผลไม้
ที่เป็นรถเข็นนะครับ
“มะม่วงเปรี้ยวมากมั้ยครับ”ไอ้เข็มมันถาม มันชอบกินมะม่วงเปรี้ยวมากเลยครับ แต่ต้องเปรี้ยวพอประมาณนะ ไม่ใช่แบบเปรี้ยวกินไม่ได้
“ลองชิมดูได้ค่ะ”แม่ค้าบอก แล้วยื่นมะม่วงที่เฉือนบางๆให้
“งั้นเอามะม่วงเปรี้ยวยี่สิบครับ..มะม่วงมัน ห้าสิบ..”ไอ้เข็มบอก ป้าคนขายก็หยิบใหญ่เลยครับ
“เอาฝรั่งดองอีกห้าสิบครับ”มันพูบอก แม่ง ไม่รู้มันท้องรึเปล่าครับ กินแต่ละอย่าง แล้วมันชอบด้วยนะครับ
“ชมพูอีกห้าถุงครับ..มันแกวด้วยครับ สามถุงพอ..ครับ..”ไอ้เข็มบอก
“แค่นี้แหละครับ”ไอ้เข็มพูดบอกแม่ค้า เพราะว่าแม่ค้ามองหน้า
“สองร้อยพอดีค่ะ”แม่ค้าบอก ไอ้เข็มจะยื่นเงินให้ แต่ผมไวกว่า
“นี่ครับ.”.ผมยิ้มหน้าบาน ประหนึ่งบอกให้รู้ว่ามาด้วยกันแต่มันโกรธผม ไอ้เข็มไม่สนใจ หยิบถุงได้ก็เดินออกมาเลยครับ ผมก็เดินตามเป็นหมาต้อยๆๆเลยครับ
“อะพี่..แดกซะ”ไอ้เข็มมันไม่พูดเปล่า เอาถุงวางบนโต๊ะ
“เออดีมาก”พวกพี่ๆบอก ไอ้เข็มนั่งลง ผมเลยได้โอกาสไม่มีใครนั่งข้างๆมัน ผมเลยเสียบเลยครับ
ผมนั่งไปก็ไม่ได้ออเซอะเลยครับ เพราะว่ามันโกรธมาคุด้วย เดี๋ยวได้สวยฟรีๆครับ
พอไอ้เข็มมันจะจุดบุหรี่ผมก็รีบกุลีกุจอจะจุดไฟแช๊คให้มัน แต่ไม่ทันครับ มันเอาบุหรี่ไปจี้กับไอ้ก้องซะแล้วครับ แม่ง ขัดกรูจริง
“พี่บาสๆช่วยผมด้วย”เด็กรุ่นน้องชื่อว่าไอ้ก๊อบปี้วิ่งหน้าตาตื่นมาเลยครับ ไอ้บาสวงการเจ้าพ่อตัวเหี้ยก็รีบถาม
“มีไรวะไอ้ปี้..ใครไล่ยิงมึงมาอีกละ”ไอ้บาสพูดแบบไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่
“ไอ้โตแม่งไปกระทืบพวกไอ้เจมส์เมื่อกี้.แล้วไอ้โตคนเดียววะพี่..พวกไอ้เจมส์เต็มเลย”ไอ้ปี้มันพูด เออดีครับ ไอ้เจมส์เนี้ยเป็นเด็กบีบอย ผมหมันไส้พวกมันตั้งแต่เรียนม.ปลายแล้ว ปีนี้ผมออกมา พวกมันเหมือนใหญ่ในโรงเรียน ตอนพวกผมอยู่ก็มีไอ้กันที่เหี้ยมากๆ ขนาดพกปืน แล้วใครจะกล้าละครับ ยังไงพวกมันก็รุ่นน้อง แล้วอีกอย่าง พวกก็น้อยกว่า ผมก็เอือมกับพวกมัน ตอนตีกันต้องมีเรื่องในโรงเรียน พวกเหี้ยจริงๆก็จะบ่นๆ ตีในโรงเรียนไม่แน่จริงนี่หว่า แม่ง จะต่อยๆ แม่งอาจารย์ก็มาแล้ว พวกผมมองมันเป็นพวกปัญญาอ่อนไป แต่เพื่อนมันเยอะครับ ไอ้เหี้ยพวกนี้ชอบจับกลุ่มกันจนหน้าหมันไส้ แต่ไอ้คนที่หมันไส้พวกนี้มากสุดก็ไอ้ข้าวตัวดีแหละครับ แล้วก็พวกผม ไอ้ข้าวนี่อยากล่อมาหลายทีแล้ว แต่ว่าพวกมันไม่กล้าหือกับไอ้ข้าว กลายเป็นว่าจะเอาตีนไปประกบหน้าไอ้พวกนั้นโดยไม่มีสาเหตุก็ไม่ใช่พวกผมครับ
“มันอยู่ไหน..”ไอ้บาสถาม
“พวกไอ้ฟลุกกำลังมาพี่ ตอนนี้มันอยู่หลังโรงแรม..................ตรงดินแดงอะ”ไอ้ปี้รีบพูดกระหืบกระหอบ ไอ้ปี้นี่บ้านรวย หัวดี แต่เรียนไม่จบ เพราะคบเพื่อนเหี้ยครับ ไอ้โตที่พูดถึงนี่เป็นแค่รุ่นน้องม.สาม แต่เหี้ยโคตรๆ ตอนนี้เรียนเทคนิค แม่ง เหี้ยได้ใจผมจริงๆครับ ผมนับถือมันเลย
“งั้นไป”ไอ้บาสลุกแล้วจิบเหล้าอีกแก้วลงคอทั้งหมด ผมก็ลุกกันหมดแหละครับ ขอกรูหน่อยเหอะ ยิ่งคันๆตีนอยู่ แล้วไอ้เด็กพวกนี้โดนบ้างก็ดีครับ มันไปหาเรื่องคนอื่นก็มีแต่ชนะเพราะเล่นกับพวกไม่จริง เจอเทคนิคอย่างไอ้โตก็เอาตอนมันอยู่คนเดียว มันหน้าตัวเมียไงครับ ไอ้หน้าตัวเมียรุมตีนแบบนี้ก็ต้องเจอรุมตีนกลับแล้วกัน
“เฮ้ยไอ้ข้าว..”ผมตะโกนเรียกมัน ที่เล่นน้ำอยู่
“มีเรื่อง..กับไอ้เหี้ยเจมส์”ผมพูดสั้นๆได้ใจความแค่นั้นแหละครับ
“จริงดิวะ..เย้ๆ..และแล้ววันนี้ก็มาถึง”มันดีใจระริกระรี้อย่างกับได้เอากับดาราเลยครับ ฮ่าๆๆ
“ที่รักไม่ต้องไปก็ได้นะ.เดี๋ยวเจ็บมือ”ผมกระซิบบอก
“เดี๋ยวกรูจะตั๊นหน้ามึงก่อนนี่แหละ”ไอ้เข็มหันมาดุ ผมยิ้มให้มัน
“อย่าโกรธเค้าเลยนะ...”ผมกระซิบบอกอีก แต่มันไม่สนใจครับ เดินตามไอ้บาสไปติดๆ สักพักไอ้กันก็วิ่งหน้าตั้งมาเลยครับ แม่ง ไม่เคยพลาดอะ
“ผอมลงนะมึง.”ผมทักมัน
“หนักไปหน่อย”ไอ้กันบอกผมแล้วยักคิ้วให้ เป็นที่รู้กันครับว่าหมายถึงอะไร ฮ่าๆๆ คิดเอาเองนะคนอ่าน
พวกผมเดินลัดเลาะมาทางด้านหลังโรงแรม แล้วเข้าไปด้านหลังโรงแรมอีกที มันเป็นที่ว่างๆนะครับเป็นดินแดงไม่รู้ที่ใคร แต่ที่แน่ๆ ตรงนั้นพวกไอ้เจมส์เป็นสิบ กับแก๊งค์รถเก่าของพวกมัน ไอ้บาสเดินทำหน้าไป เพราะว่ามันเป็นตัวพ่อคุมตอนนี้ ไอ้บาสไอ้กัน มันเรียนที่นี่นะครับ ยังไงก็ยังเป็นรุ่นพี่ตัวเหี้ยอยู่ที่นี่ อีกคน ไอ้เกมส์ครับ มันอยู่ห้องเดียวกับไอ้กัน เค้าจะเรียกพวกมันว่า เฮียกัน กับเสี่ยเกมส์ เพราะว่าไอ้เกมส์มันรวยมากเลยครับ เลี้ยงเพื่อนตลอด ส่วนไอ้กันเบ้มันเยอะครับ ไอ้พวกนี้เหี้ยของจริง เรียนไม่เรียน ไม่สนโลก พวกผมยังตั้งใจเรียนนะครับ เหอะๆ
พอพวกมันเห็นว่าพวกผมเดินมา มันก็หยุดรุมกระทืบไอ้โตทันที ถ้าตัวๆ ไอ้โตชนะแน่ๆแหละครับ แต่นี่แม่งเล่นหมาๆ
“มีไรพี่..เรื่องนี้มันเกี่ยวเฉพาะผมกับไอ้โต”ไอ้เจมส์พูด
“ไอ้โตเด็กกรู..มึงไปยุ่งกับมัน ก็เหมือนมาเหยียบถิ่นกรู”ไอ้บาสพูดบอก ไอ้เจมส์แสยะยิ้ม
“หึ..พวกพี่คิดว่าพวกพี่แน่มากรึไง”โอ้ พระเจ้า ไม่ได้เห็นกะลาหัวตัวเองเลยไอ้น้องเอ้ย
“แน่ไม่แน่ ก็เย็.แม่มึงได้แล้วกัน”ไอ้กันพูดด้วยความโมโหที่เด็กมันกวนส้นตีน พร้อมกับถีบไอ้เจมส์ไม่ทันตั้งตัวทันที แล้วมีหรอครับ ก็รุมตีนสิครับคราวนี้ แต่ที่เห็นแน่ๆคือ ไอ้เหี้ยข้าวนี่ขาซ้ายประทับหน้าไอ้ห่าเจมส์เลยครับ
และสักพักก็ระเนระนาดเลยครับ ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่ที่รู้คือตอนนี้พวกผมเยอะกว่าตั้งแต่มาแล้วละครับ ถึงพวกแก้งมันจะมีเยอะก็ตาม ไอ้ฟลุกเพื่อนไอ้โตตามมาติดๆ และแล้วพวกผมก็ส่งให้เด็กต่อ ด้วยการมายืนมองมันเล่นกัน พี่ตาร์นี่ไปชุดไปรั้งไอ้ข้าวไว้ครับ แม่ง กระทืบไม่ยั้งอะ หันไปทางไอ้เข็ม มึงไปโกรธมันมาแต่ชาติปางไหน เล่นกระทืบไอ้ตั้มพวกไอ้เจมส์ซะไม่มีชิ้นดี ผมเดินเข้าไปห้ามมัน
ผลัก
กรูเจอสวนซะเอง แม่ง ไม่น่าเลย สอยคางกรูด้วย โคตรชาเลยครับ
“ตำรวจมาพี่..ตำรวจมา”สายของพวกผมที่เตรียมกันไว้เป็นจุดๆ รีบวิ่งหน้าตั้งมา แล้วจะอยู่ทำไมละครับ
“เข็มๆ..ไปก่อนตำรวจมา”ผมรีบไปดึงแขนมัน แต่มันก็ยังขยับเท้าไม่หยุด
“พอก่อนมึง..ไปๆ.”แล้วพวกผมก็แตกกระจาย ก่อนที่จะมองไปมองมา
“ไอ้ข้าวๆ..ไปเอาไอ้กันมา..เหี้ยแมน..ไอ้กันๆ”ผมรีบตะโกนบอกหันไปเห็นไอ้กันพอดี เพราะว่าไอ้กันมันเริ่มควักกระเป๋าออกมาแล้วครับ แล้วก็น่าจะรู้ว่ามันเอาอะไร ไอ้แมนวิ่งหน้าตั้ง กระชากตัวไอ้กันไว้ พวกมันตะโกนโวยวายดังลั่น ผมก็ยังไปไม่ได้อะครับ เพื่อนผมสองคนมันยังไม่มาเลย จะไปได้ไง พี่ตาร์รีบไปดึงไอ้กันมาด้วยอีกคน
“มึงนอนรอญาติมึงรึไง..ลุกสิโว้ย..ถ้าเรื่องสาวถึงตัวกรูนะมึง..กรูจะจับลงแขกเรียงตัวเลยไอ้เหี้ย”ไอ้บาสตะโกน พวกไอ้เจมส์รีบเอาสังขารตัวเองลุกขึ้น พวกผมก็รีบวิ่งกันออกมา และเพื่อความเนียนในการทำกันบ่อยเหลือเกินครับ พอถึงถนนใหญ่ที่เล่นน้ำกัน พวกผมก็เดินแยกกันไปแล้วทำเป็นเล่นน้ำ สนุกเฮฮาไปครับ จนเดินไปถึงร้านนั้นแหละครับ
“ที่รักเสยคางเค้าโคตรเจ็บเลยอะ”ผมอ้อนมัน เมื่อไอ้เข็มมันเดินเข้าห้องน้ำไปล้างตัว กับดินแดงที่มันเปื้อนเมื่อกี้
“....................”เงียบ
“ไม่ดูให้เค้าหน่อยหรอ”ผมพูดบอกอีก
“.......................”เงียบ ผมเลยเดินไปล๊อกประตูห้องน้ำก็ประตูบานใหญ่นั้นแหละครับ
“ล๊อกทำไม”มันรีบหันมาถาม
“ก็ทำความเข้าใจกับมึงก่อนกลับไง..แม่ง งอนไรกรูนักหนาวะ”เริ่มเปลี่ยนสรรพนามเมื่อเห็นว่ามันไม่ได้ผลครับ
“เรื่องของกรู.ไปให้ไกลส้นตีนเลยถ้าไม่อยากโดน”ไอ้เข็มมันพูด แต่ใครจะฟัง ผมเดินเข้าไปกอดมัน แล้วยิ้มให้มัน ไอ้เข็มมันคิ้วขมวดมองหน้าผมผ่านกระจก
“ไม่ได้คิดอะไรกับน้องวินจริงๆนะ..กรูแค่พาน้องเค้ามาเข้าห้องน้ำ.แล้วก็พูดคุยกันนิดหน่อย”ผมบอก
“ไม่นิดแล้วมั้ง..ถ้ากรูไม่เข้ามาเห็นก่อนก็คงเอากันไปแล้ว”ไอ้เข็มพูด แล้ว ก้มตัวเองล้างหน้าที่อ่าง
“อู้....”ผมทำเสียงสยิวเพราะว่าก้นไอ้เข็มมันดันน้องชายผมเข้า
“ไอ้หน้าด้าน”ไอ้เข็มเงยหน้ามาด่า แล้วรีบพลิกตัวมาจะผลักผมครับ
พ๊อดดด
“หายงอนนะ..ไม่มีอะไรจริงๆเชื่อกรูดิ”ผมหอมแก้มมันแล้วพูด ไอ้เข็มเงียบ
แล้วไม่ยอมมองหน้าผมครับ
“ถ้ากรูเป็นมึง มึงจะเชื่อกรูมั้ย”ไอ้เข็มถาม ทำไมมันเป็นคนคิดมากจังวะ เพิ่งรู้นะเนี้ย แต่มึงก็คิดไอ้เหี้ยเป้ แต่เอาตัวรอดก่อนดีกว่า
“เชื่อ..เพราะกรูรักมึงไงกรูก็ต้องเชื่อใจมึงดิ”ผมตอบ แต่ถ้าเป็นผมนะ เอาเหอะ กรูจะชกหน้าไอ้น้องวินตรงนั้นเลย ไม่ต้องถามเหตุผล เอาไว้ถามหลังชก กร๊าก
“หรอ..”ไอ้เข็มมันพูดทำเสียงเบาๆ
“แต่กรูไม่เชื่อเว้ย”และแล้วร่างจริงก็ปรากฏไอ้เข็มแม่งตะโกนเต็มสองรูหูผมเลยครับ แล้วผลักผมออก เปิดประตูหนีไปเลยนิ งงเลยไงกรู
ผมรีบเดินตามไป แต่การง้อต้องยุติลง เพราะว่าคนเต็มเลยครับ มันมาสุมหัวกัน คงเรื่องเมื่อกี้ ไอ้เข็มก็ไปเอากับเค้าด้วย
“ได้ข่าวไรมั้ยวะ”ไอ้กันถาม เพราะว่าไอ้ก๊อบปี้วิ่งหน้าตาตื่นมา
“เรียบร้อยดีพี่.พวกมันหนีทัน”ไอ้ปี้พูด
“เออ.ดีแล้ว..กรูจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก”ดูมันพูดครับ แสดงว่าถ้าตำรวจจับจริงมันก็คงไม่ต้องเดือดร้อนอะไร เหอะๆ
“ไอ้ข้าวแม่งเล่นไม่ยั้งเลยนะมึง..แค้นฝังโหดหรอวะ”ไอ้กันแซว
“เออ..เก๊กหล่อดีนักหมันไส้วะ..เดินก็แร๊พโย่..ทำไมพ่อมันเป็น50centรึไง..”ไอ้ข้าวพูดเปล่า ทำท่าเดินแบบไอ้เจมส์ด้วยครับ กลายเป็นฮากันทั้งวง
“ไอ้ข้าวแม่งกวนส้นตีน”ไอ้บาสพูด พร้อมกับยิ้มตาหยีเลยครับ ไอ้นี่หล่อจริง ขี้ปี้ด้วยครับ เหอะๆไม่มีหาง บาสปี้หมด ฉายามัน
“เออ.เดี๋ยวกรูกลับก่อนนะเว้ย..แล้วเจอกันไปรับสาวก่อน”ไอ้ซันนี่ลุกขึ้น
“ไปด้วย..”อ่าว แล้วมึงเสือกไรวะไอ้เข็ม ผมหันไปมองหน้ามัน
“ไปส่งกรูหน่อยไอ้นี่”ไอ้เข็มมันบอก ทุกคนเรียกไอ้ซันนี่เต็มๆหมดแหละครับ มีไอ้เข็มนี่แหละ ชอบเรียกสั้นๆว่าไอ้นี่ เลยดูมันแข็งๆไป
“เออๆ..ไปๆ..”ไอ้ซันนี่พูด อ่าว ทิ้งกรูนิ ไอ้ข้าวกับพี่ตาร์ยืนยิ้มมองผมที่เออแดกเป็นหมาโดนตัดหางปล่อยวัดอยู่ครับ ไอ้แสบนี่ไม่วายครับ แม่ง ทำท่าแบบ แอ่นเป้าให้ผม แล้วพูดว่า “โดน” แม่ง กวนส้นชิบเพื่อนกรูแต่ละคน
ผมหันไปอีกที ไอ้เข็ม ขึ้นคล่อมรถไอ้ซันนี่ไปแล้วครับ ซะงั้นอะ
“ไอ้ข้าว..เอาไอ้แป้งกลับไปบ้านมึงให้กรูด้วยนะ”ผมบอกไอ้ข้าว
“เออได้ๆ..ไม่ต้องห่วง”ไอ้ข้าวพูด ผมรีบเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะชุดเปียก เดี๋ยวเบาะรถเปียกครับ พอเปลี่ยนเสร็จก็ไปก็ขับรถออกไปทันที ดิ่งไปบ้านมัน รออยู่ประมาณยี่สิบนาที มันมอไซด์ ผมรถยนต์ แล้วรถติดมันน่าจะถึงได้แล้วนะครับ แต่ไม่ ผมก็พึ่งนึกขึ้นได้ บ้านไอ้ข้าว เออแม่ง โง่ชิบหาย บ้านไอ้เข็มก็ปิด ผมก็เสือกมารอแบบไร้ความหมายอยู่นั้นแหละครับ
ผมตรงดิ่งไปบ้านไอ้ข้าว ปรากฏว่า คนแก่เต็มบ้านเลยครับ พ่อๆ แม่ๆ
“ป๊า..เข็มกลับมายังครับ”ผมถาม หลังจากยกมือไหว้ทุกคนเสร็จ
“มันขึ้นไปบนบ้านแล้วนะ..”ป๊าบอก
“ห้องข้าวนะลูก..เห็นบอกไปอาบน้ำ”แม่ไอ้ข้าวพูด
“ขอบคุณครับแม่..ขออนุญาตนะครับ”ผมบอกแม่ไอ้ข้าว ก่อนที่จะตามไอ้เข็มขึ้นไปบนบ้าน
ห้องไม่ได้ล๊อก พอผมเข้ามาก็เลยล๊อกซะเลยครับ เผื่อฉุกเฉิน ผมเดินเข้าไปเงียบๆ มองไปรอบๆห้อง อาบน้ำอยู่จริงๆครับ เพราะว่าเสื้อผ้ามันถอดใส่กระถางไว้นอกห้อง แล้วมันเอาเสื้อผ้ามาตอนไหนวะ ผมนึก ก็กระเป๋าเสื้อผ้ามันอยู่ตรงผมอะเมื่อเช้ายังหยิบด้วยกันอยู่เลย
แกร๊ก
ประตูเปิดออก ร่างไอ้เข็มเดินออกมาเหมือนคิดว่าตัวเองอยู่คนเดียวครับ แกผ้าออกมาเลยครับ พอมันเห็นผมเท่านั้นแหละ
“เฮ้ย...”ไอ้เข็มร้องออกมาดัง พร้อมกับรีบหยิบผ้าขนหนูบนเตียงไปพันตัว แต่ก่อนที่มันจะพัน ด้วยความตกใจ มันนั่งลงกับพื้นแล้วนะครับ เพราะว่ากลัวผมเห็นของสงวน ผมยืนยิ้มมองหน้ามัน ผมไอ้เข็มเปียก มันเลยลู่ผมมันไปด้านหลัง เพราะว่าผมมันเริ่มยาวแล้ว เลยเห็นหน้ามันเด่นขึ้น ไม่รู้ผมมองนานเท่าไหร่
“ออกไป..”มันพูดเสียงแข็ง แล้วลุกขึ้น หยิบเสื้อผ้าจากกระเป๋า
“ไปเอาเสื้อผ้ามาตอนไหนอะ”ผมถามมันดีๆ แล้วเดินเข้าไปใกล้
“เรื่องของกรู”มันตอบ แล้วหยิบกางเกงในมาจะใส่ แต่ผมดึงไว้ก่อน ไอ้เข็มคิ้วขมวดติดกัน แล้วออกแรงดึงกลับ แต่ผมก็ยิ้มสู้แล้วดึงกลับมา ดึงไปดึงมาอยู่อย่างนั้นอะครับ
“ไอ้เหี้ย”เสียงไอ้เข็มดังลั่นเลยครับ
“อะไรอะ..โกรธอะไรเค้านัก..หืม..”ผมไม่พูดเปล่า กอดไอ้เข็มแล้วออกแรงดันตัวมันให้นอนบนเตียงทันที
ห้องคนอื่น ตื่นเต้นดีโว้ย คิดในใจคนเดียวครับ กร๊าก
“คิดจะทำไรของมึง”ไอ้เข็มมันพูด แล้วเอามือดันหน้าไหล่ผม
“ทำไรดีอะ..”ผมแกล้งแซว ไอ้เข็มหน้าแดงขึ้นมาเห็นๆซะงั้นครับ
“ออกไป..”มันพูดบอก
“ไม่..”ผมบอกบ้าง
“กรูบอกให้ออกไป.”มันพูดซ้ำ
“กรูบอกว่าไม่..”ผมบอกเสียงแข็งบ้าง ไอ้เข็มทำหน้าหงุดหงิดที่ผมไม่ยอมตามใจมัน
“ไม่เชื่อใจกรูจริงๆหรอ.กรูน้อยใจรู้มั้ย”ผมแกล้งเป็นพระเอกลิเกนิดนึง
“.......................”เงียบ
“กรูคิดก็จริง..แต่ก็แค่คิดว่าน้องเค้าน่ารักดี.กรูรักมึง.กรูจะไปมีอะไรกับคนที่ไม่ได้รักไอ้ยังไง”ผมบอกมัน
“ก็ออกบ่อย”ดูมันสวนมาครับ แล้วเสือกเป็นเรื่องจริงด้วย
“นั้นมันแต่ก่อน”ผมบอก
“ใครจะรู้”มันพูดลอยๆ
“มึงนี่ไง..ใครไม่รู้ก็ช่าง..กรูอยากให้มึงรู้คนเดียวว่ากรูรักมึง..เชื่อกรูเถอะกรูไม่ได้มีอะไรจริงๆ..”ผมบอกอีก
“.......................”เงียบ มึงจะงอนไปไหนวะ
“นะ..เชื่อเถอะ”ผมพูดแล้วจูบลงที่แก้มมัน
“อย่า..”ไอ้เข็มมันดันหน้าผมออก แต่จะเหลือหรอ ผมจับแขนมันไว้สองข้าง
“พูดดีๆมึงไม่เชื่อกรูเองนะ..เดี๋ยวจะแสดงให้ดู”ผมพูดแล้วยิ้ม พร้อมกับล๊อกแขนมันกางไว้สองข้าง
“เหี้ยเป้.. มึง.ไอ้สัดดาน.”พูดไม่ทันจบ ผมก็ประกบปากก่อนทันที ไม่ให้เป็นการเสียเวลาครับ หอมชิบเลย เล้าอารมณ์กรูสุดๆ ผมคงทำหน้าตาแบบว่าแสดงความชั่ว..ออกมา มากไปหน่อย เลยโดนด่าให้
“ไอ้หื่น...แม่ง หน้ามึงอย่างกับตาแก่โรคจิต”ไอ้เข็มมันพูด ทำเอาผมหัวเราะกร๊ากก ออกมาเลยครับ
คิดได้ไง ตาแก่โรคจิต
...
มาต่อละค่ะ
ดึกไปหน่อย ไม่ว่ากันน้า หิหิ
อ่านหนังสือไปได้ไม่กี่หน้าเอง หัวไม่แล่นเลยนิ
ยังไงอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว ก็ดูแลสุขภาพกันด้วยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่เข้ามาติดตามแต่พึ่งมาเม้น หรือว่ามาเม้นนานแล้ว หรือพวกที่พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ ขอบคุณที่ให้โอกาสและติดตามเรื่องของเบ้บี้นะค่ะ ตอนนี้ยังตอบเม้นยาวๆไม่ได้เพราะว่าไม่ค่อยมีเวลาเลย เดี๋ยวก็จะไปนอนแล้วค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ
ฝานดีค่ะ
-
^
^
โหม่งเต็มแรงก่อนไปนอน :laugh:
-
^
^
^
จิ้มคุณพากย์ ทะลุไปหาเบบี้
ขอบคุณนะจ๊ะ :pig4:
ไปอ่านก่อนหละ
-
เมื่อไหร่เป้จะสมหวังเนี่ย เข้มเล่นตัวโคตรๆ :z3:
-
เบ่บี๋ ตัดจบแบบมีลุ้นมากเลย
หวังว่าคง............ นะ
จะเข้ามารอแต่หัววันเลย
-
:pighaun: :z1:น่ารักกกกกกกกกกก มารอตอนต่อไปนะค่ะ เป้กับเข็มน่ารักกกกกกก o18
มาต่อเร็วววววววววน้า :z2: :z10:
-
เหอะๆ...
จะได้ตัวหรือได้ตีน
ก็รอดูตอนหน้านี่แหระ
:laugh: :laugh:
-
ฮ่าๆๆๆๆ
ตาเเก่โรคจิต <<< โดน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วู้ๆๆๆ
รอตอนต่อไปค้าบบ
:z10: :z10: :z10: :z10:
-
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า
ขอให้เป้มันสมหวังสักทีเถ๊อะ
สงสารมันจัง
-
ดูแลตัวเองด้วยเน่อ เครียดมากเด๋วแก่ :กอด1: ก่อนไป
ป.ล.คุณพาร์คแอบมาป้วนเปี้ยนแถวนี้แร้นเรื่องของคุณล่ะ (หึหึ มีแอบทวง) :-[
-
เป้สู้ๆๆๆ เจาะไข่แดงเข็มให้สำเร็จนะคะ
-
ยำกันมันเลยตอนนี้
-
กว่าเป้จะได้อะจึ๊กๆเข็มนี่ สงสัยเป้น้อยจะเหี่ยวซะก่อนนะเนี่ย สงสารจริงๆ
:z2: :z2: :z2:
-
ลุ้นๆ
เป้จะสมหวังป่าวหว่า :z2:
:L2:
-
คืนดีกันแล้วใช่ป่ะ!!!~
อยากอ่านคู่ แสบ กะ ปานอ่ะค๊าบบบ !!!~
อิอิ
-
:serius2:เดี่ยวกลับมาอ่านตอนเย็นนะจ้าเบบี้
วิ่งจู๊ดๆๆไปมหาลัยยยยยยยยยย :กอด1:
พยายามเข้านะจ้า ไฟติ้งงงงง o13
-
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า
ขอให้เป้มันสมหวังสักทีเถ๊อะ
สงสารมันจัง
ด้วยดิ :call:
-
เขาหึงกันจิง ๆ :z2:
-
เมื่อไหร่เป้จะสมหวัง หว่า
:call:
-
สงสาร เป้
:z3:
-
เมื่อไหร่ เข็มจะใจอ่อนอ่ะ เป้สู้ๆ
เบบี้ก็สู้ๆ ด้วยนะ ขอบคุณมากๆคะ :L1:
............ :pig4:..........
-
เข็มก็ยอมๆ เป้ ไปเหอะ :impress2:
-
ม่าใจอ่อน ซัก ที
:z2:
-
เข็มอ่ะ ยอมให้เป้เหอะ จะสอย จะสน ก็ ยอม ๆ เหอะ
เป้รอนานแล้วอ่ะ นะ นะ
-
ช่วยให้กำลังคนแต่งค้าบบบบบบบบบบบบบ
:L2:
-
..... ไหนอ่ะ ไม่เห็นโดนเลย ........ จะจบแล้วเหรอค่ะ เศร้าน่าเนี้ย .......... เบบี้รักษาสุขภาพด้วยนะ
ค่ะ ....... :กอด1:
-
ใช้เวลา สาม วัน กะอีก สอง ชั่วโมง ในการอ่านเรื่องนี้ ในที่สุด ทันแล้วเฟ้ย! :z2:
-
เป้ สู้ๆ
เป้ สู้ตาย
เป้ ต้องไว้ลาย สู้ตาย สู้ๆ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักเป้กะเข็มจังเลย
ต่อเลยนะคนเขียน
รออยู่นะคับ
-
รอฉาก :oo1:
-
เฮ้อออออออออออออออออ เป้จะมีโอกาสมั้ยเนี่ย
-
สะใจว่ะ อยากซ่าส์นัก เอาให้หนัก
ให้เป้มันกินเข็มได้ยากๆหน่อย
จะได้รู้คุณค่า อยากเจ้าชู้ทั้งๆๆที่รู้ตัว
ไอ้แก็งค์นี้มันแสบทุกคนเลยนะ
แต่ละคนก็มีมุมน่ารักของแต่ละคนด้วย
แล้วเข็มมันจะเสร็จเป้ที่บ้านข้าวไม๊เนี่ย
ต้องรอน้องเบบี้มาเฉลย :call:
-
ชอบเข็ม...น่าร๊ากกกกกกกกก :m1:
คุงเบบี้จ๋า...รีเควสท์ตอนพิเศษคู่น้องปานกะตาแสบอีกจั๊กสี่ซ้าห้าตอนได้ไหมอ่ะ ชอบบบบบอ่ะ เหะเหะ :m23:
:L2:เป็นกลจ.ให้นะ
ติดตามต่อปายยยยยยย
-
เชียร์เป้ให้สมหวังกับเข้มในตอนหน้า
ให้เป้ได้ :oo1: เข้มซักที
:z2:
-
เป็นกำลังใจให้นะครับอ้อรักษาสุขภาพด้วยนะครับผม :L2:
-
:z1:
ตาแก่โรคจิต
-
เป้โดนซะบ้างจะได้เข็ดจะได้ไม่รื้นนัก
-
ซะใจจริงๆตอนนี้
-
กด กด กด กด เลยค่าาาาาาาา
กด +ให้เบบี้นะจ้า อย่าคิดลึก :laugh:
-
ตาแก่โรคจิตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เป้จ๋าๆๆ
มีโอกาสแล้วรีบจัดการซะนะ
5555+ :laugh: :laugh:
NC
-
:z1:
เกือบแล้วอีกนิดเดียว
:oo1:
อย่าให้พลาด
-
มาอ่านนะคับ
-
เป้
อย่าให้พลาดอีกนะ
ฉลองสงกรานต์
เข็มอ่ะ ยอมซะทีเหอะน้าาาาา
คนอ่าน เอ๊ยย เป้ว้อนนน คิ๊ๆๆๆ :-[
กอดพี่เบบี้ :กอด1:
-
:n1:
ดีกันๆๆๆๆๆๆๆ
เย้ เย้ เย้
:n1:
-
ต่อๆด่วนครับบบ
เป้ โดนหน่อยเหอะๆ หมั่นไส้ชิบ
:fire:
-
น่าจะงอลให้หายซ่า!! ชิชิ :beat:
-
โฮกกกกก
ขอให้เป้สมหวังซะทีเถอะสาธุ
รอมากี่ปีแล้วเนี่ย
ฮ่า ๆ ๆ
-
ตอนที่117 พิเศษ เป้กะเข็ม<เสือร้องไห้>
“เดี๋ยว....อือ..”และแล้วเรื่องมันก็ดำเนินมาถึงตอน อย่างว่า ฮ่าๆๆ ผมกับมันแก้ผ้ากันตัวแนมตัวตั้งแต่เมื่อไหร่อันนี้ไม่รู้ครับ มือมันไปเอง ไอ้เข็มชัดเข่าขึ้น อ้าขากว้าง
“อืออ..อือ..เป้..”ไอ้เข็มครางกระเส่า เมื่อผมเล่นประตูหลังมันไม่หยุด ผมไล่ลิ้นขึ้นมาที่น้องชายมันอีกครั้ง พร้อมกับประเคนความเสียวให้สุดๆ
ก๊อกๆ ๆ
โอ้ย แม่เจ้า ใครแม่งมาเคาะตอนนี้วะ
“ครับ.”ผมขานรับแทน เพราะว่าไอ้เข็มคงไม่มีแรงแล้วละครับ นอนหอบอยู่นั้น
“อาบน้ำกันเสร็จรึยังลูก..แม่ทำลอดช่องเสร็จพอดี ลงมากินกันนะลูก”เสียงแม่ใครไม่รู้ครับ แต่กรูรู้ว่าเป็นแม่
“ครับ..อาบเสร็จแล้วกำลังแต่ตัวเดี๋ยวลงไปครับ”ผมพูดตัดพ้ออนาคตตัวเองซะงั้นอะครับ
พอไอ้เข็มมันได้ยินเสียงคุณแม่ ที่ไม่รู้ว่าแม่ของใครนั้น มันก็รีบหดขาแล้วชันตัวลุกขึ้นทันที
พอเสียงแม่ไปแล้ว ผมก็รีบไปคว้าตัวมันไว้
“ปล่อย..”ไอ้เข็มพูดบอก พร้อมกับผลักผมออก กรูเงี่ยนนิ ไอ้เข็มมันลุกขึ้นยืน แล้วรีบหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ผมได้แต่ทำหน้าเป็นหมาหงอยเผื่อว่ามันจะสงสาร
“ลงไปกินละ”มันพูดแล้วยิ้มกวนส้นตีนมาให้
“เดี๋ยวจับล่อแม่งเลย.”ผมพูดกระชากเสียงแล้วทำท่าจะลุกจากเตียง แต่ไอ้เข็มมันวิ่งหัวเราะร่าออกไปนอกห้องทันที แม่งเซ็งอารมณ์ชิบหายเลยครับ นอนมองน้องชายตัวเอง ดี แข็งเข้าไปมึง ผมเลยถอดเสื้อผ้าออก แล้วเข้าไปอาบน้ำ พร้อมกับแม่นางทั้งห้านิ้ว ประเคนความเสียวเองก็ได้วะ เหอะๆ
พอผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็เดินลงไปยันชั้นล่างครับ ตรงหน้าไอ้เข็มมีทั้งลอดช่องไทย ลอดช่องสิงค์โปรเลยครับ
“ตักให้กรูหรอ”ผมถาม
“ส้นตีนนิ..ไปตักเอง”มันพูด พร้อมกับหยิบอีกถ้วยตรงหน้าเข้ามาใกล้ตัว
“โห..ขี้งก”ผมบอกมัน มันแบะปากใส่ผมอีกครับ เดี๋ยวกรูจับจูบเลยแม่ง
“อ่าวเป้..มาๆลูก..บริการตัวเองเลยลูก”แม่ไอ้ข้าวบอก
“ครับแม่..”ผมบอกแม่ แล้วหยิบมาหนึ่งถ้วย ผมชอบลอดช่องไทยมากกว่านะครับ แต่ว่าลอดช่องสิงค์โปรนี่เส้นมันก็เหนียวๆดีนะ
ผมมานั่งลงข้างๆไอ้เข็มที่นั่งอยู่บนโซฟาดูโทรทัศน์อยู่ หันไปดูนาฬิกา เกือบหกโมงเย็นแล้ว ไอ้พวกเวรยังไม่กลับมาอีกครับ
“มึงว่าแมทหน้าเชลซีแม่งขาจะเป๋มั้ยวะ”ไอ้เข็มมันถาม เมื่อดูบอลที่ฉายไปแล้วเมื่อวานอยู่
“เป๋..”ผมพูดสั้นๆ
“อ่าว..ปากพาโดนตีนแล้วไงมึง”ไอ้เข็มหันมาค้อน
“อ้าว..ก็มึงขอความคิดเห็นจากกรูเองอะ”ผมหันไปทำหน้าหาเรื่องมันบ้าง
“ก็เพราะมึงพูดงี้ไง..แม่ง..เอาสักทีดีมั้ง”ไอ้เข็มมันพูดแล้วชันขาขึ้น
“เออๆ..ไม่เป๋ๆ”ผมบอกปัดๆ แล้วจับขามันลง
“ดวงมันตกวะปีนี้.แข่งที่ไหนแพ้ทุกที”ไอ้เข็มบ่นๆ ทีมในดวงใจของมันครับ
“อืม..ก็รู้นี่หว่า..เจอพี่หราดกรูหน่อย.จ๋อยแน่มึง”ผมพูดทับถมมัน
“โอ้ยยย...ครับๆ..ชนะแน่ครับชนะ..”ผมรีบพูดบอก เพราะว่าไอ้เข็มมันจิกหัวผม ผมหายหลังเลยครับ แม่ง โคตรจะไม่ยอมรับความจริงอะ คนไรวะ
“เออ..ให้มันรู้ซะบ้าง”ไอ้เข็มพูด แล้วหันไปกินต่อ
พอกินเสร็จ สักพักพวกมันก็บุกบ้านครับ บ้านจะพังก็เพราะพวกมันนี่แหละครับ คนแม่งโคตรเยอะอะ ไม่มีที่ไปกันรึไงวะ
“หน้าแดงมาเลยนะมึง”ผมแซวไอ้แมน
“บ้าหรอแมนนี่แค่จิบๆเองค่ะ”ไอ้แมนทำท่า ไอ้เชี้ย ตาก็หวานนะครับ คิดดู ขนตามันยาวมากๆอะ แล้วต้องเห็นตอนมันยิ้มอายๆแม่งโคตรน่ารักอะ เสือกนิสัยจังไร
“เมาแล้วไม่เคยเต็มนะมึง”ผมบอกมัน เพราะแม่งเมาแล้วไม่อีกอย่างก็อีกอย่างตลอดอะมัน
พวกผมก็ตั้งวงกันอีกรอบ พ่อแม่ก็จัดอาหารไว้แล้ว แต่ว่าให้ไปยกเอง อันไหนปิ้งย่างของสดหน้าบ้านก็บริการตัวเองครับ
นั่งกันอยู่สักพัก ก็ต้องไปยกคาราโอเกะมาให้พวกพ่อๆแม่ๆหน้าบ้านครับ ต่อเครื่องต่อสายเสร็จก็บรรเลงเพลงกันสนุกสนานไปครับ
ไอ้เข็มนี่กระดกเหล้าไม่ยั้งเลยครับ ผมก็นั่งมองดิ น่ารักดี กระดกเข้าไปมึง เดี๋ยวกรูลักหลับ เฮ้ย ไม่ได้ดิ ไม่ทำ เค้าเมา กร๊าก
“หยุดๆชีวิตหยุดกับคนนี้แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน”เสียงใครวะเนี้ย ผมหันไปมอง กร๊าก เหี้ยแมน ตลกวะ ปกติมันไม่ค่อยฟังเพลงแบบนี้นะเนี้ย ฟังแต่เพลงร๊อก ไม่ก็พังค์พลาดไปเลย พวกเพื่อนๆฮากระจายครับ
“หยุดๆ.ความรักในหัวใจ หยุดอยู่กับเธอคนเดียว”มันร้องแล้วมีการหันมาทางพวกผม
“ไอ้เหี้ย.มึงมีคนให้หยุดรึไง”เสียงไอ้แสบตะโกนไปครับ
“เออ ไม่มีหรอกครับ...หยุดอันนี้คือหยุด..กับ...............”มันพูดใส่ไมค์ แล้วชี้ไปที่จู๋ตัวเองครับ อย่างจังไรอะ พ่อมันนั่งหัวเราะ วันนี้มาครบพ่อครบแม่หมดเลยครับ ไอ้แสบกับน้องปานก็เลยต้องนั่งห่างๆกันหน่อย เดี๋ยวโดนจับได้ ไม่ใช่อะไรครับ เดี๋ยวพ่อน้องปานฟันหัวเอา เค้าก็หวงลูกเค้านิ
เพลงไทยสากลอยู่ดีๆ ไปแหยมยโสธรได้ไงไม่รู้ครับ อันนี้ผิดมุขเลยครับ เฮียตาร์กับเฮียเจ้า ควงไมค์กันอยู่นู้น
“มาทำไมให้อายบ้านนาละนวลน้อง ไม่ต้องกลับคืนมา”พี่ตาร์ร้อง มีการทำลูกคอด้วยนะครับ โคตรเหมือนอะ แม่ง เสียงบุคลิกนักดนตรีคราสิกหมดเลยกรู
“เฮีย..จี่หอย จัดมาดิ”เสียงไอ้แสบตะโกน ไอ้เชี้ยนี่ก็ไม่รู้จะชอบฟังเพลงอีสานไปไหนครับ แล้วเฮียเค้าก็จัดไปตามคำขอ ไอ้ข้าวนี่นั่งหัวเราะท้องคับท้องแข็งเลยครับ พ่อๆแม่ๆก็เอากับเค้าด้วยครับ
“ข้าวเนื้อหมดอะ..”เนื้อในที่นี้คือเนื้อที่กินได้จริงๆครับ ไม่ใช่เนื้อ(....) เข้าใจรึเปล่าหว่า
“เดี๋ยวกรูบอกแม่ให้”ไอ้ข้าวบอก เพราะว่าไอ้แมนมันเป็นอิสลามนะครับ ก็เลยต้องกินแยกต่างหากครับ กลายเป็นว่าพวกผมก็พลอยกินเนื้อไปด้วย ของชอบไปเลยครับ
“เข็ม เดี๋ยวเมาหรอกมึง”ผมบอกมัน
“อ่าว..แดกเหล้าไม่ให้เมาแล้วจะแดกทำไม”มีการทำตาเยิ้มใส่กรูอีก
“หึ...เมาก็ยังน่ารักนะมึง”ผมแซวมัน แล้วยิ้ม ไอ้เข็มทำหน้าเหวอๆนิดนึง ก่อนที่จะกระดกเหล้าเข้าปากอีกครั้ง
“กรูร้องด้วย..”แล้วอยู่ดีๆมันก็ลุกขึ้นยืนครับ
“ครั้งนึงยังมีจอมยุทธ...................”และแล้วมันก็ร้องเพลงจอมยุทธ แบบมั่วๆในฉบับเมาๆของมันครับ
“เคล็ดลับวิชา ในตำรา..........”ร้องไม่พอ ชูไม้ชูมือไปมาอีก
“พอเหอะไอ้เหี้ยเข็ม..ไม่ไหวก็มานั่ง”เสียงพี่ไม้ตะโกนไป ของขึ้นสิครับ ไปหาว่ามันเมาแล้วไม่เต็มแบบนั้น หันมาค้อนไม่พอ
เปลี่ยนเพลงแม่งเลยครับ แฟนกรูแม่งโคตรเอาแต่ใจเลย
“ดีโว้ยดี..”แต่ไอ้เสียงตอบรับจากไอ้แสบครับ เมื่ออินโทรขึ้น
“ข่มตาลงให้มันลืม ให้ลืมเธอเสียที ทุ่มเทให้เต็มที่กลับไม่ดีขึ้นมา รักนี้โดนจังๆ เธอเลือกทางที่ดีกว่า”ร้องไปเสียงขวดประกอบ เสียงเคาะนู้นเคาะนี่เต็มไปหมด อย่างนี้แหละครับ วงเหล้า ไม่เอาเพลงลูกทุ่ง หรือเพลงเพื่อชีวิต เพลงบ้าๆบอๆ มันไม่สนุกหรอกครับ มันจะอินตอนนี้แหละ
“ไม่มีน้ำตาลูกผู้ชาย..อกหันเสียใจก็เท่านั้น เส้นทางชีวิต นั้นสำคัญกว่าคำว่าชั้นรักเธอ ไม่มีน้ำตาลูกผู้ชาย อกหักเสียใจก็พร่ำเพ้อ นึกในหัวใจเสมอ ว่าเธอไม่รักก็แกล้งลืม” มันร้องแล้วทำตาอินด้วยนะครับ ไอ้เชี้ยนี่ ผมได้แต่นั่งมองมันแล้วยิ้ม เมาแล้วบ้า ไอ้บ้า
“เอา ชนพ่อชน”เสียงมันครับ แล้วเดินไปทั่วโต๊ะย่านคนแก่เลยครับ
“เฮียเข็มเมาแล้วอะเฮีย..”ไอ้ข่ามันพูด
“เออ..กรูรู้”ผมบอกมัน
“งั้นเดี๋ยวข่าไปก่อนนะ”มันทำหน้าระริกระรี้เมื่อพี่มันเมาไม่รู้เรื่อง
“มันเมา แต่ใช่มันไม่รู้เรื่องอะไร..มึงคิดว่ามันไม่รู้รึไงไอ้ข่า”ผมว่ามัน
“โหเฮีย..ไปแป๊บเดียวเดี๋ยวมา”ไอ้ข่ามันอ้อนวอน
“ไม่..นั่งอยู่นี่เลยเหล้าก็แดกไปแล้วเดี๋ยวเกิดออกไปมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นจะว่าไง”ผมบอกมัน ไอ้ข่าทำหน้าจ๋อยไปเลยครับ
นั่งกันอยู่ประมาณเกือบเที่ยงคืน สลบไปแล้วบางเป็นบางรายไปครับ
“เข็ม..ป่ะกลับบ้าน”ผมบอกมัน เพราะว่ามันนั่งคอตกอยู่ข้างๆผมเนี้ย เออ ตกลงมึงหลับหรือมึงเมาเนี้ย
“เข็ม..”ผมเรียกมันอีกครั้งก็พอรู้แล้วครับว่ามีแต่ตัว สติหาย
“ไอ้ข้าว ช่วยกรูยกมันไปที่รถหน่อยดิ”ผมหันไปบอกไอ้ข้าวที่ยังพอเป็นไม้เป็นมือได้ครับ แล้วพวกเราก็ขนมันไปที่รถ ก่อนที่จะลาพวกพ่อๆแม่ๆทั้งหลายทั้งนั่งติดลมบนกันอยู่นู้ครับ
“ป๊า.กับม๊ากลับยังไงครับ..เดี๋ยวให้เป้ไปส่งก่อนมั้ย”ผมหันไปถามป๊ากับม๊าไอ้เข็ม
“ไม่ต้องลูก..ป๊ากับม๊านอนนี่..เดี๋ยวพรุ่งนี้ป๊าไปเองได้ ให้ไอ้ข่ามันขับ”ป๊าบอก โห วางแผนนอนตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
“งั้นป๊าก็ดูไอ้ข่าดีๆนะ..มันจะแอบออกไปข้างนอกอีกแล้ว”ผมบอก
“ได้ๆ..ไม่ต้องห่วง”ป๊าพูดไป มือกระดิกไปมา รู้เรื่องมั้ยนั้นนะ
“งั้นเป้กลับก่อนนะครับป๊า ไอ้เข็มไปด้วยนะครับ”ผมบอกอีกครั้ง
“เออๆ..ขับดีๆลูก”ป๊าบอก
ผมก็เข้าไปคุยกับพ่อกับแม่ผม เดี๋ยวให้ลุงชิดขับไปกลับ พร้อมกับเอาไอ้แป้งไปด้วย ไอ้แป้งมันสนุกเฮฮาอยู่กับพวกไอ้ข้าวนู้นครับ รู้สึกจะคุยถูกคอกันดีจริงๆครับ
และแล้วผมก็ขับรถออกมาถึงบ้านผม เอาไงต่อละทีนี้ นอนหลับไม่รู้สึกรู้สาเลยครับ ผมลงมาจากรถ พร้อมกับเปิดประตูไปด้านไอ้เข็ม
“เข็ม...เข็ม..”ผมเรียกมันเบาๆ แต่ไม่เป็นผล
“ไอ้เข็ม...ตื่นสิวะ”ผมผลักมันแรงขึ้น
“อืมม...”เสียงมันหงุดหงิดแล้วหันหน้าหนีด้วยนะครับ ไอ้นี่
“เข็ม..ไปนอนในห้อง..”ผมบอกมัน แล้วดึงแขนมันมาคล้องคอผม พร้อมกับแขนอีกข้างที่พยุงตัวมันขึ้น น่าจะใช้คำว่าลากมากกว่าครับ
“จุ๊บ.”ยังไม่วายขอลวนลามหน่อยครับ เหอะๆ ผมลากมันมาจนสำเร็จ มันก็คงรู้สึกตัวแหละครับ แต่ไม่อยากลืมตา แม่ง พูดเหี้ยไรไม่รู้ครับ เดินไปเดินกลับอยู่นั้นแหละ ตัวก็อย่างหนักอะ
“เข็มมึงเดินดีๆดิวะ..แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะถึงวะ”ผมบ่น
“กินแต่เหล้า..ไม่เมาไม่เลิก”มันร้องบ่น ทำมือไปมา
“เออเมาแล้ว เลิกได้แล้วไอ้ห่า”ผมบอกมัน พร้อมกับลากมันเข้าห้อง แล้วทิ้งมันลงบนเตียงเลยครับ
“ฟู่..เหนื่อยชิบหาย”ผมบ่นอุบอิบ ก่อนที่จะจับตัวมันนอนดีๆ มีการมายิ้มให้อีกนะครับ ผมจับมันถอดเสื้อออก
“เข็ม ยกแขนขึ้นดิ”ผมบอกมัน มันยิ้มส่งตาเยิ้มให้อีกครับ แล้วทำเป็นยกแขนขึ้นอย่างกับเด็กเจ็ดขวบที่พ่อแม่จะจับอาบน้ำ
“อืม...”ได้ทีกรูก็ขอซุกขอไซร์บ้าง เอิ้กๆ เหม็นเหล้าดีวะ ชอบวะ
“ยกก้นดิ..”ผมบอกมัน เพราะว่าจะถอดกางเกงยีนส์มันออกครับ มันก็ยกแต่โดนดี แต่แล้วก็ต้องรีบทิ้งตัว เพราะว่าตัวมันเองไม่มีแรงครับ มันนอนนิ่ง มือป่ายไปป่ายมา
แล้วคลานขึ้นไปหาหมอนครับ
“เป้..”มันเรียกผมพราง งืมงำในลำคอ ผมคลานเข้าไปใกล้
“เอาไร”ผมถามพร้อมกับจับหัวมันเบาๆ
“แข็ง.”มันไม่พูดเปล่า ทั้งๆที่หลับตาพูดนะครับ เอามือผมไปจับน้องชายมันเลยครับ แข็งจริงๆวะ แล้วไปรู้สึกตอนไหนวะเนี้ย กรูละเชื่อมันเลย
“แล้วให้ทำไงอะ”ผมถามแบบแกล้งๆ
“ทำให้หน่อยดิ..”มันพูด พร้อมกับเอาหน้าซุกหมอน ตกลงมึงรู้สึกตัวรึเปล่าเนี้ย
“ทำอะไรครับ.”ผมแกล้งต่อ
“อมให้หน่อย..”มันเงยหน้ามาพูด แล้วยิ้ม พร้อมกับดันตัวเองขึ้น เอาหน้ามาใกล้ผมแล้วประกบปากผมทันที ไอ้เป้อึ้งดิครับ อึ้ง ทำอะไรไม่ถูกเลยไง ไอ้เข็มบุกก่อนครับ แต่แล้วตั้งสติได้ก็ลิ้มรสชาติความหวานบนขมของมันเรียบร้อยแล้วครับ
“อือม...เป้..”ไอ้เข็มครางกระเส่าเรียกชื่อผมเมื่ออมน้องชายมันจนเกือบสุด พร้อมกับนิ้วมือก็ประเคนความเสียวให้กับประตูหลัง ทำอยู่นานจน
“ไม่ไหวแล้ว..ฮา.. อะ ..เอามาสิเป้ เอามา”เฮ้ย พูดไรของมันวะ หูฟาดแน่เลยกรู ผมรีบดีดตัวขึ้นไปหามัน
“เอาอะไรอะ.”ผมถามด้วยอาการอินโนเซ็นเหมือนเด็กสิบขวบสุดๆ
มันไม่ตอบ แต่ว่าจับหมับเข้าที่น้องชายผมอย่างจัง ตอนนี้ผมยังใส่บ๊อกเซอร์อยู่นะครับ แต่กางเกงมันก็นูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่อยากหรอ..”มันไม่พูดเปล่า สายตาโลมเลีย ชวนให้พังประตูหลังมันสุดๆครับ
“ตะ..แต่ว่ามึง......”ผมพยายามจะพูด ว่ามึงเมานะ เอาจริงหรอ มันก็ประกบปากผมก่อนแล้วครับ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตกรูเนี้ย โอ้ มาย ก๊อด
............................. ตัดฉาก ............................
“โอ๊ะ.....จะ..เจ็บ..”มันร้องออกมาเมื่อผมดันน้องชายเข้าไปหมดหัวแล้ว
“ซี๊ดดด...”ผมครางออกมาเบาๆ เพราะช่องสวรรค์ไอ้เข็มมันตอดรัดดีสุดๆไปเลยครับ ตัวไอ้เข็มแดงด้วยฤทธิ์เหล้า และฤทธิ์ความเสียวกระสั่น มันครางไม่ได้ศัพท์ มือป่ายไปมาทั้งที่นอนและก็ตัวผม หน้ามันอมชมพูด หน้าตาทรมานประมาณว่ากรูเจ็บมากๆเลยนะ
“ผ่อนลมสิเข็ม..หายใจลึกๆ..”ผมกระซิบเข้าที่ข้างหู พร้อมกับใช้ปากและลิ้นให้มีประโยชน์ในตอนนี้สุดๆ
“อือ....เจ็บ”ไอ้เข็มร้องออกมา ผมจับแขนมันสองข้างมาคล้องคอผม พร้อมกับประกบจูบอีกครั้ง และดันน้องชายเข้าไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ
“อึก...อือ.”ไอ้เข็มครางในลำคอ กรูจะแตกเพราะเสียงมึงนี่แหละไอ้เข็มเอ้ย
ยั่วกรูดีนัก นึกจะง่ายก็ง่าย รู้งี้กรูมอมเหล้าตั้งแต่แรกก็ดีแล้ว ไอ้ห่า
และแล้วเรื่องมันก็ดำเนินไปจน
“โอะ..อะ ฮะ....ฮา..เข็ม..เข็ม............กรูรักมึงนะ กรูรักมึง”ผมครางออกมารอบสุดท้าย
“อือ..อือม...อะ อึ...อ่า...”ไอ้เข็มครางพร้อมกับหลับตาพริ้ม น้ำทั้งผมและมันพุ่งกระฉุด ไม่สนโลกไปเลยครับ ผมกดน้องชายผมเข้ารูสวรรค์อีกสามสี่ที แล้วกดแช่มันไว้อย่างนั้น ขนาดแตกไปแล้ว มันยังเสียวได้อีกอะครับ ยังไม่หดลงเลย
ลงได้แล้วลูก เดี๋ยวแม่มึงขาดใจตาย
“เข็ม...เข็ม..”ผมเรียกชื่อมัน เพราะว่ามันหลับตา อ่าว ตายเปล่าวะ ผมเอาหน้าไปใกล้ ยังอยู่ หลับไปแล้วครับ แม่ง นึกจะหลับก็หลับ อะไรของมันวะ
ผมดึงน้องชายออก พร้อมกับเข้าไปชำระร่างกายตัวเอง แล้วออกมาเช็ดตัวให้ไอ้เข็ม ผมนอนกอดมันแก้ผ้าอยู่อย่างนั้น ใจนึงก็อย่างทำอีกที แต่ไม่เอาดีกว่า มันหลับไปแล้ว อย่างน้องกรูก็พังประตูมันแล้วแหละ มันเป็นของกรูเต็มตัวแล้ว ผมนอนยิ้มอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้แล้วก็หลับไป
ผลัก
ตุบ
“โอ้ย...อะไรวะ..”ผมสบทออกมา เมื่อตัวเองกลิ้งตกมาข้างล่างเตียง ด้วยที่ว่าคนข้างบนมันถีบครับ
“มึงทำอะไรกรู...ไอ้เหี้ยเป้”ไอ้เข็มโวยวาย พร้อมกับมองหน้าผมอย่างอาฆาต กรูเหวอเลยไง
“ก็..เมื่อคืน...เออ.........”ผมพูดตะกุกตะกัก อะไรวะ เมื่อคืนมึงก็ร่วมมือกับกรูไม่ใช่หรอ
“ไอ้เหี้ย..ไอ้เลว มึงฉวยโอกาสตอนกรูเมาใช่มั้ย ห๊ะ”ไอ้เข็มมันขึ้นเสียง พร้อมกับเอาผ้าห่มมาคลุมตัว หน้ามันแดงก่ำไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุว่าอาย หรือว่าโมโหกันแน่ครับ
“ก็เมื่อคืน.มึงยั่วกรูก่อนนะโว้ย”เออ กรูนึกได้ ว่ามันยั่วกรูก่อน
“ไม่จริง.”มันรีบตอบ
“จริง..”ผมบอกมัน
“กรูไม่เชื่อ..มึงกะจะฟันกรู ไอ้เหี้ย เลยมอมเหล้ากรู”มันโวยวาย เออ คิดได้เนอะ เหล้าที่มึงแดกเข้าไปเนี้ย กรูไม่เคยบอกให้มึงรีบๆแดกเลยไอ้เหี้ยเข็ม
“เข็ม..มึงฟังกรูนะ..เมื่อคืน มึงกับกรูเป็นผัวเมียกันแล้ว”ผมลุกขึ้น เดินเข้าไปใกล้แบบแก้ผ้าโทงๆนั้นแหละครับ โดยไม่ได้รู้เลยว่าเงาหัวตัวเองจะหมด
“ไม่จริงงงงงงงง”ไอ้เข็มมันตะโกนดังลั่น แล้ว ก็
“ผลัก” ถีบเข้าหน้าท้องผมเต็ม ผมกระเด็นแบบไม่ได้ตั้งตัว ก้นจ้ำเบ้าเลยครับ
“เฮ้ย..อย่าเข็ม”ผมรีบร้องท้วงไว้ เพราะว่ามันเดินรี่เข้ามา แต่ไม่ทันแล้วครับ
ผลัก
ผลัก ผลัก ................................ตาย สามครั้งติดกันรวดเดียวเลยครับ มึนไปเลยครับ หมัดหนักชิบหาย
“ไม่จริง..อึก...กรูยังไม่โดน..”อยู่ดีๆมันก็เปลี่ยนอารมณ์ร้องไห้ขึ้นมาซะงั้นอะครับ ไอ้ผมที่หน้ามึนๆอยู่ งงแดกกว่าเดิมอีก
เอาไงละทีนี้
“ขะ..เข็ม..”ผมพยายามจะจับตัวมัน แต่มันปัดออก นั่งคร่อมอยู่บนตัวผม ปาดน้ำตาตัวเองที่ไหลลงมาอาบแก้มอย่างกับเด็ก มันคงลืม ว่ามันแก้ผ้าอยู่นะครับ พอมันรู้ตัวนะ รีบลุกขึ้น แล้วเอาเท้ามาเหยียบหน้าอกผมไว้ แต่ปากผมเสือกหมาครับ
“วิวดีแฮะ..”พูดไปได้ ทั้งๆที่ตัวเองนะ โดนชกเข้าให้สามทีรวด
“โอ้ย...”ผมร้องออกมา เพราะว่าไอ้เข็มมันกระทืบอกอีกครั้ง คราวนี้จุกนอนนิ่งเลยครับ ไอ้เข็มเดินไปหยิบบ๊อกเซอร์มาใส่ มันเงียบ น้ำตาก็ไหล ผมใจไม่ดีแล้วครับ ไม่รู้ว่ามันจะเสียใจขนาดนี้ แม่ง เมื่อคืนกรูก็ไม่น่าหลวมตัวเลย ลืมไปว่ามันเมา ผมพยุงตัวเองขึ้น แล้วเดินเข้าไปหามันที่นั่งอยู่ขอบเตียง
“เข็ม....กรูขอโทษ”ผมพูดบอก แล้วนั่งลงข้างๆ ไอ้เข็มเอาหลังมือปาดน้ำตาตัวเอง เหมือนเด็กมากๆอะครับ
“มึงทำอย่างกับตัวเองเป็นสาวพรหมจรรย์ อายุสิบห้างั้นแหละ”นั้น ปากหมาอีกกรู และก็โดน อีกหมัด สะใจไปครับ
คราวนี้เลือดออกมุมปากแล้วครับ ลิ้นรับรสเลยครับ ผมกล้าๆกลัวเอา เอาแขนไปกอดมัน
“เข็มคราบ...ยกโทษให้เป้นะ..นะ.. ก็เมื่อคืนเข็มยั่วเป้อะ”นั่นครับ พูดทำไม
“ไม่จริง..กรูไม่ได้ยั่ว”มันหันมาค้อน แต่ก็ยอมให้ผมกอด
“มึงเมามากนะโว้ย..มึงรู้ตัวหรอว่าทำอะไรบ้างอะ”ผมเลยบอกมัน มันผลักอกผมแล้วหันมาทำสายตาอาฆาต
“แล้วมึงก็เลยตามเลยตอนที่กรูไม่ได้สติ”มันหันมาว่าให้ ผมจ้องหน้ามัน มันก็จ้องหน้าผม เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ผมกระชากคอมันโน้มเข้ามา และประกบปากเข้าให้ ไอ้เข็มตกใจ ดันออกอย่างแรง แต่ว่าผมจับคอมันแน่นเข้ามาใหม่ แล้วจูบมันลงไป ตอนแรกเร้าร้อนอยู่ดีๆ ผมผลักมันนอนลง มันก็เอนตัวลงไปอย่างว่าง่าย ผมจูบมันเบาๆ จนนุ่มนวลขึ้น
“ทำไมถึงโกรธกรูขนาดนี้..กรูมันเป็นแฟนที่ไม่ดีมากเลยหรอ..”ผมถามมัน สายตาเราจับจ้องกัน
“กรูทำไปก็เพราะว่าเป็นมึงกรูถึงทำ..”ผมบอกมันอีก พร้อมกับจูบลงที่จมูกมัน ไอ้เข็มหลับตา พอมันลืมตาแล้วเห็นตาผม มันก็หันหน้าหนี มือมันกำอยู่แล้วดันหน้าอกผมอยู่ครับ
“กรูรักมึงนะ..จะให้กรูพูดอีกกี่ร้อยกี่พันครั้งกรูก็จะพูด.. กรูไม่มีทางทิ้งมึง ไม่มีทางออกไปจากชีวิตมึงแน่..กรูเคยบอกมึงไปแล้วไม่ใช่หรอ”ผมไม่รู้สาเหตุว่าทำไมมันไม่ยอมให้ผมมาตลอด แต่ก็พยายามพูด เพื่อให้ความมั่นใจแก่มัน ก็ทำได้แค่นั้น
“เข็ม...อย่าโกรธกรูเลยนะ... นะ..อย่างอนเลยนะครับ คนดี”ผมพูดบอกมัน พร้อมกับ จูบลงซอกคอมันเบาๆ ไอ้เข็มมันรีบหดคอหนี ผมจับหน้ามัน แล้วเช็ดคราบน้ำตาให้ ไอ้เข็มหันมาจ้องหน้าอีกครั้ง ผมยิ้มให้มันอย่างอ่อนโยน เหมือนกับบอกว่า ไม่ว่ามึงจะกระทืบกรูจมกองเลือดกรูก็ยังรักมึง
“หืม..ว่าไงครับ.หายงอนนะ”ผมบอกมัน ไอ้เข็มพยักหน้าให้แบบส่งๆ แล้วหันหน้าหนีอีกครั้ง
“กรูพูดด้วย หันมามองหน้ากรูดิ”ผมจับหน้ามันให้หันมา ไอ้เข็มหน้าแดงอีกครั้งเมื่อเห็นสายตาผม
“งั้นขอลองตอนไม่เมาอีกครั้งได้ป่ะ.”ผมทำหน้ากะล่อนใส่ แล้วเลื่อนมือไปลูบไล้ที่สะโพกแล้วก็เอว
ไอ้เข็มไม่ตอบ เฮ้ย ไม่ตอบด้วยเว้ย มีลุ้นวะ
ผมไม่ถามต่อ เพราะเดี๋ยวมันตอบว่าไม่แล้วซวยแย่ แต่ก้มลงจูบคอมันเบาๆ ไล่ลงมากระหว่างท้องแล้วก็สะดือ จนไอ้เข็มมันนอนหน้าแดงก่ำ ผมเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกรอบ พร้อมกับไอ้เข็มที่ส่างเมาเต็มที่แล้วครับ
“อึก....ไอ้เหี้ย..เบาๆสิวะ”ไอ้เข็มร้องออกมาเมื่อโดนผมกระแทกสะโพกเข้าอย่างแรง มือมันก็จิกหลังผมแน่
“ซี๊ดดด....อึก..”ผมครางออกมา พร้อมกับจับแขนมันสองข้างที่คล้องคอผมไว้ กางออก แล้วกดข้อมือมันไว้สองข้าง ออกแรงกระแทกหนักขึ้น ตัวไอ้เข็มสะท้านไปทั้งตัวกับแรงกระทบที่โดน หน้ามันยู้ยี่ไปหมด
“อึก...เป้.....”ไอ้เข็มพยายามจะเอาแขนให้ออกจากการล๊อกของผม ไม่ไหวแล้วโว้ย ผมเริ่มซอยถี่ขึ้น ถี่ขึ้น จนเสียงครางไอ้เข็มมันดังขึ้นสุดห้ามใจครับ
“อึก..เป้........ อะ อ๊า ฮ่า..”ไอ้เข็มครางกระเส่าเมื่อผมชักน้องชายให้มันไปด้วย และแล้วก็ถึงจุดจบครับ
“อือออออออออ...อืมมมม..ฮ่า..”เสียงมันและเสียงผมประสานกันเป็นหนึ่งเดียว จนผมทิ้งตัวลงนอนทับมัน เสียงหายใจหอบถี่ทั้งผมแล้วก็มันครับ
“เอาออก..เจ็บ”ไอ้เข็มมันดันตัวผมเหมือนจะให้ลุกขึ้น ผมชันตัวลุกขึ้น พร้อมกับยิ้มให้มัน ไอ้เข็มหันหน้าหนี
“อึก..ไอ้....เวร”มันร้องออกมา เพราะว่าผมชันตัวขึ้น แต่ว่าดันน้องชายตัวเองเข้าออกช่องมันอีกสองสามรอบ หน้ามันแดง จนเห็นแล้วหน้าแกล้งไปหมด ผมมองน้องชายตัวเองที่อัดอยู่ในช่องไอ้เข็ม
“ไอ้เหี้ยเป้..มองหาญาติมึงรึไง”มันด่าผม พร้อมกับตบหัวผมเข้าเต็มๆ แฟนกรูถ้าจะซาดิส แม่ง ทั้งตีนทั้งกระทืบ ทั้งตบทั้งชก แต่กรูชอบ เร้าใจกรูจริงๆ ผมดึงน้องชายออกเบาๆ ไอ้เข็มมันรีบหดขาเข้าช้าๆด้วยความอาย
“กรูรักมึงนะ..”ผมยิ้มบอกให้ ก่อนที่ไอ้เข็มจะหันหลังให้ผม แล้วเอื้อมไปหยิบบุหรี่ ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ด้วยอาการอารมณ์ดีสุดๆ แบบไม่เคยเป็นมาก่อนครับ
...
มาต่อแว้วววววววววววว
กร๊ากกก
ไม่ไหวๆ
ไปหาไรทำดีกว่า หนังสือยังไม่ได้อ่านเลยนิ เบื่อเนอะ
ไปแระ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นค่ะ
จุ๊บๆ
ฝานดีค่ะ
อะอะ อย่าฝันเปียกละ :m20: :m20:
กร๊ากกก
-
โดนโดนแล้วล่ะ...เข็มเอ๋ย
:laugh: :laugh: :laugh:
ฉากที่ทุกคนรอคอย
:haun4: :haun4:
-
ว้าววววววว
ยังไม่ได้อ่าน
จิ้มเบบี้ก่อน
ขอบคุณมากจ้า :pig4:
-
เสดแล้ว :z1:
ู
สุดยอดไปอีกแบบ :impress2:
-
:jul1: เอาฉากแบบนี้มาตอนดึก ๆอ่ะ แกล้งคนอ่านอะเปล่า
จากตอนแรก ที่ตาปรือๆ พอมาอ่านเรื่องเบบี้ ตาค้างซะงั้น
แต่ชอบอ่ะ อิอิ :z1: แต่เป้เนี่ยต้องกินน้ำใบบัวบกแก้ช้ำในซะมั้ง
กว่าจะตกล่องปล่องชิ้นกับเข็มได้ เล่นโดนซะอ่วมเลย
..................... ขอบคุณนะค่ะ เบบี้ :กอด1:...............
-
ตอนนี้ ที่รอ คอย :haun4: :jul1: :pighaun:
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆ :z1: :oo1:
-
:z1:
-
ตอนที่รอมาแว้ว :haun4: และแล้วก็สมใจหวังของเป้ :z2:
-
:pighaun: :pighaun:
และ แล้ว
:haun4: :haun4:
-
เข็ม โดน "สน" ซะแระ
:haun4: :oo1: :pighaun:
-
พี่เข็มในที่สุด ก้อเปงฝั่งเปงฝาแล้ว
ถ้าเปงผมไม่ยอมนะ 55555
เล่นตอนกลับนะ ไอ้เป้ เดวโดนๆ :m31:
-
ในที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดด :sad4:
:jul1: :jul1:
-
ดีใจด้วย
สมดั่งใจหมายแล้ว
-
กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซ
ในที่สุดดดดดดดดดดดด
เป้กับเข็มก็ :m25:
+1 ให้เบบี้อีกที ถูกใจอีกแล้ววว >x<
-
ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะเป้ สมหวังซะที :haun4:
-
ในที่สุด เข็มก็เสร็จเป้จนได้ :haun4:
-
โดนแว้ววววววววว
:laugh:
เสร็จสมอารมณ์เป้(และคนอ่าน)ส๊ากที !!
:laugh:
-
ฮิ้ว~ ในที่สุดฉากที่รอคอยก็มา
ไม่ได้มาตั้งนาน กลับมาก็ได้อ่านของดีเลย อิอิ รักเบบี้จัง :impress2:
ปล.อยากอ่านฉากของพี่ชาย(พี่ตาร์)กับ ข้าว แล้วค่ะ :o8: :-[
:L1:
-
เจรี๊ยยยยยววววว
ไม่น่าเข้ามาอ่านตอนนี้เลยตรู
ยิ่งเบลอๆยุ
จะไปลงที่ไหนล่ะเนี่ย
+1 ให้คู่ เอสเอ็มคู่ใหม่ เข็มเป้ ฮ่าๆๆ
ถูกใจเฮีย
เบบี้จ๊า..มากอดๆๆๆๆหน่อย
จ๊วบๆ
-
แระแล้ว ในที่สุดก้อ :haun4: :haun4: :haun4:
-
โดน งะ ...
คงเป็นตอนที่ทุกคน บอกว่า ต้องฉลอง :mc4:
ในที่สุดดดดดดดดดดดดดด
ฝันก็เป็นจริง ( ฝันของทุกคนเลยนะเนี่ย ไม่เฉพาะเป้หรอกนะ 55)
-
:pighaun: :pighaun:
และแล้วว
คนอ่าน เอ๊ยย เป้ ก็สมใจ :z1:
กอดพี่เบบี้ :กอด1:(แน่นๆๆๆๆๆ)
-
แบบนี้ต้องฉลองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 555 :laugh:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านเเร้วใจไม่ดีเลยอ่า
เสียวสุด ๆๆๆ
เอาอีก มอมเข็มอีก ..........
เป้ เอาเร๊ว ๆๆๆ 5555
ชอบ เลือดหมดตัว 30 % :haun4:
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
และแล้วก้อเสดกันจนด้ายยยยย
-
และแล้วการสำรวจถ่ำก้จบลง :oo1:
-
และแล้ววววววววววววววววว
วันนี้ก้อมาถึง
วันที่เป้สำรวจถ้ำ :z1:
:jul1: :haun4: :pighaun:
-
:z10: :z10: ไม่น้า ท้่องแน่
-
เป้ ชำในเลยเฟ้ย
แต่ก็คุ้มค่าช่ายมะ
คริๆๆ สบายจายยยยยยยยยยยยย
โล่งเลย ลุ้นมานาน ยังได้อีกเบ่บี๋
ช่วยตอกย้ำและซ้ำเติมคนจัยเเข็งอย่างเข็มหน่อยคร้าบบ
จัดมาแรงๆ เลยซัก 6 ยก เปนงัยยย อิอิ :z1:
เอ้า ฉลองงงงงงง :mc4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
โห นานๆมาอ่านที ได้อ่านหลายตอนรวด กว่าจะถึงตอนที่รอคอย :pighaun: o13
แต่อยากรู้อะว่าำทำไมเข็มไม่ยอมสักที แต่ตอนนี้ยอมไม่ยอมก็โดนไปแย้ว 555
-
:m25: :m25: :m25:
โฮะๆกว่าจะได้กะน ลุ้นเสียหลายตอนเลยอิๆ
เอ่ะนี่เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเรื่องนี้ใกล้จบเต็มทีแล้วรึเปล่า อย่าเลยน๊า
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดด
เย้ๆๆ
ในที่สุด
เป้ก็ถึงเส้นชัย :haun4:
-
:-[เข็มเสร็จเป้แล้ว ยังงี้ ต้อง ฉลองงงงง :mc4:
:z2: :z2: :z2:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เย้ๆๆๆ ในที่สุดก้อเรียบร้อยโรงเรียนเป้
:L2:
-
เริ่ดส์.....รอคอยมานาน!!!~
-
ตกลงใครเจ็บก่ากานเนี่ย
เฮียเป้ได้เสือสาวเปงมะเมียแว้ว
ต้องฉลอง :mc4: :mc4: :mc4:
-
เป็นฝั่งเป็นฝามีสามีเป็นตัวเป็นตนซะทีนะเข็ม :กอด1:
-
:haun4:
ฟิเนเล่ลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
-
เลือดกระฉูดเลยทีเดียวเชียว
:pighaun: :pighaun:
นึกว่าตอนกลางคืนเข็มกินเหล้าย้อมใจซ๊ะอีก
แต่ตื่นมากระทืบเลยนี่น่ากลัวไปหน่อย
รึว่าเข็มจะชอบ SM :laugh: :laugh:
-
นับว่าเป็นคู่ที่ลุ้นสุดๆ..ตั้งแต่กว่าจะยอมรักกันจนถึงฉากเมื่อกี้ :z1:
:m25: :m25:
-
สุดท้าย ในที่สุดเป้ก็ได้สอยเข็มสักทีนะ บันไซ :mc4:
เราลุ้นอยู่นาน นึกว่ามันจะเป็นฝันของเป้ซะอีก :เฮ้อ:เฮ้อโล่งใจ ดีใจด้วยเป้
คนแต่งสู้ สู้ ผักผ่อนบ้างนะ Love Love :bye2:
-
มาร่วมแสดงความยินดีกับเป้ และเข็ม
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
และมาเป็นกำลังใจให้คนเขียนแสนสวยด้วยนะค้าบบบบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ในที่สุด ก็ถึงตอนที่ทุกคนรอคอย :haun4:
ว่าแต่........................
จะมีตอนเข็มสอยเป้ มั๊ยเนี่ย
จะได้เเหมือนคู่ข้าวกับตาร์ :pighaun:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
ว๊าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
วันที่รอคอย
มาถึงแล้ว
ขอบคุณๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เข้ามารอตอนต่อไป
:z1:
แบบว่า เอา อีก ด้าย ป่ะ :haun4:
555
------> เต้น รอ :z2:
-
..... อะหุ อะหุ อะหุ :haun4: ....... ยั่วได้ใจเลยอ่ะ ........ เข็มเอ๊ย ใกล้จบแล้ว เศร้าอ่ะ ...... :monkeysad:
-
อ๊าคคคคคคคคคคค
ชอบ ๆ ขออีก ๆ หลาย ๆ ยก
:pighaun: :z1:
-
เย่ ๆๆ ดีใจกะเป้ด้วย ..... มาคิดอีกทีเข็มจะโกรธอีกปะเนี่ย งืม ๆๆๆ ...... ไม่รุเต็มใจรึป่าวหงะ หรือว่าเลยตามเลย ...... สองคนนี้ยังมะเคลียร์นะ ขอ ๆๆๆ
ป.ล.ก่อนไปขอ :กอด1: เบบี้ ( :-[ )
-
:jul3:
กูไม่ได้ยั่วววววววววววววว
-
น้ำเหล้ามันเปลี่ยนนิสัยได้จริงๆๆ
เข็มเอ๊ย เสร็จซะแล้ว แถมจำอะไรไม่ได้อีก
จริงๆเหล้านี่น่าจะกินแล้วจำอดีตได้นะจะได้รู้ว่า
ก่อนกินกับหลังกินเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง
แถมเถียงเป้ข้างๆๆคูๆๆอีกเลยโดนเตือนความจำ
ขณะไม่เมาไปอีก 1 ดอก สมใจเป้มันละ
ดอกฟ้ามันโน้มมาหาหมาวัดละ แต่กว่าจะโน้มลงมา
หมาวัดมันก็โดนไปน่วมเหมือนกัน แต่เข็มมันรักจริง
หวังแต่ง ยอมๆๆไปเถอะ แล้วต่อไปน้องเบบี้จะแต่ง
เรื่องของใครให้อ่านเนี่ย รออยู่นะจ๊ะคนขยัน :กอด1:
-
เป้เอาจนได้อ่ะ :laugh: :laugh:
-
และแล้วความหลัวของเป้ก็เป็นจริง :haun4: :haun4:
-
ในที่สุดความหวังของเป้ก็เป็นจริง :laugh: :laugh:
-
:seng2ped: :seng2ped:
วันนี้เข้ามาทักทาย หลังจากที่เป้กับเข็มเสร็จสมอารมณ์หมายไปแล้ว
จะมีเรื่องน่าเศร้ามาบอกว่า
คนเขียนจะขอโดดเรียนสักสามอาทิตย์ ไปแรดซะหน่อย ไปหาไอ้แมนนะ เที่ยวๆๆ
พ่อกับแม่ด่าหูชา แต่ทำไงอะ เบื่ออะ ถึงอยู่ก็ไม่ค่อยไปเรียนอยู่แล้ว
เลยจะมาขอโทษคนอ่านทุกคน
ที่ตอนต่อไปจะเป็นเรื่องของตาร์กับข้าวแล้ว และบอกว่าจะแต่งต่อจนจบ
ดังนั้น เรื่องที่จะมาต่อข้าวกับตาร์ จะมาต่อในคืนวันอาทิตย์ที่21 ตอนแรกจะมาต่อในวันที่Christmas แต่ว่ามา Christmas vacation begins ดีกว่า
เป็นของขวัญต้อนรับก่อนวัน Christmas
ที่ขอเวลานาน เพราะตอนนี้คนเขียนค่อนข้างเครียดมาก เรียนไม่รู้เรื่อง จะเขียนเรื่องหัวก็ไม่แล่น ซึ่งคนอ่านได้เห็นมาหลายวันแล้ว ว่าคนเขียนเหมือนเหนื่อยๆเหลือเกิน
เลยขอไปพักสมองบ้างเถอะนะค่ะ คงไม่ว่ากัน ระหว่างนี้ จะเที่ยวไปด้วย ก็พกโน๊ตบุ๊คไปด้วย นึกอะไรดีๆได้จะได้พิมพ์ไว้เลย และจะมาลงให้แน่นอนค่ะ แต่ก็จะมาดูบอร์ดอยู่เรื่อยๆ ว่างๆก็จะอ่านเรื่องของคนอื่น คนอ่านอาจจะคิดว่า มึงไปอ่านเรื่องของคนอื่น ทำไมไม่มาลงเรื่องของตัวเอง ฮ่าๆ ก็เพราะว่ายังไม่พร้อมรบ เหนื่อยมาก แล้วไม่รู้ว่าเรื่องข้าวกับตาร์ที่ะจบนั้นมันจะยาวรึป่าว ก็เลยขอเวลาตั้งต้นใหม่ก่อนนะค่ะ คงไม่ว่ากันนะค่ะ
ส่วนเรื่องตอนพิเศษหลังตอนจบบริบูรณ์ไปแล้วนั้น ไม่ต้องห่วงค่ะ ถึงไม่ขอ คนเขียนก็จัดให้ทุกรายไป ขอย้ำ ทุกรายไป ส่วนมันจะหมดตอนพิเศษเมื่อไหร่นั้น มีคนถามมาว่าจะเขียนเรื่องใหม่รึป่าว อันนี้มันเป็นเรื่องของอนาคตค่ะ ไม่แน่นอน ถ้าแต่ใหม่ คงไปอีกแนว หรือแนว โหด ไม่ก็ติ๊งต๊องไปเลย
ยังไงก็ต้องขอโทษนะค่ะที่จะหายไปนาน
เบบี้จะออกเดินทางวันอาทิตย์ พร้อมกับเพื่อนๆก้วนตัวเหี้ย ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา นั่งคือ เรียนไม่จบกันหมดอะค่ะ กร๊ากก วันนี้อาจจะเห็นเบบี้มาแปลกหน่อย ออกจะพูดไปเพราะๆแนวเรียบร้อย เพราะว่าเบ้บี้เหนื่อยมากมาย เหนื่อยมากๆ ขอย้ำ หลายๆอย่าง เฮงซวยไปหมด มีแฟนก็เหมือนไม่มีตอนนี้ มีเพื่อนดีกว่า(กรูจะมาระบายชีวิตอับจนทำไมเนี้ย เหอะๆ)
ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพทุกคนนะค่ะ
เบบี้จะเข้ามาดูบอร์ดทุกวันเลย ถ้าไงเดี๋ยวแวะมาทักทาย
เพราะถ้าบ้านไอ้แมนไม่มีเนต เบบี้คงไม่ไป เพราะว่าเบบี้บอกมันว่า กรูติดบอร์ดนี้มาก กรูอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่ได้เข้า กร๊ากก กรูชักบ้าแระ
และไง จะพยายามไม่ลืม คืนวันอาทิตย์ที่21 แน่นอนค่ะ ถ้าไม่ฉลองวันต่างชาตินานไปหน่อยนะค่ะ กิ้วๆ
ไม่รู้จะพูดอะไร วันนี้มาแนวซาบซึ้ง
คอบคุณทุกคอมเม้นที่มีมาให้ตลอด ทั้งติชมนั้น ก็ขอน้อมรับไว้พิจารณาและพัฒนา ถ้าไม่มีคำติชมในตอนเริ่มเรื่องแรกๆ ก็คงไม่ได้รับคำชมมาจนถึงวันนี้
อยากจะบอกทุกคนไว้อะค่ะ ไงก็เม้นกันต่อเรื่อยๆนะค่ะ เบบี้ไม่อยากเห็นพี่ตาร์กับข้าวของเบ้บี้ ไปอยู่ที่หน้าสองของwebboard นะค่ะ ไม่เอานะ เค้าจะอยู่หน้าแรกตลอดไงเบบี้ไม่อยู่ ช่วยกันดันๆๆด้วยนะค่ะ
มีไรจะพูดอีกหว่า
อ่อ เบบี้จะไปเก็บตัวอ่านหลังสือด้วย (รึป่าวหว่า)กร๊ากก
ไม่ต้องห่วงเรื่องเรียน เรื่องรัก พยายามทำให้ราบรื่น เพราะไม่ราบรื่น กรูก็ไม่สนใจ เข้าบอร์ดเล้าเป็ดดีกว่า หายเครียดกว่าเยอะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่มีมาตลอดนะค่ะ
แล้วเจอกันนะ
จะเที่ยวเผื่อนะนะนะ
รักและคิดถึง
จดหมายฉบับนี้ แสดงว่าลึกๆแล้วเบบี้ขี้เกียจรึป่าว อันนี้ถูกกกกกกกกกก
เอิ้กๆๆ
ไปละค่ะ
แล้วเจอกันนะค่ะ
จะมาตอมเม้นบ้างนิดหน่อย
มาให้กอดทีดิ :กอด1: :กอด1:
มาให้จุ๊บทีดิ :man1: :man1: :-[เขินวะเล่นเองเออเอง
ไปจริงๆละค่ะ
บับบายค่ะ
รักษาสุขภาพกันทุกคนเน้อออออ
see you. :bye2: :bye2:
-
เดินทางปลอดภัยนะ :L2: เที่ยวให้สนุกจ้า
-
:L2: ขอให้เดินทางปลอดภัยภัยครับ
-
เฮ้อ :เฮ้อ: เข้าใจเลยอ่ะ อารมณ์นี้ เคยมีเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
เที่ยวเผื่อด้วยน้า :กอด1:
ปล.อย่าลืมพี่แสบกะน้องปาน เค้าด้วยหละ เอาตอนไปเที่ยวเนี่ยแหละ
-
มาเป็นกำลังใจให้คับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ในที่สุด เป้เข็มก็ เสร็จสมอารมณ์หมาย :haun4: :haun4: :haun4:
-
ครับผม
จารอนะฮะ
เที่ยวใหสนุกนะครับ ผมก้อต้องอ่านหนังสือสอบเหมือนกัน
สู้ๆครับ
:impress2: :-[ :กอด1:
-
ไม่เป็นไร แล้วมาต่อน้า
รอได้
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ไปดีมาดี ขอให้สนุกนะเบบี้ อย่าลืมของฝากด้วยน้า
:z2: :z2: :z2:
-
:3123: ขอให้สนุกนะ
เออถามหน่อยดิ เวลาเราเปิดในมือถือ
ทำไม่ได้รู้นี้มาอ่ะ เอามาแปะให้ดู
[attachment deleted by admin]
-
ขอให้สนุกสนาน หายเครียดหายเหนื่อย ไวๆ นะจ๊ะ
ชาร์ตแบตให้เต็มที่เลย นานเท่าไหร่ก็รอจ๊ะ
..................... :L2:...............
-
ยินดีด้วย เอิ้กกกกกกกกกกกกกกกกกก :3123:
-
ไปเลยคจ่ะน้องเบบี้...เหนื่อยนักก็พักซะหน่อย ไปชาร์ตแบ็ตให้เต็มแล้วค่อย
กลับมาจ๊ะ ไม่ต้องห่วงข้าวกับต้าร์ตกไปอยู่หน้าสอง
เดี๋ยวไปหาเชือกมาผูกเอวข้าวและต้าร์แล้วผูกเอาไว้ที่ใต้ต้นผักชี
รับรองไม่หายไปไหนอยากให้ไปพักจริงๆๆ ไม่ต้องห่วงอะไรนะจ๊ะ
เที่ยวให้สนุกขอบคุณที่เข้ามาบอก เดินทางปลอดภัยจ่ะ :bye2:
กลับมาใหม่เมื่อเห็นรูปด้านบนที่น้องไต๋ได้มาจากมือถือ
รูปใครเอ่ย ถ้าเป็นน้องเบบี้บอกได้เลย หล่อและน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ
ใช่น้องเบบี้ปล่าวอะ :3123:
-
:กอด1:สนับสนุนการเที่ยวเล่นอย่างเป้นทางการเลยจ้า
เอาให้สุดเหวี่ยงนะจ้าเบบี้
เก็บเรื่องราวข้างทางมาพูดให้กันฟังมั้งนะ
เอาเก้บมาเขียนข้าวตาร์ไง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ดูแลตัวเองด้วย
โย่ๆๆๆๆ หนุกหนานๆๆ เดี๋ยวไปเที่ยวมั้งถ้างั้น :z2:
-
ไม่เข้าใจพี่ไต๋คุงมากเลยอะ
มาบอกใหม่อีกรอบได้ป่ะ
งงกับประโยคบอกเล่าหรือประโยคคำถามของพี่ไต๋คุงอะค่ะ
เอิ้กๆ
ๆ
เอาใหม่ดิ
-
เหนื่อยนักก้อพักสักหน่อยเนอะ :กอด1:
เดินทางปลอดภัยนะค่ะ
ขอให้เที่ยวให้สนุกค่ะ
-
เดินทางปลอดภัยนะ...ดูแลตัวเองด้วย
:bye2: :bye2:
-
จร๊วบเบ่บี้
ไปเที่ยวให้หนุกหนานบานตะไทนะครับ
ไปแถวไหนอ่ะ เผื่อเจอกัน
รูปอวาตาร์ของเบบี๋ใช่อิหนูเทปเป รึเปล่า
รึว่ารูปเบบี๋.. :man1:
จ๊วบๆๆๆๆ
-
เบบี้ ... จ๋า
ขอให้เดินทางครั้งนี้ เจอแต่เรื่องดี คนดี
ชาร์จ แบตให้เต็มที่ ...
ไม่ต้องห่วงคน เฮ้ย ทู้ทางนี้ ...
พวกเราจะดูแลให้
กลับมาให้สดชื่น พลังเต็มเปี่ยม นะน้อง .... :bye2:
-
เที่ยวให้สนุกนะค่ะ :กอด1:
ในที่สุด
:haun4:
:pighaun:
:pighaun:
-
:bye2:
เที่ยวให้สนุกนะ
พักผ่อนให้เต็มทีเลย
กลับมาจะได้สดใส สดชื่น
สมองแล่น ทั้งเรื่องเรียน เรื่องนิยาย เรื่องชีวิต
:L2:
-
เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ
ชาร์ตพลังเต็มที่ แล้วก้อมาเริ่มกันใหม่กับทุกเรื่องนะคะ :L2:
-
ให้ตาย!!!!!~~
อยากไปบ้างอ่ะ!!!~
T^T
-
เที่ยวให้สนุกนะคะเบบี้ :o8:
แล้วกลับมาเขียนนิยายสนุกๆๆให้อ่านต่อด้วย
เดินทางปลอดภัยเน้อออ
:bye2: :bye2:
-
พักผ่อนให้มีความสุข + เที่ยวให้สนุก ละก้อเดินทางปลอดภัยนะจ๊ะเบบี้จ๋า
เซ็ง เครียด เหนื่อยใจ ก้อต้องเอาใจไปพักแหละดีแล้ว
"มีแฟนเหมือนไม่มี" อันนี้เข้าใจมากๆๆๆๆ มีเพื่อนอยู่กะเพื่อนยังดีกว่า
ชาร์จแบตฯให้ตัวเองเยอะๆนะ จะได้มีกำลังใจกับการเรียน เขียน เล่น ฯลฯ ต่อไปนะ
กอดเบบี้ :กอด1: เป็นกำลังใจให้หนูเบบี้นะจ๊ะ
อยากบ่น อยากระบายอะไรบ้างก้อดีนะ จะได้ไม่เก็บไว้รกใจคนเดียวไง
แฟนๆเบบี้ยินดีรับฟังอยู่แล้วหละจ้า
แล้วจารอเบบี้มาคุย มาเขียนอีกนะจ๊ะ
จุ๊ฟ จุ๊ฟ
-
เที่ยวเผื่อป้าด้วยเน้~ :3123:
-
พักผ่อนให้เต็มที่ เที่ยวให้สนุกนะคะ ทางที่ดีเที่ยวเผื่อด้วยจะดีมากค่ะ
คนอ่านกำลังจะสอบ เครียดมากมายเหมือนกัน งานกลุ่มเหมือนไม่ใช่งานกลุ่ม
คนที่บ้านก็ป่วย(กันหมด) แต่หนีเที่ยวมั่งไม่ได้
เพราะงั้น เบบี้ขา~ เที่ยวเผื่อเยอะๆนะคะ รักเบบี้ที่สุดเลย :กอด1:
-
หยุดพักไปเติมพลังชีวิตก่อนเถอะ
ค่ะ ไม่ต้องห่วงทางนี้ที่นี่
ทุกคนเป็นกำลังใจให้เบบี้ค่ะ
เข้มแข็งนะค่ะวันพรุ่งนี้ต้องดี
กว่าวันนี้ สู้ๆค่ะ
-
เห็นทุกคนเม้นให้กำลังใจ ก็อยากมาหาบ่อยๆเลยอะ สงสารคนอ่านจัง ที่คนเขียนไม่มีอารมณ์เขียนแล้วมาต่อไม่ได้ อย่างอนเค้าน่ะ
:o12: :o12:
ทั้งคนที่มาให้กำลังใจบ่อยๆ น่ารักมาอะค่ะ ทั้งคนที่เพิ่งเข้ามาอ่านแล้วมาให้กำลังงใจเราก็น่ารัก โอ้ย รักทุกคนเลยอะ
ตอนแรกเบบี้อยู่ยังไงก็อยู่ได้อยู่แล้วนะ เพราะกลุ่มเบบี้ไม่ค่อยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน พอกรูรักเข้าจริง แม่งเสือกทำตัวกวนส้นตีนอีก แม่งเซ็ง ผู้ชายเป็นงี้หมดป่าววะ หรือกรูไปทำกรรมทำเวรไรไว้แล้วมาใช้กรรมวะ ตอนแรกก็สงสัยไอ้ห่าแมน แล้วก็เพื่อนๆในกลุ่มว่าทำไมมันชอบเจ้าชู้ไปเรื่อยแล้วไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน พอมาโดนกับตัวเอง เออคิดดู ไม่มีบ้างดีกว่าวะ สบายใจกว่าเยอะ ทำอะไรก็ไม่ต้องนึกถึงใคร อยู่กับเพื่อนเฮฮา สังสรรค์ ปาร์ตี้ เมา ปี้เล่นยา ว่าไปนั้น
แต่ก็สบายใจกว่าอยู่กับแฟนวะ เพราะกรูได้แฟนเลวป่าววะ เลยแม่อคติ ไม่ๆ ที่จิรงเบ้บี้ก็เลวนะ กร๊ากก
พอๆ แค่อยากระบายควาามเครียด เมื่อไหร่จะวันอาทิตย์สักที อยากไปจะแย่แล้ว เบื่อที่นี่ เบื่อๆๆ เซ็งๆๆ
แต่ก็ยังเข้ามาดูบอร์ดได้ตลอดห้านาที เพราะว่าคิดถึง อยากมาอ่านเม้น อยากมาอ่านก็แค่นั้น
ตอนนี้ใครเซ็งแบบเบบี้บ้างป่าวเนี้ย
เฮ้อออออออออออออออ
แก่แล้วรึไงกรู ถอยหายใจอยู่นั้น :t3: :t3:
-
อึก โดนไป 2
เช้า เย็น
ถูกจายคนอ่าน เอ้ย....ถูกใจเป้จริง ๆ
-
เบบี้เป็นไรมากปะเนี่ย :laugh: เอาน่าเดี่ยวก็ดีเอง
เดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกนะ มามะ :กอด1: ปลอบ
อย่าลืมของฝากนะ ถ่ายรุปสวยๆมาให้ดูด้วย
-
มาให้กำลังใจ+อวยพร
เที่ยวให้สนุกนะเบบี้
เอาความทุกข์+เครียด+เศร้า+.... ไปทิ้งลงทะเลเลย
กลับมาจะได้สดชื่น แจ่มใส นะ
:L1:
-
ย่องเข้ามาก่อนไปแฮ่ด....จุ๊ๆ อย่าให้เจ้าของกระทู้เค้ารู้นะ
อืม ปรับๆ ลำโพง... เปิดไมล์ ฮัลโหล เทส เทส เทส 1 2 3 ปลาฉลามขึ้นบก 4 5 6 จิ้งจกยัดใส้
โอเค ผ่าน...
ฮึ่มๆ...
You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
You'd be like Heaven to touch.
I wanna hold you so much.
At long last love has arrived
And I thank God I'm alive.
You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
Pardon the way that I stare.
There's nothing else to compare.
The sight of you leaves me weak.
There are no words left to speak,
But if you feel like I feel,
Please let me know that it's real.
You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
I love you, baby,
And if it's quite alright,
I need you, baby,
To warm a lonely night.
I love you, baby.
Trust in me when I say:
Oh, pretty baby,
Don't bring me down, I pray.
Oh, pretty baby, now that I found you, stay
And let me love you, baby.
Let me love you.
You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
You'd be like Heaven to touch.
I wanna hold you so much.
At long last love has arrived
And I thank God I'm alive.
You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
I love you, baby,
And if it's quite alright,
I need you, baby,
To warm a lonely night.
I love you, baby.
Trust in me when I say:
Oh, pretty baby,
Don't bring me down, I pray.
Oh, pretty baby, now that I found you, stay..
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2A4GF74P0&Autoplay=0
เต้นประกอบ :z2:
เพลงเดิม คนเดิม ใจไม่โลเล
(คือกรูหาเพลงอื่นไม่ได้ กร๊ากก)
มาจุ๊บสามล้านทีอีหนู... :-[
-
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่เบบี้
ไปเที่ยวก็ขอให้มีความสุข
มีแต่เรื่องดีๆที่ทำให้ยิ้มได้นะคะ
เที่ยวเผื่อด้วยน้าาาาาา
รักษาสุขภาพด้วยเน้
:กอด1: :กอด1:
-
ไม่เข้าใจพี่ไต๋คุงมากเลยอะ
มาบอกใหม่อีกรอบได้ป่ะ
งงกับประโยคบอกเล่าหรือประโยคคำถามของพี่ไต๋คุงอะค่ะ
เอิ้กๆ
ๆ
เอาใหม่ดิ
คืองี่ไงเบบี๋ รูปในมือถือกะในคอม
มันไม่เหมือนกับทุกที่ที่เคยเห็นไง
นีกว่าเบบี๋เปลี่ยนรูปใหม่น่ารักดี
ว่าจะมาดูใกล้ในคอมมันกับเป็นรูปเดิมนะ
updater หลายรอบมากในมือถือ
ก็ได้รูปนี้แหละมา เลยงงนะ :m28:
[attachment deleted by admin]
-
555 ในที่สุด... :-[
ไปสองระลอกเลย อิอิ :o8:
ลุยมานาน...ในที่สุดก็ออกเรือนซ้าที :monkeysad:
เดินทางปลอดภัย ส่วนเรื่องกลุ้มๆ ก็ข้อให่ผ่านไปด้วยดีนะ :L2:
-
เดินทางปลอดภัยคร้า....เที่ยวให้สนุกนะค่ะ..ดูแลตัวเองด้วย ไปต่างบ้านต่างเมือง ถึงจะมีเพื่อนอยู่ มันก็ไม่เหมือนบ้านเรา..รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...
สู้ๆ..
Everything is gonna be OK!! :bye2: o13 :กอด1:
ป.ล. ขอพี่แสบกับน้องปาน..หลายตอนหน่อยนะค่ะ..ชอบอ่ะ :m26:...
อิอิ..
-
:m25: :m25:
-
เดินทางปลอดภัยเน้อ เบบี๋
นาจะต่อเรื่องเข็ม กับ เป้ อีกนิดนึง
โฮ๊ะ ๆๆ
รักเน้อ
-
เหนื่อยนักก็พักเถอะค่ะ
จะพยายามให้เรื่องนี้อยู่หน้าแรกนะคะ
-
นะ จะไปเที่ยวก้อ ขอให้สนุกนะ ไปเที่ยวก้อต้องเที่ยวจริง ๆ อย่าเอาอะไรที่ทำให้ไม่สบายใจติดไปด้วยนะ ทิ้งมันไว้บนพื้นแร้นก้อเอาทรีนเขี่ย ๆ ไปไว้ใต้เตียงนะ ลืม ๆ มันไป ไม่เห็นมันก้อจะลืมมันไป
สมองคน ไม่ใช่ สมองกล ที่เสียก้อซ่อมได้
ป.ล. :กอด1: เบบี้ ก่อนไป :กอด1: เข่าตัวเอง (ฮี่ ๆๆ)
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ยังงัย เค้าก็รอ
-
รูปน่ารักใชป่ะละ พี่ไต๋คุง
เทปเป อะ น่ารักมากเลยเนอะ
เป็นผู้ชายที่น่าจับทำเมียมากๆอะ
กร๊ากก
น่ารักๆ
ว่าปะ
หิหิ
ฝานดีกันทุกคนนะค่ะ
ชื่นใจสำหรับคอมเม้นจริงๆ
-
o13 ใช่มะ
เลยอยากรูปชัดๆไง
แต่ในคอมมันไม่มีดิ :sad4:
ทำม่ายไม่รู้ :o12:
-
ไปเที่ยวเหรอคุณเบบี๋..
เที่ยวให้สนุกนะค่ะ..
พักผ่อน..
เอาความเครียดทั้งหลายโยนทิ้งไป..
เบิกบานให้สุดๆ เลย...
:z2:
-
เดินทางปลอดภัย
เที่ยวให้มีความสุขน้าค้าบบบบบบบบบบ :bye2:
เรื่องเรียนก็พยายามเข้านะคับ จะจบช้าไปนิดก็ไม่เป็นไรหรอก ขอให้ตั้งใจก็พอนะครับ เพราะว่าเรายั :bye2:ต้องใช้วิชาในการทำงานเลี้ยงดูตัวเอง และพ่อแม่เราด้วยนะครับ
ส่วนเรื่องแฟน ไม่สามารถให้คำแนะนำอารายได้เพราะยังไม่มี5555+
กลับมาเร็วๆน้า.....รอนะครับ :กอด1:
-
เที่ยวให้สนุกน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบ
-
กำ ไม่เข้าหลายวัน เข็มก้อเรียบร้อยโรงเรียนเป้ซะละ :-[
ปอลอ เที่ยวให้สนุกนะจ้า เซ็งเหมือนกาน งานเยอะชะมัด :m15:
-
รอได้คะเบบี้ ไม่ต้องกังวลอะไรนะคะ
ไปพักผ่อนให้เต็มที่ เอาให้หัวโล่งๆแล้วกลับมาเขียนเรื่องหนุกๆให้อ่านอีกนะจ๊ะ
:a11: :a11:
-
เที่ยวให้หนุกนะคะ อิอิ
-
จะไปเที่ยวเหรอคะ เที่ยวให้สนุกน๊า
อะไรที่มันทำให้เครียดก็เอาไปกองไว้ที่ถังขยะเลยนะ (กองก่อนออกเดินทางเลยนะ) ถ้าถังขยะมันเต็มนะ ก็เอาทิ้งไปตามทางเลยนะ
พอไปถึงที่เที่ยวจะได้ผ่อนคลาย สนุกๆ อยู่กะเพื่อนๆ จะได้เฮฮาเต็มที่
ส่วนเรื่อง "มีแฟนก็เหมือนไม่มี" เนี่ยนะ ก็เข้าใจอ่านะ แต่ไม่รู้จะแนะนำยังไง
ก็ที่มีอยู่ก็ย่ำแย่ไม่แพ้กัน :z3: :z3:
-
...เบบี๋.. ไปเที่ยวให้สนุกน้า :L2:
เดินทางไป-กลับ ปลอดภัยน้า
อย่าลืมเที่ยวเผื่อด้วยเน้ออ :laugh:
-
:m15:
ซาบซึ้งในคอมเม้นทุกคอมเม้นอะ
วันนี้เบบี้ไม่สบายแหละ ปวดหลังปวดเอวมากๆ งงมากเลยว่าเป็นได้ยังไง
วันนี้ก็นั่งดมยาดมทั้งวัน อย่างกับคนแก่แนะ เหอะๆ ปวดหัวมากเลยอ่า :z3: :z3: :sad4: :sad4:
เฮ้อออออออ
ทุกคนเป็นไงบ้าง สบายดีนะค่ะ
เมื่อกี้เพิ่งไปเม้นให้พี่มิ้นมา นานๆเม้นให้พี่มิ้นที เลยเม้นว่าไอ้พี่ตั้มมันยาวหน่อย กร๊ากก ด้วยความเครียดฝังโหด
เหอะๆ
คนอ่านบายดีเน้อ รักคนอ่านทุกคนอะ
จุ๊บๆนะ :man1: :impress2: :impress2:อันนี้ใช้จุ๊บป่าวหว่า
ไปแระ
ฝานดีค่ะ
:bye2:
-
จิ้มเบบี้ด้วยความคิดถึง
เที่ยวให้สนุก พักผ่อนให้ทีความสุขนะ
:กอด1:อีกครั้ง
แล้วจามาให้กำลังใจบ่อยๆนะจ๊ะ
อืมมมม รักษาสุขภาพมากๆๆๆด้วยนะตะเอง
-
เที่ยวให้สุขใจน้าพี่เบบี้
-
เบบี๋ปวดหัว ปวดหลังอยากได้คนช่วยป่ะ :z2:
แต่สงสัยจะไปทำให้ปวดกว่าเดิมนา อิอิ
คิดถึง~~~~ :กอด1:
-
:a5:เฮือกกกกกกกกกกก
กินน้ำเยอะนะจ้าเบบี้ ไม่สบายๆน่าสงสาร
:กอด1:
ส่งกำลังใจกองโตไปให้จะได้หายไวๆนะ :-[
-
เที่ยวให้สนุกล่ะเบบี้
ไม่สบายรักษาสุขภาพด้วยจ่ะ :L2:
-
:L2: :L2: รักษาสุขภาพด้วยเน้อ จะได้มีแรงเที่ยวได้เยอะๆ ^^
-
:m32:
รออยู่นะคะ
สู้ๆนะคะ
:z2: :z2:
-
:m15: :m15:
ฮ่าๆๆ วันนี้น่าตลกชะมัด
วันนี้มีเรื่องให้ปวดกระบาลแบบปวดมากๆถึงมาที่สุด
เคยมั้ยเวลาที่มีปัญหามากๆมันจะถมเข้ามาทีเดียว ตอนไม่มีก็ไม่มีเลย
อยากจะหัวเราะให้โลกรับรู้จริงๆ ว่าทำไมส่งปัญหามาให้กรูได้แก้เลยขนาดนี้
วันนี้เบบี้ร้องไห้ตั้งแต่ครึ่งวันจนจะหมดวันอยู่แล้ว
บอกใครก็ไม่ได้ นอกจากคนในครอบครัว ไม่อยากให้เพื่อนๆเครียดจนไม่เป็นตาทำอะไรแล้วมาหาเราหมด วันนี้วันออกเดินทางด้วย เดี๋ยวจะกร่อยปล่าวๆ
แสบตากมากเลยอะ ไม่อยากร้องไห้เลยให้ตายสิ มันเหมือนแสดงความอ่อนแอออกมา
แต่ช่างมันเหอะ กรูมีหัวใจนี่หว่าเนอะ
ตอนนี้เบบี้เครียดจนอยากจะฆ่าคนให้ตายทั้งประเทศเลย
กร๊ากกกก
:angry2: :angry2:
แต่ทำไมได้
คงต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเอง
และหวังว่ามันคงจะผ่านไปได้ด้วยดี
คนอ่านทุกคนคงสบายดีนะค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยย เมื่อคืนหนาวมากๆ
เบบี้ลองเปิดหน้าต่างนอนดู สบายใจเฉิบ
ตื่นมาก็เจอกับปัญหาก้อนใหญ่
เฮ้อออ
คนเราละน้า เกิดมาเพื่อใช้กรรมจริงๆ
แล้วไงคืนนี้หลับฝันดีนะค่ะ
เมื่อคืนจะเข้าบอร์ดทั้งคืนเข้าไม่ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
ดูแลสุขภาพแล้วก็ห่มผ้านอนด้วยนะ
รักคนอ่านและเป็นห่วงทุกคนค่ะ
บายค่ะ
จุ๊บๆ :เฮ้อ:
-
:กอด1: :กอด1: เป็นกำลังใจให้จ๊ะ รักษาสุขภาพดีดี เที่ยวให้สนุกไว้ก่อน กลับมาถ้าปัญหายังอยู่ก็ค่อยแก้ไขกันไป อย่าเครียดมาก ไม่ดีต่อสุขภาพนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:
-
o13สู้ๆๆน้าาา
-
เป็นกำลังใจให้เบบี๋น้าาาาาา
สู้ๆ :a2:
ปัญหาเค้ามีมาเพื่อแก้ไขนะเบบี๋นะ
-
พี่เบบี้
สู้ๆนะคะ
บางทีถ้าผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้
มันก็จะช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้นนะคะ
สู้ๆๆ :a2:
เดินทางโดยสวัสดิภาพ
ไปเที่ยวก็ขอให้มีความสุข
มีอะไรไม่สบายใจก็ปล่อยมันไว้ข้างหลังก่อน
ไปเที่ยวก็พักผ่อนให้เต็มที่
เมื่อสบายใจแล้ว
ก็กลับมาลุยกับมันต่อนะคะ
โชคดีค่ะ :pig3:
-
สู้เค้านะเบบี้จ๋า
:กอด1: เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะ
จะไปเที่ยวทั้งที ทำใจสบายๆนะ
สติมาปัญญาเกิดแน่ๆๆ ทุกปัญหามีทางแก้
อย่าร้องไห้มากนะ เดี๋ยวตาช้ำหมด ยิ้มสู้เข้าไว้นะ
คนอ่านส่งใจให้จ้า :กอด1:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
-
:กอด1:โอ๋ๆๆๆๆไม่เป็นไรนะ
เดี๋ยวทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง
ดูแลตัวเองนะจ้า.....คิดถึงแล้วนะเนี้ย :monkeysad:
-
มาตีตั๋วรอจ้ะ
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้นะ
บางครั้งถ้าเรามัวแต่งมแก้ปัญหาหรือทุกข์กีบมันเกินไปก็ไม่ดีนะ
เบบี้ลองหยุดหาทางแก้ ถอยใจออกมา แล้วมองปัญหานั้นอีกครั้งสิ
คิดว่านี่เป็นปัญหาของคนอื่น แล้วเรากำลังช่วยเค้าแก้อยู่
อาจจะได้วิธีที่ดีกว่าก็ได้
....
ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะงง แล้วปวดหัวยิ่งกว่าเดิมรึป่าวนะ
ไงก็ไปเที่ยวแล้ววางปัญหาไว้ก่อนก็แล้วกัน
กลับมาค่อยแก้ใหม่
:L2:
-
เที่ยวหนุกๆๆเน้อออเบบี้
ไปเที่ยวแล้วก้ออย่าคิดมาก
เปงกำลังใจให้
-
ขอใหผ่านไปด้วยดีนะ :L2:
รักษาสุขภาพด้วยนะ :กอด1:
-
เบบี้เป็นยังไงบ้างจ๊ะ
หายเครียดยัง
สู้ๆนะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :กอด1:
-
เพิ่งอ่านถึงหน้า45 เองอ่าครับ o13
สุดยอด :laugh:
-
:o8:คิดถึงเบบี้นะจ้า
ขอให้ตอนนี้แฮปปี้อยู่ล่ะกันเน๊าะ
:กอด1:
-
พี่เบบี้สู้ สู้ ค่ะ
:L2:
-
สู้ ๆ :จุ๊บๆ:
-
ปัญหาทุกปัญหามันมีทางออกเสมอ เราว่าเดี๋ยวเบบี้ก็จะแก้ปัญหาได้ ไปเที่ยวให้สนุกนะ
เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ ^-^
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
เข้ามารอ ต้าร์ กะ ข้าวอ่ะ
เข้ามาเพื่อ อ้อนให้คนแต่ง เหงใจอ่ะ
อย่าให้มีเรื่องเศร้านะ
เค้ายิ่งเครียดๆๆ เรื่องเด็กนักเรียนอยู่ อ่ะ
นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เค้าต้องการน้ำตาลจาก ตาร์ กะ ข้าว อ่ะนะ
-
คิดถึงเบบี้ๆๆๆ
คิดถึง ต้าร์ ข้าว เข็ม เป้ แสบ ปาน แมนด้วย
:กอด1: :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: กอดๆๆ กอดเบบี้ คิดถึงๆๆๆ
-
คิดถึงเบบี้นะจ๊ะ
เที่ยวให้สนุกนะ :L2:
-
อืม...
สู้ๆนะคะพี่เบบี้
ปัญหาอะไรที่แก้ไม่ได้ก็อย่ายกมันไว้บนบ่าเลย วางมันลงก็อาจจะเบาขึ้นนะคะ
เที่ยวให้สนุกนะคะ สบายใจเมื่อไหร่ค่อยมาต่อก็ได้ค่ะ
-
กอดเบบี้ให้หายหนาว :กอด1:
ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย
:bye2:
-
เบบี๋จ๋า :L2:
อยู่ไหนคิดถึงจังเลย :3123:
-
มาปูเสื่อ นอน นอน รออ่ะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
คิดถึงเหมือนกันนะครับ
รออยู่นะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ช่วงนี้อากาศเย็นๆ กลัวเบบี้หนาวเลยมากอดให้หายหนาว :กอด1: :กอด1:
-
คิดถึง...
เมื่อไหร่จะมาาาาาาาาา
:dont2:
-
คิดถึง แสบ&ปาน
:call:
มาต่อเร็วๆเน้ออออ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
หายไว้ๆนะครับผม :กอด1:
-
ไปเที่ยวถึงไหนแล้วหนอ ไม่เห็นส่งข่าวเลยอ่า เบบี๋สบายดีป่าวอะ คนทางนี้คิดถึง & เป็นห่วงเน่อ
ป.ล. :กอด1: เรามา :กอด1: กันเถอะ :กอด1: กันเยอะ ๆ หัวใจแข็งแรง :o8:
-
เข้ามารอด้วยคนนะค้าบบบบบ
-
ไอ้อาการปวดห้ว ปวดหลังเนี่ย สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากความเครียดป่ะ
แบบพี่ก็เป็นนะประมาณเนี่ย ทางที่ดีทำใจดีกว่า เครียดมากก็ทุกข์มาก
เดี๋ยวปัญหามันก้อผ่านไป มันไม่อยู่กับเรานานหรอก ยิ่งเราคิดมากมันก็นึกว่าว่า
เรารักมันมาก เดี๋ยวมันจะไม่ยอมออกไปจากชีวิตเรานะ
ถ้าเราไม่สนใจ เดี๋ยวมันก็ไปเองแหละ เง้อนี่และชีวิต ..... :L2:...
มารอ เบบี นะ คิดถึงนะ :จุ๊บๆ:
-
คิดถึงเบบี๋
-
Miss U.....Baby
จ๊วฟฟฟฟฟฟฟ :จุ๊บๆ:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:monkeysad:
-
:z2 :z2: :z2: :z2:
เข้ามารอต้าร์ กะ ข้าวครับ
-
สวัสดีค่ะ
ขอโทษนะค่ะ นี่เบบี้เองค่ะ ไม่ใช่ใครที่ไหน
ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้ส่งข่าวเลย
ตอนนี้เบบี้จะมาบอกก่อนว่าเบบี้อาจจะมาต่อให้ไม่ได้สักพัก เพราะว่าเบบี้ต้องไปต่างเมืองแล้วก็ไม่รู้ว่าจะมีเนตเล่นรึป่าว ตอนนี้มาอยู่บ้านเพื่อนแต่ว่าบ้านเพื่อนไม่มีไวเรส กลายเป็นว่าเบบี้จะมาต่อก็ไม่ได้ เพราะว่าเบบี้จำรหัสผ่านของชื่อเก่าเบบี้ไม่ได้ พยายามอยู่หลายครั้งแล้วก็ทำไม่ได้ เลยต้องตั้งชื่อใหม่ รหัสใหม่ขึ้นมา เพราะว่าอยากมาบอกว่าเบบี้มาต่อไม่ได้ อีกอย่างเบบี้ใช้วินโดว์ตาร์ ไม่ใช่วินโดว์เอ็กพี ก็กลายเป็นว่าเอาเวิร์ดที่พิมพ์ไว้เครื่องเบบี้มาลงต่อไม่ได้
ตอนนี้เบบี้ก็เปลี่ยนหัวข้อไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะมีใครเข้ามาอ่านฉบับที่มาบอกนี้รึป่าว กว่าจะกลับก็ประมาณวันที่สิบเอ็ดเดือนมกราคม นานมากเลย วันก่อนไปสนามบินมา พกไอ้โน๊คบุ๊คบ้าติดตัวไปด้วยไปเล่นไวเรสและโชคก็ไม่เข้าข้างเบบี้ เพราะว่าเข้าเวปเล้าเป็ดได้แต่ว่าเข้าเวปอื่นไม่ได้ พอเราจะมาตอบโพส์ มันก็กลายเป็นว่าไม่สามารถลงได้ ไม่รู้เป็นอะไร เซ็งมากๆเลย ตอนนี้เลยทำอะไรไม่ได้สักอย่างเลย แล้วรหัสผ่านก็จำไม่ได้ ไม่รู้จะหาทางออกยังไงเลยค่ะ นอกจากกลับบ้านก่อน ถึงจะลงได้ แล้วได้ข่าวว่าที่บ้านเนตก็มีปัญหาก่อนเบบี้จะมาเที่ยวด้วยพระเจ้าช่วย อะไรจะขนาดนี้ ยังไงก็ใครมีความคิดเห็นยังไงก็ช่วยบอกเบบี้หน่อยค่ะน่ะ มาต่อไม่ได้จริงๆอะ ไม่รู้จะทำยังไงด้วยอะค่ะ หรือว่าตั้งกระทู้ใหม่ดี แต่ว่าก็ไม่อยากตั้งใหม่แต่จำรหัสไม่ได้จริงๆอะ
ขอโทษจริงๆนะค่ะที่บอกว่าจะมาต่อให้วันอาทิตย์นี้แต่มาต่อไม่ได้
ขอโทษจริงๆค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ไปละค่ะ
บับบาย
-
Oh!!!!!! My God.......................อยากอ่านอ่ะ ไม่รู้กว่าจะถึงวันที่เบบี้กลับมา เราจะลงแดงตายก่อนรึเปล่านะซิ :sad4:
เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะ ทำอะไรไม่ได้ก็ ปล่อยวางแล้วกัน :เฮ้อ: แต่อย่าลืมส่งข่าวคราวกันบ้างนะกว่าจะกลับมาอีกนานนนนนนน .....เลย
:really2:ขอให้เน็ทที่บ้านซ่อมเสร็จก่อนที่เบบี้กลับมาด้วยนะ :call:
นานก็จะรอต่อไป
-
เป็นไรคร้าบบบบ
เข้าใจความจำเป็นที่เกิดขึ้น
ยังไงก็จะรอบครับ อิอิ
:L2: :L2: :L2:
-
จะช่วยมาโพสให้กระทู้ไม่ตกนะคะ
แปปเดียวเอง เดือนมกรา
รอได้ค่ะ
-
ไม่เป็นไรคับ
ยังไงก็จะรออ่านนะ
หลวมตัวติดเรื่องนี้จนงอมแงมแล้วนี่
:L1:
-
ไม่เป็นไรค่ะรอได้ค่ะ ใจเย็นๆนะค่ะค่อยๆคิดเดี๋ยวก้อมีทางออกที่ดีค่ะ
-
เบบี้ไม่เป็นไรนะ
ลองติดต่อพวกที่เป็น admin หรือ Mod หรือยัง เค้าน่าจะสามารถช่วยเช็ค PassWord ของเบบี้ได้นะ แล้วก้อส่งอีเมลล์ไปให้อะ ว่าแต่หน้าแรกที่ให้ลอกอินเนี่ยมันไม่มีช่องแบบ forget password เหรอ ลองดู ๆๆ
ป.ล. :กอด1: เป็นกำลังใจเน่อ :a9:
-
o22 o22 ไม่เป็นไรจ๊ะ 11 มกรารึ ก็ดีแหะ =w= ช่วงเราไม่อยู่จะได้ไม่พะวงมากนัก หุหุ ไปเที่ยวให้สบายใจเตอะ :กอด1: :กอด1:
-
ไม่เป็นไรค่าพี่เบบี้
รอได้ๆๆ
เที่ยวให้สนุกนะคะ
คิดถึงค่า :กอด1:
-
:กอด1:
มารออ่านนะครับ
-
ไม่เป็นไรนะจ๊ะเบบี้
ถือว่าเป็นการพักผ่อนจริงๆซะเลยนะจ๊ะ
เข้าไม่ได้ โพสไม่ได้ ก้อแต่งอย่างเดียวเลย
แล้วพอกลับมาค่อยโพสแบบยาวๆๆๆๆๆ เลย
ยังไงก้อจะรออ่านจ้า
รักษาสุขภาพนะจ๊ะ :กอด1:
-
:3123: ให้เบบี๋
ไม่อยากบอกเบบี๋เลยว่าหลงรักเบบี๋เข้าให้แล้วดิ รอเบบี๋อยู่นะ
-
รอนะคับ
-
11 มกรา นานจัง :monkeysad:
แต่รอได้ค่ะ..
เที่ยวให้หน่ำใจไปเลยนะค่ะ..
คิดถึงจ้า
:กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รับทราบ ด้วยน้ำตานองหน้า :m15:
-
:serius2: ไม่เอานานไป
ทำไงได้ก็ต้องรอ :m15: ก็รักเบบี๋เข้าให้แล้วนิ
-
น้องเบบี้ไม่เป็นไร ไม่ต้องขึ้นทู้ใหม่
รอได้จ่ะ เดี๋ยวดันทู้ให้ก่อนจะตกไปหน้า2ละ
อยู่ห่างแค่3 เรื่องเองจากปลายหน้า1
เที่ยวให้สนุกนะ :bye2:
-
ไม่เป็นไรค่ะ....ถึงจะนานแค้ไหนก้อรอได้ค่ะ :a11:
เที่ยวให้สนุกนะค่ะ....ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ
:z7:take care :110011:
-
เข้ามาวิ่งเล่น
คิดถึงพี่เบบี้ :impress2:
กอดๆ :กอด1:
-
มาส่งกำลังใจให้เบบี้
และก้อช่วยดันกระทู้นะจ๊ะ
:กอด1:
-
ช่วยโหวตให้ชื่อใหม่ครับ
-
:-[เบบี้อยู่ไหนแล้วจ้า
คิดถึงนะพึ่งสอบเสร็จ...หึหึ
อยากไปเที่ยวมั้งมารับหน่อยเร็ว
มีความสุขให้มากนะจ้ารออยู่นะ
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบ :กอด1:
-
. . .. . มารอเบบี้ค่ะ เที่ยวจนลืมกันเลย . . .. . ไม่มีของฝากโกดนะ . . .. . .
-
รอ ร้ออ รออ .. .
:3123:
-
ช่วยดันจ้า หนุกหนานๆๆๆๆๆ
:mc4: o13
-
รอได้
ไม่เป็นไร
:fire:
รอได้
:serius2:
จริงๆ..
o18
-
:man1:
ดีค่ะ
มีเรื่องจะบอกว่า เบบี้แบบว่าเที่ยวๆๆและเที่ยว ตอนแรกกะว่ามานี่แล้วแต่งเรื่องไปด้วย กลายเป็นว่า
พอมาถึงมันเที่ยวแล้วก็เหนื่อยจนไม่มีเวลาเลยอะ แล้วก็เลยกลายเป็นว่าเขียนไปได้แค่สามตอนเอง กร๊ากก :a5:
ตอนนี้อยากมาต่อให้มากๆเลย ถามเพื่อนไอ้แมนหาโปรแกรมวินโดววิสตาร์อยู่ แล้วก็คงจะได้เรื่องพรุ่งนี้
ถ้าสมมุตเบบี้มาต่อให้ได้อะ ก็คงจะไม่ได้เปลี่ยนหัวเรื่องด้านหน้า เพราะว่าเบบี้ไปเข้ารหัสไม่ได้จริงๆ เบบี้เอาเมลที่สมัครบอร์ดนี้เป็นเมลเก่าเบบี้แล้วเบบี้ก็คิดว่าเบบี้จำรหัสได้ เพราะเบบี้เข้าไปอ่านเมลบ่อยๆ กลายเป็นว่า เข้าไปอีกทีรหัสไม่ถูกต้อง มันบอกงี้อะ เบบี้เข้าไปแล้วนะว่าลืมพาสเวิร์ด แต่ว่ามันบอกว่าจะส่งวิธีไปที่เมลที่เราสมัคร เบบี้พยายามเข้าเมลที่เบบี้สมัครไว้ แต่แม่งเสือกเข้าไม่ได้ โคตรจะเคืองอะ ใครรู้วิธีแก้บอกด้วยนะค่ะ
:sad4:
แล้วพรุ่งนี้ถ้าสมมุตว่าเบบี้มาต่อให้ได้ ก็แสดงว่าเบบี้นะ ใครห้ามมาสวมรอยเบบี้นะ เบบี้ใช้อันใหม่ชื่อนี้เท่านั้น ส่วนเมื่อเบบี้กลับบ้านแล้ว เบบี้จะไปจัดการเนตอีกที แม่งเรื่องมากชิบหาย มาโกงเนตเบบี้ได้ ต้องกลับไปจัดการ แล้วถ้าเบบี้เข้ากลับมาเข้าบอร์ดในโน๊ตบุ๊คเบบี้เหมือนเดิมก็จะใช้ชื่อเดิมเล่นแล้วจะกลับมาเป็นปกติ แต่ว่าถ้ากลับไปแล้วเครื่องเบบี้ไม่จำ เบบี้จะตั้งบอร์ดใหม่ชื่อนี้เองนะค่ะ แต่ไม่อยากตั้งบอร์ดใหม่เลยตอนนี้ก็ได้แค่รอวิธีแก้ หรือไม่ก็ต้องรอตอนกลับบ้าน แล้วไปเปลี่ยนรหัสใหม่อีกที ถ้าที่ไหนมีไวเรสก็เข้าไปเล่นแล้ว เชี้ยมาก จะเข้ามาโพสๆไม่ได้
ชิบอยากขว้างใส่หัวพวกที่แม่งนั่งอยู่เลย เครียดดด อยากมาต่อเรื่องใจจะขาดอะ
ไงใครมีวิธีแก้ก็ส่งมาบอกด้วยนะค่ะ
พรุ่งนี้จะไปดูแนวทางเพราะว่าไม่ได้ไปเที่ยวไหน แต่ว่าจะไปเดินดูร้านคอม แม่งให้ทั่วเมืองเลย กร๊ากก อันนี้คอมเพื่อนอีกนั้นแหละ เพื่อนผู้ชาย เข้าเวปนี้มันด่าทุกที เหอะๆ- ก็กรูจะเข้าอะ ใครจะทำไม เนอะๆ :-[
รักและคิดถึงทุกคนเลยนะค่ะ
ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ส่งข่าวเลย
รักพี่ไต๋เหมือนกันอะ
จุ๊บๆทุกคนเลยนะค่ะ
บับบายค่ะ
ฝานดีนะ :bye2:
-
:3123:คิดถึงเบบี๋ใจจะขาด
วิธิแก้นะไม่รู้หลอกรู้้แต่คนแก้
ก็เจ้แน๋วไง(ที่รักของ...)อ่ะ
-
เพิ่งจะอ่านทัน ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยจ้า
เถื่อน ดิบ ได้ใจจริง ๆ :man1:
เป็นกำลังใจให้น้องเบบี้ด้วยนะ
ไปเที่ยวให้สนุกแล้วกลับมาเขียนก้อได้จ้า
จะรออ่านตอนต่อไปจ้ะ :L2:
ขอให้เข้ารหัสตัวเองได้ไว ๆ เน้อ :call:
-
มาช่วยดันๆๆๆ
พร้อมกับความคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
รับแซ่บจ๊ะเบบี้...
เกาะเล้ารอเบบี้นะจ๊ะ..
:man1:
-
ยังไงก้อรอจ๊ะ :-[
เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ....กลับมาแล้วค่อยมาต่อก้อได้จ๊ะ :z2:
-
ช่วยดันอีกแรง :z2:
คิดถึงเรื่องนี้นะคะ
ปล.เที่ยวให้สนุกน้า
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ยัง ม่ะ มา อีกเหรอคร้าบ
คิดถึง ต้าร์ ข้าว แสบ ปาน เป้ เข็ม แล้วนะ
มาเร็วๆๆๆ นะครับ
รออยู่น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
คิดถึง เบบี้ เหมือนกัน :กอด1:
:bye2:
-
ส่งใจให้เบบี้นะจ๊ะ
รอได้เสมอจ้า :กอด1:
-
ไม่เป็นไรนะเบบี้
ถ้าไงก็เอาเรื่องมาลงในชื่อนี้ก่อนก็ได้
แล้วค่อยมาเปลี่ยนห้อข้อทีหลัง
:L1:
-
เป็นกำลังให้เบบี้นะคะ :L2:
สู้สู้ :กอด1: :กอด1:
-
:L3:
สุดท้ายก็ไม่ได้มาต่อ เพราะว่าเมื่อวานเมามากมายอ่า
เหอะๆ
ขอโทษด้วยนะค่ะ
แต่มีข่าวดีมาบอกว่าอาจจะกลับวันที่หกเดือนมกราคม ใกล้เข้ามานิด
แต่ว่ายังไม่ได้ไปจองตั๋วเลย ก็ไม่รู้ว่าจะมีตั๋วรึป่าว เพราะเป็นช่วงคริสมาส
แต่เบบี้หวังไว้ลึกๆว่าจะกลับวันที่หก อยากกลับบ้านแล้วอะ
เหอะๆ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ วันนี้เข้ามาทักทาย คิดไปคิดมาอีกที ก็ไม่อยากลงตอนใหม่ในชื่อนี้ อยากลงในชื่อเบบี้ดีกว่าอะ
รอหน่อยนะค่ะ
แล้วจะมาตอบเม้นนะค่ะ
ไปแระค่ะ
สุขสันต์วันคริสมาสนะค่ะคนอ่านที่รักของเบบี้ทุกคน
รักและคิดถึงค่ะ
จุ๊บๆๆๆ
บับบาย :bye2: :bye2:
-
o22 กลับวันที่ 6 มกราคม 52 เหรอเหรอ
เอามีดมาฆ่ากันดีกว่า แค่นี้ก็คิดถึงเบบี้จะตายอยู่แล้ว :z3:
ไหนบอกไปไม่กี่วันไง :m15:
คิดถึงโว๊ย คิดถึง
[/color]
-
คิดถึงนะ
-
เที่ยวให้สนุก ดูแลตัวเอง แล้วก้อเดินทางปลอดภัยนะเบบี้ Merry X'Mas นะ วันนี้ Christmas EVE อย่าเที่ยวเพลินนอนพักมาก ๆ เน่อ
Merry คิดมาก เอ้ย ! Merry X'Mas นะคุกโคนนนน!!
ป.ล. :กอด1: :กอด1: เรามา :กอด1: กันเถอะ :กอด1: กันเยอะ ๆ ร่างกายแข็ง...แรง ( o22 ยังงัยฟระตรู :laugh: )
-
(http://glitter.212cafe.com/glittered/24-12-08/1230098872-9.gif)
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/Merry_Christmas_Glitter_Wreath.gif)
-
HAPPYๆๆๆๆๆ+++++++++++++
Merry X'mas !!!!!!!!!!!!!!!!!
&
Happy New Year !!!!!!!!!!!!!!!!
-
คิดถึงเบบี้ เจอกันหลังปีใหม่นะค่ะ
Merry Christmas & Happy New Year 2009
:L1:
-
แวะมา
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/06-11-2008_04K.gif)
-
(http://i246.photobucket.com/albums/gg100/Design-Comment/Christmas/Xmass03.png)
-
._. Merry Christmassssss ._.
:mc4: :mc4:
ในฐานะคนเขียนที่แสนดี
กร๊ากก ว่าไปนั่นกรู
ขอให้คนอ่านทุกคนมีความสุขมากๆนะค่ะ ทุกอย่างขอให้เริ่มต้นใหม่ อะไรเก่าๆก็ให้ทิ้งไป เช่น แฟนเก่า ผัวเก่า เมียเก่า กร๊ากกก o13
แล้วเจอกันเมื่อเบบี้กลับบ้านนะค่ะ จะมาต่อให้ตามสัญญา วันนี้กเขียนหมดไปสามตอนแล้ว ตีตอนจบไว้เรียบร้อยแล้ว รู้สึกเหมือนว่าจะยาวมากเลยอะ แต่ก็นะ บอกว่าจะเอาจนจบก็ต้องจบ
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะค่ะ ทำอะไรก็ขอให้มีสติ อย่าประมาท เมาไม่ขับกลับแท๊กซี่เน้อ แล้วก็มอบความสุขให้แก่คนที่เรารักทุกคนนะค่ะ
มาขอจุ๊บทีนะ :oo1: อะ อันนี้ไม่ใช่จุ๊บ กร๊ากกก :m20: :m20:
คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดีนะค่ะ ใครฝันเป็นเลขก็มาบอกบ้างเน้อ รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณที่ติดตามเรื่องของเบบี้มาตลอดนะค่ะ และขอให้ติดตามต่อไปนะค่ะ อย่าทิ้งเค้าละ รักคนอ่านทุกคน
ไปแระค่ะ
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค่ะ
ฝานดีกันทั่วหน้าค่ะ :-[
-
Merry Christmas & Happy New Year 2009 :3123:
ความจริงจะส่งตั้งนานแล้ว มีแต่คนแซงไปก่อน เลยโชดดีได้จิ้มเบบี๋ มีความสุขจัง :จุ๊บๆ:
-
:mc4: Merry Christmas & Happy New Year ด้วยคน
จิ้มพี่แอน จนทะลุถึงเบบี้เลย :impress2:
นานแค่ไหนก็จะรออ่านจ้ะ :L2:
-
(http://i280.photobucket.com/albums/kk163/HaNNiE_MiSaKi/christmas03qe6.jpg)
MeRRy X'MaS~♫ ♬ ♪
-
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/christmas-merry6.gif)
ขอให้เบบี้มีความสุขมากๆ หมดเรื่องเครียด สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆที่ทำให้คนอ่านมีความสุขมากมาย
ละก้อขอบคุณคำอวยพรจากเบบี้ด้วยจ้า
:กอด1:
-
(http://th.upload.sanook.com/embed/fa0fac5a262214fbbd3b2ed17cdf5152.gif)
" Merry Christmas Krab "
:bye2:
-
Merry X'mas
:กอด1:
-
:mc3: :mc3:
MERRY CHRISTMAS
:mc2: :mc2:
-
เข้ามารอ :z2:
-
Merry Christmas ค่ะ เดินทางกลับดดนสวัสดิภาพนะคะ :กอด1:
-
jubbbbbbb :man1: :man1:
ตกกะใจหมดเลย เมื่อกี้เบบี้เข้ามาหาหัวเรื่อง หาไม่เจอนึกว่ามันไปอยู่หน้าสองแระ แงๆๆๆ :o12: :o12: หาไปหามา อ่าว ไอ้เชี้ย มันอยู่หน้าหนึ่งนี่หว่า กร๊ากกก :laugh: :laugh:
วันนี้โคตรเซ็งเลย
อยู่กับเพื่อนมากมาย แต่ว่าใจเศร้าอะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: เคยป่ะแบบว่าเศร้าอะ กะว่ามาเที่ยวเอาความสนุก แต่ก็สนุกนะ แต่พอมาเจออะไรแบบที่เราไม่ต้องการ มันก็รู้สึกเศร้าลึกๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: เมื่อไหร่จะผ่านเวลานี้ไปนะ เคยป่ะทั้งๆที่เราบอกมันไปแล้วว่า"อยากเลิกเมื่อไหร่ให้บอกนะ"แต่แม่งมันเสือกไม่เลิก มันต้องการอะไรวะ :z3: :z3: กรูเริ่มไม่เข้าใจแล้วเนี้ย ผู้ชายชิบหายเนี้ย แรกๆก็ดีหมด หลังๆชักกวนส้นตีน :z6: :z6: น้อยใจลึกๆ แต่แม่งเลิกไม่ได้สักที ทำไมวะ ทำไม :serius2: :serius2: โว้ยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่รู้จะยื้อไว้ทำไม ฝืนไว้ทำไม คนเราก็นะ ขอระบายหน่อยนะ ไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ เฮ้อออ
วันนี้ก็กะจะบอกเลิกอย่างจริงจัง แต่ว่ายังทำไม่ลง กรรมของกรูจริงๆเล้ยยย :m15: :m15:
ช่างแม่งแระ
พรุ่งนี้จะไปจองตั๋วแล้ว เฮ้ออ มาแป๊บเดียวเองก็ต้องกลับซะแระ เพราะเดี๋ยวมีสอบอะ
ก็ดีเหมือนกันจะได้กลับไปต่อเรื่องเร็วๆ เนอะ ช่วงจังหวะต่อเรื่องทีไร แม่งต้องมีสอบทุกที พอเราไม่อยากอ่านหนังสือเราก็อยากมาต่อเรื่อง กลายเป็นว่าไม่อยากอ่านไปเรื่อยๆเลยนั่นแหละ แฮะๆๆ
คืนนี้ขอให้ทุกคนมีความสุขกันนะค่ะ
เบบี้ก็จะเข้านอนแล้ว ไม่รู้จะทำอะไร แดกเหล้าไปก็เท่านั้น
แล้วคงจะเริ่มต้นใหม่พรุ่งนี้
ขอให้เริ่มต้นใหม่กับวันใหม่ๆนะค่ะ
สุขสันต์วันคริสมาสค่ะ ขอให้มีความสุขกันมากๆ พบกันคนที่รักจริง และมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงกันทุกคนนะค่ะ
หลับฝันดีกันทุกคนนะค่ะ
ไปแระค่ะ
บับบาย
รักคนอ่านทุกคนคร้า :o8: :o8:
-
จิ้มเบบี้
เข้าใจๆ แฟนเราก็เป็น
เซ็งเป็ดผู้ชาย!
-
พรุ่งนี้ก้อเช้าแล้วจ้าเบบี้
แต่กว่าจะเดินทางจากตอนเย็นไปถึงตอนเช้าเนี่ย ต้องใช้เวลานานเหมือนกันนะ
อะไรที่เราควบคุมไม่ได้ทั้งหมดมันก้องี้แหละ ไม่ได้ดังใจหมดหรอก
เราเองก้ออยู่โหมดเซ็ง เรื่องแบบนี้เกิดแล้วโคตะระเซ็ง
ตอนนี้เอาเวลาไปอ่านหนังสือสอบก่อนดีกว่าเนอะ
สอบเสร็จ หรือพอใจเมื่อไรก้อมาต่อเรื่อง
คนอ่านเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :กอด1:
-
Merry X' Mas นะ ขอให้มีความสุขกับการไปเที่ยวนะ
-
วันนี้ก็เริ่มต้นวันใหม่อีกวันแล้ว
ขอให้เป็นวันดี ๆ ของเบบี้นะ :call:
รักตัวเองมาก ๆ นะจ้ะ :L2:
-
ชีวิตก็แบบนี้แหละ
สุขทุกวันมันก็ใช่ที่
สุขบ้างทุกบ้าง
มันถึงเป็นรสชาติของชีวิต
รักเบบี๋ :กอด1:
-
รักนะจุ๊บ ๆ
:L1:
อยากให้ถึงปีใหม่ ไวๆ จัง :m31:
-
อ่าพี่เบบี้สู้ๆ
ขอให้พรุ่งนี้ และวันต่อไปของพี่เบบี้
มีแต่สิ่งดีๆๆ :L2:
รัก+คิดถึง พี่เบบี้ :กอด1:
-
:o8:คิดถึงนะจ้า
เวลามันทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นเอง
พยายามเข้านะจ้า สู้ๆกับทุกสิ่งเลยนะ :กอด1:
คิดถึงตาร์ ข้าวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เหมือนที่คิดถึงเบบี้เลย..คริๆๆ o13
-
สู้ๆคุงเบบี้
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้นะจ๊ะ
o13
-
คิดถึงจัง!!!!~
-
เบบี้ที่รัก..อยู่ไหนจ้า....รอคับ
-
เข้ามารอเบบี๋
นี่แหล่ะชีวิต มันทุกข์มีเศร้า
ส่วนผช.แย่ๆ ไม่มีดีกว่านะเบบี้ ฮ่าฮ่า
:z2:
-
:serius2: คิดถึงโว๊ย
-
รอ
ร้อ
รอ
:z2: :กอด1:
-
มีความสุขนะจ้า :o8:
-
ช่างมันเถ๊อะเบบี้ ถ้ายังทำไม่ลงก้อปล่อย ๆ ไปก่อน เด๋วถ้าใจเราปรับสภาพได้ก้อจัดการไปโลด o18
เดินทางปลอดภัยนะ
ป.ล. :กอด1: :กอด1: กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ ให้ ๆๆ :-[
-
มาช่วยดันกระทู้และให้กำลังใจนะจ๊ะ
:กอด1:
-
มาให้กำลังใจครับ
ชีวิตยังอีกเยอะ
ถ้าผ่านวันนี้ไปได้ พรุ่งนี้ที่สดใสรอเราอยู่
o18 o18
-
:m7:
ต้องย่องเข้ามา
อ่านหนังสืออยู่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว
เข้ามารอ
คุณเบบี้
มาไวไวนะคะ
รออยู่น้า
:L1:
-
รอ รอ รอ
ต่อไป
ดันสุดพลังค้าบ บ
-
รอเหมือนกันคับ
:L2: :L2:
-
กำลังใจจากทุกคนในเล้าที่รอเบบี้
มีมากมายค่ะ
สู้สู้นะคะ
:L2: :L2:
-
:L1: BABY :L1:
-
มาทักทายคร้า
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ทุกท่านมีให้ด้วย
โดนหักอกและ ชิวจริงๆตอนนี้ 555555555555555++
ฮาให้ก้องโลก
ทุกคนสบายดีนะค่ะ
เบบี้ก็สบายดี
จะกลับบ้านแระ
แต่ไม่รู้จะต่อให้ได้ตอนไหนนะค่ะ
จะพยายามมาต่อให้ค่ะ
รักนะค่ะ
ฝานดีค่ะ
จุ๊บๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
^
^
^
^
^
จิ้มเบบี้ด้วยความรัก
รอได้เสมอเลยจ้าเบบี้
อกหักเป็นเรื่องธรรมชาติ 555 ชิวที่สุด
เค้าเองก้อเพิ่งผ่านเหตุการณ์ยังงี้มาไม่ถึงเดือน
สิบกว่าปีไม่มีความหมายเลยอ้ะ
ฉลองปีใหม่ตามประสาคนโฉด เอ๊ยโสดดีก่า :really2:
:กอด1:เบบี้นะจ๊ะ
-
จิ้มรีบนทะลุไปถึงเบบี้ :laugh:
ช่างมาน ๆ เรื่องแค่นี้ชิว ๆ สวย ๆ อย่างหนูหาเมื่อไหร่ก้อได้
คนนี้มองไม่เห็นคุณค่าในตัวเราก้อปล่อยเค้าไป
แล้ววันนึงเราจะเจอคน ๆ นั้นที่ดีกว่าเค้าเอง
ป.ล. :กอด1: เป็นกำลังใจว่างลงเมื่อไหร่ก้อได้นะ
ป.ล. 2 ถ้าผู้ชายคนนั้นเผลอเมื่อไหร่ก้อ จิ้ม ๆๆ :z13: ซะให้หนำใจ o18
-
โห พี่namtaan
สิบปีเลยหรอ เบบี้แค่สองปีเองอ่า
คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว แล้วสุดท้ายคงไปไม่รอด ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คิดเสมอว่า มันต้องมีวันนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ เหอะๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: มันคงถึงเวลาจริงๆแล้วมั้ง ทุกอย่างจบง่ายๆ อย่างนี้มันก็ง่ายเลยว่าป่ะ
ไม่ค่อยคิดมากแล้วแหละ
ชิวๆ
ขนาดสิบปีของพี่ยังเลิกได้เลย เอาอะไรกับสองปี ว่าป่ะละ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ
ปลื้มมากมาย
พี่RealRea
จิ้มบ้าง
^
^
^ขอบคุณค่ะที่ชมว่าสวย
แน่นอน สวยอยู่ละ
กร๊ากกกก :laugh: :laugh:
ว่าไปนั่นกรู
ยังไงก็ดูแลตัวเองนะค่ะ
รักทุกคน และขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ
จุ๊บๆ
-
เอาน่าเบบี๋อกหักเป็นเรื่องธรรมชาติ
ไม่เคยซิแปลก
คิดถึงเบบี๋นะ :กอด1:
-
เพิ่งรู้ว่าเบบี้อกหัก สู้ สู้ วันข้างหน้าต้องมีคนที่ดีกว่านี้แน่นอน สร้างสมประสบการณ์เอาไว้ คราวหน้าคงไม่พลาดแน่นอน o13
อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะตัวเอง เดี๋ยวก็วันพรุ่งนี้แล้ว เวลามันจะรักษาทุกอย่างเองแหละ :กอด1:
-
จะขาดใจตายบนทางช้างเผือกด้วยคนแล้ว :serius2:
-
ปีใหม่นี้ ขอให้มีแต่สิ่งดีดีเข้ามา
ปอลอ รวมถึงแฟนใหม่ดีดีด้วยนะ :laugh:
-
อ่าววเปลี่ยนชื่อล็อกอินหรอ มิน่าล่ะ ชื่อเรื่องไม่เปลี่ยนเลย
ยังไงปีใหม่ก็ เริ่มมีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะจ๊ะน้อง เบบี้
:L2:
-
โห พี่namtaan
สิบปีเลยหรอ เบบี้แค่สองปีเองอ่า
คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว แล้วสุดท้ายคงไปไม่รอด ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คิดเสมอว่า มันต้องมีวันนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ เหอะๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: มันคงถึงเวลาจริงๆแล้วมั้ง ทุกอย่างจบง่ายๆ อย่างนี้มันก็ง่ายเลยว่าป่ะ
ไม่ค่อยคิดมากแล้วแหละ
ชิวๆ
ขนาดสิบปีของพี่ยังเลิกได้เลย เอาอะไรกับสองปี ว่าป่ะละ
ช่ายแล้วน้องเบบี้ เวลานานแค่ไหนไม่ใช่เครื่องหมายบอกวันหมดอายุ 555
ถ้ามันต้องจบยังไงก้อต้องจบอ้ะ ไม่โทษทั้งเราและเค้า
เมื่อคืนเค้ากลับมาเอาของที่บ้าน (เยอะโคด) ก่อนออกไป หันมาบอก "ไปนะ"
"เออกรูรู้แระ" <<< อันนี้ไม่ได้พูดอ้ะ
สิ่งที่ทำจริงคือ >>>ละสายตาจากจอทีวี หันไปสบตา และพยักหน้า ทำได้แค่นั้นอ้ะ พูดไม่ออก 555
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้เบบี้นะจ๊ะ รอคนสวย (คนแต่งชอบคำนี้ อิ อิ) มาต่อเรื่องด้วยนะ
-
พี่namtaan
เวรกรรม มีการกลับมาเอาของด้วยอ่า :z3: :z3: งั้นก็ปล่อยมานไปนะ เรามากอดคอกันอกหัก เอิ้กๆ :เฮ้อ: แต่ไม่เสียใจหรอก ไม่รู้สิ แค่น้อยใจ สงสัยเสียใจมามากแล้ว
มีการบอก "ไปนะ"อีก พระเจ้า เป็นเบบี้ เบบี้จะบอกว่า "เมิงไม่มีทางเจอคนที่ดีเท่ากรูหรอก"กร๊ากกก :m20: :m20: แม่ง โคตรหลงตัวเองอะ ว่าป่ะ
ฮิ้วๆๆๆ :m15: :m15:
ยังไงก็สู้ๆนะค่ะ หาใหม่ดีกว่า ชิวววว :laugh: :laugh:
ส่วนใครที่คิดว่าเบบี้เปลี่ยนชื่อล๊อกอิน จะบอกความจริงให้ว่า เบบี้จำรหัสผ่านไม่ได้อันเก่า แล้วโน๊ตบุ๊คนะมันเล่นไม่ได้ แล้วเบบี้ก็มาเล่นคอมเพื่อน ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อล๊อกอินเข้าใหม่อีกครั้ง แต่ว่าเมื่อเบบี้กลับบ้านแล้ว เบบี้จะกลับไปใช้ชื่อเดิมถ้าใช้ได้ เพราะมันจำอยู่ในโน๊ตบุ๊ค (เบบี้ว่าเมลเบบี้ที่เบบี้ใช้สมัคร คงมีคนแฮคเมลเบบี้ไปใช้แล้ว เพราะมันบอกว่าเบบี้รหัสผิด) ถ้าเบบี้กลับบ้านก็จะต่อเรื่องโดยใช้ชื่อเดิมนะค่ะ แต่ถ้ามันใช้ไม่ได้ คงตั้งกระทู้ใหม่ ที่จริงไม่อยากตั้งใหม่เลย เพราะว่าเสียดายมากมายอ่า :L3: :L3:
คืนนี้จะไปสังสรรค์กับเพื่อนๆแระ
ถ้าวันนี้ใครมีโปรแกรมเที่ยวก็ขอให้สนุกสนานกันทั่วหน้านะค่ะ อย่าลืมมีสติในเวลาที่สนุกสนานด้วยนะค่ะ เป็นห่วงมากๆอะค่ะ :man1: :man1: :man1:
แล้วเจอกันค่ะ
บับบาย
จุ๊บๆค่ะ :o8: :o8: :impress2:
-
^
^
จิ้มเบบี้จ้า คืนี้เที่ยวให้สนุกนะจ้า :mc4:
-
เข้ามารอ ตอนต่อไป
:z2:
----------------------------------
ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่เวียนมา
ขอให้เรื่องที่ไม่ดีไม่ดี ผ่านไปด้วยนะค่ะ
มีความสุขในทุกๆๆวันนะค่ะ :L2:
-
คิดถึงอ่ะ
พี่เบบี้
มาต่อซะทีดิ๊ค๊าบบ
หุหุ
แฮปปี้ นิว เยียร์ ~~
-
เข้ามาบอก ว่าคิดถึงนะเบบี้ :กอด1:
เป็นกำลังให้นะจ๊ะ ดีแล้วที่เจอเรื่องตอนนี้
ทิ้งมันไว้กับปีเก่าแหละ เริ่มปีใหม่แบบสดใสดีกว่า... :L2:
-
เที่ยวให้สนุกนะเบบี้
กลับมาจะได้อารมณ์ดี มีเรื่องมาให้อ่านกันอีก
:3123:
-
(http://i223.photobucket.com/albums/dd277/akapong/newyear/newyear05.gif)
-
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/happy-new-year002.gif)
สวัสดีปีใหม่จ้าเบบี้
ขอให้เบบี้และแฟนๆข้าว ต้าร์ แสบ ปาน เป้ เข็ม ป๊อด แมน และผองเพื่อนทุกคน ยังเหลือใครอีกเนี่ย ???มีความสุขมากๆๆๆนะคะ
ขอให้ร่ำรวยๆ สุขภาพแข็งแรงกันนะ
เบบี้จ๋า อะไรที่มันแย่ๆ ก้อทิ้งไปให้หมดอ้ะ
ขออนุญาตแปะเพลงนี้ให้นะ
เพลง ยังหายใจ
วง ออกัส
มีอะไรดี ๆ แล้วมันก็มีอันเป็นไป
อะไรไม่ดี ไม่ต้องการมี แล้วมันก็มีกันทันใด
อะไรก็ตาม ที่ต้องการ ไม่เลยไม่เคยดังใจปอง
หรือมันจะเป็นทางชีวิต ลิขิตให้ไปตามครรลอง
ว่ามันจะซ้าย หรือจะขวา ถ้ามองไม่เห็นจงระวัง
ว่ามันจะเล็ก หรือจะน้อย อย่างไรก็ควรจะจริงจัง
ชีวิตไม่เคยมีอะไรแน่นอนและตรงไปตรงมา
ก็ควรเข้าใจว่าไม่ใช่แค่เราที่เจอกับปัญหา
และถ้าต้องเสีย เสียใจ ก็เสียใจให้สุด
ถ้ามันทำเสียเวลาเปล่า เราก็คงต้องหยุดไป
เสียน้ำตา เสียเวลาร้องไห้
ถ้าดีขึ้นแล้วก็บอกตัวเองไม่เป็นไร
ไม่มีอะไรอยู่เลยในตอนนี้ ยังดีว่ายังหายใจ
ตอนที่เรามาในมือไม่เห็นมีอะไร
และในตอนนี้มันจะไม่มีแล้วมันจะเป็นอะไรไป
ชีวิตแม้พังทะลายกี่ครั้ง ก็ยังสร้างไหวด้วยมือเปล่า
หากใจยังดี แรงยังมี สักวันจะมีวันของเรา
ไม่ใช่วันนี้ ต้องเป็นวันนั้น สักวันที่มันกำลังมา
วันที่เรายิ้ม ให้กับวันที่เราแลกมันด้วยน้ำตา
จะนานแค่ไหน บอกกับใจให้อดให้ทนเอาไว้ก่อน
ตราบใดที่นาฬิกายังเดิน มันจะผ่านไปอย่างแน่นอน
และถ้าต้องเสีย เสียใจ ก็เสียใจให้สุด
ถ้ามันทำเสียเวลาเปล่าเราก็คงต้องหยุดไป
เสียน้ำตา เสียเวลาร้องไห้
ถ้าดีขึ้นแล้วก็บอกตัวเองไม่เป็นไร
ไม่มีอะไรอยู่เลยในตอนนี้ ยังดีว่ายังหายใจ
ชีวิตไม่มีเวลามากมายจะเอาไว้รีรอ
หากเพลงขึ้นแล้วจะยืนเดียวดาย หรือจะดิ้นตายไปบนฟลอร์
และถ้าต้องเสีย เสียใจ ก็เสียใจให้สุด
ถ้ามันทำเสียเวลาเปล่าเราก็คงต้องหยุดไป
เสียน้ำตา เสียเวลาร้องไห้
ถ้าดีขึ้นแล้วก็บอกตัวเองไม่เป็นไร
ไม่มีอะไรอยู่เลยในตอนนี้ ยังดีว่ายังหายใจ
เสีย เสียใจ ก็เสียใจให้สุด
ถ้ามันทำเสียเวลาเปล่าเราก็คงต้องหยุดไป
เสียน้ำตา เสียเวลาร้องไห้
ถ้าดีขึ้นแล้วก็บอกตัวเองไม่เป็นไร
ไม่มีอะไรอยู่เลยในตอนนี้ ยังดีว่ายังหายใจ
-
Greetings of the New Year 2009. Wishing you all success in the next.
(http://th.upload.sanook.com/embed/27cd94a836b587f2bec247cb9fb2e53c.gif)
หวังอะไรได้ดั่งที่วาดหวัง
ขอพลังจงอยู่คู่เสมอ
ให้ก้าวมั่นสิ่งใดสมใจเธอ
มีความสุขอยู่เสมอ..ทุกคืนวัน
:bye2:
-
(http://glitter2.postjung.com/data2/2008123110/495aec2c8d73b.gif)
เพิ่งตามอ่านทัน :laugh: อ่านจนจะละเมอชื่อออกมาเป็นข้าวกับต้าร์แล้ว
เป็นกำลังใจให้เบบี้ค่ะ ขอให้เรื่องอะไรที่ไม่ได้ดังใจหวังหมดไปกับปีเก่าๆนะคะ
ปีใหม่ให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาให้สมหวังในทุกๆเรื่องค่ะ :L2:
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/16-12-2008_07.gif)
:กอด1: เบบี้ๆๆๆ
-
(http://i356.photobucket.com/albums/oo7/Bogiecoco/happy_new_year_10.gif)
-
(http://i475.photobucket.com/albums/rr112/ranny19/47_80838_e39518875401546.gif)
:กอด1: :L2: :กอด1:
-
(http://dl7.glitter-graphics.net/pub/819/819877vbrgm0az31.gif)
:z13:มีความสุขมากๆนะจ้า ปีใหม่แล้วขอให้มีแต่สิ่งดีงามเข้ามานะ
คิดถึงตาร์กับข้าวด้วยกอดดดดดดดด :กอด1:
-
สวัสดีปีใหม่น้า เบบี๋
ขอให้มีความสุขมากๆๆ พบเจอแต่เรื่องดีๆ ตลอดทั้งปีๆ :L2:
:กอด1:
-
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/1704/265704/30ae6168edbdb05d30ae13b5acc92e72_1229496883.gif)
-
HAPPY NEW YEAR!!!!!
:z2: :z2: :L2: :L2:
ป.ล. :กอด1: :กอด1:
ป.ล.2 เค้ามาเก็บของไปหมดแล้วก้อดีนะเบบี้ ให้เก็บไปให้หมด ไม่ต้องเหลือเยื่อใยเอาไว้ ถ้ามีอะไรหลงอยู่ก้อให้เอาไปทิ้งให้หมดเลย เนอะ แค่นี้ชิว ๆ
-
To.Baby :L2:
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/8-12-51-04.gif)
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/11-12-2008_10K.gif)
............. :กอด1:...............
-
Happy New Year 2009
สุขกายสุขใจ
-
Have a great Year. Happy New Year 2009
:L2:
-
สวัสดีปี๋ใหม่คร้าบ เบบี้ :กอด1:
ขออวยพรฮื้อประสบความสำเร็จและความสมหวังกุ๊อย่าง
สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง
ป๊ะก่ะสิ่งตี้ดีๆ ตลอดปี๋ใหม่นี้เน้อ
:3123:
-
:pig3: HaPpY NeW YeaR 2009 :pig3:
* * * * * * * * *
-
happy new year2009
ปีวัวปีนี้ของให้มีความสุขมากๆๆๆนะเบบี้..แล้วก้สู้ๆๆ
-
:กอด1:
Happy New Year นะครับ
-
:z13:
-
:z13:
-
:L2:...น้องเบบี้ อยู่ไหน..คิดถึง.. :L2:
ไม่มีไรหลอกดึงทู้มันจะตกหน้า1
-
มาช่วยดันด้วยคน
รอเบบี้กลับมานะ
:กอด1:
-
เต้น รอ เบบี้
(http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/11581_0.gif) (http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/200521419401414pa.gif) (http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/040103entertainment_dance_prv.gif)
(http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/1239.gif) (http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/060103bir_wei008_prv.gif) (http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/chickendance6uv.gif)
:a2: :a9: :a3: :a11: :a1: : 222222: :110011: :z7: :ped149:
เต้นมากไปปวด (http://i43.photobucket.com/albums/e389/nicha_lala/booboo361136233604359336373656.gif)
-
o4 รอนะคร๊าบ
:bye2:
-
แวะมาเยี่ยมน้องเบบี้นะจ๊ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:กอด1:
-
ไล่กอดตั้งแต่ไต๋ไปจนเบบี๋ไว้ในอ้อมกอดเลยจ๊ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังคร๊า~บ
:pig4:
-
^
^
^
จิ้มพ่อคุณทูนหัวรีบน
:z1: เบบี๋เอาเหยื่ยมาส่ง 1 คน :oo1:
คิดถึงเบบี๋กลับมาด่วนมาก
คิดถึงใจจะขาดแล้ว :serius2:
-
:m17:
เหยื่ออารมณ์คนนี้ยินดีพลีแล้วด้วยร่างกายและจิตใจครับ
และถ้าหากเปลี่ยนความคิดถึงเป็นน้ำได้
ตอนนี้น้ำคงใกล้ท่วมโลกแล้วนะครับน้องเบบี๋ของพี่เซน
:pig4:
-
:m17:
เหยื่ออารมณ์คนนี้ยินดีพลีแล้วด้วยร่างกายและจิตใจครับ
และถ้าหากเปลี่ยนความคิดถึงเป็นน้ำได้
ตอนนี้น้ำคงใกล้ท่วมโลกแล้วนะครับน้องเบบี๋ของพี่เซน
:pig4:
:m16: นายเซนม่อกะทั้งเบบี๋ของเค้าเลยเหรอ
ชีวิตนี้ไม่โสภาแล้วหรืออย่างไร o18
เบบี๋นะของเค้า เค้าเฝ้ารัก เฝ้าหลง จะมาชุบมือเปิบเหรอ :3125:
-
-
"ชิ~~":a14:
-
:m12:มีงอนนะเนี่ย น่ารักอย่างนี้เดี๋ยวจับบีบก้นให้ช้ำเลยทีเดียว
น้องเบบี๋ครับพี่ขอพาตัวเด็กน้อยไปอบรมก่อนนะครับ
เดี๋ยวมาดันกระทู้ให้ใหม่
:pig4:
-
"ชิ~~":a14:
อย่าไปหลงคารม พี่เซนเหมือนซิน น้า
ซินอุตส่าตาสว่างแล้วววว!!!~
-
:a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:
-
เป้เข็ม เย่ๆๆๆๆๆ :mc4:
หนุกอ่ะ ชอบ ๆๆๆๆๆ
-
.... :L2: HAPPY NEW YEAR! :L2: ......
ถึงจะช้าแต่จริงใจนะค่ะ มะไหร่กลับอ่ะ คิดถึงน้า
-
มารอด้วยคนค่ะ o18
-
อึ๊บ..อึ๊บ...(ดันไว้เด๋วตก)
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
รอด้วยคนนะ :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2:
-
Happy New Year
[/b][/size][/color]
-
:a11: :a3:
:bye2:
-
ไม่มีอารายยยย..
แค่คิดถึงเบบี๋..
:o8:
-
:m22:
น้องเบบี๋ยังไม่มา
:pig4:
-
มารอคนกลับบ้าน o18
-
:กอด1:
-
. . ..เบบี๋จ๋า เที่ยวจนลืมพวกเราเลยเหรอเนี้ย . . .. . :z10:
-
:z12: คิดถึงจ้าเบบี้
-
เบบี้จ้า...รักน่าจ้า
-
:z13: :z13: :z13:
เข้ามา จิ้มรอ เบบี้
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รออ่า :monkeysad:
-
ตอนที่118 เครียด
ผมกับไอ้ตาร์กลับจากบ้านที่ต่างจังหวัดมาได้หลายเดือนแล้ว(เร็วป่ะ=อยากรีบจบ)ก็ยังใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม แต่ว่าไอ้ห่าตาร์ปีนี้งานเยอะมาก จนผมเซ็ง วันๆมีแต่โปรเจค แต่ก็สงสารมันเหมือนกันครับ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ ได้ข่าวว่ามันก็มีปัญหาด้วย ผมก็อยากจะช่วยนะครับแต่มันคงเป็นปัญหาเรื่องเรียนและก็เรื่องส่วนตัวเราก็ไม่อยากจะยุ่ง
ตอนนี้ผมก็ยุ่งๆเหมือนกันครับ ไม่ค่อยมีเวลา เพราะต้องทำคะแนนน่าดูเหมือนกัน ปีสองแล้วนิ
“ข้าวๆ..มีข่าวมาติดหน้าบอร์ดอะไปดูสิ..”แชมเปน เพื่อนในคณะผมเองครับ สาวสวยเซ็กซี่ที่ผมชอบส่งตาหวานให้คุณเธอบ่อยๆ บอกได้เลยครับ ว่าถ้าไม่มีไอ้ตาร์ ผมจะจีบให้ติดให้ได้ เปนเป็นสาวแบบตาเซ็กซี่มากๆอะครับ ผมชอบมาก ตัวเล็กๆ แต่งตัวเปรี้ยวๆ แต่จริงๆแล้วออกห้าวๆ นิสัยบางทีก็ขี้อาย และปัจจุบันก็ยังไม่มีใครจีบเธอติดสักคน ผมชอบเล่นแซวกับเปนบ่อยๆ เปนก่อนเล่นตอบด้วยนะครับ เพราะรู้ว่าผมแค่เล่นๆ ส่วนเพื่อนๆผมจะรู้ดีว่าเปนเป็นสาวในดวงใจ มันก็จะคอยแซวว่าเด็กไอ้ข้าวมันอย่าไปยุ่ง
“เรื่องนั้นหรอ”ผมหันไปถาม เพราะกำลังพิมพ์งานอยู่ครับ
“ใช่...มีประเทศที่ข้าวอยากไปด้วยนะ”เปนบอก
“อืม..ขอบใจนะ..น่ารักแบบนี้ไม่ให้ข้าวรักได้ไง”ผมยิ้มให้ แชมเปนยิ้มหน้าบาน พี่แชมเปนดุอย่างกับเสือครับ เพื่อนๆผมบอกมา พี่มันชื่อสไปท์ ชื่อคล้ายๆหมาเลยนะครับผมว่า
“เดี๋ยวกรูมานะมึง”ผมบอกไอ้นิล ที่นั่งอยู่กับไอ้เอ็ม แล้วลุกขึ้นเดินไป บอร์ดหน้าตึกคณะ ผมจะมาเดินอยู่หน้าบอร์ดนี่บ่อยๆ หาข่าวสารมากมาย หลายๆเรื่องจะติดไว้ ถ้าผมมีเวลาก็จะมาอ่านอย่างละเอียดแบบเก็บทุกเม็ด วันนี้ข่าวที่จะมาดูก็เกี่ยวกับการศึกษาของผมเองนั้นแหละครับ ผมเดินไปดูบอร์ดประจำ เกี่ยวกับการศึกษาต่อต่างประเทศ
“มีด้วยแฮะ.ติดแล้ว”ผมพูดกับตัวเอง เมื่อเห็นรายงานข่าวเกี่ยวกับเรื่องไปศึกษาต่อต่างประเทศ ทั้งอเมริกา อังกฤษ ออสเตเรีย เนเธอแลนด์ เยอรมนี รัสเซีย ญี่ปุ่น อินเดีย จีน
ผมหยิบกระดาษกับปากกาออกมาจดรายละเอียด เพราะขี้เกียจะเข้าไปดูในเวปอีกครั้งและอีกอย่างเดี๋ยวไอ้ตาร์เห็น เพราะผมไม่ชอบดูครับ มันเขียนค่อนข้างวุ่นวานซับซ้อน เกลียดเลยก็ว่าได้ ผมจดทุกอย่าง ทั้งเรื่องการยื่นเอกสาร เกรดที่ต้องทำให้ได้ ตั้งแต่สามจุดห้าศูนย์ขึ้นไป ภาษาอังกฤษเกรดก็ต้องดี ใช่สิ ต่างประเทศนิ ไม่ใช่ที่ไทย
ผมยืนจดอยู่นาน อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก นี่ยังไม่ได้เป็นการตัดสินใจสำหรับผม แต่มันก็แค่คิดดูเฉยๆ ว่าจะไปดีหรือไม่ดี เรื่องนี้ยังไม่ได้ถามไอ้ตาร์เลยด้วยซ้ำ มันคงโกรธหน้าดู ถ้าผมไปบอกทีหลัง ก็เห็นมันงานยุ่งๆ ไปบอกตอนนี้ได้เดี๋ยวเครียดงานการไม่ทำอีกไงครับ ผมก็ปรึกษาเรื่องนี่กับพี่เจ้าแล้ว พี่เจ้าก็บอกว่าไปก็ดี จบมาเครดิตดีกว่า ที่จริงพี่เจ้าจะให้ผมไปเรียนต่อต่างประเทศตั้งแต่ขึ้นมหาลัยแล้วแหละ แต่ผมยังไม่พร้อมรบ แล้วก็ยังอยากติดมหาวิทยาลัยในดวงใจด้วย แต่ตอนนี้ก็ยืนพอได้แล้ว ก็อยากจะลองดูบ้าง ถ้าได้ไปครั้งนี้ ก็เรียนต่ออีกแค่สามปีเอง เพราะมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ มันติดต่ออยู่กับทางมหาลัยในต่างประเทศที่กำหนดไว้ ผมเพิ่งมาคิดได้ไม่นานนี้ ดีน่ะที่ตอนปีหนึ่งผมทำคะแนนออกมาได้ดีมากพอสมควร เลยไม่ทำให้ผมต้องเครียดเท่าไหร่ ดังนั้นถ้าผมจะไป ปีนี้ผมก็ต้องทำให้ได้สามจุดศูนย์ห้าอีกครั้ง คะแนนที่ยื่นได้แค่นั้น ค่าเล่าเรียนจ่ายเองหมด เพราะมันไม่ใช่การสอบชิงทุน แต่มันเป็นการโอนย้ายไปเรียนต่างประเทศเท่านั้นแหละครับ ทำไมผมไม่อยากสอบชิงทุนนะหรอ หลายๆคนบอกให้ผมไปสอบ คือ ผมขี้เกียจ ใช่ผมขี้เกียจที่พอเรียนจบแล้วจะต้องมานั่งใช้ทุนตามกำหนด หรือไม่ก็ต้องเอาเงินไปจ่ายให้หมดทุน เลยบอกพี่เจ้าไว้ก่อนเนิ่นๆแล้วว่า ถ้ายื่นคะแนนแล้วติดก็จะอาจจะไป ค่าเล่าเรียนทั้งหมดจ่ายเอง พี่ว่าไง พี่เจ้าก็ตามใจ ตัดสินใจให้ดีแล้วค่อยบอกพ่อแม่
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล แล้วก็ไอ้ทศนั่งอยู่
“เปนไปไหน”ผมถามมันเมื่อมาถึง
“มาถึงก็ถามหาเลยนะมึง..เอาทำเมียเลยดิ”ไอ้เอ็มหันมากัด
“ถ้ากรูไม่มีไอ้ตาร์กรูเอาไปแล้ว..น่ารักขนาดนั้นกรูไม่เก็บไว้ดูเล่นแบบนี้หรอกเว้ย”ผมพูดบอก เสียงจริงจัง เพราะกรูคิดจริงๆไงครับ ตั้งแต่เกิดมา ชอบผู้หญิงมาก็เยอะ มีแชมเปนนี่แหละครับที่ทำให้ผมรู้สึกว่า ถ้าได้คบจริงๆ จะไม่คบทีเล่นทีจริงแบบผู้หญิงคนอื่นๆแน่ แต่ก็สายไปครับ สายไปแล้ว
“เดี๋ยวกรูจะบอกเฮีย”ไอ้นิลมันพูดบอก
“อย่านะมึง..ถ้ามึงบอกกรูก็บอกน้องนุ่นแฟนมึงแน่ว่ามึงมีกิ๊ก”ผมบอกไอ้นิล น้องนุ่น แฟนที่เพิ่งคบกันไม่นานครับ
“เออๆ..สัด..แล้วเป็นไง”ไอ้นิลถาม ไอ้พวกนี้มันรู้แล้วแหละครับ เพราะว่าผมปรึกษามันแล้ว แต่ยังไม่ให้มันบอกไอ้ตาร์
“ก็ยื่นสมัครวันจันทร์หน้า..พร้อมกับรายละเอียดทั้งหมด..”ผมพูดลอยๆ คิดไปไหนก็ไม่รู้ครับ เหมือนยังไม่รู้ว่าเอาไงกับชีวิต
“แล้วเฮียว่าไง”ไอ้เอ็มถาม
“มันยังไม่รู้เรื่อง”ผมบอก
“ทำไมมึงไม่บอกเฮียวะ”ไอ้ทศถามอีก
“ก็กรูยังไม่พร้อม กรูอาจจะไม่ไปก็ได้นะเว้ย.คิดดูก่อน”ผมบอกมัน
“แล้วถ้าจะไปจะไปไหน”ไอ้ทศถามอีก
“อังกฤษ..ที่จริงประเทศที่กรูอยากไปมาที่สุดนะเนเธอแลนด์ แต่แค่อยากไปเที่ยวแล้วอีกอย่างคณะเราไม่มีที่เนเธอแลนด์ด้วยวะ”ผมบอกมัน ตาก็ลอยมองไปที่ถนนของมหาลัย
“เอาแน่หรอวะ”ไอ้ทศถาม เสียงมันเป็นห่วงๆไงไม่รู้ครับ
“ไม่แน่ใจวะ...”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวมีเรียนแล้ว..ไม่ใช่มานั่งคิดเรื่องนี้ละมึงเดี๋ยวเกรดไม่ถึงอย่างหาว่ากรูไม่เตือน”ไอ้ทศบอก
“เออ..ห่านี่”ผมบอกมัน
แล้วผมก็เข้าไปนั่งเรียน เวลาเรียนก็เรียนซะก่อน ก่อนที่จะไม่ได้เรียน
พอออกมานอกห้องเรียน ผมนั่งรอไอ้ตาร์ที่ใต้ตึก เพราะว่าวันนี้ไอ้ตาร์มันมารับครับ มันเอามอไซด์ไอ้เวสป้าสีเขียวเอามาขับที่นี่แล้ว มันบอกถ้ามีบ้านที่นี่จะซื้อมอไซด์ไว้ขับสักสี่ห้าคัน เออ สงสัยพ่อมันผลิตน้ำมันทำอย่างกับตัวเองมีหลายมือหลายขา
“พี่เจ้า...”ผมนั่งรอไปก็เบื่อๆเลยโทรหาพี่เจ้า
“ว่าไงครับ”พี่เจ้าพูดเสียงยังอ่อนโยนเหมือนเดิม
“ตกลงข้าวไปดีมั้ยอะ”ผมถามไปงั้นแหละครับ เพื่อเอาความแน่ใจ ที่จริงอยากไปนะ อยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ ไม่รู้ว่าจะมาแล้วต้องแข่งกับใครบ้าง คนเก่งเยอะแยะ แต่ว่าอยากให้ดีกรีมันดีกว่า เค้าเห็นสถาบันที่จบแล้วมันก็มองของเราก่อนคนอื่น แต่อีกใจก็ไม่อยากทิ้งไอ้ตาร์ไป ไม่ใช่ไม่เชื่อใจ แต่ว่าเป็นห่วง แล้วไม่รู้จะอยู่ได้มั้ยเนี้ย ถ้าไปเนี้ย คิดถึงมันแล้วอยู่ไม่ไหวกลับมาทำไงละครับ
“แล้วแต่สิครับ..อนาคตตัวเอง ต้องตัดสินใจด้วยตัวเองครับ”พี่เจ้าพูด ผมเงียบเพราะต้องใช้ความคิด
“พี่เจ้าไปกับข้าวนะ”ผมบอก คิดได้ไงวะกรู
“หึ..อย่างอแงสิครับ”พี่เจ้าพูด
“นะ.ต่อป.โทไง.”ผมบอก
“ไปพร้อมกับไอ้ตังสิครับ..บอกให้มันไปปีหน้าเลย”พี่เจ้าพูดบอก เออ พี่ตังเค้าจะไปเรียนต่อนะครับ จำได้รึเปล่า แต่ผมก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้พี่ตังฟัง
“แต่ข้าวอยากไปกับพี่เจ้ามากกว่า”ผมพูดบอก
“อย่าดื้อสิครับ..พี่ต้องทำงานนะครับ เดี๋ยวพี่ไปเรียนต่อแน่ๆไม่ต้องกลัว..หาเงินเลี้ยงน้องก่อน”พี่เจ้าพูดติดตลก เพราะผมชอบบอกให้พี่เจ้าโอนเงินเข้าบัญชีทั้งๆที่ไม่ได้มีอะไรต้องใช้นะครับ
“งะ..”ผมบอก
“ตัดสินใจเองครับ ถ้าจะไปต้องแน่วแน่ว่าจะไปและจะทำให้ได้..หรือว่าจะอยู่นี่ก็ได้ ที่เรียนมันไม่สำคัญหรอครับข้าว เรียนที่ไหนก็ประสบความสำเร็จทั้งนั้นถ้ามีความพยายาม น้องพี่เก่งจะตายใครๆเค้าก็รู้”พี่เจ้าพูดปลอบ
“อืม..แต่ข้าวห่วงอะ”ผมพูด เหมือนคนจะไปตายครับ เข้าใจตอนนี้เลยครับ ว่าคนตอนก่อนตาย เค้าถึงบอกว่าอย่างห่วงอะไร อย่างห่วงอะไร ให้ไปสบาย นี่กรูจะไปไม่สบายเพราะกรูห่วงเนี้ยแหละ
“อย่าห่วงเลยครับ.ทุกคนเค้าก็รอความสำเร็จของข้าวพี่เชื่อแบบนั้น”พี่เจ้าพูดบอก
“ข้าวครับ..เดี๋ยวพี่ต้องเข้าประชุมแล้วไปก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่โทรหานะ.”พี่เจ้าพูดบอก
“ครับ..คิดถึงนะครับ.”ผมบอก
“ครับเหมือนกันครับ”พี่เจ้าพูดก่อนที่จะวางไป ว่างอีกแล้วกรู
ผมนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อย ถ้าบอกไอ้ตาร์ตอนนี้มันจะพูดว่าอะไรบ้างนะ นึกถึงก็มาพอดีครับ รถมอไซด์เวสป้าสีเขียวอ่อน ที่ถูกทำสีใหม่อีกครั้ง ตกแต่งใหม่หมด มันคร่อมอยู่บนรถแล้วยิ้มมาให้ผม ผมหยิบหนังสือแล้วเดินลงไปหามัน
“เรียนเป็นไงเหนื่อยมั้ย”มันถาม
“ก็ดี..”ผมตอบมันแล้วยิ้มให้น้อยๆ
“ไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ”ไอ้ตาร์มันถาม สายตาหลายๆคู่จับจ้อง บางคนก็รู้แล้วว่าผมคบกัน บางคนก็ไม่รู้และสงสัย บางคนชอบที่ผมคบด้วยกัน บางคนเกลียดผม บางคนเกลียดไอ้ตาร์ บางคนชอบผม บางคนชอบไอ้ตาร์มันก็ผสมปนเปกันไปครับ
“เอาดิ..อยากกินอะไรละ”ผมถามมัน
“กินตะเองอะ”มันตอบแล้วยิ้ม ทำปากจู๋ใส่ผม
“เค้าก็อยากให้ตะเองกินตีนเค้าอะ..ทำไมตะเองเล่นไม่รู้สถานที่เลยวะ”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้มันแบบโหดๆ
“ก็เค้าอยากหวานอะ”มันทำหน้างอนๆ
“เออๆ.แดกไอติมมั้ยอยากหวาน”ผมพูดบอก
“วันนี้กินถ้วยเดียวกันนะ”มันยิ้มระรื่นให้ผม เพราะผมไม่เคยยอมกินถ้วยเดียวกันเลยครับ แม่ง หวานเวอร์อะ ทำไม่ได้ ผมจะสั่งของผมกับของมันต่างหากตลอด แค่ผู้ชายมากินไอติมด้วยกันนี่ก็แปลกละ ไหนจะเค้กเอย ของหวานต่างๆนาๆที่ผมสองคนชอบกินแล้วต้องนั่งกินด้วยกันเกือบทุกวัน
“บอกกี่ครั้งแล้ว ขี้เกียจจะพูดแล้วเนี้ย”ผมพูดเหนื่อยๆ
“อะไรอะ..”มันพูดแล้วหน้างอ
“เป่ายิ้งฉุบ”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“ไม่เอาน่าตาร์”ผมบอกมัน
“เป่ายิ้งฉุบ.ทำไมไม่กล้าหรอ..อ่อนวะ”มันพูดบอกแล้วทำหน้าทำตา
“เออกรูไม่กล้า”ผมบอกมันแล้วยืนเท้าเอว
“โห.ไรวะยุไม่ขึ้นเลย..”มันบ่น
“นะนะ..เป่ายิ้งฉุบ..เอางี้ถ้าพี่ชนะข้าวต้องกินไอติมถ้วยเดียวกับพี่ ถ้าข้าวนะชนะอยากได้อะไรบอกเลย”มันพูดบอก ผมก็นึก เอาไงดีวะ เป่าดีไม่เป่าดี กรูมีสิทธิ์ลุ้นนะโว้ย คืนนี้จะได้ให้มันนั่งเทียนให้ซะหน่อย ฮ่าๆๆ แม่ง อ้อนมาหลายคืนแล้ว ไม่ทำให้สักที
“คิดไรเลวๆอีกอะ”มันพูดบอก
“อะไร..”ผมหันไปหามัน นี่มันแสดงออกทางสีหน้าขนาดนั้นเลยหรอวะ
“รู้หรอกน่า..เอาไม่เอา”มันพูด
“เออ..สามครั้งรู้ผลใครสองก่อนชนะ”ผมบอกมัน แล้วเตรียมตั้งกาด คนมองไปมองมาก็ไม่สนแล้วครับ เค้าท่าจะว่าไอ้พวกนี้บ้า ไอ้นี่ก็รุ่นพี่ปีสี่ ไอ้นี่ก็น้องปีสอง คนละคณะด้วยเสื้อช๊อฟทั้งคู่เด่นเป็นสง่าเลยไงครับ
“ยิ้งฉุบ”ไอ้ตาร์ทำเสียงประกอบ
“พี่ชนะ..”มันยิ้มกรุ่มกริ่ม
“เออๆ...”ผมบอกปัดๆ
“ยิ้งฉุบ”ไอ้ตาร์มันพูด
“กรูชนะ”ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้บ้าง
“ฉุบฉูฉุบ.”อันนี้สามรอบครับ
“เย้......พี่ชนะโลด..ใสสะอาดนะครับที่รัก..ป่ะนั่งๆ”มันพูดด้วยอาการดีใจสุดๆ ผมนี่สิหน้าเป็นตูด
“เมื่อกี้มึงออกช้า”ผมพูดแล้วหยิบหมวกกันน๊อกจากมือมัน
“อะไร..แพ้แล้วอย่าพานดิ”มันพูดบอก
“อะไรไม่ได้พานก็มันจริงนี่หว่า”ผมบอกมัน แล้วนั่งซ้อนท้าย
พอมันสตาร์ทรถจะออกเท่านั้นเองครับ
“น้องข้าวววววววววววววว”เสียงใครวะ ผมกับไอ้ตาร์หันไปตามเสียงเลยครับ พี่ผู้หญิงเป็นกลุ่มๆที่นั่งอยู่ตรงไม้หินอ่อน โบกไม้โบกมือให้ผม ก็รู้แค่ว่าเป็นดาวคณะผม แล้วอีกอย่าง พวกพี่เค้าก็ชอบมาเรียกชื่อผม ถามว่ากินไรยังอะไรแบบนี้ ผมว่าพี่เค้าก็คงรู้นะครับว่าผมกับไอ้ตาร์เป็นแฟนกัน หรือว่าเค้าชอบอีกหว่าชอบทั้งผมกับไอ้ตาร์อะ ปกติก็เป็นไอดอลกลุ่มชาวเกย์ไปแล้วอะครับพวกผมอะ
“บ้ายบายครับ”ผมก็แรดจริงครับ โบกมือตอบ พวกพี่เค้าก็วี๊ดว้ายกันใหญ่
“เค้าทำอย่างกับกรูเป็นดาราแนะ”ผมพูดบอกไอ้ตาร์ระหว่างจะไปร้านไอติม
“ก็แฟนพี่น่ารักอะ”มันพูดแล้วหันมายิ้มให้ในกระจก
“นี่มึงจะหันกระจกมาทางหน้ากรูทำไมวะ..กระจกเค้ามีไว้ให้มองรถคันหลัง”ผมบอกมัน
“อ่าว..ก็พี่อยากมองแฟนพี่อะ..ผิดไง”มันหันมาบอกแล้วยักคิ้วให้
“กวนตีนละ..ถ้ารถชนขึ้นมาทำไงวะ..หันกลับไปเลย”ผมบอกมัน
“เร็วๆ”ผมบอกอีก เพราะว่ามันไม่มีทีท่าจะขยับ
“รู้แล้วๆ..”มันพูดปัดๆแล้วขยับกระจกใหม่
พอถึงร้านมันก็ระริกระรี้เดินนำหน้าผมไปเลยครับ
“รับอะไรดีค่ะพี่ตาร์พี่ข้าว”น้องพนักงานเสริฟของร้าน ร้านนี้เป็นร้านไอศกรีม ของหวาน เค้กต่างๆ พร้อมกับอาหารฝรั่งก็มีมาก แต่ก็อร่อย ราคาก็ไม่ได้แพงหูฉี่ ผมกับไอ้ตาร์จันทร์ถึงศุกร์นี่มาเกือบทุกวันครับ เสาร์อาทิตย์นี่มาไม่หยุด จนเจ้าของร้าน และพนังงานในร้านจำได้หมด ยิ่งบางทีเปิดตอนเช้าคนไม่ค่อยเยอะ ผมกับไอ้ตาร์ก็จะไปนั่งกินอาหารเช้ากันถ้าไม่อยากทำ
“เอานี่เลยครับ ถ้วยใหญ่เลยนะ”ไอ้ตาร์มันชี้ไปที่เมนู มันชื่ออะไรผมก็จำไม่ได้ แต่มันเป็นถ้วยที่ไอ้ตาร์มันต้องการกินมานานแล้วครับ ต้องการมาก แต่ผมไม่ยอม มันเลยต้องกินถ้วยเล็กไปคนเดียวครับ
“ถ้วยใหญ่เลยหรอค่ะ”พนังงาน ก็ชื่อน้องปัดทำหน้างงๆ เพราะเค้ารู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกันนะสิครับแล้วไอ้ตาร์มันชอบอ้อนขอไอ้ถ้วยนี้เวลาอยู่ต่อหน้าพนักงาน เผื่อที่ผมจะใจอ่อน แต่ฝันไปเหอะ ไม่ใจอ่อนหรอก ถ้าวันนี้กรูไม่เป่ายิ้งฉุบแพ้เมิงอะ
“ครับ..”ไอ้ตาร์ยิ้มภูมิใจ ผมเลยเตะขามันเข้าให้หนึ่งที
“แล้วพี่ข้าวรับอะไรดีค่ะวันนี้”น้องปัดถาม
“พี่ขอสตอร์เบอร์รี่มิ้วเชคกับช๊อกโกแลตเค้กแฟนตาซีแล้วกันครับ”ผมบอก
“แค่นี้แหละครับ”ไอ้ตาร์ยิ้มให้
“พี่ขอน้ำเปล่าก่อนนะครับปัด”ผมบอก
“ได้ค่ะ..”น้องปัดพูดก่อนที่จะเดินไปสั่งออร์เดอร์
“ยิ้มห่าไรนักหนา”ผมถามมัน หน้างอๆ
“หึหึหึ..”แม่งปล่อยมันไปครับ นั่งหัวเราะไม่หยุด เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวผมยิ้ม ผมนึกในใจ ถ้ากรูบอกเรื่องนั้นไปตอนนี้ หน้ามึงจะเป็นงี้อยู่มั้ยวะ อยากรู้จริงๆครับ คิดไปคิดมา จนทุกอย่างมาเสิรฟพร้อมกัน
“พี่ลืมอะปัด..เพิ่มวิบปิ้งครีมกับเยลลี่ด้วยครับ..ขอโทษที”ไอ้ตาร์รีบพูด เพราะว่าไม่ว่าผมสั่งกี่รอบผมต้องสั่งเพิ่มนะครับ มันจะรู้วาผมชอบกินมาก มากถึงมากที่สุด บางทีซื้อกลับมากินที่บ้าน เอามากรอกปากกินเล่นไปวันๆ ฮ่าๆๆ
“ได้ค่ะไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”น้องปัดพูดแล้วเอาไปเติมให้ ไอ้ตาร์หันมาเกาหัวให้ผม ผมดันจานเค้กไว้ตรงกลาง มันหยิบช้อนแล้วกิน ยิ้มไปกินไป มีความสุขจังนะมึงเผลาๆบ้างก็ได้ อยากจะบอกมันจริงๆครับ
พอทุกอย่างลงตัว มันก็ดันถ้วยไอติมไว้ตรงกลาง แล้วยิ้ม
“เออๆ..กรูรู้แล้ว”ผมบอกมัน แล้วหยิบช้อน ตักวิบปิ้งครีมเข้าปาก
“พอใจยัง”ผมคาบช้อนไปด้วยแล้วพูด
“มากๆ..”มันบอก ผมหันไปมองรอบตัว มีคนมองกรูอยู่ป่าววะ มีอีกครับ โต๊ะนักเรียนม.ปลาย สี่คนนั่งยิ้มมองพวกผม พอผมหันไปก็หันกลับแล้วหัวเราะแก้เก้อ สาดมากครับ ไอ้เด็กพวกนี้นิ
พอนั่งกินกันเสร็จ ใช้เวลานานมากครับ เพราะกินไปคุยเรื่องนู้ไป เรื่องนี้ไปเรื่อยๆแหละครับ บางคนมาก่อนลุกไปก่อนพวกผมก็มี แต่ผมไม่สนใจ กรูสนิทกับเจ้าของร้านแล้วเฟ้ย นั่งต่อไปครับ เหมือนไม่มีที่ไป
“โปรเจ็คไปถึงไหนแล้วละ”ผมถามมัน
“มีปัญหานิดหน่อย”มันพูดบอก
“เรื่องอะไร”ผมถาม แล้วมองที่ถ้วยไอศกรีม
“เพื่อน”มันพูดสั้นๆ ใช่ครับ เพื่อนที่ทำด้วยกันไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทกันมักจะมีปัญหาอยู่ร่ำไป
“ทำไมไม่ได้ปี้มันรึไง”ผมถาม มันเงยหน้ามายิ้มให้ อยากให้มันยิ้มนะครับ เพราะเมื่อกี้มันทำหน้าเครียด
“มันไม่ยอมมาช่วยทำโปรเจ็คชิ้นใหม่ บอกยังไงก็ไม่มาทำ มันจะให้พี่กับไอ้เกิร์กทำกันสองคน มันไม่ยอมรับโทรศัพท์ด้วย”มันพูดบอก แล้วตักไอศกรีมเข้าปาก
“แล้วมึงจะเอาไง”ผมถาม
“ก็พี่ไปบอกอาจารย์แล้วว่าเรื่องเป็นแบบนี้ แต่อาจารย์ทำอะไรไม่ได้บอกว่ามันเป็นปัญหาของคุณ”ไอ้ตาร์ทำหน้าเครียด แล้วเอนหลังพิง
“นั่นก็หมายถึงถ้าโปรเจ็คออกมาดี มันก็จะได้ดีด้วยซะงั้น”ผมบอกมัน
“อืม..ทั้งๆที่เงินก็ไม่ยอมจ่ายอะไรก็ไม่ยอมทำ..”มันพูดเหนื่อยๆ
“ใจเย็นๆก่อนมึงค่อยๆคิด”ผมบอก
“พี่ไปถามเพื่อนคนอื่นๆที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันมันมา..บอกว่ามันเป็นแบบนี้บ่อยๆ แล้วตอนนี้มันก็มีปัญหาเรื่องเงินกับทางบ้านด้วย พี่ก็ไม่ได้ถามมันเพราะมันดูจะไม่แคร์ซะมากกว่า”ไอ้ตาร์บอก
“ถ้าโปรเจคอันนี้เสร็จไม่ทัน ไม่ได้รับปริญญากับเพื่อนๆแน่เลย”ไอ้ตาร์ทำหน้าเศร้า
“เอางี้มั้ย..”ผมบอก ไอ้ตาร์เงยหน้ามามอง
“ถ้าจะคิดในแง่ดี..มึงก็ทำไปกับพี่เกิร์กสองคน ไม่ต้องสนใจอะไร ทำงานให้ออกมาดีที่สุด..มันจะได้ดีไปด้วยก็ช่างมัน ถือว่าทำเอาบุญ”ผมบอก
“ถ้างานมันออกมาดี มันก็ดีกับตัวมึงด้วย..คนมันไม่อยากทำก็ปล่อยมันไป..เราจะไปฉุดมันให้ทำได้ยังไง”ผมพูดบอก
“ก็จริง..”มันตอบแค่นั้น
“อะ..แดกซะ”ผมตักเยลลี่แล้วยื่นให้มันที่นั่งพิงพนักเก้าอี้อยู่ เห็นมันเศร้าอะครับ ไม่ชอบเท่าไหร่แฮะ
“เร็วๆ..กรูอายคนเค้า..สัดนี่”ผมบอก ไม่รู้ว่าหน้าตัวเองแดงรึเปล่า เพราะไอ้โต๊ะผู้หญิงม.ปลายแม่งก็มองผมกับไอ้ตาร์ไม่หยุด ไอ้ตาร์ยิ้มหน้าบาน ก่อนที่จะกินเยลลี่เข้าปากไปครับ
“รีบกินจะได้ไปซื้อของแล้วกลับกัน”ผมบอกมัน วันนี้เป็นวันจันทร์นะครับ มีโปรแกรมต้องไปซื้ออาหารเข้าบ้านทุกอาทิตย์
“ครับ..”ไอ้ตาร์ตอบ
ก่อนที่จะกินกันหมด แล้วพากันออกไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า
...
กลับมาถึงบ้านแล้วค่ะ วันนี้เหนื่อยมากอ่า แล้วก็เล่นเนตไม่ได้แต่เช้า เพิ่งเล่นได้เมื่อกี้เอง :jul3:
สวัสดีปีใหม่อีกครั้งนะค่ะ เพื่อนๆคนมีความสุขแล้วก็สบายดีนะ :really2:
เบบี้ก็สบายดี กว่าจะมาลงได้แทบตาย อยากมาลงแทบแย่ ที่ไปพักผ่อน เขียนได้แค่ห้าตอนเอง น้อยมากมายนิ :z3:
เดี๋ยวรอกระแสก่อนว่าเบบี้กลับมาแล้ว ใครเข้ามาเม้นเยอะบ้าง เดี๋ยวเค้างอนนะ เม้นน้อยอะ :z10:
ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันปีใหม่นะค่ะ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกประการ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง และขอให้รักเบบี้กันเยอะๆเน้อ :3123: :L2: :L1:
คิคิ
ไปแระค่ะ
คิดถึงทุกๆคนเลย
รักมากมาย
บับบายจ้า
:mc4: :mc4:
-
^
^
^
:z13:
-------คุณดิท------
อร๊ายๆๆๆ ยินดีต้อนรับจ้า
คิดถึงมากมายเลยเบบี้
คิดถึงตาร์ของเจ๊รด้วย คิถึงข้าวด้วยคิดถึงทุกคนเลย(คิดถึงๆๆ)
ว๊ากกกกกกกกก....เดี๋ยวตาร์ก็กลายเป้นหมาเหงาหรอกแบบนั้น
จะได้ไปมั้ยนั้นอยู่ติดกันขนาดนั้น
โหยยยยยยยยเดี๋ยวเหนี่ยวเปนเลยนี้เห็นแล้วเงียบๆไว้สิบอกข้าวทำไม
ฮ่าๆๆๆๆ....แต่ว่ามันก็ดีต่ออนาคตจริงนั้นแหละแต่ว่าเขาไม่อยากให้ข้าวห่างจากตาร์เน๊
เอาตาร์ไปด้วยถ้าแบบนั้น( o13)
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
พี่เจ้าออกด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หัวใจเต้นแรงเลยพออ่านเจอพี่เจ้าคิดถึงพี่เจ้ามากมาย
เห็นข้าวอ้อนแล้วอยากอ้อนพี่เจ้ามั้ง
พี่เจ้าเรามาคู่กันเถอะแสนดีไปไหนรักตายเลยแบบนี้
สุดยอดของความอบอุ่นเลย พูดเพราะด้วยชอบบบบบบบ
ไปกินไอติมด้วยกันด้วยอิจฉาน้องๆที่นั่งมองแล้วพนักงานเสริ์ฟในร้านมากกกกกก
ได้เห็นฉากหวีดๆด้วยกีสสสสส
ป้อนกันน่าร๊ากไปม่ายยยยยยยยยยย
เรื่องแบบนี้ก็เจอเหมือนกันนะเรื่องเพื่อนไม่ทำงานเนี้ย
แต่ว่าด้วยความที่ยังก็เพื่อนล่ะนะก็ต้องยอมทำเองพูดอะไรไม่ได้อยู่ดี
ถือว่าทำบุญอย่างที่ข้าวว่านั้นแหละถึงมันไม่แฟร์แต่ทั้งหมดมันก็ได้เราอยู่ดีล่ะเน๊าะ
ถึงจะหนักแต่ก็ต้องทำเข้าใจตาร์เลยนะ
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แค่กลับมาก็ดีใจแล้วเบบี้เรื่องต่อเรื่องค่อยเป็นค่อยไปก็ได้
มากอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
ส่งแรงใจ จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :o8:
-
ว้าววว มาต่อแล้ว ดีใจๆ
-
^
^
:z13:
ข้าวไม่บอกตาร์จะดีหรือ ?
ยินดีต้อนรับกลับค่ะ :mc4:
-
หายไปนานเลยนะคะ เที่ยวสนุกไหม ? o18
ยินดีต้อนรับกลับมามานะคะ :pig2: :pig2:
-
โห น่าติดตามครับ ยาวมาก
ตามอ่าน จะได้โต้รุ่งมั้ยน้า.....
o13 บวกหนึ่งเป็นกะลังจาย
-
ยาวมากมายเลยตอนนี้
ดีใจค้าบที่กลับมาแล้ว
+1 ให้ต้อนรับการกลับมา
o13 o13
-
ถ้าบอกไปแล้วต้าร์จะโกรธไหมเนี่ย...
><...
+1 ให้คนแต่งคร่าาาา
-
สู้ๆๆจร้า o13
-
กลับมาแล้วเหรอ
[/b]
-
...น้องเบบี้ กลับมาแล้วก้ลงเรื่องเลย..น่ารักจริงๆๆ..
..มันส่อเค้าปัญหาไหมเนี่ย..ต้าร์ต้องโกรธแน่ๆๆๆ
ตอนนี้กำลังมีความสุขอยู่ดีๆๆๆ แล้วข้าวจะไปจริงๆๆเหรอ
มาช่วยกันเม้นเยอะๆๆน้องเบบี้จะได้ลงตอนต่อไปเร็วๆๆ :L2:
-
เย้ๆๆ
เบบี้ กลับมาแล้ววววววววววววววววววว
+1 ต้อนรับการกลับมาด้วยจ้าาาาา
----------------
ข้าวอ่ะ เอาอีกแล้ว
จะบอกต้าร์เมื่อไหร่เนี่ย
เดี๋ยวก็มีปัญหากันอีก
-
มาต่อแย้ววว
:mc4:
-
55555555555555
กลับมาแล้ววววว เย้ๆๆๆ
รีบๆมาต่อนะครับบ
ตอนจบจาเปงไงเน้อ อย่าเสียน้ำตาเลยนะ ขอแบบซึ้งๆ ตรึงใจ emotional โอเคนะครับ น้องบี๋น่ารัก
o13
-
เย้
ดีใจที่เบบี้กลับมาแล้ว
หวังว่าไปเที่ยวกลับมาคราวนี้คงมีอะไรใหม่ๆ มาเขียนเรื่องบ้างนะคับ
+1 พร้อม :กอด1:
-
:mc3:
ดีใจจ้า เบบี้กลับมาแล้ว
มาต่อเรื่องยาวได้ใจมั่กๆๆๆ
+1 ไปเลยค่ะคุณน้อง
แต่มันใกล้จบแล้วจริงเหรอ
คุณน้องอย่าทำให้คุณพี่ใจหวั่นไหวสิคะ ต้าร์กะข้าวจะต้องไกลกันด้วยเหรอ
โอ้วววว ม่ายนะ อย่านะ :monkeysad:
-
o13 กลับมาแล้วดีใจจัง
เด่ยวไปอ่านก่อนนะ
-
กลับมาแว้วว
^V^
-
โชคดีจังที่แวะมาดู ต่อละก็ค้างอ่ะ มีแวว จะสงสารเฮียตาร์ :o12:
อย่าใจร้ายกะเฮียตาร์น๊า :monkeysad:
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆกลับมาแล้ว
-
เวลคัมโฮมค่ะ เบบี้
ไม่อยากให้ข้าวไปค่ะ สงสารต้าร์
-
กลับมาแล้ว
เหนื่อยมากมั้ย มา พี่นวดให้
:z13:
เสร็จแล้วก็
:man1:
-
กลับแล้วเหรอเบบี้ กำลังคิดถึงอยู่เลยว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ ดี ๆๆ กลับมาแล้วก้อพักเยอะ ๆ นะ ที่นู่นมันคงหนาวแต่ที่นี่มันเริ่มร้อน ปรับสภาพร่างกายได้แล้วเหรอ ปรับเวลาได้ยางอะ
อ้อ ๆ เด๋วไปอ่านก่อนนะเด๋วมาเม้นท์ให้ พอดีเห็นมาต่อแล้วเรยรีบมาโพสท์ก่อน :o8: เด๋วมา ๆๆ นะจ๊ะ :จุ๊บๆ:
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจคนสวย :laugh:
ป.ล.2 ไปอ่านกลับมาแร้ว เบบี้ก้อยังเขียนดีเหมือนเดิม แต่รู้สึกว่ากลิ่นไอความเป็นเบบี้มันเปลี่ยนไปอะ ไม่ใช่ว่าดีหรือไม่ดีนะ มันเป็นแค่การเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยเท่านั้นเอง สู้ต่อไปเบบี้จัง ( :laugh: )
-
กลับมาแล้ว เบบี๋ ของฝากๆ ไหนของฝากเค้าอ่ะ
:z2: :z2: :z2:
-
สงสารตาร์ จะไปทำไมเมืองนอกแฟนน่ารักขนาดนี้น้องข้าว :serius2:
-
จบเรื่อข้าวต้าร์ ก็อย่าลืมต่อแสบปานนะเบบี้ o18
-
:กอด1: ต้อนรับกลับบ้านค่ะ
บอกต้าร์ไปเหอะข้าว
สงสารต้าร์อะ
-
เย้ กลับมาแย้วววววววววววว
ข้าวอ่ะ ,, รีบๆบอกต้าร์เลยยยยยย
เดี๋ยวงานเข้าชุดใหญ่
เห่อ ๆ ๆๆ ๆๆ
แต่ยังไงๆ ต้าร์ก้คงไม่ยอมปล่อยให้ข้าวไปคนเดียวหรอกมั้งงงง
งานนี้มีตามไปด้วยแน่ๆๆๆ
:laugh:
ป.ล. พี่เจ้า ,, ได้อีกอ่ะ ได้อีกกกกก แฟมิลี่แมนสุดๆ ชอบบบบบบ :impress2:
-
กลับมาเเล้ววว
วู้ ๆๆ
คืนสู่รังเดิมเเล้ววว
มาต่อไวๆๆ น๊าค้าบบ
เปนกำลังใจไห้
-
เย้ กลับมาแล้ว รอตั้งนานแนะ
ยังไงๆก็เป็นกำลังใจให้นะคราบ อิๆ
-
:call: He's back
-
ดีใจคร๊าบที่เบบี้ กลับมาแล้ว :mc2: :mc3: :mc3:
:bye2:
-
:mc4: เบบี้กลับมาแล้วววว
แต่เปิดเรื่องมาตาร์จะน้ำตาเช็ดหัวเข่าอีกรึป่าวเนี่ย :z3:
-
ยินดี ดีใจที่กลับมานะ
หวังว่าทุกอย่างคงเรียบร้อยดีเน๊อะ เอาทิ้งไว้ปี 2008 เน้อ
2009 มีแต่เรื่องดีๆๆเข้ามาจ้า
-
บอกๆพี่เขาไปเหอะเดี้ยวมีงอลกันอีกอ่ะ :L2:
-
หวัดดีค้าบ เบบี้ ปีใหม่ไปเที่ยวไหนมาบ้างคับเนี่ย
ได้อ่านตอนใหม่แล้ว ดีใจ ๆ อิอิ แต่ว่าจะมาแนวเศร้าป่ะเนี่ย เหอ ๆ มะดีนะค้าบบบ
แล้วก็อย่าจบเร็วนะ ช่วงนี้ นักเขียนเริ่มจบเรื่องของตัวเองกันเยอะจัง ฮือ ๆๆ ใจหายง่ะ
งัยก็อัพต่อไว ๆ นะค้าบ ^^
สุขสันต์วันปีใหม่ค้าบผม ;)
-
:z13:
-
. . .. .กลับมาแย้วว วว ว ว :z13: ขอหน่อยค่า คิดว่าลืม สยามเมืองยิ้มซะแระ . . .. .
. .. .ดีใจค่ะ ที่กลับมา . .. . o13
-
ในที่สุดดดดดดดดดด ก็มาต่อแล้ววววววววววววววว
มาบ่อยๆๆน่ะค่ะ
-
เย้....เบบี้มาแว้วววววววววววววววว :oni1:
หวัดดีปีใหม่ด้วยน้า
รีเควสท์ตอนน้องปานกะแสบอ่ะ ได้ป่าวววววว
-
ตอนที่119 ความไม่ลับ
“ไอ้เกิร์กมึงว่าเราใช้แบบนี้ดีมั้ยวะ”เสียงไอ้ตาร์ถามพี่เกิร์ก ตอนนี้พี่เกิร์กมาอยู่ที่คอนโดผมนะครับ มาทำงานกับไอ้ตาร์ เสาร์อาทิตย์ ที่จริงมันมีหลายงานอยู่ แต่เห็นว่ามันอยากให้งานนี้ออกมาดีที่สุด
“อืม..ก็ดี..แต่กรูว่าลองเปลี่ยนแล้วผสมผสานแบบใหม่ดูมั้ยวะ”พี่เกิร์กพูด ตอนนี้ผมนั่งสูบบุหรี่อยู่นอกระเบียงนะครับ ผมจะไปนอน ก็ไม่ให้ไป บอกให้นั่งเฝ้าหน่อย เออดี นั่งเฝ้าแล้วไม่รู้ว่างานมันจะออกมาดีมั้ย
และแล้วบทสนทนาก็มีต่อไปอย่างต่อเนื่องครับ ผมนั่งมองวิวนอกห้องไปเรื่อยๆ
“เฮ้ออออออออ”ถอนหายใจยาวออกมา เบื่อวะ ชีวิตกรูมีไรตื่นเต้นกว่านี้หน่อยได้ปะวะ
ตื้ด ๆ ๆ ๆ
“ว่าไงวะ.”ผมรับโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัว ไอ้แสบมันโทรมาครับ
“อยู่ไหนวะ”ไอ้แสบถาม
“ห้องกรูดิ”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวกรูไปหา..”มันพูดบอก
“มาไม”ผมถามมัน ก็อยากรู้ไง ว่ามาทำไม
“อ่าวไอ้นี่กรูไปหาไม่ได้เลย..”ไอ้แสบพูดบอก
“เหงาKยหรอมึง”ผมพูดขำๆ
“สัด..เดี๋ยวเจอกัน”ไอ้แสบมันด่าแล้วก็วางไป
“คุยกับใครครับ”อยู่ๆมันก็เดินมาถาม
“ไอ้แสบ”ผมบอก แบบเซ็งๆ
“ไปเที่ยวกันมั้ย”มันพูด
“งานไม่เสร็จอย่าเสือกหาเรื่องใส่ตัว”ผมบอกมัน
“ก็พี่เห็นข้าวเซ็งๆอะ”มันบอก
“ป่าว..กรูก็เป็นงี้ของกรูแหละ..คิดไรมากวะ”ผมบอก
“งั้นเดี๋ยวทำกับข้าวให้กินนะ”มันพูด มึงจะเอาใจไรกรูนักหนาวะ บางทีเริ่มรำคาญแล้วครับ
“อืม..”ผมตอบปัดๆ
“เอาอะไรครับ..”มันถาม
“สปาเก็ตตี้ปลากระป๋องอะมึงทำได้มั้ย”ผมพูดประชดมันครับ
“ได้ครับ..”ไอ้สาด กรูจะให้มึงจุก ไม่ได้ให้กรูจุก ผมก็แม่ง นั่งหน้าแตกดิ มันบอกทำได้
“รอแป๊บนะครับ.”มันคิดว่าผมไม่ได้พูดประชดมันมั้งครับเมื่อกี้ แต่ก็เอาเหอะ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำออกมาแบบไหน
แล้วมันก็หายตัวไปเลยครับ
“ขอแก้เครียดให้พี่สักมวนได้มั้ยครับ”พี่เกิร์กเดินยิ้มมาหาผมที่ระเบียง
“ได้ครับ.”.ผมยื่นซองบุหรี่ให้ พร้อมกับจุดไฟให้พี่แก
พี่เกิร์กหน้าตาออกไปแนวฝรั่งลูกครึ่งมากๆอะครับ สงสัยจะเป็นลูกครึ่ง
“งานเป็นไงครับพี่”ผมถาม
“ก็แย่วะพี่ว่า”พี่เกิร์กพูด
“เอาหน่าพี่..เดี๋ยวก็ดี”ผมบอก
“ไอ้ตาร์มันเก่งมากเลยนะน้อง..มีแต่คนอยากอยู่กับมัน.พี่ก็ดีใจนะที่ได้อยู่กับคนมีความรับผิดชอบแบบมัน..แต่ตอนนี้งานเข้ามาเยอะมากเกิน มันก็ดูเครียดๆ”พี่เกิร์กบอก
“ครับ..”ผมพูด
“ตอนนี้แข่งกันมาก..หัวหมุนไปหมด..ไอ้เหี้ยลูกกลอกนั้นก็แม่งกวนตีนพี่จะยำตีนหลายรอบแล้วไอ้ตาร์ห้ามไว้”พี่เกิร์กเล่า
“ใครวะพี่ลูกกลอก”ผมถามงงๆ
“ก็ไอ้คนที่อยู่กลุ่มเดียวกับพี่กับไอ้ตาร์ไง ไอ้เหี้ยพริก แม่งกวนส้นตีนชิบหาย เจอหน้าเป็นทำหน้ากวนตีนเหมือนแม่งไม่สนอะไรเลย”พี่เกิร์กบอก
“เอาเลยมั้ยพี่”ผมพูดไปด้วยความอาฆาตแทนไอ้ตาร์
“ไอ้ตาร์รู้แม่งตายเป็นเขียดพอดี..”พี่เกิร์กทำหน้าหวาดๆ
“ทำไมอะ.”ผมถาม
“ก็ไอ้ตาร์มันไม่อยากให้มีเรื่องกัน..มันบอกว่าเฉยๆมันอยากทำอะไรก็ปล่อยไป..กรูทำคนเดียวได้ ถ้ามึงจะไม่ช่วยกรูอีกคน”พี่เกิร์กบอก
“พี่ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่เหมือนกัน..ไอ้นั้นเห็นแก่ตัวจะตาย ไอ้ตาร์ไม่หมันไส้บ้างรึไงวะ”พี่เกิร์กพูดโมโหๆ
“หึ...งั้นก็ปล่อยมันไปเหอะพี่”ผมยิ้มบอก
“คุยไรกันอะ..”อยู่ดีๆมันก็เดินโผล่หัวออกมาครับ
“ก็เรื่อยๆ”ผมบอก
“ทำไมเสร็จแล้วหรอ..”ผมถามมัน
“ยังครับ ต้มเส้นอยู่.แล้วก็เตรียมเครื่องปรุงเสร็จแล้ว”ไอ้ตาร์มันยิ้มบอก
“ทำให้แดกได้ด้วยละมึง.ถ้ากรูท้องเสียขึ้นมานะมึงโดน”ผมบอกมัน
“คราบ..วันนี้มวนที่เท่าไหร่แล้ว”ไอ้ตาร์มันเปลี่ยนเรื่อง
“สอง..”ผมบอก เพราะผมต้องสูบเป็นเวลา ตามที่ไอ้ตาร์มันเป็นห่วง ผมก็อยากทำให้ได้นะครับ ลดๆ บ้าง บางวันก็มวนเดียว ไม่ก็ไม่สูบ เครียดก็เยอะหน่อย แอบมัน แต่ก็ไม่บ่อยนัก
“พอได้แล้วนะครับ”มันพูดบอก ทุกการสนทนาอยู่ในสายตาของพี่เกิร์กที่ยิ้มๆ
“ไอ้โหดอย่างมึงหวานเป็นด้วยหรอวะ”พี่เกิร์กพูด ไอ้ตาร์หันไปค้อน
“เออ..กับเฉพาะคนนี้เท่านั้นเว้ย”ไอ้ตาร์ตะโกนบอก แล้วเดินไปเลยครับ พี่เกิร์กยิ้มให้ผมจนผมเขินหน้าแดงไปกันครับ
“สาวในคณะติดตรึมๆ”พี่เกิร์กพูดลอยๆ ทำหน้าลอยชายไปมา
“อะไรพี่..”ผมพูดขำๆ
“ป้าว..ก็แค่พูดลอยๆ..”พี่เกิร์กพูดบอก ทำเอาผมต้องขำออกมากับท่าทางพี่แกที่จะแกล้งผมกับไอ้ตาร์
ติ๊งต๊อง
“กรูเปิดเอง”ผมบอก เพราะว่ารู้ว่าต้องเป็นไอ้แสบครับ
“ดีเฮีย.”ไอ้แสบเดินเข้าห้องผมได้มันหันไปเห็นไอ้ตาร์ที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องครัว มันก็ยกมือไหว้
“กองไว้ตรงนั้นแหละ”ไอ้ตาร์มันตอบกวนกลับ
“ไรว้า..”ไอ้แสบทำท่าทะลึ่ง
“มาไม.”ผมถามมันอีกครั้ง
“แดกของฟรี.เงินหมด”ไอ้แสบพูด
“เอาไปทำเหี้ยไรหมดวะ”ผมถามมัน
“แดกเหล้า.ปี้หญิง”มันพูด
“แดกเหล้านี่กรูพอเข้าใจ แต่ปี้หญิงนี่แน่หรอวะ”ผมถามมันแล้วมองหน้าแบบจับผิด
“เอามาดีๆ.”ผมพูดซ้ำ เพราะว่ามันยักคิ้วให้
“ป่าวปี้.พูดเล่นนะครับ”มันบอก แล้วยกมือไหว้
“ดีมากไอ้น้อง..เดี๋ยวเลือดหัวน้องก็ออกหรอก”ผมตบไหล่มัน
“เออนี่มึง..นี่พี่เกิร์กเพื่อนไอ้ตาร์มัน”ผมแนะนำพี่เกิร์กให้ไอ้แสบรู้จัก
“ดีครับพี่..”ไอ้แสบยกมือไหว้ก่อนที่จะหยิบบุหรี่ไปดูดบ้าง ควันคลุ้งเชียว แต่ในห้องนอนนี่ไม่ได้เลยนะครับ ไอ้ตาร์มันไม่ยอมให้สูบในห้องนอนแล้ว
ผมนั่งคุยกับไอ้แสบ แล้วก็พี่เกิร์กไป ได้กลิ่นหอมๆลอยออกมาจากในครัว และไม่เกินสิบห้านาที มันก็มาครับ
“เสร็จแล้วครับ”ไอ้ตาร์เดินยิ้มหน้าบานมาเลยครับ
มันใส่ชุดกันเปื้อนลายตุ๊กตาหมีที่ผมเลือก แล้วก็จานใบใหญ่ที่ผมเลือกอีกนั้นแหละ ผมชอบใหญ่ๆนะครับ พอทำออกมาแล้วมันดูน่ากินดีครับ
“โหอะไรวะ..จานเดียว”พี่เกิร์กกับไอ้แสบพูดพร้อมกัน
“ให้แฟนกรูกินก่อนดิวะ..พวกมึงที่หลัง”ไอ้ตาร์พูด แล้ววางจานไว้ตรงหน้า มันก็ทำออกมาได้นะครับ ฮ่าๆๆ แต่ก็ดูสวยแล้วก็น่ารักดีมันช่างแต่งจริงๆครับ
“ใส่อะไรไปบ้างวะ..กรูต้องกินยาก่อนป่าววะเนี้ย”ผมยิ้มให้มัน
“อะไรอะ..ออกจะอร่อยพี่ลองชิมแล้วเหอะ”ไอ้ตาร์พูดบอก ผมหยิบซ่อมแล้วหมุนเส้นแล้วนำมันเข้าปาก
อร่อยดีเหมือนกันวะ ทำได้เนอะคนเรา ออก เปรี้ยวๆหวานๆเค็มรสปลากระป๋องนิดๆ มันใส่แครอทกับหอมหัวใหญ่ไป แล้วก็ปลาหมึกกับกุ้งด้วย มันก็คิดได้ครับ
“เป็นไง”มันทำหน้าตื่นเต้นอย่างกับผมเป็นกรรมการ
“อร่อยดี..”ผมบอกมัน
“เออพอแล้วมึงไม่ต้องปราบปลื้มมาก ไปตักมาให้กรูด้วยหิวจนจะแดกคนได้ทั้งตัวแล้ว”พี่เกิร์กบอก
“เออๆ..”ไอ้ตาร์พูดก่อนที่จะหายตัวเข้าครัวอีกครั้ง ออกมาอีกทีก็มานั่งกินกับพวกผม กินไปคุยไปครับ อากาศข้างนอกก็ดี หยุดคิดเรื่องเครียดๆก่อนก็ดีเหมือนกันครับ
....................และเวลาก็ผ่านไป....................
“เออไอ้ข้าวแล้วเรื่องเรียนต่อมึงละว่าไง”ไอ้แสบพูดไม่ได้คิดเลยไอ้เหี้ย ผมหน้าเหวอหันไปมองไอ้แสบแบบ มึงพูดทำไมวะ
“เรื่องอะไรหรอครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“เออ.....”ผมงง พอดีตกใจ นึกคำตอบไม่ถูก ไอ้แสบยังทำหน้างงได้อีก ไอ้เหี้ย
“ก็เรียนต่อที่นี่ไง..เรียนต่อ”ผมพูดปัดๆยิ้มๆแก้สถานการณ์
“ใช่เฮียเรียนต่อที่นี่”ไอ้แสบมันสมทบ
“ก็เรียนอยู่แล้ว..แล้วยังไง.เมื่อกี้ความหมายที่ไอ้แสบถามมันไม่น่าจะใช่คำตอบนี้นิครับ”ไอ้ตาร์เสือกฉลาดอีก
“พี่ก็ว่างั้น.”.นั่นครับพี่เกิร์กภาคสมทบ
“มีอะไรปิดบังอยู่รึป่าวครับ”ไอ้ตาร์มันเห็นผมทำหน้าแบบนึกคำพูดอยู่มั้งครับ แม่ง ไม่เคยมีครั้งไหนจับกรูไม่ได้บ้างเนี้ย
“ไม่มีอะไรหรอกมึง..คิดมาก”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวกรูเก็บจานให้นะ”ผมพูดบอก แล้วลุกจะเก็บจาน แล้วเก็บเดินเข้ามาในครัวเลยครับ
“ไหนบอกมาสิครับว่ามีเรื่องอะไร.”แล้วเสียงมันก็เดินเข้ามาใกล้ตัวผมที่กำลังเก็บจานไว้ในอ่างล้างจาน
“บอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีสิ..มึงอย่าเซ้าซี้ได้ป่ะ”ผมเอาอารมณ์โกรธเข้าว่าไว้ก่อนครับ มันจะได้ไม่ถามมาก
“ไม่จริงหรอกครับ..ร้อยวันพันปีไม่เคยเก็บจานเอง”มันพูดข้างหูผมที่หันหลังไม่ยอมหันหน้ามองมันอีก
“ไหนบอกมาสิครับ”มันพูดอีกครั้ง
“กรู...คือกรู....”ผมตะกุกตะกักที่จะพูดออกไป เพราะว่าคิดอยู่ว่าพูดดีหรือไม่พูดดีนะครับ
“อะไรครับ..”ไอ้ตาร์ถามอีกครั้ง
“กรูยังไม่พร้อม..เดี๋ยวกรูค่อยบอกวันหลังนะ”ผมบอกมัน แล้วเดินออกมาจากครัวทันที เพื่อที่มันจะได้ไม่เซ้าซี้อีกนะครับ
ผมเดินมานั่งตรงโซฟาเงียบๆคนเดียว ตามองโทรทัศน์แต่ในหัวสมองหาคำแก้ตัวว่าเอาไงดีหว่า หรือว่าจังหวะเป็นใจบอกมันไปเลยดีวะ
ไอ้ตาร์มันเดินไปที่ระเบียงแล้วสักพักพี่เกิร์กกับไอ้แสบก็ขอตัวกลับบ้าน ผมเริ่มตะหงิกๆแล้วครับ กลิ่นตุๆ
“พี่กลับก่อนนะครับข้าว..”พี่เกิร์กบอกผม
“ครับ.”ผมยกมือไหว้พี่แก
“ไปนะมึง.”ไอ้แสบบอก
“เออ”ผมตอบมัน ก่อนที่พี่เกิร์กกับไอ้แสบจะกลับไป ไอ้ตาร์มันเดินไปส่งหน้าประตู แล้วกลับมานั่งลงข้างๆผม
“ว่ามา..”มันพูดสั้นๆ แข็งด้วยอ่า ผมหันไปมองหน้ามันแล้วยิ้ม
“อะไรอะ.”ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้
“พูดมาครับว่ามีอะไรปิดบังพี่อยู่..”ไอ้ตาร์มันพูดหน้านิ่งเชียว
“อยากให้บอกจริงๆหรอ.”ผมพูดถามมันด้วยสีหน้าจริงจังบ้าง
“ครับ..อะไรที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับข้าวพี่ก็อยากรู้หมดนั้นแหละ..มีอะไรทำไมไม่บอกพี่ละครับ”มันพูดแล้วเอามือมาลูบหัวผมอย่างกับผมเป็นเด็กอย่างนั้นแหละ กรูโตแล้วเฟ้ย แต่ก็ชอบอ่า
“กรูอยากไปเรียนต่อที่อังกฤษ”ผมพูดออกไป เมื่อทุกอย่างนิ่งเงียบสักพัก มือไอ้ตาร์หยุดลูบหัวผมทันที ผมต้องหลบสายตามัน เพราะว่ากลัวมันโกรธที่ไม่บอกมันตั้งแต่แรก
“คิดไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่”มันถาม แล้วเอาศอกมันไปชันขาตัวเองไว้
“ตอนขึ้นปีสอง”ผมบอกไปตามความจริง
“แล้วทำไมไม่ปรึกษาพี่..คนอื่นรู้แต่พี่ไม่รู้”มันพูด สีหน้าเครียด มองไปทางโต๊ะกินข้าวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
“กรูเห็นมึงเหนื่อยๆเครียดๆกรูยังหาจังหวะบอกมึงไม่ได้”ผมบอกไปตามความจริงอีกนั้นแหละ
“ยังไงพี่ก็อยากรู้คนแรก”เห็นมั้ยครับว่ามันต้องน้อยใจแน่ๆอะที่มันไม่ได้รู้คนแรก
“กรูขอโทษ”ผมบอกมัน แล้วเอาแขนไปคล้องแขนมัน เอาหัวพิงไหล่มัน
“มึงว่าไง..กรูจะไปดีมั้ย”ผมถามันเบาๆ
“มันอนาคตของข้าวคิดว่าอะไรทำแล้วดีก็ทำไปเถอะครับ”มันพูดแต่ผมก็รู้อยู่ดีว่ามันคงหมายถึงว่าไม่อยากให้ไป
“ตาร์..กรูไม่ได้อยากทิ้งมึงไปเลยนะ..แต่กรูก็อยากไปเรียน.กรูอยากเรียนจริงๆ”ผมบอกมัน ถ้าเรื่องไอ้ตาร์เคลียร์ผมก็คงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงอีก
“ครับ..พี่รู้..”ไอ้ตาร์มันพูดนิ่งๆ ตามันก็ยังมองที่โต๊ะเหมือนเดิม
“ไปปีไหน.”มันถาม
“ปีหน้า.ถ้าตกลงก็เอาคะแนนไปยื่นพรุ่งนี้เลย.”ผมบอกมัน
“ไปเถอะครับ..พี่ไม่เป็นไรหรอก..พี่อยู่ได้.”มันพูดบอก
“ตาร์..อย่าพูดเหมือนกรูทิ้งมึงดิ..”ผมบอกมัน
“หึ..พี่อยู่ได้จริงๆไง.”มันพูดซ้ำ
“ขอโทษ..อย่าทำเสียงแบบนั้นดิวะ..”ผมรีบพูด แม่ง เหมือนมึงจะร้องไห้เลยอะ
ผมกอดเอวมันไว้แล้วเอาหน้าซบที่ไหล่มัน ผมจับหน้ามันมาจะจูบแต่มันดันหันหน้าหนี ผมรั้งไว้อีกครั้ง จนสามารถแตะปากไปจนได้ ผมจูบลงที่ปากมันแต่ไอ้ตาร์เหมือนไม่ยอมเผยปากออก
“ไม่ไปได้มั้ย..”อยูดีๆมันก็พูดขึ้น สีหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ ผมกลืนน้ำลายลงคอ ไม่รู้จะตอบมันว่ายังไงดี
“ตาร์....”ผมเรียกชื่อมันเบาๆ เพราะว่าน้ำตามันไหลออกมา
“ทำอย่างกับกรูจะไม่กลับมาหาแล้วงั้นแหละ..มึงคิดถึงกรูมึงก็บินไปหากรูดิ..”ผมพูดบอก แล้วพิงลงบนโซฟา จับตัวมันให้มาพิงที่อกผม
“พี่อยากอยู่กับข้าวตลอดเวลา”มันพูดบอก
“สามปีเอง..แป๊บเดียว.ตดไม่ทันหายเหม็นก็เจอหน้ากรูละ”ผมบอกมัน
“ไม่คิดถึงพี่หรอ.ไม่รักพี่แล้วรึไง”มันพูดขึ้น
“มึงอย่าพูดอย่างนี้..กรูไม่ชอบ.กรูเคยบอกมึงรึไงว่ากรูไม่คิดถึงมึง ไม่รักมึง..อยู่ใกล้ขนาดนี้ยังคิดถึงเลยเนี้ย”ผมพูดปลอบมัน ไอ้ตาร์เงียบลง ผมกับมันนั่งอยู่อย่างนั้นสักพัก
“งั้นก็ไปเถอะครับ..”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“มึง..กรูขอโทษนะที่ไม่ได้บอกมึงคนแรก..กรูไม่อยากให้มึงคิดมากจนไม่เป็นการทำงาน”ผมบอกมัน
“ครับ.พี่เข้าใจ”มันพูด หน้ามันก็ยังซบที่อกผม
“ขอโทษจริงๆนะ.”ผมพูดซ้ำอีกครั้ง ไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอเบาๆ ผมกับมันนั่งอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ว่าสุดท้ายก็ไปหลับที่เตียงกันสองคน ตื่นมาอีกทีหกโมงเย็นเข้าไปแล้วครับ ผมมองหน้าไอ้ตาร์ที่หลับอยู่
“ตาร์....ตาร์..หกโมงเย็นแล้วนะ”ผมเรียกมันเบาๆ พร้อมกับเขย่าตัว
“ตื่นได้แล้ว..”ผมบอกอีก
“อืมมม..”มันพลิกตัวมาบิดขี้เกียจ แล้วมองหน้าผม ผมยิ้มให้มัน
“ไปกินไอติมกันมั้ย..”ผมพูดบอก มันพยักหน้าให้ มันรู้นะครับว่าผมชอบกินไอติม แล้วมันจะไม่ยอมขัดผมเลยสักรอบ การกินไอติมตอนเย็น บางครั้งเหมือนเป็นกิจกรรมประจำวันไปแล้ว ที่จริงไอ้ตาร์มันก็ชอบด้วย ซึ่งไม่เคยบ่นว่าเบื่อเลย
แล้วผมก็ลุกไปล้างหน้าล้างตาก่อนที่จะไปหยิบกางเกงยีนส์มาใส่ ไอ้ตาร์มันก็แต่งตัว ก่อนที่จะออกไปกินไอติมพร้อมกับ เงียบทั้งคันรถ ทำไมมันเหมือนโกรธกันแบบนี้วะ ที่จริงก็คงไม่ได้โกรธหรอกครับ แต่ว่าคงคิดอะไรของมันอยู่ ผมก็ไม่อยากขัด
พอถึงร้าน ผมก็เป็นคนสั่งแหละครับ ดูมันเงียบๆ
“ตาร์...”ผมเรียกมัน ไอ้ตาร์หันมายิ้มให้ แต่ดูแล้วฝืนยิ้มมากกว่าครับ
“กรูยังไม่ได้ไปพรุ่งนี้สักหน่อย”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันหุบยิ้มลง แล้วทำหน้าเฉย ก้มหน้า
“ตาร์.....”ผมเรียกมันอีกครั้ง แต่มันไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาอีกครับ ผมลุกไปนั่งอยู่ข้างมัน แล้วจับมือมันไว้
“รักกรูมั้ย..”ผมถามมันเบาๆ ไอ้ตาร์ผงกหัว
“กรูก็รักมึง”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์เงยหน้ามามองหน้าผม
“กรูไม่มีคนอื่นหรอกน่าเชื่อกรูเหอะ..มึงนั่นแหละอย่ามีแล้วกัน”ผมบอกมัน แล้วยักคิ้วให้
“ป่าว..แต่มันใจหาย”ไอ้ตาร์พูด
“กรูก็บอกแล้วไง อีกตั้งปีหน้า.”ผมบอกมัน
“แล้วไม่อยู่รอรับปริญญาพี่หรอ”มันถาม หน้าเศร้าเป็นหมาหงอยเลยครับ
“ขอโทษ..”ผมบอกมันอีกครั้ง พร้อมใช้นิ้วโป้ง ลูบหลังมือมัน
“อืม...”ผมอืมเบาๆ แล้วก้มหน้าอีก
เอาไงละกรูทีนี้
“มึงอย่าทำอย่างนี้สิวะ..กรูไม่สบายใจเลย”ผมบอกมัน
“เห็นมั้ยพอกรูบอกมึงแล้วมึงเป็นอย่างนี้อะ กรูอยากจะบอกมั้ยละ”ผมพูด มันเงยหน้ามองผมหน้างออีกครับ งอได้อีก
“ไอศกรีมที่สั่งได้แล้วค่ะ.”แล้วน้องปัดก็มาเสริฟ
“วันนี้ทางเราได้เพิ่มวิปปิ้งครีมแบบไม่เสียเงินเพิ่มนะค่ะ..คุณนันท์เห็นว่ามีคนงอนกันแถวนี้เลยช่วยง้อ”น้องปัดพูดไปยิ้มไป ผมยิ้มให้ แล้วหันไปมองเจ้าของร้าน ที่ยืนอยู่ตรงเคาร์เตอร์คิดเงิน ผมก้มหัวให้ประมาณว่าขอบคุณ เจ้าของร้านนี่จะใจดีไปไหน
“แล้วช่วยบอกพี่อีกอย่างนึงได้รึป่าวครับปัด..ทำยังไงให้หายงอนอีกเนี้ย”ผมพูดถามน้องปัดแล้วยิ้ม เพราะไอ้คนข้างๆยังก้มหน้าไม่หยุด
“อันนี้เออ........คงขึ้นอยู่กับความสามารถส่วนตัวแล้วละค่ะ”น้องปัดบอก
“โห.ช่วยพี่ได้มากเลยครับ”ผมแซวน้องปัด
“ขอบคุณมากครับ”ผมบอก ก่อนที่น้องปัดจะเดินยิ้มๆไป
“ตาร์คราบ.กินนะเดี๋ยวละลายหรอก”ผมบอกมันแล้วก้มหน้าจะดูหน้ามัน กรูโต๊ะข้างๆก็มองกรูแบบไม่กลัวกรูอายเลย ชิหาย
“ตาร์....”ผมเรียกมันอีกครั้ง มันก็ยังไม่ยอมเงยหน้าอีก
“ตาร์.ครับ..”ผมเรียกซ้ำ
“ก็ได้.งั้นกรูก็ไม่กินเหมือนกัน”ผมบอกมัน แล้วเอนหลังตัวเองพิงเก้าอี้
สักพักไอ้ตาร์มันก็เงยหน้าขึ้น แล้วหยิบถ้วยไอศกรีมมาใกล้ๆ แล้วหยิบช้อนอีกอัน หันมาทางผมครับ ผมเลยหยิบมากิน นั่งข้างๆกัน กินถ้วยเดียวกัน ดีมากครับ คนไม่มองให้ถีบอะ
ผมตักเยลลี่ให้มัน แต่มันเขี่ยออกอีกครับ ดูมัน จะงอนไรกรูนิ ผมจำได้ว่าผมยังไม่ได้ทำอะไรให้มันน่างอนเลยนะครับ ผมเลยตักเยลลี่แล้วเอาไปจ่อที่ปากมัน มันจะกันหน้าหนีอีกครับ ผมเลยเอาหน้าไปใกล้ ไอ้ตาร์รีบถอยหน้าหนีตามสัญชาตญาณความอาย แล้วมันก็หน้าแดงครับ ทำเอาผมหลุดยิ้มออกมาเลย
“ข้าว..”มันขึ้นเสียงใส่ผม แล้วหันไปมองคนรอบข้างที่นั่งยิ้มกันอยู่ รวมทั้งพนักงานและเจ้าของร้านอีกเช่นกันครับ
“โอ๋ๆ...อย่างอนนะครับ...ไม่แกล้งแล้ว..อะ”ผมพูด แล้วเอาช้อนไปจ่อปากมัน
“ไม่กิน.”มันพูดห้วนๆแบบคนโกรธ
“กินนะ..”ผมเอาไปจ่อปากมันอีก
“ไม่..”มันบอก นี่มึงคิดว่ามึงเป็นสาวน้อยอายุสิบหกรึไง ที่จะทำแล้วน่ารักนะ แต่ก็น่ารักเหมือนกันนะผมว่า นานๆเห็นมันงอนแปลกๆ
“เดี๋ยวกรูเอาไปป้อนโต๊ะข้างๆเลยนิ.ดูดิเค้ามองกรูด้วยสงสัยจะสนใจกรูเหมือนกัน”ผมขู่มัน ไอ้ตาร์หันมาทำตาขวางก่อนที่จะรีบกินเยลลี่สีแดงเข้าไปในปาก ทำให้ผมยิ้มหน้าบานออกมา แต่มันหน้างอเป็นช้อนเลยครับ
...
มาต่อตอนเช้าๆ ไม่เช้าแล้วมั้ง แต่ว่าคนเขียนเพิ่งตื่นแล้วเพิ่งตรวจทานเสร็จเมื่อกี้ น้ำยังไม่ได้อาบเลยอะ ที่จริงเบบี้จะต่อตั้งกะเมื่อคืนแล้ว แล้วก็ตอบเม้นด้วย แต่ว่าก็โพสไม่ได้สักที ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกันอะ เลยเก็บไว้มาต่อตอนเช้า ซึ่งก็คืนสายๆหน่อย เช้าของเบ้บี้ละ o18 :laugh: o18
ขอบคุณสำหรับเม้นที่ต้อนรับการกลับมาของเบบี้ทุกคนนะค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ มีคนบอกว่าเบบี้มีกลิ่นอายการเขียนที่แปลกไป เบบี้ก็ว่างั้นอะค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงแปลกไป แปลกไปในทางทีดีหรือไม่ดีก็ไม่รู้อ่า เบบี้ก็รู้สึกเหมือนกันนะ :z1: :o12: :z1:
เมื่อวานให้พี่เจ้าออกนิดเดียว ทำเอาคนอ่านกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ เบบี้ก็ไม่รู้ว่าทำไมชอบพี่เจ้ากันนัก ตอนแรกเขียนพี่เจ้าออกมาให้เป็นพี่ชายธรรมดาที่แสนดีคนหนึ่ง :กอด1: แต่กลายเป็นว่าผลตอบรับเมื่อไหร่ที่พี่เจ้าออก ผู้คนกรี๊ดกร๊ากสลบเลย :serius2: เหอะๆ งงมากๆเลยนิ :jul3:
เรื่องคงยังไม่จบง่ายๆหรอกค่ะ ตอนแรกกะว่าให้จบเร็วๆ กลายเป็นว่าเบบี้เขียนพล๊อตเรื่องเสร็จ อ่าว ทำไมมันยาวจังวะ งงเลยไง คิดก็เหนื่อยเลยอะ ส่วนเรื่องตอนพิเศษจะมีแน่นอนไม่ต้องห่วง เบบี้แค่บอกว่าจะต่อตอนให้จบทีเดียว แล้วพอเรื่องจบ จะมีการชี้แจงแถลงไขกับบทของทุกคนว่าเป็นไปยังไง พร้อมกับตอนพิเศษที่รอคอย ทั้งปานแสบ เป้เข็ม ตาร์ข้าวตอนพิเศษอีกรอบก่อนจบอย่างแน่นอนค่ะ o13 o13
วันนี้ก็อิ่มหนำสำราญไปกับตอนนี้ก่อนนะค่ะ คนอ่านขอตัวไปอาบน้ำก่อน กินข้าวด้วย ไปละ :bye2: :bye2:
บับบาย
จุ๊บๆ :o8: :-[ :man1:
-
:z13: จิ้มเบบี๋ไว้ก่อนเป็นศิริมงคลกับชีวิต อิอิ
-
เบบี๋จ๋าแถวคู่พี่เจ้าอีกคนจิ
นะนะ เบบี๋นะ คนดีคนดี
ถือว่าเป็นโปรโมชั่นพิเศษ
ที่ให้คนอ่านรอนานนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1:
อยากจะกรี๊ดสลบในความอายอ๊ายอายของน้องตาร์ :jul3:
-
ทำไมเค้ายิ่งอ่าน ยิ่งสงสารตาร์
แล้วก็ไม่ชอบข้าวขึ้นทุกทีอ่ะ
ช่วยด้วยย...ข้าวอะทำดีกับตาร์เยอะๆหน่อย
เดี๋ยวยุให้ตาร์ทิ้งจริงๆ ซะเลย :m16:
เค้ามาถามว่าจะกินอะไร ก็รำคาญ
หึหึ..วันหลังไม่ต้องถามเลยตาร์ ปล่อยให้หิวตายไปเลย
วันนี้รักตาร์มากมาย...ข้าวก็ยังรักนะ...แต่..หมั่นไส้อ่ะ
แต่ที่แน่ๆ...รักคนแต่งเน้อ
+1 เป็นกำลังใจ :L2:
-
ทำไมต้าร์ไม่ตามไปเลยล่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดด
อ่านแล้วใจหายยยย
แต่ยังไงก็ชอบอ่ะ :mc4:
-
เห่อ ๆๆ ๆ
รู้สึกว่า ต้าร์เริ่มสาวแตก ไงไม่รู้
:laugh:
-
พี่ตาร์สาวแตก
กลัวจาพากานหนีไปอังกฤษจริงๆ เรยคู่นี้อ่า
มีเรื่องให้แยกจากบ่อยจริงเรย
ตาร์ไปอังกฤษด้วยเรยดีก่า
เรียนโท
-
ต้าร์กำลังเข้าสู่วัยทองหรือป่าว...
อารมณ์ปรวนแปร...
:เฮ้อ:
-
ถ้าวันนี้เม้นกันเยอะก่อนเวลา17 นาฬิกา จะมาต่ออีกรอบดีป่ะ เอิี๊กๆ :serius2: :man1: :impress2:
-
:เฮ้อ:...ยิ่งอ่าน ก้อยิ่งสงสารตาร์...ที่มารัก ข้าว... :เฮ้อ:
ข้าว เหมือนคนเห็นแก่ตัวเองที่สุด...ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองมาก....คิดอะไร ทำอะไร ไม่เคบมองถึงคนที่อยู่ข้างๆเลย...คิดได้ไงว่าถ้าไม่มีตาร์จะรักแชมเปน...เอาแต่ได้จิงๆ...
อยากให้พี่ตาร์ มีคนที่ดีกว่ามาตามรักตามหลง และทำทุกอย่างให้ด้วยความจิงใจโดยไม่คิดแย่งชิง อีกสะดีไหม ข้าวจะได้มองเห็นถึงตัวเองบ้างว่ารักตาร์ได้มากเท่าที่ตัวเองว่าหรือป่าว
จะหนีไปเรียน..แล้วคนอย่างข้าวจะมีหรือที่จะไม่ออกนอกลู่นอกทางไปกับแหม่มสาวๆ...
คิดแล้ว...หมั่นไส้ ข้าวมากที่สุดดดดดดดดดดด :beat: :beat:
poom_โอ๋ :กอด1:
-
โถ่ ตาร์ น่าสงสารจังเลยอะ เหมือนหมาถูกเจ้าของทิ้งเลย อิๆ อย่างอลนานละ
อืม เบบี้ ที่มีคนบอกว่างานเขียนเปลี่ยนไปอันนี้เห็นด้วยนะ
เหมือนอารมณ์ของเรื่องมันเริ่มเปลี่ยนไงมะรู้อะ
ยังไงๆก็ชอบเรื่องนี้ น๊า เพราะว่า หลงรัก ข้าว :impress2: :impress2: :impress2:
-
อ๊ากกก ใจหายเหมือนกันอะค้าบบบ
วู้ ๆๆๆๆ
ไม่อยากไห้ข้าวไปเลย อ่า...
สงสารต้าร์ *
-
เง้อ....มีใหม่ไปเลยดีไม๊ตาร์ ข้าวมานเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ :serius2:
-
จริงๆแล้วยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ
อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ
อยากให้ต้าร์ตามข้าวไปเรียนด้วย
ไม่อยากให้แยกกันอ่ะ
-
สงสารตาร์นะ
เป็นคนมั่นคงต่อความรักจริงๆ ทำทุกอย่างเพื่อข้าวได้
ข้าวเสียอีก นอกลู่นอกทางบ่อยๆ
อยากให้ไปด้วยกันนะ
ไม่อยากให้ตาร์เสียใจอีกแล้ว
-
:เฮ้อ: สงสารพี่ต้าร์ง่ะ ข้าวเอาแต่ใจจริงๆ
ถ้าอยากไปเรียนต่อ ทำไมไม่รอไปพร้อมพี่ต้าร์เลยง่ะ
แล้วไปคนเดียวนะน่าไว้ใจที่ไหน คนมันเคยมีประวัตินอกใจมาแล้ว
เด๋ว เชียร์พี่ต้าร์หาแฟนใหม่ดีกว่ามั้ง :m16:
-
ไม่รู้ทำไมอ่านตอนี้แล้วมันหวิวๆโหวงๆไงก้ไม่รู้อ่ะครับ :z3:
-
สงสารต้าร์ :o12:
หมั่นไส้ข้าวเอาแต่ใจ เราไม่ชอบ (ความคิดส่วนตัว) o22
-
มาแล้วววววววววว เยียมมม
ขออีกกกกกกกกกกก อิอิ
-
ไม่รู้ทำไมอ่านตอนี้แล้วมันหวิวๆโหวงๆไงก้ไม่รู้อ่ะครับ :z3:
เห็นด้วยเลยคับ
นึกว่าจะเป็นคนเดียวซ๊ะอีก
-
คิดถึงข้าวววว
-
ไปเรียนต่อด้วยกันเลย
ข้าวก้อรอต้าร์หน่อย
แล้วไปพร้อมกันเลย
-
ตอนที่120 อีก 5 วินาที
ผ่านมาหลายวัน วันๆไม่ทำอะไรนอกจากเรียน กับ เรียนครับ ผมยื่นเรื่องเรียบร้อยแล้ว ที่บ้านก็รู้เรื่องหมดแล้วแหละครับ พี่ตังจะสอบชิงทุนตอนเกือบสิ้นปีนี้ ผมก็หวังว่ามันจะได้ จะได้ไม่ต้องเสียเงินเยอะในการส่งผมและมันเล่าเรียน ผมกับไอ้ตาร์ยังปกติกันเหมือนเดิม มันก็ไม่ได้อะไรมาก ตอนนั้นคงแค่ยังรับไม่ได้นะครับ แต่ว่าพอมันรู้ผมก็อธิบายแล้วก็เข้าใจเรียบร้อยแล้ว โตแล้วก็น่าจะเข้าใจอะไรง่ายๆ เอิ้กๆ ไม่ค่อยเอาแต่ใจเลยกรู
“วันนี้ส่งงานไปชิ้นละ”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น หลังจากนัดกินข้าวกลางวันด้วยกันนะครับ ที่โรงอาหาร ปกติผมไม่ค่อยชอบมาเท่าไหร่ ถ้าหิวก็จะออกไปกินข้างนอกมากกว่า แต่ถ้าทนไม่ไหวจริงๆก็จะกินโรงอาหารของมหาลัย ส่วนมากจะทนมากกว่า ไม่อยากกินในนี้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันครับ มันบอกไม่ถูก ไม่ชอบคนเยอะๆเห็นแล้วกินไม่ลง
“อืม..ดีแล้ว..จะได้หมดๆไปทีละอย่าง”ผมบอกมัน
“เฮียยยยย...”เสียงไอ้ป๊อดดังมาแต่ไกล
“นี่ป๊อด..เบาๆหน่อยได้มั้ย.”แล้วเนตก็เอาหนังสือตีไอ้ป๊อดเบาๆ
“ไรอะเนต..”ไอ้ป๊อดรีบลูบแขนตัวเอง
“เฮีย..วันนี้นะ.คะแนนสอบออก แม่งได้โคตรดีอะ”มันพูดด้วยความภูมิใจให้รุ่นพี่ที่รักมันฟัง
“เออ..ก็ดีแล้วนี่หว่า”ไอ้ตาร์บอก
“งั้นไปฉลองกันมั้ยเฮีย”ไอ้ป๊อดบอกอีก
“เผลาๆบ้างนะเหล้าอะป๊อด”เนตปราม
“โห..เนตครับ.นิดหน่อยน่า.”ไอ้ป๊อดมันพูด ไอ้คู่นี้มันก็รักกันจริงแฮะ ผมมองเพื่อนรักของผม ที่มันชวนไอ้ตาร์คุยไม่หยุด กับอาการดีใจโลดของมันครับ ผมนั่งมองไอ้ตาร์ ที่ทั้งตบหัวไอ้ป๊อด ทั้งคุยเฮฮา มันเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมรู้จักรักอย่างแท้จริง ที่จริงผมไม่ดีพอสำหรับมันด้วยซ้ำ แล้วใครจะดีพอละครับ ไม่มีใครตอบได้หรอก เพราะดีกับดีมันก็คงจะล้นเกินไป ผมว่าขาดๆเกินๆอย่างผมกับมันก็น่าจะพากันไปรอด กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันเสียใจ กี่ครั้งที่มันก็ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเช่นกัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านมาด้วยดี ถ้าเป็นคนอื่นคงทนผมไม่ได้ไปแล้ว แต่ไอ้ตาร์มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของหลายๆคน แต่ผมไม่น่าใช่ เพราะถ้าไม่มีมันผมก็คงเจ้าชู้ไปเรื่อยๆไม่หยุด ผมยอมรับว่ามันหยุดผมได้จริงๆ ถึงผมจะนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ว่าคนเดียวในใจผมคือมัน ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่มีใครหยุดผมได้ด้วยซ้ำ ทำไงดีนะที่จะให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมต้องทำยังไง
“มีอะไรติดหน้าพี่หรอครับ.”มันหันมาถาม ทำเอาผมสะดุ้งจากความคิด
“อะไรคิดว่าคืนนี้เอาท่าไหนดีหรอวะ”ไอ้ป๊อดแซว
“ป๊อดทะลึ่ง”เนตว่าให้ ไอ้ป๊อดยืนยิ้ม ไอ้ตาร์ก็ยิ้ม
“เปล่า..”ผมบอกมัน แล้วกินข้าวต่อ
เย็นนั้นเรานัดกันไปกินข้าวที่ร้านอาหารแถวนั้นนะครับ มีดนตรีเล่นเบาๆตอนหัวค่ำ ก็น่านั่งดีครับ ผมเป็นคนเลือกเอง
“มีไรรึเปล่าวะ”ผมพูดถามไอ้ป๊อดที่นั่งสีหน้าเสียๆทั้งๆที่เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยครับ
“ปะ..เปล่า”มันพูดบอก
“เดี๋ยวไอ้แสบกับไอ้เป้ไอ้เข็มกำลังตามมานะ”ไอ้ป๊อดพูด
“อืม..”ผมแสดงการรับรู้แล้วหันไปจิบเหล้าแล้วมองนักร้องบนเวที
ไอ้ป๊อดกับเนตยังนั่งคุยกันอยู่เรื่อยๆ ผมกับไอ้ตาร์ก็นั่งกินไปคุยบ้างเป็นระยะๆ
สักพักพวกเพื่อนๆก็มากันครบ การนัดหมายแต่ละอาทิตย์นั้นมันเหมือนกับว่าความสัมพันธ์ของพวกเรายังคงอยู่ดังเดิม ถึงแม้ว่าแต่ละอาทิตย์ทุกคนจะยุ่งมากแค่ไหนก็ตาม ก็ต้องมีสักวันหนึ่งที่ได้มารวมตัวกัน แค่วันไหนก็เท่านั้นเองครับ
“คิดอะไรอยู่ครับ”ไอ้ตาร์มันถามผม ทำเอาผมสะดุ้งตัว
“เปล่าหรอก..ก็แค่คิดว่าดีแล้วที่เราได้เพื่อนดีๆแบบนี้”ผมพูดบอกมัน พร้อมกับยิ้มให้ภาพตรงหน้า ที่มันก็ไม่ได้สนใจผมกับไอ้ตาร์ที่นั่งคุยกันอย่างเงียบๆ
“เหมือนกันครับ.ดีใจที่ได้รู้จักข้าวเหมือนกันนะ”ไอ้ตาร์มันยิ้มให้
“ป่ะ..ห้องน้ำกัน”ผมทำท่าจะลุก ไอ้ตาร์มันเสือกยิ้มให้ แล้วทำท่าว่าจะลุกตาม
“กรูพูดเล่น..เว้นบ้างก็ได้”ผมบอกแล้วนั่งลงเหมือนเดิม
“กรูเกลียดไอ้เชี้ยนั่นชิบหาย”อยู่ดีๆไอ้เอ็มก็พูดขึ้นหลังจากที่มีคนเดินเข้ามาในร้าน ชุดนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเดียวกับผม จำได้คล้ายๆว่า มันอยู่คณะเดียวกับผมนี่น่า แต่ว่าคนละสาขาเท่านั้นเองครับ
“ทำไมวะ..”ไอ้ทศถาม
“ดูแม่ง.ขี้เก๊กชิบ.หล่อตายห่าละมันชื่อไอ้โดด ชื่อก็กวนตีนมึงว่าป่ะละ”ไอ้เอ็มมันพูดบอก โคตรอคติอะครับ 555+
“อ่าว..เค้าก็หล่อในแบบของเค้าไงมึง”ไอ้พี่ไม้พูดเสริม
“เหอะ.”ไอ้เอ็มทำเสียงหยิ่งๆใส่
“วันรับน้องวันแรกนะกรูยังจำได้อยู่เลย..แม่งมองเพื่อนกรูหัวจรดตีน.กรูเห็นนะโคตรหมันไส้ ถ้ามองกรูนะกรูจะสอยให้”ไอ้เอ็มมันพูดต่อ พร้อมกับกระดกเหล้า ย้อมใจ
“แล้วไม่สอยมันไปเลยละไอ้ปากดี”นั่นครับ ไอ้ทศ กัดกับไอ้เอ็มตลอดอะ
“อะไอ้เชี้ยทศ..ตัวๆกับกรูก่อนเลยมะ”ไอ้เอ็มพูดเล่นๆ
“ว้ายๆ..ไม่เอาหรอค่ะหนูกลัวพี่เอ็มจะตาย”ไอ้ทศทำท่าทาง ถ้าเอาเข้าจริงคนชนะเห็นๆนั้นก็คือไอ้ทศอยู่แล้วแหละครับ ไอ้ทศลูกมาเฟียนะครับ ก็ต้องถูกฝึกมาบ้างอะไรบ้าง แถมยังตัวโตอย่างกับปักควายอีก คงจะสู้มันได้หรอกครับ
“แม่งเหี้ยทศ เดี๋ยวกรูจะฟ้องพ่อมึงเชี่ยนี่กวนตีน”ไอ้เอ็มรู้ว่าเถียงกับไอ้ทศไม่ขึ้นครับ เลยต้องเอาพ่อมาอ้าง ผมเคยเจอพ่อไอ้ทศอยู่สองครั้ง ตอนไปบ้านไอ้ทศมัน ไปทำรายงานหนึ่งครั้ง ไปกินเหล้าอีกหนึ่งครั้ง
พ่อไอ้ทศดูใจดีมาก สุขุม แต่ดูแล้วน่ากลัวลึกๆครับ เป็นคนมีมาศมากๆ ดูแล้วเป็นคนดูเกรงขาม แต่ก็ดูใจดี ลูกน้องนี่เต็มบ้านเลยครับ พ่อมันก็ต้อนรับอย่างดี แม่ไอ้ทศมันเสียไปแล้ว เหลือแต่พ่อมัน ปู่กับย่า แล้วก็ยายของมันอีกคนที่อยู่บ้านเดียวกันหมด ลูกพี่ลูกน้องมันอีกสองสามคน ดูแล้วรักกันดี ไม่น่าจะเป็นครอบครัวใหญ่ได้ เพราะส่วนมากถ้าพวกมีเงินแบบนี้จะไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ หรือกรูดูโทรทัศน์มากไปหว่า คนที่จะสืบเชื้อสายต่อน่าจะเป็นไอ้ทศ เพราะว่าพ่อมันหวังไว้จะให้ดูแลกิจการงานของทางบ้านต่อ ไอ้ทศก็บอกว่ายังไงก็ได้ มันรับได้หมด ขอเรียนให้จบก่อนส่วนเรื่องอื่นหลังจบมันจะจัดการอีกที
“โอ๊ะ..สวยยยยยวะ”ไอ้แมนลากเสียงยาวหลังจากมีนักศึกษาหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน แล้วนั่งลงที่โต๊ะของไอ้ขี้เก๊กนั่น
“พอเลยมึง..พวกกรูมาพักผ่อนสมองไม่ต้องไปหลีใครเลยเดี๋ยวเป็นเรื่องอีกไอ้แมน”พี่ปองรีบบอกไอ้แมนที่ทำตาเยิ้มอย่างเห็นได้ชัดเมื่อมองไปที่สาวสวยคนนั้น
“โห.นิดหน่อยก็ไม่ได้”ไอ้แมนบ่น
“นิดหน่อยอะไรมึงละ..คราวก่อนก็นิดหน่อยแล้วเป็นไง”ผมบอกมัน คราวก่อนไปมองเมียชาวบ้านเค้าอย่างนี้แหละครับ เป็นเรื่องจนได้ครับ ผัวเค้าจะมาอัดถึงที่ ก็เล่นไปคลุกไปคลี ไปคลำของเมียชาวบ้านเค้าแบบไม่กลัวใคร ขนาดผัวเค้าจะเอาตีนมาประกบหน้าแล้วยังไปปากดีอีกครับ ก็กลายเป็นว่าวันนั้นก็มีเรื่องไปตามระเบียบ ขึ้นโรงพักกันเป็นทิวแถวครับ
“อะไรวะ..คนไม่มีเมียก็งี้แหละใครจะเหมือนพวกมึง”นั่นครับ ย้อนอีก
“เออเดี๋ยวจะเจอตีนพวกกรูนี่แหละมึง..หุบปากแล้วแดกห่าไปเลย”ผมบอกมัน
เรานั่งกินกันจนเกือบห้าทุ่มครึ่งก็ต้องแยกย้ายกันกลับ เพราะว่าพรุ่งนี้ก็มีเรียนต่อ เดี๋ยวจะเป็นการไม่ไปเรียนกันอีก นี่เป็นแค่การนัดกินข้าวกันปกติ ไม่ได้ไปสังสรรค์แต่อย่างใด ถ้าสังสรรค์คงไม่เลิกราง่ายแบบนี้หรอกใช่ป่ะครับ
..................................
“ตาร์..”ผมเรียกชื่อไอ้ตาร์หลังจากที่เราอาบน้ำกันเสร็จ แล้วมานอน ต่างคนเหมือนต่างคิดอะไรกันอยู่ แต่ดันไม่พูด ผมเลยทำลายบรรยากาศนั่นซะ
“ครับ”ไอ้ตาร์มันขานรับ
“มึงคิดว่าสิ่งสุดท้ายถ้าสมมุตอีกห้านาทีมึงจะตายมึงจะทำอะไรวะ”ผมพูดถาม แต่ตัวเองกลับใจเสีย เมื่อพูดถึงเรื่องตายๆเข้ามาเกี่ยวข้อง
“ถามทำไมครับ..ไม่ดีเลยรู้มั้ยคนโบราณเค้าถือกัน”ไอ้ตาร์พลิกตัวกลับมาหาผม ผมหันไปมองหน้ามัน พร้อมกับจ้องตากันและกัน
“ก็ไม่รู้สิ..แค่อยากรู้ว่าจะเหมือนกันรึเปล่า”ผมพูดบอก ไอ้ตาร์มันยิ้มออกมา
“ถ้าสมมุตอีกห้านาทีเท่านั้นที่เหลือ ตอนนี้พี่อยู่ตรงนี้ก็คงต้องขออยู่ตรงนี้แหละครับ กอดคนที่พี่รัก หอมคนที่พี่รัก จูบคนที่พี่รัก และบอกรักคนที่พี่รักจนหมดก้นบึ้งของหัวใจ”มันยิ้มให้ ผมรู้เลยครับว่ามันแกล้งผม
“เลี่ยนเหี้ยๆ”ผมบอกมัน แล้วยิ้ม
“แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว..ตายก็คงไม่ต้องกลัวอะไร”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“แล้วข้าวละ”มันถามกลับ
“ไม่รู้สิ..กรูเคยคิดหลายครั้งตั้งแต่เด็กๆแล้ว..กรูกลัวความเร็ว กรูกลัวความสูง..เวลาที่แต่ก่อนแม่กรูขับรถไวนะกรูจะร้องไห้ตลอด แต่พอนานๆไปกรูจะบอกกับตัวเองว่า..ถ้าวันนี้ไม่ตาย พรุ่งนี้ก็ต้องตาย ถ้าเกิดเดี๋ยวอีกห้าวินาทีกรูจะตาย กรูก็ต้องตาย กรูก็ยอมรับตลอดเวลาว่ากรูมีทุกวินาทีที่กรูต้องตาย..แต่มึงเชื่อป่ะกรูก็ยังไม่ตาย แต่พอกรูคิดแบบนั้นทีไรนะ..กรูรู้สึกลึกๆว่ากรูไม่มีทางตายหรอก มันแค่ความกลัวเท่านั้น”ผมบอกมัน ใช่ครับผมคิดอย่างนี้ตลอด แม่ผมเป็นคนขับรถเร็ว แต่ว่าพ่อผมขับรถช้า หลายๆครั้งที่ผมคิด แต่ว่าไม่ได้บอกใครเลย จนโตขึ้นมารู้ว่าตัวเองเป็นคนใจร้อน บอกกับตัวเองเสมอว่าเกิดมาครั้งเดียวตายครั้งเดียว เลยเลิกที่จะกลัว แต่ก็ไม่ได้ประมาท หลายครั้งหลายหนกับอาการคึกคะนองเวลาทะเลาะกับคนในบ้านแล้วขับรถออกไปด้วยความเร็วสูง พร้อมกับตะโกนอย่างกับคนบ้าเพื่อต้องการระบาย หลบรถคันแล้วคันเล่าแบบไม่เกรงกลัวอะไร จนบางทีมาคิดเลยว่าเวลานั้นน่าจะตายด้วยซ้ำ แต่กลับรอดแฮะ และรู้สึกสบายขึ้นมากๆอีกด้วยครับ
“แล้วทำไมถึงกลัวนักละครับทำไมต้องคิดแบบนั้น”ไอ้ตาร์มันถามอีก
“ไม่รู้อีกนั่นแหละ..ความกลัว มันมีอยู่ในตัวทุกคน กรูกลัว กรูก็พยายามหาสิ่งที่จะมากลบความกลัวเหล่านั้นของกรูให้หมดไป.จนมันเริ่มชิน”ผมบอก
“ถ้าสมมุตเวลานี้กรูต้องตายจริง..กรูก็คงไม่กลัว ก็คงเหมือนมึงมั้ง.ได้อยู่ใกล้มึงกรูก็ไม่กลัวอะไร”ผมบอกมันแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์ลูบแก้มผมเบาๆ
“งั้นก็อย่ากลัวไปเลยนะครับ..เพราะว่าพี่จะไม่ทิ้งข้าวไปไหน”มันบอก
“หึ..แต่เดี๋ยวกรูก็ต้องไป”ผมบอกมัน ทำเอาไอ้ตาร์หุบยิ้มทันที เพราะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร
“ไม่เอาหน่า.อย่าเข้าโหมดนี้ดิวะ..”ผมบอก พร้อมกับจับหน้ามัน ไอ้ตาร์นอนหงายลงเหมือนเดิม ผมยันตัวเองขึ้นไปมองหน้ามัน
“คนเรามีพบก็ต้องมาจากมันเป็นเรื่องธรรมดา..แม่กรูพูดเสมอไม่มีใครอยู่ค้ำโลกไปจนตายหรอก..เมื่อพบก็จาก เมื่อจากก็ต้องพบ.คนเราต้องรู้จักการจากลาเราจะได้อยู่ได้อย่างอดทนที่ต่อสู้กับใจของเราเอง.กรูจากไปไม่ได้จากลาสักหน่อย.แค่จาก แล้วก็ต้องพบมันไม่มีอะไรที่ทำให้เราสองคนต้องห่างกันหรอก..ใจมึงมีกรูไม่ว่าที่ไหนก็ต้องมีกรูนะ”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์หันมายิ้มให้
“ครับ..ใจข้าวมีพี่ยังไงก็ต้องมีพี่ไม่ว่าอยู่ที่ไหนนะ”ไอ้ตาร์ลูบแก้มผม ผมพยักหน้าให้ แล้วก้มลงจูบมันเบาๆ หลังจากนั้นก็เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ครับ กลายเป็นว่าเปลือยทั้งคู่ไปซะงั้น
..............................
“โอ้พระเจ้า..ช่วยลูกด้วย.นี่อาจเป็นสิ่งที่ลูกได้ฝันไป..แต่ถ้าลูกไม่ได้ฝัน โปรดท่านช่วยบอกลูกทีว่าลูกไม่ได้ตาฝาด”ผมหันไปตามเสียง ไอ้ตาร์มันยืนขยี้ตาไปมา
“อย่ามากวนส้นตีน.จะแดกไม่แดก”ผมพูดบอก พร้อมกับเดินไปเก็บกระทะในครัว วันนี้สงสัยผีเข้าผม อยู่ดีๆอยากทำกับข้าวให้ไอ้ตาร์มันกินซะงั้น หลังจากที่ทุกวันมันเป็นคนทำตลอด ผมก็ทำเป็นบ้างแล้วละครับ เพราะว่าไอ้ตาร์มันสอนทำ หรือเวลามันทำมันก็จะให้ผมไปคอยเป็นคนช่วยและยืนดูเสมอแหละครับ
“วันนี้ผีเข้าหรอครับ”ไอ้ตาร์แซว แล้วเดินมาข้างหลังผม
“ออกไปเลยปลาไหลแต่เช้าละมึง”ผมพูดบอก เพราะว่าไอ้ตาร์ไม่ได้พูดเปล่า เอามือมันล้วงเข้ามาในชุดกันเปื้อนลายหมีที่ผมซื้อให้มัน
“หึ...”ไอ้ตาร์หัวเราะในลำคอ ผมเคยบอกใช่มั้ยว่าเกลียดตอนมันหัวเราะแบบนี้มันเหมือนเย้ยๆ แต่ว่าต้องชินแล้วครับได้ยินบ่อยแล้ว ไอ้ตาร์มันหน้าซุกที่คอผม จนผมต้องหดคอหนี เพราะว่าหนวดมันทิ่มคอ
“คันเลยอะ”ผมพูดแล้วยิ้ม
“อะไร.ก็ตัวเองเป็นคนบอกเองว่าไม่ให้โกน”ไอ้ตาร์มันพูด ใช่ครับผมบอกมันเองแหละ ทุกทีมันจะโกนตลอด แต่ว่าผมอยากลองของใหม่ บอกให้มันปล่อยหนวดเลยครับ ขึ้นตรงคางมัน แล้วก็บริเวณเครานิดๆ เซ็กซี่ชิบหายเลยอะ อย่างนี้ถ้ามันจะเอาผมนะ ผมยอมเลยครับพี่น้องครับ แม่งเซ็กซี่จริงๆครับ แต่มันไม่ค่อยยอมให้ผมไว้หนวดนะครับ มันบอกว่าแทงคอ แต่ผมอะชอบไว้เป็นเคราแพะนิดๆ พอยาวๆหน่อยผมก็จะโกน แล้วก็ไว้ใหม่ แล้วก็โกน แต่ส่วนมากต้องโกนตลอด เพราะไอ้ตาร์บอกให้โกนครับ เพราะไอ้ตาร์มันบอกว่าผมตาหวาน พอผมไว้เคราแล้วเดี๋ยวสาวติดเพราะว่ามันจะยิ่งเหมือนคนเจ้าชู้ ดูมันคิดครับ
“ตาร์..อย่า.”ผมพูดบอก เพราะว่าตอนนี้ผมกำลังล้างกระทะอยู่ครับ มันเอามือมาซุกมาจับอยู่ได้ แถมปากก็ไม่อยู่เฉย จูบไปทั่วแล้วครับ
“อึก...เชี้ยนี่”ผมว่ามัน เพราะว่าไอ้ตาร์จับลงที่น้องชายผมลูบเบาๆ อีกมือก็บีบหัวนมผมลูบไปมาไม่หยุด
“ชอบแบบนี้จัง.”ไอ้ตาร์มันกระซิบ
“เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน”ผมไม่ล้างมันแล้วครับ ล้างมือตัวเอง เช็ดผ้าเช็ดมือ แล้วรีบหันไปผลักไอ้ตาร์ออกก่อนที่มันจะเลยเถิดครับ
“โดดวิชานี้เลยละกัน..”ไอ้ตาร์มันพูดบอก เพราะว่าผมจะเดินหนี มันกระชากแขนผม แล้วประกบปากเข้าให้ไม่รีรอ แล้วก็นั่นแหละครับไอ้เสือปืนไว ไอ้เหี้ยตาร์มันทั้งบีบทั้งลูบทั้งจับ ไซร์จนเสียวไปทั้งตัว ผมขาอ่อนดิ เช้าๆอย่างนี้ด้วย ถอดแต่กางเกง ผ้ากันเปื้อนก็ไม่ยอมถอดครับเสื้อผมก็ไม่ได้ใส่ด้วยครับ ใส่แต่เสื้อกล้ามเพราะว่ากลัวกลิ่นมันจะติดเสื้อ ได้ทีมันเลยครับ
“โอ้ย..เดี๋ยว..เจ็บๆ”ผมรีบบอก เพราะไอ้ตาร์จะยัดเข้ามานี่ไม่ได้มีอะไรช่วยเลยครับ ตัวผมก็อยู่กลางโต๊ะทำกับข้าว มือไอ้ตาร์คงบีบก้นผมจนแดงไปหมด แต่มันฟังอะไรที่ไหนละครับ พยายามยัดมันเข้ามาจนได้
“ฮ่า..”ไอ้ตาร์ครางระงมเลยครับ มือก็ลูบไล้ไปทั่ว มือผมกำแน่นเพื่อที่จะระบายความเจ็บของตัวเองให้หมดไป ปากไอ้ตาร์ไซร์ซอกคอผมไม่หยุด หนวดมันทิ่มแทงคอผม หลังหู ทั้งเจ็บ ทั้งคัน แต่ก็ชอบครับ แม่ง ไม่รู้อะ ชอบอะ
จนแล้วจนรอดมันก็เอาเข้ามาได้จนหมดนั่นแหละครับ เสร็จในครัวไปที เสร็จที่โซฟาไปที กลายเป็นว่าวิชาแรกผมไม่ได้เข้าเรียน ไอ้ตาร์ยิ้มระรื่นอารมณ์ดีเข้าไปอาบน้ำ ก่อนที่จะออกมาอุ่นอาหารใหม่ แล้วผมก็ต้องอาบน้ำใหม่อีกรอบ แม่ง เจ็บใจอีตรงอาบน้ำใหม่อีกรอบนี่แหละครับ
...
มาต่อด้วยความที่ว่าอดใจไม่ไหว :z3: :z3:
กิ้วๆ :z10:
เม้นน้อยมากเลยอะ เดี๋ยวเบบี้งอนนะ เม้น กันบ้างอะไรบ้าง กร๊ากก ไม่ค่อยเอาแต่ใจเลยกรู :m15: o18 :monkeysad: :impress3:
ไปแระค่ะ จุ๊บๆน้า ดูพฤติกรรมของผู้อ่านก่อนว่าเป็นไง ไม่แน่คืนนี้อาจไม่ต่อ แต่ที่จริงยังไม่อยากต่อหรอก เพราะที่พิมพ์ไว้ก่อนเอามาลงจะเกือบหมดแระ ยังไม่ได้พิมพ์ใหม่เลยนิ เซ็งจิต :o12: :เฮ้อ:
-
^
^
^
^
ติดไว้ก่อนน้า....
คิดถึงพี่เบบี้จัง!!!~
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อร้ายๆๆๆๆๆๆ
ตาร์ ตาม ไปเรียนต่อด้วยเรย :กอด1:
-
ยังไม่ได้อ่านต่อเรย มาดีใจที่คุณเบบี๋กลับมาแล้นนนนนน :กอด1:
:oni1: หลั่นล้า
-
:กอด1: โอ๋ๆไม่งอนนะเบบี๋
เด่ยวมาคอมเม้นไปอ่านก่อนนะ
-
:กอด1: เบบี้
อย่าน้อยจัยไปเลยน๊าๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :L2:
มาต่อทีสองตอนเลยอ่ะ o13
คิดถึงปาน+แสบ
-
จิ้มเบบี้
:z13: :z13: :z13:
:L1:
:กอด1:
:L1:
-
หุหุ...
เกือบเรียกเลือดอีกแล้ว...
ดีนะที่มันยังเคล้าอารมณ์เศร้าอยู่ด้วย
+1 ให้ นะค้าบป๋ม
:-[ :-[
-
ต้าร์เนี่ย ทำลูกได้ทุกที่ ทุกเวลาจริงๆเล๊ย กร๊ากกกก คึกแต่เช้า
:z13: :z13: :z13:
-
อยากให้ข้าวได้ไช้เวลาอยู่กับ
ต้าร้เยอะๆหวานๆแบบนี้ชอบค่ะ
-
อยากถามตาร์ว่า ข้าวในชุดผ้ากันเปื้อนเปงยังไงบ้าง
เร้าใจม่ะ
ก้ากกกกกกกกกกก
ถ้าไม่เร้าใจคงไม่ต่อซะหลายยกหรอกเน้อ
-
o18รอจริงๆๆนะ :กอด1:
-
....น้องเบบี้..น่ารัก แอนด์ ขยันมากๆๆๆ...
..มีฉากเรียกเลือดบนโต๊ะอาหารด้วย..
..ที่พูดกันเรื่องตายเนี่ย..หวังว่าจะไม่เป็นลางร้ายนะ..
ว่างๆๆก็มาต่อนะจ๊ะ คนขยัน :กอด1:
-
เบบี้ใจดีที่ซู๊ดดดดดด
สองตอนรวดเลยยย
:mc4: o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เบบี้น่ารัด เอ้ยย น่ารักที่สุดดดดด
ได้อ่านสองตอนเลย อิอิ
โอ๋ๆๆ ไม่น้อยใจน้าาา
+1 ให้กำลังใจจ้ะ
-
อย่างอนนา เบบี้คนดี
โต๊ะอาหาร โซฟา แล้วต้องห้องน้ำด้วย ถึงจะครบ
ไหนๆ โดดเรียนแล้วข้าว ใช้ให้คุ้มค่านะ :z2:
-
อิอิ+1ให้เบบี้
ข้าวนี่ชอบอะไรแปลกๆนะ
อิอิอิ คันๆ ><
:haun4: :haun4:
-
สวัสดีจ้า เบบี้ .... :L1:
ตาร์ กับ ข้าว เนี่ยมาเมื่อไหร่ ...กรีดอารมณ์ได้เมื่อนั้น ...
เป็นกำลังใจให้ ตาร์สู้ ๆ ... :L2:
อันนี้สำหรับ ...ข้าว :3123:
ส่วนอันนี้สำหรับเบบี้ จ้า :กอด1:
-
:m16: คนที่โรคจิตนี้เบบี๋ใช่ป่ะ อยู่ดีๆก็จะแยกจากตาร์เฉยเลย
:serius2: ไม่ยอมอ่ะให้ตาร์ไปด้วย ไม่อยากให้แยกจากกัน
ข้าวเจ้าชู้ ไม่เชื่อหลอกว่าไม่มีใครอื่น :m31:
-
โอ๊ะ มาต่อแล้ว
ดีจัง
-
:haun4: :haun4:
พี่ไต๋คุง มาง้อเบบี้ด้วย งุดงิด ไม่โกรธหรอก ใครจะไปโกรธลงอะ
แต่ว่ามาว่าเบบี้ว่าโรคจิต กร๊ากกก :haun4: :laugh: :m20: อันนี้ไม่โกรธเลย ใครๆเค้าก็บอกเบบี้แบบนี้จริงๆ พี่ไต๋ยังไม่รู้ว่ายังมีอีมุมที่เบบี้บ้าบอกอีกเยอะกว่าการเขียนนิยาย ที่เอาจากสภาพชีวิตตัวเองมาเขียน กร๊ากก :angry2: โรคจิตไปเปล่าวะกรูนิ
กร๊ดดดดดดดดด มีแต่คนมาปลอบเราด้วย ดีใจจังอะ :oo1: สงสัยเป็นพวกขาดความอบอุ่น
แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักนะ
จุ๊บๆๆ :oo1:
-
อย่าจิตไปกว่านี้เลยจ๊ะเบบี๋ เอาพอหอมปากหอมคอ ไม่อยากให้แยกจากกันอ่ะ :serius2:
-
บนโต๊ะแล้วก็โซฟา :z1:
-
หนูเบบี้น่าร้ากกกกที่ซู้ดดดดดด
วันเดียวอัพ 2 ตอนเลย
+1 ไปทันทีเลยจ้า
ตอน 5 วินาที เป็นความรู้สึกของข้าวที่ตัวเองกำลังจะต้องจากไปรึเปล่าเนี่ย
ไม่อยากไปจากต้าร์ก้อชวนไปด้วยกันซะเลยสิ
คนรักกันทำไมต้องพรากจากกัน :monkeysad:
-
:oo1: :oo1: :oo1:
ตาร์หื่นมากมายอะ แล้วจะรออ่านต่อ อิๆ
-
อะนะ คนสวยของพี่อย่างเพิ่งน้อยใจไป เด๋วหัวเถริก ลงพุง มีอะไรสั้น ๆ ยาว ๆ เหมือนพี่แถว ๆ นี้อะ ( :laugh: เค้าจะรู้ไหมเนี่ยว่าหมายถึงใคร 555+)
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังเบบี้ แถม ๆ :z13: จึ้กจึ๊ก ( :o8: )
ป.ล.2 อยากรู้ว่าอะไรเปลี่ยนไป เบบี้ต้องลองย้อนกลับไปอ่านงานเขียนของตัวเองแล้วเปรียบเทียบกับงานที่กำลังเขียนดูอะ รวมทั้งสำรวจตัวเองด้วยว่าช่วงที่เขียนเรามีความรู้สึกอะไรที่เด่นชัดหรือเปล่า เพราะสิ่งเหล่านั้นมันอาจจะส่งผลมาสู่งานเขียนของเราก้อได้
-
แอบเหงาอย่างไงไม่รู้....
แต่ผมตามมาอ่านอยู่นะครับ
เป็นกำลังใจให้จ้า...
:กอด1:
-
ต้าร์หื่นแต่เช้า :haun4:
โต๊ะกินข้าว1 โซฟาอีก1 :-[
:3123:
-
อ๊ากกก เลือดกำเดาไหล พรากกกก
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี่ บอน ทู บี เลยอ่า !!!
-
ชอบมากค้าบ ขอบอก
-
:jul1: :impress2:
-
น้องเบบี้ใจดีมาต่อให้สองตอนเลย แถมยัง :m25:
ชอบที่ซู้ดเลยจ้า :L2:
-
ตื่นมาทำอาหาร แต่โดนกิน
อิอิ
หื่นนนนนนนนนนนนนนนน
+1 ให้นะ
-
กลับมาแล้ว ดีใจจัง
เด่วตามบวกให้นะ
-
ที่ติดไว้.....มาอ่านแล้วนะค๊าบ!!~
-
มีความสุขมากๆครับแต่ไงก็ต้องเตรียมใจอ่ะไงๆก็ต้องไปอ่ะข้าวอ่ะ :เฮ้อ:
-
ตอนจบคงเศร้าแน่เลย
-
:pig4:
-
ว้าววว เสร็จ :impress2:
-
หุ ๆ ตอนล่าสุดอ่านแล้วค่อยยิ้มได้หน่อย อิอิ
แต่ตั้ง 3 ปีเลยนะคับ ถ้าข้าวจะไปเรียนต่อจิง ๆ สงสารตาร์อ่ะ ไกลกันขนาดนั้น แล้วนานด้วย โหยยยย คิดถึงตายเลย ลงแดงแน่ ๆ อ่ะ
เฮ้ออออ ท่าทางจะใกล้มาถึงตอนจบแล้วนะคับเนี่ย เหอ ๆ
รักคนแต่ง(เบบี๋) รักตาร์-ข้าว เป้-เข็ม แสบ-ปาน และ ทุกคนในเรื่องนี้เลย ^^
-
ตอนที่121 จากแม่
“งานกีฬามหาลัยปีนี้ท่าจะสนุกอยู่วะ”ไอ้นิลมันพูด
“กีฬาเชี้ยไรอีกละ..แค่รับน้องนี่ไม่เหนื่อยพอรึไง”ผมพูดบอก ใช่ครับ ผมไม่ใช่นักกิจกรรมตัวยง ที่จริงไม่ค่อยชอบด้วยซ้ำ ถ้าให้ช่วยบ้างอะไรงี้ช่วยได้นะครับ แต่จะให้มารับผิดชอบผมไม่ค่อนชอบสักเท่าไหร่ เพราะว่ามันขี้เกียจ ถ้างานวิชาการหรือว่าอะไรทำนองที่ต้องใช้ความรู้เห็นเป็นรูปธรรมผมถึงจะร่วมด้วย ถ้าคุมนักกีฬาอะไรแบบนี้ได้ครับ ของชอบ กดดันคนอื่น หรือว่าปากหมาเนี้ย พึ่งขึ้นปีสอง เลยกลายเป็นว่ากำลังต้องมาช่วยรุ่นพี่รับน้องใหม่ด้วย ไอ้คณะวิศวะกับไอ้คณะสถาปัต ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องสวมบทโหดทุกทีเวลารับน้อง รับน้องแบบ หวานๆไรงี้ไม่ได้หรอครับ ต้องมาแหกปาก แต่ก็อย่างว่าแหละครับ พวกเด็กที่มาเรียนประเพศนี้ก็ต้องดื้อด้านเป็นธรรมดาเลยทำให้ต้องโหดหน่อย มันเหมือนเก๊กด่ามากกว่าในความรู้สึกผม ตอนที่พวกรุ่นพี่รับน้องรุ่นผม ผมไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรเลยครับ เหมือนเค้าแกล้งทำอะ เลยรู้ว่าเค้าคิดไรอยู่ ไม่รู้ดิผมคิดงี้นะ ว่าไม่กลัว ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัว
“ปีนี้มึงก็คุมนักกีฬาเทควันโดรึเปล่าวะ”ไอ้นิลถาม
“คงงั้นวะ..เห็นพี่เป็ดบอกจะให้กรูคุม”ผมพูด พี่เป็ด ประธานนักศึกษาของกีฬาสีคณะผม
“จัดเด็กมาให้กรูคนดิวะ.กรูว่านะนักเทควันโดมันท้าทายดีวะ..โหดๆแต่น่ารัก.กรูว่าตอนโดนเอาต้องแบบเซ็กซี่สุดๆอะ”ดูมันครับ ไอ้เชี้ยทศ ดูมันทำท่า
“อืมหืม..หื่นชิบหาย..กรูอยากยกกระจกให้มึงดูหนังหน้าตัวเองเมื่อกี้จริงๆ”ไอ้เอ็มกัด
“อ่าว..หรือไม่จริง”ไอ้ทศมันพูดบอก ไอ้เชี้ยนี่เสือกเป็นไบทไปแล้วครับ อยู่กับผมนานไป ฮ่าๆๆ
“เออจริง.แต่กรูก็ไม่ได้หื่นขนาดมึง”ไอ้เอ็มย้อนกลับ
“กรูหื่นแล้วไปหื่นบนหัวป๊ามึงรึไงวะไอ้เอ็ม”ไอ้ทศสวน แต่แม่งเสือกยิ้มครับ ด่ากันแต่เสือกยิ้ม
“ข้าว..ดูตรงนี้ให้เปนหน่อยสิ..เปนไม่เข้าใจอะ”เปนเดินเข้ามา ช่วงนี้เป็นช่วงพักนะครับ
“เอาสมุดให้กรูหน่อยดิ.อยู่ไหน”ผมทวงสมุดเล็กเชอร์ของผมตรงพวกมันครับ โดยที่ไม่รู้เลยครับว่าใครเอาไป
“เอาไป..เร็วๆด้วยกรูจะลอก”ดูมันครับ จะลอกยังจะบังคับผมอีก ไอ้เหี้ยรงค์เพื่อนในคณะผมที่นั่งอยู่ตรงนั้นด้วยนั่นแหละครับ
“เปนลอกตรงนี้ของข้าวไปก่อนนะครับ.แล้วเดี๋ยวข้าวจะจดคำอธิบายให้แล้วจะอธิบายให้เข้าใจอีกที”ผมแนะนำหน้าที่ผมจดตอนเข้าเรียนเมื่อกี้ พร้อมกับหยิบกระดาษเอสี่เพื่อที่จะเขียนคำอธิบายให้เปนไปอ่านให้เข้าใจมากขึ้น ก่อนที่จะรอให้เปนจดเสร็จเพื่อที่ผมจะอธิบายอีกครั้ง
“ที่กับผู้หญิงละพูดเพราะ.ไอ้เชี้ยเอ้ย”ไอ้ทศพูดทำเสียงเหนื่อยๆ
“อ่าว..จะให้กรูพูดเพราะกับคุณหรือไงครับคุณทศ..กรูว่าคุณหุบปากไปเลยดีกว่านะครับไม่งั้นเดี๋ยวผมจะถีบมึง เอ้ยคุณ ให้ล่วงจากเก้าอี้”ผมบอกมัน เปนนั่งยิ้มมองหน้าผม
“วันนี้ไปผับกรูมั้ย..”ดูครับนึกจะเปลี่ยนเรื่องก็เปลี่ยนครับ ห่านี่นิ
“พ่อมึงเลี้ยงเปล่าละ”ไอ้นิลถามหน้าตายมากเลยครับ
“โห.บาร์กรูหรูระดับไฮโซ ยังให้กรูเลี้ยงอีก”ไอ้ทศมันบอก ก็จริงของมันแหละครับ หรูจริงๆ บางผับอยู่ในย่านการควบคุมของพ่อมัน หรือไม่ก็เป็นหุ้นส่วนใหญ่ บางร้านพ่อมันเป็นเจ้าของร้านเองเลยครับ ผมเคยไปสี่ห้าครั้ง พร้อมกับเพื่อนๆแหละครับ เข้าฟรีตลอดแหละ มีเพื่อนรวยก็งี้
“ถุย..”ไอ้เอ็มมันสบถ
“เหี้ยเอ็ม.ถุยขนาดนี้ถีบหน้ากรูเลยดีกว่ามั้ย”ไอ้ทศทำหน้าโหด ที่จริงหน้ามันก็โหดอยู่แล้วนะครับเพราะว่าหน้ามันหล่อแบบไทยๆ ไทยมากเลยอะ เคยเห็นพระเอกเรื่องเพื่อนกรูรักมึงวะ เปล่าครับ หน้าอย่างนั้นเลยครับ ดำดีสีไม่ตก ไม่รู้เป็นลูกคนรวยได้ไง
“รวยจริงก็เลี้ยงด้วยสิวะ.อย่าดีแต่ปาก”ไอ้เอ็มพูด เป็นงี้ทีไรนะครับ พวกผมพลอยได้กินเหล้าฟรีตลอดแหละครับ แต่บางทีก็เกรงใจมันนะครับ เลยต้องออกกันเองบ้างอะไรบ้าง ไหนๆก็ได้เข้าฟรีแล้ว ก็ออกเองบ้างดีกว่าไม่ได้หน้าด้านพอนะครับ
“ถุย..”ไอ้ทศถุยบ้างแล้วครับ มันจะไม่ทะเลาะกันสักวันได้มั้ยครับเนี้ย
“คราวนี้กรูไม่หลงกลมึงหรอก..กะจะหลอกแดกกรูอะดิ..กรูรู้ทันหรอกไอ้เหยิน”ไอ้ทศมันพูดบอกความหัวไว แต่ที่จริงช้าไปแล้วครับ พร้อมกับว่าไอ้เอ็มที่มันดัดฟันด้วยนะครับ พวกผมจะเรียนมันว่าไอ้เหยินบ้างบางที
“อ่าวไอ้เหี้ยทศ..กรูเตะลูกมาเฟียซะดีมั้ง”ไอ้เอ็มทำท่าลุกขึ้น สีหน้าจริงจัง แต่ที่จริงผมรู้ครับว่ามันเล่นกัน เพราะว่าไอ้เอ็มนะตอนมันเล่นมันจะทำหน้าตายเก่งมาก ทำให้พวกผมหลุดยิ้มออกมาไม่ได้ แล้วไอ้ทศก็ตีบทแตกบ่อยๆเล่นเป็นเพื่อนไอ้เอ็มมันครับ
“เอาดี้..มึงเตะเดี๋ยวกรูสอยอะ”ไอ้ทศบอก แล้วยักคิ้วหลิ่วตา
“สอยเหี้ยไรวะไอ้ทศ”ไอ้รงค์มันถามหน้างงๆ
“สอยตูดดดดดดดไง...ฮ่าๆๆ”ไอ้ทศพูด แล้วหัวเราะ ส่วนไอ้เอ็มหรอครับ มันอายที่ไหนหันก้นให้ไอ้ทศ แล้วทำท่าลูบก้นอีก แล้วยิ้มนะ หน้าแม่งโคตรตลกอะ ผู้หญิงที่อยู่แถวนั้นนะครับ ฮากันไปครับ เพราะรู้ว่าพวกมันเล่นกันอีกแล้วครับ คราวก่อนแม่งเล่นไรกันรู้มั้ยครับ ไอ้เอ็มหันหลัง แล้วไอ้ทศทำท่าเอาไอ้เอ็ม ถอดเสื้อทั้งคู่นะครับ แต่ว่าใส่กางเกงนักศึกษาอยู่เพราะว่าเล่นบาสกันเสร็จ
“อะอย่าทศ.อย่า..อะ ฮา” เสียงไอ้เอ็ม
“อะ..ฮ่า...เอ็ม..เมียจ๋า”ดูมันครับ ไอ้เหี้ยทศ ทำเอาฮากันไปทั้งสนามบาสอะครับ กระเทยที่พบเห็นนี้วี๊ดว้ายกันใหญ่เลยครับ
“ดูสนิทกันดีนะข้าวไม่เสแสร้งดี”เปนพูดขึ้นแล้วยิ้ม
“อืม..”ผมตอบรับ
“อะ..เสร็จแล้ว.”เปนบอกผมเป็นเชิงว่าลอกเสร็จแล้วนะครับ ผมหยิบกระดาษเอสี่วางไว้ตรงหน้า พร้อมกับอธิบายให้เปนฟังกับวิชาคณิตคิดเหี้ยๆแบบผม แต่เสือกสอบได้คะแนนดีซะงั้น
“ตกลงไงวะเย็นนี้”ไอ้นิลถามเพื่อความแน่ใจเพราะว่าจะแยกย้ายกันกลับแล้วครับ หลังจากที่เคลียร์งานกันเสร็จ
“เจอกันที่ร้าน.................ติดกับ..........นะเว้ย.ที่ใหม่ พ่อกรูเพิ่งฉลองไปไม่กี่วัน”ไอ้ทศบอก
“สาวแจ่มมั้ยวะ”ไอ้เอ็มทำหน้าตื่นตาตื่นใจ
“แจ่มสิวะ..แต่ละคนนะลูกคุณหญิงคุณนายทั้งนั้น..”ไอ้ทศบอก
“เออ..งั้นสองทุ่มเจอกัน”ไอ้เอ็มนัดแทนเลยครับ
“ได้สองทุ่ม..ถ้าไปถึงก่อนก็บอกว่าจองไว้แล้วชื่อกรูเลยละกัน.เดี๋ยวเย็นนี้กรูโทรไปบอกที่ร้านให้”ไอ้ทศพูดบอกกับความยิ่งใหญ่อลังการจากบารมีพ่อมัน
“อย่าลืมนะไอ้ข้าวชวนไปกันเยอะๆ..เดี๋ยวกรูโทรชวนพวกพี่ๆก็ได้”ไอ้ทศบอก
“เออ..”ผมตอบรับแค่นั้น แล้วเก็บของใส่กระเป๋า
ตื้ด ..... ๆ .......... ๆ
“ครับแม่.”ผมรับโทรศัพท์ หลังจากที่กำลังเดินออกมาพร้อมกับพวกเพื่อนๆที่หน้าตึกคณะ เพื่อที่จะเดินรอตึกไอ้ตาร์ เพราะว่ามันจะมารับนะครับ
“ข้าวหรอลูก..”แม่พูดกรอกสายมา เสียงแปลกๆ เหมือนเหนื่อยๆชอบกล
“มีอะไรรึเปล่าแม่เสียงแม่แปลกๆ”ผมถามแม่ด้วยความเป็นห่วงปนอยากรู้
“พรุ่งนี้มาหาแม่ที่บ้านได้มั้ย.”แม่ผมพูด ตอนนี้ใจผมหายแล้วครับ เพราะผมไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยครับ พอมีประโยคแบบนี้แล้ว ผมจะคิดไปทันทีว่าจะต้องมีอะไรเลวร้ายแน่นอนครับ
“แม่เป็นอะไรรึเปล่า.ทำไมรีบจัง”ผมถามกลับอีกด้วยความสงสัย
“แม่มีเรื่องจะคุยด้วย..คุยกับข้าวแล้วก็กับตาร์ด้วย”แม่ผมพูดจบประโยคปุ๊บ ใจผมหล่นไปตะตุ่มปั๊บเลยครับ เคยมั้ยครับ เวลาคุณเคยทำความผิดไว้สักอย่าง หรือไม่ก็เป็นความลับที่เปิดเผยไม่ได้ หรือว่ายังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยนั้นนะ คุณจะรู้สึกกังวล แต่สำหรับผมแล้วผมจะกังวลกับเรื่องไอ้ตาร์เป็นระยะ ว่าพ่อกับแม่แล้วก็พี่ๆทั้งของผมแล้วก็ไอ้ตาร์จะรู้เมื่อไหร่นะ แต่ว่าก็เตรียมใจพร้อมที่จะอธิบายเรื่องราวต่างๆให้ฟัง แต่ว่าบางทีพอมาเจอจริงๆแล้วเรากลับอึ้ง พูดไม่ออก เราไม่รู้ว่าแม่พูดถึงเรื่องอะไร ใช่แม่อาจจะรู้แล้ว เพราะว่าแม่ผมเป็นคนฉลาดมากครับ ฉลาดจริงๆผมยอมรับเลยครับ แต่ถ้าเราจะมองในเรื่องที่ดี แม่ผมอาจจะยังไม่รู้ก็ได้
“ครับ..”ผมตอบรับอย่างเสียไม่ได้ เพราะเราไม่รู้จะแก้ตัวยังไง เพราะว่าผมไม่รู้ว่าแม่รู้เรื่องอะไรมา หรือว่าแม่ต้องการสื่ออะไร
“พรุ่งนี้นะมาหาแม่กับพ่อที่บ้าน”แม่ผมย้ำอีกครั้ง
“ครับ.”ผมตอบรับ ก่อนที่แม่ผมจะวางไปแบบไม่ได้ล่ำรา
ผมยืนอึ้งหน้าเสียอยู่ตรงนั้น จนทำให้เพื่อนๆอีกสามคนรู้สึกว่าคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น หลังจากฟังบทสนทนาจบ
“ข้าว.มีไรรึเปล่าวะ”ไอ้นิลรีบถาม
“แม่กรู....เหมือนรู้เรื่องกรูกับไอ้ตาร์เลย”ผมพูดสีหน้าที่ยังคงอึ้งก็ยังอึ้งอยู่ครับ สามตาลอยไปด้านหน้า
“เฮ้ย..”มันสามคนอึ้งไปตามๆกันครับ พร้อมกับมองหน้าผมตาโต ผมกับพวกมันยืนอยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ครับ รู้อีกที ไอ้ตาร์ก็มาถึงหน้าตึกซะแล้ว พวกมันสามคนลุกขึ้นยืน เหมือนกันอยากให้รู้ว่ามีเรื่องอยู่ ผมนั่งจูมปุ๊กอยู่ตรงบันได พร้อมกับเงยหน้ามองไอ้ตาร์ที่เดินยิ้มมาที่ผม
“เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าไม่ดีเลย”ไอ้ตาร์เดินเข้ามาทัก พร้อมกับเอามือแตะหน้าผากผมด้วยความเป็นห่วง ผมจับมือมันแล้วกำไว้
“แม่คงรู้เรื่องของเราแล้ว”ผมพูด ไอ้ตาร์มองหน้าผมด้วยสีหน้าตกใจกับประโยคเมื่อกี้
“เกิดอะไรขึ้นครับ”ไอ้ตาร์มันยังคงทำโทนเสียงเช่นเดิม เหมือนปรับได้กับความตกใจเมื่อกี้แล้ว มันกุมมือผมแทน พร้อมกับนั่งลงข้างๆผม
“งั้นเดี๋ยวพวกกรูไปก่อนนะ..ใจเย็นๆนะอย่าคิดมากมีอะไรโทรมานะ”ไอ้ทศมันพูด พร้อมกับตบบ่าผมเบาๆ มันคงอยากให้เป็นเวลาส่วนตัวระหว่างผมกับไอ้ตาร์นะครับ
“เย็นนี้นอนพักผ่อนก็ได้นะมึง..แต่ถ้าอยากเมาก็มานะ”ไอ้เอ็มยังทิ้งทวนให้ผมครับ ผมพยักหน้าให้มัน ก่อนที่พวกมันจะยิ้มให้ผม แล้วพยักหน้าให้เป็นการตอบรับเหมือนกับว่าให้ดูแลตัวเองนะ แล้วเดินจากไป
ผมหันหน้าไปมองหน้าไอ้ตาร์
“แม่โทรมาเมื่อกี้บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับมึงแล้วก็กรู.พรุ่งนี้”ผมเล่าก่อนที่ไอ้ตาร์จะถาม
“อืม..”ไอ้ตาร์มันตอบรับ แล้วมองไปที่ถนนหน้าตึก
“มึงไม่ตกใจเลยหรอ”ผมถามมันเพราะมันดูนิ่งมากเลยครับ
“ตกใจครับ แต่ก็คิดว่านานแล้วนะครับสี่ปีก็นานพอเหมือนกันที่เราปิดบังกันมานาน.สมควรแล้วละครับที่พวกเค้าจะรู้สักที”ไอ้ตาร์มันพูดบอกแล้วยิ้มหันหน้ามามองผม ใช่มันก็คงนานไป อย่างว่าความลับไม่มีในโลกครับ
“มึงว่าเค้าจะยอมรับเราสองคนได้มั้ย..แม่กรู กับพ่อกรู รวมทั้งพ่อแม่มึงด้วย”ผมถามมัน เพราะผมกลับรู้สึกเริ่มกลัวขึ้นมานิดๆ
“ได้สิ.”ไอ้ตาร์มันปลอบ พร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ
“งั้นเดี๋ยวเรากลับไปนอนกันดีกว่าเนอะ.แล้วไปหาอะไรกินกันแล้วค่อยไปเมา”ไอ้ตาร์มันพูดเหมือนรู้แกวกับประโยคบอกเล่าที่ไอ้เอ็มบอกเมื่อกี้ว่าเย็นนี้จะเกิดอะไรขึ้น ไอ้ตาร์จับหัวผมให้ซบที่ไหล่มัน พร้อมกับลูบอย่างกับลูกหมา
“อย่าเครียดไปเลยครับ..เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป”ไอ้ตาร์บอก
“อืม...”ผมตอบรับ แล้วลุกขึ้นทันที ไอ้ตาร์ทำหน้าตกใจว่าทำไมผมรีบลุกขึ้น
“ไปด้วยกันนะ”ผมแบมือให้มัน แล้วยิ้ม ไอ้ตาร์มองหน้าผมงงๆ ก่อนที่จะยิ้มออกมา แล้วจับมือผม
“เฮ้ย..มึงนิ.กรูจะเอาซึ้งนะ”ผมรีบด่ามัน แล้วจะชักมือออกด้วยความอาย แต่ไม่ทันแล้วครับ เพราะไอ้ตาร์ได้ยิ้มเล่าเล่ห์ก่อนที่จะจูบลงที่มือผมเบาๆ แล้วกำมือผมแน่นไม่ยอมปล่อย
“ไปด้วยกันนะครับเจ้าสาวของพี่”ดูมันพูดครับ ไอ้ตาร์ลุกขึ้น แล้วลากผมไปที่รถมอร์ไซด์คันโปรดของมัน
ผมนั่งซ้อนรถกลับมาคอนโดผมพร้อมกัน ผมยิ้มมาตลอดทางทั้งๆที่ผมมีเรื่องเศร้าใจอยู่ในอก แต่ว่าทำไงได้ มันเป็นเรื่องของพรุ่งนี้ ส่วนเรื่องของวันนี้คือการนอน กิน และเที่ยว เรื่องของพรุ่งนี้ผมจะคิดพรุ่งนี้ ดังนั้นผมจะไม่คิดมาก เพราะว่าผมมีไอ้คนอ่อนโยนคนนี้ให้ผมได้กอดอยู่ข้างหน้าแล้ว เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไปด้วยดีเอง ผมพยายามคิดแบบนั้น แล้วไม่ทำตัวให้เศร้าไปกับสถานการณ์
ผมกับไอ้ตาร์มาถึงคอนโด ก็ทิ้งตัวลงนอน ก่อนที่จะตื่นมาอีกที แล้วอาบน้ำแต่งตัว เตรียมพร้อมก่อนออกจากคอนโด แล้วไปเมาราตรีกันครับ
“เก็บของแล้วใช่มั้ยครับ”ไอ้ตาร์ถาม หลังจากที่ผมเก็บหนังสือเรียนเสร็จ เพราะรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องไม่อยู่ พร้อมกับพับเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จเมื่อวานเสร็จแล้ว ก็หยิบของสำคัญติดมือไว้
“อืม.ไปกินข้าวก่อนนะ.”ผมบอกมัน
“ครับ..”ไอ้ตาร์ตอบรับ ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาผม
“ซื้อน้ำหอมใหม่เมื่อไหร่ทำไมไม่รอไปซื้อพร้อมพี่”ไอ้ตาร์เดินเข้ามาพร้อมกับดมที่แถวปกเสื้อผม
“วันนั้นไปเดินกับไอ้ป๊อดนะ.พอดีขวดมันสวยดีเลยเอามาลองใช้”ผมบอกมัน
“พี่ชอบกลิ่นเก่ามากว่า”มันหมายถึงกลิ่นที่มันใช้กับผมนะครับ ไปซื้อก็พร้อมกับ ใช้ก็ใช้ด้วยกันแหละครับ
“อย่า..”ผมรีบทักท้วง เพราะว่าไอ้ตาร์เริ่มไม่อยู่สุข มันกอดเอวผม แล้วเอาหน้าซุกที่ซอกคอผมทันที แต่ว่าไม่ทันแล้วครับ
“อืออ...”ผมร้องออกมาเบาๆ เพราะว่าไอ้ตาร์มันดูดคอผมแรงมากเลยครับ ผมพยายามจะผลักมันเบาๆ เพราะว่าต้องเป็นรอยแน่ๆละครับ
“หึ.”ไอ้ตาร์มันยิ้มให้ผม พร้อมกับเลียริมฝีปากตัวเอง ไอ้เชี้ย
“ไอ้เหี้ยนี่นิ..”ผมขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยอาการอารมณ์เสียนิดๆ เพราะผมไม่ชอบให้เป็นรอยนะครับ
“จะได้รู้ไว้ว่ามีเจ้าของแล้ว”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“ดี.แม่จะได้เห็นพรุ่งนี้..คิดบ้างมั้ยหัวสมองมึงนะ”ผมด่ามัน
“เออ.ลืม.”มันทำหน้านึกขึ้นได้อย่างตกใจ
“แต่เดี๋ยวก็หายครับ..เนอะๆ”ไอ้ตาร์มันยังอารมณ์ดี
“ไปหยิบกุญแจรถเลยก่อนที่กรูจะมีน้ำโหกว่านี้..หิวแล้ว”ผมบอกมัน พร้อมกับลูบคอเหมือนกับจะให้รอยมันลบไปนะครับ
ผมนั่งคิดไปมาเงียบๆคนเดียว คิดว่าทำไมแม่ถึงรู้เรื่องได้ ทำไมกัน ทำไมถึงรู้ ทั้งๆที่สี่ปีก็ปิดมาได้ตลอดนิ
คิดอีกทีก็ถึงร้านอาหารร้านประจำ ผมกับไอ้ตาร์เข้าไปกินข้าวรองท้อง ก่อนที่จะเดินทางไปผับของพ่อไอ้ทศ
“ไอ้ทศ..กรูกำลังจะไปนะ”ผมโทรไปบอกเพื่อนผมก่อนที่กำลังคิดเงิน เพราะว่ากลัวมันคิดว่าผมจะไม่ไปนะครับ
“อ่าว.มาได้หรอวะ..”ไอ้ทศถาม
“อืม..ไปดิ.แล้วนี่มีใครไปแล้วบ้าง”ผมถามมันด้วยความอยากรู้
“ก็พวกเรานี่แหละ พี่ไม้ พี่ปอง แล้วก็เพื่อนๆมากันหมดกรูชวนเองแหละ.เพื่อนในคณะกับเพื่อนสมัยเรียนกรูด้วย.. เยอะชิบหายบอกไม่หมด.มึงรีบมาละเดี๋ยวกรูแนะนำให้รู้จัก”ไอ้ทศบอกผม
“เออ..กำลังไปละ”ผมบอกมัน
“แค่นี้ก่อนนะมึง..แขกเข้าร้าน”ไอ้ทศรีบพูด
“เออๆ.”ผมบอกก่อนที่จะวางโทรศัพท์ไป
ผมกับไอ้ตาร์ออกเดินทางจากร้านอาหาร ไปที่ย่านผับชื่อดัง รถติดมากมายมหาศาล เซ็งสุดตรีน กะว่าจะทำให้ชินนะครับ แต่ไม่เคยชินสักที สงสัยเป็นเพราะว่าผมใจร้อนเกินไป แต่ผิดกับไอ้ตาร์เลยครับ รถติดขนาดไหน ไอ้นี่ไม่เคยอารมณ์เสียเลยครับ เย็นมากๆอะ
ผมเดินเข้ามาในร้าน พร้อมกับไอ้ทศเดินออกมารับพอดี มันเดินมากอดคอผมทันที
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้ทศถามผม
“ก็ดี..”ผมบอกมัน แค่นี้เพราะรู้ว่ามันหมายถึงอะไร
“จะเอาอะไรสั่งได้เลยนะมึงกรูจ่ายเอง”มันบอกผม
“เออดีกรูชอบของฟรี”ผมยิ้มให้มันเป็นการหยอกล้อ
ผมมองไปรอบๆร้าน แต่ได้หรูมากๆอะครับ คนมีเงินทั่วไปคงเข้าไม่ได้ง่ายๆ แขกวีไอพีมากมาย พร้อมกับนักศึกษาบางคนที่อยู่ในมหาลัยผมยังมีเลยครับ ก็ลูกคนมีเงินแต่ใจแตกนั่นแหละครับ
“คนเยอะชิบหาย”ผมพูดกับตัวเองเบาๆ
“เฮ้ย.นี่เพื่อนกรูชื่อข้าว ส่วนนี่เฮียกรูเอง ชื่อตาร์”ไอ้ทศมันตะโกนบอกเพื่อนๆมันที่ผมไม่รู้จัก นอกจากพวกเพื่อนๆ แล้วก็พี่ๆ
ผมพยักหน้ายิ้มๆให้ พร้อมกับมองไปที่พวกไอ้ป๊อด มันสีหน้าไม่ดีนัก
“เป็นไงบ้าง”ไอ้ป๊อดถามผมคนแรก พร้อมกับสายตาเพื่อนสนิทผมที่มองมา
“ไม่เป็นไง ไม่ต้องเป็นห่วง”ผมยิ้มให้มัน รู้สึกดีมากเลยนะครับ ที่มีคนเป็นห่วงเราแบบนี้ ผมจะได้รับรู้ว่าไอ้พวกนี้มันไม่มีวันทิ้งผมแน่นอน
“มีไรบอกได้เลยนะมึง..”ไอ้แสบบอกผม พร้อมกับตบไหล่ผมเบาๆ มันจัดเก้าอี้ให้นั่งลงข้างๆมัน พร้อมกับไอ้ตาร์ที่นั่งลงข้างพี่ไม้ เพื่อนๆไอ้ทศรู้จักกันดีกับพวกไอ้แสบแล้วครับ คุยกันสนุกสนาน นับดูแล้วก็สิบคนพอดีเป๊ะ สงสัยก็คงเป็นเพื่อนสมัยมัธยมของไอ้ทศมันนั่นแหละครับ
พวกผมนั่งสังสรรค์เฮฮากันอยู่อย่างนั้น วงดนตรียังคงเล่นดนตรีอยู่ เพราะว่ายังไม่ดึกมาก ผลัดกับดีเจที่มาจัดเพลงบ้างเป็นระยะ
คนเริ่มทยอยเข้ามามากหน้าหลายตา แต่ไอ้ทศบอกว่าถ้าโต๊ะเต็มจะไม่มีการรับลูกค้าเพิ่ม เพราะต้องการคุณภาพมากกว่าเงินที่จะได้รับ ลูกค้าที่เข้ามาเราได้สืบประวัติไว้บ้างแล้ว ใครขาประจำ ใครเป็นยังไง อยู่ในกระบวนการของพ่อมันหมด มันไม่ต้องการให้ผับของมันเป็นผับที่นักศึกษา หรือว่านักเรียนมัธยมเข้ามาสังสรรค์เมายากัน กฎของพ่อมันดีมากเลยครับ คุยเข้มงวดมากๆ ไม่มีนักศึกษาอายุไม่ถึง รวมทั้งเงินไม่ถึงด้วยนะครับ นอกจากเส้นมันเองครับ บางทีก็ใช้เส้นลูกคนใหญ่คนโต แต่ว่าก็ไม่ได้ๆเข้าเสมอไปหรอกนะครับ เป็นบางรายเท่านั้น
...
หวัดดีตอนเช้าของเบบี้ เพราะเพิ่งตื่น กร๊ากก :laugh: :laugh:
มาต่อให้อย่างใจจดจ่ออีกคนนะค่ะ :m31: :m31:
แล้วจะมาอ่านเม้น เม้นกันเยอะๆนะค่ะ :serius2: :serius2:นี่เป็นตอนเกือบสุดท้ายที่เบบี้เขียนไว้ :angry2: :serius2: ยังไม่ได้เขียนตอนใหม่เลย :o12:มัวแต่อ่านเรื่องของคนอื่น :-[ ถ้าอยากให้เบบี้มาต่อเร็วๆ :mc4: ก็รีบดันๆกันเน้อค่ะเน้อ o13จะได้รีบพิมพ์กร๊ากก :z10: เหลืออีกหลายตอนด้วย เซ็งจิตมากเลยนะ
จุ๊บๆ
-
เย่ ๆ :z13: จิ้มเบบี้
:pig4: ไปอ่านก่อง
-
หุหุ เบบี้จายเด มาต่อรวดเลยอ่ะ :กอด1: อาฮุๆๆ
ชะแว้บไปอ่านก่อนล่ะน้า
-
อ่านคนที่สามก็จิ้มได้เหมือนการ :z2: :z2:
-
คนที่ 4 :mc4:
ต่ออีกน๊า เบบี้คนสวยยย :o8:
-
ค้างๆๆ :m31:ชอบจังเลย จะรออ่านต่อไปนะค้า :pig4:
-
:m16: :m16: :m16: :m16:
ดันๆๆๆๆๆๆ
อยากอ่านต่ออย่างแรงแล้ว ไม่รู้ว่า แม่ข้าวจะพูดเรื่องอะไร เฮ้อ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
จุ๊บๆๆ เบบี้
มาต่อไวๆน้าาาาาา
เง้ออ แม่จะว่าไงบ้างเนี่ย
-
คุณแม่จะพูดไรหวา
-
งานเข้าๆๆๆๆๆๆ เหอะๆ จะเกิดอะไรขึ้นเน้ๆๆๆ เครียดแทน
:z13: :z13: :z13:
-
เอาใจช่วยค้าบบบ
ว่าจะเปนไงต่อ ....
-
:กอด1:
แอบลุ้นว่าแม่จะพุดอะไรน้า....
-
ช่วงนี้งานยุ่ง เรยไม่ได้เข้ามาหลายวัน
มาที 4 ตอนรวดเรยยยย :really2:
คิดถึงน้องเบบี้ :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ตาร์กับข้าว สู้ๆ
ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดีนะ
พ่อแม่ของทั้ง 2 ฝ่ายก็สนิทกัน
น่าจะคุยกันได้นะ
-
แม่คงไม่ว่าแต่.....แม่คงขอร้อง.... :serius2:
เอาน่าสู้ๆตั้ง4ปีแล้วนี่ไม่ต้องพิสูจน์รักแล้ว.... :impress2:
-
เครียดว่ะแม่จะว่าไง :z3:
ความลับไม่มีในโลก
ไงซะแม่ก็ต้องรู้ให้รู้เร็วขึ้นก็จะได้สบายใจเร็วขึ้น
เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
-
ตามกลิ่นธูปมาเมนท์ :call:
:laugh:
ดีมากจัดมาเยอะๆ เอาหลายๆตอน
พี่ไม่ขอมากไปชิมิเบบี้ :m13:
ป.ล. เรื่องนี้ไม่เศร้าใช่ป่ะเบบี้จ๋า o18 ไม่งั้นนนน เบบี้จะมีสภาพเยี่ยงนี้ :z13:
-
แฮะๆ เพิ่งเห็นว่าเบบี้มาแล้ว ยินดีต้อนรับกลับเล้านะจ๊ะ
มาคราวนี้อ่านจุใจเลย ต้าร์กับข้าวจะทำไงกับอนาครละเนี่ย ไหนจะเรื่องไปเจอแม่อีก
ลุ้นๆ ตอนต่อไป หวังว่าไม่มีเศร้าใช่ป่ะ
........... :กอด1:................
-
มาเร็วๆๆน่าค้างอะ
-
จิ้มเบบี้
:z13:
:z13:
:z13:
:z13:
:z13:
-
ตอนที่122 ความลับคลี่คลาย
พวกผมลุกไปเต้นบ้างเป็นระยะ ไอ้ตาร์คอยมองผมอยู่ตลอด มันไม่ค่อยกินเท่าไหร่ เพราะมันรู้ว่าผมจะกินเหล้านั้นแหละครับ
“ไปไหนมาวะ”ผมถามไอ้แสบที่มันเดินเพิ่งมาถึงโต๊ะ ตอนแรกผมคิดว่ามันไปเต้นครับ แต่ว่าไม่ใช่ มองไม่เห็นว่ามันเต้นอยู่
“คุยโทรศัพท์กับไอ้ปาน”ไอ้แสบมันพูดบอก แต่หน้ามันงอซะเหลือเกินครับ
“มีเหี้ยไรละ”ผมถามมันพร้อมกับยิ้มให้มัน
“โรงเรียนมีงานกีฬาสีให้มันแต่งคลอสเพลย์ แต่งเหี้ยไรคลอสเพลย์แม่งร้อนจะตาย”ไอ้แสบมันพูดด้วยความหัวเสีย ผมถึงกับยิ้มออกมา เพราะรู้ว่ามันรู้สึกยังไงอยู่
“อ่าว.น้องเค้าใส่ชุดยังไงละ แล้วน้องปานอยากแต่งรึเปล่า”ผมถาม
“มึงคิดว่ามันอยากแต่งมั้ยละ..แม่ง บ้าญี่ปุ่นจะตาย..แล้วชุดก็เสือกเป็นชุดผู้หญิงอีก แล้วจะรอดมั้ย”ไอ้แสบมันพูดยาวเหยียด คราวก่อนน้องปานไปญี่ปุ่นมานะครับ ไปแค่นักเรียนแลกเปลี่ยนระยะสั้นๆ กลับมากลายเป็นว่าบ้าดาราญี่ปุ่นไปซะงั้น พร้อมกับชุดคลอดเพลย์เยอะแยะไปหมด ไอ้แสบมันมาบ่นให้ผมฟัง ที่จริงผมก็เห็นด้วยตัวเองด้วยนั้นแหละครับ เพราะว่าน้องปานส่งรูปทางเมลมาให้ผม
“หึหึ...ก็น่ารักดีออก”ผมบอกมัน พร้อมกับจิบเหล้าในแก้ว
“น่ารักตายห่าละ..แต่งชุดหม้อห้อมกรูจะไม่ว่าเลย”ไอ้แสบบ่น
“เป็นห่วงก็ไปเฝ้าดิวะ..บ่นเหี้ยไร”ผมบอกมัน ไอ้แสบหันมามองหน้า
“มึงคิดว่ากรูว่างขนาดนั้นเลย”ไอ้แสบหันมาประชด
“อ่าว..กรูจะไปรู้มึงเรอะ..คิดเอาเองนะโว้ย.เมีย กับงาน”ผมแกล้งมันต่อ
“แม่ง ไอ้เหี้ยคนไหนเป็นคนคิดวะ..เดี๋ยวกรูจะไปกระทืบให้..ไอ้ห่าปานก็บ้าไปกับเค้าแม่งน่าตบกะโหลกจริงๆ”ไอ้แสบบ่นอีก
“เอาน่าก็เมียมึงน่ารักนี่หว่า”ผมยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับตบไหล่มันเบาๆ
“ไอ้สัดนี่เดี๋ยวให้แตกตีนซะเลย”ไอ้แสบหันมาด่าผมซะงั้นอะครับ
กว่าที่ผมกับไอ้แสบจะคุยเรื่องจิปาถะระหว่างมันกับน้องปาน ผมก็หันไปเห็นไอ้ป๊อดที่ยืนคุยกับใครก็ไม่รู้ครับ แต่ที่เห็นคงไม่เป็นเรื่องดีแน่ เพราะว่าสีหน้าเคร่งเครียดน่าดู
ผมส่งสายตาให้พวกเพื่อนๆให้มันหันไปดูไอ้ป๊อดที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก ว่ามีใครรู้จักไอ้คนนี้มั้ย ทำไมมันเหมือนมีลับลมคมในกันนัก
“ใครนะครับเนต”กว่าที่ผมจะคิดออกว่าใคร แต่คงนึกไม่ออกแน่ ก็เลยหันไปถามเนตที่นั่งอยู่
“เออ...คือ เพื่อนเนตเองนะค่ะ”เนตตอบด้วยสีหน้ากังวล อย่างเห็นได้ชัด
“หรอครับ..”ผมไม่คิดจะซักไซ้ถามต่อ เพราะคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ที่จะทำให้เจ้าตัวลำบากใจ
สักพักไอ้ป๊อดเดินกลับมาถึงโต๊ะ พร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดีนัก มันเหลือบมามองผมหน่อยๆ ก่อนที่จะหลบสายตา ผมมองมันด้วยความงุนงงเล็กน้อยเพราะว่าหน้ามันเหมือนมีอะไรอยากจะบอกผม
“มีอะไรรึเปล่าวะ”ผมถามมัน เพื่อนๆหันไปมอง
มันเงียบไม่ตอบครับ พร้อมกับมองหน้าเพื่อนๆไปมา
“ข้าว..........กรูมีเรื่องจะคุยด้วย”ไอ้ป๊อดหลุดพูดออกมา ผมงงนิดหน่อย แต่ว่าก็ลุกตามมันไป
“เฮียด้วย”ไอ้ป๊อดหันไปบอกลูกพี่มัน ไอ้ตาร์นั่นเองครับ
ไอ้ตาร์ลุกตามออกมา พร้อมกับผม และไอ้ป๊อด พวกผมเดินออกมานอกร้าน และหามุมสงบเงียบ ผมหยุดเดินที่ใต้ต้นไม้ตรงโต๊ะไม้หินอ่อนด้านหน้าร้าน
“มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่าวะ”ผมถามมัน เมื่อเหตุการณ์เงียบสงบ
“ข้าว..กรูขอโทษ”อยู่ดีๆไอ้ป๊อดมันก็พูดขึ้น
“เรื่องอะไรวะ”ผมถามด้วยความสงสัย
“เรื่องแม่มึง”ไอ้ป๊อดก้มหน้าพูดเหมือนคนกลัวความผิด
“แม่กรู......ทำไม”ผมรีบถาม
“แม่มึงรู้เรื่องมึงเป็นเพราะว่ากรูเอง”ไอ้ป๊อดมันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมกับไอ้ตาร์
“หมายความว่าไงวะ”ไอ้ตาร์รีบถาม
“คือ....”ไอ้ป๊อดอ้ำอึ้ง ก่อนที่จะเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ผมฟัง
คนที่ไอ้ป๊อดคุยด้วยเมื่อกี้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดคือชาย เพื่อนในคณะนิเทศศาสตร์ ของเนต ซึ่งชอบเนตและตามจีบเนตมานานแต่ว่าเนตไม่เล่นด้วย เพราะเหตุที่ว่าเนตดูออกว่าผู้ชายคนนี้เลวขนาดไหน พอป๊อดตามจีบเนตติดและเป็นแฟนกันไอ้ชายคนนี้ก็คอยตามรังควานเนต พร้อมกับขู่เนตบ้างเนตรู้สึกได้และบอกป๊อด ป๊อดมีเรื่องกับคนชื่อชาย โดยที่ผมไม่รู้เลย เพราะว่าป๊อดไปมีเรื่องกับเพื่อนในคณะ และมันเป็นเรื่องบังเอิญที่เจอชายพอดี ที่จริงมันก็เล่าคร่าวๆให้ผมฟังเหมือนกันแหละครับ ตอนนั้น แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะคิดว่าแค่เป็นเรื่องธรรมดา เพราะเราก็มีเรื่องกันบ่อย มันเลยเหมือนปกติ คราวก่อนป๊อดไปกระทืบชาย จนมันเอาเรื่อง มันไม่รู้จะเอาเรื่องทางไหนมั้งครับเลยสืบว่าพอจะทำร้านป๊อดได้ยังไงบ้าง และพบว่าผมกับไอ้ตาร์เป็นแฟนกัน เรื่องของไอ้แสบกับน้องปานมันไม่รู้เพราะว่าไอ้แสบก็ไม่ได้คบกับน้องปานในนี้ใช่มั้ยครับ และไอ้เข็มกับไอ้เป้ก็จะเป็นรายต่อไป ที่จริงป๊อดไม่ได้รู้เรื่องนี้เลยครับ เพิ่งมารู้เมื่อกี้ตอนที่เจอไอ้ชายกับเพื่อนในร้านนั้นแหละครับ ที่ไอ้ชายมันบอกไอ้ป๊อดว่ามันเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมดเองก็คงเพราะอยากแก้แค้นมากกว่า เพราะมันรู้ว่าผมกับไอ้ป๊อดเป็นเพื่อนรักกัน
“ไม่เป็นไร กรูก็ผิดเองที่กรูไม่ได้สนใจเรื่องมึงเท่าไหร่”ผมพูดบอกมัน
“กรูขอโทษจริงๆนะข้าว..ถ้ากรูไม่ไปมีเรื่องกับมันวันนั้นมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ เพราะกรู เพราะกรูมันใจร้อนเอง”ไอ้ป๊อดมันพร่ำโทษตัวเอง
“อะไร..แม่ง มึงพูดอย่ากับเรื่องคอขาดบาดตาย.กรูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..กรูกับแม่เดี๋ยวคุยกันก็รู้เรื่อง”ผมบอกไอ้ป๊อด พร้อมกับเข้าไปกอดคอมัน
“ขอโทษนะครับเฮีย.”ไอ้ป๊อดหันไปบอกไอ้ตาร์
“มึงก็เหมือนน้องกรู ไม่ใช่แค่รุ่นน้องจำไว้ซะที่หลังมีเรื่องอะไรให้บอกกรู มึงนับถือกรูเหมือนพี่ กรูก็รักมึงเหมือนน้องกรูคนนึงเหมือนกัน”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับรอยยิ้มของมันที่มีให้ไอ้ป๊อด ไอ้ตาร์เดินมาลูบหัวไอ้ป๊อดเบาๆ
“มึงจะเอาเรื่องมันรึเปล่า”ไอ้ป๊อดถามผม
“อย่าดีกว่า..ดูไปก่อนว่ามันจะเอาไงต่อ..เดี๋ยวเล่าให้ไอ้พวกนั้นฟังด้วย ไอ้เป้กับไอ้เข็มจะได้ระวังตัว”ผมบอกไอ้ป๊อด มันพยักหน้าเป็นการตอบรับ
“ทีหลังมีอะไรบอกนะมึง ไม่ใช่จะแก้ไขปัญหาคนเดียว ถึงบางเรื่องจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่กรูก็ต้องการรู้เรื่องของเพื่อนกรูทุกอย่าง”ผมบอกมัน ไอ้ป๊อดพยักหน้าอีกครั้ง
“กรูไม่กล้าทำอะไรมันอีก เกิดมันบ้าขึ้นมาแล้วไปบอกพ่อแม่ไอ้เข็มกับไอ้เป้กรูต้องตายแน่ๆ”ไอ้ป๊อดพูดบอกความรู้สึกมันตอนนี้ ผมรับรู้ได้ทันทีว่ามันรู้สึกยังไง มันโกรธแค้นแทนพวกผมแน่ แต่มันทำอะไรไม่ได้ เพราะว่ามันกลัวว่าเพื่อนจะต้องมารับเคราะห์แทนมัน
“แต่เมื่อกี้เหมือนกรูเห็นไอ้โดดคณะเรานี่หว่า”ผมพูดบอก เพราะว่าไอ้เอ็มมันเกลียดผมจำได้
“เออ..มันเป็นพวกเดียวกัน ไอ้โดดนั่นแหละที่เป็นคนเอาความลับไปบอก”ไอ้ป๊อดพูด
“ไม่ได้เป็นความลับตรงไหน กรูกับไอ้ตาร์ออกจะเปิดเผย..ช่างแม่งมันเหอะ แดกเหล้าดีกว่า ไม่ต้องเครียด”ผมบอกมัน พร้อมกับยิ้มให้ พวกผมเดินเข้ามาในร้านอีกครั้ง
“ไงเครียดกันเรียบร้อยแล้วรึไงเพื่อน”เสียงเหมือนเยอะเย้ยดังมาจากด้านข้างๆ ผมหันไปมอง พบว่าเป็นไอ้ชายที่ยืนอยู่กับเพื่อนๆมันสองสามคนที่ยืนรอเหมือนอยากจะพูดสิ่งนี้
“ไอ้..........”ก่อนที่ไอ้ป๊อดจะด่าแล้วเดินเข้าไป ผมรีบคว้าตัวมันไว้ก่อน
“ปล่อยมัน..ให้มันเห่าไป..หน้าตัวเมียมันก็ทำได้แค่นี้แหละ”ผมพูดบอก พร้อมกับหันไปมองหน้าไอ้ชาย
ไอ้ชายมองหน้าผมด้วยอารมณ์โกรธสุด เพราะเหมือนกับผมไปพูดด่ามัน ไอ้ชายเดินเข้ามาหาผมใกล้มากขึ้น แต่ว่าไอ้ตาร์ก็รีบมาบังไว้ ไอ้ชายจึงหยุดชะงัก พร้อมกับเดินอย่างโมโหกลับไปที่โต๊ะ ไอ้ตาร์มันคงไม่อยากให้ผมมีเรื่องนะครับ เพราะมันรู้ว่าเป็นงี้ทีไร มีเรื่องทุกที
ก่อนที่ผมกับไอ้ป๊อดและไอ้ตาร์จะเดินกลับไปที่โต๊ะของพวกเราเอง
“เหี้ยแมนไปไหน”ผมมาถึงโต๊ะก็รีบถาม เพราะว่ามันครบกันหมด แล้วไอ้ปลาไหนแมนหายไปไหนครับ
“ไปกับไอ้ทศ ติดต่อกับผู้จัดการเอาเด็กกลับบ้าน”ไอ้เข็มบอก
“อ่าว..ไอ้นี่นิเร็วแท้”ผมบอก พร้อมกับนั่งลงข้างไอ้แสบ
“สวยเช๊ะเลยมึง..ไม่ได้ๆกลับง่ายๆด้วย ใช้เส้นไอ้ทศมัน พร้อมกับเงินอีกเป็นก้อน เหี้ยแมนแม่งเปลืองเงินชิบหาย”ไอ้แสบบ่น
ก็สาวในบาร์นี้ของไอ้ทศนะครับ ก็จะมีโคโยตี้มาเต้นบ้างเป็นระยะ แต่ว่าไม่ได้จะเป็นกระจอกๆนะครับ คัดมาแล้วอย่างดี ห้ามแตะ ห้ามถ่ายด้วยครับ ดูได้อย่างเดียว ถ้าอยากได้ให้ติดต่อผู้จัดการร้าน และเงินก็ต้องถึงด้วย เพราะว่ามีคนจองหลายคน อย่างเมื่อกี้ที่มาเต้นนี้แบบ ถ้าไม่ติดมีไอ้ตาร์นะครับ ทุ่มไม่ยั้ง พวกผมนี่ตาค้างกั้นหมดอะครับ รวยถึงไอ้เหี้ยตาร์ด้วย ค้างนานกว่าผมอีก ผมเลยต้องรีบตบปากมันเป็นการเตือนว่า มึงก็เป็นนะ ปกติผมไม่ค่อยดูโคโยตี้คนไทยหรอกนะครับ เพราะดูแล้วมันตลกๆไงไม่รู้อะ พยายามเลียนแบบฝรั่ง แต่มันไม่ใช่อะ แต่เมื่อกี้นี้ใช่เลยครับถ้ากี่หมื่นก็ยอมเสียอะ
“ไม่เอาสักคนแก้ขัดไง”ผมบอกไอ้แสบ
“อย่างกรูหาตามมหาลัยก็ได้ ไม่ต้องมาเสียเงินหรอกวะ”ไอ้แสบพูดพร้อมกับยักคิ้วให้
“มั่นใจในหนังหน้ามาก”ผมพูดกัด
พวกเรานั่งกันไปหัวเราะกันไป สังสรรค์เฮฮาเรื่อยๆเปื่อยตามประสาผู้ชายห่วยๆ เอิ้กๆ
“พี่ครับ มีแขกอีกโต๊ะฝากมาให้นะครับ”น้องพนักงานเดินนำกระดาษแผ่นเล็กมาทางผม
“ใครครับ”ผมถาม ทุกการสนทนาอยู่ในการจับตาของเพื่อนๆอย่างสงสัย
“โต๊ะนั้นนะครับ”พนักงานเสริฟชายพูดพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะ ผมหันไปเห็นก็เห็นว่าเป็นโต๊ะของไอ้ชาย ที่พวกมันและเพื่อนๆกำลังนั่งยิ้มและหัวเราะกันมาทางผม ผมหยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน
“ยินดีด้วยนะอีตุ๊ด สงสัยพรุ่งนี้คุณพ่อกับคุณแม่มึงคงจะดีใจน่าดูที่รู้ว่าลูกๆชอบโดนสอยตูด ป.ล. เตือนเพื่อนมึงด้วยกรูคงไม่เล่นแค่มึง.ไม่สิเรื่องคงไม่จบแค่นี้แน่ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยไอ้พวกผิดเพศ...”ผมอ่านจบถึงกับอึ้งแดกเลยครับ ไม่คิดว่าจะมีคนมาด่ากับผมอย่างนี้ และยังไม่ทันอึ้งได้นาน ไอ้ตาร์มันก็รีบหยิบกระดาษจากมือผมไปอ่านทันที การที่ถูกเรียกว่าอีตุ๊ดมันรู้สึกแบบนี้เองหรอวะเพิ่งเข้าใจ
ผมหันไปมองหน้ามัน ตอนนี้ผมก็ทำอะไรไม่ถูกแล้วละครับ จะบอกว่าโกรธแล้วก็แค้นอยากตั๊นหน้ามันมาก ในใจมันก็รู้สึกแบบนั้น แต่ว่าไม่รู้สิครับ มันเหมือนรู้สึกอายไปเลยที่มีคนมาว่าผมแบบนี้
เรียกสติตัวเองได้อีกที ไอ้ตาร์มันเดินไปที่โต๊ะของไอ้ชาย พร้อมกับถีบตัวไอ้ชายที่นั่งบนโซฟาจนมันหงายหลังไปเลย
“กรี๊ดดด.....”เสียงผู้คนในนั่นร้องกรี๊ดกันใหญ่อย่างกับมีเหตุเพลิงไหม้อย่างนั้นแหละครับ ผมรีบลุกขึ้นยืน พร้อมกับพวกไอ้แมน ไอ้แสบ ไอ้เป้ ไอ้เข็ม มันวิ่งเข้าไป แต่แล้ว
“พวกมึง ไม่ต้องไป..”เสียงพี่ไม้ตะโกนดัง พร้อมกับรอยยิ้ม จนทำให้พวกมันชะงัก ผมก็งงว่าพี่ไม้ห้ามทำไม ผมเดินเข้าไปใกล้โต๊ะของไอ้ชายมากขึ้น โดยการทิ้งระยะไว้ ไม่ไปช่วยเหลือไอ้ตาร์ อย่าใช้คำว่าช่วยเหลือดีกว่า ยืนดูเฉยๆก็ได้ครับ ไอ้ตาร์มันเหมือนบ้าเลือดมากๆ ผมไม่เคยเห็นมันเป็นอย่างนี้มาก่อน ยอมรับว่ารู้ว่ามันเหี้ย เลวมาก่อน แต่ว่ามันจะระงับอารมณ์อย่างดีเมื่ออยู่กับผม หรือว่าผมมีเรื่อง มันจะเป็นผู้ใหญ่และอารมณ์เย็นมาตลอด เทียบได้ว่าสี่ปีที่รู้จักกันมา ผมไม่เคยเห็นมันในโหมดนี้ สงสัยโหมดนี้คงเป็นมันแต่ก่อนมั้งครับ
พวกเพื่อนของไอ้ชายสามสี่คนพยายามช่วยไอ้ชาย แต่ว่าไม่เป็นผลแต่อย่างใดครับ ที่จริงเพื่อนมันมาประมาณสิบกว่าคน แต่ว่ามีแค่สามสี่คนพยายามช่วย พวกนั่นยืนดูเหมือนกับยังอึ้งๆกันอยู่ ไอ้ตาร์ใส่ไอ้ชายไม่ยั้ง โดยที่ไอ้ชายตั้งตัวไม่ได้เลย มันนอนนิ่งให้ไอ้ตาร์ชกอยู่บนโซฟา พวกเพื่อนๆมันสี่ห้าคนที่รี่เข้ามาก็โดนไอ้ตาร์สวนเข้าให้ มันเหมือนไม่สนใจใครทั้งนั้น มันคงเป็นอารมณ์ที่ถึงขีดสุดจำกัด แล้วระเบิดออกมานะครับ พวกผมยืนดูอยู่ เหตุการณ์ตรงนั้น แขกในร้านก็ยืนดูกัน บางคนหลบบ้าง เพราะกลัวจะเจอลูกหลง
“เฮียเป็นอะไรวะ..”ไอ้ทศเดินเข้ามาหาผม พร้อมกับพูดด้วยสีหน้าเสียๆ
“กรูไม่รู้..”ผมบอกมัน พร้อมกับยังมองที่ไอ้ตาร์อยู่
“ไม่ห้ามหรอวะ”ไอ้เอ็มถาม
“ไม่รู้สิ..เดี๋ยวมันคงหยุดเองมั้ง”ผมพูด เหมือนเป็นเรื่องปกติ ไม่รู้สิครับ อยากให้มันชกอยู่แบบนั้น มือไอ้ตาร์เปื้อนเลือดไปหมด
“ตาร์....”ผมเรียกเบาๆเหมือนเสียงมันไม่ค่อยออก ผู้ชายอีกคงสงสัยจะเป็นเพื่อนไอ้ชาย หยิบปืนออกมา พร้อมกับเล็งไปที่ไอ้ตาร์ เสียงดนตรีเงียบกริบ ทุกอย่างในร้านหยุดชะงัก ไอ้ตาร์หยุดการกระทำกับไอ้ชาย แล้วหันไปมองไอ้ผู้ชายที่ยืนเล็งเอาปืนจ่อหัวมันอยู่
ไอ้ตาร์แสยะยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ ผมเดินเข้าไปใกล้หาไอ้ตาร์มากขึ้น ลูกน้องไอ้ทศในร้าน เดินเข้ามาพร้อมกับชักปืนออกมาเล็งไปที่พวกไอ้ชาย ไอ้ทศเดินเข้าไปใกล้และพยักหน้าประมาณว่าให้วางปืนลง
“มึงคิดว่ามึงแน่มากใช่มั้ย..คุณเชน”ไอ้ทศพูดกับผู้ชายที่เอาปืนจ่อหัวไอ้ตาร์อยู่ แต่ไอ้ตาร์เหมือนมันไม่กลัวอะไร ยืนเข้าไปใกล้ปืนมากขึ้น เหมือนหยอกล้อให้ไอ้นั่นมันยิงซะ
“ประวัติก็ไม่ดี. มีพ่อกรูคุ้มกะลาหัวอยู่ทั้งพ่อทั้งลูก ยังจะมีหน้ามาวางก้ามในถิ่นกรูอีก”ไอ้ทศมันพูดขึ้น ทำให้ไอ้เชนหน้าเสียงไปถนัด
“มึงหุบปาก”เสียงไอ้เชนกระแทกดัง เหมือนกับรู้ว่าตัวเองจนมุม
“แกร๊ก..”เสียงปืนพร้อมที่จะเหนี่ยวไกดังขึ้น อีกครั้ง
“ทำไมจ่อทำไม..ยิงซะสิ”เสียงไอ้ตาร์พูดเบาๆ ผมจับใจความได้แค่นั้น
“ไอ้สัด...”เสียงไอ้เชนดังขึ้น แต่ไม่ทันการ ไอ้ตาร์จับข้อมือ พร้อมกับหักแขนไอ้เชนให้หันหลัง แล้วเก็บปืนไว้ได้ ไอ้ตาร์มันผลักตัวไอ้เชนล้มลงกับพื้น พร้อมกับกระทืบอีกสองสามครั้ง และแล้ว........
“ปั้ง.”
“ปั้ง.”การเหนี่ยวไกนัดแรกอย่างไม่รีรอไปที่แขน เหมือนจงใจแค่ที่แขนขวาของไอ้เชนเท่านั้น และแขนซ้ายของไอ้ชาย ที่โดนเข้าอย่างจัง อย่างกับจับวาง ไอ้ชายดิ้นทุรนทุราย พร้อมกับเลือดที่ไหลซึมออกมา
“กรี๊ดดดด”เสียงกรี๊ดของสาวๆในร้าน แต่ก็ต้องเงียบลง
“มึงคิดว่าพวกมึงเป็นใคร.ถึงกล้ามาทำกับพวกกรูแบบนี้..”เสียงไอ้ตาร์ดัง ผมถึงกับสะดุ้ง
“อย่าแม้แต่จะคิดมายุ่งกับพวกกรูอีก..ไม่งั้น กรูไม่เอาแค่แขนมึงแน่”เสียงไอ้ตาร์เดินไปบอกไอ้ชายที่นอนอยู่ ไอ้ชายรีบยกมือไหว้ไอ้ตาร์ ที่เอาปืนจ่อที่หน้าผาก ผมถึงกับสงสารมันขึ้นมาทันที
“ไอ้เปรตเอ้ยย..”ไอ้ตาร์สบถเสียงดัง แล้วเอาปืนตบเข้าที่หน้าไอ้ชายอย่างจัง จนกับสลบไป
ไอ้ตาร์วางปืนลงบนโต๊ะ พร้อมกับหันมามองหน้าผม ที่ยืนมองมันอยู่ทุกการกระทำ สายตาที่เกือบเย็นชา หรือว่าอะไรกันแน่ที่มันต้องการสื่อ ผมก็ไม่เข้าใจดวงตาคู่นั้นเหมือนกันครับ
“ค่าเสียหายเท่าไหร่บอกได้เลยนะ แล้วนี่ จัดการให้พี่ด้วยมีอะไรตุกติกโทรบอกด้วยละกัน”ไอ้ตาร์เดินมาบอกไอ้ทศ ไอ้ทศพยักหน้าให้ แล้วไอ้ตาร์ก็เดินหนีไปไม่มองหน้าผมเลย
“นั่นใคร.”เสียงผู้ชายที่ผมเคยรู้จักเดินมาอีกทาง ผมยกมือไหว้พ่อของไอ้ทศทันที
“พี่ที่มหาลัยนะพ่อ..ชื่อพี่ตาร์ เรียนวิศวะ”ไอ้ทศมันบอกรายละเอียด มันรู้ดีว่าพ่อมันชอบเก็บรายละเอียดเล็กน้อย
“กล้าดี..พ่อชอบ”เสียงพ่อไอ้ทศบอก พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูแล้วปลื้มอกปลื้มใจอย่างกับไอ้ตาร์เป็นลูกตัวเอง
“จัดการเคลียร์ให้เรียบร้อยด้วยทุกเรื่อง”พ่อไอ้ทศพูดบอกเสียงเด็ดขาด ไอ้ทศพยักหน้าเป็นการตอบรับ แล้วเดินไปสั่งลูกน้องมัน
“ขอโทษด้วยนะครับพ่อ.ที่ผมทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้”ผมรีบยกมือไหว้
“ไม่เป็นไร.ถึงข้าวไม่มีเรื่องแต่ไอ้ทศก็ต้องมี”พ่อพูดพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยน
“หมายความว่าไงวะ”ผมบ่นพึมพำ แต่ก่อนที่จะคิดอะไรออก ผมก็นึกถึงไอ้ตาร์ได้ แล้วรีบวิ่งออกไปดูนอกร้าน ปรากฏว่ารถผมหายไปแล้วครับ อ่าว เชี้ยนี่ ทิ้งกรูเลย ผมงงครับ ไม่คิดว่ามันจะทิ้งผมไว้แบบนี้ ก็ทุกทีมันไม่เคยเป็นอะ มันจะคอยผมตลอดไม่ว่าเกิดไรขึ้น
ผมเดินหาจนทั่วแต่ว่าหาไม่เจอ เลยเดินกลับเข้าไปในร้านอีกครั้ง เหตุการณ์ใกล้จะปกติ
“ไอ้ทศคิดค่าเสียหายมาเลยนะมึง..แล้วเรื่องไอ้เชนกับไอ้ชาย...”ผมกำลังจะพูดต่อ
“เดี๋ยวกรูจัดการเอง..มึงไม่ต้องเป็นห่วง”ไอ้ทศรีบพูดตัด
“หมายความว่าไงวะ.มึงรู้จักพวกมันหรอ”ผมถามด้วยความสงสัย
“รู้สิวะ..ลูกค้าที่เข้ามาในร้านทุกคนต้องผ่านการเช็คประวัติหมดนั่นแหละ อย่างไอ้เชนมันเป็นลูกคนรวยแต่ว่าตอนนี้เป็นหนี้เป็นสินพ่อกรูอยู่ แต่ว่ามันเหี้ย ไปที่ไหนมีเรื่องต้องให้พ่อกรูจัดการตลอด ส่วนไอ้ชายก็เคยมาที่นี่แล้วสามครั้ง ไม่เคยมีปัญหาอะไรนะ แต่ที่รู้ๆคือชอบข่มขืนผู้หญิง ไม่ก็นักศึกษาที่จนๆหน่อย”ไอ้ทศเล่า ไอ้ป๊อดที่ยืนฟังอยู่ด้วย
“กรูกลัวเนตไม่ปลอดภัยวะ”ไอ้ป๊อดพูด หน้าเสีย
“กรูบอกแล้วไงเดี๋ยวกรูจัดการเอง รับรอง ไม่มีตุกติกแน่นอน”ไอ้ทศพูดบอกพร้อมกับรอยยิ้ม และหน้าตายักคิ้วของมันที่กวนส้นตีน
“จะทำไงวะ.”ผมถาม
“เออน่า..กรูมีวิธีไม่ต้องห่วง”ไอ้ทศบอก
“นี่มึงรู้เรื่องหมดแล้วหรอวะ”ผมถามอีก ว่ามันทำเหมือนรู้เรื่อง
“ยัง แต่เดาสถานการณ์เอา”ไอ้ทศบอก
“เออฉลาดเนอะมึง”ผมพูดประชด
“แน่นอน”ไอ้ทศบอก
“งั้นเดี๋ยวกรูมานะ.ตามสบายใช้ชีวิตได้ปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เลยเพื่อน..แต่แม่งยอมรับวะ.เฮียตาร์เจ๋งจริงวะ”ไอ้ทศบอก
“เดี๋ยวกรูไปทาบทามให้เข้าแก๊งกรูดีกว่า”ไอ้ทศพูด
“ส้นตีน.ไม่ต้องมายุ่งเลย”ผมบอกมัน ไอ้ทศถึงกับหัวเราะ
“เดี๋ยวให้เป็นมือขวาพ่อกรูเลยไม่ดีหรอมึง”ไอ้ทศพูดอีกครับ
“พอเหอะ..แค่นี้กรูก็ปวดหัวจะแย่ละ”ผมรีบบอก
“งั้นเดี๋ยวกรูกลับก่อนดีกว่าวะ.ไม่รู้มันหายไปไหน กรูเห็นมันแปลกๆ”ผมบอก
“เออๆ..โชคดี.”ไอ้ทศพูด
“เฮ้ย..กลับก่อนนะโว้ย..แล้วเจอกัน”ผมหันไปบอกเพื่อนๆที่โต๊ะที่กำลังจะต่อกัน
“เออ..โชคดี.”ไอ้แสบตะโกน
“ให้กรูไปส่งเปล่า”ไอ้เข็มหันมาบอก เพราะเมื่อกี้ผมบ่นนะครับว่าไอ้ตาร์หายไปกับรถ
“ไม่ต้อง ขอบใจวะ..ไปละ”ผมโบกมือลา พร้อมกับตบไหล่ไอ้ป๊อดเบาๆ ที่หน้ามันคงเหมือนรู้สึกผิดอยู่
“อย่าคิดมากวะ..ไม่มีอะไรหรอก..เดี๋ยวมันก่อนผ่านไป..”ผมพูดจบ ก็เดินจากออกมา
เดินไปเรียกแท็กซี่หน้าร้าน แล้วกลับคอนโดผมทันที
...
มาต่ออีกแล้ว :-[ เบบี้ใจดีป่ะละ :o12: ไม่เหมือนคนบางคนหรอกใช่มั้ยพี่มิ้น พี่พาก์ท และอีกหลายๆพี่ทั้งหลาย :monkeysad: :sad11:
และขอบอก ตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายที่เบบี้เขียนไว้หลังจากไปเที่ยวมาเสร็จ ตอนใหม่ยังไม่ได้เขียนเลย ดีป่ะละ o13 ยังไม่มีกำหนดต่อ แต่จากวันละหลายตอนอาจเหลือวันละตอน หรือไม่ก็หลายวันตอน อันนี้ไม่รู้ แต่คงไม่หายไปนานหรอก แล้วเดี๋ยวจะมีสอบด้วย ตั้งแต่กลับมาบ้าน ยังไม่ได้ไปมหาลัยเลย เพื่อนมาตามคนแล้วคนเล่า ไม่ เรายังไม่พร้อม เพราะเราขี้เกียจนิ :seng2ped: :seng2ped: เอิ้กๆ :laugh: :laugh:
สุขสุนต์วัน.หัว.คว...ย นะทุกคน กร๊ากก :m20: :laugh: :oo1:
ไปแระ :bye2:
รักทุกคน :man1: บับบาย :bye2: :pig4: :L1:
-
^
^
:z13:
แอร้ยยยยยยยยยยยยย
แล้วตาร์หายไปไหน มาเคลียร์ๆกันก่อนเบบี้
:serius2: :serius2:
-
มาเฟียต้าร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ฮู้ว...
พี่ตาร์สุดยอด...
เทพบุตรกลายร่างเป็นซาตานเลย
เล่นลอบกัดดีนัก...จะสมน้ำหน้าหรือสมเพชดีนะนี่
o8 o8
-
พี่ต้าร์หายไปไหน.....!!!~
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
...ชอบต้าร์..เป็นแบบนี้มากๆๆ
แต่เหมือนมีอะไรคาใจอยู่หรือเปล่า..ต้าร์
ทำไมหายไปแบบไม่เอาข้าวไปด้วย แถมมีทีท่าแปลกๆๆ
..น้องเบบี้ อวยพรอะไรเนี่ย...สุขสันต์วันหัว...ค..ย.เอิ๊กๆๆๆ
ไม่ต้องรีบแต่งหรอกตอนต่อไปนะ แต่เร็วๆๆหน่อยก็ดี..อิอิ :กอด1:
-
ว้ายยยยยยยย ชอบพี่ตาร์ แบบ นี้จัง :กอด1:
มาด มาเฟียยยยยย :m18:
ขอ กรีสสสสสสสสสสสสสส :m3:
โหดดี ว่าแต่ว่า
ค้าง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่า
รอตอนต่อไป นะค่ะ :z2:
-
o13 :mc4: o13
:fire: :m16: :m16: :m31: :fire:
พี่ตาร์หายไปไหนวะเนี้ย
หายปายหนายยยยยย :angry2:
อันนี้คนแต่งก็ไม่รู้เหมือนกัน :a5:
เอาแล้วไงกรู ให้ไอ้เหี้ย เอ้ย เฮีย ตาร์ไปไหนดีวะเนี้ย :jul3: :m20: :laugh: :m20: :jul3:
งุดงิด ชิมิ (ทำตามพี่มิ้น) :m20:
โปรดติดตามตอนต่อไป o22 :a5: o22
ป.ล. เค้าจะเอาเม้นนนนนนนนนนนนนนนน
-
ปริศนา ที่ไม่มีกำหนดที่จะแก้แน่นอน กร๊ากกก ทิ้งระเบิดไว้ลูกใหญ่เลยเบบี้
:z13: :z13: :z13:
-
เฮียต้า ปวดฉี่เลยรีบกับไปเข้าห้องน้ำที่คอนโดหรอ :laugh:
-
ต้าร์ต้องอย่างนี้สิ ลูกผู้ชาย
ตัวจริง เบบี้สุดสวยค่ะ
อย่าหายไปไหนอีกนะค่ะ
ขอวันละตอนก้อได้ค่ะ
แบบว่าชอบที่เบบี้เขียนมากๆ
อยากอ่านทุกวันเลยค่ะ
-
o18 พี่ต้าร์ที่ร๊ากกก แมนมากไม่ผิดหวังจริงๆๆที่รักพี่ต้าร์ :กอด1:
น้องปานมาแล้ว :กอด1: :กอด1: :กอด1:น้องปาน o18
-
โอ้โห เบบี้
ฉากนี้ตาร์สุดยอด ... คิดไปถึง ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ ...เฮียหลิว
อันนี้เฮียตาร์ >>>> ภะยา ข้าใครอย่าแตะ ...กริ๊วววววววววววววววว
เท่ห์สุดยอด :-[
แต่ว่าตอนนี้ เฮียตาร์ของเราหายไปไหน ... :เฮ้อ:
-
พี่ตาร์ o13 เริ่ดมากกกกกกกกกกกก
โหมดนี้ ถูกใจเจ๊
ว่าแต่ หายไปไหนอ่ะ
ไม่ใช่ว่า รู้สึกผิดกับข้าว แล้วหนีหายไปล่ะ
พี่ตาร์หายไม่เท่าไร
แต่ เบบี้ อย่าหายไปนานนะลูกกกกกกก
-
พี่ต้าร์ของขึ้น น่ากลัวดีอ่ะ ไม่เห็นโหมดนี้มานานแหละ เห็นแต่หวานใส่ข้าวตลอด
เออแล้วที่หายไปเนี่ย ไปหาชุดคอสเพลย์ให้ข้าวใส่ตอนไปพบแม่ปล่าว อิอิ :L2:
-
ได้ใจๆให้ตาร์ไปเลยทั้งใจ สุดยอด ชอบแบบนี้ด้วยแหล่ะ นอกจากหวานๆ อ้อนๆ
แต่ที่หายไปนี่ ไปปล่อยผีบ้าทีสิงมะกี้รึเปล่า :laugh:
ว๊ากกกก วิ่งหนี :z6:แฟนตาร์
พูดเล่น!!!! เค้ารู้หรอกว่าหายไปสงบจิตสงบใจ แล้วกลับมาเป็นตาร์ผู้น่ารักใจดีคนเดิม :กอด1:
-
แมนมั๊กมากตาร์ สุดยอดเลย o13
ตาร์คงคิดแหละที่เป็นสาเหตุให้ข้าวโดนเรียกว่าอีตุ๊ด
:เฮ้อ:ทำมั้ยรักต้องมีแบ่งแยกด้วย
ในเมื่อรักก็คือรัก
เบบี๋น่ารักมากจ้ามาต่อให้แล้ว
แถมยังให้ความหวังอีกนะ รักเบบี๋ที่สุ๊ด :z2:
-
โฮ้ยยยยยย ~ เฮียตาร์ ชอบเฮียแบบนี้ ! o13
กลับมาโฉดเหมือนเดิมเหอะ ฮ่าฮ่า ,,
สงสัยลบคำสบประมาท เพราะหลายคนคงคิดว่าช่วงนี้เฮียสาวไปป่ะวะคะ ?
ฮ่าฮ่า ,, ชอบจังเลย ชอบเฮียตาร์แบบนี้อ่ะ ค่อดแมน อิอิ
แอบเห็นมีเข็มโผล่มาด้วย อิอิ เบบี๋ อยากอ่านเข็มกับเป้อีกแล้วอ่ะ :o8:
ว่าแต่ว่าเฮียตาร์หายไปไหนน๊อ ~ กลับมาเร็วๆจิ่ ให้ข้าวกลับคนเดียวไม่ดีนา ~
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ตาร์เปงรัยอ่ะ
หายไปใหน
อย่าเศร้านะ เบบี้
ม่ายอยากร้องให้อ่ะ
-
แมนมั๊กมากตาร์ สุดยอดเลย o13
ตาร์คงคิดแหละที่เป็นสาเหตุให้ข้าวโดนเรียกว่าอีตุ๊ด
:เฮ้อ:ทำมั้ยรักต้องมีแบ่งแยกด้วย
ในเมื่อรักก็คือรัก
เบบี๋น่ารักมากจ้ามาต่อให้แล้ว
แถมยังให้ความหวังอีกนะ รักเบบี๋ที่สุ๊ด :z2:
เบบี้มาต่อแล้ว
แบบค้างๆ :serius2:
แล้วก็หันหลังจากไปพร้อมมีเสียงระเบิด
ตูมมมมมมมมม
ใครวางระเบิดฟระ
-
:beat:
ตบมัน...
-
ยิ่งอ่านตอนนี้ยิ่งรักตาร์มากขึ้น
ตาร์แสดงให้เห็นตลอดมาว่ารักข้าวแค่ไหน
รักเบบี้ด้วย :กอด1:
-
โอ้ย อ่านตอนนี้แล้วรักตาร์ปักใจเลย อิๆ แรงโดนใจมากๆๆๆๆ
-
โฮกกกกกกกก
ชอบคนแรง ๆ แบบเฮียต้าร์เนี่ยแหละ
น่าคบ ๆ :-[
-
ชอบ ชอบ
แรงได้อีก
ตาร์
:กอด1:
-
โอ้วววววววว แมนกระแทกใจจจมากกๆๆๆ
ชอบค่ะ เฮียเท่สะใจ :-[
-
แย๊กกกกกกกกกกส์ คำว่า "อีตุ๊ด" นี่มันให้ผิดคนปะเนี่ย :m16: คำนี้มันควรจะเอาไว้เรียกพวกมานนนสองตัวมากกว่า คนนึงก้อเป็นไอ่ลูกเศรษฐีมีตังค์ไร้สมอง ส่วนอีกคนมันก้อชอบข่มขืนเพศแม่ มีหน้ามาว่าข้าว โด่ว ตุ๊ดที่ไหนจะกล้าไปตีรันฟันแทงกะชาวบ้านเค้าฟระ :angry2: ไม้ห้ามพวกข้าวอะถูกแล้ว เพราะแค่ตาร์โหมดจิตสังหาร คนเดียวมีเป็นสิบก้อซัดเรียบ :laugh: ( :m26: ให้ทศจับไอ่สองคนนี้ไปลงแขกท่าจะดี ว่าเค้าดีนัก :laugh: )
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจเบบี้ พี่ว่านอนไวหน่อยตื่นเร็วหน่อยก้อดีนะ เด๋วหน้าแกร่ไม่สวยนะเออ ( :o8: )
-
ขอแบบเฮียต้าร์ซักคน
-
เฮียต้าร์เจ๋งมากๆ o13
ว่าแต่หายไปไหนอะ
คงรู้สึกไม่มีแน่เลย
ที่ทำให้ข้าวโดนเรียกแบบนั้น
-
ตอนที่123 รู้สึกผิด
ผมให้แท็กซี่พาไปที่คอนโดไอ้ตาร์ก่อน แต่ก็ไม่เจอรถผม เลยกลับมาที่คอนโดผม ก็เห็นว่ารถผมจอดอยู่ สงสัยมันคงอยู่ข้างบน
ผมกลับมาถึงคอนโด ก็หยิบกุญแจ ผมมีให้มันหนึ่งดอกนะครับ เพราะว่าก็เข้าออกได้สะดวกกว่าที่จะมารอกัน
ผมเดินเข้าไปในห้อง ไม่มีการเปิดไฟไว้ ทุกอย่างมืดสนิททั้งห้อง ผมเดินคลำๆไปเปิดไฟ พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องนอน แต่ว่าห้องมันล๊อกนะครับ สงสัยมันคงอยู่ข้างใน
ก๊อก ก๊อก
................... ไม่มีเสียงตอบรับ
ยืนรอสักพัก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
.................. ไม่มีเสียงรอบรับอีกครั้ง
ยืนรออีก สามนาที
ก๊อก ก๊อก
“ตาร์ เปิดประตูให้หน่อย”ผมพูด เสียงปกติ เพราะว่าห้องมันเงียบมากนะครับ
ยืนรออีกห้านาที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“จะให้ข้าวนอกข้างนอกหรอครับตาร์.”ผมเรียกมันด้วยเสียงอ้อนๆอีกครั้ง เพื่อว่าเป็นผล
อีกห้าวินาที
“ถ้าไม่เปิดจะโกรธแล้วนะครับ”ผมพูดด้วยเสียงเรียบ
หนึ่ง
สอง
สาม
แกร๊ก
ไอ้ตาร์เดินมาเปิดประตูหน้ามุ่ย แต่ไม่มองผมสักตา แล้วเดินหนี หันหลังเข้าห้อง แล้วมุดตัวไปใต้ผ้าบนเตียงซะงั้น เอาผมงงเลยครับ กรูทำอะไรผิดวะเนี้ย กรูลองลำดับความดู กรูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ จากความที่กรูจำได้นะ
ผมเดินไปนั่งอยู่บนเตียง ฝั่งที่มันนอนอยู่ แล้วเท้าแขนเพื่อหยั่งน้ำหนักตัวเองไว้ พร้อมกับกระซิบถามมันเบาๆที่ข้างหู
“เป็นอะไรครับ.ทำไมหนีกลับมาคนเดียว”ผมพูดถาม กระซิบที่หูมันเบาๆ พร้อมกับจูบลงตรงใบหู ไอ้ตาร์ไม่ยอมลืมตา ผมเอามือลูบหน้าผากมันเบาๆ มันก็ยังหลับตาไม่ยอมลืมขึ้น
“ขอบคุณนะ..”ผมกระซิบบอกมันอีกครั้งให้รับรู้ ได้ผล ไอ้ตาร์เงยหน้ามามองผม สายตาที่เหมือนคนเศร้ายังไงอย่างนั้น
“ข้าวไม่เสียใจหรอ”มันหลุดพูดออกมา ผมมองหน้ามันด้วยอาการงง
“เรื่องอะไร..”ผมถาม
“ก็ที่พี่ทำแบบนั้นไป”ไอ้ตาร์พูดบอก
“หึ...เสียใจตรงไหน สะใจนะสิไม่ว่า”ผมยิ้มให้มัน
“ไม่จริง..ข้าวผิดหวังในตัวพี่ใช่มั้ย”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“ผิดหวังยังไง มึงเคยทำตัวให้กรูผิดหวังด้วยหรอ”ผมพูดถาม ด้วยสีหน้างงๆอีกครั้ง
“ก็พี่เป็นแบบเมื่อกี้ ทั้งๆที่พี่คิดว่าพี่จะไม่กลับไปเป็นแบบนั้นอีกแล้ว เพราะข้าวพี่พยายามทำทุกอย่างให้มันดีเพราะข้าว แต่พี่กลับทนไม่ได้ เมื่อกี้พี่น่าจะระงับอารมณ์ได้มากกว่านี้”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“แค่เนี้ย....”ผมพูด แล้วขมวดคิ้วเข้าหากัน
“กรูจะบอกให้ว่ากรูไม่เคยผิดหวังในตัวมึงเลยนะตาร์.. การที่มึงรู้สึกผิดแสดงว่ามึงก็มีหัวใจ การกระทำเมื่อกี้มันก็สมควรได้รับ การที่มึงจะเป็นคนดีไม่ว่าเพื่ออะไรมันก็ดีทั้งนั้น แต่กับคนอย่างนั้นเราก็ต้องละเว้นบ้าง มึงไม่ใช่โจร หรือว่าฆาตกรสักหน่อยถึงจะเกือบก็เถอะ ดีที่ส่งโรงบาลทัน”ผมพูด แกมประชดมันนิดนึง
“ข้าว..”ไอ้ตาร์มันเรียกชื่อผมเป็นการปรามว่าตกลงจะเข้าข้างใคร
“แต่ว่าเราอยู่บนโลกเพื่อการเอาตัวรอด เราไม่ใช่พระนะตาร์ที่จะมาละเว้นซะทุกอย่าง เราทำได้ดีที่สุดแค่ไหนก็แค่นั้น แต่เมื่อกี้มึงทำไปเพราะว่ามึงเป็นห่วงกรู แล้วมันก็ควรได้รับ ดังนั้นมึงไม่เห็นต้องรู้สึกผิดหรอก แล้วก็ไม่ต้องคิดว่ากรูจะผิดหวังด้วย เพราะกรูไม่เคยรู้สึกว่ามึงทำตัวให้กรูรู้สึกว่าผิดหวังในตัวมึงเลย เมื่อกี้กรูรู้สึกดีด้วยซ้ำ ที่มีคนที่รักกรูขนาดยอมตายแทนกรูขนาดนี้”ผมพูดแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์มันหลุดยิ้มออกมา
“ถ้าเป็นพี่ข้าวจะยอมตายแทนพี่มั้ย.”มันถามอย่างกับเด็ก
“เรื่องดิ..กรูยังไม่อยากตาย”ผมรีบแกล้งมัน
“..”ไอ้ตาร์ทำหน้างอนๆ พร้อมกับไม่ยอมตอบโต้ใดๆ ซึ่งมันไม่เคยเป็นเท่าไหร่
“กรูไม่มีทางตายที่หลังมึงหรอกตาร์ กรูคงอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีมึง”ผมกระซิบที่หูมันเบาๆ มันหันหน้ามามองผม ผมยิ้มให้มัน
“อย่าพูดแบบนี้อีกนะ.ถึงมันจะดีใจ แต่ยังไงก็รู้สึกหดหู่พิกล”ไอ้ตาร์มันบอก พร้อมกับยิ้มๆ อย่างอ่อนโยนในสไตน์มัน
“นอนดิ.”ไอ้ตาร์ออกเสียงเชิงสั่ง ที่จริงมีแต่คนกลัวไอ้ตาร์นะครับ มีผมคนเดียวมั้งที่ไม่เห็นต้องรู้สึกว่ากลัวมันเลยสักนิด
“อาบน้ำก่อน.”ผมบอกมัน
“ไม่เอา..นอนเลยไม่ต้องอาบแล้ว”ไอ้ตาร์เสือกงอแงซะงั้น
“โตอย่างกับควายละพูดให้รู้เรื่อง.แล้วนี่มึงก็ยังไม่ได้อาบนี่หว่า”ผมเหลือบมาเห็นกางเกงยีนส์มันที่ยังไม่ได้ถอด ไอ้ตาร์หยุดยิ้มออกมาเหมือนเด็กที่ผมจับมันได้
“ไปอาบน้ำก่อนเลยมึงไม่งั้นก็นอนข้างล่าง”ผมบอกมันด้วยการยื่นคำขาด ไอ้ตาร์มันต้องจำยอมขึ้นด้วยสีหน้างอๆ เพราะมันรู้ว่าผมทำจริงครับ
“ไหนดูมือหน่อยสิ”ผมรีบทัก เพราะไอ้ตาร์เหมือนมันเอามือหลบๆผม ผมนึกได้เมื่อกี้ไม่รู้ว่าเลือดมันหรือว่าเลือดไอ้ชาย
“ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..”ไอ้ตาร์บอกพร้อมกับยื่นมือให้ผมดูนิดเดียว ไฟมันมืดอยู่เพราะว่าในห้องนอนยังไม่ได้เปิดไฟ
“เดี๋ยวก่อน..เดี๋ยวจะโดน.”ผมขู่มัน แล้วเดินไปเปิดไฟดวงใหญ่ในห้อง ไอ้ตาร์นั่งนิ่ง พร้อมกับมองหน้าผมที่เดินกลับมาหามันที่เตียง
“เจ็บมากรึเปล่า”ผมถามมัน แล้วนั่งยองๆอยู่ตรงหน้ามันที่นั่งอยู่ปลายเตียง ถึงผมจะรู้ว่ามันถูกฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดี แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“หึ...”ไอ้ตาร์ยิ้มออกมาน้อยๆ ทำเอาผมเริ่มหมันไส้มันละ
“เดี๋ยวกรูกัดนิ้วขาดเลย”ผมทำหน้าโหดใส่มัน
“ฮ่าๆ..”ไอ้ตาร์หัวเราะออกมา
“ยังรักพี่อยู่ใช่มั้ย”อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็ถามย้ำ เหมือนมันกลัวอะไรอย่างนั้นแหละ
“ไม่ให้กรูรักมึงแล้วให้กรูรักใครวะ..ถามแปลก มึงไม่ต้องห่วงเรื่องวันนี้หรอกน่าว่ากรูจะรู้สึกแปลกไป ยังไงกรูก็รักที่มึงเป็นมึง มึงยังรับกรูได้เลย ทำไมกรูจะรับมึงไม่ได้ โหดๆดีกรูชอบ”ผมพูดบอกแล้วยักคิ้วให้ ไอ้ตาร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ จนผมอยากตืบมันแทนละ มันนั่งจ้องหน้าผม ผมก็จ้องหน้ามันกลับดิใครจะยอม
“ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่ดี”อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็ร้องออกมาที่จริงเพลงมันทำนองค่อนข้างเร็วนิดนึง ไอ้ตาร์มันเล่นร้องซะช้าเอาซึ้งเลยครับ
“อะไรของมึง.”ผมยิ้มอย่างอายๆแล้วลุกขึ้น เดินหนี ไม่รู้เป็นอะไรครับ เวลามันร้องเพลงนะ ผมต้องอายทุกที เสียงมันนุ่มมากๆ หรือเวลามันพูดว่าขอโทษตอนมันผิดอะไร ใจผมแทบหล่นไปอยู่ตะตุ่ม มันออดอ้อนได้ดีเหลือเกินครับ จนผมต้องใจอ่อนตลอด ตอนมันพูดว่ารักอีก พระเจ้า ฆ่ากรูเลยดีกว่าครับ แม่ง บาดใจสุดๆอะ เสียงมันนุ่มทุ้มจริงๆครับ ยอมรับเลย ว่าฟังเสียงมันในระยะที่บอกมานี่ทีไร ใจหวั่นทุกที ทั้งๆที่ก็คบกันมานานแล้ว
“ขอให้ต่อจากนี้............. ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร....”ก่อนที่มันจะร้องจบ
“หุบปากซะ..ไอ้เวรนี่...หึหึ..”มันเดินเข้ามาใกล้ก่อนที่ผมจะพูดจบ ก็เอาหน้ามาซุกไซร์ซะละ
“ไปอาบน้ำ จะได้มาทำแผล.”ผมรีบผลักหัวมันออกก่อนที่จะเลยเถิด
“อาบให้หน่อย..นะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าทำตาอ้อนอีก
“ไม่..เข้าไปอาบเองเลยเร็วๆด้วย”ผมพูดเด็ดขาด พร้อมกับ เดินไปหยิบผ้าขนหนูให้มัน ไอ้ตาร์ยืนทำหน้าเป็นหมาผิดหวังที่ไม่ได้กระดูกยังไงอย่างนั้น แล้วเดินคอตกเข้าห้องน้ำไป ผมได้แต่ยืนขำกับการกระทำของมันเมื่อกี้ ตลกวะ มันก็น่ารักดีเหมือนกันแหละ
ผมนั่งรอมันเลยเปิดโทรทัศน์ดู ผมเปิดดูหนังที่ค้างไว้ ที่จริงเป็นหนังจากเพื่อนนะครับ ส่วนมากหนังไทยผมจะไม่ดูในโรง และ ไม่เช่า ถ้าไม่เป็นหนังใหญ่จริงๆ ก็จะยืมเพื่อนเอา ถ้าใครบอกสนุกก็ดู แต่ถ้าไม่สนใจจริงๆนี่ไม่ดูเลยครับ ผมกับไอ้ตาร์คอเดียวกัน ชอบดูหนังฝรั่ง แนว บู้ ยิง ฆ่า ป่าเถื่อนอะไรแบบนี้ เลยไปด้วยกันได้ ส่วนหนังผี ไอ้ตาร์มันกลัวครับ ไม่ยอมดู ดูทีไรมานอนกอดผมทุกที ตัวก็อย่างกับควาย บางทีก็หนังรักโรแมนติกของฝรั่ง มันทำดีไงครับ ทำให้ผมดูได้
เมื่อวันก่อนผมนั่งดูบุญชูอยู่ตั้งนานละ ดูเกือบหมดแผ่นแล้ว ยอมรับ ชอบพระเอกเรื่องนี้มากๆ แล้วก็โดนไอ้ตาร์มันปิดโทรทัศน์ เพราะว่าผมพร่ำพูดว่า น่ารักดีวะ น่ารักดีวะ จนไอ้ตาร์มันโมโห แล้วลุกมาปิดโทรทัศน์ มีการบอกว่าถ้าผมเปิดดูอีกจะโกรธ มันหึงได้แม้กระทั่งดาราครับ แต่นี่ก็กระไร ไอ้น้องคนนี้ก็ยังไม่เท่าน้องพีชของกระผม กร๊ากก บ้าได้อีก บ้าได้อีก เห็นน้องทีไรพี่แทบคลั่ง ตัวเล็กน่ารักมากเลยครับ ปากอมชมพูดเล็กๆบางๆ และนั่นก็เป็นเหตุให้ไอ้ตาร์มันเกลียดหนังเรื่องที่น้องพีชสุดที่รักผมแสดงเป็นที่สุด
แกร๊ก
เสียงประดูห้องน้ำเปิดออก
“ใครให้ดูอะ..เปลี่ยนเรื่องเลยถ้าจะดู”ไอ้ตาร์มันสั่ง
“กรูดูหมดแล้วนี่หว่า”ผมบอก หนังที่ซื้อมา บางเรื่องไม่ค่อยอยากได้เพราะว่าไม่ชอบพระเอกหรือนางเอกก็จะเช่าเอาครับ
“เปลี่ยนๆ”ไอ้ตาร์มันสั่งเสียงแข็ง
“ไรวะ.แล้วเมื่อไหร่กรูจะดูจบ.”ผมบ่น
“แล้วนี่ไม่คิดจะโทรไปถามสารทุกข์สุขดิบไอ้ชายกับไอ้เชนมันหน่อยหรอ”ผมพูด เพราะผมกับมันทำตัวปกติเหมือนที่ไอ้ทศมันบอกเกินไปแล้วมั้งครับ
“ไม่จำเป็น..พี่บอกไอ้ทศแล้วนิ ถ้ามีอะไรเดี๋ยวมันก็คงโทรบอกเอง”ไอ้ตาร์พูดไม่รู้ร้อนรู้หนาว
“ดีมาก.แฟนกรูเป็นฆาตกรโรคจิต”ผมพูด
“กรูเพิ่งโหลดNever back down เสร็จเมื่อวาน ดูมั้ย”ผมถามมัน หนังบางเรื่องยังไม่ได้เข้าโรงที่ไทย บางเรื่องยังไม่ลงแผ่นด้วยซ้ำ แต่ว่าเพื่อนผมมันเรียนคอมมันทำให้นะครับ เราต้องเรียนรู้ที่จะทำสักหน่อย มันดีตรงที่พูดภาษาอังกฤษ แล้วยังมีsubtitle เป็นภาษาอังกฤษ ผมกับไอ้ตาร์จะดูแบบนี้บ่อยๆ ถ้าหนังที่ต้องการแบบถึงลู่ถึงคนหน่อยก็ไปดูในโรงครับ ดังดี แต่ถ้าไม่อยากเสียเงินก็โหลดเอา ไม่ใช่จะทำกันง่ายๆนะครับ ต้องมีนู้นี่นั่น ยุ่งยากไปหมด กว่าจะทำเป็นก็เหนื่อยๆไปเลยครับ
“ดู..”ไอ้ตาร์มันตอบไม่คิด เพราะว่าเรื่องนี้มันชอบเพราะว่าต่อยดีเหลือเกินครับ ผมเปิดแล้วลุกไปอาบน้ำก่อน ไอ้ตาร์มันหนังทำไงก็ได้อะครับ ให้ผมออกมาแล้วมีดูในโทรทัศน์ พอผมอาบน้ำเสร็จ ก็ต้องทำแผลให้มันอีก
ผมนอนดูหนังกับมันบนเตียง เหมือนพรุ่งนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น และวันนี้ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละครับ นั่งดูไปดูมา พระเอกเรื่องนี้นิสัยคล้ายๆไอ้ตาร์เลยแฮะ ใครได้ดูก็ลองมองๆดูนะครับ ซื่อๆซึมๆ บื้อๆ แต่พอมีอะไรมากระตุกต่อมเหี้ยเหมือนวันนี้ มันก็แตกซ่าน ตอนจบบทสุดท้าย ซะงั้นอะครับ หุ่นพระเอกเรื่องนี้ก็คล้ายๆไอ้ตาร์เลย กำหมัดทีไร กล้ามันขึ้นเป็นมัดๆแบบนี้เลยครับ
ดูไปดูมาจากที่ง่วงอยูดีๆ ดูไปดูมาหายง่วงไปซะงั้น เจ็บแทนพระเอกตอนโดนชกนะครับ เพราะผมจำได้ตอนผมซ้อมเทควันโดนะ โดนที จุกชิบหาย จุกอย่าบอกใครเลยครับ โดนเข้าชายโครงเต็มๆนี่โคตรเจ็บโคตรเสียวเลย กว่าจะหาย ช้ำไปเหอะเป็นอาทิตย์ พอหนังจบ กว่าจะหลับได้นี่ ต้องข่มตาแล้วข่มตาอีกครับ
ตื่นขึ้นมาอีกทีปาเข้าไปสิบโมงเช้า ไอ้ตาร์มันจัดกระเป๋าเรียบร้อยหมดแล้ว ที่จริงเสื้อผ้าที่บ้านก็มีอยู่บ้างนะครับ เพราะว่าผมขี้เกียจขนไปขนมาทั้งผมแล้วก็ไอ้ตาร์
พอจัดการอะไรเรียบร้อยเสร็จ ก็ไปกินข้าวเช้าที่เกือบเที่ยงแล้วก็ออกเดินทาง ไอ้ตาร์ขับรถสบายใจเฉิบ ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืนได้เลยโทรหาไอ้ทศสักหน่อย
“เป็นไงบ้างวะมันสองตัว”ผมถามเมื่อไอ้ทศรับสาย
“จัดการเรียบร้อยแล้ว.ไอ้เชนก็ไม่กล้ายุ่งอีก มันก็กลัวพ่อมันเหมือนกัน โดนพ่อกรูขู่ฆ่าไปด้วยแล้ว หายเงียบ...ส่วนไอ้ชายนั้น ไม่ต้องห่วง เรื่องเนตไม่มีมาก้าวก่ายอีก เพราะว่ากรูมีคริปที่มันไปข่มขืนเด็กไว้ อายุยังไม่ถึงสิบเจ็ดเลย กรูขู่ว่าถ้ามันตุกติกอีกกรูจะแจ้งตำรวจ มันเลยไม่กล้าแล้ว แล้วมันก็ไม่กล้าเอาเรื่องเฮียด้วย สบายใจได้ โดนไปขนาดนั้น ถ้ามันยังกล้าอีก กรูว่าไม่เฮียก็มันแหละที่ตาย”ไอ้ทศบอก ทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย
“ทำไมวะ.”ผมงงกับประโยคมันครับ ว่าถ้ามีเรื่องอีก ไม่ไอ้ตาร์ก็ไอ้ชายที่ตาย
“อ่าว..เฮียยิ่งบ้าเลือดขนาดนั้น ถ้ามีเรื่องอีกกรูว่าได้ฆ่าไอ้เหี้ยชายแน่เลย”ไอ้ทศพูดกระทั่งเสียงไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร
“เหอะๆ..”ผมได้แต่หัวเราะในลำคอ ไม่รู้จะพูดอะไรครับ ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผมแล้วยิ้ม มันรู้ครับว่าผมพูดเรื่องอะไร แต่มันก็คงไม่ได้ยินรายละเอียดหรอกครับ
“ไงก็ขอบใจมึงมากนะเว้ย..เดี๋ยวกรูกลับจากบ้านแล้วจะไปเล่าให้ฟัง”ผมบอก
“บายมาก..มีไรโทรมาละกันวะ.”ไอ้ทศบอก
“เออบาย”ผมบอกมันก่อนที่จะวางโทรศัพท์ไป
“ไอ้สองตัวนั้นไม่เป็นไรแล้ว.”ผมบอกไอ้ตาร์ลอยๆ
“อืม..”ไอ้ตาร์อืมในลำคอ เหมือนไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่
“นี่..”ผมเรียกมัน
“ครับ.”มันขานรับ
“ถ้าเกิดมันตายขึ้นมาจริงๆมึงจะทำไงวะ”ผมถาม เพราะว่าอยากรูความรู้สึกมันจริงๆครับ
“ตายก็ตายครับ..คงพื้นไม่ได้อะ”ไอ้ตาร์ตอบกวนส้นตีนดีมากครับ
“งามไส้แฟนกรูชักจะเยือกเย็นเข้าไปทุกวัน..”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์หัวเราะออกมา
“ไม่มีทางตายหรอกน่า.โดนแค่นั้นเอง”ไอ้ตาร์พูดหน้าตาเฉย ผมว่าผมเลวแล้วนะครับ เจอเหี้ยตาร์ เลวกว่าผมอีก รู้ด้วยครับว่าเอาแค่ไหน ตายหรือไม่ตาย
ผมนั่งเงียบไม่ตอบอะไร เพราะไม่รู้จะพูดอะไรมากกว่านั้น ดีแล้วที่มันสองตัวไม่ตาย ถึงจะโดนหนักก็เหอะ ยังไงตายก็ไม่น่ากลัวตาราง เท่ากับบาปหรอกครับ เชื่อป่ะ ตอนผมมีเรื่องแต่ละครั้ง ผมกลัวบาปมากกว่ากลัวเข้าคุกอีกอะ เหอะๆ
นั่งรถมาเกือบร่วมสองชั่วโมงกว่าจะออกจากตัวกรุงเทพได้ ไอ้ตาร์ขับรถชิวๆครับ เหมือนไม่ได้มีเรื่องที่บ้านอย่างนั้นแหละ ผมอยากกินอะไรมันก็แวะหมด ขับมาอีกทีถึงบ้านซะแระครับ
ผมมองเข้าไปในบ้านผม มีรถจอดอยู่ครบทุกคัน แสดงว่าอยู่กันครบทุกคน รวมทั้งพี่เจ้าด้วย ซวยแล้วกรู
ผมให้ไอ้ตาร์มันจอดรถไว้หน้าบ้านไม่ได้เอาเข้า ส่วนผมกับมันเดินเข้าไปในบ้านอย่างเงียบๆ พอพ้นประตูบ้านเข้าไปได้ปุ๊บ ก็เจอไอ้พี่ตังปั๊บเลยครับ
“ดีพี่..”ไอ้ตาร์ยกมือไหว้พี่ตัง
“ไปทำไงเข้าแม่ถึงรู้ได้ห๊ะไอ้ข้าว”พี่ตังพูดเบาแทบกระซิบ
“เดี๋ยวเล่าให้ฟัง”ผมพูดตัดบทสั้นๆ
“แล้วนี่อยู่ไหนกัน...”ผมถามพี่ตัง
“ห้องรับแขก..พ่อกับแม่ไม่เท่าไหร่ มึงเจอพี่เจ้าแน่ไอ้ตาร์...”ไอ้ตาร์หน้าเสียทันที ด้วยคำขู่ของไอ้พี่ชายตัวดีของผม มันทำหน้าแบบจริงจังมากเลยครับ ผมเลยกลัวไปด้วยเลยไง
ผมเดินย่องๆ อย่างกับโจร ไปจนถึงหน้าห้องรับแขก ก่อนที่จะยกมือขึ้นเหนือหัวขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง แล้วก้าวขาเข้าไป
พ่อกับแม่ และพี่เจ้านั่งอยู่ ทุกคนจับจ้องมาที่ผมกับไอ้ตาร์ รวมทั้ง......................
.......................................... ใครอะ ไม่รู้จัก .................................
งานเข้ากรูล๊อตใหญ่เลยนิ........................
...
มาต่อให้ยามดึก เพราะพรุ่งนี้ต้องไปเชียร์บอลกับเพื่อนๆ กลายเป็นว่าหมดแล้วนะที่เตรียมไว้อะ ยังไม่ได้ขึ้นตอนใหม่เลยนะ อันนี้ของแท้แน่นอน ถ้าพรุ่งนี้กลับมาทัน อาจรีบต่อให้นะค่ะ คนอ่านที่รัก
จุ๊บทีดิ อย่ามาลีลา :oo1:เดี๋ยวปัดตบหัวคว่ำ(เดี้ยยๆ ทำเป็นเล่นตัว) กร๊ากกก :laugh: :m20: :jul3:
ฝานดีเน้อ
-
กะลังจะออก
:z13: เบบี้
ใจดีจังเลย อิอิ
+1 จัดไป
-
o13 สุดยอดเลยเบบี๋
อยากให้พี่เจ้าเข้าใจก็หาแฟนให้ดิ
-
:beat: :จุ๊บๆ: เ้บบี้
:laugh:
-
โดนไปดอกหย่ายทีเดียวเลย นายข้าว
หั้ยแน่นอน ต้องเอาพ่อแม่เฮียมาด้วย
แจ่มแน่ ว่าแต่อีกคนนี่คายหลอ เวงแล้ว พี่ต้าร์โดนพี่เจ้ากินหัวแน่
รอนับศพละกาน เอิ้กๆๆๆ เบ่บี้ช่างตัดเนอะ มาไวๆ เลยนิ
-
เชียร์บอลกีฬามหาลัยป่าวคับ อิอิ
แต่งานเข้านี่งานดีไหมน่ะ :เฮ้อ:
-
เอิ้กกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ใจมั่กๆๆๆๆๆๆเลยเบบี้ อัพทีละ 3 ตอน ขนาดนี้ ขยันสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เข้ามารอบเดียวอ่าน 3 ตอน เพลินมาก
ตาสว่างกันเลย
ตอนแรกแอบเครียดต้าร์หายไปไหน ที่ไหนได้ น่ารักเว้ยต้าร์ของข้าว ได้ใจนิ
พ่อกะแม่ไม่ค่อยห่วงอ้ะ ห่วงแต่พี่เจ้าจะเกิดอาการหวงน้องชายกำเริบปล่าวหว่า
หนูเบบี้จ๋า ทิ้งท้ายแบบนี้ลุ้นอ้ะ ใครฟะ คาดไม่ได้ เดาไม่ออกเลยอ้ะ
ตอนนี้อยู่โหมดสงสารต้าร์ สงสารต้าร์ สงสารต้าร์ & สงสารข้าวนิดนึง:m17: :m17: :m17:
จุ๊บๆๆเบบี้ด้วยนะจ๊ะ เชียร์ทีมไหนขอให้ชนะนะตะเอง
:กอด1:
-
:กอด1:เบบี้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกที่ซูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ต้องอย่างนี้สิ่เบบี้ คนดีที่1เลย อ่านเรื่องนี้ทุกวันแล้วมีความสุข แต่คนที่มาร่วมวงด้วยคนนั้น
คงไม่ใช่เบบี้นะ
-
ใครอ่า???????!!!~
-
หลับไปแปปเดวเฮียต้าร์กับมาแล้ว :mc4: :mc4:
-
ใครอีกละละละ...แฟนพี่เจ้าแน่เลย
-
:really2: และแล้วตาร์ก็กลับมาน่ารักเหมือนเดิม หุหุ
เป็นแรงเชียร์ให้ข้าวกับตาร์ :call:
แต่ว่าคนที่ไม่รู้จักน่ะ ไม่ใช่แฟนพี่เจ้าเหรอ แต่ว่าหญิงหรือชายล่ะนั่น o18
-
อ๊ากก...แล้วใคร ?
:bye2:
-
นั้นซิ...ใคร.... :z2:
-
ใครหว่า???
:m31:
-
พ่อแม่ พี่ตาร์หรอครับ อิอิ
สู้ๆนะน้องข้าว o13
-
อ่านถึงตอนที่ 120 เองอ่ะ แต่ก็มีเรื่องให้แปลกใจอีกแล้วเน๊อะ อยู่ดีๆๆก็จะทิ้งตาร์ไปเรียนซะงั้น
เป็นเราคงทำใจยากหน่อย ใกล้จบแล้วซินะ ไม่อยากให้จบเล้ย :impress2: :bye2:
-
ใคร สงสัยจัง :impress2: :impress2:
-
แม่เฮียแน่เลยอ่ะ :monkeysad:
-
สุดยอดดดดดด climax มาก ๆ อ่ะ เหอ ๆ ลุ้นจังเลย ขอให้ออกมาราบรื่นสะดวกโยธินด้วยเถิ๊ดดดดดดด ^^
-
จุใจมากเลยเบบี้ เหอๆ เยอะจัดตาแฉะเลย
:z13: :z13: :z13:
-
เออ...
คือใครครับ
:กอด1:
-
ใครอ่าๆๆ อยากรู้จัก :call:
-
ใครอะไม่รู้จัก มานคือ ใคร อยากอ่านต่อจังอะ แต่รู้ว่าหมดสต๊อกแล้ว :z3: :z3:
-
ใครหวา
-
ใคร ๆๆๆ เค้าเป็นใครกันอ่ะ :a5:
มาต่อไว ๆ นะจ้ะ
-
กูรักคนแต่งเรื่องนี้ ฮ่าๆ
-
ค้างคาอีกแร้วนะฮะ
แง่มๆ เอาไป +1 แต้มก่อนเลยคับป๋ม
o13
-
ใคร ???
ขออย่าให้งานเข้าอีกเล้ย ~ :call:
-
:z3: ใครๆก็สงสัยว่าใครหว่า
เราเองแหละ 555555
ใช่มั้ยเบบี๋ :จุ๊บๆ:
-
:a5: o22 :call:
-
ตอนที่124 ครบวงจร
พ่อกับแม่และพี่เจ้านั่งอยู่ ทุกคนจับจ้องมองมาที่ผมกับไอ้ตาร์ รวมทั้ง..................
.....................................ใครอะ ไม่รู้จัก ......................................
ไม่รู้จักซะเมื่อไหร่ งานเข้าแล้วไงกรู ( กวนตีนมั้ยคนเขียน เขียนให้คนอ่านลุ้นเล่นซะงั้น)
ทั้งพ่อทั้งแม่ผม และพ่อแม่ไอ้ตาร์ มาแบบไม่ได้นัดหมาย เค้าคงนัดกันไว้ แต่กระผมสองคนไม่รู้ แล้วทำไมอีพี่ตังเมื่อกี้มันไม่บอกวะ ไอ้พี่เวร กรูจะได้เตรียมใจ
ผมกับไอ้ตาร์ยกมือไหว้ทุกคน อย่างเป็นทางการ
“นั่งนี่สิข้าว..”แม่ผมเรียกผม แล้วตบโซฟา เหมือนให้ผมนั่งลงข้างๆ ผมหันหน้าไปมองหน้าไอ้ตาร์
“มานั่งตรงนี้สิตาร์..ข้างพ่อนี่.”พ่อไอ้ตาร์เรียกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันพงกหัว ก่อนที่จะเดินก้มๆไปนั่งข้างพ่อมัน ด้านผมติดทั้งพี่เจ้ากับแม่เลยครับ ส่วนพ่อนั่งอยู่ข้างๆแม่ หน้าไอ้ตาร์เผชิญกับหน้าผม พ่อกับแม่มันก็นั่งอยู่ด้วย สักพักพี่ตังมันก็ยกของกินเข้ามา แม่ง มันอึดอัด มึนๆ ทึบๆยังไงไม่รู้ครับ เหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกยังไงอย่างนั้น
“เอาละ..เข้าเรื่องกันเลยแล้วกัน”พ่อผมเปิดฉาก
“ตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกที่คบกัน”พ่อผมตรงประเด็นเกินไปแล้วครับ ตรงเกินไปแล้วพ่อ
“ผมม.หก ข้าวม.สี่ครับ.”ไอ้ตาร์ตอบฉะฉานมากๆครับ
“งั้นก็สี่ห้าปีได้แล้วสิ..”พ่อไอ้ตาร์พูด
“ครับพ่อ.”ไอ้ตาร์ตอบ
ไอ้ตาร์เป็นคนคุยกับพ่อแม่เพราะนะครับ เพราะมาก แต่ผมจะคุยไม่ค่อยมีหางเสียงเท่าไหร่ นอกจากขานรับอะไรแบบนี้ถึงจะมีครับ
“จะเลิกมั้ย.”เสียงแม่ของไอ้ตาร์ฟังแล้วดูเด็ดขาดจนหืดผมขึ้นคอแล้วครับ นั่งตัวเกร็งเลย อีกมือหนึ่งนี่จับมือพี่เจ้าแน่นเลยครับ ตอนนี้ผมไม่สงสัยอะว่าพี่เจ้ามันมาได้ไง ยังไม่ใช่เวลาครับ พี่เจ้าคงรู้ว่าผมตื่นเต้น เลยกำมือผมแน่นเลย
“ขอโทษด้วยนะครับแม่.ตาร์เลิกให้แม่ไม่ได้หรอก”ไอ้ตาร์มันพูด พร้อมกับหันไปมองหน้าแม่มัน
“แล้วข้าวละ..เลิกเพื่อแม่ได้มั้ย.”เสียงแม่ผมหันมาถามผมบ้าง ผมเหลือบหันไปมองแม่
“แม่จะขออะไรข้าวนอกจากนี้ก็ได้นะ ข้าวยอมทุกอย่าง..ยกเว้นเรื่องนี้.ข้าวขอ”ผมพูดบอก
ทุกคนเงียบกริบ อย่างกับถูกสาบ
ผมยิ่งเกร็งกว่าเดิมอีกครับ ว่าประโยคต่อไปจะพูดว่าอะไร และจะหลุดออกมาจากปากของใคร
“แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย..”เสียงหลุดออกมาจากปากของแม่ไอ้ตาร์ ผมรีบหันไปมองด้วยสีหน้างง สุดตรีน แม่ไอ้ตาร์ยิ้ม
“อะไรอะแม่..”ไอ้ตาร์มันถาม
แม่ไอ้ตาร์เลิกคิ้วนิดๆ แล้วยักไหล่อย่างกับวัยรุ่น
“ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับ..แม่กับพ่อจะไปบังคับให้เราสองคนเลิกกันได้ไง ในเมื่อคนมันรักกัน”แม่ไอ้ตาร์พูดออกมาทำเอาผมอึ้งรอบสอง
อึ้งแดกครับ อึ้งแดก
“อะ เออ........ คือ ว่า หมายความว่าไงครับ...”ผมถามเรียกความมั่นใจกับความหมายในหัวผมอีกครั้ง
“ก็อนุญาตให้คบกันไงจ๊ะ”แม่ไอ้ตาร์ยิ้มหน้าบาน ผมหันกลับมามองหน้าแม่ผม
“แต่แม่ขอปริญญาเอกงามๆสักใบนะ..เอาของนอกด้วยแม่ไม่ชอบของใน”แม่ผมพูด แล้วยักคิ้ว ผมหันไปมองพ่อผม พ่อผมนั่งยิ้ม
“แม่ไม่เสียใจหรอที่ข้าวเป็น เออ... แบบนี้....”ผมถาม เพราะอยากรู้จริงๆครับ
“..ข้าว.... ข้าวคิดว่าแม่โง่รึไงกัน....”แม่ผมพูดแล้วลูบหัวผมเบาๆ
“คนเจ้าชู้อย่างแก..เอาตาตาร์เข้าบ้านเป็นว่าเล่น แถมยังไม่ออกไปเที่ยวไหนบ่อยๆเหมือนเดิมอีก.. ไปไหนมาไหนก็ตาร์ตลอด ที่จริงแม่คิดมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปลักใจเชื่อก็เท่านั้น... พอได้ยินจากโทรศัพท์ แม่เลยคิดว่าน่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องทั้งครอบครัวเราและตาร์ วันข้างหน้าจะได้ไม่ผิดใจกัน”แม่ผมบอก ผมถึงกับต้องก้มหน้าลง แม่รู้มาตั้งนานแล้วหรอเนี้ย ที่จริงผมก็สองจิตสองใจนะครับว่าแม่จะรู้รึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้สนใจมาก เพราะแม่ก็มีท่าทีปกติ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร
ผมหันไปมองหน้าพี่ตัง ประมาณว่ามึงรู้เรื่องนี้มั้ยวะไอ้พี่เวร ไอ้พี่ตังทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วหันไปหาไอ้ตาร์ทาง มองผมทาง จนน่าถีบ กรูจะถีบพี่ตัวเองละ
“จะบอกว่าแม่ไม่เสียใจมันก็เป็นไปไม่ได้”แม่ผมพูดออกมา ทำเอาเงียบ ผมหันไปมองแม่ แม่น้ำตาคลออย่างที่แม่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมรู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ
“แต่จะให้แม่ทำยังไงในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว.. แม่คงทำได้ดีที่สุดแค่นี้ ให้ความสุขลูก ข้าวต้องอยู่ด้วยขาของตัวเอง แม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้าจนหนูตายซะเมื่อไหร่ ในเมื่อข้าวรักใครแม่ก็รักด้วย”แม่ผมพูด ทำเอาผมน้ำตาคลอ เข้าไปกอดแม่ไว้ แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาเองไม่หยุด
“ข้าวขอโทษ... ข้าวขอโทษ”ผมได้แต่พร่ำพูดคำๆนี้ ที่มันไม่สามารถแก้สถานการณ์ตอนนี้ได้เท่าไหร่นัก ผมไม่สามารถย้อนเวลาให้ไม่รักไอ้ตาร์ได้ มันมาถึงจุดนี้แล้ว ถึงบทนี้ ความรักของผมกับไอ้ตาร์ มันไม่สามารถหยุดได้อีก นอกจากไอ้ตาร์จะเป็นคนหยุดมันเอง
แม่กอดผมไว้แน่นเหมือนกับปลอบใจ พร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ
“สัญญากับแม่นะใบปริญญาเอกก่อนที่หนูจะอายุสามสิบสอง”นั่นครับ มีการกำหนดอายุอีก
“ไรอะแม่..”ผมเช็ดน้ำตาแล้วเงยหน้ามองแม่ตัวเอง ที่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ผมถึงกับเหนื่อยใจเลยครับ
“ได้รึเปล่าละ..ไม่งั้นแม่จะจับแกแต่งงานให้รู้แล้วรู้รอดกับลูกคนแถวนี้แหละ”แม่ผมพูดประชดซะงั้น
“รู้แล้วนะแม่..เอกก็เอกนอกก็นอก..”ผมพูดแล้วคิ้วขมวดแบบไม่ได้เอาความอะไร แล้วต่างคนก็ต่างยิ้มให้
“ต่อไปนี้มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันนะลูก.. มีอะไรก็บอกพ่อแม่ละไม่ใช่เก็บไว้คนเดียว การที่พ่อกับแม่ยอมรับครั้งนี้มันเป็นเหมือนการให้โอกาส ที่หนูทั้งสองคนจะได้ไม่ต้องปิดบังแล้วก็หลบๆซ่อนๆโกหกพ่อกับแม่ เข้าใจมั้ย..เจ้าตาร์”แม่ไอ้ตาร์พูดเหมือนสอนผมสองคน แล้วหันกลับไปลูบหัวลูกชายตัวดีของแม่มัน
“ครับแม่...ตาร์รู้ว่าตาร์ต้องทำอะไร เป็นอะไรแม่ไม่ต้องห่วงนะ..ตาร์ขอโทษจริงๆที่ทำให้แม่ไม่สบายใจ แม่ไม่ผิดหวังในตัวตาร์ใช่มั้ย ที่ตาร์เป็นแบบนี้”ไอ้ห่าตาร์นี่มันจะกลัวเรื่องผิดหวังไปไหนวะครับ ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว มันกลัวผมจะผิดหวัง สงสัยเป็นเอามาก
“หึ... ลูกแม่เป็นคนดี ไม่ไปตีรันฟันแทงเหมือนแต่ก่อนก็ดีนักหนาแล้ว.”แม่ไอ้ตาร์พูดประชด
“อะไรละแม่..ตาร์ไม่เคยอะ..ถึงจะเคยแต่ตาร์ก็ไม่เคยเสียการเรียนนะ แม่ชอบพูดให้ตาร์เสียตลอดอะ”ไอ้ตาร์มันพูดเชิงน้อยใจที่แม่ว่ามันซะงั้นครับ
“อ่าว..ไหงแกหันมาว่าชั้นย๊ะ”แม่ไอ้ตาร์หันไปดุมัน
“เอาน่าคุณ...ไปหาอะไรฉลองกันดีกว่า ในเมื่อเรื่องมันก็เข้าใจกันหมดแล้ว หมดห่วงสักที คราวนี้ก็หมดไปเปราะนึง ไม่มีหลานให้อุ้มไปหนึ่งคู่”พ่อไอ้ตาร์พูด ขำๆ
“เออ ว่าไปแล้ว ไอ้เจ้าเมื่อไหร่แกจะเอาเมียแกมาอวดพ่อกับแม่สักทีห๊ะ ตัวคนเดียวอยู่นั่นแหละ ตกลงแกไม่ได้เป็นไปกับเค้าด้วยหรอกนะ ไอ้ตังด้วยอีกคนไปเรียนกลับมาก็แต่งเลยแล้วกัน”พ่อผมหันไปหาพี่เจ้า กับพี่ตัง
“เป็นที่ไหนละพ่อ.ยังไม่เจอคนที่ถูกใจ เดี๋ยวเจอเมื่อไหร่ก็บอกเองนั่นแหละครับ”พี่เจ้าพูดเซ็งๆ
“พ่ออย่ามาว่าพี่เจ้านะ.”.ผมหันไปเข้าข้างพี่ตัวเอง แล้วกอดแขนพี่เจ้าไว้ พี่เจ้ายิ้มให้
“เออ..ไอ้นี่ ตัวอย่างกับควายแล้ว ยังไปอ้อนพี่เค้าอีก..แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่มันจะมีเมีย”พ่อผมบ่น แล้วลุกขึ้นยืน
“ไปๆ หาอะไรกินกันข้างนอกดีกว่า”พ่อผมพูด ผมไม่ฟัง หันไปยิ้มให้พี่เจ้า ไอ้พี่เจ้ามันลูบหัวผมอย่างกับหมาแนะ
“เป็นเด็กดีรู้มั้ยครับ.”พี่เจ้าบอก
“รู้แล้วละน่า..”ผมจับมือพี่เจ้าลง
“ปะ..ข้าว..”เสียงไอ้ตาร์เดินมาทางผม ผมหันไป พวกพ่อๆแม่ๆ กำลังเดินออกไปนอกห้อง
“นั่งรถพี่ละกันนะ.”พี่เจ้าบอกผม ผมพยักหน้าให้
“มึงก็ไปขับรถพ่อกับแม่นู้นไปไอ้ตาร์...”เสียงพี่เจ้าสั่ง ผมหันไปมองหน้าพี่ตัง พี่ตังทำหน้ากวนส้นตีนเหรอหราใส่อีกครับ
“เออ..ครับ.”เสียงไอ้ตาร์ตอบรับอย่างงงๆ ก็พี่เจ้ากับไอ้ตาร์แต่ก่อนก็อยู่ดีๆนี่หว่า ทำไมวันนี้มันแปลกๆวะ
ผมขึ้นมานั่งรถของพี่เจ้า กับพี่ตัง ผมไล่ไอ้พี่ตังให้ไปนั่งข้างหลัง ส่วนผมนั่งข้างคนขับ
“พี่เจ้า ข้าวอยากกินสายไหมอะ.”ระหว่างทางไปห้องอาหารที่โรงแรมที่จองไว้นะครับ
พี่เจ้าจอดรถให้ผม ผมก็สั่งผ่านกระจกนั่นแหละครับ ขี้เกียจลงไป มันร้อน
“ทำไมซื้อเยอะจังครับ.”เสียงพี่เจ้าทักผม เพราะว่าทั้งบ้านมีผมกินอยู่คนเดียวแหละครับ
“ให้ไอ้ตาร์ด้วย”ผมหันไปบอก แบบไม่ได้คิดอะไร พอออกรถมา ก็ปกติดี เงียบ............... ตลอดทางจนผมงง พี่เจ้าก็ถามคำตอบคำจนผมกลัวไปเลยครับ
พอถึงร้านอาหารก็จัดแจงที่นั่งกันตามสะดวก ผมนั่งข้างพี่เจ้ากับแม่ผม
แล้วผมก็ลุกไปเข้าห้องน้ำอย่างเงียบๆ เมื่อผู้ใหญ่กำลังคุยกันอย่างสนุก
“ข้าว..”ผมหันไปตามเสียง
“ว่า..”ผมถามไอ้ตาร์อย่างงงๆ
“เปล่า..คิดถึง.”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วยิ้มให้ ผมทำหน้างง มึงมาไม้ไหนของมึง ผมเดินเข้าห้องน้ำ ไอ้ตาร์มันก็เดินตามมา
“ดีใจเนอะ”ไอ้ตาร์มันพูด
“อืม..”ผมตอบรับ ใช่สิ เมื่อกี้มีเรื่องน่าดีใจกับผมจะตายไป พ่อแม่ผมเข้าใจผมดีจัง ในโลกนี้ ผมคงไม่อยากได้พ่อแม่คนอื่น ไม่ว่าจะรวยเป็นเศรษฐีระดับโลกผมก็ไม่ต้องการ ขอแค่เป็นพ่อกับแม่ผม ผมก็ไม่ต้องการใคร
“อ่าว..ทำไมไม่ฉี่ข้างนอกอะ”ไอ้ตาร์มันถาม เมื่อผมผลักประตูห้องน้ำเล็กจะเข้า
“ยุ่ง...”ผมหันไปค้อนมัน แล้วเข้ามาฉี่ในห้องน้ำ พอเดินออกมา ไอ้ตาร์มันยืนรอผมอยู่ตรงกระจก พร้อมกับพี่เจ้า
“พี่เจ้าปวดฉี่หรอ..”ผมถามพี่เจ้า ห้องน้ำในโรงแรมระดับหรูนะครับ คนไม่ค่อยมีหรอก นานๆทีถึงจะมีสักสองสามคน
“เปล่า..พี่มารับ..”พี่เจ้าบอกผม ทำเอาผมงง มองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็หน้างงไม่ได้แพ้ผมเลยครับ
ก่อนที่พี่เจ้าจะจับข้อมือผม แล้วเดินนำออกไปนอกห้องน้ำ
“เดี๋ยวครับพี่..”ไอ้ตาร์มันเรียกทักไว้ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ หน้ามันนิ่งมากเลยครับ
“มึงมีอะไร..”พี่เจ้าถามเสียงแข็ง
“นั่นแฟนผม.”ไอ้ตาร์มันพูด
“นี่น้องกรู.”พี่เจ้าตอบ เกิดอะไรขึ้นกับกรูเนี้ย ก็เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยนี่หว่า แถมพี่เจ้ากับไอ้ตาร์ก็ไม่เคยกัดกันมาก่อนด้วย แล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี้ย ปวดหัวโว้ย ทำไมชีวิตกรูมีแต่เรื่อง
“มึงมีปัญหาอะไร.”พี่เจ้าถาม นักเลงเก่า กับ เด็กเดนเก่ามาเจอกันครับ ชิหาย เดี๋ยวห้องน้ำได้มีแต่เลือดหรอก
“ผมไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกพี่..แต่พี่นั่นแหละมีปัญหาอะไรกับผม”โอ้ย เหี้ยตาร์ นี่พี่กรูนะ พูดไม่กวนตีนหน่อยได้มั้ย
“..พ่อแม่ยอมรับ แต่กรูก็ไม่ได้ยอมรับไปด้วยหรอกนะ.”พี่เจ้าพูดเสียงแข็ง
“แต่ผมรักกัน”ไอ้ตาร์มันพูดออกมา บทสนทนาข้างหน้าไม่ได้มีบทของผมเลยครับ มีแต่ของพี่เจ้ากับไอ้ตาร์นี่แหละ
“นั่นมันเรื่องของมึง..น้องกรู กรูก็รัก..ออกไปจากชีวิตน้องกรูซะ”พี่เจ้าพูด
“พี่เจ้า..”ผมอุทานชื่อพี่เจ้าออกมาเบาๆ อย่างงงๆ กับคำพูดของพี่เจ้าเมื่อกี้
“เสียใจวะพี่..ผมนับถือพี่นะ..แต่พี่ไม่สมควรทำแบบนี้”ไอ้ตาร์พูดบอก
“หึ...รักแล้วแดกห่าอะไรบนโลกได้มั้ย..มึงรักกันแต่มึงไม่แดกได้มั้ย..น้องกรูต้องอยู่กับสังคมบนโลกนี้ ข้าวสมควรจะได้คนดี ซึ่งต้องเป็นผู้หญิงที่ดี ไม่ใช่มึง”พี่เจ้าพูด
“พี่เจ้า..หยุดว่าตาร์นะ”ผมรีบท้วง ผมรักพี่ชายผมมากนะครับ รักมากๆเลยด้วย ส่วนมากผมจะเข้าข้างพี่เจ้าตลอด ไม่ว่าใครก็ห้ามว่า แต่วันนี้พี่เจ้าเป็นอะไร ทั้งๆที่พี่เจ้าก็โตพอสมควรที่จะคิดอะไรได้แล้ว ทำไมต้องมาว่าไอ้ตาร์แบบนี้ด้วย ผมก็รักของผมนะ กร๊าก
“ทำไมพี่จะว่าไม่ได้..”พี่เจ้าหันมาค้อนใส่ผม
“ข้าวรักมันนะพี่เจ้า พี่เจ้าทำไมไม่เข้าใจข้าวละ”ผมรีบถาม เพราะคนที่ผมอยากให้เข้าใจมากที่สุดคือครอบครัวผม และเพื่อนสนิท ในเมื่อพี่เจ้าไม่เข้าใจผมในจุดนี้ ทั้งๆที่พี่ตังยังเข้าใจเลย ผมก็ยิ่งรู้สึกเสียใจ
“ไม่ได้..ข้าวจะต้องไม่คบกับมันอีก..ถ้ายังเห็นพี่เป็นพี่อยู่”พี่เจ้าหันมาตะคอกเสียงดัง ผมสะดุ้งด้วยความตกใจ
“พี่เจ้า..”เสียงผมสั่นเครือ อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้น มันเสียใจ ที่พี่ชายที่ผมรักที่สุด ไม่เข้าใจผม ทำไมละ ทีพ่อกับแม่ยังเข้าใจเลย
“ข้าวครับ..อย่าร้องนะ.”ไอ้ตาร์เดินเข้ามาจะปลอบ
“มึงไม่ต้องมาแตะตัวน้องกรู น้องกรู กรูดูแลเองได้”พี่เจ้าผลักไอ้ตาร์
“ข้าวครับ..พี่หวังดีนะครับ.”พี่เจ้าลูบหัวผมเบาๆที่ยืนก้มหน้าอยู่
“ไม่..พี่เจ้าไม่เข้าใจข้าว..อึก..”ผมร้องไห้ออกมา อย่างกับเด็ก ไม่จริง กรูไม่ใช่เด็ก แต่กรูเสียใจ ที่พี่ชายสุดที่รักของกรู บอกให้กรูหยุดรักกับคนที่กรูรัก
“ข้าวครับ..พี่ขอโทษ..อย่างอแงสิครับนะ..ไปกินข้าวกันนะ”พี่เจ้าพูด พร้อมกับจะลากผมไป แต่ว่าผมหยุดยืนไว้
“ข้าว..”เสียงไอ้ตาร์เรียกไว้ พร้อมกับรีบดึงข้อมือผม ไอ้พี่เจ้าก็รีบดึงกลับทันที พร้อมกับผลักที่อกไอ้ตาร์จนเซ ไปกระแทกของอ่าง อย่างไม่ได้ตั้งตัว
“ไหน.พิสูจน์รักแท้หรอมึง”พี่เจ้าเดินเข้าไปใกล้ไอ้ตาร์
ผลัก
ผลัก
ผลัก
พี่เจ้าลงหมัดที่หน้าไอ้ตาร์สามทีรวด
“ไม่สู้กรูด้วย..ทำไม.จะเอาชนะใจกรูหรอมึง”พี่เจ้าพูด พร้อมกับกระชากคอเสื้อไอ้ตาร์ขึ้น
ผลัก
ปั้ก
พี่เจ้าทั้งชกหน้าไอ้ตาร์ ทั้งต่อยท้อง ไอ้ตาร์ไม่หยุด
“พี่เจ้าหยุดเถอะ..”ผมพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ว่าไม่กล้าห้ามเยอะมาก กลัวพี่ตัวเองโกรธอะครับ ระหว่างที่พี่เจ้าต่อยไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันไม่เคยสวนหมัดกลับเลยสักหมัดเดียว
คิ้วไอ้ตาร์เริ่มแตก เลือดเริ่มไหลออกมา ปากแตก ผมรีบเข้าไปกอดพี่เจ้าจากด้านหลัง
“หยุดนะ..ข้าวขอโทษ..จะชกก็ชกข้าวนะพี่เจ้า..”ผมกอดพี่เจ้าไว้แน่น ไม่ได้เป็นการกอดที่เหมือนการห้าม แต่มันเหมือนเป็นการควบคุมสติให้พี่เจ้าเห็นว่าผมเสียใจซะมากกว่า
“ข้าว..”พี่เจ้าหันมามองหน้าผม ที่ร้องไห้ตาบวม พี่เจ้ามองผมหน้าเสียแล้วหันไปมองไอ้ตาร์
“อ่าว..ลุกขึ้นยืนสิไอ้ตาร์..จะนอนในห้องน้ำรึไงวะ”เสียงพี่เจ้าหันไปบอกไอ้ตาร์ เล่นเอาผมงง หมายความว่าไงกับความหมายเมื่อกี้
ไอ้ตาร์เงยหน้ามองพี่เจ้า พร้อมกับพยุงตัวเองขึ้น
“กรูล้อเล่นนะเรื่องเมื่อกี้..หึหึ..กรูแค่จะลองใจเล่นเฉยๆ..อย่าโกรธนะโว้ย.”เสียงพี่เจ้าหลุดสารภาพออกมาจากปาก ทำเอาผมโมโหไฟแลบ
“พี่เจ้า..”ผมเรียกชื่อพี่เจ้าดัง
“อะ อะไรครับ..”พี่เจ้าหน้าเสีย
“พี่ขอโทษ.แค่ทำรับน้องใหม่อะ สมาชิกในบ้านไง ตอนแรกกะว่าเอาเล่นๆเฉยๆ แต่ไอ้ตาร์มันเสือกไม่สู้อะ ก็เลยมันส์มือ หยุดไม่อยู่”พี่เจ้าพูดยิ้มๆ
“ตกลงนี่พี่แกล้งผมหรอ”ไอ้ตาร์มันพูดเสียงอ่อยๆ พร้อมกับจับมุมปากตัวเอง ที่เลือดไหลซิบๆ
“หึหึ..โทษทีวะไอ้น้อง..ก็จะรู้ไง ว่ารักน้องกรูจริงรึเปล่า”พี่เจ้าพูด พร้อมกับเดินไปตบไหล่ไอ้ตาร์ แล้วกอดคอไอ้ตาร์ซะงั้น
“ตกลงนี่พี่ไม่ได้เกลียดผมใช่มั้ยเนี้ย”ไอ้ตาร์มันถาม พร้อมกับค้อนพี่เจ้า
“เออ..กรูจะเกลียดมึงทำเหี้ยไรละ”พี่เจ้าพูดบอก
“โล่งอกหน่อย..ไงก็คุ้มอะ แลกกันแล้วกันพี่”ไอ้ตาร์มันพูด
“เฮ้ย..แต่ถ้ามึงทำน้องกรูเสียใจเมื่อไหร่.มึงโดนแน่ ลูกตะกั่วนะ รู้จักมั้ย”พี่เจ้าพูด พร้อมกับยิ้มให้ไอ้ตาร์แบบโหดๆ แล้วตบไหล่
“รู้น่าพี่..ไปบอกน้องพี่ดีกว่า อย่าทำให้ผมร้องไห้แล้วกัน”ไอ้ตาร์มันพูด ผมยืนหน้างอ ยังโกรธไอ้พี่เจ้าอยู่ครับ
“โอ๋ ๆ ขอโทษนะครับ.”พี่เจ้าเดินมาหาผม ผมยิ่งโกรธไปใหญ่เลยครับ
“ดี ไม่ต้องกินข้าวเลย ทั้งคู่”ผมพูดเด็ดขาด ด้วยความโมโห
“อ่าว เกี่ยวอะไรกับพี่อะ”ไอ้ตาร์มันรีบถาม
“เกี่ยวหมดนั่นแหละ กรูโมโหแล้วกรูพาน พามันไปทำแผลเลยนะ แล้วกลับเข้าไปที่โต๊ะอาหาร ใครแตะอะไรแม้แต่นิดเดียว ขาดกัน.”ผมยื่นคำขาดด้วยความโมโห ผมไม่รู้ว่าจะแก้แค้นไอ้พี่ชายตัวดีที่มันทำให้ผมร้องไห้ บวกกับทำไอ้ตาร์เมื่อกี้ได้ยังไง เลยลงสถานเบาแบบนี้ไปก่อน ส่วนไอ้ตาร์นั่นโดนร่างแหติดไปด้วย สมน้ำหน้า มันเสือกเข้าขากับพี่ผมได้ดีๆนัก
ผมพูดจบก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะอาหาร
“อ่าว..สองคนนั่นไปไหนซะละแล้วนี่ร้องไห้ทำไมข้าว”พ่อผมถาม
“ไม่มีไรหรอกพ่อ.เมื่อกี้ฟังเพลงแม่แล้วซึ้งนะ”ดูคำแก้ตัวของกรู ขึ้นมากครับ
“ไอ้พี่เจ้ากับไอ้ตาร์ไปมีเรื่องกับเพื่อนเก่ามันข้างนอก ทำแผลอยู่”ผมบอกอย่างไม่สบอารมณ์ พ่องงๆ กับอาการของผมเลยครับ
ประมาณยี่สิบนาที ไอ้พี่ชายตัวดี กับไอ้แฟนกวนส้นตีนของผมมันก็เดินกลับเข้ามาครับ
“ว้าย..ไปทำอะไรมาลูก ข้าวบอกว่ามีเรื่องกับเพื่อนเก่าหรอลูก”แม่ไอ้ตาร์ทัก ไอ้ตาร์ทำหน้างงๆ ก่อนที่จะตอบ
“คะ ครับ..”ไอ้ตาร์ตอบ พร้อมกับมองหน้ามาที่ผม แล้วยิ้มให้ ผมทำหน้าเฉย แล้วหันมาตักอาหารตรงหน้ากิน พวกพ่อๆแม่ๆก็ซักไซ้มันใหญ่เลยครับ กว่าจะพูดเรื่องอื่นนี่ก็นานพอดูเหมือนกัน
พี่เจ้า กับไอ้ตาร์ ไม่แตะอะไรเลยสักอย่าง จนพ่อแม่ป้อนแล้วป้อนอีก ก็ไม่มีใครกล้าแตะเลยครับ ลองมีคนกล้าแตะดูสิ ถ้ามันแตะก็เหมือนกับว่า คำที่ผมขู่เมื่อกี้มันไม่มีทางเชื่อหรอกว่าจะเป็นไปได้ ก็ลองดูครับ จะได้รู้ว่า ตอนกรูโกรธนะ ยิ่งกว่าเสือกหิว
...
กลับมาแล้ว ไปดูบอลแต่เช้า ง่วงเหี้ยๆอะ แต่แม่งก็ต้องตื่น :m31: :m16:
แพ้ไป 2-0 เย้ๆ o13
ตอนแรกกะไปดูเฉยๆ เรานั่งดูนิ่งๆ ทุกคนเชียร์กันสนุกสนาน :mc4:
“นี่มึงมีอารมณ์ร่วมกับพวกกรูหน่อยได้มั้ยเนี้ย”เสียงเพื่อนคนหนึ่งทักเบบี้
“เออ..มึงดูต้องดูแบบมีชั้นเชิงดิวะ.นิ่งๆ :a5:”เบบี้พูดบอก
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ว้ากกกกกกกกกกกก กองเชียร์ทีมกรู :m31: :m31: :m31:
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ฮิ้วววววววววววววววววววว ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก กองเชียร์ทีมฝั่งตรงข้าม :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
สักพักมันก็โฮ ไปว๊ากไป จนกรูลำคาญ :z3: แม่ง ทีมมึงก็เตะไม่เข้าโก กรู มึงจะโฮ ว๊ากก กันทำไมให้นักบอลกรูเสียขวัญ :z6: อีกทีมมีแต่ผู้ชาย ไม่มีผู้หญิงสักคน ทีมเบบี้ ชายครึ่งหญิงครึ่ง ดีกมาก คนน้อยกว่าพวกมันอีก จนกรูเริ่มรำคาญ :fire: :fire: ไฟเริ่มก่อตัวเป็นลูกๆ ควัญตลบอบอวนน :fire: :fire:
“วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.............ฮิ้ววววววววววววววววววว............”ยังไม่ทันจะขาดคำของฝ่ายตรงข้าม
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หัวค ว ยยยยยยยยยยยยยยยยย :oo1: เตะแค่นี้ก็ไม่เข้า โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ หาญาติมึงหรอ สาดดดดดดดดดดดดดดดดด (ตบท้าย) ค ว ย (หนักๆเน้นๆ) :m20: :laugh:”อันนี้ไม่รู้เบบี้ผีเข้าแต่อย่างใด :a5: แต่ว่าเสียงกองเชียร์ทั้งเบบี้และทีมฝั่งตรงข้าม ต้องหยุดและมองเบ้บี้คนเดียว อย่างใจจดจ่อ ไม่รู้ว่าเสียงเบบี้ออกไปได้ไง บอกแล้วว่าใครอย่ามากระตุกต่อมกรู อยากบอกว่าเสียงแมนมาก :a5: :a5: แมนมากๆ ถึงมากที่สุด :a5: :a5: หมดเลยผู้หญิงสวยๆอย่างเบบี้ อ้าปากกว้างมาก :a5: :a5: ไม่คิดว่าเสียงกรูจะเหมือนผู้ชายขนาดนี้ตอนโห่ o22 o22 ไม่ได้กรี๊ดนะ โห่กระแทกด้วย :a5: :a5: และแล้วหลังจากนั้น เสียงเชียร์ฝั่งตรงข้ามก็ไม่เหลือบล้ำเสียงออกมาอีกเลย :z13: รู้สึกผิดตะงิดๆ :z10: ผู้ชายมากหน้าหลายตามองมาที่ผู้หญิงสวยๆอย่างกรู :-[ :o8: แต่กรูไม่สนหรอก o13 :t3: กรูเป็นหญิงใจชายเว้ย :laugh: :laugh: และแล้วบอลแพ้คนไม่แพ้ก็เริ่มขึ้น ทีมเบบี้ตอแหลดีมากๆ พอมันกรรมการเผลอ เราจัดไป
“นอนเลยนอนเลย”เบบี้สั่ง o13
“5555555555555555555+” แอ๊คติ้งเวอร์สุดๆ กรูสั่งให้นอนเฉยๆ เค้าจะได้เป่าพาว ไอ้เหี้ยนี่นอนไม่พอ มีกลิ้งด้วย :z10: ฮากันไปครับ พี่น้อง
ผู้เล่นบาดเจ็บนับแสน ฝ่ายตรงข้ามไม่เป็นอะไรเลย ชนะขาดลอย แต่ว่าแอ๊กติ้งทีมเบบี้แรงงงงงงง :laugh: :m20:ไม่แพ้ใคร
คิดว่ากลับมาถึงบ้านได้นี่ก็บุญแล้วนะ เพราะว่าปากหมามาก ตาขวากระตุก :z6: งืดๆ คิดว่าจะโดนฟันหัวก่อนออกมาจากสนามแล้ว :z6:
เฮฮา ปาร์ตี้ มาเล่าเรื่องบอลให้ฟังเอิ้กๆ เป็นประสบการชีวิตเพื่อใครจะเอาไปใช้บ้าง ข่มคู่ต่อสู้ o13 o13
จาก............
maxtorpis “กรูรักคนแต่งเรื่องนี้ ฮาๆ”
ตอบ...........
“กรูก็รักมึงเหมือนกันวะ” :-[ :o8: :oo1:
และยินดีให้กับ ใคร???????????????? :mc4:
ที่ทายถูกว่าพ่อกับแม่เฮียตาร์มาด้วย
เอ้า ปรบมืออออออออออออออออ
เปาะแปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ............... :mc4: :mc4:
เย้ๆ ยินดีด้วยค่ะ ฉลาดนะมึง ทายถูกกันด้วย
ฮ่าๆ ล้อเล่นๆ
เบบี้ก็ปากหมางี้แหละ คนอ่านรับให้ได้ด้วยเน้อ รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ จุ๊บๆ :L1: :pig2: :L2:
-
:z13:
ถึงปากหมาก็รักเบบี๋อ่ะ :กอด1:
เรื่องนี้นี่เป็นเรื่องเล่าของเบบี๋หรือเปล่า :m28:
-
^
^
^
^
อยากรุ้พี่เจ้าจะคุ่ใคร!!!!~
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ชอบน้อง อาร์ตี้ เหมือน เลยอ่ะค้าบ
ชอบมากๆๆๆๆๆๆ
อาร์ตี้อ่ะ
น่ารัก
ยิ่งได้ดู วันวานยังหวานอยู่ โคตร น่ารักเลย
ผอมๆๆๆ ตัวเล็กๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักโคตร
-
พี่เจ้าโหดอะ มีเพลินด้วย :serius2:
ตากะข้าวน่ารักมักๆ ที่บ้านเข้าใจดีจังเรยยยย :impress2:
-
:o12: :o12:พี่เจ้าอ่ะ รับน้องโหดจัง
-
เป็นตัวของตัวเองดีสุดเน๊อะเบบี้ เอามันให้ตายเลยข้าว เล่นแบบเน้อ่ะ :angry2:
:z13: :z13: :z13:
-
อิอิ ครอบครัวรับรู้แล้ว
แต่ตอนแรกแอบเคืองพี่เจ้านะเนี่ย
-
อ่านตอนที่แล้วก้อว่าพี่ต้าร์โหดชะมัด :m16:
มาอ่านตอนนี้พี่เจ้าโหดกว่าอีกแหะ :m31:
แต่ตอนจบถึงได้รู้ว่าคนโหดสุดอ่ะ ข้าวนั่นเอง :fire:
-
เบบี้ที่รักมา มาขอกอดทีดิ่ น่ารักจริงๆเข้าบอร์ดมาเห็นเรื่องของเบบี้อัพนะเราจะ เอิ้กอ้ากมาก เบบี้แต่งต่อไปเรื่อยๆไม่ได้เหรอเรายังไม่อยากให้จบเลยนะ
...ข้าวนี่เค้ารักพี่เจ้าจริงๆเลยเนอะดูเหมาะกับน้องเล็กที่อ้อนพี่ใหญ่มากๆๆ ในเรื่องชอบข้าวมากที่สุดแร่ะ ข้าวนี่ถอดแบบเบบี้มาเลยเหรอ โหดดีแท้น้อ
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ในที่สุดก้ผ่านไปด้วยดี
:mc4: :mc4:
-
ตาร์ :L1: ข้าว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
เบบี้ :L1: ?
รักคนแต่งที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดด
-
:z13: :z13: :z13:
-
เบ่บี้คร้าบ ผมว่าจัดตอนน่ามาอย่าหั้ยเสียครับ
ตอนนี้ ครบวงจร ตอนน่าเอาเป็น ลัดวงจร เปนงัยคับ
น่าสนุกดีอ่ะ เอ้กๆๆๆ เอากานเข้าไป บอลแค่แพ้เอง เอาน่าเบ่บี้ อย่ารมเสียเลยยยยย
-
ดีใจจัง ถ้าพ่อแม่พี่แสบกะน้องปานเป็นแบบนี้ด้วยจะดีมาก :call:
-
พี่ตาร์เนี่ยเป็นที่รองรับอารมณ์ข้าวเหลือเกินเนอะ
เรื่องที่ตัวเองไม่ผิดเลย ก็โดนพลาดโกรธซะงั้น
เมื่อไหร่ข้าวจะทำดีกับตาร์สักที
เฮ้อ!! :เฮ้อ: สงสารว่ะ
-
ใจหายวาบ...
นึกว่าพี่เจ้าเอาจริง
ที่ไหนได้แกล้งกันเล่นหรอก ฟู่วววว
o13 o13
-
ดีใจแทนตาร์กับข้าว ครอบครัวยอมรับแล้ว แต่ช่วยเอาคืนพี่เจ้าให้หน่อยซิ มาทำตาร์ของข้าวได้ แกล้งเนียนมากเลย ปากแตกเลือดอาบ (ขนาดแกล้งนะเนี่ย)
............ :กอด1:.............
-
ดีจังเลยที่พ่อแม่เข้าใจ :เฮ้อ:
แต่พี่เจ้านี่แกมาโหมดโหดซะงั้นอ่ะ
ตีบทแตกไปเลย
o13
-
คิดฮอดเบบี้เนะ :pigha2:
-
พี่เจ้าโหมดโหด
นึกว่าจะทะเลาะกันตลอดไปเสียแล้ว :z2:
-
พี่เจ้าน่ารักดีอ่ะ แมนดี ต้องแบบนี้แหล่ะชอบบบบ :laugh:
แต่แอบสงสารตาร์เจอแบบนี้เข้าไปเจ็บตัวพิสูจน์รัก :sad4:
-
โล่งอกไปทีหลงนึกว่ามันจะมีไรเกิดขึ้นซะอีก :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:laugh: :m20: :laugh:
ว้ายยยยยยยยยยยยยยย
พี่พาก์ทมาบอกรัก..........
เอ้ย
ม่ายช่าย
มาบอกว่าคิดถึง
:o8: :-[
เบบี้ก็คิดถึงพี่พาก์ทเหมือนกันค่ะ จุ๊บๆ :oo1:เบบี้ข้างหลัง พี่พาก์ทข้างหน้านะ กร๊ากกกกก :laugh:
-
คิดฮอดเบบี้เนะ :pigha2:
o16 งืม ๆๆ ได้ข่าวแขนเจ็บ เลยพิมพ์ได้แค่นี้อะดิ ไมคนข้าง ๆ ไม่สงเคราะห์เหรอคุณพาร์ค ถ้าง้านเราช่วยพิมพ์ให้ปะ ( :haun5: เจตนาแอบแฝง)
ป.ล. :z13: เบบี้ ที่ตอนล่าสุดห่ามได้ใจเพ่ :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจ
-
ใจหายใจคว่ำกะพี่เจ้ามากเหอะ
นึกว่าจะโกดจิง
ตกใจหมด
แต่แอบสมน้ำหน้านะ
ลองใจอะไรไม่ดูสถานการณ์
อดกินข้าวเลย
อยากบอกว่าแอบสมน้ำหน้า 555+
แต่แบบว่าตาร์โดนหนักนะทั้งเจ็บทั้งอด
เอาน่าๆๆ
อดกินข้าว(ของกิน)
แต่เด๋วกลับมากินข้าว(คน)ที่บ้านแล้วกันเนอะ :oo1:
-
เเบบบว่า เเอบลุ้
พี่เจ้าน่าเข้า ฮอลิวู้ดเนอะ
เเสดงเเบบเนียนมากกก
-
เห็นโหมดโหดนึงของพี่ข้าว :a5:
ทีนี้เหลือแต่เรื่องไปเรียนต่อแล้วสิเนี่ย o18
-
:-[ :L2: :3123:
-
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
ลุ้นแทบแย่
แต่พี่เจ้าแสดงสมบทบาทมาก
:L2:
-
ก๊าก คนแต่งรับรักผมแล้ว
-
ซึ้งอ่ะ
รักพี่เจ้าจัง
อยากมีพี่ชายอย่างนี้จังเนาะ :call:
-
ข้าว..นะ ตัวเบบี้เลยหรือเปล่าเนี้ย
แต่พี่เจ้า ไอดอลพี่ชายในฝันเลยอะ
-
เฮ้อ :เฮ้อ: โล่ง
-
อิอิ สุขสันต์ถ้วนหน้าอีกแล้ววววววววววววววววววว
-
:m16: เบบี๋รอตั้งนานแล้วนะเมื่อไรจะมาต่อซะที่
คิดถึงมาก
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
อย่าให้มีเรื่องรัยอีกเลยนะคร้าบ
จบแค่นี้ก็ OK แล้ว
ทุกคนรู้
และก็ยืนยันแล้วว่า สองคน นี้ รักกันจริงๆๆๆ
-
อ้าวว วว ว
ต้าร์โดนหางเลขไปด้วยย
อดกิน "ข้าว" เยยย
:m20:
ชอบเวลาคนมีอำนาจจริงๆ พูดข่มขู่คนอื่นอ่ะ (โรคจิตป่าววะกู - -")
เห่อ ๆๆ แบบพูดจริง ทำจริง ไม่ใช่ดีแต่ปากอะ ก็กูเส้นใหญ่ไรเงี้ยยยยย
5 55+ สะใจดี
ป.ล. เบบี้น่ารักมาก ๆๆ ๆ มาต่อไวแบบนี้ รักตายเยยยย อิ อิ +1 ให้เบบี้ค่า
-
:z3:มาต่อเถอะเบบี๋คิดถึงมาก
-
พี่เจ้าโหดไปป่าวเนี่ย ทดสอบกันขนาดนี้เลยเหรอ
-
ตอนที่125 ง้อหึง
“ข้าวอ่า..”เสียงไอ้ตาร์
“ข้าวครับ..”เสียงพี่เจ้า
“อะไรเรียกกันอยู่ได้”ผมหันไปค้อนใส่ หลังจากที่กินข้าวเสร็จเรียบร้อย ผมเป็นคนอาสาจะขับรถกลับให้พ่อกับแม่
พี่เจ้ากับไอ้ตาร์ถึงกับชะงัก ผมเลยเดินต่อไปที่รถ นั่งกันไปสองคนนั่นแหละ เล่นบ้าอะไร ต้อนรับสมาชิกใหม่ ถ้าคืนนี้กรูนอนแล้วกรูแสบตานะ จะโดนอีกไม่ใช่น้อย
เมื่อมาถึงบ้าน ไอ้พี่เจ้ากับไอตาร์ก็รีบกุรีกุจอวิ่งมาทางผมทันที หน้าไอ้ตาร์มุมปากเริ่มบวมนิดๆ คิ้วมันปิดผ้าพันแผลไว้เล็กๆเท่านั้นแหละครับ ถึกอย่างกับควายไม่เป็นห่าไรมากหรอกครับ
“กลับบ้านไปพักผ่อนป่ะมึง”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ แต่ที่จริงพ่อกับแม่มันวางแผนกันจะกินเหล้าบ้านผมเสร็จสรรพ ตอนนี้แม่ผมกับแม่ไอ้ตาร์นี่จับเข่าคุยให้แม่บ้านไปซื้อกับข้าวจะทำอาหารเย็นนี้แล้วเรียบร้อย ส่วนพ่อผมกับพ่อไอ้ตาร์นี่จิบเหล้านิดๆรอกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ
“ไม่เอา..”ไอ้ตาร์มันบอก
“เรื่องของมึง..”ผมบอกมันแล้วเดินขึ้นห้องทันทีครับ และนั่นแหละสองตัวมันก็เดินตามขึ้นมาด้วย จะอะไรกับกรูนัก
“หยุดเลย..ข้าวจะนอน”ผมบอกก่อนที่สองตัวจะเข้าห้อง
“ไม่อะ.ข้าวยังไม่หายโกรธพี่เลย”พี่เจ้าพูด ผมยืนนิ่งมองหน้าพี่เจ้า
“ทีหลังถ้าเล่นแบบนี้อีกข้าวจะโกรธกว่าเดินจริงๆด้วย”ผมบอก เพราะไม่อยากโกรธพี่เจ้านานนะครับ สงสารอะ ก็เค้ารักของเค้าอะ พี่เจ้ายิ้มแป้นให้ผม
“ครับ..”
“เดี๋ยว หอมแก้มก่อน”พี่เจ้ารีบบอกก่อนผมจะปิดประตู ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ ที่ยืนเป็นหมาหงอยอยู่ เอาทีละคนแล้วกัน ผมเดินไปใกล้พี่เจ้าแล้วหอมแก้มลงบนแก้มซ้าย พี่เจ้ายิ้มอีกครั้งพร้อมกับหอมแก้มผมกลับ
“ขอโทษนะครับ.”พี่เจ้าพูด ผมพยักหน้าให้
“จัดการเอง”พี่เจ้าหันไปบอกไอ้ตาร์แล้วตบไหล่เบาๆ แล้วเดินลงไป ไอ้ตาร์ยิ้มเฝื่อนๆให้ผม ที่มุมปาก
“พี่ เออ. เข้าไปได้มั้ยครับ”ไอ้ตาร์ถาม ผมมองหน้ามันนิดนึง แล้วพยักหน้าให้ ผมเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถอดเสื้อออก ถอดกางเกงเหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว เข้าไปล้างหน้าล้างแล้ว เตรียมตัวนอนอีกครา เพราะว่าเมื่อคืนนอนดึกครับ มันเหมือนนอนไม่พอ
ผมล้มตัวลงนอน ไอ้ตาร์รีบถอดเสื้อผ้าตามเข้ามานอนกับผม มันนอนซะห่างเลยครับ เกือบตกเตียงแนะ ผมหันไปเห็น ก็นึกสงสารมัน ไม่คิดว่าจะกลัวผมขนาดนี้
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
“เป็นไงบ้างวะ ไม่โทรบอกกรูเลยนะมึง โกรธกรูเปล่าวะเนี้ย”เสียงไอ้ป๊อดพูดยาวกรอกมาในสาย
“คิดได้นะมึง.”ผมบอก
“ก็ราบรื่นดีไม่มีอะไร.”ผมบอกมัน
“จริงดิมึง”ไอ้ป๊อดพูดด้วยอาการตกใจ
“ฝากบอกพวกมันแทนด้วยไม่ต้องห่วง”ผมบอก
“อยู่ห้องกรูหมดทุกตัวเลยเนี้ย”ไอ้ป๊อดพูด
“จริงดิ ไปอยู่กันทำไมวะ”ผมถาม
“กะว่าจะไปหามึงที่บ้านถ้าเหตุการณ์ไม่สู้ดี”ไอ้ป๊อดมันพูด
“ปัญญาอ่อนแล้วพวกมึง..กรูบอกว่าจะโทรไปบอกพวกมึงจะมากันทำไม”ผมบอกมัน
“อ่าว.พวกกรูก็เป็นห่วงนิ..สาดนี่”ไอ้ป๊อดด่าให้
“เออๆ..ฝากขอบใจเว้ย.แม่กับพ่อไอ้ตาร์ก็รู้แล้ว ไม่ได้มีปัญหาอะไร ไม่ต้องห่วงไม่พรุ่งนี้ก็วันรืนอาจกลับไป”ผมบอก
“รีบๆมานะมึง ไปก๊งกัน”เสียงนี่น่าจะเป็นเสียงไอ้ห่าเอ็มครับ
“หึหึ..เออๆ.”ผมบอก
“งั้นไม่มีไรก็แค่นี้ละ..”ไอ้ป๊อดบอก
“อืม ขอบใจ บาย”ผมบอกก่อนที่จะวางไป
ผมเหลือบหันไปเห็นไอ้ตาร์มันนอนหันหลังให้ กล้าดียังไงหันหลังให้กรูวะ ผมนั่งนึกเหตุการณ์วันนี้ กรูคงไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่มั้ยวะ ทำไมมันจะง่ายขนาดนี้ รู้งี้กรูบอกพ่อกับแม่ตั้งนานและ จะได้ไม่ต้องมาอ้างนู้อ้างนี่หลบๆซ่อนๆ นึกแล้วก็ดีใจ หัวใจผองโตขึ้นมาเลยครับ ในเมื่อเรื่องมันก็มาได้ด้วยดีแล้ว แค่ปัญหาพ่อกับแม่จบ ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรต้องมีปัญหาอีกต่อไป
ผมหันไปหาไอ้ตาร์ พร้อมกับขยับกายให้เข้าไปใกล้ แล้วลูบหลังไอ้ตาร์เบาๆ ไอ้ตาร์สะดุ้ง แต่ว่าไม่ยอมหันหน้ามามองหน้าผม ผมเอาปากแตะลงที่ไหล่ๆเบาๆแล้วถอนออก ไอ้ตาร์เหมือนจะขนลุกขึ้นมานิดๆจนรู้สึกได้ ผมไล่นิ้วระหว่างเอวมันไปจนถึงสะโพก แล้วชันตัวเองขึ้น จูบที่เอวไอ้ตาร์เบาๆอีกครั้ง พร้อมกับนอนลงแล้วเอาแขนขวาซุกตรงเอวเข้าไปกอดมันไว้
“กล้าดียังไงนอนหันหลังให้กรู ห๊ะ”ผมถามเบาๆ แล้วกอดมันกระชับมากขึ้น
“ก็ข้าวโกรธพี่”ไอ้ตาร์มันตอบ
ผมยิ้มในใจกรูโกรธแทนที่จะง้อกรู กลับทำเหี้ยไรแล้วมาให้กรูง้ออีกเนี้ย
“กรูโมโหนี่หว่า”ผมบอก
“แต่พี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยสักหน่อย”ไอ้ตาร์พูดแกมน้อยใจ
“รู้แล้ว ขอโทษ”ผมบอกมัน
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“อันจะกึดจะอิอีนัง เตมิกานะอึอีนู ตึนตะเกเมโกะดามึกกากึนเตโมมม”เสียงโทรศัพท์ไอ้ตาร์ดังขึ้น ไม่ต้องแปลกใจครับ ทีคนโตอย่างกับควายอย่างมันนั้น ใช้เสียงโดราเอมอนเป็นเสียงเรียกเข้า
ไอ้ตาร์ลุกขึ้น เพราะว่าโทรศัพท์มันอยู่ในกางเกงที่มันวางพาดอยู่ตรงโซฟา
“ครับ.”ไอ้ตาร์รับ ผมนอนตะแคงมองหน้ามัน
“อยู่บ้านครับ.”ไอ้ตาร์มันพูดเหมือนไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่ มองหน้าผมเลิกหลัก แล้วเหมือนกันไม่รู้จะนั่งตรงไหนดี แฟนคลับมึงอีกอะสิ ผมนึกในใจ ระหว่างบทสนทนาของไอ้ตาร์ ผมพยายามทำเป็นไม่ได้ยิน เพราะว่ากลัวมันจะเกร็งตอนคุย แล้วแทนที่ผมจะหลับกลับกลายเป็นว่า เดินไปหยิบบุหรี่ที่กระเป๋าเป้ใบเล็กที่พกติดตัว ออกมานั่งสูบบนเตียง
ห้านาทีผ่านไป
ติ๊กต๊อก
สิบนาทีผ่านไป
ติ๊กต๊อก
สิบห้านาทีผ่านไป
ติ๊กต๊อก
ยี่สิบนาทีผ่านไป
“อ่อ..พี่ยังไม่รู้อะครับ..คงต้องรอกลับไปก่อน”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วยิ้มเฝื่อนๆ แล้วมองมาที่หน้าผม กรูหมดไปสามมัวแล้ว ผมพยายามหยุดไว้ ขยี้ขี้บุหรี่ แล้วเอนตัวนอนลง
“หรอครับ..หึหึ..ครับ รู้จักครับ น้องจ๋าดาวคณะศิลปกรรม รู้จักครับ”ไอ้ตาร์มันพูด
อย่าๆ อยู่เฉยๆ
“ไอ้เหี้ยตาร์ ถ้าอีกยี่สิบวินาทีมึงยังไม่วางนะ กรูจะกระทืบมึง”ผมนึกในใจ
“ครับ...อ่อ ฮ่าๆๆ.”นั่น มีหัวเราะอีก เมื่อกี้ยังเป็นหมาหงอยในอ้อมกอดกรูอยู่เลย
“กรูให้เวลาอีกห้าวินาที”ผมนึกในใจ
“ห้า.”
“สี่.”
“สาม.” ยังไม่ทันหมดวิ ผมลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับลงจากเตียง
“อะ..เออ ไปไหนครับ”เสียงไอ้ตาร์รีบร้องทัก เพราะมันเห็นผมลงจากเตียง ผมเดินไปล๊อกประตู แล้วเดินกลับมาหาไอ้ตาร์ ที่ลุกขึ้นยืน เพราะงงเมื่อเห็นผมจะออกจากห้อง ผมผลักมันลงที่เตียง
“ไหนกรูจะดูสิ..ว่ามึงจะคุยได้อีกนานมั้ย”ผมพูดบอกมัน ไอ้ตาร์ทำหน้างง ผมถอดบ๊อกเซอร์มันออกโดยเร็ว พร้อมกับงับเข้าที่คอมันอย่างแรง มือไอ้ตาร์ยังถือโทรศัพท์แนบหู มันสะอึกนิดนึง แล้วหลับตาปี๋เหมือนเก็บความเจ็บ
ผมหยิบโทรศัพท์มันขึ้นมาฟัง
“พี่ตาร์ค่ะ. แล้วตกลงว่าพี่ตาร์จะไปกับพวกเราได้มั้ยค่ะ”เสียงผู้หญิงคนนึงถามเสียงใส
“ไม่ได้หรอกครับ.มันคงไม่ว่าง”ผมตอบ ปลายสายเงียบไปนิด เหมือนกับรู้ว่าไม่ใช่เสียงไอ้ตาร์
“แล้วพี่เป็นใครอะค่ะ”เสียงผู้หญิงคนนี้ถามผมกลับ
“แฟนครับ..แล้วคุณมีปัญหาอะไรหรอครับมาโทรหาไอ้ตาร์”ผมถามเสียงเรียบที่สุด
“อะเออ..คือแค่อยากให้พี่ตาร์ไปกินข้าวด้วยกันนะค่ะ..ขะ ขอโทษค่ะ งั้นเออ ไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะค่ะ”เสียงผู้หญิงคนนี้รีบพูด พร้อมกับรีบวางไป ไม่ได้ให้ผมถามอะไรต่อ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ ที่นอนมองหน้าผมอยู่
“ใคร.”ผมถามมัน พร้อมกับวางมือถือไว้ข้างๆ
“รุ่นน้องนะ..ไม่มีอะไรหรอกครับ”ไอ้ตาร์รีบตอบ พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่มันรู้ว่าผมหึงมัน
“ยิ้มเหี้ยไรของมึง”ผมถามสีหน้ากวนส้นตีน
“ก็ข้าวหึง”ไอ้ตาร์ตอบ
“นั่นมันเรื่องของกรู”ผมตอบ
“แล้วคุยอะไรกันอีก”ผมรีบถาม พร้อมกับเอาน้องชายตัวเองถูกับน้องชายมันเบาๆ
“มะ ไม่มีอะไรแล้ว แค่น้องเค้าจะนักไปกินข้าว”ไอ้ตาร์พูด
“กับใครบ้าง”ผมถาม พร้อมกับซุกหน้าไปที่ซอกคอมัน แล้วกัดติ่งหูมันอย่างแรง
“น้องจ๋า ดาวคณะศิลปกรรมปีนี้นะ.”ไอ้ตาร์พูด เสียงเริ่มสั่น
“แล้วทำไมเค้าต้องมาแดกข้าวกับมึงด้วย แล้วไปรู้จักกันได้ไง”ผมถามอีก พร้อมกับกัดที่ปลายคางมันอย่างแรง
“โอ้ย...เจ็บ..เจ็บ ปล่อย”ไอ้ตาร์มันร้องออกมา
“กรูถามว่ารู้จักกันได้ยังไง”ผมพูดเสียงแข็ง
“คือน้องเค้ามาจีบเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรนะครับ..น้องเค้าก็รู้ว่าพี่คบกับข้าว”ไอ้ตาร์มันพูด
“มันรู้แล้วมันจะมาจีบมึงทำเหี้ยไร แล้วอีเด็กเมื่อกี้มันเป็นใคร ทำไมคนชื่อจ๋าไม่โทรมาเอง”ผมถามเป็นชุด
“เค้าไม่กล้าโทรนะครับ..คราวก่อนเค้าโทรมาแล้วไง ที่ข้าวรับ เค้าก็ไม่กล้าโทรมาอีก”ไอ้ตาร์พูด อ่อผมนึกได้และ แต่ว่าตอนนั้นผมรับผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะครับ
“อ่อ..นี่มึงแอบมีกิ๊กลับหลังกรูใช่มั้ยไอ้ตาร์”ผมพูดพร้อมกับสงสายตาอาฆาตไปอย่างโมโห
“เปล่านะครับ พี่แค่ไม่อยากบอกเพราะเห็นว่ามันไม่สำคัญ เราสองคนมีเรื่องให้คิดเยอะมากกว่าจะมาคิดเรื่องนี้”ไอ้ตาร์รีบพูดแก้ตัว
“แต่กรูเคยบอกมึงว่ายังไง”ผมถามมันกลับ เสียงเริ่มเย็นลง
“อืม..ขอโทษ”ไอ้ตาร์มันเหมือนนึกได้ แล้วทำหน้าเป็นหมาหงอยอีกครั้ง
“ห้ามรับอีก เข้าใจมั้ย”ผมบอกมันพร้อมกับเอาปากไปใกล้ปากมันมากขึ้น
“อืม.”ไอ้ตาร์ตอบ
ผมกัดริมฝีปากมันเบาๆ แล้วเลียขอบปากมัน ไอ้ตาร์ถึงกับหอบออกมาเล็กน้อย
“ข้าว ไม่ไหว ทำเถอะ”ไอ้ตาร์ร้องบอกออกมา ในเมื่อมึงขอ ก็จัดไปครับ ผมประเคนความสุขให้มันถึงขีดสุด จนไอ้ตาร์ครางไม่เป็นส่ำ หลายวันมันมีแต่เสียบผมครับ ผมก็ไม่ค่อยได้ห้ามแล้ว วันนี้กรูขอบ้างแล้วกัน จัดให้ครบต้นครบดอกเลยมึง
ผมเร่งสะโพก ทั้งควง ทั้งหมุนต่างๆนาๆ ช้าบ้างเร็วบ้างจนไอ้ตาร์มันครางไม่หยุด ผมกัดมันตามตัวอย่างกับคนซาดิส เพื่อจะให้มันรู้ว่ามีผมคนเดียวเท่านั้นที่ทำกับมันแบบนี้ได้ ไอ้ตาร์ดึงคอผมลงไปจูบอย่างดูดดื่ม พร้อมกับเอวผมที่ทำงานไม่หยุด กระแทกกระทั้น จนไอ้ตาร์มันตัวสะเทือน หน้ามันส่ายไปมา ไม่รู้ว่ารู้สึกดีหรือว่าเจ็บกันแน่
“อาซซซซ โอ๊ะ อะ โอ้ยย ข้าวว..”ไอ้ตาร์ครางพร้อมกับจับขาตัวเองไว้แน่น เหมือนคายความเจ็บ มือผมสองข้าง บีบหัวนมไอ้ตาร์ อย่างกับของเล่น ไอ้ตาร์ยิ่งครางกระเส่าเหมือนได้ใจ
“มะ ไม่ไหวแล้ว..อือออ อา”ไอ้ตาร์ครางออกมา ผมรีบหยุดเอวผมในการขยับ
“หยุดทำไม”ไอ้ตาร์รีบถาม เพราะว่ามันยังไม่เสร็จครับ
“ทำเอง.ลงโทษที่มึงไม่บอกกรู”ผมบอก แล้วนอนลง ไอ้ตาร์ทำหน้านอย์นิดๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นอย่างว่าง่าย แล้วจับน้องชายผมจ่อที่ประตูมัน หน้าตาไอ้ตาร์เหยเก ทั้งๆที่เมื่อกี้มันก็เพิ่งโดนไป ทำอย่างกับว่าไม่ชิน
“โอ้ยยยย..”ไอ้ตาร์ร้องเสียงดัง เพราะผมช่วยมันแทงทีเดียวมิดเลยครับ ไอ้ตาร์หลับตาปี๋ ตัวเกร็ง ผมบดน้องชายตัวเองเน้นๆ เข้าที่ประตูอีกครั้ง แล้วจับคอไอ้ตาร์เหนี่ยวลงมาจูบ
“เจ็บมั้ย..”ผมกระซิบถาม ไอ้ตาร์เงียบไม่ตอบ
“ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ เข้าใจมั้ย”ผมกระซิบบอกอีก ไอ้ตาร์พยักหน้า
“ห้ามคุยกับคนอื่นอีกนะครับ ถ้ารู้ว่ามาจีบ”ผมบอกอีกครั้ง กรูเพิ่งรู้นะเนี้ยว่ากรูหึงโหดขนาดนี้(เพิ่งรู้จริงๆหรอข้าว=คนเขียน) ไอ้ตาร์พยักหน้าตอบรับ ผมขยับเอวเริ่มเอง ทั้งๆที่เมื่อกี้เป็นคนบอกให้ไอ้ตาร์มันทำเอง
“มองข้าวสิ โกรธหรอ”เอวผมก็ขยับไป พร้อมกับกระซิบถาม ไอ้ตาร์ส่ายหน้า แล้วมองหน้าผม
“ข้าวแม่ง น่ากลัววะ อึก.”ไอ้ตาร์พูดออกมา พร้อมกับมือที่สองข้างจิกผ้าปูที่นอนแน่น ผมเริ่มขยับเอวแรงขึ้น ไอ้ตาร์เกร็งตัว น้องชายมันตั้งชี้หน้าผม น้ำเยิ้มๆออกมาจากปลายหัว สะลัดไปมากตามแรงกระแทก น้องมันยาวเกินไปแล้วครับ ผมว่า ทั้งยาวทั้งใหญ่ กรูเห็นแล้วไม่อยากมองเลย สงสารของตัวเอง ก็ไม่ได้ยาวเท่ามันนิครับ
“อึก.....ข้าว จะ จะออกแล้ว ซี๊ดดดด อะ อา ฮะ โอยย”ไอ้ตาร์ครางไม่หยุด ผมจับมันโน้มตัวลงมา กระแทกแรงมาก มีแรงเท่าไหร่ใสไม่ยั้งเลยครับ
“ซี๊ดดดดด ตาร์ เร็วสิ...อะ”ผมเร่งมันแค่นั้นแหละครับ ไอ้ตาร์พุ่งน้ำจากน้องชายมันเต็มหน้าท้องผมทันที ผมเห็นการว่ามันจะจบแล้ว เลยรีบเร่งเอวแรงมากขึ้น พร้อมกับเสียงครางของไอ้ตาร์ทำให้ผมหยุดไม่อยู่
“โอะ....อา อะ อือออออออออออ”ผมเกร็งตัวเองอย่างแรง กระแทกน้องชายจนสุด สามสี่ที น้ำพุ่งเข้าตัวไอ้ตาร์อย่างกระฉุดอย่างลืมตัว เพราะว่าผมเอาออกไม่ทันครับ ไอ้ตาร์นอนซบที่อกผมอย่างเหนื่อยๆ เสียงหายใจหอบถี่อยู่อย่างนั้นสักครู่
แล้วก็ลากสังขารตัวเองเข้าไปอาบน้ำพร้อมกันครับ ออกมาถึงทิ้งตัวนอนด้วยความเหนื่อย ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้เวลาที่แน่นอนจะได้ไม่นอนเลยเวลาจนดึก
ตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำแต่งตัว ลงมาข้างล่าง ไอ้ตาร์เข้าไปช่วยแม่ผมทำอาหารในครัว ผมไปนั่งๆนอนๆอยู่กับพี่ตัง พี่เจ้า สักพักพี่เลขก็มาถึง พร้อมกับแฟนคนล่าสุด ไม่รู้ใครเหมือนกันครับ
สองวันที่ใช้ชีวิตอยู่กับไอ้ตาร์ คืนก่อนผมนอนห้องผม อีกคืนไปนอนบ้านมันสลับกันครับ แล้วก็กลับมาเรียนตามปกติ ผมก็เรียนเรื่อยๆเหมือนทุกๆวัน อาศัยเข้าเรียนสม่ำเสมอ ตั้งใจฟังอาจารย์ จดแล๊กเชอร์อย่างละเอียดตามความเข้าใจ กลับมาบ้านให้เวลาอ่านหนังสือสักสี่ห้าชั่วโมง ก่อนที่จะทำกิจกรรมอื่นตามใจชอบ
ส่วนเรื่องเพื่อนๆก็ไม่ทิ้งท้าย สองอาทิตย์เจอกันที ที่อยู่ใกล้ๆกันก็กินข้าวไปมาหาสู่กัน ถ้าช่วงสองก็หนึ่งเดือนเจอกันที ผมกับไอ้ตาร์ทะเลาะกันบ้างบางครั้ง บางครั้งก็น้อยใจกัน บางทีมันก็งอนบ้าๆบอๆของมัน จนผมต้องตามคอยง้อ นิดหน่อยมันก็งอนแล้วครับ มีอยู่วันผมเล่นบาสที่อยู่ที่สนามบาสมหาลัย ก็มีกลุ่มเกย์เข้ามาเอาผ้าเช็ดให้ แล้วใครจะไปห้ามละครับ ขนาดอยู่กับเพื่อนๆเป็นฝูงนะครับ แล้วไอ้ตาร์เสือกมาเห็นพอดี ไม่รู้ว่าจะประจวบเหมาะอะไรขนาดนี้ มันก็เป็นคนขี้หึงง่ายอยู่แล้วใช่ป่ะครับ เห็นแบบนั้นงอนไปใหญ่เลยครับ กว่าจะง้อเสร็จ ต้องอ้างต่างๆนาๆ เฮ้อ
.............................หนึ่งปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก.................................
เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนผมก็ต้องเดินทางแล้ว เรื่องทุกอย่างทำเสร็จเรียบร้อย ตกลงพี่ตังไปพร้อมกับผมด้วย
ผมย้ายข้าวของที่สำคัญลงกล่องพลาสติก แล้วย้ายของไปไว้ห้องไอ้ตาร์ ส่วนห้องผมก็ต้องยกเลิกการเช่าอยู่ไป ของบางอย่างก็ต้องขายให้ตามคนที่อยู่ห้องติดๆกัน ไอ้ตาร์เรียนจบแล้ว งานทุกอย่างมันทำเสร็จเรียบร้อย ไม่เหลืออะไรให้ต้องห่วง สอบก็เสร็จหมดแล้ว เหลือรอรับปริญญาแค่นั้น ถ้าไอ้ตาร์ได้งานมันคงต้องย้ายคอนโดอีก แล้วผมก็ได้สะสางกับมันแล้วว่า ตอนที่มันย้ายคอนโดนะ ให้เอาของผมเก็บไปด้วย ทุกครั้ง ที่จริงถึงผมไม่บอกมันก็ทำอยู่แล้วละครับ ผมขี้เกียจขนของกลับบ้านนะครับ ผมเก็บไว้เฉพาะของสำคัญเท่านั้นเอง แล้วตอนนี้ผมก็อยู่คอนโดไอ้ตาร์อย่างเต็มตัว เพราะว่าได้ย้ายออกจากคอนโดตัวเองแล้วเป็นที่เรียบร้อย
ระหว่างนี้การสอบของนักศึกษาปีสองก็ได้เสร็จสิ้นแล้ว ระหว่างปิดเทอมนี้ เหลืออีกแค่เดือนเดียวผมก็ต้องไปแล้ว ผมตกลงกับไอ้ตาร์ว่าจะขึ้นเหนือไปเชียงใหม่ไปเที่ยวกัน แต่แล้วการเดินทางกันสองคนก็ต้องสิ้นสุดลง เพราะว่าไอ้พวกตัวเหี้ยกลับมาได้ยิน ไปกันหมดอีกแล้วครับ ไอ้ตาร์นี้งอนมากเลยครับ เพราะว่าอยากไปกันสองคน ผมบอกให้มันไม่ต้องพูดห้ามเอง เพราะว่าเพื่อนมันอยากไปแล้วอีกไม่นานผมกับพวกมันก็จะไม่ได้เจอกันแล้วตั้งนาน ก็เลยตามใจพวกมันแล้วก็ต้องมานั่งง้อไอ้ตาร์แทน
“เป็นเวรเป็นกรรมกรูอีก”ไอ้ทศบ่นงุบงิบ รวมคนไปทั้งหมดยี่สิบคน ลองนับดูครับว่าในเรื่องใครเป็นคนสำคัญบ้าง
ที่ไอ้ทศต้องมานั่งบ่นแบบนี้ เพร่าว่ารถที่ต้องเอาไปนะ ประหยัดค่าน้ำรถเช่าไปอีก ก็รถตู้บ้านไอ้ทศนั่นแหละ แหม จะมองการไกลไปทำไมละครับ รถตู้มีตั้งหลายคันเอาไปแค่สองคันจะเป็นไรไปกัน พร้อมกับรถเก๋งไอ้ทศอีกคัน เพื่ออำนวยความสะดวก คนขับรถขอพ่อไอ้ทศสามคน โอ้ย สบายอีกหลายยก แค่จ่ายค่าน้ำมัน ตอนแรกพ่อไอ้ทศจะจ่ายให้นะครับ แต่ว่าเกรงใจ พวกผมก็ออกค่าน้ำมันเอง พร้อมกับค่าคนขับรถที่จะทำให้ผมสะดวกสบายขึ้นเยอะ
“พ่อมึงก็เหมือนพ่อกรู”ผมบอก พร้อมกับฮากันครับ แค่ขอพ่อไอ้ทศนะครับ ยินดีทุกอย่างอะ
“มึงนะมึง..รู้ว่าพ่อกรูใจง่ายละเอาใหญ่”ไอ้ทศบ่นอีก
“ฮ่าๆๆ..มีพ่อดีก็งี้แหละมึง”ไอ้นิลบอก
พวกผมวางแผนกันไปเชียงใหม่ แต่ว่ายังดูอยู่ว่าจะไปเชียงรายต่อรึเปล่า เพราะว่าปิดเทอมใหญ่และยาว เลยเป็นการพักผ่อนไปด้วย และช่วงเวลาสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่กับเพื่อนๆและไอ้ตาร์ และต้องจากไปอีกหลายปี เลยต้องไปสังสรรค์เฮฮาต่างพื้นที่กันหน่อย ผมเคยไปแล้วนะครับเชียงใหม่ แต่ว่าไปกับครอบครัว ไม่เคยไปกับเพื่อนๆสักที ไปก็ไปกางเตนท์นอน ไม่ได้ไปแบบนี้กะว่าจะไปเค้านารีสักหน่อย เออ หมายถึงคนอื่นนะครับ ไม่ใช่ผม ผมคงเค้าไม่ได้แล้วละนารีนะ เพราะมีอยู่ข้างกายแล้ว เอิ้กๆ
...
มาต่อให้แล้ว พอดีเพิ่งพิมพ์เสร็จ เพราะว่าวันนี้เนตเป็นเหี้ยไรก็ไม่รู้เล่นไม่ได้ทั้งวัน วันนี้ตื่นสายด้วย บ่ายโมงครึ่ง เหอะๆ เกือบเย็นอีกรอบแล้วใช่ป่ะละ o22
มีคนถามหลายคนมากว่า ไอ้ข้าวนะ ตัวเบบี้รึเปล่า กร๊ากกก เบบี้ก็เคยบอกไปแล้วนิ ว่านายเอกนะ ถอดแบบเบบี้มาเลย :a5: :a5:ทุกอย่าง o22 เรื่องนิสัยก็ด้วย o22 มันเลยทำให้คนเขียนๆได้ง่ายขึ้นเยอะ :-[ กิ้วๆ คราวนี้ก็หายสงสัยแล้วใช่ป่ะ o13
มีคนมาบอกรักด้วยอ่า :L2: เขินนนน :-[ :-[ maxtorpis พี่เค้าคงคิดว่าเบบี้บ้าไปแล้ว :laugh: :laugh:เอิ้กๆ
โทษทีที่มาต่อให้ช้านะค่ะ ไปแระ
บับบาย
คิดถึงพี่ไต๋เน้อ :man1:
ป.ล.คนอ่านอย่างงอนไป ก็คิดถึงทุกคน :man1:นั่นแหละ จุ๊บๆ
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มแล้วไปอ่านด่วนหลายตอนมากมายยยยย
++++++วันเด็กดิส+++++
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เบบี้เล่นเอาอิ่มเอมไปเลยนะไม่ได้อ่านเลยตั้งแต่ 119-125
:sad4:เนื่องจากไม่ว่างมากมายแต่วันนี้จัดการกับทุกอย่างหมดแล้วเพื่อเบบี้เลย
มาจ๊วบบบบบบบบบบบบบที่สิ :o8:
ลงบ่อยน่ารักไปไหนแบบนี้รักตายเลย
เล่นเม้นต์ไม่ถูกเลยตอนนี้ว่าจะพูดเรื่องไหนก่อนดีชอบไปหมดเลย
อืมก่อนอื่นก็เรื่องตาร์ของเขาก่อนแล้วกัน :-[
อยากกินมั้งอ่ะสปาเก็ตตี้อ่ะ น่ารักจังสมกับที่คนติดมากมาย
ชอบเวลาตาร์พูดกับข้าวพูดเพราะมากมายอ่านแล้วเคลิ้มเลย
ทำไมเป้นคนน่ารักอย่างงี้กันนะ น่าสงสารตอนที่รู้ว่าข้าวอยากไปเรียนเมืองนอก
อารมณ์นี้เคยผ่านมาแล้วเหมือนกันตอนเขามาบอกส่วนตัวไม่ได้รู้สึกอะไร
อาจเป็นเพราะว่ามันคนล่ะอย่างมั้งเพราะว่าอันนี้เขาได้ทุนฟรีแล้วมาบอกเราคนแรกว่าได้นะจะให้ไปมั้ย
เราก็บอกเลยไปสิ ดีออกไม่ต้องจ่ายอะไรเลยแล้วเป็นเมืองที่อยากไปด้วย
แต่ของตาร์สมควรงอนอยู่แหละก็นะรู้ก็ที่หลังเขาไปหมด(รู้คนแรกก็งอนเหมือนเดิมเชื่อสิ55+)
ทำไงได้ล่ะเน๊าะคนมันรักอยากอยู่ด้วยกันตลอดไม่อยากให้ห่างกันไปไกลๆเลย
แต่มันเป้นความฝันของอีกฝ่ายก็ต้องยอมกันไปแต่ว่าข้าวก็เก่งนะง้อเก่งมากๆเลย
:z6:กระโดดยำไอ่ชายไอ่เชนเลยทำตาร์ฉันเจ็บแล้วต้องมาเสียมือเสียเท้าไปมีเรื่องกับพวกเอ็งสองตัว
แถมกล้ามากมาว่าข้าวอีก ตาร์ไม่เอาให้ตาร์ก็บุญแค่ไหนแล้ว เกลียดจริง สั่งเก็บเงียบโยนน้ำให้ฉลามกินเลยดีมั้ยย
ตาร์ โมโหได้ใจไปอีกถ้าเป้นตัวเองมีแฟนโกรธแทนขนาดนี้รักตายเลย ได้ใจทั้งเขาทั้งข้าวเลยเห็นมั้ยตาร์
อย่างเทห์อ่ะตัวเอง กีสสสสสสสสส หวาน โหด ขี้งอน แล้วก็ ...จัด อะไรมันจะเป๊กได้ขนาดนี้ชอบบบ
มีสำเร็จโทษไอ่สองตัวนั้นเสร็ลแล้วรู้สึกผิดหนีกับห้องเลยนะ
ข้าวเราต้องตามไปง้อเลย โธ่.....พ่อแสนดีอยากเป้นคนดีของข้าว น่าร๊ากกกกกกก (รักตาร์เฟ้ยยยยยยยย)
เรื่องที่บ้านไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าจะผ่านไปได้ง่ายๆแต่ก็นะแม่พูดถูกเจ้าชู้ ควงหญิงมีเรื่องไปทั่ว
ช่วงหลังกลับอยู่แต่กับตาร์ มันก้ต้องแอบสงสัยแย่แล้วแต่ว่าเรื่องครอบครัวก็ผ่านไปด้วยดี
ชอบๆๆๆๆพี่เจ้าหวงน้องชอบมากมายถึงจะแค่ลองใจแต่ก็ชอบมากมาย
ฮ่าตอนพ่อถามพี่เจ้าด้วยว่าเงียบๆแบบนี้แอบเป็นกับเขาหรือเปล่า 555+
ไม่เป็นค่ะพ่อตัวจริงพี่เจ้าอยู่นี้ๆๆๆๆ :-[ เอิ๊กๆๆๆๆ
มาถึงเรื่องหึง ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ข้าวตัวตาร์ช้ำหมดแล้วม่ายยยยยยยยยยยย
เล่นกัดไปทั่วเลยหึง ได้ S ได้ใจมากชอบที่ทำเหมือนไม่สนใจแต่ว่าก็ฟังหมดดูเวลารออย่างใจเย็นอีก
อดไม่ไหวล๊อกประตู จับกดแมร่งเลย หึหึ
มันน่าโดนจริงนั้นแหละแล้วผู้หญิงนั้นก็กระไรรู้ว่าเขามีคนรักอยู่แล้วก็หน้าด้านจีบของเขาอีก
คนของเราก็น่าตีทำตัวเฟรนด์รี่ไปไหน โดนอย่างงี้น้อยไปนะเนี้ย
แต่ว่าหลังจากนี้คงไม่กล้าแล้วล่ะก็กลัวซะขนาดนั้นแล้ว
เดี๋ยวไปเที่ยวเหนือ ถึงจะไปเป้นหมู่แต่ก็หวานได้แหละตาร์ ใกล้ได้ไปนอกแล้วเหรอสงสารตาร์อ่ะ
เดี๋ยวเป็นหมาเหงาน่าสงสารแน่ช่วงนั้น ฮือออออออออ
:-[แต่ไม่ต้องเป้นห่วงนะจ้าเดี๋ยวมาอยู่กับเขาก็ได้ตาร์(ตกลงจะเอาทั้งพี่เจ้า ทั้งตาร์เลยใช่มั้ย :jul3:)
อยากอ่านปานแสบเลยตอนที่แสบมันหงุดหงิดที่ปานต้องแต่งตัวครอส
อยากอ่านๆๆๆเบบี้จัดมาให้ด้วยนะคู่นี้ชอบบบบบบบบ
เป้นกำลังใจในทุกๆตอนเลยนะจ้าหลังจากนี้คงมาเม้นต์ได้เป้นตอนๆเหมือนทุกที่แล้ว
สู้ๆกับทุกเรื่องนะจ้า แฮปปี้วันเด็กนะ :กอด1:
o13
-
ขอบคุณเบบี้ จ้า ที่มาต่อ :L1:
รักจัง จุ๊บ :จุ๊บๆ:
+1 สำหรับความขยัน อิอิ
-
ไวมากมาย :mc4: :mc4:
เบบี้ขยันที่สุดเลยยยย o13
-
ต้าร์ น่ารักจัง
บทจะโหดก็โหดซะ
บทจะอ้อนก็น่าร๊ากกกกกก
เง้อออ เดี๋ยวก็ต้องห่างกันแล้วดิเนี่ย
-
ใจหายเหมือนกันนะเนี่ยะฃ้าว
จะไม่อยู่แร่ะ เอาแบบไวเหมือนโกหก
ให้ข้าวกลับมาเลยไม่ได้เหยอเบบี้
-
^
^
^
^
จิ้มคนข้างบน
ใครอ่านจบแล้ว มาเม้นต่อด้วยนะ หิหิ :haun4:
-
^
^
^
จิ้มเบบี้ๆๆๆ :m1:
ต้าร์น่ารักได้อีกน๊าๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะคนเก่ง+คนขยัน :L2:
-
ทำไมไม่ให้ตาร์ไปเรียนโทต่อพร้อมกับข้าวเลยล่ะ จะได้ไปด้วยกันไง
-
:กอด1:เบบี้
แล้วพี่แสบกะน้องปานอะจ๊ะ เอาอีกๆๆๆๆๆๆ
ขอเข็มกะเป้ด้วยนะ o18
พี่รู้ว่าเบบี้ใจดี น่าร๊ากกกกก น่ากอด :กอด1: :กอด1:
-
ทำไมไม่ให้ตาร์ไปเรียนโทต่อพร้อมกับข้าวเลยล่ะ จะได้ไปด้วยกันไง
เห็นด้วย
ทั้งสองก็จะได้ครองรักกัน
ตราบนานเท่านาน (ลิเกซะงั้น)
-
ต้าร์ น่าจะตามไปน้ะ
รึเปล่าน้า
แบบต้าร์ไม่น่าจะปล่อยให้ข้าวไปคนเดียวน้ะ
:laugh:
เบบี้ใจดีที่ซู้ดดดเยยยย
มาต่อทันใจดีมากกก
:กอด1:
-
อ่านตอนนี่เเล้วใจหายเหมือนกันน่ะค้าบบ
เหมือนว่า เรื่องกำลังจะจบบบเลยอ่ะ
เเต่ชอบตอน ง้อหึง 555
-
แฮ่ๆ
สนุกจริงๆ
แต่ ตาร์น่ากลัวจัง เรื่องนี้ สุดๆจริงๆ
มาต่อไวๆนะ จะจบแล้วจิเนอะ
สู้ๆ
-
ง้อกันดุเดือดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเลือดสาด 555
-
มันก็ไม่ค่อยน่าเชื่อเลยจริงๆ
คนโหดๆ อย่างพี่ตาร์ จะยอมให้ข้าว
เพราะความรักทำให้คนเปลี่ยนได้มากมาย
แต่ข้าวก็โหดมากมายเหมือนกันน่ะนั่น ฮ่าๆ
o13 o13
-
ไม่ได้อ่านตั้งหลายตอนแหนะ อิอิ
-
ง้อกันทีไร หึงกันทีไรได้เลือดทุกทีคู่นี้ :z1:
-
ไม่ได้เข้ามาไม่กี่วันได้อ่านตั้งหลายตอน :impress2:
แต่มาแนวนี้ก็ใกล้จบแล้วสิ ไม่เอาอะ :z3:
-
ได้อ่านแล้วเรา :-[ :-[ :pighaun:
-
รักมาก
-
มามะเบบี้มา มา ๆๆ :กอด1: ให้อุ่น ช่วงนี้อากาศเย็นดี ก๊วนหนุ่ม ๆ ก้อไปหาที่หนาว ๆ ที่เชียงใหม่กัน เราก้อมานั่งหนาวรออ่านของเบบี้ โฮ่ สุขจริง ๆ
ป.ล. :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โหย เบ่บี๋ครับ ขยันดีแท้
แต่ว่า มันจัยหายที่ข้าตาร์ต้องห่างกัน
เอางี้ดิ หั้ยตาร์ตามข้าวไปด้วยอ่ะ
อย่าหั้ยมีเรื่องอีกน้าคับ แบบว่าสงสารตัวเองอ่ะ
เกี่ยวกันไหม ไปและ นอนนนนนนนนนนนนนน
-
เบบี้ขยันจริงๆ หายไปวันหนึ่งกลับมาก้อได้อ่านจุใจเลย
+1 ให้ไปเลยจ้า
ตอนนี้อ่านแล้วโล่งที่พ่อกะแม่ของทั้งข้าวและตาร์เข้าใจเป็นอย่างดี
สุดยอดมากๆเลย
พี่เจ้าก้อได้ใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นพี่ที่น่ารักจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ตาร์ไม่ไปกะข้าวเหรอ มันจะโหดร้ายกันเกินไปปล่าว
สงสารอ้ะ สงสารทั้งคู่เลยเบบี้จ๋า :monkeysad:
-
โฮกกกกกกกกกกกกกกก
และแล้วก็ตามอ่านจนทันแล้วจ้า ดีใจมากมาย
:z2:
ติดตามด้วยคนนะจ๊ะ
:กอด1:
-
อ่านก่อนคอมเม้นตามเบบี๋บอก
:เฮ้อ: ข้าวต้องอยู่ห่างตาร์ทำไงละ
รักแท้แพ้ระยะทางนะเบบี๋
ยิ่งเสน่ห์แรงทั้งคู่ จะรอดหรือ
อยากให้ตาร์ตามข้าวไปแหละ
ตาร์ทนได้เหรออยู่ห่างข้าวนานๆอ่ะ
ใจไม่ขาดตายก่อนหรือไง
3ปี จะว่านานก็นานจะว่าไม่นานก็ไม่นาน
มันนานสำหรับคนรอ เบบี๋ไม่สงสารข้าวกะตาร์บ้างเหรอ :3125:
คนใจร้าย :o12:
-
o13 o13 o13
อัพทันใจเหลือเกิน เบบี้ แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
หวานกันอีกแล้ว แต่ข้าวจะไปแล้ว ยังงี้ตาร์ก้อเหงาอ่ะซิ
:z13: :z13: :z13:
-
:haun4: :haun4:
คนเรียกร้องนับแสน
ให้ตาร์ไปกับข้าวด้วย งั้นรอฟังผลเย็นนี้...............
แต่ไม่รู้กี่โมงนะ
เพราะเบบี้เพิ่งตื่น ยังไม่ได้พิมพ์เลยอะ :impress2:
ไปแระ
-
:z13:
เต้นรอเบบี้ :z2:
-
รอค่ะรอ
-
:จุ๊บๆ: มาจูบรับอรุณเบบี๋
-
....ใกล้จบหรือยังเนี้ย!!~
-
ตอนที่126 เชียงใหม่เจ้า
ระหว่างทางไปเชียงใหม่ รถตู้คันของผม มี ไอ้ทศ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล ผม ไอ้ตาร์ ไอ้แสบ น้องปาน และไอ้แมน
ส่วนอีกคัน ไอ้เป้ ไอ้เข็ม พี่ไม้ พี่ปอง พี่กอบ ไอ้ป๊อด กับ เนต และก็พี่ป๊อป พี่ซัน นั่งให้ไม่ครบที่นั่งนั้นแหละครับ จะได้ไม่ต้องมานั่งเบียดกัน ส่วนรถเก๋งอีกคันของไอ้ทศอีกนั่นแหละ พี่ฝ้าย พี่จอย พี่ป่าน และก็คนขับรถ รวมสามคน คนละคัน คราวนี้ดี ใครอยากแดกเหล้าแดกได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ
ระหว่างการเดินทางของพวกผม ดูไปจิบเบียร์ไปพอชุ่มคอ สายตาก็ดูหนังไป ช่างสบายอะไรขนาดนี้ เหมือนไม่ได้เดินทางเลยกรู ผมได้โทรจองโรงแรม หลังจากที่ถามเพื่อนๆที่เป็นคนเชียงใหม่แล้ว ใครจะนอนยังไงก็เอากันละครับ ผมกับไอ้ตาร์ห้องเดียว เพราะมันไม่ยอมครับ ยังไงๆมันก็ไม่ยอมเอาเป็นสองเตียงคู่ ผมก็เออแล้วแต่มึงละกัน ห้องเดี่ยวก็มีแค่ห้องผม ห้องไอ้แสบ ห้องไอ้เป้แหละครับ ดีๆทั้งนั้น นอกนั่นก็นอนด้วยกันห้องละสี่คนไปสิครับ
“ดูดู้ดูๆเธอทำ ....... ทำไมถึงทำกับชั้นได้”เสียงโทรศัพท์ดังมากจากข้างหลังผม ผมหันไปดู ของน้องปานที่นั่งหลังสุดกับไอ้แสบสองคนนะครับ
“ฮัลโหล.”น้องปานรับ ไอ้ข้าวก็ไม่ค่อยสอดรู้เรื่องชาวบ้านเท่าไหร่ ขนาดมีเสียงหนังอยู่แล้วนะ ก็ต้องเงี่ยหูฟังบทสนทนาของน้องปานไปด้วย กร๊าก
“ปานมาเที่ยวนะ..”
“มากับพี่ๆ..”
“ยังไม่รู้เลยอะ..”
“จริงๆ..”
“ก็..มาหลายวันอะ ก็ไม่แน่ใจว่าจะกลับวันไหน คงหลายอาทิตย์อะ”น้องปานพูด
“ใครวะ..”เสียงไอ้แสบถามอย่างไม่สบอารมณ์
“เพื่อน..”น้องปานตอบ
“เพื่อนแล้วทำไมมันต้องถามเหี้ยไรมึงมากมาย..ไหนเอามาดูสิ”ไอ้แสบเริ่มของขึ้น ผมหันไปดูเลยครับ กรูไม่ฟังอย่างเดียวละ
“เอ้.....พี่แสบ ปานคุยอยู่นะ เสียมารยาทจริง”น้องปานคิ้วขมวดเข้าหากัน แล้วยื้อโทรศัพท์จากมือไอ้แสบ
“งั้นมึงก็เอามาให้กรูก่อนว่ามันเป็นใคร..เดี๋ยวมึงจะโดน”ไอ้แสบพูด แล้วกระชากโทรศัพท์ไปจนได้ครับ
“ใครวะ..”ไอ้แสบถามเมื่อได้โทรศัพท์มาครอบครอง น้องปานมองหน้าผม แล้วยิ้มอย่างกลัวๆไอ้แสบ ผมยิ้มให้น้องปานเป็นการปลอบโยนนิดนึง
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..กรูถามมึงว่ามึงเป็นใคร โทรหาเมียกรูทำไม”ไอ้แสบเริ่มโมโห ไอ้เหี้ยนี่นะครับ ถ้าสมมุติว่า กวนตีนมันนิดเดียวมันจะของขึ้นทันทีครับ ยิ่งไม่ใช่เพื่อนสนิทนะครับ มันจะเก็บอารมณ์ไม่อยู่ ระเบิดแตกง่ายมาก ง่ายกว่าผมอีก ขีดจำกันมันน้อยนะครับ ไอ้แสบอะ
“เออ..มันเป็นเมียกรู..”ไอ้แสบกระแทกเสียง กลายเป็นว่าทั้งคันรถหันมามองกันหมดแล้วครับ
“..ไอ้เด็กเหี้ย..ไอ้ปาน นี่เพื่อนมันแน่เรอะ”ไอ้แสบด่าในโทรศัพท์แล้วหันมาหาน้องปาน น้องปานส่ายหน้า
“ใคร”ไอ้แสบเน้นเสียง น้องปานก้มหน้าเหมือนเด็กกลัวความผิดเลยครับ
“มัน มา จีบ”เสียงน้องปานแผ่วเบามากๆแทบจะไม่ได้ยินเลยครับ
“.ไอ้ปาน..”ไอ้แสบตะคอกเสียงดังเลยครับ ผมที่นั่งอยู่เบาะแถวกลายก็ต้องรีบคลี่คลาย
“เอามานี่มา.กรูคุยเอง”ผมตัดบท แล้วเอื้อมไปแบมือขอโทรศัพท์จากไอ้แสบ ไอ้แสบหน้าโมโหสุดๆเลยครับ แล้วยื่นให้ผม
“หวัดดีครับ”ผมกรอกสายไป
“อะ.เออ ครับ.”ไอ้คนนี้มันคงงงๆ ว่าทำไมเปลี่ยนเสียงเร็วจัง
“ชื่ออะไรหรอครับ.”กรูใช้ไม้นี้ก่อนแล้วครับ
“เดี่ยวครับ.”เออก็พูดเพราะดีนี่หว่า
“พี่ชื่อข้าวนะครับ..แล้วนี่เดี่ยวเรียนที่ไหนครับ.”ผมถามไป อย่างสุภาพที่สุดเท่าที่ทำได้เลยครับ
“เรียน...........................ครับ”อ่อ โรงเรียนเอกชนชาย
“อ่าว.แล้วมาจีบน้องปานได้ไงเนี้ย.คนละโรงเรียนเลย”ผมถาม อยากได้ข้อมูลมากที่สุดอะครับ
“ บังเอิญเจอนะครับ..”น้องเดี่ยวตอบแบบงงๆ ว่าไอ้นี่อะไรวะ ถามกรูมากจัง
“เมื่อกี้แฟนปานหรอครับ.”ไอ้น้องเดี่ยวถาม
“อ่อ..ไม่ใช่หรอกครับ.เมื่อกี้พี่ชายมันนะครับ.”ผมพูด แล้วยิ้มให้ตัวเอง บ้าไปแระกรู
“ไอ้ข้าว..”เสียงไอ้แสบท้วงนิดๆจากด้านหลัง
“อ่าวหรอครับ..ดุจังนะครับ.”ไอ้น้องเดี่ยวบอก
“แล้วนี่เดี่ยวเรียนม.อะไรแล้วครับเนี้ย”ผมถามอีก
“ม.4ครับ.”มันบอก ผมนึก อ่าว รุ่นน้องๆปานอีกนี่หว่า
“แล้วพี่เออ..ปะ เป็นใครหรอครับ”มันเหมือนจะไม่กล้าถามเท่าไหร่นัก
“พี่ชายอีกคนนะครับ.”ผมบอก
“นี่ๆ น้องครับ พี่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง.”ผมพูดด้วยเสียงที่ตื่นเต้น
“อะไรอะครับ.”ไอ้เดี่ยวถาม
“พวกพี่นะ หวงน้องชายคนนี้มากเลยนะครับ..ถ้าเป็นไปได้เนี้ย ไม่ยอมให้ห่างจากตัวเลย.แต่พอดีว่าพวกพี่ต้องมาเรียนนะครับ..ก็เลยทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน..”ผมพูดบอก
“ครับ.”ไอ้เดี่ยวตอบรับ
“แล้วทีนี้ใช่ป่ะ.น้องปานอะ ยังไม่มีแฟนหรอกครับ.หึหึ..”ผมบอก
“ทำไมละครับ.เนี้ย ผมจีบตั้งนานแล้วยังไม่ติดเลย”ไอ้เดี่ยวพูดบอก
“อ่อๆ..พี่พอจะรู้มาอะ ว่าพี่ชายน้องปานเนี้ย โหดโคตรเลยนะน้อง.”ผมพูดจบ เสียงปลายสายเงียบไป
“นี่ๆ แล้วน้องรู้อะไรอีกป่ะ.”ผมพูด
“อะ..เออ ไม่รู้ครับ”ไอ้เดี่ยวเหมือนจะงงๆ และกลัวๆนิดๆกับเสียงที่ตอบไม่เต็มคำ
“ถ้าฆ่าแล้วไม่ติดคุก ฆ่าหมกป่าไปหลายศพแล้วครับ..ฮ่าๆๆ แต่ว่าไม่เป็นไรหรอก ถ้าน้องจะจีบก็จีบได้นะ พี่ไม่ว่า”ผมพูดแล้วหัวเราะ เหมือนเป็นเรื่องเล่นๆ
“เออ..คือ ว่าผม”ไอ้เดี่ยวเริ่มหาเรื่องคุยไม่ได้แล้ว
“ชื่อน้องเดี่ยวใช่มั้ยครับ ม.สี่ โรงเรียน ........................... อยู่ห้องอะไรครับ.”ผมถามเสียงเริ่มแข็ง เหมือนเป็นการบอกให้มันรู้ว่ากรูเก็บข้อมูลอยู่
“คือ..พี่ ผม...............เออ”มันเหมือนไม่กล้าตอบ
“ห้องครับห้อง..”ผมทำเสียงตื่นเต้นอย่างกับเด็ก
“ห้อง..ห้าครับ.”ไอ้เดี่ยวตอบ
“อ่อ เดี่ยวสี่ทับห้า..”ผมทำเน้นเสียง
“เดี๋ยวฝากดูให้นะครับ.พอดีว่าพี่ก็ไม่ได้อยู่เอง เลยต้องฝากพวกคนที่นั่นดูให้นะ”ผมพูดเป็นปริศนา ฮากันไปครับ แกล้งเด็ก
“เออ ไม่เป็นไรครับ.งั้นแค่นี้นะครับพี่..คือ ผมมีธุระ”มันรีบบอก
“อ่อได้ครับ..เออนี่ พอดีพี่ไม่ได้กลับบ้านเลยฝากกินก๋วยเตี๋ยวเจ๊แจ่มหน่อยแล้วกันนะ ท้ายตลาด อร่อยโคตรๆอะ”ผมพูด แล้วทำเสียงตื่นเต้น
“เออ ครับ.”ไอ้เดี่ยวรีบตอบ ผมนั่งคุยไป ไอ้พวกที่นั่งฟังก็ยิ้มไปหัวเราะไปแบบไม่มีเสียงนะครับ
แล้วมันก็วางไปไม่ให้สุ่มให้เสียงเลยครับ ผมหันไปหาไอ้แสบ น้องปานนี่ก้มหน้างุดเลยครับ
“เอาไงต่อ.”ผมถามมัน
“มันไว้ใจได้มั้ยครับ”ผมถามน้องปานด้วยความเป็นห่วง
“ปานไม่รู้อะฮะ..เค้าก็นิสัยดีนะ”น้องปานตอบ แต่หารู้ไม่ คำตอบนั้น นำภัยมาให้คุณ
“ไอ้ปานมึงชอบมันรึไง”ไอ้แสบตะคอก น้องปานสะดุ้ง
“เปล่านะ..ปานแค่บอกว่าเค้าก็นิสัยดี”น้องปานรีบเถียง
“คืองี้นะครับน้องปาน..”ผมเริ่มจะอธิบาย
“ไอ้แสบมันไม่ได้อยู่กับน้องปานด้วย มันก็เป็นห่วง คนสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้.ดูอย่างไอ้แสบตอนแรกสิ.”ผมโยงเรื่องให้เข้าใจง่ายที่สุด น้องปานพยักหน้า ไอ้แสบเหมือนสกัดอารมณ์ตัวเองแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง
“แล้วถ้าสมมุติเกิดอะไรขึ้นมาก็ไม่มีใครเห็นแล้วใครจะช่วยครับ ถ้าเราจะมองโลกในแง่ดีมันก็มองได้นะ แต่คนสมัยนี้เราต้องมองโลกในแง่ร้ายแล้ว อย่างปอยก็ไม่ได้อยู่ด้วย ใครจะดูแลครับ ตัวปานก็มีแค่นี้”ผมบอก
“แต่ปานว่าไม่มีอะไรหรอกฮะ”น้องปานรีบบอก
“มันจะไม่มีอะไรได้ไงวะ.โอเคถ้ามันไม่มีก็ดีไป แม่ง นี่มึงปิดกรูทำไมเนี้ย”ไอ้แสบโมโห
“ก็ปานรู้ไงว่าต้องเป็นแบบนี้อะ”น้องปานตอบ
“เออ กรูผิดใช่มั้ย.”ไอ้แสบตะคอกอีก
“เอ้ พี่แสบ..”น้องปานเถียงต่อ
“เฮ้ย พอก่อน.”ผมเบรกไว้
“คือเราต้องตัดไฟแต่ต้นลมนะครับ..บอกเค้าไปว่าปานคุยไม่ได้เพราะอะไร คุยดีๆเข้าใจมั้ยครับ”ผมบอก น้องปานพยักหน้า
“ปานบอกแล้ว แต่ว่าเค้าก็ยังโทรมา ปานก็เกรงใจ เพราะว่าเค้าก็ไม่ได้นิสัยไม่ดี”น้องปานบอก ไอ้แสบทำเสียงพืดฟัดทันที
“แล้วถ้าจะให้พวกพี่สบายใจกว่านี้อยู่กับเพื่อนๆบ่อยๆ ไม่ไปไหนต่อไหนกับมันรู้มั้ยครับ เราไม่รู้ เกิดมันบ้าแบบไอ้แสบขึ้นมาละ ถึงมันอาจจะไม่เป็นก็เถอะ”ผมบอก น้องปานพยักหน้าอีก
“เข้าใจแล้วใช่มั้ย มึงด้วยไอ้แสบ”ผมหันไปหาไอ้แสบ
“มึงดูมันทำตัว..”ไอ้แสบเหมือนไม่รู้จะว่าอะไร
“พี่แสบ พูดงี้หมายความว่าไง”น้องปานหันไปค้อน
“เรื่องของกรู”ไอ้แสบตอบ
“อึ้ยยยยย..ไอ้บ้า..”น้องปานทำเสียงโมโห แล้วจิกหัวไอ้แสบทั้งสองมือ
“โอ้ยยย..ไรมึงเนี้ย...”ไอ้แสบจับมือน้องปาน แต่ว่าน้องปานจิกไม่ปล่อย เรียกเสียงฮากันไปครับ ง้อแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน น่ารักดีครับ ผมว่าคู่ไอ้แสบอะ
“กรูว่าอย่างพึ่งไปขู่อะไรมันมาก เผื่อมันบ้า อยากลองของขึ้นมาเดี๋ยวน้องปานจะซวย”ผมบอกหลังจากเหตุการณ์สงบลงแล้ว ผมรู้เลยครับว่าไอ้แสบมันคิดอะไรอยู่ ไอ้แสบมองหน้าผมทันที
“ให้น้องปานคุยกับมันก่อน ส่วนเรื่องมันถ้ามันไม่เลิกเดี๋ยวค่อยคิดอีกที”ผมบอก แต่ในหัววางแผนไว้หมดแล้วละครับ แต่มันคงไม่ได้ร้ายแรงอะไร ไอ้นั่นคงจะเหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่อยากมีแฟน แล้วก็จีบไปเรื่อยๆ ไอ้แสบพยักหน้า
“แล้วมึงก็เลิกโกรธน้องเค้าได้แล้วไอ้แสบ มันมาจีบน้องปาน ไม่ใช่น้องปานไปจีบสักหน่อย”ผมบอก
“แล้วมันเล่นด้วยมั้ยละ”ไอ้แสบเถียงอีกครับ
“ปานไม่ได้เล่นด้วยนะ..ปานแค่รักษาน้ำใจเค้า ไม่เหมือนพี่หรอก ไม่มีหัวใจนิ”น้องปานหันไปเถียง
“นี่มึงว่ากรูไม่มีหัวใจ.แล้วไอ้เด็กเวรที่ไหนมันนั่งอยู่ตรงหน้ากรูเนี้ย”ไอ้แสบคงจะพูดให้หมายถึง ไอ้คนที่นั่งอยู่ตรงหน้านี่ไงที่ทำให้กรูมีหัวใจ น้องปานเงียบไป
“จะไปรู้เรอะ”น้องปานทำเสียงสูง ไอ้แสบหันหน้าไปมองกระจกอย่างโมโห น้องปานมองหน้าผมแล้วยิ้ม ประมาณว่าเอาไงดี ผมก็พยักหน้าให้แบบทำไรก็ทำเหอะ แล้วผมก็ทิ้งตัวนอนบนตักไอ้ตาร์ เพราะว่ามันมีสามเบาะติดนะครับ ไอ้ตาร์นั่งติดหน้าต่าง ผมก็เลยนอนยาวเลยดีกว่า หันไปมองน้องปานตรงหลืบเบาะ น้องปานเอนตัวเองนอกตักไอ้แสบบ้าง แล้วหันมองหน้าผมแล้วยักคิ้วให้ ไอ้แสบหันมามองน้องปานนิดๆ แล้วยังวางฟอร์มแล้วมองนอกหน้าต่างอยู่ น้องปานเอาหน้าซุกที่ท้องไอ้แสบ แล้วกอดเอวไอ้แสบเขย่าเหมือนเรียกร้องความสนใจ ไอ้แสบคิ้วขมวดหันมามอง น้องปานเอื้อมมือไปหยิกแก้มไอ้แสบ แล้วยิ้มให้
“เดี๋ยวมึงจะโดน”ไอ้แสบขู่ไว้ ทำเอาผมยิ้มออกมา แล้วนอนกอดไอ้แฟนผมบ้าง
“โอ้ย..ไอ้เหี้ย..”ไอ้ตาร์พูดอย่างตกใจ ผมหันไปมองหน้ามัน
“เป็นไรวะ.”ผมถาม
“เปล่าครับ..ตกใจพระเอกโดนแทงเมื่อกี้เสียวท้อง”ไอ้ตาร์ทำหน้าเหยเก
“ไอ้บ้า.”ผมบอก แล้วเอาผ้ามาห่ม แล้วหลับไปตอนไหนไม่รู้ครับ
ตื่นมาอีกที
“ลุงฉัตรครับแวะกินข้าวก่อนดีป่ะครับ.”ผมบอกลุง
“ได้ครับ..เดี๋ยวแวะพิษณุโลกแล้วกัน..ไปไหว้พระด้วยมั้ยครับคุณ.”ลุงฉัตรเหมือนจะถามความคิดเห็นจากพวกผม
“พระไรอะครับ.”ไอ้แมนผู้ที่คนละศาสนาถามกลับ
“พระพุทธชินราชนะครับ.พระคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดพิษณุโลก”ผมไม่แปลกใจว่าทำไมลุงฉัตรรู้เพราะไอ้ทศบอกว่าลุงฉัตรเป็นคนต่างจังหวัด ก็เชียงใหม่นั่นแหละครับ ที่เอามาเพราะว่าแกรู้ทาง ไม่งั้นไม่เอามาหรอก เพราะว่าทั้งคันรถ ไม่มีใครรู้ทางเลยครับ
“อ่อ..ครับ.”พวกผมก็เออออไป เพราะว่าเคยได้ยินชื่อเสียง แต่ไม่เคยมาไหว้เลยครับ
พวกผมก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านแถวๆวัด แล้วก็เดินไปไหว้พระ ส่วนไอ้แมนเข้าไปด้วยครับ แต่ว่าไม่ไหว้ รออยู่ข้างนอนริมๆรั้ว น่าสงสารจริงๆ
“โอ้ย..ร้อนนนนนน.”เสียงไอ้เป้ร้องดัง
“ไอ้เหี้ย สมควรร้อนแล้วมึง..อย่างมึงนะตกนรกไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด”ไอ้เข็มตบหัวไอ้เป้
“โห ที่รักทำไมพูดหมาๆอย่างนี้ละ”ไอ้เป้บอก
“พี่ป่านเอานี้ป่ะครับ.”ผมเอาใจพี่สาวสุดที่รักผมหน่อย เชื่อมั้ยครับตั้งแต่เรื่องที่ผมกับไอ้ตาร์งอนกันครั้งยิ่งใหญ่คราวนี้ ผมมีอะไรก็จะนึกถึงพี่ป่านเสมอ ไม่ว่ากินอะไร ซื้ออะไร ฝากอะไร ต้องพี่ป่านตลอด ไม่รู้สิครับ ผมรู้สึกได้ว่าพี่ป่านเป็นคนดี มีน้ำใจ แล้วเค้าก็รักผม อะไรๆพี่ป่านก็จะผมตลอดเหมือนกัน จนไอ้ตาร์มันบ่น พี่ป่านซื้ออะไรมาไม่เคยฝากมันอะ ฝากแต่ผม แล้วยิ่งมาเที่ยวแบบนี้มีแต่ผู้ชายด้วย ผมก็ต้องเอาใจเป็นพิเศษหน่อย เดินควงแขนอย่างกับแฟนก็ไม่ปานเลยครับ
“กินน้ำตาลสดมั้ยฮะพี่ข้าว.”น้องปานเดินลิ่วๆมาเกาะแขนผม อย่างกับฮาเรมเลยกรู มีแต่คนน่ารักมาเกาะ
“พี่กินนิดเดียวนะ.”ผมบอก น้องปานวิ่งดุ่ยๆไปหาไอ้ตาร์ที่ยืนรอให้ปานวิ่งมาถามผมว่ากินน้ำตาลสดรึเปล่า แล้วน้องปานก็ถือถุงยิ้มร่ามาเลยครับ
“อะ.ดูดประเดิม”น้องปานยื่นถุงให้ตรงปาก ให้ผมดูดโดยไม่จับถุง ผมดูดไปอึกเดียว ชุ่มคอดีวะ
“อะพี่ป่าน.”น้องปานหันไปทางพี่ป่าน พี่ป่านดูดนิดเดียว
“กรูผัวมึงนะ.ทำไมไม่ให้กรูก่อน”ไอ้แสบเดินมาตบหัวน้องปานทันที
“พี่แสบนี่ในวัดนะ พูดจาอะไรสำรวมซะบ้างสิ ..”น้องปานรีบปรามไอ้แสบ
“เออ อะไรกรูก็ผิดหมด”ไอ้แสบบ่น แล้วหยิบถุงจากน้องปานไปดูด พวกผมเดินเข้าไปในโบสถ์ แล้วไห้วพระเสี่ยงเซียมซีกันไปครับ ออกมาก็กลับขึ้นรถเดินทางต่อ จุดมุ่งหมายคือเชียงใหม่ของเรานี่เอง
ร้อนมากครับ อยากบอกว่าอากาศร้อนมากถึงมากที่สุด และผมเกลียดการแบบขึ้นรถลงรถ แล้วเหงื่อมันจะเหนียวๆตัวอะ พอเข้ามาในรถกว่าจะเย็นอีกก็ต้องทำใจ แล้วมือก็จะเหนียวๆ ถ้าเหนียวแบบนี้ผมจะไม่กล้าหยิบจับอะไรเลยครับ
“ลุงครับ เดี๋ยวแวะปั้มให้ข้าวหน่อยนะครับ..”ผมบอกลุงฉัตร
“ครับ.”ลุงฉัตรตอบรับ พวกมันขับรถคันของผมมา เพราะมีคันเดียวที่รู้ทาง เมื่อถึงปั้ม ผมก็ลงไปฉี่ แล้วก็เอาโฟมล้างหน้าลงไปล้าง ไอ้ตาร์ยืนคอยผมอย่างดี มันยื่นผ้าขนหนูเล็กๆให้ผมเช็ดหน้า ผมล้างมือล้างแขน
“โอ้ย..สบายตัวแล้ว.”ผมพูดกับตัวเอง อย่างนี้กรูนอนหลับได้อีกแน่เลย แม่ง ถ้าร้อนๆเหนียวตัว มันไม่สบายตัวอะครับ บอกไม่ถูก ถ้าใครเป็นแบบผมจะรู้เอง
การเดินทางต่ออีกครั้ง คงไม่ได้แวะที่ไหนแล้ว เพราะว่าทุกคนเข้าปั้มกันเรียบร้อยแล้ว อาหารก็กินกันแล้วด้วย
การเดินทางอีกไม่ยาวไกลนัก ไอ้แมนเริ่มกรึ่มๆอยู่หน้ารถ เพราะว่ามาจากฤทธิ์เบียร์ ส่วนผมนะหรอครับ หลับดีกว่าครับ สบายกว่าเยอะ
ตื่นขึ้นมาด้วยการที่ไอ้เอ็มแม่งปลุกผม
“ตื่นเว้ย เหี้ยข้าว..ตื่นๆๆ..”ไอ้เอ็มเขย่าตัวผมอย่างกับแผ่นดินจะไหว ผมลืมตาขึ้นมา เหี้ยเอ็ม ยืนยิ้มโชว์ฟันเหล็กของมันอย่างกวนส้นตีน
“ไอ้เหี้ย.”ผมด่ามันเป็นการตอบรับ แล้วลุกขึ้นจากตักไอ้ตาร์
ผมเก็บของเสร็จ
“อ่าว..ไม่ลงหรอ.”ผมถามไอ้ตาร์อย่างสงสัย
“ตะคริวกิน.”ไอ้ตาร์ตอบแล้วยิ้มให้แบบเจ็บๆ
“ฮ่าๆ..โทษๆ.”ผมบอกมัน แล้วรีบจะเอามือเข้าไปแตะ
“อย่าแตะ.”ไอ้ตาร์รีบทัก
“กรูจะบีบให้ จะได้หายเร็วๆไง”ผมบอกมัน
“ไม่เอาเสียว”ไอ้ตาร์รีบท้วง
“เชื่อกรูดิ”ผมไม่รอช้า แตะลงขาไอ้ตาร์แล้วออกแรงบีบทันที ตอนแรกไอ้ตาร์เหมือนจะเอาขาหนี แต่ว่าผมจับไว้ทั้งสองมือ ไอ้ตาร์หน้าบูดเบี้ยวเมื่อผมบีบไม่หยุด
“หายยัง.”ผมถามมัน ไอ้ตาร์พยักหน้า ผมบีบต่ออีกสักพัก
“หายละ.”ไอ้ตาร์บอก
“ก็แค่เนี้ย.”ผมบ่น แล้วเดินลงมาจากรถ พวกเพื่อนๆช่วยกันขนของ ผมจองโรงแรมไว้สามวันสองคืน หลังจากนั้น ก็จองรีสอร์ตไว้อีกที่ เพราะว่าที่จองโรงแรมในเมืองเพราะว่าจะเที่ยวในเมืองก่อนนะครับ หลังจากนั้น เราจะไปท่องอุทยานกัน
พวกผมแยกย้ายกันเข้าห้องตัวเองชั้นของผม อยู่ติดกัน ห้องไอ้เป้ไอ้เข็ม ไอ้แสบกับน้องปาน และก็ไอ้แมนกับไอ้ป๊อดนอนห้องเดียวกันครับ ส่วนนอกนั้นก็พี่ไม้ พี่ปอง พี่ซัน พี่ป๊อป ห้องเดียวกัน พี่กอบ ไอ้ทศ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล อีกหนึ่งห้อง เหลืออีกห้องเป็นห้องของสาวๆกันไปครับ
“ตาร์......”ผมเรียกชื่อมันระหว่างจัดของเสร็จ ผมยืนมองวิวทิวทัศน์อยู่ริมระเบียง
“ครับ.”ไอ้ตาร์ขานรับ
“ไปกับกรูมั้ย.”ผมถามคำๆนี้ออกไป ที่จริงไม่ได้คิดอะไร เพราะว่าไม่อยากถาม กลัวมันลำบากใจ มันเคยพูดหลายครั้งแล้วว่าเรียนจบอยากทำงานก่อน ผมจึงไม่ได้ถามมัน แต่ในใจเราไม่รู้ว่ามันรู้สึกยังไง เดี๋ยวเหมือนเรื่องงานวันเกิดผมครั้งนั้นอีก เลยถามดีกว่า
ไอ้ตาร์เงียบสักพัก เหมือนกับคิดอะไรอยู่ ผมยังคงไม่หันไปมองหน้ามัน
“พี่รอได้นะ.”ไอ้ตาร์มันมาพูดอยู่ข้างหลังผม ผมหันกลับไปมองหน้ามัน
“แสดงว่าไม่ไป.”ผมบอกเป็นเชิงคำถาม
“โกรธหรอครับ.”ไอ้ตาร์หน้าเสีย
“เปล่าหรอก.แค่อยากรู้ว่ามึงอยากไปรึเปล่า”ผมพูด
“อยากไปสิ..แต่ว่า..ก็อยากอยู่”ไอ้ตาร์มันพูด
“หมายความว่าไง”ผมถามมัน
“ใจพี่ที่จริงพี่ตั้งใจว่าเรียนจบแล้ว อยากหางานทำเป็นประสบการณ์ก่อน..แล้วก็อยากได้โทอีกใบในไทยก็คิดว่าจะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย”ตาร์มันพูด เหมือนกลัวผมโกรธ
“อืม..กรูแค่อยากรู้แค่นี้ในเมื่อเป็นสิ่งที่มึงตั้งใจมึงก็ทำเถอะ”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์เดินเข้ามากอดเอวผมไว้
“ถ้าข้าวจะให้พี่ไป พี่ก็ไปนะ”ไอ้ตาร์รีบพูด
“อยากให้ไปนะมันก็อยากแหละนะ..แต่ว่าจากกันบ้างก็ดี”ผมพูด ไอ้ตาร์นิ่งเงียบไปทันทีเหมือนไม่เข้าใจคำพูดของผม
“กรูไม่ได้อยากห่างมึงหรอกนะตาร์..แต่ว่าเราสองคนน่าจะลองยืนในจุดที่ห่างกันดู ลองมองและเปิดใจให้กว้าง เราไม่มีทางอยู่ติดกันได้ตลอดเวลา จริงๆนะมันเป็นสัจธรรม เราจะได้ยืนได้อย่างเข้มแข็งไง”ผมบอก ไอ้ตาร์พยักหน้า
“พี่เข้าใจครับ.ไม่ว่ายังไงพี่ก็จะรอนะ”ไอ้ตาร์มันพูด
“กรูก็เหมือนกัน.”ผมบอก
“กรูรักมึงนะ.”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์ยิ้มให้อย่างอ่อนโยนอีกครั้ง ยืนกอดกันนานเท่าไหร่ไม่รู้ ก็มีตัวเหี้ยมากดกริ่ง
“เปิดครับเปิด..ไปแอ่วกัน.”ไอ้เป้ตะโกน
“เออ ไอ้เชี้ย.”ผมด่า แล้วเดินไปเปิดประตู
“อ่าว..ยังไม่แต่งตัวอีกหรอวะ”ไอ้เข็มบอก เมื่อมองเห็นผมใส่กางเกงบ๊อกเซอร์อยู่
“แป๊บ.ล้างหน้าก่อน.”ผมบอกมัน แล้วเดินเข้าไปแต่งตัว ก่อนที่จะเดินไปรวมพลอยู่ล๊อบบี้ที่โรงแรม
...
มาต่อให้แบบเรื่อยๆ ไม่มีค้างเติ่ง
หิหิ
พรุ่งนี้จะต้องไปเรียนสักทีแล้ว
เซ็งโคตรอะ
-
^
^
:z2:
:laugh: ชอบคู่แสบปานอ่ะ
แอร้ยยยยย พี่แมนช้านนเมื่อไหร่จะมีบทบ้าง
-
^
^
^
^
จิ้มพี่มิ้น
ทะลุ
ทะลวง
:m20:
มีแน่ไอ้แมนอะ เบบี้จัดไว้แล้ว :z3:
แต่มีแบบไหน พึงประสงค์ไม่พึงประสงค์เดี๋ยวก็ดูกันเอาเอง :z2: :z2:
มันก่อเรื่องได้ตลอดอะ :angry2: ไอ้ห่านี่อะ
:serius2:
กร๊ากกก :m20: :jul3:
-
ตกลงต้าร์ไม่ตามข้าวไปเรียนจริงๆหรอ แต่อ่านแล้ว ตาร์เนี่ยมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ดีอ่ะ
รออ่านของแมนด้วยคน จะออกมาแบบไหนหว่า
............ :กอด1:...........
-
เย่เย่เยเยเ
มาต่ออีกตอนแล้ค่า
ดีใจมากมาย
แต่คู่แสบกับปานก็ยังน่ารักเหมือนเดิมน้า :laugh:
อีกไม่นานตาร์กับข้าวก็จะห่างกันแล้วเนอะ
รอตอนต่อปายยยย
-
น่ารักจัง!!!~
-
ชอบคุ่ปานกับแสบมาก
ชอบๆ o13
-
:L1:
-
:z13:
แล้วค่อยมาอ่านต่อ
:L1: :pig4:
-
กอดพี่แสบกะน้องปานอะ :กอด1: :กอด1:
-
ชอบแสบปาน แต่ขอเป้เข็มบ้างได้มั้ย คู่โปรดเค้า :impress2:
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13:
-
o13 o13
ตอนเดียวครบทุกรสชาติ อิๆ
-
เเอ่วเจียงใหม่ ม่วนล้ำก่อเจ้า ??
คึ๊ดฮอด เจียงใหม่ เเต้ ๆๆ เจ้า !!
บรรยากาศที่โน้น ROMANTIC ม๊ากกก่า
ข้าเจ้า ชอบๆหลาย
-
น้องปานน่ารักจิงๆ
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านนาน มาคราวนี้อ่านจุใจเลย
มีทุกแนว ต้าร์โหดดีอ่ะ ชอบ เอิ๊กๆๆ
อยากไปเที่ยวแบบนี้บ้างจังอ่ะ
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องดีๆ น่ารักๆ ให้อ่านอ่ะ :กอด1: :กอด1:
-
ระยะทางพิสูจน์ม้า
กาลเวลาพิสูจน์คนนะ
อยู่ไหนหัวใจก็ใกล้กันได้
:กอด1:
-
ระยะทางพิสูจรัก :กอด1:
-
ได้อ่านเรื่องของเบบี้แล้วหลับ
สบาย โอ๋ยข้าวมีเวลาอยู่กับต้าร์
อีกนิดเดียวเองอ่ะ
-
“ตาร์......”ผมเรียกชื่อมันระหว่างจัดของเสร็จ ผมยืนมองวิวทิวทัศน์อยู่ริมระเบียง
“ครับ.”ไอ้ตาร์ขานรับ
“ไปกับกรูมั้ย.”ผมถามคำๆนี้ออกไป
o13 สุดยอดเลยเบบี๋
แค่บอกว่าไม่อยากให้ข้าวกะตาร์แยกจากกัน
แค่เนี้ย :m16: ต้องไม่ถามตาร์ด้วย
เคลียร์แล้วจ้า :laugh: ขอบคุณนะอุสาถามให้ o18
เบบี๋ใจดีกะเรามากเลย
-
:กอด1: :กอด1: ตอนนี้น่ารักจังเลย =w= ใกล้จะจบแล้วใช่ไหมเนี่ย ลางสังหรณ์มันบอกอ่ะ
อยากรู้ความเป็ฯไปของคู่อื่นๆ มั้งอ่ะ เป้กะเข็ม แสบกะน้องปาน เอามาลง ยืดเวลาไปมั้งก้ได้นะ อิอิ ^w^ กว่าจะจบจะได้นานๆ หน่อย อิอิ
-
ทัวร์ไฮโซ ไม่ฉิ่งฉับน่ะเนี่ย อิอิ
-
:กอด1:มารอ
-
แต่ละคู่น่าร๊ากจิงๆ คู่แสบกะปานเนี่ย สงสัยจะได้ลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆเลย ตีกันดีกัน
:z13: :z13: :z13:
-
ห่างกันบ้างอะไรบ้าง
จะได้รักกันมากขึ้น
ไม่กลัวเฮียตาร์อ่ะ กลัวข้าวเนี่ยแหล่ะ :เฮ้อ:
น้องปานกับแสบน่ารัก อิอิ
เป้กับเข็มล่ะ จัดมาอีกเบบี๋ :z2:
-
แสบนี่ก็โหดเจงๆ เลย
-
ชอบๆๆ
แต่ ถ้าข้าวแล้วแล้ว....
สงสารตาร์อ่าาาาาาา
แล้วข้าวคงไม่ไปแอบมีกิ๊กน้าาาาาา :sad4:
ปานกะแสบก็น่ารัก :-[
เข็มกะเป้อีก :man1:
-
ชอบคู่แสบกับป่าน
น้องปานน่ารัก
-
คือแบบว่า ตอนแรกก็พูดได้อ่านะ ว่าจะลองห่างกันอ่ะ
ลงห่างกันจิงดิ จะตายเอา เหอๆๆๆ
แต่หากเกิดผ่านช่วงแรกไปได้ ก็จะยืนเลย
อาจห่างกันไปเลย หรอรอคอยกันด้วยจัยแน่วแน่ แต่ดูจากที่ประสบมา
ทำได้ยากมาก มีนอกลู่นอกทางบ่อย เพาะฉะนั้น พีตาร์ตามไปดีสุด
เปลื่ยนแผนยังทันคร้าบพี่ เชื่อผม
ไม่ดิ ต้องบังคับขู่เข็ญเบ่บี๋ละ เชื่อผมนะคร้าบบ
-
อ่านถึงตอนข้าวเดินกับ น้องปานกะพี่ป่าน
ถ้าไปเป็นคนเดินผ่านนี่จะมองแล้วคิด โห ควงซ้ายโอบขวา น่าอิจฉา โว๊ย
...แต่เหมือนคนไม่มีสเปคเลย...
ชายก็ได้ หญิงก็โอ
เด็กกว่าก็ชอบ แก่กว่าก็รับ
น่ารักก็เอา สวยก็ไม่ปล่อย
555 คิดแล้วก็ขำเอง หาสเปคง่ายกว่านี้มีอีกไหม
-
:-[ :o8:
-
:-[
:bye2:
-
คือแบบว่า ตอนแรกก็พูดได้อ่านะ ว่าจะลองห่างกันอ่ะ
ลงห่างกันจิงดิ จะตายเอา เหอๆๆๆ
แต่หากเกิดผ่านช่วงแรกไปได้ ก็จะยืนเลย
อาจห่างกันไปเลย หรอรอคอยกันด้วยจัยแน่วแน่ แต่ดูจากที่ประสบมา
ทำได้ยากมาก มีนอกลู่นอกทางบ่อย เพาะฉะนั้น พีตาร์ตามไปดีสุด
เปลื่ยนแผนยังทันคร้าบพี่ เชื่อผม
ไม่ดิ ต้องบังคับขู่เข็ญเบ่บี๋ละ เชื่อผมนะคร้าบบ
เห็นด้วยกะรีนี้อย่างแรง ไม่รอดหลอก
ตาร์กะข้าวแรงทั้งคู่ หรือความรักจะจบแค่นี้
ถ้าจบแค่นี้ อกหักเลยดิ โดยเบบี๋หักอกเอา
-
ชอบจัง :กอด1:
-
ข้าวกะตาร์จะแยกกันจริงๆ หรอ มะอาวน้า :serius2:
-
ระยะทางกับกาลเวลาจะพิสูจน์ความรักของทั้งสองคนได้แน่นอน :really2:
-
:-[
มาตอนเช้าๆของเบบี้
มีหลายคนไม่เห็นด้วยอย่างแรง
แต่ก็เอาเถอะ เบบี้เข้าใจว่าทำไมมีแต่คนไม่เห็นด้วย
เบบี้เคยเป็นแบบตาร์กับข้าวมาแล้ว แล้วมันก็พิสูจน์ได้จริงๆ แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับคนด้วยนะ หลายคนเรียนต่างประเทศอยู่ไม่ได้เพราะว่าเหงามาก จนต้องเลิกกับแฟนที่ไทย แล้วมีแฟนที่นั่น หาแทบไม่ได้เลยที่ไม่เลิก อันนี้เรื่องจริง แต่เห็นเบบี้เจ้าชู้แบบนี้ เชื่อรึเปล่าว่า อยู่ที่นั่น ไม่เคยชอบใครเลย อันนี้เรื่องจริง ชอบก็แค่มอง ไม่เคยเกินเลยกว่านั่น และอีแฟนเบบี้ ก็ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ถ้าทุกคนเชื่อในตาร์ ก็น่าจะเชื่อในข้าวด้วย o18 :monkeysad: แต่ก็แล้วแต่เรื่องจะเป็นไป บางคนถามว่าจะจบรึยัง ก็ใกล้แล้ว อีกนิดเดียว
ส่วนตอนพิเศษ เมื่อจบแล้ว เบบี้จะเล่าให้อีกที ส่วนพิเศษ ชุดใหญ่ จะเรียงให้รายตัวเลย แสบปาน เป้เข็ม ตาร์ข้าว ตบท้าย พร้อมกับ ไม่เขียนเพิ่มอีกแล้ว
เดี๋ยวเบบี้ไปเรียนก่อนนะค่ะ
เพื่อนเบบี้โกรธเบบี้ไปแล้ว เพราะว่าตั้งแต่เบบี้ไปเที่ยวกลับมา เบบี้ยังไม่ได้ไปเรียนเลย :angry2:
ไปแระค่ะ
ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงานกันนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะค่ะ
จุ๊บๆ :man1:
-
ชอบมากเลยตอนที่ตาร์โหดอ่ะ ถึงมันจะเถื่อนไปหน่อยแต่ได้ใจมากเลย o13
เค้ารักกันมากดีเน๊อะ ถึงจะห่างกันแต่เรื่องราวที่ผ่านมาคงไม่ทำให้เลิกรักกันได้หรอก คนเรามันต้องสร้างอนาคต สักวันก็ต้องได้อยู่ด้วยกันจริงมั๊ยคนแต่ง
คราวนี้คงได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
-
^
^
^
จิ้มรีบน
ใช่อยู่แล้ว
:laugh:
-
:z13: จิ้มมั่ง
ตั้งใจเรียนนะจ้ะ :L2:
รอชุดใหญ่ของเบบี้ :z2:
-
:z13: จิ้มพี่นนท์ถึงเบบี๋
รอเบบี๋นะ ไม่อยากให้ห่างกันเลยจิ
เบบี๋อ่ะ :monkeysad:
-
ไม่รุงะ ถึงใครจะบอกว่ารักแท้แพ้ระยะทาง
แต่ถ้าหากเชื่อในกันและกัน ซื่อสัตย์ต่อกัน
ยังไงวิถีรักที่ดำเนินมาก็ไม่จบ อุปสรรคที่มีก็ผ่านไปได้
คนที่บอกว่าเพราะเหงาแล้วมีคนอื่นน่ะ นอกใจแฟนตัวเองน่ะ
สำหรับผม คิดว่ามันเป็นเหตุผลของคนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ
ถ้าหากคิดจะรักใครสักคนแล้วมันก็ต้องซื่อสัตย์ต่อกันสิ ครอบครัวมันถึงจะไปได้ตลอดรอดฝั่ง
-
ไม่รู้จะเม้นท์ อะไร
เลย +1 ซะ
โทษฐาน ถูกใจ
-
ไปด้วย ไม่ไปด้วยไม่สำคัญ
ปัจจุบันชั้นรักแมน....
กร้ากกกก :m20: :beat: ตัวเองนอกเรื่องไปแระ
แต่งยังไงก็ได้ แต่อย่าเศร้าเป็นพอ
:laugh: :laugh:
มิเช่นนั้น
จะโดน... o18 มิใช่น้อย
-
:z3 :z3: :z3: :z3: :z3:
คิดถึงอนาคตแล้วเครียดอ่ะ
แต่คนแจ่งบอกว่าจะจบแล้ว
คงไม่มีรัยเกิดขึ้นช่ายมั๊ย
อยากให้ตาร์ไปด้วยกันจัง
กลัวรักแท้แพ้ระยะทางอ่ะ
-
ไม่อยากให้ จากกันเลย กลัว
-
เหอๆๆ เปลี่ยนชื่อตอนดีไหมเบบี้จากเชียงใหม่เจ้า
เป็นแสบโหด แต่ข้าวโหดกว่า โหคิดได้ไงเนี่ย
ถามประวัติกะลอบฆ่า :m20:
-
จะไปแล้วหรออ เฮ่อ ไม่คิดถึงกันตายเลยหรอ :sad4:
แต่ระยะทางพิสูจน์ใจคนนะ อุอุ :n1:
-
มามะ เบบี้ มามั้ย เบบี้
นอนเอาเฝือกเกาตรูดรอแล้วนะ
แคร่กๆ
:a1: :a1: :a1:
-
:z13: จิ้มตูดเฮียพาก
-
เจอข้าวทีเดียวนี่เราว่าน้องเดี่ยวคงหนีไปแล้วอะคะ......555+
ถามอะไรไม่รู้...ชวนคุยอะไรไม่รู้เรื่องเลย...หยั่งกะคนโรคจิตอะ....
พี่แสบก็หวงน้องปานจัง....แค่นี้ก็งอนแล้วแฮะ...(ได้ฉายาคนไม่มีหัวใจไปซะงั้น...555+)...
ชอบตอนที่น้องปานอ้อนนอนตักพี่แสบอะคะ...น่ารักมากๆเลย
-
ความน่ารักยังเหมือนเดิมเรยอ่ะ
:L2:สำหรับคนเขียนคร้าบบบบบ
-
ไปหาหมอเพิ่งกลับมา
ตรวจสุขภาพปากนิดหน่อยถึงปานกลาง :jul3: ว่าจะผ่าหมาออกจากปากได้อย่างไรดี :serius2:
เอิ้กๆๆ
วันรืนเบบี้มีสอบย่อยอะ แต่ก็ไม่รู้จะมาต่อได้มั้ยนะคืนนี้ เพราะยังไม่ได้อาบน้ำเลย เดี๋ยวอาบน้ำกะว่าจะอ่านหนังสือก่อน แล้วค่อยมาต่อ ใครรอได้ก็รอนะ ใครรอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอนะค่ะ ถ้าเกินตีหนึ่งนี่นอนกันได้เลย เพราะนั่นแสดงว่าเบบี้ไม่ว่างมาต่อแล้ว :man1:
โอเคป่ะ
มาบอกไว้ก่อน
เฮียพาก์ทที่รักของเบบี้ เกาตูดรอแล้ว :oo1: ฮ่าๆ น่าสงสารจริงๆ รอก่อนนะเฮีย ไม่รู้จะได้ต่อรึเปล่า เพราะมันเป็นเรื่องของอนาคต ขอเบบี้อ่านหนังสือบ้างอะไรบ้าง แต่ถ้าอ่านได้หนึ่งหน้าแล้วเบื่อ ก็จะมาต่อเองแหละ กร๊ากก :laugh: :laugh:
รักพี่ไต๋ ชอบเฮียพาก์ท กร๊ากก ควบสอง
o18
ไปแระ
รักคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆๆ :-[
-
:กอด1:
-
ตั้งใจอ่านหนังสือนะเบบี้
อ่านแล้วก็เครียด
เครียดแล้วก็คลายเครียดโดยการโพสเรื่อง
แล้วทั้งคนโพสและคนอ่านก็หายเครียด
:n1:
-
สู้ๆ เบบี้ ยังไงก้อตั้งใจอ่าน คนอ่านก้อจะตั้งใจรอเน้อ
:z13: :z13: :z13:
-
:z13:จิ้มให้ตื่น รออยู่น้าาาา
-
หว้าเกิน ตีหนึ่งละมะต้องละซิเนี่ย อิๆ ไงก็จะรอ
-
ตอนที่127 เชียงใหม่เจ้า 2
ระหว่างการเดินทางไปแอ่วกันโดยการถามพนักงานโรงแรมที่นั่น ตอนแรกกะจะไปทัวร์ของโรงแรมแล้วครับ แต่ว่าไม่ดีกว่า พวกผมไม่เหมือนชาวบ้าน เกิดไปเมาเละอีกจะเป็นเรื่อง
โดยการไม่ชินทาง เลยต้องเอารถไปเหมือนเดิมครับ โดยให้รถคันของผมก็คือลุงฉัตรขับเนี้ยนำทาง วันนี้ก็ตะลอนดูรอบเมืองกันไปทั่วแหละครับ ยังไม่ได้เจาะจงไรมาก และประเด็นคืน อย่าถามผมเลยครับ ผมเป็นคนไม่ค่อยจำชื่อ สมมุติว่ามาตรงนี้แล้ว ตรงนี้ชื่ออะไร จะตอบไม่ได้เลย เพราะไม่สนใจและไม่จำ หรือนอกจากๆน่าสนใจจริงๆจนมันสะกิดต่อมอยากรู้ผม นั่นแหละครับ ถือว่าสุดยอด การเดินทางไปเรื่อยๆ จนเกือบค่ำ
“ไปไหนกันดีวะ.”ไอ้นิลถาม
“ไม่รู้วะ.”ผมตอบ แล้วกดโทรศัพท์หาคนที่อยู่รถอีกคัน
“ไปไหนดีวะไอ้เข็ม.”ผมถามไอ้เข็ม
“แล้วแต่ดิ..เชี้ยกรูไม่รู้ทางเลยเนี้ย เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงเลยกรู”ไอ้เข็มบ่น
“เหอะๆ.เหมือนกรูเลย”ผมบอก
“แดกข้าวดิ้งเบียร์ดีกว่า”ไอ้ทศพูด
“เออ.เอาเปล่า.”ผมถามไอ้เข็มในโทรศัพท์ ก่อนที่ไอ้เข็มจะตะโกนถามคนในรถมันบ้าง
“เออตามนั้นก็ได้.วันนี้เหนื่อย แดกเบียร์แก้เบื่อไปก่อนแล้วกัน”ไอ้เข็มบอก
“เออ.”ผมตอบรับ แล้ววางทันที
“ลุงครับ มีร้านไหนแจ่มๆบ้างอะ.เอาแบบสาวเชียร์เบียร์สวยโคตรเลยนะ.”ผมชะโงกหน้าไปบอกลุง
“สาวเชียร์เบียร์มึงอยู่ข้างหลังนู้.”ไอ้ทศผลักหัวผมกลับ ผมหัวเราะเบาๆ แล้วกลับมานั่ง
“รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยค่ะ.”ไอ้ตาร์ทำเสียง ฮากร๊ากกันทั้งคันรถเลยครับ
“สาวเชียร์เบียร์ ไอ้เหี้ย ไม่ใช่พนักงานเซ่เว่น”ผมบอก พร้อมกับผลักหัวไอ้ตาร์เบาๆ
“เออแล้วคุณหนู...”ลุงทศกำลังจะพูดถาม
“โห่ลุงบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าเรียกคุณหนู”ไอ้ทศบ่น ฮากันอีกทั้งคันรถครับ ไอ้ทศหัวเสียทันที
“เออคุณชาย.”ลุงฉัตรเหมือนแกล้งครับ แต่แก่คงซื่อจริงๆอะ
“โหลุง ยิ่งใหญ่ไปมั้ง”ไอ้เอ็มเสริม
“คุณท่าน.”
“ฮ่าๆๆ...”ฮากันไป ไอ้ทศนั่งหน้างองิด
“แก่ไปลุง บอกให้เรียกทศเฉยๆ..ลุงนี่จะเรียกผมคุณหนูไปไหนนักหนา คนอื่นไม่เห็นเป็น เดี๋ยวตัดเงินเดือนเลย”ไอ้ทศพูดขู่
“โถ่ คุณหนู.เอ้ย.คุณทศ ลุงชินนะครับ เรียกมาตั้งแต่เด็ก”ลุงฉัตรบ่น
“เอาเหอะลุงอยากเรียกอะไรก็เรียก ผมเริ่มชินแล้ว..แล้วนี่จัดที่แจ่มๆมาเลยนะลุง ไม่แจ่มละโดน”ไอ้ทศขู่อีก
ลุงฉัตรรีบจอดรถ ไอ้พวกข้างหลังก็จอดตามครับ พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร ไม่รู้โทรหาใครเหมือนกันครับ และก็ได้ความว่ามีอยู่ที่หนึ่ง ลุงแกก็ไปตามคำขอของพวกผมเลยทันที
พอถึงร้าน ก่อนจะยืนสำรวจ เพราะว่าไม่คุ้นที่อะครับ ต้องปรับสายตากันหน่อย ร้านดูดีมีระดับดีนะ มีแต่รถเก๋งจอด มอไซด์ไม่มีเลย ดี กรูจะได้ไม่ต้องเห็นเด็กแว้น ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่อะครับ เป็นร้านสำหรับวัยรุ่นขี้เหล้า อยากนั่งฟังเพลงชิวๆ พร้อมกับสาวเชียร์เบียร์น่ารักๆ ตามสไตน์ล้านนากะเจ้า
พวกผมเดินเข้าไปในร้าน พร้อมกับจัดที่จัดทาง ส่วนพวกลุงๆ กินได้แต่อาหารเท่านั้นแหละครับ ลูกน้องพ่อไอ้ทศห้ามแดกเหล้าเวลาขับรถให้เจ้านาย อันนี้พวกลุงแกรู้ดีอยู่แล้ว
พวกผมสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ เก้าอี้โซฟาแบบสูงไม่มากนัก นั่งกำลังพอดี พร้อมกับโต๊ะที่ไม่วางให้เกะกะเท้ากับขาจนเกินไป ยิ่งพวกผมขายาวๆกันด้วยแล้ว ลำบากอะครับ
“พี่ข้าวฮะ..”น้องปานนั่งเกาะแขนผมแจ อีกด้านเป็นไอ้ตาร์ อีกด้านน้องปาน ก็อย่างว่าอะครับ ผมเคยบอกแล้วใช่ป่ะ ว่าน้องปานอะ ติดผมโคตรๆอะ ส่วนไอ้แสบนั่งอยู่ข้างน้องปานอีกด้าน
“ครับ..”ผมหันไปตอบรับ
“พี่ข้าวฮะ..”น้องปานพูด พร้อมกับขยับแขน หน้าตาเหมือนหมาขี้อ้อนเลยครับ ผมยิ้มให้ จะน่ารักไปไหนวะ
“ว่าไงครับ..หืม.”ผมถามกลับ
“พี่ข้าวอ่า..”น้องปานยิ้ม แล้วก้มหัวตรงไหล่ผม เหมือนกับอายๆ เหมือนมันแกล้งเล่นมากกว่าอะครับ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเล่นอะไร
“อะไรครับเนี้ย.”ผมถามกลับ
“พี่ข้าวว่าปานน่ารักป่ะ.”น้องปานยิ้มหน้าบานถามผม
“หึ..น่ารักสิครับ.”ผมตอบ ด้วยอาการงงๆนิดๆ
“แหวะ..น่ารักตายห่าละ.”เสียงไอ้เป้ดังมาจากฝั่งตรงกันข้าม น้องปานหันควับไปค้อน
“เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกัน.”น้องปานทำเสียงล้อเลียนเหมือนนางร้ายในละคร ก่อนที่จะหันไปหาไอ้เข็ม
“พี่เข็มฮะ...”น้องปานทำหน้าอ้อน เหมือนกับฟ้องว่าไอ้เป้มันกวนส้นตีน
“จัดไปครับ.”ไอ้เข็มยิ้มตอบ พร้อมกับกระแทกมือลงที่หัวไอ้เป้เต็มก่อนที่จะเป็นที่สะใจของน้องปาน
คำถามเมื่อกี้ที่เหมือนจะแกล้งๆเอาคำตอบแค่นั้น ไม่ได้จริงจังอะไร ก็แค่เล่นๆ จบลง เมื่อน้องปานหันไปหาไอ้แสบ เหมือนกับจะให้ไอ้แสบเล่นด้วย แต่มันกลับนั่งเงียบกริบ
“พี่แสบเป็นไรอะ.”น้องปานถามด้วยความสงสัย
“เปล่า.”ไอ้แสบตอบ
“ไม่จริง..เป็นไรอะ.”น้องปานรีบเขย่าแขน
“บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร.”ไอ้แสบหันมาตอบแบบหน้าเหนื่อยๆ แล้วเหมือนจะดึงแขนออก แต่ว่าต้องปานรั้งไว้
“ไม่จริง..เป็นอะไร..ไม่สบายรึเปล่า ทำไมอยู่ดีๆหงุดหงิดละ.ไหนดูสิปวดหัวรึเปล่า”น้องปานถามเป็นชุด พร้อมกับจะจับหน้าผากไอ้แสบ
“กรูบอกไม่เป็นก็ไม่เป็นสิวะ..”ไอ้แสบหันมาตะคอก ทำเอาพวกผมงงกันไปตามๆกัน
“เฮ้ยแสบ.ใจเย็นๆดิวะ.ค่อยพูดค่อยจากัน.”ผมพูดเตือนสติ
“อึ..........”เอาแล้วไงมึง
“อึก............”นั่นไงกรูว่าแล้ว นี่ขนาดหันหลังให้กรูอยู่นะ
“ฟืด(เสียงสูดน้ำมูก)...อืออ...อึก.”ไอ้แสบเริ่มทำหน้าไม่ถูกแล้วละ ไอ้แสบเอื้อมมือไปจะลูบหัวน้องปาน แต่โดนปัดออก คนโต๊ะข้างๆเริ่มมองแล้วครับ แล้วทั้งโต๊ะผมตั้งยี่สิบคน มองกันเป็นตาเดียว
น้องปานไม่พูดอะไรเลยครับ เอาแต่ร้องไห้ สะอึกอยู่นั้น ปาดน้ำตาไปมา เพราะว่าก้มหน้าอยู่ไม่ยอมเงย
ผมเอื้อมมือไปลูบหัวน้องปานเบาๆ ไอ้แสบมองหน้าผม แล้วก้มหน้า ผมมองหน้ามัน แล้วมองอาการ กรูก็รู้แล้วว่ามึงเป็นอะไร
“ไอ้แสบ นี่มึงอย่าบอกนะว่ามึงหึงกรูกับน้องปาน”ผมพูดบอกมัน ไอ้แสบเงยหน้ามองผม น้องปานเงยหน้ามองไอ้แสบอีกคนด้วย
“ใครบอก กรูไม่ได้หึงสักหน่อย.”ไอ้แสบรีบตอบ
“มึงไม่ได้หึงแล้วมึงเป็นเหี้ยไรอยู่ดีๆมึงก็ไปตะวาดใส่น้องเค้า”ผมตอกกลับ ไอ้แสบเงียบไป
“กรูจะบอกให้มึงรู้นะ กรูกับน้องเค้าเป็นแค่พี่น้องกัน หึงตอนไหนไม่หึง ไอ้เหี้ยนี่..เดี๋ยวมึง..”ผมเริ่มของขึ้นแล้วครับ มือชักเริ่มสั่นๆ อยากตบกระบาลเพื่อนตัวเอง
“กรูกับน้องปานไม่ได้เล่นแค่วันนี้สักหน่อย น้องเค้าก็เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว มึงแม่งเป็นเหี้ยไรวะ.”ผมพูด พร้อมกับกระดกแก้วเบียร์ย้อมใจ
“เออๆ กรูผิด.”ไอ้แสบตอบ แล้วจะกอดน้องปานเข้ามาหาตัว แต่กลับโดนผลักออก พร้อมกับ
เพี้ยยย
โดนตบลบล้างอาการหึงตรงใบหน้าไปหนึ่งที ไอ้แสบหน้าเสีย น้องปานตบเสร็จ กลายเป็นว่าก้มหน้าร้องไห้ต่อซะงั้นอะ
“กรูขอโทษ.”ไอ้แสบก้มหน้าไปในระดับตัวน้องปาน แล้วจับมือน้องปานออกจากแก้ม
“นะ..ขอโทษ..แค่หงุดหงิดนิดหน่อย แล้วพอเห็นเมื่อกี้ก็ไม่ค่อยชอบนะ”ไอ้แสบมันกระซิบ คนอื่นคงไม่ได้ยินหรอกครับ แต่ผมนั่งใกล้ ได้ยินหมดอะ
“นะครับ..ไหนเอามือออกสิ ขอพี่ดูคนขี้แยหน่อยสิครับ.ไม่ร้องนะครับ”โห เว้ย ไอ้แสบ ง้อคนเป็นด้วยเว้ย
“เฮ้ยยย..ชนหน่อยโว้ย..”ผมตั้งกาดชูแก้วเบียร์ของผมขึ้น ไอ้เพื่อนๆกำลังยกตาม
“เนื่องในโอกาสเพื่อนแสบกรู..พูด ครับ เป็นอย่างเป็นทางการ และ ง้อคนเป็นแล้วโว้ยย.เชียร์..”ผมพูดจบ
“เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ....”กระจายครับ และแล้วไอ้แสบก็ทำสำเร็จ น้องปานยอมให้ไอ้แสบเช็ดน้ำตาให้ น้องปานยิ้ม
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......”อยู่ดีๆน้องปานก็ยืนขึ้น พร้อมกับชูแก้วเบียร์ตัวเองที่ไอ้แสบอนุญาตให้กินแค่แก้วเดียวนั้น นานมากครับแก้วเดียวกว่าจะหมดสำหรับน้องปาน ผมหันไปหาไอ้แสบ ว่าน้องปานเป็นไรวะ
“ฉลองให้กับ อีกครั้ง..ที่หลอกพี่แสบสำเร็จ เชียร์...”พูดจบ พวกผมก็เก๊ต ว่าเมื่อกี้น้องปานแกล้ง แต่ก็ไม่ได้คิดนาน ชนก่อนครับ ค่อยคิด ไอ้แสบงงเป็นไก่ตาแตกนั่งอยู่
“เหี้ยปาน..นี่มึงเอาอีกแล้วนะ.”ไอ้แสบดึงเอวน้องปานให้นั่งลง
“อะไรอะ..ปานก็เล่นขำๆ.”น้องปานบอก แล้วหันไปยิ้มทั้งๆที่ตาบวมๆนิดๆจากการร้องไห้เมื่อกี้นั้นแหละครับ
“เด็กเวร..เดี๋ยวกรูไม่ให้มึงนอนแน่คืนนี้.เตรียมใจไว้เลย.”ไอ้แสบพูดด้วยอาการแค้นสุดตรีน แล้วกระดกเบียร์หมดแก้วเลยครับ น้องปานอึ้งแดกมองหน้าพวกผมที่นั่งหัวเราะกัน
พวกผมนั่งสังสรรค์เฮฮาอยู่กันประมาณสองชั่วโมงกว่าๆได้ เริ่มกรึ่มๆกันหมดแล้วอะครับ ผมหันไปอีกที ไอ้เหี้ยแมนยืนจีบสาวเชียร์เบียร์อยู่นู้ ไอ้เหี้ยนี่แม่ง ไม่เคยปล่อยเลย ไปออเซาะเค้าอยู่ได้ แต่ก็น่ารักจริงๆอะ ข้าวขาว เนียนโคตร ขาสวยโคตรอะ เย็.เผื่อกรูด้วยนะเพื่อนยาก ผมนึกในใจคนเดียว
“ยิ้มไรอะ.”ไอ้ตาร์ทัก ทำเอาผมหลุดจากจินตนาการ
“เปล่าคราบ..”ผมตอบแล้วส่งตาเยิ้มให้มัน
“ยิ้มชั่วๆแบบนี้พี่รู้หรอกครับ.”ไอ้ตาร์เสือกฉลาดขึ้นมาอีก
“ไอ้เหี้ย.รู้ทันกรูตลอดอะมึง”ผมด่ามัน ผมยิ้มให้มัน พร้อมกับจ้องตามันกลับ ตอนแรกไม่ได้กะว่าจะจ้องแบบเอาเลือดเอาเนื้อหรอกนะครับ แต่เห็นแล้วมันอดหว่านไม่ได้ เลยส่งตาเยิ้มไปให้มันหน่อย ด้วยอาการมึนๆ ไอ้ตาร์เสือกส่งกลับมาซะงั้น กลายเป็นว่าจ้องกันแทบจะแดกกันแล้วครับ
“เดี๋ยวกรูมา..”ผมลุกขึ้น
“ไปไหนครับ..”ไอ้ตาร์ถาม
“ซื้อถุงยางเซเว่นข้างหน้าเนี้ย.”ผมพูดตรงๆบอกมัน เพื่อนๆถึงกับอึ้งแดก มันคงงงว่า นั่งแดกห่าเบียร์อยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นบอกไปซื้อถุงยาง ตอนที่ผมพูดว่าซื้อถุงยางนะ เบียร์ที่พี่ฝ้ายกำลังซดอยู่พุ่งเลยครับ ฮากันไป
“เฮ้ยกรูไปด้วย.”ไอ้แสบบอก พร้อมกับลุกขึ้นยืน
“เอาเงินมาเดี๋ยวกรูซื้อให้.เล็กสุดใช่ปะ..หึหึ.”ผมแกล้งหันหน้าไปหาไอ้แสบ แล้วแบมึง
“ค ว ย เหอะ..เล็กสุดนั้นของมึงแล้ว ใช่ป่ะเฮีย.”ไอ้แสบขอกำลังเสริม
“เออ..”ไอ้ตาร์เสือกเล่นด้วยอีก
“นี่มึงว่าของกรูเล็กหรอกเหี้ยตาร์..พอๆกับมึงแหละวะ กรูเล็กมึงก็เล็กเหมือนกันแหละ..สัดนี่.”ผมพูด แล้วหันไปจะหาทางออก เพราะว่าน้องปานนั่งกันอยู่
“ปานไปด้วย..”น้องปานขอแจม
“หิวขนม.”น้องปานเรียกร้องอย่างกับเด็ก
“ป่ะ..ไปกินขนมกับพี่นะ.”ผมจับมือน้องปาน พร้อมกับเดินออกมาพร้อมกับไอ้แสบ
“เฮ้ย.ไปไหนกันอะ..”ไอ้แมนรีบทัก
“สูดอากาศข้างนอกหน่อย.”ผมบอกมัน
“ไปด้วยๆ..”ไอ้แมนรีบตะโกนบอก แล้วหันไปหาสาวเชียร์เบียร์ไม่รู้ว่าพูดอะไร แต่คงบอกว่าเดี๋ยวพี่มานะน้อง กร๊ากก แล้วมันก็วิ่งตามพวกผมออกมา
พวกผมเดินเข้าไปเซเว่น ก่อนที่ผมจะเลือกซื้ออาหาร ขนม เพื่อตุนกันตาย เพราะว่าคืนนี้กลับไปไม่ได้นอนกันแน่ มันคงต่อกัน ผมซื้อเหล้ากับเบียร์ไปเพิ่มอีก แล้วก็น้ำ พร้อมกับอาหารที่พอสำหรับกระเพาะควายอย่างพวกผม ก็ต้องกินแบบนี้แหละครับไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง จานชามไม่มี กระติกไม่มี สงสัยได้เล่นเพียวๆกันแน่เลยครับ แก้วยังพอมีในรถ กับกาน้ำร้อนกาเล็กที่ผมเตรียมมาด้วย ช้อนส้อมมีไม่กี่คู่ ถ้วยชามก็เอามากันตาย สองสามใบแค่นั้นแหละครับ เหอะๆ ไม่ได้กะมาตั้งแคมป์นินะ
ก่อนที่จะซื้อแล้วก็ซื้อหมดทุกอย่าง ก็กลับเข้ามาเอาของไปไว้ในรถ แต่ระหว่างเอาของไปไว้แล้วระหว่างทางเดินกลับจะเข้าไปในร้านนั้นเอง.......
“เฮ้ย..มึงอะ.. เออ มึงนั้นแหละ..”เสียงไม่พึงประสงค์ พวกผมหันไปตามเสียง ว่ามันหมายถึงใครวะ
ไอ้แมนชี้หน้าตัวเองงงๆ แบบว่า กรูหรอ อะไรประมาณนี้
“มึงจีบเมียกรูหรอเมื่อกี้.”ไอ้ผู้ชายคนหนึ่งถามขึ้น ผู้ชายสิบกว่าคนยืนล้อมอะครับ พวกผมมีกันอยู่ สี่คน ตายห่ากันพอดี เออที่จริง มีสี่ก็เหมือนมีสามอะครับ
“ใครอะครับเมียมึง..”ดูไอ้เหี้ยแมน พูดเอาบาทามาให้กรูจริงๆ
“อ่าวเหี้ยนี่..ปีนเกลียวนี่หว่า..หนิงที่เชียร์เบียร์อยู่นั้นไง”ไอ้นี่พูดให้พวกผมกระจ่างขึ้น
“อ่อ..นั้นเมียพี่หรอ..กรูกะว่าจะเอาไปทำเมียกรูซะหน่อยคืนนี้”นั้นไงครับ ตีนเริ่มย่างกายเข้ามาเรื่อยๆ
............................. เงียบกริบ...........................
และทันใดนั้นเอง
ไอ้ชายหน้าโหดเดินเข้ามา พร้อมกับสวนหมัดให้ไอ้แมน ก่อนทีไอ้แมนจะสวนกลับไป และนั้นเกิดเหตุตะรุมบอลกันทันที และก่อนที่พวกผมจะตาย ด้วยน้ำตีน เกือบยี่สิบกว่าคนได้ ไม่มีแค่ตีน มันมีไม้มีกระบองด้วย สงสัยพวกมึงกะเอาพวกกรูให้ตายเลยใช่ป่ะเนี้ย ที่ห่างไกลจากร้านเหลือเกิน
“วิ่ง....”ผมตะโกนคำเดียว พร้อมกับใส่เกียร์หมา ไอ้แสบจับน้องปานได้วิ่งไปก่อน หันไปอีกที ไอ้แมนกำลังโดนรุมกระทืบเลยครับ ผมหันกลับไป ไอ้แสบปล่อยให้น้องปานวิ่งไป พร้อมกับวิ่งมาช่วยผมกลับเข้าไปช่วยไอ้แมน แล้วกระชากมันออกจากกองตีนได้เท่านั้น
โกยยยยยยยยยยยยย รู้จักอาจารย์โกยรึเปล่าอะครับ ตอนนั้นไม่รู้จักก็ต้องรู้จักแล้วละครับ เหี้ยมากอะ ผมเคยโดนรุมตีนอย่างนี้ตอนอยู่ม.สอง โดนรุ่นพี่ม.สามประมาณ ห้าสิบกว่าคน ผมมีอยู่เจ็ดคน เกือบตายเลยครับ (อันนี้เรื่องจริงจากคนแต่ง กร๊ากก)แต่ก็รอดมาได้ เพราะว่าคู่ที่ชกกันจริงๆนะ มาโดนผมพอดี แล้วก็เล่นงัดข้อกันสักพัก ก่อนที่จะพักยกการรุมตีน ด้วยอาการน่วม ไม่ทั้งสองฝ่ายนะครับ ฝ่ายผมฝ่ายเดียว แต่ก็ถือว่าคุ้มอะ อย่างน้อย มันก็ไม่กล้าอีก เพราะก็รู้ว่าเรากล้า
ก็เพิ่งมาโดนอีกเมื่อกี้แหละครับ จะวิ่งเข้าร้านก็ไม่ทันซะแล้ว เดี๋ยวร้านเค้าจะแตกตื่นกลายเป็นว่าต้องมานั่งจ่ายค่าเสียหาย พร้อมกับขึ้นโรงขึ้นศาลกันอีก กะจะมาเที่ยวนะครับ แต่ว่าตอนนั้นมันชุลมุนก็คิดอะไรไม่ออกแหละครับ หลบตีนได้ตรงไหนหลบก่อนแล้วกัน
“ไอ้ปาน.มึงวิ่งเร็วกว่านี้หน่อยได้มั้ยวะ.”ไอ้แสบตะโกน เพราะว่าไอ้แสบจับข้อมือน้องปานอยู่ แล้ววิ่งนำหน้าแต่ว่าน้องปานวิ่งไม่เร็วเท่าพวกผม ไม่รู้ขาสั้นไม่เอื้ออำนวยเท่าผม หรือว่าไม่มีแรงกันแน่
“ไอ้พี่แสบบ้า..ปานวิ่งสุดตีนแล้วเนี้ย”น้องปานตะโกน ผมหันกลับไปมองพวกนั้น ไอ้เหี้ย ทำไมคนเยอะกว่าเดิมอีกวะ
“เหี้ยแมน..เพราะมึงคนเดียวเลย..”ผมด่ามัน เอาไงดีวะ วิ่งต่อไปแบบนี้ไม่ดีแน่ เหนื่อยแล้วต้องโดนยำตีนอีก
“มึงคอยดูนะ กรูจะจับอีนั้นปี้ให้ได้เลย..เหี้ย.ให้กรูมาโดนตีน.”ไอ้แมนอาฆาตแค้น
“ตอนนี้มึงช่วยเอาตัวมึงให้พ้นจากทีนก่อนได้มั้ย.”ผมวิ่งไปด่ามันไป
“ไอ้แมน..มึงไม่ได้เอาปืนมาหรอวะ..”ผมวิ่งไปถามไป
“อยู่โรงแรมนู้.”ไอ้แมนบอก ปกติมันจะพกติดตัวในกระเป๋าเป้มันนะครับ ไม่แปลกที่มันไม่มีตอนนี้
“ไม่ไหวแล้ว..”น้องปานร้องบอก พร้อมกับหยุดหอบ
“ไม่ไหวมึงก็ต้องวิ่งลุก”ไอ้แสบสั่ง
“เหี้ยเอ้ย..”ไอ้แสบบ่น ก่อนที่จะก้มตัวให้น้องปาน
“เร็วๆ..”ไอ้แสบสั่ง น้องปานแทนที่จะขึ้นหลังไอ้แสบนะครับ กลับถีบไอ้แสบซะงั้นอะ
“วิ่งได้...เร็วๆ เห็นมั้ยมันมาแล้ว.”น้องปานบอกแล้ววิ่งนำหน้าพวกผมซะงั้นอะ ไอ้เด็กคนนี้นิ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
ผมรีบหยิบโทรศัพท์จากด้านกระเป๋าหลังขึ้นมาดู สิบกว่าสายไม่ได้รับ สงสัยวิ่งแล้วไม่รู้สึกอะครับ ผมรีบรับ แล้ววิ่งอย่างไม่ทิ้งความเร็ว
“อยู่ไหนครับเนี้ย.”ไอ้ตาร์ถามด้วยเสียงร้อนรน
“วิ่งหนีตีนอยู่..มึงรีบมาช่วยกรูเลยนะ..เป็นสิบเลยเนี้ย.”ผมรีบตะโกนบอกมัน
“แล้วอยู่ตรงไหน..”ไอ้ตาร์รีบถาม
“กรูไม่รู้...เฮ้ยๆ..ตุ๊กๆ...ตุ๊กๆ..”ผมรีบตะโกนบอกเพื่อนๆ แล้วชี้ไปมา ก่อนที่ไอ้แสบจะตะโกนเรียก แล้ววิ่งไปที่เป้าหมาย กระโดดขึ้นกันไปไม่คิดชีวิต
“ไปไหนก็ได้พี่เร็วๆเลย..”ไอ้แมนรีบสั่ง
“หนีอะไรมาละน้อง”พี่คนขับถาม
“ก็นักเลงที่ไหนไม่รู้แม่งเกือบสามสิบคนได้มั้งพี่..เกือบโดนรุมตีนแล้วไง”ผมบอก
“อ่าว.ไปทำอีท่าไหนกันมาละครับ.”พี่คนขับถามพร้อมกับรถที่เร่งไม่หยุดความเร็ว
“ก็ไปร้าน.....................มาอะพี่..อยู่ดีๆไอ้เหี้ยไหนไม่รู้มากระทืบซะงั้น”ผมบอก
“อ่อ..ประจำแหละน้อง..ร้านนี้นะ มีเรื่องอย่างบ่อย สาวสวยก็งี้”พี่เค้าบอก
“อ่าว มีเรื่องก่อนหน้าผมอีกหรอพี่”ไอ้แมนรีบถาม
“โอ้ย..ประจำ..ตัวก่อเรื่องนะมันชื่อไอ้วิทย์หัวหน้าแก๊ง มันบ้า ใครไปหลีสาวหน่อยเป็นไม่ได้ชอบไปหมันไส้คนอื่นเค้า ไม่เจอดีสักที”พี่เค้าบ่น
“แล้วสาวนี่เมียมันรึเปล่าอะพี่”ไอ้แมนถามอีก
“ใช่บ้างไม่ใช่บ้างแหละน้อง บางคนเค้าก็ไม่ชอบก็ไม่อยากเล่นด้วย”พี่แกบอก
“อ่าว.แล้วนี่จะให้พี่ส่งที่ไหนละเนี้ย”พี่แกถาม
“โรงแรม......................เลยครับ”ผมบอก ก่อนที่จะคุยสำเพเหระ และแล้ว แค้นนี้ก็ต้องชำระ เหี้ยแสบกับไอ้เหี้ยแมนมันยอมหยุดที่ไหนละครับ
พอถึงโรงแรมก็เจอพวกมันรออยู่ที่ล๊อบบี้แล้ว เพราะว่าผมโทรบอกว่าปลอดภัยดีแล้ว ให้รอที่โรงแรมเลย
“เป็นไรรึเปล่าครับ.”ไอ้ตาร์รีบเดินมาถาม
“เปล่า..”ผมบอก
“ปากแตกตัวนิ.”ไอ้ตาร์รีบจับปากผม
“จิบๆ..”ผมบอกมันแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะหอมแก้มมันหนึ่งที เป็นการรับขวัญ
“ดูสถานที่ด้วยไอ้ข้าว”.ไอ้นิลแซว ไอ้ตาร์ยิ้มอย่างพอใจกับการกระทำผมเมื่อกี้
“ไอ้ทศ มึงสั่งลุงฉัตรเลยนะ จัดคนตามหาคนชื่อวิทย์ที่ร้านเมื่อกี้ให้กรูด่วนเลย เหี้ย มารุมตีนกรู เดี๋ยวแม่งกรูจะฉี่รดหน้าให้”ไอ้แมนพูด พวกผมยังนั่งกันอยู่ตรงล๊อบบี้
ก่อนที่ไอ้แมนจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง ผมก็เริ่มห้ามปรามไม่อยากให้มีเรื่อง เพราะว่าเดี๋ยวจะไม่สนุก แต่มันก็ยืนกรานว่าวันนี้ต้องเอาให้จบ ไม่งั้นกรูปี้หญิงไม่สบายใจ ผมก็เลยต้องตามใจมันไปครับ ไอ้แมนวางแผนไปที่ร้าน ก่อนที่จะสืบหาประวัติไอ้วิทย์อย่างเร็วไป พร้อมกับจะไปเอาสาวที่ร้านนั้นกลับมานอกกกให้ได้สักคืน แล้วให้ลุงฉัตรหาคนเพิ่มโดยการไปกระทืบพวกไอ้วิทย์อย่างทันท่วงที
ไอ้แสบ ไอ้ทศ ไอ้แมน ไอ้นิล ไอ้เอ็ม พี่กอบ กับพี่ซัน แล้วก็พี่ป๊อป พี่ไม้ ออกเดินทางกัน โดยการหาพวกไปแค่นี้แหละครับ มันบอกว่าเดี๋ยวไปหาเอาดาบหน้า ดีมากครับ ผมไม่ไหวครับ นอนดีกว่า เข้ามาแล้วไม่อยากออกไปแล้ว ไม่อยากมีเรื่องด้วย อยากอยู่กับที่รัก เลยปล่อยให้พวกมันบ้าไป เพราะรู้ว่ายังไงเดี๋ยวมันก็กลับมา
เกือบสองชั่วโมงผ่านไป พวกมันกลับมาถึงห้อง ผมนั่งกินเบียร์กันอยู่ห้องพี่ปอง พร้อมกับพี่ฝ้าย พี่ป่าน พี่จอย เนต ไอ้ป๊อด น้องปาน ผม ไอ้ตาร์ ไอ้เป้ และ ไอ้เข็ม นั่งดิ้งรออยู่ที่ห้อง พวกมันเดินเข้ามา
“เป็นไงบ้างวะ.”ผมถามเมื่อเห็นหน้าไอ้แสบ
“เรียบร้อยแล้ว.”ไอ้แสบบอก ไอ้แมนเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามา พร้อมกับสาวอีกสองคน ไอ้เหี้ยนี่ควงสองเลยหรอวะ อิจฉาวะ
“น้ำลายหกอะครับ.”ไอ้ตาร์แซว พร้อมกับเอานิ้วมาแยงในปากผม
“เหี้ยนิ.”ผมปัดมือมันออก ไอ้ตาร์หัวเราะ เบาๆ
“เป็นไงละมึง..สบายใจเลยละสิ.”ผมแซวมันไอ้แมนยิ้ม พร้อมกับยักคิ้ว
“อ่าว..แล้วคนนั้นละ.”ผมจำขึ้นได้ว่าไม่เห็นมีผู้หญิงที่มันจีบที่ร้านนี่หว่า
“เสร็จมันไปตั้งแต่ที่ร้านแล้วไอ้เหี้ย.”ไอ้ทศพูดพร้อมกับด่าไปด้วยกัน
อึ้งแดกกันทั้งห้องไปครับ
พวกผมนั่งกินกันต่อ ดูโทรทัศน์บ้าง เล่นไพ่บ้าง อะไรต่อมิอะไรไป
“ว่าไงครับ..”ผมสะกิดได้ตาร์เบาๆที่ไหล่ ผมนอนอยู่บนเตียงนะครับ แล้วลุกขึ้น
“ตามมา.”ผมบอกมัน แล้วทำหน้าแบบว่ามีอะไรน่าสนใจรออยู่ ผมเดินไปหาไอ้ป๊อดแล้วบอกขอกุญแจห้องมัน ไอ้ป๊อดบอกว่าอยู่ตรงไอ้แมน กรูเซ็งเลยไง ลืมไปว่ามันมีอันเดียว ผมเห็นไอ้แมนมันออกไปกับสาวสองคนนั้นเงียบๆนะครับ แล้วสักพักไอ้เหี้ยทศก็หายไปด้วย ผมเลยคิดว่ามีอะไรน่าสงสัย ผมเดินกลับไปห้องตัวเอง ไอ้ตาร์เดินตามมา
“มีอะไรอะครับ.”ไอ้ตาร์ถามด้วยความงง
“แอบดูไอ้แมนกัน.”ผมบอก พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องตัวเอง แล้วสำรวจ เพราะว่าห้องไอ้ป๊อดมันติดกับห้องผมนะครับ ผมหัวเราะออกมาแบบไม่ออกเสียง ไอ้ตาร์มันงงๆ แล้วตามผมมาดู ไม่ได้ปิดผ้าม่านด้วย หวานกรูละ ผมเดินเข้าไปหยิบกล้อง แล้วตั้งขาตั้งอย่างดี ก่อนที่จะให้ไอ้ตาร์มันเอาขาตั้งกล้องหย่อนไปฝั่งของห้องไอ้แมน คือว่าโรงแรมมันเป็นกระจนใสบานใหญ่ตรงริมระเบียงนะครับ แล้วทีนี้มันไม่ได้ปิดม่านก็จะเห็นหมดเลยครับ ถึงพวกมันจะเปิดไฟไม่กี่ดวงก็เถอะครับ ไอ้ทศกับเหี้ยแมนแม่งจังไรทั้งคู่ เล่นกันอยู่เตียงเดียวเลยครับ แต่เหมือนกรูจะจังไรกว่าอีก มาแอบดูเค้าทำกัน
“เอาบ้างป่ะ..”ผมหันไปถามไอ้ตาร์ เสือกพยักหน้าตอบอีก เลยสนองกันสองคนแหละครับ ปล่อยกล้องไว้แบบนั้น เดินเข้าห้อง ปิดประตู ปิดม่าน สนิท ก็เสร็จกันยันรุ่งเช้า
...
มาต่อละ
ฝานดีนะ
ไม่มีไรจะพูด
อยากบอกว่า คิดถึง
จุ๊บๆ
-
:z13:
ทำข้อสอบได้นะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้น่ะ
-
อ่ามากเด๋วได้เอหรอก
จะหาว่าหล่อไม่เตือน กร๊ากกกกกกกกก
ไปละ นอนดีก่า เอิ้กๆๆ
-
ชอบคุ่ปานแสบมากมายยยยยย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
o13 พี่แมนเยี่ยมจริง
พี่แสบน่าร๊ากกกกกกก
น้องปานน่าร๊ากกน่ากอด
ข้าวกะพี่ต้าร์ไปกอดกันเองนะ o18
-
ชอบปานกับแสบ โฮก อิอิ
เข็มกับเป้ช่วงนี้ไม่ค่อยออกโรงเลยนะเบบี๋
อยากอ่าน 4P :z1:
แมนกับทศแล้วก็ชะนีสองคนนั้น ฮ่าฮ่า
แต่อ่านข้าวกับตาร์ก็ได้นะเบบี๋ อิอิ :haun4:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ลมปราณแตกซ่าน
มาต่อไวๆเน้ออออออออออออ
:call: :call:
-
:กอด1:
ก่อนนอน
-
แมน สมชื่อมากๆ :haun4:
-
ฝันดีนะจ๊ะเบบี้
ขอบคุณที่มาต่อให้ตลอดเลยนะจ๊ะ บวกไปแล้วนะ
ทำข้อสอบให้ได้เยอะๆๆๆนะจ๊ะ
ใกล้จบเรื่องแล้ว ยังไงก้อตามอ่านตอนพิเศษต่อนะ
ส่วนต้าร์กะข้าวอ้ะถึงตัวจะไกลกันแต่ถ้ารักกันจริง หนักแน่นทั้งคู่
ระยะทางและกาลเวลาจะเป็นสิ่งพิสูจน์รักแท้ใช่มิ
:กอด1:
-
โอ๊ยเรา เมื่อวานโดนจิ้มไม่รู้ตัวเลยอ่ะ :o8:
จะจิ้มกลับก็ช้าไปซะละ
ตั้งใจเรียนนะสู้ สู้ กำลังใจในเล้าเพียบเลย :a2:
Thanks นะที่อุตส่าห์มาต่อให้
-
แมนมั๊กมาก ต่างถื่นก็ไม่เว้น :เฮ้อ:
ตั้งใจเรียนแล้วจบเร็วๆนะ :m1:เบบี๋
จบเมื่อไรพี่จะยกขันหมากไปขอเบบี๋ มาไว้ในอ้อมใจ :กอด1:
ก็รักเบบี๋แล้วนิ :o8:
ว่าแต่จะมีคนร้องให้ตามป่ะ อิอิ
-
มาไวๆนะพี่เบบี้!!~
-
:laugh:
น้องปานได้ใจนะรอบนี้น่ะ
แรงค่ะแรง
แกล้งบ่อย ๆ ก้อดีค่ะ
จะได้ไม่ต้องนอนทั้งคืน :haun4:
แล้วตาร์กับข้าวก็ยังเหมือนเดิมค่ะ
หื่นไม่เปลี่ยนนนนนน
-
หนุกหนาน :mc4:
-
ทำเรื่องจริงๆด้วย
อุอุ
-
ข้าวชวนตาร์แอบดูเพื่อนซะงั้น จริง ๆ น่าจะชวนตาร์ :oo1: แข่งกะสองคู่นั้นตะหาก :z1:
-
o13 o13
มันส์สะจายจริงๆ
-
น้องปานน่าร๊ากกกกกกกก
แกล้งไอ้แสบซะสบายใจ ฮี่ๆ
เดี๋ยวนี้พัฒนานะ มีตั้งกล้องแอบดงแอบดูคนอื่น ปั๊มๆกันอีก
อย่าไปสนใจมันเลยไอ้สองคนนั่น
ต้าร์-ข้าวหันมาถ่ายคู่ตัวเองมาแบ่งๆให้คนในเล้าดูมั่งดีมั้ย
คริๆ
:man1:
กอดๆๆๆๆเบบี้คนสวย แต่o22แมนโฮก
-
นอกจากเสม็ด เสร็จทุกราย แล้ว
เชียงใหม่ ก้ยังเสร็จทุกราย เหมือนกัน :laugh:
5555
-
นายแมนนี้ขยันหาเรื่องแฮะปล่อยไข่ไว้ทั้วระจะเจอดีเข้าสักวันอ่ะ :m16:
-
ชอบบบบตอนวิ่งหนีทีนอ่ะ :jul3:
ชีวิตตื่นเต้นดี :laugh:
-
. . . . กลับมาอ่านน้องปาน น่าร้ากกกก ก ก ก ก ก . . . . ไอแมนที่มันสุดยอดอ่ะ . . .. .
. . .. แล้วไมตอนมันไม่ขึ้นอ่ะ ชื่อตอนเปลี่ยนแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ . . . . เบบี้สุ้สู้ค่ะ .. . . .
-
เด๋วไปๆ มาๆ
ทศก็ได้กะแมนหรอก ฮ่าๆ
เมามันกันไปหน่อย เอิ๊กส์ๆ
:-[ :-[
-
โหย ได้ใจอ่ะ
ให้รางวัล ไป 1 นะ :impress3:
-
ขอคลิปด้วยค่า :laugh:
-
ช่างโชกโชน
-
อยากดูคลิป
:z1:
:m22:
-
มีข่าวดีมาบอก
พรุ่งนี้ไม่ไปเรียน :a5:
เย้ๆ
:mc4:
แต่ว่าตอนนี้เบบี้ปวดขี้มากเลยอะ
แต่ว่าขี้ไม่ออก :call: เลยยังไม่มีอารมณ์เขียนต่อเลย
:serius2:
แต่คงมาต่อคืนนี้แหละมั้งนะ
ไปแระ
จุ๊บๆ
พี่ไต๋มาสู่ขอเลยก็ได้นะ
:monkeysad:
เบบี้ไม่อยากเรียนแล้ว :serius2:
กร๊ากกก :laugh:
-
:z13:จิ้มเบบี๋ไว้ก่อน
จริงหรือเปล่าจะให้ไปขออ่ะ
ไม่มีคนร้องให้ตามจริงๆนะเบบี๋ :m12:
-
o22
ขี้ไม่ออก เลยแต่งไม่ออก
แอร้ยยยยยยยยยยยย
กรูเครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดแทน :serius2:
ขอ :beat: :z6: เบบี้ ให้ขี้ออกละกัน
จะได้มาต่อเร็วๆ
ป.ล. ไต๋xเบบี้ จิ้มกันอยู่ได้ :z1: ประเจิดประเจ้ออ แอร้ยยรับไม่ได้ อิจฉาเว้ยยย
-
^
^
^
^
^
^
^
^
^
:laugh:
จิ้มพี่มิ้นนนนนนนน ทะลุทะลวงไปหาที่รักเค้า พี่ไต๋ กร๊ากก :m20: :m20:
อ่าร้ายยยยยย มาทั้งตบ :beat: ทั้งถีบ :z6: เอาเหอะ เบบี้ชอบซาดิสดี ไม่รู้สึกอะไรหรอกเน้ออ o22
ก็มันขี้ไม่ออก มันเป็นสาเหตุไง แล้วผลก็คือไม่มาต่อเรื่องไง กร๊ากก :jul3:
พี่มิ้นเหอะ
ต่อบ้างอะไรบ้าง :เฮ้อ: เริ่มเหนื่อยใจแล้วนะ
เชอะๆ
:o12:
เดี๋ยวไปนอนเอาแรงก่อน เซ็งวะ เมื่อกี้เพื่อนก็โทรมา มึงอย่าลืมอ่านหนังสือนะ อ่านด้วย เข้าใจมั้ย เสือกตะโกนใส่หูกรูอีก :m31:
อยากจะบอกว่า กรูไม่อ่าน :angry2: กรูจะเขียนนิยาย :a5:
กร๊ากกก
อนาคตของชาติ
ไปแระ
เดี๋ยวเพื่อนมาบ้านอีก
ต้อนรับขับหมาก่อน :bye2:
-
จิ้มเบบี้
-
แมนเนี้ยเชี้ยจริงๆ ไปแค่ 4 ยังปากดีได้อีก ดีนะรอดมาได้ แถมไปเอาคืนอีก
ส่วนต้าร์กับข้าวก็จริงๆเลยนะ ถ่ายคลิปไว้อีก อย่าลืมมาแบ่งกันดูละ 55
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อให้อ่านอีกนะคร้าบ
-
น้องปานยังน่ารักเหมือนเดิมมมมมม อิอิ ชอบบบบบ
แต่แมนนี่สุดๆอ่ะ ได้อีกกกกกก 5555 :z2:
-
เฮ้อ ...
ใครจะหวานเกิน ตาร์ข้าว ไม่มีอีกแล้ว
.... ไม่อยากให้วันนั้นมาถึง ..
-
ข้าวกะตาร์นิ ชั่วได้ใจจริงๆ แอบดูเพื่อนตัวเองทำกิจกรรมบนเตียงกัน เหอๆๆ
-
มีไม่บ่อยนะเนี่ยะที่ข้าวชวน
ต้าร์เข้าห้องเนี่ยะ
-
ตอนที่128 แมนเจ้าพ่อยา
ตื่นเช้ามาด้วยอาการงัวเงีย คงไม่เช้าแล้วอะครับ มันก็ปาไปเที่ยงแล้วครับ
ติ๊งต๊อง ๆ ๆ ๆๆๆ
เสียงสุดท้ายนี่ถี่รวดเดียวเลยครับ
“เฮียข้าว.”เสียงดังจากข้างนอก
“เออ.รู้แล้วชิบหาย.”ผมบ่นกับตัวเอง ไอ้ตาร์ยังหลับไม่ตื่น เมื่อคืนหนักไปหน่อย ทั้งมันทั้งผม ผมลุกไปเปิดประตู
“อะไรมึงเนี้ย.”ผมหัวเสียงให้ไอ้ป๊อด
“เปล่า..พอดีกรูตื่นเช้าแล้วไม่มีเพื่อนคุย.”นั่นดูมันครับ
“มึงก็ไปปลุกเมียมึงดิวะ.”ผมบ่น
“เหี้ย ให้เกียรติหน่อย ยังไม่ได้เป็นเมียโว้ย.”ไอ้ป๊อดพูดแล้วเดินเข้าห้อง ผมนึกขึ้นได้
“แล้วเมื่อคืนมึงนอนไหน.”ผมถามมันแล้วเดินไปที่ระเบียง
“ห้องพี่ไม้ หลับตายคาห้อง”มันบอกแล้วเดินตาม หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด
“เอาเปล่า.”มันถาม ผมพยักหน้า
“อ่าวกล้องใครวะ”ไอ้ป๊อดถามเมื่อเห็นผมกำลังฉุดกระชากลากถูกล้องตัวเองอยู่
“ของกรูเองอะ.”ผมพูด แล้วมองเข้าไปในห้องไอ้ป๊อดนั่นแหละครับ เมื่อคืนมันถูกครองสิทธิ์โดยไอ้ทศกับไอ้แมน
“นี่อย่าบอกนะว่ามึง..”ไอ้ป๊อดมันทำหน้าคิดได้ แล้วยื่นบุหรี่ที่จุดเรียบร้อยแล้วให้ผม
ผมพยักหน้าให้แล้วยักคิ้วให้มัน ก่อนที่จะนั่งเก้าอี้ริมระเบียง แล้วจัดการกับกล้องตัวเอง
“ที่เขี่ยบุหรี่อยู่ในห้องเอาให้หน่อย.”ผมบอกมัน
“เบาๆด้วย.”ผมสั่ง เพราะว่ากลัวไอ้ตาร์ตื่น
“เออ.สั่งกรูจริง..แล้วนี่เฮียเป็นเหี้ยไรหลับเป็นตาย”ไอ้ป๊อดบ่น แล้วหยิบที่เขี่ยบุหรี่ตรงหัวเตียงที่ไอ้ตาร์มันนอนอยู่ แล้วเดินออกมาข้างนอก
“หนักไปหน่อย.”ผมบอก แล้วเปิดกล้องดู
“เหี้ย..ไม่ค่อยชัดวะ.”ผมบ่นเบาๆ
“ไหนดูดิ..”ไอ้ป๊อดรีบเสือกทันที
“ไม่มีเสียงเลย เซ็งวะ”ไอ้ป๊อดบ่นอีก
“ก็กรูบอกว่าขอกุญแจห้องมึงไงตอนนั้นอะ”ผมบอกมัน
“อ่าว.ก็ไม่บอกกรูว่าจะทำอะไรเลวๆ..กรูจะได้ช่วย”ไอ้ป๊อดพูด แล้วหยิบกล้องไปดูอย่างชัดเจน
“สองคนมันแม่งจังไรวะ.”ไอ้ป๊อดด่า แต่สีหน้ากลับเชยชมซะงั้น
“โอโห..เล่นท่าด้วย เพื่อนกรู.”ไอ้ป๊อดพูดแล้วยิ้มๆกวนๆ ผมนั่งอยู่ เหลือบหันไปเห็นไอ้ตาร์กำลังงัวเงียเหมือนจะตื่นพอดี ผมเลยเดินเข้าไปหามัน
“ปวดหัวรึเปล่า.”ผมถาม ไอ้ตาร์ส่ายหน้า แล้วดึงคอผมโน้มจะไปจูบ แต่ดี ผมดันแขนกับที่นอนไว้ทัน
“โหเฮีย.เบาบ้างเฮ้ออ.”ไอ้ป๊อดลากเสียงยาว ทำเอาไอ้ตาร์ตกใจ รีบหันไปดู
“มาตอนไหนวะ.”ไอ้ตาร์ถาม
“ตั้งนานแล้ว .. อะไร เมื่อคืนใครเสียบละ.”ไอ้ป๊อดถาม ไอ้ตาร์กับผมยิ้มมองหน้ากัน เป็นเชิงรู้กัน
“อ่าว ทำให้กรูเป็นปริศนาอีก”ไอ้ป๊อดบ่น
“เอามาให้กรูดูบ้างดิ.”ไอ้ตาร์บอกไอ้ป๊อด ไอ้ป๊อดเดินมาอย่างเสียไม่ได้ที่ลูกพี่มันสั่ง
“เร็วนะเฮีย.จะดูต่อ”ไอ้ป๊อดรีบบอก ไอ้ตาร์เอามาดูสักพัก
“หึ....”ไอ้ตาร์หัวเราะออกมาแค่นี้
“หัวเราะไรวะ.”ผมถามมัน
“เปล่า.”ไอ้ตาร์ตอบ แล้วพยุงตัวเองขึ้นพิงหัวเตียง
“อาบน้ำเหอะเฮีย.หิวข้าวชิบหาย..เดี๋ยวผมไปบอกพวกนั้นให้ตื่นก่อน.”ไอ้ป๊อดพูดบ่นแล้วลูบท้องตัวเอง
“ไปนะมึงเดี๋ยวมา”ไอ้ป๊อดพูดไปก็เดินเอากล้องออกไปด้วยอย่างเนียนๆ ผมก็ขี้เกียจร้องทักอะครับ อาบน้ำดีกว่า
ผมกับไอ้ตาร์อาบน้ำเสร็จ แต่งตัวอีก ยืดยาด ปากันไปเป็นชั่วโมง
“ปะ..”ผมเตรียมของเสร็จ กระเป๋าเป้ใบเล็กที่ใส่ของสำคัญติดตัวก็สะพายขึ้นหลัง พร้อมกับขาตั้งกล้อง ผมกับไอ้ตาร์เดินออกมา แล้วเดินไปห้องไอ้เป้ก่อน เพราะว่าอยู่ห้องตรงข้าม
“เสร็จยังวะ.”ผมถาม ไอ้เป้เดินออกมาเปิดประตู
“เสร็จแล้ว.”ไอ้เป้บอก
“เข็ม.ไปเร็ว.”ไอ้เป้ตะโกนบอกไอ้เข็มในห้อง ไอ้เข็มขานรับก่อนที่จะเดินไปเปิดห้องไอ้แมน ไอ้ป๊อดเดินออกมาเปิดประตู พร้อมกับในมือก็ถือกล้องผมอยู่
“เหี้ยแมนละ.”ผมถาม
“จะเสร็จแล้ว.”ไอ้ป๊อดบอก
“แล้วไอ้ทศอะ.”ผมถาม
“กลับไปห้องแล้วไปอาบน้ำ.”ไอ้ป๊อดบอก ผมเดินเข้าไปในห้อง ไอ้แมนกำลังใส่กางเกงยีนส์
“ไอ้เหี้ยข้าว..เปิดปมพิสดารกรูหรอ.”ไอ้แมนด่าผม
“เด็กมึงไปไหนแล้วละ.”ผมถามมัน
“ให้กลับไปแล้วเมื่อเช้า.”ไอ้แมนบอก
“เดี๋ยวกรูจะเอาคริปมึงไปขาย”.ผมบอก แล้วยักคิ้ว ก่อนจะสำรวจหน้าตัวเองในกระจกรอไอ้แมน
“ไม่เคยหวั่นอะ.กรูขอส่วนแบ่งด้วยแล้วกัน”ไอ้แมนบอก เนี้ยแหละครับนิสัยมัน
ผมเดินออกมา แล้วเดินไปห้องน้องปานกับไอ้แสบ เคาะห้องอยู่นานกว่าจะเปิดได้ ได้ยินเสียงกุ๊กกักอยู่ในห้อง
“พี่ข้าว..”น้องปานตะโกนดัง ผมว่ามันต้องมีไรสักอย่าง
แกร๊ก
ประตูเปิดออก น้องปานหอบหายใจเหนื่อยแล้ววิ่งออกมากอดผม
“ไอ้ปาน..”เสียงไอ้แสบตะโกนออกมา
“อะไรกันครับ.”ผมถาม น้องปานหัวเราะร่าเริง
“ก็พี่แสบอะ..”น้องปานพูด แล้วทำปากจู๋ ผมยิ้มให้ ไอ้แสบเดินออกมา
“ขัดจังหวะ..”ไอ้แสบหัวเสียใส่ผม
“อ่าว.กรูจะรู้มั้ยไอ้เหี้ย.เค้าจะไปกันแล้ว.”ผมบอกมัน แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ไอ้ทศโทรมาครับ ผมกดรับแล้วบอกมันว่ากำลังลงไป
พวกผมพากันลงมาที่ล๊อบบี้ มากันครบก่อนพวกผมอีกอะครับ
แล้วก็วางแผนอย่างแรก กินข้าวก่อนครับ เดี๋ยวจะเป็นลมตายกันซะก่อน
“ข้าวผัดกุ้ง.”ผมบอกไอ้ตาร์เพราะไอ้ตาร์มันหันมามองประมาณว่าเอาอะไร
“ข้าวผัดกุ้งสองครับ”ไอ้ตาร์สั่ง
“เอาด้วยๆ.”น้องปานรีบบอก
“สามครับ.”ไอ้ตาร์บอกแทน
“ผัดพริกแกงกับต้มยำกุ้งครับ ข้าวหนึ่งจาน”ไอ้แสบสั่ง พวกผมแยกย้ายกันไปกินข้าวใครชอบอะไรก็ไปหากินกันเองก่อนครับ เพราะว่ามันมีหลายร้าน
“เดี๋ยวไปไหนวะ.”ไอ้แสบถาม
“ดอย.”ผมบอกสั้นๆ แล้วมัวแต่ม่วนอยู่กับการเล่นกล้อง
“ดอยไรวะ.”ไอ้แสบถาม
“ดอยหมึง.”ผมพูด
“ดอยเหี้ยไร ดอยหมึง.”ไอ้แสบทำหน้างงๆ
“อ่อ..”น้องปานทำเสียงคิดได้
“ดึง..อุบ.”ก่อนที่น้องปานจะพูด ไอ้แสบก็เอามือปิดปากไว้โดยเร็ว เอาผมกับไอ้ตาร์ขำกร๊ากออกมา
“ไอ้เหี้ยข้าว.เดี๋ยวกรูถีบ”ไอ้แสบบอก
“มึงนี่ก็ฉลาดน้อย เค้าให้ผวนก็ผวน”ไอ้แสบบ่นน้องปาน
“ไอ้ไม้..กินบ้าง”ไอ้ตาร์ตะโกนเรียกพี่ไม้ที่ซื้อลูกชิ้นปิ้งอยู่ ผมนั่งไม้หินอ่อนนอกร้านนะครับ เลยเสียงดังได้ พี่ไม้เดินแกว่งถุงลูกชิ้นมาสองถุง ก่อนที่จะโยนให้ไอ้ตาร์หนึ่งถุง
“ไม่ปาหัวกรูเลยละ.ไอ้เวร”ไอ้ตาร์ว่าให้ ก่อนที่จะหยิบลูกชิ้นมาป้อนผมก่อน ผมก็รับแต่โดยดีอะครับ
พวกผมนั่งกินกันสักพัก ก็ลุกกันไปรอที่รถ
ไอ้เป้เดินยิ้มหน้าบานมาหาผม
“เป็นเหี้ยไร.”ผมถามมันด้วยความอยากถีบ มันชูซองๆหนึ่งให้ผมดู
“ไอ้เหี้ยแมนอีกละสิ.”ผมพูดบอก
“อะถูกกก..”ไอ้เป้ทำท่า
“หึ...เดี๋ยวก็โดนตีนหรอกมึง”ผมบอกมัน คราวที่แล้วไม่เข็ด ถ้าไอ้เข็มรู้อีก เดี๋ยวแดกตีนแทนข้าวแน่
“เอาน่า.คราวนี้ไม่พลาด..กรูอยากลองสถานที่ใหม่หน่อย”ไอ้เป้ทำหน้าทำตา
“นู้ มานู้แล้ว..หน้างอมาเลย ใครไปขัดใจอีกละนั้น”ผมทำปากชี้ไปที่ไอ้เข็ม เดินหน้างอมาทางพวกผม
“เป็นไรวะ.”ไอ้เป้มันถามแฟนมัน
“หมันไส้แม่ค้า..ชิบหาย ไม่อยากขายมึงจะมาขายทำไมวะ กรูไปซื้อนะไม่ได้ไปขอ.เลยไม่แดกแม่งละ..”ไอ้เข็มพูดด้วยความอัดอั้น
“มึงจะกินไรอะ.”ไอ้เป้ถาม
“อยากกินข้าวเม่าทอดอะ.ร้านอีป้านั้นอะ”ไอ้เข็มทำหน้าเสียดายที่ตัวเองไม่ได้กินแล้วชี้ไปที่ร้าน
“เดี๋ยวกรูไปซื้อให้”ไอ้เป้บอก
“ไม่ต้องซื้อ.”ไอ้เข็มรีบทักไว้
“เออน่า..เดี๋ยวกรูด่าให้.”ไอ้เป้บอก แล้วเดินไป พวกผมมองกันเป็นตาเดียวเลยครับ ไอ้เป้เดินข้ามถนนไป ซื้อร้านข้าวเม่าทอด แม่ค้าเค้าเหมือนไม่เต็มใจขายจริงๆอะ ไม่รู้ไอ้เป้พูดอะไร แม่ค้ามองหน้ามัน แล้วงองิดเลยครับ ไอ้เป้ยิ้มร่าเดินกลับมา
“มึงไปพูดอะไรอะ.”ผมถามมัน
“กรูถามว่าป้าๆ มีผัวเปล่าอะ..หึหึ..ป้าแกเลยหน้างอ..กรูเลยบอกว่าถ้าป้ายังทำนิสัยแบบนี้อยู่นะ.ชาตินี้ก็หาผัวไม่ได้หรอก.กรูนะโคตรรกลั้นขำตัวเองอะ.”ไอ้เป้พูดบอก แล้วยื่นข้าวเม่าทอดให้ไอ้เข็ม
“ห้อมหอม.”ไอ้เข็มเอามาดม แล้วมันก็กินอย่างอิ่มหนำสำราญก่อนที่พวกผมจะเดินทางไปไหว้พระที่ดอยสุเทพ (คนเขียนไม่เลารายละเอียด เพราะคนเขียนบอกว่าคนเขียนเหมือนข้าว ดังนั้น คนเขียนจำเหี้ยไรไม่ได้เลยจริงๆ นอกจากชื่อมันสะกิดใจ เลยไม่ขอเล่ารายละเอียดให้เสียเวลาการดำเนินเรื่อง จบ) กว่าจะกลับมาก็เย็นพอดี ก็นึกดูสิครับ ตื่นกัน เที่ยงเกือบบ่าย กว่าจะกินข้าวเสร็จอีก ใช่ปะละครับ เย็นพอดี วันนี้วันอาทิตย์ พวกผมขนกันไปเที่ยวถนนคนเดิน ก็ไม่เคยมาสักทีอะครับ ก็พากันไป ใครอยากแยกย้ายก็แยกไป มาเจอกันที่รถตอนสามทุ่ม จะได้ไปดิ้งกันต่อ
ผมเดินไปกับไอ้ตาร์ พร้อมกับน้องปาน ไอ้แสบ ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้ทศ พี่ไม้ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล เกาะๆกันไป นอกนั้นแยกไปทางไหนกันบ้างแล้วไม่รู้ครับ คนเยอะมากมายอะ เยอะมากเลย ไม่ชอบคนเยอะ เดินลำบาก ดูของไม่ได้ด้วย
มีของมากมายให้เลือก ส่วนมากของพื้นเมือง โอพระเจ้า หนุ่มน้อยหน้ามน คนอะไรหน้าหวานชิบหาย แต่ละคน หันนู้ทีหันนี่ที เจอแต่คนน่าตาน่ารัก ขาวด้วย เปคโคตรๆ ผู้หญิงก็สวยชิหาย เดินมาตลอดทาง พวกผมก็หยุดดูของบ้างเป็นระยะๆ
“ว้ายยยย..สุดหล่อค่ะ.ทำบุญมั้ยค่ะทำบุญให้กับ................................นะค่ะ ชาติหน้าจะได้มีแฟนสวยแบบพี่ไงค่ะ”ฮากันไปครับ กระเทยที่ไหนไม่รู้ครับ ถ้าใครเคยไปถนนคนเดินก็จะรู้ว่ามันจะมีขอทานเล่นดนตรีบ้าง นักเรียนหารายได้พิเศษเพิ่มบ้าง อะไรบ้าง เป็นแถวยาวกันไป แล้วแต่ความถนัด รวมทั้ง สาวประเพศสองที่แต่งตัวเป็นหญิงแฟนตาซี มายืนขอเหมือนเป็นการร่วมบริจาคโครงการอะไรก็ว่ากันไป แล้วคนมันเยอะมากอะครับ เลยทำให้ได้ยินกันทั่วถึง หันมามองกันเป็นแถบๆ
“อ่อ..เออ.........”ผมกำลังงงๆ กับพี่แก
“นี่นะค่ะ ร่วมบริจาค..............................................”พี่แกพูดยาวเหยียดเหมือนเตรียมมาแล้ว แล้วก็ทำหน้าทำตา พร้อมกับพวกพี่แกอีกหกเจ็ดคนยืนกันเป็นกลุ่มๆ โอ้ แม่เจ้า กรูจะโดนแดกก่อนมั้ย ผมรีบหยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วหยิบแบงค์อะไรได้ก็เอาไปก่อนเลยครับ น่ากลัวอะ
“ว้ายยย.ใจบุญสุณทาน เอาพี่ไปทานเป็นอาหารว่าหน่อยมั้ยค่ะ”พี่แกพูดแล้วทำท่าจริตจะก้าน
“อะ อีป้า..ผู้ชายกลัวแล้ว..มานี่”พี่อีกคนช่วยชีวิตผมไว้ ผมได้แต่ยืนยิ้ม แหยๆ
“ไปเหอะ..”ผมรีบบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันหัวเราะ
“หัวเราะหาเตี่ยมึงหรอ.”ผมด่ามัน เดินไปสักพัก เจออีกแล้วครับ อะไรกันนักกันหนาเนี้ย อีกลุ่มนี้ใหญ่กว่ากลุ่มเมื่อกี้อีกครับ แต่ว่าคงคนละเจ้ากัน เพราะว่ามาจากมหาวิทยาลัยอะไรก็ไม่รู้ครับ
แต่เอ๊ะ คนนั้นทำไมน่ารักจัง ผมจ้องไปที่สาวประเพศสอง คนหนึ่ง
“สวยวะ..”ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ คนที่ยืนอยู่ดูเด่นไปทันที ตัวเล็กๆ ผอม ดูเข้ากับชุดแฟนซีที่ใส่ สีน้ำเงินดำ ตัดสีผิวขาวๆ หน้าแหลมยาว อย่างกับผู้หญิง จมูกโด่ง ตาโต ผมสั้น น่ารักจริงวะ ผมมองตั้งแต่หัวจรดเท้า จนทำให้เจ้าตัวรู้ตัว แล้วหันหลังให้ผมเหมือนหันไปคุยกับเพื่อนมากกว่าว่าผมมอง ผมมองหลัง หลังแม่งอย่างขาวอะ เนียนด้วย แต่พอคุณมองกระเทยร่วมชาติของน้องคนนี้แล้ว ก็จะพบว่า นี่กรูเข้ามาสวนสัตว์เขาเขียวรึเปล่า
แล้วเค้าก็หันกลับมามองผมอีกครั้ง พร้อมกับยิ้มอย่างอายๆ ผมยิ้มให้ เออลืม กรูอยู่กับไอ้ตาร์นี่หว่า ผมหันไปหาไอ้ตาร์ ที่ยืนหน้างอ เหมือนไม่สนใจผมอยู่
“ปานชอบอะ ปานชอบพี่คนนี้.”น้องปานเรียกอย่างกับเด็กอยากได้ของ พร้อมกับชี้ไปที่ไอ้คนที่ผมชอบแหละครับ เค้าก็คงงงๆ
“นี่ฮะ..”น้องปานยื่นเงินใส่กล่อง
“ถ่ายรูป..ปานจะถ่ายคู่อะ.”น้องปานยื่นกล้องของตัวเองให้ผม ผมหันไปมองหน้าไอ้แสบ
“เหี้ยไรของมันวะ.”ไอ้แสบบ่นพร้อมกับหงุดหงิดนิดๆ ผมก็ต้องเป็นการยืนถ่ายรูปให้น้องปาน เค้าคนนั้นก็เต็มใจให้ถ่ายอย่างดี ผมมองเค้าผ่านกล้อง แม่ง ยังน่ารักได้อีกอะ
“ขอบคุณคร้า...”เสียงกระเทยดังลั่น ขอบคุณที่น้องปานบริจาคเงิน แล้วถ่ายรูป กรูไม่ยืนตรงนี้ละ มีแต่คนมอง กรูอาย
ผมเดินตามไอ้ตาร์ไป งอนกรูไปละ ตอนผมชอบคนน่ารักแบบนี้ทีไรนะครับ มันจะงอนผมทุกทีแหละ เพราะมันบอกว่ามันไม่เหมือนแบบนั้น มันเป็นแบบนั้นไม่ได้บ้างละ อะไรบ้างละ ผมก็ต้องคอยง้อ แล้วอธิบายว่าแค่มองเฉยๆ ชมเฉยๆ แต่ถ้าผมชอบแบบมันนะ เหมือนกับว่าชมว่าใครหล่อนะ เอาเลยครับ ไอ้เหี้ยนี่ทับถมเต็มที่อะ พี่หล่อกว่าอีกบ้างละ หน้าเหี่ยนบ้างละ อะไรบ้างละ ที่มันสันหาจะมางอนผมอะครับ ผมเลยต้องย้อนทุกครั้งว่า อย่างกับมึงไม่มอง
ผมก็ต้องตามแบบเงียบๆอะครับ เพราะคนมันเบียดกันมากเลย จะมาเป็นการง้อซะก็ไม่ได้ครับ เค้าคงได้ยินหมด อายบ้างนิเนอะ
เดินตามจนร้อน ของก็ซื้อไปตลอดทาง เลยบอกว่ากลับดีกว่า กลับอีกทาง ก็เลยเดินกลับกันครับ ยังเดินไม่ครบเลย แต่ไม่ไหว ไม่เอาละ เมื่อยขา
พอเกือบถึงรถ คนก็ไม่เยอะแล้วครับ เดินสวนกันนับคนได้เลยอะ ผมถึงรถก็เข้าไปนั่งในรถรอพวกที่ยังมาไม่ถึงกัน หิวมากอะตอนนี้ กินคนได้ทั้งคนละ ไอ้ตาร์นั่งหน้างอไม่พูดไม่จา เพื่อนก็อยู่เต็มคันรถเลย จะง้อก็อายบ้างนิ ถึงมันจะนั่งดูหนังกันอยู่ก็เหอะ
ผมนั่งห่างจากมันนิดหนึ่ง แล้วจับหัวมันให้ก้มลงมานอนบนตักผม
“อะไร..”ไอ้ตาร์เสียงแข็ง คิ้วขมวดเข้าหากัน แบบไม่สบอารมณ์ มันยื้อตัวไว้จะไม่นอน
ผมยิ้มให้ แล้วดันหัวมันอีก ดันอยู่อย่างนั้น จนมันยอมนอนจนได้นะครับ หน้ามันก็ยังงออยู่ดี ผมลูบหน้ามันเบาๆ ไอ้ตาร์ไม่ยอมมองหน้าผม
“รักนะครับ.รักคนเดียว หมดหัวใจเลย”ผมก้มหน้าลงไปใกล้หน้ามัน แต่ว่ามันหลบ ผมเลยกระซิบที่หูมันแทน
“.........................”เงียบ ผมเอานิ้วลูบปากมันเบาๆ เหมือนหลอกล้อ
“คิคิคิ..”เสียงใครหัวเราะวะ ผมนึกในใจ แล้วเงยหน้าขึ้นมอง ไอ้น้องปานเอาคางเท้ามือตัวเองที่เกาะเบาะด้านหน้าไว้ ยิ้มให้ผม
“แอบดูเป็นเด็กไม่ดีนะครับ.”ผมบอก
“พี่ข้าวกับพี่ตาร์น่ารักจัง”น้องปานพูด
“แล้วมึงไปเสือกไรกับเค้า..มานี่”ไอ้แสบพูดกับน้องปาน แล้วจับหัวน้องปานไป มือมันใหญ่หรือว่าหัวน้องปานเล็กก็ไม่รู้อะครับ ก็หัวน้องปานหันไปได้ก็แล้วกัน น้องปานบ่นอุมอิมให้ไอ้แสบ ก่อนที่จะต้องจำใจหันไปดูหนังต่อ
“แล้วถ้าอย่างนี้ไปอยู่นู้จะไว้ใจได้มั้ย”ไอ้ตาร์มันพูดเบาๆเชิงน้อยใจ
“นี่มึงไม่เชื่อใจกรูหรอวะ”ผมถามมันกลับ ไอ้ตาร์หน้านิ่ง
“แล้วแต่มึงแล้วกัน..กรูก็เป็นของกรูแบบนี้มันคงแก้ไม่ได้..แต่กรูก็บอกมึงแล้วนิว่าจะไม่มีใคร”ผมพูดเหนื่อยๆ ไอ้ตาร์ได้ยินเสร็จ ดีดตัวขึ้นนั่งทันที พร้อมกับหันหน้าหนีออกนอกกระจก งอนกรูกว่าเดิมอีก เซ็งเลยไง
ผมเดินออกมาข้างนอก ยืนสูบบุหรี่ให้หลายเครียดสักหน่อย เพราะเดี๋ยวต้องเตรียมรับศึกง้อไอ้ตาร์อีก พวกมันมากันแล้วครับ ผมเห็นหน้าไอ้แมนก็นึกอะไรขึ้นได้
“เหี้ยแมน..มานี่สิ.”ผมเรียกมัน
“ครับพี่.”ไอ้แมนเล่นตอบ ผมกอดคอมันแล้วไปหลบหลังรถ
“เอายาที่มึงให้ไอ้เป้มาให้กรูบ้างดิเหลือเปล่า”ผมถามมัน ไอ้แมนพยักหน้า
“ได้อยู่แล้วครับคุณเพื่อน”ไอ้แมนบอก ผมตบไหล่มันเบาๆเป็นการรู้กัน พอกลับมาถึงโรงแรม พวกผมก็ตั้งวงกันอีกรอบ โดยใช้ห้องไอ้แมนเป็นการเปิดฟลอร์ แล้วก็แดกเหล้ากันไม่ยั้ง ผมพยักหน้าให้ไอ้แมน ที่กำลังชงเหล้าให้ไอ้ตาร์อยู่
“อะเฮีย..”แล้วก็เสร็จโจร ไอ้ตาร์มันกำลังงอนผม เลยไม่ยอมมองมาฝั่งผมเลยครับ ก็ผมอยู่ฝั่งไอ้แมนนิ เลยทำอะไรได้สะดวกขึ้น
ผมยิ้มให้กับความเลวของตัวเอง ได้ง้อแล้วยังได้ล่ออีก เหอะๆ
ห้านาทีผ่านไป ผลยังไม่ออก
สิบนาที ยังอีก
สิบห้า เกือบละ
ยี่สิบ เริ่มไม่พูดแล้ว
ยี่สิบห้า
“เดี๋ยวกรูมานะ.”ไอ้ตาร์พูดขึ้น แล้วลุกขึ้นเดินออกไปเฉยๆ
ผมลุกตาม
“สุขสันต์คืนอันเร้าร้อนนะมึง”ไอ้แมนกระซิบ ผมยิ้มให้มัน แล้วเดินตามออกมา ไอ้ตาร์เดินเข้าห้อง กุญแจอยู่ตรงมันนะครับ ผมรีบเดินตามไปติดๆ มันยังไม่ทันปิดประตู ก็โดนผมผลักไว้ก่อน ไอ้ตาร์หันมามองหน้า แล้วรีบหลบ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมจัดการล๊อกห้องเสร็จสรรพ พร้อมกับถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยกรู
ก๊อกๆ ไม่เปิด เงียบ
ก๊อกๆๆ ไม่เปิดอีก เงียบ
ก๊อก ๆๆๆๆๆ
แกร๊ก
“อะไร.”ไอ้ตาร์ยังคงสภาพการงอนผมไว้
“ทำไรอะ.”ผมถามมันแต่ก็ต้องกลั้นยิ้มไว้กับแผนตัวเอง
“เปล่า.”ไอ้ตาร์ตอบ
“แล้วเข้าไปทำไรตั้งนาน.”ผมถามมัน
“เปล่า.”ไอ้ตาร์ตอบอีก ผมเดินเข้าไปใกล้ตัวไอ้ตาร์มากขึ้น จนไอ้ตาร์มันเดินถอยหลังเข้าห้องน้ำอย่างระแวง
“อาบน้ำให้หน่อยดิ.”ผมกระซิบเข้าข้างหูมัน ที่ยืนพิงอ่างล้างหน้าอยู่ ผมแนบตัวเองเข้ากับตัวไอ้ตาร์
“น้องมึงแข็ง”ผมพูด พร้อมกับเน้นของตัวเองเข้ากับของมัน
“ทะ ทำอะไร”ไอ้ตาร์ถาม
“หึ..อะไร..”ผมหัวเราะเบาๆ แล้วยิ้ม
“ข้าวทำอะไรไว้กับพี่เมื่อกี้ใช่มั้ย”ไอ้ตาร์เหมือนเรียบเรียงคำถามไม่ถูก ผมยิ้มให้มัน
“ก็มึงไม่ยอมหายงอนกรูอะ”ผมพูด แล้วจูบปากตัวเองลงที่ปากมัน ไอ้ตาร์เบนหน้าหลบ ผมรีบถอดซิบกางเกงมันออก ก่อนที่มันจะขัดขืนมากกว่านี้ ไอ้ตาร์ร้องห้าม เหมือนยังโกรธอยู่ กรูไม่ให้ทำอะไรประมาณนั้น แต่ว่าคนมันก็อยากอะเนอะครับ มันก็เลยตามเลย ผมลูบ ไล้ ไซร์ ไม่หยุด จนสองคนครางกันกระเส่ากลางห้องน้ำ
“ตาร์ขึ้นไปสิ.”ผมกระซิบบอกมันเบาๆ ไอ้ตาร์ยอมทำแต่โดยดี ขึ้นไปบอกอ่างล้างหน้า ผมจับขามันอ้าออกโดยเร็ว ไอ้ตาร์จัดท่าตัวเองให้เหมาะพอดี ตัวมันก็เอนพิงกระจก ผมก้มลงจูบหน้าอกมันอย่างร้อนแรง ทั้งเม้นทั้งดูด
“อา..อะ...ฮา..”ไอ้ตาร์ครางไม่ได้ศัพท์ ผมรีบจับน้องชายจ่อที่ปากทางเข้า อย่างไม่รีรอ ไอ้ตาร์ไม่ทักท้วงสักคำ ได้แต่อ้าปากครางไม่หยุด ผมดันน้องชายตัวดีของผมเข้าไปเรื่อยๆ หน้าตาไอ้ตาร์เหยเก บอกไม่ถูก ว่าเสียวหรือเจ็บกันแน่ มันจับน้องชายผมเหมือนเป็นการช่วยอีกทาง เมื่อทุกอย่างเข้าที่ผมออกแรงกระแทกตามจังหวะ ไอ้ตาร์ครางรับอย่างดี จนต่างคนต่างจวนเจียน
“ลงมาสิ..”ผมกระซิบบอกมัน ไอ้ตาร์ทำตามอย่างว่าง่าย ผมจับมันให้หันหน้าเข้ากระจก ไอ้ตาร์เท้ากระจกไว้ แล้วโดนผมสวนไม่ยั้ง ยิ่งผมเห็นหน้าไอ้ตาร์มีอารมณ์สะท้อนกระจก เขื่อนเกือบแตก ผมช่วยไอ้ตาร์จับน้องชายมันชัก
“มะ ไม่ไหวแล้ววว...อะ ซี๊ดดดด ฮา..”ไอ้ตาร์ครางผมไม่ทันตั้งตัว ว่ามันจะเสร็จแล้ว ผมรีบเร่งเอวทันที พร้อมกับแตกตามมันไปติดๆ เสียงครางก้องห้องน้ำ ต่างคนต่างไม่สนใจอะไรแล้วครับ ผมกับไอ้ตาร์ยืนหอบกันอยู่แบบนั้น แล้วพากันลากไปอาบน้ำ ก่อนที่จะตั้งกันอีกรอบ แล้วมาต่อกันที่เตียง ไม่รู้ว่าจะหยุดกันตอนไหน หักโหมมากๆอะครับ
“หายโกรธยังครับ.”ผมกระซิบถามมันเมื่อเสร็จกิจทุกอย่าง ไอ้ตาร์เหลือบตามามองผม
“ไม่ต้องทำเสียงแบบนั้นก็ยกโทษให้อยู่แล้ว”ไอ้ตาร์ตอบ ผมยิ้มออกมากับความน่ารักของมันบางมุม
“เดี๋ยวให้เอาคืนเอาป่ะ.”ผมกระซิบบอกมัน ไอ้ตาร์รีบทำหน้าเป็นหมาเห็นกระดูก แล้วลุกขึ้นทันที
“พรุ่งนี้ได้มั้ย..เหนื่อยวะ.”ผมรีบท้วง เพราะดูท่าไม่น่าพูดเลยกรู
“ไม่ได้ครับ พูดแล้วไม่คืนคำ.”เสร็จคำมัน กรูก็ต้องยอมมันไปครับ ตาย กว่าจะหมดยก กรู เช้าซะมั้ง
...
มาต่อละ
-
จิ้มเบบี้
ทันป่าวหว่า
ไปอ่านๆๆๆ
-
หุหุ สุดยอดเลย แต่ละคน
ปล.รอคอย คู่ ปานแสบ หุหุ o13
-
^
^
^
^
^
^
จิ้งรีบน
:m20:
ทะลุทะลวง
เข้าก้นตัวเอง
กร๊ากกก :jul3:
-
มีสวิ้งป่าวเนี่ย
ฮ่าๆ ๆๆ ๆ ๆ
ว่าแต่ว่าพี่แสบของน้องปานน่ารักเมื่อกันนะเนี่ย
-
รอคู่เป้เข้ม :haun4: เป้ได้ยาไปด้วยนิ เบบี้จ๋ามารายงานผลคู่นั้นด้วย :haun4:
-
อ่าว ตัดฉับแบบนี้ เค้าจะฟ้องปวีณา :o12:
-
..เหอะๆๆเล่นง้อกันอย่างงี้..ง้อทั้งคืนแหงๆๆๆ..
...น้องปานน่ารัก..เป้ก็น่ารัก..เอาใจเข็มดี ขอฉากหวีดๆๆบ้างสิ..
..ขอบคุณน้องเบบี้ คนขยัน .. :กอด1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
นั่นสิครับ
เมื่อต้องใกลกันจริงๆๆๆ ม่ายค่อยเชื่อข้าวเลยอ่ะ
เพราะเท่าที่ผ่านมา มีใครมากมายทั้งที่ยังมีตาร์อยู่
เมาแล้วเงี่ยนอ่ะ
เลยไม่ไว้ใจ
เครียดล่วงหน้าอีกแล้วนะเนี่ย
และก็รอคู่ปานกะแสบเช่นเดียวกันคร้าบ
-
แอร้ยยยยยยยยย
มาต่อแล้ว
แสดงว่าเบบี้ขี้ออกแล้ว
:laugh: :laugh:
เบบี้ หาคู่ให้ไอ้เหี้ยแมนเหอะ พี่ว่านะ
จัดมาให้หน่อย แอร้ยยยย
เอาให้หนักๆๆ พี่ให้ยืมชื่อพี่ไปใช้ได้เรย แมนxมิ้นท์ :o8:
กร้ากกกกกกกกกก อยากเห็นคนมาปราบนิสัยเหี้ยๆของมันจริงๆ
:call: :call: :call:
-
พี่ตาร์แอบงอน555 แสดงว่าคนนั้นต้องน่ารักจิงๆนะเนี่ย
ว่าแต่ถึงเช้าเลยใช่มะ :z1:
-
สงสัยโดนจิ้มเยอะเลยขี้ออก :pigha2:
-
คู่เป้กะเข็มล่ะ เป้ไปขอยาจากแมนมาด้วยนิ เอามาลงให้ด้วยนะ เบบี้คนดี เบบี้น่ารัก รักเบบี้ ^^ จุ๊บๆๆ
-
:haun4: :haun4:
ทะลึ่งสุด
-
ยาดีซะด้วย 555
-
เหอะๆ...
ง้อแบบนี้ได้เลือดเลย
:o8:
-
ซ๊วบๆ (เสียงจูบ)
ให้กับความน่ารักของต้าร์กับข้าว
^O^
-
o13 o13 o13
ยาไอแมนได้ใช้อีกละ อิๆ
-
ตาร์ :L1: ข้าว ............... น่ารักเกินบรรยาย
ผมยิ้มให้ แล้วดันหัวมันอีก ดันอยู่อย่างนั้น จนมันยอมนอนจนได้นะครับ หน้ามันก็ยังงออยู่ดี ผมลูบหน้ามันเบาๆ ไอ้ตาร์ไม่ยอมมองหน้าผม
“รักนะครับ.รักคนเดียว หมดหัวใจเลย”ผมก้มหน้าลงไปใกล้หน้ามัน แต่ว่ามันหลบ ผมเลยกระซิบที่หูมันแทน
“.........................”เงียบ ผมเอานิ้วลูบปากมันเบาๆ เหมือนหลอกล้อ
แสบ :L1: ปาน ... คู่นี้ ก็โหด มันส์ ฮา น่ารักอีกและ
เข็ม :L1: เป้ .... คู่นี้ ชักเลือน ๆ จัดมาซักตอนดีมัียจ๊ะ เบบี้
แต่น่ารักสุด ก็ต้องยกให้เบบี้ ของเรา .... :กอด1:
-
ง้ออย่างนี้ปล่อยๆนะข้าว :pighaun:
-
:z13:
-
ว้าย มีเอาคืน ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
ฟอลโลว์ บาย เป้ แอ่น เข็ม อย่างด่วนครับ
ชอบคู่มากมาย อ่า
อย่าหั้ยเสียคร้าบ สนองเป้หน่อย
-
อ่าว ตัดฉับแบบนี้ เค้าจะฟ้องปวีณา :o12:
:haun4:ฝากอีกเรื่องด้วยเฮีย เรื่องเสร็จกูแน่ไอ้หน้าหล่อ
-
อยากโดนง้อแบบนี้จัง!!!~
-
ขอบคุณนะ ยาว ดีจัง
-
เบบี้จ๋า ขอคู่เป้เข็มด้วยจิ
ได้ยาไปเหมือนกันนินา :z1:
-
รีเควส เป้เข็มด้วยอ่า :monkeysad:
-
รีเควส เป้เข็มด้วยอ่า :monkeysad:
เห็ฯด้วยอย่างยิ่งครับ
-
:haun4:
วิธีง้อโดนมากกกกกกกกกกก
ไว้จะยืมไปใช้ :z2:
-
o13
-
:haun4:
เบบี๋ เป้กับเข็มก็ได้ยาไปนี่ ?
หรือว่าเป้ยังไม่ได้ใช้ ?
มาเคลียร์ด่วนนะเบบี๋ :z1:
-
^
^
^
^
^
^
^
จิ้งรีบนให้ทะลุทะลวงกันทั่วหน้า
:laugh:
อ้ายยยย พี่พาก์ทจะฟ้องปวีณา กร๊ากก :monkeysad เบบี้ก็จะฟ้องเหมือนกันอะ เรื่องพี่นะ แขนหายแล้วมั้ง โม้เปล่า ไปต่อบ้างอะไรบ้างก็ได้ :sad4:
:z13: จิ้มพี่ไต๋ที่รัก กร๊ากก :impress2:
พรุ่งนี้สอบ เมื่อคืนต่อเรื่องแล้วนิดหน่อยแต่ยังไม่จบ
วันนี้ขออ่านหนังสือก่อนแล้วกันนะค่ะ
อาจมาต่อตอนเย็นๆ
อีกอย่าง ตอนใหม่ที่จะมาต่อ ไม่มีเป้เข็มเลยอะ :serius2:
แล้วทำไมคนอ่านเรียกร้องขนาดนี้ แล้วกรูต้องทำไงนิ :a5:
เขียนใหม่หรอ :a5: เวรกำ o22
เบบี้เบื่อตัวเองมากเลย คนอ่านอ้อนหน่อย ก็มาต่อให้แล้ว ที่จริงมาต่อช้าๆ แบบเฮียพาก์ท ไม่ก็คนอื่นๆก็ได้นิเนอะ :impress3: ต่อช้าๆน่าจะดีเหมือนกัน อยากลองดู :z2: กร๊ากก
ไปแระ
ตั้งใจเรียนกันนะค่ะ
จุ๊บๆๆๆๆ
กระแทกตูดดดด :oo1: :oo1: กันทั่วหน้า :haun4: เอิ้กๆๆๆ
-
^
^
:z13:
แอร้ยยยยยยยยยย
รีเควสๆๆๆ
ให้ไอ้แมนมีคู่
-
ชอบบบบบบบ
ที่ข้าวให้เอาคืนอ้ะ
ผลัดกันมันดี
อิอิ
ขอกอดเบบี้หน่อยได้มั้ยคะ
:man1:
-
เป็นคืนเร้าร้อน เอิ๊กๆ
อยากได้คู่ของเป้กะเข็มด้วยอ่ะ
จัดมาๆ ซะดีๆ
หุหุ
:z1:
-
ชอบบบตอนข้าวอ้อนบนรถอ่ะน่ารักกกกกกกก :m3:
-
:กอด1:โอ๋ๆไม่งอแงนะเบบี๋
:m16:เฮียพากนี้เป็นตัวอย่างที่น่ารัก
เบบี๋คนดีของพี่น่ารักอยู่แล้ว
ไม่เอาเยี่ยงอย่างนะ :จุ๊บๆ:
-
หุ ๆ ข้าวเด๋วนี้รู้จักง้อละนะเนี่ย ง้อเก่ง อิอิ มะรู้ว่าเล่นไปกี่ยกนะ 555 ใช้ยาด้วย คริ ๆ
อยากได้ซีน แสบกะปาน เป้กะเข็ม แบบนี้มั่งง่าาค้าบบบบ เบบี๋ อิอิ
จะรออ่านนะค้าบ คริ ๆ ^^
เบบี๋สู้ ๆ :กอด1:
-
อีกอย่าง ตอนใหม่ที่จะมาต่อ ไม่มีเป้เข็มเลยอะ :serius2:
แล้วทำไมคนอ่านเรียกร้องขนาดนี้ แล้วกรูต้องทำไงนิ :a5:
เขียนใหม่หรอ :a5: เวรกำ o22
:monkeysad: ไม่มีตอนเป้เข็มหรอ
สงสารคนอ่านตาดำๆ เขียนเพิ่มได้มะ
-
. . .. ไอ้แมนนี่มันสุดสุดเลยอ่ะ . .. . . น้องปานน่ารักได้อีกนะเนี้ย .. . . อยากรู้จังกระเทยคนนั้นมีแฟนยังหน้อออออ
-
อีกอย่าง ตอนใหม่ที่จะมาต่อ ไม่มีเป้เข็มเลยอะ :serius2:
แล้วทำไมคนอ่านเรียกร้องขนาดนี้ แล้วกรูต้องทำไงนิ :a5:
เขียนใหม่หรอ :a5: เวรกำ o22
:monkeysad: ไม่มีตอนเป้เข็มหรอ
สงสารคนอ่านตาดำๆ เขียนเพิ่มได้มะ
เห็นด้วยอ้ะเบบี้ จัดมาเหอะนะๆๆๆ
ตอนนี้ :m25:
ตอนหน้าถ้ามีเป้ เข็มคง :jul1:
จัดมา จัดมา จารอนะ
:กอด1:
-
หุหุหุ ...... :m25:
-
แสบปานแสบปานแสบปาน
เป้เข็มเป้เข็มเป้เข็ม
น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:impress2: :impress2: :impress2:
-
อยากได้คู่แสบปานตอนพิเศษมั่งอ่ะ
:call: :call:
:กอด1:
เบบี้
-
เฮียต้าร์นี้งอนเก่งเนอะ
-
:serius2:
เบบี้บอกจนปากจะฉีกแล้วนะ :m16: :m16: งอนนนน :serius2:
บอกว่าจะต่อให้จบบริบูรณ์ถึงจะมีตอนพิเศษ ไม่งั้นต่อไม่จบสักที ตอนพิเศษขั้นเป็นสิบ :z3: แล้วเมื่อไหร่เบบี้จะได้ปล่อยวางอะ o22
เข้าใจป่ะค่ะ :z13:
อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง แม่ง ชิบหายไรนักหนาไม่รู้เนอะ เรียนไปก็เท่านั้น มนุษย์เงินเดือน :serius2: ไม่เรียนดีกว่า ไหนจะตกงานอีก อยู่บ้านขายหมูปิ้งกับพี่ไต๋ดีกว่าเนอะ :m20: :m20:
กร๊ากกก
ไม่รู้จะมาต่อให้ได้รึเปล่านะค่ะ ไม่ค่อยมีอารมณ์ แต่เดี๋ยวอาบน้ำแล้วคงดีขึ้นเอง ดิ้งเหล้าสักนิดหน่อยพอชุ่มคอ อ่านหนังสือไป เดี๋ยวอาจจะมีอารมณ์มาต่อให้ โอป่ะ :z2:
เดี๋ยวมา มั้งนะ
ไปแระ
เม้นเยอะแยะ เบบี้ไม่มีอารมณ์แระ ไม่ต่อแล้วเป้เข็มอะ กร๊ากกก :laugh: มาลงกับคนอ่านซะงั้นอะ
เดี๋ยวกรูโดน ตบ :beat: และ :z6: ถีบแน่เลยอะ
แต่ไม่สน
กรูหน้าด้านนนนนน :jul3: :m20:
ไปแระ
บับบาย :bye2:
-
เป้กะเข็ม เข็มกะเป้ :z1:
-
^
^
^
^
จิ้มตัวเองไปหาเบบี้ รู้แล้ว รู้แล้วน่า บ่นจังเบบี้ เดี๋ยวแก่นะ :m13:
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มรีบนบ้าง :z13: :z13: :z13:
มาว่าเค้าแก่
ทำไม บ่นไม่ได้ไง ทำไมเดี๋ยวนี้บ่นไม่ได้ละ ใช่ซี่.......... :angry2: ไม่เหมือนเดิมแล้วนิ ไม่รักเค้าแล้วอะซิ มีคนอื่นใช่มั้ย
เค้ามันเก่าแล้วนิ :z3: ไปเลย ไปไหนก็ไป
กร๊ากกก :m20: เล่นอะไรบ้าบอวะกรู
เออ อย่างเอาไรกับคนเขียนเลยนะ สติสะตังไม่ค่อยมีนะ :sad4: เครียดๆ ขอเบบี้เล่นไรผ่อนคลายหน่อยแล้วกันนะค่ะ :กอด1:
-
เข้ามา
:beat: :z6: :fcuk: เบบี้ให้หายเครียด
กร้ากกกกกกกก
ประท้วงๆๆ เราจะไม่ให้เบบี้ปล่อยวาง
:laugh:
ตรูจะนำม๊อบเอง
o11 o11 o11
-
เราโดนรีบนจ้างมา
ให้มาร่วมม็อบ
แอร๊ยยยยยยยยยยยย
:call:
-
^
^
^
จิ้มทะลุไปถึงเบบี๋
ไม่เอานะอย่าบ่น
ก็เค้าชอบเป้กับเข็มนี่ :man1: :impress2:
-
ม๊อบลามมาถึงนี่เหรอ แล้วม๊อบที่นี่ใส่สีอะไรค่ะสีม่วงรึเปล่าชอบบบบบ :jul3:
ถ้าสีถูกใจจะเข้าร่วมด้วย :laugh:
-
:z13:นึกอยู่แล้วว่าต้องโดนจิ้มคืน งั้นเอาจิ้มคืนไปอีกรอบแล้วกันนะ
ม่ายช่ายเราคนเดียวแล้วนะที่ว่าเบบี้แก่ แต่เราไม่ได้ว่าสักหน่อยแค่เตือนนิดเดียวเอง
ก็รักอยู่นะ แต่อย่าเพิ่งบ้าล่ะ คนอื่นเค้ารออ่านกันตรึมเลยนะ ตัวเอง :impress:
-
:z2: :z2: :z2:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
รันก็รอทั้งนั้นแหละครับ
รอๆๆๆๆๆ
เพราะ รัก เรื่องนี้เข้าให้แล้ว
-
^
^
^
^
^ :z13:
จิ้มทะลุทะลวงไปหาพี่มิ้น
ช่างกล้ามาตั้งม๊อบ
ไม่ยอมให้เราปล่อยวาง :serius2:
เชอะๆ :z3:
-
^
^
:z13: :z13:
ตอนนี้รวบรวมกำลังม๊อบ
ได้มา
4.145 คนแล้ว
กร้ากกกก เตรียมตัวๆไว้ให้ดีๆนะเบบี้
:laugh: :laugh:
เด๋วจะโพกผ้าไว้บนหัว
เอาสีไรดีหว่า? กร้ากกกกกกกกก
-
:jul3: เข้ามาร่วมขบวนการด้วยคน .. :o9: :a9:
-
เบบี้อย่าเครียดนะ อ่ะเอาถั่วไปกิน2เม็ด
-
ข้าว ช่วงนี้รู้สึกว่าน่ารักขึ้นนะ
โดยเฉพาะในรถอ่ะ
:กอด1:
ว่าแต่เค้ามีม็อบไรกันเหรอ
ไปด้วยคนจิ
-
:serius2:
เบบี้บอกจนปากจะฉีกแล้วนะ :m16: :m16: งอนนนน :serius2:
บอกว่าจะต่อให้จบบริบูรณ์ถึงจะมีตอนพิเศษ ไม่งั้นต่อไม่จบสักที ตอนพิเศษขั้นเป็นสิบ :z3: แล้วเมื่อไหร่เบบี้จะได้ปล่อยวางอะ o22
เข้าใจป่ะค่ะ :z13:
อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง แม่ง ชิบหายไรนักหนาไม่รู้เนอะ เรียนไปก็เท่านั้น มนุษย์เงินเดือน :serius2: ไม่เรียนดีกว่า ไหนจะตกงานอีก อยู่บ้านขายหมูปิ้งกับพี่ไต๋ดีกว่าเนอะ :m20: :m20:
กร๊ากกก
ไม่รู้จะมาต่อให้ได้รึเปล่านะค่ะ ไม่ค่อยมีอารมณ์ แต่เดี๋ยวอาบน้ำแล้วคงดีขึ้นเอง ดิ้งเหล้าสักนิดหน่อยพอชุ่มคอ อ่านหนังสือไป เดี๋ยวอาจจะมีอารมณ์มาต่อให้ โอป่ะ :z2:
เดี๋ยวมา มั้งนะ
ไปแระ
เม้นเยอะแยะ เบบี้ไม่มีอารมณ์แระ ไม่ต่อแล้วเป้เข็มอะ กร๊ากกก :laugh: มาลงกับคนอ่านซะงั้นอะ
เดี๋ยวกรูโดน ตบ :beat: และ :z6: ถีบแน่เลยอะ
แต่ไม่สน
กรูหน้าด้านนนนนน :jul3: :m20:
ไปแระ
บับบาย :bye2:
:haun4: พึ่งเข้าเล้า
เหอะ เหอะ เบบี๋อยากขายหมู่ปิ้งเหรอจ๊ะ :o9:
ว่าจะไปขอให้มาเป็นเถ้าแก่เนี้ย :กอด1: นั่งนับเงินเฉยๆนะเนี้ย
o16โธไม่รู้ว่าเบบี๋อยากขายหมู่ปิ้ง
เด่ยวเก็บไปพิจารณาคืนนี้จะจ๊ะ อิอิ :3123:
-
ตอนที่129 ตัดดังฉับ เร็วมาก
การเดินทางที่แสนวิเศษ รึเปล่าหว่า ของพวกผมกับเพื่อนๆ ก็จวนเจียนจบลงแล้ว หลังจากพักที่โรงแรมก็ไปตั้งแคมป์กันที่รีสอร์ท อยู่สามสี่วัน ก็เดินทางกลับ ผมกลับมาที่คอนโดไอ้ตาร์ เก็บข้าวของบ้างบางอย่าง
อีกไม่ถึงเดือนก็ต้องเดินทางแล้ว คงไม่ได้อยู่ห้องนี้อีกแล้ว ใจหายไปหวิวๆ ผมกับไอ้ตาร์ใช้ชีวิตปกติไปวันๆ พากันเที่ยวบ้าง บางวันไปทำบุญบ้าง หรือไม่ก็นัดเจอเพื่อนๆบ้าง อาทิตย์หน้าผมคงต้องกลับบ้านพร้อมไอ้ตาร์นั้นแหละครับ ไปพักผ่อนที่บ้าน จัดเตรียมข้าวของที่จะต้องเอาไป ไปเจอหน้าพ่อหน้าแม่ก่อนไปสักหน่อย ไอ้เป้ กับไอ้เข็ม กลับไปตั้งแต่กลับมาจากเชียงใหม่แล้ว ไอ้แสบก็ด้วย เหลือก็แต่ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนเท่านั้น
.................................ตัดดังฉับ................................
ผมกับไอ้ตาร์ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านไปมาหาสู่กันตลอด ผลัดกันย้ายบ้านนอน จนพ่อกับแม่บอกว่าเดี๋ยวย้ายบ้านมาอยู่ติดกันซะเลยดีกว่ามั้ย
ตอนนี้ผมรีบกินอะไรที่ผมอยากจะกิน ทำอะไรที่อยากจะทำที่นี่ วันก่อนที่โรงเรียนเก่า จัดแนะแนวรุ่นน้องภาคพิเศษ ให้รุ่นพี่ศิษย์เก่าของโรงเรียนไปแนะนำการเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย ผมก็ไปกับเค้าแหละครับ แนะๆ นำๆ จนรุ่นน้องงง มีเพื่อนคนหนึ่ง ติดคณะมนุษย์อังกฤษ ของมหาวิทยาลัยมีชื่อ อาจารย์ถามว่าทำอย่างไรถึงติด มันตอบไงรู้ป่ะครับ
“เหอะๆ..ไม่รู้อะครับ มันติดเอง”ดูแล้ว ไอ้กฤษมันคงไม่ได้ตั้งใจให้ติดจริงๆอะครับ มันคงติดเองจริงๆ
แล้วก็หนีไม่พ้นนักเรียนอย่างผมที่ทำชื่อเสียงทั้งด้านดี และไม่ดีให้กับโรงเรียนแห่งนี้ ก็ต้องออกไปอภิปรายความเลวให้ฟัง น้องบางคนอยู่ม.สี่มาก่อน มันก็ต้องเจอและรู้จักพวกผมกันแล้ว ก็เป็นที่เฮฮา สังสรรค์กันดีไปครับ
“พี่ครับ ผมเรียนสายสังคม จะสอบวิศวะได้เปล่าครับ”ไอ้เด็กเหี้ยคนหนึ่งลุกขึ้นถามกลางห้องประชุม ที่มีนักเรียนอยู่เกือบเก้าร้อยคน
“พี่ว่า .งั้นมึงก็ไปตายแล้วเกิดใหม่ดีกว่า.”ผมพูดใส่ไมค์แบบไม่กลัวโดนอาจารย์ด่า
“โฮฮฮฮ”กันทั้งฮอร์
“อ่าว..ที่พี่เหี้ยจะตายยังติดเลย.”อ่าว ไอ้เด็กปากดีคนไหนมันพูดวะ
“ใครพูดวะ.”ผมพูดใส่ไมค์ถาม พวกมันเฮกันใหญ่ครับ เพราะว่าพวกห้องตัวเหี้ยทั้งนั้น เป็นที่คุ้นเคยกันดี
“ไอ้เข่งพี่ข้าวไอ้เข่ง”เพื่อนคนหนึ่งมันตะโกน
“เหี้ยกรูก็เรียนเว้ย.ไอ้นี่นิ.”ผมด่ามัน เหมือนเป็นการพบรุ่นพี่รุ่นน้องมากกว่าการมาแนะแนวอีกอะครับ ผมเก็บรายละเอียดเล็กน้อย ทั้งตอนพวกเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันนาน แล้วมาเจอกันในวันนี้ บางคนเรียนนู้บ้าง นี่บ้าง เฮฮากันดี ไม่เจอกันก็เหมือนจะรักกันมากกว่าเดิมอีกครับ ไอ้ตาร์มันก็เจอเพื่อนมันบ้าง แต่ก็ไม่เยอะเท่าของพวกผม เพราะว่าพวกผมจบไม่นาน แต่ไอ้ตาร์มันก็ถือว่านานแล้ว
หลังจากแนะแนวรุ่นน้อง โปรแกรมของผมก็อยู่บ้าน กับแม่ กับพี่ตัง แล้วก็พ่อ กินข้าวนอกบ้านบ้าง ทำเองบ้าง ยกครัวกันไปบ้านไอ้ตาร์บ้าง ไอ้ตาร์มาบ้านผมบ้าง ก็ดีครับ อบอุ่นดี รู้สึกดีจนใจหาย ไม่อยากไปแล้วกรู
“มึงนั่งมองรักแร้กรูทำเหี้ยไรเนี่ย”ผมถามไอ้ตาร์ ผมนอนสูบบุหรี่แล้วไม่ได้ใส่เสื้อนะครับ เอาแขนเท้าหัวไว้ ไอ้ตาร์นั่งเล่นคอมอยู่ปลายเตียง หันตัวเองมานั่งจ้องผมตั้งนานแล้ว แต่ผมขี้เกียจทัก
ไอ้ตาร์ยิ้ม ผมยิ่งอายดิ มองเหี้ยไรเนี้ย
“อะไรมึง..เอาให้เคลียร์นะมึง.เดี๋ยวจะโดน”ผมพูดบอก
“เปล่า..ขาวดี..ทำไมไม่มีขนรักแร้เลยอะ.”ไอ้ตาร์แม่งถามอีกครับ
“กรูจะรู้มั้ย..”ผมบอกมัน ตอนอยู่โรงเรียนตอนมัธยมนะครับ พวกเพื่อนผู้หญิงอะ ชอบขอดูรักแร้ผม แล้วก็ประจานความน่าเกลียดของพวกตัวผู้ตัวอื่น ว่าทำไมขนเยอะน่าเกลียด แต่ของผมไม่มี ขนหน้าแข่งก็บางมากเลยครับ
“ไหนดูของมึงดิ..”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันยกแขนตัวเองอย่างกับเด็ก
“แอ้ๆๆๆๆๆ.ขี้จ๊ะ.”ผมแกล้งมัน หลังจากกลับจากเชียงใหม่อะครับ พวกผมได้ยินคำว่าขี้จ๊ะนี่เอามาใช้กันจวบจนปัจจุบันเลยครับ
“บ้า..มีน้อยจะตาย”ไอ้ตาร์บอก แล้วหัวเราะอายๆ มันก็มีน้อยจริงๆแหละครับ น้อยกว่าผู้หญิงอีก
“หึหึ.”ผมหัวเราะเบาๆ วันนี้พี่เจ้ากลับมาบ้านด้วยนะครับ ลางานมาเป็นอาทิตย์ จะมาอยู่กับผม แล้วก็รอส่งผมด้วยเลย
ไอ้ตาร์นั่งเล่นเอมไป ผมก็นอนกลิ้งนอนเกือกไปไม่มีอะไรทำอะครับ
“ตาร์คราบบบ...”ผมเรียกมัน
“ครับ.”ไอ้ตาร์ตอบ
“ข้าวอยากกินปลาหมึก..”ผมเอาหน้าซุกที่นอน อยากกินจริงๆอะ
“เดี๋ยวไปซื้อกัน..”ไอ้ตาร์บอก
“แต่ว่าข้าวขี้เกียจไป.”ผมอ้อนมันอีก
“งั้นก็ไม่ต้องกินครับ.”ไอ้ตาร์ตอบแบบแกล้งๆ
“......................” เงียบ ไม่ตอบ มีงอน
ผมนอนเอาหน้าซุกที่นอนอยู่สักพัก ก็รู้สึกได้ว่าเตียงยุบลงไป แต่ผมยังนิ่งอยู่ครับ
“กินปลาหมึกนี่ก่อนได้ป่ะ.”ไอ้ตาร์คล่อมตัวผมที่นอนคว่ำอยู่
“กินจนเบื่อแล้ววะ.”ผมบอกมัน
“เบื่อก็ต้องกิน.”ไอ้ตาร์บอก
ผมผลิกตัวกลับไปหามัน ไอ้ตาร์ยิ้มเจ้าเล่ห์รอเลยครับ
“หึหึ..”ผมหัวเราะแบบรู้แกว
“ออกไป.ห้องไม่ได้ล๊อก.”ผมผลักตัวมัน
“เดี๋ยวดิ..”ไอ้ตาร์มันยังรั้งแขนไว้ แล้วเอาหน้าซุกคอผมอีก
“ฮ่าๆ..จักกะจี้..”.ผมดิ้นอยู่ในอ้อมกอดมัน ผลักก็ไม่ออกครับ ไม่มีแรง มันคัน
“อย่า....”ผมรีบปัดมือมันออก ลูบๆ ไล้ๆอยู่นั่นแหละครับ
“อยู่เฉยๆสิครับ..”ไอ้ตาร์กระซิบ เสียงเริ่มไปแล้ว เสียงเริ่มไป
“อืม....บอกว่าอย่าไงเล่า..แม่ง ห้องไม่ได้ล๊อก..”สิ้นเสียงผมแค่นั้นแหละครับ
แกร๊ก
แอ๊ดดด
ตุบ
“โอ้ย....”ไอ้ตาร์ร้องออกมา
“มีไรหรอพี่เจ้า..”ผมรีบถาม พี่เจ้าหน้าเหวอนิดๆ
“เออ..คือ..แม่ให้มาถามนะครับว่าจะไปตลาดด้วยกันมั้ย.”พี่เจ้าทำหน้าแบบว่า เออ บอกไม่ถูก ไอ้ตาร์นั่งอยู่ตรงพื้นด้านล่าง จากผลที่ถูกผมถีบเมื่อตะกี้
“เออ..ไปมั้ย...”ผมหันไปค้อนไอ้ตาร์ที่เมื่อกี้เล่นไม่ดูสถานการณ์ทำให้พี่สุดที่รักของกรูเข้ามาเห็น
“ครับ...”ไอ้ตาร์มันลุกขึ้น แล้วไปหยิบกางเกง
“เดี๋ยวข้าวตามลงไปนะ.”ผมหันไปยิ้มให้พี่เจ้า พี่เจ้ายิ้มให้ผมแล้วปิดประตูให้ ได้ยินเสียง ล๊อกให้ด้วยอะ
เวรกรรมกรู
“มึงนะมึง..กรูบอกว่าอย่าบอกว่าอย่า”ผมบ่น
“ก็ใครจะไปรู้อะ.”ไอ้ตาร์ตอบ แล้วทำหน้านอย์ๆ
ผมกับไอ้ตาร์แต่งตัว ลงมาหาแม่ข้างล่าง พร้อมกับพี่เจ้า แล้วออกเดินทางกันไปตลาดสด ซื้อกับข้าวทำกินเย็นนี้ แม่ผมกับไอ้ตาร์นี่เข้ากันได้ดีเหลือเกินครับ ผมกับพี่เจ้าเป็นส่วนเกินไปแล้ว
ผมเดินๆไป ไปเจอคู่ขาเก่าเข้า เค้าก็มากับแม่เหมือนกันครับ ทักทายกันไป ไอ้เหี้ยตาร์หึงอีก มันก็แม่ง หึงได้ตลอดเวลาอะ แล้วเอาไปฟ้องแม่ แม่ผมก็เชื่ออีก ว่าผมไปจีบสาว เข้าข้างกันเข้าไป
เวลาแห่งความสุขเริ่มหมดลงเรื่อยๆ
“ตาร์..ทำไมมึงอาบน้ำนานจังวะ.”ผิดปกติครับ วันนี้ต้องไปส่งผมที่สนามบินแล้ว
ก๊อกๆๆ
“ไอ้ตาร์..”ผมเรียกมันซ้ำอีกครั้ง
“............................” ตายไปยังแฟนกรู
“ตาร์....ตาร์..”ผมเคาะไปเรียกมันไปครับ
แกร๊ก
“ทำอะไร..”ผมรีบถามมันด้วยความเป็นห่วง เพราะว่านานมาก ไม่ยอมขานรับด้วย
“เปล่า.”ไอ้ตาร์ตอบ
“ช้า เดี๋ยวกรูก็ตกเครื่องพอดี”ผมบ่น แล้วก็เดินมาดูของว่าเก็บเรียบร้อยหมดแล้วรึยัง เอาให้เคลียร์อีกที
“ตกก็ดีดิ..”ไอ้ตาร์มันพูดลอยๆ ผมหันไปหามัน ที่กำลังนั่งเช็ดหัวอยู่หน้ากระจก จะเรียกว่าเช็ดหัวก็ไม่น่าใจ มันเอาผ้าเช็ดหัวพาดไว้บนหัวแบบนั้น
ผมเดินเข้าไปหามันที่นั่งหันหลังอยู่ แล้วหยิบผ้าเช็ดหัวออก ไอ้ตาร์รีบก้มหน้า
“ไม่เอานะมึง..อย่าทำแบบนี้”ผมกระซิบบอก ไอ้ตาร์ไม่ยอมเงยหน้า ผมเลยเดินไปพิงโต๊ะเครื่องแป้งไว้ แล้วจับหน้าไอ้ตาร์ให้เงยขึ้นเบาๆ
“นี่กรูเพิ่งรู้นะว่ามึงขี้แย”ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ตาร์หน้างอ
“จูบกรูหน่อย.”ผมบอกมัน
“จูบกรูหน่อย.”ย้ำอีกครั้ง
“ไม่จูบกรูงอ.....”พูดไม่ทันจบ ไอ้ตาร์ประกบปากจูบทันที แต่ทันใดนั้นเอง แปลกไปแล้ว แปลกขึ้นอีก พอเหอะ ดูดดื่มมากไปแล้วครับพี่น้อง มากไปแล้ว
“ฮา......”เมื่อมันเผยปากออก ทำให้ผมต้องครางออกมาเบาๆ
“อะ...อย่า พะ..”กรูจะบอกว่าอย่าเพิ่ง แต่คงจะไม่ทันการแล้ว โอ้ แม่เจ้า ผมพยายากผลักไอ้ตาร์ออก แต่ยิ่งผลัก ไอ้ตาร์ยิ่งออกแรงมากขึ้น จนผมเริ่มเจ็บแขนแล้ว เอาก็ได้วะ มึงจะเอาแบบนี้ใช่มั้ย ผมผลักมันไปนอนบนเตียง แล้วเดินลิ่วๆไปล๊อกประตูห้องทันที ไอ้ตาร์มองผมไม่หยุด ผมถอดเสื้อผ้าออกโดยเร็ว กรูใจง่ายมาก ทั้งกางเกง และเสื้อ ออกหมด แล้วตามลงไปที่เตียงติดๆ
ผมดึงผ้าขนหนูที่พันตัวไอ้ตาร์ออกเบาๆ แล้วบรรเลงเพลงกามอารมณ์กันอย่างเร่าร้อนทันที ไอ้ตาร์ทำเหมือนอดอยากมาจากไหน ทั้งๆที่เมื่อคืนก็ทำไปเองเนี้ย
เสียงครวญครางของผมกับมัน อย่างกับคนไม่เคยเอากันอย่างนั้นแหละครับ ไอ้ตาร์มันกระแทกกระทั้น อย่างกับผมเป็นนวมที่ไม่รู้สึกอะไร
“ตาร์...เบาๆ กรูเจ็บ...”ผมรีบท้วงก่อน ไอ้ตาร์ไม่ฟังเสียงอะไรเลย จากสีหน้าที่ผมเห็น ไม่รู้แม่ง หื่น หรือว่าอยาก หรือว่าโมโหกันแน่ แต่ก็ช่างมันเหอะ ตามใจมัน อยากทำอะไรก็ทำไป มึงมีแรงเท่าไหร่มึงใส่มาเลยแล้วกัน เดี๋ยวกรูรับไว้เอง ฮืออออ
“อึก...อะ อะ อืออ”ไอ้ตาร์ครางอยู่ข้างหูผม ทั้งเลีย ทั้งขบ ทำหน้าที่ดีมาก ไอ้เวร
ก๊อกๆๆ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าวเสร็จยัง.”เสียงพี่ตังนี่หว่า ผมตกใจ จะผลักไอ้ตาร์ออก แต่รู้สึกเหมือนมันยังกระแทกไม่หยุด แถมเร็วกว่าเดิมอีกซ้ำ
“อึก..เชี้ย.”ผมด่ามันเบาๆ
“เดี๋ยวๆ..ยังไม่ได้อาบน้ำเลย..แป๊บนึง.”ผมรีบแก้ตัวทำเสียงให้เนียนที่สุด
“เออเร็วๆนะ.”พี่ตังบอก แล้วก็เงียบหายไป ไอ้ตาร์มันหยุดกระแทก แล้วจับหน้าผมไปจูบ เอวมันก็เคลื่อนไหวเบาๆ ต่างจากเมื่อกี้ลิบลับ
“อึก...เร็วๆสิตาร์..”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันเริ่มเคลื่องไหวเอวเร็วขึ้น ลึกขึ้น จนผมจุกไปหมด ต่างคนต่างหอบครางกันไม่ฟังเสียงใคร ไอ้ตาร์ไม่ยอมพูดอะไรเลยระหว่างทำ มันเล่นครางลูกเดียว จนน่ากลัวละ ไอ้เชี้ย
และแล้วภารกิจระดับชาติก็จบลง ผมเดินไปอาบน้ำใหม่อีกครั้งด้วยความทุลักทุเล อาบห้านาทีเสร็จเลย เพราะเดี๋ยวแม่ด่าว่าช้า รีบแต่งตัวให้เรียบร้อย ไอ้ตาร์แต่งเสร็จแล้ว มันนั่งรอผมอยู่
“ไปกัน..”ผมบอกมัน พร้อมกับยกกระเป๋า แล้วไปเปิดประตู ไอ้ตาร์ยกกระเป๋าผมอีกใบตามมาหน้าตาแบบ งอมาก กระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบ กระเป๋าลากขึ้นเครื่องอีกหนึ่งใบ พร้อมกับกระเป๋าเป้สะพายอีกใบ รู้สึกจะรุงรังพิลึก แต่กรูทิ้งไม่ได้นิ
ผมขนของลงมาข้างล่างเสร็จ นี่เป็นเวลาสิบเอ็ดนาฬิกา เครื่องออก สองทุ่มครึ่ง ก็คงทัน วันนี้เอารถตู้ไปส่งผม พ่อกับแม่ไอ้ตาร์ แล้วก็พี่เลขก็มา พี่เจ้า พี่ตัง แล้วก็ผมกับไอ้ตาร์ แล้วก็พ่อกับแม่ผม ออกเดินทาง หาอะไรกินระหว่างทาง เพราะว่าหิวมาก
ไอ้พวกเพื่อนเวรกลับกรุงเทพกันไปแล้ว เพราะมันไปรอ เกือบได้เวลาเปิดเรียน มันบอกจะไปเจอผมที่สนามบิน ผมก็โอเคตามนั้น
ไอ้ตาร์นั่งเงียบตลอดทาง และตลอดทางเช่นกันที่ผมจับมือมันไว้ตลอด พอพ่อแม่เผลอๆคุยกันมากๆ ก็เอามาหอมเล่นซะเลย ไอ้ตาร์มันหันมามองหน้าผมเป็นระยะ ผมเห็นหน้ามันแล้วก็สงสาร แต่ทำไงได้ละครับ ยังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง
พอมาถึงสนามบิน ใจยิ่งแป้ว ไม่อยากไปแระ เซ็งเป็ด ผมกับพี่ตังเดินไปโหลดกระเป๋า พร้อมกับบุ๊คที่นั่ง เรียบร้อย ก็เดินไปหาพ่อกับแม่ที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ที่เค้าให้บริการ
“มาแว้ววววว...”เสียงเรียกร้องมาแต่ไกล พวกเวรแม่ง วิ่งกันมาอย่างกับก่อม๊อบ
“ช้าชิบ.”ผมบ่นใส่
“รถติดสาดๆอะ.”ไอ้แมนบอก
แล้วพวกมันก็จัดการไหว้พ่อไหว้แม่ผมกับไอ้ตาร์
“โอโห ครบองค์ประชุม”ผมพูด พร้อมกับมองไปรอบๆ พี่ป่าน พี่ฝ้าย พี่จอย พี่ไม้ พี่ปอง พี่กอบ พี่ซัน พี่ป๊อด ไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้เอ็ม แล้วไอ้เปรตอีกห้าตัว ยืนอยู่ สุสานคนตัวตะกั่ว
ผมกับพวกมันนั่งคุยกันเฮฮาอยู่ตรงนั้น แต่กลับหันมามองคนข้างๆกลับเหี่ยวเฉาซะจริงๆครับ
“เฮ้ย.เดี๋ยวกรูมานะ.”ผมลุกขึ้นแล้วจับมือไอ้ตาร์ติดมือตัวเองมาด้วย
“เออ..”ไอ้พวกนั้นเหมือนรู้ เออ พ่อแม่กรูอยู่ด้านหลังด้วยนี่หว่า ลืม
“ไปเป็นเพื่อนกรูหน่อย..”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ลุกตามาอย่างว่าง่าย ผมพามันเดินมาชั้นล่าง ชั้นอาหาร อะไรหลายๆอย่าง กรูก็ไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร แล้วพามันเดินไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย
“เป็นอะไรครับ.”กรูต้องเอาลูกสุภาพเข้าชน
“ตาร์เป็นแบบนี้แล้วข้าวจะไปสบายใจได้ยังไง”ผมพูดอีก พร้อมกับหยุดเดิน แล้วลากมันมาใกล้ๆกับเก้าอี้ม้านั่งริมทางเดิน ผมลากมันนั่งลง
“ใจหาย.”มันพูดเบาๆ
“กรู เอ้ย ข้าวก็เหมือนกัน.”ผมพูดบอก
“สัญญาได้มั้ยว่าไปอยู่ที่นั้นจะไม่มีใคร.”มันหันมาพูด แล้วจ้องตาผมเขม่ง ผมไม่ชอบการสัญญานะครับ ไม่เคยสัญญากับใครถ้ารู้ว่าเรื่องนั้นจะทำได้หรือไม่ได้ก็แล้วแต่ เพราะคำว่าสัญญาถ้าทำไม่ได้ผมจะรู้สึกผิด รู้สึกไม่ดีไปตลอดเลย เลยไม่เคยที่จะรับปากใครส่งๆ
“อืม..กรูสัญญา”ผมบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ ถ้าผมบอกว่าผมไม่สัญญา ผมว่ามันคงไม่สบายใจแน่ แต่ให้ทำไงได้ ในเมื่อสัญญาไปแล้ว ก็คือสัญญา แต่คำว่าสัญญาสำหรับผมมีความหมายมาก บางคนอาจคิดว่าเล่นๆ แต่สำหรับผม มันเป็นเรื่องสำคัญที่สุด การที่เราจะพูดคำว่าสัญญาออกไปมันช่างลำบาก ซึ่งผมไม่ชอบคำๆนี้เลย
“สบายใจแล้วใช่มั้ย”ผมถามมัน พร้อมกับบีบมือมันกระชับ มันรู้แหละครับว่าคำนี้มีความหมายสำหรับผมมาก ตั้งแต่ผมคบกับมันมา ผมไม่เคยพูดสัญญาเลยสักครั้ง บางครั้งไอ้ตาร์จะพูด ผมจะเบรกไว้ตลอดว่า อย่าสัญญา เพราะถ้าผิดสัญญา มันก็เหมือนทำผิดต่อสิ่งๆนั้น มันบาปรู้มั้ย ผมบอก ไอ้ตาร์ก็เลยไม่เคยที่จะพูดสัญญาเลยสักครั้ง รวมทั้งคำว่าอุตส่าห์ด้วย ผมเกลียดมากเลยคำนี้ มันจะพูดว่าตั้งใจตลอด ไม่เคยพูดว่าอุตส่าห์สักที
“อืม.”มันยิ้มตอบ
“โทรหาทุกวันด้วยนะ”ไอ้ตาร์บอก
“skypeก็ติดให้แล้วนิ”ผมบอกมัน
“ไม่เอา.ว่างๆอะโทรหาด้วยไม่ใช่แค่skype”ไอ้ตาร์ทำหน้างออีก
“ครับพี่ครับ..ได้ครับ..อยากได้ไรบอกเลยครับ เดี๋ยวผมจัดให้”ผมพูดประชด
“หึหึ..”ไอ้ตาร์หัวเราะแล้วจับหัวผมไปพิงไหล่มัน
“อายบ้างเหอะ”ผมพูดเพราะว่าคนเดินผ่านไปผ่านมาแถมยังมองอีก เค้าคงว่าไอ้สองตัวนี้เป็นเกย์ไม่มีที่จีบไงวะ
“อย่าลืมคิดถึงนะ”ไอ้ตาร์พูด
“อืม.”
“รักพี่คนเดียวด้วยนะ”พูดอีก
“พันรอบแล้ว”ผมย้ำเตือน
“อืม.เพื่อความแน่ใจ”มันตอบ
“มึงก็ด้วย..”ผมบอกมัน
“ได้อยู่แล้ว.”มันตอบผม
“ไปเถอะ.ได้เวลาแล้ว”ผมยืนขึ้นบอกมัน ไอ้ตาร์พยักหน้า
มันจับมือผมแล้วก็เดินกลับไปที่พวกแม่ๆนั่งอยู่ ได้เวลาแล้ว ผมล่ำลาพ่อกับแม่ผม พี่เจ้าด้วย กอดกันแล้วกอดกันอีก พ่อกับแม่ไอ้ตาร์ก็อวยพรอย่างดี จบแล้วจะให้แต่งงาน แซวได้อีกครับแม่ครับ
“ถึงแล้วโทรหาด้วยนะไอ้เสือ”ไอ้แมนบอก
“เออ..ไอ้ตะกั่ว..หาเมียเป็นหลักเป็นแหล่งสักทีเหอะ”ผมบอกมัน
“กอดที.”ไอ้แมนพูด มันเดินเข้ามากอดผม แน่นมาก แน่นเกินไปแล้วมึง เกินไปแล้ว
“อย่าเพิ่ง..”ไอ้แมนร้องทักก่อน เพราะว่าผมจะดันมันออกแล้ว
“นี่มึงอย่าบอกนะว่ามึง.ร้องไห้”ผมกำลังจะขำครับ
“ไอ้เชี้ย.”ไอ้แมนด่าออกมา ทำเอาคนรอบข้างหัวเราะกันไปตามๆกัน
“มึงรีบกลับนะเว้ย.ไม่งั้นเดี๋ยวกรูบอกป๋ากรูให้ซื้อตั๋วตามไปกระทืบมึง”ไอ้แมนบอก มันเรียกพ่อตัวเองว่าป๋านะครับ
“เออ..ไอ้เชี้ย.ใส่ถุงยางทุกเมื่อด้วยละ กรูไม่อยากมีเพื่อนเป็นเอดส์”ผมบอกมันครั้งที่ล้านได้
“เออรู้แล้วน่า.”มันตอบ ผมไล่กอดไปทีละคน แต่ไอ้เป้กับไอ้เข็มนี่กอดพร้อมกันเลยครับ
“โชคดีนะจ๊ะ”พี่ป่านบอกผม ผมกอดพี่ป่านเบาๆ พร้อมกับจูจุ๊บที่แก้มอีกสองฟอด พี่ป่านยิ้มน่ารักไปไหนครับพี่ครับ
“ว้าย..พี่เอาบ้าง”พี่ฝ้ายบอก กลายเป็นว่าผมก็ต้องสนองไปครับ
“โชคดีนะมึง”ไอ้ทศบอก พร้อมกับตบบ่าผมเบาๆ
“อย่าลืมกรูละ.”ไอ้ทศบอก
“ไอ้เหี้ยกรูไปแค่สามปีเอง ทำอย่างกับกรูไปไม่กลับ ไม่แน่กรูเบื่อๆ ปิดคริสมาสต์เดี๋ยวกรูก็ล่องหนกลับมาเองแหละ”ผมบอกมัน
“เดี๋ยวกรูดูเฮียให้”ไอ้ป๊อดบอกผม ผมกอดคอมันไว้
“ฝากด้วยแล้วกัน”ผมบอกมันแล้วมองหน้าไอ้ตาร์
“อะ...พวกมันบอกให้กรูเป็นคนให้มึง”ไอ้แสบเดินถือการ์ดใบใหญ่ยื่นให้ผม ใหญ่มากครับ ใหญ่กว่ากระดาษเอสี่อีก ผมรับด้วยอาการงงๆ แล้วมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ยิ้มรับ
“ขอบใจ.”ผมบอกพวกมัน น้ำตาแทบไหล
“กรูว่ามึงแม่งไม่ต้องไปเหอะวะ เดี๋ยวพวกกรูคิดถึง”ไอ้แสบเดินเข้ามากอดผม
“ไอ้เชี้ย.มึงยิ่งทำอย่างนี้กรูยิ่งไม่อยากไป”ผมบอกมัน แล้วตบหลังมันเบาๆ
“รีบกลับมานะมึง.”ไอ้แสบบอก
“อืม..ตั้งใจเรียนละ”ผมบอกมัน
“ไปเถอะ.”พี่ตังเรียก ผมหันไปหาไอ้ตาร์ จะเอาไงกับมันดี พวกแม่ๆก็ยืนอยู่ เกรงใจนะเนี้ย ไอ้ตาร์ยิ้มให้น้อยๆ
“โชคดีนะครับ.”มันบอกน้ำตาคลอ ผมเดินเข้าไปกอด กรูไม่อายละ ไม่เกรงใจด้วย
“กรูจะรักมึงคนเดียว”
“รอกรูด้วยนะ.”ผมบอก พร้อมกับกระชับกอดแน่น ไอ้ตาร์เอาหน้าซบที่ไหล่ มันคงร้องไห้เป็นแน่
“ไปเถอะครับ.พี่รอได้.”ประโยคนี้ซ้ำที่ไม่ว่ากี่ครั้งที่พูดถึงเรื่องจะไปเรียนต่อ มันจะพูดแบบนี้ ผมคลายกอดมันออก แล้วเช็ดน้ำตาให้มัน ก่อนที่จะมองทุกคน เข้าไปกอดพ่อกับแม่ แล้วก็พี่เจ้าอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินเข้าไปสู่การเริ่มต้นใหม่ ในดินแดนใหม่
...
มาต่อให้แล้ว ภาคเย็น หนังสือไม่ได้อ่าน
แต่เบบี้อ่านทั้งวันเลยนะ ดีใจป่ะ
แต่ว่าจำไม่ได้เลย
เอิ้กๆ
พี่มิ้น ถ้าคุณยังไม่หยุดม๊อบ เบบี้จะทำลายม๊อบเอง
ด้วยการ
เออ
^
^
^
จิ้ม มมมม .... ตูด พี่มิ้น กร๊ากกก ล้อเล่น แก่แล้ว ไม่เอาหรอก
<พึ่งเข้าเล้า
เหอะ เหอะ เบบี๋อยากขายหมู่ปิ้งเหรอจ๊ะ
ว่าจะไปขอให้มาเป็นเถ้าแก่เนี้ย นั่งนับเงินเฉยๆนะเนี้ย
โธไม่รู้ว่าเบบี๋อยากขายหมู่ปิ้ง
เด่ยวเก็บไปพิจารณาคืนนี้จะจ๊ะ อิอิ >
เอาพี่ไต๋ดีกว่า ไม่ขายก็ได้หมูปิ้งอะ ไปนับเงินเล่นสบายๆดีกว่า :laugh:
เอานับเงินเล่นจริงๆนะ :monkeysad:
หิหิ
ไปแระค่ะ รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ (โดยเฉพาะพี่ไต๋) กร๊ากก อย่าอิจฉา หิหิ ฝานดีจ๊ะ บับบาย
-
เป้เข้ม :z10: :z10:
-
ใจหายเหมือนกันนะนี่ งื้อๆ
อินจัดเกิ๊น อิอิ
+1 ให้นะค้าบบบบ ขยันจริงๆ น่าจะได้ 4.00 :laugh:
-
+1 ให้เบบี้
จะน่ารักไปไหน :กอด1:
ขอให้ได้ เอ นะคะ
-
.....ตัดดังฉับ.....(อีกรอบ)
....................3 ปีผ่านไป.....................
ต้าจะได้ไม่ต้องรอนานไงเบบี้ สงสารต้าาาาาาา
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เบบี้ค่ะขอข้าวกลับมาเร็วๆได้มั๊ยค่ะ สงสารต้าร์อ่ะค่ะ
-
เบบี้บอกให้หยุดม๊อบ ......ไม่โกรธ
เบบี้บอกจะทำลายม๊อบ......ก็ยังไม่โกรธ
เบบี้บอกตรูแก่.........แอร้ยยยยย :fire:
เด๋วต้องไปปลุกระดมม๊อบก่อน
เสร็จแน่ เบบี้ o18
:laugh:
-
:กอด1: :กอด1:
-
:monkeysad: กลับมาเร็วๆๆนะข้าววว ฟะรอด้วย
-
o13 o13 o13
เบบี้ตัดได้เร็วมากๆอะ ใกล้จบแล้วละสิ
-
โฮกกกกกกกกกกก
ข้าวไปแล้วอ่า
สงสารพี่ต้ามากมาย :m15:
-
:impress3:
-
ใจหายไลย หายไปในอากาศ
เง้อ เบ่บี้ จะตัดฉับอีกกครั้งช่ายไหม :m16:
ไม่ได้ขู่นะ เด๋วไปรวมตัวกะป้าๆ มาถล่มเลย
เอาทุกข้อหามาพิจารณาทีเดียว กร๊ากกกก
มาต่อไวๆ น่อ รอได้ รอเสมอแว๊กๆๆ สงสารพี่ตาร์จับจิต
-
อ่านแล้วแอบใจหายนิดๆ
สงสารพี่ตาร์จิงๆๆ
อยากให้สามปีนี้เหมือนสามปีในหนังไทยอ่ะพี่เบบี้
เอาแบบไวเหมือนโกหก
แบบพรุ่งนี้ข้าวกลับมาไรงี้ กร๊ากกก :jul3:
-
:m15:
-
ชอบความคิดของเบบี้จังเลย ที่ให้ข้าวบอกว่า ไม่สัญญาง่ายๆ เพราะมันทำให้คำสัญญาของเราน่าเชื่อถือมากๆ
และก้อคำว่าอุตส่าห์อ้ะ เปลี่ยนเป็นตั้งใจ เข้าท่ากว่ากันเยอะเลย
อ่านตอนท้ายๆ ใจหายมากมายยังกะเป็นเรื่องจริงเลย
สงสารทั้งตาร์ทั้งข้าวนั่นหละ 3 ปีพิสูจน์รักแท้นะ
ขอบคุณเบบี้มากๆเลยนะ บวกไปแระ
ขยันอ่านหนังสือมากๆนะเบบี้ เรียนๆไปเหอะ เผลอแป๊บเดียวเดี๋ยวก้อจบ
เบื่อๆ อยากๆ ว่างๆ รึเปล่า ก้อมาต่อตอนพิเศษละกัน
เป็นกำลังใจให้เบบี้นะ :กอด1:
-
เวลาและระยะทางจะเป็นบทพิสูจน์รักแท้ได้ดีที่สุด
-
ขออย่าให้มีใครหวั่นไหวเลยย
:call: :call: :call: :call:
-
ข้าวไปแล้วอ่ะ :monkeysad:
ให้เป็นแบบและแล้วสามปีก้อผ่านไปไวๆ นะน้องเบบี้ :call:
อยากอ่านตอนพิเศษ แต่ไม่อยากให้เรื่องจบเลย :o12:
-
:o12:
รอต่อไปนะต้าร์
-
:m13: ให้เบบี้มานั่งนับเงินจริ๊งจริง
โธ่~ เชื่อดิ ผลิตเองกับมือเลย :laugh3:
รับรองสีไม่เลอะมือเบบี๋แน่นอน
:-[ ข้าวกะตาร์นีไม่ระวังเลยอ่ะ
เด่ยวมีเจ้าใจแตกมาทำไงละ :impress2:
อ่านจนถึงสุดท้ายสงสารตาร์จับใจ
ใจจะขาดแล้วเอ่ย ใจจะขาดแล้ว
:dont2: :undecided: :o7:
-
เฮ่อ :เฮ้อ: ไม่ชอบเรยย อารมณืแบบว่า ลาจาก เศร้า
:sad11: อย่าไปมีครายน้า ข้าว
-
:monkeysad:
ข้าวไปแล้วอ่ะ
ไม่อยากให้ไปเลยอ่ะ
ไม่อยากให้ห่างกับตาร์เลยอ่ะ
หวงอ่ะ กลับมาเร็ว ๆ นะ
รอตอนต่อไปนะจ๊ะคนแต่ง
-
สงสารตาร์สุดๆ :sad4:
-
รู้สึกโหวงๆอ่ะจะรอนะครับข้าว
-
. . .. . ข้าวโชคดีนะ . .. . :sad11: ลุ้นค่ะ จะเป็นไงต่อไปน้า
-
อ่านไป น้ำตาซึมไป
พอดีเปิดหน้านินาย x-mark ค้างไว้ เพลง บอกรักเบาๆ เข้ากั๊นเข้ากันกับตอนจากพราก ข้าวกะตาร์
อือๆโฮๆ
กอด :man1: ที
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ใจหายมากๆๆๆ
สงสารต้าร์อ่ะ
-
o13
เบบี้กลับมาแล้ว
เย้ๆ
สอบเสร็จแล้ว
ดีใจป่ะ
แล้วเจอกัน
ถ้าเบบี้ไม่ขี้เกียจนะ :laugh:
-
^
^
^
อย่าขี้เกียจเลยน๊าเบบี้ :กอด1:
มาม๊ะเดี๋ยวโซนวดให้
o1 o1 o1
-
:mc4: เย้ ดีใจด้วยจ้า
โอม จงขยันเขียนนิยายทีเถ๊อออ :call:
-
เย่ๆๆๆ เบบี้สอบเสร็จแล้ว o18 o18
รออยู่น้าาาา
-
ตามทันสัก ที นึกว่าไม่ทัน ละ ยังไงก็ ขอให้ สอบเต็มๆ ไปเลยนะครับ
อย่า ร่วงเหมือนผม ฮ่าๆ
ยังไงก็ ฝากนิยายใหม่ด้วยนะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=8034.0
-
เย้ :mc4:
เบบี้สอบเสร็จแล้ว
ต่อด่วน...
:m11
: o15
-
ปายซะแร้นนนนนนนนนนนนน :o12:
-
ใจหาย เนอะ โดนใจอะ เศร้าๆๆอะ
-
เศร้าจังเลย :monkeysad:
จากกันแล้ว
ต้องรักกันมากๆนะคะ
ขออย่าให้มีอะไรทำให้เปนอุปสรรคเล้ยยย
-
ใจหายอ่ะ :n1:
-
สงสารต้าร์
-
ใจหาย
สงสารต้าร์ :sad11:
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
อ่านตอนนี้แล้ว ร้องใ ห้เลยอ่ะ
ถ้าผมเป็น ตาร์
ผมจะทนได้มั๊ยเนี่ย
คงร้องให้ตาบวมปูดไปหลายวัน
หรือ ร้องให้ทุกคืนเป็นแน่
-
^
^
^
^^
^ o18
เดี๋ยวดึกๆมาต่อ
-
^
^
ข้าวไปละอ่ะ :monkeysad:
-
อยากร้องไห้แท้พี่ต้า
-
รอเบบี๋ด้วยความหวังนะ :L2:
-
เบบี้คนดี น่ารัก
ขยันอย่างนี้รักตายเลย
:กอด1:
+1 ให้เลย
-
:o12: :o12: :o12:
หวังว่าข้าวคงไม่พาใครกลับมาด้วยนะ เหอๆ
:z13: :z13: :z13:
-
:z2: :z2: :z2:
-
โห ไปแล้วอ่ะ
-
ตอนที่130 การ์ดใบนี้
เมื่อผมกับพี่ตังจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ผมก็มานั่งรอเวลาขึ้นเครื่อง(ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ เพราะว่ากี่ครั้งที่ไปเยือน คนเขียนก็ไม่เคยจำสถานที่สำคัญ) พี่ตังตบไหล่ผมเบาๆเป็นการปลอบ ผมหยิบการ์ดที่ไอ้แสบยื่นให้ขึ้นมาดู ตอนแรกกะว่าจะขึ้นไปอ่านบนเครื่อง แต่ว่าไม่ดีกว่า เพราะว่ากรูขึ้นเครื่องกี่ครั้ง กรูรู้สึกอยากจะอ้วกทุกครั้งไป เลยไม่อยากอวดดี ผมลูบหน้าปกการ์ดเบาๆ เหมือนกับบอกว่าจะอ่านแล้วนะ การ์ดเป็นการ์ดธรรมดา ที่ตกแต่งให้ดูน่ารัก ไม่รู้มันไปซื้อที่ไหนกัน แต่มันใหญ่มากจริงๆ ข้างหน้าเป็นตุ๊กตาหมีเต็มไปหมด พร้อมกับโน้ตดนตรี ผมเปิดหน้าต่อไปทันที
ถึงข้าวลูกพ่อ (อันนี้คงไม่ใช่พ่อผมเป็นแน่ คงเป็นไอ้เพื่อนตัวไหนของผมเขียนแซว)
“ที่จริงพวกกรูกะว่าจะเขียนกันเป็นเล่มเลย แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า.ขี้เกียจ.”ผมอ่านบรรทัดแรก ตอนแรกกะว่าจะก้มลงอ่านชื่อ แต่เดี๋ยวก่อนดีกว่า อ่านไปทีละบรรทัดดีกว่า
“เพราะว่ามึงไม่ได้จะไม่กลับมาสักหน่อย อีกแป๊บเดียวมึงก็กลับมาละ.. พวกกรูเลยลงความคิดเห็นกันว่า เขียนการ์ดใบเดียวเนี้ยแหละให้มึง.. ให้เพื่อเตือนความจำว่าไม่ให้มึงลืมพวกกรู เจอเพื่อนใหม่ที่นั่นก็ห้ามลืมพวกกรู วันนี้มันให้กรูเขียนเป็นคนแรก กรูก็งง ไม่รู้จะเขียนเหี้ยไรดี.. แต่กรูมีความในใจจะพูดกับมึงตั้งนานแล้ว แต่กรูไม่รู้จะพูดทำไม มันไม่ได้จังหวะ วันนี้จังหวะมันมีละ กรูบอกเลยแล้วกัน.. กรูไม่เคยคิดเลยว่ามึงจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ มึงที่เคยแดกเหล้าหัวราน้ำ พานคนอื่นไปทั่วไม่เว้นญาติตัวเอง เอาหญิงนับไม่ท้วน(กรูเริ่มอยากรู้ละว่าใครเขียน) แต่มึงเปลี่ยนไปมากจริงๆวะ ..ตั้งแต่คบกับเฮีย กรูคิดว่ามึงจะเล่นๆด้วยซ้ำ เหอะๆ แต่ก็ช่างแม่งเหอะ ตอนแรกก็กรูงงๆนะ แต่กรูก็รับได้ มึงไม่ได้มาเอาตูดกรูนิ..(พอดีว่าลายมือไอ้แสบกับไอ้แมนมันคล้ายๆกันนะครับ)..แต่ช่างเหอะ แค่นี้แหละที่กรูจะบอก กรูอะมันคงได้แค่นี้วะ ที่กรูเรียนไปแค่อยากจะเอาใบปริญญามาแปะหัวแม่ตีนว่ากรูจบป.ตรีแล้วนะ แค่นั้น แต่สำหรับมึง มึงเป็นคนที่ตั้งใจเรียนมากเลย กรูนับถือ ถึงมึงจะแดกเหล้ามากไปหน่อยแต่ก็ดีที่ยังรักเรียน ไม่เหมือนกรูหรอก ที่คอยให้มึงปากเปียกปากแฉะบอกให้กรูเรียนมาตลอด กรูจะเอาปริญญามาให้มึงแล้วก็พอ จบกัน มึงคงเข้าใจใช่มั้ย ยังไงมึงก็เอาความสำเร็จมาเผื่อกรูด้วยนะ..รักมึงตลอดแหละ ไอ้หัวหน้า.
แมน(สุดหล่อ)
“หึหึ..กล้าเนอะ ไอ้เหี้ย”ผมหัวเราะให้กับมัน
“ขอบคุณที่ดูแลกรูมาตลอด
ขอบคุณที่ใส่ใจกรูทุกๆเรื่อง ทั้งๆที่กรูก็นอกลู่นอกทางหลายครั้ง
ขอบคุณที่ไม่เคยลืมกรูไม่ว่าจะเวลาไหน
ขอบคุณที่มึงเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับกรู
............รักมึงเสมอ ไอ้สหาย.................
แค่นี้แหละที่กรูอยากจะบอก
แสบ(คนเหี้ยไรหล่อโคตร)
“น้ำตาคลอเลยน้องกรู”พี่ตังพูดบ่น ผมไม่มองหน้ามันหรอกครับ อ่านต่อ
“....แปดปีที่กรูรู้จักมึงมา..มึงเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด กรูไม่ผิดหวังเลยที่กรูคบมึงเป็นเพื่อนรัก.. กรูอยากให้มึงเป็นแบบนี้ตลอดไป เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับกรู เป็นเพื่อนที่กรูรัก .. อะไรที่มึงเคยบอกกรูสอนกรู กรูจะพยายามทำให้ดีที่สุด มึงรู้อะไรมั้ย กรูอะ ภูมิใจในตัวมึงมาก ไม่ว่าอะไร มึงจะทำอะไร มึงเป็นผู้ใหญ่มากกว่าที่คนอื่นเค้ามองไม่เห็น การเข้ากับคนอื่นได้กับทุกคน เป็นอะไรที่แต่ก่อนกรูทำไม่ได้ จนถึงตอนนี้ถ้ากรูไม่มีมึง กรูก็คงทำไม่ได้.. สังคมที่มึงให้กรู มันเหี้ยสุดๆตีนกรูไปเลย แต่กรูขอบอก กรูโคตรชอบเลย ..และขอบใจ ไม่ว่าคนรอบข้างจะเลวร้ายยังไง มึงก็ยังคงเป็นมึง เป็นคนที่ไม่เคยทำตามใคร ขอบคุณที่มึงทำให้กรูมีวันนี้ ถ้าไม่มีมึง ก็คงไม่มีกรูในวันนี้”
รักมึงเสมอ (อย่าร้องไห้ละ)
ป๊อด
“อะ ผ้าเช็ดหน้า.”พี่ตังมันยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ผม ฝรั่งที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม มองหน้าผมเขม่งเลยครับ
“...โย่วๆ what up man กร๊ากก (ดูมันครับเหี้ยเป้แน่นอน เห็นลายมือก็รู้แล้ว) .. ฮันแน่ แอบร้องไห้เปล่ามึง พวกกรูแค่อยากทำซับพราย เฮ้ย ม่ายใช่..เซอร์ไฟร์ หิหิ ไม่ต้องยกตีนจะถีบกรูละ ไปละซะเพื่อนกรู แปดปีที่กอดคอร่วมทุกร่วมสุขกันมา ขอบใจมึงมากนะเว้ย กรูแม่ง โคตรรักมึงเลยวะ ลองจากเมียกรูได้อะป่ะ(ไอ้เชี้ย ผมนึกในใจนะครับ) เปล่าๆ รักคนละแบบกัน.. เอาไงๆ จะเอาแบบซึ้งไม่ซึ้ง เดี๋ยวพี่เป้จัดให้
ฮ่าๆๆ .......... ซึ้งแล้วกัน
.............วันคืนที่เนิ่นนาน ที่มีเราสองคน
ดิ้นรนสู้ทนเพื่อความฝัน
มีคำสัญญาว่าเราไม่ทอดทิ้งกัน
แม้คืนและวันจะโหดร้าย
ไม่อาจทำให้ใจ ของเรานั้นเปลี่ยนผัน
สัญญาที่ให้กัน ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เพื่อนจะมี จะมีเราและนายเสมอ..
จากวันนี้ จะมีเรา เราและนาย
จดจำไว้ตลอดไป ไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนายร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
ไม่อาจทำให้ใจ ของเรานั้นเปลี่ยนผัน
สัญญาที่ให้กัน ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เพื่อนจะมี จะมีเราและนายเสมอ..
จากวันนี้ จะมีเรา เราและนาย
จดจำไว้ตลอดไป ไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนายร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
จากวันนี้ จะมีเรา เราและนาย
จดจำไว้ตลอดไป ไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนายร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
คือเพื่อนกันเพื่อนตาย..ตลอดไป
“กรูยังจำวันปัจฉิมม.3 ได้เสมอ มึงกอดคอกรูกับไอ้ป๊อดร้องเพลงนี้ แล้วเสือกร้องไห้ออกมา ไอ้ควาย ทำกรูร้องไปด้วยเลย แต่กรูก็ได้รู้ว่าความรู้สึกของมึง ที่มีให้กรูมันไม่เคยเปลี่ยนเลย รักมึงเสมอ เพื่อน”
เป้ (.................ชื่อมัน......................)
ผมยังจำวันจบได้เลยครับ ไอ้เป้มันพูดกับผมว่า
“มึงเรียนไหน กรูเรียนนั้นนะเว้ย..อย่าทิ้งกรูละ..ถึงมึงจะทิ้งกรู กรูก็ไม่มีวันทิ้งมึงหรอก ฮ่าๆๆ”มันพูดทีเล่นทีจริง
“ไอ้หน้าด้าน.”ไอ้ป๊อด่า พวกผมหัวเราะกันอย่างมีความสุข กอดคอกัน พร้อมที่จะเดินเข้ารั้วม.ปลายไปด้วยกัน และก็สมหวังจนถึงทุกวันนี้
“กรูได้ปิดตูด เอ้ย ปิดท้ายก้วนเราวะ ... กรูไม่อยากปิดตูดมึงหรอก เดี๋ยวเฮียมาแหกดากกรู..กร๊ากก(กวนตีนทั้งผัวทั้งเมีย ไอ้สาด).. มาๆ เดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง ฟังนะเพื่อนนะ
รู้ อีกไม่นานพวกเราคงจะต้องเหินห่างไกล
ต่างคนก็ต่างไปตามสายทางที่เลือกเดิน
เรา อาจจะเจอเรื่องใดๆที่ไม่เคยพบเจอ
สุขสมใจหรือว่าอาจจะเหนื่อยจนเดินไม่ไหว
อยากขอให้เธอช่วยจดจำถ้อยคำนี้ให้ขึ้นใจ
ว่าอย่างน้อยต่อจากนี้ เธอจะมีฉันตลอดไป
ไม่ว่าชีวิตของเธอนั้นจะต้องเจอะเจอเรื่องราวเช่นใด
แต่อย่างน้อยเพื่อนคนนี้ นั้นพร้อมจะเข้าใจ
และก็พร้อมจะเดินข้างเธอจนสุดทาง ไม่ว่าจะเจออะไร
อย่างน้อยต่อจากนี้ เธอจะมีฉันตลอดไป
ไม่ว่าชีวิตของเธอนั้นจะต้องเจอะเจอเรื่องราวเช่นใด
อย่างน้อยเพื่อนคนนี้ นั้นพร้อมจะเข้าใจ
และก็พร้อมจะเดินข้างเธอจนสุดทาง ไม่ว่าจะเจออะไร
และฉันพร้อมจะเดินข้างเธอจนสุดทาง ไม่ว่าจะเป็นยังไง
“ไม่ซึ้งกรูตบ.(ไอ้เชี้ย ขู่กรูอีก). ม.ปลายที่ทำให้กรูรู้จักมึง วันแรกที่กรูเข้ามาเรียน บอกตามตรง เห็นหน้ามึงแล้วมันไส้เหี้ยๆอะ คนเชี้ยไร หล่อชิบหาย..กรูไม่ได้ชมนะ กรูด่ามึงอยู่ สำเหนียดตัวเองด้วย(ขอโทษแล้วกันที่กรูเกิดมาหล่อ) มึงทำให้ชีวิตกรูพลิกผันจนถึงทุกวันนี้ ก็ไอ้เพื่อนรักของมึง มันเสือกมาเป็นแฟนกรู จวบจนปัจจุบัน .. และมึงก็เป็นเพื่อนรักกรู ไม่เคยมีเวลาไหนเลยที่มึงไม่ใส่ใจพวกกรู มึงเป็นคนเดียวในกลุ่ม ที่สามารถดูแลทุกคนได้หมดเสมอ .. เหมือนพ่อเลย กรูขอบอก ความรู้สึกคือ พวกกรูกลัวมึง จบ... เข้าใจ๋ มึงทำในสิ่งที่พวกกรูทำไม่ได้ และพวกกรูก็เชื่อใจมึงมาตลอด มึงถึงโดนมาตลอดแทนพวกกรูไง กร๊ากก (ดีมากเพื่อนรัก=อันนี้กรูเอง) หนทางอีกยาวไกล อะไรที่มันได้มาง่ายๆมันไม่เร้าใจคนอย่างมึงหรอกกรูรู้ดี ไปซะเหอะมึง ไปตามทางที่มึงตามหา กรูขอให้มึงพบสิ่งที่มึงต้องการ การเดินทางคงไม่ง่าย กรูขอให้มึงตั้งใจ พวกกรูเป็นกำลังให้เสมอ อย่าท้อนะเพื่อน อยากร้องไห้โทรหาพวกกรู พวกกรูยินดีรับฟังเสมอ กรูรักมึงนะ เข็ม...”
“เอาเข้าไป น้องกรู”ไอ้พี่ตังบ่น
“อึก..”ผมนั่งเช็ดน้ำตากับน้ำมูกที่ไหล
“ไม่อยากไปแล้วอะ.”ผมบอกพี่ตัง
“อ่าว..ซะงั้นนะ ไม่ไปไม่ได้เว้ย มาแล้วถอยหลังไม่ได้”พี่ตังบอก
ผมอ่านต่อไป ลายมือพวกมันเขียนตัวเล็กอะครับ ยิ่งไอ้แสบกับไอ้เหี้ยแมนนะ จะเล็กไปไหน แล้วกระดาษมันใหญ่มากอะ เขียนยังไม่เต็มเลยครับ
“ดีฮะพี่ข้าว..พี่สุดที่รักของปาน..วันนี้ปานไม่ได้ไปส่ง ขอโทษด้วยนะฮะ..พอดีว่าปานเตรียมตัวเปิดเทอมอะ..
ขอบคุณพี่ข้าวสำหรับทุกๆอย่างเลย ปานอยากมีพี่ชายมากๆ แล้วก็ได้อย่างที่อยากได้ พี่ข้าวเป็นพี่ชายที่ปานรักที่สุด ขอย้ำ รักที่สุดดดดด จุ๊บ ทีนะฮะ เดินทางปลอดภัย พระคุ้มครองนะฮะ...ดูแลตัวเอง รักษาสุขภาพนะฮะ ปานเป็นห่วงพี่ชายที่แสนดีเสมอ ตั้งใจนะ สู้ๆ”
ปานน้อย(กะอีพี่แสบบ้า)
“หึหึ..”ผมหัวเราะทั้งน้ำตา ให้กับความน่ารักของน้องปาน
ผมอ่านมาเรื่อยๆ
พี่ไม้
พี่ปอง
ไอ้ทศ
ไอ้เอ็ม
ไอ้นิล
พี่ป่าน
พี่ฝ้าย
พี่จอย
พี่กอบ
พี่ซัน
พี่ป๊อป
เนต
เขียนกันอย่างละนิดอย่างละหน่อย ที่จริงเขียนเยอะๆก็ได้ มันไม่เต็มหรอก ก็กระดาษมันกว้างนะครับ
และก็ตบท้าย
ที่รักของผมเองนั้นแหละครับ เขียนซะยาวเลยไอ้เจี้ย
“....นั่งมองภาพเธอทุกวัน และทุกๆครั้งฉันก็สุขใจ
เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่สองเราเคยใกล้กัน
ภาพถ่ายยังคงงดงาม รูปที่เธอยืนเคียงคู่ฉัน
วันนั้นเป็นวัน ที่ฉันช่างมีความสุข
นั่งอ่านลายมือของเธอ จากจดหมายสุดท้ายฉบับนั้น
อ่านวนไปมาทุกๆวัน แต่ฉันกลับไม่เศร้าใจ
กระดาษเริ่มเก่าและบาง ตัวหนังสือเรือนลางแค่ไหน
อย่างน้อยก็ทำ ให้ฉันพบเธอในใจ
ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ
แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่
แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป
กี่ปีที่เราไม่พบกัน แต่ฉันก็ยังสุขใจ
เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เราสองคนเคยใกล้กัน
ภาพเก่าก็ยังสวยงาม และจดหมายในซองเหล่านั้น
ยังช่วยคอยทำ ให้ฉันมีเธอในใจ
เพราะเธอยังอยู่ เธออยู่ในหัวใจ
เธอคือพลังให้ฉัน ได้เจอวันดีๆเรื่อยไป
ในวันที่ตัวฉันแพ้ ในใจท้อแท้แม้ซักเท่าไหร่
ก็ยังมีเธอ คิดถึงอยู่ฉันก็อุ่นใจ
ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ
แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่
แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป
และใจของฉันจะมั่นคงอยู่ ไม่ขอเปลี่ยนไป..”
“...กว่าข้าวจะได้อ่านการ์ดนี้ เราก็คงจากกันแล้ว.. ตลอดเวลาที่ผ่านมาข้าวทำให้พี่เปลี่ยนตัวเองในเกือบทุกๆเรื่อง มันเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดที่พี่ได้รับ . ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้ทำร่วมกันมา ตอนแรกพี่ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะรักเด็กอย่างข้าวได้มากขนาดนี้(พูดอย่างกับตัวเองแก่กว่ากรูมากงั้นแหละ) แต่ก็รักไปแล้วนิ ทำไงได้ โงหัวไม่ขึ้นเลยด้วย . ฮ่าๆๆ(ยังตลกได้อีก ไอ้เวร) ใครจะลีลาเด็ดเท่าแฟนพี่ละ เนอะๆ(นี่มึงจะไม่ให้กรูซึ้งใชป่ะ สาดด) ..ขอโทษ อย่างอนนะ จุ๊บๆ ..ป่านนี้ พี่คงนั่งร้องไห้อยู่แล้วละมั้ง ฮึ .. รีบๆกลับมานะครับคนดีของพี่ กลับมาให้พี่กอด กลับมาให้พี่หอม คนดีของพี่ห้ามมีคนอื่นด้วยนะครับ ....
“กรูจะรักมึงคนเดียว หมดหัวใจ”
(ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรอครับ จัดให้)
กีตาร์..
“หึหึ..ไอ้บ้า.”เป็นครั้งแรกนะครับ ที่เห็นชื่อมันเต็มๆแบบนี้ ตลกชะมัด
“แสบจมูกอะ.”ผมบ่นกับพี่ตัง
“ก็ร้องซะ”พี่ผมบอก
“เฮ้ย..ลืมเลยอะ..โทรหาไอ้ตาร์ก่อนดิ”ผมลืมเลยครับ กะว่าก่อนขึ้นเครื่องจะโทรหามันซะหน่อย ผมรีบกดโทรศัพท์หามัน
ตู๊ดด ๆ ๆ ๆ
ติด แต่ไม่มีใครรับ
ตู๊ดด ๆ ๆ ๆ
ติดอีก แต่ไม่มีใครรับ
ผมโทรอยู่อย่างนั้น สิบกว่าสาย
“เครื่องมาแล้ว.”พี่ตังบอก
ผมรีบกดข้อความทันที
“ขึ้นเครื่องแล้วนะครับ..ถึงแล้วจะโทรหา อย่าลืมคิดถึงข้าวนะ ไอ้ขี้แย”ผมส่งไป เอาใจมันหน่อย ไม่รู้ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง สลบไปแล้วมั้ง
“แป๊บๆ..”ผมรีบบอกพี่ตัง เพราะว่าพี่ตังมันเตรียมกระเป๋าแล้วครับ Frist Class ก็งี้แหละ ลูกคนรวยอะ กร๊ากก อย่าถีบผมน้า
“แม่ๆ..”ผมโทรหาแม่
“ว่าไง..”แม่ผมรับ
“ตาร์อะ.”ผมรีบถาม
“ตายไอ้ลูกคนนี้..จะไปอยู่แล้วแทนที่จะคุยกับแม่กับเชื้อ.”แม่ผมบ่น
“เอาหน่าแม่..ตาร์ละ.”ผมรีบถาม
“นั่งอยู่ข้างหลังเนี้ย.”แม่ผมบอก
“แล้วมันเป็นไงบ้าง”ผมถาม
“ซึมตลอดทาง.”แม่บอก
“แม่ดูมันให้ด้วยนะ.มันไม่ยอมรับโทรศัพท์ข้าวอะ.”ผมบอก ผมก็ไม่กล้าคุยกับมันหรอกครับ กลัวมันร้องไห้แล้วทำใจไม่ได้
“แล้วไม่คุยเองเลยละลูก”แม่ผมถาม
“ไม่เอาอะแม่ กลัวมันร้องไห้”ผมบอก
“งั้นแค่นี้นะแม่..”ผมบอก
“เดินทางปลอดภัยนะลูกนะ”แม่ผมบอก
“ครับแม่..รักนะครับ..ฝากบอกพ่อด้วย.”ผมบอกแม่ แล้วก็วางไป
ผมเดินขึ้นเครื่อง ใจยังหวิวๆไม่หาย ถ้าใครไปเรียนต่างประเทศจะรู้ความรู้สึกนี้ครับ บางคนครั้งแรกอาจยังไม่รู้สึก แต่ถ้าครั้งที่สองเมื่อไหร่ละก็ รู้สึกแน่ ว่าไม่อยากไปเลย เมืองไทยสบายสุด ยังไงก็บ้านเรา แล้วนี่ครั้งแรกกรูก็หวิวซะแล้ว เซ็งเป็ด
...
มาต่อแล้ว ดึกอะป่ะ พอดีมัวแต่ดูหนังอะ ไม่โกรธเค้านะ มาต่อให้แล้ว พรุ่งนี้ไม่ไปเรียนด้วย เดี๋ยวก็มาต่ออีกนั้นแหละ :z3:
มีเสียงเรียกร้อง อยากให้ตัดดัง “ฉับ” อีกรอบ :z3:
เอางี้ดีกว่า
ใครต้องการตัดดัง “ฉับ” อีกรอบ กด 1 :serius2:
ใครต้องการสโลว์โมชั่น กด 2 o13
กร๊ากก :m20:
ให้ข้อเสนอเลยนะเนี้ย :man1:
เบบี้ไม่แกล้งคนอ่านให้ทรมานเล่นอยู่แล้ว
ไม่เหมือนใครบางคน ใช่มั้ยพี่มิ้น (รักร้าย = ร้ายก็รัก) ขยันบ้างอะไรบ้าง แต่อย่างว่า แก่แล้วนิเนอะ :a5: ใช่ป่ะทุกคน คนแก่ก็งี้อะ o22 ทำไรเชื่องช้า กร๊ากกก :laugh:
ใช่ป่ะพี่พาก์ท คนแก่ก็งี้อะ :a5: ทำไรเชื่องช้า กร๊ากกก :m20:
อะล้อเล่นๆ ขำๆหน่า :jul3:ไม่เอาไม่โกรธนะ :man1: :man1:
จุ๊บๆ :กอด1:
ไปแระค่ะ :bye2:
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ :man1:ขอบคุณสำหรับคอมเม้น :pig4:และกำลังใจที่มีให้มาตลอด :pig4: อ่านกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ :-[
ฝานดีนะค่ะ :impress3:
ป.ล. รักพี่ไต๋จัง :impress2: จุ๊บๆนะตัวเอง :oo1: ตกลง ให้นับแบงค์กาโม่ใช่อ่ะป่ะ :m16: :m31: :fire: :angry2: :serius2:
-
เบบี้จ๋า
คงไม่มี คำไหน แทนความรู้สึกตอนนี้ได้
ใจหายแทน ตาร์กับข้าว :sad11:
เฮ้อ .... เศร้า งะ :o11:
-
^
^
:z13:
กระซวกตรูดเบบี้แรงๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดมีคนตัดหน้า
งั้นกระซวกแรงๆก็ได้
แอร้ยยยยย
ตัดฉับๆๆ ไปอีกสามปี
อ่านตอนนี้แล้วซึ้ง :impress3:
:beat: :beat:เบบี้แก้เขิลลล
แล้วคืนนี้จะมาต่ออีกม้ายย
-
:monkeysad: :กอด1:
ซึ้ง กับคำว่าเพื่อนมากมายๆๆ o13
-
^
^
:z13: :z13: :z13:
อิอิ ได้จิ้มพี่แป๋วโว้ย ฮึๆๆ
แต่ว่า อ่านตอนนี้แล้ว น้ำตาซึมเลย
ปล.กด 1 นะ ฉับๆๆ อยากอ่านปานแสบกะเป้เข็มอะ น้าาาาาาา
-
อิๆ ขอกด 2 ละกันอยากอ่านยาวๆ
-
ตัดฉากไหนตัดได้ อย่ามาตัดฉากNCเค้าน้า ตัดเมื่อไหร่มีโป้งด้วย
ไม่ค่อยหื่นเลยตู :-[ :-[
:z13: :z13: :z13:
-
แบบไหนก็ได้แล้วแต่ จัดมา :laugh:
-
โอ้ยซึ้งมากๆๆๆๆ :monkeysad:
สงสารตาร์จริงๆเลยนะเนี่ย
สงสารข้าวด้วยร้องไห้ซะ
มากด1ค่ะพี่เบบี้
ตัดฉับๆๆๆๆๆๆๆ :z1:
-
รักคนโพส แต่งมากเลย ชอบว่ะ ตรงใจ
-
^
^
^
^
^^^^
^
^
^
^^^^^
^
^
:z13: :z13:
:z13: :z13:
จิ้ม กระแทกด้วยความเร็วสูง ไปหาพี่มิ้นโดยด่วน :m20:
วันนี้ไม่มาต่อหรอก :a5:เซ็งแล้ว o22
กร๊ากก :laugh:
เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาแบบ
ข้าวกลับมาแล้วเลยดีป่ะ คนอ่าน เร็วดี จะได้รีบจบ :laugh: :laugh:
กร๊ากกก
:m20:
ไปแระ
ฝานดีๆ
-
ต้าน่าสงสารอ่ะ
สองคนนี้ต้องห่างกันซะแล้ว เฮ้อออ
ซึมกันไป
(เพราะฉากตื่นเต้นจะหายไป เอิ๊กๆ)
:กอด1: :กอด1:
-
นิยายเรื่องนี้
ดีจริงๆ
ประทับใจจังเล้ยหนูเบบี้
หนูเบบี้จะแต่งต่อยังไงก้อตาม จารออ่านนะจ๊ะ
:กอด1:
:pig4:
-
เบบี้ค่ะเอาข้าวกลับมาเถอะค่ะ
ไม่อยากให้ข้าวอยู่ห่างต้าร์เลย
อ่ะค่ะ
-
เห้อ...!!!~
-
เป็นกำลังใจให้ เบบี๋
ขอใช้ เบบี๋ แทน เบบี้ นะ
พี่ว่า มันน่าเอ็นดูดี
นะ นะ
ถ้าไม่ชอบบอกนะ
-
ตัดเลยจ้า เบบี้ แค่นี้ก็นั่งน้ำตาซึมแล้วอ่ะ เขียนดีมากมายเลย :impress3:
-
ซึ้งง่ะ :sad11:
เริ่มกลัวกานไปเรียนต่อแล้วอ่ะ
-
อ่านแล้วซึ้งกะมิตรภาพของเพื่อน ๆ จังเลย :กอด1:
-
เฮียตาร์เศร้าเลยงานนี้
โอ๋ โอ๋ :กอด1:
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบน้ำตาซึมเล็กน้อย :o12:
ขอโหวต 1 นะจ๊ะเบบี้ สงสารต้าาาาาาาาาาา
-
:monkeysad:
สงสารต้า อ่ะ
ข้าว กลับ มาเร็วๆๆ นะ
แบบ ตัก ฉับ
เรียน
จบ
แล้ว ก็ กลับบ้าน เรย :laugh:
-
อ่านที่เพื่อนๆเขียนแล้วน้ำตาซึม มีเพื่อนรักเยอะขนาดนี้น่าดีใจจริงๆ แต่สงสารตาร์อยู่ดี :sad4:
-
+1 ให้เบบี้ น่ารักที่สุด
แถมกอดอีกที
-
:z3: กินใจมาก
:sad11:ซึ้งจริงๆ มิตรภาพระหว่างเพื่อน
ความรักระหว่างคนรัก +1 ให้เบบี๋เลย :L2:
:laugh: 555 เบบี๋รู้ซะแล้ว ล้อเล่นน่าเบบี๋
รักเบบี๋นี้ซิเรื่องจริง :กอด1:
-
. . .. .ซึ้งอ่ะ :sad11: . . . ..
-
การจากลา :monkeysad:
-
:impress3: ลาจากแต่เดี่ยวก็ได้เจอกันอีก
-
เรียกน้ำตาได้เป็นอย่างดี ฮือ ๆ :sad4:
-
ซึ้งจริงๆตอนนี้
:m17:
-
ซึ้งมากมาย เรยกน้ำตากันจริงๆเลยตอนนี้
ใจหายเนอะ หวิวๆๆยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
เอาแบบตัดฉับ คับ กด 1111111111
ให้ครับ
ไม่อยากเครียด อ่ะครับ
-
ตอนที่131 ยังไม่ได้ตัดฉับ
เมื่อผมมาถึงไอ้โนก็มารับถึงสนามบิน พร้อมกับเพื่อนๆมันอีกสี่ห้าคน ล้วนแล้วแต่ เออ.. คนไทยทั้งสิ้น โรงเรียนดนตรีที่มันเรียนอยู่ ก็มีเป๊ก กับ ปอ ผู้ชายทั้งคู่เรียนอยู่ด้วย ส่วนนอกนั้น รู้จักกันในนามคนไทยด้วยกัน เรียนคนละทีกัน เป็นพี่เป็นน้องกัน พี่ชายกระผมก็ออกนอกหน้านอกตา โอเวอร์สุดๆ จะโชว์ไปไหน รู้แล้วว่ารักกัน
การเดินทางอันยาวนาน ผมขอตัวไปพักผ่อนบ้านไอ้โนก่อน ก่อนที่จะเตรียมสู้รบปรบมือ กับการเริ่มต้นขั้นตอนต่อไป ที่จริงการกำหนดวันรายงานตัวอาทิตย์หน้า ทั้งของผมและก็ของพี่ตัง ที่เรียนอยู่ที่เดียวกัน ทุนที่พี่ตังได้เป็นแค่ทุนออกค่าเล่าเรียน และค่าใช้จ่ายด้วย ส่วนผมนะหรอครับ ทุนพ่อแม่ครับ
แต่ว่าการไปรายงานตัว ที่จริงมีเพื่อนๆในมหาวิทยาลัยมาด้วย แต่มาคนละเที่ยวบินกับผม ผมมาก่อน เพราะว่าอยากจะมาปรับตัว แต่ดูบ้านเมืองหน่อย พรุ่งนี้ไอ้โนมันจะจัดแจงทุกอย่างให้กับผม รุ่นพี่นักศึกษาไทยที่นั่นก็จะช่วยกันอีกแรง การติดต่อกับรุ่นพี่คนไทยในมหาลัยผมที่จะอยู่ ก็ไอ้โน กลายเป็นแม่ผมไปแล้วครับ ก็กรูยังไม่รู้อะไรนี่นา
ซิมโทรศัพท์ก็แพ้งแสนจะแพง แต่ก็ต้องซื้อครับ จะต้องโทรหาที่รักนิ ผมกับไอ้พี่ตังอยู่หอในมหาวิทยาลัย ตอนแรกผมจะอยู่หอนอกแหละครับ แต่ว่าไอ้พี่ตังมันได้ทุนมันต้องอยู่ในมหาวิทยาลัย ส่วนผมจะจ่ายค่าหอหูฉี่เลยก็ไม่ไหว สงสารเงินในกระเป๋าบ้างอะไรบ้าง เลยอยู่หอในก็ได้วะ ปรึกษากับรุ่นพี่หลายๆคน เค้าก็บอกให้อยู่หอในนั่นแหละ แรกๆก็อาจจะเลวร้ายหน่อย นานๆไปเดี๋ยวก็ปรับตัวได้ ส่วนไอ้พี่ตังสบาย เค้าจัดที่พักไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ส่วนผม เดี๋ยวให้รุ่นพี่ทั้งหัวทองหัวดำจัดการอีกที
ผมถูกต้อนรับเป็นอย่างดีจากพี่ๆน้องคนไทยที่นั้น ไปนู้ไปนี่เราก็ต้องจำ เพราะเดี๋ยวเราต้องอยู่ด้วยตกเอง น้องมีไรให้พี่จำพี่ก็จำ พี่มีไรให้น้องจำน้องก็จำครับ
วันนี้ผมออกมากับไอ้โน พี่ตัง พี่อั๋น รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย แล้วก็พี่กล้า กับพี่แจม รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยหมดแหละครับ พาผมไปรายงานตัว ที่มหาวิทยาลัย
“คิดไปคิดมา.อยู่หอนอกดีกว่าวะ.”ผมพูดขึ้น
“อะไรแกอีกไอ้ข้าว”พี่ตังถามกับความไม่แน่นอนของผม
“เอาน่าพี่ก็รู้ว่าข้าวไม่ชอบกฎระเบียบ”ผมพูดบอก
“พี่อั๋นครับ ช่วยหาคนมาหารค่าห้องหน่อยได้มั้ยครับ..”ผมพูดบอก
“ไอ้โน หาห้องให้กรูหน่อยดิวะ.”ผมหันไปพึ่งเพื่อนสุดที่รัก
“ดีมาลงที่กรูอีก”ไอ้โนบ่น
“เอาแบบไหนละ..สองห้องนอนมั้ย”ไอ้โนถาม
“เออ...สองห้องนอน”ผมบอก
“นะพี่อั๋นนะ..”ผมรีบหันไปบอกพี่อั๋น เริ่มสนิทกันแล้วแหละครับ อยู่มาตั้งนานแล้วนิ เกือบสองอาทิตย์แล้ว
“ได้อยู่แล้ว เพราะว่าตอนนี้เด็กกำลังมาใหม่เยอะ..เอาใกล้มหาลัยแล้วกัน ส่วนเรื่องคน ใครเค้าอยากหารเดี๋ยวพี่ดูให้”พี่อั๋นบอก
“ผมอยู่หนึ่งห้องนะพี่ อีกห้องใครอยากหารก็หารกันเอาเอง.บอกไปเลย”ผมบอก
“ได้ๆ...”พี่อั๋นบอก
“ขอบคุณครับพี่.”ผมบอกพี่อั๋น พวกเราพากันไปกินข้าวที่บ้านพี่คนหนึ่ง ชื่อพี่เป้ยกับพี่ฝน ทำกับข้าวอร่อยมาก กรูเลยได้ฝากท้องอาหารไทยอีกมื้อ
............................ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆๆ...............................
เรื่องที่เรียนเรียบร้อยแล้ว อีกไม่กี่วันมหาลัยก็เปิด ผมได้เพื่อนร่วมห้อง ชื่อไอ้เก่ง มันเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับผม แล้วก็ไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์เรียนอยู่ไฮสคูลไม่ไกลจากกันนัก ไอ้เก่งกับไอ้แชมป์รุ่นน้องผมทั้งคู่แหละครับ ไอ้เก่งเพิ่งมาเรียนปีหนึ่งเองครับ ผมเลยได้ใช้กรรมสิทธิ์ความเป็นพี่อยู่บ่อยครั้ง
ตั้งแต่มาผมก็ให้ไอ้ตาร์มันซื้อบัตรทูรมูฟ แล้วผมก็โทรหามันจากที่นี่ตลอดอะ ยังไม่เปิดเทอมก็กระหน่ำโทรมันเข้าไปครับ โทรถูก ยิ่งได้ใจ ได้ข่าวว่าไอ้ตาร์มันได้งานทำแล้ว เพราะว่าบริษัทเค้าเห็นข้อมูลการเรียนของมัน เค้าก็เอาเลยครับ มันยังอยู่คอนโดที่เดิม เพราะว่าที่ทำงานก็ไม่ไกลมากนัก ยังไงก็มีรถ ทุกเย็นต้องออนskype วันไหนผมโผล่ไปช้านะ มันจับผิดต่างๆนาๆเลยครับ
“วันนี้ทำไมมาช้าอะครับ”
“กรูออกไปซื้อของกับพวกไอ้เก่งมา”ผมบอก
“อืม หรอ..โกหกรึเปล่า”นั่นไงครับ
“โกหกหาเตี่ยมึงดิ..สาด นี่มึงจะยัดเยียดให้กรูโกหกให้ได้ใช่ป่ะ”ผมด่ามันรอบที่ร้อยยี่สิบได้ครับ
“ก็มันมองไม่เห็นนิ.”มันพูด
“ไอ้บ้า.”นี่ก็ด่ารอบที่พันได้
ปั้งๆๆ
“เหี้ยไรวะ.”ผมด่า
“แดกปังปิ้งมั้ยพี่”ไอ้เหี้ยแชมป์ครับ
“เออ..”ผมตอบรับ
“กินอิ่มนอนหลับดีมั้ยครับ”เหมือนประชด
“ก็ดี.”ผมบอก
“แล้วมึงอะ.”
“ก็ดีครับ..เซ็งๆ..”มันตอบ ก็คงเซ็งจริงๆอะ
“เซ็งมากไม่ได้นะ..ถ้ากรูกลับไปละก็กรูอยากนั่งรถใหม่กับอยากมีบ้านสักหลัง”ผมแซวมัน
“เอาจริงดิ..นี่พี่คิดนะ ก็ว่าจะปรึกษาข้าวอยู่เหมือนกัน”กรูพูดเล่น
“เออกรูพูดเล่น”ผมบอก
“แต่พี่คิดจริง”ไอ้ตาร์พูด ก็ตามนั้นครับ มันคิดจริงไปแล้ว ปล่อยมันไปครับ
นั้นแหละครับ บทสนทนาที่มีทุกวัน ผมใช้ชีวิตอยู่กับพวกไอ้แชมป์ จนเปิดเรียน
การเรียนที่เริ่มงงแดกตั้งกะวันแรก แต่ก็ดีวันแรกก็ได้เพื่อนเลย เค้าก็ช่วยๆเรา แต่บางครั้งก็เหมือนไม่ช่วย ถ้าใครเคยเป็นก็น่าจะรู้ครับ ผมใช้ชีวิตบอกได้เลยว่าเครียดมาก เครียดมากๆเลย มีครั้งหนึ่ง ผมอยากกลับไทยมากเลย เพราะว่าเรียนไม่รู้เรื่องเลยครับ ขอบอก
“แม่ข้าวอยากกลับแล้ว.”ผมบอกแม่
“มีอะไรละลูก.”
“ข้าวเหนื่อย..เครียด.เรียนไม่รู้เรื่อง”ผมบอก
“แล้วแต่นะลูก ลองไปคิดอีกทีดีมั้ย..แม่ตามใจหนูอยู่แล้ว..แต่ว่าหนูตั้งใจว่าจะให้จบที่นั้นไม่ใช่หรอลูก”แม่ผมบอก
ผมนั่งคิดนอนคิดทั้งวันทั้งคืนจนปวดหัวไปหมด หยิบการ์ดใบนั้นขึ้นมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก นึกถึงหน้าเหี้ยตาร์ก็ร้องไห้อีก สาดมากอะครับ ความรู้สึกตอนนั้น ถ้าผมกล้ามากกว่านั้น ฆ่าตัวเองตายคงทำไปแล้ว
ผมเริ่มตั้งหลักใหม่อีกครั้ง เพราะว่าจากคำพูดของไอ้ตาร์
“คิดดีๆนะครับ. ข้าวตั้งใจที่จะไปมาก แล้วข้าวจะยอมแพ้หรอครับ”มันพูดแค่นั้น
“ที่จริงกรูก็ไม่ได้อยากกลับหรอก..แต่กรูแค่คิดถึงบ้าน แล้วก็มึงด้วย”ผมพูด เสียงมันเงียบไป
“พี่เข้าใจครับ..”มันพูดบอก
“แต่กรูคงกลับไม่ได้.ก็คงต้องทน”ผมบอกมัน
“ครับ..ลองคิดดูสิครับมีคนตั้งเยอะแยะที่ไม่ได้ไปแบบข้าว..อย่าถอยนะครับ”ไอ้ตาร์มันพูดแค่นั้น ผมก็เริ่มตั้งต้นใหม่ ติดต่อพี่ๆคนไทย ว่าใครเป็นเหมือนกรูบ้างเนี้ยตอนมา ปรากฏว่าเป็นเกือบทุกคน ก็มีพี่อั๋นนั้นแหละครับที่ช่วยผมไว้
บอกว่าต้องทำยังไงบ้าง ผมก็ทำตามพี่อั๋นบอกทุกอย่าง
กลับบ้านมาอ่าน ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนต่างชาติให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลีกหนีคนไทยถ้าไม่จำเป็น แค่มีคนไทยอยู่ในบ้านก็แย่พออยู่แล้ว ผมใช้ชีวิตกับเพื่อน ชาวอิตาลี กับคนอังกฤษแหละครับ มันสอนผมทุกอย่างอะไรที่ผมไม่เข้าใจ เวลาว่าง เข้าห้องสมุด ตอนนั้นเวลาแทบไม่มีโทรหาไอ้ตาร์เลยครับ ก็เลยเน้นส่งข้อความเอา ตอนแรกก็คิดว่ามันจะเข้าใจนะครับ นานๆไปเข้าเริ่มละ
“ทำไมข้าวไม่เหมือนเดิม..”ประโยคคลาสสิก
“กรูไม่เหมือนเดิมยังไง”ผมถามมัน
“ก็ข้าวไม่เห็นโทรหาพี่เหมือนเดิมเลย..โทรน้อยลง โทรมาก็รีบวางด้วย”ไอ้ตาร์มันบอก
“กรูมีเรียนจริงๆนี่หว่า..มึงเข้าใจหน่อยดิวะ.”ผมบอกมัน
“มีเรียนจะไม่มีเวลาโทรหาพี่เลยหรอ เมื่อวานก็ได้คุยกันแค่ในskypeเอง”มันพูด
“กรูขอโทษ..แต่ว่ากรูไม่ว่างจริงๆ..กรูไม่โกหกมึงหรอก.”ผมบอกมัน
“...............................”เงียบ โกรธกรูอีก
“นะมึงเชื่อกรูดิวะ.กรูจะไปมีคนอื่นได้ยังไง ไม่มีหรอก”ผมบอก ความจริงก็มีบ้างเล็กน้อย เค้ามาจีบนะครับ ผมไม่ได้ไปจีบเค้า
“...................................”เงียบ
“นะมึง..เดี๋ยวมึงเอาตารางเรียนกรูไปเลยดีมั้ย”ประชด
“ดีครับ..งั้นส่งมาเลยนะ”ไอ้เวร กรูประชด
“เออ..”ผมก็ต้องตอบส่งๆอย่างเสียไม่ได้ และแล้วผมก็ต้องส่งตารางเรียนให้มัน และบอกมันว่า
“ถ้ามึงไม่อยากให้กรูเรียนสี่ปีนะ..มึงต้องเข้าใจกรูด้วย..ตอนนี้กรูเรียนหนักมาก เพราะกรูไม่อยากสอบตก....กรูจะได้รีบจบไง..มึงไม่อยากให้กรูรีบจบหรอ...”ผมพูดเอาใจมัน
“.........................ก็อยาก..”มันตอบ
“อยากงั้นก็ต้องเข้าใจด้วย..ถ้าอยากโทรหากรูนะก็โทรมาเลยไม่ห้ามแต่ถ้ากรูปิดมือถือนั้นแสดงว่ากรูเรียนอยู่”ผมบอกมัน
“ครับ..”มันตอบ
“งั้นกรูไปนะ...ต้องออกไปซื้อหนังสือ”ผมบอกมัน
“ครับ..”
“คิดถึงนะครับ.อย่างอนนะ.”ผมบอกมัน
“อืม....”ไอ้อืมสั้นๆเนี้ย งอนแน่นอนครับ
“บอกคิดถึงกรูก่อน...”
“............................”เงียบ
“บอกสิ..ไม่คิดถึงกรูรึไง...”ผมบอกมัน
“คิดถึงงงงงงงงงงงงงง..”มันลากเสียงแบบเสียไม่ได้
“คราบบบ..คิดถึงเหมือนกันนะ..ดูแลตัวเองด้วย..เดี๋ยวกลับมาแล้วจะโทรหาอีกที..แต่ขอบอกไว้ก่อน คุยนานไม่ได้เหมือนแต่ก่อนแล้วนะ..เข้าใจมั้ย”ผมย้ำ
“อืม..รู้แล้วน่า”มันตอบเสียงห้วนๆ
“อืม...ไปนะ..กรูรักมึงนะ..อย่านอกลู่นอกทางละ”ผมบอกมัน ก่อนที่จะวางโทรศัพท์ไป
การเดินทางล๊อตใหม่เริ่มขึ้นอย่างไม่น่าคาดหมาย ผมสอบตกไปห้าวิชา ใช่ครับ ห้าวิชา ไม่ใช่น้อยๆเลยจริงๆ ตอนนั้นเครียดมากเลยครับ บอกใครก็ไม่ได้ นั่งอยู่ที่สวนสาธารณะใกล้ๆกับบ้านอยู่คนเดียว อีกมือก็มีเบียร์อยู่ด้วย ไม่รู้จะบอกความรู้สึกนี้กับใครดี เพราะว่าเค้าคงเข้าใจ แต่ก็ไม่ได้สามารถช่วยเราได้
ถ้าโทรหาที่บ้านผมต้องร้องไห้แน่ๆ มาอยู่นี่ผมไม่คิดเลยว่าใจผมจะอ่อนแอได้ขนาดนี้ มันว้าเหว่ไปหมด มันไม่ใช่บ้านเรา ไม่ใช่ที่ๆเราเคยอยู่ เข้าใจอารมณ์คนไปเรียนกับคนไปเที่ยวมั้ยครับ ถ้าตอนนี้ผมไปเที่ยว ผมคงไม่รู้สึกอะไร คงสนุกสนานด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ผมมาเรียน มันไม่รู้จะบอกยังไงดี มันตันทุกด้านจริงๆ ผมอยากกลับบ้าน อยากไปเรียนที่ไทยแล้ว แต่กลับไม่ได้ ศักดิ์ศรีมันค้ำคออยู่ แน่นหนามาก เลยต้องมานั่งกลุ่มอยู่นี่
“คริสมาสนี้กลับเลยมั้ย..”เสียงนึงดังมาจากข้างหลัง ผมหันไป แล้วก็หันกลับมา
“เปลืองเงิน.”ผมบอก รู้ดีว่าพ่อแม่ใช้จ่ายหมดกับผมไปเยอะมากแล้ว เพราะว่ายิ่งตอนเริ่มต้นมาอยู่ใหม่ ค่าใช้จ่ายหมดไปเป็นล้านได้
“แล้วจำทำไง”พี่ตังถาม
“ไม่รู้”ผมพูดบอก แล้วนอนลงบนตักพี่ตัง ต่างคนต่างมีเบียร์อยู่คนละขวด
“มาได้ไง”ผมถาม
“ก็เห็นไอ้แชมป์บอกว่าไม่ได้กลับมาหอ เดินลัดๆมาก็เห็นนั่งอยู่”พี่ตังบอก
“อืม..”ผมพูด
“ขอนอนสักพักนะ..”ผมบอกพี่ตัง
หลับตาไปประมาณสิบห้านาที ไอ้โนก็โทรให้พี่ตังไปหา พี่ตังก็เลยต้องไปครับ
ในใจผมก็คิดนะ ถ้าปีนี้ผ่านไปด้วยดี อะไรๆมันก็คงจะดีขึ้น ให้กำลังใจตัวเอง
“คนอื่นอยู่ได้ทำไมกรูจะอยู่ไม่ได้..” แต่ใจมันก็หวั่นๆอยู่ดี ยิ่งคะแนนออกมาแบบนี้นะ อยากจะบ้าตายไปเลยครับ
กลับก็ไม่ได้ มันมีทางเลือกเดียวคืออยู่ ผมเสียดายเงิน เสียดายเวลาการเริ่มต้นใหม่ และก็ไม่อยากอยู่นานสี่ห้าปีด้วย วันนั้นผมเดินไปตามถนนหนทางที่มีผู้คนเดินเท้ากันเยอะมาก ถ้าเป็นที่ไทยก็คงไม่ไดเดินกันเยอะขนาดนี้ เพราะคนไทยขี้เกียจ กร๊ากก จนกลับมาถึงห้อง นั่งอยู่ในห้องนานเท่าไหร่ไม่รู้
“เอาวะ..เริ่มใหม่ก็เริ่มใหม่.”ผมพูดกับตัวเอง เพื่อนชาวอิตาลีมันก็ตกไม่ได้น่าเกลียดไปกว่าผมเลยครับ แต่นิสัยผมเป็นคนชอบคิดมาก ชอบคิดไกล เลยทำให้ผมรู้สึกท้อแท้ พี่ประธานนักศึกษาไทยในมหาวิทยาลัยผม เค้าก็บอกผมว่า
“ทำวันนี้ให้ดีที่สุด..อย่าพึ่งไปคิดเรื่องอนาคต เดี๋ยวมันจะดีเองน้อง เชื่อพี่เถอะ..พี่เห็นแววน้องพี่ก็รู้แล้ว หมวกมาแล้วเห็นๆ”พี่เค้าพูดแล้วตบไหล่ผมก่อนที่จะเดินไป ทำเอาผมยิ้มออกมา
“..หมวกมาแล้วจริงๆหรอพี่.”ผมตะโกนถาม พี่แกหันหน้ามาหาผมแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะยกนิ้วโป้งให้ พี่เค้าให้กำลังใจผม ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ
ผมเดินไปด้วยสีหน้าเบิกบานเลยทีเดียวในวันนั้น ผมเริ่มจัดตารางของตัวเองทั้งหมด ทำยังไงถึงจะอยู่กับเพื่อนได้มากที่สุด ทำยังไงให้มีเวลาโทรหาเหี้ยตาร์ด้วย มันต้องมีเวลาเหลือสิ
ผมใช้เวลากับการเรียนเลิกบ่ายสามเกือบบ่ายสี่โมงของทุกๆวัน เลิกเสร็จ ส่งข้อความหาไอ้ตาร์ หลังจากนั้นนัดติวกับเพื่อนๆ ใครมีอะไรกรูยัดใส่หัวหมด ใครไม่เต็มใจให้สมุดเล็กเชอร์กรูลอก กรูก็จะเอา หน้าด้านเข้าไป ผมท่องประจำ ผมเกลียดขี้หน้าใครนะครับ มีอยู่คนชื่อแม๊กซ์ แม่ง คะแนนวิชาเศรษฐศาสตร์ ได้เกือบเต็ม ผมก็ต้องตีหน้าสองหน้าไปหามัน แล้วขอมันลอก มันก็ให้นะครับ ถึงจะขี้เก๊กไปหน่อยก็เหอะ
มีอยู่วันหนึ่ง พี่ประธานนั่นแหละครับเดินเข้ามาหาผม มีแกเรียนปริญญาเอกแล้วนะครับ ด้านจิตวิทยา
“พี่มีไรดีๆจะบอกเอามั้ย.”ผมก็สอดรู้เต็มที่เลยครับ เดินตามพี่เค้าไป แม่ง พี่นพเนี้ยนะ เค้าทำตัวมีลับลมคมในอะครับ ตอนอยู่กับแกเลยต้องระวังตัวหน่อย ดูแล้วพี่แกเก่งเกินไป
“อะไรครับพี่นพ”ผมถามเมื่อพี่แกหยุดยืน
“รอแป๊บ..”พี่นพพูด แล้วเดินเข้าไปในห้องตัวเอง ตอนนี้ผมมาหาพี่ตังในหอพักนะครับ แล้วกำลังกลับพอดี เจอพี่นพพอดีเช่นกัน พี่แกหายเข้าไปห้านาทีก็ออกมา
“อย่าเพิ่งเปิดละ”พี่แกบอก ผมรับออกมางงๆ
“ครับพี่..เออแล้วพี่ให้ผมทำไมครับ”ผมถามอีก
“เอาน่า.พี่บอกแล้วว่าพี่เห็นแวว..เอาไปซะ ถ้าอยากจบง่ายๆ ไม่เครียดก็ลองทำดู แต่ถ้าไม่เชื่อพี่ก็ไม่ต้องทำก็ได้”พี่แกพูดยิ้มๆมีเล่ห์ใน
“อะ อะไรครับ.”ผมถามด้วยอาการงงแดกอีกรอบ
“ลองไปอ่านดูแล้วกัน..กลับถึงบ้านก่อนนะค่อยอ่าน.จะได้มีสมาธิ อ่านให้หมดนะ..แล้วก็คิดเอาเอง ความคิดข้าว เป็นของข้าว..และชีวิตก็เป็นของข้าว เราเลือกเดินเองได้ พี่บอกได้แค่นี้..โชคดีไอ้น้อง”แล้วพี่แกก็เข้าห้องไปเฉย อะไรของแกวะ ผมเกาหัวงงๆ ก่อนที่จะรีบกลับบ้าน ระหว่างเดิน ผมก็อยากเปิดใจจะขาดเลยครับ เอาไงดีวะ กรูพึ่งสวนสาธารณะก่อนแล้วกัน ผมเดินเข้าไปหามุมสงบๆ แล้วหยิบของออกมาจากถุง
“หนังสือพระ..”ผมงงๆ แล้วหยิบออกมา มีหนังสืออยู่สามเล่ม พร้อมกับกระดาษโน้ตที่แนบมาด้วย
“ถ้าคิดจะทำต้องทำทุกวัน..ไม่งั้นผลไม่เกิด.ขอเตือน”ดูมีปริศนามากเลยครับ ผมเปิดหนังสืออ่านอย่างใจจดใจจ่อว่ามันคืออะไรกันแน่ หนังสืออีกเล่ม เหมือนเกี่ยวกับว่า คนเขียนหลายคนมากจบ ปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยในอังกฤษ และที่อเมริกา ภายในสี่ปี ไม่ค่อยมีใครเค้าจบกันหรอกครับสี่ปี หินจะตาย บางคนปาไปหกเจ็ดปียังไม่จบเลย ผมอ่านๆๆ
“นั่งสมาธิหรอ..”ผมพูดกับตัวเอง ผมเคยได้ยินอาจารย์สอนเหมือนกันครับ เมื่อเรานั่งสมาธิจิตสงบทุกอย่างเราจะจำได้ดี ยิ่งผมอ่านขึ้นมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งขนลุกมาเท่านั้น รุ่นพี่บางคนอายุน้อยมากเลย จบปริญญาเอกแล้ว เป็นอะไรที่ผมใฝ่ฝันมากเลยครับ จบปริญญาเอก ตอนอายุน้อย แถมของนอกอีกต่างหาก
“ถ้าอยากจบสองปี ก็สามารถไอ้น้อง พี่ทำมาแล้ว”มีการเขียนขั้นไว้อีกครับ พี่ครับ ผมรู้สึกเหมือนได้สิ่งมหัศจรรย์จากพี่แก ลืมไปได้ไง ทำไมกรูลืมไปได้
อีกเล่มเป็นหนังสือธรรมะครับ บอกไว้หมดเลย ถ้านั่งแล้วเป็นยังไง การนั่งเป็นยังไง ต้องเริ่มจากตรงไหน
ผมรีบส่งข้อความไปขอบคุณพี่นพทันที ก่อนที่พี่แกจะส่งมาว่า ไม่เป็นไรน้อง ไม่บ่อยหรอกที่พี่จะบอกเรื่องนี้กับใคร เพราะว่าไม่มีใครทำตามที่พี่บอก ผมเดินกลับไปบ้าน ต้องจัดตารางใหม่อีกรอบ ตื่นเช้ากว่าเดิม ให้เวลานั่งสมาธิ นั่งห้องสมุด เวลาไหนก็ให้เวลานั่ง กลับมาบ้าน ทำอะไรๆเสร็จ ก็นั่งก่อนอ่านหนังสือ
ผมใช้เวลาในการอ่านหนังสือวันละสี่ถึงห้าชั่วโมง ใช้เวลาในการนั่งวันละสองชั่วโมงประมาณนั้น
และแล้วการสอบปลายภาคก็มาถึง ผมมั่นใจอย่างบอกไม่ถูก ใช่ถ้ากรูอยากได้อะไรกรูต้องได้ ผมเดินไปไหว้พระที่หิ้งพระก่อนที่จะออกจากบ้าน อย่างสบายอารมณ์อย่างที่ไมเคยเป็นมาก่อน
และผลปรากฏก็คือ ผมทำได้ และมั่นใจด้วย
“เป็นไงบ้างน้อง”พี่นพเดินมาตบไหล่ผม
“ดีครับพี่...ขอบคุณพี่มากเลยครับ.”ผมรีบบอก
“ไม่คิดว่าจะจำได้มากขนาดนี้”ผมพูด
“หลักวิทยาศาสตร์มันมีอยู่น้อง........บลาๆๆ บลาๆๆ...”พี่แกก็อธิบายใหญ่ ว่าตอนเรานั่ง ไอ้นู้ไปไอนี่ ไอ้นี่ไปไอ้นั้น ส่วนหลับศาสนา พี่แกก็อธิบายอีก ผมฟังก็เออ ถ้าใครไม่เชื่อมันก็คงไม่เชื่ออะครับ เพราะถ้าไม่ลองด้วยตัวเองก็คงไม่รู้ แต่ผมเชื่อ และก็ทำทุกวันไม่เคยขาด เพราะมันอิงได้ทั้งหลักวิทยาศาสตร์และศาสนา
ประกาศผลสอบวันแรก ผมผ่าน ผ่านฉะลุยเลยครับ
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก....”ผมร้องแบบไม่เคยได้ร้องมาก่อน ฝรั่งมังค่ามองมาที่ผมเป็นจุดเดียว แต่กรูไม่อายหรอกเฟ้ย กรูหน้าด้าน
“เป็นไงบ้างพี่ข้าว.”ไอ้เก่งเดินมา
“ผ่านหมดเลยคราบบบบบบบบบบ..”ผมกอดไอ้เก่งด้วยความดีใจ
“จริงดิพี่..ดีใจด้วย...”ไอ้เก่งกอดตอบ กระโดนเย้งๆ อย่างกับลิง
“แต่ผมตก หมดเลยครับพี่ครับ.”ไอ้เก่งบอก
“จริงดิวะ.”ผมถามมัน
“จริงดิพี่”.ไอ้เก่งหน้าเสีย
“แต่ช่างแม่งเหอะ..เริ่มใหม่ได้..ชีวิตไม่สิ้นดิ้นกันไป..เย็นนี้เบียร์กี่ลังดีครับพี่ครับ”ไอ้เหี้ยเก่ง กวนส้นตีนดีจริงๆครับ เหี้ยนี่บ้านแม่งรวย แต่มันไม่แสดงออกแค่นั้น แต่ผมดูมันติดดินเกินไป ผมสังเกตหลายๆครั้ง ดูแล้วไอ้นี่ลูกคนมีเงินแน่นอน เชื่อป่ะครับ มันบอกว่าตอนมาจากไทยนะ ขึ้นเครื่อง ใส่รองเท้าแตะหูคีบคู่ละยี่สิบเก้าบาท กับกางเกงสี่ส่วน เสื้อยืนเน่าๆ สะพายเป้เหมือนแบ๊คแพ๊ก มีแต่คนมอง แต่กรูนั่งFirst Class เฟ้ย มันพูดด้วยความภูมิใจสุดๆ ผมนี่ฮากับมันเลยครับ ผมก็คิดนะ เออ เดี๋ยวคราวหน้ากรูเอาบ้างดีกว่า มันคงจะสบายๆดี
ตอนนั้นผมกดโทรศัพท์หาแม่กับพ่อทันที บอกข่าวดีให้ท่านรู้ ก่อนที่จะโทรหาไอ้ตาร์ และเพื่อนๆ
“จริงดิครับ..งั้นทำให้จบสองปีได้ป่ะ”ไอ้ตาร์บอกด้วยน้ำเสียงดีใจสุดๆ
“เวรละ.”ผมตอบมัน
“พยายามหน่อยนะครับนะ..ลองหน่อย..สองปีครึ่งก็ได้.”แนะ มีต่อลอง
“อืม.กรูจะพยายาม..”ผมพูดบอก
“เพื่อใคร.....”มีการถาม
“พ่อกับแม่.”ผมบอกมัน
“ไม่ใช่ เพื่อใคร....”มันพูด
“พี่ตังกับพี่เจ้า.”ผมบอก
“ไม่เอา..เอาดีๆดิ.”มันทำเสียงงอนๆ
“เพื่อตาร์แหละคราบ..พอใจยัง ไอ้ปัญญาอ่อน”ผมบอก มันหัวเราะคิกคักชอบใจ
เย็นนั้นผมกับพี่ตังแล้วก็ไอ้โนพากันไปกินข้าว
“พี่ชายที่แสนดีของกรูเป็นไงบ้าง”ไอ้โนถาม
“ก็ดี”ผมตอบ
“มึงอะ อย่านอกใจพี่กรูแล้วกัน..น้องปุ๋ยเอย.น้องแก๊บเอย.น้องฟางเอย..”ดูมันครับ ทำท่าประกอบด้วย ผู้หญิงพวกนี้ ล้วนแล้วมาชอบผมทั้งสิ้นครับ
“เออ กรูเล่นด้วยเมื่อไหร่ละ”ผมตอกกลับ
“โอ้ย..อีปุ๋ยนะแรงจะตายกรูไม่อยากเมาท์ตอนนั้นมันจีบพี่อั๋นนะ..เข้าบ้านพี่อั๋น ไปซักผ้าให้ ไปทำกับข้าวให้พี่อั๋นแกก็ยอมดิ มาทำให้อะ”ไอ้โนพูด
“แล้วพี่อั๋นไม่เอาหรอวะ”ผมถาม
“ก็เค้าไม่ได้ชอบ พี่แกก็บอกมันแล้ว แต่ว่ามันก็ยังมาอะ หน้าด้านอะ..เป็นกรูหน่อยไม่ได้ ถ้ามันมาหาพี่นะ..กรูจะตบด้วยตีนเลย”ไอ้โนหันไปขู่พี่ชายผม
“ครับแม่ครับ..รู้แล้วครับ..ไม่มาหรอก”พี่ตังรีบพูด พี่ตังมานี่สาวติดตรึมเหมือนกันครับ ก็อย่างว่า หน้าตาดีทั้งพี่ทั้งน้องก็งี้แหละครับ แต่ว่าไอ้พี่ตังอะ สงสัยชอบไอ้โนมากเลย ตอนอยู่ไทยพี่ตังก็ไม่เคยมีใครเลยในระหว่างสองปี แถมยังตามมาเรียนถึงนี่อีก สงสัยคงรักมากจริงๆ ไอ้โนมันก็ยอมรับแล้วครับ มันบอกกับผมว่ามันรักพี่ตัง แต่ไม่ยอมให้ผมบอกพี่ตัง
ก็ดีครับ พี่ผมเป็นคนไม่เจ้าชู้ ผมก็อยากให้พี่ผมได้กับคนดีๆ
...
มาต่อแล้ว คิดว่าจะไม่ได้มาต่อแล้วนะเนี้ย เพราะว่าขี้เกียจมาก นั่งโหลดหนังอยู่ อีกอย่าง อ่านนิยายคนอื่นอยู่ด้วย
มีเสียงเรียกร้องมาว่า กด1 กันมากมาย ได้ค่ะ
จัดไปอย่าให้เสีย ที่จริงวันนี้กะตัดฉับ ให้ข้าวมาอยู่ไทยแล้วนะเนี้ย แต่เดี๋ยวก่อนดีกว่า แป๊บนึง ตอนหน้า เลยดีป่ะ หรือว่า ตอนถัดไป คอยดูเหตุการณ์ลุ้นละทึกกันให้ดี
กร๊ากก :m20: :laugh:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสส
มาจิ้ม เบบี้ตัวเป็นๆ 5555555555 :o8:
-
ตอนนี้ยังไม่ตัด ชั้บๆๆๆ อีกเหรอ
:fire:
:beat: เบบี้เป็นการสั่งสอน
:laugh:
-
ตัดเลยๆๆค่ะเบบี้ เพราะสงสารต้าร์แล้วก้อสงสารตัวเองด้วยค่ะ อยากให้ข้าวกลับมาอยู่กับตาร์กับผองเพื่อนอ่ะค่ะ
-
หุหุ
มีแต่คนแกล้งพี่เบบี้
มาซินกอดที
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เบบี้จ๋า ....
สงสารตาร์ กับข้าวจัง .. :o11:
แต่บางทีการอยู่ห่างกัน ก็ทำให้เรารู้ว่า ความรักของเรามีค่า มากมายขนาดไหน
แต่ของคู่นี้ไม่เอาดีกว่า เนาะ ไม่มีฉากกุ๊กกิ๊ก น่ารักให้ กริ๋วกริ้ว เลยงะ...
นะจ๊ะ เบบี้ ผู้น่ารัก ที่ซู๊ดดดดดดดดด :กอด1:
-
หวัดดีจ้ะ
ไม่ค่อยได้รีพลายเท่าไหร่เลยยยยย ขอโทษด้วยนะ
อ่านตอนนี้แล้ว มันโดนนนนนนนนน
มันนึกถึงเมื่อปีที่แล้วตอนมาเรียนใหม่ๆ เปนแบบนี้เลย โดนทุกอย่างยกเว้นตกห้าตัว ๕๕๕
นั่งสมาธินี่ก็อยากลองมานานแต่ก็ง่วงนอนทู๊กกกที
ชีวิตเด็กนอกใครว่าสุขสบายเนอะ เรียนแม่มมไม่รู้เรื่องเล๊ยยยย ภาษาอังกฤษยังไม่รอด แล้วมาภาษาที่สามอีก
สนิทค่ะพี่น้อง
เบบี้ สู้ๆนะจ๊ะ :man1:
-
เอา แบบ ฉับ เดียว
กลับ ไทย แล้ว เข้า หอเรย
:laugh:
-
:monkeysad: โอววววว
อย่าตัดฉับๆ นะ เอาแบบนี้แหละ แต่ไม่ต้องลงรายละเอียดเอาแบบคร่าวๆ ว่าข้าวทำอะไรมั้งตอนที่อยู่นอกอ่ะ อิอิ และอย่าลืมด้านของตาร์ด้วย เพื่อความซาบซึ้งของเรื่องนี้ อิอิ
-
ไม่ได้เข้ามาไม่กี่วัน ตามอ่านของเบบี้แทบไม่ทันเลย อ่านถึงตอนไปเชียงใหม่ เจออีกทีข้าวไปเมืองนอกซะแล้ว
แอบคิดถึงข้าวแทนพี่ต้าร์เลย
........... :กอด1:.................
-
พี่ตาร์ขี้หวงจิงๆ555 นิดหน่อยนี่ไม่ได้เลย แต่ก็น่ารักดีอ่ะ :impress2:
-
ตอนนี้เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเรียนดีจริงๆเลยค่ะ ข้าวสู้ๆๆๆ o13
-
เบบี้น่ารัก ใจดี สวยอีกต่างหาก
:3123: :กอด1:
-
ตัดฉับ เลยได้ป่าว เบบี้สุดน่ารักกกกกทีค่สุด
-
:3123:รักเบบี๋ที่สุดเลย :กอด1:
อ่านเรื่องของเบบี๋ทุกวัน
เหมือนชีวิตประจำวันไปแล้วจิ
:เฮ้อ:ยุ่งแทบตาย เรื่องอื่นไว้อ่านที่หลังได้
แต่เรื่องนี้ต้องเสพทุกวันดิ :laugh:
มันซึมเข้าสายเลือดไปละ o13
-
เบบี้ขยันเน๊อะ อยากให้คนแถวนี้ขยันแบบเบบี้มั้งจัง กร๊ากกก กระทบหลายคนจัดนะนิ
:z13: :z13: :z13:
-
เอาเคล็ดลับมาบอกบ้างจิ เรื่องจริงป่าวอ่า
กาลังเครียดเรื่องเรียนเลย
-
ข้าวความพยายามดีมาก o13
:L2:
-
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น
อ่านตอนนี้แล้วน้องๆ ใช้เป็นแนวทางในการเรียนได้เลยนะเนี่ย
ดีนะที่เรียนจบแล้ว :z2:
-
จริงอย่างที่พี่รีบนว่าเลยค่ะ
อ่านตอนนี้แล้วทำให้มีกำลังใจสู้ขึ้นอีกเยอะเลย
กลายเป็นว่าปัญหาที่เจอตอนนี้
เหลือจี๊ดเดียวเองเมื่อเทียบกับข้าว
แหะๆๆ
:กอด1:กอดพี่เบบี้
-
ตัดฉับไห้ไว
กลับไทยเร็วๆ
เบบี้
:กอด1:
-
ตอนจากเพื่อนอ่า
น้ำตาไหลพรากเลยอ่า
นิยายเรื่องนี่ สมเเล้วที่ปลื้ม เอามาก ๆๆๆ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:กอด1:
น่ารัก
-
:sad4: คนขี้หึง
-
กะลังซาหนุกเลย
มีหลายรสชาติ
คิดถึงข้าวไปกะพี่ต้าร์ด้วย :กอด1:
-
จิ้ม ฉลองชื่อใหม่
-
เบบี้ ตัดฉับกลับมาไทยเลย เหอะ :impress2:
-
อย่าตัดเลยน๊า เบบี้ ขอให้มานมี อะไรให้กระตุ้นหัวใจหน่อยเหอะ อิๆ
-
น้องข้าวสู้ๆนะคร้าบบบบบบบบบ
-
ข้าวสู้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่ายอมแพ้นะ
เออว่าแต่
ข้าวจะโดนผู้หญิงที่โน่นจับม้ายยยยยยยยย
ไม่นะ
อย่านะ
:เฮ้อ: เมื่อไหร่จะเรียนจบอ่ะ
ตัดเลยได้ป่ะ :laugh:
-
โหวตตอนนี้ได้มั้ยนี่ ขอข้อ 3 ได้มั้ยคับ
แบบว่า เล่าตอนนี้ต่อซัก 2-3 ตอน แล้วค่อยตัดฉับ
(แล้วแบบนี้เค้าจะเรียกว่าตัดฉับมั้ยหว่า )
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทันแล้วค่าาาาาา
นั่งอ่านไม่หลับไม่นอนมาสองวันได้
กว่าจะตามทัน
เหนื่อยแต่ว่าสนุกมากๆ
รักต้า รักข้าวที่สุดเลย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ จบุจบุ o13
-
:pig4:
-
สองปีเอง
-
สู้ๆนะข้าว :L2:
-
ต้าร์หึงจังเลย อิอิ แต่ก้อนะ อยู่ไกลกันซะขนาดนี้ สงสารต้าร์เหมือนกัน อิอิ
-
พี่ตังกะข้าวนี้พี่น้องกันจริงๆหรือเปล่า
สงสัยข้าวแยกความเจ้าชู้จากพี่ตังกะพี่เจ้ามาหมอแหงเลย :เฮ้อ:
-
ตอนที่132 มาคุ
“ทำไมมึงต้องใส่อารมณ์ด้วยวะ”ผมด่ามันทางโทรศัพท์ ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้อง เพิ่งกลับมาถึง เหนื่อยชิบหายเลยครับ
“พี่ไม่ได้ใส่อารมณ์”ไอ้ตาร์พูดเสียงเกือบตะคอก
“มึงใส่อยู่เนี้ย.”ผมตะคอกกลับ
“ข้าวก็ใส่เหมือนกัน..จะตะคอกพี่ทำไม”มันเถียงกลับมา
“มึงจะตะคอกกรูก่อนทำไมละวะ”ผมเริ่มอารมณ์ขึ้นมาขึ้นแล้วครับ
“........................................”ผม
“.........................................”และมัน
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ”ผมบอก เพราะว่าเวลากรูมีจำกัด
“อีกแล้ว.”มันพูด
“ตกลงนี่กรูผิดใช่ป่ะ..”ผมถาม
“ก็ข้าวไม่มีเวลาให้พี่เลย”ใช่ครับ จากวันนั้นเหมือนจะเข้าใจ แล้วก็เป็นอีกครับ ใครที่อยู่ไกลกันจะรู้ดีครับ มันจะมีมาเป็นระยะๆ เหมือนคลื่นวิทยุ แล้วมันเหมือนอัดอั้นที่ผมไม่ค่อยมีเวลาให้มัน มันก็บอกว่ามันไม่มีเวลาเหมือนกัน ทำไมยังรับโทรศัพท์ ยังโทรหาผมได้เลย แต่เข้าใจป่ะครับ ว่าเวลามันไม่ตรงกัน มันก็เหมือนเข้าใจนะครับ ตอนแรกๆ แต่พอนานๆเข้า มันยิ่งมากขึ้น ทะเลาะกันมากขึ้นทีละนิดๆ จนวันนี้ต่างคนต่างระเบิดมันออกมา
“กรูบอกมึงกี่รอบแล้ว..กี่รอบแล้วที่กรูพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกอะห๊ะ.”ผมพูดบอก
“.................................”เงียบครับ ผมนับหนึ่งถึงสิบในใจ นับไป นับไปลูก อย่าระเบิดแตกนะลูก เดี๋ยวศพไม่สวย
“อืม..งั้นวางไปเถอะ.”ไอ้ตาร์มันพูด
“.........................”ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อลำดับคำพูด
“ร้องไห้หรอ..”ผมถาม
“..................”เงียบอีก สาด กรูมองไม่เห็น มึงเข้าใจอารมณ์กรูป่ะ
“อย่าเงียบสิ”ผมบอก
“จะให้พูดอะไร.”มันใส่อารมณ์มาหน่อยๆ พร้อมกับเสียงสั่นๆ
“ขอโทษแล้วกัน.”ผมบอก
“ไม่เต็มใจก็ไม่ต้อง”นั้น งอนกรูได้อีก
“กรูขอโทษ..หายงอนกรูนะ”ผมก็ต้องเอาน้ำเสียงอ้อนเข้าว่า
“...................................”เงียบ
“กรูขอโทษที่กรูไม่มีเวลาให้..แต่กรูก็พยายามถึงที่สุดแล้ว..เข้าใจกรูนะ”
“.....................................”ได้อีก
“ต่อไปนี้ถ้าไม่ว่างจะส่งเมลหาบอกก่อนตลอดเลย ข้อความก็จะส่งให้บ่อยๆเลย ส่วนคุยโทรศัพท์ถ้าเวลาตรงกันจะโทรหาเลยแล้วกันนะ..”ผมเอาใจมันหน่อย
“..................................”
“ไม่ได้มีคนอื่นจริงๆ เรียนหนักมาก จะไปมีได้ยังไง”ผมพูดเล้าโลมอีกรอบ
“ขอให้มันจริง”มันพูดเสียงแข็ง
“จริงๆ..ไม่ได้โกหก..มึงก็รู้ว่ากรูโกหกไม่เก่ง”ผมพูดบอก
“หายโกรธแล้วใช่ป่ะ”ผมถามเสียงเล่นๆ
“อืม..”มันตอบปัดๆ
“งั้นเดี๋ยวไปอ่านหนังสือก่อนนะครับ..”ผมบอกมัน
“อืม..”มันตอบ
“แล้วอย่าคิดมากอีกละ...กรูจะตั้งใจเรียน จะได้รีบกลับไปหามึงไง..”ผมบอกมัน
“อืม.”มันตอบ
“แล้วถ้ากรูมีเวลา คราวนี้ให้คุยเกินห้านาทีแน่นอน”ผมบอกมัน เพราะว่าผมโทรไปด้วยความไม่มีเวลา โทรไปไม่ถึงห้านาทีก็วาง ทำให้มันเป็นปัญหา แล้วก็ทะเลาะกันจนบัดนี้
“มึงรู้มั้ย..คนที่นี่นะ..มีแฟนกันเกือบทุกคนอะ.”ผมบอกมัน
“แล้วไงครับ อยากมีบ้างรึไง”มันพูด
“เปล่าหรอก..กรูจะบอกให้มึงรู้ไว้ไง..ว่ากรูยังรักมึงคนเดียว อย่างที่กรูเคยสัญญา อยู่ที่นี่มันเหงามากเลยนะมึง กดดันหลายๆอย่าง การที่ใครหลายๆคนอยากมีคนมาคอยดูแลมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่บางคนจะมีแฟนที่นี่ หรือบางคนเลิกกับแฟนที่ไทย แล้วมีที่นี่แทน”ผมพูด
“แล้วไงครับ.”ไอ้ตาร์ถามงงๆ
“ก็มึงไม่ภูมิใจหรอ..ที่มีกรูอะไม่ยอมเลิกกลับมึง..แต่ยังกลับรักมึงขึ้นทุกวัน”โอ้ย พระเจ้า ช่วยลูกด้วย กรูพูดไปได้ไงเนี้ย แต่เพื่อความสบายใจของมันครับ เอาเหอะ กรูยอมละความเถื่อนกรูหน่อยแล้วกัน
“จริงนะ..”มันพูดด้วยน้ำเสียงดีใจเล็กๆ
“อืม.”ผมตอบ
“เข้าใจแล้วใช่มั้ยทีนี้”ผมถามย้ำ
“อืม..”
“ไม่คิดมากแล้วนะ”ผมถามอีก
“อืม.”
“งั้นตั้งใจทำงานนะ..แล้วเดี๋ยวโทรหาใหม่”ผมบอกมัน
“ครับ.”และทุกอย่างก็จบลงด้วยดี
เฮ้อ เหนื่อยมากครับ
ผมทะเลาะกับมันเรื่องนี้บ่อยๆมาก จนมาวันนี้แหละที่หนักหน่อย มันไม่แปลกหรอกครับที่ใครจะมาพบรักกันที่นี่ บางคนรักหวานชื่อกับแฟนที่ไทยอยู่ดีๆ และตั้งใจว่าจะไม่มีทางเลิก แต่แล้วระยะทางก็ต้องทำให้เลิก คนที่เสียใจส่วนมากก็คนที่อยู่ที่ไทยแหละครับ เพราะว่ามันเลิกปุ๊บมันก็มีใหม่เลยครับ การคบหากันแบบเพื่อนไม่ค่อยจะมีมากนัก การอยู่ที่นี่ เรารู้จักกันหมด แทบทุกคน มันจะรู้จักต่อๆกันไปเอง แล้วพอเจอหน้ากัน ก็นะครับ คนนั้นสวย คนนี้หล่อ คนนี้น่ารัก มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับที่จะไม่มองเลย
ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับว่า จะทำยังไงให้รักของเรามั่นคงที่สุด ผมเป็นคนหนึ่งที่เรียกได้ว่าเจ้าชู้ แต่ผมรู้ใจผมดีครับ ก่อนที่ผมจะคบกับไอ้ตาร์ผมเล่นๆมาตลอด เพราะผมคิดว่าความรักแบบวัยรุ่นมันไม่มีอะไรแน่นอน งี่เง่า ไร้สาระ ผมเลยไม่คิดจะจริงจังกับใคร การคบแบบหวังเงิน การคบแบบหวังดัง มันอยู่ในช่วงวัยรุ่นที่ผมเคยได้รับมาก่อน อยู่ที่นี่ก็เหมือนกับ คล้ายๆกัน ใครรวย ใครเด็กทุน แล้วแต่สถานะที่จะจับกันเอง บางคนก็คบกันเพราะเจอในผับ บางคนคบกันเพราะว่าเรียนที่เดียวกัน รักวนเวียนไปมา มีแค่บางคนแหละครับที่เป็นเด็กทุน แล้วตั้งใจเรียนไม่สนใจอะไรเลยจริงๆ
และเมื่อผมมาที่นี่ ผมก็ได้เห็นความรักที่งี่เง่าอีกหลายๆรูปแบบ ไม่รู้สิ ผมไม่ชอบวัยรุ่นสมัยนี้ การเลียนแบบกัน การทำตามกัน จนไม่รู้ว่าอะไรจริง อะไรไม่จริง การที่ผมคบกับไอ้ตาร์อย่างมั่นคงมาตลอดเกือบปี ทำให้หลายๆคน เฝ้าถามผมว่า ผมมีแฟนรึเปล่า การที่ผมจะเอ่ยปากบอกว่ามีมันก็เขินๆนิดหนึ่ง แต่ถ้าบอกว่าไม่มีมันก็รู้สึกผิด
“มีครับ...”ผมตอบไป วันนี้เป็นวันที่ผมโดนไอ้แชมป์กับไอ้เก่งลากมาผับด้วย ทั้งๆที่ไม่อยากมาเลยครับ เคยมาอยู่หนึ่งครั้งตอนสอบเสร็จ ก็งั้นๆอะครับ จะเรียกว่าผมผ่านโลกมาเยอะมันเลยไม่ค่อยกระปี่กระเป่าไปแล้วก็ได้ครับ
“อ่าว..แฟนที่นี่หรือแฟนที่ไทยละ”พี่ตุ๊กถามผม พี่แกแก่กว่าผมแค่ปีเดียวเองแหละครับ วันนี้เป็นวันของผับคนไทย เลยทำให้คนไทยล้นหลาม
“แฟนที่ไทยครับ”ผมตอบ แล้วยิ้ม ก่อนจะจิบเบียร์นิดๆ
“อ่อหรอ..แล้วไม่คิดจะมีแฟนที่นี่บ้างหรอ”พี่แกถามอีก ประโยคตลาดที่ได้ยินบ่อยเหลือเกิน บ่อยเกินไปจนอยากจะอ้วก ใช้ครับ ผมบอกแล้วว่าการอยู่ที่นี่ มันไม่สบายเหมือนอยู่ที่ไทยหรอก เราต้องดิ้นรนทุกอย่างในการเอาตัวรอดด้วยตัวเราเอง ในสถานที่ๆไม่คุ้นเคย ไม่มีใครมาคอยประคองช่วยเราตลอดเวลา นั่นคือเรื่องจริง ดังนั้น การที่บางคนจะคบใครเป็นแฟนทั้งที่นี่และที่ไทยพร้อมๆกันก็มี เพื่อที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ดูแลเอาใจใส่กัน ให้ความอบอุ่นกับสิ่งที่ขาดหายไป ทั้งพ่อแม่ เพื่อน และคนรัก
“ไม่ดีกว่าครับ.”ผมตอบส่งๆ
“อะไรจ๊ะ..คนชอบข้าวเยอะแยะเลยนะ..ไม่คิดจะเอาสักคนแก้เซ็งหน่อยหรอ”พี่ตุ๊กถาม แล้วส่งสายตาให้ผมไปมอง ฟาง หญิงสาวที่รุ่นราวคราวเดียวกับผม
“ไม่ดีกว่าครับ..”ผมตอบประโยคเดิม
“อะไร รักแฟนมากขนาดนั้นเลย”พี่แกถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ครับ..รักมาก.”ผมตอบไป พี่ตุ๊กแกอึ้งๆไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แฟนข้าวคงโชคดีมากเลยนะที่ได้ข้าวเป็นแฟน..”
“ข้าวต่างหากละครับโชคดี ที่ได้เค้าเป็นแฟน..”ผมตอบไป ทำเอาพี่แกเงียบไปเลยครับ ดีจะได้ให้รู้กันให้หมด ว่ากรูมีแฟนแล้ว กรูชักรำคาญแล้ว นี่ตกลงพวกมึงมาเรียนหรือมาหาแฟนกันวะ
และแล้วเรื่องมันก็ยังไม่จบแค่นั้นครับ ก่อนกลับ ผมกับพวกไอ้แชมป์ แล้วก็ไอ้เก่ง ที่กลับพร้อมกัน ไอ้เก่งเมาเป็นหมาเลยครับ
“ข้าวๆ..”เสียงหนึ่งเรียก ทำให้ผมต้องหันไป
“ครับพี่อั๋น”ผมเดินเข้าไปหา
“จะกลับแล้วหรอวะ.”พี่อั๋นถาม
“ครับ..กลับแล้วดึกแล้ว..พรุ่งนี้ต้องไปเรียน”ผมตอบ
“อยู่คุยกันหน่อยไม่ได้หรอวะ..มีคนเค้าอยากคุยด้วย”พี่อั๋นพูด
“ใครครับ”ผมถามด้วยความสงสัย
“ฟางนะ..”พี่อั๋นพูด แล้วยิ้มให้
“คือ...”ผมไม่รู้จะพูดยังไงอะครับ เกรงใจพี่อั๋น แล้วอีกอย่าง การที่เราจะปฏิเสธไปเลยมันจะเหมือนเราอวดดี นึกว่าตัวเองหล่อมากรึไง อะไรประมาณนี้นะครับ
“ก็ได้ครับพี่แต่แค่แป๊บเดียวนะครับ”ผมตอบตกลง
“เออๆ..เข้ามาก่อน.”ผมพยักหน้า ก่อนที่จะตะโกนบอกไอ้เก่งหน้าผับว่าเดี๋ยวออกมา
พี่อั๋นจัดแจงให้ผมนั่งข้างๆคนชื่อฟาง กับเพื่อนๆพี่อั๋นทั้งไทยและเทศอีกเป็นสิบคน
“จะกลับแล้วหรอ”ฟางถามผม
“ครับ.”ผมยิ้มตอบ ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยกับความเจ้าชู้ของผมในครั้งนั้น
“ไม่ไปต่อกับพวกพี่อั๋นหรอ เดี๋ยวจะไปบ้านพี่อั๋นกัน”ฟางถาม
“ไม่ดีกว่าครับ..ขอตัว คือผมมีเรียนเช้า”ผมตอบ
“ข้าวมีแฟนรึยัง.”ฟางถาม กรูบอกร้อยละยี่สิบแล้วมั้ง สาด
“มีแล้วครับ.”ผมตอบ
“ที่ไทยหรอ.”ฟางถามอีก
“ครับที่ไทย”.ผมตอบ
“แล้วไม่คิดจะมีที่นี่บ้างหรอ..”ประโยคที่กรูสามารถอ้วกได้
“ไม่ดีกว่าครับ..”ผมตอบเดิมๆ
“ทำไม รักคนที่นั้นมากเลยหรอ”ฟางถาม
“ครับ..”ผมตอบ แล้วไม่รู้จะมองไปทางไหนดีครับ เหมือนพี่อั๋นและเพื่อนพี่แกจะมองอยู่ตลอดเวลา เห็นกรูเงียบๆแบบนี้กรูสู้คนนะมึง นั่นไม่ค่อยพาลเลยกรู ผมมาที่นี่ผมค่อยข้างเงียบนะครับ ไม่หาเรื่องใครไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เดินผ่านก็ทัก แต่ไม่ได้ประมาณว่าสนิทมาก ก็มีแค่ไอ้แชมป์กับไอ้เก่ง แล้วก็พี่นพ ไอ้โน พี่ตังแหละครับ ที่ไปไหนมาไหนบ้าง
“ที่นั้นกับที่นี่มันคงละที่กันนะ”นั้นแหละครับ รู้เลยว่าความรักกับคนๆนี่ก็คงไม่มีเช่นกัน ผมรู้ดี ผมเคยเป็นมาก่อน ทำไมผมจะไม่รู้ คิดว่าความรักเป็นเรื่องเล่นๆ จิบๆ สนุกๆ แต่ก็งั้นแหละครับ สงสัยลูกผู้ดีมีเงิน อย่าไปถือสา
“ขอโทษนะครับ..ถ้าฟางไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว”ผมพูดขึ้น
“เดี๋ยวสิ..”ฟางหน้าเสียนิดๆ ก่อนที่จะลุกตาม
“ครับ.”ผมหันไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์กับประโยคที่ฟางพูดเมื่อกี้
“นี่นายกล้าปฏิเสธชั้นหรอ”อืมดี มึงกล้าถามกรูก็กล้าพูด
“ใช่..ผมไม่ได้ชอบคุณ ผมก็มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธไม่ใช่หรอครับ”.อาการปากหมาเริ่มออก ฟางหน้านิ่งไปสักพัก
“ขอตัวนะครับ.ขอบคุณมากที่ให้เกียรติคุยกับผม”ผมพูดเสร็จก็เดินออกไป
“เดี๋ยวข้าวๆ..”พี่อั๋นรีบวิ่งมา
“ครับพี่.”ผมหันไป
“แน่วะมึง..สวยขนาดนั้นปฏิเสธลงได้ไงวะ”พี่อั๋นพูด
“ก็ผมไม่ได้ชอบ อีกอย่าง ผมมีคนรักอยู่แล้ว แล้วเราก็รักกันมากด้วย..ฝากบอกฟางด้วยนะครับ ผมขอโทษด้วยละกัน เมื่อกี้ผมคงอารมณ์เสียไปหน่อย.”ผมพูด แล้วถอนหายใจเบาๆ
“ไม่เป็นไร..อย่านี้แหละอย่าถือสาเลยวะ..ฟางเค้าลูกคุณหนูโดนตามใจมาตั้งแต่เด็ก”พี่อั๋นพูดแล้วตบไหล่
“ครับพี่..ไงผมกลับก่อนนะครับ”ผมบอก ก่อนที่จะลาแล้วเดินออกมาด้วยอาการเซ็งๆ
“ไปมึง.”ผมบอกพวกมันสองตัวที่นั่งอยู่หน้าผับรอผม
“เมาเป็นหมา แถมให้พวกกรูมาแบกอีก..เดี๋ยวค่าแท็กซี่มึงหารสี่เลยนะ มึงออกสอง”ผมบ่น
“โฮฮฮ”ไอ้เก่งพึมพำ พอผมกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำเสร็จ ก็โทรหาไอ้ตาร์มันหน่อยด้วยอาการคิดถึงสุดตรีน ไม่รู้ว่ามันจะตื่นรึยังเหมือนกันครับ ที่ไปเที่ยวนี่ก็ไม่ได้บอกมันด้วยไม่อยากให้มันคิดมาก
“อืม.”มันคงยังไม่รู้ว่าผมโทรมา
“ตื่นได้แล้วไม่ไปทำงานรึไง”ผมพูดกรอกสายไป
“หืม..ข้าวหรอ.”มันรีบทำเสียงตื่นเต้นทันที
“อืมกรูดิ คิดว่าใคร กิ๊กมึงรึไง”ผมแกล้งหาเรื่อง
“บ้าละ..”มันว่าแกมหัวเราะ
“หกโมงเช้าแล้ว ตื่นได้แล้วครับ”ผมบอก
“อืม..ก็กำลังจะตื่นเนี้ยแหละครับ”มันพูด
“ทำอย่างว่ากัน”นั้นไงครับ ไอ้เวรหื่นนี่ มันชวนผมรอบที่ร้อยเก้าได้ แต่ผมก็ไม่เคยยอมมันเลยครับ
“ส้นตีนนิ..ไปอาบน้ำได้แล้ว”ผมบอกมัน
“ไม่เอาอะ..ข้าวผลัดพี่กี่รอบแล้วอะ”มันทำเสียงงอนๆอีก
“ก็มันใช่เรื่องรึเปล่าละ..เดี๋ยวกรูก็จะนอนแล้ว”ผมพูดบอกมัน
“ไม่เอาๆ..ไม่งั้นไม่ให้วางอะ..เอาดิ”ดูมันครับ มึงจะเอาแต่ใจไปไหน
ผมเงียบสักพัก มันก็เงียบเหมือนลองใจผม
“เออๆ..ตามใจ อยากทำก็ทำ..ถ้ามึงทำให้กรูไม่มีอารมณ์ร่วมละมึงโดน”ผมขู่มัน
“มีอยู่แล้วหน่า.”มันพูด เสร็จปุ๊บมัน ก็เริ่มปฏิบัติการ เซ็กโฟนทันทีครับ ผมก็เออออ ตามมันไปเรื่อยๆ
เออ ก็เสียวดีเหมือนกันนี่หว่า ตื่นเต้นดีครับ (จิ้นกันเอาเองนะ กร๊ากก)
“อือ...ฮา..โอ๊ะ.ออกแล้ว ออกแล้ววว..”ไอ้เหี้ยตาร์มันครางได้อารมณ์สุดๆ ไม่แปลกที่ผมจะแตกตามมันติดๆเลยครับ
เสร็จปุ๊บผมก็ไล่มันไปอาบน้ำ มันถึงไป ว่าง่ายๆ ต้องให้โฟนก่อน หื่นชิบแฟนกรูเนี้ย
.........................................
สุดท้าย วันต่อๆมา ก็เป็นขี้ปากชาวบ้านล้านลอนดอนไปครับ ในหมู่คนไทยว่าผม หยิ่ง เฮ้ออ เซ็งเลย
วันนี้ผมกลับบ้านมาด้วยอาการเหนื่อยสุดๆ เครียดมาก ถ้ามีพรให้ผมขอ ผมคงขอให้เรียนปริญญาเอกจบภายในพริบตา นี่แค่ปริญญาตรีนะเนี้ย ยังเครียดได้ขนาดนี้ ปริญญาเอก กรูคงหัวหงอกพอดี
“ใครเปิดเพลงวะ.”ผมเดินกลับมาถึงห้องผม ก็ได้ยินเสียงเพลงดังลอดออกมา ผมเปิดเข้าไปแค่นั้นแหละครับ ก็ต้องถึงกับตลึงอึ้งแดกกันไป ฝรั่งมังค่ามาจากไหน เต็มบ้านกรูไปหมดเลยเนี้ย
“อ่าวพี่ข้าว กลับมาแล้วหรอพี่”ไอ้เก่งยืนอยู่ตรงโซฟา
“นี่มันอะไรกันวะ.”ผมถามมัน
“อ่อ..วันเกิดอยากจะกินอะพี่..”ไอ้เก่งบอก
“อืม..”ผมตอบแค่นั้น เริ่มไม่สบอารมณ์เอามากๆเลยครับ ผมเดินเข้าห้องเงียบๆ ไอ้เก่งมันคงดูอาการออก ผมไม่ชอบนะครับ นี่มันห้อง มันก็เหมือนบ้านผมด้วย การที่จะทำอะไรไมเห็นหัวผม ผมไม่ชอบ อีกอย่าง ผมชอบอยู่เงียบๆ ยิ่งอารมณ์ผมตอนนี้ ไม่เหมาะกับสังสรรค์ปาร์ตี้แล้วละก็จะไม่มีอารมณ์ร่วมจริงๆ ตอนอยู่ไทย ส่วนมากนัดเจอกันก็จะเจอกันที่ร้าน หรือถ้ากินเหล้า ก็จะห้องไอ้ป๊อดตลอด ไม่ค่อยมาคอนโดผมกับไอ้ตาร์หรอกครับ เพราะว่าผมไม่ชอบอะไรที่มันเลอะ เละเทะ สกปรก ขี้เกียจเก็บกวาด อีกอย่าง ถ้าผมอยู่ส่วนตัวกับไอ้ตาร์ ผมแทบจะไม่ออกไปจากห้องกันเลย อยู่แต่ในห้องอย่างเดียว ไม่สุงสิงกับใคร ถ้ายังไม่มีอารมณ์ แล้วมาเจอแบบนี้ มันก็ไม่สบอารมณ์ผมเลยครับ
ผมนั่งอ่านหนังสือได้สักพัก รู้สึกเพลงมันจะเข้าหัวผมมากกว่าหนังสืออีก ผมเลยโทรหาไอ้ตาร์ดีกว่า วันนี้พักยกแล้วกัน เสร็จแล้วก็ดูหนัง แล้วก็นอนไปในที่สุด
ตื่นเช้ามาผมคิดว่าน่าจะพูดอะไรสักอย่างกับพวกมันสองตัว
“ตื่นแล้วหรอพี่.”ไอ้เก่งทัก วันนี้วันหยุดนะครับ
“อืม..กรูมีเรื่องจะคุยกับมึงสองตัวหน่อย”ผมพูดบอก แล้วนั่งลงตรงโซฟา มันเดินมานั่งกันเงียบๆ
“เอาตรงๆเลยแล้วกันนะ..พี่เป็นคนพูดตรงๆ แล้วถ้ามึงสองคนมีอะไรอึดอัดก็บอกกรูมาเลยตรงๆนะ กรูรับได้ ไม่ต้องมาอ้อมค้อมหรือว่าอั้มอึ้งกับกรู กรูไม่ชอบ”ผมพูดจบ มันสองตัวก็พยักหน้า
“กรูไม่ชอบที่มึงสองตัวทำเมื่อคืน บ้านนี้มันก็เหมือนบ้านกรูด้วย มึงสองตัวไม่เห็นหัวกรู เอาพวกนั้นเข้ามาในนี้ เปิดเพลงเสียงดัง รบกวนคนอื่นเค้า อีกอย่างมึงก็น่าจะรู้ว่ากรูต้องอ่านหนังสือ”ผมพูดจบ มันสองตัว ต่างคนต่างมองหน้ากันไม่ติด
“ถ้ามึงไม่ชอบที่กรูพูดแบบนี้บอกกรูได้เลย..กรูจะไปเอง กรูจะหาห้องใหม่อยู่เองคนเดียว”ผมพูด
“เฮ้ยพี่..พี่จะไปได้ยังไง..พี่เป็นคนมาอยู่ก่อนผมนะ.”ไอ้เก่งรีบพูดดัก
“ก็ถ้ามึงชอบสังสรรค์กัน กรูคงอยู่ด้วยไม่ได้..กรูก็เกรงใจมึงนะ ที่มึงจะสังสรรค์กันแล้วมีกรูมาขัด..”ผมพูดบอก
“ขอโทษพี่..ผมลืมไปว่าพี่ต้องอ่านหนังสือ..เมื่อคืนแค่ไม่มีที่ไปเท่านั้น แล้วไอ้ขุนแผนมันอยากมาดูห้อง”ไอ้แชมป์ทำเสียงสำนึกผิด ไอ้ขุนแผน นั่นคือฝรั่งคนหนึ่ง ชื่อว่าโลชั่น ไม่รู้พ่อแม่มันคิดไงคิดชื่อลูกออกมาแบบนี้ แต่ว่ามันเจ้าชู้มาก ไอ้แชมป์เลยเรียกมันว่าไอ้ขุนแผน
“ไม่เป็นไรหรอก..กรูก็ลำบากใจนะที่ต้องพูด แต่กรูไม่พูดไม่ได้..กรูขอโทษแล้วกันที่กรูต้องพูดตรงๆ..กรูเข้าใจนะว่าวัยรุ่น มันก็ต้องมีสังสรรค์เป็นธรรมดา แต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเราอยู่ที่ไทยนะ เรามาเล่นๆไม่ได้ กรูก็อยากเตือนมึงเรื่องนี้ด้วย มึงมีไรไม่ชอบมึงก็บอกกรูตรงๆด้วยเหมือนกัน อยู่บ้านเดียวกัน มันต้องเคารพกันและกัน เข้าใจกัน พูดจากันปรึกษากัน..กรูไม่ชอบเมื่อคืนกรูพูดตรงๆ แล้วทีนี้ มึงมีไรบอกกรูมั้ย”ผมถามมัน
“ไม่ครับ..ผมขอโทษ พี่อย่าไปเลยนะ..พี่ไปแล้วพวกผมจะอยู่กับใครละ”ไอ้เก่งหน้าเสีย ไอ้เก่งนี่ถือว่าติดผมมากเลยครับ ติดผมมากๆ ผมเงียบไปสักพัก
“ผมจะไม่เอามาบ้านอีกแล้วพี่.ผมขอโทษ”ไอ้แชมป์พูด
“เฮ้ย..ถ้ามึงอยากเอามาก็บอกกรูได้.แต่ถ้าเอามาบ่อยๆกรูก็คงอยู่ไม่ได้กรูอยากให้มึงรู้ไว้แค่นี้ มึงไม่ต้องลำบากใจว่าเออ กรูไม่ชอบเลยไม่เอามา แต่ที่จริงอยากเอามาใจจะขาดแต่ทำไม่ได้ มึงบอกกรูได้เลย กรูจะไปเอง แล้วมึงก็ไม่ต้องคิดด้วยว่า กรูออกไปเพราะว่าพวกมึง ทำให้กรูออกไป ถ้ากรูจะออกไปนั่นหมายความว่ากรูเต็มใจออกไปเอง มึงไม่ต้องรู้สึกผิดกลัวกรูลำบากหรอก”ผมพูด
“ไม่พี่..ถ้าคนที่จะออกต้องเป็นพวกผมไม่ใช่พี่..ผมขอโทษพี่.แต่ว่าผมไม่ออกหรอก..ไม่ให้พี่ออกด้วย.ผมจะไม่พวกมันมาแล้วจริงๆพี่”ไอ้เก่งพูด
“อืมใช่ครับ”ไอ้แชมป์พูดบ้าง
“อืม.แล้วแต่มึงแล้วกัน”ผมพูด ไอ้เก่งกับไอ้แชมป์ยิ้มหน้าบาน ก่อนที่ไอ้เก่ง จะเข้ามากอดผม ดีมาก หน้าก็ไม่ได้ขาวตี๋น่ารักเลย ออกจะไปทางหล่อแมนมากกว่า เสือกทำตัวน่ารักซะอีกครับ
“พี่ไม่โกรธพวกผมแล้วใช่มั้ย”ไอ้เก่งถาม
“เออ..”ผมตอบมัน
“อีกอย่าง กรูบอกไว้เลยนะอยู่บ้านเดียวกัน มีไรปรึกษากัน อยู่แบบพี่แบบน้อง..กรูไม่ต้องการอยู่แบบคนรู้จักกัน แล้วต้องมาอยู่ด้วยกันแบบลำบากใจ กรูเปิดเผย กรูก็อยากให้มึงเปิดเผยเหมือนกัน..อยู่กับแบบครอบครัว”ผมบอก นี่คือเรื่องจริงที่ผมอยากให้มันทำแล้วรับให้ได้ ถ้ารับไม่ได้ก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้ ผมกับพวกไอ้ป๊อด ไอ้แมน เราอยู่กับแบบพี่แบบน้อง แบบเพื่อนกันมาตลอด มีเรื่องอะไรปรึกษากัน ไม่เคยเอาเรื่องของกันไปนินทาว่าร้าย หรือว่าเอาไปบอกคนอื่น ปากหมาไม่เลือก เราเคารพกันมากพอ มันจึงทำให้ไม่เคยที่จะทะเลาะกันเลยครับ
หลังจากวันนั้นมันสองตัวก็ไม่ได้เอาพวกเพื่อนมันมาอีกเลย เอามาก็มาติวหนังสือบ้าง ก็เพื่อนสนิทสองสามคน พวกผมเลยต้องทำอาหารไทยต้อนรับขับสู้ มีอะไรก็ยิ้มสยามเข้าไว้
อย่างเพื่อนในห้อง เค้าก็มีเกลียดกันรักกันแบบคนไทยแหละครับ มันก็เรื่องธรรมดาของสังคม ผมรู้ครับว่าใครเกลียดผม แต่ผมก็เฉยๆ พยายามเฉยเข้าไว้ เดี๋ยวมันก็เลิกเกลียดเราไปเองนั้นแหละ ผมพยายามยิ้ม มีอะไรก็ยิ้มไว้ก่อน เป็นดี มันจะหาว่าบ้าก็ช่างมัน ช่างหัวมันครับ ตอนนั้น อยู่ดีๆผมก็หัวเราะ ตอนเราอยู่ไทยนิดหน่อยเราก็หัวเราะใช่ป่ะครับ บางทีเห็นหน้ากันก็หัวเราะและ แล้วเพื่อนผม ไอ้คิม มันเป็นลูกครึ่งเกาหลี มันถามผมว่า หัวเราะทำไม อ่าว ตอบไม่ถูกเลยครับว่าหัวเราะทำไม อย่างเสียงบางเสียงเราจะทำแกล้งกันใช่ป่ะครับ ตอนอยู่ไทย แต่นี่ เสียงแม่งเหมือนเป็นโทนเดียว เค้าไม่ได้เล่นอะไรปัญญาอ่อนเหมือนเราหรอกครับ เราอยู่มหาวิทยาลัยแล้วบางทียังเล่นกันเป็นเด็กๆอยู่เลย แต่สังคมมันแตกต่างกัน แต่ยังไง ถ้าอยู่มหาวิทยาลัยในไทย ผมว่าก็คงมีความสุขมากกว่านี้ ได้ทำอะไรที่อยากทำ กับเพื่อนๆ คุยหัวเราะเฮฮา รู้ใจกันมากกว่านี้ บางทีอยู่นี่มันก็มีเรื่องให้ขำตลอดนะครับ ส่วนมากผมจะเป็นตัวโจ๊กของกลุ่ม เพราะว่าเค้าค่อนข้างที่จะเก็บๆกัน ไม่ค่อยที่จะพูดว่านินทากันต่อหน้า วันนั้นผมนินทาแม่งต่อหน้าเลยครับ พวกมันก็หัวเราะเฮฮากันใหญ่
มีบางอย่างเราอยากให้เค้าเป็นเพื่อนที่เปิดใจกับเรา ผมก็ต้องเปิดใจกับเค้าก่อน เราถึงอยู่ด้วยกันได้ เค้าช่วยเหลือเรา เราก็ต้องช่วยเหลือเค้าให้ถึงที่สุดเท่าที่จะทำได้เช่นกัน
การอยู่ด้วยอารมณ์กดดันแต่ว่าต้องทำเป็นมีความสุข ผมก็พยายามคิดว่า ขอให้ทุกนาทีของผมมีค่ากับความสุข ผมจะเรียนให้มีความสุข ผมไม่อยากเรียนแล้วลำบากใจแบบนี้ ผมก็เลยหยุดคิด แล้วก็ทำให้ทุกนาทีมีค่า มากกว่าตอนอยู่ไทยหลายเท่า
“ถ้ามึงดร๊อบตัวไหนนะ ไอ้เหี้ยป๊อด กรูจะฟ้องเนตว่ามึงอะมีชู้ บอกพ่อมึงด้วยว่ามึงเอาแต่เมา”ผมโทรไปด่าไอ้ป๊อดที่ทราบข่าวว่ามันดร๊อบวิชาภาษาอังกฤษ กับวิทย์
“โห ไอ้เหี้ย..มึงโทรมาด่ากรูแค่นี้หรอวะ”ไอ้ป๊อดทำเสียงเซ็งๆ
“มึงรู้มั้ยกรูลำบากแค่ไหนที่เรียนที่นี่ กรูกดดันทุกอย่าง ชีวิตกรูจะเอาไปเขียนหนังสือตีแผ่ได้อยู่แล้ว..มึงเรียนเลยนะ ห้ามดร๊อบด้วย..เรียนที่ไทยยังไม่รอดแล้วอย่างนี้จะเอาตัวรอดได้ยังไง..แค่เรียนแค่นี้อะห๊ะ”ผมตะโกนใส่หูมัน
“เออๆ..ไอ้ชิบหาย..ไม่ดร๊อบก็ไม่ดร๊อบ”ไอ้ป๊อดด่า
“เออดีมาก..มึงจำใส่กะลาหัวเลยนะ..เอาให้จบภายในสี่ปีด้วยแล้วรับปริญญาพร้อมเพื่อนมึงด้วย..ไม่ใช่ไปรับที่หลังเค้าละ..อีกอย่าง ถ้ากรูรู้ว่ามึงจะดร๊อบตัวไหนอีกนะ..กรูจะแฉมึงให้หมดเลย”ผมบอกมัน
“กรูแม่งมีเหี้ยไรให้แฉวะ.”ไอ้ป๊อดทำเสียงสงสัย มันก็ไม่มีจริงๆแหละครับ เพราะตอนนี้มันทุ่มเทให้กับเนตมาก
“ไม่มีแต่กรูทำให้มันมีได้..เดี๋ยวนะมึง..ตอนมึงเรียนมึงนึกถึงหน้ากรูไว้..ว่ากรูลำบากกว่ามึงจำใส่หัวไว้เลยไอ้เชี้ย แค่นี้นะ”แล้วผมก็วางไปเลยครับ ด้วยอาการโมโหสุดๆ เรียนที่ไทยมึงยังจะดร๊อบอีก นี่ถ้าผมอยู่ที่ไทยตอนนี้ แล้วผมทำตัวเหมือนอยู่อังกฤษตอนนี้ ผมก็คงสอบได้เกียรตินิยมไปแล้วละครับ
เซ็ง
...
มาต่อละ :-[
ขอคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ ดีจัง :impress3:
มีคนเรียกร้องให้ตัดฉับเยอะมาก บางคนเรียกร้องให้ดำเนินต่อไปแล้วแต่ บางคนบอกให้เอาชีวิตที่นี่ก่อนสักตอนสองตอนค่อยตัดฉับ
คนเขียน นึกไว้แล้วอะค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่รอเก้อ เดี๋ยวก็ตัดฉับแล้ว กร๊ากก :laugh: เอาใจคนอ่านหน่อยนึงเนอะ :man1:
มีคนชมว่าเราสวยด้วย :-[ แน่นอน สวยอยู่แล้วอะ กร๊ากกก :laugh:ลอย
รักพี่ไต๋เหมือนกันค่ะ :o8:จุ๊บๆ แหมๆ ถึงกับเรียกว่าเสพเรื่องเบบี้เลยหรอ :-[ มาเสพกันตัวต่อตัวที่ห้องดีป่ะ :oo1:กร๊ากกกก ว่าไปนั่นกรู :laugh:
เดี๋ยวมาใหม่เน้อ o18
ไม่รู้ว่าวันนี้ :z1:หรือพรุ่งนี้ดี :z1:ไปแระค่ะ o13 รักคนอ่านทุกคน :กอด1:
จุ๊บๆๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ตอนนี้ค่อยโล่งอกจิงๆๆๆๆๆ
กลัวใจเบบี้อ่ะ
อย่าให้มีใครเลย ทั้ง 2 ฝ่าย
จะตั้งใจ หรือม่ตั้งใจ ก็อย่าให้มีดีกว่า
แค่อยู่ห่างกันก็ทรมานพอแล้ว
-
เอ้ากำลังชม จิ้มก่อนเด๋วอ่าน
-
อย่าทำร้ายคนอ่านนะ เบบี้สุดสวย :monkeysad:
+1 ให้คนสวยแล้วยังขยันอัพอีก o13
-
o13 o13 o13 o13
ต้องแบบนี้สิข้าว
ต้องเด็ดขาด
รัก เบบี้ แล้ว
ขอบคุณมากที่ไม่ใหห้เราเครียดอ่ะ
อ่านว่าไปผับตอนแรก หัวใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
กลัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเกิดเรื่อง
แต่อ่านแล้วก็ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เบบี้ จิงๆๆๆๆๆ
-
รักเบบี๋ นะจ๊ะ จุ๊บ จุ๊บ
-
ยาวได้ใจมากๆเลยจ้า
ปลื้มข้าวตอนนี้มากๆ โตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ความคิดดีสุดๆ
ดูเป็นตัวละครที่มีมิติเสมือนจริงมากๆนะ
ต้องบอกว่าปลื้มหนูเบบี้ด้วยสินะเนี่ย
เพราะเบบี้บอกว่าข้าวเนี่ยก้อคล้ายๆเบบี้นี่หละ
ตอนนี้เบบี้บรรยายออกมาได้ดีมากๆ เยี่ยมไปเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากที่สุด
:กอด1: ขอบคุณเบบี้มากๆจ้า
-
เกิดอาการกลัวเป็นอย่างมาก
และอาการจิตตกเป็นอย่างมาก
อินมากไปป่าวเนี่ยเรา อิอิ
แบบว่าคนเคยมีประสบการณ์อยู๋ห่างจากคนรักพอนานเข้า ก็กลายเป็นว่าเลิกกันโดยไม่รูตัวอะไรแบบเนี่ย
คิดมากไปแล้วเรา เอิ๊กๆๆๆๆ
-
ข้าวน่ารักมากเลยอ่ะ
ชอบมากกกกกกกกก
ทำตัวแบบนี้สิได้ใจไปเต็ม ๆ
ต้องรักเดียวใจเดียวนะคะข้าว
คิดถึงตาร์ไว้เยอะ ๆ นะ
แต่ว่าตาร์หื่นจริง ๆ แหละ :haun4:
.เหอเหอ
-
....รักกกพี่เบบี้!!!~....
เมื่อไหร่ข้าวจะกลับไทยอ่า!!!~
-
พี่ต้ารออยู่ข้าว กลับเหอะ o18
-
เรียนจบไวไวซะที :z3: :เฮ้อ:
เบบี้ :กอด1:
-
ดีมากจ้ะข้าว ตั้งใจเรียนมากๆน้า ^ ^ อย่าไปสนใจ ใครจะว่ารายก้อช่างมัน รักพี่ตาร์ให้มากๆๆไปตลอด
-
:mc4: เย้ๆมาแล้ว
เบบี้เขียนได้จิ้มใจดำมากๆ
ความรู้สึกของข้าวตอนด่าป๊อด ๕๕๕ เหมือนตอนเราหงุดหงิดเวลาเพื่อนมันไม่ไปสอบเพราะว่ายากไป
แต่แอบอารมณ์เสียฟาง อะไรของหล่อนยะ
:fire:
-
ช่วงนี้ข้าวเข้าสู่วัยทองแล้วมั้งนิ อารมณ์แปรปรวนเหลือเกิน
เหอๆ โดนกดดันเยอะ ก้อแบบเน้หละข้าว ใจร่มๆไว้เน้อ
:z13: :z13: :z13:
-
ข้าวตอบได้ใจมาก หนักแน่นแบบนี้สิ ลูกผู้ชายตัวจริง กระทิงดำ 5555
-
อ่า ปลื้มๆๆ
ข้าวเปลี่ยนไปเยอะเลยอ่า
ดีเเล้วหล่ะ
รีบจบเน้อ
พี่ต้าร์รออยู่
-
เครียดเลยไม่อยากให้ข้าวทะเลาะกับ
ต้าร้เลย แต่มันก้อต้องมีบ้างล่ะ
เนอะ เบบี้ค่ะขอหวานๆแก้เครียดบ้างได้ป่าวค่ะ
-
o13 สุดยอดเลยข้าว
มีเซ็กโพนกันด้วย :-[
อยู่ห่างกันก็ต้องมีแบบนี้แหละ
ใช่ะป่ะเบบี๋ สัมผัสด้วยเสียง
อ้า~ได้อารมณ์จัง อิอิ :jul3:
:m28:เค้าพูดผิดตรงไหนอ่ะเบบี๋
เสพ ก็คือบริโภคเข้าไปเพื่อให้ได้ความสุข
ก็ถูกแล้วดิ ว่าแต่จะนัดเค้าเมื่อไหนดีอ่ะ :m12:
เค้ารอนะเบบึ๋ :haun5:
-
^
^
^
^
^ จิ้มตูดพี่ไต๋ :oo1: กร๊ากกก :laugh:
บ้าหรอ นัดกันโจ่งแจ้งไปเปล่า :-[
หิหิ
เดี๋ยวใครเค้าก็รู้หมด :o8: อ้ายยยยยยยยยยยยย :man1:
เขิน :-[
เป็นไรวะกรู :z3: :z3:
-
หูว...
ได้อ่าน 3 ตอนเรยงะ
ไม่ได้เข้ามาวันเดียว
+1 ใหเป็นกำลังใจนะคับ
:L2:
-
ชอบข้าวเลยอ่ะ นิสัยโคร่ดเทห์เลย สะใจมากเลย ตอนตอบยัยฝางอ่ะ
.......:กอด1: ............
-
ข้าวสุโก้ยยมากอ่ะ
สุดยอด
พี่เบบี้
ตัดให้ขาดเลยชั้บ ชั้บ ชั้บ
สงสารตาร์กะข้าว
เซ็กโฟนกันคงไม่ถึงใจหรอก 555+ :z1:
-
อยากให้ตัดแต่อ่านตอนอยู่อังกฤษก็สนุกดีอ่ะ ทำให้รู้มุมมองของข้าวที่มองอะไรกว้างขึ้น
แล้วมันก็เหมือนการพิสูจระยะทางของข้าวกัยพี่ต้าด้วย อ่านแล้วก็ชอบอ่ะ o13
-
ขอข้าวอยู่เมืองนอกอีกตอนแล้วตัดฉับๆๆ เลย นะเบบี้ ^^
:กอด1: :กอด1: รักเบบี้ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดด
-
มาเที่ยว อิอิ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1:
-
ตัดให้ขาดเลย ฉับๆๆๆๆๆๆๆ :haun4:
+1 ให้ เบบี้ :L2:
-
เห็นว่า มาคุเลยคิดว่าจะมาคุเต็มๆซะอีก
ยังไงก็รอ ตัดฉับ น๊า
-
:man1: ชะนี แรงนักนะ เชอะ
-
ข้าวมั่นคงมากกกกกกกกกกกก ปลื้มๆ
-
ตอนที่133 อดีต ถึง ปัจจุบัน
วันนี้ผมมานั่งมุมสงบๆอยู่สวนสาธารณะคนเดียว กับหนังสือจิตวิทยาอีกเล่ม ที่นั่งให้ผมเครียดเล่น ลองนึกดู ถ้าอยู่ไทยแล้วเรียนวิชาจิตวิทยา เป็นแค่วิชาผ่านๆไป มันก็คงเครียดพออยู่แล้ว แล้วก็ต้องบ่นต่างๆนาๆว่ายาก แต่แล้วก็ต้องมาเจอของที่ยากกว่า อย่างที่เค้าว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เจอทั้งเล่มเป็นภาษาอังกฤษเลยไง
ปีนี้เข้าปีที่สองแล้ว ไอ้ตาร์รับปริญญาเรียบร้อย วันรับปริญญามันดูท่าจะวุ่นวายน่าดู จากที่มันส่งรูปมาให้ผม โดยส่วนมากเป็นฝีมือไอ้เข็มที่เป็นคนถ่าย เพราะว่ามันเรียนมาทางด้านนี้ซะส่วนมาก มันไปงานวันรับปริญญาไอ้ตาร์กันหมด ในรูปคงมีขาดผมคนเดียว ใจหวิวๆเหมือนกันครับ
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ มันล่วงเลยมานานแสนนานสำหรับผม ผมกับไอ้ตาร์ยังคนดีกันอยู่เหมือน ทะเลาะกันบ้าง ก็จะเรื่องอะไรละครับ นอกจากเรื่องโทรศัพท์ ไม่มีอะไรนอกไปกว่านั้น หรือว่าเกิดอะไรเล็กน้อยขึ้นที่นี่ ผมก็ไม่เล่าให้มันฟังหรอกครับ เพราะกลัวมันไม่สบายใจ มันยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่
“มานั่งอะไรตรงนี้คนเดียวย๊ะ.”ผมหันไปตามเสียง
“ฟาง..”เสียงเล็ดลอดออกมาเบาๆจากปากผม ผมกับฟางตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปแล้ว จากวันนั้น วันที่เธอตามตื้อผมอยู่สักพัก และก็ได้รู้ ว่าเธอคงจะชอบผมเข้าจริงๆ
........................ณ เหตุการณ์ในอดีต.........................
“นี่ คิดว่าตัวเองหล่อมากเลยรึไง”ผมเดินหนี ฟางที่มาหาผมถึงมหาวิทยาลัย ด้วยที่ว่า ไม่มีใครเคยปฏิเสธการคบหากับเธอ มีแต่ผม
“ผมไม่ได้คิดว่าผมหล่อมากหรอกครับ..แต่คุณนี่โรคจิตรึเปล่า ตามผมอยู่นั้นแหละ”ผมหันกลับไปสีหน้าเรียบ
“นี่นายว่าชั้นหรอย๊ะ”เธอเริ่มอารมณ์ขึ้น เธอตามผมอย่างนี้อยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆ แต่ก็ไม่ได้ตามไปถึงห้องหรอกนะครับ ถ้าตามถึงห้อง ผมก็คงไม่ได้อ่านหนังสือพอดี เพราะตอนแรกเหมือนเธอจะเป็นสาวมั่นใจในตัวเองสูงมาก แต่ตัวเก่ง ดูดี ทุกอย่างไม่มีที่ติ ยกเว้น นิสัย เอาแต่ใจตัวเองมาก จนมีผมเนี้ยแหละครับที่มาขัดใจเธอ เธอเลยของขึ้นแบบนี้ ถ้าเป็นไอ้ข้าวแต่ก่อน จะฟันแล้วทิ้งให้ดูเลย แรงดีนัก
“แล้วแต่คุณจะคิด..”ผมหันไปตอก
“นี่..ชั้นอุตส่าห์มาตามตื้อ นายคิดว่านายเป็นใครไม่ทราบ”ฟางว่าให้
“ผมก็เป็นผม. ทำไม หรือว่าคุณชอบผม”ผมหันไปถาม เธอหน้านิ่งไปนิด เหมือนฉุดคิด ทำเอาผมตกใจ หรือว่าเธอชอบผมจริงๆ
“หลงตัวเอง”เธอพูด
“หึ..ไม่หรอกมั้ง..ผมดูออกนะ..”ผมพูด แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ เธอหน้าแดงทันที
“แต่เสียใจ ผมมีแฟนอยู่แล้ว”ผมพูด
“มีก็เลิกได้.”เธอตอกกลับ
“นี่คุณ ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ..คุณอย่าเอาความแต่ใจของคุณ มาวัดกับขีดจำกัดของผม ถ้ามันระเบิดออกมา ผมจะไม่ขอเตือน”ผมพูด หน้าเธอชะงักไปเล็กน้อย
“ทำไม..แล้วนายจะทำอะไรชั้นไม่ทราบ”เธอทำหน้าหยิ่งพร้อมกับท้าทายไปในตัว
“หึ..ทำไม หรืออยากให้ทำ.”ผมเดินเข้าไปใกล้ ดูเธออึ้งเล็กน้อง หน้าแดง เมื่อผมเอาหน้าไปใกล้ จมูกเกือบชนกัน
“ไอ้บ้า..”ฟางผลักผมออกอย่างแรง จนตัวเธอล้มไป แต่ผมยังยืนอยู่กับที่ ก็ดันใส่ส้นสูงซะขนาดนั้น
“เป็นไรมากรึเปล่า..ปากเก่งดีนักนิ”ผมลงไปพยุงเธอ
“ไม่ต้องมายุ่ง..คอยดูนะ ชั้นจะทำให้นายหลงรักชั้นให้ได้เลย”เธอพูด พรางชี้หน้าผม
“นี่คุณ..ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่าผมมีขีดจำกัด”ผมลุกขึ้นอย่างโมโห โดยที่ไม่ได้ช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้นตาม เธอนั่งอยู่กับพื้นมองผมด้วยสีหน้าตกใจ
“คุณจะพยายามแค่ไหนมันก็ไม่เป็นผลหรอก”ผมพูดเสียงเบาลง
“เพราะผมมีคนที่รักอยู่แล้ว..ผมกับเค้ารักกันมาก..แล้วเค้าก็เป็นผู้ชาย...”ผมพูด สีหน้าเธอตกตะลึงทันทีเมื่อได้ยิน
“ผมขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำอะไรหลายๆอย่างขัดใจคุณ..ผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะบอกไว้ก่อน..แต่ผมแค่รักผู้ชายคนนี้หมดใจ..คุณจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ผลหรอก.อีกอย่างคุณอย่างเอาความเอาแต่ใจของคุณมาล้อเล่นกับความรัก..มันไม่ดีหรอกนะ รู้มั้ยว่ามันจะเจ็บ”ผมพูด เธอสีหน้าฉุดคิด
“การที่คุณจะเอาชนะใจผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม สักวันต้องมีใครสักคนที่เจ็บแน่นอน..แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณยังใช้ชีวิตที่คิดว่าทุกอย่างได้มาด้วยเงิน กับความสวยของคุณละก็ คุณก็คงจะไม่ได้เจอรักแท้หรอกครับ”ผมพูด เธอเงียบกริบ มองพื้นที่เธอนั่ง
“หึ...นี่นายสอนชั้นหรอ”เธอเงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้ผม
“ผมไม่ได้สอน แต่ผมเตือนในความหวังดี..หรือไม่จริง คุณลองถามตัวเองรึยัง ถามให้ดี ให้แน่ใจสิ ว่าตอนนี้คุณเล่นตลกอะไรกับชีวิตคุณอยู่.. ผมนะเคยเลวกว่าที่คุณเห็นตอนนี้เยอะ. แต่ตอนนี้ผมก็คิดได้แล้ว เปลี่ยนได้ด้วยคนๆนั้น แล้วคุณละ ไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อใครบ้างหรอ”ผมนั่งยองๆลองตรงหน้าเธอ
“หึ..ใครเค้าจะมารักชั้น..เค้าก็หวังแค่เงินกับรูปลักษณ์ภายนอกนั้นแหละ”เธอพูดด้วยอาการน้อยใจ
“มีสิ..ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตแบบนี้..คนดีๆนะมีเยอะกว่าที่คุณเห็น แต่มันคงไม่ใช่สถานที่แบบนั้น คุณลองมองรอบตัวคุณสิ คุณคบคนไม่น้อยเลยนิ..ผู้ชายคนไหนที่ดีจริงบ้าง แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วคุณจะเอาศักดิ์ศรีคุณไปจมกับพวกเค้างั้นหรอ”ผมพูด เธอเงียบ
“ขอโทษนะที่ผมพูดแบบนี้. แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้.”ผมพูดบอกพร้อมกับจับมือเธอ เธอกำมือผมแน่น
“งั้นเป็นนายไม่ได้หรอ.”ผมก้มหน้าพูด สักพักเธอก็เงยมองหน้าผมเมื่อผมเงียบ
“ขอโทษนะครับ.มันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ..ผมคงรับรักคุณไม่ได้.ผมรักเค้ามากเกินกว่าที่จะรักใครได้อีกแล้ว”ผมพูด อยู่ดีๆเธอก็น้ำตาไหลออกมา
“อึก...”
“เออ..คือ..ขอโทษ”ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ตกใจ เออคุณก็รู้ใช่ป่ะว่าผมง้อคนไม่เป็น เวรกรรม
“นายมันบ้า.”
“ชั้นตามตื้อขนาดนี้ บ้าที่สุด”เออ สงสัยกรูบ้าจริงๆ ผู้หญิงสวยขนาดนี้กรูไม่เอา รวยอีกต่างหาก
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ”ผมพูด พร้อมกับจับแก้มเธอเบาๆ เช็ดน้ำตาให้เธอ
“นายไม่เกลียดชั้นหรอ”เธอถาม
“หึ..จะไปเกลียดทำไมละ..คุณไม่ได้ทำอะไรผมสักหน่อย”ผมพูดบอก
“เค้าคนนั้นโชคดีจังเลยนะ..น้อยคนจะตายที่อยู่ที่นี่แล้วจะไม่มีแฟนที่นี่ แล้วก็น้อยคนอีกนั้นแหละที่จะปฏิเสธชั้น”เธอพูดยิ้มเศร้าๆ
“อืม..ผมโชคดี โชคดีมาก จนผมต้องทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกันว่าโชคดีที่มีผมเหมือนกัน..ผมขอโทษจริงๆนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะเจอคนแบบนายละเนี้ย”เธอพูดขำๆ
“สักวันแหละ..มันยังไม่ถึงเวลา อย่าได้เอาตัวเข้าหา..รอเวลา มันจะมาเอง”ผมพูด วันนั้นเธอกับผมไปกินข้าวด้วยกัน หลายๆวันเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยทำให้โน ที่ไม่ค่อยชอบฟางเท่าไหร่ในตอนแรก รู้ถึงนิสัยของฟางที่แท้จริง ว่าเธอเป็นคนขี้เหงา เลยชอบเรียกร้องความสนใจ อีกอย่างเธอเป็นคนจริงใจมากๆ แต่ตอนที่เธออยู่ในสังคมแบบนั้น เธอหาคนจริงใจไม่ได้ เลยกลายเป็นว่า ผมได้เพื่อนสนิทใหม่อีกคน ฟาง เริ่มสนิทกับพวกผมขึ้นเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กัน ฟางเลิกไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาตั้งใจเรียน เธออยู่ที่นี่มาก่อนผมสองปีแล้ว มาเรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนไฮสคูลเรียนอยู่ที่อเมริกา เลยทำให้ไม่ค่อยสนิทกับที่บ้าน เลยทำให้เธอนิสัยเป็นแบบนี้แหละครับ เอาแต่ใจ เงินลูกเดียว ก็เลยโดนไอ้โนสวนใหญ่ จนเป็นเพื่อนซี้กันไปครับ
................................ณ ปัจจุบัน................................
“แล้วฟางมาได้ไง”ผมถาม
“ก็เซ็งๆอะ..นี่เรียนใกล้จบแล้วสิ ได้ข่าวว่าผ่านหมด เทพพอตัวนิย๊ะ”ฟางพูดแกมประชด ใช่ครับ ถ้าใครผ่านหมดเนี้ย ถือว่าขั้นเทพเลย แล้วก็จะเป็นที่เล่าขานดีๆนี่เอง
“หึ..ไม่ขนาดนั้นหรอก.แค่อยากรีบกลับอะ”ผมบอก
“ไปหาเค้าคนนั้นหรอ”ฟางพูด บางทีผมก็แอบคิดไม่ได้ ว่าฟางเอาใจใส่ผมเป็นพิเศษ เวลามีคนมาชอบผม ฟางก็จะกันๆท่าให้ แล้วฟางก็จะอยู่ตอนผมเครียดๆ ไม่ก็จะทำหน้าเศร้าๆ ผมอดคิดไม่ได้ว่าฟางยังชอบผมอยู่ แต่ผมก็ทำเฉยๆ เอาคำว่าเพื่อนเข้าว่า ซึ่งมันหมายถึงบอกระยะระหว่างเราได้
“อืม..”ผมตอบกลับ
“อยากเห็นหน้าจริงๆ.”ฟางพูด
“แล้วจะทำไม.”ผมถาม
“เปล่าหรอก.จะไปบอกว่า คุณโชคดีจังเลยนะ”ฟางพูด แล้วมองไปที่ทะเลสาบด้านหน้า
“หึ..ฟางรู้อะไรมั้ย.”ผมพูดขึ้น แล้วยิ้ม
ฟางหันมามองหน้าผม
“ผมนะโชคดีมากกว่าอีกทีได้ตาร์มันเป็นแฟน. มันดีกับผมทุกอย่าง มีแต่ผม ที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เป็นความทรงจำหลายๆครั้ง..”ผมพูด
“เช่นอะไรบ้างละ”ฟางถาม
“อยากรู้จริงๆหรอ”ผมถามกลับ
“อืม..จริงสิ..เรื่องของเพื่อนทำไมจะไม่อยากรู้ละ”ฟางพูด
“ครั้งแรกมันมาจีบข้าว แต่ข้าวก็ไม่ได้สนใจหรอก อีกอย่างข้าวยังชอบผู้หญิงอยู่ มันตามตื้อทุกวิถีทาง ข้าวมีคนอื่นต่อหน้าต่อตาบ้างแหละ แต่ที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนี้ข้าวก็ยังจำได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันเหมือนพิสูจน์เหมือนกัน ว่าข้าวรักมันเข้าให้แล้ว ข้าวเมาแล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ตาร์มันมาเห็นพอดี หึ...มันร้องไห้เป็นวักเป็นเวร แถมด่าข้าวไม่เลี้ยงเลย..”
“จริงดิ..แล้วเค้าทำไง ยกโทษให้ข้าวด้วยหรอ..โห ถ้าเป็นฟางนะ ต้องคลั่งตายแน่เลยอะ”ฟางพูด
“กว่ามันจะยกโทษให้นะหรอ..ห้าเดือนเต็มๆ ข้าวตามง้อมันห้าเดือน ทำทุกอย่างที่ให้มันใจอ่อน..แล้วรู้มั้ยสุดท้ายคืออะไรที่ทำให้มันใจอ่อน”ผมพูด
ฟางทำหน้าอยากรู้
“ข้าวบอกรักมัน.แค่คำว่ารักแค่นั้นเอง มันยกโทษให้ข้าว..แต่มันบอกนะว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ข้าวก็เลยต้องระวังตัวแล้วก็เปลี่ยนตัวเองใหม่”ผมพูด
“แล้วทำได้ไงอะ..บางคนมั่นคงขนาดไหน ก็มาตายรังที่นี่ตลอดแหละข้าว มันเป็นจริงๆนะ..นอกจากคนแต่งงานแล้วบางคนแหละ”ฟางพูด
“ก็ไม่รู้สิ..มันเป็นไปเองโดยปริยาย ตอนนั้นข้าววัยรุ่นอยู่นะ..เลยไม่คิดว่าจะมีรักแท้มั่นคง พอมาเจอเข้าจริงๆมันรักไปเอง มันหยุดไปเองเลย”ผมพูด
“กี่ปีแล้วอะที่คบกัน”ฟางถาม
“เจ็ดปีได้แล้วประมาณนั้น”ผมพูด
“นานเนอะ”ฟางพูดบอก ผมกับฟางคุยกันไปเรื่อยเปื่อย แล้วฟางก็สอนจิตวิทยาให้ผม เพราะเธอเรียนเอกนี้มา อีกอย่าง เธอก็เก่งภาษากว่าผมด้วย อยู่มานานกว่านิ
................................... ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ................................
จบปีสี่ของเพื่อนๆที่ไทย มาหลายเดือนแล้วเหมือนกัน ตอนนี้ผมกำลังตามเรื่องเรียนให้จบ คาดว่าน่าจะสองปีครึ่ง แต่ก็ยังไม่ได้บอกไอ้ตาร์ อยากจะเซอร์ไฟร์มากกว่า มันคงคิดว่าสามปีอยู่นะครับ ตอนนี้ไอ้พวกเวรนั้นได้งานกันหมดแล้วครับ
อีกอย่าง ตอนนี้พี่ตังกับไอ้โนก็กลับไทยไปแล้วด้วย พี่ตังมันหัวดี คาดว่าบ้านผมหัวดีทั้งบ้าน ได้เชื้อพ่อกับแม่ เป็นกรรมพันธุ์ พี่ตังเรียนปริญญาโทสองปี บวกกับไอ้โนที่เรียนมาแล้วสองปี ก็จบพอดี กลับไปพร้อมกันเลยครับ
ข่าวของไอ้พวกตะกั่วทั้งหลายที่ไทย ผมได้มาจากไอ้เป้ มันโทรมารายงานด้วยตัวเองเลยครับ
ป๊อดได้ทำงานอยู่บริษัทเดียวกันกับไอ้ตาร์ ด้วยที่ว่ามันติดลูกพี่มันมาก บริษัทไอ้ตาร์ก็เป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงมาก บวกกับไอ้ตาร์ช่วยแนะนำวิธีการสมัครงานให้ มันก็ผ่านไปได้ฉะลุยเลยครับ
ไอ้แมนหรอครับ พูดถึงมันหน่อยแล้วกัน มันจบมันก็ถ่ายรูปปริญญามันเต็มๆส่งมาให้ผม พร้อมกับหน้ามันแนบมาด้วย มีการบอกว่ากรูจบแล้วนะ มันก็ไปตามฝันของมันแหละครับ มันเอาใบปริญญาไปตั้งให้ป๋ามันดู พร้อมกับบอกป๋ามันว่า
“ป๋า แมนจะเปิดร้านเหล้านะ..”มันพูดจบ ป๋ามันกับพี่ชายมันอึ้งแดกมีมันนั่นแหละครับผ่าเหล้าไม่ยอมเรียน
“ไอ้แมนแกทำไมไม่ทำงานดีๆห๊ะ”แม่มันด่า
“โห่มี้ แมนอยากเปิดร้านเหล้า..เนี้ยแมนฝันไว้นะ เอาเป็นร้านไวน์สักร้าน พอได้กำไรค่อยเปิดสาขา เสร็จแล้วนะมี้ แมนอยากเปิดร้านเหล้านั่งชิวดีๆสักร้าน ร่วมไปด้วย อีกอย่างมี้ แมนขอเงินซื้อบ้านที่กรุงเทพด้วยนะ เพราะว่าแมนคงเปิดที่กรุงเทพอะ ไม่อยากเปิดที่บ้านเรา”นั่นแหละครับ แม่มันเป็นลมล้มไปเลย แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้มันหมดความพยายาม มันก็ได้เปิดร้านเหล้าของมันสมดังใจหมาย
ไอ้เป้ ยังเรียนอยู่วิทยาลัยการอาหาร ได้ข่าวว่าปีหน้า มันจะไปสวิสด้วย มันก็ยังคงไม่แน่ใจ เพราะว่ารอไอ้เข็มไปด้วยกัน เพราะว่าปีหน้าเค้าจัดนักเรียนส่งไปแล้ว มันรอไอ้เข็มอยู่อย่างใจจดใจจ่อครับ แต่ดูท่าแล้วน่าจะไม่ได้ไป เพราะว่าไอ้เข็มบอกว่า รอให้ไอ้เป้เรียนจบที่นี่ก่อน แล้วค่อยไปเรียนใหม่ก็ได้ ไอ้เข็มมันอยากทำงานครับ อีกอย่าง ไอ้เป้ไม่ยอมทิ้งไอ้เข็มไว้คนเดียวแน่ เพราะว่าไอ้เข็มมันเจ้าชู้ แล้วมันคงไม่มีที่ระบายความไคล่ของมันด้วยแหละครับผมว่า
ส่วนไอ้เข็ม ทำงานอยู่บริษัทหนังสือโดยมันได้เป็นนักเขียนคอลั่มเล็กๆ งานพิเศษมันก็นั่นแหละครับ ไกด์นำเที่ยวที่มันอยากจะทำ ความใฝ่ฝันของไอ้เข็มคือนักเขียน นักแปล ล่าม มันอยากเป็นมากที่สุด อันนี้ก็คงเป็นจุดเริ่มต้นของมัน
ไอ้แสบ ทำงานอยู่บริษัททนาย พร้อมกับศึกษาต่อปริญญาโท ไปพร้อมๆกัน และด้วยความฟิตของมันเรียนทีเดียวสองปริญญาแม่งเลยครับ โคตรเทพอะ ผมบอกแล้วว่าไอ้แสบมันหัวดี หัวดีมากๆเลยครับ จะว่าไปมันหัวดีกว่าผมอีกด้วยซ้ำ แต่มันไม่ค่อยเรียน ส่วนมากทุ่มเทไปทางเหี้ยซะมากกว่า แล้วอีกอย่าง ภาษาอังกฤษของมันนะ เหี้ยกว่านิสัยมันอีกกกก
น้องปาน เป็นนักศึกษาแพทย์ได้ดั่งใจหวังครับ
ไอ้โน เป็นครูสอนดนตรีอยู่ที่จังหวัดผมนั้นแหละครับ มันบอกว่ามันอยากอยู่บ้าน ไม่อยากไปอยู่กรุงเทพ การสอบของมันเป็นครูของที่โรงเรียนดนตรีชื่อดัง มันก็ติดจนได้ เค้าจะให้มันอยู่กรุงเทพด้วยซ้ำ เพราะว่าเงินดี แต่ว่าไอ้โนบอกว่าไม่เอา มันอยากให้น้องๆมันที่นั้นได้เรียนมากกว่า ไปสอนลูกคุณหญิงคุณนาย ผมเลยบอกมันว่า อย่างกับคนที่มาเรียนที่บ้านเรา ไม่ลูกคุณหญิงคุณนายงั้นแหละ อีกเหตุผลหนึ่ง ผมว่ามันคงอยากอยู่กับพี่ตังแหละครับ
พี่ตังก็ไปบริหารโรงเรียนต่อจากพ่อ ซึ่งมันก็ต้องยอมแต่โดยดี เพราะว่าไม่มีใครรับช่วง ผมไม่เอาคนหนึ่งแหละ ส่วนพี่เจ้าเค้าก็รักในงานเค้า ไอ้พี่ตังมันก็เลยยอมๆไปครับ เพราะว่าถ้ามันไม่ทำ พ่อก็ต้องผ.อ.บริหารแทนอีก เป็นเรื่องราวมากมาย
ไอ้ทศ สืบสานตำนานมาเฟียพ่อมันต่อไป โดยเอาปริญญาตั้งโชว์ไว้แบบนั้นแหละครับ เหมือนไอ้แมนเลยอะ ผมว่าชีวิตมันสองคนคล้ายๆกัน มันไม่เหมือนตรงพ่อกับแม่มันแค่นั้นแหละครับ
ไอ้เอ็ม กับไอ้นิล ทำงานอยู่บริษัทเดียวกันครับ
ส่วนพี่เจ้า พี่สุดที่รักของผม บอกผมเมื่อวานนี้ว่า ถ้าผมกลับไปแล้ว พี่ข้าวจะไปเรียนต่อทันทีที่อเมริกา ตอนนี้อยากให้ผมกลับมาก่อน เพราะว่าอยากเจอผม ผมก็บอกว่าไม่นานหรอกครับ รอก่อนแล้วกัน พี่เจ้าได้ทุนของบริษัท กลับมาก็ต้องมาทำงานชดใช้ทุน กว่าจะหมดทุนก็แล้วแต่คุณ อยากไปไหนก็ไป แต่ถ้าจบผม ผมว่าเค้าคงไม่ปล่อยง่ายๆหรอกครับ พี่ผมค่อนข้างบ้างานมาก ทุ่มเทสุดๆ อีกอย่าง ข่าวดีสำหรับผม
“นี่พี่ป่านคบกับพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมข้าวไม่รู้”ผมรีบโทรหาพี่ชายผม หลังจากที่รู้เรื่องจากไอ้พี่ตัง
“ก็...เออ..นานแล้วครับ”พี่เจ้าพูด
“อะไรอะ.ไม่บอกข้าวสักคำ..เคือง”ผมพูด
“ก็พี่ไม่รู้จะพูดยังไงนิครับ..”พี่เจ้าพูดอายๆ
“เอาให้เคลียร์เลย แล้วไปรู้จักมักจี่กันได้ไง”ผมพูด
“ก็วันที่ไปส่งข้าวที่สนามบินนั้นแหละครับ..ก็เห็น แล้วก็ชอบอะ.ก็ให้ไอ้ตาร์มันติดต่อให้”พี่ตังพูด กรูว่าพี่กรูตอนนี้คงยิ้มอยู่เป็นแน่
“โหนะ..ชอบข้าวก็ไม่ได้ว่าสักหน่อย นี่เล่นปิดกันทั้งพี่ทั้งพี่ป่านเลย..น้อยใจวะ”ผมพูดบอก
“ก็ป่านไม่ให้บอกอะครับ”พี่เจ้ารีบแก้ตัว
“ทำไม”ผมรีบถาม
“ป่านบอกว่าอาย.เหอะๆ”พี่เจ้าหัวเราะ ก็สมควรอายหรอกครับ มาชอบพี่ผมอะ ก็คงไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนั้น
“ดีมาก..เดี๋ยวข้าวจะโทรไปต่อว่าสักหน่อย..”ผมพูด
“เฮ้ย..อย่าไปว่าป่านนะครับ..เดี๋ยวป่านอายมาว่าพี่อีก”พี่เจ้ารีบท้วง กรูไม่เคยเห็นพี่กรูตื่นเต้นอย่างนี้สักที
“แหมๆ..ออกรับแทนกันเชียวนะ..ปิดข้าวมาได้ตั้งสองปี นี่ถ้าพี่ตังไม่กลับไปข้าวก็คงเป็นควายใช่ป่ะ”ผมพูด
“ข้าวจะเป็นควายได้ไงครับ..ยังไงข้าวก็เป็นน้องน้อยหอยสังข์ของพี่อยู่ดีนั้นแหละครับ”พี่เจ้าพูด ทำเอาผมยิ้มออกมา
“หึหึ..”ผมหัวเราะอย่างเขินๆ
“ดูแลพี่ป่านดีๆด้วยละ..พี่ป่านเป็นคนดีมากเลยนะ.”ผมพูด
“ครับ..รู้แล้ว”พี่เจ้าพูด
“แล้วนี่จะไปอเมริกา ไม่คิดถึงพี่ป่านรึไง”ผมถาม
“ก็ว่าอยู่..”พี่เจ้าพูด
“ก็เอาไปด้วยดิ”ผมพูด
“พี่บอกแล้ว.แต่ป่านไม่ยอมไป..”พี่เจ้าตอบ
“ทำไมอะ.”
“ไม่รู้สิข้าวก็น่าจะเห็นป่านเป็นคนยังไง..หัวรั้นจะตาย อีกอย่างแม่คุณตามใครที่ไหน..จะทำงานลูกเดียวเลย.สถาปนิกใหญ่แห่งวงการแล้วมั้ง”พี่เจ้าพูดกัดๆ
“จะฟ้องพี่ป่าน.”ผมพูด
“เฮ้ยๆ..พี่พูดเล่น.ก็คงไม่ไปหรอก..พี่แค่เรียนปริญญาโทเอง.สองปีเดี๋ยวก็จบจะให้ขายหน้าน้องได้ไง น้องจบปริญญาโทไปคนละ พี่ยังดักดานส่งน้องอีกคนเรียนอยู่เลย”พี่เจ้าพูดแซวๆ
“เชอะ..พ่อส่งเหอะ อย่ามา”ผมพูดบอก
“ก็นะ..แล้วไอ้ค่ากินที่โทรมาให้โอนให้โอนนี่ละ”พี่เจ้าแซวอีก ที่จริงให้โอนมาผมก็ไม่ได้ใช้หรอกครับ พี่เจ้าก็ไม่รู้หรอก เพราะว่าเงินที่พ่อให้นะ ผมก็ใช้เหลืออยู่แล้ว อยากเก็บไว้เป็นทุนเฉยๆ เอาไปทำอะไรนะหรอ เป็นความลับ ตอนนี้ก็เร่งทำโปรเจคให้ดี จะได้ๆเงินเยอะเข้าไปอีก ดูเหมือนข้าวจะเค็มเนอะ
“อ่านะ..”
หลังจากจบบทสนทนากับพี่เจ้า ผมก็ต้องไปตั้งหน้าตั้งตา ทำงานให้ดี ตอนนี้ผมอยากเก็บเงินให้มากที่สุด ประหยัดตรงไหนได้ประหยัดเลยครับ ตอนนี้มีบริษัทมาจองตัวหลายบริษัทแล้ว ไม่ใช่แค่ผม แต่กับเพื่อนๆหลายๆคน ถ้าใครคะแนนเข้าตา เค้ายื่นข้อเสนอให้ มันก็เป็นสิทธิ์ที่เราแล้วครับ ตอนนี้บริษัทที่ลอนดอนสองบริษัท ที่ญี่ปุ่นอีกบริษัท ที่ไทยอีกสี่บริษัท ผมอ่านสัญญาคร่าวๆอยู่ ปรึกษาหารือกับเพื่อนๆว่าเอายังไง ที่ไหนดี เป็นไงบ้าง รุ่นพี่เค้าก็มาแนะนำนะครับ ว่าบริษัทไหนดียังไง ใครอยู่บริษัทไหน เค้ามาให้คำแนะนำอย่างดีเลย ทั้งคนไทย ทั้งฝรั่งหัวทองนั้นแหละครับ
ตอนนี้ผมชั่งใจหลายๆอย่าง รักพี่เสียดายน้อง กลายเป็นว่าอยากอยู่นี่แล้วเหมือนกัน เพราะว่าเงินมันเสนอดีเหลือเกินครับ แต่ว่าก็ต้องกลับนิครับ เราเลยต้องตัดไอ้พวกนี้ไปเลย เหลือแต่ที่ไทยอะครับ
...
มาต่ออีกรอบ
ฝานดีนะทุกคน จะตัดฉับๆๆ แล้วน้า เตรียมตัวรับมือให้ดี กร๊ากก มาให้รอเก้ออีกกรู
-
:กอด1:
ดำเนินไปตามวิถีชีวิตที่ควรจะเป็น...
-
เย้ๆๆๆๆ :mc4:
ใกล้จะกลับไทยแล้ว
:L2:
-
คุ้มค่ากับที่รอคอยจิงๆ +1 ให้เบบี้คนสวย เย้ๆๆๆๆ :mc4:
-
:z3: :z3:
ตัดมากไปป่าวเนี้ย
:really2: :really2:
-
โว้ววววววววววววววววววววววววววววววว
ข้าวจะเรียนจบแล้วววว
ดีใจมากมาย
จะกลับมาแล้ว
ตาร์ต้องดีใจน่าดูแน่เลยเนอะ
เซอร์ไพร์สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
ฉับๆๆ ได้ใจดี
รอตอนข้าวกลับไทย
ตามมาลูบหัวเบบี้ด้วยความเอ็นดู
:beat: :beat: (นี่คือท่าลูบหัวเบบี้)
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
:z2: :z2:
-
เย้ๆๆ ข้าวจะจบแล้ว
จะได้กลับไปเจอตาร์แล้ว :m4:
-
ข้าวววจะกลับมาเเล้วรึ ??
มายก๊อด ชอบบบอ่
-
บวกไปอีก 1 :L2:
ใกล้ได้กลับไทยแล้วสินะข้าว
ดีๆพี่ต้าร์ได้ไม่ต้องรอนาน
แล้วข้าววางแผนชีวิตอะไรไว้อีกนะเนี่ย
แล้วหนูเบบี้สุดสวยจะตัดฉับๆๆๆๆ อีกตอนไหนจ๊ะ
:กอด1:
-
เย่ๆๆ ข้าวจะกลับมาแล้ว เหอๆ รอข้าวกลับมาเลยดีกว่า
เผื่อจะมีเซอร์ไพรส์ต้าร์
:z13: :z13: :z13:
-
กลับบ้านเรารักรออยู่ :กอด1:
ตั้งตารอ อ่านตอนหน้านะเบบี๋ :z2:
-
o18 o18 o18 รักรออยู่จ๊ะข้าวท่องไว้นะ
-
เย้ๆ ข้าวจะกลับมาหาต้าร์แล้ว!!~
-
รวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม อิอิ
-
กลับมาไทยด่วนนะคะ อิอิ
-
ขอบคุณค่ะเบบี้ ตัดเลยๆเอาข้าว
กลับมาหาต้าร์เนอะ
-
.. .. . ใกล้กลับไทยแล้ว . .. . แสบเทพอ่ะ . .. . .คิดถึงน้องปาน . . .. . :กอด1:
-
ข้าวกลับไทย ลูกของต้าร์อายุ ขวบนึงพอดี :laugh:
-
:call:
-
ใกล้กลับมาแล้ว :กอด1:
-
รอวันข้าวกลับมาด้วยคน อยากเห็นต้าร์ดีใจอ่ะ
........... :กอด1:..........
-
งวดเข้ามาทุกทีแล้ว
รอลุ้นมากมายจะจบยังไงน้อ
+1 ให้เป็นกำลังใจนะค้าบ
o13 o13
-
o13 o13 o13
รีบตัดฉับละ รออยู่ อิๆ
-
ข้าวใกล้จะกลับละอ่ะ
กลับมาเจอพี่ต้าจะเป็นไงน้า.... :-[
-
แหะๆ หนุกๆๆ ตอนจบต้องซึ้งแน่ๆเลย
อิอิ
รอๆๆๆๆ
:mc4: :bye2:
-
พี่ข้าวจากลับบ้านเฮาแว้วววววววว :L2:
-
o9 o9 o9
อยากอ่านๆๆ
วันนี้ขอ 3 ตอน
พี่คงไม่ได้ขอมากไปชิมิเบบี้
:impress2: :impress2:
-
กลับมาเมืองไทยได้แล้ววววววววว
-
เย้!!~~~ ข้าวจะกลับไทยแล้ว
ลงต่อด่วน ^^
-
3 ตอน
3 ตอน
และ 3 ตอน
วันนี้ช่ายป่าวเบบี้
ไม่งั้นก็ตัดฉับเลย
คิดถึงตาร์แล้วอ่ะ
:impress2:
-
:oni1: วิ่งไปรออรับที่สนามบินดีกว่า ข้าวจะกลับมาแล้ว เย้ๆๆๆๆ
-
ตอนที่134 แอบ
“เฮ้ย...ไอ้ข้าว ทางนี้ๆ..”ผมหันไปตามเสียงเรียก แล้วก็เดินเข้าไปกอดเพื่อนผมอย่างแนบแน่นที่ไม่ได้เจอกันนาน ไอ้ป๊อด ไอ้แสบ น้องปาน ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้แมน กับไอ้ทศ มารับผมวันนี้ มันมากันครบเลยทีเดียวครับ
กลายเป็นจุดสนใจของสุวรรณภูมิไปครับ ผมมองพวกมัน โตขึ้นมาก สองปีครึ่งที่ไม่ได้เจกัน พวกมันเปลี่ยนทรงผมกันเยอะแยะ แถมยังตัวใหญ่ขึ้นกว่าเก่ากันอีก น้องปานก็ดูโตเป็นวันรุ่นเต็มตัวแล้ว กว่าพวกผมจะออกจากตรงนั้น ยืนคุย ยืนกอดกันอยู่นาน
“แล้วนี่มึงจะไม่บอกเฮียจริงๆหรอวะ”ไอ้ป๊อดถาม ผมพยักหน้า
“เออน่า..พวกมึงเงียบๆไว้แล้วกัน.”ผมพูด
“แล้วนี่ไอ้นิลกับไอ้เอ็มมันไม่คิดจะมารับเพื่อนมันเลยรึไง”ผมพูด ด้วยอาการน้อยใจนิดๆ
“มันไปจองโต๊ะให้มึง อาหารร้านโปรดมึงไง..ป่านนี้คงอยู่ที่ร้านแล้ว”ไอ้ทศบอก
“เออ..ยังรู้หน้าที่”ผมพูด พวกมันพาผมไปที่รถ วันนี้ผมนั่งรถไอ้แมนไปครับ ไปอยู่บ้านไอ้แมน มันซื้อบ้านเป็นหลักเป็นแหล่งแล้วเรียบร้อย คงไปอาศัยบ้านมันอยู่ก่อน เพราะว่าผมยังไม่ได้ไปดูทำเลที่ทำงานผมเลย จากที่กลับมานี่มีแต่พวกเพื่อนๆ กับพี่เจ้าแล้วก็พี่ตังนั้นแหละครับที่รู้ พ่อแม่ผมอีก ผมย้ำอีกว่าห้ามทุกคนบอกไอ้ตาร์เป็นอันขาด ถ้าไอ้ตาร์รู้ละก็มีเคืองครับ
ผมได้ตกลงทำงานกับบริษัทหนึ่งแล้วเรียบร้อย จากการคิดไตร่ตรองอย่างดี และมีพี่ๆแนะนำ ผมก็ได้เซ็นสัญญาเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว กะว่ากลับมาจะไปดูคอนโดใกล้ๆสักหน่อย
คิดถึงเมืองไทยจริงๆสินะ ที่ไหนมันจะดีเท่าบ้านเรา ประเทศของเรา แล้วยิ่งประเทศไทยแล้ว มันน่าอยู่เป็นที่สุดแล้วละครับ
พวกผมเดินทางกันมาที่ร้านอาหาร ก่อนที่จะสังสรรค์เฮฮากันตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานแรมปี
“เรียนเป็นไงบ้างครับ”ผมถามน้องปานที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ก็ดีฮะ...เครียดนิดหน่อย”น้องปานพูดแล้วเอาหัวหนุนไหล่ผม
“มันไม่ได้เครียดนิดหน่อยหรอกมึงมันเครียดมาก..การบ้านกับกรูมันก็ไม่ยอมรับผิดชอบ..กรูต้องให้แม่นางทั้งห้านิ้วของกรูประเคนความสุขให้ทุกคืน..เพื่อนมึงน่าสงสารมั้ยละ”ไอ้แสบหันมาพูดความในใจ ก่อนจะเรียกเสียงฮาจากโต๊ะผม และรอยยิ้มงงๆจากพนักงานเสริฟ
“พี่แสบ..น่าเกลียด”น้องปานว่าเบาๆด้วยความอาย ผมคิดถึงพวกนี้จริงๆสินะ มันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเท่าที่ผมรู้จักมา มันรักผมจริงๆ และผมก็รักพวกมันมากด้วย
“อ่าวไอ้ป๊อดแล้วนี่เนตไปไหน”ผมถามไอ้ป๊อด
“กำลังตามมา..”ไอ้ป๊อดบอก
“รักกันปานจะแหกดากดมเดี๋ยวก็คงได้ข่าวดีแล้ววะ”ไอ้เป้แซว
“กรูแหกดากแล้วมึงแหกอะไรละไอ้ห่าเป้..ทำมาเป็นแซวกรูสาดนี่”ไอ้ป๊อดหันไปด่าเพื่อนมัน
“ไอ้แมนแล้วร้านเหล้ามึงเป็นไงคืนนี้กรูขอไปแดกฟรีหน่อยนะ”ผมพูดถาม
“ก็เรื่อยๆ..อย่าลืมไปอุดหนุนไวน์ร้านกรูนะ”ไอ้แมนพูด
“เออ..ลดด้วยนะมึง”ผมพูดบอก
“เออแม่ง..กรูขายให้พวกมึงขาดทุนทุกที ก็อย่างที่เค้าว่าเปิดร้านเหล้าอย่ามีเพื่อนแดกห่าเหล้า”ไอ้แมนบ่น
พวกผมนั่งอยู่นาน ประมาณสองสามชั่วโมงได้ ผมยังนึกถึงไอ้ตาร์อยู่เลย ถ้ามันมาด้วยก็คงจะดีไป แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า ขอผมดูอะไรดีๆก่อนแล้วกัน
.........................
“มึงนอนห้องนี้นะ”ไอ้แมนพาผมมาที่ห้อง บ้านมันก็น่าอยู่ดีนะครับ ไม่ใหญ่เกินไปไม่เล็กเกินไป สองห้องนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องนั่งเล่น
“เดี๋ยวกรูอาบน้ำก่อน..”ผมบอกไอ้แมน เพราะว่าเหนียวตัวมากเลยครับ
“เออ..เดี๋ยวกรูจะออกไปดูร้านหน่อย..มึงก็นอนพักผ่อนไปก่อนนะมึง.เดี๋ยวเย็นๆกรูมารับ”ไอ้แมนบอก
“เออ..”ผมตอบรับ รถผมจอดอยู่ที่บ้านนู้ครับ เลยไม่มีรถใช้
ผมได้ซิมโทรศัพท์เรียบร้อยแล้ว ไอ้ป๊อดมันซื้อเตรียมไว้ให้แล้ว ใส่เบอร์ไอ้ตาร์ให้ผมเรียบร้อยแล้วครับ ผมเห็นเบอร์แล้วก็อยากโทรหามันใจจะขาด แต่ไม่เอาดีกว่า
“เฮ้ย..ป๊อดมึงอย่างลืมนะโว้ยเย็นนี้อะ”ผมโทรไปย้ำไอ้ป๊อด
“เออ.กรูรู้แล้วน่า ไอ้ห่านี่นิ”ไอ้ป๊อดบ่นๆ
“เออ.งั้นแค่นี้แหละ”แล้วผมก็วางไป เย็นนี้ผมจะได้เจอหน้าไอ้ตาร์เป็นครั้งแรกในรอบสองปีกว่าที่ไม่ได้เจอกัน เอิ้กๆ ตื่นเต้นดีแฮะ
“พี่เจ้า..เย็นนี้ข้าวไปร้านไอ้แมนอะ..ร้าน......จะไปป่ะ.”ผมโทรไปหาพี่เจ้าอีกครั้ง จากที่เมื่อเช้าผมมาถึงก็โทรรายงานแม่ๆ กับพี่ๆของผมแล้วครับ
“คงไปไม่ได้อะครับ..เย็นนี้พี่มีประชุม อีกอย่างงานเยอะมากเลย”พี่เจ้าพูด
“เหรอ..งั้นไม่เป็นไรครับ..”ผมตอบไป
“ครับ..นัดเจอป่านสิ..”พี่เจ้าบอก
“อืม..พี่ป่านรู้แล้ว บอกว่าเดี๋ยวจะมาเจอ ข้าวโทรแล้วละ”ผมบอก
“ครับๆ..เดี๋ยวพี่ต้องไปก่อนนะครับ..เดี๋ยวโทรหาอีกที”พี่เจ้าบอกก่อนที่จะวางไป
ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่จะล้มตัวนอน ด้วยความเหนื่อยล้าสุดๆครับ
ตื่นมาอีกที ไอ้แมนมาเคาะห้องปลุกแล้วครับ
“ไปมึง..ไปนั่งก่อนที่เฮียจะมา”ไอ้แมนบอก
ผมลุกขึ้นด้วยอาการงัวเงียสุดๆ วันนี้ผมจะไปเป็นอีแอบ แอบดูไอ้ตาร์สักหน่อย ว่าจะหล่อขึ้นรึเปล่า พฤติกรรมน่าไว้ใจเหมือนเดิมมั้ย ไม่ค่อยระแวงเลยกรู
พอมาถึงที่ร้าน ไอ้แมนมันจะที่นั่งหลบมุมสุดๆให้ผม แต่ว่าก็สามารถมองเห็นโต๊ะที่ไอ้พวกเพื่อนเวรของผมจะมานั่งในคืนนี้แหละครับ พวกมันเริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ มาทักผมก่อนเป็นระยะๆ
“พี่ป่านทางนี้..”ผมกวักมือเรียกพี่ป่าน
“แล้วมานั่งทำอะไรตรงนี้จ๊ะ”พี่ป่านเดินเข้ามา ก่อนที่ผมกับพี่ป่านจะกอดกันกลม
“หลบแอบดูไอ้ตาร์..พี่ป่านอย่าไปหลุดปากเชียวนะว่าผมกลับมาแล้วอะ”ผมย้ำ
“จ้า..รู้แล้ว..แกล้งเพื่อนพี่อีก แค่นี้มันก็จะลงแดงตายอยู่แล้ว.มันบ่นๆอยู่ว่าติดต่อข้าวไม่ได้เลย”พี่ป่านบอก แน่ละครับ มันจะติดต่อผมได้ไง ก็ผมอยู่ไทยแล้วนิ ขาดการติดต่อมันไปเลยทันทีครับ ป่านนี้มันคงกระวนกระวายใหญ่แล้วละครับ
ทรมานคนเล่นอีกกรู
“เอาหน่า..นิดหน่อย..สักสองสามวัน”ผมพูดบอก
“เร็วๆละกัน.มันมีคนอื่นไปไม่รู้ด้วยนะ..สาวๆยิ่งติดมันอยู่”ว่าแล้วก็เข้าเรื่องเลยละกัน เป็นไปไม่ได้หรอกครับที่จะไม่มีใครมาชอบมันเลย หน้าตาก็ดี หุ่นก็ดี บ้านก็รวย เรียนก็เก่งอีก ผมไปอยู่ยังมีเลยครับ มันไม่มีทางไม่มีหรอก
“แล้วมีใครมาจีบมันบ้างละครับพี่ป่าน..บอกมาให้หมดนะครับ”ผมพูด พี่ป่านถึงจะอยู่คนละบริษัทกับไอ้ตาร์แต่อย่างน้อยก็เพื่อนสนิทนะครับ ต้องรู้บ้างแหละ
“ก็มีนะ..เห็นมันบอก มีคนหนึ่ง ผู้ชายเจอที่ผับนี่แหละ”พี่ป่านเล่า
“ห๊ะ..ไอ้ตาร์มาเที่ยวผับด้วยหรอ.ไม่เห็นมันบอกผม”ผมรีบพูดขึ้น
“ก็มานะ..ผู้ชายตัวเล็กๆ น่ารักดีเหมือนกันแหละ..ตามจีบไอ้ตาร์อยู่พักนึงได้..แต่ไอ้ตาร์ไม่เล่นด้วยก็เงียบหายไป”พี่ป่านเล่า
“แล้วใครอีกครับ.”ผมถาม
“ลูกสาวประธานบริษัทมันนั่นแหละ..ชื่อรินรึไงเนี้ยแหละ พี่ไม่ค่อยได้จำ เห็นมันบ่นอยู่ว่าจีบมัน ประธานก็เข้าข้างลูกสาวอีก มันเลยทำตัวไม่ค่อยถูก”ดูครับ มันไม่เล่าให้ผมฟังเลยครับ ไอ้นี่นิ เนื้อหอมไม่เบา ทั้งๆที่ผมบอกแล้วว่าถ้าใครมาจีบให้เล่าให้ผมฟังด้วย
“มีอีกมั้ยครับ.”ผมถาม
“ข้าวคิดว่าหมดมั้ยละ.”พี่ป่านเล่นลิ้นกลับอีก
“ก็มีคนในบริษัทนั้นแหละ..สาวบ้างชายบ้าง..แต่ที่พี่เห็นมันสนิทสุดก็เพื่อนใหม่มันที่อยู่บริษัทเดียวกัน ทำงานแผนกเดียวกัน ชื่อทราย..ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ.”พี่ป่านพูด ทำเอาผมเริ่มคิดครับ ไม่คิดไม่ได้หรอกครับ คนเรารักกัน ไว้ใจกันขนาดไหน มันต้องมีช่องโหวนิดหนึ่งแหละที่หวง แล้วก็หึงเล็กๆอยู่ลึกๆ
“หึ..”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“ไม่หึงหรอ..”พี่ป่านถาม หึงดิพี่ ถามได้
“ก็นะ..”ผมพูดแค่นั้น
“พี่กลับไปนั่งเหอะ เดี๋ยวไอ้ตาร์มามันจะเห็นผม”ผมบอก
“อืม..อย่าเมาละจ๊ะหนุ่มน้อย”พี่ป่านพูดพรางหยิกแก้มผมก่อนไป
ผมนั่งอยู่ประมาณสามทุ่ม ไอ้ตาร์มันก็โผล่หัวมาแล้วครับ พวกเพื่อนๆ ส่งสายตามาหาผมเป็นระยะ ประมาณว่า มาละนะมึง ผมจ้องไอ้ตาร์ตาไม่กระพริบ สองปีกว่าที่ไม่ได้เจอกัน นานแทบทำกรูบ้า มึงรู้มั้ย ไอ้หื่นตาร์ ตัวมันเหมือนใหญ่ขึ้นเลยครับ หน้าตาดูภูมิฐานขึ้น ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเดิน แต่หน้าตาเก๋ากวนส้นตีน ยังคงรูปดีจริงๆครับ หน้ามันยังหยิ่งเหมือนเดิมนั่นแหละ มันยิ้มทักเฮฮากับพวกไอ้ป๊อด ไม่ได้รู้เลยครับว่าผมนั่งดูอยู่
ผมไม่ได้ยินเสียงบทสนทนาหรอกนะครับ เพราะว่าเพลงมันดังมาก อีกอย่างก็นั่งอยู่ไกลกันด้วยครับ
“ดีครับ.ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ.”แล้วมึงเป็นใครจะมาขอนั่งกับกรูเนี้ย
“เรารู้จักกันหรอครับ”ผมถามกลับไป หน้าตาก็ดี ไม่มีเพื่อนคบหรือไงวะ
“ก็อยากทำความรู้จักอยู่ตอนนี้แหละครับ”มันตอบ ผมยิ้มเจื่อนๆ
“เชิญครับ.”ใจง่ายให้เค้านั่งซะงั้น เอาเหอะครับ นั่งคนเดียวนะ เหงานิ ไม่มีเพื่อนคุย
“ผมโฟนครับ.แล้วคุณ..”มันยิ้มอย่างเป็นมิตรอย่างกับรู้จักกันมาเป็นชาติ
“ข้าวครับ.”ผมตอบหน้าเฉยๆ
“แล้วนี่มาคนเดียวหรอครับ.เห็นนั่งอยู่ตั้งนานแล้ว”
“ครับ..”ผมตอบ
“แล้วโฟนมากับเพื่อนหรอ”ผมถาม
“ครับ.”
“แล้วทำไมไม่ไปนั่งกับเพื่อนละ.”คำถามผม ทำหน้ามันเจื่อนไปนิดนึง
“ก็อยากรู้จักกับคนน่ารักนะครับ..”มันยังตีหน้าซื่อใส่ผมได้อีก
อยู่นู้ไปเที่ยวกรูก็เจอแบบนี้ มานี่ยังเจอแบบนี้เหมือนเดิมอีก
“หึ...”ผมหัวเราะน้อยๆ
“แล้วจะกลับกี่โมงหรอครับ.”มันถาม
“ก็เดี๋ยวคงกลับแล้วละครับ..เบื่อๆแล้วเหมือนกัน.”ผมบอก
“ไปทานข้าวต่อกับผมหน่อยมั้ยครับ..สานสัมพันธ์”มันพูด
“ผมก็กินอยู่นี่ไงละครับ.กับข้าวเต็มโต๊ะ..”ผมบอกแล้วยิ้มให้มัน
“ข้าวนี่ไม่เปิดโอกาสให้เลยนะครับ.”มันพูดกับมาตรงๆ
“ก็นะครับ..แล้วคุณยังไม่มีแฟนหรอ..”ผมถามกลับ
“ยังครับ.”มันตอบ
“อืม..แต่ผมมีแล้ว.”ผมบอกไป
“หรอครับ..งั้นผมก็จีบไม่ได้แล้วซิ”มันพูด
“ก็คงงั้น.คิดได้ก็ดีครับ..”ผมบอก
“หึ...ตรงๆดี..ผมชอบ..”นั่น เสือกชอบกรูอีก นี่กรูไล่นะเนี้ย
“ข้าวทำงานหรือว่าเรียนอยู่ละครับ”มันถาม
“เพิ่งเรียนจบนะครับ..ตอนนี้ก็เป็นพนักงานบริษัท.............เรียบร้อยแล้ว”ผมตอบ
“อ่าว...บริษัทเดียวกันเลย..”ไอ้โฟนพูดด้วยความตกใจ
“อ่าวหรอครับ..คุณอยู่แผนกไหนละครับ”ผมถาม
“อยู่การตลาด..”มันตอบ
“อืม..ผมวิศวกรรมยานยนต์ครับ.”ผมตอบ ไม่คิดว่าจะบริษัทเดียวกันแฮะ จะบังเอิญเดียวกันเกินไปแล้ว
ผมกับโฟนกลายเป็นคุยถูกคอ แล้วก็ให้นามบัตรกันไว้เป็นที่เสร็จสรรพ ส่วนมากไม่ได้คุยเรื่องจีบเลยครับ เรื่องงานทั้งนั้น ผมก็ถามอะไรที่อยากถามเยอะแยะไปหมด
และแล้วหันไปอีกที ไอ้ตาร์มันก็กำลังกลับแล้วครับ เห็นมันโบกไม้โบกมือกันผมก็ไม่ได้ตามออกไปหรอกครับ เดี๋ยวมันเห็นเอา
“เฮียกลับไปแล้วนะมึง.มึงจะรอกลับพร้อมกรูรึเปล่า”ไอ้แมนเดินมาถาม โฟนมองไอ้แมนคงตะลึงกับความหล่อเข็ม อย่างลูกครึ่งแขกปากีของไอ้แมนมั้งครับ
“เออ กลับพร้อมมึงแหละ”ผมบอก ไอ้แมนมองไปที่โฟนประมาณว่าไอ้เหี้ยนี่ใคร
“นี่โฟน.เพื่อนกรูเอง”เมื่อผมขี้เกียจอธิบายมากครับ
“แมนครับ.”ไอ้แมนพูด ไอ้โฟนพยักหน้าให้นิดๆ
“งั้นเดี๋ยวกรูไปจัดการร้านก่อนนะเดี๋ยวมา”ไอ้แมนบอก พวกเพื่อนๆผมยังนั่งอยู่ที่โต๊ะเดิม มีแต่ไอ้ตาร์ กับพี่ป่านที่กลับไปแล้ว
“งั้นเดี๋ยวข้าวขอตัวนะครับ”ผมหันไปหาโฟน
“อ่อ..ครับ.”ไอ้โฟนรับนิดๆเป็นการรู้ ผมกับโฟนแยกกัน ก่อนที่ผมจะเดินไปที่โต๊ะไอ้ป๊อด
“ไงมึง.ใครวะ”ไอ้เป้ถาม
“เพื่อนรู้จักกันเมื่อกี้..เสือกทำงานที่เดียวกับกรูอีก”ผมบอก
“มันกลับบ้านหรอ”ผมถาม
“เออ..เห็นบอกว่างานเยอะ”ไอ้เป้ตอบ
“ไอ้ป๊อดแล้วคอนโดใหม่ไอ้ตาร์มันอยู่ตรงไหนวะ”ผมถามมัน
“เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็ให้ไอ้แมนพาไปดิ.”ไอ้ป๊อดบอก
“อืม..พวกมึงไปกันมาแล้วหรอ”ผมถาม
“เมาไปหลายรอบแล้วเพื่อน”ไอ้ป๊อดบอก แล้วยักคิ้วให้
“กวนตีน.พาแฟนกรูเสียอะพวกมึง”ผมด่ามัน
“โอ้ย..เฮียอะเสียกว่าพวกกรูอีก..สาดนี่มาว่าพวกกรู..”ไอ้ป๊อดย้อนให้
ถ้าจะพูดเรื่องผ่านโลก ไอ้ตาร์มันคงผ่านมาเยอะกว่าไอ้พวกนี้อีกนะครับ
พวกผมนั่งกินเหล้ากันอยู่ จนทยอยกันกลับแหละครับ จนเหลือผมคนเดียว รอไอ้แมนมัน ปิดร้านเรียบร้อยก่อน
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตามติดไอ้ตาร์โดยมีไอ้ป๊อดคอยบอกตลอดว่ามันไปไหนบ้างวันนี้มันต้องไปพบลูกข้าข้างนอก ผมก็ตามมันไปโดยการนั่งแท็กซี่ตาม กร๊าก เหมือนคนโรคจิตเลยครับ
“คนนี้แหละมั้ง ทราย.”ผมพึมพำคนเดียว ร้านอาหารหรูระดับโรงแรมห้าดาวที่ไอ้ตาร์กับผู้หญิงอีกคน ที่ไอ้ป๊อดบอกว่าออกมาด้วยชื่อทราย ผมตามเข้าไปห่างๆ แต่ก็ไม่ได้เข้าไปในร้าน ผมยืนดูอยู่ข้างนอกเหมือนกับว่าเป็นลูกค้า
เห็นแล้วก็อดนึกตอนกินข้าวด้วยกันไม่ได้ แต่สองคนนั้นก็ดูเหมาะสมกันดีจัง ผู้หญิงก็สวย ดูเป็นคนทำงานเก่ง มีสปีริตตลอดเวลา ส่วนไอ้ตาร์ก็ดูดีไม่มีที่ติ นี่ถ้าไม่ได้มาพบลูกค้า ค้าก็คงคิดว่าแฟนกันอย่างแน่นอนแหละครับ ก็เล่นสนิทกันซะขนาดนั้น ผมก็กลัวไอ้ตาร์มันจะเหลือบมาเห็น ก็เลยลงมารอข้างล่างดีกว่า
ผมโทรหาไอ้แมนให้ไอ้แมนบอกทางไปคอนโดไอ้ตาร์ให้หน่อย แค่อยากรู้ว่าอยู่ตรงไหน แค่นั้นแหละครับ เหมือนคนโรคจิตเปล่า ฮ่าๆๆ แล้วผมก็กลับมาหาไอ้แมนที่ร้านอีกที เย็นนี้ก็นัดกันไว้ แต่ไม่ได้นัดไอ้ตาร์หรอกนะครับ
“พรุ่งนี้กรูจะกลับบ้านสักหน่อย..ไปเอารถ”ผมพูดขึ้น จะกลับพร้อมกับพี่เจ้านะครับ
“อ่าวหรอ..แล้วไปยังไง”ไอ้ป๊อดคงรู้ดีว่าผมไม่นั่งรถทัวร์มาแต่ไหนแต่ไร
“ไปกับพี่เจ้า แล้วก็พี่ป่าน.สงสัยพี่เจ้าจะเอาไปโชว์ตัว”ผมพูดบอก
“อืมนะ...ก็เหมาะกันดี”ไอ้เข็มแสดงความคิดเห็น
“แล้ววันนี้เป็นไงไอ้สายสืบสายสะดือ”ไอ้เป้หันมาแขวะ
“ก็เรื่อยๆ..มันไปพบลูกค้า..ก็แค่นั้น กรูก็กลับ”ผมบอก แล้วจุดบุหรี่
“อะไรมึงกลัวเฮียมีคนอื่นรึไง”ไอ้เข็มมันถาม
“เปล่า..นั้นมันเป็นผลพลอยได้ กรูแค่อยากรูว่าตอนกรูไม่อยู่มันใช้ชีวิตยังไงก็แค่นั้น..อีกอย่างก็ อืม..แค่อยากรู้”ผมพูดไป
“แค่อยากรู้หรือจับผิดวะ”ไอ้เข็มพูดอีก
“เอ๊ะเชี้ยเข็ม..กรูบอกแค่อยากรู้ก็แค่อยากรู้ดิวะ..แต่ก็นะ..คนชื่อทรายอะไรนั้น.ชอบไอ้ตาร์รึเปล่า.”ผมเปิดประเด็นไปหาไอ้ป๊อด
“ไม่รู้เหมือนกันวะ..คงชอบแหละมั้ง..กรูดูๆแล้วนะ.เห็นคนที่บริษัทเค้าก็พูดๆกัน..แต่ว่าเฮียดังจะตาย.มันก็ไม่แปลกอะ”ไอ้ป๊อดบอก
“อืม...”ผมใช้ความคิดนิดหน่อย
“คิดมากสาด..เฮียรักมึงคนเดียวแหละ.”ไอ้แสบพูด
“กรูไม่ได้คิดมาก..เหี้ย มึงคิดไรกันอยู่วะ..กรูไว้ใจมันจะตาย”ผมพูดบอก ก็จริงอะครับ ผมไม่ได้คิดมากจริงๆนะ แค่คิดว่าเหมาะสมกันดีก็แค่นั้น มันไม่น่ามาคบคนอย่างผม ผู้ชายอีกต่างหาก
“นั้นแหละ..จุดอ่อนจากการที่ไว้ใจ”ไอ้แมนเดินมาบอก แล้วทำท่าเป็นนักปราชญ์จีน
“เสือกละไอ้สัดแมน.”ผมด่ามัน
คืนนี้ก็เมาหัวราน้ำกันไปตามๆกันครับ
เช้ามาพี่เจ้ามารับผมที่บ้านพร้อมกับพี่ป่าน แล้วออกเดินทางกลับบ้านเกิดกันครับ
“แม่...พ่อ..”ผมร้องเรียกลั่นบ้านเลยครับ
“มาแล้วไอ้ตัวดี..”พ่อผมหน้าบานเป็นจานดาวเทียมเดินเข้ามากอดผมเลยครับ กอดกันกลม เลย อบอุ่นดีแท้
“แม่..คิดถึงจังเลย...”ผมพูดแล้วเข้าไปกอดแม่ แม่ทั้งหอม ทั้งกอด เนื้อผมช้ำหมดแล้วมั้งแม่
“เอาพี่สะใภ้มาอวดด้วย”ผมหันไปหาพี่ป่าน
แม่กับพ่อผมมองหน้ากันงงๆ
“คนนี้แหละ..”ผมพูด พี่ป่านยกมือไหว้พ่อกับแม่ผม
“ไหว้พระเถอะลูก..น่ารักน่าเอ็นดูไปรู้จักกับตาข้าวได้ยังไงเนี้ย”แม่ผมถาม
“เฮ้ยแม่..ของพี่เจ้าไม่ใช่ของข้าว..”ผมรีบบอก
“เออ..แม่ล้อเล่น”แม่หันมายิ้ม แล้วเดินไปจับมือพี่ป่าน ให้เข้าไปในห้องรับแขก
วันนี้วันต้อนรับแขก แล้วก็ต้อนรับผมด้วย พากันยกโขยงกันไปบ้านไอ้ตาร์เลยครับ
..................
“แม่ครับ.อย่าบอกตาร์นะครับ..ข้าวจะเซอร์ไฟร์มัน”ผมพูดบอกแม่ ที่จริงไม่ได้เซอร์ไฟร์ไรหรอกครับ แค่อยากแอบดู ไม่มีสาเหตุ
“จ้า...แม่ไม่บอกหรอก..มันก็ไม่ได้โทรมาถามอยู่แล้ว..เห็นยุ่งๆกับงาน”แม่ไอ้ตาร์บอก
“ครับแม่..นี่ครับของฝากครับ.”ผมบอกแม่ไอ้ตาร์
“ซื้อมาทำไมลูกเปลืองเงินเปลืองทอง”แม่พูด
“เงินข้าวเองนะครับแม่..ข้าวทำโปรเจคแล้วได้เงินดีนะ”ผมพูดบอก
“อืมขอบใจนะลูกนะ..เจริญๆนะลูกนะ”แม่ไอ้ตาร์ลูกหัวผม ผมก็เอาของแจกเค้าทั่วบ้านทั่วเมืองเลยครับ กว่าจะได้กินข้าวเย็น ฝีมือแม่ๆ ก็เล่นนานหน่อย เพราะลองเสื้อผ้ากันใหญ่ เหอะๆ
...
มาต่อยามดึกๆ
เร็วป่ะละ o13
เอาใจคนอ่านอะ
กร๊ากก :laugh:
ไปแระนะ :bye2:
พี่มิ้น :angry2:ลูบหัวแบบนี้นะ :serius2:ไปเจอกันหลังโรงเรียนเลยม๊ะ :angry2:เชอะๆ :m16: จะฟ้องพี่ไต๋ คุง :o8:ของเบบี้ :-[ให้จัดการ :beat:
แบรรรรร o22
-
แวะเข้ามา
:beat: :beat: ลูบหัวเบบี้ ก่อนอ่าน
กรีซซซซซซซซซซซซซซซ
กรุณาเอาชะนีที่ไม่เกี่ยวข้องออกจากชีวิตพี่ตาร์ด่วน
มิเช่นนั้นเบบี้จะโดนลูบหัว แรงขึ้นๆๆ :beat: :beat:
:serius2: :serius2:
คืนนี้จะมาต่ออีกชิมิ เบบี้ :call:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: กลับมาแล้ว
ขอให้รักกันมากๆๆนะจ๊ะ อย่าให้มีเรื่องอะไรให้ไม่สบายใจอีกเลย :call:
-
กล้วพี่ต้าไปชอบทรายจิงๆๆๆอะดิ...ที่ติดต่อข้าวไม่ได้
-
เเล้วไงต่ออ่า ??
จะเซอร์ไพ้ร์ หรือ โดนเซอร์ไพร์หว่า ??? 55
-
มาต่อสามตอนรวดให้ไวเลย :m16:
หนังสงหนังสืออ่านทำไม เดี๋ยวก็ผ่านๆ กร๊าก
เป็นพี่ที่ดีจริงกรู
:laugh:
-
ข้าวก็แอบจิงๆ แอบตามเฮียไปทุกที่จิงๆ
แอบหวั่นคนชื่อทรายแฮะ รีบๆให้เฮียต้าเจอเถอะ อย่ามีอารายนะ เพี้ยง! :call:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ไม่จริง ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เบบี้เองนะ
เครียดมากเลย
เบบี้เคยลืมรหัสผ่านครั้งหนึ่งตอนไปเที่ยวใช่รึเปล่าค่ะ
แล้วคราวนี้ก็เป็นอีกแล้ว เบบนี้ตั้งไว้ที่คอมอยู่แล้วให้มันจำ แต่ว่าวันนี้ดันไปกดตัวอะไรก็ไม่รู้ มันลบออกหมดเลย ที่มันเก็บความจำไว้ ทำยังไงก็ทำไม่ได้ค่ะ
คราวนี้เบบี้ลองใส่รหัสหลายครั้งแล้วก็ใส่ไม่ได้ อีเมลก็โดนแฮกรหัสไปแล้ว เคยบอกไปแล้วค่ะ
คราวนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากต้องตั้งกระทู้ใหม่ แต่เบบี้ไม่อยากตั้งกระทู้ใหม่เลย เลยตั้งชื่อใหม่ให้ใกล้เคียงที่สุด
แล้วก็จะมาโฟสเรื่องต่อเรื่อยๆ แต่หัวข้อเรื่องก็คงเปลี่ยนไม่ได้แล้ว
ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆอะค่ะ
เมื่อกี้จะจิ้มพี่มิ้นคืนสักหน่อย มันโพสกลับไม่ได้ ตกใจเลย นี่กรูไปทำอะไรไว้อีก รหัสหาย :m15: เครียดมากเลยอะ ที่มันต้องเปลี่ยนชื่อคนเขียนด้วย แล้วต้องไม่ได้เปลี่ยนชื่ือหัวข้อที่ต้องอัพด้วยอะ เซ็งมากเลย กลัวคนอ่านไม่เห็น เลยไปตั้งกระทู้ใหม่อีกกระทู้บอกไว้แล้วอะค่ะ
ใครมีอะไรที่แนะนำ ว่าลืมรหัสผ่านก็ช่วยบอกหน่อยนะค่ะ ทำไม่ได้จริงๆ เราก็ว่าเราจดรหัสถูกแล้ว แต่พอลองใส่รหัสเข้าไป ดันไม่ใช่ มันไม่เข้า เซ็งมากเลย
อยากร้องไห้ :monkeysad: เครียดมาก
ไม่อยากมาต่อเรื่องแล้ว ฮืออออออ
ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะค่ะ
เบบี้ก็จะมาลงเรื่อง แต่ว่าก็คงไม่ได้เปลี่ยนชื่อหัวข้อแล้ว ไม่น่าเลยอะ ชื่อมันต้องค้างอยู่อย่างนั้นตลอดอะ เบบี้ไม่ชอบเลย แต่ทำไงได้มันเปลี่ยนไม่ได้นิเนอะ
ขอโทษคนอ่านจริงๆนะค่ะ
เครียดมากเลย
พี่มิ้น เบบี้คงไม่มาต่อแล้วละ
ไปนอนดีกว่า
พรุ่งนี้มีเรียนอะ
บับบายนะค่ะคนอ่านทุกคน
เครียดอะ
ไม่ชอบเลย ลืมรหัสเนี้ย
ไปละค่ะ
ฝานดีค่ะทุกคน
-
อย่าพึ่งไป
ส่ง pm ไปขอโมดิ่
ให้เขาส่งรหัสเข้าเมลลลลลลลลล
เพื่อนพี่เป็นบ่อย
น่าจะได้นะเบบี้
อย่าเครียดๆๆ ลูบหัวเบาๆ :beat:
-
ส่ง P M ไปอ่ะครับ
น่าจะได้อยู่ ผมว่านะ :call: :call: :call:
-
ใจเย็นค่ะ
น่าจะพอมีวิธีแก้นะ
ยังไงก็รออ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ ^ ^
-
เมล์เบบี้ก็ใช้ไม่ได้เหรอ? ดูจากที่โพสตะกี้ กำจริงๆ :z3:
เขาบอกไปที่.... ลืมรหัส
แล้วมันจะส่งรหัสไปที่อีเมลอ่ะ
ลองถามๆๆมาแล้ว
pm หาโมฯ โมฯก็ทำให้ไม่ได้
แอร้ยยยย ทำไงดีหว่าาาาา
:z3: :z3:
-
อืม... อย่างที่มิ้นบอก น่าจะได้นะ ลองดูๆ ลองคุยกะโมฯดูนะ
ไม่ก็ลองนึกรหัสดีๆ ว่าอะไรรอบๆตัวที่เราอาจจะลืมๆไป อาจจะนึกขึ้นได้นะ
-
:m15:
คงไม่ได้แล้วละพี่มิ้น
:เฮ้อ:
ก็เมลเบบี้อะ ตั้งแต่เบบี้ไปเที่ยวแล้ว มันเข้าไม่ได้ สงสัยมีคนแฮกรหัสใหม่ไปแล้วอะ :m15:
เบบี้น่าสงสารมั้ยอะ :serius2:
ก็ไม่รู้ทำไงแล้วอะ
เบบี้ไปนอนก่อนนะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่าน ว่าใครมีอะไรแก้ไขได้
เบบี้ลองทำแล้วตอนไปเที่ยว เบบี้ว่า รหัสใหม่ คงส่งไปที่เมลแล้วละ แล้วก็ไม่รูว่าไอ้เหี้ยตัวไหน มันเล่นเมลเบบี้อยู่
เดี๋ยวกรูให้คนอ่านเก็บทั้งบอร์ดเลย สาดมากอะ :z3:
ไปละ เครียด :เฮ้อ:
-
เบบี้ pm ไปหา แอดมิน เจ้าของเล้าเลย พี่เรย์อ่ะ
"b|ueBoYhUb"
pm ไปบอกๆๆรายละเอียด
พี่โมฯ บอกว่า เรื่องนี้ พี่เรย์จัดการได้คนเดียว
ทำไปๆๆ pm ไปซะ แล้วรอฟังข่าว
สู้ๆๆ :a2: :a2: :a2:
-
เบบี้ที่รักครับ ที่ว่าใส่รหัสแล้วยังไงก็ไม่เข้าอะ
ลืมเปลี่ยนภาษารึป่าว พี่เคยเป็นนะ ล็อกอินยังไงก็ไม่เข้า หัวเสียอยู่เกือบชั่วโมง
ปรากฎว่าลองกดเปลี่ยนภาษาดู มันเข้าได้อะ รู้สึกว่าเคอร์เซอร์ระบบเวบนี้จะไม่ได้แยกตามภาษานะ
ลองดูครับ ได้ไม่ได้ค่อยๆแก้ไปทีละอย่าง สบายๆไม่ต้องเครียด ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้มครับ เอาใจช่วยนะ o13
-
ใจเย็นๆนะค่ะเบบี้
ค่อยๆแก้ไปเดี๋ยวก้อได้ค่ะ :กอด1:
-
:กอด1:
เข้ามาให้กำลังใจครับ...
-
อย่าเพิ่งเครียดนะเบบี้
เด๋วต้องไปเรียนอีก
ลองทำแบบที่หนูมิ้นท์บอกติดต่อแอดมินเลย
ใจเย็นๆค่อยๆแก้ หัวข้อแก้ไม่ได้ตอนนี้ยังไม่เป็นไร
ยังไงคนรักเบบี้ต้องเข้ามาดูแน่นอน
:กอด1:
-
ใจเย็นๆๆ ค่ะ
:กอด1:
-
:m15: อยากร้องให้แทนเบบี๋
โธเว้ย~ :serius2:ไอ้รหัสบ้าทำให้เบบี๋เคลียดเลยดูดิ
ให้เรย์ช่วยแหละเบบี๋ คนที่มิ้นบอกนะ
เค้าคนเดียวที่สามารถช่วยเบบี๋ได้
เบบี๋ส่ง pm ไปหาเรย์นะเบบี๋นะ
เอาใจช่วยเบบี๋สุดที่รักนะ :กอด1:
ยังไงเบบี๋ส่งข่าวด้วยละ
จะรอเบบี๋ด้วยความหวัง :3123:
มาส่งข่าวแบบธรรมดาก็พอ ไม่เอาแบบข้าวนะใจจะขาด
ถ้าเราเป็นตาร์ใจขาดตายไปแล้วดิ :sad4:
-
จะกลับมาแล้วดีใจจังเลย
ตาร์คงดีใจสุดๆแ่น่ๆ
รอชมนะค่ะ
-
:กอด1:
-
ขอให้เข้ารหัสเดิมได้ไว ๆ นะจ้ะ :call:
อย่าเพิ่งท้อน้า ทุกปัญหามีทางแก้ไขจ้า :L2:
-
ช่ายๆ ใจเย็นๆนะเบบี้
โซว่าพี่เรย์ฉุดหล่อน่าจะช่วยได้ :กอด1:
-
อืม ลอง PM หาพี่เรย์ยัง ลองดิเอาเมลล์ที่ให้อยู่บอกพี่เรย์ไป ชื่อด้วยนะ
ได้ไงแล้วมาบอกด้วยนะ :bye2:
-
ความจริงให้พี่เรย์จัดการน่าจะได้นะครับ
ยังไงก็ยังคงรอต่อปายยยยยยยย
โชคดีคับๆ
-
ได้แจ้งรหัสใหม่ไปทางพีเอ็มแล้วเช็คดูครับ
ส่วนเรื่องเมลอย่าพึ่งพูดอะไรไปใหญ่โตครับ
เราอาจจะลืมรหัสเองก็ได้ สมัครใหม่แล้วแจ้งผมมาด้วยครับ
-
เย่ ๆๆ พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยแย้ว
:กอด1:
มารอตอนต่อไป อุอุ
-
เย้ๆๆๆๆ
และแล้วพี่เรย์ก็ทำให้เบบี้ สำมะเร็จ
รักพี่เรย์มากกว่าพี่ไต๋คุงละ
:serius2:
กร๊ากกก
เบบี้เข้าได้แล้วค่ะ
ส่งเมลใหม่ไปให้แล้วด้วย
รหัสเมลเบบี้จำถูกแล้วนะ o22 จริงๆ เบบี้เข้าได้ตลอดอะ มีอีเดือนที่แล้วนี่แหละเข้าไม่ได้ เพื่อนสนิทเบบี้อีกคนก็เป็นพร้อมๆกัน เอิ้กๆ ไม่รู้ใครแกล้งอะ :เฮ้อ:
ไปแระค่ะ
เจอกันเน้อ
รักพี่เรย์ สุดหล่อ
:o8:
กร๊ากก :laugh:
พี่ไต๋คุงอย่างอนน้า
อารมณ์ดีละ
จุ๊บๆ
ไปเรียนดีกว่า :sad4:
-
ตามมาลูบหัว ตบบ่าเบบี้
:beat: :z6:
o18
คืนนี้ลง 5 ตอนชิมิเบบี้
-
:z13: :z13:
จิ้มพี่มิ้น
นิ ไม่ทำงานทำการ หรือว่าเรียนบ้างรึไงค่ะ
มาทั้งตบ ทั้งลูบอยู่ได้
เชอะ อารมณ์ดีแล้ว มีอารมณ์มากัดพี่มิ้นแล้ว
แล้วนะ ถ้าไม่มีงานการทำ ก็ไปต่อเรื่องตัวเองซะไป
ถึงร้ายก็รัก เป็นชาติแล้ว
:angry2:
ของขึ้นแล้ว :m31:
กร๊ากกก
ยังไงเค้าก็รักพี่มิ้นอยู่แหละ อย่าเคืองไปใย :man1:
-
เย้... เข้าได้แล้ววววววว
ต่อ ต่อ ต่อ อยากอ่านอ่า...... :m13:
-
:beat: :beat:
หัวเปลี่ยนเป็น 134 แต่ไม่มีนิยาย
เข้ามา :beat: :z6:
กร้ากกกกกกกกกกกก
ทำร้ายเบบี้แล้วมีความสุขจริงๆ
นิยายพี่อ่ะเหรอ เป็นนิยายที่ดองระดับชาติ กร้ากก
จะต่อเมื่อ...คึกเท่านั้น
:z2:
-
ผิดช็อตไปหน่อย...
แต่ระวังเซอร์ไพรส์จะกลับมาหาตัวเองนะนั่น
มีให้หวาดเสียวเล่นได้ทุกตอนเลย
:L2: :L2:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย อะไรกันเนี่ย ระวังเหอะลองใจมากๆจะเจ็บตัวเอง
เค้าว่า อย่าเล่นกับความรัก ไม่เคยได้ยินเหรอข้าว
-
o22 ทำมัยทำงั้นอ่ะเบบี๋
:impress3: ให้คนเดียวนะเบบี๋
ก็เรย์อ่ะแสนดีอย่างนี้แหละใครก็รัก :จุ๊บๆ:
-
o18 พี่เรย์น่าร๊ากกกที่สุดดด
เบบี้ในเมื่อสบายใจแล้วก็มาต่อเยอะๆๆได้แล้ว
:impress2:
พี่รออยู่น้าาา
-
ข้าวจะกลับมาแล้ววววววววววววววววววววววว
-
โอ๊ย กลัวใจคนเขียนจังเลย อย่าให้มีเรื่องเข้าใจผิดอีกนะ :sad11: :monkeysad: :m15:
-
:a5:
หัว 134
นิยายล่ะจ๊ะเบบี้
รออยู่น้า
อย่าให้รอนานเลย
จะลงแดงแล้วเนี่ย :m15:
-
:angry2:
จิ้มพี่มิ้น :z13:
และคนอ่านทุกคนที่เข้าใจว่าเบบี้เปลี่ยน134 แล้วไม่เปลี่ยนเรื่อง ก็ไปดูสิ เมื่อคืนนะ ตอนแอบ มันเป็นตอน 134 ชิๆ
แง่ๆ :m31: เดี๋ยวกัดเลย :angry2:
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มเบบี้ อิๆ
แหมข้าวแอบแบบนี้กลัวเจอดีเข้าจัง :เฮ้อ:
รีบมาลงต่อนะอยากอ่านจะบ้าแล้ว
-
:z12:ตอนที่134 แอบ อยู่หน้า 182 ครับพี่น้อง
-
ชื่อตอนว่าแอบ และมันก็แอบจริงๆ เหอๆๆ
ตอนนี้นิ ให้ความรู้สึกเหมือนข้าวเป็นคุณนายแอบตามสามีดูว่านอกใจรึเปล่าเลยอ่ะ
-
กะจะเซอร์ไพร์สต้าร์ ไปๆ มา ๆ จะความแตกก่อนเปล่าเนี่ย แต่ น่ารักดีนะ มีแอบด้วย เหมือนสายลับจับบ้านเล็กหรอ
................... :กอด1:..............
-
ให้ข้าวกับตาร์เจอกันเถอะเบบี้จ๋า จะขาดใจตายอ่ะ 555 :serius2:
-
มานั่งรอ ... รอว่าเมื่อไหร่จะเจอกาน
-
:o8:
ใจร่มๆนะคนอ่านที่เคารพรักทุกท่าน
คือว่าอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์เบบี้สอบ :a5:
แต่มันไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเบบี้หรอก o13
เดี๋ยวเย็นนี้อ่านหนังสือเสร็จจะมาต่อให้นะจ๊ะ :z2:
ร่มๆไว้เน้อ :sad4:
กลัวโดนถีบหน้า :serius2:
ไปแระ คงดึกหน่อยนะค่ะ ถ้าใครรอไม่ได้ หลับไปเลยเน้อ จะได้ตื่นไปเรียนไม่สายกัน หิหิ เป็นห่วง กร๊ากกก
พี่ไต๋คุงน่ารักจัง บอกแล้วว่าอยู่182 ฮ่าๆๆ :m20:
-
:กอด1: :man1: :กอด1: :man1: รอได้จ้า จะรอนะจ๊ะ ^^
-
o13 o13 o13
รอ จ้า เบบี้ แล้วจะรออ่าน อิๆ
-
รอตอนต่อไปจร้าาา
จะแอบไปได้อีกนานไหมหนอ
:z2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ข้าวกลับมาแล้ว
ดีใจมากมายอ่ะ
แล้วเมื่อไหร่จะบอกตาร์อ่ะ
ไม่สงสารตาร์หรอออออ
-
รอได้จร้า เบบี้
:กอด1:
-
เย้ ดีใจที่เบบี้ใช้รหัสเดิมได้แล้ว
เรย์ o13
.....................
ข้าวเล่นไรอ่ะ
เดี๋ยวพี่ตาร์งอนนะ
-
:serius2: :serius2:
134 อ่านแล้วนี่หว่า?
เข้ามาแบบงงๆ
แล้วก็ออกไปแบบงงๆ
ป.ล. ยังคงรักเบบี้เหมือนเดิม ฉนั้นเราจะลูบหัวก่อนไป :beat: :beat: :beat: กร้ากกกก
ป.ล.ๆๆ อีกรอบ พี่ไต๋ ทำหน้าที่ได้ดีมากกก สนใจไปทำหน้าที่ในทู้ รักร้ายมะ แย่งตัวกันซึ่งๆหน้า กร้ากกกก :m20:
-
งงๆกับสถานการณ์แต่ก็ติดตามต่อไปค่ะ
-
อิอิ ลุ้นอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
รอตอนต่อไปค่ะ ^ ^
-
:z3: :z3: รอไม่ไหวแล้ว ง่วงมากมาย :z3: :z3: พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านล่ะกันเรา
-
ตอนที่135 เซอร์ไฟร์
ผมกลับมาบ้านไอ้แมนอีกครั้ง ได้รถละ ทุกอย่างเดินเองได้แล้ว ไม่พึ่งแท็กซี่ เดี๋ยวโดนฆ่าปาดคอ กร๊าก ผมขี้ระแวงนะครับ นั่งแท็กซี่ทีไร ระแวงทุกที
“วันนี้จะไปไหนละมึง”ไอ้แมนถาม
“เดี๋ยวกรูไปกับมึงที่ร้านดีกว่า เบื่อๆ”ผมบอก วันนี้ไอ้แมนต้องไปดูร้านไวน์ที่มันเปิดอยู่ในศูนย์การค้าชื่อดัง ตอนเช้ามันเปิดร้านนี้ กลางคืนมันก็ร้านเหล้ามันแหละครับ
“เออ..เอารถมึงไปนะ”ไอ้แมนบอก
“แต่มึงขับนะ”ผมบอก
“สาด..รถมึงๆก็ขับเองดิวะ..กรูขี้เกียจ.”ไอ้แมนบอก
“กรูก็ขี้เกียจ.”ผมบอกบ้าง
“งั้นนั่งแท็กซี่ไปเลยมั้ย เหี้ยนิ”ไอ้แมนว่าให้
“ก็แล้วแต่มึงดิ.แท๊กซี่ก็ดีเหมือนกัน.ไม่ต้องขับดี”ผมบอก นั่งไปสองคน กรูไม่กลัวหรอก
“เออดี.มีรถก็ไม่ขับ”ไอ้แมนบ่น ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ วันนี้สายหน่อย ผมกดโทรศัพท์หาไอ้ป๊อด สืบเรื่องราวไอ้ตาร์หน่อย
“ดีคราบบบ..”ผมกรอกเสียงไป
“ไอ้เหี้ย.กรูทำงานอยู่ มีไรรีบว่ามาเลย”ไอ้ป๊อดรีบด่า
“อ่าว.มึงก็รู้นี่หว่าว่าเรื่องอะไร”ผมบอกมัน
“วันนี้สิบเอ็ดโมง เฮียนัดลูกค้าไว้ที่ร้าน..................... ซอย..................แถวๆ..................ไปกับพี่ทราย เนี้ยออกไปเมื่อกี้เอง.สงสัยไปหาเพื่อนอะไรรึไงเนี้ยแหละ กรูฟังไม่ถนัดเหมือนกัน”ไอ้ป๊อดบอก
“ดีมากครับคุณเพื่อน..แค่นี้นะครับ.”ผมบอกมัน
“เออ.เชี้ย.เกลียดมึงวะ”แล้วมันก็วางกระแทกหูผมไปเลยครับ ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้า เอาแบบหล่อสุดเท่าที่จะหล่อได้ กรรมเวร
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น พวกผมสองคนก็นั่งแท็กซี่ด้วยความขี้เกียจไปนั่นแหละครับ หมดค่าแท๊กซี่ไปเกือบสามร้อย แม่ง ไม่รู้ไกลหรือว่ารถติด เซ็งเป็ด กะว่าไปดูร้านไอ้แมนก่อน แล้วค่อยไปตามไอ้ตาร์ต่อครับ
เมื่อมาถึงร้านไอ้แมน มันก็ไม่ได้ใหญ่โตมากหรอกครับ ไม่เล็ก พอดีๆ มันแต่งร้านสวยดีเหมือนกันแฮะ พนักงานหญิงสามคน พนักงานชายสามคน แต่งตัวดูดี มันเลยทำให้ร้านดูดี
“นี่มึงคัดหน้าตาพนักงานด้วยหรอวะ”ผมถามมัน
“สวัสดีค่ะคุณแมน ..”พนักงานหญิงคนหนึ่งยกมือไหว้ผมกับไอ้แมน
“ก็นะ..ให้มันเจริญหูเจริญตาหน่อยไม่ได้ไงวะ..ให้กรูมาดูร้าน พนักงานหน้าเหี่ยน.กรูหมดอารมณ์ดูพอดี.มึงก็รู้กรูมีขีดจำกัด.”
“ความเลวของมึงอะดิ”ผมบอก
ผมเดินดูรอบๆร้าน ไอ้แมนไปเช็คของกับพนักงาน ผมเบื่อๆ เลยเดินออกไป หาหนังสืออ่านดีกว่า หาอะไรกินด้วย
“เฮ้ย..เหี้ยเอ้ย..มาได้ไงวะ.ไหนบอกไปพบลูกค้า”ผมบ่นกับตัวเองเมื่อรีบปลีกตัวหลบกับกำแพง
ผมเหลือบหันไปมอง ไอ้ตาร์กับคนชื่อทรายอะไรนั่นเดินมาด้วยกัน
“มึงจะหวานกันไปไหน..”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วหมันไส้ อยากถีบหน้ามันมากเลยครับ ไอ้ตาร์เดินเข้าไปที่ร้านไอ้แมน ผมรีบๆหามุมหลบ เอ๊ะ ไม่เอาดีกว่า เดินไปดูหน่อยดีกว่า
ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปใกล้ร้านไอ้แมนมากขึ้น ดีครับ เป็นกระจก เห็นหมดแหละครับ ไอ้ตาร์ยืนคุยกับไอ้แมน ไอ้แมนเหลือบหันมาเห็นผมพอดี มันขำยกใหญ่
“มึงอยากให้พ่อมึงรู้รึไง.เวรเอ้ย”ผมบ่นเบาๆ เหี้ยแมนมันเห็นว่าหน้าผมโกรธ มันก็ยิ่งขำมากขึ้น น่าเอาตีนยัดปากจริงๆครับ
ไอ้ตาร์กับทรายยืนเลือกไวน์อยู่ สักพัก มันก็เลือกได้ สามขวด เอาไปปาหัวญาติมึงหรอ เยอะแท้
จังหวะที่มันคิดเงิน ผมก็รีบวิ่งเข้ามาตาซอกหลืบอีกครั้ง จนไอ้ตาร์มันเดินออกจากร้านไป ผมเดินกลับเข้ามาในร้าน
“มันมาซื้อไปทำไมวะ”ผมถามด้วยความสงสัย
“ฮันแน่..อยากรู้อะดิ”ไอ้แมนทำหน้าเล่นหูเล่นตา
“กรูไม่อยากรู้แล้วกรูจะถามเพื่อ..อย่ามาลีลา..”ผมยกตีนใส่มัน
“ซื้อให้ลูกค้า.วันนี้เห็นบอกว่าไปพบลูกค้าวีไอพีมั้ง..เรื่องสัญญาไรสักอย่างกับโครงการบ้านจัดสรร”ไอ้แมนบอก
“อืม..นี่คนคิดแบบเค้าต้องไปด้วยตัวเองเลยหรอวะ”ผมถามมัน
“กรูจะรู้มั้ย..เค้าก็คงสนิทกันนั้นแหละมั้ง..”ไอ้แมนบอก
“เออ.กรูอยากรู้แล้วทำไมกรูไม่ตามไปวะ.”ผมปิ๊งไอเดียออก ไม่ลาไอ้แมน ผมก็วิ่งแจ้นหน้าตั้ง ตามไอ้ตาร์ไปเลยทันที
พบลูกค้าสิบเอ็ดโมง จะเที่ยงอยู่แล้ว มันยังมาเดินดูเสื้อผ้าอยู่เลยครับ แม่ง น่าถีบมาก กรูว่ารู้สึกไม่ได้ซื้อให้ลูกค้าแล้วมั้ง ทาบตัวแฟนกรูจัง แล้วมันก็ออกมา พร้อมกับถุงเสื้ออีกสองถุง ผมเดินตามไปห่างๆ จนจะไปขึ้นรถแหละครับ ผมรีบวิ่งหน้าตั้งมาหน้าห้าง ก่อนที่จะเรียกแท็กซี่
“ไปไหนครับ.”
“เดี๋ยวครับ รอก่อน..”ผมบอกพี่คนขับ สักพักรถไอ้ตาร์ก็เคลื่อนออกมา
“ตามคันนั้นไปอะครับ.”ผมบอก พี่แกก็ขับตามไป
“อย่าให้รู้นะครับพี่.”ผมบอกอีก
“ครับ..”พี่แกตอบรับอย่างดี เออ ขับดีมาก ไม่เร็วเกินจนติด ไม่ช้าเกินจนตามไม่ทัน
และแล้วรถก็มาจอดอยู่ที่โรงแรมเมื่อวาน ผมตามลงไปห่างๆ มันเข้าไปร้านอาหารอีกละ แล้วกรูจะเข้าไปนั่งยังไง ร้านโล่งขนาดนั้น สาด
ผมเลยมารอร้านอาหาร ข้างๆล๊อบบี้โรงแรมแทน
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
สองชั่วโมงผ่านไป
สองชั่วโมงครึ่ง
“นานสาด..”ผมบ่นเมื่อเห็นมันเดินออกมา พร้อมกับทราย
“ติดกันแจขนาดนั้นกรูว่าแต่งงานเลยดีมั้ย”ผมบ่นคนเดียว เป็นเอามากวะกรู
แล้วมันก็ไปขึ้นรถอีก ชิหาย ไม่มีแท็กซี่ ผมรีบวิ่งหน้าตั้งอีกรอบไปหน้าโรงแรม แล้วเรียกแท็กซี่อย่างด่วนก่อนที่มันจะออกมาเห็น แล้วก็ทัน
“แม่งโคตรเทพ..”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วก็นั่งหอบสักพัก
“ไหนครับเทพ.”พี่คนขับถาม
“อ่อ..เปล่าครับพี่..เดี๋ยวตามคันนั้นไปนะพี่..อย่าให้มันรู้นะ”ผมบอกประโยคเดิม แล้วพี่แกก็ทำตามอย่างว่าง่าย
ทางนี้คุ้นๆ
“มันมาทำไมทางนี้วะ.ไม่ใช่ทางกลับบริษัทนี่หว่า”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วพอมันหักเลี้ยวเท่านั้นแหละครับ ผมก็เดา และก็เดาถูกด้วย
ผมถึงกับจุกเมื่อมันมาจอดอยู่ที่ร้านไอศกรีมที่ผมกับมันมากินกันประจำหลังเลิกเรียน
ผมนั่งอยู่ในรถแท็กซี่ รอให้สองคนเดินเข้าไปในร้าน
“เออ..คุณจะลงตรงนี้รึเปล่าครับ.”พี่คนขับถาม
“อืม.ครับ.”ผมตอบก่อนที่จะจ่ายเงิน
แล้วเดินลงไปข้างๆร้าน ร้านเป็นร้านไม่สูงนะครับ ร้านเป็นกระจก มีนั่งด้านนอกกับด้านใน ข้างๆเป็นสวนให้นั่งเล่น จนถึงด้านหลังร้าน อีกด้านเป็นที่จอดรถ ผมเดินไปลัดเลาะอยู่ตรงสนามเด็กเล่น แล้วเป็นจิ้งจกเกาะไม้อยู่ข้างๆร้าน
“พี่ข้าว..พี่ข้าวรึเปล่า..”ผมหันไปตามเสียง
“อ่าว..น้องปัด..ยังอยู่อีกหรอเนี้ย”ผมพูด ลืมปาก
“โห.พูดอย่างกับให้ปัดไปตายงั้นแหละ”น้องปัดพูดยิ้มๆ
“เห็นพี่เจ้าบอกว่าไปเรียนที่อังกฤษไม่ใช่หรอค่ะ..แล้วกลับมาเมื่อไหร่ แล้วนี่มาทำอะไรตรงนี้อะ”น้องปัดถามเป็นชุด
“กลับมาไม่กี่วันนี่แหละครับ..ก็แอบดูไอ้ตาร์อยู่ น้องปัดอย่าไปบอกมันนะว่าพี่มามันยังไม่รู้”ผมบอก
“ค่ะ...แหม ไม่ค่อยหวงแฟนเลยนะ”น้องปัดแซว
“แล้วนี่พี่ตาร์เค้ามากับใครอะค่ะ.”น้องปัดถาม พร้อมกับชะโงกหน้าดูบ้าง
“เพื่อนมันนะครับ”ผมบอก
“เพื่อนแล้วทำไมพี่ข้าวต้องแอบด้วยอะ”สอดรู้จริง
“ก็ไม่รู้เหมือนกัน.รู้อีกที ทำไปแล้ว”ผมพูดแล้วเกาหัวตัวเองงงๆ
“น้องปัดทำไมยังทำงานที่นี่อยู่อีกละ”ผมถามเพราะว่าน้องน่าจะทำงานด้วยเรียนไปด้วย ไม่คิดว่าจะทำนานขนาดนี้
“ก็ร้านนี้สบายดีอีกอย่างปัดชอบที่นี่ ไปไหนไม่ได้ละ..รอให้เรียนจบก่อนแล้วกันค่ะ”น้องปัดพูด
“เดี๋ยวปัดต้องเข้าร้านแล้วค่ะ..กินอะไรมั้ยค่ะเดี๋ยวปัดเอามาให้”โอโห ยังมีอารมณ์ห่วงกรูเนอะ
“งั้นเอา.ช๊อกโกแลตแฟนตาซี.กับโกโก้ปั่นให้พี่แก้วนะครับ..”ผมบอก
“ได้ค่ะ..”น้องปัดตอบรับ
“พี่นั่งรอตรงนู้นะครับ.”ผมชี้ไป
“ค่ะ.”น้องปัดรับยิ้มๆ เด็กคนนี้เป็นมิตรมากๆเลยครับ
“เออเดี๋ยวครับ..ไอ้ตาร์มาร้านบ่อยรึเปล่าครับ”.ผมอยากที่จะรู้ไม่ได้ ว่ามันพาคนอื่นนอกจากผมมารึเปล่า
“ก็ไม่เลยค่ะ.ก็มาวันนี้แหละค่ะ.ส่วนมากมาคนเดียว อาทิตย์ละครั้งได้ค่ะ”น้องปัดตอบ ผมพยักหน้าเป็นการรับรู้ก่อนที่จะเดินไปนั่งม้านั่งหลังร้านที่จัดเป็นสวนไว้ให้เด็กเล่น
สิบห้านาทีน้องปัดก็เอาอาหารมาเสริฟ
“พี่ตาร์กลับแล้วอะค่ะ..”น้องปัดบอก ผมลุกด้วยความตกใจ กลับเร็วแท้ละ
“หรอครับ..มันออกจากร้านรึยัง”ผมรีบถาม
“ค่ะ ไปขึ้นรถแล้ว”น้องปัดบอกหน้างงๆ เมื่อเห็นหน้าผมตื่นๆ ผมรีบวิ่งไปแอบดูอีก กรู เหมือนแมวกลัวหมาเลยอะ ไอ้ตาร์มันเปิดประตูให้ทราย ก่อนที่มันจะขึ้นด้านคนขับ ผมรีบหลบตรงพุ่มไม้ เมื่อไอ้ตาร์มันขับผ่านไปตรงหน้า
“เฮ้อออ..”ผมถอนหายใจยาว
“เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ.มันอาจไม่เป็นอย่างที่พี่คิดก็ได้นะ”น้องปัดเข้ามาพูด
“เปล่าหรอกครับ..พี่ไม่ได้คิดหรอกว่ามันนอกใจ..แต่ก็นะ..แค่...”ผมจะพูดจบ
“หวง.”น้องปัดพูดตัดบท
“รู้ดีนะเรา..ไปเลยไป..เดี๋ยวหมดพี่ก็ยกเข้าไปเก็บเอง”ผมลูบหัวน้องปัด ก่อนที่จะเดินคอตกเป็นหมาหงอยกลับมาที่โต๊ะ
ไม่รู้สิครับ ความรู้สึก ก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นอยู่ยังไง ถ้าผมกลับมามันจะดีใจแค่ไหน ตอนผมไม่อยู่มันดำเนินชีวิตนอกลู่นอกทางรึเปล่า โดยไม่อยากให้มันไปเตี้ยมใครไว้ก่อน แล้วค่อยมาบอกผม การที่มันไปไหนมาไหนกับคนชื่อทราย ผมก็แอบน้อยใจไม่ได้ ที่รู้สึกนิดๆว่าทำไมเค้าช่างเหมาะกันดีเหลือเกินนะ เหมาะกันมากเกินไปแล้วครับ ผมยังคิดเลยว่า ถ้ามันกลับไปชอบผู้หญิงผมจะทำยังไง ถึงความรู้สึกลึกๆก็มั่นใจในตัวไอ้ตาร์ แต่ว่าก็ไม่ชอบที่ให้ใครมาอยู่ใกล้ๆ รู้เรื่องของไอ้ตาร์มากกว่าผม ไม่ชอบเลย ไม่ชอบจริงๆ
การที่มันดูเหมาะสมกันเกินไป มันทำให้ผมคิดว่า แล้วมันคบกับผม มันเหมาะสมรึเปล่า นั่งกินไป เค้กก็ตักใส่ปากไป น้ำตาก็จะไหล ไม่รู้ไหลทำเหี้ยไร สาเหตุก็ไม่มี สงสัยซึ้งกับตัวเองเกินไป ที่รักมันมากเกิน จนปล่อยให้มันไปกับคนอื่นไม่ได้
“อร่อยรึเปล่า.”เสียงหนึ่งดังมากจากด้านหลัง ผมหันกลับไปด้วยความตกใจ ปากก็ยังคาบซ่อมอยู่เลยครับ
ตาโตเป็นไข่ห่านแล้วมั้งครับผมอะ ไอ้ตาร์ยืนยิ้มล้วงกระเป๋า
“ถามว่าอร่อยรึเปล่า.”มันถามอีก แล้วยิ้ม ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ ผมต้องถอยหลังด้วยความงงต่อสถานการณ์
“มึง....”ผมอึ้งๆ พูดไม่ออก ไอ้ตาร์มันหยิบซ่อมออกจากปากผม แล้วเอาไปวาง
“จูบได้มั้ย...”มันส่งสายตามาให้ พร้อมกับลูบต้นคอผมเบาๆ ผมต้องหลบสายตามัน เพราะว่ามันอ่อนโยนเกินไปแล้วครับ
“หืมม...”มันกระซิบ พร้อมกับเอาจมูกมาสีกับจมูกผม พร้อมกับแตะริมฝีปากลงเบาๆ เหมือนกลัวว่าผมจะเจ็บ
ผมจับข้อมือมันสองข้าง ที่มันเอามือจับแก้มผมไว้
“ไม่น่ารักเลยนะครับ.ทำแบบนี้.”ไอ้ตาร์มันกระซิบบอก
“..................”ผมไม่ตอบ ได้แต่จ้องตามันกลับ
ก่อนที่มันจะพูดอะไรออกมา ผมจับหน้ามัน พร้อมกับประกบปากทันที แบบไม่ให้ทันตั้งตัว ผมกับมันจูบกันนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ดูดดื่มเป็นบ้า ไอ้ตาร์มันไม่ยอมแพ้เลยครับ ทั้งสายตาเร่าร้อนของมันที่ส่งมาให้ผม
“กลับห้องกัน.”มันพูดแค่นั้น พร้อมกับลากแขนผม
“ดะ..เดี๋ยว..”ผมรีบท้วง
“ผู้หญิงที่มากับมึงละ”ผมถามกลับ
“นั่งแท็กซี่กลับไปแล้ว.”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับลากผมไม่หยุด
“อ่าว..เดี๋ยวๆ..”ผมรีบทักอีก
“ครับ.”มันหันหน้ามาแบบไม่สบอารมณ์นักที่ผมไปขัดใจ
“ลืมจ่ายเงิน.”ผมรีบบอก แล้วกำลังจะเดินไปจ่าย แต่ไม่ทันแล้วครับ ไอ้ตาร์วิ่งเข้าไปในร้าน ไม่ถึงห้านาทีมันก็วิ่งออกมาแล้ว ลากข้อมือผม กึ่งวิ่งกึ่งเดินทันที
“มึงไปจอดไหนเนี้ย.”ผมรีบทัก
“เกือบถึงแล้วครับ..ก็นะ..เจ้าวางแผนดีนัก..ไปเป็นสายลับตั้งแต่เมื่อไหร่”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะเปิดประตูรถ แล้วก็ดันผมเข้าไป แล้วก็ปิดให้
มันเคลื่อนรถออกไปอย่างรวดเร็ว
“มึงรู้ได้ไง..”ผมถามเมื่อมันขับมาสักพัก
“จับผิดไอ้ป๊อดได้.”มันพูดยิ้มๆ
“ยิ้มหาพระแสงวิมารไรวะ”ผมด่ามัน
“แล้วไง.”ผมถามมันอีก
“ก็ถ้าจับผิดมันไม่ได้ จะรู้หรอครับว่ามีที่รักมาคอยเป็นห่วง ตามต้อยๆแบบนี้”มันพูดแล้วหันมายิ้มให้ผม
“ส้นนิ..กรูแค่อยากรู้ว่ามึงมีกิ๊กรึเปล่า.แล้วที่เห็นก็มีจริงๆด้วย”ผมพูดประชดมัน
“มีที่ไหน..อย่ามามั่ว”มันรีบท้วง ทำหน้าตกใจมาทางผม
“แล้วที่ติดกันแจอย่างกับแตงเมนั้นละ..”ผมพูดบอก
“เพื่อนกัน.”มันพูดแค่นั้น แล้วจับมือผมไปกุม
“แล้วนี่มาตามพี่แบบนี้ทำไมครับ”ผมถามเสียงจริงจัง
“ก็ไม่ทำไม..ก็แค่อยากรู้ว่าใช้ชีวิตยังไง.เป็นไงบ้าง”ผมพูด พร้อมกับเอาศอกเท้าที่กระจก
“แล้วเป็นไง หล่อขึ้นป่ะ.”มันพูดยิ้มๆ
“เหอะ...”ผมทำเสียงแค่นั้น
“แล้วถ้าพี่ไม่รู้ด้วยตัวเองเนี้ย..จะมาหาพี่เมื่อไหร่ครับเนี้ย.”มันถามกลับ
“ก็ไม่มีโอกาสดีๆนี่หว่า.”ผมพูดบอก
“หึ...ให้พี่เป็นบ้าเป็นหลังแทบตาย โทรก็ไม่ติด..เดี๋ยวโดนไม่ใช่น้อยแน่”มันพูด แล้วหันมายักคิ้วให้ผม ก่อนที่มันจะตั้งใจขับรถ โดยไม่ถามอะไรอีก
..........................
“อือ..เดี๋ยวๆ....”ผมรีบท้วง เพราะก้าวพ้นประตูห้องได้ ไอ้ตาร์ก็ระดมจูบไม่หยุด
“อือออ..ไม่เดี๋ยวแล้ว..”มันพูดไป ปากก็ประกบผมแจไม่ปล่อย มันรีบถอดเสื้อผมออก เข็มขัด กางเกง รองเท้า ถุงเท้า แล้วมันก็ถอดเสื้อผ้าตัวมันตามมาติดๆ
“ใจเย็นๆ..สิวะ...อืออ..”ผมพูดไปไม่ทันจบประโยคดี มันเข้ามาประกบปากอีกครั้ง พร้อมกับ ดันตัวผมให้เข้าไปทางประตู คงเป็นห้องนอนมันแน่ๆ มันเปิดประตูเข้าไป พร้อมกับขาที่ไต่กันไปมา แทบจะสะดุดกันล้ม มันผลักผมลงที่เตียง พร้อมกับดึงกางเกงในผมออก ผมเลือดสูบฉีดที่หน้านิดๆ ไม่รู้เพราะอะไร คงเพราะไม่ได้เจอกันนานมั้งครับ
“ยังขาวเหมือนเดิม..”มันล้มตัวลงแล้วพูดบอกยิ้มๆ ผมจับหน้ามันมาประกบปากก่อนที่จะพูดอะไรมากกว่านั้น
“อะ......อา..”ผมครางออกมาเบาๆ เมื่อโดนปลายลิ้นไอ้ตาร์แตะเข้าที่หัวนมชูชัน ไอ้ตาร์เล่นไม่หยุด อย่างกับจะให้มันหลุดคาปากมาซะอย่างนั้น มันจับขาผมอ้าออก แล้วเลื่อนลิ้นต่ำลงไปจน
“อึก..ซี๊ดดด...”ปลายลิ้นที่ไม่ได้เจอมานาน โหยหามานาน มันยังคงเก่งเหมือนเดิม ไอ้ตาร์ใช้ลิ้นและปากประเคนความเสียวให้ผมทุกอณู จนผมขนลุกชันไปทั้งตัว ผมจับหัวมัน เอวผมเด้งรับเป็นจังหวะ ไอ้ตาร์เอานิ้วมันมาแตะเข้าที่ประตูสงวน(ให้มันคนเดียว) ผมถึงกับเสียววาบ กระแทกน้องชายเข้าปากมันเต็มๆ
“อึก...”เสียงไอ้ตาร์เหมือนจะสำลักเมื่อผมดันไปโดนคอหอยมัน
“โทษทีวะ..”ผมบอกมันหอบๆ ไอ้ตาร์งับเข้าที่ต้นขาผมเบาๆ จูบอยู่แถวนั้น จนผมตัวแทบดิ้นพล่าน
“พอเหอะมึง..ทำเถอะ.”.ผมบอกมันเสียงแหบพร่า ก่อนที่ไอ้ตาร์จะยิ้มเหมือนรอคำตอบนี้มานาน
“ไม่มีเจลอะ..”มันพูด หน้าเสียนิดๆ
“ไม่มีถุงยางอะ..”มันพูดจบแค่นั้น ผมไม่รู้สิครับ ดีใจบอกไม่ถูก เหมือนกับรู้ไปนัยๆว่ามันไม่ได้มีใครจริงๆ แล้วก็คงไม่ได้เอาใครมาในห้องนี้ด้วย
ผมชันตัวขึ้นไปจูบมันเหมือนเป็นการปลอบ เพราะว่ามันทำหน้าเหมือนกลัวว่าผมจะไม่ให้มันทำ
“ถุงยางอยู่ในกระเป๋าสตางค์ กระเป๋าอยู่ในกางเกง”พูดจบแค่นั้นแหละครับ มันลุกจากเตียงไปอย่างกับจรวด
ไอ้ตาร์วิ่งหน้าตั้งกลับมา น้องชายมันแกว่งไปมาอย่างกับเด็ก ตลกมากอะ ผมนอนขำอยู่บนที่นอน
“ขำไปเถอะ..”มันพูด ก่อนที่จะสวมถุงยางให้น้องชายตัวเอง สักพัก มันดึงขาผมให้มาอยู่ริมเตียง
“อะ..ทำไร..”ผมรีบถาม ไอ้ตาร์ไม่ตอบ มันนั่งลงกับพื้น แล้ว หน้ามันก็พอดีกับตรงนั้นผมเลยครับ
“ดะ.เดี๋ยว..อย่านะมึง..”ผมรีบผลักหัวมันออก เพราะว่ายังไม่ได้อาบน้ำเลย แต่ไม่ทันแล้วครับ มันจับข้อมือผมไว้ แล้วจัดการลงลิ้นทันที คราวนี้เองไอ้ข้าว ไปสวรรค์ชั้นเจ็ดไปแล้วครับ
“อึก...ฮา..ซี๊ดดดด..โอย...”ผมครางกระเส่า ไม่เป็นภาษาแล้วครับ กว่ามันจะทำจนหนำใจ มันก็ปล่อยให้ผมนอนหอบอยู่บนเตียง
“หน้าแดงเลย”มันแซวยิ้มๆ ก่อนที่จะจับหน้าขาผม ให้อ้ามากขึ้น
“พร้อมนะครับ..”มันถามเบาๆ พร้อมกับชักน้องชายตัวเอง ดูแล้วเซ็กซี่ชิบเป๋ง คนไรวะ มึงรีบล่อกรูให้เสร็จเลย เดี๋ยวกรูจะจัดการมึงบ้าง ไอ้ตาร์
“อึก....โอ้ย...”ผมร้องออกมา เจลก็ไม่มีกรู น่าสงสารแท้ กว่าจะเข้าไปได้อย่างทุลักทุเล
“ฮา......”ไอ้ตาร์หอบคราง กัดฟันแน่น ก่อนที่มันจะเริ่มขยับสะโพก และนั้นแหละครับ ทั้งดัง ทั้งแรงอย่างบอกใคร
“อึก...อืออ..เจ็บ.....อะ...”ผมร้องไป มันก็ไม่ฟังหรอกครับ ยิ่งร้องเหมือนยิ่งได้ใจ มันกัดเข้าที่คอผม ก่อนที่จะเลียรอบๆ กลายเป็นผมครางออกมาซะงั้น เอวไอ้ตาร์แรงมันดีจริงๆครับ
กว่าจะเสร็จ เอาเหอะ
“ซี๊ดดดด...ไม่ไหวววแล้วววว....อือออออ...ฮะ...ฮา...”ผมครางออการะลอกสุดท้าย น้ำพุ่งไปถึงปากตัวเอง ไอ้ตาร์เร่งตามมาติดๆ อย่างกับแข่งมอไซด์วิบากกรรม
“อึอออ..อือออ...โออยยย....ออกแล้วคาบบบ..ออกแล้ววววว ฮะ อะ..”ไอ้ตาร์ครางไม่เป็นศัพท์อยู่ข้างหูผม ก่อนที่จะนอนกอดหอบกันอยู่อย่างนั้น
“อีกรอบนะ..”มันพูดแค่นั้น ไม่จบ เมิงไม่จบใช่มั้ย แล้วเมื่อไหร่กรูจะได้ทำ
กลายเป็นว่า ตั้งแต่ห้าโมงเย็น มันทำไปปาไปเกือบสองทุ่ม สามรอพอดี
“เจ็บชิบหาย.”ผมบ่นๆ พร้อมกับลูบก้นตัวเอง ไอ้ตาร์นั่งยิ้มอยู่บนเตียง
ผมเดินสำรวจห้องมัน ไม่ได้แตกต่าง มีแต่โดราเอมอน แล้วเมื่อไหร่มึงจะโตวะ หนึ่งห้องนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว หนึ่งห้องรับแขก ดูดีครับ ช่างเลือก อย่างนี้แหละ สถาปนิก
“แล้วนี่มึงรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมหันไปถามมัน พร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้ามัน
“เมื่อเช้า ไอ้ป๊อดหลุดปากพูดบ่นเรื่องข้าว พี่ได้ยินทันพอดี”มันพูดยิ้มๆ
“เออ.ฉลาดด.”ผมทำเสียงประชด
“แล้วคนชื่อทรายนั้นอะ..ไปทิ้งเค้าไว้แบบนั้น ลูกผู้ชายมากเลยแฟนกรู”ผมพูด พร้อมกับแหวกเสื้อผ้ามันดู
“โห.ทรายมันรู้ตั้งแต่ไปซื้อไวน์แล้ว”มันพูดแค่นั้น ผมรีบหันกลับไปมองหน้ามัน
“พี่จัดฉากเองแหละ..แกล้งไปซื้อไวน์..ไอ้ป๊อดมันบอกข้าวอาจจะตามพี่วันนี้ พี่เลยไปเดินโฉบเฉี่ยวดู..แล้วก็พาไปกินไอติม..ทรายรู้หมดแหละ เพราะว่าพี่เล่าให้ทรายฟังหมดแล้ว..”ผมเริ่มหน้างอ เมื่อมันอ่านเกมส์ผมออกหมด
“แล้วรู้ได้ไงว่ากรูอยู่ที่ร้านนั้นด้วย”ผมถาม
“มันเป็นสัญชาตญาณ คนรักกันก็งี้แหละ..คลื่นมันส่งถึง”มันทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ส้นตีน..ไง ได้ข่าวว่ามีคนมาจีบเยอะนิ.”ผมพูดอะไรที่อยากพูด
“ใคร มีที่ไหน.”มันทำเสียงแบบไม่มี้ไม่มี
“น้องรินลูกประธานบริษัท.ทราย ใครอีกวะ..เยอะแยะ.จำไม่หมด”ผมทำท่าคิด
“หึ..หึงหรอ..”มันทำเสียงหัวเราะในลำคอแบบที่ผมเกลียด
“เสียใจวะ..กรูอยู่นู้.เยอะกว่ามึงอีก.”ผมเล่นหน้าเล่นตาใส่มัน
“ใคร..”นั่น ของขึ้นเลยกรู มันเดินกรูจากเตียงมาหาผม
“ไม่มีหรอก..ประชด.”ผมบอกปัดๆ
“ไม่เชื่อ.”มันพูดใส่ สีหน้าจริงจัง แกมโกรธ
“เอ๊ะ.รำคาญ..”ผมผลักมันออก แบบหงุดหงิด
“รำคาญหรอ...หืมมม...กัดให้ขาดเลยนิ..”มันทำเสียงใส่
“โอ้ยยยย..กรูเจ็บนะเหี้ยนิ..”ผมตีหน้ามัน เพราะว่ามันกัดหูผม แรงมากเลยครับ
“เดี๋ยวให้กรูมีแรงก่อนมึง.เดี๋ยวจะโดน..ไปเลย.อาบน้ำ.หิว.”ผมไล่มัน
“อาบด้วยกันเลยก็แล้วกัน..”ไม่ทันได้ด่ากลับ มันกระชากตัวผมไปอย่างแรง เข้าห้องน้ำ เปียกไปพร้อมกันไปแล้วครับ
เฮ้อออ กรูต้องยอมมันอีก
เซ็งเขียด
...
มาต่อแล้วววววววว เย้ๆ ดีใจจังเลย คิดถึงคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆนะค่ะ
ไงคืนนี้ฝันดีนะค่ะ พรุ่งนี้ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานกันเน้อ
บับบาย รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆ
-
:z13: :z13: :z13: กระซวกเบบี้ก่อนอ่าน ดีนะเนี่ย ที่ไปอ่านตอนจบของพี่พากษ์ก่อนนอนแล้วเลยแวะมาดูอิอิ
-
:z13:
จิ้มเบบี้ ทะลุรีบน
ตาร์น่าร๊ากกกกกๆๆๆๆๆๆ แหมแต่ข้าวโดนจับได้ เพราะ ป๊อดแท้ๆเลยอะ
แอบเสียดายนะเนี่ยจะทำเซอร์ไพรซ์ กลับถูกทำเองซะได้
แล้วจะรอตอนต่อน๊า อิๆ
-
5555
โดน จับ ได้เลย
ไม่ได้เจอกัลนาน คงบรรเลงกันจุใจเลย
:haun4:
-
อยากจะจิ้มอีกที แต่ว่าไม่ได้อ่ะ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก สุดๆเลยตอนนี้ อิอิ ตาร์นิก็ฉลาดใช่ได้เนอะ ฮาๆ ไปนอนแระ :bye2: ฝันดีนะจ๊ะ เบบี้และทุกๆคน
-
อะไร จะเจ็บไปกว่าการ หักอกตัวเอง ทั้งๆที่ยังเค้าอยู่อีกเนอะ คนอ่านเนอะ
เบบี้คงเครียดไปหลายวัน ถ้าเรื่องไม่รื่น ก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
ร้องไห้เป็นถังๆแล้ว ยังมาต่อเรื่องได้อีกอะ :m15:
-
เจอจอจอจอจอจอจอกานแล้ว
-
....นักเขียนคนขยัน...ให้ 5 ดาวเลย..
....ข้าวโดนตลบหลัง...
...เป็นไงล่ะ...โดนไป 3...
...โทษฐานบิดบัง..ต้าร์ซะอย่างฉลาดที่ชู๊ตตตตตต...
..ตอนแรกเดาไว้ว่า ต้าร์โกรธมากที่ข้าวกลับมาแล้วไม่บอก..
...แต่ผิดคาด... :เฮ้อ:
-
ตาร์ฉลาด o13 ข้าวโดนซะ
-
เย้ เย้ น่ารัก เจอกันแว้วววววววววว :z2:
-
ข้าวให้ตาร์นำไปก่อน 3-0
ครึ่งหลังต้องตีเสมอ แล้วนำให้ได้นะ
สงสัยคงต้องประกาศรับบริจาคเลือดกันอีกแล้วววว
:jul1:
งั้น +1 ไปก่อนเลย
-
คุ้มค่ากับการรอคอยมั้ยเฮียต้าร์ 555
-
5555 สามยกยังน้อยปายยย อิอิ ไม่เจอกันนาน ต้องทบต้นทบดอก เดี๋ยวขาดทุน 555 :laugh: :laugh:
-
รักคนเขียน
เวียนกันอ่าน
สรรเสริญเหล่าจอมมาร
โอ้ พระอาจารย์ ท่านแต่งได้ไง อิอิ
-
กินข้าวเสดกับมาต่ออีกสามยกนะเบบี้จ๋า555 :o8:
-
:กอด1:
น่าร้ากกกกกกกก
-
หนังรักไตรภาคกะลังจะเริ่มอีกครั้ง กร๊ากกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
อ๊ากกกก
ดดนไปซะ 4-5 ดอก
ข้าวเอ๊ยยย
เเฮปปี้ มาก อ่ะค้าบบ
-
เบบี้ .... :เฮ้อ:
เล่นเอาลุ้นจนตัวโก่ง
กว่า จะเจอกันได้ .... น่ารัก มากกกกกกกกกกก
ในที่สุด ตาร์ ข้าว อึ๋ย .. :o8:
ขอบคุณ คนแต่งผู้ใจดีของเรา ..เป็นกำลังใจให้ เบบี้เหมือนกันนะจ๊ะ :กอด1:
-
อารมณ์ดีทั้งวันแน่เลยเรา....
ลุ้นซะ ในที่สุดข้าวก็โดนเซอร์ไพร์
-
อะไร จะเจ็บไปกว่าการ หักอกตัวเอง ทั้งๆที่ยังเค้าอยู่อีกเนอะ คนอ่านเนอะ
เบบี้คงเครียดไปหลายวัน ถ้าเรื่องไม่รื่น ก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
ร้องไห้เป็นถังๆแล้ว ยังมาต่อเรื่องได้อีกอะ :m15:
เป็นกำลังใจให้เบบี้ก่อนเลย อารมณ์แบบนี้แล้วยังมาต่อเรื่องได้ o13 เยี่ยมจริงๆเลยน้อง
เอาใจช่วยนะจ๊ะ
เป็นอันว่าข้าวโดนเซอร์ไพรส์ซะเอง ฉลองการกลับมาสมใจต้าร์เลยเนอะ :laugh:
บวก 1 ให้เบบี้ด้วยนะจ๊ะ
-
แวะมาหาน้อง เบบี๋ อุดหนุนน้องเบบี๋ ด้วย
-
:laugh:
จะไปเซอร์ไพร์สเค้า
กลายเป็นว่าโดนเซอร์ไพร์สสสสส
ตาร์นี่ฉลาดจริงงงงงง
:z2:
-
มีส่งคลื่นถึงกันได้ดวย
พี่ตาร์เก่งจริงๆ น่ารักมากๆ
แผนการเซอร์ไพร์ของข้าวเลยเหลวเลย
-
เย้กลับมาแล้ววว!!~!
กลับมาก้อเรียกเลือด!!
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
เรียนจบกลับมาแล้ว
อะจึ๊ยๆ สามรอบ
เครียดดดดดดดดดดดดดดดเลยตรู
+1 ให้เบบี้พร้อมขอกอดที :man1:
-
โอ๊ยตอนแรกไม่กล้าอ่าน .... พอได้อ่านแล้วดีใจสุดๆๆ เลยยังรักกันดี :impress2: :o8: :-[
-
ข้าวโดนเซอร์ไพรส์ซะเอง โดนไปหลายดอกเลย :m25:
-
มาถึงก็ :z1:
-
อะไร จะเจ็บไปกว่าการ หักอกตัวเอง ทั้งๆที่ยังเค้าอยู่อีกเนอะ คนอ่านเนอะ
เบบี้คงเครียดไปหลายวัน ถ้าเรื่องไม่รื่น ก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
ร้องไห้เป็นถังๆแล้ว ยังมาต่อเรื่องได้อีกอะ :m15:
ทำใจดีดีไว้เบบี๋ มันเป็นอารมณ์มันเป็นแค่ความรู้สึก
เป็นคนทุกคนแหละ เวลาที่เราเหงาเราว้าเหว่เราเคว้งคว้าง
มันเหมือนไม่มีใครในโลก มันเป็นคนรู้สึกที่แย่มาก
ใจเรา เราต้องเข็มแข็งไว้ นึกถึงคนที่รักเบบี๋เท่าชีวิตซิ
คนที่รอคอยเบบี๋อยู่ ทำใจให้สบายนะ
ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้เบบี๋
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่เขียนให้อ่าน
รักเบบี๋จัง :กอด1:
-
น่ารักอะ
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :o8:
-
ข้าวโดนจับได้ซะแร้วววว :m20:
-
:m15:
:m15:
แล้วเมื่อไหร่ความรู้สึกนี้จะหมดลงสักทีละพี่ไต๋คุง
รักพี่ไต๋เหมือนกัน จุ๊บๆ นะ :sad11:
ฮือออออออออออออ :m15: :เฮ้อ:
-
เบบี้ คิดสิว่า ยังมีคนที่รักเราอยู่อีกหลายคน
แล้วความรู้สึกนี้มันจะค่อยๆหายไป
เป็นกำลังใจให้น๊า :กอด1:
-
เหอะๆ...
เจอกันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง
บรรเลงเพลงรักกันเต็มที่เลยน๊า
:-[ :-[
-
+1 ให้เบบี้ แถมอีก 1 กอด :กอด1:
เป็นกำลังใจให้เบบี้นะ
บางทีการหักอกตัวเอง อาจเป็นการผ่าตัดซึ่งมันคงเจ็บมาก
คงไม่มีอะไรช่วยบรรเทาความบาดเจ็บครั้งนี้นอกจากเวลา
สู้ สู้ นะคะ เบบี้ :L1:
-
กลับมาพร้อมเลือดท่วมตัวคนอ่าน :jul1:
ตอนเจอกันไม่ซึ้งนะ แต่ตอนบอกว่า ขอจูบได้ไหมเนี่ยสิ ดูอ่อนโยนมากเลยนะตาร์ (น่ารักอ่ะ)
ข้าวก็ไม่รอช้าจริงๆๆ จ๊วบซ้า เป็นผลให้โดนซะเลย 3 ยก :-[เพราะตาร์ของขึ้นไม่ลงซะแล้ว 5555555 หื่นจริงๆเพราะไม่เจอะกันนานคิดถึงจังเลย
-
:m15:
:m15:
แล้วเมื่อไหร่ความรู้สึกนี้จะหมดลงสักทีละพี่ไต๋คุง
รักพี่ไต๋เหมือนกัน จุ๊บๆ นะ :sad11:
ฮือออออออออออออ :m15: :เฮ้อ:
ตอบไม่ได้ มันก็อยู่ที่เบบี๋เอง
เบบี๋มองดูสิ่งใหม่ๆดูอะไรที่มันทำให้เบบี๋มีความสุข
ไม่ต้องมาก ทีละนิด
อธิบายไม่ถูกนะ มันเหมือนกับหัวเราะวันละนิดจิตรแจ่มใสอ่ะ
อะไรที่มันทุกข์นักก็พักมันไว้ก่อน
พระเจ้าไม่ได้สร้างโลกในวันเดียว
นับภาษาอะไรกะเราคนธรรมดา
ไปโน้นแล้ว กู่ไม่กลับเบบี๋ช่วยที่ :z3:
การระบายให้ใครสักคนฟังก็ช่วยได้นะเบบี๋
เล่าๆไปเถอะเค้าจะรู้เรื่องไม่รู้เรื่องก็ช่างมัน
กูรู้ของกูคนเดียวก็พอ 55555
รักเบบี๋นะ คนขี้เหงา~~~
-
มาแล้วๆๆๆๆๆ
โคดชอบเรื่องนี้อ่ะ
ให้ตายเหอะ
-
:กอด1: :L2:
:bye2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักข้าวกะต้าร์มากมายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เบบี้เข้มแข็งไว้นะค่ะ ถือซะว่า
มันเป็นประสบการณ์ชีวิตอีกบทนึง
เมื่อเราผ่านมันไปได้เบบี้ก้อจะ
แกร่งขึ้น..ขอบคุณนะค่ะเบบี้ที่
ให้ต้าร์ได้กลับมาอยู่กับข้าว
แล้ว อ่านแล้วมีความสุขค่ะ
-
ตามอ่านทันจนได้
ไม่ได้มาอ่านหลายวัน ไปต่างประเทศมา
แอบลุ้น กลัวงานเข้ามาช่วงไปเรียน อิอิ
-
พี่ตาร์พี่ข้าวน่ารักจังเรยยยยยยยยยยยยย
-
ข้าวโดนพี่ต้าดักทางงงงง แต่ในที่สุดก็มาเจอกันแล้ว
อ่ะฮุอ่ะฮุ แหม...คิดถึงกันซะห้องร้อนเลย อิอิ :-[
PS:มะรู้เบบี้มีเรื่องอาราย แต่เข้มแข็ง สู้ๆ อย่าท้อนะ :L2:
เป็นกะลังใจให้ทุกอย่างมันต้องดีขึ้น มันต้องผ่านไปด้วยดี อย่าคิดมากนะ :กอด1:
-
ได้ข่าวว่าจะจบแล้วหรอครับ??
มีใครรู้รายละเอียดบ้างอ่าคับ
-
:3123: ให้เบบี๋
ปลอบไม่เป็นหลอกเบบี๋
รู้แต่ว่างานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา
วันเวลาของเค้ากับเรามันคงหมดลงแค่นี้
ชีวิตเป็นของเบบี๋ หัวใจก็ของเบบี๋
รักษามันไว้ให้ดีให้นะเบบี๋
รักเบบี๋เหมือนเดิม :กอด1:
รอเบบี๋ที่เดิมนะ :L2:
ไม่มีใครรักก็ช่างแม้ง
ตัวกูนี้แหละรักตัวกูเอง
ไว้ถึงตามมึงละอย่าร้องนะ อย่าร้อง
-
:กอด1:
-
เบบี้ครับ(ไม่รุ้ว่าพี่หรือว่าน้องอ่ะ -*-)
ยังไงเด๋วเราก็จะผ่านมันไปได้
เชื่อผมสิครับ
คิดซะว่าเรายังมีเพื่อนๆ ในเล้านี้คอบให้กำลังใจนะครับ
มีอะไรก็มาระบายที่นี่ได้
เป้นกำลังใจให้เสมอครับ ^^
-
เบบี้
:กอด1:
-
สบายใจก็ค่อยมาต่อนะเบบี้ รอได้ไม่เป็นไร
ตอนนี้ใกล้สอบตั้งใจอ่านหนังสือนะ ส่วนเรื่องอื่นอย่างคิดมากนะ เป็นห่วง :กอด1:
-
"ของที่เป็นของเรา ก็เป็นของเราในเวลาที่ใช่" คำสอนจากท่านแม่ของป๋มเอง ไม่รู้ว่าควรปลอบใจยังไงดี เพราะไม่เคยคิดมากเรื่องความรักซะที ไม่รู้ว่าเป็นข้อดีรึว่าข้อเสียกันแน่ แต่ยังไงก็แล้วแต่ เบบี้ทำใจให้สบายนะ ไปเที่ยวรึว่าไปทำบุญก้ได้ ให้สบายใจ เรื่องเรียนจะได้ไม่มีปัญหา นิยายพักไว้ก่อนก็ได้ ( จะดดนคนอ่านท่านอื่นตื้บไหมเนี่ย ) ถ้าไม่มีใจทำอะไรก็ไม่สมบูรณ์นะ ^^
:กอด1: :กอด1: :กอด1: รักและเป็นห่วงเบบี้นะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:กอดๆพี่เบบี้
เหมือนเคยอ่านหนังสือว่า
ความรักหายไปแต่ใจเรายังอยู่
พี่เบบี้ลองยกมือขึ้นมาจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองซิคะ
มันยังคงเต้นอยู่ใช่มั้ย?
หัวใจยังคงอยู่กับเรา
ไม่นานเราก็จะเข้มแข็งขึ้นได้
(เมเคยอ่านหนังสือมาแบบนี้อ่ะค่ะ)
พี่เบบี้ต้องเข้มแข็งนะคะ
ถึงแม้มันต้องใช้เวลา
ก็ต้องผ่านมันไปให้ได้นะคะ
เป็นห่วงค่ะ
:กอด1:
-
เบบี้ขอให้เข้มแข็งไว้นะคะ อาจต้องใช้เวลาแต่ในที่สุดก็จะดีขึ้นเองค่ะ :กอด1:
:กอด1:ข้าวกับตาร์ในที่สุดเวลาระยะทางก็เป็นเครื่องวัดว่ารักจริงยังมี
:กอด1: :กอด1:เบบี้อีกที ให้มีกำลังใจทำอะไรดีๆต่อไปนะคะ
-
สู้นะเบบี้สุดน่ารัก..................เข้มแข็งเข้าไว้...โลกไม่แตกสักหน่อย..เราก้ยังเดินยังหายใจได้อยู่นิ...อย่าคิดมากนะจ้า.............. :กอด1:
-
:laugh: นึกว่าข้าวจะเซอร์ไพร์สต้าร์ ที่ไหนได้โดนซะเอง
ปอลอ เบบี้ :กอด1: เป็นห่วง เป็นกำลังใจให้
-
เป็นกำลังใจให้น้องเบบี้เสมอนะจ๊ะ :กอด1:
เชื่อว่าเบบี้ต้องผ่านมันไปได้ มันไม่ยากเกินไปหรอก
น้ำตา และเวลาจะช่วยให้ทุกสิ่งดีขึ้น
แล้วเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะไม่มีน้ำตาให้มันอีก
เหลือแค่ความทรงจำอันหนึ่ง ก็แค่นั้นเอง
สู้ๆนะจ๊ะน้องเบบี้ :L2:
-
ข้าวเซอร์ไพรส์ซะเอง
สู้เค้านะเบบี๋ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้อีกแรงค่ะ
สู้ๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
มานั่งอ่านกำลังใจที่คนอ่านให้มา ร้องไห้แบบไม่เคยร้องมาก่อน พยายามคิดตาม ยิ่งคิดยิ่งร้อง
อย่างที่พี่ไต๋บอก งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา เราคบกัน เดี๋ยวก็คงต้องเลิกกันสักวัน มันเร็วขึ้นแค่นี้จะเป็นไรไป คิดมานานแล้วเหมือนกัน พอเจอจริงๆ จังๆ กลับรับไม่ได้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
FsH[O] ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะค่ะ เบบี้ไม่สบายใจก็มาระบายที่บอร์ดบ่อยๆ สงสารบอร์ดมากเลย ต้องมารองรับอารมณ์ กับเรื่อง ไม่เป็นเรื่องของเบบี้
aimaim อย่างที่aimaim ว่า "ของทีเป็นของเรา ยังไงก็เป็นของเราในวันที่ใช่" ดีแล้วที่ไม่เคยคิดมากเรื่องรักสักที เบบี้ก็ไม่คิดหรอกนะ เราไม่เคยเปิดใจเลย แล้วไอ้คนๆนี้ดันมาใช้ในสายตาเรา พอมันใช่ เราทุ่ม แต่จากนี้ไป คงไม่เปิดใจอีกแล้ว จนกว่าจะถึงเวลา ไม่ได้ปิดตายหรอก แต่แค่ไม่อยากรักแล้วเท่านั้น ตอนรักก็มีความสุขดี ตอนเลิกรัก กลับทุกข์ ยิ่งนึกยิ่งทุกข์ ไม่มีคงดีกว่า
[H]a[N]m[E]i
ขอบคุณมากเลยนะค่ะสำหรับกำลังใจ วันนี้แม่ก็ถามว่า อกหักหรอ อยากบอกแม่จริงๆว่า ไม่ได้อกหัก แต่หักอกตัวเอง ทั้งๆที่รักเค้าอยู่ แต่ไม่อยากฝืน เพราะรู้ดีว่ามันคืออะไร เป็นยังไง คบเพราะอะไร ขอบคุณค่ะ สักวันต้องเข้มแข็ง วันนี้เบบี้ขอร้องไห้ให้พอ พรุ่งนี้เบบี้จะเคลียร์ให้จบ จะได้ร้องทีเดียว หมดแม๊ก และจะไม่ร้องอีกแล้ว พอกันที
namtaan
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจริงๆนะค่ะ อ่านแล้วก็ร้อง พิมพ์อยู่ก็ร้อง ตลกเป็นบ้า เชื่อมั้ย เพื่อนเบบี้ที่อยู่ข้างห้อง เมื่อคืนร้องไห้ด้วยกัน ปัญหาคนละปัญหา แต่เกี่ยวกับความรักทั้งคู่ รุ่งเช้า เพื่อนเบบี้สมหวังกับความรัก แต่เบบี้กลับเป็นคนที่จมอยู่กับความทุกข์ วันนี้เพื่อนนั่งคุุยหัวเราะกับแฟน เรานั่งร้องไห้คนเดียว เพื่อนมาเล่าว่าวันนี้ไปไหนมาบ้างกับแฟน เรานั่งฟัง ก็เครียดตาม เพราะนึกถึงวันเก่าๆ เซ็งชะมัด ถ้าไอ้แมนอยู่ ป่านนี้มันคงพาไปเที่ยวแล้ว มันคงไม่ปล่อยให้เบบี้นั่งร้องไห้คนเดียวแบบนี้ ยังไงเพื่อนก็ดีที่สุด เพื่อนเหี้ยๆที่คอยกอดคอกัน เราไม่อยากบอกมันหรอก เพราะถ้าบอกมันต้องแห่กันมาแน่ ยอมร้องไห้รับอารมณ์คนเดียวดีกว่า เพื่อจะดีขึ้น
น้ำตาคงจะช่วยให้เข้มแข็งขึ้น เบบี้ก็หวังว่าแบบนั้น
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะไม่ขอรักใคร ไม่รักใครอีกเลย
วันนี้อะไรก็เคลียร์หลายๆอย่าง เรื่องที่บ้านก็เคลียร์แล้ว แม่เข้าใจเรียบร้อย ร้องไห้กับแม่ไปรอบกับเรื่องที่บ้าน ทั้งๆที่เป็นคนเข้มแข็งมาตลอด แต่ปัญหานี้ทำให้น้ำตาเบบี้ไหลออกมาจนได้ ฮ่าๆๆ ขำชะมัด คนป่าเถื่อนแบบเบบี้ต้องยอมเพราะเรื่องนี้
วันนี้เลยได้นั่งพิมพ์เล่นๆ
นั่งอ่านเรื่ืองพี่พาก์ทจบ ร้องไห้อีก ซึ้ง พี่พาก์ททำซึ้งมาก
บอกว่า"อดีตเป็นตัวกำหนดอนาคต แต่สิ่งสำคัญคือปัจจุบัน"จำได้แค่นี้ แต่ซึ้ง
พอแล้ว วันนี้จะไปนอนหลับฝันดี เพราะว่ามีคนให้กำลังใจเยอะเหลือเกิน
พรุ่งนี้อาจมาต่อเรื่องนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ฝานดีนะค่ะ
ขอบคุณจริงๆสำหรับทุกอย่าง มันช่วยให้เบบี้ตัดสินใจอะไรได้มากขึ้น
-
เบบี้เอ้ยย เอาเข้าไป อยากร้อง ร้องออกมาให้พอ ร้องให้หมด จนไม่มีไรเหลือให้ร้องนะ ร้องมันเข้าไป ร้องให้เต็มที่ เสียงดัง ๆ ก้อได้ เอาให้พอเลยนะ พอพ้นพรุ่งนี้ไปไม่ต้องร้องอีก เราร้องเราเสียใจมาพอแล้ว พอกันทีเรื่องร้องไห้ ตอนนี้อายุเท่านี้ไม่จำเป็นต้องเสียใจไรนาน ๆ อนาคตมันยังมีเรื่องให้เราได้ร้องอีกเยอะนัก
ปัญหาทุกปัญหามันมีทางออก ถ้าหาทางออกไม่เจอก้อย้อนกลับไปออกทางที่เข้ามานั่นแหละ (เพิ่งดูตีสิบมาหมาด ๆ อิอิ ยืมใช้หน่อยละกัน) บางเรื่องเราแก้เองไม่ได้ก้อรอให้คนอื่นแก้ แต่ถ้ายังไม่ได้อีกก้อรอเวลาเมื่อถึงจังหวะเหมาะเราจะมองปัญหาออกเอง
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจคนเก่ง พี่รู้ว่าคนเก่งจะต้องทำได้
-
เอาน่าคับ ร้องไห้หั้ยพอ ทำทุกอย่างที่อยากทำ เอาหั้ยหายเครียด หายกดดัน เสร็จแล้วกับมาเป็นเบ่บี๋ที่น่ารักแจ่มสัยเหมือนเดิมนะคับ
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยมันไปคับ อย่าไปสนมัน เหลือไว้แค่ความทรงจำดีๆ ก็พอคับ
พบ จากลา เป็นสัจธรรมคับ อย่าคิดมากนะคับ
ทางข้างน่าอีกยาวไกล ผมเชื่อว่าเบ่บี๋ต้องทำได้คับ
เปนกำลังจัยเสมอคับ มาๆๆ กอดที :man1:
-
ไม่ต้องคิดอะไรมากเบบี้ อะไรที่มันต้องคู่กับเรา ทำยังไงก้อต้องคู่กันอยู่ดีหละ
ส่วนอะไรที่มันไม่ใช่ เราก้อปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์หละกัน
อย่าคิดมาก ยังไงก้อสู้ๆต่อไป ท้อได้แต่อย่าถอยน้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2:
-
อย่าคิดมากนะค่ะเบบี้
เดี๋ยวมันก้อจะผ่านไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
:กอด1:
-
ปลอบคนม่ายเป็น แต่อบากบอกว่าสู้ๆ นะคะ :L2:
โลกมันยังหมมุนไปเรื่อย ๆ เราก็ต้องหมุนตาม เด๋วก็ดีเอง
-
เบบี้ไม่ต้องสงสารบอร์ดหรอกนะจ๊ะ
มีอะไรมาระบายออกบ้างมันก้อทำให้เราโล่งขี้นอีกเยอะเลย
เบบี้เข้มแข็งมากๆเลยจ้ะ อย่างน้อยการที่เบบี้มาเขียนได้อย่างนี้ก้อแสดงให้เห็นว่าเบบี้มีลูกฮึดอีกเยอะ
อย่าไปคิดเลยนะจ๊ะเบบี้ว่าจะรักหรือไม่รักใครอีก
อนาคตเรากำหนดมันได้ซะทุกเรื่องที่ไหนกัน โดยเฉพาะเรื่องหัวใจของเราอ้ะ
ขนาดเพื่อนเบบี้วันนี้ร้องไห้ วันรุ่งขี้นยังหัวเราะได้
แล้วทำไมจะไม่มีวันของเบบี้บ้างหละจ๊ะ
สู้ๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
อย่าคิดอะไรมากเลยนะเบบี้ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น เรื่องความรักมันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตหรอก พออายุมากขึ้นเรื่อยๆๆความคิดก็จะเปลี่ยนไป
เมื่อตัดสินใจแล้วก็เดินหน้าต่อไปนะ ใครจะเป็นงัยก็ช่างแต่เบบี้ต้องรักตัวเองนะ เค้าเปลี่ยนเราก็เปลี่ยนสิ(ต้องทำได้ สู้ สู้ :a2:)
คนอื่นรักเบบี้ก็ไม่เท่ากับครอบครัวรักหรอกนะ เราก็รักและเป็นห่วงเหมือนกัน คนในบอร์ดรักเบบี้เยอะแยะ เอ้าสู้ สู้ อีกรอบ :m13:
หวังว่าต่อไปจะมีแต่รอยยิ้มนะ เพราะร้องไห้ไปเยอะแล้ว :impress2:
-
จับหัวไอ้คนไม่ดีมา :z3: นี้แหนะ นี้แหนะ
มาทำให้เบบี๋เสียใจ :z6: แถมให้อีก 1 เอาปาย
:laugh5: 555 ทำเก่งได้ก็แต่ในนี้แหละว่ะกู
-
. . . .เจอกันแล้ว คิดว่าจะมีบทลองใจกันอีกนิดนึง . . .. . ลุ้นตอนพิเศษค่า . .. เบบี้รักษาสุขภาพนะคะ . . .
... . .อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย . . . .
-
กลับมาก็เรียกเลือดเรยอ่ะ :haun4:
-
สู้ๆนะครับเบบี้เป็นกไลงใจให้นะครับ :L2:
-
มีคนรอรักเบบี้อยู่อีกเยอะเลย แล้วอย่าลืมรักตัวเองให้มาก ๆ นะ
ไม่มีอารมณ์ต่อเรื่อง ก้อมาระบายให้หายอึดอัดก็ดีนะ
เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องจ้า :กอด1:
-
ตอนที่136 วันเกิด
นี่ก็ผ่านมาสามปีแล้วสินะ ใช่ครับ ผมทำงานด้านออกแบบกับเครื่องยนต์ต่างๆ ของบริษัทชื่อดังมาได้สามปีแล้ว คิดไปคิดมา เริ่มแก่แล้วสิกรู ไอ้ตาร์ทำงานย้ายมาที่สาขาใหญ่ หลังจากที่มัน ทำงานอยู่สาขาย่อย แล้วทำงานได้ดีมาก จนประธานบริษัทย้ายมาเมื่อสองปีที่แล้ว ผมกับมันยังคงแยกกันอยู่แหละครับ เพราะว่าที่ทำงานค่อนข้างไกลกันพอสมควร
“ทำไมไม่ว่างอีกแล้ว.”ไอ้ตาร์มันกรองเสียงมาตามสายโทรศัพท์ ตอนนี้ผมกำลังแต่งตัวเพื่อไปฉลองเปิดตัวสินค้าชุดใหม่อยู่ ไม่ไปไม่ได้ครับ งานใหญ่ แต่วันนี้ดันนัดกับไอ้ตาร์ว่าจะไปดูหนัง แล้วก็ไปนอนคอนโดมัน
“ก็กรูรีบอะ..เลยลืมโทรบอก”ผมบอกไป ก็ติดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย
“ข้าวผลัดพี่มาหลายครั้งแล้วนะครับ..หนึ่งเดือนมานี่เรายังไม่ได้เห็นหน้ากันเลย”ไอ้ตาร์มันพูดด้วยอาการหัวเสียสุดๆ
“กรูขอโทษ..แต่กรูไปไม่ได้จริงๆ..ประธานเค้าอยากเจอกรูแล้วกรูก็ต้องไปด้วย.ผลงานนี้กรูเป็นคนทำนะ”ผมบอกมัน สีหน้าตึงเครียดไม่แพ้กัน
“.............................”เข้าใจแล้วครับคุณตาร์ว่าคุณโกรธผม
“เดี๋ยวค่อยไปวันอื่นแล้วกัน..พรุ่งนี้ก็ได้..นะมึงนะ”ผมรีบบอก
“...............................”
“เนี้ยกรูสายแล้วนะมึง..กรูรีบ ต้องไปรับโบว์ด้วย.”โบว์เด็กฝึกงานเองครับ ทำไมผมต้องไปรับมันนะหรอครับ ไอ้โบว์เป็นเด็กผู้ชาย เพิ่งมาฝึกงานได้เดือนกว่าๆ แต่ค่อนข้างสนิทกับผม เพราะว่ามันเป็นเด็กที่ค่อนข้างไม่มีเงิน และมันเป็นเด็กที่กตัญญูมากเลยครับ ขยันด้วย ผมก็เลยเอ็นดูมันเป็นพิเศษหน่อย ผมมีผมก็ให้มันแหละครับ อีกอย่าง มีอะไรก็ช่วยๆกัน วันนี้ที่จริงมันจะไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะว่าต้องไปดูแขกในงานด้วยครับ
“คนอื่นไปรับไม่ได้รึไง.”ไม่ได้หรอกครับ เพราะว่าคนอื่นไปคนละทางกับบ้านมัน อีกอย่างผมเห็นไปทางเดียวกัน ผมก็เลยไปรับไม่อยากให้มันเสียงเงินค่าแท็กซี่ จะไปรถเมล์ก็ยังไงอยู่ ใส่สูทซะ
“ไม่ได้หรอก..มึงอย่างอแงวะ..เดี๋ยวกรูต้องไปแล้ว.”ผมพูด
“..............................”
“งั้นกรูวางนะ.เสร็จงานแล้วเดี๋ยวโทรหา...”
ตู๊ดด ๆ ๆ ๆ
คนที่วางไม่ใช่ผมหรอกครับ แต่เป็นไอ้ตาร์มันต่างหาก
ผมแต่งตัวเสร็จ จัดการกับหน้าตาตัวเองเรียบร้อย
ตื้ดๆ ๆ ๆ
ผมรีบเดินไปรับโทศัพท์ที่สั่นอยู่บนหัวเตียง
“ว่ามา..”ผมพูด พร้อมกับเดินไปหยิบกุญแจรถกับของสำคัญก่อนที่จะเดินออกจากห้อง
“เรียบร้อยแล้วนะ..”ไอ้ป๊อดพูด
“อืม.ขอบใจมาก..แล้ววันที่สิบสามแน่นะ.”ผมถามมันอีกครั้ง การ์ดแต่งงานของไอ้ป๊อดถูกพิมพ์เรียบร้อย ส่งให้เพื่อนสนิทกับญาติๆ 13 กุมพาพันธ์ ถ้าใครยังคงจำกันได้ ก็วันเกิดไอ้ตาร์มันนั่นแหละครับ 14 กุมพาพันธ์
“เออดิ..เนี้ยมาเอาของชำร่วยกับชุดอยู่..”ไอ้ป๊อดพูด ผู้หญิงคนแรกที่มันจีบ มาเกือบเจ็ดปี แต่ไม่ได้งาบเข้าจู๋น้อยมันสักแอ๊ะ ถือว่าเนตก็แน่มากพอสมควรครับ ที่ไม่ได้ให้ไอ้ป๊อดมันจิจ๊ะเลย
“อืมๆ..กรูต้องรีบไปงานแล้ว..เดี๋ยวไงกรูโทรหาใหม่นะ..บายเพื่อน”ผมบอกก่อนที่จะวางไป แล้วรีบวิ่งเอ้าไปขึ้นลิฟ
วันเวลาของผมช่างวุ่นวายกับการทำงานอย่างหนัก เพื่ออะไรหลายๆอย่างในชีวิต เป็นเหมือนการตั้งต้นกับชีวิตของตัวเอง ให้มันมั่นคง
ผมขับรถออกไปรับไอ้โบว์ เด็กฝึกงานตัวดี ปากดี กวนส้นตีนคนนี้แหละครับ แต่หน้าตานี้จัดว่า น่ารักเลยทีเดียว ไม่งั้นไอ้ตาร์มันไม่หึงขนาดนั้นหรอกครับ มันเคยเจอกับโบว์แล้วครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมไปซื้อของที่ห้าง ไปส่งโบว์ด้วย แล้วไอ้โบว์มันจะซื้อของเหมือนกัน ก็เลยไปพร้อมกัน แล้วก็ดันนัดกับไอ้ตาร์ไว้ด้วย ก็เป็นการให้คนขี้หึงง่ายอย่างมัน อารมณ์บ่จอยไปครับ
“ดีครับ..”ผมบีบแตรอยู่หน้าบ้านมัน ก่อนที่มันจะวิ่งหน้าตั้งมา ขึ้นรถ
“ไปเลยน้อง..”นั่นแหละครับ มันแหละ
“ไอ้เหี้ยนี่..เล่นหัว.กรูหัวหน้ามึงนะ”ผมตบหัวมันเบาๆ มันลูบหัวปอยๆ การที่ผมเป็นคนแบบนี้ก็ทำให้ลูกน้องหลายๆคน รักใคร่กันดี บอกแล้วว่าผมชอบอยู่แบบพี่แบบน้อง แบบเพื่อนแบบครองครัว การทำงานก็ต้องทำให้มีความสุข มีอะไรปรึกษาหารือกัน การที่ผมเป็นคนอย่างนี้เสมอต้นเสมอปลาย ตอนทำงานแรกๆ ก็ไปขัดขากับผู้จัดการคนเก่าเข้า แต่แล้วก็ด้วยความดีความชอบ ของผู้จัดการอีกฝ่าย เข้าข้างผม ในด้านการทำงานและคุยถูกคอ เลยได้รับการสนับสนุน จากท่านประธานบริษัท เลื่อนตำแหน่งผมโดยฉับพลัน การที่ผมได้เลื่อนตำแหน่งเร็วขึ้น จากการทำงานไม่กี่ปี ก็เป็นที่กังขากับไอ้ผู้จัดการฝ่ายผมอีกนั่นแหละครับ ตีฉะกันด้วยสายตาและคำพูด แต่แล้ว พวกผมก็มากกว่า เพราะด้วยที่ว่าเข้ากับคนง่าย และพูดเด็ดขาดของผม ทำให้ไอ้ลูกน้องตัวดีทั้งหลาย มันติดร่างแหมาทางผมซะเยอะ กร๊ากก ตกลงกรูดีหรือเลวกันนิ
โปรเจคใหม่ที่ผมได้รับมอบหมาย และทำออกมาได้ดีเกินคาด สองเดือนก่อน ได้เจอกับไอ้ตาร์ครั้งเดียวเอง เพราะโปรเจคนี้แหละครับ ผมจริงจังและมุ่งมั่นมาก เพราะว่าถ้าผมทำสำเร็จ เงินก้อนโตก็จะมากองงามๆตรงหน้าทันที
และด้วยที่ว่าผมไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าไปแล้ว การที่มีคนเข้ามาทำงานก่อนเรา ได้สอนงานบางอย่างที่เราไม่เคยรู้ มันคือประสบการณ์ และถ้าเค้าอยู่ก่อน ก็ถือว่าเป็นรุ่นพี่ ผมคิดอย่างนี้มาตั้งแต่เรียนมัธยมต้น การนับถือรุ่นพี่รุ่นน้องของประเทศไทยเป็นสิ่งที่ดี ซึ่งประเทศอื่นแทบไม่มีเหมือนเรา ผมจะเรียกช่างที่แก่กว่าหรือว่าอยู่มาก่อนว่าพี่เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร ไปกินข้าวด้วยกัน โต๊ะเดียวกัน สังสรรค์เฮฮากันแบบครอบครัว ทำให้ไอ้ผู้จัดการมันไม่ชอบใจผมเท่าไหร่ แต่ทำไงได้ กรูเป็นของกรูงี้อะ แก้ไม่ได้จริงๆ
“ไปเลยเฮีย..เดี๋ยวสาย”มันพูด ผมกับมันหัวเราะเฮฮากันสามประสา พี่น้องซะมากกว่า นอกเวลางาน ก็ไม่ใช่งาน ผมคิดแค่นั้น
เมื่อมาถึงงาน คนมากมายที่แห่กันมาชมร่วมให้ความยินดี
“สวัสดีครับ.”ผมยกมือไหว้ ท่านประธานมาก่อนกรูอีก
“ดีๆ..แล้วเป็นไงบ้างเรา.เหนื่อยเลยละสิ.”ท่านประธานเป็นคนที่ใจเย็น และใจดีมากๆคนหนึ่ง ที่ผมเคารพรักท่านมาตลอด การทำงานของท่านที่น่าเอาเป็นแบบอย่าง ผมนับถือจริงๆ
“ดีค่ะพี่ข้าว..”ลูกประธานบริษัทจะงาบกรูละ
“ดีครับน้องปราย.”หรืออีกชื่อ ปรายแก้ว สวย หุ่นดี มีสง่าราศรี เด็กนอก. แต่เสียใจด้วยน้อง พี่มีเมียแล้ว เดี๋ยวพี่โดนเมียกระทืบ ตีนมันใหญ่
“พี่ข้าวผิดนัดทานข้าวกับปรายหลายรอบมากเลยนะค่ะ”น้องปรายพูดขึ้นต่อหน้าคุณพ่อของตัวเอง ขนาดแฟนพี่ๆยังผิดนัดเลยครับน้องปราย
“ขอโทษครับพอดีพี่งานยุ่งจริงๆ”ผมยิ้มให้
“ปรายลูกก็ไปรบกวนพี่เค้า.พี่เค้างานเยอะ ไม่เหมือนเราหรอก จำงานเป็นชิ้นเป็นอันให้พ่อดูหน่อยสิ”น้องปรายโดนคุณพ่อติง
“พ่ออะ..”น้องปรายทำหน้างอนๆ แต่หันมายิ้มให้ผมซะงั้น
“เดี๋ยวขอผมคุยเรื่องโปรเจคคราวหน้าด้วยหน่อยนะข้าวนะ.”ไม่แปลกที่ประธานคุยกับผมแบบนี้ ตอนแรกท่านประธานชอบแทนตัวเองว่า คุณกับผมตลอดแหละครับ แต่ผมไม่ชอบฟังเลยจริงๆ ผมเรียกท่านว่าท่าน และด้วยคุยกันถูกคอ ถามชื่อเล่นผม เรียกข้าวเฉยๆซะงั้น เพราะตอนท่านเรียกชื่อจริงผมทีไร แม่งๆทุกที
“ได้ครับ.”ผมก็ต้องนอบน้อมไปตามมารยาทที่ควรรักษาไว้ แล้วไปคุยโปรเจคต่อไป ไม่ได้ให้กรูพักบ้างเลย
และแล้วกว่าจะจบงานก็ทำเอาผมหืดขึ้นคอ รอนู้รอนี่ ผมไม่ชอบจริงๆครับงานแบบนี้
ไปส่งไอ้โบว์เสร็จ ก็กลับห้อง หลับเป็นตาย ลืมโทรหาไอ้ตาร์ไปกันครับ
.........................
“อือออ..ใครวะ.”ผมกรอกสายลงไปด้วยความโมโห แต่ว่ายังหลับตา
“ไอ้เหี้ยข้าว.มึงไปทำเหี้ยไรเฮียไว้วะ..วันนี้ระเบิดลงกันทั้งออฟฟิต”เสียงหนึ่ง คาดว่าเป็นเสียงไอ้ป๊อด ด่าผมเน้นๆ
“หืออ..ทำเหี้ยไร..”ผมตอบงัวเงีย ยังคงหลับตาไม่รับรู้โลกภายนอก กรูจะนอน
“ไอ้สัด.มึงตื่นเลยนะ..ไปโทรหาเฮียเลย.แม่ง เฮียเป็นเหี้ยไรไม่รู้ รับงานหมดเลย ทั้งๆที่งานก็หมดแล้ว ไปรับของคนอื่นมาทำอีก..อีกอย่าง เมื่อเช้าพวกกรูโดนด่าเป็นชุด ว่าทำงานสับเพร่าบ้างละ ห่วยแตกบ้างละ เขียนแบบอย่างนี้ไปถามเด็กอนุบาลบ้างละ โว้ย..กรูผมจะร่วงแล้ว แม่ง มาคุมาหลายวันแล้วเนี้ย”ไอ้ป๊อดบ่นเสียงดัง
“กรูยัง.ไม่ได้ทำไรเลยนะ.”ผมบอกเสียงงัวเงีย
“มึงไม่ได้ทำ.กรูไม่เชื่อ..เค้าโทรหามึงเมื่อวานกรูอยู่ด้วย. ขว้างโทรศัพท์บนโต๊ะโคตรดังอะ”ไอ้ป๊อดบอก โห ไอ้ตาร์ นี่มึงโกรธกรูที่กรูไม่ไปดูหนังด้วยแค่เนี้ย กรูไม่ได้ไปเหยียบญาติมึงนะ
“มึงตื่นเลย..เร็วๆ มึงโทรไปง้อเฮียเลยนะ.กรูจะเป็นเจ้าบ่าวแล้วขอกรูหล่อหน่อยได้มั้ย.ตอนนี้กรูโคตรจะโทรม เครียดโว้ยยย..”มันตะโกนใส่หูผมเสร็จ ก็วางกระแทกอย่างเร็วไว กรูผิดใช่ป่ะ แต่ยังไม่รู้สำนึกครับ ยังง่วงอยู่ หลับต่อแล้วกัน
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ครางไป กรูไม่รับ กรูง่วง วันนี้ขอเข้าสายสักวันแล้วกัน
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ
“เหี้ยไรวะ..”ผมสบถด้วยอาการโมโหสุดตีน
“เหี้ยไหนจะหล่อขนาดนี้ละคุณเจ้านาย.มาได้แล้ว เข้าโรงนะวันนี้อะ”เข้าโรงที่ว่าเนี้ย โรงงานครับ
“เออ..ขอกรูนอนอีกแป๊บ”ผมบอกมัน
“อะไร นี่นอนอย่างกับตัวเองเป็นประธาน..เร็วๆเลย..วันนี้อะ แม่ทำลอดช่องมาให้ด้วยนะ..เอามาเผื่อเฮียโดยเฉพาะเลยเนี้ย..จะกินไม่กิน”มันพูดด้วนน้ำเสียงดีใจ ดีใจเพื่อ
“เออ..ขอกรูอีกครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวไปเลย”ผมบอก
“โหยย..เฮียอะ..เร็วๆ..เนี้ยผู้จัดการฝ่ายการตลาดอยากพบด้วย ผมเลื่อนให้ตั้งแต่เช้าแล้วเนี้ย.ตกลงอยากตกงานใช่ป่ะ ทำผลงานดีเด่นแค่นี้ทำมาเป็นเก๋าไม่ยอมมาทำงาน.เดี๋ยวพ่อสั่งให้ประธานปลดออกซะนี่”ดูมันครับ ตกลงมันเป็นเด็กฝึกงานหรือว่าเป็นพ่อผมกันแน่เนี้ย
“เออ..เด็กเวร.เดี๋ยวกรูไปแค่นี้แหละ ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ”ผมพูดเสร็จ วางใส่หูแม่งเลย สาด
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ เหี้ยไรอีกวะเนี้ย
“มึงอยากตายรึไงไอ้โบว์”ผมตะโกนสุดเสียง
“..........................” เออ งงครับ เลยหันไปดูเบอร์หน่อย
“อ่าว.มึงเองหรอ.”ผมทัก
“ไม่ใช่โบว์หรอก”ประชดกรูอีก
“ว่าไง..มีไรเปล่า”ผมถามมัน
“ไม่มีอะไรแล้วโทรไม่ได้รึไง..”มันถามกลับมาเสียงห้วนๆ นับหนึ่งถึงสิบไว้ลูก หนึ่งถึงสิบ
“เปล่า..เดี๋ยวกรูต้องรีบไปทำงาน..”ผมบอกมัน
“เออ...คือ......”มันอั้มๆ อึ้งๆ เป็นไรของมันวะ
“มีไรวะ..”ผมถามตาสว่างละ
“เปล่า..”มันตอบ
“แค่นี้นะ.”แล้ววางไปเลยครับ งง นิ
ผมต้องไปทำงานด้วยอาการไม่สดชื่นสุดตีน ไปก็ไปเจอลูกน้องให้มันเล่นหัวเล่นอีกครับ
กว่าจะได้กลับเย็นเลยครับค่ำเลยก็ว่าได้ ประชุมบ้าบอคอแตก เบื่อ เซ็ง
........................
“ไอ้ข้าว..พรุ่งนี้มึงจะไปดูเปล่า.”ไอ้ป๊อดถามขึ้น วันนี้ผมมาบ้านมัน ที่ซื้อไว้เป็นเรือนหอ ที่กรุงเทพหนึ่งหลัง ไม่ได้กะตั้งรกราก แต่ก็คงวางแผนว่าอยู่กรุงเทพแน่นอนมั้งครับ เลยซื้อไว้
“ว่างป่ะละ”ผมถามมัน วันนี้ลางานครึ่งวัน นัดไอ้ตาร์ไปดูหนัง ให้มันหลายงอนซะที เพราะจากวันนั้นก็มาคุมากหลายวันเหลือเกินครับ
“กรูอะว่าง..มึงนั้นแหละว่างตอนไหน”ไอ้ป๊อดถามกลับ
“กรูว่าแม่งไม่ดูละ..เดี๋ยวดูทีเดียวเลยแล้วกัน”ผมบอกมัน ก่อนที่จะหยิบกุญแจ
“อะไรของมึงถ้าเกิดนี่กรูทำไม่ถูกใจมึงขึ้นมาอย่างมาด่ากรูนะ.เวลาไปดูยังไม่มี”ไอ้ป๊อดบ่น
“มึงอย่าบ่นได้เปล่าวะ..กรูแม่งเหนื่อยโคตรเนี้ย..”ผมบ่นกลับบ้าง
“ช่างหัวมึง..สาดนี่”ไอ้ป๊อดหันมาด่า
“ไปนะมึง.แล้วเจอกันร้านไอ้แมน”ผมบอก
“เออ.ไสหัวไปเลยไป..”มันบอกส่งๆ แล้วผมก็ขับรถไปรับไอ้ตาร์ที่คอนโดมัน วันนี้มันหยุดเองโดยปริยายของมัน ว่าอยากหยุด เพราะว่างานที่มันรับทำ ก็ต้องทำกันหัวหกตีนขวิด โดยไอ้พวกลูกน้องมันก็รองรับอารมณ์แปรปรวนอย่างกับสาววัยทอง ประจำเดือนไม่มา แต่ที่จริงแล้ว เครียดเรื่องผมนั้นแหละครับ กร๊ากก
“หล่อเชียวนะมึง..ไปโรงแรมก่อนเลยมั้ย”ผมแซวขำๆ เพราะไม่อยากให้มันเครียด
“ไปบ่อยละสิ..”นั่น กรูอยากให้มึงขำ ไม่ได้ให้มึงมาประชดกลับ
ผมก็เงียบดีกว่าครับ เงียบเป็นดี เงียบไป เดี๋ยววันนั้นจะไปไม่สวย
“ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ ไว้ไปงานแต่งงานไอ้ป๊อดดีกว่ามั้ย”ผมถามมัน
“...............................”ตกลงนี่นัดกันออกมาให้กรูง้อมึงใช่ป่ะ
“จอดทำไม.”มันถามผม เมื่อผมจอดรถเข้าข้างทาง
“เป็นอะไร..งอนอะไรกรูอีกอะ..กรูก็มาแล้วนี่ไง”ผมพูด
“เปล่านิ.”นี่สงสัยเป็นสาววัยทองจริงๆ
“เอาดีๆ..ไม่งั้นก็ไม่ต้องไปมันแระวันนี้..อยู่แม่งมันตรงนี้แหละ”ผมบอก พร้อมกับเอนตัวเองพิงเบาะรถ
มันเงียบสักพัก เหมือนรวบรวมคำพูดไว้ก่อนแล้ว
“ก็ข้าวไม่เหมือนเดิม.พี่นัดเจอกี่ครั้งก็ไม่ยอมมาเจอ รู้มั้ยพี่เครียดขนาดไหน ว่าข้าวจะมีคนอื่นรึเปล่า..แล้วไอ้โบว์ไรนั้นด้วย พี่ไม่ไว้ใจ อีกอย่าง ไม่ใช่คนเดียวสิอีกหลายคน..รู้มั้ยพี่ต้องเคลียร์านกี่รอบ เพื่อที่จะให้เราอยู่ด้วยกัน แต่ข้าวก็พลัดพี่ตลอด เดือนๆนึงเราได้เจอกันนับครั้งได้ ตกลงมีแต่พี่คนเดียวใช่มั้ยที่คิดมาก ดูข้าวจะสบายใจเหลือเกินนิ”โอ้ โห พระเจ้าจอร์ช ผมไม่เคยโดนมันพูดยาวไฟแล๊บติดกันขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
“เออ..คือ กรู เออ..”พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“อะไรละมีอะไรจะแก้ตัว.อะไรก็งานๆๆ..พี่ก็มีงานเหมือนกัน..พี่ยังมีเวลาให้เลย..ข้าวอะจะบ้างานเกินไปแล้ว. ทั้งที่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันบ่อยๆแท้ๆ..ข้าวกลับรับแต่งานใหม่ๆ ไม่คิดจะโยนให้คนอื่นทำบ้างเลยรึไง”เออ แล้วเค้าเสนอมาให้กรูทำกรูไม่ทำได้หรอ นั่นประธานนะ โดนไล่ออก เงินไม่มีแดกนะมึงนะ
“เฮ้อออ..พูดออกไปแล้ว..”อะไรของเมิงงงงงง
“ฮ่าๆๆ....ฮ่าๆๆๆ..”อะ เออ งงครับ
“เออ.มึง..เป็นไรอะ..”ผมถามด้วยอาการกลัวมันนิดๆ
“เปล่า..พูดแล้วสบายใจดีเหมือนกันแฮะ.”มันหันมายิ้ม ผมนั่งงงกับมันครับ จะมันหยุดหัวเราะ แล้วกลับมาทำหน้าขรึมอีกรอบ
“ตกลงนี่ไม่คิดจะขอโทษเลยใช่มั้ย”มันพูดเสียงแข็ง อ่อ นี่กรูต้องขอโทษด้วยใช่ป่ะ ถึงครบสูตรมึงอะ
“ขอโทษ”ผมพูดบอก
“อืม จบ..ไปซื้อเสื้อผ้ากัน”มันพูดแค่นั้น สีหน้าอ่อนโยนเหมือนที่เคยเป็นกลับมาอีกครั้ง ผมก็ต้องออกตัวรถอย่างงงๆ นั่นแหละครับ
ผมกับไอ้ตาร์พากันไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ พร้อมกับกางเกงในที่มันลากผมไปซื้อด้วย นี่ไม่ใช่ครั้งแรก เลยไม่อายแล้วครับ
-
“สีนี้ไม่สวย..กรูชอบสีนั้น.มึงใส่สีชมพูอ่อนดิ..น่ารักดี”ผมเอาเสื้อลาคอสสีชมพูอ่อนไปทาบตัวมัน พนักงานทั้งหญิงทั้งชายมองงงๆกับบทสนทนา
“ข้าวใส่เหมาะกว่าอีก”ไอ้ตาร์มันเอามาทาบตัวผมแทน
“สองตัวไปเลยแล้วกัน..”ผมยื่นให้พนักงาน ไอ้ตาร์มองหน้าผมงงๆ
“ตาร์มึงชอบป่ะ.”ผมชี้ไปที่นาฬิกาทอมมี่ เรือนสวย
“อืม..ชอบครับ.ขอดูหน่อยครับ เรือนนี้”ไอ้ตาร์มันชี้ไป มันหยิบออกมา แล้วหยิบข้อมือผมไปใส่ซะงั้น
“กรูไม่เอานะ..”เมื่อผมเห็นราคา ความเค็มก็บังเกิด ใช้ได้หลายเดือนเลยนะนั้นนะ
“เอาเรือนนี้แหละครับ.”มันบอกยิ้มๆ พนักงานมองงงๆอีกรอบ มันคงคิดว่าง่ายกันจังวะ
“เปลืองเงิน”ผมบ่น
“แล้วเอาป่ะละ”มันหันมาถาม
“เอาดิวะ..ของฟรี”ผมบอก ไอ้ตาร์เดินไปรูดบื้ด รูดบื้ด วันนี้คงเป็นวันที่มีความสุขตั้งแต่ทะเลาะกันมายาวนาน เดินดูของไปเรื่อยๆ ก็ไปป่ะกับโดราเอมอนเข้าให้ มันเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว ลืมกรูไว้เลย ไอ้เวร
“ตัวนี้น่ารักป่ะ”มันเอามายื่นให้ผมดู แล้วผมก็หันกลับไปมองสายตาของพนักงานในร้าน ที่ยิ้มเป็นมิตร แบบไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันเข้าใจว่าพวกคุณคบกันอยู่
“เออ..”ผมตอบส่งๆ
“งั้นเอาสองตัวนะครับ..นี่ด้วย..นี่ด้วย.นี่ด้วย.”เอาเข้าไปครับ ทั้งผ้าเช็ดตัว ทั้งนาฬิกาตั้งโต๊ะ เหมือนคนไม่เคยเจอโดราเอมอน แล้วก็ไปซื้อของกินมากมายมหาศาล ไม่รู้ว่ากินหรือแดก เสร็จแล้วก็ไปนั่งกินเอ็มเคตามคำเรียกร้องของมัน
ก๊อก ๆ ๆ
ผมหันไปมองกระจก ไอ้โบว์ยืนยิ้มหน้าระรื่นเลยครับ แล้วผมก็หันกลับไปมองไอ้ตาร์ หน้างอเป็นกระบวยไปกัน
ผมกวักมือมันให้เข้ามากินด้วยกัน มันส่ายหน้า แล้วมองไปที่ไอ้ตาร์เหมือนรู้ ผมพูดประมาณว่าไม่เป็นไร มันก็ส่ายหันสักพัก บอกว่าจะไปแล้ว ผมรู้ครับว่ามันอยากกิน อีกอย่าง มันไม่ได้กินบ่อยนักหรอก
“เข้ามาก่อนที่กรูจะมีน้ำโห”ผมโทรไปหามันที่อยู่ติดกันแค่กระจกกั้น มันเดินเข้ามาอย่างว่าง่าย แล้วทำหน้าเป็นแบบว่า ให้นั่งตรงไหนอะ ผมขยับให้มัน แล้วให้มันนั่งลงข้างๆ
“อีกที่นะค่ะ”พนักงานเดินมาถาม
“ขอเมนูด้วยครับ”ผมพยักหน้าให้ ก่อนที่จะรับเมนู
“สั่งเลย.”ผมบอกมัน
“ไม่เอาอะเฮีย.”มันทำหน้าเกรงใจ ที่จริงถ้ามันอยู่กับผมสองคนมันไม่เกรงใจหรอกครับ แต่เมื่อกี้ มันยกมือไหว้ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์รับไหว้ หน้ายังงออยู่เลย
ไอ้นี่มันไม่ถูกโฉลกกับคนน่ารักนะครับ
“งั้นกรูสั่งเอง...บลาๆๆๆๆ..”เสร็จเรียบร้อย
“นี่กินหรือ..แดะครับ”มันทำปากเหมือนจะพูดว่าแดก แต่ก็สงวนไว้ เพราะเกรงใจไอ้ตาร์
และแล้วกว่าจะหมด ก็ผ่านบรรยากาศอันตึงเครียดไปครับ โดยมีแค่ผมกับไอ้โบว์ที่คุยกัน เพราะว่าไอ้ตาร์มันเงียบกริบ ผมไม่รู้ว่ามันจะเหี้ยไรนักหนา แต่ก่อนมันก็ขี้หึงจริง แต่ก็ไม่มากขนาดนี้ อันนี้เริ่มจะมากขึ้นทุกวันแล้วครับ
และแล้วก็ทะเลากันอีกรอบก่อนกลับ เจริญละ ผมก็หงุดหงิดด้วยครับ ยิ่งมันเป็นอย่างนี้ผมยิ่งหงุดหงิด เลยใส่กันเต็มที่เลย ไปส่งมัน มันก็เงียบตลอดทาง จนลงจากรถ มันหยิบของได้ก็ลงไปเลยครับ
“เฮ้อออ..ไอ้ขี้หึงเอ้ย..”ผมบ่นกับตัวเองเหนื่อยๆ ก่อนที่จะขับรถกลับคอนโด
....................................
“แด่คนสละโสด..ฮิ้วววว”ไอ้แมนพูด พวกผมชนแก้วกันดัง กับวันนี้ งานแต่งงานของไอ้ป๊อด ที่จัดขึ้นอย่างสบายๆ คงความเป็นช่างออกแบบของมัน จัดขึ้นที่บ้านมัน ไม่ใช่โรงแรมหรูห้าดาวแต่อย่างใด ความคิดนี้เป็นของเนตเอง ที่อยากจัดกันในครอบครัว คนที่มาเป็นเพื่อนสมัยมัธยมของไอ้ป๊อดและเนต แล้วก็ญาติของทั้งสองฝ่าย เมื่อเช้ามีงานบุญไปแล้ว เย็นนี้เลยเป็นงานเลี้ยงแทน
“ตาร์คราบ...ตักนั่นให้ข้าวหน่อยดิ.”ผมอ้อนมันนิดๆ จากที่เมื่อสามสี่วันก่อนที่ทะเลาะกันไป ผมก็ไม่ได้ไปง้อมันถึงคอนโด แต่ว่าส่งข้อความไปแทน อีกอย่าง มันจะงอนก็ไม่แปลก เพราะว่าวันพรุ่งนี้วันเกิดมันแต่ว่าผมทำเป็นจำไม่ได้ แกล้งมัน สนุกดี
“ตักเองดิ.”มันพูดเสร็จก็เดินลิ่วๆ ไปอีกทางเลยครับ ตักเองก็ได้วะ ผมบ่นกับตัวเอง
“อะ...”ไอ้ป๊อดยื่นกุญแจให้ผม
“ขอบใจวะ.”ผมบอกมัน ก่อนที่จะตบไหล่เบาๆ
“เบาๆหน่อยก็ดีนะ.”มันพูดยิ้มๆ
“สัด..กรูยังไม่ได้คิดไรเลย”ผมบอกมัน ก่อนที่จะไปสังสรรค์กับเพื่อนต่อ ผมเหลือบดูนาฬิกา ก่อนที่จะเหลือบไปมองไอ้ตาร์ที่นั่งอยู่กับพวกญาติๆกับพี่ไม้
“เดี๋ยวกรูไปก่อนนะมึง.”ผมแอบกระซิบไอ้ป๊อด ไอ้ป๊อดพยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้
“อย่าแดกมากละพวกมึง.เดี๋ยวขับกลับกันไม่ได้อีก”ผมบอกพวกมัน
“กลับไม่ได้ก็นอนเรือนหอรอรักนี่ดิวะ.เอิ๊กก”ไอ้แมนเมาไปแล้วละครับ ผมเดินเข้าไปหาไอ้ตาร์ที่นั่งอยู่
“ตาร์..กลับกันเหอะ..”ผมทำหน้าเหนื่อยๆใส่มัน
“จะรีบไปไหน.เพื่อนยังไม่กลับเลยไม่ใช่หรอ.”มันพูด พี่ไม้มองหน้าผมนิดๆ ผมยักคิ้วให้พี่ไม้ ประมาณว่าช่วยหน่อย
“มึงก็กลับได้แล้วไป..งานเยอะไม่ใช่หรอ.”เข้าขากรูดีจริง
“ไม่เยอะแล้ว.ไม่เหมือนบางคนแถวนี้หรอก.”นะครับ ได้อีก
“ไปเหอะ..”ผมรีบตัดบท เพราะว่าไอ้พี่ไม้มันเริ่มขำที่ผมหน้าเสียแล้วครับ
“กรูเหนื่อยมากเลยเนี้ย.”ผมบ่น แล้วลูบท้ายทอยตัวเอง
มันลุกขึ้น แล้วเดินตามผมมาที่รถอย่างว่าง่าย แต่ดันเงียบตลอดทาง ผมเหลือบมองนาฬิกาอีกรอบ อีกครึ่งชั่วโมงเที่ยงคืน พอดีแหละ
“ไปไหน.”มันถามขึ้น เมื่อเริ่มออกนอกเส้นทาง
“ก็กลับบ้านไง”ผมพูด
“บ้านไหน”มันถาม
“ก็บ้านเราไง.”ผมบอก แล้วยิ้มน้อยๆ เพราะรู้ดีว่าบ้านไหน ผมกับมันเวลาพูดว่ากลับคอนโด ส่วนมาก ไม่พูดว่ากลับห้อง ก็กลับบ้านนั้นแหละครับ
“มาหาใคร”เมื่อถึงที่หมาย มันก็เริ่มหันหน้ามาขู่ผมอีกรอบ มึงจะงอนกรูไปไหน
“ลงดิ.”ผมบอกมัน ก่อนที่จะปลดเข็มขัด
“ลง..”ผมสั่งมันอีกรอบ มันถึงลงตามมา ผมเดินอ้อมมาด้านมัน แล้วจับมือมันที่ยืนงงๆอยู่ มองบ้านหลังไม่ใหญ่เกิน ไม่เล็กเกินไปอยู่ด้านหน้า หญ้าสีเขียว โดนแสงจากพระจันทร์อ่อนๆ โรแมนติกสุดตีน
“อะ..”ผมยื่นกุญแจให้มัน
“อะไรครับ.”เริ่มมีครับละ
“เปิดสิ.”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์รับไปงงๆ ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูรั้ว ผมเดินตามมันเข้าไป
“ไม่มีใครอยู่หรอ ทำไมมืดจัง”มันพูด แล้วมองไปรอบๆ การมาดูบ้านครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาหลังจากที่สร้างเสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง ไอ้ป๊อดเป็นคนจัดการกับมือ การออกแบบ ที่สร้างมาจากการถามไอ้ตาร์ “เฮียชอบบ้านแบบไหนอะ” “เฮีย เอาแบบนี้หรือแบบนี้ดี” “เฮีย..นี่ดีป่ะ..” เฮียๆๆ สารพัดเฮีย จนออกมาเป็นแบบนี้ ที่จริงตอนแรกผมบอกมันว่าอยากให้มีพื้นที่กว้างๆ สนามหญ้ากว้างๆ เป็นบ้านสองชั้น เป็นบ้านปูน กับไม้ ทำไงก็ได้ให้มันตัดกันแล้วลงตัว แต่เอาคราสสิกหน่อย ทำบ้านให้มีสระว่ายน้ำ อยู่ในบ้าน เพราะกรูกลัวดำ กร๊ากก สี่ห้องนอน สี่ห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว หนึ่งห้องรับแขก หนึ่งห้องนั่งเล่น และก็ได้ออกมา ผมเพิ่งเห็นเป็นรูปเป็นร่างก็วันนี้แหละครับ ลงทุนลงแรงไปหลาย ทั้งเงิน และการหลบๆซ่อน ร่วมกว่าสองปี
“ไขเลยหรอ”มันหันมาถามผม ผมพยักหน้า
“แล้วนี่บ้านใครอะ..มาทำไมอะ”มันถามอีก ด้วยอาการอยากรู้ มันมองไปรอบๆตัวบ้าน ผมเดินไปเปิดไฟ ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผมงงๆ
“ไปเดินดูรอบๆบ้านสิ ..บ้านสวนรึเปล่าชอบมั้ย”ผมถาม พร้อมกับตีหน้าซื่อ
“สวยดีครับ..ก็ชอบอะ...มีหลายอย่างที่ชอบ”มันพูด พร้อมกับเดินไปรอบๆตัวบ้าน ผมเดินไปหาห้องครัว ตามแบบที่เคยดู แล้วก็เคยมาดูตอนก่อสร้างบ้างแล้ว ก็พอจำได้
“อืมหืม..กรูบอกเอาเค้กนมสด.เอาช๊อกโกแลตให้กรูอีก.เหี้ยป๊อด”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วจุดเทียนหนึ่งเล่ม แล้วเดินอย่างระมัดระวัง ผมหันไปดูนาฬิกา เที่ยงคืนห้านาที
ผมเดินลัดเลาะไปด้านหลังบ้าน เป็นสระว่ายน้ำ ไอ้ตาร์มันเปิดไฟซะทุกดวงเลยครับ แต่มันหายหัวไปไหนวะ ผมรีบเดินไปปิดไฟ เพราะกลัวมันจะเห็น
แล้วรีบเอาเค้กไปวางไว้บนโต๊ะอาหาร ก่อนที่จะนั่งอยู่บนเก้าอี้ เห็นเด่นเป็นสง่า เล่นเป็นเด็กเลยกรู
“ข้าวครับ..อยู่ไหนอะ.”มันรีบเรียกเมื่อมองไม่เห็นอะไร ผมกดไฟดับหมดทั้งบ้านอะ ชั้นล่างอะ
“ข้าวครับ.ไม่เล่นแบบนี้นะ..”มันเรียกอีก พร้อมกับเดินไปมา มันหยุดชะงักนิดหนึ่งเมื่อเห็นเค้กวางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับผม ที่นั่งเท้าคางมองหน้ามันยิ้มๆ
“ยิ้มไร.”ผมถามมัน เมื่อเห็นรายยิ้มบานแฉ่งเต็มหน้าของมัน มันยืนอยู่กับที่แบบนั้น แล้วมองหน้าผมสลับกับมองเค้ก
“เป่าสิ.”มันเดินมา ยิ้มหน้าบาน ยิ้มเข้าไป
“สุขสันต์วันเกิดนะครับ.”มันเป่าเสร็จ มันก็ก้มตัวลงมาจูบหน้าผากผมที่นั่งอยู่กับโต๊ะอีกฟาก
“เซอร์ไฟร์มั้ยค่ะ.”ผมทำเสียงล้อเลียนมัน มันยืนยิ้ม
“ชอบมั้ย.”ผมถามมัน มันพยักหน้า
“แต่ชื่อกรูนะ...”ผมพูดยิ้มๆ
“แค่นี้ก็ดีใจแทบบ้าแล้ว”มันบอก แล้วจับหน้าผมทั้งสองมือของมันจนหน้าผมบู้บี้ จูบเข้าจมูกผมเต็มๆ
“ตอนไหนเนี้ย.”มันเดินไปเปิดไฟแล้วมองไปรอบๆตัวบ้านอีกครั้ง
“สองปีแล้ว..ไม่สังเกตไอ้ป๊อดหรอทุกทีเห็นฉลาดนักนิ”ผมพูดแล้วเดินไปริมสระไว้น้ำที่มีกระจกกั้นอยู่
“หมดไปเท่าไหร่ครับ.”มันเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง แล้วเอาคางเกยไหล่ผม
“จะรู้ไปทำไม.”หยาดเหงื่อแรงกายกรูเลยละ เงินที่เก็บมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย กับเงินที่พ่อให้คนละบัญชี เป็นบัญชีที่ผมเอาไว้เฉยๆ ไม่ค่อยได้ใช้ ใครให้เงินกรูก็เก็บ แต่อีกบัญชี เป็นเงินที่ผมทำงาน ทำโปรเจคตั้งแต่ที่อังกฤษ แล้วก็เงินจากทำงานที่ไทยด้วย
“หารครึ่งไงครับ.อยู่ด้วยกันนิ”มันบอก แล้วกอดผมไปมา
“ใครบอก..กรูถามเฉยๆว่าสวยมั้ย ไม่ได้ให้อยู่ด้วยกันสักหน่อย”ผมบอกมัน
“หึ..”มันหัวเราะในลำคอ
“...ขอบคุณนะ..”
“เรื่องอะไร.”ผมถามมัน
“ทุกเรื่อง.”แล้วมันก็คุกเข่าลง ผมมองมันงงๆ
“ทุกเรื่องที่ทำร่วมกันมา..ต่อจากนี้ไปคุณ............จะยอมรับผมเป็นสามีหรือไม่.”ดูมันเล่นครับ ไอ้ตาร์นั่งลงกับพื้น ชันเข่าไว้ เหมือนขอแต่งงาน
“หึ...”ผมหัวเราะเบาๆ กับความติ๊งต๊องของมัน
“เร็วดิ้..”มันแกว่งมือผมไปมาเมื่อผมไม่ยอมพูดอะไรสักที
“ยอมครับ.”ก็เล่นกับมันหน่อยแล้วกัน
“และต่อจากนี้ไปคุณ.(ชื่อผมเอง).จะรักผมคนเดียวตลอดไปใช่หรือไม่”มันพูดแล้วเงยหน้ามองผม สีหน้ากับแววตาที่เปลี่ยมไปด้วยความปลาบปลื้มดีใจ จนเห็นได้ ทั้งๆที่ไม่ได้ยิ้ม
“หึ...ใช่ครับ.”ผมตอบ
“เย้ๆๆ...เหมือนแต่งงานกันแล้วเลยอะ”มันกระโดดอย่างกับเด็กเข้ามากอดผม ผมไม่ได้พูดอะไรตอบ แค่กอดมันกลับเท่านั้น
“กรูรักมึงนะ..ขอให้จำไว้แค่นี้.”ผมจับท้ายทอยมันลูบเบาๆ
“เหมือนกันครับ.”มันตอบกลับแค่นั้น เราสองคนยืนกอดกันอยู่อย่านั้น นานเท่าไหร่ไม่รู้ สรุปไปจบอยู่ที่โซฟาซะงั้นครับ
.................................
“ไม่ทันแล้วๆ....”ผมรีบวิ่งลงจากบันได ที่บอกให้ไอ้ป๊อดมันสร้างดูสถานะถ้าตอนกรูแก่ด้วยเอาแบบเดินง่ายๆหน่อย มันก็ทำง่ายซะจริง ไม่ชันดีครับ
“ไม่กินข้าวหรอครับ.”ไอ้ตาร์รีบเดินมาหาผมจากห้องครัว มันใส่ชุดผ้ากันเปื้อนลายใหม่ที่ผมซื้อให้ ผมรีบวิ่งไปที่โต๊ะอาหาร รู้ดีถ้าไม่กิน เดี๋ยวมันเป็นห่วง แล้วก็งอนอีก
“กรูรีบ มึงอะไม่ปลุกกรู ไปประชุมไม่ทันมึงโดน”ผมรีบหยิบขนมปังใส่ปาก แล้วจิบกาแฟอย่างลวก
“เดี๋ยวๆ..แค่นี้หรอ..กินข้าวต้มก่อนสิ”ไอ้ตาร์รีบท้วงก่อนที่ผมจะผูกเนคไทไปด้วย ปากก็คาบขนมปังเตรียมพร้อมออกนอกบ้าน
“ไม่ทันแล้ว..ไปนะ..”
“เดี๋ยว..มอร์นิ่งคิสพี่อะ..”มันรีบทำหน้าเหมือนเด็กโดนแม่ไม่ซื้อของเล่นให้ ผมรีบหยิบขนมปังออกจากปาก
“จุ๊บ”แค่แตะที่ปากเบาๆ
“เฮ้ย..”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาเมื่อผมบีบเข้าที่ก้นมันอย่างแรง
“ไปนะจ๊ะเมียจ๊า..เดี๋ยวผัวกลับมาทำข้าวเย็นรอด้วยละ”ผมพูดจบก็รีบวิ่ง ไอ้ตาร์หน้าแดงนิดๆ เมื่อโดนผมทำแบบนั้น เห็นว่าวันนี้มันจะเข้าสาย มันก็เลยชิวได้ครับ
ชีวิตของผมช่างราบเรียบไปตามประสา ผู้ชายสองคนที่อยู่ร่วมกัน ทำงาน กลับบ้าน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน อย่างว่าด้วยกัน ออกไปซื้อของ ช๊อปปิ้ง กินเหล้าเฮฮากับเพื่อน ไปเที่ยว เหมือนคนโสด มันเลยทำให้ชีวิตผมไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด
การมาอยู่ของผมกับไอ้ตาร์พ่อแม่ก็รู้ดี ว่าผมซื้อบ้านหลังนี้ และมันก็ด้วยเงินผมเอง แม่กับพ่อก็ยิ่งปลื้มใจใหญ่ ไอ้ตาร์เอาเช็คมาวางไว้ ช่วยออกครึ่งหนึ่ง แต่ผมไม่รับ มันบอกไม่ได้ถึงจะเป็นชื่อผม แต่มันก็อยู่ด้วย ไหนบอกว่าบ้านหลังนี้เป็นของเราสองคนไง ผมก็เลยต้องรับ
หลังจากวันนั้นก็ทะเลาะกันบ้าง มันก็คือเรื่องปกติ ผมไม่รู้หรอกครับว่าอนาคตจะเป็นยังไง ผมรู้แค่ว่า ตอนนี้ นาทีนี้ ผมยังคงรักมัน รักมันอย่างมั่นคง และมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน ว่าจะไม่มีวันลดน้อยลง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือนอกจากมันเป็นจากผมไปเอง ทุกอย่างมันอาจจบลง แต่ผมมั่นใจได้เลยว่า มันก็คงคิดเช่นเดียวกับผมเหมือนกัน ในเมื่อผมกับมันเชื่อใจกันและกันขนาดนี้ ก็คงไม่มีอะไรให้ต้องคิดมาก อยู่ตามปกติ ชีวิตมนุษย์ธรรมดา ที่ต้องการความรัก ความห่วงใย และความอบอุ่น
ต่อจากนี้ไปผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว
นอกจากคนๆนี้ คนที่ผมรักหมดหัวใจ คนเดียวที่ทำให้ผมรู้จักรัก และคนสุดท้ายของชีวิตของผมด้วย
ขอบคุณจริงๆที่ได้พบกับมัน ผมรักมันจัง
“กรูรักมึงนะตาร์”คำซ้ำๆที่อยู่ในอกผมทุกนาที
ผมยิ้มออกมาเมื่อถึงที่ทำงานทันก่อนเวลา และคิดว่าเย็นนี้ต้องทำอะไรกับมันดี เมื่อนึกเรื่องเมื่อเช้า มันน่ารักเป็นบ้าเลยครับ แฟนผมเองแหละ
“พี่ก็รักข้าวครับ”คำพูดหวานที่จะได้ยินตลอดเมื่อผมบอกรักมันก่อน แค่ได้ยินเสียงก็อ่อนระทวยอย่างกับได้ยินครั้งแรก คงไม่มีใครเหมือนมันอีกแล้วละครับ ประโยคนี้มันยิ่งตอกย้ำว่ายิ่งผมได้ยิน ผมยิ่งรู้สึกรักมันมากขึ้น ทุกวัน ทุกวินาที
ขอบคุณพรหมลิขิต ที่ทำให้เจอกันในห้องน้ำ ถ้าไม่มีห้องน้ำโรงเรียน ก็คงไม่มีวันนี้วะ กรูว่า กร๊ากก
......................................................................จบบริบูรณ์....................................................................
-
กีสสสสสสสสสสสส จบแล้วววว
ขอบคุณนะคะ เบบี้คนสวย สู้ๆนะ เปนกำลังใจ o13
-
เบบี้ มาแล้ว เบบี้มาแล้วจ้า ดีใจจังในที่สุดก็คืนชีพแล้ว :m1:
-
จบแล้วเหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากให้ชีวติเราเป็นแบบนั้น แต่มันยากจัง ถือว่าข้าวกับต้าร์โชคดีน่ะ ที่เจอคนที่ใช่ของกันและกัน
ขอบคุณเบบี้มากกกกกกกกกกกกกกกกน่ะ เขียนเรื่องใหม่เร็วๆด้วยน่ะ อิอิ
-
ขอบคุณนะครับเบบี้ :L2:
-
Happy Ending จบบริบูรณ์ :pig4: :pig4: :mc4:
ขอบคุณมากๆนะคะ ที่เขียนเรื่องนี้
ทำให้มีเรื่องชื่นฉ่ำหัวใจ ขำบ้าง เศร้าบ้าง ซึ้งบ้าง หื่นบ้าง สนุกมากกกกกกกก :impress2:
เปนกำลังใจให้น้า ต้องเขียนเรื่องต่อปายให้อ่านเร็วๆนะคะ อิอิ
นึกถึงตอนแรกเลยเหมือนกัน ถ้าไม่เป็นเพราะเจอกันในห้องน้ำโรงเรียน ก็คงไม่ได้รักกัล
แฮปปี้ๆๆๆๆ น้า :bye2:
-
ขอบคุณเบบี้สำหรับเรื่องราวความรักน่าประทับใจ อีกเรื่อง
:pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณเบบี้มากมายอะที่แต่งเรื่องราวดีๆ แบบนี้ให้อ่าน
ยิ่งอ่านยิ่งผูกพัน กับตัวละครแต่ละตัว ไม่อยากให้จบเลย
อย่างว่าแหละไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา มีพบก็ต้องมีจาก
แบบว่าก่อนจากกันอะ ขอตอนพิเศษอีกไปเปล่าอะ อยากอ่าน คู่แสบกับน้องปานดู ท่าทางจะน่าร๊ากกกกกก
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
. . . .ชีวิตที่ใฝ่ฝัน . . .. . เย้ แฮปปี้ด้วยย ย ย ย ย . .. . น้องปานน้องปานค่า .. .
-
จบแล้ว
อยากอ่านแสบกะปาน :o8: :กอด1: :bye2:
-
จบแล้วเหรอ
จะมีตอนพิเศษรึป่าว
แสบกับปาน หรือ เป้กับเข็มก้อได้
:L2: :L2:
-
จบแล้วววววว
มิน่าล่ะเนอะ
ว่าทำไมข้าวบ้างานขนาดนี้
เก็บเงินสร้างเรือนหอนี่เอง
น่ารักมากมายยยยยยยยยยยยยยย
:กอด1:
รอตอนพิเศษนะจ๊ะ
เอาทุกคู่เลยนะ
รักคนแต่งที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
มีความสุข จนร้องไห้อ่ะ...
Happy Ending
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
คุณเบบี้ เอาโล่ห์ไปเลย ชอบมากมายนัก เรืองนี้
-
มา +1 ให้น้องเบบี๋
ขอบคุณมาก สำหรับทุกตัวอักษร ทุกความรู้สึก ทุกอย่าง
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :กอด1:
-
:L2:
จบแล้ว
อยากอ่านแสบกะปาน :o8: :กอด1: :bye2:
:-[ ด้วย น้องปานเข้า ม. แล้วนี่
-
ขอบคุณจากใจค่ะ :L2:
-
ขอบคุณค่ะเบบี้ที่เสียสละเวลามาเขียนเรื่องที่สนุกๆมาให้ได้อ่านกัน จบได้แบบน่ารักและประทับใจจริงๆค่ะ :L1:
เป็นกำลังใจให้กับทุกเรื่องที่เบบี้ทำนะคะ แล้วก็รอผลงานดีๆเรื่องต่อไปเสมอค่ะ :กอด1:
-
:m1: :m3: :give2:
:pig4:
-
มีความสุขไปกับข้าวและตาร์ด้วยครับ
ขอให้คนแต่งมีความสุขมากๆด้วยเช่นกันนะ
-
ไปส่งไอ้โบว์เสร็จ ก็กลับห้อง หลับเป็นตาย ลืมโทรหาไอ้ตาร์ไปกันครับ
.........................
“ก็ข้าวไม่เหมือนเดิม.พี่นัดเจอกี่ครั้งก็ไม่ยอมมาเจอ รู้มั้ยพี่เครียดขนาดไหน ว่าข้าวจะมีคนอื่นรึเปล่า..แล้วไอ้โบว์ไรนั้นด้วย พี่ไม่ไว้ใจ อีกอย่าง ไม่ใช่คนเดียวสิอีกหลายคน..รู้มั้ยพี่ต้องเคลียร์านกี่รอบ เพื่อที่จะให้เราอยู่ด้วยกัน แต่ข้าวก็พลัดพี่ตลอด เดือนๆนึงเราได้เจอกันนับครั้งได้ ตกลงมีแต่พี่คนเดียวใช่มั้ยที่คิดมาก ดูข้าวจะสบายใจเหลือเกินนิ”โอ้ โห พระเจ้าจอร์ช ผมไม่เคยโดนมันพูดยาวไฟแล๊บติดกันขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
ข้าวไม่เหมือนเดิมข้าวเปี้ยนไป๊ :serius2:
:z13: :z13: นี้แหนะ นี้แหนะ เปี่ยนไปดีนัก
เบบี๋มีภาคพิเศต่อด้วยดินะนะ อยากอ่านเรื่องเข้มกะเป้อ่ะ
อยาก :m10: ไม่ค่อยมากเลยดูอาการก็รู้
นะตะเองนะ :o7: ถือว่าสงสารเค้าเถอะ
-
แล้วสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ ไอ้โรคจิต เอ๊ยมะช่าย....
แล้วสุดท้ายเบบี้ก้อแสดงให้เห็นว่าข้าวรักและมั่นคงต่อตาร์ไม่น้อยไปกว่าที่ตาร์รักและมั่นคงต่อข้าวเลย
จบอย่างมีความสุขที่สุด
บวก 1 ขอบคุณเบบี้ และเป็นกำลังใจให้เบบี้ต่อไปด้วยนะจ๊ะ :กอด1:
รอตอนพิเศษต่อไปจ้า
:pig4:
-
“พี่ก็รักข้าวครับ”คำพูดหวานที่จะได้ยินตลอดเมื่อผมบอกรักมันก่อน แค่ได้ยินเสียงก็อ่อนระทวยอย่างกับได้ยินครั้งแรก คงไม่มีใครเหมือนมันอีกแล้วละครับ ประโยคนี้มันยิ่งตอกย้ำว่ายิ่งผมได้ยิน ผมยิ่งรู้สึกรักมันมากขึ้น ทุกวัน ทุกวินาที
ขอบคุณพรหมลิขิต ที่ทำให้เจอกันในห้องน้ำ ถ้าไม่มีห้องน้ำโรงเรียน ก็คงไม่มีวันนี้วะ กรูว่า กร๊ากก
เบบี๋กะข้าวมีอะไรเหมือนๆกัน
ก็ขอให้เบบี๋มีวันเวลาที่ดีๆแบบนี้เหมือนกะข้าวนะเบบี๋
ที่รักของฉัน อิอิ :-[
เบบี๋นี้เราจองไว้แล้วนะ มิ้นหมายแย้งยะ :a14:
-
จบแล้วววว ว :L2:
แอบใจหายนิดๆนะเนี่ยย :serius2:
ขอบคุณ เบบี้ สำหรับเรื่องราวดีๆ นะ :pig4:
เป็นกำลังใจให้เสมอ...
ปล.จะมีตอนพิเศษรึป่าวหว่า ??/
-
เรื่องจบแล้ว จบลงแล้ว ของคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้มาตลอดนะค่ะ
ตอนเริ่มแรกที่เริ่มเขียน คิดชื่อเรื่องไม่ได้หรอกค่ะ แต่คิดพล๊อตเรื่องออกแล้ว เราเคยแต่งอยู่เรื่องหนึ่งแต่แต่งไม่จบ อยู่อีกบอร์ด แต่เข้าบอร์ดไม่ได้แล้วตอนนี้
เลยบอกกับตัวเองว่า เรื่องนี้จะต่อแต่งให้จบให้ได้ และแล้วเมื่อเริ่ม โดนคำติชมต่างๆนาๆ แต่ก็รับได้ เพราะว่าปกติเป็นคนหน้าด้านอยู่แล้ว :z10: แล้วก็คิดมาตลอดว่าถ้าไม่มีคนมาติ เรื่องก็คงจะออกมาไม่ได้ ต้องขอบคุณพี่กระต๊อบ :pig4: ที่ทำให้เบบี้เขียนหนังสือถุกมากขึ้น และปรับปรุงตัวเองในหลายๆเรื่อง :m15: ซึ้ง
คำชมที่มีให้ตลอดไม่ว่าอะไร อ่านซึ้งแล้วซ้ำอีก เชื่อป่ะ เบบี้เปิดอ่านเรื่องของตัวเอง ก็เขินตัวเอง :o8: กรูแต่งไปได้ไงวะ ไอ้ชิหาย :z6: ด่าตัวเอง กร๊ากก
จนถึงวันนี้ มีแค่คำชมมาตลอด ไม่ว่าใครจะเม้นเยอะ เม้นน้อย เบบี้ก็รู้สึกดีแล้วก็ปลื้มที่ได้อ่านทุกครั้ง โดยเฉพาะอีเม้นยายๆเนี้ย ของชอบบบบบ :กอด1:
ตอนแรกไม่รู้ว่าจะจบเรื่องยังไงเลยด้วยซ้ำ เชื่อรึเปล่าว่าพิมพ์เสร็จเมื่อคืน ก่อนไปเรียนมาแก้อีกที แล้วก็เอามาลงให้ตอนบ่าย หัวไม่ออก คิดไม่ออกว่าเอาจบแบบไหนดีให้ซึ้งกินใจ แต่เคยได้รับคำแนะนำจากพี่ๆตอนที่แต่งเรื่องแรกๆว่า "เขียนให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด" เบบี้ก็เลยจบในแบบที่เป็นตัวของเบบี้มากที่สุด :sad4: ได้แค่นี้อะ
ตลอดเวลาแปดเดือนที่ผ่านมา เรื่องนี้จบลงอย่างสวยงาม o13 ทำให้เบบี้คิดได้ว่าการที่เบบี้เริ่มเรื่องใหม่ ต้องเหนื่อยชิบหายแน่ๆ o22 แต่ว่าก็อยากลงเรื่องใหม่ เพราะไม่ว่าเบบี้เหนื่อยแค่ไหน กลับจากเที่ยวดึกขนาดไหน ก็ยังอยากที่จะเปิดเข้ามาดูบอร์ด มาดูว่าใครเม้นว่าอะไรบ้าง อ่านที่ไรชื่นใจทุกที เลยคิดว่ารอสอบเสร็จก่อน หรือไม่ก็ตั้งหลักได้ก่อนจะลงเรื่องใหม่ ส่วนตอนพิเศษ ไม่ต้องกลัว มาต่อให้แน่นอนแบบไม่ขี้เกียจ ถ้าติดสอบก็ไม่ว่ากันนะค่ะคนอ่าน :serius2:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกท่าน เวลาเบบี้มีเรื่องไม่สบายใจ เบบี้ก็จะเข้าบอร์ดมาระบายให้คนอ่านได้รับฟัง บางทีเรื่องบางเรื่องไม่สามารถปรึกษาใครได้ แต่เบบี้ก็สามารถมาปรึกษาที่บอร์ดนี้ได้ :L1: ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
ที่วันนี้เบบี้ฮึดมาต่อได้ เพราะว่าคนอ่านทุกคน ที่ให้กำลังใจเบบี้เมื่อวาน ขอบคุณจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่ทำให้วันนี้เบบี้ตัดสินใจอะไรได้เด็ดขาด และ ไม่ได้นั่งร้องไห้ไปด้วยเรียนไปด้วย ทุกอย่างเริ่มลงตัวแล้ว ทั้งเรื่องเรียน เรื่องความรัก และเรื่องครอบครัว ถ้าไม่มีพี่ๆน้องๆเพื่อนๆที่มาให้กำลังใจ เบบี้คงต้องนั่งร้องไห้ทั้งวันแน่เลย ฮ่าๆๆ :sad4: ขอบคุณจากใจจริง ไม่รู้จะกลั่นกรองออกมาเป็นคำพูดได้ยังไง แต่รู้สึกผูกพันธ์กับบอร์ดนี้มาก
"ที่แห่งนี้มีความรักอยู่ คอยรับรู้และคอยเข้าใจ
แม้ข้างนอกจะเป็นอย่างไร จะร้อนหรือหนาวแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ
จะเตรียมความรักไว้ให้เธอพักผ่อน ลืมความร้อนเรื่องราวที่ไหวหวั่น
และรอยยิ้มที่มาจากใจ เพื่อเพิ่มเติมความสดใส เมื่อไหร่ที่พบกัน
ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี
เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ อยู่ตรงนี้
แม้วันนี้เธอยังไม่รู้จัก แม้ความรักฉันเธอไม่เห็นค่า
แต่ฉันก็รู้ดีว่าสักวัน คู่แล้วคงไม่คลาดกัน ฉันขอสัญญา
ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี
เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ คนนี้
ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี
เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ อยู่ตรงนี้
ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน ไม่มีวันที่ใจที่ฉันจะลืมตามสักที
จะคงรอแต่เธอเสมอไป รอให้ใจได้ใกล้สักที ฉันจะบอกเธอ คำๆนี้ "
ขอบคุณสำหรับคำติชมที่มีมาให้ตั้งแต่เริ่มต้น ถ้าไม่มีทั้งคำติและคำชม เบบี้คงไม่แต่งมาได้จนถึงวันนี้ คงท้อไปนานแล้ว
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้เสมอมา
และขอบคุณที่เสียสละเวลาเข้ามาให้โอกาสเรื่องของเบบี้ ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะค่ะ
อยากจะบอกว่ารักคนอ่านทุกคน
ขอให้ทุกๆท่านมีความสุข มากๆ ในทุกๆเรื่อง เบบี้ก็ไม่รู้จะบอกอะไรดี
ขอแค่ติดตามผลงานเบบี้ต่อไปนะค่ะ
ขอบพระคุณอย่างสูง
ถ้ากราบได้จะก้มกราบงามๆเลยนะเนี้ย :a5: เวอร์.... กร๊ากก :laugh:
ไปละค่ะ
สุขสันต์วันหรรษา ถ้าใครเบื่อๆ ก็กลับไปอ่านตอนแรก แล้วก็กลับมาตอนจบใหม่ก็ได้เน้อ กร๊ากกก :laugh:
บับบายค่ะ
-
ขอบคุณเบบี้ เช่นกันสำหรับนิยายสนุกๆๆ
สนุกมากเลย
ขอบคุณๆๆ :L2: :pig4:
ปล. ตดใส่รีล่างงงงงงงง ปู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
^
^
แอร้ยยย
กะจะเข้ามากระซวก ตรูดเบบี้ ดันไปได้กระซวกตรูดเหี่ยวๆของยายซะได้
:fire: :fire: :fire:
:mc4: :mc4: จบแล้ว ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ(?) มาให้อ่านนะ กร้ากกกกก
:beat: :จุ๊บๆ: เบบี้ 29 ครั้ง
ป๋อล๋อ...รอตอนพิเศษ เหี้ยแมน อยู่ :laugh:
-
o13 เก่งมากจบน่ารักด้วย
ปล.อย่าลืมแสบปานนะ อิอิ o18
-
ว๊าว...
จบลงไปอีกเรื่องแล้ว
ขอบคุณนะครับ เบบี๋ ที่เขียนเรื่องดีๆ ให้ได้อ่านกัน
+1 ให้เป็นกำลังใจอีกครั้ง และหวังว่าจะมีผลงานดีๆ อีกน๊า
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
-
ขอบคุณครับ
สำหรับเรื่องราวดีๆ ที่มีให้อ่านนะครับ
จะติดตามเรื่องต่อไปนะ
ขอบคุณครับ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
:-[ Happy Happy :-[
thankful, baby.Your story make me happy.
I will waiting for your story.
o13really thanks o13
-
จบได้แบบประทับใจ คงสไตล์เบบี้เหมือนเดิม
ถึงแม้จะไม่ได้ตามอ่านของเบบี้ ตั้งแต่ต้น แต่ก็เห็นพัฒนาการ งานเขียนของเบบี้
ว่าดีขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้ตอนแรกอาจมีสะดุด กับคำผิด บ้างแต่ตอนหลังๆ ก็ผิดน้อย จนบางครั้งไม่มีเลย
แล้วก็เขียนให้คนอ่าน อ่านแบบสนุก เพลิน ๆ เป็นงานเขียนที่มีเอกลักษณ์ดีนะ เถื่อนดี แต่เพลินอ่ะ งงป่ะ
ต้องขอบคุณน้องเบบี้มากๆเลย ที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วพี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับชีวิตจริงๆ ของเบบี้นะ สู้ สู้ นะน้อง
-
:z3:โว๊ยอะไรมันจะย้ายเร็วขนาดนี้
-
เฮ้ยยยย ย้ายเร็วมาก ตกใจ... :sad4:
คิดถึงเบบี้นะครับ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ มาให้อ่าน นี้ก็เป็นอีกเรื่องที่พอเข้าเล้าแล้วกวาดสายตามองหาเป็นอันดับต้นๆ จบแล้วก็ใจหายไม่ต่างกับนิยายตัวเอง แต่จบได้น่ารักมาก ตัวละครดำเนินจาก นร มัธยม สู่วัยทำงาน ดูเป็นชีวิตจริงมากๆ โดยเฉพาะตอนเถื่อนๆ ท่าทางเอามาชีวิตจริงคนแต่งแน่นอน กร๊ากก
ขอบคุณอีกที และรอตอนพิเศษต่อไป ตามอ่านแน่นอน จุ๊บๆ
ขอให้เบบี้มีความสุขมากๆ เจออะไรไม่ดีก็คิดซะว่ามันเป็นเพียงส่วนนึงในชีวิต และเราจะข้ามมันไป ชีวิตมันสั้นครับ อย่าไปคิดอะไรให้มาก มีความสุขต่อไปก็พอแล้ว (เรื่องไม่ดีมองข้ามๆ ไป)
:3123: ดอกไม้งามสำหรับสาวงาม
-
:z13:จิ้มเฮียพาก คนแก่ก็งี้แหละมัวชักช้า
เค้าย้ายหนีเลย :m14:
-
ขอบคุณครับบบบบบ
เรื่องจบแล้ววว สนุกมากๆๆๆๆ
จามากไปไหม ถ้าจะขอแบบหวานๆ คู่แสบ ปาน ซะหน่อยยยยย
นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:bye2: o13 :mc4:
-
:z13:จิ้มเฮียพาก คนแก่ก็งี้แหละมัวชักช้า
เค้าย้ายหนีเลย :m14:
ป๊าดดดด(ปูดดด) เบบี้ พี่ไต๋แกล้งเค้า :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ขนาดจบยังประทับใจเลยอะค้าบบ
ขอบคุณจิง ๆๆ ทีททำไห้มีรอยยิ้ม น้ำตา หัวเราะ
ไปกับนิยายเรื่องนี้มีครบทุกรสจริง ๆๆ
ชีวิตจิง ๆ จะมียังงี้บ้างไหม๊ ??
ชอบที่สุด เรื่องนี่*
-
จบ...มีความสุขจัง....จะเก็บไว้เปนนิยายที่ประทับใจที่สุด
-
จบดีโคดๆ อ่ะ
นิยายสุดประทับใจเลยครับพี่น้อง
-
จบแล้ว จบอย่าง Happy ending อิอิ
อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้มากมายเลย :กอด1:
ขอบคุณเบบี้นะคะที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านกัน
แล้วก้อสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะ :L2:
o13 o13
-
จบอย่างสวยงามปลาบปลื้มจัง
ขอบคุณนะค่ะเบบี้ จริงๆแล้วเรายังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย อยากให้
มีต่อไปเรื่อยๆ เรามีความสุขทุก
ครั้งที่ได้อ่านเรื่องนี้ เราคงเหงาน่าดูเลยที่ต่อไปจะไม่ได้อ่าน
เรื่องนี้ คิดถึงเบบี้ด้วย
เบบี้ค่ะขอตอนพิเศษต้าร์กะข้าว
ได้มั๊ยค่ะ
-
จิ้มพี่ไต๋
จิ้งพี่พาก์ท ไม่เอาพี่ไต๋ อย่าไปเกเรพี่พาก์ทเค้าสิ :กอด1: พี่พาก์ทเค้าแก่แล้ว แต่ไงเบบี้ก็รักนะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่พาก์ทนะค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ ตอนจบเรื่องของพี่ก็ทำให้เบบี้ฮึดสู้ในวันนี้ได้เหมือนกัน ขอบคุณมากๆเลยค่ะ จากใจจริง :L2: เอาดอกไม้ให้สุดหล่อบ้าง
จุ๊บๆๆๆๆ พี่พาก์ทนะ :-[ รักพี่พาก์ทจังเลย ไม่ทะเลาะกันนะพี่ไต๋ ไม่เอา เบบี้รักทั้งคู่ o18
สลับวันกันนะ กร๊ากกกก เล่นไปได้กรู :z2:
พี่ไต๋ไม่น้อยใจ ไม่งอนนะ รักพี่ไต๋ แคร์พี่ไต๋เหมือนเดิมเลย :impress3:
แต่ว่าพี่พาก์ทก็เหมือนกัน อะ รักน้าาาาาา จุ๊บๆๆ :haun4:
ไปดีกว่า
ฝานดีนะค่ะสองหนุ่ม
-
^
^
^
อุอุอิอิ จิ้มเบบี้ ฤกษ์งามยามดีตอนจบได้จิ้มคนแต่ง
ขอบคุณเบบี้มากเลย ที่แต่งเรื่องดีดีน่ารักมาให้ได้อ่าน
จบตามเรื่องพี่พากษ์ไปอีกเรื่อง เหมือนอะไรมันขาดๆไปเหมือนกันนะ
ในทุกครั้งที่ได้เข้าบอร์ดจะต้องหาเรื่องนี้อ่านก่อน
แต่ไม่เปงไร ถ้าคิดถึงก้อจะกลับไปอ่านย้อนใหม่
ชอบพี่ต้าร์ ข้าว แสบ ปาน เป้ เข็ม แมน ป็อด ทศ ... จะคิดถึงเรื่องนี้เสมอๆ
รอตอนพิเศษและเรื่องใหม่จากเบบี้อยู่นะจ้า
สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้กับเบบี้
และขอให้ความสุขที่เบบี้ได้แบ่งปันให้คนอ่าน
ได้ส่งผลกลับให้เบบี้มีความสุขด้วยเช่นกัน
:กอด1: Love Love :กอด1:
-
ในที่สุดก็จบแล้ว
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
ชอบเรื่องนี้มาก เป็นหนี่งในเรื่องที่อ่านแล้วประทัยใจสุดๆ
จมารอผลงานต่อไปนะคับ
-
ถ้าน้องเบบี้แต่งเรื่องใหม่ ก้อจะติดตามอ่านต่อไปนะจ๊ะ
เบบี้บอกว่าจบเรื่องนี้แบบที่เป็นตัวของตัวเองที่สุด
ก้อต้องขอบอกซ้ำอีกครั้งว่าเบบี้จบเรื่องนี้ได้ซาบซึ้งมากๆๆๆเลยนะ
:กอด1: ขอบคุณน้องเบบี้อีกครั้งสำหรับความประทับใจที่เพิ่งผ่านไปนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ :L2:
-
อ่านจบแล้วให้ความรู้สึกว่า
นี่เป็นนิยายของพี่เบบี้จริงๆ
จบในแบบของพี่เบบี้
มันประทับใจมากๆเลยค่ะ
ได้ดูวิวัฒนาการของตัวละคร
เหมือนเราได้เรียนรู้ชีวิตในแง่ต่างๆ
เติบโตไปพร้อมตัวละคร
เรื่องนี้เป็นนิยายที่อ่านแล้วประทับใจอีกเรื่องนึงเลยล่ะค่ะ
ขอบคุณพี่เบบี้มากๆเลยนะคะ
สำหรับนิยายเรื่องนี้
:L2: :L2:
หวังว่าจะได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้อีกนะคะ :กอด1:
-
อ้ากๆ ม่ายผิดหวังเลยจริงๆ ที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เบ่บี๋เริ่มเอามาลง
อยากบอกว่าตลอดที่ผ่านมา ผมเข้าบอร์ดมาต้องหาเพจของเบ่บี๋ทกครั้งเลย
มันเปนกิจวัตรผมไปละ จบไปแล้ว จัยหายจัง
แต่ขอบอกว่า ผมตื้นตันมากเลยคับ อ่านแล้วอิ่มจริงๆ อิ่มอกอิ่มจัยน้าคับ
แอบเหน สัญญาแล้วนะว่าจะมีตอนพิเศษมาลงนะ
ขอของ เป้ กะเข็ม เยอะๆนะ แบบว่า สาธายายมาหั้ยละเอียดเลย
หลายอย่างของคู่นี้ยังเป็นปริศนาอยู่
อิอิ รักเบ่บี๋มากมาย
เย้ๆ :mc4: ฉลองๆๆๆ
มาๆๆ หั้ยกอดที :กอด1: อ่ะ จุ๊ฟๆ :จุ๊บๆ: ด้วย 30 ทีเลย หั้ยมากก่าพี่มิ้น กร๊ากกก
ฝันดีเเน่เลยคืนนี้ :impress2:
-
:L2: :L2: :L2:
จบได้แบบว่า สมบูรณ์แบบจริงๆ ทำให้มันจบแบบไม่ค้างคาแบบนี้
รักเบบี้ที่ซู๊ด หวังว่าคงจะมีเรื่องใหม่น้า จะติดตามอ่าน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รังแกที่หนายย ไม่จริ๊งไม่จริง :serius2:
เค้าออกจะรักกันเน้อพี่พากเน้อ อิอิ o18
รอตอนพิเศษของเบบี๋นะ
ไม่ไปไหนละคอยเบบี๋ที่เดิม :3123:
-
ขอบคุณเบบี้ที่ทำให้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา 4 เดือน 12 วันของผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน
ไม่ว่าทำงานเหนื่อยมาแค่ไหน กลับบ้านก็ต้องมานั่งอ่าน อ่านแล้วได้รอยยิ้มเสมอ
สิ่งสำคัญที่ลึกซึ้งมากที่สุดจากเรื่องนี้คือ เพื่อน มีค่ากับเรามากแค่ไหน ไม่ว่าจะทุกข์จะสุข พร้อมจะเดินเคียงข้างเราเสมอ
และจะอยู่ในใจของเราตลอดไปครับ :กอด1: :L2: :L1:
:pig4:
-
อยากหายไปนานนะเบบี๋ึ
เราคิดถึง :กอด1:
-
จบแล้วแอบใจหาย ย้ายหน้ามาไวมากมาย มะเช้ามาหาไม่เจอ :monkeysad:
ขอบคุณที่มาเขียนนิยายสนุก ๆ ให้ได้อ่านกัน
ยังคงรอตอนพิเศษและผลงานชิ้นต่อๆ ไปของน้องเบบี้จ้า :กอด1:
-
เบบี้จ๋า ขอตอนพิเศษ เป้กะเข็มหน่อยสิ :mc4:
-
:z13:
จิ้มคนอ่านที่รักทุกคน
เดี๋ยวมาให้ตอนพิเศษอะ เมื่อคืนก็ไม่ได้อ่านหนังสือเลยอะ เมื่อเช้าก็ไม่อยากเรียนด้วยความขี้เกียจอย่างสูง :z3:
เบบี้ก็คิดถึงพี่ไต๋เหมือนกันอะ เมื่อไหร่จะให้แม่มาขอสักทีอะ :-[ เดี๋ยวเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นนะพี่ไต๋คุง :impress3:
ไปเรียนก่อนนะค่ะ ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานกันทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆ :o8:
ร๊ากกกทุกกก คนนน
-
^
^
^
:z13: :z13:
:กอด1:กอดเบบี้ จบแล้วเหรอใจหายมากๆเลยนะ
ยังไม่ได้อ่านหลายตอนเลยเนื่องจากติดงานแล้วไม่สบาย
แต่ขอเม้นก่อนถึงความในใจนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ได้ตามอ่านตั้งแต่ลงตอนแรก
เข้ามาอ่านตอนกลางแล้วแต่ก็รู้สึกรักเรื่องนี้มากเลย
ทุกครั้งที่เข้ามาจะต้องเลื่อนลงมาดูว่าเบบี้อัพใหม่ไปถึงไหนแล้วถึงจะว่างอ่านไม่ว่างอ่านก็ตาม
เป้นเรื่องที่ทำให้ยิ้มได้ หัวเราะได้ ร้องไห้ตามได้มาแล้วครบรสจริง
แล้วก็ทำให้พี่หลงตาร์หัวปักหัวปลำมาแล้วอยากได้คนแบบนี้มาเป็นแฟน แล้วก็หลงพี่เจ้ามากมายด้วย
ผู้ชายอะไรอบอุ่นพูดเพราะเขาชอบมากๆเลย ตัวละครทุกตัวที่เกิดขึ้นเรื่องพูดได้เลยว่าชอบทุกตัว
สนุกกับทุกคู่ทีเบบี้แต่ง ปลื้มสุดๆรองจากคู่หลักก็ต้อง แสบปาน ชอบนิสัยใจคอของทั้งคู่มากมายอ่านแล้วเพลินอยากอ่านตอนพิเศษของสองคนนี้มาก อยากอ่านอีกหลายมุมของแต่ล่ะคู่ด้วย
ถึงเรื่องนี้จะจบแล้วแต่ก็จะตามส่งกำลังใจให้เบบี้ตลอดนะจ้า เรื่องนี้ก็คงจะได้เข้ามาหาปล่อยๆเลยแหละ
ก็เป็นเรื่องโปรดของเขาไปแล้วนะ ยังไงก็พยายามกับทุกสิ่งทุกอย่างนะจ้า สนับสนุนให้เป็นผู้หญิงคิดบวกนะ
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเบบี้ :กอด1:
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:z2:
o13
-
อ้ายยยยยยยยยยยยย
จะ จะ จะ จบ แล้ววววว แว้วว แว้วววว
รอตอนพิเศษอ่ะ เค้าอยากได้แบบแว้ เคนหน่อยยังอายอ่ะ ได้อ่ะป่าวว อิอิ :impress2:
-
o18 มานั่งรอนอนรอเบบี้
-
จบได้แบบ ... อ่านแล้วหัวใจพองโต มีความสุขอะ :L1:
เป็นกำลังจายให้ ตอนพิเศษ แล้วก็เรื่องต่อ ๆ ไป จ้า (รวมถึงชีวิตจริงคนแต่งด้วย สู้ ๆ) :laugh:
-
:L2:เรียนจบไปขอเลยเบบี๋
ไม่ให้รอนานหลอก จริ๊งจริง :o8:
ก็เค้ารักจริงหวังแต่ง :-[ ไม่เหมือนใครบ้างคนแถวๆนี้
หลอกกูได้ทุกวี่ทุกวัน :m16:
(หนังสือไม่อ่าน ไม่อยากเรียนแล้วจะจบเมื่อไรกันห่ะ :serius2:)
ตอนพิเศ๊ษพิเศษด้วนนะเบบี๋ :จุ๊บๆ:
-
แอบใจหายอ่ะ ที่เรื่องจบแล้ว
แต่ก็ดีใจนะครับ ที่จบแบบมีความสุขกันในทุกๆคน
ขอบคุณน้องเบบี้ด้วยนะครับที่เขียนเรื่องราวดีเกิดขึ้น
แต่ว่าก็จะมีตอนพิเศษมาให้เจอะเจอกันบ้างใช่มั๊ยจ๊ะ คนน่ารักมักใจดีเสมอเนอะ ^-^
-
กรี๊ด .............. จบแล้วหรอ ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ชอบมาก ถ้ามีเวลามีตอนพิเศษก็ดีนะ เบบี้ ขอบคุณนะo18 :m15: :monkeysad: :sad11:
-
จบแล้ว ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่สร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ :laugh:
ขอบคุณสำหรับความรักน่ารักๆของเฮียต้าร์และข้าว :-[
ขอบคุณมากๆค่ะ อ่านเรื่องของเบบี้แล้วสนุกจิงๆ :o8:
ชอบตอนจบมาก อ่านแล้วรู้สึกว่าการบอกรักกันมีสร้างความรู้สึกดีๆได้มากมายจิงๆ :L2:
รอตอนพิเศษน้า... :impress2:
-
เบบี้ คงไม่หายไปนานใช่ม้า คงไม่ลืมตอนพิเศษ :impress2:ของทุกคู่หรอกนะ รออยู่ :m13:
หวังว่าตอนนี้คง Happy ดีอยู่เน๊อะ
-
เบบี๋รอนะ รอเบบี๋ :กอด1:
-
:กอด1:เข้ามารอด้วยคน เบบี้ กอดดดดดดด
เริ่มอ่านตั้งแต่ตอนแรกใหม่อีกแล้วนะ :-[
น่าร๊ากกกกกกกกก....นั่งรอตอนพิเศษ :กอด1:
-
รอคับรอ
รอตอนพิเศษ
เบบี้ขยันเรียนหน่อยนะ
แล้วอย่าลืมมาต่อตอนพิเศษบ่อยๆ ด้วยนะ
:L1:
-
ตามเข้ามาอ่านตอนจบ = =*
หาที่ห้องนิยายตั้งนาน ไม่คิดว่าจะจบแล้ว
ประทับใจมาก อุปสรรคเยอะแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีเนอะ
เบบี๋ เรื่องหลักจบแล้วขอตอนพิเศษด้วย
เอาเป้กับเข็มก่อนเลบนะ :z1:
-
จบแล้ววว จบอย่างประทับใจคนอ่านไปเต็มๆ
ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะที่เขียนเรื่องดีๆ สนุกๆมาให้อ่าน
จะรอเรื่องต่อไปของเบบี้น๊าาาา
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อ่อ ... อย่าลืมตอนพิเศษด้วยนะจ๊ะ ว่าแต่จะเอาเรื่องใครก่อนดี
น้องปานกะพี่แสบก็โหด มัน ฮา เป้กะเข็มก็น่ารัก
-
o13
ขอบคุณเบบี้นะ ที่ทำให้รู้สึกดีทุกครั้งที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้
ยังติดตามต่อไปนะจ๊ะ
-
ตอนที่137 แค่บอกความเป็นไป
บอกความเป็นไงของทุกคน
-พี่ตังแต่งงานกับไอ้โนเมื่อปีต่อจากทีไอ้ป๊อดแต่งงานกับเนตเสร็จ โนย้ายไปอยู่บ้านของข้าวที่ต่างจังหวัดอย่างเป็นทางการ
-พี่เจ้าแต่งงานกับพี่ป่าน ที่รู้จักกันเพราะว่าไปส่งข้าวไปเรียนต่อที่สนามบินตอนนั้น และได้สานสัมพันธ์มาตลอด จนดูใจกันมานานพอสมควร หลังจากที่พี่เจ้าเรียนจบปริญญาโท ก็ได้แต่งงานกันเป็นที่เรียบร้อย ข้าวได้จัดแจงให้พี่ชายตัวเองซื้อบ้านไว้หลังใกล้ๆกัน ด้วยความที่ว่า ยังขี้อ้อนพี่ชายตัวเองอยู่
-แมนเปิดร้านเหล้าตอนกลางคืน และร้านไวน์ จนกิจการไปได้สวยเลยได้เพิ่มสาขา ทำเอาทุนไปคืนให้พ่อกับแม่ ตอนนี้มันมีแฟนทีเดียวสามคน ด้วยที่ว่าแฟนมันทุกคนก็รู้ว่ามันมีแฟนกี่คน ดังนั้นมันเลยไม่เครียดที่จะไปจีบใครอีกแล้ว เพราะว่าสามคนก็คงเพียงพอ เอ๊ะ หรือไม่นั้น ก็แล้วแต่อนาคต
-ป๊อดกับเนตกินอยู่ด้วยกันมีความสุขดี ตอนนี้เนตกำลังท้องได้สี่เดือนแล้ว ไอ้ป๊อดทำตัวเป็นพ่อทีดีใหญ่ สนอกสนใจเมียตัวเองอย่างดี
-เป้กับเข็ม เป้เรียนจบปริญญาตรี และก็ได้ลากเข็มไปเรียนต่อที่สวิสเซอร์แลนด์ตามที่หวังไว้ เพราะเข็มไม่ยอมสักที แต่ว่าเป้เรียนจบแล้ว อยากรีบเรียนต่อเลย ทำงานไปด้วย เข็มเลยยอมเพราะว่าอยู่ที่ไทย ก็งานไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่เลยอยากหาประสบการณ์
-พี่เลขยังไม่ยอมมีเมียเป็นฝั่งเป็นฝา ยังคงเรียนและทำงานอยู่ต่อไป
-พี่ใสทำงานต่อจากบริษัทของพ่อไอ้แสบ พร้อมกับสีภรรยาอีกคนกับลูกสาวและลูกชายอีกคน แต่ละคนซนจนคนเกลียดเด็กอย่างไอ้แสบ แทบจับเอาตีนยัดปาก หลายต่อหลายครั้งไปครับ
-แสบจบปริญญาโท สองใบจากสถาบันชื่อดัง ก็ได้เป็นอาจารย์ห่ามๆสอนอยู่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพ พร้อมกับซื้อบ้านไว้หนึ่งหลังในกรุงเทพ สำหรับพลอดรักระหว่างน้องปานกับมันแหละครับ มันหวังว่าถ้าน้องปานเรียนจบแล้วจะมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้น้องปานอยู่หอมหาลัย เพราะว่าไม่อยากอยู่กับไอ้แสบเดี๋ยวไม่เป็นอันเรียนครับ ข่าวคืบหน้า(เร็วมาก)พ่อกับแม่ของน้องปานกับไอ้แสบได้รู้เรื่องระหว่างมันสองคนแล้วเรียบร้อย เพราะว่าเห็นไอ้แสบยืนจูบน้องปานอยู่หลังบ้านน้องปาน จนพ่อแม่น้องปานไม่ให้น้องปานคบกับน้องปาน แต่ว่าไอ้แสบมันบ้า ไปบอกพ่อแม่มันให้มาสู่ขอน้องปาน อย่างเป็นทางการ และความบ้าดีเดือดของมันทำให้พ่อแม่ของน้องปานยอมรับไปกันครับ
-น้องปานนักศึกษาแพทย์ปีที่5 และยังคงอยู่หอใกล้มหาวิทยาลัย ไม่ยอมมาอยู่กับไอ้แสบ คงรู้ดีเพราะเหตุผลอะไร เดี๋ยวไมเป็นตาเรียนไง บอกไปแล้ว
-น้องแป้ง น้องของไอ้เป้ ได้ทำงานที่บริษัทของพ่อไอ้เป้ สืบทอดเจตนารมณ์ของพ่อไอ้เป้ ที่ไอ้เป้ไม่สามารถสืบต่อได้ และบ้านที่ต่างจังหวัดก็ได้โอนเป็นชื่อไอ้เป้ เพราะว่าพอได้ทำพินัยกรรมเรียบร้อย ไม่อยากให้ลูกมีปัญหา
-พี่ไม้ยังคงเรียนปริญญาโท พร้อมกับมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ชื่อเป้ย เป้ยเป็นรุ่นน้องในคณะ ที่พี่ไม้ชอบมานานแต่ไม่กล้าจีบ เพราะด้วยความสวยมากเกินไป แต่ว่าเป้ยได้มาทำงานที่บริษัทเดียวกับพี่ไม้ เลยทำให้พี่ไม้ ด้วยความบังเอิญ จึงกล้าหน้าด้านจีบ ด้วยคำยุยงของผมกับไอ้ตาร์
-พี่ปองยังคงครองความโสด และมีสาวๆไปเรื่อยๆ พี่ปองทำงานอยู่ในกรุงเทพ แต่ว่ามีแผนการที่จะกลับไปทำงานที่บ้านเกิดเมืองนอน เพราะว่าคิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่
-ไอ้ทศ สืบทอดกิจการของพ่อมัน อย่างเต็มตัวแล้ว
-ไอ้เอ็มกับไอ้นิล ทำงานอยู่บริษัทเดียวกันและยังคงไม่มีแฟน เพราะว่าหาไม่ได้ กร๊ากก
ส่วนคนอื่นๆ ตามลำบาก ตามอัธยาศัย เหอะๆ
...
พรุ่งนี้พรุ่งนี้มั้ง ไม่รับปากนะ
ตอนพิเศษ ครั้งแรก แสบกับปาน
ไม่รับปากนะค่ะ
ว่ามาต่อได้รึเปล่า
หิหิ
ไปแระค่ะ
ฝานดี วันนี้สั้นมากในรอบปี ที่ไม่เคยทำมาก่อน ก็แค่มาบอกความเป็นไป มาคราวหน้าจะต้องตัดฉับอะ
-
จิ้มเบบี้
ทันปะ
ดีใจจังมีมาบอกความคืบหน้าด้วย
ตอนหน้า รออ่านค่ะ o13
-
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ เบบี้
น่ารักมากมาย บวกไปเลย :กอด1:
อย่าลืมอ่านหนังสือด้วยนะจ๊ะเบบี้จ๋า เป็นห่วงนะจ๊ะ :L2:
--------
มาเมนท์เพิ่มจ้าเบบี้จ๋า
มาต่อสั้นๆ แต่ได้ใจมากมาย
เหมือนเราได้รู้ชีวิตของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆต่อเลย ว่าเค้าเป็นยังไงกันต่อไป
แสบนี่สุดยอดเลย ให้พ่อแม่สู่ขออย่างเป็นทางการขนาดนี้ พ่อแม่น้องปานแพ้ใจไปเลยนิ
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ หนูเบบี้อีกรอบ น่ารักจิงๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
o22 o22 โอวววว เล่นเอาเครียดเลย เปิดหาไม่เจอมา 2 วันแล้วอ่ะ นึกว่าหายไปไหน ที่แท้ก็จบแล้ว หุหุ
เป้กะเข็มอา~~~ เอามาลงต่อจากปานกะแสบนะ ^^
-
:กอด1:วางอุ้งเท้าไว้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่าน
วันนี้ไม่ไหวแล้วน๊อคยา
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเบบี้ แน่นๆก่อนเข้านอน :o8:
-
แต่ละคนก็เดินไปตามทางของตัวเองล่ะเนอะ
กอดพี่เบบี้ :กอด1:
คิดถึงค่า
แล้วจะรอตอนพิเศษนะค้าาา
-
o22 o22
แมน...แฟนสามเลยเหรอ
:beat: :beat: เบบี้แก้เครียดดด
-
:กอด1:
ขอบคุณครับ
-
เบบี้มาแล้วดีจัง
รักเบบี๋ที่สุดเลย :n1:
-
รอตอนพิเศษกันต่อไปจ้า
ร๊ากกกกกกก เบบี้ ^^
:กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณจร้า o13
-
o18 แสบปานจะมาแล้ว :impress2:
-
ขอบคุณค่ะเบบี้
เบบี้เค้าขอคู่ต้าร์กับข้าวบ้าง
ได้มั๊ยค่ะ
-
แสบ ปาน ว้าว ว้าว :impress2:
-
รอแสบ ปาน ชอบคู่นี้ :impress2:
รอตอนพิเศษฮ้าบบบบ
-
:m15:
มาบอกว่า
แสบปาน
เสร็จแล้ว
ก็เป้เข็ม
เสร็จแล้ว
ก็ตาร์ กับข้าว เป็นตอนพิเศษที่จบปุ๊บ จะจบกาลนานเลยนะค่ะ ไม่ต่ออีกแล้ว
มาบอกให้รู้ไว่าแค่นี้
ได้โปรดอ่าน แล้วจำกันไว้ด้วยนะค่ะ คนอ่านที่รักทุกท่าน
แล้วไม่ใจอ่อนต่อให้แล้วแหละ
กิ้วๆ
โสมน้ำหน้า :pigha2: :laugh:
ไปแระค่ะ
บับบายค่ะ
มีเรียนไปเรียนก่อน :serius2:
-
:z13:จิ้มเบบี๋ก่อนไปเรียน อิอิ
-
จารอเน้อหนูเบบี้
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
รีบๆ มาแระกันนะจ๊ะ เดี่ยวหลายๆ คนเค้าจะ :m16: :m16: :m16:
เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
มารอตอนพิเศษ
-
:m15:
มาบอกว่า
แสบปาน
เสร็จแล้ว
ก็เป้เข็ม
เสร็จแล้ว
ก็ตาร์ กับข้าว เป็นตอนพิเศษที่จบปุ๊บ จะจบกาลนานเลยนะค่ะ ไม่ต่ออีกแล้ว
มาบอกให้รู้ไว่าแค่นี้
ได้โปรดอ่าน แล้วจำกันไว้ด้วยนะค่ะ คนอ่านที่รักทุกท่าน
แล้วไม่ใจอ่อนต่อให้แล้วแหละ
กิ้วๆ
โสมน้ำหน้า :pigha2: :laugh:
ไปแระค่ะ
บับบายค่ะ
มีเรียนไปเรียนก่อน :serius2:
o22 o22
แต่จะแต่งเรื่องใหม่ ชิมิ เบบี้ล
:m13: :m13:
-
o22ช๊อคได้อีกที่บอกว่าจะจบไปแบบกาลนาน
:z2:แต่ตื่นเต้นที่จะได้อ่านตอนพิเศษแล้วเย้ๆๆ
ส่งกำลังใจให้เบบี้ ตัวเองจะแต่งเรื่องใหม่อีกใช่มั้ย :monkeysad:
รอเบบี้เสมอออออออออออออออ
-
แล้วจะรออ่านตอนพิเศษ ของ แสบ กับ น้องปานน๊า ชอบคู่นี้มากๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เป้เข็ม~~~~ รอคู่เป้เข็ม~~~~~
-
แสบปาน
เป้เข็ม
รอๆๆๆๆๆๆๆ
แต่แอบคิดถึงข้าวตาร์ด้วยหละ
ขอบคุณหนูเบบี้มากๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
เย้ เย้ ดีใจจัง จามีตอนพิเศษด้วย o18
มา :z2: :z2:รอ
-
รอตอน พิเศษ
:z2:
-
:กอด1:มากอดดดดดดดดดดดดดดเบบี้
แล้วรอตอนพิเศษ :z2:
ตื่นเต้นๆๆๆ :กอด1:
-
o18มาแอบดู
ยังไม่มาหรอจ๊ะเบบี้
-
รอเบบี้ผู้น่ารัก
-
:z2: :z2: :z2:
-
เข้ามาอีกที จบซะและ งงเลย
ตอนพิเศษ แสบปาน เป้เข็ม ด้วยคนนะครับ
อยากอ่านจังเลย
ติดตามอ่านเรื่องนี้มาตลอด สนุกจริง ๆ ครับมีครบทุกรส
แล้วแต่งเรื่องอื่น ๆ อีกนะครับ
-
o9 o9 o9 o9 o9 o9
รอ
-
เข้ามาอ่านความเป็นไปคับ
-
:z10:...ไล่อ่าน 8 ตอนรวด ... :z10:
ข้าว ชนะใจตัวเองเก่งมาเลย...อดทนเพื่อตาร์ได้สุดยอดมาก.. :impress2:
แอบกลับมาโดยไม่บอกให้รู้...ยังมาแอบตามดูตาร์สะงั้น :z2:
***รอคับรออ่านคู่ต่อไป***
poom_โอ๋ :L1:
-
:mc1:เบบี้ยังไม่มา ลักพาตัวตาร์ไป กุ๊กกิ๊ก เล่นดีกว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
-
55555 รอต่อไป
:call:
-
:laugh:
กร๊ากกกก
คนมารอเต็มเลย
หิหิ
จะมาต่อดีป่าววะกรู
เสียคำพูดหมดเลย
เวรกรรม
o22
-
^
^
เข้ามา ลูบหัว ตบไหล่ เบบี้ เบาๆ
:beat: :z6:
-
:z2: :z2:
จิ้มพี่มิ้นท์ กระทุ้งไปถึงเบบี้
:monkeysad: เขารออยู่นะ ตัวเองงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กอดดดดดดดดดดดด มาเถอะนะๆๆๆ :กอด1:
-
วันนี้มาต่อไม่ได้แล้วอะ
ไม่ว่างจิงๆอะค่ะ
ขอโทษด้วยนะค่ะ
นะนะ :monkeysad: อย่างอนน้า
นะนะ
มาจุ๊บทีนะ :o8:
ไม่เอาไม่งอนนะค่ะ
เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้
พรุ่งนี้จริงๆนะ
ไปแระ
ฝานดีกันทั่วหน้าค่ะ :z2:
-
:กอด1:รับทราบก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
แต่ว่างอนไปแล้ว ฮืออออออออออออออออ
พรุ่งนี้ต้องมาจริงๆนะ ........ :monkeysad:
:กอด1:ฝันหวานๆเหมือนกันนะจ้า เบบี้ จ๊วบบบบบบบบบบ
:z2:
-
:z13:
และแล้วก็ถึงวัน
วันที่เธอจะมาต่อ ~~~~
เป้-เข็ม แสบ-ปาน
รอด้วย :กอด1:น๊า
-
o18
รออย่างใจเย็น
ปานแสบ
เป้เข็ม
-
มีแต่คนมารอเบบี๋ :impress2:
เบบี๋มีเรียนแล้วยังมีสอบอีกกใช่ป่ะเบบี๋
พวกลุงๆป้าๆก็รอกันต่อไปนะ :laugh:
เรารอได้นะเบบี๋ไม่รีบ 3 ปีก็รอ :กอด1:
-
:monkeysad:
miss you so much.j j j uu bbb :-[
คิดถึงพี่ไต๋คุงมากเลยอะ
วันนี้มีเรียนอะ ไปเรียนก่อนนะค่ะ
บับบายนะ
จุ๊บๆทีดิ พี่ไต๋ :man1:
หวานแหวววว บ้าบอคอแตก แต่เค้าก็รักน้าาาาา
:beat: :serius2:
ตบพี่มิ้น
เอ้ยไม่ใช่
ลูบหัว
กร๊ากกก :laugh:
-
^
^
^
น้องปานไอ่แสบอ่ะ . . . . เป้เข็มด้วย . . .. อยู่ด้วยกันที่บ้านแสนรักเป็นไงบ้างน้า . .. .ต้าร์ข้าว . . .
-
:กอด1:กอดดดดดดดดดดดดดดดดดเบบี้ วันนี้มามั้ยตัวเอง
:z2:เต้นรอเบบี้ ...โย่วๆๆๆๆ
-
ตอนที่138 พิเศษ ปานแสบ<1>
“พี่แสบ..วันนี้ปานเข้าเวรนะ.”ผมบอกพี่แสบ หลังจากที่กินอาหารเช้ากันเสร็จ วันนี้ไอ้พี่แสบมันจะไปส่งผมที่โรงพยาบาลครับ ผมเป็นหมอเต็มตัวมาได้สองปีแล้ว แล้วก็ได้ย้ายมาอยู่บ้านเดียวกับพี่แสบที่มันซื้อไว้ในกรุงเทพ
“อืม..แล้วออกกี่โมง.”
“พรุ่งนี้สิบโมงเช้า”ผมบอก ก่อนที่จะจัดของเรียบร้อย
“ไม่ใช่ไปหว่านเสน่ห์อีกละ.”มันแขวะให้ เพราะว่าก็ไม่น้อยที่มีหมอๆทั้งหลายมาตามจีบหรอกครับ
“เออนะ..”ผมบอกปัดๆ อย่างกับตัวเองไม่มีงั้นแหละ อาจารย์คณะนิติศาสตร์ หล่อ และหนุ่มขนาดนี้อย่างมัน ผมละไม่อยากไว้ใจคนอย่างไอ้พี่แสบเลยครับ
“ตัวเองแหละ ระวังไว้เหอะ.”ผมพูดลอยๆ
“หึ.....นั่นมันเรื่องของกรู”ดูมันครับ เกลียดมันจริงๆ ผมหยิบของได้ ก็เดินนำหน้าไปเลยครับ แล้วก็ไปรอมันที่รถ
แล้วมันก็ขับรถมาส่งผมที่โรงพยาบาล ไม่วายครับ จะต้องขึ้นไปส่งผมที่ห้องพัก ทุกครั้งไปแหละ เพราะว่ามันไม่ไว้ใจผม ผมเนี้ยแหละครับ ไม่ไว้ใจมัน มันกล้ามากครับที่จะไม่ไว้ใจผม
วันนี้ผมก็เข้าเวรทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้หลับไม่ได้นอนไปครับ เอาเหอะมันเป็นหน้าที่ๆต้องทำอยู่แล้ว
เช้ามาไอ้พี่แสบมันก็มารับแหละครับ สงสัยมันยังไม่มีสอน
“ชักช้า..เห็นก็เดินให้มันเร็วๆหน่อยได้มั้ย..”คำทักทายคำแรก มันจอดรถรอผมหน้าตึกนะครับ แล้วผมเดินลงมาช้าๆก็ไม่รู้จะรีบทำไมในเมื่อมันก็นั่งรออะ
“ทีหลังรอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ..เดี๋ยวขึ้นรถกลับเองก็ได้.”ผมพูดเสียงเรียบๆ บวกกับอารมณ์ไม่พอใจกับคำพูดเมื่อกี้นิดๆ ว่าจะอะไรกันนักหนา รอหน่อยไม่ได้รึไง
“.....................................”เงียบครับ มันคงรู้ว่าผมโกรธ
แล้วมันก็ขับไปแบบเงียบๆแหละครับ
“เย็นนี้จะกินอะไร.”พี่แสบมันถามขึ้น
“แล้วแต่.”ผมบอกส่งๆ เหนื่อยนะครับ เหนื่อยจริงๆนะ
“เอาดีๆ อย่างอนไร้สาระหน่า.”มันทำเสียงแบบเหนื่อยๆเช่นกันกลับมา
“ก็บอกว่าแล้วแต่..”ผมหันไปใส่อารมณ์นิดๆ เดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้ตลอดแหละครับ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา ทะเลาะกันบ้างเป็นระยะๆ เซ็งสุดๆ ต่างคนต่างไม่ค่อยไว้ใจกันเท่าไหร่ มันก็เลยทำให้เป็นแบบนี้
“บอกแล้วแต่เองนะ.”มันเหมือนกับประชดผม ขับรถไปแถวตลาด แล้วมันก็จอด พร้อมกับเดินลงไปไม่ชวนผมสักคำ ผมก็เดินลงไปอย่างเหนื่อยๆนั้นแหละครับ ทำไมนะ เย็นๆเจอกัน จะพูดให้มันหวานหูหน่อยไม่ได้เลยรึไง เราจะได้รู้สึกดีบ้าง ผมเดินตามไป พี่แสบมันเดินเร็วมาก ไม่รู้ว่าปกติหรือว่าขามันยาวกันแน่ละครับ พี่แสบเดินไปหยุดอยู่ร้านก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ซึ้งตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกอยากกินเลยแม้แต่น้อย อยากให้ข้าวตกถึงท้องมากกว่า ผมเดินไปเรื่อยๆ มองไปหลายร้าน ก็ไปกินข้าวหน้าเป็ด เดินเข้าไปในร้านคนเดียว หวังลึกๆให้มันเดินมาง้อ แต่เปล่า จนข้าวหมดไปนั้นแหละครับ ผมเดินออกมาตามหาที่ร้านก็ไม่อยู่แล้ว ก็เลยเดินไปที่รถ มันก็ไม่อยู่ที่รถ รออยู่นาน สักพักก็โผล่หัวออกมา หน้าบึ้งเหมือนเดิม ผมมองไปที่ถุงที่พี่แสบมันถือมา มันไปซื้อขนมหวานมา
“อะ..”พี่แสบยื่นถุงขนมให้ พี่แสบมันรู้นะครับว่าผมชอบกินสังขยา กับขนมชั้น
“ขอบคุณสักคำอะเป็นมั้ย.”เมื่อผมรับมาแล้ว พี่แสบมันก็ว่ากลับมาแข็งๆ
“ขอบคุณ..”ผมพูดแล้วทำเสียงประชด
ก่อนที่ต่างคนต่างจะขึ้นรถไป มันก็ยังดี ที่ยังคิดง้อผมอยู่บ้าง เหอะๆ
“พรุ่งนี้..ลูกศิษย์กรูจะมาบ้านนะ..”พี่แสบมันพูดขึ้น หลังจากที่ต่างคนต่างเงียบ
“อืมม..มาทำไมอะ..”ผมถามกลับ
“ก็ใกล้สอบแล้ว แค่อยากให้มาสอนให้ แล้วก็คุยเรื่องงานคณะด้วย.”พี่แสบบอก
“อืมม...”ผมตอบแค่นั้น เพราะไม่มีความเห็นอะไร ยังไงก็บ้านมันนิ ไม่ใช่บ้านผมสักหน่อย
........................................
“ตื่นแล้วหรอมากินข้าวสิ”วันนี้วันหยุดของผมนะครับ ก็ตื่นสายหน่อย ไอ้พี่แสบมันชอบทำกับข้าวไว้ตอนเช้าเสมอแหละ ผมเดินเข้าไป ยังคงใส่ชุดนอนอยู่เลยครับ แต่ว่าแปรงฟันล้างหน้าแล้วนะ
ผมลงไปกินอาหารเช้า ต้มจืดปลาหมึกยัดไส้ที่ผมชอบ กับไข่เจียวหมูสับใส่หัวหอมที่มันต้องทำเป็นประจำ กับผัดถั่วฝักยาวกับหมูสับใส่แครอทด้วย เป็นอะไรที่ผมชอบเป็นที่สุดอะครับ
แล้วพี่แสบมันก็ตักข้าวนั่งลงกินข้างๆผม
“แล้ววันนี้จะไปไหนรึเปล่า.”พี่แสบมันเหลือบมามองผม ที่นั่งซึมๆ ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เหนื่อยๆ จากเมื่อวาน ก็ไม่ค่อยได้พูดอะไร มันล้าทั้งตัวไปเลยอะครับ แล้วพูดเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก พี่แสบมันก็คงรู้แหละครับว่าผมไม่ค่อยมีอารมณ์
“ไม่อะฮะ..”ผมตอบ
“เป็นอะไรไป..กรูเห็นมึงซึมๆตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”ก็ยังมีกะจิตกะใจถามกรู
“เปล่า..แค่เหนื่อยๆอะ..”ผมตอบ แล้วตักข้าวใส่ปาก
“เดี๋ยวไปอาบน้ำแล้วกัน..พักผ่อน..เดี๋ยวพวกเด็กๆก็มาแล้ว”ไอ้แสบบอก
“อืม...”ผมตอบ
“หั่นให้กรูหน่อย.”พี่แสบมันเอาปลาหมึกตัวโตมาวางจานผม
“อะไรละ..หั่นเองสิ”ผมบอกมันแล้วทำหน้างอ
“อ่าว..ก็หั่นให้ผัวหน่อยไม่ได้รึไงวะ.”พี่แสบมันพูดยิ้มๆผมทำหน้างอกลับใส่
“ไอ้บ้า....”ผมบ่นพึมพำ
ผมกับไอ้พี่แสบนั่งกินข้าวกันอยู่สักพัก ผมก็ไปนอนเล่นตรงห้องนั่งเล่น ปล่อยให้พี่แสบมันล้างจานไปครับ ผมเป็นคุณชาย กร๊ากก
“ติ๊งต๊อง”ผมลุกขึ้นเหลือไปดูกระจกที่สามารถมองผ่านเห็นหน้าบ้านได้
“พี่แสบใครมาไม่รู้อะ.”ผมเลือกที่จะบอกพี่แสบแทนเพราะว่าผมไม่รู้จัก พี่แสบเดินออกมาจากครัว
“เดี๋ยวกรูไปเอง”พี่แสบบอก พร้อมกับเดินออกไปรับ ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา ไม่ได้ดูวัยรุ่น ดูรุ่นราวคราวเดียวกับพี่แสบมากกกว่า แต่ดูดีจัง ผมคิดในใจ
“สวัสดีค่ะ.”เสียงเล็กเห็นผมก็พูดขึ้น
“ดีครับ.”ผมยกมือไหว้
“นี่กุมพ์..เพื่อนที่เป็นอาจารย์สอนด้วยกันนะ..นี่ปานครับ..”กุมพ์ยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร ผมยิ้มตอบเช่นกัน
“เดี๋ยวกุมพ์รอแสบตรงนี้ก่อนแล้วกันนะ..เดี๋ยวไปเอาแผนงานมาให้ดู ไม่รู้พวกไอ้หอยมากันรึยัง.ชักช้า”พี่แสบมันพูดไปบ่นไป
“อืม..”กุมพ์ตอบรับแค่นั้น ผมเริ่มรู้สึกเขินเมื่อยังไม่ได้อาบน้ำ ยังใส่ชุดนอนลายหมีอยู่เลยอะ
“งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ น้ำยังไม่ได้อาบเลยน่าอายจัง”ผมเกาหัวแก้เขิน
“เชิญค่ะ..”กุมพ์บอกผม ผมเดินขึ้นไปอาบน้ำ มันมีสองห้องนะครับ มีห้องทำงาน เอาไว้เฉพาะทำงานเลยครับ เป็นห้องของพี่แสบ แล้วก็ห้องนอนที่ผมนอนกับพี่แสบ แล้วก็ห้องผม ที่เป็นห้องทำงาน แต่ผมก็ทำเป็นห้องนอนเล็กๆไปด้วย เพราะว่าเพื่อทะเลาะกับพี่แสบ จะได้หนีไปนอนได้นะครับ ฉลาดอ่ะป่ะ
ผมขึ้นไปอาบน้ำก็ไม่ได้เดินลงไปข้างล่างหรอกครับ ไม่รู้จะไปทำอะไรอะ เพราะว่าได้ยินเสียงลูกศิษย์มันแล้ว นี่คือการมาบ้านครั้งแรกของไอ้พวกนี้มั้งครับผมลงไปเดี๋ยวก็จะดูขัดๆเขิน ไม่รู้จะไปทำอะไรด้วย ก็เลยนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนห้องดีกว่า
แอ๊ดดดด
“เด็กมันเอาเค้กมาฝากนะ ลงไปกินสิ.”พี่แสบเดินขึ้นมาบอกผม มองผมที่นอนอยู่บนเตียง
“ไม่อะฮะ..ปานอยู่นี่ดีกว่า..พี่กินไปเหอะ”ผมบอก
“เป็นไรของมึงวะ..แม่งซึมๆ กรูไม่ชอบ.”พี่แสบมันพูดหัวเสียๆ แล้วเดินมาหาผม
“ไหนบอกมาสิ.”พี่แสบมันเท้าเข้าที่เตียงโอบผมไว้เต็มๆ
“เปล่า..ก็บอกว่าเหนื่อย.”ผมผลักตัวพี่แสบออกเพราะว่าบังรายการโปรดผมอยู่
“ไม่เชื่อ.”อ่าว เชี้ยนี่ก็กรูเหนื่อยจริงๆนี่หว่า.นึกในใจ พูดไม่ได้
“ถ้าไม่บอก..เดี๋ยวให้ครางให้เด็กมันฟังเลยดีมั้ย.ว่าอาจารย์มันลีลาเด็ดขนาดไหน”ดูมันครับ ไอ้หน้าด้าน
“ไอ้โรคจิต..ออกไปเลยไป..ทุเรด.”ผมด่าอย่างอายๆ พี่แสบยิ้มอย่างพอใจ เริ่มก้มหน้ามาใกล้ละ ไอ้นี่นิดหน่อยไม่ได้ ตลอดอะมันอะครับ
“อืมมมม....”ไม่ทันละ เต็มๆปาก มือผมทุกไหล่มันเบาๆ ไม่แรงมาก กลัวมันเจ็บ ซะงั้นอะ แล้วพี่แสบมันก็ล๊อกแขนผมทั้งสองข้างทันที
“ฮา.....อึ....”เมื่อไอ้พี่แสบมันเผยปากออกแค่นั้น ผมต้องรีบหายใจทันที ก่อนที่มันจะประกบปากอีกครั้ง พี่แสบเอามือซ้ายจับข้อมือผมไว้ทั้งสองข้าง ก่อนที่มือขวา จะถลกเสื้อยืดของผมขึ้น ผมพยายามดิ้นให้หลุด เพราะว่ามันมากเกินไปแล้วครับ พี่แสบเริ่มขยับตัวเองให้ง่ายต่อการที่จะทำอะไรมากกว่านี้ พร้อมกับมือที่ยังจับหน้าอกผมไปมาไม่หยุด
“อืออ.อืมม.”.ผมร้องในลำคอ
“อยู่เฉยๆ..”พี่แสบมันพูดเสียงหอบ
“จะบ้ารึไง..”ผมรีบดันหน้าหื่นๆของมันออก ตอนนี้หน้ามันไม่สนโลกเลยครับ
“แป๊บนะ..แป๊บเดียว.”มันรีบพูดเสียงแหบพร่า
พี่แสบก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง พร้อมกับทิ้งตัวลงกึ่งนั่งกึ่งนอนทาบกับระหว่างอกผม
“อาจารย์.....”เสียงตะโกนอย่างดังจากข้างล่าง
“จารย์...อยู่ไหนเนี้ย..”เสียงมันบ่นนิดๆ
“แม่ง...”พี่แสบชะงัก แล้วสบถเบาๆ ก่อนจะทำหน้าหัวเสียสุดๆ
“เออ..เดี๋ยวกรูลงไป..”เออนี่ ลูกศิษย์กับอาจารย์มหาลัยนี้เค้าคุยกันอย่างนี้หรอ ไอ้พี่แสบบ้า
“คราบบบ..เร็วๆละครับ..”เสียงมันพูดเหมือนอยู่ใกล้ๆห้อง นี่อย่าบอกนะว่าขึ้นมาตามถึงข้างบนเลยอะ เมิงเป็นใครวะ ริอาจมาขึ้นบ้านคนอื่นเค้าสุ่มสี่สุ่มห้า
จุ๊บ
พี่แสบมันจุ๊บปากผมเบาๆ
“เย็นนี้ค่อยต่อแล้วกันนะ..”มันยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
“ไปเลย ไอ้บ้า.”ผมผลักหน้าพี่แสบที่ยิ้มระรื่นเบาๆ ก่อนที่จะซุกหน้าตัวเองลงที่หอม ด้วยความอาย ไม่ชินกับมันสักทีอะครับ
พี่แสบมันหัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะเดินออกไป
ผมล้มตัวลงนอน หลับดีกว่าครับ พักผ่อน เหนื่อย ปวดหัวด้วยอะ เดี๋ยวจะได้มีแรงกลับไปอ้อนพี่แสบได้สักที
หลับไปกี่ชั่วโมงไม่รู้ครับ หันไปดูนาฬิกา บ่ายสองโมงครึ่งแล้ว
ผมเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างงัวเงีย ก่อนที่จะเดินลงไปข้างล่าง
“เราว่าน่าจะเปลี่ยนจากซุ้มนี้เป็นซุ้มที่หอยมันคิดดีกว่านะแสบ”เสียงพี่กุมพ์พูด ผมเดินลงจากบันไดอย่างเงียบๆ ไม่รู้ทำไมว่าต้องเงียบด้วยเหมือนกันครับ เคยมั้ยครับ มันเหมือยกับว่าเกรงๆไปเองอะ
“ก็ดีนะครับ.แต่เดี๋ยวต้องไปคุยกับอาจารย์ปัดอีกที”พี่แสบพูด เพราะเชียวนะมึงนะ
“อืม...ทำไมพวกนั้นยังไม่มาอีกนะ”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมไม่กล้าเดินออกไป ยืนมันอยู่ตรงบันไดขั้นสุดท้ายนั้นแหละครับ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ว่าเพราะอะไร ทำให้ผมหยุดยืน ไม่กล้าก้าวขาต่อ เคยมั้ยครับ ตอนจะออกไป เมื่อรู้ว่าข้างนอกมีใครบ้าง เราจะไม่กล้าออก กล้าๆกลัวๆอยู่อย่างนั้น อย่างไม่มีสาเหตุ
“อ่าว..มึงมายืนทำอะไรตรงนี้”เสียงพี่แสบทำเอาผมสะดุ้งหันไปมอง
“อะ..เอ่อ.เปล่าอะ.ว่าจะลงมาหาไรกินหน่อย”ผมพูดบอก
“เดี๋ยวกำลังให้ไอ้พวกนั้นออกไปซื้อกับข้าว เดี๋ยวมันก็มากันแล้ว รอหน่อยแล้วกัน”พี่แสบพูด ผมพยักหน้าให้ ก่อนที่จะเดินไปหลังบ้าน ที่พี่แสบจัดไว้เป็นอ่างปลาขนาดใหญ่ รอบๆเป็นกระจก เป็นห้องนั่งเล่น ดูหนังอะไรพวกนี้แหละครับ ฝีมือพี่ๆน้องๆกันทั้งนั้น พี่ป๊อดอีกนั้นแหละครับ คนออกแบบ
ตรงที่ผมนั่งอยู่ มันกั้นแค่กระจกระหว่างห้องครัวที่ดูแล้วโล่งมาก มันอยู่หลังบ้าน เพราะว่าเป็นสวน แต่ว่าหลังบ้านตรงห้องครัวเอาไว้สำหรับ ซักผ้าอะไรพวกนี้ ห้องครัวแต่งให้ดูโล่งสะอาดตาไว้ เพราะพี่แสบมันชอบแบบนี้ ห้องรับแขก ที่ผมนั่งอยู่ตรงห้องนั่นเล่น สามารถมองเห็นได้หมดเลยแหละครับ พี่แสบนั่งคุยกับพี่กุมพ์
“สนิทกันเกินไปและ.”ผมบ่นคนเดียว
สักพักพวกนักศึกษาพี่แสบมันก็มากันครับ พี่แสบเดินเข้ามาหาผม
“ออกมากินสิ.”พี่แสบบอก ผมพยักหน้าให้ ก่อนที่จะเดินออกไป ผู้หญิงสี่คน ผู้ชายห้าคน มองห้าผมงงๆ ว่าไอ้นี่ใครครับอาจารย์ นี่กรูแก่กว่าพวกมึงนะ แค่กรูตัวเล็กกับหน้าเด็ก ไอ้สาด
“สวัสดีค่ะ.”นักศึกษาคนหนึ่งยกมือไหว้ผม ผมยกมือรับไหว้แล้วยิ้มๆ
“นี่ลูกศิษย์กรูเอง..นี่ปาน.ไหว้ด้วยเพราะว่ามันแก่กว่าพวกมึง ถึงหน้าพวกมึงจะแก่กว่าก็เหอะ”พี่แสบมันพูดส่งๆ แล้วทุกคนก็ยกมือไหว้ยิ้มๆ ผมเดินไปหยิบถ้วยชาม เด็กๆมันมองกันใหญ่
“ตามสบายนะครับ..นู้ช้อนอยู่ตรงนู้..ถ้วยชามก็หยิบได้เลย”ผมบอกยิ้มๆ พวกมันพยักหน้า แบบยังงงกับสถานะผมอยู่
“เออพี่ชื่ออะไรหรอค่ะ.”ผู้หญิง หน้าตาจิ้มลิ้มตัวเล็กๆถามผม
“ปานครับ..”ผมตอบ
“อ่อค่ะ...”น้องมันก็ตอบงงๆ อีกนั้นแหละครับ
“แล้วพี่ทำงานอะไรหรอค่ะ..เป็นอะไรกับพี่แสบอะค่ะ”.โอโห น้องอยากรู้ขนาดนี้เลย
“เป็นหมอครับ.เออ เป็นแค่เพื่อนนะครับ”ผมตอบยิ้มๆ ก่อนที่เทก๋วยเตี๋ยวเสร็จ
“ไปกินด้วยกันมั้ยครับ.ตรงนั้นบรรยากาศดีนะ”ผมบอก ชวนไปงั้นๆแหละ
“อ่อ..ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ.”น้องผู้หญิงบอก ก่อนที่ผมจะเดินออกมา หางตาก็เห็นว่าซุบซิบกัน ซุบซิบไรนักหนาครับพี่น้องคราบ
...
มาต่อแค่นี้แหละ
ม่ายมีอารมณ์อะ
ไปอ่านหนังสือก่อนแล้ว
เดี๋ยวมีสอบแล้วอะ
คงไม่รับปากว่าจะมาต่อได้อีกเมื่อไหร่นะค่ะ
ไปแระค่ะ..ปับบาย
ป.ล.ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ.
-
จิ้มก่อนอ่าน :z13:
แอบมีงอลๆกันแต่ก็ยังน่ารักอยู่ดีอ่ะคู่นี้ :-[
แต่ดูท่าเหมือนจะมีคู่แข่งมาปรากฎ
แหม...จิงๆปานไม่น่าบอกแค่เพื่อนเลย555
-
เข้าเส้นชัยอันดับสองงงงงงงงงงง
อยากจะบอกว่า
ความจริงแล้วน่าจะอยุ่ห้องเดิมนะครับ
เพราะว่ามันยังเหมือนมามีต่อเรื่อยๆ
(ต่อนะค้าบบบบบบ... อิอิ :กอด1:)
มาอยุ่นี่แล้วเปล่าเปลี่ยวอ่ะคับ
แล้วก้อ...
มันค้างค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ พี่น้องงงงงง
-
:กอด1:กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเบบี้ให้กำลังใจในการอ่านหนังสือ
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เริ่มมาก็เอาเลยนะแสบกับปาน มาคุกันใหญ่เชี่ยว
แต่ว่าชอบที่อย่างน้อยก็ใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ
แต่ว่าเย็นชากันไปมั้ยอ่ะ อย่างงี้ต้องเครียร์อีกรอบใช่มั้ย
แต่ไม่อยากให้งอนกันเลยสงสารทั้งคู่ ชอบตอนแสบขึ้นไปหาบนห้องอ่ะ
เวลาน้อยนิดก็ไม่ได้จริงเลยนะ ตลอดจริงๆ น่ารักทั้งคู่เลย
เล่นเอาปานอายม้วนไปเลย ลูกศิษย์พวกนั้นก็น่าจับฆ่าทิ้งจริง
มาบ้านเขาครั้งแรกแล้วยังกล้า เดินไปทั่วอีกนะ ไม่พอใจเป้นเพื่อนปาน
ไม่พอใจกุมภ์ด้วยอะไรจะสนิทกันอย่างงั้น พูดเพราะอีกต่างหาก งอนๆๆ
ไหนจะเด็กผู้หญิงพวกนั้นอีก บอกได้คำเดียวว่า เจือกกกกกกก อย่างแรง
เขาจะเป็นอะไรกันแล้วทำไม แมร่งรู้งี้ปานบอกไปเลยดีกว่าว่าเป็นแฟน มองซุบซิบอีกต่างหาก :angry2:
:fire:ตอนหน้า รอตอนหน้า ไม่ไหวแล้วววววววววววววอยากรู้
เบบี้อย่าใจร้ายกับคนอ่านแล้ว แสบปานมากเกินไปนะจ้า
ถ้าจะงอนกันขอแบบพองานนะ เดี๋ยวเขาร้องไห้ตามเหมือนตอนทะเลาะที่ทะเลอีก ฮึกๆๆ :กอด1:
-
เป็นแค่เพื่อนเองเหรอ
แสบจะบอกว่าไงต่ออ่ะนี่
แล้วกุมภ์เป็นคร๊ายยยยย
โผล่มาแบบนี้จะสร้างปัญหารึป่าว :serius2:
-
งานนี้ปานลำบากจิต เหอๆๆ จะบอกว่าเป็นแฟนก็ไม่ได้ เดี๋ยวภาพพจน์ที่ดีของอาจารย์แสบ ( มันมีภาพพจน์ที่ดีด้วยเรอะ ) เสียหาย อิอิ
-
เย้
มาต่อแว้วววววววววว
จริงๆน่าจะให้อยู่ห้องเดิมก่อนเนาะ เพราะมันยังมีตอนพิเศษอะ
กอดที :กอด1:
-
อาาาาาาาาา
ม่ายมีรมซะงั้นอะ
:impress2:
-
:z2: :z2:
มาแล้ว..มาแล้ว...คู่นี้
มีเรื่องงอนกันตลอดซิน่าาาา
สู้นะคะ
:call: :call:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
:fire:
เอาชะนีเข้าบ้าน!!!
:beat: :z6: ลูบหัวเบบี้
-
ค้างมากมาย :a5:
:m16:
-
ดีจายน้องเบบี้มาต่อตอนพิเศษแล้ว
ถึงจะค้างก็เถอะ :z3:
ตั้งใจอ่านหนังสือสอบก่อนกะได้จ้า มีรมณ์มะไหร่ค่อยมาต่อน้า
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม :L2:
-
:z13:
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ :mc4:
-
มวร๊ากกกพี่เบบี้
ค้างอย่างรุนแรง
แต่บรรยากาศมันดูแปลกๆๆยังไงเนี่ย
จินตนาการปานใส่ชุดนอนลายหมีแล้วน่ารักอ่ะ
แสบยังคงห้วนๆคงเส้นคงวา
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงน้า
ลุ้นๆๆๆ
กอดๆพี่เบบี้ :กอด1:
-
:man1: เบบี๋จ๋า ~
ดีใจจังเลยที่มีสเป ~
เอาล่ะสิ เริ่มสงสัยกันแล้วไง
แล้วจะเป็นไงต่อไปเนี่ย :z3:
-
ทำไมตอนพิเศษตอนนี้ เหมือนจะมีงานเข้าปานกะแสบซะยังงั้นเนอะ
ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะ ขยันนะเราน่ะ :L2:
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ทั้งหนูเบบี้และคนอ่านนะจ๊ะ
:mc4:
-
:เฮ้อ:
...
-
อิอิ คิดถึง เบบี๋ เบบี๋ ก็มา
-
ความจริงก็ต้องเห็นใจนะครับ
นายแสบของพวกเราเป็นอาจารย์ไปแล้ว
มันก็ต้องมี "ภาพลักษณ์" กันบ้าง
จะมาบอกว่าผมเมียพี่แสบเลยมันก็คงไม่ได้อยุ่อ่ะนะครับ
เข้าใจๆๆๆๆ
แต่เมื่อไหร่จะมาต่ออ่ะคับ ... อิอิ
-
เข้ามาอวยพรจ้า ตรุษจีนนี้ขอให้เฮงเฮงนะ
เอาเงินเข้ากระเป๋าไว้ กินให้อิ่ม ทำตัวเองให้มีความสุข (ตลอดปีนี้จะได้มีเงินมีทองใช้ แล้วก็มีแต่ความสุข) :mc4:
:m13:สุดท้ายก็ขอให้สอบผ่านโล้ดเด้อ
-
+1 ให้เบบี้ :กอด1:
ขอให้ทำข้อสอบได้นะคะ
คู่ปานกับแสบ เป็นคู่ที่โหดฮา จริงๆ
แอบอยากเห็นฉากหวานๆของคู่นี้บ้าง
ว่าแต่จะเกิดเรื่องทะเลาะกัรหรือเปล่าเนี่ย
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
แสบก็ยังคงกวนๆน่ารักแบบแสบๆ
ปานก็ยังแสนงอนแบบปานๆ น่ารักกันจริงๆ :-[
-
น้องปานแม่งน่าร๊ากกกน่ากอด
พี่แสบแม่งก็... o18
-
:mc4: ซินเจียยู่อี่ ซินนีฮวดใช้ :mc4:
:mc4: เจ้าของบ้าน แล้วก็ลูกบ้านทูกคน จ้า :mc4:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:call: :call: :call:
-
. .. . . เย้ น้องปานกลับมาแล้ว . . . . . เบบี้สุ้สู้ค่า . . ..
-
:mc4: มีความสุขตลอดปีนะเบบี้
มานั่งรอตอนต่อไปแสบปาน หึหึ
:กอด1:
-
o18 มารอเบบี้ที่รักของครายหว่า o18
-
มีกล่นแปลกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วนะเนี่ย
-
:mc4: :mc4:
ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรนะค่ะ
ขอให้ทุกคำอวยพรย้อนกลับไปหาคนอ่านทุกคน ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ ใครที่อยากเริ่มต้นใหม่อะไร ก็ขอให้เป็นวันนี้เป็นอีกโอกาสที่ให้ทุกคนเริ่มต้นใหม่กันนะค่ะ
เป็นเบบี้ก็เป็นอีกคนที่คิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ หลายๆอย่าง :เฮ้อ:
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นสำหรับแสบปานนะค่ะ
ไปแล้วนะค่ะ
วันนี้เพิ่งอ่านหนังสือจบไปเรื่องเดียวเอง เดี๋ยวจะไปอ่านต่อแล้วนะค่ะ
ไม่รู้ว่าวันนี้จะมาต่อได้รึเปล่า ก็ยังไม่รู้ว่าจะอ่านเสร็จกี่โมง กะว่าจะเอาให้จบสามเรื่อง :serius2:
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
จุ๊บๆนะ :man1:
ป.ล. พี่มิ้น เข้ามา :beat: :z6: เค้าอีกแล้วนะ เค้าจะฟ้องพี่ไต๋ เชอะๆ :serius2:
-
^
^
^
จิ้มๆๆๆ
เข้ามาอ่านตอนแสบปานแล้วก็น่าร้ากกกกกไม่แพ้ต้าข้าวเรยอ่ะ
-
:กอด1:
อัพบ่อยๆนะ
-
เด็กอะไรเนี่ยะถามซอกแซกจัง
ปานบอกไปเลยว่าไม่จำเป็นที่เธอ
ต้องรู้
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ซินเจียยู่อี๊ ซินนี้ฮวดไช้ นะค่ะเบบี้
ขอให้รวย รวย
คิดทอง ได้ทอง
คิดเงินได้เงิน
สุขภาพแข็งแรง
และเจอคนที่ดีๆ ที่รักเบบี้จริง อิอิ
:mc4: :mc4: :mc4:
ปล. จะรอเบบี้มาลงนะค่ะ แต่คงสามารถรอได้แค่ถึงตี 2 เอง หุหุ รักเบบี้ กอดเบบี้ ^^ :กอด1: :กอด1:
-
รออ่านตอนต่อไปคับ
-
แหะๆ รีบๆมาต่อนะครับบบบบบ
รอๆๆๆๆๆๆ ^^
เอาให้สนุกๆเลยนะ
-
หวัดดีจ๊ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน คุณเบบี้แต่งได้สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอบคุณนะคะที่ทำให้คนอ่านอย่างเรามีความสุข
-
ตอนที่139 พิเศษ ปานแสบ<2>
ผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่คนเดียวจนหมด เหมือนบ้านนี้ไม่ใช่บ้านกรูเลยแฮะ ดูมันนั่งคุยกันเหมือนกรูเป็นส่วนเกินของบ้านไปเลยครับ
“อาจารย์.(ชื่อจริงไอ้พี่แสบ)กับอาจารย์กุมพ์เหมาะกันดีเนอะ.”เมื่อผมเดินออกมาเอาจานเก็บ นักศึกษาก็กำลังเก็บจานกับอาหารเหมือนกันครับ ผมได้ยินถึงกับหูผึ่ง
“อืม..ก็ว่างั้นแหละ งั้นชั้นก๊อกหักสิย๊ะ”เด็กผู้หญิงอีกคนพูด ผมยืนมองเด็กสองคนนั้นอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้ครับแต่ก็ต้องสะดุ้ง
“พี่ปานค่ะ..มีอะไรค่ะ.มองพวกหนูจัง”น้องผู้หญิงคนหนึ่งยิ้มถาม
“อ่อ..เปล่าครับ..”ผมตอบส่งๆ ก่อนที่จะเดินไปเก็บจาน
“เดี๋ยวหนูล้างให้นะค่ะ.”เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทางผม
“อ่อ.ไม่เป็นไรครับ.วางไว้อย่างนี้แหละเดี๋ยวตอนเย็นมีแม่บ้านมาเก็บ”ผมบอก เพราะว่าตอนเย็นจะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดบ้านแบบไปเช้าเย็นกลับตลอดนะครับ
“ไม่เป็นไรค่ะ.พวกหนูกินเดี๋ยวพวกหนูล้างเองค่ะ”เด็กผู้หญิงคนนี้ก็ยังคงเสนอตัว
“อะ..เออ.ครับ...”ผมตอบไป แล้วเดินมาหลบ นั่งอยู่ตรงโต๊ะกินข้าว ที่อยู่ข้างๆครัวนั้นแหละครับ
“พี่ปานนี่ดูเหมือนลูกคุณหนูเลยนะค่ะ”จะเด็กคนไหนพูดละครับ ก็ไอ้เด็กคนเมื่อเช้าที่ถามชื่อผมนั้นแหละครับ
“..เปล่าหรอกครับ..”ผมยิ้มตอบไป
“แล้วมึงไปเสือกอะไรกับพี่เค้า..”เด็กผู้ชายคนอีกคนตอกให้ แล้วนั่งลงตรงข้ามผม
“เป็นหมอหรอครับ.”
“ครับ.”ผมตอบ
“อยู่โรงบาลอะไรหรอครับ.”น้องเค้าถามอีก
“โรงพยาบาล.......................นะครับ.”ผมตอบ
“เก่งจังเลยนะครับ..คงเรียกเก่งมากๆเลยใช่มั้ยครับเนี้ย.”น้องเค้ายิ้มอย่างเป็นมิตร
“ก็เปล่าหรอกครับ.แค่ตั้งใจเรียน..”ผมตอบไป
“แล้วพี่ปานมีแฟนรึยังครับเนี้ย.”น้องผู้ชายอีกคนถาม ผมมองหน้าน้องผู้ชายสองคนสลับกันไปมา แบบมาสัมภาษณ์อะไรกรูเนี้ย
“มีแล้ว..แฟนมันดุด้วยนะมึง..โคตรโหดอะ.”เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง ผมหันไปมอง
“จริงดิจารย์...”ไอ้เด็กผู้ชายคนหนึ่งทำหน้าตกใจ มันคงว่าหน้าละอ่อนแบบผม จะมีแฟนโหดได้ไง
“เออดิ..แฟนมันนะ..โคตรๆโหดนะมึง..ผู้หญิงก็ไม่ให้เข้าใกล้..ผู้ชายก็ไม่ให้เข้าใกล้..โคตรหวงอะ ระวังไว้นะมึง.ดีนะที่วันนี้มันไม่อยู่ไม่งั้นพวกมึงโดนไปละ.”ไอ้พี่แสบพูด ผมมองพี่แสบตาเขม่งเลยครับ ว่าเมิงพูดเหี้ยไรของเมิงเนี้ย
“ผู้หญิงไรอะ..ทำไมโหดจัง”น้องผู้หญิงคนหนึ่งถาม
“แฟนมันเนี้ยแหละ..”ไอ้พี่แสบชี้มาทางผม
“ไปเชื่อมันครับ..”ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นน้องๆดูจะเชื่อซะเหลือเกินครับ
“ดูอาจารย์กับพี่ปานสนิทกันจังเลยนะค่ะ”อีเด็กคนนี้เมิงจะอะไรกับกรูนักห๊ะ
“ก็ไม่เชิง.”ไอ้พี่แสบตอบ พร้อมกับทำปากแบะ
“ไปเลยเร็วๆ..เดี๋ยวกรูไม่สอนต่อนะ..”พี่แสบสั่ง
“คราบ..”มันประสานเสียงกันรับ
ผมก็ยังนั่งอยู่ตรงโต๊ะกินข้าวนั้นแหละครับ ไม่รู้จะทำอะไรดี
......................................
“พรุ่งนี้เย็น..พวกเด็กๆมันจะมาทำกับข้าวที่บ้านเรานะ.พรุ่งนี้ถ้างานเสร็จ มันก็อยากฉลองกัน”พี่แสบพูดขึ้น หลังจากที่เด็กๆกลับไปกันหมดแล้วละครับ ผมกับพี่แสบนั่งกินข้าวเย็นกันอยู่
“อืม..ปานเข้าเวรเช้า..”ผมตอบแค่นั้น
“เดี๋ยวปานขับรถไปเองก็ได้นะ.”ผมบอกอีก ที่จริงรถไม่ได้มีคันเดียวหรอกครับ มีสองคัน พ่อซื้อให้ผมหนึ่งคัน แต่พี่แสบมันแทบไม่ยอมให้ผมขับเลยครับ
“ไม่ต้อง.เดี๋ยวกรูไปส่งเหมือนเดิมนั้นหละ.”พี่แสบพูด
“อืม..ก็แล้วแต่.”ผมตอบไป
เย็นนั้นผมก็รีบเข้านอน เพราะว่าพรุ่งนี้ก็มีเวรแต่เช้า เลิกเวรตอนสี่โมงเย็น สบายหน่อย ไม่อดหลับอดนอน ผมกะว่าจะทำงานสักเจ็ดแปดปี เข้าที่เข้าทางก็จะลาออกแล้วละครับ เปิดคลินิกดีกว่า มันคงไม่เหนื่อยเท่านี้
“ฝันดีนะ..”พี่แสบมันกระซิบที่หู หลังจากปิดไฟหมดทุกดวง
“ฝันเปียกนะ..”ผมกระซิบคืนบ้าง
“หึ..กวนนะมึง.”พี่แสบหัวเราะเบาๆ แล้วลูบหัวผม
“เดี๋ยวจะได้เปียกบนที่นอนนี่แหละ..ถ้ามึงยังกวนกรูอีก..เรื่องเมื่อกลางวันยังไม่ได้ชำระเลย”พี่แสบพูดอีกรอบ ผมเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผ่านแสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาในห้อง
“พอเลย..ไอ้หื่น”ผมผลักพี่แสบเบาๆ แล้วก็หลับตาลง
“ฝันดีนะฮะ..”ผมบอก ก่อนที่จะหลับจริงๆซะที
...........................................
ตื่นเช้ามาด้วยความสดใสหน่อยครับ อาบน้ำเสร็จ ก็ต้องไล่เตะไอ้พี่แสบเข้าห้องน้ำ เพราะมันชอบทำทะลึ่งตอนเช้าๆตลอดอะ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
ผมก็กะว่าจะไม่รับหรอกนะครับ แต่ก็นะ มันไม่วางสักทีนิ ยังไงก็โทรศัพท์แฟนกรูแหละวะ
“ครับ..”ผมกรอกสายไป
“เออ..ขอสายแสบหน่อยค่ะ.”เสียงปรายสายพูด ผมหันดูชื่อ “กุมพ์”
“พี่แสบอาบน้ำนะครับ.”ผมตอบ
“หรอค่ะ..งั้นฝากบอกแสบด้วยนะค่ะว่ากุมพ์โทรมา..”พี่กุมพ์บอก
“ได้ครับ.เดี๋ยวปานบอกให้นะครับ.”ผมตอบไป
“ค่ะ..ขอบคุณค่ะ..”และก็วางไป
“พี่กุมพ์โทรมา..”ผมบอกพี่แสบเมื่อพี่แสบเดินออกมาจากห้องน้ำ พี่แสบพยักหน้านิดๆ ก่อนที่จะเดินไปแต่งตัว
“ลงไปกินข้าวเลยก็ได้นะ..ทำเสร็จแล้ว.”พี่แสบบอก เพราะว่าพี่แสบตื่นมาก่อนนะครับวันนี้ สงสัยลงไปทำกับข้าวก่อนแล้วก็ขึ้นมาปลุกผมอาบน้ำ
“อืม..”ผมตอบ แล้วเก็บของ ก่อนที่จะเดินลงไปข้างล่าง
กินข้าวเสร็จ พี่แสบก็ไปส่งผมที่โรงพยาบาล แล้วก็ไปครับวันนี้มันไม่ขึ้นไปส่ง เห็นบอกว่ารีบ เพราะว่าที่มหาวิทยาลัย มีงาน
ผมก็ทำงานตามปกตินั้นแหละครับ เรื่อยๆ กลางวันก็ลงไปกินข้าวกับเพื่อนๆที่เป็นแพทย์ด้วยกัน
“กับแฟนแกเป็นไงบ้างละปาน”เพื่อนผม ไอ้สาว พวกมันกำลังคุยเรื่องแฟนที่ห่วยแตก แล้วก็หาว่าพวกมันไม่มีเวลาให้นะครับ
“ก็ดีอะ..”ผมตอบไป ถึงแม้ว่าจะมีเรื่องไม่ค่อยเคลียร์ในบางเรื่อง
“หน้าแกชั้นไม่เห็นว่ามันจะดีตรงไหน”ไอ้หนุนพูดเสริมอีกคน
“ก็ไม่อยากคิดมากนิหว่า..”ผมตอบไป
“เออนะ...นู้ๆ..สุดหล่อแกมานู้แล้วยิ้มหน้าบานมาเลย”ไอ้สาวชี้ไปที่รุ่นพี่แพทย์ด้านอายุกรรมที่ตามจีบผมอยู่นะครับ
“ดีครับพี่เทน..”ผมทัก
“พี่นั่งด้วยได้รึเปล่าครับ.”พี่เทนถามแต่มือนี่จับเก้าอี้เรียบร้อยไปแล้วครับ
“เชิญครับ.”ผมบอก
“เป็นไงครับ..งานหนักรึเปล่า”พี่เทนถามผม
“ก็พอตัวอะครับ..”ผมตอบ
“แล้วเย็นนี้ว่างไปทานข้าวกับพี่ได้รึยังครับ..”พี่เทนถามอีก ไม่แปลกหรอกครับ พี่เทนยังไม่รู้ว่าผมมีแฟนแล้ว จะมีก็แต่พวกไอ้สาวนี่แหละที่ทำงานอยู่แผนกเดียวกัน กับพยาบาลไม่กี่คน ซึ่งเค้าก็สนิทกับผมก็ไม่ได้เอาเรื่องผมไปพูด แต่ผมก็ไม่ได้ปิดนะ ถ้าถามก็ตอบตรงๆ
“เออคือ..วันนี้ปานไม่ว่างนะครับ..ขอโทษด้วย”ผมตอบ ยิ้มๆ
“ว้า..อีกแล้ว..”พี่เทนทำหน้าเสียดายนิดๆ
“วันอื่นก็ได้ครับ..เดี๋ยวปานจะหาเวลาแล้วกันนะครับ.”ผมตอบ
“ดีครับ..”พี่เทนยิ้มบานแฉ่งให้ผม
“แหมพี่เทนค่ะ..ไม่คิดจะชวนพวกเราคุยบ้างหรอค่ะ.คุยกับปานอยู่ได้”ไอ้สาวมันทัก
“ขอโทษทีครับ..”พี่เทนยิ้มให้สาว ก่อนที่จะคุยกันอย่างสนุกสนาน
ผมกลับไปทำงานเช่นเดิม จนเย็น ก็เตรียมเก็บของ เพราะพี่แสบมันโทรมาบอกว่าจะถึงแล้วนะครับ
ผมเดินลงมาจนจะถึงรถพี่แสบ ก็มองเห็นไกลๆ เหมือนมีคนนั่งอยู่ในรถด้วย เพราะพี่แสบติดฟิล์มค่อนข้างมืดนะครับ ผมเริ่มเกรงๆแล้วว่าจะเอาไงดี เพราะว่าไอ้พี่แสบก็เสือกไม่เดินลงมารับผม ผมเดินมาหยุดอยู่หน้ารถ ก็เห็นว่าเป็นพี่กุมพ์
“เดี๋ยวพี่ไปนั่งข้างหลังก็ได้ค่ะ”พี่กุมพ์เดินลงมาแทน แทนที่จะเป็นพี่แสบ
“อ่อ..ไม่เป็นไรครับ.เดี๋ยวปานนั่งข้างหลังเอง”ผมตอบ แล้วยิ้มให้ ผมก็งงไม่นิดหน่อยแหละครับ งงมากเลย จะมาทำไมพี่แสบมันไม่บอกก่อน แล้วมันก็ไม่ลงมารับผมด้วย มันคิดว่าผมเป็นอะไรน้องชายมันรึไง ผมทำตัวไม่ถูกทันทีเมื่อกี้ เมื่อเห็นกุมพ์นั่งอยู่หน้ารถ เพราะมันเคยเป็นที่ของผม ซึ่งผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ในฐานะอะไรเมื่ออยู่ต่อหน้าพี่กุมพ์
เมื่อเข้ามาในรถ ต่างคนก็ต่างเงียบครับ
“เดี๋ยวแสบจะบอกให้พวกนั้นซื้ออะไรบ้างละ”พี่กุมพ์ถาม
“ก็มันอยากซื้ออะไรก็ซื้อมาแล้วกัน..เท่าที่มันซื้อได้อะ..เดี๋ยวไงเราก็ต้องไปซื้ออยู่แล้วนิครับ.”พี่แสบพูด ผมก็คิดตาม อ่อนี่จะไปซื้อของกันใช่ป่ะ
“อืม..งั้นเดี๋ยวกุมพ์โทรบอกเองนะ”คำพูดสนิทสนม จนทำให้ผมต้องเกรงและคิดมากขึ้น ผมพยายามไม่คิดไม่พูดแล้วนะครับ ทุกคนก็รู้ว่าที่ผ่านมาผมเป็นยังไง ผมจะเก็บไว้คนเดียวตลอด แต่นี่ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว คำพูดกับการกระทำที่ไม่เหมือนเพื่อนทั่วไปเค้าสนิทกัน มันมากเกินไปอะ เข้าใจรึเปล่าครับ มันรู้สึกได้ ผมไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า ดังนั้นผมถึงไม่พูดไม่ถามพี่แสบไง เพราะผมอาจจะคิดหึงหวงมากเกินกว่าความจำเป็น แล้วมันจะไม่ค่อยดีสำหรับคู่รัก คำพูดที่ทำให้ผมต้องคิดว่า บทสนทนาในรูปแบบนั้นมันต้องเป็นผมไม่ใช่หรอ แล้วทำไมอยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ ต้องเป็นกับผู้หญิงคนนี้ละ มันดูดีกว่าด้วยซ้ำ
แล้วพี่กุมพ์ก็โทรบอกลูกศิษย์เป็นที่เรียบร้อย พี่แสบขับรถมาถึงห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ผมหยิบของสำคัญแล้วลงตามมาด้วย พยายามไม่ทำให้ผิดสังเกต แล้วก็ไม่ทำให้เค้ารู้ว่าเราคิดมาก มันดีที่สุดแล้ว
พี่แสบกับกุมพ์เดินไปคู่กันเหมือนผมเป็นส่วนเกินยังไงอย่างนั้น จนผมอยากจะกลับเดี๋ยวนั้นเลยครับ แต่ไม่ได้หรอก กลับไม่ได้
ผมเดินตามทั้งสองคนไป พี่แสบเลือกซื้ออาหารสดกับพี่กุมพ์ที่ดูเป็นคนแม่ศรีเรือน เพราะว่าเลือกของเป็นทุกอย่าง ผิดจากผม ไม่เป็นสักอย่างสักอย่างจริงๆครับ ผมเดินตามแบบไร้จุดหมาย ว่าเค้าสองคนจะหันมามองผมรึเปล่า เลือกกันแบบไม่มองกรูเลยครับ ผมยืนขาแข็งอยู่นาน เบื่อโคตรๆ เพราะว่ายืนรอแบบไม่ได้ทำอะไรเลย มันก็เซ็งไปตามระเบียบแหละครับ
ผมยืนมอง ใจมันเจ็บแปล๊บเมื่อเห็นพี่กุมพ์จับแขนพี่แสบดึงให้พี่แสบให้เดินตาม พี่แสบมันก็เดินหัวเราะเดินตามไปอย่างว่าง่าย
“แง๊ๆๆ..ฮึก...อืออ...”เสียงเด็กที่ไหนร้องวะ ผมหันไปตามเสียง เด็กผู้ชาย ตัวเล็ก ยืนร้องไห้ กับแม่ที่ยืนปลอบแต่ว่าไม่เป็นผล คนหันมองไปมา
“อย่าร้องสิโร้..อะไรของหนูลูก...หยุดร้องเลยนะ..ไม่งั้นแม่ไปพาไปกินไอติมแล้วด้วย.”เสียงคุณแม่เตือนเด็ก
“แง๊ๆๆๆ..”แต่กลับร้องดังกว่าเดิม เมื่อได้ยินว่าแม่จะไปพาไปกินไอติม แม่เด็กหันมามองหน้าผมที่ยืนยิ้มมองอยู่อย่างไม่ลดละ ก็เด็กน่ารักมากเลยอะครับ แต่งตัวก็น่ารักมากเลย ผมชอบมากอะ เด็กแบบนี้
แล้วแม่เด็กก็ทำเป็นไม่สนใจ กับลูกของตัวเอง ที่จริงแม่ของเด็กก็มีลูกผู้หญิงอีกคนที่อุ้มอยู่ แล้วพ่อไปไหนวะเนี้ย ไม่มาช่วยดู
“ไหนครับ..ดูสิ..ร้องไห้ทำไมครับ..หืม..”ผมนั่งยองๆลง แล้วจับเอวเด็ก ก่อนที่จะยิ้มให้ ไอ้น้องโร้นี่มองหน้าผม งงๆ แบบไอ้คนนี้เมิงเป็นใคร
“ชื่ออะไรครับ...”ผมยิ้มถามอีก
“อึก...อืออ...อึก..”มันยังสะอึกไม่เลิก
“เป็นเด็กดีต้องไม่ดื้อกับคุณพ่อคุณแม่รู้มั้ยครับ..ลูกผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้หรอกนะครับคนเก่ง.”ผมลูบหัวน้องโร้เบาๆ
“อึก..ตะ..แต่ว่า...โร้อยากได้..ขะ ของเล่น ฮะ.”ไอ้น้องโร้ พูดไปสะอึกสะอื้นไป ผมหันไปมองแม่เด็กที่ยืนมองผมยิ้มอยู่ห่างๆ
“ไหนครับ.ของเล่นไหน..”ผมถาม ไอ้น้องโร้อีกมือก็ปิดตาตัวเอง อีกมือก็ชี้ไปอีกทาง คงเป็นทางของเล่น
“แล้วทำไมคุณแม่ถึงไม่ซื้อให้โร้ละครับ..”ผมถาม น้องโร้ก้มหน้า ไม่ต้อง ได้แต่สะอึก
“ไหนบอกพี่สิครับ...เดี๋ยวพี่พาไปกินไอศกรีมดีมั้ยครับ..”ผมพูดบอก น้องโร้เงยหน้ามองผม
“พี่จะพาไปหรอฮะ.”น้องโร้รีบถาม เสียงเล็กๆของเด็กน้อย ที่ทำหน้าอยากรู้อยากเห็น ดูน่ารักพิลึกครับ
“ครับ..แต่น้องโร้ต้องบอกพี่ก่อนว่าทำไมคุณแม่ไม่ให้ซื้อ”ผมพูดถามอีก
“กะ..ก็คุณแม่..บอกน้องโร้ว่า.น้องโร้เป็นเด็กไม่ดี..อึก..แต่น้องโร้ไม่ได้เป็นเด็กไม่ดีนะฮะ.”น้องโร้พูดไปสะอึกไปแล้วรีบแก้ตัวทันควัน
“ครับพี่รู้...แล้วทำไมน้องโร้ถึงเป็นเด็กไม่ดีละครับ..”ผมถามอีก
“ก็น้องโร้..ไม่ได้ส่งการบ้านวันนี้..อึก..ก็น้องโร้อยากเล่นกับน้องนิฮะ..”นั้นครับ ไอ้น้องโร้พูดจบก็ร้องไห้ออกมาโฮใหญ่
“ครับๆ...ไม่ร้องน่ะครับ..นะครับ..”ผมอุ้มตัวน้องโร้ขึ้น ถึงแม้ว่าจะตัวโตพอสมควร แต่ก็ยังเล็กอยู่นั้นแหละครับ ไม่ได้เล็กมา แต่ก็ไม่ได้โตแบบเด็กป.สอง อะไรแบบนี้
“อึก...ฮือออ..”น้องโร้มันร้องไม่หยุด
“ไปครับ..ไหนพาพี่ไปดูของเล่นหน่อยสิ.พี่ปานอยากได้จังเลย..”ผมเขย่าตัวน้องโร้
“ไม่ร้องนะครับ..ไหนไปดูกันมั้ย..”ผมถาม น้องโร้ขยี้ตา แล้วพยักหน้า
“ผมขอพาน้องไปดูของได้มั้ยครับ..”ผมหันไปถามพี่สาว คนที่เป็นแม่เด็กนี่แหละครับ เค้าก็คงกลัวแหละ ว่าผมลักพาตัวเด็กรึเปล่า
“ไปด้วยกันเลยก็ได้ครับ..คือผมรู้ครับว่าพี่ไม่สบายใจ”ผมบอก แล้วยิ้ม พี่สาวก็ยิ้มให้
“ผมชื่อปานนะครับ..”ผมบอก
“พี่ชื่อ..ส้มจ๊ะ..เอาไอ้ตัวดื้อนี่อยู่ได้นะค่ะเนี้ย..ดื้อจะตาย”พี่ส้มพูดบอก
“ไม่ดื้อหรอกครับ..แกน่ารักดี”ผมบอกไอ้น้องโร้ กอดผมไม่ปล่อยเลยครับ
“แม่..โร้อยากไปกับพี่ชายคนนี้..”ไอ้น้องโร้มันพูด
“อย่าดื้ออีกนะโร้.”พี่ส้มหันไปดุลูกตัวเอง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..เดี๋ยวผมเลือกเป็นเพื่อนนะครับ”ผมบอก พี่ส้มพยักหน้า กลายเป็นว่าเดินไปคุยไป ผมลืมไอ้พี่แสบไปเลยครับ ผมเดินไปซื้อของกับพี่ส้ม ทำให้ลืมเรื่องหลายๆอย่างได้ ผมก็บอกว่าผมเป็นหมอ มีอะไรก็บอกผมได้ แล้วก็แลกนามบัตรกันไว้ สามีพี่ส้มเสียตั้งแต่ลูกคนที่สองคลอดออกมา เพราะอุบัติเหตุ ความตายมันเป็นเรื่องไม่แน่นอนของคนจริงๆครับ พี่ส้มอยู่กับคุณแม่ กับพี่ครอบครัวของพี่สาว คุยกันไปมา เปิดอกกันไปซะอย่างนั้น
“โร้จะเอาอันนี้..”น้องโร้มันชี้ไปที่หุ่นยนต์กับรถบังคับพร้อมกัน
“ไม่เอานะโร้ไปรบกวนพี่เค้า..”พี่ส้มเตือนลูกชาย เพราะเมื่อกี้ผมเป็นคนบอกว่าจะซื้อให้นะครับ
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..หลานผมก็ไม่มี..ให้ผมซื้อให้เถอะครับ...”ผมตอบ พร้อมกับจับหัวโร้ลูบเบาๆ ไอ้น้องโร้มันเดินไปหยิบรถบังคับ อย่างอยากลำบาก เพราะว่ามันอยู่สูง กับหุ่นยนต์อีกตัว
“งั้นโร้ต้องบอกพี่นะครับ..ว่าโร้จะเล่นมันอย่างทะนุทนอม..ไม่ทิ้งขว้างเข้าใจมั้ยครับ”ผมนั่งลงถาม
“ฮะ..โร้จะดูแลอย่างดีเลยฮะ.ขอบคุณฮะ.”น้องโร้มันยิ้มหน้าบาน
“แล้ว..รินเอาตัวไหนดีค่ะ.”ผมเดินไปหาน้องรินที่ยืนมองรอบๆตัวเอง เพราะว่าเต็มไปด้วยตุ๊กตาบาร์บี้
“ตัวนี้หรอค่ะ..”ผมเดินไปชี้ เพราะว่าน้องรินชี้ไปที่ตุ๊กตาด้านบน
“ค่ะ..”น้องรินตอบ ผมหยิบมาให้ น้องรินไหว้ ก่อนที่จะเอาเข้าไปกอด
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“ฮะ..”ผมกดรับโทรศัพท์
“มึงอยู่ไหน..”พี่แสบเสียงแข็งถาม
“อยู่แถวตุ๊กตา..”ผมตอบ
“กรูจะกลับแล้ว..มึงไปรอที่รถแล้วกัน..”พี่แสบพูดบอก
“อืม...”ผมตอบแค่นั้น แล้ววางอย่างเหนื่อยๆ พี่ส้มมองหน้าผม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ..”ผมบอก
“งั้นเดี๋ยวไปจ่ายเงินกันนะครับ.”ผมบอกกับเด็กทั้งสองคน
“เดี๋ยวพี่ปานจะพาโร้ไปกินไอติมใช่ป่ะฮะ.”น้องโร้เงยหน้าถามผม กับของเล่นที่อยู่ตรงอกอีกสองชิ้น
“ไม่ได้โร้..พี่เค้าต้องกลับแล้ว.”พี่ส้มบอก เค้าคงเห็นว่าเมื่อกี้หน้าผมไม่ค่อยดีนัก
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..รับปากเค้าไว้แล้วนิ..ผิดคำพูดเป็นตัวอย่างไม่ดีสำหรับเด็กพอดี”ผมยิ้มให้พี่ส้ม
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..พี่เกรงใจจะแย่แล้ว”สีหน้าพี่ส้มเกรงใจจริงๆครับ
“ไม่เป็นไรจริงๆครับ..ผมเต็มใจ..”ผมบอกอีก แล้วเดินไปจ่ายเงิน พี่ส้มไม่ได้ขัดผมแต่อย่างใด เพราะจนแล้วจนรอด ผมกับเด็กๆและพี่ส้มก็มานั่งอยู่ร้านไอศกรีมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“พี่กลับไปก่อนเลยนะ..เดี๋ยวปานกลับเอง”ผมบอก
“มึงอยู่ไหน..”พี่แสบถามเสียงแข็ง เสียงรอบข้างเงียบกริบ สงสัยจะอยู่ในรถ
“มากินไอติม..พี่ก็กลับไปก่อนแล้วกัน.เดี๋ยวปานกลับเอง”ผมบอก
“เดี๋ยว..แล้วนี่มึงอยู่กับใคร.”พี่แสบถามอีกครั้ง
“เดี๋ยวปานกลับเอง.แค่นี้นะ.”ผมเลี่ยงที่จะไม่ตอบ แล้ววางไป
...
มาต่อแล้ว อ่านจบไปอีกบท จบไปสองบทเอง เซ็งมากเลยอะ แต่ก็มาต่อให้แล้วน้า
ฝานดีนะค่ะทุกคน
ไปแระค่ะ บับบาย
-
:z13:
ฝันดีเหมือนกันนะจ๊ะ
-
:fire: :fire:
เห้แสบทำเรื่องอีกแล้ว
เครียดดดดดดดดดดด
:serius2: :serius2:
-
ไอแสบสนใจน้องปานหน่อย :serius2: :angry2:
-
หมั่นใส้ไอ้แสบมับ ชิ
-
ขอบคุณน้องเบบี้มากจ้า
บวกให้เลย น่ารักที่สุด :กอด1:
แต่ตอนนี้ยิ่งอ่านยิ่งหมั่นไส้แสบ แอบหมั่นไส้มาตั้งแต่ตอนที่แล้ว
แคร์ปานบ้างมั้ยเนี่ย :serius2:
เซ็งกะมันจริงเลย
-
แสบไม่น่ารักเลย ทีตัวเองไปหัวร่อต่อกระซิกกับหนุ่มอื่นสาวอื่นได้ แต่ปานห้ามทำ แล้วยังไม่สนใจปานอีกด้วย ทำไมปานต้องทนด้วยล่ะ เพราะรักเท่านั้นน่ะเหรอ
เรื่องแบบนี้บางทีความรักก็สู้ไม่ไหวเหมือนกัน มันเห็นตำตาประจำ มันก็เจ็บปวดนะ
พอปานบอกจะเลิก ไอ้พี่แสบก็จะต้องร้องไห้ไม่ยอมให้เลิก เอาใจปานพักเดียวแล้วก็เป็นแบบนี้อีกแหละ
ไม่อยากเปรียบเทียบหรอกค่ะเพราะเป็นคนละคน คนละคู่ แต่ข้าวดีกว่าน่ารักกว่าจริงๆ เพราะกล้าแสดงออกมากกว่า ประกาศเปิดเผยว่าเป็นแฟนกับต้าร์ อ่านทีไรรู้สึกอบอุ่นทุกที แต่อ่านแสบกะปานทีไรมันหนาวทุกที
-
:z6: ให้แสบ หมั่นไส้ ชิส์ :angry2: ไม่น่ารักเล้ย
สู้ สู้ นะ เบบี้ o13
-
:monkeysad: สงสารน้องปานอะ
น้องปานสู้เค้านะ เราน่ารักขนาดนี้ถ้าไอพี่แสบมันจะนอกใจ เอาให้ขาดเลยนะ(ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆๆ)
-
สงสารปานอะ :sad11:
-
บรรยากาศ "คนเดียวไม่เหงาเท่า3คน"
ไม่ชอบเรยให้ตายสิ :z3: :z3: :z3:
น้องเบบี้ ดูเหมือนไม่ค่อยสบายใจอะไรหรือเปล่าอ่ะคับ ใจร่มๆนะ อย่าเครียดๆ
ขึ้นปีใหม่จีนขอให้น้องเบบี้ มีแต่เรื่องดีๆละกานนะค้าบบบ
-
ไอ้ พี่แสบบ้า :angry2: :angry2:
ทำไมไม่เข้าใจความรุสึกของปานบ้างเร้ย :beat:
และแล้ว ก็ ค้าง อีกจนด้าย :z3:
รอตอนต่อไป :z2:
-
อ่านตอนล่าสุดแล้วปวดจี๊ด ๆ
แสบทำอะไรบางที็ก็ไม่คิดถึงใจปานเลยเนาะว่าจะรู้สึกยังงัยบ้าง
อ่อ แล้วก็ตั้งแต่เบบี๋จบเรื่อง ผมก็ยังไม่ได้เข้ามาขอบคุณเลยคับ
งัยก็ขอบคุณเบบี๋มาก ๆ นะค้าบ สำหรับเรื่องราวดี ๆ มาก ๆ ที่มันกลายเป็นส่วนนึงของชีวิตไปช่วงระยะเวลานึงไปละ
ชอบทุกอย่างที่เบบี๋เขียนออกมา ประทับใจกับทุก ๆ ตอน ขอให้มีผลงานดี ๆ แบบนี้ออกมาอีกนะค้าบ
แล้วก็ รอตอนต่อไปของแสบกะปานนะค้าบ มาเร็ว ๆ เน่อ ^_^
ปล. หลังจบแสบกะปานจะมี เป้กะเข็มตามมาใช่ป่ะคับ อิอิ รอเหมือนกัน ;)
-
:z2: :z2: :z2:
:beat: ตบแสบ แถมด้วย :z6:
ส่วนปาน :กอด1: :กอด1:
-
:z6:...ไอ่แสบ.... :z6:
ทำไมๆๆๆ ชอบทำให้น้องปานคิดมากตลอดเลยว่ะ...เดินควงอิชะนี แล้วปล่อยให้น้องปานเดินตามหลังได้ไงว่ะ...
คิดหรือไม่คิดไม่รู้แต่..อิชะนี..มานคิดแน่ๆๆๆ
พอน้องปานไม่ยอมกลับด้วยทำมาโวย...แน่จิงมาดิ..อิชะนีจะได้รู้ว่าใครเป็นใคร...ชิชิชิ
งานนี้ต้องให้น้องข้าวมาจัดการมั้ยคั้บ...ไอ่แสบ :beat: :beat: :beat:
poom_โอ๋ :o12:
-
สงสารปานจัง....
เจอแบบนี้ก็ทำอะไรไม่ถูกอ่ะ!!~
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
-
:n1:
-
สงสารน้องปานจังเลย
ถ้าเป็นเรานะ หนีกลับตั้งแต่ มาถึงห้างงแล้ว
ไม่ได้สนใจกันเลย
อีพี่แสบบ้า
-
น่าสงสารน้องปานจังเลย :monkeysad: :m15:
พี่แสบใจร้าย....ทามอารายไม่คิดถึงใจน้องปานเลย
อย่างนี้ต้องโด :beat: :z6:
-
มาคิดถึงเบบี๋
เป็นกามลังใจให้เบบี๋
-
จิ้มเบบี้คับ :z13:
ปานน่ารักจัง รักเด็กด้วย
-
พี่ข้าวจัดการพี่แสบเรย :m16:
:z10: :z6: :beat:
น้องปานน่ารักทีสุดเยย :-[
-
สงสัยต้องจัดการกับแสบซะหน่อยแล้ว
-
สงสารปานจัง อดทนเพื่อแสบมาโดยตลอด
เมื่อไหร่จะได้เห็นแสบเอาใจใส่ปานบ้างนะ :เฮ้อ:
-
แสบใช้หัวหน่อยแสบคิดเป็นป่ะ
ปานคืนนี้ไปนอนบ้านข้าวเหอะ
-
น้องปานเดี๋ยวนี้ไม่งอแงแล้วดูเป็นผู้ใหญ่จัง......
ประท้วงเงียบแบบนี้พี่แสบอึ้งไปเลย....555+
ทำอย่างงี้ต้องเอาให้ห่วงซะให้เข็ดเลย...^^
-
:serius2:แสดงออกความรักกันให้รู้เรื่องมั่งได้มั้ยคู่นี้
เฮ้ออออ..อีกคนก็แสดงความรู้สึกไม่เก่ง อีกคนก็ชอบเก็บงำไว้ในใจไม่ยอมพุด
แล้วดูสิเป็นไงเนี้ยสงสารทั้งคู่เลย จับนังนั้นหักสองท่อนเลยดีม่ายยยยยย
ไม่รู้เรื่องมั้งเลย เซ็งนะเนี้ยแล้วดูมาทำตัวเหมาะสมเดี๊ยะๆรู้สึกยังไงก็ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของปานผู้น่ารักรักเด็กหรอกย่ะ
แสบรู้ตัวด่วนน้อยใจใหญ่แล้วอย่าให้เรื่องเล็กมันกลายเป็นเรื่องใหญ่เลย เดี๋ยวเขาร้องตามอีก
ยิ่งฝ่ายน้องปานก็มีพี่แทนเข้ามาซะด้วย เดี๋ยวก็เป็นแบบกรณีทะเลอีกหรอก
ลุ้นจริงเลยคู่นนี้หวานกันบ้าง เปิดใจกันบ้างนะ รักกันป่านจะกลืนกินกันอยู่แล้วก็เปิดใจให้รู้เรื่องไปเลย
เรื่องแบบนี้จะได้ไม่เกิดขึ้นมาอีก รักกันๆ เบบี้เขารอตอนต่อไปนะ
พยายามเข้าส่งกำลังใจให้เบบี้
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
แสบแม่งวะ :angry2: ไมทำงี้วะ สนใจปานหน่อยดิ๊
-
ทำไมทำร้ายจิตใจกันเยี่ยงนี้ค่ะเบบี้
ทำไมหัวมันเปลี่ยนแต่ไม่มีเรื่องอะ
:impress3:
-
:-[ นั่งตั้งใจรอ เบบี้ เห็นแค่หัวข้อก็ตื่นเต้นแล้วววววววว
:กอด1:
-
ตอนที่140 พิเศษ ปานแสบ<3>
ผมนั่งกินไอติมกับน้องโร้ แล้วก็น้องริน กับพี่ส้ม จนถึงเย็น เกือบค่ำแหละครับ นั่งเล่นกัน
“เดี๋ยวพี่ไปส่งปานที่บ้านแล้วกันนะ..ตอบแทนที่ทั้งซื้อของให้ไอ้สองตัวนี้ แล้วยังเลี้ยงไอติมอีก”พี่ส้มพูด
“ไม่เป็นไรครับ.ปานนั่งแท็กซี่กลับได้ครับ..”ผมรีบบอก
“ได้ไงกันค่ะ....เดี๋ยวพี่ไปส่ง..ห้ามปฏิเสธพี่ละ..”พี่ส้มยื่นคำขาด
“ก็ได้ครับ.”.ผมยิ้มรับ
“แต่โร้ยังไม่อยากกลับนิฮะ.”น้องโร้รีบท้วง
“ไม่ได้โร้ กลับไปทำการบ้านเลย..เดี๋ยวโดนคุณครูดุอีก ไม่เข็ดรึไง”พี่ส้มหันไปว่าลูกตัวเอง
“กลับบ้านนะครับ.ถ้าโร้คิดถึงพี่ก็โทรหาพี่นะครับ.”ผมลูบหัวน้องโร้ที่เกาะแขนผมไม่ปล่อย
“ได้จริงหรอฮะ..”น้องโร้ทำหน้าดีใจทันที
“ได้สิครับ..แต่ต้องสัญญากับพี่ปานนะว่าน้องโร้ต้องไม่ดื้อกับคุณแม่..ไม่งั้นพี่ปานไม่มาหาจริงๆด้วย”ผมบอก
“ฮะ...”น้องโร้ยิ้มรับ
แล้วพี่ส้มก็มาส่งผมที่บ้าน ผมเดินลงจากรถ รถเต็มบ้านเลยแฮะ กรูชักเกร็งๆอีกแระ เคยมั้ยครับ ว่าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของบ้านอะไรแบบนี้ ประมาณว่ากลับมาไม่รู้ว่าเค้ามีอะไรกัน แล้วมันค่อยข้างเกร็งๆ งงๆ ทำตัวไม่ถูกว่าจะเอายังไงกับตัวเองดี
“ไปไหนมา..”เสียงทุ้มต่ำที่ได้ยินก็รู้ทันทีว่าเสียงใคร ผมเงยหน้าขึ้นมอง พี่แสบยืนรออยู่หน้าประตูทางเข้าบ้าน
“ก็บอกแล้วว่าไปกินไอติม.”ผมบอก แล้วถอดรองเท้า เสียงเฮฮา จากในบ้านดังมากเลยครับ
“กับใคร.”พี่แสบถามอีก พร้อมกับส่งสายตาอาฆาต กรูไม่กลัวมึงหรอก เอาดิ วันนี้เป็นไงเป็นกันอะ
“กับใครมันก็เรื่องของปาน.”ผมตอบ แล้วเดินหนี
“มึงจะไปไหน..ไปกินอะไรก่อน..เห็นมั้ยแขกเต็มบ้าน.”พี่แสบรีบกระชากแขนผมไว้
“ปานอิ่มแล้ว..อีกอย่าง แขกพี่ไม่ใช่แขกบ้าน..บ้านพี่นิ.ไม่ใช่บ้านปาน”ผมพูดเรียบๆ พี่แสบคิ้วขมวดมานิดๆ
“มึงพูดอะไรของมึง.”พี่แสบใส่เริ่มใส่อารมณ์
“เปล่า..”ผมพูดแค่นั้น เสียงยังคงโทนเดิมประมาณว่าไม่ให้คนที่คุยด้วยได้รู้เลยว่าผมรู้สึกยังไง
“มึงเป็นอะไรของมึง..”พี่แสบทำหน้าหาเรื่อง
“เปล่า.จะให้ปานเป็นอะไรละ..”ผมย้อนกลับ
“ปานง่วงแล้ว อยากอาบน้ำด้วย”ผมบอกอีก
“ไม่ได้..มึงต้องคุยกับกรูให้รู้เรื่องก่อน.”พี่แสบพูดอีก
“ไม่มีไรต้องพูดนิ..”ผมตอกกลับ
“เป็นอะไรอีกวะ..เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย.ผีเข้ารึไง..”พี่แสบมันตะคอกใส่
“ผีเข้าพี่นะสิ..อย่ามายุ่งได้มั้ย..รำคาญ.”ผมตะคอกกลับบ้าง ไอ้พี่แสบหน้านิ่งไปนิด
“..มึงนี่หลายเรื่องนะ..วันนี้ก็หายหัวไปกับใครยังไม่ได้บอกกรูเลย..ยังมาตะคอกกรูอีก”พี่แสบพูดเหนื่อยๆ
“หึ...แล้วทีพี่ละ...ไม่รู้จักดูตัวเอง..มาว่าแต่คนอื่น.อย่างกับตัวเองดีงั้นแหละ.”เออ มึงเอากรูของขึ้นเองนะไอ้แสบ
“อะไร..กรูไม่ดูตัวเองยังไง”พี่แสบเริ่มของขึ้นบ้างแล้วครับ
“ที่ตัวเองพูดล้อต่อกระซิกกัน.กับพี่กุมพ์นั้นนะ.ปานว่าอะไรสักคำมั้ย..ไม่มี..ดังนั้นก็เป็นสิทธิ์ของปานที่ปานจะทำอะไรไปกับใครก็ได้.”ผมพูดใส่หน้าพี่แสบ คงไม่มีใครได้ยินหรอกครับ ก็ดังกันซะขนาดนั้น
“มึงไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น..ตัวมึงกรูมีสิทธิ์ คนเดียว.จำใส่หัวไว้ซะ...”พี่แสบกระชาก จับแขนผมบีบทั้งสองข้าง จนเจ็บไปหมด นึกถึงตัวมันกับตัวผมสิครับ พี่น้องครับ
“..หึ...หรือว่าหึงกรู....ไง หึงกรูหรอ....”พี่แสบแสยะยิ้ม
“ใครหึงไม่ทราบ..ไม่เคยรู้สึกหึงเลยสักนิด.หลงตัวเองมากไปรึเปล่า.”ผมทำหน้าเป็นนางเอกหนังไทย ที่สามารถแกล้งพระเอกได้ตลอดเวลาใส่พี่แสบ พี่แสบหน้างอขึ้นมาทันที
“ไม่หึงใช่มั้ย..ดี...”พี่แสบมันพูดจบกระชากตัวผมไปเลยครับ
“ไป....”ผมแสบไม่ฟังเสียง ลากผมไปห้องรับแขกทันที พอเข้าไปเท่านั้นเองครับ สายตาเป็นศูนย์รวมเลยครับ
“สวัสดีครับพี่ปาน.”น้องผู้ชายคนหนึ่งจำหน้าได้ แต่ไม่เคยรู้ชื่อ ทักผม
“ดีครับ..”ผมพูดตอบ
“นั่งนี่เลยครับ..”น้องเค้ารีบจัดแจงที่นั่งให้ผม พี่แสบมันเดินดุ่ยๆ ไปนั่งฝั่งตรงข้าม ก็นั่งอยู่ตรงข้างๆพี่กุมพ์เลยแหละครับ มันปล่อยมันตั้งแต่ผลักผมเข้ามาในห้องรับแขกแล้ว วันนี้เอาโซฟากระจัดกระจายไว้ด้านข้างหมด ตั้งวงกันเหมือนวงเหล้าชาวบ้านเลยครับ วันนี้ก็ประมาณ นั่งนับก่อน ผู้ชาย เก้าคน ผู้หญิง ห้าคน เป็นสิบสี่คน รวมผม กับพี่แสบ แล้วก็พี่กุมพ์ก็เป็น สิบเจ็ดคน นับถูกเปล่าหว่า
“ผสมอะไรดีครับ..”น้องหน้าตาดีแต่ไม่รู้ชื่อถามผม
“พี่ไม่ดื่มครับ.ขอน้ำแดงแล้วกัน”ผมบอก
“อ่าว.นี่พี่ปานไม่ดื่มเหล้าหรอครับเนี้ย.”น้องถาม
“ครับ..บางเวลา ตอนนี้ไม่มีอารมณ์เลยไม่อยากดื่ม.”ผมตอบ ไอ้มหาลัยนี้ยังไง พาลูกศิษย์มากินเหล้าที่บ้านได้ด้วยหรอวะเนี้ย กรูละงง
“ครับ..น้ำแดงนะครับ.”น้องเค้าตอบรับ แล้วรินน้ำแดงให้ผม
“โหจารย์จะหวานกันเกินไปแล้ว..สงสารพวกผมบ้าง เดี๋ยวเบาหวานพวกผมขึ้น.ตา.ฮ่าๆๆ..”ไอ้น้องคนหนึ่งพูด ผมหันไปดูว่าพี่แสบมันทำอะไร มันป้อนอาหารให้พี่กุมพ์ มึงจะเล่นอย่างนี้กับกรูใช่มั้ยไอ้พี่แสบ ไอ้บ้า พี่แสบมันยิ้มเย้ยๆให้ผมนิดๆ
“น้องชื่ออะไรหรอครับ..พี่ยังไม่ได้ถามสักที”ผมหันไปถาม
“กิ่งครับ..”น้องตอบแล้วยิ้ม
“..สองคนนั้นเค้าเป็นแฟนกันหรอครับ..”ผมถาม ไม่มีใครได้ยินหรอกครับ เพราะเสียงมันดังทั้งเสียงคน ทั้งเสียงโทรทัศน์
“อ่อ..ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอะครับ..ที่มหาลัยค่อนข้างสนิทกัน..แล้วนักศึกษาก็ชอบแซวอาจารย์แกด้วย..แต่จารย์แสบบอกว่าไม่ได้เป็นไรกัน.เป็นแค่เพื่อนกันนะครับ..”น้องกิ่งตอบ
“หรอครับ..”ผมตอบแค่นั้น
“ทำไมหรอครับ..”น้องกิ่งเสือกขึ้นมาอีก
“อ่อ..เปล่าครับ..ก็เห็นแซวๆกัน..เลยอยากรู้.”ผมบอก แล้วหยิบขนมใส่ปาก
ผมนั่งกินไป คุยกับน้องกิ่งบ้าง น้องปกป้องบ้าง น้องอิ่มบ้าง จำชื่อได้แค่นี้แหละครับ จนเริ่มดึกแล้ว
“เดี๋ยวพวกมึงกลับกันได้แล้วนะ..เดี๋ยวเมา..”พี่แสบเริ่มปรามเด็กๆ
“โหหหหหหหหหหหหหหห....”นั้นคือเสียงที่แบบว่า ขัดใจวัยรุ่นสุดๆครับ
“ไรจารย์...”น้องคนหนึ่งพูดขึ้น
“ไปเลยไป...กลับได้แล้ว..”พี่แสบไล่
“..เดี๋ยวๆแล้วนั้นจะไปไหนครับ..”น้องผู้ชายคนหนึ่งทัก เมื่อพี่แสบมันลุกขึ้น พร้อมกับพี่กุมพ์
“ไปส่งกุมพ์.พวกมึงก็กลับไปได้แล้ว.ใครถึงบ้านแล้วโทรรายงานกรูด้วย..ถ้าไม่ครบคน.กรูจะโทรเข้าบ้าน.”พี่แสบพูดบอก
“โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห....”อีกรอบกันไปครับ
ผมมองพี่แสบ กับกุมพ์ที่ยืนคุยกันเหมือนตกลงอะไรกันสักอย่าง
“พี่กลับก่อนนะค่ะปาน.”พี่กุมพ์หันมาบอกผม
“ครับ..”ผมยิ้มรับ ผมเงยมองหน้าพี่แสบ พี่แสบมันมองกลับยิ้มๆ อยากทำประชดกรูนักใช่มั้ย ได้ มึงคิดว่ากรูอ่านแผนมึงไม่ออกหรอก ไอ้พี่บ้า เมื่อทุกอย่างจบลง เด็กกลับบ้าน ผมเดินขึ้นไปบนห้อง หยิบกุญแจห้องผม แล้วก็หยิบเสื้อผ้า ของที่จะใช้พรุ่งนี้ออกมา แล้วเดินไปห้องตัวเอง ก่อนที่จะล๊อกห้อง ลงกลอนอย่างดี จ่างให้มึงก็เปิดไม่ได้ นอกจากพังประตู เชอะ
ผมเข้าไปอาบน้ำ สักพักเสียงรถก็เข้ามาจอดในโรงรถ ผมเบาเสียงโทรทัศน์ก่อนที่จะฟังเสียง พี่แสบมันเดินขึ้นมาบนห้อง แล้วเข้าห้องไป
นับหนึ่งไม่ถึงสิบครับ
ปั้งๆ ๆ ๆ
มึงจะทุบเพื่อ.....
“เปิด...”พี่แสบมันกระชากเสียง
ผมเงียบครับ
กรูไม่เปิดซะอย่างใครจะทำไม
ปั้ง ๆ ๆ ๆ ๆๆๆ
ถี่ยิบเลยครับ เป็นสัญญาณว่ามันเริ่มโมโหมากขึ้นแล้วครับ แบบนี้
“กรูบอกให้มึงเปิด..”พี่แสบเน้นเสียง
“......................”ไม่เปิด จะทำไม
สักพักเสียงมันก็หายไปครับ ผมคาดเอาว่ามันคงเดินไปหากุญแจห้อง แต่ถึงจะมีกุญแจห้อง ยังไงก็เปิดไม่ได้อยู่ดี เพราะว่าผมลงกลอนไว้แล้วเรียบร้อย อีกอย่าง กุญแจอยู่ตรงผมด้วย
มันหายไปประมาณสิบนาที
ปั้งๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เปิดสิวะ..”
ปั้งๆๆๆๆๆๆ.
“เล่นเหี้ยไรของมึงไอ้ปาน..”
ปั้งงงงงงงงงง
อันนี้กระแทกดังมากเลยครับ สงสารประตูมากเลยอะ ผมกลัวมากเลยครับ คิดไปเลยว่าถ้ามันพังขึ้นมากรูเป็นศพแน่อะ
“มึงจะเล่นอย่างนี้ใช่มั้ย..งั้นก็เชิญมึงตามสบาย..”พี่แสบพูด ผมถึงกับอึ้งขึ้นนิดๆกับคำพูด น้ำตาไหล นิดนึง ก่อนที่จะเช็ด แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียง
“ไอ้พี่แสบบ้า...”ผมพูดกับตัวเองเบาๆ
“อึก.......”ร้องไห้เลยกรู
“จะง้อดีๆก็ไม่ได้..ไอ้ป่าเถื่อน..”ไม่รู้ไปรักมันได้ไงครับ
ผมนอนน้ำตาตกอยู่คนเดียวจนหลับไปในที่สุด ตั้งนาฬิกาปลุก แต่เช้า เพราะว่าวันนี้เข้าเวรเจ็ดโมงเช้า กะว่าจะไปคนเดียวไม่ให้ไอ้พี่แสบมันเห็น ไม่อยากเห็นหน้ามันครับ เอาดิ มันเล่นมาก่อนผมก็เล่นบ้าน ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เก็บของเรียบร้อย เปิดประตูออกเบาๆ โล่ง โปร่ง ปลอดภัย ผมเก้าลงไปเบาๆ แล้วเดินลงบันได
“นึกว่ากรูไม่รู้ว่ามึงคิดอะไรรึไง”.เสียงดังมาจากด้านหลัง ผมไม่หันไปมอง ได้แต่ทำตัวนิ่งเดิมตามปกติ
“โอ้ย...”ผมร้องออกมาเมื่อแขนโดนกระชากอย่างแรง จนเกือบตกบันได
“จะไปไหน..”พี่แสบมันถาม ผมว่าตะคอกมากกว่านะครับ
“ไปทำงานสิ..”ผมหน้างอ ตอบมัน
“แล้วนี่หลบหน้ากรูทำไม..”พี่แสบมันทำหน้ากวนบาทาสุดๆ
“ไม่ได้หลบ.แค่อยากไม่เห็น..”ผมพูดจ้องตามันไม่กระพริบ
“หึ..รับไม่ได้กับเรื่องเมื่อคืนรึไง.กรูไม่ไปนอนค้างก็บุญนักหนาแล้ว.”พี่แสบมันแสยะยิ้ม
“หึ..อยากนอนก็นอนไปสิ..ใครว่าละ..กล้านอนก็ไปเลย..เชิญตามสบาย.”ผมพูดยิ้มบ้าง พี่แสบมันหน้างอขึ้นมาทันที
“นี่มึง...........”พี่แสบเหมือนจะพูดอะไรออกมา แต่แล้วก็ทำหน้าหงุดหงิดก่อนที่จะถอนหายใจ
“แคร์กรูบ้างมั้ย..”เสียงที่พูดออกมาจากปากเมื่อต่างคนต่างเงียบอยู่นาน ผมคิดกับคำถามที่พี่แสบถามเมื่อกี้
“พี่เอาอะไรคิด..”ผมทำหน้าใส่บ้าง
“มึงแคร์กรูบ้างมั้ย..”พี่แสบตะคอกใส่
“แล้วพี่ละแคร์ปานบ้างมั้ย..”ผมน้ำตาเริ่มมาคลอตรงเบ้าตาแล้วครับ ไอ้เวร ร้องง่ายจริงๆกรู
ต่างคนต่างเงียบ มองกันไปคนละด้าน เหมือนกับกำลังระงับอารมณ์ของตัวเอง
“รอก่อน เดี๋ยวไปส่ง”พี่แสบพูดเสียงเบาๆ
“ไม่ต้อง..”ผมตอบกลับอย่างหนักแน่น
“เดี๋ยวไปส่ง.”พี่แสบย้ำอีกครั้ง
“บอกว่าไม่ต้อง..ชัดมั้ย.”ผมแทบจะตะคอก
“นี่มึงจะพูดดีๆได้มั้ย.”พี่แสบเริ่มขึ้นเสียง
“แล้วพี่จะพูดกับปานดีๆได้มั้ย..”น้ำตากรูไหลแล้ว
“อะไรกันที่ปานไม่เคยถาม พี่แสบเคยรู้ตัวบ้างมั้ย.”ผมพูดบอก
“นี่มึงอย่าบอกนะว่าคิดมากเรื่องกุมพ์.”พี่แสบพูดเหมือนกับผมผิดงั้นแหละที่คิดมาก
“.........................”และผมก็เลือกที่จะไม่ตอบ
“หึ...หึงกรูแล้วหรอ...”พี่แสบยิ้ม
ผมเงยหน้ามอง อะไรของมึง อารมณ์ไหนอีกละ
“ไหนบอกไม่หึงกรูไง..”พี่แสบยิ้มร่า เหมือนได้ของขวัญวันเกิดเป็นบ้านพร้อมที่ดิน อะไรของมึงอีก
“ใครหึ.......”ผมพูดยังไม่ทันจบ พี่แสบมันก็ประกบปากทันทีอย่างนี้ตลอดอะ
“อือออ....”ผมทุบมันแทบหมดแรง พี่แสบปล่อยปากออก เสียงดังจ๊วบ แล้วยิ้มให้
“เป็นบ้าอะไรของพี่ห๊ะ..”ผมตะโกนใส่หน้า พี่แสบหลับตาปี๋
“อะไร..คนบ้าไรหล่อขนาดนี้.”พี่แสบมันยิ้ม ผมเริ่มหงุดหงิดมากขึ้น
“ไหนบอกไม่หึงกรูไง..ร้องไห้ทั้งคืนเลยสิ..ตาบวมเชียวมึง”พี่แสบมันยิ้ม พร้อมกับเอามือลูบที่ตาผม
“ไม่ต้องมายุ่ง”ผมปัดมือพี่แสบออก
“ก็มึงบอกไม่หึงกรูเองนะ..กรูเลยทำให้มึงหึงไง..หึงก็บอกว่าหึงสิวะ..”พี่แสบมันพูด
โห อย่างกับเวลามึงหึงกรู มึงยอมรับงั้นแหละ ไอ้บ้า
“เรื่องของปาน..ไปเลย.จะไปทำงาน..”ผมรีบปัดแขนมันออก เมื่อรู้ว่าตัวเองโดนแกล้ง
“เดี๋ยวสิวะ..ก็กรูบอกว่าจะไปส่งไง.”พี่แสบรีบคว้าตัวผมไว้
“ยุ่ง..”ผมด่ามันได้แค่นั้น
กรี๊งง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้น พี่แสบมันจ้องหน้าผมนิดๆ ว่าเอาไง
“ไปรับสิ..”ผมทำเสียงให้มันตายใจว่าผมยอมแล้ว พี่แสบมันเดินไป แล้วรีบเดินไปข้างล่าง ใส่รองเท้า แล้ววิ่งๆๆ ไปหน้าปากซอย ขึ้นแท็กซี่ไปเลยครับ
“ไอ้บ้า..”ผมบ่นกับตัวเอง
“ครับ..”คนขับแท็กซี่กับขานรับ
“อ่อ..เปล่าครับ..ไปโรงพยาบาล.....................ครับ”ผมบอก
ตกลงนี่มันแกล้งผมใช่มั้ย บ้าหรอ ถ้ามันแกล้ง มันก็ต้องแกล้งตั้งแต่ตอนที่ไปซื้อของแล้วสิ หรือว่ามันแกล้งจริงๆ เอ๊ะ ก็น่าใช่ เพราะเมื่อวานหลังจากทะเลาะกัน พี่แสบมันก็ทำประชดเรา ไอ้บ้าๆๆๆ อย่าถีบหน้ามันจริงๆครับ โดนแกล้ง เดี๋ยวจะแกล้งคืนบ้าง ไม่ต้องอย่างว่ามันทั้งเดือนเลยดีมั้ย ไอ้พี่แสบบ้า
...
มาต่อแล้วค่ะ
วันนี้เอาไปแค่นี้พอ
ที่จริงกะจะไม่มาต่อแล้วก็อดไม่ได้
พรุ่งนี้เบบี้มีสอบ
ไปอ่านหนังสือก่อนนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ
จุ๊บๆ
ฝานดีนะค่ะ
ป.ล.เมื่อกี้โปรแกรมมันเออเร่ออะค่ะ เป็นไรไม่รู้ เลยรีเครื่องใหม่ นานไปหน่อย หิหิ
-
^
^
^
จิ้มๆเบบี้ เบาๆๆ
+++++++
เหวออออออออออออออออออออออออออออ
เขาแกล้งให้หึงกันแบบนี้เลยเหรอ
คู่นี้รุนแรงไปทุกวันแล้วนะเนี้ย ปานทำบ้างรอบนี้แสบเราตายไปเลยดีกว่า
ได้ลมเพชรหึงครั้งใหญ่แล้ว แต่ว่าสงสารทั้งคู่เลย แง๊แสบเราน้อยใจขนาดนั้นเลยเหรอ
สงสารตอนที่ถามว่าแคร์มันบ้างมั้ยยย ว๊ากกกกก ประโยคนี้มันจิ๊ดดดดดดดดดดดดด
แต่ตอนอ่อนโยนแสบน่ารักชะมัดเลย ดีใจอ่ะเด๊เมียหึงอ่ะ อยากให้เขาแคร์มากๆว่างั้น
เข้าใจมาอยู่ด้วยกันจริง แสดงความรู้สึกไม่เป็นกับเก็บความรู้สึกเก่งเนี้ย
เลยกลายเป็นน้อยใจกันและกันซะงั้น
เบบี้ขอคู่นี้หวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มดขึ้นบ้างได้ม่ายยยยย
อยากเห็นแสบหวานจนปานเคลิ้มมมมมมมมมมมม :กอด1:
กอดเบบี้พยายามเข้านะจ้า สู้ๆๆๆ
:z2:
-
แสบแกล้งจริงๆสินะ
อย่าให้รู้นะ
จะยุให้ปานไปฟ้องข้าว
ให้ข้าวมาเคลียร์ซะเลย ฮึ่มๆๆ :m16:
5555+
กอดพี่เบบี้ :กอด1:
สู้ๆนะคะ
-
ไอแสบ ลองใจแบบนี้ระวังงานจะเข้า
:beat:ทำน้องปานเสียน้ำตา :beat:
-
^
^
^เห็นด้วย กับรีบน
:3125:แสบอ่ะ เลิกแกล้งปานเถอะ
-
แกล้งหรือจริงก็ไม่รู้แต่มันเคืองแทนปานเอาไปสักทีตาแสบ :beat:
-
:n1: แสบแกล้งปาน แรงไปไหม??? หมั่นไส้ๆๆๆๆๆๆ :beat:
-
:z6: :beat: :z6: :beat: ไอแสบ แกล้งปาน มันน่านัก :m16:
-
แสบแกล้งปานอย่างนี้ เพี่อ?????????
:z6:
-
เย้ มาต่อแล้ววววววววววว
ฝันดีก่อนนอนแล้วกรู
o13
-
:angry2:ไอพี่แสบแกล้งน้องปานหรอ
เอาเลยน้องปานเอาให้เข็ด
อดไปทั้งเดือนเลย
-
:z6: :z6: :z6: :z6:
^
^
^
ขอสักทีเหอะ ไอ้แสบบ!!!~
-
อิพี่แสบอยากให้น้องปานหึง แต่ทำแบบนี้มันน่า :beat:
ขอบคุณเบบี้นะจ้ะมาต่อให้อีกแล้ว :กอด1:
-
น้องปานอย่างนี้ต้องให้พี่ข้าวจัดการ
พี่แสบต้องโดน :z6:
-
หนุกว๊อยยย
เอาอีก ๆๆ :man1:
-
รุนแรงดีจัง
-
อิพี่แสบเนี่ยเคยพูดดีๆๆให้น้องปานดีใจมั่งล่ะไม่มีเล้ย น่าน้อยใจแทนจริงๆๆ
แต่ก็รู้ว่ารัก แต่หน้าหมั่นไส้จริงๆๆ
เอ้าเบบี้สู้ สู้ น่ารักจริงนะอุตส่าห์มาต่อให้อ่าน ขอให้สอบผ่านนะ :ped149: :จุ๊บๆ:
-
พี่แสบใจร้าย อย่างนี้ต้องเอาให้หนักนะน้องปาน :m16:
-
ทำไมบทลองใจมันแรงจัง
สงสารป่าน
อยากเห็นบทหวานๆของคู่นี้เหมือนกัน
จะมีไหมหนอ
-
แกล้งแรงเนอะ
:เฮ้อ:
-
อ่านคู่นี้ทีไร
ด่ากัลทุกทีเรย เนอะ
อยากอ่าน ปาน+แสบ
แบบหวานๆๆ บ้าง อ่า
นั่งรอตอต่อ ไป :z2:
-
ไม่ชอบให้แสบทำแบบนี้เลย
อยากให้แสบเคลียร์ให้ชัด
-
โกดพี่แสบหว่ะ
คบกันมาจะ 10 ปีแล้วนะ
จะทำให้ปานสบายใจบ้างไมได้เลยอ่ะ
-
แกล้วนี่ต้องจิงจังอะไรขนาดนี้เลยเหรอ
เป็นใครเค้าก็คิดว่าเป็นเรื่องจริงกันทั้งนั้นแหละ ทำกันซะ สมจริงเกินไป
-
พรุ่งนี้เบบี้มีสอบ
วันนี้สอบเสร็จไปวิชาแล้ว
อืมๆ :z3:
เบบี้อาจมาต่อไม่ได้นะค่ะ เพราะว่าเมือคืนก็นอนเร็ว ห้าทุ่มครึ่ง ตื่นตีสี่ โอ้พระเจ้าจะอ่านต่อสักหน่อย หลับซะงั้น
กร๊ากกก :z2:
วันนี้คงมาต่อไม่ได้จริงๆอะค่ะ
ขอโทษด้วยนะค่ะ
ปีนี้ขอฟิตหน่อย
ไปแล้วค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะ
จุ๊บๆ :impress2:
-
เบบี้สู้ๆ
-
พี่แสบนี่น่า... :z6: มากกกกกกก
ถึงจะบอกบอกว่าแกล้งแต่พี่กุมภ์ดูเหมือนจะไม่แกล้งไงไม่รู้แหะ
แอบสงสารปานอ่ะ ตอนซื้อของหรืออยู่ในบ้านนี่มันดู โดดเดี่ยวมาก พี่แสบก็ไม่เห็นสนใจเลยยยย :beat:
โชคดีในการสอบนะ :L2: A+++++ เพี้ยง!!! :L2:
-
แกล้งปานไมเนี่ย :beat: :z6:
-
:angry2:..มานั่งรอดูน้องปาน..เอาคืนไอ่พี่แสบ.. :z6:
แกล้งทำมั้ยไอ่แสบ..แล้วอิชะนีมานแกล้งด้วยหรือไงกัน...ขนาดลูกศิษย์ยังคิดกันเลย
รอคับรอ....น้องปานเอาคืน... :beat: :beat: :beat:ไอ่แสบ
Poom_โอ๋ :กอด1:
-
ไอ้ พี่แสบบ้า มันน่า. :angry2:........นัก
-
:กอด1:เป็นกำลังใจให้เบบี้
ยังไงก็รอได้จ้าไปอ่านหนังสือตั้งใจสอบเถอะนะ
สู้สอบเสร็จหมดภาระกิจแล้วค่อยมาต่อก็ได้
พยายามเข้านะจ้า :กอด1:
-
เดี๋ยวนี้น้องปานโหดขึ้นนะเนี่ย......
แต่พี่แสบไม่พัฒนาเล้ย...ชอบใช้กำลังอยู่เรื่อย...
สงสารน้องปานอะคะ...หนีไปโรงพยาบาลแล้วจะรอดมั้ยเนี่ย...เอ้ออ... :เฮ้อ:
-
โชคดีในการสอบค้าบบบบบบบบบบบ
(สอบอยู่เหมือนกันคับเพ่น้อง)
แต่ก็ยังรออ่านต่อไป
รักเรื่องนี้มากๆ คับป๋ม ^^
-
เข้ามาฉลองหน้า 200 โว้วๆๆ วู้วๆๆ :mc4:
-
o18 มารอเบบี้อยู่ที่หน้า 200 ด้วยคนอิอิ
-
อยู่หน้า 200 ด้วยคนน้า :กอด1: :กอด1:
:L2:
:3123:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
200 แล้ว
:z2:
-
8iแฮ่ ถ้าผมเปงปานนะ ไม่ยอมแสบถึงขนาดนี้หรอก 55555
:mc4:
-
โอ้วเยสส เข้ามาด่อมๆ มองๆ + ฉลองหน้า 200 ด้วยคน ฮ่า ฮ่า (ทำเนียนๆ)
เรื่องนี้จบแล้วใช่เปล่า เค้าจะได้ขอเข้ามาอ่านรวดเดียวจบบ :กอด1: :z1: (ตรุ ออกแนวน่าเกลียดมั่กมาย ^^")
ที่ดึงดุดใจที่สุด ก้หนีไม่พ้นชื่อนายเอกนี่แหละ (ใช่ม่ะ ๆ ขอเดาไว้ก่อน) ชื่อเดียวกันเลยย ฮ่า ฮ่า :-[
เด๋วจะริ่มอ่านแล้วน้า :z2:
____
จากที่อ่านดุท่าเขาคนนั้นจะกลายเป็นพระเอวะงั้น แง่ว ๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
200 หน้าแล้วววว
ขอตอนพิเศษ เป้ + เข็ม ด่วนนนน
-
:z2:
เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนพิเศษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษ
รอตอน 4
ต่อปายยยยยยยยยยยยยย
รอคู่เป้ กะ เข็มด้วย
เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:L2: :L2: :กอด1:
-
โว้วๆๆ
ทันฉลองหน้า 200
ป่าวหว่า
:3123: :L2:
-
สู้ สู้ นะ เบบี้ o13
-
ชอบจังเยย
ปาน - แสบ อิอิ
แล้วจะมี
เป้ - เข็ม ด้วยรึป่าวจ๊ะเบบี้
:กอด1: :กอด1:
-
เมนท์ที่ 4000 แล้นจ้าเบบี้จ๋า :mc4:
เบบี้สู้ๆ นะจ๊ะ :L2:
สอบเสร็จ ว่างแล้ว ค่อยมาต่อนะจ๊ะ
พี่เป็นกำลังใจให้ด้วยจ้า :กอด1:
-
เพิ่งจะอ่านจบ เอ๊ะรึเรียกว่าทันหว่าแบบนี้ ฮ่าๆๆๆ
เค้าชอบน้องปานที่สุดดดดดดด น่ารักอะ
รออ่านต่อไปคร่ะ
-
:beat:
คำเดียว
-
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์ :z6:
:fire:
ไอ้พี่แสบทำให้ปานหึงแบบนี้ได้ไง
รู้ม๊ายว่ามันเจ็บนะ ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นแค่การประชดก็ตาม :angry2:
เดี๋ยวให้ปานประชดมั่ง แล้วจะรู้สึก
-
........... :beat:ไอ่พี่แสบ :beat:ไอ่พี่แสบ :beat:ไอ่พี่แสบ........
...... :กอด1:น้องปาน :z6:ไอ่พี่แสบ.....รอน้องเบบี้.....
poom_โอ๋ :t3:
-
:z13:
-
:กอด1:กอดเบบี้รับอรุณนะจ้า
พยายามเข้านะ สู้ๆ
รอแสบปาน :laugh:
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
ชอบคู่แสบ-ปานที่สุดเยยยยยยยย
:กอด1: ขอบคุณเบบี้ที่มาต่อตอนพิเศษจ้า
-
แสบปานน่ารัก
เอาเลย เอาให้พี่แสบมันสำนึกมั่ง ชิชิ
รอแสบปาน
และรอต่อจากนั้นด้วย เป้กับเข็ม อิอิ :z1: :z1:
-
. . . . ให้ดีไอ่แสบเนี้ย .. .. เล่นไรหว่า . .. ตอนพิเศษแทนที่จะหวาน . .. งอนกันอีกล่ะ . . .
. .. น้องปานยังคงความน่าร้ากกกกก ก ก ก ก :กอด1:
-
อ่า ตามมาอ่านตอนพิเศษ
สงสารปานอ่า ??
เอาหนักๆๆ เลยปาน
-
หวัดดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่านมาราธอนมั๊กๆๆๆๆ ประมาณ 2 อาทิตย์ 555 ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่
แต่ว่ามานคุ้มค่ากับการที่ติดตามอ่าน มีทุกอารมณ์เลย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปานแกล้งไอพี่แสบกลับเลยน้า 555+
-
สนุกอ่ะ เอาอีก เอาอีก เข็มกะเป้ ด้วยอ่ะ o13
-
:man1: รอเบบี๋อยู่น้าาาาาาาาาาา
-
:กอด1:วันนี้จะเจอกันมั้ย เบบี้
รออยุ่นะจ้า กอดดดดดดดดดดดดดดดดด
:กอด1:
-
แกล้งกันแบบนี้มีเคืองนะเนี่ย :m16:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
:angry2: รอปานแสบ
-
เบบี้ อย่าลืมมาต่อ
ปานแสบนะ
เราอยากอ่านปานแสบบบบบบ :monkeysad:
-
มารอ เบบี้ o22 นะตะเอง
รอ ปานนน แสบบบบบ :L2:
-
:กอด1: กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เบบี้รับยามเช้านะเบบี้
มานั่งรอเบบี้ แง่มๆๆ :z2:
-
:monkeysad:
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ไม่วันนี้
ก็พรุ่งนี้เย็นนะค่ะ
เพราะว่าพรุ่งนี้เบบี้มีสอบอีก ถ้าวันนี้สอบเสร็จแล้วไม่เดี่ยงซะก่อนก็อาจมาต่อ
หรือไม่ก็คงเป็นพรุ่งนี้สอบเสร็จ
อะไรก็ไม่แน่นอนอะ
เพราะว่ามันเป็นเรื่องของอนาคต
กร๊ากก
ไปดีกว่า
รักคนอ่านทุกกกกกกกกกกกกก คนเน้อ
:man1:
เอิ้กๆ
บับบายค่ะ :bye2:
-
^
^
:กอด1:กอดแน่นๆ ให้อ้วกแตกอ้วกแตน
:o8: :o8:
-
^
^
^
^
:กอด1: กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปะป๊า ทะลุไปหาเบบี้
เขารอได้นะจ้าไม่ต้องรีบร้อน ตั้งใจอ่านหนังสือสอบนะ
เป็นกำลังใจนะจ้า ด๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
กอดตาร์ กอดแสบ กอดพี่เจ้า ว่ะฮ่าๆๆๆ :jul3:
-
:man1:
-
^
^
:กอด1:กอดแน่นๆ ให้อ้วกแตกอ้วกแตน
:o8: :o8:
แล้วใครจะเป็นคนเช็ดห่ะ :m16:
-
:กอด1:
-
:sad4:..รออ่านได้คับ....เอาAมาฝากด้วยนะ... :กอด1:
poom_โอ๋ :t3:
-
ว๊าว แค่เบบี้มาส่งข่าวก็ดีใจแย้ว
ขอให้ผ่านเด้อ อวยเยอะๆๆ จะได้ผ่านตลอด
รออ่านเหมื๊อนเดิม :impress2:
-
. . . .คิดถึงเบบี้จังเลย . . . . คิดถึงน้องปานด้วยค่า . . . .รอกันต่อ ตึ้ด ตะ ละ ลึ้ดดดด :z2:
-
:กอด1: :กอด1:
เบบี้ๆๆๆๆ
ตั้งใจสอบนะจ๊ะ :3123:
-
ยังรอพี่เบ่บี๋ :t3:
ขอหลับไปก่อนนะคะ
:กอด1:
-
จะสอบอีกแล้วเหรอ
ลองนอนแต่หัวค่ำ แล้วตื่นตอนตีสี่มาอ่านหนังสือสิ
รับรองจำกว่าตอนกลางคืน
ใช้ได้ผลนะ
แบบว่าเราทำทุกทีอ่ะตอนสอบ
-
ตอนที่141 พิเศษ ปานแสบ<จบนิรันดร>
“วันนี้หมอเลิกเวรห้าโมงไปกินข้าวกับพวกเรามั้ยค่ะ”พยาบาลสาว ที่สนิทกับผมดีนะครับ คุณเธอชวนผมไปด้วยหลายรอบแล้ว แต่ไปไม่ได้สักที ก็มีมารมาผจญไงครับ
“เออวันนี้หรอ..”ผมนึก มันจะมารับรึเปล่าวะ เอ๊ะ หรือว่าแอบไปดูมันที่มหาลัยดี ว่าไปว่ามา ตั้งแต่คบกันมา ก็เคยไปไม่กี่ครั้ง ตอนนั้นไปพร้อมมันนะครับ แต่ว่าไม่เคยแอบไปดูสักที ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าตกลงมันโกหกรึเปล่า
“วันนี้ปานไม่ว่างอะครับ.”ผมบอกแล้วยิ้มให้
“อีกแล้วนะค่ะหมอ..สุดหล่อมารับอีกรึไงค่ะ”ป้าพยาบาลที่เป็นผู้ช่วยมือดีของผมแซว
“เปล่าหรอกครับ..แต่วันนี้จะไปจับผิดไอ้สุดหล่อป้านั้นแหละ.”ผมบอก แล้วทุกคนก็ทำหน้าอยากรู้อยากเห็นทันทีครับ
“ไม่มีอะไรหรอกครับ.ปานพูดเล่น”ผมต้องรีบตัดบท แล้วเดินไปเก็บของ
“หมอค่ะหมอ..”พี่จิต พยาบาลอีกคนวิ่งหน้าตั้งมาหาผม
“ครับ..”
“วันนี้หมออยู่เวรหน่อยได้มั้ยค่ะ..พอดีว่า.หมอชินจะมาสายอะค่ะ..”พี่จิตทำหน้าลำบากใจ
“กี่โมงหรอครับ.”ผมถาม
“ก็เย็นนี้ประมาณทุ่มก็ได้ค่ะ หมอจะได้พักก่อน.จนกว่าหมอชินจะมาเห็นหมอบอกว่ามีธุระด่วน..แล้วคงจะมาประมาณสี่ห้าทุ่มอะค่ะ”พี่จิตบอก
“ได้ครับ..ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยครับ.”ผมเหลือบไปดูนาฬิกา
“ค่ะ..”
“งั้นเดี๋ยวหกโมงกว่าๆผมจะกลับมาแล้วกัน.”ผมยิ้มบอก เพราะดูพี่แกจะเกรงใจผมเหลือเกิน
“ขอบคุณค่ะ.”พี่จิตรีบพูด ผมเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เวลาประมาณ ห้าโมงพอดี
“ไปมหาลัย..............................”ครับ ผมบอกคนขับแท็กซี่ ก่อนที่จะหันไปดูนาฬิกาอีกที ดูทำไมบ่อยมากมายวะ
พอไปถึงมหาลัย ผมลงหน้าตึกไอ้พี่แสบ แล้วเดินด้อมๆมองๆ เหมือนคนโรคจิตเลยครับ กร๊าก ผมเดินขึ้นไปห้องพักอาจารย์ ก็ห้องที่มันอยู่นั้นแหละครับ
“ขอโทษนะครับ..อาจารย์...............อยู่มั้ยครับ.”อ่าวแล้วนี่กรูจะมาถามเค้าทำไม ก็กรูจะมาจับผิดมัน
“ไม่อยู่ค่ะ..เห็นออกไปกับอาจารย์กุมพ์ประมาณชั่วโมงได้.”อาจารย์คนหนึ่งตอบ
“ขอบคุณครับ.”ผมก้มหัวให้นิดๆ ก่อนที่จะเดินออกมา ข้างล่างตึก
“พี่ปาน..พี่ปานครับ..”ผมหันไปตามเสียงเรียก
“เออ..ครับ..”ใครวะ จำไม่ได้ จำไม่ได้จริงๆครับ
“ผม..กบไงพี่จำไม่ได้หรอ..”มันแนะนำตัวเอง
“เออ..ขอโทษครับ.”ผมเกาหัวงงๆ
“โหพี่ไรวะเนี้ย..จำผมไม่ได้ซะงั้น..คืนนั้นที่ไปกินเลี้ยงบ้านจารย์อะผมก็ไปนะ.”น้องแกบอก
“อ่อ.หรอครับ..ขอโทษทีครับ คือพี่ เป็นโรคปลาทองนะครับ..”ผมยิ้มแหยๆ
“ไม่เป็นไรครับ..แล้วนี่พี่มาทำไมอะ”น้องมันถาม
“มาหาพี่แสบนะ..เห็นบ้างรึเปล่าครับ.”ผมถาม
“อ่อ..อยู่หลังตึกนะครับ..เพิ่งปล่อยพวกผมออกมา เมื่อกี้ปรึกษาเรื่องงานกับจารย์แกนิดหน่อย.”น้องกบบอก
“หรอครับ..แล้วอยู่กับใครหรอ.”ผมถาม
“อยู่กับอาจารย์กุมพ์นะครับ..เมื่อกี้ ก็นักศึกษาแหละครับ เต็มหมด..แต่ว่าปล่อยออกมาแล้ว..ตอนนี้คงออกมากันหมดแล้วมั้งครับ.”น้องแกบอก
“หรอครับ..”ผมทำหน้าอืม กรูเข้าใจละ
“ให้ผมพาไปมั้ยครับ..”น้องแกมองนาฬิกาแล้วถามผม
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..เดี๋ยวพี่ไปเอง..ด้านหลังใช่มั้ย”ผมถาม
“ครับ..ตรงสวน ลานไม้หินอ่อนนั้นแหละ”น้องแกบอก
“งั้นพี่ไปนะครับ..ขอบคุณครับ...เออ...น้องกบ.”ผมทำหน้าประมาณจำชื่อและหน้าน้องแกไว้ เดี๋ยวเสียมารยาทอีก
“โชคดีครับ..”น้องแกโบกมือให้ แล้วเดินไป
ผมเดินไปหลังตึก เดินไปอย่างงงๆ เพราะว่าตึกมันกว้างนะครับ เคยมาแล้ว แต่ก็จำทางไม่ได้สักที ก็ไม่ได้มาอยู่จนชินนิ ลองให้บอกแผนที่โรงบาลป่ะละ กร๊ากก
ผมเดินมาเรื่อยๆ
.................
“ไอ้แสบ..กรูบอกว่า..มันไม่ใช่คนๆเดียวกัน..มึงดูหน้าสิวะ.”เสียงใครอะ เรียกชื่อพี่แสบด้วย แต่คุ้นๆแฮะ
“เอ๊ะ..กรูบอกว่าใช่..นี่มึงใส่แว่นดูแล้วใช่ป่ะเนี้ย.”ผมรีบเดินไปหลบมุมตึก แล้วเหลือบดู เฮ้ย พี่กุมพ์นี่หว่า
“อ่าว..ไอ้เชี้ยนี่นิ..”พี่กุมพ์ยืนเท้าเอวแบบไม่พอใจ
“เดี๋ยวเด็กมาเห็นนะมึง..รักษาภาพพจน์บ้างอะไรบ้าง”พี่แสบพูดยิ้มๆ
“กรูจะถีบมึงโชว์เด็กนี่แหละ...เอามานี่เลย”พี่กุมพ์พูดจบก็หยิบมือถือมาจากมือพี่แสบ
“โอ้ย...ร้อนชิบหาย..เมืองไทย.กรูว่าปิดเทอมไปเที่ยวแคนาดากันมั้ย.”พี่กุมพ์บ่น พร้อมกับเอาหนังสือไปพัด
“หน้าอย่างมึงอะไปแคนาดา..กรูว่าไปปักขี้ควายดีกว่า.”พี่แสบตอกกลับ เออ อะไรวะเนี้ย นี่ตกลงกรูโดนพี่แสบมันหรอกจริงๆหรอวะ ไม่ใช่สิ บทสนทนาแบบนี้ ไม่ใช่แค่พี่แสบ แต่พี่กุมพ์ก็เล่นด้วยงั้นหรอ
โหหหห ของกรูขึ้น บึดๆๆเลยครับ
“โห หล่อตายละ ไอ้หน้าเขียด”พี่กุมพ์ด่าจบแค่นั้น ผมก็เปิดตัวทันทีครับ
“ไอ้พี่แสบ....”ผมเดินก้าวออกไป พร้อมกับกำหมัดแน่น ด้วยความโมโห แต่คิดดูว่ามันจะน่ากลัวรึเปล่า เพราะว่าตัวกรูเล็กแค่นี้
พี่แสบกับพี่กุมพ์อ้าปากเหวอพร้อมกัน พี่กุมพ์หยุดมือพัดทันที
“เออ..ดีค่ะน้องปาน..มาได้ไงค่ะเนี้ย..แล้วมานานรึยังค่ะ”พี่กุมพ์รีบเปลี่ยนเสียงอย่างเห็นได้ชัด
“พี่กุมพ์....”ผมกระชากเสียงเรียกพี่กุมพ์
“ค่า...”พี่กุมพ์รีบร้อนพูดตอบทันที
“มึงมาได้ไง...”พี่แสบพูด ทำหน้างงๆ
“ก็มาพอทันบทสนทนาแบบนั้นแหละ.นี่พี่หลอกปาน..สนุกมากงั้นสิ..”ผมเดินไปใกล้
“เออ..ไปนะมึง..โชคดีนะมึงนะ...แฮะๆ..พี่ไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ..มันบังคับพี่...ตามสบายเลยค่ะ.”พี่กุมพ์ไม่พูดเปล่า ก้มหัวให้ผม อย่างกับคนญี่ปุ่น แล้วรีบวิ่งจากไป อาจารย์สองคนนี้มันอะไรกันวะ แม่ง บ้าบอคอแตก ใครอยากเรียนคณะนิติศาสตร์กรูว่าเรียนมหาลัยนี้ไม่รุ่งแน่
พี่แสบขยับก้นหนีจากผม
“เพี้ยยยย..”มือผมปะทะเข้าที่หัวพี่แสบอย่างแรง
“ไอ้ปาน..นี่มึง..กล้าตบหัวกรูเรอะ”.พี่แสบกุมหัวตัวเอง แล้วด่าผมด้วยสีหน้าเหยเก
“กล้าตะคอกปานหรอ ห๊ะ..”ผมตะคอกกลับ พี่แสบ รีบก้มหน้า แบบเจ็บ ๆพร้อมกับบ่นพึมพำ
“สนุกมากมั้ยห่า...”ผมบีดหูพี่แสบอย่างแรง จนหูมันแดง
“โอ้ยยยย..ปล่อย...มึงให้เกียรติกรูบ้างได้มั้ย..นี่มหาลัยกรูนะ.”พี่แสบพูดพร้อมกับกุมมือผมที่บีดหูพี่แสบอย่างแรง
“หึ้ยยยยย..”ผมสบถเสียงออกมาอย่างโมโห แต่ไม่รู้จะทำยังไงกับมันดีครับ
“สัดนี่..”พี่แสบมันกุมหูแดงๆของมันไว้
“จารย์ครับ..” ผมกับพี่แสบหันไปตามเสียงเรียก ใครไม่รู้ครับเด็ก ห้าหกคน
“มีไรวะ..”พี่แสบหันไปถาม แต่ยังคงเก็บอาการนิ่ง เด็กพวกนั้นมองหน้าผมงงๆ
“ผมจะถามเรื่องงานหน่อยอะครับ.”น้องมันพูด
“แล้วเมื่อกี้กรูเปิดทั้งชั่วโมงให้มึงถาม มึงหายหัวไปไหนกันมา.”พี่แสบเริ่มบทโหดกับลูกศิษย์ตัวเอง เออ ที่จริงมันไม่ต้องเล่นก็ได้ครับ เพราะปกติ สันดารมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว
“โห จารย์..ผมเลิกช้าอะ..นะครับ..”น้องอีกคนอ้อนวอน
“เมื่อกี้เค้าอยู่กันเป็นสิบ..กรูเหนื่อย..ไปไกลตีนกรูไป..”พี่แสบมันพูด แต่ดูเหมือน ความใกล้ชิดกับคำพูดของพี่แสบ มันทำให้ เด็กๆพวกนั้นไม่กลัวแต่อย่างใดครับ เพราะมันคงรู้ว่ายังไงจารย์ของมันก็ต้องให้โอกาสอยู่แล้ว ผมเข้าใจนะครับ ตอนผมเรียนมัธยม อาจารย์ที่พูดแบบนี้ เด็กๆจะรักทุกคน เพราะว่าเข้ากับคนง่าย ทำให้เด็กไว้ใจ และกล้าที่จะพูด กล้าที่จะถาม มากกว่าอาจารย์ที่วางมาดอยู่ตลอดเวลา
“จารย์อะ...เนี้ยแล้วจารย์ก็กำหนดส่งสิ้นเดือน จารย์ไม่สงสารพวกผมหรอ..งานวิชาอื่นผมก็มีนะจารย์”ไอ้เด็กอีกคนนั่งคุกเข่าขอร้องเลยครับ
“งั้นมึงไม่ต้องส่งงานกรูได้มั้ยละ..ยังไง มึงเห็นว่าส่งงานคนอื่นก่อนได้..แต่งานกรูส่งที่หลังได้งั้นดิ..ถ้ามึงส่งช้ากว่ากำหนด กรูจะหักวันละสองคะแนน..”พี่แสบมันพูด พร้อมกับทำหน้ากวนส้นตีนใส่ลูกศิษย์มัน
ไอ้เด็กพวกนั้นทำหน้าซังกะตายทันที พี่แสบมันถอนหายใจนิดนึง
“เดี๋ยวกรูมีสอนอีกสองชั่วโมง..ทุ่มนึงไปรอกรูที่ห้องสมุดแล้วกัน..”พี่แสบมันพูดเหนื่อยๆ
“ขอบคุณครับ..”แล้วมันก็ประสานเสียงกันตอบทันทีครับ เหมือนซานตาครอสให้ของ
“แล้วก็ไปได้แล้วไป...นั่งหาไร เดี๋ยวกรูมีสอน”พี่แสบมันทำเหมือนจะง้างเท้าครับ ไอ้พวกนั้นถอยกันกรูเลย
“ไปนะจารย์. เบาๆหน่อยแล้วกันนะครับน้องครับ.ผมสงสารจารย์ผม.”ไอ้น้องคนหนึ่งมันลุกขึ้นพูด ผมหน้าชาทันที มันเห็นหรอวะ แต่กรูไม่ได้ทำอะไรแบบล่อแหลมเลยนะ พี่แสบลุกขึ้นยืน
“ไอ้.......อืม หืมมม..เดี๋ยวมึงโดน..”พี่แสบมันลุกแบบ ไม่รู้จะด่าอะไรกับลูกศิษย์มันครับ ไอ้พวกนั้นวิ่งหนี โบกไม้โบกมือ ล้อเลียนอาจารย์มันอย่างสนุก
อีกอย่าง กรูแก่กว่าพวกมึงอีก..มาเรียกกรูน้อง ไอ้ห่าพวกนี้นิ ผมยืนเท้าเอว พี่แสบหันมามองหน้า
“มีไรอีก..มีสอน..”พี่แสบมันพูด แล้วเก็บหนังสือ
“อย่าทำแบบนี้อีก..”ผมพูดนิ่งๆ พี่แสบเงยหน้ามามอง
“กรูทำอะไร.”พี่แสบหันมาทำหน้าใส่
“ก็ทำประชดปานแบบนี้..ปานไม่ชอบ..”ผมพูด
“กรูก็แค่เล่นขำๆ.กรูเห็นมึงนิ่งๆ หงอยๆนี่หว่า.ก็ไม่รู้จะทำยังไง..มึงไม่ค่อยพูดกรูก็คิดว่า............”พี่แสบมันตัดคำไปก่อน
“คิดว่าอะไร..”ผมถาม
“เปล่า..”พี่แสบมันบอกส่งๆ
“คิดว่าอะไร..”ผมถามย้ำอีกครั้ง การใช้ชีวิตร่วมกับมันมานาน ทำให้รู้นิสัยบางอย่างของมันมากนะครับ มันจะโง่เรื่องรักๆมากๆเลยครับ ก็อย่างที่เห็น มันไม่ค่อยกล้าที่จะแสดงออกว่ารักเท่าไหร่ ผมถึงต้องคอยแกล้ง คอยว่ามันตลอด แต่ที่จริง ผมลืมไปได้ยังไง ว่ามันรักผมมากขนาดไหน บางทีเราอาจคิดไปเอง อย่างที่ไม่น่าจะคิดด้วยซ้ำ รกสมองเปล่าๆ
“กรูบอกว่าเปล่า..รอกรูก่อนแล้วกัน.กลับพร้อมกัน..”พี่แสบพูดเปลี่ยนเรื่อง
“ไม่อะ..ถ้าไม่บอกก่อน.”ผมทำหน้าเหนือกว่า แล้วเท้าโต๊ะ มองหน้าพี่แสบ ที่ยืนถือหนังสือเตรียมเดินเรียบร้อยแล้ว
“นี่มึงจะเอาชนะกรูใช่มั้ย.”พี่แสบมันจ้องตาผม
“เปล่า..แค่อยากรู้ ว่าคิดอะไร..บอกไม่ได้รึไง.”ผมทำหน้านิ่ง
พี่แสบมันมองหน้าไปอีกทาง
“คิดว่าเบื่อ..”
“ห๊ะ...อะไรนะ..”ผมถามไม่ใช่ไม่ได้ยินหรอกนะครับ ถึงเสียงมันจะเบา แล้วมันก็พูดหันหน้าหนีผมด้วย แต่ผมก็ได้ยินชัดแจ๋ว
“มึงก็ได้ยินแล้ว จะถามเหี้ยไรอีกวะ.”พี่แสบคิ้วขมวดมาด่าผม อย่างกับกลัวเสียฟอร์ม ผมยิ้มให้
“ไปเหอะ..”ผมบอกยิ้มๆ
“มึงหยุดยิ้มเลย..เดี๋ยวกรูยันให้”พี่แสบมันขู่ฝ่อๆ
“งั้นปานไปนะ..”ผมบอก พร้อมกับจะก้าวเดิน
“อะไร..ก็มึงบอกให้กรูบอก กรูก็บอกแล้ว.แล้วนี่มึงจะไปไหน”พี่แสบรีบเดินมาขวาง
“ไปเข้าเวร..วันนี้เข้าเวรอีก ถึงสี่ห้าทุ่ม.หมออีกคนไม่มา.”ผมบอก
“อะไรวะ..”พี่แสบมันทำหน้าโมโหทันที
“ไปละนะ”ผมยิ้มให้
“เอ้...อะไรของพี่”ผมรีบดันหน้ามันไว้ ขนาดมือมันถือหนังสือ ยังจะก้มหน้ามาได้อีก
“ปานเลิกประมาณสี่ห้าทุ่ม ไปรับด้วยนะฮะ.”ผมบอกแล้วเดินออกมา
“หึ.....”พี่แสบมันยิ้ม พร้อมกับหัวเราะในลำคอ
ผมเดินออกมา มีความสุขอีกแระ เคยป่ะครับ เวลาสบายใจอะไรสักอย่าง พอคิดเรื่องนั้น เราจะมีความสุขบอกไม่ถูก เหมือนหัวใจมันพองโตอะ นี่กรูเป็นเด็กอายุสิบสี่เพิ่งมีความรักใช่ป่ะ
ผมกลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง เปลี่ยนเสื้อผ้าอีกละ เบื่อๆ เข้าเวรกรรมอีกแล้ว
วันนี้ก็คนไข้หลายเคสเลยครับ บางทีเราก็ไม่รู้รายละเอียด เพราะบางรายไม่ได้อยู่ในการดูแลของเรา ก็ต้องมานั่งอ่านประวัติ เครียดไปอีกครับ
“หมอค่ะ..โอวันตินมั้ยค่ะ.”พยาบาลคนหนึ่งถามเมื่อผมเพิ่งเดินหน้าเครียดออกมาจากห้อง ฉัน เห็น คุณ (กร๊ากก คนเขียนกล้าเล่นเนอะ)
“ขอบคุณครับ.”ผมตอบรับ พยาบาล รู้เวลานะครับ ถ้าผมกินกาแฟตอนไหนแล้ว หนึ่งแก้ว ผมจะกินเป็นเวลา ไม่กินพร่ำเพื่อเป็นของกินเล่น เพราะกินมากๆมันก็ไม่ได้ดีต่อสุขภาพหรอกครับ
“หมอค่ะ..เออไปตรวงคนไข้อีกรายห้อง.306 ค่ะ”พยาบาลเดินมาหาผม
“ครับ.”ผมลุกไป พร้อมกับพยาบาลอีกคน เมื่อตรวจเสร็จ ผมดูนาฬิกา เกือบห้าทุ่มแล้ว
“อ่าว..พี่เทน..มาทำไรแถวนี้ครับเนี้ย.”ผมเจอพี่หมอเทนพอดี พยาบาลก็เลยรู้มารยาท เดินกลับเข้าห้องไปแล้วครับ
“มาหาคนน่ารักไงครับ.”พี่เทนหยอดได้อีก
“หึ...”ผมหัวเราะเบาๆ
“แล้วนี่ไปทานข้าวกับพี่ได้รึยังครับ..เดี๋ยวพี่ก็เลิกแล้ว.”พี่เทนพูดพร้อมกับสีหน้าอ้อนวอน
“เออ..คือ..”จะบอกไงว่า แฟนมารับอะครับ
“..ไม่ได้อีกแล้วหรอครับ..แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่พี่จะมีโอกาสได้ไปด้วยสักทีอะ.”พี่เทนทำหน้าผิดหวัง
“ก็...วันรืนดีมั้ยฮะ..ข้าวกลางวัน.พรุ่งนี้ปานหยุด..แต่ว่าวันรืนปานเข้าเวรเช้า.”ผมบอก
“อืม..พรุ่งนี้พี่เข้าเวรด้วยสิ..ลาป่วยดีป่ะ.”พี่เทนทำหน้าจริงจัง
“เฮ้ยพี่..ไม่ได้นะ..คนหลายชีวิตนะฮะ..”ผมรีบเตือน
“เออจริง..”พี่แกเกาหัว
“วันรืนก็ได้ครับ..กลางวันนะ..อย่าลืมนะครับ.”พี่แกรีบยิ้มหน้าบาน
“ฮะ..ไม่ลืมฮะ.”ผมยิ้มให้
“ยิ้มหวานแบบนี้ไง..พี่เลยโงหัวไม่ขึ้น”พี่เทนพูด ก่อนที่จะ
จุ๊บ
เข้าให้ ผมจับแก้มตัวเอง อย่างอึ้งแดกนิดหน่อย
“ไปนะครับ..น้องยิ้มหวาน.”พี่เทนลูบหัวผมเบาๆ แล้วเดินหันหลังไปอย่างสบายอารมณ์
“เพี้ยยยยย..”หัวผมทิ่มเลยครับ
ผมหันไปดู จะด่าก็ไม่ได้นี่ไม่ใช่บ้านตัวเอง เฮ้ย พี่แสบ ผมรีบวิ่งสุดแรงตีน เพราะว่าพี่แสบมันเดินดุ่ยๆๆ ไปหาพี่เทนแล้วครับ พี่เทนก็ไม่รู้อะไรเลย มารมาเอาชีวิตนะนั้นอะ เทวดาอย่างผม ก็รีบวิ่ง จู๊ดดด ไปกอดเอวพี่แสบไว้ทันที แต่ว่าอะ แรงมันแรงเยอะมากอะครับ ผมกอดพี่แสบดิ้นให้ปล่อย ตัวผมก็เลยเหวี่ยงไปมา
“ปล่อยกรู..”พี่แสบก็คงรู้สถานการณ์ว่านี่โรงพยาบาลเสียงดังไม่ได้นะครับ
ผมไม่ตอบครับ กอดแน่ขึ้นกว่าเดิม ผมหันไปมองพี่เทน จะลงแล้ว จะลงแล้ว เดินเร็วๆหน่อยได้มั้ยครับพี่ครับ
ผลัก
แล้วมันก็ผลักผมสำเร็จ ก้นจ้ำเบ้าเลยครับ
“หมอเป็นอะไรค่ะ.”พยาบาลคนหนึ่งมาเห็นพอดี ผมวิ่งไปสนใจ แล้วคว้า หมับเข้าใจ ทั้งขาทั้งแขน สภาพกรูตอนนี้คงน่าเกลียดสุดๆ
“เฮ้อออ...”แล้วผมก็ถอนหายใจเหนื่อยๆกับตัวเอง เพราะว่าพี่หมอเทน เดินหายไปแล้วครับ
“ใคร...”แล้วงานก็เข้าครับ พี่แสบหันมาค้อน
“มีอะไรมั้ยค่ะคุณหมอ..”พยาบาลนางเดิมเดินมาถามผม
“ไม่มีครับ..เพื่อนนะครับ.”ผมบอก พยาบาลเดินยิ้มแล้วเดินจากไป
“เดี๋ยวจะโดน..”พี่แสบมันพูดเพราะผมยิ้มหน้าบานให้ แบบแก้ความผิด แล้วมันก็ลากแขนผมไปทันที
“เลิกรึยัง..”มันถามเสียงแข็ง
“เลิกแล้ว..”ผมรีบตอบ เจ็บอะ
“ก็เลยมาอี๋อ๋อกับผู้ชาย..นี่กรูอยู่ห่างแค่นี้มึงยังไปหว่านเสน่ห์ได้เลยนะ.”พี่แสบไม่พูดเปล่า แล้วเดินมาห้องพักผมครับ
“อ่าว.คุณแสบ..”พยาบาลที่รู้ดีว่าผมกับไอ้แสบเป็นอะไรกัน ยิ้มแย้มหน้าบาน เพราะว่าปลื้มความหล่อของไอ้พี่แสบ
“ขอ..ของใช้ของปานด้วยครับ..”มันยืนพูดอยู่หน้าห้อง
“ปานต้องเปลี่ยนชุดก่อนนะ.”ผมบอก พร้อมกับจะแกะมือออก พยาบาลก็เข้าอกเข้าใจไอ้แสบดีเหลือเกินครับ เดินไปหยิบของไอ้ซะงั้น
“ใส่ชุดนี้กลับจะเป็นไรไป.”พี่แสบหันมาดุ แล้วหันไปยิ้มให้พยาบาล
“ขอบคุณครับ..”ไอ้ ตอแหล
แล้วมันก็ลากๆผมมาจนถึงรถ ผมพยายามรั้งไว้แล้วนะครับ เพราะว่าคนเริ่มมอง แต่เข้าใจป่ะครับ ใครตัวเล็กจะรู้ดี เวลาคนตัวโตหรือว่ามีแรงเยอะกว่า ดึง มันจะไปตามแรง ถึงเรารั้งไว้ มันก็รั้งไม่หยุด เพราะว่ายิ่งรั้งยิ่งเจ็บแขน เลยต้องปล่อยไปแบบเดินๆ หยุดๆแบบนั้นแล้วพี่แสบมันก็ทิ้งตัวผมบนรถ
แต่มันกลับทิ้งตัวผมด้านหลังรถ
“เจ็บนะ..”ผมตะโกนด่า พี่แสบไม่สนใจ ปิดประตู แล้วเดินไปด้านคนขับ
“ทำบ้าอะไรของพี่เนี้ย..ฟังอะไรที่ปานจะพูดหน่อยได้มั้ย.”ผมตะโกน
“เออ..งั้นมึงไม่ได้หว่านเสน่ห์..แต่มันมาชอบมึงเอง..กรูเข้าใจละ”พี่แสบมันพูด เหมือนรู้ที่ผมจะแก้ตัว แล้วขับรถออกไป แต่กระชากอย่างแรง
เพี้ยยย ผมตบหัวพี่แสบเข้าให้
“มึงทำบ้าไรของมึงวะเนี้ย.”พี่แสบหัวเสียหันมาด่าผม
“ทำไม..ทีพี่ยังทำบ้าๆกับปานได้เลย.เล่นเอาปานออกมาแบบนั้น.ไม่คิดรึไงว่าเค้าจะเอาไปพูดยังไง.”ผมเถียงกลับถี่ยิบ
“ไม่สน เค้าจะคิดยังไงก็เรื่องของเค้า.มีความรู้ติดตัวกลัวห่าอะไร.ถึงตกงานกรูก็เลี้ยงได้”พี่แสบด่ากลับมา
“ทำไม..หรือว่าแคร์ไอ้หมอหน้าอ่อนนั้น..ไม่ยักนึกว่ามึงเปลี่ยนรสนิยมแล้ว”พี่แสบพูดพร้อมกับยิ้ม โห เคืองมากเลยครับ เลยจิกเข้าหน้ามันให้เต็มๆ
“โอ้ย..โอ้ยยย..เจ็บๆ..ปล่อยๆ..กรูมองไม่เห็นทาง อยากตายรึไง.”พี่แสบรีบตะโกน แต่กรูไม่สน เพราะกรูเห็นทางอยู่
“กรูบอกให้ปล่อย..”พี่แสบพูด ไม่ทันจบ ผมตะกายหน้าพี่แสบมากขึ้น จนมันร้องเสียงหลง แล้วกัดมือผมเข้าเต็มๆเลยครับ
“โอ้ยยย...เจ็บน้า..”ผมร้องออกมา พี่แสบมันหยุดรถเข้าข้างทาง แล้วเดินมาด้านหลังรถ
“ชอบให้กรูบังคับนะมึง.”พี่แสบมันพุ่งตัวเข้ามา ผมรีบถอยหนี
“ทำบ้าอะไร..อย่านะ..”ผมรีบร้องบอก เพราะหน้ามันเลวมากอะครับตอนนี้ พี่แสบ หยิบเนคไทน์ ของตัวเองที่อยู่ตรงด้านวางของ หลังรถ แล้วจับข้อมือผมไว้ มัดผมทันที ทั้งที่พยายามดิ้นแล้วแต่ไม่เป็นผลครับ ผมก็ร้องด่ามันไปครับ ไม่เป็นผลอีกเช่นกัน พี่แสบได้แต่หัวเราะอย่างสะใจ แต่ไม่หยุดแค่นั้น มันมัดขาผมด้วยครับถอดรองเท้าให้ผมเสร็จสรรพ แล้วเอาเนคไทน์อีกอัน คือใรรถมันเนทไทน์เยอะมากอะครับ เพราะว่าพี่แสบมันไม่ชอบผูก แต่มันจะผูกตอนจำเป็นเท่านั้น ผมเลยซื้อไว้แล้ววางเรียงไว้ในในรถ แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นโอกาสเหมาะแบบนี้ ใช่ครับ ใครจะไปคิด แล้วพี่แสบมันก็มัดเข้ากับที่เปิดปิดรถ เหมือนกับไม่ให้ผมขยับขา ก่อนที่จะลงมาอีกข้างด้วยความพยายามของมัน นี่ไม่มีใครเห็นว่ามันทำอะไรกรูเลยรึไง มันจะได้เข้าคุกไป ไอ้บ้า นี่ ผมได้แต่ดิ้นและร้อง แค่นั้นแหละครับ แล้วมันก็ขับรถกลับบ้านอย่างสบายใจเฉิบ
................................
ถึงบ้านมันก็อุ้มผมขึ้นมาบนห้อง ทั้งๆที่โดนมัดอยู่นั้นแหละครับ
“เจ็บนะโว้ย..”ผมร้องออกมา เพราะว่าพี่แสบมันทุ่มตัวผมลงบนเตียงอย่างแรง
“เก็บเสียงไว้ร้องตอนอื่นดีกว่ามั้ย.”ไม่พูดเปล่า มันถอดเสื้อเชิตของมัน แล้วก็เออ ถอดเข็มขัด กับรูดซิบ บอกละเอียดไปรึเปล่าวะกรู ทำให้มันโมโหแบบนี้ วันหยุดกรูพรุ่งนี้ กรูนอนซมทั้งวันแน่เลยมึงเอ้ย หน้าพี่แสบเป็นรอยเล็บผมนิดหน่อย แล้วแค่นั้น มันถอดหมดเลยครับ เหลือให้เห็นอย่างเดียว น้องชายมันครับ ผมรีบถอยหนี แต่จะหนีไปไหนพ้นครับ อยากรู้จริงๆ
พี่แสบมันแกะกระดุมผมออก ชุดกาวน์ที่สวมอยู่บนตัวผม มันก็ไม่เอาออกครับ ด้วยมือที่โดนมัดไว้ เสื้อมันก็ถอดออกไม่ได้ใช่ป่ะครับ พี่แสบแกะมัดที่ขาออก แล้วมันก็รีบถอดกางเกงอย่างเร็ว
“เดี๋ยว..”ผมรีบกระเถิบหนี เพราะมันเล่นไม่ปิดไฟ พี่แสบยิ้มเหมือนรู้ทันว่าผมอาย แล้วมันก็จับข้อเท้าผมทั้งสองข้าง กระชาก อืม ซาดิสดีแท้ เข้าหาลำตัวมันครับ
“เซ็กซี่เป็นบ้าเลยครับหมอ..”พี่แสบมันยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์
“ไอ้บะ...”ยังไม่ทันได้ด่าจบ พี่แสบก็ประกบปากทันที พี่แสบจูบอยู่นาน จนต่างคนต่างหอบ เสียงแหบพร่า
“อา....อึก...”ผมต้องครางออกมาอย่างไม่ได้ตั้งตัว เมื่อโดนลูบเข้าที่น้องชาย แล้วโดนเลียยอดอกพร้อมๆกัน ผมแอ่นหน้าอกโดนไม่รู้ตัวอีกเช่นกัน
“มึงรู้ตัวมั้ย...มึงน่าเอาไปทั้งตัวเลย..”พี่แสบมันกระซิบเข้าที่หู ผมรีบหันหน้าหนี พี่แสบจูบลงที่หน้าผมเบาๆ แล้วเลีย ไอ้บ้า โรคจิต ก่อนจะไล่ลิ้นมาเรื่อยๆ
“โอะ....”ผมร้องเสียงหลง เมื่อพี่แสบมันก้มไปจุดๆนั้น ผมกระเถิบก้นหนี ด้วยความเสีย แต่ก็ต้องโดนลากกลับไปหามันอีกครั้ง พี่แสบมันบรรทมจูบไปทั่ว ทั้งดูดทั้งจูบเลยครับ ตรงหน้าอกนี้ เป็นรอยแดงเลย
พี่แสบมันควานๆหา ของบนหัวเตียง แล้วก็สำมะเร็จมันครับ
“อึก....ฮะ..”ต่างคนต่างส่งเสียออกมา
“ห้ามให้ใครหอมแก้มอีกรู้มั้ย.”พี่แสบมันพูดข้างหูด้วยเสียงดุๆ ทั้งๆที่น้องชายยังคาอยู่ตรงนั้น
“อึก...”ผมร้องเบาๆ แล้วพยักหน้าไปก่อน เค้าจะหอมกรู กรูจะห้ามทันมั้ย ไอ้บ้า
“โอ้ยยย...”และนั้นแหละครับ ความไม่อ่อนโยนของมัน กระแทกเข้าเต็มตัว ผมสะดุ้งสุดตัวเลยครับ
“เดี๋ยวกรูจะทำให้มึงเดินให้มันรู้เลยว่ามึงมีผัวแล้ว.”ไม่พูดเปล่า นั้นแหละครับ ไปตามจินตนาการ(จิ้นเอาเองตามปรารถนา) ผมโดน จนเกือบเช้า ตูดระบมหมดเลยครับ ระบมจริงๆ ลุกไม่ไหวอะครับ เอาง่ายๆ พี่แสบมันต้องมาป้อนโจ๊กให้ผม แล้วก็เช็ดตัวให้ผมด้วยเพราะกลัวผมเป็นไข้ แล้วมันก็โทรไปลาอีกวันให้ผมอีกครับ ดูมันครับ จัดการดีเหลือเกินครับ ผมก็นอนแหละครับ ไม่ไหวจริงๆ ก่อนมันไปครับ
“เดี๋ยวกรูจะลาอีกวันด้วย..จะได้อยู่กับมึง.ทั้งวันทั้งคืน..ดีมั้ยจ๊ะที่รัก...”แค่นั้นแหละครับ กรูรู้ชะตากรรมตัวเองเลย แล้วมึงจะให้กรูลาเพื่อ ถ้ากรูลาอีก กรูก็โดนอีก แล้วเมื่อไหร่กรูจะหายวะ
...
มาตามคำเรียกร้อง พรุ่งนี้เบบี้สอบ วันนี้ยังไม่ได้อ่านเลย กร๊ากก :laugh:เหนื่อยมากๆเลยอะค่ะ ไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: บอกไม่ถูก
เรื่องของแสบกับปานของจบลงเพียงเท่านี้ จบนิรันดรนะค่ะ :-[
ตอนต่อไปที่รอคอย เป้กับเข็มค่ะ :z2:
รอก่อนนะคะ จันทร์หน้า เบบี้ก็สอบเสร็จแล้ว ไม่แน่ วันเสาร์หรืออาทิตย์อาจมาต่อให้ :z2:แต่ถ้าไม่มาต่อก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ :z10:
ไปละค่ะ รักคนอ่านทุกคน :impress2: ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้น :pig4: และทุกกำลังใจนะค่ะ สมพรปากนะค่ะ อยากได้เอจริง :m15:
รักและคิดถึง :-[
บับบาย :bye2:
ป.ล.เบบี้เคยทำตอนมัธยมแล้วแหละค่ะ ตื่นตีสามด้วยซ้ำ แต่ว่ามันทำได้ตอนนั้น มันนอนหัวค่ำ
แต่นี่มันมหาลัยอ่า ก็อ่านตั้งแต่บ่ายหลังจากกลับจากสอบ จนตีหนึ่ง เมื่อวันอังคารตื่นตีสี่ เกือบตายเลยค่ะ หนักหัวมาก เพราะว่านอนไม่พอ แล้วก็แบบ ง่วงสุดตีนน
วันนี้เลยตื่นตีห้าครึ่ง ยังง่วงได้อีก เลยไม่มีอารมณ์อ่านเลย เพราะว่ามันง่วงสุดๆ เลยพึ่งอ่านเอาตอนกลางคืนเอาอะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ และขอบคุณที่เป็นห่วง พรุ่งนี้วิชาเอกที่เกลียดที่สุด เศรษฐศาสตร์ เซ็งเป็ด ไปดีกว่า พรุ่งนี้อาจได้ส่งกระดาษเปล่า ข้อเขียนเหี้ยๆ เบื่อจริงๆ
-
:z13: จิ้มเบบี๋ด้วยความรัก
-
จิ้มพี่เบบี้ :z13:
มาต่อแล้ว พี่แสบโหดเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ :z3:
น้องปานช้ำหมด :z6:
ตอนต่อไปที่รอคอย!!!! :a5:
เป้เข็ม เย้!!!! :mc4:
มินสอบพรุ่งนี้เหมือนกัน ยังไม่ได้อ่านซักวิชาเลย :z3: เอิ๊กก
สู้โว้ยยย!!! :fire:
-
สรุปแล้ว
คนอ่าน รู้เปล่า
ว่าในเรื่อง
ใคร?
โรคจิตตตตตตต :laugh: :laugh:
1.ตาร์
2.ข้าว
3.เป้
4.เข็ม
5.แมน
6.แสบ
7. ทั้งหมดนั้นแหละ กร๊ากกก :m20:
8. คนแต่ง :a5: ไม่ใช่ๆ อันนี้ล้อเล่น คนเขียนออกจะน่ารัก เนอะๆ พี่ไต๋ เนอะ :กอด1:
-
แสบสมชื่อจริงๆ อำน้องปานซ้า
แต่แสบเค้าแสดงออกไม่เก่งนี่เนอะ
เบบี้ค่ะขอให้ทำข้อสอบผ่านฉลุย
เลยนะค่ะ
-
:a1: ยกมือตอบข้อ 8 ครับ
-
รักเบบี้ที่สุด :z13:
-
o13 o13
ไม่รู้ควรจะสงสารปานดีมั้ย ?
แต่แบบนี้ล่ะสมเป็นคู่นี้แล้ว ทะเลาะกันไป
รักกันไป น่ารักมากมายเลยล่ะเบบี๋ ~
ต่อไปคู่ขวัญในดวงใจ :impress2:
เป้กับเข็ม จะรอนะจ้ะเบบี๋ ~
-
ข้อเลือกข้อ7 :laugh:
พี่แสบ แสบสมชื่ออย่างต่อเนื่องจิงๆ :laugh: สงสัยไม่ต้องไปทำงานละ ท่าทางปานคงเดินไม่ไหว :haun4:
-
แอ๊ม พี่แสบ ทำเอาน้องปานแสบไปด้วยเลย 555
น้องปานน่ารักเกินไปแล้วนะ
ไอ้พี่แสบก้อเหลือเกิน อยากได้อารมณ์แบบ ชุดหมอ ก้อไม่บอกแต่แรก :m20:
:monkeysad: รอตอน เป้เข็มด้วยใจจดจ่อ
ขอ :oo1: เยอะนะ ก๊ากกกก หื่นเกิ๊นน
-
เลือกข้อ 7 ค้าบบบบบบบบบบ
ทุกตัวเลย
แต่ผมก็ชอบครับ
เรื่องนี้เรื่องโปรดดดดดดดดดด
-
กรี๊ดดดด
ปาน แสบ เค้าชอบๆๆๆ
กด 7 กะ 8 ได้ปะ ฮ๋าๆๆ
-
มารอตอนเป้กับเข็มด้วยคนคับ
-
ชุดกราวหมอ 55
พี่เเสบชอบเปลี่ยนรสนิยมไปเรือ่ย ๆๆ 55
เปลี่ยนบรรยากาศ เปนเอาก่ะหมอ ก๊ากกก
เเนวดี จิง ๆๆ เลย
-
555 ตอนพิเศาสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ข้อ 9 คนโพสท์+คนแต่ง+คนอ่าน ดีป่ะ 555
-
:กอด1: แปะอุ้งเท้าไว้ก่อน
เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้ามาอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ฝันดีนะจ้าเบบี้ :กอด1:
-
ขอบคุณเบบี้ที่น่ารัก
คนอ่านขออะไร จัดให้หมดเลย
ร๊ากกก เบบี้จัง
-
น่ารักแบบโหดๆๆ
-
:laugh: แสบ สุดๆ ไปเลย แสบเอ้ย
ปลาทองเค้าช้ำหมด ถนอมบ้างจิ :-[
สู้ๆ นะจ๊ะ เบบี้ +1 เป็นกำลังจาย... :L1:
-
ชอบๆ ชอบปาน-แสบ
มารอเป้-เข็มด้วยคนจ้าาาาา
:กอด1:
-
เลือกข้อ 8 อ้ะ
แต่เปลี่ยนคำถามใหม่นะจ๊ะ "ใครน่ารักที่สุด???" หุหุ
เบบี้น่ารักที่สุดเลยเนอะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
อ่านหนังสือเยอะๆนะเบบี้จ๋า ไม่ A ก้อ B+ เลยละกันนะคนสวย
-
:pig4:
ขอบคุณนะคะที่ทำให้มีความสุขกับการอ่าน
ขอให้คนแต่งมีความสุขแล้วก็รวยๆนะคะ
:bye2: :bye2:
-
:กอด1:
มารอนะคร้าบบบ
สอบให้ได้เต็มๆ เลยนะครับ
-
น่าจะข้อ 8 มากกว่านะคร๊าบบ!!~
55+
รอเป้กะเข้ม!!!~
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
รักเบบี๋จริง ๆ เลยอ่ะ
แล้วก็รอ คู่ต่อไปจ้ะ
ปล. เป็นกามมมลังใจให้ (ในการสอบ)
บอ วอ กอ ให้ 1 เป็น กามมมมมลังใจนะ
-
:laugh: แสบพอกันคู่นี้ แค่ก็รักกันดีจัง น่ารักไปอีกแบบ อิอิ
ขอบคุณคะเบบี้ยุ่งๆเรื่องสอบยังมีเวลามาเขียนเรื่องให้อ่านกัน :pig4:
ขอให้ได้เอล้วนเลยนะ :L2:
-
เลือกข้อ 6
จนจบแสบก็ยังคงความแสบไม่มีลดลง
ขนาดบทรักก็ยังไม่หวานเลย
รอเป้ +เข็มนะ
+1 ให้เบบี้ ขอให้ได้เอนะคะ :L2:
-
ขอบคุณน้อง เบบี้ แล้วก็เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้าบบบ :L2:
-
โอ..เบบี้ไม่อยากให้จำเลยอ่ะ ยังไงจะรอเป้กะเข็มนะจ๊ะ :เฮ้อ: o13 :haun4:
-
โหยยยยย
จารย์แสบอ่ะ
หมอปานช้ำหมดแล้ววววว
ฮ่า ๆ ๆ ๆ
รอพิเศษเป้เข็มคนโคนนนนนน
-
.. . . น้องปานน่ารักไปเป่าอ่ะ . . . . ไอ่พี่แสบกวนได้อีกนะเนี้ยขนาดอยู่ด้วยกันแล้วยังไม่วายหึงไม่เลิกอีกเหรอ. . .
. . .เบบี้สู้สู้นะคะ . . .. 10. คนอ่านเนี้ยแหละโรคจิ๊ตต ต ต ต ต ต ต . .. . . . :jul3:
-
o18 เออจะตอบว่าครายดีอะ
เลือกไม่ถูกอะ งั้นเลือทั้งหมดเนี่ยแหละรวมทั้งคนเขียนด้วย o18
-
............ไอ่พี่แสบ..มัน...แสบจนหยดสุดท้ายจิงๆๆๆๆๆๆๆ............
รออ่านคู่ต่อไปคับ...... :กอด1:
Poom_โอ๋ :L2:
-
:impress2:
คู่แสบปานจบได้จิตมากมายจ้ะเบบี้
โดนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เฝ้ารอคู่เป้กะเข็มนะจ๊ะ
:กอด1:
-
โห ใจหายกะคำว่านิรันดรจังเลย
แต่ยังไงก็จบลงไปได้ด้วยดีเนอะ
งั้นก็รอลุ้นคู่ต่อไปละกันจ้า ขอบคุณเบบี้ที่มาเขียนต่อนะ :man1:
โชค A ในการสอบจ้า :L2:
-
เย้ๆๆๆ รออ่านเป้เข็ม คู่นี้ที่เราปราถนา อิอิ
และข้อตอบว่า ข้อ 8 ฮ่าๆๆๆ ข้อ 8 แน่ๆ อิอิ
-
มาโพสอีกทีเพราะกลับไปคิดมาใหม่
ได้ความว่า คนอ่านก็โรคจิต :laugh:
-
รอคู่ต่อไปๆๆๆๆๆ
-
:z3:
ทำไมเบบี้ยังไม่มาต่ออีก
ไม่รู้เหมือนกันอ่า :เฮ้อ: เป็นไรไม่รู้ ขี่้เกียจมากมายเลยอะ :serius2:
เนี้ยๆ วันจันทร์สอบ กะว่าวันนี้จะอ่านหนังสือสักหน่อย ยังไม่ได้อ่านเลย :serius2:
ตื่นสิบเอ็ดโมง ด้วยความง่วงสุดตีน ออกนอกบ้าน กินข้าว กลับมานอน ยันทุ่ม ชีวิต เศร้าจิตมากมาย :z10:
ไม่รู้จะมาต่อเป้เข็มได้ตอนไหนนะค่ะ ตอนนี้ก็มีเรื่องวุ่นๆ เซ็งมาก
ไปละค่ะ มาบอกให้รู้ไว้ :-[
ง่วงๆ เป็นไรไม่รู้ :z3:
ไปละ :serius2: :bye2:
-
:z3: :z3: :z3:
ขี้เกียจเหมือนกันเลยเบบี้
ไม่รู้มียารักษาโรคนี้บ้างมั้ย
การบ้านยังไม่ได้ทำเลยวันนี้อ่ะ
สู้สู้น๊าๆๆๆ :o8:
รอเป้+เข็มต่อไป
-
พูดได้อย่างเดียวเลยครับว่า ขอบคุณมากนะครับ สำหรับนวนิยายเรื่องนี้ อยากบอกว่า ผมใช้เวลาในการอ่าน ค่อนข้างนายอยู่ซักหน่อย แต่ก็เก็บความประทับใจแบบ
นี้ไว้ทุก ๆ ประโยคเช่นกัน อยากบอกว่าอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วอิ่มแอมครับ ถึงจะมีเรื่องให้ต้องเครียดตามตัวละครบ้างในบางตอน หรือแอบร้องไห้ :o12: :sad4: (กะซิก กะซิก) บ้างบางโอกาส แต่ก็เป็นเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิตจริง ๆ ของเราทั้งนั้น ยิ่งส่วนของตอนสุดท้าย (ตอนจบแบบ Original) นั้น แทบยิ้มแก้มปริเลยครับ
ถึงตอนนี้ถ้ามีแบบตอนพิเศษก็อย่าลืมมาต่อด้วยนะครับ จะเข้ามาเยี่ยมบ่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่เรื่องก็จบแล้ว ฮิฮิ
ป.ล. ยังไงก็ขาดเสียไม่ได้ สำหรับคำขอบคุณจากใจจริงอีกครั้ง สำหรับเบบี้ ที่ทำให้ตัวละครเรื่องโลดเล่น ออกมาจากปลายปากกา แล้วมาสู่หน้าจอ ให้ชาวบอร์ดได้อ่านกัน หวังว่า จะมีเรื่องอื่น ๆ อีกนะครับ
-
o13 อะรอ ๆ
-
ตอบข้อ แปดดดดดดดด
วิ้กวิ้วววว เข้ามารอเรื่องเป้กะเข็ม ด้วยโคน
อยากอ่านมากมาย
เอามาชุดหย่ายเลยเบ่บี๋
ทำข้อสอบหั้ยได้นะคร้าบบบบ
เปนกำลังจัยเสมอออ
-
วันจันทร์สอบสู้ๆนะ ขอให้ได้A++++++
เรื่องรอได้ อ่านหนังสือก่อนก็ได้จ้า สู้!!! :L2:
-
จะรอน่ะจ้า เบบี๋ ขอให้สอบผ่านน้า
-
รอเบบี๋ด้วยคน :z10:
-
:กอด1:โรคนี้เป็นบ่อยมากๆเหมือนกันเลยเบบี้
หึหึ...ขอให้หายไวๆนะจ้า
เขามารอเข็ม-เป้ด้วยคนนะจ้า
:กอด1:
-
:z3: มาปลุกเบบี้รอบเที่ยง ไปกินข้าวกัน o18
-
:z3: เบบี้ มาได้แล้วววววววววว
-
เย้ๆ วันนี้มีความสุขแล้ว :เฮ้อ: อ่าว ถอนหายใจทำไมเนี้ย ก็มีความสุขสักทีไง กร๊ากกก
อารมณ์ดี
อ่าานหนังสือแล้ว เข้าสมอง ปร๊ดดด ปร๊ดดดเลย กร๊ากกก
ไปดีกว่า มาต่อตอนไหนดีหว่า ฮ่าๆๆ
จุ๊บๆ
รักทุกคนอะ
-
...เข้ามาดีใจด้วยคับบบบ...
***....อ่ะสองหนุ่มน้อยจาก..โกกุเซ็น..แล้วอีกสามหน่อไปไหนละคับ.....***
poom_โอ๋ :really2:
-
:3123: :3123:
เอาดอกไม้มาส่งเป็นกำลังใจให้เบบี้ค่ะ
-
:3123: มาให้กำลังใจเบบี๋
-
มารอ เข็ม เป้ นะเบบี๋
ว่าแต่ กำลัง โพส ตอนใหม่อยู่แน่เลย
-
เข็ม กับ เป้ เป็นไงบ้างเอ่ย อยากอ่านแล้วครับ เบบี้ มาต่อด้วยนะครับ
:3123: :L2: :L1: :L2: :3123:
-
มายังเอ่ย
-
:oo1: :oo1: :oo1: อีหนู ให้ว่องๆ เสร็จแล้วก็ให้ว่อง อย่าอู้เหมือนใครบางคน (กระทบหลายดอก กร้ากกก)
คิดถึง
-
:L2: ยินดีด้วยจ้า
-
เข้ามานี่มาโดยเฉพาะ
^
^
^
^
^
^
กรูมาจิ้มพี่พาก์ท แสนน่ารัก กร๊ากกก
ปายดีกว่า
อ่านหนังสือต่อ
ชิว อารมณ์ดี
ชิมิชิมิ :really2:
-
^
^
^
^
เข้ามาจิ้มเบบี้เฉยๆๆเหมือนกันจ้า
:กอด1: :3123:
-
ตอนที่142 พิเศษ เป้กะเข็ม<1>
“I'm a little used to calling outside your name
I wont see you tonight so I can keep from going insane
But I don't know enough, I get some kinda lazy day
Hey yeah
I've been fabulous through to fight my town a name
I'll be stooped tomorrow if I don't leave as them both the same
But I dont know enough, I get some kinda lazy day
Hey yeah
Cause it's hard for me to lose
In my life I've found only time will tell
And I will figure out that we can baby
We can do a one night stand, yeah
And it's hard for me to lose in my life
I've found outside your skin right near the fire
That we can baby
We can change and feel alright”
ผมเดินออกเหลือบมาดูหน้าร้าน แล้วก็มองไอ้คนคิดเงินตรงเคาร์เตอร์อย่างใจจดใจจ่อ
แล้วก็ต้องกลับเข้าไปปฏิบัติหน้าที่ของตัวเอง
“I'm a little used to wandering outside the rain
You can leave me tomorrow if it suits you just the same
But I don't know enough, I need someone who leaves the day
Hey yeah
Cause it's hard for me to lose
In my life I've found only time will tell
And I will figure out that we can baby
We can do a one night stand, yeah”
“ป๋า ..เร็วหน่อย..ได้ออร์เดอร์ใหม่แล้ว.” ผมรีบเดินเข้าไปในครัว แล้วก็รับรายการอาหารจาก ไอ้แฟง ผู้ช่วยผมเองแหละครับ
“And it's hard for me to lose in my life
I've found outside your skin right near the fire
That we can baby
We can change and feel alright”
ผมฮึมฮัมเพลงตามเพลงที่เปิดทั้งในครัวแล้วก็นอกร้าน ที่ผมเป็นคนอยากได้เองแหละครับ มีเพลงตอนทำอาหาร
“แหม..อารมณ์ดีจังเลยนะ..แค่ม๊า มาเฝ้าร้านแค่เนี้ย.”ไอ้แฟงแซว
“หุบปากเลยไอ้ห่า..”ผมหันไปว่ามันน้อยๆ แต่ก็ต้องยิ้มออกมา
ผมเป้เองครับ จำกันได้มั้ยเอ่ย หลังจากหลายปีที่ได้ใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับไอ้เข็มมา หลังจากที่ผมเรียนจบจากโรงเรียนอาหารที่ไทย ผมก็ไปเรียนต่อที่สวิสเซอร์แลนด์ โดยลากไอ้เข็มไปด้วยกันนั้นแหละครับ เรียนอีกสองปี ค้นหาเมนู แล้วก็พัฒนาฝีมือตัวเองอยู่หนึ่งปี ผมกลับมาเป็นเชฟ อยู่ที่โรงแรมชื่อดัง เงินที่ได้ค่อนข้างดี แต่สิ่งที่ผมใฝ่ฝันนั้นก็คือการมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง เป็นอะไรที่สุดในชีวิตของผมแล้วละครับ ผมเคยวาดภาพไว้หลายๆอย่าง ในหัวสมองแล้วตอนนี้มันก็เป็นจริง สามปีในการเป็นเชฟที่โรงแรม มันสอนอะไรหลายๆอย่าง หลายอย่างจริงๆแหละครับ ผมตั้งตัวได้ ครึ่งหนึ่งจากเงินพ่อแม่ ผมได้สละสิทธิ์จากมรดกก็คือบริษัทของพ่อ ผมไม่เหมาะพอที่จะไปบริหารได้หรอกครับ เลยยกให้ไอ้แป้งน้องสาวของผมไป บ้านที่อยู่ที่นั้น พ่อได้ยกให้ผม พร้อมกับที่ดินที่แบ่งเท่าๆกัน พ่อบอกว่า พ่อก็ไม่ได้เสียใจหรอกครับ ที่ผมมุ่งมาด้านนี้ แต่แค่หวังอยากให้ลูกชายเป็นคนบริหาร ไม่คิดว่าคนที่เหมาะนั้นจะเป็นลูกสาวตัวเอง ไอ้แป้งทำงานได้ดีในตอนนี้ มันเก่งในทุกๆเรื่อง มันก็ยังไม่วาย บอกให้ผมไปบริหารต่อ ผมรู้แหละครับว่ามันพูดเล่น ไอ้แป้งซื้อบ้านอีกหลัง ทั้งๆที่ผมเป็นคนบอกว่าไม่ต้องซื้อ มันบอกซื้อไว้ก็ไม่ได้เสียหาย เพื่อมีลูกมีผัวมันจะได้ย้ายออก ผมไม่ชอบเท่าไหร่ ถึงมันจะมีลูกมีผัวยังไง น้องมันก็ยังเป็นน้องผม อยากให้อยู่ด้วยกัน ดูแลพ่อแม่ ผมก็บอกมันอย่างนั้น มันก็เลยอยู่บ้านหลังเดิมต่อ อยู่ดูแลพ่อกับแม่ ทั้งๆที่ซื้ออีบ้านหลังนั้นไว้ทิ้งร้างแหละมั้งครับ
เงินกับการลงทุนร้านนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ กว่าจะมีร้านมาจนถึงทุกวันนี้ ผมลงทุนและก็ลองผิดลองถูกมาเยอะ การได้หาประสบการณ์ที่ต่างประเทศทำให้ผมค้นพบตัวเองได้ในหลายๆด้าน และเจอความแปลกใหม่ในทุกๆมุมโลก และผมอยากทำอะไรที่เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด
ร้านนี้จะไม่ได้เกิดขึ้นเลย ถ้าไอ้พวกเพื่อนเวรไม่ได้เข้ามาช่วย ผมคงคิดคนเดียวไม่ได้ การกรอกแบบสอบถามต่างๆ หลายๆครั้งพวกมันต้องหาเวลาว่างที่แทบไม่มีมานั่งคุยกับพวกผม แสดงความคิดเห็นตามความถนัดของตัวเอง ร้านนี้ได้พี่ตาร์กับไอ้ป๊อดช่วยออกแบบ และเป็นคนทำทุกอย่าง ตามแบบที่ผมอยากได้ ไอ้ข้าว กับไอ้เข็ม มันช่วยดูเรื่องหลายเรื่องให้ผม ไอ้แมนนะหรอครับ สร้างสรรค์สิ่งดีๆก็เป็นนะ มันคิดแหวกแนวสุดๆ แบบที่ผมคิด ผมก็ไม่ได้คิดจะทำจริงจัง เพราะว่าคิดว่ามันแปลกมากเกินไปมั้ย จะมีคนมากินรึเปล่า หลายๆอย่าง มันทำจนลงตัว และเกิดเป็นร้านนี้ของผมขึ้นมา
“My Sweetheart” ชื่อร้านที่ผมตั้งขึ้น อย่างไม่มีสาเหตุ ตอนนั้นนั่งอยู่ที่สวนทิวลิบที่นอร์เวย์ อยู่ดีๆผมก็พูดขึ้นมา
“เข็ม..”
“หืมมม..”
“กรูจะตั้งชื่อร้านว่าMy Sweetheartนะ”ผมบอกมัน ไอ้เข็มก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมาเลยครับ เออวะ กรูทำให้มึงเขินได้อีกแล้วหรอ กับอีแค่ชื่อร้าน
“ชื่อเน่าเหี้ย.”ไอ้เข็มย้อน
“ก็ร้านนี้กรูก็รักอะ..แล้วคนที่กรูรักก็อยู่กับกรูตลอดเวลา..จะไม่ให้กรูตั้งชื่อว่า......”ผมยังไม่ทันพูดจบ ไอ้เข็มก็รีบสวน
“พอเหอะ...ห่านี่”แล้วมันก็ลุกขึ้นยืน พร้อมกับกล้องคู่กายของมันไปครับ ผมได้แต่ยิ้มแล้วเดินตาม
ร้านเปิดมาได้สองปีแล้ว คนก็แก่ไปตามการเวลา กร๊าก ร้านนี้ก็คืออะไรที่ผมต้องการให้ร้านอื่นๆเป็นแต่มันเป็นไม่ได้นั้นแหละครับ อาหารที่ผมได้เล่าเรียนมา และอาหารที่ได้ค้นพบด้วยตัวเอง อะไรที่ทำได้ไม่ดีพอ ผมจะไม่นำลงเมนูเด็ดขาด และอะไรที่ผมร่ำเรียนมาไม่ได้ดีละก็ ผมก็จะไม่มีทางนำลงเมนูอีกเช่นกัน การเดินทางไปแต่ละประเทศของผม และการไปทันศึกษาเรียนอาหารตามที่มหาวิทยาลัยได้จัดโปรแกรม ได้รู้อะไรจากเพื่อนต่างชาติมากมายเลยครับ รู้ว่าอะไรดี อะไรทำยังไงอร่อย ชั้นคิดว่าอันนี้อร่อยนะ แต่ชั้นไม่นะ ชั้นชอบอันนี้มากกว่านะ อะไรที่แตกต่างความคิด ชอบแตกต่างรสชาติ ผมได้จดทุกรายละเอียด เพื่อร้านๆนี้ของผม รายการอาหารที่ผมนำเสนอกับลูกค้า ผมได้แยกของประเทศไว้ให้เห็นเป็นช๊อตๆไปเลยครับ ไม่ใช่นึกจะเอาอะไรที่ทำเป็นมาใส่ แต่ว่าอาหารนั้นๆ ผมต้องถูกฝึกแล้วก็เรียนมาอย่างดีแล้ว และอยากให้ลูกค้าติดใจอาหารในแบบของผม ที่ผมทำด้วย ไม่ใช่นึกอยากมากิน อันนี้อร่อย อันนี้ไม่ชอบ ผมอยากให้ ลูกค้ามาแบบ อันนี้กรูก็อยากกินวะ อันนี้กรูก็อยากด้วย แบบนี้มากกว่า
และทุกๆครั้งที่ผมทำอาหารออกมา หรือการลองผิดลองถูกคิดค้นอาหารในสไตน์ของตัวเองนั้น ผมก็ให้ไอ้ที่รักผมมันชิมตลอดแหละครับ พร้อมกับหนังสืออีกเล่มประจำกายผม แต่เป็นลายมือไอ้เข็มทั้งผม
“อันนี้หวานไป ลดน้ำตาลหน่อยก็น่าจะดี คาราเมลทำไมรสมันแปลกๆวะ กรูว่ามึงลองทำใหม่ดิ”
นี่ก็เป็นตัวอย่างในการเขียนบางครั้งของมัน ผมจะเอามาอ่านตลอด และก็คิดใหม่ตลอด ทำจนมันดี เสียดายของเหมือนกันแหละครับ แต่ถ้าไม่ได้ดี ผมจะไม่ทำ
หลายๆครั้งโดนตำหนิ ผมจะเครียดไปเลยครับ ไม่ได้เครียดเรื่องโดนตำหนินะครับ เครียดที่ว่า ทำยังไงดีวะ ถึงไม่ให้เค้าตำหนิ เค้าชอบรสไหนกัน แล้วต้องทำรสชาติไหน มันถึงจะออกมาอร่อยถูกปาก บางทีแม่งเห็นผมหงอกตัวเองเลยครับ เครียดสัดอะ
ร้านนี้กว่าจะหาทำเลดีๆได้ยากมาก เพราะอะไรนะหรอครับ เพราะว่าผมเรื่องมากไงครับ ผมอยากได้ทำเลในเมืองมากๆหน่อย ชาวต่างชาติเยอะหน่อย แล้วผมต้องการพื้นที่กว้างๆด้วย กว้างพอสำหรับบ้านผม และมันก็หาได้จริงๆ ถ้าไม่ได้พี่ตาร์ คงไม่ได้บ้านหนึ่งหลังในกรุงเทพนี้หรอกครับ พื้นที่กว้างๆ พอที่จะทำให้หน้าร้านของผมเห็นเด่นชัด ร้านถูกจัดมาแบบสไตน์เป็นกันเอง แต่ดูครันทรี ตามสไตน์เพลงที่ผมชอบ คลาสสิก ลึกลับ แต่ก็ดูหรูหรา น่านั่ง เป็นกันเองพอสมควร ทางหลังร้าน เดินเข้าไปเป็นบ้านพักพนักงานที่ผมสร้างไว้อย่างนั้นแหละครับ ห้องเล็กๆสี่ห้อง พร้อมกับห้องครัว ห้องซักผ้ารีดผ้าที่อยู่ด้วยกัน เดินลึกเข้าไปตามถนนหญ้า ต้นไม้ที่ถูกปลูกไว้มากมาย เพราะไอ้เข็มมันชอบ
“กรูอยากได้บ้านที่อยู่ในเมือง เพราะกรูชอบอยู่ในเมือง กรูชอบเดินห้าง แต่บ้าน กรูอยากได้ธรรมชาติ เพราะบ้านต้องเป็นที่พักผ่อนสำหรับกรู”นั้นคือความคิดของไอ้เข็มที่ผมต้องยอมรับว่าผมก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกันครับ
บ้านแค่สองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น หนึ่งห้องรับแขก หนึ่งห้องครัว กับสระว่ายน้ำเล็กๆ ห้องทำงานของไอ้เข็มอีกห้อง บ้านหลังนี้ผมเป็นคนจ่ายเองทั้งหมด เพราะว่าอะไรหรอครับ ก็ผมฝันอยากได้บ้านของผมไงครับ ส่วนไอ้เข็มนะหรอครับ
“กรูไม่จ่าย..บ้านเป็นบ้านของเมิง..เดี๋ยวเผื่อเลิกกันขึ้นมาเป็นปัญหาแบ่งสมบัติกันอีก..”ดูมันพูดครับ
“กรูจะได้ไม่ต้องผูกมัด พอมึงเบื่อกรูเมื่อไหร่ ไล่กรูออกจากบ้าน..กรูจะได้ออกเลย.ไม่ต้องจ้างทนายฟ้องมึง.”ดูมันครับ ผมละเชื่อความคิดมันเลย ผมรู้ว่ายังไงมันก็พูดประชดแหละครับ ผมเอาใครมาบ้านได้ที่ไหน มันด่าดะหมดอะ ส่วนมากนั่งนอกบ้านที่เป็นสวนนั่งเล่นตลอด ฮ่าๆ ตกลงนี่บ้านใครวะ
ร้านของผมเกือบล้มไม่เป็นท่าไปสองรอบ รอบแรกไม่มีคนมาเลยครับ ก็เพิ่งเปิดใหม่ๆนิ ผมก็เลยลงโปรชัวร์แล้วเอาไปไว้ในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆให้ช่วยโฆษณาให้หน่อย แล้วมันก็ดีขึ้นมาครั้งหนึ่ง แต่แล้วมันก็เกือบล่มอีกรอบ ผมก็เลยนัดกันปรึกษาเลยว่าเอาไงดีวะ กรูกลัวร้านเจ้ง
“มึงมีเมียไว้ทำไมวะ.”ไอ้ข้าวพูด ผมหันไปมองหน้ามัน
“เหี้ยไรวะ..”ผมทำหน้างงๆ ตอนนี้ผมนั่งอยู่กับไอ้ข้าวสองคนที่สวนหน้าบ้าน ส่วนพวกตัวเหี้ย นั่งกินข้าวอยู่ข้างในครับ แต่ผมกินไม่ลงจริงๆครับ
“ก็นี่ไง .. มึงก็ให้ไอ้เข็มโฆษณาไปดิวะ..ทำเรื่องเลย.ซื้อโฆษณาเท่าไหร่ยอมลงทุนแรกๆหน่อยช่างหัวแม่งปะไร..แล้วก็ทำโปรชัวร์..อย่าไปแจกสุ่มสี่สุ่มห้า..เลือกสถานที่หน่อย..วันดีคืนดีหาจังหวะเหมาะเดินเข้าไปหาหัวทองแม่งเลย..แนะนำไปเรื่อยเปื่อยว่าร้านเป็นยังไง..ทำเท่าที่ทำได้ ทำให้แม่งสุดไปเลย..ไม่ได้กรูให้กลับมาเหยียบหน้าเลย.”ไอ้ข้าวพูดจบ เดินจากกรูไป เหมือนจะให้กรูใช้ความคิดกับประโยคที่มันพูดเมื่อกี้
เอาวะ เป็นไงเป็นกันครับ ลองอีกสักตั้งเป็นไง พ่อผมกว่าจะได้บริษัทนี้มามันก็ไม่ใช่ง่ายๆ ก่อนลงทุน พ่อผมเตือนก่อนแล้วว่า ถ้าล้มก็ให้ลุก จะได้ประสบความสำเร็จนะลูก ผมฮึดสู้อีกรอบ แล้วเดินเข้าไปกินข้าวกับพวกมันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น การปรับเปลี่ยนร้านใหม่ ไม่ใช่รูปแบบร้าน แต่ลักษณะการขาย ที่ผมต้องยอมลงทุนสูงสุดตีน
พนักงานต้อนรับ ที่ต้องเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ได้ๆ มาจากไหนหรอกครับ นักเรียนไอ้เข็มนั้นแหละ
พนักงานเสริฟ ที่ก็ต้องพูดภาษาอังกฤษ ได้พอสมควร ก็ไอ้เข็มหาอีกนั้นแหละครับ
ผู้ช่วยกุ๊ก อีกสี่คน แล้วก็ไอ้ฝิ่น เพื่อนผมเองครับ มันเป็นคนรัสเซีย ที่เรียนด้วยกันตอนอยู่สวิส มันอยากได้ชื่อไทย มันชื่อซาฟิน แม่งเรียกยากชิบหาย เปลี่ยนชื่อให้มันไปเลยครับ และมันก็ชอบด้วย ตอนผมบอกความหมายว่าอะไร ไอ้นี่เพลยบอยหน้าดูครับ แต่ว่าคบได้ จริงใจ และจริงจังกับงานมาก ที่จริงผมเกรงใจมันเหมือนกันแหละครับ ให้มันมาทำงานร้านผม แต่มันเลือกเอง ถ้ามันไปทำงานที่โรงแรมหรูๆ ก็สามารถทำได้ครับ แต่มันบอกว่าไม่เอา กรูอยากอยู่กับมึง สนุกดี มันก็บอกว่าชอบประเทศไทย ถ้าตั้งหลักปักฐานได้อาจจะไม่กลับประเทศตัวเองเลยครับ ขอตายที่นี่ ตอนนั้นผมขนลุกไปเลย ไม่คิดเลยว่า จะมีชาวต่างชาติอยากมาตายประเทศเรา ทั้งๆที่ในอกผมตลอดเวลาที่อยู่ต่างประเทศ กรูจะกลับไปตายที่ไทย ไม่ว่ายังไง บ้านเราก็คือบ้านเรา ประเทศไทยสบายที่สุดแล้วละครับ เออถ้า ไม่มีเรื่องการเมืองมาให้ปวดกระบานนะ
เงินเดือนที่ไม่ได้เยอะมากเท่ากับโรงแรม เพราะผมให้ไม่ไหวจริงๆ มันก็ไม่ได้คิดอะไรเลยครับ มันบอก มึงให้กรูแค่นี้กรูก็อยู่ใช้ไม่หมดแล้ว ก็มันอยู่บ้านผมนะสิครับ ห้องที่ผมทำไว้ให้พนักงานในร้านนั้นแหละ ถ้าใครขัดสนก็มาอยู่ ไอ้ห่านี่บอกให้ไปอยู่บ้านเดียวกับผมมันไม่ไปครับ มันบอกว่าเดี๋ยวทะเลาะกับไอ้เข็ม ไม่อยากเป็นก้างขวางคอด้วยกัน ดูมัน กวนส้นตีนอะ
ในบ้านมีไอ้แฟง เด็กที่ผมไปเก็บมานั้นแหละครับ เดี๋ยวได้จังหวะจะเล่าให้ฟัง ส่วนน้องผึ้งฝ่ายบัญชี ที่แม่ผมฝากฝังมา ให้อยู่กับผม ผึ้งมาอยู่กับผมและแม่ ผมให้แม่ผึ้งเป็นแม่บ้านคอยทำความสะอาดบ้านผมกับที่ร้าน ส่วนผึ้งให้ทำงานบัญชีเพราะว่าผึ้งจบอาชีวะมา แล้วก็ไม่มีงานทำ ส่วนแม่ผึ้งเป็นพนักงานทำความสะอาดในบริษัทแม่ผม แม่ผมสงสารนะครับเลยส่งมาทางผมแทน ผึ้งกับแม่เลยได้อยู่ด้วยกัน ตอนแรกผมก็ไม่รู้จะไว้ใจผึ้งดีรึเปล่าหรอกครับ แต่ว่าก็บอกล่วงหน้าแล้วว่า ถ้าคิดโกงพี่ พี่ไม่เลี้ยงไว้ และไม่มีการให้โอกาสเด็ดขาด มีอะไรให้บอกตรงๆ ขัดสนก็ให้บอก และตั้งแต่นั้นมาสองปี ผึ้งก็ไม่เคยที่จะโกงเงินผมเลยครับ หรือโกงแล้วกรูไม่รู้หว่า ฮ่าๆ
ส่วนที่รักของผม ไอ้เข็ม มันสบายสุดตีน ขอบอกว่าสุดตีนครับ ผมนี่ลำบากกว่ามันอีก ลองเอาเปรียบเทียบดูแล้วกันครับ ผมทำงาน ถ้าวันจันทร์ถึงศุกร์นี่ ตั้งแต่สิบเอ็ดโมงเช้าถึง สี่ทุ่ม ส่วนวันอาทิตย์ ตั้งแต่เก้าโมงเช้า ถึงห้าทุ่มครึ่งแล้วลองไปเปรียบเทียบกับไอ้แฟนผมดูครับ
ตอนแรกมันนะหรอครับ ตอนแรกมันทำงานเป็นนักเขียนอยู่คอลั่มเล็กๆใช่ป่ะครับ แล้วมันก็ไปเรียนปริญญาโทต่อ พอกลับมาเท่านั้นเองครับ
เอาเข้มากอะครับ มันได้ทำงานเป็นอาจารย์สอนอยู่สถาบันสอนภาษาชื่อดัง เงินดี ทำงานไม่กี่ชั่วโมง ตอนแรกมันทำงาน ตอนสี่โมงเย็น ถึง สองทุ่ม ก็กลับบ้านแล้ว ไม่มีอะไรนอกจากนั้น งานอีกอย่างก็คือ การรับแปล บทความ นิยาย หนังสือต่างประเทศของบริษทหนังสือแห่งหนึ่ง ซึ่งถ้ามันรับหนึ่งงาน ก็ได้ค่าแปลไปเป็นก้อน โดยไม่ต้องเข้าไปทำงาน ไม่ต้องไปนั่งประจำเก้าอี้ มันก็นั่งๆนอนๆอยู่บ้าน ทำอะไรที่มันชอบ แล้วก็เอางานไปส่งเหมือนเด็กทำงานส่งอาจารย์ แล้วเงินก็เข้าบัญชี ไอ้เปรต สบายแท้เลยครับ
แล้วมันก็ไม่พอใจกับงานอาจารย์ เพราะด้วยที่ว่าปากหมา หรืออะไรก็ไม่รู้ครับ มันคงเบื่อด้วยแหละครับ แล้วมันนี่เค็มสุดตีนอะ คุณคิดดู มันอยู่บ้านผม ไม่ต้องเสียเงินจ่ายค่าคอนโด แค่น้ำค่าไฟ หารกับผม ซึ่งตอนแรกผมจะออก แต่มันบอกไม่ได้อยู่ด้วยกัน เออมึงยังคิดได้ ฮ่าๆๆ แล้วนะครับ ข้าวเช้าผมก็หาให้ ไปประเคนถึงที่ ข้าวกลางวันบางทีก็ออกไปกินข้างนอกแล้วแต่อารมณ์มัน บางทีก็กินที่ร้าน ข้าวเย็น ก็สั่งมา ฟรีตลอดงาน คือมันจะแดกห่าอะไร ร้านกรูมีหมดอะครับ มึงบอกมาเหอะ มึงอยากแดกอาหารชาติไหนละครับที่รัก กรูก็ต้องทำให้มัน
พอเงินเดือนออก เอาแล้วครับ ตามสไตน์มัน ช๊อปปิ้ง ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า กางเกง มันก็ซื้อให้ผมด้วยนะครับ ซื้อให้ตลอดแหละ แต่มันก็เก็บเงินไว้ด้วย ประมาณว่าเดือนนี้กรูซื้อเท่าไหร่ดี อะไรประมาณนี้ เค็มแดกเมียกรูไปแล้วครับ
พอมันเก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง พอสมควร มันก็ลาออกจากการเป็นอาจารย์สอนภาษา แล้วก็ไปสมัครคลื่นวิทยุ ที่มันก็เล่าเรียนมา มันบอกไอ้ที่ลองอยู่เนี้ย กรูชอบทุกอย่างเลย กรูเลยอยากทำให้หมด อย่างที่กรูตั้งใจไว้
และ ณ ปัจจุบันนี้ มันก็ทำงานเป็นดีเจ คลื่นวิทยุ จันทร์ พุธ ตอน สิบเอ็ดโมง ถึงบ่ายโมง
ศุกร์ กับอาทิตย์ สามทุ่ม ถึง ห้าทุ่ม เวลากลับมาดึกๆทีไร กรูไม่ได้จ้ำจี้ทุกที เพราะมันบอกว่ามันเหนื่อยครับ
ส่วนงานที่มันรักมาตลอดแล้วก็ทิ้งไม่ได้ก็งานแปล นวนิยายของมันนั้นแหละครับ กับงานเขียนคอลั่มเล็กๆเกี่ยวกับภาษาที่มันชอบเหลือเกิน แต่มันก็เป็นสิ่งที่มันชอบแล้วสบายใจที่จะทำก็ดีไปครับ ถ้าร้านนี้เจ้งกรูก็เกาะเมียกินได้อะ กร๊ากก
ถ้าวันไหนว่าง ไอ้เข็มมันจะเข้ามาดูบัญชีในร้านตลอดเลยครับ ร้านผมเปิดวัน อาทิตย์ถึงวันศุกร์ หยุดวันเสาร์ กรูผ่าเหล่า แม่ง ร้านอาหารก็ไม่รู้เป็นอะไรครับ ชอบเปิดวันจันทร์ถึงเสาร์แล้วอาทิตย์หยุด ชิหาย กรูอยากกินวันอาทิตย์ทุกทีอะ ผมเลยเลือกเปิดวันอาทิตย์แม่งเลยครับ
พนักงานในร้านค่อนข้างเยอะเพราะว่าส่วนมากเป็นนักศึกษาหางานทำ เหมือนสถานสงเคราะห์ไปแล้วครับร้านผม อย่างพนักงานต้อนรับเอาแม่งสามคน เหมือนเป็นประชาสัมพันธ์ไปด้วยในตัวเพราะว่าน้องผึ้งเค้าไม่ได้เก่งภาษา ก็รับโทรศัพท์ไม่ได้ เลยให้ลูกศิษย์ไอ้เข็มนั้นแหละครับ มีอยู่คนหนึ่ง น้องฝัน เก่งอังกฤษเหี้ยๆอะ ยอมรับเลยครับ แต่ว่าบ้านไม่มีเงิน ก็เลยมาทำงานร้านผม แล้วก็อยากเรียนภาษากับไอ้เข็มด้วย ไอ้เข็มก็ยอมแบบไม่คิดเงิน ส่วนพนักงานคนอื่นๆก็ไม่มีอะไรมาก ผู้ช่วยกุ๊ก สี่คน ผลัดเปลี่ยนเวียนกะกันไปครับ ไอ้แฟง เด็กเวร เดี๋ยวค่อยเล่าแล้วกันครับ วีรกรรมมันโดนใจผม เลยเอามันมาเลี้ยงซะ แล้วก็เลี้ยงได้ดีซะด้วยครับ คนที่คนในร้านกลัวมากที่สุดก็จะหนีไปไม่พ้นที่รักผมนั่งเองครับตะวาดมาที เงียบกันทั้งร้าน เหมือนเป็นร้านมันเองเลยครับ ก็คิดดูผมเจ้าของร้านยังเถียงมันไม่ได้เลย มีอยู่วันนึงครับ
“วันนี้ลูกค้าบอกว่า..พนักงานเป็นอะไร ทำหน้าเหมือนมาขอกิน..”ตอนนี้เรียกประชุมหลังจากที่ร้านปิดนะครับ
“ใคร..”มันถามเสียงนิ่ง
ทั้งหมดเงียบกริบเลยครับ ตอนนี้ห้องประชุมเล็กของทางร้านที่จัดไว้ จะประชุมทุกอาทิตย์ คือการประเมินผลของร้านตลอด ร่วมเรื่องการปรับปรุงด้วย
“พี่ถามว่าใคร..”มันย้ำเสียงอีก ไม่ให้พวกมันกลัวได้ไงละครับ ถึงเวลาปกติไอ้เข็มมันจะตลกเฮฮา แต่ตอนเอาจริง มันเคยด่าเสียหมากับไอ้น้องพนักงานคนเก่ามาแล้ว ฮากันไม่ออกเลยครับ
“พี่จะถามอีกครั้งว่าใคร..ไม่งั้น..กรูจะไล่ออกแม่งให้หมดนี่แหละ.”นั้นเลยครับ อภิสิทธิ์พิเศษ เมียกรู ผมยืนมองไอ้เข็มอยู่ข้างๆ
“ผะ..ผมเองครับ..”เมื่อพวกมันมองหน้ากันสักพัก ไอ้จ๊อบก็ยกมือขึ้น
“กรูจะบอกไว้ตรงนี้ว่า..จะมีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็แล้วแต่.แต่อย่าเอาเข้ามาปนกับงาน..งานก็งาน เรื่องปัญหาส่วนตัวก็ปัญหาส่วนตัว.แต่ถ้ามีปัญหากับงาน ก็ให้มาบอกตรงๆ.. ไม่ใช่ไปลงที่ลูกค้า....”ไอ้เข็มมันเท้าแขนกับโต๊ะแล้วพูด
“..พี่เคยบอกว่าลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า..แต่ลูกค้าก็คือเพื่อน ญาติพี่น้อง..นั้นคืองานบริการ เราต้องมีใจรักที่จะทำ ถึงมันจะมีปัญหา ลูกค้ากวนส้นตีนยังไง..เราก็ต้องยอมรับให้ได้..ยิ้มรับกับทุกอย่าง..บางอย่างคนเราพี่รู้ว่ามันมีขีดจำกัด..แต่บางครั้ง.เราต้องระงับอารมณ์แล้วรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่..ถ้าไม่ได้รักไม่ได้ชอบ.ไม่รู้สึกอยากทำแล้วฝืนให้บอกกันตรงๆ..บอกแล้วว่าร้านนี้ต้องการความเป็นเพื่อนมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง.ดังนั้นทำอะไรก็ขอให้ทำอย่างมีความสุขด้วย...พี่พูดแค่นี้คงเข้าใจกันนะ..กลับบ้านกันได้แล้ว..แต่ว่าจ๊อบอยู่คุยกับพี่ก่อน.”ไอ้เข็มบอกทุกคน พวกนั้นลุกอย่างหวาดๆ ไอ้จ๊อบหันมามองหน้าผมแบบขอความช่วยเหลือ
“มีปัญหาอะไรว่ามา...”ไอ้เข็มนั่งลง มาดมันอย่างกับนักเลง นี่เมียกรูเรอะ ไม่แปลกครับ ผมยกหน้าที่นี่รองจากผม คือในใบสัญญาทั้งหมดผมเป็นเจ้าของก็จริง แต่ยกให้มันเป็นผู้จัดการร้าน และดูแลร้านแทนผมทั้งหมด ในหน้าที่ผมจะเป็นแค่พ่อครัวธรรมดาเท่านั้น
และหลังจากนั้นก็อยู่มาด้วยดีตลอด พนักงานเปลี่ยนไปแค่สองคนเพราะว่าเรียนจบแล้วต้องไปทำงานที่อื่น และอีกคนกลับบ้านเกิด ส่วนเด็กใหม่ก็เข้ากันได้ดี ถูกไอ้เข็มอบรมอย่างดี กับภาษา และงานที่ต้องพัฒนาบุคลิกภาพเสมอ
ผมไม่ต้องการให้ร้านผมที่ดูดีแต่ภายนอก แต่ภายในใจ พนักงานเหมือนบางโรงแรมที่เข้าไปแล้วรู้สึกแย่ มีอยู่ครั้งตอนผมไปต่างประเทศ พนักงานอีกร้านเห็นเพื่อนผมแต่งตัวแย่สุดๆ แต่ขอบอกมันมีเงินสุดๆเหมือนกัน และพนักงานต้อนรับเหมือนไม่เต็มใจ และใช้สายตาแบบว่ามึงมีเงินมากินร้านกรูหรอ นั้งคือสิ่งที่มีบางคนอาจจะเป็น แต่บางคนอาจไม่เป็น เพราะถูกเลี้ยงดูมาต่างกัน ดังนั้นพนักงานในร้าน ผมก็อยากให้นิสัยคล้ายๆกัน จะได้ทำงานร่วมกันได้
ร้านมาได้ดี กับกำไรที่ได้ดีมาตลอด ส่วนมากเป็นชาวต่างชาติ เมนูที่ผมแยกเป็นสัดส่วนให้เค้าอ่านแล้วรู้ว่าอะไรควรเป็นอะไร ภาพเห็นชัดเจนไม่ใช้เห็นชื่อแล้วต้องมานั่งจิตนาการเอาเอง ผมเคยไปนั่งร้านอาหารเกาหลีที่อังกฤษ เออ มันเอาภาพมาทุกอย่างเลยครับ แต่บางร้าน ให้กรูจิตนาการเอาเอง อ่าวเหี้ย แล้วกรูจะรู้มั้ยว่ามันน่ากินไม่น่ากิน พร้อมกับราคาที่ถูกต้องแม่นยำ จะไม่ผิดเพี้ยนไปเด็ดขาด อันนี้เป็นแค่ขั้นพื้นฐานที่เรียกลูกค้าสำหรับร้านผมนะครับ
“ที่รัก...”เมื่อเมนูสองเมนูเสร็จไป ก็แว๊บไปหาไอ้เข็มหน้าร้าน
“โผล่ออกมาทำไม.เห็นมั้ยว่าลูกค้าเยอะ..”มันหันมาดุ
“โหไรอะ..เค้าอุตส่าห์คิดถึงอะ.”ผมพูดน้องผึ้งหันมายิ้มให้ผม
“พี่เข็มค่ะ..ลูกค้าโต๊ะห้าบอกว่าเป็นเพื่อนพี่มาหาอะค่ะ.”น้องพนักงาน ไอ้น้องหญิงเดินมาหาไอ้เข็ม
“ใครอะครับ.”ไอ้เข็มถามและไอ้ผมนี่สอดรู้สุดๆครับ ใครวะ
“ไม่รู้อะค่ะ..ผู้ชาย.หล่อโคตรอะพี่..”ไอ้น้องหญิงทำตาวาว
“จริงหรอ..”ดูครับสมทบดีจริงๆไอ้ผึ้ง
“..ไอ้เข็ม..”อันนี้เริ่มขึ้นเสียงนิดหน่อย
“เพื่อนกรู..”มันพูดแล้วเดินไปเลยครับไม่ได้สนใจกรูเลย คือตรงเคาท์เตอร์เนี้ย มันไม่สามารถเห็นนอกร้านได้นะครับ เพราะร้านผมจัดเป็นโซนๆ โซนทางเข้าร้านเนี้ย รับแขกเลยครับ โล่งๆ เป็นที่นั่งรอด้วย ด้านซ้ายเป็นทางเข้าห้องไวน์ ก็ซื้อมาจากไอ้แมนแหละครับ ไม่ได้หายไปไหนเลยครับ ด้านขวาเข้าไปเป็นห้องพักพนักงานแล้วก็ห้องกินข้าว ตรงหน้านี้เคาร์เตอร์เช็กบิล กับประชาสัมพันธ์ต่างๆ ส่วนเดินหันหลังเข้าไปในหลืบในซอก ก็ห้องครัวแหละครับ
“เดี๋ยวหญิง..”ผมรีบเรียกหญิงไว้
“ค่ะโอเนอร์..”มันเรียกผมแบบนี้เพราะว่ามันบ้าหนังสือญี่ปุ่นนะครับ แล้วมันก็ค่อนข้างเก่งภาษา เรียกกรูพี่เป้ก็ได้กรูไม่ได้ว่าไรเมิงเลย
“เออ..พี่ว่าอย่าเรียกอย่างนั้นเลย ฟังแล้วขัดหูวะ.”ผมพูด พาเอาพวกสองสาวยิ้ม
“หล่อมากเลยหรอ..”กรูยอมรับ กรูขี้หึง
“ค่ะ.เหมือน....เฮ้ย... ใช่แล้ว ดีเจป้อง..”ไอ้หญิงทำหน้านึกได้
“ว้ายยยย..จริงอะ..”และแล้วก็รวมพนักงานสาว
“ใช่จริงๆด้วย..”ไอ้น้องออย พนักงานต้อนรับอีกคน วิ่งไปดู แล้ววิ่งกรี๊ด กลับมา
“เฮ้ยยยย..”ผมตะคอกเบาๆ
“ไปทำงาน.”ผมเริ่มทำหน้าดุ ไม่ใช่โมโหที่มันไม่ทำงานกัน แต่โมโห ที่เมียไปนั่งกับชายอื่นตะหากเล่า
“อ่าว.ป๋า เป็นไรมาละเนี้ย.หน้ายู่เป็นตูดหมาบูด๊อกเลย”.ไอ้เหี้ยแฟงหน้าตาหน้ารัก ซะเปล่า ปากมันหมาจริงๆครับ
“เสือกละมึง.เอาออร์เดอร์มา..เซ็ง.โว้ย..”ผมตะโกนดังลั่นห้องครัว
“what wrong with you guy?”ไอ้เหี้ยฝิ่นถามขำๆ แล้วทำเอาผมไม่สบอารมณ์ตั้งแต่อยู่เมืองนอกแล้ว ผมเกลียดประโยคนี้มากที่สุด ถามเหี้ยไรนักหนา ไม่ได้ไม่ดี ก็ วอท ลอง วิท ยู เบื่อ เซ็ง ไอ้ฝิ่นนี่พูดภาษาไทยได้บ้างแล้วนะครับ แต่เขียนไม่ได้ แต่ฟังค่อนข้างออกหมดแล้วด้วย เก่งสาดอะ
ผมผัดๆ ทอดๆ แบบอารมณ์เสียสุดตีน
“โห ป๋า.. ม๊าบอกว่าอย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานนะป๋า.”ไอ้แฟงทำหน้าล้อเลียนใส่ผม
“เดี๋ยวกรูจะเอาเรื่องส่วนตัวกรูลงตีนกรูแล้วไปแปะบนหน้ามึงนี่แหละไอ้แฟง.ไปเตรียมของเลย”ผมหันไปว๊ากมัน
“คราบบบบ...”มันรับคำแล้วก็เดินฮำเพลงแบบล้อผมต่อไป กวนตีน ไอ้เด็กเวร
...
วันนี้มาต่อให้แล้วนะ เพราะว่าอารมณ์ดี อ่านหนังสือเสร็จ ก็มาพิมพ์อย่างเร่งด่วนแล้วลงให้เลย เค้าน่ารักป่ะละ :o8:
พรุ่งนี้เค้าไปสอบละ อย่างลืมอวยพรให้เค้านะ :call:คนอ่านที่รักทุกคน :impress2:
ขอให้ตั้งใจทำงาน ตั้งใจเรียน ใครสอบก็ขอให้ทำได้กันทั่วหน้านะค่ะ :call:
รักคนอ่านทุกคนเลยค่ะ จุ๊บๆ :-[
จุ๊บๆพี่ไต๋คุง :impress2: รักที่สุดดดดด :o8:
จุ๊บๆ :impress2:พี่พาก์ทที่รัก :man1:
ตบจูบ :beat: :-[พี่มิ้นกรูหายปายหนายยยยย :serius2:
-
เข้ามาส่งกำลังใจให้เบบี้ :L2:แต่โชคดีได้อ่าน
หนูเบบี้อ่านหนังสือสอบแล้ว ปลอดโปร่งแล้วสินะจ๊ะ
ขอไปอ่านก่อน เด๋วกลับมาเมนท์ใหม่นะ
บวก 1 ก่อนจ้า :กอด1:
---------------------------------------------------
ส่งใจให้หนูเบบี้ไปสอบได้คะแนนเยอะๆด้วยนะจ๊ะ
ขอบอกว่าอ่านตอนนี้แล้วเป็นปลื้มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ้า
ปลื้มในสิ่งที่เบบี้ถ่ายทอดมา
จนต้องอ่านทวนกลับไปกลับมา
สิ่งที่เบบี้เขียนทำให้คนอ่านมีความสุขมาก มีความสุขกันตัวละคร กับเนื้อเรื่อง
และมีความสุขกับรูปแบบการเขียนที่เติบโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ไม่รู้ว่าเบบี้ใช้เวลาเขียนตอนนี้นานแค่ไหน
แต่เห็นพัฒนาการหลากหลายด้านจริงๆ
ตัวละครมีความเป็นผู้ใหญ่สมวัย มุมมองของเบบี้ที่ถ่ายทอดผ่านเป้ เข็ม รวมถึงข้าวที่ช่วยคิดแก้ปัญหาเรื่องร้านให้เป้
มองเห็นภาพของตัวละครที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาในระดับหนึ่งทีเดียว
มุมมองที่เติบโตขึ้นจนแอบสงสัยว่านี่เป็นงานของเบบี้จริงๆรึเปล่า
หรือว่าเบบี้นั่งไทม์แมชชีนไปเอางานเขียนในอนาคตอีกสิบปีข้างหน้าของตัวเองมากันแน่ (อืมมมม คนอ่านชอบโดเรมอนอ้ะ เลยเปรียบยังงี้แล้วกันนะ หุหุ)
เพราะกลิ่นไอในการถ่ายทอดของตอนนี้ก็คือหนูเบบี้นี่หละ แต่เป็น "Adult baby" เลยทีเดียว
ไม่รู้เมนท์นี้ทำให้เบบี้งงรึเปล่านะ แต่ว่าปลื้มเบบี้และงานเขียนตอนนี้จริงๆๆๆๆๆๆเลย
ยิ่งทำให้รักนิยายเรื่องนี้เพิ่มขึ้นอีกมากมาย
รออ่านตอนต่อไปนะ
ขอบคุณเบบี้มากๆจ้า จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
+1 :mc4: มาตามคำร้องเรียก
พรุ่งนี้มีสอบก็โชค เอ นะจ๊ะ เบบี้ :L2:
ว่องดีจิงเชียว
ว่าแต่พี่พากย์อ่ะ เบบี้ต่อแล้ว ๆ พี่อ่ะคะ
ไปต่อ สุดหล่อ..กันเถอะ ป่ะ :z2:
-
ได้อ่านแล้วเป้เข้ม :-[ ขอให้เบบี้สอบผ่านนะ เกรดงาม แล้วอย่าลืมมาต่อเป้เข้มนะ
-
ชอบๆ เป้เข็ม หุหุ
ปล.ขอให้เบบี้ ทำข้อสอบได้ ผ่านฉลุยเน้อๆๆ :L2:
-
:กอด1:
-
มาทักทายก่อนค่ะ
ยังอ่านไม่ไหว
ไปงานมาแสบตาจ้องคอมบ่ไหว
เด๋วพรุ่งนี้มาอ่านนะคะ
-
แวะเข้ามา
:beat: :จุ๊บๆ: เบบี้
ชอบๆ เป้เข็ม หุหุ
รีฯนี้สตอเบอรี่มากกกกกก ไหนบอกชอบคู่แสบปานที่ซู้ดดดดด :beat: :beat: :z6: สั่งสอน
กร้ากกกกกกกกกกกกก เอามาแฉๆๆ
ป.ล. เบบี้:a2: :a2:
-
:mc4: เป้เข็มมาแว้ววววว
เบบี้น่ารักที่สุดเลย โชค A ในการสอบจ้า :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับเม้นยาวๆของพี่ namtaan เบบี้ก็ไม่รู้หรอกว่าเมื่อวานเบบี้เขียนเสร็จตอนไหน แต่ทุกทีเบบี้จำเวลาเลยนะ :a5: แต่ว่าเมื่อวานลืม กร๊าก :laugh: พิมพ์เสร็จนอนเลย แต่ไม่หลับ เซ็ง เขียดมาก :really2:
"มุมมองที่เติบโตแอบสงสัยว่าเป็นเบบี้จริงๆรึเปล่า" :laugh: กร๊ากก แสดงว่าแต่ก่อน กรูเขียน เหี้ยมาก :a5: เปล่าหรอก แซวเล่น เบบี้เข้าใจ
มุมมองมันโต เพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบนี้ ก็ทั้งเรื่อง ของตัวละครที่ได้เขียน ก็โดนปลูกฝังมาแบบนี้ เรื่องทุกอย่างที่คิดเองได้ ยกเว้น ความรัก กร๊ากกก :laugh:
หลายๆอย่างที่เขียน มันก็เหมือนตัวเบบี้เอง เหมือนที่พี่namtaan บอก ว่าเป็นเบบี้ในอีกสิบปีข้างรึเปล่า อันนี้ใช่ วางแผนไว้แบบนั้น ถ้าไม่เดี่ยงซะก่อน ตอนนี้ก็ได้เรียนอะไรที่อยากเรียน และจะทำอะไรที่อยากทำในอนาคต อะไรที่ทำแล้วมีความสุข ทุกคนก็อยากจะมีใช่ป่ะละค่ะ :impress3:
"เพราะกลิ่นไอในการถ่ายทอดของตอนนี้ก็คือหนูเบบี้นี่หละ แต่เป็น "Adult baby" เลยทีเดียว" ฮ่าๆ นี่จะถือว่าเป็นคำชมนะค่ะ และในอนาคตอาจอีก ไม่กี่ปีข้างหน้า อย่างน้อย อาจจะสามปีข้างหน้า เบบี้จะมาบอกเรื่องของเบบี้ ในความคิดของพี่namtaan ที่คงจะคิดว่าในอนาคตเบบี้จะเป็นอะไร ฮ่าๆ เสือกรักเสือกชอบหลายอย่างอีก ไม่รู้จะรอดรึเปล่า หลายอย่างคือการลงทุน ทั้งเรื่องเรียนของเบบี้ตอนนี้ด้วย :เฮ้อ:
เบบี้เข้าใจที่พูดทุกอย่าง ขอบคุณละกันค่ะ ถือว่าทุกประโยคคือคำชม ทำให้วันนี้อิ่มเอิบใจ และรู้ว่าอย่างน้อยก็มีคนที่คิดว่าเบบี้จะทำได้ หิหิ :กอด1:
......
ช่ายๆๆ พี่พาก์ทคราาา ไปต่อสุดหล่อ ของเบบี้ได้แล้ว พี่มาร์ชชชชชชช คิดถึงๆ :serius2:
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะค่ะ
วันนี้เบบี้ไปสอบก่อน ตอนนี้ปัญหามันเยอะมาก หลายๆอย่าง แต่ก็คงมีทางแก้ สักวัน
มันคงดีขึ้นเอง เข้ามาบอร์ด แล้วอ่านเม้นน่ารักๆดีกว่าเนอะ :-[
ปายสอบแล้วนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
และขอบคุณทุกคอมเม้นที่ไม่เคยทิ้งเรื่องของเบบี้
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
บับบาย
โชคดีกันทั่วหน้าทุกคนนะค่ะ :o8: :o8:
-
:z13:จิ้มก้นเบบี๋
แล้วรีบไปอ่านด่วนเลย :m15: มาช้าอีกแต่กู
-
สงสัย เบบี๋ ชอบคำว่า อะเด้า แน่เลยอ่ะ
ขอให้ผลสอบได้สมดั่งใจนะ
-
แวะเข้ามา
:beat: :จุ๊บๆ: เบบี้
ชอบๆ เป้เข็ม หุหุ
รีฯนี้สตอเบอรี่มากกกกกก ไหนบอกชอบคู่แสบปานที่ซู้ดดดดด :beat: :beat: :z6: สั่งสอน
กร้ากกกกกกกกกกกกก เอามาแฉๆๆ
ป.ล. เบบี้:a2: :a2:
:beat: :beat: ไอนี่คบไม่ได้ :beat: :beat:
ก็ชอบปานแสบที่สุด แต่ชอบเป้เข็มด้ยวย :beat:
แฉเหรอ :beat: :beat: นังถึก :z6:
-
. .. . เข็มราชินีมากเลยอ่ะ . . . หึหึหึ ว่าแล้วเป้มันเกลียมัว . ... ไอ้หล่อนั่นคือใคร บังอาจ . . .
. . .เบบี้สู้สู้นะคะ ขอให้ได้คะแนนดีดี . .. . :call:
-
สอบเสร็จแล้วววว
ผ่านฉลุย เหนื่อยมากกกก
ปายนอนดีกว่าาาาา
กร๊ากกก
มาให้อยากแล้วจากไป :laugh: :m20:
-
^
^
^
^
จิ้มตัวเอง บ้าป่าวเมิงอะ :z13:
กระสับกระส่าย :haun4:
ซู่ ซ่า :haun4:
เสียวซ่าน :oo1:
สะท้านทรวง :m20:
เป็นอะไรของกรูเนี้ย
-
:z13: juuuuuuuuu
-
^
^
^
^
จิ้มตัวเอง บ้าป่าวเมิงอะ :z13:
กระสับกระส่าย :haun4:
ซู่ ซ่า :haun4:
เสียวซ่าน :oo1:
สะท้านทรวง :m20:
เป็นอะไรของกรูเนี้ย
:เฮ้อ:
อนาถว่ะ!!
:m14:
-
เบบี้ ท่าจะไม่เต็มแล้วสิ ไป ไป นอนด่วน :jul3:
-
+1 ให้เบบี้
รีบมาต่อนะคะ
-
พี่เข็ม จะโหดไปไหนเนี่ย
-
สนุกจังเลยครับ ยิ้มได้ทุกทีที่อ่านซินา....
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ เบบี้ด้วยนะครับ สู้ ๆ นะครับ ฮิฮิ
-
ขอให้เบบี้ได้เกรดงามๆ สมกับที่ตั้งใจอ่านหนังสือ o13
อิอิ *
ในที่สุดเป้กับเข็มก็มาล่ะ ,, แต่พ่วงพาตัวมารดีเจป้องมาด้วยสิเนี่ย
งานเข็มสบายได้อีกอ่ะ โตขึ้นไปทำมั่ง (ถ้างเก่งได้ขนาดนั้นอ่ะนะ)
อยากไปร้านเป้ โฮกกก ฮ่า :o8: :laugh:
เป้จะหึงอะไรอีกป่าวหว่า ?
หล่อซะด้วยยยยยยย ย ย ย ~
-
คู่นี้เค้าก็น่ารักดีนะ
-
เอาละ องค์ลงเฮียเป้ละ :m16:
ใจเย็นเฮีย :z6:
พี่เบบี้สู้ o13
-
:z2:
เดี๋ยวคืนนี้มาต่อ
รึเปล่านะ :m20:
ไม่รู้วะ
ไม่แน่ใจ :laugh:
รอต่อไปแล้วกัน
ถ้ามาก็คงเห็น กร๊ากกก :laugh: :m20:
-
^
^
^
จิ้มพี่เบบี้
ชอบเรื่องนี้มากๆ คับ
เป้เข็มน่ารักอีกแล้วๆๆๆๆ
ป.ล. แล้วพ่อแม่พี่เป้พี่เข็มรู้เรื่องนี้รึยังอ่าคับ??
-
เป้เข็ม มาแล้วววววววววว
ดีใจ ๆ ๆ ๆ ๆ
ขอให้ทำข้อสอบได้คะแนนเต็มเลยฮุ้
:call:
-
ไปซะเเว เบบี้
อาการหนักอ่ะ
:laugh:
:z1:
:z13:
สงสัยเมาข้อสอบค้าง
:m20:
-
ตอนที่143 พิเศษ เป้กะเข็ม<2>
“โอ้ยยยย..เหนื่อยชิบเลยยยย.”ผมเอนตัวลงบนเก้าอี้ตัวยาวที่อยู่ในห้องพักของพนักงาน หลังจากที่ร้านเราปิดลงเรียบร้อย แต่ละคนกำลังเก็บของๆตัวเองอยู่ครับ
“ป๋า..ม๊าไปไหนอะ.”ไอ้แฟงเดินมาหาผม
“จะไปรู้เรอะ..”เออ จริงๆ นี่มันหายหัวไปตั้งแต่ไอ้ห่าดีเจป้องอะไรนั้นแล้วนี่หว่า
“ม๊ามีชู้..ม๊ามีชู้..ม๊ามีชู้”นั้นครับ มันไม่พูดเปล่า กระโดดโลดเต้นไปมา ทำเอาไอ้ฝิ่นและน้องคนอื่นหัวเราะไปตามๆกัน แต่ผมไม่ขำด้วยครับ ลุกขึ้น พรึด พวกมันงง หยุดชะงัก
“คันตีน..”ผมพูดหนักย้ำแล้วเดินออกมาจากตรงนั้น เดินดุ่ยๆๆ เข้าไปในบ้านเลยทันทีครับ มันไม่อยู่จริงๆด้วย บ้านปิดไฟมืดขนาดนั้น
ผมกดโทรศัพท์บ้านเข้ามือถือมัน วันนี้ไม่ใช่กะของมันนี่หว่า วันนี้วันพฤหัส ไม่ใช่เวรมันนี่หว่า
ตู๊ดด ๆ ๆ ๆ
“อืม..”
“มึงอยู่ไหน.”
“ออกมาข้างนอกกับไอ้เพื่อน..เดี๋ยวก็กลับ”มันบอกเสียงเรียบ
“อยู่ไหน.”ย้ำอีกครั้งให้มึงรู้ว่ากรูอารมณ์ไม่ดีนะโว้ย
“อยู่..โรงบาล มาเยี่ยมเพื่อน”มันพูด
“ใคร..”
“ก็เพื่อนในที่ทำงานกรูนี่แหละ.มึงจะสงสัยอะไรนักหนาวะ”มันเริ่มใส่อารมณ์บ้าง
“ให้ไม่เกินเที่ยงคืน.เพื่อนมึงคงหลับคงนอนบ้างดีกว่านะ.ถ้าป่วยจริง”ผมพูดประชด
“นี่มึงหาว่ากรูโกหกมึงรึไง..กรูนะไม่ใช่มึง”มันย้อนให้
“อย่าย้อนกรู..”ผมพูดเสร็จ ไอ้เข็มก็วางโทรศัพท์ใส่หูผมดังโครม สาดมาก นี่มึงเมียกรูนะ
ผมขึ้นห้องไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า อ่านหนังสือฆาตกรรม รอมันครับ เหลือบมองไปดูนาฬิกา อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน
แกร๊ก
“รู้เวลาดีนิ.”ผมแซวมัน แต่ตายังมองอยู่ที่หนังสือ
“แล้วหมาตัวไหนมันขู่กรู”มันย้อน แล้วถอดเสื้อออก
“เมียกรู กรูจะหวงจะห่วงมันก็ไม่แปลก”ผมพูดตรงๆ แล้วมองที่ตัวไอ้เข็ม ที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิด ตัวมึงจะเนียนไปไหนวะห๊ะ ไอ้เข็มเหลือบมาเห็นสายตาผมนิดๆ มันหยิบผ้าขนหนู แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเฉย อย่างที่ไม่ได้ถอดกางเกง ทำเอาผมยิ้มออกมาได้น้อยๆ
..............
“พรุ่งนี้เลิกงานแล้วกรูจะไปรับ.”ผมบอก ไอ้เข็มแต่งตัวเสร็จ ก็เดินไปเปิดโทรทัศน์ ไอ้นี่มันอย่างนี้ตลอดแหละครับ ถ้าได้นอนบนเตียงกรูจะขอหลับคาโทรทัศน์
“พรุ่งนี้กรูจะเอารถไป.”แล้วมันก็ล้มตัวนอนบนเตียง
“กรูจะไปรับ”ยังยืนยันนอนยัน
“ฮืมมมมม..”มันถอนหายใจแบบไม่อ้าปาก ผมวางหนังสือลงบนหัวเตียงเบาๆ แล้วหันไปมองหน้ามัน
“ถอนหายใจทำไม.” พร้อมกับสายตาอาฆาต
“เปล่า.”มันตอบเบี่ยงๆ แล้วเหลือบลูกตาไปมองโทรทัศน์
“แล้ววันนี้ใครมาหา”ผมเอาหน้าเข้าไปใกล้อีก
“เพื่อน.” มันนอนนิ่งๆ เหมือนลองเชิงว่าผมจะเอายังไงซะมากกว่า
“ชื่ออะไร.แล้วมาทำไม”ตอนนี้มันอยู่ในวงแขนผมเรียบร้อยแล้วละครับ
“.ชื่อป้อง.ก็แค่มารับไปกินข้าว.แล้วก็ไปเยี่ยมไอ้กิดที่โรงพยาบาล มันขากหัก โดนรถชน ไม่ได้เป็นอะไรมาก เลยอยู่คุยกันจนดึก.พอใจรึยัง ห่านี่”มันพูดเรียบๆ แต่ก็เริ่มตะคอกเมื่อใกล้จบประโยค
“ก็แค่นี้.”ผมยิ้มให้
“นอน.”มันผลักหน้าผมออก เมื่อผมโน้มเข้าไปใกล้
“น่านะ..นิดนึง”ผมยิ้มให้มัน แล้วจับมือมันมาจูบ
“กรูเห็นแม่งนิดทีไร เลยเถิดทุกที.”มันก็ยังออกแรงดันหน้าผมอยู่ไม่เลิก
“เอ๊ะ..ไอ้เป้..”มันรีบคิ้วขมวดติดกัน ว่าผม เมื่อผมลูบเข้าน้องชายผ่านบ๊อกเซอร์มัน
“มึงก็เลิกดันสักทีสิวะ”ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
“มึงก็ปล่อยก่อนสิวะ”มันคงหมายถึงน้องชายมันนะครับ
“หึ....อย่าดันสิคาบ..”ผมก้มหน้าไปใกล้ แล้วออกแรงที่อยู่บน ซึ่งมีมากกว่า ก้มหน้าไปหามัน ที่หน้าเริ่มแดง แต่ยังคงงอมองหน้าผม
“จ๊ะ...”มันจิจ๊ะในปากแบบไม่พอใจ
“อืออ....ไอ้เป้...อย่านะมึง”มือขวามันก็พยายามดันไหล่ผม มือซ้ายก็โดนผมกำแน่น ผมก้มลงไปจูบที่คอเบาๆ เลียตามซอกหู จนไอ้เข็มมันหลบคอหนี แต่นึกหรอครับว่าจะพ้น
“อะ..เจ็บบบ...ไอ้สัด.”มันด่าให้เมื่อผมดูดอย่างแรง ดูดอยู่ซ้ำตรงนั้น
“อืออ.”แล้วก็เลียเหมือนหยอกล้อกับมัน
“ชัดดี กรูชอบ”ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆ
“ไอ้เหี้ย.”มันด่าแกมตะคอก
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
ผมเหลือบไปดู โทรศัพท์ผมเองแหละครับ ผมต้องปล่อยไอ้ที่รักในอ้อมกอดไปรับโทรศัพท์แทน
“ว่าไงวะ.”
“ทำเหี้ยไรอยู่ละ.เสียห้วนเชียวนะมึง”ไอ้ข้าวพูดเหมือนรู้แกว
“รู้ดีละมึง.มีไร”
“พรุ่งนี้แดกเหล้ากัน.ร้านเดิม..”มันพูด
“เออ..หลังห้าทุ่มนะไอ้เข็มเลิกงานห้าทุ่ม.กรูจะได้ปิดร้านเร็วหน่อย”ผมบอก
“เออได้..ห้าทุ่มเจอกัน อย่าเบี้ยวนะมึง.กรูเบื่อ.เซ็ง เซ็ง เบื่อ สุดตีน..”มันพูดย้ำไปย้ำมา
“มีเรื่องเหี้ยไรละ.”
“เปล่าหรอก.ทะเลาะกับไอ้ตาร์นิดหน่อย...เรื่องไอ้เพลง..”ไอ้ข้าวบอก
“อืม..ใจเย็นแล้วกัน.มึงชอบใจร้อนกรูละสงสารเฮีย.”ผมบอกมัน
“เออ.อย่าลืมแล้วกัน”
“แล้วเฮียจะไปด้วยป่ะละพรุ่งนี้”ผมถาม
“คงไม่ไป.ดูไอ้เพลงที่บ้าน”ไอ้ข้าวบอก
“อืม.โอเคเจอกันเพื่อน.”ผมบอก
“เออ เจอกัน.”ไอ้ข้าวพูดก่อนที่จะวางไป
“แดกห่าเหล้าอีกอะดิ”ไอ้เข็มพูด แล้วกดรีโมทเปลี่ยนช่อง
“หรือจะไม่ไป”
“ไปดิ.”มันตอบไม่คิดเลยครับ
“ต่อนะ.”ผมยิ้มร่าเข้าไปใกล้ตัวมันอีก
“ถ้าต่อ.อาทิตย์หน้าก็ไม่ต้องทำด้วยอะ.”มันพูด สายตายังจ้องมองโทรทัศน์แต่นำความไม่สบอารมณ์มาให้ผม
“เกี่ยวไรกันวะ”ผมคิ้วขมวดถามมัน
“เกี่ยวไม่เกี่ยวมันก็เกี่ยวกับน้องมึงอะ..วันนี้เหนื่อย อยากนอน”
“อยากนอนแล้วดูโทรทัศน์หาญาติมึงรึไง”ผมแย่งรีโมทจากมัน
“เชี้ยนี่.เดี๋ยวกรูถีบตกเตียง.”ไอ้เข็มรีบคว้าคืน
“มึงกล้าถีบผัวมึงรึไงครับ.”ผมตอกย้ำ
“เออ.จะลองดูมั้ยละ”
ผลัก
ปัก
“โอ้ยย..เหี้ยเอ้ย.อย่างนี้เค้าไม่เรียกลอง เค้าเรียกถีบเลยต่างหากเล่า.”ผมกุมท้องตัวเองอยู่ตรงพื้น ไอ้เข็มนั่งขำอยู่บนเตียง
“คืนนี้ไม่ได้เป็นเมียกรู อย่าเรียกกรูว่าไอ้เป้เลยมึง”ผมพูดจบ ไอ้เข็มหน้าตาเหรอหรา จะลุกหนี แต่เรื่องอะไรจะทันกรู กรูเร็วโว้ย นักบาสเก่า รู้จักพี่ป่ะน้อง และแล้วคืนนี้ กรูก็เสร็จสมอารมณ์หมาย กร๊ากก
ติ๊งต๊อง ติ๊งต๊อง ติ๊งต๊อง ๆๆๆๆ
“กดหาพระแสงวิมารไรวะ.ไอ้สัด”ไอ้เข็มตะคอกเสียงดัง เหมือนจะเป็นตะโกนมากกว่าครับ ตามันยังหลับไม่ตื่น เมื่อคืนก็เล่นกันเกือบเช้า มันเลยนอนเพลีย ไม่ยอมลุกไปเปิดประตู คือในรั้วบ้านเนี้ย ก็ล๊อกไปครับ แต่ว่าบ้านผม ผมก็ต้องล๊อกเพื่อความปลอดภัยแหละครับ ผมเลยต้องลุกขึ้น
“โหป๋า .เปิดช้าจังละ.โห ดูสภาพเมื่อคืนดึกอะดิ”ไอ้แฟงทำหน้าตากวนตีน
“กรูบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่ากดแบบนี้ไอ้เข็มมันไม่ชอบ.ดีนะมันลุกไม่ไหว เดี๋ยวมึงได้เจอตีนมันพอดี”ผมบ่น
“ก็แฟงเห็นไม่เปิดสักทีอะ”มันทำหน้าตาใสสื่อ
“อย่าให้กรูต้องพูดบ่อยไอ้แฟง.กรูเหนื่อย.”ผมทำหน้าเหนื่อยจริงๆ
“โทดทีป๋า..เนี้ยแฟงจะมาบอกว่า.วันนี้มีลูกค้าเค้าจะขอปิดร้าน ป๋าจะว่ายังไง จะมีชาวต่างชาติมาลง”ไอ้แฟงบอกผม
“ไหนเอาเบอร์มาดิ.เดี๋ยวกรูคุยเอง”ผมบอกมัน มันยื่นเบอร์โทรศัพท์ให้
ดีเหมือนกัน วันนี้กะว่าจะปิดร้านเร็วสักหน่อย
“ครับ ตกลงว่า แขก สามสิบห้าคนนะครับ..เริ่มงานตอนห้าโมงเย็น เสร็จตอนสามทุ่มครึ่งตามเวลานะครับ.....โอเคครับ.ขอบคุณครับ.”ผมบอก พร้อมกับให้ไอ้แฟงจัดแจงไปตั้งหน้าร้านว่าวันนี้ร้านปิด แล้วก็เข้าไปจัดแจงในครัว กับเมนูของวันนี้ไม่มีอะไรมาก ก็เลยต้องซื้ออาหาร ที่ไม่ใช่เหมือนซื้อทุกวัน เขียนๆ ไอ้แฟงกับผึ้งมีหน้าที่ไปซื้อนะครับ บางอย่างก็มาส่งที่ร้านเลย
“อือออออออออออ”เสียงอือ มาแต่ไกลแบบนี้ บิดขี้เกียจไอ้ตัวดีของผมชัวร์ครับ
“กินอะไรครับ.”ผมถามมัน ทั้งๆที่ยังเขียนเมนูอาหารบางอย่างอยู่ตรงโซฟาในบ้าน
“ข้าวไข่ดาว.”มันพูดเฉื่อยๆ
“วันนี้มาแปลกไม่พิสดารให้ผัวต้องเหนื่อย”ผมแซวมัน ไอ้เข็มมันเดินไปเปิดโทรทัศน์อีกแล้วครับ แล้วนอนลงบนโซฟาตัวตรงข้ามผม
“สองฟองเร็วๆด้วย.เอาซอสให้ด้วย”มันสั่ง
“คราบแม่”
แล้วผมก็ต้องกุลีกุจอรีบเข้าครัวไปทำกับข้าวให้มันทันที
เย็นนั้นไอ้เข็มออกไปแต่หัววัน ประมาณทุ่มนึงนะครับ ทั้งๆที่งานเริ่มสามทุ่ม ผมไม่ได้ไปส่งเพราะติดงานที่ร้าน มันก็ขึ้นแท็กซี่ไปนั้นแหละครับ เพราะผมบอกว่าจะไปรับ
เมื่อเคลียร์ร้านเสร็จ
พนักงานในร้านกลับกันหมดแล้ว พรุ่งนี้ร้านก็หยุด กรูเมาได้ทั้งคืน เอิ้กๆ
“ป๋าจะออกไปเที่ยวหรอ.”ไอ้แฟงมันถาม หลังจากที่เห็นผมรับโทรศัพท์จากไอ้แมนเมื่อกี้ว่าจะไปกี่โมง
“เออ.”ผมตอบ
“แฟงไปด้วยดิ”มันรีบมาจับแขนผม มันอยากไปหลายครั้งแล้วละครับ แต่ว่าผมไม่ให้ไป
“ไปด้วย.”ไอ้ฝิ่นเสริมขึ้นมาอีก
“พอเลยมึงสองตัวกรูไม่อยากเช็ดอ้วก”ผมสลัดแขนออก
“โหห.ไรอะ.”ไอ้แฟงทำหน้างอนๆ
“มึงเพิ่งสิบเจ็ดเองเข้าไม่ได้”ผมบอก
“ทีป๋ายังเคยเลวเลย”อ่าว ไอ้นี่ยอกย้อนครับ มันชอบมานั่งถามประวัติผมกับไอ้เข็ม แล้วถามประวัติไอ้เข็มกับผม
“นั้นมันเรื่องของกรูกรูเป็นป๋ามึงนะ.จะฟังกรูไม่ฟัง.”ผมหันไปทำหน้าจริงๆไอ้แฟงหน้าหงอยทันที
“เดี๋ยวซื้อขนมมาให้.นอนดูหนังอยู่บ้านนี่แหละ พรุ่งนี้ก็พักผ่อนทั้งวัน จะไปทำไมเดี๋ยวใจแตกขึ้นมากรูไม่เลี้ยงมึงเหมือนตอนนี้หรอกนะ.”ผมบอกมัน
“ไม่แตกหรอกน่า.แค่อยากไปดูเองอะ”มันทำหน้า
“ยี่สิบเมื่อไหร่กรูจะพาไปทันทีเลย.ตอนนี้มีหน้าที่ทำอะไรก็ทำไปก่อนเหอะ”ไม่แปลกที่ผมจะเป็นห่วงมันหรอกครับ ชีวิตผมก็ผ่านมามาก ถ้าไม่ได้เพื่อนดีปนเลวก็คงไม่รู้จักตัวเอง ได้ไอ้ข้าวคอยฉุดกระชากลากถูไว้ เลยไม่ได้เลวสถุนไปแบบพวกเพื่อนคนอื่นๆ ถ้าเป็นกลุ่มอื่นเลวแบบนี้ ไม่ไปลงขวดเหล้าหมด ก็มีเมียกันไปหมดแล้วละครับ ดีที่กรูมีเมียเป็นผู้ชาย เด็กสมัยนี้ยิ่งคิดไม่ค่อยเป็นกันอยู่ชอบทำตามแฟชั่น ผมก็ไม่อยากให้ไอ้แฟงมันได้เห็นอะไร ถึงอีกใจจะอยากให้มันเห็นก่อนก็เถอะ แต่ว่าเราไม่รู้เรื่องของอนาคต ผมรักมันเหมือนลูกเหมือนหลานคนนึงเลยตอนนี้ ก็อยากจะเอาสิ่งที่ดีๆให้มัน และกลัวว่ามันจะใจแตกอย่างที่ว่าจริงๆ แต่ถ้ามันไม่แตกก็ดีไปครับ แต่ผมขอรอเวลาหน่อยแล้วกัน
“แล้วตกลงนี่กรูไปด้วยได้มั้ย.”เสียงพูดไม่ค่อยชัดของไอ้ฝิ่นถามผม
“เออ..”ผมตอบมัน ไอ้ฝิ่นยิ้มหน้าบาน ทำเอาไอ้แฟงหน้าหด
“.อยู่นี่แหละ เฝ้าบ้านดีๆด้วย.ไปอาบน้ำเลยไปมึงไอ้ฝิ่น.”ผมหันไปบอกไอ้ฝิ่น แล้วแยกตัวออกมาอาบน้ำแต่งตัว
....
เมื่อผมอาบน้ำเสร็จ ก็โทรหาไอ้เข็มก่อนว่ากำลังจะออกจากบ้านแล้ว ถ้าถึงมันก็คงเลิกพอดี ไอ้ฝิ่นไปด้วย มันก็เออรับรู้แล้วครับ
“ถึงแล้วนะ.”ผมโทรไปบอกไอ้เข็ม
“อืม.แปบกำลังเก็บของ”มันพูด
“เข็มซีดีที่กรูให้อะ.เอากลับไปด้วยดิวะ”เสียงหนึ่งลอดเข้ามา
“ก็กรูกำลังเก็บอยู่นี่ไง ไอ้ห่าป้อง”ไอ้เข็มว่าดุๆ
“คราบๆ.แม่คราบ”เฮ้ย นั้นมันคำกรู
“แค่นี้ก่อนนะมึง.”ไอ้เข็มพูด แล้วก็วางไปเลยครับ
“รอในนี้นะ”ผมบอกไอ้ฝิ่น แล้วเดินลงมาจากรถ เดินเข้าบริษัทมันหน้าตาเฉยเลยครับ ก็ไม่ได้มาครั้งแรกหรอกนะครับ เคยถือวิสาสะ เข้าไปหามันถึงห้องทำงานมันมาแล้วด้วย กร๊าก
ผมลงไปนั่งรออยู่ที่นั่งรับแขกตรงเคาร์เตอร์ของบริษัท สักพัก ไอ้เข็มมันก็เดินลงมา พร้อมกับเพื่อนมันอีกสองคน ผู้ชายคน ผู้หญิงอีกคน ไอ้เข็มเห็นหน้าผมก็ทำหน้างงๆ ว่าเมิงลงมาจากรถทำไม
“มารอมึง”ผมพูดบอกก่อนไม่รอคำถาม
“เออนี่เป้.เพื่อนกรู.นี่ป้อง แล้วนี่ก็ปิ่น”ไอ้เข็มมันแนะนำ ผมยิ้มให้ ทั้งสองคนก็ยิ้มให้ผม
“ไปยัง.”ผมถามมัน ไอ้เข็มพยักหน้า
“ไปก่อนนะ.”ไอ้เข็มบอก
“นี่มึงจะไปกินข้าวกับกรูจริงอะ.”ไอ้ป้องถาม หน้าตาก็ดี หาคนอื่นไม่ได้ไง ที่ไม่ใช่เมียกรู กรูหวงเฟ้ย
“ไปไม่ได้วะ.ก็เห็นหน้ากันทุกวันมึงไม่เบื่อกรูรึไงวะ”ไอ้เข็มพูดขำๆ เออนี่แสดงว่ามึงพลอดรักกันทุกวันเลยละสิ
“ไม่เบื่อวะ”ดูมันตอบได้หน้าตาเฉยมากเลยครับ
“นี่สองคน.จะแซวกันอีกนานมะ”น้องปิ่นเกล้า(กรูเติมให้เอง) พูดตัดบท ยิ้มๆ
“เออไอ้นี่.”ไอ้เข็มพูดแล้วขำในลำคอ พอมันหันหลัง ผมก็กอดไหล่ไอ้เข็มแล้วเอาตัวมันเข้ามาแนบตัวผมอย่างแรง
“เป็นเหี้ยไร.อย่ามาเข้าใจผิดละ”ไอ้เข็มรีบบอกก่อน
“ไม่ได้เข้าใจผิด.เข้าใจถูก ไอ้ห่านั้นมันชอบมึงอยู่”ผมพูด
“เออ.แล้วไงวะ.เงียบๆไปเหอะมึง.เดี๋ยวมันก็เลิกชอบเอง”ไอ้เข็มพูด แล้วพยายามเอาตัวออก
“เรื่องดิ.เมียกรู กรูหวง.”ผมบอกมัน
“หน้าด้านชิบหายมึงอะ...ปล่อยกรูเลยไอ้ฝิ่นขำใหญ่แล้ว”ไอ้เข็มรีบผลักผมออกเมื่อเกือบถึงรถ ไอ้ฝิ่นนั่งมองพวกผมยิ้มๆ
แล้วพวกเราก็พากันมาถึงร้านอาหาร เออจะเรียกว่าร้านเหล้าดีกว่าครับ เสร็จสรรพ ร้านประจำอยู่สี่ห้าร้าน หนึ่งในนั้นก็คือร้านของไอ้ทศด้วยครับ พวกผมก็จะผลัดเปลี่ยนเวียนกันไป แต่ถ้าเบื่อมากๆ ก็จะหาแหล่งใหม่กันตลอดแหละครับ
“มาแล้วคราบ สองผัวเมีย ช้าเชียวนะพวกมึง”พอมาถึง ไอ้เหี้ยแมนก็ปากหมา เมาแล้วละครับ ดูตาจะปิดแล้วนั้นนะ
“อ่าว ไอ้แสบเมียมาคุมหรอมึง”ผมแซวไอ้แสบ เมื่อเห็นน้องปานนั่งอยู่ข้างๆ การแซวน้องปานนี่เหมือนเป็นอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขกับชีวิตไปแล้วละครับ เพราะว่าแซวแล้วขึ้นจริงๆ
“มาๆ come here,sit นี่นะ.”ไอ้แมนครับ ปล่อยมันไปเหอะครับ ปัญญาอ่อนอะ เมาแล้ว สงสัยมากันแต่หัวค่ำ ไอ้ฝิ่นกับพวกเพื่อนๆผมเป็นที่รู้จักกันดีตั้งนานแล้วแหละครับ
“ไงมึง.หนีเฮียมาเที่ยวเดี๋ยวก็โดนโกรธหรอกมึง”ผมหันไปแซวไอ้ข้าวที่นั่งยิ้ม นั่งเยิ้ม อยู่ด้านหน้า
“เสียอารมณ์เลยสัดนี่...มันปัญญาอ่อนอะ.”ไอ้ข้าวพูด
“งั้นหาเด็กใหม่ไปนอนกกสักคืนป่ะละ.พวกกรูไม่บอกเฮียหรอก..”ผมยักคิ้วให้มัน
“หาอยู่.”ไอ้ข้าวทำหน้าทำตาเจ้าเล่ห์
แล้วผมกับไอ้เข็มก็ได้แก้วประจำกายคนละใบ พร้อมกระดก พร้อมกระดกเลยครับ วันนี้กรูต้องปรามตัวเองอีกแล้ว เพราะว่าเป็นคนขับรถ
นั่งอยู่ประมาณชั่วโมง
“ไอ้เป้..”ผมหันไปตามเสียงเรียก ไอ้เหี้ยฝิ่นเรียกกรูซะ เป็นคนไทยเลยนะมึง
“เดี๋ยวมานะ” กรูได้ยินประโยคนี้ มึงไม่กลับมาชัวร์
“ไปไหน”ผมถาม แต่รู้คำตอบอยู่ในใจเต็มอก ปี้หญิงอีกแน่
“หึหึ..”นั้นคืนเสียงที่ผมได้รับ
“มึงจะไปไหน.”ผมถามย้ำ
“เจอกันที่บ้าน.”มันพูด แล้วโบกมือให้ ก่อนเดินจากไป ไอ้เปรตรัสเซีย นี่กรูพามึงมามั่วโลกีจริงๆ
“ไอ้ทศ.มึงมีเมียเป็นตัวเป็นตนยังวะ”ผมถามไอ้ทศที่นั่งข้างๆ
“มึงมองหน้ากรู..”ไอ้ทศชี้หน้าตัวเอง
“มองหน้ากรู..”ดูมันครับ เมาไปแล้ว ดีมันเอากาดมันมาด้วย
“..เออกรูมองอยู่เนี้ย.”ผมบอกมัน
“เรื่องอะไรจะเอาเป็นตัวเป็นตนวะ.น่าเบื่อจะตายห่า”มันพูด พร้อมกับสะอึกเบาๆ แล้วกระดกเหล้าเข้าปาก เออ พวกมึงเมากันหมด แล้วกรูจะคุยกับใครวะ ไอ้สาดพวกนี้
“ไปห้องน้ำก่อนนะ”ไอ้เข็มบอกผม ไอ้นี่มันฉี่บ่อยนะครับ ยิ่งได้กินเหล้านะ อย่างกับท่อระบายน้ำ
“ไปด้วย.”ผมบอก ไม่ไว้ใจ เมียสวย กร๊ากก
...............
“โอ้ยยย..เดินไงวะ..”เสียงหนึ่งสบถขึ้น เมื่อไอ้ร่างนั้นมันกระแทกกับตัวไอ้เข็มหน้าห้องน้ำ
“มึงนั้นแหละเดินยังไง”ไอ้เข็มเสียงแข็ง งานเข้ากรูอีกแล้ว
ต่างคนต่างมองหน้ากันครับ คาดว่าไอ้นั้นคงเมาเช่นกัน แต่ไอ้เข็มแค่มึนๆมั้งครับ ก็มันยังมีสติดีอยู่ครบทุกประการ
มันจ้องตากันประมาณ เออ สิบนาทีได้
“ผลัก”
ที่หน้าคว่ำนะ ไอ้เข็มแฟนผมเองครับ ผมจะรีบเข้าไปพยุงตัวไอ้เข็ม ไอ้นี่หมัดหนักเหมือนกันแฮะ ไอ้เข็มผลักผมออก แล้วก็สวนเข้าให้
“ต่อยที่อื่นได้ แต่อย่าต่อยหน้ากรู”สองหมัดแรก มันสวนหมันเข้าให้เต็มๆ สองกำมือ พร้อมกับพูดบอก คนในห้องน้ำเริ่มมองกันเป็นตาเดียว
“..ปากดี.ไอ้เบื้อกเอ้ย..”หมัดที่สาม ร่วง จอดกับพื้นห้องน้ำ เย้ๆๆๆ เมียกรูเอง คำพูดเบาๆที่ออกจากปากมัน แล้วมองหน้าไอ้นั่งที่นอนอยู่กับพื้นห้องน้ำ แต่มันก็ยังได้สติอยู่ ไอ้เข็มเดินไปที่อ่างล้างหน้า มองหน้าตัวเองซ้ายขวา
“เอาไงกับมันละ”ผมถาม
“จับแม่งล่อตูดเลยดีมั้ย.ปากกรูแตกเลย”ไอ้เข็มพูด เมื่อเห็นรอยช้ำที่ปากตัวเอง แล้วหันไปมองไอ้ร่างที่นอนอยู่บนพื้น
เออ เมียกรู มึงจะโหดไปมั้ยครับพี่เข็มครับ
...
มาต่อตอนดึกๆ
เย้ๆ
คงไปนอนกันแล้วมั้ง ม่ายเป็นไร เค้าก็จะไปนอนเหมือนกัน รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆนะคนดี
ฝานดีกันทั่วหน้า เน้อออออออออออออออออ
-
^
^
:beat:
จิ้มก่อนอ่าน
*******
:angry2: ฆ่ามันนน บังอาจต่อยเข็ม
-
^
^
เร็วจังรีบน อิอิ
-
จิ้มไว้ก่อน
เด่วพุ่งเน้ค่อยอ่านตอนนี้มะไหว
-
คนยังไม่นอนเพียบเลยหนูเบบี้
อ่านแล้วพยายามนึก แต่นึกไม่ออก เพลง คือใคร
เราอ่านพลาดไปตอนไหนรึเปล่า
คอนเฟิร์มกลับไปที่เมนท์เก่า ยืนยันว่าเป็นคำชมและชื่นชมเบบี้นะจ๊ะ :กอด1:
คิดหวัง ตั้งใจทำสิ่งใดไว้ก้อขอให้ทำได้สำเร็จนะน้องนะ :L2:
-
เข็ม โหด ได้จวยยยยย มาก o13
-
:sad4: เข้มของเจ้ ปากแตก
แต่โหดไปมั้ยเข้มจะไปล่อตูดดดด คนนั้นหรอ :laugh:
-
เข็ม โหดได้อีก
ฮ่าๆๆ จะล่อตูดกันเลยทีเดียว
-
o18 โหดได้ใจจริงเพ่
-
:sad4: :sad4: :sad4:
เข็มโหดหลาย อย่าทำไรเค้าเลย
เหลือไว้ให้ประชากรไม่คู่มั้งก้อได้นะ แค่ต่อยเค้าแล้วก้อปล่อยไปเห้อเข็มเห้อ
:z3: :z3: :z3:
-
. . โหดได้อีกเข็มเอ้ย . .. . o22 . . .รอดูไอ่คนนั้นจะโดนล่อมะ . . . :z2:
-
เข็ม ตัวจริง เสียงจริง
o13
-
เอิ๊กกกกกกกกกกกกก
เข็ม ต้องโหดๆแบบนี้ล่ะ
เอ่อ
ว่าแต่ใครจะเป็นคนล่อตรูดไอ่คนนั้นล่ะ :laugh:
-
แรงค้าบบบบบบบบบบ
ชอบคับ
ต้องแบบนี้
พี่เข็มเล่นแม่งเลยๆๆๆๆ
:beat: :beat: :z6: :z6:
-
เบบี๋ สอบเสร็จ พักก่อนให้หายเครียดก่อน นะ
ช่วงนี้อากาศไม่ค่อยดี พักผ่อน กันเยอะ ๆ รักษาสุขภาพเน้อ
-
:110011: :z7: :110011: :z7:
เต้นโชว์ เพื่อเบบี้จะได้คึก มาต่อเร็วๆ
กร้ากกกกกกกกกกกกก
ถ้ายังไม่มาต่ออีก ต้องเจอนี่
:beat: :beat: :beat:
-
เมียใครหว่า โหดจัง อ๋อเมียไอ่เป้นี่เอง
ฮ่า ฮ่า ซะใจต่อยที่ไหนไม่ต่อย ดั๊นไปต่อยหน้าได้ อย่างนี้มันต้องโดน :z6: ใช่ไหมเข็มที่รักของเป้
-
คงคอนเซปโหดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ไม่มีตก
-
โหดดีแท้
o13 o13
เยี่ยมมากเข็ม
-
สุดยอดเลยเข็ม ได้ใจจัง
แล้วจะเอาไงต่อหละทีนี้ มีติ่งไว้อีกแล้ว ส่วนของเฮียตาร์ กับไอ้ข้าว นึกว่าจะเรื่องธรรมดา พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็บอกว่ายุให้เฮียตาร์ งอนอีกรอบดีกว่า ฮิฮิ
เบบี้ ขอให้ได้เกรดสูงดี เลี้ยง "มด" เยอะนะครับ
-
555+ จาโหดไปไหนเนี่ยพี่เข็ม น่ากลัวก่าพี่เป้อีก
-
:3123: โว๊ยโหดได้ใจมาเบบี๋
คงเก็บกดมานานล่อตูดชาวบ้านแม่งเลย :haun4:
คิดถึงเป้&เข็ม มาเลย
สอบเสร็จแล้วก็มารีบมาต่อเลย
ให้ไว :m16:
-
โฮะๆ....ชอบ แสบกะปานเจ้าค่ะ แบบว่า พี่แสบ.....จอดสนิททันทีที่เจอน้องปานเลย
ส่วนคู่หลัก ยังิ่านไม่จบ แต่รู้สึก เฮียตาร์จะรักคุณข้าวมากๆ เลยละหนา
ฮิๆ เข้ามาลุ้น เป้กะเข็ม เข็มน่ารักมากๆ แล้วก็ชอบผู้ชายอย่างเป้สุดๆ แบบแลดูเป็นความรักของ ผู้ชาย+ผู้ชาย มากๆเลย เอิ๊กๆ
สนุกเจ้าค่ะ
รออ่านตอน เป้กะเข็มต่อไป เอิ๊กๆ
อืมมมมม ท่านเข็ม โหดได้ใจจริงเจ้าค่ะ
-
เข็มนี่เถื่อนได้ใจมากๆ
-
เหยยยยยยยยย
ฆ่ามัน ต่อยหน้าสวยๆของเข็ม :z6:
พี่เข็มโหดไปไหมคะ
แต่ดีแล้ว สวยโหด ชอบชอบ :impress2:
-
เข็มอย่างโหดอะ จับแม่งล่อตูด
คิดไปได้นะ
-
ใครล่อใคร ร่วมด้วยช่วยกันๆ แฮ่กๆ :z1:
-
^
^
แอบมาอยู่นี่ นี่เอง
พี่หมี
กลับบ้านด่วนนนนนนนนนนน
ใครจะล่อใครอย่าไปยุ่งกะเค้าเลยยยยยย
-
^
^
ไม่สนใจจิงหร๋อมามี๊แต่โซสนนะ.....
:กอด1: เบบี้
NC. เป้+เข็ม :z1: :z1:
-
^
^
แอบมาอยู่นี่ นี่เอง
พี่หมี
กลับบ้านด่วนนนนนนนนนนน
ใครจะล่อใครอย่าไปยุ่งกะเค้าเลยยยยยย
กลับแล้วไม่มีคนอยู่บ้านอ๊ะ แงๆ น้อยจวย :o12:
-
^
^
โอ๋ๆๆ เค้ากลับมาแล้วงายยยยยย
เดินออกไปซื้อของแปบเดียวเอ๊งงงงงงงงง
ป่ะๆๆ กลับบ้านกันน้าาา
อย่ามากวนพี่เบบี้ดิ พี่เบบี้กำลังยุ่งเขียนฉากนั้นอยู่ อิอิ :z1:
:กอด1:
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตอนพิเศษ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
พี่เข็มโหดจัง :oo1:
-
มาอยู่นี่ทั้งพ่อ แม่ น้องเรย -*-
-
เข็มได้ใจมากกกกกกกกกกกกก
แต่ว่าปากแตกเลยอ่ะ
เอาคืนแบบนี้สมควรค่ะ
จริง ๆ ควรจะมากกว่านี้ :m16:
-
ตอนที่144 พิเศษ เป้กะเข็ม<3>
“เข็ม....”ผมเรียกมันให้ดู ไอ้ที่นอนอยู่บนพื้นอีกครั้ง เพราะดูมันจะห่วงหน้ามันซะเหลือเกินครับ ไม่ห่วงก็แปลกอะครับ ครีมบำรุงมันนี่เต็มโต๊ะเครื่องแป้งเลยครับในห้องอะ
“อ่าว..ไอ้เหี้ยฟิก.มานอนไรตรงนี้วะ”ผมหันไปมองไอ้เด็กวัยรุ่นอีกคนรุ่นราวคราวเดียวกับไอ้คนที่นอนอยู่ ไอ้เข็มยืนพิงขอบอ่างเหมือนดูสถานการณ์อย่างสบายใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“...ไอ้เชี้ยนั่นแม่งต่อยกรู..”เออ มึงก็ยังมีแรงพูดเนอะ ไอ้ห่านี่ เพื่อนมันมองหน้าไอ้เข็มที่ยืนยิ้มอยู่แล้วยักคิ้วให้
“.เพื่อนมึงต่อยกรูก่อนหนึ่ง.กรูสวนไปสาม.กรูว่าแม่งสำออย..นอนนานเกินไปแล้ววะ.”ไอ้เข็มมันพูดไปยิ้มไป อารมณ์ไหนของมึงวะ
“.มึงเมาแล้วนะเว้ย.”ไอ้น้องคนนี้มันก็คงพอรู้สถานการณ์มันพูดกับเพื่อนมันเบาๆ แล้วพยุงตัวเพื่อนมันขึ้น ไอ้นี่ก็ขึ้นอย่างทุลักทุเล
“เดี๋ยวมึงเจอกรู”อ่าว ไอ้นี่ ยังปากดีได้อีกครับ ชี้หน้าที่รักผม แล้วก็เดินแบบทุลักทุเลออกไป
“เฮ้อออ.....เด็กเปรต”ไอ้เข็มมันถอนหายใจยาว เหมือนกับเหนื่อยใจซะมากกว่า แล้วมันก็เดินไปฉี่ ผมก็เดินตามไปฉี่ด้วยครับ แล้วก็เดินออกไปนั่งที่โต๊ะตามปกติ
“นานจางงงวะ”
“เมาแล้วกรูว่าพอเหอะไอ้แมน..แล้วนี่เอารถมารึเปล่าวะ”ผมคิ้วขมวดบอกมันด้วยความเป็นห่วง
“กลัวร๊ายย มากับพี่ทศทั้งคน”ไอ้แมนทำท่าตาเยิ้มมองไปที่ไอ้ทศ
“มากับป๋า.ไม่ต้องกลัวน้อง..”ไอ้ทศตบไหล่ผมเบาๆ เมาไม่แพ้กัน ไอ้เวร
“เออ.คุณทศครับ.คุณท่านโทรมาครับ..”เสียงเบาๆทุ่มแต่ดูสุขุม ดังมาจากด้านหลัง
“คุณทศครับ.คุณท่านโทรมาครับ”กาดมันเตือนสติไอ้ทศรอบสอง
“เออ คุณ....”กาดมันคงเกรงใจไอ้ทศน่าดูครับ
“ไอ้ทศ พ่อมึงโทรมาไอ้เหี้ย.”ผมตะโกนใส่หูมัน
“มึงจะตะโกนหาไรวะ.กรูอยู่แค่นี้.”ดูมาอารมณ์เสียใส่กรูอีก แล้วมันก็รับโทรศัพท์ไป จากกาดมัน กาดมันหันมามองหน้าผม แล้วพยักหน้าให้อย่างคนที่มีมารยาทฝึกมาดี
ไอ้เข็มชนแก้วกับไอ้ข้าว แล้วก็ไอ้ป๊อดเป็นระยะๆ ไอ้นี่มีเมียเป็นตัวเป็นตน เมียก็ท้อง ยังออกมาได้อะครับ เชื่อมันเลยครับ
“ไอ้ข้าว เด็กห่านั้นแดกมึงทั้งตัวแล้วมั้ง”ไอ้ป๊อดมันพูด แล้วมองไปที่จุดหมาย ผมหันหลังไปมอง น่ารักนี่หว่า มองไอ้ข้าว ซะ เหมือนกับให้รู้ไปเลยครับว่ากรูต้องการเมิงอยู่นะ
“เออ..แม่ง.เข็ดฟันวะ”ดูไอ้หื่นนี่ครับ เฮียไม่อยู่หน่อย แม่ง กรูบอกแล้วว่ามันอะ หื่นตัวพ่อ
“มึงกลับไปเข็ดฟันกับเฮียมึงเหอะ.เข็ดฟันแล้วทำเหี้ยไรได้วะ”ผมแซว
“เออ.ตอกย้ำกรูกันจัง.”มันทำหน้าไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะกระดกหมดแก้ว
“เฮ้ยกรูกลับก่อนนะมึง..งานเข้าวะ”ไอ้ทศบอก
“ไอ้แมน..กลับก่อนมึง.เหี้ย.เมาเป็นหมาเลย”ไอ้ทศบ่น โอโห มึงไม่เมาเลยเนอะ
“แป๊บเมิงงง..ของดีกำลังมา.”ไอ้แมนทำท่าทำทางกวนส้นตีน สักพัก ก็มีสาวสวย เซ็กซี่โคตร เดินมาสองคน
“ไม่ได้นอนอีกแล้วกรู”ไอ้ทศมันพูดยิ้ม
“ไปนะมึงไอ้ข้าว.ไปละพวกมึง”เออยังมีกะจิตกะใจลาพวกกรู แล้วมันก็ควงหญิงอีกคน ส่วนไอ้แมน ควงไปอีกคน เฮ้ออ อยากเอาบ้างจาง กร๊ากก
สักพักผับใกล้เลิก ผมกับไอ้เข็มก็ลาพวกมันออกมาก่อนครับ
แกร๊บ
ผมหันไปตามเสียงเดิน เพราะว่าเสียงข้างนอกมันเงียบมากนะครับ
“ไอ้เชี้ย.ตกใจหมด.”ผมพูดขึ้น ไอ้เข็มครับ มันมาอยู่ด้านคนขับข้างหลังผมได้ไงไม่รู้ มันทำปากจุ๊ ประมาณว่าให้ผมเงียบ แล้วมันก็นั่งลง ผมก็ด้วยสัญชาตญาณทำตามมันแต่โดยดีครับ เชื่อเมีย
“ซี๊ดดด..อึก..ปะ.ปล่อยกรู”เสียงหนึ่งที่ได้ยินเข้ามาในโสตประสาท ผมรีบมองไปรอบๆ ทั้งๆที่ก็รอบไม่ได้มากหรอกครับสองข้างรถปิดหมด ไอ้เข็มเดินย่องๆไป
“อะเชี้ย..เอาไรให้กรูแดกวะ.”เสียงหนึ่งแรงจะไม่มีด่าอยู่แล้วละครับ กรูยิ่งอยากรู้อยากเห็นใหญ่เลย
“มึงอยู่นิ่งๆสิวะ..สัดนี่.เล่นตัวชิบหาย.”เสียงผู้ชายอีกคน
“กรูว่าเอาขึ้นรถก่อนดีกว่าวะ..เดี๋ยวใครมาเห็นจะยุ่ง.ปากดีนัก.จะเอาให้ครางไม่หยุดเลยมึง”เสียงผู้ชายอีกคนพูดขึ้น อ่าว เชี้ยแล้วไง
ผมกับไอ้เข็มยันตัวเองขึ้น พยายามดูไอ้รถที่อยู่ถัดไป เฮ้ย ไอ้เด็กเปรตในห้องน้ำนี่หว่า ผมกับไอ้เข็มมองหน้ากันเหรอหราแล้วครับคราวนี้
สักพัก รถก็เคลื่อนตัวออกไปครับ ผมกับไอ้เข็มมองหน้ากัน
“ตามไปแล้วกัน.”ไอ้เข็มบอก ผมกับมันขึ้นรถ ผมก็รีบเหยียบขับตามไป เรื่อยๆ ทิ้งระยะห่างไว้
“แล้วทำไมกรูต้องไปช่วยมันด้วยวะเนี้ย.ปล่อยให้โดนล่อตูดก็ดีเหมือน.ท่าจะไปปีนเกลียวคนอื่นเค้า”ไอ้เข็มบ่น
“หึ.เมียกรูน่ารักไง”ผมแซว
“หุบปากไป.เดี๋ยวปากแตกหรอกมึง”มันย้อนกลับมา ไอ้รถคันข้างหน้ามันหักเข้าโรงแรม ม่านรูด ไอ้เข็มหยิบปืนที่อยู่ในที่เก็บของในรถ ออกมา มันเป็นของผมเองนั้นแหละครับ ซื้ออย่างถูกกฎหมาย เอาติดรถไว้อย่างนั้นเองแหละครับ มันยื่นให้ผม
“อ่าว.จะโยนความผิดให้ผัวหรอจ๊ะ”ผมแซว
“ส้นตีนละ.ยังมีอารมณ์เล่น”ไอ้เข็มบอก พนักงานเดินมาประมาณว่ามีอะไรทำไมกรูไม่เข้าซอกเข้าหลืบ
“พอดีว่าไอ้นั้นมันจับเพื่อนพี่มา”ผมบอก แล้วเดินตามลงไป
“ขอกุญแจห้องด้วยน้อง..ไม่ต้องแจ้งตำรวจนะ”ไอ้เข็มบอก โห แมนสาดเลยครับเมียกรู
“ครับพี่.”ไอ้น้องนั้นก็ฟังดีเหลือเกินครับ ผมเดินตามพนักงานไป พนักงานมันไขกุญแจ ผมกับไอ้เข็มเดินเข้าไป
พวกมันสองคนกำลังนวนเนียร่างไอ้เด็กนั้นอยู่บนเตียง
“มึงเป็นใครวะ”มันถามด้วยความตกใจ
“คนหล่อครับ.”กล้าเล่น ไม่ใช่ผมนะครับ เหอะๆ
“รีบๆออกไปเลยครับ.ก่อนที่พวกผมจะแจ้งตำรวจ”ผมบอก
“มึงเป็นใคร..นี่เมียกรู”เออ ดีเนอะ มันกล้าดีวะ
“ผิดแล้วมั้งครับ.นั้นเมียผม.”อ่าว เมียกรู พูดอะไรออกปาย
หน้าไอ้สองคนนั้นเหรอหราทันที
“และผมนี่แหละตำรวจ..จะไปคุยกันที่ส.น.หน่อยเป็นไงครับ”ไอ้เข็มมันเดินเข้าไปใกล้ ไอ้พวกนั้นหยุดชะงัก รีบหยิบเสื้อผ้าตัวเองแบบลวกๆ
“..ฝากไว้ก่อนพวกมึง..”มันชี้หน้า แล้วรีบวิ่งผ่านหน้าผมออกไปทางประตู
“.อย่านานนะครับ.”ผมยิ้มให้ พวกมันรีบหงุดหงิดกัดกรามตัวเองแน่น แล้ววิ่งออกไป
“ไม่มีอะไรแล้วครับน้อง.ขอบคุณมาก”ผมบอกพนักงาน พนักงานพยักหน้าแล้วเดินออกไป ผมเดินไปหาไอ้เข็มที่ยืนมองไอ้เด็กเปรต มันคงเห็นทุกอย่างทุกคำพูดแหละครับ มันมองหน้าผมสองคน
“พวกมึงจะทำอะไรกรู”มันพูด แรงก็จะไม่มีอยู่แล้วไอ้ห่า
“ปากดีอีกละ.จับล่อจริงๆซะเลยดีมั้ย”ไอ้เข็มพูด ยืนเท้าเอว
“เฮ้ย....”ผมอุทานออกมาเมื่อ ไอ้เข็มมันถอดเสื้อตัวเองออก เอาจริงหรอครับเมียครับ ผมไม่ตกใจหรอกนะครับ ก็ตกใจแหละครับ แต่คืออารมณ์มันบอกไม่ถูกอะครับ
ไอ้เด็กนั้นรีบยันตัวเองลุกหนี
“หึ....ห๊ะ..ฮ่าๆๆๆ...”ดูมันครับ ไอ้เชี้ย กวนส้นมั้ยนั้นนะ ยืนกุมท้องตัวเองท้องคับท้องแข็งเลยครับ
“มึงไปแกล้งมัน”ผมปรามไอ้เข็ม ไอ้เด็กนั้นหน้าแดงกว่าเดิมอีกครับ หน้าตามันก็ดีนะครับ คมๆ คิ้วเข้ม ผิวเนียนออกจะสีน้ำผึ้ง ตัวก็ไม่สูงมาก เหมือนเด็กม.ปลายทั่วไป กล้ามก็มีสัดส่วนนิดหน่อย เพราะว่าตอนนี้มันเหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเองแหละครับ
“..กรูขอลองได้มั้ย..”ไอ้เข็มหันหน้ามาทางผม ผมมองหน้ามัน เอาจริงหรอวะ คือเข้าใจอารมณ์มันนะครับ ล่อหญิงมาตลอด แล้วมาเจอผม ผมก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้มัน โดยการที่ไม่ได้ให้มันเป็นผัวบ้างเลย ก็เข้าใจครับ แต่ผมคงรับไม่ได้จริงๆครับ ถ้ามันจะมายัดเยียดความเป็นผัวให้ผม มันก็คงเข้าใจผมด้วย ทีนี้พอมันมาขอแบบนี้ก็ตกใจนะครับ แต่ไม่เสียใจเลย เพราะมันกล้าขอ กรูก็กล้าให้มันลอง เพราะยังไงมันก็ทำต่อหน้าผม
“อืม...ครั้งเดียวนะ.ห้ามติดใจด้วย.”ผมเตือน ไอ้เด็กนั้นหน้าเสียทันที
“กรูไม่เล่นด้วยนะมึง.”เสียงมันรีบท้วง
“มึงก็มีอารมณ์ไม่ใช่รึไง.”ไอ้เข็มไม่รีรอ มันลงไปที่เตียงทันที
“มึงอย่าข่มขืนมันนะ.”ผมท้วงก่อน
“อืม.เดี๋ยวกรูจะทำให้มันสมยอมเอง.”นั้นครับ เลวได้อีก
ผมยืนดูลีลาไอ้เข็มอยู่อย่างนั้น ถอดเสื้อตัวเองออก เพราะเริ่มเกรงๆตามมันไปแล้วครับ
ตอนแรกไอ้เด็กนั้นไม่ยอมหรอกครับ แต่ไอ้เข็มนี่มันก็ปลุกอารมณ์เก่งจริงๆครับ พร้อมกับกระซิบที่หูบ่อยๆ สักแป๊บเดียว บ๊อกเซอร์ไอ้เด็กนั้นหลุดออกซะงั้น ไอ้เข็มที่นั่งอยู่ด้านหลัง แล้วมีไอ้เด็กนั้นพิงตัวอยู่แนบอก
โห เหี้ย แม่งแข็งเลยกรู
“มึงอยู่ตรงนั้นเลย.”ไอ้เข็มร้องทักก่อน เพราะกะจะขอไปร่วมแจมด้วยสักหน่อย
“ไรอะ.”ผมทำเสียงงอนๆ
“ห้ามแตะตัวมันด้วย.”มันพูดเสียงแข็ง
“ไรวะ.ที่มึงยังแตะได้เลย”ผมทำเสียงโมโห อะไรวะ นี่มึงหวงไอ้ห่านั้นหรอ ไม่ใช่ชอบไปแล้วนะมึง นี่กรูให้ลองเฉยๆนะโว้ย
“ซี๊ดดดด...อา.”เอาแล้วครับ ยาออกฤทธิ์บวกกับการปลอบประโลมของไอ้เข็ม
“อึก..อะ..”โอ้ย มึงอย่าครางได้มั้ย ไอ้เข็ม ชักน้องชายให้ไอ้เด็กนั้น จำชื่อมันได้แล้ว ไอ้ฟิก ตอนนี้น้องชายผมแข็งจนจะพุ่งทะลุกางเกงออกมาแล้วครับ ไอ้เหี้ยเข็ม ซุกไซร์ซอกคอไอ้เด็กนั้นสุดๆ กรูอย่าล่อเว้ย ล่อเมียกรูนะ จะยั่วกรูไปไหนวะ
“อึก...ฮะ..อืออ..ซี๊ดดดดดฮา..”สิ้นเสียสุดท้าย มันพุ่งน้ำรักของมันออกมาเลยทันที ผมยืนกลืนน้ำลาย อึก อืมหืม เด็กห่า ไม่ได้เอาออกกกี่วันวะ
พอสิ้นเสียง มันหอบอยู่ใต้วงแขนของไอ้เข็มอยู่อย่างนั้น ไอ้เข็มลุกขึ้น ผมมองไอ้เข็มตลอดเวลาว่ามันจะทำอะไร ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งเกิดอารมณ์ ก็มันแมนเกินไปแล้ว ยิ่งแมนยิ่งน่าเอา ทำไมกรูเป็นคนแบบนี้วะ ไอ้เข็มถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วก็บ๊อกเซอร์ เหลือแต่กางเกงใน ผมเห็นกางเกงในมันตุงมากเลยครับ มันมองหน้าผมที่ตอนนี้จ้องมันไม่วางตา มึงช่วยทำอะไรกับกรูสักอย่างได้มั้ย กรูเหมือนเป็นส่วนเกินเลยไอ้สัด
มันเดินเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
แล้วลูบเข้าที่เป้ากางเกงของผมเบาๆ จนเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ เฮ้ย นี่มึงแม่ง จะมากเกินไปแล้วไอ้เข็ม มันไม่เคยเป็นแบบนี้นะครับ เริ่มก่อนเนี้ย ไม่ค่อยมีบ่อยหรอกครับ นอกจากชอบยั่วให้ผมเกิดอารมณ์ตอนที่ทำมันไม่ได้ อย่างเช่นสถานการณ์ไม่อำนวย แต่ตอนนี้อำนวยสุดๆเลยครับ
“มึงอยากให้กรูเอามันจริงๆหรอวะ.”มันถาม
“...............”
“ก็คิดว่ามึงอยากลอง”ผมตอบไป พร้อมกับปล่อยให้มันลูบแบบนั้น
“กรูพูดเล่น.แล้วทำไมมึงเอาจริง”มันพูดเสียงแข็ง
“ก็คิดว่ามึงอยากลอง”ผมพูดซ้ำ
“กรูอยากลอง.ก็จริง.แต่เด็กไม่อำนวยมึงเห็นมั้ย.วันหลังก็บอกกรูล่วงหน้า.กรูจะได้ไปหาเด็กไว้ก่อน ว่ามึงอนุญาต”อ่าวห่านี่ เป็นซะงั้น
“มันก็ยอมมึงแล้วนิ”ผมพูดต่อ
“กรูยังไม่อยากทำลายอนาคตมันเผื่อกรูทำไปมันเป็นเกย์จริงจังกรูซวย.”มันพูดผมหลุดยิ้มให้มันน้อยๆ แล้วหันไปมองไอ้คนบนเตียงมันมองผมสองคนตาไม่กระพริบเลยครับ
“ไหนๆก็มาละ.สักยกแล้วกันนะที่รัก”ผมพูดจบ ก็คว้าหมับเข้าที่ก้นมัน ไอ้เข็มสะดุ้ง ผมโน้มคอลงไปจูบมัน ไอ้เข็มตอบสนองอย่างดี มันกัดปากผมเบาๆเป็นเชิงแหย่ๆ แล้วยิ้ม ผมยิ้มตอบแล้วดันมันไปที่เตียง
ผมกับไอ้เข็มหันหน้าไปมองไอ้ฟิก มันมองหน้าผมสองคนแล้วหน้าแดงทันที
“จะเอาด้วยมั้ยละมึง..แต่กรูเสียบมึงนะ”ไอ้เข็มมันพูด ไอ้ฟิกรีบส่ายหน้า
“เออ..งั้นดูไปเฉยๆ.อยากก็ชักเองแล้วกัน.”ผมพูดบอกแล้วกลับมาบรรเลงเพลงกามกับไอ้เข็มต่อ
............................
“อึก...ซี๊ดดด...แน่นชิบหายเลยยย..”เสียงผมสั่นเมื่อน้องชายสุดรักสุดหวงเข้าไปทะลวงประตูไอ้เข็มได้หมด ไอ้เข็มครางไม่เป็นศํพท์ เอาแล้วมึง เ ย็ ด โชว์ กร๊ากก ไอ้ฟิกรีบหันหน้าหนีทันที ไม่รู้อายหรือว่าอะไรกันแน่ครับ ไอ้เข็มนอนราบให้ผมกระแทกมันอยู่อย่างนั้น
“อึก...อะ. ฮะ..”เสียงครางของมัน พร้อมกับหอบบ้างเป็นระยะๆ ทำเอาผมแทบแตก เสียวสัดเลยครับ แล้วผมก็ซอยเบาลง เพราะรู้ว่าตัวเองจะออกแล้ว ไม่เอาเก็บไว้ก่อน
ไอ้เข็มเอื้อมมือไปบีบก้นไอ้ฟิกเบาๆ แล้วหันมายิ้มให้ผม ไอ้นี่แม่ง ทะลึ่งชิบหาย นี่ถ้าไม่เป็นเมียกรู กรูว่ามึงแม่ง มีเมียหลายคนแน่เลยไอ้เข็ม ไอ้ฟิกสะดุ้ง ไอ้เข็มยักคิ้วให้ผมหนึ่งที ผมก้มลงไปจูบที่คอมัน
“กรูจับได้คนเดียว ห้ามมึงจับด้วย”ไอ้เข็มบอกเสียงแข็ง
“อ่าว.ไหงงั้นอะ”ผมรีบท้วง
“มึงต้องจับกรูคนเดียวเท่านั้น”มันพูด เออ ไอ้นี่นิ ที่มึงยังจับคนอื่นกรูยังอนุญาตเลย ที่จริงผมเข้าใจมันนะครับ ไม่หึงเลยด้วยซ้ำ เพราะรู้ว่ามันเล่น อีกอย่าง ผมเข้าใจความรู้สึกมันแหละครับ มันเป็นเมียให้ผม แล้วอยากให้ผมไปมีเมียอีกคนได้ยังไง กับมันคงไม่เหมือนกัน มันเป็นเมียผม ซึ่งเคยเป็นผัวคนอื่น ความรู้สึกมันค่อนข้างแตกต่างๆกัน อารมณ์อยากลองมันก็ต้องมีบ้าง มันเคยขอผมแหละครับ แต่ผมไม่เคยให้มันสักที ขอทีไรผมจับมันกดทุกทีไปแหละครับ
“อึก...เจ็บเชี้ย.”มันด่าให้ แล้วทุบที่อกผม
“โดนกรูล่อไม่พอรึไง.หืมมม..”ผมจับข้อมือมันสองข้างไปล๊อกไว้บนหัวมัน แล้วซอยเอวถี่และแรง
“อะ...โอ้ย..โอ้ย..ฮะ...อะ”เสียงไอ้เข็มครางกระเส่า พร้อมกับหลับตาพริ้ม เหมือนชอบที่ผมทำอย่างนั้นแหละครับ เอาแล้วไงกรู เริ่มจะพิสดารกันขึ้นทุกวัน ผัวเมียคู่กรูเนี้ย
“อึก....”ผมกัดกรามตัวเองแน่น เมื่อมันเสียวไปทั้งลำ เหมือนกับมันจะมาแล้ว ผมรีบเร่งเอวถี่และแรงมากขึ้น ไอ้เข็มตัวสั่นไปตามแรง สักพักมันครางเสียดังระงม แล้วปล่อยน้ำออกมา ผมรีบปล่อยมืออีกข้างไปชักให้มัน แล้วเร่งตามมันไปติดๆ
“หือ หือ ..ฮะ...”เสร็จอารมณ์หมายกรูละ ผมเกรงไปทั้งตัว ครั้งสุดท้าย พุ่งทะยานเข้าตัวไอ้เข็มเต็มๆผมกับไอ้เข็มนอนทับกันหอบอยู่อย่างนั้น
............................
สักพัก ผมลุกไปอาบน้ำ ไอ้เข็มยังนอนอยู่บนเตียง สักพักมันก็ลุกขึ้นมาสูบบุหรี่ แล้วหันไปมองไอ้ฟิกที่นอนอยู่
“จะกลับบ้านมั้ยมึง..นอนตัวแข็งเลย.กรูเอาออกให้มั้ย”ไอ้เข็มถาม ผมยืนมองไอ้ฟิก กรูเข้าใจอารมณ์มึงวะ ว่ามึงเกรง กร๊ากก ก็มีคนมาทำกับต่อหน้าต่อตา เสียวเซอร์ราวแบบนี้ ไม่นอนตัวแข็งก็แปลก
“เข้าห้องน้ำไปเอาออกซะไป.”ไอ้เข็มบอก ไอ้ฟิกหันหน้ามองพวกผมหน่อยๆ ก่อนจะลุกขึ้น ผมหยิบผ้าขนหนูโรงแรมให้มัน มันรีบเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่ลืมที่จะหยิบเสื้อผ้ามันไปด้วย
“นี่ตกลงมาช่วยมันหรือมาทำอะไรวะ”ผมหัวเราะมองหน้าไอ้เข็ม ที่เหมือนคนสนุกได้แกล้งคน ผมยอมรับเลยครับ ถ้ามีอะไรกัน ไอ้เข็มมันลีลาดีจริงๆ บางทีการยั่วของมันก็เกิดขึ้นอย่างที่ไม่ได้ตั้งใจ และบางครั้งก็ตั้งใจให้ผมสติแตก และมันก็จะปรามผมและขู่ผมตลอด ว่าไม่ให้ทำ การมีอะไรกับมัน นับวันยิ่งไม่มีเบื่อ
ไอ้เข็มหยิบโทรศัพท์มือถือไอ้ฟิกออกมาดู
“ดูไรวะ”ผมถาม
“ดูว่ามันถ่ายคริบไว้รึเปล่าเดี๋ยวซวย.ไม่อยากดัง”มันพูด แล้วพ้นควันออก สักพักไอ้ฟิกออกมา ไอ้เข็มเข้าไปอาบน้ำต่อ ไม่นานมันก็ออกมาติดๆ
ไอ้ฟิกก้มหน้าก้มตาไม่ยอมมองพวกผมเลยครับ ทั้งๆที่ตอนแรกปากดี ไม่เข้าใจเหมือนกันครับ
“อายหรอมึง.ไม่ต้องอายหรอกกรูยังไม่อายเลย”โห เมียกรู
“ทีงี้เสือกไม่อาย.ทีตอนกรูโชว์พวกไอ้ข้าวมึงอายทำเหี้ยไรวะ”ผมถามมัน เออเวลาต่อหน้าคนใกล้ตัวแม่งขี้อายชิบหาย แบบเพื่อน พนักงาน หรืออะไรพวกนี้ แต่ถ้าเกิดมันทำประชดใครนะครับไม่เคยจะอายเลยครับ คราวก่อนทำประชดป้าแม่บ้านที่โรงแรม ผมไปดูงานนะครับ ป้าแกมาเห็นตอนผมเข้าไปง้อไอ้เข็มพอดี แล้วยืนอึ้ง ไอ้เข็มก็อุตริกวนส้นตีน จับผมจูบต่อหน้าป้าแกเลยครับ อืมครับ มันเป็นคนอย่างนี้แหละ
...
มาต่อ
ตกลงใครล่อตูดใคร
กร๊ากก
-
^
^
:z13:
ได้จิ้มอีกแร้วเว้ยยยยยยยย
กร้ากกกกกกกกกกกก
โชว์เลยเหรอ
เบบี้หื่นว่ะ :haun4: :haun4:
-
:z13:
^
^
^
^
กร๊ากกก
จิ้มพี่มิ้น
ทะลุทะลวง
เพิ่งรู้หรอว่าเบบี้อะหื่นนนนน :haun4:
กร๊ากกกก :z1:
เบบี้คิดว่า คนอ่านก็หื่นเช่นกัน
กร๊ากกก
ไปต่อเรื่องตัวเองบ้างอะไรบ้างเน้อ :o12:
-
กรีสสสสสส
:m25: เลือดหมดตัวววว
แอบอยากอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ฮ่าาๆๆ
-
:jul1: :jul1:
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เบบี้ไม่ให้ตั้งตัวเลย นึกว่าจะมีเรื่อง ดันเรียกเลือดซะงั้น
เปลี่ยนคำตอบแล้วอ้ะ
ี่โรคจิตสุด ณ ตอนนี้ คือ เข็ม แล้ว เล่นเอาเจ้าฟิกมันอึ้งไปเลย :laugh:
-
ชักจะพิศดาลขึ้นทุกที
เพลาหน่อยเด้อ
ยึดนโยบาย 1 สาระมี 1 พะริยา คร้าบ
555 เกี่ยวกันไหม
-
:oo1:ไหนๆใครหื่นกว่าเบบี๋
มีด้วยเหรอ หื่นเอาโลนี้ต้อง
ยี่ห้อเบบี๋เท่านั้น 5555
-
:z13:
^
^
^
^
จิ้มพี่ไต๋ที่รัก
แหมๆ กร๊ากก
ถือว่าเป็นคำชม :-[
ฮ้ววววววว :m20:
ขี้เกียจไปเรียนสุดตีนนนน :serius2:
ขอจุ๊บพี่ไต๋คุงที :man1:
จะได้มีอารมณ์เรียน :z1:
หิหิ
-
ชมเบบี๋อีกแล้ว แต่งเก่งจัง สนุกมากเลย อ่านได้แล้วอารมณ์จริงๆ เหมือนอยู่ในเหตุการณ์
เบบี๋น่ารัก มาแต่งต่ออีกนะ อย่าให้จบเลย :กอด1:
-
เบบี้ เล่นอย่างนี้ เดี๋ยวเพื่อน ๆ ก็น้ำลายฟูมปากหรอก ฮิฮิ
-
มา :mc4: ให้เบบี๋ ตกใจเล่น
-
อยากเข้าไปเห็นเหตุการณ์ด้วยคนนอ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
น้องฟิก เห็นแล้วต้องติดใจแน่เรย อิอิ :laugh:
-
:m11: :m11:
อ่านทันแว้ววววว
แล้วก็มาเต้นคอยด้วยคน
:a9: :a3: :a11:
:z2: :z2: :z2:
-
ขอบคุณเบบี๋มาก ๆ เลยค้าบสำหรับตอนพิเศษ ทั้ง 3 คู่เลย ชอบ ๆ อิอิ จะจบแ้ล้วจิง ๆ สินะ
อาลัยอาวรณ์ได้อีก :impress3:
-
เบบี๋จ๋า
ไม่เขียนให้มีตอนที่เข็มสอยเป้
ซักตอนเหรอ สงสารเข็มอ่ะ :impress3:
รักเบบี๋ที่สุด :loveu:
-
โฮ๊ยยยยยยยยยย~
อยากเป้นน้องฟิกคนนั้น !
:pighaun: :haun4: :jul1:
-
อยากเป็น ไอ้ฟิก จังเลย
-
O HO เป้ กะ เข็ม ทำไปด้าย หรือเบบี้หว่าที่เป็นคนทำ :laugh:
เขียนซ้า ไม่นึกว่าเข็มจะเป็นงี้ แต่ก็หนุกดี ทุกคู่มีความแตกต่างกันดี
รักนะ เบบี้จะตามอ่านที่มันหื่นกว่านี้ มีอีกมั๊ยล่ะ :z1:
-
. . . . เหอ เหอ :haun4: เป้เกือบโดนทำเมียด้วยเหรอเนี้ย . .. ไม่รู้เป็นไรชอบคู่นี้เวลา อะจึ๊ก กันอ่ะ . ..
สงสัย ซาดิสซ์ติดไอ้เป้แล้ว . . . .
-
โห่ เสียดาย น่าต่อกันเปนรถไฟ ท่าทางหนุกดี 55
ว๊าวววว ชอบตอนนี่ ปลื้ม ๆๆ
-
สุดยอมจริง คู่นี้ มันจะว่าไงดี เลว เถื่อน ดิบ คิดไม่ออก
- -
รีบๆ มาต่อนะครับบบบบบบบบ
o13
-
ชอบคู่นี้จัง...แล้วก็มาต่อไวๆ นะครับ..
เป็นกำลังใจให้นะ :really2:
-
:pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:
-
มาเม้นต์ คืออ่านตั้งแต่เมื่อคืน อยากเม้นต์มากๆ แต่ คีย์บอร์ด ไฟไม่เข้า แง่มๆ....เน่าสนิท
คือแบบว่าเข็มนี่เด็ดจริงๆ เป้ของเราจอดสนิท
แบบว่า ชอบที่ บอกว่า
ห้ามเป้แตะน้อง 55555 แตะได้แต่เข็มคนเดียว น่ารักๆมากๆเลย
ขอบคุณเจ้าค่ะ สำหรับ เรื่องสนุกๆ
ติดตามต่อไป เอิ๊กๆ
-
ม้าเข็ม กับ ป๊าเป้
น่ารักคอดๆ
ชอบค้าบบบบบ
ป.ล. พี่ข้าวทะเลาะอะไรกะเฮียเราอีกอ่ะ ??
-
:haun4:
แรงมากค่ะผัวเมียคู่นี้
ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อก่อนไม่กล้าให้ทำ
เด๋วนี้ทำต่อหน้าคนอื่น
ได้ใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ชอบ เป้กับเข็มที่สุดเลย น่ารักมากๆ
:man1:
-
เข็มสุดยอดดดดด แมนมากกด้วย เป้กลายเป็นติ๋มๆไปเลย กรั๊กๆ :jul3:
ไม่รู้จะสงสาร หรือดีใจกะนู๋ฟิกดี ซะเต็มจอขนาดนั้น :impress2:
อร๊ายยยย อยากเป็นจิ้งจกในห้องจัง :laugh:
-
คู่นี้นี่แรงของแท้เลยอ่ะ
-
อยากเห็นเข้มเอาคืนเป้บ้างจังเลย หุหุ
-
เข็มหึงเป้อ่ะดิ
ว่าแต่ถ้ามีแบบนี้บ่อยๆ
รับรอง :jul1:
-
ตอนที่145 พิเศษ เป้กะเข็ม<4>
“ให้ส่งตรงไหนวะ.”ไอ้เข็มถามไอ้ฟิกที่นั่งอยู่หลังรถ
“ป้ายหน้าก็ได้ครับ.”มันพูด
“พูดเพราะก็เป็นนิมึง”ไอ้เข็มแดกดัน
ผมขับรถไปจนเกือบถึงป้ายรถเมล์ ก็จอดให้ไอ้ฟิกมันลง
“มีเงินเปล่าวะ”ผมหันไปถาม มันพยักหน้า
“อะ...เออ..ขอบคุณครับ.”มันตะกุกตะกักตอบ ผมหันไปเหลือมองไอ้เข็ม มันยิ้ม อย่างกับคนมีความสุขมากแหละครับ ที่ทำให้ไอ้ฟิกหงอยเป็นหมาเชื่องๆได้แล้ว เลว
“ติดใจก็โทรมานะมึง..080 .......................”มันบอกเบอร์โทรมัน แล้วก็ขำคนเดียว ผมนั่งยิ้ม ไอ้ฟิกรีบลงจากรถ แล้ววิ่งไปรอที่ป้ายรถเมล์
“มึงไปแกล้งมัน”
“ก็มึงดูมันดิ.”มันย้อนอีกครับ
“ไปไหนกันดี.”ผมจับมือมันมาเข้าเกียร์
“กลับบ้านดิวะ.”
“เดี๋ยวเช้าๆไปดูหนังกันป่ะ”ผมถาม
“..ก็ได้.แต่กรูเลือกนะ.”อีกแระครับ
“เออ.คราวที่แล้วมึงก็เลือกคราวนี้ให้กรูเลือกบ้างดิวะ”ผมพูด
“โห ไรวะ.”
“เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำ แล้วก็นอนต่อก่อนแล้วกัน.แม่ง ง่วงอีกแล้ววะ”ผมบอก
“เออ..”ผมหันไปดูนาฬิกา เกือบเช้าแล้วครับ
ผมขับรถกลับมาบ้าน เพื่อเตรียมตัวนอนก่อนดีกว่าครับ
“โหหห...มาฟ้าแจ้งเลยนะมาม่าซัง”ไอ้แฟงแซว ไอ้นี่มันเด็กขยันนะครับ ตื่นเช้าตลอดเลยครับ
“แดกตีนกรูก่อนมั้ยไอ้เหี้ยแฟง.กรูบอกแล้วว่าอย่าเรียกแบบนั้น”ไอ้เข็มชักฉุน ตอนปกติไอ้แฟงจะเรียกว่าม๊านะครับ เหมือนกับแม่ เพราะมันนับถือผมเหมือนพ่อ พอมันรู้ว่าผมสองคนเป็นอะไรกัน มันก็เลยตั้งให้แบบนี้ แต่ว่าไอ้แฟงมันแกล้งไอ้เข็มนะครับ มาม่าซัง ไอ้เข็มได้ยินก็ยั้วตลอดแหละครับ
“แล้วนี่ไอ้ฝิ่นกลับมารึยัง”ผมถาม
“ยังเลยอะป๋า..กินอะไรเปล่า แฟงจะออกไปตลาด”ไอ้แฟงถาม
“ปาท่องโก๋ให้กรูยี่สิบน้ำเต้าหู้ด้วย”ไอ้เข็มสั่งแล้วเดินไปเลยครับ
“กรูไม่เอาอะ.เข้ามาก็ไม่ต้องกดกริ่งรวมญาติละมึง.กรูขอเตือนเดี๋ยวหน้ามึงจะมีรุมตีน”ผมบอกมัน
ไอ้แฟงยิ้มแหยๆ ก่อนที่จะเดินไปครับ
ผมเดินตามไอ้เข็มขึ้นไปบนห้อง มันถอดเสื้อผ้าได้ เหลือแต่บ๊อกเซอร์ก็ล้มตัวลงนอนทันที ผมจะเหลือหรอครับ ตามไปติดๆ
....................
ตื่นมาอีกที เก้าโมงครึ่ง ไอ้เข็มไม่อยู่ข้างๆแล้วครับ ผมลุกไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วเดินลงมาข้างล่าง เห็นไอ้เข็มนั่งกินปาท่องโก๋อยู่
“ตื่นนานแล้วหรอวะ”
“อืม.สักพัก..จะดูการ์ตูน”มันบอก อืม มันติดการ์ตูนเสาร์อาทิตย์นะครับ
ผมเดินเข้าไปในครัว หาของทำอาหารเช้า อยากกินข้าวชิบเลยครับ หิวข้าวมากๆ เคยป่ะครับ ความรู้สึก ขอให้เป็นข้าว เม็ดข้าวอะ
หยิบของออกมา ผัดพริกแกงหมู ไข่ตุ๋นกุ้ง กับผัดวุ้นเส้นดีกว่า และแล้วก็ลงมือทำ อาหารสำหรับสองคน ผ่านไปเกือบชั่วโมงประมาณสี่สิบนาทีเสร็จ กว่าจะเตรียมของอีกครับ ไอ้ที่นั่งดูการ์ตูนอยู่นี่ทำไม่เป็นอย่าไปพึ่งมันเลยครับ
“กินข้าว.”ผมตะโกนบอก ไม่ถึงห้านาทีก็วิ่งปรู๊ดมาถึงโต๊ะอาหาร
“หอมฉุ๋ยยย...”มันทำเสียงแล้วสูดกลิ่นเข้าเต็มปอด
“ตักข้าวให้ผัวหน่อยสิ.”ผมนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วเอาหม้อที่ใส่ข้าวยื่นให้มัน มันมองหน้า
แล้วมันก็ตักจานมันก่อน แล้วก็ตักใส่จานผม
“น่ารักจังเลย.”ผมยิ้มให้ แล้วโน้มตัวเองเข้าไปจุ๊บที่ปากมัน ไอ้เข็มหันหน้าหนีไม่ทัน เพราะว่าผมจับหน้ามันไว้เต็มสองมือ
“โห..สวีทหวานแหวว..”มาอีกแล้วครับ ไอ้แฟงนี่มันตัวมารจริงๆ
“กินข้าวมามึง”ไอ้เข็มเรียก
“ไม่เอาอะม๊า..แฟงมีนี่..”มันยื่นถุงให้ดู ขนมหวานเต็มเลยครับ กับข้าวเหนียวหมูปิ้ง
“มานั่งนี่ดิวะ.”ไอ้เข็มเรียก
“ไม่เอาอะม๊า.ขอดูการ์ตูนหน่อย.”แล้วไอ้แฟงก็นั่งลงตรงโซฟา หยิบข้าวเหนียวหมูปิ้งออกมากิน
ขอเล่าประวัติไอ้แฟงหน่อยแล้วกันครับ
วันหนึ่งผมเดินไปหาร้านอาหาร ที่รายการโทรทัศน์แนะนำให้กิน แล้วไอ้เข็มมันอยากกินมากนะครับ บวกกับผมด้วย ที่อยากกินเช่นกัน เดินไปหาไม่เจอสักที หลงแล้วหลงอีก ที่จอดรถก็ไม่มี ก็เลยลงเดิน ด้วยอาการอยากกินสุดๆ ดีวันนั้นแดดไม่ร้อนมาก มันร่มๆหน่อย ไม่งั้นผมกับไอ้เข็มคงตายเป็นคนเผาไปแล้วละครับ
“ข้าวมันไก่.โต๊ะสามสอง ไม่หนัง..”
“ขาหมูสาม.หมูกรอบสองโต๊ะ สี่...” ผมเดินผ่านร้านข้าวมันไก่ แล้วเหลือบไปดู ไอ้เด็กนี่หน้าตาดีนี่หว่า อะไรที่สะดุดตาที่สุดนะหรอครับ หน้าตามันนั้นแหละครับ น่ารักเลยทีเดียว ขาว ตาโต จมูกจิ้มลิ้มมาก ตัวสูงประมาณ ร้อยหกสิบเจ็ด หกสิบแปดได้ ตัวผอมๆ ถ้าได้กอดคงน่าฟัดน่าดูวะ แต่งตัว ไม่ได้เหมาะกับหน้าตาน่ารักๆเลยครับ กางเกงยีนส์ขาดๆ รองเท้าผ้าใบเก่าๆ เสื้อสีซีดๆ
“มีไรวะ”
“มึงดูดิ..น่ารักเนอะ”ผมพูดไม่คิด
เพี้ยย เข้าให้ที่กระบานเต็มๆ
“เค้าแค่ชมอะตัวเอง..”ผมลูบหัวปอยๆ
“ชมก็ไม่ได้.”มันทำหน้ายักใส่
“หน้าตาดีนี่หว่า.ทำไมมาเป็นเด็กเสริฟแบบนี้วะ”ไอ้เข็มมันพูด
“มึงไม่ชมเลยเนอะ”
“กรูชมได้”นั้นครับ เมียกรู เอาแต่ใจมากๆ
ผมกับไอ้เข็มยืนดูอยู่อย่างนั้น เพราะว่าผมนะ ไม่ยอมไป ไม่รู้เป็นอะไร เคยรึเปล่าครับ มันเหมือนถูกชะตา บางอย่าง เหมือนกับมันทำให้เราต้องหยุด แล้วดูเค้าคนนั้น ว่าทำอะไรนะ น่าสนใจวะ อะไรประมาณนี้
ไอ้แฟงเป็นเด็กที่ขยันมากเลยครับ มันเดินไปโต๊ะนู้ โต๊ะนี้ไวมาก อย่างกับลิง แถมยิ้มแย้มตลอดเวลา ร้านนี้ถือว่าขายดีเลยทีเดียวครับ พนักงานเสริฟก็สามสี่คน เพราะร้านนี้ขายดีมาก คนทำนี่มีแค่สองคนเองครับ
“มึงจะดูมันอีกนานมั้ย”ไอ้เข็มพูด แล้วเดินมาพร้อมกับถุงซาลาเปา ที่มันซื้อจากร้านข้าวมันไก่นั้นแหละครับ
“มึงว่ามั้ย..มันน่าสนใจ”ผมพูดกับไอ้เข็มเหมือนบอกกับตัวเอง
“พี่คนนั้นสั่งรึยังครับ..”มันหันมาเห็นผมกับไอ้เข็มหน้าร้าน ที่ยืนอยู่ มันคงไม่คิดว่ากรูดูมึงอยู่นั้นแหละ
“อ่อ.ซื้อซาลาเปานะ.”ไอ้เข็มบอก พร้อมกับยกถุงซาลาเปาให้ดู
“ครับ.”มันตอบแล้วยิ้มก่อนที่จะยกจานไปเสริฟทีเดียวสี่จาน อย่างคล่องแคล่ว
ผมกับไอ้เข็มเดินหาร้านอาหารไปเรื่อยๆ จนเกือบบ่ายสาม นี่นะครับ เก็บท้องไม่กินข้าวกลางวันเพื่ออีร้านนี้เลยครับ สุดท้ายหาเจอจนได้ครับ
“น้องครับ.ร้านหายากมาก..วันหลังช่วยติดป้ายใหญ่ๆหน่อยได้มั้ยครับ.พี่แทบเอาแว่นขยายมาส่องแล้ว”ผมพูดด้วยอาการหิวสุดตีน
“ขอโทษทีครับ..ทางเราจะปรับปรุง”นี่แหละครับ การที่เราเป็นเจ้าของร้าน รู้ดีครับว่า มันจะมีปัญหาอย่างนี้ เรามาเป็นลูกค้าร้านอื่น ยังไปกวนส้นตีนเค้าเลยไงครับ
“บลา ๆๆๆ ๆ”แล้วก็สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ เจ็ดอย่าง หมดนะครับ ไม่ใช่ไม่หมด นั่งกันนี่แบบ พิงเก้าอี้เลยครับ อิ่มมาก
“ก็ดี.”ไอ้เข็มพูด
“อืม..ไม่แพงด้วย.”ผมบอก พร้อมกับเรียกพนักงานให้คิดเงิน นั่งกันนานพอสมควรแหละครับ กินไปคุยไปเรื่อยๆ ไม่ได้ไปทำอะไร วันนี้วันหยุด
ผมกับไอ้เข็มเดินออกมา พร้อมกับดูของร้านนั้นร้านนี้ไปเรื่อย ตามข้างทาง
แพล้งงงงงง
ผมกับไอ้เข็มหันไปตามเสียงด้วยความตกใจ
“จับมันให้ได้นะมึง..”เสียงนักเลงที่ไหนวะ ผมรีบเดินออกจากร้าน ชะโงกหน้าไปดู
“โอ้โห..หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า...สิบแปดตีน ใครโดนวะ”ผมนับพวกมันที่วิ่งตามใครไปก็ไม่รู้ครับ ฝุ่นตลบอบอวลไปหมด
“มีไรกันวะ”ไอ้เข็มเดินมา
“เก้าคนสิบแปดตีน.ไม่รู้แม่งไล่จะกระทืบใคร”ผมบอก
“เออ.ช่างแม่งเหอะ..กลับกัน.เหนื่อยแล้ววะ”ไอ้เข็มบ่น ผมเช็ดเหงื่อให้มันแล้วจับผมมันให้ปัดไป ผมหน้ามันค่อนข้างยาวแล้วนะครับ
“เอาผ้าเช็ดหน้าสิ..มือสกปรก”นั่นครับ เมียกรู ห่วงหน้าอีก ผมเลยต้องเอาผ้าเช็ดหน้าผม เช็ดหน้าให้มัน
“พอใจยังครับที่รัก.”ผมยิ้มให้
“คราบบ..”มันตอบรับอย่างกับเด็ก ให้มันเล่นแบบนี้บ้างเหอะครับ ปกติไม่ค่อยเล่นหรอก แล้วยิ่งแดดร้อนๆแบบนี้นะ ไม่กัดผมก็ดีนักหนาแล้วครับ
ผมกับไอ้เข็มเดินไปตามซอย
ตุบ ตุบ ตุบ
เสียงใครวิ่งมาจากด้านหลังวะ เร็วมากเลยครับ ผมเลยต้องหันไปด้วยความตกใจ และกังวนหลังตัวเองว่าจะเจอลูกหลง
“ไอ้เหี้ยแฟง....กรูบอกให้หยุด.”เสียงหนึ่งดังมา เฮ้ย อ่าว
“เฮ้ย..ไอ้เด็กข้าวมันไก่นี่หว่า”ไอ้เข็มมันพูด แล้วก็
ฟิ้ววววว
ลมพัดตลบอบอวนครับ
ผมรีบจับแขนไอ้เข็มแล้ววิ่งตามไป ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้สิครับ มันเสือกอยากรู้ขึ้นมาเชียวครับ ผมกับไอ้เข็มวิ่งตามจนทัน แล้วก็ไปเห็นพวกมันอยู่ในซอยตัน ผมกับไอ้เข็มยืนหลบ แอบมองพวกมันอยู่
ไอ้แฟง หนึ่ง พวกนั้นเก้า ยืนล้อมรอบเลยครับ ไอ้พวกนั้นเหมือนนักเลงหัวไม้ ตามข้างถนน หรือไม่ก็เด็กเสี่ยเลี้ยงแถวนี้แหละครับ พวกวัยรุ่น แต่ดูแล้วน่าจะพวกคุมถิ่นมากกว่า
“เอาเงินมา”ไอ้นักเลงท่าจะเป็นหัวหน้าพูดขึ้น
“กรูให้พวกมึงไปแล้ว.ไอ้เหี้ย”โห แน่โว้ย ตะคอกกลับด้วย
“หึ...แล้วไง กรูก็แดกไปหมดแล้วเหมือนกัน..”อ่าว เลวนี่มึง
“กรูบอกให้เอาเงินมา เฮียควายเค้าให้กรูมาทวง หรือมึงจะไม่ให้”ไอ้นั้นเดินไปบีบแก้มไอ้เด็กนี่ ผมเห็นมันยืนกำหมัดแน่นเลยครับ
“ถุย...”ได้ยินเสียงแค่นั้นครับ ไม่รู้ว่ามีน้ำลายรึเปล่า
เพี้ยยยย
แต่นี่ดังมาก และผลคือ ไอ้เด็กนั้นนอนกับพื้นทันที
“ไอ้เลว ไอ้ชาติหมา.ไอ้สัด..มึงเอาเงินกรูไปหมดแล้ว.กรูจะไปเอาที่ไหน”มันด่าเหมือนคนบ้าหมดทางต่อสู้ แต่ขอให้กรูได้ด่าเหอะอะไรประมาณนี้ มันจ้องตาไอ้นักเลงนั้นไม่กระพริบ ผมถึงกับยืนด้วยความอึ้ง เด็กตัวแค่นั้น ไอ้พวกนักเลงตัวใหญ่กว่ามันตั้งเยอะ มันไม่กลัวที่จะไม่ด่า แม่ง แน่วะ
“มึงก็ต้องหามาอีก..เพราะยังไงเฮียเค้าก็คิดว่ามึงยังไม่ได้คืนเงินกรูอยู่แล้ว.หึ.เสียใจด้วยนะมึง.ที่ไว้ใจคนอย่างกรู”ไอ้นี่มันพูด พร้อมกับเอาเท้าเขี่ยน อกไอ้เด็กนั้น ไอ้เด็กนั้นนอนกึ่งนั่งกึ่งนอนนิ่ง แต่ตาเหมือนกับฆ่าไอ้นั้นไปแล้วครึ่งตัว
“กรูไม่หา...กรูจะไปบอกเฮียว่าเงินที่กรูยืมไปกรูคืนไปหมดแล้ว”มันตะคอกกลับ
“หึ..มึงนึกว่าเฮียเค้าจะเชื่อมึงรึไง.ไม่งั้นเค้าไม่ให้พวกกรูมากระทืบมึงหรอก.ไอ้ควาย”ไอ้นักเลงหัวโจกด่ากลับ
“..เฮ้ย เอาไงดีวะ.”ไอ้เข็มถาม หน้ามันสงสารไอ้เด็กนั้นมากเลยอะครับ ไอ้นี่มันปากดีนะครับ แต่ขี้สงสารจะตาย
“ดูก่อนแล้วกัน..กรูอยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำยังไง”ผมบอกไอ้เข็ม แล้วดูสถานการณ์ข้างหน้าต่อ
“..ไง..กรูให้เวลาอีกสามวัน.ถ้ากรูไม่ได้เงินอีกหมื่นจากมึง..กรูเอามึงตายแน่..หึ..ถ้าไม่มีจริงๆก็ขอพี่กระหรี่ของมึงสิ..เผื่อมันจะส่งกระแสจิตมาให้บ้าง..ฮ่าๆๆ...”อะไรวะ ไอ้เหี้ยนี่แม่ง จังไรสัดอะ
“มองหน้ากรูทำไม..แค้นหรอมึง.ช่วยไม่ได้ พวกมึงโง่เอง..”ไอ้นี่มันพูดอย่างได้เชิง ยืนกร่าง ไอ้เด็กนั้น กำหมัดแน่น พร้อมกับสายตาที่ดุดัน กับความแค้นกับคำพูดเมื่อกี้
“..ผลัก...”
“เฮ้ย..พี่ชัย.”ผมเห็นกับตา ไอ้เด็กนั้น ลุกขึ้นเร็วมากเลยครับ สวนเข้าที่หน้าไอ้นักเลงนั้นอย่างจัง คว้ำไปเลยครับ ไอ้นักเลงนั้นนอนแล้วจับปากตัวเอง พร้อมกับลูกน้องมันที่รีบเข้าไปช่วย
“ไอ้เหี้ยชัย.ไอ้หน้าตัวเมีย....คนอย่างมึง.มันเดนนรก อย่าอยู่เลยมึง.”มันพูดคำนั้นจบ ไอ้พวกนั้นไม่ทันตั้งตัว ไอ้เด็กนั้น หยิบไม้ เออ ไม้มันใหญ่มากเลยนะครับ แต่แรงมันผมนับถือจริงๆ ฟาดลงเข้าที่เบ้าตาไอ้คนชื่อชัยอย่างจัง หน้าทิ่มไปเลยครับ พวกลูกน้องมันจะเข้ามาซ้ำ ไอ้เด็กนั้น สู้คนจริงวะ จะเรียกว่าสู้เพื่อชีวิตดีกว่า มันกวาดไม้มั่วไปหมด นักเลงบางคน โดนไม้ แล้วล้มลงไป
แต่ไม่นาน มันก็ป้องกันตัวเองไม่ได้ เมื่อเจอรุมเข้าหลายคน มันโดนชกเข้าที่ท้องจนร่วง แล้วโดนรุมกระทืบ ยำตีน
“....ทำไรวะเข็ม..”ผมเห็นไอ้เข็มเดินไปเดินมา อย่างกังวล
“คิดอยู่ว่าเอาไง”มันพูด
“เอางี้นะมึง..เดี๋ยววิ่งเข้าไปเร็วๆเลย แล้วถีบแม่งดะหมด..เสร็จแล้วคว้าไอ้นั่นมาได้..วิ่งเลยนะมึง..มึงไปเอาตัวมันมา เดี๋ยวกรูกันให้”ผมบอก
“เออได้..”ไอ้เข็มพยักหน้า ผมสองคนตั้งหลักกันซะไกลเลยครับ
“หนึ่ง..สอง ............สาม...”ผมนับ เมื่อสาม วิ่งกันเป็นโค้งหักซอก ถ้าใครมาเห็นผมก็คงหาว่าบ้าไปแล้ว ผมวิ่งเข้าไปเห็นเหล็กตัด กรูเอาละวะ ตายเป็นตาย กรูไม่ได้ตายด้วยนี่หว่า ผมฟาดเข้าที่ใครไม่รู้ เรียงตัวเลยครับ
มันล้มลงกันเป็นแถว แล้วก็ตะรุมบอลกันกับไอ้คนที่ยังไหว ผมหันไปเห็น ไอ้นั้นนอนจมกองเลือดเลยครับ คือหน้าช้ำ ปากแตก คิ้วแตก เนื้อตัวมอมแมม แต่ยังมีสายตาแค้นอาฆาต และมองพวกผมสองคนอย่างสงสัย ผมซัดอยู่กับใครไม่รู้สองสามคน ไอ้เข็มก็อีกสองคน
“ไปก่อนนะมึง”ไอ้เข็มตะโกน แล้วอุ้ม ต้องใช้คำว่าอุ้มครับ อุ้มไอ้เด็กนั้นไปเลยครับ
“ย๊ากกกก..”กรูขอเพิ่มพลังหน่อย ไม้แม่ง ไอ้ตอนที่เรียนกระบี่กระบองป้องกันตัวมาตอนม.ปลายกรูได้ใช้แล้ว ไอ้ห่า ทั้งถีบทั้งฟาด หาหลักได้ โกยสิครับ จะอยู่ให้มันรุมกระทืบรึไงครับ มีตั้งเก้าคน
ในมือผมก็ยังถือเหล็กไปด้วยแหละครับ จนเห็นหลังไอ้เข็มไวๆ ผมรีบวิ่งข้ามถนนไป แล้ววิ่งไปหาไอ้เข็ม
หอบถี่ยิบเลยครับ ไม่ไหว เหนื่อยมากๆ ขาอ่อนเลย
“ไหวมั้ยมึง.”ไอ้เข็มถามผม
“ไหว.”ผมบอก ปากแตกด้วย เชี้ยมาก ใครต่อยกรูวะ
“แล้วมึงไหวรึเปล่า.”ไอ้เข็มมันถาม ไอ้เด็กนั้นพยักหน้า ทั้งๆที่อีกลูกตาจะปิดอยู่แล้วครับ เพราะว่ามันบวมมากเลยครับ
“ทนหน่อยนะมึง.เดี๋ยวไปส่งโรงบาล”ไอ้เข็มบอก พวกผมรีบวิ่งกันไปที่รถ และรถจอดอยู่ไกลมาก เห็นแท๊กซี่ก็เรียกๆไปก่อนแล้วกันครับ
แล้วผมก็รีบพามันไปส่งโรงพยาบาล พยาบาลก็ถามว่าเป็นอะไรมา เลยบอกไปตามความจริงว่า ไปเจอเด็กมันโดนนักเลงเจ้าถิ่นกระทืบ พยาบาลก็เข้าใจ อืม ออไปครับ
พอทำอะไรเสร็จสรรม หมอก็ให้มันนอนโรงพยาบาลหนึ่งคืนนะครับ
“ขอบคุณนะครับที่ช่วยผม”มันยกมือไหว้ทั้งๆที่โดนพันแผลไว้แหละครับ
“ไม่เป็นไร.มึงนี่เปรี้ยวดีวะกรูชอบ”ผมบอก มันยิ้มน้อยๆ เพราะว่าปากมันบวม
“แล้วนี่จะให้กรูโทรหาพ่อแม่มึงรึเปล่า เค้าคงเป็นห่วงแล้ว”ผมพูด สีหน้ายิ้มเมื่อกี้หายไปทันที
“มีอะไรรึเปล่าวะ.”ผมรีบถาม
“ผมไม่มีพ่อแม่หรอกครับพี่.”มันตอบ เอาซวยแล้วไงกรู งานเข้า
“แล้วมึงจะให้พวกกรูทำยังไงมีญาติรึเปล่า”ผมถาม มันส่ายหัว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ.ผมขอโทษด้วยที่รบกวนพวกพี่..เออเดี๋ยวผมออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ ผมจะรีบหาไปใช้คืนให้นะครับ”มันพูดเสียงเบามากเลยครับ เพราะว่าปากมันขยับไม่ค่อยได้
“ไม่เป็นไรหรอกมึง.เอาให้หายก่อนแล้วกัน.ค่อยว่ากันอีกที.เรื่องไอ้พวกเหี้ยนั้นด้วยมึงไปทำกับมันไว้ซะขนาดนั้น.พวกกรูก็ทำมึงคิดว่ามันจะไม่กลับมากระทืบมึงรึไง”ไอ้เข็มเตือน มันเงียบไป
“แล้วชื่ออะไรละ.”ผมถาม
“แฟงครับ.”มันตอบ
“กรูเข็ม..แล้วนี่ก็เป้..”ไอ้เข็มมันแนะนำ
“มันเป็นเมียกรูเองแหละ”ผมพูด แล้วชี้ไปที่ไอ้เข็ม ไอ้แฟงมองผลัดไปมา
“เรื่องจริง..เดี๋ยวไงพวกกรูมาเฝ้า..เย็นๆหน่อยไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น.นอนซะ”ผมบอก แล้วเดินออกไป มันยกมือไหว้อีกครั้ง แบบทุลักทุเล
“สงสารมันวะ”ไอ้เข็มพูดน้ำเสียงคงสงสารจริงๆ
“ทำไงได้วะ.ชีวิตคน กรรมลิขิต”ผมบอก อยู่ในโรงบาล ซึ่งผมเกลียดเป็นที่สุด การจากลา การสูญเสีย การเจ็บป่วย แต่ใครจะหนีพ้นกัน ชีวิตแบบนี้ แค่รอวันตาย
“มึง..กลับไปร้านข้าวมันไก่ก่อนแล้วกัน.”ไอ้เข็มบอก
“ทำไมวะ.”
“ไปถามเรื่องไอ้แฟงมัน”ไอ้เข็มมันพูด เอาแล้วไง ต่อมสงสารเมียกรูออก ผมก็เลยต้องขับรถไปที่ร้านข้าวมันไก่อีกรอบ
..........................
“พี่มันตายไปแล้ว..พี่มันชื่อฟอย. เป็นเอดส์ตาย”เจ้าของร้าน เจ๊ร้านข้าวมันไก่พูดบอก แกใจดีมากเลยครับ ผมถามอะไรแกก็ตอบหมด ตอนนี้ร้านปิดแล้ว
“เออ..แล้วทำไมเป็นเอดส์ละครับ”.ไอ้เข็มรีบถาม
“ก็ไอ้ฟอยนะ.มันเลี้ยงไอ้แฟงคนเดียว.อยากให้ไอ้แฟงได้ดี.พ่อแม่มันทิ้งมันไปตั้งแต่ไอ้ฟอยมันดูแลตัวเองได้ แม่มีผัวใหม่ พ่อมีเมียใหม่..ก็อยู่กันสองคนพี่น้อง มันสองคนรักกันมาก..”เจ๊แกเล่า
“แต่มีอยู่วัน ไอ้แฟงต้องเอาเงินไปจ่ายค่าเรียนหนังสือ ..สักประมาณม.ต้นได้.มันไม่มีเงินเลยมั้ง..ตอนนั้นนะเจ๊ไม่รู้จักมันหรอก.เรื่องที่เล่าให้ฟังเนี้ย.ไอ้เด็กในร้านเล่าให้ฟังอีกที...เห็นว่าไอ้ฟอย มันไปยืมเงินเฮียควาย ร้านค้าข้าวเนี้ย..โรงสีใหญ่ๆเลี้ยวเข้าไปก็เจอแล้ว..แต่ว่าไปเจอไอ้ชัย.นักเลงคุมที่แถวนี้เค้า ลูกน้องเฮียควาย .. ก็พาไอ้ฟอยไปหาเฮียควาย”เจ๊แกเล่า ผมสองคนนั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ ชีวิตอย่างกับละคร
“พอได้เงินมา .. ไอ้เหี้ยชัย”เจ๊แกเริ่มเปลี่ยนสรรพนาม
“..มันก็ลากนังฟอยนะ.ไปข่มขืน...แล้วก็เอาเงินไปด้วย..ตอนนั้นเงินประมาณสี่ห้าพันได้.. ไอ้ฟอยไม่ได้เล่าให้ไอ้เจ้าแฟงมันฟังหรอก..แต่ว่ามันกลับไปขายตัวเพื่อเอาเงินให้น้องที่มันรัก..มันอยากให้น้องมันเรียนให้จบ... จนไอ้แฟงจบม.ต้น..ไอ้ฟอยก็รู้ว่าตัวเองเป็นเอดส์..”เจ๊แกเล่า กรูเอ้ย ดีนะกรูเกิดเป็นไอ้เป้ มีเงินใช้ ไม่ยากลำบากเหมือนมัน ถ้าชีวิตกรูเป็นแบบนี้ ไม่ต้องไปชาย ค วย เลยหรอไงวะ
“แล้วยังไงต่อละครับ.”.ผมรีบถาม
“ไอ้แฟงมันรู้เรื่อง .มันก็หยุดเรียน หางานทำรักษาพี่มันอยู่ระยะนึง. จนพี่มันป่วยหนัก มันเลยกลับไปยืมเงินเฮียควายเค้าแหละ... แต่แล้วพี่มันก็ตาย ..เงินที่เอาไปใช้คืนนะ เจ๊ออกให้มันด้วยครึ่งนึง..อีกครึ่งมันหาเองหมด..สงสัยจะโดนไอ้ชัยหักหลังให้อีก เจ๊ก็เพิ่งรู้นี่แหละ มันไม่เห็นเล่าอะไรให้เจ๊ฟังเลย”เจ๊แกบ่น แล้วหน้าเครียดตามๆกัน
“.แล้วมันก็อยู่คนเดียวหรอครับ.”ผมถาม
“อืม..มันก็อยู่คนเดียว ..หางานทำ..เพื่อจะเอาเงินไปเรียนต่อ แต่ก็ยังไม่ได้เรียนหรอก เพราะทำงานทั้งวันทั้งคืน..เจ๊ก็เห็นใจนะ แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะภาระเจ๊ก็มีเยอะ.”เจ๊แกพูด ผมก็เข้าใจนะครับ ปัญหาใคร ก็ปัญหามัน
“ไม่คิดว่าไอ้ชัยมันจะเลวแบบนี้...จังไรจริงๆ แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้..ไม่รู้เฮียควายเค้าจะรู้รึเปล่าว่าลูกน้องเลว..เอาเงินไปกินเอง”เจ๊แกพูด
“คงไม่รู้หรอกครับ.ไม่งั้นมันก็คงไม่พูดแบบนั้น”ผมบอก เพราะว่าผมเล่าเรื่องให้เจ๊ฟังหมดแล้วนะครับ
ผมลาเจ๊กลับมาที่รถกับไอ้เข็ม ด้วยอารมณ์หดหู่สุดๆ
“เดี๋ยวกรูมา.”ไอ้เข็มอยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“ไปไหนวะ.”
“รออยู่นี่แหละ.”มันพูดจบแล้วมันก็หายไปเลยครับ มันหายไปประมาณยี่สิบนาที่ได้
“ขับไปหาร้านไอ้เฮียควายดิ.”ไอ้เข็มมันพูด ผมหันไปมองในมือ เงินเป็นปึกเลยครับ
“มึงจะเอาไปให้มันหรอ”ผมถาม
“อืม.กรูจะทำมากกว่านั้นด้วย”เอาแล้วไง บ้าเลือดได้อีก เมียกรู ผมขับไม่นานก็ถึงโรงสีข้าวของไอ้เฮียควาย
พอเดินลงไป ก็เห็นเด็กคนนึงวิ่งมา
“มาหาเฮียควาย”ผมบอก มันพยักหน้า แล้วทำหน้าให้ผมเดินตามเข้าไป ผมเดินตามเข้าไป กรูไม่กลัวเฟ้ย กรูมีตะกั่วเหน็บหลังมาวะคราวนี้
“ดีครับเฮีย.”ผมกับไอ้เข็มยกมือไหว้
“เออดีๆ.”แกก็ดูใจดีๆนี่หว่า
“ผมเอาเงินมาใช้คืน.”ไอ้เข็มมันพูด
“แล้วลื้อติดหนีอั้วด้วยหรอวะ”เฮียแกพูด
“เปล่าหรอก.ผมใช้คืนแทนไอ้แฟงมัน”ไอ้เข็มพูด และตอนนี้เหมือนกรูเป็นกาดให้เมียกรูเลยวะ ยืนคุมหลัง พร้อมปืน กาดไม่มีผิดเพี้ยน
“อ่อ...”เฮียแกทำหน้านึกได้
ไอ้เข็มหยิบเงินหนึ่งปึกให้เฮียควาย
“นับด้วยเฮีย.”มันสั่ง เฮียแกก็นับจริงๆครับ
“แล้วช่วยเอาลูกน้องเฮียมาหาผมหน่อยได้มั้ย.”ไอ้เข็มพูด
“ลื้ออยากเจอใครละ”เฮียแกพูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ เพราะได้เงินแล้ว
“ไอ้ชัย..............”สิ้นเสียงหนักแน่นของเมียกรู เฮือก ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแหละไอ้ชัย
...
มาต่อแล้ว :-[
เสร็จเมื่อกี้ ฮิ้วๆๆ มีความสุข :-[ แต่เซ็งๆ :เฮ้อ:
กร๊ากก :m20:
รักคนอ่านทุกคน :man1:
นิๆ เม้นกันเยอะๆหน่อยได้มั้ย :fire: :angry2:คนเขียนก็ขยันเขียน :-[คนอ่านไม่ขยันเม้นเลย :angry2:
เชอะ :serius2:
เดี๋ยวเบบี้งอนนะ :sad11:
กร๊ากกก :laugh:
กล้าเล่น :-[
-
^
^
^
จิ้มตรูดดดด
น้องเบบี้
ภาคนี้ แซ่บหลายเน้อ o13
-
เม้นๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกกกก กกลัวคนเขียนงอน :laugh:
แปะเม้นไ้ก่อน
แล้วค่อยไปอ่าน
-
สุดตีนค่ะเบบี้
เขียนดีจังเลยยยยยยย
มันส์อะ ชอบๆๆๆๆ
-
ไอ้ ชัย คงได้เจอ นรกก็คราวนี้ แหละ
เอาให้ตายเรย นะเข็ม
o13
รอตอนต่อไป เน้อ :z2:
-
อย่าเพิ่งน้อยใจสิเบบี้
มาเมนต์แล้วไง
เค้าบอก คนใจน้อยหัวล้าน
:a5:
เบบี้หัวล้าน :jul3:
-
:laugh: หัวล้านจริงป่าวเบบี้
ว่าแต่เพ่เข็มแม่งเข้มได้ใจอะ o18
-
เขียนบู๊ๆก็มันดีอ่ะเบบี้ แต่บู๊เสร็จขอแบบหวานๆด้วยนะค่ะ หุหุ
-
^
^
^
^
^^
^
^
^
จิ้มตูดทะลุทะลวงงงงงงงงทุกคนนนนนน
ใครที่ว่าชั้นหัวล้าน
บ้าหรอ
ชั้นเพิ่งสิบเก้าเองนะย๊ะ
มาว่าชั้น
เดี๋ยวบัดตบเรียงตัว
กร๊ากกก
ล้อเล่นใครจะไปตบคนน่ารักๆ
อย่างคนอ่านได้ลง
ช่ายอะป่ะ
-
จิ้มเบบี้
มีมาวิ่งเล่นด้วยยยยยยยย
-
แอร๊ยยยส์ ชอบผัวเมียคู่นี้จริงๆเลย :m3: :m3: มิเสียแรงที่เชียร์คู่เน้
รอตอนต่อไปอยู่นะ
-
เบบี้จ๋า น่ารักที่สุด กอดทีนะ :กอด1:
ภาคพิเศษเนี่ย ทำให้เห็นอีกแง่มุมของเป้กับเข็มนะว่าเป็นคนยังไง
+ 1 ให้เบบี้นะคะ
-
เอาแล้ว ไอ้ชัยตายแน่ เจอพี่เข็มซะด้วย
-
ตายแน่เมิง อ้ายชัย
เจอรึดพันระเมียเป้อ่ะ
เอิ้กๆ จาคอยดูกำตามทันคนเลวเฟ้ย
เบ่บี๋ มาต่อ ไวๆๆ น้าคับ
แบบว่า อยากอ่านมากมาย
อ่อ มาแจงด้วย ข้าวโกดไรเฮียอีกอ่ะ
เวงกำ เง้อ
-
กรี๊ดดด ผัวเมียคู่นี้ เลี้ยงกันด้วยลำแข้งจริงๆ 555
กรี๊ดดด เบบี้มาต่อเร็วไว ปานสายฟ้าแล่บ แผล่บๆๆ อิอิ
-
โว้ววววววววว
บวก 1 ให้เบบี้ก่อนเลย :L2:
ตอนพิเศษเป้กะเข็มเนี่ย
หลากรสชาติจริงๆๆๆๆๆๆๆ
มันมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สองตอนหลังเนี่ย เข็มแมนมากๆๆๆๆ
เป้ก้อเป็นผู้ตาม(เมีย)ที่ดี ว่าไงว่าตามกัน เป็นซะมีที่ดีจริงๆ
ชอบตอนที่ำทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดให้เมียรักด้วย
ลุ้นตอนต่อไป เข็มเป้จัดการไอ้ชัยให้เป็นโจ๊กไปเลย
สะใจล่วงหน้า :laugh:
-
:o211:
อยากอ่านอีกกกกกกกกกกก
อยากได้เมนท์เหรอ
เด๋วเมนท์ให้ห้ารีฯเลย
แต่เอามาอีกตอนนะ
:laugh:
-
อร๊ายยยยยยยย
ลุ้นๆๆๆ ไอชัย ตายแน่
พี่เข็ม จัดไป หุหุ
-
โอ้ย ค้างๆๆๆๆๆ
ชอบเข็มจังอ่ะ ได้ใจมากกกกก o13
มาต่อไวๆนะจ๊ะเบบี้
รออยู่จ้า :กอด1: :กอด1:
-
:L2:
-
:กอด1:กอดเบบี้ก่อนไปนอน มาต่ออีกตอนแล้วเหรอ
น่ารักจริงๆเลยนะเดี๋ยวยังไม่ว่างเลยทำได้แค่ทักทาย
เสร็จงานช้างในมือเมื่อไรจะมาอ่านด่วนๆๆๆ :กอด1:
-
โคตรเข้มอะ
สุดยอด
-
ตื่นเต้นมากๆ เป้เข็ม แบบว่า.....น่ารักมากๆ
เข็มนี่แบบแม่พระมากๆ สมแล้วที่เป้รักปักใจ โฮะๆ
-
เฮ้ย !!!! งอนใครได้แต่ห้ามงอนเราเด้อ
เพราะเราเม้มทู๊กครั้งที่อ่าน
อย่างอนนะคนสวย เปลี่ยนอารมณ์ไปมาบ่อยจัง คนอ่านตามไม่ทันแล่ว
ใครๆๆเค้าก็รักเบบี้กันทั้งนั้นมีรึจะไม่เม้มให้
รักจ้า :m13: :จุ๊บๆ: :oak:
-
เข้ามารอรอบเช้า o18
-
เข็มโห๊ดโหด!!~
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
รออยู่ :really2:
-
เข็ม o13
สุดโก้ยยยย
ชอบ ๆ คู่นี้ อ่ะ ..
โหด ได้ใจมากกกกกกกก
-
ได้ใจ
เข็มกับเป้ เหมือนหัวหน้าแก๊งค์ขอเคลียร์กะเจ้าพ่อเลยอ่ะ
อย่างมันส์
+1 ให้นะ
แล้วก็กอดที :man1:
-
สอบเสร็จมันดีอย่างนี้เองเนอะ ได้อ่านทุกวันเลย อิอิ :-[
-
:z10:อยากรู้ว่าชัยจะโดนอะไรน้อ...มาต่อไวๆ นะครับ
แบบว่ารออ่านทุกวันอ่ะ... o13
-
มาม๊าแมนมาก สนุกมากเลยมาต่ออีกนะ o13
-
ตอนที่146 พิเศษ เป้กะเข็ม<5>
“เฮ้ย..ไอ้สินไปเรียกไอ้ชัยมาสิ..”เฮียแกตะโกนบอกเด็กที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
“.ครับเฮีย.”มันขานรับแล้ววิ่งไป
“ลื้อมีเรื่องอะไรกับมึงรึ”เฮียแกถาม
“คันตีนนะเฮีย..”ไอ้เข็มมันพูดเสียงเรียบเฉยเหมือนไม่แสดงอาการใดๆ เฮียแกหน้าเสียไปนิด
“เด็กเฮียมากระทืบเด็กผม..คงจะไม่ว่าอะไรนะครับ.ถ้าผมจะเอาคืน”ไอ้เข็มพูดเรียบๆ เฮียแกอึ้ง นิ่งเงียบไปสักพัก
“แล้วลื้อคิดว่าลื้อเข้ามาถิ่นอั๊วแล้วลื้อจะได้ออกไปง่ายๆรึไงวะ”เฮียแกเริ่มมีอารมณ์บ้าง
“ก็ลองดูมั้ยเฮีย..ว่าถิ่นเฮียกับถิ่นผมใครมันแน่กว่ากัน.”ไอ้เข็มเดินอาดเข้าไปเอาแล้วไง กรูยังไม่ได้โทรบอกไอ้ทศกับไอ้ข้าวนะมึง อย่าเพิ่งลงมือนะเมียนะ ผัวยังไม่อยากเป็นฆาตกรเพื่อปกป้องเมียตัวเอง กร๊าก
“.ถ้าเฮียไม่อยากเดือดร้อน ขอเตือน.อยู่เฉยๆไว้ซะ”มันพูด พร้อมกับจ้องตาไอ้เฮียแก่นั้น
“มีไรครับเฮีย.”และแล้วไอ้ชัยก็เดินมาถึง มันเห็นหน้าหน้าผมสองคน มันนิ่งไปสักพัก
“ไอ้เหี้ยพวกนี้...”มันชี้หน้าผม
“เก็บมือไว้มึงเดี๋ยวมือก็ด้วนหรอก”ผมพูด แล้วยิ้มให้
“มึงไปตามคนมาไอ้ชัย.”เฮียแกเริ่มเสียงสั่น สั่งไอ้ชัย
แกร๊ก
“ก็ลองดูเฮีย.ผมบอกว่าให้อยู่นิ่งๆ”ไอ้เข็มมันพูดเมื่อผมชักปืนออกมา แกตัวแข็งไปทันที กรูไม่ยิงหรอก กรูกลัวบาปมากกว่ากลัวคุกอีก แต่มึงอย่าตุกติกแล้วกัน ไม่งั้นกรูอาจต้องทำ
“เฮียรู้รึเปล่า.ว่าไอ้แฟงนะมันคืนเงินหนึ่งหมื่นให้กับไอ้ชัยแล้ว...”ไอ้เข็มพูด
“แล้วลูกน้องเฮียนะเอาเงินไปแดกหมดแล้วด้วยเหมือนกัน.”ไอ้เข็มพูดอีก ไอ้เฮียนั้นหันไปมองหน้าไอ้ชัย
“จริงหรอไอ้ชัย”เฮียแกถาม
“ไม่จริงเฮีย.เฮียอย่าไปเชื่อพวกมันนะ”ไอ้ชัยหน้าเสีย
“เฮียจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่เฮีย.แต่เงินนี่ผมเอามาคืนให้แล้ว เลิกให้คนไปรังควานไอ้แฟงด้วย.ไม่งั้นเฮียเจ็บ.”
“ส่วนมึง..เด็กไม่มีทางสู้มึงก็ยังทำได้ลงคอ.ผู้หญิงไม่มีทางสู้มึงก็ยังทำได้”ไอ้เข็มมันคงฝังใจเรื่องของไอ้แป้งนะครับ ผมก็ฝังนะครับ แต่ไอ้เข็มนะมันเป็นคนอ่อนไหวง่าย อีกอย่างถ้ามันเอาจริงๆขึ้นมา ใจมันเหมือนคนแข็งกระด้างไปเลยละครับ
ไอ้ชัยสีหน้าเลิกลัก
“ลื้อไปทำอะไรไว้ไอ้ชัย.”เฮียแกถาม
“หึ....”ไอ้เข็มหัวเราะ
“เปล่านะเฮีย..”มันรีบแก้ตัว
“กรูถามว่ามึงไปทำอะไรไว้ไอ้ชัย”เฮียแกตะคอก
“ก็ข่มขืนพี่ไอ้แฟง เอาเงินที่พี่ไอ้แฟงมันขอยืมจากเฮียไปด้วยไงละ.เป็นไงลูกน้องเฮียเลวมั้ย..หรือว่าเลี้ยงลูกน้องให้เลวแล้วทำเป็นไม่รู้”ไอ้เข็มพูด
“อั๊วไม่รู้เรื่องนะ”เฮียแกรีบแก้ตัว
“มึงมานี่ไอ้ชัย.”ไอ้เข็มพูดเบาๆ ไอ้ชัยทำหน้ากวนส้นตีน
“มึงเป็นพ่อกรูรึไง ไอ้หน้าอ่อน..”ไอ้เปรต มึงไปด่ามันไอ้หน้าอ่อน มึงด่ามันว่าไอ้สันดารหมาดีกว่า ไอ้ควาย
“พ่อกรูเองกรูยังไม่ฟังเลย..หึ.”มันทำหน้ากวนตีนสุดๆครับ
“หึ.กรูก็พอรู้ว่าพ่อมึงเองมึงก็คงไม่ฟัง ไม่งั้นมึงไม่สันดารนรกแบบนี้หรอก”ไอ้เข็มพูดจบ มันเดินรี่เข้าไปหาไอ้ชัยทันที ไอ้เด็กที่อยู่ตรงนั้นจะเข้าไปห้าม
“ลื้อไม่ต้องยุ่ง.”เฮียแกตะคอกใส่ไอ้เด็กพวกนั้นหยุดทันที
“เฮีย..ทำอะ...ระ..”ไม่ทันพูดจบ หมัดเต็มๆสวนเข้าให้ที่หน้า
ไอ้ชัยไม่ทันตั้งตัว บวกกับที่เป็นแผลอยู่แล้วด้วย มันเซ ไปโดนโต๊ะทำงาน ไอ้เข็มเตะเข้าที่ชายโครงอย่างจังพร้อมกับจับคอเสื้อไอ้ชาย แล้วสวนหมัดเข้าที่หน้าสีห้าครั้ง พร้อมกับเตะเข้าที่หน้า จนไอ้ชัยมันนอนกลิ้งกับพื้น ผมลดปืนลง เพราะดูแล้ว เฮียแกก็คงไม่รู้เรื่องจริงๆ
ไอ้เข็มมันไม่พูดอะไรเลย แต่มันกับเตะเข้าที่ชายโครงไอ้ชายไม่หยุด ไอ้ชายนอนกุมตัวเอง แต่ก็หลบตีนไอ้เข็มไม่ได้จนเลือดมันเต็มหน้า เลือกออกจากปากเต็มไปหมด ไอ้เข็มกระหน่ำซ้ำอยู่อย่างนั้น จนไอ้ชัยมันหมดสติไป ไอ้เข็มยืนหอบก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมา แล้วเอาตีนไปเขี่ยไอ้ชัย
“หนักไปมั้ยวะ.. เหนื่อยชิบหาย.เหี้ยนี่แม่งอึดชิบ.”มันพูด แล้วยิ้ม ก่อนที่จะเดินมาทางผมกับเฮีย
“อะเฮีย..ขอบคุณสำหรับพื้นที่..ส่วนเรื่องไอ้ชัย ขึ้นอยู่กับเฮียแล้วแหละว่าจะเลี้ยงต่อหรือไม่เลี้ยง”ไอ้เข็มมันหยิบเงินจากกระเป๋ากางเกงมันอีกหนึ่งปึกแล้ววางไว้บนโต๊ะทำงาน ก่อนที่จะเดินออกมา ผมเดินตามมันออกมาติดๆ
“เจ็บรึเปล่า..”ผมถามมัน พร้อมกับจับมือมันมากุม
“..หือ..”มันส่ายหน้า
“เดี๋ยวกลับไปทำแผลแล้วกัน.อาบน้ำ จะได้ไปเฝ้าไอ้แฟง”ผมบอกมัน ไอ้เข็มพยักหน้า ผมกลับมาที่บ้าน ไอ้เข็มเข้าไปอาบน้ำ ผมทำแผลให้มันที่มือ
“กรูจะรับมันเข้าทำงานที่ร้าน.มึงจะว่าไง”ผมถามไอ้เข็มระหว่างที่กำลังเตรียมแปรงสีฟันกับยาสีฟัน
“อืม...ก็ดี.มันจะได้มีอนาคตสักที”ไอ้เข็มพูด
“อืม..ไปกันเหอะ..”ผมบอกมันแล้วเดินลงมาข้างล่างบ้าน ก่อนที่จะบอกให้ผึ้งและแม่ผึ้งดูแลบ้านด้วย
ผมแวะเซเว่นซื้อขนม นม เนย แล้วก็ไปโรงบาล พร้อมกับอาหารที่ทำไว้ ข้าวพัดธรรมดานี่แหละครับ มีอะไรก็ใส่ไป เอามากินด้วย พัดเยอะเหมือนกันครับ เพราพวกผมเรียกว่ากินไม่ได้ ต้องเรียกว่าแดกมากกว่าครับ
“เป็นไงบ้างวะ”เมื่อเดินเข้ามาในห้อง
“ก็ดีขึ้นแล้วละครับ”มันตอบแล้วยิ้มให้
“มือพี่ไปโดนอะไรมาอะ”มันรีบถาม เออสอดรู้สอดเห็นจังนะมึง
“เปล่า..”ไอ้เข็มตอบ ผมยักคิ้วให้ไอ้แฟงกวนๆทีนึง
“กินข้าวยังวะ”ผมถาม
“ยังครับ..เดี๋ยวพยาบาลคงเอาข้าวเย็นมาให้”ไอ้แฟงบอก
“แดกฝีมือกรูก่อนแล้วกันเดี๋ยวจะติดใจ”ผมเปิดกล่องข้าวพัด กล่องใหญ่ แล้วหยิบถ้วยตักแบ่งให้มัน กับไอ้เข็ม แล้วก็ผม
“กินไหวเปล่าวะ.”ผมถาม
“ไหวครับพี่.”มันตอบ
“กรูรู้เรื่องหมดแล้วนะ.”แล้วเมียผมมันก็ทำลายบรรยากาศ
“เรื่องอะไรครับ”ไอ้แฟงมันวางช้อนแล้วมองไปที่โทรทัศน์อย่างรู้คำตอบ
“เรื่องครอบครัวมึง”ผมตอบแทน มันหันมามองหน้าผม
มันก้มหน้าลง แล้วอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหล มันกำมือมันไว้สองมือติดกัน เหมือนกับหาทางออกไม่ได้
“อยากเรียนต่อรึเปล่า.”ผมพูดออกไป มันเงยหน้ามองผมทันที น้ำตามันอาบหน้า
“กรูจะให้มึงเรียนต่อ.แต่มึงต้องทำตามข้อตกลงของกรู”ผมบอก ไอ้แฟงมันพยักหน้าน้อยๆพร้อมกับน้ำตา ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าข้อตกลงผมนั้นดีหรือไม่ดี แปลกคนแฮะ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้ แต่การที่ไม่มีตัวเลือก ถ้าเป็นผม การจนตรอกมันก็คงต้องทำ เหมือนกับพี่สาวของมัน
“กินข้าวก่อนแล้วกัน.พักผ่อน พรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลค่อยคุยกันใหม่”ผมพูด มันยิ้มให้แบบไม่ถามต่อ ผมติดใจมันตรงนี้แหละครับ
............................
“มึงนี่นะ..โรงบาลนะเว้ย”ไอ้เข็มมันด่าผมแกมกระซิบ ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล ผมกับมันนอนห่มผ้า เพราะว่าแอร์หนาวมากเลยครับ โทรทัศน์ก็เปิดไว้ ก็อย่างว่าไอ้เข็มมันติด
“หึหึ..มึงอะอยู่นิ่งๆดิ.เดี๋ยวไอ้แฟงตื่นหรอก”ผมกระซิบบอกมันข้างหู พร้อมกับจูบลงเบาๆ ไอ้เข็มเบี่ยงหนี
“มึงแม่งเมื่อไหร่จะเลิกหื่นวะ..”ไอ้เข็มมันผลักออก พร้อมกับกระเถิบตัวหนี
“ก็จนกว่าที่รักเค้าจะเลิกน่ารักอะ”ผมบอกมันแล้วเข้าไปกอดมันเข้ามาแนบตัว
“..เฮ้ยยย...”ผมสองคนอุทานพร้อมกัน เพราะว่าไอ้แฟงมันนอนตะแคงมองพวกผมอยู่นะครับ
“ดูห่าไรวะ.”ไอ้เข็มด่า
“ก็ทีพวกพี่ยังไม่อายเลยแล้วผมจะอายไรละ”มันพูดแล้วยิ้ม เออ ไอ้นี่ มันกล้าดีจริงๆวะ
“ห่านี่..”แต่ตอนนี้เมียผมเริ่มอายแล้วครับ อย่างนี้แหละ ไอ้เข็มอะ พอเจออย่างไอ้ฟิกมันจะไม่อายหรอกครับ เพราะว่ามันรู้ว่าไอ้ฟิกไม่กล้า แต่ถ้ามันเจอคนกล้าขึ้นมา มันจะไม่กล้าและอายทันทีเลยครับ
“ออกไปเลย..มึงด้วย ดูโทรทัศน์นู้”มันไอ้เข็มหันไปบอกไอ้แฟง ก็มันทำให้ผมอยากเองอะ เปิดโทรทัศน์ปิดไฟ มันก็มืดๆ สถานที่ก็แปลก อยากลองนี่หว่า
ดูไปสักพัก ผมหันไปเห็นนาฬิกาบอกเวลา สี่ทุ่มเกือบห้าทุ่มแล้วครับ กำลังจะหันไปถามไอ้เข็มว่าจะปิดรึยัง กลับไปแล้วครับ ไอ้นี่นิ
“จุ๊บ....” ผมจูบลงหน้าผากมันเบาๆ พร้อมกับเกลี่ยผมมันเบาๆไปมา ไอ้เข็มซุกเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
“จุ๊บ..”อีกทีที่แก้มข้างขวามันครับ ไอ้เข็มมันก็ยังไม่รู้สึกตัว
“ฝันดีนะครับที่รัก ของเป้.”ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆ แล้วกดรีโมทปิดโทรทัศน์ พร้อมกับหลับตามไปติดๆ
...................................
“ของหมดรึยัง”ผมถามไอ้แฟงหลังจากที่ตอนนี้เรามาที่หอไอ้แฟงมาขนของกันนะครับ ห้องมันเล็กอย่างกับรูหู แถมตึกก็เก่า จะพังไม่พังแหล่อยู่แล้วครับ
“หมดแล้วครับ.”มันตอบ กระเป๋าเป้ใส่หนังสือกับของสำคัญมันหนึ่งใบ กับกระเป๋าใส่เสื้อผ้าอีกใบ พร้อมกับกล่องอีกใบ มันใส่ของอะไรไม่รู้ แต่ของมันน้อยมากเลยครับ บางอย่างมันก็ทิ้งไว้ในห้อง
“งั้นไปกัน”ผมถือกระเป๋าเสื้อผ้าให้มัน ไอ้เข็มถือกล่องหนึ่งใบ
“ไปด้วยกันนะครับพี่ฟอย.ทิ้งมันไว้ตรงนี้นะครับพี่.อย่าเอามันไปด้วยเลย.”มันพูดแค่นั้น ผมไม่รู้มันหมายถึงอะไร แต่ผมตีความหมายว่า อดีตรึเปล่า อดีตที่เลวร้ายสำหรับพี่มันและมัน ไอ้แฟงมันปิดประตูลง ผมตบไหล่มันเบาๆ แล้วเดินมาที่รถ
เมื่อมาถึงบ้าน ผมก็พามันไปที่ห้อง เหมือนเป็นหอสำหรับพนักงานซะมากกว่า
“มึงอยู่นี่แล้วกัน..ส่วนนี่ผึ้ง..แล้วนี่ก็แม่ผึ้ง..นี่ไอ้ฝิ่น เพื่อนกรูเอง.มันฟังไทยรู้เรื่องแล้ว มึงก็พูดไปเหอะ แต่ฟังมันดีๆแล้วกัน เพราะมันยังพูดไม่ค่อยเก่ง”ผมบอก พวกมันทักกันสักพัก
“ห้องน้ำมีในตัวแล้ว.ห้องครัวกับห้องซักผ้าของรวมของใช้กรูจะซื้อมาเองมึงไม่ต้องห่วง..เดี๋ยวจัดของเสร็จไปหากรูที่บ้านหลังนู้แล้วกัน..ตามสบาย..ป้าครับ ฝากมันด้วยนะครับ”ผมหันไปบอกป้า
“ได้เลยค่ะคุณเป้”ป้าตอบรับ
ผมกลับมาอาบน้ำแต่งตัว แล้วนั่งกินเค้กที่เก็บไว้ในตู้เย็นกับไอ้เข็ม
“เข้ามาดิวะ.”ผมเรียกมัน
“นั่งดิ..”ผมบอก
มันทำหน้าแบบจะให้นั่งจริงหรอ มันคงเกรงนะครับ เพราะว่าตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างล่างโซฟากินเค้กอยู่กับไอ้เข็ม
“จะนั่งบนโซฟาหรือนั่งข้างล่างก็ได้ไม่ว่ากัน”ผมบอกมัน ไอ้แฟงเดินมา แล้วนั่งลงบนพื้นพรมกับผม
“มึงอยากเป็นอะไร กรูเปิดร้านอาหาร..ก็เห็นแล้วหรือว่าอยากทำงานที่อื่นแล้วนอนบ้านกรูก็ได้ไม่ว่า”ผมถามมัน แล้วกับพิงไปที่โซฟา
“เออ..แฟงเลือกได้หรอครับ.”มันถามพร้อมกับทำหน้าลำบากใจ
“เออ..เลือกมาดิวะ.”ผมบอกมัน
“..กุ๊ก..”มันพูดมาคำเดียว ผมยิ้มออกมา
“ไอ้ห่า..หัวสูงนะมึง..จะแย่งหน้าที่กรูหรอ”ผมตบกระบานมันเล่นๆไปที มันยิ้มแล้วลูบหัวตัวเอง
“ทำไมอยากเป็นกุ๊ก.”ผมถามมัน พร้อมกับมองหน้ามัน มันมองหน้าผมนิดๆก่อนที่จะหันไป
“..ไม่รู้สิพี่..แฟงฝันมาตั้งแต่เด็กแล้ว.อยู่บ้านกับพี่สาว พี่สาวทำงานหนักผมกลับมาบ้านก็ชอบทำกับข้าวให้พี่กิน..ก็มีความสุขที่ได้ทำ.ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เรียนนิครับ.มันคงเป็นแค่ความฝัน”ไอ้แฟงพูด แล้วยิ้มเศร้าๆ ไอ้เข็มมองหน้าผม
“..ก็ได้..มึงเป็นผู้ช่วยกรู”ผมตัดสินใจพูดออกไปถ้าเป็นผมเป็นมันตอนนี้ละการได้ทำอาหารที่ผมรัก แล้วไม่มีโอกาส ผมคงคลั่งตายแน่ๆ
มันเงยมองหน้าผมแล้วยิ้มหน้าบาน
“แต่ว่า....”ผมพูดแต่ขึ้น แล้วทำหน้านึกหน่อยว่าแต่เรื่องอะไรดี
“เออกรูถามก่อนว่ามึงอยากเรียนอะไร แล้วโตขึ้นอยากเป็นอะไร.”ผมถามมัน
“กุ๊ก.”มันตอบไม่คิด ยิ้มหน้าบานอีกครั้ง ฝันอย่างอื่นบ้างได้ป่ะวะ
“แล้วมึงไปเป็นเด็กเสริฟทำไมวะ”ไอ้เข็มถามคิ้วขมวด
“ก็ไม่มีทุนตั้งตัวเองนิฮะ.อีกอย่างได้อยู่ในนั้น ก็ได้ทำกับข้าวด้วยก่อนที่จะออกมาเป็นเด็กเสริฟ”มันพูดอายๆ
“ก็ได้..งั้นกรูให้โอกาสมึง..ปีนี้ทั้งปีมึงเป็นผู้ช่วยกรู.ปีหน้ามึงต้องสอบให้ติด.เรื่องที่เรียนกรูจะจัดการเอง.มึงไม่ต้องห่วงกรูให้สิ่งที่ดีที่สุดแน่..ส่วนเรื่องจะเรียนอะไรยังไง ทิ้งช่วงไปเยอะนิมึง.เดี๋ยวกรูให้ไอ้เข็มจัดการเรื่องนี้แล้วกัน..แต่ว่ามึงต้องสอบให้ติด.ไม่งั้นกรูจะให้มึงไปเป็นเด็กเสริฟแทน”ผมพูด มันยิ้มออกมา
“จริงนะครับพี่.ขอบคุณมากเลยครับ.”มันยิ้มหน้าบาน แล้วยกมือไหว้ผมกับไอ้เข็ม
“แล้วผมจะหาเงินมาใช้คืนให้นะครับ”มันไม่วายพูดอีก
“เรื่องนั้นไว้ที่หลัง มึงตั้งใจเรียนก็พอส่วนเรื่องเงินแต่ละเดือนกรูจะให้เท่ากับพนักงานคนอื่น.ค่าน้ำค่าไฟมึงไม่ต้องเสียงกรูจะออกให้ แต่ถ้าปีหน้ามึงสอบติดกรูจะให้มึงเสียเหมือนป้ากับไอ้ฝิ่นมันตามปกติ..”ผมบอก
“อ่าว.แล้วถ้าแฟงสอบติดแฟงก็ไม่ได้ทำกับข้าวแล้วอะดิ.”ไอ้แฟงหน้าหงอยทันที คิดไกลนะมึงนะ
“เออมีหน้าที่เรียกก็เรียน..สอบได้ค่อยว่ากัน.ตารางมาเมื่อไหร่กรูจัดเวรให้มึงได้ทำแน่นอนไอ้ห่านี่”ผมบ่นมัน มันยิ้มอีกครั้ง หน้าตามันดีจริงๆวะ
“อีกอย่าง..มีอะไรก็ให้บอกกรูตรงๆ ไม่ว่าเรื่องอะไร ทุกปัญหากรูต้องการรับรู้ ขอให้คิดว่ามึงก็เป็นน้องแท้ๆกรูคนนึง..พวกกรูต้อนรับมึงเข้าบ้านกรูมา..กรูก็หวังจะให้มึงได้ดี..มีปัญหาอะไรบอกกรูตรงๆ ห้ามโกหกกรูเด็ดขาด.ถ้ากรูรู้..มึงกับกรูขาดกัน.”ผมพูดเด็กขาด พร้อมกับสีหน้าจริงๆ
“ครับ.ผมสัญญา”มันพูดด้วยสายตาจริงจังเช่นกัน
“กินมั้ย.”ผมถามมัน
“กรูทำเองเลยนะมึง.”ผมเลื่อนเค้กให้มัน
“กินดิวะ.ไม่กัดหรอกห่านี่”ไอ้เข็มมันพูด แล้วยื่นช้อนให้ไอ้แฟง
“พี่สองคนเป็นผัวเมียกันหรอ”มันถาม
“เออมึงนี่ตรงดีกรูชอบ”ผมพูดแล้วหัวเราะเบาๆ
“เออมันเป็นเมียกรู.ห้ามชอบนะมึง.กรูไล่ออกจากบ้านแน่”ผมขู่มันเล่นๆ
“โหใครจะไปกล้าละครับ. แม่ผมดุขนาดนี้”มันพูดหยอก ทำเอาไอ้เข็มหน้าแดง นี่แหละครับ ที่มาจากคำว่าม๊า กร๊ากก นานๆไปมันเปลี่ยนเป็นม๊าจนเคยปากไปแล้วละครับ
.............................................
กลับสู่ปัจจุบัน
“เอาเรื่องนี้ละกัน.”สรุป การดูหนังครั้งนี้ มีไอ้แฟงมาด้วยครับ
“โห.ไอ้แฟง..ปัญญาอ่อนอะ”ไอ้เข็มด่า อันนี้หนังรักโรแมนติกเลยนะครับ
“โห.ม๊าอะ..ไม่โรแมนติกเลยอะ”ไอ้แฟงทำหน้าหงุดหงิดนิดหน่อย คนที่ดูโปรแกรมหนังอยู่เริ่มมองกันเป็นตาเดียวกับบทสนทนาข้างหน้า ผมได้แต่ยิ้มเฝื่อนๆ เพราะมันสองตัวไม่รู้ตัวเลยครับ
“เรื่องนี้แหละนะม๊า..แฟงไม่ค่อยได้ออกมาดูอะ.ตามใจแฟงหน่อยดิ”มันรีบอ้อนก็มันเรียนหนักนะครับ สุดท้ายมันก็สอบติดดั่งใจหวัง เลิกเรียนก็กลับมาช่วยที่ร้าน ตอนเย็นถึงดึกมันก็อ่านหนังสือ คือมันขยันจริงๆครับ เวลานอนของมันบางวันแค่สี่ชั่วโมงเองมั้ง
“เออๆ..แม่ง..กรูหลับอย่างว่ากรูละกัน”ไอ้เข็มบ่น
“ไปซื้อขนมกัน.ป๋าเลี้ยงนะ”ไอ้แฟงรีบพูดก่อน
“เออ..”พูดแค่นั้นเอง สองคนมันนี่ห่าลงเลยครับ เลย์ ปริงเก้อร์ ทวิสตี้ อย่างละสอง ป๊อปคอนถังใหญ่สามถัง โค๊กนี่ล่อขวดเป็นลิตร พร้อมกับแก้วน้ำหนึ่งแก้ว สามหลอด แดกอย่างกับห่าลง นี่ถ้ากรูจนนี่ไม่แปลกเลยครับ
กลายเป็นว่าดูหนังไปคนที่จะหลับนะผม คนที่ร้องไห้นะไอ้เข็มกับไอ้แฟงครับ เวรกรรม
พอออกมาพวกมันก็ลากแขนลากขาผมพาไปซื้อเสื้อผ้า คนที่จ่ายใครละครับ กรูไง ผมก็อยากซื้อให้ไอ้แฟงมันด้วยละครับ มันยังเรียนไม่จบนิครับ เลยสัญญากับมันไว้ว่า จะซื้อเสื้อผ้าให้เดือนละสองชุด ถ้าเกินชุดละเท่าไหร่ๆก็ว่ากันไป แต่ถ้าอยากได้อย่างอื่นให้เก็บเงินเอาเอง
“ป๋าเอาอันนี้นะ.”เล่นของแพงกับกรูอีก
“เท่าไหร่.”ผมถาม
“สามพันห้า..ลดเหลือเท่าไหร่อะครับ”มันพูดบอกผมแล้วหันไปถามพนักงาน
“ตัวนี้เหลือ..สองพันเจ็ดร้อยบาทค่ะ..”เสื้อเหี้ยไร ไอ้สาด กรูนี่สองร้อยเก้าสิบ ห่านี่
“งั้นได้เสื้อตัวเดียวนะ”ผมบอกมัน
“โหอะ..”มันทำหน้าทำตา
“ไม่เอาก็ได้วะ..”แล้วมันก็วางเสื้อ แล้วก็ลากไอ้เข็มไปเปลี่ยนร้านเลยครับ พาไปร้านวัยรุ่นปกติ แต่ก็ยังแพงอยู่ดี แต่ว่าตอนมันแต่งตัวนะ ไอ้เข็มจะเป็นคนเลือกซะส่วนมากนะครับ มึงใส่อย่างนี้ดิ มึงใส่อย่างนี้ แม่ง ชุดนี้ลาววะ กรูไม่ชอบอย่างใส่นะ อะไรประมาณนี้ ตอนมันซื้ออะไรมันก็จะลองให้ไอ้เข็มดูตลอดแหละครับ
“ม๊าน่ารักอะ.”ไอ้แฟงมันเอาหมวกใส่บนหัวไอ้เข็ม เออน่ารักจริงๆ ผมเดินไปหยิบ พันเดียว กรูเอาเลยแล้วกัน เพราะเมียกรูใส่แล้วน่ารัก
“เอาใบนี้ครับ”ผมบอก
“โหที่งี้ละง่ายเชียวนะ”ไอ้แฟงแซว
“อย่างนี้แหละ คนน่ารักอะมีแต่คนรักคนหลง”นั่นครับ ไม่ค่อยเลยเมียกรู
“ป๋าเอาตัวนี้กับตัวนี้นะ.สองตัวนะนะ”มันยื่นเสื้อสองตัวให้ผมดู เออ ราคาพอไปได้ ผมพยักหนา มันยกมือไหว้ แล้วเดินไปที่เคาร์เตอร์
“อ่าวป๋า.มาจ่ายดิ.”นั่นรู้แกวกรูอีกครับ ผมก็เลยต้องเดินไปจ่าย
หมดเพราะมึงนี่แหละไอ้ห่าแฟง
“เข็ม..”ผมหันไปตามเสียงเรียก เรียกซะเสียงหวานเชียวนะมึง ไม่ค่อยอคติเลยกรู
“อ่าว..มาไงวะ”ไอ้เข็มหันหน้าไป ผมยื่นเงินให้พนักงาน แล้วหันไปมองไอ้เข็มกับไอ้ห่าป้อง กับเพื่อนมันอีกคนผู้ชาย ไม่รู้ใคร
“ก็มาดูหนังเพิ่งจบเมื่อกี้”ไอ้ป้องบอก
“ป๋าๆ..ใจเย็นนะ..ม๊าไม่นอกใจหรอก”ไอ้แฟงมันพูดเตือนสไตน์กวนส้นตีนแบบมัน ผมหันไปมองพนักงาน กรูไม่อายหรอกเฟ้ย ไม่ต้องยิ้มกัน
“.ไอ้ห่าป้องนี่ถ้าจะชอบม๊ามึงมากไอ้แฟง.”ผมพูดกับมัน ผมยืนดูบทสนทนาตรงนั้น ได้ยินไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ จ่ายเงินเสร็จ ก็เดินไปหาไอ้เข็ม ไอ้ป้องกับไอ้เพื่อนมันมองหน้าผม
“ดีครับ.เป้ใช่รึเปล่า”มันทำหน้านึกชื่อ
ผมพยักหน้าให้แบบไม่สบอารมณ์หนึ่งที
“ป้องกำลังชวนเข็มไปกินข้าวกลางวันด้วยกันนะครับ.เป้จะไปด้วยมั้ย”เฮ้ยๆ นี่มันมากับกรูนะ อยู่ดีๆมึงมาพูดประโยคเมื่อกี้ มันไม่ตลกไปหน่อยหรอวะ
“ไม่ไป.และก็ไม่ให้มันไปด้วย”ผมเปิดศึกครั้งยิ่งใหญ่ เอาดี เมียข้าใครอย่างแตะอะ
“มึง...”ไอ้เข็มเสียงเบาปรามผม
“ไปกินด้วยกันนี่แหละ.”ไอ้เข็มพูด ผมหันไปค้อนขวับให้ทันที
“เออนะ..นานๆกรูไปกินกับมันที”มันพูดแก้ตัว
“ฟูดคอร์ดก็พอละม๊า”ดีมาก ไอ้แฟง กรูชอบประโยคนี้ของมึงจัง รีบแดกรีบกลับ
“ไปฟูจิดีกว่ามั้ย.”ไอ้ป้องมันพูดถาม
“แฟงไม่อยากกินอาหารญี่ปุ่น ป๋าทำให้กินเบื่อแล้ว”ไอ้แฟง มึงนี่จะเอาเท่าไหร่ ขัดคอมันได้ใจกรูจริงๆเลย
“.ก็ได้.อยากกินอะไรละ”ไอ้เข็มมันถามไอ้แฟง
“ผัดไทย.ราดหน้าทะเล.”มันยิ้มหน้าบาน ผมยิ้มบ้าง แล้วยักคิ้วให้ไอ้เข็ม ไอ้เข็มรู้ว่าผมอารมณ์ดีสุดๆมันหน้างอให้ผมทีนึง
แล้วก็ตกลงไปราดหน้าทะเลกัน กร๊ากก ผมแลกบัตรได้ ก็เดินเกาะแขนเกาะขาไปกับไอ้แฟงด้วยความอารมณ์ดี
“ป๋าผัดไทยกุ้งสด.”
“ป๋า.ราดหน้าทะเล.”
“ป๋า.ลูกชิ้นเนื้อลวกด้วย.”
“ป๋า..ข้าวขาหมูด้วยอะอยากกิน.”
“ป๋า...”มันกำลังจะลากผมไปอีกร้าน
“เฮ้ย.นี่มึงกินหรือแดกวะไอ้ห่าแฟง”ผมปรามมัน มันหัวเราะ
“เหอะน่า.เห็นมั้ยนะ.ม๊านั่งอยู่.ซื้อไปไม่ถูกใจเดี๋ยวได้อารมณ์เสียหรอก.”และแล้วอาหารก็ไปบรรจงอยู่บนโต๊ะ ที่ไอ้เข็มนั่งอยู่
“นี่มึงซื้อมาทำเหี้ยไรกันเยอะแยะวะ”ไอ้เข็มมันถาม เมื่อผมเดินไปเดินมายกจนหมด
“มึงถามลูกตัวดีมึงเหอะ”ผมพูดเสียงชัดต่อหน้าไอ้ป้อง เพื่อนมันก็มองสลับกันไปมา
“ก็กลัวม๊าหิวนิ”ไอ้แฟงมันยิ้มหน้าด้านมากครับ ยอมรับ
“กินด้วยกันเลยมั้ยครับพวกพี่ๆ..”ไอ้แฟงมันหันไปถาม ทำหน้าแอ๊บแบ้ว
“อ่อ..เดี๋ยวพวกพี่ไปซื้อเองดีกว่าครับ”ไอ้ป้องบอก
“เอาอะไรมั้ยเข็ม”มันถามไอ้เข็ม ไอ้เข็มส่ายหัว ผมเห็นมันเดินไปก็ซุบซิบกันสองคน กร๊าก
“หน้าตาบ่งบอกถึงความเลวในหัวสมอง”ไอ้เข็มมันพูดแล้วคีบลูกชิ้นใส่ปาก
“อะ..”ผมกำลังจะอ้าปากว่า
“ทั้งคู่”มันพูดเน้นชัด ผมสองคนมองหน้ากัน ไม่สะทกสะท้านครับหน้าด้าน
ผ่านไปประมาณสิบห้านาที่ ไอ้สองตัวก็เดินกลับมา
“ซื้อผัดเฉี่ยงไฮที่มึงชอบมาด้วยนะ”ไอ้ป้องมันพูดแล้วหยิบจานยื่นไปให้ไอ้เข็ม
“ขอบใจวะ”ไอ้เข็มตอบ
“พรุ่งนี้กรูไปรับนะมึงไปทำงานพร้อมกัน”มันพูด เห็นหัวกรูมั้ย.กรูแสดงออกขนาดนี้ ไม่คิดจะหักหน้าผมก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วครับ
“เออ.....”ไอ้เข็มทำหน้าลำบากใจ แล้วมองหน้าผมนิดนึง
“ไม่ได้หรอกครับ.เพราะผมจะไปส่ง.ไปรับทุกวัน”ผมพูด ไม่มองหน้ามัน เหมือนกับพูดลอยๆมากกว่า แล้วตักเส้นราดหน้าเข้าปาก เอิ้ก
“.ทำไมต้องไม่ได้ด้วยละครับ.เป้เป็นอะไรกับเข็มหรอ..”กล้าถามนะไอ้เหี้ย
ทำไมกรูอยู่เฉยๆ แล้วแม่งชอบมากระตุ้นต่อมเลวกรูวะ แม่งเบื่อวะ อยากอยู่เฉยๆ ไม่อยากมีเรื่อง
...
มาต่ออีกแล้ววววววววววววว
เรียนเสร็จแล้ว อารมณ์ดีมาต่อให้ กิ้วๆ
-
เป้ เค้าท้าทาย เป้
อย่ายอมค่ะ .. เมียเราเราต้องหวง ..ค่ะ
-
กริ๊วววววววววววมาอ่านอีกรอบ
เป้บอกมันไปเลย
แม่..เอ๊ย..เมียข้าใครอย่าแตะ
คริๆ
มีฟามสุข
-
ประกาศไปเลยเป้ ว่าเข้มมันเป็นเมีย เป้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เบบี๋มาแล้ว ดีใจเป็นที่สุ๊ด :m11:
อ่านเรื่องของเบบี้แล้วสนุกดีอ่ะ
ชอบๆ :3123: +1 ให้เบบี๋เลิฟๆ
-
เป้ เอา ไอ้ที่ซื้อมาทั้งหมดนั่นแหละ เทกระจาด :m16:
ราดหัวมานเรย :angry2:
แล้วพูดด้วยว่า
:z6:
เข็มเป็นเมียกู
+55
:laugh:
-
เบบี้มาแล้ว :กอด1: จุ๊บๆๆๆ
โหหหหห ป้อง
ถามมาได้
โคดๆๆๆๆๆเลย
คงต้องการแค่ความชัดเจนว่าเป้กับเข็มเป็นอะไรกัน :laugh:
สงสัยไม่อยากคิดเอง
บวก 1 ให้เบบี้ด้วยนะจ๊ะ :pig4:
-
เข็ม เป็นแม่ของลูกกรู
กร้ากกกกกกกกกกกกก
:beat: :beat:มัน
-
ตอบไปเรยยพี่เป้ :laugh:
-
เพ่เป้ตอบไปเลยดิ้ ตอบไป o18
เอาให้แม่งหงาย :laugh:
กรูซาดิสหรือป่าวหว่า o18 (ติดคนแต่ง)
-
เพ่เป้ตอบไปเลยดิ้ ตอบไป o18
เอาให้แม่งหงาย :laugh:
o13
-
ถ้า ไอ้ป้องอยากรู้ ก็บอก ๆ ไปเลยครับ เป้ ชัก ยังไง ๆ แล้ว ฮิฮิ :fire: :m31: :m16:
-
แหม..................ช่างกล้าถาม
-
5555+++
ถ้าคุณเขาอยากรู้นักก้บอกไปเต๊อะ แต่คงจะเด็ดกว่า ถ้าคนที่ตอบเป้น คุณภรรยาที่น่ารักของเป้
555555+++
รู้สึกวันนี้ พ่อลูกจะเข้ากันได้ดีมากๆเลย
เหอๆๆๆ ตามมาอ่านทุกวันเลย ขอบคุณเจ้าค่ะ
คุณเบบี้
-
จบแล้วแต่ก็มีตอนพิเศษทุกวัน ดีใจจังเลย
-
ป่าววว ประกาศไปเลย เป้ ๆๆๆ
มันลองของ 55
-
แฟงจัดการเลยลูก
ม๊าของเรา
พูดไปเลย ม๊าไม่โกรธแฟงหรอก
+1 ให้เบบี้
น่ารักที่สุด :pig4:
-
ท่าทางป้องนี่จะชะตาขาดแล้วมั้ง
-
:z2: เข้ามาแอบดูเบบี้รอบดึก
-
เข้ามารออ่านต่อครับผม
-
:m16: ถามง่าวๆ เอร๊ยยยยส์ ขัดใจ :m31:
-
:man1: ดีใจจังมาต่อเยอะๆนะครับ :z2:
-
บอกไปเลยเป้ เป็นคนในครอบครัว คนนอกไม่เกี่ยว 555
หรือไม่ก็ "เป็นผัว" สั้นๆง่ายๆ ได้ใจความ :laugh: :laugh:
-
ตอนที่147 พิเศษ เป้กะเข็ม<6>
“ทำไมต้องไม่ได้ด้วยละครับ..เป้เป็นอะไรกับเข็มหรอ..”ถามมาได้นะไอ้เหี้ย
ทำไมกรูอยู่เฉยๆ แล้วแม่งชอบมากระตุ้นต่อมเลวกรูวะ แม่งเบื่อวะ อยากอยู่เฉยๆไม่อยากมีเรื่อง
ผมวางช้อนลงนิ่งๆ มองหน้าไอ้เข็มที่ประมาณว่าให้ผมคิดคำตอบให้ดีนะ ผมสงบสติอารมณ์ นับหนึ่งถึงสามพอครับ แล้วคิดหาคำตอบ
“เอาตรงๆแล้วทั้งหมดเลยมั้ยละครับ.”ผมหันไปยิ้มอย่างมิตรไมตรี มันทำหน้างงนิดๆ แล้วพยักหน้า
“เข็มกับผมรักกันมาสิบเอ็ดปีแล้วละครับ...”ผมพูดและยังคงยิ้ม กรูนับตั้งแต่ม.สี่เลยแล้วกัน จวย
“..ถ้าพูดให้ถูกภาษาชาวบ้านก็คือ..เข็ม.เป็น.เมีย.ผม.ส่วนผม.เป็น.ผัว.มัน.ชัดมั้ยครับ..คุณป้อง”ผมเน้นคำแบบหน้าตาย พร้อมกับชี้หน้าไอ้เข็ม แล้วกลับมาชี้หน้าผม
ไอ้ป้องกับเพื่อนมันหน้าเหวอไปนิด แล้วมองไปหน้าไอ้เข็มที่หน้าเป็นตูดลิงมองหน้าผม
“แล้วตอนนี้.คุณนะ..กำลังจีบเมียผม..ซึ่ง.กรูหวงของกรูมากอะครับ.เข้าใจป่ะครับ..”ผมพูดด้วยน้ำเสียงไม่จริงๆนัก แต่คงหน้าตาจริงจังไว้
“..จริงหรอครับเข็ม..”โอโห นี่มึงคิดว่ากรูโกหกรึไง พูดขนาดนี้แล้ว
ไอ้เข็มพยักหน้านิดๆ ผมส่งสายตากวนส้นตีนไปให้มัน เมื่อกี้กรูระงับอารมณ์ในการตอบแล้ว ทีนี้มึงจะเอาไงว่ามา ไอ้หน้าอ่อน
“..โหพี่ครับ..นี่ขนาดแฟงเรียกป๋า เป็นพี่เป้ ม๊าเป็นพี่เข็ม..พี่น่าจะคิดได้แล้วนะเนี้ย..เป็นเด็กประถมยังคิดได้เลยอะ..”มันไม่พูดเปล่า ยิ้มไปพูดไปครับ หน้าด้านมาก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคำพูดมัน ไอ้สองคนนั้นหน้าเสียทันที
“เข็มครับ.ห้ามเด็กเข็มบ้างก็ดีนะครับ”มันพูดพร้อมกับส่งสายตาอาฆาตมาให้แฟง ไอ้เข็มเงียบ เหมือนเป็นคนกลาง
“อย่าไปว่าเด็กมันเลย.เด็กมันคิดยังไงมันก็พูดไปแบบนั้นแหละ..ผู้ใหญ่มันคิดไม่ได้.เด็กมันก็เลยบอกแทน”ผมพูดเสียงเรียบ ไม่แสดงออกใดๆ ไอ้เข็มคงรู้แล้วแหละครับ ว่าผมเริ่มหมดความอดทน
“งั้นเรากลับก่อนดีกว่า.เข็มเบื่อแล้ว”ไอ้เข็มพูด
“.แต่ว่า...”ไอ้ป้องมันรีบคว้าขอมือเข็มไว้ มึงนี่สงสัยคุยไม่รู้เรื่องวะ แล้วคนเยอะมากอะครับ วันเสาร์มีเรื่องตรงนี้เดี๋ยวได้โดนจับไปตารางแน่ครับ ผมลุกขึ้นนิ่งๆ แล้วเดินอ้อมไปทางไอ้เข็ม จับข้อมือไอ้เข็มข้างเดียวกับที่ไอ้ป้องมันจับ แล้วดึงอย่างแรง จนไอ้เข็มลุกมาตามแรงผม
“นี่คุณ..เข็มเค้าเจ็บนะ.”มันพูด พร้อมกับลุกยืนตาม เจ็บกว่านี้กรูก็เห็นแม่งมันร้องทุกคืนอะ ไอ้สัดนี่ ล่อโชว์ให้เลยดีมั้ย จะได้รู้ว่ามันเป็นเมียกรูจริงๆ
“นั้นมันเรื่องของกรูกับมัน..แต่หรือมึงจะมีเรื่องกับกรู.ดูท่ามึงจะพูดไม่รู้เรื่อง.”ผมเริ่มคิ้วขมวดติดกัน เพราะว่าทำอะไรมันไม่ได้ โมโห ก็ไม่อยากระเบิดนะครับ เดี๋ยวไอ้เข็มโกรธว่าผมไม่ระงับอารมณ์อีก โดนอีก
“....................”มันเงียบ เหมือนรู้ว่าตัวเองผิด
“..กลับบ้าน..”ผมบอกไอ้เข็ม ไอ้เข็มมองหน้าผมนิดๆ
“อีกอย่าง...ผมจะบอกคุณไว้ว่า..อย่ามายุ่งกับมันอีก.แค่เรื่องงานโอเคผมรับได้ถ้ามากกว่านั้น.คุณก็น่าจะรู้ว่าเรื่องคงไม่จบดี..”ผมบอกมัน พร้อมกับจ้องตากัน อย่างกับจะฆ่ากันแหละครับ ตัวมันนะก็เตี้ยกว่าผมไม่กี่เซนต์ ส่วนตัวนะ ผอมกว่าผมอีกครับ
“...แต่มันคือชีวิตของเข็ม.คุณมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินใจ..”มันพูด คนเริ่มมองกันแล้วครับ ว่าไอ้โต๊ะนี้มันแปลกๆ ยืนกันหมดทั้งโต๊ะ
“.งั้นมึงก็บอกให้มันเคลียร์ไปไอ้เข็ม.”ผมหันไปบอกไอ้เข็ม
ไอ้เข็มมันเงียบนิ่งไปสักพัก แล้วหันไปมองหน้าไอ้ป้อง
“ไอ้ป้องกรูรู้นะมึงว่ามึงคิดไงกับกรู..แต่กรูก็ทิ้งระยะห่างแล้วเพื่อให้มึงรู้ด้วยตัวเอง.แต่ในเมื่อมึงต้องการฟังกรูก็จะบอก..กรูคิดกับมึงแค่เพื่อนเท่านั้นวะ เพื่อนร่วมงานที่ดี...ส่วนกรูกับไอ้เป้..กรูคบกันมานาน.แล้วก็อืม..กรูไม่รู้หรอกนะ.มันเป็นเรื่องของอนาคต...................แต่ตอนนี้..”ไอ้เข็มมันทิ้งช่วงไปนิด
“กรูกับมัน...ยังรักกันอยู่..แล้วกรูก็รักมันมากด้วย..”โอ้ย กรูอยากจับมึงจูบโชว์ตรงนี้เลยวะ ไอ้เข็ม น่ารักจริงๆ นานๆมันจะพูดสักที
“.........................”ไม่มีเสียงตอบรับจากไอ้ป้อง
“.กระจ่างแล้วใช่มั้ย..ไปทำหัวให้มันเย็นลงซะ.แล้วก็คิดว่าที่พวกกรูพูดเตือนสติเนี้ย.ตกลงใครแม่งปัญญาอ่อนคิดไม่เป็น..”ผมบอก
“กลับบ้าน.”ผมลากแขนไอ้เข็มกลับมา ไอ้เข็มก็มาอย่างเสียไม่ได้
ไอ้แฟงเดินตามมาติดๆ
บรรยากาศมาคุบนรถยนต์ไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น
“มึงว่าเราทำเกินไปรึเปล่าวะ”ไอ้เข็มพูดขึ้น
“.มึงคิดว่าเกินไปมั้ยละ.สำหรับคนเข้าใจอะไรยากแบบนั้น.ก็พูดแบบนั้นแหละดีแล้ว.กรูไม่เห็นว่าประโยคไหนมันจะทำร้ายจิตใจมันเลยนิ..”ผมบอกมัน
และก็เงียบไปตลอดทางครับ จนถึงบ้าน
ก็เหนื่อย นอน ไม่ได้อะไร ล้างหน้าล้างตานอน เย็นนี้ต้องจัดการให้ไอ้แฟงมันเตรียมสั่งของอีกครับ พรุ่งนี้ต้องเปิดร้าน
ตื่นมาตอนเย็น ก็ลุกไปสั่งของที่ร้านไอ้เข็มก็นั่งอยู่หลังบ้าน สงสัย นั่งแปลหนังสืออยู่ เย็นก็ทำกับข้าว กินกันปกติ วันนี้ไอ้แฟงกับไอ้ฝิ่นก็มากินด้วยนะครับ มันมาบ้างไม่มาบ้าง แล้วแต่อารมณ์พวกมัน
“เดี๋ยวพรุ่งนี้กรูไปเองแล้วกันนะ.”ไอ้เข็มมันพูดขึ้นกลางโต๊ะอาหาร ผมเงียบ ไม่ตอบ ไม่รู้จะตอบอะไร
“มันคงไม่มีอะไรแล้วแหละ”ไอ้เข็มบอกอีก
“...................”จะให้กรูพูดไรละ
“มึงก็เลิกดึกไม่ใช่หรอพรุ่งนี้..”มันพูดอีก
“อืม..”ผมตอบแค่นั้น
“เดี๋ยวกรูจะรีบกลับ.”มันบอก ผมก็เงียบ ไม่อยากขัดมันครับ
เช้ามาก็ตื่นแต่เช้าวันนี้ออกมาดูร้านเอง ทุกทีถ้าเป็นวันอาทิตย์จะให้ไอ้แฟงดูร้านให้ตลอดแหละครับ
“ใครสายรึเปล่าวันนี้.ไหนเอาหนังสือมาดูสิ”ผมบอก ผึ้งยื่นหนังสือตอนเซ็นต์ให้ผม ผมจะให้ผึ้งมันเป็นคนคอยดูตลอดนะครับว่าใครสายไม่สาย จะหักนาทีละสองบาท กร๊าก
“ไม่มี...”ผมพูดกับตัวเอง พวกมันก็โล่งอกไปครับ
“เช็ดกระจกแล้วนะครับป้า..”ผมหันไปถามป้า นานๆทีผมจะดูแลความเรียบร้อยของร้านนะครับ ส่วนมากไม่ไอ้เข็มก็ไอ้แฟง
“ไอ้แฟง ของในครัวเตรียมเสร็จรึยังวะ.”ผมหันไปถามมันที่เดินออกมาตรงเคาท์เตอร์
“เสร็จละป๋า..”มันตอบ
“อืม..เดี๋ยวทำกับข้าวให้กินกันแล้วกัน.”ผมบอกพวกมัน ก่อนเปิดร้านนะครับ
“เย้ๆๆๆ...เอา.....”ไอ้แฟงกำลังจะออกความคิดเห็น
“ข้าวพัด.ง่ายดี.ไปเตรียมไว้เลยสำหรับกี่คนนับด้วย.”ผมสั่งเด็ดขาด แล้วดูบัญชีบนโต๊ะ
“โห..ป๋าอะ..”มันทำหน้างอนนิดๆเมื่อไม่ได้กินตามเมนูที่มันอยากกิน
ผมนั่งดูบัญชีแล้วก็เข้าครัวไปทำกับข้าว มานั่งๆนอนๆรอร้านเปิด เพราะทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ
“มึง....”ไอ้เข็มเดินเข้ามาในห้องพักพนักงาน
“หืม...”ผมลุกขึ้นนั่ง มองหน้ามัน
“เดี๋ยวมานะ.”มันพูด ผมมองหน้ามันนิดๆ ไปไหนวะ ทุกทีถ้าเป็นวันอาทิตย์มันจะอยู่บ้านทั้งวันแหละครับ ดึกๆก็ค่อยออกไปทำงาน
“ไปหาไอ้ป้องนะ.”มันพูดแล้วนั่งลงข้างๆผม
“ไปทำไม.”กรูเริ่มอารมณ์เสียละ
“มันนัดเจอ.”
“งั้นกรูไปด้วย.”ผมบอก
“จะบ้ารึไง..ร้านจะเปิดอยู่แล้ว.”ไอ้เข็มมันบอก
“แล้วจะไปทำไม.เมื่อวานก็คุยกันรู้เรื่องแล้วไง”ผมบอกมัน คิ้วขมวดติดกัน แม่ง นี่ถ้าเมื่อวานไม่คนไม่เยอะนะ เหี้ยแม่ง โดนไปละ
“ก็มันบอกว่าอยากเจอ..อยากคุยกันสองคน..ไม่มีอะไรหรอกมึง.อย่าคิดมากดิ...”ไอ้เข็มบอก
“....มึงอะ..เดี๋ยวกรูมาแป๊บเดียว.”มันจับต้นแขนผมดันเบาๆ
“แต่กรูไม่ชอบ.”ผมบอกตรงๆ
“แล้วจะให้กรูทำไง..กรูต้องทำงานกับมันนะมึง”ไอ้เข็มบอก
“ลาออกก็สิ้นเรื่อง.หาค่ายใหม่ก็ได้”ผมบอกมัน
“พูดง่าย.มันหาง่ายมั้ยละ..มึงนิ..เริ่มคุยไม่รู้เรื่องละ.”เอาละครับ เริ่มไม่ง้อแสดงว่าเริ่มอารมณ์เสียเหมือนกัน
“แล้วแต่มึงแล้วกัน.อยากไปก็ไป.”ผมพูดจบ ลุกเลยครับ ในเมื่อไม่ง้อกรู กรูก็ไม่ง้อเหมือนกัน ผมเดินเข้าไปในครัว ไปเดินดูของ ไม่อยากฟุ้งซ่าน อยากไปก็ไป คนจะไป ห้ามได้รึไง
“ป๋า...เป็นไรอะ..”ไอ้แฟงมันคงเห็นผมเงียบๆแหละครับ
“เปล่า..มึงไปเปิดเพลงดิ.”ผมบอกมันไป ไอ้แฟงมันก็ว่าง่ายออกจากครัว ไปเปิดเพลงให้ผม แผ่นเพลงทั้งหมด ใครไม่คอเดียวกับกรู ห้ามเอามาเปิดเด็ดขาด เสียบรรยากาศร้านหมดครับ ถ้าไม่ผ่านการกลั่นกลองจากผม ห้ามเปิดในร้าน เก็บกลับไปฟังบ้านนู้ไป
ผมเตรียมของไปเรื่อยจนร้านเปิด
ตอนนั้นก็ลืมไอ้เข็มไปละครับ เพราะว่าลูกค้าเยอะมาก วันอาทิตย์ก็งี้แหละครับ ทำแทบไม่ทัน อาหารบางอย่างต้องใช้เวลา ก็ต้องรีบๆ มีสองมือ แต่ก็ต้องแบ่งหลายๆอย่างให้เข้ากัน
จนประมาณทุ่มได้
“..ตอนนี้ออกมาร้าน.................กับไอ้ป้องนะ.โทรหาไม่รับ ก็เลยส่งมาบอก.เดี๋ยวก็ไปทำงานแล้ว..”ผมอ่านข้อความ ที่ไอ้เข็มส่งมา แล้วกลับไปดูสายไม่ได้รับ เออ สงสัยไม่รู้สึก ทุ่มแล้วแม่งยังมีอารมณ์ไปร้านเหล้า ไอ้สัดนี่ ผมก็ทำอาหารต่อด้วยอารมณ์ขุ่นมัว สุดตีน แม่ง อยากให้ร้านปิดเร็วๆวะนี่มันไปกันทั้งวัน คุยเรื่องเหี้ยไรกันนักหนาวะ
ประมาณห้าทุ่มครึ่ง ร้านปิด ลูกค้ากลับหมดแล้ว ก็ต้องจัดการกับร้านครับ เงิน บัญชี เก็บข้าวเก็บของให้เรียบร้อย เมื่อพนักงานกลับหมด ผมก็ค่อยปิดร้าน แล้วก็เข้าบ้าน หยิบโทรศัพท์ออกมาดู เกือบเที่ยงคืนแล้ว แม่ง ยังไม่กลับมาอีก
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ....
“ว่าไงวะ..”ผมรับ ไอ้แมนมันโทรมานะครับ
“อ่าว..อยู่ไหนครับคุณเพื่อน”ไอ้แมนกรอกสายมา ด้วยอารมณ์รื่นเริงสุดๆ
“บ้าน.”ผมบอก
“อ่าว..แล้วนี่ให้เมียออกมากับชู้หรอครับ”มันพูดเย้ยหยั่น
“..อะไร..”ผมถามมันห้วนๆ
“ก็ไอ้เข็มอยู่ร้าน.................เนี้ย.มันยังเข้ามาทักพวกกรูอยู่เลย..แล้วก็ไปนั่งกับใครไม่รู้.”ไอ้แมนบอก
“พวกมึงอยู่ร้านกันหรอ.”ผมถาม
“เออ...ก็มากับพี่ไม้พี่ปอง.แล้วก็ไอ้ทศ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล ..ไอ้ข้าว”ไอ้แมนบอก
“เออ..เดี๋ยวกรูไป..”ผมบอกมัน
“รีบมาเน้อ..เอิ้กๆ..”ไอ้แมน ไอ้กวนส้นตีน มันพูดจบ ผมตัดสายมันเลยครับ แล้ว ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็หยิบของสำคัญ ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
.........................
“มันอยู่ไหน..”เมื่อผมหาโต๊ะพวกไอ้ข้าวเจอ
“นู้อะ...”ไอ้แมนมันชี้ไปที่อีกโต๊ะไกลๆ ผมหันไปเห็น เออ มันอยู่กันสองคนจริงๆด้วย ก่อนไปทำงานก็คุยด้วยกันแล้ว เลิกงาน มึงมานั่งอีกทำหอกอะไรวะ
“เฮ้ย..ใจเย็นดีวะ..”ไอ้ข้าวรีบดึงแขนผมไว้ เมื่อผมจะเดินไป
“ปล่อยกรูเลยไอ้ข้าว..”ผมหันไปเกือบจะตะคอกมัน
“.มันคุยกันเฉยๆ..กรูก็เห็นไม่เห็นมีอะไร..มึงอย่าไปอารมณ์เสียใส่มันนะโว้ย.”ไอ้ข้าวตะโกนบอกผม เพราะเสียงเพลงมันดังนะครับ
“มันคุยกันไปแล้วก่อนไปทำงาน.ทำงานเสร็จแทนที่จะกลับบ้าน.มันมาทำห่าอะไรอีก..แล้วก็ไม่บอกกรูนี่ถ้าพวกมึงไม่โทรบอกกรูก็คงไม่รู้”ผมบอกมัน
“ใจเย็นดิวะ.”พี่ไม้รีบปราม
“..เออ..กรูใจเย็นอยู่แล้วแหละ.”ผมหันไปบอกพวกไอ้ข้าว เพราะว่าตอนนั้น ไอ้แมนกับไอ้ข้าวมันจับแขนผมไว้สองข้างเลยครับ
“เดี๋ยวกรูมา.”ผมบอกมัน แต่มันสองคนยังไม่ปล่อย
“ปล่อยกรูเหอะ.กรูไม่ทำเหี้ยไรหรอก.”ผมบอกมัน ไอ้ข้าวกับไอ้แมนปล่อยมือลง ผมเดินไปที่โต๊ะของไอ้เข็ม มันยังไม่เห็นผมเลยครับ ไอ้ข้าวกับไอ้แมนเดินตามมาติดๆ มันคงกลัวผมไปมีเรื่องจริงแหละครับ
“ไอ้เป้..มาได้ไงวะ”เมื่อไอ้เข็มเห็นหน้าผม
“.แล้วมึงละทำไมไม่กลับบ้าน.”ผมย้อน
“ก็กำลังจะกลับแล้วเนี้ย”ไอ้เข็มบอก หน้าเสียๆ ผมหันไปมองหน้าไอ้ป้อง
“กรูบอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามมายุ่งกับมันอีก”ผมพูดกับมัน ไอ้ป้องยิ้ม
“แล้วไง.ก็เข็มเค้าเต็มใจมา.”มันทำหน้าเย้ยหยั่นอีกที
“เฮ้ยยย...”ไอ้แมนกับไอ้ข้าวรีบดึงผมไว้ เมื่อผมจะเข้าพุ่งเข้าไปหาไอ้ป้อง ไอ้ป้องรีบลุกจากเก้าอี้ทันที ไอ้เข็มเดินมากันหน้าผมไว้
“ใจเย็นก่อนดิวะ..”ไอ้แมนรีบบอก คนรอบๆ แถวนั้นเริ่มมองกันแล้วครับ
“มึงบอกไอ้เหี้ยนั้นให้หยุดกวนส้นตีนกรูก่อนสิวะ.”ผมตะคอกใส่พวกมันแต่สายตายังมองที่ไอ้ป้อง
“กลับบ้าน..”ไอ้เข็มคิ้วขมวดมองหน้าผม
“ไม่..”ผมตะคอกใส่มัน
“กรูบอกให้กลับ”ไอ้เข็มเริ่มขึ้นเสียง
“ไม่.”เอาดิ กรูไม่ได้กระทืบมันกรูไม่กลับหรอก สักแป๊บพวกเพื่อนมันก็วิ่งกันมาครับ ถามว่ามีอะไร
“ปล่อยกรู..”ผมบอกเย็นๆ พวกมันจำไว้แน่น
“กรูบอกให้ปล่อย”ผมตะคอกเสียงดัง
“มึงก็ใจเย็นก่อนสิวะ.ฟังไอ้เข็มมันพูดก่อน.”ไอ้ข้าวรีบเตือน
“เออ..กรูจะฟัง.มึงปล่อยกรูก่อน.”ผมพูดเรียบๆ ไอ้ข้าวกับไอ้แมนกล้าๆกลัว แต่แล้วมันก็ปล่อย ผมยืนมองหน้าไอ้เข็ม ไอ้เข็มก็มองหน้าผมแบบเหนื่อยๆ เซ็งๆ กรูเห็นหน้ามึงกรูยิ่งอยากกระทืบไอ้ห่านั้นเลยมึงรู้มั้ย
ผมเดินหันหลังกลับ เพื่อหาจังหวะ ไม่ให้ไอ้แมนกับไอ้ข้าวมันจับได้ แล้วเดินกลับสวนมาอย่างไว แล้วไอ้สองคนนั้นมันก็จับไม่ทันจริงๆครับ ไอ้เข็มที่จะจับผม ผมผลักมันออก
“ผลัก”เข้าให้ที่หน้ามันเต็มๆ มันล้มลง เพื่อนมันสองคน รีบก้มไปช่วย แล้วจะกลับมาสวนผม แต่กรูไวกว่า สวนกลับ เพื่อนมันอีกคน สวนเข้ามาที่หน้าผมเต็มๆ กว่าจะตั้งหลักได้ กรูขอเอาตัวพ่อมันก่อนแล้วกัน ไอ้แมนกับไอ้ข้าวรีบมาห้าม ผมก็ผลักแม่งออกหมดแหละครับ ตอนนั้นชุลมุนวุ่นวาย ใครอยากทำอะไรก็ทำเลย แต่กรูขอทำไอ้เหี้ยป้องก่อนแล้วกัน คิดดูแรงควายกี่คน ทั้งไอ้ข้าว ไอ้เข็ม ไอ้แมน เพื่อนมันอีกสองที่จะต่อยผม ห้ามไปห้ามมา กรูไม่สน ขอให้หมัดกรูโดนหน้าไอ้เหี้ยนั้นแล้วกัน ตอนนั้นสลัดใครได้สลัดเลยครับ
ไม่รู้กี่หมัดที่ต่อยเข้าที่หน้ามัน แต่ที่รู้ๆ หน้ามันมีแต่เลือดเลยครับ ไอ้ข้าวจับตัวผมได้ ผลักอกผมออก เซกระเด็น เลยครับ ไอ้เหี้ยนี่แม่ง แรงเยอะชิบหาย
“หยุด..มึงอย่าเข้ามานะ.”ไอ้ข้าวชี้หน้าผม มันคงเริ่มโมโหแล้วละครับ
“มึงด้วย..”ไอ้ข้าวหันไปตะวาดเพื่อนไอ้ป้อง พวกมันหยุดชะงัก แล้วพวกพี่ไม้ พี่ปอง ไอ้ทศก็วิ่งมา
“มีไรกันวะ.”พี่ไม้รีบถาม
“ไปห้ามไอ้เหี้ยเป้ก่อนเหอะพี่”มันพูด พี่ไม้เดินมาทางผม แล้วยืนกันหน้าผมไว้ ไอ้ป้องมันลุกขึ้นยืนได้ เพราะเพื่อนมันช่วยพยุง คนเริ่มแตกตื่นแล้วครับ
“ขอโทษแทนเพื่อนกรูด้วยแล้วกัน.มันใจร้อนไปหน่อย”ไอ้ข้าวพูดบอก
“เฮ้ย..ใจเย็นๆ..”พี่ไม้รีบจับอกผมไว้ แล้วดึงสุดแรง เมื่อผมจะเข้าไปใส่มันอีก
“..ขอโทษนะป้อง.บอกแล้วว่าให้กรูกลับก่อน.มึงไม่เชื่อ.”ไอ้เข็มมันพูด ไอ้ป้องยิ้มให้หน่อยๆ แล้วส่ายหัว
“กลับเหอะมึง..เดี๋ยวอยู่มันก็ได้ฆ่าไอ้เหี้ยนี่หรอก.”ไอ้แมนมันพูด ผมดิ้นไม่หลุดเลยครับตอนนี้ ไอ้พี่ไม้ ไอ้พี่ปอง ไอ้ทศ แม่ง จับกรูทุกด้าน
“งั้นเดี๋ยวกรูกลับก่อนนะ.เดี๋ยวไงจะโทรหา.ขอโทษแทนมันด้วยแล้วกัน”ไอ้เข็มมันพูด
“ฝากไอ้ป้องด้วยนะ.พีท.”ไอ้เข็มยิ้มให้ไอ้พีท ไอ้พีทมันพยักหน้าให้
“ปล่อยดิพี่.แล้วผมจะเดินยังไง”ผมบอกพวกพี่ไม้
พี่ไม้กับพี่ปองมองหน้ากันนิดๆ ก่อนที่จะตกลงกันปล่อยผม ไอ้ข้าวเดินออกมาจากตรงนั้นแล้ว กำลังจะหันหลังกลับ
ผมเดินรี่เข้าไป พวกมันร้องกันใหญ่ แต่แล้วมันก็ต้องหยุด เมื่อผมเดินไปหาไอ้เข็มแทน
“อุ๊บ.”ผมกระชากคอเสื้อไอ้เข็ม กับอีกมือไอ้เข็มเข้ามาประกบปากอย่างแรง ไอ้เข็มคงตกใจ ทำอะไรไม่ถูก มันพยายามดันหน้าผม แต่ผมรั้งไว้แน่น
ผลัก
เข้าให้ที่หน้ากรูเต็มๆ เมื่อผมปล่อยปากมันออก หน้าผมกับไอ้เข็มจะฆ่ากันอยู่แล้วผม ผมเดินไปหาไอ้ป้องที่ยืนมองอยู่อย่างอึ้งๆ
“นี่เมียกรู..จำใส่หัวไว้ซะถ้ายุ่งอีก.กรูไม่ทำแค่นี้แน่”ผมกระชากคอเสื้อมันมาบอก ก่อนที่จะกลับไปหาไอ้เข็ม
“ส่วนมึง.มานี่.”ผมกระชากแขนไอ้เข็มอย่างแรง
“ไอ้ทศ.บอกให้ลูกน้องมึงเอารถกรูกลับให้ด้วย.”ผมยื่นกุญแจรถให้ไอ้ทศ มันพยักหน้า
ไอ้เข็มมันดันแรงไว้นะครับ ผมนะดึงมันสุดแรงเลย มันจะไม่มาตามแรงผมได้ยังไงละครับ มันทั้งทุบแขน ทั้งด่า
ผมลากมันขึ้นไปบนรถมัน ก่อนที่จะขับออกมาอย่างรวดเร็ว
“มึงจะบ้ารึไงไอ้ห่าเป้.อยากตายรึไงขับแบบนี้”ไอ้เข็มมันตะโกนด่า
“เออ..ตายพร้อมกรูไม่ชอบรึไง.”ผมหันไปตะคอกมันกลับ ไอ้เข็มมันโมโห จนเหมือนไม่รู้จะด่าอะไรผมออกมาแหละครับ ผมก็รู้นะครับว่าไอ้เข็มมันไม่ผิด แต่มันโมโหไอ้เหี้ยป้องนี่หว่า เล่นมันได้หน่อยเดียวเอง อีกอย่าง ไอ้เข็มแม่ง เสือกมากับมันด้วย กรูเลยย้อนอะไรมันไม่ได้เลย ก็คนของเรายอมมาเองอะ
...
มาต่ออีกแล้ว
ว้ายยยยย
คนเขียนน่ารักอะไรขนาดนี้
ฮ้ววววว ชมตัวเอง คนบ้าไรวะ
ไปดีกว่า เม้นเยอะด้วยนะ เข้าใจป่ะ กร๊ากก
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับเม้นค่ะ จุ๊บๆ
-
บวกให้เบบี้คนขยันจ้า น่ารักที่สุดเลย อิอิ
เข็มก็นะรู้ว่าแฟนหวงก็ไม่น่าไปกับป้องเลย ดีให้โดนต่อยซะให้เข็ด :z6:
-
เพิ่งเม้นแปบเดียวมาต่อแล้ว กรี๊ดดดด เร็วทันใจจริงๆ
จ๊วบๆๆ เบบี้ ว่าแต่ ข้าวผัดจ้ะ ข้าวพัด ไม่น่าจะมี อิอิอิ o13
-
^
^
^
จิ้มๆรีบน
ขอบคุณค่ะ
ข้าวผัด
ลืมๆ
รีบไปหน่อย กร๊ากก
-
คนเขียนเก่งมาก ได้อารมณ์สุดๆ
เชียร์เป้ขาดใจ
แอบเคืองเข็ม..ทำไมต้องมากับมันด้วย...ไม่ชอบ :angry2:
แต่ยังไง...รักกันนะ รักกันมากๆ
:L2: :L2:
-
^
^
ในที่สุดก็ตามอ่านจนจบ !!!
^^
ชอบเฮียตาร์มากอ่ะ อยากได้เฮียอย่างงี้ซักคน
โอ่ยยยยย
พี่ชายอย่างงี้ อยากมีจริงจัง!!!
ชอบแฟงงง
ฮ่าๆๆ
:-[
แล้วนี่ จะห้ามเป้ทำไม น่าจะเอาให้หนัก
:laugh:
-
เบบี้ขยันจัง แบบนี้จะไม่รักได้ไง :กอด1:
อ่านตอนนี้แล้วโมโหแทนเป้อ่ะ :3125: สมน้ำหน้าป้อง
-
ไอ้คุณป้อง ช่างกล้า :beat:
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะเบบี้จ๋า
:กอด1: :กอด1:
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รักป๊าจังค่ะ ชกมัน กระทืบมันให้จมดิน!!~
-
เข้ามาอ่านรอบที่สามของวันนี้
ฮี่ๆ
เป้เดือดดดดดด
มันส์ดี
-
มาบ่อยแบบนี้ รักตายเลย
:กอด1:
แหมขอ :beat: แล้วก็ :z6: ไอ้ป้องซัก 10 เซ็ต
กวนซะ... นึกหน้ามันตอนนั้นออกเลย :z6:
-
เบบี้น่ารักที่สุด :กอด1: มาต่อให้แต่ละตอนอย่างยาว ได้ใจๆ
เป้น่าจะจูบโชว์ให้ยาวกว่านี้อีกหน่อยนะ แึ้ค่นี้ไอ้พวกหน้าด้านมันจะรู้สึกมั้ยอ้ะ
สะใจ ได้เลือดไอ้ป้องมาแระ แต่ถ้าได้ :z6: มันอีกนิดจะสะใจกว่านี้
ไม่เข้้าใจเข็ม จาไปคุยอะไรกับไอ้ป้องมันนักหนา ถึงจะมีเพื่อนมาก้อเหอะ ก้อรู้อยู่ว่ามันคิดอะไร :serius2:
-
น้ำตาจะไหล ไม่รู้ทำไมหงะ
สงสารเป้มากเลย เข้าใจความรู้สึกแหละ รักมาก หวงมาก
แต่คนของเราก็ยอมมากับเขาเอง....ทำอะไรก็ไม่ได้
เหอๆๆๆๆ....เป็นช้อนจะซัดให้หนักเท่าที่กำลังจะมีเลย แง่มๆ
ก็ลองคิดดูนะ...เรื่องอย่างน้ยอมได้ที่ไหน
สนุกเจ้าค่ีะ.........ชอบมากๆ
-
เป้ ได้ใจมากๆๆๆหุหุ o13
-
ยิ่งอ่านยิ่งชอบคู่นี้ :m3: :m3: ดุเดือดจริงๆ
ป้องนี่ก็สมควรโดน แค่นี้มันน้อยไป
o13 เป้ได้ใจจริงๆ
-
ชอบคู่รักดุเดือด ฮ่าฮ่า
เป้กับเข็มน่ารักจริงจัง
-
เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ตอนที่โพลจบแล้ว เลยได้อ่านแบบรวดเดียวจบ อยากบอกว่าสนุกมากๆๆๆ เขียนได้ดีมากๆๆๆ เบบี้สุดยอดจริงๆ ขอบคุณมากค่ะ o13 o13 o13
-
เป้ ได้ใจมากๆๆๆหุหุ o13
o13 o13
-
เบบี้ ทำไมพี่เป้โหดอะ (แต่ก็โหดทั้งเรื่องนิเนอะ อิอิ)
ว่าแต่ทำไมพี่แสบไม่ไปกินเหล้า เมียห้ามหรอออออ o18
-
ป๋าเป้โหดกว่าอีกอ่ะ!!!~
:a2: :a2: :a2: :a2: :a2:
-
เหมือน
พายุ ยังไม่สงบ ยังไงไม่รู้
:เฮ้อ:
-
แก็งค์นี้มันแรงงงงงงงโว้ยยยยย
ชอบแฟงคับ
ป๊าเป้ก็แรงดีคับ
แต่ม๊าเข็มแบบนี้... ก็นะ
ม๊าเข็มอารมณ์ โรแมนติกนี่หว่า
ทำจายๆ คับ ป๊าเป้ๆ
ป.ล. ไอ้ป้องเมริงมาเน่
เด๋วมึงจะโดนตรีนกรู... ชอบทำบ้านคนอื่นเค้าแตกนะมึง
:angry2:
-
ไม่เลิกจิงๆน่ะ ไอ้ป้องเนี่ย
-
เข็มเอาไงดีอะ ทีนี้ ไอ้เป้มันก็เดือดซะขนาดนั้น
-
เข็มทำมัยต้องมาักับป้องอะไรขนาดนั้นอ่ะ ไม่เข้าใจ แถมไม่บอกเป้ เป็นใครใครก็สงสัย + โมโห แถมไปปกป้องทางนั้นเค้าีอีก
คิดแ้ล้วแค้นแทน อย่างงี้ ต้องเจอเป้เล่นไม้แข็ง ประมาณว่า
"อยากคบกันมันใช่มะ" หรือ "อยากเลิกกันใช่มะ" อะไรแบบนี้ให้เข็มอึ้งไปเลย
คิดแล้วโมโหทั้งคนของเรา ทั้งไอ้สันดานป้องนั่น เจง ๆ
เบบี๋มาต่อไว ๆ นะค้าบ ค้างอย่างแรง
-
+1 ให้เบบี้คนขยัน :L1:
โกรธเข็มด้วยแหละ รู้ว่าป้องชอบตัวเอง
ยังเปิดโอกาสอีก
เกิดมันมอมยาเอาไปปล้ำทำไง
-
ผัวเมียคู่นี้ โหด ทั้งคู่เนอะๆๆๆ
-
:angry2: ฆ่าเบบี้ เอ๊ยยยไม่ใช่ ฆ่ามันนนนน
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กำลัง มันส์ พะย่ะคะ
เอิ้กๆ
อิเจ้
-
เบบี๋ ถ้าไม่เรียน ไม่สอบนะ อารมณ์ลงนิยาย มากมายก่ายกองเลย
-
แหม..แรงได้ใจจริงๆ
-
ใช้เวลาอ่านสองวันเต็มๆ
ตอนนั้นเราไปอยู่ไหนมาฟระ ทำไมพลาดเรื่องนี้ไปได้เนี่ย :serius2:
+1 ให้เลยเบบี้ เขียนเก่งมากๆ เลย
:L2:
-
แวะมาเยี่ยมเบบี้ตอนเย็นๆๆๆๆ
วันนี้มีเรียน มีสอบปะจ๊ะเบบี้จ๋า
สู้ๆๆๆๆนะ
ช่วงนี้ดีใจ เห็นเบบี้อารมณ์ดีมีความสุข
พี่น้ำตาลก้อมีความสุขไปด้วย
:กอด1: ขอกอดเบบี้หน่อยดิ
เด๋วจาออกไปกินข้าวกะเพื่อนๆ จากินไปนึกถึงเบบี้ไปนะ :laugh3:
:bye2:
-
ให้กำลังใจน้องเบบี้ เหมือนเดิมนะจ๊ะ :L2:
แต่พี่เป้นี่โหดจิง
-
อ้าาาาาาาาาาา ตามมารอคอย ฮุๆ.....
ชอบคุณเป้ ขอบคุณ คุณเบบี้ จ๊วบๆ
-
o18
ขอบคุณค่ะพี่น้ำตาล กินไปนึกถึงเบบี้ไป จะได้กินอิ่มนอนหลับเน้อ
ตอนนี้เรื่องวุ่นๆ
เพิ่งไปซื้อของกลับมาถึงบ้าน
เย็นนี้อาจมาลงต่อให้เน้อออ
เอิ้กๆ
อย่างที่ "โน๊อา"บอก ถ้าไม่มีเรียน ไม่มีสอบ กร๊ากกก มีอารมณ์ต่อมากมายเลยยยย :laugh:
-
โฮะๆ.....เสียดายจัง แง่มๆ
ติดตามอยูี่่เจ้าค่ะ
รอพรุ่งนี้ก็ได้ เอิ๊กๆ
หลับฝันดีเจ้าค่ะ อิอิ
-
:fcuk:เบบี้ ด้วยความเอ็นดู
มาต่อให้ว่องๆ
นี่เย็นแล้วเฟ้ยยยยยยยยยยยย
:beat: :beat:
-
เข้ามารอเบบี้
ค่ำแล้วๆๆ
:z2:
-
ตื้อไม่เลิกอย่างงี้ต้องสั่งสอนให้เข็ด จะได้รู้ว่าเข็มเป็นของไผ๋ :beat:
ว่าแต่....ตอนต่อไปเป็นบทลงโทษรึเป่าอ่ะ .... :z1: :haun4:
-
ยังไม่เย็นสนิทอีกเหรอเบบี๋ :3125:
จะนอนอยู่แล้ว เหนื่อยตาจะปิดแล้ว
เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ :เฮ้อ:
-
เป้แบบว่าเท่ห์ได้ใจมากเลยอ่ะ
-
ค่ำแล้วอ่าาา :call:จงมาจงมา
-
:serius2:
ว้ายยย ขอโทษ
ลืมเลยอะ :serius2:
ไม่ได้ตั้งใจ พอดีเพื่อนมาหาเต็มบ้าน ลืมเลยจริงๆค่ะ :m20:
โทษทีโทษที โทษที กร๊ากก ขอโทษจริงๆ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ถ้าไม่อาบเนี้ย เบบี้จะเขียนไม่ออกจริงๆ
เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนนะ
...
ปล.พี่ไต๋ที่รักของเบบี้เป็นอะไร :monkeysad: เป็นอะไรค่ะ มาๆ เดี๋ยวนวดให้นะ จะได้หายเหนื่อย หรือว่าไปอาบน้ำกับเบบี้ก่อนดี :serius2: กร๊ากก เล่นได้
ไปนอนก่อนก็ได้ค่ะพี่ไต๋ พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน เนอะๆ สุดทีรัก :impress2: :-[ :man1:
-
เบบี้ลืมมมมมม :o12:
จะให้อภัย ถ้าเอามา 2 ตอน o18
มาต่อไวๆนะค้า
-
:z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10:
แง่มๆ....หลอกให้อยากแล้วจากไป
กระซิกๆ
คุณเป้.....ของหนูช้อน แง่มๆๆๆๆๆๆ
ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย โฮกกกกกกกกกกกกกกกก
จะทำงานได้เปล่าเนี้ยคืนนี้ บ่มีกำลังใจ กระซิกๆ.....
รอต่อไปเจ้าค่ะ โฮกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เป้ หึงเเรงโคตรอะ
-
อร๊ากกกกก ไม่ได้เข้ามาดูหลายวัน
มาลงตั้ง 3 ตอนแล้ว
เห็นดังนั้นก็กลับไปอ่านดีกว่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
จั่วหัวไว้
แล้วคนแต่งหายไปไหนเนี่ยยยยยยยยย
-
ตอนที่148 พิเศษ เป้กะเข็ม<จบนิรันดร>
ผมขับรถมาถึงบ้าน ตลอดทาง เงียบมาทั้งคู่ตลอดแหละครับ แต่รถเนี้ย เหยียบซะ สงสารล้อเลยครับ ก็กรูโมโหนี่หว่า
ลงรถได้ ปิดประตูกระแทกกัน ปึ้ง ปั้ง แบบแสดงอารมณ์ทันที สรุปอารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ เวรกรรม
“ปล่อย..”มันกระชากแขนกลับ เมื่อผมเข้าไปกระชากแขนมัน ผมก็จะจับมันไม่ค่อยอยู่หรอกครับ ถึงมันจะเตี้ยกว่าผม แล้วก็ผอมกว่า แต่มันก็แรงเยอะใช้ได้เลยครับ
“ทำไม..”ผมทำหน้ากวนส้นใส่มัน
“ปล่อย..”มันพยายามดึงแขนออก แล้วอีกมือผลักผม ผมจับข้อมือมันสองข้างกระชากเข้าหาตัว
“ทำไมกรูผัวมึงนะ.จับไม่ได้รึไง.”ผมเอาหน้าไปใกล้ ต่างคนต่างโมโห ไอ้เข็มมองหน้าผมอย่างโมโหเช่นกัน
“.มึงนั้นแหละ.ไประงับสติอารมณ์ก่อนเหอะไอ้เหี้ยเป้”มันตะโกนใส่หน้า
“......................”ผมกับมันต่างจ้องหน้ากัน อยู่สักพัก ผมผลักข้อมือมันออกจากอกผม มันเซออกไปนิดหน่อย
“......................”ผมหันหลังให้ ต่างคนก็ต่างเงียบอีกรอบ เงียบจนได้ยินเสียงลม กับใบไม้รอบๆตัวบ้านเลยครับ
“มึง.ก็รู้....”ผมพูดออกมา เหมือนน้ำลายมันเหนียวติดคอ เสียงไม่ค่อยออกเท่าไหร่ ผมเงียบ ไม่พูดต่อ ไอ้เข็มมันก็เงียบ
“.......................”ไอ้เข็มมันก็ยืนเงียบ ไม่ถามต่อว่าผมจะพูดว่าอะไร ผมหันไปเห็น ไอ้แฟง ไอ้ผึ้ง ไอ้ฝิ่นแอบยืนดูอยู่ ไอ้เหี้ยพวกนี้นิ ผมหันหน้ากลับมาหาไอ้เข็ม ที่ยืนมองหน้าผมอยู่ ผมจ้องตามันกลับ
“..ถ้ามึงคิดว่าวันนี้กรูผิด..กรูก็ขอโทษ........ต่อไป.อยากทำอะไรก็ทำแล้วกัน.กรูจะไม่ยุ่งแล้ว..”ผมพูดจบก็เดินหันหลังกลับบ้าน ไอ้เข็มรีบเดินตามมา มันคว้าข้อมือผมไว้ ผมสะบัดออก
“มึงฟังกรูก่อนดิวะ.”มันพูด เมื่อกี้มึงยังไม่ง้อกรูเลย แล้วเสือกมาง้อกรูทำไม กรูงอน เคือง น้อยใจเว้ย
“กรูจะนอน.กรูเหนื่อย.”ผมพูดเบาๆ แล้วจับมือมันออก แล้วเดินไขประตูบ้านเข้าไป ผมเดินขึ้นห้องนอนทันที เปลี่ยนเสื้อผ้า เข้าไปอาบน้ำ อาบไปคิดไป สามสิบนาทีได้ ตัวกรูเปื่อยพอดี แต่งตัวเสร็จ ปิดไฟทิ้งตัวนอนเลยครับ ทั้งๆที่ไอ้เข็มมันก็รออาบน้ำแหละครับ แต่ว่าดูโทรทัศน์อยู่ ยังมีอารมณ์ดูโทรทัศน์อะเนอะ
สักพักไอ้เข็มมันลุกไปอาบน้ำ ผมก็นอนหันหลัง นอนไม่หลับหรอกครับ สตอร์เบอร์รี่ไปงั้นเองครับ ประมาณสิบห้านาทีไอ้เข็มมันก็ออกมา มันทำอะไรไม่รู้ครับ กุกกักหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ผมไม่เห็นหรอก เพราะว่านอนหันหลังอยู่
แล้วเตียงก็ยุบลง ผมรู้ได้ว่ามันก็คงขึ้นมานอนแล้วเหมือนกัน แม่ง เป็นอย่างนี้อึดอัดวะ ทุกทีจะหันไปกอดมัน นี่ทำไรก็ไม่ได้ ต้องนอนตัวแข็งทั้งๆที่ยังไม่หลับ นอนยังไงก็ไม่หลับ
ไอ้เข็มมันเอาแขนเข้ามาใต้ผ้าห่มผม คือผ้าห่มๆกันคนละผืนนะครับ ถ้าห่มผืนเดียวกันแบบคู่รักคนอื่น มีหวังฆ่ากันตาย แล้วมันก็กอดผมที่เอว ตัวมันแนบเข้าหาข้างหลังผม
“กรูขอโทษ”มันพูดเบาๆ หน้ามันก็ซุกที่หลังของผม นิ้วโป้งมันก็ลูบอยู่ตรงท้องผมแหละครับ ไอ้ห่านี่ กรูโกรธอยู่ก็มีอารมณ์ได้นะมึง
“มึง.”มันเรียกเบาๆ
“กรูรู้มึงยังไม่หลับหรอก.”นั้น เสือกรู้อีก
“ยกโทษให้กรูนะ.กรูขอโทษ.”มันพูดอีก เสียงอู้อี้ไปมา มันจูบปากลงที่หลังผมเบาๆ และแล้ว...
“โอ้ยยยย..ไอ้เหี้ย.”ผมหันไปด่า ก็มันกัดเข้าที่หลังผมอย่างแรงนะสิครับ หันไป มันนอนยิ้มระรื่นมองหน้าผม ประมาณว่าสุดท้ายมึงก็หันมา
“ไปไกลตีนกรูเลย.”ผมพูดหน้างอ ตะคอกแรกงมากอะครับแล้วผลักมันออก มันหน้าเสียไปนิดนึง ผมอึ้งไปนิด เพราะว่ามันก็อึ้งที่ผมไล่มันนะครับ ตอนนั้นเสือกทำหน้าจริงจังด้วย ก็กรูโกรธอยู่นี่หว่า มันหลบตาผมนิดนึง แล้วมันก็ทำท่าจะลุกขึ้นจากเตียง ผมรีบกระชากแขนมันไว้ มันทิ่มตัวลงมานอนอีกครั้ง แล้วมันก็หลบตาผมอีก
“ขอโทษ.”คราวนี้กรูพูดเองแหละครับ ก็ไอ้เข็มน้ำตามันร่วงไปแล้วเนี้ย เห็นน้ำตามันไม่ได้ กรูแม่ง ใจอ่อนทุกทีอะ ผมเท้าแขนกันมันไว้ทั้งสองด้าน ไอ้เข็มหันหน้าไปอีกด้าน ไม่ยอมหันมามองหน้าผม ผมเกลี่ยผมมันเบาๆ แล้วก้มลงไปจูบตรงระหว่างคิ้ว
“ขอโทษ..”ผมกระซิบบอก แล้วไล่ปากมาตรงหู
“ขอโทษนะครับ.จะไล่ว่าแล้ว...ก็กรูรักของกรูไม่ให้กรูหวงได้ไง..”ผมกระซิบบอกมันอย่างอ่อนโยนทั้งๆที่ใช้คำว่ากรู
ผมกัดที่หูมันเบาๆ จนออกแรงที่ฟันมากขึ้น ไอ้เข็มหันหน้ามาประมาณว่าเจ็บ แล้วเอามือดันที่อกผม ผมยิ้มให้มัน
“....ชอบมันรึเปล่า...”ผมถามเมื่อหน้ามันกับผมมาเผชิญกัน มันส่ายหัว ผมลูบผมมันเบาๆ
“...ที่หลังไปไหนให้บอกด้วย..”ผมบอกมันอีกครั้ง มันพยักหน้า
“แล้วทำไมต้องไปโดยไม่บอกกรู.”ผมถาม มันเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะเอ่ยปากพูด
“ก็กรูกลัวมึงเป็นห่วงกรู.เดี๋ยวมึงก็โกรธกรูอีก..”มันพูด
“แล้วมึงทำอย่างนี้นึกว่ากรูไม่เป็นห่วงรึไง”ผมย้อนกลับ กับสีหน้าจริงจัง
“กรูก็ขอโทษแล้วไง”มันย้อนให้ อย่างกับเด็กถูกขัดใจ
“..ก็ได้..คราวนี้จะยกโทษให้..แต่คราวหน้า กรูจะไม่เก็บมันไว้แน่..จำคำกรูไว้แล้วกัน..ไม่ว่าไอ้ป้อง หรือว่าใครหน้าไหนทั้งนั้น..”ผมพูด พร้อมกับบอกความจริงจังผ่านสายตา
“รู้แล้วนะ.ขู่กรูอยู่นั้นแหละ.”มันย้อนกลับ แล้วหลบตาผมอีก
“เป้ไม่ได้ขู่นะครับ.เป้เอาจริงครับ..จะฆ่าชู้.แล้วเก็บเมียมัดไว้ในห้องนอนนี่แหละ.ทำงานเสร็จจะได้เจอหน้าทุกวัน”ผมพูดกับเสียงที่จริงจังของผมอีก
“โรคจิต.”มันด่าผมเบาๆ
“หึ...”ผมหัวเราะในลำคอ พร้อมกับจะก้มลงจูบไอ้เข็มอีกครั้ง ไอ้เข็มมันรีบดันหน้าผมไว้
“พรุ่งนี้ไปขอโทษไอ้ป้องด้วย.”นั้นครับ
“ทำไม..”ของกรูเริ่มขึ้นอีก คิ้วขมวดติดกันเป็นปมแล้วครับ
“ก็มึงไปต่อยมันก่อน.กรูสองคนแค่นั้นกินเหล้ากันเอง.”มันรีบขึ้นเสียง จะคุมเกมส์ ไม่ให้คุมหรอเฟ้ย
“กรูไม่ขอ.มึงจะทำไมห๊ะ..กรูไม่กระทืบซ้ำก็ดีนักหนาแล้ว..เงียบไปเลย..”ผมย้อนกลับให้มัน
“ทำไมมึงนิสัยแบบนี้วะ..มันแค่ยั่วอารมณ์ มึงก็ไปบ้าตามมัน”ไอ้เข็มมันย้อน
“กรูไม่ชอบขี้หน้า.ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคนของกรู..ไปบอกมันไว้เลย.ถ้าไม่เลิกยุ่งจริงๆ..มึงกับมันนั้นแหละจะโดนไม่ใช่น้อย.”ผมขู่มัน
“มึงอย่าปัญญาอ่อนได้มั้ย.กรูต้องทำงานร่วมกับมัน เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะไม่ยุ่ง”ไอ้เข็มมันบอก
“ก็เฉพาะงานกรูจะเข้าใจแค่นั้น ..เวลานอกไม่ต้องไปสุงสิงด้วย..กรูขอเตือน.อย่าให้กรูต้องทำอะไรที่กรูไม่อยากทำวะเข็ม”ผมบอกมันเหนื่อยๆ
“มึงจะทำอะไร..”ไอ้เข็มมันรีบถามกลับด้วยความระแวง
“อย่ารู้เลย..แค่ไม่ยุ่งกับมันก็พอแล้ว.แต่หรือว่ามึงอยากรู้ว่ากรูจะทำอะไรก็ลองยุ่งดูก็ได้นะ.”ผมบอกมัน พร้อมกับยักคิ้วให้แบบกวนตีน
“พอเหอะวะ..กรูไม่เท่าไหร่ กรูสงสารไอ้ป้อง.มึงไม่เข้าใจมันรึไงแค่กรูบอกไม่ได้ชอบมันกรูก็ลำบากใจแล้ว กรูสงสารมัน..มึงต้องเข้าใจกรูบ้าง.”ไอ้เข็มมันพูดเหนื่อยๆ
“เออ.กรูเข้าใจ..แต่ต่อไปนี้ห้ามยุ่ง..มึงก็เข้าใจกรูบ้าง.”ผมย้อนกลับ มันคิ้วขมวดให้แบบไม่พอใจ
“เออ..ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่ง..แม่งรำคาญวะ”ไอ้เข็มมันบ่น ผมยิ้มแป้นให้มัน แล้วก้มลงไปจูบมันเบาๆ ไอ้เข็มมันเผยปากออกนิดนึง ผมดันลิ้นเข้าไปทันที แล้วประกบปาก เสียงดังจ๊วบเลย เมื่อกรูเริ่มรุนแรงขึ้น
“อึก...”ไอ้เข็มมันทุบที่อกผมประมาณว่าหายใจไม่ออก ผมเผยให้นิดๆก่อนที่จะประกบอีกทีโดยไว
“อึก....ฮา....”ไอ้เข็มมันร้องออกมา เมื่อผมเผยปากออก ผมกัดริมฝีปากมันเบาๆ แล้วจับแขนมันกางออกทั้งสองข้าง วันนี้ไอ้เข็มมันใส่กางเกงผ้าขายาวสีขาว ยั่วกรูสุดตีนเลยครับ ผมชอบนะครับ แต่มันไม่ค่อยใส่ มันชอบใส่บ๊อกเซอร์ ไอ้เข็มชันเข่าข้างขวาขึ้น ผมดันตัวเองให้ไปอยู่ตรงกลางระหว่างขา แล้วจับขาสองข้างมันกางออก
“ซี๊ดดดด..”ผมร้องออกมา เสียวซ่านสุดตีน เมื่อน้องชายผมถูเข้ากับน้องชายมัน
“อือ..จะร้องทำบ้าไรวะ.”ไอ้เข็มมันรีบปิดปากผม ผมยิ้มออกมา แล้วกัดนิ้วมันเบาๆ พร้อมกับเอาลิ้นเลีย ไอ้เข็มรีบหดมือกลับ
“ไอ้เหี้ย...”ยังมีแรงจะด่ากรู มือสองข้าง ผมบีบหัวนมมันทั้งสองข้างอย่างแรง จนไอ้เข็มบิดตัวไปมา ร้องว่าเจ็บ ผมยิ่งบีบแรงมากขึ้น ไอ้เข็มสีหน้าทรมานสุดๆเลยครับ ผมก้มหน้าลงไปตรงสะดือมัน ลงลิ้นให้เสร็จสรรพ ไล่ไปจนถึงหน้าอกข้างซ้าย
“ฮา...อะ..อยะ....เป้.”ไอ้เข็มมันพยายามดันหัวผมออก เมื่อทั้งปากและลิ้นผมละเลงไม่หยุด
“เจ็บ..อึก.....ปล่อย.....”ไอ้เข็มรีบดันหัวผมออก แต่ผมยิ่งกัดแรงมากขึ้น หน้าผมก็ไม่ยอมออกไปครับ ไอ้เข็มหน้าแดงเถือกเลยครับ
“อือออ.ปล่อย..กรูเจ็บ..ไอ้เหี้ย...”ไอ้เข็มน้ำตาร่วงเลยครับ ผมเลยต้องปล่อยออกแล้วเลียเบาๆ
“ทีหลัง อย่าทำอะไรขัดใจกรูอีก..จำไว้.”ผมกระซิบข้างหู แล้วเช็ดน้ำตาให้มันที่แก้มด้านขวา
“ไอ้โรคจิต.”มันด่า
“หึ..ขอใจที่ชมครับ.”ผมตอบ
และแล้วเรื่องราวบนเตียงก็ดำเนินไป ทั้งดู ทั้งจูบ ทั้งกัด ทั้งๆที่ไอ้เข็มมันห้ามนะครับ ตรงคอ แต่กรูจะทำ มึงจะทำไม ทุกทีผมจะไม่ทำหรอกครับ แต่วันนี้กรูขอหน่อยเหอะ แม่ง หมันไส้ทั้งคู่
“โอ้ย..ปล่อยๆ..อะ.เจ็บ...”ไอ้เข็มคราง พร้อมกับเรียกร้องให้ผมปล่อยมือ ตอนนี้มันหันหลังให้ผม ผมจับแขนมันทั้งสองข้าง แล้วอีกมือ กระแทกเข้าประตูสวรรค์มันอย่างแรงไม่หยุด แรงมากจนมันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ไอ้เข็มเริ่มขยับหนี
“อย่าหนีสิครับ..หืม..”ผมรีบรั้งมันไว้
“เอานิ้วออก..”มันพูดแทบจะไม่มีเสียง
“ไม่ชอบหรอครับที่รัก.”ผมถามมัน
“...เจ็บ....”มันร้องบอก เบาๆ ผมชักนิ้วออกมา แล้วลูบเบาๆตรงบริเวณนั้น มันแดงไปหมดเลยครับ
“อึก...”ไอ้เข็มสะดุ้ง มันคงแสบน่าดูเลยครับ เพราะว่าผมไม่ได้ใช้อะไรหล่อลื่นเลยนอกจากน้ำลาย กร๊าก หื่นได้อีกกรู
“...โอยยย..ไอ้เป้..ไอ้เวร..”มันด่าผมเสียงหลงเลยครับ ก็ผมกัดก้นขาวๆของมันเต็มฟันผมเลยครับ ไม่ยั้ง เป็นรอยเลยครับ แดงเถือก ผมยิ้มออกมาอย่างสะใจ
เพี้ยยยย
ผมตบเข้าที่ก้นไอ้เข็มอย่างแรงอย่างหมันเขี้ยว
“กรูไม่ให้มึงทำแล้ว.”มันร้องออกมาแล้วจะลุกขึ้น ผมดึงข้อมือมันที่ผมจับล๊อกไว้ด้านหลัง ให้มันกลับมา
“ฝันไปเถอะมึง..”ผมบอกมัน แล้วเอาตัวเองไปแทรกระหว่างกลาง ไอ้เข็มมันชันเข่าลุกขึ้นจะหนีแล้วครับ ผมรีบจับน้องชายไปตรงกลางโดยไม่บอกไอ้เข็ม ไอ้เข็มมันคงรู้ชะตากรรมนะครับ
“อึก...”มันอ้าขาตัวเองออกกว้างโดยอัตโนมัติเลยครับ มืออีกมือผมลูบไล้ด้านหน้ามันไปทั่ว พร้อมกับพรมจูบไปทั่วไหล่มัน ไอ้เข็มตัวแดงเป็นลูกตำลึงเลยครับตอนนี้ ผมปล่อยมือที่ล๊อกแขนมันไว้ออก แล้วเอาสองมือจับหน้าอกมันไว้ทั้งมือ แล้วออกแรงที่สะโพกกดสวนขึ้นมากขึ้น ไอ้เข็มสะดุ้งสุดตัว รีบจับแขนผมไว้ตั้งหลักทันที ตัวมันก็แอ่นไปตามแรงเลยครับ สะใจกรูจริงๆโว้ย
“อึก..อือออ..เป้..”ไอ้ที่เรียกเนี้ย เสียงแบบว่า โอย กรูจะแตกคาก้นมึงอยู่แล้วไอ้เข็ม มันร้องด้วยความเจ็บ เสียกระเส่าแบบเจ็บๆ แต่ทำไมกรูรู้สึกสะใจแบบนี้วะ เชี้ยเอ้ย
มันจับแขนผมแน่นเลยครับ ประมาณว่าไม่ให้ผมสวนขึ้นมาลึกกว่านี้
“เจ็บหรอครับ..”ผมกระซิบถาม ไอ้เข็มเงียบไม่ตอบ
“หืมม...ถ้าไม่บอกอย่าหาว่าเป้ไม่เตือนนะ.”ผมกระซิบอีกที ไอ้เข็มก้มหน้า กัดฟัน
“จะ..เจ็บ..”มันร้องออกมา ถึงมึงบอกเจ็บ กรูก็คงหยุดไม่อยู่วะไอ้เข็ม มันแม่ง น่าเอาเกินไปแล้ว ผมชักน้องออกนิดหน่อย เพราะมันยังเข้าไม่สุดหมดลำ แล้วสวนเข้าที่เดียว พร้อมกับเอามือรั้งสะโพกไอ้เข็มไว้ไม่ให้หนี
ไอ้เข็มถึงกับจุกร้องไม่ออกเลยครับ มันทิ้งตัวลงบนที่นอน แขนสั่นเท้าเตียงไว้ทันที
“ซีดดดด....อือออ..”ผมครางออกมาด้วยความสะใจสุดตีน พร้อมกับบีบคลึงก้นไอ้เข็มทั้งสองเต็มกำไม้กำมือ
ผมก้มลงไปเลียตามสันหลังไอ้เข็ม ยิ่งมันอยู่ท่านี้ยิ่งเซ็กซี่ใหญ่เลยครับ มันเท้าแขนไว้ แต่มันแอ่นตัวไว้ ท่าสวยสุดตีน มันเหมือนแอ่นด้วยความเจ็บปวดซะมากกว่า ผมไล่ลิ้นไปจนกกหู ซอกหู กรูลงลิ้นหมด มือก็บีบหัวนมมันเบาๆ ปากเริ่มจูบ เริ่มกัดอีกครั้งตามซอกคอ
“อะ...อ๋า..”ไอ้เข็มครางออกมาเมื่อผมจับน้องชายมันชัก ไปพร้อมกับๆเอวผมที่เริ่มขยับด้วย ผมซอยเบาๆ แต่เน้นลึกซะมากกว่า จนไอ้เข็มเริ่มชิน แล้วครางออกมาเสียงหวานเชียวครับ
“เป้...อึก...อะ..อะ..ฮะ..”โอย ยิ่งมันครางกระเส่าเท่าไหร่ เอวผมยิ่งทำงานหนักหนวง ทั้งมือทั้งเอว เล่นไม่หยุด ทำตามหน้าที่ เสียงครางประสานกันเป็นเสียงเดียว เอาให้แม่ง ได้ยินกันทั้งหมู่บ้านไปเลยแล้วกัน
“ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดดด..”ผมร้องออกมา แล้วจับตัวไอ้เข็มให้มันขึ้นมาท่าเดิมเริ่มแรก ไอ้เข็มมันก็ทำตามอย่างว่าง่าย พร้อมกับเริ่มชักของตัวเองเร็วขึ้น
“ฮะ....โอยย...เข็มมม..”ผมจับขาขวามันขึ้นตั้งฉาก แล้วให้มันก้มตัวลงไปอีกรอบ เออ แหกดีชิบเลย ห่าเอ้ย ผมเร่งเอวมากขึ้น ทั้งหนัก ทั้งแรง เสียงก้นเนื้อกระแทกเนื้อดัง
ตับ ตับ ตับ ไอ้เข็มตัวสะท้าน กำผ้าปูที่นอนแน่น ผมเอื้อมมือไปชักให้ไอ้เข็ม แล้วออกแรงซอย
“อึก....อะ...อืออออออ..ไม่..อะ.ออกก เป้........อา.”นั้นแหละครับ ไม่รู้มันต้องสื่ออะไร พอสิ้นเสียง สุดท้าย ผมรีบจับเอวมัน ตากรูบ้างแล้วมึง ไอ้เข็ม ผมกระแทกแรงมากขึ้นมากขึ้น เตียงสั่นไปหมดเลยครับ กรูไม่สน ยิ่งเตียงสั่นกรูยิ่งสะใจในอารมณ์กรู เอาเลย ให้พังแม่งทั้งคนทั้งเตียงเนี้ยแหละ ซาดิสชิบหาย เพิ่งรู้ตัว กร๊ากก
-
^
^
^
^
ขอโทษ คนอ่าน ท่านอื่นด้วยนะค่ะ ที่มา คั้น (โค้งงาม ๆ )
ตอนแรก มาแบบ ฮาร์ดคอร์ ซะมากมาย
เป้ นี่ ซาดิส รึเปล่าเนี่ย ......
แต่ไงพอส่งท้าย ทำเอาน้ำตาซึมเนี่ย .....
อ่านจบตอนพร้อมรอยยิ้ม เลยค่ะ
v
v
v
-
ต่อๆ ลงช้าเพราะว่ามันเกินกำหนดตัวอักษรอะ .. ต่อเลยแล้วกันค่ะ
“อะ...อะ..อืออออ..ออกแล้วววว..ออกแล้วว..อะ.ซี๊ดดดดด..”โอย พระเจ้า เสียวสัดเลย เชี้ยเอ้ย ผมกระแทกไม่ลืมหูลืมตาเลยครับ จนน้ำมันพุ่งทะยานเข้าตัวไอ้เข็ม เอวมันก็ไม่ยอมหยุด ด้วยความเสียวสุดตีน กระแทกเน้นๆ หนักๆอีกจนตัวเกรง ไอ้เข็มกับผมทิ้งตัว ลงบนที่นอนอย่างหมดเรี่ยวแรง
ผมจูบไหล่มันเบาๆ หมดแรงจริงๆครับ ขอบอก พอทิ้งตัวปุ๊บ แม่ง ง่วงทันทีเลย ไม่รู้เพราะว่าดึกด้วยรึเปล่า ผมผลิกตัวเองลงจากตัวไอ้เข็ม แล้วเอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดทั้งผมทั้งไอ้เข็ม ไอ้เข็มนี่ไม่ขยับตัวเลยครับ
“ไหวรึเปล่า.”ผมรีบลุกขึ้น แล้วเงยหน้าไปมองอีกด้านนึง มันมองหน้าผม
“หิวน้ำ.”มันบอก เบาๆ เสียงแทบไม่มีเลยครับ ผมยิ้มให้ แล้วหอมลงที่แก้มมัน ผมลุกจากเตียง แล้วเดินไปที่ตู้เย็นเล็กที่อยู่ในห้องนอน รินน้ำให้มัน ไอ้เข็มพลิกตัวเองแบบคนไม่มีแรง แล้วมองผม
“ถ้ามึงเป็นแบบนี้ทุกวัน..กรูคงตายก่อนแก่”มันพูดเสียงแหบๆ ผมยิ้มให้
“เอาผ้าขนหนูให้กรูด้วย..”ผมบอกเบาๆ ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูให้มัน
“..เปลี่ยนผ้าปูเตียงด้วย.”มันสั่ง
“คราบเมียครับ.อยากได้อะไรสั่งมาเลยครับ ตามคำบัญชา”ผมบอก ไอ้เข็มมันลุกไปเข้าห้องน้ำ กรูเหนื่อยก็เหนื่อย ต้องมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอีก ไม่งั้นคุณชายมันจะไม่ยอมนอนนะครับ เปลี่ยนเสร็จ เปิดโทรทัศน์รอคุณชาย ออกมาผมก็เข้าไปอาบต่อ ก่อนเข้าขอดูผลงานก่อนแล้วกัน ผมดึงผ้าขนหนูไอ้เข็มอย่างที่มันไม่ได้ตั้งตัว
“เฮ้ย...”มันรีบจะคว้าไว้แต่ไม่ทันแล้วครับ ผมยิ้ม
“เฉยๆดิ.ขอดูนิดเดียว”ผมบอก แล้วเข้าไปกอดมัน ไอ้เข็มมันดิ้นแรงเยอะชิบหาย แต่แล้วก็เห็นจนได้ รอยฟันผมที่ก้นมันครับ แดง เดี๋ยวพรุ่งนี้ได้เขียวแน่ๆ
“ไอ้โรคจิตเอ้ย..ไอ้ห่า..ไปตายซะไป..”ไอ้เข็มมันคงรู้นะครับว่าผมขอดูอะไร มันหน้างอ ผลักอกผมใหญ่ ตัวมันมีแต่รอยเลยครับ รอยกัด กับดูดเยอะมาก ยิ่งตรงคอ เออดี จะได้รู้กันไปว่ากรูสองคนร้อนแรงขนาดไหน ไอ้ห่าป้อง หน้าอกมันนี่ เห็นชัดเลยครับ ชัวร์ พรุ่งนี้แม่ง ช้ำชัวร์ กรูโดนมันด่าแน่ ทำผิวพรรณที่มันดูแลเป็นอย่างดีช้ำ กร๊ากก ด้วยความสะใจยิ่ง
ผมกับมันหยอกล้อกันสักพัก ผมก็เข้าไปอาบน้ำ แล้วก็เข้านอนกันทั้งคู่แหละครับ
...............................
“โห..ม๊า...ไหนเมื่อคืนทะเลาะกันไม่ใช่หรอ..แล้วนั้นไรอะ”ไอ้แฟงครับทำเสียงตกใจมาเชียวครับ แล้วชี้ไปที่คอไอ้เข็ม ไอ้เข็มรีบปิดไว้ คงมิดแย่
“มึงรู้ได้ไงว่ากรูทะเลาะกัน”ไอ้เข็มรีบถาม ไอ้แฟงยิ้มแหยๆ แล้วเกาหัว
“บังเอิญเห็นนะม๊า”มันบอก
“เออไอ้เด็กเวร..ไปเลย.กรูหิว”ไอ้เข็มมันตบหัวไอ้แฟงเบาๆก่อนที่จะลากคอไอ้แฟงเดินไปที่ร้าน ผมเดินตามมันสองคนเข้าไปในร้าน
วันนี้ไอ้เข็มเข้ามาดูร้าน ก่อนไปทำงานตอนกลางคืน ผมก็แว๊บออกมาหาศรีภรรยาผมบ่อยๆจนโดนมันด่าไปตามระเบียบแหละครับ
...........................
“กรูจะยกร้านนี้เป็นชื่อมึงนะ..”ตอนนี้ผมกับมันนอนอยู่ที่สวนสาธารณะไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ มาพักผ่อนนะครับ ผมนอนตักไอ้เข็ม ที่ตอนนี้มันนั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่ มันเงยมองหน้าผม
“ทำไม.”มันหน้างอถาม มันก็คงรู้แหละครับว่าร้านนี้ผมรักมาก ทำมาด้วยน้ำพักน้ำแรง แต่ผมก็อยากจะให้เป็นชื่อของคนที่ผมรักนิครับ ผมรู้อยู่แล้วละครับว่ามันจะต้องโกรธ
“หึ..กรูว่าแล้วว่ามึงต้องไม่พอใจ..แต่กรูอยากให้นี่.”ผมบอกมัน แล้วจับมือซ้ายมันมาหอม ไอ้เข็มยิ่งหน้างอ
“กรูไม่เอา.ร้านนั้นเป็นของมึง.มันก็สมควรเป็นของมึง.กรูไม่เหมาะสมหรอก”ไอ้เข็มพูด แล้วจ้องตาผม
“..แต่กรูคิดไว้แล้วนะ..สักวันกรูคงต้องไปจากที่นี้.ไม่อยู่นี่ไปจนตายหรอก.กรุงเทพไม่ใช่บ้านกรู..กรูจะกลับไปบ้านกรู...อาจไปเปิดร้านที่นั้น.ยังไงบ้านหลังนั้นพ่อก็ยกให้กรู..”ผมบอกมัน ไอ้เข็มเงียบสักพัก
“ถ้ามึงไป.มึงจะทิ้งกรูไว้หรอ.”มันถาม เสียงเริ่มเบาลง ผมรีบลุกขึ้น หันหน้าเข้าหามัน ขาสองข้างตั้งชัน เหมือนบังคับไม่ให้มันไปไหน
“กรูไม่ได้อยากทิ้งหรอก..แต่กรูคิดว่ามึงรักงานที่นี่.กรูก็อยากถามหลายครั้งแล้ว..แต่กรูกลัวมึงลำบากใจ.ถ้ากรูกลับบ้านจริงๆ.แค่นี้เองเดี๋ยวก็ถึง.ร้านนี้กรูก็อยากให้คนที่กรูรักและไว้ใจที่สุดดูแล.”ผมบอกมัน
“มึงจะไม่ถามกรูสักนิดเลยรึไง..ว่ากรูอยากอยู่ที่ไหนกับใคร”มันพูดพร้อมกับก้มหน้า ผมก็พอจะรู้นะครับว่ามันเริ่มน้อยใจ
“งั้นถ้ากรูบังคับให้มึงไปอยู่กับกรูที่บ้าน.มึงจะไปมั้ย.”ผมพูดแล้วลูบหูมัน ลูบผมมันเบาๆมันยิ้มให้ผม น้อยๆ แล้วพยักหน้า
“..งั้นสักสามสิบกว่าๆเราค่อยตัดสินใจกันเนอะ.”ผมยิ้มบอกมัน มันยิ้มกลับ แล้วพยักหน้ารับ
“....แต่ถ้ามึงกลับไปแล้วงานที่มึงรักละ..”ผมก็ยังกังวนไม่ได้
“กรูก็แปลงาน.แปลเสร็จก็เอาต้นฉบับ.ขับรถเข้ากรุงเทพไม่เห็นยาก..อยากเป็นดีเจ.ก็เปลี่ยนจากกรุงเทพ..ไปบ้านเราก็จบ.ไอ้ฟาย..”นั้นโดนด่าเลยกรู
“ก็ไม่รู้..เห็นมึงชอบกรุงเทพนี่หว่า..เจ้าพ่อแฟชั่นนิมึงอะ”ผมบอกมัน
“มึงก็พูดอย่างกับบ้านเรากันดาร.เป็นพันโลจากกรุงเทพ.แค่ขับสองชั่วโมงก็ถึง”มันบอก
“กรูจะไปรู้หรอ...แต่กรูก็ใจหายนะมึง.ถ้าคิดถึงวันนั้นจริงๆ ร้านนี้จะไม่ใช่ร้านของกรูอีก..แต่กรูได้ทำความฝันกรูสำเร็จแล้ว..แล้วก็อยากกลับไปใช้ชีวิตที่บ้าน มันรู้สึกอบอุ่นดี..อีกอย่าง.อยากไปเปิดร้านอาหารที่บ้านกรูอยากไปดูพ่อกับแม่ด้วย..กรูจะได้ไม่ต้องกังวลใจ”ผมบอกมัน มันพยักหน้า พ่อแม่ผมกับพ่อแม่ไอ้เป้รู้เรื่องผมกับมันแล้วนะครับ ตั้งแต่ เออไปสวิสด้วยกันแล้วนั้นแหละครับ ผมเป็นคนบอกเอง ไม่มีอะไรร้ายแรง เพราะว่า พ่อไอ้เข็มก็รักผมดี แต่ท่านสองคนก็ต้องตกใจมันเป็นเรื่องปกติของพ่อกับแม่อยู่แล้วแหละครับ
“ทำอะไรที่อยากทำเถอะมึง..กรูกลับไปจะไปดูกิจการที่ร้านเหมือนกัน..ดูท่าแล้วคงไม่มีใครทำต่อ..นั้นมันงานของตระกูลกรูเลย..กรูก็อยากทำอะไรให้ป๊าสบายใจ.บ้าง..เหมือนกัน..ดีแล้วแหละ.เดี๋ยวถ้าเราอิ่มตัวกับที่นี่แล้ว..ก็กลับกัน...ส่วนร้าน.มึงก็ตัดสินใจแล้วกันว่าจะเอายังไง”ไอ้เข็มมันบอกผม
ผมคิดนึกไป ที่จริงผมอยากจะให้ไอ้แฟงนั้นแหละครับ ไม่ก็อยากจะขายให้ไอ้ฝิ่น เพราะมันก็อยากได้อยู่เหมือนกัน แต่คิดแล้วไอ้แฟงน่าจะเหมาะที่สุด ถึงปากมันจะบอกว่าไม่ว่าป๋ากับม๊าจะไปไหน แฟงจะไปด้วย แต่ชีวิตคนเรายังอีกยาวไกล ผมอยากให้อย่างน้อย มันมีมรดกที่มันไม่เคยมีเลยในชีวิตชิ้นนี้ ทำให้มันอุ่นใจว่าอย่างน้อยชีวิตมันก็ยังมีเสาหลักคุ้มครองมัน
................................
“ไม่เอาหรอกป๋า..แฟงจะกลับไปกับป๋าด้วย”กรูว่าแล้วไง
“มึงจะไม่เรียนต่อเลยรึไงไอ้แฟง..เป็นพ่อครัวนะมันต้องหาประสบการณ์รอบด้าน..ไม่ใช่แค่ตรงนี้”ผมบอก
“แต่ว่าแฟงไม่อยากห่างป๋ากับม๊านี่.”มันพูด ตอนนี้ผมยังไม่ได้บอกหรอกครับว่าผมจะยกร้านให้มัน แค่เอ่ยขึ้นว่า ถ้าผมกับไอ้เข็มพร้อมที่จะกลับบ้านเมื่อไหร่ คงต้องหยุดกิจการที่นี่
“ไอ้แฟงกรูจะบอกอะไรมึงให้นะ..ชีวิตมึงคือชีวิตมึง..มึงจะมายึดติดกรูกับไอ้เข็มไม่ได้..กรูได้แค่ชี้แนะ ให้แนวทาง..และให้เงิน ให้ความรัก ความเป็นพี่ เป็นเพื่อนกับมึง..แต่วันข้างหน้ากรูกับไอ้เข็มจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ มันเป็นเรื่องของอนาคต มึงต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง ไม่ใช่กรูสองคน..มึงไม่เคยเป็นคนแบบนี้นิแฟง..แต่ก่อน มึงเข้มแข็งกว่านี่กรูรู้.”ผมบอก
“แต่ก่อนแฟงไม่มีใครนิป๋า..แต่ตอนนี้แฟงมีป๋ากับม๊าแล้วไง..แล้วอยู่ดีๆจะทิ้งแฟงไปเหมือนพี่สาวแฟงหรอ”มันพูด เอา บ่อน้ำตาตื้นขึ้นมาอีก ไอ้เข็มหน้าเหรอหรา มองหน้าผม แล้วชี้หน้า ประมาณว่ากรูผิด ที่ทำให้ไอ้แฟงร้องไห้ ผมลุกจากโซฟาตัวผม ไปนั่งโซฟาด้านมัน
“กรูเข้าใจ..กรูรักมึงเหมือนน้องแท้ๆกรูเลยด้วยซ้ำ ไม่มีทางทิ้งมึงไปไหนหรอก..ร้านนี้กรูอยากให้คนที่กรูรักและไว้ใจได้เป็นคนดูแลต่อ..และคนที่กรูเลือกก็คือมึง..”ผมลูบหัวมัน ไอ้แฟงมองหน้าผมทันที
“ตะ....”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น..มึงต้องดูแลร้านที่กรูรัก.กรูทำมันมา กรูลงทุนกับมันมาเยอะในทุกๆเรื่องกว่าจะเป็นวันนี้ และกรูไม่อยากให้มันจบลงแค่นี้...และมึงคือคนที่กรูคิดว่าต้องทำให้กรูได้..”ผมบอกมัน
“แต่ว่าแฟงไม่ได้เป็นญาติไม่ได้เป็นน้องแท้ๆนะฮะ..”มันพูดตะกุกตะกัก
“แล้วไงวะ..กรูบอกแล้วไงกรูรักมึงเหมือนน้องแท้ๆ กรูคนนึง.เหมือนลูกเหมือนหลานกรู..ทำไมกรูจะให้ไม่ได้..มันขึ้นอยู่กับความสามารถและความไว้ใจที่กรูมีให้มึง..มาตลอดและมึงไม่เคยทำให้กรูผิดหวัง..ดังนั้นสิ่งนี้คือสิ่งตอบแทนสำหรับมึง.”ผมบอกมัน
“..ไม่ต้องห่วงหรอก..กรูยังไม่ได้ไปตอนนี้สักหน่อย..กรูบอกว่าสักสามสิบกว่าๆ ไอ้ห่ามึงจะร้องไรนักหนาวะ”จากที่ผมพูด ผมเริ่มด่ามันแล้วครับ เพราะยิ่งพูดน้ำตามันยิ่งร่วง
“..อ่าว.ป๋ายังไม่สามสิบอีกหรอ.”มันทำหน้าแอ๊บแบ๊วใส่
“มะเหงนิไอ้ห่าแฟง..”ผมเข็กหัวมันเบาๆ ไอ้แฟงหัวเราะ
“สักวันร้านนี้ต้องเป็นของมึง..กรูรักมันมาก..ดูแลมันให้ดีละ...กรูเชื่อว่ามึงทำได้..แต่ถ้าสักวันคิดว่าจะทุบมันทิ้งละก็อย่างน้อยบอกกรูล่วงหน้าก่อนก็ดีนะ กรูขอทำใจก่อน.”ผมพูดติดตลก
“โหป๋า..ใครจะไปทุบกัน.”ไอ้แฟงมันพูด แล้วเช็ดน้ำตา
“..หึ...มึงนี่แม่งขี่แยวะ...”ผมบอก เพราะตอนนี้มันกอดผมแจเลยครับ
“แฟงจะดูให้ดีที่สุดเลย..จะรักมันเท่าชีวิต..รักมันเท่าที่แฟงรักพี่เป้กับพี่เข็มเลยนะฮะ..”มันพูดอยู่ตรงอกผม ผมยิ้มให้ไอ้เข็มที่มันนั่งมองผมสองคนอยู่
“อืม...กรูเชื่อใจมึง..ว่ามึงทำได้..”ผมลูบหัวมันเบาๆ
..............................
และแล้ววันนั้นก็มาถึง วันที่ผมต้องยกร้านให้ไอ้แฟงจริงๆ ต่างคนต่างร้องไห้ไม่มีดี ผมได้บอกพ่อกับแม่แล้วว่าจะกลับไปใช้ชีวิตที่บ้าน พ่อกับแม่ก็ยินดีปรีดาเป็นยิ่งนัก ฮ่าๆ ผมเริ่มสร้างร้านใหม่ที่นั้น ให้เป็นชื่อเดียว เหมือนกับทำสาขาไว้ พร้อมกับประวัติร้าน ให้เห็นเด่นชัด จนร้านที่นั้นเสร็จ ผมได้เซนต์โอนทั้งบ้านและร้านเป็นชื่อไอ้แฟง มันร้องไห้ไม่มีดี มันบอกว่า ขนาดพ่อกับแม่มันยังดูแลไม่ได้ครึ่งของผมกับไอ้เข็มเลย แต่ผมก็ได้แค่บอกมันแหละครับ ไม่ว่ายังไง เค้าก็เป็นคนให้กำเนิดมึง อย่าไปโทษเค้าเลย เค้าคงมีเหตุผลของเค้า มันก็เงียบ ไม่พูด และบอกว่าเรื่องมันผ่านมาแล้ว ช่างมันเหอะครับพี่
ตอนนี้ร้านของผมโดยมีไอ้แฟงที่เรียนจบเรียบร้อยเป็นคนดูแล พร้อมกับสูตรอาหาร ที่ผมฝึกให้มันกับมือ ทุกวิถีการทำ ไอ้แฟงมีโปรแกรมเรียนต่อปริญญาโท ผมสนับสนุนเต็มที่ เพราะมันต้องใช้เงินไงครับ มันก็เกรงใจผมแหละ แต่ผมบอกไมเป็นไร เรียนไปเหอะ แต่คราวนี้ต้องเอาเงินมาใช้คืนกรู มันก็โห ไรอะป๋า ใหญ่เลยครับ
ผมกับไอ้เข็มไปมาหาสู่กันดีอยู่เรื่อยๆ มันนอนบ้านผม ผมไปนอนบ้านมัน โรงงานค้าไม้ของพ่อมันก็ไปด้วยดี หวยของแม่มันก็ไปได้สวย แต่มันบอกว่าจะให้เลิกแล้ว มันบอกแม่กรูวันๆไม่ทำอะไร เห็นกรูมาทำงานให้แบบนี้ เอาแต่คิดหวย ฮ่าๆ เอากับมันครบ พ่อกับแม่ผมก็ไปมาหาสู่กันเนี้ยแหละครับ ไอ้แป้ง จะแต่งงานแล้ว ก็จะย้ายไปอยู่บ้านที่มันซื้อไว้ ส่วนผมก็อยู่ดูแลพ่อกับแม่นี่แหละครับ
ไม่มีอะไรมาก ชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆ ตามมีตามเกิด วันดีคืนดี ช่วงเทศกาล ผมก็พากันไปเที่ยวต่างประเทศกับไอ้เข็มสองคน หาข้อมูล แบ๊คแพคกันไป แบบลุยๆ มันมันส์ดีจริงๆครับ ผมก็คิดว่าชีวิตแบบนี้นะดีแล้ว ดีมากเลยด้วยซ้ำ ได้อยู่กับคนที่ผมรัก ทั้งพ่อ แม่ น้องสาว ไอ้เข็ม และครอบครัวของมัน มันเป็นอะไรที่ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่มีคนพวกนี้ ก็ทำให้ชีวิตผมอยู่ได้ รอบๆตัวมีแต่ความอบอุ่น ขอให้เป็นอย่างนี้ไปทุกๆวันเถอะนะ ขอให้เป็นแบบนี้ทุกๆวัน ผมเฝ้าบอกและภาวนากับตัวเอง ถึงแม้จะรู้ว่าสักวันต้องมีวันสิ้นสุด นั้นคือการจากลา การจากลาที่ใครๆหลายคนไม่ต้องการ
...
จบเป้กับเข็มแล้ว
ต่อไปตาร์กับข้าว จบสุดท้าย ท้ายสุดจริงๆแล้วนะเจ้าค่ะ ไม่มีการต่ออีกแล้ว
ไปแระค่ะ
ขอโทษที่ดึก บับบาย
-
จิ้มเบบี้จ้า
กรี๊ดด
ตื่นเต้น แวะเข้ามาดูก่อนนอน
จะเอ๋ โชคสองชั้น....
-
เยี่ยมค่ะ :L2:
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แปะๆๆๆๆ (ตบมือ)
จบเป้-เข็มได้เยี่ยมมากกกกกก สาวน้อยเบบี้
:กอด1:
-
+1 :L2: :pig4:
-
ได้อ่านหลายๆคู่แล้วมีความสุขมากๆ
แต่แอบใจหายกับประโยคที่ว่า "ไม่มีการต่ออีกแล้ว"
ใจหายเล้กๆ
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
จบน่ารักเจ้าค่ะ ถึงจะเศร้าด้วยคำว่าจากลา ช่วงนี้อ่อนไหวต้องเข้าใจ 5555+++
อืมมมมม ใจหายเหมือนกัน บอกตรงว่าช้อนทำงานไปอ่านไประริกระรี้มากเจ้าค่ะ ต้องส่งงานยังโฉบเข้ามาอ่านทุกวัน สนุกมากๆ ไล่อ่านตามหลายวันอยู่เจ้าค่ะ ((เกือบ อาทิตย์)) 555+++ แต่ยังไม่ได้อ่านคู่หลัก เตรียมไว้อ่านช่วงเครียดๆ
แล้วจะพยายามหักห้ามใจทำงานเจ้าค่ะ ((ตัวจบแล้ว ไม่อยากอู้ 55555)) อืมๆ อาจจะโฉบเข้ามาหลังส่งงาน เหอๆ อีกพักใหญ่ทีเดียว
ขอบคุณมากๆสนุกจริงๆ
ชอบคู่แสบนะ อืม ความจริงชอบทุกคู่แหละ ((แอบไปอ่านคู่หลักมาหน่อยนึง หึๆ))
แต่ชอบคู่แสบที่สุด รักแบบไม่รู้ตัว และแอบรักอย่างเจ็บปวด แต่ก็รัก----รักมากมาย
ว้า.....เสียดายเีนี้ยจบแล้วแง่มๆ.....ยังไงติดตามเรื่องต่อๆไปของคุณเยยี้เรื่อยๆเจ้าค่ะ
ขอบคุณมากมาย เอิ๊กๆ
-
ขอบคุณเบบี้มาก ชอบคู่นี้มากๆๆๆๆๆ :m3: :m3:
-
บวก 1 ให้เบบี้ก่อนเลย o13
จบแล้ว เป้-เข็ม เต็มอิ่ม เต็มอารมณ์ ครบทุกรสชาติ
ถ้านี่คือชีิวิตจริง ก้อบอกได้เลยว่า คู่นี้เค้าแรงจริงๆ
รออ่านต้าร์-ข้าว แม้ว่าอ่านแล้วจะต้องจบนิรันดรจริงๆ แต่ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรานี่นา :monkeysad:
แอบเห็น กร๊ากๆๆๆๆๆ จริงๆก้อเห็นเต็มๆอ้ะ
ตอนนี้
“ทีหลัง อย่าทำอะไรขัดใจกรูอีก..จำไว้.”ผมกระซิบข้างหู แล้วเช็ดน้ำตาให้มันที่แก้มด้านขวา
“ไอ้โรคจิต.”มันด่า
“หึ..ขอบใจที่ชมครับ.”ผมตอบ
ตอนแสบ-ปาน
“มึงรู้ตัวมั้ย...มึงน่าเอาไปทั้งตัวเลย..”พี่แสบมันกระซิบเข้าที่หู ผมรีบหันหน้าหนี พี่แสบจูบลงที่หน้าผมเบาๆ แล้วเลีย ไอ้บ้า โรคจิต ก่อนจะไล่ลิ้นมาเรื่อยๆ
ตอนหน้ารอลุ้นละกัน ว่าใครจะโรคจิตกว่ากัน ระหว่างต้าร์กะข้าว
ขอบคุณเบบี้จ้า :กอด1:
-
เป้เข็มจบลงแล้ว
ชอบมากๆเลยค่ะ
จบแบบซึ้งเลย :monkeysad:
จริงๆไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยอ่ะ ชอบนิ :กอด1: :กอด1:
รอตอนสุดท้ายและท้ายสุด นะจ๊ะเบบี้
-
ตาม มา รอ ต่อ
จุ๊บ ๆ นะ ทุก ๆ คน
-
มารอค๊าบบบบ
รักพี่เบบี้จังเลยยย!!!~
หุหุ
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
เป้เข็มจบแล้ว
อิจฉาจังเลย อยากได้แบบนี้มั้งจัง
-
ขอบคุณค่ะอ่านแล้วมีความสุขจังเลย
-
^
^
ซ้อนท้ายพี่ฟางอีกแล้ว :กอด1:
เห้อ..คู้นี้ลุ้นจนเหนื่อย
ขอบคุณเบบี้มากๆๆค่ะ :3123:
-
:serius2: :serius2:
ม่ายยยยยยยยยย
ม่ายยยยยยยยยย
เหลือคู่ตาร์กะข้าวคู่เดียวเอง
ม่ายยยยยยยยยย
เราไม่ยอมให้จบ
ตรูจะใส่เสื้อเล้าเป็ดไปปิดหนามบิน ปิดหนามบิน
:laugh:
:beat: :beat: เบบี้แก้เครียด
-
^
^
^
^
จิ้มคนข้างบนด้วย
o18มารออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
-
โรคจิตกันทุกคู่อ่ะเรื่องนี้ -*-
เหอๆ
จริงๆ ผมว่าเรื่องแสบปานมันยังไม่จบดีนะครับ (ถ้าเทียบกะเรื่องเป้เข็ม)
แต่ว่าถ้าจะจบแค่นั้นก็โอเคคับๆ
รักเรื่องนี้มากๆ ค้าบบบบ
จะรอต่อปายๆ
ป.ล. พิมพ์หนังสือแล้วบอกนะคับ
จะได้ซื้อๆ อิอิ :-[
-
ซึ้งปนหื่นเลยอ่ะเบเบี้ ชอบมากๆๆๆเลยยยยย
อ่านแล้วมีความสุข อิ่มใจมากๆๆๆ :m3:
ขอบคุณเบบี้นะจ้ะ ใจดีมาเขียนเป้-เข็มหลายตอนเลย :กอด1:
-
ขอบคุณมากมายจ้า :กอด1:
-
โห่ ตอนนี่ครบทุกรสชาติเลยอะ
ไม่รู้ว่าชีวิตจะต้องทำไงต่อไป
เเต่ที่รู้ ๆๆ ขออยู่กับคนที่เรารักเท่านั้น !!
ร้องไห้อ่า !! :sad11: :sad11: :sad11:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ได้ใจมากมาย
:pig4: มากๆๆๆๆๆค่ะ
-
สนุกมากๆๆๆๆๆ :pig4:
-
สนุกจังขอบคุณค่ะ เบบี้ o13
-
o4 ลงอ่างแช่น้ำรอเบบี๋มาอาบให้
มีความสุขทีสุ๊ด555 :m11:
-
:o8:
บ้าหรอที่ไต๋คุง ทะลึ่ง เค้าเขินนะ :-[
กร๊ากกก :jul3:
ฝากจิ้มพี่มิ้น :z13: :z10:
อะไรๆของพี่มิ้นเนี้ย เค้าจะจบก็ไม่ให้จบ เมื่อคืนเบบี้ก็ใจหายเหมือนกันอะ นึกไปแล้ว ถ้าจบจริงๆ จะไม่ได้เขียนเรือ่งนี้ต่อจริงๆหรอเนี้ย แต่ยังไงก็ต้องจบอะ
ถ้าไม่จบก็จะไม่ต่อเรื่องใหม่ กร๊ากก :laugh: เอาไงพี่มิ้น เอาไง
ฮ้วววววว
ไปดีกว่า
บับบาย
วันนี้เห็นเข้ามากันเยอะนะ
เดี๋ยวคิดก่อนว่าจะลงตอนตาร์กับข้าววันนี้ดีรึเปล่า :a5:
-
^
^
^
^
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เดี๋ยวเขารอ พยายามเข้านะจ้าเบบี้
ตาร์ข้าว กีสๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
อ่านแล้วซะใจในอารมณ์จริงๆนะ เป้เข็ม เข็มเป้
nc สุดยอดนะ เบบี้
ได้ใจมากเลยนะ
แต่คู่สุดท้ายนี่ คู่เอกเลย ต้องเยี่ยมยอด และ ยอดเยี่ยมเด้อ เบบี้ รักจ้า :3123: :กอด1:
-
โหหหห เบบี้ไม่มาไม่ได้แล้วนะ มีคนรอเยอะขนาดนี้ o18
-
พี่เป้กับเข็มจบซะละ :a5:
อยากบอกว่ารักคู่นี้ที่สุด :z6:(โดนเบบี้ตื๊บ)
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ
รออ่านข้าวกับตาร์ :-[
-
:-[ มาให้กำลังใจ ตาร์ข้าว กีสๆๆๆ
:กอด1:
-
:กอด1:
เพิ่งได้มาอ่าน
ชอบมากมายค่า
โดยเฉพาะ
น้องปานกะพี่แสบ
:haun4:
คุณเบบี้สุดยอดไปเลยค่า
o13 o13 o13
-
เบบี้สุดยอดดดดดด o13
-
วันนี้มามั้ยอ่าค้าบ
พี่เบบี้
อาจจะรอ... :impress2:
-
ก็คงจริงเหมือนที่น้องเบบี้ บอกผ่านเรื่องราวของเป้ นะครับ ว่ายังไงก็ต้องมีสักวันที่เราโตขึ้น แล้วเราก็ต้องใช้ชีวิตของเราเอง จะไปยึดติดกับใครไม่ได้ แต่ก็ยังที่มีคนอยู่รอบๆตัว คอยเป็นกำลังใจ คอยเป็นที่ปรึกษาอยู่
เรื่องราวของตัวละครในเรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน จะต้องมีเวลาที่จะสิ้นสุดลง แต่ก็จะเข้ากลับมาอ่านใหม่ เพื่อนึกถึงตอนที่เพิ่งเริ่มต้น ว่ามันเริ่มต้นได้อย่างไร
นิยายมันก็ดีแบบนี้แหละครับ พอจบเราก็กลับไปอ่านใหม่ได้ ไม่เหมือนชีวิตจริง ที่ต้องผ่านไปแล้วผ่านไปเลย ย้อนไม่ได้ ได้แต่เก็บเอาไว้เป็นบทเรียนชีวิต
ขอบคุณน้องเบบี้ นะจ๊ะ
แล้วจะรอตอนพิเศษ ของ ตาร์ ข้าวเนอะ :กอด1:
-
ตอนที่149 พิเศษ ตาร์กะข้าว<1>
“พ่อคาบบบ...”
“พ่อ...”
“พ่อ...ฮะ...”โอย เสียงเล็กๆตะโกนดังลั่นบ้าน
“เออ..ไปแล้ว..”ผมขานรับ แล้วรีบหยิบของสำคัญลงไปข้างล่าง
เสียงเมื่อกี้เสียงใครนะหรอครับ เสียงลูกผมเองแหละครับ
หลังจากที่ผมอยู่กับไอ้ตาร์ได้ไม่นาน เราก็ทะเลาะกัน ต่างคนก็ต่างไปคนละทาง(อะไม่ใช่..กร๊ากก)
เออ ใช่แล้วครับ ไอ้เด็กห่าเนี้ย ลูกผมเอง
“พ่อช้าอีกแล้ว.เดี๋ยวเพลงไปโรงเรียนสายหรอฮะ.”นั้นตกลงมึงเป็นลูกกรูหรือว่าเป็นพ่อกรู
“เออนะ..”ผมตอบมันส่งๆ เพราะขี้เกียจเถียงกับมัน เด็กห่าไรไม่รู้ครับ เถียงเก่งชิบหาย
“เอาข้าวต้มมั้ยครับ.”ไอ้ตาร์มันถาม เพราะตอนนี้ แฮม ไข่ดาว กับฮอทดอกอยู่บนจาน ผมพยักหน้าให้
“พ่อฮะ..เนี้ย.อาทิตย์หน้ามีประชุมผู้ปกครองด้วย..พ่อไปป่ะฮะ..ไปนะ นะฮะ”มันดึงแขนเสื้อผมใหญ่
“ดูก่อน.พ่ออาจไม่ว่าง.”ผมบอกมัน แล้วรีบกินอาหารข้างหน้า ไอ้ตาร์มันมองแล้วยิ้ม
“ไม่เอาอะพ่อ.คราวที่แล้วพ่อก็ไม่ไป..น้องเพลงอะต้องให้อาตาร์ไปคนเดียว.แล้วคุณครูก็ถามว่าคุณพ่อไม่มาหรอค่ะ..”มันทำเสียงเลียนแบบครูด้วยครับ
“เพลงอะ.ไม่ชอบให้คุณครูถามแบบนั้นเลย.”มันทำหน้านอย์แดกอีกครับ
“อืม..พ่อดูก่อน..รีบกินสิ.จะได้รีบไป..”ผมรีบบอกมัน มันทำหน้างอ
“กินเร็วๆ..วันนี้พ่อไปส่งให้แล้วนะ.วันอื่นพ่อจะให้รถโรงเรียนมารับเหมือนเดิม..”ผมบอกมัน หน้างอกว่าเดิมอีก แต่ก็ช่างเหอะครับ งานผมเยอะครับ เยอะมากๆเลยตอนนี้ แถมต้องอ่านหนังสือ หลายๆอย่าง ตอนนี้ผมทำเรื่องขอทุน ที่จริงมันต้องสอบแข่งกันเลยครับในบริษัท ผมจะไปต่อปริญญาโทที่อเมริกา ไปพร้อมกับไอ้ตาร์แหละครับ เพราะผมลากมันไปด้วย หลังจากไอ้ตาร์มันจบปริญญาโทที่ไทยแล้ว ถึงไม่ขอให้มันไปมันก็ไปอยู่ดีแหละครับ หลายๆอย่างตอนนี้ผมวุ่นมากๆ กับโปรเจคใหม่ และเรื่องที่ทำงานที่กำลังมีปัญหาทั้งพนักงานเข้ากันไม่ได้ และงาน ที่เดินไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เครียดมากครับ
“..น้องเพลงไม่ดื้อกับคุณพ่อรู้มั้ยครับ..เดี๋ยววันนี้อาตาร์ไปรับแทนนะ.”ไอ้ตาร์มันเอาใจไอ้เพลงตลอดแหละครับ เอาใจจนผมรำคาญ ต้องคอยปรามไอ้ตาร์มันเดี๋ยวเด็กมันจะได้ใจ
เหอะๆ ทุกคนคงสงสัย ว่าไอ้เพลงนี่มาเป็นลูกผมได้ไง ย้อนไปเมื่อสองปีก่อน
................................
“พ่อ....”ผมหันไปตามเสียง ถึงจะไม่มีลูก แต่ก็งงว่าเสียงใคร เมื่อหันไปมอง ก็พบกับเด็กตัวเล็ก ผมหันไปดูชุด นักเรียนอนุบาลสามนี่หว่า ผมมองรอบๆตัวเอง ใครพ่อมันวะ แล้วก็ต้องหันหน้ากลับ เพราะงง
“พ่อฮะ..”อ่าว เอาแล้วไงกรู ผมหันไปอีก ไอ้เด็กนั้นมันมองหน้าผมตาแบ๊ว ผมชี้หน้าตัวเอง ประมาณว่ากรูหรอพ่อมึงอะ มันพยักหน้า กรูงงกว่าเดิมอีกครับ พี่น้องครับ ผมรีบมองรอบตัวเองอีก ว่าพ่อจะมีใครเป็นพ่อมันนอกจากผมอีกมั้ย
“พ่อ...”อ่าวไอ้นี่ กรูไม่ใช่พ่อมึง มาดึงขากางเกงกรูทำมาย
“..เออ..คือ....ใครพ่อมึงวะ.”ผมถามงงๆ ไอ้เด็กตัวเล็กนี่มันเงยมองหน้าผมจนสุดคอ เพราะผมสูงมากๆๆๆ สำหรับมัน
“ใครอะครับ..”ไอ้ตาร์เดินมาพอดี ตอนนี้ผมอยู่ไหนนะหรอครับ ก็อยู่โรงเรียนพ่อผมเองแหละครับ วันนี้พ่อบ่นบอกว่า กิจการพ่อตัวเองไม่มาดูแล ถึงพ่อจะภูมิใจที่ผมเป็นวิศวะ แต่ก็อยากให้ผมไปดูที่โรงเรียนบ้าง ผมก็เลยต้องมา มันก็เปลี่ยนไปเยอะมากอะครับ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่าง จนจำไม่ได้เลย พี่ตังเป็นคนดูแลแทนพ่ออยู่ตอนนี้ แล้ววันนี้พี่ตังก็ติดประชุม ผมเลยเดินดูรอบๆโรงเรียน รอพี่ตังไปกินข้าวกลางวันด้วยกันนะครับ
“ไม่รู้..”ผมส่ายหัว
“พ่อผมเอง..”มันตอบแทนกรู ไอ้ตาร์มองหน้าเด็ก แล้วมองหน้าผม
“เฮ้ย..ไม่ใช่นะมึง..อย่าคิดลึก.กรูไม่ได้ไปทำใครท้อง.”ผมรีบแก้ตัวทันที เมื่อสีหน้าไอ้ตาร์เริ่มคิดไปไกล
“..พ่อมารับเพลงกลับบ้านหรอฮะ..”มันถามผม
“เฮ้ย..กรูไม่ใช่พ่อมึง..”ผมรีบจะดันขาหนี แต่ไอ้เด็กห่านี่มันกำไว้แน่น แล้วเกือบล้มตามผมมา
“ข้าวเดี๋ยวเด็กก็ล้มหรอก.”ไอ้นี่ก็รักเด็กจริงๆครับ มันรีบนั่งลง
“ไหน.บอกพี่สิครับว่าชื่ออะไร.”มันถาม ไอ้เด็กนี่หันไปมองไอ้ตาร์
“เพลงครับ.”มันตอบ
“ชื่อเพราะจังเลยใครเป็นคนตั้งให้ครับ.”มันยิ้มแล้วลูบหัว
“พ่อไงฮะ.”มันชี้ขึ้นมาทางผม ไอ้ตาร์หันมาค้อนใส่ ผมงงเลยครับ เชี้ยนี่ไรวะ
“แล้วน้องเพลงไม่เข้าเรียนหรอครับ.ทำไมมาตรงนี้ละ.เดี๋ยวคุณครูตามหานะครับ.”ไอ้ตาร์มันถามไปยิ้มไป
“เพลงเห็นพ่อมาหา.”มันยิ้มให้
“กรูไม่ใช่พ่อมึง.”ผมบอก มันทำท่าน้ำตาจะไหลอีก เอา กรูทำไรผิดวะ
“ข้าว..”อ่าว ตกลงมึงจะเข้าข้างใครไอ้ตาร์
“เออๆ..มึงดูมันแล้วกัน.กรูไปละ.”ผมดึงมือไอ้เด็กนั้นออก เสียงดังร้องไห้โฮมาจากด้านหลัง ก็กรูไม่ชอบเด็กนี่หว่า ผมเดินมาที่โต๊ะไม้หินอ่อน หน้าตึกของห้องไอ้พี่ตัง แล้วสักพัก ไอ้ตาร์มันก็อุ้มไอ้เด็กเพลงเดินมา หน้าตามันแบบ แดงก่ำไปทั้งหน้าเลยครับ
“มึงเอามันมาไมวะ.”ผมถามมันอารมณ์เสียหน่อยๆ
“ไม่ไปทำใครท้องแน่อะ.”ไอ้ตาร์มันถาม หน้าตาจริงจังอีกห่านี่
“เออ.จะไปทำใครท้องวะ..ถ้าทำจริงๆป่านนี้ลูกกรูโตแล้ว.แม่ง มึงนี่คิดได้”ผมบอกมัน
“ฮึก...อึก..”ไอ้นี่ก็นั่งสะอึกสะอื้นอยู่บนตัวไอ้ตาร์แหละครับ มีการหันมามองหน้าผมอีก น่ารักตายละ ไอ้เด็กเวร ถึงหน้าตามันจะน่ารักก็เหอะครับ จัดว่าน่ารักมากเลยด้วยซ้ำ ตัวเล็กมาผอมกว่าเด็กทั่วไป ตาโต จมูกนิดเดียว แก้มใสมาก หน้าอย่างกับเด็กญี่ปุ่น ไอ้ห่า
“อ่าว..มึงมาทำไรกันตรงนี้.”เสียงไอ้โนทัก ท้องโย้มาแล้วครับ เพื่อนผมอะ
“ก็รอพี่กรูดิ.แม่ง..นานจังวะ”ผมบ่น เพราะเริ่มหิวแล้ว
“อ่าว..น้องเพลง.ร้องไห้ทำไมค่ะ.”ไอ้โนมันเห็นไอ้เด็กนี่นั่งอยู่มันก็เดินเข้าไปหา
“พ่อไม่รักน้องเพลง”.อ่าว ชี้มาทางกรูอีก ผมส่ายหัวให้ไอ้โน ไอ้โนมันยิ้มๆแล้วส่ายหัวประมาณว่าไม่เป็นอะไร
“ไหนมาหาครูสิค่ะ...”ไอ้โนมันทำท่าจะอุ้ม ไอ้น้องเพลงมันเดินลง แล้วเข้าไปกอดไอ้โน
“นี่พ่อน้องเพลงไงฮะ..ครู”ไอ้เวร กรูม่ายช่ายพ่อเมิง
“ค่ะ.ทำไมคิดว่าเป็นพ่อน้องเพลงละค่ะ.ไหนบอกครูสิ.”ไอ้โนมันถามอีก
“ก็พ่อน้องเพลงจริงๆนะฮะ.พ่อน้องเพลง..ฮึก..”เอ้า ร้องไห้อีก ผมเริ่มกุมขมับตัวเองแล้วครับ
“อ่าว..รอนานเปล่าวะ.”มาสักที ไอ้พี่ชายเวร
“เออ..หิวจนจะกินเด็กได้แล้วเนี้ย.เร็วๆเลย.”ผมบ่นแล้วลุกขึ้น
“เออ.ไปๆ.”พี่ผมเรียก
“เฮ้ยย..”ผมร้องออกมา เมื่อผมจะก้าวเดิน ไอ้เด็กเพลงมันก็วิ่งเข้ามากอดขา ยืนอึ้งมองกรูกันทำมาย กรูไม่ใช่พ่อมันนะ
“พ่อจะไปให้..พ่อจะทิ้งเพลงอีกแล้ว.เพลงไม่ให้ไป.”มันร้องไป เกาะขาผมสองข้างแน่นเลยครับ เอาไงเนี้ยกรูขยับไม่ได้เลย กลัวขยับแล้วเสียงหลัก ทับเด็ก แบนตายพอดีครับ
“เดี๋ยวค่ะน้องเพลง.มาหาครูนะค่ะ.คุณพ่อไม่ไปหรอกนะค่ะ..”อ่าวๆ กรูหิวข้าว
“ไม่เอา..เดี๋ยวคุณพ่อหนีน้องเพลงอีก”มันปัดมือไอ้โนออก ผมทำหน้าประมาณว่าช่วยกรูทีเหอะ
“มาหาครูนะค่ะ.เดี๋ยวคุณพ่อโกรธไม่รู้นะค่ะน้องเพลง..อย่าไปกวนคุณพ่อนะค่ะ.คุณพ่อแค่จะไปกินข้าวเดี๋ยวคุณพ่อก็มารับน้องเพลง..นะค่ะ”ไอ้โนมันกล่อม มันเงยหน้ามองหน้าผม ดูทั้งน้ำมูก ทำน้ำตา ไอ้ห่า เปื้อนกางเกงกรูแล้ว ไม่ใช่ตัวละร้อยเก้าๆนะมึง ไอ้เด็กเปรต
แล้วมันก็ยอมแต่โดยดีครับ ไอ้โนมันเอาเด็กยื่นให้พี่ผม พี่ผมมันก็รับไปแต่โดยดี
“นั่งก่อนมึง.”ไอ้โนสั่ง ไอ้เด็กนั้นโดนพี่ตังอุ้มไป มันก็ยังมองหน้าผมไม่หยุด
“อะไรของมันวะ.”ผมถาม
“อย่าไปถือสาเลยมึง..”ไอ้โนมันบอก
“ทำไมวะ.”ผมถาม
“น้องเพลงนะ.เพิ่งเสียพ่อกับแม่ไปเมื่อเดือนที่แล้ว.เมื่อต้นเดือนนี่เอง”เสียวสันหลังวาบเลยครับผมอะ
“....เนี้ยก็มีป้านั้นแหละที่เลี้ยงดูอยู่..แต่ตอนนี้ทางเรากำลังทำเรื่อง.เพราะว่าข้างบ้านเค้าบอกว่าป้าตบตีแล้วก็ขังน้องเพลงร้องไห้ทุกวัน..ตอนนี้ก็กำลังหาหลักฐานฟ้องอยู่..”ไอ้โนมันเล่า อ่าว เวรกรรม
“.แล้วเกี่ยวอะไรกับกรูวะ.”ผมถามงงๆ
“..น้องเพลงหกขวบนะมึง.ความจำนี่สุดยอดเกินเด็ก..พ่อน้องเพลงนะอายุมากกว่ามึงไม่กี่ปีเอง..ประมาณพี่กรูได้..วัยรุ่นอยู่ไงตอนมีลูกอะ..หน้าตาก็คล้ายมึงโคตร กรูว่าแล้วแม่งคล้ายใคร..ไอ้ห่า..เนี้ย พี่ชายใครมารับที่โรงเรียน แล้วหน้าตาคล้ายนะ เข้าไปหาว่าเป็นพ่อหมดอะ.นี่ก็โดนไปสองรายแล้ว ใครดูวัยรุ่นหน่อยโดนเกือบหมดอะ”ไอ้มันเล่า
“อ่าว..”ผมงงเลยไง
“...กรูก็สงสารนะมึง..แต่คงช่วยอะไรไม่ได้มาก..เนี้ย ชีวิตแม่ง กรูเห็นใจเด็กเลย..ป้านะมารับนะแต่ก็เหมือนตีบทแตกเต็มที่ เหมือนจะเอาตัวน้องเพลงไว้ แต่ดูท่าแล้วจะเป็นการแสดงมากกว่า กรูก็ให้นักสืบๆอยู่ เพราะว่ากรูอยากให้ทางสถานรับเลี้ยงเด็กรับไปเลี้ยง อย่างน้อยก็อุ่นใจหน่อย เพราะว่าไม่มีญาติทางอื่นเลย พ่อแม่ก็ดันมาเสียอีก..”ไอ้โนมันเล่า โอโห ชีวิตบัดสบตั้งแต่เด็กเลยเว้ย
“แต่มึงรู้มั้ย.ไอ้ที่ร้องเมื่อกี้เนี้ย กรูก็ถามจิตแพทย์แล้วนะมึง..หมอบอกว่าเด็กนะ จำพ่อตัวเองได้ ..แล้วที่ไปคิดว่าคนอื่นเป็นพ่อ ตอนนี้คาดเดากันอยู่ว่าเด็กต้องการออกจากบ้าน หรือว่าเด็กคิดว่าคนอื่นเป็นพ่อจริงๆ แต่หมอบอกว่า เด็กนะรับรู้ว่าพ่อตัวเองตาย เด็กรู้..กรูแม่ง งงเลยตอนนี้..เนี้ยแหละมึงนะรายล่าสุด”ไอ้โนเล่า อ่อ ซวยที่กรูว่างั้น
“กรูว่าแม่ง.ที่บ้านต้องมีอะไรจริงๆแหละ..น้องเพลงนะมีรอยแผลไม่เว้นแต่ละวัน พอถามป้าก็บอกว่าหกล้มบ้างละ โดนเด็กข้างบ้านแกล้งบ้างละ..แต่กรูไม่ได้บอกหรอกว่าอยากให้ป้าแกส่งไปสถาบันรับเลี้ยงเด็ก อีป้าแกก็มีลูกอยู่นะ แต่ว่าโตแล้ว..ผู้ชายเหมือนกัน..กรูแม่งกลัวเด็กมีปัญหา.”ไอ้โนเล่า
“แล้วอย่างนี้จะทำไง.”ไอ้ตาร์มันถามขึ้น
“โนก็ทำเรื่องอยู่เงียบๆกับพี่ตังอะ..ตอนนี้ตุกติกไรไม่ได้มาก..”ไอ้โนบอก
“.ถ้าไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็ยังคงมีหวังได้ครอบครัวดีๆ..กรูแม่ง ไม่ชอบขี้หน้าป้าน้องเพลงเท่าไหร่เลยวะ..แกดูไม่จริงใจ เหมือนมีอะไรปิดบังอยู่”
“มึงอะคิดมาก.”ผมบอก
“..มึงกรูไม่อยากจะบอก..เด็กคนนี้เก่งมากเลยนะมึง..มันเหมือนเก่งเกินเด็ก คำพูดคำจา การรับรู้ ความจำ..มันเกินเด็กอนุบาล ..จริงๆนะมึง.พ่อเป็นนักดนตรีที่บาร์ สอนลูกเล่นกีตาร์แต่เด็ก เล่นเปียโนด้วย ปีก่อนงานวันแม่ ยังขึ้นไปเล่นเลย..เด็กคนอื่นทำได้ที่ไหน..แล้วการที่พ่อกับแม่ตาย.กรูว่าไม่มีทางที่เด็กจะไม่รู้..หมอยังบอกเลยว่า.ตอนหมอถามว่าคุณพ่อกับคุณแม่ไปไหน. น้องเพลงยังบอกเลยว่าไปสวรรค์ .. แล้วการที่เด็กไปเที่ยวหาว่าคนอื่นเป็นพ่อตัวเองนะ..ประเด็นมันคือ เพราะอะไร....”ไอ้โนมันคิด เออ ทำให้กรูคิดมากตามไปด้วยเลยนะมึง
“กรูว่า.คงอยากให้คนอื่นมาแทนพ่อตัวเองมั้ง”ผมพูด
“พ่อคนนะครับข้าว..ไม่ใช่พ่อไก่..”นั้นโดนย้อนอีกกรู
“พี่ว่า.คงเป็นเหตุผลที่ว่าไม่อยากอยู่ที่บ้านด้วยรึเปล่า..เด็กฉลาดไง จะมาบอกได้ไงว่าป้าตัวเองทำอะไรบ้าง.เคยถามรึเปล่าละ...อีกอย่าง พี่ว่าเด็กก็คือเด็ก ยังไงก็ต้องมีเรื่องฝังใจเป็นธรรมดา การที่คิดว่าคนหน้าเหมือนเป็นพ่อของตัวเอง.มันเหมือนกับการเรียกร้องความสนใจ ที่ตอนนี้ไม่มีอีกต่อไปแล้ว รึเปล่า”ไอ้ตาร์มันวิเคราะห์ เออ จริงของมัน
“อืม โนก็ว่าคงใช่...นั้นมาแล้ว..”ไอ้โนมันทำเสียง ไอ้เด็กห่า มองหน้ากรูจัง
“..วันนี้ครูตังบอกว่า.พี่จะพาเพลงไปกินข้าวหรอฮะ..”เฮ้ย..เรียกกรูพี่ หูฝาดรึเปล่าวะ.. มันเดินลงมา ทางผมที่นั่งอยู่ แล้วจับมือผม มือเด็กมันเล็กขนาดนี้เลยหรอวะ
“อืม..”ผมพยักหน้าส่งๆ เมื่อเจอสายตารอบข้างประมาณว่าตอบตกลงไปนะมึง ไม่งั้นตาย ไอ้ห่าเอ้ย
“ไปกรูหิวแล้ว.”ผมบอก
“ข้าวพูดเพราะๆหน่อยสิครับ.เดี๋ยวเด็กก็จำหรอก.”นั้น โดนเมียด่าอีก กร๊าก เมียหรือผัววะ
“อุ้มเพลงหน่อยได้มั้ยฮะ.”มันดึงมือผม
“ไม่ได้..มีขาก็เดินเองดิวะ..”ผมพูด มันหน้างอ ก้มหน้าทันที
“มาครับ..เดี๋ยวพี่อุ้มให้นะ.”ไอ้ตาร์มันเดินมา แล้วอุ้มไอ้น้องเพลงขึ้นบ่า มันยังมาหน้าหันมายิ้มให้ผมอีกครับ เด็กห่าไรวะ
“พี่ไปพูดอะไรกับมันอะ.”ผมรีบถาม เมื่อไอ้ตาร์เริ่มเดินออกไป
“อืมใช่.ทำไมยอมเรียกว่าพี่ละ”ไอ้โนมันถาม
“ก็ไม่ได้พูดไรมาก.แค่บอกว่า.ทำไมเรียกคนอื่นว่าพ่อหมดเลยละครับ.ไม่กลัวคุณพ่อน้องเพลงเสียใจหรอ..เด็กมันก็เงียบ พยักหน้า แล้วบอกว่า.ก็พี่คนนั้นหน้าเหมือนคุณพ่อน้องเพลง.กรูก็เลยบอกว่า คนนั้นไม่ใช่พ่อของน้องเพลง.เค้าเป็นน้องชายพี่เอง..มันก็พูดรู้เรื่องนี่หว่า..หน้ามันหงอไปเลยพี่ก็เลยบอกว่าจะให้แกพามันไปกินข้าว ถึงยิ้มกลับมาได้นะ”ไอ้พี่ตังเล่า
“เออ.แค่พี่ยังพอไหววะ”ผมบ่น
แล้วหลังจากนั้นก็พามันไปกินข้าวแหละครับ แล้วเรื่องราวก็ไปถึงไหนไม่รู้ คือ หลังจากวันนั้น ไอ้เด็กนี่มันก็ถามหาผมทุกวัน แล้วไอ้โนก็ดันพามันกลับมาเที่ยวบ้านอีก ผมก็เลยต้องกินข้าวกับมันเล่นกับมัน จนสนิท จนอยู่มาวันนึง ไอ้โนได้เอารูปภาพ หลักฐานและเสียง คือไม่รู้จะบรรยายเป็นคำพูดอะไรเลยครับ
เด็กโดนขังไว้ในห้อง พอป้ากับลูกของป้าออกไปข้างนอก ก็โดนขังไว้ในนั้นคนเดียว แล้วคุณลองคิดถึงอารมณ์ของเด็กสิครับ ว่าจะน่ากลัวขนาดไหน เสียงร้องไห้ไม่ยอมหยุด จนป้ากลับมาบ้านแล้วก็โดนตี คนข้างบอกบอกว่าเป็นอย่างนี้เกือบทุกวัน บางทีคนข้างบ้านไปถามก็บอกว่าไม่มีอะไร บางทีก็แอบเห็นว่าโดนตบเลย แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง รูปหลายรูปที่สามารถฟ้องได้ รูปที่โดนตบ รูปที่โดนตี รูปที่โดนขัง สายสืบที่ไอ้โนจ้างแม่งเจ๋งจริงวะ พร้อมกับเสียง ที่เพลงมันร้องไห้ตลอดเวลา
มีอยู่ตอนนึงผมถึงกับสะอึกเลยครับ ไม่รู้ว่าไอ้นักสืบห่านี่มันเอาไปติดไว้ได้ยังไง
“อึก..พ่อฮะ..เพลงเจ็บ..เจ็บมากเลย..อึก..ทำไมคุณป้าทำกับเพลงแบบนี้.พ่อเอาเพลงไปอยู่ด้วยได้มั้ยฮะ..เพลงอยากไปอยู่กับพ่อด้วย...อึก..ฮือออออ..ทะ ทำไม พ่อทิ้งเพลงไป..อืก..”มันร้องไปพูดไป ผม แม่ผม พ่อผม พี่ตัง ไอ้ตาร์ ไอ้โน ฟังกันอึ้งแดกเลยครับ นักสืบบอกว่า ตอนนี้ป้าออกไปข้างนอก เสียงมันเหมือนกับว่าเด็กโดนตีก่อนออกไป
“มันบ้ารึเปล่าวะ.”ผมพูดออกมาแล้วพิงตัวเอนกับโซฟาด้วยความเครียด หดหู่บอกไม่ถูก
“เออทำได้ไงวะ”ไอ้โนบอก
“เปล่า.ไม่ใช่ป้ามันที่บ้ากรูหมายถึงไอ้เพลงนะ..”ผมพูด ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว
“หมายความว่าไงครับ.”ไอ้ตาร์ถาม
“มึงโดนขนาดนี้นะ..เด็กหกขวบนะโว้ย..ไม่พูด ไม่ยอมบอกใคร แล้วอะไร.ครูประจำชั้นนะไม่เห็นไม่ถามเลยหรอ..รอยข่วนรอยตบรอยตี..”ผมพูด
“ถามแล้วเว้ย.แต่ว่าเด็กบอกว่าทำเอง.หกล้ม.เล่นกับเพื่อน”
“นั้นไง.มันบ้าแล้ว.ทำไมเด็กถึงยอมทำแบบนั้น..ทำไมไม่คิดจะฟ้องครู.หรือว่าบอกใครก็ได้..ทำไมถึงปกป้องป้ามันเอง..ที่ทำกับมันแบบนี้.แล้วนี่ถ้าเด็กโตขึ้นจะเป็นยังไง เด็กฉลาดๆโง่กันพอดี..นี่ขนาดมันโดนขนาดนี้ยังทนได้เลย.เป็นกรูนะ.แอบปาดคอป้ามันตอนหลับให้ตายคาเตียงเลยมึง.”เออกรูแอบเลว
“แล้วจะให้ทำไงวะ..”ไอ้โนมันถาม
“มึงโทรหามูลนิธิสงเคราะห์เด็กเลย.ทำเรื่องเลยเดี๋ยวนี้.อีป้านี่บ้ารึเปล่าวะ..”ผมพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดสุดตีนครับ
“...เอาที่อยู่มันมาดิ..”ผมยืนขึ้นแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถ
“ทำไมวะ.”ไอ้พี่ตังถาม
“จะไปหามันหน่อย..”ผมพูด ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าไปหาทำไม ไม่รู้เลยครับแค่รู้ว่ามันมากเกินไป ที่เด็กตัวเล็กจะรับได้ เด็กนะครับ เด็ก ถึงผมจะดิบเถื่อนกับเด็ก แต่ยังไงก็ทำไม่ลงจริงๆ
เมื่อผมออกมา ก็ออกมาพร้อมกับไอ้ตาร์แหละครับ เมื่อถึงหน้าบ้าน ก็กดกริ่ง
“มาหาใครค่ะ.”สงสัยอีป้านี่แหละ
“น้องเพลงนะครับ.”ผมบอก ป้าแกทำหน้างงๆ
“อ่อ.ผมเป็นครูนะครับ.”ผมบอกไป
“อ่อค่ะ..”ป้าแกทำหน้างงๆอีกรอบ
“เดี๋ยวไปตามให้นะค่ะ.”เออมารยาทอะ กรูเป็นครูนะ ไม่คิดจะชวนกรูเข้าบ้านเลย สักพักไอ้น้องเพลงมันก็เดินออกมา พอมันเห็นหน้าผมมันก็ยิ้มทันที แต่พอป้ามันเดินออกมา มันหุบยิ้มอย่างเห็นได้ชัด ผมกับไอ้ตาร์มองหน้ากันเลยครับ
“คงให้คุยแป๊บเดียวนะค่ะ.เดี๋ยวต้องให้เข้าบ้านแล้ว.”ป้ามันพูด
“ครับ..”ผมตอบไป ไม่อยากต่อปากต่อคำ พอป้ามันเดินเข้าบ้านปุ๊บ มันเข้ามากอดขาผมทันที
“พี่คิดถึงเพลงหรอฮะ”มันเงยหน้าถาม
“เออ.”ผมตอบ ไอ้ตาร์ยิ้มเยาะเย้ยผม
“อย่ากวนตีนได้มั้ยตาร์”ผมกันไปบอก
“..แล้วนี่มึงอาบน้ำรึยัง”ผมไม่มีอะไรจะถามนะครับ นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว
“ยังเลยฮะ.เพลงต้องรอคุณป้า....เออ...”มันก้มหน้าเหมือนไม่อยากจะพูด แล้วเงยหน้ามายิ้ม ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่อง
“พี่ข้าว..จะมาหาเพลงที่โรงเรียนพรุ่งนี้ใช่ป่ะฮะ.”นั้นไง มัดมือชกกรูเลย
“เออ.”แต่ก็ต้องตอบรับไปก่อน เดี๋ยวกรูจะแอบถามความในใจมึงไอ้เด็กเวร
“งั้นเพลงเข้าบ้านก่อนนะฮะ.คือ..เดี๋ยวคุณป้าดุ..”มันพูดยิ้มๆ แล้วหันกลับไปมองบ้านตัวเองหน้าเศร้าๆ
“อย่าลืมอ่านหนังสือละ.”ผมลูบหัวมัน มันยิ้ม ก่อนที่จะยกมือไหว้ผม กับไอ้ตาร์อย่างตลกๆ แล้วเดินไป
“เฮ้ออออ..”ผมถอนหายใจยาว
“เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตกรูเนี้ย..ต้องมารับรู้เรื่องแย่ๆ.”ผมบ่น แล้วเดินไปเปิดรถ ขึ้นไปนั่งด้านคนขับ ก่อนที่จะออกรถไปหาข้าวกินกับไอ้ตาร์
................เช้าวันต่อมา................
“นี่ไปโดนอะไรมา.”พยายามพูดให้เพราะที่สุด
“อ่อ.เพลงหกล้มอะฮะ.”มันรีบจับแผล ดูดีๆ รอยตีชัดๆ
“.การโกหกเป็นเด็กไม่ดีรู้มั้ย.”ผมขู่มัน มันหุบยิ้มทันที
“เออ.เพลง.หกล้ม จะ จริงๆฮะ”มันก้มหน้า เสียงเหมือนจะร้องไห้
“โอเคๆ..หกล้มก็หกล้ม”ผมลูบหัวมัน ผมกับมันนั่งเล่นกัน ผมก็ซื้อขนมแถวนั้นให้มันกิน จนเกือบชั่วโมง ไม่รู้จะตะล่อมมันตรงไหนดี
“คุณป้าดีกับเพลงรึเปล่า.”ผมถามตรงๆ เด็กหกขวบ ยังไงก็เด็กอะครับ การที่มันรู้อะไรมา มันกล้าที่จะโกหก ถ้าเป็นเด็กคนอื่น ก็พูดความจริงไปแล้ว
“ดีฮะ..”มันตอบเสียงค่อย
“เนี้ย.ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่ฟังอยู่.ท่านจะเสียใจนะถ้าเพลงโกหก”ผมบอก แล้วก้มหน้าไปจ้องหน้ามัน มันเงยหน้ามองผม แล้วมองไปรอบๆตัว น้ำตาเริ่มคลอ
“พ่อกับแม่ไปสวรรค์แล้ว.”มันน้ำตาไหลออกาแล้วเบะปากทันที มองหน้าผม เอาไง งานเข้ากรูอีก ปลอบเด็กไม่เป็นด้วย ไอ้ห่าตาร์ก็ไม่อยู่ด้วยครับ
“.รู้ได้ไงถึงคุณพ่อกับคุณแม่จะไปสวรรค์.คุณพ่อกับคุณแม่ก็ยังเป็นห่วงเพลงอยู่นะ..พ่อกับแม่ คงอยากให้เพลงเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่โกหก..”ผมพูด
“แต่ว่าเพลง..อึก..”มันเอามือปาดน้ำตาตัวเอง
“คุณป้าเคยตีเพลงรึเปล่า.”ผมถาม มันเงียบ ไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้า
“เนี้ยถ้าเพลงไม่โกหกพี่นะ.พี่จะพาไปกินไอติม.แล้วจะมาหาทุกวันเลย..”ผมบอกมัน
“พี่ข้าวจะมาหาเพลงจริงๆหรอ.”มันรีบเงยหน้ามามอง ผมพยักหน้า
“แต่ต้องพูดความจริงกับพี่นะ..”ผมพูดมันพยักหน้า
“แผลนี้ใครทำ.”ผมชี้ไปที่แขน ไอ้น้องเพลงก้มหน้า แล้วเงียบ
“......................”
“..คะ..คุณ...ป้า..”มันตอบเบาๆ
“แล้ว..ป้าตีทุกวันเลยรึเปล่า.”ผมถามอีก มันไม่ตอบ น้ำตาไหลเป็นทาง แล้วพยักหน้า
“แล้วทำไมไม่บอกคุณครู..”ผมถามกลับ
“อึก...ฮะ..อึก..ฮือออ..ปะ ป้าบอกว่า.ถ้าบอกคุณครูป้าจะ จะ..อึก.จับน้องเพลงขังไว้ไม่ให้มาโรงเรียน..”มันร้องไห้ ผมเครียด เครียดมากเลยครบ จับตัวมันเข้ามากอด ทั้งๆที่ไม่เคยกอดเด็กคนไหนเลย แต่ก่อนกอดแต่เด็กสิบแปดนะ กร๊ากก
“อืมๆ..เข้าใจแล้ว..”ผมบอกมัน
“พี่ข้าวอย่างไปบอกคุณป้านะฮะ..อึก..เดี๋ยวเพลงโดนตีอีก..อือออ”มันร้องไห้ใหญ่เลยครับ
“อืม..พี่ไม่บอกหรอก..”ผมปลอบ กว่ามันจะหยุดร้องปาไปประมาณครึ่งชั่วโมงได้ครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
“ฮัลโหล”ผมกรอกสายไป
“มึงมาที่โรงพักด่วนเลย.อยู่กับเพลงใช่มั้ย..เอามาด้วย.”ไอ้โนมันรีบพูด
“มีอะไรวะ..”ที่จริงวันนี้ก็พอรู้นะครับว่าไอ้โนมันจะแจ้งความ แต่ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเร็วขนาดนี้
“เออป้ามันโวยวายไม่ยอบรับเลย.มาก่อนเหอะ..เอาแผลที่ตัวให้ทางตำรวจเค้าถ่ายรูปหน่อย.ตอนนี้มีรึเปล่า.ตำรวจจะขอตรวจร่างกายด้วย”ไอ้โนบอก
“มี..เต็มอะมึง”ผมพูดแล้วมองตัวไอ้น้องเพลง
“เออรีบมาละ.”ไอ้โนบอกก่อนที่จะวางไป และนั้นแหละครับ จุดเริ่มต้น เมื่อเอาไปโรงพัก ก็ขึ้นโรงขึ้นศาลกันเป็นที่เรียบร้อย สรุป ไอ้น้องเพลงมันไปอยู่สถาบันเลี้ยงเด็กกำพร้า ส่วนผมก็กลับมาบ้าน แล้วก็ไปทำงานปกติ ไอ้โนโทรมาบอกว่า ไอ้น้องเพลงเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า ไม่ยอมคุยกับใครเลย ที่โรงเรียน มันขอร้องให้ผมกลับมาหา ผมก็กลับไป พอมันเห็นหน้าผมแค่นั้นแหละครับ กระโจนเข้าใสทันที ผมก็พอตัดสินใจอะไรได้มากกว่านี้ เห็นแล้วก็สงสารมันจับใจเลยครับ เลยจับเข่าคุยกับไอ้ตาร์ พ่อ แม่ พี่ตัง ไอ้โน ว่าจะเอายังไง สรุปทุกคนเห็นฟ้อง ให้ผมรับไอ้เพลงเป็นบุตรบุญธรรม
และเรื่องราวของมันก็เป็นประการละฉะนี้
..................................
กลับสู่ปัจจุบัน
...
มาต่อแล้ว ดึกไปหน่อย ไม่ว่ากันละ เอิ้กๆ
-
^
^
^
จิ้มๆๆเบบี้ ไปอ่านก่อน
กีสๆๆๆ ตาร์ข้าวๆ
:กอด1:
มีลุกกันเลยที่เดี่ยวกีสสสสสสสสส เรียกข้าวเป็นพ่อด้วยน้องเพลงคงน่ารักมากๆน่าดู
แต่ว่าอิจฉานะเนี้ย มีอาใจดี ทำอาหารเก่งแล้วก็รักพ่อของน้องเพลง โคตรๆแบบนี้
แต่ว่าเจอกันวันแรก ฮ่าตาร์เหมือนกันมีแอบถามอีกว่าไม่ได้ไปทำใครท้องใช่มั้ย55+
น้องเพลงน่าสงสารมากมาย คุณป้าใจร้ายยยยยยยยย มากๆเลย
ตอนนี้ก็เลยกลายเป้นครอบครัวสุขสันเลยสิ
แต่ว่าอยากรู้จังว่ารับมาอยู่ด้วยแบบนี้เด็กน้อยของเราไม่ป่วนแย่เหรอ
แอบหึงเด็กกันเปล่าเนี้ยทั้งตาร์ทั้งข้าวเลย
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเบบี้นะจ้า
:กอด1:
จิ้มน้องชาย ไม่ได้เจอกันเลยนะ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ละคิดถึงปะป๊ามากมายเลยนะ :monkeysad:
v
v
v
v
-
^
^
^
อันดับสองง
จิ้มพี่จุ๊บ มายซิสเตอร์ด้วยค้าบบบบบบ :z13:
น่ารักอ่ะ ข้าว-ตาร์ :o8:
:กอด1: พี่เบบี้ 1 ทีค้าฟฟฟฟ
-
เลยได้ลุกมาแบบไม่ต้องมีแน่เลย
ดีเหมือนกันนะเนี่ย
พี่่ตาร์คงรู้สึกเหมือนต้องดูแลเด็กสองคน
-
><
+1 ให้ นะคะ เบบี้
ฮ่าๆๆ
ชอบตอนเข็มเป้ มากกกก
อ่านแล้วแบบ กรี๊ดๆอ่ะ
น้องเพลงลักษณะจะมาแรง
หุหุ
รอติดตามมมม
หนูรักเด็กค่ะ !!!!
:L2:
-
o13 เอาซะร้องไห้เลย ทำไมชีวิตมันเศร้างี้อะลูก
-
เห็นเบบี้เคยพูดถึงเพลงไว้ตอนเป้-เข็ม
เอามาเฉลยตอนนี้เอง
แต่ชื่อน้องเพลงเข้ากะตาร์จังเลย
เป็นลูกพ่อข้าว แล้วทำไมไม่ใ้ห้เป็นลุงตาร์
:laugh: สงสัยกลัวจาแก่
ได้ลูกมาแบบไม่ต้องผลิตเอง ดีจริงเลยวุ้ย
:กอด1: เบบี้
บวก 1 ให้แล้วจ้า
-
ณ ปัจจุบันๆๆๆ
รอ ณ ปัจจุบัน
:m31: :m31:
-
เฮ้อ ฟังชีวิตน้องเพลงแล้วเศร้า
ถึงแม้จะเป็นคนไม่ชอบเด็กประเภทเอาแต่ใจพูดไม่รู้เรื่อง
แต่ถ้าแบบน้องเพลงนี่ เป็นใครๆก้ออยากช่วยอยากเอาไปเลี้ยงอ่ะ
ป้าก้อแง่ง หัวใจทำด้วยอะไรฟ่ะ
:z3: :z3: :z3:
-
โอ๊วววววววววววว
ไอ้เราก็นึกว่าข้าวไปไข่ไว้ที่ไหน
ต้องมาเดือดร้อนรับผิดชอบอีก ฮ่าๆๆๆๆ
ส่วนเป้เข็ม น่ารักไร้คำบรรยาย
ถึงจะดิสม์นิดๆ แต่นี่ล่ะคู่นี ชอบชอบ :impress2:
-
เย้
เบบี้มาต่อ
น่าร๊ากกกกกก :กอด1:
-
เศร้าโว๊ย เบบี้ :sad4:
ตื่นขึ้นมาอ่านเรื่องเบบี้
ทำให้เศร้าแต่เช้าเลย
สมน้ำหน้าข้าวเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น
เพราะฉะนั้นอย่าเกลียดเด็กให้มากเอาแต่พองาน เข้าใจ๋
เดียวเป็นเหมือนข้าวน้า ขอบอก อิอิ :laugh:
-
ณ ปัจจุบันๆๆๆ
รอ ณ ปัจจุบัน
:m31: :m31:
มารอด้วยคน
-
o18มารอแต่เช้าาาา
-
ตัวละครมีพัฒนาการดีจัง อ่านไปแล้วเหมือนฟังเรื่องเพื่อนของเราที่โตขึ้นไปเรื่อยๆ ชอบจังค่ะ
-
รอตอนต่อไปนะครับ อยากรุ้ว่าข้าวกับพี่ตาร์เปงยังไงต่ออะครับ
-
ทำไมต้าร์ไม่เป็นแม่ล่ะ อิอิ
-
สงสารน้องเพลงมาก
ท่าทางเดกคนนี่จะน่ารักเอามาก ๆๆ เลย
สมเเล้วที่เปน ลูกของข้าว + เฮียต้าร์ ...
-
มารอรอบบ่าย o18
-
นึกว่าข้าวไปมีกิ๊กที่ไหน
ที่แท้เป็นแบบนี้เอง สงสารเพลงจัง
-
พี่ข้าวพี่ต้าร์น่ารักจัง :o8:
-
บทลงโทษเป้ดุเดือนจิงๆ :m25:
ว่าแต่ทำไมน้องเพลงเรียกข้าวว่าพ่อ แต่ทำไมตาร์ไม่เป็นมะมี๊ล่ะ :impress2: :laugh:
-
บทลงโทษของเป้นี่ก็น่ากลัวเข็มจะอยู่ไม่ถึงแก่จริง ๆ น่ะเนอะ
เหอเหอ
แบบนี้เข็มคงไม่ทำแบบนี้ไปอีกนาน 55
ว่าแต่ตอนของข้าวเนี่ยน่าสงสารน้องเพลงจังเลยอ่ะ
แต่ก็ยังดีนะมาเจอข้าวน่ะ ดีซะอีกมีลูกเป็นของตัวเองแล้วเนอะข้าวเนอะ
-
:a5:
ปัจจุบัน
แล้วหด :a5:
สงสารเพลง
แต่โตมาต้องหล่อเหมือนข้าวแหงม o13 :z1:
มาต่อไวๆนะค้า
-
มีลูกแล้วเหรอเนี่ย นายข้าว แต่ลูกอะ ออกแนวกวน เหมือนข้าวเลย อิอิ
-
ทำไมน้องเพลงไม่เรียกพี่ตาร์ว่าคุนแม่ละจ๊ะเบบี้ 55 :laugh:
-
ปัจจุบันแล้ว
หายไปไม่นานข้าวมีลูกซะแล้ว
-
คุณเบบี้ขา แต่ละตอน แม้จะเป็นตอนพิเศษ ทำให้คนอ่านทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ แถมมีน้ำตาได้อีก ครบรสจริง ๆ จะจบก็ไม่ว่า
เพราะไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกรา แต่จบเรื่องนี้แล้วกรุณาเขียนเรื่องใหม่ให้สนุกและซึ้งแบบนี้นะคะ หรือจะสนุกและซึ้งกว่านี้ก็ได้ไม่ว่ากัน ขอบคุณเรื่องดี ๆ ที่เขียนให้อ่านนะคะ รักคุณเบบี้มากๆๆๆๆ.... :impress3: :impress3:
-
มารีฯเพื่อกระตุ้นเบบี้
:beat: :z6: เพื่อที่จะทำให้สมองเบบี้โล่งๆ จะได้แต่งนิยายออก
นี่พี่ทำเพื่อเบบี้เลยนะ ปกติพี่ไม่เคยทำไรแบบนี้เลย นี่บริการพิเศษเพื่อเบบี้โดยเฉพาะ
เบบี้ต้องภูมิใจไว้นะ
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
สงสารน้องเพลงอ่ะ
ใจร้ายเนอะ
-
:beat:
เข้ามาตบพี่มิ้นคืออออ อ้ายยยยย :m31: จะฟ้องคนอ่านทุกคนว่าโดนรังแก
นิๆ ก่อนที่มากระตุ้นเบบี้ ช่วยไปกระตุ้นเรื่องตัวเองก่อนดีมั้ยย๊ะ พี่มิ้นนนนนนนนนน :m31:
เชอะ
อารมณ์ไม่ดี โดนพี่มิ้นตบ กร๊ากกกกก ปายดีกว่า ดูก่อนว่ามาต่อดีมั้ย :a5:
-
ููู^
^
ใ่ส่ความชั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ถ้าเบบี้ไม่มาต่อ
พี่ต้องโดนแฟนคลับเรื่องนี้ตื้บดิ่
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
มาต่อบัดเด๋วนี้ :beat: :beat:(ยังตบไม่เลิก)
-
ตอนที่150 พิเศษ ตาร์กะข้าว<2>
“ไปได้แล้ว.”เมื่อผมกินเสร็จก็บอกไอ้ตัวดี ที่นั่งหน้างออยู่
“ถ้าไม่ลุก.ก็ให้ไอ้ตาร์ไปส่งแล้วกัน.”ผมบอก แล้วมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตัวดีมันรีบลุกทันที
“อาเย็นนี้พาเพลงไปกินไอติมนะฮะ.”มันเดินไปหาไอ้ตาร์ แล้วจับแขนไอ้ตาร์
“ครับ.แต่น้องเพลงต้องตั้งใจเรียนนะครับ..เป็นเด็กดีด้วย”ไอ้ตาร์ลูบหัวเบาๆ
“ครับ.”มันตอบ ไอ้เพลงมันเขย่งเท่า หอมแก้มไอ้ตาร์น้อยๆ ไอ้ตาร์หอมคืน
“วันนี้พ่อไม่หอมอาตาร์หรอฮะ.”เฮ้ย ผมกับไอ้ตาร์รีบมองหน้ากันทันที
“อะไร..”ผมเสียงค่อยมากเลยครับ
“ก็เมื่อวานน้องเพลงเห็นพ่อหอมแก้มอาตาร์ก่อนไปทำงานด้วย.”มันทำหน้าตาสงสัย แล้วเอามือแตะที่ปากตัวเองอย่างคิดๆ
“..เออๆ.เดี๋ยวพ่อหอม.เพลงไปรอที่รถไป..”ผมพูด เพราะตอนนี้ไอ้ตาร์มันทำหน้าทำตาสุดๆอะครับ
“ก็เพลงอยากเห็น.”ดูมันครับ
“เออ.พ่อบอกให้ไปรอที่รถไง.”ผมพูด จะอะไรซะอีกละครับ ไอ้ห่าตาร์มันอายเด็กซะที่ไหน ทำแก้มป่องให้ผมอยู่นั้น แล้วไอ้เพลงมันก็ทำปากขมุบขมิบแบบบ่นตามประสาเด็ก แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าออกไปรอหน้าบ้าน ไอ้ตาร์พอเห็นหลังไอ้เพลงออกไปไวๆ มันก็เดินตรงเข้ามาทันที
“หยุดก่อน.”ผมรีบท้วง
“ไรอะ.นานๆที.”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วเข้ามากอดเอว
“ไอ้เพลงแม่งเห็นแล้วมันยิ่งฉลาดๆอยู่มึงทำไรก็ดูสถานการณ์บ้าง..”ผมเตือน
“ฟอดดด..”เข้าให้อย่างดังครับ ที่แก้มผม ไอ้ตาร์มันยิ้มหน้าบาน
“เย็นนี้คงกลับดึกนะ..กินข้าวเย็นไปเลยแล้วกัน..กรูจะกินมาข้างนอกเลย..”ผมบอก
“อีกแล้วหรอ..แล้วเรื่องพบผู้ปกครองละว่าไงครับ.”ไอ้ตาร์มันถาม
“ดูก่อนวะช่วงนี้กรูยุ่งจริงๆ.”ผมบอก
“ไปนะมึง.มึงก็รีบไปละ.เดี๋ยวสาย.”ผมบอกมัน มันเอาหน้าเข้ามาใกล้
“อือออ..”ผมเลยสนองให้ ไอ้เหี้ยนี่นิ และแล้วเสียงจ๊วบ จ๊าบก็จบลง ผมก็เดินออกมานอกบ้าน ไอ้เพลงมันเล่นกับไอ้ข้าวแกง.. อยู่นะครับ ข้าวแกงนี่อะไรหรอครับ หมาพันธุ์โกลเด้นแหละครับ สีดำอย่างที่ผมอยากได้ ตัวผู้
“ไปได้แล้ว.ล้างมือด้วยเพลง”ผมตะโกนบอก
“ไปนะข้าวแกง.เดี๋ยวตอนเย็นจะซื้อไอติมมาฝาก.”มันลูบหัวไอ้ข้าวแกง แล้วหอมลงที่หัว ก่อนที่จะเดินไปล้างมือที่ก๊อกน้ำ แล้วเดินมาขึ้นรถ
“พ่อฮะ..เนี้ย.น้องเพลงวาดรูปเมื่อคืน.สวยป่ะฮะ.”มันเอาสมุดวาดเขียนมาโชว์ผม
“อืม.สวย.แล้วทำไมต้นไม้ต้องเป็นสีแดงด้วยอะ.”ผมถามมัน
“ก็น้องเพลงชอบสีแดง.คุณพ่อก็ชอบสีแดงไม่ใช่หรอ.วันนั้นน้องเพลงถามพ่อไง.”มันพูดยาว
“อืม..”ผมตอบ
“พ่อฮะ..”มันเรียก
“พ่ออออ..”เรียกอีก
“พ่ออะ.”อีกแล้ว
“อะไร.”ผมคิ้วขมวดเข้าหากัน อย่างเริ่มหงุดหงิด
“.น้องเพลงอยากได้หุ่นยนต์ตัวใหม่.”เออ แค่เนี้ย
“ก็เราตกลงกันไว้แล้วไง.หนึ่งอาทิตย์ของเล่นหนึ่งชิ้น.ถ้าน้องเพลงอยากได้เพิ่มต้องเก็บเงินเอง.พ่อจะออกให้อีกครึ่งนึง.”ผมบอก นี่เป็นข้อตกลงระหว่างผมกับมัน พ่อลูก สุดสัปดาห์ ผมจะไปซื้อของกับมัน แล้วก็ไอ้ตาร์ ถ้าวันไหนไม่ว่างก็ให้มันไปกับไอ้ตาร์นะครับ ของเล่นหนึ่งชิ้นสำหรับหนึ่งสัปดาห์ หนังสืออะไรก็ได้ ขอให้มึงเลือกมา ภาษาอังกฤษห้าเล่ม ภาษาไทยสองเล่ม จะต้องเป็นอย่างนี้ทุกอาทิตย์ แต่ละวัน ต้องอ่านไม่ให้ผมก็ไอ้ตาร์ฟังก่อนนอน ผมเชื่อได้ว่ามันคือการฝึกทักษะการจำ และสมองของเด็กจากจิตใต้สำนึก บางทีผมก็พูดภาษาอังกฤษใส่มันแม่งเลย มันจะได้จำๆบ้าง อย่างน้อยก็ขอให้ได้เจอ มันก็เสือกตอบผมได้ด้วยนะครับ ถ้าผิดก็จะบอกมันว่าผิด มันก็จะรีบจดไว้ทันที ผมให้มันเข้าโรงเรียนนานาชาติ ตอนผมเรียนอยู่ที่โรงเรียนเก่า โรงเรียนรัฐบาล บอกได้ตามตรง ภาษาอังกฤษมันก็แย่กว่าโรงเรียนเอกชนจริงๆ วันนึงมีคาบเดียวไม่ก็สองคาบ อย่างห้องผม ห้องคิง มันก็มีหลายคาบ บางทีอาจารย์ฝรั่งมาสอนคณิต ก็ไปตามเวรตามกรรม คือมันต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง ตั้งแต่เด็ก พ่อผมปลูกฝังให้รักการอ่าน ไม่งั้นอังกฤษผมคงแย่ไปแล้ว
“แต่ตอนนี้น้องเพลงรวมเงินได้แค่สองร้อยเอง.”มันพูดค่อยๆ อาหารที่โรงเรียนมีนะครับ อาหารว่างก็มีให้ ผมให้เงินไปวันละสามสิบพอ ห้ามขอเพิ่มเด็ดขาด เพราะว่าเดี๋ยวเคยตัว นี่ก็ถือว่าเยอะแล้วด้วยซ้ำ แต่ก่อนเราได้กันแค่ห้าบาทเอง ใครเคยจำได้มั้ยครับ อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน คิดแล้วคิดอีก แต่ตอนนี้เศรษฐกิจและราคาของมันก็ขึ้น ก็เลยให้มันไปแบบนั้น ตอนเย็นไม่ไอ้ตาร์ก็ผมไปรับ ถ้าวันไหนไม่ไปรับก็ต้องโทรบอกครูที่โรงเรียนก่อน ให้เค้ากลับมาส่งให้ที่บ้าน
ไอ้เพลงมันเป็นเด็กมีความรับผิดชอบ คือผมชอบมันตรงนี้ อะไรที่ผมกับไอ้ตาร์เข้ากันได้ก็คือ ของอะไรวางไว้ตรงไหน มันต้องกลับมาอยู่ที่เดิมเป๊ะ ไม่ว่าของสิ่งนั้นจะเป็นของใคร โต๊ะทำงานผมค่อนข้างโล่ง จะมีก็แค่กล่องใส่ปากกาและดินสอ หนังสือทุกทีเก็บไว้เรียงเป็นชั้น ถ้าลืมอะไร สามารถโทรบอกไอ้ตาร์ได้เลยว่าอยู่ชั้นไหน ซ้ายขวา ไอ้ตาร์มันก็เป็นเช่นกัน ไม่มีการหาของไม่เจอ เพราะว่ามันรู้โดยจิตใต้สำนึกว่าของสิ่งนั้นมันจะอยู่ตรงนั้นเสมอๆ เหมือนกับมีครั้งนึงไฟดับตอนฝนตก ผมกับไอ้ตาร์ก็สามารถรู้เลยว่าไฟฉายวางไว้ตรงไหน ตามจุดของบ้าน ไม่รู้มันเห็นผมทำกันหรือว่ามันเป็นเองนะครับไอ้เพลงอะ ห้องมันจะจัดเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก สุดสัปดาห์คือการทำความสะอาด ที่ไม่ผมก็ไอ้ตาร์จะเข้าไปตรวจ ให้มันทำด้วยตัวเอง ห้องนี้เป็นห้องข้างๆที่ไอ้ตาร์ได้ทำใหม่ ตกแต่งใหม่ ให้เหมาะกับเด็ก เตียงไม่เล็กมาก และก็ไม่ใหญ่มากเป็นเตียงผู้ใหญ่นอนได้คนเดียวนะครับ โต๊ะเขียนหนังสือ ชั้นวางหนังสือแบบติดกำแพงแบ่งเป็นชั้นๆดูสะอาดตา กับชั้นวางของใหญ่ที่วางติดพนังห้อง ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง ห้องมันเรียบร้อยมากเลยครับ หนังสือที่ซื้อแต่ละอาทิตย์ จะถูกมันจัดเป็นโซนๆเลยว่า อันไหนหนังสือสารคดี อันไหนหนังสือการ์ตูน อันไหนภาษาไทย อันไหนภาษาอังกฤษ ตอนแรกผมเป็นคนแนะนำนะครับ พอเปิดห้องเข้าไปดู อึ้งแดกไปเลยครับ เด็กห่าไรวะ เป็นระเบียบมาก ถ้าเป็นเด็กคนอื่น มันก็คงส่วนน้อยมากๆเลยครับ ที่คิดแล้วทำได้แบบนี้
ของเล่นแต่ละชิ้น เป็นคำเตือนก่อนซื้อให้ว่า
“ถ้าของเล่นพังพ่อจะงดซื้อให้สองอาทิตย์.”ผมขู่ ตอนเด็กๆพ่อผมก็เอากับผมแบบนี้แหละครับ ทำให้ผมรักของและก็หวงของมากๆ มันเป็นนิสัยติดมาจนโต อย่างเช่น
“เฮ้ย.เหี้ยข้าว.หนังสือนี่มึงอ่านแล้วหรอวะ”ไอ้แสบถาม
“เออ.”ผมตอบ
“จริงอะ.”มันถามแบบเสียงไม่เชื่อ
“เออดิวะ.”ผมตอบอีก แล้วหันไปมองหนังสือ มันก็เอามาจากชั้นที่กรูอ่านหมดแล้วนี่หว่า
“ทำไมไม่ยับเลยวะ.”ไอ้แสบมันพูดแล้วคลี่หนังสือ
“เฮ้ย..เบามือหน่อยไอ้ห่า..แล้วอ่านเสร็จทำไมต้องยับด้วยวะกรูไม่เข้าใจ.เหี้ยนิ.”ผมพูดบอก
“อ่าว.ของกรูยังยับเลย”ไอ้แสบมันบอก
“กรูกับมึงมันคนละคนกัน.แล้วดูแล้วนะ ที่ขั้นหนังสือมี.ห้ามยับ ห้ามพับ ห้ามฉีก ห้ามขาด ห้ามขีดเขียนไรด้วย.”ผมบ่น และนั้นแหละครับ การที่พวกมันเข้ามาบ้านผมแต่ละคน ก่อนจับหนังสือต้องขอก่อนหมด และมันก็จะพูดประโยคที่ผมพูดเมื่อกี้ บางทีนะครับ ผมเห็นพวกมันนะ อ่านหนังสือการ์ตูนผม มันเกรงกันทั้งตัว เพราะว่าต้องอยู่ท่าเดิมไม่ให้หนังสือผมยับ ผมรักของผมอะ หวงมากด้วย
“แล้วหยิบมาจากตรงไหนก็เก็บให้เหมือนเดิมด้วย.”ผมพูดบอกมัน ตอนพวกมันมาบ้านถึงไม่ค่อยจับของอะไรผมนอกจากคอมครับ ขนาดคอม เอาเหอะครับเมาท์นะเล่นเสร็จ ก็ต้องวางให้มันสมดุลกันให้หมด ใครจะว่ากรูโรคจิตก็ได้ แต่กรูเป็นของกรูงี้อะ ไอ้ตาร์มันก็เป็นเหมือนกันครับ
“แล้วราคามันเท่าไหร่.”ผมถามไอ้เด็กที่กำลังเก็บหนังสือวาดเขียนตัวเองที่ผมซื้อให้ ให้มันเอาไว้วาดนอกเวลานะครับ วาดทีไร ก็เอามาอวดผมกับไอ้ตาร์ทุกที
“แปดร้อย.”เสียงเบามากๆเลยครับ
“แล้วอาทิตย์นี้พ่อก็จะซื้อให้แล้วหนึ่งตัวน้องเพลงก็เอาตัวนี้ไปสิ.”ผมพูด
“ไม่เอาอะ.น้องเพลงจะเอาอีกตัว.มันแพงกว่า.”
“อ่าว.ไอ้นี่.”ผมพูดออกมา มาฉลาดแกมโกงกับกรูอีก
“ก็ได้..เก็บเงินได้ถึงสามร้อยเมื่อไหร่.ค่อยบอกพ่อแล้วกัน.”ผมบอก
“จริงนะฮะ..”มันรีบดีใจแล้วจับมือผมที่อยู่ตรงเกียร์รถ
“อืม.”ผมตอบยิ้ม ใกล้ถึงโรงเรียนมันแล้วครับ
“เย้ๆ..ได้หุ่นยนต์สองตัว.”ไอ้นี่มันดีใจใหญ่เลยครับ
“อะถึงแล้ว..”ผมบอก จอดรถเข้าเทียบท่า
“เย็นนี้พ่อจะกลับดึกป่ะฮะ.”มันหันมาถาม
“ดึก.กินข้าวก่อนเลยนะ.ไม่ต้องรอ.”ผมยิ้มให้มัน
“ฮะ.”มันตอบ แล้วผมก็ยื่นหน้าไปใกล้มัน ไอ้เพลงมันหอมแก้มผมสองข้าง ผมก็หอมกลับ ทำอย่างนี้ทุกวันแหละครับ ก็มันบังคับตอนแรกๆผมก็ไม่ทำหรอก แต่เด็กอะ ดื้อจะตายห่า ผมก็เลยต้องยอมมัน แล้วก็ยกมือไหว้ผมก่อนลงจากรถไป
ส่วนไอ้คำว่าพ่อนะ ตอนแรกมันไม่ได้เรียกผมว่าพ่อหรอกครับ ถึงมันจะรู้ว่าผมรับเลี้ยงมันเป็นบุตรแล้ว ตอนนี้มันก็ป.สองแล้ว มันก็รู้อะไรหลายๆอย่าง พอผมเอามันเข้ามาเรียนในกรุงเทพ ผ่านไปเดือนกว่าๆ มีอยู่วันเห็นมันนั่งซึมๆ ผมก็เลยเดินเข้าไปถาม
“เป็นอะไรไอ้ตัวดี.”ผมเอาขาจุ่มลงไปที่สระว่ายน้ำในบ้าน
“เปล่าฮะ.”มันตอบเสียงค่อย แล้วก้มหน้า
“ไหนวันนี้ไม่วาดรูปหรอ.”ผมถามมัน เพราะเวลาว่างมันจะวาดรูปตลอด
“ทำไมละ.”ผมถามอีกเมื่อมันส่ายหัว
“เพลงไม่มีอารมณ์.”เออนี่เป็นคำตอบของเด็ก ป.หนึ่ง หรอวะ
“ทำไมไม่มีอารมณ์วะ.”ผมถามกลับ
“มีอะไรไหนเล่าให้ฟังสิ.”ผมถามันเมื่อเห็นมันเอาแต่ส่ายหัว
“เร็วๆ.”ผมทำเสียงดุ มันเงยหน้ามามอง
“ก็เมื่อวานเพื่อนน้องเพลงบอกว่าน้องเพลงไม่มีพ่อไม่มีแม่..ฮือออ.”เอาร้องไห้อีก
“ไอ้ตาร์.”กรูขอตะโกนเรียกตัวช่วยก่อนแล้วกันวะ
“มีไรครับ.”มันถาม ผมชี้ไปที่ไอ้เพลงที่นั่งร้องไห้อยู่
“เป็นอะไรครับน้องเพลง.”มันรีบลงมากอดไอ้เพลง
“อึก...ฮือออ..”มันร้องไห้ไม่หยุด เข้ากอดไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มองหน้าผม ผมส่ายหัว แล้วทำปากว่ากรูไม่รู้
“น้องเพลงไม่มีพ่อ.อึก.ไม่มีแม่ด้วย.”มันร้อง เออกรูรู้แล้ว
“ครับๆ..ก็มีพี่สองคนอยู่ไงครับ.”ไอ้ตาร์มันปลอบ มันก็สะอึกไม่หยุด
“ก็พี่ข้าวไงพ่อน้องเพลง”ไอ้ตาร์มันพูด ผมเฮ้ย แต่ไม่มีเสียงครับ
“อึก..อึก..”นั้นสะอึกเข้าไป
“ทำไมน้องเพลงจะไม่มีพ่อละครับ.ก็พี่ข้าวไงครับพ่อน้องเพลง”ไอ้ตาร์มันพูด ไอ้เพลงมันผงกเอนมามองหน้าไอ้ตาร์ที่ยิ้มให้มัน แล้วมองหน้าผม
“น้องเพลงเรียกว่าพ่อได้หรอฮะ.”มันถาม ผมทำหน้าเอ๋ออยู่สักพัก
“ได้สิครับ.”นั้นตัดสินใจให้กรูซะงั้น
“เย้ๆๆๆ...น้องเพลงมีพ่อแล้ว.”นั้น ลิงโลดเลยมึง มันกระโดนเข้ามากอดผม ผมแทบหงายท้องแบบไม่ได้ตั้งตัว
“เออๆ..พ่อก็พ่อวะ.”ผมพูดอย่างเสียงไม่ได้ เมื่อไอ้ตาร์มันทำท่าว่า รับๆไปเหอะ
นั้นแหละครับที่มาของคำว่าพ่อของผมกับมัน ส่วนไอ้ตาร์นะ มันก็เรียกไปตามยศ
ผมกลับเข้ามาที่ทำงาน วุ่นวายได้อีกครับ
“พี่ข้าวท่านประธานเรียกพบ.”เออดี เอางานกรูเข้าแต่เช้า
“เออ.ไปเดี๋ยวนี้.”ผมตอบแล้วรีบหยิบเอกสารต่างๆวางลง แล้วรีบขึ้นไปตึกใหญ่ไปหาท่านประธาน แล้วก็โดนเฉ่งมาเรื่องหลายๆอย่าง ผมทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างเหนื่อยๆ
“เป็นไงบ้างครับพี่.”ไอ้เด็กในที่ทำงานคนนึงเข้ามาถาม
“เดี๋ยวเอาเอกสารสินค้ารุ่นใหม่มาให้หมดนะ.เดี๋ยวเรียกประชุมให้ด้วย.ด่วนเลย.จะวางแผนงานใหม่.”ผมสั่งเสียงเหนื่อยๆ
“ครับพี่.”มันตอบรับ แล้วเดินออกไปจากห้องผม เอาไงดีวะเนี้ย งานก็รัด เรียนก็รัด บ้านก็รัด มั่วไปหมด
ผมเรียกพนักงานประชุม พร้อมกับสินค้ารุ่นใหม่ที่ได้รับมอบหมายมา การตลาดกับการผลิตมันค่อนข้างมีปัญหามากๆ ตอนนี้เศรษฐกิจยิ่งแย่ๆอยู่ เรื่องมันก็เลยวุ่นวาย สินค้าขึ้นราคา วัตถุดิบที่ใช้ก็ขึ้นราคา เซ็งโว้ย
นั่งอยู่จนเกือบสี่โมงเย็น ข้าวกลางวันยังไม่ตกถึงท้องเลยครับ
“พี่ข้าวครับเดี๋ยวต้องเข้าโรงงานนะครับ.ช่างใหญ่โทรมาบอกว่าให้ไปดูสินค้าหน่อย.”ไอ้สินเดินมาบอกผม ผมพยักหน้า
“เอารถบริษัทไปแล้วกัน.บอกให้ลุงสันขับให้กรูด้วย.ไม่ไหววะ.กรูเหนื่อยมาก.แล้วนี่ลินไปไหน.”ผมถามถึงเลขาของผม
“ลินกำลังมาครับเมื่อกี้หัวหน้าใช้ไปดูเรื่องของการตลาดนิครับ”อ่าวกรูลืม
“เออๆ..บอกลินรีบมาแล้วกัน.จะได้รีบไป.”ผมบอก แล้วดูเอกสารตรงหน้า อะไรของกรูวะเนี้ย เดี๋ยวลาออกแม่งเลย สาด
และแล้วผมก็ไปดูงานที่โรงงานเกือบสามชั่วโมง แล้วก็ต้องกลับมาที่บริษัท ก่อนที่จะเรียกประชุมอีกรอบ เปลี่ยนแผนงาน เสร็จปาเข้าไปสี่ทุ่มกว่า เออ นี่กรูเป็นเจ้าของบริษัทรึเปล่าวะ
“กลับยังไงละครับลิน.”ผมถาม
“เดี๋ยวคงกลับแท็กซี่นะค่ะ.”ลินตอบ
“เดี๋ยวผมไปส่งแล้วกัน.ดึกแล้วอันตราย.”ผมบอกอีก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะบอส.ลินเกรงใจ”ลินพูดบอก
“ไม่ได้หรอกผมจะให้ลูกน้องผมไปคนเดียวดึกๆดื่นๆแบบนี้ได้ไง.แท๊กซี่ไว้ใจได้ที่ไหนกัน.”ผมพูด
“ไปเก็บของแล้วกัน .ผมจะไปรอที่รถ”ผมบอก
“ขอบคุณค่ะบอส.”ลินตอบ แล้วรีบเดินไปเก็บของ แล้วผมก็พาลินมาส่งที่บ้าน ก่อนที่จะขับรถกลับด้วยอาการเพลียสุดตีนครับ
“อ่าว.ทำไมยังไม่นอน.จะห้าทุ่มอยู่แล้ว.”ผมถามไอ้ตาร์ มันเดินมาเปิดประตูให้ผมนะครับ ประตูตรงทางเข้าบ้านนะครับ
“รอข้าวแหละครับ.”มันตอบ
“อืม.เหนื่อยชิบหายเลย..”ผมพูด แล้วเดินเข้าไปหามัน แล้วกอดมันไว้ ทิ้งน้ำหนักตัวเองมันรีบรับไว้ แล้วกอดผม หัวเราะเบาๆ
ไอ้ตาร์จูบลงที่ซอกหูผมเบาๆ
“จูบกรูหน่อย.”ผมพูด แล้วเอาปากไปใกล้ปากมัน ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วแตะปากลงจูบผมเบาๆ
“หิวน้ำ..”ผมบอกมัน
“ครับ.ไปนั่งก่อนป่ะ.”ไอ้ตาร์มันบอก มันปล่อยให้ผมเดินเข้าไปในห้องรับแขก แล้วมันก็เดินไปห้องครัว ไปเอาน้ำอะไรนานแท้วะ สักพักมันก็เดินเข้ามา พร้อมกับถาดอาหาร ไอศกรีมจานโตที่ถูกแต่งด้วยวิปปิ้งครีม และเยลลี่สีแดงของโปรดของผม กับน้ำอีกแก้ว
“กินซะครับ.จะได้หายเครียด.”มันพูด ผมลุกขึ้นยิ้มให้มัน แล้วนั่งกินไอศกรีม ดูโทรทัศน์
“เมื่อกี้เพิ่งส่งไอ้ตัวดีนอน..บอกจะรอข้าวให้ได้.เพราะว่าเพิ่งวาดรูปเสร็จ..”ไอ้ตาร์มันเล่าให้ฟัง
“อืม..กินป่ะ.”ผมถาม ไอ้ตาร์ส่ายหัว
“เป็นไงบ้างครับที่ทำงาน.”ไอ้ตาร์ถาม
“ก็เครียดๆเซ็งๆวะ.”ผมบอก
“อืมครับ.”มันตอบ
“แล้วมึงละ..”ผมถามกลับ
“ก็ดีครับเรื่อยๆ..ไม่มีปัญหาอะไรลูกค้าคุยรู้เรื่องดี.”มันตอบ แล้วเดินเข้ามานั่งข้างผม
“ลงไปนั่งข้างล่างสิ.”มันพูด พร้อมกับนั่งคร่อมตัวผมไว้ ผมเลื่อนตัวเองไปนั่งข้างล่างโซฟา ไอ้ตาร์มันก็นั่งอยู่บนโซฟา แล้วนวดไหล่ให้ผมเบาๆ
“อืออ สบายวะ.”ผมตอบ มันนวดขมับให้ เออ เว้ย เหมือนมีเมียเป็นผู้หญิงเลยครับ ไอ้ตาร์มันก้มลงหอมผมๆเบาๆ แล้วก็เริ่มลุกลานละ
“เลยละ..”ผมแซวมัน เมื่อไอ้ตาร์มันเริ่มจูบเข้าซอกหูบ้าง คอบ้าง เป็นจุดๆ
“หึหึ.ครับๆ..”มันตอบ
และแล้วคืนนั้นผมก็เข้าอาบน้ำ แล้วก็นอนพร้อมกับไอ้ตาร์
เช้ามาก็ได้ข่าวดีอีก
“บอสค่ะ.อาทิตย์หน้ามีติดดูงาน.ที่สิงค์โปรค่ะ.”ห๊ะ
“วันไหนครับ.”ผมรีบถาม
“วันอาทิตย์นะค่ะ ถึงวันอังคาร.”ลินพูด โอ้ย กรูจะรีบเคลียร์งานซะหน่อย ก็นัดผู้ปกครองมันวันจันทร์นะสิครับ
“เลื่อนได้มั้ยครับ.”ผมถาม ลินดาหน้าเสียแบบบอกไม่ถูกทันที
“คือ.ประธานสั่งมาอะค่ะ.คือที่จริงประธานจะให้คุณพินัจไปแทนแต่ว่าคุณพินัจติดดูงานที่ฮองกงค่ะสินค้าตัวใหญ่ ลิดเกรงว่าจะไม่ได้แล้ว.”ลินพูด ผมก็สงสารลินนะครับ คือเค้าต้องช่วยแก้ไขอะไรให้ผมหลายๆอย่าง
“ครับไม่เป็นไร.ลินทำเรื่องให้ผมเลยแล้วกัน..”ผมพูดบอก
และแล้ววันนั้นก็นะครับ เหนื่อยล้าอีกวัน เหนื่อยมากมาย ตอนนี้ผมเป็นผู้จัดการฝ่ายวิศวะกรรมยานยนต์ไปแล้ว งานหนักมาก หนักเกินไปแล้วครับ กรูไปเป็นลูกน้องดีกว่า เจ้านายสั่งอะไรไม่ต้องเครียดด้วย เหนื่อยอย่างเดียว
เย็นนั้นผมก็กลับบ้านประมาณสามทุ่มกว่าๆ เพราะว่าต้องเอางานมาทำที่บ้านนะครับ
“พ่อกลับมาแล้ว.”ไอ้เพลงวิ่งหน้าตั้งมาหาผม
“พ่อฮะ.ใบเซนต์รับรองฮะ.พ่อจะไปใช่ปะฮะวันจันทร์นี้อะ.”ไอ้เพลงมันถือกระดาษหนึ่งใบมาด้วย ไอ้ตาร์ยืนมองอยู่ห่างๆ ผมมองหน้ามัน
“พ่อคงไปไม่ได้.”ผมพูดเบาๆ ไอ้เพลงหน้าเสียไปนิด น้ำตาเริ่มคลอ
“ทำไมละฮะ.”มันถามเสียงเบา
“พ่อติดงานต้องไปดูงานต่างประเทศนะครับ.”ผมตอบ แล้วนั่งลง ไอ้เพลงน้ำตาไหลแหมะลงกับกระดาษที่ถืออยู่
“แต่เพลงอยากให้พ่อไป..วันนั้นเพลงมีโชว์เล่นเปียโนด้วยนะฮะ.อึก..เพลงตั้งใจจะเล่นให้พ่อฟัง.”มันพูด ผมไม่รู้เลยครับว่ามันเล่นโชว์ด้วย ไม่รู้จริง ถึงว่าเสาร์อาทิตย์คลุกอยู่กับไอ้ตาร์ทั้งวัน ไอ้ตาร์มันทำห้องดนตรีอย่างดีเลยครับ ไว้ชั้นล่างของบ้าน ส่วนเปียโน ก็ไว้หลังบ้าน ที่เป็นบ่อปลา มันก็ช่างจัดช่างเลือกนะครับ
“.ขอโทษครับ.นะ.พ่องานยุ่งจริงๆ..เดี๋ยวน้องเพลงก็เล่นให้พ่อฟังที่บ้านก็ได้นิ.”ผมบอก กรูขอพูดเพาะกับมันหน่อยแล้วกัน
มันเดินเข้ามากอดผม ผมก็รับกอดไว้ เบาๆ
“เดี๋ยวให้อาตาร์ไปแทนแล้วกันนะครับ.”ผมปลอบ
“แล้วเดี๋ยวพ่อกลับมาจะซื้อของมาฝากดีมั้ย.”ผมพูด แล้วลูบหลังมันเบาๆ ไอ้เพลงพยักหน้า ผมอุ้มมันขึ้น
“ไหน.วาดรูปไว้รึเปล่า.เอาให้พ่อดูหน่อยสิ..”ผมพูดถามแล้วยิ้มให้ไอ้ตาร์ แล้วเดินเข้าห้องรับแขกไปพร้อมกับ สีกระจัดกระจายเต็มโต๊ะมันคงวาดเสร็จเมื่อกี้
เมื่อผมดูและชมกับรูปภาพมันเสร็จ ก็บอกว่าจะไปอาบน้ำ เดี๋ยวจะเข้าไปอ่านนิทานให้ฟัง มันก็เข้าไปรอในห้องพร้อมกับไอ้ตาร์นะครับ แล้วอาบน้ำเสร็จ ก็ต้องเข้าไปอ่านนิทานให้ฟังหนึ่งรอบ ก่อนที่จะให้ไอ้เพลงมันอ่านเอง แล้วผมก็อ่านให้ฟังอีกรอบกว่าจะหลับไป
“วันอาทิตย์กรูต้องไปดูงานที่สิงค์โปรนะ.”ผมบอกระหว่างที่ตอนนี้กำลังอยู่บนเตียงก่อนจะนอนนะครับ
“ครับ.กลับวันไหน”ไอ้ตาร์ถาม
“วันอังคาร.”ผมตอบ เดี๋ยวนี้เรื่องบนเตียงค่อนข้างห่างๆไปนะครับ เพราะว่าต่างคนต่างเวลาไม่ค่อยตรงกัน บวกกับผมกลับค่อนข้างดึก แล้วก็เหนื่อยมากๆ จนบางทีไอ้ตาร์มันไม่อยากจะกวน ผมก็รู้นะครับว่าไอ้ตาร์มันอยาก แต่ผมก็เหนื่อยมากจริงๆครับ บางทีผมยังกลัวเลยครับ กลัวว่ามันจะเบื่อกับชีวิตแบบนี้ เรื่อยๆวันๆ อีกอย่าง ก็ไม่ค่อยได้โทรตามหรือว่าจิกเหมือนแต่ก่อน ไม่รู้หรอกครับว่ามันนอกลู่นอกทางรึเปล่า ตอนนี้ก็ได้แต่ไว้ใจมัน เพราะว่าไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นนอกจากงานจริงๆครับ
“ครับ...เดี๋ยวพี่ไปรับแล้วกัน”.ไอ้ตาร์มันบอก
“อืม..”ผมตอบกลับ แล้วเข้าไปกอดมัน ไอ้ตาร์มันกอดตอบ แล้วหลับไปด้วยความเหนื่อย
...
มาต่อ ด้วยอารมณ์คนเขียนก็เหนื่อยๆ :เฮ้อ:เลยให้เนื้อหามันเหนื่อย :เฮ้อ:กร๊ากกก :laugh:
เอิ้กๆ :jul3:
ไปละ ฝานดีเน้อค่ะ
:-[
-
^
^
^
จิ้มเบบี้กระจายยยยยยยยยยยยยยยยย
แล้วไปอ่านก่อน กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
ขอบคุณค่า....เหนื่อยขนาดนี้ยังมาลงให้อีก มามะนวดๆๆๆๆให้นะเบบี้ หุหุ
-
สงสารน้องเพลง ข้าวน่าจะลดงานหน่อยน๊าา ต้าร์จะลงแดงเอาได้ :laugh:
-
จิ้มก่อนอ่าน
...
...
...
ดูเหนื่อยมากกกกกกกกกกก อ่ะพี่เบบี้
ถ้าพี่ข้าวทำงานแล้วมันจะเหนื่อยขนาดนี้ ก้อไปหาอะไรทำอย่างอื่นไม่ดีกว่าหรอครับ
ผมว่านะ จะทำอะไรก้อต้องมีความสุขอ่ะ...
แบบนี้มันมีความสุขหรอ??
-
อ่านคู่เป้กะเข็มรวดเดียวเลย หวานกันดีมั่กๆแอบโหดอีกตางหาก ส่วนคู่ต้าร์กับข้าวชีวิตของคนทำงานโดยแท้ เบบี้ค่ะขอหวานๆเบาให้คู่ต้าร์กับข้าวบ้างได้มั๊ยค่ะ แบบว่าอยากเห็นครอบครัวสุขสันต์อ่ะค่ะ
-
ท่าทางข้าวจะเหนื่อยจริงจัง
พักบ้างอะไรบย้าง ตาร์เข้าใจ
น้องเพลงน่ารักจังเลย :impress2:
-
เค้ายัรักกันดีอยู่เลยเนอะ
-
สงสารเฮีย อดทำการบ้าน เพราะข้าวมัวแต่ทำงาน 555
-
เบบี้ท่าจะเหนื่อยจริงๆนะ
แต่งออกมาซะข้าวเหนื่อยมากมาย
เหนื่อยใจด้วยรึเปล่าก้อไม่รู้
สงสารน้องเพลงจังเลย พ่อก้องานวุ่นวายเหลือเกิน
เด็กฉลาดล้ำขนาดนี้ โชคดีของข้าวนะที่ได้น้องเพลงมาอุปการะ
ตาร์ก้อเอาใจข้าวอย่างดี ดูแลดีมากๆๆ สุดๆๆอ้ะ
ชีวิตคู่นี้จาเป็นยังไงหนอ รออ่านนะจ๊ะ
บวก 1 ให้เบบี้นะ
เป็นกำลังใจให้จ้า :กอด1:เบบี้ หายเหนื่อยๆๆๆ สู้ๆๆๆๆ
-
^
^
^
จิ้มเบบี้
คนอ่านก็เหนื่อยอ่ะ :เฮ้อ:
แต่สู้ๆๆๆๆๆๆๆ :mc4:
-
ขอบคุณมากค่ะ อ่านแล้วเหนื่อยแทนข้าวจัง :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
แอบมาอ่านตอนเช้ามืด อิอิ o18 น้องเพลงน่ารักมาอยู่กะพี่ไหม o18
-
เข้ามาอ่านตอนเช้าครับ สนุกมากๆๆเลย น้องเพลงนิสัยน่ารักมากเลยนะครับ
-
อ๊างงงงงงง
ชอบน้องเพลงมากอ่ะ
เด็กคนนี้โต แล้ว ขอ ได้มั๊ย ??
(ได้ข่าวว่า ตอนอ่านเข็มเป้ ก็จองแฟงไปแล้ว)
ฮ่าๆๆๆ
อ่อยยยยย
เศร้าแทน น้องเพลง คุณพ่อไม่ว่าง
เป็นเรารึ คงร้องไห้ไปแล้ว
อย่าถามถึงเหตุผลเลย ==
รออ่านตอนหน้านะคะ ^^
-
:z2: :z2: :z2:
มาดิ้นรอตอนต่อไป
-
:m15: สงสารน้องเพลงสุดใจเลย
แต่ที่สงสารที่สุดคงเป็นเบบี๋นี้แหละ
คนเขียน เขียนอะไรมันออกมาจากความรู้สึก
รักเบบี๋จังเลย :กอด1:
-
เบบี้ยิ่งเขียนยิ่งกะชากอารมคนอ่าน :o12:
เขียนดีจังค่ะ ขอบคุณนะคะ o13
-
เรื่องนี้น่ารักมากคะ ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว รักทุกคู่เลย โดยเฉพาะคู่ เป้ เข็ม น่ารักมาก ร้องไห้ด้วย แต่อยากให้แฟงมาอยู่กับเป้กะเข็มด้วย
เพราะรูสึกว่า แฟง เหมือนลูกของเป้กะเข็มจิงๆ ยังไงก็สู้ๆนะคะ รักคนแต่งจังเลยคะ มีโปรแกรมทำเปนเรื่องไหมเนี่ย จะได้ซื้อ อิอิ รักเป้กะเข็มมากมาย
รักแฟงด้วย มานิดเดียว แต่มัดใจมากเลยคะ อิอิ สู้ๆ!!!!! o13 :L1:
-
น่ารักมากอ่ะ
คาดว่าน่าจะมีเซอรืไพ้ร์ น้องเพลงเเน่เลยอ่อะ
-
อย่าให้ข้าวต้องทำงานหนักแบบนี้เลยจ้ะเบบี้ สงสารนะ ทำงานที่มันเหนื่อยน้อยลงหน่อยจะไม่ดีกว่าเหรอ ไม่มีแม้แต่เวลาพักผ่อนบนเตียง แบบนี้เครียดแย่เลย สงสารต้าร์กะข้าวนะ อยากให้หวานๆ กันมั่ง ไม่ใช่ก้มหน้าก้มตาทำงานไม่ลืมหูลืมตา
-
ข้าวดูวุ่นๆ อย่างว่าตำแหน่งสูงขึ้น งานมากขึ้น ความรับผิดชอบก็มากขึ้น
เลยดูไม่ค่อยมีเวลาให้ตาร์กะเพลงเท่าไร
แต่ตาร์น่ารักมาก ดูพ่อ(รึแม่)บ้านสุดๆ น่าจะเรียกมะมี๊นะ :jul3:
แต่ก็แอบสงสารนู่เพลงเล็กๆ จะมาได้มั๊ยน้างานผู้ปกครองเนี่ย.... :monkeysad:
-
งานกะครอบครัวมักจะสวนทางกัน
เมื่องานเจริญก้าวหน้า ครอบครัวก้อจะแบบว่าถอยกลับ
แต่ยังดีที่น้องเพลงเข้าใจนะเนี่ย สงสารเหมือนกัน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m15:
ไม่คิดว่ากระแสตอบรับของเป้กับเข็มจะดีขนาดนี้
ตอนแรกคิดว่ามีแต่คนชอบพิเศษปานกะแสบ
แต่แล้วเป้เข็มก็ตีเสมอไปติดๆ :laugh: ก็ไอ้เข็มก็อยากให้เป็นตัวไอ้เข็มให้มากที่สุด ไม่คิดว่าคนอ่านจะติดใจอารมณ์ความรุนแรงของไอ้เป้กับไอ้เข็มขนาดนี้ :z1: กร๊ากก
ปายดีกว่า เพิ่งเรียนเสร็จ วันนี้เหนือ่ยมาก ตั้งแต่เก้าโมงเช้า ยันบ่ายสามโมงเย็น ความรู้สึกตอนเรียนเหมือน กรูเรียนถึงเที่ยงคืน พระเจ้า :เฮ้อ:
:m31: :serius2:
-
^
^
^
^
จิ้ม :z13:
มาต่อไหมอะ
-
ข้าวทำงานเหรอนั่น หนักขนาดนี้ เงินเดือนเค้าให้เป็นล้านป่าวอะ
-
ว้า เสียดายจังเลยเนอะคุณพ่อข้าวติดงาน
เลยไม่ได้ไปประชุมผู้ปกครองเลยอ่ะ
อดดูน้องเพลงเล่นเปียโนเลย
ว้า แย่จัง
น่าสงสารน้องเพลงจัง
แต่ทำไงได้ล่ะเนอะงานยุ่งนี่นา
ปล. เบบี้จ๋า เหนื่อยมากก็พักบ้างไรบ้างนะจ๊ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ เป็นห่วงจ้า :กอด1:
-
โหยๆๆ น่าเหนจัยอ่ะ
เวลาไม่ตรงกัน มั่นคงกันน้าครับ
แบบว่าอ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยอ่ะ
รอตอนต่อไปละกัน เหอๆๆๆ
-
เขียนได้ "โคตร"ชีวิตจริงเลยเบบี้ :เฮ้อ:
อ่านแล้วเหนื่อยเลยอะ ไม่อยากจะนึกว่าอีกไม่นานก็ต้องตรากตรำแบบนั้น :serius2:
ฮู่วววว สู้ๆนะจ๊ะ สาวเบบี้ o13
-
:serius2:
ชีวิตจริงไม่ได้อิงนิยาย
กร๊ากก
ข้าวยังน้อย ทำงานเลิกแค่สี่ทุ่ม
คุณแม่คาของเบบี้ เลิกตีสอง ทำงานอย่างกับเป็นเจ้าของบริษัท กร๊ากกก
เดี๋ยวใครเรียนอยู่ตอนนี้ ต้องได้พบได้เจอแน่เลย ชีวิตเฮงซวย บนสายงาน :laugh: :m20:
-
:กอด1:
-
ตอนที่151 พิเศษ ตาร์กะข้าว<3>
และแล้ววันนี้ผมก็ถึงสิงค์โปรจนได้ พอมาถึงเตรียมของจัดของเสร็จ ลินก็โทรตามให้ลงไปล๊อบบี้เพราะว่ามีคนทางบริษัทของที่นี่มารับ ผมเคยมาแล้วหนึ่งครั้ง คนที่ดูแลอยู่ที่นี่ชื่อพี่ยศ เป็นคนนิสัยดีมากๆ อัธยาศัยดี พูดเพราะมาก จนผมเกรงๆนิดนึง แต่พอพี่แกพูดเล่นด้วยก็เลยคุยได้ด้วยหลายๆเรื่อง พี่ยศเพิ่งอายุแค่สามสิบกว่าๆเอง แต่จบปริญญาเอกแล้ว อีกอย่าง มีลูกมีเมียแล้วด้วย แต่หน้าตานี่ยังเด็กได้อีกครับ เด็กได้อีก ฮ่าๆๆ ดูอบอุ่นมากๆ
“หวัดดีครับพี่.”ผมยกมือไหว้พี่ยศ หลังจากที่ลงมาที่ล๊อบบี้
“เป็นไงเรา ยังหล่อเหมือนเดิม.”พี่ยศทักแล้วตบบ่าผมเบาๆ
“งานเยอะมากอะครับ.นี่ยังคิดเลยว่าโทรมไปรึเปล่า.”ผมบอก
“ไม่หรอก.ดีแล้ว.อย่าเดินใกล้พี่มากละ.เดี๋ยวสาวไม่มองพี่..ฮ่าๆๆ.”พี่แกก็แซวไปของแกเรื่อยเปื่อยเลยครับ จนไปดูงานกัน เสร็จก็เย็นๆพอดี โทรหาไอ้ตัวแสบที่บ้านหน่อยดีกว่า
“ฮัลโหล.บ้านน้องเพลงฮะ”ไอ้บ้า ใครสั่งใครสอนให้มึงพูดว่าบ้านมึง. นี่มันบ้านกรู ไอ้ลูกเวร
“บ้านใครนะครับ.”ผมแกล้งทำเสียง
“บ้านน้องเพลงไงฮะ.บอกไปแล้ว.หูไม่ดีหรอฮะ.”ดูมันครับ นี่ถ้ากรูไม่ใช่พ่อมึงเนี้ย โดนด่าไปแล้วไอ้เพลง
“ไอ้เด็กเวร.”ผมด่ามัน
“พ่อออ...”นั้นครับ ตะโกนใส่หูกรูเต็มๆ
“เออ.จะตะโกนทำไมเนี้ย.แสบแก้วหู.”เสียงเด็กตะโกนนะครับ แหลมจะตาย
“แล้วนี่กินข้าวรึยัง.”ผมถาม
“ยังเลยอะ.อาตาร์จะพาออกไปกินข้างนอกกับแฟนอาตาร์.”มันทำเสียงตื่นเต้นด้วยครับ
“อะไรนะ..”ผมถามกลับโดยไว
“ไปกินข้าวกับแฟนอาตาร์.”มันพูดย้ำ แฟนอาตาร์ก็พ่อมึงเนี้ย ไอ้ลูกเวร
“มันอยู่ไหน.”ผมถามเสียงแข็ง
“พ่อทำไมต้องทำเสียงดุด้วยอะ.”มันทำเสียงงอนอีกครับ
“พ่อถามว่าไอ้ตาร์อยู่ไหน.”ผมถามอีกครั้ง
“อาตาร์อยู่ห้องรับแขกกับพี่สาวคนสวย.”เออ มึงไม่ต้องย้ำ ไอ้เด็กเปรต
“ชื่ออะไร.”ผมถาม
“ชื่อพี่ต่ายฮะ.”มันตอบเสียงตื่นเต้น มึงจะตื่นเต้นเพื่อนี่กรูมาไม่ถึงวัน พาใครมาบ้านวะ ไอ้เหี้ยตาร์
“แค่นี้นะ.”ผมบอกมัน อารมณ์เสียสุดตีน
“เดี๋ยวฮะ.พ่อกินข้าวรึยังอะ.”มันรีบถาม
“กินแล้วครับ.”ที่จริงยังไม่ได้กินหรอกครับ
“หรอฮะ.น้องเพลงคิดถึงพ่อนะ.”มันบอก
“ครับ พ่อก็คิดถึง.”ระงับสติอารมณ์หน่อย อย่าไปลงกับเด็ก
“ตั้งใจเรียนละ.แค่นี้นะอย่าดื้อด้วยเข้าใจมั้ยครับ.”ผมบอก
“ครับ..”แล้วผมก็วางไป กดโทรศัพท์เข้ามือถือไอ้ตาร์ทันที
“ครับ.”มันรับ
“ทำไรอยู่.”ผมถาม
“คุยกับเพื่อนอยู่.”มันตอบติดขัดนิดหน่อยถึงปานกลาง
“กับใคร.ชื่ออะไร.”ผมถามเสียงแข็งกลับ
“แปบนะครับ.”ไอ้ตาร์ไม่รู้มันบอกผมหรือว่าใครครับ แล้วประมาณสามนาทีมันก็พูดขึ้น
“ถึงแล้วหรอครับ.”กรูถึงตั้งนานแล้วเฟ้ย
“เออ.”ผมตอบห้วนๆ
“กินข้าวรึยังครับเนี้ย.”มันถาม
“ยัง.กรูถามว่ามึงอยู่กับใคร.”ผมถามมัน
“อ่อ..”มีการทำเสียงแบบนึกได้
“น้องต่าย.พนักงานใหม่นะครับ.พอดีว่าน้องเค้าไม่ค่อยรู้งานเลยต้องสอนหน่อย.งานใหม่ต้องทำร่วมกันนะครับ.”มันพูด
“บอกกรูสักคำก็ไม่มี.นึกจะพาใครเข้าบ้านก็เข้า.”ผมพูด
“ขอโทษครับ.งานเพิ่งมาวันนี้เอง.จะรีบเคลียร์ก่อนล่วงหน้า.เพราะวันจันทร์ก็ต้องลาไปงานไอ้ตัวเล็กอีก.”มันพูดบอก
“เออ.ช่างแม่งเหอะ..แต่อย่าให้รู้แล้วกันว่ามีมากกว่านั้น.แดกเสร็จก็กลับบ้านเลยละ.”ผมบอกมัน
“ครับๆ..หึหึ.”มันหัวเราะ
“หัวเราะหาแป๊ะมึงไง.กรูไม่ได้หึงโว้ย.แต่กรูไม่ชอบ.”ผมบอก แล้ววางโทรศัพท์ใส่แม่งเลย
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงไปกินอาหารเย็นกับลิน เลขานะครับ กับพี่ยศ แล้วก็แฟนพี่ยศ พี่ยศย้ายมาอยู่ที่ประเทศสิงค์โปร และลูกๆก็อยู่ที่นี่ด้วยนะครับ
เมื่ออะไรหลายๆอย่างเริ่มเคลียร์ ผมทำงานเสร็จ ก็ไปเดินซื้อของ ให้ไอ้ตัวแสบที่บ้าน กับไอ้ตาร์ หลังจากวันที่ว่าไอ้ตาร์ไปวันนั้น ก็ไม่มีอะไรครับ โทรไปปกติ บางทีไอ้ตัวแสบมันก็บอกให้ไอ้ตาร์กดโทรมาหาผมซะงั้น วันพบผู้ปกครอง ไอ้ตาร์ถ่ายทั้งรูปทั้งวีดีโอไว้เลยครับ มันอวดใหญ่ว่าผมกลับมาเมื่อไหร่จะเอาให้ดู
เมื่อดูงานเสร็จ เขียนแผนงานเสนอท่านประธานเสร็จ ก็เดินทางกลับเยือนประเทศเรารักรออยู่ทันที
“พ่ออออ..”เออ กรูรู้แล้วว่ามึงมารับกรู มันรีบวิ่งมากอดขาผม ผมอุ้มมันขึ้น มันหอมแก้มผมทันที
“ดีใจอย่างกับกรูไปมาเป็นปี.”ผมบ่นกับไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันเข็นรถให้ผมต่อ
“พ่อซื้อของเล่นมาให้เพลงป่ะอะ.”ประโยคแรกที่ทักกรู
“ซื้อ..แต่งไม่ได้ของเล่นของอาทิตย์นี้นะเพราะพ่อถือว่าซื้อมาให้แล้ว.”ผมบอก มันยิ้มร่าเริงทันที ก่อนที่ไอ้ตาร์จะพาไปนั่งกินที่ร้านอาหาร แล้วก็กลับบ้าน ผมจัดของ ก็มีไอ้เพลงนั้นแหละครับ ที่ช่วยรื้อของ
“เพลงดึกแล้ว.ไปนอนได้แล้ว”ผมบอก
“เดี๋ยวก่อนฮะ.เพลงอยากอยู่กับพ่ออะ.”มันบอก
“ไม่ได้ครับ.พรุ่งนี้เพลงมีเรียนนะครับ.เดี๋ยวพ่อไปส่งแล้วกัน.พรุ่งนี้พ่อเข้าสายได้.”ผมบอก
“ฮะ.พรุ่งนี้พ่อลงไปส่งเพลงด้วยนะ.”มันเดินเข้ามากอดผมที่นั่งพับผ้าอยู่
“อืมๆ.ไปนอนไป..”ผมบอก แล้วพยักหน้าให้ไอ้ตาร์ ประมาณว่าเวรมึงแล้วแหละวันนี้ ไอ้ตาร์มันก็จูงมือไอ้เพลงไป
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
“เออ.”ผมรับโทรศัพท์ ไอ้เหี้ยแสบนะครับ
“กลับมาแล้วหรอวะ.”มันถาม
“ถ้าไม่กลับแล้วกรูจะรับโทรศัพท์ได้มั้ยวะ.”ผมย้อน
“เออ.กรูจะส่งข่าวสักหน่อย.กวนส้นตีนกรูอีก.”มันย้อนกลับ
“ข่าวไรมึงวะ”
“เปล่าหรอก.แค่จะมาบอกว่า.เมื่อวานกรูเห็นเฮียนั่งกินข้าวกับสาวสวยโคตรที่ร้าน.........................วะ”ไอ้แสบมันพูด ผมเงียบ
“เฮ้ย...เงียบไรวะ”ไอ้แสบมันถาม
“กี่โมง.”ผมถามกลับ เสียงเริ่มเปลี่ยนไอ้แสบคงรู้
“ใจเย็นมึงใจเย็น..คงแค่เพื่อนแหละ..กินข้าวเฉยๆ.”ไอ้แสบรีบบอก
“กี่โมง..”ผมถามย้ำ พาไปร้านอาหารที่ผมกับไอ้ตาร์ไปประจำด้วยครับ แล้วมันก็เคยบอกผมว่า ร้านนี้ถ้าไม่ใช่คนสำคัญ ก็จะไม่พามาหรอก และตอนนั้นก็มีแค่ผม มันบอกมีแค่ข้าวคนเดียวที่พี่จะมาร้านนี้ด้วย ไอ้ตอแหล
“ก็ประมาณสองทุ่ม..พอดีกรูไปสั่งอาหารไว้ให้ไอ้ปานอะ..กลับมาเจอพอดี แต่ไม่กล้าเข้าไปทักวะ.กลัวเฮียทำตัวไม่ถูก”มันพูด
“เออ.แค่นี้ใช่มั้ย.”
“เฮ้ย.โทรมาบอกนี่แค่ให้ระวัง ไม่ได้ให้ไปทะเลาะกันนะมึง.”มันพูด
“เออ..ขอบใจ.”ผมบอกมัน แล้วกดวางทันที ยอมรับครับ กรูเป็นคนขี้หึงมาก แต่จะเก็บอาการได้ตลอดแหละครับ อีกอย่างผมนะก็อย่างที่เห็น ไว้ใจมันมาก เพราะว่าผมเคยเจ้าชู้ แต่พอมีไอ้ตาร์มันก็เริ่มหายไปเอง ส่วนไอ้ตาร์มันก็เคยเจ้าชู้เช่นกัน แต่ว่าตั้งแต่คบกับผม มันไม่เคยนอกลู่นอกทางเลย ผมเลยต้องระงับสติอารมณ์ไว้ก่อนนะครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
ผมหันไปเหลือบมองโทรศัพท์ไอ้ตาร์ที่อยู่บนเตียง ผมลุกขึ้นไปดู
“น้องต่าย” แต่ก็ต้องกลับมานั่งเหมือนเดิม เพราะว่าไม่รู้ว่าจะรับดีรึเปล่า ยังไม่อยากคิดมาก เพราะไม่อยากคิดไกล
จนเสียงโทรศัพท์ดับไป
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
ผมลุกไปดูอีกครั้ง
“น้องต่าย” ตอนนี้ไอ้ตาร์มันคงนอนอ่านนิทานให้ไอ้เพลงฟังอยู่ ผมตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาแล้วกดรับ
“ครับ.”
“ฮัลโหล.เออ.พี่ตาร์อยู่รึเปล่าค่ะ.”เสียงเล็กๆแบบผู้หญิง กรอกสายมา
“อยู่ครับ.แต่ว่าอยู่อีกห้องจะให้ตามรึเปล่าละครับ.”ผมถาม พยายามทำเสียงให้เรียบที่สุด
“อ่อ.ไม่เป็นไรค่ะ.เดี๋ยวฝากบอกพี่ตาร์ด้วยนะค่ะ.ว่าต่ายโทรมา.”
“ครับ.”ผมพูดบอก แล้วกดวางทันที ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ออกมาอีกที ก็เจอไอ้ตาร์มันนั่งเล่นเอมอยู่หน้าคอมแล้วครับ
“เมื่อกี้คนชื่อต่ายโทรมา.”ผมพูด บอกแล้วเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง
“นานยังครับ.”มันหันมาถาม
“สักพัก.ก่อนกรูอาบน้ำ.”ผมพูด
“อ่อครับ.”ไอ้ตาร์มันรับรู้แล้วหันไปเล่นคอมต่อ ผมทิ้งตัวลงนอนด้วยความเหนื่อย ในหัวก็คิดเรื่องไอ้ตาร์นิดๆ เป็นไปไม่ได้หรอกครับ คู่รักกันอยู่กันนานขนาดนี้จะไม่คิด ถึงจะไว้ใจกันขนาดไหนแล้ว ลึกๆมันก็ต้องคิด หลายๆประเด็น เบื่อรึเปล่า หมดรักรึยัง มีคนอื่นที่ดีกว่ามั้ย มันเริ่มเข้ามาในหัวผม ผมรู้ตัวแล้วครับว่าฟุ้งซ่าน เลยหยิบไอพอตเสียบหูแม่งเลย แล้วก็หลับไปในที่สุด
ตื่นมาอีกที ไอ้ตัวแสบมันมาปลุกผมแหละครับ เขย่าตัวอย่างกับแผ่นดินไหว
“เออๆ..รู้แล้วตื่นแล้ว.”ผมบอกมัน ผมหันเห็นไอ้เพลง อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วครับ
“รีบตื่นทำไม”ผมถามมัน เมื่อหันไปเห็นนาฬิกา เพิ่งหกโมงเองครับ แต่ว่ามันแต่งตัวเสร็จแล้ว
“ก็วันนี้พ่อต้องไปส่งเพลง.รีบตื่นสิฮะเดี๋ยวไม่ทัน”มันพูด ผมก็ไม่ค่อยเดินลงไปส่งมันถึงห้องเท่าไหร่หรอกนะครับ
“อืมๆ..ลุกแล้วๆ..”ผมบอกมัน แล้วลุกขึ้น
“ไอ้ตาร์ละ”ผมถาม
“ทำกับข้าวอยู่ข้างล่างอะ.พ่อรีบลุกดิ.เดี๋ยวสาย.”มันยังไม่วายทำปากจู๋ใส่ผม
“คราบๆ..ตกลงนี่มึงลูกกรูหรือพ่อกรูวะ.”ผมตบหัวมันเบาๆ ไอ้เพลงลูบหัวตัวเองแล้วยิ้ม
“ไปรอพ่อข้างล่างไป.อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวลงไป”ผมบอก
“ฮะ.”แล้วมันก็วิ่งจู๊ดลงไปครับ
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ลงมากินข้าวข้างล่าง วันนี้มีข้าวผัด กับไข่ดาว น่องไก่ทอด คนละสามน่อง
ไอ้ตาร์เห็นผมเดินลงมา มันก็ยิ้มแปลกๆ ผมก็ยิ้มกลับให้มันแปลกๆด้วยเหมือนกัน ก็มึงยิ้มแปลกๆมาก่อนเองนี่หว่า
“วันนี้ข้าวไปรับเพลงได้รึเปล่าครับ.”ไอ้ตาร์มันถามขึ้นระหว่างอาหารมื้อเช้า
“ทำไม.”ผมถามกลับแต่ว่าตาจับจ้องอยู่ที่จานข้าว
“พี่มีธุระกับลูกค้าตอนเย็นนี้นะ.”มันพูด
“อืม..”ผมตอบไปงั้นๆ
“เย้ๆ..พ่อไปรับ.”ไอ้นี่ก็ดีใจไม่ได้ดูสถานการณ์เลยครับว่าตึงเครียด
และแล้วอาหารเช้าก็หมดไปผมไปส่งไอ้เพลงที่โรงเรียน มันก็ลากผมลงจากรถจนได้ครับ
“ว๊ายย..”จะตกใจทำไมครับครู
“คุณพ่อน้องเพลง.”ครับ กรูพ่อไอ้เพลง รู้แล้วครับ
“ทำไมมาส่งน้องเพลงได้ละค่ะวันนี้”ครูสาว ยิ้มถามผม
“เจ้าตัวดีลากมานะครับ.”ผมยิ้มตอบ
“น้องเพลงเป็นไงบ้างครับ.”ผมถาม
“ดีค่ะ.เป็นเด็กดีเลยค่ะไม่ต้องห่วงนะค่ะ..”คุณครูตอบ ไอ้เพลงมันเงยหน้ายิ้มบานเฉ่งให้ผม
“รู้แล้วๆ.”ผมบอกมัน
“งั้นพ่อไปก่อนนะ..เป็นเด็กดีด้วย..เดี๋ยวเย็นนี้พ่อจะมารับแล้วกัน.รอในห้องกับครูนี่แหละ”ผมบอก แล้วนั่งยองๆลง
“ฮะ..”มันตอบ แล้วหอมแก้มผมสองข้าง ก่อนที่ผมจะหอมกลับ ก่อนที่ผมจะยกมือบ้ายบายให้ ไอ้เพลงมันก็เดินเข้าห้องไป ผมเดินกลับมาที่รถ แล้วกดโทรหาไอ้ป๊อด
“ว่าไงวะ.กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่.”เออสรุปพวกมึงรู้กันหมดเลยป่ะว่ากรูไปสิงค์โปร
“เมื่อวาน.”ผมบอก
“มีไรวะโทรหากรูได้.”มันถาม
“ไอ้ตาร์มีคนอื่นนอกจากกรูรึเปล่า.”ผมตรงเข้าประเด็น
“เฮ้ยยย..ว่าไปนั้น.เฮียเนี้ยนะ”มันรีบพูด
“ชื่อต่าย.พนักนักงานใหม่ในออฟฟิตมีรึเปล่า.”ผมถามมันเสียงเรียบ ไอ้ป๊อดเงียบไปสักพัก
“มี..”มันพูดค่อยๆ
“เฮ้ย..ไม่หรอกมั้ง..”มันรีบพูดตัด
“ข้าวกลางวันมันไปแดกกับใคร”
“เออคือ.เดี๋ยวนี้ก็กับต่าย.”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมถามกลับ นี่ตกลงกรูไม่รู้ความเป็นไปของมึงเลยใช่มั้ยไอ้เหี้ยตาร์
“ก็เกือบเดือนแล้ว..ต่ายเพิ่งเข้ามาทำงานนะ.กรูคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรนี่หว่า.มึงสงสัยอะไรวะ.กรูคิดว่ารุ่นพี่แนะนำงานรุ่นน้องธรรมดาเลยไม่ได้โทรหามึง”มันรีบพูดแก้ตัว ไม่รู้แก้ตัวให้ไอ้ตาร์หรือว่ามันเอง
“..อืม..แค่นี้แหละที่อยากรู้.”ผมบอก
“มีอะไรรึเปล่าวะ.เสียงมึงไม่ดีวะ.กรูไม่ชอบ.”ดูมันครับ
“เปล่าหรอก..”ผมพูด น้ำตาเริ่มคลอ แล้วกดวางเลย กลัวมันถามอีกแล้วจะร้องไห้ ผมนั่งอยู่ในรถนานแค่ไหนไม่รู้ แต่นั่งอีกที ก็เก้าโมงครึ่งไปแล้วครับ ดีไม่ขาดอากาศหายใจตาย เปิดแอร์ไว้นะ กร๊าก
..........................
“บอสค่ะ.”ลินเดินเข้ามา
“ครับ.”ผมก้มหน้าก้มตาทำงานแล้วตอบรับ
“บ่ายสองท่านประธานเรียกประชุมใหญ่..แล้วก็หมดแล้วนะค่ะ..พรุ่งนี้ลูกค้าของบริษัท......................ที่เราร่วมหุ้นด้วย.ขอพบบอสตอนสิบโมงเช้า..แล้วก็เซนต์เอกสารนิดหน่อยค่ะ.”ลินแจงรายการให้ผม
“ไม่มีงานแล้วหรอ.”ผมถาม
“ไม่แล้วค่ะ.”ลินยิ้ม
“งั้นพรุ่งนี้เอาโปรเจคหน้ามาให้ผมดูเลยแล้วกัน..เบื่อ..”ผมบอกไปเซ็ง ลินหน้าเสียทันที
“เออ.ค่ะ..”
“ขอกาแฟผมอีกแก้วด้วย.”ผมบอก
“ค่ะ.”แล้วลินก็เดินออกไปอย่างงงๆ แหละครับ
.......................เที่ยง.......................
“ไอ้ตาร์ละ.”ผมถามไอ้ป๊อด
“ออกไปกินข้าว..”มันพูด แล้วเงียบ เหมือนกลัวว่าผมจะถามต่อ
“กับใคร.”เสียงเด็ดขาด
“ต่าย.”ตอบแผ่วเบามากๆ
“อืม..แค่นี้นะ.”ผมบอกมัน แล้ววางไป
ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
นานรับมากๆ
“ครับ.”มันกดรับ เสียงมันจะฟังออกแหละครับ ว่าผิดปกติรึเปล่า ถ้าไม่อคติจนเกินไป
“อยู่ไหน.”ผมพยายามทำเสียงให้เรียบที่สุด
“ร้าน.....................นะครับ.ออกมากินข้าวกลางวันกับ.ลูกค้า.”มันพูด
“ลูกค้า..”ผมเน้นคำเหมือนเป็นคำถามซะมากกว่า
“ครับ..”มันตอบ
“มีอะไรรึเปล่าครับ.”มันถามกลับมา
“ไม่อะ.........................ตาร์....”ผมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะพูดออกไป
“ครับ...”
“.อย่าแม้แต่จะคิดที่จะโกหกกรู..เพราะถ้ามึงโกหกเมื่อไหร่.กรูจะไม่มีความไว้ใจให้มึงอีก.”ผมพูด แล้วกดวางทันที น้ำตาเสือกไหลซะงั้น ไอ้สัดเอ้ย ร้องหาเหี้ยไรวะ
“เออ.ขอโทษค่ะ.ที่ลินไม่ได้เคาะประตูก่อน.”ลินเดินเข้ามา จะเคาะได้ยังไง ถือถาดสองมือขนาดนั้น ผมรีบเช็ดน้ำตา
“ไม่เป็นไรครับ.”ผมยิ้มให้ฝืนๆ
“ขอโทษนะค่ะบอสถ้าลินจะเสียมารยาท..”ลินพูดแบบกลัวๆ
“บอสมีปัญหาอะไรรึเปล่าค่ะ..”ลินถาม ผมยิ้มให้
“นิดหน่อยครับ.ร้องไห้ให้เห็นขนาดนี้.จะแก้ตัวก็ไม่ได้สินะครับ.”ผมยิ้มตอบ
“แต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ.เรื่องไร้สาระนะ.”ผมตอบไป
“ความรักรึเปล่าค่ะ.”ลินถาม
“....................”ผมเงียบไม่ตอบ ได้แต่สบตากับลิน
“อย่าคิดว่าความรักเป็นเรื่องไร้สาระเลยค่ะ.คนที่รักนั้นคือเราตัดสินใจเลือกเค้าแล้ว.ฟังเหตุผลเค้าหน่อยเป็นไงค่ะบอส.”ลินพูด มึงเป็นหมอดูมาก่อนป่าววะลิน
“ขอตัวนะค่ะ.มีอะไรเรียกลินได้เลยค่ะ.ขอโทษที่เสียมารยาทนะค่ะบอส.แต่ลินเป็นห่วง”ลินพูด
“ไม่เป็นไรครับ.ขอบคุณมากครับ.”ผมตอบ แล้วลินก็เดินออกไป ผมยกกาแฟขึ้นจิบ ไอ้ตาร์โทรเข้ามา ผมกดปิดก่อน เพราะพูดตอนนี้ คงไม่รู้เรื่องแน่ๆ
“รับหน่อยนะครับ”มันส่งข้อความมา แล้วกดโทรไม่ยั้ง ผมก็ยังไม่รับ แล้วเก็บโทรศัพท์ไว้ในลิ้นชัก ออกไปดูงานที่โรงงาน ก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้แบบนั้นแหละครับ
จนเย็น ก็ขับรถไปรับไอ้เพลง
...
มาต่อ
กร๊ากก :laugh:
งงเลยไง :z1:
คนอ่านงง :laugh:
กิ้วๆ
ชีวิตผลิกผัน :m15:
ฮ่าๆ :m20:
เล่นอะไรไม่รู้ :jul1:จะโดนตืบรึเปล่าวะกรู :serius2:
เอิ้กกกกก :m20:
-
^
^
^
เพิ่งอ่านเรื่องนี้จนทัน
ขอจิ้มเบบี้ซักที :oo1:
เฮ้ออออ...ชื่นจายยยยย :z1:
ขอบอกว่าชอบเรื่องนี้ สนุกมาก
มีมุมมองอะไรที่แตกต่างออกไปจากเรื่องอื่นๆ
ส่วนนึงคงมาจากประสบการณ์ชีวิตของคนแต่งเองด้วย
ถึงได้ลื่นไหลแบบนี้ ขอบอกว่าเก่ง! o13
ชอบมากๆ จบเรื่องนี้แล้ว...คงมีเรื่องใหม่ตามมาใช่ไหม?
แล้วจะติดตามนะ :L2:
-
:serius2:
:serius2:
:serius2:
ค้าง ๆๆๆๆ มากมาย
-
ไม่ชอบ บรรยากาศแบบนี้เลย
ค้างได้อีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อยากถามว่า สนุกม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
ทามคนอ่านค้าง อีก แล้วนะ
:a5:
ค้างด้าย ทุกตอน ตั้ง แต่ตอน แรก ยันตอน พิเศษ
:z6:
:m15: อยากอ่านต่อ อ่า
ไม่ไหว แล้ว
ไม่น่าหลง เข้ามาเล้ย :z3: :z3: :z3:
จาเอาตอนต่อ ไป :serius2:
-
:m31: :m31:
มึน ตึง เครียดดดดดดดดดดดดดดด
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
สู้ๆเด้อ พี่น้องข้าว
-
เบบี้ไม่เอาแบบนี้ได้ป่าวเราเครียดอ่ะ ไม่อยากเห็นข้าวเสียใจ
-
ขอบคุณสำหรับคำชมของ พี่ NewYSud นะค่ะ :กอด1:
^
^
^
^
^ :z13:
กร๊ากกก เบบี้ไม่ได้ตั้งใจนะ :serius2:
มือกับสมองมันสั่งไปเองอะ :a5:
เค้าขอโทษ
:laugh: :m20:
:z2:
เอิ้กกกกก
-
ู^
^
^
^
^
ขอจิ้มเบบี้สักที
ไม่เคยมาัจิ้มกับเค้าทันเลย
------------------------------------------
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทำร้ายคนอ่านกับตอนพิเศษเหรอค่ะ
คงไม่เลิกกันนะ ตามเชียร์มาตั้งนาน
ลุ้นตัวโก่งค่ะ
-
:monkeysad:
:serius2:
:beat: :z6:ไอ้พี่ต้าร์ ทำข้าวร้องไห้
-
"ถ้าเบบี้ พลิกเรื่อง ให้ตาร์กับข้าวเลิกกันอะ" คนเขียนจะด่าป่ะ
เอิ้กๆๆๆ
คงไม่ด่า
แต่คง
โดน :beat: :z6:
เอิ้กๆๆ อยากลองดูเหมือนกัน กรูซาดิส :man1:
-
:fire:
ต่อด่วนเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ว๊ากจะบ้าแล้ว ตาร์ของเราต้องมีเหตุผล ฮืออออออออออออออออออ
ข้าวใจร่มๆนะ :m31:นังต่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z6:
เบบี้อย่าใจร้ายมาต่อเลยเถอะนะไม่ไหวแล้วกดดัน สงสารตาร์(อ้าว)555+
:กอด1:
-
"ถ้าเบบี้ พลิกเรื่อง ให้ตาร์กับข้าวเลิกกันอะ" คนเขียนจะด่าป่ะ
เอิ้กๆๆๆ
คงไม่ด่า
แต่คง
โดน :beat: :z6:
เอิ้กๆๆ อยากลองดูเหมือนกัน กรูซาดิส :man1:
อย่านะเบบี้ :m15: :sad11: :monkeysad: :o12:
เบบี้ที่น่ารัก
-
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ
ทำไมถึงทำกับฉันได้
ตาร์ทำข้าวร้องไห้ :o12:
คนเขียนทำร้ายคนอ่าน
ด้วยตอนพิเศษที่ร้าวรานใจ
-
ได้โปรดนะคะเบบี้ :z3:
อย่าจบเศร้านะคะ
มองภาพต้าร์เป็นคนมั่นคงในความรักมาตลอด
อย่าให้ภาพเปลี่ยนไปเลยค่ะ
-
เอาอีกแล้ว
จบแบบค้างอีกแล้ว
ขัดใจมาก
-
เฮียตาร์เปลี๊ยนไป๋ :m31:
รึมีไรแอบแฝง
เบบี้อย่าทำยังงี้นะ
คนอ่านใจไม่ดีเลย
เดี๋ยวหัวใจวายนะ (ถ้าจะวายขอวายเพราะ :oo1:นะ แบบนี้ไม่เอา)
-
"ถ้าเบบี้ พลิกเรื่อง ให้ตาร์กับข้าวเลิกกันอะ" คนเขียนจะด่าป่ะ
อย่านะเบบี้ .......................................
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
อย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านแบบนี้ เบบี้ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านอีกรอบร้องไห้กะข้าวอีกรอบ :o12:
-
เฮ้อออออออออออออออออออออ
สงสารข้าวนะ
จริง ๆ ตาร์ทำไรน่าจะบอกกันบ้างไรบ้างนะ
ทำแบบนี้มันก็น่าให้สงสัยอยู่หรอก
ทำไมต้องโกหกกันด้วยล่ะเรื่องแค่นี้เองน่ะเนอะ
ถ้าไม่คิดไรจริง ๆ น่ะชิมิ
ข้าวอย่าคิดมากนะ อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิดก็ได้
แต่ถ้าใช่แนะนำให้ฆ่าให้ตายซะ :angry2:
-
เอาแล้วสิ งานนี้วุ่นแน่ๆ
-
กดดันกันอีกแล้ว เบบี๋ บีบใจง่ะ สงสารข้าวเลย ถึงจะยังไม่รู้ว่าความจริงเป็นงัยก็เหอะ
แต่อัดอั้นแทนข้าวอ่ะ แบบว่า กระวนกระวายใจแทน จี๊ดเลยอ่ะ
เบบี้อย่าทำให้คนอ่านผิดหวังน๊าา มาต่อตอนต่อไปไว ๆ เน่อ
-
เบบี้จ๋า อย่าให้เลิกกันเลยนะ รักมาขนาดนี้แล้ว แต่ถามว่าสะใจไหม ตอบได้เลย สะใจมาก o13 ข้าวดูไม่ค่อยแคร์ตาร์มาแต่ไหนแต่ไรแล้วอะ
อยากให้โดนเอาคืนบ้าง เอาแบบข้าวเข็ดแล้วจำเลยนะ เบบี๋ แต่ขออย่าให้เลิกกันเลย ไม่งั้น คนอ่านได้ตายจมกองน้ำตา :m15:
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย อยากให้อัพต่อเรื่อยๆ จะได้รู้สึกว่า เรื่องนี้ไม่มีวันจบ เพราะมันเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงให้คนอ่านอย่างเรา อยากเข้ามาอ่านตลอด เหมือนโรคจิตเลย
แต่ชอบนะ เบบี๋ สู้ๆๆๆ ไม่ว่าเรื่องจะเป็นยังไง เราก็รู้คะ ว่ามันต้องออกมาสนุกแน่ๆ เพราะเบบี๋ เป็นคนแต่ง อิอิ (ประจบได้อีก 555+) :z1:
บ๊ายบาย สู้ๆนะคะ :bye2:
-
ร้องไห้ไปพร้อมข้าวแล้วอ่ะ :monkeysad:
อย่าให้จบแบบเลิกกันเลยนะ
ไม่อยากคิดเลย :serius2:
นอนไม่หลับเลยกลับมาเม้นขอร้อง
รักเบบี้นะ อย่าทำแบบนั้นเลย :m15:
-
ไอ้เฮียตาร์
.
.
.
แต่ไม่หรอก อย่างเฮียไม่น่า ...
ไม่อ่ะ คงไม่ใช่อ่ะ = ='
เบบี้มาเคลียร์ด่วนเลย :monkeysad:
-
"ถ้าเบบี้ พลิกเรื่อง ให้ตาร์กับข้าวเลิกกันอะ" คนเขียนจะด่าป่ะ
เอิ้กๆๆๆ
คงไม่ด่า
แต่คง
โดน :beat: :z6:
เอิ้กๆๆ อยากลองดูเหมือนกัน กรูซาดิส :man1:
..................
เบบี่ ลองดูซิจะ มี :z6: :beat: แน่นอนขอบอก
-
เฮอะ!!!~
อย่างเฮียตาร์นะ ไม่มีวันซะล่ะ ที่จะนอกใน
ถ้า ข้าว ก็ว่าไปอย่าง
ชิส์
ว่าแต่!!!
มันเป็นยังไงล่ะเฮียยยยย
:call:
-
:call: มาไวๆนะจ้าเบบี้อย่าใจร้ายกับคนอ่านมากนะ
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พยายามเข้ากับทุกๆเรื่องนะจ้าเบบี้
:กอด1:
-
:m15: เบบี้ ใจร้าย งอลแล้วนะ :o12:
ทำร้ายจิตใจคนอ่าน ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4:
เอาแบบกุ๊กกิ๊กๆๆ ตบท้ายเลยนะ ห้ามพลิกเด็ดขาด
ไม่งั้น โป้งด้วย :angry2:
-
ทำไมเป็นเยี่ยงนี้ :sad4:
เบบี้จ๋ามาต่อด่วน
:กอด1: :กอด1:
-
เบบี้จ๋า
หนูคิดจาทำอารายยยยเนี่ย
หนูจาทำร้ายจิตใจและความรู้สึกของข้าวเช่นนั้นใช่มิ
มันเท่ากับทำร้ายจิตใจคนอ่านด้วยนะ
ไม่อยากเกลียดตาร์นะ อย่านะ ได้โปรดเถิด
แต่คิดไปคิดมาคงไม่มีไรมากหรอกมั้ง
มีอะไร ป๊อดมันก้อเห็นๆอยู่อ้ะ รึเปล่า
โหย เครียดแทนตัวละคร
ว่าจะไม่เข้าเล้าสักวันสองวันเพราะงานด่วนเข้า
แล้วจะทำใจได้มั้ยเนี่ย
เบบี้ยอดเยี่ยม ยอดมากๆ แต่งเก่งจริงๆ
ตัวละครมีชีวิต เรื่องราวมีสีสันตลอดเวลา o13
:กอด1: เบบี้คนเก่ง
บวก 1 ให้นะจ๊ะ
-
ง่ะ กระอักเลือดเลย นี่แหละเวลาไม่ตรงกัน ศัตรูตัวร้าย
ทำงัย โอ๊ยๆๆ เบ่บี๋ครับรู้ตัวป่าวทำผมนอนไม่หลับนะครับ
อย่าทำอย่างนี้ดิ :sad4: ไม่ไหวๆๆ ทำไงทีนี้
หวังว่าคงไม่มีอะไรนะ โอ้ย อยากจะบ้า :m31:
อย่าทำแบบนี้ :z3: ทุบๆๆ หั้ยตายไปเลย แงๆๆ :m15:
-
อ่านแล้วลุ้นมากเลยครับ อยากอ่านต่อไวๆอะครับ
-
"ถ้าเบบี้ พลิกเรื่อง ให้ตาร์กับข้าวเลิกกันอะ" คนเขียนจะด่าป่ะ
เอิ้กๆๆๆ
คงไม่ด่า
แต่คง
โดน :beat: :z6:
เอิ้กๆๆ อยากลองดูเหมือนกัน กรูซาดิส :man1:
งั้นมาฆ่าเราให้ตายดีกว่าเบบี๋
เบบี๋ใจร้าย ใจร้ายมาก :m15:
อุสารัก อุสาหลง มาทิ้งกันได้ :o12:
-
^
^
^
จิ้มพี่ไต๋ :z1:
ไม่เอาพี่ไต๋คุง ไม่ดื้อนะ :man1:
ไม่งอนนะ :กอด1: จุ๊บๆ
เอิ้กกก
-
:serius2: อ่านแล้วบีบหัวใจมากมาย...รีบมาต่อเลยนะครับ...
อยากรู้ตอนจบแล้วอ่ะ...Please.. :m15:
-
:o12: เฮ่อ เครียดดด เชียว
ต้องผ่อนคลายด้วยการ :oo1: เห็นห่างหายมานาน อุอุ
-
:serius2: เครียด
-
ง่ะ
เกิดอารายขึ้น มีเรื่องรายกานอีกเนี่ย เบบี๋จายร้าย :z3:
-
เฮ๊ย ยย
อย่าน๊า
เเต่ เฮียต้าร์ ไม่น่ามีไรน๊า !!
ปลอบใจตัวเองไว้ก่อนอะ อ
-
กำลังจะออกไปเรียน
แวะมาอ่าน
พี่เบบี้(โคด)ทำร้ายจิตใจ :monkeysad:
ตาร์อย่านะเฟร้ยยไม่เอาแบบนี้นะ :beat:
สงสารข้าวง่ะ
-
อย่าทำอย่างนี้นะ ทั้ง เฮีย ทั้งเบบี้ เลย
เฮียคร๊าบ กว่าจะรักกันได้ก็เหนื่อยแสนเหนื่อย อย่าให้รักแท้แพ้ใกล้ชิดนะครับ ขอร้อง
ส่วนเบบี้ รีบกลับมาต่อด่วนครับ ผมจะน้ำลายฟูมปากแล้วเนี่ย อยากอ่านสุด ๆ
-
มาต่อ
เด๋วนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว้ากกกกกกกกกกกก :angry2:
-
ค้างรุนแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :m31:
ใจร้ายอ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :serius2: :sad4:
-
:z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10:
มารอตอนต่อไป แบบว่า................ไม่เข้ามาหลายวันเพาะเน็ตไม่ได้ แง่มๆ..............อยากอ่านต่อ
รีบมาต่อเด้อ ถือซะว่าสงสารเรา 5555++++
ข้าวร้องไห้ด้วยแหละ น่าสงสารจริง
ลุ้นกับคุณพี่ต้าร์เจ้าค่ะ
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค้างแรงมากๆ
-
ตอนที่152 พิเศษ ตาร์กะข้าว<4>
เย็นนั้นผมก็ไปรับไอ้เพลง แล้วพาไปส่งบ้านพี่เจ้า ที่อยู่ห่างไม่ซอยถัดไป
“พ่อจะไปไหนฮะ”เพลงมันถาม
“พ่อจะไปนอนบ้านเพื่อน.”ผมบอก
“พี่เจ้าข้าวฝากเพลงด้วยนะ.เดี๋ยวไอ้ตาร์คงมาเอา.พี่โทรบอกมันด้วยแล้วกัน.”ผมบอกพี่เจ้า
“เดี๋ยวครับ.ข้าวจะไปไหน.”พี่เจ้ารีบถาม พี่เจ้า กับพี่ป่าน ลูกหนึ่งไปแล้วครับ
“.ไปทำหัวให้เย็นลงหน่อยนะครับ.ไงก็ฝากด้วย.โทรบอกไอ้ตาร์ด้วยแล้วกัน.ไม่ต้องห่วงข้าวนะ.”ผมบอก
“เดี๋ยวครับ.มีอะไรรึเปล่า.”พี่เจ้ารีบเดินมาจับแขนผม ผมหันไปมอง แล้วยิ้มให้
“ไม่เป็นไร. ข้าวไม่เป็นไร.อย่าทำท่าห่วงแบบนี้สิ.ข้าวจะรู้สึกผิด.”ผมบอกแล้วยิ้ม พี่เจ้ารีบลูบหัวผม
“งั้นก็ไปเถอะครับ”.พี่เจ้าบอกแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“อย่าดื้อกับคุณลุงนะครับ.”ผมหันไปบอกไอ้ตัวแสบ มันพยักหน้า
“พ่อจะไม่กลับบ้านทำไมอะฮะ”มันถาม
“พ่อมีงานต้องทำครับ.เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อก็กลับแล้ว.”ผมบอกแล้วลูบหัวเบาๆ
“เป็นเด็กดีนะครับ.”ผมพูดแล้วก้มไปหอมแก้ม แล้วเดินจากมา
ผมนั่งอยู่ในรถก่อนที่จะเคลื่อนตัวรถออกไป โทรศัพท์ไม่ได้เอามาหรอกครับ อยู่ที่บริษัทนู้ คิดไปคิดมาไปบ้านไอ้พวกเวรไม่ได้เลย เพราะว่าไอ้ตาร์มันรู้จักดีหมดครับ
เลยขับรถไปเรื่อยๆ แล้วก็ไปเดินห้าง ด้วยความอารมณ์บ่จอย ซื้อเสื้อผ้า แบบคนมีเงิน กร๊าก แล้วก็ซื้ออะไรกิน แบบไร้จุดหมาย จนเริ่มดึก เออ ไปบ้านไอ้ก้องดีกว่า
ติ๊งต๊อง
“อ่าวเฮียมาได้ไงเนี้ย.”ไอ้ก้องวิ่งหน้าตั้งมาเปิดบ้านให้ผม ไอ้นี่มันเป็นพนักงานอยู่ที่บริษัทนะครับ กินเหล้าด้วยกันบ่อยๆ กร๊าก ด้วยความเลวของเจ้านาย
“ขอกรูนอนด้วยดิวะคือนี้”ผมพูดไปหน้าด้านๆ
“ได้อยู่แล้วเฮีย.เข้ามาก่อนครับ เอารถเข้ามาเลย.เดี๋ยวก้องไปบอกแม่ก่อน.คนสำคัญมาทั้งที”ไอ้ก้องมันพูดแล้วเปิดประตูรั้วให้ผม ก่อนที่มันจะวิ่งเข้าบ้าน แล้วก็วิ่งออกมาอีกรอบ
“มีไรเปล่าเฮีย.หน้าไม่ค่อยดี.”ในบริษัทเรียกเจ้านาย นอกบริษัทเรียกเฮีย เหอะๆ
“ก็นิดหน่อยวะ.แดกห่าเหล้ากัน.”ผมบอกมัน
“ได้เฮีย.”มันพูด แล้วพาผมเข้าไปในบ้าน
“แม่พ่อ.นี่ผู้จัดการฝ่ายยานยนต์บริษัทก้องเอง..”ไอ้ก้องมันแนะนำ ผมยกมือไหว้ทั้งคู่ พ่อแม่ไอ้ก้อง ยกมือรับไหว้ผม
“เป็นไงมาไงละลูก..มาหาเจ้าก้องได้ถึงบ้าน.ไปเอาน้ำเอาท่ามาไป.”แม่มันไล่ไอ้ก้องครับ
“เห็นเค้ายศใหญ่ไม่ได้เลยนะแม่”ไอ้ก้องแซว แล้วมันก็เดินไป ผมนั่งคุยกับพ่อแม่ไอ้ก้องสักพัก พ่อแม่มันก็ขอตัวขึ้นไปนอน
“พรุ่งนี้เฮียหยุดหรอ.”มันถามระหว่างกินเหล้ากันอยู่
“ไม่วะ.”ผมตอบ
“อ่าว.แล้วเฮียจะกินถึงกี่ทุ่มเนี้ย”ไอ้ก้องถาม
“นี่มึงเป็นลูกน้องกรูนะ.แดกเหล้าเป็นเพื่อนหัวหน้าวันนึงไม่ตายหรอก.เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้างานพร้อมกัน.จบ”ผมพูดด้วยอารมณ์เซ็งนิดๆ
“อ่าว.ซะงั้นแต่ก็ดี.จะได้ตื่นสาย.”ไอ้ก้องพูด
“แต่พรุ่งนี้กรูมีนัดกับลูกค้าสิบโมงมั้ง.จำไม่ได้วะ..ตื่นสักเจ็ดแปดโมงแล้วกัน.”ผมบอก
“เฮีย..เป็นไรเปล่า.อกหักเปล่าเนี้ย.”มันพูด สอดรู้ดีจริงๆครับ
“ใครอกหักวะ..หน้าอย่างกรูนี่นะ.มึงสิว่าไปอย่าง”ผมพูดยิ้มๆ
“เออให้มันได้อย่างนี้คนอุตส่าห์เป็นห่วง”ไอ้ก้องมันทำหน้างอน
“ก้อง.ขอร้องอย่าทำหน้าแบบนั้น.เดี๋ยวกรูอ้วก.”ผมพูด มันหันหน้ามายิ้ม
“แล้วตกลงนี่เป็นไร.”มันถามอีก
“เงี่ยน.”ผมพูด แล้วจ้องหน้ามันจริงจัง ไอ้ก้องหน้าแดงทันที กรูแค่แกล้งมึงนะโว้ย อยู่ที่ทำงานผมแกล้งอำมันบ่อยๆนะครับ ตอนมันเขินๆ ก็น่ารักดี ถึงหน้ามันจะแมนมากๆก็เหอะครับ
“หึ...กรูล้อเล่น.ไอ้เหี้ย.”ผมด่ามัน
“โหห.เฮีย.เฮียไม่รู้หรอกว่าหน้าเฮียเมื่อกี้.มันเป็นยังไง.หื่นโคตร.นี่กรูนึกว่าจะโดนเจ้านายตัวเองปล้ำแล้วนะเนี้ย”มันพูด
“เออ.ถึงกรูเมากรูก็เลือกเว้ย.”ผมพูดใส่หน้ามัน ต่างคนก็ต่างเมามาย จนกอดคอขึ้นไปหลับกันตอนไหนไม่รู้ครับ
..................................
“จุดเปลี่ยนของราคาน้ำมันตอนนี้ทำให้เราต้องลดต้นทุนการผลิต . ทางบริษัทแม่ได้นำแผนงานใหม่มาให้ ซึ่งทางเราต้องปรับเปลี่ยนใหม่เกือบทั้งหมด.เพราะผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจซบเซา และ ตอนนี้น้ำมันเริ่มตีตัวมากขึ้น ปัญหาขาดสภาพคล่องอย่างรุนแรงในช่วงนี้. ทำให้วัตถุดิบในการผลิต ต้องชะลอตัวลง.ผมคิดว่า เราคงจะต้องวางแผนกันใหม่ คือเราต้องรอบริษัทแม่ส่งแผนงานใหม่มา แล้วปรับให้เข้ากับสภาพการตลาดของบ้านเราตอนนี้ ทางด้านผม คงยังไม่มีอะไรคืบหน้านะครับ เออ ใครมีอะไรชี้แจงหรือจะถามคำถามมั้ยครับ.”ในที่ประชุมของบ่ายวันนี้นะครับ หลังจากที่ได้ข่าวร้ายทางบริษัทต้นทุนการผลิต ประธานก็เรียกประชุม ฝ่ายการตลาด และฝ่ายผม ซึ่งมันต้องต่อเนื่องกันซะส่วนมาก
“แล้ววัตถุดิบเก่าที่สั่งมาละครับ.”ผู้จัดการผ่านการตลาดถาม
“เราคงต้องส่งคืนกับทางตลาด ต้องติดต่อบริษัทแม่ทางสหรัฐอีกที.เพราะว่าตอนนี้เราคงทำอะไรไม่ได้มากครับ. ตอนนี้เศรษฐกิจแย่มากๆ ปีนี้บริษัทเราขาดทุนไปหลายสิบล้าน ตอนนี้คนต้องการเดินทางให้ประหยัด และงดการใช้รถใช้น้ำมันให้มากที่สุด ตอนนี้ทางผมได้แผนจากตลาดแม่มาบ้างแล้ว คือการผลิตรถไม่กินน้ำมัน พอสำหรับรถครอบครัว แต่ว่าตอนนี้ทุกบริษัทเจอปัญหาเดียวกัน.เราคงต้องคิดแผนงานใหม่ ยังไงก็ฝากทุกคนด้วยนะครับ.ใครมีอะไรเพิ่มเติมอีกมั้ยครับ.”ผมถาม เมื่อไม่เห็นมีใครยกมือ ผมก็เลยกลับเข้านั่งที่ก่อนที่ท่านประธานจะเสนอแผนทางบริษัทใหม่อีกที
เมื่องานเสร็จ เรียบร้อย ผมก็กลับมาที่ห้อง เปิดโทรศัพท์ดู
“221 สายไม่ได้รับ” มีทั้งของไอ้ตาร์ พี่เจ้า ไอ้แมน ไอ้ทศ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล ไอ้เป้ ไอ้เข็ม น้องปาน ไอ้แสบ เออดี ตกลงนี่กรูบอกพี่เจ้าว่าอย่าเป็นห่วง หรือว่าให้พวกมันเป็นห่วงกันวะ
“บอสค่ะ.คุณตาร์โทรมาค่ะ”เสียงปลายสายที่ผมกดรับจากหน้าห้อง ลินรู้จักไอ้ตาร์นะครับ เพราะว่ามันเคยมาสองครั้ง หลังจากที่ลินมาเป็นเลขาผม
“บอกว่าผมติดประชุม.ถ้าเค้าโทรมาอีกก็บอกว่าผมออกไปพบลูกค้าแล้ว.”ผมพูดบอก
“ค่ะ.”ลินรับก่อนที่จะตัดสายไป
“เฮ้ออออ..”ถอนหายใจยาวอยู่คนเดียว
ตู๊ด
“ครับ.”ผมกดรับ
“บอสค่ะ.น้องเพลงโทรมาค่ะ.”ลินบอก
“ครับ.”ผมตอบรับ
“พ่อฮะ.”มันทำเสียงแบบ จะร้องไห้อีก
“ครับว่าไง”ผมถามมัน
“พ่อเมื่อไหร่จะกลับบ้าน.เพลงคิดถึง.”มันรีบพูด
“แล้วนี่โทรมาได้ไง.”ที่จริงผมจะเขียนเบอร์ที่บริษัท เบอร์พี่เจ้า เบอร์ไอ้โน เบอร์พวกเพื่อนๆผม เบอร์ผมกับเบอร์ไอ้ตาร์ ติดกระเป๋านักเรียนมันไว้ตลอดเลยครับ
“ก็เพลงคิดถึง.รออาตาร์มารับเย็นนี้”เพลงมันพูดบอก
“หรอ..”ผมตอบรับแค่นั้น
“พ่อจะกลับรึเปล่าฮะ.”มันรีบถามอย่างร้อนรน
“กลับ.เดี๋ยวพ่อก็กลับแล้ว.ไปรอที่บ้านนะ”ผมบอก
“ครับ.”
“แค่นี้นะครับ.อย่าซนละกลับเข้าไปรอในห้องได้แล้ว.”ผมบอก
“ครับ.”มันตอบรับก่อนที่ผมจะวางไป
เย็นนี้คงต้องไปคุยให้รู้เรื่องสินะ
เย็นนั้นผมก็เคลียร์งานเสร็จก็กลับถึงบ้านประมาณหกโมงเย็น รถไอ้ตาร์จอดอยู่ ผมเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆทั้งๆที่เป็นบ้านตัวเอง
“พ่อ..”ไอ้เพลงวิ่งมากอดผม ผมลดตัวลงอุ้มมันขึ้น
“ทำอะไรอยู่”ผมถาม
“ทำการบ้านกับอาตาร์ฮะ”มันตอบ ผมเหลือบสายตาไปเห็น ไอ้ตาร์มันยืนอยู่ตรงหน้าห้องรับแขกแล้วมองผม
“เข้าไปในห้องก่อนไปครับ.”ผมบอกไอ้เพลง
“ฮะ.”มันตอบรับ แล้วเดินเข้าห้องรับแขกไป ห้องรับแขกมีแค่กระจกใสๆกั้นอยู่นะครับ ผมเดินผ่านหน้าไอ้ตาร์ไป ไอ้ตาร์มันเดินตามมาแล้วรีบจับมือผมไว้
“ไปไหนมาครับ.”มันถามเสียงแผ่วเบา
“พี่ตามหาทั้งคืนเลย.”มันพูดอีก ผมหันไปมองหน้า ไอ้ตาร์ตามันบวมเลยครับ ผมแกะมือมันออก
“ขะ..ขอโทษ...”มันพูดออกมาไม่เต็มปากเต็มคำ ผมหน้าชาไปทันที
“เรื่องอะไร.”ผมถาม อย่าให้เป็นเรื่องนั้นเลย
“คือ.พี่ไม่ได้ตั้งใจจะโกหก.”มันรีบเดินเข้ามาจะกอดผม แต่วาผมผลักออกไป
“..กรูไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหนดีนะ..คือ.กรูสับสน.”ผมพูดไป หน้ามันผมก็ไม่มองครับ
รู้แค่ว่าไอ้ตาร์เริ่มร้องไห้แล้ว
“ฟังพี่ก่อนนะ.พี่อธิบายได้..คือระหว่างพี่กับต่ายไม่ได้มีอะไรกันเลยนะครับ.”มันรีบเดินเข้ามาใกล้ ผมเงียบ ไม่ตอบ ไม่พูด ได้แต่เดินถอยหนี
“กรูไม่รู้...กรูไม่รู้ว่ากรูจะเชื่อใจมึงดีมั้ย.ทั้งๆที่เชื่อใจมาตลอด..”ผมพูดออกไป น้ำตาเริ่มไหล มันรีบเดินเข้ามาจะกอดผม แต่ผมผลักออก แต่สุดท้ายมันก็กอดได้สำเร็จ
“ขอโทษ.คือ.พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน...ตอนแรกคือพี่..คือ..........”มันอ้ำอึ้ง
“พูดออกมาเถอะ.พูดออกมาให้หมด”ผมพูดบอกมันเสียงนิ่ง ไอ้ตาร์เริ่มสะอึกสะอึ้น แล้วกระชับกอดผม เหมือนผมจะหายไป
“คือต่ายกำลังอกหักพอดี.แล้วอยู่ในช่วงที่ต้องทำงานร่วมกับพี่...อึก..แล้วพี่ก็เข้ากับต่ายได้ในเวลาไม่นาน..เชื่อพี่นะครับคนดี.ไม่มีอะไรจริงๆ..”มันอธิบายยังไม่ทันจบ มันก็รีบจับหน้าผมไปมอง ผมจ้องตามัน มันก็จ้องกลับไม่หลบ
“..แล้วตอนนั้นข้าวก็ทำงานหนัก..พี่ก็ไม่อยากกวน..ต่ายก็เริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น.พี่ปรึกษาหลายๆเรื่องของข้าวกับต่าย. ในใจลึกๆ พี่ก็รู้สึกดีนะครับ.แต่ก็ไม่ได้รัก หรือว่าต้องการทางเพศ..คือ...มันก็เหมือนกับพี่ให้ความหวังกับน้อง..แต่พี่แค่อยากมีเพื่อนคุยเท่านั้น..ไม่มีอะไรจริงๆครับ..เมื่อวานพี่ก็คุยกับต่ายรู้เรื่องแล้วด้วย..เชื่อพี่นะ.”มันอธิบาย
“อ่อนี่สรุป.กรูผิดที่งานเยอะใช่มั้ย.”ผมพูด
“ไม่ใช่.อึก...อย่าพูดแบบนี้.”มันรีบกอดผมไว้
“ออกไป...”ผมผลักมันออก
“ไม่..”มันร้องไห้ไป พร้อมกับกอดแน่นไม่หยุด
“กรูบอกให้ออกไป..”ผมผลักมันออก
“อึก..ฮือออ....”ผมหันไปตามเสียง
“ไม่เอานะครับ.ไม่ร้องนะ..”ผมรีบเดินไปหาไอ้เพลงที่ยืนร้องไห้อยู่ คงเห็นหมดแล้วสินะ
“พ่อทะเลาะกับอาตาร์ทำไมฮะ..ไม่เอานะ.”มันกอดผมแน่น
“ครับ.ไม่ทะเลาะแล้วนะ.เดี๋ยวน้องเพลงไปนอนกับพ่อนะครับ.”ผมรีบอุ้มมันขึ้น หันกลับไปมองไอ้ตาร์ที่ยืนอยู่ก้มหน้าไม่ยอมมอง
“อึก ฮือออ..”ไอ้เพลงก็ร้องไม่หยุด
“ไม่ร้องนะครับ.เป็นเด็กดีนะ.”ผมบอก มันสะอึกนิดนึง ก่อนที่จะเอามือเล็กๆนั้นปาดน้ำตาให้ผม ผมยิ้มให้
“ไม่ร้องนะฮะ.”กลับมาปลอบกรูอีก ผมยิ้ม
“ครับ.ไม่ร้อง”ผมบอกสั้นๆ ก่อนที่จะล๊อกห้องไอ้เพลง แล้วทิ้งตัวลงนอน พร้อมกับมัน
“วันนี้พ่อนอนกับเพลงหรอฮะ.”มันถาม
“อืม.ทำไมไม่ชอบหรอ.”ผมถามมัน
“ชอบฮะ.แต่ว่าอาตาร์นอนคนเดียวไม่เหงาหรอฮะ.”มันทำเสียงสงสัย
“ไม่หรอกครับ.อาตาร์มันโตแล้ว.”ผมบอก
“หลับซะนะครับ..ฝันดีนะ.”ผมจูบลงที่หัวเบาๆ
“ฮะ..”ก่อนที่จะหลับไป ผมนอนคิดอยู่สักพัก
ตกลงแล้วอะไรกัน ผมทำงานหนัก มันมีคนเข้ามาในชีวิตแล้วถูกใจ กับความใกล้ชิด แล้วยังไง ถ้าผมไม่จับได้ก่อน มันจะไปถึงไหนต่อไหนกัน น่าตลกชะมัด จุดจบของการไว้ใจแล้วเป็นยังไงวะ บัดสบสุดๆ ผมนอนหัวเราะเบาๆ กับความโง่ของตัวเอง ถึงมันจะบอกว่าไม่มีอะไร แค่รู้สึกดี แต่รู้สึกผิดเพราะเหมือนไปให้ความหวังน้องต่ายอะไรนั้น แล้วไง ในเมื่อก็รู้อยู่แล้วว่าผิด ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ถึงผมจะรู้สึกว่ามันไม่นอกใจในระดับนึง แต่นี่มันก็คือความนอกใจแล้ว การที่บอกว่าผมทำงานหนัก แล้วมีอีกคนเข้ามาแล้วคุยแล้วเข้าใจ แล้วโกหกผม ที่สำคัญมันโกหกผม
ผมนอนคิดไปร้องไห้ไป จนตามันคงบวมไปหมดแล้วละครับ สุดท้ายก็หลับไปในที่สุด ตื่นมาอีกที ไอ้เพลงมันยังไม่ตื่นนะครับ ผมลุกเบาๆ ออกมาจากห้อง หัวใจแทบวาย ก็ไอ้ตาร์มันเสือกนอนอยู่ตรงพื้นหน้าห้องนะสิครับ ผมเห็นมัน ก็สงสารนะครับ แต่มันตัวมัน ผมเดินข้ามมันไปแม่งเลยครับ แล้วเดินเข้าห้อง ล๊อกประตู ลงกลอน แล้วอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนที่จะเดินออกมาอีกที ไอ้ตาร์มันมานั่งรอที่หน้าห้องอีกแระครับ
“ไปทำงานแล้วหรอครับ.กินอะไรก่อนมั้ยเดี๋ยวพี่ทำให้.”ใจผมเจ็บแปล๊บทันที
“ขะ..ข้าว....”มันเรียกผมไว้ น้ำเสียงมัน ทำให้ผมแทบขาดใจตรงนี้เลยครับ
“ขอโทษนะครับ.นะนะ.ยกโทษให้นะครับ.ต่อไปจะไม่โกหกอีกแล้ว”มันพูดรัว กอดผมจากด้านหลัง ผมรู้นะครับว่าบางทีการโกหกเพื่อให้ใครบางคนสบายใจมันก็เป็นสิ่งดี แต่บางทีคนๆนั้นอาจจะรู้สึกระแวงไปแล้วก็ได้
“ร้านนี้พี่จะพาคนสำคัญมา คนนั้นก็คือข้าว.”ผมพูดประโยคที่มันเคยพูด ไอ้ตาร์ร้องไห้ออกมา
“คือ.พี่ไม่ได้ตั้งใจจะพาไปนะครับ.พอดีน้องเค้าก็ชอบร้านนี้.แล้วน้องเค้าอยากไปพอดี..เชื่อพี่นะ.”มันรีบอธิบาย
“กรูบอกแล้วใช่มั้ย.ว่าอย่าแม้แต่จะโกหกกรู เพราะความไว้ของกรูมีให้ได้แค่ครั้งเดียว”ผมพูดบอก แล้วเดินจากมา ไอ้ตาร์มันนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น พอแล้ว พอกันที ถึงจะรู้ว่ามันเสียใจและรักผมมากแค่ไหน แต่ก็รับไม่ได้จริงๆที่มันโกหกผม
ผมไปทำงานอย่างไร้วิญญาณเลยครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“อืม..”ผมรับโทรศัพท์
“มึงไปไหนมาวะ.”ไอ้ป๊อดมันถาม เสียงเรียบมันคงรู้เรื่องแล้วสิ
“บ้านลูกน้อง”ผมบอก
“มึงเฮียเค้าตามหามึงทั้งคืนเลยนะโว้ย.ไม่สงสารเฮียหรอวะ.”ไอ้ป๊อดมันพูด
“มันใช้ให้มึงมาพูดหรอ.”ผมถามมัน
“เปล่า.กรูสงสารเฮีย.เฮียไม่ได้ตั้งใจหรอกมึง...มึงเชื่อใจเฮียมาตั้งหลายปี.เชื่อใจอีกหน่อยจะเป็นไรไปวะ..เฮียเค้าคงแค่เหงา ช่วงที่มึงไม่ค่อยมีเวลาให้..แล้ว ก็คงคุยกันถูกคอแค่นั้น.พวกกรูก็คงตีโพยตีพายไปเอง.มึงก็ด้วย.”มันสาธยายซะยาว
“งั้นถ้ากรูไม่จับได้ก่อน.มันไม่ไปถึงเตียงกันแล้วรึไง”ผมพูด
“มึงคิดมาก...กรูว่ามึงไปคุยกับเฮียให้รู้เรื่องก่อนเหอะ.นั่งซึมเป็นหมาเหงาอยู่เนี้ย.คุยกับใครที่ไหน.”มันพูด
“เรื่องของมัน”ผมบอก
“มันที่ไหน.ผัวมึงนะ.เออ.เมียมึงด้วย.”มันพูดบอก
“ถ้ามึงจะโทรมาแค่นี้นะ.กรูวางละ.”ผมรีบตัดบท
“เออๆ..กรูแค่โทรมาเตือน.แล้วคิดว่าขาดเฮียได้มั้ยละ ถ้าขาดได้ก็เลิกไปเลย”มันพูด จุกมากเลยครับ
ผมกดวางทันที ถ้ากรูขาดได้ กรูคงเลิกไปนานแล้ว ไม่งั้นกรูก็เลิกไปนานแล้ว ไอ้ห่าป๊อด ผมนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว กรูขาดมันไม่ได้จริงๆ ทำไมวะ ทำไม ทำไมมึงต้องโกหกกรูด้วย ทำไม
“อึก.....”ผมฟุบหน้าลงกับโต๊ะทันที หมดกันน้ำตาลูกผู้ชายของกรู สาดเอ้ย
ผมนั่งร้องไห้อยู่สักพักก็ต้องเคลียร์กับหน้าตาตัวเอง เดี๋ยวต้องออกไปดูงานอีก เวรกรรม
“เย็นนี้เจอกันที่ร้าน....................นะครับ.หกโมงเย็น.”ข้อความจากไอ้ตาร์นะครับ ร้านที่มันบอกว่าสำหรับผมเท่านั้น แต่มันเสือกพาคนอื่นไปด้วย
เมื่อผมจัดการงานเสร็จ ก็ปาไปประมาณห้าโมงครึ่ง ผมก็ขับรถไปร้านนั้น อยากคุยให้รู้เรื่องเหมือนกันครับ พอไปถึงร้าน ก็เดินเข้าไปหา ปรากฏว่าไม่ได้มีแค่ไอ้ตาร์คนเดียว แต่มีผู้หญิงอีกคน แล้วก็ไอ้ป๊อด กับไอ้แสบมาด้วย ผมมองหน้ามันสองตัว มันก็ทำหน้าเฉยๆ ประมาณว่านั่งเหอะมึง
“นี่ต่าย..ต่ายนี่ข้าว.แฟนพี่.”ไอ้ตาร์มันพูด ผมก็ไม่มีอารมณ์หรอกครับ ต่ายยกมือไหว้ผม สวยจริงๆนั้นแหละไม่แปลกหรอกครับ เพราะว่าสวยมากๆเลย ทั้งหุ่น รูปร่างหน้าตา สีผิว ดีไม่มีที่ติ การแต่งตัวที่ดูเท่ แต่ก็คงความหรูไว้ในตัว มันเข้ากันได้ดีจริงๆ
“ครับ.”ผมรับไหว้
พอนั่งเงียบกันสักพัก อาหารก็มาเสริฟ.แต่ว่าต่างคนต่างจ้องอาหารกันแทน
“คือ..พี่ข้าวค่ะ.ต่ายต้องขอโทษจริงๆ.”แล้วน้องต่ายก็เป็นคนเปิดประเด็น ผมหันไปมองหน้าต่าย ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“คือ.ต่ายไม่รู้จะพูดยังไงดี.”น้องต่ายยิ้ม
“ต่ายกับพี่ตาร์ไม่ได้มีอะไรกันจริงๆค่ะ.ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งมากกว่าพี่ชายกับน้องสาว.แล้วก็ไม่มีเรื่องชู้สาวด้วย..ถึงความรู้สึกลึกๆของต่าย.จะรู้สึกดีกับพี่ตาร์มาก.และ.........คิดว่าเราสองคนน่าจะไปได้ไกลกว่าคำว่าพี่ชายกับน้องสาว”ต่ายพูด หน้าแหยนิดๆน้ำตาเริ่มคลอ เพราะว่าผมเล่นจ้องตาน้องแกเขม็ง
“ต่าย...”เสียงไอ้ตาร์พูดออกมา เบาแทบจะไม่ได้ยิน แต่ผมที่นั่งอยู่ข้างๆ ได้ยิน
“พอดีช่วงนั้นต่ายค่อนข้างสับสนกับชีวิต..แล้วได้พี่ตาร์เข้ามาปลอบแล้วก็ช่วยไว้..ต่ายไม่รู้เลยว่าพี่ตาร์มีแฟนแล้ว..อีกอย่างคือต่ายบอกไม่ถูกนะค่ะ หลังจากนนั้นเราก็คุยกันถูกคอ แต่ตลอดเวลาทุกวันพี่ตาร์เล่าเรื่องพี่ข้าวให้ต่ายฟังตลอด .ตอนที่ต่ายรู้ว่าพี่ตาร์มีแฟนแล้วต่ายก็รู้สึกนะค่ะจะโกหกก็คงไม่ได้ ใช่ค่ะต่าย
อยากได้พี่ตาร์มาเป็นของต่าย .แต่พอต่ายรู้ว่าต่ายเป็นคนทำให้พี่ตาร์กับพี่ข้าวเข้าใจผิดกัน.ต่ายก็รู้สึกผิดมากที่เป็นต้นเหตุ”ต่ายพูด พร้อมกับก้มมองมือตัวเองที่อยู่ใต้โต๊ะ
“มันไม่ได้ผิดที่ต่ายคนเดียวหรอก..ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกครับ.”ผมพูด
“ข้าว..”ไอ้ตาร์พูดขึ้น
“พี่.....พี่แค่รู้สึกดีๆกับน้องเค้า..แค่รู้สึกดีๆ..ไม่ได้มากไปกว่าพี่น้องเลย..พี่ถามใจตัวเองอยู่หลายครั้งว่าการคุยแบบนี้ มันเหมือนการคุยแบบชู้สาวรึเปล่า..แต่มันไม่ใช่นั้นคือพี่... พี่รักข้าว..ยังไงก็รักข้าว..พี่กับต่ายก็แค่ปรึกษากันได้ คุยกันรู้เรื่อง แค่นั้น”ไอ้ตาร์มันรีบพูด
“แล้วมึงจะโกหกทำไมว่าไปกินข้าวกับลูกค้า ทั้งๆที่มึงกินอยู่กับต่าย..แล้วตลอดเวลาเกือบเดือนที่ผ่านมามึงกับต่ายคุยกันโดยที่กรูไม่รู้อะไรเลย..มึงปิดบังกรู..แสดงว่ามึงไม่สนิทใจกับน้องเค้า ไม่งั้นมึงจะปิดบังกรูทำไม”ผมหันไปค้อน
“ก็พี่กลัวข้าวไม่สบายใจ”มันตอบหน้าเสีย
“แล้วทำอย่างนี้ มึงคิดว่ากรูจะไว้ใจมึงได้อีกหรอ”ผมพูด แล้วหันหน้าหนี
“พี่ขอโทษ..”มันพูด
“เออ..อีกอย่างนะค่ะ.ร้านนี้ต่ายก็มากินบ่อย.คือวันนั้นต่ายเป็นคนชวนพี่ตาร์เอง..ขอโทษด้วยนะค่ะ.ที่ทำให้เรื่องวุ่นวาย..และต้องเข้าใจผิด”ต่ายพูด
“ไม่หรอกครับ.ยังไงคนโกหกก็คือมัน ... เรื่องนี้อาจไม่มีอะไรจริงๆ .แต่ยังไงมันก็ผิด.”ผมพูด ทั้งโต๊ะเงียบ
“กรูว่ามึงคุยดีๆเหอะวะ..กรูมาฟังให้เป็นสักขีพยานเฉยๆ..”ไอ้แสบมันลุกขึ้น
“ต่ายพูดจริงๆนะค่ะ..พี่ตาร์รักพี่ข้าวมาก..ต่ายก็อิจฉาลึกๆนะค่ะว่าใครกันที่ได้พี่ตาร์ไปเป็นแฟน..แต่ลึกๆในใจแล้วของต่ายมันก็ขัดกัน คือขอให้คงเส้นคงวาระหว่างพี่ชายกับน้องสาวดีกว่า เพราะว่ามันคงเป็นไปไม่ได้..ต่ายขอโทษจริงๆค่ะ..แต่ว่าเรื่องนี้.ถ้าให้ต่ายพูดตามตรง.พี่ข้าวก็ผิดเหมือนกัน.ที่ไม่มีเวลาให้พี่ตาร์บ้างเลย..แล้วการที่พี่ข้าวมาระแวงแบบนี้..มันก็เหมือนกับพี่ตาร์ระแวงพี่ข้าวเหมือนกัน..พี่ตาร์ก็ระแวงพี่ข้าวมากเช่นเดียวกัน..ระแวงตลอดเวลาที่มาปรึกษาต่าย..จนต่ายเริ่มรู้ตัวว่าไม่สามารถเข้าหาพี่ตาร์ได้มากกว่าพี่น้องจริงๆ..ที่จริงมันก็คงเป็นความรู้สึกของคนเพิ่งอกหัก.แล้วมีคนมาปลอบด้วยละค่ะ...ส่วนพี่ตาร์ไม่ต้องรู้สึกผิดว่าเหมือนให้ความหวังต่ายหรอกนะค่ะ..ต่ายเชื่อว่าพี่เป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว.พี่ไม่ผิดเลย.ต่ายรู้ว่าพี่หวังดี..ต่ายขอโทษจริงๆค่ะ.”น้องต่ายลุกขึ้นยิ้มให้ แล้วยกมือไหว้ผมก่อนที่จะเดินจากไปดื้อๆ
“คุยกันแล้วกันนะมึง”ไอ้ป๊อดมันพูดบอก ก่อนที่จะเดินไปพร้อมกับไอ้แสบ ไอ้ตาร์มันเอามือมาจับมือผมไว้แน่น
“เชื่อพี่เถอะนะครับ..ขอให้เชื่อ...จะไม่โกหกอีกแล้วไม่ว่าเรื่องอะไร.”มันพูดเบาๆ ผมไม่หันไปมองหน้ามันหรอกครับ น้ำตามันจะไหลซะให้ได้
ผมกระชับมือมันกลับ เหมือนกับว่ากรูจะเชื่อมึงอีกครั้งแล้วกัน
“ทำไม..ถ้ากรูไม่ทำงานหนักมึงก็จะไม่ไปยุ่งกับคนอื่นใช่มั้ย..ทำไมละทั้งๆที่ทนมาได้ตั้งหลายปี ทั้งๆที่กรูคิดว่าคนที่เข้าใจกรูมากที่สุดคือมึง.ทำไมมึงทำลายความไว้ใจของกรู”น้ำตาผมไหลลงที่เสื้อ เพราะว่าก้มหน้าอยู่
“พี่ขอโทษ.ขอโทษจริงๆ..อึก..อย่าเป็นแบบนี้เลย.พี่คิดมากมาตลอดว่าข้าวจะนอกใจแล้วเอางานมาอ้างรึเปล่า.แต่ก็ไม่อยากถาม..”มันพูด
“มึงคิดได้ยังไง..ห๊ะ.”ผมหันไปค้อน พร้อมกับตะคอกเบาๆ ต่างคนต่างร้องไห้ เออดี
“ขอโทษ..จะไม่ทำอีกแล้ว..ไม่โกหกแล้ว..นะ.ยกโทษให้พี่นะครับ.”มันพูด
“กรูถามจริงๆ...ขอให้บอกมาตามตรง..ชอบต่ายรึเปล่า..”ผมหันไปสบตามัน
“ถ้าพี่บอกตรงๆข้าวจะไม่โกรธใช่มั้ย.”มันพูด ผมพยักหน้า
“พูดมาเถอะครั้งนี้กรูจะให้ความไว้ใจมึงอีกครั้ง.แต่อย่าโกหกกรู..ขอร้อง ถ้าสงสารรู้อย่าโกหกกรู.”ผมพูด น้ำตาก็ไหลเรื่อยๆ ไอ้ตาร์มันเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ
“.ใจพี่ไม่เคยมีใครนอกจากข้าวเลย..รักมาตลอด.กับต่ายพี่รู้สึกดี.และก็คิดว่าถ้าพี่ไม่มีข้าวตอนนี้.ผู้หญิงคนนี้ก็คงทำให้พี่มีครอบครัวได้.พี่คิดแค่นั้น แค่คิดว่าเค้าน่ารักดี แต่ไม่ได้รัก..ไม่ได้รู้สึกว่าทำให้พี่รักและคิดถึงตลอดเวลาแบบข้าว..พี่แค่รู้สึกดีๆกับน้องเค้า..หลายๆอย่างที่พี่ประทับใจในตัวน้องต่าย..แต่มันก็ไม่ได้ทำให้พี่รู้สึกได้ครึ่งนึงที่พี่มีให้ข้าวเลย..”มันพูดไป จับหน้าผมทั้งสองมือ แล้วเอาหน้าผากมาชน
“อืม...แค่นี้กรูก็พอใจแล้ว.ต่อไปอย่าโกหกกรู.แค่ครั้งนี้เท่านั้น”ผมพูด
“ครั้งนี้ถึงข้าวจะบอกว่าไม่ให้พี่สัญญา..แต่พี่ก็จะสัญญา.. จะไม่โกหกอีกแล้ว..พี่ขอสัญญา..”มันพูด ผมหันไปมองหน้า ไอ้ตาร์น้ำตาคลอ ผมเอามือปิดปากมันไว้
“กรูขอถอนสัญญา...”ผมพูดบอก
“ต่อจากนี้ไป..กรูจะเชื่อใจมึง.และขอให้มึงเชื่อใจกรู....เวลาที่มึงจะโกหกกรูอีกขอให้มึงนึกถึงคำพูดกรูไว้..ครั้งนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ..ครั้งสุดท้ายจริงๆ..”ผมพูดย้ำ ไอ้ตาร์มันเอามือผมไปจูบเบาๆ
“ครับ...ขอบคุณ..ขอโทษนะ ขอโทษ..”มันพูดออกมา แล้วน้ำตาก็หยดเป็นสายอาบแก้มทั้งคู่ ดีนะ โต๊ะ มันที่ลับตาคน ไม่งั้นกรูคงอายชิบ ไอ้ตาร์เช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ ผมยิ้มออกมา ไอ้ตาร์ก็ยิ้ม แล้วอยูดีๆก็หัวเราะทั้งคู่ซะงั้น
...
มาต่ออีกแล้ว เอิ้กๆ ไวชิบ เดี๋ยวจบนี่แล้วจะได้ทิ้งตัวสักที เอิ้กๆ
-
^
^
^
กระทุ้งเบบี้ :z2:
ขอไปอ่านก่อนนะ :กอด1:
เง้อ...ดีที่เข้าใจกันได้นะ ร้องไห้ตามข้าวกับตาร์ไปแล้วเบบี้ :sad4:
:z1: :z1:อย่างงี้ต้องกลับบ้านไปให้เวลาซึ่งกันและกันแล้วม้างงงงงง
:pighaun: จัดให้หน่อยเบบี้ :-[
:กอด1:
-
เฮ้อ ค่อยยังชั่ว ดีกันแล้ว
รักเบบี้จังเลย ไม่เคยทำให้เราผิดหวัง เบบี้น่าร้ากกกกกกกกกกก :กอด1:
:L2: :L2: :L2:
-
สนุกสุดๆเลยครับได้หลายอารมณ์มากเลยอะครับ ยังไงก็ช่วยมาโพสต่อด้วยนะครับ
-
แล้วก็โล่งอก ไปอีกหนึ่งรอบ :เฮ้อ:
น้ำตาคลอเบ้าอีกตามเคย.... :sad4: :o12: :m15: :monkeysad:
แต่อย่างน้อยก็ดีใจจังเลย ที่คุยกันรู้เรื่องแบบนี้
อุปสรรคของความรัก เป็นเครื่องทดสอบจิตใจของทั้งคู่ แต่ว่า
อย่าทดสอบกันบ่อยได้ไหมครับ นี้ คนอ่านจะน้ำลายฟูมปากอยู่แล้วเนี่ย :serius2:
รักเบบี้จังเลยครับ ..... o13
-
:เฮ้อ: โล่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
นึกว่าจะแย่ซะแล้ว ในทีสุดก็กลับมาเข้าใจกัน
ตอนแรกใจหายเลย :m15: นึกว่าจะมีไรซะอีก
แบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย :z2:
ขอฉาก คืนดี แบบ :m25: :haun4: :jul1: :oo1:
:jul3:
-
จอง
-
โล่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไปที
แต่น้องต่ายนี่ก็แรงใช้ได้นะเนี่ย
น่ากลัวแท้
-
ซึ้ง ง่า....
แอบน้ำตาคลอ ก่อนเลิกงาน ... (พอดีว่า โต๊ะที่ทำงานไม่ ลับตาคนเหมือนโต๊ะ ที่ร้าน นั้น ฮา...)
-
:beat: :z6: :beat: :z6: เบบี้
โทษฐาน ทำพี่ร้องไห้ :impress3:
ถึงจะดีกันแล้ว แต่ยังแอบเซงพี่เห้ตาร์อยู่ว่ะ :เฮ้อ:
:z6: เบบี้อีกรอบ
-
เคยรู้สึกเหมือนตาร์
ไม่ได้รัก แค่รู้สึกดีด้วยเฉยๆ
เชื่อใจหน่อยเด่! :เฮ้อ:
-
น้องเบบี้จ๋า หัวใจพี่เกือบจะวายซะแล้ว มีเรื่องมาให้ช๊อคได้เรื่อย ๆ นะคะ
แต่ขอยืนยันว่าเรื่องนี้ครบรสจริง ๆ + 1 ให้เช่นเคยค่ะ
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
สงสารทั้งคู่ แต่ก็ไม่มีอะไรนี่เน๊อะ เหอๆ ถ้าไม่รักกันมานาน หรือขาดกันไม่ได้ขนาดนั้น
ตกลงใจเลยว่าเลิกแน่ กับความไว้ใจ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอ แง่มๆ.....
ก็นะ แต่นี่อยู่กันมานาน รักกันมากขนาดนั้น ไหง คุณตาร์มาเยี่ยงนี้.................
ติดตามต่อ...........ยังมีต่อ ชิมิ ????
ขอบคุณเจ้าค่ะ
-
เพิ่งรู้ว่ามีตอนพิเศษอ่านถึงตอนล่าสุดแล้ว
:m15: :m15: :m15: :m15:
มันมีทุกอย่างครบถ้วนเลยคราบ
-
มันชั่ง บีบคั้น
หัวจายยยยยย :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อ่านไปอ่านมาทำไมหน้าจอมันเบลอๆ วะ
คอมกูก้อไม่ได้พังน้า -*-
อ่อ น้ำตามันกลบ
เหอๆ
ซึ้งงงงอ่า ^^
รักต้าร์ข้าวที่สุดเลย
-
โฮ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ค่อยยังชั่ว
นึกว่าจะได้เลิกกันซะแล้ว
ก็ไม่รู้จะโทษใครน่ะเนอะ
แต่ตาร์ก็ไม่น่าเล้ย
เป็นใคร ๆ ก็ต้องคิดแบบข้าวกันทั้งนั้นแหละชิมิ
ดีนะเนี่ยที่ยังให้อภัยกัน
ไม่งั้นคนอ่านตาย ร้องไห้ตาบวม เหอเหอ
-
ง๊า จะจบแล้ว
ฮืออออออ
ป.ล เบบี้สุดยอดดดดด o13
-
ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress3:
-
แรงอ่ะ
เกือบไปแล้ว
เกือบได้เลิกกันแล้ว
-
คือแบบว่า ตอนนี้แบบว่า เศร้ามาก ที่เศร้า เพราะว่า ทำไมข้าวเป็นแบบนี้ แบงไม่รู้นะคะ ว่าข้าวจะเคยมองตัวเองรึป่าวว่า ทำอะไรกับตาร์ไว้บ้าง
ไม่เข้าใจเลยคะ ทำไมต้องคอยทำร้ายจิตใจตาร์ตลอด ตาร์ทำผิดแค่ไม่กี่ครั้งแต่ข้าวสามารถโกดตาร์ได้ขนาดนี้ แต่ทีข้าว ทำตัวไม่ดี เอาแต่ใจ
เคยไหมที่ตาร์จะโกดมากขนาดนี้ ข้าวโทดแต่คนอื่น จนลืมมองตัวเองรึป่าว ตาร์มีหัวใจนะคะ บางที อยากให้ข้าวเจ็บซะบ้าง ให้รุ้ไปเลยว่า
ข้าวไม่ใช่ผู้วิเศษ ตาร์เสียน้ำตามาเยอะกับข้าว แล้วข้าวละ ร้องไห้กี่ครั้งเพื่อ ตาร์ (เบเบี๋คงไม่โกดแบงนะคะ แบงอินมากคะ)
ตาร์เค้าก็ต้องรู้สึกแบบนี้บ้างแหละ ก็ข้าวไม่ค่อยจะสนใจตาร์นี่คะ มีแต่ตาร์ที่จะคอยแคร์ข้าวฝ่ายเดียวแบงชอบคุ่ เข็มเป้ นะคะ
เพราะรู้สึกว่า คู่นี้สิถึงจะเรียกว่า เหมาะสม เป้ก็รักเข็มมาก ทำเพื่อเข็มมาเยอะ เข็มก็ตอบแทนโดยการรักตอบ เอาใจใส่ในเรื่องเล็กๆน้อย
แบงไม่รู้อะ ว่าข้าวเคยใส่ใจรึป่าว เพราะเท่าที่อ่านแทบไม่มี แบงไม่ได้อยากเอาใครมาเปรียบเทียบกับไคนะคะ แต่บางที ถ้าแบงเป็นตาร์แบงคงเสียใจมาก
แต่แบงก็รู้คะ ว่าตาร์รักข้าวมาก มากจนบางที ข้าวมองเป็นความเคยชิน จนแทบไม่ใส่ใจ อยากให้ข้าวใส่ใจ ตาร์มากๆ ขอโทษนะคะที่ต้องพูดแบบนี้อะแบบี๋
แต่แบงอินมากจริงๆ บางที ให้ตาร์ทิ้งข้าวอีกที แล้วให้ข้าวตามหัวใจตัวเองให้ได้ก่อนดีไหมคะ อย่าคิดว่าตัวเองถูกเสมอสิ แต่ยังไงก็สนับสนุนให้รักกันคะ
ถึงบางที อยากให้ตาร์ตาย เพราะจะได้รู้ว่า ข้าวไม่รักษาของมีค่าไว้เลย แต่เด๋วมันจะเศร้าเกินเหตุ อย่าให้ตายเลยคะ ให้หายไปดีกว่า ให้ข้าวได้ตามหาบ้างเถอะ
อิอิ เบบี๋ อย่าโกด แบงเลยนะคะ อย่างที่บอกอะคร่า แบงมันอินในอารมณ์มากๆ รักเรื่องไหนแล้วจะรักต่อไป อย่างที่แบงรักนิยายเรื่องนี้มาก รักมากคะ
ถ้าเรื่องนี้จบ มันก็ยังคงเป็นความทรงจำดีๆอยู่ดีแหละคะ เพราะมันดีมากเลย
สู้ๆนะคะ เบบี๋ เบบี๋ เล่นเอ็มคะป่าวคะ ไปและน้า บับบายยยยย :bye2: :z2:
-
^
^
^
ถูกใจความเห็นนี้ที่ซู้ดดดด o13
คิดเหมือนกันเลยว่า ข้าวเห็นแก่ตัวมากๆ ในหลายๆครั้ง
ตาร์ ยอมตลอด แล้วก็ไม่เคยเกินเลยกับใครเท่าข้าว
แต่เข้าใจกันได้ก็ดีแล้ว...
คงมีสักวันที่ข้าวจะทำอะไรดีๆ เพื่อตาร์บ้าง
:call:
-
ลุ้นใจจะขาดเอิกซ์ซซซ จบเมื่อไหร่พิมพ์หนังสือขายนะคะ รอซื้อลงชื่อไว้ก่อนเลย อิอิ
แต่อย่าเพิ่งจบเลย ขอร้องงง
-
เบบี้เรากินข้าวไม่อร่อยก้อเพราะ
เบบี้นั่นแหล่ะ บีบหัวใจเหลือเกิน
ตอนนี้เข้าใจกันแล้วก้อขอหวานๆซะทีได้ป่าวค่ะ
-
ขอออกความคิดเหงที่แตกต่างออกไปหน่อยได้ปะ
ความจริง น่าจะโกด ต้าหั้ยนานกว่านี้นะ
ไม่รู้สิ ทำไมต้าจะต้องบอกว่าข้าวไม่มีเวลาด้วยอ่ะ
ถ้ารักกันจริงสิ่งแค่นี้มันจะต้องทนได้สิ
มันก้อต้องเข้าใจกัน คือเราไม่เถียงนะว่าที่ผ่านมา
ข้าวจะไม่เคยเห็นแก่ตัว แต่เราหมายถึงแค่เรื่องนี้จริงๆอ่า
แบบว่า ถ้าเราเป็นข้าว เราจะรู้สึกเสียจัยมากจนไม่อภัยหั้ย
ได้เลยมั้งเพราะ ถ้าครัยมาโกหก เราครั้งนึงแล้วถ้าเราเตือนแล้วเราจับได้ทันที
เราคงจะคิดนะว่ารักกันจริงทำไมถึงกล้าโกหกกัน
ทำไมถึงกล้าหั้ยความหวังคนอื่น ทั้งๆๆที่ปากบอกว่ารักเราคนเดียว
แหะๆๆ ระบายน่ะ เราอาจจะไม่พอจัยที่ต้าจะปันใจเลิก
ชะนีมากกว่าก้อได้มั้ง เรยขอซักทีเหอะ
อ่านมาทั้งแร่องรักต้านะ แต่วันนี้ขอที :z6:
ทำไมต้องแอบปันใจเพราะแค่ข้าวงานยุ่ง
เค้าจะอกหักมาก้อเรื่องของงเค้าดิ มีแฟนอยู่แล้ว ชอบ
เอาปันหาตามมา แอร๊ยยยยยยยย :beat:
ไม่ถูกจัยครัยอย่าด่าหนูนะคะ หนูคิดของหนูคนเดียว
อยากระบาย อ่า เพราะอ่านแล้วมันเจ็บจี๊ดดเข้าจัยฟามรู้สึกข้าวอ่ะ
-
เบบี้ แวะมาหาคิดถึงมากมาย เด๋วมาเม้นท์นะจ๊ะ ขอมุดไปอ่านก่อนเน่อ ไม่ได้อ่านหลายวัน หน้ามันไปไกลแร่ว
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจ :z13: แถมแล้วต่อด้วยกระ :oo1: อีกที (อิอิ)
-
ติดตามอยู่ค่ะ
สนุกมากๆ
ชอบทุกคู่เลยอ่ะ
อิๆ o13
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
สงสารทั้งคู่ แต่ก็ไม่มีอะไรนี่เน๊อะ เหอๆ ถ้าไม่รักกันมานาน หรือขาดกันไม่ได้ขนาดนั้น
ตกลงใจเลยว่าเลิกแน่ กับความไว้ใจ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอ แง่มๆ.....
ก็นะ แต่นี่อยู่กันมานาน รักกันมากขนาดนั้น ไหง คุณตาร์มาเยี่ยงนี้.................
ติดตามต่อ...........ยังมีต่อ ชิมิ ????
ขอบคุณเจ้าค่ะ
-
:z2:เขาแวบดูเบบี้
มาต่อเลยม่ายยยยยยยยยยยยยยย
:กอด1:
-
เกือบงานเข้าแล้วตาร์เอ๊ย ดีนะนี่ที่ข้าวยังให้โอกาสอีกครั้ง
ครั้งสุดท้ายแล้ว ถ้ายังมีอีกไม่อยากคิดเลย กลัวจะเศร้าแทน
:L2: :L2: :L2:
-
:z2: มาอีกไหมอะ
-
จาก HeeChul_Poo นะค่ะ ดุเด็ดเผ็ดมันส์จริงๆเบบี้ชอบ
“คือแบบว่า ตอนนี้แบบว่า เศร้ามาก ที่เศร้า เพราะว่า ทำไมข้าวเป็นแบบนี้ แบงไม่รู้นะคะ ว่าข้าวจะเคยมองตัวเองรึป่าวว่า ทำอะไรกับตาร์ไว้บ้าง
ไม่เข้าใจเลยคะ ทำไมต้องคอยทำร้ายจิตใจตาร์ตลอด ตาร์ทำผิดแค่ไม่กี่ครั้งแต่ข้าวสามารถโกดตาร์ได้ขนาดนี้ แต่ทีข้าว ทำตัวไม่ดี เอาแต่ใจ
เคยไหมที่ตาร์จะโกดมากขนาดนี้ ข้าวโทดแต่คนอื่น จนลืมมองตัวเองรึป่าว ตาร์มีหัวใจนะคะ บางที อยากให้ข้าวเจ็บซะบ้าง ให้รุ้ไปเลยว่า
ข้าวไม่ใช่ผู้วิเศษ ตาร์เสียน้ำตามาเยอะกับข้าว แล้วข้าวละ ร้องไห้กี่ครั้งเพื่อ ตาร์ (เบเบี๋คงไม่โกดแบงนะคะ แบงอินมากคะ)
ตาร์เค้าก็ต้องรู้สึกแบบนี้บ้างแหละ ก็ข้าวไม่ค่อยจะสนใจตาร์นี่คะ มีแต่ตาร์ที่จะคอยแคร์ข้าวฝ่ายเดียวแบงชอบคุ่ เข็มเป้ นะคะ
เพราะรู้สึกว่า คู่นี้สิถึงจะเรียกว่า เหมาะสม เป้ก็รักเข็มมาก ทำเพื่อเข็มมาเยอะ เข็มก็ตอบแทนโดยการรักตอบ เอาใจใส่ในเรื่องเล็กๆน้อย
แบงไม่รู้อะ ว่าข้าวเคยใส่ใจรึป่าว เพราะเท่าที่อ่านแทบไม่มี แบงไม่ได้อยากเอาใครมาเปรียบเทียบกับไคนะคะ แต่บางที ถ้าแบงเป็นตาร์แบงคงเสียใจมาก
แต่แบงก็รู้คะ ว่าตาร์รักข้าวมาก มากจนบางที ข้าวมองเป็นความเคยชิน จนแทบไม่ใส่ใจ อยากให้ข้าวใส่ใจ ตาร์มากๆ ขอโทษนะคะที่ต้องพูดแบบนี้อะแบบี๋
แต่แบงอินมากจริงๆ บางที ให้ตาร์ทิ้งข้าวอีกที แล้วให้ข้าวตามหัวใจตัวเองให้ได้ก่อนดีไหมคะ อย่าคิดว่าตัวเองถูกเสมอสิ แต่ยังไงก็สนับสนุนให้รักกันคะ
ถึงบางที อยากให้ตาร์ตาย เพราะจะได้รู้ว่า ข้าวไม่รักษาของมีค่าไว้เลย แต่เด๋วมันจะเศร้าเกินเหตุ อย่าให้ตายเลยคะ ให้หายไปดีกว่า ให้ข้าวได้ตามหาบ้างเถอะ
อิอิ เบบี๋ อย่าโกด แบงเลยนะคะ อย่างที่บอกอะคร่า แบงมันอินในอารมณ์มากๆ รักเรื่องไหนแล้วจะรักต่อไป อย่างที่แบงรักนิยายเรื่องนี้มาก รักมากคะ
ถ้าเรื่องนี้จบ มันก็ยังคงเป็นความทรงจำดีๆอยู่ดีแหละคะ เพราะมันดีมากเลย
สู้ๆนะคะ เบบี๋ เบบี๋ เล่นเอ็มคะป่าวคะ ไปและน้า บับบายยยยย”
เอาแล้วค่ะ คนอ่านออกความคิดเห็นเยอะมากๆ ชอบมากเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าเบบี้จะโกรธนะค่ะ แต่เดี๋ยวเบบี้จะไม่เข้าข้างใครทั้งนั้น แต่ลองให้มองดูสองมุม การที่เบบี้ผลิกบทแบบนี้เพราะต้องการให้มองดูสองแง่มุมนะค่ะ
จาก epochii_upfun นะค่ะ
สองคนนี้มีความคิดเห็นต่างกัน เดี๋ยวจะแจงให้ดูทั้งคู่เลย
“ขอออกความคิดเหงที่แตกต่างออกไปหน่อยได้ปะ
ความจริง น่าจะโกด ต้าหั้ยนานกว่านี้นะ
ไม่รู้สิ ทำไมต้าจะต้องบอกว่าข้าวไม่มีเวลาด้วยอ่ะ
ถ้ารักกันจริงสิ่งแค่นี้มันจะต้องทนได้สิ
มันก้อต้องเข้าใจกัน คือเราไม่เถียงนะว่าที่ผ่านมา
ข้าวจะไม่เคยเห็นแก่ตัว แต่เราหมายถึงแค่เรื่องนี้จริงๆอ่า
แบบว่า ถ้าเราเป็นข้าว เราจะรู้สึกเสียจัยมากจนไม่อภัยหั้ย
ได้เลยมั้งเพราะ ถ้าครัยมาโกหก เราครั้งนึงแล้วถ้าเราเตือนแล้วเราจับได้ทันที
เราคงจะคิดนะว่ารักกันจริงทำไมถึงกล้าโกหกกัน
ทำไมถึงกล้าหั้ยความหวังคนอื่น ทั้งๆๆที่ปากบอกว่ารักเราคนเดียว
แหะๆๆ ระบายน่ะ เราอาจจะไม่พอจัยที่ต้าจะปันใจเลิก
ชะนีมากกว่าก้อได้มั้ง เรยขอซักทีเหอะ
อ่านมาทั้งแร่องรักต้านะ แต่วันนี้ขอที
ทำไมต้องแอบปันใจเพราะแค่ข้าวงานยุ่ง
เค้าจะอกหักมาก้อเรื่องของงเค้าดิ มีแฟนอยู่แล้ว ชอบ
เอาปันหาตามมา แอร๊ยยยยยยยย”
..........................
เอาละค่ะที่นี้ตาคนเขียนบ้าง
เราลองมองภาพรวมของทั้งสองคนตั้งแต่เริ่มแรกสิค่ะ เบบี้เห็นสองรีข้างบนแล้วรู้สึกว่า โอเค มีหลายมุมมากๆ ตลอดเวลาที่เรื่องดำเนิน ทุกคนไม่ค่อยชอบข้าวเท่าไหร่ ไม่เป็นไร เพราะว่าเบบี้ออกบทให้ข้าวเป็นแบบนั้นเอง ส่วนตาร์นะดีเลิศ ประเสริฐศรีมาตลอด แต่ว่าไม่มีใครดีเลิศเสมอไปใช่มั้ยค่ะ บางคนก็มีจุดเสียบ้าง ลองมองดูจุดดีของข้าว และจุดเสียของข้าว และมองดูจุดดีและจุดเสียของตาร์ด้วยนะค่ะ ตลอดเวลาลองมองสิค่ะว่าข้าวแคร์ตาร์รึเปล่า. ลึกๆแล้ว ข้าวแคร์รึเปล่า. ใช่ค่ะแคร์มาก ไม่งั้นก็ไปมีคนอื่นไปแล้วใช่มั้ยค่ะ ลองมองไปหลายๆมุมทีละนิดนะค่ะ
อย่างที่น้องแบงพูด ตอนนี้เป็นแค่ตอนพิเศษค่ะ เรื่องนี้วางพอตไว้ให้จบแฮปปี้ เลยไม่สามารถต่อตอนพิเศษได้ยาวขนาดนั้นนะค่ะ การที่จะให้ตาร์ตายคงเป็นไปไม่ได้ เดี๋ยวโดนพี่ๆในกระทู้กระทืบเบบี้ ส่วนการที่จะให้ตาร์หายไป เบบี้ก็ไม่รู้จะให้หายไปด้วยสาเหตุอะไร ลองมองดูภาพรวมนะค่ะ ข้าวทำอะไรผิดรึยัง
เอาเป็นว่า ตอนแรกเบบี้เขียนออกมาให้ตาร์ทำเลวกับข้าวไว้เยอะกว่าที่เพิ่งให้ออกไปเมื่อกี้อีก แต่ว่าเดี๋ยวเรื่องมันจะยาวไป และอีกอย่าง เบบี้วางภาพให้ตาร์ดูดีมาตลอด เลยไม่อยากให้คนที่รักตาร์มองตาร์ในมุมลบ และนั้นคือการเชื่อใจของข้าวที่มีต่อตาร์มาตลอด ถ้าสมมุตมันร้ายแรงกว่านี้ ข้าวอาจจะไม่สามารถรับได้ก็ได้ เรื่องมันอาจจะจบไม่สวย และคนที่ชอบตาร์บางคน อาจเกลียดตาร์ไปเลย เบบี้เลยให้มันพอประมาณในการดำเนินเรื่อง และสามารถให้อภัยกันได้
เราลองมองย้อนไปอดีตที่ข้าวทำกับตาร์มาตลอด เคยนอกใจอยู่หนึ่งครั้ง คือการไปนอนกับผู้หญิง และนั้นก็ทำให้ข้าวรู้อะไรหลายๆอย่างมากขึ้นว่ารักตาร์ขนาดไหน การที่น้องแบงมองภาพว่าข้าวไม่ใส่ใจตาร์มากเท่าที่ควร น้องบอกว่าไม่อยากเอาไปเปรียบเทียบกับเป้กับเข็มเพราะคนละคนกัน แต่เบบี้ก็ว่าน้องแบงพูดถูก แต่ลองมองดูสิว่า ตลอดเวลาตั้งแต่นั้นมา ข้าวก็คงเส้นคงวาของความเป็นข้าวมาโดนตลอด เบบี้พยายามเขียนและสื่อออกไปแบบนั้น แต่บางคนก็เข้าใจ บางคนก็ไม่เข้าใจ เบบี้อาจสื่อไม่ถึงก็ได้นะค่ะ ต้องโทษตัวเบบี้เอง แต่แล้ว คนก็คิดแตกต่างกันออกไป ลองคิดกลับไปที่ตอนที่ข้าวไปเรียนต่างประเทศ ข้าวคงเส้นคงวาตลอดเวลาไม่เคยมีใคร พอกลับมา ก็เซอร์ไฟร์ตาร์ด้วยการอยู่บ้านด้วยกัน ถึงแม้ว่าข้าวจะไม่เอาใจใส่ตาร์ได้เท่าที่ควร แต่นั้นมันก็คือตัวข้าวใช่รึเปล่าละค่ะ ลองคิดดูดีๆสิค่ะ ตลอดเวลา ข้าวพยายามแล้ว แต่การสื่อออกมาของข้าว มันค่อนข้างทำได้ยาก เพราะข้าวแข็งกระด้างมาตลอดอยู่แล้ว แต่ถ้าสมมุตเบบี้วางพอตให้ข้าวหวานเยิ้มมากเกินไป ลองคิดดูตาร์ก็หวานเยิ้ม มันจะเหลืออะไรให้ลุ้นอีกมั้ยค่ะ
ส่วนตาร์ น้องอีกรีที่มีความคิดเห็นว่าข้าวควรโกรธตาร์มากกว่านี้ เราลองมองดูอีกมุมนะค่ะ ตอนนั้นข้าวมีผู้หญิงคนอื่นโดยการหลับนอนจริงๆ ห้าเดือนข้าวใช้เวลาง้อตาร์ ส่วนในสาเหตุตรงนี้ ตาร์โกหกข้าว และก็มีความรู้สึกดีๆกับคนอื่นในเวลาที่ข้าวทำงานหนัก โอเคตาร์ผิด แต่ว่าการให้อภัยของข้าว นั่นก็เหมือนครั้งหนึ่งที่ข้าวเคยทำผิดแล้วตาร์ให้อภัยนั้นแหละค่ะ คือมันแค่ฝ่ายไหนทำหนักกว่าแค่นั้นเองค่ะ
ตอนนี้เบบี้เขียนออกมาคืออยากให้ดูของดีและขอเสียของตาร์และข้าว ไม่อยากให้มองมุมตาร์มุมเดียว หรือว่ามุมข้าวมุมเดียว ก็อยากให้มองรวมๆว่าทั้งสองคนรักกัน และก็ไว้ใจกันมาตลอด ถ้าลองมองในมุมตาร์ ก็ผิดจริงๆ เพราะว่าข้าวให้ความไว้ใจมากๆ ข้าวเคยรู้สึกว่ารักใครไม่ได้อีก แต่พอมีตาร์ก็ทุ่มไปแล้ว แต่ตาร์กลับกลายเป็นแบบนั้น ไม่ไว้ใจข้าว ทั้งๆที่สองปีครึ่งที่ไปเรียนต่างประเทศ ก็สามารถวัดได้แล้วว่าควรเป็นอย่างไร หรือว่ามองดูที่ตาร์ หรือว่ามองมุมข้าว โอเค ข้าวทำงานไม่ลืมหูลืมตา แต่ว่านั้นคืองาน ถึงจะเบี่ยงเบนหนีแล้วบ้างแล้วก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปได้ เพราะเป็นหน้าที่และเงินที่ต้องใช้อยู่ใช้กิน
ตกลงว่าอะไรละที่ทำให้ทุกคนที่อ่าน รู้สึกแตกต่างกันไป เบบี้พูดถูกรึเปล่า ว่าถ้าคนอ่านลองเข้าใจทั้งสองคนดู ไม่ได้เข้าข้างใครสักคนหนึ่ง ลองมองเป็นกลาง ใครกันแน่ที่ผิด ก็ผิดด้วยกันทั้งคู่
แต่ก็นั้นแหละค่ะ นิยาย เบบี้บอกแล้วว่าเบบี้เขียนเรื่องนี้มาอยากให้คนมาแสดงความคิดเห็นมากที่สุด และเบบี้ก็ชอบที่จะแสดงความคิดเห็นของเบบี้กลับไปด้วยเช่นกัน
เบบี้มองในมุมของเบบี้ซึ่งเป็นคนเขียน แล้วลองกลับไปดูนะค่ะว่าจะสงสารใครดี
ไปละค่ะ วันนี้คงมาต่อไม่ได้ เพราะการบ้านไม่เสร็จ เห็นเม้นยาวดี แล้วก็แสดงความคิดเห็นแบบที่เบบี้เคยบอก คือยาว เบบี้ชอบ นานๆทีจะได้ตอบเม้นยาวๆแบบซะใจไปเลยค่ะ
ขอบคุณทั้งสองคนนะค่ะ ที่จริงมีรีบางรีสั้นแต่ก็แสดงความคิดเห็นว่าชอบไม่ชอบฝ่ายไหน แต่ว่าของทั้งสองท่านทำให้เบบี้อยากออกมาแสดงความคิดเห็นให้รู้ด้วยว่า สำหรับคนเขียนแล้วอยากให้คนอ่านเข้าใจยังไง
ดีเหมือนกันค่ะ คนอ่านคนอื่นจะได้เข้าใจแล้วมองหลายๆมุมด้วยนะค่ะ
ไงก็ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลยค่ะ เม้นเยอะๆนะเบบี้ชอบ
ไปละค่ะ
บับบาย
ฝานดีกันทั่วหน้าเน้อค่ะเน้อ
-
:z13: ก่อนอ่าน
:serius2:
ตรูเห็นยาวๆนึกว่าลงนิยาย
วิ่งหนีออกจากทู้ก่อน
หน้าแหกเห็นๆ :z3:
ป.ล. ดีนะเบบี้ให้ตาร์ทำผิดแค่นี้ ถ้ามากกว่านี้หล่ะก็ พี่จะกลายเป็นอย่างนี้แทน :m31: :m31:
-
หู ย ย ตอน นี่ ท รมา ร จิ ตมา ก มา ย อ่ะค้า บ บ
-
:z3:
ดีกันนะ ...... แต่มันปวดใจอ่ะ!!!
T^T
มันเกิดความระแวง
เฮ้ออ
เราว่า ถ้าต่างคนคุยกันมากกว่านี้
อะไร มันอาจจะดีขึ้น แค่มีเวลาให้กันอ่ะ
พี่ตาร์ ในที่สุดก็ทำ ...
(ถึงจะไม่คิดมากก็เหอะ)
แต่ ก็ ทำสิ่งที่ ข้าว เกลียดที่สุดไปแล้ว
ถึง นิสัย ข้าวจะดูไม่อะไร แต่เราว่า คราวนี้ คงเจ็บมากอ่ะ
ขอบคุณที่พล็อตจบ มันแฮปปี้
ไม่งั้นเรา ตายแน่ ==
:m15:
-
+1 ให้เบบี้ด้วยจ้า
อยากบอกว่าความคิดเบบี้เหมือนกับเราเลย
คิดเหมือนกัน แต่เราเป็นคนอ่าน อิอิ
ยังไงก้อรอตอนต่อไปค่ะ
ชอบเรื่องนี้มาก
:กอด1: :กอด1:
-
ลองนึกดูเล่นๆ ถ้าเป็นผมคงให้อภัย
แต่ให้กลับไปไว้ใจอีก คงยาก
-
ไม่มีเวลาอ่านเลย แถมยังไม่มีเวลามาเม้มอีก เฮ้อชีวิต
อิจฉาคนอื่นที่เค้าเม้มซะยาวจริงๆๆ
กลับไปอ่านก่อนนะ
แต่เรื่องราวตอนพิเศษเนี่ยส่วนใหญ่จะเป็นการเข้าใจผิด หรือ ผิดใจกันอยู่เรื่อยให้คนอ่านลุ้นเล่นซะหงุดหงิดนะเบบี้
เดี๋ยวจะกลับมาเม้มนะ :กอด1:
-
ต้องแยกแยะ
-
ซึ้งงงงมากกกกกกก
o13 o13
-
ชอบเรื่องนี้มาก มากค่ะ อ่านมาตั้งแต่ต้น ไม่อยากให้จบจริงๆ เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในการดำรงชีวิตเลย ต้องเข้ามาอ่านทุกวัน ทุกเวลา สุดยอดเลยค่ะน้องเบบี้ o13 อย่าจบเร็วนะคะ คู่นี้รักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ขอแบบให้ข้าวคืนแบบแรงๆๆๆๆนะคะ เอาให้ตาร์หงอไปเลย จริงๆตั้งแต่ต้นก็แรงทั้งคู่ใช่มั้ยค่ะ โดยเฉพาะต้าร ที่ตามติด จิก กัด จนได้ข้าวมาครอง รักมากคู่นี้ ขอแบบสะใจเลยนะคะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า คนอ่านโรคจิตป่ะเนี่ย :z1:
-
สงสารน้องเพลง
-
+1 ให้สำหรับ เบบี้ ที่เข้ามาถ่ายทอดความคิดเห็นแบบฉบับของนักเขียนที่มองตัวเด่น ๆ ในเรื่องทั้ง 2 ครับ
-
ปวดจายยยยย :o12:
-
แต่ผมเข้าข้างข้าวนะคับ
คือผมอยากจะบอกว่า... การที่ไปเรียนต่างประเทศ แบบในกรณีของข้าว
แล้วไม่ได้มีใครใหม่เลยอ่ะคับ
ผมคิดว่าน้อยคนที่จะทำได้แบบข้าวนะ
ซึ่งตาร์เองก้อน่าจะรับรุ้ได้บ้างว่า ข้าวรักตาร์มากแค่ไหน
อย่าลืมสิครับว่าโดยธรรมชาติของข้าวตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มา ข้าวก็ไม่ใช่คนที่อ่อนหวานโรแมนติกแบบตาร์อยู่แล้ว
ขนาดรักกันตอนเข้ามหาลัยทั้งคุ่แล้ว ข้าวก็ยังพูดกูมึงกับตาร์เหมือนเดิม ก็เพราะว่า "ข้าวมันเป็นแบบนี้"
และตาร์ก็รักข้าวที่ข้าวเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรอคับ
ผมว่าการที่ตาร์บอกว่าข้าวไม่มีเวลาแล้วก้อเลยไปหาต่าย เป็นอะไรที่ไม่ควรอย่างยิ่งอ่ะคับ
ถ้าเป็นผม ข้าวไม่มีเวลาให้ แล้วต้องการเวลา ก็บอกสิครับ
รักกันมาตั้งนาน เรื่องแค่นี้น่าจะคุยกันดีๆ ได้
อย่างน้อยก็ลองคุยดูก่อน ไม่ใช่ทำแบบที่ทำไปแล้วเนี่ย
ข้าวก็ทำงานเพื่อทั้งข้าวและตาร์นะคับ ผมว่า
อย่างคู่นี้ที่เรียกได้ว่า "แต่งงาน" กันแล้วเนี่ย มีอะไรกันก้อต้องคุยกันสิครับ
ไปหาคนนอกบ้านแบบนี้ได้ยังไง...
ข้าวก็รักตาร์มากนะครับ จะบอกห้ายยยย :angry2:
-
อยากบอกเบบี้
ว่ารัก ตัวละครทุกตัวมนเรื่องนี้ เรยค่ะ
โดยเฉพาะ ข้าว ชอบมาก <ทำผิดแค่ไหน ก็ชอบ>
แล้วก็ อยากบอกเบบี้ ว่า แต่ง เรื่องนี้ได้ดีมากๆๆ
เราอ่านเรื่องนี้ วนไปวนมา หลายรอบ มากๆๆ
คำพูด บางประโยค อ่านแล้ว โดน สุดๆๆ
อย่างเช่น “ร้านนี้พี่จะพาคนสำคัญมา คนนั้นก็คือข้าว.”
เพ้อ ซะ เยอะ
แวบ ไปอ่านอีกรอบ :bye2:
-
ชะเอิงเอย เอาน่า ทุ้กคน จัยร่มๆๆ เรื่องนัยคอยคัว เราคนนอกอย่าสนมากมาย
แต่มันก็อดไม่ได้อ่ะเนอะ เอาเปนว่า ชั้ยมันเป็นบทเรียนละกัน
มีไรหั้ยพูดออกไปตรงๆ ต่างคนต่างคิด เด๋วมันจะจูนม่ายติดกันภายหลังแล้วจะยุ่ง
เหนมานักต่อนักและ เลิกกันเพราะเรื่องนี้อ่ะ
เอาเปนว่า นี่เปนบทเลียนอีกครั้งนึง
คู่นี้น่าจัครบรสแล้วนะคับ เหอๆๆ อ่านมาแบบไม่มีครั้งไหนไม่รุ้สึกร่วมไปด้วย
ดีจัย เสียจัย อึดอัด ได้มาหมดหล่ะ
แต่ทะว่า คนเปนสาระมี พันระยา กันนี่ ต้องจูนกันหั้ยติดเน้อ จะได้มีฟามสุขทุ้กวัน
หลังจากนี้ก็ได้แต่หวังและอ้อนวอนเบ่บี๊ หั้ยทั้งคู่ โตขึ้นมาอีกวัย อยู่กันด้วยเหตผลนะคับ
มีเรื่องอย่ามัวแต่หาคนผิด แต่หั้ยร่วมกันหาทางออกละกานเนอะ
อ่อ ถามหน่อยดิ น้องเพลงนี่มีป่ะป๋า 2 คน ช่ายมะ
เอิ้กๆๆ เลือกม่ายถูกจะหั้ยคัยเป็นแม่ แต่เอชว่าน่าจะหั้ยข้าวเป็นม่ะม๊าน่า ข้าวจะได้ซ๊อฟท์ๆ ลงมั่ง
จาแข็งไปไหนพ่อคู้นนนนนนน เหนด้วยป่าวเบ่บี๋
นี่จะทำหั้ยน้องเพลงมีทั้งป๊ากะม๊าด้วยน่า
หุหุ สถานการคี่คายเราก็ สลายม๊อป เอิ้กๆๆ
ว่าแต่ มาทันเหนป้ามิ้นน่าแตกด้วย คริๆๆ ม่ายดูตาม้า ตาเรื่อเลยเนอะคนเรา
เอ่ หรอสายตาฝ้าฟางไปแระ มาๆๆ เด๋วซื้อผักหั้ยกินเยอะ เผื่อช่วยได้อ่ะ
-
ใจแทบหาย นึกว่าจะลงเอยมะดีซะแล้ว
เฮ้อ ๆๆๆ เข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายเลยนะ อย่างว่าแล่ะ มันก็เกิดขึ้นได้ปัญหาแบบนี้
แต่แอบคาใจเล็ก ๆ ที่ต้า มีความรู้สึกดี ๆ ให้กับต่ายขนาดนั้น (เป็นคนดีเกินไปละ เด๋วข้าวระเบิดขึ้นมาจะเสียใจ เหอ ๆ)
แต่ต่างฝ่ายต่างก็รักกันมาก คงเจ็บทั้ง 2 ฝ่าย
งัยก็โล่งใจคับ ที่ลงเอยด้วยดี หุ ๆ
แต่ยังมะจบใช่มะ อิอิ เรารู้นะ ว่าจะมีอีก
เบบี๋สุดยอดดดดดดด (ชมให้กับความเก่งในการบีบใจ เรียกน้ำตาคนอ่าน 555+)
สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต 555+
-
สุดท้ายความรักคือการ "ไว้วางใจ" กันซินะครับ
:เฮ้อ:
เศร้าจัง
-
:z2:เต้นรอเบบี้
กอดดดดๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
เบบี้ตอนนี้ใจเค้ายังโหวงๆอยู่เลย
ล่ะ
-
กลับมาเม้มเมื่ออ่านจบ
ข้าวกะตาร์เราว่าผิดทั้งคู่นั่นแหละ ความจริงรักกันมากขนาดนี้ก็น่าจะเปิดใจคุยกันเหมือนที่เคยทำ
ข้าวก็น่าจะเข้าใจตาร์ให้มากกว่านี้แล้วก็หาเวลาให้หน่อยดิ ไม่มีเวลาแม้แต่จะขึ้นเตียงเนี่ยเกินไปแล้วนะ
ส่วนตาร์ก็น่าจะพูดกะข้าวไปตรงๆว่าคิดอะไรอยู่
แต่เรื่องราวมันจบลงด้วยดีแล้วนะ นิสัยข้าวเราชอบนะ ชอบมาตั้งแต่ต้น ถึงมันจะไม่ค่อยดีเท่าไร สำหรับพระเอกของเราก็เถอะ แต่ข้าวก็รักตาร์มากนะ
อยากอ่านต่อเร็วๆๆ อะ อย่าลืม nc ร้อนแรงด้วยล่ะเบบี้ :z1:
-
ตอนที่153 พิเศษ ตาร์กะข้าว<5>
ผมกับไอ้ตาร์นั่งอยู่สักพักก็ต้องจัดการกับอาหารบนโต๊ะ สักพักไอ้แสบก็โทรเข้ามาถามไถ่สารทุกข์
“ฆ่ากันรึยังวะ.จะได้ไปเก็บศพ.”ปากดีมากครับ
“หุบปากซะไอ้เพื่อนเหี้ย.”ผมด่ากลับ
“อะไรวะ..ทีงี้ละหวานเชียวนะมึง..กรูกลับก่อนละ”มันพูด
“อ่าว.นี่มึงยังอยู่ที่ร้านหรอวะ.”ผมถามไอ้แสบ
“เออดิ.กรูกลัวมึงฆ่าเฮีย.เดี๋ยวเฮียสู้ไม่ไหวกรูจะได้เข้าไปช่วย.”มันพูดแล้วหัวเราะกับไอ้ป๊อด
“กรูสิจะตาย.ไอ้ห่า.พูดมาได้ไม่คิด.กลับไปเลยไป.”ผมไล่
“เออ.กลับอยู่แล้วไม่ต้องไล่.ไอ้ห่า.วันหลังไม่ต้องทำให้พวกกรูเป็นห่วงอีกละ.”มันพูด
“เออคราบ..ไปเลยครับป่านนี้ลูกศิษย์รอเพียบ.”ผมแซว
“ส้นตีนละ.ไม่มีเว้ย.”มันย้อนกลับแล้วหัวเราะเบาๆ
“แค่นี้นะ.”มันพูด
“ขอบใจวะ.”ผมบอก
“ไม่ห่วงเพื่อนให้ไปห่วงหมาที่ไหนวะ.”แล้วมันก็วางไป ผมยิ้มให้กับโทรศัพท์คนเดียว
“มีอะไรครับ.”มันถาม
“เปล่า.แล้วนี่ใครไปรับไอ้เพลง”
“ให้พี่เจ้าไปรับ.”
“อืม..”
แล้วอาหารตรงหน้าก็หมดไปด้วยฝีมือผมกับไอ้ตาร์ แล้วก็ต้องซื้อกลับไปเพื่อไอ้เพลง พี่เจ้า กับพี่ป่าน กับลูกสาวพี่ป่านอีกคนด้วย เพราะว่าตอนนี้อยู่บ้านพี่เจ้ากันหมดแล้ว เลยสั่งอาหารไปสี่อย่าง กับข้าวผัด ไปให้หลานๆลูกๆกิน
“พ่อมาแล้วววววววววว..”วิ่งมาแต่ไกล
“ไปกินข้าว.ดื้อกับลุงเจ้ารึเปล่า.หืม.”ผมถาม
“ไม่ดื้อเลยฮะ.”มันพูด แล้วเดินจับมือผม แล้วก็วิ่งดึงผมไป ย้อนไปไหนวะ มันเดินไปจับมือไอ้ตาร์ด้านขวา อีมือไอ้ตาร์มันถือถุงอาหารไว้นะครับ
“.พ่อไม่โกรธอาตาร์แล้วใช่ป่ะ.”มันเงยหน้ามาถาม ผมพยักหน้า
“อาตาร์ก็ไม่โกรธพ่อแล้วใช่ป่ะ”มันหันไปหาไอ้ตาร์
“ไม่ครับ.ไม่เคยโกรธ.”มันพูด
“ดีละฮะ..น้องเพลงไม่ชอบให้พ่อกับอาตาร์ทะเลาะกัน.”มันบ่น
“หึ.ทำไมละ.”ผมถามกลับ
“พ่อน่ากลัว..”มันพูด แล้วทำหน้าแบบ บอกไม่ถูก แล้วเดินจูงมือผมสองคนเข้าไปในบ้าน
“ว่าไงครับ..”พี่เจ้าเดินมาลูบหัว ผมเข้าไปกอด
“มันทำข้าวร้องไห้ด้วย.”ผมฟ้องพี่เจ้า
“หึ...โตขนาดนี้แล้ว..ไม่ต้องอ้อนแล้วครับ”พี่เจ้าย้อนให้ ผมทำปากจู๋
“เพี้ยยย.”เข้าให้ ไหนบอกไม่ต้องฟ้องไง
“โทษฐานทำน้องกรูร้องไห้.”พี่เจ้าพูด
“โหพี่..น้องพี่ก็ทำตาร์ร้องไห้.”มันย้อน
“พอกัน.แต่กรูไม่ตบน้องกรูเว้ย”พี่เจ้าย้อน แล้วก็เดินเข้าไปในครัว
“ว่าไงครับ..”ผมเดินเข้าไปทักหลาน
“พี่ป่าน.พี่เจ้าเลี้ยงดีป่ะ.”ผมทัก
“ดีดิ.ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม”พี่เจ้าสวนขึ้นมา
“ไงครับ..ข้าวปุ้น.”ผมเอามือไปแหยหลานที่อยู่ในเปล เด็กผู้หญิงหน้าตาไปคล้ายพี่เจ้าซะส่วนมาก
“น้องเพลงล้างมือรึยังครับ.”ผมหันไปทัก
“เพลงล้างแล้วเหอะพ่ออะ”มันทำหน้างอใส่
“พ่อออกไปเลย.เพลงจะเล่นกับน้อง”มันผลักผมซะงั้นครับ
“เออๆ..”แล้วผมก็ลุกไปเดินไปตรงเก้าอี้เคาร์เตอร์ตรงครัว ไอ้ตาร์กับพี่เจ้าจัดแจงอาหารอยู่ครับ
แล้วอาหารเย็นนั้นไอ้เพลงมันก็กินบ้านพี่ชายผมนั้นแหละครับ
“พ่อ.ฮะ.....พ่อ..”มันเรียกร้องความสนใจอีกแล้วครับ ก็ผมเล่นจับจ้องอยู่กับสารคดีสัตว์ด้านหน้า
“คราบ.”แต่ก็ยังไม่หันไป
“พ่อดูนี่ดิ..ดูก่อนๆ.”มันเขย่าแขนผม
“อืมๆ..”ผมหันไปดู
“อะไรอะ..”ผมหยิบกระดาษโฆษณามาจากมือมัน
“โรงเรียนสอนเทควันโด.”ผมพูด แล้วหันไปมองหน้ามัน มันพยักหน้างืดๆ
มึงจะไปเรียนเพื่อ พ่อมึงก็เป็น ไอ้เด็กห่า เออ ก็มันไม่รู้เลยนะครับ ไม่เคยบอก ถึงจะมีใบประกาศหรือรางวัลต่างๆทั้งของผมกับไอ้ตาร์ก็อยู่บ้านเก่าหมด
“เรียนทำไม.”ผมถามมัน
“ก็เพลงเห็นโจ้กับฟี่เรียนด้วยนะฮะ.”มันพูด
“ทำไมต้องเรียนตามเพื่อน.พ่อไม่ให้เรียนหรอก.”ผมพูดแล้วหันกลับไปมองสารคดีต่อ
“.........................”เงียบไป
“......................................”เงียบไปอีกพัก
“....................................................”อีกครู่หนึ่ง
“พ่ออะ..เพลงอยากเรียนๆๆๆ..”เออกรูว่าแล้วไงขึ้นมานั่งบนตัวผมที่นอนราบอยู่บนโซฟาแล้วครับ
“พ่อไม่ให้เรียน.เลิกเรียนแล้วพ่อไม่ว่างไปรับไปส่งหรอก..”ผมพูด มันทำหน้างอ
“อาตาร์ไง.”มันชี้ไปที่ไอ้ตาร์ที่เดินถือถ้วยไอติมเดินเข้ามา
“ตาร์ก็ไม่ได้.อาตาร์เค้าไม่ได้ว่างทุกวันหรอกนะเพลง.อย่าดื้อสิ”ผมบอกแล้วหน้าตาจริงจังบ้าง
“...โตแล้วนะ.ป.สองแล้ว..อย่าให้พ่อต้องพูดมาก..”ผมบอก มันคอหัก ลงไปนั่งบนตักไอ้ตาร์แทน ไอ้นี่ก็โอ๋เด็กดีเหลือเกินครับ
พอส่งไอ้ตัวแสบขึ้นนอน
“ตาร์...”
“หืม..”มันนั่งวาดแบบอยู่นะครับ
“ที่หลังบ้านเหลืออะ...ตรงห้องออกกำลังกาย.”ผมพูด ที่จริงตรงสระว่ายน้ำ ก็มีแค่ห้องออกกำลังกายเล็กๆอยู่นะครับ เครื่องเล่นอยู่ห้าหกชิ้น เพราะว่าไปในหมู่บ้านผมไม่ชอบความไม่เป็นส่วนตัว ก็เลยให้ไอ้ตาร์ทำไว้ อย่างน้อยก็ได้ออกบ้าง ถึงว่าจะไม่บ่อยเหมือนตอนเป็นวัยรุ่น
“ทำไมหรอครับ.”มันหันหน้ามาถาม
“ทำห้อง.ซ้อมเทควันโดให้หน่อยดิ..ซื้อทั้งอุปกรณ์เทควันโดทั้งมวยมึงเลยนะ..มึงก็น่าจะรู้ว่าซื้อไรบ้าง.ฝากหน่อยแล้วกัน..”ผมบอกมัน
“หึ..ทำไมครับ.นี่ตามใจไอ้ตัวแสบอีกแล้วสิ..”มันพูด ผมนั่งลงข้างๆ ไอ้ตาร์จับผมไปหอมแก้มเบาๆ
“เออ.ที่จริงก็อยากให้ไปเรียนนะ..แต่อีกใจก็เป็นห่วง มึงว่าไงละ..”ผมถามความคิดเห็นมัน
“สอนเองก็ได้นิครับ.ไม่เห็นต้องไปให้คนอื่นสอนเลย.เปลืองเงิน.”มันพูด แล้วลูบหัวผม
“อืม..ให้มันเป็นพอป้องกันตัวแหละ..ไม่ต้องไปแข่งแบบมึง...สักวันก็ต้องเลิกอยู่ดี..”ผมพูดถ้ามันโตขึ้นถ้ามันเอาจริงเป็นนักกีฬาเลยก็ว่าไปอย่างครับ แต่ถ้ามันเบื่อแบบผมแล้วก็เลิกซ้อมอยู่บ้านอยู่ดี ในเมื่อจะเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้จะต้องเสียงเงินเป็นหมื่นให้มันเรียนทำไม คนมันจะเอาดีด้านนี้ ไม่ไปเรียน มันก็ดีได้ครับ ผมเชื่อแบบนั้น
“นอนละนะ.ง่วงวะ.”ผมบอกมัน
“ครับ.”
.........................
“พ่ออออ.อาตาร์ให้ใครมาทำอะไรไม่รู้อะ..”วันศุกร์สุดสัปดาห์ครับ
“..ห้องนอนใหม่..”ผมบอกลอยๆ มันทำหน้างง แล้วเดินไปเดินมาแบบงงๆ ผมเดินเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องทำงาน แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาข้างล่าง วันนี้ได้กลับบ้านเร็วนะครับ ประชุมตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว
“เป็นไง..”ผมถาม เมื่อไอ้ตาร์เดินออกมาจากห้องหลังบ้าน คนงานประมาณเจ็ดแปดคน ทำลังรื้อถอนๆอยู่ครับ
“หึ..ดูไอ้ตัวแสบเหอะครับ.สงสัยใหญ่.”ไอ้ตาร์มันหัวเราะยิ้มๆ แล้วเดินไปหยิบน้ำที่ตู้เย็นดื่ม ผมเดินไปดู มันยืนดูเค้าทำงานอย่าง อยากรู้อยากเห็นจริงๆนั้นแหละครับ
“เฮ้ย.ทำไรอะ.”ผมแกล้งเข้าไปด้านหลังมัน มันสะดุ้งนิดๆ แล้วหันมา
“พ่อให้พวกคุณลุงทำอะไรอะ.”มันเดินมาจับแขนผม
“รื้นบ้าน.ทำเป็นห้องนอนหมา.”ผมบอกมัน
“โห..ทำไมใหญ่กว่าห้องนอนเพลงอีกอะ.”มันทำหน้าตื่นเต้น
“อ่าว.หมาอะไม่ค่อยมีอะไรทำต้องมีพื้นที่กว่าๆไงครับ.”ผมบอกมัน มันทำหน้างงอีกครับ เออ ตอนแกล้งเด็กนี่มันก็สนุกไปอีกแบบแฮะ
กริ๊งๆ ๆ ๆ
“เพลงจะรับ.”มันรีบพูดเมื่อเห็นไอ้ตาร์จะเดินไปรับโทรศัพท์บ้าน
“ฮะ.บ้านน้องเพลงฮะ.”เออ นี่ตกลงจะเอาเป็นบ้านมึงให้ได้จริงๆใช่ป่ะ
“พ่อ..อาแมนโทรมา.”มันเรียก ผมเดินไป
“ว่า..”
“โย่วๆ.”
“ไอ้เหี้ย.อย่ามาปัญญาอ่อนกับกรู.”ผมด่ามันก่อนเลยครับ
“สาด.เล่นหน่อยไม่ได้เลย.”
“เออ.มีไร.”
“แดกเหล้ากันป่ะครับ”มันทำเสียงกวนตีน
“ปกติมึงก็แดกทุกวันอยู่แล้วนิ”
“แต่วันนี้กรูอยากแดกกับมึง”
“มีไรเอามาดีๆ”
“เปล่าๆ..ก็ไม่มีไร...”มันพูด
“กรูถามว่ามีไรไง ไอ้ห่า.อย่ามาลีลา”
“อ่าว.เชี้ยนี่กรูก็บอกว่าไม่มีไร.แค่จะนัดพวกมึงแดกเหล้า.เบื่อเมียวะ.เอาไม่ได้ดั่งใจกรูเลย”นั้นครับ ไอ้เชี้ย เบื่อเมียมาชวนเพื่อนแดกเหล้า
“หึหึ..มันไปทำท่าไหนเข้าละมึงถึงไม่พอใจนะ”
“ท่าที่ทำให้กรูไม่เสียวไง.หรือว่าเป็นเพราะมีเมียเป็นตัวเป็นตนวะ.มันเลยไม่เสียว.”เออ มันก็คิดได้นะครับ
“ไอ้เหี้ย..เมียมึงสามคนนะไอ้ห่าแมน..มึงจะเสียวก็เลือกวันเลือกคนสิวะ..”
“อ่าว.ไอ้ห่า.กรูเบื่อนี่หว่า.เดี๋ยวคืนนี้มึงมานะ..มาช่วยกรูหน่อย.กรูจะบอกเลิกเลยทีเดียวสามคน.”
“ดีมาก.ไม่ต้องเอากรูไปร่วมเลย.ไม่อยากทำให้ครอบครัวเค้าร้าวฉาน”
“โห.ช่วยเพื่อนหน่อยไม่ได้เลย..เออ มาแดกเหล้าเหอะ กรูชวนหมดละ.เอาเฮียมาด้วย.เบื่อวะ คิดถึงพวกมึง.”นั้นครับไอ้พวกไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตน อย่างนี้แหละครับ หาความอบอุ่นไม่มี
“เออๆ..กี่ทุ่ม ร้านไหน.”ผมถาม
“ร้าน.................สามทุ่มแล้วกัน.เดี๋ยวโทรจองโต๊ะเลย.วันนี้นัดครบ”มันทำเสียงดีใจ
“เออแค่นี้ใช่มั้ย..”ผมถาม
“คราบบ.”
“แค่นี้แหละเจอกัน.”ผมบอกก่อนที่จะวางไป
“ออกไปข้างนอกหรอ”ไอ้ตาร์ถามหลังจากที่ผมวางโทรศัพท์แล้ว
“อืม...ร้าน.................นะสามทุ่ม..เดี๋ยวให้ไอ้เพลงไปนอนบ้านพี่เจ้า.”ผมบอก
“ครับ.”
“น้องเพลง.”ผมตะโกนเรียก
“คราบบบ..”แล้วก็วิ่งมา
“เดี๋ยววันนี้ไปนอนบ้านลุงเจ้านะครับ”ผมนั่งยองๆให้เสมอมัน
“ทำไมอะ.”เริ่มหน้างอ
“วันนี้พ่อจะออกไปข้างนอกกับอาตาร์..ไปหาอาแมนแล้วก็เพื่อนๆ.”ผมบอก
“งั้นน้องเพลงรออยู่บ้านคนเดียวก็ได้.”
“ไม่ได้.มันอันตรายรู้มั้ยครับ.ไปนอนบ้านลุงเจ้า อย่าดื้อกับพ่อสิ”ผมสั่งเด็ดขาด
“เดี๋ยวออกไปซื้อเค้กหน้าหมู่บ้านไปฝากลุงเจ้ากับอาป่านดีกว่ามั้ย.”ผมพูด มันยิ้มหน้าบ้าน
“ดีฮะ..เพลงอยากได้ขนมด้วยนะ”ได้คืบเอาศอก นิสัยเหมือนใครวะ
“คราบๆ..”ผมบอก แล้วก็พามันขับมอไซด์ไอ้ตาร์ เวสป้ากับซีของมันแหละครับตอนนี้อยู่บ้านผมเรียบร้อยแล้ว ก็ขับพามันออกไปหน้าหมู่บ้าน แล้วก็ซื้อทุกอย่างที่มันอยากได้ เพราะเดี๋ยวมันงอแงอีกครับ ถ้าไม่ได้ไปเดี๋ยวไอ้แมนก็งอแงอีก กร๊าก แต่ละคน
.......................
“มาแล้วโว้ย..คู่ผัวตัวเมีย.”ปากดีมากครับ เหี้ยแสบ วันนี้นัดมาร้านใหม่ ตอนนี้คนส่วนมากลุกขึ้นเต้นกันหมดแล้วครับ ที่นั่งของพวกผมหลบมุมหน่อย โซฟายาว ที่ไอ้แมนมันจองไว้ ระดับวีไอพี เพราะคนมากันครบจริงๆครับวันนี้
“พี่ข้าว..”จะใครละครับ ไอ้น้องปานนั้นแหละครับ เข้ามานั่งกอดแหมะเข้าให้ข้างๆ
“ครับ.เป็นไงครับ.”ผมถาม
“ก็เรื่อยๆอะ.พี่ข้าวละฮะ.ไม่เห็นพาน้องเพลงมาหาปานบ้างอะ”
“พี่ไม่ค่อยว่างนะครับ.เดี๋ยวถ้าวันไหนว่างจะไปนอนบ้านเลยดีมั้ยครับ”ผมบอก
“ไม่ดี.”เสียงนรก
“เสือก.”ผมหันไปด่าไอ้แสบ
“เมียกรูอะ.”มันทำหน้า
“แล้วไงวะ.”ผมย้อน
“ส้นตีนละ”มันด่าอีก
“.พี่แสบน่ารำคาญ.”น้องปานหันไปค้อนนิดๆ
“เออๆ..กรูมันก็น่ารำคาญตลอดแหละ”ไอ้แสบทำงอน ไม่ได้เข้ากับมันเลยครับ ผมกับน้องปานนั่งคุยกันสักพัก ผมก็จิบไปครับ เบียร์ พอกึ่มๆ น้องปานก็น้ำโค้กครับ เพราะว่าสามีไม่อนุญาต
“..แม่ง หิวข้าววะ.”ผมบ่น เมื่อกี้มายังไม่ได้กินข้าวเลยครับ
“ห่า.กรูให้มาแดกเหล้าไม่ได้ให้มาแดกข้าว.”ไอ้แมนหันมาด่า แล้วมองไปรอบๆตัวเองเหล่สาวไปมา
“เห้ย.มึงเรียกพนักงานให้กรูดิ..หิว.”อันนี้หิวจริงๆครับ กินเบียร์ไม่ค่อยลงคอเลยครับ
“.น้องๆ..”แล้วมันก็เรียกให้ผม ผมก็สั่งอาหารมาสี่ห้าอย่าง ถึงพวกมันบอกไม่กิน เดี๋ยวสั่งมาก็กินอยู่ดีแหละครับ ข้างหน้ามีแต่กับแกล้ม ไม่เอาครับ ไม่อยาก ไอ้ตาร์ก็ยังไม่ได้กินด้วยครับ ก็เลยสั่งข้าวผัดจานใหญ่มาเลย
แล้วก็อิ่ม คราวนี้ค่อยคล่องหน่อย ถึงเมื่อกี้จะกินไม่เยอะ เพราะเดี๋ยวเมาแล้วเสียดายของครับ ได้อ้วกอีก เบียร์แม่งยิ่งแก๊สเยอะอยู่ กินทีไร อืดชิบ
“อะไร..”ผมถามไอ้ตาร์ที่นั่งพิงพนักโซฟาอยู่ข้างๆ
“เปล่า..”มันยิ้มเจ้าเล่ห์มากครับ กรูว่ามีแน่ๆอะ
“..มีอะไร..”ผมหันไปใกล้มากขึ้น
“หึ..บอกว่าเปล่า.”มันดันหน้าผมออก
“.มึงโกหกไม่เก่งหรอกไอ้ตาร์.”ผมยักคิ้วให้มัน
“ก็บอกว่าเปล่าไง.”มันยิ้ม
“.เออ อย่าให้กรูรู้แล้วกัน.”ผมหันไปจิบเบียร์ต่อ
ผมหันไปเห็นไอ้แมน
“เฮ้ยๆ..ข้าวๆ..”ไอ้แมนเรียก
“อะไรวะ.”แล้วจุดโฟกัสทุกคนก็หันไปมองไอ้แมนครับ
“เมียกรูมา.เอาไงดีวะ.”มันทำท่าตื่นเต้น
“จะให้กรูเอาไงละ.เมียมึงนะเว้ย”ผมพูด พวกเพื่อนๆพี่ๆทั้งหลายก็หัวเราะ
“โห.ไอ้เหี้ย.วันนี้กรูนัดมาพร้อมกันด้วยสามคน.มันจะเอาปืนมายิงกรูเปล่าวะ.”ไอ้แมนทำหน้าตื่นเต้นอีกครับ
“ยิงมึงก็ตาย.สมควร.ค ว.ก็มีอันเดียว.เสือกอยากมีหลายเมีย”ผมยิ้มให้
“โห.ไม่ตลกละมึง.”
“พี่แมน..”
“แมน...”
“น้องแมน.”โอ้วว หลายลีลาดีแท้ อย่างนี้มึงเบื่อได้ยังไงวะไอ้แมน สเปคกรูเลย มาไม่ซ้ำแบบ คิดดูดิ แต่ละคืนจะซ้ำกันมั้ยครับ กร๊าก
“อ่าว.มากันแล้วหรอ.”แล้วไอ้แมนก็หันไปตีหน้าซื่อ
“เรียกเราสามคนมาทำไม.”ก็อย่างว่าแหละครับ เมียมันสามคนยอมรับ และรับรู้
“บอกเลิก.”มันพูดหน้าตาย สามคนยืนอึ้ง เสียงเพลงก็ดังไปครับ
“พูดว่าอะไรนะ”สามคนนั้นประสานเสียง
“บอกเลิก”ไอ้แมนตะโกน
“เพี้ย”
“เพี้ย”
“เพี้ย”
กร๊าก ผลัดกันตบเลยครับ พวกผมนี่ไม่ได้สงสารเลยครับ คนอย่างไอ้แมน หัวเราะกันฮากระจาย
“ตบทำห่าไรวะ”ไอ้แมนหันไปตะคอก
“.แค่นี้มันยังน้อยไป.”เสียงผู้หญิงคนหนึ่ง ของหนึ่งในสามพูด
“มากไปแล้วเว้ย”ไอ้แมนตะคอก
“ไอ้เหี้ยแมน”เออ เริ่มมีศัพท์พ่อขุน
“หรือมึงจะให้กรูยิงมึงดี”ผู้หญิงอีกคน ตอนแรกที่เรียกไอ้แมนว่าน้องแมนแหละครับ
“..เฮ้ย.ไอ้แมน ใจเย็น.”ผมรีบลุกขึ้น กลัวเพื่อนโดนยิง กร๊าก
“.ไม่เย็นมึงไม่เห็นหรอมันตบหน้ากรู.”ไอ้แมนสะบัดแขนออกจากมือผม
“มึงจะเอาพวกกรูแล้วทิ้งหรอก.กรูให้มึงขนาดนี้แล้วนะไอ้แมน”พี่ผู้หญิงพูด
“เออ.กรูจะทิ้ง.มึงมีปัญหาหรอ.ก็กรูไม่ได้รัก กรูเบื่อ.มึงจะให้กรูทนรึไง.อย่างกับพวกมึงไม่มีคนอื่นงั้นแหละ.จะให้กรูพูดมั้ยละ.”ไอ้แมน เหลืออด ด่าดะเลยครับ สามคนยืนอึ้งไปสักพัก
“..ห๊ะ จะให้กรูพูดมั้ย..”ไอ้แมนมันตะคอก โต๊ะใกล้ๆแถวนั้นเริ่มมองกันแล้วครับ
“..แม่งเอ้ย.เสียอารมณ์..เลิกดีๆก็จบ.มาให้กรูด่า.”ดูมันครับ กรูเชื่อมึงเลยวะ มองมันต้องนี้โคตรเลวเลย แล้วแต่ก่อน ผมก็แบบมันนี่แหละครับ ซ้ำแล้ว ยิ่งกว่าด้วยมั้ง ถ้าไม่เจอไอ้ตาร์ก่อน
“..มิ้งไม่เลิกหรอก..”เสียงเด็กตัวเล็กอีกคนพูด
“มึงไปดีๆไป.อย่าให้กรูต้องโมโหวะ.”มันคิ้วขมวดติดกัน
“..พี่ทำแบบนี้กับมิ้งได้ไง.ไหนบอกว่ารักมิ้งไง.”
“ก็กรูรัก.กรูก็เลิกรักได้นี่หว่า..กรูเบื่อ..มึงพูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้มั้ย..”
“..มิ้งไม่เลิก..”ไอ้เด็กคนนี้เดินเข้ามาเกาะแขนไอ้แมน
“.ปล่อยกรู..”ไอ้แมนอารมณ์เสีย ผลักซะน้องกระเด็นเลยครับ ไอ้เข็มรีบไปช่วยพยุงขึ้น
“ไอ้แมน.ใจเย็นดิวะ.ผู้หญิงนะมึง”ผมรีบท้วง
“เออ.นี่ขนาดกรูทำขนาดนี้แล้วมึงดูพวกมัน...อ่าว.นู้น ผัวมึงมาแล้ว...”ไอ้แมนทำหน้าพยักไปอีกทางด้านหน้า ทุกคนหันไปมอง
“..ไง..อึ้งแดกเลยดิ..”ไอ้แมนทำหน้า
“ค ว ..กรูคนเดียวไม่พอ..อยากได้หลายอันก็ไม่บอก..”มันพูด
“เฮ้ย..แรงไปแล้วนะมึง.”ไอ้เป้รีบพูด
“เออ.สำหรับพวกมันต้องแรงๆแบบนี้แหละ.มันรู้สึกที่ไหน..กรูบอกไว้เลย.ที่กรูเลิกไม่ใช่เพราะพวกมึงมีผัวอีกคนหรอก.แต่กรูเบื่อพวกมึง.อย่าหลงตัวเองไปละ..มึงไม่มีกรูก็มีตัวสำรองอยู่แล้วนิ..จริงมั้ยครับพี่ภา.”ไอ้แมนพูด พี่สาวคนอีกคน ยื่นนิ่ง
...
ตัดเข้าโฆษณา
กร๊ากก
ไปดีกว่า
-
ทำไมเราต้องได้จิ้มเบบี้ทุกทีเลย
ไม่เข้าใจ
:serius2:
-
^
^
^
^
มาจิ้มพี่มิ้นคือ :z13: ไม่ทำงานทำการรึไงย๊ะ เดี๋ยวมาจิ้มๆ ทันเค้าตลอด ห๊ะ พี่มิ้นนนนนน
จิ้มตูดป้าแก่ๆ กร๊ากก
ลงแมนให้นะพี่มิ้นนะ เอาใจพี่มิ้นหน่อยนึง
....ohhhh my goddd......
:a5:
everybody want NC so much>>>> :z1:
ทำไงดีกรู กร๊ากก
เกือบเข้าเอ็นซี แล้วตัดเข้าโฆษณาดีป่ะ กิ้วๆ :m20:
-
เซ็งง
ชะนีเด้กดันชื่อเหมือนอิชั้น
นอยดืแดกเลย
อร๊ายยย ได้ข่าว อิชั้นยังไม่ได้สักอันเลยนะคะ ไอ้ที่อิชะนีในเรื่องได้มาน่ะค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล. ขอแบ่งสักอัน กร๊ากกกกก
-
กระซวกคืน
แอร้ยยยยยยยยยยยย
แมนเห้ได้ใจเพ่มากกกกกกก
มีเมียทีเดียวสามคน อนาถถถ :m25: :m25: :m25:
แอร้ยยยยยยยย คืนนี้มีอีกใช่ป่ะ
รอๆๆๆ
ไม่มา :fire: พี่จะเผาตัวเอง
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก แล้วกรูจะขู่ไปเพื่ออะไร?
-
ถึงคราวของแมนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน แล้วใช่ม่ะ
-
พี่แมนแจ่มมากเพ่ แจ่มๆๆ o18
กรี๊ดดดดด พี่แสบน้องปานนนนนนนที่น่าร๊ากกน่ากอดดด
:oo1:ให้พี่แสบกะน้องปาน ฮา กรูหื่นนน
-
เพ่ แมน
เพ่ แน่ มั๊กมากกกกกก
-
แมน แมนมากเลยครับบบบ กล้าบอกเลิกทีเดียวสามคน
-
แมนสุดยอดอ่ะ
ได้ใจดี
-
:กอด1:กอดเบบี้
ปานแสบน่ารักหวงกันน่ารักมากๆเลย
หึหึ...กินของมึนเมาแบบนี้
น้องเพลงนอนบ้านพี่เจ้าแบบนี้
ฮ่าๆๆๆๆ....ตาร์จะยิ้มเพราะอะไรได้อีก :-[
:z2: รอตอนต่อไป มาไวๆนะจ้า
-
อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ถ้าลองมองอีกที ก็เป้นแบบเบบี๋ว่าอะนะ คือเข้าใจคร่า :o8: อิอิ ที่แบงคิดแบบนั้นอาจจะเป็นเพราะว่าเพื่อนของแบง ก็เป็นแบบนี้ <<<(ละไว้ในฐานที่เข้าใจคะ) แล้วเพื่อนเคยเจอเหตุการณ์บางเหตุการณ์ในนี้นะคะ มันทำให้แบงรู้สึกว่า ได้ไปอยู่กับปัญหานั้นอีกแล้ว ถึงแบงจะเป็นแค่เพื่อน แต่เวลาเพื่อนเสียใจ ถ้าใครรักเพื่อนมากๆจะรู้ว่า เพื่อนข้างๆจะเสียใจกว่า จริงๆนะ เชื่อไหมคะ เบบี๋ เบบี๋ ทำให้เราคิดตามได้ตลอด คิดได้ทั้งเรื่อง ร้งไห้มาแบบว่า เหมือน ญาติเสีย ร้องจนเพื่อนด่าว่าบ้าเลย 55+ คือบางเหตุการณ์มันอึดอัดมากมาย แบบบรรยายไม่ถูก แล้วแบงเป็นแบบนี้นานอยู่ ตั้งแต่อ่านของเบบี๋ จนเพื่อนที่โรงเรียน บอกให้เอามาให้อ่านบ้างดิ๊ จะดูว่ามันจะทำให้กูร้องไห้รึป่าว คือแบงก็ให้ไปมันไปอ่าน ตอนนี้มันกำลังอยู่ในช่วงอารมณ์วิกฤต 55+ เพราะเป็นเหมือนแบงเลย สะใจ แบบว่า สุดๆๆ 55+ นึกว่าเบบี๋จะโกดแบงนะคะเนี่ย ที่เล่นพูดซะขนาดนั้น แต่ตอนนั้นมันอินมากกกกก แบบว่าอึดอัดจนร้องไห้เลย คือ ไม่ชอบข้าวตอนนั้นมาก อาจจะเป้นเพราะอีกกรณีนึง แบงชอบตาร์ที่แสดงออกมาว่ารักเลย เพราะแบงชอบคนแสดงออกมากกว่า เพราะบางทีการที่เราไม่แสดงออกมา มันก็สามารถทำให้คนที่เรารัก เจ็บได้เหมือนกัล ตอนนี้คือ แบบติดของเบบี๋มาก ไม่อยากให้จบ เพราะเหมือนกับว่า เบบี๋ จะทิ้งตาร์กะข้าวไปยังไงไม่รุ้ แบบว่า คิดแล้วเจ็บปวดดดดดด :sad11: อยากให้เรื่องนี้ แบบว่ายิ่งเปิดก็ยิ่งยิ้ม แบงเหมือนโรคจิตเลย 55+ คือกลับบ้านมา ทำการบ้านไม่ว่าดึกแค่ไหนก็ต้องอ่านของเบบี๋ ตอนนั้นทำงานถึง ตี4 แบงอ่านตั้งที่ทำงานเสดถึง 6 โมง แล้วแบงก็มาเรียนเลย คือแบบถ้าไม่ได้อ่าน แบงจะขาดอากาศหายใจเลยทีเดียว 55+ อาจจะบอกว่า อินี่บ้า รึป่าว แบงก็ไม่รุ้ว่าทำไมถึงติดขนาดนี้ ไม่รุ้จริงๆนะ แบงถึงไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย มีตอนนึงที่เบบี๋ พูดว่า เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้ว แบงยอรับว่า ใจหายสุดๆ กลัว กลัวว่า เบบี๋ จะไม่กลับมาดูแลข้าวกะตาร์ และพองเพื่อนอีก :m15: เอ่อออ แบงอยากรู้ว่า เบบี๋ เป็นคนรักสะอาดชิป๊ะคะ เพราะรู้สึกว่า ตัวละครหลายตัว ต้องรักสะอาด และจะชอบอ่านหนังสือมาหๆด้วย นี่มันชีวิตจริงของเบบี๋ รึป่าวเนี่ย อิอิ ปลื้ม เบบี๋มากมายคะ ถ้าเบบี๋เล่นเอ็ม ทิ้งไว้ให้บ้างซิคะ อยากแอด 55+ (หน้าด้านได้อีกกก) ไปและนะ บ่นมาเยอะและ กลัวคนอื่นด่าเอา จะเม้นไรหนักหนา ไปและน้า บะบายยยย :bye2: จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
แรงอ่ะ มีตัดเข้าโฆษณา
-
เย้ๆๆ แมนมาแระ
มาดูว่าสุดท้ายแมนจะเส็ดพี่เจ้าของรีสอร์ตไหม นั่นตรูยังฝังจัยอยู่
เบ่บี๋ จัดหั้ยหน่อยเถอะ นะนะนะนะ วิ้งๆๆๆๆๆ
แมนเห้ จิงเรย ป่อยไว้อย่างนี้ มีหวังจั่วติดแน่เลย มิดีๆๆๆ
ว่าแต่เพิ่งรุ้พี่มิ้นเปงพาหลุนกง เหอๆๆ ไปแระ รอคืนนี้
-
:o8:
^
^
^
จิ้มน้องแบง เบบี้จะโกรธคนอ่านของเบบี้ได้ยังไง แต่การที่เบบี้ได้แสดงความคิดเห็นในแบบของเบบี้ เบบี้แค่อยากให้รู้ว่าเบบี้ได้นำตัวละคร สื่อออกมาให้คนอ่านเข้าใจแบบไหน ให้มันง่าย แล้วก็เข้ากับชีวิตจริงมากที่สุด ก็ทำได้แค่นี้ กร๊ากก คือจะบอกว่าไม่ว่าคนอ่านจะด่าหรือว่าเบบี้ยังไง ก็โกรธไม่ได้ เพราะคติของเบบี้คือ ถ้างานชิ้นไหน ก็แล้วแต่ ถ้าไม่มีคนติ มันจะออกมาไม่ดีเลย เบบี้ต้องการให้คนติตลอดไม่ว่าเรื่องอะไร ถึงบางที งานที่เราทำออกมาตั้งใจให้มันดีเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังมีคนติ ไม่มีใครรู้สึกไม่ดีหรือหดหู่ใจหรอกค่ะ แต่นั้นแหละคือสิ่งที่เหมือนของขวัญสำหรับเบบี้ ในความคิดเราว่าดีแล้ว ยังมีคนติเลย แล้วจะไม่ปรับปรุงได้ยังไงค่ะ อย่างเรื่องของน้องแบง เป็นเหมือนความคิดเห็น ก็เหมือนกับความคิดเห็นของน้องแบง ความคิดเห็นของคนอ่านคนอื่น ที่คิดแตกต่างกันออกไป ไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูกหรอกค่ะ
ใช่ค่ะ เบบี้รักอิสระมาก มากถึงมากที่สุด หนังสือการ์ตูน ที่บ้าน ถ้ารวมที่ขายไปนะ ประมาณเกือบสามพันเล่ม เกย์ล้วน กร๊ากก จำได้หมด แค่เห็นปกก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ไปตีพิมพ์ซ้ำกับปกเล่มไหน จนร้านหนังสือต้องให้เบบี้มาดูให้ว่าซื้อซ้ำรึเปล่า เป็นอีบ้าเลย เป็นคนรักหนังสือมาก ก็บอกแล้วว่าการใช้ชีวิตของข้าว ก็เหมือนถอดออกมาจากเบบี้ เข็ม หรือว่าเป้ มันผสมปนเปกันไปในแบบของเบบี้แหละค่ะ อาชีพที่สื่อถึง ก็ความฝันของเบบี้ทั้งนั้น รักอิสระ โลกส่วนตัวสูงมาก จนเกือบเออ จะเรียกว่าไม่คบใครเลยดีกว่าค่ะ เพราะว่าเราต้องการความเป็นส่วนตัว ชอบอยู่คนเดียว ตอนไปเมา โอเค เพื่อนเป็นสิบ ทุกคนรู้จักเบบี้หมด แต่เบบี้ไม่รู้จัก กร๊ากก เข้ากับคนง่าย แต่ไม่ชอบอยู่กับผู้คน นั้นแหละค่ะ เบบี้ละ
ขอบคุณมากๆค่ะที่น้องแบง ชื่อชมในตัวเบบี้มากๆ ขนาดขวานผ่าซากขนาดนี้ เจอตัวจริงแล้วจะหนาว กร๊ากก ปากสัดดารนรกเลยเบบี้อะ ฮ้ววว ไม่หรอก เค้าออกจะน่ารัก
เคยเป็นแบบแบงนะ คือเอาเรื่องไปอ่านที่โรงเรียน เปลืองหมึกมากๆ แล้วก็นะ แรกๆอ่านไปน้ำตาจะซึมนิดหน่อย เครียดมาก ตัวจะเกรงๆเวลาอ่าน เพราะว่าอ่านในเวลาเรียน หลังจากนั้น เพื่อนๆทั้งหลาย ขอไปถ่ายเอกสาร กร๊ากก แจกจ่ายกันไป สนุกเลยคราวนี้ ไม่เรียน อ่านกันตาแฉะ เข้าใจอารมณ์ค่ะ เคยเป็น
ที่จริงเรื่องนี้ เบบี้ไม่คิดเลยว่าจะทำให้หลายๆคนประทับใจได้มากขนาดนี้ เพราะเบบี้ก็เขียนไปตามความรู้สึกที่เบบี้อยากจะให้เป็นเท่านั้น แต่คือผลตอบรับกลับมาทำให้รู้ว่า เออ เราก็ทำให้คนอื่นซึ้งได้เหมือนกันนี่หว่า ฮ่าๆ ขอบคุณจริงๆค่ะ ขอบคุณทุกคน ขอบคุณมากๆเลย
ป.ล. จะเอาเมลเค้าหรอ :o8:กร๊ากก ไม่ดีมั้ง ไปกันหลังไมค์ดีกว่าป่ะ หิหิ แต่ถ้าเดี๋ยวได้คุยเอมกันแล้วก็ไม่สนุกเลยดิคราวนี้ เรื่องไปไง น้องแบงรู้หมด ไม่เอาๆ ไม่มันส์เลย หิหิ :o8:
-
ูููู^
^
:z13:
เกิดมาเพื่อจิ้มเบบี้
กร้ากกกกกกกกกก
-
ตัดโฆษณาแล้วอะ ค้างอีกแล้วขอรับ
ดูถ้าจะได้ดูฉากบู๊ของพ่อหนุ่มเมืองแมนไหมเนี่ย เห็นด่าบรรดาเมีย ๆ ซะ กระเจิดกระเจิงซะขนาดนั้น
-
วันนี้มาครบๆ
เอาบทสนทนาเยอะๆ หน่อยดิคับ
หรือว่าแก่ๆ กันแล้วพูดไม่ค่อยไหว
อิอิ
ป.ล. โฆษณาทำไมนานจัง
โฆษณากันเป็ฯวันเลยหรอค้าบบบบบบบบบ
-
เบบี้ จ๋า หวานๆๆๆ ตาร์-ข้าวอ่ะ
อย่าลืมนะ เอาหวานม้ากมาก
แต่เอาแบบ ตาร์ชนะ :o8:นะนะ (เป็นฝาละมีอ่ะ) :m20:
+1 :pig4:
-
ตอนที่154 พิเศษ ตาร์กะข้าว<6>
“...ตกลงจะไปกันได้รึยัง..”ไอ้แมนพูดอีกรอบ เหมือนเตือนสติสาวๆที่ยืนอยู่
“.มิ้งครับ.”แล้วสายตาทุกคู่ก็ไปจับจ้องที่ผู้ชายนิรนาม
“.มาทำไมไม่บอกเดย์ละครับ”มันยิ้มไม่ได้ดูสถานการณ์
“..คือมิ้ง....”ไอ้น้องมิ้งอึ้งแดกไป
“ไปไกลตีนกรูให้หมดเลยไป.”มันทำมือส่งๆอีกมือเท้าเอวไว้
“..........................”เงียบทั้งคณะ รวมทั้งไอ้ผู้ชายนิรนามนั้นด้วย
“แล้วอย่ามาให้กรูเห็นหน้าอีกละ.”ไอ้แมนพูด
“ก็ได้มึงจะเล่นแบบนี้กับกรูใช่มั้ยไอ้แมน.”ผู้หญิงอีกคนที่เงียบมานานพูด ไอ้แมนหันไปตาขวางใส่
“เออ.แล้วมึงจะทำไม”เอาแล้วไง งานเข้าบ่อยแท้
“..กรูไม่ให้จบแค่นี้แน่...”
“มึงจะทำไร.”ไอ้แมนเริ่มถามด้วยความหงุดหงิดปนสงสัย และคงระแวง
“กรูจะเอาวีดีโอที่มึงถ่ายตอนเล่นกับกรูตอนนั้นไปแจ้งตำรวจ”แรงดีแท้ แล้วผู้หญิงคนนี้พูดจบก็เดินหันหลังจะกลับ
“...โอ้ย..”เสียงร้องเล็กๆออกมา เพราะโดนไอ้แมนกระชาก
“มึงอย่ามาเล่นกับคนอย่างกรู..เป้ย..เสียใจด้วย.กรูลบไปหมดแล้ว.”ไอ้แมนพูด แล้วแสยะยิ้ม ผู้หญิงคนนี้หน้าเสียทันที เหมือนญาติตายเลยครับ
“..ไอ้เหี้ย..”ผู้หญิงชื่อเป้ย ทุบอกไอ้แมนอย่างแรง ไอ้แมนจับแขนไว้
“จำไว้อย่ามาลองของกับกรู..แล้วอย่าให้รู้ว่ามึงตุกติกอะไรกับกรู..กรูไม่เก็บพวกมึงไว้แน่.”ไอ้แมนมันพูด เหี้ยได้อีก เพื่อนกรู เหี้ยได้อีก
“พี่ภาก็น่าจะเข้าใจนะครับ.อีกสองคนนั้นก็น่าจะพอให้พี่พาอิ่ม”ไอ้แมนหันมาพูดกับผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเค้าเพราะว่านิ่งๆ ก่อนที่จะเดินไปด้วยความหงุดหงิด ส่วนเป้ยอะไรนั่น ก็เดินไปเลยทันที
“อ่าว..รออะไรอีก..หรือจะให้กรูจับทำเมียอีกรอบก่อนค่อยไปดี.”ไอ้แมน ฮ่าๆๆ ผมนี่จะหลุดขำให้ได้เลยครับ ก็เมื่อกี้มันโมโห อารมณ์เสียอยู่ดีๆ ตอนนี้มันทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วครับ
“มิ้ง ที่มันพูดหมายความว่าไงครับ”ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างมิ้งถาม
“เออ..คือ....”มิ้งอ้ำอึ้ง
“..มันเป็นเมียกรู.ไปพร้อมๆกับเป็นเมียมึงด้วย..สามารถมั้ยมึง.กรูว่าแม่งสุดยอดอะ..”ไอ้แมนมันพูดยิ้มๆ ขำๆ ผมละสงสารน้องเค้าจริงๆครับ ก็คิดดูโต๊ะผมอะ ที่ได้ยินกันหมด กี่คนครับ ยี่สิบกว่าคน ส่วนโต๊ะข้างๆอีก ถึงจะไม่ได้ยินชัด เพราะเพลงดัง แต่อย่างน้อยก็ต้องได้ยินแหละครับ
“..อ่าว.อึ้ง..อึ้งเลย..อึ้งทำเหี้ยไรวะ.ตอนกรูรู้กรูยังไม่อึ้งเลย..ชมมันด้วยซ้ำ..”ไอ้แมนพูดแล้วหัวเราะ
“พอเหอะมึง.สงสารเด็กมัน”ผมกระซิบบอก
“กรูจะบอกให้ไม่ได้มีไอ้เหี้ยนี่คนเดียวด้วย.คงคิดว่ากรูเป็นควายมั้ง.เหี้ย.”ไอ้แมนมันกระซิบกลับ
“เดี๋ยวเดย์..”แล้วไอ้น้องมิ้งไรนั้นก็รีบเดินตามตูดไอ้คนชื่อเดย์ที่เดินไปอย่างโมโห ไม่รู้โมโหเรื่องอะไรครับ
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...”ดูมันครับ ทิ้งตัวลงโซฟาอย่างกับคนหลุดจากนรก
“งานเกือบเข้ามั้ยละมึง”ผมพูดบอก มันหันมายิ้ม
“หาใหม่ดีกว่า”ดูมันครับพูดจบลุกไปเลยครับ ไอ้ชิบหายเอ้ย ไม่รู้จะด่าอะไรมันดีครับ
“กรูว่าแม่งเดี๋ยวกรูจะได้เพื่อนเป็นเอดส์เข้าสักวัน”ไอ้แสบมันพูด
“เออ..สงสารพ่อแม่มันชิบหาย..”ผมบอก
“..ปล่อยมันเหอะมึง..ความสุขมัน..มันคงป้องกันแหละไม่งั้นไม่คิดจะมีถี่เยอะขนาดนี้”ไอ้เป้บอก
“ไอ้ทศมึงก็ด้วยนะ.ไม่ใช่เอาแบบไอ้แมนตลอดเวลาละมึง”ผมหันไปแขวะ
“อ่าว.ย้อนมากรูซะงั้นนะไอ้เหี้ย..ไม่หรอกเนอะ.”แล้วมันก็หันไปหาสาว ที่อยู่ในอ้อมกอดมันสองคน ไม่ได้แตกต่างเท่าไหร่เลยครับ
“...หึหึ....”ผมหันไป ก็เห็นไอ้ตาร์มันนั่งคุยกับพี่ไม้พี่ปองอย่างสนุกสนาน
“..เมายังวะ..”ผมเอามือจับบนตัวมันให้หันหน้ามาทางผม มันยิ้ม ตาเยิ้มเลยนะมึง
“ยังครับ.”มันตอบ แล้วยิ้ม
“ส้นตีนละมึงเมาแล้วกรูก็ต้องไม่เมาดิวะ.”ผมบอกมัน มันพยักหน้า
“ไปไหน..”ผมถาม เมื่อมันลุกขึ้น
“เต้น”โอ้ ร้อยวันพันปีไม่เต้น สงสัยเมาของแท้ครับ ผมยิ้ม แล้วโบกมือไล่ๆ ว่าไปเหอะ แล้วมันก็ลุกไปพร้อมกับพี่ไม้ พี่ปอง ไอ้เอ็ม ไอ้นิล พี่ป๊อป พี่ซัน แล้วก็พี่ฝ้าย
ผมก็นั่งคุยกับไอ้แสบไปเรื่อยๆแหละครับ เรื่องนู้เรื่องนี้
“เฮ้ย.เฮียมึงอะมีสาวมาสีแล้ว”ไอ้แสบพูด แล้วพยักหน้าให้ผมไปมอง ผมหันไป อ่าวไอ้เปรต
“ฮ้วววว...”เสียงหมาเห่าหมาหอนทั้งหลายครับ
“.ปากอยู่ดีๆก็ดีอยู่แล้ว..เสือกอยากมีเลือดนะพวกมึง”.ผมพูด พอลุกขึ้น
“ฮ้วววววววว..”อีกรอบครับ ผมได้แต่ยิ้มขำๆ แล้วเดินไปที่ฟอร์เต้น ที่จริงมันก็ไม่ได้ถึงกับสีหรอกครับ ก็เต้นกับเป็นกลุ่มๆที่บอกรายชื่อไปเมื่อกี้ แล้วไอ้น้องสาวคนเมื่อกี้มาชน ไอ้ตาร์รับไว้ แล้วก็ทักคุยกัน แล้วก็เต้นด้วยกันนิดหน่อยนะครับ ไม่ได้สี ผมเดินไปด้านหลังไอ้ตาร์ แล้วเอาสองแขนกอดเข้ารวบคอไอ้ตาร์ไว้
“ว่าไงครับที่รัก.จะนอกใจอีกแล้วหรอ”ผมหอมแก้มมันที แล้วยิ้มให้มัน ก่อนที่จะยิ้มให้เด็กสาว หน้าตาจิ้มลิ้มที่อยู่ด้านหน้า
“บ้าดิ..น้องเค้าแค่มาเต้นด้วย”ไอ้ตาร์พูด หน้าจริงจังเหมือนกลัวผมโกรธ ผมยิ้มให้
“หึ....”ผมหัวเราะเบาๆ แล้วไอ้น้องข้างหน้าก็เดินไปแบบหน้าเสียๆ
“หวงผัวเว้ย...เอ๊ะ..หรือว่าเมีย”ดูปากไอ้พี่ป๊อปครับ เมาแล้วแม่ง เดี๋ยวกรูจับจูบแม่งเลย เสือกหน้าตาน่ารักอีก
“ปากดีวะพี่..เคยมีผัวมั้ยละ.อยากลองมีดูมั้ย”ผมพูด ไอ้ตาร์หน้างอทันที ก็รู้แหละครับว่ามันขี้หึง หึงไม่เลือกที่เลือกทาง เรื่องเล็กน้อยมันยังหึงเลย จำตอนที่ไร้สาระตอนไปว่ายน้ำที่คอนโดมันได้ป่ะครับ อย่างเช่นตอนนั้นแหละครับ
“..พรึบ...”แล้วไฟก็ดับลง แต่ไปสว่างตรงเวทีแทน
“...................................”ฟุตฟิตฟอไฟท์ไปครับ ภาษาอังกฤษ
“เอาละครับ..ต่อไปน้อง.กล้า.จาก.มหาวิทยาลัย..............อยู่ตรงนี้มั้ยครับ..”เสียงพิธีกรพูด แล้วก็หากันสิครับ
“ฮ้ววววววว...”เสียงไปอีกกลุ่มนึง
“เชิญเลยครับ..ไม่ต้องอายครับไม่ต้องอาย.”พิธีกรพูด ไอ้คนชื่อกล้า เดินขึ้นเวทีอย่างอาย แล้วก็นะครับ เพลงเปิดมา มันเต้นซะเหมือนเมื่อกี้มันลืมตัวว่ามันเคยอาย กร๊ากก แล้วรายต่อไป รายต่อไป จน....
“เฮ้ย..ไอ้แมน..”ฮากันกร๊ากกก เลยครับ ไม่เหลือ ผมนี่ท้องแข็งเลยครับ ทำไปได้ มึงอย่ากลับมานั่งโต๊ะกรูนะมึง ไอ้ห่าแมน แล้วเพลงก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนเข้าสู่สภาวะปกติ
“..นี่พวกมึงอย่ามาสีกันแถวนี้ได้มั้ยวะ..”พี่ซันด่าผมกับไอ้ตาร์ ก็ไฟมันมืดอะ น้องข้าวชอบอะครับพี่ครับ ผมก็สีก้นมันไปดิ สนุกดี ไอ้ห่านี่ก็เริ่มเมา กึ่มๆ แล้วคิดหรอครับว่าไอ้ตาร์มันเคยอายใคร ไม่เคย ไม่มีด้วย แต่ก่อนมีแต่ผมอายใช่ป่ะครับ แต่โดยนิสัยลึกๆแล้วผมไม่ค่อยแคร์ใครเท่าไหร่ ที่อายตอนนั้นเพราะคบกันใหม่ๆ กับไม่ชินกับการมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ก็รู้ๆกันอยู่ เลวแบบผม หน้าด้านมาก ไม่อายหรอก แล้วแต่สถานการณ์นะครับ ว่าใครสามารถทำให้ใครอายได้ ระหว่างผมกับไอ้ตาร์
“หึหึ..”ไอ้ตาร์หัวเราะเบาๆแล้วมันก็หันหน้ามาทางผม มันกับผม เหลือบความสูงกันไม่กี่เซ็นต์หรอกครับ ไอ้ตาร์สูงกว่าผมหน่อย
ผมกับไอ้ตาร์เต้นเบาๆ หน้าก็จะชนกันอยู่แล้วครับ ผู้คนก็เบียดเสียดกันไป บางคู่แทบเอากันกลางฟอร์แล้วครับ
ไอ้แสบมาตอนไหนไม่รู้ครับ พร้อมกับน้องปาน มันเอาบุหรี่เหน็บเข้าที่นิ้วผมให้ เพราะว่าตอนนี้ผมกอดคอไอ้ตาร์ไว้สองแขนเลยครับ แต่กอดหลวมๆนะครับ หน้าผากก็ชนกัน
ผมเอื้อมแขนเอาบุหรี่มาสูบ ดันหน้าตัวเองออกห่างจากไอ้ตาร์ ผมสูบเข้าปอดและด้วยความเลว พ่นใส่หน้าไอ้ตาร์แม่งเลยครับ สะใจ ไอ้ตาร์ทำหน้าย่น มันคงกลั้นหายใจทัน ผมเอาปากไปใกล้มัน จมูกสีกันไปมา แล้วก็........... นั้นแหละครับ ไปแล้วครับ ไปแล้ว แล้วไอ้แสบก็เหมือนรู้งาน หยิบบุหรี่ออกจากมือผมไป
เสียงครางเบาๆในลำคอเริ่มเล็ดลอดให้ได้ยิน เฉพาะผม เพราะว่าเสียงเพลงมันดังมาก
“อืออ...”ไอ้ตาร์หน้าจากขาวดีๆ เริ่มแดง ไม่รู้ด้วยฤทธิ์เหล้าหรือว่าฤทธิ์อะไรกันแน่ครับ
ปากผมกับมันชนๆ แตะๆ ดูดดันกันอยู่สักพัก
“....................”ผมลากไอ้ตาร์มา มันก็เหมือนรู้งานครับ เดินให้ผมจูงมือมาเงียบๆ จนถึงรถ กลับบ้านก่อนที่กรูจะหมดความอดทนนะมึง ผมเปิดประตูให้ไอ้ตาร์มันนั่งข้างคนขับ ส่วนผมไปขับแทน เพราะถ้าไอ้ตาร์ขับ เดี๋ยวได้ไปนอนวัดดอนหวายแน่ๆครับ
“อืมมม..เดี๋ยวดิวะ..กลับบ้านก่อน.”ผมรีบท้วง เพราะไอ้คนข้างๆนี่แม่ง มือไม่อยู่สุกแล้วครับ มาจับหน้าผมให้หันไปจูบ
“อืออ..”
“อา...”เสียงครางในลำคอของไอ้ตาร์เริ่มออกมา ผมเอื้อมมือไปแตะน้องมัน อ่าว แข็งแล้ว เหี้ยไรวะ กรูยังไม่ได้ทำไรเลย ผมจะเอามือออก ไอ้ตาร์เสือกกดไว้อีกครับ ก็เลยต้องสนอง ลูบกลับแม่งเลย ปากก็จูบ ดูด แลกลิ้นกันไป
“อย่าเพิ่งกลับเลยนะ..ไม่ไหว.”เสียงมันแหบไปทันที มันทิ้งหลังเอนกับเบาะ ผมลูบเบาๆ เงียบทั้งคันรถ ตื่นเต้นดีวะ ผมลูบน้องไอ้ตาร์เบาๆ จนรู้สึกได้ว่ามันลุกเต็มกำมือแล้ว ผมปลดกระดุมแล้วก็รูดซิบลง ไอ้ตาร์หน้าแดง หายใจเริ่มแรง ก็ไม่ได้ทำนานแล้วนิ ไม่แปลกเหอะมึง
“เยิ้มเลยนะมึง.”ผมทัก เมื่อจับน้องชายมันออกมาต้อนรับโลก ผมเลื่อนเสื้อไอ้ตาร์ขึ้น ไอ้ตาร์มันก็กระเถิบตัวช่วยอย่างดี แล้วเสื้อมันก็เลื่อนขึ้นไปถึงหน้าอก แล้วมันก็พิงเบาะเหมือนเดิม ทำให้เสื้อมันค้างอยู่แบบนั้น ผมเริ่มชักน้องชายไอ้ตาร์เบาๆ มันหลับตาพริ้ม แล้วเริ่มหายใจถี่และแรง
“อืออ...ข้าว.”มันไม่พูดเปล่า จับหัวผมที่ไซร์ตรงหน้าอกมันอยู่ ให้ลงไปตรงเป้ามัน ผมไล่ลิ้นไปเรื่อยๆ ระหว่างท้อง สะดือ ไอ้ตาร์เกรงท้องทันที ขนลุกชัน
“อะ...ฮา...”เมื่อปากผมได้ครอบครองไอ้น้องชายไอ้ตาร์ไป มันก็ครางออกมา เสียงมึงจะดีไปไหนวะไอ้ห่าตาร์ มือมันก็กดหัวผมอยู่แบบนั้น บางจังหวะสวนเข้าคอผมอีก ผมต้องคอยกดหน้าท้องมันไว้ ยาวเฟ้ย เดี๋ยวก็ทะลุคอกรูหรอก
“อึก..อืออ..ฮะ..ฮ๊ากก..”หลังจากนั้นก็หอบใหญ่ ไอ้ห่า เต็มคอกรูเลย ผมก็จำใจต้องกลืนไปครับ ก็มันพุ่งมาซะขนาดนั้น
“เก็บเลย..เดี๋ยวตากรูบ้าง”ผมสั่งมัน ไอ้ตาร์มันก็ยิ้มแบบคนไม่มีแรงอยู่อย่างนั้น ผมขับรถกลับมาถึงบ้าน ก็ต้องไปพยุงมันลงมาครับ ถึงมันจะรู้สึกตัวก็เถอะครับ แต่เดินไปเดินกลับอยู่นั้นแหละเมื่อไหร่จะถึงวะ
ผมจับมันเข้าไปอาบน้ำพร้อมกับ น้องมันยังตั้งอยู่อีกครับ เชื่อมันเลยครับ กรูเชื่อเลย ผมเดินออกมาข้างนอกก่อน เพราะคิดอะไรดีๆได้ ของขวัญวันเกิดที่พวกมันเคยซื้อให้ผมตอนผมอยู่มัธยม ผมก็ไม่ได้ใช้นี่หว่า ตอนนั้นเสือกเอามาใช้กับกรู ลองบ้างแล้วกันมึงไอ้ตาร์ เมื่อเสียงปิดฟักบัวเสร็จ ผมก็เดินไป
“หลับตาสิครับ”ผมพูด ไอ้ตาร์ทำหน้างงๆ ผมไม่รอให้มันหลับ ก็เอาผ้าสีดำบางๆที่พวกมันให้มาแหละครับ มัดเข้าที่ตาไอ้ตาร์
“เล่นอะไรอะครับ.”มันพูด แล้วจับที่ตาตัวเอง
“เดี๋ยวก็รู้”ผมบอก พร้อมกับลากมันไปที่เตียง แล้วจับให้มันนอนลง ผมหยิบกุญแจมือมา แล้วมองหามุม ดีนะไอ้ห่า ทำเตียงเป็นซอกๆไม้ไว้หลายซอก ไม่งั้นไม่มีที่เล่นเลยมึง ไอ้ห่าป๊อด ซื้อเตียงไม่คิด
“อะไรอะ.”ไอ้ตาร์มันถามด้วยความระแวง ผมล๊อกกุญแจข้อมือเข้ากับเตียง ตอนนี้ไอ้ตาร์ก็แกผ้าเรียบร้อยแล้วละครับ นู๊ดสุดๆวะ วิวโคตรดีเลยครับ ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบของออกมา อย่างสองอย่าง พร้องกับเดินไปหยิบเจลกับเครื่องป้องกัน ผมลงไปบนเตียงอีกครั้ง แล้วจูบปากไอ้ตาร์เบาๆ
“อ้าปากสิ.”ผมพูดเบาๆไอ้ตาร์อ้าปากตามที่ผมสั่ง แล้วก็แลกลิ้นกันอยู่ไม่นาน ลิ้นพันกันแทบร้อนเป็นไฟ ผมลูบไล้ตัวไอ้ตาร์ไม่หยุด เลื่อนปากลงมาที่หัวนมชูชัน แล้วดูดเม้นจนไอ้ตาร์บิดตัวไปมา พร้อมกับไล่ปากลงมาถึงเอว เล่นอยู่ระหว่างหน้าท้องมัน จนน้องชายมันกระตุก
“ฮะ..ข้าว..อะ..อมให้หน่อย.”มันพูดเสียงติดขัด ผมเล่นระหว่างพวงไข่กับซอกขามัน ปล่อยให้น้องมันตั้งอยู่อย่างนั้น ด้วยความสะใจยิ่ง
“ข้าววว...”เสียงกระเส่าเกินไปแล้วมึง นี่กะยั่วกรูรึเปล่าเนี้ย ผมไล่ลิ้นไปตามลำของมันที่แข็งอย่างกับท่อนไม้ ไอ้ตาร์แอ่นเอวตามลิ้นผม แล้วก็ครอบลงไปทั้งปาก ไอ้ตาร์ซี๊ด ปากไม่หยุด
“ฮะ...อึก..ฮา..ซี๊ดดด..เสียวครับข้าว..ลึกๆ...อะ..”มันทำเสียงซี๊ดซ๊าดอยู่อย่างนี้ซ้ำๆ ผมผละปากออก แล้วไซร์ไปที่ใบหู กดหู แหย่เข้าไปเล่น จนไอ้ตาร์บิดตัวไปมา
“เอาแบบไหนก่อนดี.”ผมกระซิบ
“หืมม..”ผมถาม มือก็ชักน้องชายที่เยิ้มไปด้วยน้ำลายกับน้ำเงี่ยนมันเบาๆ
“อะ..ฮะ.”มันไม่ตอบ แต่คงสุขสมอารมณ์อยู่กับน้องชายตัวเอง
“จะทำกรูก่อนหรือว่าจะให้กรูทำก่อน”ผมกระซิบถามแผ่วเบา วันนี้กรูตามใจมึงหน่อยแล้วกันไอ้ตาร์
“พี่ทำก่อน.”มันรีบพูด
“เร็ว..”นั้นสั่งกรูอีก น้ำเสียงเริ่มเด็ดขาดของมัน เพราะมันคงหมดความอดทนเต็มที
“หึ..”ผมหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบเจลออกมาทาที่ประตูตัวเอง อ้าขาระหว่างตัวไอ้ตาร์ ปากก็แลกลิ้นกันไม่หยุด
“อึก...”ผมครางออกมาเมื่อนิ้วเริ่มแทรกเข้าไปโดนที่ไม่ได้โดนมานาน
“ฮา..อะ...”ผมต้องช่วยตัวเองอยู่แบบนั้น เพื่อให้ช่องทางมันเปิดมากกว่านี้
“เปิดผ้าออกให้หน่อย..นะครับ..เปิดหน่อย.”ไอ้ตาร์ทำเสียงอ้อนวอนสุดๆ
“ไม่..”ผมบอก แล้วยิ้มกับตัวเอง ที่เลวได้อีก เหมือนโรคจิตเลยครับ เมื่อผมครางปนกับจูบไอ้ตาร์เป็นระยะ มันก็คงไม่ไหวแล้วครับ มันรีบบอกให้ผมใส่ลงมา ผมก็สวมปลอกป้องกันให้น้องชายไอ้ตาร์ ก่อนที่จะจัดท่าของตัวเองให้มันเข้าที่ซะก่อน
“อึก....อะ..”สองคนเสียงประสานกันทันที เมื่อปลายของมันเข้ามาเจอกับประตูของผม ผมกดสะโพกลงเบาๆ พร้อมกับดันหน้าท้องไอ้ตาร์ไว้ เพราะเดี๋ยวมันสวนขึ้นมากรูได้ตายกันพอดีครับ หน้าไอ้ตาร์นี่ทรมานสุดครับ หน้ามันตอนนี้ได้อารมณ์สุดๆไปเลยครับ ขอบอกว่าสุดๆไปเลย ปากเม้น กัดกรามเป็นระยะ เสียงหอบเบาๆ
“ฮา.....โอยยย.”
“ซี๊ดดดดด..อะ.ข้าว.”เมื่อน้องชายมันเข้าจนสุด ผมก็แช่ไว้แบบนั้นขอเวลาหายใจก่อนครับ เจ็บมาก อึดอัด คับ แน่น ไปหมด เหนื่อยบอกไม่ถูก ไอ้ตาร์มันคงไม่ไหวจริงมันเริ่มขยับเอวด้วยตัวมันเองช้าๆ ผมก็เลยบดก้นเข้าหามัน จนมันเริ่มแรงขึ้น ทั้งผมและก็มัน
“ข้าวเปิดผ้าให้หน่อย..นะครับ.เปิด...อะ..”มันพยายามพูดตลอดเวลาผมก็กระแทกสะโพกเข้าน้องชายมัน บริการดีสุดๆ
“..ซี๊ดดด.อึกอืออออ..”ผมกับมันครางระงงแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลย ไอ้ตาร์มันสวนน้องชายมันขึ้นมาจนหน้าท้องมันเกรงเป็นลอน
“.จะออกแล้ว..เปิดผ้านะครับ.ขอร้อง..”มันพูด คิ้วขมวดเข้าหากัน ผมเอื้อมมือไปเปิดผ้าแบบทุลักทุเล แล้วผ้ามันก็หลุดออก ผมก้มไปจูบปากไอ้ตาร์ทันที เสียงของกุญแจข้อมือมันทำให้ผมรู้สึกเสียวสุดตีน เพราะเหมือนไอ้ตาร์อยากจะเอามือออกแต่ทำไม่ได้ ทำได้แค่ก้มๆเงยๆหน้ามองผม กับเอวที่เด้งสวนเป็นระยะ
“อะ..โอ๊ะ..แรงอีกครั..อะ..แรง....ข้าว..ซี๊ดดดด..อา...ฮ๊า......ฮา..”สิ้นเสียงสุดท้าย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะรีบเสร็จ เพราะว่าก็พอเสียงมันมา ผมก็เร่งสะโพกเร็วมากขึ้น มากขึ้น จนมันทิ้งหัวตัวเองลงนอน เพราะว่ามันเงยมองทั้งตัวผมอยู่ตลอดเวลา ผมนอนหอบกับมันอยู่สักพัก ก็ต้องลุกขึ้น ทำความสะอาดร่างกายมัน
“ทีนี้ตากรูบ้าง..”ผมบอก พร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วยืนอยู่ปลายเตียง
ผมยืนชักน้องชายเบาๆ ไอ้ตาร์เลื่อนตัวเองขึ้นให้ขึ้นไปติดหัวเตียงมากขึ้น เพราะหัวมันตกลงจากหมอนแล้ว ผมเท้าแขนตามมันลงไประหว่างขาไอ้ตาร์ แล้วจับมันอ้าขาออก ไอ้ตาร์ก็ทำตามแต่โดยดี ไม่ได้ขัดอะไร ผมเริ่มไซร์ซอกขา ไปเรื่อยๆ จนถึงระหว่าง น้องชายมัน ก็จับชักให้ใหม่อีกเบาๆ ปากก็เลื่อนต่ำลงไป จนไอ้ตาร์มันเหมือนรู้ กระเถิบก้นถอยหนี ผมรั้งขาไว้ ก่อนที่จะจัดการกับถ้ำของมัน
“ซี๊ดดดด..อะ...”ไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆ เมื่อปลายลิ้นผมชกเข้าที่ประตูถ้ำ ผมแบะขามันออกมากขึ้น แล้วจัดการละเลงลิ้นทั้งดูดทั้งจูบ ทั้งเลีย ฉกเป็นงูเลยครับ ไอ้ตาร์บิดตัวครางไปมา เสียงของข้อมือมันที่โดนล๊อกไว้กระตุกเป็นระยะ ผมหยิบเจลขึ้นมาทาที่นิ้ว แล้วละเลงไปที่ถ้ำของไอ้ตาร์
“อะ....”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาเมื่อนิ้วแรกเริ่มเข้าไป บิดตัวครางไปมา ด้วยความเจ็บ จนมันเริ่มชิน นิ้วที่สองก็ตามมา จนผมถอนนิ้วออกหมด ใส่ไปที่เดียวสามนิ้ว ไอ้ตาร์ตัวกระตุกสะดุ้งสุดตัวทันที
“โอ้ยยย..เจ็บ..”มันร้อง หน้าตาเหยเก ผมยิ้ม สะใจ ฮ่าๆๆ ก่อนที่ประตูมันจะเคยชินแล้ว ก็ประเคนน้องชายที่ไม่ใช่ของผม ผมเลือกแบบสั่นได้ หัวหมุนได้ เข้าไปจ่อที่ปากทาง ไอ้ตาร์มันเกรงไปทั้งตัว ตาก็มองผมบ้างเป็นระยะ ส่วนมากหลับตาครางซะมากกว่าครับ
ผมเล่นกับเครื่องเล่น กับประตูไอ้ตาร์แค่นั้น เอาแค่ส่วนหัวที่ปล่อยให้มันหยอกล้อกับถ้ำของไอ้ตาร์ไปมา ไอ้ตาร์ครางไม่หยุด หน้าแดงก่ำ ผมก็เริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกันครับ น้ำเยิ้มไปหมด ผมจัดการใส่เครื่องป้องกัน แล้วทาเจลอีกรอบ ก่อนที่จะหยิบหมอนอีกใบมารองก้นไอ้ตาร์ให้สูงขึ้น เพื่อที่จะเข้าได้ง่ายขึ้น
“อืออ..เบาๆ..”มันรีบท้วงก่อน กรูแค่จ่อแค่หัวเอง ไอ้ห่านี่ ผมเริ่มดันน้องชายเข้าไป ไอ้ตาร์หลับตาปี๋ ท้องเกร็ง ตอนนี้ผมเห็นมันทุกส่วนเลยครับ ขามันอ้ากว้างมากๆ ได้ใจสุดๆตีนไปเลยครับ
“อะ...มึงคับวะ..อย่าเกร็งมากดิวะ.”ผมบอกมัน หน้าตาผมก็คงไม่ต่างจากมันเท่าไหร่ เสียวมากๆครับ มันตึงแน่น คับ อึดอัดไปหมด ไอ้ตาร์ผ่อนลมหายใจออก ผมเห็นว่ามันเริ่มหายเกร็งแล้ว ก็กดเข้าไปใหม่ ไอ้ตาร์ร้องครางเป็นระยะ จนมันเข้าไปจนสุด ผมกับมันหอบ หายใจถี่ยิบ ไม่ฟังเสียงใครเลยครับ
ผมเริ่มควงเอวไปมา ให้มันเริ่มปรับสภาพ จนเสียงไอ้ตาร์เริ่มเล็ดลอดมาอีกครั้ง
“ฮา.................” เอวเริ่มแรงขึ้น เริ่มเพิ่มแรงที่สะโพกมากขั้น สองมือผมก็จับขาไอ้ตาร์แน่น พร้อมกับปากที่แลกลิ้นไปมา หน้ามันจะเซ็กซี่ไปไหนวะ ยิ่งตอนนี้นะ อยากให้แม่ง น้ำแตกใส่หน้ามันชิบหาย ไอ้ตาร์หน้าบิดไปมา จนมันเริ่มครางดังขึ้น ผมเลยสนองเอวแรงขึ้น แรงขึ้น
“ตับ ตับ ตับ ตับ.”จนอ่อนลง เป็นจังหวะไปมา ควง หมุน ช้า เร็ว
“อะ...ซี๊ดดด..อย่า.เพิ่งจับ..อะข้าว..”มันร้องท้วง เพราะผมจับน้องชายมันชัก ก็ผมจะไปแล้วนิครับ ไม่รอแล้ว
“ข้าวอะ..ฮา...”เสียงอย่างนี้มาแน่นอนครับ ผมรีบกระแทกแรงขึ้นหนักขึ้น ด้วยความสะใจ สะใจมากๆครับ
“ฮะ...พร้อมกันนะ..อะ..อ๊อก..ออกแล้ว..ตาร์....ซี๊ดดดดด..โอ๊ะ.”
“อือ โอ๊ะ....อืออออออออ”ตัวผมเกร็งกระตุก เข้าเต็มๆ สะใจสุดๆ มันส์มากครับ ขอบอกว่ามันส์จริงๆ ผมยังไม่หยุดขยับเอวเบาๆ หน้าก็ซบลงที่อกไอ้ตาร์มัน
“หึ....หายเมาเลยอะ.”มันหัวเราะเบาๆ
“หึ...”ผมยิ้มอยู่ตรงอกมัน
“เอาออกเหอะ.เมื่อยมากอะ”มันพูด ผมยันตัวเองขึ้น แล้วดึงน้องชายออกมา ล้นเลยวะ ทนมานานเกิน หน้าไอ้ตาร์เจ็บนิดๆ เมื่อผมดึงออก แล้วก็ไขกุญแจให้มัน ก่อนที่ผมจะเดินไปทำความสะอาดตัว ออกมาไอ้ตาร์มันนอนหมดแรงอยู่บนเตียงแหละครับ
“ไม่อาบน้ำหรอ.”ผมถาม
“เหนื่อย..”มันพูด ผมกับมันยิ้มออกมา ก็มึงตั้งสามรอบแล้ว กรูรอบเดียวเอง แต่อีรอบสองกรูทำให้นะมึง ไรวะ
“ไอ้แก่..”ผมด่ามัน มันหยิบหมอนแล้วขว้างใส่หน้าผม ต่างคนต่างหัวเราะกันไปมา แล้วก็ไปนอนเกลือกลิ้งอยู่บนเตียง แล้วก็หลับไปในที่สุด
...
ต่ออีกรอบด้วยความใจดี จะไปอ่านเรื่องของคนอื่นบ้างแระ :serius2:
....ที่ไม่อยากให้บทสนทนามันเยอะ เพราะเบบี้ชอบพิมพ์เพลิน พอเพลินปุ๊บ มันจะล้นของ :serius2:หน้ากระทู้ ต้องตัดเป็นสองตอน :serius2: ขี้เกียจตัด เพราะอยากให้มันอยู่ตอนเดียวกัน อันนี้ก็มาnc ให้ความปราถณา :z1:
อันนี้ให้บทแมนน้อย เพราเดี๋ยวล้นบทnc :haun4: อีก ตัดอีก อารมณ์ค้างอีก :serius2: กร๊ากก แมนเลยพอแค่นั้นพอ :a5:
-
^
^
^
จิ้มๆๆๆ เบบี้ก่อนไปอ่านนนน :กอด1:
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ :z2:
มาแล้วเอ็นซีในฝัน
โหร้อนแรงมากๆเลยเบบี้ :pighaun:
ชอบข้าวกับตาร์จูบกันมากมาย
มีแสบแจมด้วยกรี๊ดๆๆ เอาซะอยากอ่านตอนแสบปานเพิ่มเลย ฮ่าๆๆ :laugh:
ขอหวานมั่งสิเบบี้ น้องเพลงยังไม่ต้องไปรับกลับมาก่อนได้มั้ย
ขอให้สองคนนี้หวานกันทั้งวันก่อน :-[
:กอด1:เบบี้ใจดีที่สุดในโลกเลย ชอบ :o8:
:z10: ตาร์โดนมัดที่จริงน่าจะแกล้งซะให้เข็ดเรื่องแบบปันใจนะเนี้ย
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: 5 ดาวไปเลย
-
เบบี้มาบ่อยงี้ ร๊ากกก ตายเรย :กอด1:
แต่เดี๋ยวจะจบละดิ :sad11:
อิอิ สู้ๆจ้าคนสวย
-
NC ข้าว กะ ต้าร์ที่หายไปนาน
กลับมาก็โฮกกกกก เหมือนเดิมมม ฮ่าๆๆๆ
พี่ต้าร์ กลายเป็นไอแก่ไปซะแล้ว ฮ่าๆ
-
:haun4: ได้อีกๆ นั่งเสียวแทนเลยอ่ะ เอิ้กๆๆๆ
ว่าแต่พี่เจ้าของรีสอร์ทม่ายมาหรอ อิอิ
รอตอนต่อปายยยย จัดคนมาคุมเห้ เเมนหน่อยดิ๊
พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
:haun4:ได้ใจมากกก
-
:m25: :m25: :m25:
:jul1: :jul1: :jul1:
-
ไม่ได้เข้าบอร์ดมาสองวัน
กลับมาคราวนี้ :m25:
ใกล้จะจบแล้ว
รู้สึกคิดถึงตัวละครจังเลยอ้ะ
บวก 1 ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะ :กอด1:
-
:pighaun:
-
:pighaun: :pighaun:
-
:jul1: :jul1:
เสียเลือดแต่เช้าเลย ...
-
:haun4: :pighaun: สุดยอดเลยเลือดพุ่งแต่เช้าเลยครับ
-
นั่งอ่านไป เหนื่อยแทนตาร์ไปป่าวเนี่ย กร๊าก....
น้ำลายฟูมฟากอีกแล้ว :pighaun: :haun4:
เบบี้ ครับ ข้าวกับตาร์ ห่างหายกันไปนาน เล่นซะคิดถึงวันคืนเก่า ๆ เลยอะ
อ่านยังไง คู่นี้ก็ยังน่ารัก อยู่ดีครับ
-
เมื่อคืนเข้าไม่ได้ แง่มๆ เซ็งเลย
ชอบคู่นี้น้า....นานๆจะแบบมีทั้งรับทั้งรุก
ไว้ส่งงานเสร็จจะโฉบมาใหม่ เอิ๊กๆ
ขอบคุณเจ้าค่ะ สนุกมากเลย
เอิีกๆ
-
:z1:
น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
-
เบบี้เราชอบๆขออีกๆ
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดด :haun4: ข้าวจัดเองเลย สะใจ ตาร์อย่ายอมแพ้นะ...ไอ้แก่ o18
เบบี้เก่งที่สุด o13 อย่าเพิ่งรีบจบนะคะ อ่านกี่ครั้งก็มีความสุข กลับไปอ่านใหม่ก็ยังสนุก รู้สึกผูกพันจัง
-
อ่านจบตอน
:haun4: เลือดหมดตัวเลย
ประกาศความเป็นเจ้าของซะแมนมากข้าว
อยากรู้มากๆ หล่อ เลว แบบแมนกะทศใครจะเอาอยู่นะ
-
เอาอีกๆๆๆๆๆ
มันจะจบแล้วอ่า
ไม่อยากให้จบเลย -*-
ชอบเรื่องนี้นะ พี่เบบี้
-
แมนเ_ว ได้อีกกกกกกก
ชอบน้องเพลงตอนทำหน้างง 555 น่ารัก :-[
แต่ตอนท้ายยยยนี่ :haun4:
-
มาบอกว่าตามอ่านอยู่นะคะ
:z2:
ถึงตอน 72 แล้วว :z10:
-
^
จิ้มเด็กอ้อ
โฮกกกกกกกกกกกกกกก
ฉากที่รอคอยอของคู่นี้ ก๊ากๆ ~
ผลัดกันในรอบเดียว สะใจดีแท้
ฮ่าฮ่า :laugh: :impress2:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
สุดยอดเลยอะ
รักทั้งข้าวและตาร์ค่ะ
ไม่สนใจว่าต้าจะรักข้าวมากกว่า หรือว่าข้าวจะรักตัวเองมากกว่า
จุดสำคัญก็คือ "ต้ากับข้าวรักกัน"
แค่นี้พอแล้วค่ะ
-
ง่ะเด๋วดึกๆๆมาดิทใหม่ๆๆ
พี่กาลังจะมาแย่งเล่น :beat:
มาละแบบว่าเอ็นซีชีแรงมากมาย
:z3:
ไม่ยอมกันเรย ขอเหอะ แอร๊ยยยย :oo1:
-
สุดยอดมากมาย และยังสุดยอดได้อีก
เหอเหอ :haun4:
เลือดสาดกระจายตายกันไปข้าง
ตาร์กะข้าวนี่ดูท่าแล้วคงจะเก็บกดจริง ๆ อ่ะ
ไม่ได้ทำกันมานาน
เล่นกันซะ :pighaun:
รอตอนต่อปายยยจ้าเบบี้
-
หนุกหนานมากเบบี๋ 555+ นิสัยเหมือนกัลเลย อิอิ เบบี๋ หาคุ๋ให้แมนหน่อยสิ เอาแบบน่ารักๆนะ เพราะอยากให้เบบี๋แต่งต่อ เอาแบบเกิดที่นี่ ตายที่นี่เลย อิอิ สะใจแมนไดอีก ส่วนข้าวกะตาร์ก็นะ ถูกใจกันไปเต็มที่ 55+ ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เบบี๋ จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ สู้ๆนะคะ ไม่อยากให้จบจริงๆๆนะ เพราะอยากโตไปพร้อมๆกับพวกข้าวกะตาร์เลย อิอิ น่ารักกว่านี้มีอีกไหม บะบาย อยากจิ้มเบบี๋บ้างอะ มีคนแซงตลอดเลย งอล :m16: บะบายคร๊ะ :bye2:
-
มาบริจาคเลือดด้วยคนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :haun4: :haun4: :haun4:
-
:m25: :m25: :m25:
:-[ :-[ :-[
ได้อีกๆ หื่นได้อีก
ไม่ไหวแล้วเลือดหมดตัว
-
ร้อนแรงสุดยอดจิง ๆ เบบี๋
ได้ใจมาก ๆ 5555+
อดอยากปากแห้งกันมานานทั้งคู่ เอิ๊ก ๆ ระเบิดความอัดอั้นกันบนเตียงเลย คริ ๆ
ชอบ ๆๆๆ
กระชั้นเข้ามาทุกที สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น หุ ๆ
ข้าว ตาร์ แสบ ปาน เข็ม เป้ และเพื่อน ๆ ทั้งหลาย หุ ๆ
ป่ะ แดกเหล้า 55+
-
แบบว่าเห็นภาพเลยอ่ะ
555
-
สุดยอดทุกคู่เลยนะคะ แล้วก็สุดยอดทุก version เลย nc/เศร้า/รักหวานชื่น/เพื่อนlove โอ้โฮ ยืนยันว่าครบรสจริง ๆ
+1 ให้เช่นเคย :pig4:
-
ไม่ไหวๆ
ขอพักแป็ป
:jul1:
-
:-[มารอเบบี้
ขอหวานสักตอนนะจ้า อยากอ่านตาร์ข้าวหวานๆกัน
วันนี้จะมามั้ยนะ รออยู่นะจ้า เบบี้ จุ๊บๆๆ :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก เลื่อดท่วเต็มจอเลย :pighaun:
-
:pighaun:
ต้องการรับบริจาคเลือดด่วน
เอิ๊กกกก :m25:
+1 ตอบแทนความน่ารักนะเบบี้
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เบบี้
:o8:
กร้ากกกกกกกกกกกกกก นานๆตรูจะมีโหมดนี้
:beat: :beat: :beat: นวดหน้าให้เบบี้ จะได้หน้าใสเด้ง คิคิ
ไปดีกว่า เวิ่นไปแร้วกรู :serius2:
-
เบบี้เป็นไงบ้าง
เรตติ้งดีนะน้อง
เรียกความรู้ึสึกได้ทุกฉากทุกตอน
ครบทุกรสจริงๆๆๆเลย
:กอด1:เบบี้แน่นๆ แล้วจากไป :bye2:
-
มารอตอนถัดไปอ่ะ
จะสอบแล้วยังมิได้อ่านสือเลย
แย่แล้วววววววววววววววววว
-
เลือดกระฉูดคาโต๊ะทำงานเลยเบบี้ 555
+1 ให้จ้า สนุกมากกกก ชอบๆๆๆๆ o13
-
:-[เบบี้ เบบี้ เบบี้
:กอด1:
-
อิอิ เป็นอีกเรื่อง ที่ถึงจะยุ้ง ยุ่ง ก็ต้องตามเข้ามาอ่าน รักเบบี๋นะ
-
:กอด1: :3123:ให้
-
มาบอกก่อนว่า
ขอโทษที่เมื่อวานไม่ได้ไปต่อนะค่ะ แล้ววันนี้ก็คงไปต่อไม่ได้ เดี๋ยวเบบี้ต้องออกไปต่างจังหวัด o22 พี่สาวกับพี่ชายเพิ่งกลับมา แล้วก็ต้องไปเที่ยวด้วยกันกับครอบครัว เอิ้กๆ :กอด1:
คงกลับมาวันอาทิตย์ แล้วคงได้มาต่อนะค่ะ
ขอโทษจริงๆค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรัก ไม่ว่าจะรักในแบบใด ขอก็ให้ใส่ใจกับทุกช่วงเวลาที่มีค่านะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน :man1:
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ
:L2: :man1:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
จะต้องตั้งหน้า ตั้งตาจนถึง วันอาทิตย์เลยเหรอเนี่ย :m15:
แต่ไม่เป็นไรครับ ยังไงก็จะรอนะครับ คนดี แต่รีบกลับมาต่อ แล้ว ขอแบบยาว ๆ ทดแทน
ที่หลายวันไม่ต่อด้วยนะครับ
มีความสุขมาก ๆ นะครับ สำหรับวันวาเลนไทน์ และทุกวันที่มีค่านะครับ
:L2: :3123: :L1: :3123: :L2:
-
รับทราบ
ของฝากด้วย
-
อ๊ากก เลือด กำเดา ไหล
นาว ว ว
ชอ บบ จัง ง
มี ของ เล่น ด้วยอะ
-
:monkeysad:จะรอนะคะ ขอยาวๆและสุดๆเลยน้าาาาาาาาาาาาาา o18
-
o18 ค่ารับทราบค่ะ ยังไงก็จะรอนะ
-
ในที่สุดก็อ่านตามจนทัน
ใช้เวลา 3 วันกับ 228 หน้า 5555
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย คนแต่งเก่งจริงๆครับ
ขอบคุณมากๆ :man1:
ชอบทุกตัวละคร
มีความสุขกับนิยายเรื่องนี้มากๆ
ขอบคุณคร้บ :กอด1:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เบบี้ลงตอนตาร์กับข้าวแล้วเหรอแม่เจ้า
:sad4:
เดี๋ยวรอเครียร์งานก่อนนะแล้วจะรีบมาด่วนเลย
วันนี้ก็แว๊บมา....ด้วยความคิดถึงมากมาย
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/1841/316841/271875265e467107fdfe265e46420ad0_1234510016.gif)
มีความสุขมากๆเลยนะจ้า แฮปปี้วาเลนไทน์นะจ้า :กอด1:
-
:haun4:
โนซับไตเติลอ่ะ!!!
กรี๊ดดด
-
สุขสันต์วาเลนไทน์
เอ้า ฮิ้วววว
เต้นรอเบบี้คนสวย :z2:
-
มาสุขสันวาเลนไทน์เดย์เบ่บี๋คร้าบบ
มีฟามสุขมากๆ นะคับ
จัดหวานๆมาหั้ยจุกอกหน่อยคร้าบบบบ
-
:กอด1:
valentine's day ด้วยคน
-
(http://i294.photobucket.com/albums/mm81/sumyating/Valentine/valentine.gif)
-
คิดถึง
-
รอได้จ้าเบบี้
ขอให้เดินทางปลอดภัย ไปเที่ยวอย่างมีความสุขนะจ๊ะ :กอด1:
สุขสันต์วันแห่งความรักจ้า
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/valentine-card-001.gif)
-
Happy Valentine's day นะคร้าบบ เบบี้ :L1:
:bye2:
-
สวัสดีวันแห่งความรักจ้า
เบบี้ ตาร์ข้าว แอนด์ เดอะแกงค์ ..
ขอให้ความรักสดชื่น ทุกๆ คน นะจ๊ะ
:กอด1: น้องเบบี้ ....
(http://i219.photobucket.com/albums/cc243/gettawa_photo/valentine-card-006.gif)
-
Happy Valentine จ้า วันนี้วันเกิดต้าร์ด้วย ขอหวานๆ ซึ้งๆน้าาาาาาาา :impress2:
-
อย่าลืมๆๆๆ
วันนี้วันเกิดตาร์
สุขสันต์วันเกิดนะค้าฟฟฟฟฟ พี่ตาร์
รักกับพี่ข้าวมากมาย
ป.ล. รออ่านตอนต่อไปอยุ่นะคับ
พี่เบบี้
-
Happy Valentine :L1:
มีความสุขมากๆนะคะ :L2:
HAPPY B.D. To TAR
-
:L1: HapPy VaLeNTinE's DaY :L1:
-
เฮ่อ......เหนื่อย
พึ่งผ่านไปแค่วันเดียวเหรอเนี่ย แต่คิดถึงเบบี้ พี่ตาร์ แล้วก็น้องข้าวแล้วพร้อมทั้งน้องเพลงนะครับ
เมื่อไหร่จะถึงวันอาทิตย์ซักทีนะเนี่ย
คิดถึงจังเลย.........................
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ นะครับ
-
:L2: ให้ทุก ๆ คนเลย
แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์จ้า
-
:L1: HaPpY VaLeNtInE :L1:
-
อย่าลืมๆๆๆ
วันนี้วันเกิดตาร์
สุขสันต์วันเกิดนะค้าฟฟฟฟฟ พี่ตาร์
รักกับพี่ข้าวมากมาย
ป.ล. รออ่านตอนต่อไปอยุ่นะคับ
พี่เบบี้
เออออ ใช่ วันนี้วันเกิดเฮียตาร์นี่นา
กอดเบบี้และเฮียตาร์ :กอด1:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้เรยอ่ะ ขอโทษจริงๆครับ เพราะว่างานเยอะ
อ่านทีเลยตาลายไปเรย
ก่อนจะหมดวันก็ happy valentine's day :L1: ด้วยคนนะครับ น้องเบบี้
-
:m1: "HAPPY :L2: VALENTINE" จ้า:m3:
-
ลืมเลย
วะวานวันเกิดพี่ต้า
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังคร้าบ
Happii Love's Day ย้อนหลังด้วยนะคร้าบทุกคน
^^
-
สุขสันต์วันเกิดย่้อนหลังนะครับต้าร์ o13
-
ตอนที่155 พิเศษ ตาร์กะข้าว<7>
“................อือออ....”ผมลุกขึ้นมา บิดขี้เกียจ หันไปมองข้างๆที่นอนมองผมอยู่
“ไปรับไอ้ตัวแสบกัน”มันพูด
“อาบน้ำแล้วหรอ.กี่โมงแล้วอะ”ผมถามมันทั้งๆที่เห็นอยู่ว่าอาบเรียบร้อยแล้ว
“สิบโมงครึ่ง”
“อืม...ยิ้มอะไรวะ”
“เปล่า..เมื่อกี้ไอ้ตัวแสบโทรมาปลุกพี่ตั้งแต่แปดโมงเช้าแล้ว.หึ.บอกให้รีบไปรับ.”
“ทำไมมันเบื่อหรอ”ผมถามด้วยความงงๆ ปกติ มันก็ติดบ้านนั้นจะตาย
“เปล่า..บอกว่าอยากไปกินเอ็มเค”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆ
“ดีลูกกรูอยากได้อะไรได้.ตอนกรูเด็กไม่เห็นได้ง่ายๆแบบนี้บ้างวะ”ผมบ่น
“ยุคสมัยเปลี่ยนนิครับ.แต่ข้าวก็เลี้ยงเพลงถูกแล้ว อะไรที่สมควรให้ก็ให้ อะไรที่รู้ว่าควรได้ยากเราก็ต้องทำให้เค้ารู้.ข้าวก็ไม่ได้ตามใจไปซะทุกอย่างนิ”ไอ้ตาร์พูด
“อืม...ก็ไม่อยากให้มันโตแบบวัยรุ่นสมัยนี้.กรูเห็นแล้วหดหู่.ถ้าสมมุติไอ้เพลงโตขึ้นแล้วเป็นแบบไอ้แมนนะ.กรูบ้าตาย”ผมบ่น ไอ้ตาร์นั่งนั่งหัวเราะ ผมลุกขึ้น เดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำ
............................
“พ่อออ..เพลงอยากกินเอ็มเค”มันกระโดนเย้งๆ วันนี้เป็นวันหยุดด้วยนะครับ วันหยุดก็ของเล่นสำหรับไอ้ตัวดีด้วย
“อืมๆ..พาพ่อไปหาลุงเจ้าก่อน.”ผมบอก มาบ้านพี่ชายสุดที่รักจะไม่เข้าไปทักทายเลยรึไงครับ
“ดีครับพี่ป่าน..เป็นไงบ้าง.ไอ้เพลงดื้อรึเปล่า.”ผมถามเมื่อเดินเข้าห้องรับแขก พี่ป่านอุ้มน้องข้าวปุ้นอยู่
“ไม่ดื้อ ช่วยพี่ทุกอย่างเลยนะ..”พี่ป่านพูดยิ้มๆ
“เห็นมั้ย เพลงไม่ดื้อหรอก”สอดแนมอีกครับ
“แล้วนี่พี่เจ้าไปไหนครับ”
“อยู่ข้างบนเดี๋ยวคงลงมา ขึ้นไปเอาผ้าอ้อมให้พี่นะ”พี่ป่านพูด
“เดี๋ยวข้าวจะออกพาไอ้ตัวแสบไปข้างนอก.เอาอะไรรึเปล่าครับ”
“ไม่เอาดีกว่า..ไปเถอะ..นี่ไอ้ตาร์แกไม่คิดจะถามอะไรชั้นบ้างหรอย๊ะ”พี่ป่านหันมาแซว
“ไม่มีวะ..หึหึ..ก็เห็นมีความสุขดีนี่หว่า”ไอ้ตาร์พูด
“..แล้วจะเอาอีกกี่คนดีครับ..”ผมแซว พี่ป่านยิ้ม
“ขอลูกชายอีกสักสองคนแล้วกัน.”พี่ป่านไม่ได้พูดนะครับ พี่ชายผมนี่เดินลงมา
“พี่เป็นคนทำนิ..ไม่ได้เจ็บกับพี่ป่านตอนคลอดนะ.ไม่เห็นใจพี่ป่านบ้างไง”ผมบอก
“..โห.เดี๋ยวนี้ไม่เข้าข้างพี่นะ.ก็พี่อยากได้นิ.”พี่เจ้าบอก
“แล้ววันนี้ไม่ออกไปไหนหรอ..เอาไรเปล่า.เดี๋ยวข้าวจะออกไปข้างนอก”ผมถามพี่ชาย
“ซื้อมาเหอะ.คิดว่าอะไรที่พี่กินอะ..กินได้หมดแหละ.”พี่เจ้าพูด
“อืม..งั้นไปนะ..เดี๋ยวมาเย็นๆ”ผมบอก
“ดีฮะ.ลุงเจ้าดีฮะอาป่าน.”ไอ้เพลงมันยกมือไหว้ ตลกมากอะครับ
..............................
“if you can dance”ไม่ใช่ผมนะครับ ผมหันไปตามเสียง เฮ้ย ลูกกรู ทำอะไรวะกลางห้างบิ๊กซี มันจะมีร้านขายซีดีใช่ป่ะครับ ผมก็เดินผ่านพอดี เลยไปเดินดูเลือกเพลงอยู่ หันตามเสียง ไอ้เด็กเวร ไอ้เพลงมันยืนเต้นอยู่ไม่สนใจคนรอบข้างที่มองมันเลยครับ หูฟังมันก็ฟังนะครับ เพลงมันคงอัดหู คงไม่คิดว่าสิ่งที่มันกำลังร้องออกมานะมันดังมาก ผมหาตัวช่วย ไอ้ตาร์หายหัวไปไหนวะ ไม่กล้าไปเอามันกลับมาเลยไงครับหน
หนึ่งเพลงผ่านไป มันไม่สนใจใคร ผมก็เลยยืนมองมันห่างๆ ดูดิว่ามันจะรู้ตัวรึเปล่า
“หึหึ..ฮ่าๆ...”ผมยืนหัวเราะคนเดียว เมื่อเห็นท่าเต้นของไอ้เพลง
“Low Low Low Low…”กร๊ากก ลูกใครวะ คนเริ่มมองมาทางผมบ้างแล้วครับ ก็ผมยืนยิ้ม แล้วเค้าก็คงคิดว่าไอ้เด็กนี่ลูกใคร ฮ่าๆ
ไอ้ตอนมันทำท่าLow นะครับ มีการเอนไปข้างหลังอีกครับ เออ อารมณ์มันได้วะ นึกถึงตอนสมัยที่ผมซ้อมเต้นตอนนั้นเลยครับ มันออกมาเอง มันออกมาจิตใต้สำนึก ไม่แปลก ที่ไอ้เพลงมันจะทำอะไรแบบนี้ได้ พ่อมันเป็นนักดนตรี แม่มันก็ร้องเพลงเก่งมาก คนมันเป็นมาโดยสายเลือดนะครับ ผมว่า ต่อคน จะมีความสามารถที่แตกต่างกันไปคนละอย่าง บางคนสามารถทำได้หลายอย่าง ไอ้เพลงมันได้หมดเลย ไอ้ตาร์สอนเล่นเปียโน มันก็ได้ สอนกีตาร์มันก็ได้ เพลงผมก็เอากรอกหูมันทุกแนว ทุกภาษา เพื่อให้สมองมันมีพัฒนาการ การได้ฟังอะไรมากๆมันก็จะพัฒนาถึงจะฟังไม่รู้เรื่อง ก็ให้คลื่นสมองมันทำงานครับ เด็กอยู่รับรู้อะไรได้เร็ว ไอ้ตาร์สอนวาดรูป มันก็ลงสีได้ดีเกินเด็ก ไม่รู้เพราะเป็นเพราะการฝึกฝนด้วย หรือว่าเป็นเพราะสายเลือดของมัน
“เพลง..ไปเหอะ”ผมเดินเข้าไปหามันคนยิ่งจับกันเป็นตาเดียว มันก็ไม่ได้ยินครับ ผมเลยหยิบหูฟังออก
“ไปได้แล้ว..”ผมบอกมัน เขินวะเหี้ย
“ไมอะ..เพลงยังฟังไม่จบเลยอะพ่อ...เนี้ยพ่อๆ.เพลงอยากได้อะ.”มันชี้ไปที่อัลบั้มของwill smith กับ jay Z , Fort Minor เอาแล้วลูกกรู
“เออๆ..หยิบๆมาเหอะ”.ผมพูดปัดๆ มันยิ้มร่า ที่จริงในเครื่องผมก็มีนะครับ มีเยอะหมดแหละ เครื่องผมส่วนมา ฮิพฮอพซะส่วนมาก รองมาก็พวกลาติน ผมชอบฟัง ส่วนไอ้ตาร์ รัก โรแมนติก ใสๆ ซึ้ง ไปเอาเครื่องมันครับ ครั่นทรี เครื่องมันอีกแหละ คลาสสิก ก็เครื่องมันอีกนั้นแหละ แต่ที่ผมซื้อให้เนี้ย มันจะได้รู้จักนักร้อง รู้จักเนื้อเพลง รู้จักอะไรหลายๆอย่าง การเก็บ นี่เป็นครั้งแรงเลยครับ ที่ซื้อซีดีเพลงให้มัน
“พ่อเอานี้ด้วยนะ.เพลงอยากดูอะ”มันชี้ไปที่ DVD คอนเสริต์ของ Justin กับ Aminem
“เออหยิบมา.”ที่จริงกรูก็อยากดูด้วย กร๊าก แล้วมันก็ร่าเริงเดินเอาไปให้พนักงาน จ่ายเงินเสร็จ ก็รีบลากมันออกมาจากตรงนั้น เดินหาไอ้ตาร์ทันทีครับ
“หายหัวไปไหนของมันวะ”ผมบ่นคนเดียว
“พ่ออออ..พี่หมี.”แล้วมันก็ลากแขนผม เออมันลากก็ต้องเดินตามมันสิครับ มันชี้ไปที่หมีตัวใหญ่มากๆตัวหนึ่ง
ผมทำหน้าแบบ อะไรอีก
“น้องเพลงอยากได้”มันพูด
“ไม่ได้ครับ.แพง.”ผมบอก
“แต่น้องเพลงอยากได้อะ”มันพูดอีก
“งั้นอีกสามอาทิตย์งดของเล่น .ของอาทิตย์นี้ด้วย.”ผมบอก ไอ้เพลงมันทำท่าคิด แล้วเดินไปแต่ตุ๊กตามันอยู่ชั้นบนเลยนะครับ
“พี่ฮะ...”มันเรียกพนักงาน ที่กำลังจัดของอยู่อีกด้าน พนักงานหันมามอง
“เอาตัวนั้นลงมาให้หน่อยได้มั้ยฮะ”มันพูดแล้วชี้ไปที่ตุ๊กตา พนักงานหันมามองหน้าผม ผมยิ้มให้ แล้วพี่แกก็เอาบันไดมาต่อแล้วขึ้นไปเอาตุ๊กตาสีน้ำตาลเข้มลงมา ตัวใหญ่แล้วก็สูงกว่าไอ้เพลงเยอะมากอะครับ
“ขอบคุณฮะ.”มันพูดแล้วยกมือไหว้ พี่พนักงานยิ้มให้ ไอ้เพลงมองดูรอลตัวตุ๊กตา ผมก็ดูว่ามันจะทำอะไร
“สี่พันห้า..”แล้วมันก็เงยหน้าตะโกนบอกผม เสียเงินอีกแล้วกรู
“งั้นงดสี่อาทิตย์ รวมอาทิตย์นี้ด้วย”ผมบอกเด็ดขาด มันทำท่านึกนิดหน่อย
“โอเคฮะ”มันบอก เออ ตกลงมึงจะเอาให้ได้ใช่ป่ะ
“งั้นก็ยกมา”ผมบอก ไอ้เพลงมันรีบวิ่งไปกอดตุ๊กตาตรงหัว แต่แล้ว มันก็หงายท้องตึง ด้วยความที่ว่ายกไม่ไหว ผมยืนหัวเราะให้กับท่าทีของมัน แล้วมันก็ลุกขึ้นยกอีกรอบ แล้วมันก็ล้มอีกรอบ ผมยืนกอดอกมองมัน คือเทคนิคนี้ได้มาจากไหนนะหรอครับ เพื่อนบ้านข้างๆตอนอยู่อังกฤษ เลี้ยงลูกแบบนี้เลยครับ ตอนนั้นไปเดินที่สวนกับพี่แก ลูกประมาณหกขวบได้ แล้วลูกอยากเล่นโกยทราย แต่ว่าถังใส่ทรายนะครับ มันค่อนข้างใหญ่กว่าตัวเด็ก สงสารเด็กมาเลยครับผมอะ กว่าจะขนทรายได้หมด พี่แกนั่งยิ้มมองลูกตัวเอง ด้วยความสะใจ กร๊าก
ไอ้เพลงมันพยายามยกอีกรอบ แต่แล้วก็ล้มอีกครับ ผมว่ายังไงก็ไม่ถึงเคาร์เตอร์แน่ เพราะว่าถ้าออกไปจากตรงนี้คนก็จะเยอะ แล้วเด็กตัวแค่เนี้ยถ้าใครเดินมาชนหมี เดี๋ยวต้องล้มแน่เลยครับแต่ผมก็ยังไม่พูดอะไร
ไอ้เพลงมันยืนมองตุ๊กตาหมีของมัน เท้าเอวด้วยเลยครับ มันติดผมนะครับ ผมชอบยืนเท้าเอว ตอนนั้นไปดูงานที่โรงงาน กำลังเครียดๆเลยครับ แล้วผมก็ยืนเท้าเอว กร๊าก คนกลัวกันหมดเลยครับ พนักงาน คิดว่าผมจะด่า เพราะว่าหน้าก็เครียด ยืนเท้าเอวอีกแล้วทำหน้ามองคนอื่นไม่พอใจ ที่จริงไม่ใช่อะไรเลยครับ ติดพ่อกับแม่ เพราะว่าพ่อกับแม่ชอบยืนเท้าเอว แบบกวนด้วยนะครับพ่อกับแม่ผมอะ
“เดี๋ยวเพลงมานะฮะพ่อ”มันพูดจบ ผมไม่ทันได้ถาม มันก็วิ่งปรู๊ดไปเลยครับ กลับมาอีกที พร้อมรถเข็นของ มันยิ้มให้ผม แล้ว จอดรถเข็นไว้ข้างๆหมี ก่อนที่จะพยายามยกหัวหมีอีกครั้ง แต่นะครับ รถมันก็สูงกว่าตัวมัน มันก็ลำบากมากครับ แต่จนแล้วจนรอดประมาณสิบนาที ตูดหมีก็ลงไปนั่งในรถเข็นได้ไม่เต็มเท่าไหร่นัก เพราะว่ามันใหญ่มันเข็นรถเข็นมาหาผม หมีก็บังตัวบังทางมันหมดแหละครับ
“มาเดี๋ยวพ่อเข็นเอง”ผมบอก มันก็ยอมแต่โดยดีครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ
“อยู่ไหนวะ”ผมรีบถาม
“อยู่ตรงเสื้อผ้าเด็กอะครับ.”ไอ้ตาร์บอก
“เออ.เดี๋ยวกรูไป”ผมบอกมัน แล้วเข็นไปตรงเสื้อผ้าเด็ก ไอ้ตาร์มันก็ยื่นให้เพลง
“ไปใส่ให้อาดูสิ.พอดีตัวรึเปล่า”ไอ้ตาร์มันยิ้ม ยื่นกางกางให้ไอ้เพลง มันรีบรับแล้ววิ่งเข้าไป ลองไปลองมา ได้ไปกางเกงสามเสื้อห้าตัว ได้เยอะกว่ากรูอีก แล้วก็ขนกันไปจ่ายของใช้ก่อนครับ เดี๋ยวลงไปซื้อกับข้าวด้านล่าง ต้องเอาตุ๊กตาไปเก็บก่อนครับ ใหญ่เกินไปแล้วครับ ซื้อของหมดเรียบร้อย ก็พามันไปกินเอ็มเค เพราะว่าร้องว่าหิวหลายรอบมาก รำคาญครับ
“พ่อวันนี้ไปสวนสาธารณะกันนะ”มันหันมามองหน้าผม ระหว่างกินเอ็มเคอยู่ มันนั่งกับไอ้ตาร์นะครับ ผมนั่งอีกฝั่ง
“ไปทำไมอะ”ผมถาม แล้วกินต่อ
“เพลงอยากไปอะ..เพลงจะไปเล่นของเล่น..”มันพูด
“อืมๆ..ตามใจแล้วกัน”ผมบอก
“ชวนอาป่านกับลุงเจ้าไปด้วยนะฮะ”
“คราบ.”ผมรับปาก ก่อนที่จะกินต่อไป
แล้วก็พามันไปซื้อโดนัทอีกครับ แล้วก็กลับบ้านไปบอกพี่เจ้าว่าเย็นนี้จะไปสวน แล้วก็เอาของที่ซื้อให้พี่เจ้าไปไว้ด้วยนะครับ ก็เลือกสวนในหมู่บ้านแหละครับ จะได้ขับมอไซด์ไปไม่ไกลดี แล้วผมกับไอ้ตาร์แล้วก็ไอ้เพลงก็จัดเตรียมของ หลังจากที่ไอ้เพลงมันเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำหลังจากกลับมาจากซื้อของสักพัก ประมาณสี่โมงเย็นได้ เตรียมข้าวเย็นสำหรับวันนี้ ดีเหมือนกันครับ นานๆพักผ่อนซะที ไปรับบรรยากาศดีๆเข้าปอดหน่อย ไม่มีรถรา จะได้ทำให้รู้สึกเหมือนไปต่างจังหวัด ไอ้ตาร์ทำข้าวเย็นไปเผื่อพี่ป่านกับพี่เจ้าด้วย ข้าวผัดกุ้ง กุนเชียงทอด ไข่เจียวหมูสับ แล้วก็เฟรชฟรายทอด ฮอทดอกทอด เพราะไอ้เพลงมันอยากกินมากๆครับ เตรียมอาหารล้างท้องด้วย แอ๊บเบิ้ล สัปปะรด กับแตงโม องุ่นแดง ของโปรดผมเองครับ เรียบร้อย น้ำ และทุกอย่าง อาหารหมาด้วยครับ ฮ่าๆ ออกเดินทางได้ครับ เอามอไซด์ไปคันเดียว ให้ไอ้เพลงยืน ไอ้ตาร์ขับ ผมซ้อนท้าย อาหารอยู่ตะกร้าด้านหลัง แล้วก็ไอ้ข้าวแกงวิ่งตามมา ผมกับไอ้ตาร์ก็ขับไปช้าๆแหละครับ จนถึงก็หาทำเลดีๆ พี่เจ้ากับพี่ป่านกำลังมา ไอ้เพลงก็เล่นกับหมาไปครับ
“กินข้าวเลยมั้ยครับ”ไอ้ตาร์ถาม
“เดี๋ยวรอพี่เจ้าก่อน”
“น้องเพลงอย่าไปไกลนะ”ผมตะโกนบอก
“คาบบ”มันเล่นกับไอ้ข้าวแกงอยู่นะครับ
“นอนนี่มา”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วตบตักตัวเอง ผมเอาหัวทิ้งไปหนุนที่ตักไอ้ตาร์ ตอนนี้แดดร่มแล้วนะครับ แล้วพวกผมอยู่ใต้ต้นไม้ด้วย ก็ไม่ได้ใส่แว่นตากันแดดอะไร
“ฮอทดอก”ผมพูด แล้วอ้าปากประมาณว่าให้มันป้อนให้ ไอ้ตาร์เปิดกล่องอาหารแล้วหยิบฮอทดอกทอดเข้าปากผม
“พ่ออออ...”เสียงไอ้เพลงตะโกนเรียกผมชะโงกหัวลุกดูนิดๆ มันโบกมือบ้ายบายให้แค่นั้น ไม่รู้จะเรียกทำไมครับ
“หึหึ...”ไอ้ตาร์หัวเราะ
“หาวันหยุดไปเที่ยวทะเลด้วยกันมั้ยครับ”มันพูดแล้วลูบผมของผมขึ้นแล้วลูบหน้าผากเบาๆ
“อืม..ก็ดีเหมือนกัน..รอปัญหาที่ทำงานหมดก่อนแล้วกัน.คงประมาณเดือนหน้าคงขอลาพักได้”ผมบอก
“อยู่นั้นมีคนจีบรึเปล่า”มันถาม แล้วมองหน้าผม ผมส่ายหัว ที่จริงก็มีบ้างแหละครับ
“ไม่เชื่ออะ..มันเหมือนกับถ้าพูดไม่จริงมาความจริงมันจะตรงข้ามกัน”มันพูดแล้วยิ้ม
“ไอ้สาด.กวนกรูละ.”ผมพูดยิ้มๆกลับ
“..ไหนบอกมาดิ..แล้วลูกประธานนั้นยังมาเกาะแกะอยู่มั้ย”มันพูด มันรู้นะครับว่าลูกท่านประธานชอบผม
“ไม่มาแล้วเหอะ.เค้ามีแฟนไปตั้งนานละ”ผมพูด
“ขอให้มันจริง...อย่าให้รู้แล้วกันว่าไปกับใครนอกจากลิน”มันพูด
“เออ.ไม่มีหรอก.กรูไม่เหมือนมึงกรูมีแต่งานกับงานเวลาแทบไม่เหลือ.มึงก็เห็น”ผมพูดประชด
“อะไร..ก็เค้าคิดมากนิ”มันพูดแล้วทำปากจู๋
“แก่แล้วนะมึง.อย่าทำเลยเหอะ”ผมพูดแซว มันเอามือตีตรงหน้าผากผมเบาๆ
“จุ๊บ”มันจูบหน้าผากผมเบาๆ
“จุ๊บ”เลื่อนมาที่จมูก
“จุ๊บ”โดนปากนิดๆ
“จุ๊บ”แก้มข้างซ้าย
“จุ๊บ”แก้มข้างขวา
“จุ๊บ”คาง ทั้งหน้ากรูละไอ้ห่า
“จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ”อันนี้มันจับหน้าผม จูบมั่วไปหมดเลยครับ ทั้งผมทั้งมันหัวเราะกันออกมาไม่มีสาเหตุ
“อาตาร์.น้องเพลงเอาบ้างงงงอะ”มันลากเสียงมาแต่ไกล ผมหันไปด้วยความตกใจ
“น้องเพลงหอมพ่อบ้างนะ..นะ.”มันพูด แล้วกระโดนถอดลองเท้าพุ่งมาที่ตัวผม ผมหลับตาปี๋ มันหอมแก้มผมใหญ่ผมหัวเราะออกมา
“พ่อไม่เห็นหอมน้องเพลงบ้างอะ”มันพูด แล้วนั่งลง ผมตะแคงตัวหอมแก้มมันเบาๆ
“ไปล้างมือไปน้องเพลง.เดี๋ยวมากินข้าวนะครับ”ผมบอก
“น้องเพลงยังไม่หิวเลย.กินเฟรชฟรายก่อนได้ป่ะ”มันทำปากจู๋
“ไม่ได้ครับ.กินข้าวก่อนค่อยกิน.”ผมบอก มันทำหน้างอนิดๆ
“ข้าวแกง ไปล้างมือกัน”แต่มันก็ลุกขึ้นไปล้างมือที่ห้องน้ำสาธารณะไม่ไกลนัก
“มึงว่าลูกกรูโตมาจะเป็นเกย์แบบกรูมั้ยเนี้ย”ผมพูดหัวเสียนิดๆ ไอ้ตาร์มันหัวเราะออกมา
“ไม่ต้องเลยเพราะมึงคนเดียว....เดี๋ยวถ้าไอ้เพลงเอาไปทำบ้างนะ มึงจะโดน”ผมขู่พร้อมกับเอามือจิ้มไปที่จมูกมัน ไอ้ตาร์มันตะแคงหน้าขึ้น แล้วจะเอาปากคาบนิ้วผม แต่ผมหลบทันครับ มันยิ้มแล้วลากเอวผมเข้าไปกอด เสื้อผมก็ล้นขึ้นไปตามแรง
“ฟอด”มันหอมเข้าที่ซอกคอผมอย่างแรง ผมเงยหน้าไปหอมมันคืน
“อะไร”ผมต้องยิ้มออกมาเขินๆ ก็ไอ้ตาร์มันเล่นจ้องหน้าผมแบบนั้น มันยิ้ม
“หึ.....”เสียงหัวเราะออกมาจากปากผมนิดๆก่อนที่ไอ้ตาร์จะลงมาประกบปากผม ผมจับซอกคอมันไว้เบาๆ ไอ้ตาร์ทิ้งน้ำหนักลงมากขึ้น แล้วบดที่ปากผมแรงขึ้น
“อืมม..ดะ.เดี๋ยว..ฮ่า..ห่านี่”ผมหัวเราะออกมา เพราะไอ้ตาร์มันไม่ยอมหยุด จนตอนนี้ผมทิ้งตัวลงนอนกับพื้นผ้า ส่วนไอ้ตาร์มันคร่อมตัวผมไว้ด้านบน ปากก็ยังพรมจูบไม่หยุด
“..อะแฮ่ม..”ผมกับไอ้ตาร์หยุดชะงักเพราะเสียงกระแอมที่คอ ผมเงยหน้าขึ้นไปด้านบนหัวก็เห็นพี่เจ้ากับพี่ป่านยืนอยู่ ผมผลักไอ้ตาร์อย่างแรงจนมันหงายท้อง แต่ยังเสือกยิ้มอยู่ทั้งคู่
“ไม่อายฟ้าอายดินเลยนะมึงไอ้ตาร์..”พี่เจ้าพูด
“..อายเด็กบ้างก็ได้มึงไอ้ตาร์..”อันนี้พี่ป่านครับ แล้วพี่ป่านก็นั่งลง พร้อมกับเข็นรถเข็นที่มีน้องข้าวปุ้นนอนอยู่
“อะไรวะ..ทำไมมีแต่คนว่าตาร์เนี้ย”มันลูบหัวมันเบาๆ
“หึ........”ผมหัวเราะออกมา เมื่อมีแต่คนเข้าข้างผม ไอ้เพลงมันวิ่งมาแต่ไกล พร้อมกับไอ้ข้าวแกง หมาคู่กายของมัน
“พร้อมแล้ว”มันพูด
“เดี๋ยวตาร์ทำให้พี่”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วจัดแจงตักข้าวออกมา นำอาหารมาเรียงจัดแจง แล้วก็ลงมือกินกันครับ
จนเย็นประมาณหกโมงนั้นแหละครับ แยกย้ายกันกลับ
..................................
“ไปอาบน้ำเพลง..เดี๋ยวมาทำการบ้าน”ผมบอก
“คราบบบ...”มันลากเสียงยาว
ผมเดินเข้าไปอาบน้ำด้วยเหมือนกันครับ
“เดี๋ยวๆ..เชี้ยไรมึงไอ้ตาร์”ผมรีบท้วง ไอ้ตาร์ปิดประตูเข้ามา แล้วรีบเข้ามาทางผมที่กำลังถอดเสื้อผ้าอยู่ ไอ้ตาร์มันดันตัวผมติดตู้เสื้อผ้า
“อึก.....”ไอ้ห่านี่ เงี่ยนอีกแล้วหรอมึง ลูกยังไม่นอนเลย ไอ้เวร ไอ้ตาร์ไซร์ซอกคอผมอย่างแรง มือก็ลูบไล้ไปทั่วตัว พร้อมกับถอดกางเกงผมออก
“เร็วๆแล้วกัน..”ผมบอกมัน แล้วรีบจับไอ้ตาร์ถอดเสื้อผ้าออก พากันเข้าไปอาบน้ำ แล้วมันก็บรรเลงท่วงทำนองไม่หยุด จนมาถึงปลายเตียง
“อึก..อึก.....เดี๋ยวๆ...ฮา..”ไอ้ตาร์มันซอยเข้าอย่างหนักหนวง เออ กรูรู้แล้วว่ามึงอยาก แต่เบาๆก็ได้
ไอ้ตาร์ทิ้งตัวพรมจูบด้านหลังผมจนทั่วไปหมด มือก็ลูบไล้ด้านหน้า ต่างคนต่างส่งเสียงครางหอบบ้างเป็นระยะ
“อืออ...อะ...อะ...อึ...”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันเริ่มกระแทกสะโพกเข้าออก และเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ
“ซี๊ดดด.ข้าว...อึออ..”ไอ้เหี้ยนี่ก็ยืนจับสะโพกผม กระแทกอย่างกับตอกท่อนะ ไอ้เหี้ย
ก๊อกๆ ๆ
“ผมรีบดันหน้าท้องไอ้ตาร์ให้หยุด”ไอ้ตาร์มันเบาแรงกระแทกเบาๆ แต่มันยังไม่ยอมหยุดขยับ
“พ่อฮะ”
“ครับ....”ผมปรับเสียงตัวเองให้ทุ้มต่ำเหมือนเดิม แล้วดันหน้าท้องไอ้ตาร์ไว้
“เพลงอาบน้ำเสร็จแล้วนะฮะ..ทำการบ้านห้องพ่อได้รึเปล่าอะ”มันพูด
“อึก...ไอ้หะ...ตาร์....”ผมร้องออกมาเบาๆ ไอ้เหี้ยตาร์แม่งเพิ่มแรงกระแทกหนักขึ้น พร้อมกับทิ้งตัวลงลูบตัวผมทั่ว แล้วไม่หยุดกระแทก
“ดะ..เดี๋ยวพ่ออาบน้ำก่อนนะ....เดี๋ยวพ่อลงไป.”ผมพูดออกมาไป พร้อมกับเสียงที่ต้องทำให้คงที่
“โอ้ย...”ผมร้องออกมาไม่ได้ตั้งตัว เพราะไอ้ตาร์มันชักออก แล้วกระแทกกลับเข้ามาอย่างแรง แล้วเริ่มกระแทกเข้าออกแรงและหนักมา จนตัวผมสะเทือนไปหมด กำผ้าห่มแน่น เสียงไอ้ตาร์หอบแรงในลำคอ เหมือนกับพยายามกักเก็บเสียงตัวเองไว้
“งั้นเพลงไปรอข้างล่างนะฮะ..”มันพูด
“ครับ..เดี๋ยวพ่อลงไป.”ผมพูด แล้วรีบอ้าขามากขึ้น พร้อมกับเด้งรับไอ้ตาร์ เพราะอยากให้มันเสร็จเร็วๆ
“ซี๊ดดดด...ฮะ..ข้าว..ขะ...ข้าว..ไม่ไหวแล้ววว..ดี อึก..อืออออ...”ผมรีบชักน้องชายตัวเองเร็วขึ้นให้ตามไอ้ตาร์ให้ทัน
“อะ..อึก...อะ.แรงอีก..แรงๆ..อะ.ซี๊ดดดด.ตาร์...โอ๊ะ..อืออออออออ”ผมครางพร้อมกับเสียงที่กระเส่าเพื่อให้ไอ้ตาร์มันรีบออก แล้วมันก็กระแทกอย่างแรงห้าหกที่ติด พร้อมกับเกร็งตัว กระแทกครั้งสุดท้าย ทิ้งตัวลงทับผม แต่มือก็ยังจับสะโพกผมอยู่ ต่างคนต่างหอบด้วยความเหนื่อย
“ออกไปเลยไอ้หื่น”ผมพูดอู้อี้ในที่นอน
“ตื่นเต้นดี.ชอบ”มันพูดแล้วหัวเราะในลำคอสไตน์มัน
“อึก...เจ็บๆ...อย่า”ผมรีบท้วง เพราะไอ้ตาร์มันดันตัวเองที่แขนเหมือนยกตัวเองขึ้นเฉพาะส่วนบน แล้วขยับส่วนล่างเบาๆ ไอ้ตาร์ปล่อยลมหายใจเบาๆด้วยความเสียว
“ซี๊ดดดด...ชอบวะ”มันไม่พูดเปล่า จับก้นผมแหกออกอีกครับ ไอ้เหี้ยนี่แม่ง โรคจิตชิบ เออกรูได้ข่าวว่ามึงสองคนก็พอๆกันนะ
“ตาร์พอเหอะ...เดี๋ยวไอ้เพลงขึ้นมาตามอีก”ผมรีบบอก พร้อมกับจะลุกขึ้น แต่เสือกไปสวนน้องชายไอ้ตาร์เข้าหาตัวอีกซะงั้นไอ้ตาร์รีบจับสะโพกกดน้องชายมันเน้นเข้ามามากขึ้น
“ดีจังเลยครับที่รัก”มันพูด แล้วยิ้ม หลับตาพริ้มด้วยความเสียว
“ไอ้เชี้ยนี่แม่ง..อึก...อือออ..อะ...เจ็บ..ตาร์..เบาๆ..โอ้ย.บะ..เบา”นั้นแหละครับ มันก็เล่นต่ออีกรอบ ด้วยการกระแทกเข้ามาอย่างไม่ลืมหูลืมตา พร้อมกับพ่นน้ำรักออกมาอีกที เต็มหลังผมเลยครับ ผมทิ้งตัวอยู่ท่านั้นนานพอ ที่จะเริ่มขยับอย่างเมื่อตัวสุดตีนไปอาบน้ำ
ส่วนเหี้ยตาร์นะหรอกครับ น้ำแตก อารมณ์ดี นอนดูหนัง ไอ้เชี้ยนี่ แม่งน่ากระทืบอย่าให้กรูทำบ้างนะมึง จะเอาให้เสียงหลงเลย ไอ้เวร
...
มาต่ออีกละ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรของทุกคนนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลย
จุ๊บๆ
-
:z13:
ก่อนอ่าน
กร้ากกกกกกกกก
-------------
หื่นดี ชอบ
:haun4:
-
^
^
:z13: จิ้มพี่มิ้นท์ตามติดๆๆ
อ่านแล้วเลือดกระจายตามเคย :m10: :m10:
คู่นี้หื่นพอกันตลอดอ่ะ
:m4: น่ารักทั้งต้าร์และข้าววว
:กอด1: เบบี้จ้า
-
^
^
^
^
จิ้มคนสวยน้อย มาติดๆ
55+
ชอบจัง
หื่นได้อีกนะ!!~
น้องเพลง มาเป้นหลานป้านี้มา!!~
555
-
ชอบพี่ต้าร์กระแทก อุ้ย ไม่ใช่ๆ ชอบพี่ต้าร์หื่น o18
-
:กอด1: เบบี๋มาแล้วคิดถึงใจจะขาด
หายไปนานเลยนะที่รัก อิอิ :impress2:
ไปอ่านก่อนนะ
-
:z13:
จิ้มพี่ได๋
ตาร์นี่นับวันจะหื่นขึ้นเรื่อยแล้วนะเนี่ย ยิ่แก่ยิ่งคึกชะมะ
ระวังเหอะซักวันเด็กมันรู้ความแล้วมันเห็นมันจะเข้าใจว่าที่ทำอะมันไม่ผิด
แล้วมันก็เอาไปทำตาม กลายเป็นวงจรที่ถ่ายทอดไป
ไม่ได้อะไรหลอกนะเบบี้ คือ ในแง้ของความเป็นจริงอะอิๆ
แต่บอกตรงๆว่าอ่านตอนนี้แล้วซีดคราบ
-
อร้ายๆๆๆๆ
อ่าน แล้ว มีฝามสุข :mc4:
-
เกินบรรยายเลยเบบี๋ :pighaun:
-
ยังหื่นได้อีกนะ เบบี้
+1 ให้สำหรับความหื่นเกินพิกัด
:pig4:
-
อยากให้น้องเพลงดูจังอิอิ :-[
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงง
ต้ารต้องอย่างนี้สิ ชอบบบ :z1:
-
:m25:
ตื่นเต้น ได้อารมณ์ เกินคำบรรยาย.... :jul1:
-
ออกแนงเก็บกดนะตาร์เนี่ย
-
:z1:..เข้ามาอ่านย้อนหลังคับ.... :z1:
:o8:..มัวแต่ไปวุ่นวายกับภารกิจลับๆ..เลยยังมิได้อ่านเลย...แต่เห็นแล้วอ่านไปอีกหลายชั่วโมงเลยคับงานนี้...ลุยละนะคับ..ต้องอ่าน เป้-เข็ม เป็นอันดับแรกแล้วครับ... :o12:
poom_โอ๋ :jul1:
-
^
^
ภารกิจลับๆ
:z1:
:m25: :haun4:
ไม่อยากจะจิ้นนนนน
-
:jul1: หมดแรงเลย
รักเบบี๋ เหมือนเดิมจ้ะ จุ๊บ ๆ
-
ไม่อายฟ้าอายดินเลย
:z1:
-
น้องเพลง น่ารักกกกกกกกกกก
-
ชื่นใจ ได้อ่านแล้วหลังจากที่รอคอยกันเป็นแรมปี .....กร๊ากกกกก
ตอนนี้ ตาร์เค้าดีใจเป็นพิเศษสำหรับวัน วาเลนไทน์หรือป่าวเนี่ย
เล่นซะข้าวกระอักกกระอ่วนซะขนาดนั้นอะ แถมมาบอกว่าตื่นเต้น ได้ใจอีก
แต่ก็น่ารักดีนะครับอ่านแล้ว ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ้มไม่หุบแล้วเนี่ย ฮิฮิ
:กอด1:
-
หื่นไม่เลือกสถานที่เลย อิอิ
-
555555555555555555
แหมมมมมมมมมมมมม
ตาร์เนี่ยพอตอนที่แล้วได้ทำแล้วหื่นนะคะ
ติดใจล่ะสิหลังจากไม่ได้ทำมานาน
หื่นได้หื่นดีจริง ๆ :haun4:
-
รักตาร์ข้าวววว
เสมอมาและตลอดปาย :man1:
-
555+ หื่นเสมอต้นเสมอปลายดีจิงๆๆพี่ต้าร์
-
:m25: :haun4: หึหึ ตาร์หื่นนนนนนนนนนนนนนนนนน
รอข้าวหื่นกลับ :laugh: ชอบตอนในสวน ไม่อายยยเล้ยยยย ตาร์เนี่ย 5555
-
ตกลงกันได้แล้วว่าคายจะเปนพ่อ คายจะเปนแม่อ่ะ
จะได้ไม่ต้องแอบลูกอยู่อย่างนี้เน้อ
อิอิ เดกเด๋วนี้ฉลาดเกินตัว ไม่ใช่รุ้แล้วหรอนั่นนะ
อิอิ
(ตาร์ เอาอีกๆๆ จัดไปหั้ยข้าวลุกไม่ไหวไปเร้ย ช้อบบบบบบบบ :z1:)
ชอบมากเบ่บี๋ มาอีกไวๆ นะคร้าบบ :3123:
-
มิไหวจิวายยยยยยยยยยยยยย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอเลือดหน่อยยยยยยยยยยย
เอามาหั้ยถูกรุ๊ปด้วยนะ
-
กีตาร์หื่นฉลองวาเลนไทน์ให้คนอ่านนะเนี่ย :m25:
แต่ระวังนะ น้องเพลงกะลังโต กะลังซึมซับ
ขอบคุณนะจ๊ะเบบี้ไปเที่ยวกลับมาแล้วเหรอจ๊ะ
บวก 1 ให้นะ :กอด1:
-
ตาร์หื่น แต่ชอบ โฮะโฮะ
อยากเป็นน้องเพลงว่ะค่ะ :laugh:
-
เป็นคู่พ่อกับอาที่น่ารักมาก
-
น้องเพลงน่ารักมากอ่ะ
ไม่ไหวนะคะ
อยากได้ลูก มั่ง!!!~
งื้อออ
พี่ตาร์หื่นไปปปปปปป
แต่เราชอบ!!
:z1:
-
:pighaun:
แอบอยากรู้ คำถามของข้าวด้วย
ว่าโตขึ้น น้องเพลงจะเป็นเกย์ป่าว ฮ่าๆๆๆ
แต่หวังว่า มันคงไม่ osmosis จากคุณพ่อ คุณอาหรอกเนาะ คริคริ
-
เย้ๆๆๆ
ในที่สุดผมก็อ่านทันแระ
หลังจากอ่านมาหลายๆๆวัน
แบบว่าเพิ่งได้มาเจอบอร์ดนี้อ่ะครับ
ชอบมากเลยครับเรื่องนี้
จะบอกว่าอ่านไปก็ลุ้นๆ
กัวข้าวกับต้าแอบไปมีคนอื่น
แรกๆๆแอบร้องไห้เสียจัยกับข้าวที่ไปนอนกับผู้หญิงแระเต้เสียจัย
หลังนี้ดีหน่อยครับไม่ค่อยมีฉากที่ต้องทำหั้ยน้ำตาผมตก(แบบว่าอินไปหน่อย)
ขอบคุณนะครับสำหรับเรื่องราวดีๆๆ
-
ตาร์หื่นได้ใจมากมาย
:z1: :z1:
-
เฮียตาร์หืนอ่ะ :z1:
-
ก๊า กก งี้สิ สมเปนต้าร์ คนเดิม ... หุหุ
-
โอ้ว ตาร์ทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่องเลยนะคับเนี่ย อิิอิ ทั้งงานบ้าน งานเรือน แถมยังขยันทำการบ้านอีก 555
ข้าวจะไปนอกใจได้ง๊ายยยย เก่งซะขนาดนี้ คริ ๆ
ขอบคุณเบบี๋นะค้าบ อ่านเพลิน พิเศษอีกสัก 100 ตอนก็ได้นะคับ อ่านไหว ๆ 555+
-
หื่น เอ้ยหวานถูกใจ o13
แบบนี้ค่อยมีแรงเชียร์ต้าร์หน่อย
ขอบคุณนะจ๊ะเบบี้
-
:m20: :m20: :m20:
เด๊วนี้ต้องหลบๆซ่อนๆเน้อ หลบน้องเพลง
ไม่ต้องหลบหรอกข้าว แค่บอกว่ามีธุระกะตาร์น้องเพลงก้อเข้าใจหละ
:z2: :z2: :z2:
-
หื่น+1
-
(http://i357.photobucket.com/albums/oo20/lu-kaka/thaiboy/p01.jpg)
-
^
^
^
^
^
จิ้มรีบน
อ้ายยยยย
มีรูปน้องเพลงด้วย
ขอบคุณค่ะ หามาได้เหมาะมาก เบบี้ชอบ
น่ารักๆ
................
เบบี้จะมาบอกว่า เบบี้ตอนนี้ค่อนข้างวุ่นๆกับเรื่องเรียนมากๆเลยนะค่ะ ไหนจะสอบแล้วก็ติดต่อเรื่องเรียนหลายๆเรื่องด้ววยคะ
เบบี้อยากจะต่อให้จบเลยตอนนี้ เพราะว่าเบบี้ห่วง ก็ไม่รู้ว่าจะยังไง เพราะตอนนี้เบบี้ยังไม่ได้ทำการบ้านอีกชิ้น แต่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เบบี้ไม่ให้รอนานแน่
ไม่แน่อาจจะทำก่อนการบ้าน(เป็นเด็กดีมาก)มาต่อเรื่ืองให้จบก่อน แล้วค่อยทำการบ้านให้เสร็จ เบบี้อยากจะทำสักอย่างให้เสร็จไปเลย
เพราะว่างานชิ้นนี้ไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่ เพราะว่ามันชิวอยู่
เดี๋ยวไงก็คอยดูแล้วกันนะค่ะว่าเบบี้เอาไง มีหลายเรื่องตอนนี้ วุ่นวานสุดตีน
ไปละค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
บับบายค่ะ
-
ขอ :z13:เบบี้มั่ง
เข้าใจค่ะ..เข้าใจ
ตอนนี้ใครๆก็อยู่ในช่วงหัวหมุนทั้งน้านนนนนนนนนนน
วันนี้สอบแทบจะทำไม่ทัน
อาจารย์ก็สอบมาราทอนเจงๆให้ตาย
ให้เปิดหนังสือ 5 นาที
แล้วให้เขียนตอบ 5 นาที
คำถามตั้ง 10 ข้อ
กรรมของตรูเจงงงงงง
เซงคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อยากปิดเทอมแล้วววววว
ปิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ป.ล. อิอิ ว่าเร็วๆนะ :laugh: :laugh:ยังห่วงนิยายอยู่
-
หื่นไม่ยั้ง ท้างงงคู่ :pighaun:
-
ดีใจ ที่เบบี๋ ชอบ น้องเพลงนะ่ค่ะ
คิดอยู่ว่า จะชอบ รึเปล่า
อีก อย่าง สู้ ๆ ค่ะ ... เดี๋ยวก็ ปิดเทอมแ้ล้ว (ทำงานแล้วไม่มีปิดเทอม จะเศร้า ค่ะ เห่อ ๆ)
พาน้องเพลงมาให้กำลังใจค่ะ .... จะได้มีกำลังใจทำการบ้าน แล้ว ก็จะได้ พา พ่อข้าว กะ อาตาร์ มาหาน้องเพลง
(http://i357.photobucket.com/albums/oo20/lu-kaka/thaiboy/P-01.jpg)
-
สู้ สู้ นะคะ ว้าาาาาาาาไม่อยากให้จบเร็วเลย รักเรื่องนี้มากค่ะ ต้องเข้ามาอ่านทุกวัน เน้น ทุกวันจริงๆ อ่านซ้ำไปมา มีความสุข
เป็นเรื่องที่ขอบอกว่า เบบี้สุดยอด o13 ที่ทำให้เรารู้สึกผูกพันมาก อย่าหายไปไหนนะคะ
-
รอต่อไป
:กอด1: เบบี้
-
ทำไมช่วงนี้มีแต่งานยุ่ง ๆ กันทั้งนั้นเลยอะ แต่ยังไงก็สู้ ๆ นะครับ เบบี้
ใจนึกก็อยากให้จบจะได้อ่านบทสรุปเสียทีแต่อีกใจก็ไม่อยากให้จบแล้วอะ
เพราะอ่านจนจะเข้าไปอยู่เป็นเพื่อน ๆ ในตัวละครแล้วเนี่ย (อินไปหน่อย โทษทีครับ)
ยังไงก็จะรอนะครับ คิดถึน้องเพลง พ่อข้าว อาตาร์ แล้วที่สำคัญ .....
:กอด1: เบบี้ดีกว่า ฮิฮิ
-
ตอนนี้หวานน่ารักจัง ชอบเรื่องนี้ที่สุดค่ะ
-
:z13: :z13: :z13: เบเบี้
^^
รูปน้องเพลงน่ารักเว่อร์อ่าค๊าฟฟ ฟ
มารอเบบี้คร้าบ บ บบ
รอรอรอ...
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้จ้ะ
ตั้งใจเรียนนะ :กอด1:
-
:110011: :z7: :110011: :z7:
เริงร่าท้าเทศกาลสอบ
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
อ้ากๆๆๆ ตะโกนโดยไม่มีเหตผล
เหนเค้ายุ่งๆ กัน ทำตัวหั้ยเข้าสมัยนิยมมั่ง
o22
เพาะปกติเหตการจะไม่ค่อยตงกะชาวบ้านเค้า เรียนสามเทอมก็เงี้ยแหละ
หุหุ เคียงานหั้ยเสดไวๆ เน้อเบ่เบ๋
อ่าพี่มิ้น ไปเต้นท่านั้น ยั่วพี่พากย์หน่อยดิ เงียบหายเลยอ่ะ :a5:
-
:กอด1:
น้องเพลงน่าร้ากกกกกกกกก
-
:กอด1: เบบี้ เป็นกำลังใจให้นะ
อยากอ่านให้จบ แต่ก้อเหมือนไม่อยากจากเรื่องนี้ :impress3:
เบบี้งานยุ่ง สะสางงานก่อนดีกว่าเนอะ
จะได้ยืดอายุตอนนี้ไปอีกหน่อย :impress:
ปล. น้องเพลงน่ารักจัง ขอบคุณรูปอิมเมจนะคะ
-
ตอนที่156 พิเศษ ตาร์กะข้าว<8>
“เย้ๆ..ทะเลๆ.”เสียงเจี้ยวแจ้วดังลั่นบ้านเลยครับ จะอะไรซะอีกละครับ ก็เนี้ยปิดเทอมใหญ่ของไอ้เพลงมัน แล้วผมกับเพื่อนๆนัดรวมตัวกัน เตรียมไปเที่ยวทะเล รีสอท์ตเก่านั้นแหละครับ ไม่ไปที่ไหนหรอกครับ ในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นส่วนมากมันรวมอยู่ที่นี่ ก็ต้องยังคงอยากให้มันดำเนินอยู่ที่นี่แหละครับ
แล้ววันนี้ก็นัดกันไปด้วยแล้ว วันออกเดินทางนะครับ ผมโทรจองที่พักไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนใครจะไปกับใครนั้นจัดการกันเอาเองครับ รถผมก็มีพี่เจ้า พี่ป่าน ผม ไอ้ตาร์ ไอ้เพลง พี่ตังกับไอ้โน ส่วนลูกไอ้โนนั้นทิ้งไว้ให้แม่ผมเลี้ยงครับ เพราะยังเด็กเอามาไม่ได้ มันบอกว่า ขอมาหวานแหวหน่อย เอากับมันครับ ลูกพี่เจ้าก็สี่ขวบแล้ว ไม่ลำบากเท่าไหร่ครับ วันก่อนไอ้โนกับพี่ตังมานอนบ้านพี่เจ้านะครับ แล้วก็ออกเดินทางพร้อมกันวันนี้ พร้อมกับรถหนึ่งคันก็รถของพี่ตังนั้นแหละครับ แปดที่นั่ง เลยเอาไปคันเดียว โดยให้พี่ตังนั้นแหละขับ ดีที่สุดละ ถ้าเหนื่อยก็เปลี่ยนๆกันไปครับ
แล้วเดือนหน้าผมกับไอ้ตาร์แล้วก็ไอ้เพลงก็ต้องไปอเมริกาแล้วด้วยครับ ก็เลยเลี้ยงส่งรวมทีเดียวเลยครับ ผมกับไอ้ตาร์ไปต่อโท แต่ว่าไอ้เพลงนะมันไม่ยอมให้ผมไปครับ ผมก็เลยต้องเอามันไปด้วย เหอะๆ
วันนี้ครบแก๊ง ใครที่ไม่ค่อยได้เจอกันก็ต้องเจอวันนี้แหละครับ จะสาธยายให้ฟัง
ผม ตาร์ พี่ไม้ พี่ปอง พี่ป่าน พี่ฝ้าย พี่จอย พี่ป๊อป พี่ซัน พี่กอบ พี่เจ้า พี่ตัง พี่ใส พี่ตั๊ก(เมียพี่ใส=ส่วนลูกๆสองคนอยู่บ้านครับ) ไอ้แสบ ไอ้เป้ ไอ้เข็ม ไอ้ป๊อด ไอ้แมน ไอ้ทศ ไอ้เอ็ม ไอ้นิล น้องปาน เนต(ส่วนลูกเนตกับไอ้ป๊อด อยู่บ้านอีกนั้นแหละครับ) ไอ้แฟง ไอ้ฝิ่น เอาเป็นว่าวันนี้มาครบชุด
“อาตาร์.แกะให้เพลงหน่อยดิ”ผมหันไปดู ไอ้เพลงยื่นซองเบนโตะให้ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์รับไปแกะ ตอนนี้ผมนั่งอยู่หลังสุดนะครับ ไอ้ตาร์นั่งอีกด้าน ผมนั่งอีกด้าน ไอ้เพลงนั่งกลาง มันบอกว่าอยากนั่งตรงกลาง ผมก็ตามใจมันครับ ไอ้เพลงมันกินไปเผ็ดไป ไอ้เด็กห่านี่กินเผ็ดได้แต่เล็กแต่น้อย แต่มันกินทีละนิดนะครับ ตลกมันดีเหมือนกัน แก้มมันจะแดงๆเมื่อมันเริ่มเผ็ดมากๆ น้ำตามันก็จะไหล จนผมต้องปรามมันบ่อยๆ
“พอแล้วเพลง”ผมพูดบอก มันหันหน้ามามองตาแบ๊ว
“กินน้ำ.พอแล้ว.เดี๋ยวกระเพาะเป็นแผล.กินนี่ไป”ผมยื่นขนมปังให้มัน มันก็ปล่อยซองเบนโตะอย่างว่าง่ายครับ แล้วมันก็เอนตัวนอนตักผม แล้วเอาเท้าไปวางตรงไอ้ตาร์
“สบายเลยนะมึง”ผมพูดเบาๆ ยิ้มให้มัน ไอ้เพลงมันหยิบขนมปังนิดนึง แล้วยื่นแขนจนสุดจะป้อนผม ผมก็อ้าปากรับกินไปกับมันด้วยครับ แล้วเดี๋ยวมันก็ลุกไปป้อนไอ้ตาร์ แล้วก็เอนตัวลงนอน ทำอยู่อย่างนี้จนหมด
แล้วต่างคนต่างก็หลับไปทั้งผู้ใหญ่และก็เด็ก
ตื้ดๆ ๆ ๆ ๆ
“ข้าวโทรศัพท์”ไอ้ตาร์มันพูดงัวเงีย ผมหยิบออกมาแล้วรับ
“อืออ...”แบบว่าง่วง
“พวกกรูถึงแล้วนะมึง..อยู่ไหนแล้ววะ”ไอ้แมนมันพูด
“จะถึงแล้ว..ใช่ป่ะพี่ตัง”ผมพูดบอกไอ้แมน แต่ด้วยความไม่แน่ใจ ตะโกนถามพี่ตังด้านหน้ารถ
“เออ..”
“เออจะถึงแล้ว”ผมบอก
“เออๆ..เจอกัน.”แล้วมันก็วางไปครับ
ขับอีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่หมาย ไอ้เพลงตื่นตั้งนานแล้วครับ เห็นทะเลไกลๆตื่นเต้นใหญ่
.......................
“โหย.อาแมน.อ่อนวะ”ไอ้เพลงปากดี แซวไอ้แมน ไอ้นี่มันเป็นเด็กปากกล้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ แต่ที่รู้ๆ ทั้งหมู่บ้านรู้จักมันหมดไปแล้วครับตอนนี้
“โหไอ้เด็กเวร.สอนลูกมึงบ้างอะไรบ้างไอ้ข้าว”ไอ้แมนหันมาด่าให้ เพราะว่าตอนนี้มันออกมาช่วยพวกผมขนของ แต่ว่ามันเจอสาวนะครับ แล้วเสือกไปแซวสาว แล้วสาวไม่เล่นด้วย ฮ่าๆ ฮากันไปครับ
“สมควรแล้วมึงอะ”ผมด่าให้ แล้วหยิบกระเป๋าโยนให้มัน ก่อนที่จะเดินไปที่บ้านพัก บ้านพักเปิดไว้สามหลังใหญ่เลยนะครับ ทีเดียวเลย บ้านตรงกลางก็เอาไว้ทำกับข้าว ส่วนผมอยู่บ้านด้านขวามือ แล้วก็แยกๆกันไป จนมากันครบ จัดของเรียบร้อย ก็ดำเนินวงเหล้าล้อมรอบครับ
“น้องเพลงเข้าไปกับอาป่านนะครับ”ผมลูบหัวบอกลูกตัวเอง เดี๋ยวเด็กเอาเป็นเยี่ยงอย่างไม่ดีครับ
“ฮะ..”มันพูดจบ ก็เดินไปหยิบเค้ก กับขนมเดินเข้าไปในบ้าน ข้างในพี่ป่านดูน้องข้าวปุ้นอยู่นะครับ แล้วก็ดูโทรทัศน์อยู่ด้วย ดีแล้วครับ อยู่ในนั้นนั่นแหละ ข้างนอกมันอบายมุขเกินทน
“เอาหน่อยมั้ยเฮีย”เสียงไอ้เป้แซวไอ้ตาร์ มันยื่น(....................สิ่งไม่ดีนะค่ะ ไม่บอก....................)
“โหไรวะ.แค่นี้คิดมาก”ไอ้เป้แซวอีกเมื่อเห็นไอ้ตาร์หันมามองหน้าผม ผมมองหน้ามันเฉยๆอยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำยังไง
“ทีเมียมึงละ.อยู่ไหน...เดี๋ยวกรูเรียกเลย”ไอ้ตาร์ตอกกลับเอาฮากันทั้งโต๊ะ แต่ยังไม่ทันเว้นระยะห่าง
“ไอ้เข็ม...ไอ้เข็ม..”ไอ้ตาร์ก็ตะโกนเสียงดัง
“เฮ้ย..เฮีย...”ไอ้เป้ทำหน้าตกใจ แล้วรีบวางไอ้ของสิ่งนั้นตรงหน้าตักไอ้แมน
“ไรเฮีย.”ไอ้เข็มเดินออกมา ทำเอาทั้งโต๊ะอมยิ้มกันหมดเลยครับ
“เปล่าวะ.กรูคิดถึง..”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆ หน้าไอ้เป้นี่หดเหลือสองนิ้วครับ
“ไรของเฮียวะ.”ไอ้เข็มบ่นนิดๆแล้วลูบหัวตัวเองก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัวอีกรอบ
“ไหน..กลัวเมียหรอมึง”ไอ้ตาร์มันแซวกลับ
“ไรวะเฮีย...แม่ง.ไม่ใจเลยงี้อะ.เล่นตะหลบหลังกัน”ไอ้เป้ทำท่าทาง แล้วนั่งลงข้างไอ้ทศ
“เอามา.”ผมยื่นมือไปทางไอ้แมน ประมาณว่าส่งไอ้สิ่งนั้นมา ไอ้แมนมองหน้าผมแล้วมองหน้าไอ้ตาร์แล้วยื่นให้ผม ผมจุดไฟก่อนที่จะจับยัดปากไอ้ตาร์ พอเข้าที่ก็เอาเข้าปากตัวเอง
“ผัวเมียคู่นี่เลวสาดอะ”เสียงออกมาจากปากพี่ไม้ครับ ผมกับไอ้ตาร์ยิ้มให้ทั้งวงที่ยาวเป็นทางอยู่ตอนนี้
“หึหึ..”ผมกับไอ้ตาร์หัวเราะพร้อมกัน
“อะ..แดกห่าซะ”แล้วไอ้เข็มก็เดินออกมากระแทกจานปลาทอดกลางวง ฮากันไปครับ ไอ้เข็มนั่งลงข้างๆไอ้เป้ ไอ้เป้ก็ทำหน้าที่เป็นสามีที่ดี ชงเหล้าให้เมียครับ
“..ไอ้แมน.เป็นเหี้ยไรวะ..หน้าเป็นตูด..”พี่ปองทัก ผมก็สังเกตตั้งแต่เมื่อกี้แล้วครับ ว่ามันมองโทรศัพท์บ่อยเกินคาด
“เปล่าพี่.”ไอ้แมนพูดสั้นๆ คิ้วขมวดติดกัน
“เปล่าห่าไรวะ..กรูเห็นมึงนั่งจ้องโทรศัพท์ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว..มีเหี้ยไรเปล่า”ผมถาม มันหันมามองหน้า
“..มึงว่ากรูหล่อมั้ยวะ..”มันมองหน้าผมแล้วถาม ผมยิ้มนิดๆ มองหน้าคนทั้งโต๊ะกว่ายี่สิบกว่าคน
“หล่อ.แต่มึงเลวเกินไปวะ”ผมพูดตรงๆ หน้ามันหงอยไปนิด
“เฮ้ย..เป็นไรเปล่าวะมึง”ผมลุกขึ้นจากที่พิงไอ้ตาร์ไปตบไหล่มัน
“..แม่ง.ก็ผู้หญิงชอบคนเลวไม่ใช่หรอวะ.”มันถามออกมาโง่ๆ ทำเอาผมกับทั้งวงงงกันไปตามๆกันครับ พี่เจ้าหลุดหัวเราะออกมานิดๆ แล้วมองหน้าผม ก่อนที่จะหยิบปลาหมึกเข้าปาก
“ผู้หญิงบางคนเว้ยไอ้เหี้ยแมน..แบบมึงนะถ้ากรูเป็นผู้หญิง.เหลือมึงคนเดียวในโลกกรูว่ากรูเป็นเลสเบี้ยนดีกว่าไอ้ห่า.”พี่เจ้าพูดขำๆ ทำเอาทั้งโต๊ะยิ้มแต่ไม่กล้าหัวเราะเพราะนานๆทีเห็นไอ้แมนมันเศร้าครับ ถ้านอกจากเรื่องเพื่อนเนี้ย ไอ้แมนมันจะไม่เคยเศร้าเรื่องไหนเลยครับ รวมทั้งเรื่องผู้หญิงด้วย ไม่เคยมีเลยแม้สักครั้ง
“โห เฮียเวอร์ไปป่ะ”ไอ้แมนมันเงยหน้ามาว่าพี่ชายสุดที่รักของผม
“ไม่อะ.”แล้วไอ้เป้กับไอ้เข็มมันก็พูดตอบพร้อมกัน
“เออพวกมึงไม่รักกรูแล้ว”มันพูดอย่างกับเด็กประถม
“ใครวะ..”ผมถามมันเริ่มสงสัย ไอ้แมนหันมามอง
“ใครที่ทำให้มึงเป็นแบบนี้”ผมถามสีหน้าจริงจังทั้งโต๊ะเงียบกริบเหมือนรอคำตอบ
“..น้องอิม..เด็กม.เดียวกับกรู.รู้จักกันตอนมาซื้อไวน์ร้านกรู..”มันพูด
“แล้วไงวะ”ไอ้ทศถามต่อ
“ก็ไม่แล้วไง..กรูก็ตามจีบแค่นั้น.แต่น้องเค้าไม่เล่นด้วยวะ..”มันพูดหน้าเศร้าๆ
“แล้วมึงบอกชอบน้องเค้าไปยังอะ”โดยประสบการตรง
“บอกแล้ว”
“แล้วน้องเค้าว่าไง”ผมถามอีก
“เค้าบอกว่า..กรูเจ้าชู้เกินไป..แค่อยากได้น้องเค้าเท่านั้น..ไม่ต้องทุ่มขนาดนี้หรอกเพราะว่ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ ..น้องอิมบอกว่าถ้าเกิดอิมรักกรูขึ้นมาสักวันกรูก็คงเบื่ออิม.แล้วก็ทิ้งอิมไปเหมือนคนก่อนๆที่กรูเคยทิ้ง”ไอ้แมนเล่าก้มหน้า
“แล้วน้องเค้ารู้ได้ไงว่ามึงเจ้าชู้”ผมถาม
“น้องเค้าก็ถามๆเอาจากรุ่นพี่ก็รุ่นน้องกรูแหละ..แล้วก็ไม่รู้ว่ารู้มากกว่านั้นได้ไง”ไอ้แมนพูดบอก
“แล้วไง.รักเค้าหรอมึง”ผมพูดยิ้มๆ เย้ยมัน
“เออ.มั้งก็ไม่เคยรู้สึกว่าจีบใครไม่ติดนี่หว่า”มันพูดแล้ววางมือถือไว้บนโต๊ะ
“ตกลงความรู้สึกมึงมันคือแค่อยากได้เพราะว่าน้องเค้ายากหรือว่ามึงชอบเค้า..แต่มึงลองถามรึยัง.ว่าถ้ามึงชอบเค้าแล้วมึงจะทำให้น้องเค้ามีความสุขได้.แต่ถ้ามึงทำไม่ได้กรูขอวะ.อย่าไปยุ่งกับน้องมันเลยสงสารเด็กมัน ถ้าอยากยุ่งก็ยุ่งกับเด็กในแบบของมึงเถอะ”ผมพูดบอกมันแล้วลูบไหล่มันเบาๆ
“อืม.ก็จริงของมึง.คนมักมากแบบกรู..คงมีเป็นตัวเป็นตนไม่ได้”มันพูดแล้วยิ้มน้อยๆ
“เออ..เนี้ยแหละไอ้แมนของพวกกรู”ไอ้ทศมันตบไหล่ไอ้แมนเบาๆ
“เดี๋ยวพรุ่งนี้อยู่ตัวเราไปหาเหยื่อใหม่ดีกว่าเนอะครับคุณแมน”ไอ้ทศบอกไอ้แมนขำๆ ไอ้แมนยิ้มออกมา
“แล้วมึงเอาลูกน้องมาทำเหี้ยไรวะ”ไอ้แมนมันเปลี่ยนเรื่อง
“กันคนยิงกรูตอนนี้ยิงเสี่ยงๆอยู่”มันบอกแบบไม่ได้ซีเรียสอะไร
และแล้วการดื่มก็เริ่มเข้าจุดสูง คือ เมานั่นเองครับ
“พ่อ....”ผมหันไป ไอ้เพลงมันยืนดึงแขนผม แล้วขยี้ตาตัวเอง
“เพลงง่วงแล้วอะ”มันพูด พวกเพื่อนๆหันมามองผมเป็นระยะๆ
“ครับ..ไปนอนป่ะ”ผมบอก
“ไม่เอาเพลงจะให้พ่อไปส่ง”มันพูด บ้านก็อยู่ติดกันแค่เนี้ย
“อุ้มด้วยฮะ”มันทำท่าให้อุ้ม ตอนมันง่วงทีไรเป็นงี้ทุกทีแหละครับ ผมเลยต้องอุ้มมัน แล้วพากลับไปที่บ้านอีกหลังด้านข้างเนี้ยแหละครับ มองเห็นถึงกันหมด
“หลับนะครับ”ผมพูด แล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ รอจนไอ้เพลงมันหลับ แล้วค่อยออกมาเงียบๆ
“แม่ศรีเรือนมาแล้วเว้ย.”เสียงไอ้นิลแซว
“ขอร้องวะ.ถ้าไม่อยากปากแตก”ผมพูดขำๆ พวกมันเริ่มหัวทิ่มหัวตำกันแล้วครับ เอาเหอะครับ นานๆทีได้มารวมตัวกันครบขนาดนี้นิครับ
“ฟากฟ้ายามเย็นเห็นแสงรำไร....”อันนี้เริ่มอินโทร เสียงเคาะโต๊ะ เคาะขวดเริ่มมาครับ
“อาทิตย์จะลับโลกไป พระจันทร์จะโผล่ขึ้นมา.”แล้วเสียงมันก็คลอแบบเมากันไปตามๆกันครับ
“..เน้..เงียบกันหน่อยได้มั้ยวะ..ลูกกรูจะนอน..”เสียงพี่ป่านออกมาตะโกน ทำเอาพวกผมหันไปมองขำๆ พี่แกยืนเท้าเอว เออ มีเมียมีลูกแล้วเป็นแบบนี้เองหรอวะ
“โห.เพ่..นานๆทีน่า.”ไอ้แมนเมาตาเหลือกแล้วครับ
“นี่..พี่เจ้า..วันนี้นอนข้างนอกเลยนะ.เหม็นเหล้า”พี่ป่านเดินเข้ามาหาพี่เจ้าที่เมาตาเยิ้มอยู่
“โหไรอะครับ..ให้พี่นอนข้างนอกได้ไงอะ.”พี่เจ้าออดอ้อนนิดนึงด้วยความเมา
“ไม่รู้แหละ.ป่านนอนก่อนแล้ว.ไม่ต้องเข้ามาด้วย..ป่านจะล๊อกห้อง”พี่ป่านพูดจบก็เดินสะบัดก้นเข้าบ้านไปทันที แล้วพวกผมก็ต่อกัน จนเกือบตีสามได้ครับ แยกย้ายกันกลับถิ่นตัวเอง
ผมกลับเข้ามาในห้องเงียบๆเพราะกลัวไอ้เพลงมันจะตื่นครับ ไอ้ตาร์ก็พอกันครับ พอถึงห้อง ทิ้งตัวลงพื้นเลยทันที ต้องบอกว่าพื้นนะครับ ไม่ใช่เตียง ผมเข้าไปล้างหน้าล้างตาด้วยอาการอยากอ้วกสุดตีน แล้วลากไอ้ตาร์มาไว้ด้านล่างแหละครับ ไม่ไหว มันหลับไปแล้วครับ ให้มันขึ้นมานอนบนเตียงเดี๋ยวได้ทับไอ้เพลงขาดอากาศหายใจตายพอดี ผมเดินไปหยิบผ้าห่มด้วยสติที่มีเหลืออยู่ แล้วก็หอน ลากให้ไอ้ตาร์มันนอนแล้วห่มผ้าให้มันอย่างทุลักทุเล ก่อนที่ตัวเองจะล้มตัวนอนบนเตียง ด้วยกาอาการพะอืดพะอมสุดตีน
...........................
“พ่อ.....................”ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ เสียงวิ่งมาแต่ไกล ทำให้ต้องรีบเอาหน้าตัวเองกดลงหมอน
“พ่อ..ไปดูทะเลกันนะ..”เสียงไอ้ตัวแสบเดินเข้ามาในห้องเขย่าตัวผม
“อืออออ....”ผมปัดมือมันออกไปมา แบบให้ไปไกลๆ
“พ่ออะ..พ่อตื่นสิ..ตื่นๆ”มันเขย่าตัวผมไม่เลิก
“เพลง.พ่อจะนอน...”ผมพูดอู้อี้ในลำคอ ตาก็หลับคงที่
“พ่อ..ขี้เมา.น้องเพลงไม่ชอบ..ตื่นเลย”มันลากแขนผมไม่หยุด
“อือออ....เดี๋ยวพ่อขอนอนอีกแป๊บนะ..”ผมพูดปัดๆ มันเงียบไปพัก
“ก็ได้......งั้นเพลงไปคนเดียวก็ได้”มันพูดวันนี้ไม่ได้เอาคู่หูมันมาด้วยนะครับ ไอ้ข้าวแกง ทิ้งไว้ที่บ้าน แล้วฝากป้าข้างบ้านให้อาหารเผื่อด้วย
“..............................”ผมได้ยินประโยคนั้นก็ยังไม่ได้คิดไรมาก ก่อนที่ไอ้เพลงจะลุก
“ไม่ได้ครับ.มันอันตราย..รออยู่ในบ้านนี่แหละ.มองออกไปก็เห็น.น้องเพลงอย่าดื้อกับพ่อนะครับ”ผมพูดบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
“แต่น้องเพลงอยากไปเล่นน้ำ”มันหน้างอใส่
“ก็ขอพ่อนอนอีกแป๊บเดียว.”ผมคิ้วขมวดติดกันกับไอ้เด็กตรงหน้า
“...น้องเพลงอยากไปเดี๋ยวนี้..”มันย้อนอีก โอ้ย เด็กเวร ผมเลยหยิบโทรศัพท์กดหาพี่ป่าน
“พี่ป่านครับ.พาไอ้เพลงไปเล่นน้ำหน่อยได้มั้ยครับ.”ผมพูด
“ได้จ๊ะ..เดี๋ยวพี่กำลังออกไปกับโนพอดี”พี่ป่านบอก
ก่อนที่จะวานพี่ป่านเสร็จก็บอกไอ้ตัวดีให้ออกไปกับพี่ป่าน มันก็ร่าเริงใหญ่ ดีแล้ว กรูจะนอน
....................
ตื่นมาอีกที ปาไปประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งได้ครับ ตอนแรกกะว่าจะต่ออีกหน่อย แต่คิดไปคิดมา ถ้านอนต่อกรูได้กินกลางคืนนอนกลางวันเป็นแน่แท้ครับ
“อือออ..”บิดขี้เกียจครับ
“ไอ้ตาร์....”ผมเรียกมันเบาๆ เพราะเสียงเหมือนแทบจะไม่มีครับ
“ไอ้ตาร์...”ผมเรียกอีกครั้ง มันก็ยังเงียบ ไอ้ห่า เมามากนะมึง
“...ไอ้ตาร์.........”อันนี้ตะโกนใส่หูเซอร์ราวเลยครับ ไอ้ตาร์คิ้วขมวดติดกัน แล้วลืมตานิดๆ ก่อนที่จะหน้าบู้บี้แล้วยิ้มน้อยๆให้ผม
“สิบเอ็ดโมงครึ่งแล้วมึง”ผมบอกมันมันดูสภาพรอบๆตัวเอง
“เมามากเลยหรอ”มันถาม
“เออดิ..กรูแบกมึงไม่ไหวก็มึงเล่นไม่รู้สึกตัวเลย.ไอ้เพลงนอนอยู่ด้วยกรูเลยให้มึงนอนข้างล่าง”ผมบอก มันพยักหน้างงๆ แล้วพยุงตัวเองขึ้น
“อาบน้ำให้หน่อย.”มันทำท่าด้วยครับ กรูละเชื่อ
“เมาเหมือนกัน”ผมแก้ตัว มันทำหน้าอ้อนวอนนิดนึง
“นะ....”มันเอาแขนกางออก ผมก็เลยต้องฉุดมันขึ้น แล้วเดินไปล๊อกประตูห้อง แล้วพามันเข้าห้องน้ำ ก่อนที่จะให้มันแช่น้ำอุ่น แล้วต่างคนก็ต่างอาบน้ำให้กัน ใช้เวลานานพอดู เพราะว่าอาบน้ำให้น้องชายผมกับมัน เออ แตกกระจายแต่สายเลยครับ เอิ้กๆ
หลังจากจบการอาบน้ำ กร๊าก ก็ออกมารับแดด
“แดกข้าวววว...”เสียงไอ้เป้ตะโกนบอก ผมเดินไปที่บ้านมัน หันไปมองที่ชายทะเล เห็นไอ้เพลงมันเล่นน้ำอยู่กับพี่ป่าน แล้วก็น้องข้าวปุ้น
“เป็นไงมึง..แฮงค์เลยหรอ”ไอ้แสบทัก
“แฮงค์ดิ.สัด.เล่นชงให้กรูซะเข้ม”ผมพูด แล้วทิ้งตังลงเก้าอี้ แล้วกินข้าวด้านหน้าอย่างกับคนไม่ได้แดกมาเป็นแรมปี
ตุบ ตับ ตึง ตึง
“เสียงเหี้ยไรวะ”ผมบ่น พวกมันหันไปมอง แล้วประตูก็เปิดออก
“ช่วยด้วย..”ไอ้เอ็มวิ่งหน้าตั้งออกมา พวกผมตกใจ ยังงงต่อสถานการณ์
“..ไอ้เชี้ยทศ..เล่นเหี้ยไรวะ..”ไอ้นิลมันด่านิดๆ ก็ไอ้ทศแม่ง ใส่แต่กางเกงในออกมาสิครับ
“.ไอ้เหี้ยเอ็มแม่งแกล้งกูเอาไวอาก้าให้กรูแดก..มาให้กรูล่อตูดเลยมึง..”แล้วเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆที่เพิ่งกลับจากชายหาดก็ดังขึ้นเมื่อเห็นไอ้ทศใส่แต่กางเกงใน ไอ้เอ็มวิ่งหลบไปด้านหลังพี่ตัง กับพี่ปอง แล้วเกาะไว้แน่น ปิดทางไม่ให้ไอ้ทศเข้า
“ฮ่าๆๆๆ...”เสียงฮากันครึมทีเดียวครับ ไอ้ทศมันไม่อายหรอกครับ อันนี้ไม่ต้องพูดถึง
“มีดีเหมือนกันนิมึง”ไอ้เป้พูด
“ของกรูดีอยู่แล้วแหละ..เหี้ยแม่ง..เซ็งวะ.แล้วกรูจะไปลงที่ใครวะ”มันบ่น ยืนเท้าเอวแบบไม่อายสายตาประชาชี
ไอ้เอ็มยืนหัวเราะ
“เดี๋ยวมึงโดนไอ้เอ็ม..เล่นกับใครไม่เล่น”ไอ้ทศชี้หน้าไอ้เอ็มที่ยืนขำท้องแข็งอยู่หลังพี่ไม้กับพี่ปอง
“เออ..คุณทศครับ.นายท่านโทรมาครับ”การ์ดมันยื่นโทรศัพท์ให้แบบงงๆกับเจ้านายมัน ซึ่งสภาพตอนนี้ไม่สมควรเป็นเจ้านายเลยครับ
“ครับพ่อ”มันรับแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน แบบไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร
......................
“พ่อ..นี่อะไรอะ”ผมหันไปตามเสียงเรียกจากด้านหลัง
“เฮ้ย...”ผมร้องออกมาด้วยอาการตกใจ พวกพี่เวร และเพื่อนเวรทั้งหลายหัวเราะร่า
“ใครวะแม่ง”ผมพูด
“มานี่น้องเพลง”ผมเรียกมัน ไอ้เพลงยืนมองงงๆ ตรงไอ้ถุงยางที่ตกอยู่ตรงพื้น
“อะไรอะพ่อ”มันยังมีหน้ามาถามอีก
“อะไรดีครับพ่อครับ”เสียงไอ้แสบแซวผม
“ส้นตีนละไอ้แสบ..มานี่เพลง.มันสกปรกอย่าไปจับนะ”ผมรีบพูด ไอ้เพลงเดินขึ้นมาบนบ้านอย่างว่าง่าย
“ใครวะ...ทำก็ไม่เอาไปทิ้ง..เหี้ย”ผมบ่นอุบอิบ
“กรูเองอะ..”ไอ้แมนเดินมาถึงยกมือขึ้น
ผมงงกับมันเลยครับ เมื่อวานยังนั่งเศร้าอยู่เลย
“.วันหลังมึงก็ช่วยหยิบปลอกน้องชายมึงไปทิ้งด้วย..ไอ้สัดนี่..”ผมด่ามันสีหน้าจริงจัง
“ก็ลืมนี่หว่า...เผลินไปหน่อยวะ..โทษที”มันลูบหัวตัวเองปอยๆ ไอ้เพลงมันเดินมานั่งบนตักผม ก่อนที่จะกินข้าวกันต่อ
มันก็ยังไม่วายวกกลับมาถามว่านั้นอะไร เซ็ง พวกเพื่อนผมจริงๆครับ
...
มาต่อละ
-
^
^
^
:z2:จิ้มเบบี้
ไปเที่ยวทะเลกันแล้ว น่ารักเชี่ยวนะ
ตาร์กับข้าวเหมาะกันไม่ไหวแล้ว แต่ว่าฮ่าเป้ดี โดนตาร์แกล้งเข้าให้
น้องเพลงอ้อนน่ารักดีจริง แต่ว่าพ่อข้าวกับอาตาร์ เพลงเผลอแล้วเจอกัน กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ชอบอ่ะเบบี้จัดมาอีกๆเลือดสาดกระจายไปเลย ขออ้อนๆซึ้งบ้างนะ
แสบเราแซวน่ารัก ปานอยู่ไซ เอามาอ้อนกันผ่านหน้าด่วนนนน :กอด1:
-
สุดยอด....น้องงเพลงอยากรู้
......................
พ่อข้าว...ถามเอาอะไร
-
น่ารักมากเลยอะครับ น้องเพลงอะ ชอบมากๆเลย
-
ยังไม่ถึงเวลานะครับน้องเพลง
ปล่อยให้คุณพ่อใช้ไปก่อนนะ :z1:
อิอิ
-
:L1: ดีใจอ่านต่อ รักคนแต่งที่สุด
-
ช่างเป็นครอบครัวที่สุขสรรค์ และหรรษาจริง ๆ เลยนะครับ ครอบครัวนี้
แต่แอบตกใจนิดหน่อยที่
เดือนหน้าผมกับไอ้ตาร์แล้วก็ไอ้เพลงก็ต้องไปอเมริกาแล้วด้วยครับ ก็เลยเลี้ยงส่งรวมทีเดียวเลยครับ
ก็แปลว่า เรื่องนี้ก็ใกล้ แบบเต็มขั้นของตอนจบแล้วซิครับ ไม่อยากให้จบเลยอะ
รักทุกคนจังเลย
-
น้องเพลงน่ารัก เหมือนเดิม
พี่แมนค่ะ เกิด อยากมีรักแท้ กะเค้ามั้งรึไง ...คึคึ
พี่เข็ม เหมือนได้ อีก ..ฮา ... พี่เป้ขา พี่กลัวเมีย ค่อด ๆ
ว่า แต่ น้องแฟงงงงงง ของเค้าหายไปไหน
-
น้องเพลงโตขึ้นจะเป็นมั้ยอ่ะ
-
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข
น้องเพลงอยู่ครอบครัวนี้ โตขึ้นมาแล้วเป็นแบบที่พ่อเป็น มันก็คงไม่เป็นไร
เพราะเห็นๆว่าตาร์กะข้าว เลี้ยงลูกได้ ดีมาก
แหง่ม ...
น้องเพลงน่าร๊าก
เบบี้ก็น่าร๊ากก
-
น้องเพลงน่ารัก
ขอสมัครเป็นลูกสะใภ้ ไว้ก่อนดีกว่า อิอิ
-
มาต่อได้เร็วจิงๆครับ
ชอบๆๆ มาต่อไวๆแบบนี้
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
สงสารน้องเพลงต้องปตกอยู่ในสังคมชายหื่นอย่างนั้น เหอๆๆๆๆ
-
ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ
น้องเพลงน่ารักจัง
:กอด1: :กอด1:
-
น้องเพลงใจแตกพอดี คริคริ
-
น่ารักโคดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบค้าฟฟฟฟฟฟ
เอาอีกๆๆๆๆๆ
เอาถึงซัก ตอนพิเศษตาร์ข้าว 100 เนอะๆๆๆๆๆ
o18
-
น้องเพลงน่ารักจังเลย
-
555แมน....ซึมได้ไม่นานจิงๆ
แล้วข้างตอบน้องเพลงยังไงอ่ะ :laugh:
แต่รู้สึกฉากในห้องน้ำจะหายไปนะ :z1:
-
โอ้วววว
น้องเพลงน่าัรักอีก คริคริ
ปล. มะกี้แอบเม้นผิดเรื่องเอิ๊กกก
-
รักน้องเพลงงง!!~
ขอมาเป้นลูกได้มั๊ยอ่า!!!~
:really2: :really2: :really2: :really2:
-
^
^
อยากมีลูกก็ปั้มเอาเองดิซิน
:m20: :m20: :m20:
-
น้องเพลงน่ารักว่ะค่ะ ฮ่าๆ
แล้วทศจะไปลงกับใครวะนั่นเหอะ :laugh:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยย เที่ยวทะเลคราวนี้
น่าสนุกจริงๆๆเยย
น่ารัก ทั้งหมดเรยอ่า
ทำงัยดีๆๆๆ ชอบๆๆ
-
:-[มารอเบบี้ แล้วก็ให้กำลังใจนะจ้า
วุ่นวายๆมากมาย ก็ขอให้มันหายวุ่นวายไวๆนะ
เที่ยวทะเลพาเพลิน :z2:
-
เหอเหอ
เด็กกำัลังอยากรู้อยากถามซะด้วยสิ
แล้วงานนี้คุณพี่ข้าวจะตอบว่าไงน้า
:z2:
-
หวัดดีคับ
เพิ่งอ่านไปตอนเดียว แต่ขอมาเม้นก่อน
เห็นชื่อเรื่อง โรคจิต เลยคิดว่าน่าจะสนุก
แล้วจะคอยติดตามนะคับ
:bye2:
-
กีสสสสสสสสสส
เบบี้จ๋า ยิ่งอ่านยิ่งหนุก
ไม่ต้องจบแล้ว แต่งต่อไปเรื่อยๆเลยนะคนสวย :o8:
-
มารอเบบี้ผู้น่ารัก :impress2:
-
ง่า ตอบว่างัยละข้าว
แต่ สงสัยๆๆ ว่าแมนชั้ยไอนั่นกะคายอ่ะ
อิอิ พี่เจ้าของรีสอร์ทที่เห๊อะๆๆๆๆๆ :call:
คิดถึงคู่เข็มอ่ะ น้องแฟงด้วยอ่า เบ่บี๋ น้องแฟงคู่คายอ่ะ แต่ท่าทางพ่อกะม้ามันคงหวงน่าดู จัดไปซักคนน้าคับเบ่บี๋ คายที่สู้เข็มกะเป้ได้ เพื่อนๆ คายเหลือมั่งอ่า เอิ้กๆๆ ได้ป่ะ
แอบสาบส่งหั้ยทศัดการเอ็มหั้ยได้ด้วย
555+ สนุกละเฟ้ยงานนี้ มาไวๆ เน้อ มีประเด็นมากมายเลยงิ
จินตนาการไปไกลละตรู เบ่บี๋เคียงานเสดยังคับ สู้ๆ นะคร้าบ :3123:
-
พ่อข้าว อาตาร์ น้องเพลง น่ารักจังเลย
-
:กอด1: คิดถึงเบบี๋จังเลย
ยังเข็มข้นเหมือนเดินนะเบบี๋ :m12:
-
ข้าวแฟมมิลี่แอนด์เดอะแก๊งเฮฮา
มั่กๆ รักกันเหนียวแน่น น้องเพลง
ยังคงความเซี้ยวเหมือนเดิม
-
รักกันเหนียวแน่นจิงๆๆ o13
-
อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลย
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยจ้าเบบี้ :L2:
-
:L1: :L1:อยากบอกว่ารักเธอหมดใจเบบี้ o18
-
กรี๊ดดดดด
ชอบน้องเพลงมากอ่ะ
น่ารักอะไรขนาดนี้วะ ฮ่าๆๆ
^^
:man1: :man1:
-
:man1:
น่าร้ากกกกกกกกกกกก
-
เฮฮามาก สนุกดี :pig4:
-
ไม่ได้อ่านมาอาทิตย์นึงยังหวานซึ่งเหมือนเดิม ครอบครัวเฮฮา หรรษาจิงๆๆ น่ารัก :กอด1:
-
:กอด1:คิดถึงเบบี้ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไปเที่ยวทะเล เฮฮ่าทั้งกลุ่มแล้ว
น่ารักอ่ะตาร์ของเจ๊รน่ารักมากมายเลย
ตั้งแต่คืนดีกันหื่นได้ใจมากมาย
เอาอีกเบบี้จัดมาอีกชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ข้าวก็น่ารักนะตามใจดีจังชอบๆให้สองคนนี้กุ๊กกิ๊กกันมันหวานมากมายเลย
:z2:
-
:เฮ้อ:อ่านตสมทันจนได้...คู่เป้กะเข็มนี่ แบบยังไงก้อยังงั้นเลยนะเป้หึงได้ถูกต้องนะแบบนี้ ส่วนเข็มรู้แล้วแต่ก้อเฉย..คิดได้ไงว่าป่องจะเลิกคิดไปเอง...ที่สุดเป้ก้อส่ำแดงให้กระจ่างต่อสายตาไปเลย...ดุเด็ดทั้งคู่... :-[
คู่เอกของเรา...ข้าวกลายเป็นคนที่รับผิดชอบต่อหน้าที่การงานและครอบครัวได้ดีเกินขาดเลย..ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครเลยและสร้างครอบครัวด้วยการเอาน้องเพลงมาเป็นลูกสะอีก...ตาร์กลับโอนเอนไปกับความว้าเหว่และปิดบัง...พอดีกันแล้วก้อ...สนันเลยนะทั้งสองคน..
รออ่านต่อเลยแล้วกันคับ...
poom_โอ๋ :-[
-
เบบี้ว่าตัวเองน่ารักเปล่า
ถ้าว่าตัวเองน่าฮักก็มาต่อเร็วๆๆนะ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ :-[
โดยเฉพาะคู่เป้กะเข็มอ่ะ :impress2:
เรื่องนี้NCกระจายยยยยยยยยยยได้ใจ o13
เป็นเรื่องที่คิดว่ายาวดี :m26: แบบว่าตามอ่านไม่ทันอ่ะ :m23:
สนใจคิดจะออกหนังสือมั่งไหมคะ? อยากได้เป็นตัวเป็นตนเป็นเล่มเก็บมาไว้อ่านที่บ้านอ่ะ :interest:
-
^
^
^
^
:z13: :z13:
จิ้มทุกรี กระซวกตูด ถึงกันให้หมด กร๊ากกก :laugh: :m20:
สนใจนะ ทำหนังสือ แต่ไม่รู้จะทำยังไงอะ ฮ่าๆ :jul3: แล้วอีกอย่าง ตอนนี้วุ่นวายโคตรรรรเลยอะ :serius2: ฮ่าๆ เนี้ยก็โดดเรียนอีกวันแล้วอะ o22 ไม่ได้ไปเรียน กะกว่าจะทำการบ้าน แล้วก็อ่านหนังสือสอบสำหรับพรุ่งนี้ แต่การบ้านยังไม่เสร็จเลย อีกอย่าง ไม่ได้อ่านหนังสือด้วย o22ก็เลยยังไม่ได้มาต่อ เดี๋ยวรอๆก่อนนะค่ะ ยังไม่รู้ว่าวันนี้จะมาต่อรึเปล่าเลยค่ะ ขอโทษด้วย :เฮ้อ: :man1:
ไปละค่ะ :bye2:รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเมม้นนะค่ะ :กอด1:
จุ๊บๆ :man1:พี่ไต๋คนเดียว :o8:ไม่จุ๊บคนอื่นหรอก :z1: กร๊ากกก :laugh:
-
^
^
:z13: อิอิ แทงข้างหลัง
-
ว้าววววววว คึกคักวุ่นวายดีจัง
สนุกสนานอะ ชอบ :z2:
-
มา +1 ให้คุณเบบี้ เพราะน้องเพลงน่ารักมาก ๆ
อยากได้มาเป็นลูกบ้างจัง ยังมีอีกมั้ยน้า ....
:impress3:
-
มานั่งเล่นรอเบ่บี๋
ลั่น ล่า ล้า ............... :z2:
เอิ้กๆๆ
-
มาเที่ยวกันยกทีมแบบนี้
จะมีไรเด็ดๆ อีกมั้ยเนี่ย
-
:กอด1:มาให้กำลังใจ
-
ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>
และแล้ววันนี้ก็ออกตระเวนครับ ออกนอกพื้นที่ ไปเที่ยวหาของอร่อยๆกินกัน พวกผมก็ชินทางแถวนี้มากพอดูแล้วละครับก็เล่นมากันแต่รีสอท์ตนี้แต่ว่าก็ไปหาดอื่นๆไม่เคยซ้ำนะครับ แต่ให้พักนะที่นี่ เพราะว่ามันบริการดีจริงๆครับ
“พี่ข้าวฮะ..ปานเอาน้องเพลงไปนั่งด้วยนะ”น้องปานเดินมาบอกผม
“ไม่ได้..”เสียงไอ้แสบดังออกมา
“ทำไม”น้องปานย้อน
“กรูเกลียดเด็ก”เออ คือ ทั้งกลุ่มผม ยกเว้นไอ้ป๊อด เป็นโรคเกลียดเด็กกันหมดแหละครับ แต่ว่าไอ้เพลงมันว่าง่าย แล้วมันก็ได้ศักดิ์เป็นลูกของผม ก็เลยทำให้ผมพอจะเรียนรู้อะไรจากมันได้บ้างแล้ว
“แต่ปานชอบ”
“ทำไมมึงเป็นนางสาวไทยรึไง”นั้นครับ ปากดีทั้งคู่
“เออ.งั้นปานไปนั้งรถพี่ข้าวก็ได้”น้องปานบอกงอนๆ ตอนนี้พวกเรากำลังเลือกซ้ำอาหารแห้งกันอยู่แถวหาดๆหนึ่งนะครับ แล้วตอนนี้ไอ้เพลงมันก็เบี่ยงเบนความสนใจไปที่น้องปานที่ตามใจมันทุกอย่างแล้วด้วย ดีเหมือนกันครับ ผมก็จะได้สบาย เอิ้กๆ เลว
“เออน้องปานใจเย็นๆครับ”ผมรีบท้วงก่อน เพราะว่ารถผมค่อนข้างที่จะเต็ม
“.....เพลงนั่งกับพ่อก็ได้ฮะ.....”ไอ้เพลงที่ยืนมองสถานการณ์อยู่พูดขึ้น ทั้งๆที่จับมือผมกับไอ้น้องปาน
“บ้ารึเปล่า.หึงแม้กระทั้งเด็ก”น้องปานพูดใส่หน้าไอ้แสบ ไอ้แสบหน้างอกว่าเดิมอีกครับ
“หึหึ...”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“หัวเราะหาเหี้ยไรวะ”ไอ้แสบด่า ผมยิ้มให้
“นี่ลูกกรูนะมึง..ว่านอนสอนง่ายไม่ต้องห่วงหรอกน่า.มันไม่ไปกวนตีนมึงหรอก”ผมพูด
“ทำไมอาแสบต้องทำหน้าโมโหแบบนั้นด้วยอะฮะ.ไม่เห็นน่ารักเลย”พูดไม่ทันขาดคำ ลูกกรูสงสัยอยากกินตีนไอ้แสบ
“นั้นดูมัน.ไอ้ข้าว...”ไอ้แสบชี้หน้าไอ้เพลงที่ยืนมองทำหน้ายิ้มอยู่ไม่ได้สนใจอะไร
“จะเอาไง..ไม่งั้นปานก็ไม่ไปนั่งด้วยหรอก”น้องปานไม่พูดเปล่า อุ้มไอ้เพลงขึ้นเหมือน ไอ้แสบต้องเป็นคนตัดสินใจ
“เออ..ชิบหาย.แต่ละคน”ไอ้แสบมันพูดหัวเสีย แล้วหันไปขึ้นรถ ผมยืนยิ้มอยู่คนเดียว บ้าบอคอแตก
“แหวะ.เหม็น”ผมดันหน้าไอ้ตาร์ออกเพราะว่ามันเสือกกินปลาหมึกแล้วมาพ่นใส่หน้าผมครับ มันยืนยิ้ม
“ไอ้ตัวแสบอะ”ไอ้ตาร์ถาม มือมันก็ไม่หยุดหยิบปลาหมึกแห้งเข้าปาก
“ไปกับไอ้แสบละ..”ผมพูดบอก
“มึงๆ...”ไอ้ทศเดินมากระซิบกับผม
“ไรวะ.”
“เดี๋ยวมึงหลอกให้ไอ้เอ็มแดกน้ำนี่หน่อยดิ”ไอ้ทศพูดยิ้มๆ พร้อมกับหน้าเจ้าเล่ห์แบบของมัน
“เรื่องดิวะ.ถ้ามันบอกให้กรูแดกให้ดูก่อนละ”ผมพูด
“โหไรวะ.เพื่อนอะ.เค้าวัดกันตรงนี้แหละ”ไอ้ทศพูด
“วันที่หัวถอกกรูมั้ยไอ้ทศ..ไอ้ห่านี่.จะเอากลับก็เอาคนละวิธีสิไอ้โง่ มันระแวงมึงแล้ว”ผมพูดบอก
ไอ้ทศเกาหัวอย่างคิดได้
“เออจริงของมึง..เดี๋ยวกรูไปคิดแผนก่อนแล้วกัน”แล้วมันก็เดินไปครับ เออดี แต่ละคนเต็มให้กรูบ้างได้ป่ะเนี้ย
และนั้นแหละครับ ก็ซื้อของเสร็จก็แยกย้ายกันขึ้นรถ แล้วก็ขับกันไปอีกหาด ไม่ไกลมากหรอกครับ เพราะเดี๋ยวต้องเตรียมตัวกลับมาเมาอีก เดี๋ยวมันจะลำบาก กร๊าก มันเป็นย่านท่องเที่ยวสถานบันเทิงนะครับ ตรงนี้จะดังมากๆ ก็พากันมา เพราะไอ้ทศบอกว่าเย็นนี้มันจะมาอีกนะครับ
“..เดี๋ยวๆเพลง.อยู่นิ่งๆสิ..”ผมยื้ดยุดฉุดกระชากไอ้เพลงให้ทาครีมกันแดดอยู่ครับ มันก็กางเกงว่ายน้ำเต็มที่จะลงน้ำแล้วครับ
“เร็วสิฮะ..”มันพูด แล้วกระโดนไม่หยุด
“น้องเพลง.อยู่นิ่งๆ..แล้วนั่งรอก่อน..ยังออกไม่ได้”ผมพูด ก็ให้ครีมมันปรับตัวก่อนครับ ไอ้เพลงนิ่งเลยครับ เจอสายตาอาฆาตจากผม
“มึงก็ปล่อยมันไปเหอะ.เด็กอยู่นะเว้ย.เอาไรมากวะ”ไอ้แมนพูด
“ไม่ได้..มันต้องปลูกฝังแต่เด็กๆ..”ผมพูด
“แต่นี่แค่ทาครีมกันแดดเองนะมึง”ไอ้เป้บอก
“ไม่ได้.เดี๋ยวดำมันแก้ยาก”อันนี้ไม่ใช่ผมครับ เสียงไอ้เข็ม เลยเงียบกันเป็นแถบๆ ก่อนที่ทาเสร็จ ไอ้เพลงต้องนั่งอยู่กับผมก่อนที่จะลงไปเล่น
“อย่าไปลึกนะ..อยู่แถวนี้”ผมพูดกำชับ บางทีเราไม่ได้เล่นด้วย อะไรมันก็เกิดขึ้นได้แหละครับ
“ไอ้เอ็มกับไอ้ทศไปไหน”เสียงพี่ใสถาม พวกผมก็มองหา เออมันหายไปนานแล้วนะ
“เออ..พี่ชิต ไม่เห็นไอ้ทศหรอครับ..”ผมหันไปถามการ์ดมันที่ยืนอยู่
“เออคุณทศไปกับคุณเอ็ม..คุณทศไม่ให้ผมตามไปนะครับ”ดู ยืนนะเมื่อยมั้ย เค้านั่งกันหมด พวกผมพยักหน้ารับรู้
“โทรตามมันดิ.”เริ่มเป็นห่วงเพื่อนนิดหน่อยครับ ไอ้แมนหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร
“เออ..อยู่ไหนไอ้ตะกวด”
“ห๊ะ..อะไรนะ..มีเรื่อง..เรื่องไรวะ”ไอ้แมนคิ้วขมวดติดกัน ด้วยความตกใจ พวกผมรอฟังอย่างเงียบๆ
“ยังไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง”ไอ้แมนพูดเบาๆ
“ส้นตีน...ไอ้สัด..เอาดีๆ....อยู่ไหน”ไอ้แมนเริ่มของขึ้นครับ ฮ่าๆ
“ห๊ะ....เออๆ...เออๆ...เออๆ ได้ๆ...เออๆ..เดี๋ยวไป..”มันมีแต่เออๆ นั้นแหละครับ ทำให้ผมอยากรู้เข้าไปใหญ่ ไอ้แมนวางโทรศัพท์ไป
“มีไรวะ”ผมรีบถาม
“มันบอกว่ามีเรื่องอยู่แถว..............ตรง.................ไปเหอะ..”ไอ้แมนพูดแล้วลุกขึ้น พวกผมก็ลุกตามๆกันครับ
“เฮ้ยเดี๋ยว..แล้วมันไปมีเรื่องกับใคร”ผมรีบทัก
“มันบอกว่า..มาเฟียคุมผับถิ่นนี่ ไอ้เอ็มเสือกไปจีบเด็กเค้าเข้า..แล้วตอนนี้...มันกำลังหลบกันอยู่.”ไอ้แมนบอก
“เอ้า.นี่กรูมาพักผ่อนนะเนี้ย.”ผมพูดด้วยอาการหัวเสียสุดตีน ถึงในใจอยากมีเรื่องก็เหอะ
“เออไปก่อนเหอะมึง..พี่ชิตครับ..ลูกพี่ๆมีเรื่องอะ”ไอ้แมนหันไปบอก การ์ดไอ้ทศที่ยืนอยู่ สองคน แต่อีกคนพูดภาษาญี่ปุ่นนะครับ พวกผมเลยคุยด้วยไม่ได้ ฮ่าๆ พี่แกพยักหน้า
“เอางี้...กรู มึง..”ผมชี้ไปที่ไอ้แมน
“ไอ้ตาร์ พี่ไม้ พี่ปอง..ไอ้เป้ ไอ้เข็ม..ไปด้วยกันกับพี่ชิต.”
“ส่วนไอ้แสบ ไอ้ป๊อด พี่ใส ไอ้นิล พี่ป๊อป..ไปกับไอ้หน้าหล่อนั้นละกัน.แยกกันไป”ผมบอก
“ส่วนที่เหลือคอยอยู่นี่แหละ...เดี๋ยวมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้ รอฟังข่าวแค่นั้น”ผมพูด พวกมันก็พยักหน้า ก่อนที่จะแยกย้านกันไป เดินไปนะครับ เพราะว่าไม่รู้จะไปตรงไหนก่อนพวกผมก็เดินไปตามทาง มันเป็นผับตลอดทางแหละครับ แต่ตอนนี้ปิดเงียบสนิทอยู่
“..เออมึงอยู่ตรงไหนวะ..”ผมกดโทรหาไอ้เหี้ยทศ
“กรูอยู่ร้าน......................เชี้ยวิ่งหนีเหนื่อยชิบหาย.กรูว่ามันไม่ปล่อยพวกกรูแน่..เที่ยวไม่มีความสุขเลยมึง”มันพูด
“เออเดี๋ยวกรูรีบไป แล้วค่อยคุยกัน.”ผมบอก แล้วกดโทรหาไอ้ป๊อด บอกว่าให้ไปเจอกันที่ร้าน
แล้วก็เดินตีนควิด จนหาร้านพบครับ
........................
“ไปทำเหี้ยไรไว้ละ.”ผมทักคำแรก
“นี่มึงด่าไอ้เหี้ยเอ็มก่อนเลย.ไม่ใช่กรู”ไอ้ทศรีบชี้ไปที่ไอ้เอ็ม
“มึงมาโทษกรูได้ไงวะไอ้เหี้ยทศ..ก็มึงเป็นคนแกล้งกรู.ก็มันบอกว่าถ้ากรูจีบไอ้เด็กคนนั้นติดคืนนี้มันจะเลี้ยงเด็กกรูสองคนนี่หว่า..กรูเข้าไปจีบแป๊บเดียวเอง.เหี้ย พ่อมาจากไหนไม่รู้เป็นฝูง..ไอ้เหี้ยทศเสือกไปถุยน้ำลายใส่หน้ามันอีก..มึงนั้นแหละผิด”ดูมันสองคนเถียงกันอยู่สักพักครับ
“แล้วนี่ยังไง..”ผมพูดเหนื่อยๆ
“น้องครับขอกาแฟเย็นแก้ว.”ผมบอกพนักงาน
“..กว่ากรูจะหลอกล่อมันได้นะ..วิ่งเหนื่อยชิบ.เนี้ยคืนนี้กรูว่าจะมาเที่ยวย่านนี้สักหน่อย..เซ็งเลย ไอ้เหี้ยนั้นท่าจะใหญ่พอตัว ลูกน้องเป็นสิบ.กรูเห็นตัวพ่อมันนิดเดียวเอง ไรวะ แค่จีบเมียมันแค่เนี้ย”ไอ้ทศบอก หน้างอ
“ก็เดี๋ยวไปเที่ยวในเมืองเอาแล้วกัน..”ผมพูด
“โห..กรูยังไม่ได้ลองแถวนี้เลยนะมึง”ดูมันครับ
“แล้วมึงจะเอายังไง.เกิดพวกมันเจอมึงอีก.ไม่ยิงกันตายเลยรึไง”ผมเริ่มอามรณ์เสียละ กับความงี่เง่าของพวกมัน
“ห่า..เซ็งวะ..อยากปี้หญิงงงงง”ตอนที่มันพูด พนักงานมาเสริฟพอดีครับ แล้วสายตาคิดดูครับ ผู้ชายทั้งโต๊ะ กี่คนละครับพวกผมที่ขนกันมาเมื่อกี้ จับจ้องน้องแก ก็เล่นน่ารักซะ น้องแกหน้าอาย เลยทันที พอวางแก้วเสร็จ ไอ้เหี้ยแมนครับ มันก็จังไรแมนมาก
“ชื่ออะไรครับ.”พร้อมกับจับมือน้องเค้าที่กำลังจะเดินไป น้องแกทำหน้าไม่ถูก
“....พี่ชื่อทศนะครับ....”แล้วไอ้ทศก็ใส่เกียร์หมาตัดหน้าไอ้แมน ไอ้แมนหันมาหน้างอนิดๆ แต่มือยังไม่ยอมปล่อย มีการลูบๆอีกครับ น้องเค้าก็จะชักมือออก
“ไอ้แมน.ปล่อยน้องเค้าเหอะ น้องเค้ากลัวมึงแล้วเห็นมั้ย”ผมพูดบอก แล้วหันไปยิ้มให้น้องพนักงานน้อยๆ
“..เออ..คือ.....ปะ.ปล่อยเถอะค่ะ”น้องเค้าพูดตะกุกตะกักแล้วดึงมือออก แต่เหี้ยแมนครับ ไม่ยอมปล่อย
“..บอกชื่อมาก่อนสิครับ..ถึงจะปล่อย..แล้วเลิกงานกี่โมงครับ ไปกินข้าวกับพี่มั้ย..”ไอ้แมนพูด แล้วส่งสายตาอันหวานเยิ้มไปให้ น้องเค้าหน้าแดงกว่าเดิม
“เพี้ยยยย”กรูขอหน่อยเหอะ ชักลามปาม ไอ้แมนนะสิครับ จะเอามือน้องเค้ามาหอม แค่ลูบก็มากพอแล้ว
“ไรมึงวะ..หวงหรอ..”ไอ้แมนอารมณ์เสียใส่ผม
“ปล่อยเลยเหี้ยนิ..ขอโทษด้วยครับน้อง..เพื่อนพี่ค่อนข้างหื่นนิดนึง”ผมพูด ไอ้แมนปล่อยมือน้องเค้า แต่ตายังส่งไม่หยุด จนน้องเค้าไปทำหน้าที่ต่อ พวกผมก็นั่งคุยแล้วสั่งอะไรมากินแก่เหนื่อยสักแป๊บ
ผมก็หันไปสบตากับน้องเค้าอีกครั้งที่ยืนอยู่หน้าเคาร์เตอร์ กับผู้หญิงอีกสองคนกระซิบกรซาบกัน ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ แล้วเกาหัวงงๆ อะไรวะ
“..ไอ้เหี้ยข้าว.จะคาบไปแดกอีกแล้ว..”เสียงไอ้เป้ดังขึ้น ทำเอาทุกคนหันมามองหน้าผม ผมก็งงสิครับ แล้วพวกมันก็หันไปมองหน้าน้องคนนั้นที่เคาร์เตอร์ คนทั้งร้านก็มองมาที่โต๊ะผมกันหมด ก็เล่นเยอะซะขนาดนี้ น้องคนนั้นหน้าแดงทันที พร้อมกับพนักงานที่ยืนอยู่ด้วย หัวเราะกันคิกคัก
“โห..เหี้ย.พอเลยมึง.วันหลังไม่ต้องมาพร้อมพวกกรูนะ..”ไอ้ทศผลักหน้าผากผมอย่างแรง
“เฮีย..ดูเนี้ยแหละ..มารยาไอ้ข้าว.จะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแล้วหญิงก็ตายใจ”ไอ้แมนมันโยนขี้มาให้
“กรูไม่ได้ทำเว้ย.แต่กรูเป็นอยู่แล้ว.ไอ้เชี้ยนิ”ผมพูดยิ้มๆ
“ไปกันยัง.”ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
“เออทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่อง.ถ้าไม่มีเฮีย มึงก็คงคาบไปแดกแล้วดิ”ดูมันครับ
“เออ..ถ้ากรูไม่มีไอ้ตาร์อยู่ตอนนี้..อย่าหวังว่าจะมีหญิงตกถึงท้องพวกมึงเลยวะ..มันคนละขั้นกัน”ผมพูดแล้วลุกขึ้นยืน
ไอ้ตาร์นั่งยิ้มขำๆ เพราะมันคงรู้ว่าผมไม่ได้จริงจังอะไรกับไอ้พวกนี้
“ดูไว้..ไอ้พวกอ่อน.”ผมพูด แล้วเดินไปที่เคาร์เตอร์ ผมยิ้มให้น้องพนักงานนิดๆ
“คิดเงินเลยครับ”ผมบอก
“คะ..ค่ะ”น้องเค้าเงอะงะนิดนึง แล้วกดคิดเงิน
“ทั้งหมด..ห้าร้อยสามสิบบาทค่ะ”น้องเค้ายิ้ม มองหน้าผมนิดนึงก่อนที่จะก้มหน้า เพราะผมส่งสายตาไปประชัน ผมหยิบเงินออกมา หกร้อย แล้วน้องเค้าก็รีบหยิบเงินทอน
“..น้องครับ..”ผมเรียกพนักงานอีกคนที่ยืนตำแหน่งตักเค้กอยู่ น้องเค้ารีบเดินมาหาผมแล้วยิ้ม
“น้องคนนี้ชื่ออะไรหรอครับ”ผมพูดต่อหน้าน้องที่พวกมันเล็งอยู่
“อ่อ.ชื่อพิมพ์ค่ะ..”น้องเค้าก็เล่นดีกับกรูเหลือเกินครับ
“ชื่อเพราะจังนะครับ.แล้วน้องไม่อยากรู้ชื่อพี่บ้างหรอครับ”ผมพูดด้วยน้ำเสียง นุ่มสุดชีวิตเท่าที่ทำได้ น้องพิมพ์ก้มหน้าอายๆ ผมยิ้มให้พนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆน้องพิมพ์
“น้องพิมพ์เป็นคนที่นี่หรอครับ..”ผมถาม น้องพิมพ์เงยหน้ามองผมนิดๆ แล้วพยักหน้าให้
“แล้วน้องพิมพ์มีแฟนรึยังครับ”ผมยังตรงประเด็นไม่เลิก
“ยังหรอครับ.......”ผมพูดแค่นั้น เพราะว่าน้องพิมพ์ส่ายหัวแทนคำตอบ ผมยืนเงียบ จ้องหน้าน้องพิมพ์ อยู่นานมาก คือมันก็ไม่ได้นานมากหรอกครับ แต่บทสนทนามันเงียบลงอย่างเห็นได้ชัด น้องพิมพ์เงยหน้ามองผม หน้าแดงมากๆเมื่อเจอตายตาพิฆาตเข้าไปครับ ผมยิ้มให้ คงเป็นยิ้มที่เจ้าชู้ที่สุดแล้วแหละ แต่ก่อนทำตั้งแต่มีไอ้ตาร์ยังไม่เคยทำเลยครับ
“งั้นพี่กลับก่อนนะครับ.ยินดีที่ได้รู้จัก.”ผมพูด แล้วยิ้มให้ น้องพิมพ์เงยหน้ามองหน้า ตาแบ๊วดีวะ น่ารักใช่ย่อย
“เออ..พะ..พี่ค่ะ..”เมื่อผมหันหลัง เสียงเล็กๆของน้องพิมพ์ก็เรียกไว้ ผมมองไปที่โต๊ะที่นั่งมองอยู่สิบกว่าคน มีแบบมองอาฆาตและมองแบบหัวเราะยิ้มนิดๆ กับการกระทำของผม ผมหันไปหาน้องพิมพ์อีกครั้ง
“ครับ...”
“คือ...คือ......พิมพ์..”น้องพิมพ์เหมือนพูดไม่ค่อยออกเท่าไหร่ ผมยิ้มให้ น้องพิมพ์หน้าแดงกว่าเดิม
“พี่มีแฟนแล้วนะครับ..”ผมพูด แล้วยิ้มให้
“แต่ขอเบอร์แทนเพื่อนพี่ได้รึเปล่าครับ.”แล้วผมก็ชี้ไปที่ไอ้แมน ไอ้แมนโบกมือให้ ไอ้ทศก็นั่งยิ้มสไตน์มัน
“ทำไมละครับ”น้องพิมพ์ส่ายหัว ผมหันไปหาไอ้แมน ไอ้แมนทำหน้าเซ็งนิดๆ
“พี่เค้าดู..เออ.....”น้องพิมพ์เหมือนจะไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเท่าไหร่
“หื่น...”ผมพูด น้องพิมพ์ยิ้มกว้างออกมา แล้วพยักหน้าน้อยๆ
“..งั้นพี่ขอแทนได้มั้ยครับ..สำหรับพี่..”ผมพูด น้องพิมพ์ทำหน้าคิดนิดๆ ผมหยิบมือถือออกมา แล้วยื่นให้น้องพิมพ์ น้องพิมพ์รับไปแต่ก้มหน้าตลอดเลยครับ นี่ขนาดกรูบอกว่ากรูมีแฟนแล้วนะ แล้วน้องพิมพ์ก็ยื่นคืนให้
“ขอบคุณครับ.”ผมพูดแค่นั้น แล้วเดินออกมา เดินหนีออกนอกร้านเลยครับ และแล้วไอ้พวกนั้นก็วิ่งตามกันมาเป็นพรวน
“เฮ้ย..เหี้ย..ไอ้ปลาไหล..เอามาให้กรูเลย”ไอ้แมนวิ่งมาหาผม พวกมันหยิบมือถืออกมากันเป็นเกลียว รวมทั้งไอ้พี่ปองก็เอากับเค้าด้วยครับ
“คนละ.ห้าร้อย..”ผมพูดลอยๆ
“โหหห..เหี้ยไรวะ.เพื่อนอะ..”ไอ้แมนพูด แต่แล้วพวกมันก็หยิบเงินออกมาครับ ไอ้ทศ ไอ้แมน พี่ปอง พี่ป๊อป ไอ้นิล ไอ้เอ็ม เอากับเค้าด้วยหมดครับ หกคน สามพัน โอ้ ได้มาง่ายๆ แล้วผมก็เอาเบอร์ให้พวกมันดูครับ มันก็บันทึกกันใหญ่
“ใครดีใครได้แล้วกันคราวนี้.”ไอ้แมนมันพูด พร้อมกับยักคิ้ว ผมยืนนับเงิน สักพัก
“โอ้ยยยยยยยยยยยยย...”ผมร้องออกมากลางถนนเลยครับ พวกเพื่อนเวรมันยืนหัวเราะชอบใจกันใหญ่ก็ไอ้เหี้ยตาร์นะสิครับ แม่ง อยู่ดีๆก็เอาปากมากัดหูผมอย่างแรง ขอบอกว่าแรงมากครับ ผมรีบผลักมันออก แต่ปากมันยังกัดอยู่ไม่เลิก
“ขอโทษคราบบบ..ไม่ทำแล้ว..เค้าล้อเล่นนนนน..”ผมพูดไปดันหน้าไอ้ตาร์ไปมันกอดเอวผม ไม่อายสายตาประชาชีเลยครับ คนเดินผ่านไปผ่านมาเริ่มมองกันเป็นตาเดียว
“..แน่นักใช่มั้ย..”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆ ผมรีบดันหน้ามันออก ไอ้ตาร์ไม่สนใจเลยครับ จับคอผม หน้าผมแน่น แล้วก้มลงประกบปากทันที ผมดันคอมันออก แต่มันก็รั้งไว้ ต่างคนต่างยิ้มครับ ไม่รู้ขำเหี้ยไรนักหนา
“เจ็บๆ..”ฟันมันกระทบกับฟันผมพอดีนะครับ ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วยักคิ้วให้ผม
“ดู..ขั้นเทพมันต้องอย่างนี้”ไอ้ตาร์พูดจบ มันเดินเข้าไปในร้านอาหารตรงหน้า ไม่ใช่ร้านเมื่อกี้นะครับ ร้านเมื่อกี้เดินออกมามากพอสมควรแล้ว ร้านนี้เป็นกระจกใสทั้งร้าน ไอ้ตาร์เดินเข้าไป แล้วยืนอยู่ตรงโต๊ะของผู้หญิงสองคน ที่ดูแล้วแต่งตัวไฮโซมากๆครับ เค้าคงจะให้มึงหรอกเบอร์อะ เมื่อกี้เค้าคงเห็นว่ามึงจูบกับกรูแล้ว ผมยืนดูสักพัก ไอ้ตาร์มันก็นั่งลงคุยกับผู้หญิงสองคน หัวเราะกันคิกคัก
“เฮียแม่ง.เร็วกว่ากรูอีก”ไอ้แมนพูด แล้วสักพักไอ้ตาร์มันก็เดินยิ้มออกมา พร้อมกับกระดาษสองแผ่น พวกผีเปรตทั้งหลายก็รีบวิ่งเข้าไปจะหยิบกระดาษครับ แต่ไอ้ตาร์เอาหลบไว้ด้านหลัง
“สองคนนั้นบอกว่าใครเข้าไปในร้านก่อนสองคนได้เบอร์”พูดไม่จบประโยค ไอ้ทศกับไอ้แมนวิ่งนำหน้าไปก่อนใครเลยครับ พวกที่เหลือแห้วแดกกันไปครับ ผมยืนมองอยู่นอกร้าน ไอ้แมนกับไอ้ทศพูดไรกันไม่รู้ครับ แล้วมันก็เดินออกมา
“กรูเอาผมยาว.”
“กรูเอาผมสั้น”ไอ้แมนพูด
“คนละพัน”ไอ้ตาร์พูด
“โหเฮีย.ไรวะ.เมื่อกี้ให้ไอ้ข้าวไปแล้วนะ”ไอ้แมนคิ้วขมวดติดกัน
“กรูไม่สน”ไอ้ทศครับ หยิบเงินออกมาก่อนไม่สนใจเลยครับ พันก็พัน แล้วไอ้แมนก็ต้องยอมจำนน แล้วได้เบอร์ไปครับ
“ไปพูดว่าไรอะเฮีย”ไอ้เอ็มมันถาม
“ของอย่างนี้ขึ้นอยู่กับหนังหน้าวะ”มันพูด
“แหวะ..”กันพร้อมๆกันครับ พวกผมเดินเฮฮากันไปเรื่อยตามถนน
“ไหนไอ้ขั้นเทพ.”ผมจิกหัวไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์หงายหลังกลับมา ผมกัดเข้าที่คอมันทันทีครับ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย..”มันร้องดังมากครับ ก็ผมกัดซะเต็มแรง แถมดึงด้วย พวกมันหัวเราะกันใหญ่
“พอกันแหละพวกมึง”พี่ไม้พูด
“เฮ้ยยย...ไอ้เหี้ยนั้นอะ”เสียงไอ้เอ็มทำเสียงตกใจสุดๆครับพวกผมหยุดเดินทันที แล้วมองไปตามสายตาของไอ้เอ็ม
โอ้ย พวกมันหันหน้ามาเห็นผมพอดีครับ ใส่สูทด้วย ถ้าจะใหญ่พอตัวแฮะ มันเดินมาทั้งหมดเจ็ดคน
“ใครตัวพ่อวะ”พี่ไม้ถามนิ่งๆ
“ไอ้คนเดินนำอะ”ไอ้เอ็มบอก แล้วการ์ดไอ้ทศก็ออกหน้ารับแทนสองคน
“ไม่ต้อง.”ไอ้ทศสั่ง แล้วก้าวนำออกไป แมนจริงๆเพื่อนกรู
“..มึงคิดว่าจะหนีพวกกรูพ้นรึไง.ที่นี่ถิ่นกรู.”เสียงคนที่ดูใหญ่สุดพูด หน้าตาดี แต่ดีในแบบเหี้ยๆนะครับ
“ผมขอโทษด้วยแล้วกัน.ที่ไปเหยียบถิ่นเฮียเข้าให้.”ไอ้ทศมันพูด ไอ้นั้นแสยะยิ้มออกมา
“ดีกล้าทำกล้ารับ.”มันพูดออกมาเสียงค่อนข้างกวนส้นตีนนิดนึง
“งั้นพวกผมขอตัว”ไอ้ทศบอก ก่อนที่พวกผมจะเดินไป
“เดี๋ยว..”เสียงหนักแน่นห้ามไว้
“..เมียกรูอยากเจอมึง..”ไอ้เฮียเหี้ยนี่พูดออกมา ทำเอาพวกผมงง งงตั้งแต่มันเดินมาแบบไม่มีเรื่องแล้วแหละครับ ทำไมถึงไม่มีเรื่องวะ งงเหมือนกันครับ ก็ตอนแรกบอกมีเรื่องไง
“เจอทำไม.”ไอ้ทศถามสีหน้างงๆ
“มึงไม่ต้องรู้หรอก..เย็นนี้มาที่ร้าน................แค่นั้น อย่าถามให้มากเรื่อง”มันพูด
“โทษทีนะครับ.ผมคงไม่มีเวลาว่างขนาดนั้น”ไอ้ทศพูด
แกร๊ก
แกร๊ก
เสียงชักปืนทั้งฝ่ายศัตรูและการ์ดไอ้ทศ
“หึ..แน่เหมือนกันนิมึง..ลูกใครละ”มันพูดเหมือนรู้แกว ไอ้ทศยิ้ม
“หึ...ลูกใครแล้วสำคัญอะไร”ไอ้ทศพูดยิ้มเย้ยๆ
“ไอ้หน้าอ่อน.อย่าเพิ่งมาปากดีกับกรูปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างมึง อย่ามาวางก้ามแถวนี้”มันเดินเข้ามาตบหน้าไอ้ทศเบาๆเป็นเชิงหยอก ไอ้ทศยิ้ม
“ขอโทษนะครับ..แต่มึงคงเล่นผิดคน”ไอ้ทศพูดไม่ขาดคำ มันหักข้อมือทันที ไอ้นั้นล้มลงกับพื้น พร้อมกับเสียงร้องอย่างไม่ได้ตั้งตัว การ์ดต่างฝ่ายต่างเงียบ พร้อมกับปืนที่จ่อไว้
“โว้ยยยยยยยยยยยยย.กรูพี่มึงนะไอ้เด็กเหี้ยยยยย”เสียงมันตะโกนออกมา พร้อมกับสีหน้าแสดงความเจ็บ พวกผมยืนงงเป็นไก่ตาแตกเลยครับ การ์ดก็คงงงเหมือนกัน ไอ้ทศรีบปล่อยมือ พร้อมกับเท้า ที่เหยียบไว้ตรงเอว
ไอ้ทศยืนงงมองหน้าผม กับพวกนั้นสลับไปมา
ไอ้นั้นลุกขึ้นยืน
“เพี้ยยยยย”อย่างแรงเข้ากระบาลไอ้ทศ
“เฮ้ย..เหี้ยไรวะ”ไอ้ทศสบถออกมางงๆ หน้าตาเอาเรื่องมากๆครับ
“มึงจำกรูไม่ได้รึไง ห๊ะ ไอ้สัด”แล้วไอ้นั้นก็ถอดแว่นออก ไอ้ทศยืนมองอึ้งๆนิดนึง
“มึงเป็นใครวะ”ไอ้ทศพูดออกมา คิ้วขมวดติดกัน
“แม่ง.เดี๋ยวกรูยิงทิ้งเลย. ห๊ะ..จำกรูได้มั้ย..ห๊ะ”แล้วไอ้นั้นก็ตบกระบาลไอ้ทศสามทีรวด
“โอ้ย..กรูจำไม่ได้เว้ย..ใครวะเนี้ย”ไอ้ทศมันตะโกนออกมา
“กรูไอ้ที ไอ้ที..ลูกพี่ลูกน้องมึงไง..ไอ้เด็กหัวค ว ย.”ไอ้คนนี้พูดเสียงดัง ไอ้ทศหันมามองหน้านิดๆ
“เฮ้ย..เฮีย..ที..จริงๆอะ”ไอ้ทศมันทำหน้าเหวอ
“เออ.ก็กรูดิ..สัดนี่”
“อ้าววว..แล้วมาอยู่อะไรนี่วะ.แล้วทำไมไม่โทรบอก กลับจากฮองกงเมื่อไหร่..แล้วมาทำไรที่นี่ มาเป็นเฟียห่าไรแถวนี้เนี้ย.แล้วมาให้ลูกน้องตามกระทืบทศทำไมเนี้ยเฮีย..แล้วทำไมหุ่นดีขนาดนี้เล่า.แต่ก่อนอ้วนขนาดนั้น ใครจะไปจำได้วะ..ชิบหายเอ้ย”ไม่รู้มันบ่น หรือว่าถาม หรือว่าด่า กันแน่ครับ
“กรูหมันไส้อะมีไรป่ะ นี่ตกลงมึงชมหรือด่ากรูวะ เดี๋ยวกรูถีบให้”เออ เรียกเฮียแล้วกัน แกทำหน้ากวนส้นตีนสุดๆ
“ไป..จะไปไหนกันกรูไปด้วย.เบื่อเมีย..”เฮียแกพูด
...
มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ
-
จิ้มเบบี้สุดสวย มาต่อแระ น่าร๊ากกกกกกก
ไปอ่านก่อน เดวมาเม้นท์ใหม่
ชะแว๊บบบบ
-
อันดับสอง :oni1: :oni1: :oni1:
...
“แม่ง.เดี๋ยวกรูยิงทิ้งเลย. ห๊ะ..จำกรูได้มั้ย..ห๊ะ”แล้วไอ้นั้นก็ตบกระบาลไอ้เข็มสามทีรวด
ตบหัวเข็มหรือว่าตบหัวทศครับ
อ่านแล้วงง??
-
ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>
...
มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ
ง่า จะจบละเหรอ... :a5:
-
:m31: :angry2:
ม้ายเอาจบได้ไหมอ่ะ
ไม่อยากให้จบ
:serius2: :serius2:
-
พี่ทศเองเรอะเนี่ย ฮ่าฮ่า
คนใกล้ตัว = ='
ตาร์กับข้าว ตัวพ่อทั้งคู่ ฮ่า :laugh:
-
อะ
เปลี่ยนให้แล้วนะค่ะ
โทษทีค่ะที่เขียนผิด ตอนนี้คนเขียน เบลอมากๆ ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย
ไม่อยากกินด้วย
เนี้ย ปวดหัวมากๆอะ ไม่อยากนอน แต่ตามันเหมือนจะนอน ไม่รู้เป็นห่าไรมากมั้ย เหอะๆ
ไปดีกว่า
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2: ตอนหน้าอารัยย ไม่มีจบ อยู่กันนานๆๆๆน้า ขอแค่ตอนต่อไปๆๆๆๆๆ
ข้าวสุดยอด แต่ต้ารขั้นเทพ รักทุกคนในเรื่องเลย รวมกันแล้วสนุกจัง
เบบี้เก่งที่สุด ตอนต่อไปขอ :haun4:นะค้าาาาาาา
-
พี่ตาร์ กะ น้องข้าว
สมกันจริง ๆ ฮา ....
"ผัวเมียคู้นี้เลวสาดดดดด" ขอยืม ๆ ฮ๋าๆ
น้องเพลง ค่ะ หนู นี้ ได้เชื้อ พ่อข้าว มาเต็ม ๆเลยลูก ฮ๋า
-
เชื้ออะไรอะค่ะ
??
หิหิ
เบบี้ไม่เข้าจายยย :z1:
-
เบบี้อย่าเพิ่งจบนะ ขอตอนพิเศษไป
อีกยาวๆเลยได้ป่าว
-
อ่านสองตอนต่อเนื่อง
เหมือนชีวิตของตัวละครเหล่านี้เพิ่งเริ่มต้นอีกครั้ง
น้องเพลงเหมือนมีอิทธิพลต่อข้าวอย่างมาก เห็นได้จากการที่ข้าวต้องมาดูแลเอาใจใส่ลูกเพลง
ตาร์กะข้าวก้อยังคงเป็นตาร์กะข้าวที่แสบสุดๆ
:เฮ้อ: แต่ยังไม่อยากให้ปิดฉากเลยน้า ยังอาลัยอาวรณ์มากมายเลย
ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะ บวก 1 ให้แล้วด้วย
-
มาอ่านคับผม
-
ฮาฮา
-
ม่ายๆๆๆๆๆๆ ต่อไปๆๆๆๆ ชอบน้องเพลงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง น้องปานนนนนนนนนนน o22
-
ชอบเรื่องนี้ แบบว่าไม่อยากหั้ยจบเลย
อยากหั้ยมีตอนพิเศษตลอด
แต่ก็กัวคนเขียนจะลำบาก
งั้งขอตอนพิเศษอีกสัก200ตอนได้ป่ะครับ
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ข้าว กับตาร์ แบบว่าสกิลจีบผู้หญิงแรงมาก
-
:jul3: :jul3: :jul3:
เกือบมีเรื่องแล้ว ดันเจอคนรู้จักซะงั้น
:z2: :z2: :z2:
-
ตัวพ่อ กันทั้งข้าว ทั้งพี่ต้าร์ ฮ่าๆๆๆ
-
จะจบแล้วเหรอ
ม่ายยยยยนะ
:z3: :z3:
-
:L2: เบบี๋
คิดถึงที่สุด :loveu:
-
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
ชอบมากมาย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เก่งกันทั้งสามีและภรรยา :laugh:
-
ชนะเลิศทั้งคู่เลยยย
สงสารน้องเพลงจัง!!!~
มาอยู่กะน้าซินม่ะ!!~
:z1:
-
:pig4: ขอบคุณคนแต่งมากนะจ๊ะ
ที่แต่งนิยายดีๆ น่ารักๆแบบนี้มาให้อ่าน
ใช้เวลาอ่านจนถึงหน้านี้ 5วันเต็มๆ
คนแต่งแต่งได้สนุก คนเม้นท์ก็เม้นท์ได้.......ดีทุกคน :laugh:
แต่งตอนพิเศษไปเรื่อยๆนะ ชอบบบบบบบบบ
-
สุดยอด ในที่สุดขั้นเทพ ก็แสดงฝีมือเองนะเนี่ย .....
แต่ทำไมใกล้จบแล้วอะ ไม่อยากให้จบเลยอะ :sad4:
-
อย่างนี้น้องเพลงห้ามเลียนแบบ พ่อกะแม่นะ อิอิ
-
ว้าว เบบี๋ขยันจัง มาต่ออีกตอนแว้ว อิอิ
กำลังสงสัยว่า ออกมากันนั่น ทิ้งน้องเพลงไว้กับปานแ้ล้วใครอีกมั่งน่ะ มะห่วงน้องเพลงรึ
เกิดน้องเพลงหายไปไหนทำงัยนั่น เป็นห่วง ๆๆๆ
มาต่อไว ๆ นะค้าบ เบบี๋ ;)
+1 ให้ด้วย
-
:L2: :L2: :L2:
-
มีคนกระซิบว่าเบบี้มาต่อแล้ว :mc4: :mc4:
-
ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>
...
มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ
เบบี้ไม่ทำอย่างนั้นน้าาาาาาาาา :serius2:
-
ขอตอนพิเศษไปจนกว่าน้องเพลงจะโตเป็นหนุ่ม อยากรู้จังว่าน้องเพลงโตขึ้นจะเป็นเหมือนพ่อข้าวกับอาตาร์เปล่า????
รักษาสุขภาพกาย+สุขภาพใจให้ดีนะคุณเบบี้
+1 ให้เช่นเคย สนุกแบบไม่มีข้อเปรียบเทียบ
ขอบอกว่าเป็นเรื่องเดียวที่เข้ามา + และเม้นท์ตลอดทุกคน
:pig4:
-
:laugh: วิ่งหนีกันแทบตาย
วิ่งทะมายยยยยยยย
ข้าวนี่เมื่อก่อนหน้าม่อหน้าดูนะเนี่ย
-
ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>
...
มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ
เบบี้ไม่ทำอย่างนั้นน้าาาาาาาาา :serius2:
บอกแล้วเอาซัก 100 ตอน
อิอิ
ป.ล. วันนี้มาป่าวอ่าค้าฟ พี่เบบี้
-
:call: :laugh:
-
เหยยยยย
ไม่นะ ตอนหน้า อย่าเพิ่งจบเซ่!!!~
แล้วทิ้งน้องเพลงไว้กะใครมั่งอ่ะ น้องเพลงออกนิดเดียวเอง
เฮีย ที เป็นดาวดวงใหม่ ??
ก๊ากกกก
รอต่อไปปปป
:call:
-
ไปเที่ยวทะเล แบบหนุกหนานๆ
-
เหอเหอ
นึกว่ามาเที่ยวคราวนี้จะเจออริ
ดันได้เพื่อนเที่ยวมาเพิ่มอีกคนเนอะ
สนุกล่ะงานนี้
:z2:
-
อ่านมาแล้ว เพิ่งได้เริกเม้นตอนนี้ แบบว่าเน็ทที่คอนโดดาวเซงจิตคอดๆ
หร่า หนุกหนานกะเดอแก้งนี่จิงๆ เลย
ง่า พี่เจ้าของรีสอทไปหนายอ่ะ มาจัดการแมนหั้ยหายหื่นหน่อยดิก๊าฟ
อ่า เอาจัยช่วยทศ หั้ยจัดการเอ็มได้ด้วย หุหุ :z1:
อย่าลีบจบนะคร้าบเบ่บี๋ :call:
ปล. เรททิ่งคู่พะนายของเราไม่เคยตกเลย ไปม่อสาวแป๊แดยวได้เบอมาซะงั้น น่าซูงกเปนแน่แท้เลยอ่ะ o13
-
:กอด1:
เบบี้
-
ไม่เอาอ่ะไม่อยากให้จบอ่ะ :z3: :sad4: :m15:
-
เย็นนี้เย็นนี้
รอเย็นนี้นะค่ะ
ชิมิ
คิคิ
-
:z13: อิอิ ได้จิ้มเบบี้ด้วย
-
รอด้ายค้าาาาาาาาาาาาา เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เย็นนี้ๆๆๆๆๆ :impress2:
ขอยาวๆหื่นๆๆๆๆน้าาาาาาาาาาา แต่ห้ามจบ อยู่กันนานๆนะคะ :L1:
-
:L2: เบบี้
:กอด1: เบบี้
-
ขอคู่เฮียทีกับทศ อีกสักคู่ได้ป่ะ อิอิ
-
โอ๊ะ มาต่อเย็นนี้เหรอ
ดีใจจัง
สู้ๆนะเบบี้คนสวย o13
-
ตอนที่158 พิเศษ ตาร์กะข้าว<10>
“นั่งก่อนเฮีย..”และแล้วพวกผมก็พากันกลับมาที่ชายหาด แล้วก็แนะนำกันเป็นที่รู้จักโดยด่วน เพราะการ์ดแกแต่ละคน ไม่รู้คนหรือควายครับ เดินห่างๆพี่แกไว้ครับ เหอะๆ
“ตกลงเฮียมานี่ได้ไงเนี้ย”ไอ้ทศมันเริ่มเปิดประเด็น
“กรูเพิ่งกลับจากฮองกง.แล้วเพื่อนกรูชวนมาเที่ยว.มันให้กรูมาดูงานของมันเผื่อด้วย...กรูก็เลยมาดูให้แล้วก็พักผ่อนไปในตัว.. โทรไปหาพ่อมึง.พ่อมึงก็บอกว่ามึงมานี่..แต่เสือกบังเอิญเจอมึงก่อนก็แค่นั้น”พี่ทีแกเล่า
“อ่าว..แล้วทำไมไม่โทรหาผมละเฮีย”ไอ้ทศทำหน้าอารมณ์บ่จอยนิดๆ
“ยังไม่มีอารมณ์..สาวน่าสนใจกว่ามึงเยอะ”สงสัย สายเลือดมันโคตรจรกันนะครับ
“เออ..แล้วเมื่อกี้นี้.เมียพี่ทีจริงๆหรอครับ”ไอ้เอ็มมันถามได้นอบน้อมมากครับ ยิ้มแบบน่ารักในสไตน์มัน
“เปล่าหรอก..เด็กในร้านเพื่อนพี่เองนะ.พอดีอยากแกล้งไอ้เหี้ยทศมัน เหอะๆ”พี่แกบอก
“ดี.กรูวิ่งตีนขวิดเลยไง”ไอ้ทศพูด
“เออ..งั้นคืนนี้กรูก็ได้เริงร่าแล้วดิ”ไอ้ทศทำหน้าดีใจ แถมลุกขึ้นทำเอวหมุนไปมา
“เออ.มึงนี่นะ.อย่าที่พ่อมึงบอกจริงๆ”พี่แกพูดเหนื่อยๆ
“ทำอย่างกับเฮียไม่ทำงั้นแหละ”ไอ้ทศย้อนแล้วนั่งลง
“กรูมีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วเว้ย.. ไม่คิดนอกใจหรอก”พี่ทีเล่า
“เฮ้ย..จริงดิ..ใครวะ”ไอ้ทศตกใจ มันทำหน้าตกใจมากๆอะครับ
“ฮันแน่.อย่ามาอำ เมื่อกี้ยังบอกอยู่เลยว่าสนใจสาวที่นี่อยู่”ไอ้ทศทำเสียงหยอกล้อ
“หึ...”พี่ทีแกยิ้ม
“หล่อขึ้นวะเฮีย.แต่หน้ายังคงมีความเลวหลงเหลืออยู่วะ”ไอ้ทศมันจำหน้าลูกพี่ลูกน้องมัน
“อะ..ไอ้เหี้ยนี่ปีนเกลียว”พี่ทีแกพูดขำๆ
“ไหนอะเมียเฮีย.”ไอ้ทศมันถาม
“..จัดไปอย่าให้เสีย..”พี่ทีทำเสีย แล้วหันไปบอกลูกน้องให้โทรหาเมียพี่แกครับ ประมาณครึ่งชั่วโมงที่นั่งคุยกันอยู่ ก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาน่ารักโคตร ต้องบอกว่าโคตรๆเลยครับ ตัวเล็ก ผิวเนียนไปหมด ขาวสัดอะ ปากบางๆ ตาโตมากๆ ยิ้มหวานอีกต่างหาก โอ้ พระเจ้า กรูเลือดกำเดาจะไหน เอาเป็นว่าทั้งวงอึ้งแดกกันไปตามๆกันครับ
“นั่งลงสิครับ..”เสียงพี่ทีเรียนเด็กผู้ชายคนนั้น เด็กคนนั้นยิ้มน้อยๆ แล้วนั่งลง
“นี่น้องชายพี่นะ..ชื่อไอ้ทศ..ส่วนนี่พวกเพื่อนๆน้องชายพี่..นี่เมียกรู.ชื่อชินตะ..”พี่แกไม่แนะนำเปล่า เอาตัวน้องแกเข้ามากอด ไอ้ทศอ้าปากค้างนานมากครับ
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ”น้องชินครับ ยิ้ม น่ารักมากครับ นี่ถ้าไม่รู้นี่คิดว่าเด็กญี่ปุ่นเลยนะครับเนี้ย
“ยินดีคราบบบ...”แล้วเสียงก็ประสานพร้อมๆกันครับ น้องชินยิ่งยิ้มกว้างกว่าเดิม ผมหันไปเห็น ไอ้แสบโดนน้องปานตบกระบาลเข้าจังๆด้วยครับ ฮ่าๆสมน้ำหน้า
“ไอ้ทศ..กรูรู้ว่ามึงคิดอะไร.แต่คนนี้กรูไม่ให้.ไม่ต้องคิดจะขอกรูด้วย”พี่ทีพูดเหมือนรู้ใจไอ้ทศครับ
“เฮีย.ไปเอามาจากไหนอะ..หาให้คนดิ”ไอ้ทศรีบกำมือพี่ชายมันไว้
“คนนะมึง.ไม่ใช่ฝรั่งดอง. เนอะที่รักเนอะ.”แกก็ยังหันไปหวานกับเมียพี่แกไม่เลิกครับ
“.ชินเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นวะ..แม่กับพ่ออยู่ไทยนี่แหละ.แต่ว่าช่วงนั้นชินไปเที่ยวฮองกงพอดี.แล้วกรูก็ไปเจอเข้า..มาเฟียที่นั่นกำลังลวนลามนิดหน่อย.”พี่ทีเล่า ไอ้ทศยังส่งสายตาหวานเยิ้มไม่ห่าง
“พี่ก็เลยแกล้งทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแล้วเข้าไปช่วย ..สุดท้ายก็งาบมากินเอง”ไอ้ทศพูด พี่ทีชันเข่าขึ้นเล็กน้อย ทำท่าจะยันน้องชายตัวเอง
“อะล้อเล่นคราบบ.”ไอ้ทศรีบจับขาพี่แกไว้
“แรกพบสบตาก็รู้แล้วว่าเนื้อคู่เนอะตัวเองเนอะ”พี่ทีแกหันไปเล่นกับน้องชิน น้องชินทำหน้าอายนิดๆ แก้มเริ่มแดง
“พี่ที....”น้องชินดันหน้าพี่ทีไว้ประมาณว่าไม่ยอมให้หอมแก้ม
“พอเหอะเฮีย..หมันไส้วะ”ไอ้ทศพูดหัวเสียนิดๆ
“ช่วยไม่ได้เมียกรูน่ารักนี่หว่า.”พี่ทีหันมายักคิ้วให้ไอ้ทศ
“พี่ที.เดี๋ยวชินกลับโรงแรมก่อนแล้วกันนะครับ.เดี๋ยวชินต้องไปซื้ออาหารสดด้วย”แล้วเสียงเล็กๆของเด็กหนุ่มก็เล็ดลอดออกมา เสียงน่ารักไปไหนครับ มาแค่นี้นะครับ มาให้พวกพี่อึ้งเล่น
“จะรีบกลับทำไมละครับ.รอกลับพร้อมพี่นะ”พี่ทีหันไปพูด ไม่คิดว่ามาเฟีย หน้าเหี้ย คือหล่อนะครับ แต่หน้าเหี้ยอะ ผมบอกไม่ถูก จะอ่อนโยนได้มากขนาดนี้
“ก็เดี๋ยวชินกลับไปทำกับข้าวให้ทานไงครับ.เดี๋ยวคืนนี้พี่ทีก็ต้องออกไปคุมผับอีกไม่ใช่หรอครับ”ชินพูด
“ก็ได้ครับ..ตามใจแล้วกัน.เดี๋ยวพี่กลับแล้วจะโทรไปบอกล่วงหน้านะครับ”พี่ทีบอก
“ครับ..”น้องชินยิ้มตอบ
“เออ..ขอตัวนะครับ..ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ”แล้วชินก็หันมาทางพวกผม แล้วผงกหัวให้เล็กน้อย พวกผมก็ยิ้มหน้าบานเลยครับ
“..โห..หวงเมียวะ..เซ็ง.”ไอ้ทศพูดขึ้นเมื่อเห็นการ์ดที่ประจำตัวน้องชินเดินตามหลังไปสองคนอย่างรู้หน้าที่
“เออ.กรูรักของกรูเว้ยคนนี้”พี่ทีบอกยิ้มๆ
“อะไรเฮีย..แต่ก่อนไม่เคยเห็นรักใครนิ”ไอ้ทศทำหน้าไม่เชื่อ
“เดี๋ยวมึงอายุมากขึ้นมึงก็รู้เองแหละ..”
“ไม่มีทาง. บอกแล้วคนอย่างทศ..นี่ใคร..นี่ใคร..”มันทำท่าชี้ตัวเอง พวกผมยิ้มให้กับท่าทางของมัน
“ปากดี.เดี๋ยวเจอคนที่ทำให้รักขึ้นมา.อย่ามาน้ำตาเช็ดหัวเข่าแล้วกัน.”พี่ทีแกตบหัวน้องชายแกเบาๆ
“รักก็จริงพี่.แต่ถ้าผมทำให้คนที่รักต้องเสียใจกับความไม่พอ.ผมก็คิดว่าอย่ารักเลยดีกว่า”ไอ้ทศบอก พวกผมก็เงียบ
แต่
“คิดได้วะ..เฮ้ยย ๆๆ..”เสียงไอ้แมนทำท่าล้อเลียน
“ไอ้ห่า..หรือมึงไม่คิด”ไอ้ทศหันมาด่าไอ้แมน
“คนนี้รักจริงดิ”ไอ้ทศพูดเป็นเชิงถาม
“อืม..”พี่ทีตอบแค่นั้น แต่กลับยิ้มอย่างอ่อนโยนมากๆเลยครับ
“เอางี้ดีกว่าเฮีย..เอาเป็นว่าไหนๆก็กลับมาเจอกันแล้ว..ตั้งหลายปีไม่ได้เจอ..วันนี้เฮียเลี้ยงเหล้าพวกผมแล้วกัน”ไอ้ทศตบไหล่พี่มันเบาๆ
“ดี..แทนที่มึงเจอกรูจะพากรูไปกินข้าว.แบบพี่น้องคนอื่นเค้าเจอกัน”พี่ทศพูดเหนื่อยๆ
“โห.เราอย่าไปเหมือนคนอื่นดิเฮีย.เราต้องเป็นตัวของเราเอง..ใช่ป่ะพวกมึง”มันหามาขอแนวร่วม พวกผมเงียบ
“จะแดกมั้ยเหล้าฟรีอะ”ไอ้ทศพูด
“แดกคราบบบบบบบบบบบบบบ..”แล้วพวกผมก็ประสานเสียงกันตอบ
และแล้วก็นั่งกินกันอีกประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก็กลับกันครับ พี่ทีกลับไปหาเมียที่โรงแรม ส่วนพวกผมก็กลับรีสอร์ท แล้วก็นัดกันคืนนี้ที่ร้าน.................... ร้านที่พี่ทีดูแลอยู่นะครับ ที่จริงย่านนั้นเกือบทั้งย่านเป็นของเพื่อนพี่ทีที่ตอนนี้อยู่ฮองกง แต่ว่าเค้าให้พี่ทีมาดูให้เฉยๆ ว่าเป็นยังไงบ้างแค่นั้น ส่วนคืนนี้ ที่จำได้ เหล้าฟรีครับพี่น้อง
.......................
“ไม่เอาน้องเพลงจะไปด้วย..ไปด้วย ไปด้วย”มันไม่ร้องเปล่า กระโดดไปมา เป็นเจ้าเข้าเลยครับ
“ไม่ได้ครับ..ที่ไม่เหมาะกับเด็ก”ผมพูด ไอ้เพลงหน้างอ
“แต่เพลงอยากไปด้วย.”มันยังรั้นไม่เลิก
“พ่อบอกว่าอยู่นี่ก็อยู่นี่สิครับ”ผมเน้นคำ พร้อมกับสีหน้าและแววตาที่จริงจัง ไอ้เพลงเปลี่ยนจากมือที่เกาะแขนผมอยู่ เดินถอยหลังไปหาอาที่รักมันทันที แบบกลัวผม มันเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดไอ้ตาร์เรียบร้อย
“ไม่ดื้อนะครับ”ไอ้ตาร์ปลอบ แล้วกอดไอ้เพลงกระชับ ไอ้เพลงเอาแขนไปกอดคอไอ้ตาร์ไว้ เพราะว่าตอนนี้ไอ้ตาร์กับผมนั่งอยู่โซฟานะครับ ไอ้ตาร์มันก็ก้มตัวนิดๆให้ไอ้เพลงกอดได้ถนัด
“น้องเพลงไม่อยากให้พ่อไปนี่ฮะ”มันพูด แต่มันก็ยังกอดไอ้ตาร์อยู่
“ก็เดี๋ยวพ่อก็กลับมานี่ไงครับ”ผมพูด ผมกับไอ้ตาร์นั่งฝั่งตรงข้ามกันนะครับ
“แต่เพลงไม่อยากให้พ่อเมาอีก”มันพูด ผมกับไอ้ตาร์เงียบมองหน้ากันทันที
“..น้องเพลงก็นอนกับพี่ปานไงครับ.ไม่ชอบหรอ..แล้วเดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้ว.พรุ่งนี้เช้าเราไปเล่นน้ำด้วยกันดีมั้ยครับ”ผมเดินไปแล้วนั่งยองๆลงตรงหน้าไอ้ตาร์กับไอ้เพลง
“จริงนะฮะ”มันทำหน้ามีความหวังทันที เพราะว่าตั้งแต่มา ผมยังไม่ได้ไปเล่นน้ำกับมันเลยครับ มีแต่น้องปานนั้นแหละครับ
“ครับ..ไปสระว่ายน้ำการ์ตูนที่น้องเพลงชอบด้วยดีมั้ยครับ”เอาใจมันนิดนึง เดี๋ยวกรูไม่ได้แดกเหล้า
“จริงนะฮะ..รักพ่อที่สุดเลย”แล้วมันก็กระโดดเข้ามากอดผมแทนครับ ผมก็เลยต้องอุ้มมันขึ้น แล้วเดินออกไปนอกบ้าน ที่มันตั้งวงเหล้าขนาดย่อมกันอยู่ครับ
“พี่ปานฮะ..พรุ่งนี้พ่อจะพาไปเล่นน้ำที่สระการ์ตูนด้วยแหละ”ไอ้สระการ์ตูนที่ว่าเนี้ย ก็เป็นของโรงแรมที่เค้าสร้างเพื่อเอาใจลูกค้าเด็กๆแหละครับ สระว่ายน้ำติดริมทะเล สระเด็กเป็นลายการ์ตูนอยู่ตรงกลาง มีทำเหมือนเป็นโดมอยู่ ตรงกลางสระ อะไรหลายๆอย่าง มันค่อนข้างแตกต่างจากสระว่ายน้ำบ้านผม ที่มันเป็นสระเด็กเล็กนิดเดียว แล้วก็เป็นสระผู้ใหญ่ยาวๆเลยนะครับ ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจมากนัก ดูจะลึกลำซะมากกว่า
“หรอครับ...พี่ไปเล่นด้วยนะครับ”น้องปานก็เอาใจไม่เลิก
“น้องปานครับ คืนนี้ฝากด้วยนะครับ..ถ้าพี่ไม่เมากลับมาจะไปเอาตัวคืน”ไอ้ประโยคหลังนี่ต้องกระซิบครับ
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ.นอนกับปานนี่แหละ”น้องปานพูด ผมหันไปหาไอ้แสบ ที่ยืนหน้างอเป็นตูด
“ทำเพื่อกรูสักวันไม่ได้หรอวะ”ผมตัดบท ไอ้แสบทำหน้าแบบเสียไม่ได้
“เออๆ...”มันตอบรับไปส่งๆ ผมยิ้มออกมาด้วยที่ว่าตลกท่าทีเพื่อนตัวเอง คงอยากจ้ำจี้ละสิมึง
สรุปแล้วผมก็ต้องทิ้งไอ้เพลงไว้กับน้องปาน คนที่อยู่บ้านวันนี้ก็มี น้องปาน ไอ้เพลง พี่ป่าน น้องข้าวปุ้น ไอ้แฟง ที่โดนพ่อมันสั่งห้ามไม่ให้ไป แค่นั้นแหละครับ นอกนั้น เริงระบำกันหมดเลยครับ
“โห..ป๋า..ขอแฟงไปด้วยนะ”ไอ้แฟงมันยังไม่ละความพยายามที่ขอป๋ามันเป็นครั้งสุดท้ายและท้ายสุดก่อนออกจากบ้าน
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้”ไอ้เป้เน้นย้ำ
“ม๊า...นะม๊านะ”ไอ้แฟงหันไปอ้อนม๊ามันแทน
“คำไหนคำนั้น”ม๊ามันเน้น ไม่มองหน้าด้วยครับ ไอ้แฟงหน้าบูดเป็นตูดลิงเลยครับ
“Congratulation,have a good time baby”ไอ้ฝิ่นไม่พูดเปล่า เอามือลูบคางไอ้แฟงอีกครับ
“ไปไกลเลย.ไอ้ฝิ่นบ้า”ไอ้แฟงมันปัดมือไอ้ฝิ่นออก พวกผมก็หัวเราะชอบใจไปครับ
“เดี๋ยวซื้อข้าวต้มรอบดึกมาฝาก..ไม่ต้องห่วง ไอ้หลานรัก”ผมแกล้งมัน มันหน้างอมองหน้าผมแบบขัดใจ
“พี่ข้าวววว..ไปด้วยน่ะ..นะ นะ”มันเข้ามาอ้อนผมแทน
“ไม่ได้เว้ย..อายุยังไม่ถึง..”ผมบอก
“โห..เส้นใหญ่จะตาย.ไปได้อยู่แล้วหน่า”มันยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ
“ไม่ได้.มึงหันไปดูหน้าม๊ามึงไป..”ผมทำหน้าให้ ไอ้แฟงหันไป ก่อนที่จะทำหน้าเป็นตูดอีกรอบ
“ไม่ไปก็ได้วะ..เชอะ.”มันทำหน้า แล้วเดินงอนๆ เข้าห้องไปทันที
“ไอ้แฟง..จะแดกอะไรมั้ย.เดี๋ยวซื้อเข้ามาฝาก”ไอ้เข็มก็ยังไม่วายตะโกนถามครับ
“ข้าวต้มกุ๋ย.กับแกล้มเยอะๆด้วย..”คิดว่ามันงอนครับ ยังมีหน้าโผล่มาบอกอีกครับ ไอ้เข็มยิ้มน้อยๆ ก่อนที่พวกผมจะเดินไปที่รถ วันนี้ก็แต่งตัวกันเหมือนไปผับในกรุงเทพเลยครับ ใครโสดก็กะเอาหญิงเต็มที่ละครับวันนี้
............................
แล้วโต๊ะระดับวีไอพีก็ถูกจัดสำหรับพวกผม เว้ย แหล่มเลยครับ แจ่มๆทั้งนั้น แต่ทำไรไม่ได้ เซ็งวะ
“หวัดดีครับเฮียยยยยยยยยย.”แล้วพวกผมก็ประสานเสียงกันยกมือไหว้พี่ที
“ตามสบายเลยนะ.วันนี้พี่เป็นเจ้ามือเองไม่ต้องเกรงใจ”พี่ทีบอก
“เฮียอย่าพูดคำว่าไม่ต้องเกรงใจกับไอ้พวกนี้นะ..เพราะเดี๋ยวราคามันจะเหยียบแสน”ไอ้ทศพูดประชด
“โหย..กรูมีจ่าย..นี่ใคร..นี่ใคร”ไอ้แมนทำท่าชี้ที่ตัวเอง
“ตะกวดไง”ไอ้ทศบอก ฮากันไปครับ
“พี่ทีครับ..ขอแหล่มๆสักสองคนได้ป่ะครับ”ไอ้แมนครับ เข้าไปออเซอะพี่ทีละ
“อยากได้คนไหนก็บอกละกัน..ถ้าลูกค้าระดับวีไอพียังไม่ทันจองนะ”
“โอ้ยยยยย.ถูกใจวัยรุ่นมากเลยคราบบบบบ”ไอ้แมนมันออเซอะไม่เลิก ที่จริงผับมันเป็นกึ่งผับกึ่งโคโยตี้แหละครับ คือส่วนมากก็มีแต่พวกอาเฮียอาเสี่ยหรือวัยรุ่น พ่อแม่มีเงินเท่านั้นแหละครับ ส่วนมากเยอะนี่ชาวต่างชาติ ที่ชอบเอาเงินมาผลาญกับหญิงไทยซะมากกว่า มันก็ไม่ได้ดูเลวร้ายคือเหมือนกับดูแล้วมันมาเพื่อสิ่งนี้โดยตรง แต่ก็จัดอยู่ในระดับดีเลยทีเดียวครับ
แล้วพี่ทีก็ขอตัวไปดูร้านนิดหน่อย พร้อมกับร้านในย่านเดียวกันด้วย
“พี่เจ้า..ข้าวจะฟ้องพี่ป่าน”ผมแซวพี่ชายสุดที่รักที่นั่งตาเยิ้มมองสาวอยู่ด้วยอาการมึนนิดๆ วันนี้นัดกันไว้แล้วครับว่าพี่ตังห้ามเมา เพราะว่าต้องขับรถกลับ
“หึ...เป็นเด็กดีนะครับ.ไม่เอาไม่พูด”พี่เจ้าก็เล่นตอบ แล้วจับหัวผมให้ไปซบที่อก
“..อย่าทำให้พี่ป่านเสียใจนะ..”ผมพูดขึ้นลอยๆ แต่น้ำเสียงคงทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ว่าผมจริงจัง
“ครับ..ไม่มีทาง”พี่เจ้าพูด แล้วลูบหัวผมเบาๆ
“อะไรมึงไอ้เหี้ยตาร์”พี่เจ้าด่าไอ้ตาร์ที่นั่งอยู่ฝั่งขวามือผม มันกระชากหัวผมไปซบอกมันอย่างแรงครับ
“เมียผมพี่..ห้ามกอด.หวง”มันพูดยิ้มๆ เชิงเล่นมากกว่า
“กรูจำได้จากที่กรูรู้ข่าวมา..มึงก็เป็นเมียน้องกรูด้วยนิ”พี่เจ้าพูด แล้วเสียงโห่ หิ้วก็ดังหนึ่งระรอก
“..มองอะไร..”ผมถามมัน เมื่อมองไปตามสายตาของไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์หันมายิ้มให้ผม แล้วยักคิ้ว
“กวนตีนละ..กรูถามว่ามองอะไร”ผมถามอีกรอบ ไอ้ตาร์จ้องหน้าผม แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ผมก็มองหน้ามันงงๆ
“อะ....”ไม่ทันตั้งตัว ไอ้ตาร์มันประกบปากทันที ผมดันมันออกนิดๆ ด้วยความตกใจตามสัญชาตญาณ แต่มันก็กดปากมันแรงมากขึ้น มันจับขอผมล๊อกไว้ แล้วเผยปากออกนิดๆ ผมกำลังจะอ้าปากด่า แต่แล้วมันดันประกบอีกรอบ ทำให้ลิ้นมันชอนไชเข้ามาทันที
“เอาเลยเฮีย..เอาเลย”กรูจำเสียงได้ ไอ้เหี้ยแสบชัวร์ครับ
“เฮียแม่ง ได้ใจเลยวะ”ไอ้เหี้ยแมน เออ ได้ใจพวกมึงนักใช่มั้ย ดูเพื่อนมึงหน่อยเป็นไง เมื่อผมตั้งสติได้ ก็ดุนลิ้นกลับ พร้อมกับเอามือจับคอไอ้ตาร์ไว้ก่อนที่จะรุกเชิงตัวเองบ้าง
“เฮ้ยยย..เอาแล้วเว้ยยย..วันนี้กรูได้ดูหนังสดละมึง.”เสียงไอ้นิลดังมากๆ แล้วเสียงก็เชียร์ตามมาไม่หยุด ผมกับไอ้ตาร์แอบยิ้มออกมา ด้วยความตลกตัวเอง ผมดันไอ้ตาร์จนตัวมันเอนลงไปพิงกับพี่ไม้ที่นั่งอยู่ด้านหลังมัน
“ว้ายยยยย...เจ๊ชอบบบบ..”เสียงพี่ฝ้ายกับพี่จอย ประสานกันครับ
“เฮ้ย...แก้ผ้าเลยมั้ยไอ้พวกเหี้ยนี่”พี่ไม้ด่าขำๆ
“เล่นกับใครไม่เล่น..อย่ามาเล่นกับเพื่อนผมเฮีย..มันบ้า”ไอ้เป้แซว
ผมหันไป พวกมันนั่งยิ้มกันใหญ่
“เป็นเหี้ยไรของมึง”ผมตบหัวไอ้ตาร์เบาๆ แล้วเช็ดปากตัวเอง ไอ้ตาร์ยิ้ม แล้วพยักหน้าให้ไปดู ผมหันไปตามสายตาไอ้ตาร์ แล้วคนทั้งโต๊ะผมก็หันไปมองตาม
“อะไร...”ผมถามด้วยความงงๆ
“ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันตามข้าวมาตั้งแต่นอกร้านแล้ว”ไอ้ตาร์พูด ผมมองอีกรอบ
“คนไหน..”ผมถาม
“เสื้อเชิตสีฟ้าอ่อนนั้นไง.ยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนมันห้าคนนะ”ไอ้ตาร์บอก
“เค้าอาจตามคนอื่นก็ได้ คนโต๊ะเราเยอะแยะ”ผมพูด
“เหอะ..ก่อนเข้าร้านตานี่มองอะไรบ้างมั้ย..พวกเราเข้ากันมาหมดแล้ว..เหลือข้าวกับพี่.มันมองอย่างกับกินเข้าไปทั้งตัว..แล้วพอข้าวเดินเข้าไปก่อนพี่ มันเดินตัดหน้าพี่ไปเฉย”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับชี้มาที่ลูกกะตาผมครับ
“อ่าว..ใครจะไปรู้วะ..”ผมพูดปัดๆ แล้วกลุ่มพวกเพื่อนมันกลุ่มนั้นก็หันมามองโต๊ะพวกผมจริงๆด้วยครับ
“เพื่อนกรูนี่เสน่ห์แรงไม่เบา..เหมือนแมงวันตอมขี้เลยวะ”ไอ้ทศพูด แล้วก็พากันยิ้มตามระเบียบ
“ขี้นั้นมันมึงแล้วไอ้ทศ..อย่าเอามาเปรียบกับน้องกรู”นี่ครับพี่ชายสุดที่รักของผม
“โหเฮีย...สั่งเก็บดีมั้ย”ไอ้ทศเล่นตอบ
“กรูเคยกลัวมั้ยละ”พี่เจ้าย้อน ผมเอาตีนไปเตะไอ้ทศเบาๆ ที่อยู่ใต้โต๊ะ
“มึงอย่าไปยุ่งกับน้องชายสุดที่รักของเค้า..ใครแตะได้ที่ไหนละ”พี่ตังพูด แต่กับคงกินกับอาหารข้างหน้า
“ทศคราบ..แมนอยากได้คนนั้นอะคราบ..”เสียงไอ้แมนดังกึกก้อง สู้กับเสียงเพลง
“ไปละ..รอมึงกรูคงไม่ได้แดก”ไอ้แมนพูดไม่ทันขาดคำ ลุกขึ้น เดินไปอย่างกับพายุดีเปรกชั่นครับ
พวกผมส่ายหัวกันเบาๆ
“..ถึงเวลา.เทพบุตรออกโรงแล้ว..”ไอ้ทศลุกขึ้นยืน พร้อมกับจับเสื้อตัวเอง ให้เป็นระเบียบ
“..เฮ้ยยยย..น้องชินนนน..”ทำเสียงแอ๊กโค่ด้วยนะครับ พวกผมรีบหันกันไปมอง เออ น้องชินเมียพี่ทีจริงด้วย แต่งตัวน่ารักชิบหาย เด็กห่าไรวะ ไอ้ทศรีบเดินไปทัก น้องแกก็นอบน้อมดีมากครับ ไม่ถึงห้านาที พี่ชายมันมา ผลักหัวไอ้ทศทิ่มเลยครับ ทำเอาพวกผมฮากันไปครับ
“เอามาดิ..”ไอ้ทศเดินหัวเสียมานิดหน่อย ก่อนที่จะคว้าบุหรี่ไปจุด
“อารมณ์เสีย.วันนี้กรูขอปี้เกย์แล้วกัน..ย้อมใจ เมียพี่สวย”ไอ้ทศยืนกัดกรามตัวเองอย่างกับแค้นที่เมียพี่ตัวเองน่ารักมาก แล้วมันก็เดินไปเลยครับ เชื่อมันเลยครับ แต่ละคน
เวลาเนิ่นนาน บรรยากาศเริ่มไป เสียงเพลงเริ่มมันส์ขึ้นเรื่อยๆ อารมณ์เริ่มกรึ่มๆกับฤทธิ์เบียร์ตรงหน้า ผมกับไอ้ตาร์เริ่มเอาหัวพิงกัน ไม่ได้เมานะครับ แต่อารมณ์มันพาไปครับ ผมจุดบุหรี่มาอีกมวน ตั้งแต่มานี่ก็เพิ่งสองมวนเองครับ ส่วนมากถ้ากินเหล้าก็หลายมวนหน่อย ไม่เป็นไร แต่ก็ต้องเผลาๆ ไม่เหมือนอย่างไอ้เหี้ยแมน แม่ง หมดไปเก้ามวนแล้วมั้ง
“เดี๋ยวมานะ ปวดฉี่วะ”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์พยักหน้าให้ ผมลุกไปถามพนักงานว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหน แล้วก็เดินเข้าไป คนเยอะสัดวะ แต่ก็ไม่ได้วุ่นวายนะครับ ห้องน้ำหรูอย่างกับโรงแรมห้าดาว ผมเลยเดินเข้าไปในห้องแยก แต่ระหว่างที่กำลังเดินไป มองไปด้านหลังกระจก ถ้าจำไม่ผิด ก็เห็นไอ้ผู้ชายคนที่ไอ้ตาร์บอก เดินตามมาด้วย แล้วตอนนี้ มันยืนอยู่ข้างหลังผมครับ เสือกจ้องกรูในกระจกอีก น่ากลัวนะมึง หน้าตามึง หื่นไปไหนวะ
...
มาต่อยามเย็น :-[
วันนี้ร้อนสัดๆอะ :m31: เดี๋ยวต้องออกไปข้างนอกละ ถ้าดีไม่ดี อาจมาต่ออีก เพราะว่าเดี๋ยวจะต้องทำงานอีกอะค่ะ :เฮ้อ:
ไปแล้วนะค่ะ เม้นกันเยอะๆนะ :monkeysad: เม้นเยอะเดี๋ยวคนเขียนจะได้มาต่อเร็วๆ เนอะ :pigha2:
รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่มีให้มาตลอดนะค่ะ จุ๊บๆ
:o8:
-
พี่ตาร์ ขายังได้ใจเหมือนเดิมค่ะ
ข้าวขา เสน่ห์ แรง ตลอดเลยนะค่ะ ฮ่า
นึกว่าตอนนี้น้องเพลงจะไม่ออกมาซะแล้ว
เย้ ๆ มีน้องแฟง มี นิดนึ่ง ด้วย แฟง น่ารักกกกกกกก
-
:impress2: :z3: :impress2: :impress2: :man1:
รอนะครับ
-
:z13: :z13:
เบบี้
มาต่อไวไวนะ
:กอด1:
-
โอ้ยยยย ข้าวเสน่ห์แรงอีกแล้ว
เดี๊ยะ จะเกิดฉากนองเลือดละป่าว :laugh:
แต่ไม่รู้เลือดใคร เลือดอะไร จะเลือดสาดหรือเลือดกำเดาหว่า :z1:
-
เฮ้ยยยย
เมียเฮียที สวยขนาดนั้นนนน
O_O
ง่ะ ~
น่าจะเอาน้องเพลงมาด้วย (ได้ข่าวว่า มากินเหล้า)
ชอบแฟงด้วยอ่ะ ฮ่าๆๆ ^^
แล้วไอ่หน้าหื่นนี่ จะทำอะไร ?
:z6:
เฮียต้าร์ จัดการมันเลยยยยย
-
รู้สึกว่าตื้อไม่เลิกเหมือนกันนะเนี่ย เฮียตาร์ มาดูหน่อยนะครับ
คนอะไรก็ไม่รู้ เสน่ห์แรงไม่บันยะบันยังเลย
เบบี้จ๋า รีบมาต่อหน่อยนะครับ อยากอ่านอีกแล้วอะ....
-
ข้าวเสน่ห์แรงเจงๆ
รอเบบี๋จ้า
-
รอดูข้าวงานเข้า :z1:
-
หร่า หนุ่มเสื้อฟ้าวอนตายคาตืนพี่ตาร์แน่เลยอ่ะ
รอดูข้าวโดนเฮียเล่นงานอ่ะคร้าบ หุหุ :z1:
ลุ้นทศด้วย เพี้ยงขอหั้ยไปตกหลุมรักคายซักคนที่เถ๊อะ จะหัวเราะพี่ทีไม่ออกก็คราวนี้ละ
แมนด้วยคน เบ่บี๋ จัดไปหน่อย เอาหั้ยหมดลายเลย ฟังดูจากที่พูดแล้ว มานหมั่นไส้นะคับ หุหุ :m20:
น้องชิน น่ารักได้อีกอ่ะ :กอด1:
สุดท้ายคุนเสื้อฟ้านี่ จะเปนหว่า เอิ้กๆๆ รอดูชม ขอไม่เส้าน่า แต่ขอแบบเพียวๆ แรง นะคร้าบบบ :jul3:
คืนนี้นะคร้าบ แล้วจารอ รอ แต่เบ่บี๋คนเดียวเลย :3123: :กอด1:
-
เหอเหอ
มีเหตุการณ์หึงรายวันได้อีกค่ะ
งานนี้สงสัยไอ้หื่นนี่ไม่ได้ตายดีแน่นอน
พี่ตาร์คงเอาตาย
แต่ก่อนจะถึงพี่ตาร์
คงโดนข้าวเอาตายก่อนมั้งเนอะ :laugh:
-
เฮ้ย จะทำไรข้าว
รักคนเขียน ขยันจังเยยยย :L2:
-
นึงว่าจะมีเรื่องกะเจ้าถิ่นซะแระ ฮู่... กลายมาเป็นญาติกันซะงั้น
ชอบตอนต้าร์ดึงข้างเข้ามาจุ๊บ! น่ารักกกกกก
แต่ดูท่าข้าวจะงานเข้านะ :z3:
-
อย่างานเข้าแล้วกันนะคับพี่ข้าว
-
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกเบบี๋จัง อ่านจบตอนนึง ก้อรักคนเขียนเพิ่มขึ้นทุกตอน เพราะมีความสุขและสนุกทุกครั้ง o13
อ่านไปยิ้มไปจริงๆ เหมือนได้เข้าไปมีส่วนร่วมด้วยเลย :impress2:
รอตอนดึกด้วยน้าาา เฮียต้ารจะจัดการยังไงอ่ะ รึว่าข้าวจัดเองเลย รอ รอ รอ เหมือนเดิมนะคะ
ขอแบบ :haun4:ต้ารกับข้าวด้วยน้าาา ดึกแล้ววว
-
รอ รอ ตอนต่อไปครับ
-
มาอุดหนุนเบบี๋เช่นเคย
วันนี้ ให้ 1 เม้นท์กะ อีก 1 แต้ม
-
เบบี้จ๋า ยิ่งอ่านยิ่งหนุก :z2:
-
มาต่อนะเบบี้
รออยู่นะเออ
:กอด1: :กอด1:
-
งานเข้า อีกแล้ว
น้องข้าว
-
หร่า หนุ่มเสื้อฟ้าวอนตายคาตืนพี่ตาร์แน่เลยอ่ะ
รอดูข้าวโดนเฮียเล่นงานอ่ะคร้าบ หุหุ :z1:
ลุ้นทศด้วย เพี้ยงขอหั้ยไปตกหลุมรักคายซักคนที่เถ๊อะ จะหัวเราะพี่ทีไม่ออกก็คราวนี้ละ
แมนด้วยคน เบ่บี๋ จัดไปหน่อย เอาหั้ยหมดลายเลย ฟังดูจากที่พูดแล้ว มานหมั่นไส้นะคับ หุหุ :m20:
น้องชิน น่ารักได้อีกอ่ะ :กอด1:
สุดท้ายคุนเสื้อฟ้านี่ จะเปนหว่า เอิ้กๆๆ รอดูชม ขอไม่เส้าน่า แต่ขอแบบเพียวๆ แรง นะคร้าบบบ :jul3:
คืนนี้นะคร้าบ แล้วจารอ รอ แต่เบ่บี๋คนเดียวเลย :3123: :กอด1:
ขอลอกของคุณ andyus1 มาเลยนะคับ
แบบว่าตรงใจเป๊ะเลย
55555 รอด้วยคนคับ
มาคืนนี้ใช่มั้ยเบบี้คนจ๋วย :call:
-
คนสวยมารอคนสวย o18
-
งานนี้มีเรื่องอีกแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยร้อนจะตาย
จะเปงหมาบ้าแล้วเนี่ย ทำไมมันร้อนอย่างเน้ๆๆๆ
อ่อยยย ถ้าได้อีกซักตอนจะคลายร้อนมากขึ้น o18
-
คนสวย มายางคร้าบบบ
ยังไม่มา นั่งดูหนังรอต่อปายยยย
:3123:
-
น้องชิน ออกมากระชากใจ
น่ารักๆ
-
อยากอ่านต่อ อยากรู้
ไม่ชอบไอ้เสื้อสีฟ้า...วอนจริงๆ...
กีตาร์จับฟาดเลย ข้าวก้ออย่านะ...
รอ รอ รอ
-
โว๊วววววววววววว
ชอบสไตล์น้องชินว่ะค่ะเบบี้ ฮ่าฮ่า
ของของนอก ก๊ากๆ
ข้าวเอ๋ย มาเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวเจอไร
แต่อย่างข้าว เหอะๆ รอดชัวร์ ก๊ากๆ
เฮียตาร์น่าจะตามมาเล่นหนังสดให้มันดูนะเนี่ย :z1:
-
ข้าวเอ๋ย มาเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวเจอไร
แต่อย่างข้าว เหอะๆ รอดชัวร์ ก๊ากๆ
เฮียตาร์น่าจะตามมาเล่นหนังสดให้มันดูนะเนี่ย :z1:
^
^
^
เห็นด้วย
ว่าแต่เบบี้จ๋า คืนนี้จะมามั้ยอ่ะ
รอนะ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบ
ต่อยกันเลยๆๆๆๆๆ :z6: :beat:
ชอบความรุนแรง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
o18เข้ามาแอบดู
-
ตอนที่159 พิเศษ ตาร์กะข้าว<11>
ผมเดินเข้าห้องน้ำ โดยที่ก่อนเข้า จ้องตามันกลับเขม่งเลยครับ จ้องไปครับ ให้มันรู้ตัวว่าเรารู้แล้ว แต่มันก็ยังจ้องกลับ โว้ย ตามึงน่ากลัว กรูยอมรับ ไอ้ห่า ผมเดินเข้าห้องน้ำ ทำภารกิจเสร็จ ก็เดินออกมา ก็ไม่เห็นมันแล้วครับ ผมเลยเดินไปล้างมือ เงยหน้ามาอีกที มันมาโผล่อยู่ด้านหลังผม แทบจะติดกันอยู่แล้วครับ ด้วยความตกใจ ผมสะดุ้งนิดๆ ตกใจจริงๆครับ มันจ้องหน้าผมในกระจก นี่มึงเป็นโรคจิตเปล่าวะ น่ากลัวชิบหาย
“คุณมีปัญหาอะไรกับผมรึเปล่าครับ”ผมหันไปถาม ตามมารยาท มันยิ้มออกมา แต่เป็นยิ้มที่ดูเย้ยหยันซะมากกว่าครับ
“หึ......”มันหัวเราะในลำคอนิดๆ
“ครับ.ผมถามว่าคุณมีปัญหาอะไรกับผมรึเปล่า.ผมเห็นคุณมองหน้าผมตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”ผมระงับสติอารมณ์
มันแสยะยิ้มอีกรอบ
“ถ้าไม่มีอะไร..ผมขอตัวละกันครับ”ผมพูดจบ ก็เดินเบี่ยงออกมา
แต่มันไวมากครับ มันกระชากแขนผมแรงมาก แต่ในเมื่อมึงคุยไม่รู้เรื่อง กรูก็ไม่ต้องพูดแล้วกัน ผมสวนหมัดเต็มๆเข้าที่หน้ามันทันที ก่อนที่มันจะร่วงไม่เป็นท่า
“เป็นเหี้ยไรห๊ะ..”ผมตะคอกเสียงดัง ตีนเหยียบที่อกมัน ที่นอนอยู่กับพื้น ด้วยหมัดผมเต็มๆเมื่อกี้ เจ็บมือชิบหาย คนในห้องน้ำมองกันเป็นตาเดียวแล้วครับ
มันเงยหน้ามองผม แต่สายตายังคงไม่เปลี่ยนแปลงจากเมื่อกี้ เฮ้ย ไอ้เหี้ยนี่ แม่ง เป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลยวะ ผมเริ่มกลัวมันอยู่ในอกนิดๆ
“แม่ง...เอ้ยยย.”ผมเอาเท้าออก แล้วเดินออกมานอกห้องน้ำ ยังไม่วายหันไปดูด้านหลัง เพราะเดี๋ยวมันมาเสียบด้านหลังละซวยเลยครับ ผมเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“เป็นอะไรครับ..”ไอ้ตาร์มันถามขึ้น
“เปล่า...”ผมบอกไป ไม่อยากให้มันเป็นห่วงนะครับ มีหวัง ถ้าบอกเรื่องเมื่อกี้หมดนะ ไอ้ตาร์ต้องเข้าไปอัดไอ้ห่านั้นแน่ๆอะ แล้วเดี๋ยวจะเป็นเรื่องให้พี่ทีเค้าจัดการอีก เลยเงียบไว้ดีกว่าครับ
“หิวหรอครับ..”ไอ้ตาร์ยังถามไม่เลิก
“ไม่หิว..”ผมบอก แล้วจุดบุหรี่อีกมวน
“สามมวนแล้วนะครับ..มวนนี้มวนสุดท้ายนะครับ”มันพูด แล้วยิ้ม ผมพยักหน้าให้ ผมหันไปมองโต๊ะที่ไอ้นั้นที่มันเคยยืน มันกลับมาแล้วครับ ถ้าผมไม่ระแวงจนเกินไป ผมเห็นมันคุยอะไรกับเพื่อนมัน แล้วหันมามองผมด้วยครับ
ตอนนี้ไอ้ทศได้เด็กหนุ่มน้อยน่ารักมานั่งอยู่ในอ้อมกอดแล้วหนึ่ง ไอ้แมนได้หญิงมาสอง ไอ้นิลได้หญิงมาควงไปหนึ่ง พี่ปอง ก็ได้อีกหนึ่ง แต่ละคนครับ มีอ้อมกอดกันเกือบหมดแล้วครับ
นั่งจนเริ่มกรึ่มๆ ผมก็ยังคงมองไปที่โต๊ะไอ้ห่านั้นอีกครั้ง มันยกแก้วชูให้ผมแล้วยิ้ม แม่ง ไม่ชอบคนแบบนี้เลยวะ มันดูไม่เปิดเผย น่ากลัว แล้วก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ มันเหมือนซะใจด้วยซ้ำที่เมื่อกี้ผมทำไปแบบนั้น อะไรของมันวะ ไอ้ตาร์เห็นหน้าผมอารมณ์ไม่ดี มันก็ไม่ค่อยกระดกแก้วเลยครับ ยุงเข้าไปไข่ได้แล้วแหละมันนั่งลูบหัวผมอยู่นั้น
“กลับเหอะวะ.”ผมพูดขึ้น ไอ้แมนหันมามองหน้า
“เดี๋ยวดิวะ..”ไอ้แมนบอก เหมือนขัดใจนิดๆ
“กลับเหอะ..กรูรู้สึกไม่ค่อยดี”ผมพูดบอก พวกมันเริ่มหน้าเสีย
“เฮ้ย..เป็นไรวะ.”ไอ้ทศรีบถาม ผมส่ายหัว
“กลับเหอะ.”ผมบอกอีกครั้ง มันคงเห็นท่าไม่ดีจริงๆแหละครับ
“เออๆ..กลับก็กลับ..เดี๋ยวไปกินหาไรกินก่อนดีกว่า.ร้อนๆเพื่อจะรู้สึกดีขึ้น”ไอ้ทศบอก แล้วลุกขึ้น สงสัยไปหาพี่ทีนะครับ สักพักพี่ทีก็เดินมา
“ขอคุณนะครับพี่ที”พวกผมก็ยกมือไหว้ขอบคุณไปตามมารยาทขั้นพื้นฐาน
ผมเดินออกมานอกร้าน รถจอดไกลกันนะครับ ไม่ได้จอดติดกัน ส่วนไอ้ทศ ไอ้แมน พี่ปอง ไอ้นิล ไอ้เอ็ม พี่ป๊อป ก็ควงสาวกันมาคนละคนครับ
ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ แค่ไม่อยากอยู่ในสายตาของไอ้ห่านั้น กลับก่อนดีกว่า กลับไปกินที่บ้านก็ได้ครับ แล้วพวกผมก็แวะโต้รุ่ง นั่งกินข้าวกัน พร้อมกับซื้อไปฝากคนที่อยู่ที่บ้านด้วยครับ
“ตาร์..อยากกินเย็นตาโฟอะ”ผมพูดบอก บางคนไปกินข้าวต้มกุ๊ย ไม่ไกลมากนักครับ แต่ผมอยากกินเย็นตาโฟ กับข้าวมันไก่นิครับ ก็เลยแยกกันออกไป ใครอยากกินอะไร ตอนนี้ก็มีไอ้แสบ ผม ไอ้ตาร์ พี่ซัน กับพี่ไม้ครับ นอกนั้นก็บางคนไปกินข้าวต้ม บางคนก็ไปกินอะไรก็ว่ากันไปครับ
“ครับ..เดี๋ยวไปสั่งให้”มันลุกขึ้น ผมก็เลยลุกไปสั่งข้าวมันไก่ กับข้าวหมูกรอบให้มันกับผมด้วยครับ ผมกับมันตอนไปตลาดทีไรกินกันแบบนี้ทุกทีแหละครับ อยากกินหลายอย่าง ก็ช่วยกันกิน อย่างละนิดอย่างละหน่อย ก่อนที่ผมจะเห็นไอ้ตาร์เดินไปสั่งน้ำปั่นให้ผม มันก็คงรู้ดีว่าผมไม่โกโก้ นมสดและก็สตอร์เบอร์รี่ ปั่นแหละครับ มันจะสั่งมาสองแก้วตลอด เพราะว่าผมชอบสองอัน มันก็จะกินเป็นเพื่อนครับ
“มึงสองตัวนี่จะรักกันไปไหนวะ”พี่ไม้พูดขึ้น
“อิจฉาอะดิ”ผมแซวกลับ
“เออ... รักกันเกินไม่เบื่อกันบ้างรึไงวะ..กรูเห็นบ้างคู่ไม่ต้องเกย์หรอกห่า.ทอม หรือคู่ปกติเค้ายังเบื่อกันเลย”พี่ไม้บอก พวกทั้งโต๊ะก็พยักหน้ารับ
“..ทำไมวะ..”พี่ซันถาม ก็ผมส่ายหัวเป็นคำตอบ
“ไม่รู้ดิพี่..ถามงี้เอาไรไปตอบวะ”ผมบอก แล้วสักพักไอ้ตาร์มันก็ถือแก้วน้ำมาสองแก้ว
“เอาไรอีกรึเปล่า..กินขนมปังสังขยามั้ย.เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้”มันเดินมาถาม ยิ้มอ่อนโยนตามสไตน์มัน
“มึงกินป่ะละ”ผมถามกลับ
“กินก็ได้อะ..”มันบอก
“แล้วแต่มึงอะ..มึงกินกรูก็กิน”
“งั้นเดี๋ยวมานะครับ..เอาไรป่ะพวกมึง”ไอ้ตาร์หันไปถาม
“โห..หันมาทางกรูนี่ภาษาพ่อขุนเชียวนะมึง..ห่า”พี่ไม้บอก ไอ้ตาร์ยิ้มตอบ
“เผื่อกรูด้วยละกัน..ซื้อปาท่องโก๋ให้กรูด้วย..น้ำเต้าหูด้วย”พี่ซันบอกไอ้ตาร์
“เอานมสดให้ด้วยเฮีย..ซื้อเผื่อไอ้ปานให้แสบด้วยนะ..ขนมปังเผื่อด้วย”ไอ้แสบบอก
“เออ..สรุปให้กรูซื้อทุกอย่างว่างั้น”ไอ้ตาร์บอก พวกมันพยักหน้าพร้อมกัน แล้วมันก็เดินไป สักพักอาหารก็มาเสริฟตรงหน้า ประมาณสิบห้านาทีไอ้ตาร์ก็เดินมา น้ำเต้าหู กับนมสด ประมาณยี่สิบกว่าถุงได้ครับ ปาท่องโก๋นี่เอามาเลี้ยงญาติเลยครับ ขนมปังนี่กินกันได้ทั้งหมู่คณะ
“ดีมากเฮีย.”ไอ้แสบบอก มันแดกหมดอยู่แล้วละครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะเหลือ กระเพาะครากครับพวกผม
“เฮ้ย...”ไอ้ตาร์ทำเสียงตกใจเบาๆ ผมเงยหน้ามอง
“มีอะไร...”ผมถาม
“เปล่าครับ..”มันยิ้มตอบ แล้วนั่งลง ผมจัดจาดให้มันตรงหน้า ให้กินได้สะดวก ต่างคนต่างกิน แล้วก็แกล้งกันไปมาครับ ผมก็จะเอาหนัง มันก็จะเอาหนัง จะกินตรงกรอบๆ มันก็จะเอาครับ เหอะๆสนุกดี ไม่งั้นไม่อร่อยครับ
“อยากกินลูกชิ้นเนื้ออะ..”ไอ้ตาร์บ่น นี่ยังไม่อิ่มอีกหรอวะ
“เดี๋ยวอ้วนหรอก..”ผมเตือน
“ไม่หรอกน่า.เดี๋ยวกลับไปก็เอาออกได้”มันพูด
“เดี๋ยวมานะ.แดกกันเปล่าวะพวกมึง”สัญญาณตอบรับคือ พยักหน้าครับ หายไปสักพักก็ได้เกาเหลาลูกชิ้นเนื้อมาเพิ่ม พร้อมกับลูกชิ้นลวกอีกหลายถุง
แล้วพวกผมก็เดินกลับไปที่รถ ซื้อค่อนข้างไกลครับ เพราะว่ามันไม่มีที่จอดรถครับ ผมเดินตามหลังพวกพี่ๆทั้งหลาย พร้อมกับไอ้ตาร์
“ไอ้ตาร์..กรูฝากเด็กเข้าทำงานที่บริษัทมึงคนได้เปล่าวะ”พี่ไม้เริ่มชวนคุย
“ใครวะ..แล้วจบจากไหน..มึงก็ให้เด็กมันสมัครเองดิวะ.ตอนกรูหางานไม่เห็นต้องมีใครช่วยเลย”ไอ้ตาร์พูด แล้วเดินนำหน้าผมไป คุยกับพี่ไม้ แล้วบทสนทนาก็เริ่มขึ้นเรื่อยๆ
“พี่ค่ะ..ดอกกุหลาบมั้ยค่ะ”เด็กเดินมาทางผม ผมหยุดยืนมองหน้าเด็ก แล้วส่ายหัว
“ซื้อหนูหน่อยนะค่ะ..หนูอยากกลับบ้านแล้ว”เด็กบอก พร้อมกับจับแขนผม ผมก็ล้วงกระเป๋าด้านหลัง แล้วหยิบเงินให้เด็กไปหนึ่งร้อย
“พี่ไม่เอาหรอก..ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร”ผมตอบไปตามตรง
“น้องเอาไปขายให้คนอื่นเถอะ”ผมบอก แล้วยื่นเงินให้ เด็กยกมือไหว้ก่อนที่จะเดินไป ระยะการเดินมันห่างออกไปมากพอสมควรครับ
“อึก....อืออ.”ผมดิ้นสุดชีวิตเลยครับ แต่ว่าโดนจับแขนกับเอวไว้หมด ผ้าเช็ดหน้าถูกปิดปากผมไว้ ผมเหลือบหันไปมอง ไอ้โรคจิตคนนั้นนี่หว่า มันยืนแสยะยิ้มอยู่ มันทำกับได้เงียบมากเลยอะครับ เงียบจริงๆ ผมนับถือ แล้วมันก็ลากผมมาด้านหลังตึก ดีครับที่มันไม่ได้โปะยาสลบกับผม เมื่อเข้ามาในที่มืด มืดสนิท
“เบาๆสิวะ.เดี๋ยวของกรูเสื่อมหมด”เสื่อมป้ามึงดิ ไอ้เหี้ย ผมตั้งสติ นับคนรอบข้าง ถ้ารวมไอ้โรคจิตด้วยแล้ว หกคนพอดี กรูจะสู้มันไหวมั้ยเนี้ย ไอ้เหี้ยตาร์ ไอ้สัด ไม่หันมามองกรูเลย ค วย เอ้ย
เมื่อผมตั้งสติได้ ก็เริ่มหยุดดิ้น ดูก่อนว่ามันจะทำอะไร
“หึ....ไม่ต้องดิ้นหรอกครับ.ยังไงก็หนีไม่พ้น..แล้วแฟนก็คงหาไม่เจอด้วย..”มันพูดแล้วจับคางผม ผมจ้องหน้ามัน จนมันหยุดยิ้ม แล้วจ้องกลับ
“ก็มึงเป็นอย่างนี้ไง..กรูถึงชอบ.”มันหลุดคำพูดออกมา แล้วหัวเราะอย่างเสียไม่ได้
“ปล่อยกรู...”ผมพูดเบาๆแทบกระซิบ ไม่รู้จะตะโกนไปทำไมนะครับ ให้มันแปลกบ้าง เผื่อมันจะเบี่ยงเบนความสนใจได้บ้าง
“ปล่อยแน่ครับ..แต่คืนนี้ต้องเป็นเมียพวกพี่ก่อนนะครับ”มันพูด พวกมันหัวเราะเบาๆตามๆกัน ไอ้เหี้ยพวกนี้ท่าจะทำบ่อย ห่า เชี่ยวกันจริงนะมึง ผมแสยะยิ้มให้มันบ้าง
“ยิ้มทำไม”มันถามหน้าเริ่มโมโห
“กรูถามว่ายิ้มทำไม”มันเริ่มขึ้นเสียงเข้ม
“หึ...ก็แค่อยากได้กรู..ทำไมไม่บอกดีๆตั้งแต่แรก..กรูก็ถามแล้วว่ามึงมีปัญหาอะไรกับกรูรึเปล่า..บอกกันดีๆ.จะต้องมาออกแรงกันแบบนี้มั้ย”ผมพูดบอก หน้ามันค่อนข้างสงสัย ปนกับโหดๆ
“มึงอย่ามาไม้นี้กับกรู”มันพูดขึ้น ผมยิ้มออกมา แล้วหัวเราะเบาๆ
“แล้วแต่มึงจะคิด.”ผมบอก
“ไปขึ้นรถ”มันสั่ง
“อย่าคิดร้องละมึง..เดี๋ยวตัวมึงจะช้ำซะเองก่อนจะเสร็จกิจซะก่อน”มันพูด ผมก็เดินตามมันไปอย่างว่าง่าย
อย่าให้กรูต้องนับเลย ไม่ถึงสิบหรอก เดี๋ยวมันต้องหากรูเจอ ผมพยายามเดินช้าๆ แต่ก็ยังคงไม่เล่นด้วย เพื่อยืดเวลาไว้ ไม่เอาหรอกครับ ยังไม่อยากเจ็บตัว จังหวะนั้นไอ้ตาร์มันไม่เห็นผม แต่เมื่อผมหายไป คือมันต้องเอ๊ะใจหันมามองบ้างแหละครับ ว่าผมหายไป
“เดินให้มันเร็วๆหน่อยได้มั้ย. ห๊ะ”มันไม่พูดเปล่า เสือกจิกผมของผม แล้วเอาจมูกซุกซอกคอผมเต็มๆ ไอ้เหี้ยเอ้ย ขยะแขยงชิบหาย อย่าให้กรูหลุดได้นะมึง.. เจอตีนกรู
มันปล่อยผมของผมแล้วยิ้มให้ หื่นมาก
“หอมใช่ย่อยนี่มึง”ไม่พูดเปล่า เสือกเอามือมาจับค วย กรูอีก เหี้ยเอ้ย เสียเชิงกรูหมด ตกลงมันจะถึงรถมั้ย ในเมื่อมึงลวนลามกรูอยู่แบบนี้ ผมไม่ได้รู้สึกกลัวมากขนาดนั้นครับ โอเค ผมกลัวในระดับหนึ่ง แต่ก็ต้องมีสติเตือนตัวเองอยู่ ถ้าพวกเพื่อนผมไม่หาผมจนเจอก่อน ก่อนถึงรถ ผมก็ต้องทำอะไรสักอย่าง แล้วรถก็อยู่ไม่ไกลแล้วด้วย รถตู้ขนาดใหญ่ รุ่นใหม่ สวยเชียว ไม่ใช่อารมณ์นั้น ไอ้ห่า
ปั้ง
และแล้วทุกคนก็หันไปตามเสียง รวมทั้งผมด้วย ครับ คงคล้ายๆกับเมียฆ่าใครอย่าแตะ แต่นี้ คงเป็นเพื่อนน้องกรูใครอย่าแตะมากกว่า ไม่คิดว่าจะเร็วด่วนขนาดนี้แฮะ ลูกน้องพี่ที ยืนกับเต็มซอย ปากซอยเห็นแค่เลือนราง เพราะว่าตรงที่ผมอยู่นี่ค่อนข้างมืดมากๆเลยครับ
“เหี้ยแล้วไงมึง..ไปเอาใครมาวะ”เสียงคนหนึ่งในนั้นพูด
“ไอ้สัดก่อมึงไปเอาใครมา”เสียงอีกคนเค้นหนัก
“กรูจะรู้มั้ย..เหี้ยเอ้ย..จับมันไว้ก่อนแล้วกัน”เสียงไอ้ก่อ ไอ้หื่นเนี้ยแหละครับ แล้วมันก็ชักปืนออกมา เสียวหลังวาบเลยครับผมอะ มันเล่นเอาปืนมาจ่อที่ระหว่างเอว ด้านหลังผมนะสิครับ
“ผัวมึงหรอ.”มันถามเน้นคำ
“เมียกรูเว้ย”ผมบอก
“กรูว่าปล่อยมันแล้วหนีเหอะ..กรูไม่อยากเสี่ยง”เสียงคนหนึ่งพูดมาจากด้านหลัง
“ปล่อยตอนนี้ก็เสียเชิงหมดสิวะ..”ไอ้ก่อมันพูด
“หรือมึงอยากกินตีนไอ้เหี้ย.กรูไปละ”เพื่อนคนหนึ่งของมันพูด มึงอย่านึกว่าจะไปง่ายๆ ไอ้เหี้ย มาลวนลามกรูกัน จับกรูมา คิดจะหนีก็หนีหรอวะ
“มึงไปสิกรูยิงมึงแน่ไอ้เชน”ไอ้ก่อหันเอาปืนไปขู่เพื่อนมันเอง ผมเห็นไอ้ตาร์กับไอ้แสบ ไอ้ทศเดินมาไกลๆ เริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แต่ว่าพวกเพื่อนที่เหลือ ยังคงยืนอยู่ที่เดิม
“บอกพวกมันให้กลับไปซะ”ไอ้ก่อหันมาบอกผม
“กรูบอกให้บอก..เดี๋ยวกรูยิงเลยไอ้เหี้ย”มันเอาปืนดันหลังผมมากขึ้น เสียวนะโว้ย สัด
“พวกมึงหยุดอยู่ตรงนั้นแหละ”ผมบอก สายตาที่ปรับกับความมืดได้แล้ว มันได้แสงสว่างจากดวงจันทร์ด้วยนะครับ
“ข้าว.เป็นอะไรรึเปล่าครับ”เออมึงช่วยห่วงกรูจังหวะอื่นได้มั้ย ถ้ากรูบอกว่ามันเอาปืนจ่อหลังกรูเนี้ย มึงจะว่าไง ห่า
“.ไม่..”ผมตะโกนบอก
“หึ..ผัวมึงหรอ”มันกระซิบเข้าที่ข้างหูผมอีกรอบ ก็กรูบอกไปแล้วว่าเมียกรู
“เออ...ผัวกรู..มึงจะทำไม”ผมพูดกลับ
“กรูก็จะเป็นผัวมึงอีกคนไง”ยังไม่เลิก ชะตาจะขาด ยังไม่เลิก
“..หึ..”ผมหัวเราะเบาๆ เพื่อนมันอีกคนที่จับตัวผมไว้ กับไอ้ก่อนี่แหละครับ นอกนั้นอยู่ด้านหลังกันหมด
“อึก....”เต็มๆครับ เต็มๆ หัวเราะนิดเดียวมันเอาปืนกระแทบต้นคอผมเต็ม จนขาผมทรุดลงกับพื้นทันที
“ไอ้ข้าว..”
“ข้าว.”เสียงประสานกันเลยครับพวกมัน จังหวะนี้แหละครับ ถ้าไม่มีจังหวะนี้ ไม่รอด ยังไงต้องได้ไปกับมันแน่ ปืนไม่ได้จ่อผมแล้ว ผมรีบจับข้อมือไอ้ก่อ หัก แล้วแค่นั้นเอง พวกเพื่อนที่รักทั้งหลาย ก็กรูกันเข้ามาดังใจ
แต่ไม่ได้รุมนะครับ พวกการ์ดทั้งหลายยืนดู ส่วน หกต่อหกเลยครับ
“เผื่อกรูด้วย”ผมบอกไอ้ตาร์แค่นั้น พร้อมกับหยิบปืนได้ ไอ้ตาร์ก็ประเคนตีนสุดชีวิต ผมยืนดู ไม่ตาย ก็คงเดี้ยงไปหลายวันอะมึง
ไอ้ทศ ไอ้แมน ไอ้แสบ ไอ้เป้ ไอ้เข็ม พี่ไม้ พี่ตังก็เอากับเค้าด้วย เออ รุมไอ้พวกนั้นอยู่นะครับ สงสารมันบ้างเหอะ แต่ไม่เอาหรอก กรูไม่ห้าม กร๊าก
“..พาไปหาพี่ที..”เสียงไอ้ทศบอกลูกน้องมัน ก่อนที่จะลากไอ้พวกนั้นที่แทบเป็นศพขึ้นรถ ส่วนไอ้ก่อกรรมทำเข็นที่นอนอยู่นี่ ตาปิดไปเรียบร้อย เพราะว่า เลือดกลบหน้าหมดแล้วครับ มือไอ้ตาร์ก็มีแต่เลือดครับ ผมยืนมอง
“เ ย็ดแม่ง หมันไส้วะ.”ผมพูดเองแหละครับ แล้วก้มลง นั่งยองๆกับพื้น ก่อนที่จะถอดกางเกงไอ้เหี้ยนี่ออก พวกมันก็มองผมว่าผมจะทำอะไร ผมถอดแม่งหมดเลยครับ กางเกงใน เสื้อผ้ามัน ไอ้ตาร์ยืนมองผม
“เอากล้องมาดิไอ้เป้”ผมหันไปบอกไอ้เป้ ไอ้เป้มันจะพกกล้องติดตัวตลอดเลยนะครับ ผมหยิบมาถ่ายเอง จนหนำใจ
“จะให้กรูเอาไงกับพวกมัน”ไอ้ทศถาม
“มึงให้พี่ทีทำเหอะ..กรูว่ามันเหมือนผิดปกติมนุษย์ธรรมดา..ลองสืบประวัติดูดิ..กรูไม่อยากให้มีใครซวยแบบกรูอีก..จะแจ้งความก็ไม่ได้แล้วตอนนี้..เล่นรุมกันซะเละขนาดนั้น”ผมพูดบอก
“งั้นกรูให้เฮียจัดการเลยนะ..”ไอ้ทศพูด ผมพยักหน้าให้ แล้วยื่นกล้องให้ไอ้เป้ ไอ้เป้ยื่นให้ไอ้ทศ
“กลับเหอะวะ..หิวอยากกินน้ำเต้าหู้”ผมบอก พวกมันหัวเราะกันออกมา บอกว่าผมยังมีอารมณ์
“เป็นอะไร..”ผมเห็นมันเงียบตั้งแต่เดินมาเกือบถึงรถแล้วครับ มันส่ายหัว ผมเห็นมือที่เปื้อนเลือดก็เลยจับเบาๆ
“อย่าคิดมากเลย.มันจ้องกรูไว้อยู่แล้ว..”ผมปลอบมัน ผมรู้ครับว่ามันรู้สึกผิด ก็เหมือนคราวก่อนที่มีเรื่องที่มันไปยิงเค้าไว้ตอนที่ร้านไอ้ทศนั้นแหละครับ
“แต่ถ้าพี่หันไปดูแล้วก็อยู่ด้วยตลอดคงไม่เป็นแบบนี้..ทั้งๆที่พี่ก็เห็นมันก่อนหน้านั้นแท้ๆ”มันพูด หน้าเป็นหมาถูกทิ้งเลยครับ ผมจับมือมันไว้
“มึงเห็นมันหรอ”ผมรีบถาม
“ครับ..ก็ตอนที่เรากำลังกินข้าว.พี่เห็นแวบๆ..แต่ก็ไม่คิดว่าเป็นมัน เพราเห็นแค่หลังไวๆ”มันพูดไปก้มหน้าไปเหมือนเด็กกลัวความผิด
“กรูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..ช่างมันเถอะ”ผมบอก
“แต่ถ้าเกิดตามไปไม่ทันละ”
“กรูรู้อยู่แล้วว่ายังไงมึงต้องมาทัน”ผมยิ้มให้มัน ไอ้ตาร์หันมายิ้มน้อยๆ แบบเศร้าๆ
“ขอโทษ”มันพูดบอก
“มึงไม่ผิด..มันต่างหากที่ผิด..อย่าโทษตัวเองแบบนี้กรูไม่ชอบ”ผมบอกมัน มันเงียบ พวกพี่เจ้าพี่ตัง ถึงรถกันแล้วแหละครับแต่คงรู้ว่าผมคุยกับไอ้ตาร์ ก็ไม่ได้เรียกอะไร
“เรื่องมันผ่านไปแล้ว..มันไม่ได้ทำอะไรกรูเลย..อย่าคิดมากสิ.”ผมจับต้นคอมันบีบเบาๆเหมือนปลอบซะมากกว่า มันพยักหน้า
“กลับเหอะ..อยากอาบน้ำ..”ผมบอก
“ครับ..”มันตอบ
ก่อนที่พวกผมจะพากันแยกย้ายกันกลับ
...
มาต่ออีกแล้ว การบ้านไม่ได้ทำ หนังสือไม่ได้อ่าน เจริญครับพี่ท่าน :z3:
ฝานดีนะค่ะทุกคน
ไปละ บับบาย :bye2:
ป.ล. เรื่องนี้ค่อนข้างมีบทบู้ และเหล้าบ่อยมาก เพราะมาจากนิสัยส่วนตัว และคนรอบข้างของคนเขียนเองโดยตรง ซะส่วนใหญ่ ต้องขอโทษที่ไม่ได้ไม่ดี มีเรื่องตลอด เพราะเบบี้ชอบโดยส่วนตัวอะ แล้วมันเหมือนเป็นคาแรกเตอร์ของตัวละครไปแล้วด้วย เลยไม่รู้จะปรับไปทางไหน ไม่ว่ากันนะค่ะ :กอด1:
-
:z13: :z13:
กร้ากกกกกกกกกก
มาถึงได้อ่านสองตอนรวดเลย
ร้ากกกกกกกกกกเบบี้ที่ซู้ดดดดดดดดดด
:จุ๊บๆ:
-
:z13: :z13: :z13:
มาไม่ทันอะ มิ้นนี่ทำงี้ได้ไง ไม่ให้เค้าจิ้มเบบี้ได้ไง
-
ป้าแก่มิ้น หายไปไหนมาค่ะ
กร๊ากก :z1:
-
:beat: :beat: ค่ะ
แก่แต่ไม่เหี่ยวคร่ะรุ่นนี้
แต่เบบี้ไม่แก่ แต่ทำไม เหี๊ยววววววววววเหี่ยวหล่ะคะ
:beat: :z6:
-
เบบี้มาต่อแล้วว้อยยยยยยย
นอนฝันดีแน่กู
อยากจะบอกว่าชอบการเขียนของเบบี้
ทั้งเรื่องและวิธีเขียนด้วย
ส่วนตัว เราเองก็โหดพอกัน อ๊ากกกก
สุดยอดด o13 o13 o13
-
อร๊ายยยยยยยยยย
รับไม่ได้
ทั้งโดนตบ
และโดนถีบ
เค้าจะไปฟ้องปวีนา โดนคนแก่รังแกเด็กอ่อนวัยเยาว์
งอนพี่มิ้น ไม่มาต่อแล้วพรุ่งนี้
กร๊ากกก ด้วยความสะใจยิ่ง
นิตัวเธอ ไปต่อเรื่องของตัวเองบ้างอะไรบ้างนะ ม้ากระทืบโรง เอามันทั้งโหลยาดองไปเลย กึบดี ฮ่าๆๆ
-
เกือบโดนไปแล้วมั๊ยล่ะ
-
ต้าร์ปลอบข้าวเร๊วเรียกขวัญกลับ
มาด่วน ต้าร์ห่วงข้าวแบบนี้ค่อย
สมกับเป็นต้าร์หน่อย
-
โอ้ว เล่นเอาเสียบวาบเลย นึกว่าข้าวจะโดนอะไรซะแล้ว เหอ ๆ น่ากลัวจิง ๆ เลย
เล่นกับใครมะเล่น มาเล่นกับตัวพ่อ (หรือว่าตัวแม่หว่้า 555+)
หุ ๆ เบบี๋ขยันมาก ๆ อ่ะ +1 เลยค้าบ ขยันจิง ๆ :กอด1:
-
อ่านะ
เสียวว๊าบบ บบ
เลย ทีเด่ววว
-
อ่านสองตอนรวดเลย สุดๆอะเบบี้
สองตอนนี้สะใจดี o13
ถ้าไม่บู๊ ไม่เหล้า ก้อหลุดคาแรคเตอร์ที่เบบี้วางไว้แหละ
มีตัวละครเพิ่มมาเรื่อยๆอีกต่างหาก ทั้งเฮียที น้องชิน ตอนพิเศษช่วงนี้แทบจะพูดถึงหมดเลย มีแฟงด้วย
แอบหลงเสน่ห์น้องเพลง 555 ออกมานิดเดียว แต่น่ารักจังเด็กน้อย
แต่ตอนโดนฉุดนี่ข้าวนิ่งได้ใจมากๆ เยี่ยมเลย
รอลุ้่นต่ออีกแหละ
ขอบคุณเบบี้นะ บวก 1 จ้า
-
สงสารตับ ของน้อง ๆ จริงจิ๊งงงง เอาเหอะ เพลา ๆ มั่งก้อดีนะ เด๋วปอดกะตับ มันจะพังซะก่อน
แล้วไอ่ก่อ (กรรม) นี่มันเล็งเหยื่อไว้ก้อเจือกมะดูตาม้าตาเรือเร้ยยย โสน้าหน้า มานจริงจิ๊งงงง (อิอิ)
ป.ล. :กอด1: :กอด1: ให้กำลังใจ อ่านหนังสือเรียนบ้างก้อดีนะพี่เป็นห่วงคนสวยของพี่(อิอิ)
-
เปนงัยละแสรด มาเล่นเมียเฮียตาร์
เอิ้กๆ สมนะน่า บังอาจมาลวนลามข้าวด้วยอ่ะ
ไม่ยอมๆๆๆ เอามันหั้ยตายไปเลยเฮียยยยย
เหอๆๆ เส็ดศึกแล้วต้อง .... :z1:อ่ะดิเบ่บี๋
จัดมาอย่าให้เสียคร้าบ เอาหั้ยลุ้นก่าข้าวโดนลวนลามเลย อิอิ
หื่นไปไหมตรู ที่ขอนะ ได้ม้าย เบ่บี๋ฉุดฉวยยยยยยย :กอด1:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ต่อเร็วมากเลยเจ้าค่ะ
ขอบคุณมากๆ
-
โหเบบี้เที่ยวนี้ยำตีนมาเสร็จ
กันจนอิ้มเลยน้า
คิดถึงเบบี้สุดหัวใจเลย :m3:
-
:กอด1: น้องมินท์ :กอด1: น้องเบบี๋
โอ๋ โอ๋ ไม่แก่ ไม่เหี่ยว นะ
:n1:
-
คอเดียวกัน นิ เบบี๋ สัก ต๊อก ม่ะ ก๊ากกกกกกกก
พี่ตาร์ ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริง ๆ ...
หวานกันได้ตลอดเวลา ..
-
เรื่องนี้มีแต่คนน่ารักทั้งนั้นเลย น้ำลายไหล.... อยากได้บ้าง น่ารักแบบข้าว น้องปาน แฟง แถมเตชิมาอีกคน เฮ้อ ....
+1 ให้เบบี้ อยากบอกเบบี้ว่าเป็นเรื่องเดียวที่เข้ามาอ่านแล้วต้องเม้น และ + ให้คุณ สุดยอดมาก ๆๆๆ
อยากให้ทำเป็นหนังสือ หากเป็นไปได้ขอจองก่อนเลยนะ
:pig4:
-
เปนงัยละแสรด มาเล่นเมียเฮียตาร์
เอิ้กๆ สมนะน่า บังอาจมาลวนลามข้าวด้วยอ่ะ
ไม่ยอมๆๆๆ เอามันหั้ยตายไปเลยเฮียยยยย
เหอๆๆ เส็ดศึกแล้วต้อง .... :z1:อ่ะดิเบ่บี๋
จัดมาอย่าให้เสียคร้าบ เอาหั้ยลุ้นก่าข้าวโดนลวนลามเลย อิอิ
หื่นไปไหมตรู ที่ขอนะ ได้ม้าย เบ่บี๋ฉุดฉวยยยยยยย :กอด1:
คราวหน้าให้แฟงมาเที่ยวด้วยสิเป้
เด็กไม่เสียคนหรอก พามาเปิดหูเปิดตา หาความรู้บ้าง o18
+1 ให้เบบี้คนสวย+ขยันด้วย
ถ้าวันนี้มาต่อ 2 ตอนจะ :กอด1: มากมาย
-
บู้ ได้ใจอีกแล้ว
เห็นใจเฮียตาร์จังเลยอะ ทำหน้าเป็นหมาหงอยอีกแล้ว
แต่ดีใจจังที่ข้าว ก็เข้าใจอีกแล้วดูท่าน่าจะรักมากขึ้น อีกป่าวเนี่ย
รักเบบี้ที่สุดเลยอะ ขยันอย่างนี้ ขอ :กอด1: ทีนึงแล้วกัน
-
เรื่องนี้บู๊เยอะจริงๆ
แตน้องเบบี้ก็เขียนได้ดีนะ คือค่อนข้างเห็นภาพเรยอะ
:m20:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยย กำไรค่ะกำไร
ได้อ่าน 2 ตอนรวด
เย้เย้ :z2: :z2:
-
....ชอบมากเลย....
มีครบทุกรสชาติ..มีทั้งดีทั้งเลวคละเคล้ากันไปในแต่ล่ะคน...นี่ล่ะ...ชีวิตจริงที่พบได้ในทุกที่
รออ่านตอนต่อไปคับ....
poom_โอ๋ :เฮ้อ:
-
เย่ๆๆๆๆๆ
พี่เบบี้ใจดี ให้บทเตะต่อย :z6:
สะจายๆๆๆๆ :laugh:
อิอิ
-
ในที่สุดไอ้ก่อก้อโดนตีนจนได้
สมน้ำหน้า ที่ทำกะข้าวอย่างเน้ๆๆ
เข้าจัยต้าเรยคงจะรู้สึกผิดมากมายแน่รุย
-
หวุดหวิด ได้สามีใหม่เลย ข้าว
ดีนะ ตาร์มาทัน
-
ใจเต้นตึกตึก ตอนอ่าน ลุ้นมาก
อดเป็นห่วงไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าต้องมีช่วง..เมียข้าใครอย่าแตะ..แน่นอน
อ่านแล้วชอบค่ะ สนุก ครบทุกรส
จะเมา จะเป๋ จะพ่น จะเกเร จะเฮ้ว จะรัก จะงอน จะง้อ ฯลฯ
แต่ทุกคนก้อได้ดีกันมาก รับผิดชอบกันเห็นๆ
:L2: :L2: :L2:
-
นึกว่าข้าวจะแย่ซะแล้ว :เฮ้อ:โล่งอก....
-
โฮกกกกกกกกกกกกก
ชอบมากมายค่ะ
ยำตรีนได้ใจมากกกก
จัดไปอย่าให้เสีย
ดีนะเนี่ยที่ข้าวไม่ได้เป็นอะไรน่ะเนอะ
:กอด1:
-
ชอบอ่ะ นี่แหละเบบี๋ นี่แหละที่ทำให้รักและติดตามเรื่องนี้ อยากแต่จะอ่านตอนต่อไป และก็กลับไปอ่านซ้ำอีกกับตอนที่ผ่านมาแล้ว
แต่ละตอน แต่ละช่วงก็มีความประทับใจที่แตกต่างกัน ไม่เคยเบื่อที่จะกลับไปอ่านใหม่ถึงจะจำได้ แต่ก็อยากอ่านอีก
และตั้งหน้าตั้งตารอที่จะอ่านตอนต่อไป สนุก น่ารัก ลุ้น หื่นนนนนนนนนนน อ่านแล้วhappy มากๆๆๆค่ะ รักคนแต่งจัง :กอด1:
+1 ค่า
-
ฮู่... ข้าวเกือบไปแระ แต่ไอ่นั้นเฮวจิง!! :m16: ยังตามมาจับไปอีก
ดีที่มาช่วยทันนะเนี่ย
พี่ต้าร์ยังน่ารักเหมือนเดิม ชอบตอนไปกินข้าว ข้าวแค่บอกพี่ต้าร์จัดให้...
น่ารักจิงๆคู่นี้ :o8:
-
มาเป็น ยาม เฝ้าเบบี๋ :t3:
-
เบบี้น่ารักจัง
:กอด1:
-
อ่านไป ก็ คิด ในใจ อย่า เพิ่ง จบ ตอนนะ
ถ้าตัด จบ แบบ ค้าง ละ ก็ ฮึ่มๆๆๆๆ
ขอเพิ่ม อีก นิด ชอบตอนนี้มากมาย o13
-
รุมตีนเอาแบบไม่ให้เกิดเลยทีเดียว มันส์ๆ
จะได้รู้ว่ามาเล่นกับเมีย(?)ใคร ? ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
-
มาเล็งเอาถูกคนซะด้วยนะ
เลยดดนยำตรีนกันไป หุหุ
ข้าวนี่ เสน่ห์แรงไม่เปลี่ยนนน
-
:z6:
ซักทีเหอะแม่ง
มาทำให้พี่ต้าร์ อกสั่นขวัญแขวน
เฮียที จัดการแม่ม แรงๆเลยนะ
:fire:
ดีนะทีเฮียต้าร์ไม่ยิง ทิ้ง เหอๆ
o18
-
อิอิ
มารอเบบี้คนสวย :mc4:
-
มารอด้วยคนนะ
เบบี้จ๋าคืนนี้มาต่อนะ
:กอด1:
-
ตอนที่160 พิเศษ ตาร์กะข้าว<12>
“เย้ๆ..พ่อมาแล้ว พ่อมาแล้ว”เมื่อผมเปิดเข้าไปบ้านหลังกลาง ก็คือห้องน้องปานแหละครับ
“ทำไมยังไมนอนอีกครับ”ผมทักขึ้น นี่มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้วนะครับ
“เพลงรอพ่อไงฮะ”มันวิ่งเข้ามากอดผม น้องปานลุกขึ้นยืนยิ้มๆอย่างเสียไม่ได้ ที่ทำให้ไอ้เพลงนอนไม่ได้นั้นแหละครับ
“ทำไมน้องเพลงดื้อกับพี่ปานครับ”ผมหันไปดุไอ้ตัวเล็ก หน้ามันหงอยลงทันที
“ไม่ดื้อหรอกครับ”น้องปานรีบท้วง
“ดื้อสิครับ.ทำไมยังไม่นอน..ก็เลยทำให้พี่ปานไม่ได้นอนไปด้วยเห็นมั้ยครับ”ผมว่า มันเงียบ ก้มหน้าก้มตา แล้วเดินไปหาไอ้ตาร์
“อาตาร์เป็นอะไรอะ..อาตาร์เป็นอะไร”มันพูดออกมาเสียงดัง เมื่อมันเห็นมือไอ้ตาร์ที่ค่อนข้างเป็นแผลเยอะนะครับ
“อาหกล้มนะครับ”ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วนั่งลงให้เสมอไอ้เพลง
“..อ่าว..ยังไม่นอนหรอ..”เมื่อไอ้แสบเดินเข้ามา พวกมันกำลังทยอยกันเข้ามาแล้วครับ ได้ยินเสียงหน้าบ้าน คงนั่งกินข้าวกันต่อมั้งครับ
น้องปานพยักหน้าให้ไอ้แสบ
“งั้นกรูอาบน้ำก่อนนะ..”ไอ้แสบบอก ก่อนที่จะเดินแยกไปเข้าห้องตัวเอง
“ไปนอนเลยครับ”ผมสั่ง ไอ้เพลงมันซุกเข้าไปกอดไอ้ตาร์มากขึ้น มันจะเสียคนเพราะไอ้ตาร์นี่แหละครับ โอ๋ได้โอ๋ดีเหลือเกินครับ
“ไม่เอา..น้องเพลงจะทำแผลให้อาตาร์”มันพูดไปงึมงำเพราะว่าหน้ามันซบที่ซอกคอไอ้ตาร์
“อย่าให้พ่อต้องพูดอีกรอบนะ”ผมสั่ง
“อึก....อึก....”เสียงเริ่มมา ผมยืนเท้าเอวแล้วครับ เหนื่อยนะเว้ย กรูเหนื่อย อยากตะโกนออกมาดังๆ
“อือออ...”นั้นครับ ร้องเต็มเสียงแล้วครับ น้องปานหน้าเสียทันที ผมหันไปมองรอบบ้าน สงสัยพี่ป่านคงเข้านอนแล้ว
ไอ้ตาร์นั่งยองๆปลอบไอ้เพลง ลูบหลังมันเบาๆ
“อะ....อึก.....อือออ..”ไม่หยุดครับ ไม่หยุด
“น้องเพลง...หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะ”ผมบอก
“อืออออ..”ดังกว่าเดิมอีกครับ
“น้องเพลง”ผมเสียงดังเกือบตะคอกได้ครับ ไอ้เพลงมันสะดุ้ง
“พี่ข้าวอย่าไปดุน้องเลยครับ”ไอ้แฟงครับ มันนั่งอยู่สถานการณ์อยู่ตั้งนานแล้ว
“โอ๋..ไม่ร้องนะครับ..เดี๋ยวอาตาร์พาไปเข้านอนเนอะ.”ไอ้ตาร์มันรวบตัวไอ้เพลงขึ้น มันขยิบตาให้ผมแล้วก็ยิ้ม ผมก็เลยปัดๆมือให้มันเอาไปซะ แล้วมันก็พาตัวไอ้เพลงออกไป
“เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ”น้องปานถาม หลังจากที่เงียบมานาน น้องเค้าคงรู้นะครับ ไปกันมาทีไร ไม่วายมีเรื่องทุกที
“นิดหน่อยนะครับ..ไม่ต้องห่วง.”ผมลูบหัวน้องปานเบาๆ
“ไปกินข้าวต้มไปไอ้แฟง..ม๊ามึงซื้อมาฝากแล้ว”ผมหันไปบอกไอ้แฟง
“โหหห..แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก”ครับ ไอ้เด็กเวร ลุกเลยทันทีครับ
ผมเดินออกมานอกบ้าน ก็มานั่งเทน้ำเต้าหู้กับนมสด สองแก้วเลยครับ เผื่อไอ้ตาร์แก้วนึงด้วย คือกินด้วยกันนั้นแหละครับที่จริงอะ ผมเห็นไอ้ตาร์มันเข้าไปนานเกินไปแล้วครับ เดินลุกขึ้นไปดูหน่อย
“เดี๋ยวมา”ผมบอกคนบนโต๊ะ แล้วเดินไปบ้านหลังข้างๆ เข้าไประหว่างห้องรับแขกก็ไม่มีคนนิ เลยเดินเข้าไปในห้องผมเบาๆ ไอ้ตาร์มันนอนลูบหัวไอ้เพลงอยู่ครับ ผมทำหน้าแบบว่า หลับแล้วหรอ มันส่ายหน้า ผมเดินเข้าไปใกล้ ก็หลับตานี่หว่า ไอ้ตาร์มันลุกขึ้นเบาๆ
“อาตาร์จะไปไหนฮะ”ไอ้เพลงรีบคว้าแขนไอ้ตาร์ไว้
“ก็พ่อมาหาน้องเพลงแล้วไงครับ”ไอ้ตาร์พูดบอก มันหันหน้าลงมามองผม แล้วมันก็หันกลับไป แล้วเอาผ้าห่มคลุมโปงตัวเอง ไอ้ตาร์มันยิ้มนิดๆ ผมเดินไปถอดเสื้อ เพราะว่ารำคาญนะครับ แล้วลงไปนอนบนเตียง ทับผ้าห่มไว้
“นี่....เล่นอะไร.เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก”ผมบอก
“พ่อไม่ต้องมายุ่ง”เออ นี่กรูพ่อมึงนะ
“เออ..ไม่ยุ่งก็ได้วะ”ผมเตรียมจะลุกขึ้น
“อึก.....”เอาสะอึกสะอื้นขึ้นมาอีกครับ
ไอ้ตาร์มันนอนยิ้มมองหน้าผม ผมส่ายหัวเบาๆ กรูเซ็ง นี่ไม่เคยง้อใคร ต้องมาง้อมันอะครับ นอกจากไอ้ตาร์อะ
“เป็นอะไรอีกละ..ไหนหันมาคุยกับพ่อก่อน”ผมกอดตัวมันผ่านผ้าห่ม
“อึก....อะ.อึก..พ่อไม่รักน้องเพลงแล้ว”มันพูดอู้อี้ในลำคอ ผมกอดมันแน่นมากขึ้น
“ลูกผู้ชายที่ไหนเค้าร้องไห้งอแงบ่อยขนาดนี้”ผมพูด
“ถ้าพ่อไม่รักน้องเพลงแล้วให้พ่อไปรักใครดีละ..หืม..น้องข้าวปุ้นหรอ”ผมแกล้งแหย่มัน ได้ผลครับ มันเอาผ้าห่มออก แล้วหันมากอดผม ซุกอยู่ตรงอกผมแทน
“ไม่เอานะ..พ่อต้องรักน้องเพลงคนเดียว”มันพูดบอก
“รู้แล้ว..น้องเพลงก็อย่าดื้อกับพ่อสิครับ..”
“ก็น้องเพลง...”มันพูดแค่นั้นแล้วเงียบ
“เด็กดื้อเป็นเด็กไม่น่ารักรู้มั้ยครับ”ผมลูบหัวมันเบาๆ มันพยักหน้าตรงอกผม
“ไม่ร้องแล้วนะ” มันพยักหน้าอีกรอบ
“งั้นนอนนะครับ..”
มันก็พยักหน้าอีกครั้ง
“แต่ว่าพรุ่งนี้พ่อต้องพาน้องเพลงไปเล่นน้ำนะ”มันเงยหน้ามามองหน้าผม ผมยิ้มแล้วพยักหน้าให้
กว่าจะปลอบมันเสร็จ ก็นานพอดูครับ แล้วไอ้เพลงก็หลับไป ผมก็เดินออกมาข้างนอกกับไอ้ตาร์ ออกมากินต่อครับ ไม่ใช่เหล้านะครับ นมๆ เหอะๆ
“ไอ้ทศยังไม่มาหรอวะ”ผมถามคนบนโต๊ะ เพราะว่าไอ้ทศมันไปกับลูกน้องมันด้วยนะครับ
“เมื่อกี้กรูโทรไปแล้วนะ.มันบอกจะถึงแล้ว”ไอ้แมนบอก
“อืม..ไม่รู้เป็นไงบ้าง”ผมพูดลอยๆ
“ทำไม.ห่วงผัวใหม่หรอมึง..ฮ่าๆๆ”ปากหมามากครับ ให้ทาย ใคร .. เหี้ยแสบ
“ผัวใหม่เมียมึงไง..”ผมพูดแล้วยักคิ้วให้ ก่อนที่จะแกล้งเดินไปโอบเอวน้องปาน
“ปล่อยเว้ย”มันสั่ง
“กรูไม่ปล่อย.”ผมเล่นหน้าเล่นตา แล้วผมก็อยากแกล้งมันมากขึ้น กดจมูกลงไปหอมแก้มน้องปานแบบไม่ทันตั้งตัว น้องปานก็หลบไม่ทันครับ ได้แต่หน้าแดงยืนอย่างเขินๆ
“ไอ้เหี้ยข้าว..แดกตีนกรูเลย..มานี่..”
“ฮ่าๆๆ..”เรียกเสียงฮาทั้งโต๊ะเมื่อ ผมกับไอ้แสบวิ่งไล่กัน อย่างกับไล่ควายครับ สักพักก็เหนื่อยไปตามๆกัน
“เฮ้ย..เป็นไงบ้างวะ”ไอ้ทศมาพอดีครับพร้อมกับการ์ดของมัน
“เหนื่อย.”ไอ้ทศพูดบอก
“เหนื่อยไรวะ.”ไอ้แมนถาม
“เสียน้ำเยอะ”
“อ่าว.ไอ้เหี้ย.”นี่ประสานกันหลายเสียงเลยครับ ก็คิดว่ามันไปจัดการเรื่องไอ้เหี้ยก่อ ไอ้ทศยิ้มร่าเริง
“ก็น้องเบนอะดิ.อ้อนกรูอยู่นั้นอะ.เลยสนองไปหนึ่งรอบ”มันพูดแล้วนั่งลง แล้วหยิบแก้วนมสดพี่ตังไปกิน
“ขอแคลเซียมหน่อยนะพี่”ไอ้ทศพูดแล้วยกดื่มหมดแก้วเลยครับ
“แล้วมันเหนื่อยตรงไหนวะแค่น้ำเดียว.ไอ้อ่อน”พี่เจ้าพูดแซว
“โหเฮีย.ไม่จบแค่นั้น...แล้วก็ไปจัดการเรื่องไอ้ห่านั้นไง..”ไอ้ทศบอก
“แล้วไงวะ.”ไอ้นิลก็ยังถามด้วยความงงๆ
“แล้วก็.....เหอะ ๆ..”มีการทำหน้าสยองด้วยครับ
“อย่าลีลา..”ไอ้แมนพูดเข้มๆ
“โหห ปากดี..เออแล้วกรูก็ส่งคนให้เฮียทีแล้วก็เล่าให้เฮียฟังว่าเกิดอะไรขึ้นนั้นแหละ..รูปที่มึงถ่ายไปนะกรูว่ามันแม่งเป็นจิตอ่อนๆจริงวะไม่เห็นมันจะรู้สึกรู้สาไรมากมาย ตอนแรกมันก็ยิ้มขำๆนะ.หลังจากนั้นก็ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..เฮียแกก็จัดการพวกเพื่อนมันไปเรียบร้อย .. ไอ้เหี้ยนั้นปากดีกับกรู..เลยให้แดกค วย กรูไปซะเลย”ไอ้ทศเล่าบอก อึ้งครับ ผมยืนอึ้งอยู่ครับ ถึงไม่มีเสียงตอบรับ แล้วทั้งโต๊ะก็เงียบ
“นี่อย่าบอกนะว่ามึง..เอาไอ้เหี้ยนั้นอะ”ไอ้เป้พูดขึ้น มันพยักหน้า
“...แล้ว.....ไง ต่อวะ”ผมถามเหมือนเสียงไม่ออกเท่าไหร่
“ก็ทำไปถ่ายไปสนุกดีเหมือนกันวะ..สองรอบติดเลยมึง..น้ำจะหมดตัวกรูละ...”มันพูดเหมือนไม่ได้แยแสอะไร
“แล้วไอ้เหี้ยก่อมันว่าไง..มึงเล่าให้หมดดิวะกรูอยากรู้”ผมพูดคิ้วเริ่มติดกันเพราะงง
“มันก็คงไม่กล้าแล้วแหละ..กรูเล่นถ่ายซะเห็นหน้ามันชัดขนาดนั้นขืนถ้าพ่อกับแม่มันรู้นะ โดน..ลูกคนมีเงินเหมือนกันนิ..ส่วนเหตุการณ์แบบนี้เฮียบอกว่าโทรไปหาพี่เจ้าของย่านแล้วเค้าบอกว่าเคยเกิดขึ้นแล้วสามครั้งในย่านของพี่แก แต่ว่าก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะเงินมันหนัก..ส่วนนอกเขตของพวกพี่ก็มีเหมือนกันวะ..ต่อไปนี้เราคงทำอะไรไม่ได้มาก...กรูก็ไม่รู้นะว่ามันจะเข็ดรึเปล่า..แต่กรูดูแล้วไม่น่าเข็ดวะ..”ไอ้ทศพูดไปทำหน้าคิดไป
“แล้วเป็นไงวะ..เอามาให้กรูดูบ้างดิ”เหี้ยแมนครับ แม่ง
“ซีดีอยู่ในรถวะ”ไอ้ทศพูดบอก
“เอากุญแจมาเลยคราบเดี๋ยวน้องแมนไปหยิบเองเลย”มันลุกขึ้นแล้วหยิบกุญแจรถจากไอ้ทศไปครับ วิ่งไปเลยครับ
“อือ...ไอ้เหี้ย..อะ.อึก...เบาๆสิวะ.”เออ มึงจะเปิดดังเกินไปมั้ย คงไม่เกินไปหรอกครับ เพราะมันเล่นเอาแผ่นซีดีใส่เครื่องเปิดโทรทัศน์เลยครับ ดีครับหลังนี้เป็นหลังที่ไอ้แมนอยู่ก็คืออีกหลัง ไม่มีผู้หญิงและเด็ก ผมก็มายืนดูด้วยครับ ชัดจริงๆอย่างที่มันว่าแหละครับ
“ถือดิ...”เสียงไอ้เหี้ยทศครับมันยื่นกล้องให้อีกคนทั้งๆที่มันขยับน้องชายไม่หยุด ตอนนี้มันก็ยืนดูด้วยนะครับ มันอายบ้างมั้ยเนี้ย
“ใครอยู่ด้วยวะ”ไอ้เข็มถาม
“เด็กในร้าน”ไอ้ทศบอก หน้าไอ้ห่าก่อทรมานมากเลยครับ แต่ทำไม มันครางได้ครางดีจังวะ
“มึง..หรือว่ามันชอบวะ”ผมพูดขึ้นเปรยๆ
“ชอบไม่ชอบไม่รู้ แต่แตกก่อนกรูไปสามรอบอะ”ไอ้ทศบอก อ่าว ไอ้เวร ไหนบอกจะเป็นผัวกรูไง
“โอยยย..ซี๊ดดดด..อะ..อึก...” ไอ้เหี้ยนี่ทำไมมันทำเสียงครางได้เชิญชวนแบบนี้วะ
“โอ้ย..ครางดีจริงเว้ย..มึงไม่ชวนกรูเลยนะไอ้เหี้ย”ไอ้แมนสติแตกครับ
“ไหนมึงบอกจะไม่เอาผู้ชายไงไอ้แมน”ไอ้ทศบอก
“เออ..กรูลืมตัว”มันเกาหัวแกรกๆ
แล้วภารกิจการดูน้ำกามของไอ้ทศก็จบลงครับน้องชายมันใหญ่พอตัวดีเหมือนกันแหละ กร๊ากก
“ตาร์เดี๋ยวไปอาบน้ำไปจะได้ทำแผล”ผมบอกมัน ก็ตั้งแต่กลับมา มันก็แค่ล้างน้ำแค่นั้นแหละครับ ด้วยความขี้เกียจของมันครับ บอกว่าหิว หิวได้หิวดีจริงๆไอ้ห่านี่นิ
“เดี๋ยวดิ....”มันทำเสียง ชักตงิดๆ
“อะไร..”ผมหันไปคิ้วติดกันใส่
“นะ....”มันพูด
“นะห่าไรละ..เหนื่อย”ผมบอก ไอ้เพลงก็นอนอยู่ในห้อง ยังมานะมาเนอะอีกครับ
“..นะ..”อีกรอบครับ
“ไอ้เพลงนอนอยู่..มึงนี่”ผมพูดแบบอารมณ์เสียนิดๆ
“เปิดห้องใหม่ก็ได้”
“ลงทุนมาก”
“อึดอัดอะ..”มันทำหน้าอ้อนวอนสุดๆ
“เข้าห้องน้ำไปเอาออกซะ..”ผมบอกมัน
“นะ..นิดนึง”มันจับมือผม
“ลูกเน้อลูกอย่าลืมสงสารเด็กมัน..”เสียงใครวะ ผมหันไป ไอ้เหี้ยแสบอีกแล้วครับ นั่งแดกเบียร์ต่อกับไอ้แมน แล้วก็ไอ้ทศ
ตอนนี้ผมอยู่ตรงระเบียงบ้านผมนะครับ
“งั้นกรูยืมห้องมึงแล้วกันไอ้แมน”ไอ้ตาร์หันไปยักคิ้ว
“โหเฮีย...ไรวะ.คืนนี้หญิงก็ไม่ได้ปี้..ยังต้องมาเสียห้องให้คนปี้กันอีก..มันเจ็บรู้มั้ย”ไอ้แมนพูด แล้วจับที่อกตัวเอง
“..มึงยังเห็นกรูเป็นพี่อยู่มั้ย..”ไอ้ตาร์มันย้อน
“อย่ามาอ้างวะเฮีย”มันบอก ไอ้ทศหัวเราะ
“กรูน้ำแตกไปแล้ว..ยินดีด้วยวะ”ไอ้ทศครับมันนอนห้องเดียวกับไอ้แมนนะครับ ไอ้แมนหน้ามู่
“เร็วๆด้วยเฮีย..”มันพูดตัดบท
“ดีมาก..ถือว่ายังเห็นหัวกรูอยู่”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆ
“พันนึง”
“ไอ้เวร..กรูไปเปิดห้องใหม่ไม่ดีกว่าเรอะ”
“ห้องใหม่เตียงคู่ก็สองพันหกแล้วนะเฮีย..”ไอ้แมนพูดลอยๆ
“เออ..กรูจะจำมึงไว้ไอ้แมน”ไอ้ตาร์พูดอย่างเสียไม่ได้ แล้วลากผมเข้าไปในห้อง ห้องผมนะครับ เบาๆ
“เดี๋ยวๆ นี่มึงเอาจริงหรอวะ”ผมพูดเบาๆ มันยิ้มพยักหน้า
“ไปอาบน้ำป่ะ”มันดันตัวผม
“เวรเอ้ย.”ผมด่ามันเบาๆ เพราะกลัวไอ้เพลงตื่น ก่อนที่จะรีบทำความสะอาดตัวเองแล้วออกมาใส่กางเกงเลย์แล้วออกมารอหน้าระเบียง เพราะว่าไอ้ตาร์มันอาบต่อนะครับ ผมเดินมากินเหล้าต่อ เพราะว่าคนเริ่มมากขึ้น พี่ไม้กับพี่ปอง อาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งด้วยแล้วครับ ส่วนพี่ตังกับพี่เจ้าเข้าไปนอนแล้ว เพราะว่าเมียมาคุม
“มาละ..เพื่อนกรู..หน้าบานมาเลย”พี่ไม้พูดขึ้น แล้วกระดกเหล้า ผมกระดกเหล้าเข้าคอบ้าง แล้วจุดบุหรี่สูบอีกมวน
“ป่ะครับ.”มันเดินมาหน้าตาย แล้วจับข้อมือผม
“เดี๋ยวเฮีย.เงินไม่มาห้องไม่เปิด”ไอ้แมนทำท่าแบมึง
“ไอ้เหี้ยแมนบ้านมึงยากจนรึไงวะ..มารีดไถกรูเนี้ย..เอาไป”แล้วไอ้ตาร์ก็วางเงินให้มันอย่างโมโหนิดนึง
“เจ๊ากัน.เรื่องเบอร์สาวเมื่อเย็น”ไอ้แมนพูดขำๆ
“เร็วดิ...”ไอ้ตาร์ทำหน้าเริ่มดุ ด้วยความที่ผมขัดใจมันครับ ผมรีบสูดเข้าปอดอีกครั้งก่อนจะยื่นบุหรี่ให้ไอ้แมน ตอนนี้ไอ้ตาร์ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวนะครับ เสื้อก็ไม่ได้ใส่ ในมือมัน ถือถุงยางเรียบร้อย
แล้วมันก็พาผมเข้ามาในบ้าน แล้วก็พาเข้าห้องไอ้แมน ก่อนที่จะล๊อกห้องเรียบร้อย
“ใครทำ..”ผมรีบถามก่อน
“พี่..”มันพูด เสียงเริ่มไปครับ
“อึก....”ไม่รู้มันจะรีบไปไหนครับ เอาน้องชายมันมาถูกับน้องชายผมทันที พร้อมประกบปากอย่างเร่าร้อน คือกางเกงเลย์มันบางมากนะครับ แล้วผมก็ไม่ได้ใส่กางเกงในด้วย กร๊ากก ไอ้ตาร์มันลูบผ่านน้องชายผมไปด้านหลัง จนทำให้ผมยกขาอ้าขึ้นอย่างอัตโนมัติ
“หึ......”มันยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมานิดๆ
“อย่ามาทะลึ่งกับกรู..”ผมตอกกลับ
“อึก......”มันลูบผ่านเนื้อผ้าบางๆ แล้วทิ่มนิ้วไปที่ประตูผมไม่ทันตั้งตัว
“กางเกงในก็ไม่ใส่...ใครกันทะลึ่ง”มันพูดหยอก ผมยิ้มออกมา กับคำพูดของมัน ไอ้ตาร์เริ่มบรรเลงบทกามตามอารมณ์อยากของมันมากๆครับ มันปลดกางเกงออก พร้อมกับลูบน้องชายผม ประเคนความเสียวสุดตีนให้ ผมครางไม่เป็นศัพท์แล้วครับ ไม่สนใจ เพราะบ้านหลังนี้ พวกเพื่อนผม แล้วก็ผู้ชายทั้งนั้นด้วยครับ ผมรุกไอ้ตาร์บ้าง ผลักไอ้ตาร์พิงกำแพง แล้วเริ่มไซร์ไปตามซอกคอ ติ่งหู หน้าอก หน้าท้อง จนไอ้ตาร์ครางไม่หยุด มันกดหัวผมให้ต่ำลงไป ผมก็ทำตามหน้าที่ จูบน้องชายมันผ่านบ๊อกเซอร์บางๆ แล้วดึงบ๊อกเซอร์ลง ก่อนที่จะคาบน้องชายมันผ่านกางเกงในสีขาวนั้น ไอ้ตาร์ครางไม่หยุด
“อึก....ฮะ..”เสียงครางกระเส่าของมันทำเอาผมจะกระเจิดกระเจิง เสียงหอบถี่ของมัน ไม่รู้ทำไมผมได้ยินแล้วรู้สึกมีอารมณ์มากขึ้นทุกที ไอ้ตาร์ผลักผมไปที่เตียง แล้วรีบถอดกางเกงในมันออกเอง อย่างรีบด่วนด้วยความที่ผมชักช้า จะรีบไปไหนของมันวะ
“นี่มึงเงี่ยนมากเลยหรอวะ”ผมถามมัน ไอ้ตาร์มันทิ้งตัวตามลงมา
“ครับ..”มันตอบ แล้วยิ้มให้ คงเป็นรอยยิ้มที่อยากที่สุดแล้วแหละครับ ไอ้ตาร์โฟกัสไปที่หัวเตียง ไม่ต้องบอกครับ เตียงอย่างไอ้พวกเหี้ยนี่มีทุกอย่างแหละครับ ไอ้ตาร์หยิบเจลมา แล้วรีบจับขาผมอ้าออก
“ดะ..เดี๋ยวๆ.”ผมรีบทักมันก่อน เพราะมันเล่นดันตัวผมลง แล้วดันขาผมให้อ้าขึ้น แล้วจับจนผมต้องหงายท้องนอนลงครับ ไอ้ตาร์มันทาเจลอย่างลวกๆ ก่อนที่จะป้ายไปที่ประตู แล้วน้องชายมันที่สวมถุงป้องกันเรียบร้อย แล้วจ่อมาที่ผม
“อะ.............”ผมเริ่มเกรงหน้าท้อง เพราะมันยังไม่ได้โดนกระตุ้นอะไรมากเลย หน้าไอ้ตาร์เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ ผมก็คงไม่ผิดแปลกจากมันเท่าไหร่ ไอ้ตาร์บีบหัวนมผมอย่างกับจะให้มันหลุดติดมืออกมาอย่างนั้นแหละครับ เสียงหอบของไอ้ตาร์เริ่มถี่และมากขึ้น เมื่อมันดันน้องชายเข้ามาเรื่อยๆ จนส่วนหัวเข้าไปได้หมด ไอ้ตาร์หลับตาปี๋ แล้วลูบต้นขาผมไปมาทั้งสองมือของมัน ผมได้แต่นอนคราง พยายามไม่เกรงปล่อยให้มันทำอย่างนั้นแหละครับ
“โอ๊ะ....”ผมสะดุ้งออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันเสือกกระทุ้งเข้ามาอย่างแรง จนเสียงมันดัง ฟืดด ได้ ไอ้ตาร์ซี๊ดปากอย่างพอใจ ผมได้แต่ดันหน้าท้องมันไว้เบาๆ ไอ้ตาร์หน้าแดง ก้มลงมาจูบใบหูผม แล้วเล่นลิ้นจนเสียวไปหมด เอวมันเริ่มเข้ามาช้าๆ จนสุดหมดลำจนได้ครับ ไอ้ตาร์ไม่รอช้า เริ่มขยับสะโพกทันที
“ฮะ...อะ.อึก.เบาๆก่อน”ผมรีบท้วงมัน เพราะเริ่มแรกมันก็ทำเหมือนคนอดอยากครับ เน้นซะแรงเชียวครับ ไอ้ตาร์เริ่มเอวเบาลง หน้ามันมีอารมณ์สุดๆอะครับตอนนี้ ผมเลยโน้มคอมันลงมาจูบ ไอ้ตาร์แลกลิ้นกลับไม่หยุด เอวมันก็เริ่มทำงานไปด้วย ผมได้ยินเสียงข้างนอกกุกกัก เหมือนมีคนแอบฟัง เลยหยิบกระปุ๊กวาสลินปาไปที่ประตูห้องนอน
“ไอ้เหี้ย..”พร้อมกับด่าภาษาพ่อขุน เสียงข้างนอกหัวเราะคิกคัก
“..หึหึ...”ไอ้ตาร์หัวเราะชอบใจ
“สนองมันหน่อยแล้วกัน”ไอ้ตาร์พูดจบ มันลากผมมาสุดปลายเตียงคือใกล้กับประตูห้องนะครับ แล้วมันก็เอาขาซ้ายผมพาดบ่าก่อนที่กระหน่ำซัมเมอร์เซลสุดๆ
“อะ..อึก.......โอ.อึ...”เสียงผมกับไอ้ตาร์ครางประสานกันทันที เมื่ออารมณ์มันเดือดสุดๆแล้วครับตอนนี้ ไอ้ตาร์นี่มันแหกขาผมท่าไหนมันทำทุกท่าเลยครับ เสียงหอบของมันกับผมดังพอๆกับเสียงคราง
“มานี่..”มันพูดแค่นั้น แล้วถอดน้องชายมันออกอย่างไม่ทันตั้งตัว จนผมเสียววาบพร้อมกับเจ็บไปพร้อมๆกัน ไอ้ตาร์มันจับตัวผมลุกขึ้น แล้วให้ผมหันหลังให้มัน แล้วเกาะไปที่ประตูห้องครับ มันจับสะโพกผมกดลง แล้วเสียบน้องชายเข้ามา
“โอ้ยยยย...”ไม่ทันได้บอกให้มันเบาๆ มันก็สวนมาสุดลำทันที
“ซี๊ดดดดดด...ฮา..สะใจวะ”ดูมันครับ ดูมัน ไอ้ตาร์ที่อ่อนโยนหายไปไหน แต่ถ้าอ่อนโยนคงไม่เหมาะกับกรูวะ ฮ่าๆๆ ผมได้แต่ยืนจุก ขาแทบไม่มีแรงแล้วครับ ไอ้ตาร์เริ่มซอยเอวช้าๆ ควงไปมา ทั้งบดทั้งสวน ผมเสียวไปหมด น้ำจากน้องชายเริ่มมากขึ้น มากขึ้น
“ตาร์....เร็วๆ..ไม่ไหวแล้วว..ฮะ..”ผมครางกระเส่าบอกมัน ไอ้ตาร์ไม่พูดอะไร เริ่มซอยเอวแรงขึ้นแรงขึ้น แรงขึ้น อย่างไม่คิดชีวิต ไม่รู้เอาแรงมาจากไหนนักหนาครับ มันจับสะโพกผมแน่นสองข้าง เสียงครางมันกับผมดังมากครับ เหมือนต่างคนต่างสะใจ ไอ้ตาร์โน้มตัวลงมานิดหน่อย เอวก็ยังไม่หยุดซอย มันยิ่งแรงมากขึ้นเมื่อมันเอาอีกมือยึดจับตรงไหล่ผม แล้วอีกมือบีบหน้าอกผม อย่างแรง เค้นคลึงอย่างนั้น ผมรีบช่วยน้องชายตัวเองเมื่อมันสุดจะทนแล้วครับ
“..อะ...โอ๊ะ..ตาร์..ตาร์..อะ...อือออออออออ”รู้ตัวแค่นั้น เพราะว่าเมื่อไอ้ตาร์มันเห็นว่าผมจะออกมันกระถี่ยิบโหมกระหน่ำ จนผมออกมาก่อน ไอ้ตาร์มันเริ่มเบาเอวลง จนผมออกหมด มันจับผมให้หันหน้ามา แล้วให้ผมนั่งลง ยังไม่แตกอีก เล่นห่าอะไรอีกละ มันดึงถุงยางออก แล้วจับให้ผมอ้าปาก เอาเล่นกับมันหน่อยแล้วกันครับ ผมเริ่มชักน้องชายมันเบาๆ แล้วบริการให้สุดฝีปาก ไอ้ตาร์ครางไม่หยุด เด้งเอวสวนจนจะสุดขอหอยอยู่แล้วครับ
“อะ ..อ..ซี๊ดดดดด.ดีครับ...อะ..อึก..อะไม่ไห..ว แล้ว...”สิ้นสุดคำ มันจับหัวผม แล้วกระแทกเข้ามาอย่างกับมันกระแทกเข้าก้นผมอย่างนั้นแหละครับ ไอ้เหี้ย เดี๋ยวไปติดคอกรูหรอก ผมจะสำลักแต่ทำอะไรไม่ได้ครับ จน
“ซี๊ดดดดด......โอ๊ะ...โอยยยยยยย.อื้อออ..ข้าววว”นั้นแหละครับ พุ่งเข้าคอหอยกรูเต็มๆ ไอ้เชี้ย ต้องแดกลงคอเลยครับ คือไม่ต้องแดกก็ได้ เพราะมันชีดพุ่งทะลุคอกรูไปแล้วครับ ไอ้ตาร์ค้างอยู่อย่างนั้น เอวยังขยับเบาๆ แล้วก้มหน้ามามองผมที่นั่งคาบน้องชายมันอยู่ มันยิ้มแล้วขำนิดๆ ผมจะปล่อยน้องชายมันออก มันเสือกจับหัวผมไว้ครับ แล้วกดน้องชายไว้อย่างนั้น ผมส่งสายตาอาฆาตไปแล้วด่าในลำคอว่าไอ้เหี้ย กลายเป็นว่ามันเสือกเสียวครับ ซี๊ดดด ปาก แล้วเงยหน้ายิ้มๆ ผมทุบท้องมันจนมันต้องปล่อย
“ไอ้เหี้ย..แม่งโรคจิตวะมึง.ไปอดอยากมาจากไหนวะ”ผมบ่นแล้วเช็ดมุมปากตัวเอง ไอ้ตาร์มันขำ
“ก็เมียไม่ค่อยให้ทำอะ..เมียชอบมาทำเค้าอะ”มันพูด ผมดูสภาพมันกับผมครับ น้องชายห้อยโต๊งเต่งเลยครับ
“อาบน้ำกัน.”ไอ้ตาร์มันแบมือให้ผมที่นั่งอยู่ ผมจับมือมัน มันออกแรงดึงขึ้น
จนผมอาบน้ำเสร็จนั้นแหละครับ แล้วเดินออกมา
“น้ำแตก..เปื้อนผ้าปูที่นอนกรูเปล่าวะ”ไอ้แมนหันมาแซว
“ไม่เปื้อนเว้ย..กรูมีที่แตก”ไอ้ตาร์มันพูดบอก พวกมันก็ยิ้มไปแซวกันไปครับ
“อ่าว..ไอ้แสบไปไหน”ผมถาม
“ฟังมึงเมื่อกี้..บอกอยากเอาบ้าง.เข้าห้องไปแล้ว..”ไอ้ทศพูดบอก
พวกผมก็นั่งกินเหล้าต่อสักพัก ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปนอนครับ
...
มาต่อยามค่ำคืน กะว่าวันนี้จะทำการบ้านสักหน่อย ไม่ได้ทำอีกละ เซ็งจริงเลย
พอจะจบก็ยังไม่อยากจบ แล้วเมื่อไหร่จะได้จบสักทีเนี้ย อาลัยอาวรณ์จริงๆเลยกรู ทำไงดีวะ
เนี้ยที่จริงกะจะเอาตอนนี้จบเลยนะ แต่มันจบไม่ได้สักที อยากมีต่อ อยากมีต่อ
การที่เบบี้เขียนตอนพิเศษตาร์กับข้าวมากกว่าแสบปาน และเป้เข็ม เพราะว่าเป็นตัวเอก และก็อยากให้บทสรุปของทุกๆคน ในความคิดของข้าวที่เข้าใจเพื่อนส่วนมากที่สุดและเป็นที่ยอมรับ เรื่องมันเลยอยากให้บรรยายให้ครอบคลุมทุกคนอะค่ะ
ไปดีกว่า เมื่อไหร่จบดีนะ หิหิ
บับบาย ฝานดีทุกคนนะค่ะ
-
จิ้ม จิ้ม
ทันเปล่าหว่า
:monkeysad:
-
ก็ แต่ง ไปเรื่อยๆๆ เลยซิ :mc4:
คนอ่านก็ยังไม่อยาก ให้จบ
รัก นิยายเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L1: :L1:
แวะ เข้ามาดู ทุกวัน
วัน ละหลายๆๆๆรอบ
ว่า มาอัพรึยัง
บอกตรงๆๆ เรย
ว่า ไม่อยากให้ จบ
แต่มัน ก็ แล้วแต่ คนแต่ง อยู่ ดี
..... ยังคง รอตอนต่อไป ยุ เสมอ :L2:
-
:z1: :z1:
ทันจริง ๆๆ ด้วย
:m25: :m25:
:haun4: :haun4:
-
แหมมมมมมมมมมมมม
ตาร์หื่นได้อีกอ่ะ
มากมาย
เหอเหอ
สงสัยดูคลิปแล้วอารมณ์บังเกิด 5+
ปล.เบบี้ก็แต่งต่อไปเรื่อย ๆ แหละ
อยากจบเมื่อไหร่ค่อยจบ
ตามใจเบบี้เลยจ้า เป็นกำลังใจให้จ้า :กอด1:
-
เย้ๆๆ
แต่งต่อไปอย่าหยุด
เย้ๆๆ
:mc4: :mc4:
:laugh:
-
โดนไปเยอะเลย
สมๆๆ เล่นกับคัยไม่เล่น อิอิ
มาต่อีกนะครับรอๆๆ
ปล.ไม่อยากหั้ยจบเลยจิงๆๆ
-
เบบี้น่ารักที่สุด
:กอด1: :กอด1:
มาไวได้ใจมากกกก
-
สงสัยทศจะไ้ดคู่แน่ๆงานนี้
-
ไม่มีคำบรรยายเลยงานนี้
:haun4:
-
โหยๆๆๆ สุดตรีนคร้าบพี่น้องงงง
หง่อยๆๆ อย่าเพิ่งจบเบ่บี๋ จัดมาอีกเย๊อะๆๆๆๆ เลยน้า
:haun4: แบบว่าจัดคัยมาสยบ แมน กะ ทศ หน่อยดิ เนอะๆๆ
แบบว่าเอาหั้ยกราบแทบเท้าเรย เนอะเบ่บี๋เนอะ
-
:impress2:เค้าอยากแอบดูพี่แสบกะน้องปานอะ เบบี้ที่ร๊ากกกก มาให้ดูหน่อยดิ้ o18
-
เอาให้ครบ20แล้วค่อยจบ อย่าเพิ่งจบเลยนะ นะนะ :monkeysad:
ชอบน้องเพลงงงงงงงง น่ารักไปไหน
:jul1: ตอนนี้เสียน้ำ เอ๊ย! เสียเลือดเยอะจิงๆ :oo1:
ขำทศอ่ะ หื่นจิง กะโรคจิตก็เอา
สงสัยทศจะไ้ดคู่แน่ๆงานนี้
:laugh:
-
อยากไปอยู่ในวง แอบบบบ ฟังงง บ้างจัง :z1:
-
ข้าวปล่อยให้จาร์นำไปก่อน 1-0
เดี๋ยวต้องเอาคืนซัก 4-5 ประตู
.
.
.
.
อยากเป็นกรรมการอ่ะ
-
โอ้ยยย อยากไปแอบฟังด้วยคน 555+
ไม่จบก็ด๊ายยยย เขียนต่อไปเรื่อยๆๆ เรื่องนี้มันส์ๆๆๆ
ชอบสุดๆ o13
-
o13
เบบี้เขียนได้แจ่มจิต สุดยอดดด
-
พี่ทศ พี่แน่ มาก o13
....
น้องเพลง ลูก ทำไมหนูน่ารักงี้ .... :กอด1:
ตาร์ค่ะ หื่น ค่ะ ก๊ากกกกกกกกกกก
ตอนนี้น้องเพลง ออกเยอะ นิดนึ่ง เค้า เลยเอาน้องเพลง(ของเค้า)มาอวด อีก (ถ้ารำคาญ รึยังไง บอกได้นะค่ะ ...)
(http://i357.photobucket.com/albums/oo20/lu-kaka/thaiboy/2EC82ACEBB3B8.jpg)
Cool boy
(http://i357.photobucket.com/albums/oo20/lu-kaka/thaiboy/jj16-2.jpg)
อาตาร์ ทำอาหารอร่อยที่สุดเลยยย
-
เบบี๋น่ารักกกกกกกกกกกกกก ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หยุดแต่งไม่ได้ก็อย่าหยุดสิค่ะ จบไม่ได้ก็เอามาเลย100+ตอน
คนอ่านยังหยุดไม่ได้เลย ต้องเปิดเข้ามาทุกๆวันๆละหลายครั้งด้วย
พอเจอตอนใหม่มาแล้วจะเป็นแบบ เต้นๆๆๆเย้ๆๆๆๆอยู่คนเดียว :laugh:ดีใจอ่ะ ตอนใหม่มาแล้ว ได้อ่านอีกแล้ว ไม่อยากให้จบน้า
เฮียต้ารยังหื่นได้อีก น้ำแตกครั้งเดียวพอแล้วเหรอออ ยังไม่คุ้มกับพันบาทที่ให้แมนเลยอ่ะ แพ้ทศได้งัย จัดมาอีกเยอะๆ :z1:ชอบบบบบบบบ
-
:กอด1:
น่าร้ากกกกกกมากครับ
-
><
น้องเพลงจะน่ารักไปไหน
เพลาๆ หน่อย หลง!!!!
ฮ่าๆๆ
^^
ลัลล้า ไอ่ก่อนี่ ตกลง มันชอบมั๊ย??
ฮ่าๆๆๆ
ช่างมันเหอะ
แต่ เฮียต้าร์ ยังหื่นเหมือนเดิม
:z1:
-
แต่งต่อไปเรื่อยๆ เลยจ้า
เพราะอ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ
:L2:
-
:haun4:
มาต่ออีกได้เรื่อยๆ
ชอบ
:oo1:
-
เฮ้อๆๆ เข้ามาดูทุกวันด้วยใจตุ๊มๆต่อมๆ คือแบบว่ายังไม่อยากให้จบอ่ะ
อยากอ่านต่อไปอีกเรื่อยๆๆๆ สนุกดี o13
-
:a5: o22
| “ไปนอนเลยครับ”ผมสั่ง ไอ้ปานมันซุกเข้าไปกอดไอ้ตาร์มากขึ้น มันจะเสียคนเพราะไอ้ตาร์นี่แหละครับ โอ๋ได้โอ๋ดีเหลือเกินครับ |
เบบี้พิมพ์ผิดรึป่าวคะ ไอ้ปานซุกเข้าไปกอดตาร์เนี่ย..มันแปลกๆนะ
แล้วมาต่อไวๆเน้อ
:z2: :z2: :z2:
-
สนุกมากเลย
ไม่ต้องจบหรอกเบบี้จ๋า
แต่งไปเรื่อยๆนะ ๆๆๆๆๆๆ :-[
-
คาดว่าทั้งคนแต่งและคนอ่่านก้ออาลัยอาวรณ์ ผูกพันกับข้าวตาร์ ไอ้โรคจิตแต่ละคน และตัวละครแต่ละตัว ไม่น้อยหน้าไปกว่ากันเลย
ถ้ามันยังมีเรื่องราวให้บอกเล่า และยังไม่จำเป็นต้องถึงบทสรุปจริงๆ เบบี้ก้อยืดอายุไปอีกสิจ๊ะ
ไหนๆตัวละครก้อเพิ่มขึ้นมาอีกตั้งหลายตัวแล้วนี่นา
สนุก หลากรสขนาดนี้ ฝีมือเบบี้นี่สุดๆแล้วจ้ะ
บวก 1 เช่นเคย :กอด1: เบบี้ ด้วย
ปล. หมู่นี้ท่าทางเบบี้เซ็งกะการเรียนจังเลย 555 จาบอกว่าอารมณ์เดียวกัน แต่เลือกแล้วก้อเลยต้องก้าวต่อไป
-
ช่วงนี้คนเขียนขยันมากรุย
อิอิ ได้ดั่งจัยคนอ่านมาก คิคิ
ไม่ต้องจบก้อได้นะเบบี้ ยังงัยเค้าก้อตาม
อ่านอยู่แล้ว 555+
ข้าวช่างโหดร้ายยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ยังไม่อยากจบก็ไม่ต้องรีบจบคร่ะ
ปล่อยให้มันเป็นมหากาพย์ต่อไปเรื่อยๆ เค้าชอบ อิอิ
-
ชอบต้าร์มากเลย น่ารัก เสียดายนะถ้าเรื่องนี้จะจบ เพราะชอบอ่านเรื่องนี้มากเลย
เบบี้ก็แต่งต่อไปเรื่อยๆ สิ อย่าไปจำกัดว่าจะต้องจบ อ่านได้ตลอดแหละ อ่านแล้วหายเหงา
-
ในที่สุดก็ตามทันแร้ววววววววว แต่แบบว่าหมดสภาพมากมายอ่า
ชอบเรื่องนี้ที่สุดเลยยย สนุก โหด มันส์ ฮา หื่น ซึ้ง บีบนิดๆ ครบบบเลยคร้าบบบ o13
ขอตอนพิเศษเรื่อยๆ เลยได้ป่าวว o18 ไม่อยากให้จบแลยยย :serius2:
ปล.. จะเอาพี่ตาร์ หุหุ อบอุ่นเกินไปแล้วววว
-
แต่งไปเรื่อยๆจนน้องเพลงโตเลยแล้วกัน ให้คนอ่านโตไปตามน้องเพลง :laugh:
-
เห็นด้วยกับคุณ tong ค่ะ ว่าสงสัยทศจะได้คู่ละงานนี้
สนุกมากค่ะ เห็นด้วยกับทุก reply นะว่าต่อไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องจบ
เนื้อเรื่องจบไปแล้ว แต่ตอนพิเศษไม่จำเป็นต้องจบ ก็เพราะมันเป็นตอนพิเศษไงล่ะ อิ อิ ...
+1 ให้คุณเบบี้
:L1:
-
55+ เบบี้จ๋า แบงอ่านแล้ว จิตแตกกระเจิงเลย เอ็กซ์ ได้ใจมาก 55+
เล่นซะข้าวครางระงมเลยนะนั่นอะ 55+ :call: นับถือๆ สุ้ๆๆ
ขอร้องขอให้มีพิเศษเรื่อยๆนะคะ จะได้เป็นประวัติศาสตร์ฟิกเกย์ที่ไม่มีวันจบ
จะจบก็ต่อเมื่อ เล้าปิด แบบว่า เรื่องนี้จะอยู่คุ่เล้าเป็ดตลอดไป อิอิ ว่าม๊า!!! :impress2:
-
หืมมมมม ตาร์หื่นนนมากกกกกกก ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ 555555
ไม่จบๆๆ ไม่อยากให้จบ สนุกอ่าาา
-
:m11: :m11: :m11:
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ชอบว่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่เบบี้คร้าบบบบ
อย่าว่างั้นงี้เลยนะคร้าบบบบบ
แบบว่า...
อยากอ่านตอนพิเศษ "เฮียทีกับน้องชินตะ" อ่าคร้าบบบ
มีใครเห็นด้วยยกมือขึ้นคร้าบบบบบ อิอิ
ผมปล่าวกดดันพี่เบบี้น๊า แต่อยากอ่านเจงๆ งิ
-
ถูกใจใช่เลย เบบี้จ๋าอย่าเพิ่งให้
จบเลยนะ ต่อมาเรื่อยๆเถอะนะ
-
ผมมาไม่ทันตอนที่ 158 แล้วถ้าจะหาอ่านย้อนหลังต้องทำอย่างไรครับ
เง้อ อยากอ่านมาก
:sad4:
-
นิสัยไม่มีทั้งนั้นเลยอะ มีแอบฟังด้วย
เบบี้จ๋า อย่าพึ่งให้จบนะ กำลังสนุกเลยอะ
-
:pighaun: :pighaun:
เขียนไปเรื่อย ๆ ยังไม่อยากให้จบเหมือนกัน
ชอบบบบบบบบสุดตรีน
-
by: somoja
ผมมาไม่ทันตอนที่ 158 แล้วถ้าจะหาอ่านย้อนหลังต้องทำอย่างไรครับ
เง้อ อยากอ่านมาก
มาไม่ทันยังไงอะค่ะ คนเขียนงงนิ เหอะๆ มาให้เคลียร์ค่ะ
ตายห่าละ คนอ่านก็ไม่อยากให้จบ คนเขียนก็อยากจบแต่ลงไม่ลง รู้งี้ให้จบตั้งแต่คราวนั้น ไม่มีตอนพิเศษก็ดีละ :angry2:เชอะๆ ฮ่าๆ
ยังไงก็ต้องจบอะค่ะ เดี๋ยวรู้ช่วงก่อนแล้วกัน ว้ายๆ
มีการขอจะเอาน้องชินกับเฮียที แล้วเบบี้เคยบอกว่าถ้าตาร์ข้าวจบจะไม่ต่อแล้วอะค่ะ เหอะๆ เอาไงดีอะ ไม่รู้เหมือนกันอะ แต่เดี๋ยวอีกไม่นานก็คงให้จบแล้วแหละค่ะ เพราะว่าเบบี้จะมีสอบเดือนหน้า เสียใจด้วยน้าาาา คนอ่าน
ส่วนเรื่องใหม่ก็คิดพอตเรื่องไว้เยอะมาก ที่จริงพอตเรื่องนี้ตอนแรกคิดมา พิมพ์เลยไม่ได้ตั้งใจว่ามันจะเป็นยังไง คือเรื่องนี้เป็นตัวเบบี้มากที่สุดแล้ว แล้วเบบี้ก็ถ่ายทอดมันออกมาจนหมดตูดเลย ทั้งชีวิตของแต่ละคน ความเป็นอยู่ ความฝัน เพื่อน พ่อแม่ เที่ยว กิน มันเป็นตัวเบบี้ ที่ ออกมา เลยเรื่องต่อไปมันก็คงเป็นเรื่องง่ายๆหรือยากๆนี่ยังไม่รู้อะค่ะ แต่เบบี้อยากเขียนเป็นเรื่องสั้นมากกว่า ตอนแรกเรื่องนี้ก็เขียนเป็นเรื่องสั้นนะ แต่แม่ง ยาวไปได้ไงไม่รู้อะค่ะถ้าเรื่องหน้าคงต้องพิมพ์ให้เสร็จก่อนค่อยเอาลงทู้ เพราะเดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องยาวไปอีก เหอะๆ
ไปดีกว่าค่ะ มาบอกไว้ วันนี้ก็ยังไม่รู้มาต่อรึเปล่า นี่ก็เพิ่งตื่นงานก็ยังไม่ได้ทำเลยอะ :z3:
-
ต่อเลยต่อเลย เอาอีกเอาอีก :z2:
แบบว่าไม่เคยพอ......................... :z3:
ไม่อยากให้จบเลย โน โนว โน้ว :sad4:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
แอบฟังกันขนาดนี้ เลยเหรอเนี่ย
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
เบบี้บ้าอ่ะ..จะจบทำไม
กำลังมีความสุขกับน้องเพลงขี้อ้อน..
กำลังคิดอยู่ว่าในอนาคตจะหาเด็กมาเลี้ยง(เมื่อหาเงินใช้เองได้แล้ว)
แล้วถ้าได้แบบน้องเพลงผมคงจะมีความสุขที่สุดในโลกเลย
แต่ตอนนี้ยังหาคนช่วยดูแลน้องเพลงไม่ได้เลยอ่า..
นะๆ..ขออีกซักร้อยตอนก้ได้..เอาให้น้องเพลงเรียนจบมหาลัยก่อน
จะดุวิธีเลี้ยงลูกไว้อ่ะ..น่ะๆๆ 100 ตอน
ปล.สอบก็สอบดิ่..สอบเสร็จมาต่อก็ได้ วันล่ะตอน หรือสองวันตอนก็ยอม
-
รอนะคะ ^^ ทั้งเรื่องใหม่และเรื่องนี้น่ะแหละ รออยู่นะ :bye2:
-
:-[เขามาสนับสนุนทุกคนเลยว่าอย่าจบเลยดีกว่าม่ายยยยยย
แต่งตาร์ ข้าวไปเรื่อยๆๆๆๆ :jul3:
:กอด1:กอดเบบี้มาต่อไวๆนะจ้า
เป็นกำลังใจให้นะสอบสู้ๆนะจ้า :z2:
-
แสบมีจอย
ก้ากกก
อนิจจาสงสารน้องปานมาติดๆๆ
แร้วสุดท้ายทศจาได้เมียเป็นผู้ชายป่ะเนี่ย
-
น้องเพลงน่ารักที่สุด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เบบี้จ๋า
พี่ว่านะ เราน่าจะทำหนังสือ ได้แล้วนะครับ สำหรับเรื่องนี้อะ
ส่วนถ้าบอกว่า ทำไม่เป็นลองปรึกษากับพี่จี ดีไหมว่า จัดทำยังไงหรือยัง
พี่บอกตรง ๆ ว่า นิยายน่าอ่านแบบนี้ ถ้ามีเป็นรูปเล่ม ได้ยิ่งดีนะครับ
อ่านได้ไม่เบื่อด้วย พี่อ่านจนจะบรรลุแล้วมั้ง กร๊ากกกกกก
ยังไงก็ขอ :กอด1: เบบี้อีกซักทีแล้กวัน
-
เย้ๆๆๆๆ น้องเบบี้มาต่อให้อีกตอนแระ
ช่วงนี้สอบก็พยายามเข้านะค้าบบบบบบบ :กอด1:
-
ตอนที่161 พิเศษ ตาร์กะข้าว<13>
ตื่นขึ้นมาอีกที กับวันไหน โอย หลับเป็นตายเลยกรู เหนื่อยชิบ
“พ่อออออ”มารมาแล้วแต่เช้า
“คราบ.”ผมขานรับอย่างเหนื่อยๆ
“เล่นน้ำๆ..”มันขึ้นมาบนเตียงแล้วเขย่าผม ผมหันไปข้างๆ ไอ้ตาร์ยังหลับอยู่เลยครับ
“รู้แล้วครับ..อาบน้ำรึยัง”ผมถามไอ้ตัวแสบของผม
“อาบแล้วเหอะ..เร็วๆดิพ่อ”มันยังไม่หยุด ขึ้นมาเขย่าตัวผมไม่เลิก
“รู้แล้วๆ..เดี๋ยวพ่ออาบน้ำก่อน..แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวให้เรียบร้อย.เดี๋ยวพ่อพาไป”ผมบอก มันยิ้มหน้าบาน ผมหันไปดูนาฬิกาที่โทรศัพท์ โอโห้ เฮ้ย เกือบเที่ยงแล้วหรอวะ
“ไปปลุกอาตาร์ป่ะ”ผมส่งสายตาให้ไอ้เพลง มันก็ขึ้นไปนั่งบนตัวไอ้ตาร์ทันทีครับ
“อาตาร์........”มันตะโกนซะดัง ไอ้ตาร์หน้าย่นยี่ไปมา
“อาตาร์.......”อีกรอบ ดังมาก เสียงแหลมด้วยครับ ผมรีบลุกไปเตรียมเสื้อผ้าสำหรับวันนี้ วันนี้คงไม่มีแผนจะไปไหนครับ ขอเสื้อผ้าสบายๆแล้วกัน
“อืมมมม...”ไอ้ตาร์ขานแค่นั้นผมหันไปมอง ตามันยังไม่ลืมเลยครับ ไอ้เพลงก็กระโดดแย้วๆ
“ตื่นฮะ..ตื่นๆๆๆ..ไปเล่นน้ำกัน”ไอ้เพลงพูดกรอกหู
“อืมมมม..ขออีกแป๊บ”มันพูด แล้วพยายามจะพลิกตัว แต่แล้วก็สำเร็จครับ ไอ้เพลงหงายท้องลงที่นอน อย่างขัดใจ ผมหลุดยิ้มออกมา แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
เสียงข้างนอกยังไม่หยุดที่จะรบกวนไอ้ตาร์ ออกมาอีกที ไอ้ตาร์ก็นั่งหน้าเป็นคนโดนขัดใจอยู่บนเตียง
“ไปอาบน้ำดิ”ผมบอกมัน แล้วเดินออกแต่งตัว ทาครีม อะไรเรียบร้อย
“ไปรอข้างนอกนะ”ผมบอกอีกรอบ มันพยักหน้าให้ แต่แล้วมันก็ซุกตัวลงใต้ผ้าห่มอีกรอบ สงสัยวันนี้โรคขี้เกียจไอ้ตาร์ออกลายครับ เพราะเงียบๆแบบนี้ละก็ ขี้เกียจชัวร์ ผมเดินไปใกล้มัน แล้วเอาตีนขึ้นเตียง เขี่ยตัวไอ้ตาร์
“ลุก.....”ผมบอก
“อืออ....อย่ากวนดิ.”มันพูดบอก แล้วหันหลังให้ กล้ามาก จะเอางี้กะกรูใช่ป่ะ
“ลุก....”ผมบอกอีกรอบ เสียงเริ่มแข็ง แล้วเอาตีนถีบที่หลังมัน มันหันหลังกลับ กลายเป็นนอนก้มหน้า
“จะลุกไม่ลุก”ผมยืนเท้าเอว
“นะ...แป๊บนึง..เหนื่อยมากอะ”มันหันหน้ามามองหน้าผม เหนื่อยเหี้ยไรของมึงนักหนาวะ
“ก็ได้..งั้นกรูไปกับไอ้เพลงสองคนก็ได้”ผมบอกมัน แล้วไปวางผ้าขนหนู ก่อนที่จะเดินไปหยิบกางกางว่ายน้ำ ของผมกับไอ้เพลง
“ไปไหนอะ”มันลุกขึ้นนิดๆแล้วถาม
“ว่ายน้ำ...”ผมบอกมันแล้วหยิบครีมกันแดดทาตัวกับทาหน้า แล้วก็ของเด็กด้วยครับ แล้วก็ผ้าเช็ดตัว กับแว่นว่ายน้ำของไอ้เพลง นี่ไอ้คนอยากเล่นนี่หายหัวไปไหนของมันวะ
“กลับไปว่ายที่บ้านก็ได้”มันพูด คิ้วเริ่มติดกัน
“ไม่ได้หรอก..กรูบอกมันแล้ว.เดี๋ยวงอแงอีก”ผมบอก แล้วหยิบของจนครบ แล้วเดินออกมา ไอ้เพลงมันนั่งอยู่กับน้องปานเรียบร้อยแล้วครับ ผมเดินไปบ้านอีกหลัง แล้ววางของลง
“พี่ข้าวจะกินอะไรฮะ..เดี๋ยวปานตักให้”น้องปานรีบถามขึ้น เมื่อผมนั่งลงอีกฝั่ง
“ขอข้าวสวยแล้วกันครับ.หิวมาก”ผมบอกแล้วลูบห้อง เสื้อไม่ใส่แล้วครับผมอะ ออกมาแต่กางเกงพอ ฮ่าๆ รำคาญนะครับ น้องปานก็กุลีกุจอไปตักข้าวมาให้ผม
“เดี๋ยวไปเลยนะฮะ”ไอ้เพลงทำหน้าตื่นเต้น
“ไม่ได้หรอกครับ..กินข้าวเพิ่งเสร็จเดี๋ยวจุกรู้มั้ย”ผมบอก
“งั้นๆ..ไปเดินหาดกับเพลงนะฮะ..เพลงจะถ่ายรูป”มันพูด แล้วโชว์กล้องที่ผมซื้อให้มันก่อนมา กล้องเล็กๆที่ใช้ง่ายสำหรับเด็กนะครับ ผมก็สอนมันเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับกำชับว่าถ้าหาย ไม่มีการซื้อใหม่ให้เด็ดขาด มานี่มันก็ยังคล้องไม่ห่างตัวเลยครับ
“ครับ...”ผมบอก แล้วข้าวสวยร้อนๆก็มาอยู่ตรงหน้าไม่ถึงห้านาที พวกผีเปรตทั้งหลายก็เริ่มทยอยกันออกมา
“วันนี้ไปไหนดีวะไอ้ข้าว”ไอ้แมนเกาหัวยู่ยี่ออกมานอกห้องนอน
“ไม่วะ...มึงจะไปไหนอะ..วันนี้อยู่นี่แหละกรูเหนื่อย..พาเพลงไปเล่นน้ำด้วย”ผมบอก ไอ้แมนพยักหน้า
“เล่นไหนวะ”ไอ้เอ็มถาม มันคงไม่แฮงค์นะครับ
“ก็สระว่ายน้ำที่โรงแรม.”ผมบอก
“เย็นๆก็ไปเล่นทะเลเนอะพ่อเนอะ”เออ กรูไปนัดกับมึงตอนไหนวะไอ้ประโยคนี้อะ
“อืมๆ...”ผมตอบส่งๆ สักพัก ไอ้ตาร์มันก็เดินออกมาครับ
“อ่าว..ไหนบอกจะนอนต่อไง”ผมถาม
“ไปด้วย.”มันบอก นี่อย่าบอกนะ ว่าไม่อยากให้กรูไปเล่นน้ำกับไอ้เพลงสองคน
“ไปด้วยดิวะ..ดูสาวหน่อย”ไอ้แมนพูด
“มึงเอากางเกงมาหรอ”ผมถามมัน
“ไม่อะ..เดี๋ยวซื้อใหม่เลยแล้วกัน..กรูเห็นมีขายอยู่”ไอ้แมนบอก
ไอ้ตาร์นั่งลงกินข้าวข้างๆผม แล้วสักพักพวกมันก็ออกมาจนหมดครับ
“วันนี้นั่งกินเหล้านี่นะมึง..”อยู่ดีๆไอ้ทศก็พูดขึ้น
“เออ...”ไอ้แมนตอบ
“บอกให้เฮียทีเอาเด็กมาส่งให้กรูสักคนดิวะ”ไอ้แมนบอก
“อืม..เป็นความคิดที่ดี”มันพูดไป จิบกาแฟไปครับ
“เย็นๆก่อนแล้วกัน...ค่อยโทรบอก..วันนี้ทำไรกินกันวะ”ไอ้ทศเอ่ยขึ้น
“..เมนูจะมีอะไรวะ.ก็เดิมๆ..”ไอ้เข็มพูดบอก ไอ้เข็มนี่เสื้อแขนยาวเลยครับ แต่กางเกงขาสั้น สงสัยกลัวแขนดำ ในกลุ่มนี่มีผมกับไอ้เข็มนี่แหละครับที่ห่วงเรื่องผิวตัวกับผิวหน้าสุดๆ
“แสดงฝีมือหน่อยสิวะไอ้ห่าเป้”ไอ้ป๊อดพูดขึ้น
“ขี้เกียจนี่หว่า..พวกมึงตั้งเยอะตั้งแยก..กว่ากรูจะทำเสร็จคงไม่ได้แดก”ไอ้เป้บ่น
“อะไรวะ..”ไอ้พวกนั้นบ่นเบาๆ
“ตั้งแต่มาเนี้ย ได้กินแต่ไม่ปลาทอดก็ปลาเผา ไม่ปลาหมึกปิ้งก็ราดพริก กุ้งอบ.กรูเบื่อแล้ววะเอาไรที่มันทำให้กรูสนใจหน่อยได้ป่ะ”ไอ้เอ็มบ่น
“มึงก็สั่งโรงแรมดิวะ”ไอ้เป้บอก
“โหสั่งโรงแรม..กรูคงแย่งกันกินตายพอดี.มาอย่างละนิดละหน่อยแพงก็แพง”ไอ้เอ็มบอกอีก
“ก็ได้ๆ....แต่พวกมึงต้องใจปล้ำนะเว้ย..ถ้าอยากแดกดีๆ..เดี๋ยวเย็นนี้จะประเคนถึงที่..อาหารเลิศรส โดยฝีมือกุ๊กระดับโลก”มันพูดไปทำท่าไปครับ
“โลกหื่นมึงอะดิ..”ไอ้เข็มพูดอุบอิบ
“อะไรครับที่รัก..หืม..ไหนขอหอมทีดิ”ไอ้เป้ไม่พูดเปล่า กอดไหล่ไอ้เข็มแล้วบังคับแก้มไอ้เข็มเข้าไปหอม
“พอเหอะพวกมึงสองตัว..เพื่อนกรูทั้งคู่ กรูคิดภาพแล้วสยองวะ”ไอ้แมนทำท่าขนลุก
“เดี๋ยวกรูถีบ...”ไอ้เป้หันไปด่า
“แล้วจะแดกห่าอะไรกันดีครับ”ไอ้เป้ถาม
“มึงก็ทำมาเหอะ เอาให้พอเหลือพวกกรูแดกแล้วกัน”พี่ไม้บอก
“โหพี่..งั้นข้าวผัดอะไรแบบนี้มั้ย..มันง่ายดี..ทำยากๆกว่าจะเสร็จอีก..เหนื่อยนะเว้ย”ไอ้เป้บ่น
“ลูกมือมึงก็ตั้งเยอะแยะ..จัดไปดิวะ”พี่ไม้บอก ไอ้เป้หันไปมองรอบโต๊ะ
“งั้นเลือกได้เลยใช่ป่ะ”ไอ้เป้บอก ทำท่าคิด ไม่โดนกรูแน่ สบาย เพราะกรูทำไม่เป็น
“ไอ้ฝิ่น ไอ้แฟง เฮียตาร์.. มึงไอ้แสบ...พี่ปอง”ไอ้เป้หันไปชี้ไอ้แสบ ไอ้แสบ ชี้หน้าตัวเอง แบบกรูอีกและ
“วู้วๆ..กรูรอด”ไอ้แมนทำเสียง
“ไม่รอดได้ไงมึง..วันๆทำเหี้ยไรเป็นบ้าง.เอาเป็นอย่างเดียว”ผมด่ามัน
“พี่ป่าน. ไอ้โน พี่จอย..พี่กอบ แล้วก็พี่ใส”มันเลือกคนเสร็จ ข้อมูลครบ สิบเอ็ดคนพอดีครับ
“อะไรวะ..ลูกมือมึงต้องเยอะขนาดนี้เลยหรอวะไอ้เหี้ยเป้”พี่ใสบ่น
“อ่าวพี่..ก็แค่เตรียมอาหาร ไปช่วยผมซื้อของ ..เตรียมเสร็จเดี๋ยวผมกับไอ้แฟงเป็นคนทำเอง..ส่วนไอ้ฝิ่นเดี๋ยวมันดูเรื่องเตรียมอาหารไง”ไอ้เป้บอก
“ยุ่งยากจริงเว้ย”ไอ้พี่ใสบ่น
“แดกไม่แดกละ”ไอ้แสบหันไปมองพี่ตัวเอง
“แดกดิ..เอาให้คุ้มที่กรูจ่ายด้วยละ”ไอ้พี่ใสบอก
แล้วพวกมันก็จัดแจงกันว่า เย็นนี้บ่ายสามโมงเย็นจะออกไปซื้ออาหารและเครื่องดื่ม กับขนมนมเนยเพิ่มครับ วันนี้ก็ต้องลงกองกลางกันใหม่อีกคนละพันบาท เพราะไอ้ทศมันกำหนดงบมาครับดีครับวันนี้ผมจะได้ไม่ต้องไปซื้อ ทุกทีผมจะเป็นคุมเรื่องเงินไงครับก็เลยต้องไปด้วยอะไรประมาณนั้น ตอนขามานี่เงินกองกลางก็อยู่ตรงผมนะคับ แต่วันนี้ลงใหม่ เพราะว่าอยากกินเมนูใหม่ ตั้งแต่มาแล้วครับก็ไปนั่งร้านอาหาร แต่มันก็ไม่สะใจเท่าทำเองไงครับ แล้วอีกอย่าง วันนี้ก็ขออยู่บ้านพักกันด้วย ก็เลยทำอะไรให้มันพร้อมสะใจไปเลยทีเดียวครับ ตอนไปสั่งอาหารบางทีบางอย่างก็อร่อย บางอย่างไม่อร่อยนะครับ บางทีก็ได้น้อยด้วยนะครับ ไม่สะใจคนกิน อย่าเรียกว่ากินสำหรับพวกผมครับ ต้องเรียกว่ายัดห่าดีกว่าครับ
“ฟังเมนูนะทุกคน”ไอ้ทศมันพูดขึ้นหลังจากที่ตกลงเรื่องเมนูว่าจะทำอะไรกันเรียบร้อยครับตกลงกันว่าไม่เอาอาหารที่ทำยากเกินไปเพราะเดี๋ยวไม่ได้กินสักที แล้วทำหลายอย่าง เดี๋ยวเย็นแล้วรออีกอย่างจะไม่อร่อยนะครับ
“ปลากะพงย่างเกลือ..หกตัว”ไอ้ทศเริ่มร่าย
“หอยแมลงภู่ต้มยำ”
“กุ้งผัดน้ำพริกเผา”
“พล่ากุ้งใหญ่”
“กุ้งแช่น้ำปลา”
“ต้มยำทะเลน้ำข้น.ข้าวผัดกุ้ง”
“ปลาดุกฟูราดกระเทียม” พวกมันนั่งฟังกันอย่างตั้งอกตั้งใจกับเมนูเย็นนี้ ฮ่าๆ
“ปลาช่อนสามรส..เอากี่ตัวดีวะ”ไอ้ทศพูดเชิงถาม
“หกตัวเลย”ไอ้แมนบอก ยัดห่าจริงๆครับ ไม่มีใครที่จะมีท่าทีว่าให้พอกับเมนูได้แล้ว
“นอกนั้นง่ายๆ กุ้งกับปลาหมึกชุบแป้งทอด..แล้วก็กุ้งเผา กับปลาหมึกย่างแล้วก็หอยแครง.นะ..โอเคป่ะ”ไอ้ทศบอก
“เอาไรเพิ่มป่ะ.”ไอ้ทศถามอีกรอบ พวกมันเงียบ เงียบนี่สงสัยคิดว่าเอาอะไรเพิ่มนะครับ เพราะถ้าไม่เพิ่มคงบอกก่อนแล้ว
“เอาหอยลายด้วย”พี่ซันพูดขึ้น
“โห..หอยลายไม่ชอบวะ”ไอ้แมนทำหน้าแบะ
“หึหึ...”ไอ้ทศหัวเราะออกมานิดๆ ไอ้แมนหันหน้าไปมอง
“ขำไรวะ”ไอ้แมนถาม ไอ้ทศหัวเราะอีกหน่อย
“นี่อย่าบอกนะว่ามึงคิดอกุศล”ไอ้แมนพูด ไอ้ทศพยักหน้า
“ค วย”ไอ้แมนด่า
“งั้นเอาหอยลายผัดพริกแกงนะพี่”ไอ้ทศถามอีกรอบ พี่ซันพยักหน้า
“ปลาหมึกไข่นึ่งมะนาวด้วย”พี่ตังบอก ไอ้เป้รีบจด
“พอละกรูคิดกรูก็เหนื่อยแล้ว”ไอ้เป้บอก
“สรุปนะ..ปลากะพงย่างเกลือหกตัว..หอมแมลงภู่ต้มยำ.กุ้งผัดน้ำพริกเผา..พล่ากุ้งใหญ่..กุ้งแช่น้ำปลา..ต้มยำทะเลน้ำข้น.ข้าวผัดกุ้ง..ปลาดุกฟูราดกระเทียมหกตัว ปลาช่อนสามรสอีกหกตัว .หอยลายผัดพริกแกง..หมึกไข่นึ่งมะนาว..แล้วก็กุ้งกับปลาหมึกชุบแป้งทอด..กุ้งเผา ปลาหมึกย่างแล้วก็หอยแครงนะ..”ไอ้ทศบอก
“น้ำลายสอแล้วครับพี่คราบ..”ไอ้นิลทำเสียง
“กรูตายยยย..”ไอ้เป้บ่น ทำเอาพวกผมหัวเราะออกมา กับเมนูหลากรสครับ แล้วก็นั่งสักพัก ผมก็พาไอ้เพลงไปเดินหาด พร้อมกับไอ้ตาร์
“อากับพ่อนั่งตรงนี้นะ..เดี๋ยวเพลงถ่ายให้”ไอ้เพลงมันบอกผมกับไอ้ตาร์ที่นั่งอยู่ แล้วมันก็เดินถอยออกไปครับ
“หนึ่ง..สอง...สาม”มันนับแล้วก็กดถ่าย แล้วก็กระโดดไปมา อยู่ไม่สุขเลย ไอ้เด็กนี่นิ
“ไปๆพ่อ..น้องเพลงหายอิ่มแล้ว”ไอ้เพลงมันบอก หลังจากเดินกันได้เกือบชั่วโมง
“ครับๆ..”ผมบอก
“อาตาร์น้องเพลงจะขี่โก่งอะ”ไอ้เพลงทำหน้าอ้อนวอนให้อามัน ไอ้ตาร์มันนั่งยองๆลง ไอ้เพลงก็รีบปีนขึ้นทันทีครับ ผมเดินกลับไปที่บ้าน แล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่ครับ
“ไปไหนอะครับ”พี่เจ้าถาม
“ไปเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำ..ไปป่ะ..”ผมถามพี่เจ้า
พี่เจ้าพยักหน้าให้
“ไอ้แมน...ไปมั้ยเนี้ย”ผมเรียกไอ้แมน ที่อยู่ในห้อง สักพักมันเดินออกมา กับไอ้ทศไม่อายสายตาของหลายๆคู่ มันใส่กางเกงว่ายน้ำเรียบร้อยไปแล้วครับ
“ไปซื้อตอนไหนวะนั้น”ผมถามมัน
“......อ่าว..พวกมึงไปด้วยหรอ..”ผมถาม เพราะว่าไอ้แสบ ไอ้น้องปาน ไอ้แฟง ไอ้เป้ ไอ้เข็ม แล้วเกือบทุกคนเตรียมตัวจะไปด้วยครับ
“ก็ไม่มีอะไรทำนี่หว่า..ไปเปลี่ยนบรรยากาศหน่อย..กินเหล้าข้างสระว่ายน้ำ..มองสาวใส่ชูพีซ..อึ้ยยย คิดแล้วก็สวิยแล้วคราบบ”ไอ้พี่ไม้ทำหน้าหื่น
“สงสารเด็กแล้วเยาวชน..อย่าไปมองนะครับน้องเพลง”ผมปิดตาไอ้เพลงที่ยืนยิ้มอยู่
“..หืมมม..ปากดี...”พี่ไม้ทำท่าหมันไส้ผม ก่อนที่พวกผมจะขนกันไปที่สระว่ายน้ำครับ พอไปถึงก็หามุมดีๆ กับพนักงาน แล้วก็สั่งอาหารว่างและเครื่องดื่มทันทีครับ
“..แจ่มเลยคราบบ..”เสียงไอ้แมนโหยหวน
“น้องเพลงจะเอาอะไรครับ”น้องปานถาม เพราะไอ้เพลงมันนั่งอยู่บนตักน้องปานนะสิครับ
“น้องเพลงอยากกินโกโก้..”
“..แล้วพี่ข้าวกับพี่ตาร์ละครับ..”น้องปานหันหน้ามาถามผม
“พี่เอา..เอา.....บาร์คาดี้แล้วกันครับ.”ตอนแรกกะจะเอานมปั่น แต่เป็นบาร์คาดี้ไปได้ไงไม่รู้อะครับ และแล้ว ทั้งไฮเนเก้น บาร์คาดี้ ก็มาอยู่ตรงหน้าพวกผมคนละขวด ใครได้ที่นอนก็นอนไปครับ ใครได้ที่นั่งก็นั่งกันไปครับ
“น้องเพลงอยู่เฉยๆสิครับ.”ยังไม่วายต้องจับมันทาครีมกันแดดอีกครับ มันหน้ามู่แบบขัดใจ
“งั้นทาเองเลย..ทาให้ทั่วด้วยนะ.ไม่งั้นไม่ต้องลงไปเล่น”ผมขู่ หน้างอกว่าเดิมอีกครับ แล้วมันก็หยิบขวดไปทา
“..ขนมปังพี่หมี”ทาเสร็จ พนักงานเดินมาได้จังหวะ แต่เดินผ่านนะครับ ผ่านหน้าไอ้เพลงไปเลยครับ ไอ้เพลงมองตามเป็นหมาเห็นกระดูกเลยครับ ผมขำกับท่าทีของมันครับ มันแหงนคอตามพนักงานไป เดินตามไปเฉยเลยครับ จนพนักงานไปเสริฟที่สามีภรรยาคู่หนึ่งที่มีลูกผู้หญิงหนึ่งคน แล้วมันก็วิ่งแจ้นมาหาผม
“พ่อน้องเพลงจะเอาบ้าง”มันเข้ามาเกาะแขน
“ตกลงจะเล่นน้ำหรือจะกิน”
“น้องเพลงจะกินๆ..”ไอ้โรงแรมนี้มันชอบเรียกลูกค้าโดยการหลอกเด็กรึไงวะ
“ก็ไปสั่งสิครับ”ผมบอก มันทำหน้าคิดนิดนึง
“ถ้าอยากกินต้องไปสั่งเองนะ”ผมบอกมัน
“แต่น้องเพลงไม่รู้ว่ามันคืออะไรอะ”มันทำหน้าคิดแบบไม่กล้าไป ผมยิ้มให้นิดๆ
“งั้นก็ไม่ได้กินอะ.เพราะว่าพ่อก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร”ผมบอก ไอ้เพลงยืนเงียบ ไอ้แมนก็นั่งมองหน้าผม พี่เจ้าก็มอง ไม่รู้ว่ามองทำไมเหมือนกันครับ แล้วอยู่ดีๆมันก็วิ่งไปเลยครับ
“น้องเพลงอย่าวิ่งครับ.เดี๋ยวลื่น”ไอ้ตาร์ตะโกนบอก
“มึงสองตัวนี่เหมือนผัวเมียมีลูกกันจริงๆเลยวะ”ไอ้แมนพูดขึ้น แต่ผมไม่สนใจครับ สนใจไอ้เพลงดีกว่า ไอ้เพลงมันวิ่งไปหาโต๊ะที่พนักงานเสริฟเมื่อกี้ มันทำหน้างงนิดๆ แล้วก็วิ่งไปหาพนักงานเสริฟที่ยืนประจำการอยู่สี่คน เพื่อรับออร์เดอร์จากลูกค้า มันชี้กลับไปที่โต๊ะที่พนักงานคนเมื่อกี้เสริฟ แล้วพูดอะไรไม่รู้ครับ พนักงานก็พยักหน้า แล้วคงถามว่าพ่อแม่อยู่ไหนแหละครับ ไอ้เพลงมันชี้มาที่พวกผมที่ยืนมองอยู่ แล้วพนักงานก็ยิ้มแล้วพยักหน้าให้ ก่อนที่ไอ้เพลงจะวิ่งกลับมา
“แพนเค้กพี่หมี..”มันพูดแค่นั้น แล้วก็วิ่งไปอีกครับ
“น้องเพลงอาบอกว่าอย่าวิ่ง”ไอ้ตาร์เริ่มคิ้วติดกันแล้วครับ ไอ้เพลงวิ่ง แล้วโดดลงสระเด็กเลยครับ
ตุ้มมม น้ำกระจายวายวัง ผมทาครีมกับตัวเองอีกครั้ง แล้วถอดกางเกงออก ไอ้ตาร์นั่งมองอีก มองอีก และมองอีก
“มึงจะจ้องให้มันได้อะไรขึ้นมาวะ”ผมด่ามัน ไอ้ตาร์ยิ้มออกมานิดๆ
ตุ้มมมมมมม
ผมหันไปมอง ไอ้เป้โดนไอ้เข็มถีบตกน้ำไปแล้วครับ
“ฮ่าๆๆๆ...”ฮากันไปครับ
“โหยยย..ที่รักอะ..ทำไมทำกับผัวอย่างนี้ละครับ”ไอ้เป้ตะโกนขึ้นมา พร้อมกับยังว่ายน้ำอยู่ เพราะว่าสระผู้ใหญ่มันลึกนะครับ และแล้ว ทันใดนั้นเอง
ตุ้มมมมมมมม
อีกครั้ง ไอ้เข็มตกลงไปในน้ำ เพราะว่าโดนไอ้แสบถีบ
“ไอ้เหี้ยแสบบบ..”เมื่อมันโผล่ขึ้นมาได้ ก็ด่าทันที
“ฮ่าๆๆ...”ไอ้แสบยืนขำอยู่ครับ สักพักก็ ตุ้มมม ไอ้แสบตกไป เพราะไอ้ทศถีบ ตุ้มมมม อีกครั้ง พี่ไม้ถีบไอ้ทศครับ สรุป คนที่ยืนขำอยู่ตอนนี้ พี่ตังครับ ก็ถีบพี่ไม้เสร็จ พี่แกก็ยืนเป็นเพทอยู่
“เดี๋ยวๆ..ใครกล้าถีบกรู..เดี๋ยวโดน”พี่ตังหันมาอย่างรู้ทัน เพราะว่าไอ้นิล ไอ้เอ็มมันตั้งกาดเรียบร้อยแล้วครับ
“กรูนี่แหละ.”พี่เจ้าพูดจบ ถีบเข้าท้องพี่ตังอย่างจัง หงายท้องเลยครับ และแล้วคนเทพสุดก็พี่ชายสุดที่รักของผม เพราะว่าแก่สุด ไม่มีใครกล้าถีบ แต่แล้วทุกคนก็ลงไปเล่นน้ำกัน
“ไอ้ข้าว..มึงจะรออีกนานมั้ย”ไอ้แสบมันตะโกนขึ้นมา ผมรอครีมที่ทาตัวนะครับ ฮ่าๆ
“มึงด้วยไอ้ปาน”ไอ้แสบหันมาว่าน้องปาน
“ไม่เอาหรอก..เดี๋ยวดำ”น้องปานตะโกนบอก
“เดี๋ยวดำหรือว่าอายกรู..”พี่แสบยักคิ้ว น้องปานหน้าแดงทันที
“ไอ้บ้า..อยากเล่นก็เล่นไปสิวะ.”น้องปานด่า ไอ้แสบหัวเราะ
“เร็วดิ...”ไอ้แสบตะโกน ไม่รู้บอกใครครับ แต่กรูพุ่งหลาวไปแล้ว พร้อมกับไอ้ตาร์ตามมาติดๆ
“จะลงมาเองหรือว่าให้กรูขึ้นไปอุ้ม”ไอ้แสบมันบอกน้องปาน เมื่อมันว่ายไปเกาะขอบสระ
“เออ..อยากให้ถอดมากใช่มั้ย”น้องปานพูดจบ ถอดเสื้อออกทันทีเลยครับ แล้วก็ถอดกางเกงออก ข้างในเป็นกางเกงว่ายน้ำใส่เรียบร้อยแล้ว แล้วน้องปานก็ตั้งขาขึ้น แล้วบีบครีมขวดผมไปทา ผมว่ายไปสะกิด ไอ้แสบที่ขอบสระ
แล้วชี้ไปที่ไอ้ฝรั่งที่นอนอยู่ข้างๆ พร้อมกับจ้องน้องปานอย่างเห็นได้ชัดว่าจ้อง ถึงแม้ว่าแว่นตากันแดดมันจะใส่อยู่ก็เหอะครับ
“หึหึ...”สะกิดแค่นั้นแหละครับ ไอ้แสบขึ้นจากสระทันที
“อะ..อะไร..”น้องปานโดนไอ้แสบกระชากตัวขึ้น
“ไม่ต้องทาแล้ว..ลงไป”ไอ้แสบบอก
“เอ้..ก็ปานยังทาไม่เสร็จเลย”น้องปานงงครับ
“ก็บอกว่าไม่ต้องทาแล้ว..”ไอ้แสบพูดอีกที
“พี่แสบนี่อะไรเนี้ย”น้องปานบ่นงงๆ แล้วลงมานั่งขอบสระช้าๆ ตรงหน้าผม ผมเอามือไปจิ้มขาน้องปานเบาๆ น้องปานหน้าแดงมองหน้าผมแบบเขินๆ
“กินตีนกรูมั้ยไอ้ข้าว”มันไม่พูดเปล่า เอาเท้ามาชูตรงหน้าผมเลยครับ
“โหแม่ง..หวงกับเพื่อนกับฝูง.กรูแค่แตะเองไม่ได้ทำมากกว่านั้นสักหน่อย..หรือว่าทำดีวะ”ผมพูดจบ เตรียมตัวพุ่งหลาวครับ แต่ก่อนพุ่ง ผมหอมเข้าที่หน้าท้องน้องปานแล้วก็พุ่งตัวสุดชีวิตเลยครับ
“ไอ้ข้าววววววว..”น่าจะทราบว่าโกรธมากแค่ไหนครับ ฮ่าๆ สะใจวะ ผมว่ายไปหาไอ้ตาร์
“พ่ออออ..น้องเพลงอยากไปเล่นกับพ่ออะ”ไอ้เพลงมันตะโกนมา ที่สระนั้นมีแค่พี่ป่าน กับน้องข้าวปุ้นนะครับ มันเห็นพวกผมมันก็คงอยากมาเล่นด้วย
“มันลึกครับ..อยู่ตรงนั้นแหละ.เดี๋ยวพ่อไปหา”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันเดินมาตรงที่ยืนได้ ผมก็เข้าไปกอดคอมัน แล้วก็เกี่ยวขาไว้ที่เอว ขี่โกงนั้นเองครับ
“..หึ......”ไอ้ตาร์มันขำนิดๆ เมื่อผมลูบหน้าอกมันใต้น้ำ แล้วเอานิ้วเขี่ยหัวนมมัน
“อย่าดิ..”ไอ้ตาร์มันบอกยิ้มๆ เมื่อผมเอาเท้าเขี่ยเข้าที่น้องชายมัน แล้วเอาอีกมือลูบหน้าท้อง
“ผู้หญิงพวกนั้นมองใหญ่เลย”ผมกระซิบบอก สระมันยาวและกว้างมากอะครับ ผู้หญิงที่อยู่ข้างสระกลุ่มหนึ่ง มองมาที่ผมกับไอ้ตาร์ที่จริงกลุ่มพวกผมก็เป็นจุดสนใจพออยู่แล้วนะครับ คนหล่อเยอะแยะ กร๊ากก หุ่นก็ดีด้วย แต่มีแต่ผู้ชาย ฮ่าๆๆ
“มึง..เล่นเก็บเหรียญกันมั้ย”ไอ้แมนตะโกนถาม
“ปัญญาอ่อนวะไอ้แมน”พี่เจ้าบอก
“แก่แล้วอะดิ..กลัวสู้พวกผมไม่ได้ใช่ป่ะเฮีย”ไอ้แมนเย้ย
“อย่ามาท้ากรู..ไอ้แมน.”พี่เจ้าบอก มันคงไม่รู้ว่าพี่ชายสุดที่รักของผม เคยเป็นนักว่ายน้ำมหาลัยนะครับ
“โหเฮีย.ไม่ได้ท้าหรอก.แต่พูดความจริง..เอางี้ดีกว่ามั้ย.”ไอ้แมนพูด แล้วยืนนับคน พวกผู้หญิงเล่นอยู่สระเด็กแล้วครับตอนนี้
“แข่งกันเลยเฮีย.แบ่งทีม..โยนเหรียญ.ครั้งละสิบห้าเหรียญ..สามครั้ง..ทีมใครได้มากที่สุด..ภายในสามสิบวินาที.ชนะ”ไอ้แมนบอก
“ไงก็ได้อยู่แล้ว..ไอ้อ่อนอย่างมึง.ดูดีจะได้สักกี่น้ำ”พี่เจ้าพูด ใช่ครับ บ้านผมว่ายน้ำกันเก่งมาก ผมเนี้ย ตอนแรกเรียนครับเรียนตอนเจ็ดขวบ แต่ว่ากลัวครู แล้วก็ตอนนั้นกลัวน้ำมากๆ แต่สุดท้ายแล้ว เป็นเองครับ ขอบอกว่าเป็นเองจริงๆ ยืนดูครูทุกวัน พื้นฐานที่ครูเคยสอน ก็เอามาฝึกเอง ทั้งๆที่ก็ว่ายอยู่สระเดียวกับครูและเพื่อนๆนะครับ สุดท้าย ผมก็เป็นท่าฟรีสไตน์ ท่ากรรเชียง ท่ากบ ต่อมาก็ผีเสื้อ ท่าผีเสื้อนี่พี่เจ้าสอนครับ แล้วผมก็ฝึกเองมาโดยตลอด ทั้งการฝึกหายใจอย่างถูกวิธีด้วยครับ ผมกับพี่เจ้าและก็พี่ตังจะแข่งกันว่าใครอยู่ในน้ำได้นานที่สุดบ่อยมาก จนพี่เจ้าว่ายจริงๆจังๆแหละครับ ว่ายจนเป็นนักว่ายน้ำโรงเรียน แล้วก็มหาวิทยาลัย แต่ว่าผมนะ ไม่ได้ว่ายจริงจังขนาดนั้น แต่ยอมรับว่าตัวเองว่ายน้ำเก่งเลยแหละครับ กล้ามข้อมือดีถึงขนาดที่ตอนไปเรียนตีเทนนิสตอนเด็กๆ อาจารย์ชมเลยว่า ข้อมือแข็งมาก มีกำลังมาก แต่แล้วผมก็เลิกเล่นเทนนิสครับ ไม่เข้าท่ากับผมสักเท่าไหร่ ปิดเทอมผมจะไปว่ายน้ำกับพี่เจ้าแล้วก็พี่ตังบ่อยๆช่วงนั้นบางทีก็ไปคนเดียว เพราะว่าไม่ชอบเล่นน้ำหรือแช่นานๆครับ ไปถึงก็จะรีบว่าย ตามกำหนดที่เราตั้งไว้ แล้วกลับทันที
แล้วอย่างไอ้แมน กำลังกายก็ไม่ค่อยออกไปแต่พิตเนส บุหรี่ก็สูบเยอะขนาดนั้น ไม่นานหรอกครับ เดี๋ยวจะหอบเป็นหมา พี่เจ้าบุหรี่ก็ไม่สูบ ฮ่าๆ มันคงท้าผิดคนจริงๆ
“แล้วถ้าชนะฝ่ายชนะจะได้อะไร”พี่เจ้าเริ่มแผนชั่วๆ
“โอเคถ้าชนะ..ทีมแพ้ต้องซื้อเบียร์ไฮเนเก้นสองลัง พร้อมกับเหล้าอีกหนึ่งลัง..อาหารมื้อเย็นของพรุ่งนี้ทีมแพ้จ่าย”ไอ้แมนพูดด้วยความมั่นใจมากครับ พี่เจ้าหันมามองหน้าผม ผมยิ้มให้นิดๆ แล้วยักคิ้ว
“ได้อยู่แล้ว”พี่เจ้าพูด
“ทีมละสี่คนแล้วกัน”พี่เจ้าบอก แล้วคนที่เล่นก็มีดังนี้ครับ ผม พี่เจ้า พี่ตัง ไอ้ตาร์ ไอ้แมน ไอ้เอ็ม พี่ไม้ และ ไอ้แสบครับ
“โอลาน้อยออก”ผู้ชายแปดคนหุ่นอย่างกับซุปเปอร์โมเดลยืนโอลาน้อยออกกันครับ ฮ่าๆ
แล้วทีมก็ได้เช่นนี้ครับ ผม พี่เจ้า ไอ้แสบ และพี่ตัง
อีกทีม ไอ้ตาร์ ไอ้แมน ไอ้เป้ และพี่ไม้
ผมยิ้มให้ฝั่งตรงข้าม
“เตรียมเลี้ยงพี่ได้เลยนะจ๊ะน้อง”ไอ้ตาร์เดินมาจับคางผม เรื่องนี้ไอ้ตาร์ไม่รู้เช่นกันครับ ว่าผมกับพี่เจ้า แล้วก็พี่ตังนะ ว่ายน้ำเก่ง และการดำน้ำของผมนะ ผมโคตรจะชอบเลยครับ ตอนผมว่ายได้ประมาณป.ห้า ครูคนที่สอน ต้องให้ผมมาสอนว่ายน้ำพวกเด็กๆ พร้อมกับลูกสาวของครูครับ แล้วก็ลูกชายของครูก็เป็นเพื่อนว่ายน้ำที่สนิทของผมในตอนนั้นเลยครับ จับกันกดน้ำตรงสระสี่ห้าเมตรมาแล้ว ทั้งๆที่ฝ่ายนั้น ว่ายได้เร็วกว่าผม แต่ก็แพ้ เพราะว่ากรูดำได้นานแล้ว อึดกว่าด้วยครับ ฮ่าๆ
“เดี๋ยวก็รู้..”ผมบอกแค่นั้น คนที่เป็นกรรมการคือ พี่ฝ้าย กับพี่จอย และไอ้ป๊อดที่คอยบอกเวลาหมดอยู่ใต้น้ำ
...
มาต่อ ไม่มีฉาก แบบเรียกเลือด กร๊าก เสียใจด้วยนะ
-
^
^
^
จิ้ม
หนุกอ่ะคับ
ชอบมากมาย
ป.ล. บอกแล้ว...
ตอนพิเศษ100
-
แต่งมาได้เรื่อย ๆ เลย จ้า
แต่ว่า การบ้าน การเรียน อย่าให้ขาดนะ
เป็นห่วง เป็นกำลังใจให้จ้ะ
-
จริง ๆ แล้ว เพิ่งมาอ่านตอนที่ 12 อ่ะ พอตอบเสร็จ
เบบี๋ใจดี แจกฟรีอีกตอน อิอิ
เบบี๋ ไม่เลือด เค้าก็ชอบนะ อ่านแล้วคิก คิก ดีอ่ะ สบาย สบาย
ฝันดีทุกคนจ้า
-
ทำไมน่ารักกันอย่างงี้หละค่ะ อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลยอะ ทำไงดีอ่าาาา o18
-
“โอลาน้อยออก”ผู้ชายแปดคนหุ่นอย่างกับซุปเปอร์โมเดลยืนโอลาน้อยออกกันครับ ฮ่าๆ
ฮา อ่ะ ... โอลาน้อยออก คิดได้มากกกกก
งั้นแสดงว่า เบบี๋ ว่ายน้ำเก่งอะดิ
แต่เย็นนี้สงสารพี่ทศ มากมาย ... ดูจากเมนูอาหารแล้ว :เฮ้อ:
-
ใครบอกกานว่าไม่มีฉากเสียเลือด
อย่างงี้เนี่ยเสียเลือดอย่างรุนแรงเรยนะเออ
หุๆๆ
คิดดูผู้ชายแมนๆๆสูงแบบนายแบบงี้เปงสิบ
ระรานตาขนาดนี้ก้อเลือพุ่งสิครับพี่น้อง
-
สนุกมากกก น่ารักอ่ะ เก่งจังค่ะ แบบนี้ก็ชอบบบ :วู้วว1:
อ่านแล้วhappyสุดๆ อยากอ่านต่อเร็วๆแล้วอ่ะ :call:
-
ไม่เสียเลือดก็ไม่เป็นไรจ้า ขอให้มาต่อเรื่อยๆ ไปอีกนาน ๆ เลยนะจ้ะ
เบเบี้น่ารักที่สุดเลย :กอด1:
-
หุหุ อ่านแล้วชอบข้าวอะ แบบว่านิสัยนี้สุดๆ ไปเลย น่ารักอา
ส่วนพี่ตาร์นี้ก็น้า ขยันงอนข้าวซะจริงๆ แต่ก็น่ารักไปอีกแบบคะ
-
“โอลาน้อยออก”
เหอๆ
หมดมู้ดเรยพี่
น่ารักไปแร้น
:impress2:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
เบบี้น่ารักที่สุดเลย... :laugh: :laugh: :laugh:
-
น่ารักกันอีกแล้ววววววววววววววววววววว
-
ตาร์ไม่รู้อะไรซะแล้ว
คนเก่งอยู่ทีมเดียวกันหมดแบบนี้
ก็ชนะใสๆ สิ
.
.
:z1:
ข้าวน่าจะเพิ่มเงื่อนไขไปด้วยนะว่า ถ้าใครชนะก็ต้อง :oo1: อ่ะ
เบบี้จ๋า
พี่ว่านะ เราน่าจะทำหนังสือ ได้แล้วนะครับ สำหรับเรื่องนี้อะ
ส่วนถ้าบอกว่า ทำไม่เป็นลองปรึกษากับพี่จี ดีไหมว่า จัดทำยังไงหรือยัง
พี่บอกตรง ๆ ว่า นิยายน่าอ่านแบบนี้ ถ้ามีเป็นรูปเล่ม ได้ยิ่งดีนะครับ
อ่านได้ไม่เบื่อด้วย พี่อ่านจนจะบรรลุแล้วมั้ง กร๊ากกกกกก
ยังไงก็ขอ :กอด1: เบบี้อีกซักทีแล้กวัน
เห็นด้วยคับ
ทำไมเบบี้ไม่ลองปรึกษาพี่ๆ ที่เค้าเคยทำหนังสือดูล่ะ
จะเข้าคิวจองเป็นคนแรกเลยล่ะ
:really2:
-
ชอบๆๆๆๆ มีต่อไปเรื่อยๆๆได้ไหมม :กอด1:
-
:impress2:........ชอบจิงๆคับ กับบรรยากาศแบบนี้....... :impress2:
เพื่อนแต่ล่ะคนต่างก้อรักใคร่กลมเกลียวกันมาเนินนาน...สามัคคีกันดีเหลือเกินเฮไหนเฮนั้นไม่เคยทอดทิ้งกันเลย...บางคนมีครอบครัวแล้วก้อยังยึดมั่นในคำว่าเพื่อน....แต่ล่ะคนมีวิถีทางที่ต้องก้าวเดินไปของตนเอง แต่ก้อยังคงไว้ซึ่งเพื่อนตายของจิงเลยคับแบบนี้......
ตอนพิเศษ ตาร์กะข้าว มันรวมไว้ทุกสิ่งเลยนะคับ...พิเศษ100ตอนก้อดีนะคับ เหมือนเราได้เข้าไปอยู่กับพวกเขาด้วย...
......ยิ้มเรายิ้มด้วย.... :pigha2: :m20: :jul3:
......บู้เราบู้ด้วย... :z6: :beat:
......ทุกข์เราทุกข์ด้วยสุขเราสุขด้วย... :impress3: :m15:
..........และ...........
......เลือดท่วมเตียงเราก้อท่วมด้วย...
:m25: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:
(อันสุดท้ายนี้ถึงเราพยามจะเลือดท่วมตามไปด้วยแต่ก้อตามไม่ไหวคับ...ขืนท่วมตามทุกคู่...ตายแน่ๆๆ)
รออ่านต่อไปเรื่อยๆๆคับ..... :กอด1: :กอด1: :L2:
poom_โอ๋ :z10: :z10:
-
ต้องมีคนแกล้ง หรืแมนมีแผนอะไรแน่ๆ
จะตามลุ้นต่อไป
-
:laugh: น่าสนุก อ่านแล้วนึกถึงตอนเด็กๆเลยอ่ะ เคยเล่นเหมือนกัน
ดูท่าว่าพี่ต้าร์มีแนวโน้มจะเสียตังนะ :jul3:
น้องเพลงก็ยังคงน่ารักอย่างต่อเนื่อง แฮะ ชอบจิง :o8:
-
รอตอนต่อไปก็ได้ ...............................................ชิส์
-
สระไหนเนี่ย อยากไปส่องจริงๆ กร๊ากกก
แต่งมาเรื่อยๆชอบบบบ
ทีมต้าร์เห็นแววแพ้มาแต่ไกล :laugh:
-
เล่นเหมือนเด็กๆเลย......
แต่งตอนพิเศษมาเรื่อยๆนะชอบบบบบบบบ
-
น่ารักกันจังเลย
อยากลงไปอยู่ในสระว่ายน้ำด้วยคนจัง
:laugh: :laugh:
-
เบบี้จ๋า
พี่ว่านะ เราน่าจะทำหนังสือ ได้แล้วนะครับ สำหรับเรื่องนี้อะ
ส่วนถ้าบอกว่า ทำไม่เป็นลองปรึกษากับพี่จี ดีไหมว่า จัดทำยังไงหรือยัง
พี่บอกตรง ๆ ว่า นิยายน่าอ่านแบบนี้ ถ้ามีเป็นรูปเล่ม ได้ยิ่งดีนะครับ
อ่านได้ไม่เบื่อด้วย พี่อ่านจนจะบรรลุแล้วมั้ง กร๊ากกกกกก
ยังไงก็ขอ :กอด1: เบบี้อีกซักทีแล้กวัน
เห็นด้วยคับ
ทำไมเบบี้ไม่ลองปรึกษาพี่ๆ ที่เค้าเคยทำหนังสือดูล่ะ
จะเข้าคิวจองเป็นคนแรกเลยล่ะ
:really2:
เห็นด้วยอีกคนจ้า ความประทับใจมากมายจนอยากให้มีการรวบรวมเป็นเล่มไว้เลย
เพราะอย่างตอนนี้น่ารักมากมายเลยแหละเบบี้เอ๋ย
ไม่เรียกเลือด แต่เรียกความประทับใจจากความสัมพันธ์ของเพื่อน พี่ น้องที่รักใคร่กลมเกลียวกันมากๆๆ
มันหลากรสเลยนะเบบี้
ถึงได้อาลัยอาวรณ์กันซะขนาดนี้ ไม่อยากให้จบจริงๆนั่นแหละ
เล่าไปจนตาร์กะข้าวจบโทกลับมาเลยดีมั้ย ตอนนั้นน้องเพลงก้อโตขึ้นอีก มีเรื่องให้เล่าได้อีกเยอะนะเนี่ย
เรื่องแฟงก้อน่าสนใจ
ตอนพิเศษ ของเฮียทีกะน้องชินก้อมีคนขอมาแล้วอีก
เบบี้มีเรื่องให้เล่าอีกเยอะเลยน้า ว่ามั้ยจ๊ะ :m13:
บวก 1 ให้เบบี้เช่นเคยจ้า
-
ชอบมากๆ เลย เรื่องนี้
อิอิ
:กอด1:
-
:o8:
น้องเพลงพูดนิดนึง
พี่ก็หลงได้
><
กรี๊ดดดดดด
น่ารักเว่อร์ๆ ฮ่าๆๆๆ
ลัลล้า ตอนนี้ ซอฟท์จัง ^^
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ใครจะชนะกันนะ :z1:
-
:m20: :m20: :m20:
กลายเป็นเรื่องไตรภาค นิรันดร์กาลไปหละ
ครอบครัวสุขสันต์ จริงๆ อิจฉาๆ
:z2: :z2: :z2:
-
อ๊ากกก
ชอบฉากน้องปาน ทาครีม 55
ดดนใจวัยรุ่น .. หุหุ
-
:laugh:
ตื่นเต้นมากมายใครจะชนะน้า
:z2:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เบบี้ชอบมากมายเลยตอนที่แสบหึงปาน
โหยยยยแล้วข้าวก็เข้าใจแกล้งเล่นจริงๆเลย
เป็นไงล่ะแสบเจอ ปานยั่วไปแบบไม่รู้ตัวเอาซะรอบสระมองกันตาค้าง ต่างชาติยังต้องมอง
สุดยอดจริงก็นะไม่มองได้ไงขาวใสน่ารักแล้วมาทาครีมกันแดดอะไรอย่างงั้น เฮ้อออออ อยากไปตั้งกล้องจริงๆให้ตายเถอะ พี่แสบหึงน่ารักชอบๆๆเอาโผล่มาบ่อยๆนะเบบี้คู่นี้น่ารัก
พ่อแม่ลูกสมบูรณ์แบบจริงเลย ตาร์เราหลงข้าวไม่ไหวแล้วมากกว่าเดิมม่ายยย
มองตาไม่กระพริบเลยนะแค่ถอดนิดๆหน่อยๆ ฮ่าๆๆ
แต่เจอยั่วใต้น้ำไป น่าสงสารจริงที่จริงน่าจับขึ้นบก จัดการซะทีนะ อยากไปเป็นหนึ่งในสาวๆที่ได้มองทั้งสองคนมากๆคงมีความสุข :z2:
เอาแล้วตอนต่อไปการแข่งขันจะเริ่มแล้ว มาดูสิว่าพี่ตาร์ของเราจะอึ้งหรือว่าจะทำให้ข้าวอึ้งไปเลย
รอตอนต่อไปนะจ้าเบบี้ พยายามเข้านะ
น่ารักที่สุดเลย อย่าจบมันเลยเรื่องนี้ ตอนพิเศษ ตลอดกาลลลลลลลล
:mc4: :mc4: o13
-
คริๆๆ สงสารพี่ตาร์อีกแระ ช่างไม่รุ้อะไรบ้างเลย
โดนข้าวเล่นเข้าหั้ยแล้วอ่ะ
อิอิ
รอดูแมนผู้พ่ายแพ้อ่ะ หั้ยครัยปลอบจัยดีหว่า หุหุ :jul3:
-
มารอแต่เช้า
-
ดีครับ...มาต่อเรื่อยๆ นะครับ...
-
ชอบ ชอบ มาบ่อย ๆ นะ
-
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก
ยังไม่อยากให้จบเลยยยยยย
:z3: :z3:
-
:กอด1: อบอุ่นดีจัง
ดูเป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันทั้งหมดเลย รักกันดี อย่ารีบจบเลยน้า ช๊อบชอบอะ :L2:
-
น่ารักจังเลย มี โอน้อยออกด้วย
ดูซิว่า ข้าวจะเก่งอย่างที่พูดได้ป่าวเนี่ย
-
โห กว่าจะตามอ่านทัน ใช้หลายวันอยู่ หน้ามืดเลย ... ถูกใจมาก
คิดแล้วเห็นสภาพเลยชายแมนๆ 8 คนยืนทำอะไรน่ารักๆเหมือนเด็กๆ ... โอลาน้อยออก 55555
อยากไปอยู่ตรงนั้นจัง o13
-
มาเป็นกำลังใจ :L2: :กอด1:
-
+ ให้น้องเบบี้เป็นกำลังใจ ตอนนี้น่ารักมาก ถึงจะเรียกเลือดไม่ได้ แต่ก็ใส ๆ เหมือนดูเด็ก ๆ เล่นเกมส์แข่นกันเลย
น้องปานน่ารัก น้องเพลงยิ่งน่ารักใหญ่ เฮ้อ .... จะน่ารักกันไปถึงไหนค้า
:L1: :L1:
-
น่ารักนี้อ่ะ
:L1:
-
ตอนที่162 พิเศษ ตาร์กะข้าว<The End>
แล้วตอนนี้ก็เป็นการเวลาวางแผนกลุ่มครับ
“เดี๋ยวพี่กับข้าวไปที่ลึกนะ..ส่วนมึงสองคนไปที่ตื้น”พี่เจ้าบอก พี่เจ้ารู้ดีนะครับ ว่าผมชอบดำลงไปที่ลึกมากๆ
แล้วพี่จอยก็ให้พวกผมหันหลังครับ พี่ฝ้ายเป็นคนจับเวลา แล้วพี่จอยกับไอ้แฟงก็โยนเหรียญสิบห้าเหรียญเป็นเหรียญบาททั้งหมดครับ โดยใช้กรรมสิทธิ์ของลูกค้า ขอแลกทางโรงแรม ฮ่าๆ ให้พนักงานไปหามาให้ครับ
“เอาละนะ..จะนับหนึ่งถึงสามนะ..”พี่จอยพูด
“พ่อสู้ๆ..”น่าจะรู้ว่าเสียงใครครับ ตอนนี้มันอยู่บนสระนั่งอยู่กับน้องปานเรียบร้อยแล้ว
ผมหายใจเข้าลึกๆ ลึกๆเลยครับ ยิ่งลึกได้ยิ่งดี ท้องป่องด้วยครับ แล้วหายใจออกยาวๆ อยู่สามครั้ง แล้วเตรียมตั้งหลัก
“ใครห้ามโกงนะเว้ย.กรูเห็นอยู่.คนรอบสระก็เห็น..ไอ้ป๊อดดูไว้ด้วยนะมึง”พี่ฝ้ายสั่ง
“ครับเจ๊”ไอ้ป๊อดตอบ
“เอาละนะ..หนึ่ง.......สอง.......................สาม”แค่นั้นเองครับ พวกมันก็พุ่งกันเต็มที่ ผมยืมมองก่อนว่าเหรียญอยู่ตรงไหนบ้าง เพราะว่าสระมันสะอาดมากนะครับรีสอร์ทระดับห้าดาว มันก็ต้องสะอาดเป็นธรรมดา ผมเห็นเหรียญอยู่ตรงที่ลึกประมาณสามเหรียญ ก่อนที่จะหายใจเข้าปอดเต็มๆ แล้วพุ่งลงไปใต้น้ำทันที เพราะไอ้พวกที่พุ่งไปก่อนมันก็ยังไม่เห็นหรอกครับ เทคนิคก็คือ เมื่อลงไปใต้น้ำแล้วให้กั้นหลายใจให้นานที่สุดเท่าที่ลมที่เรากักเก็บไว้มันจะได้ใช้ประโยชน์ที่สุดนะครับ สระลึกมาก ระยะเวลาค่อนข้างไกล เมื่อลมที่กั้นไว้เริ่มพังทลาย ผมก็ต้องปล่อยลมที่ตุนไว้เหมือนเครื่องออกซิเจน ปล่อยออกมานิดๆ นิดๆเท่านั้นนะครับ ใช้เยอะเดี๋ยวหมด และผมก็เห็นเงามาไกลๆแต่อย่าหันไปมองหรือสนใจครับ เพราะใต้น้ำมันสะโลวโมชั่น ถ้าคุณกระดิกตัวที่จะหันไปสนใจนิดเดียว การที่จะหันกลับมาคืนการเสียหลักทันทีครับ ผมรีบจ้วงแทงให้หัวมันทิ่มลงไปด้วยความเร็วเหมือนจรวด แล้วหยิบเหรียญได้ก่อน ที่จะกั้นหายใจเมื่อเห็นอีกเหรียญไกลๆ ทั้งๆที่ลมจะหมดอยู่แล้วครับ ผมรีบลงไปลึกกว่าเดิม แล้วหยิบมาจนได้ ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นเหนือน้ำ
“ฮา....”หายใจออกมาแล้วหายใจเข้าปอดอีกที พี่ตัง กับไอ้แสบ พุ่งขึ้นมาเหนือน้ำอีก พร้อมกับไอ้ตาร์กับไอ้แมน ผมไม่รีรอ รีบหายใจเข้าปอดอีกครั้ง แล้วพุ่งตัวลงไป มองไปจนทั่วน้ำลึก เจออีกเหรียญ คงเป็นเหรียญสุดท้ายแล้วมั้ง
“อึก.....”แม่ง ตัวเหี้ยไหน จับขากรูวะ ผมรีบหันไปดู ไอ้เหี้ยตาร์ครับ ผมใช้อีกเท้าถีบมัน จะเล่นกับกรูอย่างนี้ใช่มั้ย อย่าขำครับ ขอบอกว่าอย่าขำ เพราะถ้าขำจะสำลักน้ำครับ ผมรีบกลับตัวไป แล้วจิกหัวไอ้ตาร์ ก่อนที่จะใช้เท้าเหยียบหลังมันกดลงน้ำ เล่นผิดคนแล้วมึง จังหวะที่ถีบนั้นเองครับ ทำให้ผมเหมือนมีแรงดันลงไปใต้น้ำ แล้วก็ได้มาอีกเหรียญ ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นมาเหนือน้ำ
“หมดเวลา..หยุด...ไอ้ป๊อดมึงไปบอกไอ้ไม้ให้หยุดดิ”พี่จอยตะโกน ผมว่ายกลับมาตรงที่ยืนได้ครับ
“แบ่งทีมๆ....”พี่ฝ้ายบอก แล้วพวกผมก็แยกทีมครับ ก่อนที่จะเอาเหรียญไปวางต่อหน้า ฝ่ายไอ้แมน วางหน้าพี่ฝ้ายครับ ฝ่ายผมวางหน้าพี่จอยครับ
พี่ตังได้สอง พี่เจ้าได้สี่ ไอ้แสบหนึ่งเหรียญครับ ส่วนผมสามเหรียญครับ
“ฝ่ายกรูสิบเหรียญ.”พี่จอยตะโกน
“ของกรู..สี่เหรียญ.”พี่ฝ้ายบอก
“อ่าว.แล้วอีกเหรียญอะ”ไอ้ป๊อดพูด
“ไปหาดิไอ้ป๊อด”พี่ฝ้ายสั่ง ก่อนที่ไอ้ป๊อดจะดำลงไปหา แล้วได้เหรียญขึ้นมาอีกเหรียญครับ
“สรุปครั้งที่หนึ่ง..ฝ่ายพี่เจ้าเป็นฝ่ายชนะ”พี่จอยตะโกน
“เย้ๆ...พ่อชนะ..พ่อชนะ”ไอ้เพลงมันกระโดนโย้งเย้ง ผมยักคิ้วให้ไอ้ตาร์ มันก็ยักคิ้วกลับครับ เชี้ย กวนตีน ครั้งที่สองเริ่มขึ้นอีกครั้ง พี่เจ้าให้ผมอยู่ตรงด้านตื้น กับพี่เจ้า แล้วพี่ตังก็ไปด้านลึก กับไอ้แสบครับ
“สรุปครั้งที่สอง..ฝ่ายพี่เจ้าเป็นฝ่ายชนะ”พี่ฝ้ายพูดขึ้น
“โหหหหหหหหหห..”พวกที่อยู่บนสระโห นี่ไม่ได้โหพวกผมนะครับ โหไอ้แมน ไอ้แมนหัวเสียนิดๆ
“โกงเปล่าวะ”ไอ้แมนตะโกนถาม
“โกงส้นตีนดิ..มึงแพ้แล้วอย่ามาพาล”ผมตอกกลับ
“เหี้ยแมน..มึงเป็นเพื่อนมันประสาอะไร”ไอ้เข็มมันตะโกนด่ายิ้มๆ ไอ้แมนหันไปมองหน้าไอ้เข็มที่อยู่บนสระงงๆ
“อะไรวะ..มึงเข้าข้างพวกมัน..โกงชัวร์ๆ”ไอ้แมนพูดบอก
“หึ....ไอ้เหี้ย..ไปท้าใครไม่ท้า.เฮียเค้าเป็นนักว่ายน้ำเก่านะมึง..ไอ้ควาย กรูแม่งไม่น่าอยู่ทีมมึงเลยรู้งี้แบมือดีกว่า..สาด เสียตังอีก .”ไอ้เป้ด่าไปก็หัวเสียไปครับ ไอ้แมนหน้าเหวอมองหน้าพี่เจ้า แล้วก็พวกผม พี่เจ้ายักคิ้วให้
“โหเฮีย..แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ”ไอ้แมนพูด
“อ่าว..กรูจะไปรู้มึงเรอะว่ามึงอยากรู้”พี่เจ้าพูดขึ้น
“..แม่ง..งั้นไม่แข่งแล้ว”ไอ้แมนพาลครับ
“ไม่ได้เว้ย..พูดแล้วไม่คืนคำถ้ามึงจะไม่แข่งแล้วมึงก็ต้องโดนปรับแพ้”ไอ้แสบบอก
“เออ..เข้าข้างกันจังก็มึงชนะนี่หว่าไอ้ห่า”ไอ้แมนบอก
“ไม่รู้วะ..ถ้ามึงไม่แข่งต่อ.มึงก็ต้องโดนปรับแพ้แล้วก็ต้องทำตามสัญญา”ผมยื่นคำขาด
ไอ้แมนหันไปมองหน้าไอ้ตาร์กับพี่ไม้แล้วก็ไอ้เป้เหมือนขอความคิด
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แข่งๆไปเหอะ”พี่ไม้พูด แล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
“สาม..เริ่มได้”แล้วก็ทะยายตัวครับ คราวนี้ผมก็พุ่งเต็มที่เลยครับ ได้มาแล้วสองเหรียญสนุกดีวะ ผมหันไปเห็นไอ้แมนกำลังดึงขาพี่ชายสุดรักสุดหวงของผมพอดีครับ เลยรีบเข้าไป ดึงกางเกงมันแม่งเลยครับ ไอ้แมนหันมาด้วยความตกใจ ผมหัวเราะให้มัน แล้วว่ายต่อไปแล้วหยิบอีกเหรียญ ไอ้ตาร์ว่ายเข้ามากอดที่เอว แล้วดึงตัวผม ผมก็อึดอัดดิครับ ก็เลยสู้กับมันในน้ำสักพัก เอาเข่ากระทุ้งเข้าน้องชายมันเลยครับ ก่อนที่จะว่ายขึ้นมาอย่างไม่สนใจใยดี กร๊าก กรูสนเหล้าฟรีมากกว่าวะ
“เก้าเหรียญ..ฝ่ายพี่เจ้าชนะ”พี่จอยตะโกน
“ฮิ้ววววววววววววววว”แล้วเสียงริมสระก็เยอะเย้ยพวกฝั่งตรงข้ามครับ
“เออๆ..กรูรู้แล้วว่ากรูแพ้..มึงจะตอกย้ำกันทำเหี้ยไรวะ”ไอ้แมนเงยหน้าไปด่า
“ไปเลย..เย็นนี้พวกมึงสี่คน..เอาเงินเพิ่มให้ไอ้เป้ไปซื้อของเย็นนี้ด้วย..เหล้าหนึ่งลัง กับไฮเนเก้นสองลัง..ส่วนค่าอาหารพรุ่งนี้กรูว่าไปกินที่ร้านดีกว่าวะ..ฮ่าๆๆ”พี่ผมเองครับ แล้วเสียงหัวเราะก็ตามมาติดๆ
“เออวันนี้กรูเสียแรงทำอาหาร.แล้วกรูต้องเสียตังฟรีๆกับพรุ่งนี้เพราะมึงเลยไอ้แมน.”ไอ้เป้ตบหัวไอ้แมน
“โห..ไรวะ.เพื่อนอะช่วยเพื่อนแค่เนี้ยไม่ได้ไง”ไอ้แมนหันมาทำหน้างอนิดๆ หล่อเกินไปแล้วมึงอะ
“เออวันหลังจะท้าใครให้ดูตาม้าตาเรือบ้าง..กรูแม่งไม่น่าหลวมตัวเลย”ไอ้เป้บ่นไปแล้วก็ขึ้นจากสระ ผมยังอยู่ในสระอยู่นะครับ ไอ้ตาร์มันเดินมาทางผม
“ว่ายน้ำเก่งก็ไม่เห็นบอก”ไอ้ตาร์บอก อ่าว มึงก็เห็นอยู่ว่ากรูชอบว่ายน้ำ
“มึงก็เห็นว่ากรูชอบว่ายน้ำ”ผมบอก
“ก็ไม่รู้นี่หน่าว่ามีประวัติ”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“กระเป๋าฉีกแน่มึง”ผมแซว
“กระเป๋าฉีกก็ยืมเงินเมียดิ..เมียรวย”มันพูด
“ใครเมียมึง.ไหน..ใคร..”ผมทำหน้าทำตา
“อ่อ..นี่แสดงว่าเกาะกรูกินใช่มั้ย..ห๊ะ”ผมแกล้งมัน แล้วจิกหัวมันกระชากไปมา
“โอ้ย..ฮ่าๆ..เพิ่งรู้หรอ..ไม่รวยไม่เอาหรอก..”ไอ้ตาร์พูดแล้วยักคิ้วให้ พร้อมกับรอยยิ้มของมัน
“เออ..กรูก็ว่าจะหาแฟนใหม่รวยๆสักคน.แฟนเก่าแม่งใช้ไม่ได้..กระเป๋าแบนไม่ค่อยมันส์มือกรูเท่าไหร่”ผมแกล้งมัน
“เรื่องดิ..อยากได้อะไรบอกเลยครับ..จะหาให้ทุกอย่างอะ..จะขายมรดกที่มีซื้อให้เลยครับที่รัก”ไอ้ตาร์พูดแล้วเข้ามากอด ผมกับมันยืนหัวเราะกันสักแป๊บ
“อาตาร์กอดพ่อไมอะ”
“ก็อาตาร์รักพ่อไงครับ”ไอ้ตาร์ตอบ
“หรอฮะ..งั้นน้องเพลงกอดบ้าง..น้องเพลงก็รักพ่ออะ”มันพูดแล้วทำท่าจะให้ผมอุ้ม ผมเดินไปริมสระ
“อยู่แป๊บเดียวนะครับ.แล้วเดี๋ยวไปเล่นสระเล็กนะ..ตรงนี้มันลึก”ผมบอก
“ฮะ...”มันพูด ผมอุ้มมันลงมาในน้ำ มันเกาะผมเป็นลูกลิงเลยครับ ผมเล่นกับไอ้เพลงสักพัก เพราะว่ามันบอกให้ผมเดินไปลึกๆครับ อยู่อย่างนั้นแหละครับ จนมันพอใจ ผมก็ต้องบังคับให้มันไปเล่นสระเด็ก มันเล่นสักพักไม่ถึงสิบนาทีมันก็ขึ้นไปบนสระ เพราะว่าสั่งไอติมไว้ครับ กรูว่าเดี๋ยวได้เป็นหวัด
ไอ้ตาร์มันขึ้นสระไปกินเบียร์ ผมยังแช่อยู่ในน้ำ สักพักก็ขึ้นไปบนสระ แล้วก็กินเบียร์บ้างครับ ไอ้แสบ ไอ้เป้ แล้วก็ไอ้ป๊อด วิ่งเล่นไล่ขับกันอยู่สักพัก ผมเดินไปคุยกับพี่ปองกับพี่ไม้ นะครับ แล้วเหี้ยแสบมาจากไหนไม่รู้ครับ ชนผมตกน้ำเลยครับ
ตุ้มมมมมมมมมม
ที่ลึกด้วยครับ แล้วคิดดูครับ หันหลังตกน้ำอะครับ โคตรจุกเลยครับ แบบเจ็บมากอะ ผมเลยกลั้นหายใจ แกล้งแม่งเลยครับ มันยากนะครับ นอกจากเราต้องปล่อยตัวเราเลยจริงๆ มันจะจมลงก้นดิ่งเลยครับ แต่ตอนนั้นต้องขาดอากาศหายใจพอสมควรครับ แล้วตัวมันก็จะลอยขึ้นด้วยครับ เลยต้องรีบกางแขนไว้ครับ ไม่ให้มันลอยขึ้นครับ แกล้งว่าจม หรือไม่ก็จุก อะไรประมาณนั้น
เร็วๆหน่อยสิวะ นี่ไม่คิดจะมีใครลงมาช่วยกรูเลยรึไงวะ ผมนับหนึ่งเกือบถึงยี่สิบได้ครับ
ตุ้มมมมมม
ตุ้มมมมมมม
ตุ้มมมมมมมมม
แล้วหลังจากนั้นผมก็รีบแกล้งหลับตา แม่ง จะหัวเราะให้ได้เลยครับ ผมอะ ถ้าหัวเราะนี่หมดเลยครับ สำลักน้ำ หายใจไม่ได้ ตีบทไม่แตกแน่ครับ ผมไม่รู้นะครับว่าใครมันลากผมขึ้นมาจากตรงที่ลึก แต่น่าจะเป็นสองคนครับ จนมาถึงตรงที่เหยียบได้ครับ
“ข้าว..ข้าว..”เสียงไอ้ตาร์มันเรียกผมอยู่ข้างๆ ทราบแล้วว่าเป็นมันนั้นเองครับ
“ไอ้ข้าว.”ทราบแล้วว่าเป็นไอ้แสบครับ ผมยังแกล้งหลับตาอยู่ครับ
“เล่นบ้าอะไรของพี่ฮะพี่แสบ”เสียงน้องปานจากบนสระ
“เฮ้ย..รีบๆเอาขึ้นมาสิวะ.”เสียงไอ้เข็มบอก ผมจะหลุดขำแล้วครับ อีกนิดเดียวลูก อีกนิดเดียว ก่อนจะขึ้นสระ จะหลุดขำแล้วครับ เพราะอีกคนที่ลงมาช่วยนะ ไอ้ป๊อด หน้าตามันแบบ เสียมากๆอะครับ
“พ่อ....อึก..อือออ”คงทราบว่าใคร
“ข้าว....”เสียงไอ้ตาร์ตกใจ ผมขำกร๊ากก ออกมาเลยครับ ท้องคับท้องแข็ง ไอ้แสบกับไอ้ตาร์ยืนงง ผมหลุดออกมาจากพวกมันแล้วครับ พวกบนสระก็ยืนงง แต่พี่ตังกับพี่เจ้านี่ยืนยิ้มครับ คงรู้ว่าผมแกล้ง ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์
เออ กรูแกล้งเล่นเฉยๆ ทำไมต้องทำหน้าโหดขนาดนั้นด้วยอะ ความรู้สึกเหมือนตอนอยู่ม.สี่ตอนนั้นเลยอะครับ ที่ไอ้ตาร์มันชอบทำหน้าโหดๆ
“เล่นบ้าอะไรห๊ะ”ไอ้ตาร์มันตะคอกใส่ เงียบกันทั้งคณะครับ ผมก็เงียบดิ
“กรูแค่ล้อเล่นอะ”ผมพูดบอก มันหน้างอ และอารมณ์โมโหกว่าเดิม เงียบกันหมดเลยครับ ผมหันไปมองหน้าพวกมัน ก็เงียบ มันคงไม่คิดว่าไอ้ตาร์จะโกรธผม เพราะไม่ค่อยมีโหดนี้ต่อหน้าพวกมันเท่าไหร่ครับ
“กรูล้อเล่น.มึงอย่าเครียดดิวะ”ผมเข้าไปจับแขนมัน มันสะบัดออก
“รู้มั้ยว่าคนเค้าเป็นห่วง..เล่นอะไรไม่รู้จักคิด..นี่ถ้าเกิดเป็นขึ้นมาจริงๆใครเค้าจะเชื่อ”มันหันมาดุ แล้วขึ้นจากน้ำทันทีครับ มันขึ้นไปหยิบบ๊อกเซอร์มัน แล้วใส่ ก่อนที่จะเดินไปทันที ไอ้เพลงยังร้องไห้ไม่หยุด
“โทษวะ..กรูแค่เล่นเฉยๆ”ผมตบไหล่ไอ้แสบ
“เฮ้ย..ไม่เป็นไร.พวกกรูแค่เป็นห่วง.มึงไปหาเฮียเหอะ”ไอ้แสบบอก แล้วจับมือผม ผมขึ้นไปบนสระ
“น้องเพลง..เป็นอะไรครับ”ผมเข้าไปกอดมันที่ยืนร้องไห้อยู่ครับ มันเข้ามากอดผมทันที
“พ่อกับเพื่อนๆเล่นกันเฉยๆนะ..ไม่มีอะไรหรอกครับ.เห็นมั้ยพ่อไม่เป็นอะไรเลย”ผมลูบหลังมัน
“อึก.....”มันยังสะอึกไม่หยุด
“ไม่ร้องนะครับเด็กดีนะ”ผมปลอบ มันก็สะอึกอยู่นั้นแหละครับ กอดผมแน่นเลย
“..อาตาร์โกรธพ่ออีกแล้ว.”มันพูดแล้วเอนตัวมามองหน้าผม
“อาตาร์ไม่ได้โกรธพ่อหรอกครับ..อาตาร์เค้าอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ”ผมบอก ผมเอาอีกมือเช็ดน้ำตาให้มัน
“ไม่ร้องนะครับ..เดี๋ยวพ่อมานะ.อยู่กับพี่ปานนะครับ”ผมบอก มันสะอึกไป พยักหน้าไปครับ ผมวางตัวมันลง น้องปานรับไว้ ผมหยิบกางเกงใส่ แล้วเดินตามไอ้ตาร์ไป
“หายหัวไปไหนวะ”ผมเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆตามทางเดิน จนมันสุดทางเดินแล้วนะครับ ถ้าเดินต่อก็เป็นชายหาดแล้ว ผมเดินออกไป มองไปรอบๆ ก็เห็นหลังไอ้ตาร์ไวๆ ผมรีบเดินเข้าไป ชิบหาย ทรายแม่งก็ไม่เป็นใจ ผมเซ็งกับการเดินบนทรายมากๆอะครับ มันยิ่งเดินยิ่งช้าอะ
“ตาร์....”ผมเรียกมัน หลังจากเร่งฝีเท้าให้เร็วมากขึ้น ไอ้ตาร์ยังไม่หยุดเดิน จะไปไล่ควายรึไงวะ ผมรีบเดินเข้าไปใกล้อีก
“ตาร์คราบ..”ผมทำเสียงอ้อนนิดๆ รู้ครับว่าคราวนี้กรูผิดเต็มๆ ผมรู้ครับว่ามันรู้สึกยังไง เพราะตอนผมอยู่ม.ต้นนะ ตอนที่ไอ้ป๊อดมันแกล้งผมแบบนี้ตอนเล่นน้ำ ผมจำได้ว่าผมด่ามันเช็ดเลยครับ
....... “ใครสั่งให้มึงเล่นแบบนี้วะ.ถ้าเกิดมึงเป็นจริงๆขึ้นมาพวกกรูจะรู้มั้ย”....ตอนนั้นผมโมโหมากอะครับ ที่ไอ้ป๊อดมันว่ายไปตรงสระสามเมตรแล้วมันแกล้งทำจม แล้วผมลงไปช่วยกับไอ้เป้
........”กรูขอโทษ..กรูไม่คิดว่ามึงจะจริงจังนี่หว่า..อย่าโกรธกรูดิวะ”....มันป๊อดมันคงรู้ว่าผมโกรธจริงๆครับ ไอ้เป้นี่ยืนเงียบเลยครับ
.........”เออๆ..ทีหลังอย่าเล่นอย่างนี้อีก.กรูไม่ชอบ”......ผมบอก หลังจากนั้นตอนเย็นครับ ไอ้ป๊อดเสือกเป็นตระคิวขึ้นมาจริงๆครับ แต่ดีที่มันไปไม่ไกลครับ ตอนนั้นผมอยู่อีกสระด้วยครับ คือไอ้ป๊อดมันบอกว่าตอนมันพุ่งตัวท่าฟรีสไตน์ อยู่ดีๆ ว่ายไปไม่ไกล เส้นขามันก็ยึดมาจากเท้าของขาซ้ายครับ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีแรง ขาชา ยืนไม่ได้ แต่ขาขวายังพอมีแรงอยู่ ดีครับที่มันมีสติ แล้วสระมันเป็นแอ่งกำลังจากตื้นไปลึกด้วยครับ มันอยู่ขอบสุดท้ายเหมือนกับเส้นตายพอดี มันเขย่งอีกเท้ามาจนที่ๆมันพอยืนได้ แต่มันขยับตัวไม่ได้เลยครับ แล้วตอนนั้นสระไม่มีคนเลยครับ น่ากลัวมากอะ เพราะไปเล่นกันสระเด็กหมด ไอ้ป๊อดมันตะโกนเรียกผมกับไอ้เป้ดังมากครับ
.............”เป็นอะไรวะ...”ผมรีบวิ่งไปหามัน
.............”กรูเป็นตระคิว”ไอ้ป๊อดบอก หน้ามันเสียมากๆอะครับ ผมกับไอ้เป้รีบลงไปช่วย
...............”ไอ้เหี้ย.คนคุมสระไปไหนวะ”ผมบ่นแล้วลงไปลากตัวไอ้ป๊อด
..............”ขึ้นได้มั้ยวะ..”ผมถามมัน เพราะว่าตรงนี้ไม่มีบันไดนะครับ บันไดไกลมาก เพราะว่าสระมันกว้างมากอะครับ ไอ้ป๊อดส่ายหัว
...............”กรูไม่มีแรงเลยวะ”ไอ้ป๊อดบอก ผมเลยขึ้นจากสระ แล้วให้ไอ้เป้ดันตัวไอ้ป๊อดขึ้น แล้วจับมันขึ้นมา บีบขานวดอยู่นานมากครับ จนมันยืนพอได้ แต่แล้วมันก็ยังเดินไม่ค่อยไหว ไอ้ป๊อดบอกว่า ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยครับ ตอนนั้นมันใจหายไปเลย คิดว่าจะไม่รอดแล้วครับ สระนั้นเคยมีเด็กตายด้วยครับ พวกผมนี่ไม่ค่อยไปสระนั้นเลย เลยไปว่ายสระที่มหาลัยกัน เซ็งไปเลยครับ ไอ้ป๊อดก็เป็นโรคระแวงน้ำหน่อยๆไปเลยครับ เหมือนมันฝังใจครับ
................
“ตาร์....ขอโทษ”ผมเดินเข้าไปจับมือมัน ไอ้ตาร์หยุดเดิน
“ขอโทษ..ขอโทษ...นะ..ขอโทษ..” ผมรีบพูดเป็นไฟ เพราะว่าไอ้ตาร์มันเสือกร้องไห้นะสิครับ ผมเดินไปอยู่ตรงหน้ามัน แล้วจับหน้ามันไว้
“ไม่ได้ตั้งใจอะ.ขอโทษนะครับขอโทษนะ..อย่าร้องดิวะ”ผมพูดบอก แล้วจับต้นคอมันบีบเบาๆ เอาหน้าไปใกล้แทบจะชนอยู่แล้วครับ ไอ้ตาร์น้ำตาไหล แต่ไม่ได้ไหลฟูมฟายนะครับ แค่ไหล เสียงก็ไม่ออก
“..ทำไมเล่นแบบนี้..รู้มั้ยว่าพี่รู้สึกยังไง..ทำไมเล่นเป็นเด็กแบบนี้..”มันว่าให้ ตานี่จ้องผมเขม็งเลยครับ น่ากลัวนะมึงอะ
“กรูขอโทษแล้วไง..ก็จะแกล้งไอ้แสบเฉยๆอะ”ผมบอก มันหันหน้าหนี
“แล้วถ้าเกิดเป็นจริงๆขึ้นมา..คนอื่นเค้าจะรู้มั้ยว่าแกล้งหรือไม่แกล้ง..”ไอ้ตาร์หันมาแทบจะตะคอกใส่
“กรูขอโทษ..จะไม่ทำแล้ว..นะครับไม่ทำแล้วนะ..อย่าร้องดิ..”ผมบอกมัน เอาปากไปแตะปากมันเบาๆ ไอ้ตาร์เงียบไม่พูด ผมเช็ดน้ำตาให้ แล้วหลังจากนั้นน้ำตาก็หยุดไหล แล้วก็แห้งไป
“..หายโกรธนะ..น้า..”ผมพูดอ้อนๆ นานๆที ให้มันหน่อยแล้วกันครับ ไอ้ตาร์มันเงียบ
“นะ..เดี๋ยวคืนนี้จัดชุดใหญ่พิเศษไปเลยดีป่ะจ๊ะเมียจ๋า”ผมแกล้งมัน ไอ้ตาร์มันจะหลุดยิ้มออกมานิดๆ แต่มันก็ก้มหน้า ผมก้มหน้าตามไป ลมหายใจรดกัน ผมค้างไว้อย่างนั้น ไอ้ตาร์ยังไม่ยอมเงยหน้า ผมเลยแตะริมฝีปากลงไป แล้วก็เริ่มจูบมันแรงขึ้น ไอ้ตาร์ก็ตอบสนองอย่างดี จนต่างคนต่างเงยหน้า จับหน้าจับคอกัน เหมือนไม่ยอมแพ้กันทันที จนเริ่มเบาแรงลง ผมลืมตาขึ้นพร้อมๆกับไอ้ตาร์ ผมกับมันจ้องตากันอยู่อย่างนั้นสักพัก ไอ้ตาร์มันยิ้มออกมา พร้อมๆกับผม
“กรูรักมึงนะ..”ผมบอกแทบกระซิบ ไอ้ตาร์ยิ้มน้อยๆ แต่รู้ครับว่าเป็นยิ้มที่มีความสุขมากๆ
“กรูก็รักมึง..”ไอ้ตาร์มันตอบ ผมหยุดยิ้มออกมา ไอ้ตาร์มันก็ยิ้มแทบจะหัวเราะอยู่แล้วครับ
“หึหึ....”ผมกับมันหัวเราะพร้อมกัน ผมจับแขนมันสองข้างมาคล้องคอผม ผมกอดเอวมันไว้
“กรูอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้..แค่ตรงนี้จัง..มึงว่ามั้ย”ผมพูดบอก มันพยักหน้า
“กรูกลัว..กลัวทุกอย่าง..กรูกลัวจะเสียมึงไป..”ผมเอาคางไปเท้าที่ไหล่มัน พร้อมกับพูดไม่หยุด ผมกลัว อยู่ดีๆผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ไอ้ตาร์มันเปลี่ยนมาเป็นกระชับกอดผมแน่น
“..กรูขอตายก่อนมึงได้มั้ย..จะได้ไม่ต้องรับรู้ความเจ็บปวด.จะว่ากรูเห็นแก่ตัวก็ช่าง..”ผมพูด ไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอนิดๆ
“อย่าพูดแบบนี้สิครับ..คนดีของพี่..อยู่ดีๆใครเค้าให้พูดเรื่องนี้กัน”ไอ้ตาร์ยังคงปลอบอย่างอ่อนโยนไม่เปลี่ยน
“ก็กรูกลัวนี่หว่า”ผมบอก
“พี่ก็กลัว...แต่เราจะทำอะไรได้..นอกจากทำทุกๆวันของเราให้มีความสุขก็พอแล้ว..ไม่ต้องคิดถึงเรื่องของอนาคตหรอกครับ.อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิด..ยังไงพี่ก็รักข้าวนะ..ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ไหนพี่ก็รักข้าว”มันพูดไปลูบหัวผมไปอย่างที่ผมชอบ ผมน้ำตาเริ่มซึม พร้อมกับกอดมันแน่นกว่าเดิม ไม่อยากให้มันปล่อยครับ เดี๋ยวมันรู้ว่าผมซึ้งเกินจนร้องไห้
“พี่รักข้าวนะครับ..รักมากที่สุด..”มันกระซิบบอกข้างหู
“กรูก็เหมือนกัน..”ผมพูดได้แค่นั้น ผมกับมันยืนกอดกันอยู่นานพอดูครับ พูดเรื่องต่างๆนาๆ ทั้งๆที่ยืนกอดกันแบบนั้นไม่อายสายตาชาวบ้าน แล้วก็หัวเราะกัน หอมแก้มกัน หอมคอกันอยู่แบบนั้น
“พ่อออออ...อาตาร์...”มาแต่ไกลครับ ผมกับไอ้ตาร์ผลัดออกจากกัน ไอ้เพลงมันวิ่งหน้าตั้งมาเลยครับ แล้วก็เข้ามากอดขาผมกับไอ้ตาร์เข้าด้วยกัน ตามันยังบวมอยู่เลยครับไอ้เพลง
“มีอะไรครับ..”ไอ้ตาร์มันนั่งลงถาม
“..นี่อะไรฮะ..”ไอ้เพลงมันยื่นกล่องให้ผมดู
“ใครให้.”ผมเสียงแข็งถาม อย่าเริ่มเดือดนิดๆ ไอ้เพลงหน้าเสีย
“อาแมนฮะ.”ไอ้เพลงตอบเบาๆ ผมหยิบออกมา ไอ้เหี้ยแมน ไอ้ไม่มีศีลธรรม ไอ้เพื่อนเวร
“ทีหลังอาแมนให้อะไรมาต้องเอามาให้พ่อรู้มั้ยครับ..แล้วนี่ก็ไม่ใช่ของเด็กเล่นด้วย”ผมบอก
“อ่าว..ไม่ใช่ลูกอมหรอฮะ”ไอ้เพลงถามอย่างสงสัย พร้อมกับกอดเข้าที่คอไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์อุ้มขึ้น
“ไม่ใช่ครับ..มันคือยาคนแก่อะครับ..ถ้าเด็กเปิดกินนะ.จะไม่สบายเลยน้องเพลงอยากไม่สบายหรอครับ”ไอ้ตาร์มันหลอกไอ้เพลง
“ไม่ฮะ....”ไอ้เพลงส่ายหัว
“งั้นก็อย่าเล่นอีกนะครับ.”ไอ้ตาร์บอก
“ถ้าน้องเพลงโตก็เล่นได้ใช่รึเปล่าฮะ”ไอ้เพลงถามอีก อยากรู้อยากเห็นจริงลูกกรู
“ครับ..โตเท่าอาตาร์เมื่อไหร่ค่อยเล่นเนอะ”ไอ้ตาร์หอมแก้มไอ้เพลง
“ไอ้ตาร์..”ผมติมันนิดๆ
“เอาหน่า..เดี๋ยวสักวันเด็กโตเด็กก็ต้องรู้”ไอ้ตาร์พูดบอก ผมเดินกลับไปที่สระ
“ไอ้เหี้ยแมน...”ผมคว้างกล่องถุงยางใส่หน้ามัน
“โอ้ย..หึหึ..ไรวะเนี้ย”ไอ้แมนพูดไปหัวเราะไป แล้วคงรู้ว่าจะได้แดกตีนผมนะครับ รีบลุกขึ้นหลบหลังพี่ไม้กับพี่ใสที่ยืนอยู่
“มึงนะมึง..กี่รอบแล้วห๊ะ...”ผมพูดโมโหมากอะครับ พวกนั้นยืนยิ้ม
“เอามันสักทีเหอะ”ไอ้เข็มพูด แล้วสูบบุหรี่สบายใจเหมือนจะรอดูองค์บากสาม
“อะไรวะ..เด็กมันอยากรู้ว่าอะไรนี่หว่า..”ไอ้แมนพูดไปยิ้มไป
“เออ..เด็กมันอยากรู้มึงก็แค่ตอบไปส่งๆได้มั้ยห๊ะ..”ผมด่ามัน มันหัวเราะร่าเริง
“อย่าโกรธดิเพื่อน..นะนะ..เก็บตีนไว้ก่อนนะแมนยังไม่อยากกินอะ”มันทำท่า
“ได้..”ผมพูด แล้วยักคิ้วให้ไอ้แสบ กับไอ้นิล ไอ้เอ็มที่อยู่ด้านหลัง แล้วตะครุบตัวไว้ได้ครับ ไอ้แมนดิ้นแด้วๆ
“ทำอะไรกับมันดี”ผมหันไปหาความคิดเห็น
“เชื่อกรูนิ..ทรมานกว่ากินตีนอีก”ไอ้ทศยักคิ้วให้
“ไอ้เป้ จับขาดิ”ไอ้ทศสั่ง ไอ้เป้ไปจับขาด้านซ้าย ไอ้ทศจับขาด้านขวาครับ ผมรู้ครับว่าไอ้แมนบ้าจี้ หลังจากนั้นครับ ไอ้แมนสีหน้าทรมานแต่มีความสุขมากครับ
“ฮ่าๆๆๆ..พะ..พอๆ...โอ้ยยยย...หึหึ...ฮ่าๆๆ..ฮา.ฮา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว..ไอ้ข้าว”เสียงไอ้แมนพูดไปหัวเราะไปครับ ดิ้นก็ไม่ได้ คงทรมานจริงๆครับ โดนล๊อกไว้ขนาดนั้น
หลังจากนั้นเย็นนั้นพวกผมก็ได้อาหารเลิศรส ได้กินกันตอน สองทุ่ม ฮ่าๆ กว่าจะทำเสร็จ เพราะว่ามันเยอะมากนะครับ อีกวันก็ออกไปหาดใกล้ๆ แล้วก็แวะซื้อของฝากกัน พร้อมกับเย็นนั้นไอ้แมน กับทีมของมันก็ต้องเลี้ยงข้าวเย็นพวกผมอีกครับ วันต่อมาพวกผมก็พากันกลับกรุงเพท แล้วก็ทำงานกันตามปกติ สามอาทิตย์ต่อมา ผมพาไอ้เพลงไปหาแม่กับพ่อที่ต่างจังหวัด แล้วก็ลาพ่อกับแม่ พี่ตังกับพี่เจ้าไปเรียนต่อ.ป.โทด้วยครับ
หลังจากนั้น กุญแจบ้านที่ผมให้ไว้กับพี่เจ้า ให้ดูแลบ้านแทนผม ทุกวันเสาร์อาทิตย์ จนกว่าผมจะกลับมา หลังจากสองปี แล้วก็เดินทางโดยมีเพื่อนๆมาส่งแบบครบชุด ไม่ให้ขาดเลยครับ
ไอ้เพลงตอนแรกมาก็ปรับตัวไม่ได้ เป็นหวัดไปหลายอาทิตย์เพราะอากาศหนาวมาก ไปโรงเรียนตอนแรกก็งอแงไม่อยากไป สุดท้าย ก็ได้เพื่อนสนิทที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน บ้านหลังข้างๆ สามคน แล้วก็เข้ากันได้ดี ก็อยากไปโรงเรียนมากขึ้น แล้วก็ปรับตัวได้
ผมกับไอ้ตาร์เรียนหนักมาก แต่ว่ากลับมาก็เจอหน้ากันทุกวัน บ้านก็ให้แม่บ้านมาดูแลเช้าเย็นกลับ เสาร์อาทติย์ก็พาไอ้เพลงไปสวนบ้าง ไปซื้อของบ้าง เหมือนตอนที่อยู่ไทย วันเสาร์เป็นวันครอบครัวสำหรับผมนะครับ จะหยุดทำงาน หยุดเรียนไปเลยครับ แต่วันอาทิตย์นี่ต้องสะสางงานนะครับ ถ้ามีงาน ถ้าไม่มีนี่นอนครับ
เวลาผ่านไป หลายๆคนก็เปลี่ยนไปบ้างตามเวลา เดือนก่อน ไอ้แมนเข้าโรงพยาบาล เพราะว่าโรคปอดมันกำเริบ และก็โรคกระเพาะของมันด้วย เพราะว่ามันเล่นเหล้ากับสูบบุหรี่หนักเกินไป ส่วนไอ้เป้กับไอ้เข็มก็ยังรักกันดี พี่ไม้เลิกกับแฟน แล้วก็ยังเที่ยวไม่เลิก ไอ้ทศ ยังคงเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน น้องปาน ยังทำงานหนัก และกำลังเริ่มตั้งคลินิกของตัวเอง ไอ้แสบ ยังเป็นอาจารย์อยู่ประจำที่มหาวิทยาลัย ไอ้ป๊อด มีลูกอีกคนแล้วครับ ส่วนพี่เจ้าก็ได้ลูกชายอีกคนสมใจ พี่ตัง มันก็กำลังผลิตลูกเพิ่มอยู่ตอนนี้ มันอยากได้ลูกชายเหมือนกันครับ อะไรๆหลายๆอย่าง มันก็เริ่มมีไปตามกรรม ปีหน้าผมคงกลับบ้านไปบวชให้พ่อกับแม่ แล้วค่อยต่อปริญญาเอกที่อังกฤษ ไอ้ตาร์ก็คงจะบวชหลังจากผมบวชเสร็จแล้ว เพราะว่าจะได้ผลัดกันดูแลไอ้เพลง ปีนี้ไอ้แสบมันก็บวชให้พ่อกับแม่มัน พร้อมกับพี่ใส ผมก็ไม่ได้ไปร่วมงานด้วย เสียดายมากๆ ไม่ได้ไปเกาะชายผ้าเหลืองเพื่อน
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปครับ อะไรที่ดี คิดว่าทำแล้วถูกมันเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆ และคนในครอบครัวก็ทำไปเถอะครับ รักกันให้มาก ยิ้มเข้าไว้ ไม่ว่ายังไง ขอให้ยิ้มสู้ อุปสรรคเกิดกับทุกคน ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วไม่มีอุปสรรคหรอกครับ ขนาดผมเรียนอยู่นี่ยังเจอหลายรูปแบบเลย ดีแล้วแหละครับ มันเป็นประสบการณ์สอนชีวิต
อนาคตผมก็ไม่รู้จะเป็นยังไง แค่รู้ว่าทำตอนนี้ให้ดีที่สุดอย่างที่ไอ้ตาร์เคยบอกว่า แค่ผมรักมัน และมันรักผม ทุกๆอย่างมันคงจะผ่านไปได้ด้วยดี ยังไงผมก็มีไอ้ตัวเล็กอีกคน ที่มันก็รักผมมากเช่นกัน
“กรูรักมึงนะตาร์...”ผมกระซิบบอกมัน หลังจากที่เสร็จภารกิจบนเตียงแล้วไอ้ตาร์ก็หลับเป็นตาย อยู่ในกรุงฮอลลีวูด อย่าน้อย เกิดมา ก็ได้ทำอย่างว่าที่อเมริกาแล้วกันละวะ กร๊าก คิดได้นะกรู
“พ่อๆ...วันนี้น้องเพลงจะไปสวนสนุกนะ..พ่อๆ”ไอ้ตัวดี มันพูดอยู่นอกห้องที่ปิดประตูไว้ มันเริ่มโต และตัวสูงขึ้น เพราะนมเนยนี่กินดีเหลือเกินครับ
“ครับๆ..แป๊บนะ”ผมรีบใส่กางเกง
“พ่อลืมเปล่าเนี้ย”ไอ้เพลงคิ้วขมวดติดกัน
“ไม่ลืมหรอกครับ..เดี๋ยวพ่ออาบน้ำก่อนนะ..เพลงไปทอดไข่ให้พ่อหน่อยดิ..หิวมากๆเลย”ผมแกล้งลูบท้อง
“ฮะ..รีบลงมานะ”มันบอกแล้ววิ่งไป ผมปิดประตูลงกลอน แล้วมองไปที่ไอ้คนที่อยู่บนเตียง วันนี้วันเสาร์นะครับ ผมกับไอ้ตาร์ตื่นกันมาตอนหกโมงก็บรรเลงบทรักกันเลยครับ
“ตื่นเหอะ..อย่านอนยั่วกรูเลย.เดี๋ยวได้ต่ออีกรอบหรอก”ผมลงไปกระซิบข้างหูมัน ไอ้ตาร์ยิ้มออกมา แล้วกระชากผมไปกอด แล้วผมกับมันก็เล่นกันอยู่บนเตียงสักพัก จนเหนื่อย หลังจากที่แยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วก็ลงไปกินข้าว
วันเวลาผ่านไป ขอให้ทุกๆวัน เป็นวันที่มีความสุขที่สุดของผมด้วยนะครับ ขอให้ทุกๆวันเป็นวันที่มีความสุข ขอให้มีความสุข ทุกๆวัน เลยนะ
....ผมเฝ้าบอกตัวเองอยู่ในอกอย่างนี้ทุกวัน แค่คิด น้ำตามันก็เอ่อล้นแล้วครับ แค่ขอให้มีความสุข ไม่ว่ายังไง ขอให้มีความสุขนะ.......ใช่และตอนนี้ ผมก็มีความสุข......บางทีอาจจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยก็ได้นะ.....
เวอร์ไปป่ะวะกรู หิหิ
...
-
The End
จบแล้ว ที่จริงเขียนตอนนี้ขึ้นมาไม่คิดว่าจะจบนะ แต่คิดว่า ถ้ายืดเยื้อยไปกว่านี้ เดี๋ยวไม่ได้จบแน่เลย แล้วมันก็เข้าจังหวะพอดี เลยเอาให้จบซะเลย
อึ้งกันไปเลยดิ
ตอนที่เบบี้เขียนคำว่า The End เบบี้ยังใจหายเลย ว่าจะไม่ได้ต่อเรื่องนี้แล้วหรอวะ
เซ็งเลย ฮ่าๆ
เดี๋ยวค่อยมาเมาท์นะ ไปทำงานก่อน
-
:z13:
ได้จิ้มเบบี้ด้วยละ
ได้อ่านตั้งแต่ข้าวเป็นวัยละอ่อน วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ และครอบครัว
อ่านเรื่องนี้เหมือนได้อ่านไดอารี่ชีวิตคนเลย ขอบคุณมากๆ
และเป็นกำลังใจให้สอบผ่านทุกวิชาเด้อ
-
จิ้มเบบี้
เด๋วอ่านก่อง
-------------
ทะมายจบเร็วงี้อ่ะ
เค้ายังไม่ได้ทำจัยเรยน้า แง้ๆๆๆ :z3: แกล้งเค้าทะมาย
เค้าอยากอ่านต่อๆๆๆๆ
ไม่รู้แหละ จบเรื่องนี้ เบบี้ต่อเรื่องใหม่ด้วย ชิชิ
ปล อยากมีความสุขแบบข้าวจัง
อ่านแล้วมีความสุข ยิ้มได้ตลอดเรยเรื่องนี้
แต่แอบเศร้า ตอนง้อ 5 เดือนนนนน
อันนี้ขอบคุณเบบี้มากเรยนะ ที่แต่งเรื่องดีๆๆหั้ยอ่าน :o8:
แต่ว่าจบแย้ววววววว :sad4:
ยังงัยก้ออย่าลืมคลอดเรื่องใหม่นะจ๊ะ +1 หั้ยเบบี้เรย
-
หง่า :serius2: ไม่อยากให้จบอ่ะ
แต่จบแบบนี้ก็ดีค่ะ o18
-
ติดตามเรื่องนี้มาตลอด
ตั้งแต่เริ่มเขียนเรื่อง....
พอเรื่องนี้จบก็แอบใจหายนิดๆ เหมือน จขกท
อิอิ
:impress3:
-
จบจริงๆซะแล้วสินะ
แต่จบได้ดีมากๆเลย ซึ้งกันไป :monkeysad:
ชอบมากอ่ะเรื่องนี้
พอจบจริงๆก้อใจหายเหมือนกัน
ขอบคุณเบบี้ที่แต่งเรื่องสนุกให้อ่านนะจ๊ะ
รักเบบี้ รักข้าว ต้า แล้วก้อตัวละครในเรื่องทุกคนเลย อิอิ
:กอด1: :กอด1:
-
ทั้งดีใจ ทั้้งใจหาย ดีใจที่จบและลงท้ายด้วยความสุขแต่ใจหายที่จะไม่ได้อ่านอีก :impress3:
-
:m4: :m4: :m4:
Happy Ending........กันทุกคู่ทุกคนแล้ว
จบจิงๆๆแล้วหรอเนี่ย...เห้อ :m1:
ซึ้งมากมายเลยอ่ะ
+1 ให้เบบี้คนขยันนะคะ :กอด1: :L2:
-
:L2:จบแล้ว :L2:
ขอบคุณนะที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่าน o13 o13 o13
รออ่านเรื่องใหม่อยู่นะ :o8:
-
:L2: :L2: :L2:
ในที่สุดหนังก้อดำเนินมาถึงตอนอวสาน
ถือว่าเป็นเรื่องที่ยาวมากๆเลยนะเนี่ย
ดีใจที่เบบี้ได้เขียนเรื่องนี้ให้อ่านเน้อ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
จบซะแล้ว
แต่ก็ Happy Ending ล่ะนะ
ขอบคุณเบบี๋ ที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่าน
ว่างๆก็เขียนเรื่องน้องเพลงมั่งเน้ออออออ
:bye2: :bye2:
-
โหยๆๆ จบแล้วอ่ะ จัยหายเลยเบ่บี๋รุ้ป่าว
มันเปนกิจวัตรของผมไปแล้วอ่ะ ทุกวันต้องเข้ามาเรื่องนี้
มาเช็คอัฟเดท มาอ่านเม้น
ต่อไปละ แง่ๆๆ รออ่านเรื่องใหม่เบ่บี๋ละกานเนอะ
ประทับจัยมากขอบอก บันยายไม่ถูก รักเบ่บี๋มากเลยรุ้ป่าว :กอด1:
อย่างน้อย ผมว่า จะมาเริ่มอ่านใหม่อีกรอบ จำได้ตอนเบ่บี๋เขียนถึงตอนซัก 30 ก่าๆ มั้ง
ผมกับไปอ่านหม่ายซ้ำๆ หลายรอบมาก แบบว่าชอบๆๆ
ขอบคุณอีกครั้งคับ สำหรับเรื่องดีๆ
o13
-
อดใจหาย ไม่ได้ พอถึงตอนจบ จริง ๆ
แต่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา ใช่ไหม..
และงานเลี้ยงนี้ ก็จบลงด้วยความประทับใจ ของ คนที่มาร่วมงาน ทุกคน ..
^___________^
-
อ่านตอนจบด้วยรอยยิ้ม แล้วน้ำตา ไม่อยากให้จบเลย :z3:
พิมพ์หนังสือนะคะเบบี้ อยากได้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
แต่ก็อดใจหายไม่ได้
แงในที่สุดก็จบแล้ว
:o12: :o12:
-
ใจหวิวววววววววววววววววววว
จบแล้วเรื่องนี้
ไม่อยากให้จบเลย
-
กอดเบบี้ :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4:
แฮปปี้ทุกคู่ เย่
-
จบซึ้งอ่ะ :กอด1:
ใจหายเหมือนกันนะเนี่ยย ปกติเข้ามาก็จะมาเช็คกระทู้นี้ก่อนเลย :sad4:
เฮ้ออ ... รอออ่านเรื่องต่อไปของเบบี๋นะ
+1 ให้จ้า
:L2: :pig4: :pig4:
-
ใจหายอะ
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว :a5:
แต่จบดีๆยังงี้....ยอมก็ได้ 555
เยี่ยมมมมมม o13
-
เบบี้ คะ แบงขอบคุนเบบี้มากๆเลยนะ ที่สอนอะไรๆหลายๆอย่าง มันเป็นสิ่งที่แบงฝันไว้เลย ชีวิตง่ายๆแบบนี้
แค่ขอให้วันนี้มีความสุขก็พอเนอะ ขอบคุณที่ให้มีตาร์กับข้าว และทุกคน (รักตาร์มากๆ อยากให้มีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆจัง)
รักและศรัทธาในตัวเบบี้นะ รู้ไหมคะ รักมากคะ :monkeysad: o13 อย่าลืมมาต่อความสุขของตาร์กับข้าวบ้างนะคะ
เพราะทุกคนในเรื่องนี้ เป็นเหมือนความฝันของแบงเลย ถึงแบงจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ แต่แบงก็อยากให้ความฝัน
ถูกต่เติมเรื่อยๆคะ ความฝันที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด อย่างที่แบงบอกนะคะ แบง รัก และ ศรัทธา ในตัว เบบี้ ที่สุด!!
................Love you so much............... BaBy .................... Thank you ...........................
ขอให้ข้าวรักตาร์ไปนานๆ ขอให้ตาร์มีความสุขในชีวิตให้มากๆ เรื่องนี้ไม่ใช่ แค่ นิยาย แต่เรื่องนี้เป็น ถึง นิยาย ตะหาก!!!
Love you :o8: เจอกันใหม่ในความทรงจำดีๆนะคะ
-
จบแล้ววววววว ใจหายยยยเลยอ่ะ :monkeysad:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆ สนุกมากๆๆๆๆๆๆเลย ไม่รุ้จะพูดไรดีนอกจากสนุก :laugh:
ชอบทุกๆตัวละคร ชอบทุกๆตัวอักษร ชอบทุกๆเรื่องราว
ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
:m16: ไม่ยอมนะเบบี๋จะมา The End มา เอ็น อะไรไม่ยอมจริงๆด้วย
อีกนิดก็ครอบ 200 ตอนละ น่านะนะเบบี๋นะนะ เค้าขอร้อง
จากเด็กน้องตาด๊ำดำ :monkeysad:
-
จบแล้วง่ะ :m15:
ยังอินอยู่ทำไงดีๆๆ :sad4:
-
อยากให้เขียนเรื่องต่อไปจังถ้าเป็นไปได้
-
ขอบคุณน้องเบบี้ที่ถ่ายทอดความสุข ความสนุก ให้แก่พวกคนอ่าน
จะติดตามผลงานน้องต่อไปเรื่อย ๆ สมัครเป็น fc ด้วยคนนะคะ
เห็นด้วยกับพี่ ๆ ที่จะทำเป็นหนังสือ ถ้าทำจริงช่วยประชาสัมพันธ์ให้รู้ด้วยนะคะ
จะได้ร่วมจองด้วย
happy ending จริงแท้แน่นอน
:pig4: :L1: :pig4:
-
The end to the new beginning. รึเปล่า ค่ะ :impress: เฮ้ออออออออออจบแล้ววววววว
:pig4: ขอบคุณนะคะ เป็นเรื่องที่ดีสุดๆอีกเรื่องหนึ่ง ที่ไม่อยากให้จบจริงๆ ยังไงก็จะยังเข้ามาอ่านอีกนะคะ
และจะติดตามเรื่องต่อไปของเบบี๋ด้วยคะ ถ้าจะออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่ ยกมือจองคนแรกเลยค่ะ ออกมาเร็วๆนะคะ +ตอนพิเศษเยอะๆๆๆนะคะ (ยังไม่เลิกหวัง) ha ha
-
จามีต่อบทความรักพิเศษของน้องเพลงบ้างไหมน๊า
หุๆๆๆ คิดจารับลูกมาเลี้ยงอีกาักคนมะ
หุๆๆๆ
-
อย่างแรกต้องขอบอกว่า ขอบคุณคนอ่านทุกๆคน วันนี้เป็นวันดี เป็นวันเกิดของเบบี้ เบบี้ก็อยากจะให้อะไรๆมันเป็นวันที่ทำให้เบบี้รู้สึกดี เหมือนเป็นของขวัญชิ้นหนึ่งไปด้วย
เบบี้อยากบอกว่า เบบี้ก็ใจหายเหมือนกันนะค่ะ ใจหายมากๆ ไม่แพ้คนอ่านเลย เพราะเรื่องนี้ เป็นเหมือนทุกอย่างของเบบี้จริงๆ มันถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตทั้งความจริงและความฝัน ของเบบี้ทั้งหมด ในอนาคตเบบี้บอกตามตรง ชีวิตที่วางแผนไว้ มันคล้ายๆกับเป้กับเข็มซะส่วนมาก และทุกสิ่งทุกอย่างที่ถ่ายทอดผ่านตัวละครคือข้าว มันก็คือนิสัยของเบบี้จริงๆเลยละค่ะ เหอะๆ (หลายคนเลยคิดว่ากรูเห็นแก่ตัวเลยนิ) :m20:
เบบี้ก็กลับไปอ่านเรื่องของตัวเองซ้ำ ยังขำตัวเองเลย ว่ากรูเขียนไปได้ไงวะ ติ๊งต๊องชิบเป๋ง ฮ่าๆ เขียนผิดเขียนถูกอีกต่างหาก :pigha2:
เบบี้ไม่รู้จะเอ่ยยังไงออกมาเป็นคำพูดจริงๆ ตอนแรกมีหลายๆคนมาให้กำลังใจตั้งแต่ต้น และก็เป็นเหมือนพี่เบบี้คนนึง พี่ไต๋ คอยให้กำลังใจเสมอ พี่ต๊อบ ที่คอยติตอนแรกๆของเบบี้ตอนเขียนผิด เบบี้ต้องขอบคุณจิรงๆค่ะ ไม่งั้นเบบี้คงยังเขียนผิดตามเอ็มอยู่แน่ๆ :pig4: ทั้งๆที่ตัวเองไม่ชอบเขียนตามวัยรุ่นแท้ๆ แต่ดันกลายเป็นความเคยชิน ที่ขี้เกียจจะพิมพ์ให้มันถูก
ต้องขอบคุณคนอ่านทุกคน ที่ให้กำลังใจ ติชม เบบี้รู้นะค่ะ ว่าคนอ่านบางคนอาจไม่ชอบเรื่องของเบบี้ตอนแรกๆ เพราะว่ามันดำเนินเรื่องง่าย ไม่หนัก เบบี้ยังคิดเลยว่า บางทีเค้าอาจไม่อ่านเรื่องของเราไปแล้วก็ได้ แต่พอเราได้เขียนที่เป็นตัวเรามากขึ้น มันก็ออกมาจากจิตใต้สำนึก มันเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่องๆ และต้องขอบคุณคนอ่านที่ยังคงติดตามมาตั้งแต่ต้นไม่เคยห่าง ทั้งที่เคยเม้น หรือไม่เม้นก็ตาม แค่ท่านติดตามเรื่องของเบบี้ เบบี้ก็รู้สึกดีมากๆแล้วค่ะ
ทุกกำลังใจที่มีให้ ไม่ว่าทุกข์หรือว่าสุข ก็มีมาพร้อมๆกัน มันทำให้เบบี้รู้สึกว่าอย่างน้อย เราก็ยังมีคนที่ให้กำลังใจเราอยู่นะ ถึงจะไม่เคยเห็นหน้า แต่เค้าก็คือเพื่อนร่วมโลกสำหรับเบบี้
:m15:
ขอบคุณน้องแบงมากเลยนะค่ะ ที่เอาเบบี้เป็นต้นแบบขนาดนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าจะทำให้แบงรู้สึกดีกับเบบี้มากๆขนาดนี้ ที่จริงมีเรื่องที่เขียนดีกว่าเบบี้ตั้งเยอะ แต่น้องแบง(ไม่รู้จะเรียนพี่แบง น้องแบง หรือว่าแบงดีอะ)แต่ขอเรียกน้องไปก่อนแล้วกัน จะได้ดูน่ารัก แต่ว่าน้องแบงก็รักและศรัธทาในตัวเบบี้นะค่ะ เบบี้ก็ไม่รู้ว่าตรงไหน น้องแบงบอกว่า ทุกๆอย่างที่เบบี้ถ่ายทอดออกมา มันเหมือนเป็นความฝันของน้องแบงที่อาจจะทำไม่ได้ ทำได้นะค่ะ เชื่อเบบี้เถอะ ว่าไม่มีอะไรที ทำไม่ได้ แม่บอกเบบี้แบบนี้เสมอ ไม่มีอะไรที่เบบี้ทำไม่ได้ มันอยู่คับอกเบบี้ตลอดเวลา ที่เบบี้มีปัญหา เบบี้ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองมากมาย เหมือนคนอื่น แต่ก็ไม่ได้ยากจนค้นแค้น แต่แม่เบบี้สอนให้เบบี้ยืนด้วยลำแข้งตัวเองเสมอ อย่าคิดจะพึ่งใครให้มาก ให้ทำด้วยตัวเอง แล้วมันจะรู้สึกภูมใจมากที่สุด เวลาที่เบบี้ได้ทำอะไร ที่ทำด้วยตัวเอง มันขนลุกน้ำตามันจะไหลซะให้ได้ และทุกๆครั้งไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ขอให้พูดคำว่าขอบคุณ ทั้งภาษาอังกฤษ และไทย พูดไปเถอะค่ะ ไม่ว่าจะยังไง ขอให้พูด ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ ขอบคุณน้องแบงมากๆเลยนะค่ะ เบบี้ไม่ทิ้งกระทู้ไปไหนแน่ เมื่อวันไหนที่เบบี้ประสบความสำเร็จ เบบี้จะกลับมาบอกทุกคนในกระทู้นะ แต่ว่าตอ นนี้ยังต้องดิ้นไปอยู่ หิหิ
เรื่องใหม่ไม่รู้จะเสร็จตอนไหน เพราะว่าสามวันนี้ การบ้านไม่ได้ทำเลย เดี๋ยวสอบอีก คือเบบี้ไม่อยากเอาเรื่องสอบมาอ้างนะค่ะ เพราะว่าทุกครั้งที่เบบนี้สอบหรือว่ามีงาน เบบี้ก็จะพิมพ์ไว้ มันไม่เสียเวลามากขนาดนั้นหรอกค่ะ ไม่ได้เสียเวลามากขนาดนั้น จนมาต่อไม่ได้ หรือบางทีอาจช้า เพราะว่าพิมพ์ช้าหรือว่าคิดไม่ออก แต่ว่าหลังจากเรื่องนี้เสร็จ เบบี้ของพักสมองก่อนนะค่ะ เดี๋ยวจะเอาพอตมาฝาก ให้เพื่อนได้เลือกกัน ว่าจะเอาแบบไหน ในหัวคิดไว้เยอะมากอะค่ะ
อยากจะบอกว่าขอบคุณจากใจจริง ขอบคุณมากๆ สำหรับทุกคอมเม้นและกำลังใจ ขอบคุณที่ติดตามเรื่องของเบบี้มาตลอด ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณอีกครั้ง
:man1: :man1:
แล้วเบบี้จะรีบเขียนเรื่องใหม่มาให้เชยชมกันนะค่ะ รักคนอ่านทุกคน
ไปละค่ะ วันนี้คิดว่าจะอยู่บ้านเฉยๆ เพื่อนดันมาเซอร์ไฟร์ซะได้ อ้วนแน่เลยกรุ เค้กของโปรด ชิชิ :serius2:
-
:mc2: :pig3: :mc2: :pig3: :a: มีความสุข สมหวังดั่งใจนะ
ขอบคุณมากมาย ที่ บรรจงจับทุกตัวอักษร เรียงร้อยมาให้ความสุขกัน
รอผลงานต่อ ๆ ไป นะ
อ้อ อย่าลืมอ่านหนังสืิอ แล้วทำการบ้านด้วยนะ
รักนะ จุ๊บ จุ๊บ :impress2:
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/birthday/19-02-2009_07.gif)
ขอให้เบบี้มีความสุขมากๆๆน๊าคะ
คิดหวังอารายสมปราถนาทุกข้อเลย
ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้ไปเรื่อยๆๆน๊า
:กอด1: :3123: :กอด1:
-
จบแล้วหรอคับ ซึ้งมาเลยอ่ะ
อยากอ่านต่ออีก ไม่อยากให้จบเลย
-
:impress: แบบว่าอึ้งจัง ไม่อยากให้จบเลย แต่ก้อเป็นอย่างที่พี่เบบี้ว่านั่นแหละ ถ้าจบตอนนี้ก้อดูokดี
:เฮ้อ: เรื่องต่อไปขอผลงานดีๆแบบนี้อีกนะคะ ^O^ :a9: :กอด1: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
มาว่าด้วยเรื่องนี้กันสั้นๆแต่ได้ใจความนะ แบบว่า...... o13 o13 o13
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เหมือนเอาชีวิตจริงและสังคมทั่วไปๆมาตีแผ่แบบไม่เวอร์จนเกินเลยค่ะ o8
บอกตรงๆว่าประทับใจ (ไม่ใช่มีคนมาอ่านcommentนี้แล้วบอกว่าประทับใจตรงไหนฟระมีแต่กินเหล้าเมาsexแล้วก้อตีกัน) o17
คือที่ประทับใจจะบอกว่าเป็นจุดนั้นมันก้อไม่ผิดหรอก :laugh3: เพราะชีวิตทั่วๆไปไอก้อประมาณเนี๊ยแหละ (แต่ไม่ได้เมาsexขนาดนี้นะ)
แต่ที่ว่าประทับใจจุดนี้ก้อเพราะมันเหมือนจริงไง ไม่ใช่บิดเบือนว่าไม่ใช่แบบนั้นแบบนี้ ก้อนั่นแหละ o16
ผ่านๆกันมาแล้วรู้ๆกันอยู่ อ่านแล้วมันก้อเลยอินไง :m4:
นี่ๆๆ รู้มั้ย... ไอไล่เซฟเรื่องนี้ตั้งแต่แรกจนจบ แบบยังไม่ได้จัดตัวอักษรได้ตั้ง 799 หน้าแน๊ะ!!!!!!!!!! :o o2
นั่งเซฟตั้ง 4 - 5 วัน กว่าจะเสร็จ แต่จะว่าไปก้อยังไม่เสร็จเพราะยังไม่ได้จัดตัวอักษรเลย ถ้าเรียบร้อยแล้วจะกลายเป็นอีกกี่หน้าก้อม่ายรุ o7
เอาล่ะ.... :bye2: แล้วพบกันใหม่ (เรื่องหน้าจ้~า)
-
แฮบปี้ เบิดเด ทูยู ทูยู (ร้องให้เป็นเสียงลูกทุ่งนะ :z1: :z1:)
:L1: :L1:
ชอบมากมายยังไงก็จะตามอ่านนะ
"งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา เข้าใจ :เฮ้อ:" แต่เราเลี้ยงกันบ่อย ๆ ได้ ใช่มิ เช่น ตอนพิเศษของตอนพิเศษ :กอด1:
-
:L2: H A P P Y B I R T H DAY นะคะคุณเบบี้ :L2:
:L2: :L2: สุข สุข สุข ค่ะ :L2: :L2:
ขอบคุณที่เขียนอะไรดีๆ มาให้อ่าน...เยี่ยมค่ะ
สนุก สนาน หึง โหด ฮา จริงจัง เครียด ไปพร้อมๆ กัน
ที่สำคัญ
ได้แสดงให้เห็นถึงความรัก ความผูกพัน ความเข้าใจ และมิตรภาพ
ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นครอบครัว เป็นเพื่อน และเป็นคนรัก
:L2: สวยงาม ประทับใจค่ะ :L2:
จะรออ่านเรื่องต่อไปค่ะ
-
HAPPY BIRTHDAY
ขอให้มีความสุขมากๆนะ
ใจหายเหมือนกันนะเนี่ยที่เรื่องนี้จบลง เพราะตามอ่านมานานแล้ว
โชคดีจ้า
-
จบแล้ว
เศร้า :sad11:
แต่ก็โอเคคับ
เด๋วจะยืดเยื้อเกินไป -*-
-
ตอนแรกก็ทำใจตั้งแต่ตอนปกติแล้วนะ
แต่พอมาตอนพิเศษก็ยังอดใจหายไม่ได้อ่ะ
ขอบคุณน้องเบบี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า :L1:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
จบแล้ววววว จบอย่างประทับใจ
รอติดตามผลงานอื่นๆ ต่อไปนะคร้าาา
-
จบจิงๆแระหรอครับคราวนี้
ไม่ยากหั้ยจบเลยอ่ะ
แบบว่ามีคัยในกลุ่มยางไม่เป็น
เอามาเป็นหั้ยหมดเลยครับ
ปล.อยากอ่านต่อ
-
:HBD2: มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
จะรออ่านเรื่องใหม่จ๊ะ
-
ในที่สุดก็ถึงปลายทางของเรื่องนี้นะค่ะ
ใจหายวาบไปเหมือนกัน หลังจากที่ต้องมาอ่านทุกวันๆ
จบไปอย่างนี้ คงรู้สึกโหวงๆทุกครั้งไปที่เข้าเล้า
อ่านแล้วมีความสุขดี ยิ้มตลอด ได้ทุกรสชาติจริงๆสำหรับเรื่องนี้
ขอบคุณเบบี้นะค่ะสำหรับนิยายดีๆ และจะติดตามผลงานเรื่องต่อไปค่ะ
-
เมื่อเรื่องนี้จบ รู้สึกใจหายไม่น้อยเลยนะครับเบบี้
ผมบอกตรง ๆ ว่า ผมมาอ่านเรื่องนี้ ตอนเรื่องนี้ ผ่านมากได้สักระยะนึงแล้ว
แต่พอได้อ่าน มันเริ่มหยุดไม่ได้ อยากรู้ว่าชีวิตของคนนึงที่ได้เจอกับใครสักคนนึง
ที่บอกได้ว่า รักกันหมดใจ และไม่มีใครแทนทีของกันและกันได้นั้น มันเป็นยังไง
:L2:
ตอนนี้เรื่องนี้ก็จบแล้ว ผมพูดได้คำเดียวเลยนะครับ สำหรับเบบี้ ก็คือ ขอบคุณจริง ๆ
ซึ่งผมไม่จะบอกได้อะไรได้มากไปกว่านี้ ที่สร้าง Diary ของคน คนนึงขึ้นมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน
ส่วนของตอนจบ มีแอบเศร้ากันเล็กน้อย พอสร้างอารมณ์ความรู้สึก ได้ชูรสดีมากเลยครับ
แต่อย่างน้อยก็ Happy นี่หน่า อย่างที่ข้าวบอกนั้นแหละนะครับ
....ผมเฝ้าบอกตัวเองอยู่ในอกอย่างนี้ทุกวัน แค่คิด น้ำตามันก็เอ่อล้นแล้วครับ แค่ขอให้มีความสุข ไม่ว่ายังไง ขอให้มีความสุขนะ.......ใช่และตอนนี้ ผมก็มีความสุข......บางทีอาจจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยก็ได้นะ.....
มีความสุขกันมาก ๆ นะครับ เบบี้ ยังไงก็มีผลงานดี ๆ อย่างนี้ออกมาอีกนะครับ จะรออ่านต่อไปนะครับ
สุดท้ายก็ Happy Birthday นะครับ เบบี้
:bye2:
-
:b:
นะคับ
มีความสุข สมหวังในสิ่งที่คิด ทำอะไรก็ขอให้สำเร็จ ราบรื่นไม่มีติดขัด
เช่นแต่งนิยาย เป็นต้น
:a2:
เสียดายเหมือนกันที่จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้อีก
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่เบบี้เอามาฝากทุกวัน
แม้ว่าบางวันเบบี้จะยุ่งจนแทบไม่มีเวลา แต่ก็ไม่เคยเอามาเป็นข้ออ้างในการไม่มาลงนิยายเลย
แต่ว่าเบบี้รับปากว่าจะเอาพล็อตเรื่องใหม่มาให้เลือกอ่านกันก่อนก็ :m4: นะ
จะรอติดตามเรื่องใหม่ของเบบี้นะคับ
นานแค่ไหนก็จะรออออออออออออออออออออ
-
Happy Birthday นะคะ ขอให้มีความสุขมากๆและตลอดไปนะคะ
-
รักเรื่องนี้น่ะคับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ รอเรื่องต่อไปน่ะ
-
ม่ายอยากให้จบเยยยยยย :o12:
:L1:
-
Happy Birthday :HBD2:
-
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ด้วยค่า
ขอให้มีความสุขมากนะคะ
คิดสิ่งใดสมปราถนา สุขภาพแข็งแรงงง :L2:
คิดถึงเรื่องนี้อ่ะ ต้ากับข้าว น้องเพลง เป้เข็ม แสบ น้องปาน ป็อด พี่ตัง พี่เจ้า แมน ทศ เอ็ม
น่ารักกันทุกคนเลย ถ้าได้ใช้ชีวิตแบบในตัวละครเรื่องนี้ก็จะดี โหดมันส์ฮา เศร้า ซึ้ง ชอบมากๆๆ
แบบว่าตอนนี้เซ็งเป็ดชีวิตตัวเอง ราบเรียบมะมีสีสันเลยย (บ่นไรฟ่ะกรู)
เข็ญเรื่องใหม่มาเร็วๆนะคะ
คิดถึงๆ
-
ชอบมากเลย o13 o13
-
อืมแอบใจหายนะเนี้ย 555+++
รอเรื่องต่อไปเจ้าค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆด้วยเจ้าค่ะ
ชอบมากเลย
-
วันนี้คงเป็นวันที่เบบี้เศร้า ไม่รู้ ทำไมใจมันเศร้าแบบนี้ หลายๆเรื่องเลย เซ็งวะ พยายามไม่คิด หวังให้พรุ่งนี้ราบรื่นไปด้วยดี แต่ปีนี้คงเป็นวันเกิดที่โดนเซอร์ไฟร์ แต่ก็รู้สึกแย่ไปพร้อมๆกัน ฮ่าๆ
สุดตีนนนไปเลยครับพี่ท่าน
-
^
^
เซ็งเรื่องไรไม่รู้นะ
แต่ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอผ่านพ้นวันนี้ไป มันก้อคือพรุ่งนี้แล้วนะจ๊ะ
เซ็งหรือไม่ เราจะก้าวผ่านมันไปได้สมบูรณ์ที่สุดก้อต้องทำด้วยตัวของเราเอง
ผ่านวันนี้เบบี้ก้อโตขึ้นอีกปีแล้วน้า :กอด1:
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/hbdc1.jpg)
สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะเบบี้จ๋า
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง
มีความสุขมากๆ
ทำตามความฝันของตัวเองได้สำเร็จทุกๆเรื่องนะจ๊ะ
ตอนจบแล้ว ขอไปอ่านก่อน แล้วจะมาเมนท์ใหม่จ้า
-
แฮป ปี้ เบิร์ด เดย์ ค้าบเบ่บี๋
อย่าเส้าไปเลย ทำทุกวันหั้ยมีความสุขคับ
โชคดี มีชัย ตลอดปีนะคร้าบ
ปล. แก่ขึ้นอีกปีแล้วน่าเบ่บี๋ ล้อเล่นคร้าบ
-
:L2: :L2:
เรื่องนี้จบแล้วววว
ใจหายจังเลยค่ะ อ่านมานาน ...
เราอ่านแรกๆ แล้วก็เลิกอ่านไปช่วงตอนสี่สิบ นิดๆ
แต่ก็กลับมาอ่านอีก ตอนร้อยนิดๆ
ตอนนั้น กะว่า ขออ่านยาวๆ ทีเดียวแล้วกันนะ
== ขอโทษนะคะ ดูนิสัยไม่ดีเลยเนาะ
แต่ว่า ชอบเรื่องนี้นะ
โดยส่วนตัว ชอบคนนิสัยแบบพี่ต้าร์อ่ะ
ไม่รู้สิ ในชีวิตนึง ถ้าเรามีแฟนอย่างงี้
โอ่ยยยยย
รักตายอ่ะ ^^ เค้าดูทำเพื่อเราทุกอย่างจริงๆ ~
ืเคือง ข้าวหลายตอนมากกกกกก
แต่ตอนนี้ รักทุกตัวละคร
เพราะเค้า มาโลดแล่นอยู่ในจินตนาการเราแล้ว ^^
ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายดีดี
รออ่านเรื่องหน้านะ
:pig4:
ปล. แฮปปี้เบิร์ดเดย์ นะคะ เบบี้
มีความสุขมากๆนะ ^^
:a:
:b:
-
:z3: :z3: :z3:
ยังไม่อยากให้จบอ่า
แต่ไม่เป็นไร
จะรอเรื่องต่อไปนะคร๊าบบบ
-
ขอบคุณที่ทำให้ข้าวและผองเพื่อนมีความสุข
ขอบคุณที่ทำให้คนอ่านมีความสุข
ขอบคุณเบบี้ด้วยที่สร้างสรรค์เรื่องนี้ขึ้นมา
ประทับใจกับเรื่องนี้มาก ๆ จ้ะ
ขอบคุณจากใจ :L1:
อิ่มเอมที่ได้อ่าน แล้วจะรอผลงานเรื่องต่อไปจ้ะ :L2:
-
Happy Birthday นะค้าบ เบบี้ เกือบมะทันแน่ะ ขอให้เบบี้มีความสุขมาก ๆ นะค้าบ
ขอบคุณด้วยสำหรับเรื่องราวดี ๆ มาก ๆ เรื่องนึง เหมือนได้เป็นเพื่อนคนนึงในเรื่องนี้เลยอ่ะ เหมือนเกิดขึ้นจิง ๆ อิอิ
เป็ินส่วนนึงของชีวิตประจำวันไรงั้น อิอิ
งัยจะรอผลงานดี ๆ จากเบบี้ต่อไปนะค้าบ
สมหวังทุกประการคับผม ;)
-
ตอนที่162 พิเศษ ตาร์กะข้าว<The End>
วันเวลาผ่านไป ขอให้ทุกๆวัน เป็นวันที่มีความสุขที่สุดของผมด้วยนะครับ ขอให้ทุกๆวันเป็นวันที่มีความสุข ขอให้มีความสุข ทุกๆวัน เลยนะ
....ผมเฝ้าบอกตัวเองอยู่ในอกอย่างนี้ทุกวัน แค่คิด น้ำตามันก็เอ่อล้นแล้วครับ แค่ขอให้มีความสุข ไม่ว่ายังไง ขอให้มีความสุขนะ.......ใช่และตอนนี้ ผมก็มีความสุข......บางทีอาจจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยก็ได้นะ.....
เวอร์ไปป่ะวะกรู หิหิ
เป็นตอนจบของตอนพิเศษ เพื่อให้เรื่องที่จบไปแล้วสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
จบอย่างมีความสุข
ความสุขของข้าว และคนแต่ง (ข้าวคือตัวแทนของเบบี้จากชีวิตจริง ... อันนี้นึกตามที่เบบี้บอกไว้หละ)
ความสุขของตัวละครอื่นๆ ที่อยากได้ อยากมี อยากเป็น
ความสุขของคนอ่าน ที่นวนิยายเรื่องนี้ ปิดฉากด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ
ในที่สุดวันหนึ่งก็ต้องจากลา แล้ววันนั้นก็มาถึง
มีความสุขกับการอ่านเรื่องนี้มากจริงๆ
และความสุขนั้นจะยังคงอยู่ในใจตลอดไป
เหมือนกับที่ตัวละครแต่ละตัวจะเติบโต และยังคงอยู่ในใจให้เราจินตนาการต่อไป
ขอบคุณเบบี้มากๆ บวก 1 ให้เช่นเคย
รอติดตามเรื่องต่อไป และเป็นกำลังใจให้เบบี้เสมอนะจ๊ะ :กอด1:
-
จบแล้ว
:กอด1:
-
ขอบคุณนะค่ะเบบี้ ขอบคุณ
ใจหายเลยไม่อยากให้จบเลย
เราคงคิดถึงตัวละครในเรื่องนี้มากแน่ๆ เราจะติดตามผลงานของเบบี้
ตลอดไปเลยนะค่ะ
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
สุดยยอด............................
เกินคำบรรยายสำหรับนิยายเรื่องนี้.......
ถ้าได้อย่างข้าวน่ะ....
ไม่ว่าจะ..ได้เมียเป็นคนเดียวกับผัว....ได้ลูกโดยไม่ต้องคลอด...ได้เพื่อนๆที่แสนดี....ครอบครัวที่แสนน่ารัก...(และที่สำคัญได้ความรักจากทุกคนที่กล่าวมา)
อย่างที่ข้าวบอก...มีความสุขที่สุดในโลก....
ฮ่าๆๆ.........
ปล.เบบี้มีความสุขมากๆนะครับ...รวมเล่มเมื่อไหร่บอกกันบ้างเน้อ...(อย่าแพงล่ะ..อิอิ)
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
:b: :HBD3: :b:
HBD เบบี้
นี่คือของขวัญ จากใจ
เหล้า
(http://blog.sanook.com/PortalPics/_netty/images/default/%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%87.jpg)
ยา
(http://www.bloggang.com/data/lordvoldemormor/picture/1182103447.jpg)
ปลาปิ้ง
(http://i68.photobucket.com/albums/i37/marvin_2002/may/may14/m13.jpg)
เพรียบพร้อมเสร็จสับ เนี่ยถ้าไม่รัก ไม่ให้นะเนี่ย กร้ากกกกกกกกกก
:call:มีความสุขมากๆ Happyๆๆๆ ทุกๆวัน :call:
ป.ล. นิยายจบบริบูรณ์หมดแล้ว ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z3:
-
เรื่องใหม่ไม่เอาเศร้าน้า เบบี้จ๋า
ขอแฮปปี้ๆๆๆๆๆ :L2:
ขอบคุนเบบี้ สำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้
สนุกมาก จากใจจริงๆ :กอด1:
-
:HBD5:
:mc3:เข้ามาอวยพรย้อนหลังให้เบบี้นะจ้ามีความสุข สมหวังในทุกๆเรื่องนะจ้า
เรื่องไหนเฮงซวยก็ปล่อยวางมันไป อะไรเชี้ยๆมีผ่านมามันก็มีผ่านไปล่ะเน๊าะ
เจอบ่อยหน่อยก็คิดว่ากำไรชีวิตแล้วกันนะ
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
(http://i446.photobucket.com/albums/qq185/MJ19Sweety/Love019.jpg)
ให้เบบี้นะจ้า..ด๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
(http://th.88dbmedia2.jobsdb.com/DB88UploadFiles/2008/05/14/E82BBD2D-AC60-485D-9610-E3980CCAA1AE.jpg)
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แน่นๆเลย
จบแล้วสินะ ใจหายมากมายเลย แต่ก็สมบูรณ์แบบมากๆเลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รักมากๆอีกเรื่องหนึ่งเลย ถ้าเบบี้จะรวมเล่มก็บอกได้เลยเป็นลูกค้านัมเบอร์วันเลย
ขอบคุณเบบี้ที่ขยัน แล้วก็น่ารักมาต่อบ่อยมากๆให้อิ่มเอมมีความสุขกัน
เรื่องที่ได้อ่านก็ทำให้ทั้งยิ้ม เศร้า หัวเราะ หลากหลายอารมณ์มากๆ แต่ถามว่าชอบมั้ย
ขอบอกเลยว่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รอเรื่องใหม่ของเบบี้นะจ้าตามให้กำลังใจกันตลอดไป
ยังไงก็รักข้าวตาร์ แอนเดอะแกงค์และครอบครัวทั้งหมดตลอดไป
:3123: o13
:กอด1:
ขอบคุณค่ะ สำหรับเรื่องดีๆ ที่มีความหมายมากมายนะจะบอกให้
-
จบแล้วเหรอ อาลัยอาวรณ์มากเลยนะเนี่ย รู้สึกมันโหว่งๆๆแฮะ
อยากให้มีต่ออีกจัง
เบบี้คงมีเรื่องใหม่อีกใช่ม้า เราจะรออ่าน
ตอนนี้เรียนหนักก็พักบ้างล่ะ
นิสัยข้าวเหมือนเบบี้ ตัวจริงคงทั้งน่ารักน่ากลัวดีเน๊อะ
Love love จ้า :กอด1: จบแบบนี้มีความสุขดีนะเราชอบ คนเราก็ต้องกลัวว่าความสุขมันจะอยู่กับตัวเองไม่นานแบบนี้ล่ะ
แต่จะกลัวไปทำไม ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว จิงม๊ะ เบบี้ ผู้น่าร๊าก :impress:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลาทุกสิ่งมีเริ่มก็ต้องมีวันที่จะต้องจบ
เช่นเดียวกับเรื่องราวดีเรื่องนี้ที่ให้ทุกอารมณ์ความรู้สึกมาตลอดตั้งแต่ตอนแรก
ยันตอนพิเศษตอนสุดท้ายเลย เรื่องนี้มีคู่รักหลายคู่มีเด็กเล็กน่ารักหลายคน
มีความเป็นตัวของตัวเองตามสไตล์การเล่าเรื่องในแบบของเบบี้
หวังว่าเราคงมีโกาสได้พบกับเรื่องราวดีๆของเบบี้แบบนี้อีกนะ
สุดท้ายอยากบอกว่า เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องที่จะแนะนำให้ลูกเล้าใหม่ๆอ่านตลอด
เพราะชอบมากๆ อิๆ ขอบคุณนะเบบี้ที่คลอดงานเขียนยาวๆน่าติดตามอย่างนี้มาให้อ่าน
และที่สำคัญปีนี้อยากบอกว่า เธอต้องได้ รางวัลแห่งความขยันชัว นิวคนนึงนี่ละที่จะช่วยดัน
และเป็นกำลังใจให้เสมอไม่ว่าจะลงเรื่องใหม่กี่ก็ตาม
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา เมื่อถึงเวลาเราก็ต้องจาก
รักเบบี๋ที่สุด ให้เบบี๋มีความสุขนะกาบบบบบ
(http://61.19.248.235/uploads/e14d88a9a3.gif) (http://imagehost.compgamer.com/getimg.php?img=e14d88a9a3.gif)
-
อิอิ เพิ่งมาเม้นให้เบบี้ละ เอิ้กส์
ขอบคุณเบบี้มากเลยนะ สำหรับเรื่องราวที่น่าประทับใจเรื่องนี้อะ
ยังจำได้อยู่เลย ครั้งแรกที่เปิดเรื่องมาอ่านเรื่องนี้เข้า ไม่ได้คิดอะไรไว้ก่อนเลย
ประมาณว่า ก็คงเหมือนนิยายทั่วๆ ไปนั่นแหละ
แต่ว่านะ พอได้อ่านไปเรื่อยๆ ผ่านแต่ละตอนไปเรื่อยๆ มันกลับต่างออกไปอะ
มันรู้สึก "ผูกพัน" ละมั้ง อาจจะเรียกได้ว่า "หลงรัก" ก็เป็นได้นะ อิอิ
อ่านไปยิ้มไป เครียดบ้างก็มี ลุ้นๆ ก็เยอะ มันครบดีอะ
ต้องชมเลยนะว่า เบบี้ เก่งมากเลยที่ถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครออกมาได้ถึงขนาดนี้
มีช่วงนึงที่เบบี้เคยเกริ่นไว้ว่า ถึงเวลาที่จะจบเรื่องไว้ตรงนี้ ก็รู้สึกแบบว่า "จะจบแล้วเหรอ"
ที่รู้สึกแบบนี้เพราะเหมือนกับว่า ตาร์กับข้าว เข้ามาเป็นส่วนนึงในชีวิตแล้วไง
เป็นส่วนนึงที่คอยส่งความสุขในทุกๆ วัน
แต่ก็อย่างว่าแหละ ไม่มีงานเลี้ยงไหนที่ไม่เลิกลา และก็ประทับใจจริงๆ สำหรับตอนจบ
ไม่ต้องหวือหวา แต่เต็มอิ่มด้วยความสุข
:กอด1: :กอด1:
ขอบคุณอีกครั้งกับเรื่องราวอันเสนประทับใจนี้นะคร้าบบบบ
-
รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันนะครับเนี่ย ทุกครั้งเข้ามา ก็จะมีความหวังว่า วันนี้ ข่าวกับตาร์และน้องเพลง จะเป็นไงต่อไปนะ
แต่เมื่อมันจบแล้ว ........
ผมอ่านหลายกระทู้ที่ บอกว่า ไม่มีงานเลี้ยงไหน ไม่เลิกลา ก็ขอให้เป็นการจากกัน เพื่อพบกันใหม่ในวันข้างหน้านะครับ
กลับไปอ่านใหม่ รอเบบี้ สำหรับเรื่องใหม่ดีกว่า ฮิฮิ
ก่อนขอ :man1: เบบี้ ก่อน :-[
-
แง่ม ๆ จบซะแล้วสิ
อยากบอกว่า รออ่านเรื่องนนี้จนเป็นกิจวัตรไปแล้ว พอจบแล้วรู้สึกใจหายแฮะ
เอาเป็นว่า บอกลาเรื่องเก่า รออ่านเรื่องใหม่แล้วกันน้า เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
จุ๊บๆๆ :กอด1:
-
เอาละค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์ดี o18 มาขอความคิดเห็นแก่ทุกท่าน ทั้งๆที่ การบ้านยังทำไม่เสร็จ สงสัยกรูไม่เรียนแล้วลาออกไปแต่งนิยายเล่นอยู่บ้านดีกว่า รู้สึกจะเป็นตัวของตัวเองมากกว่านี้ กร๊ากก :m20:
วันนี้จะให้มาลงมติกันนะค่ะ ว่าเรื่องต่อไปจะเอาแบบไหน เบบี้จะบอกคร่าวๆเฉยๆนะค่ะ
1.เราจะดำเนินเรื่องต่อของ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต(เรื่องแรกที่รักของทุกคน) แต่จะดำเนินเรื่องเป็นแค่เรื่องสั้นนะค่ะ แล้วส่วนเป็นเรื่องของใครนั้น ไม่บอกค่ะ อุบไว้ก่อน
หรือว่าถ้าใครอยากเปลี่ยนบรรยากาศ
2.จะเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต เลยแม้แต่นิดเดียว เบบี้คิดไว้ทั้งหมดสามเรื่อง แล้วสามเรื่องที่คิดไว้นั้น ช่างแตกต่างกันออกไปสิ้นดีสุดขั้วเลยค่ะ
แต่ใจเบบี้อะ อยากเขียนเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้.. ไอ้โรคจิต เพราะว่าอยากเปลี่ยนแนวบ้าง เสร็จแล้วค่อยมาดำเนินเรื่องสั้น ของ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตต่ออะค่ะ
คนอ่านว่ายังไงค่ะ ทุกเรื่องเบบี้จะไม่เขียนยาวเหมือนเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตแล้วนะค่ะ ฮ่าๆเหนื่อย นอกจากเรื่องไหนเบบี้อยากเขียนยาวจริงๆ แล้วจะบอกค่ะ
เอาไงก็ว่าตามกันนะค่ะ
แต่เบบี้ขอออกความคิดเห็น กด 2 กร๊ากก :laugh: แล้วกรูจะเข้ามาถามเค้าทำไมกันวะเนี้ย
ปายดีกว่า โดดเรียนอีกวัน สบายใจจัง กิ๊กกิ้ว
-
:z13: กด 2 จ้า
กำไรเห็นๆ ได้อ่านทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่เลย :z1:
-
ตามอ่านเรื่องนี้มานาน ทั้งในเด็กดีแล้วก็ที่นี่
เสียเลือดไปก็หลายลิตร :m25:
ในที่สุดก็ถึงตอนสุดท้าย
ขอบคุณ คุณเบบี้ มากๆเลยที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่านกัน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปล. กด 2 แน่นอนที่สุดจ้า
-
:z13:
ห๊ะ เรื่องเบบี้มีในเด็กดีด้วยหรอ
งง ไม่เห็นรู้ละ
-
กด 2 ค้า แต่ต้องกลับมาเขียนเรื่องสั้น สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตต่อนะค่ะ เบบี้ ถ้าไม่ต่อมีเคืองค่ะ :pig4: :กอด1:
-
2 เท่านั้นคับผม
-
^
^
ซ้อนท้ายพี่ฟาง
กด 2 เช่นกันคร่า
:z1: :z1:
-
กด
2
ด้วยคน
-
สวัสดีฮะ เบบี้
เพิ่งจะมาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก ใช้เวลา 5วันกว่าจะอ่านจบ(ได้ข่าวว่ามรึงสอบอยู่นะช่วงนี้ยังมีเวลาอ่านนิยายอีก :laugh:) อ่านแล้วติดโคดๆ ประทับใจทุกตัวละครมากๆเลยคับ
ข้าว - สุดที่ร๊ากกกกกผมผมเลยฮะ เจ๋งโตด ชอบบุคลิกนายเอกแบบนี้
พี่ต้า - อยากได้อย่างนี้มั้งอ่ะ
ตอนพิเศษที่พี่ต้านอกใจนี่ ผมอ่านแล้วยอมรับเลยว่าโกรธเฮียสุดๆ เลยลองกลับมมาคิดดูว่าทำไมต้องโกรธเฮียมากๆ ก็เพราะต้าเป็นคนดีมาก ยอมข้าวทุกอย่างพอมำผิดนิงนึงเลยรู้สึกโคดเกลียดเฮียวะ แอบนึกเลิกแม่งเลยไอข้าวเป็นกุจะไม่เลี้ยงไว้หรอก :fire: 555+โหดได้อีกกุ
แต่ที่ให้อภัยเฮียต้าคงเพราะ
"ความผิดของคนทำผิดบ่อยจะมองเป็นเรื่องเล็ก แต่ความผิดเล็กๆของคนไม่เคยทำผิดเลยจะดูเป็นเรื่องใหญ่ "
คิดแบบนี้สุดโฉดเลยให้อภัยเฮีย o13
-------------------------------------------------
เข้าเรื่อง ที่เบบี้ถามนะฮะ กด 2 อ่ะ
ต้ากับข้าวจบแบบสมบูรณ์ที่สุดแล้ว ถ้าเบบี้ทำให้คู่นี้งานเข้าอีก สุดโฉดคงทนไม่ไหว กรูขอตายดีกว่าถ้าคู่นี้ผิดใจกันอีกอ่ะ
ขอเรื่องใหม่นะฮะเบบี้ จะเป็นกำลังใจให้จ้า อีกนิดนุง อยากอ่านเรื่องของน้องเพลงด้วยอ่ะครับ น่าร๊ากกกกกก อิอิ
สุดท้ายขอบคุณมากจริงๆ สำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้นะคับ จะติดตามผลงานต่อไปค๊าบบบ
:กอด1:
-
กด2ค่ะ
มาช้าไปหน่อยแต่ HAPPY BIRTH DAY นะคะ มีความสุขมากๆ
เจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆเข้ามาในชีวิต คิดสิ่งใดขอให้สมปราถนา
สุขภาพแข็งแรง จิตใจแจ่มใส หัวแล่นแต่งนิยายปรื้ดๆ นะคะ(อันหลังเกี่ยวมั๊ย)555
:a13: :HBD5: :a13:
-
กด 2 ด้วยคน
แล้วก็นั่งรอ เรื่อง ใหม่
:mc4:
-
กด 2 ด้วยคนจ้า
Happy Birth Day to เบบี้ ด้วยนะจ๊ะ
-
กด1
อยากรู้เรื่องราวของข้าวกับต้าร์ ต่อนิ โดยเฉพาะตอนที่อยู่อเมริกาด้วย อยากให้แต่งงานกันที่โน่นเลย จะมีมั้ยเนี่ย :m1:
เรื่องใหม่ก็อ่านค่ะ สลับไปมาได้มั้ยค้าาาาาา :m18:
-
:really2: กด 2 กาบบบ
-
2 เช่นกันครับ
-
ตามมากด 2 เหมือนกันค่ะ
-
กด 2 คับ
-
กดเบบี๋ เอ๊ย ไม่ใช่ ...
ถ้าแบบจริง ๆ เลยนะ
เบบี๋ อยากแต่ง เรื่องใหม่ ก็ขึ้นกระทู้ใหม่ไปเลย
ส่วนเรื่องนี้ ก็ มาเป็นตอนพิเศษ ต่อเรื่อย ๆได้ป่ะ
สรุป กด 2 จ้ะ เพราะอยากอ่านแนวอื่น ของน้องเบบี๋ดูบ้าง
ทำการบ้านด้วยล่ะ ...
-
กด 1......................กด 2 ด้วย
ฮ่าๆๆๆ...ก็เค้าคิดถึงน้องเพลงอ่ะ
[/color][/size]
-
จบจิงๆๆแล้วหรอเนี่ยคับ
อยากได้ตอนพิเศษให้หายคิดก่อนได้ไหมอ่าคับ
นะนะ
เป็นกำลังใจให้ครับ :call: :call: :call: :call:
-
กด 2 คร้าบเบ่บี๋
หุหุ ครัยจะไม่เลือก ได้อีก 3 เรื่องใหม่+ ตอนพิเศษเรื่องเดิม
คุ้มจะตาย
:laugh: ละโมภไปไหมกรู
-
คือจะมาบอกว่า ตอนพิเศษ เรื่องสั้นของ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ .. ไอ้โรคจิตนะ
ไม่ได้มาต่ออันนี้หรอก แต่ว่าจะตั้งกระทู้ใหม่ เพราะว่ามันเป็นตอนคนอื่น ไม่ใช่พวกตาร์ข้าว แสบปาน หรือคู่อื่นแต่อย่างใด แต่จะเป็นการ
ปรากฏการณ์คู่ใหม่ ดู้โอ้ เฟรชชี่ กร๊ากก อย่างที่คนอ่านไม่คาดคิด กิ้วๆ :laugh:
เบบี้ครองโลกแล้วววววว :laugh: :laugh:
-
......กด 2.......ด้วยคับ :impress2:
เบบี้...เขียนไรมาอ่านหมดแหละ...
จะสั้น จะยาว เอาหมดเลยคับ......ชอบแนวการเขียน...
รออ่านคับ..... :L2:
poom_โอ๋ :really2:
-
กด 2 คับ
:z2:
-
กด 2 จ้า :z13:
แต่ว่านะ ...เบบี้เขียนไร เราอ่านหมดแหละ.......
เพราะว่าของเค้าดีจริงๆ... o13
-
กด 2 ด้วยคน
ส่วนเหตุผล เพราะคนอื่นกด 2
:laugh:
-
HAPPY BIRTH DAY ย้อนหลังให้น้องเบบี้นะคะ
ขอกด 2 ด้วยคน
แต่ ... ยังมีแต่ค่ะ ข้อ 1 ขอให้คิดเป็นกรณีทำเป็นหนังสือ หรือออกตอนพิเศษมาแล้วแต่อารมณ์น้องเบบี้นะ
+1 ให้สำหรับข่าวคราวที่ไม่ขาดหายไป อยู่ในบอร์ดนี้เหมือนมีญาติพี่น้องเพิ่มขึ้นเลย
รักเพื่อนร่วมบอร์ดทุกคนค่ะ
:pig4:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
คือนสำหรัยช้อนยังไงก็ได้นะ คือแบบว่า อ่านหมด ((ประมาณนั้น))
แต่ถ้าจะให้โหวตก็ กด 2 เจ้าค่ะ
คือแบบว่า จบไปเป็นเรื่องๆ ละมี sp บ้าง....ก็น่าจะดีกว่า
คนแต่งจะได้ไม่จำเจ เอิ๊กๆ
ขอบคุรเจ้าค่ะ ติดตามต่อไป เอิ๊กๆ
-
กด 222222222222222222222222222222222
-
อย่าบอกว่าเบบี๋จะเขียนเรื่องเฮียของเจ้าทศนะชื่อไรนะ เฮียทีป่าวกะโชตะใช่มะ :L2: :L2: :L2:
ขอกดข้อ หนอง ได้ป่าวอ่ะ 1+2=หนอง 5555+
ตัดใจไม่ลง เรื่องนี้ก็หลงใหล
แบบใหม่ก็อยากอ่าน
เบบี๋ เขียน2เรื่องเลย
สู้..สู้..สู้เค้า...........ทาเคชิ
รักเบบี๋จัง...อ้อนอ้อน :man1: :man1: :man1: :man1:
กอดกอด :กอด1: :กอด1:
-
กด 2 ครับ
จะติดตามต่อไปเรื่อยๆเลย o13
-
HBD ย้อนหลังด้วยนะจ๊ะเบบี้
ใจหายเนอะตาร์กับข้าวจบแล้ว
ยังไงก็รอเรื่องใหม่นะจ๊ะ
แค่รู้ว่าจะแต่งเรื่องใหม่ต่อก็ดีใจแล้วแหละ
เอาเป็นว่ามีความสุขกับวันเกิดปีนี้มาก ๆ นะจ๊ะ :กอด1:
อ่อ แล้วก็ กด 2 นะจ๊ะ เอาตามนั้นเลย
ชอบแบบนั้นอ่ะ
-
กด 2 แล้วก็ย้ายมากด 1 ได้เป่าอ่ะเบบี้ อ่านจนติด ไม่อยากทิ้งตาร์กะข้าว
แต่ก็อยากอ่านเรื่องอื่นที่เบบี้แต่งเหมือนกัน อยากรู้ว่าจะฉีกแนวออกไปแบบไหน
จะรอติดตามแล้วกันนะ ^_^
-
กด 2 จ้า เรื่องไหนของเบบี๋เราอ่านหมดอะ
แต่ต้องต่อตอนพิเศษ สุดท้ายกุก็รักมึงจนได้.....ไอ้โรคจิต ด้วยนะ :L1: :L1:
:กอด1: :กอด1:
รอๆๆๆๆ o13
-
กด 2 จ้า เรื่องไหนของเบบี๋เราอ่านหมดอะ
แต่ต้องต่อตอนพิเศษ สุดท้ายกุก็รักมึงจนได้.....ไอ้โรคจิต ด้วยนะ :L1: :L1:
:กอด1: :กอด1:
รอๆๆๆๆ o13
-
เข้ามากด 2 แล้วแอบเดินจากไปอย่างเงียบๆ o18
-
กด 3 ถูกทุึกข้อ อ้าวไม่มีนี่เนอะ :z1:
งั้นกด 2 ล่ะกัน อิอิ ชอบแนวเขียนของเบบี้อ่ะ
แต่งเรื่องใหม่ก้อได้ค่ะ แต่แวะมาตอนพิเศษนิดนึงน่ะ คิดถึงข้าวกะต้าร์จัง
-
กด 1 พี่แสบกับน้องปาน ได้ป่ะค๊ะ ตะเองงงง
:m13:
เอาแบบตอนสั้นๆ เรื่องอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เลยไง
จะได้เป็นตอนสั้นที่ลงได้ถี่ๆ ฮี่ๆๆๆ
:m3:
แต่ก็นะ ตามเสียงส่วนมากเค้าว่าล๊ะกันเน้อ
(อยู่แล้วเฟ้ยยย .. เสียงเท้าทุกคนวิ่งเข้ามา o12)
-
:กอด1: :กอด1:
กด 1 แล้วก็ กด 2
เอาทั้งสองเลย ชอบทั้งสองอย่าง ได้ปะ :L2: :L2:
-
กด 2 แต่อยากได้ กด 1 ด้วยอ่ะ
อยากรู้เรื่องของแฟง เป้ เข็ม แสบ ป่าน
โลภภภภภ
ก็เค้าคิดถึง :m17:
-
ซุ่มอ่านมานาน ขอแว๊บมากด 2 ด้วยคน~
:z1:
-
เข้ามากด 2 นะ
-
กด หมดเลยได้ป่ะ o13
-
เข้ามากด 1 และ 2 แบบโลภมาก :L2:
สำหรับตอนพิเศษ เรื่องสั้นของสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้.. ไอ้โรคจิต กระทู้ใหม่ ถ้าไม่ใช่พวกตาร์ข้าว แสบปาน หรือคู่อื่น
แต่จะเป็นปรากฏการณ์คู่ใหม่ ดู้โอ้ เฟรชชี่ อย่างที่คนอ่านไม่คาดคิด
เดา เดา เดา น่าจะเป็น "น้องเพลง" o13
ลุ้น ลุ้น รอดูต่อไป...
-
:-[ เข้ามากด 1 และ 2 เลยจ้าเบบี้
เบบี้จัดมาได้หมดเลยจ้า
ตื่นเต้นๆๆๆ อยากอ่านทั้งสองแบบเลย
คิดถึงแล้วววววววววววววววว
:z2:
-
กดไม่ถูก TAT
กด 1 และ 2 ฮ่าฮ่า ~
รอเบบี้ :impress2:
-
กด 2 ค่ะ เรื่องนี้จบดีแล้ว ก็อยากให้มันจบแบบนี้
บางเรื่องยิ่งต่อ ยิ่งยืดเยื้อ อีกประการหนึ่งอยากเห็นเรื่องอื่นๆบ้างค่ะ
-
อยากอ่านน้องเพลงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
:call:
-
โหวต 2 ละกันนนน
กดโหวต ที่ใจ เบบี้ด้วยได้มั๊ย???
(ฮิ้ววววววว)
แ ต่งแ บบที่ใจเบบี้อยากแต่งเหอะ (น่าสนโคตรๆ)
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กด 2 ก่อนน
เด่ว ค่อยไปอ่านตอนจบ 5555
วู้ ๆๆ สอบไม่อ่านหนังสือ
มัวเเต่มาอ่านนิยาย
สงสัย ได้เอชัวร์ เเหง่ ๆๆ
-
อ๊า กก จ บเเล้ว
ประ ทับ ใจ มาก เรื่อง นี่
ชอบ ๆๆ *
-
กด 2 ค่ะ :mc4: :mc4:
-
:z13: จิ้มเบบี๋อะไรก็ได้ขอให้มีเบบี๋อยู่ก็พอ
:กอด1:รักจัง
-
กด 2 ด้วยคนค่ะ
คิดถึงทุกคนในเรื่องเลย อ่านจนรู้จักสนิทสนมกัน เหมือนเป็นเพื่อนกันแล้ว ก็อยากรู้ความเป็นไปในชีวิตของพวกเค้าทุกคนเลยค่ะ
-
กด 2 ค้าบบบ o13
เรื่องต้าข้าว จบแบบดีสุดๆแล้วละ อิ่มตัวๆ
ขอรีเควสเรื่องใหม่ดิฝ่า
-
แวะเข้ามากด....เบบี้ :oo1:
กร้ากกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh:
เขียนมาเห๊อะ อ่านหมดแหล่ะ
แต่ใจจริงก็อยากแบบเปลี่ยนคู่ไปเลย ถ้าจะเขียนถึงพวกตาร์ข้าว ปานแสบก็ประมาณความเคลื่อนไหวไรเงี้ย
เพราะรู้สึกคู่ๆพวกนี้มันก็อ่านจนอิ่มตัวแล้วนะ
เอาคู่ใหม่ๆเฟรชชี่ๆมาให้... :haun4: :haun4: :jul1: :jul1: กันใหม่บ้างง
-
กด 2 ด้วยคนนะครับ
เรื่องของข้าวกับตาร์ ผมว่า ลงตัวแล้วนะครับ
แต่ก็ถ้าจะมาต่อก็ไม่ขัดศรัทธา จะติดตามต่อไปนะครับ
-
กด 2 ด้วยคนค่ะ
กำไรเห็น ๆ
กร๊ากกกกกกกกก :laugh:
-
. . .เข้ามากด 2 ด้วยคนค่า รอได้ ไม่รีบเร็วก็ดีค่ะ มันเงียบๆ ไงก็ไม่รู้ค่ะ . . .. . . รอนะคะ :bye2:
-
เห็น กด 2 กันเต็มเรย
มาร่วมกด 2 ด้วยละกานนะ :impress2:
-
กด 2 คับ
ขอบคุณคุณเบบี้มากๆเลยคับ อ่านแล้วซึ้งน้ำตาไหลง่ะ :sad11:
คุณเบบี้เขียนได้เป็นธรรมชาติจนผมอินมากๆจริงๆคับ โดยเฉพาะฉากอย่างว่า ...อิ๊นอิน :laugh:
-
กด 2 มั่ง
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ! :pig4:
-
ขอแหกกฎเป็นกด 1 กับ 2 เลยได้ปะ 555
กด 1 หมายถึง หลงรักตัวละครในเรื่องนี้หลายตัวเลยโดยเฉพาะข้าวกับตาร์ ถ้าเบบี้อยากแต่งเรื่องใหม่อาจเป็นตัวละครที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ได้ แต่ค่อยมาผูกเรื่องให้มารู้จักกับตัวละครบางตัวนิดๆหน่อย คิดว่าจะทำให้มันดูเชื่อมถึงกันดี แล้วก็ทำให้เราจินตนาการไปถึงเรื่องนี้ได้ด้วย (ถ้าเคยอ่านนิยายของพนมเทียนหรือกิ่งฉัตรจะเห็นแบบนี้บ่อยๆ ที่มักจะมีคนของเรื่องนู้นมาผูกกับเรื่องนี้)
กด 2 นี่หมายถึง ถ้ามีเรื่องที่เบบี้วางพล็อตไว้อยู่แล้วตั้งหลายเรื่องด้วย ก็แต่งเรื่องนั้นไปได้เหมือนกันค่ะ ไม่ต้องยาวเหมือนเรื่องนี้ก็ได้นะ จะเป็นแนวไหนก็ได้ ยังไงก็รอติดตาม
สุดท้าย จะเอาแบบไหนก็ตามใจคนแต่งจ้า :mc4:
-
สงสัยเบบี้จะเขียนให้คนอ่านเข้าใจผิด แฮะสื่อไม่ถึง กรูคงเป็นนักเขียนที่ดีไม่ได้ :m15:
เอาละ วันนี้มาสรุปผลรวมนะค่ะ กด2 มากสุด เย้ๆๆๆๆๆ :mc4:...... :sad4:
เอาละค่ะ ต่อไปเบบี้จะเขียนเป็นเรื่องสั้น หนึ่งเรื่อง มาให้อ่าน (เข้าใจที่พูดด้วยมั้ยค่ะ กร๊ากก :m20:)
ต่อจากนั้น... เมื่อเรื่องที่ได้ปรากฏต่อสายตาคุณผู้อ่านเรื่องที่ 2นี้ ซึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่อง สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตแต่อย่างใด ไม่เกี่ยวข้องทั้งตัวละครด้วย(Clear :really2:)และเมื่อเรื่องสั้น(ที่ไม่รู้จะสั้นรึเปล่าจะพยายามไม่ให้ยาว :serius2:)เรื่องนี้ จบลงแล้ว ฟังให้ดีนะ เมื่อมันจบลงแล้ว :angry2:
เบบี้จะเขียนเรื่องใหม่ คือเรื่องที่3 ของเบบี้ คือ...เกี่ยวกับใครไม่รู้ ยังคิดไม่ออก แต่เป็นน้องใหม่ เฟรชชี่ ไม่เกี่ยวทั้ง ตาร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม หรือตัวละครอื่นๆที่มีคู่แล้ว(เข้าใจไปทีละขั้นนะลูกนะ)..แต่ตัวละครที่เป็นตัวประกอบ ยังคงเป็นรุ่นเดิมของ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต .. และเรื่องนี้จะตั้งกระทู้ใหม่ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับ สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตเลย และชื่อเรื่องก็ไม่เกี่ยวด้วย(โอเคนะ เข้าใจนะลูกนะ :m20: แม่เหนื่อยมาก)..
และเมื่อเรื่องนี้จบ มันคือเรื่องของอนาคตอีกนั้นแหละ ยังคิดไม่ออก คิดออกได้แค่นั้น :z3: :z3: กรรมของเวร
โอเคนะค่ะ เคลียร์กันทั่วหน้านะค่ะ โปรดรับรู้และเข้าใจไว้เน้อ
.......... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกัน และให้ความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณจากใจ ถ้ากราบได้ ให้พี่Mint ไปกราบแทบเท้างามๆแทนแล้ว กร๊ากก :m20: ล้อเล่น..........
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะที่เข้ามาเม้นกัน วันนี้อารมณ์ดีรึเปล่าไม่รู้ แต่เจอปัญหาทั้งวัน นี่ตกลง ชีวิตนักศึกษาหรอวะ :serius2: :เฮ้อ:
ปัญหาที่เป็นมากกว่าปัญหาครับพี่น้อง :laugh: แก้ยาก แต่ต้องแก้ กร๊ากก :serius2: :laugh: และหัวเราะดังๆ ไปอ่านนิยายดีกว่า สบายใจกว่าเยอะ เอิ้กๆๆๆ :laugh:
ป.ล.รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ จุ๊บๆทีน่ะค่ะ :man1: แล้วเจอกันค่ะ ถ้าเริ่มเขียนเรื่องเมื่อไหร่จะเข้ามาบอกนะ หิหิ ชิมิ ชิมิ คริคริ อีบ้า :z10:
-
:z13: จิ้มเบบี๋ไว้ก่อน
นานๆได้จิ้มที่ อิอิ :-[
:o10: หืือเบบี๋ว่าไงนะ จบแล้วเหรอ
อื่อใช่มั้ยน่าน จบจริงดิ o16 เอไม่เข้าใจ
จบแล้วเหรอ จบก็จบตามใจเบบี๋ อิอิ
ได้หยอกเบบี๋มีความสุขที่สุ๊ด :laugh3:
-
:z13:
^
^
^
จิ้มพี่ไต๋บ้าง :-[ คิดถึงจะแย่ หิหิ :o8: :man1:
ขอกอด :oo1: เอ้ย กอด :man1:หน่อยได้ป่ะ กร๊ากก :laugh:
-
ผลักกันม่ายละเบบี๋จ๋า :oo1: :oo1: อิอิ
แบ่งๆกันปาย :-[ เขินเว้ย
จับเด็กกด อิอิ :impress2:
-
รับทราบค่าๆๆๆๆ
นั่ง รอตอนต่อ ไป :z2:
-
เรายังไงก็ได้อยู่แล้ว
:impress2:
-
เข้าใจแล้วแม่...
ยังไงก็ตามอ่านน่ะแม่....
ก๊ากกกก แม่เบบี้ :m20:
-
รับแซ่บ :จุ๊บๆ:
-
หนูเข้าใจแล้วค่ะ หม่ามี้ :m20:
:-[
-
รับทราบคร้าบบบ
รออ่านละกันคับ
ว่าแต่ได้เลิกตอนแลกวันไหนอ่ะคับ
-
รับทราบก๊าบ
แต่อยากอ่านน้องเพลงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :z3:
-
โอเคฮ่า คุณบบี้
ตามกลิ่นคนแต่งไป
ฮี่ฮี่
:laugh:
-
รับทราบเจ้าค่ะ
-
:a5:อ่านแล้วก็งง แต่ก็ เบบี้ว่าไงก็ว่างั้นเนอะ o18
-
โอเคจ้ะตกลงเข้าใจด้วยคน
แต่ว่าดีจังเลย
เข้ามาในนี้ได้เจอแม่คนที่ 2
:laugh:
-
รักคนเขียน
จุ๊บๆด้วย
:กอด1:
-
รอแม่เสมออออออ :L2: :m20:
-
รอได้เสมอค่ะ
-
วันนี้คุณแม่ดุเสียด้วยดิ :m20:
แล้วจะรอคุณแม่ นะครับ นานแค่ไหนก็จะรอ กร๊ากกกกกกกกกก....
-
รับทราบค้าบบบบ
มารอด้วยคน
อยากอ่านไวๆแล้วอ่ะค่ะ
:กอด1: :กอด1:
-
จบแล้วเหรอ กำลังมันเลยอ่า เศร้าๆๆๆๆๆ :sad4:
กด1,2 ได้ไหม 555 โลภ
แบบไหนก้อได้จ้า แต่ขอคนเขียนคนเดิมแล้วกัน
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ยังไงก็ติดตามผลงานต่อๆไปของเบบี้จ่ะ ;'}
-
แล้วจะรอเรื่องใหม่เน้อเบบี้
:L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จ๋า จ้า แล้วจะรออ่านค่ะ
:L2: :L2: :L2:
-
:laugh:
มาบอกว่า เริ่มต้นเขียนเรื่องใหม่แล้ว กร๊ากกกก :laugh:
แต่ไม่รู้จะลงวันไหนดี o22ต้องไปขอฤกษ์ดีจากพระก่อนนะค่ะ :laugh:
หิหิ
ไปเรียนดีกว่า :bye2:
-
:mc4: รอเรื่องใหม่
-
ได้เลิกแล้วกระซิบด้วยค้าบ
จะไปเจิมๆๆๆ
:3123:
-
:a5: เล่นของซะด้วยยย
ข่าวดีเจง ๆ ด้วย
-
เหอ ๆ มากดโหวตมะทันแฮะ แต่งัยก็รออ่านต่อไปค้าบ ^^
-
อ่าว มาแว้วเหรอ หม่ามี้ :m20:
-
อร๊ายยยยยยยยยย
วันนี้เลยค่ะ วันนี้เลย
เย้ เย้ รอ
:mc4: :mc4:
-
มารอเบบี้ด้วยคนนะ
:กอด1: ลงเลยๆๆ ยังไงก็รออ่านเสมอ :z2:
-
เริ่มต้น จิ้นแล้ว แปลว่าจะได้อ่านเรื่องใหม่ เร็ว ๆ นี้ (หรือป่าวเนี่ย)
แต่จะรอนะครับ เบบี้
:กอด1:
-
เบบี้ว่าได้ฤกษ์ดีแล้วแหละ
เมื่อไหร่ที่เม้นเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิต ถึง10000 คอมเม้น :m20: :m20:
แล้วคนอ่านเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิต มีคนอ่าน 500000 คน กร๊ากกกก :m20: :m20: ด้วยความสะใจ กรูพักยาวเลย
อาจสิบปีข้างหน้า กว่าจะได้แบบนี้ :laugh: :m20:
ซะใจละ ไปเขียนต่อดีกว่า
อิ่มจังเลยวันนี้ คนอ่านกินข้าวกันยังค่ะ อย่าลืมกินข้าวเย็นด้วยนะ จุ๊บๆ เค้าเป็นห่วง
ฝานดีน่ะค่ะ
-
^
^
^
จิ้มครับ
อยากบอกว่ารักเรื่องนี้มากมาย
เมื่อไหร่จะพิมพ์หนังสือๆ
-
ดีใจจัง
จะได้อ่านเรื่องใหม่แล้ว
เห็นด้วยกับรีบนนะ เรื่องรวมเล่ม
เบบี้ได้เก็บไว้ด้วยไง
-
ขอบคุนเบบี้ สำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้
:z1:
-
อ่านความชี้แจงแล้วงงๆ
สรุปแล้วก็คือเบบี้จะมีนิยายเรื่องใหม่ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้และไม่เกี่ยวบ้างมาลงต่อ
ก็เป็นว่าจะรอ่านรอชมต่อไปค่ะ
-
กำ เพื่ออาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :monkeysad:
-
เพิ่งรู้ว่าคนสวยใจร้าย :sad4:
-
:monkeysad:แอร๋ยยยยยยยย
อย่าใจร้ายกับเขาสิเบบี้ล่ะก็
ยังไงก็รอได้เสมอนะจ้ามาลงเรื่องใหม่ เร็วๆนะ :กอด1:
-
เซ็ง :เฮ้อ:
เบื่อ :m31:
เครียด :really2:
อยากฆ่าคนในบอร์ด :fire:
กร๊ากกกก
สบายใจละ.... o22
ปาายดีกว่า :z2: :m20:
-
อ๊า กกก
mentz
mentz ;
mentz ;
-
:m31:baby ba
-
ถ้าฆ่าคนในบอร์ด แล้วจะเอาให้ ถึงเป้า ได้ยังไงจ๊ะ
-
เบบี้ใจร้ายกับแบงเหลือหลาย อยากร้องไห้เปนภาษาโปรตุเกศ ฮือๆๆๆ อ๊ากกกกกก :serius2:
จายร้ายยย แต่ก็จะพยายามมมมมมมม ยังไงก็ร๊ากเบบี้น้า สงสัยกะจะพักให้ตายกันไปข้างนึงเลยนะเบบี้ :sad4:
ไม่เบบี้ก็เดะในบอร์ดเนี่ย เด่วแบงจะไปฟ้องพี่ตาร์ให้มาจัดการเลย 55+ (เจ๊ข้าวคงไม่มากระทืบแบงหรอกเนอะ) << o22
บะบายนะเบบี้ มีความสุขกะชีวิตมากๆนะ เด๋วจะมานั่งปั่นเม้น 555+ :laugh: จู๊ฟฟฟฟฟฟฟ o13
-
งั้นหนูไปรอพี่เบบี้อยู่ที่ทางช้างเผือกละกัน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
เบบี๋คือแบบว่า ... โรคจิตจิง ๆ ป่าวเนี่ย เหอ ๆ
10000 reply รึ อีกตั้งครึ่งทางกว่า ๆ
:sad11: ตายดีกว่า
-
o18
-
:o
:z6:
:fcuk:
:z13:
:beat:
o18
-
เบบี้
ไม่ใจเลยนะ..............
:beat: :beat: ลูบหัวเบบี้
ไปดีกว่า :m20:
-
:z1: นิยายดี :L1: o13
o13 มีคุณภาพ :กอด1:
:haun4: อีกแล้วครับท่านนน :man1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
คิดไม่ออก :serius2:
บอกไม่ถูก :a5:
ทำไงดีวะ
:serius2:
คิดเรื่องดีๆไม่ออกอีกแล้วอะ :serius2:
แงๆๆๆ :sad4: :o12:
-
:oo1:
จิ้มเบบี้เผื่อจะคิดเรื่องดีดีออก
-
อยากบอกว่ารักเรื่องนี้มากมาย :z13:
-
มาตามติดเป็นกำลังใจให้เช่นเดิมค่ะ
-
:o211:
-
ฝีมืออย่างเบบี้ หรือครับ บอกว่าคิดเรื่องดี ๆ ไม่ออก
เป็นกำลังใจให้นะครับ ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ แต่เพื่อน ๆ ในบอร์ด รออยู่ กร๊ากกกก
-
หายเซ็งยังค๊า
พัดๆๆๆให้เบบี้เย็นๆ
เชียร์ๆๆๆ :ped149: :ped149:
-
คิ มะ ออก ก้อไปเข้าห้องน้ำจิ อิอิ ล้อเล่น ไปปลดทุกข์อะ เผื่อความคิดดี ๆ มันจะออกไปนั่งปล่อยอารมณ์ไปเรื่อย ๆ รับรองเรื่องดี ๆ ที่อยากได้มานต้องได้อะ
ป.ล. คิดถึงมากมาย เลยขอ :กอด1: หลาย ๆ ที เนอะ คนสวยของพี่ :o8:
-
:z13:
-
:fire: ทำไมถึงคิดไม่ออกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆ
:กอด1:กอดให้กำลัง เดี๋ยวมันก็มา..จุ๊บๆๆ :L2:
-
หายไปสอบมาสองสามวัน
กลับมาไม่ทันโหวต
แต่รออ่านเรื่องใหม่นะเนี่ยหนูเบบี้จ๋า
เหอๆๆๆ กลับมาตามอ่านเมนท์ อ่านแล้วเิริ่มคิด ตกลงใครโรคจิตที่สุดหว่า ระหว่างตัวละครกะคนแต่ง :laugh:
-
คิดถึง
ตาร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม ทศ เอ็ม ไอ้แมน ไอ้ป๊อด และผองเพื่อน :serius2:
กรูอนาดตัวเองงง :serius2:
เครียด
คิดเรื่องไม่ออก เครียดโว้ยยยยยยยยย :z3: :serius2:
-
ง้าน เบบี้
ก็มาต่อตอนพิเศษ ของตอนพิเศษ ไปพลางงงง ก่อนก็ได้
จะได้ไม่เครียดไง ดีมะ :z1: :z1:
น้าาาา เด็กดี :กอด1: :กอด1:
-
:z3: คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เหมือนกันเลยทั้งก๊วนเลย ฮืออออออออออออออออ
กอดดดดดดดดดดดดเบบี้ ค่อยๆเป็นค่อยๆไปเดี๋ยวมันก็ออกมาเอง ไม่ต้องรีบนะเขารอได้
:L2:
-
:กอด1:สู้ๆๆ
-
เบบี้จ๋า
คิดถึงเหมือนกัน
เขียนแก้ความคิดถึงไปก่อนนะ
เรายังทำใจไม่ได้ :m15: :m15:
-
จบแย้ว :z3:
แบบว่าชอบมากเลยเรื่องนี้ :กอด1:
เคยอ่านค้างไว้และไม่มีเวลามาอ่านต่อเลย
ตอนนี้เลยตามมาเก็บ เอิกๆ
ตอนอ่านครั้งแรกน้าชอบข้าวเพราะว่าดูแบบเฮ้วๆเลวๆ
และพออ่านมาเรื่อย ก็ชอบปานมากมาย บุคลิกดูน่ารักๆ ช๊อบชอบ
และก็มาอ่านตอนพิเศษ เจอน้องเพลงเข้าไป :a5: อยากมีลูกเลยวุ้ย กร๊ากกกกกกก
จริงๆน้า รักน้องเพลงจังเลย แอบเสียน้ำตาให้ตอนอ่านที่มาที่ไปของน้องเพลงด้วยง่ะ
น้ำตาร่วง แหมะๆๆ :o8: ชอบน้องเพลงไม่ไหวแล้ว :serius2:
กลุ่มนี้ตอนแรกดูเลวสุดๆเลยน้า แต่พออ่านไปแล้วรู้สึกว่านี่คือเพื่อนจริงๆ
อยู่กันจนแก่แต่ละคนก็ยังเป็นเหมือนเดิม ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป :laugh:
ร๊ากต้าร์ข้าวและผองเพื่อนจริงๆ :กอด1:
มาเขียนเรื่องดีๆแบบนี้อีกนะ เบบี้ ส่งกำลังใจไปให้คิดเรื่องดีๆออกนะ :L2:
รอติดตามอยู่น้าจ้า o13
-
:mc4: :mc4:จบแล้ว เป็นเรื่องที่ใช้เวลาอ่านยาวนานมากๆๆ :laugh:
สุดท้ายก้อจบ :laugh: ชอบอ่ะ โหดกันดีแท้ ชอบทุกคู่เลย :impress2:
-
จบแล้ว ใจหาย
ชอบทุกตัวละคร ทุกคู่
คุณเบบี้เก่งมากๆครับ
รอเรื่องต่อๆไปนะครับ o13
-
เบบี้ว่าจะกลับไปแก้ ตอนแรกๆที่เบบี้เขียนเรื่องนี้ผิดไว้อะ
:z3:
แก้ตัวอักษร อะไรพวกนี้ เพราะตอนเบบี้กลับไปอ่านเอง มันก็ขัดๆอารมณ์อะ :serius2:
เหอะๆ
คิดเรื่องไม่ออกเลยอะ เพราะว่าได้เขียนลงในเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตไปหมดแล้ว :a5: คือมันเป็นตัวเบบี้ที่สุด
พอจะเขียนเรื่องใหม่ มันก็เลยนึกอะไรไม่ออก เซ็งวะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไปดีกว่านะ
หลับฝันดีกันทุกคนนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ จุ๊บๆ :man1:
-
ฝันดีจ้า
ปล.เขียนเรื่องน้องเพลงดิ
-
ฝันดีเช่นกันจ้าเบบี้ :กอด1:
คิดเรื่องใหม่ไม่ออก เพราะทุ่มเทให้กับเรื่องที่จบไปหมดเลยดิ
ถ้ายังงั้นต่อเรื่องเดิมมิ ยังมีตัวละครให้เบบี้เล่าต่อได้อีกตั้งหลายตัวเลยนะ
สนมั้ยเบบี้จ๋า คนอ่านคิดถึงบรรยากาศเรื่องนี้มากมายเลย
-
พักผ่อนก่อนก็ได้ค่ะ
ไม่ต้องรีบแต่ง
เครียดมากผิวเสียเน้อ เป็นห่วง :กอด1: :L2:
-
^
^
^
เรื่องน้องเพลงจะรับไว้พิจารณา แต่ว่าไม่เอาหรอก
กร๊ากก
เพราะว่าเดี๋ยวมันจะทำให้ผลิกบทน้องเพลงเกินไป :laugh:
แล้วจะมาบอกทำไม
หิหิ
-
^
^
นั่นจิ
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ
เข้ามาทำให้อยาก แล้วก้อจากไปช่ายม้ายยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
ขอให้คิดออกเร็วๆนะคะ
รออยู่
:L2: :L2:
-
พิมพ์ไปได้ 4 ตอนแล้ว :serius2:
ภายใน 7 วันเต็ม :z3:
ฮ่าๆๆ มือไม่ลื่นเลย ใครช่วยเอาน้ำมันมาทาให้หน่อยได้มั้ย :z3:
เดี๋ยวถ้าถึงตอนที่สิบเมื่อไหร่จะมาบอก :serius2:
ถ้าเบบี้เขียนตอนที่10 เสร็จเมื่อไหร่ จะเอาตอนที่1 มาวางตลาดเลาท์เราเลยทันที :o8:
ไปแระ
เอิ้กๆ
จะมาส่งข่าวเป็นระยะๆ :a5: :serius2: :z3:
-
ว้าววววว
ขนาดมือไม่ลื่นนะนี่ ปาไป 4 ตอนแระ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
-
เสร็จไป 4 ตอน ใช้เวลา 7 วัน ตอนนี้รออีก 6 ตอนถึงจะมาโพส
อีก 4 ตอน ก้อใช้เวลาอีก 7 วันเท่าเิดิม รึเปล่า
อีก 2 ตอน ครบ 10 ตอน ใช้เวลาอีก 3 วันครึ่ง
โอวววว ต้องรออีก 10 วันครึ่งแน่ะ :serius2:
เบบี้จ๋า มาเร็วๆนะ :monkeysad: ส่งกำลังใจไปให้ :กอด1:
-
^
^
^
^
จิ้มรีบน
ใช้เวลา12 วันเฟ้ย :laugh: :a5:
แถม กร๊ากกก :laugh:
-
^
^
โฮะ โฮะ โฮะ
นับว่าเป็นคำสัญญา 12 วันนะ :laugh:
อืมมมม รอๆๆๆๆต่อปายยยยย :เฮ้อ:
-
:serius2:
และเราก็โง่ หลุดไปอยู่ในบ่วงเกมส์คำมั่นสัญญาของพี่ namtann ซะได้ :serius2: :z3:
แงๆๆๆ
ช่วยเค้าด้วย :sad4:
-
:laugh:
แต่งให้จบแล้วลงทีเดียวเลย
กร้ากกกกกกกกกกกกกก
-
^
^
:z13: หนูมิ้นท์
มายุแบบนี้ เด๋วตีตายเลย
อย่าลืมไปเขย่าโหลยาดองด้วยนะหนูมิ้นท์
อิอิ ตกลง 12 วันเนอะเบบี้ ให้เลทได้ัวันหนึ่ง เป็น 13 เลขสวย :laugh:
-
โอ้ย ดีใจจริง ๆ จะได้อ่านตอนใหม่อีกแล้ว นานแค่ไหนก็จะรอ 7 วัน 12 วัน 13 วันก็ได้ ฮ่า ๆ
+1 และ :กอด1: ให้กำลังใจเบบี้คนสวยนะจ๊ะ
:L1: :L2: :L1:
-
เบบี้จ๋า
เริ่มขึ้นอีกแล้ว ดีใจจังจะได้อ่านเรื่องดี ๆ อีกแล้ว ไม่ต้องรีบนะครับ เบบี้ แต่คนในบอร์ดรออยู่ กร๊ากกกกกก...
จะรอนะครับ บอกได้แค่นี้ จิง ๆ
-
ความคิดพี่มิ้นเป็นความคิดที่ดีมาก
แต่งเสร็จก่อน :laugh:
แล้วค่อยเอามาลง
กร๊ากกก
เพิ่งเห็นพี่มิ้นมีความคิดดีๆก็วันนี้แหละค่ะ :a5:
เอาคนในบอร์ด
ปรมมืออออ...........เปาะแปะๆๆๆๆๆ :mc4:
-
^
^
^
:z13:
ม่ายยยยยย ดี :sad4: เอา10ตอนลงดีแล่ววว
รอ ร่อ ร้อ ร๊อ ร๋อ :z2:
-
:jul3:
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ยังไงก็รอได้ ..... จัดมาเลยเบบี้ :กอด1:
-
เบบี้จ๋า ยังไงเค้าก็จะรอนะ
คิดไม่ออกเดี๋ยวเค้าส่ง กระแสจิตไปช่วย
:mc4:
-
รอต่อไป
แค่ 12 วันเอง
o18
-
ตามใจคนเขียนเลยค่ะ
ยังไงก็รออ่านอยู่แล้ว
:L2:
-
12 สิค่ะ 12มาก่อนนะ :m15:
-
ความคิดพี่มิ้นเป็นความคิดที่ดีมาก
แต่งเสร็จก่อน :laugh:
แล้วค่อยเอามาลง
กร๊ากกก
เพิ่งเห็นพี่มิ้นมีความคิดดีๆก็วันนี้แหละค่ะ :a5:
เอาคนในบอร์ด
ปรมมืออออ...........เปาะแปะๆๆๆๆๆ :mc4:
o3
ดูจากรีฯนี้แล้ว
:impress3: สงสารเบบี้จังค่ะ
เบบี้คง....คงมาลงไม่ทันวันที่ 12 ตามที่สัญญาๆไว้แน่ๆ
เพราะ....
เพราะ... เบบี้ โดน :beat: :z6: :z4: อาการหนัก จนไม่สามารถมาลงได้
กร้ากกกกกกกกกกก
สะใจ :laugh:
-
ตอนนี้ กำลังอ่านใหม่ ตั้งแต่ต้นเลย
เป็นกามลังใจให้เบบี๋นะ :L2:
-
o18
เย้ๆ
โน๊อาจะไปอ่านใหม่ เหมือนเบบี้เลย :z2:
แต่เบบี้จะไปแก้ตอนแรกๆใหม่ให้นะ กิ๊กกิ้ววว :กอด1:
ช่วยด้วยยยคนอ่านทุกคน :serius2:
เบบี้โดนพี่มิ้น ขู่ฆ่า
อร๊ากกก :serius2:
-
กอดเบบี้ :กอด1:
-
:mc4: :sad4: :impress3: :L2: :3123: :L2:
ปรบมือดัง ๆ ให้กำลังใจ
ยอดเยี่ยมมาก
ขอบคุณจากใจครับ
:really2: :เฮ้อ: :กอด1: :L2:
-
:m20: นั่งอ่านใหม่อยู่เหมือนกันตอนนี้ถึงตอนตาร์ไปสอบแล้ว
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เบบี้ :กอด1:
รอได้เสมอ พี่มิ้นท์อย่าไปขู่งั้นสิไก่ตื่นหมด กร๊ากกกกกกกกก :laugh:
-
:m16: ไหนใครใครบังอาจมาขู่เบบี๋ห่ะ
-
เบบี้ทำไมหยุดนานจังเลย
คนแถวนี้เค้าคิดถึงนะ รู้ป่ะ
:man1:
-
เป็นกำลังใจให้เบบี้คนงาม
รอได้เสมอนะ :กอด1:
-
โฮะๆๆ ไม่ได้เข้ามาสองสามวัน ได้ข่าวมีมาเฟียขู่ฆ่า กานอ่ะ
โหดกันดีแท้ เอ้าๆๆๆๆ วิ่งหลบกันเร้ววว o22
สุขล้นคร้าบ :laugh:
-
:กอด1:
รอได้จ้า
แต่อย่าเกินทีสัญญาไว้นะ
o18
-
มือไม่ลื่นก็ ไม่ต้องใช้หรอกน้ำมันอ่ะ ใช้"เควาย"ดีกว่า 555+ (ล้อเล่นๆ)
ว่างๆจะกลับไปอ่านตอนแรกๆใหม่เหมือนกาน ระหว่างรอเรื่องใหม่เนอะๆๆๆๆๆๆ :L1:
-
ความคิดพี่มิ้นเป็นความคิดที่ดีมาก
แต่งเสร็จก่อน :laugh:
แล้วค่อยเอามาลง
กร๊ากกก
เพิ่งเห็นพี่มิ้นมีความคิดดีๆก็วันนี้แหละค่ะ :a5:
เอาคนในบอร์ด
ปรมมืออออ...........เปาะแปะๆๆๆๆๆ :mc4:
o3
ดูจากรีฯนี้แล้ว
:impress3: สงสารเบบี้จังค่ะ
เบบี้คง....คงมาลงไม่ทันวันที่ 12 ตามที่สัญญาๆไว้แน่ๆ
เพราะ....
เพราะ... เบบี้ โดน :beat: :z6: :z4: อาการหนัก จนไม่สามารถมาลงได้
กร้ากกกกกกกกกกก
สะใจ :laugh:
คนยุกะคนแต่ง
พอกันทั้งคู่เลย
:angry2:
-
:กอด1:
มารอคร้าบบบบบ
-
พี่ไต๋มาช่วยเบบี้แล้ว :sad4:
พี่ไต๋ๆ พี่มิ้นขู่เค้าอะ :m15: ไปฆ่าพี่มิ้นเลยยยยย :angry2:
อะจ๊ากกกก :fire: บ้ากันไปใหม่แล้ววววว กร๊ากกก :jul3:
เมื่อเช้ามือเกือบผลาดแนะ :serius2: เพิ่งแต่งได้ตอนที่5 อยู่เลย กรูเกือบตั้งกระทู้ใหม่เมื่อเช้าแล้ว :serius2:แต่กลัวผิดสัญญาที่ให้ไว้ :impress3:เลยเอาไว้ก่อนดีกว่า :laugh:
กลัวเรื่องไม่ดีพอด้วย เซ็งๆ :serius2:
.....
โว้ว ๆ เย้ ๆ ...
ไปนอนกันรึยังหว่า ไม่มีเพื่อนคุย ก็เลยมาบ้าบอ :z1:
เพ่มิ้น ตายไปยังอะ ... อยากจะกราบแทบเท้าพี่มิ้นงามๆ ถ้าไปต่อสองตอนรวดติดกันของเรื่องตัวเอง ดองขนาดนั้น ดองเป็นไวน์เลยย ราคาคงสูงนะนั้นนะ :m20: :m20:
กร๊ากกกก
วอนเอาตีนอีกแล้วกรู
หิหิ คริคริ
ไปดีกว่า
มาจุ๊บๆคนอ่านก่อนเข้านอน
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบ :man1: :กอด1:
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ พี่ไต๋ พิเศษ กว่าคนอื่น :กอด1: :impress2: :-[ :o8: :man1: กร๊ากกก
ฝานดีกันทุกคนนะค่ะ เออ ใครรู้บ้างอะ ว่าวันนี้หวยออกอะไร ฮ่าๆๆๆ......
:laugh: :m20:
-
ฝานดีกันทุกคนนะค่ะ เออ ใครรู้บ้างอะ ว่าวันนี้หวยออกอะไร ฮ่าๆๆๆ......
:laugh: :m20:
หวย ณ วันที่ 1 มีนาคม 2552
สามตัวบน คือ 091
สองตัวล่าง คือ 76
ว่างๆเลยแวบมาส่งข่าว
ง่วงแระ ไปนอนดีก่า :t3:
-
:laugh: :laugh:
แม่เราถูก :mc4:
-
ยินดีกะรียน
แต่เราไม่ถูกอะ เซ็งเป็ด :เฮ้อ:
-
ได้อ่านเรื่องนี้จากเพื่อนแนะนำมาค่ะ ... ค่อย ๆ อ่านที่ละนิด .. จนจบ .. ประมวลเวลา 9 วัน
ตอนแรก ๆ อ่านติด ๆ นิดหน่อยค่ะ หลังจากแก้ไขเรื่องคำผิด และภาษาวิับัติแล้วชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ
เนื้อเรื่องหลายอารมณ์ดี คู่ข้าวกับต้าร์ .. ชอบที่ผลัดกันทำประตู ... :haun4:
ที่ชอบที่สุดก็คู่ เป้ - เข็ม ค่ะ ... ไม่รู้ทำไม .. ดูดิบ ๆ น่ารัก ๆ เถื่อน ๆ โอ้ยยย ได้ใจไปมากมาย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีนะคะ เรื่องช่วงไปเรียนต่อที่อังกฤษ ทำเราอินมาก ๆ ค่ะ
ไปอยู่ในที่ทีไม่มีใครอยู่เคียงข้าง แต่ก่อนมีพ่อมีแม่มีคนรัก ... เหงาจริง ๆ คะ
เป็นกำลังใจและรอนิยายเรื่องใหม่นะคะ ขอบคุณอีกครั้งที่นำความสุขมาให้ค่ะ :กอด1:
-
อ๊ะจ๊ากกกกก :angry2:
ถูกแดกอีกแล้ว :serius2: :m16:
วันหลังใครมีเลขเด็ดก็บอกกันบ้างเน้อออ กร๊ากก เป็นเอามากกรู :m20:
-
:oo1:จิ้มเบบี้
หัวอกเดียวกัน
-
เบื่อจริงเลยพวกเล่นการพนัน....... :m20:
:z2: :z2: :z2:
:z13: :z13: :z13: ทุกๆคน
-
:laugh3: เบบี๋โดนแดกซะงั้น
-
^
^
:oo1: เพ่ไต๋ของเบบี้ กร้ากกกกกสุขใจ ลั้นลา
:z6: :beat: นวดกระชับรูขุมขนให้เบบี้
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
นิยายเรื่องต่อไปของเบบี้ห้ามดองต้องลงทุกวัน ส่วนนิยายพี่ดองได้ตามจัยคนแต่ง นี่คือหลักสัจธรรมอันสมเหตุสมผลที่ซู้ดดดดดดดดดด
เข้าใจมั้ยเบบี้...(ตบบ่าแปะๆ)
สุขใจลั้นลา...ไปดีกว่า....
:m2: :m2: :m2:
-
ที่จริงจะเซอร์ไฟร์ ลงเรื่องใหม่ให้เมื่อกลางวัน แต่เนตไม่เป็นใจ เลยช้า หมดอารมณ์ เลยไม่ได้ลงแล้ว :z2: :z3:
เย็นนี้ก็กะว่าจะมาลงให้
แต่พอเจอรีบน
^
^
^
:z13: แล้วอยากฆ่าคน :m31: มันเดือดด อยู่เต็มอก :fire: แง่ๆ ว่าอะไรไม่ว่า จะตบชั้นยังไงไม่ว่า
แต่อย่ามา :oo1: พี่ไต๋ ของเค้า ย๊ากกกก :z6: :z6: :beat: ไอ้พี่มิ้น
เชอะ ไปดีกว่า ก่อนที่จะหมันไส้คนแก่ชอบรังแกเด็กแบบนี้ o22 :a5: :laugh:
-
มาจิ้มเบบี๋ เป็นระยะ ระยะ
:z13:
-
แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เพิ่งจะทราบนะเนี่ย
เบบี๋ เล่นหวยกะเค้าด้วย (ใช่ปะ) มาร๊อรอ เบบี๋ใจร้ายไม่มาพ
เบบี๋บอกที่อยู่หน่อยสิ แบงจะได้ไปถูก ที่ไปอะไม่ได้คิดถึงนะ
จะเอาระเบิดไปปาบ้านคะ เพราะเมื่อไหร่เบบี๋จะมาอัพพพพพ
แบงรอจนหน้าจะเหี่ยวแล้ว (หรือเหี่ยวไปแล้วไม่รู้อะ) o22
-
เบบี้ มาลงเรื่องใหม่ได้แล้ว (ทำเสียงออดอ้อนสุดฤทธิ์)
พรุ่งนี้มาลงนะจ๊ะเบบี้คนสวย
ถ้ามาลงพรุ่งนี้ ความสวยของเบบี้จะพุ่งถึงขีดสุด
แต่ถ้ามาลงช้า ความสวยจะลดลงตามจำนวนวันนะ
:z2:
-
มาบอกข่าวเรื่อยๆๆเน้อ รออยู่ๆๆ
-
ใครยังไม่รู้โปรดทราบ
:laugh:
เบบี้ลงเรื่องใหม่ให้แล้วนะค่ะ รอบปฐมฤกษ์ ยังไม่ได้ลงแผ่นจริง o22
เรื่อง เพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า.. ไปติดตามกันได้ ในวันอังคารที่3 มีนาคมนี้ค่ะ
...ตัดเข้าโฆษณา........ :z2:
-
^
^
^
วิ่งไปเกาะขอบรออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
:mc4: :mc4: :mc4:
:z2:
-
มารอด้วยคนนะจ๊ะ อิอิ :กอด1: เบบี้ด้วยความดีใจ
บวก 1 ให้ก่อนเลย
:mc4: เย้ๆๆเรื่องใหม่
-
:mc4: :mc4:
ตามอ่านโลดดดดดดด
-
คิดถึง ตามไปอ่านด้วยยยยยยยยยย
-
ไปเจิมมาแหละ o18
-
จะตามไปอ่านเรื่องใหม่ของเบบี้น๊าาา
แล้วเจอกันจ้ะ
-
อ่านจบแล้ว
ไปต่างจังหวัดก้อต้องกอปลงเวิลไปอ่าน
โคตรติดอะเรื่องนี้
จบซึ้งดีอะ
มีเรื่องใหม่แล้วต้องตมไปอ่านสะแล้ว
o13
แต่พี่มิ้นเข้ากระทู้นี่บ่อยเนอะ
ถ้าพี่มิ้นว่างก้อ
ไปต่อเรื่องตัวเองเถอะ
รอตัวร้ายกดับตัวดีนานละ
(ผิดกระทู้ว่ะตรู)
-
เบบี้ ถ้าขึ้นทู้ใหม่แล้วอย่าลืมแวะมาบอกกันที่นี่ด้วยนะ
ตอนนี้นิยายออกมาเยอะจัด เผื่อตาลายหาเรื่องใหม่ไม่เจออ่ะ
ช่วงนี้ไม่รู้ทำไร ก็ +1 รอไปก่อนก็แล้วกันนะ
-
เบบี้จ๋า
เก่งที่ซู๊ด เลยครับ ขอจิ้ม +1 ทีก่อนไปอ่านเรื่องใหม่
-
คิดถึงเรื่องเก่า เวรกรรมจริงกรู
แง่มๆ :serius2: :o12:
-
:impress3: :impress3:
คิดถึงแสบปาน ต้าร์ข้าว เป้เข็ม เพ่แมนอีกคน
ม่ายยยยยยยยยยยยยยย
:serius2: :serius2:
-
^
^
^
ตามมาจิ้มเจ๊มิ้น
-
ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว ใช้เวลานานมากมาย อ่านไปทำงานไป
แบบว่าชอบทุกคู่เลยอ่ะ แต่ละคู่ก็แต่ละแบบแตกต่างกันไป
ไม่ต่างอยู่อย่างคือ ความหื่น อิอิ
ชอบมากๆเลยค่า เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องต่อๆไปอีกนะคะ
-
อ่านเหนื่อยเลยอ่ะ ยังอ่านไม่จบด้วย เป็นหวัดด้วย แง้ๆ
แต่เรื่องหนุกมากๆเลย :impress2: ชอบๆ :o8:
-
:กอด1: เข้ากอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คิดถึงเดอะแก๊งค์นี้มากมาย
:z2:
-
แวะมาเยี่ยม ข้าว ตาร์ และผองเพื่อน
คิดถึงแฮะ :เฮ้อ:
-
พี่เบ
คิดถึงก้อแต่งตอนพิเศษสิ
o18
55+...
รอได้เนอะ
แต่งๆๆเลย ปาน+แสบ
เป้+เข็มก้อได้
ต้าร์กับข้าวนี้ ยิ่งดีใหญ่55+
หรือจาเอามาเจอขวัญ+ฟิกก้อได้
ไปใหญ่ละ
มา :beat:ให้หายคิดถึง
-
เพิ่งตามไปอ่านขวัญฟิก ตอนล่าสุดมา อ่านเบบี้เขียนในมุมมองของฟิกด้วย ก็เลยอยากมาเม้นในนี้ว่ายังคิดถึงต้ารข้าวมาก ถึงมากที่สุดอยู่นะคะ
เบบี้ก็ด้วยใช่ม้าาาาาาาาาาา :impress: อยากให้มีตอนพิเศษหรือไม่ก็special partในมุมมองของต้ารบ้างจัง เอาเป็นเรื่องยาวก็ดีน้าาาาาาาา :yeb:
ขอแค่หวังหน่อยหล่ะกันนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
จาตามไปอ่านเรื่องใหม่นะ
....แต่
ตอนนี้
คิดถึงน้องเพลงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2:
ไม่ไหวแล้ว :z3:
-
ในที่สุดก้ออ่านจนจบ ใช้เวลาหลายวันกว่าจะอ่านจบอะนะ
แต่ก้อชอบมากเลยเรื่องนี้อะ คิดถึงพี่ตาร์กับพี่ข้าวจัง อยากอ่านตอนพิเศษอีกอะ:-[
ส่วนเรื่องใหม่จะตามไปอ่านนะเบบี้
-
คิดถึงน้องเพลง
อนาตตตัวเองจริงๆ :z3:
-
เห็นมั้ยยยย o18 ขนาดเบบี้ยังคิดถึง แล้วคนอ่านจะไม่ยิ่งกว่าคิดถึงรึค่ะ อยากอ่านต้าร ข้าว เพลง และเดอะแก็งค์อีกอ่ะ ภาค 2 ก็ดีน้าาา :m15:
-
อ๊ากกกกก....เพิ่งอ่านจบ
ชอบทุกคู่เลยค่ะ :impress2:
นอกจากคู่ ข้าว-ต้าร์ แล้ว ที่โดนใจมั่กมาก ก็ต้อง น้องปาน-พี่แสบ
ยิ่งตอนน้องปาน จิกหัวพี่แสบโขกโซฟาไป ด่าไป 555 จิ้นตาม นั่งขำได้อีก o13
ขอบคุณคุณเบบี้ที่นำเรื่องนี้มาให้ o13อ่านค่ะ
(((ถ้ามีตอนพิเศษ(อีกกกกก) อยากเห็นคู่ของทศอะค่ะ แอบๆจับคู่ให้กะเอ็มแหละ อิอิอิ))))
-
คิดถึงน้องเพลงเหมือนกัน :monkeysad:
-
เหอะๆๆๆๆ
พึ่งตามมาอ่านอ่ะคับ....
พึ่งถึงตอนที่ 76 เอง...
สนุกมากกกกกกก
แล้วยิ่งตอนที่ทะเลาะกันอ่ะ....โหหหห....เศร้าแบบสุดๆไปเลยคับ
:o12:
อ่านเรื่องนี้มาหลายวันและ เรื่องอื่นนี่พับไปเลยอ่ะ
แฮะๆๆๆ
แบบมันอ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆ....
:z1:
-
ขอบคุณน่ะคับที่มาเขียนให้อ่าน
อิอิ
ชอบอ่า :impress2:
-
คิดถึงทุกคนเลยอะ เดี๋ยวรอเรื่อง เพราะว่ารักแน่รึเปล่าจบก่อนนะ คิดอีกทีว่าเอาไง จะเปลี่ยนแผนหรือไม่เปลี่ยน เดี๋ยวคิดอีกที
รักนะจุ๊บๆ วันนี้ไม่จุ๊บคนอ่าน
แต่จะจุ๊บ ตาร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม ทศ ไอ้แมน ไอ้ป๊อด ไอ้เอ็ม ไอ้นิล เยอะมาก คนแต่งเกือบลืม กร๊ากก :z3:
-
ตามมาจิ้ม :oo1:
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:z2: :z2:
ป.ล.คิดถึงเหี้ยแมนที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
อ่านเรื่องโน้น แต่ไหงอดคิดถึงตาร์กะข้าวไม่ได้
:กอด1:
-
:วู้วว1: :oni2: :110011: :pig3: ดีใจ ดีใจ ดีใจ เบบี้น่ารักๆๆๆๆๆๆๆที่สุดดดดดดดดดดดด คิดถึงต้ารข้าวและเดอะแก้งค์ด้วย จะรอนะค้าาาาาาาาา
-
อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆ.... :z1:
-
คิดถึงพี่แสบกะร้องปาน แล้วก็น้องเพลงที่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก o18
-
อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆ.... :z1:
เตาะไข่ แทนน้องเบบี้นะจ๊ะ :laugh3:
จุ๊บๆเจ้าของเรื่องก่อน :oni1:
-
เข้ามา่ส่งความคิดถึงให้คนแต่ง ข้าว ตาร์ แสบ ปาน เป้ เข็ม ป๊อด แมน
พี่เจ้า พี่ตัง โน น้องเพลง เจ้าแฟง และผองเพื่อนทั้งมวล เยอะดีวุ้ย
จะมีโอกาสได้อ่านการรวมตัวของพวกเค้าอีกมั้ยนะ คิดถึงจัังเลย :กอด1:
-
คิดถึงต้าร์ข้าว แอนด์ เดอะ แก็งค์
-
:impress2: :impress2:
เข้ามาบอกว่าคิดถึงคร้าบบบ
-
มารอเบบี้ o18
-
:z2:
คิดถึงเรื่องนี้จัง
-
ก่อนจะรีพลายก็เขกกะบาลตัวเองแล้วนะพี่เบบี้
เห็นเรื่องนี้ตั้งนานแล้วแต่ว่าชื่อเรื่องมันไม่ดึงดูดใจครับ
ไม่ชอบคนโรคจิต....
แต่สงสัยว่าทำไมคนอ่าน-คนรีตรึม
เลยลองอ่านดู
โอ้...พระเจ้า
เรื่องเอี้ยอะไรเนี่ย
เรียกได้ทั้งรอยยิ้ม ทั้งน้ำตา
คนแต่งแม่งเก่งโคตรอ่ะ.....
อ่านนันสต๊อป ไม่หลับไม่นอนอ่ะ....
แต่งเรื่องใหม่นะ...
จะมาจิ้มให้ทุกวันเลย
รักคนแต่งมากครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
ไม่จุ๊บคนอ่านไม่ว่า
แต่ขอคนอ่าน จุ๊บ จุ๊บ คนแต่งนะ
-
เข้ามาบอกว่าคิดถึงมากมาย
สำบายดีอยู่บ่อ ตัวเอง :monkeysad:
-
เข้ามานัยนี้ก็คิดเถิงเบ่บี๋
คิดเถิงทุกคนด้วยอ่ะ
เบ่บี๋ เอาตอนพิเศ้ษ พิเศษ มาหั้ยหน่อย
อยากอ่านเรื่องของเจ้าแฟงอ่ะ จะเสดคาย พ่อแม่ดุจนาดนั้น
สงสัยเสดเพื่อนพ่อแม่มันแน่เลย (ยุยง+ส่งเสริม)
กร๊ากๆๆ :z2:
-
คิดเถิงพี่เบบี้จังเลย
เดี๋ยวตามไปอ่านเรื่องใหม่ดีฟ่า
โชคดีนะคับ
-
ครับ
นี่เป็นเรื่องแรกน่ะครับที่ผมเม้น
ก็ชอบมากมายอ่ะครับบ :bye2: :bye2:
บายครับผม
-
^
ll
ll
แว๊กๆๆ เข้ามาเจาะไข่ 555+
โพล๊ะๆๆๆ o18
มีฟามสุข :laugh:
-
^
^
^
จิ้มรีบน แหมๆ ๆ เจาะ เปิดซิงเด็กมีความสุขเชียวนะค่ะ :z1:
-
^
ll
ll
กระโดดฟัด :oo1: รีบน หง่า มาแต่ตัวอ่ะ เอานิยายมาฝากด้วยค้าบ
จุดจ๋วย คิวแน่น อย่างนี้ต้องการเลขาส่วนตัวไหม เด๋วผมเปิดลับสมัครหั้ย :m20:
(เบิกบานจัย ได้เปิดซิงไข่หลายเลย 555+ :haun4:)
-
^
^
:fire:พี่เอช เป็นตัวกินไข่เหรอ......
หลีกๆๆๆเขาจะกระซวกไปหาเบบี้มั้งงงงงงงงงงงงง
เข้ามากอดข้าว ตาร์แล้วก็เดอะแก๊งค์ คิดถึงเน๊าะ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
:z2:มีความสุขได้กระซวกพี่เอชอีกแล้วววว เบิกบานใจจริงๆ :-[
-
กำ ตรูว่าแระ ทะมายนั่งๆ อยู่
รู้สึกเจ็บตรูดซะงั้น ฮึ่มๆๆ มันน่านัก 55+
-
ตอนพิเศษๆๆๆๆๆ
เมื่อไหร่จามี :z3:
-
เข้ามาดู มาดัน เบบี้ไปหนายยยย
:z3:
-
:m20:
555 แต่ละคน เห็นนิยายบอร์ดตรูเป็นที่เปิดซิงตูดกันไปซะละ
อนาตจิต จริงๆ :z3:
-
^
^
จิ้มตรู๊ดด ไม่ซิงก็ได้ฟร่ะ
:jul3:
-
^
^
อ๊ากๆๆๆ รีบนพูดถูกจาย
+1 ไปงามๆๆ :laugh:
-
นั่งอ่านมา 6 วัน ตั้งแต่แรกจนจบ
สนุกมากๆเลยค่ะ ข้าวเป็นคนในอุดมคติของเราเลยก็ว่าได้
กล้าได้กล้าเสีย เอี้ยแต่ไม่ทิ้งเรียน
ดีใจที่ถึงแม้จะเป็นแค่ในเรื่องแต่ทุกคนก็เติบโตจากวันรุ่นไปสู่ผู้ใหญ่ได้เต็มตัว
ตัวละครทุกตัวเหมือนมีตัวตันจริงๆเลย
บางตอนก็ฮา บางตอนก็ซึ้ง เศร้าบ้างอะไรบ้าง
รู้สึกถึงรสชาติของชีวิตดี
คุณเบบี้แต่งเก่งแต่งนานแต่งทนมากเลย
เสียดายที่อ่านเรื่องนี้ช้าไป ไม่งั้นคงได้ออกความเห็นทำความรู้จักมากกว่านี้
ดีใจที่ได้อ่านนิยานดีๆ นับถือเลย o13
-
อ่านเรื่องนั้น ตามเรื่องนี้
แต่บวกให้ที่เรื่องนี้ละกัน :laugh:
-
มาบอกว่าคิดถึงต้ารข้าวมากถึงมากที่สุด เฮ้ออออออออออ
-
คิดถึงทุกๆคนเลยอะ...ต้าร์+ข้าว อิพี่แสบ+น้องปาน.....
ย้อนอ่านทีไร ลุกจากเก้าอี้ไม่ได้ทู๊กกกกกกกกกกกกกที
-
คิดถึงงงงงงง ต้าร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม พี่แมน น้องเพลง ทุกๆๆคนเลยอ่าาาาาาาาาา :monkeysad:
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง :-[
ตาร์ ข้าว เป้ เข็ม แสบ ปาน คิดถึงน้องเพลงด้วยยยยย
โอ๊ย.....เดี๋ยวไปอ่านอีกรอบดีกว่า o13
-
เพิ่งอ่านจบค่ะ สุดยอด o13 คุณเบบี้เก่งมากค่ะ ตัวละครทุกตัวน่าติดตาม อ่านอยู่ 3 วัน
โอ๊ยยยยย ทำไมไม่เห็นตั้งแต่แรก :z3:
ตัวละครมีมิติทุกคนเลยค่ะ พัฒนาตั้งแต่เด็ก จนเป็นผู้ใหญ่มีครอบครัว
ข้าว-ต้าร์-น้องเพลง
พี่เจ้า-พี่ป่าน-น้องข้าวปุ้น
พี่ตัง-โน-ลูก (พี่เลข-พี่ตาร์กับโน-นานๆโผล่ทีค่ะ)
แสบ-น้องปาน
เป้-เข็ม (แป้ง-น้องเป้) (ขิม-ข่า-น้องเข็ม) (แฟง-ฝิ่น)
ป๊อด-เนต-ลูก
แมน-ทศ-เอ็ม-นิล
พี่ฝ้าย-พี่จอย-พี่ปอง-พี่ไม้-พี่ป๊อป-พี่ซัน-พี่กอบ-พี่ใส-พี่ตั๊ก(เมียพี่ใส-ลูก)
ขอบคุณนะค่ะ ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆให้อ่าน
คิดถึงตัวละครทุกตัวค่ะ
เดี๋ยวจะไปอ่าน เพราะว่ารัก...แน่หรือเปล่าต่อค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อากาศตอนนี้แปรปรวน เป็นห่วงค่ะ :L1: คุณเบบี้ค่ะ
-
คิดถึง ต้า ข้าว ปาน แสบ เข็ม เป้ แมน เพลง และคนอื่นๆๆๆๆด้วยยย :-[ :-[
กลับมาอ่านซ้ำหลายรอบแล้ว ยิ่งชอบเรื่องนี้เข้าไปใหญ่ๆๆๆ :กอด1: :กอด1:
:pig4:
-
เข้ามาบอกว่าคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง :กอด1:
-
:m25:
เย้
อ่านจบแล้ว
หะ
หนุกๆๆๆๆๆๆ
มากคับ
:really2:
-
ชอบมากๆๆๆ
หะ
คิดถึง
คนเขียน
เล่นเขียนให้ตื่นเต้น
เศร้า
บ้าง
แต่แล้ว :m20:แล้วก็ทามให้หัวใจพองโต
เห๊อ
-
คิดถึง
-
มารอตอนพิเศษ..... o13
-
เข้ามารอ
-
มารอ
-
มารอตอนเศ้ษ พิเศษ
มายังจุดจ๋วยยย :3123:
-
มารอด้วย
แต่ตาจิปิดแว้วๆๆๆ :sad4:
-
เน็ตไม่เป็นใจ :เฮ้อ:
แต่มาแปะชื่อรอเบบี้ที่รักไว้ก่อน
ถ้าเข้าไม่ได้อีก ก้อเช้าเลยหละจ้า
-
ตื่นตีห้าเผื่อมารอตอนพิเศษของเบบี้
:z2:
ปล.หิวอะ :z3:
-
มารอตอนพิเศษครับบบ
-
รอตอนพิเศษด้วยค้าบ ^^
-
:m11: เข้ามารอตอนพิเศษษษษษจ้า
-
มารอตอนพิเศษด้วยคนค่ะ คุณเบบี้ :z2:
-
:m22: :m22:
มาซุ่มรอน้องสาวทู้นี้
-
มานั่งคอยเบบี้มาลงตอนพิเศษ :-[
:z13:
-
o19 o19 o19 o19
-
:z13:จิ้มมิ้นนี่
มิ้นนี่พี่ว่านะ มิ้นนี่ไปต่อ รัก....ร้าย เหอะ
:laugh:
-
o18...มารออ่านตอนพิเศษ... o18
หลังจากแอบมานาน..ไม่แอบแล้ว...
poom_โอ๋ o13
-
มาแว้ว มารออยู่นี่แว้วววววววววว :z2:
-
จบแล้วว ว ว
ชอบเรื่องนี้มากๆ o13
เรียกเลือดกระชูด :m25: :m25: :pighaun:
รักคนแต่งนะจ๊ะ :L2:
รอติดตามเรื่องต่อปัย*
มัวส์มัวส์* :m1:
-
คิดถึงพี่ตาร์-น้องข้าว พี่แสบ-น้องปาน มากมายอ่า
มาปูเสื่อนอนรอตอนพิเศษดีกว่า โหะๆ :impress2:
-
o18 เบบี้ มารอจนหลับไปสามรอบแหละ
ไปออกกำลังกายดีกว่า :z2:
-
รอคอยด้วยหัวใจที่เย็นยะเยือก
:fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
มาไวๆนะเบบี๋ o18
-
เข้ามารอด้วยคนค่ะ :impress3: :impress3:
-
:z2: มารอด้วย
-
อยู่หนายยย มาได้แว้วววว :z1:
จ๊ากกกๆๆๆ คายเสยตรูดตรู
อ้าว น้องโซ มาๆๆๆๆ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จุ๊ฟฟฟฟ ม่ายเจอเยช่วงนี้
v
v
v
-
^
^
เสยตูดพี่เอช :z1:
เบบี้มาได้แล้วม้างงงงงงงงง :fire: :fire:
-
น้องเบบี้ มามะ มาซะดีดี :oni3: มาต่อๆๆๆๆๆๆๆๆตอนพิเศษๆๆๆๆๆๆๆๆๆตาร์ข้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เบบี้ที่น่ารักของผมหายไปไหนเนีย
ถ้าไม่มาจะประท้วงอดข้าว
แต่กินมาม่าแทน5555+
-
โอยย ง่วงแล้วอ่าๆ จะรอไหวไหมเนี่ยกรุ วันนี้เพลียสุดๆ :t3:
เบบี้มาได้แล้ววน้า :call:
:L1:
-
เขาบอกให้มารอ ก็เลยมา เราคนว่าง่าย :-[
-
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
ขำไรเนียไม่มามีo18
-
:m20: :m20: :m20: :m20:
อะนะ...
รู้ว่ารอแล้วก็ยั่วอยู่ได้ คิคิคิ
:กอด1:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ.1
ตาร์กะข้าว
“เฮ้ยยย.. ข้าว..หึ..เล่นอะไรเนี้ย”ผมร้องท้วงไปหัวเราะไป ก็ที่รักผมนะสิครับเล่นอะไรกลางห้างอยู่เนี้ย เอาด้ามร่มมาแทงก้นผมซะงั้น แถมยังยืนหัวเราะร่าเริงได้อีก
“อายุเท่าไหร่แล้ว..”ผมหันไปพูด แล้วปัดล้มที่เขี่ยๆก้นผมอย่างสนุกออก
“น้อยกว่ามึงสามปีละกันอะไอ้แก่”ดูปากครับ นี่แหละครับแฟนผมเอง ไม่ใช่ดิที่รักเลยดีกว่า รักหมดหัวใจเลยอะ น่ารักขนาดนี้ใครไม่รักก็โง่ละ.
“เดี๋ยวๆ.... หึหึ.คนมองแล้วข้าว”ผมปรามอีกครั้ง เล่นเป็นเด็กไปได้ไม่รู้วันนี้อารมณ์ดีอะไรมานักหนา
“เดี๋ยวครับ.เพลงละเพลงไปไหน”ผมมองหาหลานตัวแสบที่เมื่อกี้ยังเดินหาของเล่นอยู่แถวของเล่นเด็กอยู่เลย
ข้าวหันไปหาเช่นกัน แล้วเดินไปเก็บร่ม
"ไปไหนของมันอีก”จากหน้าที่มีสีสันเมื่อกี้เริ่มคิ้วขมวดติดกันด้วยความหงุดหงิดเพราะเป็นคนใจร้อนมากๆอะครับ ดีหน่อยที่ผมเป็นคนค่อนข้างใจเย็นเลยอยู่ด้วยกันได้ไม่งั้นมีหวังบ้านแตกทุกวัน
“มาแล้ววววววววววววววววว”เซอร์ราวมาแต่ไกล
“ไปไหนมา”เสียงเปรียบเสมือนเสียงศักดิ์สิทธิ์ทำให้ไอ้น้องเพลงหยุดชะงัก
“ไม้เบสบอล”เพลงยื่นไม้เบสบอลให้พ่อตัวเองดู
“มีที่ให้เล่นรึไง..อีกอย่างพ่อเล่นไม่เป็น”สองพ่อลูกกัดกันตลอดนี่แหละครับผมเริ่มชินแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่มองยิ้มๆ ยอมรับว่าข้าวรักไอ้เด็กคนนี้ไปแล้วเต็มๆทั้งๆที่แต่ก่อนเด็กเข้าใกล้ได้ซะที่ไหน เป็นจะยกเท้าถีบทุกที
ตอนนี้เพลงก็โตแล้ว หลังจากที่ผมกับข้าวกลับมาจากเรียนต่อโทที่อเมริกาสองปีครึ่ง มานี่ก็พักผ่อนอีกครึ่งปีนั้นแหละครับ เหมือนใช้เวลาไปสามปีเลย ตอนนี้เพลงก็โตแล้วดูแลตัวเองได้ขึ้นเยอะอายุตอนนี้ก็ประมาณสิบเอ็ดขวบแล้ว รู้เรื่องขึ้นเยอะตัวมันโตกว่าเด็กไทยที่นี่มาก เพราะตอนอยู่ที่เมกาข้าวขุนให้เพลงกินนมเป็นลิตรๆ ไหนจะไข่ลวก เนย ขนมปัง ตับ ผัก กล้วย มันยัดให้หมด จนผมสงสารไอ้เพลงมันครับแต่มันก็ชอบนะครับบางอย่าง หรือบางอย่างไม่ชอบก็ต้องกินเพราะว่าพ่อมันดุ เหอะๆผมก็กลัวพ่อมันครับ
ประมาณปลายเดือนหน้าแม่ของข้าวกับแม่ของผมก็ดูฤกษ์ไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่ใช่ฤกษ์แต่งงานนะครับ เหอะๆ ฤกษ์บวชพระนะครับ ข้าวบวชก่อนประมาณสิ้นเดือนหน้า สึกออกมาก็มาดูแลไอ้ตัวโตนี่ก่อนแล้วผมก็บวชต่อจากนั้นเลยเพราะว่ากำหนดเวลาที่ผมต้องกลับไปทำงานมันมีอยู่นะครับ ช่วงเวลาของการเรียนผมขอไว้สามปีมันก็เลยยังไม่มีปัญหาตอนนี้
“แต่เพลงเล่นเป็น”เดี๋ยวนี้ไอ้เพลงมันเถียงเก่งขึ้นเยอะมากเลยครับ บางทีไม่พอใจเล่นด่าออกมาเป็นภาษาอังกฤษ ไอ้ข้าวมันก็ยิ่งโมโหใหญ่ที่ลูกมันว่าแล้วเดินหนีซะเฉย ผมก็ได้แต่นั่งหัวเราะชอบใจไม่รู้จะทำไงครับ อย่างน้อยบ้านก็มีสีสันเพราะว่ามีไอ้ตัวเล็กอยู่นี่แหละครับ
“ที่บ้านก็มีแล้วจะเอาไปทำไมอีกเล่า.เปลืองเงิน”ข้าวพูดไปพลางเท้าเอวไปด้วย ด้วยความหงุดหงิด ไอ้ไม้เบสบอลเนี้ยผมก็ไม่รู้มันจะเอาไปทำไมอย่างที่ข้าวว่าแหละครับ ที่บ้านก็มีแล้วสองเพราะว่าเอาติดกลับมาจากเมกา มันไปเล่นกับเพื่อนๆที่โรงเรียนบ่อยๆ
“พ่ออะ”ไอ้เพลงมันกระโดดอย่างกับเด็ก ไม่เด็กแล้วนะครับสิบเอ็ดแล้ว แต่มันก็ยังเด็กอยู่อะนะครับไอ้อารมณ์เอาแต่ใจเนี้ยมันก็ยังมีอยู่เป็นปกติธรรมดา
“เอา. ไป. วาง”ชัดคำมากๆพร้อมกับชี้ให้ไปให้ไกลลูกตา ไอ้เพลงหน้างอทันที
แกร๊ก
เสียงไม้เบสบอลกระทบพื้นปูน ก็ไอ้เพลงมันเล่นวางลงตรงที่มันยืนอยู่นะสิครับ
“ทำไมนิสัยแบบนี้ห๊ะเพลง.พ่อเคยสอนให้เป็นแบบนี้รึไงกัน.. ถ้าที่หลังพ่อตามใจจนเคยตัวแบบนี้นะพ่อจะตีแล้วนะ”ไอ้ที่มันขู่มานี่ได้ผลมากซะด้วยครับ เพราะว่าตั้งแต่เลี้ยงไอ้เพลงมาข้าวไม่เคยตีเลยสักครั้ง แค่ส่งสายตา หรือว่าตะคอกเพลงก็จะกลัวมากๆจนทำตามตลอด ส่วนตีเนี้ยก็ลงมือเบาๆตีก้นอะไรประมาณนี้นะครับ แหะๆ ผมก็ตีบ่อยๆ ก้นพ่อมันนะไม่ใช่ก้นลูก กร๊าก ได้อีกนะกรู..
“อย่าร้องนะ”เสียงนั้นปรามดังขึ้น เด็กๆที่กำลังเลือกของเล่นตัวเองเริ่มถอยกรูไปหาพ่อแม่มัน ส่วนไอ้เพลงตอนนี้ที่จะเบะปากร้อง ก็ต้องหุบลงทันที
“..ข้าวพอก่อนครับ..”ผมรีบห้าม
“มึงดูนะแต่ก่อนเคยเป็นอย่างนี้ที่ไหน. นี่ตั้งแต่เมื่อวานแล้วเอาแต่ใจตัวเองอยู่ได้. ไหนบอกโตแล้วไง ไหนบอกไม่ดื้อไง..กลับไปอยู่นั้นอีกรอบไหม”ข้าวหันมาพูดกับผม ก่อนที่จะหันกลับไปพูดกับเพลงอีกครั้ง
“อึก...ฮืออออออออ..พ่ออะ”นั้นแหละครับ จุดจบ ไอ้เพลงร้องไห้โฮออกมาทันทีเมื่อได้ยินประโยคคลาสสิกที่โดนกรอกหูมาตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา
“ไม่เอานะครับ.ไม่ร้องนะ. โตแล้วนะครับไม่ดื้อรู้ไหม”ผมรีบลงไปโอ๋
จะไม่ให้ร้องได้ยังไงละครับ ก็ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาข้าวก็อยากให้เพลงกลับไปเรียนต่อเพราะยังไงระบบการศึกษาเค้าก็มีคุณภาพกว่าไม่หละหลวมเหมือนที่ไทยตอนนี้ พอไอ้เพลงรู้เท่านั้นเองว่าจะได้กลับไปก็ร้องไห้โฮ โทรไปหาพ่อกับแม่ข้าวไปฟ้องใหญ่ว่าข้าวจะทิ้ง ข้าวก็เลยต้องรีบแก้ข้อมูลที่เพลงได้มาทันที แล้วก็ต้องมานั่งตกลงกับเพลงว่าจะเอายังไงกับเรื่องไปเรียนต่อ ส่วนไอ้เพลงนะมันก็ยอมรับว่าชอบเพื่อนที่นั่น ก็ยังรู้สึกดีกับที่นั่น ผมก็ว่ามันคงเด็กไปที่จะไปเองคนเดียวนั้นแหละครับ คงอยู่ไม่ได้ด้วยตัวคนเดียว แต่ที่จริงเด็กไทยก็ไปตั้งแต่เล็กก็เยอะแยะผมไปร้านอาหารไทยก็เจอบ่อยๆ แต่เพลงมันติดผมกับข้าวมากเลยนะครับ ก็เลยไม่ยอม พอเดี๋ยวนี้ก็เริ่มเอาแต่ใจใหญ่เลยไม่รู้เป็นอะไร ผิดที่มั้งครับ(คิดได้) พอยิ่งข้าวขู่ว่าจะให้กลับไปเรียนก็ยิ่งดื้อใหญ่เลย
“เฮ้ย. ไอ้ข้าว”ผมหันขวับไปตามเสียงด้านหลัง
“อ่าวไอ้แฟร๊งค์มาได้ไงวะ”เสียงข้าวตกใจสุดขีด
“เพิ่งกลับมานี่แหละ..เมื่อวานก่อน.มึงอะได้ข่าวว่าเพิ่งกลับมาจากเมกาเหมือนกันนิ”ใครอะกรูไม่รู้จัก
“เออ....”ข้าวตอบ แต่ผมต้องหันกลับมาสนใจไอ้เด็กที่ยืนร้องไห้อยู่
“มากับใครวะ”ไอ้คนชื่อแฟร๊งค์ถาม
“นี่เออ. ตาร์รุ่นพี่กรู.ส่วนนั้นลูกกรู”ข้าวบอก
“อ่าวเฮ้ย.มีลูกแล้วหรอวะ”ไอ้แฟร๊งค์ทำเสียงตกใจหาพระแสงขาวง้อรึไงวะ
“เออ..มึงอะ”ข้าวตอบหัวเราะหน่อยๆ
“กรูมากับเมีย..ลูกยังไม่มีเว้ย”
“อ่อนนี่หว่า”
“สาด.กรูยังไม่ได้แต่งาน.แล้วเมียมึงละ”ถามกันเรื่องครอบครัวเพื่อ..
“เมียตายแล้ว”ผมหันไปมองหน้าข้าวที่ตอบหน้าตาย แต่ไอ้คนตรงข้ามดันหน้าอึ้งแดกกิมกี่ไปละ
“เฮ้ย.จริงดิวะ.เป็นไรตายวะ”
“เออ..ถั่วติดคอ”ข้าวตอบหน้าตาย
“เฮ้ย..แล้วมึงไปปล่อยให้เมียมึงแดกถั่วติดคอตายเนี้ยนะ”โอ้ย กรูอยากจะบ้าตาย สองคนมึงคุยกันรู้เรื่องได้ยังไงเนี้ย ผมเลยเดินเข้าไป
“ข้าวไปแกล้งเพื่อนอยู่ได้”ผมบอก
“หึหึ..ก็ดูหน้ามันดิ.เสือกเชื่อด้วยเก็บไว้ให้เมียมึงเหอะแดกถั่วติดคอตาย”ข้าวพูดแล้วหัวเราะ
“อ่าวไอ้เหี้ย..ตกลงเมียมึงตายยังเนี้ย”ไอ้นั้นพูดอย่างสงสัย
“ยังเว้ยยังไม่ตาย.เพราะยังไม่มี.นี่ลูกบุญธรรมกรูเอง”ข้าวบอก
“อ่อ..ก็แค่นั้น ไอ้ห่า..อ่าวปอมาพอดี..”และแล้วไอ้ห่าแฟร๊งค์อะไรนั้นก็แนะนำเมียให้รู้จัก แล้วก็ต้องลากสังขารกันไปกินอาหารกลางวันด้วยกัน ส่วนไอ้เพลงหยุดร้องไห้ไปแล้วละครับ เพราะว่ามันเหนื่อยเพราะพ่อมันก็ไม่ง้อด้วย
.....................
“เพลงไหนอาดูสิ”ผมจับหน้าเพลงให้หันมา หลังจากร้องไห้ซะหนัก เมื่อคืนก็เหมือนมีไข้ด้วยอยู่แล้วตอนนี้นั่งกินอาหารกันอยู่ไอ้เพลงก็เงียบเลยเพราะว่าพ่อมันไม่สนใจ มันเลยไม่กล้าตักอาหารให้พ่อมันอย่างเคย
“อืออ...”ไอ้เพลงร้องออกมานิดๆเมื่อผมแตะเข้าที่จมูก
“เดี๋ยวเป็นไข้อีก..เดี๋ยวไปซื้อยาแล้วกินเลยดีกว่า.จะได้กลับไปนอน”ผมบอก คนบนโต๊ะอาหารเริ่มหันมาสนใจ
“ทำไมละครับ”ผมถามกลับเมื่อไอ้เพลงมันส่ายหน้า
“เพลงยังไม่ได้เพลงของEminemอัลบั้มใหม่เลยอะอาตาร์”ดูมันครับ มีการกระซิบที่ข้างหูผมอีกไม่ให้ข้าวได้ยิน
“หึ..เดี๋ยวไปซื้อยาก่อนแล้วเดี๋ยวอาพาไปซื้อดีไหมครับ”ผมบอกกลับ ไอ้เพลงยิ้มร่าเมื่อจะได้ของที่ตัวเองอยากได้ ส่วนข้าวก็หันมาค้อนนิดๆเป็นการเตือนว่าเมิงกระซิบอะไรกันอยู่
เมื่อกินอาหารเสร็จกันเป็นที่เรียบร้อย ผมกับข้าวก็ขอแยกตัวออกมาแล้วไปร้านขายยาเล็กๆที่อยู่บนห้างสรรพสินค้า
“เด็กเหมือนจะเป็นไข้นะครับ.เมื่อคืนก็ตัวรุ่มๆ”ผมบอกอาการ
“ค่ะ..”ผู้หญิงสวย เออ แต่อวบไปหน่อยตอบรับแล้วก็ถามรายละเอียดอีกนิดหน่อยก่อนที่จะจัดยาให้
“นี่นะค่ะ..กินหลังอาหารเช้า กลางวัน และก่อนนอนนะค่ะ.”เธอยื่นให้ผมดู ผมก็พยักหน้ารับ
เออ ลืมว่าจะซื้ออยู่พอดี มันหมดแล้วถามเลยแล้วกันเผื่อพลุ๊คจะได้ไม่ต้องแวะร้านยาอีก
“เออ..มี.....(ตู๊ดดดด)....ไหมครับ”ผมบอกไอ้สิ่งที่มันหมดนั้นแหละครับ ใครที่ใช้ก็น่าจะรู้ดี(มึงไม่บอกแล้วกรูจะรู้ปะวะ)
“ถามพ่อมึงเรอะ.”ข้าวกระซิบข้างหู ผมได้แต่ยิ้มให้เภสัชที่หันมามองผมเป็นตาเดียว
“มีค่ะ.สักครู่นะค่ะ”นั่นเสือกมีให้กรูอีก ผมได้แต่พยักหน้ารับ
“หึหึ..ทั้งคืนอะวันนี้”ผมกระซิบกลับ ข้าวเริ่มหน้าแดงเมื่อหันกลับไปมองเภสัชทั้งหลายที่มองผมสองคนอยู่
“แม่ง.หน้าด้าน”ข้าวด่าแล้วเดินออกไปรอนอกร้าน ผมหันกลับมาอีกทีก็พบว่าไอ้สองพ่อลูกนั้นดีกันไปแล้วครับ ยืนเกาะมือเกาะแขนกันอยู่หน้าร้าน
“พ่อวันนี้เพลงไปนอนบ้านโจ้นะฮะ”ไอ้เพลงมันผุดหน้าตัวเองมาจากเบาะหลัง ไอ้โจ้นะเพื่อนมันตั้งนานแล้วแหละครับ แล้วก็ย้ายมาอยู่หมู่บ้านใกล้ๆนี่ด้วย
“ไปทำไมครับ”ข้าวถามแต่ก็ยังวุ่นอยู่กับโทรศัพท์ตัวเองที่เลขาคนเก่าส่งรายงานข่าวมา
“ก็เพลงอยากไปนอนนิน่า.ไปเล่นเกมส์ได้ปะฮะ.”ตัวพ่อเลยครับไอ้นี่อะ เริ่มติดเกมส์แล้วตั้งแต่กลับไทยมาตอนอยู่อเมริกาไม่เป็นนะครับ ไม่ได้ไม่ดีสวนสาธารนะ ไม่ก็ไปเล่นเบสบอล หรือว่าเตะบอลกับเพื่อนตลอด
“มานี่เล่นแต่เกมส์นะเรา. พ่อไม่ชอบ”มันเริ่มบ่น เดี๋ยวนี้บ่นได้บ่นดีครับ บ่นเรื่องผมด้วยนะไม่ใช่เล่นทั้งๆที่คนทำงานบ้านนะ ผมเองล้วนๆ
“...................”ไอ้เพลงเงียบ ผมมองดูกระจกหลังมันนั่งเบะปากอยู่ ถ้าพ่อมันเห็นเดี๋ยวได้มีเฮ
“อาทิตย์ที่แล้วก็เพิ่งไปมาไม่ใช่หรอพ่อจำได้”
“ก็นั้นเพลงไปวันศุกร์..เพลงขอไปนอนวันนี้ได้ปะฮะ..แล้ววันอาทิตย์เพลงก็กลับไง”มันยื่นข้อเสนอ ซึ่งผลรับได้ที่กรูเต็มๆ ไปเลยคืนนี้กรูจะได้เสียงดังโดยที่ไม่ต้องระแวงอีก
“ก็ได้..แต่กลับไปต้องเอาการบ้านมาให้พ่อดูด้วยว่าเสร็จรึยัง.แล้วเดี๋ยวพ่อจะโทรไปคุยกับแม่ของโจ้ก่อนว่าเค้าอนุญาตรึเปล่า.แล้วเดี๋ยวพ่อจะไปส่ง..แต่ห้ามไปดื้อบ้านเค้า ห้ามซน ห้ามไปก่อกวนต้องมีมารยาท เป็นเด็กดีนะครับรู้ไหม”มันสั่งยาว
“ครับ.”ไอ้เพลงรีบตอบรับทำท่าเป็นตำรวจทันที ข้าวได้แต่นั่งยิ้มๆ
และนั้นแหละครับ คืนนี้ไอ้เพลงก็ไปสำเร็จความใคร่ เอ้ย ไม่ใช่ละ.. คิดได้อีกกรู ไปนอนบ้านไอ้โจ้เป็นที่เรียบร้อยโดยข้าวไปส่ง ส่วนผมนั่งดูเนทไปเรื่อยๆเปื่อยไร้จุดหมายสุดตีน
“ตึก ตึงงงง”
ผมสะดุ้งสุดตัวเลยครับ ใครวะผมเดินลงไปดูคิดว่าข้าวกำลังทำอะไรอยู่ ก็ข้าวว่ายน้ำอยู่ข้างล่างนิ แม่ง โจรเปล่าวะ กดแฟนกรูจมน้ำตายไปแล้วมั้ง ผมรีบลงไปดูแต่ยังรักษาความเงียบไว้
ไมไฟดับอะ
เฮ้ย ใครวะ.. สามตัวด้วย..
แล้วใครแม่งปิดไฟวะ เงาตะคุ่มๆเดินอยู่สามคน ผมรีบมองไปที่สระว่ายน้ำข้าวหายไปไหนวะ ใจเริ่มสั่นแล้วครับ เมียหาย.
ไม่นึกไม่ฝันโจรจะขึ้นบ้านกรู สัตว์เอ้ย แล้วทำไงเนี้ยผมถอยหลังเดินกลับไปบนห้อง เปิดห้องไอ้เพลงนึกขึ้นได้มีไม้เบสบอลอยู่ เออ กรูเล่นไม่เป็นแต่มันมีประโยชน์อย่างนี้นี่เอง ผมย่องลงมาเบาๆ
กุก
กัก
ตุบ
เสียงเหี้ยไรนักหนาวะ
เริ่มใจไม่ดีครับ หาเมียไม่เจอ..
“เฮ้ยยย.”ผมร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมีคนมาแตะที่หลัง แต่แล้วมือนั้นก็ปิดปากผมไว้อย่างรวดเร็ว
“กรูเอง”คนปิดปากอ้าปากบอกผม ผมมองข้าวตอนนี้กางเกงว่ายน้ำตัวเดียวครับ เอ็กซ์ซะไม่มีละ
“เป็นห่วงแทบแย่..”ผมกระซิบบอก
“เบาๆ”ข้าวรีบจุ๊ปาก แล้วดึงผมให้กลับมาหลบตรงซอก เงาตะคุ่มๆเริ่มเดินไปมาในบ้านอย่างเงียบๆ แม่ง ใส่หมวกไอ้โม่งกันหมดเลย น่ากลัววะ มันน่ากลัวอีตรงมองหน้าพวกมันไม่เห็นนี่แหละครับ ผมเกลียดอะไรที่มันเป็นปริศนา
“เอาไง..”ข้าวถาม
“เอากัน..”ผมตอบ
“โอ้ยยยย”ผมร้องออกมาเบาๆ เบามากแทบไม่มีเสียง ก็แม่งเล่นหยิกซะเต็มท้องขนาดนั้น
“ยังมีอารมณ์เดี๋ยวกรูถีบ”โดนด่าเลยอะ ก็เค้าแค่อยากให้หายเครียด
“เฮ้ยข้าว..มันไปหลังบ้านกันสองคนแล้ว.เอาไอ้นี่ก่อนไหม”ผมรีบพูด เมื่อเห็นอีกคนอยู่ในครัวคนเดียว เหี้ย อย่าขโมยไวน์กรูนะ แพงนะเว้ย เหี้ยแมนซื้อก็ไม่ยอมลดให้ด้วย
แกร๊ง
แม่งเอ้ย เอาไรของกรูไปไม่เอา เปิดที่เก็บไวน์กรูทำมายยย พ่อคุณพ่อทูนหัว มีการพลิกขวดไวน์กรูดูด้วยทำเหมือนอ่านออก โจรเหี้ยไรวะรู้เรื่องไวน์ด้วยเรอะ.
“เฮ้ย..เดี๋ยว”ข้าวรีบรั้งตัวผมไว้
“ไวน์อะ”ผมบอกหน้าเริ่มหงอ
“ไอ้เหี้ย.ห่วงชีวิตก่อนเหอะ.”โดนแม่ด่าเลย
เฮ้ย เค้ก เค้กไอ้เพลงกรูเพิ่งทำเสร็จเมื่อเช้า มึงไปอดอยากมาจากไหนวะ เฮ้ยๆ อย่านะเว้ย อย่าเอาไปนะทำยากนะมึง ถ้าหายไปไอ้เพลงร้องไห้สามวันสามคืนแน่อะ ก็เค้กไอ้เพลงเสือกไปเปิดเจอในหนังสือ แล้วดันอยากกินผมก็เลยต้องทำ ทำผิดตั้งสามสี่รอบจนกว่าจะได้
“ใจเย็นๆ..”ข้าวรีบลูบแขนผมที่กำหมัดแน่น โจรเหี้ยไรวะอดอยากมาจากไหนวะ ทำไมมึงไม่ขนทีวี ตู้เย็นหรือเครื่องใช้ไฟฟ้าแล้วออกไปวะ มาขโมยเค้กกรูแดก ห่าเอ้ย
นั่นใช้มืออีก มึงเห็นส้อมไหมวางอยู่ตรงเคาร์เตอร์นะไอ้เหี้ย ใช้มือหาหม่าม้ามึงเรอะ โอ้ย ปวดประสาท
ม่ายยยยยยยย ม่ายจริงงงงงงงงงง เนื้อแพะส่งตรงจากฝรั่งเศสของกรู(ที่จริงเพื่อนเอามาให้) กรูจะทำแดกพรุ่งนี้ กรูอุตส่าห์หมักไว้ตั้งสามวัน พ่อมึงตายแล้วไม่มีใครทำอาหารเลี้ยงรึไงไอ้เหี้ย
“ใจเย็นๆ...”ข้าวรีบรั้งตัวผมใหญ่เมื่อรู้ว่าผมโมโหมาก
“ไม่ทนแล้ว”ผมบอกแล้วเดินดุ่ยเข้าไปในครัวทันที
ป๊าบบบบบ
เข้าให้กลางกระบาลโจรที่ยืนหันหลังอยู่กำลังจะแกะกล่องที่หมักเนื้อแพะผมไว้
ไม้เบสบอลถูกใช้อย่างได้ผล มันสลบคาห้องครัวเลยครับ
“เฮ้ย..เสียงไรวะ”เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง มันรีบวิ่งกันมา
“เฮ้ย...ไอ้แมน”
“ไอ้แมน”มันประสานเสียงกัน ชื่อแม่งโหลดสัตว์อะ
ไอ้พวกนั้นจะวิ่งเข้ามาช่วยเพื่อนๆมัน ผมเปิดวงสวิงไม้เต็มที่
“อย่าเฮียยยยยยยยยยย”มันร้องพร้อมกันก่อนที่ผมจะฝาดลงไป มันเอาแขนบังหัวตัวเองไว้ ผมค้างเติ่งด้วยอาการงง โจรเรียกกรูว่าเฮีย
“เฮ้ย..”ผมร้อง ไม่รู้ร้องทำไม ก็งงอะ
ข้าวรีบเดินมาอยู่ข้างๆผม คงงงไม่แพ้กันผมมองหน้าท้องของข้าว เออแบนราบมีลอนนิดๆ เซ็กซ์ได้อีกอะแต่ก็ต้องหันมาตั้งสติใหม่กับไอ้โจรสามตัว
“ไปเปิดไฟสิยืนบื้ออยู่ได้”เสียงหนึ่งคุ้นหูพูดขึ้น
“เออใช้กรูตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะมึง”เสียงอีกเสียง คุ้นมากมาย
พรึบบบบ
ไฟในห้องครัวสว่างขึ้น ไอ้สองตัวที่ยืนอยู่ในห้องมองหน้ากันทั้งๆที่มีไอ้หมวกไอ้โม่งคลุมอยู่ ผมกับข้าวยืนงงๆ
“เฮ้ยยย..หยุดนะ.นี่คือการปล้น”ผมหันไปมองแต่ยังไม่ตกใจมากเท่าไหร่เหมือนตอนแรก เพราะตอนนี้ความรู้สึกเหมือนโจรกระจอก ผมเห็นโจรมาใหม่อีกคนยืนอยู่หน้าประตูห้องครัว
“เข้ามากรูจะแทงให้ไส้ไหลเลยมึง”ข้าวพูดแล้วหยิบมีดตรงเคาร์เตอร์มาแล้วชี้ไปที่พวกมัน พวกมันถอยหลังกันกรู
“อ่าวเฮ้ย..หยุดนี่คือการปล้น”เสียงอีกเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง เฮ้ย ตกลงมีโจรกี่คนวะเนี้ย สรุปเป็นห้าพอดี
“ไม่ทันแล้ว”เสียงมันประสานกันหันไปด่าไอ้โจรที่มาที่หลัง
“มึงถอดหมวกกันเดี๋ยวนี้เลยนะก่อนที่กรูจะหมดความอดทน”ผมบอกพวกมัน
“คราบบบบบบบบ”ดูมันครับ แล้วก็ถอดอย่างว่าง่าย ไอ้เปรตทั้งหลายกรูว่าแล้วว่าทำไมมันคุ้นๆ
เคร้งงงงงงงงงงงงง
ผมทิ้งไม้เบสบอลแทบขว้างเข้าหาพวกมัน พวกมันหลบกันกรูด้วยความตกใจและกลัวที่ผมนิ่งๆ
“ขอโทษคราบบบบบบบบบ”แล้วก็ยกมือไหว้กันกราว
“เล่นส้นตีนอะไรของพวกมึงวะ”ข้าวเริ่มหงุดหงิด
“ขอโทษคราบบบบบบบบบบบบ”เสียงมันประสานกันอีกครั้ง ผมได้แต่ส่ายหน้าอย่าเหนื่อยๆกับพวกมันที่โตแล้วเล่นไม่รู้จักโต
“เฮ้ยเดี๋ยว..ไอ้แมนอะ.ไอ้แมน”ไอ้แสบเริ่มตกใจ แล้วชี้ไปที่ไอ้แมนที่อยู่ใต้ตีนข้าวตอนนี้ พวกผมรีบพาไอ้แมนมานอนที่ห้องรับแขกแล้วก็ทำแผลที่ต้นคอที่ช้ำให้ ก่อนที่พวกมันจะไปถือวิสาสะเอาเหล้า ในครัวผมมาเปิดกินกันอย่างสบายอารมณ์ ประมาณสองชั่วโมงไอ้แมนก็ตื่น
“โหห.เฮียฟาดไม่ยั้งเลยนะ”ไอ้แมนลูบต้นคอตัวเองหลังจากที่ไอ้ป๊อดมันนวดคอให้เสร็จ
“กรูยั้งแล้วเว้ย.กรูกะเอาแค่สลบ”ผมบอกเรารู้ดีแหละครับว่าลิมิทมันอยู่ตรงไหน
“เสือกเล่นอะไรไม่เข้าท่า.สมควร”ข้าวบ่น
“กรูไม่เกี่ยวนะเว้ย”ไอ้ป๊อดรีบแก้ตัว
“ต้นคิดนู้ไอ้เหี้ยแมนเลยสมควรแล้ว”ไอ้แสบพูด
“แล้วมึงคิดเหี้ยไรของมึงวะ”ผมถามมัน
“โหก็ขำๆอะเฮีย..ก็อยากรู้ว่าตอนเป็นโจรมันรู้สึกยังไง..ที่จริงมันก็ตื่นเต้นดีนะเนี้ย..”ไอ้แมนพูด แล้วหันมายิ้มให้ผมก่อนเจอสายตาอาฆาตว่ายังเล่นได้อีก ก่อนที่มันจะหัวเราะแหะๆ
“โหห เฮียก็ผมอะโจรขึ้นบ้านไปเมื่อเดือนที่แล้วใช่ปะ...ไอ้ป๊อดก็โดน..ไอ้ข้าวยังไม่เคยโดนเลยก็เลยว่าจัดให้เล่นสนุกๆไม่ต้องโทษผมคนเดียวเลยเฮียพวกมันก็เห็นดีด้วย..ไอ้เป้อะตัวดีเลย”ดูมันคิดได้ครับไอ้เป้ทำหน้าเหรอหราเมื่อเจอสายตาผม ผมหันกลับไปมองไอ้แมนอีกครั้ง ก็ทุกครั้งใครก่อเรื่องละครับไอ้แมนตลอดอะนี่ก็คงจริงที่มันเป็นคนคิดแผนอีก
“กรูละเหนื่อยใจสมควรแล้วที่มึงไม่มีเมีย”ผมบอกมัน
“เหอะๆ..”มันหัวเราะประมาณว่าจริง
“คืนนี้นอนนี่นะเฮียยยยยยยยย”เสียงมันประสานกันเหมือนนัดไว้
“เฮ้ยยยย”ผมร้องออกมา ก็คืนนี้กรูมีการบ้านต้องทำ
“ไมวะ”ข้าวถามงงๆ
“อ่อ เปล่าครับ”ผมตอบ กะว่าจะเล่นอะไรโลดโผนซะหน่อย แม่ง เดี๋ยวเมียกรูเมาแล้วไม่รู้เรื่องอีก ไม่ทันขาดคำ
“เฮ้ย..ไม่เช้าไม่เลิกเว้ยยยย โชนนนนนนนนนนน”เฮ้อออ เหนื่อยใจครับ เหนื่อยใจจริงๆ สรุปว่าคืนนี้กรูต้องเมาใช่ปะ แล้วเลิกคิดเรื่องใต้สะดือไปได้เลยใช่ปะ เพราะตอนนี้เมียกรูมันเปิดตัวก่อนเพื่อนเลย ไม่เช้าไม่เลิก แม่ง เสี้ยนมาจากไหนวะ
คนแก่เซ็ง...
...
-
จิ้มๆๆๆๆ :z2:
รักพี่เบบี้ คิคิคิ
-
เขียนไม่ดีตรงไหนอย่ามาว่ากันเน้อ :a5:
เค้ามาวว มาเขียนได้ก็ดีละ.. พอดีใช้คอมคนอื่นเค้า.เพราะจุดสนใจไปที่แก้วกันหมดเลยแอบปลีกตัวมาเงียบๆ รีบมากมาย.. :z10:
ก็บอกไว้แล้วนี่ว่าจะมา.. ไม่มาก็ไม่ได้อะ :serius2: พูดไปแล้วเหอะๆ :m15:
ปายนะ.ต่อก่อน.. ใครอยากมาร่วมด้วยก็ได้นะ.. บ้านนี้ผู้ชายเพียบเหมือนดงหมาเลยอะตอนนี้ เอิ้กกกก o22
เครียด... เครียด ดดด ได้กินของฟรีอีกแล้วพี่ฟะ... กร๊ากกก :laugh:
-
คนแก่เซ็ง
:serius2:
รอ
:haun4:
-
ตลกอ่ะเบบี้
:m20: :m20: :m20:
-
เครียด... เครียด ดดด ได้กินของฟรีอีกแล้วพี่ฟะ... กร๊ากกก :laugh:
:angry2: เบบี้ พี่บอกแล้วใช่มะ
ว่า
ถ้าของฟรีให้เรียกพี่ด้วย :serius2:
-
:z13:
จิ้มพี่ฟะ.. กร๊ากก พอดีว่า เรียกไม่ทันอะ..
มาดิมา ผู้ชายเต็มเลย ฮ่าๆ .. เอาผู้ชายหรือเอาของกินดีพี่ เอิ้กกกก :laugh:
-
:o8:เย้เย้ ได้อ่านแล้ว คิดถึงเฮียต้ากับเฮียข้าวเหลือหลาย
เฮียต้ากะ......ล่ะสิ :laugh:
-
o13 o13 o13 เย้ๆๆๆ มาแล้วๆๆ ดีนะเนี่ยย อยู่รอ คืนนี้หลับสบายละๆๆ :laugh:
:pig4:
-
ดีที่เฮียแกไม่เอาถึงตายนะพี่แมน (หัวเราะ)
โจรบ้าอะไรมาแย่งของกิน ฮ่าๆๆๆ
:m20:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยย, ต้ารน่ารักกับข้าวที่น่าโดนฟัดมากกกกกกกกกกก โครตดีใจเลย :m11: ได้อ่านpartต้ารแล้ว คิดถึงเดอะแก็งค์มาก
ดีใจ ดีใจ ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆ โครตรักที่สุด ก็เบบี้นี่แหละ เบบี้สุดยอด o13 +1ให้เลย
-
:z13:
จิ้มพี่ฟะ.. กร๊ากก พอดีว่า เรียกไม่ทันอะ..
มาดิมา ผู้ชายเต็มเลย ฮ่าๆ .. เอาผู้ชายหรือเอาของกินดีพี่ เอิ้กกกก :laugh:
เอาสองอย่างได้มะ :impress2:
น้องแมนอยู่ป่าว ฟากกอดให้หายคิดถึงด้วย :กอด1:
ปล. พี่ยังรักพี่แสบกะน้องปานสุดใจนะจะ o18
-
เพิ่งอ่านทั้งหมดจบวันนี้
แล้วก็ได้อ่านตอน พิเศษพิเศษต่อเลย :impress2:
สนุกมากเลยค่ะเบบี้ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วได้ข้อคิดจากการใช้ชีวิตของตัวละครเยอะมาก
แล้วการเล่าเรื่องที่จากเด็กมัธยมมาจนถึงวัยทำงานก็เป็นการได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวละครทุกตัว
ชอบมากจริงๆ ประทับใจมากเลย o13
ขอ :กอด1: เบบี้ทีนึง
ปล เห็นที่บอกว่าผู้ชายเต็มเลยแล้วอยากไปด้วย :laugh:
-
:z13:
จิ้มรีบน มาทางเดียวกับพี่ฟะเลยนะค่ะเนี้ย
ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย ไอ้ที่นั่งกระดอเหี่ยวอยู่เนี้ย..เหี้ยๆทั้งนั้น.. หนังหน้าดี แต่เหี้ยอะค่ะ เอาป่ะค่ะ.. :laugh:
แนะนำว่าอย่าเสี่ยง กร๊ากก มันจะดีเฉพาะกับเพื่อนๆ แต่กับแฟนทิ้งแม่งสองอาทิตย์ก็ทิ้งลายทั้งนั้น
:z13: พี่ฟะอีกที มีการมาพูดแสบปาน จะเอาอีกอะดิ โลภมากเจงงงๆเลยอะ :jul3:
:z13: :z13: :z13:
ทะลุไปหาเจ๊มิ้น ลืมๆเลยเจ๊ หายศรีษะไปไหนมาอะ นานมากมายเรื่องก็ไม่มาต่อ
เจ๊ไม่มาเบบี้คิดถึง อยากจะ :z6: รับขวัญจริงๆเลยอะ กร๊ากกกก :laugh:
ขอบคุณสำหรับ พี่หรือ น้อง♥a2k♥ เด็กใหม่มาช้า แต่ก็ขอจูบรับขวัญ เอิ้กกก :impress2:ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ
นั่งเล่นเนทไม่แดกละเหล้าอะ .. :z2:
-
:pighaun:
ดีจายได้อ่านเรื่อยๆๆ
คนแต่งน่ารักที่ซู้ด :กอด1:
-
เจิมตอนพิเศษ :z13:
-
:m20:
คนแก่!!!!
โอ่ยยยย
ชอบน้องเพลงจริงจังอ่ะ ><
:-[
-
วู้ววววว ตอนพิเศษของพิเศษ
น้องเพลงโตขึ้นหละ แต่ว่าทำไมงอแงจัง
พ่อข้าวดุ ยังงอแงได้อีก สงสัยอาตาร์ตามใจเปล่าหว่า
แกงค์แสบยังแสบเหมือนเดิม รอบนี้ปลอมเป็นโจรกินเค้ก :laugh:
บวก 1 ไปแล้วนะจ๊ะเบบี้ จุ๊บๆๆๆๆ น่ารักนะเนี่ย สละแก้วมาแต่งเรื่อง :laugh3:
-
เย้ ๆ ตอนพิเศษ ของพิเศษ
กลับมากันแล้ว น่ารัก ๆ อ่ะ อิอ คิดถึง ๆ เปลี่ยนมุมมาเป็นตาร์ดำิเนินเรื่องบ้าง อิอิ
ต่อไปก็คงมี ตอนพิเศษ ของพิเศษ ของพิเศษ
ตอนพิเศษ ของพิเศษ ของพิเศษ ของพิ็เศษ .....
ไปเรื่อย ๆ 5555+ เบบี๋น่ารักสุด ๆ
อย่าให้ขาดช่วงนะ มาเรื่อย ๆ อิอิ
-
เบบี้ น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดด
ตอนพิเศษของตอนพิเศษ
อร๊ายๆๆๆ ชอบคร่ะ
-
o13 มาบ่อยๆ รักตายเลย คิดถึงตัวละครเหมือนกัน
-
จ๊ากกก ยังไม่แก่ แต่เซ็งเหมือนกาน และแล้วแผนพี่ตาร์ก็ฟังครืนนนนนนนนนน
อดเปรี้ยวไว้กินหวานเฮีย รอมานเมากาน เอาหั้ยหนัก
เออ ว่าแต่ถามอายแมนดิ มีของเปล่า ไม่น่าพลาดเชื่อผม
ท่ายากเท่าไหร่ ขอแค่เฮียสั่ง รับรองได้ ลื่นไหลทุกกระบวนท่า
5555+ :haun4: ได้อีกกรู ของฟรี ชอบๆๆ หมดยังรอด้วย เด๋วปายยยยยยยยยยยยยย :jul3:
-
:z13:
จิ้มรีบน มาทางเดียวกับพี่ฟะเลยนะค่ะเนี้ย
ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย ไอ้ที่นั่งกระดอเหี่ยวอยู่เนี้ย..เหี้ยๆทั้งนั้น.. หนังหน้าดี แต่เหี้ยอะค่ะ เอาป่ะค่ะ.. :laugh:
แนะนำว่าอย่าเสี่ยง กร๊ากก มันจะดีเฉพาะกับเพื่อนๆ แต่กับแฟนทิ้งแม่งสองอาทิตย์ก็ทิ้งลายทั้งนั้น
:z13: พี่ฟะอีกที มีการมาพูดแสบปาน จะเอาอีกอะดิ โลภมากเจงงงๆเลยอะ :jul3:
ผช เอาไว้ใช้แล้วทิ้งค่ะคุณน้อง :laugh:
แต่ว่าแสบปาน พี่เอาจริงๆๆนะคะ :man1:
-
พี่เบบี้...
มาบอกว่า...
แม๊คเพิ่งจะรู้(มันไปอยู่ไหนมาวะ)
ว่าต้องโพส 250 อัพถึงจะมอบแต้มได้
....
รอแม๊คก่อนนะ
กะปั่นให้ถึงไวๆ
จะได้มามอบแต้มให้พี่
คิคิคิ
:กอด1:
-
เมาแล้วจิถึงจะสนุก :z1:
น้องเบบี้น่ารักเหมือนเคยไว้มาต่ออีกนะจ้ะ :L2:
-
กด +1 ให้เบบี้
ที่ทำตามคำสัญญา
น่าร๊ากกกกกกกกกกมาก
o13
-
เหอะๆๆ ว่าแล้วเชียวว่าโจรปลอมมมมมม
แหม่... โจรที่ไหนมันจะมามัวนั่งฟาดเค้ก :z10:
สงสารคนแก่ อดทำการบ้านเลย เหอะๆๆ
-
:m20: เฮีย คนแก่เซ็ง
:pig4: สำหรับตอนพิเศษ ของพิเศษ ต่อเรื่อย ๆ นะค่ะ
:L1:
-
น่าอ่านอีกแล้ว สนุกด้วย แต่คนแก่เซ็งเลย
อดอ่านบท NC ข้าวกับตาร์ หรืออีกแล้ว
-
o\น่ารักดี...จะมี เป้ กะ เช็ม เปล่า....อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณเจ้าค่ะ เบบี้ จัง
-
เป็นบ้านที่น่าเข้าไปอยู่จริงๆด้วยอ่ะ 55555+ :laugh:
-
ได้อ่านมุม ของพี่ตาร์ ..ซะที
ว่าแต่ ...เล่นโจร ขึ้นบ้านเนี่ย ...
เพ่แมน คิดได้ ...มากกกกกกก
-
อยากอ่านต่อละ
อ่านเรื่องนี้ยังไงก้อไม่เบื่อ
ถึงเพื่อนป๋มจะเบื่อก้อเหอะ -*-
-
หวัดดีค้าเบบี้ ตามอ่านเรื่องนี้เพิ่งจบไปเมื่อวันก่อน วันนี้มีตอนพิเศษมาแล้ว :z2:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะค้า จะรออ่านต่อไปค่า
ปล..ตอนนี้หลงน้องเพลงไปแล้ว น่าร๊ากกก :o8:
-
:L2:
-
รักเบบี้ที่ซู้ดดดด :กอด1:
-
เหอะๆ ทำไปได้เนอะคนเราเนี่ย
อย่าว่าแต่ทำเลย
กล้าคิดได้ไงเนี้ย...
แต่สมแล้วล่ะ
ก็มันแมนนี่หว่า
:m20: :m20: :m20:
-
:กอด1:กรี๊ดพี่ต้ามาแล้วคิดถึงมากกกกกกเลย กอดเบบี้หน่อย :กอด1: รออ่านต่อนะ รักพี่ต้ามากกก
-
มาเซ็งด้วยคน
นึกว่าจะได้อ่านอะไรโลดโผน :z3:
-
มาต่ออีกนะคับพี่เบบี้ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
:bye2: :bye2: :bye2:
-
^
^
^
จิ้มเสยตรูดคนอ่านทุกคน ไปหาน้องแม๊ค
อย่าว่าแต่น้องแม๊คเพิ่งรู้เลย พี่ก็เพิงรู้ ฮ่าๆๆ... โง่บรมเลยกรู
-
5555555555555555555555
คนแก่เซ็ง
-
โหยยย...เพิ่งอ่านจบเองอ่ะ..
ขอบคุณสำหรับเรื่อง..แหล่มๆ แบบนี้น่ะคาฟ
เปงกะลังจัยหั้ยเสมอ...
-
:laugh: :laugh:คิดถึงต้าร์+ข้าว
ยังน่ารักกันเหมือนเดิมเลย 555
เดอะแก๊งค์นี่แสบกันจัง o18
เฮียเลยอดเลย o13
-
ขอบใจนะจ๊ะ เบบี้ คิดถึงเรื่องนี้มากก
นุ้งเพลงโตขึ้นตั้งแยะเลย น่ารักดี
แต่คิดถึงที่สุดต้องปานกะแสบขอเรื่องนี้ด้วยนิ
-
:กอด1: กอดๆเบบี๋
ไหนว่าจบตลอดกาลไง
จบไม่จริงนิอิอิ
ล้อเล่นน่าเบบี๋ อิอิ
รออ่านนะ :จุ๊บๆ:
-
:laugh: ไม่เมาไม่เลิก แล้วเมื่อไหร่ตรูจะได้เอา :-[
-
อ่านถึงตอนที่ 7 แล้วค๊าาา~
เดี๋ยวกลับมาอ่านใหม่น่ะ^^
สนุกดีอ่ะ อ่านแล้วจิ้นกระเจิง!!
ช่วงนี้คลั่งไคล้ วาย หึหึ...
เรื่องแรกเลยน่ะเนี๊ยสำหรับบอร์ดนี้อ่ะ
แต่บอร์ดอื่นอ่านมาเยอะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ๆๆ
สมัครมาก็อ่านเรื่องนี้เรื่องแรกเลย
-
น่าสงสารต้าร์จริง เพลงไม่อยู่แล้วนะ ยังมีมารมาขัดอีก อิอิ
-
สมกับเป็นตอนพิเศษจริง ๆ
คนแต่งเลยมาแต่งแบบพิเศษ
แบบเมา ๆ 55555555555
ดีนะที่แต่งไม่เอาปนกันไปมา
เรื่องคงเฮฮาน่าดู เหอเหอ
-
^
^
^
จิ้มเสยตรูดคนอ่านทุกคน ไปหาน้องแม๊ค
อย่าว่าแต่น้องแม๊คเพิ่งรู้เลย พี่ก็เพิงรู้ ฮ่าๆๆ... โง่บรมเลยกรู
ป้าปิ๊ก-ปวีณา
แม๊คโดนอีกละ
*
*
*
*
ชอบนะ-คิคิคิ
:กอด1:
-
:laugh:
ฮาแมน คิดได้ไง เลยโดนเฮียฟาดเลย...555
แต่มาตอนข้าวว่ายน้ำด้วยนะ :z1:
ดีนะไม่มาดึกกว่านี้ ไม่งั้น..... :haun4:
-
คิดได้ไงเป้นดจรขึ้นบ้าน :m20:
โดนไปเต็มๆเลยแมน สมน้ำหน้าดีมั้ยเนี่ย5555+
สงสารเฮียตาร์อ่ะ
จะได้มั้ยเนี่ยคืนนี้
จะอดมั้ยเนี่ย
กอดพี่เบบี้ :กอด1:
-
^
^
^
จิ้มทะลุตูดให้ใส้แตกเลย ไปหาพี่ไต๋คุงของเค้า.. แง่ๆ
มาแซวเค้า งอนแล้ววว .. ไม่แต่งต่อแล้ว โมโหๆ งอนๆ เชอะๆ..
อ้างปะวะมึงเบบี้ กรูว่ามึงขี้เกียจมากกว่ามั้ง..เหอะๆ..
ก็กะว่าจะเอาแค่ตอนสั้นๆอะ ไม่มีเอ็นซีดีกว่า ต่อไปเอาคู่แสบปาน หรือว่าเป้เข็ม ดีอะ หรือว่าจะพอแค่นี้ดี ไม่แน่ใจเลยอะ..
เริ่มขี้เกียจและ
กะว่าจะให้กันสักคนละตอนสั้นๆอะ ต่อไปแสบปานแล้วกนัเนอะ ตอนหนึ่ง เป้เข็มอีกตอนนึง..พอเนอะ หมันไส้พี่ไต๋อะ
..
ไปดีกว่า แต่งเรื่องใหม่ดีกว่า..
-
:z13: :z13:
แสบปานออนท๊อปนะ เบบี้ที่น่าร๊ากกกกกกกกก :oo1:
-
:L2:เบบี้ รอแสบปานอ่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยน้า :serius2:
เบบี้คนเก่ง ขอตอนต้ารข้าวยาวๆๆๆๆๆเยอะๆๆๆๆนะคะ คิดถึงมากมากค่ะ รออ่านอยู่นะคะ
บาปนะ :sad4: มาให้อยากแล้วจากเร็ว...ไม่ยอม ขอncเยอะๆ :impress2:
-
แหม นานๆได้อ่านแบบของพี่ตาร์ :-[
ขอแบบเข็มได้ปะ อยากได้แบบเข็ม :impress2: (ได้คืบจะเอาศอกนะแก)
เอาเป็นว่าตามใจเบบี้ดีกว่าเนาะ
รออ่านตอนต่อไป :z13:
-
:z13:
จิ้มรีบน มาทางเดียวกับพี่ฟะเลยนะค่ะเนี้ย
ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย ไอ้ที่นั่งกระดอเหี่ยวอยู่เนี้ย..เหี้ยๆทั้งนั้น.. หนังหน้าดี แต่เหี้ยอะค่ะ เอาป่ะค่ะ.. :laugh:
แนะนำว่าอย่าเสี่ยง กร๊ากก มันจะดีเฉพาะกับเพื่อนๆ แต่กับแฟนทิ้งแม่งสองอาทิตย์ก็ทิ้งลายทั้งนั้น
:z13: พี่ฟะอีกที มีการมาพูดแสบปาน จะเอาอีกอะดิ โลภมากเจงงงๆเลยอะ :jul3:
:z13: :z13: :z13:
ทะลุไปหาเจ๊มิ้น ลืมๆเลยเจ๊ หายศรีษะไปไหนมาอะ นานมากมายเรื่องก็ไม่มาต่อ
เจ๊ไม่มาเบบี้คิดถึง อยากจะ :z6: รับขวัญจริงๆเลยอะ กร๊ากกกก :laugh:
ขอบคุณสำหรับ พี่หรือ น้อง♥a2k♥ เด็กใหม่มาช้า แต่ก็ขอจูบรับขวัญ เอิ้กกก :impress2:ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ
นั่งเล่นเนทไม่แดกละเหล้าอะ .. :z2:
เหมือนอ่านเจอว่าเบบี้บอกอายุสิบเก้า (รึป่าว?) ก็น่าจะรุ่นๆเดียวกันนะ (ยิ้มหวานน)
เรื่องตอนพิเศษคู่ไหนก็ได้ค่า เราเอาหมด :o8:
-
:z13: :z13:
:กอด1:
-
หร่า คายทำเบ่บี๋งอล :beat: :z6: เอาหั้ยตายยยย
อย่าสั้นจิเบ่บี๋ ของผมยาวน่า ม่ายสั่นซะหน่อย เจ้ย พูดไลไป :-[
-
:z13: :z13:
แสบปานออนท๊อปนะ เบบี้ที่น่าร๊ากกกกกกกกก :oo1:
เอาแบบนี้ด้วยคนๆๆๆ
-
^
^
^
จิ้มทะลุตูดให้ใส้แตกเลย ไปหาพี่ไต๋คุงของเค้า.. แง่ๆ
มาแซวเค้า งอนแล้ววว .. ไม่แต่งต่อแล้ว โมโหๆ งอนๆ เชอะๆ..
อ้างปะวะมึงเบบี้ กรูว่ามึงขี้เกียจมากกว่ามั้ง..เหอะๆ..
ก็กะว่าจะเอาแค่ตอนสั้นๆอะ ไม่มีเอ็นซีดีกว่า ต่อไปเอาคู่แสบปาน หรือว่าเป้เข็ม ดีอะ หรือว่าจะพอแค่นี้ดี ไม่แน่ใจเลยอะ..
เริ่มขี้เกียจและ
กะว่าจะให้กันสักคนละตอนสั้นๆอะ ต่อไปแสบปานแล้วกนัเนอะ ตอนหนึ่ง เป้เข็มอีกตอนนึง..พอเนอะ หมันไส้พี่ไต๋อะ
..
ไปดีกว่า แต่งเรื่องใหม่ดีกว่า..
:o7: เบบี๋จ๋าอย่างอนเค้าเลยนะเบบี๋
เค้าผิดไปแล้ว อิอิ
โธสงสารเค้าเถอะ เค้ายังอยากอ่านอยู่จริงๆๆ
แล้วก็ยังไม่อยากตายด้วย
ดูดิ แฟนเบบี๋เต็มเล้าเลย
เกิดเบบี๋งอนไม่แต่งต่อเค้าไม่โดนตืบตายเหรอ :z3:
-
ููู^
^
เข้ามาำขำรีฯบน
:m20:
-
อ่านถึงตอนที่ 7 แล้วค๊าาา~
เดี๋ยวกลับมาอ่านใหม่น่ะ^^
สนุกดีอ่ะ อ่านแล้วจิ้นกระเจิง!!
ช่วงนี้คลั่งไคล้ วาย หึหึ...
เรื่องแรกเลยน่ะเนี๊ยสำหรับบอร์ดนี้อ่ะ
แต่บอร์ดอื่นอ่านมาเยอะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ๆๆ
สมัครมาก็อ่านเรื่องนี้เรื่องแรกเลย
แอบเข้ามาเจาะไข่เด็ก :laugh:
-
:z13: คนสวยรีบน
เตรียมมาตืบพี่ไต๋คุง :z2:
:laugh:
-
คู่ไหนก็ได้คับเบบี๋ขออย่างเดียวมาต่อละกัน อย่าหายไปไหนนะจ๊ะ อิอิ
-
. . ดีค่ะ กลายเป็น เบบี๋ never die เลย อ่านกันไปเรื่อยๆ อย่างนี้ อย่าลืมหมอปานนะคะ คิดตึ๋งอ่ะ . . .
-
มารอเบบี๋ :z2:
-
:z13: :z13:
ตื่นมาเช้าๆ.. เออ เช้าอะ.เช้าอยู่นะ. :z3:
กระทู้หรรษามากมาย.
♥a2k♥ อายุเท่ากัน แสดงว่าเรายังเด็กอยู่นะค่ะ เอ๊าะ .ไม่เหมือนคุณลุงคุณป้าแก่ๆในเล้าหรอก เอิ้กกก
พีandyus1 แน่ในหรอว่า ยาววววววววววววววววอะ สั้นอะป่ะ
เย้ๆ มีแต่คนมาตืบพี่ไต๋คุงที่รักของเบบี้ด้วยความรักทั้งนั้นเลย รักเบบี้นะพี่ไต๋ กร๊ากก เป็นแฟนเบบี้ต้องอดทนนะ :-[ (เค้าไปเป็นแฟนมึงตอนไหนวะ.. :z3:)
@BUA@ทำไมพี่ๆในทู้เบบี้ชอบมาเจาะไข่แดงเด็กซิงเนี้ย จะฟ้องปวีณา.. รังแกเด็ก แก่โรคจิต กร๊ากก..เบบี้ได้ข่าวว่ามึงก็เป็นนะ
แต่ชอบเจาะไข่คนแก่มากกว่าอ่าาาาาา เอิ้กกกก :z1: :haun4:
มีคนคิดฉายาให้ละ เบบี้ไม่เคยตาย.. สาธุอย่างยิ่ง :call: รู้สึกเป็นเกียรติแก่วงตระกูลมากเลยค่ะ.. หิหิ o13
-
:z13: :z13:
จิ้มตูดตัวเอง ทะลุไปหาพี่โน๊อา :z2: เต้นรอต่อไปนะค่ะคุณพี่
-
:กอด1:
ยังคิดถึงพวกเค้าเหมือนเดิม
-
มาต่อด้วยนะครับเบบี้ อยากอ่านมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :haun4:
-
ขออีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
ยังรออยู่นะคะ มาเร็วๆๆๆ คิดถึง :call:
-
รอเบบี้อยู่นะครับ.....
คู่ไหนก็แล้วแต่ นะครับ คนดี ฮิฮิ
:กอด1: ก่อนไปแล้ว
-
อยากได้ทุกคู่มาเจอกัน
เรื่องใหม่นี้ขอน้องเพลงเป็นตัวเอกนะ
น้องเพลงนี้ลักษณะน่าจะรับนะไม่น่ารุก เหอ
คิดถึงพี่เบ
แต่ป้ามิ้น(เริ่มป้าละ) เมื่อรัยจะมาต่อนิายอะ :angry2:
:z10:
-
อ่านถึงตอน 17 แล้วว
สนุกดีอ่ะ ชอบ
เอ็นซีแรงมากอ่าค่ะ
เดี๋ยวมาอ่านต่อพรุ้งเน่ค๊า
-
อืมมม์-น้องเพลงอายุ 11 แล้วชิมิ
.....
***
ขออาตาร์...
ไปเล่นเกมส์บ้านพี่แม๊คนะเพลงนะ
ค้างห้องพี่สัก 3 คืน
คิคิคิ
:mc4:
-
:z13: น้องแม๊ค
น้องแม๊คเคยได้ยินป่ะ
คะ คะ คะ คุก คุกคุก .. กร๊ากก :laugh: พรากผู้เยาว์อะ
ไปถามพี่ไต๋ดิ..พี่ไต๋เค้าชอบพราก ผู้เยาว์อะ เหอะๆ :jul3:
-
15 กับ 11
ผู้เยาว์กับผู้เยาว์...
เรียนรู้โลกไปด้วยกัน คิคิคิ
********
ขอตอนพิเศษ
เพลงกับแม๊ค นะพี่เบบี้...จุ๊บๆๆ
-
+1 แทนคำขอบคุณให้น้องเบบี้นะคะ ขอพิเศษของพิเศษของทุกคู่เลยค่ะ เอาแบบยาว ๆ ด้วย
น้องเพลงยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก ขอให้ใสซื่อแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ก่อนแล้วกันค่ะ :pig4:
-
:m22: แอบมาดูก่อนนอน :m32:
:m7: :m7:
-
นิยาย ถึงร้ายก็รัก ของพี่มิ้นมาต่อเมื่อไหร่ เบบี้ก็มาเมื่อนั้นอะ... เหอะๆ
คาดว่าจะชาติหน้า .. ใช่ป่ะคนอ่านทุกคน แอบจิกกัดนิสสสสนึง
-
:m25: รอพี่มิ้น ตรูจะได้อ่านมะนี่ เวงกำ
เง้อ ได้อีก :fire: กท ซะเลย
-
นิยาย ถึงร้ายก็รัก ของพี่มิ้นมาต่อเมื่อไหร่ เบบี้ก็มาเมื่อนั้นอะ... เหอะๆ
คาดว่าจะชาติหน้า .. ใช่ป่ะคนอ่านทุกคน แอบจิกกัดนิสสสสนึง
:serius2: :serius2:
ทำไมทำกับข้อยจั่งซี้!!
เด๋วชั้นก็โดนแฟนคลับเรื่องเน้ ตื้บตายหรอก ม่ายยยยยยยยยยยยยย
แอร้ยยยยยยยยยยย
เด๋วขอเวลาไปปั่นก่อนนะ
o19 o19 o19 o19
ป.ล.ปั่นจริงๆ ไม่ได้โม้ :t3:
-
:z3:
เบบี้เป็นอะไรไม่รู้อะ ตั้งกะเมื่อวานแล้ว ขอระบายหน่อยเหอะ..
เมื่อวานนอนตั้งแต่ตีสอง มันไม่ยอมหลับ จนตีสามผ่านไป..พลิกไปมามันก็ไม่หลับ. ตีสี่ผ่านไป :t3: มันก็ไม่หลับ และแล้ว........so long time ตีห้าผ่านไปมันก็ยังไม่หลับ.. ยังนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนที่นอน จนหลับไปในที่สุด :z3: ตั้งนาฬิกาปลุกสิบโมงเลย กะว่าคืนนี้จะหลับให้ตายเลยเพราะได้นอนน้อย
วันนี้เลยออกบ้านทั้งวันไปช๊อปปิ้ง.. แถมเมาท์แตกอีกถึงเที่ยงคืน.. กลับมาถึง เมื่อกี้นอนไป..และนอน..คิดว่าจะหลับ ตาใสแจ๋วเลย ไม่ง่วงสักกะติดส์ :z10: ขอบอกว่าการนอนไม่หลับเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ.. จนลุกมาเดินเล่นในห้อง.. และล้มตัวไปนอนต่อ..หายใจไม่ออกนิสนึงถึงมากที่สุดเหมือนเป็นหวัด..แล้วก็นอนต่อ.. :z10: สุดท้ายแล้ว ไม่ไหว ลุกมาบอกเล่าคนอ่านที่น่ารักของเบบี้ทุกคนนี่แหละ ให้ฟังว่า.. กรู นอน ไม่หลับโว้่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2: :serius2:
เซ็งตัวเองอย่างรุนแรง แล้วเมื่อไหร่มันจะหลับวะ ไอ้ที่คาดวไว้เมื่อวานว่าหลับเป็นตาย เสือกตาตั้งไม่มีทางปิดซะงั้นอะ :z3: :z3:
-
แว๊บมาดู นึกว่าเบบี้มาต่อนิยาย
กลายเป็นนอนไม่หลับซะง้าน
แนะนำว่า ลองดื่มนมอุ่นๆ ก่อนนอนคร่ะ
มันจะช่วยให้เราหลับสบายได้ง่ายขึ้น
ปล. ว่าแต่ เครียดอะไรป่าวเนี่ยนอนไม่หลับอะ
-
^
^
^
รีบนพูดเหมือนแม่เบบี้เลยอะ :m15:
แต่ก็ไม่เห็นมีเรื่องเครียดแล้วนะ :serius2:
แต่ว่าถ้าเป็นแบบนี้ทุกทีจะเป็นเรื่องให้ตื่นเต้นไม่รู้ตัวมากกว่าอะ
วันจันทร์หน้าเบบี้มีภารกิจต้องทำอะ แต่ว่ามันไม่ได้น่าคิดหรือน่าตื่นเต้นสักหน่อย ทำไมเบบี้นอนไม่หลับวะเนี้ย เซ็งอะ :serius2:
-
o22 o22 o22 o22
โรคนอนไม่หลับมันเป็นโรคคนแก่นิ
แต่เบบี้ยังเอ๊าะอยู่ทำไมถึงรีบเป็นนักหล่ะ?
อ่อออออออออออออออออออ่ออออออออออออออออออ่อออ
สงสัยมันเป็นเพราะหนังหน้าเปล่า??ไม่ได้เป็นที่อายุ
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ป.ล.เราไม่ได้นอนไม่หลับนะ แค่ไม่อยากหลับเท่านั้นเอ๊งงงง o16
ป.ล.ๆ เราไม่มีไรแนะนำ เพราะเรายังเอาตัวเองไม่รอดเลยแอร้ยยย :serius2:
-
o22
เมื่ออ่านรีบนแล้วรู้สึกอยาก..
อยาก...
อยาก..
:beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6: พี่มิ้นนนนนนนนนนนนนน
ให้เละไปเลย
ไปเลย
ไป
ไป
ไปต่อเรื่องตัวเองซะ
มาว่าเบบี้หน้าแก่.. ม๊ากยยยยย ม๊ายยจริงงง ชั้นสิบเก้านะย๊ะ ไม่ใช่คุณพี่ที่สี่สิบแล้ว.. กลับบ้านบางแคร์ไปซะ :angry2: :angry2: คุณยาย
เซ็งตัวเอง ทำไมตรู้องมานั่งทะเลาะกับคนแก่ ตอนดึกๆ เกือบเช้าๆ เยี่ยงนี้เนี้ย
ไม่หลับไม่นอน ไม่มีอะไรทำรึไง งาน การบ้าน หรือว่าอะไรสักอย่างที่ไม่ต้องมาจิกกัดคนอื่น อร๊ากกกก :m31: :m31:
ฆ่าาาาาาาา :m31: :fire: มานนนนนนนนน
กร๊ากกก กรูนอนไม่หลับจนเป็ฯบ้าไปแล้ว :z2: :z2: :z3:
-
:beat: :beat: :beat:
มาๆ มา :beat:กันให้หลับกันไปข้างนึงเรยมา
ป.ล.เค้าปั่นตอนล่าสุดเสร็จแระ แต่ยังไม่ลงเว้ยย รออ่านตอนพิเศษแสบปานก่อนค่อยลง :m14: :m14: :m14:
-
:angry2:ไอ้พี่มิ้นทุเรดอะ ไปลงก่อนเลยไปๆ :angry2:
-
แน่จริงลงก่อนดิ๊
เราคนไม่จริง(เราเป็นนางฟ้า) เราไม่ลงก่อน
กร้ากกกกกกก
ป.ล.เราจะเล่นเง้อีกนานม้ายยย
-
คันไม้ คันมือ ..
อยาก ฆ่า คนนน รีบน เน้น รีบน :angry2: :m31: :fire:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองๆๆ มีคนอยากฆ่า
เย้ๆๆๆๆๆ เห็นเราสวยกว่าสาวกว่าหล่ะซี้ ถึงอิจฉา คิดฆ่าเค้า
งี้แหล่ะนะเบบี้ ไปทำเบบี้เฟส บำรุงหนังหน้ามาไป๊ o16
o17 o17
-
:serius2: เชอะ เบบี้จะสวยก็สวยธรรมชาติ ไม่ต้องไปบำรุงหน้าเช้า กลาง วัน เย็น ก่อนนอน เหมือนป้ามิ้นหรอกนะ :m20:
แน่จริงไปลงเรื่องก่อนเลยไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง :angry2:
เอาป่ะละ
สามตอนรวดเลยเอาป่าว
แน่เปล่า
..
ใจเปล่า..
กล้าป่ะละ.. สามตอนรวดเลย เพ่มิ้นสุดสวยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z2: :z2:(ประชดดดด) :m20:
-
ได้เซ่
ตอนละสามบรรทัด
ทำได้อยู่แร้นนนนนนนน
คึคึคึคึ
เด๋วจะลงละ
ตอนที่ 15 กร้ากกกกกกกกกก
ป.ล. มาเป็นหน้าม้ามาเม้นท์ให้ด้วย ไม่มามี :beat:(เรื่องนี้จ้างหน้าม้ามาเม้นท์ทั้งนั้น กร้ากก)
-
ไอมิ้น จะ ลงก้รีบลง หน้าหมา จะออกไปข้างนอกแระ :beat:
ปล.เบบี้อยากอ่านคู่ปานแสบมาก เรารักน้องปาน :impress2:
ปล.จากเด็ก15 หยกๆ 16 หย่อนๆ
-
อะโด่ นึกว่าจะแน่..
กร๊ากกก
เบบี้ชนะแล้วววววว :mc4: :mc4: ปิดเล้าฉลองงงง :mc4:
เดี๋ยวไปเป็นหน้าม้าให้พี่มิ้นก่อน แล้วต้องทำไรบ้างอะพอดี ตีสองหน้าไม่ค่อยเป็ฯ เอิ้กกกก :laugh:
-
อะโด่ นึกว่าจะแน่..
กร๊ากกก
เบบี้ชนะแล้วววววว :mc4: :mc4: ปิดเล้าฉลองงงง :mc4:
เดี๋ยวไปเป็นหน้าม้าให้พี่มิ้นก่อน แล้วต้องทำไรบ้างอะพอดี ตีสองหน้าไม่ค่อยเป็ฯ เอิ้กกกก :laugh:
ขอแนะนำว่า ให้เอาไม้หน้าสามไปด้วย แล้วตีแสกหน้าไอมิ้นไปเลย :z2:
-
พี่ลงหนึ่งตอน เบบี้ลงสามตอน
โอเคสัญญา จับมือ
ปั๊มลายนิ้วมือ
ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
เย้ๆ :mc4:
จะได้อ่านสามตอนรวดแร้วว
ป.ล.อิยายแก่ๆคนนึงบอกให้พี่ยังไม่ต้องอัพอ่ะ ให้รอก่อน ยายแกไปล้างคราบฟอร์มาลีนออกจากตัวก่อน
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m20:
-
ถือว่าเป็นความคิดที่ดีมาก พี่RN ก็คงอยากจะทำเช่นนั้นเหมือนกันใช่ป่ะ
ตีแสกหน้าไม่พอ ต้องเสยตูดทะลวงใส้ด้วย :angry2:
-
เมื่ออ่านอีรีพี่มิ้นด้านบนแล้ว ถึงกับ o22
นี่ๆคุณพี่คร้า กล้าาาาาาาาาาาาาาาาาา พูดดดดดดดมากๆอะ เบบี้สามตอน พี่มิ้นตอนเดียว แม่ง โคตรจะไม่เอาเปรียบกันไปหน่อยรึไงย๊ะ.. :fire:
ตอนแรกกะว่าถ้าพี่มิ้นตอบรับลงสามตอน เบบี้ก็จะสามเหมือนกันนะเนี้ย แต่พี่มิ้นดันไม่รับ เบบี้ก็เลยวางมือละ หิหิ :jul3: :jul3:
ใครไม่ให้ลงอะ
เออ ขอเตือนอย่าง
ถ้าลงแล้วสั้นนะ ช่วยไปพิมพ์เพิ่มให้ยาวก่นอแล้วค่อยมาลงนะ เข้าจายม้ายยยยยยย :angry2: มาสั้นๆค้างๆชั้นไม่ชอบเฟ้ย :m31:
-
:m21:
โธ่เอ๊ยเห็นมาตีกัน นึกว่าผลพวงที่ได้ คือได้อ่านต่อสองเรื่องซะหน่อย
-
อัพแร้วเฟ้ยยย
สั้นๆๆๆ
คึคึ
มาเลย
1 ต่อ 3
เร็วๆ ให้ว่องๆ
ใจป่ะๆๆ
เร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ป.ล.นี่ยังใจดีนะ ไม่แบ่งตอน กร้ากกกกกกกกกก(กุช่างกล้า) นั่นหน่ะแบ่งได้เป็นสามตอนเรยนะเบบี้ๆๆๆ
ป.ล.เล่นกันจน....เบบี้นอนไม่หลับ กร้ากกกกกก กุมีความสุขโว้ยยย :z2:
-
ดูท่าแล้วจะไม่ไหว :o12:
เพราะอะไรนะหรอ
อ่านเรื่องพี่มิ้นจบเมื่อกี้ :a5:
แม่ง.
หมดอารมณ์บิ้วตัวละครของตัวเองต่อแล้ว. o22
พอกันที.
มันสั้นอะ :z10:
..พูดอะไรตามตรงอย่างนะเจ๊มิ้น :angry2:
เดี๋ยวไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ พูดคุยทั่วไปดีกว่ามั้ย.. ว่าทำไม แม่ง ชอบมาแต่งกันแล้วหายหัวไปวะ.. :angry2:
ไม่ได้ว่าพี่มิ้นนะ :jul3: คือ ไม่ได้ว่าพี่มิ้นคนเดียวอะ กร๊ากกก พี่มิ้นมันเป็นอะไรที่ไม่ต้องมานั่งตั้งตารอแล้วอะ พี่พอจะเข้าใจป่ะ ว่า ประมาณว่า ถ้าพี่นึกจะมีอารมณ์มาเมื่อไหร่ก็คงจะมาเอง อย่างวันนี้ถ้าเบบี้ไม่กวนตีนก็คงไม่มาใช่ป่ะ :laugh:กร๊ากก
แต่เบบี้กำลังจะพูดถึงคนอื่นบ้างอะ ใครคิดเหมือนเบบี้บ้างอะ บางทีรอจนแม่งเลิกลุ้นเรื่องไปแล้วอะ เซ็งเลยอะ :เฮ้อ: ทำไมต้องทิ้งไว้แล้วหายไปหลายๆอาทิตย์ด้วยอะ..
กรูทำไมเครียดแบบนี้วะ :serius2:รู้สึกจะจิงจังมากไปป่ะเนี้ย.. :เฮ้อ:เซ็งตัวเอง o22
-
o22
แกจะเบี้ยวชั้นเหรอ........ชั้นเข้าใจๆๆๆ เบบี้ไม่ได้ว่า.... แต่แอบจิกกัดเต็มๆ
:beat: :beat:
เอออ่านๆไปอย่าไปจริงจังว่ะ
อ่านนิยายทุกวันนี้เพื่อความบันเทิงนะเว้ยย (แต่กุอ่านเป็นสันดาน ไ่ม่ได้อ่านแล้วมีชักๆ น้ำลายฟูมปาก)
ป.ล. ณ บัดนาว ชั้นก็อ่านเรื่องของแกเรื่องเดียวนะเนี่ย ที่ติดๆอ่ะ ถ้าอู้(เหมือนชั้น)ไม่ยอมลงจะตามไป :beat:ถึงบ้านเรย
ป.ล.ๆๆ ที่อู้ๆนี่ก็ไม่ได้ทำไรหรอก เอาเวลาไปอ่านนิยายทั้งน้านนน(เหตุผล o13) แต่บางทีก็อยากแต่งนะ แต่แบบคิดพลอตโดนๆไม่ได้เว้ย(พอดีคิดแล้วแต่งเลยอัพเลยอ่ะ) เบื่อไงไม่อยากให้นิยายตัวเองมีแต่น้ำ(แต่ส่วนใหญ่มึงก็มีแต่น้ำนะ :beat:ตัวเอง) อยากจะแต่งให้ดีด้วย(นี่ดีแล้วเหรอ?กร้ากก)เลยใช้เวลาหน่อยแต่ละตอนสั้นๆแมร่งใช้เวลาสามสี่ชั่้วโมงแก้แล้วแก้อีกมันไม่ได้ดั่งใจว่ะ แอร้ยยยย ทำยังไงกุจะแต่งได้ยาวๆวะ ม่ายยยเครียดดดไปดีกว่า
เน่ไม่ใช่การแก้ตัวนะเว้ย เน่เป็นการชี้แจง กร้ากกก :beat:
ป.ล.ๆๆๆ อีกรอบ แต่ก็ต้องเข้าใจคนแต่งบางคนด้วยนะ เค้าทำงานแล้วไง จะเอาเวลามาทุ่มกับการแต่งนิยายมากก็ไม่ได้ เค้ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบนี่หว่า ไม่เหมือนเรา (เบบี้+มิ้น) ที่ยังเด็กอยู่ กร้ากกกกก(กล้าใช้คำว่าเรา :serius2:) หน้าที่ภาระยังไม่มาก จึงสามารถมาแต่ง มาอ่าน มาเวิ่นฯได้บ่อยๆ จัยป่ะๆ ไอ้เด็กน้อย
-
มารอน้อง :man1:
-
เด๋วนะคับ
ม๊าเข็มของป๋มหายไปไหนๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ยอม :angry2:
เข็มไม่มีบท
โกดดดดดดดดดดดดดด
:m31: :m31: :m31:
-
รอๆๆๆๆๆ :z3:
-
เบบี้มาต่อเหอะนะๆๆๆๆๆๆๆ 3 ตอนอ่ะๆๆๆ :laugh: :laugh:
:กอด1:
-
อ่านเบบี้กะมิ้นนี่ทะเลาะกันแล้ววัยรุ่นเซ็ง
แล้วตกลงเบบี้จะมามะ พี่ฟะรอจนจะกลายร่างแล้วนะ
-
:m20:
ไปนอนมาเพ่มิ้น แล้วมาเห็นเมื่อกี้.. แหมๆๆ พิมพ์ซะยาวเชียวนะ เดี๋ยวความดันก็ขึ้นหรอก.. :laugh: :m20:
ก็เข้าใจไง แต่บางคนแม่งก็ว่าง บางคนนึงจะแต่งก็แต่งไม่รับผิดชอบหัวคว . อะ น่าเบื่อเข้าใจป่ะ.. :serius2: แต่ก็ช่างมันเหอะๆ
เบบี้จะบอกไรให้นะ เบบี้มีเรื่องเครียด ปัญหาเยอะมากๆๆๆๆอะ ที่ต้องแก้ไขตอนอายุแค่นี้ แต่ก็ยังมาแต่งได้เลย ไม่เห็นต้องเอามาอ้างว่าหายไปเป็นเดือนๆเลยวะ ไม่เข้าใจอยู่ดีอะ :serius2:อย่าว่าบางคนเค้าก็ทำงาน.ช่างมันๆๆ ถึงจะเซ็งมาก แต่ก็ช่างมัน :z3: ก็เค้าเป็นเด็กน้อยเข้าใจยากอะพี่มิ้น กร๊ากกก :z2: (กวนประสาทตัวเอง)
ไงก็ได้อะ ไม่คุยเรื่องนี้แระ เบื่อ..
พี่ฟะบอกว่าวัยรุ่นเซ็ง วัยรุ่นแน่หรอพี่ฟะ กล้ามาแบบพี่มิ้นอีกคนละนะ :m20:
ในเมื่อกล้าขอ เราก็กล้าให้ o13... จัดไปสามตอนรวด แต่ตอนนี้เบบี้ยังไม่ได้พิมพ์อะไรไว้เลยอะ :a5:
รอหน่อยนะเจ๊มิ้น รู้สึกเป็นเกียรติอย่างสูงทีเจ๊มิ้นติดเรื่องตรูเรื่องเดียว.. :L2: จะพยายามเชื่อคำพูดนั้นให้มากที่สุด :serius2: (มึงบ้าไปตามเจ๊มันทำไม.มันโกหก :a5:) พอดีกรูบ้ายออะ กร๊ากกก :laugh:
ขอเบบี้ไปจัดการเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกเรื่อง แต่อยากทำให้มันเป็นเรื่องหน่อยนะ.. ถ้าวันนี้ได้ขึ้นศาล. จะมาบอกที่กระทู้ก่อนเลย.ไปละถ้าวันนี้เคลียร์แล้วจะรีบพิมพ์ให้เลยนะ สามตอนรวด จัดไปอย่าให้เสีย.. o13 o13
-
รอค่ะ
และเป็นกำลังใจให้ :กอด1:
-
:o8: :o8:เข้ามาเนียนรอกะเค้าด้วย :-[
-
มารอ 3 ตอนรวดด้วยคน 555
เป็นกำลังใจให้ด้วยน๊า ~
:L2:
.
-
ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สาธุ :call: ขอให้เบบี้จัดการทำสิ่งอย่างให้เรียบร้อย
เราจะได้อ่านทีเดียว 3 ตอนรวด
รออยู่นะจ๊ะเบบี้
-
รออ่าน 3 ตอนรวด พรุ่งนี้
เราจะกลับบ้านแระ
:bye2:
-
3 ตอนรวดเลยนะครับ เบบี้
น่ารักจังเลย
-
o13 o13 รออ่าน 3 ตอนนะ เบบี้
เจ๊มิ้น.... :กอด1: :laugh: :laugh:
:กอด1:
-
:กอด1:
:call:
-
. . . คิดเหมืนเบบี๋ทุกประการเลยค่ะ มีหลายเรื่องนะคะ ที่ติดมากกก ก ก ก อยุ่ๆ คนแต่งหายไปซะงั้น . ..
เลยเลิกอ่านเรื่องนั้นไปเลย . . หาเรื่องใหม่ก็ได้ . . .(ไม่ใช่ไม่ง้อนะคะ แต่ว่ามันไม่ทันใจอ่ะ) .. ใครแต่งลงอย่างบ่อย
จะโหวตให้เลยคอยดูดิ ...
-
55+
เข้ามาดูคนมีอายุทะเลาะ+บ่นกัน
มาต่อไวๆๆเน้อพี่เบ
ส่วนพี่มิ้นอัญเชิญกลับนิยายตัวเอง :call:
อย่างน้อยก็รุ้ว่าพวกพี่ๆยังอยุ่ในนี้มิได้ไปไหน
-
3 ตอนรวด--ว้าววว
รอคร้าบรอ...
:call:
-
อิอิ ขอบใจนะเบบี้ที่บ่นแทน กร๊ากกกกก โหมดเราก็อยากบ่นเหมือนกัน
แต่มิกล้า ว่าแล้วก็รอ 3 ตอนรวดของเบบี้ต่อไปนิ
-
สู้ๆ :กอด1:
ฟิตจัด
-
รอเบบี้แบบจัดมาอย่าให้เสีย o13
-
รอ
ๆๆๆๆๆๆ
กั๊บ
-
:m18: สามตอน สามตอน :m18:
-
:z3: :z3:
งานเข้ากรูแล้วไง ไปรับปากอะไรเนี้ย..ผิดคดีได้ป่ะอะ :z10: :z10:
เหอะๆ
..
ก็ได้ๆ รอหน่อยแล้วกัน ถ้าคืนนี้นอนไม่หลับเหมือนเมื่อคืนนะ..จะรีบปั่นให้เลย..
ลงภายในเสาร์อาทิตย์นี้แน่นอน.. :-[
เพราะว่าวันจันทร์เบบี้จะไม่ได้เล่นเนทแล้ว..มีธุระจน จนไม่รู้จะมาเยี่ยมบอร์ดได้เมื่อไหร่..คือจะมาดูเป้ฯระยะ แต่คงไม่มาต่ออีก ถ้าจเป็นเบบี้ก็คงเป็ฯเรื่องใหม่ที่จะลงประมาณปลายเดือนหน้า..
แล้วจะมาแรดที่นี่บ่อยๆนะค่ะ
ไปแระจุ๊บๆ
-
โหย...
นึกว่าจะเอามาให้อ่านนิ คิคิคิ
-
มาๆ เบบี้มาขึ้นศาลเตี้ยกะเพ่ก่อนมา
:beat: :z6:
สามตอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยู่ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:amen: :amen: :amen: :amen: :amen:
-
:impress2: 3ตอนนนนนน
มาส่งกำลังใจในการพิมพ์ :จุ๊บๆ:
-
เดี๋ยวไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ พูดคุยทั่วไปดีกว่ามั้ย.. ว่าทำไม แม่ง ชอบมาแต่งกันแล้วหายหัวไปวะ..
แต่เบบี้กำลังจะพูดถึงคนอื่นบ้างอะ ใครคิดเหมือนเบบี้บ้างอะ บางทีรอจนแม่งเลิกลุ้นเรื่องไปแล้วอะ เซ็งเลยอะ
ทำไมต้องทิ้งไว้แล้วหายไปหลายๆอาทิตย์ด้วยอะ..
เพิ่งได้อ่าน ชอบ ตรงใจ ถูกใจโคตร
จุ๊บ จุ๊บ เบบี้ รอสามตอน
:L2: :L2:
-
:m7: :m7:
:m32:
-
มารอเบบี้ ที่ตกหลุมพรางของน้องมิ้นท์ :pigha2:
1 ต่อ 3 ใช่ป่ะ เบบี้ :z2:
-
อ่าว
นึกว่ามาแล้ว
หลอกให้เราดีใจหรอ
ชริ -*-
อ้ายน้องเบบี้
-
พี่เบบี้ๆๆๆๆๆๆๆ
มาเต้นรอจัดไปอย่าให้เสียของพี่เบบี้ค่ะ
:z2: :z2: :z2:
-
รอออออออออออออออ
รอออออออออออออออออออ
รออออออออออออออออออออออออ
จนกว่าจะมา :sad4:
-
รอ..ร๊อ...รอ
:impress2:
-
รอด้วยคนนน
><
:z2:
-
มาดูลาดราววววววว... :impress2:
เสดไปตอนแระ
มอบให้น้องเพลงล้วนๆ .. อ่านกันแล้วกัน..เพราะมีผลในอนาคตอันใกล้ของปลายเดือนหน้า..
ยังไม่เสดสามตอนรวดเลย..รอไปก่อนนะ :laugh:
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
baby
:laugh:
-
มาดูลาดราววววววว... :impress2:
เสดไปตอนแระ
มอบให้น้องเพลงล้วนๆ .. อ่านกันแล้วกัน..เพราะมีผลในอนาคตอันใกล้ของปลายเดือนหน้า..
ยังไม่เสดสามตอนรวดเลย..รอไปก่อนนะ :laugh:
โฮ่ะ โฮ่ะ
น้องเพลงล้วนๆ....กี๊ดดดดด-
อุ๊ปสสสส-สาวแตกเลยวุ้ย 555
-
มาเป็นหน้าม้า ช่วยดันใหเบบี๋ด้วย
-
ดันรอน้องเพลงที่น่าร๊ากกกกกกกก
:impress2:
แระก็กด + ให้เบบี้ด้วย
-
มารอน้องเพลงด้วยคน
:L2: :L2: :L2:
-
อ่าวววเค้ามาดู ไหนนอ่ะ จัดไปอย่าให้เสีย :angry2:
รีบๆๆจัดมาอย่าให้รอ อยู่ข้างมินท์ สามตอนนน๕๕๕๕๕ ร้องเพลงสุขใจ :-[
-
อ่าว
ไอ้น้องเบบี้
พุ่งนี้พี่จะไปบวชละ
มาลงให้อ่านก่อนเร็วๆๆๆๆๆๆๆ
ให้ว่องเลย
ไอน้อง
-
เราก็นั่งเปิดหา อยู่ไหนหว่า
-
o18 จัดไปอย่าให้เสีย...
-
เข้ามารอคอยแลกดดัน ก๊ากกก :laugh:
หั้ยไวๆๆๆ :z2:
-
มารอด้วยคนน :laugh:
:กอด1:
-
:m15:
พี่เบบี้ค๊าฟ
น้องเจเล่อยากอ่านค้าบ
หื่อๆๆๆ
-
เเค่ออกตัวตอนเเรกก้ เสียวเเล้วอ่ะค้าบบ
ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
มารอด้วยคน
อิอิ
-
จิ้ม :z13:
จิ้ม :z13:
:laugh: :laugh: และแล้วก็ได้ :z13: น้องใหม่
-
:laugh: :laugh: :laugh:
:z2: :z2: :z2:
-
:z13:
ฮ้ายยยยยยยยยยยยยยย
จิ้มเบบี้
เข้ามาขำกะเต้นเนี่ยนะ
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
:call: :z13: :z13:
:impress2:
-
ขอกระซวกไปถึง :z13:
ตูดพี่เบ :z10:
เย้แต่งเรื่องน้องเพลงจิงด้วยอะ
คิดฮอดหลายเน้
มาลงภายในเสา-อาทิตย์จิงๆๆนะ
เขาจะรอ
-
:t3:
-
มารอน้องเบบี้
3 ตอน o13 o13
มาเร็วนะค่ะ
-
:sad11:
กด F5 กดคีย์บอร์ดแทบพัง--แต่ก็ยังไม่มา
:call:
-
เบบี้ อยู๋หนายยยย ยย ยยยยยยยยยยย :amen: :amen:
-
หนาย ครายบอกว่า สามตอน มาซะดีดี
พี่ไม่อยู่ตั้งสองวัน เอามาเซ่นพี่เลยเบบี้ :laugh:
-
แล้วก้อ...
ยังไม่มา -*-
-
รอหน่อยๆ กะว่าจะลงพรุ่งนี้
แต่พี่ฟิชโช่บอกจะไปบวช
เบบี้ก็เลยรีบเร่งสปีชอยู่เลยตอนนี้..
แปบนะค่ะ คนดีของเบบี้ทุกคน :laugh:
-
อร๊ายยยยย-เห็นรีพลายพี่เบบี้
แม๊ควิ่งกระดิกหางเข้ามาเก้ออีกละ
คิคิคิ
-
กลายเป็นช่วง เบบี้ โดน ไล่บี้ ให้รีบปั่นนิยายซะแล้ว
:L2:
-
:m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
-
มารอเบบี้น้า :o8:
-
:m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:serius2:
ม่ายยย พี่ฟะเป็นเตาแก๊ส พี่ฟะพ่นไฟได้
แอร้ยยยยยยยยยยยย
กลัว
-
รออยู่ตรงนี้นะคนดี
:o8:
-
:m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:serius2:
ม่ายยย พี่ฟะเป็นเตาแก๊ส พี่ฟะพ่นไฟได้
แอร้ยยยยยยยยยยยย
กลัว
มิ้นนี่ ครายเป็นเตาแก๊สยะ
ชั้นระดับไหน รุ่นเนี่ยไม่มีเตาแก๊สยะ
มีแต่เตาถ่าน
:laugh:
-
เบบี้สู้ๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: รออ่านๆๆๆ :กอด1:
-
อ่ะค่ะ
รอๆ
:z2:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ2
ตาร์กะข้าว
“....บอสค่ะ...มีสายจากโรงเรียนน้องเพลงค่ะ...”เลขาผม ลินคนเก่านั้นแหละครับยังทำงานได้ดี และเก่งในทุกๆด้านอยู่เช่นเคย
“ครับ”ผมตอบรับก่อนที่จะกดรับ
“สวัสดีค่ะดิฉันคุณครูประจำชั้นของเด็กชาย............นะค่ะ.”ปลายสายพูด เฮ้ย งานอย่าเข้ากรูนะเว้ยผมนึกในใจ
ร้อยวันพันปีครูที่โรงเรียนไม่เคยโทรมา วันนี้มีงานเข้ากรูแน่ๆ
“ครับผมพ่อเพลงพูดอยู่ครับ”ผมบอกให้เป็นกันเอง
“ค่ะ..พ่อน้องเพลงค่ะ..ตอนนี้น้องเพลงอยู่ในห้องปกครองนะค่ะ..พ่อน้องเพลงพอจะว่างไหมค่ะตอนนี้”ปลายสายพูด
“มีอะไรครับ.เกิดอะไรขึ้น”ผมรีบถามอย่างตกใจ
“คือน้องเพลงมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับเพื่อนๆนะค่ะ..คุณพ่อจะมาเองหรือว่า......”ก่อนที่ครูจะพูดจบ
“ครับๆ..ผมจะไปเดี๋ยวนี้”ผมรีบบอก ก่อนที่คุณครูจะพูดอะไรจบผมก็ลาแล้ววางไป ผมรีบเดินออกมาสั่งงานกับลินอีกครั้ง และโทรหาไอ้ตาร์
“ครับ”
“หลานชายมึงอะอยู่ห้องปกครอง”ผมกรอกสายไปบอก
“เฮ้ยยย.”ตกใจมากกว่าผมอีกครับ
“เออ..จะไปกับกรูไหม.”ผมถามมันที่จริงผมไปคนเดียวก็ได้นะครับ แต่ผมเคยไปเจอพ่อแม่เพื่อนไอ้เพลงมันแต่ละคนตอแหลใช้ได้เลยครับ ผมเกือบระเบิดหลายครั้งแล้วแต่ว่าบางครั้งไอ้ตาร์อยู่ด้วยมันก็ห้ามๆไว้
“ครับ..เดี๋ยวไงเจอที่โรงเรียนเลยแล้วกัน.พี่อยู่ข้างนอกพอดีเดี๋ยวไปครับ”มันบอก
“อืม..โอเคแค่นี้นะ”ผมบอกก่อนที่จะวางไป
แล้วขับรถไปที่โรงเรียนทันที ประมาณสามสิบนาทีก็ถึง...
ผมโทรบอกไอ้ตาร์อีกครั้งว่าถึงแล้ว ส่วนไอ้ตาร์กำลังหาที่จอดรถผมก็เลยรอมันอยู่หน้าตึกสักพัก ประมาณสิบหน้านาทีมันก็รีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งมา
“ไปครับ...ลูกทำเรื่องซะงั้น”มันแซว ผมเลยถลึงตาให้มันทีไปแบบปรามๆมันยิ้มแหยๆแล้วเดินตามผมมา
เมื่อผมเดินมาถึงหน้าห้องปกครองก่อนที่จะเอื้อมมือเคาะประตู ประตูก็เปิดผางออกมา
“เชิญค่ะ”ไม่ต้องรีบก็ได้ครับครู ผมยกมือไหว้พยักหน้าให้ยิ้มๆ แล้วเดินตามเข้าไป
ผมหันไปมองรอบห้องแอร์เย็นฉ่ำ เงินพวกกรูทั้งนั้น(ส่วนตัวละเบบี้) ผมหันไปเห็นเด็กนักเรียนป.5 ที่ยืนหันหลังอยู่เก้าคน มันแบ่งเป็นสองฝั่งอย่างเห็นได้ชัด อีกฝั่งหนึ่งหกคน อีกฝั่งหนึ่งสามคน ผมมองไปอีกด้านของห้อง ผู้ปกครองที่ยืนหน้าตาเกรี้ยวโกรธอยู่ บึ้งตึง เครียด เป็นหน้าแทบจะพิมพ์เดียวกันยืนอยู่มองหน้าผมกับไอ้ตาร์ที่เดินเข้ามา ครูหัวหน้าฝ่ายปกครองที่พอจะรู้จักผมเป็นอย่างดียืนแล้วยิ้มให้ผม ก่อนที่ผมจะยกมือไหว้อย่านอบน้อมแล้วยิ้มตอบ
“เชิญค่ะคุณ..............”เธอพูดแล้วยกมือรับไหว้ผม จะให้ผมนั่งก็คงไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้ปกครองแต่ละคนยืนหน้าโหดไม่ยอมนั่งกันสักคน
ผมเดินเข้าไปใกล้มากขึ้น เห็นแค่หลังก็รู้แล้วว่ามันอยู่ตรงไหน ไอ้เพลงหันหน้ามาหาผมเมื่อได้ยินชื่อผมจากปากอาจารย์ฝ่ายปกครอง หน้ามันมีรอยช้ำที่ปาก ตอนนี้หน้ามันเหมือนคนจะร้องไห้เมื่อเห็นหน้าผมที่มองมันอย่างดุๆ แต่แล้วมันก็หันกลับไปก้มหน้าอยู่ท่าเดิมคือหันหลังให้ผม
“คุณพ่อค่ะ..ทางเราจะแจ้งให้ทราบก่อนว่า.เมื่อกี้เราได้สอบถามเด็กแล้ว..ฝ่ายที่ลงมือก่อนคือเด็กชาย............ค่ะ”ชื่อลูกกรูเต็มๆ สายตาทั้งห้องหันมาจับจ้องผม กรูหน้าเสียละตอนนี้แต่ด้วยความที่หน้าด้านมาตั้งแต่เกิด และโดยส่วนตัวผู้ปกครองบางคนในห้องนี้ผมก็ไม่ชอบขี้หน้า ผมก็เลยยิ้มตอบรับทุกคน
“ครับ...”ผมตอบรับ
“และเด็กชาย......................ก็ยอมรับผิดด้วย”อาจารย์ฝ่ายปกครองพูด
“อ่าว..แล้วเรื่องมันเป็นยังไงละครับ”ผมถามก่อน
“คือ..เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ...”เสียงหนึ่งพูดอย่างโมโห ผมหันไปมองหน้า หน้าคุณเธอโกรธจัดมากเลยครับ
“เออคุณกมลชนกค่ะ..เดี๋ยวทางเราจะจัดการเองค่ะ”อาจารย์ฝ่ายปกครองปราม
“....................”และคุณเธอก็เงียบในที่สุดครับ ก่อนที่จะสะบัดหน้าหนีผม ไอ้ตาร์เสือกยืนอมยิ้มอยู่ข้างๆ ไอ้ห่ากรูให้มาช่วยเสือกมาขำซะงั้นอะ
“น้องเพลงไปชกหน้าน้องจับโบ้ก่อน.เพราะเหตุที่ว่าน้องเพลงไปล้อชื่อแม่น้องจับโบ้นะค่ะ”อาจารย์พูดปัญญาอ่อนสิ้นดี กรูคิดในใจ
“ไม่จริงนะฮะ”เสียงลูกกรูเองครับมันโผลงพูดขึ้น
“พ่อไม่จริงนะ...”มันรีบวิ่งมาเกาะขากางเกงผม ผมมองหน้ามันก่อนที่จะจ้องกับสายตามันสักพัก เอาไงละกรู
“เพลงต่อยจับโบ้ก่อนก็จริง..แต่จับโบ้มาล้อว่าเพลงไม่มีแม่ก่อนนี่ฮะ..แถมจับโบ้ยังแกล้งเปิดกระโปรงจีจี้ด้วยนะฮะ”ไอ้เพลงรีบพูด
“ไม่จริงนะฮะ.”เสียงไอ้จับโบ้พูดขึ้น
“ใช่ค่ะลูกชั้นไม่ได้มีนิสัยอันธพาลแบบนั้น”เสียงแม่มันพูด ก็ต้องรู้แหละครับว่าแม่มัน เหอะๆ
“เฮ้ยยย...”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้จับโบ้มันหันหน้ามา หน้าเหี้ยๆอยู่แล้วเละอีกนะมึง
“เพลง”ผมหันไปดุไอ้เพลง ไอ้เพลงหน้าเสียทันที
“เพลงขอโทษ..เพลง...พ่อเชื่อเพลงนะฮะ”มันรีบพูดแล้วเกาะขากางเกงผมไปมา จะไม่ให้ผมตกใจได้ไงละครับ ก็หน้าไอ้จับโบ้นะ เละอย่างกับทุเรียนเน่าเลยครับ ฮ่าๆๆ ฮาโคตรๆอะ ไอ้ตาร์เสือกยืนขำอีกครับผมเชื่อมันเลยอะ หน้าไอ้เด็กนั้นปากช้ำบวม แถมยังคิ้วแตกอีก หน้าก็มีรอยด้วยครับ เสื้อก็เลอะขาดด้วย
“ดิฉันไม่ยอมนะค่ะ.ดูหน้าลูกดิฉัน”เธอพูด
“ใจเย็นๆนะค่ะคุณกมลชนก”อาจารย์รีบบอกไว้ก่อนที่คุณเธอจะระงับอารมณ์ไม่อยู่
“ใช่ลูกผมหน้าก็เป็นอย่างนี้คุณต้องรับผิดชอบ”ไอ้ผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ใส่แว่น ดูแล้วเป็นนักธุรกิจภูมิฐานเชียวครับ มันจับตัวลูกมันหันมาทางผม สภาพไม่แตกต่างจากไอ้จับโบ้ ผมอึ้งแดกไปเลยครับ..
“โจ้..ไอซ์”ผมเรียกไอ้เด็กสองคนที่ยืนนิ่ง มันเป็นเพื่อนสนิทไอ้เพลงนะครับ มันหันหน้ามาช้าๆ
“อ่าว..ทำไมไม่เป็นไรเลยละ”ผมถามมันสองคน มันสองคนยิ้มแหยๆ แล้วชี้มาที่ไอ้เพลง
“โจ้กับไอซ์แค่ช่วยนิดหน่อยเองอะครับพ่อ..นอกนั้น.......อย่างที่เห็น”ไอ้โจ้พูดอย่างหวาดๆ นี่อย่าบอกนะว่าฝีมือลูกกรูคนเดียว กรูจะเป็นลม ผมหันไปมองไอ้ตาร์ ไอ้ห่านี่ก็งงไม่แพ้ผมครับ
“โทษพี่ไม่ได้นะ..ข้าวก็ผิด”มันพูด เออ กรูรู้ ตอกย้ำกรูจริง.. ก็เล่นสอนทั้งมวย สอนทั้งเทควันโด วันเว้นวันเลยนิครับ แถมอาหารก็ครบห้าหมู่ซะ แถมยังให้กินกล้วยทุกวันอีก ไหนจะบังคับให้ว่ายน้ำอีก มันไม่แข็งแรงกว่าเด็กธรรมดาได้ไง กรูไม่ได้ตั้งใจให้มันจริงจังมากขนาดนั้นนะ แต่แค่คิดว่าออกกำลังกาย แต่เสือกได้ผลเกินคาดวะ
“เอออาจารย์ครับ.ผมขอคุยกับลูกผมเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหมครับ”ผมพูดบอก เธอพยักหน้าแล้วชี้บอกอาจารย์อีกท่านให้พาผมไปอีกห้อง ไอ้เพลงเดินตามมาต้อยๆ
“ไหนเล่ามาสิ”ผมทำเสียงเข้ม
“พ่อ..เพลงไม่ผิดนะ.พวกนั้นมาว่าเพลงว่าไม่มีแม่..”มันรีบพูด
“แล้วเพลงก็ไปโกรธเค้า”ผมดุ
“เค้าแกล้งเพลงมาตลอดเลยนะฮะพ่อ..แล้วเค้าก็เปิดกระโปรงจีจี้ด้วย..”มันรีบพูด
“พ่อเคยสอนให้ใช้กำลังหรอเพลง”ผมดุอีกรอบแทบตะคอก ถ้ามองตัวเองแต่ก่อนไม่เคยใช้สมองด้วยซ้ำ เหอะๆ
“เพลง..อึก..เพลงต่อยไปนิดเดียวเอง...”มันพูดเหมือนจะร้องไห้แล้วครับ ผมทำหน้าดุอยู่
“ทำใครไปบ้าง”ผมถามเสียงแข็ง
“เพลง..เพลง..อึก.พ่ออย่าโกรธเพลงนะ..อะไรก็ได้พ่ออย่าโกรธเพลงนะฮะ...เพลงขอโทษ....อือออ...พ่อ”มันร้องไห้ออกมาแล้วครับแล้วกอดขาผมแน่นหน้าจะชนเป้ากรูละไอ้ลูกเวรที่จริงหน้ามันเลยเป้าผมนะครับ แต่ว่ามันซุกหน้านะ หิหิ.
“พ่อถามว่าทำอะไรไปบ้าง”ผมถามเสียงแข็ง
“เพลงไม่รู้อะ..พวกนั้นรุมเพลง...อึก...มันรุมเพลงก่อนนะฮะพ่อ...อือออออออออออ”มันพูดไปแล้วก็ต้องร้องโฮออกมาอีกครั้งเมื่อเงยหน้ามาเห็นสายตาอาฆาตจากผม
“ต่อยจับโบ้ไป...แล้วก็ต่อยไอ้น๊อตไปด้วย..แต่ว่าๆ...เพลงไม่ได้ตั้งใจนะฮะพ่อ..เพลงไม่ได้ตั้งใจ”มันพูด
“เพลงอย่าโกหกพ่อนะ”ผมเน้นเสียง
“ก็เพลงไม่ได้ตั้งใจ...อึก.แต่เพลงตั้งใจ..คือ....พะ..เพลง...เพลงไม่ได้ตั้งใจ”มันพูด เออกรูเลยงงละว่ามึงตั้งใจรึเปล่า
“ตกลงตั้งใจหรือไม่ตั้งใจกันแน่”ผมถาม
“เพลง..ไม่ได้ตั้งใจ..แต่ว่าเพลงก็ตั้งใจ”เออ กรูจะกระทืบลูกตัวเองละ
“เพลง”ผมตะคอกนิดๆ
“อือออ..ก็เพลงไม่ได้ตั้งใจจะมีเรื่องอะ.ไม่ได้ตั้งใจอยากทำด้วย..แต่พอทำแล้วมันก็เลยตั้งใจ..ฮืออออ”เออ ลูกกรู
“เฮ้อออออ”ผมถอนหายใจเหนื่อยๆ ผมนั่งยองๆลงจับไอ้เพลงให้มองหน้า
“บอกพ่อมาโกหกพ่อรึเปล่า”ผมถามมันพร้อมกับจ้องตา
“เพลงรู้ใช่ไหมว่าพ่อไม่ชอบคนโกหก.ใครเริ่มก่อน”ผมถามอย่างหนักแน่น
“อึก....โบ้มาล้อเพลงก่อน..แล้วโบ้ก็แกล้งเปิดกระโปรงของจี้..บอกว่าเพลงไม่แน่ที่ไม่กล้ามีเรื่องกับโบ้..แล้วเพลงก็เลย..เพลงก็เลย.......”เออ กรูพอจะเข้าใจละ
“เพลงขอโทษพ่ออย่าโกรธเพลงนะ..เพลงยอมโดนตีก็ได้แต่พ่ออย่างโกรธเพลงนะ”มันรีบพูดเขย่าแขนผม
“แต่เพลงไปทำเค้าก่อนมันผิดนะ”ผมบอก
“แต่โบ้แกล้งเพลงก่อนนะ”มันรีบแย้ง
“แต่เค้าไม่ได้ลงมือกับเพลงก่อน การที่เค้าล้อเพลงๆก็ห้ามลงมือก่อน.มันผิดรู้ไหมครับ”ผมบอก
“..ตะ....แต่ว่า...”มันพยายามจะพูดอะไรแต่ก็เงียบอีกเหมือนคิดได้
“วันหลังถ้าเค้าพูดอะไรก็เงียบๆฟังไว้..ไม่ต้องรับรู้เข้าใจไหมครับ..แต่ถ้าเค้าลงมือก่อนมันก็อีกเรื่องหนึ่ง..เออ...ประมาณว่า.....”ผมพยายามจะอธิบายให้มันง่าย แต่มันยากนะครับ เมื่อไอ้เพลงเพ่งความสนใจมาทางผมเรียบร้อย
“ประมาณว่า....คือ..พ่อหมายถึง...เพลงปกป้องผู้หญิงมันเป็นเรื่องที่ดี..ปกป้องคนอ่อนแอกว่ามันเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง...แต่บางทีเราก็ต้องระงับสติอารมณ์รู้ไหมครับ..ถ้าพ่อเชื่อน้องเพลง..นั้นก็หมายความว่าพ่อแม่คนอื่นเค้าก็เชื่อลูกเค้าด้วยเหมือนกัน...คือ.จะว่าไงดีละ...ตอนนี้เพลงยังคงไม่เข้าใจหรอก..เอาเป็นว่าวันนี้พ่อจะยกโทษให้..”ผมพูด ไอ้เพลงยิ้มแก้มปริ
“แต่ว่าห้ามให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก...พ่อสอนให้เพลงหลายๆอย่าง..และเพลงต้องเป็นลูกผู้ชายพอนะครับ..ต้องอดทน..ส่วนเออ.....”ผมพยายามจะพูดอีก ไอ้เพลงทำหน้างง มันคงเห็นหน้าพ่อมันเหี้ยมากนะครับ เพราะในหัวผมตอนนี้ปลื้มลูกตัวเองสุดๆ ต่อยไอ้ห่าพวกนั้นซะเละแม่ง ไม่เสียแรงกลับบ้านมาสอนเกือบทุกวัน
“เอาเป็นว่า..เพลงต้องไปขอโทษเพื่อนๆพวกนั้น”ผมบอก
“เรื่องอะไรละพ่อ..ไม่เอามันก็ผิด”มันพูด
“ถ้าเพลงลูกผู้ชายพอ..เพลงยอมรับว่าตัวเองผิดเพลงก็ต้องขอโทษนะครับ.ไม่ว่ากรณีใดๆ”ผมบอก ไอ้เพลงก้มหน้า
“ก็ได้ครับ”มันตอบ ผมยิ้มให้มันที่ก้มหน้าอยู่ แล้วกรูจะเอาไงกับอีกห้องหนึ่งวะเนี้ย
“เดี๋ยวจะให้เข้าคอร์สเรียนเทควันโดกับครู.................”ผมกระซิบ
“จริงนะพ่ออออ”มันตะโกนซะลั่น ผมพยักหน้า
“เย้ๆๆ...ได้เรียนแล้ว”มันกระโดนย่องๆ เพราะว่าครูคนนี้มันปลื้มเค้ามากๆนะครับ แล้วก็รู้จักกับผมด้วยผมเคยไปติดต่อไว้เงียบๆ ไม่ได้กะให้เรียนจริงจังหรอกครับ แต่พอมาเจอแบบนี้เอาเพิ่มไว้ก็ไม่เสียหายนี่หว่า ไม่เสียแรงเหมือนกัน ไม่งั้นไอ้ตาร์มันไม่ขำอยู่ในห้องอย่างนั้นหรอก
ผมเดินออกมานอกห้อง สายตาหลายคู่จับจ้อง ผมยิ้มให้เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
“น้องเพลงขอโทษเพื่อนสิ...แล้วขอโทษพ่อแม่เพื่อนด้วย”ผมบอก แล้วหันไปยิ้มให้อาจารย์ที่ยืนยิ้มอยู่ เพลงมองหน้าไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์ มันสองคนก็หันมองหน้าผม ก่อนที่จะพูดว่าขอโทษแล้วมองหน้าไอ้หกตัวนั้น ไอ้หกตัวนั้นหันหน้ามา สรุปคือไอ้จับโบ้กับลูกไอ้นักธุรกิจนั้นโดนหนักสุดแหละครับ ส่วนนอกนั้นก็ปากบวมเสื้อขาดนิดหน่อยแค่นั้นเอง
“ขอโทษครับ”มันยกมือไหว้แม่ไอ้จับโบ้เมื่อขอโทษพวกเพื่อนมันเสร็จ แม่ไอ้จับโบ้หน้าเชิดหนี
“ลูกพวกคุณก็ต้องขอโทษลูกผมเหมือนกัน”ผมบอก
“ได้ยังไงกันค่ะ”เธอรีบสวน ไอ้เพลงมองหน้าผมงงๆประมาณว่าผมมาอารมณ์ไหน
“อ่าวคุณ..ลูกคุณผิดนะครับมาล้อลูกผมไม่มีแม่ก่อน”ผมพูด
“คุณรู้ได้ยังไงว่าลูกดิฉันผิด..ลูกคุณนั้นแหละที่ผิดมาต่อยลูกดิฉันก่อน”เธอพูด
“ลูกผมก็ขอโทษทั้งลูกคุณแล้วก็คุณแล้ว..ลูกคุณต้องขอโทษลูกผมด้วย”ผมบอก
“หึ...เรื่องอะไรต้องให้คนอย่างลูกดิฉันลดระดับไปขอโทษ”
“ตลกไปหน่อยมั้งครับคุณนาย..”ผมเรียกเธอย่างประชด เธอมองหน้าผมอย่างโมโห รวมถึงพวกพ่อๆแม่ๆไอ้เด็กคู่อริไอ้เพลงที่ยืนนิ่งอยู่
“ผมฟังลูกผม ลูกผมบอกว่าลูกคุณมาล้อว่าลูกผมไม่มีแม่ก่อน แถมยังไปเปิดกระโปรงน้องจีจี้อีก..แน่จริงไปเอาจีจี้มาคุยเลยดีไหมละครับ”ผมพูด เธอหน้าเสีย
“แล้วการที่คุณเชื่อลูกคุณว่าลูกผมไม่ผิดลูกผมไปต่อยลูกคุณก่อนคุณรู้ได้ไงว่าเป็นอย่างนั้น..หรือว่าคุณอยู่ในเหตุการณ์กันครับ”ผมย้อน
“นี่คุณ....”เธอพยายามจะพูดอะไร
“คุณมาบอกว่าลูกชายผมล้อชื่อคุณ..แล้วลูกชายผมบอกว่าลูกชายคุณล้อลูกผมว่าไม่มีแม่..มันก็ผิดทั้งคู่เพราะผมกับคุณไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์..ประเด็นคือลูกผมยอมรับผิดที่ต่อยก่อนและขอโทษแล้ว..อีกประเด็นคือลูกคุณก็ต้องผิดเช่นกันถ้าลูกผมไม่ได้โกหกผม”ผมบอกอย่างหนักแน่น
“นี่คุณ....”เสียงอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้น ไอ้พ่อผู้ชายอีกคนแหละครับ
“พวกคุณคิดว่าพวกคุณเป็นใครไม่ทราบ... อย่ามาทำวางอำนาจกับผมและลูกของผม.. ผิดก็ว่าไปตามผิดเรื่องของเด็กๆผู้ใหญ่กลับมาให้ท้ายลูกตัวเองผิดๆ..ดูหน้าลูกตัวเองสินะ..โกงแต่เด็กเชียว..น่าสงสารวะเกิดมาก็หน้าคล้ายเต้าหูเลยนะอาเพิ่งเคยเห็นนี่แหละ”แม่ง ลืมตัวครับ คิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นพ่อคน คิดว่าเป็นวัยรุ่นอายุสิบเจ็ด
“นี่คุณ...มาว่าลูกฉันได้ยังไง..อาจารย์ดูสิค่ะ”เธอรีบฟ้อง
“โอ้..คุณแม่ขี้ฟ้องอย่างนี้นี่เองลูกถึงเป็นอย่างนี้”ผมพูด แม่ของไอ้โจ้ยืนหัวเราะผมอยู่เงียบๆ
“พ่อน้องเพลงค่ะ..เออช่วย...........”อาจารย์กำลังจะพูด
“จะเอาเท่าไหร่ก็พูดมาไม่ต้องลีลาหรอกครับคุณนาย...ส่วนทันบนก็ทำได้เลยครับ ลูกผมผิดก็ต้องยอมรับผิด..ลูกผู้ชายพอ.ไม่ใช่ลูกตุ๊ด”ผมพูดใส่หน้าไอ้เด็กพวกนั้นที่ยืนหน้าแหยๆอยู่
“เอ๊ะ...หรือว่าเป็นตุ๊ด”ผมพูดแล้วทำหน้าทำตา
“เอ๊ะ..ตุ๊ดยังกล้ายอมรับมากกว่าลูกคุณอีกนะครับ.หรือว่าลูกพวกคุณเป็น...โคตรตุ๊ด”ผมพูด ไอ้เหี้ยตาร์ยืนกลั้นขำหน้าดำหน้าแดง ไอ้ห่านี่นิ..
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”นั้นแหละครับ กลางห้องปกครองเลยครับ
“อายเด็กบ้างเถอะครับ”ผมบอกเธอหยุดแล้วหอบทันที
“ตกลงจะขอโทษรึเปล่า”ผมหันไปค้อนไอ้เด็กพวกนั้น
“ขะ..ขอโทษครับ”ไอ้จับโบ้รีบพูด แล้วไอ้พวกนั้นก็รีบพูดกันกราว
“แล้วก็พูดความจริงมาด้วย.ว่าตกลงใครเริ่มก่อน”ผมพูดเสียงหนักแน่น
“พูด..”ผมตะคอกเสียงดัง จนมันสะดุ้งกันตามๆกัน
“แม่...โบ้..อึก...ฮือออออ..โบ้ทำก่อน....โบ้ไปล้อชื่อแม่เพลงก่อนแล้วก็เปิดกระโปรงจีจี้ด้วย”มันรีบพูดแล้วเข้าไปเกาะแม่มัน แต่ดันโดนแม่มันผลักออก ไอ้เด็กพวกนั้นก็โดนพ่อแม่กระชากกันระนาว
แล้วเสียงโวยวายก็ตามมาติดๆ ไอ้เพลงมันเงยหน้ายิ้มให้ผมอย่างดีใจ ผมยักคิ้วให้มันแล้วยิ้มให้
“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ เธอมองหน้าผม
“แล้วคุณรู้ได้ไงว่าลูกคุณไม่โกหก”เธอย้อนอย่างไม่ยอม
“คุณใส่ใจเค้าพอรึเปล่าละครับ.ให้ความรักมากพอไหม.ความรักที่มาแต่เงินทองไม่ให้การเอาใจใส่.ก็ไม่ได้เรียกว่าความรักหรอกนะครับ..เด็กจะดีได้ก็ขึ้นอยู่กับคนปลูกฝัง.คุณเคยถามตัวคุณรึเปล่าว่าบางสิ่งบางอย่างที่คุณทำนะมันถูกไหม สิ่งที่คุณคิดว่าดีสำหรับลูกคุณที่สุดแล้วมันดันกลับรังแกลูกคุณเองรึเปล่า..ผมเชื่อใจลูกผม เพราะผมเชื่อใจเค้า.เค้าเชื่อใจผม.เราสองคนเรียนรู้และรู้จักกันดีพอ.มากกว่าที่คุณจะเข้าใจ”ผมบอกเธอนิ่งๆ เธอเงียบไปสนิท
“กลับบ้าน.”เธอกระชากไอ้จับโบ้
“แล้วเค้าชอบไหมละครับนะกับสิ่งที่คุณทำ..อารมณ์เสียไม่มีเหตุผล..ลองมองตัวเองตอนนี้ในกระจกก่อนดีไหมครับ”ผมบอก เธอนิ่งอึ้งไปทันที พร้อมกับพ่อแม่ของไอ้เด็กเหล่านั้น ส่วนพ่อแม่ไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์นี่ไม่ได้มีบทบาท ปล่อยผมลูกเดียวเลยครับ
“ผมขอโทษแทนลูกผมด้วยที่ทำให้ลูกคุณเจ็บ..และบอกอีกอย่างไว้ก่อนเลยว่า..เค้าจะทำให้ลูกคุณเจ็บมากกว่านี่ได้แน่นอน..ถ้าลูกคุณยังไม่หยุดนิสัยแบบนี้”ผมพูดบอก
“จะคิดว่าเป็นคำขู่ก็ได้..แต่สำหรับผม.เป็นคำเตือนนะครับ...เพราะผมไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกมันจะเป็นผลดีทั้งลูกผมและลูกคุณเองเช่นกัน”ผมบอกเธอ ก่อนที่เธอจะเดินหนีจากไป
และจากนั้นก็ต้องขอโทษขอโพยพวกพ่อแม่เพื่อนไอ้เพลงที่ไปทำเค้าไว้ บางคนก็ยอมขอโทษผมโดยตรงบางคนก็ยังถือในศักดิ์ศรีอยู่ ส่วนอาจารย์คราวนี้ก็ไม่เอาเรื่องเพราะว่าเธอเข้าใจดีและก็ชมผมอีกครับว่าผมปราบคุณกมลชนกอะไรนั้นได้ถือว่าสุดยอด เพราะเธอไม่เคยยอมใครเลย
“ไงไอ้แสบ”ไอ้ตาร์ลูบหัวหลานตัวเอง
“อาทิตย์นี้โดนหักค่าขนมวันละสิบบาท..เข้านอนก่อนเวลาสองชั่วโมง..ห้ามเล่นคอมหนึ่งอาทิตย์ตั้งแต่นี้ไป..ห้ามไปบ้านโจ้หรือไอซ์หรือเพื่อนทุกคนภายในศุกร์เสาร์อาทิตย์นี้..และข้าวเย็นต้มจืดไก่กับข้าวเท่านั้น”ผมพูดเรียงยาว
“พ่ออออออออ”ไอ้เพลงร้องออกมามันทั้งอ้าปากอึ้ง และค้าง ส่วนเพื่อนมันสองคนก็อึ้งเช่นกันมองหน้าผม
“ทำโทษที่ไร้สติ.ขาดความอดทน..ทำเพื่อนเจ็บตัว.และทำให้พ่อต้องลางานครึ่งวัน”ผมบอก
“แต่ว่า.....”มันกำลังจะพูด
“หรือว่ามีปัญหา”ผมบอก
“ไม่มีครับ”มันพูดอ่อยๆ
“โชคดีวะสหาย”ไอ้โจ้ตบไหล่มันเบาๆ
“ยุ่งเลยไอ้โจ้”ไอ้เพลงหันไปปัดมือไอ้โจ้อย่างหงุดหงิด
“ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา”ผมบอกแม่ไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์ที่ยืนอยู่ หลังจากนั้นก็ขอโทษกันอีกยาวนาน
เหตุผลหนึ่งที่ผมไม่ค่อยอยากมาประชุมผู้ปกครองก็คือ เบื่อผู้ปกครองนี่แหละครับ แล้วผมผ่าเหล่าปากหมา โอ้ย เข้าไม่ค่อยได้ครับตามตรง แล้วยิ่งสังคมไอ้ไฮโซเนี้ยผมละเบื่อจริงๆเลยครับ
.............
โคร้ง เคร้งง เพล้ง..
“เชี้ยไรเนี้ย”ผมบ่นกับตัวเอง
“ข้าวทำไรอะ”ไอ้ตาร์รีบวิ่งมาดู
“เหอะๆ...”ผมหัวเราะให้มัน ลูบหัวตัวเองแก้เก้อ
“ก็หาหม้อจะอุ่นกับข้าวอะ”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์ยืนอมยิ้มให้
“หึหึ..บอกพี่ดิเดี๋ยวทำให้”มันบอก
“กรูทำเองได้เว้ย.แค่เมื่อกี้จับแล้วพลาดไปหน่อยแค่นั้นเอง”ผมบอกมัน ก็มันพลาดจริงๆอะ
“พ่ออย่าทำเหอะ.เดี๋ยวอุ่นไหม้อีก”ไอ้เพลงเดินมาพูดลอยๆ
“อ่าว..ไอ้ลูกเวร. เดี๋ยวกรูเตะก้านคอ”ผมบอกมัน ไอ้เพลงมีการตั้งการ์ดรอด้วยนะครับ
“พ่ออาทิตย์หน้าเพลงเข้าค่ายศิลปะนะ”มันบอก
“อืม..ไปนานๆเลยกรูรำคาญ”ผมบอกมัน
“โห..ไรอะพ่อ..ไปแค่สามวันเอง”มันบ่นงุบงิบ จะชอบอะไรนักหนาวะไอ้เข้าค่ายเนี้ย กรูไม่เห็นชอบตรงไหนนอกจากตอนม.ต้นได้อึบหญิงแค่นั้นเอง
“หึหึ...หึหึ.. เอิ้กกก....หึหึ”
“พ่อออ..อาเป็นไรอะ”ไอ้เพลงรีบร้องแล้วเข้ามาเกาะผม ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์
“เป็นส้นตีนไรมึงอะ” ไอ้ตาร์หันมามองแล้วอมยิ้มให้แทนคำตอบ
“สองหนึ่ง”ผมบอกลอยๆ
“เฮ้ย...ได้ไงอะ”มันรีบท้วง
“..มึงวันกลาง..”ผมบอกอีกรอบ
“เฮ้ยย..โคตรเอาเปรียบอะ..ไม่เอาอะ.จับฉลากเลย”มันรีบท้วง
“อ้าว..ก็เมื่อคืนมึงก็....แล้วนะเชี้ยนี่..”ผมบอกมัน
“กว่าจะอาทิตย์หน้า..งดเลย.จนกว่าจะอาทิตย์หน้าแล้วค่อยจับฉลากๆ.เจ้าเล่ห์ดีนักนะมึง”ผมบอกมัน
“โหห.ไรวะ..”มันบ่น
“อะไรกันอะพ่อ”ไอ้เพลงเขย่าด้วยความอยากรู้
“ไอ้ตาร์มันโกงคอมพ่อ..พ่อจะเล่นบ้างมันไม่ให้”ผมโกหกไป เหอะๆ
“หรออ..แล้วทำไมอาต้องหงุดหงิดด้วยอ่า”มันทำท่าคิด
กว่าไอ้เพลงจะงงมากไปกว่านี้ ไอ้ตาร์มันก็เดินหัวเสียเข้าห้องนั่งเล่นไปแล้วละครับ ผมได้แต่ส่ายหัว ห่า นี่แม่ง ใต้สะดือตลอดอะ
“พ่อ..เพลงพาข้าวแกงไปเดินเล่นนะฮะ”มันพูดจบยังไม่ทันฟังคำอนุญาตจากปากผมมันก็วิ่งจู๊ดออกไปแล้วครับ
“เมื่อย”แค่นี้ทำบ่น ผมนั่งลงระหว่างขามันแล้วพิงหลังชนหน้าอกมันนะสิครับ งอนกรูอยู่แหง. คิดดูนะครับเมื่อคืนผมก็โดนมัน แต่อีสองคืนหน้านั้นมันโดนผม แล้วพอจะมีโอกาสไอ้เพลงไม่อยู่บ้านผมแค่จะจองสองวันมันเอาไปวันเดียวเสือกงอนซะงั้นอะ(สมควรงอนละ)
“ไม่เอา”รู้ละว่างอนเรื่องมากจริงนะมึง ผมยื่นองุ่นใส่ปากให้ก็ไม่เอา ถ้าไม่งอนมันคงแย่งผมกินหมดไปแล้ว
“อือออ....”ผมเลยยัดเข้าปากแม่งเลย
“งอนไรข้าวอะครับ”ผมแกล้งหันไปถามแล้วเอามือขวากอดคอมัน
“หึ....มึง...”เล่นเองเสือกหลุดขำเองซะงั้นนะกรู ผมจูบลงที่ซอกคอมันเบาๆ ก่อนที่จะกัดเบาๆอีกครั้ง ไล่ปากไปเรื่อยๆจนถึงใบหู ผมใช้ลิ้นตะวัดอยู่ตรงติ่งหูมันเบาๆก่อนค่อยๆปล่อยลมหายใจรดต้นคอมัน
“ข้าว..อย่าดิ”มันจับข้อมือผมที่ล๊อกคอมันอยู่
“อือออ..เดี๋ยวดิ”มันร้องห้าม เมื่อผมเลื่อนมือจากหน้าอกมันลงมาที่ระหว่างขามันแทน
“หายงอนนะ”ผมกระซิบเบาๆ ไอ้ตาร์เหมือนจะหลุดยิ้มออกมา
“ดะ..เดี๋ยวเพลงละ..”มันพูดตะกุกตะกัก
“บอกมาก่อนดิ..หายงอนข้าวยังครับ”ผมกระซิบถามอีกครั้งแล้วแกะกระดุมกางเกงมันออก ชันเข่าตัวเองขึ้นหันหน้าเข้าหามัน แล้วจับหน้ามันสองมือให้มองมาที่ผม
“อือออ...ซีดดด”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ห่าตาร์เสือกลูบเข้าเป้าผมที่มันแข็งรอแล้วเต็มๆ ไอ้ตาร์ยิ้มอย่างได้ใจ
“บอกก่อนว่าหายงอนรึยัง”ผมยังเล่นไม่เลิก ไอ้ตาร์หันไปมองด้านหลังตัวเองประมาณว่าปลอดภัยรึเปล่า
“ยังไม่หาย...ไปทำให้หายกันนะครับ”มันบอกแล้วยิ้มให้ก่อนที่จะจูบบนหน้าผากผมอย่างหมันเขี้ยว
แล้วผมกับมันก็หัวเราะออกมากับพฤติกรรมของเราสองคน ไอ้เพลงก็กลับช้าเหมือนเป็นใจ ห่า โดนไปสองดอกติดกันเลยครับ
...
-
:z13:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ3
แสบกะปาน
“เอ๊ะ...อะไรอะ”ผมนึกในใจ แล้วรีบหยิบถุงออกมา
วันนี้ผมขับรถไอ้พี่แสบออกมานะครับ พี่แสบมันออกไปกับเพื่อนตั้งแต่เช้าแล้ว แล้วผมก็ต้องไปทำธุระก็เลยเอารถพี่แสบออกมา แล้วเดี๋ยวตอนบ่ายๆก็จะไปรับไอ้พี่แสบที่มหาวิทยาลัยด้วยละครับ เมื่อทำความสะอาดรถไอ้พี่แสบอยู่กำลังที่จะขับไปรับไอ้พี่แสบนั้นแหละครับ
ตึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียงประกอบการตะลึง
“พี่แสบบบบบบบบบบบบ”ผมตะโกนออกมาอย่างดัง
เมื่อได้สติผมก็รีบขับรถไปอย่างโมโห
บรื้นนนนนนนนนนนนน
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด
“พี่แสบ”ผมเรียกไอ้พี่แสบแต่ไกล มันนั่งอยู่กับนักศึกษาทั้งหญิงและชายอยู่ใต้ตึกเหมือนคุยอะไรอยู่สักอย่างๆสนุกสนาน
“เป็นไรอะ”มันหันมาถาม แล้วลุกมาจากโต๊ะที่นั่งอยู่ นักศึกษาหันมามองกันหมดทันที
“มานี่เลยนะ”ผมจะดึงหูไอ้พี่แสบ แต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นดึงแขนเสื้อมันแทนแทบจับแขนเสื้อมันไม่ได้นะครับ ก็เสื้อเชิ้ตที่มันใส่นะมันก็ขนาดพอดีตัว แล้วกล้ามมันเสือกใหญ่ไงครับ
“อะไรเนี้ย..โมโหไรของมึงวะ”มันบ่นแล้วเดินตามผมมาอย่างหงุดหงิด
“นี่ของใคร”ผมขว้างถุงใส่หน้ามัน พี่แสบมันรับมาอย่างงงๆ แล้วเปิดดูในถุง
“จะรู้ปะละว่าของใคร”มันย้อนกลับ ผมปรี๊ดเลยครับ
“อ่อ..นี่ขนาดยังไม่รู้ว่าของใครแสดงว่าหลายคนใช่ไหมห๊ะพี่แสบ”ผมโมโหชี้หน้ามันแบบทำไรไม่ได้
“เป็นอะไรของมึงเนี้ย..กรูงงนะ”มันย้อน
“ก็ไอ้ถุงนี้มันอยู่ใต้เบาะในรถพี่แสบ..ปานถามว่ามันเป็นของใคร..ไอ้เสื้อในคับซีเนี้ย..ไอ้ทุเรดลามก”ผมด่าใส่
“เฮ้ย..ไปอยู่ในรถกรูได้ไง..ไม่ใช่นะเว้ย”มันรีบแก้ตัว
“จะไปรู้เรอะ..จะแก้ตัวว่าซื้อไปให้แม่รึไง..ปานถามว่าของใครๆๆๆ..บอกมาสิว่าของใคร”ผมร้องดัง
“ปาน.มึงระงับสติอารมณ์หน่อยได้ไหมวะ.เสียงดังอยู่ได้คนมองแล้วเห็นไหม”พี่แสบมันย้อน ผมนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง ร้องเป็นนางร้ายในหนังเลยกรู
“นี่ไม่ใช่ของกรู..มึงอย่ามามั่ว”พี่แสบมันยื่นถุงคืน
“ปานก็ไม่ได้บอกว่าของพี่แสบ..แต่มันเป็นของกิ๊กพี่แสบใช่ไหมห๊ะ..บอกปานมานะ..พี่แสบนอกใจปานอีกแล้วใช่ไหม”ผมร้อง
“เฮ้ยๆๆ..มึงอย่าใช้คำว่าอีกแล้วกรูเคยนอกใจมึงเรอะ”พี่แสบย้อน
“เคย”ผมตอบอย่างหนักแน่น
“..........................”พี่แสบมันทำหน้านึกแล้วเงียบ
“ไม่เคยอย่ามามั่ว”มันบอก
“เคยๆๆๆๆๆ...ไม่รู้ละบอกมาว่าของใคร..”ผมบอกเสียงดัง
“กรูบอกว่ากรูไม่รู้..เออๆ...วันก่อนไอ้ทิตย์มันมายืมรถกรู..เดี๋ยวกรูโทรถาม......มึงอย่ามองกรูแบบนั้นกรูบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่ดิวะ”พี่แสบมันพูดบอก แล้วกดโทรศัพท์
“เฮ้ย..ไอ้ทิตย์มึงลงมาหากรูที่ใต้ตึกดิ.ตรง..............นะ..ไม่ต้องสอนแล้วลงมาหากรูก่อน..เร็วๆ..เออ..เออ”มันพูดจบก็วางไป
...............
สักพักไอ้พี่ทิตย์ก็มาพร้อมกับรอยยิ้ม แต่เมื่อเห็นหน้าผมพี่แกก็ต้องหุบยิ้ม
“นี่ของมึงรึเปล่า”พี่แสบมันยื่นถุงให้พี่ทิตย์ดู
“เฮ้ย..กรูไม่มีนม”พี่ทิตย์พูดขำๆ
“ไม่ตลก”ผมย้อน
“อ่า..ไม่ใช่ของกรูเว้ย.ของเด็กมึงรึเปล่าละ”พี่ทิตย์พูด
“พี่แสบบบบบบบบบบ”ผมร้องอย่างโมโห
“ไอ้เหี้ยทิตย์นี่ไม่ใช่ของกรูวันก่อนมึงเอารถกรูไปรับเด็กมึงไม่ใช่เรอะ..ของมึงนั้นแหละ”พี่แสบรีบพูด
“กรูไปรับเด็กกรูก็จริง..แต่รับไปโรงแรมไม่ได้พาไปช๊อปปิ้ง..ก็วันก่อนมึงบอกว่ามึงไปซื้อของไม่ใช่รึไง.จำไม่ได้หรอวะ”พี่ทิตย์พูดหน้าตาย ผมยิ่งโมโหใหญ่เลยครับ
“.........................”ผมเงียบไม่พูด ไอ้พี่แสบทำหน้าหรอหราแล้วมองมาทางผม
“เฮ้ยยย..ไม่ใช่นะเว้ย..ไม่ใช่ของกรูไอ้เหี้ยทิตย์พูดส้นตีนไรวะ”พี่แสบรีบแก้ตัว
“ไม่ต้องไปว่าพี่ทิตย์เลย.รถพี่แสบไม่ใช่ของพี่แสบแล้วมันจะเป็นของใครหลักฐานมันก็มีอยู่ขนาดนี้”ผมพูดเรียบๆนิ่งๆ
“กรูบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่ดิวะ..มึงนี่พูดไม่รู้เรื่องอีกแระ”พี่แสบพูดอย่างหงุดหงิด แล้วขว้างถุงลงกับพื้น
ตุบ
“ไอ้ปาน”พี่แสบร้องออกมาเมื่อผมขว้างกุญแจรถพี่แสบใส่หน้าพี่แก
“รถจอดอยู่ตรงที่จอดรถข้างตึก”ผมบอกนิ่งๆ แล้วเดินออกมา
“มึงจะไปไหน”พี่แสบรีบเดินตามมาแต่ก็ได้แค่พูด เพราะสายตานักศึกษาหลายคู่จับจ้องอยู่
“.......................”
“นี่มึงไม่เชื่อกรูหรอวะ..กรูบอกไม่ใช่ของกรูไง”พี่แสบพูดอย่างหงุดหงิด กรูก็หงุดหงิดนะเว้ย กรูไม่รู้จะเชื่อได้รึเปล่า ก็ไอ้พี่แสบมันเคยเจ้าชู้อะ แล้วคนเจ้าชู้มันเลิกได้รึไงกัน ยังไงมันก็เป็นผู้ชาย ถึงจะไม่แน่ใจว่าเป็นของใครกันแน่ แต่ยังไงก็รู้สึกไม่ดีอยู่ดีอะ
“.........................”
“ตามใจแล้วกัน..ไปสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนเถอะ”พี่แสบพูดเหนื่อยๆ ผมจุกกับคำพูดมันทันที ทุกทีจะง้อจนเราหายงอน แต่นี้กลับไม่ง้อเหมือนเคย ผมหันไปมองหน้าพี่แสบ น้ำตาคลอที่เบ้าตั้งนานแล้วแหละครับ พี่แสบหน้าเสียทันที
“อะ................”ไอ้พี่แสบเหมือนจะพูดอะไรแต่แล้วก็ต้องเงียบ เพราะผมมองหน้ามันด้วยหางตาแล้วก็เดินออกมา เดินไปหน้ามหาวิทยาลัยแล้วเรียกแท็กซี่กลับบ้านทันที
ผมจัดของใส่กระเป๋าเสื้อผ้าบางส่วน แล้วโทรเรียกแท็กซี่ก่อนที่จะล๊อกประตูบ้าน และโทรบอกเพื่อนว่าจะไปนอนด้วย เป็นภาระเค้าอีกกรู ..
..................
“ไม่ทะเลาะกับผัวก็ไม่มานอนบ้านกรูนะมึง”ไอ้มิวแม่งชอบพูดประชดครับ ไอ้ห่านี่เป็นเพื่อนที่โรงพยาบาลเก่าของผม ผมมานอนบ้านมันไม่บ่อยหรอกครับ นอกจากตอนเข้าเวรดึกพร้อมกันผมจะมาหามันที่บ้าน ส่วนไอ้ที่มันแซวนะมันรู้ครับว่าผมทะเลาะกับไอ้พี่แสบมา แต่มันยังไม่เคยเจอพี่แสบนะครับ แล้วพี่แสบก็ไม่รู้จักมันด้วย รู้แค่ว่าผมมีเพื่อนชื่อมิวแต่ไม่เคยเห็นหน้าว่าเป็นใครคนไหน
“เงียบปากไปเลย”ผมบอกมัน
“แล้วไง..ไม่เชื่อใจพี่เค้าเลยรึไงละมึง”มันถาม
“ก็เชื่อ..แต่ว่ามันโมโหอยู่นี่หว่า..อีกอย่างเป็นมึงๆจะคิดว่าของใครละ”ผมย้อน
“ก็จริงของมึง”มันบ่น
“แต่อย่าให้งานเข้ากรูละ”มันพูดบอก เพราะมันเคยรู้มาตอนแรกว่าไอ้พี่แสบบ้ามันขี้หึง
“เออไม่หรอกนะ..พี่แสบไม่รู้จักคอนโดมึง”ผมบอกมัน
แล้วผมก็นั่งดูโทรทัศน์ต่อ โทรศัพท์ไม่ต้องพูดถึงครับ ปิดไปตั้งแต่เมื่อเย็นแล้ว..
ตึง ๆๆๆ
ตึงๆๆๆ
“อะไรอะ”ผมตกใจปนกลัวๆเมื่อเสียงทุบประตูอย่างดัง ไอ้มิวรีบวิ่งมา
“ใครวะ”มันตะโกนอย่างหัวเสีย แล้วเดินไปดูตาแมว
“เหี้ย..ผัวมึงแน่เลยไอ้ปาน”มันหันมาพูดกับผม ผมลุกผึงเลยครับ
“ไม่จริงอะ..พี่เค้าไม่รู้จักบ้านมึงจะมาได้ไง”ผมบอกอย่างร้อนรน ไม่กล้าเดินไปที่ประตูเลยครับกลัวมันมันจะพังออกมา
“มึงมาดู”ไอ้มิวบอก
ผมรีบส่ายหัวอย่างกลัวๆ ก็กลัวอะตอนพี่แสบมันโมโหน่ากลัวจะตาย
“กรูบอกให้มาดู”มันพูดเร่ง
“ประตูไม่พังแน่นะ”ผมพูดอย่างหวาดๆ ผมคิดไปไกลถ้าประตูพังนะมันต้องเข้ามาขย้ำคอผมแน่เลยอ่า
“เออ”ไอ้มิวพูดอย่างหงุดหงิด ผมเดินไปอย่างเบาตีนที่สุด แล้วดู..
“ใช่อะ”ผมบอกไอ้มิวเบาๆ
“เหี้ยเอ้ย..ดูท่าโมโหมากด้วย..มึงนะมึงเอาไงละทีนี้”ไอ้มิวบ่นไม่ทันขาดคำ
ตึงๆๆๆๆ
ตึงๆๆๆๆ
“เปิดสิวะ”เสียงดังมาจากด้านนอก
ไอ้มิวมองที่ตาแมวอีกครั้ง
“เฮ้ย..คนข้างห้องออกมาดูแล้วอะเดี๋ยวโดนด่าแน่เลย..เปิดดีกว่าวะ”ไอ้มิวบอก
“ไม่เอานะ..กรูกลัว”ผมบอกแล้วรีบรั้งแขนไอ้มิวไว้
“เดี๋ยวเค้าก็โทรแจ้งตำรวจหรอก”ไอ้มิวเตือน ผมยืนลังเล
“เปิดเหอะแล้วคุยกันให้รู้เรื่อง”ผมยืนเงียบไม่ตอบ แต่เหี้ยมิวแม่งเปิดประตูแล้วครับ ผมรีบเดินถอยหลังกลับมา
“มานี่เลย..ใครบอกให้เก็บเสื้อผ้ามาห๊ะ..เล่นเป็นเด็กไปได้”พอเปิดประตูมาได้ไอ้พี่แสบมันเห็นหน้าผมมันก็กระชากแขนผม แล้วมันก็เดินไปหยิบกระเป๋าตรงโซฟาทันที ผมก็ลอยไปลอยมาตามแรงดึง
“ปล่อยปานนะ”ผมจะสะบัดออกแต่ไม่มีแรงเลยครับ
“ไม่..บอกว่าไม่ใช่ของพี่ก็ไม่ใช่สิ”มันพูด เฮ้ย มันพูด มันแทนตัวเองว่าพี่ทั้งๆที่โกรธอยู่ ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยอะ ทุกทีจะพูดเพราะๆเฉพาะตอนอย่างว่า หรือไม่ก็ตอนมันอารมณ์ดีมากๆอยากแกล้งผมอะไรประมาณนี้ วันนี้มาอารมณ์ไหนวะเนี้ย
“มันเป็นของพี่แสบ”ผมย้อน
“บอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิครับ..ไม่เชื่อใจพี่หรอ”งะ หน้าผมแดงเลยครับ อายไอ้มิวด้วย อายไอ้พี่แสบด้วย มันเล่นจ้องหน้าผมแถมทำหน้าจริงจังอีก ผมก้มหน้างุดเลย ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากไอ้มิวด้วยครับ
“อือออ..”ผมสะบัดมือจะให้หลุดออก พี่แสบมันเงียบ แล้วหันไปมองไอ้มิวที่ยืนอยู่หน้าประตู
“เพื่อนครับเพื่อน”ไอ้มิวรีบพูดบอกแล้วชี้ที่ตัวเอง ไอ้พี่แสบพยักหน้ารับรู้ประมาณว่าโอเคเพื่อนก็เพื่อน
“กลับครับ..หรือจะให้อุ้ม”มันกระซิบ ผมเงยหน้าไปค้อนหน่อยๆ แล้วก็ต้องเดินตามออกไปก่อนที่จะพยักหน้าให้ไอ้มิวหน่อยๆ ไอ้มิวก็เหมือนเข้าใจดี ผมเดินตามมาจนถึงหน้าลิฟ
“อะไรๆก็ชอบเดินหนีวิ่งหนีนะเรานะ”พี่แสบมันพูดบ่นๆ แล้วกดลิฟ ไม่นานลิฟมันก็เปิดทันที
“กินอะไรรึยัง”พี่แสบเปลี่ยนเรื่องถามเมื่ออยู่ในลิฟ
“...............”ผมส่ายหัวแทนคำตอบ
“งั้นเดี๋ยวไปกินกัน.อยากกินอะไรครับ”พี่แสบไม่พูดเปล่าเอาแขนมาเท้าไว้ระหว่างมุมลิฟที่ผมยืนอยู่
“ไม่รู้”ผมตอบปัดๆก้มหน้าไว้
“หึ...เห็นกล้องไหม..”พี่แสบพูดเบาๆแล้วเหลือบตาไปที่กล้อง ผมมองตามไปก็ต้องหน้าแดงเมื่อหันกลับมาเห็นหน้าไอ้พี่แสบอีกครั้ง
“บอกมาครับว่าอยากกินอะไร...”พี่แสบถาม ไม่ชินเว้นไอ้พี่แสบบ้าพูดเพราะๆแบบนี้ตรูไม่ชิน
“ร้าน.................”ผมรีบบอกชื่อร้านก่อนที่ในหัวพี่แสบมันจะคิดอะไรลามกไปมากกว่านี้ พี่แสบเหมือนพอใจกับคำตอบที่ได้รับและการกระทำของผม มันหันกลับไปยืนเหมือนเดิม ก่อนที่จะจับมือผมไว้แล้วจูงออกมา
ไม่นานก็ถึงร้านอาหาร ผมกับพี่แสบก็สั่งอาหารผมก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ยังโมโห และกังวลเรื่องนั้นอยู่แต่อีกความรู้สึกก็ยังอายๆอยู่เลยครับ พี่แสบมันนั่งพิงสบายอารมณ์ยิ้มมองหน้าผมตลอด
“มองบ้าอะไร”ผมด่าเบาๆเตะขาพี่แสบที่ใต้โต๊ะ
“อ่าว..เป็นบ้าหรอ”มันย้อน
“พี่แสบ”ผมคิ้วติดกันอย่างโมโห
“หึ....เสื้อในนั้นใช่ของพี่ที่ไหนกันเล่า..มันของเด็กไอ้ทิตย์มัน”พี่แสบบอกแล้วยิ้ม
“ไม่จริง..ไม่งั้นเมื่อเย็นพี่ทิตย์ก็บอกแล้วสิว่าเป็นของพี่ทิตย์”ผมเถียง
“เดี๋ยวถามมันเลยเดี๋ยวมันก็มา”พี่แสบพูดบอก ผมได้แต่นั่งหน้างอจนอาหารมาเสริฟนั้นแหละครับ
............
“มาเลยไอ้เหี้ย.บอกไปว่าไม่ใช่ของกรู”พี่แสบพูดเมื่อพี่ทิตย์เดินมาถึงโต๊ะ
“หึหึ...ฮ่าๆๆๆ..”พี่ทิตย์มองหน้าผมแล้วหัวเราะ ผมยิ่งหน้างอใหญ่เลยครับ
“พี่ทิตย์”ผมร้องท้วง
“ครับๆ..หน้าปานตลกอะ..ไม่ใช่ของไอ้แสบมันหรอกครับ.ของเด็กพี่เอง.พอดีวันก่อนพี่ยืมรถไอ้แสบไปนะแล้วก็พาเด็กไปช๊อปปิ้งก่อนเข้าโรงรัก..แล้วสงสัยลืมไว้ที่รถ”พี่ทิตย์บอก ผมมองหน้าแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ พี่แสบทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบมือใส่ผมอีก
“โกหก”ผมบอกเบาๆ
“ไม่ได้โกหกครับ..ของพี่จริงๆ..เมื่อเช้าแค่อยากแกล้งนะคับ.อยากเห็นไอ้แสบหน้าเสียแล้วใครบางคนงอน..ตอนทะเลาะกันก็น่ารักดีนะครับ”พี่ทิตย์บอกแล้วเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างๆผม
“มานี่เลย..เมียกรู”พี่แสบพูดลอกแล้วยืนขึ้นจับหัวพี่ทิตย์
“เออๆ..หวงกรูจริงวุ้ย”พี่ทิตย์บ่น ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่อนะครับ
“จะต้องให้เด็กพี่มาใส่ให้ดูไหมครับจะได้รู้ว่าใช่หรือไม่ใช่”พี่ทิตย์บอกแซวๆ ผมได้แต่หน้าแดง
“จริงหรอพี่แสบ”ผมหันไปถามยืนยัน
“อืม..ถ้าจะมีก็คงไม่ทำให้จับได้หรอกจริงไหม”พี่แสบบอก
“อยากตายก็ลองดู”ผมขู่
“คราบ..ไม่กล้าหรอก..ก็รักคนเดียวนี่แหละ”ไม่ใช่เสียงพี่แสบนะครับ เสียงไอ้พี่ทิตย์เพื่อนพี่แสบที่นั่งแซวอยู่ข้างๆ และหลังจากนั้นไอ้พี่แสบมันก็ตบหัวพี่ทิตย์ไปหนึ่งที
“หรือจะเถียงว่าไม่เคยพูดให้กรูฟัง”พี่ทิตย์แซว ผมได้แต่หน้าแดง พี่แสบมันเคยพูดอย่างเมื่อกี้จริงๆอะ
พี่แสบหน้าแดงเช่นเดียวกับผมเมื่อผมหันไปมองหน้า
“เออๆ..ไม่เถียง..แดกๆไปมึงพูดมากจริง”พี่แสบบอกปัดๆ
และหลังจากนั้นอาหารบนโต๊ะก็หมดไปทีละนิดทีละนิด ไอ้พี่ทิตย์ก็กลับบ้านไปแล้ว เหลือผมกับพี่แสบสองคน แล้วไม่นานก็เช็คบิลกลับบ้านเช่นเดียวกัน กลับมาถึงก็ดึกพอดีแหละครับเกือบห้าทุ่มได้
“ปล่อย”ผมร้องห้าม แล้วต้องค้างแขนไว้เพราะว่ากำลังจะใส่เสื้อกล้ามนะสิครับ แต่ไอ้พี่แสบดันเข้ามากอดจากด้านหลัง
“พี่แสบ...อย่า...”ผมห้ามอีกครั้งเมื่อเนื้อตัวถูกลุกล้ำ กางเกงขาสั้นที่ผมใส่อยู่เพราะไอ้พี่แสบมันซื้อให้และบังคับให้ผมใส่ มันก็ทำให้ผมสบายดีแต่ก่อนชอบใส่ชุดนอนแต่เดี๋ยวนี้ติดขาสั้นแล้ว
“อืออ...”ผมร้องออกมาเมื่อพี่แสบมันจับที่น้องชายผมผ่านผ้าบางๆที่ผมใส่อยู่ ผมต้องแอ่นตัวหลบแต่ดันไปเจอกับดุ้นแข็งของพี่แสบที่มันดันก้นผมไว้
“อะ..........”ผมร้องออกมาเมื่อเสื่อกล้ามที่จะใส่ดันถูกไอ้พี่แสบดึงออกจากหัวแล้วเหวี่ยงไปกองกับพื้น
“คัพอะไรครับเนี้ย”พี่แสบมันกระซิบแกล้งที่ข้างหู แล้วเอามือลูบหน้าอกผม ผมหน้าแดงฉ่าด้วยความอายที่มันแกล้ง
“ปล่อยเลย.ไอ้บ้า”ผมปัดมือออกแต่ดันเหมือนบอกให้มันกดมากกว่าเดิม ไอ้พี่แสบรั้งมืออีกมือหนึ่งจับเอวผมไว้ อีกมือหนึ่งก็ลูบหน้าอกผมอยู่
“ยะ.....อย่าลูบ”ผมร้องห้ามเมื่อพี่แสบมันทำเหมือนขย้ำหน้าอกผู้หญิง
“ปานไม่มีนะ..ไอ้พี่แสบบ้า”ผมด่าเบาๆ พี่แสบได้แต่หัวเราะในลำคอ
“ก็ไม่มี..ถ้ามีคงไม่มีไซด์อะเล็กขนาดนี้”พี่แสบมันพูดแกมหัวเราะ ผมได้แต่ตีแขนอย่างงอนๆ
“พอเลย....”ผมทำท่าจะเดินหนี
“งอนหรอครับ..อย่างอนเลยนะ.เสื้อในตัวนั้นก็ไม่ใช่ของพี่.ไม่คิดจะมีคนอื่นหรอกครับทีหลังฟังพี่พูดก่อนนะรู้ไหม”พี่แสบกระซิบบอก ผมได้แต่เงียบไม่ตอบ
“ถามว่ารู้ไหมไงครับ..ตอมมาสิ”พี่แสบกระซิบอีก พร้อมกับบีบหัวนมผมแรงกว่าเดิม
“อืออ..รู้แล้ว..”ผมบอกเบาๆ ได้ยินเสียงพี่แสบหัวเราะในลำคอ
“ปาน....อาอ...”พี่แสบมันครางเบาๆในลำคอแล้วจับเอวผมกดลงที่เป้ามันที่ใส่บ๊อกเซอร์อยู่
“พะ..พี่แสบ..อย่าบีบ อยะ...”ห้ามไปก็เท่านั้นไอ้พี่แสบมันเล่นทั้งบีบทั้งคลึงเลยครับ แต่สุดท้าย โดนมันกระทำชำเราไปสองดอกติดกัน เหนื่อย หลับเป็นตายเลยครับ
..................
อยู่ดีๆผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา มองดูนาฬิกาเพิ่งหกโมงเช้าเอง ตื่นทำห่าไรวะ.. ผมหันไปมองไอ้คนที่นอนหลับกอดผมไว้หลวมๆอยู่ด้านข้าง หลับดีจริงๆเลยนะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้ผมหน้าแดงอายตัวเองอีกครั้ง ไอ้พี่แสบบ้าทำไปก็ถามไปว่าหึงหรอ หวงหรอ อยู่นั้นแหละ มีการบอกอีกว่าชอบหน้าอกผม ตอนนั้นจำได้เลยว่าทุบมันแดงเลย ก็ถามบ้าอะไรของมันก็ไม่รู้
ผมนอนมองหน้าอกพี่แสบที่หายใจเบาๆ ก็เลยลองลูบดู ทำไมมันแข็งจับเลยอ่าเป็นกล้ามเลย ผมลูบไปมาไอ้พี่แสบมันก็เริ่มหายใจเร็วขึ้น ผมก็หันไปมองมันยังหลับอยู่นี่หว่า เลยลอยสะกิดหันนมมันดู
“หิหิ...”มันหยุ่นๆอะครับ ตลกดีอะ ผมเลยเอานิ้วเขี่ยเล่นๆ จนมันเริ่มแข็งเป็นไต๋ ไอ้บ้าแข็งเฉยเลยไม่ได้การผมเลยลุกขึ้นหนีคดีดีกว่าครับ
“ทำแล้วหนีหรอ..มานี่เลย”เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง ทำเอาผมหงายท้องจากการถูกกระชาก
“อ่า..พี่แสบไม่เล่นนะ”ผมผลักตัวพี่แสบออกแต่ก็ไม่ได้สะทกสะท้านหรอกครับ พี่แสบมันกดตัวผมลงมาแล้วยิ้มก่อนที่จะประทับจูบเบาๆ
“ชอบปะที่ทำเมื่อกี้นะ”พี่แสบถามเล่นๆ
“บ้า..ใครจะไปโรคจิตเหมือนพี่”ผมบอกแล้วหันหน้าหนี
“ชอบอะดิ..ไม่งั้นไม่เล่นหรอก..”พี่แสบย้อน
“ไม่ได้ชอบเฟ้ย..ออกไปเลยไอ้หื่น”ผมดันหน้าพี่แสบออกเมื่อมันเริ่มก้มหน้ามามากขึ้น
“หึหึ....แต่พี่ชอบนะ..ชอบ..อา...ชอบ”ไอ้บ้านี่ทำเสียงกระเส่าไม่พอยังเริ่มไซร์ตัวผมอีกครั้ง ผมได้แต่ยอมตามน้ำเพราะไอ้พี่แสบมันเริ่มเอาไอ้น้องชายมันมาดันหน้าขาผมไว้ แถมล๊อกสะโพกผมไว้แน่น
“อือออ...ปานเจ็บ..อะ”ผมร้องออกมาพยายามจะผลักหัวพี่แสบออกแต่ไม่เป็นผลเพราะมันยิ่งโดนผมผลักออกก็ยิ่งกัดแรงขึ้น
“อ่า.....ซีดดด..”ผมร้องออกมาเมื่อพี่แสบมันก้มลงไปจูบเบาๆที่น้องชายผม
และต่อจากนั้นเสียงมันก็สั่นไปตามแรง พี่แสบเล่นกระแทกซะไม่มีดี ถ้าผมโดนตอนเช้าๆที่ไรพี่แสบมันยิ่งคึกมันก็ยิ่งใส่ไม่ยั้งเลยครับ
“เดี๋ยววันหลังจะซื้อให้ใส่นะ”พี่แสบบอกเมื่อเสร็จกิจเอาหัวซบที่ไหล่ผมอยู่
“อะไร”ผมถามงงๆ
“ก็...เสื้อในนั้นไง”พี่แสบบอกแล้วหัวเราะ
“ใส่เองเหอะ..ไอ้บ้า”ผมตีไหล่พี่แสบเบาๆ
“หึหึ....”พี่แสบได้แต่หัวเราะออกมา ผมเมื่อนึกตอนตัวเองใส่เสื้อในตัวนั้นก็ต้องหัวเราะออกมาเช่นกัน นั้นแหละครับ ก็นอนกอดกันหัวเราะกันอย่างกับคนบ้าแต่เช้า
...
-
:mc4: :mc4:
แสบปานๆเย้ๆๆ
:mc4: :mc4:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ4
เป้กะเข็ม
“เข็มคราบ”ผมเรียกชื่อเมีย ผิดหรอ..
“เข็มคราบ..ขานเป้หน่อยดิ”ผมเรียกอีกครั้ง
“ไร...”ตอบได้ห้วนมากมายครับ
“เย็นนี้ไปเที่ยวกันนะ..นะนะ”ผมร้องบอก แล้วเดินไปนั่งข้างๆ
“ที่ไหน..”ไม่เคยปฏิเสธหรอกครับแฟนผม เที่ยวได้ตลอดอะครับ
“ที่ไหนก็ได้ที่ๆมีเราสองคน”ผมหยอด
“ว่างมากก็ไปขัดห้องน้ำไป.รำคาญ”มันบอก ผมได้แต่นั่งหน้าย่น แม่งไม่โรแมนติกเลยเมียกรู
“หวานกับกรูบ้างเหอะ”ผมบอกประชด ไอ้เข็มได้แต่จับจ้องอยู่กับหนังสือนิยายมันที่นั่งอ่านตั้งแต่เช้าแล้วครับ
“กรูไม่ว่าง..ไปไกลๆไป”มันไล่
“ไล่กรูหรอ”ผมย้อนถาม
“เชิญชวนมั้งไอ้ห่า.”มันย้อนกลับ
“เออ..ไปก็ได้.แล้วอย่ามาง้อแล้วกัน”ผมบอก แล้วเดินสะบัดคว..ออกมาจากตรงนั้น เซ็งเมียตัวเองเว้ย ไม่หวานกับกรูบ้างเลย
“ป๊า....”เสียงเรียกมาแต่ไกล
“อะไร.”ห้วนๆไม่มีอารมณ์
“ไรวะ..ห้วนเชียว”ไอ้แฟงบ่น
“ไปงาน..................กันเหอะเห็นป๊าบอกอยากได้รถใหม่ไม่ใช่หรอ..นะนะแฟงอยากดูอะ”มันรีบบอกแล้วยื่นเปอร์ชัวร์ให้ผมดู
“.......................”ผมหันกลับไปมองไอ้คนที่นอนอยู่ริมสระปลาอยู่ด้านนอกอย่างสบายอารมณ์ แล้วเซ็งครับ
“เออ..ไปก็ไป..เดี๋ยวกรูไปเอาของก่อน”ผมบอกแล้วเดินขึ้นห้อง เดินออกมาไอ้แฟงก็ไปยืนรอที่รถแล้วครับ ผมจะเดินไปบอกไอ้เมียผมที่นอนอยู่แต่ดันนอนหลับตาหนังสือพาดไว้ที่อก คงง่วงแหละมั้ง ผมก็เลยเลือกที่จะไม่ได้บอกแล้วเดินออกมา ขับรถไปกับไอ้แฟงสองคน ไอ้แฟงก็ถามถึงม๊ามันผมก็ได้แต่บอกว่ามันหลับแค่นั้นแหละครับ
ผมกับไอ้แฟงเดินดูรถอย่างสบายอารมณ์ ไอ้แฟงมันก็เดินดูนู้นี่อย่างสนุกสนานเป็นที่น่าสนใจเลยครับ
“รุ่นนี้ก็สวนเนอะ”ผมบอก
“อืมๆ.. แต่แฟงชอบรุ่นนั้นมากกว่าอะ”ไอ้แฟงบอกแล้วชี้ไปที่ฝั่งอีกบริษัท หัวสูงอีกนะมึงชี้รถยุโรปเลย
“เอาไหมละ..”ผมถามกลับ
“...................”มันอ้าปากค้างอยู่นะครับ
“ล้อเล่นวะ”ผมแกล้งบอกมัน
“โห..ป๊าอะไอ้เราก็หลงดีใจ”มันพูดบอก
“หึหึ....”ผมหัวเราะกับท่าทีของมัน
“คันนี้ดีกว่า..เหมาะกับมึงดี..ไม่เล็กเกินไม่ใหญ่เกิน...ชอบปะ”ผมชี้ไปที่รถโตโยต้ารุ่นใหม่
“ไม่เอาอะ..นั่งแท็กซี่สบายกว่าเยอะ..อย่าเลยป๊าเปลือง”มันตอบ
“อ่าว..เหี้ยนี่.กรูจะซื้อให้เสือกไม่เอา”ผมบอกมัน
“เก็บเงินไว้ก่อนป๊า..เอาให้พอซื้อคันนั้นนะ”มันชี้ไปที่รถยุโรปคันเดิม
“เอองั้นก็ฝันไปเหอะมึง..ก่อนที่มึงจะได้มันต้องผ่านมือกรูก่อนเว้ย.ห่านี่”ผมตบหัวมันเบาๆ ผมก็เลือกรถไปเรื่อยๆแหละครับ คันไหนสนใจก็สอบถามเก็บรายละเอียดไว้แค่นั้น
“ร้อนวะ..หิวด้วย..กินไรดีวะ”ผมบบ่นกับไอ้แฟงที่ยืนเอามือบังหน้าผากตัวเอง
“เอาอะไรก็ได้ป๊า.แอร์เย็นๆ.คนไม่เยอะ”มันบอก
“...ไปร้านนั้นดีกว่า...”ผมนึกร้านขึ้นได้ก็พามันไปที่รถแล้วขับกันไป ดูรถก็นานพอดูแล้วนะครับเพราะว่าคนเยอะมากดูไม่ค่อยสะดวกเลย ลืมเวลาไปเลยละครับ แล้วก็ไปกินข้าวกันอีกเกือบชั่วโมงครึ่งได้ เสร็จจากนั้นก็ไปเดินดูของเรื่อยๆไอ้แฟงมันอยากได้หนังสือทำอาหารเพิ่มนะครับผมก็เลยพามันไปดูไปเลือกด้วยกัน เลือกหนังสือมันก็ต้องนานเป็นธรรมดานะครับ ดูนาฬิกาอีกทีเกือบห้าโมงเย็นแล้วครับ
“ตื่นรึยังวะป่านนี้”ผมบ่นคนเดียว
“โทรไปหาดิ”ไอ้แฟงคงได้ยินแม่งรู้ดีจริงๆครับ
ผมก็เลยกดโทรศัพท์โทรหาเมียรัก
ตู๊ด ดๆ ๆ ๆ ๆ .....
“ตื่นยังอะ”เมื่อปลายสายรับผมก็กรอกสายถามไป
“ตื่นแล้ว”มันบอกเรียบๆ เรียบไปเปล่าวะ
“อ่าวหรอ..เอออยากกินอะไรรึเปล่าเดี๋ยวกรูพาไป”วันนี้ไม่ได้เปิดร้านนะครับ
“ไม่....”มันตอบห้วนๆอีก
“เป็นอะไรอะ..อารมณ์ไม่ดีหรอ”ผมถามกลับ
“เรื่องของกรู..”มันตอบกลับ
“อ่าว..เป็นอะไรของมึงวะเนี้ย”ผมถามมัน
“ก็บอกว่าเรื่องของกรู..ส่วนมึงจะไปไหนมันก็เรื่องของมึง..ไอ้เหี้ย”มันด่าเสร็จ แล้วก็วางไปเลยครับ ผมได้แต่อึ้งค้างอยู่อย่างนั้น
“เป็นอะไรอะป๊า”ไอ้แฟงถาม
“ม๊ามึงโกรธกรูอีกแหง...ออกมาไม่ได้บอก”ผมบอกไอ้แฟง
“อ่าว..เป็นเรื่องอีกละ”ไอ้แฟงบ่นก่อนที่จะเดินไปจ่ายเงินค่าหนังสือ
เมื่อผมขับรถกลับมาบ้าน ไอ้เมียผมมันก็นั่งอยู่ตรงโซฟาอ่านหนังสืออยู่ อ่านอะไรนักหนาวะเนี้ย
“เข็ม...ไปกินข้าวกัน”ผมบอกแล้วนั่งลงข้างๆ
“เข็มคราบ.โกรธเป้หรอ.ก็เข็มนอนอะเป้เลยไม่อยากปลุก..”ผมบอกแล้วลูบแก้มมันเล่นๆ
“มึงอยากไปไหนมันก็เรื่องของมึงนิ”เรื่องของกรูแล้วโกรธไมวะเนี้ยไม่ได้รู้ตัวเองเล้ย
“หรอ...งั้นถ้ากรูไปไหนกรูก็ไม่ต้องบอกก็ได้สินะ..เอ๊ะ..ไปไหนบ้างดีน้า..เย็นนี้ไปเที่ยวที่..................ดีกว่า..หรือว่าจะไปแถว...............ดีน้า”ผมทำเสียงทีเล่นทีจริง
“เออ..อยากไปไหนก็เรื่องของมึงเลย.กรูไม่สำคัญแล้วนิ.มึงออกไปยังไม่บอกกรูสักคำ”ไอ้เข็มหันมาด่าเสียงดัง
“เฮ้ย..ก็มึงเป็นคนไล่กรูก่อนเองนะเว้ย.อีกอย่างกรูเห็นมึงติดอ่านหนังสือแล้วพอกรูลงมามึงก็นอนอยู่กรูก็เลยไม่อยากกวน”ผมรีบบอก
“.............................”ไอ้เข็มเงียบไม่ตอบ
“อย่าโกรธกรูดิวะ”ผมรีบรั้งแขนมันไว้ไม่ให้เดินหนี
“....................”
“น้า..ไม่โกรธนะครับ..เดี๋ยวพาไปกินอะไรอร่อยๆแล้วไปเที่ยวกันนะ”ผมเข้าไปกอดไว้ ไอ้เข็มยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่
“จุ๊บ”ผมจูบลงที่ต้นคอมันแล้วเอาคางไปเกยไว้
“ไม่งอนน้า..เข็มก็ยังสำคัญสำหรับเป้เสมอแหละครับ..รักนะครับ..นะ..”ผมทำเสียงอ้อนใส่
“.......................”เงียบได้อีก
“หายโกรธน้า..นะนะ”ผมกระชับกอดแน่นกว่าเดิม
“เออ...รู้แล้ว.ปล่อยได้รึยังจะไปอาบน้ำ”อ่าว ซะงั้นอะ ผมได้แต่ยิ้มออกมา ไอ้เข็มเดินหน้าแดงเดินหนีผมไปแล้วแหละครับ
ผมพาไอ้เข็มไปร้านอาหารประจำ ร้านที่พี่ตาร์เคยพาผมไปตอนมีปัญหากับไอ้เข็มตอนนั้นแหละครับ ร้านเพื่อนพี่ตาร์เค้านะ
หลังจากนั้นก็พาไปผับที่เกือบมาประจำ ไอ้แมนก็โทรบอกว่าอยู่ด้วยเหมือนกัน ไอ้ทศก็อยู่ด้วยครับ ส่วนพวกพี่ไม้ไม่ต้องพูดถึงอยู่กันครบ
“ชักช้าวะ”ไอ้แมนบ่น
“ใครจะใจเร็วด่วนได้แบบมึงละ”ไอ้เข็มย้อน
“ปากดีจริงนะมึง”ไอ้แมนย้อนเพื่อนรักมัน
“เหล้ามาโซดาน้ำ”ไอ้เข็มพูดบอก
“แล้วไงวะ..ไอ้ข้าวไม่มาหรอ”ผมถามเมื่อเพื่อนขาดไปหนึ่งคน
“ไม่มา..โทรไปกำลังล่อกะเฮียเลย”ไอ้ป๊อดตอบ
“หึหึ......แล้วไงเมียมึงอะเป็นไง”ผมถามกลับ
“ก็ดี...เลี้ยงลูกอยู่บ้าน..วันนี้กรูแว๊บมาได้แป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับละ”ไอ้ป๊อดบอก
“อะ...”ไอ้แมนยื่นแก้วเหล้าให้ผม ผมยกมาซด
“ไอ้แสบเมียไม่มาหรอมึง”ผมหันไปถามไอ้แสบที่นั่งกระดกเหล้าเข้าปากอยู่
“เข้าเวร”มันบอก
“เดี๋ยวกรูจะโทรบอกมันว่ามึงแอบมาเที่ยว”ไอ้เข็มบอก
“เฮ้ยๆ..มันรู้หรอก..เดี๋ยวตอนกลับกรูก็ไปรับกลับเนี้ย”มันบอก
“อ่อ...”ผมแกล้งทำเสียงแบบจริงหรอ
“อ่าว..เปลี่ยนนักร้องใหม่หรอวะ..หน้าตาดีนี่หว่า”ผมหันไปเห็นนักร้องบนเวที
แล้วหันกลับมาเหมือนเดิมก็แค่เห็นว่าหน้าตาดีนะครับ ก็ไม่ได้ใส่ใจไรมาก พอหันกลับมามองไอ้เข็ม มันนั่งมองนักร้องตาไม่กระพริบเลยครับ
“ชอบหรอ”ผมถามมันน้อยใจนิดๆซะงั้นอะ
“เปล่า”มันตอบแล้วหันหน้ากลับมาที่โต๊ะ
“ก็เห็นอยู่ว่าสนใจ”ผมย้อนกลับ
“ก็บอกว่าเปล่า.”มันตอบ
ผมก็เลยเงียบไม่ตอบอีก สักพักมันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำระหว่างเพลงจบลง ไอ้เข็มเดินไปเข้าห้องน้ำเกือบสิบห้านาที่ได้ผมจะลุกไปตาม แต่แล้วมันก็กลับมาก่อน พร้อมกับไอ้นักร้องบนเวทีที่มันยืนร้องเพลงอยู่เมื่อกี้
“นี่จอร์ชเด็กที่ทำงานกรู”ไอ้เข็มมันแนะนำ
“นี่พวกเพื่อนพี่..รู้จักเอาเองแล้วกัน”นี่แหละครับเมียกรูเป็นตัวของตัวเองเถื่อนดีมาก
แล้วไอ้จอร์ชนั้นมันก็ยกมือไหว้ทุกคนรวมทั้งผมด้วย แล้วมันก็นั่งลงเก้าอี้ข้างๆไอ้เข็มโดยมีไอ้แมนเป็นคนชวน
ผมนั่งฟังไอ้เข็มคุยกับไอ้จอร์ชได้แต่ก็ไม่ค่อยได้ยินเพราะเสียงเพลงมันดัง ไอ้จอร์ชมันคงเป็นรุ่นน้องเพราะว่าเรียกไอ้เข็มพี่ทุกคน ส่วนแฟนผมแทนตัวเองว่ามึงกรูตลอด ประมาณว่าไอ้เข็มก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าไอ้จอร์ชมาร้องเพลงอยู่ที่นี่เพื่อหารายได้พิเศษ
“เดี๋ยวกรูมานะ..”ไอ้เข็มหันมาบอกผม
“ไปไหน..”ผมหันไปถามอย่างไม่สบอารมณ์ ก็ไม่ชอบความหล่อของไอ้ห่านี่ๆหว่า
“ไอ้จอร์ชมีเรื่องจะคุยด้วย..เดี๋ยวกรูมา”ไอ้เข็มบอกแล้วจับแขนผมเบาๆประมาณว่าไม่ต้องห่วง ผมพยักหน้าให้
“รออยู่นี่นะครับมาเร็วๆนะ”ผมบอกมัน ไอ้เข็มอายนิดๆแล้วเดินออกไปกับไอ้จอร์ช
“กรูจะอ้วก”ไอ้ป๊อดที่นั่งใกล้ๆได้ยินที่ผมพูดมันก็ดักคอผมทันที
เวลาเริ่มผ่านไป ผมคุยกับไอ้แมนไอ้ทศ ไอ้ป๊อด ไอ้แสบ และพวกพี่ไม้อย่างออกรส เมื่อสำนึกได้ก็เหลือดูนาฬิกาไอ้เข็มออกไปนานพอแล้ว ผมเลยขอตัวออกมาตามไอ้เข็ม ผมเดินมาหน้าร้าน ก็ไม่มีคนอยู่นี่หว่า เลยเดินเลาะไปเรื่อยๆ
จนเหมือนได้ยินเสียงคนคุยกัน
“แต่ผมชอบพี่นะครับ”ผมรีบเดินให้เบาที่สุดแต่ก็เร็วที่สุดเช่นกัน แล้วไปหลบหลังพุ่มไม้ ไอ้เข็มกับไอ้จอร์ชนี่หว่า
“แต่กรูไม่ได้ชอบมึง..บอกร้อยครั้งได้แล้วมั้ง”ไอ้เข็มพูดเซ็งๆ
“เพราะไอ้พี่คนนั้นใช่รึเปล่า”ไอ้จอร์ชถามนิ่งๆแบบไม่ได้รู้สึกอะไรมาก ทำเหมือนคนโตเป็นผู้ใหญ่อย่างนั้น
“จะบอกว่าอย่างนั้นก็ได้”ไอ้เข็มบอก
“เป็นผมไม่ได้หรอ”มันพูดเบาๆ
“กรูก็เคยบอกแล้วว่าเป็นใครก็ไม่ได้ทั้งนั้น..กรูมีไอ้เหี้ยนั้นไปแล้ว..”อ่าว..กรูเป็นไอ้เหี้ยตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไอ้จอร์ชมันยิ้มน้อยๆกับคำพูดของไอ้เข็ม
“หึ...แห้วแดกอีกแล้ว”ไอ้จอร์ชลูบหัวตัวเองปอยๆ
“มึงหล่อยังหาคนอื่นได้อีกเยอะ..ปี้ๆไปเดี๋ยวก็ถูกใจเองนั้นแหละ”โห เมียกรูดูพูดเข้า
“อ่านะ..แต่อยากปี้คนนี้มากกว่าอะ”ไอ้จอร์ชไม่พูดเปล่า เอานิ้วชี้ไปที่ไอ้เข็ม
เฮ้ย เมียกรูนะเว้ย แม่ง เหี้ยนี่นิลามปาม
“กินตีนกรูก่อนเลย”ไอ้เข็มพูดยิ้มๆหน้าเริ่มแดง เฮ้ย มึงจะหน้าแดงหาอะไรวะ
“ชนให้ผมหน่อยพี่..ไหนๆก็ไม่ค่อยได้มากินเหล้าด้วยกัน”ไอ้จอร์ชมันยื่นขวดเหล้าขวดเล็กให้ไอ้เข็ม และขวดของมันหยิบขึ้นมาจ่อปากตัวเอง ไอ้เข็มหยิบมาจะจ่อปาก ผมก็เดินออกมาปรากฏตัวทันที
“มาช่วย”ผมบอกไอ้เข็ม ไอ้สองคนนั้นตะลึงที่อยู่ดีๆผมก็เดินออกมาจากพุ่มไม้ ผมแย่งขวดจากปากไอ้เข็มแล้วกระดกหมดขวดเลยทันที
“เอออ...พี่.....”ไอ้จอร์ชมันเรียกผมเบาๆ ผมหันไปมองหน้ามัน
“นี่เมียกรู.คงรู้ใช่ไหม”ผมถามมันนิ่งๆ ไอ้จอร์ชพยักหน้า ไอ้เข็มได้แต่นั่งหน้าแดงก้มหน้าไว้
“ครับ....”
“ถ้ากรูไม่มีมันกรูคงเอามึงไปแล้วแหละ”ผมแกล้งพูดใส่ ไอ้จอร์ชตกใจหน้าแดงนิดๆ ส่วนไอ้เข็มที่นั่งอยู่เอาขามาเตะขาผมอย่างแรง
“โอ้ยย.เค้าพูดเล่นอะ”ผมลูบขาตัวเองเบาๆด้วยความเจ็บ
“เออ...งั้นผมขอตัวนะครับพี่ๆ..ไปนะครับพี่เข็ม”ไอ้จอร์ชมันลุกขึ้นยืน ผมได้แต่พยักหน้าตอบรับให้มัน
“แล้วก็โชคดีนะครับ”ไอ้จอร์ชมันบอก โชคดีห่าไรวะ มันยิ้มก่อนจะโบกมือให้ผมสองคนแล้วหายเข้าไปในผับอีกครั้ง
ผมกับไอ้เข็มกลับมาที่โต๊ะอีกครั้ง เมื่อผมปรับความเข้าใจกับไอ้เข็มอีกรอบว่าไอ้จอร์ชนะมันเป็นยังไงบ้าง ไอ้เข็มก็บอกว่าไอ้จอร์ชนะมันตามจีบเข็มตั้งนานแล้ว มันเป็นเด็กที่เพิ่งมาทำงานใหม่ที่ค่าย แล้วก็ค่อนข้างสนิทกับไอ้เข็ม แต่ไอ้เข็มก็ไม่ได้เล่นด้วยและไอ้จอร์ชก็รู้ว่าไอ้เข็มมีแฟนแล้ว พอมาวันนี้มันก็เลยขอคุยด้วยอย่างเป็นทางการ
ผมนั่งไปเรื่อยๆ ทำไมกรูรู้สึกแปลกๆวะ ร้อนๆรุ่มๆ อาการคุ้นๆวะ
“มึงเดี๋ยวกรูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ผมบอกไอ้เข็ม
“กรูไปด้วย”ไอ้เข็มบอก ผมก็เลยลุกขึ้นแล้วเดินนำมันมาก่อน แล้วเข้าห้องน้ำ คนก็ไม่เยอะนะครับ แต่แม่งไม่ได้ปวดฉี่นี่หว่า แล้วกรูเป็นเหี้ยไรปวดไข่จังวะ ผมเลยเดินเข้าห้องน้ำเล็กๆ แล้วรูดซิบลง ห่าเอ้ยแข็งเป็นลำเลย กรูยังไม่ได้ทำเหี้ยไรเลยแล้วแม่งเป็นอะไรวะ ผมรูดซิบกลับมือก็สั่น ..เสียวลำชิบเป๋งเลยครับ ผมเดินออกมาไอ้เข็มยืนหน้าแดงอยู่รอผม
“เป็นอะไรอะ”ผมถาม มันส่ายหัว ผมเลยจับตัวมันแต่มันเหมือนจะหนี
“เป็นอะไรครับ”ผมรีบถาม
“กรูรู้สึกแปลกๆ..เหมือนตอนนั้นเลย..”ไอ้เข็มบอก
“ตอนนั้น..ตอนไหน”ผมถามกลับงงๆ
“ก็ตอน.....ตอน.....”ไอ้เข็มอ้ำๆอึ้งๆไม่ยอมพูด
“กลับเหอะ...”ไอ้เข็มบอกผม
“อะ...อืมก็ได้.....”ผมบอกมันอย่างงงๆ แต่Kกรูนี่แข็งผงาดง้ำแล้ว รีบกลับเลยกรูจะไม่ไหวแล้ว ผมเดินนำออกมา ไอ้เข็มเดินตามหลังมา อยู่ดีๆไม่รู้ใครเดินมาชนไอ้เข็มเกือบล้มเลยครับ ผมก็เลยรีบรับเอาไว้แต่ไอ้เข็มดันผลักตัวผมออก ผมสูบลมหายใจเข้าปอด หอมวะ ตัวโคตรหอมเลย
“จุ๊บ”ผมจูบเข้าต้นคอมันเบาๆ ไอ้เข็มรีบหดคอหนี
“เข็ม..กรูเป็นไรไม่รู้..คว.แข็งชิบหาย”ผมกระซิบบอกมันไม่อายคนที่เดินไปเดินมาเลยครับ
“อืออ..ปล่อยกรูก่อนไอ้เป้”ไอ้เข็มรีบดันตัวผมออก แต่ผมยังล๊อกไว้ แม่ง พอจับแล้วยิ่งอยากจับวะ
“ไอ้เป้..นี่ไม่ใช่ที่บ้านนะเว้ย”ไอ้เข็มรีบท้วง ผมเลยหยุดมองไปรอบๆ เออ คนเต็มเลยอะ
“งั้นกลับกัน”ผมรีบบอกแล้วคว้าข้อมือมันแล้วลากผ่าฝูงชนออกมาทันที เดินออกมาเบียดกันไปเบียดกันมา เดี๋ยวกรูจับล่อแม่งตรงนี้เลย กระโปรกก็สั้นเสือกเอามาถูคว.กรูอีก แต่ละคน
ผมลากมันออกมาจากฝูงชนได้ เห็นหน้าแม่งแล้วน่าจับล่อตรงนี้ชิบเป๋งเลยครับ น่ารักชิบหายแฟนใครวะ.. ผมพามันมาขึ้นรถ แล้วรีบขึ้นมาด้านคนขับทันที
“เข็ม...ช่วยกรูหน่อยดิ...”ผมบอกมันแล้วจับมือมันมาที่เป้าตัวเอง ไอ้เข็มจะชักกลับ
“มึงจะบ้าหรอ”ไอ้เข็มบอก
“นะ..กรูไม่ไหวแล้ว..”ผมบอกมันแล้วเอามือมันกดเข้าเป้าผมอีก ซี๊ดดด เสียวชิบหาย
ภาพหลายๆภาพมันสะท้อนเข้ามาในหัว
“เฮ้ย....หรือว่า..ไอ้เหี้ยจอร์ชมันเอายาใส่ในขวดเหล้าวะ”ผมพูดออกมาอย่าที่เคยทำกับไอ้เข็ม
“กรูก็ว่างั้น”ไอ้เข็มพูดเบาๆ
“ไอ้สัดนี่จะมอมยาเมียกรูหรอ..ไม่เลี้ยงไว้ดีมั้ง.นี่ถ้ากรูไม่ออกมาดูกรูว่ามึงเสร็จมันแน่ๆ”ผมบอกมัน
“เฮ้ย..ไม่หรอก.กรูว่ามันคงเล่นสนุกๆ”ไอ้เข็มรีบแก้ตัวให้
“สนุกห่าไรละ..มันกะฟันมึงเลยนะสิ..มึงนี่ชอบใจดีไม่เข้าท่าวะเข็ม”ผมบ่นมันแต่มือก็ยังไม่วายให้มันกดเข้าเจี้ยวผมอยู่
“มึงอยู่ห่างๆมันไว้เลยนะ..ทีหลังมันเอาอะไรให้กินก็ไม่ต้องกิน”ผมสั่ง
“อือออ..”ไอ้เข็มมันตอบหน้าแดง เห็นแล้วแม่งอดใจไม่ได้ทุกที ผมเอนตัวไปหอมแก้มมันเบาๆ แล้วไล่ไปที่ใบหูก่อนที่จะงับไว้อย่างหมันเขี้ยว
“เงี่ยนวะ”ผมบอกมัน แล้วเด้งเอวเข้ามือไอ้เข็ม
“อะ...เหี้ยเป้..เดี๋ยวคนมาเห็น”ไอ้เข็มร้องบอก
“ไม่เห็นหรอกน่า...ผับยังไม่เลิกเลย”ผมบอกมัน
“นะ..ช่วยหน่อยนะครับ..อยากจะแย่อยู่แล้วกรูกินช่วยมึงไปหมดขวดเลยนะ..มึงไม่คิดจะตอบแทนหน่อยหรอ”ผมทวงบุญคุณ
“ใครใช้ให้มึงกินละไอ้ห่า”ไอ้เข็มย้อน
“ก็ห่วงเมียอะ..กินแทนเมียไม่ได้ไง”ผมพูด แล้วปล่อยมือไอ้เข็มไว้แล้วรีบปลดซิบกางเกง
“ไม่เอาแล้ว...กลับบ้านดิ”ไอ้เข็มบอก
“นะ..นิดเดียว.ช่วยหน่อยนะ...น้ำไม่ออกมันอึดอัดอะครับ..นะที่รักนะ”ผมคว้ามือไอ้เข็มมากดเข้าที่น้องชายที่โผล่พ้นกางเกงในออกมาอีกครั้ง แล้วผมก็ปรับเบาะตัวเองให้เอนนอนมากกว่าเดิม ไอ้เข็มมองไปรอบๆรถ
“ไม่มีหรอก...เร็วสิ”ผมเร่งมัน
“ห่า..เร่งอยู่ได้”ไอ้เข็มบ่น ผมรีบจับหัวมันมากดเข้าที่เป้า
“ซี๊ดดดดด.... กรูชอบปากมึงจัง”ผมบอก ไอ้เข็มทุบที่หน้าขาผมอย่างปรามๆ
ไอ้เข็มใช้ปากเก่งขึ้นทุกวันๆ แม่ง ทั้งเลีย ทั้งชอน ทั้งไช ไซร์ทั่วไปหมด ผมขนลุกซู่เลยทีเดียว
“อ่า....อะ.เข็ม....โออ”ผมเด้งเอวสวนเข้าปากไอ้เข็มด้วยอารมณ์เงี่ยนสุดๆ แม่งเอ้ย ไอ้เข็มถอนปากออกมาแล้วมองหน้าผม ผมยันตัวขึ้นดึงหน้ามันมาจูบแลกลิ้นอย่างเมามันส์
“อือออ....”ไอ้เข็มครางกระเส่าเมื่อผมจับเข้าที่เป้ามาบ้าง แข็งสู้มือกรูเชียวนะมึง ผมลูบเป้ามันอย่างมันส์มือ ไอ้เข็มกระดกเอวให้ผมถอดกางเกงลง
“ตรงนี้ได้ไหมอะ”ผมถามมัน
“ไม่เอา”ไอ้เข็มรีบบอก ผมทำปากจู๋อย่างเสียดาย ห่ากรูกะจะเล่นในรถสักหน่อย เมื่อน้องชายไอ้เข็มออกมาหายใจผมก็รีบครอบปากตัวเองเข้าหัวมันทันที ไอ้เข็มถึงกับซูดปากด้วยความเสียว กดหัวผมให้ทำหน้าที่อย่างเร่งด่วน
“อึก.....อึ.อืออ..เป้..อะ..อ๊าซซซซซ”ไอ้เข็มร้องออกมาสุดเสียงเมื่อผมใช้ปากเร่งน้องชายมันอย่างแรง น้ำรักพุ่งเข้าคอผมเต็มๆ ผมดูดกลืนเข้าคอจนหมด
“ตากรูบ้างละ”ผมบอกมัน ไอ้เข็มหอบหายใจอย่างแรงพิงเบาะอยู่
“เร็วสิ..เดี๋ยวผับก็เลิกหรอก”ผมบอกมัน ไอ้เข็มรีบก้มหัวมาที่น้องชายผมอีกครั้ง
“อะ....อ่า....นั้นแหละๆ.”.ผมครางกระเส่าบอกมัน ไอ้เข็มใช้มือขวาถอกไม่หยุด ลิ้นก็ตะวัดไปมาอย่างเร็ว
“ซี๊ดดดด..เข็ม.อยะ..อย่าดูดไข่กรู....อ่า..เสียว..เสียวคราบ..อา”ผมครางออกมาไม่เป็นศัพท์ไอ้เข็มเสือกคาบไข่ไว้ทั้งใบ ลิ้นมันก็ตะวัดไปมา
“อึก.....อือออ”ผมร้องออกมาอีกครั้งเมื่อไอ้เข็มครอบปากเข้าลำคว.ยาวของผมอย่างแรง และเร็วขึ้น ผมจับหัวมันไว้แล้วเด้งเอวสวนเข้าปากมัน
“จะสุดแล้ว...จะสุดแล้ว”ผมร้องบอก ไอ้เข็มดันหน้าขาผมไว้ให้เบาๆ จนผมเริ่มแรงขึ้น มันเริ่มมาจ่อที่ปลาย..
ไม่ไหวแล้วโว้ยย... ไอ้เข็มเหมือนรู้และก็เหมือนแกล้ง มันถอนหน้าออก แล้วงับเข้าที่ไข่ผมอีกครั้ง
“อะ...โอ๊ะ...โอ้ยยยยยซีดดดด...อา”ผมครางออกมาเสียงดังไม่อย่างไม่กลัวใครได้ยิน น้ำรักผมพุ่งฉีดถึงเพดานรถ ผมนอนหอบหายใจอย่างเร็วถี่ๆ
“หึหึ.....”ไอ้เข็มหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสภาพผม ผมมองน้ำรักที่มันเกือบจะหยดลงมาอีกครั้งที่เพดาน
“หึหึ....มึงนะมึง..เช็ดเลย”ผมสั่งไอ้เข็ม
“เรื่องดิ..น้ำมึงอะ”มันบอกปัดๆ
“ก็ไม่แดกเข้าไปเล่า.ถอนปากออกทำห่าไร”ผมนอนถามมัน
“ก็มันส์ดีออกไม่ใช่รึไง”ไอ้เข็มพูดออกมา
“เออ..เปื้อนเบาะกรูเลย”ผมบ่น ไอ้เข็มเอื้อมหยิบกระดาษทิชชู่หลังรถมา แล้วเช็ดที่เบาะที่มันเปื้อน
“เช็ดนี่ด้วยดิครับ”ผมบอกมันแล้วจับน้องชายตัวเองที่ยังไม่อ่อนลงเลยมันเปื้อนคราบอยู่ ไอ้เข็มหน้าแดงเมื่อโดนผมแกล้ง
“เร็วดิครับ..เช็ดให้หน่อยดิ”ผมจับคว.ตัวเองแกว่งไปมา
“ไอ้เหี้ย..หื่นชิบหายเลยมึงอะ”ไอ้เข็มบ่น แล้วจับน้องชายผมเช็ดคราบให้เบาๆ
“ซี๊ดดดด...เสียววะ.รีบกลับบ้านเหอะ..ก่อนที่กรูจะหน้ามืดจับมึงล่อตรงนี้”ผมรีบเด้งตัวเองแล้วบิดกุญแจรถ
“หึหึ...กรูว่าไม่ต้องมียานั้นมึงก็หื่นได้ตลอดอยู่แล้ว”ไอ้เข็มหัวเราะเบาๆอย่างหน่ายๆ
“ก็นะ..เมียกรูน่าเอานี่หว่า”ผมแกล้งกลับ แล้วยิ้มให้มัน ไอ้เข็มได้แต่หันหน้าหนี
ผมก็นั่งหัวเราะกับพฤติกรรมน่ารักๆของมัน จนถึงบ้าน
เราก็บรรเลงเพลงรักกันอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง ที่จริงต้องขอบคุณยาไอ้ห่านั้นด้วย แต่ถึงไม่มียากรูก็จะจับมันเอาอยู่แล้ววะคืนนี้อะ.. เพราะเมียกรูน่าล่อทุกคืน.. หิหิ อิจฉากรูอะดิ
...
-
วู้วววววววววววววววววววววววววว
ดีใจราวกับถูกหวย
มาต่อแล้วว้อยยยยยยยยย
ขนาดแค่อ่านยังรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละคร คนแต่งก็คิดถึงเหมือนกันอะดิ รู้นะๆ :-[
เบบี้สุดยอดดด o13
-
:mc4: :mc4:
สามตอนจริงๆด้วย
เบบี้น่ารักที่ซู้ดดด
(แอร้ยยนิ้วไขว้หลัง)
:mc4: :mc4:
-
><
สองตอนติดดดดด
งื้ออออ
น้องเพลงจะน่ารักไปไหน
เจริญรอยตามพ่อมันเด๊ะ !!!!!
55555
อ่อยยยย
ต่อยเลยเพลงงงงง
น้องปานหึงน่ารักอะเกนนน
แล้วไอ่พี่ทิตย์
อำไม่รู้เรื่องเลยนะเมิง ==
:L2:
เหยยยย
เข็มเป้ ยังรักกันหวาน(???) เหมือนเดิมมม
ชอบคู่นี้เป็นที่ยิ่ง!!!
หุหุ
น้องแฟงคะ .... ได้รถแล้วขับมารับพี่ทีนะ
(เพ้อเจ้อมาก ..กูอ่ะ)
:angry2: ไอ่จอร์จ!!!!
เยี่ยมมากกกกกก
555
:L1: :L1:
-
o13 o13 เย้ๆๆ เบบี้สุดยอดดดด 3 ตอนจริงด้วย :impress2:
ชอบเข็มกับเป้อ่ะ ขออีกได้ม่ะ เบบี้ :impress2:
:pig4:
-
^
^
^
กรูขอจิ้มพี่มิ้นหน่อยเหอะ
ไม่สำนึกบุญคุณ
กรูไม่น่ามาเลย
นี่เห็เป็ฯเพราะพี่ฟิชโช่หรอกนะถึงมาต่อ..อีพี่มิ้น.. ฆ่าาาา ทิ้งเลย
-
จิ้มๆ แอร๊ยยยย ถูกใจที่สุดดดดดดด
แอร๊ยยยยยยยยยยยยย
ชอบๆๆๆ
o13
-
สามตอน รวด จุใจ คนอ่านกันไปเลยค่ะ
เป้ ๆ แสบ ๆ ง้อน่ารักมากกกก
^^
-
:pighaun:
ร๊ากพี่เบบี้ที่ซู้ดเร๋ย
แต่งมาให้อ่าน
อิอิ
มีฟามสุก o13
-
:กอด1: :กอด1:
มาต่อแล้ววววว น่ารักจังเล้ยยยยยยยยยย
:z2: :z2:
-
ขอบใจจ้า เบบี้
มาตามสัญญาจริง ๆ 3 ตอนรวด เด็ด ๆ ทั้งนั้น แต่ละตอน
เป็นเรื่องที่อ่านกี่ครั้งก็มีแต่คิดถึงตัวละครในเรื่องทุกตัวเลย
^______^
-
รักเบบี้เท่าโลกกกกกกก
รักพี่ตาร์ ข้าว
รักแสบ น้องปาน
รักเป้ เข็ม
รักทุกตัวละครเลยยยยยยยย :กอด1:
-
จุ๊บ จุ๊บ เบบี้ กอดด้วย
นับวันยิ่งหลงรักมากขึ้นเรื่อยๆ อิอิ
รอเรื่องต่อไปนะ
:man1: :กอด1: o13
เจอกัน :bye2:
-
:L2:
โฮ่ะ โฮ่ะ- รักพี่เบบี้คร้าบบบบ
-
:pig4:
:กอด1:
baby
-
จาจำชื่อ-ยายจีจี้ไว้ ชิสสสสสส
--เธอคือว่าที่--มารหัวใจ-คิคิคิ
:a5:
-
เบบี้ น่ารักที่สุดเลยค่ะ :กอด1:
:L2:
-
โอ้ววว มายก๊อด
สามตอนรวด
เหมือนดู มหกรรมไตรภาคเลยอ่ะ
ชอบบบบบที่สุด
โหวตไห้เปน นิยายเเห่งปีได้ไหม๊เนี๊ยะ
ปลื้ม*
-
o19 o19 o19
-
โอ้ววว
เบบี้ +1
ฐานน่ารัก อิอิ
เหหหห งง ทำไมบวกไม่ได้
ง้านกอดแทน อิอิ :กอด1:
-
^
^
^
เสยตูดพี่มิ้น
ไปต่อเรื่องตัวเองซะ.. ให้ไวเลย แงๆๆๆ จะร้องไห้ ...
ค้างมาอะพี่มิ้น ไปต่อเดี๋ยวนี้ :angry2:
-
^
^
^
เอ้าเปนไรไปนั่นเบ่บี้ โดนป้ามิ้นรังแกหรอ มาๆๆ เด๋วผ :z6: หั้ย
ไปต่อบ้างไรบ้าง คนเรา ฝากถามพี่จีด้วย คิดเถิง รักร้าย แล้ววววววววว
-
o18 เบบี้น่าร๊ากที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แต่จะน่าร๊ากกกมากกว่านี้ถ้าน้องน้องปาน on top o18
-
อร๊ายยยยสสสส...ตามมาเรื่อยอ่ะหลานเบบี๋
โฮะๆ อย่างนี้ลุงจะอิจฉาคู่ไหนดีนี่...
อ่ะ..จิ้มบวกให้ก่อนก็แล้วกันนะหลานนะ
-
จิ้ม+ให้แล้ว
3ตอนรวด
o13 มากๆ
-
เบบี๋...หื่นได้ทุกตอนเลยนะ
แบบนี้มันบ่งชี้ไรซักอย่างรึป่าวอ่ะ :oo1:(อ่ะ...ไรซักอย่างคือไรวะ.กรูก็แปลกๆซะงั้น) :oo1:
แต่สามตอนรวดได้ใจมั๊กมากกกก
รักเบบี๋นะ :กอด1:
-
:กอด1:
อ๊ากกกก
สามรวดดดดดดดดดดดดดด
แหมๆ น่าจะจึกๆ กว่านี้อีกนิดน้า
พี่แสบ กะ น้องปาน อ่า
:3123:
-
ตัวจิง แน่จิง 3 ตอนรวด
-
:m4:
เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เก่งมากเลยเบบี้ 3 ตอนรวด
สุดยอดจริง ๆ o13
-
o13...มาอ่านสามตอนรวด... o13
สะใจมากคับ!!! :laugh:
ปล..ข้าวเก่งมาเลย..ชอบข้าวมากคับ
poom_โอ๋.......
-
สามตอนจริงๆๆ
:m25:
สามตอนหื่น อิอิ
-
เรื่องน่ารักดีครับ
ขอบคุรคนเขียนครับ
o13
:bye2:
-
จะหานักเขียนคนไหนน่ารักเท่าเบบี้ คงไม่มีอีกแล้ววว
:z13:
-
อ่านแล้วประทับใจจังเลย(รวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ) :o8:
-
:pig4:เบบี้มากๆ
สามตอน สามคู่ชู้ชื่น
-
:pighaun:
-
สามตอน สามคู่
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ในที่สุดก็ได้อ่านต่อ 3 ตอนรวด สุดยอดคร้าบ
-
ได้อีก
:m25: :z1:
-
:man1: เบบี้ แต่ละตอนได้ใจมากมาย :pig4:
ชอบน้องเพลงมาก โตมาได้ใจ 55555 :laugh:
-
:haun4:ดีใจมากเลยครับ ที่ได้อ่านสามตอนรวดดดดด ขอบคุณเบบี้มากนะครับบบบ :impress2:
-
ดีใจมากมายอ่ะ...หลังจากที่ต้องอ่านตอนเดิมๆมานาน
เชื่อป่ะว่าผมต้องเปิดอ่านเรื่องนี้ทุกวัน...จนพี่ผมว่าไอ้นี้มันบ้าไปแล้ว
ไม่รู้ซิ..มันโดนใจมาก..อ่านตอนเดิมก็ซึ้งได้...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด............. o13 ทั้งสามตอนเลย
วันนี้วันเกิดเราเลยแวบมาก่อนไปฉลองวันเกิด....
เลยได้อ่านตอนพิเศษสุดๆฉลองวันเกิดตั้งสามตอนแหนะ....
ขอบคุณมากๆนะคับเบบี้ :pig4:
-
น้องเพลงมันเจริญรอยตามพ่อเลยเว้ยยยย :laugh:
แสบกะปานน โฮกก น่ารักอ่ะ น้องปานหึงซะ นึกภาพปานตอนใส่บราแล้วแบบ หื่นได้อีกก
ไอ้แสบหื่นนนน :haun4:
เข็มกะเป้อ่านแล้วเลือดจาพุ่ง อ๊าคคคเข็มเลเวลอัพ กร๊ากกกก โปรเฟสชั่นนอลจนสามี ครางซ๊า
:haun4: :haun4:
อ่านจบเลือดหมดตัว :jul1:
ขอบคุณนะจ๊ะเบบี้
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
น้องเพลงท่าจะแรงกว่ารุ่นพ่อนะ
น้องปานหึงโหดแซงคุณพี่แสบไปซะละ
เป้กับเล่นเล่นซะกระฉูด :haun4: :pighaun:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:เบบี้
จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคับ
o13 o13 o13 o13 o13
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
แต่ละคู่
ไม่ยอมกันเลย
กามพอกันเลย
ว่าแคนเขียนน่าจะกามกว่า
5555555555555
-
ของเขาแรงจริงๆนะ...
ตามเชียร์กันแบบนี้
เขียนเป็นพงศาวดารเลยคร้าบพี่เบบี้ อิอิ..
:pig4:
-
:laugh: ต้าร์ ข้าว ทะเลาะเรื่องแบ่งวันกันซะงั้น 555
:-[ แสบ ปาน น่ารักกกกกกกก ปานน่ารักอ่ะ
:z1: เป้ เข็มนี่สุดๆ รีบๆกลับบ้านนะ555
-
สุดยอด
บวกไปแล้วใกล้จะ หกร้อยละ
-
ขอบคุณก๊าบบบบ
สนุกมากก
-
:กอด1:
มาขอบคุณเช่นกันครับ
-
+1 ให้เบบี้
น่ารักมากมาย
โดยเฉพาะ คู่ปานกับแสบ อยากอ่านมานานแล้ว
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สามตอนจริงๆด้วย
ขอบคุณค๊าบบบบบบบเบบี้
:กอด1:
-
3ตอนเน้นๆเลยพี่เบบี้
สุดยอดมากกกกกกกกกกก o13
น้องเพลงได้อีกก
ได้ใจไปเลยจริงๆเชื้อไม่ทิ้งแถวสุดๆเหอะ
ตาร์ข้าวก็ยัง :o8: เหมือนเดิม
ปานกะแสบก็ยัง :o8: เหมือนเดิม
เป้เข็มนี่ก็ยังสุดยอดเหมือนเดิม :-[
แต่ที่สุดยอดก็พี่เบบี้ :L2:
ร๊ากกกกพี่เบบี้ที่สุด ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
^
^
^
จิ้มหั้ยทะลุทะลวงไปถึงพี่บัว เอิ้กๆๆๆ
ว่าแต่สนจัยเขยนเรื่องของ เจน 2 ป่ะ น้องเพง กะเจ้าแฟง ดุท่าจะเฟี้ยวทั้งคู่เลย
อ่านสามคู่หลัก โฮก หมดเลือดเลยสุขสม ชอบเป้กะเข็มอ่ะ เข็มยังเหมือนเดิมเลย เม่อไหร่เป้จะทำเข็มสนรึดหว่า ฮอทได้อีกเข็ม
-
ขอบคุณมากกั๊บ สามตอนรวดเลย สะใจ เต็มอิ่ม
สมกับที่อยากอ่านพี่ข้าวกับพี่ต้าเลย
-
:laugh: น้อง เพลง โหดดดดด แต่เด็ก :z6:
-
สามตอนรวด สะใจจริงๆ
แทนความคิดถึง ทั้งข้าวตาร์ แสบปาน เป้เข็ม โวววววววววว
น้องเพลงได้ใจมากๆ ข้าวเจ๋งจริงๆ น้องเพลงจะถอดแบบข้าวไปเลยมั้ยเนี่ย
บวก 1 ให้เบบี้จ้า
-
น้องเพลงนี่ท่าจะตามรอยข้าว กับ ตาร์แหง เอาสองคนมารวมกัน :laugh:
แสบปานนี่แอบฮา แต่รักเป้เข็ม กร๊ากกกกก :laugh:
มีแต่เป้ที่หึงโจ่งแจ้ง แล้วเข็มอะ เค้าไม่เคยเห็นเข็มโมโหเลย :o12:
อยากเห็นนนนนน :m31:
เบบี้น่ารักกกกกกมากกก ขอบคุณ :z13:
-
เบบี้ น่ารักมากเลยครับ
มาต่อด้วย ตอนเชียว
:กอด1: หน่อยนะครับ คนดี ฮิฮิ
สะใจเป็นบ้าเลยอะ
-
เป็นครั้งแรกเลยค่ะ ที่เข้ามาโพสต์
ตื้นเต้นจัง
ชอบเรื่องนี้มากๆๆค่ะ เพิ่งได้อ่านไปอาทิตย์ที่แล้ว และเห็นมาต่อตอนพิเศษแระ
ดีจัง ไม่ต้องรอนาน
ขอบคุณมากค่ะ ที่แต่งเรื่องน่ารักๆแบบนี้มาให้อ่าน
ตอนนี้หลงรัก พี่ข้าวกะพี่ตาร์มากเลยค่ะ :-[
เป็นเรื่องแรกที่อ่านแบบ เป็นได้ทั้งผัวและเมียย :กอด1: มันลึกซึ้งบอกไม่ถูก คริคริ
-
น้องเพลงจะเหมือนพ่อหรืออากันนะ (ได้ข่าวว่าพอๆกัน)
คู่ปานกะแสบก็ยังหึงกันอยู่ตลอดเวลา
คู่เป้กะเข็ม แอบสงสารเป้นิดหน่อย แบบว่าเข็มไม่ค่อยจะหวานเลย แล้วก็อยากเห็นเข็มหึงเป้บ้าง
:L2: :L2: :กอด1: :กอด1:
-
คิดถึงจังเบบี้ ตอนนี้ไม่ว่างเม้มให้เล้ย
แต่ก็ดีใจสุดๆๆที่มาต่อให้อ่านอีกแล้ว
หายไปนานเลยนะตัวเอง แต่ก็กลับมาพร้อมกับหลายคู่แถมอ่านแล้วได้ใจมาก แต้งกิ้ว จริงๆๆ o13 :จุ๊บๆ:
-
. . . :กอด1: เบบี้หน่อยค่ะ นี่แหละที่รอคอย คบเลย จะมีใครเป็นนักเขียนดีเด่นได้เท่านี้ไม่มีอีกแว้วว ว ว วว ว . . .
. . .รอนะคะ ไม่มี พิเศ๊ษ พิเศษ แบบนี้อีกเปล่า . . . ได้เรื่อยๆ คะจัดมาเลยค่า . ..
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o13
-
พี่เบ
ขยันอีกลแ้ว
เรื่องต่อไปอย่าลืมนะของน้องเพลง
ขอบคุนคัฟ
-
:กอด1: :กอด1:เบบี้
กว่าจะได้อ่านแบบ เต็มต้องรอ เพราะ คอมเสียเซ็ง :เฮ้อ:
อ่านแล้วคุ้มที่รอนะค่ะ หุหุ
-
อยากบอกว่ารักพี่เบบี้จัง
อัพให้ทีเดียว3ตอนเลย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ้ว รู้สึกอิ่มเอม เอิบมาก ๆ อิอิ
อ่านสะใจเลยอ่ะคับ 3 ตอนรวด เบบี๋น่าัรักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเลยอ่ะคับ
คนอ่านรักตายเลยเนี่ย ดีใจได้กลับมาเจอ ตาร์ ข้าว น้องเพลง เข็ม เป้ แสบ ปาน และผองเพื่อน อิอิ
^_^
-
รักเบบี้มากเลยอ่ะ น่ารักทั้ง 3 คู่เลย อ่าน 3 ตอนรวดเลย สนุกมากอ่ะ :haun4: :jul1: :pig4:
-
:haun4: :jul1:
o13 3 ตอนรวด เลือดหมดตัวขอไปเติมเลือดก่อนค่ะ
:pig4: :L1: เบบี้
-
แวะมาหา เบบี้ :impress2:
-
ฟ้ายังมีตา ที่ฟ้านำเธอมาร่วมทางอยู่กับฉัน
ท่ามกลางคืนวัน ที่เหนื่อยล้ากายใจ
ให้ยังพอมีแรงสู้ไป
ถึงล้มก็รู้ ว่าฉันยังมีมือของเธอ
ถึงฉันนั้นพลั้งหรือพลาดอะไรไป
อย่างน้อยยังมีเธอ เป็นเหมือนเส้นชัย
และทุก ๆ ครั้ง ที่เสียอะไรไปเท่าไร
ก็คิดทุกครั้งว่าได้อะไรมา
และพบว่าฉันโชคดีสักเพียงใด ที่พบเธอ
อยู่กันอย่างนี้นานๆ นะเธอ
จากกันวันไหน ฟ้าคงจะผิดหวัง
อยู่กันตรงนี้หัวใจจะฝากฝัง ใส่มือเธอนั้น
อย่าไปไหน อย่าไปไหน อย่าไปไหน
เมื่อฉันลืมตา ก็ขอแค่ได้มองเห็นเธออยู่กับฉัน
หนทางจะไกล สุดขอบฟ้าไม่หวั่น
ได้รางวัลเป็นเธอมาแล้ว
ถึงล้มก็รู้ ว่าฉันยังมีมือของเธอ
ถึงฉันนั้นพลั้งหรือพลาดอะไรไป
อย่างน้อยยังมีเธอ เป็นเหมือนเส้นชัย
และทุก ๆ ครั้ง ที่เสียอะไรไปเท่าไร
ก็คิดทุกครั้งว่าได้อะไรมา
และพบว่าฉันโชคดีสักเพียงใด ที่พบเธอ
อยู่กันอย่างนี้นานๆ นะเธอ
จากกันวันไหน ฟ้าคงจะผิดหวัง
อยู่กันตรงนี้หัวใจจะฝากฝัง ใส่มือเธอนั้น
อย่าไปไหน อย่าไปไหน อย่าไปไหน
ผิดความตั้งใจ ที่เป็นของฟ้า
อยู่กันอย่างนี้นานๆ นะเธอ
จากกันวันไหน ฟ้าคงจะผิดหวัง
อยู่กันตรงนี้หัวใจจะฝากฝัง ใส่มือเธอนั้น
อย่าไปไหน อย่าไปไหน อย่าไปไหน
แทนคำขอบคุณนะคับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สุดๆ อ่ะเบบี้ เลือดหมดตัวเลย
ที่ไหนมีเลือดบริจาค ขอด่วน :jul1:
เอาอีกๆๆๆ ชอบทุกคู่เลยอ่ะ อยากมีเบิ้ล คู่ละสามตอนอ่ะ
-
อ่านรวดเดียว 3 วัน
สนุกมากๆๆๆๆ
ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
คิดถึงจังค่ะ คิดถึงต้ารข้าว อยากได้อีก น้องเบบี้เบื่อรึยัง ถ้าเบื่อแล้วมาเพิ่มตอนพิเศษอีกนะคะ ขอต้ารข้าวเยอะๆๆๆๆ
-
ย่องมาซึบซับบรรยากาศ
แล้วก็อารมณ์ดีออกไป
พี่ข้าว-เท่ห์โคตรสมกับเฮียตาร์จริงๆ
:กอด1: คนเขียน
-
มาได้แป๊บเดียว
มาทักทายค่ะ
มาบอกว่ายังมีชีวิตอยู่
เหอะๆ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ยังไม่ได้เริ่มแต่งเรื่องใหม่เลยค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้นะค่ะ
:pig4:
-
:haun4: :haun4:
อ๋อย เลือดหมดตัวแย้ว :jul1:
ทีละคู่นะ
น้องเพลง โตเร็วเนอะ เอิกๆ ตอนเด็กก็แสบและตอนโตนี่ไม่ผิดหวัง
อย่างกะลูกในไส้ของต้าร์ข้าวจริงๆเลย นี่ขนาดไม่ใช่ลูกจริงๆนะ นิสัยยังเป๊ะได้ขนาดนี้
นู๋เพลงลูกป.5เองนะนู๋ เพลาๆหน่อย เดี๋ยวเหมือนพ่อกะอา ฮ่าๆ
ต้าร์ข้าวแอบภูมิใจนู๋เพลงนะนั่น ทำเป็นเข้มที่ไหนได้ สะใจ!! 555
แสบปาน
น้องปานอ่า ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยอ่า :impress2: คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ
แอบตกกะใจแว๊บนึง นึกว่าพี่แสบเผลอตัวเผลอใจไปมีกิ๊ก ที่ไหนได้ ยังรักเดียวใจเดียวอยู่ ฮิ้วววว
ขำปานอ่ะ หนีแสบไปอยู่กะเพื่อนพอแสบไปตามกลับ ไม่ให้เพื่อนเปิดประตูเพราะกลัวซะงั้น
มีแต่ไม่ให้เปิดเพราะโกธร แต่แสบก็น่ากลัวจริงๆ :sad4: แต่ก็น่ารักโน๊ะๆ :z2:
เป้เข็ม
:m25: ไม่ต้องมีคำบรรยายเลือดสาดเลยคู่นี้
เป้อย่างหื่นอ่ะ สุดๆ :oo1:
ปกติก็หื่นอยู่แล้ว โดนยาเข้าไปอีก โอ้ว เป้คูณ2
หื่นคูณ2นั่นเอง o13 ชอบ ฮ่าๆๆๆ
อ่านและสุขจริงเรื่องนี้ :กอด1:
ร๊ากน้องเพลง จะเป็นแฟนคลับเพลง
อยากมีลูกงี้จังวุ้ย น่าเตะดี o18
-
:เฮ้อ:รักเบบี้มาเลยนะคร้าบบบบบบบบบบบบ :-[
-
ชอบโคตรอะนะ ครบรส ครบหมด ต้องที่นี่เลย ชิมิ :z2:
-
คิดถึงอีกและ อยากบอกว่านิยายของเบบี้เหมือนสิ่งหล่อเลี้ยงที่ต้องเติมทุกวัน และทุกๆวันต้องเข้ามาอ่าน เข้ามาดู และก็ไม่เคยได้กลับไปโดยมือเปล่าเลย :m4:
มีแต่แบกความสุขและสนุกออกไปทุกครั้ง ทุกๆตอนทำให้ต้องติดตาม มีทั้ง :haun4: :impress2: :serius2: หลากหลาย
โดยเฉพาะตอนสุดท้ายที่เบบี้ทำให้จบ :a5: แต่เราก็ไม่อยากให้จบ :เฮ้อ:
ยังคงรอผลงานทั้งเก่าที่อาจจะมาเขียนเพิ่มใหม่กับผลงานใหม่ๆอยู่นะคะ มาเร็วๆเน้อออออออ
-
เข้ามาบอกรักเบบี้ หลังจากที่พี่ฟะหายไปอาทิตย์กว่า :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกก หายไปนาน
โผล่มาอีกที 3 ตอนรวดๆๆๆ ให้อภัยเบบี๋จ้า
-
สามตอนรวดจริงจัง *
น้องเพลงเจริญรอยตามพ่อเป๊ะเลยว่ะค่ะ
ฮ่าฮ่า แต่ที่ข้าวพูดก็ถูกเนอะ หึหึ :laugh:
แสบปาน ยังรักกันไปทะเลาะกันไปเหมือนเดิม
แต่ทำไมช่วงนี้แสบปวานจัง อิอิ :-[
เป้เข็ม :impress2: ก็ยังสติลหวานชื่อแบบจิกกัดกันตลอด
แต่เกือบไปแล้วเข็มเอ๊ย ~ ทำไมไม่เอาบนรถ :z1:
ขอบคุณเบบี้ :L2:
-
เพิ่งอ่านเรื่องนี้เมื่อไม่นานค่ะ แต่ก็อ่านรวดเดียวจบ
ผูกเรื่องได้ดี ให้ความรู้สึกถึงพัฒนาการของทุกคนในเรื่อง จากเด็ก ม.ปลาย กลายมาเป็นเด็กมหาวิทยาลัย กลายเป็นคนทำงาน เป็นหัวหน้างาน/เจ้าของกิจการ
ให้เห็นถึงความรู้สึก หรือความคิดของตัวละครที่ค่อย ๆ พัฒนาขึ้น จากเด็กไม่ยั้งคิดทำตามอารมณ์ กลายเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถเป็นต้นแบบให้เด็กในปกครองได้
เยี่ยมมากค่ะ อาจจะมีคำผิดอยู่บ้าง แต่ก็น้อยลงเรื่อย ๆ เมื่อเทียบระหว่างบทแรกที่เขียน กับบทสุดท้าย แสดงถึงความใส่ใจของคนเขียนว่ามีความปราณีตกับงานที่ตนเองทำมากขึ้น
อย่าลืมผลิตผลงานดี ๆ ออกมาให้เพื่อนๆ พี่ ๆ น้องๆ ชื่นชมอีกนะคะ ^_^
-
:o12:
คิดถึงค้าบ
-
ยุขึ้นจิงๆ 3 ตอนรวดดดด พรวดทะลุไส้เลย เอร๊ยยย
อ่านกันอิ่มเลยอ่ะ ชอบบบบบบ :pig4:
-
เบบี้
คิดถึง
พี่แสบกะน้องปาน
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เพิ่งมาอ่านค่ะ
แบบว่าจะพยายามเก็บตามให้ทันนะค๊ะเหอๆ
อ่านนี่ได้ทุกอารมณ์จิงๆสนุกมากมายค่า
-
เข้ามาบอกว่ารอเบบี้อยู่เสมอ :impress2:
-
คิดถึง แสบกะปาน จะมีให้อ่านอีกมั๊ย คิดถึงมากมาย อิอิ
-
:pig4: ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ
หายไปนานเลย
เหล็กดัดฟันปาดนิ้ว เจ็บมาก โคตรโง่เลยกรู :z3:
และในเวลาเดียวกัน แมลงเหี้ยไรไม่รู้บินมาเกาะหน้าพอดี(ฝนตก)กำลังจะปัดออก มันต่อยเข้านิ้วกับหน้าเลย :fire: ดีนะไม่ได้แพ้ แต่ยังเจ็บนิ้วอยู่เลย พิมพ์เรื่องใหม่ไม่ได้อีกหลายวัน :z10:
มาบอกว่ายังครบสามสองอยู่ค่ะ
คิดถึงพี่ฟะเหมือนกัน พี่ไต๋คุงของเบบี้หายไปไหนหว่า คิดถึงมากมายอ่า :-[
ไปแระนะ มาทักอะค่ะ บับบาย :กอด1:
-
จิ้มพี่เบบี้
ดีจายจังที่พี่ยังไม่หายไปไหนคับ
มาเป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบายคับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:L2:อะให้
สุขสันต์วันสงกรานต์น้าา
เล่นก็ระวังคนระวังทรัพย์นะจ๊ะ
-
(http://lh3.ggpht.com/_C7Pb4CQbbms/Sd7e1rSit6I/AAAAAAAAAE0/ZJueza2PYmY/s800/T100409_04C.gif)
:กอด1:
-
....แวะมาสวัดดีปีใหม่ไทยคับ....
ขอให้หายเจ็บนิ้วไวๆนะคับ...
รออ่านเสมอคับ..
poom_โอ๋ :impress2:
-
หื่นตลอดอ่ะคับเรื่องนี้
แล้วชอบมั้ย??
ก็ชอบ
:laugh:
-
ผมเพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี่ครับ สนุกๆมากๆเลยครับ
แต่ว่ายังอ่านไม่จบนะ เพิ่งถึงหน้าห่าสิบกว่าๆเอง
-
แม้จะมาอ่านที่หลังแต่ขอบอกว่าเป็นเรื่องในดวงใจเลย :sad4:
ชอบมาก ถึง รัก เลยครับ ชอบทุกตัวล่ะเลยเลยคราบๆๆๆ :กอด1:
มีแบบลงเล่มป่าวคราบ อยากให้ที่รักอ่านสบายๆๆอ่ะ
จะมีตอนพิเศษ อีกป่าวครับ ถ้ามีงานเขียนใหม่บอกด้วยนะครับ
จะติดตามไปอ่านเสมอนะคราบๆๆๆๆๆๆ :pig4:
-
ตามอ่านทีเดียวเกือบสามร้อยหน้า สองวันสองคืนเลย
สุดยอดมากอ่ะ... o13
คุณเบบี้ เจ๋งจิงๆ จะติดตามต่อไปน้า ชอบมากๆๆๆๆ
เขียนสนุกดี มีทุกอารมณ์เลย ทั้งขำ ฮา ปัญญาอ่อน เครียด เศร้า ซึ้ง ตื่นเต้น
อยากอ่านอีกอ่ะ ทำไงดี
อิอิ :z1:
-
:m20:
เรื่องนี้อ่าสนุกๆๆๆๆๆๆ
ชอบๆๆๆ
-
:z13: :z13: :z13:
อ่านรอบ 2 แล้วนะเบบี้ :z6: :z6: :z6:
รอตอนพิเศษ ของพิเศษลงนะ :sad4: :sad4: :sad4:
คิดถึงน้องเพลง คราบๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
คิดถึง เบบี้จัง
คิดถึงเรื่องนี้ด้วย
-
:n1: เย้ ในที่สุดผมก้อ่านจบอย่างสมบูรณ์
กว่าจะอ่านจบล่อไปหลายวัน อิอิ
สนุกมากๆเลยครับ เรียกกันต้องแต่เด็กยันโต ทำงานเป็นผู้ใหญ่
รู้สึกว่าหลังๆข้าวนี้ขี้บ่นเป็นพ่อได้ดีทีเดียวแล้วบอกเกลียดเด็ก แบบนี้เขาเรียกปากแข็งใจรัก
-
กด + ให้เบบี้
รออ่านเรื่องใหม่อยู่นะค่ะ
คิดถึง..นิยายของเบบี้จริงๆ
-
เฮ้อ กว่าจะอ่านจบ หมดไปตั้งเกือบเดือน 555
โต้รุ่งเลยค่ะ สามวันสุดท้าย เฮ้อ หมดแรง... :jul1:
สนุกมากๆอ่า แบบว่าคุ้มสุดๆที่นั่งอ่านทั้งคืน
ชอบเป้กะเข็มสุดๆเลยค่ะ :3123: เป็นไอด้อลเลย เท่โคครๆ
....ขอบคุณมากเลยนะค๊า คนเขียนเจ๋งโคตรๆ อ่ะ สุดยอด o13
-
ยังรอน้องเบบี้อยู่นะคะ เมื่อไหร่จะมาค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คิดถึงนิยายเบบี้ :m15:
-
มารายงานตัว :-[ คือว่าเข้ามาอ่านเรื่อง
นี้ของเบบี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ขอบอกว่าชอบมาก
เบบี้แต่งเก่งมาก o13 เมื่อเริ่มอ่านก็จะไม่ยอมเลิกง่าย
จนโดนบ่น :angry2: แต่ก็ตามอ่านจนจบ ขอเป็นกำลังใจให้นะ
-
เบบี้
พี่ฟะยังรอเรื่องใหม่อยู่น้าาา
:กอด1: :L2:
-
เป็นตอนพิเศษที่จับจิตจับใจมากๆ
ขอบคุณคนแต่งมากถึงมากที่สุด
รอเรื่องใหม่ด้วยคน
-
แอร้ยยยยยยยยยย ร้อนโว้ยย
คิดถึงแสบปาน :m31:
-
:monkeysad:เบบี้อยู่ไหนนนนนนนนนนนนนนนน
คิดถึง ตาร์ข้าว ปานแสบแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:L2:
-
แอร้ยยยยยยยยยย ร้อนโว้ยย
คิดถึงแสบปาน :m31:
ไม่ยอมน้อยหน้า
อยากจะบอกว่าคิดถึงแสบปานเหมือนกัน :man1:
-
เบบี้อยู่หนายยยยยยยยยยยย
รออ่านเรื่องใหม่อยู่คร๊า
:angry2:
-
เรื่องใหม่ เขียนใหม่แล้ว เขียนใหม่อีก หลายรอบมากมาย
ยังได้แค่สี่ห้าหน้าอยู่เลยอ่า :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เลยไม่รู้ว่าจะมาได้วันไหนดีอะค่ะ
:z3:
เดี๋ยวถ้าเบบี้คิดว่าเรื่องลื่นไหลดีแล้วจะเอามาลงให้น้า
ยังคิดถึงทุกคนเสมอออออ...เออเอออเน้อออ :z2:
จุ๊บๆๆ
รักทุกคน
โดยเฉพาะ พี่ไต๋คุงของเค้า :-[ :o8:
-
จิ้มเบบี้ :z13: :z13:
รอนะจ๊ะ รอ อิอิ
-
:L2: จะรอนะค่ะ :man1:
-
ขอบอกว่าชอบเรื่องนี้มากอ่ะคับ
ชอบน้องเพลงด้วย
อยากมีลูกแบบนี้มั่ง
ขอบคุณคนแต่งมากเลยนะคับ
เรื่องนี้เสียน้ำตาเยอะเลย
ชื่นชมคนแต่งคัฟ
-
ใจเย็นเบบี้
เขียนเรื่องใหม่ไม่ได้ก็ต่อเรื่องนี้ไปพรางๆ ก่อน
ให้มันหายเครียด
:กอด1:
-
ใจเย็น ๆ นะครับ
แล้วจะรออ่านต่อไป
-
คิดถึงคิดถึงๆๆๆ
-
กว่าจะอ่านจบครบทุกตอนใช้เวลาไปหลายวันมากๆ เลย
อ่านแล้วไม่อยากจะหยุดเลย เพราะว่ามันหนุกมากๆ เลย
ชอบตัวละครทุกตัวเลยอ่ะ อ่านแล้วเหมือนมีชีวิตจริงๆ
รักเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ พี่แต่งได้มันมากอ่ะ
ชอบๆ เป็นกำลังใจให้นะ
รอเรื่องใหม่อยู่นะ* ... :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:เป็นกำลังใจให้นะ
หาเครียดไวไวไวนะ
บะบายคับ
จะติดตามตอนต่อต่อไปนะคับ
-
เบบี้มาบอกก่อนนะค่ะว่า..
ที่จริงจะลงเรื่องใหม่ให้หลายครั้งแล้ว แต่ว่าคอมที่บ้านใช้เวิร์ด2003 โน๊ตบุ๊คเบบี้มันเป็นเวิร์ด2007อะค่ะ
แล้วแปลงไฟล์ไม่เป็นอะ และคุณแม่ที่รักตัดไวเรสที่รักของเบบี้เพราะบอกว่าหลายอย่าง"เปลือง" :angry2: กรรม ก็เลยไม่ได้ลงสักกะที :เฮ้อ: แล้วก็ไม่ค่อยว่างเลยอะตอนนี้
กิน นอน เที่ยว หาเพื่อน ออกไปแรดๆๆ ตลอดเลยอะ :z3: ก็มันน่าเบื่อนี่น่า.. :z10:
แล้วเรื่องที่เขียนอะ เพิ่งได้แค่สามตอนเองอะ เง้อออ.. แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ :a5
แต่ใจจริงอยากมาลงแล้วอะ .. เพราะถ้าไม่ลงไว้ก็จะขี้เกียจม่ายเขียนต่อสักกะที..
เอาเป็นว่า ถ้าว่างๆ จะรีบไปร้าน หรือ ไม่ก็ไปลงที่บ้านเพื่อนให้นะค่ะ..
ถ้าเรื่องใหม่ลงแล้ว อย่าลืมไปเป็นหน้าม้าดันๆๆ ให้ด้วยนะค่ะ ทุกกกกคนนน :sad4:
ขอบคุณมากๆค่ะ
มาบอกไว้
ยังรักและคิดถึงทุกๆคนเสมอค่ะ
ขอให้ฝันดีนะค่ะ
..จุ๊บๆ :man1:..
-
เย้.....จิ้ม+กอด :กอด1:เบบี้ด้วยความคิดถึง....
รอเรื่องใหม่อยู่น้า.....มาด่วนเลยอิอิ
-
Download File ตาม Link นี้ไปติดตั้งครับ http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?FamilyId=941B3470-3AE9-4AEE-8F43-C6BB74CD1466&displaylang=en จะทำให้ office 2003 อ่าน file ที่มาจาก 2007 ได้
-
แล้วจาตามไปอ่านเรื่องใหม่นะคร๊าบบบบบ
-
Download File ตาม Link นี้ไปติดตั้งครับ http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?FamilyId=941B3470-3AE9-4AEE-8F43-C6BB74CD1466&displaylang=en จะทำให้ office 2003 อ่าน file ที่มาจาก 2007 ได้
เบบี้ได้แล้วจัดการเลย
ลงเรื่องใหม่แล้วอย่าลืมมาบอกที่นี่ด้วยนะ
+1 ต้อนรับการกลับมา :กอด1:
-
อ่าาาาา
รอฟังข่าวดี ^^
:-[
-
ยังรอคุณเบบี้เสมอค่ะ
รอ รอ รอ
:L1:
-
เย้ๆๆๆ ทำได้แล้ว และแล้วก็ลงเรื่องใหม่ได้แล้ว
ขอบคุณ คุณ kohanei มากเลยนะค่ะ ดาวโหลดเรียบร้อย.. จุ๊กกรู๊ จุ๊กกร๊
-
เดียวคร้าบ โหลดอ่ะไรกันหรอ นิยายเรื่องใหม่ของเบบี้หรือเปล่า บอกผมด้วยคร้าบ
-
เย้ เรื่องใหม่คลอดแล้ว
ว่าแล้วก็ไปเจิมเรื่องใหม่ก่อนดีกว่า
:กอด1: เบบี้ด้วย
-
กำลังติดตามนะคราบบบ
o13
-
. . .หาที่หน้านิยายไม่เจอค่ะ จะดันหน้าให้ซักหน่อย . .. รอเบบี้ค่ะ . . .
-
ลงแล้วหรอออออออออออออ
ไปตามหาก่อนนะจ๊ะ
-
ตามไปอ่านเรื่องใหม่ค่ะ :L2:
-
เรื่องใหม่เราก็จะตามไปอ่าน
:z2:
-
มาตอบให้น้อง vin2526 พอดีดาวโหลดให้เวิร์ด2003 มันใช้ได้กับ เวิร์ด2007 นะค่ะ
ไปอ่านเรื่องใหม่ของเบบี้ยังเอ่ยย.. แต่ยังไม่ได้ไปต่อเลย กร๊ากก
o22
-
ยังอ่ะครับ เรื่องใหม่ของเบบี้ อยู่ไหนหรอครับ
-
ติดตามกันต่อไป
-
:z3:ขอบคุณจะ
-
:z3:
กรรม
เรื่องใหม่ ชื่อเรื่อง"ชุลมุนวุ่นรัก"อะค่ะ
หาน้า :serius2:
-
อ่านแล้วติดมากมายคับ ไม่เป็นอันทำอะไรเลย...
-
เง้อ หาเรื่องใหม่ ไม่เจออะ เอา LINK มาลงใหม่หน่อยได้ไหมจ๊ะ เบบี้จ๋านะๆๆๆ :call:
-
เวรกรรม
ทำไมไม่เจอละเนี้ย.. ถ้าหาง่ายๆ ก็หาชื่อเบบี้เอาจิค่ะ.. "เบบี้สุดสวยอ่า" :z3:
เรื่อง ชุลมุนวุ่นรัก อะค่ะ..
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10165.0
-
^
^
^
^
ขำอ่ะ ๕๕๕๕๕ :m20:
-
ก็มันหาไม่เจอะ แงๆๆๆๆๆ โดนดุเลยอะ อ่าน ขวัญกับฟิกอยูนะ รักเหมือนเดิมจ้า เป็นกำลังใจให้ต่อๆๆๆไป:L2:
-
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกเรย
โดยเฉพาะฉาก xxxxx เนี่ย ได้อารมณืมากกกกกก 5555 หื่น
คู่ที่ชอบก็ ข้าวกับตาร์แหละครับ
แต่พอหลังๆเริ่มชอบคู่ป่านกะแสบอะ ชอบมากกว่าข้าวกบตาร์ด้วย เพราะดูตื่นเต้นกว่าอะ
คู่เป้กะเข็มนี่ มาเฟียเกิน ไม่ขอคอมเมนท์ 5555555
อ่านมาเรื่อยเลย ใช้เวลลานานมาก ประมาณ 5 เดือนมั้ง เพราะว่าอ่านถึงตอน
ข้าวไปเมืองนอก ก็กังวลว่าจะเกิดเรื่องเลยไม่อยากอ่านต่อ
เพิ่งกลับมาอ่านต่อได้ 2 วันที่ผ่านมาจนอ่านจบเรย
5555
สนุกมาก ขอบคุณคนแต่งมากนะ :call:
-
:mc4:
ตามอ่านจนจบซะที ไม่เป็นอันทำงานทำการใดๆเลย
ชอบการเล่าเรื่องที่มีคู่ให้ลุ้นระทึกหลายคู่ดี
และชอบตรงที่อ่านไปแล้วเหมือนได้เติบโตไปพร้อมๆ กับตัวละครเหล่านี้ด้วย
อ่านแล้วสนุกอ่ะ กลุ่มเพื่อนและครอบครัวที่ได้ใจแบนี้อ่ะ
ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะที่ตั้งใจขยันลงให้อ่านบ่อยๆ ทำให้คนที่เพิ่งมาตามอ่านหาได้ง่ายขึ้น
-
สนุกมากๆเลยเนอะ o22
-
เพิ่งตามอ่านจนจบจนได้ สนุกมากๆเลยค่ะ
ข้าวกับต้าร์นี่ผ่าฟันอุปสรรคมาแบบสุดๆ ทั้งเรื่องแอบวอกแวก รักแท้แพ้ระยะทาง จนในที่สุดก้อมีกันและกันจนได้ แถมยังได้เจ้าเพลงมาเป็นโซ่คล้องใจอีกชั้นหนึ่งทำให้ยิ่งทำให้ผูกพันกันมากขึ้นไปอีก เพลงมันน่ารักเนอะ
คู่แสบกับปานก้อน่าติดตามไม่แพ้คู่เอก รักกันแบบโหดๆ ขี้หึงขั้นเทพกันทั้งคู่ อ่านแล้วลุ้นตลอดว่ามันจะเอายังไงกันวะ
เข็มกับเป้นี่เรารู้สึกเป็นคู่ที่มั่นคงในความรู้สึกมากที่สุด คนที่เป็นเพื่อนกันมาก่อน รู้และเข้าใจกันอย่างชนิดไม่ต้องพูด แค่มองตาก้อรู้ใจ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ เบบี้ เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องใหม่นะคะ คลิกรอไว้แล้ว
:pig4:
-
อ่านไปได้สองตอนแล้ว
กะลังตามต่อครับ
-
อ่านจบซะที
เขียนได้ดีจริงๆ ชอบการพัฒนาของตัวละครที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ
ขอบคุณนะฮะเบบี้สำหรับเรื่องดีๆ
ตามอ่านเรื่องใหม่อยู่นะ
o13
-
อ่านจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากๆๆ
ชอบ o13
-
:impress2:
เหอะๆๆ
พึ่งได้มีโอกาสมาเม้นต์ให้ หลังจากเป็นนักอ่านเงาอยู่นาน
ชอบมากเลยครับ....อ่านแล้วติด แต่มาหลังๆที่ทิ้งไปบ้าง แต่ก้มาอ่่านจนจบแล้วเหลือแค่ไม่กี่ตอนเท่านั้นแล้ว
ชอบน้องเพลงมากกกก
จบของภาคก้ชอบ...ได้มาอยู่บ้านกัน...
และยิ่ง ตอนพิเศษของ เป้อ่ะ...
จบได้ซึ้งสุดๆ....><
ชอบๆๆ
อ่านแล้วซึ้งจนจะร้อง
แต่ก้นะ..อ่านแล้วเหมือนจะโรคจิตตามๆักันไปเลยทีเดียว
55555
บางตอนเลือดแทบกระเด็น
เหอะๆๆๆ
ยังไงก้ขอบคุณมากๆที่แต่งมาให้นักอ่าน อ่านกัน....
-
หลังจากที่อ่านพี่ต้าร์ก่ะข้าว
จบไปสามรอบ ก็คิดว่าควรจะมาเม้น
บอกคนแต่งสักทีว่าเราชอบและรักเรื่องนี้มากๆเลย o13
อ่านจนจำได้แทบจะทุกฉากทุกตอนแล้ว
รักตัวละครในเรื่องมากๆโดยเฉพาะพี่ต้าร์ก่ะข้าว :กอด1:
รักจนรู้สึกผูกพันเลยอ่ะค่ะ
แต่คนแต่งอ่ะ ต้องรับผิดชอบด้วยนะคะ
เพราะตั้งแต่เราอ่านพี่ต้าร์พี่ข้าวไปแล้ว
เรากลับมาอ่านนิยายรึฟิคที่เราเคยคิดว่าหนุก
มันไม่หนุกเหมือนเดิมแล้ว :z3:อ่านอะไรก็ไม่ค่อยจะสนุกจริงๆ
เพราะงั้นคนแต่งต้องรับผิดชอบนะค๊า ไม่อยากให้นิยายเรื่องนี้มีตอนจบเลย
อยากอ่านไปเรื่อยๆ อยากรู้ความเป็นไปของพี่ต้าร์ก่ะข้าวและทุกๆตัวละครในเรื่อง
ไปเรื่อย เรารู้สึกว่าเราคงบร้าไปแล้วอยากจะบอกว่าคุณคือนักแต่ในดวงใจเราไปแล้วค่ะ
และนิยายเรื่องนี้ก็คืออันดับหนึ่งในใจเราเลยล่ะ จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ
ปล.รักโคตรของโคตรรักพี่ต้าร์ก่ะพี่ข้าว เอ็นดูไอ้พี่แสบก่ะน้องปาน แถมแอบรักเป้กะเข็ม
-
:กอด1:เป็นปลื้มกับรีบน เป็นเกียรติอย่างสูงสำหรับเบบี้เลยค่ะ
-
มีโครงการจะรวมเล่มเรื่องนี้บ้างมั๊ยคะ
อยากขอร้องเลยค่ะ
เป็นอันดับหนึ่งในใจเราเลยนะคะ
เท่าที่รู้ มีเรากะเพื่อนอีก 3 คนอยากให้ คุณรวมเล่มมากๆๆเลยค่ะ
-
^
^
^
มาช่วยเพื่อนรีเควสด้วยอีกคนค่ะ
อยากได้อยากเก็บแบบรวมเล่มมากๆ
เบบี้สนใจจะรวมบ้างมั้ยค่ะ
ว้อนอยากเก็บสุดๆเลยค่ะ :impress2:
-
ขอบคุณนะคับ ชอบมากมายคับผม o13
-
ผมก็แฟนต้าร์กับข้าวดีจริงเหมือนกันคร้าบ
-
:z13:
finally อ่านจบแว้วววววว....
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วหน้าืมืดสุดๆ...
:haun4:
555
ชอบๆๆ
สุดท้ายทุกคนก้แฮปปี้ๆ ^^
-
^
^
^
มาช่วยเพื่อนรีเควสด้วยอีกคนค่ะ
อยากได้อยากเก็บแบบรวมเล่มมากๆ
เบบี้สนใจจะรวมบ้างมั้ยค่ะ
ว้อนอยากเก็บสุดๆเลยค่ะ :impress2:
เห็นด้วยกะรีนี้อ่ะเบบี๋
:a1:ยกมือจองด้วยคนแรกเลย
รักเบบี๋ที่สุ๊ด :กอด1:
ชอบไอ้ตัวข้างล่างมากเลยดิ อิอิ
[attachment deleted by admin]
-
เข้ามายกมือด้วยคน
อยากได้แบบรวมเล่มไว้เป็นสมบัติส่วนตัวเหมือนกันค่ะ
-
อ่านจบล่ะคับ ติดมากมาย ไม่เป็นอันทำอะไร
รักคนแต่งที่สู๊ดดดดด
-
ขอบคุณมากค่ะน้องเบบี้
ที่แต่งนิยายดีดีให้อ่าน
o13 o13
-
ชอบมากมายครับ
ตอนนี้กำลังติดงอมแงมเลย อิอิ
แต่งเก่งมากๆเลย ขอชื่นชม
แต่..........
ขอcomment นิดนึงนะคับ
เวลาแต่งถึงชื่อ สถานที่ เช่น ทะเล หรือชื่อร้าน ชื่อร้านค้า ไรเนี้ยคับ อยากให้บอกชื่อ แต่งชื่อไม่เลยอ่ะคับ
จะนึกภาพออกได้ดีกว่า ..... อ่ะคับ
-
เป็นเรื่องหนึ่งที่ชอบสุดๆ ชอบบุคลิกนิสัยแบบข้าวกะต้าร์มากมาย
สนับสนุนให้มีรวมเล่มค่ะ o13
-
ขอบคุณจากใจ :-[
-
อ่านจบแล้วค่ะ หลังจากใช้เวลาไปหลายวันเลย
ขอบคุณเบบี้มากๆ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านกัน :L2:
ชอบเรื่องนี้มากๆ เดี๋ยวจะกลับไปอ่านอีกรอบ
รักต้าร์ข้าว เป้เข็ม แสบปาน น้องเพลงด้วย
รักคนแต่งด้วย เบบี้น่ารัก :o8:
มีร่วมเล่มเมื่อไหร่ ยกมือจองด้วยคนนะคะ
:pig4:
-
รัก พี่ข้าว
รัก พี่ต้าร์
เข้ามาบอกแต่นี้ล่ะ
เรื่องจบ อารมณ์ไม่จบ
ปริ๊นมาอ่าน ไป ห้ารอบแล้วนะคะ
อย่าลืมนะคะ ขอลงชื่อ สั่งจองด้วยคน ถ้าคุณเบบี้ตัดสินใจจะทำหนังสือนะคะ
:กอด1:
-
อยากอ่านตอนพิเศษของ ข้าว กะต้าร์ อ่ะค่ะ...
เอามาลงแทรกใน ชุลมุนวุ่นรักก้อได่นะค่ะ...
ชอบต้าร์กะ ข้าวมากเลย^^
-
กำลังอ่านถึงหน้า 157 เห็นเบบี้ on ก็เลยแวะทักทายก่อน เดี๋ยวกลับไปอ่านต่อ ..
ลุ้นไปเรื่อยๆ ว่าจะมีอะไรต่อจากนี้
(คนอื่นที่อ่านทันแล้วคงจะรู้แล้วว่า อะไรเป็นอะไร...)
เป็นกำลังใจ และมีเรื่องสนุกๆ ให้ได้อ่านอีกน่ะ ... :bye2:
-
น่ารักมากเลย
ไม่เฟคไม่เถื่อนมาก
ชอบที่เป็นแบบเนี่ย :o8:
-
เดี๋ยวตามมาอ่านนะคะ
เรื่องนี้เพื่อนแนะนำมา
:กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นใหม่ๆ
และขอบคุณสำหรับคนที่เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะค่ะ
ขอให้สนุกกับเรื่องค่ะ
เข้ามาทักเหมือนกัน
ไปดีกว่า หิหิ :z2:
-
ู^
^
เข้ามารอตอนพิเศษคับ อิอิ
-
:z13: จิ้มจึ๊ก ๆ เบบี้คนน่ารัก มาปูเสื่อนั่งรอตอนพิเศษ อิอิ :o8:
-
แอบมารอด้วยคน มาเร็วๆนะคะ คิดถึง ตื่นเต้นๆๆๆๆ :m1:
-
รอตอนพิเศษษษษษษษษษ :call:
-
มาดักรอตอนพิเศษตามคำบอกเล่าของน้องเบบี้
มาเร็วๆนะคร้าบ
-
ตอนพิเศษ ของพิเศษ5
วันคืนที่เนิ่นนานที่มีเราสองคน
ดิ้นรนสู้ทนเพื่อความฝัน มีคำสัญญาว่าไม่ถอดทิ้งกัน
แม้คืนและวันจะโหดร้าย
ไม่อาจทำให้ใจของเรานั้นเปลี่ยนผัน
สัญญาที่ให้กันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เพื่อนจะมี จะมีเราและนายเสมอ
จากวันนี้จะมีเรา เราและนาย
จดจำไว้ตลอดไปไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนาย ร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
คือ เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
คือ เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
ท้องฟ้าวันนี้สดใสมาก ก็มันไม่ใช่หน้าฝนนิครับ เข้าช่วยหน้าร้อนพอดี อากาศดีและทุกอย่างเป็นใจถึงแม้ฟ้าจะมืดสนิทเพราะว่าดึกมากแล้ว แต่ก็รับรู้ได้ถึงอากาศที่เย็นสบายของริมทะเลสุดๆ
จากวันนี้ จะมีเราเราและนาย
จดจำไว้ ตลอดไปไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนาย ร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
“หืมมม ไอ้เหี้ย เพลงแม่งเหมาะกับบรรยากาศขอเมียมากเลยนะมึง”เสียงไอ้เหี้ยแมนแซว
“เออ ๆ..ฮ่าๆๆ”และเสียงโฮ่ฮิ้วก็ดังตามๆกันมาอย่างสนุกสนาน
ผมหันไปมองหน้าไอ้เข็มที่นั่งหน้าอายๆเขินๆนิดๆเมื่อโดนพวกผมแซว หน้ามันเริ่มแดงด้วยฤทธิ์เหล้า ส่วนไอ้เป้นะหรอครับนั่งกอดกีตาร์มองเมียตัวเองตาเยิ้ม ไอ้สาด
ทุกคนคงกำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกผม อืม เรื่องมันเกิดเมื่ออาทิตย์ก่อน อยู่ดีๆไอ้เหี้ยเป้ก็อยากขอไอ้เข็มเป็นเมียจริงๆจังๆทั้งๆที่อยู่กินด้วยกันฉันท์สามีภรรยามาเนิ่นนาน
“เหี้ยข้าว.. กรูว่ากรูจะทำไรให้เข็มมันหน่อยวะ”มันพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
“ทำเหี้ยไร”ผมถามอย่างหงุดหงิดนิดๆ เมื่อกี้ทะเลาะกับไอ้เพลงมานิดหน่อย เพราะว่ามันกวน
“อืม คือกรูเพิ่งคิดได้อะนะ ประมาณว่าอยากทำเหมือนแต่งงานไรงี้อะมึง”มันพูดไปทำเสียงเขินอายนิดหน่อยจนผมรู้สึกอยากอาเจียน
“มึงก็เอาแหวนไปสวมนิ้วตีนมันดิ แค่นั้นก็จบ”ผมพูดส่งๆ
“อ่าว ไอ้เหี้ยทีมึงขอให้เฮียมาอยู่บ้านมึงด้วยมึงยังทำเซอร์ไฟร์เลย ทีกรูมึงมาบอกให้กรูทำส่งๆหรอ เออเพื่อนอะ”มันพูดเสียงตัดพ้อเล็กน้อยถึงปานกลาง
“แล้วมึงจะทำเหี้ยไร”ผมถาม
“ก็เดี๋ยวหยุดช่วยซัมเมอร์นี้อะ ไปทะเลกันป่ะมึง.. เออกรูก็ไม่ได้อยากมีไรมากหรอก แค่อยากให้เพื่อนๆมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ที่จริงอะนะกรูอยากชวนพ่อกับแม่ด้วยแต่กรูก็เกรงใจพ่อกับแม่กรูอยู่ดีกรูไม่รู้ว่าเค้ารับกรูได้มากแค่ไหนวะ .. เนี้ยแหละมีแค่พวกมึงก็พอแล้ว.. ให้พวกมึงเป็นสักขีพยานให้กรูไง”มันบอกยาวเหยียด
“กรูไงก็ได้อยู่แล้ว”ผมบอก เพราะไงก็ได้อยู่แล้วอะ.. ความต้องการของเพื่อนนี่หว่า แถมยังเพื่อนรักอย่างไอ้เป้ที่คบกันมามากกว่าสิบปีอีก
“เออ งั้นเดี๋ยวกรูให้มึงช่วยจัดการให้กรูหน่อยได้ป่ะ พอดีกรูงานยุ่งมากๆอะ อีกอย่างเดี๋ยวไอ้เข็มมันรู้ก็ไม่เซอร์ไฟร์อะ”มันบอก
“เออ.. แค่นี้ใช่ป่ะ”ผมเริ่มเซ็งแระ สาด
“คราบบบ”มันลากเสียง
“เออเดี๋ยวจัดการเองเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวกรูโทรบอก”ผมบอกมัน ก่อนที่จะล่ำลาแล้ววางไป
..........
นั่นแหละครับความเป็นไปเป็นมา
พอมาถึงทะเลพวกผมก็จัดฉากกันเซอร์ไฟร์จนไอ้เข็มหน้าแดงแล้วแดงอีก มันก็น่ารักดีนะครับเขินๆเหมือนทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนพวกผมแกล้งเข้าให้
หลังจากเสียงหมาเห่าหมาหอนจากไอ้เหี้ยแมนเรื่องเพลงเราและนายที่ไอ้เป้ร้องจนจบ
“มึงรู้ไหมทำไมกรูถึงร้องเพลงนี้ให้มึง” ไอ้เป้มันพูด ก่อนหน้าที่พวกเราจัดฉากให้มันสวมแหวนให้กันเสร็จไปก่อนหน้านี้นานแล้ว หลังจากที่มันสวมแหวนให้ไอ้เข็มที่นิ้วนางข้างซ้าย โดยมีผมที่เป็นเสมือนคนปฏิญาณรักให้พวกมันอยู่ตรงกลาง ไอ้เป้ก็สวมแหวนให้ไอ้เข็ม แล้วไอ้เข็มก็สวมแหวนให้ไอ้เหี้ยเป้ หลังจากนั้นไอ้เป้มันก็บอกว่ามีเพลงจะมอบให้ นั่นแหละครับเสือกเป็นเพลงเราและนาย
ไอ้เป้พูดเสร็จก็ทำตาหวานเยิ้มไอ้เหี้ยเข็ม อืม เริ่มขนลุกแระกรู
“เพลงนี้เป็นเพลงที่สำคัญสำหรับกรู และกับเพื่อนที่กรูรัก”ไอ้เป้มันพูด ทำให้ผมถึงกับเงียบหันไปมองหน้าไอ้ป๊อด ที่นั่งอยู่อีกฟาก
“เพลงที่กรูชอบมากที่สุด และก็เคยร้องให้กับเพื่อนที่กรูรักที่สุด.. ตอนนี้มึงเป็นคนที่กรูรักที่สุดเหมือนกันถึงมึงกับกรูจะรู้จักกันช้ากว่าไอ้ข้าวหรือไอ้ป๊อด แต่ตอนนี้มึงเป็นผู้ชายที่กรูรักมากที่สุดในชีวิต...”ไอ้เป้พูด ทุกคนเงียบแม้แต่ไอ้ห่าแมนที่นั่งเมากอดคออยู่กับพี่ไม้
“กรูไม่เคยร้องเพลงนี้ให้มึงเลย.. กรูเลยอยากร้องให้เพื่อนรักของกรูอีกคนที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียที่รักของกรูละ”มันพูดยิ้มๆทำตากรุ่มกริ่ม
“ไอ้เหี้ย”ไอ้เข็มด่าเบาๆ ทำปากจู๋ขมุบขมิบ
“หึ....”ผมได้แต่นั่งขำเบาๆ
“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน.. แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ.. กรูอยากให้มึงรู้ไว้.. ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ
“ฮิ้วววววววววววววววว!!!!!!”เสียงพวกเปรตส่งเสียงแซวกันยกใหญ่
ไอ้เข็มเอาฝ่ามือเช็ดที่จมูกตัวเองไปมาพร้อมกับเอาข้อศอกดันตัวไอ้เป้ที่กำลังกอดมันอยู่ออกด้วยความอาย
“ร้องไห้แล้วโว้ย ฮ่าๆ”เสียงไอ้เหี้ยป๊อดแซว
ผมได้แต่นั่งยิ้มมองพวกมัน ดูแล้วมีความสุขดีครับ
“จูบเลยมึง จูบๆ”เสียงไอ้เหี้ยแมนพวกท่านคงรู้ดี
“ไซร์ด้วย ไซร์ด้วย ฮ่าๆๆ”เสียงพี่ไม้ตะโกนด้วยความเมา
“พวกเหี้ย หุบปากเลย”ไอ้เข็มด่ากราด
“นี่ครับ”ไอ้ตาร์เดินมาข้างผมแล้วยื่นกล้องที่ผมกับไอ้ตาร์ซื้อไว้ให้ไอ้เข็ม แล้วมันก็นั่งลงข้างๆผม
“ฟอดดด” ผมหันไปมองหน้ามันค้อนๆหน่อยๆ ไอ้ตาร์ยิ้มแฉ่งหน้าบาน
“ก็อยากหวานบ้างอะ ดูคู่มันดิ”ไอ้ตาร์มันพูดบอกแบบเออ ก็น่ารักอะนะครับ เหอะๆ
ผมก็ไม่สนใจมันละ หันไปเอาตีนสะกิดไอ้เป้ที่นั่งหันหลังให้ผมอยู่ ไอ้เป้หันมามอง
ผมพยักหน้าไอ้เป้ให้เรียกไอ้เข็มแบบรู้กัน มันก็เรียกเมียมันทันที
“กรูกับไอ้ตาร์ซื้อให้นะ”ผมยื่นกล่องให้มัน ไอ้พวกที่โหวกเหวกโวยวายเมื่อกี้เงียบกริบ เหมือนอยากรู้ว่ามันคืออะไร ไอ้เข็มทำหน้างงนิดหน่อย
“ไรวะ”มันถาม
“ก็ให้ของขวัญวันแต่งงานไง ..สาดแต่เสือกเย็.. กันก่อนแต่ง ฮ่าๆ”ผมแซวมัน ทำเอาไอ้ที่นั่งล้อมวงอยู่หัวเราะสมทบ
“แม่ง..”ไอ้เข็มบ่นงุบงิบเบาๆด้วยความอาย เพราะว่าพวกผมตอนนี้เยอะกว่าอะครับ ก็คิดเอาแล้วกันรวมแก๊งตัวเหี้ยแต่ก่อนครบเลยอ่า เอิ้กๆ แล้วมันก็รับกล่องไป
“ขอบใจนะ”มันบอกแล้วยิ้มให้ผม ผมยิ้มตอบให้มัน
“ขอบคุณนะครับเฮีย”ไอ้เข็มมันหันไปมองไอ้ตาร์ที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆผม
“แกะเลยดิวะ..กรูอยากรู้”ไอ้เหี้ยเอ็มภาคสมทบอีกคน แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงเชียร์บอกให้แกะเลย
ไอ้เข็มหันมามองหน้าผมเหมือนขออนุญาตซะงั้น ผมก็พยักหน้าให้มัน มันแกะกล่องออกอย่างเบามือผมได้แต่นั่งมองหวังว่ามันคงจะชอบ เพราะที่จริงผมเคยหลอกถามมันครั้งนึงไปแล้วนะครับว่าอยากได้ไรตอนนี้
“เฮ้ยยยย !!” ไอ้เข็มร้องออกมาเบาๆ แล้วหยิบของออกจากกล่องอย่างเบามือ มันหันมามองหน้าผมอึ้งๆปนยิ้มๆ ผมยักคิ้วให้มัน
ที่ซื้อให้ก็ไม่ใช่ไรมากมายหรอกครับ เป็นกล้องOlympus ตระกูลเดียวของ DSLR ที่จริงผมรู้ตั้งนานแล้วแหละครับว่ามันชอบกล้อง เป็นพวกสนใจด้านนี้ด้วย อืม ที่เห็นมันเล่นบ่อยๆซื้อเยอะก็ก็จะเป็น Cannon กับ Olympus นี่แหละครับ มันเคยบอกผมว่า ที่มันชอบCannon เหตุผลแรกเลยคือเคยเห็นภาพในหลวงทรงใช้Cannon ตัวมันเองก็เลยเปิดหาข้อมูลอะไรของมัน มันก็เริ่มให้ป๊ากับม๊ามันซื้อให้นั้นแหละครับ แต่รุ่นที่ผมซื้อให้เนี้ยผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องกล้องเท่าไหร่ ก็ถามๆที่ร้านเอาก็เลยเลือกรุ่นนี้มา เห็นสภาพกล้องแล้วเล่นยากชิบหายไม่รู้มันใช้ไปได้ยังไง ดิจิตอลดีกว่ากดแช๊ะเดียวก็ได้รูปสวยละ แล้วมันก็ค่อนข้างบ้าเหมือนกันนะครับไอ้เข็มอะ ชอบเล่นกล้องแบบใช้ฟิล์ม อืม เจอที่ไหนขอซื้อเค้าที่นั้นแหละ แต่ช่างหัวมันเหอะ ตอนนี้ขอให้มันชอบของที่ผมกับไอ้ตาร์ซื้อมาให้ก็พอละ
“ขอบใจนะเว้ย.. สวยชิบ”มันบ่นไปยิ้มไปหน้าแทบบานออกนอกทะเลแล้วครับ
“ชอบใช่ป่ะ”ผมถามมันไปงั้นแหละเพื่อความแน่ใจ
“อืม..”ดูท่ามันจะชอบมากด้วยซ้ำ ดูพลิกกล้องไปมาไม่สนใจใครเลยครับ
“โห สนใจผัวหน่อยดิ”ไอ้เป้พูดขัดขึ้น
“อย่าจับดิเป้.. เดี๋ยวเป็นรอย”ไอ้เข็มเอากล้องหลบมือไอ้เป้
“ไรวะ..มึงอะ”ไอ้เป้พูดเสียงงอนๆนิดหน่อย
“เก็บเลยๆ.. ไม่งั้นกรูเคืองมึงจริงด้วย.. วันนี้มันวันของกรูกับมึงนะเว้ย”ไอ้เป้เรียกร้องสิทธิ์ทันที
“เดี๋ยวดิวะ”ไอ้เข็มยังไม่ยอมลดละ
“.......................”ความเงียบเข้าครอบงำมันสองตัว แต่คนอื่นๆแดกเหล้าเคาะนู้เคาะนี่กันแล้วครับ
“เออๆ เก็บก็ได้”ไอ้เข็มก็ต้องยอมอย่างว่าง่าย แล้วเก็บใส่กล่อง เดินดุ่มๆๆขึ้นบ้านไปเลยครับ ไม่ถึงห้านาทีมันก็ลงมาคาดว่ามันคงเอากล้องไปเก็บ
“นั่งนี่ดิ กรูยังไม่ได้ร้องเพลงอีกเพลงให้มึงเลย”ไอ้เป้ตบที่นั่งข้างๆมัน
“นั่งนี่นะ”ไอ้เข็มมันนั่งตามที่ไอ้เป้สั่ง แล้วพวกผมก็รู้หน้าที่
“ทำไรอะ”ไอ้เข็มถามงงๆมองหน้าพวกผม ผม ไอ้ตาร์ ไอ้ป๊อด ไอ้แมน พี่ไม้ พี่ปอง ไอ้เอ็ม ไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้แสบ น้องปาน ส่วนคนอื่นๆ นั่งดูอยู่ครับ พวกผมยืนเรียงหน้ากระดานอยู่ด้านหน้าไอ้เข็ม
“สาม สี่”ไอ้เหี้ยแมนนับ ไอ้เป้ยืนอยู่ตรงกลาง อายเหมือนกันวะแม่งแก่แล้วมายืนทำเหี้ยไรกันเนี้ย
“ต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่การแสดงชุดพิเศษ จากพวกเราเพื่อนพ้องตัวเหี้ย ถ้าท่านผู้ชมพร้อมแล้วขอเสียงปรบมือรับขวัญหน่อยคราบ”เสียงไอ้เหี้ยแมนพร้อมกับทำท่าทำทาง
ใครกันที่ทำให้ชั้นรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน(พวกผมร้องพร้อมกัน)
คนที่ชั้นคิดถึงอยู่ทุกวัน(เสียงไอ้เหี้ยเป้)
ก็ใครคนนั้นชั้นเรียกว่าเธอ (ไอ้เป้ร้องพร้อมกันทำท่าประกอบไปที่เมียตัวเอง)
ความรักหน้าตาประมาณไหน(พวกผมร้องพร้อมกัน พร้อมกับเต้นประกอบที่แบบนัดกันมาแล้ว)
ความรักจะใจดีแบบเธอมัน(เต้นประกอบบ้าบอ)
เก็บซ้อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
มีกล่องหนึ่งใบใส่ความรัก(อืม ต้องทำท่าเป็นกล่องใส่ความรักกันด้วยนะ นึกออกป่ะวะ)
กับกุญแจมาให้เธอ กะเอาไว้ เก็บเอาไว้ กะเซอร์ไพรส์ ให้เธอไขเอาเอง
อะบอกไม่ได้หรอกความลับ ว่ามีความรักอยู่ข้างใน
ถ้าเธอนั้น อยากจะเห็น อยากจะรู้ เธอต้องไขด้วยใจ
ของเธอ ก็ให้เธอ ที่ให้ไป วันไหนก็ยังเป็นของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ (ไอ้เป้ทำท่าประกอบชี้ไปทีเมียตัวเอง ไอ้เชี้ย)
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม (ดูไอ้เหี้ยแมนเต้น แม่ง เมาได้อีกป่ะเนี้ย)
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ (ระหว่างเต้นผมก็เห็นไอ้เข็มมันนั่งขำไปยิ้มไป ดีแล้วแค่มันหัวเราะก็พอ)
แอบฝากใจไปในดอกไม้ แอบบอกรักไปกับสายลม
บอกไปแล้ว ก็ไม่รู้ บอกไปแล้ว เธอจะรู้หรือเปล่า
ก็ต่อให้การ์ดใบแค่ไหน บอกความในใจก็ไม่พอ
เก็บท้องฟ้า เก็บภูเขา เก็บลมหนาว เอามาเขียนคำว่า
รักเธอ มันรักเธอ คือรักเธอ (ไอ้เป้ทำท่ากรุ่มกริ่มไปมา แต่ตอนกรูเต้นเนี้ยเริ่มเขินเองแระ เชี้ย)
คำนี้มันยังเป็นของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ
(เข้าช่วงแรฟ ผมก็ต้องออกไปทำท่าไรบ้าบอ แถมพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย บ้าไปแล้ว)
ก็ใครคนนั้นฉันเรียกว่าเธอหน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
รักเธอ มันรักเธอ คือรักเธอ
คำนี้มันยังเป็นของเธอ
โวโอ โวโอ โวโอ โว โวโอ โวโอ โวโอ โว
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้นฉันเรียกว่าเธอ
โวโอ โวโอ โวโอ โว โวโอ โวโอ โวโอ โว
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ
“ฮ่าๆๆ.. ทำเหี้ยไรกันอะ”เสียงไอ้เข็มหัวเราะพร้อมกับกุมท้องตัวเองด้วยอาการขำพวกผม
“สาด.. พวกกรูซ้อมตั้งสามวันนะมึง”ผมด่ามัน
“เออๆ..ขอบใจวะ แต่ไม่คิดว่าพวกมึงจะทำไปได้..ฮ่าๆ”เสียงไอ้เข็มยังขำไม่หยุด
“เข็ม.. ชอบป่ะ”ไอ้เป้เดินมานั่งข้างๆพร้อมกับถามเมียตัวเอง ไอ้เข็มหันไปมองหน้า
“อืม..”มันพยักหน้าให้ไอ้เป้
แล้วไอ้เป้ก็ยิ้มหน้าบานเลยครับแทบไม่ยอมหุบเลย
“กรูรักมึงนะ รักเมิงรักเมิง”ไอ้เป้มันพูดพร้อมกับทำท่าทำทางไปทางเล่นๆมากกว่า
“เออ..”ไอ้เข็มตอบรับพร้อมกับขำๆ
..............
เมื่อคืนก็ผ่านไปด้วยความสุข และเมากันไปตามๆกันแหละครับ หลายๆอย่างลงตัวดีเหมือนกันที่พวกเราอยากให้มันเป็น
“มึงๆ...”ไอ้เข็มเดินย่อยมากระซิบข้างหูผม
“ไรวะ..”ผมถาม
“น้องปานทะเลาะกับไอ้แสบอยู่ในห้องอะ”ไอ้เป้กระซิบ
“อ่าว ทะเลาะไรกันวะ..ก็เห็นดีๆกันอยู่นี่หว่า”ผมถาม
“ไม่รู้เมื่อคืนแม่งทะเลาะกันเสียงอย่างดังอะ เมื่อคืนเหี้ยแสบต้องมานอนห้องกรู.. นี่ก็กลับไปห้องละ..ไม่รู้มีไรเปล่าไปดูกันหน่อยไหม”ไอ้เข็มถามสีหน้าเป็นกังวล
“อืม ก็ได้.”ผมบอกมัน
“ตาร์เดี๋ยวกรูมานะ...”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ที่นั่งอ่านหนังสือนั่งจิบกาแฟอยู่ มันพยักหน้าเป็นการรับรู้แต่ตายังมองหนังสืออยู่เลยครับ ผมเดินออกมาพร้อมกับไอ้เข็ม แล้วย่องๆไปห้องไอ้แสบที่อยู่บ้านอีกหลัง
“.................................”
“เงียบจังวะ”ผมกระซิบเมื่อเอาหูแนบเข้าที่ประตู
“อืม..กรูเป็นห่วงน้องปานไม่รู้โดนไอ้แสบฆ่าหมกที่นอนไปยัง”ไอ้เข็มทำเสียงหวาดๆ
“ไม่มีไรหรอกมั้ง”ผมบอกแต่ก็ยังเป็นห่วงไม่ได้เหมือนกัน เพราะรู้ว่าเพื่อนตัวเองตอนโมโหนะมันรุนแรงแค่ไหน
“กรูว่าเคาะประตูดีกว่า บอกว่าเรียกไปกินข้าวก็ได้”ผมบอก
“อืม..”ไอ้เข็มพยักหน้า
เมื่อผมกำลังจะลงมือเคาะประตู
“อึก.. พี่แสบ”เสียงน้อยๆก็เล็ดลอดออกมา
ผมกับไอ้เข็มรีบเอาหูไปแนบประตูอีกครั้งพร้อมกันทันที
“ปล่อยนะไอ้บ้า...”เสียงน้องปานด่า ผมกับไอ้เข็มมองหน้ากันนิดหน่อยว่าทะเลาะกันจริงๆนี่หว่า
“อึก.. อืม..ปล่อย..”เสียงน้องปานเหมือนขัดขืนอะไรสักอย่าง
“ขอโทษ.. โกรธไรกรูนักหนาวะ.”เสียงไอ้แสบบอกเซ็งๆเหี้ยมๆ
“ปล่อยสิพี่แสบ..”เสียงน้องปานบอกเหมือนจะอารมณ์เสียนิดหน่อย
“อะ.. อย่า. พี่แสบทำบ้าไรเนี้ยห๊ะ”น้องปานตะโกน
“อืมม.. เดี๋ยวดิ อยู่เฉยๆ..”เสียงไอ้แสบ เออนะ .. แม่งๆแล้วมั้ง
“อะ.. อะ.พะ.. พี่แสบ อย่า...อารรร์”เสียงน้องปานร้อง ผมกับไอ้เข็มนี่หูแทบทะลุเข้าไปในห้องแล้วครับ พร้อมกับมองหน้ากันยิ้มแทบขำ
“ปาน... อย่าหนีบขาดิ”
“อือออ.. อะ...”เสียงน้องปานเริ่มร้องเบาๆ
“กรูว่าไม่ต้องเป็นห่วงแล้วมั้ง”ผมพูดยิ้มๆ ไอ้เข็มก็เกาหัวงงๆ
“เออวะ...หึหึ”มันหัวเราะ
“ไปเหอะ.. หรือมึงจะอยู่ฟัง”ผมถามมัน
“สาด.. ไม่ฟังหรอกเว้ย..”ไอ้เข็มมันทำท่าจะกลับ แต่มันเสือกเดินไปอีกทาง
“ไปไหน..”ผมถาม
“แอบดู”มันทำหน้าทำตาทะเล้น
“ไอ้เหี้ย.. ไปๆแดกข้าว”ผมกอดไหล่มัน มันก็กอดตอบแล้วเดินกลับไปที่บ้านอีกหลัง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!” ผมกับไอ้เข็มมองหน้าตัวความตกใจ
“เฮ้ยยๆ..เอาออกไปๆ”เสียงไอ้เหี้ยแมนนี่หว่า ผมรีบวิ่งไปดู
“ฮ่าๆๆ...”เสียงหัวเราะโหวกเหวกโวยวายตามมาติดๆ ไอ้ตาร์วิ่งลงมาจากบ้านเข้ามาหาผมพร้อมกับหัวเราะไม่หยุด
“ไอ้เหี้ยทศ.. ไอ้สันดาร.. ไอ้สาดดดด.. อย่าวิ่งมา”เสียงไอ้แมนตะโกนดังมากอะครับ ผมรีบชะเง้อดู
“มีไรกันอะ”ผมถามไอ้ตาร์ที่ยังขำไม่หยุด
“ดูดิ..”ไอ้ตาร์ชี้ พวกไอ้เอ็ม พี่ไม้ พี่ปอง แล้วอีกหลายคนพยายามจับตัวไอ้แมนที่วิ่งไปมาสับขาหลอกด้วยครับ ฮ่าๆ
“อย่า.. กรูกลัว.. อ๊ากกกกกก...”เสียงไอ้แมนตะโกน ผมหันไปดูว่ามันกลัวอะไรกันแน่ ก็เห็นในมือไอ้ทศจับอะไรบางอย่างอยู่ เง้อออออออออ =.= งูอะ.. ผมชะงักเท้าเล็กน้อย
“ไรอะ เล่นไรกัน”ผมถามหวั่นๆ
“ไม กลัวหรอครับ”ไอ้ตาร์หันมาถาม ในมือไอ้ทศจับอยู่ที่คองูตัวเล็กแต่ยาวอะ งูเขียวด้วยแต่ไม่มีพิษนะเท่าที่รู้มา
“ใครกลัว”ผมพูด ไอ้ตาร์ยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไอ้ข้าว ช่วยด้วย”ไอ้แมนเมิงวิ่งมาทางกรูทำมายยยย.. ผมรีบชักเท้านิดหน่อย
“เฮ้ย ไอ้ข้าวจับๆ”เสียงไอ้ทศเรียกผมประมาณว่าให้จับไอ้แมน ผมรีบคว้าตัวไอ้แมนไว้เดี๋ยวมันรู้ว่าผมกลัวครับ
“ไอ้เหี้ย..”ไอ้แมนด่าผมทันที มือตีนถีบไม่หยุด
“เฮ้ยยยยยยยยยย !! คว..... เหี้ยยยยยยยยยยย”ผมกระโดดหลบด้วยความตกใจ ไอ้เหี้ยทศเสือกทำหลุดมือ ผมรีบวิ่งไปอีกทางทันทีอย่างรวดเร็วไม่คิดชีวิต และทราบว่าไอ้ที่วิ่งมาติดๆนี่ไอ้เหี้ยแมนครับ ผมยืนอยู่ไกลมากและหอบอย่างกับหมาเลยตอนนี้
“เล่นส้นตีนไรวะ”ผมด่าพวกมันที่ยืนขำกับอาการผมอยู่ด้วย ไอ้ทศชี้ไปมาประมาณว่างูหายไปแล้ว
“ฮ่าๆๆ.. มึงกลัวหรอเหี้ยข้าว”เสียงไอ้ทศตะโกน
ผมยืนเท้าเอวอย่างหัวเสียที่มันรู้แกว ไอ้สาดพวกนี้นะ เดี๋ยวกรูเอาคืนแน่มึง.. “แค้น”
ไอ้ตาร์เดินไปตบหัวไอ้ทศ แล้วพูดอะไรไม่รู้ แล้วเดินมาหาผม
“ขำหาเหี้ยไร”ผมด่ามัน
“เปล่า ไหนบอกไม่กลัวไง”ไอ้ตาร์ยิ้มกริ่ม
“ไปไกลเลยไป”ผมผลักตัวมัน
“อะนะ.. งอนหรอครับ”มันเดินเข้ามาใกล้ ผมก็ไม่ได้หลบอะไร ยังเคืองๆไอ้พวกนั้นอยู่
“แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆ..” ผมตกใจวิ่งสุดชีวิตอีกครั้ง เมื่อไอ้เหี้ยตาร์เอามือที่หลบไว้ออกมา แล้วทำเสียงแฮ่ใส่
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ..”ไอ้ตาร์หัวเราะร่าเมื่อเห็นท่าทีผมลุกลน ส่วนไอ้เหี้ยแมนนะหรอครับ นู้กลางทะเลแล้วมั้ง
ไอ้ตาร์แบบมือประมาณว่าไม่มีอะไรเลยที่ทำเมื่อกี้นะแกล้ง ผมหน้างองิดแล้วครับตอนนี้ โดนมันแกล้งอะเคือง
ผมเดินหนีจะขึ้นบ้านทันที ไอ้ตาร์รีบวิ่งเข้ามาหา
“ชิ อย่ามายุ่ง”ผมผลักตัวมันออก พร้อมกับจิปากด้วยความโมโห
“อะไร.. ล้อเล่นเอง”มันพูดไปขำไปไม่หยุด ผมหน้างอหันไปมองหน้ามันค้อนๆ
“ขำมากใช่ไหม...”ผมถามมัน ไอ้ตาร์ยิ้มไม่หยุด
“ดี...” ผมทิ้งท้ายเสียงท้าทายใส่มัน
“คืนนี้ “แยกห้อง”..”ผมทำเสียงหนักแน่น แล้วเดินขึ้นบ้านไปเลยครับ ทิ้งให้ไอ้ตาร์ยืนอึ้งอยู่ และคงรู้ด้วยว่าผมเอาจริง เพราะว่าเมื่อกี้โกรธจริงเว้ย
.................>>>><<<<..................
-
เย้ ๆ
ในที่สุด็มีตอนพิเศษ ออกมา(อีก) ..ชอบ ๆ
ว่าแต่ ....
ใครกันที่ทำให้ชั้นรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน ... มุกนี้ ฮา ค่ะ แต่ แอบน่ารัก มากมาย ...
-
คิดถึงมากเลย
-
เอาอีก เอาอีก เอาอีก อ่ะ ยังไม่หายคิดถึงเลย :กอด1:
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆทุกคู่เรยอ่ะ
คิดถึงมากๆๆๆๆๆ
ดีใจจังมาต่อให้ พอมาต่อก้อไม่อยากให้จบ เห้ออออ
เป้ เข็ม น่ารักมากกกกกก
ซึ้งตาม :sad4:
แสบปานก้อ แอร๊ยยยยยย :o8:
ส่วนสงสารสุดคงเปนต้า
คืนนี้ อด!! :jul3:
-
เหยยยยยยยยยยยยย
แยกห้องแล้ววววว !! !
ทำไงล่ะเนี่ยพี่ตาร์เอร๊ยย .. ~~ :z3:
-
น่ารักทุกคู่เลย
อ่านแล้วคิดถึงจัง ^^
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษน่ะจ๊ะ
ปล.พี่ต้าร์ :m20: :m20: :m20:สมน้ำหน้า อิอิ
-
:o8: :-[น่ารักอ่ะ ทุกชุด
สมน้ำหน้าเฮียต้าร์ :m20:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดด
เอาอีกๆๆๆๆๆๆ
ยังไม่หายคิดถึงเลยอ่า :-[
เขินแทนเข็ม :o8: แสบปานนี่ทำเลือดกระฉูด :pighaun: :haun4:
ขอต้าร์ ข้าว เลือดกระฉูดด้วยซิเบบี้ o18
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักมากมาก สนุกที่สุด :m11: ไม่ได้เวอร์ อ่านแล้วhappyจัง
รักเรื่องนี้มากค่ะ คิดถึงต้ารข้าว&the gangs สุดๆ
-
อ่านไปยิ้มไป
เป้ เข็ม ทำซึ้งอ้ะ
แต่ตอนร้องเพลงหมู่เนี่ย มีฮา ตรงบทบรรยาย ทำไปได้ 555++
แสบ น้องปาน ก็ง้อแบบให้จิ้นอีก หุหุ
ส่วนตาร์ ข้าว แกล้งคนใกล้ตัวมีเคืองๆ
แต่หนูข้าว ทำไมทิ้งท้ายซะสาวเลยเนี่ย
"ดี" "แยกห้อง" 55555
ขอบคุณเบบี้มากนะจ๊ะ
ว่างๆ มาต่ออีกนะ
ข้าว ตาร์ เป้ เข็ม แสบ น้องปาน แมน ป๊อด และผองเพื่อน
มาเมื่อไร มีความสุขเมื่อนั้น
-
โอ๊ยคิดถึงเหมือนวันวานยังหวานอยู่เลย
อ่านไปยิ้มไป
เหมือนเราไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
-
โอ้ยน่ารักจังเลยเบบี้ มาต่ออีกนะ
ค่อยหายคิดถึงข้าวกับตาร์และเพื่อนคนอื่น ๆ หน่อย
เราจะรอตอนพิเศษต่อไปเรื่อย ๆ นะจ้ะ
-
o13 o13
น่ารัก+ซึ้ง มากเลยอ่ะ อ่านแล้วยิ้มแก้มปริเลยอ่ะ น่ารักกันจิงๆเลย
เป้ น่ารักมากเลย เอาใจเข็มสุดๆ หุหุ ดูกลุ่มนี้รักกันดีจิงจิ๊งงง ชอบ
ตามมาอ่านอันนี้ แล้วเบบี้อย่าลืมอัพขนมนะ
-
ดีใจจัง เบบี้คนน่ารักมาต่อภาคพิเศษให้แล้ว
คิดถึงตัวละครทุกตัวของเบบี้มากเลย
ยิ่งอ่านแล้วก้อยิ่งอยากอ่านต่ออ่ะ มาต่อบ่อยๆได้ไหมเนี่ย หุหุ
-
ภาคพิเศษ อ่านไปยิ้มไปเหมือนคนบ้าเลย อ่านแล้วมีความสุขมากมาย
รักทุกคู่เลย ขอบคุณเบบี้มากที่มาช่วยเติมความสุขให้คนอ่าน
ยังรอตอนพิเศษตอนต่อไปอยู่นะคะ หากว่างและมีอารมณ์ในการเขียน
ก็ขอความกรุณามาแบ่งปันความสุขให้แก่คนอ่านด้วย :L1: :pig4:
-
เฮียตาร์ยังน่ารักเหมือนเดิม :-[
-
อ๊ากกกกก น่ารักๆๆๆๆๆๆเหมือนเดิมเลยอ่ะ
เข็มเป้ซึ้งมากๆๆๆน่ารักอ่ะอ่านไปยิ้มไป :impress2:
แสบกับน้องปานก็นะอ๊ากมิไหวจะจิ้นนะเออ :pighaun:
ตอนที่ทุกคนร้องเพลงนี้ฮ่ามากๆ เราอ่านไปขำไป
จนแม่เข้ามาถามเลยว่าขำไรเสียงดังมากคิดได้งัยร้องเพลงนี้กันเนี่ย
พี่ต้าร์นี่ข้าวน่ารักมากๆทำงัยดีอยากได้อีกอยากอ่านอีกยังไม่หายคิดถึงเลย :กอด1:
อยากจะบอกว่ายิ่งได้อ่านยิ่งคิดถึงมากกว่าเดิมอีก :z10:อยากให้เบบี้มีตอนพิเศษแบบนี้
มาให้อ่านเรื่อยๆจัง ขอบคุณเบบี้ด้วยน๊า ที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้เราได้อ่านนิยายดีๆ
ได้มีตัวละครในดวงใจที่เราชื่นชอบรักพี่ตาร์พี่ข้าวจังเลย :กอด1:
-
ชอบมากเลย ทั้งเป้เข็ม ต้าร์ข้าวด้วย
น่ารัก ~~
รอตอนพิเศษเรื่องนี้ตลอดเลยน๊า รอขนมด้วย ฮ่า ๆ
แอบอยากให้สองเรื่องโคกันเยอะ ๆ
-
55555555555555555555
แยกห้องๆๆๆๆ
แต่อยากรู้ว่ามากกว่าว่า แสบ กับ ปานทำไรกัน
อิอิ :z1: :z1:
-
น่ารักทุกคนเลย ชอบมากๆ อ่านไปยิ้มไป :-[
แต่พี่ต้าร์งานเข้าซะแล้ว 55
-
เบบี้จ๋า ตอนนี้ยังไม่จบช่ายม้ายยยยย
ตาร์ยังไม่ได้เข้าบ้านเลย :impress2:
คืนนี้ให้ตาร์เข้าบ้านไปนอนก่อนนน๊า
-
แหมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เขินแทนเข็มนะเนี่ย
เป้นี่น่ารักกว่าที่คิดนะเนี่ย
มีทำอะไรเซอร์ไพร์สด้วยอ่ะ
อย่างนี้สงสัยเข็มรักตายเลย
แต่ว่าน้องปานกับแสบทะเลาะกันเรื่องไรเนี่ย
แต่จะว่าไปก็ง้อกันได้แล้วน่ะนะเนอะ ๆ
สุดท้ายก็ดีกัน
แต่ว่าดันมีคู่ที่หนักว่า
เพราะว่าคืนนี้ "แยกห้อง"
55555555555555555
ไม่รู้ว่าจะขำยังไงกับความซวยของตาร์ดี
:laugh:
-
ขอบคุณเบบี้มาก
ที่ทำให้ได้รู้สึกเหมือนได้กลับมาเจอเพื่อนๆ กลุ่มเดิมอีกครั้ง
รู้สึกดีจัง...
พวกเขาไม่เปลี่ยนเลย เหมือนเดิมทุกประการ
อิอิ..แอบมีเพลงออกมานิดนึง
แต่...แง แง
เบบี้ใจร้าย
แยกห้อง...พี่ตาร์กะข้าว
ไมอ่ะ...
:pig4: :L2:
-
เป้โรแม๊นซ์สุดๆ อ่า
เขินแทนเข็มเลยอ่า
คู่นี้แรกๆ มาแมนๆ
ตอนพิเศษนี่หวานน้ำตาลทะลักอ่า
:-[
คู่แสบปานออกมาน้อยนิด
แต่ได้ใจเราไปเลย
เสียดายแต่ว่า...
ไม่รู้ว่างอนกันเรื่องไร
แล้วพี่แสบง้อน้องปาน (อย่างละเอียด) ยังไง
สุดท้าย คู่เอก พี่ตาร์กะข้าว
สะใจตอนท้ายจริงๆ
ข้าวยื่นคำขาดเยี่ยงนี้
พี่ตาร์หดเลยสินะ 55+
เบบี้จ๋า เรายังรอคอยตอนพิเศษของพิเศษของพิเศษของพิเศษของพิเศษ... ต่อไปนะจ๊ะ
:กอด1:
-
เย้ มาแล้ว ขอบคุณคร้าบ
-
น่ารักน่ะ...เพื่อนพ้องก๊วนนี้เค้าฮาดี...มาต่ออีกน้า :L2:
-
ขอบคุณค้า......
น่ารัก น่ารัก
เอาอีกเอาอีก ชอบชอบชอบ :L1: :L1:
-
:กอด1: อ่านแล้วมันอิ่มเอมจริง ๆ คิดถึงข้าว ต้าร์ แอนด์เดอะแก้งค์มากมาย อ่านแล้วรู้สึกยิ้มแก้มปริเหมือนเดิม
เบบี้ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริง ๆ สุดยอดดดดด
-
มาต่อจนได้นะ
นึกว่าลืมไปแล้วซะอีกเรา
-
ว้าวววววววววววววววววววว :impress2:
ตอนพิเศษ ใหม่ๆๆๆๆๆ :mc4:
ไปอ่านก่อน :m7:
-
แกล้งเค้านัก โดนซะเลย อิอิ
-
เป้ทำซะเข็มเขินแล้วเขินอีก น่าร้ากกกกกกกกกกกกกก
แอบขำตอนร้องไปเต้นไป แล้วตอนเป้บอกเหตุผลที่ร้องเพลงก็ซึ้งซ้า....ฮิๆ
ปานกะแสกก็แอบ.... :laugh: คู่นี้ก็น่ารักไม่เปลี่ยน :impress2:
-
เป้ เข็ม น่ารักกกกกกได้ใจเลยยย :o8:
แสบอ่ะ อย่างแกล้งน้องปานสิ :haun4:
ต้าร์ ข้าว เรารักนายอ่ะ
รักคนแต่งด้วยยยยย :L1:
แล้วมาลงตอนพิเศษอีกนะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด ให้กับตอนพิเศษค่าาาาาา
โอย...น่ารักมากกกกกก :m3:
ชอบเป้ค่ะ....แสดงความรักและห่วงใยเข็มมากตลอดเวลาไม่มีเก๊กไม่มีกั๊ก ชอบ ๆ ๆ :m4:
คุณพี่แสบน่าจะดูเป็นเยี่ยงอย่างซะบ้างนะคะ (เราเป็นพวกกับน้องปานค่ะ) ดิบ เถื่อนเหลือเกิ๊นนน
.
.
คิดถึงตัวละครทุกตัวเลยค่ะ ได้อมยิ้มกับแมนแอนเดอะแก๊งค์ เห้อ....อ่านแล้วมีความสุข
.
.
ขอบคุณเบบี้มากค่าาาาา :กอด1: เป็นกำลังใจให้เบบี้เยอะ ๆ นะคะ
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ
:L2:
-
น่ารักกกกก
อ่านแล้วคิดถึง กลับไปอ่านอีกดีกว่า :impress2:
น่ารักทุกคนเลย แต่แอบเอาใจให้น้องปานเป็นพิเศษ :กอด1:
ขอบคุณเบบี้ค่า จุ๊บๆ:pig4:
-
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
เป้ เข็ม
ว้าวววววววววว เขิลแทนว่ะ อยากไปทะเลยเลย
น้องปานกะพี่แสบ ๆๆๆ
อยากอ่าน ชอบตอนทะเลาะกัน เพราะน้องปานโหดดี แสบดูหงอๆๆ ชอบๆๆ
ชอบเวลาน้องปานดึงหัวไอ้แสบ
ส่วนสุดที่รักของเค้า ข้าววววววววววว
ข้าวมาเต้นกามิกาเซ่ให้เค้าม้ายยยยยยยยยย
กรีสสสสสสสสสสส ปลื้มมมมมมมมมมมม
-
:mc4:
-
กรี๊ดดดดดดดดด รักเบบี้จัง :กอด1: ตอนนี้มาครบทุกคนเลย
พี่ต้าร์แกล้งข้าวเท่ากับแกล้งตัวเองนะ ข้าวงอนไปแล้ว คืนนี้นอนนอกห้องแล้วจะทำไง บรรยากาศริมทะเลแบบนี้ นอนคนเดียวมันเหงาน้า
ง้อด่วนค่า
-
ตอนพิเศษน่ารักโคตร
อ่านเเล้วยิ้มไม่หุบเลยอ่า
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
เป้กับเข็ม น่ารักกกกกกกกกกกกก
สงสารต้าร์ :z3:
ขอบคุณเบบี้ที่มาต่อให้หายคิดถึง
-
แยกห้องนอนอ่ะ
เฮียตาร์ขำไม่ออกหละงานนี้
:z3:
-
:m20: งานเข้าแล้วไหมล่ะ..เฮียตาร์
-
นอนชายหาดละกันเฮีย :laugh:
-
. . .คิดถึงค่ะ พี่แสบกะน้องปาน .. .เรื่องใหม่ออกมาให้ได้ชื่นใจได้นิดหน่อย ตอนพิเศษก็ออกมานิดหน่อย . .พี่ต้าร์เซ็ง
เลยเน้อ หนึ่งคืน . .555 ทำไมไม่รอแอบดูก่อนละคะ . .ขอดูด้วยคนค่ะ
-
o18 เฮียตาร์แกล้งจนงานเข้า อดอีกหลายยกแน่ๆๆคืนนี้ :laugh:
-
ขอบคุณตอนพิเศษมากๆนะจ๊ะ :bye2:
-
ข้าวแยกห้องเลยหรอ :laugh:
ขอบคุณนะ :L2:
-
:L2: ว้าววววววว ตอนพิเศษ
คิดถึงเรื่องนี้มากมาย
ขอบคุณ เบบี้มั๊กมากกกกกกก :กอด1:
-
:L2:
กรี๊ดกะตอนพิเศษ
><
อ่อยยย
เล่นไรกันวะะะ
งูมันใช่ของเล่นเหรอ ??
กลัววว o22
ชอบเข็มอ่ะ .... จริงๆนะ
ฮ่าๆๆ
:z2:
-
อ่านไปสามรอบแล้วค่ะตอนพิเศษของพิเศษเนี่ย อ่านแล้วอารมภ์ดีมาก น่ารักเสมอ เรื่องนี้
รักต้ารข้าวที่สุด ขอพิเศษแบบพิเศษจากต้าร์ให้ข้าวบ้างนะคะ :m1: แบบsurpriseจนข้าวซึ้งเลย
-
อ่านทันล่ะ.. :myeye:
จะไปอ่านชุลมุนวุ่นรักรอพรางๆ
ถ้ามาอีก.. เอาตอนที่มีเพลง ข้าว และก็ตาร์ ด้วยน่ะ .. ข้าว กับ เพลง ต่อล้อต่อเถียงกันสนุกดี
มีตาร์ให้ท้ายเพลงเล็กน้อย .. ชอบ :laugh3:
-
น่ารักจัง...
รักทุกคนเลย^^
-
คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆๆๆๆๆๆๆๆคับ
ขอบคุณมากนะคับพี่เบบี้
:3123: :3123: :3123:
-
คิดถึงต้าร์กับข้าวมากมาย ขอบคุณที่มีตอนพิเศษมาให้หายคิดถึงค่ะ :pig4:
-
นาน นาน ข้าว กับ ต้าร์ จะมา
ยังไม่หายคิดถึงเลย
แต่ก้อ :pig4: ที่นำมาลงให้อีก
:กอด1:
-
:impress2: ดีใจได้อ่านต่อ
แต่
มันค้างอ่ะคุณน้องเบบี้ขา :z3:
-
ดีใจมากเลยเบบี๋ที่ได้อ่านเรื่องนี้อีก รักเบบี๋ที่สุดในโลกเลย :กอด1:
+1 ให้เบบี๋สุดที่รักด้วยนะ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยมาต่อตอนพิเศษแล้วววว อิอิ
ดีจัยยยยย อ๊ายยยยย
เขิลแทนพี่เข็ม 5555+
พี่ตาร์งานเข้า โดนแยกห้องเลยยยย
แอบค้างเลยอ่าคร่ะ :z3:
-
ขอบคุณมากๆครับ เบบี้
มีตอนพิเศษ แบบนี้มาเรื่อยๆๆก้ดีนะคับ อิอิ
เวลาที่คิดถึงพี่ๆในนิยาย
-
ก๊ากก สมนะน่าพี่ตาร์ว่ะ เล่นไรไม่เล่น เหอๆ อดแน่เฟ้ย
ต้องง้อแบบไอแสบแล้วหล่ะมั้งผมว่าอ่ะ
ยังมีตอน 6 ช่ายเป่าเบ่บี๋
อ่อ สารภาพ ยังไม่ได้อ่านเรื่องใหม่ของเบ่บี๋เลย ไม่ค่อยได้เข้ามาเว็บอ่ะ
อ่อ อีกที แล้วอีกเรื่องอ่ะ ขอตอนพิเศษด้วยได้เป่า คิดถึงเด็กแสบซ่า เหมือนกัน เอ่ หรือจะทำวัยรุ่นไม่ออกแล้ว เพราะโดนสาระมีคุม 555+
-
เข้ามาอ่านใหม่ + ตอนพิเศษด้วย !
><~
น่ารัก ไม่ไหวแล้ววว
:-[
เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นใหม่อีกรอบ
แล้วเดี๋ยวก็จะวกมาอ่านอีก ฮ่าๆ
ขอบคุณนะค่ะพี่เบบี๋
-
กริ๊ดดดดด.... ยังอ่านไม่จุใจคู่แสบปานเลยค่ะ :sad4:
ขอบคุณเบบี้ที่เข็นตอนพิเศษมาให้อ่านกันเสมอๆนะคะ :pig4:
-
เหยยย...ไม่คิดว่าจะมีตอนพิเศษด้วยอ่ะ
ยิ่งอ่านยิ่งน่ารัก
เป้กะเข็ม หวานได้อีก
พี่ตาร์ งานเข้าไปเรยดิ...เซ็งเป็ด
สู้ๆนะพี่ตาร์ เชียร์พี่มาตั้งแต่ต้นเลยนะเนี่ย
-
ดีใจมากๆเลยที่พี่เบบี๋มาเขียนตอนพิเศษต่อ
สุดยอดคู่ในดวงใจเลย เป้-เข็ม :กอด1:
แบบว่า หวานสุดๆเลย หวานได้อีก :-[ เขิลลลแระ
มาเขียนต่อเร็วๆนะ :serius2: อยากอ่านต่อมากกกกก
-
+10 เล้ย :กอด1:
-
แอบมีตอนพิเศษอีก
:-[
-
ไม่ยอม ปากกะแสบออกมานิดเดียวเอง
อยากอ่านปานกะแสบ
-
เอาอีกๆๆๆ :serius2:
ขอตอนพิเศษอีกได้ป่าว?
-
555+ ตอนพิเศษ ๆ ฮาได้อีก o13
-
สุดยอดมากๆๆๆครับ
คือ มาต่อตอนพิเศษไปเรื่อยๆ ไม่ต้องหยุดได้ป่าว อิอิ
นานๆทีก็ได้คับ อยากรู้ความเป็นไปของทุกคนอ่ะ
มนเหมือนเข้าไปอยู่ในนิยายเเล้ว
-
อ่านอีกกี่ครั้ง มีตอนพิเศษมากเท่าไหร่ก็ไม่พอ
อบอุ่นกับความรักของข้าวและผองเพื่อนมากๆ เลยจ้ะ o13
แต่ที่น่ารักที่สุดคงเป็นเบบี้นี่แหละ คนอ่านขออะไรก็จัดให้ทู้กกกที :man1:
-
สนุกมากเลยอ่า :z1:
อ่านแล้วยิ้มแก้มแทบปริ อิอิ :o8:
เป้กับเข็มหวานมากๆ :-[
ชอบแสบกับปานที่สุด :impress2: :impress2:
พี่ตาร์ อด!!! :m20:
o13
:bye2:
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกก เบบี๋ยังไม่มาต่ออีกหรอครับ รออออออ่านอยุ่นะครับ
-
รอดูเหตุการณ์หลังจากแยกห้องอ่ะคับ อิอิ (จะมี NC ป่าวหว่า 5555+)
-
แป่ว!!! ต้าร์งานเข้าแล้ว 555
ยังมีตอนพิเศษต่ออีกใช่มั้ยค้าบ
จะรออ่านนะคับผม :กอด1:
-
พี่เบเบี๊ เบเบี๋ รออยู่ น้าๆๆ นะนะนะ
-
:m15: อยากอ่านต่อนะคะ ต้ารข้าว
มาต่อนะคะ :monkeysad:
-
พี่แสบน้องปานน่ารักอีกแล้ว :laugh:
-
แสบกะน้องปาน แสบก็ยังหื่นได้เสมออ :jul1:
ตาร์คืนนี้อด นอกน้อง งานเข้าแล้ว :m16:
-
กำลังทึ่งว่า เบบี้ เขียนเรื่องนี้ออกมได้ยังไง ทึ่งมากๆๆ เหมือนเข้าไปอยู่ในนิยายเลย :call: :call:
-
หวานและฮามากค่ะ มีเพื่อนแบบนี้รักตายเลยล่ะ เพื่อนกันตลอดไปเลยจริงๆ
-
where are u? Babyyyyyyyyyyyyyyyy Please come back, :call:
-
หุหุหุ ชอบพี่ข้าว กะพี่ต้าร์ อะ
น่ารักสุดสุด
-
เบบี้ อยากอ่านต่อต้องทำไงอ่ะ
-
อยากอ่านต่ออ่ะค๊าบบ
อย่าให้ค้างนานนะ :กอด1:
-
ง่าาาาาาาาาาา รออ่่านต่ออยุ่นะครับ :call:
-
จุดธูปๆๆๆ :call: :call: :call: :call:
โอม เบบี้จงมาต่อเถิด :call: :call: :call:
-
มาต่อเร็วๆๆนะ
ชอบมากมาย
อ่านแล้ว ฮาดีอ่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านคัฟ
ร้องไห้ไปหลายตอนเหมือนกัน
เหมือนชีวิตตอนเรียนมัธยมเรยอ่ะ
ตอนแรกๆๆ
-
รอหน่อยๆ
เพราะว่าตอนนี้
สอบ
แฮนดี้ไดฟ์หาย
และเงินช๊อตมากๆ
.. :z3:
กำลังเขียนอยู่ :z2:
-
^
^
จิ้มเบบี้
รอได้ค่ะสอบเสร็จแล้วค่อยมาต่อก็ได้
ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆนะค่ะ
ขอให้สอบผ่านหมดเลยนะค่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o13
-
:z13:จิ้มทะลุE_PaBa!Y! ไปถึงเบบี้
รอได้คร๊าบบบแค่รู้ว่าจะได้อ่าน
ก็รอได้อย่างมีความสุขแล้ววว :impress2:
ปล เรื่องสอบก็ขอให้เบบี้ได้เกรดAทุกวิชาเลยนะ
ส่วนเรื่องเงินช๊อต คงช่วยไรมิได้เพราะพี่ก็ช๊อตเหมือนกัน :laugh:
-
ชอบจริงๆๆๆๆ เรื่องนี้ ชอบทุกคู่เลย
กลับมาอ่านอีกรอบ ก็สนุกเหมือนเดิม อ่านไปยิ้มไป เบบี้แต่งดีมากๆ
ชอบทุกคู่เลยอ่ะ เหมาะเม๋งมาก o13
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ6
“ดีเจเข็มมาเองคราบบบบ”เสียงไอ้แมนมันแทบตะโกน
“เชี้ย.. ช่วยกรูยกดิ”ไอ้เข็มด่าเมื่อมันเหมือนเริ่มหนักกับลำโพงหลายตัวที่มันถือออกมา
บ้านที่พวกผมมาพักคราวนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากๆเลยครับ อยู่ห่างไกลจากผู้คนมากมาย
“ไมจ๊ะเดี๋ยวนี้มีผัวแล้วแข้งขามือไม้อ่อนหรอจ๊ะ”ไอ้แมนแซว
“เดี๋ยวกรูจะเอางูมารัดคอมึง..”ไอ้เข็มขู่ ไอ้แมนถึงกับหุบปากทันที
ผมเดินมานั่งอยู่ตรงริมระเบียง วันนี้แดดร่มแต่อย่างว่าแหละครับ ลมทะเลล้วนแล้วทำให้ดำทั้งสิ้น ทุกคนอาจสังเกตได้ว่าไม่ได้ยินเสียงไอ้เพลงเลย เหอะๆผมปล่อยเกาะมันไว้ที่บ้านแม่กับพ่อเรียบร้อยแล้ว กร๊ากก
สะใจจริงๆ (ได้ข่าวว่าลูกมึงนะ) ..
“ข้าวครับกินอะไรไหม..เดี๋ยวพี่เอาให้”ไอ้ตาร์มันมานั่งแหมะลงข้างๆผม ผมเขยิบออกนิดหน่อย ที่จริงไม่ได้โกรธอะไรมากมายหรอกนะครับ แต่แค่ยังเคืองๆอะ แล้วก็เสียฟอร์มด้วยอะครับแล้วก็แบบไม่ชอบให้มาแกล้งอย่างนี้อะ
“.. ไปเดินเล่นไหมครับ..ไม่มีแดดด้วย”ไอ้ตาร์มันพูดอีก ผมก็มองออกไปนอกทะเล อืม ง่วงวะ หิว อืม ลืมกินข้าว ผมเดินเข้าไปในครัว ตอนนี้มีพวกไอ้เอ็ม กับไอ้นิลกำลังทำกับข้าวไรของมันไม่รู้ครับ
“มีไรกินบ้างอะ”ผมถามพวกมัน ไอ้ตาร์เดินตามเข้ามาข้างๆ
“ไข่เจียวก่อนไหมมึง.. ยังไม่เสร็จวะ”ไอ้นิลบอก
“อืม...ทอดให้กรูก่อนได้ปะ กรูหิว ง่วงด้วย”ผมบอกมัน
“เหี้ยไรเพิ่งตื่น ง่วงแระ..”ไอ้เอ็มพูดไปเจียวไข่ไป
“เออ...เหลือให้กรูด้วยนะเดี๋ยวกรูตื่นกรูจะกินอีก”ผมบอกมัน ก็มันทำข้าวต้มกุ๋ยของโปรดผมอะ
“เออเดี๋ยวเหลือให้”ไอ้เอ็มบอก แล้วมันก็ตักไข่เจียววางบนข้าวให้ผม ผมหยิบจานมาแล้วเดินไปหยิบน้ำ
แล้วมานั่งกิน
“อ่าว แดกไข่เจียวกันหรอวะ”ไอ้ทศถามเมื่อเห็นผมถือข้าวไข่เจียวมา
“เปล่า.. มันกำลังทำแต่กรูหิว”ผมบอก
แล้วก็เลยนั่งกินไม่ถึงสิบนาทีก็หมดอะครับ ไอ้ตาร์ก็นั่งเฝ้าอยู่ข้างๆโดยไม่มีการพูดใดๆเมื่อผมกินเสร็จผมก็เอาจานไปเก็บแล้วเดินเข้าห้องนอนเลยครับ โดยมีสายตาบางคู่ที่พอสังเกตผมกับไอ้ตาร์เห็น แต่ก็มีเยอะที่ไม่ได้สนใจเพราะว่ามันกำลังกระดกเหล้าเข้าปากอยู่ครับ
ไอ้ตาร์ก็เดินตามผมต้อยๆเลยครับ ผมเปิดประตูห้องนอนเข้ามา ไอ้ตาร์ก็ทำท่าจะเดินมาด้วยครับแต่ผมหันไปดันประตูไว้ไม่ให้เข้า สีหน้าไอ้ตาร์ตอนนี้เหมือนหมาหงอยเลยครับ ผมแทบขำออกมาอะมันน่าสงสารอะครับ เหอะๆ แต่ก็อยากแกล้งมันคืนอะ
ผมปิดประตูล๊อกห้องทันที แล้วเดินมาตั้งนาฬิกาที่มือถือไว้เพราะเดี๋ยวนอนเกินครับ ถ้าผมนอนเกินแล้วมันจะเพลียๆเหมือนคนไร้เรี่ยวแรง
แล้วก็ล้มตัวนอนด้วยความง่วงเพลียๆสุดๆ
แต่ไม่นานก็ต้องสะดุ้งตื่น ตอนแรกคิดว่านาฬิกาปลุกนะครับ แต่หันไปมองที่มือถือมันไม่ใช่ของผม แต่มันเป็นของไอ้ตาร์
ตื้ดๆ ๆ ๆ..
โทรศัพท์มันยังสั่นไม่หยุด ผมเลยเอื้อมไปหยิบมาดูบนหน้าจอมือถือ
“น้องต้น”
ต้นไหนวะ น้องต้น น้องต้น น้องต้น ม่ายยยยยยยยยยยยย ต้นไหนของเมิง
ผมเดินออกไปนอกห้องพร้อมกับกำมือถือไว้ในมือด้วยครับ ตอนนี้เริ่มอยากรู้ขึ้นมาตงิดๆแระ ตอนนี้ไอ้ตาร์มันนอนอยู่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ผมเดินไปแล้วขว้างมือถือใส่บนตัวมัน ไอ้ตาร์มันสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วมองหน้าผมก่อนที่จะมองไปที่มือถือ
พอผมขว้างเสร็จผมก็เดินเข้าห้องเลยครับ นี่ไม่ได้งอนนะ แต่แค่เคืองนิดหน่อยอะ.. แล้วก็แบบไม่ชอบให้ใครโทรหามันด้วยนะครับถ้าเป็นคนที่ผมไม่รู้จัก มันเหมือนผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวมันยังไงไม่รู้อะ
หึงแล้วไอ้ฟาย ไม่ได้หึงเว้ย.. แม่ง มึงอย่ามากล่าวหากรูนะ
ผมเดินมานั่งอยู่ในห้องนอนไม่หลับแระ ตอนแรกที่เคืองมันเรื่องงูอะก็ไม่ได้โกรธไรหรอกกะจะแกล้งมันกลับนิดหน่อย แต่ตอนนี้เริ่มงอนจริงแล้วเฟ้ย แม่งๆ.. ใครอะ
ก๊อกๆ ๆ..
“ข้าวครับ..พี่เข้าไปหน่อยนะ”ไอ้ตาร์มันทำเสียงเหมือนหมาโดนทิ้งมากๆ
“.................” ไรๆ ไม่เปิดเว้ย
“ข้าวครับ.. จะเที่ยงแล้วนะครับมากินข้าวก่อนนะ”ไอ้ตาร์เรียกอีก ผมเดินไปเปิดประตู ไอ้ตาร์ทำท่ากำลังจะเคาะอีกรอบ มันยิ้มให้ผม
“น้องที่ทำงานนะครับ”มันพูด
“ใครสน”ผมย้อนกลับ แล้วเดินออกไปหน้าบ้าน
“แน่ใจว่าไม่สน”มันทำเสียงล้อผมอ่า ผมหันไปมองด้วยหางตา ไม่ค่อนชอบคนรู้ทันเท่าไหร่
“อ่าว ตื่นแล้วหรอมึง..แดกข้าวเปล่ากรูเอาให้”ไอ้นิลทักผม
“เอา”ผมบอก ไอ้นิลลุกไปเข้าครัว ส่วนผมนั่งลงข้างๆไอ้แสบ
“น้องปานไปไหนละ”ผมถาม
“คุยโทรศัพท์”มันบอก
“กับผัวใหม่หรอ”ผมพูดหยอก
“คว....”มันด่าให้คำเดียว
“เบียร์”ผมบอกเมื่อไอ้เป้มันมองหน้าประมาณว่าเอาอะไร
“เฮียเอาไร”ไอ้เป้ถาม
“เบียร์”ไอ้ตาร์ตอบแล้วนั่งลงอีกฝั่งของผม
“เฮ้ย.. จะไปหาดยัง”ไอ้ทศเดินมาถามพวกผม
“หาดไรวะ”ผมถามมัน
“ก็หาดใกล้ๆนี่ไง..เกือบจะบ่ายอยู่แระจะไปเลยปะ”มันถาม ผมก็ยังงงๆเบลอๆอยู่อะครับ
“ไปดิ...ไปเลยก็ได้เดี๋ยวเย็นๆก็กลับมา”ไอ้เอ็มพูด
“เออๆงั้นไป..เอาแต่ของกินไปนะเว้ย..เดี๋ยวไปเช่าเก้าอี้อีก”ไอ้ทศบอก แล้วพวกผมก็ออกเดินทางโดยเท้าครับ ผมก็ถือแก้วเบียร์ของตัวเองกับกระติกน้ำ ส่วนไอ้ตาร์ถือลังเบียร์เลยครับ เหอะๆ
แล้วเราก็หาที่นั่งเหมาะๆเช่าเก้าอี้กันหมดไปหลายร้อยเลยทีเดียว แล้วก็สั่งอาหารเพิ่มด้วย
“ไมมึงไม่นั่งกับเฮียวะ”ไอ้เข็มมันจับความผิดสังเกตได้
“กรูไม่อยากนั่ง”ผมบอกแล้วแกะกุ้งต่อ
“ทะเลาะกันหรอวะ”มันถามอีก
“เปล่า”ผมบอก
“แล้วเป็นเหี้ยไร”มันคงหงุดหงิดอะครับ
“กรูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากรูเป็นเหี้ยไร”ผมบอก
“ครับ”
เห็นไหม เห็นไหม มันรับโทรศัพท์อีกแล้ว ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ทันทีเมื่อมันรับโทรศัพท์ แล้วมันก็หันมาอมยิ้มให้ผมหน่อยๆ อะ ไอ้เชี้ย.. แกล้งกรู เดี๋ยวเจอดี..
แล้วมันก็ไม่หยุดครับ มันยังคุยต่อมันลองดีกับผมมากๆอะ คุยไปยิ้มไปหัวเราะไปด้วย.. อยากกระโดดไปกัดหูมันจริงๆ
“เฮียคุยกับใครวะมีความสุขเชียว” ถามหาพ่อมึงเรอะ
“ไม่รู้หิมแม่ง”ผมด่า
“เอ้า..”ไอ้เข็มมันคงงงกับอารมณ์ผมนะครับ
หึหึ ตกลงจะเล่นงี้กับกรูใช่ปะ .. เดี๋ยวเจอกรู
“ไปไหนวะไอ้แมน”ผมถามหาเหยื่อเมื่อเห็นไอ้แมนมันกำลังชะเง้อชะแง้
“จะไปซื้อของกินเพิ่ม”มันพูดแล้วมองไปรอบตัว
“เออกรูไปด้วย”ผมบอกมัน พร้อมกับสลัดเสื้อเชิ้ตตัวบางสีฟ้าอ่อนมากๆมาใส่กันแดด(มันคงจะกันได้นิดหน่อย) แล้วเดินออกมาไอ้ตาร์มองตามอย่างงงๆ
“ปะ...”ผมบอกมัน ไอ้แมนกับผมก็เดินออกมาจากตรงนั้น
“ซื้อไรอะ”ผมถาม
“ไปซื้อเซเว่นก่อนกรูอยากกินทาโร่วะ”มันพูดสีหน้ามันบ่งบอกอาการอยากกินมากๆอะครับ
“ถ้ามีไมโครเวปมาเวปทาโร่ให้กรูหน่อยจะสวรรค์มากๆ”มันพูดไปแบบไม่ได้คิดอะไร จมูกโด่งๆหน้าแหลมๆ ตัดกับแว่นและคิ้วดกดำของมันมากๆครับ หล่อสัตว์..
เมื่อเข้าไปซื้อของที่เซ่เว่นเสือกอยากแดกเกี้ยวกุ้งขึ้นมาซะงั้นผมอะ ซื้อของกินอีกล้นหลามแล้วไม่ต้องกลัวว่าจะไม่หมดครับเพราะว่ากระเพาะควายอย่างพวกผมแดกเท่าไหร่ก็ไม่พอ กร๊ากกก
ผมเดินออกมารอไอ้แมนหน้าเซเว่น มองหน้าเหยื่อนิดหน่อย.. ส่งสายผ่านแว่นกันแดดให้เค้ารู้ไปเลยว่าไอ้นี่หื่นนิดหน่อย.. ส่งรอยยิ้มนิดหน่อย
นั่นไงสเป็คกรู สูง ขาว หน้าตาน่ารัก ปากอมชมพู ผมจ้องมองไปที่เค้าคนนั้น ไอ้เด็กคนนั้นก็มองกลับมาหาผมแล้วทำหน้าเอ๋อๆประมาณว่าเมิงมองใคร ผมก็ยิ้มให้และดูออกว่าน้องเค้าน่าจะเป็นยังไง ไอ้เด็กคนนั้นก็ยิ้มให้นิดหน่อย...
(เป็นอะไรกับนิดหน่อยมากไหม)
พอดีว่าตอนแรกกะจะจีบแบบแมนๆแบบไอ้ตาร์แต่เอาแบบนั้นเดี๋ยวจะมีเรื่องได้ครับ คุณลองมองภาพนะครับถ้าเอาแมนๆไอ้ตาร์มันต้องกระทืบไอ้นั่นแน่นอนซึ่งมันก็หึงไม่เลือกอยู่แล้ว แต่คุณลืมไปรึเปล่าครับว่าไอ้ตาร์มันจะหึงผมเป็นพิเศษถ้าผมไปชอบแบบลุคน่าตาน่ารักหวานๆ ซึ่งแน่นอนอีกว่ามันอาจไม่กล้าทำอะไรเพราะมันเหมือนกับว่าไปรังแกเค้าในความรู้สึกคนดีๆแบบมันอะนะ กร๊ากกก
“โอโห..เยิ้มแล้วมั้ง”ไอ้แมนเดินออกมา
“ไรเยิ้ม”ผมถาม
“คว...เยิ้มไงไอ้เหี้ย..มองซะจะแดกเค้าไปทั้งตัวแล้วนั่น”ไอ้แมนด่านิดหน่อย
“ฝากหน่อย”ผมยื่นถุงให้ไอ้แมน ไอ้แมนรับงงๆว่าผมจะทำไร
“เฮ้ยๆ...”ไอ้แมนเหมือนจะห้ามไว้แต่ไม่ทันแล้วครับ ผมเดินเข้าไปทันที ตรงนั้นมีน้องผู้ชายยืนอยู่คนเดียวซะด้วยเหมือนกำลังรอใครอยู่
“รอใครหรอครับ”ผมถาม
“เออ.....”น้องเค้าเหมือนจะอ้ำอึ้งนิดหน่อย
“พี่ชื่อข้าวนะครับ..อยากทำความรู้จักกับน้อง..เออ”ผมยิ้มให้
“ทาโร่ครับ”มันพูด
“อาครับทาโร่..แล้วน้องทาโร่สะดวกคุยกับพี่รึเปล่าครับ”ผมถาม
“ก็... ครับ”น้องเค้าตอบยิ้มๆอายๆนิดหน่อย
“แล้วบอกพี่ได้รึยังครับว่ารอใคร..แฟนรึเปล่า”
“เปล่าครับเพื่อนนะครับ”
“...............”แล้วต่างคนก็ต่างเงียบนิดหน่อย น้องทาโร่หันมามองหน้าผมนิดหน่อยแล้วก็ยิ้มนิดหน่อย กร๊ากกก
“นี่ครับ.แต่.ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องโทรมาก็ได้นะครับ”ผมบอกเมื่อยื่นนามบัตรให้
“งั้นพี่ขอตัวนะครับ.. ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ผมพูดยิ้มๆโปรยเสน่ห์เป็นการสั่งลา
“ยินดีเช่นกันครับ..พี่ข้าว”โอ้ยยย ละลายแล้วครับ ไม่ต้องยิ้มมาก ผมเดินกลับมาหาไอ้แมน ไอ้แมนอ้าปากค้าง
“ทำเหี้ยไรอะ”มันพูด
“นิดหน่อย”ผมทำหน้าใส่มันขำๆแล้วเอาถุงออกจากมือมันมาช่วยถือแล้วเดินนำกลับมาที่นั่งที่เรานั่งกันริมหาด
พอผมกลับมาไอ้ห่าตาร์มันยังไม่วางโทรศัพท์มันเลยครับ เคือง เคือง เคือง...
ผมหยิบบุหรี่มาจุด
ไม่นานโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
เบอร์ไม่คุ้น
“ข้าวพูดครับ”ผมรับ
“เออ..พี่ข้าวทาโร่นะครับ”โอ้ ไฟแรงเหมือนกันนะน้อง
“อ่อครับน้องทาโร่”ผมเรียกเต็มยศ
“อ่านะ..นี่พี่ข้าวอยู่ไหนแล้วละครับ”น้องทาโร่ถาม
“พี่กลับมานั่งกับเพื่อนๆแล้วนะครับ”ผมบอกแล้วหันไปมองไอ้ตาร์ที่ตาเกือบทะลักออกมาแระครับตอนนี้ ผมแทบขำอะ ชอบมันตอนหึงโคตรๆอะ มันน่ารักดี ซึ่งมันไม่เคยรู้ตัวเลยครับว่าผมแกล้งมันอะ
“หรอครับ..”น้องโร่เสียงเบาลง
“น้องโร่ให้พี่ไปหาไหมครับเดี๋ยวพี่กลับไปหาก็ได้นะ”ผมบอก
“อืม.. เอาไงดีละเพื่อนโร่ยังไม่มาสักทีอะ”น้องโร่ทำเสียงคิด ผมก็ได้แต่ยิ้มตามแผน ไอ้แมนหน้างงนิดหน่อยประมาณว่าผมกำลังเล่นไรกรูเป็นห่วงเฮียนะเว้ยไรประมาณนี้
“เดี๋ยวพี่ไปหาก็ได้ครับรอยู่ตรงนั้นนะ”ผมบอกแล้วลุกขึ้นท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆทั้งหลายแล้วเดินออกมาเลยครับ
ผมวางโทรศัพท์จากน้องทาโร่ และรู้ดีว่าคงมีใครตามมาข้างหลังอย่างแน่นอน ผมเดินไปที่เดิมที่คุยกับน้องทาโร่และก็แน่นอนอีกนั่นแหละน้องทาโร่ยืนอยู่ทีเดิมและเมื่อน้องโร่เห็นผมน้องโร่ก็ยิ้มแฉ่งเชียวครับ ผมเดินข้ามถนนไปหา แล้วก็คุยกับน้องโร่ไปเรื่อยๆ สายตาผมไปเจอกับไอ้ตาร์ที่ยืนอยู่ถนนอีกฝั่งแล้วยืนมองผมผ่านแว่นตากันแดด แต่ผมก็สามารถรู้ได้เลยว่ามันคงโกรธมากๆหน้ามันคิ้วจะติดกันอยู่แล้วครับ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใดยืนคุยกับน้องทาโร่สุดน่ารักต่อเหมือนไม่เห็นมัน จนมันเดินหันหลังไปนั้นแหละครับเป็นอย่างที่คาดไว้เลยครับว่ามันต้องเป็นอย่างนี้
“เดี๋ยวพี่ต้องขอตัวก่อนนะครับ..ออกมานานเดี๋ยวเพื่อนสงสัย”ผมบอก
“ก็ได้ครับ..แล้วโร่จะโทรหาพี่ได้อีกปะครับ”น้องโร่ถาม
“ก็นะแล้วแต่สะดวกเลยครับ”ผมบอก
“ครับ..ขอบคุณนะครับที่มาคุยเป็นเพื่อน”
“ไม่เป็นไรครับยินดี..กับคนน่ารักเสมอหึหึ”ผมบอก
“สงสัยกับคนน่ารักทุกคนเลยมั้งครับเนี้ย”น้องทาโร่ย้อน
“อ่านะครับ..พี่ไปก่อนนะครับ”ผมบอกอีกครับ
“ครับ..หวังว่าจะได้พบกันอีก”น้องทาโร่บอกแล้วผงกหัวเล็กน้อง
“เช่นกันครับ”ผมบอกน้องทาโร่แล้วเดินออกมา แล้วเดินกลับไปที่ชายหาดเหมือนเดิมก็ไม่เห็นไอ้ตาร์มันนั่งอยู่แล้ว
“ไอ้ตาร์อะ”ผมถามพวกเพื่อนๆที่นั่งกันอยู่
“กลับบ้านไปแล้วหน้าเป็นตูดไปนู้น”พี่ไม้บอก
“มึงเล่นเหี้ยไรอีกอะไอ้ข้าว”ไอ้แมนถาม
“เปล้า”ผมตอบเสียงสูง
“งั้นกรูกลับนะ”ผมบอกพวกมัน ก่อนที่จะหยิบเบียร์ขวดเล็กอีกขวดแล้วยื่นให้ไอ้เอ็มเปิดให้แล้วเดินออกมา
ก๊อก ๆ ๆ.
“เปิดดิ..”ผมบอกคนในห้อง เข้าบ้านได้แต่เข้าห้องไม่ได้ครับ
“เปิดดดด.. กรูจะเอาของ”ผมบอกมันเสียงแข็ง
“เปิดสิวะ..”ผมพูดกระชากเสียงอีกครั้ง ไม่ถึงห้าวิไอ้ตาร์มันก็เดินมาเปิด มันไม่มองหน้าผมเลยครับไม่รู้ว่าโกรธ งอน หรือว่าน้อยใจอะไรกันแน่ แต่สำหรับคนอย่างมันผมว่าก็คงรวมกันหมดชุดเดียวแหละครับ ทุกทีถ้ามาแบบคนจีบแนวมันก็มีมวยไปแล้วเมื่อกี้ แต่คราวนี้เป็นแบบงอนหงอยเหงาครับ ตลกดีครับ หุหุ
ผมแกล้งเดินมาทำเป็นหาของในกระเป๋า ไอ้ตาร์มันถอดเสื้อออกแล้วตอนนี้เหลือแต่บ๊อกเซอร์ มันเดินเข้าไปห้องน้ำสักพัก ผมก็แกล้งโทรศัพท์คุยกับคนอื่นบ้าง หาของบ้าง ผมคิดว่ามันคงเข้าไปห้องน้ำหลบหน้าผมแบบว่ากรูงอนอยู่ไรงี้อะครับจนกว่าผมจะไป มันคงนานเกินไปจนมันทนไม่ไหวเลยเดินออกมาแล้วมันก็หยิบผ้าเช็ดตัวไปเช็ดหน้า แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง
“ใครให้นอน”ผมพูด
“คืนนี้กรูจะนอนคนเดียวห้องนี้..มึงไปนอนกับพี่ไม้นู้นไป”ผมบอก
“......................”มันเงียบไม่พูด แล้วหันมามองหน้าผมนิดหน่อย หน้ามันหงอยได้อีกอะครับแบบคนน้อยใจมากๆเลยอะ ผมก็จ้องกลับเกือบหลุดหัวเราะเลยอะครับ
“พี่บอกว่ารุ่นน้องที่บริษัทก็คือรุ่นน้องที่บริษัทดิ”มันพูดออกมาคิ้วติดกันหน้าเหมือนคนจะร้องไห้
“แล้วไง..กรูพูดอะไรรึยังละ”ผมย้อนกลับ
“แล้วข้าวมาทำประชดพี่ทำไม”มันพูด
“ไม่ได้ประชดใครสำคัญตัวนะมึง”ผมพยายามพูดประโยคที่ไม่ทำให้มันเจ็บมาก ตอนแรกกะจะพูดว่า
“กรูไม่ได้ประชดใคร..กรูชอบน้องเค้าจริงๆมึงจะทำไม”แต่เดี๋ยวกรูว่ามันคิดลึกอีกครับแล้วจะง้ออยาก เดี๋ยวนี้เป็นอะไรไม่รู้ครับ ชอบตอนมันงอน ฮ่าๆ ตอนง้อมันแล้วตลกดี
“......................”มันเงียบไม่พูดต่อ
“เออ ใช่ดิ..”ไอ้ตาร์มันพูดห้วนๆ “กร๊ากกก ประโยคAbstractนามธรรม” ขอยืมโน้ตอุดมมาใช้หน่อย มันแปลกว่าอะไรวะนั่น “เออ ใช่ดิ...”แล้วก็หน้างอ มันหยิบหมอนหนึ่งใบ แล้วก็ไปรื้อตู้เสื้อผ้าเอาผ้าห่มออกมาแล้วมันก็เดินออกนอกห้องไปเลยครับ กร๊าก เหมือนเด็กงอนผู้ใหญ่อะ
ผมเกือบหลุดขำออกมาอะ ได้แต่เอาหน้าไปซุกที่หมอนบนเตียงขำอยู่ตรงนั้นสักพัก เมื่อยหน้าไปหมดเลยครับ แล้วผมก็ถอดเสื้อออกเพราะคิดว่าคงไม่กลับไปที่หาดแล้วแหละ เหลือแต่บ๊อกเซอร์เหมือนกันเดินออกมานอกห้อง
ผมคิดว่ามันคงไปนอนห้องพี่ไม้แหละครับ แต่ไม่ใช่ครับมันมานอนอยู่ห้องนั่งเล่น แถมประชดผมด้วยการนอนพื้นด้วยนะครับ ไม่นอนบนโซฟาซะด้วยเว้ย ผมเดินออกมาเบามากมันคงไม่ได้ยินอะครับ ผมเดินเข้าไปด้านหลังมันแล้วนั่งยองๆลง
“นี่...นี่”ผมเอานิ้วชี้จิ้มที่ตัวมัน
“...............”มันก็ยังเฉยครับ
“นี่.. หึหึ.. งอนหรอ”ผมหลุดหัวเราะออกมานิดหน่อยครับ
“เน้... หึหึ.. ฮะ ฮ่าๆๆ...”ไม่ไหวแระ พอผมหัวเราะมันก็หันหน้ามามองผมอะครับ แล้วแบบหน้ามันคิ้วติดกันเหมือนคนโมโหอะ แต่ก็เหมือนคนน้อยใจด้วย แล้วมันเหมือนตัวไรไม่รู้อะครับ ผมหัวเราะจนหงายท้องเลยอะครับ มันหน้างอกว่าเดิมแล้วหันหลังให้ผมครับ กว่าผมจะหยุดหัวเราะได้ก็นานเหมือนกันครับ ผมยกโต๊ะตรงกลางถอยไป แล้วแทรกตัวเองแนบเข้าที่หลังของไอ้ตาร์แล้วซุกเข้าไปใต้ผ้าห่มเดียวกับมัน
“หึหึ... ขำอะ”ผมหัวเราะอยู่ตรงซอกคอมันครับ ไอ้ตาร์มันหันมาค้อนนิดหน่อย
“ไปไกลๆเลยไป”มันทำเสียงแข็ง ผมกอดมันแน่นกว่าเดิม
“ม๊ะอาวววว..”ผมลากเสียงอ้อนๆ
“คึคึ..โอ้ยยยตาร์อะหายงอนกรูเหอะ..กรูขำหน้ามึงจะตายอยู่แระ”ผมพูดไปหัวเราะไป ปวดหน้าไปหมดแล้วเนี้ย
“จิ้ ..ข้าว..ตลกมากไหม”มันลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าผมเครียดๆ ผมพยักหน้าให้ มันจ้องหน้าผมจะกินเลือดกินเนื้อผมอยู่แล้วครับ
“เคืองที่มึงแกล้งเรื่องงู.. แต่เคืองกว่าเรื่องไอ้น้องต้นอะไรนั่น”ผมบอกมัน
“ก็บอกแล้วว่ารุ่นน้อง..ส่วนเรื่องงูขอโทษไปแล้วไง”มันพูด
“ก็นะ..งั้นก็ขอโทษเรื่องน้องทาโร่สุดน่ารักของกรูเหมือนกัน..”ผมบอกบ้างยิ้มๆ
“งั้นเรื่องนี้พี่ก็มีสิทธิ์ไม่ยกโทษ”มันพูดเสียงแข็งพร้อมกับสีหน้าจริงๆ มันยิ่งทำให้ผมฮาอะเป็นอะไรวะเนี้ยกรู
“อยากจีบก็จีบไปเด๊ะ.. ใครว่าไรละบริหารมันเข้าไปเสน่ห์อะ..ใช่ดิพี่มันจะทำไรได้ละ..”มันพูดแล้วดึงผ้าห่มออกจากตัวผมแล้วดึงหมอนออกจากหัวผมด้วยครับ แล้วมันก็เอาไปวางบนโซฟาแล้วขึ้นไปนอนบนนั้น ผมนั่งลงข้างๆโซฟาแล้วเอานิ้วจิ้มหูมัน แต่ก็ไม่สามารถกลั้นหัวเราะตัวเองไว้ได้
............................
-
ตอนแรกกะจะให้ตอนที่5 เป็นปริศนาคิดเอาเอง :z1:
แต่ดันคิดกันไกลว่าตาร์กับข้าวจะเป็นยังไงต่อ :m16:
จะปล่อยให้มาทวงแล้วรอเก้อก็น่าสงสารคนอ่าน :serius2:
เฮ้อออออ :เฮ้อ:
เราเลยต้องมาต่อให้ เราเป็นคนดีใช่ม๊ะละ :laugh:กร๊ากก
-
อ๊อยยยยยซ์........กระซ๊วกกกกกก......
น้อง ทาโร่ น่ากินว่ะ....เอิ้กๆ...
เพ่ข้าวเเต่ เล่นๆ...เพาะงั้น มาหา เพ่ม่ะ มาม่ะ นู๋ทาโร่
ปล. ร๊ากกกกก เพ่เบบี้ สุดโค่ยยยยยยยยย
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
แค่เนี้ย เค่เนี้ย สั้นมากๆๆๆๆๆ สั้นมากเลยเบบี๋ สั๊นสั้นอ่ะเค้าจาเอายาวยาวววววววววววววอ่ะ
-
:z13:
เบบี้ รู้มัย ทำให้หายคิดถึงข้าวกับต้าเลยนะ
:3123: :pig4:
-
อร้ายย เบบี้ คนดีที่หนึ่งเลย :m1:
ยังไงต้าร์ก็ยอมข้าวเสมอเลยน้าา งอนข้าวน่ารักโคตรร หึหึ :oni1:
-
เป็นคนดีมากเลยจ๊ะเบบี้ แต่จะดีมากกๆๆๆ ขึ้นกว่านี้ ถ้ามาต่ออีกหลายๆ ตอน o18
ข้าวกวนว่ะ ชิชิ สงสารพี่ตาร์
แต่แอบเหฝ้นด้วยกะข้าว พี่ตาร์งอนน่ารักโคดดด :-[
-
เบบี้น่ารักที่สุดดดด :man1:
เราคิดเหมือนข้าวเลยนะ
เวลสพี่ตาร์งอน่ารัก น่าแกล้ง อิอิ
คิดถึงน้องปาน :o8:
-
:L2:
น้องทาโร่เนี่ย .... อย่าไปเรียกน้องด้วยชื่อย่อเลย
เรียกมันเต็มๆเหอะ แปลกว่ะ
เหอะๆ~
ข้าวทำพี่ตาร์งอนอีกละ ชิส์ !!!~
โอ๋ๆ พี่ตาร์ไม่งอนน้าาาาา
ก๊ากกกก
จะเอาอีกกกกกกกกก
:serius2:
-
. .อย่าคิดจะไม่มาต่อเชียวนะคะ ค้างอ่ะ สงสารเฮียมากเลยอ่ะ โดนตลอดเลย .. รอตอนพิเศษของพิเศษค่า
-
น้องทาโรชื่อน่ากินมากเลยอ่ะข่าว
แต่อย่าไปกินนะเด๋วท่าโรจะทำให้งานเข้า
-
:m20:
น่าสงสารเฮีย
ตอนนี้ดูค้างๆยังไงชอบกล
เร็วๆนี้คงจะมีตอนต่อนะ
รออยู่ค่า
-
:m20:
คู่นี้นี่ก็ยังไง
คนนึงขี้หึขี้งอล
อีกคนก็ขี้แกล้ง
เอาเข้าไป
เฮ้อออออออออ
-
เบบี้น่ารักที่สุดดดด :L2:
คู่นี้งอนกันไปงอนกันมา
พี่ต้าร์งอนแล้วน่ารักอ่ะ 555
รอดูว่าข้าวจะง้อพี่ต้าร์แบบไหน หุหุ
-
เบบี้มาต่อเรื่องนี้ แหงะเค้าอยากดูขนมกะพี่ทายด้วยอ่าาาาา
ต่อให้อีกเีรื่องได้ปะ ปิ้งๆ o18
-
แอบๆเข้ามา ><
ทาโร่ น่ากินจัง !! อิอิ
แต่พี่ข้าวห้ามกินนะ
-
มันเหมือนจะหายค้างนะ
แต่ไม่หายอ่า
ข้าว กะ เฮีย ยังไม่ดีกันแบบหวานซึ้งเลยเน้ออออ
:haun4:
แถม น้องปาน กะ พี่แสบก็ยังไม่รู้เลยว่าทะเลาะไรกัน
แถมวันนี้น้องปานยังไม่โผล่มาให้ซึมซับความน่ารักเลยอ่า
:serius2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ทาโร่ ให้พี่แมนไปเวฟก่อน แล้วจะทานอร่อย :laugh:
-
:z2:^
^
แอร๊ย เห็นด้วย เด๋วไปขอพี่แมนกินมั่ง หุหุหุ
ปล่อยต้ากะข้าวเค้าง้องอลลลกันไป
-
คนแต่งเรื่องนี้น่ารักจัง ^^
ข้าวกะต้าร์ งอนกันได้น่ารักจริงๆๆๆ
ว่าแต่น้องทาโร่สนใจพี่ข้าวจริงเหรอ หุหุ
-
+1 ให้คุณเบบี้ที่แสนจะเป็นคนดีและน่ารัก แถม :กอด1: แน่น ๆ อีกทีละกัน
ยังไงคู่ข้าวกับตาร์ก็ได้ใจคนอ่านไปเยอะ อ่านคู่ไหนไม่สะใจเท่ากับคู่นี้หรอกเนอะ
ขอบคุณที่มาต่อให้กระจ่าง ไม่อยากให้จบแบบค้างคา ทำอะไรแบบค้าง ๆ คา ๆ
ไม่ดีหรอกนะ จะบอกให้ อิ อิ ... แต่ที่รู้ ๆ คนอ่านอยากกินทาโร่กันทั้งนั้นเลย
คิดแล้วน้ำลายไหล ซู๊ด ซู๊ด ...
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ7
“ฮัลโหลลลล”ผมเอาหน้าไปอยู่ตรงหูไอ้ตาร์ ที่ตอนนี้มันตอนตะแคงหันหลังให้ผมนะครับ
“ฮาลลล โหยยยย โย่วๆ.. หึหึ”ไม่วายจะหลุดหัวเราะออกไปอะครับ
“ตาร์...”ผมเรียกชื่อมันที่ข้างหูแล้วเอามือซุกเข้าไปใต้ผ้าห่ม ไอ้ตาร์มันหนีบแขนตัวเองไว้แน่เหมือนไม่ให้ผมรุกล้ำ
“หายงอนน้า”ผมทำเสียงหยอกล้อ ไอ้ตาร์มันหลับตาประมาณว่ากรูหลับอยู่ห้ามยุ่ง
ตื้ดๆ ๆ ๆ..
ผมหันหลังไปมองมือถือที่อยู่บนโต๊ะกระจกใส
“ข้าวพูดครับ”ผมรับเบอร์คุ้นๆตาแฮะ
“พี่ข้าวหรอครับ”เง้อออ น้องทาโร่
“ดีครับน้องทาโร่..”ผมแกล้งพูดให้ไอ้ตาร์ได้ยิน ผมนั่งแหมะอยู่ข้างๆโซฟานั่นแหละครับ
“ทำไรอยู่หรอครับพี่ข้าว”ไอ้น้องทาโร่มันถาม
“กำลังเออ.. กำลัง กำลังจะนอนนะครับ”นึกไม่ออกงะ
“อ่าวอะไรครับจะนอนแล้วหรอ”น้องทาโร่ถามเสียงสงสัย
“ก็ครับ ง่วงอะครับ”ผมบอก
“หรอครับ..งั้นโร่ไม่กวนแล้วนะครับ”ไอ้น้องทาโร่บอก
“ครับๆ..บายครับ”ผมบอก
“บายครับฝันดีนะครับ”
“ขอบคุณคราบ”ผมบอกก่อนจะวางไป
แล้วหันไปมองไอ้คนข้างๆที่นอนตะแคงหันหลังให้อยู่
“แอบฟังนิสัยเสียนะเมิง”ผมแซว
“ตาร์..ตาร์”ผมเรียกแล้วจูบลงตรงต้นคอมัน
“เอิ้กกกกกกกกกก” ขำอะดูมันดิมีการดึงผ้ามาคลุมหน้าด้วยนะครับ แต่ผมรั้งไว้ทัน เอิ้กๆ
“กรูนอนด้วยดิ..เหยิบไปดิ”ผมดันตัวมันให้ชิดในหน่อย
“ที่เต็ม”มันพูด
“อ่าหรอ..”ผมทำเสียงแกล้ง
“ไม่เห็นเต็มเลย”ผมพูดแล้วขึ้นนอนทับมันเลยครับ
“โอ้ยยยยยยย.. หนัก”ไอ้ตาร์มันร้องออกมา แล้วคิ้วขมวดด้วยความหงุดหงิดมองหน้าผม
“อยากฟังเสียงน้องทาโร่หน่อยปะมึง..เสียงน่ารักโคตรอะ”ผมแกล้ง มันหน้างอกว่าเดิมแล้วหันหน้าไปอีกทาง หน้าผมกับหน้ามันตอนนี้จะชิดกันอยู่แล้วครับ
“ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ก็มึงทำก่อนทำไมละ”ผมบอกมัน
“ไหน พี่ทำตอนไหน”มันพูด
“ก็คุยกับไอ้เด็กเวรต้นนั้นไง”ผมพูดบอก
“ก็ ก็..ก็จะได้รู้ว่าข้าวก็หึงพี่อะ”มันพูดออกมา
“มึงก็น่าจะรู้ตั้งนานแล้วนะ”ผมมองหน้ามัน
“ไม่รู้”มันหันหน้าหนี
“หรอ”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“ตกลงมึงหายโกรธกรูยังเนี้ย”ผมถาม มันหันหน้ามามอง
“ยัง”มันพูด
“แล้วให้ทำไงอะ”ผมถาม
“ไปไกลๆไปไม่มีอารมณ์”เฮ้ยๆๆ.. ประโยคกรูนะอันนี้อะ
“ไม่อาววว..จะนอนด้วย”ผมเอาหน้าแนบหน้าอกมัน
“ก็มันหนักนะข้าว”มันทำเสียงว่าหนักจริงๆ
“อะไรเดี๋ยวนี้บ่นหรอ.. เดี๋ยวนี้นอนไม่ได้เลยใช่ปะ”ผมทำหน้าแกล้งทำเป็นน้อยใจ
“เปล่า..”มันเสียงเบาลง ไอ้นี่แกล้งง่ายมากๆอะครับ
“งั้นตกลงกรูนอนได้ปะ”ผมถามมันอีกรอบ
“อืม..”มันพยักหน้าให้ ผมรู้นะครับว่ามันหนักเพราะว่าตัวผมกับมันก็พอๆกัน
ผมแนบหน้าลงบนอกมันที่กระเพื่อมเบาๆ มันเอาแขนซ้ายกับแขนขวามากอดผมไว้
“เปลี่ยนเบอร์เลย”มันพูด
“หึ.. บ้าละ.เบอร์นี้ที่บริษัทรู้หมด”ผมพูด
“เปลี่ยนดิ”มันพูดอีก
“อย่าไร้สาระดิตาร์”ผมพูดบอกมันไปเอาหน้าไปฝังที่หัวนมมันด้วยครับ
“จักกระเดียมอะ”มันพูดแล้วขยับตัว
“หึหึ...”
ผมหัวเราะแล้วจูบเบาๆลงที่หน้าอกมัน ไอ้ตาร์มันนอนนิ่งใช่ดิของชอบมันอยู่แล้วนิครับ ผมเลื่อนปากไปเรื่อยๆระหว่างอก หัวนมมันสองข้างไอ้ตาร์เริ่มหายใจแรงมากขึ้นๆ ข้างล่างมันเริ่มขยับเล็กน้อยเพื่อให้เข้าหลัก ผมเลื่อนตัวขึ้นไปจูบไซร์คอมัน ไอ้ตาร์เริ่มหายใจแรงกว่าเดิม มันมองหน้าผมหน่อยๆอย่างพอใจแล้วดึงหน้าผมไปประกบจูบ ไอ้เราก็ชินซะด้วยก็เลยสนองมันให้อย่างเคยชิน ผมกับไอ้ตาร์เริ่มจากจูบเบาๆไปจนเริ่มรุนแรงขึ้นจนมีการแลกลิ้นกันเป็นระยะๆ จนผมต้องผละปากมันออกจากปากผม ทั้งมือผมและมือมันก็ทำหน้าที่ให้กันไม่หยุด ไอ้ตาร์เริ่มครางซีดซ๊าดดออกมาเมื่อผมทั้งบีบทั้งคลึงที่หน้าอกมัน
“อึอ...อะ”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันจับเข้าที่น้องชายผมแล้วลูบเบาๆผ่านกางเกงบ๊อกเซอร์ ปากผมก็ยังไม่หยุดซุกไซร์ซอกคอ และใบหูของมัน
เสียงการแลกลิ้นของผมสองคนเริ่มแรงขึ้นแรงขึ้น ไอ้ผมก็ชอบซะด้วยอะครับก็เลยไม่ขัดอะไร
“อือออ..”ผมกับไอ้ตาร์ครางประทวงกันในลำคอ
“ข้าวถอดออกดิ”ไอ้ตาร์มันสั่งเสียงหอบๆ
“อืออ..เดี๋ยวดิ”ผมบอกเหมือนปรามๆให้มันใจเย็นหน่อยเพราะกำลังทุลักทุเลมากๆในการถอดอะครับ
“ซี๊ดดดด..อะ”ผมร้องออกมาไอ้นี่มันเสือกไม่รอให้ผมถอดอะครับ มันล้วงเข้าไปในบ๊อกเซอร์ของผมแล้วบีบก้นผมอย่างแรง ปากมันก็ขึ้นมาจูบที่ซอกคอผมที่ตอนนี้ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาครางอย่างเดียว อีกมือไอ้ตาร์มันก็ประเคนผมอย่างดีโดยการลูบไล้ไปทั่วตัวและน้องชายอยู่ไม่มีการหยุด
“อะ ข้าวครับ..อืออออ”ไอ้ตาร์ครางเรียกชื่อผมเบาๆแล้วหันมาจูบปากกับผมอีกรอบ
“ไปที่เตียงนะ”มันพูดบอก แต่ปากและมือมันเสือกไม่ยอมหยุดการทำงาน
แกร๊ก
“อะ..คะ คือ...คือ..ปะปานไม่ได้ตั้งใจนะฮะ”เสียงประตูเปิดเข้ามาไม่ทันได้ตั้งตัว ผมได้แต่ซุกหน้าลงที่หน้าอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันรีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัวผมและมันไว้
“เฮ้ยย”เสียงอีกเสียงโผล่เข้ามา
“อ่าว.. แล้วมึงยืนตาค้างทำไมเนี้ย”เสียงไอ้แสบชัวร์ๆ
“กะ ก็..ก็..”ไอ้น้องปานมันอ้ำอึ้งๆ
“ตามสบายเฮีย..ขอเอาของให้ไอ้เป้แป๊บ..”เสียงไอ้แสบพูด
“มานี่มึงอะอยากโดนบ้างรึไง”ไอ้แสบพูดขำๆ
“ไม่ต้องอายมึง..กรูชินตั้งนานแล้ว”
“K. รีบๆไปเลยมึง”ผมไล่มัน
“หึหึ..”ไอ้ตาร์ได้แต่นอนขำแล้วดันเสือกจูบเข้าที่ขมับผมอีกครับ ผมเอาหน้าออกจากผ้าห่มแล้วหันหลังไป ไอ้น้องปานมันยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องไอ้เป้ที่อยู่ติดกับห้องนั่งเล่น น้องปานได้แต่ยืนก้มหน้าไม่ยอมเงยหน้าเลยครับ
“นี่..คนที่สมควรอายควรจะเป็นกรูไม่ใช่หรอวะ”ผมพูดแล้วมองหน้าไอ้แสบที่เดินออกมายิ้มให้ผม
“เออ..หึหึ ตามบายเฮียเดี๋ยวล๊อกห้องให้..ไปๆ..หรือว่ามีอารมณ์จ๊ะที่รัก”ไอ้เหี้ยแสบแซวน้องปาน น้องปานได้แต่ตีแขนไอ้แสบเบาๆแล้วเดินหลบๆหลีกๆไม่กล้ามองหน้าผมออกจากบ้านไป
ไอ้ตาร์มันกระชากผ้าห่มออกเมื่อเห็นว่าก้างได้หายไปแล้ว
“ไปห้องกัน”มันพูดแล้วดึงผมให้ตามมาเข้าไปในห้อง
แล้วบทกามก็เริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง
ไอ้ตาร์มันเล่นซะตัวผมสั่นคลอนไปหมด ไม่รู้มันบ้าพลังมาจากไหนครับแต่ขอบอกว่าระบมเหมือนกัน
ตอนนี้ทั้งผมและมันต่างคนต่างหอบกันอย่างเหนื่อยและโล่งสุดๆ ไอ้ตาร์มันยังไม่ยอมออกจากตัวผม
“ตาร์ออกก่อน..ร้อนอะ”ผมบอกมัน
“อือออ...แป๊บๆ”มันพูด
“ซี๊ดดดด. อะ”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ตาร์มันขยับท่อนล่างมันอีกรอบ
“อย่าร้องดิ..เดี๋ยวทำอีกหรอก”มันพูดยิ้มๆแล้วดันตัวเองขึ้นแล้วดึงน้องชายมันออก
“อาบน้ำปะ”มันถาม
“แป๊บ..พักก่อน”ผมส่ายหัวเบาๆแล้วหลังตาลง ไอ้ตาร์มันลุกไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ไม่ได้ปิดห้องน้ำหรอกครับ แล้วมันคงอาบน้ำนั่นแหละครับเพราว่ามันเข้าไปนานเหมือนกัน ผมก็หลับไปตอนไหนไม่ทราบตื่นมาอีกทีเนื้อตัวก็สะอาดไปแล้วครับ ผมลุกไปอาบน้ำอย่างเพลียๆ
ออกมานอกบ้านพวกมันก็กลับกันมาหมดแล้วครับ
“ตาร์”ผมเรียกมันเบาๆเหมือนคนจะไม่มีเสียงอะ
“ครับ”มันหันมาหาผมแล้วเดินเข้ามาใกล้
“ปวดหัววะ”ผมบอกมันหน้าย่นยี่เลยครับ ปวดหัวอะจี๊ดๆเลยอะครับ
“ตัวร้อนนิ”ไอ้ตาร์หน้าเครียดละ ตกลงใครปวดหัวกันแน่วะ
“เดี๋ยวพี่ไปเอายาให้นะครับ.”มันพูดแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง ผมเลยมานั่งอยู่ไกลๆผู้คนหน่อยเพราะว่าไอ้พวกเปรตมันสูบบุหรี่อยู่ ยิ่งปวดๆหัวอยู่เดี๋ยวได้ด่าเรียงตัว
“ยาอยู่ในรถอะ.. แป๊บนะครับ..กินข้าวก่อนนะ”มันพูดแล้วถือกุญแจรถไว้ แล้วมันก็เดินไปเข้าครัว น้องปานเดินก้มหน้าต่ำมาหาผม
“พี่ข้าวเป็นไรอะ”มันถาม
“ปวดหัวอะครับ”ผมบอก
“หรอฮะ..”
“เป็นไรครับ..หืม”ผมถามน้องปาน
“ปะ..เปล่าครับ..คือ..คือ พี่ข้าวเป็นฝ่ายรับหรอครับ” เง้อออออออออออออออ
“ถามไรอะครับ..หึหึ”ผมหัวเราะกับคำถามน้องปาน
“ก็.ปาน. ปานไม่รู้ก็ได้ฮะ”น้องปานรีบพูดแก้ตัว หน้าแดงก่ำ
“ไว้วันหลังไปนั่งดูก็ได้นะครับพี่ไม่ถือ”ผมแกล้งเย้า ไอ้ตาร์เดินเอาข้าวมาให้ผม พร้อมกับอาหารอีกสองสามอย่าง
“กินไปก่อนนะครับเดี๋ยวพี่ไปเอายาให้”ไอ้ตาร์บอกแล้วเดินออกไป ผมนั่งละเลียดข้าวดีกว่าครับเพราะว่าไม่อยากกินเลยครับ
“อ่าว.. เหี้ยข้าว เป็นไรวะ”ไอ้อีกวงนึงถาม
“ปวดหัว”ผมบอกมัน
“บุหรี่สักมวน หาย”มันพูด
“ส้นตีน”ผมด่าเบาๆแบบไม่มีแรง
ไม่นานไอ้ตาร์ก็มาถึง แล้วแกะยาให้ผม
“กินน้ำเยอะด้วย”มันบอกแล้วยื่นยาให้ผมสองเม็ด
“ไปนอนพักก่อนไหมครับ”มันถาม ผมส่ายหัวเพราะว่าเพิ่งตื่นอะ
“งั้นเดี๋ยวกินข้าวอีกทีแล้วกินยาก่อนนอนค่อยไปพักผ่อนดีกว่านะครับ”ไอ้ตาร์พูด ผมพยักหน้าให้
ผมเดินเข้าไปนั่งห้องนั่งเล่นแล้วเปิดทีวีดูแก้เซ็ง ไอ้ตาร์เดินตามานั่งข้างๆผมก็เลยให้มันนั่งลงบนโซฟาแล้วผมก็เอาหัวหนุนนอนดูโทรทัศน์
ตื้ดๆ ๆ ๆ..
ผมหันไปจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองแต่ก็ไม่ทันซะละครับ ไอ้ตาร์มันก้มตัวลงปิดหน้าผมแล้วหยิบมารับแทน
“ครับ...”
“ข้าวนอนครับ”
“ไม่สบายครับ”
“แล้วนี่ใครครับ..”
“แฟนข้าวนะครับ”
“ครับ...”ผมพยายามจะลุกตัวขึ้นแต่ไม่มีแรงอะครับ แค่ไอ้ตาร์มันเอามืออุดปากผมไว้ผมก็เหนื่อยแระตอนนี้อะ
“ครับ ยังไงผมก็ดูแลดีอยู่แล้ว..หึ ขอบคุณครับ”แล้วมันก็ยิ้มใส่ผม
“สงสัยคงไม่มีการโทรมาอีกแล้ว..ลบเบอร์เลยละกัน.กล้ามากนะบันทึกเบอร์ไว้ด้วย”ไอ้ตาร์ทำเสียงเข้มใส่ผม แล้วมันก็กดโทรศัพท์ผมมันคงนั่งลบเบอร์อยู่อะครับ
ตื้ดๆ ๆ ๆ..
หัวผมสั่นนิดหน่อย
“ของใครอะ”ผมเงยหน้าถามมัน ไอ้ตาร์มองหน้าผมนิดๆแล้วกดรับ
“ครับ...”
“อ่อครับ.. คงกลับมะรืนนี้อะครับ”ไอ้ตาร์พูด ม๊ะใช่ของกรู ผมเลยเอามือปัดมือมันที่ถือโทรศัพท์อยู่ไอ้ตาร์ก็หันหน้าหนีนิดหน่อย มันทำหน้าเหมือนให้ผมอยู่เฉยๆ
“โอ้ยยย..”ไอ้ตาร์ร้องออกมาเมื่อผมกัดเข้าที่พุงมันเต็มๆ
“อ่อครับ..งานน่าจะเข้าเดือนหน้าอะครับน้องต้น”แหมๆ เรียกกันน้องต้น
ผมลุกขึ้นนั่ง อ่าว หายป่วยแล้วเรอะ ..
“อืออ..ตาร์”ผมแกล้งทำเสียงเข้าใส่โทรศัพท์ แล้วผมจูบลงที่ปากไอ้ตาร์ให้มีเสียงดัง “จ๊วบ” ไอ้ตาร์ดันตัวผมออกนิดหน่อยแต่ผมได้นั่งคร่อมขาข้างซ้ายมันไว้และล๊อกคอมันไว้เรียบร้อยแล้วครับ
“ตาร์เร็วๆดิ..อะ”ผมแกล้งทำเสียงกระเส่าใส่อีกรอบ ไอ้ตาร์รีบปิดปากโทรศัพท์ไว้ ผมยิ้มให้มันแล้วยักคิ้วให้ ไอ้ตาร์ทำหน้าโกรธนิดๆ ผมเอียงคอจูบเข้าที่หูอีกข้างขอมัน แล้วขบเบาๆ
“อาร์...อือ..ตาร์... จะเสร็จแล้ว”ผมยังไม่หยุดครับสะใจดี แกล้งทำเสียงใส่ พอดีระหว่างที่ทำเสียงไอ้เหี้ยเป้เดินเข้ามาพอดีอีกครับ มันยิ้มให้ผมหน่อยๆ ผมก็ยักคิ้วให้มันยิ้มๆ ไอ้นี่ก็รู้งานดีครับมันรู้ว่าผมแกล้งทำอยู่ มันก็ไม่สนใจครับเดินมานั่งดูโทรทัศน์ด้วย ไม่นานไอ้เข็มก็เดินออกมาจากห้องด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแล้วคุยอะไรกับไอ้เป้ไม่รู้ครับไม่ได้สนใจ
“ข้าว..ออกไปก่อน”ไอ้ตาร์ทำเสียงเข้มไล่ มันชูโทรศัพท์ไปไกลเหมือนไม่อยากให้อีกฝ่ายได้ยิน
“พี่คุยงานอยู่นะ”มันพูด
“งานไรนักหนาวะคุยทั้งวัน”ผมบอกมัน
“ข้าว..”มันพูดอีก
“ไม่สนไม่ไป”ผมบอก
“ครับ..เดี๋ยวไว้คุยกันใหม่นะครับพี่ไม่ค่อยสะดวก”ไอ้ตาร์พูด
แล้วรีบวางโทรศัพท์ไปเลยครับ
“เหอะ”ผมเบะปากให้มันแล้วลงจากตักมันแล้วกลับท่านอนเหมือนเดิมคือหนุนตักมันไว้ ไอ้ตาร์ได้แต่ส่ายหัวหน่อยๆแล้วลูบหัวผมเบาๆ
“นี่ขนาดป่วยนะ”มันพูดบอก
“รุ่นน้องก็คือรุ่นน้องครับ..ไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรอกครับที่รัก..”มันพูดยิ้มๆแล้วก้มหน้าลงมาหาผม
“พี่ชอบนะเวลาข้าวทำไรแบบนี้.. แต่ว่ามันมากไปปะอะ..เดี๋ยวลูกน้องก็เข้าใจผิดหมดว่าพี่หื่นบ้ากาม”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆให้แล้วจูบลงที่กระหม่อมผม
“อ่าว.. หัวหน้ามันไม่หื่นหรอกเรอะ..เพิ่งรู้นะเนี้ยไม่หื่นเลย”ผมพูดประชดแล้วเอาหัวโขกหัวมัน ไอ้ตาร์ร้องโอ้ยออกมาแล้วเขกกะโหลกผมอีกที แล้วผมกับฟมันก็นั่งๆนอนๆดูโทรทัศน์กันจนดึก มันก็ให้ผมกินข้าวอีกรอบแล้วก็กินยาก่อนที่จะให้ผมเข้าไปนอนนั่นแหละครับ
.......................
-
ใครอ่าน
ไม่เม้น
เจอ :beat: :z6:
ย๊ากกกกก :angry2: ฆ่ามานนนน
-
จิ้มพี่เบบี้ก่อน
แล้วค่อยไปอ่าน
ขอบคุณคับที่มาอัพเพิ่ม
:L1: :pig4: :L1:
-
ก๊ากกกกกก รู้สึกผิด จริงๆ นะ :z3:
ฮาดีค่ะเบบี้
ว่าแต่ อิน้องต้นนี่ มันจะโทรมาทำเพื่ออะไรบ่อยๆ อ่ะ
ว่าแต่ แล้วตอนที่แล้วทำไมต้อง 6.1...แอบสงสัย หรือข้าพเจ้าโซ่เกิน
:กอด1:
-
กรี๊ดดดดด
กะลังจะ.... น้องปานมาเห็นของดีซะได้
เอิ๊กกก ไม่รู้เห็นเฮียตาร์กะพี่ข้าวเลิฟๆ กันอยู่
แสบกะปานจะอยากเลียนแบบบ้างป่าวเน้อ
ตอนสุดท้ายนี่ข้าวได้ใจมาก
แรงได้โดนสุดๆ ชอบบบบบบบบบบ
+1 ให้คนใจดี
มะมีต่ออีกสักคู่หรอ
:m13:
-
ไอ้น้องต้นเนี่ย
โทรมาบ่อยไปป่าว
พี่ตาร์ก็นะทำตัวน่าสงสัยอยู่
-
น้องต้นนี้ตอนหน้าให้ข้าวจัดการ
จะได้ไม่กวนใจอีก
เป็นกำลังใจให้พี่เบบีคับ
:pig4:
-
น้องปาน ที่ถามพี่ข้าวว่า เป็นฝ่ายรับรึเปล่าเนี่ย
จะศึกษาไปใช้กับแสบบ้างเหรอ :z1:
-
ไม่มีใครน่ารักเท่าเบบี้อีกแล้ว :L2:
น้องเป็นคนดีจริง :laugh:
เพราะฉะนั้นมาต่ออีกนะจ้า
-
เม้น เม้น เม้น กลัวโดน :beat:
ข้าวน่ารักอะ พี่ต้าด้วย อิ อิ
-
ชอบครับ ขอบคุณครับ
ต้องรีบเม้นก่อนกลัวโดน :beat: :z6:
ขอบคุณมากครับ
-
น่ารักตลอดกาล ตัวละครทุกคนมีเสน่ห์
น่ารักตลอดไป คือ ผู้แต่งเบบี๋ :really2:
-
ขำข้าว แทนขำต้าร์อ่ะ
แกล้งได้น่ารักมากๆๆๆ :m20:
-
น้องปานถามคำถามได้......หึหึ
อย่างนี้สงสัยคงจะต้องให้ข้าวสอนวิธีแล้วอ่ะ
-
มาเม้น กลัวโดน :beat:
แต่ชอบจริง ๆ พิเศษพิเศษไหนก็ชอบบ
แต่งต่อไปเรื่อย ๆ น๊า เหมือนยังคางคาอยู่ ? ฮ่าๆ
รออ่านเสมอเลย ~
-
เอาอีกๆ...ฮ่าๆ อังกอร์ประหนึ่งดูคอนเสริต์ อิอิ
จะกี่ตอนๆก็น่ารัก o13
-
. .เหอะน้องปานกล้าถามเน้อ ..แล้วรู้ยังคะ ว่ารับ หรือ รุก . . รอตอนต่อไปค่า เบบี้สู้สู้ . .
-
สงสัยอะ น้องต้นนี่ใครหรอ
โทรมาบ่อยมากเลยอะ
ต้องลงต่อนะเอาให้เครียร์
ว่าใคร ถ้าเป็นกิ๊ก ข้าวจัดการเลยลุย
-
แวะมาเม้น
:beat: :z6: :beat:
:angry2:เรื่องนั้นแต่งไม่ออกหล่ะซี้
-
ตอนนี้มันอายุกันเท่าไหร่แล้วนะ
งง???
-
โหข้าว แกล้งได้เซ็กซี่มาก :-[
แต่น้องต้นนี่ชักยังไงๆ แล้วนะ :m16:
-
โอ้วว
แต่ละคน มีเด็กมาติดพัน
หึงกันอุตลุด
แต่ขำน้องปาน
มาเห็นฉากเด็ดพอดี :z1:
พี่แสบสนองนี๊ดไปเลย 555+
(http://img258.imageshack.us/img258/5971/gmscbsavethaigo.png)
-
55555555555555555
หึงกันไปหึงกันมา
แกล้งกันไปแกล้งกันมา
ก็น่ารักไปอีกแบบน่ะเนอะ
แต่ก็ยังดี จะได้รู้ว่ารักกันมากแค่ไหน
:laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
ต้าร์กับข้าวยางคงน่าร๊ากกกกเหมือนเดิม
โคดชอบเลยอ่ะ ที่แน่ ๆ เบบี้น่าร๊ากกกกที่ซู๊ดดดดดด
o13 :กอด1:
-
วันนี้คนแต่งใจดีจังมาลงให้สองตอนเลย
เป็นงัยข้าวงานเข้าเลย(ดูแล้วสงสัยข้าวจะชอบ)
-
โว้ววววววววว
เวลาตาร์งอนเนี่ย นึกถึงลุคตาร์แบบเกรท วรินทรงอนอ้ะ เหอะๆๆๆๆ
น้องปานสงสัย พี่ข้าวไม่เฉลยให้น้องปานรู้เหรอฮะ 55555
รักเรื่องนี้จริงๆ ขอบคุณเบบี้มากนะจ๊ะ บวกให้ที่ทู้น้องขนมแล้วนะ จุ๊บๆๆๆ
-
เห็นตอนพิเศษเจ็ดของเบบี๋ ดีใจมากเลยหละ เหอะๆมีน้องใจดีไปตามว่าลงผิดที่เลยกลับมาดู ต้องของคุณน้อง(http://61.19.248.235/uploads/fea300565f.png) (http://imagehost.compgamer.com/getimg.php?img=fea300565f.png)มากๆเลยดิ ไม่งั้นไม่รู้เลย :angellaugh2: ดีใจดีใจ
-
:o8: เวลาหึงกันเนี่ยะ ค๊อดจาน่ารัก ชอบๆๆๆๆๆ
-
ดีจายที่เอามาลงให้ครับ
หนุกหนานมั่กมาย เอิ้กๆ
:pig4: :pig4:
-
ตอนแรกว่าจะไม่เม้นละนะ แต่มีทักแบบนี้ไม่กล้าแหะ กัวละจ้า :a5:
-
เออนะ~
แกล้งกันไปแกล้งกันมา
เริ่ดๆ สนุกดี ...
พี่ต้าร์ แม่ม
อ่อนโยนกะไอ่น้องต้นเกินไปป้ะ ??
ชิส์~
:angry2:
-
:pig4:
-
:m25: :m25: :m25:
ถึงขนาดต้องหายาให้ข้าวกินเลย...แต่ชอบ
แต่ข้าวจ๊ะตอนที่พี่ต้าร์คุยโทรศัพท์กะต้นอ่ะ
มันยั่วได้อีกน่ะ
ขอบคุณน่ะจ๊ะเบบี๋........
-
ท่าทางงานนี้"น้องต้น"อาจเป๋นสาเหตุของการทะเลาะกันในครั้งต่อไป
เหอๆๆ
-
เค้าเด็กใหม่อ้ะ .. มาอ่อยให้คนไล่จิ้ม อิอิ :impress2:
เพิ่งได้ฤกษ์มาเม้นอ่ะค่ะ ..
บับว่าได้อ่านที่เพื่อนๆเค้าเซฟไปให้ .. ชอบมากๆเลย ^^
อารมณ์ว่าเหมือนชีวิตจริง ><
ตอนพิเศษ .. เง้ออ .. น้องต้นมันเป็นคร้ายยย ???
แต่แบบ .. ขำน้องปาน .. ตั้งนานนี่ไม่เคยรู้เลยเรอะ ..
มาอีกนะคะ ^^ คุณเบบี้ใจดีจังได้อ่านสองตอนแน่ะ
-
:z13:
อยากโดนเราจัดให้ ! ><
น้องทาโร่ผ่านไป ก็กลับมาที่น้องต้นอีกแล้ว
=[]=' !
รอตอนต่อไปนะค่ะพี่เบบี๋
^^
-
อ๋า NCนี้ที่รอคอยยยยย
ตอนพิเศษ6นี่แบบว่าแกล้งกันไปมา
ง้อกันไปมาน่ารักโคตรๆอ่านไปยิ้มไปแก้มแทบจะปริแล้ว
ส่วนNCที่รอคอย :haun4:อยากเห็นพี่ข้าวยั่วพี่ต้าร์จังเลย
อยากสิงน้องปานมากๆฮ่าๆ :laugh:
ตอนพิเศษของพิเศษสองตอนนี้ช่วยให้หายคิดถึงพี่ต้าร์พี่ข้าวได้นิดหน่อย หึหึ
แต่แอบอยากได้อีกอยากอ่านไปอีกเรื่อยๆนะ :กอด1:เบบี้หนึ่งทีมาต่ออีกนะ
-
กลัวจิงๆเลย
รีบเม้นก่อน
ไม่ :z6: แล้วนะ
-
อ่านสองตอนรวดด เบบี้ใจดีที่สุดเลย :กอด1:
ต่างคนต่างหึง ผลัดกันงอนผลัดกันง้อ น่ารักที่สุดเลย :-[
คิดถึงน้องปานกะพี่แสบด้วยอีกคู่ :impress2: อิอิ
-
สงสารน้องปาน 5555555
พี่ข้าวไม่ได้รับอย่างเดียวจ่ะ รุกก็ได้ :o8:
อยากอ่านอีกจังเบบี้ จุ๊บๆ :L2:
-
งอนกันนิด ง้อกันหน่อย กำลังน่ารักค่ะ แต่อย่าเล่นกันจนเกินเลยนะคะเดี๋ยวงานเข้าน้า
-
ตอนพิเศษของข้าวกะต้าร์เนี่ย อ่านแค่ไหนก็ไม่เบื่อเลยจริงๆ นะน้องเบบี๋
อ่านแล้วก็หายคิดถึง น่ารักดีจังเลย รุ่นพ่อเนี่ย น่ารักกว่ารุ่นลูกอีกน้า
-
คู่นี้เค้าง้องอนกันได้น่ารักน่าหยิก เจ็บๆ คันๆ ดีจริงๆ
อ่านแล้วไม่มีเบื่อเลย
ตอนนี้กะลังอ่านรอบ 3 อยู่อ่ะ
คิดถึงทุกคนเลย
-
อ่านกลับไปกลับมาดิ เบบี้ให้รู้สึกว่ามันยาวขึ้น o7 เค้าหน้าสงสารมากเลยนะ 5-6 รอบแล้วดิ ที่อ่านอ่ะกระซิกๆๆ :z10:
-
น่ารักมากเลยครับ
มีหยอกเย้ากันบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ
แต่ก็กลับมาง้อกันให้หวานเชียว
น่ารักสุด ๆ เลยคร๊าบบบบบ
-
จบแล้วหน้าที่ 189 แล้วตอนอื่นๆมันอยู่ไหนอะะะะ ตั้งร้่อยกว่าหา เค้าจะงมหาหรอ :o12:
ตายพอ :m25:
-
:z13: :z13:
น้องรีบน อะไรยังไง
งงอะ :serius2:
-
ขี้หึงพอ ๆ กันเล้ย รักกัน หึงกัน กวนทีนพอ ๆ กัน แถมหื่นพอกันอีก
สมแล้วที่เป็นเนื้อคู่กระดูกคู่กันมานานแสนนาน สมควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
สำหรับคู่อื่น ๆ ชอบค่า คู่นี้ จะมีตอนพิเศษของคู่อื่นอีกรึเปล่าคุณเบบี้
ยังคิดถึงคู่ แสบปาน เข็มเป้ อยู่เหมือนกันนะ :L1: :pig4:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน ..
มาแล้วตอนพิเศษ ของ พิเศษ อิ อิ
หึงกันแบบ ได้ใจ (ชอบ)
เอามาต่ออีกน่ะ .. จารอ :bye2:
-
รักกัน รักกัน และ ก็ ขึ้หึงเหมือนกัน แต่ข้าวเล่นแรงน่ะเนี่ย ถ้าน้องทาโร่ ติดใจข้าว จะทำยังงัย :n1:
-
ต้นนน.....
-* - โทรบ่อยไปป่าวยะ
-
:z13:
เบบี้ มาเม้นแล้วนะ
เอาอีก มาต่อเลย เร็ว ๆ ยังคิดถึงไม่หาย
ข้าว ต้าร์ สุดที่รัด เฮ้อ สุดที่รัก
:oo1: :laugh: :laugh: :laugh:
-
โอ้ยยยยยย
น่ารัก
-*-
-
อ่านจบแล้ว ว่าแต่น้องทาโร่ ขอได้ปะ :z1:
-
รีบเม้นเลยกลัวโดนฆ่า
ครอบครัวนี่เค้าน่ารักกันจิงๆๆเลยน่ะค้าบ
-
เม้นท์แหล่ว กลัวคนเขียนจะโมโห....
เดี๋ยวไม่สวยนะเบบี้ :กอด1:
รออ่านนะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องในดวงใจเลยล่ะ :L2:
-
ชอบตาร์จังเลยยย
ชอบข้าวด้วยยยยยยย
อยากได้อ่ะ >3<
-
เฮ่ยย
ตกใจ เพิ่งอ่านตอนพิเศษ 5 ไปเอง
นี่มี 7.1 แล้วววว
ดีจายยยย
รักคุณเบบี้ที่ซู้ดดดดเลยค่ะ
ไปอ่านก่อน
เดี๋ยวมาเม้นท์นะคะ :laugh:
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆๆชอบจังเลย
โดนจายป้าสุดๆ
รักหลานเบบี๋จัง
มามะมากอดให้กำลังจายยยยหน่อย
อย่าลืมไปต่อเรื่องของหนูขนมหวานนะ
ป้ารออยู่.....
-
ฮ่าๆๆๆ...ไม่ว่างัยพี่ตาร์ก็แพ้ทางข้าวอยู่ดีนะหล่ะ
แค่ข้าวทำเสียงน้อยใจ...พี่ต้าร์ก็ยอมแล้ว
เอ่อ..ส่วนน้องปานเนี่ย...ถามข้าวแบบนั้นอ่ะ...อยากรู้ไปทำไมหรอ...กร๊ากกก :m20:
-
นี่น้องปานคิดว่าเฮียต้าร์เป็นรับมาตลอดเรอะ ถึงได้ถามข้าวแบบนั้น
:m20:
-
อิอิ อ่าน 2 ตอนรวด
แบบแว้ :z1:
ขออีก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บวก 1 ให้แล้วด้วย
-
เอ่ออออ............
ขอถามไรโง่ๆหน่อยจิ
ถ้าเราอ่านถึงหน้า ร้อยยี่สิบแล้วปิดออกไป มาเริ่มใหม่ จะไปหน้า ร้อยยี่สิบใหม่
มีทางลัดป่ะครับ
หรือต้องคลิกไล่หน้าไปเรื่อยๆ
อ้าว...........ก็คนมันโง่อ่ะ :m15:
-
อย่าบอกว่าน้องรีบนโง่นะ
เพราะถ้าน้องรีบนโง่ เบบี้ก็โง่ด้วย :z3:
กร๊ากกก
เพราะว่าทำไม่เป็นเหมือนกันอะ o22
ขนาดหน้าสองร้อยกว่า เบบี้ยังต้องเริ่มจากตรงไหนก็ได้ที่น้อยกว่า
งืมๆ ต้องมีความพยายามอย่างมากเลยอะ เพราะว่าเนตเหี้ยได้อีก กร๊ากก :laugh:
ไปแระ
ใครมีคำแนะนำก็บอกบ้างเน้อ :serius2:
เบบี้ไม่รู้เจงๆ
-
คาดว่าน่าจะวิธีนี้ก็ได้นะครับน้อง loidelohm กับคุณเบบี้ จำเลข 4 หลักสุดท้ายของเว็บแอดเดรสไว้ ถ้าจะเพิ่มหรือลดหน้าก็ลบทีละ 20 คือเค้าเซ็ทไว้ว่า 20 รีพลายเท่ากับ 1 หน้า เช่นหน้า 290 เลขทอปปิค คือเลข .5780 ดังนั้นถ้าจะถอยไปหน้า 280 ก็ลบ .5780 ด้วยจำนวน 200 เป็น 5580 (ลบออก 20x10(หน้าจาก 290-280)=200)
เช่น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5780 <- หน้า 290
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5580 <- หน้า 280
งงไหมครับเนี่ย อธิบายเองก็งง 5555
-
ถ้าจำเลขหน้าได้ก็คูณ 20 เข้าไปครับ เช่นจะอ่านหน้าที่ 222 ก็ คุณ 222*20 = 4440
แล้วมาที่ลิงค์นิยาย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.0
หน้าแรกจะเป็น .0 แล้วที่นี่เราต้องการอ่านหน้าที่ 222 แล้วคูณ 20 แล้วได้ = 4440
ก็ใส่เลข 4440 แทนเลขที่ 0 (ที่ทำสีแดงไว้) ครับ
ปล. หน้าหน้านึงจะแสดง 20 รีนะครับ หน้าแรกเริ่มที่รี 0 หน้าที่สองก็เริ่มที่ 20 ไรเงี่ยยยย พยายามเกตเอาเน้อ :z2:
-
อิอิ
ติดตามคราบบบ
-
ตามไปอ่านมาแล้วนะจ๊ะ แล้วอย่าลืมมาต่อขนมด้วยนะติดมากมาย เหอๆๆ
-
:impress2:
อ๊ายยยยยยยยยยย
น่ารักมากเลยอ่ะ
ชอบๆๆๆ
พี่เบบี้ไม่คิดจะรวมเล่นมั่งหรอ
อยากได้เรื่องนี้อ่ะ
น่ารักดี
-
คาดว่าน่าจะวิธีนี้ก็ได้นะครับน้อง loidelohm กับคุณเบบี้ จำเลข 4 หลักสุดท้ายของเว็บแอดเดรสไว้ ถ้าจะเพิ่มหรือลดหน้าก็ลบทีละ 20 คือเค้าเซ็ทไว้ว่า 20 รีพลายเท่ากับ 1 หน้า เช่นหน้า 290 เลขทอปปิค คือเลข .5780 ดังนั้นถ้าจะถอยไปหน้า 280 ก็ลบ .5780 ด้วยจำนวน 200 เป็น 5580 (ลบออก 20x10(หน้าจาก 290-280)=200)
เช่น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5780 <- หน้า 290
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5580 <- หน้า 280
งงไหมครับเนี่ย อธิบายเองก็งง 5555
เอ่อ....พี่ครับ พี่มีตัวตนป่ะครับ ผมมีดอกบัวมากมายเลยครับ อยากถวายอ่ะครับ
แบบว่าขอบคุณมากๆเลยครับ
-
คาดว่าน่าจะวิธีนี้ก็ได้นะครับน้อง loidelohm กับคุณเบบี้ จำเลข 4 หลักสุดท้ายของเว็บแอดเดรสไว้ ถ้าจะเพิ่มหรือลดหน้าก็ลบทีละ 20 คือเค้าเซ็ทไว้ว่า 20 รีพลายเท่ากับ 1 หน้า เช่นหน้า 290 เลขทอปปิค คือเลข .5780 ดังนั้นถ้าจะถอยไปหน้า 280 ก็ลบ .5780 ด้วยจำนวน 200 เป็น 5580 (ลบออก 20x10(หน้าจาก 290-280)=200)
เช่น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5780 <- หน้า 290
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5580 <- หน้า 280
งงไหมครับเนี่ย อธิบายเองก็งง 5555
พึ่งพบทางสว่างเหมือนกันนะเนี้ย :m2: เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยดิ บ้างเรื่องมีตั้งสามร้อยกว่าหน้ากว่าจะเปิดไปถึงแทบบ้า :a5:
-
:pig4:
เอาอีก เอาอีก o13
-
คาดว่าน่าจะวิธีนี้ก็ได้นะครับน้อง loidelohm กับคุณเบบี้ จำเลข 4 หลักสุดท้ายของเว็บแอดเดรสไว้ ถ้าจะเพิ่มหรือลดหน้าก็ลบทีละ 20 คือเค้าเซ็ทไว้ว่า 20 รีพลายเท่ากับ 1 หน้า เช่นหน้า 290 เลขทอปปิค คือเลข .5780 ดังนั้นถ้าจะถอยไปหน้า 280 ก็ลบ .5780 ด้วยจำนวน 200 เป็น 5580 (ลบออก 20x10(หน้าจาก 290-280)=200)
เช่น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5780 <- หน้า 290
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.5580 <- หน้า 280
งงไหมครับเนี่ย อธิบายเองก็งง 5555
เอ่อ....พี่ครับ พี่มีตัวตนป่ะครับ ผมมีดอกบัวมากมายเลยครับ อยากถวายอ่ะครับ
แบบว่าขอบคุณมากๆเลยครับ
55555 น้องครับพี่เป็นคนนี่แหละครับ ไม่ใช่ผีไม่มีศาลนะ จะได้ไม่มีตัวตน ฮ่าๆๆๆๆขำจริงๆ คิดไดไงอ่า 5555
ว่าแต่จะถวายบัว เอ๊ย ถวายดอกบัวซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆ ไม่เป็นไรหรอกครับ ดีใจที่คอมเมนท์พี่ก็มีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง
แล้วก็เข้ามาเป็นกำลังใจให้กับคนแต่งด้วยคร้าบบ
-
5555+ ยังคง คงความเป็นข้าวกับตาร์ไว้เหมือนเดิมเลยอ่ะ น่ารักจิง ๆ คู่นี้ นิสัยยังงัยก็ยังงั้น ขี้หึงขี้งอนกันทั้งคู่ ขี้แกล้งกันด้วย 5555+
ตบท้ายด้วยยุทธวิธีสยบความงอน ความหึง ความโกรธ นั่นก็คือ บนเตียง 555+ น่ารัก ๆๆๆๆๆ ขอบคุณเบบี๋มาก ๆ เลยนะค้าบ ทำให้หายคิดถึง ข้าวกับตาร์และผองเพื่อนไปได้บ้าง อิอิ
+1 ให้ละนะค้าบ ^_^ รักเบบี๋สุด ๆ อ่ะ ไว้ว่าง ๆ ก็มาต่อตอนพิเศษอีกนะคับ (นาน ๆ ที มาสักตอน 2 ตอนแบบนี้แล่ะคับ กำลังแจ๋ว อิอิ)
-
รักคนแต่งคัก ^^
ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ
-
น่ารักอ่ะ ชอบเรื่องนี้ จังเลย รักเบบี้จัง มาต่ออีกนะ นานแค่ไหนก็จะรอ
-
ตามอ่านมาสามวันในที่สุดก็จบ
อ่านแล้วกรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ชอบมากๆเลยค่ะทุกคุ่เลย เป็นอะไรที่อ่านแล้ว o13 o13 o13
ขอสมัครเป็นแฟนคลับเบบี้อีกคนนะค๊าาาาา :กอด1:
-
อ๊ากก
เบบี้คะ มันค้างค่ะ
เบบี้ต้องให้น้องปานเปลี่ยนความคิดใหม่ เรื่อง พี่ข้าวเป็นฝ่ายรับด้วยนะคะ
รู้สึก เสียเส้น 555 :laugh:
ชอบจังค่ะ พี่ต้าเวลา งอลล
แก่กันแล้วนะเนี่ยย -*-
ปล. รีบนๆ เค้าก้ออยากให้เบบี้รวมเล่ม นะ
-
ยังน่าร๊ากกก เหมือนเดิมเรยอะ
ว่าแล้วก็ไปอ่าน น้องขนม ต่อ... :mc4:
-
ข้าวน่ารักอ่ะ
:z1:
-
ชอบเรื่องนี้มากกกกกๆๆๆๆๆเลยค่า พี่ต้าร์น่ารักมากกกก ส่วนข้าวก็กวนโดนใจจริงๆ :o8:
ตามอ่านอยู่ 2 วันติด ไม่หลับไม่นอน
แถมยังต้องมาซ้ำอีกหลายๆรอบ
ป.ล. อยากให้รวมเล่มด้วยคะ อยากมีติดตัวอ่านตลอดเวลา
-
สนุกมากเลยอะครับ
-
น้องต้นโทรมาบ่อยเกินไปรึป่าว :m16:
พี่ต้าร์อาการน่าสงสัยนะ
-
เฮ่อ ++ อ่านถึงหน้านี้แล้ว หุหุ
ใช้เวลา 2 วันแน่ะ
โพสแรกกับเรื่องนี้ แล้วก็บอร์ดนี้ด้วยค่ะ
แนะนำด้วยนะคะ
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ
สมาชิกของเรื่องทั้งหมด ชอบพี่ตาร์ที่สุดเลยค่ะ
พี่ตาร์ดูหวานแบบโหดๆ น่ารักมากเลยค่ะ ^^
** อ่านไปจนถึงโพสล่าสุดนี้ พี่แมนกะพี่ทศ เหมาะสมกันมากเลยค่ะ แห่ะแห่ะ
ขอเก็บไปจินตนาการว่าพี่เค้าเป็นผัวเมียกันเองได้ป่ะคะ
-
อ่านแล้วสนุกดีเนอะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
5555ข้าวแก้เผ็ดได้แสบดี
แต่ขำตอนตาร์งอนอ่ะ น่าร้ากกกกกกกกกกก
ดูฮาดีอ่ะ งอลๆ :laugh:
-
ผลัดกันหึง น่ารักเชียวนะ หึงมากพอกันทั้งคู่นั่นแหล่ะ แต่น้องทาโร่นี่แรงงง
-
เราจะยังคงรอคอยต่อไป (เพราะรัก.. น่ะจ๊ะ !!!!!) :o8:
-
:impress2: ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ อิอิ
:-[ แบบว่ากำลังตามอ่านอยู่ ยังไม่ได้ 1 ใน ส่ เลยอ่ะ แฮ่ๆ แต่ ชอบมากเลย จขกท เก่งจัง เหอๆ
น่ารักมากมาย ขอบคุณนะคระ สำหรับเรื่องดีๆอีกหนึ่งเรื่อง อิอิ
:กอด1:
-
ขี้หึง พอๆ กันรุย แต่น่าร๊าก ดี :impress2:
-
กลับมาเยี่ยมบ้านเก่า
แล้วก้อระลึกได้ว่า...
เรื่องนี้มันยังไม่จบนี่หว่า
อ้ายเบบี้
เบบี้
เบบี้...
มาต่อเร็วโว้ยยยยยยยย
(ป.ล. ได้ข่าวว่ากรูเพิ่งตามให้ไปลงเรื่องใหม่ไปเอง
มักมากจริงวุ้ยยย 555)
-
:z13:
จิ้มไอ้คุณน้องโช่
โทรไปไม่รู้จักรับสาย
ไม่โทรกลับอีก
น่าโดน :beat: :z6:
จิงๆเลย
:m16:
-
แวะมาลงชื่อ อ่าน ครับ...
ตอนแรก จะไปอ่าน เรื่อง ชุลมุนวุ่นรัก แต่เห็นว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็เลยต้องมาอ่านเรื่องนี้ก่อน...
แต่เห็นจำนวนหน้าแล้วก็.... :a5:
-
เย้ๆๆๆๆๆ
ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว
ในเวลา 3 วัน
ไม่เป็นทำไรเลย
หนุกสุดๆจนเกือบหยุดอ่านไม่ได้
-
ตามอ่านมาหลาย จบแล้วเลยได้ฤกษ์มาเม้นท์ซักที
สนุกมากๆ เลยค่ะ
ได้เห็นพัฒนาการของตัวละครมากมายหลายช่วง
บางทีก็มีใจหายใจคว่ำไป
ตอนที่ต้าร์โกรธข้าวหลายๆ เดือนนั่น
บีบหัวใจมากๆ เลยน้า
แต่คิดอีกที ข้าวโดนแบบนั้นบ้างก็ดี 55555
น้องเบบี้เก่งมากๆ เลยค่ะ
ที่ทำให้ตัวละครในนวนิยายของหนู
เหมือนมีตัวตนขึ้นมาให้คนอ่านได้รู้สึกผูกพัน
คิดเหมือนหลายๆ คนเลยจ้า
ว่าไม่อยากให้จบ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ เลยอ่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีที่เอามาให้อ่านกันนะคะ
รอตอนพิเศษต่อๆ ไปด้วยน้า
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งในเล้าที่อยากให้มีการรวมเล่ม
สนุกตั้งแต่ต้นจนจบ
เหมือนหลายๆคน ที่ไม่อยากให้จบ
ขอบคุณเบบี้มากๆค่ะ :pig4: :pig4:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[เข้ามาที่ไรก็มีความสุขกับเรื่องนี้ทุกที่เลย
เบบี้ ขอตอนพิเศษอีก ฮ่าๆๆๆ
คิดถึงแสบกับปานอ่ะ อยากอ่านๆๆๆๆ คิดถึงน้องตาร์ด้วย แง่มๆๆๆ
แล้วที่สำคัญคิดถึงเบบี้ กิ้วววววว :jul3:
-
ยังรออยู่นะคะ ตอนพิเศษจงมาต่อเร็วๆ :call:
-
แวะมาฉลองครบรอบ ๑ ปี ๐๙ กันยายน ๒๕๕๒
กับ นวนิยายสุดฮิต..สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต...
แต่งโดย เบบี้
ขอบคุณเบบี้มากๆ สำหรับนวนิยายสุนุกๆ เรื่องนี้
ขอบคุณข้าวตาร์ เป้เข็ม แสบปาน น้องเพลง และตัวละคนอื่นๆ
ขอบคุณจริงๆ
:L2: :L2: :L2:
-
จะกี่ตอนๆก็น่ารัก :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
o13
เข้ามาอ่านอีกรอบ
พร้อมบวก 1 ให้เบบี้ด้วย
-
มีใครมี ก๊อปปี้ นิยายเรื่องนี้มั้ยคะ์? คืออยากเซฟเก็บไว้ เพราะกลัวมันจะหายไป ถ้า ทางเวบ เค้าเปลี่ยนเซิฟเวอร์อะค่ะ
ถ้าใครมี ช่วยหลังไมค์มาด้วยนะคะ แล้วก็ ฝากเมลไว้ด้วยจะได้แอดไป
พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส :call:
-
รีบนคับ
ผมก๊อบไว้อ่านเเล้วนะ เเต่พอเอาคอมไปลงโปรแกรมหใม่ หายหมดเลย
เซ็งโคตรๆๆๆ
อยากได้เหมือนกันคับ :z3:
-
เบบี้ เรื่องนี้ไม่รวมเล่มเหรออยากได้ชอบมาก
อยากให้เขียนเรื่องของ เป้+เข็ม ว่าเป็นมาไง
ให้ลึกกว่านี้นะ แค่ได้อ่านบางตอนก้อคิดว่าถ้า
เอามาเขียนเป็นเรื่องเป็นราวน่าจะสนุกอีกเรื่อง
นึง ถ้าเขียนจริงเริ่มตั้งแต่มัธยมเลยนะ นะ
+1 ด้วย
-
หวาดดีคัฟ :call:
อ่านจบไป 2 รอบละ ชอบมากคัฟ o13
ขอบคุณที่ช่วยแต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านนะคัฟ เป็นกำลังใจให้นะคัฟ :pig4:
-
:กอด1:
เข้ามาอ่านอีกรอบอะครับ
คริๆ
-
:o8:คิดถึงมากมายกอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เบบี้คิดถึงเรื่องมากๆเลยอ่ะ อยากจะอ่านตอนพิเศษอีกแล้ววว แง๊ๆๆๆ
แต่ก็แล้วแต่ความใจดีของเบบี้นะจ้า อยากอ่านปานแสบ ตาร์ข้าวมากมาย คิดถึง พี่แสบบบบบกับน้องปานนน :-[
ฮ่าๆๆๆ
-
คิดถึงแสบปานเฟ้ยยยยย
ตกลงงอนกันไง ง้อกันไง ยังไม่รู้เรื่องเลย ชิ๊ๆ รมณ์เสีย :m16:
-
ไปอ่าน ชุลมุนฯ พอมีน้องเพลง ก็จะคิดถึง ข้าวกับต้าร์และผองเพื่อนทู๊กที o18
-
คิดถึงอ่ะ..
ยิ่งพอมีพูดถึงกันด้วย...
ขอตอนพิเศษนะค่ะ ไรเตอร์ พลีสสสสสสสสสส^^
-
คิดถึงเฮียต้าร์พี่ข้าวแอนด์เดอะแก็งอ่ะ
จบเรื่องขนมแล้วขอสเปเรื่องนี้หลายๆตอนเลยได้ป่ะ
เบบี้คนดี :กอด1:ว้อนหลายๆ
-
เข้ามารอเบบี้
ตามกลิ่นเอ้ย เสียงเรียกร้องขอความคิดถึงข้าวกะเฮียตาร์อ่ะ
แต่ตอนนี้คิดถึงเบบี้มากกว่าน๊า :กอด1:
+1รอ
-
:o8:ได้ข่าวอะไร อะไร ตอนพิเศษ รีบเข้ามาจับจองทีด่วนเลยแบบนี้ ฮ่าๆๆ
นั่งปูเสื่อรอเบบี้นะจ้า ตาร์ข้าว ปานแสบบ กีสสสสสสสส :-[
:กอด1:กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดคิดถึงนะจ้าเบบี้ :z2:
-
:haun4:
เรื่องนี้อ่านมานานแล้ววววว
เพิ่งเข้ามาทักทาย
เพิ่งสมัครได้ 5555
จะติดตามต่อไปน้า :z2: :z2:
รักพี่เบบี้ที่ซู๊ตตตตตตต :กอด1:
-
:call: :call:
รอตอนพิเศษน้า
-
มาต่อแถวรอพี่ต้าร์ด้วยคนจ้า :pigha2:
-
มีรวมเล่มป่ะคราฟฟฟฟฟฟ
อยากได้รวมเล่มอ่ะ
ชอบๆๆๆๆๆๆๆ
ป.ล. เพิ่งไปอ่านเรื่องน้องขนม กะพี่ทายมา ชอบมากอ่าาาาา
^^ :laugh: :laugh: :laugh:
-
:z2:เขามานั่งรอเบบี้
อยากอ่านแล้ว แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:fire:
-
:z2:
เ้ข้ามารอพี่เบบี้ค่า า
คิดถึงพี่ข้าว พี่ต้า พี่ปาน พี่แสบ พี่เป้ พี่เข็ม > .<
และคนอื่นๆด้วย รวมทั้ง พี่เบบี้ ด้วยนะ!!
:']
-
I love this story
I love you Baby :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L1:
-
:call: จงมา จงมา จงมา
-
มารอ มารอ :z2:
-
มาเต้นระบำรอ
:a3:
ขอให้เน็ตไม่เน่าเถิดด
-
มารอกระทู้นี้แล้ว อิอิ
ขอให้เน็ตไม่เน่า :call:
-
มารอเฮียต้าร์+ข้าว
มาม่ะๆ
-
ประกาศ!!!
สำหรับคนที่รอเหมือนๆเรา :sad4:
เบบี้ฝากมาบอกว่าตอนพิเศษนะมันเสร็จแต่ว่า...เบบี้เข้าเล้าไม่ได้ อะนะซะงั้น
รอกันต่อไป :fire:
:call:ขอให้เบบี้เข้าเล้าได้เร็วๆด้วยเถอะ เพี้ยงๆๆๆๆ :z10:
ลงปาน แสบเยอะๆด้วยเป็นค่าฝากข้อความไม่งั้น :z6:
-
เบบี้รออยู่นะ เนตจงหายเน่า
เบบี้จะได้ลงสักทีรออยู่นะ
:call:
-
โอมม เบบี้เข้ามา.... เบบี้เข้ามา
ตาร์-ข้าวตามมา แสบ-ปานตามมาติดๆ :call:
เริ่มเล่นของกันละ
-
เบบี้จงมาๆๆๆๆๆ
:call:
-
อ๊ายยย จิงหรอขอบคุณLOVEJUICEมากนะค่ะ ที่มาบอก
รออยู่นะเบบี้จ๋า โอมจงขอให้เข้าได้ไวไว เพี้ยงงง
-
ยังรออยู่เหมือนกันจ้า
:กอด1:
-
รอเบบี้จ้า ขอให้เบบี้เข้าเล้าได้
:call:
-
มาเถิดคนดี
เบบี้
มาไวๆๆๆ
ชะเอิงเอย :call: :call: :call:
-
อยากอ่านง่ะ
-
อ่า เอาใจช่วยเบบี้
ให้เข้าเล้าได้ด้วยเถอะะะ สาธุ
อยาดอ่านไม่ไหวแว้ว
ปล.เอาปาน+แสบด้วยน้า คิดถึงๆๆๆสุดใจ
-
อร๊ายยยย รอ ร้อ รอ อยู่เหมือนกัน
เข้าได้เร็วๆนะ :man1:
-
รอ รอ รอ เทอมา
มาลงไวๆนะครับบบบบบบบ :z2:
-
รอ รอ รอ เหมือนกัน
เข้าเล้าได้ เน็ตไม่เน่า :call: สาธุ๊ !!
คิดถึงมากๆเลย
-
ตามข่าวมาจากกระทู้น้องขนม มาปูเสื่อดักรอเบบี้สุดสวย
-
รวมเล่มเมื่อไหร่บอกต่อๆกันด้วยนะคะเบบี้ :z1:
ปล.มาต่อเร้วววววววววววว :impress2:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ 8
“ดีขึ้นรึยังครับ..ปวดหัวไหม”ไอ้ตาร์มันถามผมทันทีเมื่อเห็นผมตื่นขึ้นมา ไม่รู้มันนอนจ้องผมอยู่นานรึยัง
“อืม..”ผมตอบมันแค่นั้นแล้วหันไปหยิบนาฬิกาข้อมือบนหัวเตียงมาดูเวลา
“เพิ่งตื่นหรอ”ผมถาม
“สักพักแล้ว”มันตอบยิ้มๆ
“ไปอาบน้ำดิ”ผมบอกมัน
“อาบด้วยกันดิ”มันตอบกลับยิ้มๆ
“ได้ข่าวว่ากรูเพิ่งหายป่วยจากการที่มึงทำมิดีมิร้ายกรูเมื่อวาน”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันขำออกมาเบาๆ
“อะไร จะนอนต่อรึไง”ไอ้ตาร์มันถาม เมื่อผมตะแคงตัวเองให้นอนคว่ำเอาหน้าไปซุกหมอน
“อืมมม”ผมตอบมัน ยังขี้เกียจลุกอยู่เลยอะ
“ลุกไปอาบน้ำก่อนครับ. กินข้าวแล้วค่อยนอนต่อก็ได้”มันบอกผม แล้วจูบลงมาที่หัวไหล่ผมเบาๆ
“ขี้เกียจอะ”ผมบอกมัน
“ตลอดอะ”มันบอก
“มานี่”ผมเอาแขนขวาไปคว้าตัวมันให้นอนลงมา ไอ้ตาร์มันไม่ได้ตั้งตัวมันก็ล้มตัวลงนอนกับผม มันหัวเราะเบาๆ
ผมขยับตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง เอาขาไปก่ายมันไว้ แล้วเอาแขนก่ายมันไว้ ไอ้ตาร์ปล่อยให้ผมทำมันนอนนิ่ง
“หลับต่อด้วยกัน”ผมบอกมัน ไอ้ตาร์มันดันตัวเองมาหอมแก้มผม แล้วนอนอยู่อย่างนั้นจนหลับไปอีกครั้งในที่สุด
..........
ก๊อก ๆ ๆ..
“ไอ้ข้าว.. ไอ้ข้าว” ผมได้ยินเสียงคนเรียกอยู่ข้างนอกแล้วแหละครับ แต่ไม่อยากตื่นงะ ง่วง
“เฮีย..”เสียงเดิมเรียกอีก
“เฮีย”มันเรียกอีกรอบ คนข้างๆตัวผมเริ่มขยับตัวนิดหน่อย
“เออ..”ไอ้ตาร์ขานตอบ แล้วมันก็ลุกไป ผมเริ่มตื่นแล้วหันตัวเองให้หงายมาดูว่าใครมาเรียก แต่ก็ยังงัวเงียอยู่ดี
“จะบ่ายโมงแล้วเฮีย..นอนไรนักหนาอะ.”ไอ้เป้เดิมเข้ามาบอก
“หายยังวะ”ไอ้เป้หันมาถามผม ผมพยักหน้าให้มันหน่อยๆประมาณว่ากรูขี้เกียจพูด
“มึงตื่นนานแล้วหรอวะ”ไอ้ตาร์มันถาม แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนู
“สิบโมง.. กับข้าวเสร็จแล้วนะ มึงลุกไปอาบน้ำแล้วไปแดกข้าวด้วย”ไอ้เป้บอก
“อืมๆ..”ผมพยักหน้าให้มัน แล้วไอ้เป้มันก็เดินออกไป ไอ้ตาร์เดินไปปิดประตู
“................”ผมแบมือให้ไอ้ตาร์สองข้างอยู่บนเตียง ไอ้ตาร์เดินยิ้มมาหาผม แล้วมันก็ดึงผมให้ลุกขึ้น กล้ามมันขึ้นทันทีเมื่อมันเกร็งแขนตัวเอง ผมนั่งหน้ามึนอยู่บนเตียงกำลังเรียงลำดับว่าจะทำอะไรก่อนดี ทำไมมันง่วงๆหนักๆอย่างนี้วะ
ไอ้ตาร์มันถอดเสื้อผ้าออกหมด แล้วหันมายิ้มให้ผม มองนั่งมองมันที่เปลือยเปล่าอยู่อย่างนั้น ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วเดินมาหาผมบนเตียง
“อืออ..”ผมร้องในลำคอ ไอ้ตาร์มันกดปากมันมาประกบปากผม ผมก็ไม่ได้อ้าปากแต่อย่างใด กลัวปากเหม็นงะ ไอ้ตาร์มันยืนยิ้ม แล้วดึงผมให้ลุกขึ้น ผมก็ลุกตามมันไป มันจับผมถอดกางเกงกับบ๊อกเซอร์ให้ แล้วมันก็ถอดเสื้อผมออก อย่างกับเด็ก มันเดินจูงมือผมพาเข้าห้องน้ำ ผมยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจก สภาพคนเพิ่งตื่นจริงๆครับ ไอ้ตาร์มันเดินออกไปเอาผ้าขนหนูเข้ามา
ผมเดินไปล้างหน้าที่อ่างล้างหน้า แล้วก็แปรงฟัน ไอ้ตาร์มันก็ทำบ้าง มันแปรงไปก็มองหน้าผมไป ผมที่กำลังแปรงฟันอยู่ ด้วยความขี้เกียจเลยขึ้นไปนั่งบนอ่างล่างหน้าไอ้ตาร์มันหัวเราะขำๆที่เหมือนผมขี้เกียจๆไม่มีอารมณ์จะทำอะไร
ไอ้ตาร์เดินเข้ามาใกล้ผม ผมเอาขาไปเกี่ยวเอวมันไว้ มันหัวเราะ หึหึ ในลำคอแล้วมันก็แปรงฟันของมันไป จนผมเริ่มแสบปาก ก็เลยลงแล้วไปบ้วนปากแล้วล้างหน้าอีกรอบ ไอ้ตาร์ทำตามทันที ผมทำเสร็จก็เดินไปตรงฝักบัวอาบน้ำ ไอ้ตาร์มันเดินตามมาแล้วกอดผมจากด้านหลัง
“ทำให้หน่อยดิ”มันพูดเบาๆอ้อนๆ ไอ้น้องชายมันมาชี้โดนตัวผมอยู่ตรงก้น ผมหันไปมองหน้ามัน แล้วจับน้องชายมันรูดเบาๆ ไอ้ตาร์ยิ้มอย่างพอใจ ผมเดินไปนั่งตรงชักโครกไอ้ตาร์เดินตามมาติดๆเหมือนรู้งาน มันยืนหันหน้าเข้าหาผม ผมจับน้องชายมันชักแล้วก้มลงเลียตรงส่วนนั้นให้ทันที ไอ้ตาร์สูดปากอย่างพอใจผมเงยหน้ามองมัน ไอ้ตาร์มันยืนหลับตาบ้างก้มลงมามองหน้าผมบ้างเป็นระยะ
“อืออ... ข้าว”จนเกือบนาทีสุดท้าย มันร้องออกมาเบาๆแล้วจับหัวผมไว้ ผมรีบเร่งปากตัวเองทันทีแล้วเร่งมือตัวเองด้วยไปพร้อมๆกัน
“อะ. ซีดดดด..อือออ”น้ำไอ้ตาร์โดนหน้าผมเต็มๆ ผมมองหน้ามันด้วยตาข้างเดียวที่น้ำรักมันไม่ได้โดนตาผม ไอ้ตาร์มันยืนหอบอยู่สักพักมันก้มหน้ามามองหน้าผม
“หึ..”มันยิ้มผมทำหน้านิ่งๆมองหน้ามันแบบไม่ได้แสดงอารมณ์อะไร
“ขอโทษ”มันบอกแล้วเอามือมันมาเช็ดออกให้ผม มันพาผมไปอาบน้ำแล้วล้างหน้าให้ผม ผมยืนให้มันทำอยู่อย่างนั้น
“เป็นอะไร ไม่ยอมพูด”มันถาม
ผมส่ายหน้าให้มันไม่รู้จะพูดอะไรเพราะว่าเหมือนมันนอนมากเกินไป มึนวะ
“จุ๊บ”มันจูบปากผมเบาๆให้มีเสียงแล้วมันก็ยิ้ม ผมยิ้มให้มัน
ผมกับมันผลัดกันอาบน้ำอยู่อย่างนั้นเกือบครึ่งชั่วโมง ไอ้ตาร์มันชอบเล่น มันบอกกลับไปบ้านก็ไม่ได้เล่นอยู่ดีเพราะต้องไปทำงานเช้าบ้าง กลับมาก็เหนื่อยกันบ้าง ผมก็เลยตามใจมันอยากทำอะไรก็ทำ
........
“เหี้ยเป้.. มึงเก็บตะหลิวไว้ไหนวะ”เสียงโหวกเหวกโวยวายจากด้านนอก
“กรูใช้เมื่อกี้ มึงเอาอันที่ไอ้เหี้ยเอ็มใช้อยู่ดิ้”เสียงดังกว่าเดิมตะโกน
“เมิงเล่นดีๆดิว้า”ไอ้เข็มกับไอ้แมนแย่งกล้องกัน อย่างที่เห็น วุ่นวายได้อีก
“รูปไรอะ. ก๊ากก ไอ้เหี้ยนิล อุบาทมึงเล่นเหี้ยไรอะ”เสียงไอ้พี่ไม้ ผมจำได้ขึ้นใจ
“เหี้ยๆ.. หกรดตีนกรูแล้ว”เสียงไอ้พี่ปอง
สรุปคือ วุ่นวายมาก
“อ่าว.. ตื่นแล้วหรอ ไอ้ห่า”ไอ้แสบทัก
“มึน”ผมบอกพวกมัน ตอนนี้ใส่แค่กางเกงเรย์ตัวเดียว เสื้อไม่ใส่แม่งละ อึน
“เป็นเหี้ยไร”ไอ้แสบถาม มันกระดกแก้วเหล้าแต่เช้า
“นอนมากมั้ง”ผมบอกมัน แล้วไปรินของตัวเองบ้าง
ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ เพราะว่ามันเอามือมาดึงแก้วเหล้าออกจากมือผม
“กินข้าวก่อน”มันบอกนิ่งๆ แบบว่าพี่เอาจริงนะครับ
ผมก็เลยเดินไปนั่งข้างไอ้แสบ และด้วยความขี้เกียจ บวกกับแดดไม่ออกเลยสักนิด ขอบอกว่าถ้าวันไหนผมขี้เกียจแล้วละก็ ขี้เกียจก็คือขี้เกียจเลยละครับ ผมทิ้งตัวลงนอนบนตักไอ้แสบทันที ไอ้แสบมันมองหน้าผมงงๆ แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร
ไอ้ตาร์เข้าไปตักข้าวให้ผม พอมันเดินออกมาเห็นผมนอนตักไอ้แสบอยู่ ดูหน้ามันดิ . ผมยิ้มกับตัวเองในใจโดยไม่ให้มันรู้ ทำหน้านิ่งๆไว้ครับ
“กินข้าวดิ.. ลุก”ไอ้ตาร์บอกนิ่งๆ มันคงเก็บอาการอยู่ เพราะนี่ยังไงมันก็เพื่อนรักผม ผมนอนกระดิกเท้าไม่สนใจมัน
“ข้าว”มันเรียกผม คิ้วเริ่มขมวดติดกัน ผมเลิกคิ้วประมาณเป็นเชิงถามมันนิดหน่อย แล้วเอาเท้าลงนอนตะแคงหันหน้าเข้าท้องไอ้แสบ
“เฮ้ย”ไอ้แสบร้องเบาๆประมาณห้ามผม มันดันหัวผมหน่อยๆ
“หึ..”ผมหัวเราะเบาๆไอ้แสบมันคงเห็น
“เฮียๆ..ใจเย็นเน้อ”ไอ้แสบมันรีบพูด
“เพื่อนกันๆ”มันพูดซ้ำ แล้วพยายามดันหัวผมให้ออกจากพุงมัน
“เหี้ยข้าวลุกดิวะ”ไอ้แสบพูดบอก ผมหันมานอนหงายเหมือนเดิม ก็เห็นน้องปานกำลังเดินออกมาจากห้องพอดี น้องมาอ้าปากค้างคงเห็นหมดแล้ว
ผมก็เอาแล้วดิไม่ใช่น้องปานคิดมากนะ ผมนอนนิ่งมองหน้าน้องปานว่าน้องปานจะเอาไง
“น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”เสียงน้องปานร้องออกมาอย่างดัง
“ปานนั่งด้วยๆ”ไอ้น้องปานมันกระโดดโลดเต้นวิ่งเข้ามาหาผม ผมกอดเอวน้องปานไว้เขยิบให้น้องปานนั่ง
“พี่ข้าวเพิ่งตื่นหรอฮะ”น้องปานถาม
“ครับ”ผมตอบ
“ข้าว ตกลงจะกินไม่กิน”ไอ้ตาร์มันคงยืนเป็นคนนอกอยู่นาน มันพูดขึ้น
“อ่าว พี่ข้าวยังไม่ได้กินข้าวหรอ.. กินสิฮะ”ไอ้น้องปานบอก แล้วยกจากข้าวมาให้ผม
“พี่ง่วงอะ.”ผมบอก
“ปานป้อนๆ”ไอ้น้องปานพูดด้วยความร่าเริงตามแบบฉบับของมันนั่นแหละครับ ผมเงยหน้ามองไอ้ตาร์หน่อยๆ มันมองหน้าผมงอๆ แล้วเดินไปนั่งข้างไอ้เป้ไอ้เข็ม แล้วมันก็รินเหล้าของมันเอง
ผมก็นะขี้เกียจด้วยอะไรด้วย ก็เลยนั่งให้น้องปานป้อนข้าวซะเลย
“พี่ตาร์มองปานเขม็งเลยอะ.. พี่ตาร์ขี้หึงเหมือนกันเนอะ”ไอ้น้องปานกระซิบ ไม่เหมือนกันเนอะอย่างเดียว ขี้หึงมากเลยแหละ เหอะๆ
“มันสตอร์”ผมบอกน้องปานยิ้มๆ หรือว่ากรูสตอร์เองวะ เหอะๆ
“มึงก็พอละ..มาป้อนข้าวผัวมึงนี่.ไม่ใช่เมียคนอื่น”ไอ้เหี้ยแสบพูด
“กรูไม่ใช่เมียเว้ย.ผัวด้วย.”ผมหันไปพูดบอกไอ้แสบ น้องปานโดนไอ้แสบดึงกลับไปนั่งข้างๆ
ผมหันไปยิ้มหน้าบานให้ไอ้ตาร์ แต่มันไม่สนใจครับ นั่งคุยกับพวกพี่ไม้กับไอ้เป้ต่อไป
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าวันนี้ตัวเองเป็นไรบ้าๆบอๆ อึนๆมึนๆ ผมลุกไปหาไอ้ตาร์แล้วแหวกพี่ไม้ให้ออกไปไกลๆ ไอ้ตาร์มองหน้าผมงงๆว่าผมจะทำไร ผมลงไปนั่งระหว่างขาไอ้ตาร์
แล้วจับแขนมันให้มากอดเอวผมไว้ ผมพิงตัวลงไปพิงมัน ไอ้ตาร์มันกระชับกอดผมมากขึ้น
“เหี้ย.. เกะกะลูกตา”ไอ้พี่ไม้มันพูด
“เมียไม่มีอะดิ”ผมแซวมันกลับ
“ถุย.. กรูมีเมียอย่างมึงกรูไม่มีดีกว่า”ไอ้พี่ไม้มันด่ายิ้มๆ
“ทำไม.กรูไม่ดีหรอตาร์..ห๊ะ”ผมเงยหน้าถามไอ้ตาร์เบาๆ
“ดีครับ.ถ้าเลิกเจ้าชู้”มันก้มหน้ามาบอกผม
“ไม่เคยเจ้าชู้อะ”ผมบอกมันแล้วเอาหัวไปถูกับซอกคอมัน
“เหี้ยข้าว..ทำไรก็สงสารลูกตากรูบ้าง..”ไอ้เข็มเดินมาแล้วบอกผมอย่างหน่ายๆ
“ก็กรูรักกันอะ..เนอะๆ”ผมบอกไอ้ตาร์ยิ้มๆ
“เป็นไรอีก.. ผีเข้าผีออก”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆแล้วเอามือลูบพุงผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“นิสัยเสีย”มันพูดบอกผมอีก
“ไร”ผมถามห้วนๆ
“ไม่ชอบอะ”มันพูด
“อะไรละ”ผมแกล้งถามไปงั้นแหละครับ
“แกล้งพี่หรอ”มันถาม
“ใครแกล้งไร”ผมถามกลับกวนๆ
“ทำไมไปนอนตักคนอื่นนอกจากพี่อะ”มันพูดเสียงงอนๆ
“เพื่อนอะ”ผมบอก
“ไม่สนอะ”มันพูดกลับ
“มึงเถียงเหี้ยไรกันงุ้งงิ้งเนี้ย”ไอ้พี่ไม้มันคงรำคาญอะครับ
“เรื่องของกรู”ไอ้ตาร์มันพูด
“เออ...กรูลืมไปกรูมันคนนอก”ไอ้พี่ไม้มันพูด ทำเอาไอ้พวกที่นั่งกินทั้งข้าวทั้งเหล้าอยู่ขำออกมา
“..........”
“นั่งดีๆสิครับ”ไอ้ตาร์มันบอกผมเมื่อผมเอาคางไปเท้ากับโต๊ะ
“ง่วง”ผมบอก
“กินข้าว”มันบอกผม แล้วดึงตัวให้ผมมานั่งพิงดีๆ ผมก็พิงตามไอ้ตาร์มันเลื่อนจานข้าวมันมาใกล้ ผมหยิบช้อนตักข้าวเข้าปาก
“เย็นนี้ไปไหนกันวะ”ไอ้ทศถาม
“เพื่อนกรูมันบอกว่าในเมืองเปิดผับใหม่อะ ไปเปล่า”ไอ้นิลมันเสนอ
“แล้วแต่อะ”ไอ้ทศบอกลอยๆ แล้วมองเหมือนขอความคิดเห็น
“ไปดิ..”ผมบอก
“กรูอยากไป”ผมบอก
“งั้นไป”ไอ้ทศสมทบ
“กรูรู้ว่ามึงอยากจะไปจนคว.. สั่นไอ้ทศ”ไอ้แสบแซว
“เชี้ย”แล้วก็พาเสียงเฮฮาได้รอบโต๊ะ
“กินดีๆสิข้าว.. เขี่ยเล่นอยู่ได้”ไอ้ตาร์ดุเข้าให้ เมื่อเห็นผมเขี่ยข้าวเล่นไปมา
“เล่นเพลงนี้ดิ”ไอ้เข็มบอกแฟนมันที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับกอดกีตาร์ไว้
“เฮียๆ.. อะ”ไอ้เป้มันยื่นกีตาร์คลาสสิกอีกตัวของไอ้ตาร์ให้ ผมยื่นมือไปรับแทน แล้วเขยิบไปนั่งข้างๆไอ้ตาร์ตรงข้างพี่ไม้ ไอ้ตาร์รับกีตาร์มาปรับสายอยู่สักพัก
ตาร์เริ่มขึ้นอินโทรเพลง I’m yours แล้วไอ้เป้ก็ขึ้นตาม พร้อมกับร้อง
“Well, you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but your so hot that I melted
I fell right through the cracks, now I'm tryin to get back
before the cool done run out I'll be givin it my best test
and nothin's gonna stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some” ไอ้เป้มันร้อง เออ ผมเพิ่งได้ฟังภาษาอังกฤษจากปากมันชัดๆก็วันนี้แหละ สำเนียงดีได้อีกนะ ไอ้เหี้ย.. ไอ้ตาร์มันเคยบอกว่าตอนร้องเพลงภาษาอังกฤษให้ถูกนะอย่ากลั้วคำเพราะเราไม่ใช่เจ้าของภาษา ร้องให้ชัดแต่ไม่ต้องถึงกับเหมือนท่อง หรือ อ่านภาษาอังกฤษ ร้องให้ฝรั่งฟังรู้เรื่องไม่ได้มั่วไปเรื่อย ผมก็ฟังเป็นมาเรื่อยๆจับลายระเอียดบ้างบางครั้ง ตอนได้เรียนภาษาจริงๆจังๆรายละเอียดของภาษามันก็มากอยู่แล้ว แล้วยิ่งมาร้องเพลงให้ชัดแต่เรียกว่าร้องไม่ได้พูด แม่ง ยากได้อีก ตัวท้าย หางเสียงของเอส อย่างแค่คำว่า Love ผมร้อง Love ปกติ วันนั้นไอ้ตาร์บอก ร้องใหม่ดิ มันบอกให้ผม เลิฟ แล้วหางเสียงให้ผ่อนลงแล้วมีเสียง “เฟอะ” เบาๆตรงท้ายด้วย ผมด่ามันเลยไอ้สาดกรูไม่ใช่นักร้องอาชีพ หลายๆอย่างมากมายจนผมยอมไอ้ตาร์มัน ให้มันร้องไปคนเดียวพอ เหอะๆ
“But I won't hesitate no more,
no more, it cannot wait
I'm yours”ไอ้เป้มันร้องแล้วมองไปทางไอ้เข็มนิดหน่อย
“Well open up your mind and see like me
open up your plans and damn you're free
look into your heart and you'll find love love love love
listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And it's our godforsaken right to be loved loved loved loved loved”ไอ้ตาร์มันร้องต่อทันทีเหมือนมันนัดกันไว้เลยงะ
ระหว่างที่ร้องมันก็มองหน้าไอ้เข็มเป็นพัก แต่ดูไอ้แฟนผมมันจะมีอารมณ์ร่วมกับการเล่นเพลงนี้เหลือเกิน แม่ง เล่นไม่สนใจใครเลยครับ แต่ผมดูยังไงมันก็เท่ในสายตาผมอะ ท่าทางที่มันขยับ ขยับหัวนิดๆตามจังหวะที่มันเล่น พร้อมกับร้องประสานไอ้เป้อย่างกับเหมือนนัดกันมาทั้งๆที่เพิ่งเล่น อย่างที่เค้าบอกกันว่าของอย่างนี้มันอยู่ในสายเลือด ไม่ต้องบอกมันก็ทำได้ผมนั่งมองมันสองคนอย่างกับเป็นนักร้องตัวจริงหลุดออกมา ทุกคนก็ยิ้มมองพวกมัน บางคนก็ปรบมือบ้างนิดหน่อย ส่วนไอ้เหี้ยเอ็มเอากล้องมาเก็บภาพไว้เรียบร้อยแล้ว จนมันร้องจบเพลง
“มองผัวตัวเองตาเป็นมันเลยนะมึง”ไอ้พี่ไม้มันแซวผมซะเสียงดัง
“ก็อย่างว่าอะเนอะ.. คนมันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้”ไอ้เหี้ยตาร์ก็เอากับเค้าด้วย
“เหล้าให้กรูหน่อยดิ..โซดาน้ำ”ผมบอกไอ้นิลที่นั่งอยู่ใกล้สุด
ไอ้นิลมันก็ชงเหล้าให้ผม
ไอ้ตาร์มันตบตักให้ผมมานั่งที่ตักมันเหมือนเดิมหลังจากที่มันยื่นกีตาร์กลับไปให้ไอ้เป้ ผมก็มัวแต่กวนส้นตีนกับไอ้ตาร์อยู่เล่นหูเล่นตากัน ระหว่างนั้นแก้วเหล้าก็มาถึงไอ้พี่ไม้มันยื่นให้ผม ผมก็รับมากระดกทันทีไม่ได้คิดระแวงอะไร
“พร๊วดดดดดดดด”แม่ง ทำไมเหล้ามีรสน้ำจิ้มซีฟูดวะ
“แคะๆๆ”ผมไอออกมาทันที ไอ้เหี้ย ออกทั้งปากทั้งจมูกเลยครับ หน้าผมก้มลงเพื่อที่ไม่ให้มันเปื้อนไปกว่านี้
“ไอ้เหี้ยพี่ไม้”ผมด่ามันก่อนแหละครับเพราะว่ามันชอบแกล้งผม ไอ้ตาร์ยื่นน้ำของมันให้ผม ผมก็รีบยกดื่มทันที
“ฮ่าๆๆๆ...สมไอ้ควาย”ไอ้พี่ไม้มันด่า
“มันแกล้งกรูอะ”ผมฟ้องไอ้ตาร์ทันที
“สมควร”ไอ้ตาร์ไม่เข้าข้างงะ.. ผมเอาเท้าไปถีบที่ขามันเบาๆ
“มานั่งนี่”ไอ้ตาร์บอกผม ผมกำลังจะลุกไปนั่ง แต่
“ไอ้เหี้ยพี่ไม้”ผมด่าเสียงดัง
“ฮ่าๆๆ..”เสียงฮากันรอบโต๊ะ แม่ง มันดึงกางเกงเรย์ผมอะดิครับ กางเกงในไม่ได้ใส่ด้วย
“เลวชิบหาย.. เหี้ย”ผมด่าไปหัวเราะไปแล้วรีบหยิบกางเกงมาผูกอย่างดี
“ไอ้เชี้ยตาร์.. เมียมึงไม่ใส่กางเกงใน ทำไมวะเอากันจนไม่มีเวลาไปซื้อกางเกงในเลยรึไง..ฮ่าๆๆ”ไอ้พี่ไม้มันยังแกล้งแซวไม่หยุด
“มาแกล้งที่รักกรู เดี๋ยวมึงจะโดนไอ้เหี้ยไม้”ไอ้ตาร์มันเข้าข้างผมแระ แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผมมองไอ้พวกเพื่อนตัวดีมันก็ฮากันไปครับ ส่วนสาวๆก็นั่งกรี๊ด อายหน้าแดงกันไป ผมเดินไปนั่งลงตรงกลางหว่างขาไอ้ตาร์
“เสียใจ กรูไม่เคยอายวะ ขอโทษ”ผมเย้ยมัน แล้วยักคิ้วอยากกวนตีนเป็นที่สุด
“ที่รักกรูหน้าด้าน มึงแกล้งผิดคนแล้วไอ้ไม้”ไอ้ตาร์พูด ผมกับไอ้ตาร์หัวเราะออกมาเบาๆ
“ชอบใจดิมึง.. ไม่เคยเห็นของยักษ์”ผมพูด
“ถุยยยยยยย”ไอ้พี่ไม้มันถุยอย่างดัง ไอ้พี่ปองหัวเราะไม่หยุดกับประโยคของผมเมื่อกี้
“จะให้กรูแก้ผ้าโชว์ก็ได้นะ.. อยู่ที่พวกมึงจะรับได้รึเปล่า”ผมยักคิ้วท้าทาย
“กรูไม่นั่งดูมึงให้เสียลูกตาหรอกไอ้เหี้ย”ไอ้เหี้ยแสบพูดอมยิ้ม
“ไงครับน้องปาน. ของพี่กับของไอ้แสบใครใหญ่กว่ากัน”ผมพูดไม่ได้อายปาก หรือว่าเกรงใจผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโต๊ะด้วย
“.......พี่ข้าวอะ..”น้องปานนั่งอายหน้าแดง
“ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับท่วงท่าและลีลาเว้ย. ถ้าไอ้แสบไม่ดีจริง น้องปานจะหลงขนาดนี้หรอวะ”ไอ้เป้แซวน้องปาน
“พี่เป้”ไอ้น้องปานขึ้นเสียงเขินๆ ผมกับพวกเพื่อนก็ฮากันอีกที่แกล้งน้องปานได้
ส่วนไอ้เหี้ยแสบมันนั่งอมยิ้มไปกระดกเหล้าไป ชอบละสิมึง ไอ้เพื่อนเหี้ย หน้ามันแม่งกะล่อนชิบหาย
“เออแล้วเมื่อวานมึงทะเลาะไรกับน้องปานวะ”ผมเสือกอยากรู้ขึ้นมาครับเพิ่งนึกได้
“วันไหน”ไอ้แสบถามคิ้วขมวดติดกัน
“เมื่อวานก่อนที่มึงมานอนห้องกรูไง”ไอ้เป้เสริม
“เออๆใช่ๆ”เมียไอ้เป้เสริมอีก ไอ้แสบหันไปมองหน้าน้องปานนิดหน่อย
“หึ........”ไอ้แสบอมยิ้มออกมา ไอ้น้องปานหน้าแดงก้มหน้านิ่ง
“เปล่า”ไอ้แสบพูด แต่หน้ามึงมีเล่ห์นัยมากๆไอ้เหี้ย ทำให้กรูอยากรู้กว่าเดิม
“ทำให้พวกกรูอยากรู้ ไอ้สัตว์”ไอ้แมนด่าไอ้แสบ
“ก็มึงถามมันดิว่าให้กรูเล่าได้ไหม”ไอ้แสบมันพยักพเยิดไปทางเมียมัน
“ไม่ได้”ไอ้น้องปานรีบตอบ
ไอ้แสบมันยักคิ้วให้พวกผมกวนๆ แบบเดี๋ยวค่อยเล่าที่หลังอะไรประมาณนี้ เหี้ยได้อีกไม่น่าเอาทำผัวเลยจริงๆเพื่อนกรูเนี้ย
“ไหนดูดิ”ผมยกแขนไอ้ตาร์ขึ้นดูจักกะแรมันอย่างนึกสนุก ไอ้ตาร์มันก็ยกขึ้นอายๆ
“มึงทำเหี้ยไรกัน”ไอ้พี่ไม้พูดอย่างหน่ายๆ
“เหม็นอะ”ผมพูดหยอกแล้วดึงขนจักกะแร้บางๆของไอ้ตาร์ดึง ไอ้ตาร์หัวเราะหดแขนนิดหน่อยเหมือนเจ็บหรือจักกะจี้ก็ไม่รู้มันครับ ผมเหมือนมีกันอยู่สองคนบนโต๊ะอะครับ แล้วผมก็ไม่มีไรทำด้วย เหอะๆ
“ดมดิ”ไอ้ตาร์มันดึงหน้าผมแล้วเอาจักกะแรมันมาโดนจมูกผมพอดีเลยอะ
“หืมมม.. ไม่ได้ทาลูกกลิ้งใช่ปะเนี้ย”ผมพูดแล้วเช็ดจมูกตัวเองไปมา ไอ้ตาร์หัวเราะ หึหึ..
“ดมของกรูบ้างดิ”ผมชูแขนตัวเองบ้าง ไอ้ตาร์มันก็ก้มลงมาดมอย่างว่าง่าย
“หึ...ข้าว...”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาเมื่อผมจับหัวมันกดเข้าจักกะแร้ผมไม่ปล่อย ผมหัวเราะชอบใจหน้าไอ้ตาร์มันย่นยู้ยี่มากมายเมื่อผมปล่อยหัวมันที่กดไว้
“เอาไปเลย”ไอ้ตาร์พูดแล้วเอาปากมันมากดที่ปากผม เมื่อกี้ปากกับจมูกมันประกบจักกะแร้ผมเต็มๆอะครับ
“อ่าวๆ.. ไอ้เหี้ยสองตัวนี้”พี่ปองกับพี่ไม้พูดพร้อมกัน ไอ้ตาร์มันปล่อยปากออกแล้วยิ้มให้ผม
“แหวะ”ผมทำหน้าขยะแขยงของตัวเองนิดหน่อย ไอ้ตาร์มันเอามือมันมาเช็ดปากผมที่เปื้อนน้ำลายมัน ผมเหลือบหางตาไปเห็นเด็กผู้ชายหน้าตาดีเมื่อวาน
“เฮ้ย.. น้องทาโร่”ผมพูดเบาๆด้วยความตกใจ และสำนึกได้ว่าไอ้เหี้ยตาร์นั่งอยู่ด้วยกัน
“โอ้ย”ผมร้องออกมา เพื่อนๆหันมามองผมกันหมด ก็ไอ้เหี้ยตาร์มันตีปากผมอะ
“นี่กินเข้า”ไอ้ตาร์มันหยิบทาโร่จากตรงหน้าไอ้แมนมาแล้วหยิบทาโร่เป็นกำๆยัดปากผม
“ไอ้เอี้ย”ผมด่ามันแล้วเคี้ยวเพราะเดี๋ยวมันติดคอ น้องทาโร่กำลังเดินมาใกล้ๆทางบ้านผม อ่าว น้องเค้าพักแถวนี้หรอวะ
“ข้าว!!”ไอ้ตาร์ขึ้นเสียงอย่างหงุดหงิดเมื่อผมโบกไม้โบกมือให้น้องทาโร่ ซึ่งไม่รู้ว่าน้องเค้าจะเห็นรึเปล่า
“ใครวะ”ไอ้เข็มมันถาม
“น้องที่มันไปหม้อไว้เมื่อวานหน้าเซเว่น”ไอ้แมนตอบแทน เพราะว่าปากผมมันเต็มปากเลย
“หน้าเซเว่นมึงก็ยังไม่เว้นอะเนอะ”ไอ้ทศพูดขำๆ
“แล้วมึงเคยเว้นที่ไหนสักที่ไหมละ”ไอ้เป้ว่าไอ้ทศบ้าง กรูรักมึงจริงๆเพื่อนเป้
“แหมๆๆ.. แหมๆๆๆ”ไอ้ทศยังไม่หยุดทำเสียงแซวไอ้เหี้ยเป้
“ทีเมื่อเย็นไม่เห็นเค้าพูดกันอย่างนี้เนอะ”ไอ้ทศทำเสียงและหน้าแอ๊บแบ้ว
“อะไร”ไอ้เข็มถามเสียงห้วนได้อีกครับ
“เปล้า.”ไอ้ทศเล่นหน้าเล่นตา
“อะไร”ไอ้เข็มถามย้ำ
“ถามผัวมึงดิ”ไอ้ทศส่งขี้ให้ไอ้เป้ทันที
“เค้าเปล่านะ.. มันมาเอง เค้าเปล่าเลยนะ.. มันเข้ามาขอเบอร์เองงะ”ไอ้เหี้ยเป้รีบร้องเป็นเพลงอย่างทีเล่นทีจริง มันคงคิดว่าจะทำให้เมียมันอารมณ์ดีลงได้
................>>>><<<<.................
-
^
^
^
ว๊ายย เบบี้มาแล้วจิ้มกระแทกแรงๆ 555
นั่งรอกันตั้งแต่เมื่อคืนเลยทีเดียว หุหุ
กร๊ากกก 555 นี่เล่นอะไรกันอ่ะ ตาร์ข้าว ดมจุ๊กกูแร้เนี้ยนะ 555+ทำไปได้คนเรา
น้องปานน่ารักอ่า ชอบๆๆๆ :o8: แต่ละคนแสบๆทั้งนั้นน
-
:เฮ้อ:กว่าจะลงได้ วันนี้อาบน้ำแต่งตัวมามหาลัย ตอนแรกเสือกเข้าเล้าไม่ได้ :z3:
โมโหอยางแรงสูง :m31: เนตเหี้ย.. นั่งอ่านหนังสือไปสักพัก เลยลองเข้าใหม่
คึคึ เข้าได้ซะงั้น นี่ถ้าเข้าไม่ได้กะว่าคงอีกนานกว่าจะได้.. แบร :z2:
เอาตอนนี้ไปก่อน อีกสองตอนจะตามมาทีหลังแล้วแต่อารมณ์คนเขียนเน้อ :m20: คิคิ
ไปแระ ปวดขี้ ไปขี้ก่อน.. o22
งืมๆ
ตอนพิเศษมาแล้ว.. อ่านก็ได้กำไรแล้ว ก็>> เม้นด้วยเฟ้ยยย.. :angry2: บวกด้วย.. :angry2: จะได้เจ๊ากัน :laugh:ก๊ากกกๆ
-
วันนี้ข้าวดูรั่วๆเอ๋อๆเนอะ
ยังดีมีnc โผล่มานี๊ดดดดดดดดนึง
พี่แสบกับน้องปาน ค้างได้อีก ณ วันนั้น เกิดอะไรขึ้น ?
เวลาผ่านไปนานนนนนน น้องทาโร่ยังคงมีชีวิตอยู่ โฮกกกกกกกกกกกกกกก
รอตอนต่อไป ♥
-
อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อ่ะ
อีกซักสิบตอนได้มะ..เบบี้..สุดสวย..
:laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เบบี้ที่น่ารักมาต่อให้แล้วววววววว...
วิ่งไปอ่านก่อนนะ :o12:
-
เบบี๋ซุ้มนี้หว่า ไอ้เรารึก็เทียวไปดูแต่เรื่่องโดนดิ รักเบบี๋น้าาาาาาาาาาาาาาาา :กอด1:
(http://image.ohozaa.com/il/da6d370217338961d82d5fad04a15801_1242270792.gif) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=13071126bcfa161d15fc6a096ccf6e41)
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ไว้มาใหม่อีกนะ
:-[ :-[ :-[
-
มาแล้ววววววว เบบี๋ มาแล้ว
ข้าวแบบว่า มึนๆงงๆ แต่ก้อน่ารักดี
แต่ว่าอยากได้คู่ แสบ+ปานอ่ะ ขอเยอะๆนะ
:impress2: :impress2:
-
บัวะ ให้น้องไป ด้วยความสะใจ
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกในที่สุดเบบี๋ก็เอามาลงแล้ว ขอบคุณมากๆๆเลยก๊าบบบบบบบบบบบบบ
-
เข็มยิ่งโหดๆอยู่ :z2:
-
ดีใจๆๆๆๆๆๆที่ได้อ่าน
บรรยากาศเดิมๆกลับมาอย่างแรง คิดถึงพวกเค้าทุกคนเลย
ยังสนุกเฮฮากันเหมือนเดิมเล๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รักฟิคเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อีกสองตอนมาต่อเร็วนะจ้ะ
ส่วนพี่ต้าร์กะข้าวนั้นยังครองใจเราเหมือนเดิม ยังหื่นเหมือนเดิม ยังน่ารักเหมือนเดิม
รักเบบี้มากๆๆๆๆๆๆ
:impress2:
:call:
-
ปานน่าร้ากก
ข้าว ต้าร์ โชว์หวานด้วยการดมจุ๊กกุแร้ :m20:
-
โชว์หวาน !!
น่ารักอ่ะ
ชอบพปานตอนบอกข้าวน่ารัก ตอนที่หนุนตักแสบอ่ะ
เข็มกับเป้ I'm yours ><'' หวีทกันจริงๆเลย อิอิ
มาต่อนะพี่เบบี้ รับไปเลย +1 !!
:กอด1:
-
ที่รัก
อ่านแล้ว
เม้นแล้ว
จุฟฟ :L1: :L1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก !!!! มาต่อแล้ว
ต้าร์-ข้าว - น่ารัก+แอบหื่นนิดๆ
แสบ-ปาน - อยากรู้ความลับจังเลย
เป้-เข็ม - เป้งานเข้าแน่
รัก เบบี้ ที่สุดในโลก [ตอนมาต่อนิยายนี่แหละ ]
:pig4:
-
+ 1 ให้จ้า
รอ ๆ ตอน 9 แล้วก็ รอน้องขนมด้วย อุอุ
-
ดีใจจริงๆ เบบี้น่ารักที่สุด จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
บวก 1 แต้มให้จ้า
ข้าว ตาร์ เป้ เข็ม แสบ ปาน และเดอะแกงค์ คิดถึงทุกคนเลยนะ
แต่แอบค้างนะเนี่ย น้องปานหน้าแดงทำไม แสบมาเล่าด่วนเลย
-
คิดถึงทุกคู่เลย โดยเฉพาะปานกะแสบ :-[ :-[
ต้าร์กะข้าวรักกันขนาดผลัดกันดอมดมจักกะแร้เชียว เถื่อนได้ใจมากคู่นี้ :กอด1:
-
กร๊ากกกกกกก คู่นี้อ่านทีไรมีครบทุกรสชาติจริงๆ
หวาน หื่น ฮา ปนเถื่อนนิดๆ ได้ใจเต็มๆ
+1 + :กอด1: เบบี้คนน่ารัก
-
ข้าว&ตาร์ โครตน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
เดอะแก็งค์ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เบบี้ยิ่งน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก o13 รอตอนต่อไปนะคะ
-
ต้าร์กะข้าวอะไรจะหวานปนหื่นกันตลอดเวลาแบบนี้
ปานกะแสบมีอะไรกันนะอยากรู้จัง
:call: :call:
-
พี่ต้าร์ กะพี่ข้าวยังน่ารักเหมือนเดิมเลย แต่ตอนนี้พี่ข้าวดูเวิ้นเว้อๆ ชอบกลนะ อิอิ...
พี่แสบกะน้องปาน ก็ยังดูกรุ้มกริ่ม ไม่เลิก
ปล... พี่ข้าวค่ะ อายบ้างอะไรบ้างก็ดีนะค่ะ กร๊ากกกกกก โอ๊ยย ชอบ ขอตอนพิเศษอีกนะค่ะเบบี้ :กอด1:
-
ชอบบบบบบบบ
เฮียตาร์ น่ารักได้ใจ ข้าวก็กล้าได้อีก
น้องปานแบ๊ว แสบเจ้าเล่ห์
เข้ม-เป้ ซึ่งอยู่ดีๆ งานเข้าซะแล้ว
เอาอีก เอาอีก
:haun4:
-
+1
เข้าเล้าได้ ก้อได้อ่านกันเลย
รักเบบี้จริงๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
อ่าวววววววววว~ พอไอเม้นเสร็จเบบี้ก็ลงต่อเลยเหรอเนี่ยยยยยยยยยย
(เพิ่งได้อ่านอ่ะนะ) มาต่อเร็วๆๆๆๆนะจ๊ะ :-[ :impress2:
-
ข้าวเป็นอะไรอ่ะดูอ้อนจังเลย
อ่านแล้วอยากเป็นต้าร์จังเลย
+1แล้วนะค่ะแล้วอย่าลืมตอนต่อไปนะ
-
+1 ให้เรียบร้อยแล้วววววว
ตอนนี้ข้าวดูมึนๆ นะ แต่ก็แอบหวานนนน
น่ารักมากกกกกกกก
-
+1 ให้เบบี้คนงาม อิอิ
ข้าวอ้อนมากมาย โอยย น่ารักกกกกกกก ชอบๆๆๆๆ
-
โอ้ย ข้าวน่ารัก ไม่ไหวทน
อ้อนได้อีกอ่ะ น่ารักสุดใจ
น้องปานออกมาชอคเลยทีเดียว
นึกว่าจะหึงบ้างที่ไหนได้ ชอบซะงั้น 555+
น่ารักกันจริง แต่ละคน
เอาอีกๆๆๆๆๆ
หนุกหนาน :z1:
-
:beat:ตอนเก้ามี่ไหน ให้ไวๆๆๆ
โหยยยยยยยยยยยยย
ข้าวน่ารักไปมั้ยดูดิตาร์ให้ทำอะไรทำหมดเลยน่ารักจริงๆแต่จะไม่น่ารักก็ตรงแกล้งตาร์ของเขาอีกแล้วนะ :fire:ปั๊ดๆๆๆจูบเลย ฮ่าๆๆ
แล้วไปเอาเอี่ยวที่แสบอีกฮ่าๆ น่ารักคิดว่าน้องปานจะหึงมั้งซะอีกกลับร่วมกัยซะงั้นเหอะๆ
อยากรู้เลยอ่ะว่าปานงอนอะไรแสบถึงได้ทะเลาะกัน ก็น้องปานเลยเขินหน้าแดงซะอยากรู้เลย
มาให้ไวนะเบบี้เป็นกำลังใจให้ ด๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :กอด1:
-
:call:
+1 ให้เบบี้แล้ว
อีก 2 ตอน ให้ว่องนะคร๊า
-
อู้ยยยยยยยยยย งานเข้า :laugh: :laugh:
-
:z13: :z13:
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆรีบน
อิอิอิ
รีบไปอ่านดีกว่า :z2:
-
โหะ ๆ ข้าวเจ้าชู้อ่ะ :serius2:
-
เย้!!!!!!~
พี่เบบี้กลับมาต่อแล้ว
ตอนนี้ฮาข้าวกะพี่ไม้มาก
ชอบๆๆๆๆๆๆ :impress2:
ว่าแต่คู่เป้เข็มงานเข้าแล้วสิ
อยากรู้แล้วว่าตอนหน้าเป็นยังไง
รีบๆมาต่อนะคะ
-
ชอบบบ
ตอนนี้นตาร์ข้าวเล่นกันน่ารักมากๆ แอร๊ยยย :-[
น้องปานนี่น่ารักตลอดเว พี่แสบก็กวนตรีน ฮ่าๆๆๆ
เป้กลัวเมียตลกอ้ะ :laugh:
ขอบคุณเบบี้จ้า
-
ชอบข้าว ตาร์มาจร้าาาาาา
อ่านแล้ว smileeeee :)
-
:impress2:
มาอีก
มาอีก
-
เอาอีก ๆๆ
คู่นี้หวานไม่เกรงใจใครเลยยย
ชอบ ๆๆ ๆ ๆ
:man1:
-
หึงได้คงเส้นคงวาจริงๆเลยอะพี่ต้าร์....แต่ได้ใจนะเนี่ย
เบบี้น่ารักที่ซู๊ดดดดดดด :กอด1:
-
YYYYYYYYY!!!!!!!!!!!!!!
มาต่อตอนพิเศษที่พิเศษ
คุงน้องน่ารักมาก
กอดให้กามลางจายหน่อยสิ
รักเบบี๋ที่สุดดดดดดดด
รอหนุงหนมด้วยนะรีบมาต่อนะจ๊ะ
-
ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ไม่เคยเลิกเจ้าชู้เลยเนอะ
ได้อีกได้อีก
-
อ่านแล้วนะ เบบี้ แล้วก็เมมแล้วด้วยแต่ กด + ไม่ได้
ก็กดในทู้โน้นแล้วไง :z2:
-
ปานน่ารักจังเลย ขอแสบปาน special ได้มั้ย
นี่ว่างจัดมานั่งอ่านเรื่องนี้ใหม่อีกรอบแล้วรู้สึกว่าขนมกับอาปานนี่โขกกันออกมาแบบเห็นๆ เลยนะเนี่ย
-
:laugh: ไม่ทิ้งลายกันเลย o18
เจ้าชู้กันไม่ใช่เล่น แล้วก็มานั่งอ้อนที่รักกัน
:z2: :z2:
-
:man1:
มาแล้วๆ
-
ข้าวดูมึนๆยังไงไม่รู้อ่ะ
หรือว่าเพราะคนแต่งมึนอ่ะ?? 55+
-
เบบี้น่ารักสุด ๆ
o13
-
ตามมาขอแสบกะปานด้วยค่ะ
ตอนนี้ชอบมากเลยอ่ะที่ข้าวอ้อนๆ ตาร์ แต่ดันมีน้องทาโร่มันขัดจังหวะ
แล้วอยากรู้เหมือนกะคนอื่นว่างานจะเข้าเป้อีกอ่ะป่ะ
ท่าทางเข้มไม่น่าจะปล่อยผ่านไปง่าย ๆ นะ
เรื่องนี้ไอ่พวกเมีย ๆ มันโหดทุกคนเลยอ่ะ แต่แอบขอยกเว้นน้องปานไว้คน 555+
-
อ่ะ
บวกให้นะคะเบบี้ ^^
งื้ออออ
พี่ตาร์น่ารักกกกก
อยากให้มี ผช. มาร้องเพลงให้ฟังมั่งง
พี่เป้งานเข้า !!!!
-
เข้ามาดันและรอเฮียต้าร์
:z2:
-
ข้าวอ้อนพี่ตาร์สุดๆอ่ะ :oo1:
โอ๊ย...น้องปานน่าร้ากกกกกที่สุด o13
อยากรู้.. ทะเลาะเรื่องอะไรกับพี่แสบเหรอ :haun4:
เป้.. งานเข้า o22
เบบี้ สุดยอดดดดดดดดดดดดดด :m2:
-
อิอิ น่ารักกันจิงเชียว น่ารักทั้งกลุ่ม คริ ๆ ชอบ ๆ อ่านแ้ล้วแบบอมยิ้มอ่ะ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก ^^
-
น่ารักอ่ะ...
ชอบข้าวตอนอ้อนจัง...
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ความน่ารักยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม
ขอบคุณเบบี้ด้วยคร้าบ มาต่อตอนพิเศษให้หายคิดถึงแบบนี้เรื่อยๆนะ
-
น้องปานน่ารักน่าเอาจัง
มารอ รอ รอ รอ พี่เบบี้คนดีของเล้ามาต่อไวๆนะ
:bye2:
-
อ่านไปตั้งแต่เมื่อวาน
แต่วันนี้เพิ่งจะเข้าเล้าได้เฮ้อ :เฮ้อ:
อยากจะบอกว่าพี่ข้าวน่ารักโคตรๆๆๆๆเลยอ่า
ถ้าเค้าเป็นพี่ต้าร์นะ อ้อนๆแบบนี้นะ
จะๆไม่ให้ออกจากห้องนอนเลยนะเออ :jul1:
น่ารักว่านี้ได้อีกมั้ยเนี่ยพี่ข้าวอ่ะ :กอด1:
แต่มันค้างนะเบบี้ เรื่องที่แสบทำเลาะกับน้องปานก็อยากรู้
อ๊ากกก รอตอนต่อไปอยู่น๊า มาลงไว้ๆเต๊อะ :call:
-
กรีส ส สส ส ส
เอา เป็นว่า ต่อ ไปเรื่อย ๆๆ เรย ละกัล
:call:
-
ข้าวงานจะเข้าไหม๊เนี๊ยะ 55
-
โฮะๆ ตอนพิเศษจริงๆ ค่ะมีให้ซีทุกคู่เลย ... น้องปานน่ารักได้อีกค่ะ ....ว่าแต่น้องทาโร่มาไมอ่ะ..เดี๊ยะจะโดน
-
บอกได้คำเดียว ว่าเป็อาจตายได้ 55+ :laugh:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ 9
“โอ้ยยย โอ้ยยย โอยยยย”เสียงไอ้เป้ร้องออกมาอย่างดังพร้อมกับสีหน้าบูดเบี้ยว ผมกับพวกเพื่อนๆนั่งอมยิ้ม
“ไอ้เหี้ยเมื่อวานที่เดินตามมาที่หาดใช่ไหม”ผมมองตามน้องทาโร่ไป ปรากฏว่าน้องทาโร่เดินไปอีกทางไปแล้ว สงสัยคงมองไม่เห็นผม
“เปล่านะ..มันเดินมาเองอะ โอ้ยๆ. ปล่อยๆ”ตอนนี้จากหูเริ่มทั้งผมทั้งหูแล้วครับ
“หึ...”ไอ้เข็มหัวเราะออกมาหน่อยๆแต่มันน่ากลัวงะ
“เดี๋ยวนี้มีความลับกับกรูนะมึง”ไอ้เข็มมันแสยะยิ้ม
“เค้าไม่อยากให้ตัวเองไม่สบายใจอะ”ไอ้เป้ยังคงความปัญญาอ่อนไว้ไม่เลิก
“คืนนี้มึงก็ย้ายไปนอนกับไอ้แสบบ้างแล้วกัน”ไอ้เข็มมันพูด
“เฮ้ย. ไรอะ”ไอ้เป้เสียงดัง ทำหน้าเหรอหรามากมาย
“เราจะได้คุ้มไง”ไอ้เข็มตอบยิ้มๆ แต่รู้สึกจะเป็นยิ้มโหดมากกว่า
“ก็ดีนะเว้ย. น้องปานก็ไปนอนกับไอ้เข็มแทน.. เข็มเวลานี้แหละให้มึงได้พิสูจน์ลีลามึงละ สลับกันเอา เข้าท่าดีเหมือนกันนะมึง”ไอ้ป๊อดพูด
“เออเฮ้ย..คิดดีวะ คิดได้ไงวะ”ไอ้แมนเสริม
“เออจริงๆของมึง.. เฮ้ย ดีนะเว้ยไอ้เข็ม มึงคิดดูดิ.. ไอ้แสบก็เหี้ย แล้วยังเสือกได้แฟนดีแบบน้องปาน.. ส่วนมึงแฟนแม่งไม่ได้เรื่อง มึงก็นี่ไงเอาน้องปานทำเมีย”ผมพูด
“เออมึงพูดถูกใจกรูมากไอ้ข้าว”ไอ้เข็มทำท่าขอจับมือผม
“เหี้ย.. คิดได้นะพวกมึงอะ.”ไอ้เป้ด่า
“เฮ้ยๆ. เดี๋ยวๆ ถ้าอย่างนี้ระหว่างไอ้แสบกับไอ้เป้ ใครเป็นเมียวะ”ผมพูดขึ้น ผมแม่งก็ต้องขำออกมาอีกเมื่อเหมือนไอ้แสบกับไอ้เป้มันคิดไปไกล ไอ้แสบกับไอ้เป้มองหน้ากันประมาณว่ากรูไม่ให้มึงทำนะ
“กรูจะอ้วก”ไอ้แสบพูดนิ่งๆ
“ถุย. ไอ้เหี้ย.. อุบาท”ไอ้เป้ทำท่าขยะแขยง
“ถึงกรูเมากรูก็เอาไม่ลงหรอกเว้ย.. แม่ง คิดได้นะพวกมึงอะ”ไอ้เป้ด่า พวกผมหัวเราะกันดั้นท้องคับท้องแข็งไปหมดแล้วครับ
“เอ้า ทีมึงยังคิดกับไอ้ห่าเข็มได้เลยทั้งๆที่มันก็เพื่อนมึงเหมือนกันอะ”ผมพูด
“โห นั่นมันคนละประเด็นกันเว้ย.. ไอ้เข็มมันมีมุมที่ทำให้กรูรู้สึกว่ากรูอยากทำ.. แต่ไอ้เหี้ยแสบแม่งกรูหามุมไม่เจอ”ไอ้เป้พูดออกมา ไอ้เข็มหน้าแดงนิดหน่อย
“กรูก็หามุมมึงไม่เจอเหมือนกันแหละวะ ไอ้เหี้ย”ไอ้แสบไม่ยอมแพ้
“แค่เห็นมึงแก้ผ้า เจี้ยกรูก็เหี่ยวแล้วไอ้สัตว์”ไอ้แสบด่าได้เจ็บมาก พวกผมฮากันกร๊ากเลยทีเดียว
“ฮ่าๆๆ..”ผมหัวเราะออกมา เหนื่อยได้อีกเมื่อนึกถึงตอนไอ้เป้กับไอ้แสบมีอะไรกัน ฮ่าๆๆ.. อุบาทอย่างที่มันว่าจริงๆนั้นแหละ
“ไปใส่เสื้อไป.. เดี๋ยวดำ”ไอ้ตาร์บอกผมมือมันก็ยังไม่หยุดลูบอยู่ตรงท้องผม
“ไม่เอาขี้เกียจ”ผมบอกมันแล้วนั่งเฉย
“เดี๋ยวตัวไหม้นะข้าว.. เห็นแดดไม่ออกอย่างนี้แหละตัวดีเลย”ไอ้ตาร์มันเอาปากมันมาจูบตรงไหล่ผมไว้แล้วดึงผมให้นั่งติดมันมากขึ้น
“เอากันได้มันคงเอากันแล้วแหละ”ไอ้พี่ไม้พูดเอือมๆ
“มึงทำไม เอ้ย. พี่ทำไมชอบกัดผมวะ”ผมเปลี่ยนชื่อให้มันเป็นรุ่นเดียวกันซะงั้น
“ก็กรูอยากกัดมึงอะ ทำไม..มึงมีปัญหา”ไอ้พี่ไม้ทำท่ากวนๆ หน้าด้านได้อีก ไอ้ตาร์มันนั่งขำๆอยู่ข้างหลัง
“มึงดูเพื่อนมึงดิปากหมาชิบหาย”ผมพูดกับไอ้ตาร์
“โห ไอ้ข้าวนี่มึงว่ากรูปากหมาหรอ.. เดี๋ยวนี้ชักลามปามนะมึง”ไอ้พี่ไม้มันตบหัวผมเบาๆ
“แงงงงงงงงงง...”ผมทำท่าจะกัดมือมันที่มาตบหัวผม
“หึหึ.... เล่นไรกันปัญญาอ่อน มึงก็อย่ามากวนมันดิ”ไอ้ตาร์มันว่าไอ้พี่ไม้ตามหลัง
ผมนั่งคุยนั่งเล่นกับพวกเพื่อนๆของผมอยู่หน้าบ้านนั่นแหละครับ จนเกือบห้าโมงเย็น พวกผมก็พากันแยกย้ายไปอาบน้ำ อย่างคิดว่าอาบเร็วไปนะครับ เพราะต้องเสียงเวลายืดยาดของบางคนที่มันชอบทำอะไรเชื่องช้ากว่าเค้า อย่างไอ้เหี้ยแมนนี่แต่งตัวนานได้อีกครับ เปลี่ยนชุดไปเปลี่ยนชุดมาจนกว่ามันจะพอใจ อีกอย่างพวกผมก็ไม่ได้รีบอะไร ก็เลยอาบน้ำกันไปเรื่อยๆ แต่งตัวกันไปเรื่อยๆ ใครอยากนานก็นานไปครับ
จนเกือบทุ่มพวกผมก็อออกเดินทางกัน ด่านแรกคือไปนั่งร้านอาหารร้านหนึ่ง เพราะว่าจะมากินข้าวหาไรกินกันก่อนนะครับ ร้านอาหารที่เลือกก็คือวัยรุ่นชิวๆ มีอาหาร มีเหล้า ตามสไตล์พวกผม มีดนตรีเล่นวงเล็กๆ ขำๆ ครับ มีแต่ฝรั่งซะเยอะเลยครับร้านนี้..
พวกผมเลือกที่นั่งในร้าน ต้องบอกให้ทางร้านต่อโต๊ะยาวสองฝั่งติดกันเพราะว่ามันไม่พอครับ เหอะๆ
พวกผมก็สั่งอาหารกัน วัยรุ่นในร้านก็มองกัน มันคงคิดว่ายกกันมาทำไมเป็นฝูง เผื่อกรูมีเรื่องกรูจะได้ไม่โดนรุมเว้ย จำไว้ครับ ฮ่าๆๆ ไปเที่ยวกลางคืนไปกันให้เยอะๆนะ หึหึ.
พวกผมสั่งอาหารมากินกัน แล้วก็เหล้าพอเรียกน้ำย่อย
“สวัสดีครับ. ยินดีต้อนรับแขกที่มาใหม่โต๊ะนู้นนะครับ มากันเยอะจริงๆ..เดี๋ยวไงขอทางเจ้าของร้านลดค่าอาหารนะครับ.. หน้าตาดีกันทั้งนั้นเลย”นักร้องบนเวทีแซวลงมา พวกผมก็โฮฮิ้วกันไปครับ
“ใครอยากฟังเพลงอะไรก็ขอกันขึ้นมาได้นะครับ..”นักร้องบอก พร้อมกับขึ้นอินโทรอีกเพลง เป็นเพลงของJohn Denver ไอ้ตาร์ตั้งใจฟังทันที ไอ้John Denver จะเป็นพ่อคนที่สองของมันอยู่แล้วครับ ผมละเซ็ง ฟังมันหอนอย่างบ่อย
ผมนั่งฟังอยู่สักพักก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา
“เดี๋ยวมาไปฉี่ก่อน”ผมบอกไอ้ตาร์ ไอ้เข็มลุกตาม
“ไปด้วย”มันบอกผม ผมกอดคอไอ้เข็มเดินไปเข้าห้องน้ำ ฝรั่งอีกโต๊ะมองมาทางผมกับไอ้เข็มแล้วยิ้ม ผมก็ยิ้มตอบ
“มองห่าไรวะ” เลือดร้อนจริงๆเพื่อนกรูอะ ไอ้เข็มมันพูดกวนๆ เหมือนบ่นๆมากกว่าครับ ผมก็เดินเข้าไปฉี่แล้วก็ล้างมือเสร็จ ก็เดินออกมากลับไปนั่งที่โต๊ะ
“อ่าว.. ไอ้ตาร์อะ”ผมเดินมาถึงโต๊ะ ไอ้ห่าตาร์ก็หายไปแระ
“นู้น”ไอ้แสบชี้ไปบนเวที ไอ้ตาร์กับไอ้เหี้ยเป้ มึงไปเสร่ออะไรบนนั้นวะ
“สวัสดีครับ วันนี้ขอแย่งหน้าที่นักร้องหน่อยนะครับ... เห็นดนตรีมาสไตล์เดียวกันคันไม้คันมืออยากจะเล่นให้หลายๆคนฟัง.. ฟังได้ก็ฟังนะครับ ..ถ้าฟังไม่ได้ก็ต้องทนฟัง ..หึหึ”ไอ้เหี้ยตาร์มันพูดออกไมค์
ไอ้ตาร์มันเอากีตาร์คลาสสิกที่มันถนัดมา ส่วนไอ้เป้เป็นกีตาร์โปร่ง แล้วพี่คนในวงเค้าก็ตีกลองให้อยู่ครับรู้สึกมันหันไปคุยกับพี่เค้าสักห้านาทีได้เหมือนนัดกัน แล้วพี่เค้าก็พยักหน้ายิ้มๆ
พอไอ้ตาร์มันขึ้นอินโทรผมก็รู้เลยว่าเพลงอะไร ไอ้ตาร์มันชอบเพลงนี้มากๆ ผมก็ชอบมากด้วยเหมือนกันแนวดนตรีมันฟังง่ายๆสบายๆ คนร้องก็เซอร์ได้ใจผมมากๆ ออกแนวเป็นตัวของตัวเองดี ไอ้ตาร์มันชอบดนตรีแนวนี้อยู่แล้ว ทำให้มันคลั่งไคร้ไม่เลิก
เป็นเพลง Loving you ของ Paolo Nutini แนวดนตรี เสียงกีตาร์ชัดเจน ส่วนมากไอ้ตาร์มันชอบฟังเสียงกีตาร์แล้วก็เปียโนนะครับ ส่วนมากจะเป็นกีตาร์มากกว่าผมเห็นมันเปิดบ่อยๆ แล้วเพลงนี้ลายกีตาร์ออกง่ายๆแต่ฟังสบายๆ มันเปิดเกือบทุกเช้าอะ ทำกับข้าวทีไรเป็นต้องร้องตาม จนผมต้องบอกให้มันพอบ้างอะไรบ้าง กรูก็เบื่อบ้างอะไรบ้าง เหอะๆ..
พอมันเริ่มร้องแขกก็ปรบมือกันเกรียวกราว ไอ้ตาร์กับไอ้เป้ยิ้มรับ มันร้องได้เพราะมากอะครับ ไม่ค่อยเข้าข้าง พอมันเริ่มกลางๆเพลงมันก็หันมามองที่โต๊ะพวกเรา มันยิ้มมาให้ พวกผมก็โบกไม้โบกมือเหมือนเชียร์มวย
“When your loving me, I'm loving you
I love the prowess and the things that you do
And it's your flawless soul that bleeds my stone
And when your loving me im loving you and thats when weve got it goin' on”
มันร้องแล้วมองมาที่ผม ผมยิ้มให้มันเขินๆ เชี้ย ดูมันทำหน้าดิ..แล้วมันก็กลับไปร้อง สีหน้าและอารมณ์เหมือนประกวดเดอะสตาร์
“Thank you” ไอ้ตาร์มันบอกเบาๆ ฝรั่งปรมมือให้มัน เสียวแซวเกรียวกราวแถมยังบอกให้ร้องอีกเพลง ไอ้ตาร์กับไอ้เป้พยักหน้าโค้งให้เล็กน้อยแล้วลงมาจากเวที
“เออ.. เฮ้ยๆ..น้องๆ..”พี่นักร้องเดินขึ้นมาแล้วเรียก พวกผมหันไปมอง รวมทั้งไอ้ตาร์กับไอ้เป้ที่กำลังเดินกลับมาด้วย มันหันกลับไปมองว่าพี่นักร้องเรียกใคร
“มาไล่ลูกค้าให้กลับไปดิ.. เสียงดีเกินละ.. เดี๋ยวพี่ตกงาน” แล้วเสียงกลองก็ตีรับมุขพี่แก พวกผมก็ฮาครึม
“เออ.เสียงดีมากเลยครับ ขอคาราวะ.. ดีนะครับวันนี้เจ้าของร้านไม่อยู่ มีหวังได้นักร้องนำใหม่แน่ๆ..หึหึ”พี่เค้าพูดนิ่มๆ ยิ้มมาทางพวกผม ไอ้ตาร์มันเดินกลับมานั่งข้างผม
“เสร่อวะมึงอะ”ผมว่ามัน
“คันไม้คันมืออะ”มันพูดยิ้มๆถูมือตัวเองไปมา
“กินข้าวไหม..สั่งเพิ่มดิ. ไอ้พวกนี้มันแดกกันเร็วชิบหาย”ผมบอกไอ้ตาร์ เมื่อกี้พวกมันสั่งข้าวผัดปูกับข้าวผัดกุ้งจานใหญ่มาสี่จาน ปรากฏว่าภายในไม่กี่นาทีหมดไปแล้วครับ
“น้องครับ..กินไรอะ”ไอ้ตาร์มันเรียกพนักงาน แล้วหันมาถามผม
“แล้วแต่มึงดิ”ผมบอกมัน จะกินเสือกมาถามผม
“กินด้วยกันนะ”มันบอกผมแล้วหันไปสั่งเด็กเสิร์ฟว่าเอาข้าวผัดกุ้ง เพราะมันรู้ว่าผมไม่ชอบปู
พอได้ข้าวมาก็มานั่งกินจานเดียวกันนั่นแหละครับ พร้อมกับอาหารบนโต๊ะอีกมากมายครับ กินไปคุยไปกึบเหล้าไปนิดหน่อยพอเป็นกระไสไม่นานพวกผมก็ อืม.. อิ่มครับ พออยู่ตัวนั่งผ่อนคลายกันสักพักก็เรียกคิดเงินแล้วก็ออกเดินทางในเวลาสี่ทุ่มกว่าๆ
..................
พอเข้ามาในร้านก็หาที่หาทางนั่นกันครับ เพราะว่าพวกผมเยอะ มันค่อนข้างลำบากนิดหน่อย เพราะคนเริ่มเยอะแล้ว เสียงเพลงคุ้นหูดีเพราะเป็นเพลงเก่าแล้ว วันนี้โปรแกรมของผับก็คือเปิดเพลงเก่าๆที่มันเคยเก๋าๆดังมากๆอะไรประมาณนี้แหละครับ ก็ขอกันไปได้ พอดีถามพนักงานต้อนรับหน้าร้านเมื่อกี้ เหอะๆ
ร้านก็เหมือนผับทั่วไปมันดูดีหน่อยตรงที่ของทุกอย่างยังดูใหม่ และจัดร้านได้หรูมากมายครับ ผมก็เริ่มโยกนิดๆเพราะอารมณ์เพลงมันเริ่มพาไป ถ้าผมมีอารมณ์ร่วมนะครับอะไรมาฉุดก็ฉุดไม่อยู่ แต่ถ้าวันไหนไม่มีอารมณ์ นั่งเฉยๆไม่กระดุกกระดิกเลยแหละครับ เพลงมันขนาดไหนก็เฉย เหอะๆ.. ไอ้ตาร์มันถึงตามอารมณ์ผมไม่ค่อยทัน
“น้องปาน.มานั่งนี่มา”ผมดึงน้องปานที่เหมือนไม่รู้จะลงตรงไหนดีเพราะไอ้แสบมัวแต่สั่งเหล้า
น้องปานก็มานั่งแต่ตายังมองไปที่ไอ้แสบที่คุยกับพนักงานอยู่ ผมนั่งอยู่กับไอ้ตาร์ชี้คนนู้นทีชี้คนนี้ทีพอหอมปากหอมคอ ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ชี้ให้ดูเสื้อผ้าที่พวกมันใส่ วิจารณ์คนอื่นเค้าแบบไม่ได้ดูตัวเอง คึคึ ก็คนมันหล่ออะทำไรก็ดูดีแหละ
“พี่แสบไปไหนอะ”ไอ้น้องปานหันมาทำหน้าสงสัยใส่ผม ผมหันไปมองรอบโต๊ะก็ไม่มีไอ้แสบ
“คงไปเข้าห้องน้ำมั้งครับ”ผมบอก น้องปานพยักหน้าเล็กน้อย ไม่นานเครื่องดื่มก็มาเสิร์ฟพร้อมกับอาหารเล็กน้อยพอประมาณ
“ไปไหน”ผมถามไอ้สองตัวที่กำลังกอดคอกันไป พวกท่านน่าจะรู้ดีว่าผมหมายถึงใคร ไอ้ทศกับไอ้แมนนั่นเองครับ มันหันมายิ้มหน้าบาน
“มึงก็รู้อะเนอะ”ไอ้แมนพูด แล้วพวกมันก็ลั่นล้ากันไปเลยครับ
“มือบอล”ไอ้ตาร์ตีมือผมเบาๆ ผมหยิบดอกกุหลาบบนโต๊ะมาเด็ดเล่นนะครับ
“หิวเหล้าแล้วอะ”ผมบอก
“รู้แล้ว.. เผลาๆบ้างเมื่อกี้ก็ซัดไปตั้งเยอะแล้วนิ”ไอ้ตาร์ปราม รู้แล้วเฟ้ย ของชอบนี่หว่าชอบห้ามอยู่เรื่อยอะครับมันอะ
“ปานเอาไรดีครับ”ผมหันไปถามไอ้ตัวเล็กที่นั่งข้างๆมันชะเง้อมองไปมา คงหาไอ้แสบอยู่นะครับมันก็หายไปนานแล้วเหมือนกัน
“ปานเอา.. เอา”ไอ้น้องปานมันคิดนิดหน่อย
“เอาโค้ก”มันตอบ ผมก็บอกให้ไอ้เป้ที่นั่งใกล้ๆรินโค้กให้มัน
ไม่นานไอ้แสบก็เดินกลับมา มันกลับมานั่งข้างๆน้องปาน ผมเห็นน้องปานมันก้มไปถามไอ้แสบนิดหน่อย คงถามว่าไปไหนมานั่นแหละครับ
พวกผมก็นั่งโยกไปมองคนนู้นทีคนนี้ทีไปเรื่อย จนเริ่มดึกเพลงเริ่มมันมากขึ้น อย่าให้พูดว่าใครออกไปที่ฟอร์เต้นแล้วบ้าง เหอะๆ พี่ฝ้าย กับพี่จอย พี่ซัน พี่ป๊อป พี่กอบ ไปหมด รวมถึงไอ้ป๊อดกับไอ้พี่ปองด้วย เหอะๆ ไอ้แมนกับไอ้ทศก็นู้นควงสาวไปเต้นด้วยแล้วเรียบร้อย
ผมก็เริ่มกึ่มๆแล้วครับ แม่ง ก็กินมาทั้งวัน เมื่อเย็นก็ซัดไปซะหลายโบกอยู่ มารอบนี้มืดๆเสียงเพลงเร้าใจด้วยแล้วกระดกไม่ยั้งเลยครับ
“เมาแล้วห้ามอ้วกนะเสียดายของ”ไอ้ตาร์มันตะโกนใส่หูผมเหมือนประชด ผมเบะปากให้มันแบบไม่แคร์
น้องปานก็โค้กไม่หมดแก้วสักทีครับ
“ไปเต้นไหม”ผมถามน้องปานที่ข้างหู น้องปานส่ายหัวหน่อยๆ
“ปานเต้นไม่เป็นอะ”น้องปานตอบยิ้มๆ
น้องปานบอกผม แล้วหันไปมองหน้าไอ้แสบ ไอ้แสบมันลุกขึ้นยืนกระดกเหล้า แล้วพูดไรกับน้องปานก็ไม่รู้ครับแล้วมันก็เดินไปเลย เหอะๆ น้องปานหน้ามุ่ยไปทันที ไอ้เหี้ยแสบมันปลีกวิเวกไปเต้นแล้วตอนนี้ก็คนมันเคยดิ้นอะ ไอ้เหี้ยแสบขอบอกอย่างเดียวว่าอย่างให้เมาและมีเพลง ท่าเต้นแม่งเหี้ยได้อีก
“วู้ววววววววววววววววว”ผมร้องตะโกนออกมาทันทีอย่างชอบใจเมื่อเสียงเพลงขึ้น กระดกเหล้าเอือกๆ หมดแล้วไปเลยโว้ยยยย เพลงโดนใจได้อีก
เป็นเพลงKiss Me ของ New Found Glory นะครับออกแนวพังร๊อก ผมชอบเวอร์ชั่นนี้มากมาย ผมลุกเลยไม่สนใจไอ้พวกเพื่อนๆที่ยังนั่งเหลืออยู่บนโต๊ะข้างๆและใกล้เคียง ผมรีบเดินไปไอ้พวกเพื่อนตัวเหี้ยที่มันกำลังเต้นอยู่อย่างเมามัน
เออให้มันได้อย่างนี้ แม่ง โคตรได้อารมณ์
ไอ้เหี้ยแมนเห็นผมมันทิ้งผู้หญิงเลยครับ เดินมาคอผมแล้วสะบัดหัวเต็มที่ ไอ้แสบเห็นก็เข้ามาแจมทันทีส่วนไอ้เหี้ยทศแม่งสาวที่ไอ้แมนทิ้งไว้เมื่อกี้มันควบสองซะเลยครับ
“So Kiss Me”แหกปากกันไม่ยั้งอะครับอีประโยคนี้ประโยคเดียว แถมกระโดดจนพื้นเค้าจะทรุดอยู่แล้วครับ ประมาณว่าแสดงออกให้เห็นเลยว่ากรูชอบเพลงนี้ เหอะๆ
พอเพลงจบก็เป็นเพลงฮิพฮอพเลยทันทีครับ ผมเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่ไอ้พวกนั้นยังเต้นต่อ ผมเดินไปก็ยิ้มร่าแล้วครับทราบแล้วว่าตัวเองเริ่มไปแล้ว ไอ้ตาร์มันนั่งจิบเหล้าอยู่ ผมหันไปมองน้องปานเพราะว่าไอ้ตาร์มันชี้ทำหน้าส่งซิกให้ผม ผมหันไปมองน้องปาน ข้างหน้าน้องปานมีขวดเบียร์ซะงั้นอะ
“น้องปานครับ. กินทำไม. เดี๋ยวไอ้แสบก็ว่าหรอก”ผมเดินไปพูดกับน้องปานแบบทรงตัวไม่ค่อยอยู่เท่าไหร่ แต่ยังรู้ตัวอยู่ว่ากำลังทำอะไร
“ไม่สน..พี่แสบยังไม่สนใจปานเลย”ไอ้น้องปานมันพูดหน้างอ ผมเกาหัวงิกๆ ปกติน้องปานเค้าไม่ค่อยกินเหล้าหรอกนะครับ กินมากสุดนี่ไม่เกินสองแก้วครับ แค่สองแก้วก็หน้าแดงตัวแดงแล้ว
ผมเดินกลับมาหาไอ้ตาร์แล้วกอดมันไว้จากด้านหลังแล้วโยกไปมาเอาคางไปเกยกับไหล่มันไว้ ไอ้เป้กับไอ้เข็มก็นั่งตัวติดกันอยู่ รู้สึกไอ้เข็มก็กรึ่มๆไม่แตกต่างจากผมครับ ส่วนไอ้เป้ก็ร้องตามเพลงเหมือนมันมากแต่เสือกไม่ลุกไปเต้น ผมกลับไปเต้นกับไอ้พวกนั้นเหมือนเดิม เพลงฮิพฮอพล้วนๆเอาพวกผมเหนื่อยกันเลยทีเดียวครับ แม่ง สี่เพลงติดทั้งแหกปากทั้งเต้นตาม สีกันไปสีกันมาจนเลขจะขึ้นอยู่แระครับ ไอ้แมนมันไปสั่งเบียร์มาให้พวกผมคนละขวด บุหรี่มวนเดียวกันเพราะว่าสลับกันไปมามันสนุกกว่าดูดคนเดียว เหอะๆ สเต็ปเพลงช้าก็ยังทำให้พวกผมเมามันไปกับเพลงได้
ตอนนี้ใครมาเต้นกับกรู กรูเต้นด้วยหมดอะ เคยมีไหมครับอารมณ์แบบนี้มันต้องมีกันบ้างแหละ มันๆก็ไม่สนละว่าใครเป็นใคร บนบู้ทดีเจก็ขึ้นไปเต้นกันอย่างเมามันดูท่าผู้หญิงคนนั้นคงเมาไม่ต่างจากคนด้านล่าง เหอะๆ เห็นกางเกงในหมดเยยยยยยยยยย แม่สาวน้อยนมโต คึคึ.. ไอ้ข้าวหื่นวะมึงอะ..
ผมก็เต้นกับพวกพี่ไม้พี่ปอง ส่วนไอ้แสบไอ้แมนไอ้ทศทิ้งผมไปแล้วครับ ผมก็นะสาวสองคนเลยขนาบข้าง เหอะๆ ใครนะหรอครับ พี่ฝ้ายกับพี่จอยอะดิ สองคนนี้ก็สีเก่งเหลือเกินครับ ไม่รู้เป็นคนถูสีข้างตัวเองบ่อยรึเปล่า แม่ง ทั้งนมทั้งสะโพกมาหมด แต่ขอโทษครับ กรูชอบ.. กร๊ากก
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ไม่ใช่เสียงผมนะ เสียงพี่ฝ้ายกับพี่จอยอะดิ แสบแก้วหูได้อีกอะครับ เพราะกรี๊ดดังมาเมื่อเสียงเพลงใหม่มันขึ้นตัดเพลงเก่าขึ้นมา ผมก็จะเหลือหรอเขาหอนกันเต็มก็ขอหอนเต็มเสียงบ้าง(ได้ข่าวว่าเพิ่งหายป่วย)
เพลงที่ขึ้นเป็นเพลง Me Love ของ Sean Kingston นะดิครับตอนนี้ก็ส่ายท่าเต้นกันได้กวนตีนกันสุดฤทธิ์ เพลงเก่าๆมันก็ดีอย่างนี้เองแหละครับ คล่องปาก คล่องเท้า สนุกแล้วก็ได้ทุกเวลา
“Uh uh uh uh oh ooh
why'd you have to go-oh
away from home
me love.
Uh uh uh uh oh ooh
why'd you have to go-oh
away from home
me love.” ไม่ใช่แค่พวกผมร้องพร้อมกันหรอกครับ พร้อมกันทั้งผับอะ
“ครับ”ผมหันไปหาพี่ฝ้าย ที่สะกิดผมหน่อยๆ แล้วพยักพเยิดไปทางโต๊ะนั่งของเรา ผมหันไปมอง
ผัวกรู!!... เอ้ยยยยยยยย ไม่ใช่ เมียกรู.. ทำไมไอ้ตาร์มันมีเสน่ห์กับเพศตรงข้ามบ่อยจังวะส่วนเพศเดียวก็กันก็มีแต่กระเทยมาชอบมัน
ก็ตอนนี้ไอ้ตาร์มันนั่งอยู่กับใครไม่รู้ครับที่ยืนอยู่เป็นผู้หญิงเหมือนจะสวยด้วยอะ ดูใกล้ๆไม่รู้จะสวยรึเปล่า ไอ้ข้าวของขึ้นดิ ยิ่งน้ำเมาเต็มร่างแบบนี้แล้วด้วย ขอร้องอย่ามากระตุกเส้นวะ
ผมเดินไปพร้อมกับโยกไปด้วยอย่างไม่ได้รู้สึกรู้สาว่าจะเสียของรักไป ผมเดินไปหาไอ้ตาร์โดยการแหวกคุณเธอให้หลบไปเลยครับ ดูเธอจะงงมั้งผมไม่ได้มองหน้า ผมเดินเข้าไปกอดคอไอ้ตาร์เพราะว่าเก้าอี้มันสูงพอดีกับที่ผมยืนอยู่แล้วไอ้ตาร์นั่งหน้ามันระดับคอผมพอดี
ผมก็ร้องไปด้วยเต้นไปด้วยมองหน้าไอ้ตาร์ไม่ได้สนใจคุณเธอที่ยืนเป็นหัวหลักหัวตออยู่ ดูไอ้ตาร์มันคงรู้ว่าผมต้องการอะไรมันยิ้มๆมองหน้าผมกวนๆ แบบว่า “ข้าวทำอะไรอะครับ” แต่เสือกกอดเอวผมตอบซะงั้น
“Why you leave me, wuh why you leave me(ผมทำหน้าทำตาใส่แล้วร้องใกล้ๆปากมัน)
baby tell me, beh baby tell me
why you leave me, wuh why you leave me
why you leave me(พอเล่นนานหน่อยมันก็จะจูบผมซะงั้นผมเลยรีบเอาปากออกห่าง)
Why you leave me, wuh why you leave me
baby tell me, beh baby tell me
why you leave me, wuh why you leave me
why you leave me
I feel like im drownin in da ocean
somebody come and take me away”พอถึงท่อนนี้ผมก็ร้องออกมาแล้วทำหน้าทำตาแอ๊บแบ้วบนกวนๆใส่ไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันหัวเราะออกมาทันทีมองหน้าผมประมาณว่าทำไปได้ ผมก็โยกตัวไปด้วย หันไปอีกทีคุณเธอเดินกลับโต๊ะชะนีสาวหน้าขาวของคุณเธอไปแล้วเรียบร้อยครับ
“โอ้ยยยยยยยยยยยย.. ห๊ะ.. โอยยย”ไอ้ตาร์มันร้องออกมาเสียงดัง แต่เสียงเพลงมันกลบหมดแหละครับ ผมกัดเข้าหูมันเต็มๆ ขอบอกว่ากัดแรงมาก คนเมาแล้วทำไรไม่ผิด(มันผิดตอนที่มึงสำนึกได้หมดเนี้ยแหละว่ามึงกำลังทำไรอยู่ไอ้ข้าว) ไอ้ตาร์พยายามดันผมออกแต่ผมไม่ปล่อย ผมเริ่มคลายอาการกัดลงเบาๆ แล้วเลียหูมัน ไอ้ตาร์มันก็นั่งเฉยให้ผมทำ ผมจูบซ้ำเบาๆเหมือนตบหัวแล้วลูบหลัง ไอ้ตาร์มันลูบหลังผมเบาๆแขนผมสองข้างก็ยังกอดคอมันไว้หลวมๆ ผมเลื่อนปากตัวเองมาจูบปากไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์มันก็รู้หน้าที่และไม่เคยขัด มันจูบตอบทันที ผมเคลิ้มไปกับรสจูบมันทันที ปกติก็เคลิ้มอยู่แล้วอันนี้ยิ่งทั้งบรรยากาศ เหล้าที่กินไป แถมยังเพลงอีก ซึ่งเพลงเดิมจบไปแล้วตอนนี้เป็นเพลงฮิพฮอพเบาๆ ผมกับไอ้ตาร์จูบกันแบบไม่สนโลกเลยครับ แต่มันนุ่มนวลแปลกๆพิลึก ผมลืมตามองหน้ามัน ไอ้ตาร์มันยิ้มรับ
“กรูรักมึง”ผมบอกมันแบบไม่ได้ดังหรือกระซิบอะไร ให้มันอ่านปากเอาเอง ไอ้ตาร์มันยิ้มหน้าบานแล้วกระชับกอดผมมากขึ้น ผมกับไอ้ตาร์ก็กอดกันอยู่อย่างนั้นแหละครับ ผมหันไปมองหาน้องปานเพราะมันนั่งใกล้ๆไอ้ตาร์แต่ดันหายไปแล้วครับ มองไปเห็นขวดเบียร์ขวดเล็กหมดไปสามขวด เง้ออออ.. งานเข้าแล้วมึงไอ้แสบ
“น้องปานละ”ผมถามไอ้ตาร์อย่างตกใจ
“ฮึ.. ไม่รู้อะ.. เมื่อกี้ก็อยู่นิ”ไอ้ตาร์มันก็ตกใจเช่นกัน
ผมหันไปหาไอ้เป้กับไอ้เข็มที่มันน่าจะรู้ ไอ้เป้กับไอ้เข็มมันนั่งมองผมสองคนอยู่ไม่วางตา
“น้องปานอะ”ผมถามทันที
“นู้น..”มันทำปากแล้วทำมือชี้ไป ผมหันไปมองตามมือมันพร้อมกับไอ้ตาร์ด้วย
เออ. ครับ..
เกิดอะไรขึ้นกับน้องปานที่แสนน่ารักและเรียบร้อยครับ เหอะ ๆ .. ยืนเต้นกระแด่วๆอยู่กับชายหนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้ครับ แต่ที่รู้ๆตอนนี้คือไอ้แสบยังไม่เห็น ผมรีบเดินปรี่เข้าไปทันที
“น้องปาน”ผมเรียกแล้วจับแขนน้องปานออกมา น้องปานหน้าตาหวานเยิ้มมากๆหันมามองหน้าผม
“กลับไปนั่งครับ.. เมาแล้วนะครับใครให้กินเยอะขนาดนี้”ผมพูดเสียงดังแต่เสียงเพลงก็กลบอยู่ดี
“ปานจะกิน.ปานจะเต้นด้วย.. เต้นสนุกดี”น้องปานพูดอย่างร่าเริงปนอ้อแอ้มากมายครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ มันก็ทำหน้าลำบากใจ
“น้องปาน. กลับไปนั่งครับ. เดี๋ยวไอ้แสบมาเห็นหรอก”ผมพูด
“เห็นก็ช่างปะไร ทีปานเห็นพี่แสบเต้นกับคนอื่น.. ปานยังไม่สนใจเลย”น้องปานพูดชี้ไปมาแล้วยิ้มให้ผม รู้ครับว่ารอยยิ้มนี้น่ารักนัก แต่ว่ามันไม่ใช่เวลา ณ ตอนนี้ ผมหันไปที่พวกผมเต้นอยู่เมื่อกี้ ซ่างเมาเลยกรูตอนนี้อะ ไอ้แสบแม่งเต้นไม่สนใจฟ้าดินเลย แล้วมันเต้นอยู่กับสาวที่ไหนวะนั้นนะ.. ผมเกาหัวตัวเองอย่างหน่ายๆกับอีคู่นี้
“เฝ้าไว้”ผมบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์พยักหน้างืดๆ ผมรีบเดินปรี่เข้าไปหาไอ้แสบทันที
........................................
-
มาลงเลย ไม่ได้ตรวจคำผิดให้นะค่ะ
ผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
-
เหอๆๆๆๆ
เหมือนจะมีต่อนะ
-
เราก็เข้าม่ายได้หลายวันอะ
แสบกะปานงอนกันอีกแล้ว
เหนื่อย ต้า กะข้าว อีก
555+
-
ค้างเติ่งเลยอ่าพี่เบบี้
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
:fire: ทำถึงทำแบบนี้ห๊ะมันค้างรู้มั้ย มาต่อด่วนเลย :angry2:
-
เฝ้าไว้่ !!!
ปานยิ่งน่ารักๆอยู่ :z2:
-
“เฝ้าไว้”ผมบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์พยักหน้างืดๆ :m20: สั่งแฟนหรือว่าสั่ง... อ่ะ
:call: ขอให้เนตเบบี้จงดี จะได้ตอนหน้าเร็ว ๆ ขอบคุณที่มาต่อให้นะค้าบ
-
อ่าว หายไปแบบค้างๆคาๆแบบนี้ แฟนคลับก็อึดอัดอะดิคร้าบเบบี้ มาแต่หน่อยน้า
-
:o8:
ต้าร์ข้าวน่ารักไม่ไหวแล้ววววววววววววว
:angry2: ไอ้พี่แสบบบบบบบบบบบบ :fire:
-
คุณพี่แสบบบ ไปป่วนทำแสบบบอีกแล้วววว
ช่สงสมทั้งตัว สมทั้งชื่ออออ
คู่นี้นี่ ถ้ามีมดลูกละก็ ลูกดกแน่ๆๆอ่ะ ๕๕๕๕
ทะเลาะกันตั้งกะหัวปียันท้ายปี :haun4:
-
:z1: :z1:
ผัวกรู!!... เอ้ยยยยยยยย ไม่ใช่ เมียกรู.. :m20: :laugh: :laugh:
อิอิ~ งานนี้น้องปานไม่ง้อแสบแล้วก็ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยส์ :z2:
-
เบบี้ เปิดประเดน แสบ-เป้ ให้จิ้นซะงั้น
เฮียตาร์-ข้าวก็น่ารัก สวีทไม่สนโลกเลย :laugh:
:angry2:แสบตายแน่
-
เบบี้ขาาาาา
ค้างงงงงงงงงง :serius2:
พี่แสบ เอาอีกแล้ว .... ไม่เข็ดเลยนะ
เหอะๆ~
ข้าวกะพี่ตาร์ ..คู่นี้ก็ไม่เคยจะสนโลก
ฮ่าๆๆ ><
-
จะเกิอะไรขึ้นน้า...
:กอด1:
-
..ได้อ่านสองตอนเลยดีจังอ่ะค่ะ กำลังเลื่อนใช่ป่ะ ..แสบปานนี่เป็นอะไรที่งอนกันได้บ่อยมั่กๆมากอ่ะค่ะ ...รอตอนต่อไป
-
เอาแล้วววว
งานเข้าแสบละทีนี้
เหอๆๆๆ
สมวารีพักตร์
มัวแต่กินเหล้าแล้วหนีไปเต้นไม่สนใจแฟน
:laugh:
-
งานเข้าแล้วแสบ
ตายๆ ได้ไปนอนกะเป้จริงๆแล้วมั้งเนี่ย
-
อิอิ จูบกันแบบไม่สนโลก ชอบบบบบบ
แต่ไอ้นุ่มนวลแปลกๆ พิลึกนี่ กร๊ากกกก แอบงง เอาเป็นเข้าใจละกัน
ซาบซึ้งกับ “กรูรักมึง” มาก มันออกมาจากใจเลยนะ
แม้กระทั่งกอดที่กระชับให้กัน ยิ่งสัมผัสได้อีกว่ารักกันมากจริงๆ
:o8: :-[ :impress2: :man1:
รออ่านช่วงพี่แสบคูณสองต่อไป.... :serius2:
-
น้องปาน แรงได้ใจเลย
:z2: :z2:
-
เบบี้กำลังจะมาลงตอนพิเศษของทายกับขนม :z2:
แต่มีชะนีนางหนึ่ง มันนั่งเล่นคอมที่มีเวิร์ดอยู่ โดยที่มันไม่ยอมลุกไปไหนเลยงะ :angry2: เครื่องที่เบบี้เล่นอยู่ไม่มีเวิร์ดอะ :serius2:
แล้วเบบี้จะกลับหอแล้วด้วยงะ
มันไม่ยอมลุกงะ :z6:
คงไม่ได้ต่อแล้วแหละ
เหอะๆ
รอพรุ่งนี้แล้วกันนะ
ขนมทาย ทายขนม... เหอะๆ ไม่งั้นดึกๆอาจจะออกมาต่อ(อาจจะนะ=ไม่แน่นอน) อืมๆ :z2:
เฮ้ออออ. :เฮ้อ:
-
งานเข้าเลย อิพี่แสบ :z6:
เบบี้จ๋า....งานนี้ขอให้พี่แสบแบบหนักๆเลยนะ....หลายทีแล้วอิตานี่
เคืองตั้งแต่อยู่ชายหาดอัดบอลใส่น้องปานแล้ว :beat: :beat: (((แค้นข้ามชาติ เหอะ ๆ ๆ )))
-
ใจย็นๆ นะเบบี้ เดินเข้าไปปุ๊ป ตบหัวน้องชะนี คนนั้นปุ๊ป แล้วเผ่นแน๊บเลยนะ
ผ่านไปสัก สิบนาทีค่อยเข้าไปใหม่ ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ตาร์น่ารักมาก อยู่ในโอวาทเชียว สงสัยกำลังงง ฮ่า ฮ่า
อิแสบ มันต้องโดน เอาเลย รุมยำได้เลย
-
ไปลากพี่แสบกลับมาเด๋วนี้เรยยยยยยยยยยยยยย :angry2:
-
รักเรื่องนี้ที่สุดๆๆๆๆเลยละคร้า้้บบบ
อ่านทีไรก็ยิ้มได้ :)
-
:beat: แถมด้วย :z6: ให้แสบ..
-
เบบี้มาต่ออีกนะชอบอะ อย่าพึ่งน้อยใจนะ
เราชอบเรื่องนี้มากและก็ชอบทุกเรื่องที่เบบี้แต่งอะ
เป็นกำลังใจให้นะ
(ขอให้แสบโดนหนัก ๆ นะ)
:L1: :L1:
-
ค้างเลยกุ
:beat:
ป.ล. เบบี้สุดซวยมาต่อซะนะ :monkeysad:
-
:fire: :fire:ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เบบี้ทำไม่ทำแบบนี้ ฮืออออออออออ
มาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะไม่ยอม แล้วทำไมต้องคู่ปานแสบตลอดเลยเนี้ย
ฮ่าๆๆ แบบนี้ต้องถอนแล้วนะ อยากรู้เลยว่าทำไมแสบทำงี้เดี๊ยะๆๆ ข้าวจัดการเลย
ดูสิงอนกันอีกแล้ว แล้วก็นะข้าวเราไม่ไหวแล้ว ของของใครของใครก็หวงจริงเลยนะ
ชอบอ่ะ มีการแสดงตัวชัดเจนได้อีกฮ่าๆ เจอคนจริงเข้าไปกระจายไปเลยมั้ยนังชะนี แง่มๆ
นะคู่นี้เขาหมั่นแสดงความรักต่อกันน่ารักจริงๆเลยนะ ร้องเพลงมองกันไปมาโอ้ตาร์น่ารักไปม๊ายยย
จริงอยากที่พี่ไม้มันว่าจริงๆ เอากันได้มั้นเอากันไปแล้ว ฮ่าๆ อิจฉาเขาอ่ะดิพี่ไม้นะ ทำใจหน่อยคู่นี้เห็นยังงั้นมดยังไม่กล้าขึ้นเลยหวานเกิ๊นนน
แต่ว่าน่ารักเวอร์ๆอ่ะ
แต่ว่าตอนนี้เอาตอนสิบมาเดี่ยวนี้เลย :z6: :z6:
ปานแสบของฉ้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :serius2:
-
ขอตอนสิบบบบบบบบบบบบบบบบบก่อนเลยได้ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย
จะลงแดง......ขนมทายก็อยากอ่าน แต่อยากอ่านปานแสบมากกว่า..
ลง 2 คู่พร้อมกันเลย..ได้มั้นยย ...เบบี้ๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3:
-
ข้าวจะทำอะไรเนี่ยยยย 55555
แล้วน้องปาน อยากเห็น คงน่ารักมาก ฮ่า ๆ
เป็นกำลังใจให้ค๊าบ เบบี้สู้ ๆ :3123:
มาต่อเร็ว ๆ น๊า รอขนมกับพี่ทายด้วย
-
อ่านแล้วมีความสุขจัง :m1: ข้าวต้ารน่ารักกกกกกกกกกกกกก
-
มาคราวนี้น้องปานแรง มาต่อไวๆๆ นะคะ เบบี้ :L2:
-
พี่แสบอ่ะชอบไม่สนใจน้อง :angry2:
เด๋วก็ให้เข็มเอาไปทำเมียซะเลย
คู่นี้น่าสน เข็มปานๆๆ อร๊ายยย :-[
-
ยาวววววววววววววได้ใจดี แต่มันค้างคาม้าย
น้องปาน ตอนเมาเนี่ยคงตาหวานน่ารักแน่ๆเลย
-
ชอบ kiss me เวอร์ชั่นนี้เหมือนกัน
แสบทำไมไม่ใสใจน้องปานได้ขนาดนี้อ่ะ
ระวังจะเสียของรักเน่อ
-
แค่คิดก็เสียวแล้ว (เสียวอะไร :impress2:)
ปกติพี่แสบมันก็นะ... นี่ถ้ามาเห็น....
คิดแล้วก็อยากอ่าน กิ๊ววววว :oo1:
รัก เบบี้ :กอด1:
-
อ้าว พี่แสบบบบบบบบบบบบบ ทำงี้กะน้องปานได้ไง :z3:
เหอๆ เคลียร์กันยาวแน่ๆ
หรือจะม้วนเดียวจบ(บนเตียง) หว่า
ตาร์ข้าวน่ารักกก
-
ชะนีตัวนั้นหน้าตามันเปนยังไงเบบี้
:beat: :beat:เดี๊ยะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่เบบี้แบ่งปัน เวลาเปิดเล้าแล้วเหนมาอัพนี่มีความสุขเว่อร์ๆอ่ะ เบบี้ :pig4: :pig4:
-
ชะนีนางนั้นเป็นใคร บังอาจนัก :beat: :beat:
ปานต้องงานเข้าแหงๆอ่ะ ถ้าไม่รีบกลับไปนั่งเนี่ย
แต่เฮียต้าร์กับข้าวเนี่ย ไม่ไหวแล้วนะ
จะหวีทกันไปถึงไหน อิจฉาอ่ะ ><
เป็นกำลังใจให้พี่เบบี้นะค่ะ
:กอด1:
-
โอ๋ โอ๋ เบบี้ อย่านอยเลยนะ :z13:
แต่ตอน 9 มันค้างอ่ะ
อยากรู้ว่า แสบกะปาน จะเป็นไง
ชอบข้าวกะตาร์อ่ะ ตอนนี้หวานเจี๊ยบไม่เกรงใจใครเลย :o8:
-
:a5:
รอต่อพรุ่งนี้
-
เง้อออออออออออ ไอ้คู่นี้ตีกันแน่นอน
แสบกะปานนี่ตีกันได้อีก
ประชดกันแบบนี้ไม่รู้น้องปานจะโดนไรบ้าง
-
:serius2: ค้างคับค้าง
รมค้างมากมาย
เบบี้มาต่อด่วน
มั้ยงั๊นจะโดนสาบ
หั้ยทำไรก้อไม่เสร็จนะ
อิอิ :laugh: ทำไรวะที่ไม่เสร็จแล้วหงุดหงิดอ่ะ :z1:
-
ข้าวอ่าาาา น่ารักอ่า ไม่ไหวทน
วันนี้เขาเมาแล้วเขาอารมณ์ดีนะนั่น
หวานหยดเชียว ต้ารืนี่ยิ้มแก้มปริทั้งวัน
แต่ว่า.....
เหอๆ น้องปานเมา
ตาเยิ้มด้วย เต้นสีหนุ่มด้วย
นั่นแน่ๆ ประชดแสบอ่ะสิ
เดี๋ยวมีเรื่องแน่ๆ เมื่อแสบหันมาจ๊ะเอ๋
เมาแล้วด้วยแล้วมั่งนั่น
ตื่นๆ มีเรื่องแล้ว 55+
ปล..คิดถึงบทโหดพี่แสบจริง
ดูไงก็น่ารักอยู่ดี :-[
-
:fire:
-
อ่า... เห็นคุณเบบี้แปะไว้ในบ้านชุลมุนว่าไม่ค่อยมีคนเม้น
เราเลยต้องรีบไปหยิบยืมยูซจากพี่ที่รู้จักมาใช้เลย เพราะไม่มียูซของที่นี่ ฮาๆ
อยากให้กำลังใจคุณเบบี้ค่ะ ขอโทษด้วยที่เพิ่งเคยเม้นนะคะ แต่หลังจากนี้สัญญาว่าจะพยายามเม้นให้ได้ทุกตอนเลย :o8:
เราติดตามอ่านนิยายของคุณเบบี้ทุกเรื่องเลยน้า ชอบมากๆ รอให้มาต่อทุกวัน ทุกเรื่องเลย
ณ จุดๆนี้ ข้าวน่ารักไม่ไหวแล้ว ฮาๆๆๆ คนอ่านอยากจิเป็นบ้า อ่านไปยิ้มตามไป
แต่สุดๆเลยต้องน้องปาน พาร์ทนี้ได้ใจมากค่ะ :impress2: :impress2: :impress2:
อยากอ่านตอนพิเศษของแสบกะปานมกามายเลยค่ะ ชอบคู่นี้ไม่แพ้กัน
ชอบเวลาแสบกะปานทะเลาะกันด้วย ฮาๆๆๆ :o8:
แล้วจะรออ่านตอนต่อไปน้า
เรื่องพี่ทายกะน้องขนมด้วยจ้า
-
เป็นตอนพิเศษที่เข้มข้นๆ
คราวนี้น้องปานประชดแรงเลย พี่แสบอยากไม่สนใจน้อง
น้องน้อยใจแล้ว จะเป็นไงกันหละนี่คู่นี้
บวก 1 แต้มที่นี่ให้เบบี้นะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ ขอบคุณนะ
-
อยากบ้องหูไอ้แสบอ่ะ ทำไมทำกับน้องปานแบบนี้ โกรธ
-
พี่แสบไม่สนใจน้องปานเลยอะ เคืองแทนจริงๆ
..เบบี้อย่าน้อยใจนะ จะเม้นให้บ่อยๆนะจ๊ะ..
-
ไอ้พี่แสบทำน้องปานน้อยใจอีกแล้ว เบบี้น่าจะสั่งสอนสักหน่อยนะ เอาให้เข็ด :z10:
-
ตาร์-ข้าว น่ารักกกกกกกกกกก สวีทกันซะ โอ๊ยอิจฉา
แสบทำน้องปานอีกแล้วนะ ต้ัองให้เบบี้สั่งสอนซะหน่อย
-
เป็นกำลังใจให้คับ
บะบาย :pig4:
-
เห้ยยยยยยยยยยยยย
เกิดไรขึ้น ??
ไอ้พี่แสบมันทำไรของมันอ้ะ ??
ดูแลน้องปานหน่อยเด้ ๆ ๆๆ ๆ
:angry2:
ป.ล. ตาร์กะข้าว หวานได้อีก หวานไม่แคร์สื่อด้วย อิ อิ ชอบบบบบบบ
เอาหวานๆ(ให้ชาวโลกได้เห็น)แบบนี้อีกนะ เบบี้คนสวยยยย
:impress2:
-
มาเม้นแล้วจ้า
ว่าแต่ ตาร์กะข้าวอ่ะ :-[ เขินฟร่ะ อ่านไป อะไรจะรักกันขนาดนั้นนน กี๊ซซซซซ
แล้ว ไอ้แสบ แก เด๋วเมียก็โดนสอยไปหรอกกก วุ้ยขัดใจ
น้องปานยิ่งน่ารักอยู่ด้วยยย
เม้นแล้วมาต่อด้วยนะ ว่าแต่ อยากอ่านขนมอ่ะ เบบี้จ๋า 555
-
เอามันเรยปาน
เอามันเรย
555+
มาไวๆๆๆคราฟฟฟ :call: :call: :call:
-
รักเรื่องนี้มาก อ่าน2รอบแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งรักตาร์ ข้าว :กอด1:เบบี้
-
ตาร์กะข้าว น่ารักสุดๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
อ่านแล้วเมื่อยหน้าได้อีก
ยิ้มตามได้ตลอดเลย
หุหุหุอยากรู้จักว่าแสบกะน้องปานงอนกันเรื่องไร
ขอบคุณเบบี๋ที่มาต่อตอนพิเศษให้น่ะจ๊ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:-[ ตาร์ ข้าว หวานมาก
-
แสบ :angry2: ทำงี้ได้ไง
เดี๋ยวยุให้ปานไปหาเอาใหม่ซะเลย
นี่ตอ้งดูคู่ข้าวับตาร์เป็นตัวอย่าง
หวานได้ทุกสถานการณ์ :o8:
-
ค้างงงงงงงงงงงงง :z3: :z3:
อยากบอกว่าเรื่องนี้หนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ปลื้มตาร์-ข้าว มากมาย :o8:
มาต่อเร็วๆนะ ! ขอบคุนสำหรับตอนพิเศษ :pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทิ้งไว้แบบนี้ได้ยังไง อารมณ์ค้างหมดเลย น้องป๊านนนนน
ว่าแต่ ขำหมดตอนน้องปานเต้นกระแด่วๆ 5555
ต้า ข้าว มาจูบให้เค้าดูจะได้มั้ย ><
-
ค้าง จ้ะ ค้าง
ข้าวกับต้าร์ หวานไม่เกรงใจใครเลยนะเนี่ย
งานเข้าแล้วไอ้แสบเอ๊ยยยยย
รีบเคลียร์อย่างไวน้า
มาปูเสื่อรอเบบี้จ้า
-
ตอนนี้สุดยอดดด กลับเข้าสู่โหมดพี่ต้าร์พี่ข้าวฟีเวอร์ :man1:
-
อยากจะบอกว่าวันนี้คงมาต่อให้ไม่ได้ :เฮ้อ:
เพราะอีชะนีนางเมื่อวานที่มันมาเล่น วันนี้มันก็มาเล่นอีกและมันก็นั่งเล่นเครื่องเดิมอะ :z3:
เหอะๆ
คงต่อพรุ่งนี้ พรุ่งนี้จะต่อเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิต นะค่ะ
ส่วนตอนพิเศษขนมกับทายนั่นเสร็จแล้ว อืม.. อาจจะลงพรุ่งนี้ด้วยก็ได้ ดูก่อนนะค่ะ.. ส่วนโหมตปานแสบมีแน่นอน รอกันไปก่อนนิ.. :z1:
พรุ่งนี้เบบนี้สอบแล้วว โคตรจะดีเลยชีวิต ชีวิตสุขแสนหรรษา ... :angry2:
ถ้าพรุ่งนี้ใครสอบก็ขอให้โชคดีมีชัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองกันทั่วหน้านะค่ะ(พูดเหมือนไปออกรบ) เหอะๆ..
ถ้าเย็นนี้ว่างๆ ก็อาจจะต่อทายกับขนมให้ แต่ว่าสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิต จะไปต่อพรุ่งนี้เช้าๆก่อนไปสอบนะค่ะ..
ทราบแล้วก็มาเม้นรับทราบกันด้วย... ใครไม่เม้นเดี๋ยวด่าให้ :m16:
-
รับทราบแล้วคร่า
พุ่งนี้ขอให้เบบี้ Get AAAA :กอด1: :L2:
-
:z13: :z13:
จิ้มทุกรีบน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะค่ะ :pig4: เบบี้อาจไม่ค่อยได้ตอบเป็นรายคน แต่ก็อ่านแล้วก็รู้สึกดีกับทุกๆรีพลายเลยค่ะ :กอด1:
ก็ขอให้มาเม้นกันบ่อยๆ ออกความคิดเห็นกันเยอะๆ ดีไม่ดียังไงคนเขียนจะได้ปรับปรุงเนอะค่ะเนอะ :really2:
คุณ papui ดีมากค่ะที่คุณมาเม้นก่อน ไม่งั้นเบบี้จะนอยด์กว่านี้... กร๊ากกก :m20: ชั้นจะวีนจนกว่าชั้นจะได้อ่านเม้นอย่างพอใจ หิหิ อีโรคจิต
และแล้วเราก็ฉะแวบไปดีกว่า ... เย็นนี้มีบ้านนี้มีรัก ไปดูกันด้วยเนอะ .. แล้วจะมาใหม่ แบรๆ
ป.ล. ในนี้มีใครเล่น Twitter บ้างงะ
-
อะ
มาเม้นก่อน เดี๋ยวโดนเบบี้ด่า
5 555555+
ป.ล. เล่นค่า Twitter อะ ... แต่ follow แต่ดาราเกาหลี 5 555+
ไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นเลยอะ ตอนนี้ส่วนใหญ่ไปเห่อเฟสบุ๊คกันหมด
เห่อออออออออออ
-
:z13:
รีบน
เง้อ ตามดาราเกาหลี :a5:
อืมใช่ๆ มีแต่คนเล่น เฟคบุ๊ค เพราะมันติดเกมส์กัน
แต่เบบี้ไม่เล่นอะ แค่เข้าเล้าก็หมดเวลาละ เข้ามันทั้งวัน :z3:
เดี๋ยวส่ง pm. ไปแอด คึคึ
-
มาเม้นท์ให้เบบี้ ตาคำขู่ ฮ่า ฮ่า
รอตอนพิเศษต่อไป พรุ่งนี้ ขอให้เบบี้ ทำข้อสอบได้ แถมได้คะแนนเยอะๆด้วยนะ
มุ่งมั่น แอบแหล่ ข้างๆ ด้วยนะ ฮ่า ฮ่า
-
พุ่งนี้จะมารอพี่เบบี้เเต่เช้าเลยครับ
:bye2:
เเละอยากให้น้องปานปะสดใส่ไอ้เเสบเเลงๆๆๆด้วยนะพี่เบบี้ :fire:
-
มารออออออออเบบี้ กับปี้แสบ + น้องปาน.คร้า
พรุ่งนี้จะรีบเข้าเล้าตั้งแต่ 7 โมงเช้าเลย 555
มารอเบบี้....มาเร็วๆน้า..เค้ารออยู่....
-
มาอวยพรให้ เก็ท เอ ทุกตัวนะจ๊ะ
เห็นด้วยว่าคนเล่นเฟซบุ๊คก็เพราะติดเกมส์
ติดจนเริ่มรำคาญ 555555
คนรอบๆ ตัวติดกันงอมแงมเลยอ่า
-
ที่รักจุฟก่อน :o8:
เฝ้าปานด้วยคน
:bye2:
-
good luck in exam นะคะ
รอตอนต่อไปของข้าวต้ารนะคะ
-
:call:ขอให้ทำข้อสอบให้ได้นะค่ะ
เราสอบวันอังคารอ่านหนังสือเหนือยมากมาย
อย่างไงก้อมาลงให้นะค่ะจะได้มีกำลังใจอ่านหนังสือต่อ อิอิ
-
มารอร้อรอ
-
เข้ามารับทราบค่ะพี่เบบี้
ชะนีนางนี้ท่าทางชอบทำร้าย(จิตใจ)คนอื่นนะค่ะ TT
ลุ้นให้มาลงวันนี้มากมาย 55 5 (นี่มันก็จะข้ามวันล่ะ ><)
โชคดีกับการสอบนะค่ะพี่เบบี้ GET A ! ^^
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้ามารอเช่นเคยนะค่ะ
:กอด1:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ 10
กว่าผมจะเดินไปถึงตัวไอ้แสบนะครับ คือคนมันเยอะมาก กว่าจะแทรกๆเข้าไปได้ ไอ้เหี้ยแสบก็เต้นแบบไม่รู้ฟ้ารู้ดินเลยครับ รู้สึกมันจะเมามันส์มากมายครับ
พอผมไปถึงตัวมันผมก็ล๊อกคอมันไว้ให้หยุดเต้นทันที เพราะถ้าทำแบบประนีประนอมมันคงไม่หยุดเต้นเป็นแน่แท้ครับ
“อะไรวะ”มันถามไปหัวเราะไป มีความสุขมากเลยนะมึง เดี๋ยวก็รู้
“มึงมีความสุขมากไหม”ผมถามมันไปงั้นๆกวนๆตีนมันเล่น
“มีดิ.. ถามได้ไอ้เหี้ย.”มันตอบผมยิ้มๆแล้วกระดกเบียร์ในมือ
“เออ น้องปานมันก็คงมีความสุขเหมือนกัน”ผมตะโกนใส่หูมัน ไอ้แสบมันขมวดคิ้วงงๆแต่มันยังยิ้มอยู่
“อะไร”มันพูดแบบไม่ได้ตะโกนอะไร มันยังมองหน้าผมอยู่
“.................”ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน แต่ชี้แล้วล๊อกคอมันให้สายตามันตรงกับสายตาผม
ณ ตอนนี้คือน้องปานกำลังเต้นกับไอ้หนุ่มนั่นอย่างเมามันส์ โดยมีไอ้ตาร์ยืนมองดูห่างๆอย่างห่วงๆ มันก็คงไม่กล้าทำอะไรมากเพราะไม่ใช่เรื่องของมัน พอไอ้แสบมันเห็นได้ชัดเจนคือมันมองนานมากครับ มันคงกำลังเพ่งเล็งอยู่ว่าใช้เมียมันจริงๆไหม
แล้วมันก็จับแขนผมที่ล๊อกคอมันอยู่ออกแล้วมันก็เดินแทรกๆผลักทุกคนที่ขวางมันเลยทันที ผมรีบเดินตามไปเพราะคาดว่าไม่นานอาจมีเรื่องได้ถ้าไอ้ห่านั้นมันมากวนบาทาเพื่อนผม
ไอ้แสบเดินไปกระชากแขนน้องปานออกมาทันที สงสัยส่างเมาแล้ว(ผมหมายถึงไอ้แสบ)
“ทำอะไร”ไอ้แสบคิ้วขมวดหน้าตาโมโหมากตะโกนถามไอ้น้องปาน ไอ้น้องปานก็เมาอ้อแอ้ไม่รู้เรื่องเลยครับ ขนาดไอ้แสบมาดึงขนาดนี้ยังขำอยู่ได้อีก เหอะๆ
“เต้น”ไอ้น้องปานมันตอบแล้วก็ยังไม่หยุดเต้น ครับ รู้ครับว่าน่ารักไม่ต้องทำมากก็ได้ กรูก็นะกับน้องกับนุ่งก็คิดเว้ยเฮ้ย..
ไอ้แสบหันไปมองไอ้หนุ่มคนเมื่อกี้ที่ไอ้น้องปานมันเต้นอยู่ด้วย ไอ้พวกนั้นก็ชะงักเล็กน้อยเพราะสายตาของไอ้แสบ ไอ้แสบมองได้ค้อนมากมายเลยครับ
“มีปัญหารึไง”ไอ้แสบมันตะโกน คือมันคงโมโหมากจริงเพราะว่าสันกรามมันขึ้นแล้วเรียบร้อย เส้นเลือดอย่าแตกนะมึง ไอ้พวกนั้นมันก็มองงงๆ แต่เสือกทำหน้ากวนนิดๆ แสบจ้องหน้าไอ้ห่าพวกนั่นไอ้พวกนั้นก็จ้องกลับบ้างแต่สุดท้ายก็ต้องหลบตาไอ้แสบเพราะมันเล่นจ้องจนจะทะลุไปทั้งตัวแล้ว ไอ้แสบทำท่าจะปรี่เดินเข้าไปหา ไอ้ตาร์รีบเดินไปผลักอกไอ้แสบไว้ ไอ้เป้กับไอ้เข็มก็เดินมาคุมอยู่ข้างๆแล้ว
“พอๆ.. มาเที่ยวนะเว้ย”ไอ้ตาร์มันพูดกับไอ้แสบแล้วผลักไอ้แสบให้เดินถอยหลังกลับ ไอ้แสบก็มองหน้าไอ้พวกนั้นอย่างโมโหไม่เลิก แต่มันก็ต้องยอมไอ้ตาร์คงเพราะเกรงใจด้วยหลายๆอย่าง
“ปาน...”ไอ้แสบมันตะคอกเสียงดังจนผมได้ยินเลยอะครับ ก็ยืนอยู่ไม่ไกลหรอก ก็ไอ้น้องปานยังเต้นไม่หยุด
“มึงเมาหรอวะ”ไอ้แสบมันถามอย่างหงุดหงิด ไอ้แสบมันหันมามองหน้าผม
“เฮ้ย.. กรูไม่รู้. กรูมาเห็นอีกทีก็นี่. เต้นอยู่กับไอ้เหี้ยนั้น.. ตอนแรกก็กรูห้ามแล้วแต่น้องแกไม่ฟัง”ผมรีบตะโกนบอกมันทันที
“มึงทำไมไม่บอกกรูวะ”ไอ้แสบมันคิ้วขมวดอย่างอารมณ์เสียถามผม
“คว.. ย ก็มึงเต้นรู้ฟ้ารู้ดินไหมละ”ผมก็เริ่มคิ้วขมวดติดกันด่ามันกลับ
“หยุดได้แล้ว”ไอ้แสบมันตะคอกไอ้น้องปานที่ยังเต้นไม่หยุด ทั้งๆที่แขนข้างนึงโดนไอ้แสบจับเอาไว้
“พี่แสบ.. เต้นดิ.. เต้นกับปานไง. พี่แสบชอบไม่ใช่หรอ”ไอ้น้องปานมันพูดไปชูแขนเต้นไปมา
“โถ่เว้ยยย.. ปาน”ไอ้แสบมันตะคอกอย่างอารมณ์เสีย แล้วมันก็กระชากไอ้น้องปานออกจากตรงนั้น ผมรีบเดินตามไปทันที แล้วโบกไม้โบกมือให้ไอ้ตาร์ประมาณว่ามึงจัดการบอกเพื่อนๆตรงนี้แหละเดี๋ยวกรูมา ไอ้ตาร์มันก็รับรู้แล้วมันก็เดินไปอยู่กับไอ้เป้กับไอ้เข็ม
“อือออ.. ปล่อยปานนะ”พอมาถึงหน้าร้านไอ้น้องปานมันก็เดินโซซัดโซเซ ขาแทบพันกัน
“จิ๊...”ไอ้แสบจิปากอย่างอารมณ์เสีย
“ใครบอกให้กินห๊ะ”ไอ้แสบมันตะคอก
“ปานจะกิน”ไอ้น้องปานมันว่ากลับเสียงดัง คนหน้าร้านเริ่มมองกันเป็นตาเดียว บางคนเดินออกมาสูบบุหรี่ บางคนคุยโทรศัพท์ บางคนก็อยู่กับเป็นกลุ่มๆเหมือนรอเพื่อนที่หน้าร้าน
“มึงไม่ต้องมาอารมณ์เสียเลยไอ้เหี้ยแสบ.. น้องมันแดกก็สมควรแล้ว”ผมด่ามัน
“..................”ไอ้แสบมันคิ้วขมวดหันมาทางผม จะต่อยกรูแล้วมั้งเนี้ย..
“มึงให้น้องมันมาด้วยกี่ครั้งแล้ว.. มึงก็ออกไปแรดนะ.. สนใจน้องมันบ้างไหม.. ที่มันกินก็มาว่ามัน ทีมันไปเต้นกับคนอื่นมึงไปโมโหไปโกรธน้องมัน.. ตอนมึงทำบ้างน้องมันยังไม่ว่าอะไรมึงเลย”ผมก็ว่ามันกลับเสียงดัง เพราะผมก็เริ่มฉุนแล้วเหมือนกัน ที่มันทำอะไรไม่มีเหตุผลแบบนี้ ไอ้แสบมันมองหน้าผม ผมก็จ้องมันกลับ ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทกันไปว่ามันอย่างนี้มันได้ชกปากแตกไปแล้วครับคนอย่างไอ้แสบใครไปว่ามันๆไม่เอาไว้ทำพ่อหรอก
“อืออ.. จะอ้วก”.. เสียงเล็กๆพูดขึ้นเบาๆ มือน้องปานดึงเสื้อไอ้แสบไว้
“อะ.. จะอ้วกอะ”ไอ้น้องปานหันเงยหน้าไปมองหน้าไอ้แสบ เสียงหงอยกันเลยทีเดียว ไอ้แสบส่ายหัวเซ็งๆ
“มานี่”ไอ้แสบยังขึ้นเสียงไม่เลิก แล้วลากแขนไอ้น้องปานอย่างแรง แขนน้องปานก็เต็มกำมือมันนั่นแหละครับ ไอ้น้องปานเดินตามไอ้แสบไป ไอ้แสบมันพาน้องปานไปตรงพุ่มไม้
“แดกไม่เป็นก็เสือกจะแดกนะมึง..”ไอ้แสบมันบ่นไปลูบหลังไอ้น้องปานที่กำลังอ้วกอย่างมีความสุขไป
เฮ้ย ความสุขจริงๆนะครับได้อ้วกเนี้ย ผมโคตรจะชอบเลย เหล้าผมไม่เมาหรอกกินเท่าไหร่ก็ได้ทั้งคืนก็ยังไหว แต่เบียร์เนี้ยเมาเร็วชิบหาย แต่ขอให้ได้อืดๆเหอะ ผมโคตรชอบเลยเวลาที่รู้สึกอยากอ้วกเพราะเบียร์เนี้ยมันสะใจดี พออ้วกหมดก็มานั่งกินต่อ ความสุขสุดๆ..
จนเหมือนไอ้น้องปานมันอ้วกหมดแล้วแหละครับ แล้วก็ลุกขึ้นยืนมองหน้าไอ้แสบตาละห้อยเลยครับ ไอ้แสบมองอย่างหน่ายๆ
“มึงเฝ้ามันไว้เดี๋ยวกรูมา”ไอ้แสบบอกผม แล้วมันก็เดินหายเข้าไปในร้าน
“ส่างไหม”ผมถามน้องปาน แล้วจูงน้องปานให้ไปนั่งตรงโต๊ะไม้หินอ่อน
“ทรมานอะ” อ่าว ทรมานซะงั้น แล้วทำไมกรูรู้สึกมีความสุขอยู่คนเดียววะเวลาอึนๆ
“กินไม่ได้แล้วไปกินทำไมครับ. อีกอย่างก็รู้ว่าไอ้หมาบ้านั่นมันต้องโกรธ ดีนะไม่มีเรื่องกับไอ้พวกนั้น”ผมบอกน้องปาน
“ก็พี่แสบไม่สนใจปานเลยอะ.. มาเที่ยวอย่างนี้ทีไรเป็นแบบนี้ตลอดเลย..”ไอ้น้องปานมันเช็ดปากตัวเองไปมาเหมือนคนหมดแรง หน้าก็ยังแดงไม่เลิก
“ถ้ามีเรื่องก็ดีดิ.. มันจะได้โดนตีนซะบ้างสมน้ำหน้ามัน”ไอ้น้องปานยังพูดต่อ
“หึ.. ใครโดนตีนใครกันแน่ครับ. ดูตัวมันกับไอ้ห่าเมื่อกี้ดิ คนละไซด์เลย”ผมพูดขำๆ
แล้วไอ้แสบก็เดินออกมาพร้อมกับขวดน้ำ แล้วก็กระดาษทิชชู่
“อะ...บ้วนปากแล้วกินน้ำซะ”ไอ้แสบมันยื่นน้ำให้ไอ้น้องปาน ไอ้น้องปานก็รับมา แล้วก็เดินไปบ้วนปากตรงพุ่มไม้ มารยาทดีจริงๆ เป็นผมก็จะบ้วนมันตรงนี้แหละ ให้เลอะหัวแม่ตีนกันเล่น ซกมกได้อีก แล้วน้องปานก็เดินมาเช็ดปาก แล้วก็ดื่มน้ำเข้าไป
“มึงจะกลับเลยไหม.”ผมถามไอ้แสบ ไอ้แสบมันหันมามองหน้าผมแล้วคิด
“แล้วไอ้พวกนั้นอะ”ไอ้แสบถามเหมือนเกรงใจ ถ้ากลับก่อนจะพาลให้พวกเพื่อนไม่สนุกไปด้วย
“ก็เดี๋ยวให้มันกลับทีหลัง.. เดี๋ยวกรูกลับด้วยเลย”ผมบอกมัน
“อืม.ก็ได้”ไอ้แสบพยักหน้าตอบ
“งั้นเดี๋ยวกรูไปตามไอ้ตาร์ก่อน.มึงรออยู่นี่แหละ”ผมบอกไอ้แสบ แล้วลุกเดินเข้าไปในร้าน
ผมกำลังเดินกลับไปที่ไอ้ตาร์กับไอ้เป้ไอ้เข็มนั่งอยู่เมื่อกี้ แต่ก็ต้องหงุดหงิดขึ้นมาอีกรอบ บวกกับเมื่อกี้ที่อารมณ์เสียนิดหน่อยกับไอ้แสบมาแล้ว ก็ผู้หญิงคนเดิมนะสิครับมาคุยกับไอ้ตาร์อีกแล้วผมจำเสื้อผ้าคุณเธอได้
“เอากุญแจรถมา”ผมเดินไปบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ทำหน้างงๆ บทสนทนาตรงหน้าจบลง
“ไปไหนครับ”มันถามแล้วลุกขึ้นยืน
“กลับรีสอร์ต”ผมบอก
“... เอากุญแจมาเร็วๆ”ผมบอกมันอีกรอบแล้วแบมือ ผู้หญิงคนที่มันนั่งคุยด้วยเมื่อกี้ ซึ่งเป็นเวลาไม่นานเลยที่ผมออกไปกับไอ้แสบ
“พี่ตาร์จะกลับแล้วหรอค่ะ”เธอพูดแต่เข้าหูผมเต็มๆเพราะว่าผมอยู่ใกล้เธอมากกว่า
“เป็นอะไรมากไหม”ผมหันไปถามเธออย่างหงุดหงิด ไม่ได้หงุดหงิดอะไรมากมายหรอกนะครับ แค่คิดว่าทำไมหน้าด้านมาถึงสองรอบ
เธอหน้าเสียไปกับคำพูดของผม ไอ้ตาร์มันจับแขนผมไว้แบบปรามๆ ผมจ้องหน้าคุณเธอ ไอ้เป้กับไอ้เข็มนั่งมอง
“เออข้าว.. กลับกันนะ”ไอ้ตาร์มันบอกผมใกล้ๆ แล้วดึงแขนผมให้เดินออกมา ไม่รู้นะครับไม่ได้หึงแต่หงุดหงิด ผมยังจ้องหน้าเธออยู่ เธอก็จ้องกลับแบบเอาชนะ แม่ง กรูต่อยผู้หญิงนี่ผิดไหมวะ ผมสะบัดแขนไอ้ตาร์ออก
ผมเดินไปหยิบกล่องใส่บุหรี่ของไอ้เป้มา แล้วจุดสูบทันที
“ไปบอกไอ้แสบข้างนอกให้หน่อยว่ากรูยังไม่กลับ”ผมบอกตะโกนบอกไอ้เป้ แล้วเดินกลับเข้าไปหาไอ้แมนไอ้ทศที่ฟอร์เต้น พอมันสองตัวเห็นผมเดินเข้ามามันก็รีบลากแขนผมให้เข้าไปเต้นด้วยทันที ผมก็เปลี่ยนอารมณ์เต้นแม่งกระจายไปเลยครับ ไม่นานบุหรี่ผมก็หมด ผมเต้นไปชนคนข้างหลัง คนข้างหลังก็ขอโทษขอโพยใหญ่ ผมเลยชวนเต้นด้วยซะเลยครับ ไม่นานไอ้ตาร์ก็เดินตามมาหาผม มันเดินเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ไอ้คนที่เต้นอยู่ด้วยชะงักไปเล็กน้อยแล้วยิ้มแหยๆให้ผมผงกหัวนิดๆแล้วหันไปเต้นกับเพื่อนมันต่อ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ หน้าผมนิ่งไม่รู้อะไรเห็นหน้ามันแล้วอยากถีบ
ไอ้ตาร์มันทำปากจู่ใส่ผม ผมจ้องตามันแบบว่ากรูเอาจริงนะมึง มาเล่นๆเดี๋ยวกรูถีบให้ ผมหันไปเห็นพอดีไอ้แสบกับน้องปานกำลังเดินกลับมาที่โต๊ะ ผมก็สงสารน้องปานด้วยแล้วก็รู้ว่าไอ้แสบมันก็คงอยากกลับแล้วแต่มันคงเกรงใจว่ากลัวพวกผมไม่สนุก
“เฮ้ย.. กรูกับไอ้แสบกลับแล้วนะ”ผมตะโกนบอกไอ้ทศกับไอ้แมน
“อ่าว.. ไมวะ”ไอ้แมนมันทำหน้าเอ๋อๆสงสัย
“เออ. เดี๋ยวไปแดกรอที่บ้านแล้วกัน.”ผมตบไหล่มันเบาๆ ไอ้แมนกับไอ้ทศก็พยักหน้างืดๆ
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้เป้กับไอ้เข็มยังนั่งเป็นเสาหลักเมืองเหมือนเดิมไม่รู้มันเป็นอะไรของมัน
“กลับเหอะ”ผมบอกไอ้แสบ แล้วพวกไอ้นิลไอ้พี่ปองก็หันมามอง
“อ่าว. กลับแล้วหรอวะ”พี่แกถาม ผมพยักหน้า
“ดูไอ้สองตัวนั้นด้วยนะ”ผมชี้ไป พี่แกก็พยักหน้า
“งั้นกรูกลับด้วย”ไอ้เป้กับไอ้เข็มบอก ไอ้เป้กับไอ้เข็มมันก็เดินตามออกมา ไอ้เป้มันเอารถมันฝากให้พี่ปองขับกลับไปด้วยเพราะเดี๋ยวรถนั่งไม่พอ ส่วนรถไอ้ตาร์ก็นั่งซ้อนๆกันไปแล้วกันตัวอย่างกับควายแต่ละคน พอผมกำลังเดินออกมาจากโต๊ะ ก็ต้องผ่านโต๊ะคุณเธอคนนั้นมันก็มองกันทั้งโต๊ะเลยครับ ปกติผมไม่ชอบให้ใครมามองอะไรแบบนี้นะ ถ้าเป็นผู้ชายก็ซัดไปแล้ว แต่นี้ผู้หญิงอะดิครับทำไรไม่ได้เลย
“มึงไปถามมันให้กรูหน่อยดิมันมีปัญหาอะไรมากไหม”ผมหันไปหาไอ้ตาร์อย่างหงุดหงิด ไม่รู้เพราะว่าเมาๆหรือว่าปกติผมเป็นคนอารมณ์ค่อนข้างขึ้นๆลงๆนะครับ ถ้าอยูดีๆมาทำให้ผมหงุดหงิดผมก็จะหงุดหงิดง่ายๆเลย แต่ยิ่งมาทำให้ผมคับข้องใจแบบนี้ แม่ง ยิ่งไปใหญ่ครับ
“กระทืบแม่งเลยม๊ะ”ไอ้เหี้ยเข็มพูดขึ้น หน้ามันนิ่งมากจนผมกำลังคิดว่ามันมาอารมณ์ไหน เอาจริงรึเปล่านั่นผู้หญิงนะ
“น้องเค้าไม่ได้อะไรหรอก..เรากลับกันเหอะนะครับ.. ใจเย็นๆ”ไอ้ตาร์หน้าเสียมากมาย แล้วลูบแขนผมเบาๆ โต๊ะคุณเธอก็น่าจะรู้ว่าผมที่กำลังหยุดแล้วยืนคุยกันอยู่นี่คุยเรื่องอะไรกัน เพราะหยุดยืนไม่ห่างจากพวกเธอมาก พวกเธอยิ้มแล้วเหมือนกระซิบกระซาบอะไรกันสักอย่างมันยิ่งทำให้ผมโมโห ถึงจะไม่รู้ว่าเธอคุยเรื่องอะไรกันก็เถอะครับ
“ชิ.....”ผมจิปากอย่างโมโห พอหันไปมองที่โต๊ะพวกเธออีกรอบ ก็มีผู้ชายสี่คนเดินมา แล้วหันมามองพวกผมแล้วจ้อง ผมก็จ้องปะทะสายตาแค่นั้นแหละ เหมือนผีล่องหนได้อะ ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าไอ้เหี้ยนั่นละ
ผลั๊วววววววว!!
เพล้งงงงงงงงงงงงงง!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..
ปะทะกับเสียงเพลง ใครเป็นใครไม่รู้แต่ตอนนี้ทั้งมือทั้งตีนกระทืบกันไม่ยั้ง พอผมกรูมาก่อนไอ้ตาร์ไอ้เป้ไอ้เข็มมันก็พร้อมใจกันกรูตามมาด้วย ผมไม่รู้ว่ามันมองหน้าผมทำไม แต่ตอนนี้ผมหงุดหงิดแล้วไม่ชอบให้ใครมามองแบบนี้ แล้วเมื่อกี้เหมือนผมรู้สึกว่าผมลงที่ผู้หญิงไม่ได้พอเห็นว่าไอ้ผู้ชายพวกนั้นเป็นพวกของเธอมันทำให้ผมอารมณ์ฉุดไม่อยู่ แล้วเป็นคุณๆจะปล่อยไว้ไหมละ.. คุยกันภาษาปากมันไม่รู้เรื่องหรอกคนผับอะ คุณภาษาตีนน่าจะง่ายกว่า
ตอนนี้ในผับวุ่นวายมาก คนกรูกันไปอยู่อีกฝั่งของผับเพราะว่าพวกผมเล่นกันซะระนาว พวกเพื่อนผมพอมันเห็นมันก็เข้ามาช่วย พวกเพื่อนของไอ้เหี้ยพวกนี้ก็เข้ามาช่วยอีก ห่างหายวงการไปนานกรูขอปล่อยแก่หน่อยเหอะวะ
ผมหันไปมองไอ้เป้กับไอ้เข็มก็ช่วยกันอย่างดีสมกับเป็นผัวเมียกันจริงๆ ไอ้แมนกับไอ้ทศก็มาตอนไหนไม่รู้ ไอ้พี่ไม้ที่เมาๆอยู่เมื่อกี้ก็คงส่างแล้วเรียบร้อย ผมหันไปเห็นพอดีไอ้แสบแม่งคงเก็บกดมันเอาขวดเบียร์ฟาดหัวไอ้เหี้ยนั้นเต็มๆซึ่งผมไม่รู้ว่าใคร แต่ขอโทษนะครับผู้หญิงที่มาจีบไอ้ตาร์เมื่อกี้เธอก็เอากับเค้าด้วยมันช่วยเพื่อนมันโดยการถีบไอ้พี่ปองกับไอ้นิล ผมรีบเดินเข้าไปเพราะว่าพี่ปองกับไอ้นิลเหมือนมันไม่อยากทำผู้หญิง ผมเดินไปกระชากแขนเธอมา ดูเธอจะตกใจมาก
“เฟิร์น.....”เสียงไอ้ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาเรียกไว้ ผมเลยถีบเข้าไปที่ท้องมัน มันเซกระเด็นไปนอนกับพื้น ผมชี้หน้าไอ้ตาร์แบบเอาเรื่องมันว่าถ้าไอ้เหี้ยนี่ขึ้นมากระทืบกรูได้เมื่อไหร่ คนที่โดนตีนกรูรายต่อไปคือมึง ไอ้ตาร์ก็จัดการตามสายตาผมทันที ผมลากเธอมาอย่างแรง เธอก็ทั้งโวยวายและตบตีผม
“ช่วยหน่อยดิพี่”ผมโยนเธอเข้าไปหาพี่ฝ้ายกับพี่จอยแล้วก็โมกิ๊กของไอ้นิลมัน โมนี่ขอโทษนะครับสาวเปรี้ยวเลยแหละ ดูแรงมากๆ สามสาวก็รับไปทันทีแบบรับหน้าที่ จะหาว่าผมชั่วก็ได้แต่หมันไส้วะตามตรง
“มึงทำไรน้องกรูวะ”เสียงดังมาจากด้านหลัง ผมก็ซัดมันให้ก่อนที่มันจะตั้งตัวหรือพูดอะไรมากกว่านี้ บอกแล้วว่าภาษาตีนคงจะง่ายกว่า ผมซัดอยู่กับไอ้เหี้ยนี่อยู่จนผมนึกขึ้นได้ว่าถ้าทำแบบนี้มันคงเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว ลองเอาไปทำกันดูก็ได้นะครับ ได้ผลดีเลยทีเดียวแหละ
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”ไอ้เหี้ยนี่มันร้องออกมาอย่างดัง แม่ง ฮาวะ ผมบีบไข่มันเข้าเป้าจังๆ บีบนะครับขอบอกว่าบีบอย่างแรง ไอ้เหี้ยนี่ร้องตาเหลือกตาปลิ้นเลยครับ สรุปกลายเป็นว่าไอ้เหี้ยที่ตะรุมบอลกันอยู่หันมามองกันหมด ผมยืนขึ้นแล้วเตะซ้ำเข้าเป้ามันจังๆ อย่างแรงงงงงงงงงงงงงงง..
“หึ..ไข่แตกยังไอ้เหี้ย”ผมด่ามันอย่างสะใจ แทบจะหลุดขำออกมาอะครับ ไอ้นี่มันนอนชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น
“กลับ”ผมตะโกนบอก เมื่อเห็นว่าเรารุมกันซะมันเคลียร์สะใจแล้ว
เสียงทั้งผับตอนนี้เงียบไปถนัดตา ผมไม่ได้สนใจเลยว่าเพลงเงียบไปตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว
“กลับง่ายๆแบบนี้มันไม่ง่ายไปหน่อยรึไง”เสียงหนึ่งดังขึ้น ผมหันไปมอง ผู้ชายดูมีอายุหน่อยแต่ก็ยังดูวัยรุ่นไม่รู้เพราะหน้าตาหรือการแต่งตัวกันแน่ที่ทำให้มันดูแก่ไป มันเดินออกมา
พวกผมหันไปมอง
“แล้วมึงอยากทำเหี้ยไรยากๆไหมละ”ผมหันไปท้ามันแล้วยิ้มให้ มันยิ้มตอบ
“....................”ผมมองหน้ามัน ลูกน้องมันเดินออกมาคุมอยู่แปดคนผมมองหมดทุกคน มันใส่ชุดปกติเหมือนเป็นวัยรุ่นเหี้ยๆซะมากกว่า ผมเอาตีนเหยียบหน้าอกไอ้เหี้ยนี่นอนชักดิ้นชักงอจับน้องชายตัวเองไว้อย่างทรมาน จุกไปอีกนานละมึง ..
พวกผมหยุดนิ่งอยู่กับที่ พวกเพื่อนผมมันเดินมารวมกันแต่ห่างๆเหมือนก็กันๆไอ้พวกที่กำลังกระทืบเมื่อกี้ไว้ด้วย ไอ้ตาร์มันเดินมาอยู่ใกล้ๆผม ไอ้แสบมันก็ไม่ได้กลัวอะไรเลยครับ มันยืนใกล้ไอ้พวกนั้นมากสุดเพราะว่าเมื่อกี้มันกำลังรุมตีนอยู่ฝั่งด้านนั้นพอดี
“ที่นี่ถิ่นกรู”มันพูด
“มึงคิดว่ากรูสนไหมละ”ผมย้อน มันหัวเราะหน่อยๆ
“ถุ้ย ตัวเท่าลูกหมา”ผมพูดใส่มัน เหี้ย สูงเลยบ่ากรูไปนิดเดียวเองมั้ง
ไอ้เหี้ยสองตัวที่ยืนคุมด้านข้างไอ้นั่งชักปืนออกมาแล้วเล็งมาที่ผม กรูกลัวนะเว้ยไม่ใช่ไม่กลัว ลูกปืนนะไม่ใช่เล่นดีดยางวง แต่ขอโทษวะมึงคิดว่าพวกมึงมีกันอยู่ฝ่ายเดียวรึไงวะ ในเมื่อมันชักก่อน..
เพื่อนแมนกับเพื่อนทศแล้วก็เพื่อนเป้ก็รู้หน้าที่ดีเหลือเกิน ไอ้เป้ก็ยังมีอารมณ์ดูบุหรี่นะครับดูมัน แม่ง ผมหันไปเห็นมันกำลังเอาบุหรี่มาคาบแล้วจุดสูบ โดยการให้เมียมันจุดบุหรี่ให้ไอ้เหี้ยเข็มก็ทำด้วยนะไม่ใช่ไม่ทำ.. เอากับมันสองตัวครับ
“โอ้ยยยยยยย.. ไอ้เหี้ย ร้อนนนนน.”เสียงไอ้คนที่อยู่ใต้ตีนผมร้องขึ้นอย่างทรมาน ผมหันไปมองเพราะว่าผมยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย พอหันไปเห็น ก็ไอ้เหี้ยเป้ดิครับ เสือกกวนตีน เดินมาข้างหลังผม แล้วดีดขี้บุหรี่ใส่ไอ้เหี้ยที่นอนอยู่ ไม่รู้โดนตรงไหนครับทราบว่าคนเป็นแขนมัน ไอ้เหี้ยเป้เสือกยักคิ้วตอบไอ้เหี้ยนั่นอย่างกวนๆ
“มึงจะเอาไงก็ว่ามาเลย”ผมพูด ไอ้เหี้ยนั่นก็ทำปากกวนส้นตีนใส่ผม แบบทำปากเหมือนคนคันเหงือกอะครับ ไอ้สาด
“เอาตีนออกจากน้องกรูก่อน”มันบอก ผมหัวเราะเบาๆ
“โอ้ยยยย..”ผมเหยียบหน้าอกมันจากขาด้านขวาแล้วข้ามไปอยู่อีกด้าน แล้วหันไปมองหน้ามัน
“แน่นักหรอวะมึงอะ.ห๊ะ”มันพูดกวนๆ แล้วเดินเข้ามาหาผม ผมก็เดินเข้าไปหามันด้วยจะได้เจ๊ากัน จนหน้าประชันกันมันจ้องหน้าผม ผมก็จ้องกลับ
“มึงชอบลองของหรอวะ.”มันพูดใส่หน้าผม
“.ถ้ากรูไม่ชอบ กรูไม่กระทืบพวกมึงหรอก”ผมพูดใส่หน้ามัน
“หึ..แน่ๆอย่างนี้ตายมาหลายรายละ”มันพูดต่อยิ้มกวนส้นตีนชิบหาย
“กรูอยากรู้เหมือนกัน กรูหรือมึง ใครจะตายก่อน”ผมพูดกลับทันที
“เฮ้ย.. พอๆ”เสียงไอ้ตาร์ดังขึ้น ผมงงนิดหน่อยว่ามันห้ามทำไม
“พอแล้วไอ้เหี้ย”ไอ้ตาร์เดินเข้ามาแล้วผลักไอ้เหี้ยเตี้ยนี่ออกจากผม
ผมยืนงงๆ ไอ้นั่นมันหัวเราะออกมาหน่อยๆแล้วส่ายหัว
“เมียมึงเจ๊งวะ.. กรูชอบ”ไอ้นั่นพูดแล้วยิ้มให้ไอ้ตาร์
“กรูบอกไม่ให้เล่น.. มึงนี่ทำเหี้ยไรกันวะ”ไอ้ตาร์พูด ผมเริ่มงงกว่าเดิม
เล่น อะไร งง...........
“อ่าว.. สัตว์แกล้งเล่นแค่นี้ทำโกรธๆ.ที่มึงทำกับน้องพวกกรูดูสภาพดินั้นอะ”ไอ้นั่นมันพูดหัวเราะแล้วชี้ไปที่ไอ้พวกที่ยืนหน้าบวม เลือดไหล บางคนเหมือนไปอาบน้ำแดงมาสดๆ
“................”ไอ้ตาร์ยืนส่ายหัวหน่ายๆ
“อะไรวะ”ผมถามไอ้ตาร์
“ไอ้นี่มันน้องเพื่อนพี่นะครับ. น้องเพื่อนที่ทำงานนะ”ไอ้ตาร์มันบอก
“แล้วไง”ผมเริ่มงง และเริ่มฉุนขึ้นมาเพราะมันเหมือนโดนแกล้ง
“ก็ไม่ไงหรอก..”ไอ้ตาร์มันบอกหน้าเสียๆ เพราะมันรู้แล้วว่าของผมขึ้นแล้วมันลงยาก
“อ่าวๆ.. มึงไปบอกลูกค้าดิว่าร้านปิดกะทันหัน”ไอ้พี่นั้นพูดบอกลูกน้องมันคนนึง
“ที่จริงพี่ไม่รู้หรอกว่าเป็นร้านไอ้โต๊ดมันนะ.. แล้วพี่ก็เจอโดยบังเอิญแล้วน้องสาวไอ้โต๊ดมาเจอพี่แล้วก็ทำความรู้จักกันเมื่อกี้.. แล้วก็ขอเบอร์พี่ก็บอกไปแล้วว่ามีแฟนแล้ว.. แล้วน้องเค้าก็เลยแกล้งข้าวเล่นๆนะ..”ไอ้ตาร์พูดเบาๆ ลูกค้าเริ่มทยอยกันเดินออก
“แล้วทำไมมึงไม่บอกกรู”ผมพูดอย่างโมโห
“ก็น้องมันไม่ให้บอกอะ.. มันแค่จะแกล้งเล่นเฉยๆไม่คิดว่าจะบานปลายขนาดนี้”ไอ้ตาร์มันหน้าเสียกว่าเดิม
ไอ้พวกเพื่อนที่ยืนอยู่ก็อ้าวกันตามๆกัน
“โหยไรวะ. เฟิร์นแค่เล่นๆเฉยๆอะไรอะพี่ตาร์” ผู้หญิงคุณเธอเมื่อกี้แหละครับ ลุกขึ้นสะบักสะบอมจับหน้าตาตัวเอง
“เฮ้ย พี่ขอโทษ.. ก็พี่บอกแล้วว่าอย่าเล่นๆ เกิดเรื่องจนได้เลยเห็นไหม”ไอ้ตาร์มันรีบพูดบอกน้องคนนั้น เธอมองหน้าผมแล้วยักคิ้วกวนๆ ผมขมวดคิดติดกัน คนบ้าไรวะเหมือนไม่รู้สมรู้สา
“ชอบวะ”เธอพูด แต่ไม่ได้มองหน้าไอ้ตาร์อะครับ มองหน้าผม ผมก็เหวออยู่ในใจนิดหน่อยแต่ไม่ออกอาการ
“เอ้า.. ไปทำแผลไปพวกมึงอะ.. โทษทีเว้ยเดี๋ยวมาเอาค่าทำแผลกับเฮีย”ไอ้เตี้ยนี่ก็ยังพูดเล่นไม่เลิก ไอ้พวกที่กระทืบกันเมื่อกี้ ก็ลูกน้องพวกมันแหละครับ เดินส่ายหัวออกไปอย่างเซ็งๆ
“อ่าวๆ.พอๆ จบๆ”ไอ้พี่เตี้ยนี่เดินมาตบไหล่ผมอย่างกับผมเป็นเพื่อนมัน
“ไอ้ตาร์มันไม่รู้เรื่องไรหรอก..น้องเฮียมันแรดเอง.. ใจร่มๆ. เฮ้ยๆ.. ยกเหล้ามาดิฟรีๆไม่ต้องจ่าย เอาใจพี่ไปเลยน้อง แม่ง ได้ใจวะ”ไอ้เฮียนี่ดันเหมือนจะให้ผมไปนั่ง ผมก็เดินไปนั่งตามมัน ใจง่ายซะงั้น มันตบไหล่ผมแบบว่ามันชอบใจผมมากๆ
“กรูยังงงอยู่”อารมณ์ผมยังไม่ลงครับ พูดใส่แม่งหมดแหละ
“คืองี้ เฮียเนี้ยเป็นน้องของเพื่อนไอ้พี่ตาร์เอง”เออ แล้วมึงจะแทนตัวเองว่าเฮียกับกรูทำไม ไอ้เตี้ยเอ้ย
แต่ผมก็ต้องฟังมันครับ
“แล้วพอดีมาเจอกันโดยบังเอิญ แล้วอีนังเฟิร์นน้องสาวเฮียเนี้ยมันมาชอบไอ้ตาร์แรกพบสบตาพอดี ไอ้ตาร์มันก็บอกว่ามีแฟนแล้ว.. อีบ้านี่ก็อยากลองดีแกล้งชาวบ้านเค้า อาชีพประจำมันอยู่แล้ว..อย่าไปถือสา.. เรื่องมันก็บานปลายไปอย่างนี้นะ.. อย่าเครียดๆ.. ข้างพวกเอ็งก็ได้กำไรเต็มๆ ไม่เห็นว่าใครเป็นอะไรนี่หว่า..อย่าอารมณ์เสียไป”ไอ้เฮียพูดไปตบบ่าผมไป
“ไม่ให้อารมณ์เสียได้ไงวะ.. ก็เสือกมามองหน้าทำไม”ผมของขึ้นอีกรอบ ยังไม่เคลียร์เรื่องมองหน้า
“อุ้ยยยยยยย..”คุณเธอ นังเฟิร์นนั้นแหละครับร้องขึ้นแล้วยิ้มระรื่น หน้าก็ช้ำอยู่ยังมีอารมณ์สตอรอีกครับ
“ชอบจัง. รุนแรงแบบเนี้ย.”เธอพูดแล้วยิ้มใส่ผม ผมคิ้วขมวดติดกัน กรูเริ่มกลัวอีนี่ละ
“พี่ตาร์ เฟิร์นไม่เอาพี่แระ. เฟิร์นชอบแฟนพี่อะ”เธอพูด
“เฮ้ย.. ได้ไงอะ.. ไม่ได้นะเฟิร์นพี่รักของพี่ห้ามยุ่งนะ”ไอ้ตาร์เดินมากอดคอผมที่นั่งอยู่ ผมผลักมันออกอย่างหงุดหงิด
“อารมณ์ขึ้นง่ายแบบเนี้ย. เฟิร์นช้อบชอบ”เธอพูดไม่ได้อายปาก หรือว่าอายผู้ชายนับสิบที่ยืนอยู่
“มึงโรคจิตรึไงอีเฟิร์นไปดูหน้าตัวเองไป..เป็นรอยหมดแล้ว”ไอ้เฮียเตี้ยพูด ผมส่ายหัวเซ็งๆ ว่าเหมือนเรื่องมันจะไร้สาระหรือว่าเพราะผมอารมณ์ร้อน แต่ที่จริงก็ปกตินะ ไปผับ มองหน้า มีเรื่อง มันก็เป็นอย่างนี้ตลอดไม่เหยียบตีน ก็ไปจีบแฟนชาวบ้านเค้าอีกสองประเด็นที่ทำให้มามีเรื่องในผับกันโดยบังเอิญได้
“กรูจะกลับ”ผมบอกมัน
“ครับๆ.. กลับกันดีกว่าเนอะ”ไอ้ตาร์รีบเอาใจผมทันที
“กลับด้วยๆ”เธอนางเดิมพูด
“จิ...”ผมหันไปจิปากอย่างโมโหที่เธอเดินเข้ามาควงแขนผมไว้
“เฟิร์นเดี๋ยวเค้าก็ถีบมึงให้หรอก..มานี่”ไอ้เฮียเตี้ยมันดึงน้องสาวมันไป
“โหห.เฮียอะ. นานๆทีจะเจอคนถูกใจสักที”เธอโวยวาย
“กรูเห็นมึงถูกใจทุกวันอะ.. ผัวมึงถ้าเอาไปเป็นปุ๋ยได้ต้นไม้คงงอกเป็นล้านๆต้น”ไอ้เฮียนั้นว่าให้ ผมเดินหนีออกมาทันทีแบบไม่ได้ฟังต่อ ไอ้ตาร์มันก็ยังไม่ได้เดินตามออกมา มันคงล่ำลาไอ้เฮียนั้น
ผมเงยมองไอ้สองตัวที่มันเดินตามผมมา ไอ้เป้กับไอ้เข็มนะครับ ไอ้เป้มันก็เงียบๆยื่นบุหรี่ให้เมียมันสูบ แล้วพอไอ้เข็มดูดเข้าปอดเสร็จแล้ว มันก็ยื่นคืนให้ผัวมัน
“เหี้ยไรวะ”ผมพูดลอยๆเหมือนบ่นกับตัวเอง เพราะผมกำลังลำดับเหตุการณ์อยู่ แล้วก็ยังงงๆกับตัวเองด้วย
“เออ.. งงเหมือนกัน..”ไอ้เข็มมันพูด
“แต่ก็ดีนะเว้ย. นานๆทีปล่อยแก่. ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้ว.. คิดถึงเมื่อก่อนวะ”ไอ้เป้พูดแล้วมันก็นั่งลงข้างๆผม ผมนั่งอยู่เก้าอี้ไม้หินอ่อนนะครับ
“เออวะ..ผ่านมานานแล้วเหมือนกันเนอะ. แม่ง เพิ่งรู้ว่าตัวเองเริ่มแก่แล้ว”ไอ้เข็มมันพูดขำๆ แล้วนั่งลงอีกด้านของผม กลายเป็นผมนั่งตรงกลาง ไอ้เข็มมันเอาแขนซ้ายมากอดคอผมไว้
“หึ...........”ผมหัวเราะกับตัวเอง นานจริงๆอย่างที่มันว่า พอกลับไปนึกถึงแต่ก่อน มีเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน
“แต่รู้สึกเหมือนสะใจกว่าเมื่อก่อนวะ.. หรือว่ากรูเริ่มแก่แล้ววะ นานๆได้ทำที แม่ง สะใจชิบหาย”ไอ้เป้มันหันมาพูดกับผม
“มึงแก่ไปคนเดียวเหอะ กรูไม่แก่ด้วยหรอก”ผมพูดกับมันยิ้มๆ
“ไอ้สาด”มันด่าผมแล้วดีดขี้บุหรี่ลง มันเท้าแขนตัวเองลงกับขาทั้งสองข้าง แล้วหันมามองหน้าผมที่เอนหลังเอาข้อศอกเท้าโต๊ะไว้
“ไร..”.ผมถามมันยิ้มกลับให้มัน เพราะมันยิ้มกวนส้นตีนให้ผมก่อน
“เปล่า..”มันพูดแต่หน้าแม่งมีเล่ห์นัย แล้วหันไปพ้นควันบุหรี่
“เหี้ยไร. ไอ้คว..ย”ผมด่ามัน ไอ้เหี้ยเป้หัวเราะ หึหึ ไอ้เข็มก็นั่งยิ้มๆ แล้วมันก็หันมามองหน้าผม
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกเปรี้ยววะ”ไอ้เหี้ยเป้มันบอกผม หน้ามันยิ้ม ผมพูดคำว่า.. “คว..” แต่ไม่ออกเสียงใส่มัน
“มึงเลิกเมื่อไหร่ เดี๋ยวกรูจะเลิกด้วย”ผมพูดบอกมัน แล้วเห็นไอ้ตาร์กับพวกเพื่อนทั้งหลายกำลังเดินออกมาพอดี ไอ้ตาร์เดินยิ้มมาทางผม
“กลับบ้านกันนะครับ”มันพูดใส่ ยิ้มแบบเหมือนไม่มีเรื่องไรเกิดขึ้น ผมลุกขึ้นยืนแล้วชี้หน้าคาดโทษมัน
“มึงโดนแน่”ผมขู่มัน แล้วเดินนำออกมา ไอ้ตาร์เดินง๊องแง้งตามมางอแงง้อผมทันที
..................................
-
เข้ามาอ่านตามลายแทงค่ะ
หนุ่มๆพวกนี้เนื้อหอมกันจัง
เป็นที่ต้องการของเสือสิงกระทิงแรดจริงๆ
เหอะๆๆๆ
ถ้าไปเที่ยวแล้วไม่มีเรื่องกันคงไม่ใช่ข้าว ตาร์ แสบ
-
(http://image.ohozaa.com/ik/0picture1.png) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=c37e25bd0fb992d68c467ee4de64c598)
ป้าดดดดดดดดดดดดดดสุดยอดเด้อพี่น้อง จะมีใครน่ารักเกินเบบี๋กูมั้ยเนี้ยะ :z10:
-
หุหุหุ
น้องข้าวได้ใจมาก
-
"มึงโดนแน่"
:haun4: :haun4:
-
เม้นแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!! ~
ลั่ลลาาาาาาาา
ฆ่าทิ้งแมร่งเลย
-
เหอะๆ
งงเป็นเพื่อนข้าวด้วยคน
อารมณ์แบบค้างอ่ะ
เตะๆต่อยๆยำๆกันอยู่
ข้าวก็กวนตรีนได้อีกอ่ะ
แล้วดันเล่นละครกันซะงั้น ป๊าดดดดดดด
ไม่น่าเลย นึกว่าข้าวจะเจอขงอจริงกว่าซะแล้ว ใจหายแว๊บเลย
น้องปานยังคงความน่ารักได้อีก
แสบกำลังจะโมโห น้องปานอยากอ้วก น่ารักจริง
:กอด1:
-
พี่ต้าร์ น่ารัก เหมือนเดิม
เสน่ห์แรงจนเกิดเรื่องแล้วมั๊ย
-
ขอปล่อยแก่บ้าง เม้นแบบวัยรุ่น
ข้าว นายมัน....สุโค่ย o13
-
“มึงโดนแน่”ผมขู่มัน [ใครจะโดนกันแน่]
ไอ้ตาร์เดินง๊องแง้งตามมางอแงง้อผมทันที<<<<<<ชอบประโยคนี้จริงๆ
-
งุงิ ข้าวพ่นไฟ :m31:
-
เบบี้แล้ว น้องปานหายไปไหนอะ :monkeysad:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ข้าวได้ใจไปเลย
เออชะนีตัวนั้นจะแรงไปไหนค่ะ
อย่ามายุ่งกับคนมีเจ้าของแล้วสิ
เออแล้วเป้กับเข็มเป็นอะไรไปอ่ะ
เบบี้สอบวันนี้ขอให้ได้เอนะค่ะสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
สอบเสร็จแล้วอย่าลืมมาต่อนะค่ะ
มีหลายคู่ที่ยังรอตอนกลับถึงบ้าน
ข้าว ต้าร์
แสบ ปาน
เป้ เข็ม
-
o13 o13
สุดยอดมากเลยจ้า
ข้าวแอนด์เดอะแกงค์นี่ยังเปรี้ยวไม่เลิก
ว่าแต่ น้องปานล่ะ หายไปไหนอ่า
โดนลูกหลงบ้างเปล่าเนี่ย
สอบได้สอบได้นะจ๊ะเบบี้
-
หุ ๆ ได้อ่าน 2 ตอนพิเ้ศษรวดเดียวเลย สะใจ อิ่มเอมมั่ก ๆ
แบบว่า เอิ่ม.... มิวายมีเรื่องกันจนได้ เหอ ๆ ข้าวโหดจิง ๆ 555+ งานนี้เฮียร์ตาร์กลายเป็นหงอไปเลย อิอิ
ชอบ ๆ ขอบคุณสำัหรับตอนพิเศษนะค้าบ เบบี๋ ตอนต่อไป ข้าวคาดโทษตาร์ไว้ มี NC มั๊ยนะเนี่ย 555+
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะครับ ชอบข้าวมากๆๆเลย :man1:
-
:pig4: ค่ะ
ข้าวยังสุดยอดเหมือนเดิม
อิอิ ชอบคู่แสบปานด้วย
ขอคู่นี้เยอะ ๆ น้าค้าเบบี้
-
สูด....ย้อดดดดดดดดดดดดดด.....
ทั้งนิยายทั้งเบบี้........... o13
-
ข้าวยังมันได้ใจเหมือนเดิม
แต่ใจนึงก็ชอบเฟิร์นนะ แรงได้ใจดี555
-
มาเม้นท์ตามคำสั่ง
ตอนแรกนึกว่าจะได้อ่านฉากตบ จูบ ระหว่าง แสบ ปาน
กลายเป็นโหด มัน ฮาซะงั้น แต่ก็ชอบนะคะ
อ่านเรื่องเบบี้ทีไร มีความสุขทุกครั้ง
เมื่อไหร่จะรวมเล่มคะ จะรออุดหนุน
ขอกอดเบบี้ทีนึงนะ
:กอด1:
ปล. อยากอ่าน NC หวานๆ ของปาน แสบ จัง
-
โหด มันส์ ฮา
-
ก็อารมณ์ยังวัยรุ่นอยู่อีกนะ
:z2: :z2:
-
ข้าว แม่งงงงงง มันส์ว่ะ :haun5:ต้ารจะเป็นไงเนี่ย
-
วัยรุ่นใจร้อนได้ใจจิงๆ น้องข้าว 555
-
สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ... แกล้งเล่นละครกันซะงั้น :fire:
ไม่รู้รึไงว่าๆ'พวกกู'แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!
สนน.เจ็บตัวไปซะ! :laugh: :laugh:
เล่นไรไม่รู้เรื่องเว้ย!! :เฮ้อ:
Ps.ขอบคุณที่มาต่อนะเบบี้ ยังแต่งเจ๋งเป้งเหมือนเดิมเลย o13
-
ตอนแรกนึกว่าจะได้อ่านบทบู๊ของพี่แสบ กะคนที่มาเต้นสีน้องปาน
ไหงกลายเป็นบทบู๊ของข้าวซะได้
:laugh:
-
น้องสาวอิเฮียนั่นเล่นซะงงเลย สมน้ำน่า โดนตรีนกันปาย ฮาๆๆๆ ทำเอาข้าวของขึ้นเลย อิอิ
ว่าแต่น้องปาน นึกว่าจะโดนไอ่แสบทำมากกว่านี้นะเนี่ย :-[
ชอบเวลาคู่นี้ทะเลาะกันจิงๆ มันจี๊ดใจมาก ฮ่าๆ
แต่คู่นี้เค้าก้อมีโมเม้นน่ารักๆเหมือนกันนะ หึหึ ชอบตอนแสบเอาน้ำมาให้ปานบ้วนปาก :กอด1:
-
พรุ่งนี้ หรือไม่ก็วันถัดไป หรืออาจจะเป็นวันศุกร์เช้าๆ.. :z2:แล้วแต่อารมณ์คนเขียน :z10:
จะมาต่อปานแสบให้ รับรองว่า หึหึ.. :z1:.. ถึงใจกันเลยทีเดียว :haun4:
-
^
^
^
จิ้มๆๆ เบบี้นานๆๆจิ้มที
แอร๊ยยยยยยยยยยยย
อยากไปช่วยเค้ากาทืบด้วย
อยู่ในดงปู้จายหล่อๆๆ เจ๊ขอมั่งได้มั๊ย
เง้ออๆๆๆ
อยากอ่านปานแสบจัง
555+ทะลุทะลวงม๊ายยยย :z1:
-
เหมือนไม่ได้เห็นพี่ข้าวองค์ลง เล่นตีนกับเขามานานแล้วอ่ะ ช๊อบชอบบบบบบบ!!!!! :impress2:
แล้วนะ งง กับพี่ข้าวด้วย อะไรเนี้ยกำลังลงตีนกันอย่างมันส์ๆสรุปแกล้งกันเล่น ขำไม่ออกแบพี่ตาร์ ก็พี่ข้าวเตือนไว้แล้ว
" เมิงโดนแน่ " o18 จัดไปหนักๆเลยนะค่ะพี่ข้าววววววว
ปลื้มอ่ะ คุณเบบี้มาต่อแบบถี่ๆแล้ว o13 มาเร็วๆอีกนะค่ะ
อยากว่าบอกว่าชอบเรื่องนี้มากมายยยย :3123:
ร๊ากพี่ตาร์ พี่ข้าวว :-[
แต่ภาคต่ออย่างจริงจังเลยก็ดีนะค่ะ เชียร์ๆๆๆ
:bye2:
-
ข้าวเล่นหนักๆเลยน่อออ
ให้ตาร์เดินไม่ไหวไปเลยเก๊าะดี 5555555
-
ชอบ ๆ ๆ ข้าวได้ใจจริง ๆ ........
เป้ + เข็ม อ่านคู่นี้ทีไรอมยิ้มทุกที แม้จะมีฉากให้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เถอะ น่ารักชอบจัง
ขอบคุณเบบี้มากมายค่ะ ..... ส่งกำลังใจให้คนเขียนหนึ่งกอดจ้า :กอด1:
-
รอ รอ รอ คู่ปาน+แสบ เอาให้ยาวๆเลยนะ
มาเม้นท์แระนะ 55555
-
ตอนนี้ต้าร์กะข้าวน่ารักมากมายอ่ะ
เป้กะเข็มงุงิเหมือนกัน
ไอ่แสบดูทำตัว....เด๊วจะโดนไม่น้อย น้องปานจับมันเจี๋ยนเลยลูก
มันจะได้เลิกแสบซะที
รึว่าจะแกล้งให้น้องปานไปนอนกะเข็มจริง ๆ ดี
วุ้ย.....ยิ่งคิดยิ่งเคือง ไอ่แสบบบบบบบบ
เบบี้รีบมาต่อตอน 10 นะคะ
รออ่านไอ่แสบถูกน้องปานยำค่ะ
-
สะใจมากๆอ่ะตอนนี้
ข้าวเล่นสะยับเลย
แต่ตอนต่อไปเฮียตาร์ท่าจะแย่แฮะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
ข้าว หึงโหด แต่สะใจดี
-
"ไอ้ตาร์เดินง๊องแง้งตามมางอแงง้อผมทันที"
พี่ต้าร์ยังคงกลัวเมียเหมือนเดิม 555
ตอนหน้าปานกะแสบสงสัย :jul1:แน่ๆเลย
-
ข้าวสุดยอดดดดด o13
ให้มันรู้ซะบ้าง ว่า ต้าร์ของข้าว ใครอย่ามายุ่ง
-
เม้นตามสั่ง แล้วว่ะ
อ่านแล้วหายคิดถึงตาร์ + ข้าว ไปเยอะ
ได้ใจจริงๆ
-
เม้นเม้นเม้นนนน !!
ชอบข้าวอ่ะ 55555 สุดยอดด
รอแสบปานด้วยย :impress2:
ปล. อยากอ่านเป้เข็มด้วยง่ะ ( เจอ :beat: จากเบบี้)
-
สะใจ จริงๆ
อยากร่วมวง รุม _ีน ด้วยอะ สงสัยจะแก่อย่างที่ข้าวมันว่า
สนุกดี รอคู่ปานกับแสบ ออกมาจะน่าฟัดขนาดไหนนี่
-
หูยยยยยยยยยยยยย
โกดแทนข้าววววว น้องนีก้แรงเกิ๊นน !
แหม๊ อยากให้ซัดกันสักเปรี้ยงสองเปรี้ยงดูดิ๊
ฮึ่มม ม !
ป.ล. เบบี้คนสวยรีบเอาแสบปานมาต่อไวไวนะ ... เบื่ออิแสบมัน
อย่างนี้หลายทีแระ แบบกูทำด้ายยยย แต่มึงห้ามมมม !
:m31:
-
รอปานกับเเสบ :haun4:
เเละก่อสะใจเเทนข้าวมากเเรงดีพี่ต้าเจีเเน่ o13
-
ชอบ เป้+เข็ม อะ
แบบว่าดูทำไรเป็นคู่ๆดี
ชอบสุดคือแบ่งบุหรี่กันสูบคนละที อิอิ รสมันคงขมๆหวานๆพิกลน้อออออออออออ :-[
-
ขออ่านก่อนนะแล้วจะกลับมาเม้ม แต่ดีใจสุดๆ เพราะได้อ่านไอ้แสบทันใจดี
อ้ายคุณพี่แสบนิสัยเหมือนเดิมเปี๊ยบจริงๆๆ อย่างนี้มันต้องหึงให้ตายไปเลย สมน้ำหน้า :m14:
-
อ่านเรื่องโน้น (ทาย+ขนม) แล้วอึดอัด ๆ แต่พอมาอ่านเรื่องนี้โคตรสะใจ
เหมือนได้ระบายความอึดอัดเลย ได้ปลดปล่อยไปกับข้าวด้วย อยากทำแบบนี้
บ้าง พอโกรธของขึ้นก็อาละวาดกระทืบชาวบ้านที่มองหน้า สมกับเป็นข้าวจริง ๆ
นึกว่าจะไม่ได้เห็นอีกซะแล้ว กลับไปบ้านพักมีเคลียร์อย่างน้อยก็สองคู่ละนะ
ข้าว+ตาร์ แสบ+ปาน คู่เอกซะด้วย อยากได้อีกสักคู่ช่วยจัดให้ทีนะน้องเบบี้คนสวย
เข็ม+เป้ ไง ได้ครบทีมเลย มันส์สะใจจริง ๆ ชอบมากมาย........ :pig4:
-
..แก่แต่ยังมีไฟใช่ป่ะข้าว ...หึหึ อยากรู้โดนไรกันเหรอคะ ...น้องปานกะแสบหายไปเลยอ่ะ โดนกะเขาด้วยมั้ยนั่น..มันน่านักมาเที่ยวทีไรทิ้งเมียทู้ก กก ทีสิน่า ...ปานงอนมันเลย
-
ที่รัก
คิคิ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เขิน :-[ :-[
-
เม้นท์แล้วนะจ๊ะ แบบว่าขอปานแสบต่ออีกนิดได้เปล่า
เป็นแฟนคลับน้องปานเลยนะเนี่ย
อ่านไปขำไป เวลาเปลี่ยนคนเหมือนเดิมจริง ๆ 555+
-
ต้าร์เอ้ย คืนนี้โดนแน่ๆๆ
แต่..จะโดนไรหว่า o18
-
ฮามุกที่ด่ากันไปมา
ชอบคู่แสบปาน ทะเลาะกันน่ารักอะ (แต่ถ้ามีแฟนแบบแสบขอไม่เอานะคะ รับไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ)
แต่ว่า....ตอนสิบ ไม่เห็นมีเลยนี่คะ???
รอค่า o13
-
ถือซะว่า
ออกกำลังกายละกันเนอะ
เหอเหอ
น้องเฟิร์นนี่แรงได้อีกอ่ะ
ได้ใจไปเล้ยยยยยยยย
-
โวววว สะใจอ้ะ ได้บรรยากาศเดิมๆ กลับมาเยอะเลย
ข้าวแอนเดอะแกงค์ ไม่ยอมใครอยู่แล้ว
ตาร์นะตาร์ เค้าไม่ให้บอกก็เชื่อนะ
เหมือนตั้งใจแกล้งข้าวนะเนี่ย
แบบนี้ต้องให้ง้อนานๆเลย
รอแสบปานนะจ๊ะ
เบบี้น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดด ทำคะแนนสอบได้เยอะๆน้า
บวก 1 แต้มจ้า จุ๊บๆๆๆ
-
เบบี้ ทำไม่แสบไม่โดนอะไรเลย
อย่างน้อยน่าจะให้ปานอาละวาดหน่อย
ให้มันรู้ไปเลยว่าใครใหญ่กว่ากัน
แต่ก็โอเค น่ารักดี
:L1: :กอด1:
ข้าวจัดการตาร์เลยฐานไม่บอก
-
"ไอ้ตาร์เดินง๊องแง้งตามมางอแงง้อผมทันที"
>< พี่ตาร์น่ารักเกิ๊นนนนนนนนน
กว้างขวางว่ะ ชอบแบบนี้
กรี๊ดดดดด
ฮ่าๆๆๆ
เบบี้ ไอเลิฟยูวววว ^^
-
ข้าวยางแรงยางไงอย่างงั้น สุดยอด
แต่น้องปานแล้วเราก็แรง ไม่ทำบ้างไม่รู้สึกชิมิคุณแสบอิอิ
มาต่ออีกนะ จะรอนะจ๊ะเบบี้
-
:laugh:คนบ้าอะไรอ้วกแล้วมีความสุขเนี้ย
อย่างงี้ก็มีด้วยนะข้าว โรคจิตจริงๆเลยมัน
แล้วก็นะนังน้องเฟริ์นจ้า ใจคอจะโรคจิตแข่งกับตาร์ข้าวหรือไง
แต่ว่าขอโทษด้วยที่ไม่ได้กินหรอกนะข้าวนะ ฮ่าอ่ะข้าวแมร่งมีกลัวด้วย
สงสารตาร์ม๊ายยยย เบบี้อ่ะตลอดเลยลำเอียงชอบแต่งให้ตาร์เขาน่าสงสารโดนข้าวแกล้งเลยทุกที่เลย
โหยยยปานแสบไม่สะใจเลยมาลงตอนต่อไปด่วนเลยนะอยากอ่านปานแสบแล้วอ่ะ แง่มๆ
น้องปานมันน่ารักตลอดจริงๆอย่างที่ข้าวว่าจริงๆฮ่าๆ เอาหนักๆเลยน้องปานชอบมาเที่ยวแล้วไม่สนใจเหรอ
งั่ม แล้วยังมีหน้ามาด่าชาวบ้านเขาอีกนะ แต่ว่านะพี่แสบหึงจะฆ่าคนอยู่แล้ว แต่ถ้าหวังจะให้พี่แสบโดนตีนนี้คงยากหน่อยนะน้องปานก็นะ
พี่แสบของเราออกจะตัวใหญ่เท่าพี่ทุยซะขนาดนั้น ประชดไปหนัก ๆเลยเชอะจะได้ไม่ทำแบบนั้นอีก
คู่นี้เขารักกันแบบดุเดือดประจำอะไร หวานบ้างอะไรบ้าง อยากเห็นตอนงอนง้ออีกอ่ะเบบี้
แต่ว่าคู่ผัวเมียเป้เข็มก็น่ารักกันจริงๆ เป็นอะไรที่ร่วมด้วยช่วยกันทำมาหากินทั้งคู่เลย ดูชิวจริงๆที่จะรักกัน
แต่ที่เป้กับเข็มพูดก็ถูกเน๊าะไม่ได้เห็นข้าวเลือดลมขึ้นมานานแล้วเหมือนกัน
ก่อนจากที่ขู่ตาร์ไว้คงไม่ได้หมายถึงโดนจุด จุด จุด หรอกนะ ฮ่าๆๆอย่าเลยข้าวยิ่งชอบแกล้งอยู่ด้วย
รอตอนต่อไปนะจ้า เบบี้ขอบคุณมากๆเลยนะจ้า มาเร็วๆล่ะตอนหน้าขอเหมือนเดิมนะตะเอง :กอด1:
มารวมเล่มกันเถอะ คริๆๆ(มิวายยุก่อนจาก :jul3:)
-
พี่เบบี้ให้ปานวีนหน่อยดิ หมั่นไส้พี่แสบอ่ะ ไม่ไหวล่ะ 555 5
ส่วนข้าวก็ได้ใจไปเลย เต็ม ๆ เจอแบบนี้ไปก็งงชีวิตเหมือนกันนะ = ='
แต่เฮียต้าร์ กลัวเมีย(หรือสามี ><)อีกแล้วอ่ะ ไม่ไหวนะเนี่ย ๆ โดนแน่ๆ คืนนี้
อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
:กอด1:
ปล. เม้นแล้ววุ้ย ><
-
ข้าวอะไรจะใจร้อนขนาดนี้เนี่ย
หลังๆ น้องปานหายไปเลย
เจอข้าวทีเดียว อยากเป็นปานวีนใส่แสบจัง
เอาแบบหนักๆเลยนะ
:call:
-
“พี่ตาร์ เฟิร์นไม่เอาพี่แระ. เฟิร์นชอบแฟนพี่อะ”เธอพูด >>>>กรูเริ่มกลัวอีนี่ละ เห็นด้วยกะไอ้ข้าวอย่างแรงงงงงง o22
เฮียตาร์ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม งอแงง้อข้าว
:-[
-
:L2: เบบี้ .............
อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนได้ระบาย ความเครียด
:laugh: โรคจิต ป่าวเนี่ย
ตาร์ ข้าว ................ ถูกใจ ที่ซู๊ดด o18
-
อูย....เจอข้าวเข้าไป แสบปานนี่ขี้ปะติ๋วเลย
ข้าวแรงยังไง ก็แรงหยั่งนั้น o18
กลับไปโดน โดนอะไร โดนเสียบรึ :oo1: คิกคิก
เบบี้ อยากอ่านแสบปานพิเศษอ่ะตัวเอง~~~~ :impress2:
:กอด1: เบบี้
-
ข้าวเท่มากกกก กลุ่มผองเพื่อน อ่านแล้วมันส์สุด ๆ เลยจ้าเบบี้
อยากรู้ ต้าร์จะโดนข้าวทำอะไรหว่า 55 แล้วก็ปานกับแสบจะเป็นงัยมั่ง
ชอบๆๆๆ เบบี้สุดยอดดดด o13
-
ยัยเฟิร์นนี่ท่าทางจะโรคจิตนะเนี่ย
แต่แอบสะใจ
:laugh:
ไม่มีฉากบู๊มานานแล้ว
ส่วนเบบี้ ขอให้ทำข้อสอบได้นะจ๊ะ
-
รักในมิตรภาพของข้าวกับเพื่อน :กอด1:
มีความสุขทุกทีที่ได้อ่าน
เหนืออื่นใด น้องปานน่ารักกกกกกก :man1:
รอแสบปานนะจ้ะ เบบี้ :oo1:
-
ข้าวเท่ห์อ่ะ.../
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ชอบข้าวนะ^^ o18
-
ข้าว ไม่ไหวแล้ววววววววววว
โคตรชอบอ่ะ คนนี้
โอ่ยยยยยยยยยยยยยย
ข้าวววววววววววววว
ปลื้มมากไม่ไหวอย่างรุนแรงงง
น้องปานไปไหน
เป้กะเข็มให้อารมณ์แบบรรยายไม่ถูก สลับกันสูบบุหรี่เนี่ยย ดูเลวดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เล่นแรงนะคร๊าา
เอร๊ยยยย ชอบบบบ
-
ข้าวแรงโคดๆอะ ไอ้พี่ต้าร์โดนเละแน่คืนนี้ เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง เห็นคนโมโหหึงแล้วมีความสุขเหรอ คืนนี้เอาคืนให้หนักๆนะข้าว
พี่แสบของน้องปาน (ส่วนน้องปานหน่ะของเรา) ทำงี้อีกแระ ไม่ค่อยจะใส่ใจปานเลย ปานเอ้ยหนูน่ารักจะตาย แต่มีปั๋วแบบนี้ไม่รู้จะควบคุมมันยังไงจริงๆ เราว่าบทโหดกับพี่แสบคงไม่ค่อยได้ผลหรอก (เพราะมันโหดกว่า) ต้องเล่นบทโศกถึงจะเอามันอยู่ แกล้งบีบน้ำตาร้องห่มร้องไห้ใส่มันแบบหนักๆให้มันทำอะไรไม่ถูก เผื่อมันจะคิดได้บ้าง ลองดูนะคะ
-
ป้าดดดดดดดดดดดด ได้ใจสุดๆๆ
-
เข้ามาดันรอคู่แสบปาน
รอเบบี้ด้วย
:z2:
-
รอ ร๊อ รอ รอ เป็นวัน
ต่อแต่ละอัน ทำชั้นจะบ้า
ดู ดู๊ ดู ดู เธอทำ
บอกแค่ขำขำ ให้ชั้นรอท่า
:m15: :m15:รีบมาต่อจิ เบบี๋
-
เห็นด้วยนะคะ ว่าเบบี้ลำเอียงข้าวให้โหดกับต้ารมากกว่า สงสารต้ารหงอยทุกที อยากเห็นต้ารโหดโหดสุดสุดบ้างอ่ะ ไม่เจอข้าวร้องนานและ :sad5:
-
โดนไรหว่า อยากรู้ อิอิอิ
-
อยากจะสมน้ำหน้าพี่แสบ
แต่
ขอสมน้ำหน้าพี่ต้าร์ก่อน
555555555 :laugh:
-
อ่านแล้วเว้ย กลับมาเม้มแล้วด้วย
ตกลงตอนนี้หลายใจ มีหลายคู่อยู่ในตอนเดียวกันหมด ขอแบบ แต่ละคู่เป็นตอนเดี่ยว หรือทุกคู่ตอนเดียวได้มั๊ยอ่ะเบบี้คนสวย มาก มากที่สุด
คิดถึงทุกคู่เลย อยากรู้ว่าปานจะโดนทำโทษแบบไหน แล้วตาร์กะข้าวล่ะ ข้าวน่าเล่นงานตาร์ซะให้เข็ดนะ แล้วยังเข้มเป้อีกล่ะ อยากอ่านอ่ะ
อยากบอกว่าตอนนี้ข้าวได้ใจมาก o13 เอาอีก
-
o9
มาต่อเลย
-
น้องเบบี้เขียนไอ้โรคจิตไปเรื่อยๆนะ
เขียนจนชนกับตอน1ของชุลมุนวุ่นรักเลยนะ
ได้โปรดเถอะ :monkeysad:
-
กลับบ้านไปตายแน่ๆพี่ต้าร์ :beat:
แต่ อ. เฟิร์นนี่แรงได้อีกเนอะ เหมาะแล้วที่โดนรุม :z6:
ตอนต่อไปมาเร็วๆน๊า :call:
-
นิยายของน้องเบบี้ สนุกทุกเรื่องเลยนิ คนแต่งก้อขยันลงมากมาย
ยังไงก้อจะคอยติดตามอ่านทุกเรื่องเลยนะ :กอด1:
-
พี่ข้าวววววววววเท่เกินไปแล้ว
อ๊ากกเพ้อพี่ข้าวมากๆๆๆ
แมนกว่านี้ได้อีกมั้ยยย
ค้างมากๆเลยเบบี้ขอตอนต่อไปเลยได้ม้ายยย
พี่จะลงแดงว่ะ อยากรู้ว่าพี่ต้าร์จะโดนพี่ข้าวทำไรเอิ๊กๆ
จะใช่แบบที่คิดมั้ย :impress2:
-
เซ็ตนี้เค้าแรงยกแก๊งจริงๆ
สงสัยคืนนี้ตาร์โดนหนักแน่ :jul1:
-
ตอนแรกนึกว่าแสบจะมีเรื่อง ....
กลายเป็นว่า ข้าว มีเรื่องซะงั้นอ่ะ .... :เฮ้อ:
-
ตอนนี้ต้องบอกว่า
พี่ข้าวแมนโคตร :a2:
พี่ต้าร์หงอยเลย
อยากให้พี่ต้าร์โหดมั่ง o12
แต่ที่แน่ๆ
โรคจิตยกแก๊งเลย o21
อิอิ.......แต่น่ารักดีเนาะ
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ 11
แสบกะปาน
(พิเศษ โคตรๆ.. โหมดแสบ)
“ปาน มึงไปนอนได้แล้วปะ”ผมบอกไอ้แฟนตัวดี ไอ้ตัวแสบโคตรๆเลยแหละ
“ม่ายยยยยยยย”ดูมันตอบดิมึง เหี้ย เมาแล้วนะเนี้ย เมาแล้วเมาอีกได้ คนเหี้ยไรวะมันเสือกมานั่งกินต่อหลังจากที่กลับมาจากผับ ก็ไอ้พวกตัวเหี้ยนี่อะดิชวนมันกิน แล้วมันก็กรึ่มๆอยู่แล้วด้วยใครชวนมันก็เอาหมดอะดิ
“เดี๋ยวกรูออกมามึงไม่เข้าไปนอนนะมึงโดน”กรูพูดกับมัน เพราะกรูปวดฉี่เว้ยตอนนี้ กรูเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำบ้านหลังของไอ้ข้าวมัน เพราะว่าตอนนี้พวกกรูมานั่งตั้งวงเหล้ากันต่อหลังจากที่ไปมีเรื่องกันเรียบร้อยที่ผับ
กรูก็เดินไปฉี่พอออกมาถึงห้องรับแขกแล้ว แม่ง ได้ยินเสียงไอ้พวกเหี้ยเหมือนกำลังเชียร์มวยอยู่เลย แต่ไม่ใช่อะดิ
“เอาเลย.ๆ .. หมดแก้วๆ”เสียงไอ้เหี้ยเป้นี่หว่า
“วู้วววว. เจ๊งเว้ย.. หมดเลยคราบ”เสียงไอ้นิลนี่หว่า
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆ..”เสียงไอ้เหี้ยปานนี่หว่า กรูรีบเดินออกไปทันที
“เฮ้ยยยยยยย..”กรูร้องออกมาทันที เมื่อเห็นไอ้ปานแม่งเต้นตามเพลงที่ไอ้เหี้ยเข็มเป็นคนเปิดไว้ แล้วมันก็ชูแล้วเบียร์แก้วใหญ่ไปด้วย แล้วที่สำคัญไอ้แก้วเบียร์เหี้ยนั่นหมดแก้วไม่เหลืออะไรเลย
“เหี้ย. กรูบอกให้ไปนอนไง”กรูเดินมาด่าอย่างหงุดหงิด
ไอ้เหี้ยปานเหมือนไม่ได้ฟัง หน้ามันแดงไปหมดแล้ว ตามันก็ปรือๆเหมือนจะปิด พอกรูเดินออกมาไอ้เหี้ยเข็มแม่งเสือกเปลี่ยนเพลง ทำนองแม่งเร้าใจได้อีก แต่คนที่เร้าใจกว่านี่ดิแม่งเดินมาทางกรูมือก็ยังถือแก้วเบียร์อยู่ มันเดินมาเต้นสีอยู่ที่ตัวกรูที่ยืนมองมันอย่างหน่ายๆ
“วู้ววววววววว..”เสียงแซวดังมาจากโต๊ะ อยู่กันครบหมดและ ยกเว้นผู้หญิง
“.................”กรูยืนมองหน้ามัน ให้มันรู้ตัวเองว่ากรูกำลังโมโหที่มันแดกไม่ยั้งแบบนี้ มันไม่เคยแดกหนักขนาดนี้มาก่อน คงเป็นเพราะไอ้เหี้ยพวกนี้ยุแน่ๆ
“เอาเลยครับน้องปาน.. ได้กว่านี้อีกป่าว”เสียงไอ้เหี้ยข้าว หน้ามันก็แดงไม่แพ้กัน นั่งอยู่ระหว่างขาเฮีย
“ปาน”กรูเรียกสติมันเบาๆ ไม่ใช่ไม่ชอบที่มันเต้นแบบนี้ แต่แม่งเสือกมาเต้นต่อหน้าไอ้พวกเหี้ยนี่ทำไม กรูอยากดูคนเดียว ซะงั้นไอ้เหี้ย ไอ้ปานมันก็เหมือนไม่สนใจเอาแขนมาคล้องคอกรูไว้สองข้าง
“พี่แสบมีหลายหน้า .. หึหึ”มันมองหน้ากรูตาปรือแล้วพูดยิ้มเยิ้มเชียวนะมึง
“ก็มึงเมา”กรูกอดเอวมันไว้ ประคองไม่ให้มันล้มลงไปกองกับพื้น
“...ไปนอนปะ..”กรูทำท่าจะพามันกลับไปนอนที่บ้านอีกหลัง
“ม่ายยยยยยย.. ปานยังไม่อยากนอน.. ใช่ไหมมมม”เสียงมันไปหาความคิดเห็นจากคนในวง
“ช่ายยยยยยยยยยยยย”ไอ้พวกเหี้ยที่ตอบ ก็คงเมาไม่ต่างกัน
“มานี่ๆ”เสียงไอ้เหี้ยพี่ปองมันเรียก ไอ้ตัวดีนี่มันก็เชื่อฟังดี ตอนไม่เมาก็เชื่อฟังดีอยู่แล้ว นี่ยิ่งเมาก็ไปใหญ่ดิวะ มันเดินไป ไอ้พี่ปองก็รินเบียร์ให้มันอีก
“อะๆ.. หมดแก้ว”ไอ้นิลพูด แล้วทำท่าชนแก้ว
“หมดแก้วววววววววว”ไอ้ตัวดีมันพูดแล้วชนแก้วกับทุกคน
“หมดๆ..”มันพูดย้ำ
“ใครไม่หมดมีเรื่อง”ดูมันพูด แล้วเสือกชี้ไปที่อกไอ้แมน มันไปยืนตรงกลางโต๊ะตั้งแต่เมื่อไหร่วะนั้น กรูส่ายหัว ไอ้ข้าวหัวเราะมองหน้ากรู
“วู้ววววๆ ๆๆ.”ไอ้แมนลุกขึ้นเต้น แล้วส่ายตรงเป้ามันไปมา ไอ้เหี้ยมีแต่บ๊อกเซอร์ เห็นไปถึงไหนต่อไหนว่ามีเท่าไหร่ไปเรียบร้อย มันแอ่นเป้าไปมา ไอ้เหี้ยปานก็เอากับเค้าด้วย กรู อนาถ นี่เมียกรูหรอวะเนี้ย
กรูไม่รู้จะทำไงกับมัน เลยเดินไปหยิบบุหรี่มาดูด แล้วไปนั่งลงข้างๆไอ้ข้าวแล้วมองไอ้ปานมันเต้น มันไม่เคยเมาแบบนี้ กรูนึก แม่ง เมาแล้วเสือกรั่ว กรูหัวเราะออกมาเบาๆกับตัวเอง.. แต่ดูมันน่ารักดีวะ ไม่ว่ามันทำอะไรก็น่ารักในสายตากรูไปหมด
“เอ้าๆ..”เสียงไอ้พี่ไม้กับไอ้แมนพูดพร้อมกัน
“เมาแล้วอะดิ้”ไอ้แมนพูดแล้วพยุงตัวไอ้ปานที่ขาอ่อนเต้นไปเต้นมาเสือกสะดุดขาตัวเองแล้วจะล้มลง
“ม่ายยยมาวว..ไอ้แมน”มันพูด พวกผมฮากร๊ากกก กันทั้งวง ผมที่สูบบุหรี่อยู่นี่สำลักควันไปแล้วเรียบร้อย
“ว่าไงครับพี่”ไอ้แมนก็เอากับเค้าด้วย ไอ้เหี้ยนี่ก็คงไม่แพ้กันเลยความเมา
“พี่จะบอกไรให้น้องฟัง”ไอ้ปานมันทำท่าตบไหล่ไอ้แมน กรูก็รอดูว่ามันจะพูดอะไร ทุกคนก็ตั้งใจรอฟัง ไอ้เข็มมันนั่งอยู่ตรงเครื่องเสียงกำลังเลือกแผ่นซีดีเพลงอยู่มั้ง
“คราบพี่”ไอ้แมนกอดคอไอ้ตัวเล็ก ที่เล็กกว่าตัวไอ้แมนมากๆ
“พี่ พี่....”ไอ้ตัวเล็กมันชี้ที่อกตัวเอง แล้วมันก็เงียบไปนิดหน่อย หลับตาเหมือนคิด แล้วมันก็ปิดปากตัวเอง
“พี่จะอ้วกกก”มันพูดออกมา
“เฮ้ยยย”ไอ้แมนรีบถอยห่างทันที กรูรีบเดินเข้าไปแล้วดึงตัวไอ้ปานออกมาตรงระเบียงอีกด้าน
“พร๊ดดดดด” หมด
“แคะๆๆ.. พร๊วดดดดดดดดดดดดด”หมดแล้วมั้ง เมื่อหัวค่ำก็ออกไปรอบแล้วนี่หว่า มันเอาอะไรมาออกนักหนาวะ
ไอ้ปานมันค้างตัวเองไว้ที่เดิม ก็คือหน้ามันก้มอยู่เหมือนคนหมดแรง กรูรีบเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่มา
“.................”กรูส่ายหัวให้กับมัน เพราะพอมันหันกลับมา มันก็ขาอ่อนนั่งพับลงกับพื้นทันที แต่มันยังมีแรงเท้าแขนรองรับน้ำหนักตัวเองไว้ กรูนั่งลงแล้วเช็ดปากเช็ดน้ำตาให้มัน
“อ้วกออกหมดเลยอะ..”มันพูดเบาๆมองหน้ากรู กรูไม่ได้ตอบอะไร แต่เช็ดให้มันต่อ ปานมันแดงจัดมากๆ
“อะ”ไอ้เข็มเดินยื่นแก้วน้ำแก้วใหญ่มาให้
“บ้วนปากก่อน”กรูบอกมัน
“เสียดายอะ”มันเบะปากเหมือนจะร้องไห้
“จะลงไปเก็บกินไหมละ..บ้วนปาก”กรูบอกมันนิ่งๆ มันรีบรับแก้วน้ำไป แล้วก็สอดคอตัวเองไปตรงระหว่างไม้ที่กั้นระเบียงอยู่ แล้วบ้วนน้ำมันบ้วนจนหมดแก้วนั้นแหละ ไม่รู้จะบ้วนเหี้ยไรนักหนา
“อะ....”กรูเดินไปหยิบแก้วน้ำมาอีกแก้วแล้วยื่นให้มันกิน มันก็รับไปกิน
มันนั่งอยู่ทีเดิมอย่างหมดแรง
“ปานชอบเพลงนี้..”มันพูดบอกกรู แล้วดึงคอกรูที่กรูนั่งยองๆอยู่ไปกอด กรูก็ต้องทิ้งตัวเองลงไปเพราะไม่ได้ตั้งตัว
“ร้องให้ปานฟังหน่อย”มันพูด เพลงเหี้ยไร ฮิพฮอพกรูร้องไม่เป็นเว้ย ปกติกรูก็ร้องเพลงไม่เป็นอยู่แล้ว
“กรูร้องไม่เป็น”กรูบอกมันเบาๆ
“ปานอยากฟังอะ”มันดึงคอกรูแน่นกว่าเดิม
“บอกว่าร้องไม่เป็น”ผมบอก มันกอดคอแน่นกว่าเดิมจนผมต้องนั่งตามมันไปก้มลงกว่าเดิม
“อยากฟางงงงงงงงงงงงง”มันยังไม่เลิก
“มึงอย่างอแงดิวะ”กรูบอกมัน
“จะฟัง จะฟัง”มันพูดแล้วกดคอกรูไปมา
“เออๆ..ร้องๆ.. ไปร้องในห้องนะครับ”กรูบอกมัน หึหึ
“อือออ..”มันตอบแค่นั้น กรูเลยอุ้มมันขึ้น มันก็ซบหน้ากรูลงกับบ่ากรู
“............เอาเบียร์ให้กรูขวดดิ”กรูบอกไอ้เหี้ยนิลที่นั่งใกล้ลังน้ำแข็ง ไอ้นิลหยิบเบียร์ให้กรูพร้อมเปิดให้
“โชคดี.. น้ำเงี่ยน.แปะหัว คว..ยเว้ย”ไอ้เหี้ยพี่ไม้แม่ง ปากหมาสมที่ไอ้เหี้ยข้าวมันชอบด่าจริงๆ พวกมันก็แซวกรูกันใหญ่ กรูเดินกลับมาที่บ้านหลังข้างๆกันนี่แหละ แต่ห้องกรูอยู่นี่ กรูวางขวดเบียร์ไว้บนหัวเตียง แล้วก็วางไอ้ตัวดีนี่ลง มันนอนหมดเรี่ยวหมดแรง
กรูเดินไปปิดไฟ แล้วเดินมาเปิดไฟหัวเตียง แล้วถอดเสื้อผ้าออก คิดไรเหี้ยๆอยู่อะสิพวกมึงอะ กรูจะอาบน้ำ .. สาด กรูเดินไปเปิดแอร์แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ แล้วออกมาไอ้ตัวดีมันก็สลบไปแล้วเรียบร้อย กรูเดินไปที่เตียงแล้วจบมันถอดเสื้อผ้าอย่างยากลำบาก ตัวเล็กๆเนี้ยอย่างคิดว่ามันจะง่ายๆนะเว้ย ยิ่งเมามากเท่าไหร่ ตัวแม่งไร้เรี่ยวแรง ถอดโคตรลำบาก
“อือออ.. หนาว”มันร้องแล้วปัดมือไปมา กรูถอดเสื้อผ้ามันออกหมดแล้ว คว. กรูเสือกตั้งซะงั้น แม่ง ชั่วเหมือนลูกพี่มันจริงๆ
“ปาน..”กรูเรียกมันเบาๆ
“ปาน”กรูเรียกมันซ้ำ มันงึมงำตอบ
“หนาว...อะ .. ปานหนาว”มันบอกแล้วผลักอกกรูที่นอนคร่อมตัวมันอยู่
กรูมองหน้ามันที่หลับตาเหมือนไม่รู้เรื่อง กรูจูบลงไปที่ปากมัน ไอ้ปานแม่งก็ไม่ยอมเผยปาก กรูเลยต้องจับปากมันให้อ้าออก พอกรูแทรกลิ้นเข้าไปได้ มันเลือกดุนลิ้นกลับแล้วเล่นลิ้นกับกรูตอบซะงั้น แม่ง ยังไม่หลับสนิทนี่หว่า อย่างนี้เมาแต่ไม่หลับ มีมันแล้วมึงคืนนี้
“อืออออออ... อะ”มันร้องเบาๆ เสียงมันแม่งครางงี้ทีไรกรูของขึ้นทุกที กรูไซร์ไปที่ซอกหู ลำคอ แก้ม คาง ปาก แล้วไล่ต่ำลงมาเลื่อยๆ จนถึงหน้าอกมัน ไอ้ปานแม่งแอ่นสู้กรูอีก มันจับหัวกรูไว้ไม่รู้ว่าให้เอาออกหรือว่าเสียว แต่กรูไม่สนอะ
“อ่า.. อะ”มันร้องออกมาเมื่อกรูสัมผัสที่หน้าอกมันมากๆเข้า กรูไล่ต่ำลงมาจนถึงท้องน้อยมัน มันแขม่วท้องด้วยความเสียว ขนมันลุกชันดันหัวกรูออกเบาๆ กรูรีบจับข้อมือมันไว้ ไอ้ปานมันอ้าขาออกมันยิ่งทำให้กระตุ้นอาการกรูมากขึ้น กรูไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ
“อะ. พี่แสบ.... อ่า อึ”มันร้องเบาๆกรูจับขามันขึ้นแล้วไล่ลิ้นตรงส่วนนั้น พอสมใจกรูแล้วกรูก็เลื่อนขึ้นไปจูบมันอีกรอบ มันลืมตาขึ้นมามองหน้ากรู ตามันยังปรือๆอยู่ดี
“ง่วง..”มันบอกเบาๆ
“แต่เสียวอะ”มันพูดต่อ กรูยิ้มออกมา
“มึงจะยั่วกรูรึไง”กรูถามมัน
“ปานยั่วพี่แสบ”มันพูด ตกลงมันรู้ตัวรึเปล่าวะ ปกติมันไม่พูดนะ เหอะๆ กรูเลยคว้าขวดเบียร์ที่หัวเตียงมาซดซะหลายอึก แล้วอึกสุดท้ายกรูจับปากไอ้ตัวดีให้อ้า แล้วกรูก็ประกบปากมันไม่ทันได้ตั้งตัว มันสำลักนิดหน่อย แต่สุดท้ายมันก็กลืนลงไป ปากมันเปื้อนไปหมด แล้วส่ายหัวไปมา กรูเช็ดปากให้มันเบาๆแล้วเลื่อนปากไปจูบที่คอมันอีกครั้งเพราะมันหันหน้าไปอีกข้างเหมือนเมามากมายไม่ไหวจะรับแล้วอะไรประมาณนี้
เสียงเพลงจากด้านนอกดังมากมาถึงข้างในก็ยังได้ยินเลย ไม่รู้มันจะเปิดเผื่อญาติมันรึไง ไอ้เหี้ยพวกนั้น..
“อือออ...”มันร้องออกมาเบาๆ กรูดูดที่หน้าอกมันอย่างแรง มันก็ไม่ได้ห้ามอะไรแถมแอ่นสู้อีกต่างหาก ได้ใจกรูดิงี้อะ รู้งี้แม่งให้แดกเหล้าบ่อยๆก็ดีละ
“ปานครับ”กรูบอกมันที่ข้างหู
“จับขาไว้สิ”กรูบอกมัน แล้วจับขามันแยกออกจากกัน มันผงกหัวมาดูนิดๆ แล้วล้มหัวนอนไปอย่างหมดแรง มันจับขาตัวเองแยกไว้ทั้งสองข้าง กรูถอยหลังมาดูผลงานอยู่เกือบปลายเตียง แม่ง วิวโคตรดีวะเหี้ย ถ้าถ่ายไปให้พวกหื่นแม่งดูกรูว่าน้ำแตกกระจาย
กรูกลับไปที่ๆกรูควรจะอยู่แล้วเริ่มรุกมันอีกรอบ ปานมันร้องไม่ขาดปาก
กรูนึกอะไรขึ้นได้ เลยเดินไปหยิบของที่ไอ้เหี้ยข้าวให้มาเมื่อวันก่อน มันบอกให้รับขวัญกรูเปลี่ยนสถานที่แม่งทำอย่างกับกรูคบกันไม่นาน กรูก็เอาดิวะแม่ง ของดีๆแบบนี้อะ แล้วเพราะไอ้ของพวกนี้แหละที่ทำให้กรูทะเลาะกันเมื่อวาน กรูหยิบมาเลือกๆว่าเอาอันไหนดี หลากสีหลากไซด์ กรูเอาอันที่มันเล็กกว่าของกรูนี่แหละจะได้นำร่องไปก่อน
กรูหยิบขวดเจลมาทาที่นิ้วกับตรงนั้นของมัน กรูเอานิ้วนำร่องไปก่อนเบาๆ ปานมันแอ่นตัวอย่างเคยชินมันถอยก้นหลบนิดๆ ทำเอากรูจะคลั่งตายอยู่แล้ว เห็นกี่รอบไม่เคยชินสักทีแม่ง พอกรูพอใจกับสิ่งที่กรูได้ทำแล้ว กรูเลยเอาไอ้จู๋ปลอมนี่ไปดันตรงนั้นเบาๆ ไอ้ปานมันผงกหัวขึ้นมาดูนิดหน่อย แล้วทิ้งหัวลงนอนอีกรอบกรูคาดว่ามันคงไม่มีแรง กรูกัดฟันตัวเองอย่างระงับความเสียวของตัวเองไว้ กรูค่อยๆดันมันเบาๆไปทีละนิด
“อ่า.. อ๊ะ”มันครางกระเส่าเบาๆแล้วเอามือมันมาจับข้อมือกรูเบาๆ กรูรีบจับมือมันออกแล้วดันต้นขามันให้อ้ากว่าเดิม
“อะ.. ไม่. อ่า”มันร้องเสียงขาดๆหายๆ กรูดันเข้าไปเรื่อยๆ จนมันเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว ทำไมเข้าได้ครึ่งเดียวเองวะ ของกรูใหญ่กว่าทำไมกรูใส่ได้หมดเลยวะ ก็มึงไม่มีความปรานีตอนมึงเสียวไงไอ้เหี้ยแสบ เออๆ กรูรู้แล้วไม่ต้องย้ำ สาด กรูเริ่มขยับมันเข้าออกแค่ครึ่งอันเพราะเริ่มสงสารมัน แรกๆเหมือนมันเจ็บแต่พอมันเริ่มชินมันก็ครางที่ทำให้น้องชายกรูกระตุกงึดๆ กรูก็ไม่ไหวแล้วเลยดึงออกแล้วเริ่มจับของกรูมาใส่แทน วันนี้กรูขอสดแล้วกัน มันเป็นหมอนะเว้ยนานๆทีกรูจะได้สดสักที แม่ง โคตรรักสะอาด
“อะ....”มันร้องออกมาเมื่อกรูดันส่วนของกรูเข้าไป มันดันหน้าท้องกรูไว้ตามสัญชาตญาณของมัน มันคงเจ็บกรูรู้ แต่กรูเงี่ยนวะ ยิ่งเห็นมันทรมานส่ายหัวไปมาอย่างนี้กรูแม่งยิ่งอยากกระแทกให้ตายกันไปข้าง
ทำไมมันน่ารักอย่างนี้วะ ..
“ซีดดด..”เสียวสัตว์
“อะ.. อืออ..เจ็บ”มันร้องเบาๆ กรูลงไปจูบมันอีกรอบ แล้วเริ่มดันเข้าไปลึกกว่าเดิม ปานมันร้องประท้วงในคอ จนกรูดันจนสุดมิดเลยทีเดียว หน้าตามันหลับตาปี๋
“โอยยย.. ปาน”กรูร้องออกมา เมื่อไอ้ปานแม่งอยู่ดีๆก็จิกหัวกรูหน้าหงายเลย
“ปานเจ็บ”มันร้อง กรูเลยรีบเดินเครื่องทันที มันก็ยังจับผมกรูไม่เลิก กรูก้มลงไปไซร์คอมัน แล้วกัดเบาๆอย่างหมันเขี้ยว มันครางดังกว่าเดิม
“อะ พี่แสบ.. อะ อ๊ะ”กรูกระแทกแรงจนมันดัง ตับๆๆ กรูดันตัวเองขึ้นแล้วจับน้องมันชักไปด้วย มันร้องดังกว่าเดิมแล้วเอามือมาจับข้อมือกรู
“อ๊า...”อยู่ดีๆมันก็ไปซะง่ายๆซะเฉย กรูยิ้มให้กับตัวเองอย่างพอใจ แล้วกระแทกแรงกว่าเดิมจนตัวไอ้ปานมันสั่นไปหมด ทั้งเตียงก็สั่นตามไปด้วย
“อะ.. จะออกแล้ว” กรูก็สุดทนเหมือนกัน เสียงมันแม่งเร้าใจกรูชิบหาย จนกรูก็ไม่ไหวจะทนละ
“อ๊ากกกก.. ซีดดด”กรูซบลงอย่างหมดแรงเมื่อเดินเครื่องทั้งเร็วและแรง สุดท้ายก็ถึงเส้นชัยจนได้ กรูซบมันหอบอยู่อย่างนั้น มันก็หอบด้วยเหมือนกัน กรูนอนซบอยู่อย่างนั้นแล้ว เออ.. แล้ว ไม่อยากจะพูดเลยว่า แล้วกรูก็ทำต่ออีกรอบอะ เหอะๆ กว่าจะเสร็จก็เอาเหนื่อยเหมือนกันเพราะกรูก็เมา
กรูลุกขึ้นเบาๆ มันหลับไปแล้วเพราะว่าหายใจสม่ำเสมอแล้ว กรูถอดน้องชายกรูออกแล้วเดินเข้าไปล้างตัว แล้วเอาผ้าชนหนูไปชุบน้ำมาเช็ดตัวมัน แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มัน ก่อนที่จะมานอนกอดมันจนหลับไป
.............
“อืออออออ”ไอ้ตัวเล็กที่อยู่ใต้อ้อมกอดกรูมันร้องเบาๆแล้วดันตัวกรูออกเหมือนมันอึดอัด กรูเลยปล่อยมันออก มันพลิกตัวไปอีกด้านแล้วหลับต่อซะงั้น กรูหยิบนาฬิกาหัวเตียงมาดู เกือบบ่ายโมงแล้วไอ้พวกเหี้ยนั่นคงตื่นกันแล้ว กรูลุกไปอาบน้ำ ระหว่างที่กรูอาบกรูก็ได้ยินเสียงกุกกักจากข้างนอก แต่กรูก็ไม่ได้สนใจอะไร จนกรูอาบเสร็จเดินออกมา
“อ่าว. ตื่นแล้วหรอ”กรูถามมันที่นั่งหน้างออยู่บนเตียง
“ปานปวดตัวไปหมดเพราะพี่ใช่ไหม”มันพูดเสียงแข็งงอนๆ
“หึ.. ไม่ใช่เพราะกรูจะเพราะใคร.. หรือมึงมีคนอื่นนอกจากกรู”กรูตอบกวนส้นตีนมากๆ ถ้ามันตอบแบบนี้กับกรู กรูคงจับล่ออีกรอบ
“ไอ้พี่แสบบ้า”มันด่าได้น่ารักมาก หน้ามันงองิก
-
“ลุกอาบน้ำดิ”กรูบอก แล้วกรูก็เดินไปหยิบเสื้อผ้ากรูมาใส่ เสื้อยืดสีขาวที่มันเตรียมมาให้กรู แล้วก็บ๊อกเซอร์
ตุบบบบบ!!
กรูหันไปดูทันที เสียงเหมือนคนตกเตียง
“อึก.... เจ็บ ..อะ”มันพยายามจะขยับตัว ตัวมันตอนนี้นั่งอยู่กับพื้นสีหน้ามันเจ็บมากๆ มันคงมึนหัวจากเหล้าเมื่อวานด้วยแหละกรูว่าอะ กรูเดินเข้าไปหามัน
“ไหวไหม”กรูถามแล้วจะจับตัวมัน
“อย่าจับ”มันพูดเสียงดัง กรูตกใจดิ มันเป็นเหี้ยไรวะ..
“จะ.. เจ็บอะ.. ไอ้บ้า”มันด่ากรู น้ำตามันไหล กรูยิ้มออกมาแล้วก้มไปหอมแก้มมัน มันน่ารักกรูชอบมัน
“หึ..”
“ออกไปไกลๆเลย”มันผลักกรูออก กรูนั่งมองมันอยู่ตรงนั้น ดูว่ามันจะทำอะไรต่อ มันพยุงตัวเองขึ้นอย่างทุลักทุเล
“อะ.. นั่น”มันร้องออกมาแล้วชี้ไป กรูหันไปมองของที่อยู่ข้างเตียงที่มันตกอยู่
“อย่าบอกนะว่า..”มันพูดอย่างอึ้งๆ กรูพยักหน้าแล้วยักคิ้วให้
“อะ.. อะ ไอ้ พี่แสบเลว.. ไอ้เลวอะ..”มันร้องไห้ทันที แทนที่มันจะด่าหรือโวยวาย แต่เหมือนมันคงโมโหมากแล้วทำอะไรกรูไม่ได้ ประโยคสุดท้ายเสือกร้องไห้ออกมาซะงั้น
“ไอ้ทุเรด.. ปานบอกว่าไม่ชอบๆ”มันพูดไปร้องไป
“เมื่อคืนมึงน่ารักมากมึงรู้ปะ”กรูยืนขึ้นแล้วบอกมัน กรูจะเข้าไปกอดแต่มันผลักกรูออก
“ไม่ต้องมายุ่ง”มันพูดไปร้องไห้ไป
“ปานบอกว่าปานไม่ชอบ ปานไม่ชอบ”มันพูด
“เมื่อคืนมึงออกจะชอบมันด้วยซ้ำ”กรูพูดล้อ
“อึก.. ฮืออออออ..ไอ้ชั่ว”มันด่ากรูเบาๆ กรูเดินเข้าไปกอดมันพยายามดิ้น แต่ตัวมันอะขามันเท่าแขนกรูอีกมั้ง
“... มันไม่เห็นเสียหายตรงไหน มึงอย่าคิดมากดิ..”กรูพูดไม่รู้มันจะไม่ชอบไอ้จู่ปลอมนี่อะไรนักหนา กรูไม่เข้าใจ
“มันน่าเกลียดออก. อะไรก็ไม่รู้ มีสีด้วย. สกปรก. แล้วคนปกติใครเค้าใช้กันไอ้บ้า โรคจิต”มันพูดไปร้องไห้ไปด่าผมเสียงดัง
“ไม่สกปรกหรอก..แพงจะตายของนอกด้วย”กรูพูดติดตลก
“โอยยยยยยย”มันหยิกเข้าท้องกรูทันที แล้วผลักกรูออก มันเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ตู้เสื้อผ้า
“หึ.... หึหึ.”กรูหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าเดินมัน เมื่อคืนกรูคงทำแรงไป หรือว่าปกติกรูทำแรงอยู่แล้ววะ ดูมันเดินดิ เหมือนเป็ดชิบหาย
“ฮ่าๆๆ..”กรูหัวเราะออกมาอย่างดังเมื่อนึกให้มันเป็นเป็ด
“หัวเราะบ้าไร”มันหันมาค้อน
“เป็ดน้อย”กรูพูดแซวแล้วนั่งลงบนเตียง
“เป็ดบ้านพี่ดิ”มันขว้างไม้แขวนเสื้อใส่กรู
ตื้ดๆ ๆ....
กรูหันไปมองโทรศัพท์บนหัวเตียงว่าของกรูหรือของมัน พอเห็นว่าเป็นของไอ้ปานกรูก็รีบหยิบมาดู ดูเหมือนเจ้าตัวคงรู้ว่าเป็นของมัน
“เอามา”มันรีบพูด แล้วพยายามเดินอย่างยากลำบากมาหากรู กรูดูหน้าจอ
“น้องทัด” ไอ้เหี้ยทัด กรูรีบกดรับทันที จังหวะเดียวกันกับที่ไอ้ปานมันเดินมาถึงตัวกรู แต่กรูหลบทันมันเลยล้มมานอนทับตัวกรู มันคงเจ็บด้วยกรูว่า กรูเลยรับมันแล้วกอดเอวมันไว้
“เอามา”มันพูดแทบกระซิบเหมือนไม่อยากให้ปลายสายได้ยิน
“ฮัลโหล”กรูพูดเสียงแข็ง
“เออ. พี่ปานอยู่ไหมครับ”ปลายสายพูดเหมือนระแวง แต่แฝงไปด้วยความกวนส้นตีนกรู (คิดไปเองเปล่าไอ้เหี้ยแสบ)
“อยู่ดิ.. นอนทับตัวกรูอยู่เนี้ย”กรูพูดนิ่งๆ
“เออ.. งั้นผมขอคุยด้วยหน่อย”มันพูด กรูยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้ปาน ไอ้ปานมันรับไป
“ครับน้องทัด”มันพูด แล้วพยายามจะลุกจากตัวกรู แต่กรูกระชับกอดไว้แน่นกว่าเดิม มันใส่แค่กางเกงขาสั้นตัวเดียวเพราะว่าเมื่อคืนกรูไม่ได้ใส่กางเกงในให้มัน แล้วก็เสื้อกล้ามตัวน้อยเพราะว่ามันใส่ให้ง่ายดี
“อ่อ.. สามสี่วันคงกลับครับ”มันพูด กรูเลื่อนมือตัวเองไปใต้เสื้อมัน มันขมวดคิ้วนิดๆมองกรู
“พี่คงสอนให้ไม่ได้แล้วอะครับ.. คือว่าพี่ไม่ค่อยว่าง”มันตอบอย่างที่กรูเคยบอก ไอ้ทัดเป็นเด็กเตรียมสอบแพทย์ เป็นน้องของเพื่อนมัน เพื่อนมันวานให้ไอ้ปานติวหนังสือสอบให้ แต่ตั้งแต่ครั้งแรกที่กรูเห็นหน้ามันกรูก็ไม่ถูกชะตา เพราะมันดูเหมือนออเซาะไอ้เหี้ยปานดีเหลือเกิน ไม้เลื้อยมากๆ.. กรูก็ทั้งขู่ไอ้ปานไปหลายรอบว่าให้เลิกสอน แต่มันก็ไม่ฟังกรู จนมีอยู่ครั้งไอ้เหี้ยนี่กอดมันกรูไปเห็นพอดี กรูเกือบชกมันแต่ไอ้ปานมันห้ามไว้ทัน แล้วกรูโกรธมันมาก มันก็เลยบอกว่าจะเลิกสอน นี่ถ้ากรูไม่โกรธมันมากมันคงไม่เลิกสอนมันเป็นเมียที่แรดจริงๆ นั่นเมียมึงนะ.... เออ กรูก็ด่าไปงั้นแหละ
“ครับ...”มันพูดอีก กรูจูบลงไปที่ซอกคอมัน ไอ้ปานมันพยายามเอามืดมาดันหน้ากรู แต่กรูดึงมือมันไว้ก่อนแล้วขยับส่วนล่างเบาๆ ไอ้ปานหน้างอมองหน้ากรู กรูยักคิ้วตอบ แล้วจูบลงที่ปากมัน ทำให้มันไม่สามารถตอบบทสนทนาของอีกฝ่ายได้
“อ่า..”เสียงไอ้ปานมันร้องเบาๆ กรูเลิกเสื้อมันขึ้นจนถึงหน้าอก
“พี่ปานครับ”อีกฝ่ายพูด กรูได้ยินมันเรียกชื่อเมียกรู จะได้รู้ว่าไอ้เหี้ยนี่เมียใคร กรูบีบหัวนมมันทั้งสองข้าง ไอ้ปานสะดุ้งสุดตัว ตาค้างทันที กรูเลื่อนมือไปบีบก้นมันที่พอดีมือกรูชิบหาย
“อะ.. เจ็บ”มันร้องเบาๆ สีหน้ามันเจ็บจริงๆ กรูพยายามดึงกางเกงมันออกจากขา กรูต้องเลื่อนและขยับตัวเองไม่ให้ตัวไอ้ปานมันลงจากตัวกรู กรูชอบให้มันอยู่บนตัวกรูแบบนี้มากกว่า
“พี่แสบ”มันร้องเบาๆเหมือนปรามๆ กรูดึงกางเกงออกไปได้ใสที่สุด กรูก็ขว้างไปไกล แล้วบีบก้นมันทั้งสองมืออย่างหมันเขี้ยว
กรูจับขามันสองข้างให้เหมือนนั่งคร่อมกรูไว้ แต่หน้าอกมันก็ยังติดกับหน้าอกกรู ทำให้ก้นงอนๆของมันอ้าออก กรูอยากจะมีอีกตาที่ปลายตีน จะได้เห็นตรงนั้นมันชัดๆ กรูลูบไประหว่างล่องก้นทันที
“อะ..อ้า..”ปานตัวกระตุกครางออกมาทันทีอย่างลืมตัว มันหลับตาซบลงที่อกกรู
“อยากให้มันได้ยินต่อไหมละ..”กรูกระซิบบอก ไอ้ปานมันมือไม้อ่อนมือถือมันร่วงลง กรูเลยหยิบมาฟัง
“พี่ปานครับ. พี่ทำไรอยู่”มันพูดเสียงลุกลี้ลุกลน
“กรูจะทำไรกับเมียกรูมันก็เรื่องของกรูสองคน..”กรูพูด อีกฝ่ายเงียบไป
“อย่าให้กรูรู้ว่ามึงยังไม่เลิกตื้อมันนะ.. กรูบอกเรื่องนี้กับพี่มึงแน่”กรูขู่ พี่สาวมันคงไม่รู้ว่าน้องมันเป็นแบบนี้ เสียงปลายสายเงียบไปสักพัก แล้ววางสายไป
กรูขยับตัวเองแล้วจับหน้าให้ไอ้คนที่ซุกอยู่บนหน้าอกกรูเงยหน้าขึ้นมา แล้วจูบเบาๆ
“ถ้ามันยังโทรมาอีกแล้วมึงไม่บอกกรูละก็นะ..กรูจะบอกให้ไอ้ข้าวซื้อมาทุกอันทุกรูปแบบเลย”กรูขู่มัน
“ไอ้บ้า”มันทุกอกกรู กรูยิ้ม แล้วเริ่มจูบมันต่อ
“ยกสะโพกหน่อย”กรูพูดบอกมัน มันก็ยกตามที่กรูสั่ง กรูพยายามดึงกางกางตัวเอง ที่แม่งเพิ่งใส่เมื่อกี้เองออกไปกองปลายตีน แล้วจับน้องชายตัวเองชักเบาๆ ไอ้ตัวดีมันก็ก้มมองเขินๆ กรูจับตัวให้มันซบกรูเหมือนเดิมเพื่อที่ก้นมันจะได้โด่งขึ้น กรูเอานิ้วนำร่องอีกครั้ง ปานมันร้องอู้อี้อยู่ที่อก
“ทำเองดิ”กรูพูดบอก เมื่อลงนิ้วอย่างพอใจกรูแล้ว ปานมันหน้าแดงเงยมองหน้ากรู
“เร็วดิ..ทำให้กรูดูหน่อย”กรูพูด
“ไม่”มันพูด แล้วพยายามจะลุก
“มึงลองลุกไปสิ...”กรูขู่ มันชะงักคงรู้ว่ากรูเอาจริง
“อึก.. พี่แสบอะ”มันสะอึกเบาๆ เหมือนไอ้ที่ร้องไห้เมื่อกี้ยังไม่หมด
“เร็วสิ..”กรูพูดย้ำ
“ทำไมพี่แสบต้องชอบแกล้งปานด้วยอะ”มันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีกรอบ กรูจับสะโพกมันลูบเบาๆ แล้วลุกขึ้นไปจูบมันที่นั่งเช็ดน้ำตาอยู่บนตัวกรู
“ก็ปานน่ารัก.. พี่ไม่แกล้งหรอกคับ.. ไม่แกล้งแล้ว ทำให้ดูหน่อยนะครับ.นะ”กรูกระซิบเบาๆที่ข้างแก้มมันแล้วหอมเบาๆ มันจับไหล่กรูไว้
“อย่างงี้ตลอดอะ”มันร้องเบาๆ กรูหัวเราะออกมากับคำพูดของมัน
“นะครับ.. จะได้อาบน้ำด้วยกันไง.แล้วเดี๋ยวไปเดินเล่นอย่างที่ปานชอบไง”กรูอ้อนมัน มันชอบไปเดินชายหาดเล่นนะ แต่กรูไม่ค่อนชอบเพราะว่ามันร้อน กรูชอบเดินตอนเย็นๆ แต่มันชอบเล้าหรือให้กรูไปตอนกลางวันมันบอกว่าตอนมีแดดแล้วทะเลสวยดี กรูไม่เห็นว่ามันจะสวยตรงไหน ทั้งๆที่ไปกี่รอบมันจะบ่นร้อนและมันกลัวมันตัวดำ ซึ่งขาวขนาดมันเนี้ยดำยากมากๆ
“อือ..”มันร้องเบาๆ กรูจูบไซร์ใหม่อีกรอบ มันเริ่มมีอารมณ์ร่วมอีกครั้ง กรูทิ้งตัวลงนอนเหมือนเดิม ปานมันมองเหมือนชั่งใจ
“ปะ .. ปิดไฟก่อน”มันพูดตะกุกตะกัก
“ลุกไปปิดสิ”กรูพูดยิ้มๆ มันก็เดินไปปิดไฟ กรูมองมันไม่วางตา แล้วมันก็เดินกลับมาแล้วมองกรูก่อนที่จะนั่งคร่อมไว้เหมือนเมื่อกี้ มันจับน้องชายกรูตั้งชั้น
“เดี๋ยว.”มันพูดเหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า
“ถุงยางอะ”มันพูดถามผม
“ไม่ต้องใช้แล้ว”กรูบอก
“ไม่”มันพูดเสียงแข็งแต่เสียงมันน่ารัก มันหยิบของบนหัวเตียง
“จะทาเองหรือว่าจะให้พี่ทาให้”กรูถามมัน เมื่อมันหยิบเจลมาถือไว้ มันชั่งใจคิดสักพัก
“พะ.. พี่แสบทาให้”มันพูด กรูหวังให้มันทาเองเพราะกรูอยากดู ยิ่งมุมนี้ถ้ามันนั่งแล้วทาเองแม่งกรูคงแตกได้ง่ายๆ แต่กรูก็ต้องตามใจมัน เดี๋ยวบังคับมากๆมันงอนกรูขึ้นมาทำไง กรูเลยหยิบหลอดเจลจากมือมันมา แล้วไปทาที่ก้นมัน มันดันหน้าท้องกรูไว้เหมือนเป็นหลักยึดให้ตัวเองนั่งท่านั้นไว้ สีหน้ามันเหยเกมากๆเหมือนจะเจ็บ
“อะ...”มันครางเบาๆ กรูใส่จนครบสามนิ้ว
“อึก.. อะ. อา”มันร้องเบาๆเมื่อกรูถอดนิ้วออก กรูไม่ไหวแล้วเหี้ย ยิ่งเพิ่งตื่นแบบนี้กรูยิ่งชอบเงี่ยนอยู่ด้วย
“ปาน.. เอาเข้าเหอะ”กรูบอก มันก้มลงมองน้องชายกรู กรูรีบหยิบถุงยางมาใส่ทันที แล้วชโลมด้วยเจลอีกรอบ ปานมันจับน้องชายกรูไปจ่อ แล้วมันก็นั่งลงเบาๆ
“อะ...”กรูร้องเบาๆเมื่อหัวมันมุดเข้าไปได้
ก๊อก ๆ ๆ.
“เออ”กรูขานตอบ ใครแม่งมาเคาะตอนนี้วะ ไอ้ปานมันชะงักไปเล็กน้อย กรูกดสะโพกมันไว้เมื่อมันทำท่าจะลุกออก
“ตื่นยังวะ”เสียงไอ้เหี้ยป๊อด
“เออ..มีไร”กรูถามห้วนๆ
“พวกกรูจะไปซื้อของกัน..มึงรีบลุกไปแดกข้าวดิ.จะได้รีบไป”มันตะโกนบอก
“เออเดี๋ยวกรูไปอีกแป๊บ”กรูบอก แล้วดันน้องชายสวนขึ้นไป
“เออ..เร็วๆนะมึง”มันบอกทิ้งท้าย
ไอ้ปานมันปิดปากตัวเองเอาไว้ไม่ให้คราง กรูรีบสวนขึ้นไปปานมันสะดุ้งสุดตัว
“อะ.. ปาน. ขยับสิ”กรูสั่ง
“อืออ.. ปานเจ็บ”มันร้อง
กรูเลยต้องนอนนิ่งแต่จับสะโพกมันไว้อยู่
“เดี๋ยวพวกนั้นรอนานนะ.เร็วสิครับ”กรูบอก ปานมันเริ่มมองลงมาทางกรู แล้วดันหน้าท้องกรูไว้เบาๆ แล้วเริ่มขยับ แค่กรูเห็นแค่นั้นแหละ กรูแทบจะแตกอยู่แล้ว ปานมันขยับจากช้าๆจนเริ่มเร็วขึ้น กรูก็เสียวสุดทนเลยช่วยขยับด้วย
“อะ...อะ อะ...”มันครางไม่ขาดปาก กรูจับน้องชายมันชักไปด้วย มันเด้งอยู่อย่างนั้นจนกรูไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
“จะออกแล้ว”กรูบอกมัน ปานมันเริ่มเร็วขึ้น
“อะ.. อะ พี่แสบ..อ่า”มันครางอย่างดังแล้วปลดปล่อยของตัวเองออกมา กรูรีบเด้งสวนขึ้นไปอย่างแรง
“อะ ปาน ซี้ดดดดดดดดด..อ่า”กรูก็เสร็จตามมันไปติดๆ ปานมันซบลงมาอย่างหมดแรงบนตัวกรู
กรูกับมันนอนพักอยู่อย่างนั้นเกือบสิบนาที กรูก็อุ้มมันไปอาบน้ำเพราะว่าเหมือนมันจะไม่มีแรง พออาบน้ำเสร็จแต่งตัวเสร็จก็ใช้เวลานานไปเหมือนกัน
“กว่าจะเสร็จได้นะมึง”ไอ้ป๊อดพูดส่ายหัวเหมือนรู้
“นะ...”กรูยิ้มตอบ
“ไอ้เหี้ยแมนมันทำอะไรของมัน”กรูมองไปเห็นตรงหาดทราย ไอ้เหี้ยแมนมันเอาหัวชี้ฟ้าโดยมีไอ้เหี้ยตาร์กับไอ้เหี้ยเข็มจับขาอยู่
“มันโดนไอ้เหี้ยข้าวแกล้ง.. มึงดูดิ หึหึ”ไอ้ป๊อดหัวเราะ กรูเลยเดินลงไป ไอ้ปานมันเดินตามลงมา
“ตะโกนดิ”ไอ้ข้าวสั่ง
“กรูอยากโดนอัดตูดคาบ”ไอ้แมนตะโกน กรูหัวเราะฮากร๊ากกันทันที
“เล่นเหี้ยไรกันวะ”กรูถาม
“มันเสือกแพ้พนันกรู.. มันบอกว่าไอ้ตาร์ไม่มีทางทำแบบนี้ให้กรูได้หรอก”ไอ้ข้าวเล่าได้งงมาก
“อะไรวะงง”กรูถามใหม่
“คือพวกกรูนั่งรอมึงนั่นแหละ เฮียกำลังอาบน้ำ แล้วก็คิดเรื่องไรไปเรื่อยเปื่อย ไอ้เหี้ยแมนมันคิดเหี้ยไรไม่รู้ อยู่ดีๆมันก็บอกว่า มึงคิดว่าเฮียจะหกสูงแล้วตะโกนว่ารักมึงต่อหน้าคนเดินผ่านไปผ่านมาได้ไหม.. ไอ้เหี้ยข้าวมันก็บอกว่า ทำไมจะไม่ได้ ไอ้เหี้ยแมนเลยบอกว่า หลงตัวเองมากนะมึง.. ไอ้ข้าวมันก็เลยบอกว่ามึงกล้าพนันกับกรูไหมละ.. ไอ้แมนก็ปากดี แล้วก็แพ้พนันอย่างที่เห็น.. หึหึ”ไอ้เหี้ยเอ็มเล่าได้กระชับได้ใจความมาก
“ตะโกนดังๆสิไอ้เหี้ย แม่ง ตัวหนักชิบหาย ดีๆดิวะ”ไอ้ข้าวจับตัวไอ้แมนที่โครงเครงไปมา
“กรูอยากโดนอัดตูดคราบบบบบบบบบบ”ไอ้แมนตะโกน ผู้หญิงเดินผ่านไปผ่านมาหัวเราะคิกคัก
“ดังอีกกกกกกก”ไอ้ข้าวมันพูดไปหัวเราะไป
“กรู ... อยากกกกกกกกกก.. โดนนนนนนน.. อัดดดดดดดดด ตูดดดดดดดดดด คาบบบบบบบบบบ”ไอ้เหี้ยแมนตะโกน ทำเอาพวกกรูขำนอนกลิ้งกันระเนระนาดกันหมด ไอ้ปานดูจะเป็นหนัก นั่งขำกุมท้องตัวเองบนทรายไปเหมือนไม่กลัวเปื้อน
“อะ พอ..”ไอ้ข้าวมันอนุญาต
“เฮ้ย.. ดีๆนะมึง ดีๆ ดีๆ”ไอ้แมนบอก เพราะไอ้ว่าเป้ ไอ้เข็ม ไอ้ข้าว จับตัวไอ้แมนอยู่ ให้มันประคองขาลง
“ไม่ตายหรอกไอ้ห่า.. ออกกำลังกายบ้างก็ดีนะมึงนะ.. มีพุงแล้วไอ้สัตว์”ไอ้เป้พูดไป บุหรี่ก็อยู่ในมือ เดี๋ยวไอ้เหี้ยนี่ได้เป็นโรคปอดตายสักวัน กรูก็ลดๆลงบ้างแล้วเพราะไอ้เมียกรูมันไม่ชอบ
“เฮ้อออออออออออออออ..”ไอ้แมนถอนหายใจ
“เล่นเหี้ยๆนะไอ้พวกเพื่อนเหี้ย”ไอ้แมนมันด่า
“มึงท้าก่อนเองนะ”ไอ้ข้าวขำ
“เฮ้ยยยยยย.. ไอ้เชี้ย”กรูด่ามัน เพราะไอ้เหี้ยแมนลุกขึ้นนั่ง แล้วขว้างทรายกระจายไปหมด พวกกรูรีบลุกขึ้น
“ตายพวกมึง.. แกล้งกรู”ไอ้เหี้ยแมนพูดยิ้มๆแล้วกำทราย พวกกรูก็วิ่งกันระนาว กำทรายมาเหวี่ยงใส่กัน เจริญแระไอ้เหี้ย กรูเพิ่งอาบน้ำมา
............................
-
จิ้มตูดเด็กหื่นด้วยความเร็ว :laugh:
อ่านก่อนๆเด๊ยวมาดิท
ซีนนี้ที่รอคอย :haun4:
แสบหื่นได้โล่มากๆ :pighaun:
แต่ถ้าเป็นเราก็คงอยากฟัดน้องปานแบบนี้เหมือนกันแหละว่ะ คึคึ
หนุกหนานไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆถึงคราวพี่ต้าร์พี่ข้าวแอนด์เดอะแก๊ง
รวมกันกันได้เมื่อไหร่นี่มีฮาไม่ยั้งทุกที
แต่NCพี่ต้าร์พี่ข้าวอ่ะห่างหายมาหลายตอนแล้วนะเบบี้
จัดให้หน่อยจิคราบบบบว้อนหลายๆ :impress2:
-
o13 o13
"กรูอยากจะมีอีกตาที่ปลายตีน" เพื่อดูรูตุ๊ดเมียว่างั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ หื่นได้อีกว่ะพี่แสบ น้องปานก็นะ ช้ำไปถึงลำไส้ไหญ่แล้วมั้ง แต่ชอบว่ะ
พี่แสบหื่น ดิบได้ใจจริงๆ :oo1:
“กรู ... อยากกกกกกกกกก.. โดนนนนนนน.. อัดดดดดดดดด ตูดดดดดดดดดด คาบบบบบบบบบบ” เอ่อพี่แมน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กล้าลองของเนอะ รู้ก็รู้อยู่ว่าคู่พี่ต้าร์น้องข้าวเค้าแร๊งงงงงง
รักคนแต่งและฟิคเรื่องนี้เหมือนเดิม เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ :call:
-
ชั้นเหนื่อยมาก ลุ้นว่าแกจะลงมั๊ย หน้าแก่นำไป 10 ปีละ ฮาๆๆๆๆ
เดี๋ยวไปอ่านก่อน แล้วจะมาเม้นอีกทีนะคุณน้อง
:กอด1:
-
เม้นก่อนอ่าน
พรุ่งนี้ข้อให้ที่รักของเบบี้สอบได้ :jul3: :jul3:
-
นี่แหละตอนที่รอคอย ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ ให้ลึกซึ้ง อิอิ เริ่ด
-
น้องปานเมาแล้วสุดฤทธิ์เลย
โดนใจสุดๆ อ่านแล้วมีความสุขกับแกงค์นี้จริงๆ
ท้วงตรงนี้หน่อย กลัวแสบมันต้องไปเป็นเมียคนอื่นๆ ฮ่าๆๆๆ
>> ไอ้เหี้ยแมนตะโกน ทำเอาผัวกรูขำนอนกลิ้งกันระเนระนาดกันหมด ไอ้ปานดูจะเป็นหนัก นอนไปทุบทรายไปเหมือนไม่กลัวเปื้อน
จริงๆมันต้องเป็นเพื่อนใช่เปล่า
ตอนนี้ยังบวกเพิ่มไม่ได้ จุ๊บๆๆๆ ให้ก่อนนะ :L2:
ขอบคุณนะจ๊ะเบบี้
-
แก้แล้วคราฟฟ..
จิ้ม :z13: นังพี่กุ๊กกู๋ ชื่อแม่ง เรียกยากได้อีก :angry2:
จิ้มที่รัก ขอให้สอบผ่านนะก๊าบบบบ o13
-
แอร๊ย รักปาน แสบ ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :-[ :impress2:
คู่นี้หนึ่งในจวยยยยยย เลย แอร๊ย เอาอีกๆเบบี้ ๆๆรักปานแสบๆๆ
-
:z2:ได้อ่านรอบดึก
:haun4:ได้อีก
น่ารักทั้งคู่เลย
:pig4:ค้าบ
-
เลือดหมดตัวแล้ว แสบหื่นโครต โครต :haun4:
ขอบคุณเบบี้ รักเบบี้ที่สู๊ดดดดดดดดดดด
-
พี่แสบหื่นจังเยยย...กร๊ากกกก
อยากได้ตอนพิเศษของ เป้กะเข็ม อ่ะง้าบบ
ชอบเข็มง่ะ อิอิ =)
-
:pighaun: :pighaun:เลือดสาดกระจายไปตามๆกันกับโหมดพี่แสบ
แมร่งอย่างฮ่าอ่ะที่แท้ที่ทะเลาะกันเพราะของขวัญเปลี่ยนบรรยากาศของข้าวเองเหรอเนี้ย
นะแต่ว่าน้องปานเมาไม่เมาก็น่ารักม๊ายอ่ะพี่แสบ หลงหัวปักหัวปำเข้าเลยนะ
พี่แสบแมร่งชอบแกล้งของจริงๆ ดูดิพอตัวเองจะทำแล้วออดอ้อนเขาใหญ่เลยนะ
เมียที่ดีอย่างน้องปานก็เคลิ้มไปตามระเบียบเหมือนเดิม
แต่ว่าโหยยยยย ไอ่เด็กนั้นมั้นไม่เคยตายแล้วจริงๆ เลยกับใครไม่เล่นมาเล่นกับพี่แสบ ด้านได้อีก
โทรตามดื้อเจอพี่แสบแสดงบทรักและฐานะอย่างชัดเจนไปแบบนี้คงไม่มาตามง๊องแง๊งอีกนะ
ชอบอ่ะเบบี้เอาอีกๆอยากอ่านปานแสบอีก ฮ่าๆๆ อย่าบอกว่าลงแค่นี้มีเคือง :angry2:
:กอด1:กอดส่งกำลังใจเก่งกว่านี้ไม่ม่อีกแล้วจริงๆ แต่ว่านะพี่แมนจ้า เล่นอยู่กับใครรายนี้ก็ไม่เคยจะจำเลย
ว่าอย่าเล่นกับไอ่คู่รักบ้าบิ่น ฮ่าๆ มันเอาจริงคนจริงยิ่งกว่าคู่ไหนๆ ที่จริงต้องท้าให้ข้าวทำถึงจะเวริ์คเน๊าะๆๆ
o13
-
ตอนพิเศษที่รอคอย เหอๆๆ :m25:
พี่แสบหื่นได้ใจมากค่ะ ยังแกล้งปานไม่สาแก่ใจเลย เอาอีกๆ (อีคนอ่านนี่หื่นกว่า ฮ่าๆๆ)
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนได้เติมพลังเลย
ต้องไปอ่านหนังสือสอบแล้ว ฮืออออ :o12:
ปล.อยากอ่านตอนพิเศษเป้เข็มมั่งอ่ะค่า น้าๆๆ
-
:pighaun:
เลือดสาดเต็มจอ เช็ด ๆ TT
พี่แสบหื่นไปไหนคะ จะหื่นไปไหน !!! ปานช้ำหมดแล้ว
ส่วนพี่แมนโดนตลอดอ่ะ 555 5 เหมือนไปเที่ยวแล้วพี่แมนจะโดนตลอด อิอิ >.<'
ตอนแรกนั่งอ่านอยู่ อยู่ดีดีฟ้าลง NC ค้างๆอยู่เยี่ยงนั้นแต่ต้องปิดคอม Y.Y
:กอด1: เป็นกำลังให้นะค่ะ
-
เลือดสาดกระจาย :m25:
เเล้วเอามาลงอีกนะครับ
จิ้มคนข้างบน :oo1:
-
น้องปานเมาแล้วเพี้ยนได้อีกนะ ฮาๆๆๆๆ
แต่แสบตอนนี้ :impress2: น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
ก็นึกว่าตอนนั้นทะเลาะกันเพราะเรื่องอะไร ที่แท้ก้อเพราะไอ้ของปลอมนี่เอง ฮ่าๆๆ
น้องปานไม่ชอบเพราะมันไม่ถึงใจใช่มะ กร๊ากกกก :z1:
ตอนหน้ามาให้ไว แล้วก้อตั้งใจสอบนะคุณน้อง
พี่ไปโหวตมาให้แระ อิอิ
สรุปว่ากว่าชั้นต้องนอนหกโมงเช้าเพราะเธอเลย :really2:
-
พี่แสบสุดยอดมาก
ไม่ถนอมน้องปานเลยนะเนี่ย
เอาอีกๆๆๆๆ เอาคู่อื่นอีกกกกกกกกก
สอบได้ สอบได้นะจ๊ะหนูเบบี้
-
เอาอีก ๆๆ ๆ
:haun4:
น้องปานน่ารักกกกกก
อิ อิ
:-[
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:กอด1: เบบี้
ตอนนี้ 2 รอบ เลือดหมดตัว :pighaun:
-
สะจายยยย ไอ่แสบมันหื่นได้โล่ห์ไม่แพ้ใครเลยจริง ๆ
มันยังโหดเสมอต้นเสมอปลายอีกตะหาก เลยอยากให้มัน
มีโหมดหวานๆ กะน้องปานมั่งอ่ะ เพราะที่ผ่านมาสงสารน้องปาน
มันจะช้ำในตายซะก่อง อ่ะ นะนะนะ เบบี้ ขอโหมดอ้อน ๆ หวาน ๆ มั่งนะ
อยากรุว่ามันจะน่ารักเหมือนพี่ต้าร์กะไอ่ข้าวรึป่าว
จะรอตอนต่อไปนะคะ
ขอให้ทำข้อสอบฉลุยเอา AA ไปเลย อิอิ
-
+1 ให้เบบี้ แถมกอดด้วย :กอด1:
น่ารักที่สุด
ขออะไรจัดให้หมด
:jul1:
-
เข้ามาขอ พิเศษเป้เข้ม บ้าง :impress2: ชอบคู่นี้ด้วย อิอิ
-
รัก ปาน-แสบ มากกกกกกกกกกกก
ชอบ ปาน-แสบ มักมากกกกกกกกกกกก
เป็นคู่ที่ชอบมากกกกกกที่ซู้ดดดดดดดดดดดดด จากทุกเรื่องที่อ่านมาเลยย
เบบี้จ๋า ขอคุ่นี้อีกนะจ๊ะ
-
ปานยังน่ารักเหมือนเดิม
ยิ่งเมายิ่งน่าฟัด 555 ถูกใจแสบอ่ะดิ :haun4:
-
สมกับชื่อ ไอ้แสบ จริง ๆ แสบสมชื่อเลย
:z2: :z2:
-
:กอด1: น่ารักอะ
-
น้องปานน่ารักที่สุด
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
น่ารักมากมาก
ชอบอะ น้องปานน่ารัก
อิพี่แสบก้อ SM ได้อีก อิอิ
มาต่อเรื่อยๆน้าเค้ารออยุ่ :impress2:
-
แสบหื่นอ่ะ ^^
-
น้องปานมาคราวนี้เซ็กซี่น่าดู อิอิ
แล้วนั้นแมนไม่น่าไปถ้าคนรักกันเลยอ่ะ เหอๆๆ ที่หน้าที่หลังอย่านะ
ขอบคุณนะคะสำหรับพิเศษ พิเศษ น่ารักจิงๆ
-
สงสารพี่ปาน
-
พี่แสบโหดดดอ่ะ
แต่นน้องปานเซ็กซี่มากกกกกก
-
งี๊ดดดดด....ปานกะแสบ
น้องปานเมาก็น่ารักอ่ะ...ดูซิอิพี่แสบเลยหื่นซ๊า
ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกก :-[
ร๊ากกกกก...เบบี้ +1 จ้า
-
ชอบตอนนี้มาก
ทั้งฮาทั้งหื่นเลย
555555555+++
-
มุมมอง ของ แสบ
แปลก ๆ ไปอีกแบบเนาะ
-
ไอ้แสบ แสบจริงๆ
พิเศษข้าวต้ารต่อนะคะ :impress2:
-
พี่แสบ แสบสมชื่อจิงๆ อ๊าย!!!!! :o8:
-
เลือดสาดกะจาด :pighaun:
แสบ หื่น เถื่อน ดิบ ได้ใจจริงๆ
น้องปานก็น่ารักซะ งี่แสบต้องกลอกเหล้าบ่อยๆ
สงสานแมนจังถูกเพื่อนๆรังแก :laugh:
เฮียแกก็กล้าเนอะ ไม่กล้าได้ไงประธานสมาคมกลัวเมีย
-
special สมชื่อตอน หื่นๆ ช้อบชอบ แถมแสบยังมาเล่าเรื่องด้วยตัวเองเปนครั้งแรกอีก
-
พี่แสบบ้า เล่นอะไรก็ไม่รู้
แต่คราวนี้ น้องปานงอนเฉยๆนะ
ทำไมไม่โกรธแรงๆไปเลย
พี่แสบชอบทำงี้เรื่อยอ่ะ !!!!
><
-
น้องปานเมาแล้วน่ารัก ต่อไปพี่แสบก็มอมเองเลย :impress2:
อยากอ่านตอนพิเศษเป้เข็มบ้าง ต้าร์ข้าวก็ชอบบบบ
เบบี้น่ารักที่สุดดดด :pig4:
-
เบบี้สุดยอดแห่งความขยัน
ขออีกนะ ชอบมากเลยอะ
แต่สงสารน้องปานอะ
โดน :oo1: ได้ใจมาก
-
โหะๆ อ่านหลายตอนติดกันละอยากจะกรีดร้องเปนภาษาบาลี ฮ่าๆๆ
ข้าวเวลามึนละขี้อ้อนได้อีก ชอบบบบ น่ารักเว่อร์อ่ะ
เป็นพี่ตาร์ก็อดใจไม่ไหวฟระ หิหิ จับกดเลยๆๆ
ส่วนตอนล่าสุดนี่แบบ พี่แสบหื่นได้อีกค่ะ น้องไม่ชอบก็ยังทำ
แต่แอบชอบน้องปานตอนเมานะเนี่ย ร้อนแรงได้อีก หิหิ
วันหลังต้องให้พี่แสบมอมอีก เอิ๊กกกกก
มาเม้นแล้วน้า
ยังติดตามตลอด เรื่องยังสนุกอยู่เหมือนเดิม อย่าน้อยใจไปอ่า
-
ต่อไปพี่แสบคงให้น้องปานกินเหล้าบ่อยๆแน่เลยอ่ะ
เพราะดูจะชอบนิ
-
ชอบน้องปาน น่ารักอ่ะ
พี่แสบก็นะ ชอบใจอ่ะดิ 55555
รอเป้เข็มด้วยค๊าบ .. เบบี้สู้ ๆ :L2:
-
หุหุหุ คู่ขวัญ น่ารักได้อีก
อยากโหวตเรื่องนี้ๆๆๆๆๆๆ
ข้าวๆๆๆต้าร์ๆๆๆ ปานๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
พี่แสบเอาใจไปเลย
ได้อีกอ่ะได้อีก :haun4: :haun4: :haun4:
น้องปานก้อน่ะ ดูเหมือนจะไม่ให้ความร่วมมือ
แต่ก้อให้ความรวมมือจนเสร็จสิ้นกระบวนการ5555++
ขอบคุณเบบี๋มากๆๆน่ะจ๊ะ
ที่แต่งจอนพิเศษมาให้อ่านกัน
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แสบเค้าก็ยังคงคอนเซ็ปต์เดิมน่ะนะ
ถ้าไม่ได้แกล้งน้องปานสุดที่รักแล้วจะขาดใจน่ะเนอะ
น้องปานนี่ก็แบบว่าไม่เห็นจะโกรธจริง ๆ จัง ๆ ซะทีน่ะเนอะ
อย่างว่าแหละ รักหรอกจึงหยอกเล่น คอนเซ็ปต์พี่แสบเค้า :z1:
-
เข้ามาฮา กับก๊วนนี้อีกแล้ว
อยู่ครบทีมกันเมื่อไหร่ รั่วจริงๆ
แมนก็นะ โดนแกล้งทุกครั้ง ยังไม่เข็ด
ปานน่ารักเชียว เด็กสุดในกลุ่มเลย
กระพริบตาปริบๆๆๆ ให้เบบี้
คนอ่านลงแดงอะ ขอตอนต่อไปเลยได้หมายยยยยย ติดแล้วนี่ รับผิดชอบเลย
-
พี่แสบ แสบสมชื่อจริง ๆ
แต่แอบมีมุมน่ารักอ่ะ ดูแลปานตอนอ๊อกได้ดีเชียว
คิดตามที่เบบี้เขียนแล้วเนี่ย
ปานเซะซี่จริง ๆ
:haun4:
-
ไม่ไหวละ แบบนี้ต้องโหวตให้เบบี้เป็นนักเขียนยอดเยี่ยมแห่งปี...
แบบว่ามัน โอยยยยยยย อ่านไปคิดภาพไปกำเดาจะพุ่ง
-
ขอกราบขอบพระคุณเบบี้
โคตรอยากจะอ่านอีคู่ปานแสบมากกกกกกกก ได้อ่านแล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
.... ไอ้พี่แสบ แม่ง หื่นได้โล่จริงๆ ส่วนน้องปาน... ดูผิดไปจริงๆ แรงใช่ย่อย ก๊ากกกกก
รักเรื่องนี้สุดใจเลย (ลาวล่ะ) :impress2:
:กอด1: เบบี้
-
อ่านไปเลือดสาดไป น้องปานน่ารักมากกกกกกกก
ชอบกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้จังอ่ะ อยู่ด้วยกันทีไรมีเรื่องฮาทุกที ชอบๆๆ
+1 ให้เบบี้คนงาม คนขยันจ้า
-
"แต่ดูมันน่ารักดีวะ ไม่ว่ามันทำอะไรก็น่ารักในสายตากรูไปหมด"
"มันน่ารักกรูชอบมัน"
อิอิ ชอบความคิดความรู้สึกของพี่แสบที่บรรยาย
ก้อชอบ ก้อรัก ย่อมหึงหวงโหดเป็นธรรมดาเนอะ
:oo1:
เรื่องนี้น่าจะได้ร่วมโหวดด้วยนะ เสียดายมาก...
-
:jul1:
หื่นจริง ๆ
-
โอยยยยยยยยยยยยย น่ารัก น่าเลิฟ จริงๆ อิอิ แสบนะ ก็แสบสมชื่อจริงๆ ฮ่าๆๆ o13
-
กรูเดินไปปิดไฟ แล้วเดินมาเปิดไฟหัวเตียง แล้วถอดเสื้อผ้าออก คิดไรเหี้ยๆอยู่อะสิพวกมึงอะ กรูจะอาบน้ำ ...สาด
เอ่อ ป่าวนะ เค้าป่าวคิดไรเจงๆ เบบี้ไม่ได้ว่าคนอ่านใช่ป่ะ เบบี้หมายถึงพวกข้าวที่อยู่นอกห้องใช่ป่าวอ่ะ
น่านสิ เราก็ว่าอยู่
ขอบคุณค่ะ มาต่อบ่อยจัง :pig4: :กอด1:
-
ชอบคู่ข้าวกะต้าร์มากมายอ่ะคัฟ :haun4:
คู่เป้กะเข็มก็ชอบอ่ะ หุ หุ หุ :impress2:
แล้วน้องเพลงก็น่าัรักมากๆ อ่ะคัฟ เหอะๆ :o8:
-
ชอบแสบ ปานที่สุดดดด :impress2:
น้องปานน่ารักกก
พี่แสบมาเล่าอย่างนี้แล้วฮาอ่ะ
ชมเมียตัวเองน่ารักตลอด :m20:
แต่ก็น่ารักมากจริงๆ>///////<
-
กรี๊ดๆ ตอนที่อยากอ่านที่สุด
ปานกะแสบ แสบออกแนวหวานปนหื่น :z1:
ชมปานน่ารักตลอดเลย
:call: :
-
น่ารักกกกกกกกกกจัง(ทุกคนเลยค่า)อิอิ
เวลาแสบพูดลงท้าย "ครับ" หรือแทนตัวเองว่า "พี่" ทีไร
รู้สึกว่ากำลังต้องเกิดอะไร ออกแนวเจ้าเล่ห์อะ
แต่ส่วนตัวชอบให้แสบพูดเพราะๆกับปานนะ (เพราะเรียกเลือดดี)ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ผิดหวังกับคุณเบบี้เลยค่า :L1:
((บอร์ดเข้ายากมากค่ะ เศร้า))
-
อยากบอกนะว่ารอตอนนี้ตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนั้นตี 2แล้วนะ ลุ้นว่าเบบี้จะเอามาลงได้ป่าว
สุดท้ายก็รอไม่ไหว ให้กุ๊กกู๋มันรอไปคนเดียว
จนตอนเช้าทนไม่ไหวไม่ได้อ่าน ต้องเิปิดมือถืออ่าน พยายามได้โล่มากก
แต่ก็คุ้มค่าการรอคอย ตอนพิเศษ แสบกับปาน น่ารัก น่าฟัดสุดเหวี่ยวไปเลย
หื่น กวน ได้ใจเจ๊มากกกก โดยเฉพาะน้องปานเมาแล้วโคตรเรื้อนเลย ชอบตอนที่มันให้ไอแสบร้องเพลงให้ฟัง
แมร่งคนเมาแมร่งเป็นงี้จริงๆ555555555555
ตอนหน้า จัด ตาร์กับข้าวมาให้งามๆๆสักตอนนะ จะขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. ต้องขออภัยเพราะไม่เคยได้เม้น เบบี้สักที ทั้งที่ตามอ่านมานานมากแล้ว
ต่อไปนี้ ถ้าเบบี้จัดฟิคมาอย่าให้ขาด เจ๊ก็จะเม้นไม่ขาดเหมือนกันนะจ๊ะ
ร๊าก เบบี้มั่กๆๆ
-
^
^
^
^
จิ้ม น้องแจน(ป่ะวะ)
มิใช่ก็ขออภัยนะตัวเอง :o8:
-
:z13:
จิ้มรีบน
พี่แจนเค้าเปลี่ยนไปใช้ "กุ๊กกู๊" แล้วคราฟฟฟ .. ชื่อเรียกยากได้อีก ดีนะไม่ใช้ "กุ๊กๆกู๊" :z3: หึหึ
ไปดีกว่า :z2:
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก~ นู๋แมนอย่างฮาอ่ะ :m20: :laugh: :laugh:
ทำอย่างกะไม่รู้ว่าข้าวกะเฮียตาร์น่ะ ด้านนนนนนนนนนนนนนนนนขนาดดดดดดดดดไหน :laugh3:
เมื่อคืนน้องปานก็ร้อนแรงมากนะจ๊ะ :haun4:
แสบก็หื่นนนนนนนนนนนนนนได้ใจไปเลย :oo1: :haun5: o13
เล่าได้หลงเมียสุดๆไปเลย (น่ารักๆๆๆตลอดดดดดดดดดดอ่ะ) :-[
-
น้องปานน่ารักที่สุดในเรื่องนะ แต่เบบี้น่ารักกว่า :laugh: มาต่อได้ทันใจมาก
น้องปานน่าได้ด่าพี่แสบบ้างนะ นี่โดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวถึงจะเป็นคนทำเองก็เถอะ :z1:
อ่านจบแล้วแบบว่าจะเม้มงัยดีว้า เพราะเลือดออกหมดตัวหละ อ้อ ส่วนน้องขนมเราจะตามไปอ่านก่อนค่อยกลับมาเม้มเด้อ
-
น้องปานน่ารักอะ
เบบี้ก้อน่ารักนะจ๊ะ
-
:pighaun:สงสารน้องปานจัง เจอพี่แสบหื่นซะ แต่เอ แล้วน้องปาน.....
+1 ให้เบบี้จ้า แล้วตอนต่อไปจะใครเป็น ตอนพิเศษอีกน้า.......
-
อยากกด + ให้เบบี้อีกหลายๆ ครั้งอ่ะ
แต่งคู่นี้ออกมาได้แบบว่าถูกใจสุดๆ
หื่นได้โล่ห์จริงๆ พี่แสบ :haun4:
-
เอิ๊ก ๆๆ แสบหื่นได้ใจอ่ะ 2 รอบกลางคืน กับอีก 1 รอบเช้า เหอ ๆ แถมรอบเช้าบังคับให้น้องปานคุมเกมด้วย 555+ โฮกกกกกกก :haun4: เลือดไหวเวียนดีเลยทีเดียว อิอิ
เป้-เข็มมีมะคับเนี่ย เบบี๊จ๋าาา อิิอิ
ขอบคุณตอน สเปเชี่ยววววว นี่นะค้าบ ^^
รอพิเศษอีก อิอิ
-
:-[น่ารักกกกก รอเป็เข็มจ้า ขอหวานนนนนนเลยๆๆๆ o13
-
...พิเศษจริงๆ ค่ะ ...เรื่องที่โกรธกันนี่คงเรื่องจู๋ปลอมใช่ป่ะคะ น่ารักได้อีกหมอปาน...แล้วโดนสดๆ ไม่โกรธก็ไม่รู้จะว่าไง แต่ว่า ใจดีจังนะคะ อย่างที่ข้าวว่าเอี้ย แต่ได้แฟนดีน่าเสียดายเน้อ..รอตอนต่อไปค่ะ...ฮ่า ฮ่า ฮาแมนมากค่ะ
-
ฮามาครับ ชอบครับ ขอบคุณมากครับ
ปล.จะรอตอนต่อไปนะครับ
-
:serius2: มาต่อไวไว ทนไม่ไหววววววววววววววววววววววว :z3:
-
หื่นอ่ะ พี่แสบ มากมากถึงมากที่สุด :haun4:
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
-
:pighaun:
น้องปานนนนนนน
เมาและเป็นงี้นี่เอง
เดี๋ยวอีกหน่อยคงโดนแสบเมาเหล้า
เพราะท่าทางคงติดใจน่าดู 555+
มีของปลอมด้วยวุ้ย
ดีนะปานไม่โกธรอ่ะ
ขนาดปานปวดตัวไปหมด ก็ยังได้อยู่ :haun4:
รอตอนต่อๆและต่อๆไปน้า :impress2:
-
มาต่อไวไว ทนไม่ไหววววววววววววววววววววววว
:z2: :z2:
-
:haun4:
หึหึหึ
สะจาย จิง ๆ
น้องเบบี้น่าร๊ากกกกก
-
หวัดดีค่ะ เบบี้ :L2:
เราเพิ่งอ่านจนจบ สุดยอดดดดดดดดดดดด
ช่วงแรกๆเราอ่านแล้วก็คิดๆนิดหน่อยว่า ไอ้พวกนี้วันๆไม่ทำไรอ่ะ กินเหล้า มีเรื่องกันไป
แต่ต่อมาเรื่อยๆ มันเริ่มมีเรื่องราว มีหลายๆอารมณ์ ฝีมือการเขียนของเบบี้พัฒนาขึ้นตลอดอ่ะ o13
ยิ่งตอนพิเศษนะ เราฮามาก สนุกสุดๆ :m20: :m20:
เราชอบความเป็นเพื่อนของทุกคนนะ แบบเฮไหนเฮนั่นไม่เคยทิ้งกันเลย
ถ้าเรามีเพื่อนแบบนี้คงจะสุดยอดอ่ะ o13
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่านกัน (และก็จะมีต่อไปเรื่อยๆใช่มะ o18 )
ปล. ต่อไปจะมาเม้นท์ให้ตลอดนะจ้ะ มาต่อเร็วๆนะ
-
ใครจะไม่รักน้องปาน ก็น้องมันน่ารักซะขนาดนี้ พี่แสบเลยหลงซะ
ประมาณถ้าเห็นอยากจะเข้าไปหยิก 555+ งงปะ
น่ารักแบบหมั่นเขี้ยวเหมือนเด็ก ๆ ไรเงี้ย
-
ขอยืนยันว่าชอบทุกคู่เลย น้องปานเมาแล้วน่ารัก เซ็กซี่ได้อีก แต่ก็น่าสงสารนะ
โดนไอ้พี่แสบที่แสนจะโคตรหื่น ถนอมน้องหน่อยนะไอ้พี่แสบ ใช้งานหนักน้องปาน
จะแย่เอานะ ขอคู่ต่อไปด้วยนะ เป้+เข็ม รักทุกคู่เลยค่า + ไม่ได้แล้วเพราะไป +
ให้ในกระทู้โน้นแล้ว เอา :กอด1: ไปแทนละกันน้า เบบี้คนสวย...
-
:beat: :beat:
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
ปานแสบ ตาร์ข้าว :fire:
:jul3:
-
:jul1:
-
เบบี้จ๋าาาาาาาา :impress2: Mizzzzzzzzz U :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :กอด1:
-
เวลาปานเมาแล้วน่าร้ากจัง น้องมันทำดีขนาดนี้คราวหลังปล่อยให้ก๋งนิดๆพอแก้มแดงๆละกันน่าแสบ
เมาแล้วเซ็ก....ซี่ฮิบฮายเลย :z1:ซู๊ดดดดด
-
อยากอ่านตอนต่อไปแล้ววววว
:z13: จิ้ม Backroom >> เปลี่ยนแล้วๆ คืนยูซเก่าให้เจ้เจ้าของเค้าไป ฮาๆๆ
:z13: จิ้ม เบบี้ >> ตอนแรกชั้นกะจะ กุ๊กๆกู๋ เหมือนกันแก แต่รู้สึกลำบากตัวเอง ฮาๆๆ
-
เพิ่งตามอ่านทัน แม่เจ้า บ่าย 3ถึง 9โมงเช้าของอีกวัน
ไม่ไหวแล้วรักพี่ต้าร์ กับน้องข้าวมากมาก
แอบรัก ทศ กับแมน เลวดี (แต่อยากให้ทั้งคู่มีคนลงเอยด้วยจัง มิเอาผู้หญิงน้า)
ไอ้แสบ กับน้องปาน คุ้นๆๆเหมือนคนแถวๆนี้
เป้กับเข็ม น่ารักแบบเงียบๆๆ
ชอบคร่ะชอบ สรุปชอบมากๆๆๆ มาต่อไวนะค้า
-
นานๆอ่านมุมไอ้พี่แสบของน้องปานบ้างก็หื่นดี 555+
-
:serius2:ม่ายยยยยยย อยากไปเกาะขอบเตียงอะ :laugh:
-
ปานน่ารักมากมาย
ชอบๆ เฮียแสบท่าจะหลงน่าดู เอิ๊กๆ
-
พี่เบบี้ :man1: :z13: :z13:
พึ่งอ่านจบตั้งเเต่ตอนเเรกยันตอนนี้ใช่เวลา2วัน
สนุกๆสุดๆเลยชอบข้าวอ่ะ :man1:ข้าวน่ารัก
มันส์ดีชอบเเบบนี้ ตรีนกะตรีน ตรงๆ น่ารักสุดยอดพี่ข้าว :-[
พี่ตาร์อ่ะตอนเเรกก้อชอบอ่ะอ่านไปอ่านมาตอนที่มีต่ายอ่ะ :angry2:ทำไมทำเเบบนี้ เชียร์ข้าวเลิก
มีตอนพิเศษเยอะๆน่า :-[
:m20:ป.ลคนอ่านมันอิน
-
ต้อนรับนักอ่านคนใหม่ที่ได้อ่านเรื่องของเบบี้นะค่ะ :L2:
ไม่มีใครมาจิ้มเปิดซิง เบบี้ก็ไม่จิ้มนะ สงสาร เหอะๆ
น้อยคนนะเนี้ยจะชอบข้าว แต่ก็ดีแระค่ะ พวกเดียวกัน กร๊ากก :laugh:
ยังไงก็ติดตามเรื่องอื่นๆของเบบี้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :L1:
-
มาจิ้มเบเจ้า
-
ข้าวอย่าน้อยใจนะจ๊ะ
รักเหมือนกัน :-[
-
:angry2:อะไรเขาก็ชอบข้าวนะ แต่หลงพี่ตาร์มากกว่า ฮ่าๆ
แล้วล่าสุดยิ่งหนักเลยอ่ะ หลงพี่แสบหัวทิ่มได้อีก กร๊ากกกกกกกกกกกก
อยากอ่านปานแสบ กะตาร์ข้าวอีกอ่ะ แล้วเป้เข็มด้วยนะเบบี้ อยากอ่านภาคน้องปานเล่ามั้ง (เรื่องมากได้อีก :monkeysad:ก็เขาอยากอ่านจริงๆนิ)
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทั้งหมดทั้งมวลไม่ได้บังคับ ไม่ได้กดดัน แต่อยากอ่านเฟ้ยยยยยยย :jul3:
-
อะไร ๆ ข้าวก็ชอบนะ แต่แค่หลงต้าร์มากกว่าเหมือนรีบนเท่านั้นเอง
ปานก็ชอบ แสบก็ชอบ เข็มก้ชอบ เป้ก็ชอบ (มันหลายใจจังว่ะ ชอบทุกคนอ่ะ)
:-[
-
จะว่าไปเเล้วอ่านไปอ่านมา ทศน่าจะคู่เอ็ม เห็นอยู่ด้วยกันบ๋อยๆ :o8:
-
ต้องขอบคุณเบบี้มากๆนะครับที่แต่งเรื่องดีๆมาให้เ้ราได้อ่านกัน
ผมขอบอกว่าอ่านไปยิ้มไป ซึ้งไปด้วยกับตัวละครทุกๆตัว ทุกตัวละครมีพัฒนาการให้เห็นเหมือนเราได้ดูหนังภาคต่อหลายๆภาครวมกัน
ผมเชื่อว่าทุกคนก็อยากมีคนรักและประสบการณ์รักที่น่าจดจำ น่ารัก สดใส และจริงใจแบบนี้ ผมเองก็หวังให้ชีวิตได้เจออะไรแบบนี้บ้าง นิยายเรื่องนี้เติมเต็มความสุขให้ผมได้มาก ขนาดไปเมืองนอกยังขนคอมไปนั่งอ่านด้วย ใช้เวลาไปอาทิตย์กว่าๆ แต่มีความสุขตลอดเลยจริงๆ
นั่งรอตอนพิเศษอยู่เรื่อยๆนะครับ
ขวัญใจผมนอกจากข้าว+ตาร์แล้ว คงเป้นคู่ของเป้+เข็มแหล่ะครับ น่ารักดี
-
อ้ากกกกก
ชอบมากๆๆๆๆ :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
แล้วที่ข้าวขู่ตาร์ว่า
"มึงโดนแน่"
สรุปว่าโดนป่ะ :impress2:
-
:o8: น้องปานน่ารักได้อีกนะเนี่ย หุๆๆ
-
ตามาอ่านตอนพิเศษ หุหุ
พี่แสบชั่งทำกับน้องปานได้
555++
:pighaun: :haun4:
-
เรื่องนู่นต่อแล้วมาเต้นเรื่องนี้แทน :z2:
เชิ้บ ๆ >..<
-
ปานนน น่ารักอ่ะ แต่ทำไมแสบชอบแกล้งปานจังเลยยย
:serius2: :serius2:
-
น้องน้องขนมเสร็จก็วิ่งมารออาแสบต่อ :mc4:
-
:z1: :z1: :z1:
แล้วจะรอตอนต่อไปนะครับ
:-[ :-[ :-[
น้องเพลงหายไปนานเลยอ่ะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
คิดถึง
:L1:
-
อร๊ายยยยย
ถูกใจแฟนคลับสุดๆๆๆๆๆๆ :oni2:
สเปเชี่ยวโคตรๆ.. โหมดแสบเนี่ย :pig3:
ขอบคุณเบบี้จ้า o1
o13 o13 o13
-
:pig4: ขอบคุณเบบี๋ :3123: ชอบคู่ของปานกะแสบที่ซู้ดดดดดดดดดดดด
รีเควสตอนพิเศษของปานกะแสบอีกหลายๆตอนได้มั๊ยจ้ะ :-[
-
:mc4:
สวัสดีจ้าคุณเบบี้
ชอบเรื่องนี้สนุกมาก
เราบรรยายไม่เก่งนะ แต่ขอบอกว่าชอบนะ
น่าจะทำเป็นหนังสือเนอะเราอยากได้เก็บไว้อ่านบ่อยๆ
ปล.ขอคู่ปานแสบ ตอนที่ปานเป็นนักศึกษาแพทย์ได้ป่าวอยากอ่านมากๆๆ
ขอบคุณมากจ้า
-
มาอวยพรให้เบบี้ที่กระทู้นี้ด้วย
ขอให้ทำข้อสอบได้ลื่นไหลเหมือนเขียนเรื่องพี่ต้าร์+ข้าวนะจ๊ะ :call:
-
อยากโหวตให้เรื่องนี้อ่ะๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
-
อยากโหวตให้เรื่องนี้อ่ะๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
ใช่แล้วๆๆๆๆๆๆๆ ไอก็อยากโหวตเรื่องนี้เหมือนกัลลลลลลลลลล :serius2:
-
ชอบค่ะ
-
ยังน่ารักเหมือนเดิมน่ะค่ะ :)
-
พี่แสบแม่มหื่นว่ะ
แต่ก็นะ........
เบบี้หื่นกว่า
เพราะเป็นคนแต่ง :laugh:
ปล.กดบวกให้เฉพาะคนหื่น กร๊ากกกก หายไปนานไม่ได้จิ้มตูดเบบี้เลย รู้สึกจะลงแดง o18
-
อีกคู่ที่ชื่นชอบ ....
ปานก็น่ารัก / แสบก็หื่นแบบได้ใจสุด สุด
แล้วมาต่ออีกน่ะ .... รออยู่ :bye2:
-
ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้ง ก็ยังชอบอยู่เหมือนเดิม
-
รอตอนพิเศษต่อนะครับ
ระหว่างรอว่าจะแวะไปอ่านซ้ำอีกรอบเป็นรอบที่สาม 555 ชอบมากเรื่องนี้
-
มาเม้นรอ เรื่องนี้ ชอบ ข้าว มากมาย มันกวนติน ได้ใจ o13
-
อ่านแบบ3วันรวดชอบมั่กๆ
ร๊ากกกกกกกกกนิยายเรื่องนี้สุดๆชอบทุกตัวละคร
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบอยากอ่านคู่ไปกับเรื่องของลูกอ่ะน่ารักออก
เค้าอยากอ่านน้องเพลงอ่ะดูน่ารักน่าฟัดมากมาย(ไม่ใช่ไม่ชอบพี่เพลงน่ะแต่อิช้านโลลิค่อน)กร๊ากกกกกก :m1:
เดี๋ยวไปอ่านชุลมุนฯอีกรอบดีกว่าไปเก็บรายละเอียดเรื่องพวกพ่อในนั้นอีกหน่อยรอไรท์เตอร์มาอัพเรื่องนี้
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์น่ะค่ะ :กอด1:
เบบี้ไฟวติ้งงงง!!! :a2:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :haun1: :haun1: :haun1: :haun1: :haun1: :haun1:
ชอบที่สุดเลยยย ย
มาอิกนะ
-
น้องปานเเบบว่า :pighaun: :pighaun:
กลับมาอ่านเรื่องของพี่เบบี้ตั้ง3ยังเคืองตอน151-152ร้องไห้เลยอ่ะสงสารข้าว พี่ตาร์ :3125:
เเต่ตอนนี้ดีล่ะ :-[
-
อ่านจบแล้ว :mc4:
ชอบทุกคู่เลย แต่ละคู่เรียกเลือดทั้งน้านนนน
ชอบคู่ตาร์กับข้าวที่สุดอ่ะ ข้าวอ่ะสุดๆ :impress2:
-
คืดถึงเบบี้เน๊ :impress2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[
ว้าวว ว
มาแระ ตอนพิเศษ
อิอิ
มาเร็วๆน๊า!
-
:z10: จับมัดเลย ไม่มาสักที
:z13: แถมจิ้มอีกที
-
:z2: เชิ้บ ๆๆ ๆ
เข้ามาเต้นรออีกรอบ TT^TT
-
ชอบเลยครับ/เล็ก สุราษฎร์
-
:z13: :z13:รอพี่เบบี้
-
รออ่านอยู่นะ เบบี้ที่รัก ตอนนี้หายไปไหนอีกจ๊ะคนสวย :m13:
-
ชอบคู่ปานกะแสบมากๆ :haun4:
-
ชอบมากๆๆๆ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆ คะๆๆๆๆ เป็นแฟนเรื่องนี้เลย :haun4:
-
ปานน่ารักมากกกกกกกกกกกก
:haun4:
-
น่ารักมากไอพี่เเสบๆไม่ทิ้งลายโหดเเอนด์หื่น 55
-
เรื่องนี้ ยิ่งอ่านยิงชอบ
ทุกตอนเลยยยย
ชอบๆ ค่ะ ^^
-
ชอบเบบี้มากๆๆๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด :-[ :-[
แต่งได้สนุกสุดๆ
นับถือ :call: นับถือ :call:
เอามาลงช้าก็ไม่ว่าหรอกแค่แต่งให้อ่านเรื่อยๆก็พอ
:pig4: :pig4:
-
เข้ามารอ ตอนพิเศษ เป้-เข็ม
เบบี้จ๋า เมื่อไหร่จะมา :angry2:
-
o1เมื่อไหร่จะมา คิดถึงต้ารข้าวแอนด์เดอะแก็งค์
-
หวัดดีครับ เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่งได้ดีมากครับ ลงตัว อิอิ
-
คิดถึงป๋าเป้กับม๊าเข็มมมมมมมมม
อยากอ่านแล้วง๊า~
มาอัพไวๆน๊าเบบี้คนสวย :m1:
ไรท์เตอร์ไฟวติ้งงง!!
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ12
เป้กับเข็ม
(พิเศษ โคตรๆ.. โหมด เข็ม)
“ไอ้เหี้ยเอ้ย... ให้มันได้อย่างนี้”เฮีย ใจเย็นๆก็ได้นะ
“ค ยเอ้ย รุกแล้วไอ้สาด.มึงดูมันเล่น ..โอยยยย.. มึงไม่ต่อยวะ”
“เออ เออ เอออ....”เสียงเชียร์สนั่นหวั่นไหวลั่นบ้านพักที่รีสอร์ต
ทุกคนอย่าตกใจไปว่าเสียงอะไร มันเป็นเสียงเฮียตาร์ แล้วก็ไอ้เหี้ยแสบกับไอ้เหี้ยเป้ที่ดังกว่าคนอื่นและตัวอื่นๆที่นั่งลุ้นมวยอยู่ ถ้าใครได้ดูว่ามวยอะไรก็คงจะรู้กันดี ป้องกันแชมป์มวยโลก แต่เราไม่บอกว่าของใครดีกว่าเดี๋ยวเค้าจะฟ้องเอา กร๊าก
“อืม หืมมม...”
“เอ้ออออออออออออออ...”พร้อมเพรียงกันร้องอย่างดัง
“เหี้ยแม่ง. ชอบคลุกวงในตลอด สัตว์.. แม่ง ไม่ปล่อยหมัดเลยวะ.”ไอ้แสบมึงจะอินเกินไปแล้ว
“มึงดูไอ้ยุ่นดิเหี้ย.. ต่อยแค่นี้นะ.. ไม่ได้เรื่องวะ”ไอ้ข้าวก็เอากับเค้าอีกคน ตอนนี้สีหน้าแต่ละคนเคร่งเครียดมาก ตอนแรกพวกผมกะว่าจะไปเที่ยวกันที่จังหวัดใกล้เคียงแต่พอทราบว่ามีถ่ายทอดสดมวย ก็ไม่ได้ออกไปไหนกันเลยครับ เข้ามาตั้งวงเหล้ากันในห้องนั่งเล่นนี่แทน
“เล่นเหี้ยไรของมันวะนั่นนะ”เฮียตาร์แก่คงคันไม้คันมืออยากเล่นเองมาก ลุ้นตัวโก่งเลยครับ
“ต่อยเลย..... ปล่อยดิไอ้สาดดดดดดดเอ้ยย”ใจเย็นๆก็ได้พวกมึง ผมได้แต่นั่งมองอาการของพวกมัน
“วงเมื่อกี้ได้พอดีเลย แม่ง เสือกหลบทัน”ไอ้แมนพูดเอือมๆแล้ว เพราะว่าต่อยมานานแล้วไม่มีใครกินใครสักที
“เออ เออออออ.. เหี้ยเอ้ยยย เอออ..”เสียงอาข้าว เหอะๆ พร้อมท่าทางประกอบเหมือนอยู่ข้างเวทีมวย
“มึงดูดิมันไม่ได้มีน้ำมีเนื้อเหี้ยไรเลยนะเว้ย.. ไอ้เหี้ยนี่ปล่อยหมัดน้อยเอง เค้าทำไรเราไม่ได้แล้ว มันหมดแรงแล้ว เหลือของเราแหละ ไม่ทำอะไรสักที..”เฮียตาร์แกก็ยังวิเคราะห์มวยไม่เลิก ตามประสาคนเป็นมวยแหละครับ พอเห็นแล้วมันก็คงขัดตา
“โอยยยยยยย..”เสียงไอ้ป๊อดร้องอย่างดังเมื่อฝ่ายไทยเราโดนต่อยเข้าเต็มสวิง
“มึงไปต่อยแทนเลยไป”ผมบอกไอ้เป้ที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เหี้ยมึงดูนะ.. เค้ายั่วโมโหมันก็จะหยุดไม่อยู่ๆแล้วนะ.. แม่ง .. เซ็ง”ไอ้เป้โวยวาย
“เอ้ยยย ทำเหี้ยไรวะเนี้ย”เฮียตาร์กุมหัวตัวเอง
“จะเหวี่ยงเค้าให้ได้เลย. มันคิดว่ามันต่อยมวยไทยอยู่รึไงวะ.. เข้าล๊อกตลอด กรูอยากเดินไปบอกมันข้างเวทีจริงๆ”เฮียยังบ่นไม่เลิก เหอะๆ
“เออ.เออ เออออออออ..”และเสียงนี้ก็พร้อมเพรียงกันเชียร์ดังอีกรอบ เมื่อไทยเราต่อยได้เข้าเป้าเต็มๆสามหมัดรวด
“มันไม่ระวังเลย วู้ววววววววว”พอไทยเราโดนส่งหมัดกลับ เฮียตาร์แกก็ทำเสียงเซ็งๆอีกครั้ง
“Kเอ้ย เอาสักทีสิวะกรูลุ้นจนเยี้ยวเหนียวแล้วเนี้ย”เฮียแกคงโมโหมากๆ
“หึ.. ไหนไปเยี้ยวให้ดูหน่อยดิ”ไอ้เหี้ยข้าวเสือกทะลึ่ง มันบอกแฟนมันขำๆ เฮียแกหันมาหัวเราะใส่ไอ้ข้าวหน่อยๆแต่ก็หันกลับไปดูมวยต่อ
“มันทำไมไม่ขยันต่อยวะ แม่ง เข้าวงในตลอดเลย..เหนื่อยแล้วก็น๊อกให้ร่วงสักทีสิว้า”ไอ้ป๊อดก็นักมวยเก่า มันก็คงหงุดหงิดไม่แพ้กัน
“ เออ เอออ เอออออออ...”แล้วเสียงเฮก็กลับมาอีกครั้งเมื่อไทยต่อยได้สามหมัดรวดจนญี่ปุ่นมันเซถอยไป
“เออ เออ อย่างนั้น” อืม หมัดนี้เข้าเต็มๆ ที่จริงผมก็อยากส่งเสียงเชียร์บ้างนะ แต่ไม่เอาแค่นี้ก็วุ่นวายพออยู่แล้ว
“เฮ้อออออออ.. ไม่อยากดูแม่งละ”เฮียตาร์คงอารมณ์เสีย เมื่อไอ้ฝ่ายเราปล่อยให้เค้ารุกอีกรอบ
“Kเอ้ย ....”เสียงด่ากันระนาว
“เอออออออออออออออออ.. ให้มันได้อย่างนี้”เฮียตาร์เฮอย่างมีชัย
“วู้ววววววววววววว”หมดยกพอดีครับ
“กล้ามเซ็กซี่วะ”ผมพูดลอยๆเมื่อเห็นกล้ามหน้าท้องฝ่ายคู่แข่งของเรา
“อะไร”ไอ้เป้กันมาถามเสียงแข็ง ผมได้แต่ส่ายหัวส่งๆไม่อยากเถียงกับมัน มันกำลังจะถามต่อพอดีมั้งแต่มีเสียงเชียร์พร้อมกันดังลั่นอีกรอบ
“วู้ววววววววววววววววววววววววว.. สุดยอด”กลายเป็นว่าช่วงนั้นหมดยกสุดท้ายพอดี แล้วกรรมการก็ตัดสินให้ไทยชนะ
“น่าสงสารไอ้ญี่ปุ่นวะ”ผมพูด เมื่อเห็นหน้ามัน ก็ส่งสารมันจริงๆนะ
“อะไร”ไอ้เป้เสียงแข็งถามอีก
“มึงดูดิ หน้าหงอยเลย น่าสงสาร.. แต่ .. ชอบวะ”ผมพูดตามที่คิด ชอบคนหน้าหงอยๆอย่างนี้ดูน่าแกล้งดี
“อ่อ อยากมีผัวใหม่เป็นญี่ปุ่นก็ไม่บอกกรู”ไอ้เป้มันพูดติดตลก แต่หน้ามันไม่ตลก
“คว...”ผมผลักหัวมันออกอย่างเซ็งๆกับความกวนตีนของมัน
“เฮ้อ.. ปิดๆ..แดกเหล้าดีกว่า”เฮียแกคงอารมณ์เสียจริงๆ ทั้งๆที่ไทยชนะนะนั่นนะ เหอะๆ..
ผมที่กำลังจะลุกก็ต้องล้มลงเพราะไอ้เชี้ยเป้มันกระชากแขนผมลง
“อาราย”ผมถามอย่างหงุดหงิด
“ซิกแพ๊คกรูไม่เซ็กซี่หรอ”มันถาม ไอ้ควาย ไม่มีอย่างอื่นถามแล้วรึไงวะ
“อย่ามางี่เง่า..เหี้ยนี่”ผมด่ามันเซ็งๆ แล้วจะลุกขึ้นยืน
“มึง”มันเรียกอีกรอบแล้วเดินตามมา
“ซิกแพ๊คกรูไม่เซ็กซี่หรอออออออ..”เสียงมันยานคางตามมา
“ไอ้เป้”ผมด่ามันเซ็งๆแล้วผลักตัวมันที่มากอดผมจากด้านหลังออก
“เป็นเหี้ยไรของมัน”ไอ้ข้าวหันมาถามเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้มันแล้วเห็นผมหงุดหงิดกับไอ้เป้ที่เดินมาเนอะแนะอยู่ข้างๆ
“กรูบอกว่าซิกแพ๊คไอ้ยุ่นเมื่อกี้เซ็กซี่ดี..ไอ้เหี้ยนี่ก็ถามว่าของมันไม่เซ็กซี่หรอ”ผมบอกไอ้ข้าว
“อ่าว.. หึ.แล้วของมันไม่เซ็กซี่รึไง”ไอ้ข้าวถามยิ้มๆล้อผม
“มึงก็อีกคน”ผมว่ามัน
“เดี๋ยวกรูจะออกไปซื้อเหล้ากับไอ้ตาร์.. มึงจะไปไหม”ไอ้ข้าวถาม
“ใครไปบ้างอะ”ผมถามมัน
“ก็กรูกับไอ้ตาร์ ไอ้ทศแล้วก็ไอ้แมน”ไอ้ข้าวบอก
“อืม.. ไปด้วยดีกว่า.. เบื่อวะอยู่แต่บ้าน”ผมบอกมัน เบื่อจริงๆครับอยู่บ้านกันทั้งวันเลย
“เค้าไปด้วย”ไอ้เป้บอกด้วยหลังจากที่มันยืนฟังผมอยู่
“เป้.. ปล่อยดิ”ผมบอกมัน
“จูบก่อน”มันบอกหน้าอ้อน ผมหันหน้าไปหามัน ไอ้เป้มันยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมเลยหอมลงที่จมูกมันอย่างเร็ว
“แหวะ”ผมหันไปมองว่าเสียงใคร เสียงไอ้เหี้ยนิลกับไอ้เหี้ยป๊อดที่มันนั่งมองผมสองคนอยู่
“อาบน้ำดีกว่า เหนียวตัวอะ”ผมบอกมันแล้วจะเดินหนีออกมา
“ข้าวรอกรูก่อนนะกรูไปอาบน้ำก่อน”ผมหันไปบอกไอ้ข้าว มันพยักหน้าแล้วหันไปนั่งเล่นเกมส์ต่อข้างๆเฮียที่นั่งกินเหล้าย้อมใจอยู่
ผมเข้าห้องไปจัดเสื้อผ้าที่จะใส่ แล้วก็เข้าไปอาบน้ำ พอออกมาก็เห็นไอ้เป้มันนั่งอยู่ริมเตียงสูบบุหรี่อยู่
มันนั่งมองผม ผมเดินไปแต่งตัวมันก็นั่งมองผม จนผมหันไปมองหน้ามัน มันก็จ้องหน้าผมกลับ
“มีอะไร”ผมถามมัน
“คิดอยู่ว่าเอามึงก่อนออกไปซื้อของดีหรือว่ากลับมาคืนนี้ค่อยเอา”มันพูดหน้านิ่งจนผมอ่านอารมณ์ไม่ออก
“เหี้ย..”ผมด่ามันแค่นั่นแล้วหันมาทาครีมต่อ
“เข็ม”มันเรียก
“หืม..”ผมขานรับแต่จังจับจ้องกับกระจกด้านหน้า
“มีไรปิดบังกรูอยู่รึเปล่า”ไอ้เป้มันพูด ผมหันไปมองหน้ามัน
“เรื่องอะไร”ผมถาม แต่ใจก็ระแวงอยู่นิดๆ ไอ้เป้มันเดินเข้ามาหาผมที่นั่งอยู่ตรงหน้ากระจก
“ก็เรื่องไอ้ห่านี่ไง”ไอ้เป้มันเดินเอามือถือมายื่นให้ผมดู หน้าจอเป็นข้อความที่เป็นของไอ้จอร์ชเด็กที่ทำงานผมนะครับ ที่มันเคยชอบผมนะจำได้ไหม และมันก็เป็นคนกะล่อนอย่างนี้ไม่เลิก แล้วไอ้เหี้ยเป้ก็ขี้หึงซะด้วยกรูละหน่าย
“ก็ไม่ได้มีอะไรนี่”ผมบอกมัน แล้วลุกขึ้นฉีดน้ำหอมนิดหน่อยแล้วหยิบนาฬิกามาใส่
“ทำไมมึงยังติดต่อกับมันอีก”มันพูดเสียงแข็ง
“ก็งาน”ผมบอกปัดๆ
“แต่ที่มันส่งมานี่กรูไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกับงานตรงไหน.”มันพูดอย่างโมโห ผมดึงมือถือจากมือไอ้เป้มาแล้วเปิดอ่านดู ส่วนมากถ้ามันส่งมาผมก็จะลบเลยนะครับข้อความนะ เพราะถ้าสมมุติว่าไอ้เป้มาเปิดอ่านมันจะเป็นเรื่องให้สาวความยืดอีก
“นอนไม่หลับอะครับ คิดถึงคนน่ารัก.. รีบๆกลับมาทำงานนะครับ ผมอยากเห็นหน้า” อืมม..มันมาประมาณแนวพระเอกละครอย่างนี้ตลอดแหละครับไอ้จอร์ชอะ
“อรุณสวัสดิ์ครับ เช้าๆแบบนี้รีบตื่นนะครับ.. จอร์ชมีจัดรายการเช้าพี่เข็มอย่าลืมฟังนะ” อีกข้อความที่มันส่งมา มันไม่ได้ส่งให้ผมคนเดียวหรอกครับผมรู้ มันก็แค่อยากหยอดอยากหม้อไปวันๆตามประสาเด็กวัยรุ่นเจ้าชู้
“ไม่มีไรหรอก..”ผมบอกมันแล้วกดลบข้อความออก
“ไม่มีอะไรแล้วมันจะส่งมาได้ยังไง”มันพูดหน้านิ่ง
“ก็มันไม่มีอะไรไง.. แล้วจะให้มีได้ไงวะ”ผมเริ่มโมโห เป็นคนขี้เกียจอธิบายเยอะนะ
“มึงขึ้นเสียงทำไม”ไอ้เป้ขึ้นเสียงใส่ผม
“ก็มึงเซ้าซี้หาเหี้ยไรละ”ผมด่ากลับ
“กรูไม่อยากจะพูดนะเข็ม.. หลายเรื่องแล้วมึงนะ”ไอ้เป้มันพูดใส่
“ทำไม.. กรูมันเป็นยังไง”ผมเริ่มของขึ้น
“มีเด็กมาหาที่ร้าน นึกว่ากรูไม่รู้รึไง..แล้วมีไอ้เด็กบ้าที่ไหนไม่รู้โทรมาติดที่บ้านอีก”ไอ้เป้มันขุดยาว อันนี้ก็เถียงไม่ค่อยได้เท่าไหร่
“มึงจะเอาอะไรวะ เค้าชอบกรูไม่ดีรึไง นั่นมันงานกรูนะหรือมึงจะให้เค้าเกลียดกรูดี จะได้ไม่ต้องมีงานแม่งเลย”ผมบอกมัน ผมทำงานอย่างนี้มีคนมาชอบเยอะมันก็ไม่แปลก
“เออ.. กรูเรื่องมาก”ไอ้เป้มันตัดพ้อ
“ยุ่งยาก เซ้าซี้ น่ารำคาญสำหรับมึงอะดิ”มันพูดยาวเหยียด ผมได้แต่ยืนส่ายหัว
“จะไปไหม”ผมถามมันอย่างระงับสติอารมณ์ตัวเอง ปกติผมเป็นคนอารมณ์ร้อนขี้โวยวายกว่ามัน แต่คราวนี้ดูเหมือนว่ามันจะนอยด์แดก ผมเลยต้องยอมบ้าง
“ไม่ไปแม่งละ”มันพูดอย่างอารมณ์เสีย
“งั้นก็เรื่องของมึง”ผมบอก แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าตังแล้วเดินออกมา ปล่อยให้มันบ้าไป
ตั้งแต่ผมเริ่มทำงานเป็นดีเจนี่รู้สึกมันจะขี้หึงขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้ว่าปกติมันขี้หึง แต่มันมากไปบางทีก็ไม่ไหวจะเคลียร์แล้วเหมือนกัน
“เป็นไรวะหน้าเป็นตูด”ไอ้แสบถาม
“ไอ้เหี้ยเป้แม่งงี่เง่า”ผมบอกมัน
“เป็นเหี้ยไรอีกละ เมื่อกี้ยังเห็นดีๆกันอยู่เลย”ไอ้ข้าวที่ยืนอยู่พูดขึ้น
“เรื่องเดิมๆไร้สาระ”ผมบอก
“เออ.. กรูมันไร้สาระตลอดแหละ.. ไอ้เหี้ยจอร์ชมันมีสาระมากนักมึงก็ไปทำสาระกันเลยไป ไม่ต้องสนกรูหรอก”ไอ้เป้มันคงแอบฟัง หรือว่าได้ยินพอดี มันพูดขึ้นเมื่อเปิดประตูเดินออกมา
“เรื่องเหี้ยไรกันเนี่ย”ไอ้แสบถาม หน้ามันงงๆ ผมได้แต่ส่ายหัว
“ไปยัง”ผมถามไอ้ข้าว มันพยักหน้าแล้วเดินไปตาเฮีย แล้วเรียกไอ้ทศกับไอ้แมน
พวกผมเดินไปที่รถของไอ้แมน ไอ้แมนเป็นคนขับ ไอ้ทศนั่งหน้า ผมนั่งหลับกับเฮียแล้วก็ไอ้ข้าว
พวกเราไปแวะซื้ออาหารสดบางอย่างที่ตลอดใหญ่ในเมืองกันก่อนนะครับ
“บรื้ยยยยย~~”เสียงไอ้ข้าว ผมหันไปมองว่ามันทำเสียงอย่างนั้นทำไม
“เชี้ย”เสียงไอ้แมนประสานมาหลังจากเสียงไอ้ข้าวจบไป
“หึ.. ไปดูไหม”เฮียตาร์แกถามไอ้ข้าว ไอ้ข้าวรีบส่ายหัวทันทีคว้าแขนไอ้แมนจูงมือกันเดินหนีไป ผมยืนมองงูในกรงที่เค้าเอามาวางขาย
“งูไทยนะครับน้อง..ไม่ต้องกลัวผิดกฎหมายครับ จดทะเบียนแล้วเรียบร้อย”พี่คนขายพูดบอกผมที่ยืนอยู่กับไอ้ทศ
“มึงสนใจหรอวะ”ไอ้ทศถาม ผมส่ายหน้า แต่แค่อยากดูว่าพวกมันจะเลื้อยไปไหนกันแน่ ในเมื่อที่ก็มีอยู่แค่นั้น
“ลองไหมน้อง..”พี่เค้าคงเห็นผมยืนดูนานกว่าคนอื่นเค้า ผมส่ายหัว
“ไม่กัดๆ.. ตัวเล็กนี่”พี่เค้ายื่นมือพี่เค้าให้ผมดู บนมือมีงูตัวเล็กอยู่สองตัว ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นงูอะไร ผมกำลังจะยื่นมือไปรับงูมาจากพี่แก พี่แกจับงูอีกตัวออกให้มันเหลือตัวเดียวมาให้ผม
พอมันมาแตะที่มือผม ตัวผมก็ขนลุกซู มันหยึยๆแบบที่ไอ้ข้าวออกเสียงเหมือนกันเว้ย มันเลื้อยมาพันมือผมพันนิ้วผมชอนไชไปมา
“ไอ้เหี้ยเข็ม..”ผมหันไปตามเสียง มองไปที่หน้าไอ้ข้าวที่เดินมา
“ไปดิวะ..รอเหี้ยไรเนี้ย”มันพูด แต่คงยังไม่เห็นตัวอะไรบนมือผม
“ดูงู”ผมบอกมันยิ้มๆ แล้วยื่นมือไปให้
“เฮ้ยยย!!!!..”ไอ้ข้าวมันตกใจ ร้องเสียงดังมากๆ ขอบอกว่าดังมากๆจนทำให้คนแถวนั้นหันมามองกันหมด บางคนทำหน้างงๆ บางคนหัวเราะมัน มันถอยตัวเองไปไกลจนเกือบล้มลงกับพื้น จนเฮียตาร์เดินดูพร้อมกับไอ้แมนคงเห็นสถานการณ์เรียบร้อยแล้วมันก็เลยไม่เดินเข้ามาใกล้
ตอนนี้ไอ้ข้าวหน้ามันแดงแป๊ด เฮียก็ยืนหัวเราะท้องคับท้องแข็ง ผมกับไอ้ทศก็หัวเราะด้วยส่วนไอ้แมนหน้าเสียไปแล้วเรียบร้อย
“เหี้ยข้าวหน้าเสียเลยดูดิ”ผมบอกไอ้ทศ แล้วยื่นงูกลับไปให้คนขาย
“เล่นส้นตีนไรวะแม่ง..”ไอ้ข้าวมันบ่นยืนอยู่หลังเฮียตาร์
“กลัวขนาดนี้น่าเลี้ยงไว้นะครับน้อง”พี่คนขายยังไม่ยอมหยุดขาย
“เกรงใจอะครับ”ไอ้ข้าวมันพูดหน้าแหยๆ
“กรูว่ากรูแย่แล้วนะ.. มึงดูไอ้เหี้ยแมนดิ”ไอ้ข้าวมันพูดขำๆ พวกผมหันไปมองไอ้แมนอีกทีมันยืนเท้าเอวอยู่อีกฝั่งถนนเลยครับ
“ไปเหอะ ก่อนที่มันจะหัวใจวาย”ผมบอก พวกผมเดินข้ามถนนไปหาไอ้แมนแล้วเดินไปซื้อของในตลาดใหญ่ ไม่นานก็ครบแหละครับ มีเฮียตาร์แกรู้งานอยู่คนเดียว ผมทำไม่เป็น ไอ้เหี้ยข้าวนี่ก็ทำไม่เป็น ไอ้แมนนี่หนักสุดเลยครับ
ซื้อของเสร็จก็กลับรีสอร์ตครับเดี๋ยวมันจะเย็นกว่าจะทำกับข้าวเสร็จอีกมันจะได้กินดึกไปใหญ่
พอกลับมาถึงพวกผมก็ช่วยกันขนของกลับบ้าน พวกพี่ผู้หญิงบางคนก็กำลังเตรียมกับข้าวอยู่พอดี พอกับข้าวเซตใหม่มาไอ้แสบกับเฮียตาร์แล้วก็ไอ้เอ็มก็จัดการอาหารกัน ผมหันไปมองรอบบ้านก็ไม่เจอไอ้เป้
“ไอ้เป้ละ”ผมถามไอ้แสบ
“เห็นเข้าไปในห้องเมื่อกี้”ไอ้แสบบอก
“ไปดูมันหน่อยไป.. น้อยใจผูกคอตายไปแล้วมั้ง”มันพูดประชดใส่ผม
“กรูทำเหี้ยไรผิดวะ.. เฮ้อออ.. มึงก็รู้ว่ากรูไม่อยากพูดมาก แล้วมันแม่งทำไมเป็นคนงี่เง่าบ่อยจังวะ”ผมบ่นใส่ไอ้แสบ ไอ้น้องปานที่นั่งแกะพริกอยู่นั่งมองผมตาปริบๆ
“ปรึกษาผิดคนละฮะพี่เข็ม”ไอ้น้องปานมันพูดขึ้นเซ็งๆ
“มะเหงกนิ”ไอ้แสบมันเขกหัวน้องปานหนึ่งที ทำให้น้องปานหน้าย่นใส่
ผมเดินกลับเข้าไปในบ้าน แล้วเปิดเข้าไปในห้องตัวเอง เห็นไอ้เป้มันนอนอยู่บนเตียงถอดเสื้อคว่ำหน้าอยู่
ผมเดินไปถอดนาฬิกา แล้วก็วางกระเป๋าสตางค์ไว้ที่หัวเตียง แล้วถอดกางเกงออกแล้วเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำก่อนที่จะออกมาเช็ดหน้ายืนมองไอ้ตัวเหี้ย(เน้น “เหี้ย”)อยู่บนเตียง
ผมเดินไปที่เตียงตรงฝั่งมัน
“เป้..”ผมเรียกมัน
“ไอ้เป้”ผมเรียกมันอีกรอบ แล้วนั่งลงข้างมัน มันที่นอนหันหน้ามาทางผม มันคงเห็นว่าผมนั่งมันเลยหันหน้าหนีไปอีกด้าน ไม่หลับแล้วเสือกตอแหล
“ตอแหล”ผมด่ามันแล้วตบหัวมันเบาๆ
“ยุ่ง”มันกระแทกเสียงใส่
“ตกลงโกรธไรกรูวะ.. อย่าบอกว่าแค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง”ผมบอก
“เออ เรื่องไม่เป็นเรื่องสำหรับมึงตลอด.. กรูรู้คนเดียวตลอดแหละที่คิดมากอะ”มันพูดประชดใส่
“ตกลงมึงไม่เคยเชื่อใจกรูเลยใช่ไหม”ผมถามมัน
“......................”มันเงียบ
“นี่ก็ตั้งหลายรอบแล้วนะ.. ไม่เบื่อบ้างรึไง”ผมพูดเหนื่อยๆ
“มึงเบื่อรึไงที่กรูคอยหึงหวงมึงอย่างนี้.. มึงเบื่อหรอ ถ้ามึงหึงหวงกรูบ้างแบบนี้ เชื่อได้เลยว่ากรูไม่เคยคิดจะเบื่อมึงสักนิด”มันพูด ทำให้ผมจุกอยู่ตรงออกเพราะว่าเถียงไม่ออกอีกแล้ว ผมเพิ่งรู้ว่ามันเป็นคนขี้น้อยใจแบบเด็กน้อยก็วันนี้
“เฮ้อออออออ..”ผมถอดหายใจทางปากแล้วทิ้งตัวลงนอนทับตรงเอวมัน ต่างคนต่างนอนขวางกันนะครับ
“กรูน่าเบื่อมากไหม”มันพูดเสียงเบา ผมนอนนิ่ง หาคำพูดไม่ออกว่าจะเอาไงกับไอ้ควายยักษ์นี่ดี
“ถ้าบอกว่ามากแล้วจะทำไง”ผมถามกลับ
“.........................”มันเงียบไปหนึ่งอึดใจ
“อยากเบื่อก็เบื่อไป..ยังไงกรูก็ไม่มีทางเลิกกับมึงหรอก”มันพูดแล้วพลิกตัวให้ตัวเองนอนหงาย ทำให้ผมลุกขึ้นนั่งมองมัน
“อีกอย่าง.. จะง้อกรูเนี้ยช่วยง้อเหมือนคนรักเค้าง้อกันหน่อยได้ไหม”มันพูด
“อะไร”ผมงง
“..................”มันไม่ตอบ แต่เสือกลุกขึ้นไปที่ประตูห้องแล้วล๊อกห้อง
“อะไรของมึงอะ”ผมชักเริ่มระแวง เลยลุกขึ้นยืนถามมัน ไอ้เป้มันยิ้ม
“มึงแกล้งกรูหรอ”ผมถามมัน
“ป่าวแกล้ง.. น้อยใจจริงๆ..”มันบอกแต่ยิ้ม
“แต่หายแล้ว เพราะรู้ว่ายังไงมึงก็ง้อกรูไม่เป็นอยู่ดี”มันบอกแล้วเดินเข้ามาใกล้
“ไปไกลเลยไอ้เชี้ย”ผมหลุดยิ้มออกมาเมื่อมองหน้ามัน ผมผลักหัวมันออกเบาๆ ไอ้เป้มันจับข้อมือผมไว้
“ตกลงเบื่อกรูจริงหรอ.. หืม”มันถามแล้วดึงผมเข้าไปกอด มือมันก็เริ่มไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปมา
“มึงนี่...”ผมดันตัวมันออกเบาๆ
“กรูรู้ว่ามึงไม่เบื่อหรอก.. เพราะถ้าเบื่อจะครางกระเส่ากอดกรูตอบทำไมอะเนอะ”มันพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“โอ้ยยยยยย.. ซาดิสด้วยเมียกรูอะ”ผมหยิกที่ท้องมันเบาๆ
“ทำรักกันเหอะนะกรูอยากตั้งแต่เมื่อกี้แล้วอะ”มันพูดเสียงเจ้าชู้ใส่ แต่ว่ามึงหื่นเกินไปไหมไอ้เหี้ยนี่นิ
“ตกลงมึงแกล้งโกรธกรูหรือมึงโกรธกรูจริงๆเนี้ย”ผมยังงงอยู่นะครับ
“โกรธจริง..แต่รักไปแล้วนิทำไงได้วะ.. ก็อย่างที่บอกมึงจะเบื่อยังไงในเมื่อกรูไม่เบื่อมึงซะอย่าง มึงก็หนีกรูไม่พ้นหรอก”มันพูดแล้วผลักผมให้นอนลงบนเตียง
“ขอโทษนะ.มึงคิดว่ามึงมีสิทธิ์เลือกแค่คนเดียวรึไง.. อย่าให้กรูเบื่อมึงจริงๆแล้วกัน.. มึงนั่นแหละที่จะน้ำตาเช็ดหัวเข่า”ผมเอาบ้าง มันหน้าเสียไปเล็กน้อย
“มึงกล้าหรอไอ้เข็ม”มันพูดเสียงเข้มทิ้งตัวลงมาทับผม
“กล้าไม่กล้า มึงอย่ามาเล่นกับกรูก่อนแล้วกัน”ผมบอกกลับ มันนิ่งไปนิดหน่อย ผมเอาจริงนะเว้ยไม่ได้พูดเล่น
“ก็ลองดูดิ มึงลองมีคนใหม่ดู..กรูจะฆ่าไอ้เหี้ยนั่นให้ดู.. อย่ามาพูดเล่นกับกรูนะไอ้เข็ม”มันมองหน้าผมตาเขม็งแบบโกรธมาก และผมคิดว่ามันคงเอาจริงจนทำให้ผมเสียวสันหลัง ผมเอาขาสองข้างเกี่ยวเอวมันที่หน้างออยู่บนตัวผมไว้ แล้วกดเอวมันให้มาทับกับเอวผม แล้วพลิกตัวเองไปทับตัวมันบ้าง
“ก็ดี. งั้นมึงจำคำกรูไว้บ้าง ถ้ามึงมีเมื่อไหร่.. กรูไม่ฆ่าอีกฝ่ายหรอก กรูจะฆ่ามึงแทน”ผมบอกมันแล้วยิ้มให้ ไอ้เป้ยิ้มออกมานิดหน่อย
“งั้นมึงก็คงอยู่กับกรูไปจนตาย เพราะคงไม่มีวันที่มึงจะได้ฆ่ากรูแน่นอน”มันยิ้มให้ผม แล้วดึงคอผมไปจูบมัน
อืม... แล้วหลังจากนั้น .. หลังจากนั้น เหอะๆ.. ยันสามสี่ทุ่มเลยอะครับ
“... หิวไหม...”มันถามหลังจากเสร็จกิจไปสามรอบ ผมก็นอนซมอยู่บนเตียงเนี้ยแหละครับ ยังไม่ได้ขยับไปไหนเลย
“อืม...เหนียวตัว”ผมดิ้นนิดหน่อย ไอ้เป้มันก็ยิ่งกระชับกอดมากขึ้น
“กรูว่าออกไปตอนนี้ได้โดนไอ้พวกเหี้ยข้างนอกแซวแน่อะ”ไอ้เป้มันพูด
“จะออกตอนนี้ หรือว่าออกตอนเช้ามึงคิดว่าออกตอนไหนพวกมันจะไม่เห่า”ผมย้อนไอ้เป้
“อืม จริงด้วย..”มันพูด ผมได้ยินเสียงกุกกักอยู่บนหัวเตียง
“อาบน้ำกัน”มันพูดไม่พูดเปล่า มันดึงผ้าห่มผมออก
“ไอ้เชี้ย”ผมด่ามัน เพราะผมไม่ได้ใส่อะไร อายเว้ยแม่ง... ไอ้เป้หัวเราะแล้วดึงข้อเท้าผมอย่างแรง
“อาบน้ำกันนะจ๊ะที่รัก”มันพูดแล้วอุ้มผมขึ้น ทำให้ผมต้องเอาแขนคล้องคอมันไว้เพราะกลัวตก
อาบน้ำกว่าจะเสร็จ ไอ้เหี้ยเป้มันเล่นเสร็จอีกน้ำนึงอะครับ เอากับมัน. พอออกมาแต่งตัวผมก็รีบเดินออกไปก่อนเลยคนแรก โดนแซวก่อนไม่เป็นไร ออกทีหลังเดี๋ยวเก็ง
“ไอ้เหี้ย กี่น้ำละมึง”ไอ้พี่ไม้
“ตะวันตกดินเลยนะไอ้สาด”ไอ้เหี้ยแมน
“อ่าว แล้วผัวอยู่ไหน.. หรือว่าคราวนี้ไอ้เป้เป็นเมียแทน เลยลุกไม่ไหว”เสียงไอ้เหี้ยข้าว มึงไม่ต้องป่าวประกาศก็ได้ ไอ้เหี้ยยยยยยย..
“ผัวอยู่นี่คราบ”ไอ้สัตว์นรกเป้ออกมาพอดี
“คืนดีกันได้บนเตียงสิพวกมึงนะ”เฮียตาร์พูดนิ่งๆ
“หึ...”ไอ้เป้มันหัวเราะหน่อยๆ แล้วเดินไปตักกับข้าว
“กลิ่นเหี้ยไรวะ”ไอ้เป้มันทำจมูกฟึดฟัด คิ้วมันขมวดติดกัน
“ใครสูบบุหรี่ถูกๆเนี้ย” ฮ่าๆๆ พอไอ้เป้พูดจบ ทำเอาผมกับหลายๆคนหัวเราะออกมา มองไปที่ปากพี่ไม้ที่คาบบุหรี่อยู่
ไอ้ข้าวที่สูบอยู่มันก็ไม่ได้สนอะไร เพราะรู้สึกส่วนมากมันของนอกทั้งนั้น ตอนมันสั่งเพื่อนมันที่ซื้อมาให้ก็ต้องดูประเทศนะครับ บางทียี่ห้อนี้ประเทศนี้ถูกอะไรประมาณนี้ ผมก็จะฝากมันซื้อให้ด้วยนี่แหละ
“ไอ้เหี้ย ทำกรูเสียเซลเลย”พี่ไม้พูดแล้วดับบุหรี่ตัวเอง
“กรูเพิ่งซื้อมาสูบวันนี้เหอะ คว.. อย่าหัวเราะกันดิวะ”พี่ไม้พูดอายๆ
“...เห็นมันถูกดีกรูก็เลยอยากลองดูบ้าง..”พี่ไม้แก้ตัว
“โห ตกต่ำโคตรๆ.. ไอ้เหี้ยข้าว แบ่งไปมวนดิ”ไอ้เป้มันสั่งไอ้ข้าวยิ้มๆ แบบว่าแกล้งพี่ไม้
“เหี้ย กรูซื้อต่อเลยมา.. กรูมีเงินโว้ย.. แค่อยากลองของถูกก็เท่านั้น”พี่ไม้บอก
“หรอออออออออ??”พวกผมประสานเสียงกัน ก็เรียกเสียงฮาได้อีกรอบ
............................................................
-
:z13:
เข็มง้อเป้ไม่เป็นซะงั้น เอิ๊กกกกกกก
แต่น่ารักง่ะ
:o8:
-
:-[ เป้เข้ม งอนๆง้อ น่าร๊ากกกกกกกกก
แต้งๆเบบี้ ชอบคู่นี้ :impress2:
-
เป้เข็มน่ารักหนักๆนะ :-[
-
สรุป ข้อบนเตียงได้อย่างเดียว :z3:
-
กรูเนี่ยนั่งอ่านไปจนจะอินแทนพี่ต้าร์แล้ว 55555555 :laugh:
แต่เป้นี่ขี้น้อยใจสุดยอดเลยนะ
น้อยใจเอง แต่ก้อหายเอง ฮาๆๆๆๆ แต่เข็มเท่ว่ะ กร๊ากกกกกก o18
-
วุ๊ยยยยยย อ่านเรื่องนี้ทีไรจิ้นตามมันทุกสถานการณ์สิน่า... :-[
-
:กอด1: เป้กะเข็ม น่ารักที่สุดเลย อิอิ
-
ว่าเข็มโหดแล้วนะ เป้โหดกว่าอีกอ่ะ
เข็มหงอเลยดิ่ ให้มันได้อย่างงี้ซี้
:L2:
-
เป้เข็มน่าร้ากกกกกกก
เฮียไม้โดนทำร้ายตลอด :laugh:
-
น่าร้ากไม่แพ้คู่อื่นเลยสองคนนี้
-
o13
เบบี๋ผู้น่ารัก
-
:impress2:
:z2: :z2: :z2:
-
โอ๊ยยยย.....โอ๊ยยยยย....อกอีแป้นแล่นลึก.....
น่ารักที่ซู๊ดดดดด......น่ารักมั๊กกมากกก.....งอลๆๆๆ...
ปล. พี่เบบี้ น่ารักจังจัง
-
น่ารักอ่ะ คู่นี้
เอาอีก ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ
เข็มโหดตลอดเวลา
:jul3:
-
เป้เข็ม
น่ารักมากมาย
-
อ่านกี่ทีก็ชอบเรื่องนี้ที่สุด :o8:
-
เฮียไม้น่าสงสารนิ เมื่อไหร่จะมีคู่เนี่ย!
พิเศษข้าวต้ารอีกนะคะ ไม่เคยรู้สึกว่าเรื่องนี้จบเลย ทำเป็นภาคสองก็ดีนะคะ เป็นแฟนพันธ์แท้ของเบบี้เลย
-
ง่า เหมือนยังไม่จบ...ดี
จารย์แสบหมอปาน น่ารัก
ออกแค่นิดหน่อยแต่ได้ใจ ฮ่าๆๆๆๆๆ
โหวตขอตอนพิเศษแสบปานอีก(หลายยยยยยย)ตอนค่า :impress2:
ขอบคุณเบบี้สำหรับตอนพิเศษเป้เข็มค่ะ
รอเรย์โตอยู่นะคะ(กดดันๆ)
-
คู่นี่โรเเมนติกดีอ่ะคับบ
-
คู่นี้น่ารักกันแบบแมนๆ
แต่ว่าเข็มง้อเป้หวานๆ บ้างก็ได้นะ ..
เบบี้น่ารักที่สุดด :L2:
-
+1 ให้คุณเบบี้ (แต้มที่ 1155) ชอบคู่นี้ที่สุดเหมือนกัน (รู้สึกแกจะชอบทุกคู่เลยนะ...)
คู่นี้ไม่เหมือนใครดี ดูแมน ๆ โหด ๆ ทั้งคู่ อารมณ์หวานหาได้ยากจริง ๆ แต่ก็แฝงไป
ด้วยความรักระหว่างกันแต่ไม่ยอมพูดหรือแสดงออกกันเท่าไร โดยเฉพาะเข็มอ่ะ
สรุปว่า :haun4: เหมือนกันทุกคู่เลย แต่ก็ชอบมากมาย ..... :pig4:......
-
:o8:คู่นี้เป้ขี้น้อยใจจิงๆ เข็มไม่เห็ยง้อเลย เสียดายอ่ะ :L2:
+1ค่ะพี่เบบี้
คู่อื่นต่อน่ะ :o8:
-
ชอบคู่เป้กะเข็มโคตรรรรรรรรรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ+++ o13 :กอด1:
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบแมนๆโหดๆ เหมือนจะไม่ยอมแต่ก็ยอมอ่ะนะ (เพราะรัก) :-[
-
โห่ ฮิ้ว ทำไมไม่บรรยายเลยว้า มีแต่บอกว่า 3 รอบ คร้ายมันจะไม่นึกภาพออกกันเล่าตัวเอง :serius2:
-
เป้-เข็มมาแล้ว
:haun4: เป้หื่นอะ
-
มาแล้ว!!!
อยากรู้ว่า 3 รอบมันเป็นยังไงอ่า
จิ้นมะออก :z1:
-
น่ารักอะ ขออีกได้ปะ
อ่านกี่ครั้งก็ชอบอะกลุ่มนี้นะ
น่ารักทุกคนเลยอะ
เป้ โกรธ เข็ม หรืออยาก
:oo1: กันแน่อะ
-
เป้ค่ะ หื่นไปไหนเนี่ยย ย ??
เข็มง้อมากกว่านี้หน่อยได้มั้ยอ่ะ :-[
น่ารักอ่ะ รับไปเลย +1
-
ขอพิเศษตาร์-ข้าวววว >___<
-
อ่านมุมมองเข็มแล้วน่ารักอ้ะ :man1:
ชอบเวลาเป้หึงน่ารักดีออก คู่นี้งอนๆง้อๆกันน่ารักก
แต่ยังไงเราก็ปักใจรักน้องปาน :oo1:
:pig4:เบบี้จ้ะ
-
:oo1: คู่ โหด เลวดี 555+++
ขอโหมดข้าว-ต้าร์ เร็วเลยยยยยยยยย :serius2:
..................เป็นกำลังใจให้เบบี้นะจ๊ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ ให้อ่าน...................
-
เป้มันเลยคิดจะแข็งข้อกับเข็มบ้างไม๊เนี่ย :beat:
ขอบคุณเบบี้จ้า o13
-
ชอบเข็มอ่ะ แมนๆ 5555555
แล้วว อยากอ่านตาร์ข้าวด้วยยย
เฮียตาร์จะโดนไรป่าวขำข้าวขนาดนั้นน
รอน๊าเบบี้ โตเรย์ด้วยย
เบบี้สู้ๆ :กอด1:
-
กำลังใจให้เบบี้คาฟฟฟ
ชอบมากๆๆๆๆ
-
เป้ เข็ม ง้อกันขนาดนั้นเลยเหรอ
3 รอบ
:z1: :z1:
-
:jul1: ง้อกันแบบนี้เลือดหมดตัว
ชอบๆ มาอีกๆ
-
:-[ o13 :z2:
-
คู่นี้ก้ออีกคู่ที่น่ารักดี อิอิ
-
น่ารักจิงๆๆจบบนเตียง กร๊าก ชอบอะเบบี้ มาต่ออีกนะ คู๋นี้น่าสนใจดีอ่าๆๆ
-
เป้ก็หึงสิ เข็มเนื้อหอมนี่นะ
เข็มไม่ชอบอธิบายเยอะ ง้อก็ไม่เป็น
เพราะฉะนั้นเป้ต้องง้อเองแล้วหละ :z1:
บวก 1 แต้มให้เบบี้นะจ๊ะ ขอบคุณจ้า
-
สงสัยคู่ เป้ กะ เข็ม
จะทำลายสถิติ เสียน้ำ ชนะคู่อื่น o13
-
เข็มง้อได้น่ารักดี ทื่อ ๆ ไม่อ้อน โดนจริง ๆ :กอด1:
เป้ถึงได้รักมากมายอ่ะเนอะ น่ารักในแบบของเข็ม ไม่มีใครเหมือน
ร้ากกกกกเบบี้ (คนนี้ก็ไม่มีใครเหมือน) :กอด1:
-
อ่ะจบห้วนๆเลยยยยยย
แสบปานก็แล้วเป้เข็มก็แล้ว
ต่อไปถึงตา พี่ต้าร์พี่ข้าวแล้วใช่ป่ะคร๊าบบบบบบบ :impress2:
-
ก้อคนมันรักไปแล้วนี่นะ รักคนเสน่ห์แรง ง้อไม่เป็นอย่างเข็มก้อต้องทำใจหน่อยนะเป้
งอนง้อกันบ่อยๆก้อถือเป็นรสชาติิของชีวิตรักละกัน เย็นยันดึก 4 น้ำ โ้อ้ยง้อกันแบบนี้ไม่ไหวจาเคลียร์
:haun4:
-
เป้ ยังขี้หึงเสมอต้นเสมอปลาย ส่วนเข็ม ก็ปากแข็ง ง้อไม่เป็น
แต่คู่นี้น่ารัก เคลียร์กันบนเตียง :haun4:
ขอบคุณเบบี้ค่ะ จะรอตอนต่อไป คงถึงคิว ตาร์-ข้าว แล้วละสิ
-
เป้เข็มเป็นคู่ที่งอนง่ายหายเร็วดีจังเรยย ชอบๆๆๆๆ
-
เป้ขี้หึงอ่ะ..
เข็มก็ปากหนัก..
:เฮ้อ:
-
555555555++
คู่นี้ง้อกันบนเตียง
:m25:
-
ฮา พี่ไม้แม่งโดนตลอดอะ ฮ่าๆ
รักเป้เข็ม >,,<
-
ชอบเป้ อ่าาา
น่าร๊ากมากกก
-
ถ้าเป้หึงแล้ว สุดท้ายง้อบบนี้ ท่าทางเป้หึงตลอดแน่นอน :z1:
แต่เบบี้จ๋า เค้าคิดถึงน้องเพลงในเรื่องนี้อ่า :impress2: เอาออกมาลัลลาบ้างสิ
รักเบบี้ที่สุดเลย :กอด1:
-
รู้สึกดีจังเลย :-[
เรื่องนี้อ่านยังไงๆ ก็ไม่จบ เพราะเรื่องราวความรักมันไม่มีวันจบ :กอด1:
-
แอร๊ยๆๆๆๆ แกล้งพี่ไม้ทำมายยยยยยย :o12:
พี่ไม่น่าฉงฉานโดนรุมๆๆๆ
-
ชอบบบบบบบบบ เอาอีกๆๆๆๆๆๆ
คู่ไหนกะได้เพราะมันน่ารักเหมือนกันทุกคู่
เบบี้กะน่ารักด้วย :กอด1:
-
โถถถถถถถถถถถถถ
เป้นี่ขี้งอนแต่หายไวจริงนะ
แป๊บเดียวหายแระ
อย่างว่าแระมีแฟนน่ารัก
คนก็เลยรักเยอะเป็นธรรมดาแหละเนอะ
อย่าคิดมากเลย
เข็มรักเป้จะตายไปเนอะ
-
หยั่งงี้ก็มีด้วย หึงเอง หายเองเพราะไม่มีคนง้อ
จัดมาอีก เบบี้ +1 ให้หนูนะจ๊ะ ขยันจัง :z2:
-
เบบี้ฉากนั้นอ่าไปไหนอ่าา เล่นตัดฉากตอนกำลังเข้าได้เข้าเข็มอย่างงี้
ไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
แต่ว่าเป้เข็มง้อกันน่ารักดีนะ เข็มง้อไม่เป็น แล้วก็ไม่ง้อ
เป้งอนรอให้เข็มง้อสุดท้ายก็ยอมอยู่ดี 555
เจ๊ +1 ให้เบบี้ ด้วยยย
ตอนหน้า ขอต้าร์+ข้าว ใ้ห้เจ๊ หน่อยนะ :pig4:
-
เป้เข็ม มาแล้วววววววววว
น่ารักดีอ่ะ
เรื่องบนเตียงใช่มั้ยเนี่ย
5555++
-
คริ ๆ เข็มนี่ง้อเป้ไม่เป็นจิง ๆ นะ แต่เป้เค้าก็น่ารักของเค้า ง้อเมียได้ตลอด อิอิ มะยอมปล่อยเมียด้วยน่ารักจิง ๆ 555+
ชอบ ๆ
-
สงสัยต้องบำรุงกันหน่อย
เสียน้ำเยอะ
-
สรุปง้อกันบนเตียง
กร๊ากกกกกกกกกกกก
ขอคู่เฮียตาร์+ข้าว ด่วน
--------------
กด+1 จัดไป
-
สุโคย.... :z3: :call:
-
ชอบคู่เป้กับเข็มตรงนี้แหละค่ะ เข็มไม่พูดมากแต่ก็แสดงออกว่ารักเป้
ส่วนนายเป้ก็หึงได้ตลอด เขาไม่ง้อก็ต้องไปง้อเขาเอง...ไม่เห็นเป็นไรเลยเนอะ
ขอบคุณเบบี้มากมายค่ะ :กอด1: ให้กำลังใจเบบี้ค่า
-
เป้เข็มน่ารัก
ชนิดแก้มค้างเลยทีเดียว ^^
ชอบคู่นี้ แอนด์
รีเควสคู่อื่นเรื่อยๆได้ไหม เบบี้จัง
:call:
-
มาอ่านแล้วนะครับ...
-
อ่านเรื่องนี้จบแล้ว......รวดเดียว..ตาแทบถลนออกจากเบ้า
โครตชอบๆๆๆๆๆๆๆเลย...เดี๋ยวตามไปอ่านรุ่นหลานต่อเลย
-
ยิ้มทุกครั้งที่อ่านเรื่องของข้าวกะต้าร์...... :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มีเรื่องงอนกัน ...
แล้วก็หาวิธีง้อกัน ... :serius2:
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสส
เค้าอ่านจบแล้ว เข้ามาขอบคุณเบบี้นะคร๊า...ชอบมากๆเลย
โดยเฉพาะ น้องปาน-แสบ แล้วก้อ ครอบครัวข้าว-ตาร์ และน้องเพลง ชอบบบบ
เอาอีกนะคะ ... รออยู่นะ จะส่งกำลังใจมาให้เรื่อยๆๆ นะคร๊า ....
-
คิดถึงตาร์กะข้าว...
:L2: :L2:
-
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ13
ตาร์กับข้าว(โหมดตาร์)
“วันนี้พ่อจะออกมาหาน้องเพลงหรออาตาร์”เสียงเด็กตัวเล็กๆที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่สิ ไม่น่าจะเล็ก มันโตแล้วนะตอนนี้
“ครับ.. แต่น้องเพลงต้องเป็นเด็กดีนะ เพราะว่าพ่อต้องสำรวม”ผมบอกไอ้ตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ วันนี้เป็นวันหยุด แล้วอยู่ในช่วงออกพรรษาด้วย วัดที่พระข้าวไปบวช เป็นวันพระปฏิบัติทางสายพุธโทนะครับ ตอนที่พระข้าวบวชตอนนั้นไอ้เพลงมันก็ร้องไห้ใหญ่คิดว่าพ่อจะหนีมันไป ผมก็ต้องนั่งอธิบายเป็นวรรคเป็นเวรว่าเดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้ว พ่อไปทำบุญให้น้องเพลงไง อะไรประมาณนี้ไป
วัดนี้ค่อนข้างที่จะเคร่งมาก ไม่มีโทรทัศน์ พระห้ามพกโทรศัพท์ หนังสือพิมพ์ก็ห้ามอ่าน เพราะมันไม่ใช่กิจของสงฆ์ อาหารที่ฉันท์ต้องเป็นอาหารมังสวิรัติ และต้องฉันท์ข้าวในบาตรด้วย ถ้าใครนึกภาพไม่ออกก็ผมจะอธิบายให้ฟังก็คือ การตัดอาหารทั้งหมดรวมๆกันในบาตรเดียวเพียงครั้งเดียว แล้วฉันท์ในนั้นแหละครับ ห้ามเลือกฉันท์เด็ดขาด พระค่อนข้างจะสำรวมมากๆ จะไม่เหมือนพระวัดทั่วไป และวัดนี้มีหลายสาขาในทุกๆภาค เหตุที่มีเช่นนี้เพราะว่าพระหลวงพ่อใหญ่ที่เป็นผู้ดูแลทั้งหมดต้องการเผยแผ่ศาสนา มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่ผมได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ปกติไปวัดแถวบ้านหรือว่าวัดทั่วๆไปก็จะเหมือนกันหมด แต่ที่นี่แตกต่างไปเพราะกระทั่งตัววัดหรือรูปแบบของวัดเองก็เหมือนให้ความเป็นกันเองไม่เหมือนวัดทั่วไป ที่นี่สะอาดและร่มรื่นไปด้วยต้นไม้รอบๆวัด และทุกวัดที่หลวงพ่อใหญ่ได้ไปสร้างไว้นั้นสภาพของวัดจะเหมือนกันทั้งสิ้น
“แล้วคุณย่าละฮะ”มันถามอีก เมื่ออาทิตย์ก่อน พ่อกับแม่ของพระได้โทรมานัดผมไว้เรียบร้อยแล้วนะครับ รวมถึงพี่เจ้ากับพี่ตังก็มาด้วย และน้องสาวตัวดีของผมไอ้โนกับป่านเพื่อนผมก็มาด้วยเช่นกัน
“คุณย่าไปรอที่วัดแล้วครับ”ผมบอก เพราะเมื่อกี้แม่ของพระโทรมาบอกว่าถึงแล้ว ส่วนไอ้เป้ไอ้เข็ม ไอ้แสบกับน้องปาน ก็ถึงแล้วเหมือนกัน ไอ้ป๊อดกับไอ้แมนมาไม่ได้เพราะว่าติดธุระนะครับ
“เย้ๆ..น้องเพลงจะได้เจอพ่อแล้ว”ไอ้ตัวเล็กมันดีใจใหญ่
“น้องเพลงต้องเรียกพ่อว่าหลวงพ่อนะครับ”ผมบอก
“หลวงพ่อ”มันพูดทำหน้าคิดนิดหน่อย
“ครับ เพราะว่าพ่อน้องเพลงตอนนี้เป็นพระอยู่”ผมอธิบาย
“อืม..หลวงพ่อ มันแปลกๆอะ”มันทำหน้ากวนๆ ผมได้แต่ยิ้มให้กับความขี้สงสัยของมัน
ไม่นานผมก็ขับรถมาถึงวัด วันนี้คนค่อนข้างเยอะมากๆ เพราะว่ามีการทอดกฐิน
“โห.. คนเยอะแยะเลยอะ”ไอ้เพลงมันตื่นเต้น เพราะนี่คือการมาครั้งที่สองนะครับ ครั้งแรกไม่มีงาน ชาวบ้านที่นำอาหารมาถวายก็จะนำไปจัดเป็นโต๊ะเหมือนบุ๊บเฟ่นะครับ ให้พระมาเดินตักได้เลย และเมื่อพระตักเสร็จ ญาติโยมทั้งหลายก็กินได้ตามอัธยาศัย แต่คราวนี้คือคนที่มีจิตใจบุญใจกุศลนะครับ เค้าก็จะมาเปิดร้านอาหารฟรีนะครับ หรือโยมหลายๆคนที่ตามหลวงพ่อองค์ที่แก่พรรษามากท่านก็จะเดินทางเทศน์ในหลายวัด พระที่วัดนี้ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาแพทย์บ้าง วิศวะบ้าง พวกนักเรียนนักศึกษาเยอะมาก ตำรวจทหารก็มี บางท่านเป็นแพทย์พอมาบวชท่านก็คงชอบ บางท่านบวชไม่ศึกเลยก็มี พระส่วนมากที่มาบวชที่วัดนี้ถ้าแก่พรรษามากก็จะบวชไม่ศึกเลย และก็ยังเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยต่างๆด้วย
ไอ้เพลงมันมองหน้าผมไปมา ทำท่าเหมือนจะวิ่งไปที่บูทอาหาร ที่ขอบอกว่ากินฟรีครับ คือเราสามารถเดินไปหยิบของเค้าได้เลย ก็บอกขอบคุณเค้าด้วย เพราะเค้าก็เหมือนมาให้ทำบุญให้ทานสร้างบารมีของตัวเอง มีหลายร้านมากๆทั้งเครปญี่ปุ่น ข้าวต่างๆ เฟรนฟรายฮอทดอก น้ำ เค้ก เยอะแยะไปหมด
“หิวหรอ”ผมถามยิ้มๆ ไอ้เพลงมันพยักหน้าทันที
“.น้องเพลงไม่อยากเจอพ่อหรอ เดี๋ยวไปสวัสดีคุณย่ากับคุณปู่ก่อน แล้วไปกราบหลวงพ่อ แล้วค่อยมากินดีกว่านะครับ มันไม่หมดหรอก”ผมบอก
“ก็ได้”ไอ้เพลงมันตอบทันที ผมเดินไปหยิบผ้าไตรที่จะนำมาถวาย กับน้ำที่เป็นแพ๊คๆมา
“น้องเพลงถือผ้าให้อาหน่อย”ผมบอก แล้วยื่นผ้าให้ มันค่อนข้างหนักเหมือนกัน
“หึ.. ไหวไหม”ผมถาม
“ไหวฮะ”มันตอบ แต่คิ้วมันขมวดติดกัน ผมเดินไปยกน้ำออกมาก่อน
“ปะ..”ผมบอกไอ้เพลง แล้วเดินนำมา มันก็รีบวิ่งตามผมมาทันที อาหารที่เค้าจัดให้พระวันนี้ได้เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว คาดว่าพระน่าจะเกือบห้าหกสิบองค์ได้ เพราะว่าถ้าทอดกฐินในครั้งๆหนึ่งนั้น พระทุกวัดที่เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อใหญ่ จะต้องมาด้วย จะเป็นก็เฉพาะงานใหญ่ๆแบบนี้แหละครับ
อีกอย่างวัดนี้คือจะไม่มีตู้รับบริจาคเลย ถ้าอยากถวายก็ให้นำไปให้โยมอุปถาก ก็คือพวกที่เสียสละเวลาของตัวเองเป็นผู้ดูแลสงฆ์นะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นโยมผู้หญิงและก็ปฏิบัติธรรมด้วย คือพระจะไม่มีสิทธ์จับเงินเด็ดขาด เวลาที่พระต้องการเงินส่วนนี้ไปจ่ายค่าอะไรก็ตามก็ต้องให้โยมอุปถากเป็นคนดูแลเงินในบัญชี เงินที่ญาติโยมถวายส่วนมากจะเป็นส่วนกลางของวัดนะครับ รู้สึกผมจะรู้ดีเป็นพิเศษเหลือเกิน กร๊าก ก็เดี๋ยวผมจะได้บวชต่อจากพระนิครับ
ผมเห็นหลังของไอ้เป้กับไอ้เข็มไวๆ มันนั่งอยู่กับพวกพ่อแม่ของพระแล้วเรียบร้อย ปกติวัดนี้จะเงียบมากถ้าเป็นวันธรรมดา แต่วันนี้มีงานทำบุญใหญ่ คนเยอะ เสียงแยะมากมายครับ
“สวัสดีครับพ่อ แม่ สวัสดีครับพี่เจ้าพี่ตัง”ผมยกมือไหว้เมื่อไอ้เป้มันรับแพ๊คขวดน้ำไปถือให้
“หวัดดีฮะคุณปู่คุณย่า”มันเดินไปกอดปู่กับย่ามันทันที ไอ้โนมันก็เดินมากอดผมด้วย เฮ้อ น้องสาวผม
“พี่จบก่อนแล้วก็วางตรงนี้เลย เค้าให้วางรวมกันอะ”ไอ้เป้บอก ผมพยักหน้ารับรู้
“อะ..น้องเพลงมาสาธุก่อนครับ”ผมเรียกไอ้ตัวเล็ก มันก็รีบเดินมาทันที ผมยกแพ๊คน้ำมา ไอ้เพลงมันก็เอามือมาแตะไว้
“.......................”ผมท่องบทถวายของ
“สาธุสิครับ”ผมบอก
“สาธุ”ไอ้ตัวเล็กมันพูด ผมกับไอ้เป้ก็ช่วยกันยกน้ำไปไว้ตรงที่เค้านำข้าวของมาถวายกัน
และก่อนที่พิธีจะเริ่ม พระทุกองค์ก็ไม่ได้ออกมาเดินหรอกนะครับ ไม่นานหลวงพ่อใหญ่ก็มานั่งพบญาติโยมก่อนที่พิธีจะเริ่ม มันเป็นแค่อาสนะเล็กๆนะครับ ญาติโยมทั้งหลายก็ไปกราบไหว้กัน
“พ่อแม่ครับ..จบก่อนครับ..ทำบุญร่วมกัน”ผมยื่นผ้าไตรให้พ่อกับแม่พระ
“จ๊ะลูก”แม่พระรับไปก่อนที่จะจบผ้าไตรพร้อมกับพ่อ แล้วผมก็พาไอ้เพลงมาไหว้หลวงพ่อใหญ่แหละครับ แล้วก็นำผ้าถวายให้ท่าน แล้วก็ออกมาเลยเพราะว่ามีญาติโยมรอพบท่านเยอะ
ไม่นานพระก็มากันพร้อมนั่งบนอาสนะของตนเอง
“พ่อมาแล้ว”ไอ้ตัวเล็กมันเห็นพระเดินมาพอดี คือแบบว่าพระทุกองค์จะหลุกหลิกไม่ได้อะครับ
“พ่อไม่เห็นมองเพลงเลยอะ”ดูมันดิครับ เหอะๆ
“พ่อรู้แล้วแหละครับว่าน้องเพลงมา..ไปครับ ไปนั่งตรงนั้นกัน”ผมบอก แล้วจูงไอ้เพลงแล้วก็เรียกพ่อกับแม่ แล้วก็เรียกทั้งหมดให้เข้าไปนั่งในศาลา
ศาลาจะเป็นศาลาหินอ่อนที่สร้างไว้ใหญ่มากๆ เป็นศาลาเปิดกว้าง จะไม่เหมือนศาลาวัดทั่วไป จะมีแค่พระพุทธรูปองค์ใหญ่แค่องค์เดียว แล้วก็มีรูปหลวงพ่อใหญ่ และหลวงพ่อองค์ต่างๆที่เป็นเหมือนครูบาอาจารย์ของพระแก่พรรษานะครับ รอบๆศาลาวัดจะเป็นต้นไม้ทั้งหมดเลย
ผมพาทุกคนมานั่งอยู่ข้างๆติดพนังที่เป็นแค่พนังกั้นความสูงแค่หนึ่งเมตร เพราะว่าคนเยอะมาก เด็กๆก็จะวิ่งเล่นกันข้างนอกเพราะว่าอาหารเยอะเหลือเกิน
พระข้าวหันมามองหน่อยๆ แล้วก็ต้องก้มกลับเหมือนเดิม แค่สบตาก็พอแล้ว ผมคิดแค่นั้น.. พระก็จะนั่งเรียงกันตามความแก่พรรษานะครับ ส่วนพระที่เป็นพระนักเทศน์นะจะนั่งด้านหน้า
พิธีการเริ่ม บทสวนจะไม่เหมือนบทสวนที่วัดอื่น ปกติตามวัดทั่วไปจะสวดอิติปิโส พาหุง และตามนั้นแหละครับเป็นสเตปไป และจะสวดไม่แปล ลูกศิษย์วัดที่วัดนี้จะต้องสวดเป็นทุกองค์ คือสวดแล้วต้องแปลด้วย ออกแนวเหมือนเป็นทำนองนะครับ ฟังแล้วจะเพราะมากๆ เพราะว่าพระองค์ที่นำสวดเสียงจะไพเราะมากเลยครับ พระจะไม่ตะโกน ไม่เร่งสวด ไม่ตะเบ็ง เสียงนุ่มสวดพร้อมกันพระและเณรรวมกันเสียงนุ่มเพราะโคตรๆอะครับ
พอพระให้พรเสร็จ พระก็ต้องฉันท์อาหารก่อน โดยที่วัดนี้จะให้โยมที่เป็นผู้ชายถือบาตรได้นะครับ
“น้องเพลงอยากถือบาตรให้หลวงพ่อไหม”ผมหันไปถาม มันพยักหน้าทันที เมื่อเห็นหลายคนกำลังเข้าไปหาพระเพื่อถือบาตรพระให้
“พ่อจะถือไหมครับ”ผมหันไปถามพ่อแทน ตอนแรกกะว่าจะไปเอง
“ตาร์ไม่ไปหรอ”พ่อถาม
“พ่อไปเถอะครับ..เดี๋ยวตาร์มาวันหลังได้”ผมบอก พ่อรีบลุกขึ้นแล้วจับมือไปกับไอ้เพลง พ่อไปถึงพระข้าวก็ยื่นบาตรให้พ่อ ไอ้เพลงมันก็มองพ่อมันตาปริบๆ พระยิ้มให้ แล้วเดินลงมาไอ้เพลงมันก็เดินตามพ่อพระไปเดินจับมือไปนะครับ พอพระทุกองค์ตักอาหารเสร็จแล้วก็ต้องเดินประจำที่ของตัวเอง และญาติโยมทั้งหลายก็ต้องออกจากศาลานะครับ ให้พระฉันท์ข้าวไป ก็ออกมานั่งข้างๆศาลามันมีที่นั่งอยู่นะครับ ก็มองเข้าไปเห็นพระฉันท์ด้วยนั่นแหละ
“พ่อกินลงได้ไงอะ”ไอ้เพลงมันเดินหน้าเข้มมาถามผม ผมหัวเราะ
“มันก็เป็นอาหารเหมือนกันไงครับ.. น้องเพลงอยากกินไหม”ผมถาม มันส่ายหัว อาหารที่พระตักเสร็จเมื่อกี้เราไปตักได้เลยนะครับ เพราะว่าพระได้อุปโหลกให้ญาติโยมไปแล้ว
พอระหว่างที่พระฉันท์ผมก็พาไอ้น้องเพลงกับพวกพี่ๆออกมาเดินหาอะไรกินกัน ก็กินไม่ได้มากหรอกครับ กินนู้นกินนี่ไป แล้วกลับมาที่ศาลา พระที่อ่อนพรรษากว่าส่วนมากจะรู้หน้าที่ของตัวเองนำบาตรของพระที่แก่พรรษากว่าไปล้างทำความสะอาดให้นะครับ แล้วเสร็จจากนี้พระนักเทศน์ก็ได้เทศน์เรื่องต่างๆของพุทธศาสนา โดยพระทุกองค์ก็ยังนั่งอยู่ด้วย พอพระเทศน์เสร็จ เราก็มีพิธีทอดผ้าไตรต่อนะครับ คือนำผ้าไตรที่เราไปจับบัตรคิวมา เพราะว่าคนเยอะมากๆ แล้วนำผ้าไตรไปถวายพระ พวกผมได้เบอร์เก้า แม่ง โคตรนานได้อีกอะครับ เหอะๆ
พระข้าวนั่งด้านหลังของพระที่เราจะทำการถวายจะอยู่ด้านหน้า ก็เลยไม่ได้ถวายให้พระเลย แต่ถึงยังไงผ้าก็ต้องไปรวมกันอยู่ดีนั้นแหละครับ พอถวายผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“น้องเพลงไม่เห็นได้คุยกับพ่อเลยอะ”มันดึงแขนผม ผมก็เลยมองไปที่พระที่กำลังแยกย้ายกันกลับกุฏิ
“ไปหากับย่ามา”แม่พูดขึ้น แล้วพวกเราก็เก้ๆกังๆแบบว่าไม่กล้าเข้าไปหา แต่ญาติโยมคนอื่นๆเค้าก็เข้าหาพระที่เป็นญาติของตัวเองนะครับ พอแม่เดินเข้าไปหาพระ พวกเราก็รีบเดินตามไปบ้าง พระดูจะชะงักเล็กน้อย พวกผมก็นั่งลงแล้วกราบ
“เดี๋ยวพระต้องไปขอหลวงพ่อ......ก่อน”พระพูดชื่อหลวงพ่อที่เป็นคนบวชให้นะครับ จะเป็นคนที่ดูแลให้ความรู้แก่พระ พระเดินไปขออนุญาตแล้วกราบพระรูปนั้นเสร็จ ก็เดินมาทางพวกเรา ผมก็รีบเดินไปหยิบเก้าอี้ที่มันอยู่ไม่ไกลนัก เพราะศาลาเราจะนั่งพื้นนะครับ คนที่นั่งเก้าอี้คือพวกคนแก่มากๆแบบไม่ไหวจะนั่งพื้นจริงๆนั้นแหละ
“โยมแม่กับโยมพ่อสบายดีใช่ไหม”พระถาม พระไม่ได้ดูเก็งอะไร ก็คุยปกติยิ้มแย้ม
“น้องเพลงกอดพ่อได้ไหม”ไอ้ตัวเล็กมันถามมือมันก็ยกมือไหว้อยู่ พระหัวเราะออกมาหน่อยๆ
“มานี่สิ”พระพูด ไอ้ตัวเล็กมันรีบกระโจนเข้าใส่ทันที
“หลวงพี่ครับ หลวงพ่อปัญญาให้มาบอกว่าเสร็จจากนี่แล้วให้ไปพบด้วยครับ”ผู้ชายผ้าขาวเดินมากราบแล้วบอกพระ
“ขอบคุณครับ”พระหันไปบอกแค่นั้น แขนก็ยังกอดเจ้าเพลงอยู่ แต่ก่อนปากก็บอกว่าไม่ชอบเด็ก แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะรักมากด้วยซ้ำ
“พระเป็นไงบ้าง.. เจอผีไหม”ไอ้แสบมันถาม
“หึ..หลวงพี่อยู่มานี่ยังไม่เจออะไรเลย”พระบอก
“แล้วเป็นไงละ..อย่าเที่ยวเมาแล้วเอาเงินไปเหน็บให้โคโยตี้บ่อยๆ มันบาปนะโยม”เหอะๆ หลวงพ่อก็ให้ไอ้แสบไปหนึ่งดอก
“อืมหืม.. กรูว่าพระอะบวชอะดีแล้ว..”ไอ้แสบมันคงไม่รู้จะด่ายังไงอะครับ พระได้แต่หัวเราะหน่อยๆ
“แล้วโยมแม่กับโยมพ่อจะกลับเลยไหม.. ใครขับรถมา”พระถาม ถามกรูบ้างดิ ถามแต่คนอื่นอยู่ได้
“ให้พี่ตังขับมาหรอ”พระถาม
“ครับ”พี่ตังตอบ
“แล้วโยมแม่จะนอนกรุงเทพก่อนไหม”พระถาม
“นอนค่ะ”แม่ตอบ
“พระเป็นยังไงบ้าง”แม่ถามอีก สงสัยจะห่วงลูกชาย
“วันก่อนก็ไม่ค่อยสบาย.. มันหนาวนะ.. แต่ไข้ก็ลดลงบ้างแล้ว”พระบอก
“เอาพาราไหมครับ”กรูก็ลืมตัว พูดซะเต็มที่เลย พวกไอ้เป้ไอ้เข็ม น้องปานกับไอ้แสบก็หลุดยิ้มกันออกมา
“ขอบใจ.. แต่ว่าหลวงพี่มีแล้ว”พระหันมาตอบยิ้มๆ
“อ่อครับ”แฮะๆ เขินพระวะ..
“เดี๋ยวโยมพ่อกับโยมแม่กลับไปพักผ่อนเถอะ.. พระต้องไปแล้ว พี่ตังก็พักผ่อนให้มากๆนะ..”พระบอก แล้วพระก็หันไปหาผ้าขาวที่นั่งเฝ้าพระอยู่ คือผ้าขาวที่มาบวชปฏิบัติธรรมส่วนมากก็จะชอบที่จะรับใช้พระนะครับ ผ้าขาวจะมาดูแลพระอ่อนพรรษา ส่วนพระที่แก่พรรษานั้นจะมีพระด้วยกันดูแลอีกที
“อะ..พ่อจะไปแล้ว”ไอ้เพลงมันหันไปถาม
“ครับ..น้องเพลงเป็นเด็กดีใช่ไหม”พระถาม
“ครับ..แต่น้องเพลงคิดถึงพ่อ”มันพูดแล้วกอดแขนพระไว้
“อย่าดื้อกับอาตาร์ละ”พระลูบหัวไอ้ตัวเล็กเบาๆ
“โยมก็เหมือนกัน ดูแลตัวเองด้วย”พระหันมามองหน้าผม ผมพยักหน้ายิ้มให้
“อะ..ไปกันได้แล้ว”พระบอก พวกผมก็รีบกราบทันที พระเดินออกไปพร้อมกับผ้าขาว
ดูพระจะสำรวม ไม่สิ สำรวมมากเลยแหละ ปกติอยู่เฉยๆได้ที่ไหนกัน ผมนั่งนึกถึงอดีตก็นั่งขำอมยิ้มอยู่คนเดียวบ้าบอไป
ตอนนี้อาจเป็นเพราะว่าความสงบรอบๆตัวผมมันทำให้ผมนึกถึงเรื่องเก่าๆรึไงก็ไม่ทราบ ผมตื่นเช้าแบบนี้มานั่งจิบกาแฟ และดื่มด่ำบรรยากาศที่ทะเลตอนเช้าๆ ตอนนี้ก็เกือบเจ็ดโมงเช้าแล้ว และอย่าหวังว่าใครก็ตามในบ้านพักรีสอร์ตสองหลังติดกันนี้จะตื่นมาจิบกาแฟแบบผม เพราะว่าเมื่อคืนซัดกันหนักมากๆ พอดีไอ้ห่าเป้กับไอ้เข็มเมียไอ้เป้ มันดันเล่นจ้ำบ้ะ..กันจนเกือบสี่ห้าทุ่มมันเพิ่งโผล่หัวออกมา พอมันออกมามันเสือกบอกให้พวกผมนั่งแดกเหล้าดวนกับมันอีก เพราะว่าพวกผมดันแดกไปก่อนหนีมัน เมื่อคืนเมียผมก็ปากดีซัดซะหลายโบกโดยมีทีมเชียร์คือไอ้แมนกับไอ้ป๊อด ทีมของไอ้เป้ก็มีไอ้แสบกับไอ้ทศ มันหกคนพากันกอดคอดวนเหล้า แต่ไม่มีเคล้านารีนะ เหอะๆ ..
“อืออ. ตาร์”ผมหันไปตามเสียงเรียก
“อ่าว..ตื่นแล้วหรอครับ”ผมถาม ข้าวเดินมาทิ้งตัวลงนอนตักผมทันที
“นึกว่าหายไปไหน”มันพูด ผมยิ้ม แล้วลูบแก้มเบาๆ
“ปวดหัวมากเลยอะ”มันบอกแล้วเอาหน้าซุกที่พุงผม
“ก็กินไปซะเยอะขนาดนั้นก็ต้องปวดสิครับ..ไปอาบน้ำอาบท่าไป.. จะได้สดชื่น”ผมบอก
“ไม่อาว.ขี้เกียจ”เหอะๆ ผมได้แต่หัวเราะหน่อยๆ
“แล้วมานั่งทำไรคนเดียว”เจ้าตัวถาม
“ก็คิดเรื่องไรเรื่อยเปื่อย”ผมบอก
“คิดถึงกิ๊กมึงหรอ”ข้าวพูดเสียงห้วน
“คิดถึงกิ๊กตอนกิ๊กบวชอะ.. โคตรฮาอะ”ผมแซว
“ไอ้เวร.. กรูบวชนี่มันน่าฮาตรงไหนวะ”ไอ้ข้าวว่าผมยิ้มๆ
“ตอนนั้นเหมือนข้าวคนละคนเลยรู้ไหม”ผมพูด
“อืม..กรูก็ว่างั้นแหละ..แรกๆก็ทรมานชิบ..แต่อยู่ๆไปก็อยากอยู่ต่อเหมือนกัน”ข้าวพูด
“เฮ้ย.ไม่เอานะแล้วพี่จะอยู่กับใครอะ”ผมรีบพูด
“มึงก็บวชด้วยไง..แล้วก็อยู่ด้วยกัน”ข้าวบอก
“หึหึ.. นรกจะกินหัวแล้วครับ คิดได้นะ”ผมบอก
“ข้าว”ผมเรียก
“คราบ”มันตอบ
“พูดเพราะเป็นด้วย”ผมถาม
“โอยยยย..หึ..”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ ไอ้ตัวดีนี่ดิ มันพลิกหน้ามาตรงเบ้าผมแล้วกัดเข้าให้ ไม่ได้ใส่กางเกงในด้วย
“จูบก่อน”ผมบอกเมื่อข้าวลุกขึ้น
“ไม่เอา..เหม็นปาก”ข้าวพูดแล้วปิดปากตัวเอง
“งั้นอาบน้ำกัน”ผมบอก ข้าวยิ้มหน่อยๆ แล้วนั่งคร่อมตัวผมไว้
“พาไปดิ”ข้าวเอาแขนมาคล้องคอผมไว้ แล้วเกี่ยวขาสองข้างเข้าเอวผม
“โหห.. โคตรหนักอะ”ผมบ่น ก็มันหนักจริงๆอะครับ ผมดึงขาข้าวให้ประชิดตัว ข้าวเก็งตัวแน่น
“ไหวไหมไอ้แก่”ข้าวพูดแซวๆ แล้วหัวเราะตรงบ่าผม ผมยืนขึ้นโดยมีข้าวเกาะตัวอยู่
“มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเชคร่างกาย”ผมร้องเพลง ข้าวหัวเราะเบาๆแล้วเขย่าตัวเอง
“ข้าว..อย่าดิ้.เดี๋ยวร่วงหรอก”ผมปราม
“หึ..หึหึ.”มันยังไม่หยุด หัวเราะชอบใจ
ปึกกกกกกกก!!!..
“โอยยยยยยย..”ผมกับข้าวร้องประสานกัน พอผมแกล้งปล่อยตัวข้าวลง กลายเป็นว่าข้าวแม่งไม่ยอมปล่อยคอผมดิครับ ก็เลยล้มทั้งคู่ หลังข้าวกระแทกพื้นเลย
“เจ็บไหม”ผมรีบถาม
“เจ็บดิ..เชี้ย”ข้าวด่าพร้อมกับหน้าที่บิดไปมาด้วยความเจ็บ
“หึ..ก็อยากเล่นดีนักนิ”ผมบอก แล้วลุกขึ้น
“ไหนดูสิ”ผมจับข้าวให้หันหลัง
“หึหึ.. แดงเลย”ผมพูดขำๆ เพราะว่าแดงจริงๆครับ
“เชี้ย..”มันด่า แล้วลุกขึ้นอย่าทุลักทุเล
“อุ้มกรูเลย กรูเจ็บ”ข้าวทำหน้างอ แล้วอ้าแขนให้ผมอุ้ม
“โหห.. หนักนะ”ผมบอก
“กรูหนักหรอ..เดี๋ยวนี้บ่นหรอ ไอ้เหี้ย”ข้าวเอาตีนมาถีบผมเบาๆ
“คาบๆ.. ไม่หนักๆ”ผมอมยิ้ม แล้วสอดแขนไปใต้รักแร้ข้าว แล้วออกแรงอุ้มมันขึ้น แต่ไม่ขึ้นอะ มันหนักนะเว้ย ตัวจะเท่ากันเลยเนี้ย
“หึ..มึงแก่แล้วนะรู้ตัวไหม..แต่ก่อนมึงอุ้มกูได้”ข้าวหัวเราะออกมา
“อืม.. คงแก่จริงๆ”ผมบอกอย่างคิดได้
“งั้นข้าวก็อุ้มพี่ดิ”ผมย้อนแทน
“เรื่องเหอะ..หลังกรูกระแทกเมื่อกี้ ให้อุ้มมึงอีก กระดูกกรูคงหักเลยแน่”ข้าวพูด แล้วลุกขึ้น
“จะอาบไหม”ข้าวถาม แล้วเดินหนีผมเข้าห้องไป ผมรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเข้าไป แล้วปิดห้องล๊อกห้องทันที
“รอด้วยยยยยยยยยยยยยย”ผมร้อง แล้วถอดบ๊อกเซอร์ออก รีบวิ่งตามภรรยาเข้าห้องน้ำทันที
“เอ้~~~~~ เชี้ย.. กรูเจ็บ อะ ..ไอ้ตาร์” (เสียงอะไรอะ ครึครึ คิดกันเอาเองแระกัน)
...........................
-
คริคริ ขอคิดว่าเป็นเสียงงงงงงงงงงงงงงงง
.............นั้นละกันนะ :haun4:
แหมมมมมมมมมมมมมมม
แต่ว่าก็คิดได้เนอะ
บวชแล้วก็อยู่ด้วยกัน
บาปกั๊มบาปกรรม :laugh:
-
หุหุหุ
น่ารักมากมาย
-
สมเป็นตาร์กะข้าวจริงๆ
คู่แท้อีกคู่...น่ารักมาก ชอบ ชอบ
:กอด1: :กอด1:
-
คิดมากกันทะมาย
กะเสียงเฮียวิ่งชนข้าวงัย
เอิ้กๆๆ เบ่บี้หลอกหั้ยคิดลึกแท้
-
คิดได้ไงเนี้ย ข้าว ไปบวชแล้วอยู่ด้วยกันนิ เหอๆๆ
แต่ตาร์ก็น่ารักดีอยู่เหมือนเดิม อิอิ
-
อยากอ่านในห้องน้ำอ่ะ
เฮียต้าร์มีเมียเด็ก :z1:
-
อ่า นึกภาพข้าวเรียบร้อย กร๊ากกกก ฮาๆๆ นึกไม่ออกจิงๆ555+
ว่าแต่อยากอ่านต่อในห้องน้ ำอ่า :z3:
-
:-[เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ข้าวบวช โห นึกภาพไม่ออกเลย เรียบร้อยนะเนี่ย
เป้เข็มก็นะ ได้อีกกก :z1:
อยากอ่านตอนในห้องน้ำอะ :sad4:
-
เสียงร้องเวลาต้าทายาที่หลังให้ข้าวชิมิ? ชิชิชิ (ให้จิ้นเองก็แบบเนี้ยะ- -'')
ดื่มเหล้าไม่เคล้านารี แต่เคล้าบุรุษ ฮิฮิ :laugh:
ขอบคุณคุณเบบี้สำหรับตอนพิเศษต้าข้าวค่า
รอให้ต่อโตเรย์อยู่นะคะ อิอิ
-
อะไรอ่ะ คิดไม่ออก มีต่อเฉลยนะเนี่ย! อ่านแล้วยังไม่สุดเลย
เฮ้อออออออออออ ยังไม่ได้หายคิดถึงข้าวต้ารเลยค่ะ
-
น่ารักมากมาย บรรยายไม่ถูกเลย
ชอบมาก ข้าวดูเป็นคนละคน
แต่ชอบตอนไม่บวชมากกว่านะ
-
:laugh:
มีเมียเด็ก (กว่่าปีนึง)
-
:o8: อยากอ่านต่อ ตอนในห้องน้ำง่ะ
-
“เอ้~~~~~ เชี้ย.. กรูเจ็บ อะ ..ไอ้ตาร์”
อ้าวๆๆ ตาร์ไปเหยียบเท้าข้าวทำไมเนี่ย ข้าวเลยเจ็บเท้าเลยอ่ะ o18
-
:o8:
น่ารักมากมายคู่นี้
กดบวกให้คนแต่งค้าบ
ปล พระท่านสึกออกมาจาการเป็นพระครับ
ไม่ได้ไปออกรบทำศึกกะใคร
แล้วก็ปกติก่อนพระฉันต้องมีคนถวายครับ
ไม่น่าจะทำแบบบุฟเฟ่ต์ไปตักเองได้
แต่ก็อ่านเพื่อความสนุกก็คงไม่เป็นไร
-
หลวงพี่ข้าว :call:
-
เสียงอารายยยย กลับมาบอกันก่อน :serius2:
-
:a5: เสียงอารายยยย เบบี้จ๋า กลับมาอธิบาย บรรยายกันก๊อนนนนนนน :-[
-
แบบว่าช่วงนี้เอ๋อๆ
คิดอะไรไม่ค่อยออก
รบกวนเบบี้ช่วยมาบอกให้กระจ่างๆ ชัดๆ ทีได้มั้ย :laugh:
-
คือจะบอกน้อง gboy นะค่ะ คือเบบี้ผ่านวัดมาเยอะอะค่ะ แต่เรื่องเขียนผิดนี่ขอโทษด้วย
คือวัดนี้นะจะมีโยมอุปถาก หรือว่าแม่ชีที่ทำกับข้าวมังสวิรัติสำหรับพระเนี้ย จะจัดอาหารแบบบุบเฟ่นะค่ะ คือวัดปกติที่ไม่ได้เป็นปฏิบัติกรรมฐาน ใครที่เคยปฏิบัติตามวัดแบบนี้จะรู้ดี ว่าเป็นยังไง อย่างวัดอัพวันก็จะเป็นวัดบ้านศึกษาธรรมะแบบยุบหนอพองหนอ แต่วัดที่บอกถึงเนี้ยการกำหนดจิตเป็นแบบพุทโธนะค่ะ แต่วัดนี้มีจริงที่เชียงใหม่ โคราช นนทบุรี(อันนี้น่าจะใช่) และอีกหลายวัดอะค่ะ คืออาหารจะเป็นมัง และโยมทั้งหลายจะนำอาหารมาเรียงไว้ และพระจะเดินตักอาหารเองอะค่ะ และตักทุกอย่างใส่บาตรโดยไม่ได้เลือกฉันท์ คือมีอาหารอะไรพระก็จะตักอย่างละนิดอย่างละหน่อย อย่างเช่นพระป่าที่จะออกทุดง(เขียนถูกไหม)บ่อยๆ จะไม่เลือกฉันท์อาหารเลยและเคร่งมากส่วนมากจะมาจากแถบอีสาน สังเกตว่าพระที่เคร่งๆจะอยู่ทางอีสาน แต่พระบ้านปกติตามที่เราไปเผาศพอะไรประมาณนี้ ทั่วประเทศไทย จะฉันท์อาหารปกติ คือโยมมีไรให้ก็ฉันท์เลยทันที ล้อมวงกันฉันท์ แต่อันนี้ฉันท์ในบาตรค่ะ และถ้าวัดบ้านปกติจะส่วนไม่แปลสังเกตกันไหมค่ะ สวดข้ามด้วยถ้าใครสวดมนต์จะรู้ดี บทพาหุงนี่ข้ามตลอด อยากจะบอกว่าไม่ได้เขียนเพื่อตลกแต่อย่างใด เพราะพระพุทธศาสนาคงงเอามาล้อเล่นไม่ได้ มันบาปนะค่ะ ที่แค่เขียนนิยายออกแนวเอ็นซีเยอะๆนี่ก็ยังบาปเลยสำนึกอยู่เสมอ และการบวชที่วัดนี้เนี้ยจะไม่มีการมาฉลองอะไรแบบที่เค้าทำกันแบบวัดอื่นๆหรอกนะค่ะ ต้องมาห่มผ้าขาวรักษาศีลแปดก่อนสองอาทิตย์ แล้วบวชเป็นพระเลย ไม่มีงานใดให้เสียเงินทั้งสิ้น
ถ้ามันไม่มีเหตุการณ์หรือว่าตัวตนจริงๆ เบบี้จะไม่ล้อเล่นกับเรื่องพระพุทธศาสนาหรอกนะค่ะ ต้องขอโทษด้วย แล้วมีอะไรก็ถามมาได้ค่ะ
แล้วพระที่วัดนี้ส่วนมากจะปฏิบัติจริงๆ สำรวมมากๆ การที่จะพบพระแต่ละครั้งนี่ค่อนข้างยาก เพราะพระมีกิจเยอะมากที่จะปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองตามกิจไป.. อืม.. ไม่รู้จะอธิบายยังไงมากถ้าไม่ได้มาเห็นเอง หลวงพ่อของเบบี้ก็เป็นพระที่นี่เหมือนกัน คือเบบี้เป็นลูกศิษย์ท่านนะ ฮ่าๆ มีไรสงสัยถามมาค่ะ ..
ถ้าน้อง gboy ยังมีความคิดที่ต่างอยู่ อยากกระจ่างก็ถามมาได้นะค่ะ หึหึ
-
แต่ชั้นอ่านละรู้สึกซึ้งนะตอนข้าวบวช (กรูซึ้งอะไรก้อไม่รู้ ฮาๆๆๆๆ)
น้องเพลงน่ารัก พี่ตาร์ก้อน่ารัก ฮี่ๆ
ตอนแรกเกือบงงละ ที่แท้ก้อเฮียตาร์แกนึกย้อนหลัง คึคึ น่ารักดีเนอะ
แสบจะฮาไปไหนคะ ฮาๆๆ ด่าไม่ได้ไง ข้าวบวชอยู่ กร๊ากกกกกก
แล้วข้าวเป็นอะไรในห้องน้ำ มาแต่เสียงภาพไม่มาได้ไง กี๊ดดดดดด :o8:
ป.ล. เบบี้ ร่มๆ
-
เรื่องเข้าวัดนี้มีโอกาศหลายทีแล้วแต่ติดธุระอิช้านนิบาปหนาจิงๆ
คิดถึงน้องเพลงจังดูรักพ่อมากๆ :กอด1:
ขำที่ข้าวชวนตาร์ไปบวชด้วยกันแบบชาตินี้เราจะไม่แยกจากกันน่ารักจัง
เฮียตาร์แก่แล้วเหรอเนี้ยมีเมียเด็กก็เง๊แระ
รอตอนต่อไปค่า
เบบี้ไฟวติ้ง! :a2:
-
ไม่น่าเชื่อว่าไฮเปอร์อย่างข้าวเมื่อบวชแล้วจะสำรวมทั้งกายและใจได้ขนาดนี้
สบตาหนึ่งแว๊บ กับพูดด้วยหนึ่งประโยค ถ้าข้าวบวชนานเกินมีหวังได้โดนโยมตัวโตบุกกุฎิแน่ๆ (เอ พาดพิงถึงพระแบบนี้เราจะบาปมั้ยเนี่ย)
-
ตาร์ ข้าว น่ารักที่สุด
คู่นี้น่ารักตลอดกาล
บวก 1 แต้มให้เบบี้จ้า ขอบคุณนะจ๊ะ
ธุดงค์ สะกดแบบนี้จ้า
ส่วน ฉันท์ สะกด ฉัน
พนัง สะกด ผนัง
พุธโท สะกด พุทโธ
ลักษณนามของพระสงฆ์ ใช้ว่า รูป นะจ๊ะ
-
ไม่น่าเชื่อว่า ข้าว จะสำรวมได้ขนาดนั้น
-
อ่านทีไรก็สุขใจ..... :impress2:
ขอบคุณเบบี้มากค่ะ :กอด1: ส่งกำลังใจให้เบบี้นะคะ
-
ดีใจจังเลย น้องเบบี้เอาน้องเพลงมาให้ยลโฉมแล้ว
รักเบบี้ที่สุดเลย :กอด1:
ชอบทั้งสองรุ่นเลยนะนี่ น่าอ่านน่าติดตามมากมาย
แต่เสริมอะไรนิดหน่อย น้องเบบี้ที่น่ารักคงไม่ว่าพี่นะ
ภาษาไทยในพระพุทธศาสนา o8
ฉัน - รับประทานอาหาร
ส่วน ฉันท์ มาจาก ฉันทะ - น. ความพอใจ, ความรักใคร่, ความชอบใจ, ความยินดี; ความร่วมความคิดความเห็นกัน เช่น ลงมติเป็นเอกฉันท์, ความไว้เนื้อเชื่อใจ เช่น มอบฉันทะ. (ป.)
พระสงฆ์ ใช้ลักษณนามว่า "รูป"
พระพุทธรูป พระบูชา พระเครื่อง ใช้ลักษณนามว่า "องค์"
โยมอุปฐาก หมายถึง คนที่ปวารณาตัว ว่าจะเป็นผู้ช่วยพระในการดำเนินชีวิตในสังคม ให้ราบรื่น เนื่องจากพระความจริงไม่สามารถใช้จ่ายเงินได้ ไปไหน มาไหนลำบาก เพราะไม่มีเงิน จึงต้องออกปากกับโยมอุปฐาก ปัจจุบันมีค่อนข้างน้อยแล้ว เพราะพระทำเองเสียเป็นตัวใหญ่
ไวยาวัจกร หมายถึง ตัวแทนของวัด จะได้ยินบ่อย เวลาถวายสังฆทาน ปัจจุบันไวยาวัจกร จะดูแลเรื่องในวัด เช่น จัดการต่างๆ การดูแลรักษาวัด เป็นต้น
เพิ่มเติมอีกเล็กน้อย มักเจอในข้อสอบ ก.พ.
บิณฑบาต เขียนแบบนี้
ส่วน บาตร หมายถึงบาตรพระ จ้ะ
ขอเพิ่มเติมในส่วนที่ผมรู้นิดหน่อย เพื่อเพื่อนๆหลายๆคนจะได้ใช้กันถูก หวังว่าน้องเบบี้ที่น่ารักไม่ว่าพี่นะจ๊ะ
-
ตอนจบมาแบบให้คิดเองอีกแล้วอ่าเบบี้ ชอบตัดฉากแบบในหนังเลย :z3: :z3:
แต่ตอนนี้ ตาร์น่ารักอ่าชอบ ท่าทางต้าร์จะแก่จริงๆๆเพราะคนแก่มักชอบระลึกความหลัง :jul3:
แถมคิดย้อนไปตั้งไกล ตอนข้าวไปบวช ท่าทางข้าวจะสำรวมมากๆๆ แอบคิดภาพตาม
นึกถึงตอนเจ๊เปวัดสายปฏิบัติ พระจะเคร่งมากๆๆ แล้วตอนพระจะฉันท์อาหาร จะไม่มีคนมาประเคนให้เป็นสำรับ
แต่จะเอาอาหารมาวางที่ใส่อาหารทำเป็นแบบล้อเลื่อน เข็นผ่านหน้าพระไป
(แล้วแต่วัดด้วยนะ ถึงจะสายปฏิบัติเหมือนกัน ก็อาจจะมีวิธีที่ต่างกันไป)
ให้พระตักอาหารใส่มาที่บาตร ทุกอย่างเลยนะ แบบเคร่งจิงๆๆ
แอบสงสารเพลงเหมือนกัน เด็กๆๆก็ยังไม่รู้เรื่อง แต่ท่าทางจะคิดถึงพ่อข้าวมากๆๆ
แต่ตอนนี้ไม่รู้พี่เพลงจะคิดถึงใคร อ๊ากกก ว่าแล้วก็วกไปที่ชุลมุลวุ่นรัก
:z1: :z1: :z1: เจ๊ไปได้เรื่อยๆๆจริงๆๆอ่านเรื่องนี้ กลับทวงอีกเรื่องได้ o13
ปล. อ่านแล้วนึกถึงตอนไปวัดจริงๆๆเลยอ่า เห็นภาพเลย อิอิ
-
คุณเบบี้ครับ
วัดนี้มีจริงป่าวครับ
ผมจะไปบวช ยังหาวัดดีๆไม่ได้อ่ะ
ถ้ามีจริง PM มาก็ได้ครับ
-
คงจะเป็นวัดที่พระปฏิบัติธรรมจริง ๆ
:call: :call: :call:
-
เสียงไรอ่ะ :haun4: :pighaun: :z1:
-
ตอนนี้น่ารักอ่าาา
พี่ตาร์ อย่าฝืนสังขารนักเล้ยยย 555
มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย
ชอบตอนที่น้องเพลงไปหาพระข้าวที่วัด
น่ารักสุดๆ
-
ไว้มาต่อแบบนี้อีกนะ
รออ่านนะครับ
-
ขอบคุณครับพี่เบบี๋ที่เข้ามาแถลงไขผมไม่เคยเห็นที่ไหนทำแบบนี้
ก็เลยถามดูเฉยๆเป็นความรู้ใหม่เลยที่พระท่านปฏิบัติอย่างนี้
นี่แค่แลกเปลี่ยนความเห็นครับ
ไม่ได่ตั้งใจจะต่อว่าหรือว่าไม่ดีอะไร
เพราะปกติ
พระอาจผิดศีลข้อสองลักขโมยที่ไปหยิบของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติเลยต้องถวายให้ท่านรู้
กะ ถ้าให้พระท่านเลือกตักอาหารเองก็เหมือนกับเราเลือกกินสิถึงจะกินในบาตรก็เหอะ
โบราณท่านถึงว่า ตักบาตรอย่าถามพระ เพราะจะต้องอาบัติที่เลือกกินแต่สิ่งที่ชอบ
สมัยก่อนผู้คนยากจน ข้าวปลาหายาก ก็เลยบัญญัติไว้กันพระถามหาแต่สิ่งที่ชอบจากคนรวย
แล้วไม่รับบิณฑบาตคนจน
นี่ไม่ได้หมายความว่าวัดที่พี่เบบี๋ไปไม่ดีหรือทำไม่ถูกนะครับ
ท่านอาจจะมีกฏหรือระเบียบอะไรอื่นที่ไม่รู้หรือ
พี่เบบี๋อาจไม่เขียนในนี้ก็ได้ก็เลยรู้สึกว่ามันแหม่งๆไป
ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาตอบไอ้ตัวป่วนอย่างผม
ปล บางครั้งพระบางรูปที่เคยเห็นในอิสานแถวบ้านเกิดกระผมเอง
ท่านก็เคร่งมากจนเกินไปจนรู้สึกแปลกใจ ท่านธุดงค์เท้าเปล่าไปตามที่ต่างๆ
จนเท้าบวมแตกก็ไม่ยอมหยุดหรือท่านฉันเฉพาะมังสวิรัติ
จนอาพาธเพราะสารอาหารไม่เพียงพอต้องเข้าโรงพยาบาล
ก็ไม่ยอมหยุดทั้งที่พุทธองค์ทรงอนุญาติไว้ว่าฉันเนื้อสัตว์นั้นไม่เป็นไร
ถ้าไม่นึกรังเกียจ
:เฮ้อ: นินทาพระเจ้าจะบาปไหมนี่ตรู
-
เบบี้มาแล้ววววววววววววว
ขนมอ้อนต้าร์ด้วยอะน่ารักจริงๆๆๆ
-
ข้าวอ้อนนนนน น่าร้ากกกกกกกก
ต้าร์ก็ตามใจเมีย มีเมียเด็กก็เงี้ยะ :-[
-
เบบี้บรรรยายได้แบบสุดยอดมาก
อยากไปปฏิบัติธรรม เสริมบารมีตัวเองมั่ง
-
เบบี้ไม่ได้โกรธหรอกถ้าเบบี้เขียนผิด เบบี้ก็จะบอกว่าเขียนผิด แล้วเบบี้ก็ไม่ได้ตรวจคำผิดด้วย แล้วก็ไม่แก้เพราะว่าขี้เกียจ..
อันนี้จบ
แต่อย่างที่gboyบอก ที่พูดเพราะว่าน้องอาจจะไม่เคยเจอ เพราะว่าสมัยนี้ไม่ต้องว่าแต่วัยรุ่น คนแก่ที่เข้าวัดมีน้อยมาก แต่จะสังเกตได้เลยว่าคนที่มาวัดส่วนมากจะเป็นผู้หญิง จะไม่ค่อยมีผู้ชายเลย จากการที่เบบี้ไปปฏิบัติธรรมมาหลายวัด อย่าวัดที่เบบี้เอ่ยถึง พระที่ธุดงมาจากอีสานก็คือเคร่งมากๆไม่ใส่รองเท้าเลย เดินเรียงแถวเป็นระเบียบ และอะไรอีกหลายๆอย่างที่น้องบอกมาเนี้ย ก็ยังมาพักอยู่ที่วัดนี้ ซึ่งก็ต้อนรับกันเป็นอย่างดี สมัยนี้คนกำลังคิดกันแคบๆและแตกต่าง คิดว่าบาปกรรมไม่มีจริง ซึ่งอันนี้ก็เปลี่ยนความคิดเค้าไม่ได้นอกจากให้เค้าเจอเองอะนะ .. แล้วพระเดี๋ยวนี้ที่ออกข่าว หรือเห็นกันแถวบ้านไม่ต้องอะไรมากหรอก เห็นแล้วต้องถอนหายใจ เฮ้ออออ.. ถึงเราจะเห็นว่าท่านทำอะไรไม่ดียังไง เราก็ไม่สามารถพูดได้ เพราะถือว่ายังไงท่านคือพระ เค้าจะดีจะชั่วคนที่บาปก็คือเราอะนะ พอเบบี้ได้รู้จักบุคคลที่ได้ให้แนวทางในด้านนี้ก็ได้เจอเกจิอาจารย์เก่งๆเยอะมากๆ ทั้งหลวงพ่อจรัญ หลวงพ่อใหญ่ หลวงพ่อพุทธ(พ่อบุญธรรมเบบี้เอง) และหลวงพ่ออีกหลายรูปที่เจอ มันก็ทำให้เรายังมีที่พึ่งทางใจบ้าง..
พอเบบี้ได้เจอวัดดีๆและเวลาทำบุญได้ไปวัดแบบนี้แล้ว พอมาวัดแบบแถวบ้านก็จะรู้สึกว่า เฮ้อออ อีกแล้วอะ.. รู้ทั้งรู้นะว่าแค่คิดก็บาปแล้ว แต่แบบว่าไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ..
ส่วนappiciate ที่คิดอยากจะบวช ถ้าเวลาไม่อำนวยหรืออย่างไรก็ปฏิบัติกรรมฐานเฉยๆก็ได้ เพราะการที่เราจะทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ให้บิดามารดาทั้งที่มีชีวิตอยู่แล้วก็เสียชีวิตไปแล้ว การนั่งกรรมฐานคือที่สุดของที่สุดแล้ว .. ทางสายกลางก็คือสายยุบหนอพองหรอ หรือที่เรียกว่าสติปัฏฐาน4 ก็จะมีที่วัดอัพวัน วัดที่เบบี้บอกก็คือสายพุทโธนี้มีที่โคราชที่อำเภอวังน้ำเขียวอะค่ะ ที่อุตรดิตถ์ ชื่อวัดอุตรดิตถ์ธรรมาราม ที่จังหวัดแพร่ อันนี้จำชื่อวัดไม่ได้แต่มีหลายวัดที่แพร่ แล้วก็ที่เชียงใหม่ ที่กรุงเทพนี่ไม่ค่อยแน่ใจ ถ้าสนใจก็ถามเข้ามาได้นะค่ะ หรือไปวัดหลวงพ่อจรัญก็ได้ อันนั้นของแท้อะ แบบว่าฝึกทีนี่เข็ดกันเลยทีเดียว.. หนักได้อีก..แต่ถ้าพ่อแม่อยากเห็นผ้าเหลืองลูก การเกิดมาเป็นผู้ชายถือว่ามีบุญกว่าผู้หญิง การได้บวช และอะไรหลายๆอย่าง เวลาเบบี้ไปวัดนะ อยากถือบาตรให้พระก็อยากถือ.. ผู้ชายแม่งนั่งหัวโด่ ตัวเองมีโอกาสได้ถือให้ท่าน พระดีๆทั้งนั้นเสือกไม่อยากถือ เบบี้เห็นผู้ชายหลายคนแระ แม่งไม่รู้เป็นส้นเท้าไรกัน อุตส่าห์ได้เกิดมาเป็นผู้ชายทั้งที.. แต่ถ้า appiciate จะบวชเมื่อไหร่บอกนะ แอดเมลมาเลยก็ได้ อยากได้สายไหนบอก จะแนะนำให้ อยากบวชพระเหมือนกัน.. เพราะเวลามีบวชพระทีไรเบบี้ไม่ได้กลับบ้านทุกที แม่ได้ไปทำบุญตลอด .. ขอเหน็บชายผ้าเหลืองตามบ้างอะไรบ้าง
ส่วนรีพรายนึงที่บอกว่า โยมอุปฐากนั้นไม่ค่อยมีในปัจจุบัน อันนี้ใช่ค่ะเพราะว่าพระส่วนมากก็เป็นอย่างที่เห็น(บาปอีกกรู) แต่เราก็ไปเหมารวมไม่ได้ คือคุณอาจยังไม่เคยเจอวัดที่ใช่ ยังไม่ได้เจอพระทีเป็นพระจริงๆ บางคนก็ยังมีอคติกับพระ แต่ก่อนเบบี้ก็เป็น แบบว่าอีกแล้วหรอเนี้ยยยย.. แต่ที่วัดนี้หรือที่เคร่งจริงๆ โยมอุปฐากจะมีดูแลเลย ส่วนวัดที่ยกตัวอย่างมานี่โยมอุปฐากเยอะ แต่วัดปกติที่อื่นๆที่ทั่วๆไปนั้น อาจจะไม่มีอะ อย่างที่บอก อย่างที่เห็น.. บางทีก็ไม่ไหวจะรับ..
-
อ่านกี่ทีก็น่าร๊ากกก :o8:
-
ดีนะครับที่เขียนช่วงขณะบวชให้เห็นภาพ
เพราะไม่ค่อยเห็นนิยายเรื่องอื่นเขียนเท่าไร
สนุกดีครับ ^^
-
.... ตาร์คงถูหลังข้าวแรงไปเลยเจ็บอะดิ ..... ตอนนี้ดีนะคะสอดแทรกธรรมะหน่อยๆ ด้วย.....ศิษย์วัดอัมพวันหลวงพ่อจรัญค่ะ จริงๆอย่างที่เบบี้เล่านะคะ....วัดอัมพวันอาหารบางทีก็เป็นมังฯ บางทีก็ไม่แล้วแต่จำนวนผู้เข้าปฏิบัติธรรมรึเปล่าไม่แน่ใจค่ะ เพราะครั้งแรกไปเป็นมังฯ แต่ไปครั้งที่สองคนเยอะทำให้ต้องไปรับอาหารกันที่โรงทานเนื้อสัตว์เพียบเลยค่ะ....
-
พี่ตาร์มีเมียเด็ก :m20:
เอาน่า .. ดีนะที่ข้าวไม่ติดใจความสงบ
ไม่งั้นพี่ตาร์ช้านนน~
><
ชอบพี่ตาร์จริงจังว่ะค่ะ
ทำไงจะหาแฟนได้อย่างงี้ T^T
-
พี่ข้าวโมเม้นนี้สุดยอดสำรวมมากๆ :call:
ไอ้น้องเพลงตอนเด็กๆก็น่ารักเหลือเกิน :man1:
อ่าวแล้วอยากกลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่เริ่มเรื่อง
แต่ขอเหอะว่ะค่ะ เบบี้ตัดจบตอนแบบนี้แกล้งกันชัดๆ :m16:
ขอร้องอย่าทำให้ต้องจิ้นไปเองว่าเกิดไรขึ้นในห้องน้ำ :pighaun:
มาต่อเร็วๆเลยด้วยถ้าไม่อยากโดนทวงยิ๊กๆ :angry2:
-
น่ารักอ่ะ
:impress2:
อยากอ่านตอนเฮียตาร์บวชมั่งอ่ะพี่เบบี้
-
สำรวมดูมันไม่ใช่ทางของข้าวอ่ะ นึกภาพตามไม่ค่อยออกเล้ย
-
เค้าชอบอ่ะ ...
เค้าว่านะ .. ข้าวมันแบบ จิงใจดีอ่ะ ...
แต่ อยากอ่าน พี่แสบ น้องปาน อีกอะ ... คู่นี้ ชอบบบบบ น่ารักดี
นะ นะ เบบี้ ขอหน่อยนะ ... แล้วจะมาให้ กำลังใจ ทู๊กวันเลยยยยย
-
มาเรื่องคู่ไหนชอบหมดเลยอ่ะ ....
request คู่ข้าว-ต้าร์ แบบฝั่งตาร์ยาว ๆ อีกอ่ะ
เฮียต้าร์นี่ my idol มาก ๆ ค่ะ :กอด1:
-
นึกย้อนถึงความหลัง มีพี่เพลงเข้ามาแจมด้วย แล้วน้องขนมละ อยู่ไหน :z2:
สุดท้ายมาจบด้วย เสียง .....
+1 ให้เบบี้ เป็นการขอบคุณ
-
ข้าวโหมดสำรวมก็แปลกไปอีกแบบ
แต่คิดๆแล้วก็คงฮาน่าดู จากลักษณะนิสัยแต่ละวันนี่นึกไม่ออกเลยว่าจะเรียบร้อยยังไง 555+
คิดถึงน้องเพลงจริงๆเลย ยังใสๆแอ๊บแบ๊วเหมือนเดิม น่ารักง่ะ :กอด1: หลงจริงๆเด็กคนนี้
-
ชอบจัเลยอะคับ
ชอบตอนที่ข้าวไม่เปนตัวข้าว
เเปลกเเฮะ 55
-
ยังไง ข้าวกะตาร์ ก็ยังคงความน่ารักแบบกวนๆ ไว้ได้อีก
อ่านไปก็นึกถึงเพลงในชุลมุนวุ่นรักน่ะ .... :o8:
-
อยากอ่านต่ออ่าคับพี่เบบี้
จะเข้ามาติดตามผลงานเรื่อยๆๆนะคับ
บะบายคับ
-
เบบี้ ,, บรรยากาศนั้น
เราก็ไปมาแหล่ะ
555555555555+
พ่อเราเป็นพวกศิษย์ของหลวงพ่อใหญ่อ้ะ
เพิ่งไปงานมาเมื่อวันที่ 23 นี่เอง
เพราะงั้นบรรยายแล้วเก็ทเลย (หัวเราะ)
วันนั้นเราถวายชุดที่ 20 นานกว่าป่ะ
5555555555555555555555+
เห็นด้วยกับเบบี้นะ หลวงพ่อใหญ่ท่่านกิจเยอะมาก
ไปนั่นนี่หลายที่ ตอนนี้รู้สึกว่าจะอยู่ที่วังน้ำเขียวนะ
เพราะพ่อเราพึ่งไปเมื่อวานเอง
แล้วก็ที่กรุงเทพ ,, มีที่รังสิตนะ
ชื่อ "วัดทับทิมแดง" ถ้าเราจำไม่ผิดนะ
เข้าไปแล้วดีมากๆ พอๆกับที่วังน้ำเขียวเลย
ของคุณ gboy ถ้าไม่เจอกับตาเองก็ไม่รู้ค่ะ
พระที่นี่ท่านเคร่งมากๆจริงๆ
ขนาดที่บ้านเราเคยเชิญ(อาจใช้ศัพท์ไม่ถูก คิดไม่ออก)
มาทำบุญบ้าน มาทีไรท่านก็ฉันท์ในบาตรท่านอย่างเดียว
แล้วทุกอย่างเป็นมังสะวิรัติเท่านั้นค่ะ
ทานรวมๆกันทั้งหมด จีวรจะไม่มีสีส้มแสบสันอย่างพระที่เราเคยเจอทั่วไป
จะเป็นสีออกน้ำตาลเท่านั้นค่ะ หรือเหลืองแก่
โอเคเข้าเรื่อง
ข้าวกับตาร์ยังไงก็ยังน่ารักแบบกวนๆเถอะ
แต่อารมณ์ว่า ข้าวลุคนี้ ออกแนวแปลก ๆ
น้องเพลงก็คงเห็นด้วยชิมิ ?
5555+
+1 เบบี้สำหรับตอนพิเศษ
และลูกศิษย์หลวงพ่อใหญ่เหมือนกัน (ฮา)
-
ต้าร์กะข้าวก็ยังหวานปนหื่นกันเหมือนเดิม
ดีใจที่น้องเพลงออกมาให้อ่าน คิดถึงน้องเพลงตอนเล็กๆมากมาย
โตมาแหล่ะ ไม่ค่อยมีบทอ้อนพ่อเลย อิอิ
-
เคยแต่บวชเณรมา แต่ตอนนั้นยังไม่ค่อยสำรวมอ่ะ
แต่ตอนนี้อายุควรจะบวชพระแล้วแต่ยังไม่ได้บวชเลย
หวังว่าสักวันคงได้บวช
อ่านตอนนี้แล้ว อยากบวชวัดลักษณะนี้อ่ะ จะได้สงบๆ ...
-
โอ้ว ข้าว โหมดพระ
เบบี้ โหมดธรรมะธรรโม
น่าเลื่อมใสจริง ๆ
อ่านตอนย้อนอดีตน้องเพลงวัยเด็กแล้ว
อยากย้อนกลับไปอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นอีกรอบ
สงสัยต้องหาเวลาย้อนอดีตสักอาทิตย์
-
หืม พระข้าว
ดูเปน คนละคนเลยย
แต่ ตาร์จะรีบแก่ไปไหนเนี่ยยย
เรี่ยวแรงหายหมด
หิหิ
-
อ่าวคุณcheezzie ลูกศิษย์หลวงพ่อใหญ่เหมือนกันหรอ.. คริคริ ยินดีที่ได้รู้จัก..
ใช่ๆ วันนี้มีทอดกฐินที่เชียงใหม่ แล้วพรุ่งนี้ที่วังน้ำเขียว นี่แม่เบบี้ก็กำลังเดินทางไปเหมือนกัน แต่เบบี้ไม่ได้ไปวันจันทร์มีเรียนงะ..
-
Love พี่เบบี้ที่สู๊ดดดดดดด
-
โอ้ยย ตกใจหมด ขึ้นมาข้าวบวชพระ
ทีแท้พี่ตาร์ที่รักย้อนอดีตนี่เอง หึหึ
ตอนลืมตัวเรื่องยาพาราโคดน่ารักอ่ะ อยากได้แบบนี้ๆๆๆๆๆๆ
รักตาร์ข้าวอ่ะ ยังไม่เคยรักละอ่านเรืองไหนบ่อยขนาดนี้เลยอ่ะ
นี่แบบประหนึ่งเป็นญาติหรือคนรู้จัก ฮ่าๆ
ปล.เสียงตอนสุดท้ายเนี่ย ทำไมต้องจิ้นเองด้วยอ่า งื่อออออออ
-
หึหึ น่ารักจริง ๆ
-
หวัดดีคับ เบบี๋ ได้อ่านเรือ่งี้มานานแสนนาน นานมากๆ และวันนี้ก็อ่านจนทัน ฮ่าๆๆ สนุกมากเลย ...
ผมติดตามนิยายในเวบนี้มาหลายเรื่องพอสมควรมีไม่กี่เรื่องที่ผมประทับ และหนึ่งในนั้นก็คือเรื่องนี้แหละคับ ...
ไงก็ขอให้เบบี๋เขียนเรื่องราวอันนี้ต่อไปเรื่อยๆนะคับ ผมเชื่อว่าทุกคนยังอยากติดต่อชีวิตของตัวละครทุกๆตัวในเรื่องนี้อย่างแน่นอน
ด้วยความที่คุณสร้างเอกลักษณ์ นิสัย จุดเด่น ของตัวละครได้ออกมาอย่างชัดเจนที่แสดงถึงความเป็นตัวตนของตัวละคร
ทำให้รู้สึกว่าตัวละครนั้นมีชีวิตอยู่จริง และอยู่ข้างๆคนอ่านได้เป็นอย่างดี จนบางครั้งผมกลับคิดกว่า ตัวละครในเรื่อง
ใช้ชีวิตอยู่รอบๆตัวผมเองเลย ( พูดเวอร์ไปไหมหว่า ไม่เวอร์นะ มันเป็นจริงๆ )
ยังไงผมก็จะติดตามเรื่องแน่ต่อไปนะคับ ขอเป็นกำลังใจ ในงานเขียน อีกคนนะคับ ....
-
อ่าวคุณcheezzie ลูกศิษย์หลวงพ่อใหญ่เหมือนกันหรอ.. คริคริ ยินดีที่ได้รู้จัก..
ใช่ๆ วันนี้มีทอดกฐินที่เชียงใหม่ แล้วพรุ่งนี้ที่วังน้ำเขียว นี่แม่เบบี้ก็กำลังเดินทางไปเหมือนกัน แต่เบบี้ไม่ได้ไปวันจันทร์มีเรียนงะ..
:L2: :กอด1:
เราเองก็ไม่ได้ไป
ไปแค่ที่วัดทัมทิมแดงน่ะ ที่ัวังน้ำเขียวพ่อไปจ้า
เดี๋ยวท่านก็จะลงมางานศพที่วัดทับทิมแดง แล้วเดี๋ยวก็จะกลับไปที่วังน้ำเขียวใหม่อีก ^^*
-
จะมาต่อเเบบไหน..ก็ช๊อบบบ...ชอบ
-
เบบี้ใจมากกกกกกกกกกก
:pig4:
-
:กอด1:
มาอ่านแล้ว
อิอิ
-
เบบี้จ๋า ตอนหน้าขอตอนตาร์บวชบ้างนะ
อยากรู้ว่าเวอร์ชั่นพระตาร์จะเป็นยังไง
:L1: เบบี้
-
เจอพระข้าว มึนเลย ไม่ชิน
-
ที่พี่เบบี้บอกว่า "ป.ล. เรื่องนี้ค่อนข้างมีบทบู้ และเหล้าบ่อยมาก เพราะมาจากนิสัยส่วนตัว และคนรอบข้างของคนเขียนเองโดยตรง ซะส่วนใหญ่ ต้องขอโทษที่ไม่ได้ไม่ดี มีเรื่องตลอด เพราะเบบี้ชอบโดยส่วนตัวอะ แล้วมันเหมือนเป็นคาแรกเตอร์ของตัวละครไปแล้วด้วย เลยไม่รู้จะปรับไปทางไหน ไม่ว่ากันนะค่ะ"
เราชอบสไตล์ของบทสนทนาในกลุ่มพี่ข้าวที่พี่เขียนมากๆ ไม่สิ โคดๆเลยดีกว่า มันฮาดี
ในหมุ่ผู้ชายเรื่องเหล้ากับบทบู้แล้วก้อจีบหญิงมันเหมือนเปนของคู่กัน เราคนนึงแหละที่ไม่ว่าหรอก แถมชอบอีกตะหาก
-
:L2:
-
ชอบจิงๆ
มาต่ออีกนะคราบบบบ
-
:z10: :z10:
อยากอ่านต่ออ่ะเบบี้
-
พระข้าว อืมมมมมม
เราคงรู้สึกดี แบบ ไม่เคยเป็นมาก่อนเหมือนเฮียตาร์
แฟนเค้าบวชเค้าจะได้บุญด้วยไหม อิอิ :o8:
เฮียตาร์ทำไรพี่ข้าวววว เค้าอยากรู้ จิ้นๆๆๆๆๆ :m25:
-
:really2:
มารอ มารอ ... เบบี้ หายไปอ่ะ
-
คุณเบบี้ขา อยากรู้ชื่อวันที่เชียงใหม่จังเลยค่ะ
อยากไปบ้าง
เคยไปแต่วัดร่ำเปิงที่เชียงใหม่ แล้วรู้สึกว่าพระเค้ามีแอบๆพูดถึงอีกฝ่าย
อยากได้ที่ๆ สงบกว่านี้หน่อย
อยากลองไปที่คล้ายๆกับที่คุณเบบี้เล่ามาบ้างจัง
o13
-
เฉลยอีกสักนิดก้อมะดะ ว่าเปงเสียงอะรัย
ชาวบ้านเค้าอยากรู้ง่ะ
แอร๊ยยยยๆๆๆ บอกม๊าๆๆๆ :angry2:
-
แฟนเพลงของตาร์กับข้าวคร้าบ (แฟนตัวจริง)คุณเบบี้ รอตอนต่อไปคร้าบ
-
***ประกาศข่าวรวมเล่ม***
สามารถติดตามข่าวได้ที่บอร์ดเบบี้ http://baby.thai-forum.net
ต้องสมัครสมาชิกก่อน แล้วเข้าไปอ่านได้ที่กระทู้เมาส์แตกแบบผู้ดี
ขอบคุณค่ะ
-
^
^
^
เลว เอ๊ย เร็วจริงๆ
:laugh:
ป.ล. จัดแสบปานมาหน่อย :impress2:
-
:z13: :z13:
จิ้มมันบ้าง
กำลั่งนั่งกัดกันอยู่
-
ตามปายยยยยยยยยยยยย
เอาแน่นอนเลยค่ะพี่เบบี้
-
กำลังตามไปแล้วนะ
:L2:
:z2: :z2: :z2:
-
ตามไปค่า...
เอาแน่นอน
รักมากเรื่องนี้ =v=b
-
มีต่ออีกป่าวคับ ... ใจจะขาดแล้ว ... :z3:
-
เข้าไปดูที่เวปแล้วนะคะ o13 อยากได้เหมือนกัน พี่เบบี้อย่าลืมเอารายละเอียด ราคาหนังสือมาบอกนะคะจะได้เก็บตังค์ อิอิ :-[
-
รวมเล่ม เอาแสบปาน 1 เล่มเลยได้ป่ะจ๊ะ :laugh:
:m23:
-
ไปจองมาแล้วค่ะ อยากได้ด่วนๆ แฟนพันธ์แท้แน่นอนค่ะ
-
นุกๆมาต่ออิกนะ
-
ตามมมมม!
-
ไปลงชื่อจองมาแล้วนะคับ
-
ไปชะแว้บลงชื่อมาแล้วจ้า
-
เข้าไปเวปแล้วเหมือนกาน
ขอดูรายละเอียดก่อนนะค่ะ
-
น่ารักดีอ่ะ....รอรวมเล่มน้า
-
ตาม ๆ
ถึงไหนถึงกัน
เป็นเล่มก็ดีเนอะ
:กอด1:
-
ปวดขี้
-
เข้ามาอ่านอีกรอบ สนุกมากมาย รอข่าวรวมเล่มอยู่คะ :impress2:
-
สำหรับคนที่อยู่ต่างประเทศนะค่ะ
ใครที่อยากได้หนังสือ.. ช่วยไปแจ้งที่บอร์ดเบบี้ด้วย http://baby.thai-forum.net
ที่กระทู้เมาส์แตกแบบผู้ดี แล้วเข้าไปที่ห้อง สำหรับคนต่างประเทศที่อยากได้หนังสือ
มาแจ้งให้ทราบกันทั่วหน้า
-
อยากได้หนังสือจังเลย ไม่ว่าจะเรียบเรียงเรื่องไหนก็ได้
-
รอจร้า
-
ตามไปแวะ web เบบี้มาแล้วน่ะ ... ลงชื่อไว้ด้วยคน ...
แต่อย่าลืมมาบอกรายละเอียดอื่นๆ อีกน่ะ :bye2:
-
เค้าก็ตามไปจองแล้วเหมือนกัลลลลลลลลล :mc4:
-
ไอไปลงชื่อมาแล้วนะคะ :bye2:
-
ลงชื่อมาแล้วจ๊ะ
-
คิดถึงเน้ออออออออออออ อยากให้หนังสือออกเร็วๆ อยากอ่านตอนพิเศษมากๆ เอามาลงในนี้ก่อนบ้างก็ได้นะคะ คิดถีงต้ารข้าวแล้ว
-
อ่านรวดเดียวกเกือบเดือน :o8:
เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ o13
-
o13
กรี๊ดดดดดดดด
ตามไปจองเรียบร้อยแล้วค้าบบบบบ
ขอบคุณนะค้าบบบบบ
-
ในที่สุดดดด ก้อตามอ่านทันแล้ว ดีใจๆๆๆ (อ่านเป็นอาทิตย์เลยอ่า)
น้องเบบี้ แต่งได้น่าติดตามและสนุกมากเลยค่ะ
พี่เข้าไปลงชื่อ รวมเล่มหนังสือแล้วจ้า
อ่านแบบว่ารู้สึกผูกพันกับทุกคนเลยอ่ะ
โดยเฉพาะ ข้าว ตาร์ แสบ ปาน เป้ เข็ม แมน ทศ พี่ตัง พี่เจ้า น้องเพลง ฯลฯ
เป็นกำลังให้น้องเบบี้แต่งเรื่องต่อๆไปนะค่ะ
ขอไปอ่านเรื่องชุลมุนวุ่นรักต่อก่อนน๊า
:กอด1:คิดถึงน้องเบบี้
-
ขอบคุณครับ
เฮ้อ...
อ่านจบไปอีกเรื่อง
-
ตกลงเรื่องนี้จบจริงๆแล้วเหรอ
เรานึกว่ายังไม่จบ
เฮ้อยังสนุกอยู่เลย
เสียจายจัง
ยังไงก็ขอบคุณนะที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่าน
:bye2: o13 :pig4:
-
ตอนนี้อ่านพี่ต้าร์พี่ข้าวอีกเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้แล้ว :pigha2:
อ่านไปพลางๆระหว่างรอหนังสือ
เบบี้คราบบบบบบบอยากได้แว้วววววววววววววววววว
จะลงแดง :z10: :z3:
-
คิดถึงพี่แสบกะปานอ่ะ :z1:
-
หวัดดีค่ะเบบี้ แล้วก็เพื่อนๆ ในเล้าทุกคน
แหะๆ เพิ่งจะอ่านจบอ่ะค่ะใช้เวลาเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว
เนื่องจากเรียนค่อนข้างหนัก ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ แต่ถ้าหาเวลาว่างได้เป็นต้องเข้าเล้าทุกที
และด้วยความที่เรียนหนักมากกก จะอ่านนิยายทุกเรื่องในบอร์ดก็คงไม่ไหว เลยให้พี่ๆ เค้าช่วยแนะนำ
บอกพี่เค้าว่าขอเป็นเรื่องที่อ่านแร้วได้ใจสุดๆ ละกัน
พี่ๆ เค้าก็บอกว่า ให้อ่านของเบบี้สิ เรื่องไหนก็ได้ สนุกทุกเรื่อง
ไอ้เราก็รับรู้ แล้วลองๆ ดูว่าเบบี้มีเรื่องไหนบ้าง รุสึกว่าจะแต่งเรื่องนี้เป็นเรือ่งแรก(ใช่ป่ะ) เลยเริ่มอ่านเรื่องนี้ก่อน
พออ่านแล้ว อยากจะบอกว่า ได้ข้อคิดอะไรมากมายหลายอย่างจากนิยายเรื่องนี้ (แอบน้ำตาไหลไปหลายตอนด้วยนะ)
ประทับใจในความ "เหี้ย" ของตัวละคร 555+ ถึงจะเหี้ยแต่ก็ประสบความสำเร็จกันได้
อ่านแล้วทำให้นึกถึงตัวเองและคนรอบข้างอ่ะค่ะ ตอนนี้เรียนแพทย์ ปี 1
ซึ่งตอนอยู่มัธยมตัวเองก็เกเรเหมือนกันนะ(ตอนนี้ก็ด้วย ขี้เกียจอ่านหนังสือ -_-")
แบบว่า ไม่ใช่เรื่องแอลกอฮอล์หรอก แต่อาจจะเป็นเรื่องแบบ ไม่ค่อยตั้งใจเรียนในห้องซะมากกว่า
จารย์สอนอยู่เราก็ดันนั่งร้องเพลงดีดกีต้ากะเพื่อนอยู่หลังห้อง บ้านก็อ่านนิยาย ติดสุดๆ 555
แต่พอถึงเวลาจะเข้ามหาลัยก็นะก็เต็มที่เหมือนกัน (เหมือนข้าวกะเพื่อนๆ อ่ะแหละ)
เพื่อนเราก็ด้วย แม่งติดเกมสุดๆ เล่นเกมยันเช้าตลอด แต่ตอนสอบมันก็จริงจังจนสอบแพทย์ได้เหมือนกัน
พอมาเรียนแพทย์แล้วก็ได้รับรู้อีกว่า หมอมันก็ขี้เมาเหมือนกันแหละว๊าาา (เราไม่กินนะ แต่เห็นรุ่นพี่เค้านัดกันไปกินบ่อยๆ ^-^)
ตอนที่ประทับใจมากๆ ตอนนึงก็คือตอนที่ข้าวไปเรียนเมืองนอกอ่ะค่ะ ที่ท้อมากๆ สอบไม่ผ่าน เรียนยากกก อะไรอย่างงี้
เราก็มานึกถึงตัวเอง เพราะบางทีก็ท้อเหมือนกันนะ ว่าทำไมเรียนหมอมันยากนักหนาวะ
นี่แค่ปี 1 ยังเหนื่อยขนาดนี้ แล้วขึ้นปีสูงไปมันจะขนาดไหน (ปี 4-6 ไม่มีปิดเทอมยาวๆ แล้ว เสาร์ อาทิตย์ก็ยังต้องมาราวน์วอร์ด)
แต่พอได้เห็นความตั้งใจของข้าว เรื่องศักดิ์ศรีที่ว่ามาขนาดนี้แล้ว จะถอยกลับก็ยังไงอยู่
เราก็มาคิดว่า เออ ถ้าเราเรียนหมอไม่จบ แล้วพ่อ แม่ คนอื่นๆ เค้าจะรุสึกยังไง
แล้วเห็นข้าวทำได้ เราก็มีกำลังใจขึ้นมาเลยอ่ะ ตั้งใจเป็นอย่างยิ่งว่า นิยายเรื่องนี้จบ จะหยุดพักไว้ แล้วไปอ่านหนังสือจริงๆ จังๆ ซะที
เพราะจะสอบปลายเดือน ธค. นี้แล้ว แล้วก็จะลองเอาเรื่องการฝึกสมาธิของข้าวไปใช้ด้วย
เคยได้ยินมานะคะ บ่อยด้วย แต่ไม่เคยลองทำซะที แหะๆ อยู่นิ่งๆ ไม่ค่อยเป็นอ่ะ
แล้วมีคำนึงที่สกิดใจมาก คือ ตอนฉากที่หมอเทนมาคุยกะน้องปานอ่ะ
ที่ว่าหมอเทนบอกจะลางานเพื่อให้ได้ไปกินข้าวกับปาน
แล้วปานบอกว่า "ยังมีอีกหลายชีวิตรออยู่" ได้อ่านประโยคนี้แล้วแบบ สะอึกเลยอ่ะ
แล้วก็มาคิดๆ ว่า เออ...ตอนนี้กรุทำอะไรอยู่วะ
นั่งอ่านนิยาย ไม่สนใจหนังสือ นอนตื่นสาย เข้าเรียนเลท แล้วกรุจะสอบผ่านมั๊ย
(คณะแพทย์ต้องสอบวิชาของคณะให้ได้มากว่า C ถ้าต่ำกว่า C ถือว่าตก ต้องซ่อม ซ่อมไม่ผ่านก็ซ้ำชั้น ไม่ก็รีไทร์)
"ยังมีอีกหลายชีวิตรออยู่" ประโยคนี้แหละค่ะ ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาอีก ก็บอกตัวเองว่า
เออ จะให้เลิกอ่านเรื่องนี้ก็คงไม่ได้ เพราะยังไงก็อ่านมาตั้งเยอะแล้ว แถมได้ข้อคิดดีๆ ตั้งหลายอย่าง
อ่านเรือ่งนี้จบละกัน แล้วจะไปตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือให้เต็มที่ สอบเสร็จค่อยมาต่อเรื่องใหม่
อ่อ...ชอบความรักของข้าวกับต้าร์มากมากกกกกกก ตอนที่น้ำตาไหลก็หลายฉากนะคะ
อย่างตอนที่ไปส่งข้าวที่สนามบิน ฉากที่ทะเลาะกัน ฉากที่กลับมาคืนดีกัน
เออ...ตอนเรียนอังกิดอ่ะค่ะ แอบเปิดอ่านไปด้วย แร้วน้ำตาซึม เพื่อนนั่งข้างๆ มันก็ตกใจว่าเราเป็นไร ร้องไห้ทำไม 555+
แล้วก็ชอบนิสัยของข้าวด้วยนะ ที่ว่าน้องเพลงเข้าห้องปกครองอ่ะ แล้วที่ข้าวสั่งสอนคุณนายแม่ของไอ้เด็กนั่นอ่ะ
สะใจมากๆ เผลอกรี๊ดเลยทีเดียว (ตอนตี 3 เมื่อคืนนี้อ่ะ ^^)
แล้วแอบอายน้องเพลงด้วยอ่ะ แบบว่า รุสึกว่าน้องเพลงเค้าจะมีระเบียบจังเลย ไอ้เรื่องจัดห้องจัดของอ่ะค่ะ
มามองดูสภาพห้องตัวเองแร้วก็..เฮ้อ โคตรซกมก รกยิ่งกว่ารังนู๋
ทั้งหนังสือ ทั้งชีท ทั้งอะไรก็ไม่รุ กระจัดกระจายไปหมด ไว้สอบเสร็จจะเคลียร์ห้องให้เรียบร้อย
จะปรับปรุงตัวเองให้มีระเบียบกว่านี้ จะได้ไม่อายน้องเพลง ^-^ (ไปกันใหญ่แล้วกรุ)
พล่ามมาเยอะแยะมากมาย พอดีกว่า เด๋วเบบี้ขี้เกียจอ่าน ^-^
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณเบบี้มากๆ นะคะที่สร้างสรรค์เรื่องราวดีๆ อย่างงี้่มาให้เราได้อ่าน
ขอบคุณที่ให้ข้อคิดดีๆ มากมายให้เราได้ปรับปรุงตัวเอง
จะพยายามสู้ๆๆๆ กับอุปสรรคต่างๆ จนเรียนจบ และประสบความสำเร็จได้อย่างข้าว
จะพยายามเป็นคนที่อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ เหมือนอย่างพี่ต้าร์
จะพยายามเรียนให้จบเพื่อเป็นหมอที่ดี(และน่ารัก) เหมือนน้องปาน (จริงๆ ต้องเรียกพี่ปาน ^-^)
จะพยายามเป็นคนที่มีระเบียบ เรียบร้อย เหมือนอย่างน้องเพลง
จะทำได้มั๊ยไม่รู้ แต่จะสู้ให้ถึงที่สุด
ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆ เหล่านี้
รักเบบี้จริงๆ ^-^
แล้วจะติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
สอบเสร็จประมาณช่วงปีใหม่พอดีอ่ะ ตอนนี้พยายามห้ามใจไม่ให้เปิดอ่านเรื่อง "ชุลมุนวุ่นรัก"
ไม่งั้นคงไม่เป็นอันได้อ่านหนังสือแน่เลย (เคยอ่านนิยายตั้งแต่ 1 ทุ่มถึง 7 โมงเช้า แต่อ่านหนังสือหน้าเดียวดันหลับ T_T)
เด๋วหลังปีใหม่จะไปทักทายในเรื่อง ชุลมุนวุ่นรัก นะคะ
ตอนนี้ขอเตรียมตัวสอบก่อน จะลองนั่งสมาธิดูด้วย แล้วจะเอาเกรดงามๆ มาฝากนะคะ ^-^
ขอบคุณอีกครั้งนะคะเบบี้ ร๊ากกกกเบบี้จริงๆ
ปล.รักพี่ต้าร์ พี่ข้าว พี่ปาน น้องเพลง แร้วก็ตัวละครทุกคนด้วย ^-^
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
เป็นกำลังใจให้น้อง pichayakamon (เห็นบอกว่าอยู่ปี1) :man1:
เบบี้ก็ขอบคุณที่อ่านนิยายของเบบี้แล้วไม่ใช่แค่นิยาย ขอบคุณที่คิดว่าส่วนหนึ่งจากนิยายของเบบี้ทำให้ชีวิตหลายๆคนดีขึ้น :กอด1:
เบบี้ไม่คิดว่าบางสิ่งบางอย่างที่เบบี้เขียนไปตามแบบฉบับของเบบี้จะทำให้หลายๆคนนำไปปรับปรุงชีวิตและหน้าที่ของตัวเอง แต่ถ้าใครเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ก็ขอให้โชคดีและขอให้ชีวิตดีขึ้นๆ o13
ถ้าน้องรู้จักแบ่งเวลาให้เป็น ก็คงทำได้ไม่ยากกับคะแนนที่จะออกมาสวย ช่วงสอบเทอมที่ผ่านมาเบบี้ทำเยอะมาก เพราะเบบี้คิดว่าการเรียนที่เบบี้เรียนอยู่มันยังไม่ใช่ที่สุดของชีวิตเบบี้ เบบี้ทั้งเรียน เขียนนิยาย วางแผนงานกลุ่มที่เบบี้ต้องเป็นเหมือนเสาหลักตลอด ประกวดร้องเพลง เป็นตัวแทนร้องเพลงนู้นนี่นั้น อะไรอีกหลายๆอย่างเยอะไปหมด :z3: ทุกอย่างบางทีมันประดังประเดมาในชีิวต เบบี้คิดว่าเบบี้เหนื่อยมาก แต่พอเบบี้มองไปรอบๆกับคนทั่วไป เบบี้ก็คิดว่าชีวิตเบบี้คงมีสีสันและก็ความแปลกใหม่มากกว่าคนอื่น :o12:
ยังไงก็ขอให้ตั้ังใจเรียนนะค่ะ เบบี้ก็จะตั้งใจเรียนด้วย คราวก่อนได้คาบเส้นเลขสามมา คุณแม่ไม่ปลื้ิมอย่างแรง :z3: แม่พูดว่า "นี่มึงเรียนเป็นภาษาไทยนะ มึงได้แค่นี้หรอ" พอดีว่าเบบี้เคยเรียนเป็นภาษาอังกิด เบบี้ก็ตกงะ :m20:ก๊ากกก ก็จริงของแม่อีก คราวนี้เราก็มาตั้งใจๆ เรียนด้วยกัน เนอะๆ o13
กลับมาอ่านทายขนมเมื่อไหร่ ก็ไปเม้นด้วยนะค่ะ จุ๊บๆ :กอด1:
-
รักมาก
ชอบมาก
ดีใจที่มีนิยายดีๆๆแบบนี้ครับ
:pig4:
-
ชอบเรื่องของเบบี้มากเลยเลยอะ ขอบคุณมากนะงับที่เขียนให้อ่าน o13
-
ดีจ้า เบบี้
แวะมาทายทัก
บวกถามไถ่ถึงหนังสือ
ไปถึงไหนแล้วอ่ะตัวเอง
มาต่อตอนพิเศษบ้าง อะไรบ้าง
มั่งก็ได้นะ คิดส์ถึงง่ะ
-
กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบก็ปะมาน 2 วันเต็มๆเลยค่ะ
5555555+ ไม่เคยตั้งหน้าตั้งตาอ่านอะไรนานขนาดนี้มาก่อน
นิยายเรื่องนี้ให้ความรู้สึกที่มากมาย หลายหลากเหลือเกินค่ะ
ขอชมไรทเตอร์เลยว่า เก่งสุดๆ เก่งมากๆ
สามารถสร้างสรรค์ตัวละครให้ดูเหมือนมีชีวิตจริงๆ
เราอ่านไปก็คิดไปนะว่า เหมือนคนพวกนี้มีตัวตนจริงๆเลยอ่ะ
แบบ โอ๊ยย ไม่ไหวแล้ว หลงรักตัวละครทุกตัวในนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ รักมากๆๆๆ
อ่านมาถึงตอนจบ + ตอนพิเศษแล้วยอมรับว่าใจหายเลยค่ะ :monkeysad:
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อยากให้มีชีวิตต่อไปเรื่อยๆ
อยากให้ตัวละครเหล่านั้นโล่นเล่นเป็นตัวอักษรให้เราอ่านต่อไป
แต่ก็น๊า มันก็แค่นิยาย นิยายที่ทำให้เราหัวเราะ เศร้า ร้องไห้ ดีใจ มีความสุข
หลายอารมณ์มากๆค่ะ ผูกพันกับตัวละครเรื่องนี้จริงๆให้ดิ้นตาย
อยากจะบอกว่าหลงรักพี่ตาร์มาก คนอะไรสุดยอดแห่งผู้ชาย :man1:
โอ๊ยย อิจฉาข้าวค่า ได้ผู้ชายแบบนี้มาเป็นทั้งผัวทั้งเมียเรย ฮี่ๆๆๆ
สุดท้ายนี้ก็ขอให้ไรทเตอร์มีความสุขนะคะ
ขอบคุณที่สร้างสรรค์นิยายดีๆแบบนี้ให้อ่านกัน
จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ
:bye2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านไปแล้ว 50 กว่าหน้า...
สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบว่าไม่อยากห่างจอ ไปไหนเลยอ่ะ...
ขอบคุณเบบี้นะคะ สำหรับเรื่องดีๆๆ...มาเม้นท์ก่อนจะไปอ่านต่อ เห็นว่ามีรวมเล่มเดี๋ยวจะเข้าไปอ่านรายละเอียดในเว็บนู้น...แบบว่าอยากได้มากๆๆๆ
ตอนนี้แบบว่ารักน้องข้าวกะน้องต้าร์มาก อ่านไปอินไป ทั้งหัวเราะ เขิน ร้องไห้ตามไปด้วยจนโดนแซวว่าบ้านไปแล้ว...ฮ่าฮ่า ก็มันเหมือนเราเข้าไปร่วมกับตัวละครเลยนี่นา.....
ขอเป็นกำลังใจให้เบบี้ต่อไปนะคะ o13
-
มาบอกว่า
ไปสปอย "ปกนิยาย" ที่บอร์ดเน้อ :z2:
ติดตามไปดูกันเอง มาบอกแค่นี้แหละ เหอะๆ :z3:
-
ตามไป ตามไป อย่างด่วนเลยจ้า
ปกน่ารักมากๆ เลยนะคะ
อยากได้ไวไวแล้วสิ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านถึงหน้า22ครับ สนุกมาก เลยถือโอกาสมาทักทายก่อน
คืบหน้าถึงไหนจะกลับมาเล่าอีกครับ
-
:mc3:Merry X' Mas ครับเบบี้
รู้ว่าช่วงนี้เหนื่อย....ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
แฟนๆคอยเป็นกำลัใจให้ครับ :mc1:
-
อ่านยังไม่จบ
แต่อดใจไม่ไหวขอเม้นก่อน
สนุกสุดๆไปเลย
อยากได้แฟนอย่างต้าบ้าง
:monkeysad:
-
o13
น่ารักดีจ้า
ปกอ่ะ
-
กรีส ส สส ส ส ส
ปกน่ารัก มากๆๆ เรย
ชอบๆๆๆๆๆๆ o13
-
ได้มีโอกาสมาทักสักที :L2:
คือ ได้อ่านเรื่องนี้มาสักระยะแล้ว
แล้วรู้สึกชอบ ข้าว และ เพื่อนๆ มากเลย
อินสุดๆ เบบี้ ได้ใจจริงๆ :3123:
จะติดตามผลงานต่อไป
ได้ข่าวว่าจะจบแล้วหรอ น่าเสียดาย
-
เบบี้....พี่อ่านเรื่องนี้ทันแล้ว :m3: :a2:
ชอบๆๆๆๆๆๆ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกอยากย้ำให้รู้...กรั่กๆๆ
พี่จะกลับไปอ่านต่ออีกรอบระหว่างรอเป็นเล่ม..แล้วก็กำลังอ่านชุลมุนวุ่นรักด้วย..
เนื้อเรื่องคนอื่นก็เม้นท์ไปเยอะแล้วเนอะ แต่พี่อ่ะ ชอบวิธีการเล้าเรื่องและการดำเนินเนื้อเรื่องของเบบี้มากๆ และเวลามีตอนพิเศษมันสามารถเชื่อมกับเรื่องที่ดำเนินได้แบบลงตัวอ่ะ แล้วก็ สถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น มันสอดคล้อง แล้วก็พาเนื้อเรื่องให้มันต่อเนื่องกันดี ตัวละครแต่ละตัวสามารถคงเส้นคงวาในความเป็นตัวของตัวเองได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน....(กร๊ากก ถึงแม้บางทีอยากมห้เข็มหวานใส่เป้บ้างก็เหอะ..ฮ่าฮ่า แต่อย่างที่เขียนไว้ดีแล้ว)
พี่เป็นคนนึงที่ชอบอยากรู้เรื่องราวของตัวละครหลังจากที่เค้ารักกันแล้วมันก็จบบริบูรณ์ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นอย่างพี่มั้ย อยากรู้ต่อว่าเค้าจะอยู่ยังไง ชีวิตเป็นยังๆไง มีลูกมีหลาน...บลาๆๆๆ เบบี้ทำให้พี่ได้...ขอบคุณจริงๆๆ :กอด1:
ตอนนี้มีนักเขียนอยู่ห้าคนที่พี่ประทับใจมากๆๆ (หลังจากอ่านมาเป็นร้อยๆเรื่อง ) หนึ่งในนั้นก็เบบี้นี่แหล่ะ.... o13
ปล. จะคอยไปอัพเดทข้อมูลหลังสือเวบนู้นจ้า :L2:
-
แจ้งประกาศการจองหนังสืออย่างเป็นทางการ ที่บอร์ดนะคะ
พร้อมปกนิยายด้วย
-
ชอบเรื่องนี้ที่สุดเลย มีตอนพิเศษอีกมั้ย จะรออ่าน 555 พิเศษได้เรื่อยๆ :call:
-
Thank's Ja.
-
อ่านแย้วน่ารักดีอะ... ฮาๆๆๆๆ
ตอนแรกแบบรับไม่ได้เรื่องที่ให้พี่ต้าเป็นรับด้วยอะ... :m16:
แบบว่าข้าวจะตัวใหญ่ไปไหม ฮาๆๆๆๆ
แต่แบบว่านะ อ่านๆซักพัก ยิ่งตอนที่พี่ต้าโกรธแล้วข้าวมางอแบบ
รู้สึกถึงความรักของสองคนนี้เลยอะ ฮาๆๆๆๆ :กอด1:
คู่อื่นก็ไม่น้อยหน้านะ น่ารักดีอะ... ยิ่งคู่ของพี่แสบกับน้องปานนะ
แรงดีๆๆอะ คู่นี้ฮาๆๆๆมาถึงพี่แสบแกก็เรียกเลือดเลยทีเดียววว :z1:
แล้วจะติดตามผลงานนนะฮับบบบบบบบ :3123:
-
ขอบคุณเรื่องดี ๆ เรื่องนี้ด้วยนะครับทำให้ผมมีความสุขทุกครั้งที่อ่านจริง ๆครับ ตามอ่านมาจนจบบริบูรณ์แล้วแต่ไม่รู้ว่า จะมีภาคพิเศษหรือป่าว เด่วไว้อ่านต่อตามอ่านมานานนแล้วแต่ไม่เคยเม้น อิอิ
ขอบคุณจากใจจริงครับ
-
รับทราบ
ตามไปจอง
-
ครับจะตามไปจองครับ :mc1:
เเต่จะไม่มาลงตอนต่อไปของนิยายเลื้องนี้เเละ(ชุลมุนวุ่นรัก)อีกเเล้วเหรอครับ :m15:
-
เฮ้ออ...กว่าจะอ่านจบ เล่นเอาแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน :เฮ้อ:
:z1: เพราะอ่านแล้วติดเกิ๊นส์
-
ฝากตัวเป็นแฟนคลับครับ อ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วเพิ่งถึงหน้า 168 ครับ อดใจไม่ไหวเลยมาเมนท์ก่อน ชอบมากๆครับ
Happy New Year krub :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
:sad4:
:sad4:
อยากได้หนังสือด้วยคน ต้องทำไงค่ะ
:z2:
-
ติดตามได้ที่บอร์ดคะ สมัครสมาชิกก่อนนะคะ http://baby.thai-forum.net
กำลังเปิดให้จองเลยนะคะ
-
จิ้ม+เบบี้
ฝากคิดถึงนุ้งขนมด้วยน๊า
-
คุณเบบี้ สมัครสมาชิกไม่ได้อ่ะ o6
-
ตามมาอ่านขบแล้ว สนุกมากเลยครับ
ขอบคุณ เบบี้ มั้กๆ
-
o13
-
:impress2 :impress2: :impress2:
ไปจองแล้ว ได้เบอร์การจองแล้ว อิอิ
-
ในที่สุดก็อ่านทันแล้วครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะครับ แต่เบบี้ครับ ฝากนิดเดียวครับ ถ้าจำไม่ผิดปรกติสถาปัตย์เขาจะเรียนห้าปีนะครับ
อย่าหาว่ามาจับผิดหรืออะไรนะครับ ไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้น
เฝ้ารอตอนใหม่อยู่ครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
-
:man1: บอกตรงๆว่าอ่านเรื่องนี้แล้วสะเทือนปอดมากกกกกกกกก
รักต้าร์ ชอบข้าว น้องปาน นายแสบ นายเป้ นายเข็ม และทุกคน
น้องเบบี้แต่งได้สนุกมากค่ะ
ปล.น้องเบบี้แต่งเรื่องอะไร พี่ก็ตามไปอ่านเกือบจะครบทุกเรื่องแล้วค่ะ :กอด1:
-
อ่านมาตั้งนานเพิ่งจะได้ฤกษ์เม้น
เหอ
ชอบมากครับเรื่องนี้
หลายอารมณ์ดี
-
ไปจองหนังสือมาแล้ว ได้รับเบอร์การจองแล้วด้วย :really2: :really2:
-
ตามไปค่ะ
(ตอนนี้กะลังไล้อ่านอยู่ อิอิ)
-
รักพี่ตาร์ มากมาย
ชอบข้าว
-
เจ๊จ๋าาาาาา :m15:
ไม่มาต่อแล้หย๋ออออออ :serius2:
-
กำลังรวมเล่มอยู่อะค่ะ ก็เลยมาต่อไม่ได้ เพราะว่าเดี๋ยวคนซื้อมันเอาตาย กร๊าก
รอต่อไป แบร :m20:
-
^
^
^
^
^
เจ๊เบบี้ใจร้าย
-
:n1:
สุ...โค่ย...
นิยายเรื่องนี้
อูมามิ
ม๊าก..มาก
-
อ่านจบแล้ว เย้ๆ ใช้เวลาเป็นอาทิตย์เพราะเยอะมากๆๆ
ชอบความคิดของข้าวมากๆ หลายๆครั้งที่อ่านแล้วแอบสะดุดว่า เฮ้ย ทำไมกรูคิดไม่ได้แบบนี้
นี่ตอนนี้ทำอะไรอยู่ ถึงข้าวจะแรงยังไงแต่ก็รับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองเสมอ ยิ่งตอนที่บอกว่าห้องข้าวห้องน้องเพลงเป็นระเบียบนี่
รู้สึกละอายขึ้นมาทันที อยากจะเก็บห้องตัวเองขึ้นมานะบัดนั้น เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้ทำให้เราคิดอะไรได้มากขึ้น ได้แ่คิดของชิวิตหลายเรื่อง
ขอบคุณนะคะ
-
พี่ค่ะถ้าสนใจสั่งจองนิยายจะได้รายละเอียดยังไงค่ะ
อยากได้บ้าง :pig4:
-
^
^
^
ลองเข้าไปบอร์ดนี้นะคะ http://baby.thai-forum.net/forum.htm
แล้วก็สมัครสมาชิก แล้วไปที่หัวข้อ เมาท์แตกแบบผู้ดี เข้าไปอ่านรายละเอียดที่กระทู้ เปิดการจองหนังสืออย่างเป็นทางการ=28/12/53
ได้เลยจ้าาาาา :bye2:
-
อ่านรวดเดียวตนมาถึงตอนที่ 70กว่า สนุกฮ่าๆ
แบบว่าเลือดหมดตัว แทบซีดดดดด
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
มาเม้นท์ให้ช้าไปนิดแต่เป้นนิยายเรื่องแรกที่เข้ามาอ่านและเม้นท์เพราะเป็นหน้าใหม่มาสมัครคะ
ยังไงก็ น่ารักมากมาย เป้นกำลังใจให้สร้างเรื่องใหม่ๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆให้ได้อ่านนะคะ
:monkeysad: :monkeysad:
:z1:
เดี๋ยวขอแว๊บไปอ่านตอนพิเศษ แสบปานต่อแล้วจะมาเม้นท์ให้อีกน้า :o8:
-
สั่งจองหนังสือไปแล้วครับ กำลังรอการตอบกลับ
-
อ่านรวดเดียวเลยค่ะ สนุกมากๆ
ไปจองหนังสือแล้วค่ะรอการตอบกลับอยู่ :-[
-
เบบี
เธอสุดยอดมาก
จินตนาการล้ำลึกจริงๆ
นับถือๆๆๆๆๆๆ
:jul1:
-
สุดยอดมาก ๆๆ เลยค่ะ...ติดตามผลงานต่อไปนะคะ :impress2:
-
อะ อะ อ้าาาา :oo1:
สุโค่ยยยยอิ้
กร๊าก :m20:
เข้ามาดูหน่อย ไม่ได้ดูเป็นเดือนแล้ว ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะทุกคนนนนน :pig4:
-
เพิ่งได้ตามอ่าน จน จบ ชอบพี่ตาร์ที่สุดดดดดดดดด
ชอบพี่ตาร์มาก น่ารัก ขี้อ้อน เอาใจเก่งทำอาหารเก่ง
ครบสูตรเลยอ่ะ
แถมขี้งอนด้วย
ตอนต้นเรื่องนี่โหดมากกกกกกกก
แต่กับน้องข้าวพี่ตาร์จะหวานกับน้องข้าวมากๆ
โคตรรักเมีย เอ๊ะหรือผัว เลย o18 o18 :laugh: :laugh:
-
เอาไปเลย
โดนใจได้อีก
คนรัยว่ะ
แต่งได้สุดยอดมาก
ชอบๆๆๆๆๆๆ
-
แจ้ง จากเบบี้
เปิดโอนเงินแล้ว
ตรวจเชคเมลสำหรับคนที่สั่งจองแล้วเรียบร้อย หรือ เชคบอร์ดด้วยนะคะ
หมดเขตโอนเงินวันจันทร์ที่ 8 มีนาคม 53 นะคะ
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
เบเบ้
เอ้บเบบี้
ไอ่โน่เองครับ
ว่าแต่จะจองรอบ เสริมได้อกเมื่อไหร่อ่ะ
กระสันมากตอนนี้ :z3:
-
เบเบ้
เอ้บเบบี้
ไอ่โน่เองครับ
ว่าแต่จะจองรอบ เสริมได้อกเมื่อไหร่อ่ะ
กระสันมากตอนนี้ :z3:
อ่าว จองไปแล้วไม่ใช่หรอ หรือว่ายังไม่ได้จอง หรือยังไง จำไม่หมดหรอก เหอะๆ ส่งพีเอ็มมาชี้แจงแล้วกันเน้อ
จำอะไรไม่ได้แล้วตอนนี้ เหอะๆ :z2:
-
:z13: :z13:
ความจำสั้น แต่ ไอ้นั่นยาวเหรอ กร๊ากกกก
-
กร๊าก อิป้า ปากดี เหมือนเห็น ฮ่าๆๆ :laugh:
-
กร๊าก อิป้า ปากดี เหมือนเห็น ฮ่าๆๆ :laugh:
กรูบอกให้เรียก พี่ เรียก พี่ เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดหมด :angry2:
-
อยากได้หนังสือ จองยังไงที่บอร์ดไหนอ่ะ ใครก็ได้ช่วยทีเด็กใหม่อ่ะ
พึ่งอ่านจบวันนี้เองอ่ะ ชอบมากกกกกกกก .....จนอยากมีเก็บไว้
-
ทำการสมัครที่บอ์ดเบบี้ค่ะ http://baby.thai-forum.net
ถ้ามีคำถามหรือว่าสงสัยอะไรให้พีเอ็มมาถามได้ เบบี้จะแจ้งอีเมลให้
ขอบคุณค่ะ :z2:
-
อ่านอยู่ 4 วัน ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว 55+
(อ่านช้าได้โลห์จริงๆเรา - -*)
ชอบบ้าวกับพี่ตาร์มากๆเลย
น่ารักมากๆเลยค่า
-
:mc4:
อ่านจบแล้วคร่าาาา ><
อ่านจนปวดตาเลย แต่ลุกไปไหนไม่ได้ :a5:
สนุกมากๆๆๆๆๆ เด๋วจะไปตามอ่านเรื่องอื่นต่ออีก
ชอบทุกคู่เลยนะคะ ชอบต้าร์กับข้าวเป็นพิเศษ
พิมพ์เป็นพวกภาษาเอ็มเยอะไปหน่อยนะคะ
แต่สนุกมากๆ ไม่ได้เป็นปัญหาต่อการอ่านมากนัก
ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆนะคะ ^^ o13
-
:mc4:
อ่านจบแล้วคร่าาาา ><
อ่านจนปวดตาเลย แต่ลุกไปไหนไม่ได้ :a5:
สนุกมากๆๆๆๆๆ เด๋วจะไปตามอ่านเรื่องอื่นต่ออีก
ชอบทุกคู่เลยนะคะ ชอบต้าร์กับข้าวเป็นพิเศษ
พิมพ์เป็นพวกภาษาเอ็มเยอะไปหน่อยนะคะ
แต่สนุกมากๆ ไม่ได้เป็นปัญหาต่อการอ่านมากนัก
-
ขอบคุณ คุณเบเบี้ มากมายเลยครับ o13
เรื่องนี้ขอบอกว่า อ่านแบบไม่ต้องทำอะไรกันเลย สองวันสองคืน กะรวดเดียวจบ สุโค่ย เจงๆ ขอบอก
(แต่คอมเม้นท์นิดหน่อยละกันนะครับ ภาษาไทยอ่อนแอหลายจุดเลยครับ ไม่ว่ากันนะครับ สำหรับคอมเม้นท์ เพราะอ่านแล้วสะดุดพอประมาณ)
เนื้อเรื่องก็ตดำเนินเรื่องได้ดีเป็นอะไรที่สะท้อนชีวิตของคู่ชาย-ชาย และรักแท้ ต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง
ได้สะท้อนประสบการณ์จากตัวละครของทั้งเรื่องแต่ละบุคคลิกและตัวตนที่แตกต่างกันไป การยอมรับตัวตนซึ่งกันและกัน การใส่ใจคู่ชีวิต การยอมเปลี่ยนตัวเองบ้าง
ในบางเรื่องเพื่อให้ชีวิตคู่ดีขึ้น ก็น่าชมเชยครับ สำหรับตัวละครเอกของเรื่อง
แล้วจะติดตามตอนพิเศษ และพัฒนาการชีวิตของตัวละครให้มีชีวิตโลดแล่นในบอร์ดนี้ต่อไปนะครับ น่าติดตามดีครับ :3123:
ขอชม สุโค่ย จิงๆ ครับ ชอบมากมาย เจ๋งว่ะ o13
-
:pighaun: ความหื่นมากล้นแบบไม่จำกัดจริงๆ
-
ชอบนายกีตาร์มากๆๆๆๆ Man of the Man จิงๆ :impress2: :impress2: :impress2:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ใครที่สั่งหนังสือเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต
แล้วได้โอนเงินแล้ว รบกวนช่วยเชคบอร์ดด้วยนะคะ
กราบแทบเท้า :m31:ไปอ่านเดี๋ยวจะตกข่าว ชื่อตกหล่น ตรูไม่รู้ด้วยนะโว้ยยยย .. มัวแต่จะจ้องอ่านนิยายกันอยู่ได้ :z3:
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง(กราบอีกรอบ)เหอะๆ :z2:
-
คุณเบบี้
โอนเงิน+เมลล์แจ้งตั้งแต่ 28 ก.พ.53 แล้ว
ยังไม่ได้เมลล์ตอบกลับเลยอ่ะ :serius2:
-
^
^
รีบน เบบี้ส่งอีเมลตอบกลับไปหมดแล้วค่ะ
ถ้าไม่ได้ยังไง ส่งอีเมลไปบอกเบบี้ค่ะ แจ้งรายละเอียดให้หมด ที่สำคัญเลขที่ด้วย
-
คุณเบบี้
ส่งเมลล์แจ้งใหม่แล้วน๊า~~~
-
วันนีัจะรีบไปโอนตังค์ให้น้า
ปิดโอนกี่โมงอ่ะ
หมุนเงินซะหัวปั่นไปหมดแย้ว :sad2: o2
-
คิดถึง (ตาร์+ข้าว ปาน+แสบ เป้+เข็ม ) x เบบี้ อะ
-
คุณเบบี้
ได้รับเมลล์ตอบกลับแล้ว o6
-
มีชื่อในบอร์ดแว้ว
-
เคยจองหนังสือไปในเว็บเบบี้แล้วอ่ะคับ แล้วหลัง ๆ มามันมะมีส่งเมล์เตือนว่ามีใครโพสท์อะไรถึงไหนแล้วบ้างอ่ะคับ เลยคิดว่ายังมะคืบหน้า ปรากฏว่ามาเปิดเจอในบอร์ด ปิดโอนไปเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาไปแล้ว T_T เซ็งเลยอ่ะ จะสั่งจองได้อีกมั๊ยอ่าคับ
-
แจ้งรายชื่อคนที่โอนเงินเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต ที่บอร์ดเบบี้แล้วนะคะ
รบกวนช่วยไปเชคกันด้วย เผื่อว่าจะตกหล่นอะไรจะได้ตรวจสอบได้ทัน
ขอบคุณค่ะ
-
ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆ
นั่งอ่านอยู่ 2 วัน ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองโทรมโคดอ่ะ
แทบจะไม่ได้หลับได้นอน นั่งอ่านมันอย่างเดียว
555
สนุกมากมายค่ะ เป็นนิยายอีกเรื่องที่ประทับใจมากเลยค่ะ
นอกจาก สนุก ฮา ป่าเถื่อน แล้ว ยังมีข้อคิดด้วยค่ะ
โดยเฉพาะเรื่องเรียน อิอิ แบบว่าส่วนตัวแล้วค่อนข้างจะขี้เกียจ
แต่พอมาเจอข้าวแล้วแบบ ขนาดทั้งกินเหล้า ทั้งมีเรื่อง
แต่ก็ไม่เคยทิ้งเรื่องเรียน อันนี้นับถือสุดๆค่ะ แอบละอายเล็กๆเลยทีเดียว 555
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ ให้ได้อ่านนะคะ
รักตัวละครเรื่องนี้ทุกตัวเลย แต่จะให้ไล่ชื่อก็จะกระไรอยู่ เพราะมันเยอะมาก 555
ว่าแล้วก็ไปอ่านน้องเพลงต่อดีกว่าเรา
อิอิ
-
คิดถึง
:z2:
-
ตามจนทัน
๕๕๕๕๕๕๕๕
ชอบๆมากๆๆๆๆ
:impress2: :impress2:
-
โคตรหนุก รักคนแต่งจัง :-[
-
ได้หนังสือมา 1 ชุดจากโรงพิมพ์ :z2:
ใครอยากดูก็เข้าไปดูกันเน้อ
เหอะๆ
ไปแระ
บายๆ :bye2:
-
ไป ไป ตามไปดู :L2:
-
จิ้มก่อนอ่าน :z13:
-
ว้าวววว หนังสือมาแ้ล้วเหรอคับ แจ๋วสุด ๆ อ่ะ อิอิ ^^ ตามเข้าไปดูด้วย
-
จะตามไปดูนะ ตอนนี้อยากได้ที่จองไปมากเลย
รออยู่เนี่ย
-
เพิ่งอ่านตอนพิเศาจบ ชอบเรื่องนี้มากมายเลย
แก็งซ์นี้น่ารัก ไปไหนมีแต่เรื่องตลอดเลย
เบบี้ เขียนเก่งมากเลยนะจ๊ะ มีรายละเอียดครบถ้วนเลย
อ่านไม่มีเบื่อเลย สนุกสุดๆ
เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องดีดีแบบนี้เยอะๆนะจ๊ะ
ส่วนหนังสืออยากได้เหมือนกัน รอเปิดเทอมได้เงินสั่งแน่นอนจ๊ะ
:L2: :L2:
-
ชอบเรื่องมากครับ :กอด1:
สนุกมากเลย ผมอ่าน3วัน3คืนเลยย :laugh:
เหมือนคนบ้า โครตติดอ่ะ
ขอบคุณมากนะครับ :pig4:
-
:L2:
-
จะได้หนังสือช่วงเดือนไหนเหรอเบบี้ อยากได้มาถือไว้แล้วอ่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วค๊าบบบบบบ
ทั้งหนาและหนัก มีกล่องใส่ด้วย ไฮโซวววว ขนาดดดดด
(http://usera.ImageCave.com/pporpla/page.jpg)
-
ได้รับหนังสือแล้วค๊าบบบบบบ
ทั้งหนาและหนัก มีกล่องใส่ด้วย ไฮโซวววว ขนาดดดดด
อ๊ากกกก เมื่อไหร่จะถึงบ้านตูฟ่ะ...
-
ได้รับหนังสือแล้วค๊าบบบบบบ
ทั้งหนาและหนัก มีกล่องใส่ด้วย ไฮโซวววว ขนาดดดดด
(http://usera.ImageCave.com/pporpla/page.jpg)
เอ่อ อันนี้ไม่รู้เรื่องนะ กร๊าก เค้าเอามาสปอยเองอ่ะ :m20:
-
เข้ามาอ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ
ชอบต้าร์ มั่นคงดี :o8:
-
เค้ายังไม่ได้อะ :serius2: ต้องถามคุณเพื่อน อยากได้
-
^
^
^
เจ๊รีบนยังไม่ได้ กร๊ากกกกก หัวเราะเยาะ :laugh:
รบกวนคนอ่านที่สั่งหนังสือเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต เชคบอร์ดด้วยนะคะ :man1:
ตามลิ้งค์นี้
ประกาศรายชื่อผู้ได้รับหนังสือ
http://baby.thai-forum.net/forum-f4/topic-t145.htm
และขอฟังเสียงตอบรับหน่อยนะคะ
http://baby.thai-forum.net/forum-f4/topic-t147.htm
ขอบคุณมากค่ะ
ป.ล. สลิ่ม ตรูจะรีบพิมพ์ให้ ปวดหลังโว้ยยยยยยยยยยยยยย :z3:
-
ตกลงเริ่มส่งแล้วเหรอ เดี๋ยวต้องคอยจดหมายน้อยจากนิติบุคคลก่อนวุ้ย
:z2: :z2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ กล่อง boxset สวยงามแข็งแรง หนังสือสวยงาม
ที่คั่นก็เลิศหรู สมกับเวลาที่รอคอยจริง ๆ ดีใจจัง ..... :mc4: :mc4:
-
ตกลงเริ่มส่งแล้วเหรอ เดี๋ยวต้องคอยจดหมายน้อยจากนิติบุคคลก่อนวุ้ย
:z2: :z2:
รอหนังสือเลยพี่ทิพย์ เพราะส่งพร้อมกันหมดไปแย้ววววววววววว โย่ว :laugh:
-
เบบี้...พี่ได้รับหนังสือแล้วเน้อ..................กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด คืนนี้ช้านจะนอนกอดเฮียต้าร์.....55555
มาสภาพสมบูรณ์สวยงามมากมายจ้า o13
-
ได้รับหนังสือแล้วนะครับ ขอบคุณมากมาย
-
จะเอาตอนพิเศษที่มีในหนังสือมาลงที่บอร์ดหรือป่าวอะ อยากอ่านมากมาย :monkeysad:
-
สวัสดีครับพี่ เบบี้ ผมเพิ่งอ่านเรื่องของพี่เมื่อกี้เองครับ
เป็นเรื่องที่สนุกมากครับพี่ ครบทุกอารมณ์ ทุกรสชาติ ชอบตรงที่ดำเนินเรื่อง เป็นธรรมชาติ
ใช้คำได้ไม่ค่อยเขอะเขินเท่าไหร่ แต่ คำผิดมีบ้างก้ให้อภัยกันไป เนื้อเรื่องกระชับดีครับ
ไม่ค่อยเวิ้นเว้อเท่าไหร่ แบบว่าใจร้อนไง ไม่ชอบอะไรที่ยืด ๆ ยาน ๆ 555
แต่สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือ เรื่องที่พี่สอดแทรกเข้ามาครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องการเรียน การอยู่ร่วมกัน
ชอบตรงที่ แม้แต่ละคนจะเกเรมากแค่ไหน แต่สิ่งที่เขาไม่ละทิ้งคือ การเรียน เขายังรับผิดชอบหน้าที่ในวัยที่เขาต้องทำอยู่
พี่ทำให้ผมอ่านไปแล้วคิดตามในสิ่งที่พี่แทรกมันลงมา ผมขอบคุณพี่มากจริง
อ่อพี่ สิ่งพี่เพิ่มลงมาในเรื่องอย่างพวกข้อคิดต่าง ๆ น่ะผมจดไว้ด้วยแหละ คือ ชอบมากอ่ะ เลยจดไว้อ่านไว้เตือนอีกรอบ อิอิ
แล้วผมจะติดตามเรื่องของพี่ไปเรื่อย ๆ นะครับ ^^
-
ในที่สุดก็อ่านจบสักทีเรื่องนี้ เราอ่านตั้งแต่เข้ามาสมัครบอร์ดนี้ใหม่ๆ
แค่ทีอ่านช้าเพราะเรารู้สึกรักและชอบตัวละครของคุณเบบี้มากเลยนะจ๊ะ
บางตอนเราอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่ยอมเปลี่ยนไปอ่านต่อต่อไปสักที
อ่านทุกวัน วันละตอนสองตอนบ้าง ด้วยเพราะไม่อยากอ่านให้จบเร็วๆหรือ
ให้เรื่องนี้จบเลย ตอนพิเศษทุกคู่น่ารักมาจริงๆ ความรู้สึกรักเพื่อนที่ถ่ายทอดออกมา
คุณเบบี้เก่งมากที่สามารถถ่ายทอดตัวละครต่างๆได้ออกมาสมจริงมาก
บางทีเราอ่านอยู่เรายังอยากให้ทุกคนในเรื่องมีตัวตนจริงๆขึ้นมาเลยจ๊ะ
แค่คิดก็มีความสุขแล้ว อยากจะบอกว่ารักนิยายเรื่องนี้มากเลย
อ่านแล้วผูกพันเหมือนเป็นครอบครัวเลย บางทีเราไปเที่ยวตามที่ต่างๆ
ทำอะไรคล้ายๆกับตัวละครเราก็จะคิดขึ้นมาทันทีเลยว่า
ถ้าได้มาเจอข้าวกับตาร์ตัวเป็นๆตอนนี้จะเป็นยังไงนะ คงรู้สึกดีมากๆ
ยิ่งเบบี้บอกว่าเอานิสัยของตัวเองมาแต่งเป็นตัวละคร ชอบจ๊ะชอบ
ทำให้เรารู้ว่ารักมีจริง รักแท้มีจริง ความผูกพันมีจริง ความรักเพื่อน,ครอบครัว
พ่อแม่ มีจริง สุดท้ายขอบคุณเบบี้มาเลยนะจ๊ะ
ที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา ทุกความรู้สึกของเรื่องนี้
ทำให้เรารู้เลยว่า แค่มีความสุขกับชีวิตทุกวันเท่านั้น ขอแค่ความสุข
คงไม่มีอะไรที่ทำให้เรารู้สึกดีไปมากกว่านี้แล้ว เป็นกำลังใจให้คุณเบบี้นะจ๊ะ
ขอกอดให้กับความน่ารักของคุณเบบี้หลายๆทีเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ่านๆๆ
ทุกวันทุกคืน
แล้วก็จบแล้ว
ดีใจ
-
อ่านจบแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ ได้ข้อคิดหลายๆอย่าง
ขอบคุณเบบี้มากๆๆนะค่ะที่แต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา
ชอบข้าว รักเฮียต้าร์ น้องเพลง และทุกคนๆๆมากๆ
^^
-
แจ้งให้ ทราบสำหรับคนที่ต้องการหนังสือเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตนะ คะ
ตอนนี้หนังสือหมดแล้วค่ะ ไม่ต้องส่งอีเมลมาสั่งจองแล้วนะคะ
ส่วนหนังสือเรื่องนี้จะทำอีกไหม ก็ยังไม่รู้เลยค่ะ มันเป็นเรื่องของอนาคตแต่ใจจริงไม่อยากทำอีกแล้ว แต่อีกใจก็หวั่นๆมีคนมาขอให้ทำเยอะเหมือนกัน เหอะๆ แต่ตอนนี้ตัดสินใจแน่นอนว่าไม่ทำ ปีหน้าก็ไม่ทำ ปีนู้นๆก็ไม่ทำ ก็ต้องรออารมณ์ว่าอยากทำเมื่อไหร่ เมื่อตัดสินใจว่าจะรีปริ้นต่อ กระแสเรื่องนี้ก็คงหมดไปแล้ว ดังนั้น ก็อย่างที่บอก มันเป็นเรื่องของอนาคต
ขอบ คุณที่สนใจและขอบคุณที่สนับสนุนผลงานมาตลอด
และขอบคุณมากๆอีกครั้งสำหรับ ทุกกำลังใจนะคะ
ส่วน เรื่องชุลมุนวุ่นรัก เบบี้ยังตัดสินใจไม่ได้เลยค่ะว่าจะทำดีไหม ใจจริงก็อยากทำแต่เวลามันไม่รอใครจริงๆ เบบี้ไม่อยากรับปากอะไรไปก่อนเลย เพราะว่าถ้าเบบี้รับปากไป เบบี้จะต้องเอาบ่วงมาคล้องคอ กร๊าก ซึ่งจำใจต้องทำในที่สุด ดังนั้นเบบี้ยังไม่ขอรับปาก เบบี้ขอคิดทบทวนอีกรอบ และ ขอดูตารางเวลาของตัวเองด้วย คนที่ทำหนังสือคงจะทราบกันดีว่า การทำหนังสือเป็นเรื่องที่วุ่นวายมากๆ และรอบนี้เบบี้ก็จะทำคนเดียวอีก ซึ่งก็คือ ยังรับปากว่าจะทำไม่ได้จริงๆ
ส่วนเรื่อง เพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า เบบี้ไม่ทำเป็นหนังสือนะคะ สำหรับใครที่ขอให้ทำเรื่องนี้ เพราะว่ามันเป็นเรื่องสั้น ถึงแม้ว่าถ้าลงหนังสือ เบบี้จะต่อตอนพิเศษยาวเป็นเล่มก็ตาม เบบี้อยากต่อตอนพิเศษเรื่อยๆให้ทุกคนได้อ่านมากกว่า ไม่อยากเอาทุกอย่างไปรวมในหนังสือ แล้วคนที่ไม่ได้ซื้อก็จะไม่ได้อ่านตอนพิเศษของเรื่องนี้อีกต่อไป เบบี้ไม่อยากทำอย่างนั้น และไม่อยากให้เป็นทุกเรื่องของเบบี้
เมื่อเบ บี้จะทำหนังสืออีก เบบี้จะขอดูกระแสเรื่อง และคงเลือกเรื่องที่ยาวพอดีกว่าค่ะ เรื่องที่สมควรลงเป็นเล่มได้ ไม่อยากทำสุ่มสี่สุ่มห้า ทำไปเรื่อยๆ สักแต่ทำ เบบี้ไม่อยากทำแบบนั้น
มาแจ้งให้ทราบเฉยๆ
ขอบ คุณทุกคนค่ะ
-
อ่านทันแล้วคับ แต่กว่าจาทันแทบแย่
สนุกมากครับ แต่งได้ดีมาก
ปกติไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือเท่าไหร่ แต่พอมาอ่านเรื่องนี้
แล้วเลยคับ เรียกอยากอ่านต่อเรื่อยๆ
ไม่อยากหยุดอ่าน แล้วไม่อยากให้จบด้วยคับ
ขอบคุนคับที่แต่งเรื่องดีดี มาให้อ่าน
-
เข้ามาทักทายก่อนแต่ยังไม่ได้อ่าน แต่คงจะสนุกมากแน่ ๆ
เดี๋ยวรีบไปอ่านก่อนนะ ^0^
-
คิดถึง ตาร์ - ข้าว
-
:a5:โอ้....แม่เจ้ากว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว :sad4: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ใครที่สั่งไม่ทันมาโหวตรีปริ๊นกันเถอะค่ะ
ยังไงก็แล้วแต่ขอเพิ่มอีก 1 เสียงสำหรับการรีปริ๊นนะคะ
ปล.ชอบเป้เข็มค่ะ(เศร้าใจสั่งไม่ทัน) เป็นอีกเรื่องที่น่าเก็บไว้ในคอลเล็คชั่นมากๆ :z3:
-
ในที่สุดก็อ่านจบจนได้ ใช้เวลาหลายวันมากกกกกก นอนเช้า
ทำเอาหน้าโทรมเลย แต่ใจรักก็เลยต้องอ่านใจจบ....อิอิ
ชอบเนื้องเรื่องที่เขียน เวลาไปไหนก็คิดถึงตัวละครแล้วก็
ยิ้มออกมา คนข้าง ๆ เค้าคงคิดว่าบ้า..กร๊ากก ก็บ้าอะ
บ้ารัก เบบี้ไง ...จุ๊ฟจุ๊ฟฟฟฟ
ปล.ทำหนังสือใหม่ก็แจ้งนะจะรีบโอนเงินให้เลย
-
รู้สึกแอนตี้ข้าวนิดๆตอนต้นๆเรื่อง
แบบ มันเป็นความรักที่ข้าวดูเอาแต่ใจไปหน่อยอ่ะครับ
ปากก็เสีย พูดดีๆไม่ได้ ใจร้อนอีก เอาแต่ใจเป็นที่1 :z6: เป็นผมจับถีบไปล่ะ 55
(ด่าพ่วงแฟนเก่า โฮะๆ)
แต่ก็น่ะ ตอนหลังอาจะเปลี่ยนไป เพิ่งอ่านได้แค่ 45 ตอนอ่ะ o13 เป็นนิยายที่ดีน่ะครับ (กระทบจิตใจเราบ้างอะไรบ้าง)
-
อยากได้หนังสือมั้งจังอ่ะ ทำไงดี พึ่งมาอ่านแล้วชอบมาก ๆ เลยครับ:monkeysad:
-
อยากได้หนังสือมั้งจังอ่ะ ทำไงดี พึ่งมาอ่านแล้วชอบมาก ๆ เลยครับ:monkeysad:
หมดแล้ว เหอะๆ.. :z1:
เดี๋ยวมีตอนพิเศษมาต่อให้ ไปแระ :z2:
-
หลังจากที่ได้รับหนังสือเรื่องนี้กันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และอย่างที่บอกไว้ว่า เบบี้จะมาต่อตอนพิเศษเรื่องนี้ให้ถ้ามีวันสำคัญๆ :man1:
พอมีเคอฟิวมา กูก็คิดว่ามันสำคัญอ่ะนะ นานๆจะเจอที o22 เหอะๆ..และจากที่เคยบอกว่าจะต่อทุกเรื่องให้เรื่อยๆ
เรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตนี้ตอนพิเศษที่เบบี้ได้เขียนต่อให้นี้ ขอให้ทราบกันทุกคนว่า ไม่มีตอนใดๆที่ลงในหนังสือ..ตอนที่ลงในหนังสือที่บางคนได้ซื้อไปนั้นก็ขอสงวนสิทธิ์ไม่เอาลงไว้ ณ ที่นี้นะคะ ขอให้ทราบกันโดยทั่วกัน :กอด1:
ป.ล ส่วนตอนที่แต่งขึ้นมานี้ ขอให้ใช้วิจารณญาณ เบบี้ไม่ได้ต้องการสื่อถึงอะไรทั้งนั้น แต่งมาให้เป็นกลางมากที่สุด ได้โปรดอย่าเอาไปโยงกันเป็นเรื่องเป็นราวแต่อย่างใด ขอบคุณมากค่ะ
ป.ล 2 ..ต่อไปเป็นตอนพิเศษ แสบปาน ---------->> ต่อไปคือ เป้เข็ม ไปตามลำดับ แล้วแต่ว่ากูจะมาต่อเมื่อไหร่ กร๊าก
____________________________
พิเศษนอกรอบ1
ตาร์กะข้าว
(เมื่อครั้งที่เสื้อเหลือง)
“เหี้ยละตาร์”ผมบอกไอ้ตาร์เมื่อเห็นข่าวเสื้อเหลืองปิดสนามบิน
“ไรอ่ะ”ไอ้ตาร์รีบเดินมาดูที่หน้าจอโน้ตบุ๊กผม
“มันปิดสนามบินกัน”ผมบอก พร้อมกับกดมือถือโทรออก ตอนนี้ผมกับไอ้ตาร์อยู่ที่ฟิลิปปินส์ครับ พอดีว่าผมกับมันมีวันหยุดพร้อมกันอาทิตย์นึง ผมก็เบื่อด้วยอยู่ไทยมีแต่อะไรก็ไม่รู้ แล้วรุ่นพี่ผมที่ทำงานอยู่ที่นี่เค้าก็ชวนมาเที่ยวเปิดหูเปิดตา ผมก็เลยว่าไปมันที่นี่ดีกว่าอย่างน้อยก็ไม่ต้องเสียเงินเยอะ มีรุ่นพี่คอยพึ่งพาได้ด้วย อีกอย่างค่าตัวเครื่องบินช่วยนี้ถึงค่าเงินบาทมันจะต่ำ ถึงตั๋วไปไฟล์นี้มันจะแพงไปนิดหน่อย แต่ผมกับไอ้ตาร์ไม่ได้เที่ยวกันสองคนนานแล้ว ส่วนมากก็หยุดไม่ตรงกัน ผมก็เลยเลือกมาเที่ยวที่นี่ และมันก็นานแล้วด้วยอ่ะครับที่อยู่ที่นี่ ก็เลยเบื่อนิดหน่อย
ผมพาไอ้ตาร์เข้าบ่อนคาสิโนที่นี่ ดวงผมก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้วกับเรื่องพนัน ผมก็เลยไม่ได้เล่น ปล่อยให้ไอ้ตาร์กับรุ่นพี่ผมเล่นกันสามสี่คน
ตู๊ดด.ๆ..ๆ...ๆ
“พี่เอก สนามบินปิดหรอวะ”ผมรีบถามทันที
“เออ พวกกูก็พึ่งรู้นี่”พี่เอกพูดด้วยความตกใจนิดหน่อย
“ห่าละ แล้วจะกลับยังไงวะเนี้ย”ผมบ่นทันที เพราะว่าวันจันทร์หน้าต้องพาไอ้เพลงไปเข้าค่ายด้วย ห่าเอ้ย ไรวะเนี้ย
“แล้วมันจะเลิกเมื่อไหร่”ผมถามด้วยความร้อนรน
“กูจะรู้ไหม ห่า..กูก็อยู่นี่กับมึงเนี้ย”พี่เอกตอบเซ็งๆ
“พี่ผมต้องพาลูกไปเข้าค่ายเนี้ย”ผมบอกทันที
“แล้วมึงจะทำไง เค้าก็ติดอยู่นั่นกันหมด”พี่เอกบอก
“แล้วพวกพี่ๆน้องๆที่จะกลับพร้อมผมวันพรุ่งนี้อ่ะ”ผมถามเพราะว่านัดกับพวกน้องๆนักเรียนกับพี่ๆที่ทำงานกลับพร้อมกัน
“ต้องเลื่อนตั๋วกันหมดแหละว่ะ พวกเด็กมันโทรไปเลื่อนแล้วนะ มึงจะเอาไง”พี่เอกถาม
“ห่าเอ้ย”ผมบ่นอย่างหัวเสีย
“กูอยากกลับบ้านอ่ะ”ผมบอกมัน
“หึหึ เหี้ย ก็มันกลับไม่ได้ มึงจะให้มันบินลงทับหัวเค้ารึไง”พี่เอกพูด
“เออๆ แค่นี้นะ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้กูไปเลื่อนตั๋วเองก็ได้”ผมบอกมัน เพราะว่าผมจำร้านที่มันพาไปเลื่อนตั๋วรอบที่แล้วได้แล้ว
“รอเวลาหรอ”ไอ้ตาร์หันมาถาม
“อืม คงงั้นว่ะ”ผมพยักหน้าตอบ
“แล้วยังไงวะเนี้ย”ไอ้ตาร์พูดลอยๆ พร้อมกับตาก็อ่านข่าวไป
“ไอ้เพลงเอากูตาย”ผมบ่นพร้อมกับทิ้งตัวเองลงบนเตียง
“มึงโทรสิตาร์”ผมบอกแล้วยื่นมือถือให้มัน ไอ้ตาร์หันมามองหน่อยๆ
“ข้าวโทรดิ”มันโยนขี้กลับมาเหมือนเดิม
“หึหึ..มึงกล้าขัดกูหรอ”ผมหัวเราะแล้วแสยะยิ้มให้อีกฝ่ายที่นั่งเล่นอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊ก
“หึหึ.....”มันหัวเราะแล้วเลียนแบบท่าหัวเราะผมกลับ
“ไม่กล้า”มันตอบพร้อมกับหยิบมือถือไปจากมือผม
“เชื่องมาก”ผมบอกขำๆ ไอ้ตาร์กดโทรออกสักพักโดยการที่ต้องต่อสายหลายต่อ
“ฮัลโหลครับ”ไอ้ตาร์พูดเสียงใส เวลามันพูดปากมันก็ยิ้มไปด้วย
“น้องเพลง พรุ่งนี้อาตาร์ยังไม่กลับนะครับ”ไอ้เหี้ยนี่ใส่เลยหรอวะ
“อ่อ..พอดีว่า เครื่องบินน้ำมันหมด”มันพูด
“ห๊ะ..หมดได้สิ”ไอ้ตาร์พูด กูว่าไอ้เพลงมันตามทันแหง
“อ่อ เออ..มีม๊อบเสื้อเหลือง รู้ได้ไงอ่ะ”ไอ้ตาร์พูดขำๆ กูว่าละ เหี้ยเพลงแม่งฉลาด
“ครับ กลับไม่ได้..ไม่รู้ว่าจะกลับไปทันไหมด้วย”ไอ้ตาร์บอกอีก
“พ่อหรอ..พ่อเข้าห้องน้ำครับ”ไอ้ตาร์เหลือบมามองหน้าผมหน่อยๆก่อนที่จะโกหกไป
“ไม่ได้นั่งอยู่แถวนี้”สัตว์หมาเอ้ย เหี้ยนี่แม่งมีตาทิพย์รึไงวะ ผมได้แต่ชักดิ้นชักงอหัวเราะอยู่บนเตียง
“ห๊ะ..จะคุยกับพ่อหรอ”ไอ้ตาร์พูดพร้อมกับยื่นมือถือมาทางผม ผมรับไป แล้วทำหน้าปรับเสียงนิดหน่อย
“ฮัลโหล”ผมทำเสียงเอื่อยๆนิดหน่อย
“คราบ พ่อท้องเสียน่ะ”ผมบอกเสียงเหนื่อยทันที
“พ่อท้องเสียหรอ”มันทำเสียงเหมือนไม่เชื่อ
“ครับ”ผมตอบ
“แล้วนี่พ่ออยู่ตรงไหนทำไมรับโทรศัพท์เร็วจัง”มันพูดเหมือนจับผิด
“พึ่งออกมาจากห้องน้ำนี่ไง”ผมบอก กูก็เริ่มจะหมดความอดทนละ
“จริงอ่ะ”มันย้ำเสียง
“เออดิวะ !!”ผมกระแทกเสียงอย่างลืมตัวไปละ
“พ่อ!!”ไอ้เพลงกระแทกเสียงกลับแบบจับผิด
“ห่าไรเล่า”ผมย้อน
“พ่อโกหกอ่ะ”มันพูดเสียงแข็ง
“ก็มึงอะไรนักหนาเล่า จับผิดกูอยู่นั่นแหละ กูจะขี้จะเยี่ยวบ้างไม่ได้ไง”ผมพูดยาวเป็นชุด
“ขี้เยี่ยวได้แต่ห้ามโกหกเพลงเด้”มันพูดเสียงดังใส่โทรศัพท์มา
“โว้ย ไม่กลับแม่งละบ้านเบิ้นอ่ะ”ผมย้อน
“กลับ”ไอ้เพลงกระแทกเสียงให้
“กลับไม่ได้โว้ย มึงเห็นไหมเล่าเสื้อเหลืองมันปิดอยู่อ้า!!”ผมพูดกระแทกเสียงดังเพราะกำลังอยากจะฆ่าลูกตัวเอง ห่า
“ไม่สน ไม่สน ไม่สนนนนนนนนนนนนนนน”ไอ้เพลงพูดเสียงดัง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกก”ผมตะโกนเสียงกลับเพราะเถียงมันไม่ทัน เสียงมันแหลมนี่หว่า ทำเอาไอ้ตาร์ที่นั่งอยู่ขำไปแล้วเรียบร้อย
“แล้วนี่ปู่ไปไหน”ผมถามเพราะว่าผมให้พ่อกับแม่มาอยู่กับไอ้เพลงที่บ้านผมน่ะครับ เป็นห่วงมัน แล้วอีกอย่างจะได้เจอพี่เจ้าด้วย
“ปู่ให้อาหารปลา”มันบอก
“ไม่ใช่ดื้อล่ะ”ผมย้อน
“ไม่ใช่โกหกล่ะ”มันย้อนกลับแทบจะทันที
“เออเว้ย”ผมกระแทกเสียงแล้วยื่นมือถือให้ไอ้ตาร์เลยทันที
“ครับน้องเพลง”ไอ้ตาร์รับพูดยิ้มๆ
“ครับ อาสบายดี..ซื้อให้แล้วครับ”ไอ้ตาร์พูด มันคงถามถึงของฝากมันน่ะ
“ทิ้งไปแล้วโว้ย”ผมตะโกนใส่
“อ่อ พ่อลืมกินยาน่ะครับ”ไอ้ตาร์ก็เอากับเค้าด้วย ผมเลยงัดคอมันลงกับที่นอนแม่งเลย
“ครับๆ เดี๋ยวอาโทรหาใหม่ มีไรก็โทรมานะครับ”มันบอก
“ครับ หวัดดีครับ”ไอ้ตาร์พูดก่อนที่จะวางไป
“เด็กเชี้ยใช่ไหม”ผมพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงนอน
“หึ..”ไอ้ตาร์นอนยิ้มๆ
“เหี้ยไรมากมายอีกเนี้ย”ผมบ่นพอนึกถึงภาพที่เห็นบนเวป
“วงจรอุบาท ลงๆขึ้นๆ คอยดูดิ”ไอ้ตาร์พูดอย่างเซ็งๆ
“มึงรู้ได้ไง”ผมถาม
“อ่าว ไม่เคยเรียนหรอ พี่เคยเรียนประวัติศาสตร์พวกอารายธรรมไทยอ่ะนะ อาจารย์บอกว่า..แบบนี้เรียกว่าวงจรอุบาททางการเมือง ประมาณว่ามันจะวนเป็นวงกลมอ่ะ”ไอ้ตาร์อธิบายทันที ส่วนผมก็ได้แต่นอนมองมันที่กำลังทำมือเหมือนวาดรูป
“พอตรงนี้กินตรงนี้ ตรงนี้เอาชนะ ตรงนี้มาหักล้าง พอพวกที่โดนหักล้างก็มาเอาลง มันก็จะแก้แค้นกันไปมา แบบเป็นวงกลม ประมาณว่าไม่มีที่สิ้นสุด ทุกยุคทุกสมัยตั้งแต่สมัยที่เรายังไม่เกิดแล้ว เค้าเลยเรียกกันว่าวงจรอุบาททางการเมือง”ไอ้ตาร์บอก
“เหอะๆ ไม่เคยได้ยิน แต่แม่งชื่อเหี้ยดีเนอะ กูชอบว่ะ”ผมบอกขำๆ
“ชื่อแม่งเท่อ่ะ ตั้งหัวเอ็มก่อน”ผมบอกพร้อมกับแย่งโน้ตบุ๊กมาแล้วเปลี่ยนสถานะทันที
“ข้าวเหลืองหรอ”ไอ้ตาร์ถาม
“สีเขียวขี้ม้า”ผมบอกขำๆ
“ตลก”ไอ้ตาร์ตบหัวให้หนึ่งที
“อย่าไปยุ่งเลย การมงการเมือง..เอาที่แน่ๆคือ จะต้องเลื่อนตัวอีกกี่รอบ”ผมหันไปบอกมัน
“ไม่รู้ดิ เอาเลื่อนยาวๆก่อนแล้วกัน พอได้วันกลับเมื่อไหร่ค่อยล่นมาดีเปล่า”ไอ้ตาร์บอก
“อืม ก็ได้”ผมบอกมัน พร้อมกับเล่นเนตต่อ ไม่นานผมกับมันก็หลับไปในที่สุด ตื่นมาอีกทีก็พากันไปอาบน้ำ เล่นกิจกรรมในห้องน้ำ ก่อนที่จะออกไปเลื่อนตั๋ว แล้วก็พากันไปกินเหล้าบ้านรุ่นพี่ ก่อนที่จะกลับมาโรงแรมอีกครั้ง
.............
.............
“ห๊ะ..อะไรนะพ่อ”ผมพูดเสียงดังเพราะว่าตกใจมากๆ
“อะไรของพ่อเนี้ยยยยยยยยยย”ผมพูดด้วยอาการที่เริ่มปวดหัวละ
“เหอะๆ”พ่อหัวเราะ เหมือนสำนึกผิด
“ผมให้มาดูไอ้เพลงให้ผม แล้วพ่อไปม๊อบทำไมเล่า”ผมพูดว่าหน่อย ผมก็รู้ว่าพ่อผมค่อนข้างเหลือง แต่พ่อก็ไม่น่าไปม๊อบนี่หว่า เพราะว่าไอ้เพลงมันต้องไปโรงเรียน แล้วนี่หิ้วแม่ไปด้วย สงสัยพี่เจ้าคงห้ามไม่อยู่ พ่อก็เลยไปกับเค้าด้วย แล้วนี่เอาไอ้เพลงไปด้วยๆนะ โอ้ยยยยยยยย..ประสาทจะกิน
“พ่อกลับบ้านเลยนะ เพลงมันต้องไปเรียน”ผมบอกพ่ออย่างดุๆ
“พ่อมาแป๊บเดียว”พ่อพูด
“พ่อ ไม่เข้าเรื่องเลยอ่ะ ผมไม่ได้ว่าพ่อเลยนะเรื่องอะไรแบบนี้แต่นี่มันมากเกินไป เพลงมันต้องไปเรียนอ่ะพ่อ แล้วพ่อก็แก่แล้วนะ เฮ้อ..ผมเป็นห่วงรู้ไหมเนี้ย พ่อนะพ่อ”ผมบ่นออกไปยาวเลยทีนี้ เพราะว่าผมเป็นห่วงพ่อมากจริงๆ พ่อกับแม่ก็อายุเยอะแล้ว ให้ไปนั่งอากาศร้อนๆคนเยอะๆแบบนั้นได้ไง ผมไม่ได้ว่าเลยเรื่องพวกนี้ แต่คือให้พอดีหน่อย นี่สงสัยฮึกเหิมมาก ผมไม่อยู่เลยแอบหนีไปเนี้ย แล้วตอนนี้ลูกผมจะเป็นยังไงเนี้ย พรุ่งนี้มันต้องไปเรียนเช้าด้วย อีกอย่างก่อนเข้าค่ายอาจารย์ให้มันซ้อมเกือบหกโมงเย็นทุกวันเลยด้วย
“พ่อให้ข้าวคุยกับเพลงหน่อย”ผมบอกอย่างหงุดหงิด
“โหลลลลล พ่ออออออ”ไอ้ห่าเพลงนี่ก็รื่นเริงได้ตลอดเวลา
“มึงตามปู่มาทำไมเนี้ย”ผมพูดเสียงแบบไม่อยากจะเชื่อกับไอ้ลูกตัวดีและพ่อตัวดีของผม
“คนเยอะแยะเลย”มันพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
“มึงกลับบ้านเลยนะไอ้เพลง มึงต้องไปโรงเรียน กูไม่ต้องการให้ครูมึงโทรมาถามเรื่องมึงอีกกกกกกกกก..เข้าใจไหม”ผมพูดเสียงยานอย่างที่สุด เพราะว่าผมเบื่อกับการที่ครูต้องโทรมาฟ้องพฤติกรรมหลายๆอย่างของมัน
“แต่ว่าปู่ยังสนุกอยู่เลยนะพ่อ”มันพูดเสียงใส ปนกวนตีนสำหรับผม
“ไอ้เหี้ย สนุกพ่อมึงสิ”ผมด่าให้
“ก็พ่อแหละ”มันย้อน
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย..เกิดซ้อมหนักๆแล้วนอนไม่พออย่างนี้ น็อกขึ้นมาจะว่ายังไง”ผมพูด
“ใกล้แข่งแล้วนะทำไมทำตัวแบบนี้วะเพลง”ผมพูดเสียงเซ็งๆ
“พ่ออ่ะ เพลงไม่ผิด”มันทำเสียงหงอยทันที
“เอาปู่มาคุยสิ”ผมพูดสั่ง
“..................”ส่วนไอ้เพลงก็เงียบ เหมือนกำลังกระซิบกระซาบอะไรกับปู่มันอยู่ไม่รู้ แต่คนรอบข้างนี่ดังกระหึ่มได้อีก
“เออว่าไง”พ่อรับ
“พ่อ..ข้าวจะพูดครั้งสุดท้ายนะ..พ่อ ต้อง กลับ บ้าน เดี๋ยวนี้”ผมสั่งชัดถ้อยชัดคำมากๆ
“รู้แล้วน่า”พ่อทำเสียงแบบเหมือนจะไม่กลับอ่ะครับ
“พ่อ ถ้าพ่อไม่กลับตอนนี้ ไอ้เหล้าทุกอย่างที่พ่ออยากได้ ข้าวจะเอามันให้ยามแถวนี้แหละ”ผมขู่ทันที
“โห พ่อจะกลับอยู่แล้วแหละ ไอ้นี่นิ”พ่อรีบโวยวายทันที
“กลับเลยนะพ่อ..แล้วให้เพลงมันเข้านอนเร็วๆด้วย พรุ่งนี้มันคงไปซ้อมอีก อย่าให้ข้าวรู้นะพ่อว่าวันนี้พ่อกลับดึก..เดี๋ยวนี้ พ่อเข้าใจคำว่าเดี๋ยวนี้ใช่ไหม”ผมย้ำ
“เออๆ มึงนี่ย้ำกูจริง แค่นี้นะ”พ่อกระแทกเสียงใส่
“ครับ”ผมตอบ
“เฮ้ออออออออออออ”ผมถอนหายใจพร้อมกับเอาหัวซุกกับหมอนอย่างช่วยไม่ได้
“พ่อบ้าเหมือนกันแฮะ”ไอ้ตาร์พูดขำๆ
“ถ้ากูอยู่ไทยกูจะไม่ว่าเลยถ้าเค้าจะไป แต่นี่ใครจะดูแลวะ”ผมบ่นเพราะว่าผมเป็นห่วงจริงๆ เกิดมีอะไรขึ้นมาใครจะช่วยได้ล่ะครับ
“เอาน่า พ่อบึกขนาดนั้น”ไอ้ตาร์พูดเอาใจ
“ตาร์”ผมเรียกอีกฝ่ายพร้อมกับเอามือไปลูบๆหน้ามัน ไอ้ตาร์หันมามองงงๆ
“ตีนกาขึ้นอ่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก”ผมหัวเราะชักดิ้นชักงอกันเลยทีเดียว
“ข้าวอ่ะ มีที่ไหน”ไอ้ตาร์พูดพร้อมกับลุกขึ้นไปส่องกระจกทันที
“หึหึ คึคึ...สาด มีดิ”ผมพูดไปหัวเราะไป น้ำตาแม่งก็จะไหล ไอ้ตาร์ทำหน้าทำตาอยู่ตรงหน้ากระจกสังเกตตีนกาตัวเอง
“ยิ้มดิ”ผมบอก
“ไม่เอาอ่ะ”มันบอก
“ข้าวก็มีเหมือนกันแหละ”มันหันมาย้อน
“มีที่ไหน”ผมย้อนกลับพร้อมกับเด้งตัวเองลุกขึ้นยืนเดินไปที่กระจกยืนข้างๆมัน แล้วยิ้มใส่กระจกแม่งเลย
“เสียใจ ไม่มีว่ะ”ผมบอกแล้วยักคิ้วกวนตีนใส่มัน
“ชิร์..ไปบูทเลย”ไอ้ตาร์พูดพร้อมกับลากแขนผมทันที
“อะไรของเมิงงงงงงงงงง”ผมพูดอย่างขำๆ
“ไปห้างอ่า”มันพูดอย่างร้อนรน หน้าตาแม่งเครียดเลย
“ไปทำไมเล่า”ผมย้อนอย่างขำๆเพราะรู้ดีว่ามันไปทำไม
“ไปซื้ออะไรก็ได้ อะไรก็ได้ที่ทำให้มันหายไป”ไอ้ตาร์พูดสีหน้าจริงจัง
“ไม่ทันแล้วล่ะมึง ฮ่าๆๆๆ”ผมหัวเราะเยาะมัน
“ไปคนเดียวก็ได้วะ”มันพูดจริงจัง พร้อมกับเดินไปใส่ถุงเท้าทันที
“ตาร์ มึงไปจริงอ่ะ”ผมถามทันที เพราะไม่คิดว่ามันจะไปจริงๆ ไอ้ตาร์ใส่รองเท้าไม่สนใจ
“ไปด้วยก็ได้”ผมบอก เพราะไม่คิดว่ามันจะจริงจังขนาดนี้ ผมรีบเดินไปใส่ถุงเท้ากับรองเท้า ไอ้ตาร์พอมันใส่เสร็จมันก็เดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์กับของทุกอย่างใส่เป้
“เครียดไปได้ โอ๋ๆ”ผมรีบเข้าไปแกล้งหยอกมันทันที ไอ้ตาร์หน้านิ่งไม่ยอมตอบอะไร
“ตาร์ โกรธกูจริงอ่ะ”ผมถามพร้อมกับล็อกห้องเดินตามมันไปขึ้นลิฟต์ ระหว่างที่ขึ้นผมก็พยายามแกล้งแซวมันแต่ดูเหมือนมันจะโกรธจริงแฮะ อะไรวะจะคิดมากขนาดนั้นอ่ะ ผมก็แกล้งแซวเล่นเฉยๆนะ ที่จริงมันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรอ่ะ
ระหว่างที่ไปบูทที่เป็นเครื่องสำอางสำหรับผู้ชาย ไอ้ตาร์มันก็อธิบายผู้ชายที่บูทเป็นการเข้าใจก่อนที่จะยกเซตครับเครื่องกับครีมบำรุงผิวที่สามารถใช้ได้เกินสามเดือนถ้าใช้เป็นและประหยัดนิดหน่อย
“ห่า สองหมื่น”ผมบ่นทันทีเมื่อเห็นราคารวมแล้ว
“ตาร์ๆอย่าเอาเลยนะ”ผมรีบท้วงทันทีพร้อมกับดึงแขนมัน
“ไม่”ไอ้ตาร์ตอบชัดถ้อยชัดคำทันทีหน้าตาแม่งจริงจังได้อีก
“มันแพง”ผมกระแทกเสียงพร้อมกับมองไปที่ของทั้งหมด
“พี่จ่ายเอง”มันพูดแล้วหันไปพยักหน้าให้พนักงานพร้อมกับยื่นบัตรเครดิตให้
“เฮ้ยๆ”ผมรีบร้องพร้อมกับจะไปดึงบัตรออกจากมือไอ้ตาร์ที่ยื่นให้พนักงาน ไอ้ตาร์รีบดึงแขนผมไว้แล้วไอ้พนักงานมันก็หยิบไป ไอ้สาดดดดดดด..มึงกลัวไม่ได้เงินใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยย
“ไอ้ตาร์ ห่าเอ้ย”ผมกระแทกเสียงอย่างโมโห เสียดายเงินอ่า
“จิ้..โอ้ยยย เสียดายเงิน”ผมกระทืบเท้าเพราะกูหาทางออกไม่เจอ ไอ้พนักงานคนอื่นก็มองกันยิ้มๆ
“ก็ข้าวพูดเองทำไมล่ะ”มันหันมาย้อนใส่
“กูพูดเล่นอ่ะ”ผมย้อนกลับ
“ไม่จริงอ่ะ”ไอ้ตาร์ทำหน้าหงอยไปอีก
“จริง”ผมบอก ถึงมันจะมีจริงก็เหอะนะ เหอะๆ
“มันมีนิ พี่เห็น”มันพูดเสียงหงอยๆ
“ไม่เห็นมีไรเลย มันไม่ได้น่าเกลียดสักหน่อย..มึงหล่ออยู่แล้ว ไม่น่าเกลียดเลย นะๆกูไปเอาบัตรคืนก่อน”ผมรีบพูดแล้วจะเดินไปหาไอ้พนักงานนั่นที่แม่งกำลังเอาบัตรรูดเลย
“ข้าว ช่างมันเหอะ พี่จะเอา”มันพูดห้ามทันที
“ตาร์”ผมหันไปพูดแล้วมองหน้ามัน
“เฮ้อ มึงบ้ารึเปล่า กูแซวเฉยๆอ่ะ”ผมบอก
“ก็มันมีจริงอ่ะ”มันพูดบอก
“เฮ้อ มันไม่เป็นไรเลยตาร์..เดี๋ยวสักวันกูก็ต้องมี มึงรังเกียจกูไหมล่ะ”ผมย้อนถาม
“.............”ไอ้ตาร์ส่ายหัว
“กูก็เหมือนกันแหละ”ผมพูดกลับ
“แต่ว่ากันไว้ดีกว่าแก้ก็ดีเหมือนกันนะ งั้นเอาให้ข้าวอีกชุด”ไอ้ตาร์พูดพร้อมกับจะเดินไปสั่งอีก
“ห่าตาร์ ถ้ามึงสั่งอีกกูฆ่ามึงหมกบูทแน่ เอาดิ”ผมรีบเข้าไปล็อกคอมันทันที พนักงานมันก็ยืนงงกันเป็นไก่ตาแตกเลยทีนี้
“จริงๆนะ..ข้าวจะได้ดูไม่แก่ไง”ไอ้ตาร์หันมาพูดหน้าตาจริงจัง
“เออๆ ใช้กับมึงก็ได้ ห่าเอ้ย”ผมบ่นอย่างเสียไม่ได้
“หึหึ”ไอ้ตาร์หัวเราะออกมา แล้วอยูดีๆมันก็หุบยิ้มจนผมสังเกตได้
“เป็นไรอ่ะ”ผมถามพร้อมกับยิ้มออกมา
“เปล่า”ไอ้ตาร์ตอบทันทีหน้าตาเหรอหราได้อีก
“หึหึ..นี่อย่าบอกนะว่ามึงไม่กล้ายิ้มอ่ะ”ผมพูดไปขำไปจนแทบยืนไม่อยู่
“ข้าวอ่ะ..อย่าขำเด้”ไอ้ตาร์รีบเข้ามาผลักผมอย่างเขินๆ คิ้วมันก็ขมวดติดกัน
“ฮ่าๆๆ..เชี้ย ไหนๆ ยิ้มดิ้”ผมเอามือไปจับแก้มมันสองข้าง
“ไม่ต้องเลย”ไอ้ตาร์ปัดมือออก หน้ายังคงงออยู่
“อะๆ ไม่แกล้งละ..กูล้อเล่นเฉยๆ ถ้าขืนมึงไม่ยิ้มเพราะว่ากลัวตีนกามึงเห็นชัดอ่ะนะ กูคงบ้าตายแน่อ่ะ มึงจะไม่ยิ้มให้กูดูจริงๆหรอ”ผมพูด
“แต่มันจะเห็นอ่ะ”มันพูดบอก
“ประสาท ใครจะมาสังเกต”ผมว่าให้
“โอ๋ๆ..หึหึ เหี้ยเอ้ย ฮาว่ะ”ผมพูดอย่างอดไม่อยู่ ตอนแรกว่าจะไม่ขำแล้วนะ ผมนั่งยองๆลงกับพื้นเพราะว่ามันขำแบบยั้งไม่อยู่ สักพักไอ้พนักงานมันก็เอาบิลมาให้ไอ้ตาร์เซน ไอ้ตาร์มันก็เซนแล้วรับของมา
“จะทาหมดไหมเนี้ย”มันบ่น
“ยิ้มหน่อยดิ”ผมบอก
“...............”ไอ้ตาร์หันมายิ้มแล้วแสยะหน้าใส่ผมอีก
“ไหนดูดิ..ห่าไรนักหนาวะ ทามันทั้งคืนเลยมั้งมึง”ผมพูดบ่นๆมองดูของในถุง
“กูว่า”ไอ้ตาร์พูดขำๆ
...............
...............
“พ่อมาแล้ว อาตาร์มาแล้ว”ไอ้เพลงตะโกนเสียงดังมาแต่ไกล ผมยกกระเป๋าลงจากรถแท็กซี่ ไอ้เพลงมันก็รีบวิ่งมาหาทันที
“หวัดดีพ่อ”ดูมันทัก ไอ้ห่า..มันยกมือไหว้พร้อมกับก้มหัวอย่างกวนๆ
“หวัดดีครับอาตาร์”มันเข้าไปกอดไอ้ตาร์หลังจากไหว้เสร็จ
“ทำไมมึงไม่กอดกู”ผมยืนมองหน้ามัน
“เพราะ..พ่อเป็น อสูรร้ายยยยยยยยยยยย บรึ้ยยยยยยยย~~~~~~~”ไอ้เชี้ยนี่ไม่พูดเปล่า มันทำท่าเลียนแบบชินจังตอนกวนตีนแม่มันอ่ะ ไอ้สาด ผมง้างเท้าจะไปถีบมัน แต่มันดันหลบทันไปอยู่หลังไอ้ตาร์นู่น
“มึงลากกระเป๋าเข้าบ้านไปเลยนะ”ผมบอกพร้อมกับยกกระเป๋าที่หนักแต่ให้ไอ้เพลงจูงกระเป๋าแบบเลื่อนเข้าบ้าน พอเข้าบ้านมาพ่อกับแม่นี่เหลืองอ๋อยมาเชียว
“หวัดดีครับพ่อ หวัดดีครับแม่”ผมยกมือไหว้ไปพร้อมๆกับไอ้ตาร์ที่พูดพร้อมกับยกมือไหว้นั่นแหละ
“ไหนเหล้าพ่ออะ”พ่อถามทันที ผมเลยต้องรื้อกระเป๋ามันที่ชั้นล่างนั่นแหละ แยกของฝากกับของที่ใช้แล้วให้หมด พ่อกับแม่ก็รื่นเริงกับของๆตัวเอง พอๆกับไอ้เพลงที่มันเล่นหุ่นยนต์ตัวใหม่ไปแล้วเรียบร้อย
“พ่อจะกลับวันไหน”ผมถาม
“วันมะรืน”พ่อบอก
“เดี๋ยวผมกับตาร์ไปส่งแล้วกัน ไหนๆก็ลาเพิ่มแล้ว”ผมบอก พ่อก็ได้แต่พยักหน้ารับ ผมเดินไปกดโทรศัพท์โทรหาสหายทั้งหมด พร้อมกับบอกให้มันมาเอาของฝากด้วย ใครไม่มาก็ไม่ต้องเอา เพราะว่ากูซื้อมาให้นี่ก็ดีนักหนา ให้กูเอาไปให้ด้วยอีกนี่มันก็จะมากเกินไปแล้ว
กลายเป็นว่าหลังจากที่นัดพวกมันให้มาเอาของ พวกมันกลับมาจัดปาร์ตี้ที่บ้านผมแทน พ่อผมตอนนี้เมาแป๊ดไปแล้วเรียบร้อย หน้าแดงพร้อมกับขวดเหล้า อีกมือก็กอดคอไอ้แมนอยู่
“เฮ้ออออออ~~..ให้ตายเถอะ”ผมหันไปเพราะว่าผมไม่ได้เป็นคนพูดอ่ะดิ ไอ้เพลงยืนกอดตุ๊กตาโดราเอม่อน พร้อมกับอีกมือที่แบแล้วส่ายหัวอย่างกวนส้นตีนหลังจากที่มันมองสภาพอาๆของมันทั้งหลายที่เมาแบบไม่ได้สติกันอยู่บนโต๊ะ
“พ่อไม่ต้องห่วง เพลงโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้วล่ะ”ไอ้เพลงมันเดินมาจับแขนผมพร้อมกับทำหน้าทำตาจริงจัง และผมรู้ดีว่ามันกำลังประชดและกวนตีนผมอยู่
“ถ้ามึงยังไม่ไปภายในสามวินาที กระดูกมึงได้ไปอัด!อยู่ในตัวโดเรม่อนแน่ๆ”ผมขู่กระแทกเสียงใส่มันไปเพราะว่าผมไม่มีแรงไปต่อล้อต่อเถียงกันมันหรอกตอนนี้ กูเมาจนจะอ้วกอยู่แล้วเนี้ย หลังจากคำขู่ของผมที่ได้ผลอย่างทันท่วงที ไอ้เพลงมันก็รีบวิ่งขึ้นห้องมันไปเลย ส่วนผมและผองเพื่อนน่ะหรอ คือเน้..ยังอีกยาววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว กร๊ากกกกกกก
.....................................................
หลังจากนี้จะต่อ "ฟิกกับขวัญ" เรื่องเพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า ให้ก่อน..ทราบความคืบหน้าว่าจะต่อเรื่องไหนต่อไปได้ที่เรื่อง "เพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า" นะคะ
บอกให้ทราบกันโดยทั่วกัน
ขอบคุณค่ะ :z2:
-
:z13:เบบี้
ตาร์ข้าว คิดถึงจัง
-
:t2:
ฮ่าฮ่า
มีรอยตีนกา
ไอ่โรคจิต
:กอด1:ขอบคุณคับ เจ้เบ๋
ป้อล่อ...ดีนะที่ไม่ใช่รอยตีนกู อิอิ
-
:t2:
ฮ่าฮ่า
มีรอยตีนกา
ไอ่โรคจิต
:กอด1:ขอบคุณคับ เจ้เบ๋
ป้อล่อ...ดีนะที่ไม่ใช่รอยตีนกู อิอิ
เอาตรีนกูไหมล่ะไอ้โบรคแบรคเจี้ยวน้อย หึหึ :z2:
-
555 หาตาร์อ่ะ ก๊ากกกกก
-
คู่นี้ก็ยังคงความหวานและน่ารักได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ :L2: :L2: :L2:
น้องเพลงก็น่ารักแบบกวนๆ ไม่น่าเชื่อว่าโตขึ้นจะโหดได้ขนาดน้านนน o13 o13 o13
-
คิดถึงค่า
ตลกอ่ะ ตอนไปซื้อครีมทาหน้า 55555
แหมลูกก็โตแล้วยังห่วงหล่อ
ปล.ด้วยความเห็นส่วนตัว เรื่องนี้ไม่มีสีค่ะ มีแต่ตาร์อยากสีข้าว (จะได้กินข้าวขาวๆ ซะที)
กรั่กๆๆๆๆ
-
คิดถึงจัง
ขอบคุณเบเบี้มากจ้า^^
:กอด1:
น้องเพลงน่าร๊ากกกกกกกกกก :-[
-
โหยยยย...คิดถึงตาร์กะข้าวมากๆอ่ะ :man1:
ขอบคุณเบบี้ที่มาลงให้หายคิดถึงค่าาาา
-
:pig4: :pig4: :กอด1:
-
น้องเพลงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คิดถึงน้องเพลงที่สุดดีนะที่เราซื้อหนังสือคิดถึงตอนไหนก็อ่านตอนั้นอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1ให้น้องเพลงของพี่สาวอิอิ
-
ข้าวกับต้าร์
คิดถึงที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ยังน่ารักกันเหมือนเดิม :mc4:
คิดถึง ข้าว กะต้าร์ และ เพลง ด้วย :-[
รอตอนต่อไปจร้า :z13: o13
-
:กอด1:
แทนความคิดถึงทุกๆตัวละคร
ขอบคุณเบบี้มากจ้า
-
ตอนนี้เจ๊เบบี้เอาเรื่องตัวเองมาเขียนแน่เลย 555+
เจ๊เบบี้ต้องเป็นข้าวแน่เลย อิอิ
แล้วมีพ่อแม่เป็นเสื้อเหลือง ก๊ากกก
แสดงว่าเจ๊เบบี้ต้องมีลูกแล้วแน่เลย อิอิ
เฮ้อออ อ่านแล้วคิดถึงต้าร์กับข้าวเลยอ้ะ T^T
ปล. เจ๊เบบี้สุดสวย ไปต่อสลิ่มกับเมตรได้แล้วน๊ะค้าบบ
กำลังตื่นเต้น
-
แล้วเพลงมันกวนเหมือนใครล่ะ 555555
-
กอด เบบี้
รักตัวละครในเรื่องนี้มากเลย
อ่านได้ตลอด
น้องเพลงน่ารักกกก แววกวนตีนเหมือนพ่อ 555
ชอบตอนพ่อลูกคุยโทรศัพท์ น่ารักๆ
พี่ตาร์ขำอ่ะ ไปซื้อครีมกันแก่ ก๊ากกก
รอวันพี่แสบกับน้องปานที่รักค่า
-
กำลังอ่านตาร์กะข้าวอีกรอบอยู่พอดี
ขอบคุณน้องเบบี้มาต่อตอนพิเศษให้หายคิดถึง
รอปานกะแสบ และคู่อื่นๆอีกนะค้า :3123:
-
คิดถึง ต้าร์ ข้าว ชะมัด....
ขอบคุณเบบี้สำหรับตอนพิเศษนอกรอบด้วย....หายคิดถึงไปได้หน่อย..
ปล. จะมาต่อเฉพาะช่วงวันพิเศษเหรอ...งั้นเอา เคอร์ฟิว ต่ออีกซักอาทิตย์ดีม๊ะ....เหอเหอ
-
วันนี้โชคดีได้อ่านตอนพิเศษด้วย :o8:
ดีใจดีใจ
-
อย่างฮา ชอบตาร์จังเลย กลัวไม่หล่อ 555555555555555555+
กวนตรีนทั้งครอบครัว
รอตอนพิเศษต่อไป ขอบคุณจ้า
-
ขำพี่ต้าร์อะ
กดบวกให้เบบี้
เดี๋ยวต้องรีบไปยิ้มหน้ากระจกดูซะหน่อยละ :laugh:
-
น้องเพลงจะฉลาดเกินไปแล้วววววว
อ้อนตีนพ่อมันจริงๆ
อิอิ
คิดถึงต้าร์กับข้าวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มากกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ต้าร์ถึงจะมีตีนกา แต่ยังไงก็หล่อเสมอนะ :กอด1:
-
มาพร้อมกับความฮา
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
ฮาเฮียตาร์... :laugh:
-
รักน้องเพลงที่สุดในโลก....
ถ้าเราเป็นพ่อของข้าว คงถามข้าวว่า...สรุปกูเป็นพ่อมึง หรือมึงเป็นพ่อกูกันแน่วะเนี่ย...ฮ่าๆ :laugh:
-
ฮามากๆเลยพิเศษนอกรอบนี้เนี่ย
ยิ่งตอนตาร์กลัวแก่นี้แบบนะ คิดได้ไง
น้องเพลงก็กวนซะ มีไปม็อบกับปู่อีกสุดๆเลยบ้านนี้
รออ่านแสบปานอยู่นะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้เบบี้คนเก่งนะจ๊ะ :กอด1:
-
ขอบคุณนะคะ เบบี้ .. ชอบน้องเพลงอ่ะ
น้องเพลง น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
น้องเพลงน่ารัก กวนตีนเหมือนพ่อไม่มีผิดเลยเนอะ ว่ามะ
-
คิดถึงจังเลยยยยย
เดี๋ยวตามไปเรื่องนู้นค่ะ
-
พี่ต้าร์แม่งนอยด์แดก
แค่ตีนกา
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ในจิ้นของเรา ข้าวกะต้าร์ก็คือผู้ชายมากๆ 2 คนที่รักกันและอยู่ด้วยกัน
ไม่มีจะหวานแหววแต๋วแตกหรอก ซึ่งชอบมาก
เป็นเรื่องแรกที่อ่านตั้งแต่รู้จักบอร์ดนี้
เป็นคู่ที่อยู่ในใจมาจนทุกวันนี้
อ่านเมื่อไหร่ก็ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ
นะคร้าบบบบบบบบบบบ เบบี้
-
ฮาตาร์มาก แก่ตัวลงไปมันก็ต้องมีบ้างล่ะนะ
แต่บำรุงไปเถอะมันช่วยได้ ฮี่ฮี่
อยากอ่านพี่เรย์กับโตอ่ะเบบี้
-
ขอบคุณเบบี้มากที่มาต่อ
ขอบคุณที่ทำให้ตัวละครเรื่องนี้โลดแล่นประหนึ่งมีชีวิตอยู่เสมอ
รักนิยายเรื่องนี้จัง :กอด1: (เรื่องอื่นด้วย ชุลมุนวุ่นรักเบบี้จะไม่ต่อหรอจ๊ะ)
-
555+
ตอนนี้ฮามากเลยอ่ะ ตาร์รอยตีนกาขึ้น
พี่เบบี้มากอดหน่อย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เฮ้อออ อ่านไปยิ้มไป หยิบกระจกขึ้นมาส่องหาตีนกา..... โชคดียังไม่มี 5555555 :m20:
ถ้ามีขึ้นมาล่ะก็ซวยแน่กรู จะมีปัญญาซื้อครีมมาใช้แบบเฮียตาร์มั้ยเนี่ยย
ขอบคุณนะคะเบบี้ สำหรับความสุขนี้ อ่านกี่ทีก็อิ่ม (แต่ก็ยังอยากอ่านไปอีกเรื่อย ๆ น๊า)
คิดถึงตาร์ คิดถึงข้าว น้องเพลงนี่มันน่ารักจริง ๆ (กวนตรีนเหมือนใครหว่า???)
ตอนต่อไปรอแสบกะน้องปานนะจ๊ะ :pig4:
-
:beat: :beat:ข้าว
มาว่าเฮียต้าร์เค้ามีตีนกาได้ไง ถึงมันจะจริงก็เหอะ :laugh:
เอ่อขอเข็มเป้ เวอร์ชั่นหวานหยดย้อยบ้างนะเบบี้ อย่ามาแบบเลือกโชกนะ แต่ถ้าเลือดอีกแบบ :haun4:อ่ะก็จะดีมากกกกกกก :jul1:
-
พี่เบบี้มาแล้ว
คิดถึงที่สุด :กอด1:
ฮาพ่อกะแม่ข้าวมากเลย
ฮาเฮียตาร์ด้วย
555555+
แก่แล้วนะเนี่ย
มีตีนกาแล้ว
อยากอ่านเป้กะเข็มแล้ว
รอๆๆๆ
-
ไอ่เด็กเพลง สุดยอดลูกในฝัน 555
-
ตามมาอ่านต่อแล้ว ยังนารักเหมือนเดิมเลยทั้งคู่
แล้วคนที่เป็นทนายกับหมอละคับพี่เบบี้ไม่มามั่งเหรอชื่ออะไรแล้วนะจำไม่ได้ อิอิ
-
ฮามากๆเลยพิเศษนอกรอบนี้เนี่ย
ยิ่งตอนตาร์กลัวแก่นี้แบบนะ คิดได้ไง
น้องเพลงก็กวนซะ มีไปม็อบกับปู่อีกสุดๆเลยบ้านนี้
รออ่านแสบปานอยู่นะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้เบบี้คนเก่งนะจ๊ะ :กอด1:
รอแสบ-ปานด้วย :z1:
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษจ้า เบบี้ +1
-
พี่ตาร์คิดถึงงงงงง ม๊วบๆพี่ตาร์สามที
คิดถึงข้าวด้วย พี่ตาร์กลัวแก่ ฮ่าๆ น่ารักได้อีก
ฟิคเรื่องนี้อ่านแทบทุกวันเลย รักพี่ตาร์ อ๊างอิจฉาข้าวที่สุดเหอะ
-
ตาร์ กะ ข้าว เป็นคู่ที่เหมาะสมกันสุดๆ
น้องเพลง น่ารัก ตกลงว่าได้แต่งกะ จีจี้ รึป่าว
อยากขอให้เล่าถึงบ้าง ในตอนพิเศษของคู่ไหนก็ได้
ขอบคุณ ขอบคุณ
-
คิดถึงต้ากะข้าว+น้องเพลงจรีงๆ :กอด1:
ฮาพ่อข้าว กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
ยังฮาม่ายเปลี่ยนนนนนนน .. น้องเพลงกวนตีน+แก่แดดขึ้นทูกกกกกวานนนนนนน :laugh:
-
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ ขอขอบคุณสำหรับงานเขียนที่มีความบันเทิงครบรส สนุกมากเลยครับอ่านแล้วติดต้องอ่านจนจบเลยครับชอบมากๆครับผม :pig4: :L2: :L1:
-
รอคู่แสบ-ปาน ที่แซ่บไม่แพ้กัน ฮิ้ววววววววว
+1 ให้เบบี้ มาต่อเร็วๆ นะเจ๊
-
พี่ต้าร์ นี่นะ กลัวตีนกาไปได้
ถึงกับไม่กล้ายิ้มอ่ะ 5555
ข้าวอ่ะ ไปแกล้งทำไม เสียตังค์ไปสองหมื่นเลย งานนี้โทษใคร
น้องเพลง น่ารักได้อีกอ่ะ กวนข้าวได้ตลอด
-
พี่ต้าร์น่ารักจังเลยค่า ><
-
"หึหึ.. ไม่กล้า..." << กร๊ากกกกก พี่ต้าร์น่ารักว่ะเฮ้ย กลัวเมีย(ผัวด้วย)มากมายอะ 555555 :-[
ฮาได้อีก ไอ้ที่กลัวตีนกาเนี่ย 555 แม๊~ มันก้อเป็นไปตามกาลเวลาน่า!
แต่น้องเพลงนี่น่ารักนะ กวนได้ใจจิงๆ ตอนนี้พ่อก้อฮาด้วย :laugh: ฮาๆๆ
ป.ล.
รอตอนแสบปานอย่างใจจดใจจ่อ ถ้าไม่มาไวไวจะเอามีดไปจ่อคอเมิงถึงที่เลย :fire:
-
พี่ต้าร์ยังน่ารักเหมือนเดิม
ข้าวก็กวนเหมือน
น้องเพลงนี้สุดยอด 555
ขอบคุณ เบบี้ สำหรับตอนพิเศษ
รอแสบปาน +1
-
หายคิดถึงพี่ต้าร์พี่ข้าวน้องเพลงได้นิดหน่อยถ้าจะให้ดีต้องมีมาบ่อยๆน๊ะ :man1:
จะได้หายคิดถึงเยอะๆ น้องเพลงก็น๊ะน่ารักน่าหยิกจริงๆกวนแต่เด็ก
แล้วพี่ข้าวก็นะจะฮาทคอร์กับน้องเพลงไปใหนแล้วกลัวพ่อมันบ้างมั้ย
ไอ้เด็กคนเน๊555 :jul3:
รอตอนพิเศษคู่แสบปานเป้เข็มอยู่น๊า ไม่รีบไม่เร่งแต่มาไวๆหน่อยก็ดีนะเออ คึคึ o18
-
น่าร๊ากกกก ทั้งบ้านเลย
ตาร์กลัวแก่ได้อีกอะ ห๊าๆๆๆๆ
-
ขอบคุณนะคะ คิดถึงทุกคนเลย ต้าร์ ข้าว และก้อเจ้าเพลงตัวกวน
-
ขำเฮียตาร์อ่ะ~ กลัวตีนกา (กลัวเหมือนกันเลย เหอๆ)
น้องเพลงก็ตล๊กตลก
ชอบน้องเพลงตอนเด็กๆอ่ะ ฮาดี
ขอบคุณเบบี้มากนะค่ะ จุ๊ฟฟฟ
-
ขอบคุณที่มาหยอดครับ มาบ่อยๆนะครับ
-
:pig4:ใจจ้าที่มาต่อ
-
สำหรับคู่นี้ยังน่ารักตลอดด
น้องเพลงโตแล้วๆๆ :impress2:
แต่ฮาที่สุดก็ตรงพ่อข้าวนั่นแหละ :laugh: :laugh:
ชอบๆมาต่อคู่อื่นด้วยนะ รอ!!!
-
ชอบน้องเพลงอะ กวนตีน เหมือน พ่อ ตอนเดกๆ เลยอะ 55
-
เข้ามารอ แสบ-ปาน
คู่นี้รักสุดๆๆเลย
-
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ โดยเฉพาะคู่ข้าว กะ ต้าร์
ดีใจจังมีตอนพิเศษ ให้อ่านอีก
รอคู่เข็มกะเป้ ต่อค่ะ
รักคนเขียนมาก ๆ ค่ะ
-
รรอคู่ เป้เข็ม ต่อค่ะ
อิ อิ อิ
-
อ่านแล้วคิดถึงน้องเพลง
รอคู่ต่อไปด้วยคนจ้า :L2:
-
ไม่ได้อ่านนาน ชักลืมๆ
-
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องดี ๆ ของคุณ baby ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ :L2: :3123: :L1: :กอด1:
มองตัวเองให้มากจึงจะเป็นคนดีได้ มัวแต่มองท่านผู้อื่นแล้วไซร้ ก็กลายเป็นคนพาลไปไม่รู้ตัว เพราะนิสัยคนพาล ย่อมเพ่งโทษผู้อื่นเป็นวัตร โบราณท่านกล่าวว่า อุจจาระของตน นั่งดมอยู่ก็พอดมได้ อุจจาระท่านผู้อื่นเล่า มากระทบจมูกเข้าก็เกิดเป็นพิษเป็นภัยขึ้น (โลกทั้งปวงย่อมเป็นแบบนี้เป็นส่วนมาก)
ขอให้เพื่อน ๆ ในเล้ามีความสุขกันทุกคนนะครับ :กอด1: :L1: :3123: :L2: :pig4:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
น้องเพลงกวนติง ได้ใจมาก
เบบี้อยากอ่านขนมอ่ะ :pig4:
-
อ่านทันแล้วหายไปนานเบบี้ครับถ้าทำหนังสืออีก
แจ้งด้วยนะครับเสียดายมาช้าไป
-
น่ารักทั้งคู่เรยยยยยยยยยยยยยย
อิอิ
-
:pig4: ขอบคุณค่ะ
เพลง พี่ตาร์ ข้าว ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
นั่งรอแสบป่าน อิอิ
:L2:
-
:m1:เปิดมาปุ๊บ เจอของดีปั๊บ ดีใจลัลล้า นอกจากอ่านในหนังสือแล้ว มีมาให้อิ่มในบ้านต่อด้วย เยี่ยมว่ะอิเจ้ ขอตอนพิเศษไอ้น้องเพลงบ้างน่ะ อยากได้อีก เข้ากะสถานการณ์จริง ๆ ไม่ยักรู้ว่าตอนนั้น ต้าร์กะข้าวไปกบดานอยู่ ตปท.สะด้วยวุ้ย บ้านนี้เหลืองแรงจริงๆ :m26:
-
ตาร์-ข้าว ยังน่ารักตลอดกาลลลลลล
รอๆๆ อ่านคู่แสบ-ปานต่อ ^_____^
-
ตอนใหม่นี้เป็นตอนที่ไม่ได้ลงในหนังสือ และ ตอนพิเศษในหนังสือไม่ได้เอาลงที่เวปนะคะ
ปล.ขอย้ำอีกครั้งว่า ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เพราะมันคือนิยายและเขียนเป็นกลางมากที่สุดตามสถานการณ์ความเป็นจริงของคนที่ใช้ชีวิตปกตินะคะ
ขอบคุณค่ะ
พิเศษนอกรอบ2
แสบกะปาน
(จะไปไม่ไป-จะมาไม่มา)
“พี่แสบบบบบบบบบบบบบ”ผมเรียกไอ้คนข้างๆที่นอนนิ่งไม่ไหวติงใดๆ
“พี่แสบ”ผมเรียกอีก มันก็ยังสนใจกับฟุตบอลบ้าไรไม่รู้ตรงหน้า ผมดูไม่เห็นรู้เรื่องเลย คู่ไรกับคู่ไรก็ไม่รู้จักด้วย
“พี่แสบบบบบบบบบบบบบบบบอ่า”ผมเขย่าอีกฝ่ายให้มาสนใจตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งเอาขาก่าย ทั้งเอาแขนเข้าไปกอด
“ไร”มันพูดแค่นั้น
“ออกไปข้างนอกกันเหอะนะ”ผมบอก
“ร้อน”มันบอกนิ่งๆตาก็ยังจ้องทีวีอยู่
“วันหยุดทั้งทีนะ วันเสาร์ด้วยอ่ะ”ผมบอกแล้วเอาหัวไปซุกมันเผื่อว่าจะได้ผล
“ขี้เกียจ”มันพูดอีก เสียงแม่งโคตรเรียบ
“ปานอยากได้เสื้อที่ร้านพี่เก่งอ่ะ ไปซื้อกันเหอะนะๆ..อยากได้อ่ะ”ผมเงยหน้ามองหน้ามัน
“ร้อน”มันยังย้ำไอ้คำเดิมของมัน
“ไรก็ร้อนๆ ไม่ร้อนหรอกน่า”ผมลุกขึ้นพูดอย่างหงุดหงิด
“นะๆ”ผมเขย่าแขนมัน แต่ตามันไม่มองผมเลยสักตา
“ติดม๊อบ”มันบอกพร้อมกับเอาขาไปเกี่ยวหมอนข้างอย่างไม่สนใจอะไร
“มีที่ไหนเล่า”ผมพูดเลี่ยงไปก่อน ทั้งๆที่ใจจริงก็รู้แหละ
“น้า..ไปกันเหอะ อยากกินซเวนเซ่นด้วยอ่ะ ฟูจิด้วย หิวๆ”ผมบอกมัน แล้วทำตัวไปบังสายตามันที่จ้องทีวีอยู่
“อย่าบังสิ”มันพูดนิ่งๆ
“พี่แสบ”ผมกระแทกเสียงอย่างโมโห
“ไรมึงเล่า”พี่แสบตอบกลับอย่างหงุดหงิดเช่นกัน
“ไปเจเจกันเหอะนะ..น้า แค่ไปร้านเสื้อพี่เก่งก็กลับเลยก็ได้”ผมรีบลงไปอ้อนทันที อยากได้เสื้อร้านพี่เค้ามาก พี่เค้าบอกว่าจะเอาของมาลงอาทิตย์นี้ด้วยอ่ะ เหอะๆ
“ก็ไปเองสิ”มันบอก
“พูดจริงอ่ะ”ผมจ้องหน้ามันทันที
“อืม”มันตอบส่งๆ
“พูดจริงใช่ไหม”ผมกระแทกเสียง
“เออ”มันตอบอีก
“ไอ้พี่แสบบบบบบบบบบบบบบบบบบ”ผมลุกขึ้นนั่งคร่อมมันพร้อมกับเอามือบีบคอมันทันที
“ให้ปานไปคนเดียวได้ยังไงห๊ะ”ผมบีบไปก็เอาคอมันจะจับกระแทกกับหมอนไป
“มึงบ้ารึไงเนี้ย”พี่แสบจับมือผมจะให้ผมปล่อย
“จะไปไม่ไป”ผมพูด
“โอ้ย ร้อน!!”มันตะโกนเสียงดัง
“แป๊บเดียวเองอ่ะ”ผมบอก
“รำคาญว่ะ”มันบ่นแล้วจับเอวผมกระชากให้ผมลงจากตัวมันอย่างแรง
“...............”ช็อก
“...............”กูงอน
“...............”กูเคือง
“...............”กูน้อยใจแล้วนะ ผมนั่งจ้องหน้าไอ้พี่แสบที่มันเหลือบหันมามองผมหน่อยเดียวก็หันกลับไปจ้องโทรทัศน์อีกครั้ง ผมนั่งค้างอยู่ท่านั้นอยู่อย่างนั้น กำมือแน่นเพราะน้อยใจมันจริงๆอ่ะ
“...............”ผมลุกขึ้นอย่างเงียบๆ เดินออกจากห้องนั่งเล่นเดินขึ้นไปบนห้องนอน ก่อนที่จะหยิบเลือกเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่สบายที่สุด เสื้อยืด กางเกงขาสั้น ก่อนที่จะเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตา ล้างเท้า ออกมาแต่งตัวแล้วหยิบของสำคัญใส่กระเป๋าสะพาย รถก็ไม่เอาไปแม่งละขี้เกียจขับ คาดแล้วด้วยว่ารถแม่งต้องติดโคตรๆและปกติผมไม่ค่อยชอบขับด้วย ส่วนมากพี่แสบขับ ผมเดินลงจากห้องไปใส่รองเท้าไม่มองมันแม่ง งอนๆ
ผมนั่งพี่วินขาประจำออกไปหน้าปากซอย ก่อนที่จะรีบเรียกแท็กซี่อย่างเร็วเว่อร์เพราะทนไม่ไหวกับความร้อนที่มันกำลังแผดเผาผิวอันเบาะบางของผมอยู่นี่ แม่ง แดดจะแรงห่าเหี้ยไรวะเนี้ย ร้อนเกินไปไหม ถ้าประเทศกูละลายได้ก็คงละลายไปแล้ว ไอ้ห่า
“เฮ้ออออออออออออ”ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆเมื่อถึงที่หมาย มาคนเดียว งั้นกูก็เดินคนเดียวชิวๆแล้วล่ะวะ ไม่สนใจแม่งละ กลับให้มันดึกๆแม่งเลย
แล้ววันนี้ก็ใกล้สงกรานต์แล้วด้วย คนก็เยอะอย่างกับอะไร ฝรั่งแม่งบ้าเทศกาลกูยิ่งกว่าคนบ้านกูเองอีก ห่า เล่นกันล่วงหน้ากูอีกนะไอ้พวกฝรั่งบ้า
“เหวออออออออออออ”ผมร้องแล้วรีบกระโดดหลบเพราะว่าโดนฝรั่งมันฉีดน้ำเข้าให้อ่ะดิ พอมันเห็นผมกระโดดหลบมันก็ยืนขำกันอีก เหอะๆ ไอ้บ้า
ผมเลยเดินเข้าซอกหลืบไปเดินไปตามตรอกซอกซอยต่างๆ
“คนถือของก็ไม่มาด้วย”ผมคิด บางทีมาซื้อผมก็จะซื้อเยอะมากๆ พอจะหยิบเงินจ่ายอะไรงี้ตอนไม่มีคนช่วยถือของมันจะลำบากง่า
“แต่ช่างหัวมันสิ ไอ้บ้า ดูแต่บอล..แถมยังไล่ให้มาคนเดียว แถมบอกว่ารำคาญอีก เออแม่ง”ผมได้แต่บ่นกับตัวเองในใจ อากาศก็ร้อน เฮ้อ..ดีนะที่เอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาด้วย เอาพาดบ่าแม่งเลยแล้วกันร้อนขนาดนี้อ่ะ เหอะๆ
ผมเดินดูของซื้อเสื้อผ้าไปเรื่อยเปื่อย พอเห็นของที่อยากได้แต่มันใหญ่ไม่มีคนช่วยถือก็ต้องเซ็งเดินหนีไป เหอะๆ จนมาถึงร้านพี่เก่งที่ผมจะซื้อเสื้อนี่แหละ
“ง่ะ..อะไรวะ”ผมนึกในใจ มองไปรอบๆตัวเอง เหมือนมันกำลังดำมืดไปหมด ทำไมพี่เก่งยังไม่เปิดร้านวะเนี้ย ผมรีบหยิบมือถือออกมากดเปิดพี่เก่งที่บันทึกไว้
“ฮัลโหลพี่เก่ง”
“อ่าๆ ว่าไงๆ”พี่แกตะโกนกลับ เสียงรอบตัวดังโหวกเหวกโวยวายไปหมด
“พี่อยู่ไหน ทำไมยังไม่เปิดร้านเนี้ย”ผมพูดอย่างขึ้นเสียงหน่อยๆ
“เฮ้ย ติดม๊อบๆ”พี่เก่งตะโกนเสียงดัง
“ห๊ะ!!..ติดม๊อบ”ผมตะโกนกลับ
“จะมาไหมเนี้ย จะซื้อเสื้ออ่ะ”ผมตะโกนไม่หยุด ไม่สนใจไอ้เด็กวัยรุ่นแนวๆทั้งหลายที่แม่งนั่งมองผมอยู่ประมาณว่า มึงจะตะโกนหาอะไร
“อีกนานเลยว่ะ มาวันหลังๆเด้ปาน”พี่เค้าตะโกน
“โหยยยย จะเอาวันนี้โว้ย”ผมบอกอย่างหัวเสีย
“ติดม๊อบโว้ยยยยยยยยยยย”พี่เก่งตะโกนกลับ พอดีว่าผมมาซื้อเสื้อร้านพี่เก่งและคุยกันถูกคอมากๆเลยอ่ะครับเลยสนิทกัน
“พี่เก่งอ่า เออไม่ซื้อแล้ว”ผมพูด
“เออน่า มาวันหลังๆเดี๋ยวลดให้พิเศษ”พี่เค้าบอก
“อืมๆ แค่นี้นะฮะ”ผมบอกก่อนที่จะวางสายไป
“เฮ้ออออ..ไรฟร่ะ อุตส่าห์ออกมาแถมงอนพี่แสบด้วย จะให้กลับตอนนี้กูไม่กลับหรอกนะเว้ย เสื้อผ้าก็ยังซื้อไม่สะใจเลย หิวด้วยอ่ะ อยากนั่งตากแอร์เย็นๆ กินอะไรเย็นๆ”ผมยืนนึกคนเดียวก่อนที่จะก้าวขาเดินออกมาจากหน้าร้าน
ตื้ดด.ๆ...ๆ....ๆ ผมเอามือควานหาโทรศัพท์ตัวเองในกระเป๋าสะพาย
“พี่แสบ0_0!” มันโชว์เบอร์อย่างงี้อ่ะ เฮ้อ อะไรจะเข้าผมอีกเนี้ย
“โหล”ผมกดรับเสียงห้วน
“อยู่ไหน”มันถาม
“...............”ผมไม่ตอบมันเอาแต่เดินไปเงียบๆ แต่หูยังฟังอยู่
“อยู่ไหน”มันลากเสียงอย่างโมโหนิดหน่อย
“หน้าร้านพี่เก่ง”ผมบอก
“มา...............ดิ”มันบอกชื่อห้าง
“ไปไม”ผมถามเสียงห้วน ยังงอนอยู่โว้ย
“ที่นั่นมันร้อน กูไม่เดิน”มันบอกเสียงเรียบ
“ที่นั่นมันเย็น ปานไม่เดิน”ผมบอกบ้าง
“มาเร็วๆ”มันกระแทกเสียง
“ไม่ไป”ผมพูด
“กูบอกให้มาเร็วๆ เดี๋ยวแม่งติดเสื้อแดงอีก”มันพูดไปบ่นไป
“ทำไมปานต้องเชื่อพี่ด้วย ตอนปานให้พี่ออกมาพี่ยังไม่เชื่อปานเลย พี่อยากเดินที่นั่นก็เดินไปคนเดียวดิ”ผมย้อน
“มึง จะ มา ไม่ มา”มันเน้นคำเหมือนขู่อีกอ่ะ
“...............”ผมเงียบเพราะกำลังคิดอยู่
“เออ!!”ผมกระแทกเสียงเพราะว่าผมดันขัดมันไม่ได้อ่ะ
“ไปถึงแล้วจะโทรหา”ผมพูดเสียงดังแล้วกดวางแม่งเลย ไอ้บ้า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมใช้เวลาเดินทางไปหาไอ้พี่แสบโดยที่แบบว่ารถติดมากมาย จนมันเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ตื้ดด.ๆ...ๆ......ๆ
“ถึงไหนแล้วเนี้ย”มันพูดเสียงห้วน
“ใกล้ถึงแล้ว รถติดอ่ะ..พี่แสบเสื้อแดงเต็มไปหมดเลยอ่า ให้ปานมาทำไมเนี้ย”ผมพูดและเริ่มมองไปมาด้วยความระแวง ทำไมวันนี้คนมันเยอะจังวะ ก็รู้ว่าวันนี้เค้าจะเคลื่อนไหวอะไรนั่น แต่ไม่คิดว่าจะมากันเยอะขนาดนี้อ่ะ
“อยู่ตรงไหน”พี่แสบถาม
“จะถึงสะพานลอยหน้าห้างแล้วอ่ะ”ผมบอกพร้อมกับมองไปด้านหน้า คนเต็มสะพานลอยไปหมดเลย แถมสองฝั่งข้างทางก็แดงเถือกไปหมด
“พี่แสบกลับเหอะ”ผมบอก
“ในห้างมันไม่ได้มีด้วยสักหน่อย ถึงสะพานลอยแล้วลงมากำลังไปหา”มันบอก
“ไม่เอา”ผมบอกก่อน กลัวอ่ะ อยางกับเชียร์กีฬาสี ผมกลัวแพ้ กร๊าก
“ลงมา มึงอย่าให้กูพูดมากได้ไหม”มันสั่งอย่างหงุดหงิด
“แต่ว่า..”
“ถึงยัง”มันถามเสียงกระแทก
“ถึงแล้ว..พี่ครับๆจอดตรงนี้อ่ะ”ผมบอกพี่คนขับแท็กซี่แล้วรีบหยิบเงินจ่ายให้ ก่อนที่จะหยิบของที่ซื้อมาเมื่อกี้ลงมาด้วย พอลงมาเสียงมันก็ดังมากๆจนกลบเสียงปลายสายไปหมดเลยอ่ะครับ ตาผมเริ่มลายเพราะยังไม่ได้กินอะไร มองไปที่สะพานลอยก็ไม่เห็นพี่แสบเลยเพราะว่าแดงไปหมด รถที่กำลังติดอยู่ตอนนี้ก็ร่าเริงเต็มที่ ผมรีบวิงไปให้ถึงที่ๆผมควรอยู่อ่ะนะ ผมยืนอยู่ตรงฟุตบาทแถวนั้น มองไปรอบๆตัวเองก็ยังไม่เห็นพี่แสบ เอาวะ เค้าบอกให้รอตรงนี้ก็รอตรงนี้นี่แหละ ผมกดโทรออกหาพี่แสบอีกครั้ง
“พี่แสบปานอยู่ตรงสะพานลอยแล้วววววววววววว!!”ผมตะโกนเสียงดังมันจะได้ยินผมชัดๆ
“..............”เสียงปลายสายพูดอะไรไม่รู้ผมไม่ได้ยินเลย เพราะเสียงลำโพงมันดังไปหมด ผมกดวางแล้วยืนรออยู่ตรงนั้น ไม่นานไอ้พี่แสบมันก็เดินลงมาจากสะพานลอยด้วยสีหน้าที่แบบว่าบอกบุญไม่รับมากๆ
“ซื้อไรมา”มันถามหน้ามันก็งอคิ้วผูกโบว์กันเลยทีเดียว
“เสื้อผ้าอ่ะ พี่เก่งไม่เปิดร้านด้วย”ผมบอกหน้าหงอยเช่นกัน
“ปานหิว”ผมบอก ร้อนก็ร้อน จะไม่มีแรงแล้วอ่ะ
“ใครบอกให้มึงออกมาคนเดียวล่ะ”มันพูดอย่างโมโหนิดหน่อย
“เฮอะ!!..”ผมกระแทกเสียงใส่หน้ามัน
“ใครวะบอกให้ปานออกมาคนเดียวน่ะ”ผมย้อนจนไอ้พี่แสบมันยืนจ้องหน้า
“กูประชด”มันตะคอกกลับ
“ก็ปานอยากออก พี่ก็เอาแต่ดูบอลห่าเหวนั่นอยู่ได้”ผมด้วยความหงุดหงิดก็ด่าไปเรื่อยเลยครับตอนนี้
“พูดไม่เพราะนะมึง”มันเอามือมาตบปากผมเบาๆ
“ไม่ต้องมายุ่ง”ผมปัดมือมันออกบ้าง
“งอนไม่เข้าเรื่อง”มันพูดแล้วเอามือมาจับมือผมไว้ ผมจะกระชากออกแต่มันดันกำมือผมไว้แน่น
“หิวววววววววว!!”ผมพูดใส่หน้ามัน
“กูรู้แล้ว มึงจะตะโกนหาพ่อมึงรึไง”พี่แสบว่าให้
“จะฟ้องป๊า”ผมบอก
“ชิร์”พี่แสบมันทำเสียงใส่แล้วดึงมือผมให้เดินตามฝูงชนเสื้อแดงเต็มไปหมด
“ไม่ขึ้นสะพานลอยล่ะ”ผมพูดบอกเมื่อมันจะพาผมข้ามถนน
“ขี้เกียจ มึงคิดว่าข้างบนดีกว่าข้างล่างไหมล่ะ”มันพูดใส่ ผมมองขึ้นไปข้างบน คนแม่งกี่ร้อยวะนั่น พอมองมาข้างล่าง ก็ยังดีวะถึงรถจะติดเพราะรถเสื้อแดงไปหมดแต่ก็น่าจะข้ามง่ายกว่า แต่ที่น่ากลัวสำหรับผมก็คือข้างถนนทั้งสองฝั่งเสื้อแดงเต็มไปหมดประมาณว่าถ้าผมเดินผ่าไปแม่งก็เด่นเลยอ่ะ เหอะๆ
“พี่แสบเดี๋ยวๆ กลัวอ่ะ”ผมรั้งมือมันไว้ก่อนเมื่อไอ้พี่แสบจะพาข้าม
“มีเหี้ยไรเล่ามึงนี่ เค้าจะทำไรมึง”มันว่าให้
“กลับบ้านกันเหอะ”ผมบอก
“มึงเองนะเป็นคนอยากซื้อของน่ะ”พี่แสบย้อน
“ก็..”ผมย้อนไม่ได้ ถ้าถามว่าตอนนี้ผมยังอยากช็อปปิ้งอยู่ไหม ก็อยากเต็มร้อยเลยอ่ะ
“ขอโทษนะคะ”ผมกับพี่แสบหันไปมองผู้หญิงตัวเล็กๆหน้าตาน่ารักที่มายืนอยู่ข้างๆผม
“ครับ”ผมตอบงงๆ
“จะข้ามถนนหรอคะ ขอข้ามด้วยได้ไหมคะ”หน้าตาบ่งบอกถึงอาการที่กลัวไม่แพ้ผมสักเท่าไหร่
“ได้ครับ”ผมตอบยิ้มๆ
“จับมือผมไหมครับ”พี่แสบพูด
“เสือก”ผมกัดฟันด่าพร้อมกับค้อนให้หนึ่งดอก ไอ้พี่แสบได้แต่ยิ้มแกล้งผม พอได้จังหวะมันก็จับมือผมให้ข้ามตาม ผมหันไปมองผู้หญิงให้เค้าเดินตามมาด้วย เค้าก็รีบก้าวเท้าตามผมทันที พอถึงที่หมายเค้าก็ขอบคุณเป็นการใหญ่
“เออพี่แสบไม่กลัวหรอ”ผมรีบถาม เพราะเมื่อกี้มันเดินชนคนพวกนั้นแบบไม่สนใจอะไรเลย ประมาณว่าพอมันชนคนพวกนั้นที่มันก็เลยกว้างให้ผมเดินตามไปได้ง่ายๆ ผมก็ได้แต่ทำตัวลีบๆเดินตามมันไป
“ฮึ..”มันตอบพร้อมกับส่ายหัว
“เหอะๆ ตัวอย่างกับควายนิเนอะ หนังก็ด้าน”ผมพูดบ่นคนเดียว
“พูดไรอ่ะ”มันหันมาถามเหมือนหาเรื่อง
“เปล่า”ผมตอบหน้าตาย
“กินไร”มันถามเมื่อก้าวขาเข้าห้าง
“ฟูจิ แล้วก็ไปกินซเวนเซ่น”ผมตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความสุขทันที
“ตกลงเอ็มเคแล้วกัน”มันพูดหน้าตายพร้อมกับรอยยิ้มให้ผมเช่นกัน
“ไม่กิน”ผมรีบย้อนพร้อมกับรั้งตัวเองที่โดนพี่แสบมันจะดึงเข้าเอ็มเค
“ไม่เกนนนนนนนนนนนนนน”ผมร้องเสียงไม่ได้ดังอะไร แต่ยานคางไม่ยอมไปด้วย
“กู อยาก กิน”มันพูดย้ำ
“ปานอยากกินฟูจิ”มันเอาขาไปเกี่ยวกับขามันไว้ ทำเอาพนักงานเอ็มเคที่ยืนต้อนรับมองผมสองคนยิ้มๆแต่เป็นยิ้มแหยๆ
“ปาน”มันหันมาทำเสียงขู่ๆ
“สองที่ครับ”ไอ้พี่แสบมันพูดบอกพนักงานแล้วยิ้มให้เธอ
“ปานไม่กิน พี่กินไปคนเดียวเหอะ”ผมบอกอย่างเซ็งๆ ตอนจะมามันก็บังคับ ตอนนี้แทนที่มันจะเอาใจผม มันกลับเลือกสิ่งที่มันอยากกินอ่ะ
“สองที่ครับ”มันย้ำพนักงานที่ยังดูงงๆมองพวกผม
“ปานไม่กิน”ผมบอกแล้วสะบัดแขนออกแล้วเดินหนีมันออกมาเลยทันที ผมอยากจะเหลียวหลังไปมองเหมือนกันนะครับว่ามันเดินตามมาไหม แต่ไม่อยากเสียฟอร์มอ่ะ ผมเลยเดินไปที่ฟูจิเลยทันที
พอไปถึงผมก็นั่งลงแล้วสั่งแม่งสะบั้นหั่นแหลก กร๊าก สั่งประชดความหงุดหงิด ผมเหลือบไปเห็นไอ้พี่แสบมันเดินเข้ามาเพราะว่ามันตัวสูงก็เลยมองเห็นเป็นพิเศษ พอมันเห็นผมมันก็รีบเดินเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามเลยทันที
“...............”ผมนั่งเงียบไม่มองหน้ามัน เอาตะเกียบมาเล่นตีกันไปมา
“อย่าปัญญาอ่อน”มันพูดบอกแล้วพิงพนักพิง
“กูไม่ชอบแดกมึงก็รู้”มันพูดบอก ใช่ครับ พี่แสบมันเกลียดอาหารญี่ปุ่นมากๆ และมันก็ไม่ชอบกินฟูจิหรือว่าอะไรเกี่ยวกับอาหารญี่ปุ่นด้วย
“...............”ผมเงียบไม่อยากตอบโต้กับมัน
“เคยตามใจกูบ้างไหม”มันพูดเสียงตัดพ้อ
“เฮอะ”ผมแสยะปากใส่ มันกล้าพูดมากอ่ะ ทุกวันนี้ผมตามใจมันทุกอย่าง
“พี่นั่นแหละตามใจปานบ้างไหม บังคับให้ปานออกมาแล้วยังบังคับให้ปานกินแบบที่พี่อยากกินอีก กี่รอบแล้ว”ผมพูดยาวเสียงดัง คนที่นั่งโต๊ะข้างๆก็เริ่มหันมามอง
“เฮอะ”มันทำเสียงใส่บ้างแล้วหันหน้าหนีผม
“กูก็ตามใจมึงแล้วนี่ไง”มันบอก
“นี่พี่ไล่ปานมาเหอะ”ผมย้อน
“อ่าวหรอ”มันทำหน้าตายใส่อีก
“เบื่อแม่ง”ผมพูดอย่างอารมณ์เสียงแล้วเอาตะเกียบขว้างใส่หน้ามันแม่งเลย
“ไอ้ปาน”พี่แสบขึ้นเสียง มันไม่เจ็บหรอก แต่มันคงเสียหน้า คนก็เริ่มมองกันเป็นตาเดียว มันหยิบตะเกียบมาวางไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม
“................”ผมหันหน้าหนี เพราะไม่ง้อหรอก อยากทำไรก็ทำไปดิ
“................”และทั้งผมและมันก็เงียบ พี่แสบมันถอนหายใจอย่างเซ็งๆ แล้วอาหารแม่งก็มาเสิร์ฟ ผมขยับอาหารตรงหน้าให้เข้าที่เข้าทาง
“รับอะไรเพิ่มไหมคะ”พนักงานถาม คงหมายถึงไอ้พี่แสบที่พึ่งมานั่ง
“ไม่ครับ เค้าไม่ชอบทานอาหารที่นี่น่ะ”ผมบอกอย่างกัดๆ พนักงานหน้าเสียไปเลย แล้วเธอก็เดินไป
“อย่าทำตัวเหมือนเด็กได้ไหมวะ”พี่แสบพูด
“ปานไม่ดีอะไรสักอย่างอยู่แล้วนี่”ผมบอกแล้วตั้งหน้าตั้งตากินไม่มองหน้ามัน
“จะหายงอนไหม”มันพูดขึ้น
“.................”ผมเงียบไม่ตอบและกินต่อไป
“อะไรๆพี่ก็ไม่เคยตามใจปานหรอก”ผมพูดเสียงเบา แถมเครืออีกต่างหาก ปากก็กินไปทำไมน้ำตามันถึงจะไหลวะ
“...................”พี่แสบมันก็ยังนั่งเงียบอีก
“อะไรๆปานก็ผิดตลอด”ผมพูดอีกพร้อมกับคีบปลาดิบเข้าปาก น้ำตาแม่งหยดแหมะลงที่แขนอีกข้างที่เท้าโต๊ะอยู่
“พี่ปล่อยให้ปานออกมาคนเดียวได้ไงอ่ะ”ผมพูดพร้อมกับจกซูชิเข้าปาก น้ำตาแม่งอาบแก้มละ
“ไอ้ปาน มึงจะร้องไห้ทำไมเนี้ย”พี่แสบเอาหน้ามาใกล้แล้วกระซิบพูด
“ไม่สน จะสนใจอะไร”ผมพูดเงยหน้ามองหน้ามันแล้วหันไปค้อนคนโต๊ะข้างๆ พอเค้าเห็นหน้าผมเค้าก็รีบหันกลับกันทันที
“อยากไปไหนก็ไปเลยป่ะ ปานอยากนั่งคนเดียว”กูประชดไปงั้นแหละ มึงลองไปสิ กูงอนยันชาติหน้าแน่อ่ะ
“เฮ้ออออออออออ”มันถอนหายใจอย่างเซ็งๆ แล้วแย่งตะเกียบไปจากมือผม
“งอนไรไม่เข้าเรื่องนะมึง”มันพูดว่าแล้วคีบซูชิเข้าปากตัวเอง
“เช็ดหน้ามึงเลยนะ”มันบอกเสียงเรียบแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ยื่นให้ผม ผมก็รับมาแบบงอนๆแล้วเอาไปเช็ดหน้าตัวเอง ก่อนที่จะสูดขี้มูกด้วย เหอะๆ
“เอ้พี่แสบ”ผมร้องเบาๆเอาปากหนี เพราะว่าพี่แสบมันดันคีบซูชิแล้วมาจ่ออยู่ตรงปากผม
“ไร แดกเข้าไปจะได้หายปัญญาอ่อน”มันพูดยิ้มๆ ผมหน้างอเอาปากหนีมันไม่เลิก แต่ว่าอีโต๊ะข้างๆแม่งก็เหลือบมามองอีกแล้ว ผมเลยต้องรีบอ้าปากงับกินเข้าไปจะได้จบๆ
“หึ..”มันหัวเราะ
“เล่นบ้าไรเนี่ย”ผมพูด ยังหน้างออยู่ ที่จริงกูหายงอนละ ฮ่าๆๆ
“รีบๆกินให้หมด แล้วไปนั่งเฝ้ากูกินบ้าง”มันบอก
“ไรนี่อย่าบอกนะว่าจะกลับไปกินเอ็ม..”ผมพูดยังไม่ทันจบ ไอ้พี่แสบมันก็เอาปลามายัดปากผมอีก
“เออ”มันตอบแล้วยักคิ้วให้
“ไอ้อ้า”ผมด่ามันทั้งๆที่อาหารอยู่เต็มปาก
“หึ”พี่แสบมันหัวเราะ แล้วมันก็คีบอาหารป้อนผมไม่หยุด จนมันหมดนั่นแหละ พอเรียกคิดเงินผมก็นั่งเฉยๆไม่ยอมจ่ายจนพี่แสบมันต้องควักเงินจ่ายเองในที่สุด และหลังจากนั้นผมก็ต้องพามันไปกินเอ็มเคโดยผมนั่งเฝ้ามันแต่ผมก็กินเป็ดย่างแย่งมันด้วย เลยโดนมันด่าให้อีกหนึ่งดอกว่าระวังอ้วนหรอก เลยมีการงอนกันเกิดขึ้น หลังจากนั้นมันก็พาผมไปซื้อเสื้อผ้าและอะไรต่อมิอะไรจนดึกดื่นค่ำมืดเลยแหละครับ
เฮ้อออออออออออออ..กลับมาบ้านอีกทีก็หมดสภาพไปตามๆกันเลยแหละ ทั้งปวดขา ปวดแขน ไร้เรี่ยวแรงไปหมด
....................................................
ตอนต่อไปต่อนิยาย "เมตรกับสลิ่ม" นะคะ ตามที่หลังเรื่อง "เมตรกับสลิ่ม" ได้ว่าเบบี้จะต่อเรื่องอะไรหลังจากนั้น
ขอบคุณค่ะ :man1:
-
มาแว้ววว
จิ้มก่อนไปอ่าน
-----------------------
ไหนอ้ะ :oo1:
แสบก็ยังคงเป็นแสบที่ทำให้ปานน้อยใจได้เหมือนเดิม
“กินไร”มันถามเมื่อก้าวขาเข้าห้าง
“ฟูจิ แล้วก็ไปกินซเวนเซ่น”ผมตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความสุขทันที
“ตกลงเอ็มเคแล้วกัน”มันพูดหน้าตายพร้อมกับรอยยิ้มให้ผมเช่นกัน
กวนตีนได้อีก :laugh:
ขอยคุณที่มาลงค่ะ :pig4:
-
^
^
จิ้มด้วยๆๆ
:mc4:
มาแล้วๆ
-
จิ้ม จึ้ก จึ้ก
...............................................................
แม่เจ้าสงสัยงวดนี้จะซื้อหวยไม่ถูกเพราะว่ามาทันเป็นพวกแรกๆ :laugh:
แสบก็ยังคงความเป็นแสบ :z6:
และปานก็ยังคงความเป็นปาน :a14:
-
สองคนนี่จริง ๆ เลย.. :jul3:
แต่ก็รักกันดีนะ.. น่าร๊ากกก
-
แสบอ่ะ กระด้างจริงๆ
(แต่นี่อาจจะเป็นเสน่ห์อีกแบบ) ว่าแล้วก็อยากกินเอ็มเค :jul3:
-
ปานน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะ ^^
อ่านแล้วอยากกินฟูจิขึ้นมาทันใด
-
เฮียแสบแม่งก็ยังโหด ดิบ เถื่อน เหมือนเดิมมิมีเปลี่ยนอ่ะ
อยากเห็นคู่นี้หวานหยดย้อยกันบ้างจริงๆ :-[
แบบว่าเบบี้ยังไม่ลืมเฮียตินกับหนูคีย์ใช่ไหม เค้าไม่ได้ทวงนะ แค่ถามหาด้วยความเป็นห่วงเลยนะ :กอด1:
-
น่ารักดีครับ คู่นี้
-
ต่อไปก็เป็นคิวของเข็มกะเป้ชิมิ เบบี้
:pig4:
ไมเบบี้เป็นคนน่ารักงี้อ่ะ
:man1: :กอด1:
-
จาเอาแสบกะปานอีก เถอะนะๆ :impress3:
-
แสบน่าร้ากกกกกกกกกกมาก
สงสัย
คนชื่อแสบน่ารักทุกคนป่ะเนี่ย :-[
คู่นี้เป็นคู่ขวัญในใจเลยนะ o13
-
น่ารักเนอะ แสบ ปาน
-
คงเส้นคงวาดีนะคู่นี้ อิอิ
-
คู่แสบ-ปาน นี้สุดยอดแล้ว
กัดกันได้น่ารักมากกกกกกกก o18
-
น่ารักตามแบบฉบับแสบ-ปาน ><
จะติดตามเรื่องต่อไปค่ะ :L1:
-
5555 แสบจริงอะไรจริงนะนี่
ปล. รออ่าน สลิ่ม
-
ปานกับแสบก็งอนกันได้ตลอดอะนะ
แต่ว่ายังไงแสบถึงจะดูไม่ค่อยสนใจ
ก็ยังตามใจปานอยู่นิดๆอยู่ดีล่ะนะ
น่ารักจริงๆเลยคู่นี้ อิอิ
โอเคตอนต่อไปเมตรกับสลิ่มนะเบบี้
^^
-
คู่นี้อยู่กันอย่างโหดๆ งอนๆ เนอะ...แต่ก็น่ารัก
จะมีเวลาที่เค้าโรแมนติกกันบ้างไหมเนี่ย...
แต่ยังไงก็รักกันเนอะ...
ไอ้พี่แสบแม่งเป็นงี้ตลอดเลยอะ ยั่วโมโห กวนตีนปานก่อน สุดท้ายตัวเองก็ต้องยอม เหอะๆๆ
-
อ่านคู่นี้แล้วไม่เคยผิดหวังเลยอ่ะ
แบบว่าแสบปานน่ารักตลอด
มาต่อความคืบหน้าบ่อยๆนะ รออยู่
-
ปานน่ารักได้โล่มาก งอนได้ฮาจริงๆ คู่นี้
คิดถึงขนมอ่ะ
-
ทะเลาะกันอีกตามเคย 5555
ปาน-แสบ ทะเลาะกันตลอด แต่น่ารักกกก
สุดท้ายก็ต้องยอมกันไปยอมกันมา
รออ่านคู่ต่อไปค่ะ
-
คู่นี้เค้ารักกันแบบโหดๆ ดีเนอะ
พี่แสบนี่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
พูดกะน้อง..โหดได้อีก
เวลาง้อน้อง ก็พูดจาเพราะๆกับน้องหน่อยซิจ๊ะ
แหม๋มม แต่ทีตอน :oo1: จำได้ว่าพูดเพราะเชียวนะ หึหึ
ส่วนน้องปานก็แสนงอน แต่ก็น่ารักตลอด :กอด1:
ตอนต่อไปเป็นสลิ่มกะพี่เมตรแล้ว จารออ่านนะจ๊ะ :กอด1:
-
55555
ปานแม่งน่าจับกด หึหึ :laugh:
-
กรี๊ดดดดดด
คู่นี้อ่านยังไงก็น่ารักกก
ชอบที่สุดเลย
น้องปานยังขี้งอนเหมือนเดิม
พี่แสบเหมือนไม่สนใจแต่ก็สนใจ
อ่อยย ชอบ ><
-
คู่นี้นี่แมร่งคงเส้นคงวาดีจริงๆคนนึงก็กวนส้นตรีนได้โล่ห์ส่วนน้องปานก็แสนงอนเพราะอิพี่แสบแมร่งชอบทำไม่สนใจทุกที
แต่สุดท้ายอิพี่แสบก็ต้องมาง้อละว้า.....กร๊ากกกกก......ชอบคู่่นี้ว่ะ...
แต๊งกิ้วนะจ๊ะเบบี้ สำหรับตอนพิเศษ
-
ี่แสบก้อยังคงมึนๆในแบบพี่แสบ ปานจะงอนก้อปล่อยให้งอนไป ถึงคู่นี้เค้าจะไม่ง้อด้วยคำพูดแต่เค้าง้อกันที่การกระทำนะคะ
คนหนึ่งก้ออาร์ตตัวแม่ อีกคนก้อเอาแต่ใจตัวพ่อ พอๆกันเลย
-
คู่นี้เป็นยังงัยก้อเป็นยังงั้นไม่มีเปลี่ยน...
ไอ้พี่เเสบยังปากดี กวนตีน...น้องปานยังงอนได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงเหมือนเดิม :laugh:
ปล.ขอบคุณเบบี้จ้า..รอติดตามต่อที่เรื่องเฮียเมตรกะนู๋หลิ่ม หุหุ
-
ชอบแสบอ่ะ ให้อารมณ์อบอุ่นแบบเถื่อนๆ ดูแล อาใจใส่ปานในแบบของตัวเองดีอ่ะ o18
ในบรรดาทั้งหมด เราชอบคู่นี้ที่สุดอ่ะ ถึงมันจจะทะเลาะกันขนาดไหน ดูแล้วไม่น่าจะเข้ากันได้
แต่สุดท้ายที่ยังอยู่ด้วยกันมันก็แค่ "รัก" คำเดียว :กอด1:
p.s ฝันดีจ้า :L2:
-
โววววววววว อินเทรนด์
พี่แสบตามใจปานสุดๆ :laugh:
ปานเลยต้องยอมตามใจพี่แสบด้วย
เสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย
บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณเบบี้จ้า
-
:z13: จิ้มๆ
ทันต่อเหตุการณ์ซะด้วย
พี่แสบยังโหด มันส์เหมือนเดิม
-
:jul3:หลังจากเข้ามาดูรอบที่ห้าก้อได้อ่านสมใจ
ยังน่ารักเหมือนเดิม เอิ๊กๆๆ
-
คู่นี้อ่านกี่ตอนก็น่ารัก เสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลยนายแสบ
กวนยังไง ห้วนยังไงก็อย่างนั้นเลย แต่รักนะ
รออ่านเมตรกับสลิ่มต่อจ๊ะ :กอด1:
-
:serius2:
พี่เเสบน่าถีบมากกกกก
เเต่มันก็เท่
ชอบคุ๋นี้มาก กัดกันรักกัน
-
พี่แสบแกล้งปานอีกแล้วววววว
แต่ก็น่ารัก
อ๊ายยยยย :-[
-
สนุกเหมือนเดิม อิอิ
-
เออ พบกันคนละครึ่งทาง
นั่งเฝ้ากันกิน :laugh:
รักแสบ ปาน :L1:
+1
-
คนนึงก็ขี้แกล้ง คนนึงก็ขี้งอน น่ารักที่สุดดดดดด ^^
-
งอนกันไปงอนกันมา อิอิ
-
คู่แสบ-ปาน
แบบว่าต่างกันสุดขั้ว แต่รักกันชัวร์สุดขีดอ่ะ
ว่าแต่ยังเหลือสีอะไรอีก เป็นซีรีย์กีฬาสีที่ทำให้ยิ้มได้ ยกนิ้วให้เลย
-
แสบกับปานยังคงรุนแรงด้วยวาจาเหมือนเดิม
แต่ก็น่ารักล่ะ รักกันแบบหวานโหดๆ อิอิ
เข้าใจอารมณ์ที่ต้องเดินฝ่าม๊อบเสื้อแดงไป
น่ากลัวจริงอะไรจริง
ส่วนตอนต่อไปก็เป็นตอนของเป้กับเข็ม
คู่นี้ก็ช้อบชอบ คู่โปรดเหมือนกัน
อยากรู้ว่าเบบี้จะเขียนคู่นี้ออกมายังไงในตอนที่บ้านเมืองของเราเป็นเช่นนั้น
ไม่ใช่ว่าร้านอาหารของไอ้พี่เป้มันถูกเผาหรอกนะ :m31:
เสื้อแดงได้เจอไอ้พี่เป้ไล่ถือปังตอสับสับสับแน่ๆ :angry2:
อีกนิดนึง ชอบน้องเพลงมากเลยอ่ะ ชอบเด็กคนนี้จริงๆ อยากให้เบบี้เขียนน้องเพลงเยอะๆอ่า
หลงรักเด็กคนนี้ไปแล้ว เด็กอะไรก็ไม่รู้ ฉลาดมาก ชอบวิธีการที่ต้าร์กับข้าวเลี้ยงน้องเพลงด้วย
นะๆ พลีส รักเด็กค่า~ :กอด1:
o13
-
ิอร๊ายยยยยยยยยย
น้องปานน่ารักอะ กรี๊ดร้อง ฮ่าๆๆๆ
ชอบคู่ปานแสบที่สุดแระ
น้องปานน่ารักได้สม่ำเสมอ เอิ๊กกกกก
อิพี่แสบ ก็ตามใจน้องบ้างอะไรบ้าง เวลาน้องเค้าอ้อนอะ อย่าต้องรอให้งอน ฮ่าๆ
-
:laugh:
ปานน่ารักที่สุด
แสบก็กวนซะ
-
น่ารักอ่ะคู่นี้
ทำให้ปานงอนสุดท้ายก็ต้องง้อทุกที
-
ไอ้พี่แสบนี่ก็เสมอต้นเสมอปลายดีเนอะ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็กวนตรีนนนน
แต่ยังดีที่ยังง้อน้อง ถึงจะง้อแบบกวน ๆ ตามแบบฉบับมันก็ตาม ก็ยังง้อล่ะวะ
ส่วนน้องปานไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ยังน่าร้ากกกก เฮ้อ!!! มิน่าพี่แสบถึงยอมง้อทุกที
ขอบคุณนะคะ จะรอตอนต่อไปค่ะ
Fighting!!!!
-
อ่านแล้วกลับรู้สึกว่างานนี้แสบไม่งี่เง่านะ
แต่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ,,>_____<,, คั่กๆๆๆๆ
ถึงจะไล่ปาน แต่ก้อยังแอบตามไปเหอะ น่ารักว่ะ ฮาๆๆๆ ชอบบบบบบบบบบบบบบบ
ชอบตอนป้อนซูชิด้วย น่าร๊ากกกกกกกกก 5555555 อ่านไปยิ้มไปจนจะเป็นบ้าแล้ว ฮาๆๆ
ขอคู่นี้อีกกกกกกกกกกกกกกกก!!
-
คู่ขวัญใจเลยนะเนี่ย ชอบๆคู่นี้
กวนตีนกันดี 555
-
แสบก็ยังโหดไม่เลิกเลยนะ
ขอบคุณที่มาต่อครับ
-
อ่านจบแล้วค้าบ..บ
ชอบเรื่องราวของข้าวกับต้าร์ มีให้ลุ้นทุกตอน
p.s. แอบชอบพี่เจ้า ฮ่า ๆ พี่ชายที่แสนดี อิอิ
-
ในที่สุดก็ได้อ่านจนจบ สนุกจิงๆ ขอบคุณคนเขียนมากๆ นะคับ ที่เขียนเรื่องดีๆ อย่างนี้ให้ได้อ่าน
อ่านไปหลายๆ ตอนก็อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ ยิ่งตอนนี้ผมเรียนโท อยู่ที่ลอดดอนด้วยเหงา เบื่อๆ ก็
ได้เรื่องนี้เป็นกำลังใจ อย่างตอนที่ข้าวไปเรียนต่อ ผมอ่านแล้วยิ่งคิดถึงตัวเอง
ยังงัยจะติดตามต่อไป อยากบอกว่ามีความสุขที่ได้อ่าน เพื่อนๆ คนอื่นก็คงเหมือนกัน
:mc4:
-
อร้ายย เค้ารักคู่นี้ที่ซู้ดดดดดดด
แสบกะปาน งอนกันไปงอนกันมาน่ารักกกก
-
ห้างไหนหว่า
-
ติดตามผลงานน้องเบบี้มานานแล้ว เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับน้อง
-
พี่แสบยังแสบเหมือนเดิมเลยครับ พี่หมอปานก็ ขี้งอนเหมือนเดิม แต่น่ารักนะครับ
พี่เบบี้หวัดดีครับ
-
แสบก็ยัง เป็นแสบ
ชอบขัดใจ ขู่ได้ขู่ดี ชิ
ไงสุดท้ายก็ต้องตามมาอยู่ดี
-
คู่นี้นี่คู่กัดคู่งอนแห่งปีจริงๆ
แต่ก็ยังน่ารักอ่ะ แสบยังไงก็ยังไม่ทิ้งความเถื่อน เอาใจใครไม่เป็นอยู่ดีอ่ะ
แต่ตอนนี้ดีหน่อยที่งยอมง้อปานมั่ง ตามแบบของแสบอ่ะนะ
ตอนต่อไปเป้เข็ม ตั้งตารออยู่จ๊า
-
คู่นี้ก็ยังแสบซ่าเหมือนเดิม :z2:
รักต้องโหดฉบับปาน แสบ :laugh:
-
คนที่ควรจะชื่อแสบน่าจะเป็นปานมากกว่าอ่ะ
แสบมากกก !
-
“อยากไปไหนก็ไปเลยป่ะ ปานอยากนั่งคนเดียว”กูประชดไปงั้นแหละ มึงลองไปสิ กูงอนยันชาติหน้าแน่อ่ะ
โอยยย ฮา ชอบปานมากเลยอ่ะ 55555
-
ปานกะแสบ เข็มกะเป้ ทำไมเราชอบแต่คู่รองฟระเนี่ย 555+
-
ทุกทีเลยพี่แสบอ่ะ
ต้องรอจนปานน้ำตาหยดน้ำตาย้อยก่อน
ถึงจะค่อยง้อ (ที่ไม่ค่อยเหมือนการง้อเท่าไหร่)
:laugh:
-
กัดกันตลอดดดดดด 555+
แต่าน่ารักอ่ะ ชอบหว่ะ .. หึหึ
เอาอีกได้ป่ะ ขออีกอ่ะ อยากอ่านน้องเพลงอ่ะ ขอได้ป่ะ
-
ยังน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....เหมือนเดิม....อ่านกี่ที..กี่ที...ก็ยิ้ม :กอด1: :กอด1:
-
หวังว่าคู่เน้จะมี NC ให้อ่าน
แต่ได้แค่นี้ก็เอาว่ะ ดีกว่าไม่มีให้อ่าน กร๊ากกกกกกกกกก
+1 ให้แล้วด้วย
-
ได้อิ๊กกกกกกกกก รักกันไปกัดกันไป
ง้อได้เหมือนมีเทรดเนมแปะเลยว่า เนี่ยแหละ แสบปาน
แต่ตอนที่เดินฝ่าสีแดงมันน่ากลัวจริงๆ นะเนี่ย
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่า
-
ฮ่าๆๆๆ...ไอ้พี่แสบ กวนได้อีกนะนั่น
แต่นู่ปายก็ยังน่ารักเสมอ กิ้วๆ
-
คู่นี้ งอนกันได้ งอนกันดีนะเนี่ย แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ
แต่ก็แสดงออกว่ารักกันนะคับเนี่ย
-
งอนกันอย่างกับเด็กๆ อิอิ
-
สงสัยพี่แสบมันจะจิตนะ
ชอบให้น้องปานน้ำตาตกตลอดเลย
แต่สุดท้ายก็แสบๆ หวานๆ ละนะ
ขอบคุณเบบี้สำหรับตอนพิเศษจ้า :L2:
-
คู่นี้น่ารักไม่เปลี่ยนเลยอะ อ่านแล้วก็บอกไม่ถูกรู้แต่ว่าอ่านไปยิ้มไป
มันไม่ได้หวานหยด แต่ก็รู้ ๆ กันว่าทั้ง 2 รักกันมากไรงี้ :-[
-
อ่า~
หวานแบบฝืดๆๆ
ได้ดี
คู่นี้
หึหึ
ไอ่แสบยัง
คงชอบสั่ง
อย่างคงเส้นคงวา
- -*
-
ไอ้ 2 คนนี้นี่ทะเลาะกันเป็นกิจวัตรเลยเนอะ
555+ น่ารักดี เดี๋ยวก็งอนเดี๋ยวก็ง้อกันตลอด
ไอ้พี่แสบนี่ก็ปากแข็ง น้องปานก็ขี้งอน
ยังสงสัยมาถึงทุกวันนี้ ว่ามันพูดกันรู้เรื่องได้ไง :jul3:
-
หึหึ...ไอ่สองคนนี้มันคู่รักคู่กัดจริงๆ
แต่ว่าน่ารักเวอร์อ่ะ พี่แสบนะพี่แสบ ตลอดเลย
ทำไอ่ปานมันน้อยใจประจำ แต่มันก็เอาใจในแบบของมันละว่ะ
เอาอีกๆๆๆๆ นอกรอบอีกอยากอ่านตาร์ข้าว ปานแสบอีก ...นั่งรอเป้เข็มต่อไป ฮิ้ววววววว
-
จิ้มก่อนอ่าน
-
คู่นี้งอนกันไร้สาระ ๕๕๕๕
แต่น่ารักได้อีก
ขอบคุณเจ้าค่ะ อิอิ สนุกมาก ๆ
มาต่ออีกเน้อ
เรื่องโน้นก็จะคอยติดตามเจ้าค่ะ อิอิ
-
ตามมาอ่านด้วยคน
-
น่ารักกกกกก
พี่แสบง้อน่ารักมากอ่ะ
(เรียกง้อมั้ยวะ?)
ชอบ สองคนนี้จัง
อิโต๊ะข้างๆ ก็อยากรู้มากนะ ....
เหมือนตูเลย !!!!
-
พี่แสบก็เหมือนเดิม กวนตีน+ง้อไม่เป็น แต่รักเค้ามาก :mc4:
น้องปานก็ขี้งอนเหมือนเดิม
writer o13
-
:pig4: อ่านจนทันซะที อ่านข้ามวันข้ามคืนเลย
สนุกสนานมากมายครับ ยังไงก็มาต่อตอนใหม่ไวไวนะครับ
รออ่านๆ :L2:
-
คู่นี้ก็แง่งอนกันเหมือนเดิม
แต่ก็สไตล์แสบอะนะ :laugh:
-
:pig4:
ขอบคุณมากมายสำหรับนิยายดีๆ และยาวดีด้วยค่ะ
หลังจากตามในเว็บก็หลุดไประยะหนึ่ง ได้มาอ่านฉบับรวมเล่มที่พี่สาวสั่งมา o18 สุดยอดมากมาย
อ่านไปก็ :serius2: บางทีก็ :fire: บางทีก็ :haun4: บางทีก็ :monkeysad: ทุกอารมณ์เลยอ่ะ
แต่อยากรู้จังค่ะว่า พี่ต้าร์รู้สึกยังไงตอนที่เคยเลิกกับข้าวแล้วข้าวง้อโดยการส่งข้อความเอ่ย โทรเอ่ย
ลองเล่าฝั่งของต้าร์ตรงช่วงเวลานั้นบ้างได้ไหมคะ
-
อ่านพิเศษนอกรอบสองตอนนี้ นึกว่าเข้าสนามกีฬา ดูกีฬาสีแห่งชาติ
แต่ไงก็น่ารัก อดยิ้มไม่ได้ แม้เวลาจะผ่านมานานแค่ไหน สองคู่นี้ก็่อ่ะนะ
รอคู่เป้กะเข็ม จะมาแนวไหนอีก :z2:
-
น่ารักจังเลย.....จุ๊ฟ ไรเตอร์ทีที่มาเขียนให้ได้ยิ้มอีก..
-
ตั้งแต่อ่านนิยายมา เรื่องนีเปนเรื่องแรกเลยนะนี่
ที่ยาววววววววววววววววววววววววมากกกกกกกกกกกกกกกกกก (ซะใจสุดๆๆๆ ชอบบบบบบบบ)
ขอบคุนมากเลยน้าจ๊ะตะเอง ที่อุดส่าแต่งมาให้
รักคนแต่งที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o13 o13 :กอด1:
-
อ่านจบแล้ว เย้ๆๆๆ :z2:
สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลย
ฉากเครียด ก็เครียด ฉาก... ก็ตื่นเต้น :-[
ขอบคุณสำหรับฟิกนะคะ ตามไปอ่านเรื่องต่อไปค่ะ :กอด1:
-
ยังตามมาจี้เบบี้ไม่ห่าง
รักทุกคนในเรื่องไม่เปลี่ยนแปลง
love
love
love
-
พิเศษนอกรอบ 3
-
ดีใจจังที่มาเจอตอนพิเศษแบบนี้ นั่งอ่านหนังสือที่สั่งมาจนจบแล้วนะครับ เฮ้อออ มีความสุขจัง :impress2:
-
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z2: :z2: :z2:
-
มารอเป้-เข็ม นานแล้วเหอะ
มายางงงงงงงงงงง มาซักทีม้ายยยยย
ตื่นนอนได้แล้ววววววว :z13:
จิงๆแล้วเค้าโคดฉงฉานเบบี้ :L1:(กร๊ากกกก กดดันป่ะเบบี้)
-
ยังไม่ตื่นอีกเด้...
-
เค้าขอโต้ด :m20: ... กร๊าก กูยังไม่ได้พิมพ์เลย ไม่มีอารมณ์โว้ยยยย :serius2: :z3: :z6:ขอถีบตัวเอง กร๊าก
-
รออยู่ค่ะสู้ๆๆ
-
:z3: รอ รอ รอ รอ และ .... รอ เบบี้
-
:o11:
มาร้องเพลงให้เบบี้ฟัง
Baby, Baby oh..สงสารฉันที วันนี้ขอร้องดังๆ
กลับมาเถอะนะคนดี มาใช้ใจเธอฟัง
ว่าใครรอเธอเท่านั้น.. Baby comes back to me. :monkeysad:
(((Baby come back to me ฟลุ๊ค THE STAR)))
:laugh: มาต่อซะดีๆ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะ
จบแล้ว
หนุกหนานมากเลยอ่ะ
-
พิเศษนอกรอบ3
เป้กะเข็ม
(เคอร์ฟิวเหล้า)
“ประกาศจากศอฉ.”เสียงในโทรทัศน์แจ้งเตือนอีกครั้ง
“เฮ้อออออออออออ”ไอ้เมียนอนกระดิกตีนถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
“ป๋า ม๊า ข้างนอกวุ่นวายมากเลยอ่ะ”ไอ้แฟงวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาผม
“เออ เรื่องของมันเหอะ อยู่แต่ในบ้านนี่แหละไปเสือกห่าไรล่ะ”ผมว่าให้
“แต่แฟงอยากรู้เรื่องนี่”มันพูดหน้างอแล้วนั่งลงตรงโซฟา
กริ๊งงงงงงงงงง~~~~~~
“..............”ไอ้แฟงหันมามองหน้าผมประมาณว่าให้ผมเดินไปรับเอง เพราะว่าโทรศัพท์มันอยู่อีกมุมที่มันคงขี้เกียจจะเดินไป
“เออ”ผมกระแทกเสียงตอบแล้วเดินไปรับแทน
“ประกาศจากสดห.”เสียงปลายสายพูด
“เหี้ยไรมึงเนี่ย”ผมย้อนอย่างเซ็งๆ เพราะว่าวันนี้ก็เซ็งๆไม่มีอะไรจะทำ เบื่อแม่งออกไปไหนก็ไม่ได้ เส้นนู้นก็กัน เส้นนี้ก็กันไปหมด ต้องย้อนไปอีกทาง เฮ้อ..อยู่มันแต่ในบ้านเนี่ยแหละสบายสุด
“ประกาศจากสำนักงานแดกเหล้าแห่งชาติไงมึง”ไอ้แมนพูดเสียงร่าเริง
“แล้วมาบอกกูทำไม”ผมย้อน
“แฮะๆ”มันหัวเราะเสียงมีเล่ห์นัยเชียว
“อะไรของมึง”ผมพูดดัก
“เรียบร้อยแล้วนะ”ไอ้แมนพูด
“อะไร”ผมถามอีก
“นัดเพื่อนเรียนร้อยแล้ว เจอกันที่บ้านมึงก่อนเวลาสิบเจ็ดนาฬิกา”ไอ้แมนพูด
“เหี้ยไรบ้านกู”ผมพูดย้อนอย่างงงๆ
“ก็บ้านมึงนั่นแหละง่ายแก่การเคอร์ฟิว”มันบอก
“แล้วมาเคอร์ฟิวเหี้ยอะไรที่บ้านกู”ผมรีบบ่น แม่ง
“ก็บอกว่าบ้านมึงเหมาะสุดแล้ว”มันย้อน
“เค้าให้อยู่ในบ้านเว้ย ไม่ต้องเสือกมากันเลยนะ”ผมพูดบอก
“ก็อยู่ในบ้านมึงไง”มันย้อนกลับอีก
“เชี่ย เค้าให้อยู่ในบ้าน มึงไม่ห่วงบ้านตัวเองกันรึไง”ผมพูด
“ไม่อ่ะ บ้านกูไม่ใช่จุดเสี่ยง เหอะๆ”มันพูด ผมก็นึกตาม..เออ ใช่
“ไอ้ข้าวล่ะ”ผมพูด
“เรียบร้อยแล้วกำลังเตรียมเสื้อผ้าไปบ้านมึงเลย เหอะๆ”ไอ้แมนพูด
“ไอ้แสบล่ะ”ผมพูดอีกเพราะสมองกำลังประมวลตามอย่างงงๆ
“โอ้ย ขานั้นกำลังซื้อเหล้าเลยมึง”ไอ้แมนพูดเสียงสูง
“ไอ้เหี้ยป๊อดล่ะ”ผมถามอีก
“เออ เสียงดายไอ้เหี้ยป๊อดว่ะมาไม่ได้ เมียไม่ให้มา”ไอ้แมนพูดเสียงเซ็งๆ
“ห่า”ผมกระแทกเสียง
“ห๊ะ..หาอะไรไม่เจอวะมึง”มันย้อนแบบไม่สนใจแถมเปลี่ยนเรื่องอีกต่างหาก
“กูด่าว่า ห่า..ไอ้สัตว์”ผมด่ามันกลับ
“เหอะๆ”ไอ้แมนหัวเราะแบบไม่สนใจ
“แล้วนี่มีใครอีกไหมเนี่ย”ผมพูดถามเสียงเซ็งๆ
“ชวนหมดเท่าที่เคยมีนั่นแหละ”มันพูด
“มึงนี่นะ เคยคิดจะถามเจ้าของบ้านก่อนไหม”ผมว่า
“ไม่เคยอ่ะ ถ้าเคยกูจะทำหรอวะ”มันย้อน
“ไอ้เหี้ย”ผมด่าอีกทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ได้เจ็บอะไรหรอก
“มึงไม่ห่วงบ้านมึงกันรึไงวะ”ผมบ่นอีก
“ไม่อ่ะ”มันย้อน
“เพราะไม่มีบ้านใครเสี่ยงเท่าบ้านมึงแล้วแหละ”มันบอก
“เออ เสี่ยงแล้วมาหาเหี้ยไรล่ะ”ผมย้อนถามแกมประชด
“เอ้า..บ้านมึงเสี่ยง เพื่อนที่ดีแบบพวกกูก็ต้องมาช่วยสอดส่องดูแลไงวะ จะได้เป็นหูเป็นตา เกิดมีอะไรขึ้นมาจะได้ช่วยกันทันไง”มันพูดทันที สงสัยแม่งคิดข้ออ้างมาก่อนนานแล้ว เอาซะคล่องเชียว
“ห่า ไม่จำเป็น”ผมย้อน
“จำเป็นเด้..ไว้เจอกันเพื่อน กูว่ามันคงถึงกันเร็วแน่อ่ะ เพราะกูโทรไปชวนตั้งแต่เช้าละ”ไอ้แมนพูดเสียงร่าเริง
“มึงนี่นะ แดกห่าแต่เหล้า วันๆไม่ทำเหี้ยไรแล้วละ”ผมบ่น
“โอ้ย บ่นมากจริงเหี้ยนี่นิ..ไว้เจอกัน บายๆ”มันพูดเสร็จมันก็วางโทรศัพท์ใส่หูผมเลยทันที
“มีไร”เมียที่รักหันมาถาม
“พวกมันจะมากินเหล้าที่บ้านเรา”ผมบอก
“...............”ไอ้เข็มหันมาจ้องหน้าผมนิ่งๆ เหมือนกำลังมึนๆ งงๆ
“ดี..กูเหงา”มันพูดขึ้นหน้านิ่ง
“เหงาไร”ผมถามกลับทันที
“ก็เหงา”มันตอบแล้วลุกขึ้นเดินเอาหนังสือไปเก็บที่ชั้นวาง
“มีกูอยู่แล้วเสือกเหงาห่าไร”ผมพูดอีก
“คนละเรื่อง”มันตอบแล้วกลับลงไปนอนเหมือนเดิม
“เรื่องเดียวกันดิ มีกูแล้วมึงเหงาได้ไงอ่ะ”ผมรีบเดินไปนั่งตรงปลายเท้ามันแบบเบียดๆ
“เมื่อย”มันพูดหน้าตายพร้อมกับเอาขาขยับเอามาวางบนตักผม ผมได้แต่มองอย่างหน่ายๆแล้วจับขามันนวดให้
“แรงๆดิ”มันพูดอีกพร้อมกับตาก็จ้องนิ่งๆประมาณว่าถ้ามึงไม่แรงเดี๋ยวกูถีบ
“เหอะๆ”ไอ้แฟงหัวเราะแหยๆมองมาที่ผม
“ไปไหนก็ไปเลยป่ะ”ผมว่ามัน
“ไม่ไปหรอ”ผมถามหน้ากวนๆมองหน้าไอ้แฟง มันเบะปากส่ายหัวตอบ ผมเลยคร่อมตัวไอ้เข็มแล้วก้มลงไปจูบไอ้เข็มทั้งๆที่มันขัดขืนนั่นแหละ
“ทำได้ก็ทำไปดิ”ไอ้แฟงพูด
“หึ..ได้”ผมยิ้มบอก แล้วก้มลงไปหอมแก้มไอ้เข็มอีกรอบ
“ไอ้ห่าเป้..จิ้”ไอ้เข็มดิ้นพยายามเอามือปัดหน้าผมไม่ยอมให้ผมก้มลงไปใกล้ แต่ผมจับล๊อกแขนมันไว้แล้วก้มลงไปจูบที่ต้นคอมัน
“โรคจิต”ไอ้เข็มพูดเบาๆ มันได้แต่หันหน้าหนีแต่ก็หยุดดิ้นแล้วเรียบร้อย ผมเล่นละครต่อแกล้งไอ้แฟงมันเล่น จูบต้นคอไอ้เข็มอยู่อย่างนั้น
“ป๊าบ้า ลามก”ไอ้แฟงพูดเสียงดัง ผมหันไปดูมันอีกทีมันก็เดินหนีออกนอกบ้านไปแล้ว
“มึงก็ไปแกล้งมัน”ไอ้เข็มพูดเสียงหน่ายๆ
“ไม่แกล้งแล้ว ทำจริงเหอะ”ผมบอกแล้วก้มลงไปใกล้อีกครั้ง
“พอเลย”มันห้าม
“อื้ออออออ”ผมร้องอย่างไม่ยอม เอาหน้าซุกกลับไปที่เดิม และหลังจากนั้น “บะ บะ โอ้ บะ บะ โอ้ บะ บะ โอ้ บะ” กร๊ากกก
...........
...........
“อ่ะ ชนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”เฮ้อ เรียบร้อย มากันครบเรียบร้อย แม่ง นี่บ้านกูหรือโรงเหล้าวะเนี้ย
“ชนเพื่อนชน”ไอ้แสบตาปรือหันมามองผมอย่างเมาๆ ยื่นแก้วให้ผมชน ผมก็เลยต้องเอาแก้วไปชนแก้วมันอย่างช่วยไม่ได้ แม่ง แดกกันอย่างกับบ้านมันผลิตเหล้าอ่ะ เล่นกันตั้งแต่ห้าโมงเย็นอ่ะคิดดู นี่ปาเข้าไปสี่ทุ่มละ
“ห่า มึงนี่นะ แล้วไม่คิดจะไปง้อมันบ้างรึไง นั่งหน้างอเป็นสากกะเบือขนาดนั้น กูล่ะเมื่อยแทน”ผมบอกไอ้แสบที่นั่งไม่สนใจน้องปาน ที่นั่งงอนอยู่บนโซฟา หน้านี่งอมาร่วมสองชั่วโมงกว่าได้แล้ว แต่หน้าก็ไม่เคยเปลี่ยนรูปทรงเลยหลังจากนั้นมา ผมล่ะเมื่อยแทนจริงๆอ่ะครับ
“ช่างแม่งมัน เสือกงี่เง่าเอง”ไอ้แสบบ่นแบบไม่สนใจที่จะหันไปมอง สาเหตุจากที่ผมรู้คร่าวๆคือ น้องปานไม่อยากมาบ้านผมเพราะว่าเป็นห่วงบ้าน แต่ไอ้แสบอยากมาเพราะว่านานๆรวมเพื่อนได้เยอะขนาดนี้ เพราะแม่งเล่นหยุดงานกันหมดขนาดนี้ไม่เจอกันได้ยังไงล่ะครับว่าไหม และน้องบ้านจะเฝ้าบ้าน แต่ไอ้เหี้ยแสบก็ไม่ยอมปล่อยให้อยู่เฝ้าบ้านอีกนั่นแหละ บังคับมาก็หน้าเป็นแบบนี้ตั้งแต่เดินเข้าบ้านผมมาแล้วนั่นแหละ
“ไม่แคร์เลย”ผมถามอย่างสงสัย
“ไม่เคยแคร์”มันตอบแล้วยักคิ้วให้
“เหอะๆ”ผมหัวเราะแค่นั้นหันไปมองหน้าไอ้ข้าวที่นั่งฟังอยู่ด้วย มันพยักหน้าให้ผมประมาณว่า “อย่าไปเอาอะไรกับไอ้เหี้ยแสบเลย” ฮ่าๆๆ เป็นที่รู้กันดี
“บักหำเข็ม เล่นเหี้ยไรอีกเนี้ย”ไอ้พี่ไม้พูดด้วยเสียงที่เมามากมาย ไอ้เข็มมันเอาแมลงทอดใส่ไปในแก้วเหล้าเยอะมากๆ
“เหอะๆ”ไอ้เข็มหัวเราะแค่นั้น มันก็เมาไม่แพ้กัน ก็เล่นกันตั้งแต่เย็นแล้วนี่นะ แล้วไอ้เข็มมันก็ยกแก้วเหล้ากระดกเข้าปาก พร้อมกับแมลงพวกนั้นด้วย ดูเมียกู ดูมันทำ
“เหี้ยเป้ ดูเมียมึงอ่ะ”ไอ้พี่ปองฟ้อง
“หึหึ”ผมเลยได้แต่หัวเราะไม่รู้จะทำยังไงกับมัน เวลามันเมาอย่างไปยุ่งนะ ขนาดปกติยังยุ่งไม่ค่อยจะได้เลย เมาๆเดี๋ยวได้โดนถีบออกมาหรอก
“แหวะ”พวกมันประสานเสียงกันอย่างขยะแขยง แต่ดูเมียผมมันจะไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย กลับนั่งเคี้ยวซะเฉยๆ
“เน้..”เสียงไอ้แมนพูดด้วยความเมาแล้วมันก็ลุกขึ้นยืน
“กูมีเกมส์ให้เล่น”มันพูดตาปรือ พวกผมก็ได้แต่เงยหน้าแหงนมองมัน
“เล่นด้วยๆ”เสียงไอ้เพลงเจี้ยวจ๊าวมาแต่ไกล
“เด็กเล่นไม่ได้เว้ย ไปไกลๆ”ไอ้แมนหันไปผลักหัวหลานตัวเองซะกระเดน ทำเอาพ่อมันนั่งขำ เอ่อ..นั่นลูกมึงนะห่าข้าว ส่วนไอ้เพลงได้แต่ยืนมองงงๆตาละห้อยกันเลยทีเดียว
“ไปเล่นกับพี่ดีกว่าเนอะ”ไอ้แฟงมันหันเหความสนใจของไอ้เพลงได้มันก็จูงกันไปนั่งเล่นกันตรงโต๊ะกินข้าว
“แบ่งออกเป็นสามทีม หนึ่งทีมมีแค่คนเดียว”ไอ้แมนพูด ตัวก็เอนไปเอนมา
“ทีมเหี้ยไรมีคนเดียว”พี่ตาร์พูดขำๆ มีพี่แกนี่แหละมั้งเป็นผู้เป็นคนสุดแล้ว
“เฮียนี่เอ้ออ...หนวกหูจริง”ไอ้แมนว่าให้อย่างหัวเสีย พี่ตาร์ก็ได้แต่นั่งหัวเราะแบบไม่ถือสาอะไรกับมัน
“สามคนที่ลงแข่ง จะได้ไวน์จากร้านกูไปเลยฟรีๆ สามขวด..เลือกยี่ห้อไปได้เลยคร้าบบบบบ”ไอ้แมนพูด
“เฮ้ย กูลง”พี่ตาร์รีบยกมือทันทีเมื่อได้ยินเรื่องไวน์
“มึงทำเพื่ออะไรวะ”ผมถามด้วยความอยากรู้ ผมรู้ดีว่าไอ้เหี้ยแมนมันใช้เงินเป็นเบี้ยอยู่ละ แต่นี่ไปอารมณ์ดีที่ไหนมา นึกครึ้มมาแจกไวน์ร้านตัวเอง
“อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ไม่มีทุกข์จะไม่มีสุขได้อย่างไร”มันร้องเพลงตอบให้ซะงั้น ผมเลยได้แต่ส่ายหัว เงียบๆไปก่อนดีกว่า เหอะๆ
“ขอรางวัลชิ้นที่สองคือ แดกข้าวร้านไอ้เป้ฟรี ฟรี ฟรี ฟรี”แม่งไม่พูดเปล่า เสือกทำเสียงแอ๊คโค่ซะด้วย
“ส้นตีนเหอะ”ผมรีบบอกก่อน
“ไม่สนจายยยยยยยยยย”มันตอบได้เสียงลั่นล้ามากมาย
“เอาเลยใครจะเล่น”ไอ้แมนถาม
“กูอ่ะ”พี่ตาร์ยังคงยกมือค้างอยู่
“กูจะเล่นอ่า”ไอ้ข้าวปัดแขนพี่ตาร์อย่างเอาแต่ใจทันที
“กูเล่นๆ”พี่ไม้แย่งอีกคน
“กูเล่นด้วยยยย”ไอ้เหี้ยเข็มก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่แบบว่าไม่ไหวแล้ว
“กูก็จะเล่น เอิ้กกกกกกกกก”ไอ้สัตว์แสบไม่ตอบธรรมดา แม่ง เสือกเรอตอบให้กูอีก เชี่ย
“โอลาน้อยออกดิ”ผมเสนอ รู้สึกว่าถ้าคัดกันตอนนี้ ได้มีหวังตีกันตายแน่ๆอ่ะครับ
------- เวลาผ่านไปร่วมยี่สิบนาที -_- กว่ามันจะโอลาน้อยออกกันเสร็จ ผมที่เป็นตัวกลางนี่เกือบตาย เฮ้ออ
และแล้วเราก็ได้ผู้เข้าแข่งขัน คือ ไอ้ข้าว ไอ้แสบ และ ไอ้เข็มเมียกระผมเอง สรุปแล้วตัวดีทั้งนั้นเลย ตายห่าเหอะ
“กฎมีตามนี้คือ”ไอ้แมนพูดขึ้น
“ทุกคนจะได้เบียร์คนละสี่ขวด เอิ้กกกกกกก”พูดไปแม่งเสือกเรออีก
“ใครกินได้หมดก่อน ชนะ”มันพูด
“จิ๊บๆ”ไอ้ข้าวบอกยิ้มๆ
“ฝิ่นไปเอาเบียร์ออกมาดิ”ไอ้แมนสั่งไอ้ฝิ่นซะงั้น ไอ้ห่าฝิ่นก็เสือกทำซะด้วยนะ มันลุกขึ้นไปหยิบเบียร์มาเรียงกันหน้ากระดาน ก่อนที่พวกผมจะบอกให้ไอ้สามตัวนั่งประจำที่
“บอกไว้ก่อนเลยนะ ปานไม่มีทางเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเด็ดขาด”น้องปานพูดขึ้นเสียงดัง
“เฮอะ เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวผัวชาวบ้านได้ เช็ดผัวตัวเองไม่ได้รึไง”ไอ้เหี้ยแสบแม่งก็ปากหมาซะอีกดูมัน
“เอาละนะ”ผมให้สัญญาณหลังจากที่พวกมันตั้งท่ากับแก้วเบียร์ของตัวเอง กฎกติกาคือต้องรินเบียร์ใส่แก้วทุกครั้งแบบไม่มีน้ำแข็ง ให้หมดสี่ขวดหน้าหกเด็ดขาด และใครหมดก่อนก็ชนะไปแค่นั้นเอง
“ข้าว เอาให้ได้นะ..อยากได้ไวน์อ่ะ”พี่ตาร์พูดแบบหน้าอ้อนวอนได้อีก อะไรจะอยากได้ขนาดน้าน ไอ้ของฟรีเนี่ย
“เริ่มได้!!”ขณะที่ผมกำลังจะอ้าปากบอก ไอ้เหี้ยแมนเสือกให้คำสั่งแบบไม่ทันที่ใครได้ตั้งตัว เฮ้อ เอากันมัน
แต่ไอ้พวกเหี้ยนั่นก็น้อยซะเมื่อไหร่ เค้าให้สั่งให้แดกได้มันก็เล่นกันซะทันทีกันเลยทีเดียว
“เอิ้กกกกกกกก~~~”ไอ้เข็มผะอืดผะอมกับแก้วที่สองไปแล้วเรียบร้อย ส่วนไอ้เหี้ยข้าวยังอยู่ดีมีสุขอยู่ มันล่อไปสามแก้วแล้ว ส่วนไอ้เหี้ยแสบหมดขวดไปแล้วเรียบร้อย และด้วยความสนุกสนานจากเสียงเชียร์ บวกกับมือมันไอ้แสบมันสั่น ทำเอาเบียร์หกออกมานอกแก้วด้วย ทำเอาพวกผมฮากระจายกันเลยทีเดียว
“อ่อนๆ”ไอ้ข้าวว่าแล้วเอามือไปผลักหัวไอ้แสบให้มันเสียการทรงตัวเล่น
“ไอ้เชี่ยยยยย”ไอ้แสบด่าพร้อมกับผลักคืนอย่างแรงจนไอ้ข้าวที่ก็ดูไม่ค่อยจะมีแรงอยู่แล้วล้มลงไป แต่มันก็รีบกลับมารินเบียร์ได้ใหม่อีกครั้ง
“เร็วดิเมิง”พวกผมก็ส่งเสียงเชียร์กันเป็นระยะ ไอ้เข็มปาเข้าไปสองขวดแล้ว ไอ้ข้าวสองขวดครึ่งแล้ว แต่ไอ้เหี้ยแสบนี่ดิปาไปสามขวดแล้ว
“อึก เอิ้กกกกกกกกกกกกกกกก~~~~”ไอ้แสบสะอึกในลำคอ มันก้มหน้านิ่ง พวกผมได้แต่เงียบรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมัน
“ไม่ไหวแล้วมั้ง”พี่ตาร์พูดส่งสัญญาณบอกผม ผมเลยรีบเอาถุงก๊อบแก๊บอย่างดีไปคล้องเข้าที่หูไอ้แสบทั้งสองข้าง ส่วนไอ้เหี้ยเอ็มแม่งนั่งถ่ายรูปไปขำไปจนหน้าแดงไปหมดแล้ว
พรวดดดดดดดดดดดดดดด!! .. กูว่าแล้วไง เต็มสตรีมกันเลยทีเดียว
“หยึ้ยยยยยยยยยยยยย”พวกผมส่งเสียงกันอย่างขยะแขยง
“แหวะ กูจะอ้วก”ไอ้ทศบ่นแล้วรีบหันหน้าหนี ผมหันไปมองไอ้เข็มกับไอ้ข้าวที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาซดแบบไม่รอใคร
“เพื่อที่รักเลยนะ”ไอ้ข้าวพูดพร้อมกับอีกมือก็ชูแก้วเบียร์ อีกมือก็ชูขวดเบียร์ หน้าตาแดงก่ำไปหมด
“ฮะ..อึกกกกกกกก!!”เสียงไอ้ข้าวสะอึก ทำเอาพวกผมลุ้นกันอีกรอบ ไอ้ข้าวตัวเกร็งไปทันที มันกำขวดเบียร์แน่น
“กลืนลงไปข้าว”พี่ตาร์สั่ง ทำเอาพวกผมฮากันชักดิ้นชักงอกันไปหมดแล้ว
“..........อา”เสียงไอ้ข้าวบ่งบอกความมีชัย มันเงยหน้ายิ้มให้พวกผมตาปรือ ลูกกระเดือกมันขยับเหมือนกับว่ามันได้กลืนทุกสิ่งอย่างลงไปหมดแล้ว เหอะๆ
“มึงไม่มีทางชนะกูหรอกไอ้เหี้ยเข็ม”ไอ้ข้าวพูดไม่พูดเปล่า มันเอื้อมตัวเองมาผลักเพื่อนรักตัวเองอย่างแรงจนไอ้เข็มเซตัวล้มไปอย่างง่ายดาย ส่วนไอ้แสบไม่ต้องพูดถึง ยังนั่งนิ่งคาถุงอยู่เลย กร๊าก
“อึก อึก อึก”เสียงไอ้ข้าวซดเบียร์อย่างดัง แบบว่าไม่อยากให้ไอ้เข็มตามทัน มันกระดกเบียร์อย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงแค่ครึ่งขวดเท่านั้น
“ฮะ อึก”ผมหันไปเห็นเมียตัวเองที่ยังนั่งสะอึก มองไปที่แก้วที่เต็มไปด้วยเบียร์เต็มแก้ว ก่อนที่มันจะยกซดจะเต็มที่
“เอิ้กกกกกกกกกกกกกกกกก”สัตว์หมา เอาซะดังเลยนะไอ้ห่าข้าว มันเล่นเร่อเหมือนกับบอกให้พวกผมรับรู้ว่ามันแดกไปหมดแล้ว
“ไอ้ข้าวชนะ”ไอ้แมนบอกยิ้มๆส่วนตัวไอ้ข้าวนั้นไซร์ ลงไปนอนกับพื้นแล้วเรียบร้อย
“มันชนะมึงแล้ว”ผมเดินเข้าไปบอกไอ้เข็มแล้วดึงแก้วเหล้าออกจากมือมัน
“กูชนะ”มันพูดตาปรือบอกผม
“มันชนะไปแล้ว มึงก็หยุดกินดิ”ผมบอกพร้อมกับเอาแก้วไปวางไกลๆ
“กูชนะอ่ะ มันผลักกู”ไอ้เข็มพูดหน้าตาเหมือนเด็กไม่ได้อะไรสักอย่าง มาแนวไหนวะเมียกู
“เอาน่า ช่างมันเหอะ”ผมบอกแล้วลูบหน้ามันเบาๆก่อนที่จะเอากระดาษทิชชู่มาเช็ดปากให้มัน
“พ่อขี้เมาอีกแล้วอ่ะ”เสียงไอ้เพลงโวยวายซะดังลั่นบ้าน มันเดินไปเขย่าตัวพ่อมันที่นอนคล้ายๆกับศพอยู่
“เหอะๆ ฮ่าๆๆ”ไอ้ข้าวหัวเราะตอบให้ลูกตัวเองอย่างไม่รู้สึกรู้สา
“ไอ้พี่แสบ น่าเกลียดอ่ะ”น้องปานเดินมาหาไอ้แสบ ไหนบอกว่าจะไม่ดูแล แต่ดูหน้าตาดิ เหมือนจะหงุดหงิดแต่สุดท้ายก็มาดูล่ะนะ
“หื้มมมมมมมมมม แหวะ”น้องปานทำหน้าบูดหน้าเบี้ยวเมื่อหยิบถุงออกจากหูไอ้แสบแล้วจับด้วยท่าทีที่ขยะแขยงสุดๆ
“ขยะอยู่ไหนเนี่ยพี่เป้”น้องปานถามด้วยน้ำเสียงโวยวาย
“แฟงพาปานเอาออกไปทิ้งข้างนอก”ผมตะโกนบอกไอ้แฟง ไอ้แฟงเลยจัดแจงฟาน้องปานเดินออกไปทิ้งข้างนอก
“จะอ้วกกกกกกกกก”ไอ้ข้าวพูดเสียงเบาๆงัวเงีย พี่ตาร์เลยเดินเอาถุงไปให้ไอ้ข้าว
“พ่อจะอ้วกกกกกกกกกกกกกก เอิ้กกกกกกก”ไอ้ข้าวพูดโวยวายใส่ไอ้เพลงแล้วแถมยังปัดถุงจากมือพี่ตาร์ออกอีกต่างหาก
“อือ..พ่อจะอ้วกหรอ ถุงอ่ะ”ไอ้เพลงด้วยความที่เป็นห่วงพ่ออย่างเห็นได้ชัด มันหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความเป็นห่วง รีบหยิบถุงจากที่ไอ้ข้าวปัดเมื่อกี้มารอตรงหน้าพ่อมัน
“ไม่เอา จะอ้วก”ไอ้ข้าวปัดออกอีกแล้วก็พูดประโยคเดิม
“อะไรของพ่อเล่า ก็อ้วกออกมาสิ”ไอ้เพลงพูดอย่างหงุดหงิดกระทืบเท้าด้วยความโมโหกับพ่อตัวเอง
“เป็นไร”ผมถามไอ้คนข้างๆที่มันเอาหัวมาหนุนตรงไหล่ผมเหมือนจะอ้อนๆซะอย่างนั้น
“ห๊ะ อึก”มันสะอึกตัวก็สะดุ้งด้วย ผมเลยได้แต่ลูบหลังมันเบาๆแล้วกอดนั่งนิ่งๆไว้ ถ้าเคลื่อนไหวมาก อ้วกรดกูอีกล่ะซวยเลย
“เพลงงงงงงงงงงง~~ พ่อจะอ้วกกกกกกกกกก”ไอ้ข้าวตะโกนเสียงดัง ตัวก็ดิ้นไปมาเหมือนเรียกร้องความสนใจ
“อะไรของพ่อเล่า เพลงไม่ชอบพ่อเมา ไม่ชอบๆ ไม่ชอบบบบบบบบบบ!!”ไอ้เพลงมันพูดตะโกนใส่หูพ่อมันเสียงดังเหมือนกำลังอยากระบาย
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยย”ไอ้ข้าวตะโกนตอบตาก็ยังหลับอยู่
“เฮ้อ..เออไอ้แมน อย่าลืมไวน์กูนะมึง”พี่ตาร์นั่งถอนหายใจกับไอ้ข้าวเซ็งๆ แต่ก็ไม่วายหันมาสั่งไอ้แมนเรื่องไวน์ซะอีก
“โอ้ยยยยยยยยยยยยย”น้องปานร้องเสียงหลง ผมได้แต่นั่งขำเมื่อเห็นน้องปานที่กำลังจะอุ้มอยู่ตรงหลังไอ้แสบ แต่ก็อุ้มไม่ไหว ไอ้แสบเอนตัวเองลงไปทับน้องปานที่ตัวเล็กกว่ามากๆจนก้นจ้ำเบ้าไป
“เดี๋ยว..เดี๋ยวแฟงช่วย”ไอ้แฟงรีบกุรีกุจอจะดึงตัวไอ้แสบ แต่ดูเหมือนตัวไอ้แฟงกับตัวน้องปานจะเล็กทั้งคู่ ทำเอาไอ้แสบที่เมาไม่รู้เรื่องนั้นไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย
“ปล่อยมันนอนอย่างนั้นแหละน้องปาน”ผมบอก
“แต่ว่าพื้นมันเย็นนะพี่เป้”น้องปานพูดหน้างอ
“เดี๋ยวเอาเสื้อมาปูแล้วเอาตัวมันกลิ้งๆไปแล้วกัน”ผมบอก ถ้าขืนเอาผ้ามาปู เกิดมันอ้วกขึ้นมา ก็ซวยดิ
“เข็มเดี๋ยวกูเอาของให้น้องปานก่อนนะ”ผมบอกอีกคนที่ยังนั่งนิ่งพิงผมอยู่
“ไปด้วย”มันบอกงัวเงีย
“อยู่นี่แหละ เดี๋ยวเอาที่นอนให้ไง จะได้นอน”ผมบอกมันแล้วจับตัวมันให้ออกจากตัวผม มันก็ได้แต่อ่อนเปี้ย เพลียแรงนั่งนิ่งๆ
“เร็วๆนะ”มันบอกมองหน้าผมตาปรือ แหมะ..ถ้ามึงเป็นอย่างนี้ตอนมึงปกติก็ดีดิ กูคงคลั่งตาย นี่เป็นตอนเมาที่คนเต็มบ้าน อีกทั้งนานๆเป็นทีซะด้วย ห่า..เอาใจไม่ถูกวุ้ย
ผมเดินขึ้นไปที่ห้องเก็บผ้าห่มที่นอนกับไอ้แฟง แล้วหยิบมาเท่าที่คนจะนอนได้ ไอ้ที่เมามากๆก็นอนเสื่อไปแล้วกัน กร๊าก
“พี่แสบ..ไอ้บ้า ไอ้เวร ไอ้เฮงซวย”น้องปานด่าใส่หน้าไอ้แสบเสียงดัง แต่ไอ้แสบกลับนิ่งไม่ไหวติงใดๆ ก็แน่ล่ะ เมาเป็นหมาซะขนาดนั้น
“แม่ง เฮงซวยยยยยยยยย !!”น้องปานตะโกนด่าอีกรอบอย่างหัวเสียแล้วลุกขึ้นยืน
“อื้อออ ปาน..รถกับข้าวมาแล้วหรอวะ”ไอ้แสบพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“ฮ่าๆๆๆ”ผมกับไอ้พวกที่พอยังมีสติฮากร๊ากกันเลยทีเดียว เมื่อไอ้แสบมันตอบกลับด้วยประโยคนั้น
“กับข้าวพ่อมึงดิ ไอ้เวร”น้องปานยืนเท้าเอวด่าอย่างหงุดหงิด แล้วหยิบเสื่อออกไปจากมือผม ก่อนที่จะเอาไปปูแล้วผมกับไอ้แฟงแล้วก็น้องปานก็ช่วยๆกันดันตัวไอ้แสบให้ไปนอนบนเสื่อสำเร็จ พร้อมกับเอาที่นอนปูให้น้องปาน ผ้าห่มๆให้มันเรียบร้อย
“อ่ะ..น้องเพลงปูให้พ่อสิ”ผมยื่นเสื่อให้น้องเพลงที่มันนั่งมองพ่อมันอย่างอนาถๆ ไอ้น้องเพลงรับไปแล้วกระพือเสื่ออย่างแรง แล้วเอาครอบตัวไอ้ข้าวแม่งเลย
“เฮ้ย..หึหึ”ผมกับพี่ตาร์หัวเราะกันสองคน
“พ่อบ้า”ไอ้เพลงมันด่าพ่อตัวเอง
“ทำอย่างนี้ไม่ได้นะครับน้องเพลง เค้าไม่ทำกันรู้ไหม”พี่ตาร์บอกพร้อมกับดึงเสื่อออก ก่อนที่จะปูให้ใหม่แล้วอุ้มส่วนบนไอ้ข้าวที่เหมือนร่างไร้วิญญาณขึ้น ผมก็เลยรีบไปช่วยจับตรงขาแล้วเอามันไปวางไว้บนเสื่อ
“พ่อจะตายไหม”ไอ้เพลงยืนถามเหมือนเป็นห่วง
“พ่อไม่เป็นอะไรหรอกครับ แค่หลับนะ”พี่ตาร์บอกแล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ ผมยื่นผ้าห่มให้ไอ้เพลง มันรับไปแล้วกระพือห่มให้พ่อมัน มันจับผ้าห่มๆให้ไอ้ข้าวซะหาตัวไอ้ข้าวไม่เจอเลย
“เดี๋ยวพ่อก็อึดอัดตายหรอกครับ”ผมบอก
“เดี๋ยวพ่อหนาว”มันพูดแล้วไปขยับหมอนให้พ่อมันอีก
“เพลงก็จะนอนแล้ว..เพลงง่วง”มันนั่งบอกหน้างอๆเหมือนกับง่วงจริงๆ
“ให้เพลงนอนบนห้องก็ได้พี่ ตรงนี้ก็มียุงเหมือนกัน”ผมบอกพี่ตาร์ พี่ตาร์พยักหน้า
“เพลงไม่นอนคนเดียวอ่ะ”มันบอก
“งั้นนอนกับพี่แฟงไหม”ผมถาม เพราะว่ายังไงผมก็ต้องนอนกับไอ้เข็มข้างล่างอยู่แล้ว ไอ้ครั้นจะอุ้มมันขึ้นห้องคงไม่ไหวแน่ เอากันตาย ผมก็ไม่ได้มีแรงมากขนาดนั้น มึนๆเหมือนกัน
“ก็ได้ครับ”ไอ้เพลงตอบ ผมเลยเรียกให้ไอ้แฟงมันขึ้นไปนอนบนห้องผมพร้อมกับไอ้เพลง
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จ ก็หันกลับไปมองที่เมียตัวเอง
“เอ้า”ผมร้องเมื่อเห็นไอ้เข็มมันหยิบขวดเบียร์ขึ้นกระดกอย่างเมามัน
“ไอ้เข็มมึงนี่นะ”ผมบ่นแล้วเดินไปนั่งข้างมันอย่างเซ็งๆ
“อึก...อึก...........”กูว่าจัดหนักเลยแหละคราวนี้
“จะอ้วก”มันบอกแล้วลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ก่อนที่จะเดินก้าวหน้าสอง ก้าวหลังสามไปที่ห้องน้ำ
พรวดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
“อึก พรวดดดดดดดดดดดดดด”ผมยืนลูบหลังให้มันที่เอาแขนพยุงไว้ตรงพนังห้องน้ำ โถส้วมนี่ไม่ต้องเอ่ย ผมเอื้อมเอามือไปกดชักโครกให้ทุกสิ่งมันลงไปให้หมด ครั้งเดียวคงไม่พอ ต้องกดถึงสองครั้งกันเลยทีเดียว เหอะๆ
“เอ้า..มึงนี่นะ”ผมบ่นอีก เมื่อไอ้เข็มมันทิ้งตัวเองลงกับพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง
“จะนอนนี่”มันบอกทั้งๆที่หลับตา เอากันเข้าไป..มันวันเหี้ยอะไรวะเนี้ย เอากันเข้าไว้โว้ยยยยยยยย
“เข็มมันนอนไม่ได้ ลุกดีๆน่า”ผมบอกแล้วก้มลงไปพยุงตัวมัน แต่มันไม่ให้ความร่วมมือเลยอ่ะสิ พวกคุณเลยอุ้มคนเมาก็จะรู้ดี บางทีมันเซ็งมากๆอ่ะ เฮ้อ..
“อื้อ ไม่อาวววววว”มันร้องแล้วสะบัดมือออก
“พี่ตาร์ !..ไอ้ทศศศศศศ..พี่ตาร์”ผมตะโกนเสียงดัง
“มีไรวะ”พี่ตาร์กับไอ้ทศวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
“ช่วยกูที”ผมบอกมันอย่างเซ็งๆกับคนที่นอนอยู่นี่ กลายเป็นว่าผม พี่ตาร์ ไอ้ทศต้องช่วยกันอุ้มไอ้เข็มออกไปนอกห้องน้ำ แล้วจัดแจงที่นอนให้มันนอน
ส่วนน้องปานนอนกับไอ้แสบไปแล้วเรียบร้อย หลับปุ๋ยไปเลยทั้งๆที่พวกผมก็นั่งกินเหล้ากันต่อด้วยเสียงที่ดังมากๆ ส่วนศพไอ้ข้าวนั้นไม่ได้พื้นอีกเลย ผม พี่ตาร์ ไอ้ทศ พี่ไม้ พี่ปอง ไอ้แมน ไอ้เอ็ม ไอ้นิล ยังนั่งดื่มกันต่อเกือบเช้าจนจะหมดช่วงเคอร์ฟิวนั่นแหละ กร๊าก
นิทานเคอร์ฟิวครั้งนี้สอนให้รู้ว่า..”มึงไม่สมควรจัดเคอร์ฟิวที่บ้านตัวเอง”..กร๊ากกกกก กูเตือนพวกมึงแล้วนะ..อย่าหาว่ากูไม่เตือนล่ะ
..............................................................
ต่อไปก็ต่อเรื่อง "เมตรกับสลิ่ม" เหมือนเดิม :z2:
ส่วนเรื่องนี้หลังจากนี้ไม่รู้จะต่อเมื่อไหร่อีก
ติดตามความคืบหน้าท้ายเรื่องเมตรกับสลิ่ม
ปล.แค่นี้แหละ หุหุ :impress2:
-
^
จิ้มๆ
กรีสสสสสสสสส
นึกว่าตาฝาด
ครั้งแรกที่ทัน ดีใจๆๆ
ขอบคุณที่มาต่อเรื่องราวนอกรอบเรื่อยๆนะคะ
เพราะว่าชอบเรื่องนี้มากกกกก!!!
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอ
-
เฮ่...มาแล้วจริงๆใช่มั้ย..ฮึๆ
น้องเพลงน่ารักหว่ะ...
-
แต่ละคน...
เมาหมดสภาพกันเลยทีเดียว :laugh:
แต่เมาแบบแสบนี่ก็ไม่ไหวนะ
เพ้อถึงรถกับข้าว :m20: อุบาดหว่ะ 555+
-
มาเเล้วววววว
ร้ากกกกเบบี้ มากอดทีๆ :กอด1:
-
:z13:
-
เบบี้ยังคงความ....เหี้ย
เอ้ย หมายถึงเรื่องที่เบบี้แต่งอ่ะ ยังคงความเหี้ย 5555555
เหี้ยได้ธรรมชาติดีมาก
ช้อบบบบบบบบบบบบบ
-
รออ่านมาสามวันแล้วในที่สุดก็ได้อ่าน ฮาซะไม่มี เบบี้น่ารัก
จังเลยแต่งนอกรอบมาให้อ่านกันอีกเยอะๆ นะจ๊ะ
ยิ่งอ่านยิ่งรักนิยายเรื่องนี้มากขึ้นอีกหลานร้อยเท่าเลย
ขอบคุณเบบี้มากเลยนะจ๊ะ :กอด1:
-
555+
คนอ่านก็มาว :laugh:
สนุกดี +1
-
+1 ให้เบบี้
อยากเมาด้วย คราวหน้าอย่าลืมชวนหล่ะ
-
(http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc3/hs310.snc3/29090_392577659503_794839503_3728591_8017504_n.jpg)
.
.
.
จะไปฟ้องพี่ไก่อู
:m29:
-
หนุกหนานนนเหมือนเดิม
ขอบคุณเบบี้น๊า :pig4:
ว่าแล้วก็ไปรอ สลิ่ม ต่อ
-
น่ารักอะทุกคนมากันครบเลย มันให้ความรู้สึกดีนะได้บรรยากาศความเป็นเพื่อนมาก ๆ เลย
แล้วมีตอนพิเศษมาอีกนะคะนานแค่ไหนก็จะรอ o13 ระหว่างรอเดี๋ยวจะกลับไปหา ไอ้พี่เมตรกับสลิ่มก่อน อิ.อิ.
:pig4: writer มาก ๆ คะ :L2:
-
รั่วกานได้อิกกกกกอ่า
-
เบบี้ รับกรมธรรม์กันโรคตับแข็งให้ไอ่พวกนี้ซักฉบับมั้ย...
แมร่ง....กินเหล้ายังกับน้ำเปล่า...
555ขำแมนอ่ะ เมาทีไรแมร่งชอบคิดอะไรประหลาดทุกที
-
ตอนนี้ขำมากก :jul3: แต่ละคนหมดสภาพ :laugh:
-
ทำไมตอนกรุเคอฟิวมันไม่หนุกหนานเหมือนอย่างนี้บ้างว๊า
แต่ละคนหมดสภาพเลยวุ้ยเฮียก็นะ อยากได้ของฟรีไม่ห่วงพี่ข้าวเลย :jul3:
ชอบบรรยากาศครบองค์ประชุมแบบนี้จัง มันส์อยู่กันครบเมื่อไหร่มีฮาทุกที
:m20:เอาอีกๆนะเบบี้ รอตอนพิเศษกันต่อปายยยยย :z2:
-
น้องเพลงของพี่สาวน่าร๊ากที่ซู๊ดดดดดดดดด
ข้าวเมาแล้วงอแงจิงๆดีนะลูกชายน่ารักเป็นห่วงพ่อด้วย
ชอบน้องแฟงอ่ะอยากให้มีเรื่องของแฟงอีกจังชอบบบบบบ
+1เป็นกำลังใจให้เบบี้ค่า
-
เย้ๆๆ เป้กะเข็ม มาล่ะ คิดถึงงงงงงงงงงงง
-
:laugh:
:laugh:
:laugh:
ได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
-
คิดถึงทุกคนเรย
:L2: :o8: :-[ :กอด1:
-
:กอด1: เบบี้
o13 ขออีกได้มั้ย เมื่อไหร่ก็ได้ รอรอรอ :bye2:
-
555 อ่านแล้วชื่นใจ ขอบคุณครับ
-
:laugh:นึกออกเลยว่าเป็นไงงงงงงงงงงง o13
-
น้องเพลงน่ารักเหมือนเดิม
รักน้องเพลงจัง น่าร๊ากกกกกก
-
สนุกดีอ่ะ .. ชอบน้องปาน ด่าอิพี่แสบอ่ะ .. 555+
แบบนี้แหละ ชอบบบ อยากให้ น้องปานด่าบ่อยๆๆ ก๊ากกกก
ฮากระจาย ตอน รถกับข้าวเนี้ยแหละ .. อิอิ
ส่วนน้องเพลง รักพ่อจังเลยยยย น่ารักเนาะ .. หึหึ
อีพี่ต้า แม่ง หวังแต่ไวน์อ่ะ แต่ ชอบบบบบบ
เข็มก้ออ้อนได้อีกนะ .. แต่ เมาเยี่ยงหมาทุกตัวอ่ะ
-
มาแล้ววว...
เย่ๆๆ..ดีใจ..ชอบเรื่องนี้มากๆเลย..
รักเบบี้จังเลย..มา กอดๆๆ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
เบบี้ มาต่ออีกเหอะนะ เมื่อไหร่เค้าก็จะรออ่ะ
:call: :call: :call:
-
5555555
ฺBig cleaning day
-
ประมาณว่าผมกับเพื่อนไป เคอฟิว เเบบนี้เลย 55
กลับก้ไมได้ ดริ๊งไปถึง ตี4 ผลสรุปวันรุ่งขึ้น เปนไข้ทั้งก๊ก 55
ฮ่า ๆ มากครับ
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หนุกหนานดีอ่ะ
ชอบชอบ
เอามาอีกดิ
-
..”มึงไม่สมควรจัดเคอร์ฟิวที่บ้านตัวเอง”..
ฮามากมาย
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เข็มน่ารักฟร่ะ เมาแล้วอ้อน อย่างนี้ต้องให้เมาบ่อยๆนะเนี่ย
555
-
ชอบคู่นี้ :impress2:
ชอบทุกคนตอนเมาอ่ะ
รั่วได้ใจ
-
โอ้ววววววว เมากันได้อีกกกกกกกก
เข็ม น่ารักอะ แต่แบบ โดนคนอื่นแย่งซีน เมากันเละเทะ ฮ่าๆๆ
-
เมาแล้วรั่วทุกคนจริงๆ
น้องเพลงนี้เป็นเด็กดีจริงๆ ห่วงตลอดเลย
แต่พ่อข้าวนี่เมาไม่สนใจลูกเลย
-
อ่านๆไปเหมือนไปนั่งกินด้วย 555
น้องเพลงน่ารักจังเลยค่า ^^
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ทำไหมมม ทำไม เป้กะเข็มน้อยเช่นนี้แล ฮือๆๆๆๆ อยากเห็นอารมณ์เข็มหวงลูกแฟง :m31: เพราะดูท่าลูกแฟงจะไม่รอดจากมือชายยังไงไม่รู้ ก๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh:
-
มากันครบทีมเลย แต่ละคนเมาแล้วฮาสุดๆ
-
:really2: โห อ่านมาได้เกือบ 2 อาทิตย์ กว่าจะอ่านจบ ขอบอกว่าสุดยอด ของความฮา มากๆ มีครบทุกรสชาดิ เอาใจไปเลย :pig4: :L1: :3123: อยากจะบอก ขอบคุณนะครับ
-
:jul3: :jul3: +1
-
:laugh:
ยังได้ใจเหมือนเดิมทุกคน
อยากให้น้องแฟงมีคู่อ่ะเบบี้
:impress2:
-
เต็มที่กับชีวิตจิงๆว่ะแต่ละคน ฮาๆๆๆๆๆๆ
ดูข้าวดิ น่าสงสารมาก สู้เพื่อพี่ต้าร์ขนาดนั้น เป็นศพไปเลยไง ฮาๆๆๆๆ
แสบอ่อนว่ะ รายว้า ไปคนแรกเลย หึหึหึ อ่านไปก้อขำปานไป ด่าแสบแต่ก้อตามล้างตามเช็ดอยู่ดี
เข็มเป้ตอนนี้ดูน่ารัก อิอิ
-
ตื่นมาอ่านอีกรอบ พร้อมกด + ให้เบบี้
อ่านจบแล้วอยากไปเมามั่ง
-
เคอร์ฟิวแบบนี้
ตายกันเกลื่อนเลย :laugh:
บวก 1 แต้ม ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะ :จุ๊บๆ:
-
แดกกันแบบเคอฟิวแบบนี้ มีแต่ตายกับตายสิคร้าบบบบ 5555
ฮาอ่ะ เมาเหี้ยๆ แต่ละคน ก๊ากกกก :m20:
-
ยังคงความสนุกไว้ครบครันเหมือนเดิมเลย o13
-
ขนาดเคอฟิวนะเนี่ย หึหึ
นัดรวมตัวทีไร เมากันตลอด
ขำน้องเพลงอ่ะ "พ่อจะตายไหม" 5555++
+1ขอบคุณน้องเบบี้ที่มาอัพเรื่องนี้ให้จ้า
คิดถึงขนมจังเลยอ่ะ เฝ้ารอน้องขนมต่อไป^^
-
:laugh:รั่วกันมากมาย
ที่สำคัญน้องเพลงอ่ะ "พ่อจะตายไหม???" :jul3:
-
สภาพแต่ละคน 555555555
-
เฮ้อ.. แกงค์นี้รวมตัวกันที่ไร รั่วทุกที อ่านไปหัวเราะไปอีกแล้วววว (ให้หัวเราะมาก ๆ ตรีนกา จะมาเยือนเอานา เบบี้)
ตอนนี้แม้จะเป็นตอนพิเศษ เป้กะเข็ม แต่ก็มากันครบแกงค์ ทำให้หายคิดถึงกันไปเลย แถมน้องเพลงกะแฟงมาให้อีกตังหาก
ขอบคุณเบบี้มาก ๆ ค่ะ ที่เสริฟเมนูอร่อย ๆ อีก 1 จาน บอกได้เลยว่า.. อิ่ม อร่อย คุณภาพคับจานจริง ๆ
:pig4: :pig4:
-
กลุ่มนี้เค้ารักกันดีเน๊าะ
-
มาเม้นทันตอนปัจจุบันแล้ว เย้ๆ
ชอบต้าร์กับข้าวและเพื่อนๆมากๆเลยค่ะ :กอด1:
+1ให้เบบี้ค่ะ
-
แสบแบบว่าไม่ไหวแล้วอ่ะ
ทำไปได้นะคนเรา
อ่านกี่รอบไม่มีเบื่อ ของเค้าดีจริงๆ ^^
-
ก็ยังน่ารักทั้งแก๊งค์เหมือนเดิม
-
รักไอ้แก๊งค์นี้จิงๆเลย รั่วได้ใจ :o8:
-
หุ หุ เหมือนว่าได้เมากับแก๊งค์นี้เลย
-
:-[ :mc4: ได้อ่านเรื่องนี้ด้วย ไม่น่าเชื่อเลย 555 พวกพี่แกก็ยังฮาเหมือนเดิม อ่านไปขำกลิ้งเลย ตอนข้าว บอกจะอ้วก แต่ป้ดถุงอะ 5555
-
+1 เบบี้
ฺฮาว่ะ เคอร์ฟิวส์กันมันส์เลยนะเนี่ย กร๊ากๆ
แต่ตอนมันเคอร์ฟิวส์ กรูก็ทำแบบนี้
แต่ไม่ขนาดนี้ ก๊ากๆๆๆ
-
ช่วงนั้นก็เมาเหมือนกันเลยอ่ะ o13
-
:jul3:
สุด สุด
มาบ่อยๆจิส์คร้าบ........... :z2:
-
:m20: ฮ่า ไอ้น้องเพลงอ่ะ ได้อีก โคตรน่ารักเลย ลูกใครหว่า o13
อาการกลืนอ้วกของไอ้ข้าวนี่ บรรยายยยยซะ นึกภาพออกเลย เพราะเราก็เคยเหมือนกัน จาแหวะ
:monkeysad: แล้วมาอีกน๊าาาาา
-
ฮาฮา
ด่าแบบมันส์ปากเลยอ่า
-
รุ้สึกว่า...พี่ชายจะสุภาพเอาซะมากๆ
-
:-[
ชอบอ่ะ น่ารักมากกกกกกกกก!
555+
มีครบรสดีค่ะ ชอบคู่เป้กะเข็มอ่ะ (เข็มน่ารักมากมาย อิจฉาเป้อ่ะ กรี๊ดดดดดดดๆ!)
อยากให้มีตอนพิเศษเป้กะเข็มออกมาอีกอ่ะค่ะ
จะตามาอ่าน คิคิๆ
:laugh:
ให้เบ้บี้ค่า :L2:
:bye2:
-
เฮอๆ
จะเกิดอะไรต่อไปล่ะเนี่ย
-
อ๊ายยยยยยยยยย
ย่าร๊ากกกก
นั่งกรี๊ดอยู่คนเดว อิอิ
-
สนุกมากๆๆๆๆๆ
กว่าจะอ่านจบนี้ หลายวันอยู่
มันจิงๆๆอ่ะ
-
ชอบต้าร์อ่ะ น่ารัก รักข้าวแบบสุดๆ ไปเลย ข้าวทำไรไม่เคยผิด :L2:
เสียดายตรงที่ผลัดกันเป็นสามีภรรยาเนี่ยแระ :-[
น้องปานก้อน่ารัก ไอ้แสบเนี่ยมันแสบสมชื่อ ห่ามสุดๆ สงสารน้องปาน :monkeysad:
แต่แสบมันรักน้องปานจริงๆ ปากอย่างนั้นแต่โคตรรักเลยอ่ะ
ส่วนเป้กะเข็ม ตอนแรกๆ สงสารเป้ (ตอนหลังก้อสงสาร...อ้าว :m20:)
เป้มันแมนได้โล่นะ หวานๆ ไม่เป็น เป้เนี่ยทั้งรักทั้งหลงเมียเลย
ชอบๆ เด๋วจะตามไปอ่านเรื่องต่อไป
เรื่องนี้อ่านกันข้ามชาติเลย สนุกมากๆ
-
มาเม้นให้น้องข้าวค่ะ
อาทิตย์นึงสินะ สำหรับการอยู่กับน้องข้าว ฮา คนอื่นเค้าอ่านรวดเดียว ป้านี่จัดไป เจ็ดวันหรรษา
ชอบเรื่องนี้อ่า มันส์ค่ะ น้องข้าวแมน ได้ใจป้าเท๊อะ ฮา
-
อ่ะโหย... อ่ะโหยๆๆๆ
ชอบคู่ไอ่พี่แสบ ก่ะ น้องปาน อ่ะคะ
จุ๊บุ๊ๆๆ :o8:
ปล. อ่านมาถึงตอนที่ ห้า (สิบ) ห้า อ่านไปแระมีคำถามในใจอ่ะค๊า... น้องไร้์ท์เต้อ
ไม่ทราบว่าไอ่พี่แสบ มีชื่อจริง นามสกุลจริง ว่า ' พิศาล อัครเศรณี ' รึอย่างไรคร๊าๆๆ
แม๊ๆๆๆๆ เอ่ะอะ ตบ(ด้วยปาก) จับกด จับจรูบ... ลูกเดียวเลย อ่ะๆๆๆ :o8:
:sad4: กักขังปานเถริด... กักขังปาย... ขังตัว... อย่าขังหัวใจดีกว่า... โฮ๊ะๆๆ :กอด1:
เดี๋ยวอ่านจบเมื่อใด... จะมาเม้นใหม่น๊า... จุ๊บุ๊ๆๆ
-
เป็นเรื่องที่น่าติดตามน่าสนจัยมากๆๆเลยค่าาา
แอบชอบบบแสบอะ โหดดดดดดี
-
อยากให้มี รวมเล่มใหม่นะค่ะ
เพราะพึ่งอ่านจบแล้วชอบมากๆๆเลย
ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านนะค่ะ
ตั้ใจเขียนนะค่ะ คุณเบ้บี้
-
จบแล้วค่า สนุกมากๆเรยยยยยยยยย
ตอนแรกๆไม่ค่อยชอบข้าวเรยอ่ะ ยิ่งตอนนอกกายไปหา ชะนี นี่ตอนนั้น โกรธข้าวมากๆ
แต่พอ อ่านมาเรื่อยๆ อืม ข้าวก็รักพี่ต้าร์มากเหมือนกันนี่นาเน๊อะ
ปล. เพื่อนๆข้าว นี่หื่น ไปทุกตัวคนเรยเน๊อะ ปลื้มแมนม๊ากมากกกกกกกก จะปลื้มมากกว่านี้ ถ้าไม่เล่นยานะจ๊ะ จุ๊ปๆ
-
ชอบเรื่องนี้ของเบบี้มากๆ เลย
:m1: :m1: :m1:
-
:o12: :o8: :m16: :angry2: :really2: :mc4: :jul1: :haun4: :pighaun: :laugh: :m20: :pigha2: :monkeysad: :m15: :sad11:
ไม่สามารถออกมาเป็นคำพูดได้ รักคนเขียนอ่ะ อารมณ์ ตามข้างบนเลยเรื่องนี้
-
กลับมารอตอนพิเศษอีกรอบ
ยังไงก็รักเรื่องนี้ของเบบี้ที่สุดแระ >_____________<
-
เบ้บี้ครับ ถ้าอยากได้รวมเล่มจะมีอีกไหมครับ
ขอบคุณนะครับสนุกทุกตอนเลยครับ
ติดตามเสมอครับ
-
พึ่งได้อ่าน กรี๊ดๆๆๆๆๆ เค้ากรี๊ดพี่เป้กับเฮียเข็ม
คลั่งไปแล้วววว เถื่อนได้อีก
เอะอะกระทืบ ฮ่าๆๆ ชอบจริงๆ(มาโซไปมั๊ย)
ชอบพี่ตาร์ ชอบข้าว ชอบความรักของทั้งคู่เลย
อ่านไปแล้วยิ้มได้อีก เค้าเชื่อใจกัน แล้วก็รักกันดีจัง
พี่แสบกับน้องปาน อันนี้กรี๊ดด
เวลาน้องปานจิกหัว บิดหูพี่แสบแล้วกระแทกๆ (เอ่ออ มาโซจริงๆ)
มันให้ฟีลแบบ รักกันดี น่ารักอิ๊อ๊ะๆ
ใจจริงชอบทุกคนเลย ฮ่าๆๆๆๆ วางไม่ลงจริงๆค่า
-
ชอบเรื่องนี้ โดยเฉพาะคู่เป้กับเข็ม หุหุ
แอบมารอตอนพืเศษเรืิ่อยๆจ้า
-
ชอบตาร์เป็นที่สุดดดดด :mc4: :mc4: :mc4:
-
วันนี้แวะมา รออ่านตอนใหม่ครับ
ยังรอเบบี้นะครับ
ขอบคุณครับ
เรื่องที่ผมถาม ตอบผมด้วยนะครับ :bye2:
-
วันนี้แวะมา รออ่านตอนใหม่ครับ
ยังรอเบบี้นะครับ
ขอบคุณครับ
เรื่องที่ผมถาม ตอบผมด้วยนะครับ :bye2:
อ่า..ขอโทษค่ะ พึ่งได้เข้ามาดู ไม่ได้ดูนานแล้ว เหอะๆ :z3:
ก็ยังไม่รู้เลยอ่ะค่ะว่ารีปริ้นไหม :serius2:
คือ..แล้วแต่อารมณ์ แล้วก็เป็นคนขี้เกียจ :z6: ไม่อยากทำ..ครั้งก่อนที่ทำไปเพราะมีคนยุ แต่คิดแล้วก็เกาะแม่กินสบายกว่า :laugh: ฮ่าๆๆ..อ่ะม่ายช่าย
คือยุ่งมากเลยช่วงนี้ เรียนด้วย กิจกรรมด้วย มันยังไม่หยุดเลยอ่ะค่ะ..แล้วก็ยังไม่ได้แพลนเรื่องนี้ไว้ด้วยว่าจะทำต่อ
ถ้าจะทำก็คงอีกนานเลยอ่ะค่ะ ตอนแรกว่าจะทำตุลานี้..แต่คิดว่าในเมื่อเป็นปิดเทอมก็ขอพักผ่อนดีกว่า :z2: หุหุ
สุดท้ายแล้วก็คง..ยังให้คำตอบไม่ได้ เพราะว่ามันเป็นเรื่องของอนาคต
ถ้าเบบี้มีแพลนว่าจะทำ จะแจ้งให้ทราบทันทีเลยนะคะ :man1:
ขอบคุณมากค่ะที่สนใจผลงาน :pig4:
-
อยากให้มีต่ออ่ะ ชอบคู่ปานกะแสบที่ซู้ด
-
ครับผมแล้วผมจะรอแล้วกันครับ
อยากอ่านตอนที่ไม่มีในออนไล อ่ะครับ เสียดายจัง
แต่ก็เป็นกำลังใจเสมอครับ
ยังรอตอนใหม่เสมอครับ
ขอบคุณครับ
-
เลือดหมดตัวกับ 45 หน้าที่ผ่านมา 555+
สู้ต่อไปกับอีกร้อยกว่าหน้าที่เหลือ..
-
น่าร๊ากกกก หวานกันเข้าไปให้คนอ่านตายเลย 5555+
จัดไปอีกเฮือก ได้ถึงหน้า 50 แล้ว ^^
-
o13 o13
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากได้ตอนพิเศษอีกอ่ะ
โดนเฉพาะปานกะแสบ
ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกกกก
-
เบบี้รู้ป่าวว่า....รักน้องเพลงมากเลย
-
เข้ามาตะโกนบอกว่า
พี่ต้าร์พี่ข้าวโคตรคิดถึงเลยคราบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :man1:
ตอนพิเศษจงมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเบบี้จงลงๆๆๆๆๆๆๆๆ :call:
ฮ่าๆ เบบี้ว่างเมื่อไหร่ แต่งตอนพิเศษพี่ต้าร์พี่ข้าวมาอีกนะ
คิดถึงเวอร์ๆอ่ะ :sad4:
มาอีดิท จะบอกว่าไม่อยากอ่านแค่ตอนของพี่ต้าร์พี่ข้าวนะ เอาแสบปาน เป้เข็มด้วยยย เอาหมดเลย:z2:
-
คิดถึงเข็มทิศ
เข้ามารอด้วยคนอยากอ่านสเปเชียลอีก
กร๊าซซ กอดเบบี้
-
นานมากแล้วที่ไม่ได้อ่านเรื่องราวของตัวนิยายในนี้ทั้งหมด
วันนี้เข้ามาอ่านและให้กำลังใจน้องเบบี๋ ว่าห่วงใยเสมอ
สบายดีไหม เข้าไปอ่านเรื่องสลิมกับเมตรแล้ว ตแก้อชอบนะ แต่พี่กล้วยชอบอ่านเรื่องนี้มากมาย
เวปน้องเบบี๋ ยังไม่เห็นไปลงเลยครับ อ่านกี่ครั้งก้อยังสนุก ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบเรื่องนี้นักหนา
แต่คิดว่าคงเป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำของใครหลายๆคน พี่เองก้อเช่นกันหลงรักข้าวตาร์
แสบน้องปาน เข็มเป้ อ่านกี่ครั้งก้อสนุก รวามทั้งเรื่องราวของน้องเพลง น้องขนม น่ารักมากมาย
ขอให้น้องเบบี๋มีความสุขและสมหังกับสิ่งที่รอคอยนะครับ :L2: :L2: :L2:
จากใจ แฟนคลับ พี่กล้วย โดดเดี่ยวและเดี่ยวดาย
-
อ่านมาตั้งนานกว่านะคับ ยังไม่ถึงไหนเลย
ว่างๆก็เข้ามาเวปนิยายผมบ้างนะคับ ตามลิ้งเลย http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18286.0
:z13: :z13:
-
เข้ามารอด้วย รอฉากหวานๆๆๆๆของทุกคู่
รอหนังสือรีด้วย อันเก่าอ่านกันจนแบบว่า เหอะๆๆๆๆๆ
-
คิดถึงข้าว ว ว ว ว
-
อยากกอดน้องเพลงๆๆๆๆๆๆ
[/color][/b]
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ผมอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลยครับ
เป็นเรื่องที่ประทับใจในนิสัยของตัวละครแต่ละตัว, มิตรภาพและความรักของเพื่อนทุกคนในกลุ่มข้าว,
ความเป็นคนจริงของข้าวคือข้าวเป็นคนที่มีระบบความคิดที่ถูกต้องสูง เป็นคนเก่ง ตรงไปตรงมา,
ส่วนต้าห์คือความมั่นคง ความอดทน ความแข็งแกร่ง แต่ก็แอบมีความอ่อนแอลึกๆ
เมื่อมารวมกับข้าวแล้วดูเหมือนกับว่าทั้งคู่มีอิทธิพลมากจริงๆ เป็นคู่ที่เพอร์เฟค,
อีกจุดคือ รายละเอียดในเรื่องเยอะมาก ตัวละครคิดอะไรบ้างบอกมาหมดเลยทำให้เหมือนเราสนิทกับตัวละคร
อย่างกับว่าพบเจอกันจริงๆ อีกจุดก็คือการเลือกนำเสนอความดีปนๆ ไปกับความสำราญเบาๆ
คือแม้ในเรื่องจะกินเหล้าบ่อยมาก ตีกันหลายครั้ง แต่มักจะแฝงความรู้สึกว่าตัวละครได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
ที่บางครั้งคนทั่วไปอาจจะไม่คิดหรือไม่กล้าทำ ผมคิดว่าพวกเขาเป็นคนดีกันมากๆ เลย
ตลอดเรื่องที่ดำเนินไปก็เจอการกระทำที่ประทับใจของแต่ละคนหลายครั้ง เช่น
ตอนข้าวแอบคิดถึงเรื่องราวระหว่างตัวเองกับต้าห์ แม้ตอนนั้นการแสดงออกดูจะไม่มากนัก
แต่ในความคิดของเขา ต้าห์เป็นทุกสิ่งของข้าวไปแล้ว
“โห..เนตครับ.นิดหน่อยน่า.”ไอ้ป๊อดมันพูด ไอ้คู่นี้มันก็รักกันจริงแฮะ ผมมองเพื่อนรักของผม ที่มันชวนไอ้ตาร์คุยไม่หยุด กับอาการดีใจโลดของมันครับ ผมนั่งมองไอ้ตาร์ ที่ทั้งตบหัวไอ้ป๊อด ทั้งคุยเฮฮา มันเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมรู้จักรักอย่างแท้จริง ที่จริงผมไม่ดีพอสำหรับมันด้วยซ้ำ แล้วใครจะดีพอละครับ ไม่มีใครตอบได้หรอก เพราะดีกับดีมันก็คงจะล้นเกินไป ผมว่าขาดๆเกินๆอย่างผมกับมันก็น่าจะพากันไปรอด กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันเสียใจ กี่ครั้งที่มันก็ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเช่นกัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านมาด้วยดี ถ้าเป็นคนอื่นคงทนผมไม่ได้ไปแล้ว แต่ไอ้ตาร์มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของหลายๆคน แต่ผมไม่น่าใช่ เพราะถ้าไม่มีมันผมก็คงเจ้าชู้ไปเรื่อยๆไม่หยุด ผมยอมรับว่ามันหยุดผมได้จริงๆ ถึงผมจะนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ว่าคนเดียวในใจผมคือมัน ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่มีใครหยุดผมได้ด้วยซ้ำ ทำไงดีนะที่จะให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมต้องทำยังไง
ความรักนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงไปสู่ทางที่ดีขึ้นได้ เมื่อเป็นคนดีก็มักจะได้รับการยอมรับ
“คนเจ้าชู้อย่างแก..เอาตาตาร์เข้าบ้านเป็นว่าเล่น แถมยังไม่ออกไปเที่ยวไหนบ่อยๆเหมือนเดิมอีก.. ไปไหนมาไหนก็ตาร์ตลอด ที่จริงแม่คิดมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปลักใจเชื่อก็เท่านั้น... พอได้ยินจากโทรศัพท์ แม่เลยคิดว่าน่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องทั้งครอบครัวเราและตาร์ วันข้างหน้าจะได้ไม่ผิดใจกัน”แม่ผมบอก ผมถึงกับต้องก้มหน้าลง แม่รู้มาตั้งนานแล้วหรอเนี้ย ที่จริงผมก็สองจิตสองใจนะครับว่าแม่จะรู้รึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้สนใจมาก เพราะแม่ก็มีท่าทีปกติ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร
พี่เจ้าหวง,ห่วงน้อง
“เฮ้ย..แต่ถ้ามึงทำน้องกรูเสียใจเมื่อไหร่.มึงโดนแน่ ลูกตะกั่วนะ รู้จักมั้ย”พี่เจ้าพูด พร้อมกับยิ้มให้ไอ้ตาร์แบบโหดๆ แล้วตบไหล่
ผมชอบคำพูดนี้ของข้าวจังเลยครับ แรงมากกก และชัดเจน
“อะไร รักแฟนมากขนาดนั้นเลย”พี่แกถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ครับ..รักมาก.”ผมตอบไป พี่ตุ๊กแกอึ้งๆไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แฟนข้าวคงโชคดีมากเลยนะที่ได้ข้าวเป็นแฟน..”
“ข้าวต่างหากละครับโชคดี ที่ได้เค้าเป็นแฟน..”ผมตอบไป ทำเอาพี่แกเงียบไปเลยครับ ดีจะได้ให้รู้กันให้หมด ว่ากรูมีแฟนแล้ว กรูชักรำคาญแล้ว นี่ตกลงพวกมึงมาเรียนหรือมาหาแฟนกันวะ
นี่แหล่ะครับ ที่ผมบอกว่า ข้าวเก่ง และมีความคิดที่ถูกต้อง แถมให้อีกข้อ ไม่มองคนแค่เปลือกนอก และใจกว้าง
“ผมขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำอะไรหลายๆอย่างขัดใจคุณ..ผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะบอกไว้ก่อน..แต่ผมแค่รักผู้ชายคนนี้หมดใจ..คุณจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ผลหรอก.อีกอย่างคุณอย่างเอาความเอาแต่ใจของคุณมาล้อเล่นกับความรัก..มันไม่ดีหรอกนะ รู้มั้ยว่ามันจะเจ็บ”ผมพูด เธอสีหน้าฉุดคิด
“การที่คุณจะเอาชนะใจผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม สักวันต้องมีใครสักคนที่เจ็บแน่นอน..แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณยังใช้ชีวิตที่คิดว่าทุกอย่างได้มาด้วยเงิน กับความสวยของคุณละก็ คุณก็คงจะไม่ได้เจอรักแท้หรอกครับ”ผมพูด เธอเงียบกริบ มองพื้นที่เธอนั่ง
“หึ...นี่นายสอนชั้นหรอ”เธอเงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้ผม
“ผมไม่ได้สอน แต่ผมเตือนในความหวังดี..หรือไม่จริง คุณลองถามตัวเองรึยัง ถามให้ดี ให้แน่ใจสิ ว่าตอนนี้คุณเล่นตลกอะไรกับชีวิตคุณอยู่.. ผมนะเคยเลวกว่าที่คุณเห็นตอนนี้เยอะ. แต่ตอนนี้ผมก็คิดได้แล้ว เปลี่ยนได้ด้วยคนๆนั้น แล้วคุณละ ไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อใครบ้างหรอ”ผมนั่งยองๆลองตรงหน้าเธอ
“หึ..ใครเค้าจะมารักชั้น..เค้าก็หวังแค่เงินกับรูปลักษณ์ภายนอกนั้นแหละ”เธอพูดด้วยอาการน้อยใจ
“มีสิ..ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตแบบนี้..คนดีๆนะมีเยอะกว่าที่คุณเห็น แต่มันคงไม่ใช่สถานที่แบบนั้น คุณลองมองรอบตัวคุณสิ คุณคบคนไม่น้อยเลยนิ..ผู้ชายคนไหนที่ดีจริงบ้าง แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วคุณจะเอาศักดิ์ศรีคุณไปจมกับพวกเค้างั้นหรอ”ผมพูด เธอเงียบ
“ขอโทษนะที่ผมพูดแบบนี้. แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้.”ผมพูดบอกพร้อมกับจับมือเธอ เธอกำมือผมแน่น
“งั้นเป็นนายไม่ได้หรอ.”ผมก้มหน้าพูด สักพักเธอก็เงยมองหน้าผมเมื่อผมเงียบ
“ขอโทษนะครับ.มันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ..ผมคงรับรักคุณไม่ได้.ผมรักเค้ามากเกินกว่าที่จะรักใครได้อีกแล้ว”ผมพูด อยู่ดีๆเธอก็น้ำตาไหลออกมา
“อึก...”
“เออ..คือ..ขอโทษ”ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ตกใจ เออคุณก็รู้ใช่ป่ะว่าผมง้อคนไม่เป็น เวรกรรม
“นายมันบ้า.”
“ชั้นตามตื้อขนาดนี้ บ้าที่สุด”เออ สงสัยกรูบ้าจริงๆ ผู้หญิงสวยขนาดนี้กรูไม่เอา รวยอีกต่างหาก
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ”ผมพูด พร้อมกับจับแก้มเธอเบาๆ เช็ดน้ำตาให้เธอ
“นายไม่เกลียดชั้นหรอ”เธอถาม
“หึ..จะไปเกลียดทำไมละ..คุณไม่ได้ทำอะไรผมสักหน่อย”ผมพูดบอก
“เค้าคนนั้นโชคดีจังเลยนะ..น้อยคนจะตายที่อยู่ที่นี่แล้วจะไม่มีแฟนที่นี่ แล้วก็น้อยคนอีกนั้นแหละที่จะปฏิเสธชั้น”เธอพูดยิ้มเศร้าๆ
“อืม..ผมโชคดี โชคดีมาก จนผมต้องทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกันว่าโชคดีที่มีผมเหมือนกัน..ผมขอโทษจริงๆนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะเจอคนแบบนายละเนี้ย”เธอพูดขำๆ
“สักวันแหละ..มันยังไม่ถึงเวลา อย่าได้เอาตัวเข้าหา..รอเวลา มันจะมาเอง”ผมพูด วันนั้นเธอกับผมไปกินข้าวด้วยกัน หลายๆวันเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยทำให้โน ที่ไม่ค่อยชอบฟางเท่าไหร่ในตอนแรก รู้ถึงนิสัยของฟางที่แท้จริง ว่าเธอเป็นคนขี้เหงา เลยชอบเรียกร้องความสนใจ อีกอย่างเธอเป็นคนจริงใจมากๆ แต่ตอนที่เธออยู่ในสังคมแบบนั้น เธอหาคนจริงใจไม่ได้ เลยกลายเป็นว่า ผมได้เพื่อนสนิทใหม่อีกคน ฟาง เริ่มสนิทกับพวกผมขึ้นเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กัน ฟางเลิกไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาตั้งใจเรียน เธออยู่ที่นี่มาก่อนผมสองปีแล้ว มาเรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนไฮสคูลเรียนอยู่ที่อเมริกา เลยทำให้ไม่ค่อยสนิทกับที่บ้าน เลยทำให้เธอนิสัยเป็นแบบนี้แหละครับ เอาแต่ใจ เงินลูกเดียว ก็เลยโดนไอ้โนสวนใหญ่ จนเป็นเพื่อนซี้กันไปครับ
ข้าวจดจำสิ่งที่ต้าห์เคยยอมให้อภัยตัวเองได้ดี
“อยากเห็นหน้าจริงๆ.”ฟางพูด
“แล้วจะทำไม.”ผมถาม
“เปล่าหรอก.จะไปบอกว่า คุณโชคดีจังเลยนะ”ฟางพูด แล้วมองไปที่ทะเลสาบด้านหน้า
“หึ..ฟางรู้อะไรมั้ย.”ผมพูดขึ้น แล้วยิ้ม
ฟางหันมามองหน้าผม
“ผมนะโชคดีมากกว่าอีกทีได้ตาร์มันเป็นแฟน. มันดีกับผมทุกอย่าง มีแต่ผม ที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เป็นความทรงจำหลายๆครั้ง..”ผมพูด
“ครั้งแรกมันมาจีบข้าว แต่ข้าวก็ไม่ได้สนใจหรอก อีกอย่างข้าวยังชอบผู้หญิงอยู่ มันตามตื้อทุกวิถีทาง ข้าวมีคนอื่นต่อหน้าต่อตาบ้างแหละ แต่ที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนี้ข้าวก็ยังจำได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันเหมือนพิสูจน์เหมือนกัน ว่าข้าวรักมันเข้าให้แล้ว ข้าวเมาแล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ตาร์มันมาเห็นพอดี หึ...มันร้องไห้เป็นวักเป็นเวร แถมด่าข้าวไม่เลี้ยงเลย..”
ประโยคนี้ทำเอาผมร้องไห้เลยครับ ความคิดถึงมันล้นจริงๆ
อร่อยรึเปล่า
อันนี้เป็นรายละเอียดที่เบบี้เพิ่มขึ้นมา ธรรมชาติของคู่ชายๆ คือไม่มีลูกและมักไม่มีโอกาสมีแม้ในรูปแบบอื่น
แต่ก็ใส่เข้ามา ทำให้ความเป็นครอบครัวดูสมบูรณ์ขึ้น
“หลับนะครับ”ผมพูด แล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ รอจนไอ้เพลงมันหลับ แล้วค่อยออกมาเงียบๆ
“แม่ศรีเรือนมาแล้วเว้ย.”เสียงไอ้นิลแซว
คำบอกเล่าคำนี้ทำร้ายจิตใจคนไม่มีแฟนมากเลยครับ
“อะไรเฮีย..แต่ก่อนไม่เคยเห็นรักใครนิ”ไอ้ทศทำหน้าไม่เชื่อ
“เดี๋ยวมึงอายุมากขึ้นมึงก็รู้เองแหละ..”
ประทับใจฉากนี้ของข้าว
“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ เธอมองหน้าผม
ชอบคำพูดของเป้ในงานแต่งของเป้กับเข็ม ทำให้ผมรู้ว่า เพื่อนคือครึ่งหนึ่งในชีวิตของเขาและอีกครึ่งหนึ่งก็คือเข็ม
มันชัดเจนว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักกันมากขนาดไหน
“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน.. แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ.. กรูอยากให้มึงรู้ไว้.. ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ
ดีใจจัง บางเวลาข้าวก็อ้อนต้าห์ได้น่ารักมากเลยครับ อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ผมชอบนะ
“ดีครับ.ถ้าเลิกเจ้าชู้”มันก้มหน้ามาบอกผม
“ไม่เคยเจ้าชู้อะ”ผมบอกมันแล้วเอาหัวไปถูกับซอกคอมัน
“เหี้ยข้าว..ทำไรก็สงสารลูกตากรูบ้าง..”ไอ้เข็มเดินมาแล้วบอกผมอย่างหน่ายๆ
“ก็กรูรักกันอะ..เนอะๆ”ผมบอกไอ้ตาร์ยิ้มๆ
“เป็นไรอีก.. ผีเข้าผีออก”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆแล้วเอามือลูบพุงผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“นิสัยเสีย”มันพูดบอกผมอีก
จริงๆ ก็มีเยอะ แต่บางทีก็อ่านเพลิน ไม่รู้จะทำอะไรมาขอบคุณคุณเบบี้ดี ก็เลยพยายามตั้งใจเรียบเรียงความเห็น
และเก็บรวบรวมสิ่งดีๆ มาบ้างบางส่วน
ปล. ตกใจ เบบี้เป็นผู้หญิง(จิตใจเป็นชาย) แต่กลับสามารถเขียนบุคลิคแมนๆ ให้ข้าวได้รู้สึกอินมากๆ
ขอบคุณมากๆ ครับ
-
ผมอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลยครับ
เป็นเรื่องที่ประทับใจในนิสัยของตัวละครแต่ละตัว, มิตรภาพและความรักของเพื่อนทุกคนในกลุ่มข้าว,
ความเป็นคนจริงของข้าวคือข้าวเป็นคนที่มีระบบความคิดที่ถูกต้องสูง เป็นคนเก่ง ตรงไปตรงมา,
ส่วนต้าห์คือความมั่นคง ความอดทน ความแข็งแกร่ง แต่ก็แอบมีความอ่อนแอลึกๆ
เมื่อมารวมกับข้าวแล้วดูเหมือนกับว่าทั้งคู่มีอิทธิพลมากจริงๆ เป็นคู่ที่เพอร์เฟค,
อีกจุดคือ รายละเอียดในเรื่องเยอะมาก ตัวละครคิดอะไรบ้างบอกมาหมดเลยทำให้เหมือนเราสนิทกับตัวละคร
อย่างกับว่าพบเจอกันจริงๆ อีกจุดก็คือการเลือกนำเสนอความดีปนๆ ไปกับความสำราญเบาๆ
คือแม้ในเรื่องจะกินเหล้าบ่อยมาก ตีกันหลายครั้ง แต่มักจะแฝงความรู้สึกว่าตัวละครได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
ที่บางครั้งคนทั่วไปอาจจะไม่คิดหรือไม่กล้าทำ ผมคิดว่าพวกเขาเป็นคนดีกันมากๆ เลย
ตลอดเรื่องที่ดำเนินไปก็เจอการกระทำที่ประทับใจของแต่ละคนหลายครั้ง เช่น
ตอนข้าวแอบคิดถึงเรื่องราวระหว่างตัวเองกับต้าห์ แม้ตอนนั้นการแสดงออกดูจะไม่มากนัก
แต่ในความคิดของเขา ต้าห์เป็นทุกสิ่งของข้าวไปแล้ว
“โห..เนตครับ.นิดหน่อยน่า.”ไอ้ป๊อดมันพูด ไอ้คู่นี้มันก็รักกันจริงแฮะ ผมมองเพื่อนรักของผม ที่มันชวนไอ้ตาร์คุยไม่หยุด กับอาการดีใจโลดของมันครับ ผมนั่งมองไอ้ตาร์ ที่ทั้งตบหัวไอ้ป๊อด ทั้งคุยเฮฮา มันเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมรู้จักรักอย่างแท้จริง ที่จริงผมไม่ดีพอสำหรับมันด้วยซ้ำ แล้วใครจะดีพอละครับ ไม่มีใครตอบได้หรอก เพราะดีกับดีมันก็คงจะล้นเกินไป ผมว่าขาดๆเกินๆอย่างผมกับมันก็น่าจะพากันไปรอด กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันเสียใจ กี่ครั้งที่มันก็ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเช่นกัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านมาด้วยดี ถ้าเป็นคนอื่นคงทนผมไม่ได้ไปแล้ว แต่ไอ้ตาร์มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของหลายๆคน แต่ผมไม่น่าใช่ เพราะถ้าไม่มีมันผมก็คงเจ้าชู้ไปเรื่อยๆไม่หยุด ผมยอมรับว่ามันหยุดผมได้จริงๆ ถึงผมจะนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ว่าคนเดียวในใจผมคือมัน ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่มีใครหยุดผมได้ด้วยซ้ำ ทำไงดีนะที่จะให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมต้องทำยังไง
ความรักนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงไปสู่ทางที่ดีขึ้นได้ เมื่อเป็นคนดีก็มักจะได้รับการยอมรับ
“คนเจ้าชู้อย่างแก..เอาตาตาร์เข้าบ้านเป็นว่าเล่น แถมยังไม่ออกไปเที่ยวไหนบ่อยๆเหมือนเดิมอีก.. ไปไหนมาไหนก็ตาร์ตลอด ที่จริงแม่คิดมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปลักใจเชื่อก็เท่านั้น... พอได้ยินจากโทรศัพท์ แม่เลยคิดว่าน่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องทั้งครอบครัวเราและตาร์ วันข้างหน้าจะได้ไม่ผิดใจกัน”แม่ผมบอก ผมถึงกับต้องก้มหน้าลง แม่รู้มาตั้งนานแล้วหรอเนี้ย ที่จริงผมก็สองจิตสองใจนะครับว่าแม่จะรู้รึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้สนใจมาก เพราะแม่ก็มีท่าทีปกติ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร
พี่เจ้าหวง,ห่วงน้อง
“เฮ้ย..แต่ถ้ามึงทำน้องกรูเสียใจเมื่อไหร่.มึงโดนแน่ ลูกตะกั่วนะ รู้จักมั้ย”พี่เจ้าพูด พร้อมกับยิ้มให้ไอ้ตาร์แบบโหดๆ แล้วตบไหล่
ผมชอบคำพูดนี้ของข้าวจังเลยครับ แรงมากกก และชัดเจน
“อะไร รักแฟนมากขนาดนั้นเลย”พี่แกถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ครับ..รักมาก.”ผมตอบไป พี่ตุ๊กแกอึ้งๆไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แฟนข้าวคงโชคดีมากเลยนะที่ได้ข้าวเป็นแฟน..”
“ข้าวต่างหากละครับโชคดี ที่ได้เค้าเป็นแฟน..”ผมตอบไป ทำเอาพี่แกเงียบไปเลยครับ ดีจะได้ให้รู้กันให้หมด ว่ากรูมีแฟนแล้ว กรูชักรำคาญแล้ว นี่ตกลงพวกมึงมาเรียนหรือมาหาแฟนกันวะ
นี่แหล่ะครับ ที่ผมบอกว่า ข้าวเก่ง และมีความคิดที่ถูกต้อง แถมให้อีกข้อ ไม่มองคนแค่เปลือกนอก และใจกว้าง
“ผมขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำอะไรหลายๆอย่างขัดใจคุณ..ผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะบอกไว้ก่อน..แต่ผมแค่รักผู้ชายคนนี้หมดใจ..คุณจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ผลหรอก.อีกอย่างคุณอย่างเอาความเอาแต่ใจของคุณมาล้อเล่นกับความรัก..มันไม่ดีหรอกนะ รู้มั้ยว่ามันจะเจ็บ”ผมพูด เธอสีหน้าฉุดคิด
“การที่คุณจะเอาชนะใจผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม สักวันต้องมีใครสักคนที่เจ็บแน่นอน..แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณยังใช้ชีวิตที่คิดว่าทุกอย่างได้มาด้วยเงิน กับความสวยของคุณละก็ คุณก็คงจะไม่ได้เจอรักแท้หรอกครับ”ผมพูด เธอเงียบกริบ มองพื้นที่เธอนั่ง
“หึ...นี่นายสอนชั้นหรอ”เธอเงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้ผม
“ผมไม่ได้สอน แต่ผมเตือนในความหวังดี..หรือไม่จริง คุณลองถามตัวเองรึยัง ถามให้ดี ให้แน่ใจสิ ว่าตอนนี้คุณเล่นตลกอะไรกับชีวิตคุณอยู่.. ผมนะเคยเลวกว่าที่คุณเห็นตอนนี้เยอะ. แต่ตอนนี้ผมก็คิดได้แล้ว เปลี่ยนได้ด้วยคนๆนั้น แล้วคุณละ ไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อใครบ้างหรอ”ผมนั่งยองๆลองตรงหน้าเธอ
“หึ..ใครเค้าจะมารักชั้น..เค้าก็หวังแค่เงินกับรูปลักษณ์ภายนอกนั้นแหละ”เธอพูดด้วยอาการน้อยใจ
“มีสิ..ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตแบบนี้..คนดีๆนะมีเยอะกว่าที่คุณเห็น แต่มันคงไม่ใช่สถานที่แบบนั้น คุณลองมองรอบตัวคุณสิ คุณคบคนไม่น้อยเลยนิ..ผู้ชายคนไหนที่ดีจริงบ้าง แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วคุณจะเอาศักดิ์ศรีคุณไปจมกับพวกเค้างั้นหรอ”ผมพูด เธอเงียบ
“ขอโทษนะที่ผมพูดแบบนี้. แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้.”ผมพูดบอกพร้อมกับจับมือเธอ เธอกำมือผมแน่น
“งั้นเป็นนายไม่ได้หรอ.”ผมก้มหน้าพูด สักพักเธอก็เงยมองหน้าผมเมื่อผมเงียบ
“ขอโทษนะครับ.มันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ..ผมคงรับรักคุณไม่ได้.ผมรักเค้ามากเกินกว่าที่จะรักใครได้อีกแล้ว”ผมพูด อยู่ดีๆเธอก็น้ำตาไหลออกมา
“อึก...”
“เออ..คือ..ขอโทษ”ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ตกใจ เออคุณก็รู้ใช่ป่ะว่าผมง้อคนไม่เป็น เวรกรรม
“นายมันบ้า.”
“ชั้นตามตื้อขนาดนี้ บ้าที่สุด”เออ สงสัยกรูบ้าจริงๆ ผู้หญิงสวยขนาดนี้กรูไม่เอา รวยอีกต่างหาก
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ”ผมพูด พร้อมกับจับแก้มเธอเบาๆ เช็ดน้ำตาให้เธอ
“นายไม่เกลียดชั้นหรอ”เธอถาม
“หึ..จะไปเกลียดทำไมละ..คุณไม่ได้ทำอะไรผมสักหน่อย”ผมพูดบอก
“เค้าคนนั้นโชคดีจังเลยนะ..น้อยคนจะตายที่อยู่ที่นี่แล้วจะไม่มีแฟนที่นี่ แล้วก็น้อยคนอีกนั้นแหละที่จะปฏิเสธชั้น”เธอพูดยิ้มเศร้าๆ
“อืม..ผมโชคดี โชคดีมาก จนผมต้องทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกันว่าโชคดีที่มีผมเหมือนกัน..ผมขอโทษจริงๆนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะเจอคนแบบนายละเนี้ย”เธอพูดขำๆ
“สักวันแหละ..มันยังไม่ถึงเวลา อย่าได้เอาตัวเข้าหา..รอเวลา มันจะมาเอง”ผมพูด วันนั้นเธอกับผมไปกินข้าวด้วยกัน หลายๆวันเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยทำให้โน ที่ไม่ค่อยชอบฟางเท่าไหร่ในตอนแรก รู้ถึงนิสัยของฟางที่แท้จริง ว่าเธอเป็นคนขี้เหงา เลยชอบเรียกร้องความสนใจ อีกอย่างเธอเป็นคนจริงใจมากๆ แต่ตอนที่เธออยู่ในสังคมแบบนั้น เธอหาคนจริงใจไม่ได้ เลยกลายเป็นว่า ผมได้เพื่อนสนิทใหม่อีกคน ฟาง เริ่มสนิทกับพวกผมขึ้นเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กัน ฟางเลิกไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาตั้งใจเรียน เธออยู่ที่นี่มาก่อนผมสองปีแล้ว มาเรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนไฮสคูลเรียนอยู่ที่อเมริกา เลยทำให้ไม่ค่อยสนิทกับที่บ้าน เลยทำให้เธอนิสัยเป็นแบบนี้แหละครับ เอาแต่ใจ เงินลูกเดียว ก็เลยโดนไอ้โนสวนใหญ่ จนเป็นเพื่อนซี้กันไปครับ
ข้าวจดจำสิ่งที่ต้าห์เคยยอมให้อภัยตัวเองได้ดี
“อยากเห็นหน้าจริงๆ.”ฟางพูด
“แล้วจะทำไม.”ผมถาม
“เปล่าหรอก.จะไปบอกว่า คุณโชคดีจังเลยนะ”ฟางพูด แล้วมองไปที่ทะเลสาบด้านหน้า
“หึ..ฟางรู้อะไรมั้ย.”ผมพูดขึ้น แล้วยิ้ม
ฟางหันมามองหน้าผม
“ผมนะโชคดีมากกว่าอีกทีได้ตาร์มันเป็นแฟน. มันดีกับผมทุกอย่าง มีแต่ผม ที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เป็นความทรงจำหลายๆครั้ง..”ผมพูด
“ครั้งแรกมันมาจีบข้าว แต่ข้าวก็ไม่ได้สนใจหรอก อีกอย่างข้าวยังชอบผู้หญิงอยู่ มันตามตื้อทุกวิถีทาง ข้าวมีคนอื่นต่อหน้าต่อตาบ้างแหละ แต่ที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนี้ข้าวก็ยังจำได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันเหมือนพิสูจน์เหมือนกัน ว่าข้าวรักมันเข้าให้แล้ว ข้าวเมาแล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ตาร์มันมาเห็นพอดี หึ...มันร้องไห้เป็นวักเป็นเวร แถมด่าข้าวไม่เลี้ยงเลย..”
ประโยคนี้ทำเอาผมร้องไห้เลยครับ ความคิดถึงมันล้นจริงๆ
อร่อยรึเปล่า
อันนี้เป็นรายละเอียดที่เบบี้เพิ่มขึ้นมา ธรรมชาติของคู่ชายๆ คือไม่มีลูกและมักไม่มีโอกาสมีแม้ในรูปแบบอื่น
แต่ก็ใส่เข้ามา ทำให้ความเป็นครอบครัวดูสมบูรณ์ขึ้น
“หลับนะครับ”ผมพูด แล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ รอจนไอ้เพลงมันหลับ แล้วค่อยออกมาเงียบๆ
“แม่ศรีเรือนมาแล้วเว้ย.”เสียงไอ้นิลแซว
คำบอกเล่าคำนี้ทำร้ายจิตใจคนไม่มีแฟนมากเลยครับ
“อะไรเฮีย..แต่ก่อนไม่เคยเห็นรักใครนิ”ไอ้ทศทำหน้าไม่เชื่อ
“เดี๋ยวมึงอายุมากขึ้นมึงก็รู้เองแหละ..”
ประทับใจฉากนี้ของข้าว
“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ เธอมองหน้าผม
ชอบคำพูดของเป้ในงานแต่งของเป้กับเข็ม ทำให้ผมรู้ว่า เพื่อนคือครึ่งหนึ่งในชีวิตของเขาและอีกครึ่งหนึ่งก็คือเข็ม
มันชัดเจนว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักกันมากขนาดไหน
“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน.. แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ.. กรูอยากให้มึงรู้ไว้.. ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ
ดีใจจัง บางเวลาข้าวก็อ้อนต้าห์ได้น่ารักมากเลยครับ อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ผมชอบนะ
“ดีครับ.ถ้าเลิกเจ้าชู้”มันก้มหน้ามาบอกผม
“ไม่เคยเจ้าชู้อะ”ผมบอกมันแล้วเอาหัวไปถูกับซอกคอมัน
“เหี้ยข้าว..ทำไรก็สงสารลูกตากรูบ้าง..”ไอ้เข็มเดินมาแล้วบอกผมอย่างหน่ายๆ
“ก็กรูรักกันอะ..เนอะๆ”ผมบอกไอ้ตาร์ยิ้มๆ
“เป็นไรอีก.. ผีเข้าผีออก”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆแล้วเอามือลูบพุงผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“นิสัยเสีย”มันพูดบอกผมอีก
จริงๆ ก็มีเยอะ แต่บางทีก็อ่านเพลิน ไม่รู้จะทำอะไรมาขอบคุณคุณเบบี้ดี ก็เลยพยายามตั้งใจเรียบเรียงความเห็น
และเก็บรวบรวมสิ่งดีๆ มาบ้างบางส่วน
ปล. ตกใจ เบบี้เป็นผู้หญิง(จิตใจเป็นชาย) แต่กลับสามารถเขียนบุคลิคแมนๆ ให้ข้าวได้รู้สึกอินมากๆ
ขอบคุณมากๆ ครับ
ยาวดี ชอบ :man1:
แต่ไอ้ตอนท้ายที่ปล.ไว้อ่ะ :a5:
ตกใจที่เบบี้เป็นผู้หญิงก็พอละนะ อ่านเองยังตกใจตัวเอง กร๊ากกก :m20:
-
เรื่องนี้ทั้งหมดกี่ตอนอ่ะคร้า... :really2:
จะพยายามอ่านให้ทันนนน
-
เบบี้
คิดถึงเข็มทิศอ้ะ ฮึกกกก
-
ชอบมากๆๆเลย
-
ลั้นล้าๆมาจองพื้นที่รอเบบี้ :z2:
-
พิเศษนอกรอบ 4
“รถกับข้าวมาแล้วครับ รถกับข้าว”เสียงรถกับข้าวที่มันมาประจำในตอนบ่ายและตอนเย็น และส่วนมากมันไม่เคยมาตรงเวลา เหอะๆ
“เยส!..รถกับข้าวมาแล้ว”ไอ้เพลงพูดขึ้นเสียงดังด้วยความตื่นเต้น
“มึงจะเสียงดังทำไม”ผมพูดบ่นแต่ตายังจ้องอยู่ที่หนังสือรถ
“เพลงไปซื้อกับข้าวนะ”มันพูด ผมพยักหน้าตอบให้มันแบบไม่สนใจ
“เงินอ่ะ”มันพูด
“อยากซื้อก็ใช้เงินตัวเองดิ”ผมตอบ
“พ่ออ่ะ เงิน เอาเงินมา”มันพูดเสียงดังพร้อมกับเขย่าตัวผมไม่หยุด
“เออๆ”ผมตอบส่งๆ แล้วหยิบแบงค์ร้อยให้มันหนึ่งใบ มันรับไปแล้วเอาไปดู
“จะพอไหมอ่ะ”มันพูด
“พอ..จะซื้ออะไร”ผมหันไปถาม
“หมูสับ หมูสับหมดแล้ว แล้วก็ปลาทู”มันพูดเหมือนนึกๆ
“มึงจะซื้อหมูมาเลี้ยงหมู่บ้านรึไงร้อยเดียวไม่พอเนี่ย”ผมบ่นใส่
“พ่อ ขี้งก”มันพูดแล้วลุกขึ้นเดินหนีออกจากห้องนั่งเล่นไป ผมหันมาสนใจกับหนังสือตรงหน้าต่อ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ของผมและมัน ส่วนไอ้ตาร์ก็หยุดเหมือนกันแต่ว่าตอนเช้าลูกน้องโทรมาตามให้ไปดูเอกสารอะไรก็ไม่รู้กะทันหัน มันเลยออกไปตั้งแต่เช้าแล้วล่ะครับ เดี๋ยวอีกไม่นานก็คงกลับมาแล้วแหละ
“พ่ออออออออออออออออ~~”เออ..เสียงมึงดังมากได้อีกไหม -_--
“พ่อๆ”มันเรียกซ้ำพร้อมกับวิ่งมาหาผมอย่างรวดเร็ว
“ไร”ผมถามกลับ
“มีใครอยู่หน้าบ้านก็ไม่รู้อ่ะ”ไอ้เพลงทำหน้าตาสงสัย ปนระแวงแล้วชี้ไปที่หน้าบ้าน
“ใคร”ผมพูดอย่างสงสัย
“ไม่รู้ น่ากลัวชะมัด”มันพูดแล้วทำหน้าทำตาหวาดระแวง
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”ผมถาม
“ผู้ชาย เค้ามองหน้าเพลงด้วยอ่ะ”มันพูดด้วยสีหน้ากลัวมากๆ ซึ่งไม่ค่อยเป็นมากนัก ปกติจะบ้าบอไม่แคร์อะไร ผมเลยสงสัยเลยลุกขึ้นไปกดดูบันทึกกล้องวงจรปิดหน้าบ้าน
“อ่าว หายไปไหนแล้วอ่ะ”มันพูดแล้วรีบเดินไปใกล้โทรทัศน์มากขึ้น ผมเลยย้อนกลับไปดูย้อนหลังก็เห็นผู้ชายยืนอยู่หน้าบ้านผมจริงๆ มันยืนอยู่ตรงเสาไฟฟ้าหน้าบ้านโดยมีไอ้เพลงซื้อของอยู่ตรงรถขายกับข้าวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก่อนที่ไอ้เพลงจะรีบวิ่งเข้าบ้านมานี่แหละ
“วันหลังก็ไม่ต้องออกไปคนเดียวล่ะ”ผมหันไปพูดบอกมัน ซึ่งที่จริงผมไม่เคยระวังอะไรเรื่องพวกนี้มากนัก เพราะยังไงก็หน้าบ้านของเรา เพลงมันจะชอบวิ่งออกไปซื้อไอศกรีมบ้าง ซื้อกับข้าวบ้าง ซื้อของเล่นอะไรของมันไป บางทีมันก็ปั่นจักรยานไปบ้านของพี่เจ้า ซึ่งผมก็ปล่อยให้มันไปคนเดียวตลอด
“ทำไมอ่ะ”มันรีบถามกลับทันที
“เดี๋ยวมันก็จับตัวไปฆ่า หั่น ศพหรอก เหอะๆ”ผมแกล้งทำหน้าทำตาแล้วทำเสียงใส่
“.................”ไอ้เพลงเงียบตาค้างมองหน้าผมเหมือนอึ้งๆ
“ห้ามออกไปล่ะ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังไม่ได้แกล้งมันแล้ว เพราะสมัยนี้อะไรมันก็ไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น
“อื้อ”มันพยักหน้าตอบทันที ผมเหลือบหันไปเห็นในมือมันยังถือถุงกับข้าวอยู่เลย
“เงินทอนอ่ะ”ผมถาม
“ไม่มี”มันส่ายหัวตอบ
“...................”ผมนั่งจ้องหน้ามัน
“แฮะๆ เพลงซื้อหมดร้อยนึงเลย”มันพูด
“.................”ผมกำลังข่มอารมณ์ไม่ให้ธาตุไฟแตก จ้องมองหน้ามันจนมันเริ่มขยับตัวเองถอยหลังเหมือนจะหนีผม
“ก็เพลงอยากกินหลายอย่างที่มันต้องใช้หมูสับนี่ แล้วปลาทูก็อยากกินด้วย”มันพูดแก้ตัวก่อน
“มาเน้!!”ผมกระแทกเสียงแล้วจะเข้าไปตะครุบมันแต่มันวิ่งหนีผมไปแล้วเรียบร้อย ผมก็แกล้งมันเล่นไปอย่างนั้นเองล่ะครับ ผมล้มตัวลงนอนบนโซฟาอีกครั้ง เสียงไอ้เพลงเข้าไปทำอะไรในครัวก็ไม่รู้ แล้วสักพักก็เงียบไปจนผมเริ่มสงสัยว่ามันหายไปทำอะไร
“เพลง”ผมตะโกนเรียกทั้งๆที่ยังนอนอยู่
“น้องเพลง”ผมเรียกซ้ำ
“.................”แต่ก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา ผมเลยวางหนังสือรถลงบนโต๊ะ แล้วลุกขึ้นไปเดินดูในห้องครัว
“เพลงอยู่ไหนน่ะ”ผมเรียกเพราะไม่เห็นมันอยู่ในห้องครัว เหลือแต่หมูสับกับปลาทูวางไว้บนโต๊ะทำกับข้าว ผมเลยเดินขึ้นไปดูบนห้องก็ไม่เจอ เลยเดินลงมาข้างล่างแล้วเดินออกไปนอกบ้าน
“เพลง”ผมตะโกนเรียก
“..................”แต่ก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาอีก มันยิ่งทำให้อยู่ดีๆผมก็รู้สึกกระวนกระวายขึ้นมา ผมรีบเดินหาไปทั่วหลังบ้านก่อนที่จะกลับมาตรงที่จอดรถ
“ไอ้เพลง ไอ้ลูกเวรเอ้ย”ผมบ่นแล้วกระชากตัวมันออกมา มันเสือกมายืนหลบอยู่ตรงข้างรถของผมน่ะสิครับ
“ทำอะไรเนี่ยห๊ะ”ผมถามมันด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
“เค้ายังอยู่หน้าบ้านอยู่เลยเหอะพ่อ”มันพูดแล้วทำท่าลับๆล่อๆเหมือนกลัวไอ้คนหน้าบ้านจะเห็น ผมหันไปมองก็เห็นว่ามีผู้ชายยืนอยู่หน้าบ้านจริงๆ
“แล้วออกมาคนเดียวได้ยังไง พ่อบอกไม่ให้ออกมาไง”ผมพูด
“..................”มันเงียบทำหน้าสำนึกผิดไป
“เข้าบ้าน”ผมลากตัวมันให้เดินตามมา
“กูบอกว่าห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว พูดเนี่ยเคยฟังกันบ้างไหม แล้วนี่ออกมาแอบดูเค้าทั้งๆที่รู้ว่าเค้าอยู่หน้าบ้านน่ะ ไม่กลัวรึไง”ผมพูดบ่น
“ก็..”มันอ้าปากจะเถียงอะไรสักอย่าง
“ถ้าเกิดมันเป็นคนร้ายแล้วอุ้มตัวไปขึ้นมา กูไม่ตามหามึงหรอกนะ เหนื่อย”ผมพูดใส่
“...................”มันยืนเงียบนิ่งไป
“..................”ผมก็เงียบ เพราะดูเหมือนมันจะน้อยใจจริงๆกับคำพูดเล่นๆของผม
“ตามอยู่แล้วล่ะน่า แต่ให้ดีมึงช่วยฟังที่กูพูดหน่อยได้ไหม ให้พูดบ่อยๆกูไม่ชอบ”ผมบ่น
“..................”มันก็ยังยืนเงียบกำมือแน่อยู่อีก ผมเลยจับหัวมันแล้วกระชากเข้ามากอดไว้ ไม่รู้จะทำยังไง ไม่ใช้ไอ้ตาร์ซะด้วย ขานั้นโอ๋อย่างเก่ง
“มึงเป็นลูกกูนะ จะไม่ให้ตามได้ยังไง..ให้คนอื่นเอาไปเลี้ยงแทนกูสงสารเค้า ดื้อซะขนาดนี้ใครจะเอาอยู่”กูพูดขำๆ
“พ่ออ่ะ..”มันผลักผมออกแล้วทำหน้างอใส่เหมือนงอนไม่เลิก
“หึ..มาทำการบ้านเลย ถ้ากูรู้ว่ามึงออกไปนอกบ้านอีก มึงโดน”ผมขู่มัน มันเลยกลับมานั่งทำการบ้านเหมือนเดิม
“หิวข้าวแล้วด้วย เมื่อไหร่อาตาร์จะกลับมาสักที เพลงหิว”มันพูด
“เออ เดี๋ยวก็กลับแล้ว”ผมพูดบอก ผมกดโทรศัพท์โทรหายามในหมู่บ้าน บอกเค้าก่อนว่ามีคนมาด้อมๆมองๆอยู่หน้าบ้าน บอกให้ยามมาจัดการไปด้วย ส่วนตัวผมเองกลัวครึ่งไม่กลัวครึ่ง ถ้ามันไม่มีอาวุธก็ว่ากันไป แต่ถ้ามันมีอาวุธแล้วผมเดินออกไปที่แจ้งแบบนั้น ไม่เอา..กูก็กลัวตายเหมือนกัน ให้ยามไปตายดาบหน้าก่อนแล้วกัน กร๊าก
ก่อนที่ผมจะโทรบอกให้ไอ้ตาร์รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บอกมันด้วยว่าไม่ต้องลงจากรถ ถ้าถึงบ้านแล้วผมจะเดินไปเปิดประตูรั้วเอง ไอ้ตาร์มันก็จะไม่ยอมท่าเดียว บอกว่าจะลงไปเปิดเอง ผมเลยด่ามันไปหนึ่งดอกหลังจากนั้นก็เลยเชื่อฟังตามปกติดี เหอะๆ
“มึงนี่นะ”ผมบ่นไอ้เพลงเมื่อผมกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น มันเปิดดูบันทึกกล้องวงจรปิดอีกครั้ง
“อยากรู้มากเลยรึไงว่ามันเป็นใคร ออกไปถามเลยป่ะ”ผมบอก
“โหย พ่อไม่กลัวรึไง เกิดเป็นโจรขึ้นมาทำไง”มันพูด
“เป็นโจรหน้าบ้านไม่เป็นไร แต่อย่าเข้าบ้านเป็นพอ”ผมตอบ
“โจรที่ไหนไม่เข้าบ้านอ่ะ”มันพูด
“เสือกจริง ทำการบ้านเลย”ผมเดินไปตบหัวมันเบาๆ แล้วกดดูเห็นว่ายามมาจัดการคุยกับไอ้คนนั้นเรียบร้อยแล้ว แล้วไอ้ตาร์ก็เสือกขับรถมาถึงพอดี ผมเลยรีบลุกขึ้นจะไปเปิดประตูให้
“อยู่นี่เลย”ผมพูดดักก่อนเพราะว่าไอ้เพลงมันลุกตามทันที
“เพลงอยากไปด้วย”มันพูด
“ไม่เสือกสักเรื่องได้ไหม นั่งลง”ผมสั่งเสียงเข้ม มันเบะปากนิดหน่อยก่อนที่จะยอมนั่งลงเหมือนเดิม ผมเดินขึ้นไปหยิบปืนบนห้องด้วยความระแวงไอ้ห่าหน้าบ้านนิดหน่อย แล้วเดินออกไปเปิดประตูรั้วให้ไอ้ตาร์
“มีอะไรอ่ะครับลุง”กูถามลุงยาม
“ไม่รู้เค้า พูดไม่รู้เรื่อง..ถามว่าเข้ามาได้ยังไงก็ไม่ยอมตอบ ตอบอะไรก็ไม่รู้คุณ”ลุงบอก
“ลุงเลยให้เด็กมาพาออกไป”ลุงแกบอก
“ครับ ขอบคุณครับ”กูพูดบอก
“คุณก็ระวังหน่อยแล้วกันครับ มีอะไรก็โทรมาได้เลย”ลุงพูดบอก
“ขอบคุณครับ”กูพูดบอก ส่วนไอ้ตาร์ขับรถเข้าบ้านแล้วเรียบร้อย ผมปิดประตูรั้วแล้วล็อกกลอน ไอ้ตาร์มันเดินหน้าเครียดมาหา
“อ่าว”ผมอ้าปากค้าง
“ลูกใครอ่ะ”ผมถามทันที เพราะมันไม่ได้เดินมาคนเดียว มันเสือกอุ้มเด็กผู้หญิงที่ไหนมาด้วยก็ไม่รู้
“ลูกพี่เอง”มันพูดยิ้มหน้าบาน
“เอ่อ..ลูกเพื่อน”มันรีบพูดทันที เพราะว่าผมหยิบปืนที่เหน็บไว้ด้านหลังออกมาให้มันเห็น
“ไม่ใช่ลูกพี่”มันรีบพูดแล้วเดินถอยหลังหนี
“อย่าให้กูรู้นะ”ผมเอาปืนชี้ๆหน้ามัน ไอ้ตาร์รีบยิ้มแหยๆตอบผมทันที
“แล้วมีอะไรหรอ”มันถาม
“ใครก็ไม่รู้ ผู้ชาย..คนบ้ารึเปล่าก็ไม่รู้”ผมพูดบ่นๆ
“แต่ไอ้เพลงอ่ะดิ ชอบออกไปนอกบ้าน พูดไรก็ไม่ฟัง มึงไปสอนหลานมึงเองเลยนะ”ผมพูดบอก
“หึ..”ไอ้ตาร์หัวเราะตอบ
“แล้วนี่ลูกใคร”ผมหันไปถาม
“ลูกไอ้ห่าไม้อ่ะดิ”ไอ้ตาร์บอก ผมรีบหันไปมองเด็กทันที
“เด็กนี่อ่ะนะ”ผมรีบถามอย่างตกใจ ก็พี่ไม้เสือกไปทำผู้หญิงท้องก่อนแต่งอ่ะดิครับ แถมยังบอกอีกด้วยว่าจะไม่แต่งงาน ผมล่ะเครียดแทนเมียมัน แล้วผมก็ไม่เคยเจอลูกมันด้วย
“อืม”ไอ้ตาร์พยักหน้าตอบ
“ไงคะน้องมิ้น”มันหันไปหยอกเล่นกับเด็ก เด็กก็หัวเราะคิกคักตอบมัน
“กี่ขวบเนี่ย”ผมถาม
“สองขวบกว่าน่ะ”มันบอก
“แน่ใจนะว่าไม่ใช่ไข่มึง”ผมพูด
“หึ”ไอ้ตาร์หัวเราะตอบมองหน้าผม ผมทำหน้าขู่มันไว้ก่อน
“แล้วเอามาทำไม”ผมถามแล้วเดินนำมันเข้าบ้าน
“มันฝากมาเลี้ยง บอกจะมารับตอนเย็น ต้องไปทำธุระกับเมียมันกะทันหันน่ะ พี่ก็เลยบอกให้เอาลูกไว้กับพี่ก่อนก็ได้”มันพูดบอก
“อาตาร์”ไอ้เพลงวิ่งออกมารับอามันอย่างรวดเร็ว
“ใครอ่ะ”ไอ้เพลงชะงักแล้วมองไปทีเด็กที่ไอ้ตาร์อุ้มอยู่
“น้องมิ้น ไหนน้องมิ้นทักพี่เพลงหน่อยซิ้”ไอ้ตาร์อุ้มลูกไอ้พี่ไม้ลงแล้วให้ไปยืนอยู่ตรงหน้าไอ้เพลง ไอ้เพลงจ้องมองหน้าลูกพี่ไม้ก่อนที่จะเอานิ้วไปจิ้มแก้มน้องมิ้นมัน
“นี่แก้มหรือลูกซาลาเปาเนี่ย”มันพูดหน้าตาเฉยๆ
“คึคึ..ไม่ใช่ละ”ไอ้เพลงขำพร้อมกับจับแก้มลูกไอ้พี่ไม้ไว้สองมือ ลูกพี่ไม้ก็ยืนนิ่งตาโตจ้องไปที่ไอ้เพลงเขม็ง เด็กมันคงงงๆว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
“โมจิต่างหาก ฮ่าๆๆ”มันพูดแล้วขำคนเดียว ส่วนตัวแล้วก็อยากจะหลุดขำอะนะ เลยต้องหันหลังหลบไม่ให้ไอ้เพลงมันเห็นว่าผมขำ ไม่งั้นมันต้องได้ใจแน่ๆ
“ฮึก~~..”อยู่ดีๆก็มีเสียงสะอึกออกมา ทำเอาผมรีบหันไปมอง ลูกไอ้พี่ไม้เบะปากไปแล้วเรียบร้อย
“โอ๋ ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวลุงตีพี่เพลงให้นะ”ไอ้ตาร์พูดแล้วอุ้มลูกพี่ไม้ขึ้นแล้วอุ้มโอ๋เข้าห้องนั่งเล่นไป
ปั๊งงงง!!
“เสียงปืน”ผมพูดด้วยความตกใจ ไอ้เพลงตาค้างไปแล้วเรียบร้อย
“ข้าวอย่าออกไปนะ”ไอ้ตาร์เดินมาบอกก่อน ผมพยักหน้าตอบให้มันแต่รีบไปตรงห้องนั่งเล่นแล้วเปิกล้องวงจรปิดดูกัน
“กูว่าไอ้ห่านั่นแน่เลย”ผมพูด แต่ในกล้องวงจรปิดมองไม่เห็นอะไรเลย จนมีเสียงปืนดังขึ้นอีกนัดทำเอาไอ้เพลงรีบเข้ามากอดแขนผมไว้
“กูออกไปดูดีกว่ามั้ง”ผมพูด
“ไม่ต้องออกหรอก เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวเจอลูกหลง”ไอ้ตาร์พูดหน้าเครียด แต่ยังเขย่าตัวเด็กไว้เหมือนปลอบๆ แม่ง จะเป็นแม่เลี้ยงรึไงวะ จะคล้ายแม่เข้าไปทุกวันๆละ ผมกับไอ้ตาร์นั่งลุ้นเสียงและสถานการณ์อยู่สักพักก็ได้ยินเสียงรถตำรวจดังมาแต่ไกล ผมกับไอ้ตาร์ลุกไปดูตรงหน้าต่าง
“ห่า อยากรู้ใจจะขาดอยู่แล้วเนี้ย มีอะไรวะ”ผมพูดบ่น
“ออกไปดูกันเหอะ”ผมพูดบอก
“......................”ไอ้ตาร์พยักหน้ารับแล้ววางเด็กลงตรงโซฟา
“น้องมิ้นนั่งอยู่นี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวลุงมานะ”ไอ้ตาร์บอกเด็ก
“น้องเพลงดูน้องด้วยนะครับ”ไอ้ตาร์หันไปบอกไอ้เพลง
“เพลงอยากออกไปด้วย”มันพูด
“ไม่ได้ครับ นี่ไม่ใช่เรื่องของเด็ก มันไม่ปลอดภัยรู้ไหมครับ”ไอ้ตาร์พูดบอก
“แต่เพลง..”
“มึงอยู่นี่แหละ ดูน้องด้วยล่ะ..เออ แล้วอย่าให้รู้ว่าก้าวขาออกเขตประตูบ้านเพียงนิดเดียวนะ”ผมขู่มัน ไอ้เพลงยืนนิ่งมองหน้าผมเหมือนเซ็งที่ผมรู้ทันมัน ผมกับไอ้ตาร์เลยเดินออกมาหน้าบ้าน เห็นคนมายืนอยู่หน้าบ้านกันค่อนข้างเยอะ คงเพราะสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นนั่นแหละครับ
“ลุง..มีอะไรอ่ะครับ”ผมรีบถามลุงยามที่กำลังเดินมาทางนี้
“โรคจิตน่ะครับ จับตัวเด็ก..ไม่รู้เมายาหรืออะไร”ลุงพูดหน้าเครียด
“อ่าวแล้วนี่มันอยู่ไหน”ผมรีบถามทันทีด้วยความเป็นห่วงเด็กคนอื่นๆ
“เมื่อกี้พ่อเด็กเค้าเสี่ยงยิงไปที่ขามัน ดีนะไม่โดนเด็ก..เด็กปลอดภัยแล้วล่ะครับ บ้านคุณไพโรจน์น่ะ”ลุงบอก
“อ๋อ หรอครับ ตำรวจจับไปแล้วใช่ไหม”ไอ้ตาร์ถาม
“ครับ ไม่ยอมพูดอะไรเลย เงียบอย่างเดียว ไม่รู้มันจะจับเด็กไปทำไม อยู่ดีๆก็ลากลูกเค้าไปตอนเด็กมันซื้อไอศกรีมหน้าบ้านน่ะ”ลุงพูดบ่น
“เฮ้ออออ..คนพวกนี้เนี่ยนะ”ผมพูดไม่ออก อยู่ดีๆใจก็ระแวงห่วงไอ้เพลงขึ้นมา
“อย่าให้ลูกออกมาข้างนอกอีกละครับคุณ เดี๋ยวนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ ผมเองก็ผิดที่ไม่ตรวจตราให้ดี”ลุงพูดบอก
“ครับ ขอบคุณนะครับลุง”ผมพูดบอก ก่อนที่จะลุงจะเดินไปบอกคนบ้านอื่นๆ ผมกับไอ้ตาร์เดินเข้าบ้านมา และแน่นอนล่ะว่าผมเป็นคนล็อกบ้านด้วยตัวของผมเอง เพราะเริ่มระแวงเล็กน้อย
“แงงงงงงงงงงงงงงงง~~”ผมกับไอ้ตาร์ตกใจ รีบวิ่งเข้าไปในบ้าน เห็นน้องมิ้นนั่งร้องไห้อยู่โดยมีไอ้เพลงยืนอยู่ตรงหน้า
“น้องเป็นอะไรน่ะ”ผมรีบถาม
“เพลงไม่ได้ทำอะไรนะ”เพลงมันพูดขึ้นก่อน ไอ้ตาร์รีบเข้าไปอุ้มเด็กไว้แล้วเขย่าพร้อมกับลูบหลังเด็กเหมือนปลอบ
“ทำอะไร”ผมจ้องหน้าไอ้เพลงเขม็งเหมือนจับผิดมัน
“เปล่านี่พ่อ เพลงไม่ได้ทำ..อยู่ดีๆน้องก็ร้องอ่ะ”มันพูดแต่หน้ายังเหมือนกลัวๆอยู่
“โอ๋ ไม่ร้องนะครับ ไม่ร้องน้า”ไอ้ตาร์ปลอบเด็กที่กอดคอมันแน่น
“แค่นี้ไม่เห็นต้องร้องไห้เลย”ไอ้เพลงพูดบ่นเบาๆ
“นิสัยเสียนะไอ้เพลง มึงทำอะไรน้อง”ผมนั่งลงบนโซฟาแล้วจับหัวมันให้หันมามองหน้าผม
“เพลงแค่จะขอเล่นตุ๊กตาด้วยแค่นิดเดียวอ่ะ”มันหันมาพูดแล้วหลบตาผมอีก ไอ้ตาร์หันมามองหน้าผมแล้วยิ้มหน่อยๆก่อนที่จะโอ๋ลูกมันต่อ
“มึงไปแกล้งน้องอ่ะสิ น้องมันถึงได้ร้องน่ะ”ผมพูดบ่น
“ชิ้~~”มันทำปากเสียงไม่พอใจนิดหน่อย ก่อนที่จะเดินไปหาอามัน
“เพลงหิวแล้วอาตาร์”มันพูดบอก
“ครับ..กินอะไรดีล่ะ”ไอ้ตาร์ถามอย่างเอาใจ
“เพลงซื้อหมูสับกับปลาทูมา เพลงอยากกิน..”มันทำหน้านึก
“ขนมปังทอดหน้าหมูสับกับ น้ำพริกกะปิปลาทูทอด”มันพูด
“คร้าบ เดี๋ยวอาทำให้กินนะ แต่ระหว่างที่อาทำน้องเพลงต้องดูน้องให้อาได้ไหมครับ”ไอ้ตาร์พูดแล้ววางเด็กลง แต่เด็กยังไม่ยอมปล่อยคอไอ้ตาร์อยู่ เกาะแน่นเป็นตุ๊กแกเลยครับ
“ก็ถ้าน้องไม่ดื้อ”มันพูดแล้วมองเด็กเหมือนไม่อยากจะรับปากสักเท่าไหร่
“น้องมิ้นไม่ดื้อหรอกครับ ใช่ไหมคะ”ไอ้ตาร์หันไปพูดกับไอ้เพลงที่ หันไปพูดกับลูกไอ้พี่ไม้ที กว่าที่มันจะสั่งเสียไอ้เพลงเสร็จแล้วเดินเข้าห้องครัวไป ผมนั่งมองว่าไอ้เพลงมันจะทำอะไร น้องมิ้นเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ม้าไม้ที่สามารถโยกไปมาได้ของไอ้เพลง ไอ้เพลงก็ยืนมอง อยู่ดีๆน้องมิ้นมันก็จะปีนขึ้นไปเล่นไอ้เก้าอี้ม้าโยกตัวนั้น แต่ด้วยความเตี้ยและตัวเล็กก็เลยทุลักทุเลนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ขึ้นไปนั่งได้แหละนะ ลูกไอ้พี่ไม้ก็หน้าตาน่ารักไม่ได้พ่อเลย ดีแล้วแหละที่ไม่ได้พ่อ พ่อแม่งหน้าตาออกแนวกวนส้นตีน ถ้าลูกสาวมันออกมาหน้าตากวนส้นตีน มีหวัง..เหอะๆ
“คึคึ”เสียงน้องมิ้นหัวเราะที่เล่นโยกเก้าอี้ม้าอยู่คนเดียวแล้วหันมามองหน้าผม ผมก็นั่งยิ้มตอบให้แค่นั้น แล้วอยู่ๆเด็กมันก็ลงจากเก้าอี้ม้าไม้ แล้วเดินไปหยิบตุ๊กตาหมีของไอ้เพลงที่อยู่บนโซฟาก่อนที่จะหันมามองหน้าผมที หน้าไอ้เพลงที แล้วหันกลับไปมองที่ตุ๊กตา
“น้องมิ้นอยากเล่นหรอครับ”ผมลงไปนั่งกับพื้นแล้วหยิบตุ๊กตาไปยื่นให้ เด็กพยักหน้ารับแล้วรับไปกอดคอไว้
“ไหนดูในกระเป๋าซี๊ มีอะไรเล่นบ้างเอ่ย”ผมหยิบกระเป๋าเป้ใบเล็กของเด็กมาแล้วค้นดู มีพวกของใช้เด็ก ผ้าอ้อมแล้วก็สมุดวาดเขียน
“มีสมุดวาดเขียนด้วย”ผมหยิบออกมาดู
“หนูวาด”น้องมิ้นพูดแล้วชี้ไปที่สมุดที่ผมกางออกมา
“ไม่เห็นสวยเลย”ไอ้เพลงพูดขึ้นแล้วเอาหน้ามาใกล้
“สวย”น้องมิ้นพูดแล้วหันไปมองหน้าไอ้เพลง
“ไม่สวย”ไอ้เพลงพูด
“....................”น้องมิ้นเหมือนอึ้งไป มองไอ้เพลงตาค้างเหมือนจะร้องไห้อีก
“ไอ้เพลง หุบปากไปเลยมึง”ผมรีบปรามมันก่อนที่เด็กจะร้อง เพราะผมปลอบไม่ค่อยเป็น
“ก็มันไม่สวยจริงๆนี่พ่อ”ไอ้เพลงพูดแล้วจะแย่งตุ๊กตาหมีออกจากอ้อมกอดของน้องมิ้น
“มึงก็ไม่ต้องพูดได้ไหม กูว่ารูปก็สวยดีออก”ผมพูด
“..................”ไอ้เพลงเงียบหน้างอมองหน้าผมแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
“ปล่อยซิ้~~”ไอ้เพลงดึงตุ๊กตาหมีไม่เลิก
“มึงจะแย่งน้องทำไมเนี้ย”ผมบ่น
“ของเพลงอ่ะ”มันพูดแล้วยื้อไม่เลิก ไอ้น้องมิ้นมันก็ไม่ยอมปล่อยเหมือนกัน
“อึก..”นั่นไงกูว่าละ
“เพลงมึงปล่อยได้ไหมเนี้ย เดี๋ยวน้องร้องไห้”ผมพูดบอกแล้วจับตัวมันเหมือนปรามๆ
“พ่อก็บอกให้น้องปล่อยตุ๊กตาของเพลงสิ”มันพูด
“ให้น้องเล่นแป๊บเดียวไม่ได้รึไงเพลง”ผมพูด
“ไม่ให้”มันพูดเสียงดังฟังชัด
“เพลง”ผมกระแทกเสียงนิดหน่อย
“เพลงไม่ให้”มันพูดแล้วยังดึงไม่เลิก
“น้องมิ้น ไม่เล่นดีกว่านะครับ เดี๋ยวลุงหาตัวใหม่ให้น้าดีไหม”ผมบอกเด็กแล้วยิ้มให้ก่อนที่จะจับมือเหมือนจะให้ปล่อยตุ๊กตาหมีของไอ้เพลงออก เด็กมองหน้าผมเหมือนจะเชื่อดีไหม แต่ก็ปล่อยมือออกจนได้
“ไม่ต้องไปเล่นของมันหรอกเนอะ มันนิสัยไม่ดี..เราไปเดินเล่นกันดีกว่าไหม”ผมอุ้มตัวเด็กขึ้นถาม เด็กมันก็ว่าง่ายพยักหน้ารับ
“น่ารักจังเลย ไม่เหมือนใครบางคน”ผมพูดบอกแล้วเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น พาเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วยืนดูไอ้ตาร์มันทำกับข้าว ก่อนที่จะพาเดินไปทั่วบ้านเพื่อหาของเล่นให้ ผมเลยไปขโมยตุ๊กตาโดราเอมอนที่อยู่บนห้องนอนผม และแน่นอนล่ะว่ามันเป็นของไอ้ตาร์มาให้เด็กมันเล่นตัวนึง
“ตุ๊กตาพี่อ่ะ”ไอ้ตาร์ค้างนิดหน่อยทั้งๆที่กำลังจัดโต๊ะกับข้าวอยู่ เหมือนแม่งจำตุ๊กตาของตัวเองได้ทุกตัว
“ก็มึงเอาเด็กมานี่ แล้วไอ้เพลงมันก็หวงของมันจะตาย แย่งกันไปแย่งกันมานิเมื่อกี้อ่ะ”ผมพูดบอก
-
“อ่าวหรอ..น้องเพลง มากินข้าวครับ”ไอ้ตาร์ตะโกนบอก ผมยืนดูกับข้าวบนโต๊ะ ไอ้ตาร์มันรับเด็กไปจากผม แล้วให้ผมนั่งกินข้าวก่อน ไอ้เพลงเดินออกมาเงียบๆแล้วนั่งลงตรงข้ามกับผมไม่พูดอะไร หน้างอเป็นกระบวยไปละ
“มึงไม่กินหรอ”ผมถาม
“ข้าวกินก่อนเถอะ พี่กินมาบ้างแล้วน่ะ ไม่ค่อยหิว”ไอ้ตาร์บอก
“เดี๋ยวพี่ทำไอติมไว้ให้แล้วกัน กินไอติมไหมคะ”ไอ้ตาร์พูดบอกผมก่อนที่จะหันไปคุยกับลูกไอ้พี่ไม้
“กินค่ะ”เด็กตอบทันที แล้วไอ้ตาร์ก็หายไปในครัวอีกครั้ง ทิ้งไว้เพียงผมกับไอ้เพลง โดยที่ไอ้เพลงไม่ยอมพูดอะไรสักคำ
“....................”ผมเอื้อมไปดึงปลาทูจากมือมัน แล้วแกะให้เพราะกลัวว่ามันแกะเองแล้วก้างเสือกติดคอขึ้นมา มันจะตายแบบหน้าอนาถไป
“เพลงแกะเองได้”มันพูด
“อยากให้ก้างติดคอตายรึไง”ผมย้อนแล้วแกะให้มันหมดไปหนึ่งตัว มันก็นั่งกินเงียบๆ สักพักมันก็ตักไข่เจียวกิน แล้วก็ตักน้ำพริกกะปิดกับมะเขือยาวทอดกินอย่างชำนาญอ่ะนะ เพราะว่ามันชอบเมนูนี้ซะเหลือเกิน ผมกับมันนั่งกินอยู่สักพักไม่ได้พูดอะไร ต่างคนต่างเงียบเพราะผมรู้ดีว่ามันงอนผมอีกนั่นแหละ
“.....................”แล้วสักพักไอ้เพลงมันก็กินหมด ก่อนที่จะเดินหยิบจานไปวางไว้ตรงอ้างล้างจานแล้วเดินเข้าห้องนั่งเล่นไป พอผมกินเสร็จผมก็เอาจานไปเก็บก่อนที่จะเก็บโต๊ะให้เรียบร้อย แล้วกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น เห็นไอ้เพลงมันเอาโต๊ะเล็กญี่ปุ่นไปนั่งวาดรูปอยู่ตรงอีกมุมที่ติดกระจก
“......................”ผมส่งสายตาให้ไอ้ตาร์ แล้วมองไปที่ไอ้เพลง ไอ้ตาร์ก็พยักหน้ารับแล้ววางจานไอศกรีมลงบนโต๊ะแล้วเดินออกไปหยิบอีกจานมาวางไว้ ไอศกรีมถูกแต่งด้วยวิปปิ้งครีม ช็อคโกแล็ตและคาราเมล และกล้วยอย่างน่ากิน
“น้องเพลงมากินไอติมสิครับ”ไอ้ตาร์พูด
“......................”ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ไอ้เพลงเอาแต่นั่งระบายสีไม่พูดตอบอะไร
“น้องเพลงครับ”ไอ้ตาร์เรียกซ้ำ
“ไม่กินหรอครับ วันนี้อาตาร์ใส่ช็อคโกแล็ตเยอะเลยน้า”ไอ้ตาร์พูด
“เพลงไม่กิน”มันพูดตอบเสียงแข็ง ไอ้ตาร์จะลุกไปเหมือนจะไปหาไอ้เพลง แต่ผมส่ายหัวไว้เหมือนไม่ให้มันเข้าไปปลอบ มันเลยนั่งลงเหมือนเดิมแล้วป้อนไอศกรีมให้น้องมิ้นแทน
“ไม่กินก็ดี ไม่เปลือง”ผมพูดลอยๆ
“ข้าวก็..”ไอ้ตาร์ปราม
“ก็ดูมันสิ เอาแต่ใจตัวเองอยู่ได้ นิสัยเสีย”ผมว่า
“ข้าว”ไอ้ตาร์ลากเสียงปรามๆอีกครั้ง ผมเลยต้องเงียบแล้วนั่งกินไม่อยากว่ามันต่อ พอกินกันเสร็จก็เล่นกับลูกไอ้พี่ไม้ได้ไม่นานมากจนเย็นพ่อเด็กก็มารับไป พร้อมกับปากหมาอีกเช่นเคยนั่นแหละครับ
“อ่าว ยังไม่ตายหรอมึง”ไอ้พี่ไม้ทักคำแรกเมื่อเห็นผมอะนะ
“พี่ตายเมื่อไหร่เดี๋ยวผมก็ตายตามไปเองนั่นแหละ”ผมตอบแล้วยักคิ้วให้
“ครวย ปากนี่เสมอต้นเสมอปลายเลยนะมึง”ไอ้พี่ไม้ว่ายิ้มๆแล้วอุ้มลูกไป ผมกับไอ้ตาร์ก็เดินไปส่งหน้าบ้านนั่นแหละ กลับมาอีกทีก็ไม่เจอไอ้เพลงมันนั่งในห้องนั่งเล่นแล้ว
“งอนจริงซะมั้งคราวนี้”ไอ้ตาร์พูดแต่น้ำเสียงยังเหมือนเอ็นดูหลานตัวเองไม่เลิก มันเก็บของในห้องนั่งเล่นก่อนที่จะเดินเข้าไปล้างจานในครัว
“กูอาบน้ำนะ”ผมพูดบอกแล้วเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำเพราะว่าเดี๋ยวค่ำมากกว่านี้แล้วผมจะขี้เกียจ พออาบน้ำเสร็จผมก็มานั่งดูโบว์ชัวรถ(ที่เคยเขียนตอนลงในหนังสือ) ดูไปดูมาหลายรอบแระ แต่ยังตัดสินใจไม่ลงสักทีว่าจะซื้อดีไหม มันต้องคิดหลายอย่าง..เอ๊ะ หรือว่ากูเค็ม เหอะๆ
แกร๊ก~~
“เสร็จแล้วหรอ”ไอ้ตาร์ทัก ผมพยักหน้าตอบแล้ววางโบว์ชัวลง ก่อนที่จะเดินไปหยิบสมุดจดบันทึกงานของอาทิตย์หน้ามานั่งดู ไอ้ตาร์มันเข้าไปอาบน้ำได้สักพัก ไม่สิ..นานเหมือนกันกว่าจะออกมาน่ะ ผมดูหนังสือเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว
“เช็ดผมให้หน่อย”มันเดินมาทั้งๆที่นุ่งผ้าขนหนูอยู่แล้วยื่นผ้าขนหนูอีกผืนให้ผม มันนั่งลงตรงพื้นระหว่างขาของผม ผมก็จับผ้ามาแล้วเช็ดหัวให้มัน แล้วมันก็เอื้อมไปหยิบรีโมทกดเปิดโทรทัศน์
“โอ้ย หึหึ..”มันร้องเบาๆเพราะผมเอาผ้าไปคลุมหน้าแล้วขยี้เข้าที่หน้ามัน
“จุ๊บ~~”มันหันหน้ามาแล้วจูบเข้าที่หัวเข่าผมแล้วยิ้มให้
“ไร”ผมพูดถามไปงั้นๆ
“จุ๊บ~~”แล้วมันก็จูบซ้ำที่เดิมแล้วยิ้มเหมือนเดิมอีก ผมยิ้มให้มันอย่างงงๆ
“อะไรของมึงเนี่ย”ผมพูดแล้วผลักหัวมันเบาๆ
“...............”ไอ้ตาร์ยิ้มไม่พูดอะไรต่อ
“ไปไกลๆตีนกูเลยไอ้ห่านี่”ผมพูดขำๆแล้วผลักมัน ไอ้ตาร์หลุดขำออกมา ผมก็ยิ้มเริ่มจะเขินมันแบบแปลกๆ ไม่รู้มันจะนั่งมองหน้าทำไม แล้วกูก็ผิดเองที่ไม่ชินสักที
“ข้าวจะซื้อรถใหม่แล้วใช่ไหม”มันพูดถามแล้วเอาหน้าซบตรงหัวเข่าผม
“เปล่า ดูไปงั้น”ผมตอบ เพราะผมยังไม่ได้ตัดสินใจจริงๆ คันไม่ใช่บาทสองบาท ทำงานมาแทบตาย ถึงเงินจะพอและเหลือแต่ยังไงมันก็ยังไม่จำเป็นสำหรับผม รถที่ขับอยู่มันไม่ได้เก่าถึงขนาดอะไหล่หลุดสักหน่อย ก็แค่ตกรุ่นไปแล้วแค่นั้นเอง
“โหหหหหหห”ไอ้ตาร์ทำเสียงเซ็งใส่
“ยังไม่ซื้อ”ผมพูดบอกแล้วผลักหน้ามันอย่างหมันไส้
“พี่อยากได้แล้วอ่ะ”มันพูดแล้วเอาหน้าคลอเคลียตรงหัวเข่าผมไปมา มือก็ลูบต้นขาผมด้วย ผมเลยปัดมือมันออกเพราะมันขนลุก
“บอกว่าไม่ซื้อไงเล่า”ผมพูดแล้วเอนพิงตัวเองกับเบาะโซฟา
“จะเค็มไปไหนเนี้ย”มันบ่น
“ชินซะสิ”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้
“ซื้อเหอะนะ”มันพูดแล้วลุกขึ้นเข้ามากอดเอวผมไว้อีก
“ไม่เอา มันยังไม่พังสักหน่อยอ่ะตาร์”ผมพูดบอก
“โห ชาตินี้มันก็อาจจะไม่พังเลยเหอะครับ นู่นให้อีกสิบปีมันก็ยังขับเครื่องแรงเหมือนเดิม”ไอ้ตาร์พูด
“เออ งั้นอีกสิบปีค่อยซื้อ”ผมพูดบอก
“ข้าวอ่า”มันลากเสียงเหมือนไปไม่เป็นกับการที่จะทำให้ผมใจอ่อน
“พูดกันรู้เรื่องแล้วน่า อย่ามาเซ้าซี้”ผมพูดบอก มันหันหน้ามามองหน้าผม
“ไหนลองชิมสิ”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น แล้วเอาลิ้นมาเลียหน้าผม
“สาดดดนี่”ผมว่ามันแล้วผลักหน้ามันออก
“เค็มจริงๆอ่ะ หึหึ”ไอ้ตาร์พูด
“จริงดิ”ผมพูดแล้วกอดคอมันไว้ ไอ้ตาร์ยักคิ้วตอบยิ้มมองหน้าผม มันเอาหน้ามาใกล้มากขึ้น ผมจับต้นคอมันแล้วยกตัวเองเข้าไปจูบมันก่อน มันเองก็เหมือนจะต้องการอยู่แล้ว ต่างคนต่างจูบโต้ตอบกันอย่างเคยชิน
“อื้อออ เดี๋ยว..”ผมห้ามมันไว้เหมือนปรามให้มันช้าลง เพราะอยู่ดีๆมันก็รีบถอดเสื้อยืดผมออก ผมก็ต้องปล่อยให้มันถอดไปนั่นแหละนะ ไอ้ตาร์เริ่มรุกหนักมากขึ้น และผมรู้แน่แล้วว่ารอบนี้ผมไม่ได้รุกมันแน่นอนล่ะ เพราะมันเล่นรุกซะขนาดนี้ ผมเอนตัวลงนอนปล่อยให้มันถอดกางเกงผมออกโดยไม่ได้มีการเขินอายอะไรกันอีก แม่ง..จะให้พวกกูเขินอะไรกันอีก ล่อกันมานี่ทำสถิติลงกินเนสบุ๊คกันได้แล้วมั้ง กร๊าก
“หึ..”ผมหัวเราะเพราะผมเอาตีนไปเกี่ยวผ้าขนหนูไอ้ตาร์จนหลุดและแน่นอนว่ามันไม่ได้ใส่กางเกงในนั่นแหละ มันยิ้มตอบให้แล้วเดินลุกไปหยิบอุปกรณ์สำคัญบนหัวเตียงก่อนที่จะเดินกลับมา
“ชักช้าว่ะไอ้แก่”ผมพูดแซวขำๆ
“ข้าวอ่ะ”มันร้องเหมือนเซ็งที่โดนผมแซวเรื่องนี้อีกแล้ว ซึ่งเป็นปมของมันอ่ะนะ มันจะไม่ชอบให้ผมพูดว่ามันแก่ หรือแซวว่ามันแก่ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ระบุได้ว่ามันแก่ มันจะทำเสียงงอนๆไม่ชอบเลยจริงๆ
“หึหึ..”ผมหลุดหัวเราะ
“เร็วๆได้เปล่าเนี่ย แล้วกูยังไม่มีอารมณ์เลย ช่วยทำให้กูมีอารมณ์ด้วยนะ”ผมพูดบอก
“ไม่มีก็เรื่องของข้าวดิ พี่มี..”มันตอบหน้าตายเหมือนแกล้งกลับ มันโน้มตัวลงมาหาผมอีกครั้ง และเริ่มซุกไซร์ตามสเต็ปของมันอย่างชำนาญและรู้จัดอ่อนของผม ผมก็ยอมโอนอ่อนตามมันไปแล้วก็รุกมันด้วยเหมือนกันเป็นการสร้างอารมณ์ไปพร้อมๆกัน
“เดี๋ยว ห่าตาร์..มึงรีบไปเยี่ยมญาติมึงรึไง”ผมรีบจับของมันไว้ที่จ่อมาที่ผมแล้วเรียบร้อย
“เดี๋ยวเพลงมาเรียกอีกอ่ะ”ไอ้ตาร์พูดเสียงระแวงนิดหน่อย แล้วดันเข้ามาไม่เลิก ผมพยายามผ่อนคลายแล้วรับมันเข้ามากับไอ้สิ่งแปลกปลอมที่เคยชินมาแล้วกว่าสิบกว่าปี เหอะๆ ผมผ่อนลมหายใจออกเมื่อมันเข้ามาได้สุด ไอ้ตาร์ยิ้มให้ผมหน่อยๆก่อนที่จะเริ่มขยับ มันเริ่มจากช้าแบบว่าช้าฉิบหาย จนเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆจนมันเร็วจนตัวผมสะเทือน
“ไอ้สัตว์ตาร์ อะ..มึง จะรีบปั้มไปไหนเนี่ยห๊ะ”ผมทุบเข้าที่ไหล่มัน
“หึหึ..”ไอ้ตาร์หัวเราะออกมาแบบไม่สนใจ ไอ้ตรงนั้นมันก็ไม่ยอมเลิกขยับให้ช้าลงด้วย
“ไอ้..อึออ”พอผมจะอ้าปากด่ามันอีก มันก็ก้มลงมาจูบผมไว้ แล้วเสือกไม่ได้จูบแป๊บเดียว มันเล่นจูบซะนานจนผมต้องยอมให้มันกระแทกกระทั้น ทำทารุณกรรมต่อไปอย่างช่วยไม่ได้
ก๊อก ๆ ๆ..
ห่าไอ้เหี้ยตาร์เหมือนตาเห็น มันรู้ได้ไงว่าไอ้เพลงจะต้องมาเคาะประตู
“ตาร์เดี๋ยว..มึงล็อกห้องรึเปล่า”ผมรีบห้ามมันไว้ก่อน
“ล็อก”แต่ไอ้ห่านี่ดูเหมือนจะไม่กระหยี่อะไร เพราะแม่งมึงหยุดขยับแล้วตอบกูก่อนได้หมายยยยยยย..
“อาตาร์ฮะ”เสียงไอ้เพลงเรียกจากด้านนอก
“อือ”เสียงไอ้ตาร์ครางออกมาเบาๆ ผมโน้มคอมันลงมาจูบอีกครั้ง
“เร็วๆสิ”ผมกระซิบบอก ผมเองไม่เสร็จช่างหัวผมไปก่อน แต่ให้ไอ้เหี้ยนี่เสร็จเร็วๆภายในห้าวินี้เหอะ ไม่งั้นมันไม่ยอมออกไปหาไอ้เพลงแน่ๆ ไอ้ตาร์กระแทกเร็วขึ้นกว่าเดิม ไม่มีเสียงขานรับตอบไอ้เพลงมัน
“อะ...อื้อออ”สิ้นเสียงสุดท้าย มันก็ก้มลงหอบซบหน้าอยู่ตรงไหล่ผม
“อาตาร์ฮะ”เสียงคนข้างนอกยังเรียกไม่เลิก
“ลุกเลยเร็วๆ”ผมสะกิดมันแล้วพยายามดันมันออก ไอ้ตาร์ลุกขึ้นแล้วถอนน้องชายของตัวเองออก ผมรีบดึงผ้าขนหนูของมันมาห่มตัวเองไว้ แล้วรีบลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ส่วนไอ้ตาร์ปล่อยให้มันจัดการเรื่องข้างนอกเอาเองแล้วกัน กร๊าก ผมจัดการอาบน้ำอีกรอบ ได้ยินเสียงคนข้างนอกคุยอะไรกันไม่รู้
“มันมาทำไม”ผมถาม
“จะให้พี่ไปนอนด้วยน่ะ”ไอ้ตาร์บอก ผมหันไปมองก็เห็นว่าไอ้เพลงมันกลับห้องตัวเองไปแล้ว
“ไม่ต้องไป มึงนอนนี่แหละ..ไปตามใจมันมาก เคยตัวหมด”ผมพูดบ่นแล้วหยิบกางเกงมาใส่
“เดี๋ยวก็ร้องไห้พอดีอ่ะ”ไอ้ตาร์พูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป สักพักมันก็เดินออกมาแล้วแต่งตัว พอมันแต่งตัวเสร็จมันก็จะเดินออกไปจากห้อง ผมดึงแขนมันไว้แล้วกระชากจนตัวมันล้มลงกับเตียง
“นอนนี่แหละ”ผมพูดขำๆ ไอ้ตาร์ก็ขำด้วย
“ตัวเองไม่เอาแต่ใจเลย”ไอ้ตาร์พูดแล้วเอื้อมมาตีหัวผมเบาๆ
“พ่ออ่ะ ตัวพ่ออยู่ละ”ผมพูดบอกแล้วก้มลงไปจุ๊บที่ปากมันอย่างรวดเร็ว
แกร๊ก~
“อาตาร์ฮะ”อยู่ดีๆไอ้เพลงมันก็เปิดประตูเข้ามา พร้อมกับตุ๊กตาหมีที่กอดมาเป็นเพื่อนด้วย
“เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าจะเข้าห้องคนอื่นให้เคาะประตูก่อน”ผมพูดบอก
“...................”ไอ้เพลงยืนเงียบหน้าหงอยไป
“กลับไปนอนได้แล้ว”ผมพูดบอก มันเงยหน้ามามองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็ยิ้มตอบให้แหยๆ
“พี่ไปนอนกับเพลงแล้วกัน”มันพูด
“ไม่ต้องไป โตแล้ว..นอนเองให้ได้สิ”ผมพูด
“....................”ในห้องเงียบ ไอ้ตาร์ก็ไม่กล้าขยับตัว ส่วนไอ้เพลงก็ยืนกอดตุ๊กตาของมันนิ่ง แล้วสักพักมันก็เดินออกไปไม่พูดอะไร
“ยังไงล่ะเนี่ย”ไอ้ตาร์พูดงงๆ
“งอนทั้งวันอ่ะวันนี้”ผมพูดบ่น
“ข้าวก็พูดอะไรแรงไปรึเปล่า เพลงมันก็ต้องงอนสิ”ไอ้ตาร์บอก
“แต่มันจริงนิ เอาใจหน่อยมันก็ไม่ค่อยจะเชื่อฟัง”ผมบ่นบ้าง
“พี่ไปดูหน่อยดีกว่า”มันพูด
“มึงก็เอาใจมันตลอด”ผมบ่น
“ข้าวนี่ก็..”มันทำเสียงเซ็งๆแล้วเดินออกนอกห้องไป ผมล้มตัวลงนอน ห่มผ้าห่มเรียบร้อยเตรียมนอน แต่ก็ยังนอนไม่หลับเพราะก็เป็นห่วงอยากรู้เหมือนกันว่าไอ้เพลงมันจะเป็นยังไงบ้าง ผมนอนเล่นอยู่สักพักไอ้ตาร์ก็กลับมา
“นอนร้องไห้อยู่นู่น”มันพูดทันทีเมื่อก้าวเข้าห้องมา
“...................”มันลุกขึ้นนั่งเงียบๆ แล้วเกาหัวตัวเองอย่างเซ็งๆ
“พี่ไปเรียกก็ไม่ยอมออกมาจากผ้าห่ม ข้าวไปดูเลยนะ”มันพูดบอก
“เฮ้อออ”ผมถอนหายใจเซ็งๆแล้วลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหาไอ้เพลงที่ห้อง ในห้องไฟปิดสนิท ส่วนไอ้เพลงนอนอยู่บนเตียงคลุมโปงอยู่เรียบร้อย
“ฮะ..อึก ฟื้ดดด~~” เอาไงก่อนล่ะทีนี้ แล้วร้องทำหอยอะไรวะแม่ง
“ร้องทำไมเนี่ย”ผมพูดแล้วจับผ้าห่มของมันจะดึงออกมา แต่มันยังคงยื้อไว้
“มึงเลิกเอาแต่ใจสักทีได้ไหม”ผมพูดแล้วจะกระชากผ้าห่มอย่างแรง
“อึก ฮื้ออออออออออ”ไอ้เพลงร้องเสียงดังกว่าเดิมพร้อมกับมันที่โดนผมดึงผ้าห่มจนหัวมันโผล่ออกมา มันรีบลุกขึ้นนั่งกอดเข่าตัวเองไว้
“เป็นอะไรอีกล่ะ”ผมพูด ไอ้ตาร์เดินเข้ามาในห้อง แต่ไอ้เพลงมันยังกอดเข่าร้องไห้ไม่หยุด
“เฮ้ออออ”ผมถอนหายใจอีกรอบนั่งมองไอ้เพลงมัน มันก็ยังคงสักอึกสะอื้นไปของมันคนเดียว
“น้องเพลงร้องไห้ทำไมครับ”ไอ้ตาร์เดินมานั่งลงบนเตียงตรงข้างๆไอ้เพลง ไอ้นี่ก็ใจดีตลอดๆ
“ไหนครับ เงยหน้ามาคุยกับอาสิ ไม่ร้องนะ”ไอ้ตาร์เข้าไปกอดไว้ ผมลุกขึ้นอย่างเซ็งๆ ไอ้ตาร์หันหน้ามามอง
“โอ๋กันเองแล้วกัน”ผมบอกแล้วเดินกลับมาห้องนอน ไม่รู้ทำไมหงุดหงิด ผมเอาใจมันบ่อยมากๆ ง้อมันก็บ่อย ซึ่งผมปลอบไม่ค่อยเป็นนัก แต่นี่มันโตขึ้นทุกวันๆซึ่งผมไม่อยากให้มันเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้อีก มันจะเคยตัวเอาน่ะสิครับ ผมกลับมาที่ห้องแต่ยังเปิดไฟทิ้งไว้รอไอ้ตาร์มัน แล้วล้มตัวลงนอนเรียบร้อย ผมนอนอยู่สักพักจนตาจะปิดอยู่แล้ว
แกร๊ก~~
เสียงประตูเปิดเข้ามา ผมเหลือบไปมอง เห็นไอ้ตาร์เดินจูงไอ้เพลงมาด้วย มันยังหน้าแดง ตาบวมจากการร้องไห้อยู่ ในมือก็กอดตุ๊กตาหมีของตัวเอง
“อึก..เพลง ขอโทษ”มันพูดเสียงเบา สะอึกสะอื้นก้มหน้านิ่ง ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ก็ทำหน้าทำตาประมาณว่าโอ๋ๆหน่อยเหอะ
“...............”มันเงียบไป ผมเลยลุกเดินไปหามันแล้วนั่งลงตรงหน้ามัน
“เพลงขอโทษ”มันพูดไปร้องไห้ไป ผมเลยดึงมันเข้ามากอดไว้ มันก็รีบเข้ามากอดคอผมแน่น
“ตัวเองผิดก็ต้องยอมรับผิดสิ เอาแต่ใจตัวเองเกินมันเป็นเด็กไม่น่ารักรู้ไหมครับ”ผมพูด
“ฮึก..”มันพยักหน้าอยู่ตรงไหล่ผม
“ก็..ก็พ่อเข้าข้างน้องบ้านั่นอ่ะ”มันพูด
“ก็นั่นน้องนี่ แล้วเพลงไปแกล้งน้องทำไมล่ะครับ น้องรู้เรื่องอะไรที่ไหน”ผมพูด
“เพลงไม่ชอบอ่ะ ฮึก”มันพูดไปร้องไห้ไป
“ครับๆ พ่อก็รักเพลงคนเดียวนี่แหละ นั่นไม่ใช่ลูกพ่อสักหน่อย”ผมพูดปลอบ
“จริงนะ”มันพูดทันที
“คร้าบ”แต่มันก็ยังยืนกอดผมไม่เลิก ผมเลยอุ้มมันขึ้นไปบนเตียง ไอ้ตาร์ก็เดินตามมาจัดที่นอน แม่ง ทำไมสภาพผู้ชายตัวใหญ่ๆสองคนต้องมาคอยเอาเด็กมานอนแทรกกลางแบบนี้ด้วยวะ กูละไม่อยากจะเชื่อตัวเอง พอมันนอนได้มันก็หันมามองหน้าผม พอผมล้มตัวลงนอนมันก็รีบเข้ามาซุกๆตัวผมทันที ไอ้ตาร์เห็นงั้นมันก็ยิ้มให้ผมหน่อยๆ
“อาตาร์ไม่หันหลังให้เพลง”มันรีบหันไปพูดทันทีเหมือนรู้ว่าไอ้ตาร์นอนตะแคงหันหลังให้มัน
“หึ ครับๆ”ไอ้ตาร์ตอบแล้วหันหน้ากลับมานอนเข้าหาไอ้เพลง
“หลับละ”มันพูดส่งท้ายก่อนที่จะหลับตาลง ผมก็หลับด้วยเหมือนกัน พรุ่งนี้เช้าต้องตื่นแต่เช้าเพราะเป็นวันครอบครัว ต้องพามันไปนู่นไปนี่อีก เฮ้ออออ..ทำตัวคล้ายแม่มันยังไงก็ไม่รู้ว่ะ เหอะๆ
...............................................
ไม่ได้ว่าจะต่อต้าข้าว แต่มีคนขอ + ขี้เกียจต่อสลิ่มเมตร กร๊าก :laugh:
เมื่อวานเนตเหี้ยมาก :angry2: เลยมาลงให้ไม่ได้ ขอโทษไว้ณ ที่นี้.. :man1:
คงได้อีกน่าจะต่อเมตรสลิ่มนะ แล้วจะบอกที่เมตรสลิ่มอีกทีว่าจะต่อ (ปานกับแสบ) ให้ตอนไหน
ปล.แม่งขอเอ็นซีกันมา :angry2: ไอ้คนเขียนก็ขี้เกียจ มันก็ด่าเราว่า ไม่เอาเอ็นซีแบบดับเทียน ชักม่านปิด หรือแพลนกล้องไปที่อื่น o22
กร๊าก แต่คือกูขี้เกียจไง เอาไปแค่นี้พอ :z2:
ง่วง..ไม่ได้ตรวจคำผิด พรุ่งนี้มีสอบไปนอนดีก่า :bye2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต้าร์กับข้าวคู่นี้ที่คิดถึง
เพิ่งอ่านจบรอบที่สาม แบบว่าปลื้มมากถึงมากที่สุด :-[
อย่ามาขี้เกียจต่อเมตรกับสลิ่มนะ..คนเข้ารอกันมาหลายวันแล้ว :m16:
จะลงแดงกันแล้วววววววววววววววววว :z3:
-
มาทำให้ยิ้มอีกแล้วนะ.........ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ :z2:
-
เพลงตอนเ็ด็กๆขี้อ้อนนะเนี่ยยยยยยยย....
-
คิดถึงคู่นี้เหมือนกันนะเนี่ย อิอิ
ข้าวตาร์ก็ยังเหมือนเดิม น้องเพลงเด็กๆก็แสบไม่ใช่น้อยนะ ฮ่าๆ
-
น้องเพลงนี่ง๊องแง๊งใช่ย่อยเลยนะเนี่ยย
คิดถึงคู่นี้เช่นกันค่ะ
-
ครอบครัวสุขสันต์ หึ ๆ :m12:
-
ครอบครัวนี้น่ารัก :impress2:
รอเป้เข็มอ่า
-
คิดถึงมากกกกกกนะคะ อ่านละนะ
-
:impress2:น่ารักตลอดคู่ๆนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
คิดถึงต้าร์กับข้าวสุดๆ..น่ารักมากๆ
-
น่ารักมากอ่าาาาา ดีใจจังเลยที่เบบี้มาต่ออออ
เพลงยังคงนิสัยแบบเดิมไม่เปลี่ยน ข้าวก้อเหมือนกัน
นิสัยเหมือนกันเหอะสองคนนี้ 5555555555555555555555555
เพลงอ้อนได้น่ารักมากอ่า นึกตอนโดนแล้วแบบ แมนได้อีก
กรี๊ดดดดดดชอบน้องเพลงอ่า
ปล เค้าก้ออยากได้หนังสือ ซื้อไม่ทัน เสียใจมากกกกกกกก เบบี้รับพิจารณาด้วยนะจร๊ะ อิอิ
-
จะเอา จะเอาแบบนี้ คิดถึงนะครับ :L2:
-
อ๊ายยยยยยยยยย ดีจายยย ได้อ่านครอบครัวสุขสันต์อีกแล้วว... รอปานแสบต่อ... :z2:
-
คิดถึงคู่นี้จังเลยน้องเพลงน่ารักอะ
พี่ไม้ก็มีลูกมีเมียแล้ว
ปูเสื่อรอ แสบปาน
-
อั๊ยยยยยยยน้องเพลงน่ารักอ่ะมีงอนพ่อด้วย :man1:
ข้าวอ่ะใจร้ายทำน้องเพลงร้องไห้เลยเพลงคงคิดว่าพ่อไม่รักอ่ะจิยิ่งเป็นเด็กมีปมยิ่งขี้น้อยใจ
แต่ก็เข้าใจกันได้น่ารักที่สุดอ่ะคุณแม่ข้าว5555+
+1เป็นกำลังใจให้เบบี้น๊า :กอด1:
-
สวัสดีคร๊าบบบบบบ พี่เบบี้
บอกเฮียตาร์ กะข้าวด้วย คิดถึงเหลือเกินนนนน ฮ่าๆๆๆ
เห็นมาโพส แบบ น้ำหูน้ำตาไหล คิดถึงจริงๆ
เป็นเอามาก อิอิ....=)
อยากให้พี่เบบี้ ให้เฮียตาร์กะข้าว มาในอีกเรื่องนึง เป็นเรื่องใหม่ไปเรยอ่ะ
จะได้ติดตามบรรดาเฮียๆ ต่อ อิอิ :sad11:
-
ขอบคุณจ้าเบบี้
คิดถึงคู่นี้มากถึงมากที่สุดเลยล่ะ
แต่รู้สึกได้เลยนะ ว่าข้าวรักเพลงมากเหลือเกิน
เพียงแต่ว่าแสดงออกไม่เก่งเท่านั้น
ได้อารมณ์ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ
-
น้องเพลง(ตอนเด็ก)กับพี่เพลง(ตอนโต)
นิสัยต่างกันสุดขั้ว
ข้าวก็ยังโหดเหมือนเดิมไม่เสื่อมคลาย
อยากอ่านคู่พี่แสบกับปานด้วยอะพี่เบบี้ :กอด1:
-
น่ารักตลอดอ่ะ เรื่องนี้ ชอบๆ :กอด1:
-
น้องเพลงน่ารักมากค่า >~<
มีอิจฉาน้องมิ้นท์ด้วย เด็กๆก็งี้แหละค่ะ เราก็เคยเป็น :laugh:
พี่ตาร์ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ :-[
ตอนเอาใจเด็กน่ารักมากเลยค่า
-
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเพลงตอนเด็กๆจะขี้อ้อนขนาดนั้น
ครอบครัวสุขสันต์มากกกก น่ารักจัง
:pig4:
ขอบคุณเบบี้จ้าที่มาลงพิเศษ แต่ถ้าจะดีกว่านี้พาสลิ่มกับเมตรมาเร็วๆก็ดีนะ
-
ขอบคุณที่มาต่อ :pig4:
ชอบเหมือนเดิม
ครอบครัวน่ารัก
-
สงสารน้องเพลงหงะ เข้าใจความรู้สึกอย่างแรง เพราะเราก็เป็นอย่างบ่อย ๕๕๕
-
ไอ้ครอบครัวนี้ก็รักกันดีจริงๆ
ชอบเวลาข้าวโอ๋น้องเพลง
มันเป็นการผสมผสานความเถื่อนกับความเอ็นดูได้อย่างลงตัว ก๊ากกก :m20:
พี่ตาร์เท่เสมอนะ คึคึ :-[
รอน้องสลิ่มอยู่นะเบบี้ แล้วจะรอพี่แสบต่อ ม๊วฟฟฟ
-
แอร๊ยยย
น้องเพลง
ยัง
น่า
รัก
เหมือน
เดิม
ชอบบบบบบบบบบบบบ
:-[ :impress2:
-
ชอบตลอดอ่ะ อาร์ต้า พ่อข้าว น้องเพลง รักมากๆๆเลย ฮุๆๆๆ ขอน้องเพลงอีกตอนได้ได้ป้ะจ๊ะ อิอิอิ o18
ไรเตอร์สู้ๆ
-
เด็กก็คือเด็ก อ่านง่ายและน่ารัก :m1:
-
+1 แทนคำขอบคุณนะคะคุณเบบี้ ครอบครัวสุขสันต์จริง ๆ พ่อ+พ่อ+ลูก
ลูกชายก็ขยันงอน ขี้อิจฉา กลัวพ่อจะรักคนอื่นมากกว่า แต่ก็เข้าใจนะ เด็กที่
ขาดพ่อแม่ก็ย่อมต้องหวงความรักที่มีอยู่เป็นธรรมดา พ่อข้าวก็โคตรดุเลย
อาตาร์ก็น่ารัก สุภาพบุรุษ ใจเย็นตลอด เลยเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างลงตัวนะ
ขนาดไม่มีแม่เข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ก็สามารถทำให้เป็นครอบครัวตัวอย่างได้
ตอนพิเศษแบบยาว ๆ ทำให้ค่อยหายคิดถึงน้องเพลง พ่อข้าว และอาตาร์ไป
ได้บ้าง :pig4: :pig4:
-
ชอบบบบบบบบบบบบบ ตั้งแต่พี่ต้าร์อุ้มเด็กลงมาละ ฮาๆๆๆๆ น่ารักอ่า
เหมือนแบบ ได้อารมณ์มีลูก 2 คน (ไม่น่าเป็นลูกพี่ไม้เลยจริงๆ 555)
นี่ถ้ามีน้องมาเพลงคงไม่ยอมแน่
ตกใจเรื่องโรคจิตนั่นหมดเลย นึกว่าเพลงจะโดนจับซะแล้ว
++++++++
"ปล.แม่งขอเอ็นซีกันมา ไอ้คนเขียนก็ขี้เกียจ มันก็ด่าเราว่า ไม่เอาเอ็นซีแบบดับเทียน ชักม่านปิด หรือแพลนกล้องไปที่อื่น "
5555555555555555555555555 ตอนนี้ก้อไม่ถือว่าดับเทียนซะทีเดียว กร๊ากกกกก
มาต่อแสบปานให้ไวเลย
-
น่ารัก :กอด1:
คิดถึง ตาร์ ข้าว น้องเพลง
:L2: :L2:
-
ข้าว ต้าร์ น่าร้ากกกกกกกก :-[
เพลงน่ารัก :กอด1:
เรื่องในดวงใจจริงๆ o13
-
ขอบคุณค่ะเบบี้คิดถึงต้ากับข้าวสุดๆ อ่ะ
รอตอนพิเศษตอนต่อไปค่ะ
:จุ๊บๆ:
-
ข้าวกะตาร์ก็ยังเหมือนเดิมเลยนะ
-
ครอบครัวนี้เขาน่ารัก กานทุกคนเรย :bye2:
-
ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ :z2:
-
น่ารักกกกกกกกก
กรี้ดๆ ๆ ๆ ๆ :pighaun:
-
ขอบคุณนะคะที่พา ต้าร์ ข้าว แล้วก็น้องเพลงมาเยี่ยม หายคิดถึงไปเยอะเลย
:pig4: :pig4:
-
พี่ต้าร์พี่ข้าวน้องเพลง หายคิดถึงได้เยอะเลย :กอด1:
ชอบน้องเพลงตอนเด็กๆแบบนี้จัง น่ารักไม่ทน พี่ต้าร์พี่ข้าว ก็นะไม่ว่าจะผ่านไปกี่ตอนอ่านไปกี่หน
ความรูสึกที่ได้อ่านไม่เคยเปลี่ยน มันเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่นรักจังเลยน๊า :man1:
แต๊งเบบี้ด้วยนะ ที่แต่งตอนพิเศษมาให้หายคิดถึง จัดเต็มไป+1 โทษฐานที่ฝีมือไม่เคยตกเลย 555
-
อือน้องเพลงเอาเเต่ใจเหมือน
ใครน๊า 5555พ่อข้าวชัดๆ
-
:L2:เอามาฝากน้องเพลงเด็กขี้แย
-
ดีใจมากกที่มีพิเศษน้องรอลบ แทบกรี๊ดแน่ะ 555 :laugh:
อ๊ะ เพลงน่ารักเหมือนเคย แต่ดีนะที่ข้าวพยายามปรามไม่ให้เอาแต่ใจมาก :man1:
-
ชอบครอบครัวนี้จริง ๆ
3 คน แต่ครบรสเลย
ขอบคุณเบบี้ที่ยังต่อเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้เรื่อย ๆ
ขอให้ทำสอบไ้ด้คะแนนดี ๆ ทุกวิชาเลย
-
:pighaun: :pighaun:
-
อ๊าาา ตาร์-ข้าว คิดถึงงงงง
-
อาตาร์ โฮๆๆๆๆ
ยังสติลน่ารักนะ ชอบเว้ย!!
น้องเพลงแม่งขี้งอน ไม่น่าเชื่อว่าจะโตมามาดแมนขนาดนั้น
ก๊ากกกกกกกก
จะเอาแสบปานนนน จะเอาเอ็นซี
อยากได้หลายอย่างว่ะ
งื้อออออ ><
-
คู่นี้กี่ปีๆก้อหวานไม่เปลี่ยน :L1: :กอด1:
น้องเพลงน่ารักอ่าาาาา ลูกจาเหมือนใครไปได้
ก้อเอาแต่ใจเหมือนพ่อมันอะแหละก๊ากกก :laugh:
-
กรี๊ดดดด ต้าร์ กะข้าวมา แล้ว
ยังน่ารักเหมือนเดิมมมเลยอะ
แบบว่า รักกันเสมอตนเสมอปลาย น่ารักมากๆๆ
น้องเพลงเริ่มดื้อแล้วจิงๆๆด้วยอะ
ต้าร์นี้ เปนนางงามสุดๆๆจะรักเด็กไปไหนเนี่ย
55555
ต้าร์กะข้าวมาแล้ว อย่าลืมสลิ่มกะเมตรนะค่ะ 5555
-
น้องเพลงน่ารัก :กอด1:
ว่าแต่ว่า ตอนพิเศษนอกรอบ 4 เนี่ย น้องเพลงอายุเท่าไหร่อะ เบบี้
สงสัยยังเด็กอยู่มาก ข้าวก็เป็นแม่ที่ดีอยู่นะ (??) :z2:
-
กรีดร้องด้วยความดีใจ...คิดถึงต้าร์ข้าวและพี่เพลงมากๆ
โถ พี่เพลงขา คุณพ่อรักหนูคนเดียวแหละลูก...
ตอนเด็กขี้อ้อน เอาแต่ใจซะขนาดนี้ แต่ไหงโตขึ้นมากลับแมนมาก เป็นผู้นำ และดูเป็นผู้ใหญ่ที่คอยปกป้องดูแลคนอื่นได้
ชื่นชมข้าวกับตาร์มากเลี้ยงไอ้ตัวน้อยให้โตขึ้นมาเป็นพี่เพลงที่สง่างาม และเพียบพร้อมในทุกด้านอะ
:กอด1:
รอปาน แสบด้วยใจจดจ่อเลยค่ะ
-
ชอบต้าร์อ่ะ น่ารักมากกก
รอตอนพิเศษมาลงอีก ฮ่าๆๆๆ
-
ชอบน้องเพลงจัง ออดอ้อนพ่อเหลือเกิน
ข้าวก็นะดุจริงจัง ^^
-
ชอบอ่ะ น้องเพลงน่ารักน่าหยิกเนอะ
:กอด1:เบบี้ที่มาต่อให้จ้า
-
กรี๊ดดดด น่ารักมากอ่ะค่ะ
อ่านไปยิ้มไป เลยไปค่ะ
-
ตาร์ข้าวยังน่ารักน่าเลิฟๆๆๆ รอปานแสบน่ะชอบคู่นี้ที่สุดเลย ขอเอ็นซีคู่นี้ดั๊ว ฮิฮิ
-
ตาร์ข้าวหน้ารักไม่เคยเปลี่ยน เป็นรักที่ลงตัวแบบไม่เหมือนใคร
และตอนนี้ก็ให้บรรยากาศแบบครัวครัวเอามาก ๆ หน้ารักมาก......
อ่านน้องเพลงตอนเด็กแล้วคิดถึงตอนที่อ่านตอนโตมาก ๆ เลย แบบว่าสุภาพบุรุษสุด ๆ อะ
อยากให้คุณเบบี๋เขียนเรื่องของน้องเพลงแบบเต็ม ๆ จัง (โดนเบบี๋ :z6:ข้อหาหลายสิ่ง :m20:)
:pig4: writer คะ
-
:L2:
ดีใจจังมาต่อเรื่องนี้ แล้ว
คิดถึงต้าร์ข้าว มากมาย
แถมมีน้องเพลงอีกต่างหาก
-
ชอบครอบครัวนี้จัง
มีข้าวมีตาร์และน้องเพลงดูอบอุ่นดี :กอด1:
-
น้องเพลงน่ารักมากกกกก
หวงของตั้งแต่เด็กแบบนี้ง่ะดิ โตมาเลยหวงน้องขนมซะขนาดนั้น อิอิอิ
-
ขอบคุณมากค่า สำหรับตอนพิเศษ
คิดถึงทุกๆคู่เลยเรื่องนี้
-
น่ารักอ่ะ
ข้าวนี้เฉียบขาดมากอ่ะ
แต่ก็ดีน้องเพลงเป็นเด็กดีเข้าใจง่าย
จะร้องไห้ตามน้องเพลงอยู่ล่ะ
+1 จ๊ะ
:L2: :pig4:
-
คิดถึงต้าร์กับข้าวมากดีที่ยังมีตอนพิเศษให้อ่าน
แต่เป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ (อุ่นจนร้อน)
น้องเพลงน่ารักแต่ก็ยังเด็กพ่อข้าวต้องปวดหัวไปอีกนาน
แต่ที่ปวดยิ่งกว่าใครคงเป็นต้าร์ที่ต้องดูแลทั้งข้าวและน้องเพลงงานหนักจริงๆ
-
ครอบครัวสุขสันต์
ตาร์+ข้าว+น้องเพลง :really2:
ตอนต่อไปขอ ปาน+แสบ นะคะ
-
น่ารักมากมายอ่ะ
ไม่ไหวจะรักต้าร์ข้าวเลยอ่ะ
อ้อนกันได้ใจชอบบบ ฮ่าๆ
แต่ว่าเรื่องหื่นนี้พี่ตาร์ชนะเลิศจริงๆ แสดงว่าโดนขัดจนรู้ใช่มั้ย
รีบมี รีบทำ รีบเสร็จ กร๊ากกกกกก
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :fire:
แกฉันอยากอ่านปาน แสบ น่ารักกกกกกกกกก มั้งอ่ะ :z2:
ไม่ต้องคิดไรมาก แต่เลยๆๆๆ :z13:
ด้วยความรัก :oo1:
-
แล้วผู้ชายคนนั้นคือไผ้ละค่า
สงสัยสุดดด
-
ต้าร์ข้าวน่ารักสุด ๆ อะ ข้าวก็รักน้องเพลงในแบบของข้าว ข้าวยังคงเป็นตัวของตัวเองอย่างเสมอต้นเสมอปลายเลยอะ
-
ดีใจมากกกกก ได้อ่านน้องเพลง หายไปนานแค่ไหนกลับมากก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
มีโรคจิตมายืนหน้าบ้านด้วย นึกว่าเพลงจะโดนอุ้มซะแล้ว โชคดีไป
ไม่อยากให้เพลงโตเลยอ่ะ 55 ตอนเด็กมันน่ารัก
-
:laugh: ชอบว่ะ
ข้าวนี่ถูกยกไว้บนแท่นจริงๆ
เพลงมันก็งอแง-เอาแต่ใจ-ขี้น้อยใจ-ไม่ค่อยเชื่อฟังได้โล่เลยเนอะ แต่มันก็น่ารักของมัน ดูๆไปก็นิสัยข้าว+ต้าร์เลยนะ
พี่ต้าร์ก็ยังกลัวเมียไม่เปลี่ยน ฮ่าๆๆ
ปล.ไอ้หมอนั่นเป็นใคร? มันดูจิตขนาดข้าวระแวงได้ .. ไม่เคลียๆ มีต่อซะดีๆ o18
-
เย้ ดีใจมากๆถึงมากที่สุดเลย
ที่เบ้บี้มาต่อต้าร์ ข้าวให้ อิอิ
น่ารักอ่ะ เหมือนครอบครัวนี้จะมีอะไรให้แปลกใจได้ตลอดเลย
หรรษากันจริงๆเลยขนาดโกรธกับลูก พ่ออย่างข้างยังได้ใจเราเลย
รอแสบปานอย่างใจจดใจจ่อ เป็นกำลังใจให้เบบี้นะจ๊ะ
-
บวกไป อิอิ ถูกใจอ่ะ
-
:L1:
-
ถ้าข้าวเป็นแม่ ต้าก้เปงพ่อละ
งั้นเปลี่ยนคำเรียกไปเลยล่ะกาน
-
รอแสบ ปาน
FCแสบ ปาน :a2:
-
หามานานๆๆๆๆๆ
-
คู่นี้น่ารักแบบเถื่อนๆเนอะ
อีกคนก็พูดจาเพราะเชียว
ส่วนอีกคนก็พ่อขุนตลอด
เพลงแม่งนิสัยหวงแต่เด็ก
-
น้องเพลงก็ยังขี้น้อยใจเนอะ...อิอิ พ่อข่าวออกจะรัก แต่ว่าแสดงออกไม่เก่งเท่านั้นเอง..
ต้าร์กับข้าวนี่ยังน่ารักเหมือนเดิม.. o13
แล้วตกลงว่าผู้ชายหน้าบ้านคือคนบ้าว่างั้น?
อิอิ
-
พ่อข้าวรักน้องเพลงมากนะ แต่ว่าปลอบไม่ค่อยเป็น โอ๋ไม่ค่อยเป็นไง
อาตาร์ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม แต่มาแกล้งหยอกข้าวแบบนี้ อันตรายนะนั่น บอกว่าลูกของตัวเองซะด้วย :laugh:
มีความสุขกับการอ่านเรื่องนี้มากถึงมากที่สุด
บวก 1 แต้ม ขอบคุณเบบี้มากๆจ้า :3123:
-
อรั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[
น่ารักสุดๆเลยอ่ะ น้องเพลง แบบว่างอน อ้อน มึนได้อีกอ่ะ แต่แบบอ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ รู้สึกถึงความอบอุ่นเลยอ่ะ
ขอบคุณจ้าาาาา
:pig4:
-
น่ารักกก จิงๆๆ ครอบครัวนี้
รอ ตอนพิเศษ อิกคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ
อิอิ
-
ยิ่งเลี้ยง ยิ่งเหมือนพ่อ แต่ก็สะใจ กรรมกำลังตามสนองคนเอาแต่ใจ :z2: ใครหว่า
น้องเพลง ยิ่งวันยิ่งหน้ารัก แม้จะกวน... สมแล้วที่เป็นลูกของข้าว :z1:
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ หนูเบบี้ จะเป็นคู่ใครก็ได้ ไม่เคยเกี่ยง :impress2:
-
เพลงมันอิจฉาน้องนี่เอง
-
สนุกทุกคู่เลย เบบี้แต่งมันมากส์
โดยเฉพาะแสบปาน กระแทกใจอย่างแรง
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบมากขึ้นไปอีกที่มีตอนพิเศษที่ให้เห็นว่าแต่ละคู่รักกันยันแก่
ขอบคณเบบี้หลายๆๆ เด้อ ม้วนขนาด ม้วนคัก ม้วนหลาย o13
-
พิเศษนอกรอบ 5
“พี่แสบ”
“พี่.................แสบ”ผมยังเรียกไอ้คนที่นอนกระดิกตีนไปมาไม่สนโลกอยู่ตรงหน้าผม
“พี่แสบ!”ผมกระแทกเสียงเรียกอีกครั้ง
“อะไร”มันหันมาตอบเสียงห้วน
“ปานบอกว่าให้ออกไปเก็บผ้า”ผมพูดรอบที่สามแล้วนะไม่ใช่รอบแรก เซ็งจริงๆเลยแม่ง
“โอ้ย..”มันทำเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจนิดหน่อย แล้วลุกขึ้นจากโซฟาไป อะไรกันนักกันหนานะ วันหยุดทั้งทีแทนที่ผมจะได้อยู่สบายๆ ผมกลับต้องมาซักผ้าในตอนเช้า แล้วบอกให้มันเก็บมันก็ไม่เก็บอีก แค่เก็บผ้าเองมันจะขี้เกียจบ้าบออะไรกันนักกันหนา แล้วนี่มันก็ปิดเทอมแล้วด้วยอ่ะครับ วันๆมันไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นอน ดูหนัง ดูบอล ออกไปกินข้าวข้างนอก ข้อสอบของนักศึกษามันก็ยังไม่ตรวจ ยังกองอยู่ในห้องทำงานมาตั้งอาทิตย์นึงแล้ว ไม่รู้ว่าเค้าไม่คิดจะไล่มันออกบ้างรึไงนะ หมันไส้มัน แมร่ง
“อ่ะ”มันเดินเข้ามาพร้อมตะกร้าผ้าแล้ววางลงตรงหน้าผม
“เฮ้อ..”ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
“น่าเบื่อชะมัด”ผมบ่นอีกรอบแล้วลุกไปหยิบตะกร้าผ้าหนีมันเดินขึ้นห้องนอนเพื่อไปพับผ้าแล้วเก็บใส่ตู้เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“แล้วพี่จะนั่งๆนอนๆอีกเมื่อไหร่ เมื่อวานพ่อโทรมาบอกให้กลับไปบ้านบ้าง”ผมพับผ้าเสร็จก็เดินลงมาหามันที่ห้องนั่งเล่นอีกรอบ
“ไว้ก่อนน่าขี้เกียจ”มันตอบแบบไม่สนใจแล้วดูโทรทัศน์ต่อ
“อะไรวะ”มันขึ้นเสียงด้วยความหงุดหงิด เมื่อผมเดินไปปิดโทรทัศน์
“ทำอะไรที่มันมีประโยชน์บ้างได้ไหม วันๆอะไรก็ไม่รู้เนี้ย ขัดตา”ผมบ่น
“มันวันหยุดกูนะเว้ย ห่าแม่ง บ่นอยู่นั่นแหละ”มันพูด
“ก็รู้แล้วว่ามันวันหยุด แต่ปานได้หยุดเหมือนพี่ไหมล่ะ ปานต้องทำงานบ้านตั้งหลายอย่าง พี่แสบอะไรก็ไม่รู้เนี้ยเอาแต่ดูโทรทัศน์อยู่ได้”ผมบ่น
“แล้วพ่อก็โทรมาบ่นกับปานอีกว่าไม่กลับบ้านกลับช่องเลย ไม่คิดถึงพ่อแม่กันแล้วใช่ไหมอะไรเยอะแยะอ่ะ ปานเหมือนคนผิดอยู่คนเดียวเลย แล้วดูพี่ดิ”ผมบ่น
“เออน่า กูรู้ละ มึงก็เลิกๆบ่นเหอะน่า”มันพูดปัด
“พี่แสบ”ผมย้ำเสียง
“ก็ไว้ก่อน ใกล้เปิดเทอมค่อยไป มึงก็เตรียมเคลียร์งานไว้แล้วกัน ไปก็จะได้ไม่ต้องรีบกลับห่าอะไรวุ่นวายอีก”มันพูด
“พี่แสบน่าเบื่อ อะไรก็ไม่รู้ น่าเบื่อ!”ผมกระแทกเสียงใส่แล้วเดินหนีมันออกมาอีกครั้ง ก็มันน่าเบื่อจริงๆนี่ครับ ผมอุตส่าห์หยุดมันน่าจะอยากพาผมออกไปกินข้าวนอกบ้าน หรือไม่ก็พาออกไปช็อปปิ้งบ้าง หรือว่าชวนไปดูหนัง หรือหวานแหววอะไรบ้างก็ได้ แต่นี่เอาแต่ทำกิจกรรมของตัวเองก็คือ แดกกับนอน ห่า..มีผัวเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน
กริ๊งงงงงง~~~~~~
“ปานรับเอง”ผมตะโกนบอก แล้วรีบวิ่งเข้าห้องนั่งเล่นไปรับโทรศัพท์
“สวัสดีครับ”ผมรับ
“น้องปานหรอ”
“พี่ข้าว”ผมพูดด้วยความตื่นเต้นทันที
“ครับพี่เอง”พี่ข้าวตอบเสียงนุ่มเหมือนเคย
“มีอะไรรึเปล่าฮะ ถึงขนาดโทรมาหาเนี้ย”ผมพูด
“แฮะๆ ก็นิดหน่อยอ่ะครับ”พี่ข้าวพูด
“อะไรหรอครับ”
“พอดีพี่กับไอ้ตาร์อยากไปเที่ยวทะเลน่ะ แล้วคือ..เอ่อ พี่ไม่ได้ไปกันสองคนมานานแล้ว ตาร์เองมันก็อยากไปกับพี่สองคน คือแล้วพี่ก็ไม่รู้จะเอาไอ้เพลงไปทิ้งที่ถังขยะแถวไหน น้องปานพอจะรับไปเลี้ยงก่อนได้รึเปล่าครับ”พี่ข้าวพูดด้วยน้ำเสียงเกรงใจปนพูดติดตลก
“ได้สิครับ”ผมรีบตอบทันทีแทบไม่ได้คิดอะไร
“จริงนะ”พี่ข้าวพูดย้ำ
“อะไรวะ”พี่แสบเงยหน้าขึ้นมาถาม
“ไม่ต้องยุ่ง”ผมตอบอย่างงอนๆมันอยู่
“มีอะไรกัน”พี่แสบถามย้ำอีก มันลุกขึ้นมาแล้วแย่งโทรศัพท์จากมือผมไป
“มีห่าไร”พี่แสบพูด
“ห๊ะ ตีนเหอะนี่”มันพูดหลังจากที่พี่ข้าวคงบอกเหตุผลอะไรไปบ้าง
“ลูกมึงนะ มึงก็เอาไปด้วยเด้”พี่แสบพูดอย่างหงุดหงิดไม่เลิก
“ห่าข้าว ถ้าเรื่องอื่นกูจะไม่ปฏิเสธมึงเลยนะเว้ย มึงจะยืมเงินกูกี่แสนกูก็จะไม่ปฏิเสธ หรือจะเอาเมียกูไปทำเมียมึงก็ได้กูไม่ว่า แต่มึงช่วยอย่าเอาลูกมึงมาไว้กับกูได้ไหม กูไม่ชอบเด็ก”พี่แสบมันพูดยาวเหยียด
“ออกไปเลย”ผมพยายามกระชากตัวพี่แสบให้ออกมาแล้วยื้อโทรศัพท์กับมัน
“ปานจะเลี้ยงเอง”ผมพูด พี่แสบหันหน้ามามองหน่อยๆ
“ไม่เอา”มันพูดบอกผม
“ปานจะเลี้ยงเอง ปานจะเลี้ยง”ผมกระแทกเสียงบอก
“..................”พี่แสบเงียบไป มองหน้าผมนิ่งๆ
“พี่วันๆก็ไม่คิดจะออกไปไหนอยู่แล้วนี่ ปานมีน้องเพลงปานจะได้มีเพื่อน อยู่กับพี่สองคนน่าเบื่อจะตาย ตาแก่คนนึงที่เอาแต่กระดิกตีนไปมาวันๆ”ผมพูด
“อ๋อ กูเป็นตาแก่ที่กระดิกตีนไปวันๆว่างั้นเหอะ”มันย้อน
“เออ”ผมตอบ
“...................”มันเงียบจ้องหน้าผมอีก
“มึงจะไปกี่วัน”พี่แสบหันไปถามปลายสาย
“เออ งั้นก็ได้”พี่แสบตอบ
“อืมๆ เออ..หวัดดี”แล้วมันก็วางโทรศัพท์ไป
“มากี่วันอ่ะ”ผมรีบถามด้วยความตื่นเต้น
“หึ นอนแค่คืนเดียว”มันแสยะยิ้มตอบเหมือนสะใจกับผม
“โหยยยย..คิดว่าจะอยู่หลายวันซะอีก”ผมพูดอย่างเซ็งนิดหน่อย
“สม”มันพูดเย้ยอีกแล้วไปนอนต่อ
“จะนอนกินบ้านกินเมือง กิน..กิน โอ้ยยย ไอ้บ้า”ผมตะโกนด่ามัน
“กูผัวมึงนะ”มันตะโกนกลับ
“ผัวเฮงซวยอ่ะสิ”ผมย้อนแล้วนอนลงบ้าง
“แล้วมึงนอนทำไม มึงว่ากูแล้วมึงนอนทำไม”มันไม่ลดละ
“พี่นอนได้ ปานก็นอนได้เหมือนกัน น้องเพลงมาเมื่อไหร่ปลุกด้วย”ผมบอกแล้วด้วยความหมันไส้เลยขว้างกล่องกระดาษทิชชู่ใส่มันซะเลย
...............
...............
ดูมัน..เอาอีกละ -_--
“อย่าสิพี่แสบ” เป็นบ้ารึไง นิ่งเป็นหลับ ขยับไม่แดกก็อย่างว่าเนี่ย
“มึงนี่ขี้บ่นขึ้นทุกวันๆ ไม่รำคาญตัวเองบ้างรึไงวะ”มันพูดแล้วลูบเนื้อลูบตัวผมไม่เลิก
“ก็ดูพี่ทำตัวสิ”ผมหันไปบอก
“กูเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด มึงน่าจะชินซะนะ”มันพูดยิ้มด้วยความภาคภูมิใจในตัวเองมาก
“เอ้ ปล่อยสิ เดี๋ยวน้องเพลงมา”ผมพูดแล้วพยายามปัดมือมันออก เสื้อแม่งล่นขึ้นบนหน้าอกตั้งแต่เมื่อไหร่
“ก็รีบๆทำดิ คืนนี้กูก็อดทำอ่ะดิ”มันพูด
“ก็มีตั้งหลายวันทำไมไม่ทำ ไอ้บ้า”ผมว่า วันก่อนหน้านี้เป็นอาทิตย์ๆ ผมกับมันแทบไม่ได้มีอะไรกันเลย แล้วทำไมเสือกไม่ทำ ไม่เข้าใจ
“ก็มันมีอารมณ์ตอนนี้นี่”มันย้อน
“แต่ปานไม่มี”ผมพยายามดันตัวมันออก แต่มันเสือกล็อกผมไว้ก่อน
“พี่แสบ ไม่..อื้ออ” ไอ้บ้านี่มันเคยฟังอะไรบ้างไหมตั้งแต่คบกันมานี่เคยฟังกูบ้างไหมห๊ะ มันเริ่มมือล้วงไปเรื่อยเปื่อยของมัน ผมพยายามปัดมือมันออกบ้าง แกะบ้างแต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะปากมันก็ยังกดจูบกับปากของผมอยู่ไม่เลิก พอมันเผยปากออก มันก็ถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนที่จะพยายามดึงกางเกงผมออก
“อ่ะ เดี๋ยวพี่แสบ”ผมดึงกางเกงไว้หน่อยเพราะอยู่ดีๆก็เขินมันที่จ้องมองผมด้วยความเจ้าเล่ห์
“แป๊บเดียวนะ”ผมพูดดักไว้ก่อน มันแสยะยิ้มแล้วดึงกางเกงผมลงไปจนถึงปลายเท้า
“อ๊ะ..”ผมขนลุกขึ้นทันทีจากมือของมันที่ลูบมาตรงต้นขาของผมอย่างตั้งใจแกล้ง มันก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง ผมเลยลูบไล้ตัวมันด้วยความเคยชินของร่างกายของมัน
ติ๊งต๊อง ๆ ๆ ๆ
“ห่าข้าว”พี่แสบกัดฟันพูดเหมือนระงับสติอารมณ์ ผมรีบหยิบกางเกงจากปลายเท้าขึ้นมาใส่ แล้วรีบจับเสื้อให้เข้าที่เข้าทางแล้วรีบลุกขึ้นทิ้งไอ้พี่แสบที่นั่งกัดฟันแน่นด้วยความโมโหไว้ที่ห้องนั่งเล่น ผมรีบเดินไปเปิดประตูหน้าบ้านทันที
“หวัดดีครับพี่ข้าว พี่ตาร์”ผมยกมือไหว้พี่ข้าวพี่ตาร์ที่ยืนยิ้มแต่งตัวเรียบร้อยเตรียมไปเที่ยวรออยู่แล้ว
“สวัสดีครับ”พี่ตาร์กับพี่ข้าวรับไหว้
“สวัสดีครับอาปาน”น้องเพลงยกมือไหว้
“ว่าไงครับน้องเพลง”ผมนั่งลงแล้วลูบหัวน้องเพลงอย่างเอ็นดูกับเด็กคนนี้ที่ทั้งน่าตาและนิสัยน่ารักไปซะหมด
“พี่ฝากด้วยนะครับ พรุ่งนี้พี่จะกลับเย็นๆแล้วจะรีบมารับเลย เอ่อ..แล้วไอ้แสบไปไหน”พี่ข้าวพูดแล้วชะเง้อเข้าไปในบ้าน
“มาทำเหี้ยไร”พี่แสบเดินออกมายังไม่ทันถึงหน้าบ้านก็ตะโกนมาก่อนเลย
“ไอ้สัตว์ กูไปทำไรให้ไม่ทราบ”พี่ข้าวย้อน
“โห มึงไม่ได้ทำอะไรเลยไอ้เหี้ย”พี่แสบด่ากลับ
“หวัดดีเฮีย”แล้วก็ยกมือไหว้พี่ตาร์
“วันหลังช่วยเอาไปไว้บ้านอื่นได้ไหม พี่เจ้า ไอ้แมน ไอ้พี่ไม้ ไอ้ป๊อด ไอ้เป้ หรือใครก็ได้อ่ะ”มันพูดบ่น
“พี่เจ้าเค้าไม่ว่าง ส่วนคนอื่นก็..ดูจะดูแลลูกกูไม่ได้ดีเท่ามึงหรอกน่า”พี่ข้าวพูดขำๆ
“ส้นตีนเหอะ แล้วอะไรมึงเนี่ย มองหน้ากูทำไม”พี่แสบด่าพี่ข้าวก่อนที่จะก้มต่ำลงมองน้องเพลงที่ยืนเงยหน้าจ้องหน้าพี่แสบตาไม่กระพริบ
“เพลงอยากไปกับพ่อด้วย”น้องเพลงหันไปบอกพี่ข้าว
“เอ่อคือ ไปไม่ได้ครับ คือ..พ่อต้องไปทำธุระน่ะ นะครับน้องเพลงอยู่กับอาปานกับอาแสบนะ”พี่ข้าวนั่งลงพูดกับน้องเพลงที่ดูจะลังเลกับการที่ต้องอยู่กับไอ้พี่แสบเสียแล้ว
“แต่เพลงไม่อยากอยู่แล้ว”น้องเพลงพูดหน้าหงอย
“เดี๋ยวพ่อจะรีบกลับมานะครับ น้องเพลงต้องเป็นเด็กดีรู้ไหม กลับมาแล้วพ่อจะพาไปซื้อหุ่นยนต์อีกไง”พี่ข้าวพูด
“.................”น้องเพลงยืนเงียบ
“มึงหุบๆปากบ้างเหอะไอ้เหี้ยแสบ นี่ลูกกูนะ”พี่ข้าวเงยหน้าขึ้นด่า
“ห่า กูไม่ถูกกับเด็กมึงก็รู้”พี่แสบพูดเสียงหงอยลงเมื่อโดนด่าเข้าให้
“กูฝากหน่อยได้ไหมตกลงอ่ะ”พี่ข้าวถามย้ำ
“เออ มึงไปเหอะ กูดูได้..ตัวแค่นี้ไม่คณามือกูหรอก หึหึ”พี่แสบพูดแล้วแสยะยิ้ม
“เพลงไม่อยากอยู่อ่ะพ่อ”น้องเพลงหันมาเห็นหน้าไอ้แสบ น้องแกก็ร้องไม่เลิก
“ไอ้เชี้ยแสบ”พี่ข้าวขึ้นเสียงนิดหน่อย
“เออๆ น่า กูก็แกล้งเล่น”พี่แสบพูดขำๆ
“น้องเพลงอยู่กับอาปานนะครับ อาปานใจดีจะตายนะ”พี่ข้าวพูด
“น้องเพลงอยู่กับอาปานนะครับ ไม่มีใครทำอะไรหรอก เดี๋ยวอาปานพาออกไปเที่ยว แล้วก็กินอาหารอร่อยๆดีไหมครับ น้องเพลงชอบกินอะไรเอ่ย”ผมพูดเอาใจทันที เพราะเดี๋ยวเด็กมันจะกลัวไอ้เหี้ยพี่แสบไปมากกว่านี้
“ไหนน้องเพลงบอกอาปานสิว่าชอบกินอะไร”น้องเพลงยังหน้าหงอยมองหน้าผมไม่เลิก
“เพลงชอบกินวัฟเฟิลกับไอติม”น้องเพลงพูดเสียงเบา
“งั้นเดี๋ยวอาปานพาไปกินนะครับ ดีไหม”ผมพูด
“.................”น้องเพลงได้แต่พยักหน้ารับไม่พูดอะไร
“ไปเถอะครับพี่ข้าว ไม่ต้องห่วงนะครับ..”ผมลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มบอก
“ขอบคุณมากนะครับ ไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนพี่จะได้แฟนดีขนาดนี้ ไม่น่าเลยเนอะ”พี่ข้าวพูดเหมือนลูบหัวก่อนแล้วค่อยตลบตบหลังเข้าให้
“เนอะ ปานก็ว่างั้นแหละ”ผมพูดยิ้มๆ
“ไปนะมึง”พี่ข้าวหันไปบอกไอ้พี่แสบ
“เออ”พี่แสบตอบพยักหน้าให้
“เดินทางปลอดภัยนะครับ”ผมพูดบอก
“ขับรถดีๆล่ะมึง”พี่แสบพูดบอกแล้วยกมือไหว้พี่ตาร์พร้อมๆกับผม แล้วพี่ตาร์กับพี่ข้าวก็ขึ้นรถขับไปพี่แสบมันก็เลยเดินไปปิดประตูรั้ว
“ไปครับ เข้าบ้านกันดีกว่าเนอะ”ผมบอกแล้วจูงมือน้องเพลงให้เข้าบ้านไปด้วยกัน ระหว่างทางเดินผมก็ถามน้องเพลงตลอดว่าเอาอะไรมาบ้าง เด็กคนนี้เลี้ยงง่ายนะผมว่า ช่างพูดช่างคุย พูดรู้เรื่อง เป็นเด็กที่ฉลาดและก็เรียนรู้ไวมากด้วย
“อันนี้กระเป๋าเสื้อผ้าฮะ”น้องเพลงบอกกระเป๋าเป้สีดำตรงหน้า
“อันนี้ใส่ของๆเพลง”น้องเพลงพูดแล้วหยิบกระเป๋าเป้ที่ตัวเองสะพายมาเมื่อกี้ให้ดู
“อาปานฮะ”น้องเพลงเรียก
“ครับ”
“เพลงนอนตรงนี้ก็ได้นะ”น้องเพลงบอก
“นอนตรงนี้ได้ยังไงครับ นี่มันห้องรับแขก..เดี๋ยวนอนห้องเดียวกับอาปานดีกว่าเนอะ นอนกับอาเลยดีไหม”ผมบอก
“อะไร แล้วกูจะนอนไหน”พี่แสบพูดขึ้น
“อ๋อ..ปานจะนอนพื้นกับน้องเพลงก็ได้ พี่ก็นอนบนเตียงไปแล้วกัน”ผมพูด นี่เป็นการพูดกระแทกแดกดันแต่ว่าผมคิดจริงๆว่าจะนอนข้างล่างแล้วให้พี่แสบนอนข้างบนไป
“ก็ดี”มันทำเสียงสูงตอบใส่อีก
“อย่าไปฟังเสียงหมูเสียงแมวเลยนะน้องเพลง คนขาดความอบอุ่นก็งี้”ผมพูด
“ตีนนิ”พี่แสบพูดว่า ทำเอาผมหัวเราะออกมา เวลาผมด่ามันว่าขาดความอบอุ่น มันจะย้อนแบบไปไม่เป็นสักเท่าไหร่ ฟังดูๆมันก็ตลกปนๆน่ารักดี เพราะว่ามันแบบนั้นทีไรมันจะทำเหมือนเถียงไม่ออกสักที เหอะๆ
“เย็นนี้เราจะกินอะไรกันดี”ผมนึก
“อาปานทำให้กินเอาไหม”ผมพูด
“โอ้โห กล้าเนอะจะทำให้มันกิน กูไม่ต้องพาไอ้เพลงมันแอดมิดฉุกเฉินเลยรึไง”พี่แสบพูด
“บ้า..”ผมว่ามันอย่าเขินๆ
“น้องเพลงมีการบ้านไหมครับ”ผมถาม
“มีครับ แต่เพลงทำเสร็จแล้ว”น้องเพลงยิ้มตอบ
“การบ้านไม่ต้องขยันทำบ่อยก็ได้นะมึง เดี๋ยวมันจะเก่งเกิน เอาพอประมาณอ่ะ ไม่ต้องทำไปโรงเรียนให้ครูตีบ้างก็ได้”ไอ้พี่แสบพูด
“พี่แสบ สอนเด็กอะไรอย่างนี้เนี่ย”ผมบ่นมัน
“เอามันพอดีๆดิ เหี้ยบ้าง เรียนบ้าง พอเป็นสีสันเชื่อกู”มันพูดบอกหลานตัวเองพร้อมกับจ้องหน้ายักคิ้วกวน
“ตัวเองชั่วก็อย่าลากคนอื่นไปชั่วด้วยสิ”ผมบ่นไม่เลิก
“ไปทำกับข้าวเลยไป”ผมบอก
“ไม่ทำแล้ว ขี้เกียจ ออกไปกินหน้าหมู่บ้านแหละ”มันบอก
“อืม ก็ได้ เดี๋ยวพาเพลงไปซื้อขนมด้วยเนอะ”ผมบอก
“มึงนี้บ้าเด็กไรมากมาย ไปมีเมียมีลูกซะเลยป่ะ”มันบอก
“อ่อ ปานมีได้หรอ”ผมย้อนถาม
“ทำเป็นหรอ”มันย้อนยิ้มๆ
“ถึงเวลานั้นก็เป็นเองแหละนะ ทำแบบเดียวกับที่พี่ทำใช่ป่ะละ ปานก็ทำได้”ผมพูดอย่างมั่นใจ
“ใส่ผิดรูเค้าจะได้ถีบมึงให้น่ะสิ”มันพูดขำๆ
“ไอ้บ้า”ผมว่าแล้วลุกขึ้นเอื้อมไปจะตีมัน พี่แสบมันหลบไปหัวเราะไปอย่างสะใจ
...............
...............
“กินไรอ่ะ”ผมถามระหว่างเดินหาร้าน ร้านอาหารหน้าหมู่บ้านเยอะมาก แถมยังมีร้านขายกับข้าวอะไรเยอะแยะเต็มไปหมด
“น้องเพลงอยากกินอะไรครับ”ผมถาม
“เพลงอยากกิน..”น้องเพลงมองไปรอบๆตัวเอง
“อยากกินเครปญี่ปุ่น”น้องเพลงตอบ
“เค้าถามว่าอยากกินข้าวอะไร ไม่ได้ให้กินขนมก่อน”พี่แสบพูดขึ้น
“.................”น้องเพลงเงียบไป
“ก็อาปานถามว่าเพลงอยากกินอะไรนี่”น้องเพลงย้อนเสียงเบา
“เอ๊ะ ไอ้นี่”พี่แสบเหมือนไปไม่เป็นเมื่อน้องเพลงย้อนกลับ
“งั้นเดี๋ยวเรามาซื้อกันนะครับ แต่น้องเพลงต้องกินข้าวก่อนนะ”ผมบอก น้องเพลงก็พยักหน้ารับ
“กินร้านอีเจ๊เนื้อแล้วกัน”พี่แสบบอก ที่จริงเค้าไม่ได้ชื่อร้านอีเจ๊เนื้อหรอกครับ เป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวรสเด็ด ซึ่งไอ้พี่แสบมันชอบกินเนื้อ แล้วเจ๊ร้านนี้หยิ่งมากเพราะว่ามันอร่อยมากอ่ะครับ พี่แสบมันเลยชอบเรียกป้าคนขายว่า “อีเจ๊เนื้อ” เหอะๆ
“ปานเอาเส้นเล็กลูกชิ้นเนื้อ เล็กนะ”ผมบอก พี่แสบมันก็จดใส่กระดาษ ของมันประจำก็คือ บะหมี่แห้งลูกชิ้นเนื้อหนึ่ง กับเส้นเล็กเนื้อสดหนึ่ง มันกินสองชามอย่างนี้ประจำแหละครับ
“น้องเพลงกินอะไรครับ เนื้อหมูไหม”ผมก้มลงถาม
“ฮะ เพลงเอาบะหมี่”น้องเพลงตอบ
“เขียนไปด้วยว่าไม่เผ็ด”ผมบอกพี่แสบ
“เออ”มันตอบเสียงห้วน
“เพลงกินน้ำแดงด้วยได้ไหมฮะ”น้องเพลงพูดกระซิบเสียงเบาบอกผม
“เขียนไปด้วยน้ำแดงขวดนึง”ผมกระแทกเสียงบอกพี่แสบอีก
“เออ”มันกระแทกเสียงย้อนตอบ ผมหันกลับมายิ้มให้เพลงอีกครั้งเป็นการปลอบว่า “อย่าไปสนใจไอ้ยักษ์นี่” เหอะๆ ระหว่างนั้นก็ได้น้ำมาเสิร์ฟกินไปพลางก่อน กว่าก๋วยเตี๋ยวจะมาก็รอไปเหอะครับ นานมากๆ เพราะถ้ายิ่งเวลาหกโมงกว่าขึ้นไปละก็ คนนับแสน
“กูละเบื่ออีเจ๊เนื้อจริงๆ”พี่แสบเริ่มบ่นละ เพราะมันเริ่มนาน แต่มันมากินร้านนี้กี่รอบมันก็บ่นอย่างนี้แหละครับ ไม่รู้ทำไมมันไม่รู้จักชินสักที
“บ่นอีกละ วันหลังก็ไม่ต้องกินสิ”ผมบอก
“ก็มันอร่อยนี่”มันตอบ
“แล้วบ่นทำไมล่ะ พี่นี่น่ารำคาญจริง”ผมบอก
“ก็ดูอีเจ๊ดิ แทนที่จะสอนลูกสอนหลานให้ช่วยทำ ทำเองอยู่ได้คนเดียว แล้วคนแม่งก็เต็มร้านแย่งกันหายใจอยู่เนี้ย แอร์ก็ไม่ติด เค็มฉิบหาย”มันบ่นโดยที่ไม่สนใจเด็กเสิร์ฟที่เดินโฉบไปโฉบมา ไม่ได้กลัวว่าเค้าจะได้ยิน
“หึ..”ผมหลุดหัวเราะออกมา มันก็แม่งคิดได้นะแต่ละอย่าง
“มึงมองหน้ากูทำไม”มันหันมาหาเรื่องน้องเพลงที่นั่งเล่นตะเกียบมองหน้าไอ้พี่แสบอยู่
“..................”น้องเพลงเงียบไม่ตอบ หน้าหงอยลงไป
“จ่ายด้วยนะมื้อนี้อ่ะ”พี่แสบแกล้งอีก
“ฮะ เพลงมีเงิน”น้องเพลงย้อนตอบ
“อ๋อ มึงมีเงิน ไหนเงินมึงอ่ะ”มันพูด
“นี่”น้องเพลงยิ้มตอบแล้วชูกระเป๋าโดราเอมอนที่คล้องคออยู่ให้พี่แสบดู
“ไหนมาดูดิ”พี่แสบพูดไม่พูดเปล่า หยิบกระเป๋าของน้องเพลงที่คล้องคออยู่ไปทั้งๆที่ยังไม่ได้เอาออกจากคอน้องเพลง แล้วมันก็รูดซิบเปิดกระเป๋าดู
“เงินเยอะนี่หว่า กูขอแล้วกันนะ”มันพูดยิ้มๆแล้วหยิบเงินออกมาทั้งหมดกระเป๋า น้องเพลงทำหน้าตกใจตะกุกตะกักแบบทำตัวไม่ถูก
“มันของเพลงอ่ะ”น้องเพลงพูด
“กูจะเอาอ่ะ ทำไม”พี่แสบย้อนหน้าตายแล้วเอามาวางไว้ตรงตัวเอง
“...................”น้องเพลงเงียบมองไปที่เงินที่วางอยู่ตรงพี่แสบ ไอ้พี่แสบมันยิ้มหัวเราะแบบไม่สนใจ
“เอาคืนไปน่า แกล้งหลานอยู่ได้ โรคจิตใช่ไหมเนี้ย”ผมบ่นแล้วจะหยิบเงินคืนแต่ไอ้พี่แสบมันดันหยิบเงินเก็บไว้กับตัวเอง
“เงินของเพลง พ่อให้มา”น้องเพลงทวงสิทธิ์เหมือนกล้าๆกลัวๆ
“แต่มึงมาอยู่บ้านกู กูมีสิทธิ์เอาเงินมึง”มันพูด
“แต่..”น้องเพลงอึ้งเหมือนตอบไม่ถูก
“แต่พ่อให้เพลงไว้ซื้อขนม”
“งั้นเอาไว้เฉพาะซื้อขนม”มันบอกแล้วหยิบแบงค์ยี่สิบคืนแค่แบงค์เดียว
“เพลงจะฟ้องพ่อว่าอาแสบแกล้งเพลง”น้องเพลงพูด
“หึ สม”ผมหัวเราะเยาะ
“ถ้าอาไม่คืนเพลงจะฟ้องพ่อ”น้องเพลงพูดเสียงหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม
“ฟ้องไปดิ้ ใครกลัว”พี่แสบตอบ
“..................”น้องเพลงเงียบ หน้าหงอยลงเหมือนจะร้องไห้
“เอาคืนไปได้แล้วน่าพี่แสบ เอามานี่”ผมขึ้นเสียงแล้วแบมือขอมัน
“เออๆ เอาไป ไม่อยากแกล้งเด็กขี้แยหรอกนะ”มันพูดแล้ววางเงินไว้บนมือผม
“นี่ครับ ได้เงินคืนแล้วนะ”ผมบอก น้องเพลงยังนั่งนิ่งอยู่อีก
“...................”ผมเงียบหันไปมองหน้าไอ้พี่แสบที่ยิ้มแบบสะใจ พอมันเห็นผมค้อนใส่มันมันก็รีบหุบยิ้มลงทันที ผมเลยเอื้อมมือไปผลักหัวมันอย่างหมันไส้จนมันหน้าหงายไป
“กระเป๋าน้องเพลงน่ารักจังเลย อาเอาเงินใส่ให้เหมือนเดิมนะครับ”ผมบอกแล้วรูดซิบเอาเงินใส่
“อาตาร์ให้เพลงแหละ”น้องเพลงเงยหน้ามาตอบแล้วยิ้มให้ด้วยความร่าเริงเหมือนเดิม
“ที่จริงมันเป็นของอาตาร์ แต่พ่อบอกอาตาร์ว่า..ปัญญาอ่อนไม่เจียม อาเลยให้เพลงมา”น้องเพลงพูด ที่จริงมันก็เป็นคำพูดปกติที่แบบฟังแล้วผ่านๆสำหรับพี่ข้าว ถ้าพี่ข้าวเป็นคนพูดอ่ะครับ แต่ถ้าไม่ว่าเด็กคนไหนเอาประโยคแบบนี้ของผู้ใหญ่มาพูดด้วยสีหน้าซื่อแบบตามผู้ใหญ่ไม่ทันแบบนี้ ผมว่ามันดูน่ารักดีนะครับ เหมือนแบบพูดไปเหมือนไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร
“หึหึ”ไอ้พี่แสบหลุดหัวเราะออกมา
“พ่อมึงนี่ปากหมาเนอะ”พี่แสบพูด
“พ่อไม่ได้ปากหมานะ”น้องเพลงย้อนทันที
“..................”ไอ้พี่แสบมันเงียบไปด้วยความตกใจที่น้องเพลงมันย้อนมาแบบนั้น
“แค่ปากไม่ดี”น้องเพลงพูด
“พ่อปากเหมือนอาแสบเลย ปากไม่ดี”น้องเพลงพูด
“หึ หึหึ..ฮ่าๆๆๆ”ผมหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจ
“ผู้ใหญ่ปากไม่ดี น้องเพลงห้ามเอาเป็นเยี่ยงอย่างรู้ไหมครับ ต้องพูดเพราะๆเหมือนอาตาร์นะครับ โตมาจะได้มีแต่คนรักเนอะดีไหม”ผมพูดบอก
“ฮะ”น้องเพลงพยักหน้ารับยิ้มให้เหมือนไม่ได้สนใจกับคำพูดเมื่อกี้ที่ทำเอาผู้ใหญ่อย่างไอ้พี่แสบอึ้งค้างแดก ไปไม่เป็นได้แต่หุบปากนิ่งอย่างแค้นเคืองไอ้น้องเพลงไม่เลิก นั่งรออีกสักพักก๋วยเตี๋ยวก็มาเสิร์ฟ แล้วก็นั่งกินกันจนเสร็จผมก็พาน้องเพลงไปซื้อขนมแต่ว่าไอ้พี่แสบมันความอดทนต่ำอ่ะครับ อะไรก็บอกว่าจะกลับผมเลยไล่ให้มันกลับบ้านไปก่อนโดยพี่วินมอเตอร์ไซด์ แล้วทิ้งรถมอเตอร์ไซด์ไว้ให้ผมขับกลับพร้อมน้องเพลง
................................................
พรุ่งนี้กับวันพุธมีสอบ..เลยจะยังไม่ต่ออะไรจนกว่าจะสอบเสร็จ
จะต่อเมตรกับสลิ่มก่อน
ปานแสบยังมีต่อตอนต่อไปอีก..แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
ตามนั้น :z2:
-
ไอ้พี่แสบนี่มันสติดีป่าววะ มานั่งหาเรื่องเอากับเด็ก :laugh:
-
“ใส่ผิดรูเค้าจะได้ถีบมึงให้น่ะสิ"
ฮาจริงอะไรจริงประโยคนี้ของไอ้พี่แสบ :laugh:
น้องเพลง น่ารักสุดๆ :กอด1: เบบี้บรรยายได้เห็นภาพ
ว่าน้องเพลงเป็นเด็กอยู่จริงๆ สงสัยจะมีประสบการณ์ตรง :laugh:
-
ไอ้พี่แสบนี่มันสติดีป่าววะ มานั่งหาเรื่องเอากับเด็ก :laugh:
“ใส่ผิดรูเค้าจะได้ถีบมึงให้น่ะสิ"
ฮาจริงอะไรจริงประโยคนี้ของไอ้พี่แสบ :laugh:
น้องเพลง น่ารักสุดๆ :กอด1: เบบี้บรรยายได้เห็นภาพ
ว่าน้องเพลงเป็นเด็กอยู่จริงๆ สงสัยจะมีประสบการณ์ตรง :laugh:
ประสบการณ์ตรง เด็กคือของเล่นชิ้นโปรดของกู คึคึ..หึหึ (http://image.ohozaa.com/i1/icon_shinchan24.gif) (http://image.ohozaa.com/)
แกล้งเด็ก(http://image.ohozaa.com/io/todorain2030.gif) (http://image.ohozaa.com/) คืองานอดิเรกชิ้นหนึ่ง..เด็กยิ่งกลัวไปฟ้องพ่อแม่(นั่นถือว่าปรรลุเป้าหมาย) กร๊ากกกกกกกกกกก :laugh: เอิ้กกก~~~
-
:laugh:
-
รอตอนต่อไป
ตามนั้นค่ะ^^
เพลงน่ารักอ่ะ ^^
-
ไอ้พี่แสบนี้ชอบแกล้งเด็กจริงๆเลย
แกล้งมากเดี๋ยวน้องร้องไห้น้า
สมน้ำหน้า โดนข้าวสกัดดาวรุ่ง :laugh:
-
น้องปานมาอยู่กับพี่ดีกว่า
พี่ทำให้......
ปานทำบนเตียงอย่างเดียว :oo1:
-
อีพี่แสบมันเสมอต้นเสมอปลายตลอด
น้องเพลงน่ารัก น่ากอด
รอตอนต่อไปค่า
-
น้องเพลง น่ารัก :กอด1:
ปานก็น่ารัก :L2:
พี่แสบรังแกเด็ก แล้วมีความสุขนะ
น้องเพลงฟ้องพ่อ กับอาตาร์เลย
-
สงสารเด็กเจอคนเลี้ยงแบบแสบ
:laugh: :laugh:
-
อ่านแล้วรันทด!!!!55555
แสบมันก็ยังแสบเหมือนเดิมนะ
-
+1 แทนคำขอบคุณ แสบ+ปาน (แถมน้องเพลงที่แสนจะน่ารัก)
อีพี่แสบก็ยังปากจัดเหมือนเดิม น้องปานก็ขี้งอนเหมือนเดิมเช่นกัน
แต่น้องเพลงใสซื่อน่ารัก โดนพ่อกับอาตาร์ทิ้งไปมีความสุขกันสองคน
แถมยังมาถูกอีพี่แสบขบกัดอีก แต่ความใสซื่อของน้องเพลงที่ตอกกลับ
จนพี่แสบหน้าหงายก็ทำให้คนอ่านสนุกและสะใจเหมือนกัน รออ่าน
ตอนพิเศษต่อไป .... :pig4:
-
แสบกวนจริงๆ กับเด็กก็ไม่เว้น
-
อิพี่แสบแมร่งไม่เคยเปลี่ยนเหอะ....
ให้น้องปานไปคบชู้กับข้าวเหมือนเดิมดีกว่า....กร๊ากกก :jul3:
-
โอยๆ ขำอ่ะ ไอ่แสบ... แสบคงเส้นคงวา
น้องเพลงก้อนะ... ต่อปากต่อคำเล็กๆ
ดีๆๆ เด็กแบบนี้... พี่ชอบๆ เหอๆๆ
ปล. น้องเบบี้ค๊า... โปรดอย่าลืม~!! น้องขนม กับ พี่ทาย ของเค้าน๊า...
ช่วยมาต่อบ้าง.. อะไรบ้างๆ เพี้ยง... :call:
-
น้องเพลงน่ารัก
เป็นเด็กที่น่ารักอะไร แบบนี้เนี่ย โตมาก็เท่ห์ ซะ
555
แต่ไอ้พี่แสบนี้ เวลามีตั้งเยอะ ไม่ทำเนอะ จะมาทำวันนี้อะ
สมๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่ แอบสงสารปานนะเนี่ย ไแอ้พี่แสบโคตรจะสบายอะ
-
:m20:อีพี่แสบโรคจิตตตตต แกล้งเด็กกกกกกก
น้องเพลงสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
เข้ามาตามอ่านค่ะ หลังจากหายไปนาน หาตอนต่อไปไม่เจอเลยต้องข้ามตอนอื่น ยังสนุกเหมือนเดิมนะค่ะ แสบนิสัยก็ยังไม่เปลี่ยนไปไหนเลยสงสารน้องปานจังค่ะ :z3: :z3: :z3:
อยากทราบว่ามีใครงการจะทำหนังสืออีกรอบหรือเปล่าค่ะ? เพราะรอบแรกนั้นสั่งไม่ทันค่ะเลยหวังว่าจะมีรอบสองให้เราได้สั่งได้อีกค่ะ
ชอบมากค่ะ :L2: :L2: :L2: :L2:
-
แสบสมชื่อไม่เปลี่ยนเลยนะ
อะไรก็ไม่ยอมทำแถมยังแกล้งน้องเพลงได้อีกนะ
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
มันต้องอย่างงี้ดิ มาจนได้ปานแสบ ฮ่าๆ
น่ารักอ่ะพี่แสบขี้เกียจตัวขึ้นขนแล้วม๊ายยย
น้องปานแมร่งโคตรแม่บ้าน เห็นด้วยกับที่ข้าวมันว่าจริงๆ
มีแฟนดีเวอร์ไปแล้ว แต่ว่ามันค้างไปม๊ายยยย
รีบๆมาต่อเลย อยากอ่านต่อแล้ว แกอยากอ่านปานแสบน่ารักๆอ่ะ
ยิ่งมีน้องเพลงมาอยู่ด้วยแบบนี้ ให้มันงอนเด็กไปเลยเพราะว่าน้องปานไม่สนจายย
กร๊ากกกกกก เอาตอนสวีทๆมั้งนะแก อยากอ่านนนนนน :-[
ด้วยรักมากมาย :oo1:
-
พี่แสบ เสมอต้นเสมอปลายมากๆๆ ทุกเรื่องโดยเฉพาะกวนยังไงก็เพิ่มดีกรีไปเรื่อย ฮ่าๆๆ ชอบๆๆ
คิดถึงน้องเพลงมากๆ ออกแล้ว ค่อยหายคิดถึงหน่อยนึง o13
-
น้องปานมีสามีหรือได้ลูกกันแน่เนี้ย ทำไปได้นะคนเรา :m20:
-
แสบ ปานน่ารักมาก
พอเพลงมาอยู่ด้วย รู้สึกเหมือนครอบครัว พ่อแม่ลูกเลย
น้องเบ เขียน บทสนทนาตัวละครได้เป็นธรรมชาติมาก เหมือนกับไปนั่งดูเค้าคุยกันแล้วแอบอัดเสียงมาแกะยังไงอย่างงั้นเลย
ที่สำคัญคือ การโต้ตอบกันของตัวละครมีพัฒนาการของเวลา สังเกต แสบปาน ตอนเป็นเด็ก ก็จะมีหวานบ้าง แสบกวนบ้าง แต่ปานไม่ค่อยตอบโต้
พอมาอยู่เป็นคู่ผัวตัวเมียกัน ปานนี่ ทั้งด่า ทั้งตอบโต้ทุกอย่างเลย สงสัยเบื่อจะยอมละ 55
น้องเพลงก็น่าสงสารมากลูก เจอผู้ใหญ่ขี้แกล้งอย่างแสบ
-
สมหน้า ไอ้พี่แสบอ่ะ
ปากไม่ดี
:laugh:
-
:m20: :m20: ตอนนี้ขำมากว่ะเบบี้ หัวเราะน้ำตาเล็ด
ถูกใจกระเป๋าโดเรม่อนมาก ฮ่าาาาา น้องเพลงหน้าตาย พูดตามข้าว
อันนี้นึกภาพออกอ่ะ สงสารพี่ตาร์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กับไอ้พ่อไม่ได้ปากหมา แค่ปากไม่ดี แล้วเหมือนไอ้พี่แสบเนี่ย
อันนี้ฮา ชอบว้ะ พี่แสบไปไม่เป็น น้องปานแลดูสะใจ ก๊ากกกก
เอาใจช่วย น้องปาน ขอให้วันๆพี่แสบมีสาระมากกว่า กระดิกตีน แดก และ อย่างว่า แล้วกัน คึคึ
เบบี้ อ่านหนังสือด้วยนะ สอบๆ โชคเอ :L2:
-
มีผัวเหมือนมีส้วม << ก๊ากกกกก โอ๊ยประโยคนี้โดนใจหม๊วกกกกก o13 :laugh: :laugh:
อิพี่แสบโดนเด็กย้อนอึ้งไปเลย ก๊ากกกกก
-
ชอบมากๆเลยค่ะ o13
-
น้องเพลงโดนมั่กๆ เล่นซะอาแสบค้างเลย :laugh:
-
:z2: :z2: :z2:
-
ไอ้แสบนี่โรคจิตเนอะ ปากเสีย ชอบแกล้งเด็ก ถึงว่าเป็นเพื่อนกับข้าวได้ :laugh: ท่าทางปานจะเซ็งม๊ากกกกกก~
-
สมน้ำหน้าไอ้พี่แสบ เจอน้องเพลงด่า ก๊า กก สะใจ!!! :m14:
-
ไอ้พี่แสบเจอน้องเพลงเข้าไป อึ้งแดกอ่ะ กร๊ากกกกกกกกกกก
-
โฮะๆ เบบี้น่ารักมากมาย ขนาดสอบนะเนี้ย
ยังมาต่อให้อิ๊ก :กอด1:
-
แสบมันรักปานในแบบแปลกๆ แต่ยังหื่นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน 55
-
สงสารพี่ตาร์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กับไอ้พ่อไม่ได้ปากหมา แค่ปากไม่ดี แล้วเหมือนไอ้พี่แสบเนี่ย
อันนี้ฮา ชอบว้ะ พี่แสบไปไม่เป็น น้องปานแลดูสะใจ ก๊ากกกก
เอาใจช่วย น้องปาน ขอให้วันๆพี่แสบมีสาระมากกว่านะ
ขำตอนนี้อ่า "มีผัวเหมือนมีส้วม "
-
น้องเพลงแสบแบบเนิบๆ
แล่นเอาพี่แสบไปไม่เป็น
-
ชอบคู่นี้จริงๆ ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณไรเตอร์มาก :กอด1:
-
รอได้ ไปอ่านหนังสือสอบบ้างเหอะ อิอิ แต่อย่าเครียดมาก ไม่งั้นจะให้น้องเพลงจัดการ
-
อ่านคู่นี้แล้วแบบ เอ่อเนอะ มันเป็นเรื่องจริงๆเลยนะชีวิตคู่เนี่ย คนนึงถึงบ่นอีกคนก็ไม่ทำอยู่ดี
แต่รู้ว่ารักกันมาก..เข้าใจกันดี ก็ดีที่สุดแล้วเนะ แสบ แสบสมชื่อจริงๆน่ะแหละ :laugh:
:pig4: :pig4:
-
:impress2: ว้าว น้องป่านขี่มอไซค์
พี่แสบนี่ชอบแกล้งเด็กนะ แต่น่าสงสารโดนขัดจังหวะ (จัดให้พี่แสบโหน่ยยยยยย 555)
หูทวนลมได้อีกอะคนเรา
น้องเพลงหนีพ่อตัวเอง มาเจอคนที่กวนไม่ได้ต่างจากพ่อตัวเองเลย 555
ต้าข้าวจะไปกิ๊วก๊าวกันที่ทะเลล่ะสิ อิอิ
-
จากที่อ่านมาหลายร้อยตอน
เราว่าตอนนี้เป็นตอนที่แสบน่ารักที่สุดเลย อิอิ
แกล้งเด็กเจอเด็กสวนซะแสบสมชื่อเลยเลย
รอต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
ขอให้เบบี้ ทำข้อสอบได้ทุกข้อเลยนะจ๊ะ
-
น้องเพลงมันน่ารักจิงๆ
-
น้องเพลงนี่น่ารักจริงๆเลยค่ะ ชอบจัง
แสบไปไม่เป็นเลยทีเดียว
-
สมน้ำหน้าแสบ โดนน้องเพลงย้อนเข้าให้
เอ่อ แต่ได้ข่าวว่า พ่อหนูก็โดนผสมโรงไปด้วยนะลูก
ชอบเวลาปานกับแสบเถียงกันจัง มันส์มาก
แต่ก็ดูอบอุ่นแบบโรคจิตหน่อยๆ 555
-
รักนิยายเรื่องนี้มากๆ :monkeysad:
-
แสบนี่นะ เสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย
ดีนะอาปานน่ารัก เนอะน้องเพลงเนอะ
บวก 1 แต้ม ขอบคุณเบบี้มากจ้า
-
เบบี้อยากอ่านตอนพิเศษแบบพี่แสบเป็นผู้ชายอบอุ่นบ้างจัง
ฉากสวีทหวานแหววกับน้องปานอะไรเงี๊ยะ
นะ น้า :m13:
-
ยังไม่มาอีก อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ ฮ่าๆๆ :jul3:
เห็นด้วยกับเมนต์บนอยากเห็นคู่นี้หวานบ้างอ่ะไรบ้าง แบบอ้อนๆกันอ่ะ
คงน่ารักปนฮ่าดี ไปล่ะมาเม้นต์ทวงเฉยๆ :z2:
-
อิพี่แสบนี่ ปากเสียจิงๆ แม้แต่กะเด็กก็ไม่เว้นวายยยยยยย
น้องเพลงน่ารัก งุงิๆๆ
อยากเห็นคู่นี้หวานๆ ด้วยเช่นกัน
แต้งกิ้วเบบี้เน้ออออ :pig4:
-
ตามอ่านเรื่องนี้มา 3 วันเต็มๆ ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว
แอบร้องไห้ตอนเศร้าด้วยอ่า :m15:
คนเขียน เขียนได้ดีมากเลยค่ะ :sad11:
ซึ้ง และโหด ชอบตาร์มากเลยอ่ะ อ่านแล้ว แอร๊ยยยยยยย
ส่วนข้าวก็โหดได้ใจมากๆ
ก็จะเป็นกำลังใจให้คนเขียนไปเรื่อยๆนะคะ
ขอโทษที่เมนท์สั้นๆ พอดีเราพูดไม่เก่งค่ะ :o8:
และฉากเรียกเลือดนี่สุดยอดมาก เราอ่านไปเขินไปเลย :-[ :-[
-
น้องเพลงและปาน ยังคงน่ารักสม่ำเสมอ :o8:
ส่วนไอ้แสบก็กวนทีนเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆๆ ชอบๆ
-
พี่แสบแกล้งเด็ก..กวนวะ :beat:
เป็นไงละโดนน้องเพลงย้อนเข้าให้ อึ้งแดกเลย5555 :laugh: :laugh:
:3123: :3123:เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ
-
ฮะฮะ น้องเพลงน่ารัก
พี่แสบกวนตีนได้อีก
-
สะใจนะ น้องเพลงเล่นเอาซ่ะอีพี่แสบไปไม่เป็นเลย
เจ๋งมากลูก o13 ชอบแกล้งเด็กดีนัก ต้องเจอแบบนี้แหละ
ว่าแต่ พี่ข้าวพี่ต้าร์ไปเที่ยวกันสองคน กิ้วๆๆ อย่างงี้ต้องมีตอนพิเศษพี่ต้าร์พี่ข้าว ณ ทะเล
ตามด้วยด้วยอ่ะดิ จิ้นๆผก่อนและว่าจะสวีทวิ้ดวิ้วกันขนาดใหน
+1 ให้ละน๊า :กอด1:รอตอนต่อไปที่จามทะยอมตามมา หุหุ :z2:
-
โอย .... แสบ-ปาน ที่แสนจะคิดถึง
ร๊ากกก เบบี้ จุ๊บ จุ๊บ
-
คู่นี้ยังรักกันได้ดุเดือดเหมือนเดิม... :m4: :m4:
-
แสบก็ยังแสบเหมือนเดิม ชอบคู่นี้จัง เสียดายไม่มีเอ็นซี รอบหน้าต้องมีน๊า
-
555555+
โดนเด็กย้อน พี่แสบ อึ้งเลย
ปากไม่ดีจิงๆๆๆ
-
ฮึๆ พี่แสบถูกเด็กย้อนให้เป็นไงหล่ะ และน้องปานกะน้องเพลงก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
-
แสบเหมือนเดิมนะคู่นี้ เหอๆๆ
มารอติดตามตอนต่อไปคราบบบบ
-
น้องเพลงน่ารักกกกก
งื้อออออ
ขำตอนโตมานะ แมนชิบ!!
ตอนเด็กนี่แบบ ใสๆเลยนะ
พอโตแล้วดูกร้านโลกนะหนู ฮ่าๆๆ
-
ขอบคุณพี่เบบี้นะคะ สำหรับนิยายดีๆ แบบนี้
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2: :L2:
-
ซุ่มอ่านหนังสืออยู่อะดิ o18
-
ชอบคู่นี้จัง อิอิ
น่ารักได้อีกหงะ หลงกันเข้าไป โฮะ ๆ
-
คู่นี้ก้อน่ารัก แต่น่าจะมีต่อเห่อๆ
น้องเพลงน่าร๊ากกกก อย่าไปกลัวไอ้ปู่แสบ มันดีแต่ปาก ฮ่าๆๆๆ
-
พิเศษนอกรอบ 6
“กินเครป”น้องเพลงดึงมือผมให้ไปร้านเครปทันที
“เอ่อ ต้องรอหน่อยนะคะ พอดีแป้งหมดน่ะค่ะ”คนขายเป็นสาวประเพศสองที่ตัวใหญ่ยักษ์มากพูดขึ้นทันทีเมื่อน้องเพลงเดินไปเกาะรถเข็นของร้าน
“...............”ผมเงียบยิ้มตอบ
“นานไหมอ่ะครับ”ผมถาม
“ก็สักพักอ่ะค่ะ พึ่งสั่งไปเมื่อกี้เอง”คนขายพูดด้วยสีหน้ายิ้มเกรงใจตอบ
“เพลงอยากกิน”น้องเพลงหันหน้ามาบอก
“แต่มันคงจะนานนะ”ผมบอก
“.................”น้องเพลงยืนเงียบเหมือนคิดอะไรสักอย่าง
“น้องเพลงจะรอหรอครับ”ผมก้มลงถาม
“ฮะ”น้องเพลงตอบพยักหน้ารับทันที
“งั้นรอก็รอเนอะ”ผมยิ้มตอบ
“นั่งนี่ก็ได้ค่ะ”เธอพูดแล้วเลื่อนเก้าอี้มาให้ผมนั่ง ผมก็นั่งลง ส่วนน้องเพลงก็นั่งลงอีกตัว ระหว่างที่รอผมก็นั่งเล่นมือถือบ้าง เล่นกับน้องเพลงบ้าง น้องเพลงไม่อยู่สุขเลยวิ่งไปวิ่งมาอยู่แถวๆนั้นตลอด จนสิบนาทีผ่านไป..สิบห้านาทีผ่านไป..ยี่สิบนาทีผ่านไป
“รอสักครู่นะคะ กำลังจะมาแล้ว”สาวประเพศสองเจ้าของร้านนั่นแหละเดินมายิ้มบอกผม
“ไม่เป็นไรครับ”ผมยิ้มตอบไป แต่ในใจอ่ะนั่งจนปวดตูดหมดแล้ว แต่คิดว่าไหนๆก็รอมานานแล้ว รออีกหน่อยจะเป็นอะไรไป แถมน้องเพลงยังไม่บ่นสักคำผมเองเป็นผู้ใหญ่จะไปบ่นก็ยังไงอยู่
“อาปานเล่นเอบีซีเป็นป่ะฮะ”น้องเพลงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม
“เป็นครับ”ผมตอบไปแล้วก็เล่นตบแปะเอบีซีอะไรไปเรื่อยฆ่าเวลา
“เมื่อไหร่จะมากันน้า..”น้องเพลงเอาแขนมาเท้าตรงขาผมทั้งสองข้าง แล้วโยกตัวเองไปมา ชะเง้อมองทางนู้นทีทางนี้ทีรอคนมาส่งแป้ง
“แป้ง!”น้องเพลงพูดขึ้นเสียงดัง ผมหันไปเห็นมีคนส่งแป้งมาส่งจริงๆ ผมเหลือบดูนาฬิกาที่ข้อมือมันผ่านไปเกือบสี่สิบนาที แม่ง กูไม่เคยรอแดกขนมอะไรนานขนาดนี้มาก่อน เหอะๆ แต่บอกว่าจะรับเลี้ยงลูกเค้าเป็นอย่างดีนี่หว่า ช่วยไม่ได้นี่นะ
“แป้งมาแล้วฮะ”น้องเพลงรีบวิ่งไปเกาะตรงรถเข็นบอกแม่ค้า
“ค่า..”เธอหันมายิ้มตอบน้องเพลง
“มาช้าจริงลูกค้ารอนาน”เธอบ่นทันทีเมื่อผู้ชายคนนั้นยื่นถุงแป้งกับกล่องอะไรให้เยอะแยะ
“กูขับรถยนต์มานะ ไม่ใช่นั่งเรือบิน”มันย้อน
“เอาวนิลา”เสียงหนึ่งพูดขึ้นซึ่งไม่ใช่เสียงน้องเพลง ผมหันไปมองไอ้เด็กสามสี่คนที่วิ่งมาเกาะรถเข็นของร้านแล้วจ้องมองเมนูที่จะใส่อย่างตื่นเต้น
“เค้าเอาช็อกโกแล็ต”อีกคนพูดชะเง้อมองเมนูไปมาเหมือนกำลังคิดว่าจะใส่อะไรอีกดี ผมได้แต่นั่งมองว่าแม่ค้ากับน้องเพลงจะว่ายังไง เพราะผมเป็นผู้ใหญ่จะไปออกหน้าออกตาเกินมันก็ไม่ใช่เรื่อง น้องเพลงได้แต่ยืนนิ่งเงียบเกาะร้านมองเด็กพวกนั้นหน้าเฉยๆ
“หนูเอาอะไรลูก”แม่ค้ากระเทยหันมาถามน้องเพลง
“เอาแฮม กับหมูหยอง น้ำพริกเผาใส่มายองเนสด้วยนะฮะ”น้องเพลงยิ้มบอกทันที
“อาปานเอาไหม”น้องเพลงหันมาถาม
“อาเอากล้วยกับวนิลา ราดช็อกโกแล็ต”ผมรีบตอบเพราะรอมานานขนาดนี้ไม่กินก็ไม่ได้อ่ะนะ เสียเวลาเปล่าๆ ระหว่างที่ผมกับน้องเพลงสั่ง ไอ้เด็กสามสี่คนที่เดินมาเมื่อกี้ก็มองหน้าพวกผมแบบ “ไม่ได้นะ กูจะเอาก่อน” อะไรประมาณนี้
“เอาช็อกโกแล็ต!”เสียงเด็กหนึ่งในสี่คนนั้นพูดขึ้น
“ไม่ได้นะคะ ต้องรอก่อน”กระเทยคนขายยิ้มบอก
“จะเอาช็อกโกแล็ต!”ไอ้เด็กคนเดิมพูดซ้ำ
“................”คนขายเงียบไม่พูดตอบอะไร ทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เด็กพูด ผมเองเริ่มทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ได้แต่ยิ้มแหยๆจะให้ไอ้เด็กพวกนั้นก่อนก็ไม่ไหวอ่ะนะ ตั้งสี่คิวผมก็รอตูดชาพอดีอ่ะดิ แล้วผมก็สงสารน้องเพลงด้วย มารอตั้งนานมากๆแล้ว
“ให้น้องเค้าก่อนสิ”ผมหันไปมองแม่ของกระเทยคนขายพูดบอกเธอ
“ไม่ได้แม่ เรียงตามคิวสิ”กระเทยคนขายตอบกลับ
“จะเอาช็อกโกแล็ต”ไอ้เด็กคนเดิมพูดแทรกขึ้น
“ก็ทำให้เค้าก่อนซี้”แม่ของคนขายพูดบอกอีก ผมนี่ไม่รู้จะว่ายังไงเลย นี่ขนาดผมนั่งอยู่ด้วยนะแม่เค้ายังกล้าบอกให้ทำให้เด็กพวกนั้นก่อนทั้งๆที่น้องเพลงรออยู่เป็นชั่วโมง ไม่คิดจะสงสารเด็กบ้างรึไง แล้วถ้าไม่มีผมขึ้นมาอ่ะ ผมว่าน้องเพลงไม่ต้องแดกเลยหรอ
“เอาทีหลังก็ได้ฮะ”น้องเพลงพูดเสียงหงอยลง ทั้งๆที่ทุกทีก็ไม่ยอมใคร ผมก็ว่าแปลกที่ครั้งนี้ดูน้องเพลงจะเฉยๆ เงียบลงไป
“เอาอะไรนะลูก แฮมกับหมูหยอง พริกเผา มายองเนสเนอะ”คนขายหันมายิ้มตอบให้แล้วราดแป้งแบบไม่สนใจทั้งแม่และไอ้เด็กเปรตพวกนั้น
“ครับ”น้องเพลงตอบพยักหน้าให้
“แล้วก็กล้วยกับวนิลา ราดช็อกโกแล็ตด้วย”น้องเพลงบอกย้ำ
“ค่า”แม่ค้าตอบยิ้มให้แล้วจัดการรอแป้งสุกอะไรไป ผมหันไปเห็นไอ้เด็กพวกนั้นพ่อแม่มันมาพอดี มันก็วิ่งไปหาพ่อแม่มันทันทีแล้วชี้ๆมาที่ร้าน
“น้องเพลงมานั่งนี่มาครับ”ผมบอกแล้วให้น้องเพลงมายืนระหว่างขาของผม ผมกอดน้องเพลงที่ยืนไว้ น้องเพลงก็ยืนโยกไปมาเล่นๆไป
“ต้องตามคิวนะคะ”กระเทยคนขายพูดเสียงแข็งมากๆ เหมือนพูดขึ้นลอยๆเมื่อพ่อแม่ของเด็กมายืนอยู่ติดหน้าร้าน
“น้องเค้ามารอเป็นชั่วโมงแล้วไม่บ่นสักคำ ชั้นคงทำให้ก่อนไม่ได้หรอกค่ะ”เธอตอบหน้านิ่งแบบชักสีหน้าใส่มากๆแบบไม่แคร์อะไร เอาโล่จากผมไปเลยครับพี่ เหอะๆ ถ้าเป็นไอ้พี่แสบอยู่ด้วยตอนนี้ผมว่ามันคงแดกหัวเด็กสี่ตัวนี่ไปแล้ว หรือไม่ก็คงมีเรื่องกับพ่อแม่ของเด็กแน่ๆอ่ะครับ ผมสามารถเดาอนาคตเกี่ยวกับมันได้เรียบร้อยเลยแหละ
“.................”พ่อแม่ของเด็กเงียบเหมือนหน้าชาไม่พูดอะไร หันมาเห็นว่าผมมองอยู่พวกเค้าก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกไปกันใหญ่ เลยลากไอ้เด็กพวกนั้นจะให้กลับ แต่เด็กพวกนั้นก็เสือกงอแงจะแดก สุดท้ายแล้วก็ร้องไห้และก็โดนลากกลับบ้านไปนั่นแหละ
“โอ๊ะ แม่จะมาบ่นอะไรเนี้ย ลูกค้าแบบนั้นอยากไปก็ไปสิ หนูก็ไม่เต็มใจขายให้เหมือนกันนั่นแหละ”ผมได้ยินเธอพูดด้วยความหงุดหงิดตอบแม่เธอ แต่ผมก็ยังทำหูทวนลมไม่สนใจ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไป แม่กับลูกต่างกันสุดๆไปเลยแฮะ..ผมนึกแล้วหัวเราะคนเดียวในใจ
“น้องเพลงไม่เมื่อยหรอครับ เบื่อไหม”ผมก้มลงเอาแก้มไปแนบกับแก้มน้องเพลง
“ไม่”น้องเพลงหันมายิ้มตอบส่ายหัวให้ด้วย
“โห หน้าผากเม้งเหม่ง”ผมลูบหน้าผากน้องเพลงเบาๆแล้วหอมลงที่หัวอย่างหมันเขี้ยว อยากมีลูกบ้างอะไรบ้างอ่ะ เหอะๆ
พอได้เครปสมใจน้องเพลงผมก็พาน้องเพลงไปซื้อลูกชิ้นอีก คนโตนี่แหละเสือกอยากจะกินขึ้นมา หลังจากนั้นก็ไปซื้อโรตีให้ไอ้พี่แสบแล้วก็ซื้อนมสดร้อนอีกสามถุงทำหรับสามคนพ่อแม่ลูก เอิ้กกกกกกกก..ติต่างเอาเป็นลูกตัวเองไปแล้ว คิคิ
“มึงหายไปมีผัวมารึไง ห่า”มันว่าทันทีเมื่อผมก้าวขาเข้าห้องนั่งเล่น
“เออ ปากนี่นะ”ผมบ่น
“ไปไหนมา”มันหันมาถามอย่างจับผิด
“ก็ร้านเครปอ่ะดิ แป้งหมดเลยสั่งแป้งให้มาส่ง”ผมบอก
“ก็เลยต้องรอนั่นแหละ”ผมบอก
“ห่า โง่เปล่าเนี้ย รอเนี้ยนะ”มันบ่นทันที คนอย่างมันจะเคยรออะไรล่ะ
“อืมสิ น้องเพลงอยากกินนี่ ปานก็อยาก”ผมบอก
“ประสาท”มันว่าให้แล้วหันไปมองหน้าน้องเพลง
“โง่ใช่ไหมมึงอ่ะ”มันพูดถามน้องเพลงหน้านิ่ง
“ก็เพลงอยากกิน”น้องเพลงตอบ
“กินมากโง่มาก”มันพูดบอก
“ยิ่งกินยิ่งฉลาดต่างหาก”น้องเพลงย้อนบ้าง
“เฮอะ ปากได้พ่อ”ไอ้พี่แสบแสยะปากอย่างกวนๆ
“ไปหยิบแก้วมาสิพี่แสบ”กูบอก
“หยิบเองดิ”มันย้อน
“ไป หยิบ แก้ว มา”ผมเน้นเสียงใส่มัน มันมองหน้าผมเซ็งๆสุดท้ายแล้วมันก็ลุกไปหยิบแก้วมาสามแก้วจนได้ พอมันเอาแก้วมาผมก็จัดการรินนมใส่แก้วให้น้องเพลงกับพี่แสบมันด้วย
...............
...............
“ปาน”ไอ้พี่แสบเรียก
“หืม”ผมขานตอบ
“มันโหวงๆอ่ะ ขึ้นมานอนข้างบนดิ้”มันพูดเอาแต่ใจ ก็มันเองบอกว่าอึดอัดอยากให้พวกผมไปนอนตรงไหนก็ไป แล้วพอผมกับนอนเพลงปูที่นอนๆข้างล่างตรงข้างๆเตียง มันยังจะมามีปัญหาอีกนะครับ
“อย่าเรื่องมากได้ไหมพี่แสบ เดี๋ยวน้องเพลงตื่นหรอก นอนๆไปเหอะ”ผมพูดบอก
“ไรวะ”มันบ่น
“เตียงออกใหญ่ ไหงกูมานอนคนเดียววะ”มันพูด
“ชู่ เบาๆสิพี่แสบ”ผมกระซิบบอกปรามมัน
“มึงก็ขึ้นมานอนข้างบนสิ ไอ้เพลงมันหลับไปแล้วไม่รู้เรื่องหรอก”พี่แสบกระซิบบอก
“ถ้าเกิดน้องเพลงตื่นขึ้นมาไม่เจอปานทำไม พี่นั่นแหละโตเป็นควายแล้ว นอนๆไปเหอะ”ผมว่ามัน
“มึงอ่ะ”มันทำเสียงนิดหน่อย อยากงอนๆไป ไอ้บ้า..
“งั้นกูลงไปนอนด้วยก็ได้”มันพูดเหมือนนึกได้ แล้วหยิบหมอน หยิบผ้าห่ม หยิบหมอนข้างเดินลงมาจากเตียงแล้วเดินมาหยุดยืนข้างผมทันที มันทิ้งผ้าห่มกับหมอนไว้แล้วเดินไปตรงโซฟาหยิบผ้าที่เอาไว้ปูที่นอนมาปูตรงข้างๆผม แล้วจัดที่จัดท้างแล้วล้มตัวลงนอน
“แค่นี้ก็หมดเรื่อง”มันพูด
“แล้วมีเตียงไว้ทำไม”ผมพูดบ่นๆ มองไปบนเตียง แล้วทำไมพวกกูสามคนไม่ขึ้นไปนอนบนเตียงฟร่ะ แต่ถ้านอนบนเตียงมีน้องเพลงด้วยมันก็จะแคบลงเพราะกลัวนอนทับเด็ก ไอ้พี่แสบมันก็ต้องบ่นเพราะไม่สบายสำหรับมันอีกนั่นแหละครับ
“ไม่ต้องมากอดด้วย”ผมดิ้นนิดหน่อยหันไปตีแขนมัน
“ไรเล่า มึงกล้าบอกผัวว่าห้ามกอดด้วยรึไง”มันพูดว่า
“มันใช่เวลาไหมพี่แสบนี่ก็”ผมบ่นมันแต่มันเสือกกระชับกอดแน่นกว่าเดิม คำที่ว่า “ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ” ต้องคู่กับไอ้เหี้ยพี่แสบเลยนั่นแหละครับ
“...............”ผมเงียบ อยากกอดก็กอดไปเพราะห้ามไปก็เท่านั้น
“อย่าลูบ”ผมหันไปกระซิบปรามมันเพราะมือเริ่มลูบไล้ไปตามตัว
“นิดเดียวน่า ไม่ต้องมาดัดจริตหวงตัวกับผัวตัวเอง”มันว่าให้
“โอยย..”มันร้องเบาๆเพราะโดนผมเอาศอกกระแทกไปที่ท้องมัน
“ปานอ่ะ ก็กูอยากอ่ะ”มันพูดหน้าตาเฉยแล้วเข้ามากอดผมใหม่อีกครั้ง
“พี่แสบ อย่าสิ”ผมพยายามดึงมือมันออก ไอ้พี่แสบมันก็เอามือล้วงเข้ามาในกางเกงผมอย่างไวแล้วหัวเราะเยาะเหมือนแกล้งผมได้ ผมด้วยความที่กลัวน้องเพลงตื่น ก็ต้องกลั้นเสียงไว้แล้วดิ้นสู้มันสุดชีวิตโดยที่พยายามไม่ให้ตัวไปโดนน้องเพลงเข้าน่ะสิครับ
“พี่แสบ”ผมกระซิบว่าแล้วทุบมัน เพราะมันเสือกดึงเอวผมแล้วอุ้มขึ้นไปอยู่บนตัวมัน แล้วดูมันยังมีการมายิ้มหน้าระรื่นอีกนะ
“ทำไมพี่เป็นคนนิสัยแบบนี้กันนะ”ผมบ่นอย่างช่วยไม่ได้เพราะเสือกไปเอามันมาทำผัวไปแล้วเรียบร้อย มันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้วล่ะนะ มันเริ่มเอามือรุกล้ำพื้นที่เข้าไปใต้กางเกงผม ผมดันพยายามเอาตัวๆเองลุกขึ้น พี่แสบมันก็ยื้อเอวผมไว้อีก ผมเลยทุบเข้าที่อกมันอย่างแรงจนมันเจ็บ ผมก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที
“ปานจะไม่ยอมมีอะไรกับพี่เด็ดขาด เห็นไหมว่าเด็กนอนอยู่”ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ชิร์”มันทำเสียงอย่างหัวเสียนิดหน่อยๆ แล้วพุ่งตัวจะเข้ามาหาผมเหมือนไม่ยอม ผมรีบดันตรงคอมันไว้แต่ไอ้พี่แสบมันพยายามดึงเอวผมเข้าหาตัวมัน
“ถ้าพี่ทำปานจะโกรธจริงๆด้วย”ผมพูดหน้างอใส่ พี่แสบมันหยุดแล้วจ้องหน้าผม ผมก็จ้องหน้ามันตอบจนมันกระฟัดกระเฟียดใส่แล้วลุกขึ้นเดินหนีเข้าห้องน้ำไป ผมถอนหายใจเพราะเกือบไม่รอดแล้วกู แล้วจัดที่นอนให้มันเข้าที่เข้าทางเหมือนเดิมแล้วนอนลง แต่ก็ยังไม่หลับนอนรอพี่แสบมันไปก่อนเพราะว่ามันเข้าไปเกือบสิบนาทีได้แล้ว
“ปาน”ผมลุกขึ้นเห็นไอ้พี่แสบมันโผล่หัวมาจากห้องน้ำ
“อะไร”ผมกระซิบถาม
“มันไม่ออกอ่ะ”มันพูดหน้างอนิดหน่อย
“อี ผัว..เลว”ผมกัดฟันพูดบ่นกับตัวเอง ไปเอาไอ้เหี้ยนี่มาทำผัวได้ยังไงวะ ผมเลยลุกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่จะลุกก็มองน้องเพลงก่อนว่าหลับสนิทแน่แล้ว แล้วเดินไปหาไอ้พี่แสบที่ห้องน้ำ พอไปถึงห้องน้ำมันก็กระชากตัวผมเข้าไปทันที
“เดี๋ยวสิ”ผมบอกเบาๆแล้วปิดไฟห้องน้ำเพื่อความปลอดภัยไว้ก่อน พี่แสบมันจับมือผมไปจับของๆมันอย่างรวดเร็ว
“บ้า”ผมว่าหน่อยๆ อายมันที่คนอย่างพี่แสบมันไม่เคยอายอะไรเลย หลังจากนั้นกลายเป็นว่าผมก็ต้องช่วยมันอย่างช่วยไม่ได้อ่ะนะครับ พี่แสบมันจับการจับผมจูบซะ ไอ้ผมก็ต้องยอมเพราะขัดใจมันมากๆเกิดมันบ้าขึ้นมาจับผมเอาในห้องน้ำก็พอดีอ่ะครับ มันชอบทำอะไรบ้าบออยู่แล้วด้วย ที่แน่ๆขัดใจมันพอประมาณอย่าไปขัดใจมันมากครับไม่งั้นสติมันจะแตกเอา มันเป็นเด็กออทิสติกถ้าโดนขัดใจมากๆมันจะไม่พอใจเอาได้ เหอะๆ
“อือ พี่แสบ”ผมดันมันเบาๆเพราะทำอะไรไม่ได้ มันจับตัวผม ลูบตัวผมอยู่นั่น ปากก็ซุกไซร์ไปทั่ว ไอ้เราก็มีอารมณ์ง่ายด้วยมันเสือกมาทำอะไรแบบนี้ทำไมเนี้ย
“อย่าสิ”ผมดันหน้ามันออก
“จะออกรึยังเล่า”ผมถามไปมือก็ทำหน้าที่ไปไม่หยุด
“หึ”มันหัวเราะตอบแค่นั้น แม่ง แกล้งกันอีกละ หมันไส้แม่งกระแทกมือแรงๆไปเลยแล้วกัน
“โอ้ย เจ็บ เชี้ย”มันด่าให้
“สม”ผมว่า
“เดี๋ยวกูจับเอาแม่งดีไหมเนี้ย”มันพูดขู่เหมือนอารมณ์เริ่มขึ้นนิดหน่อย
“พี่ก็รีบๆเสร็จซี๊ ปานกลัวน้องเพลงตื่น”ผมบอกทำเสียงเอาใจมันหน่อยแล้วเขย่งขึ้นจูบมันไม่อยากให้มันด่าอีก เซ็งกับมันแระ พี่แสบมันก็จูบต่อ ผมเลยจัดการบริการแม่นางทั้งสิบนิ้วให้เต็มที่
“ไม่เอา”ผมพูดบอกก่อน เพราะรู้ดีว่าพี่แสบมันกำลังต้องการให้ผมลงไปใช้ปากให้มัน เพราะมันเสือกดันๆไหล่กับหัวผมละ
“เร็วดิ”มันพูด
“ไม่อาว”ผมบอกส่ายหัวตอบ
“ทำให้หน่อยน้า..นะครับ”มันก้มลงมาหอมแก้มแล้วกระซิบพูดที่ข้างหูผมจนผมขนลุก มันจูบไซร์อยู่ตรงนั้นจนผมเองก็เคลิ้มยืนให้มันทำซะงั้น
“อ๊ะ..พี่แสบ”มันร้องอย่างลืมตัวเพราะแสบมันดันบีบเข้าที่ยอดอก แล้วขบเข้าที่หูผมเบาๆ
“อื้ออ”ผมพยายามเก็บเสียง เพราะพี่แสบมันดันลูบไล้ลงต่ำแล้วเลยไปบีบก้นผมอย่างแรง เต็มมือมันพอดิบพอดี ผมกอดคอพี่แสบแล้วเอาหน้าซุกไว้กับมันเพราะกลัวเสียงออก
“ซี๊ดด ปานทำกับเหอะ”มันพูดเสียงกระเส่า
“อ่า..”ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่ครางจากการที่พี่แสบมันลูบไปที่น้องชายผมแล้วต้นขาอย่างรู้งานว่าผมชอบเสียวตรงไหน
“มะ ไม่ได้”หน้าน้องเพลงแว๊บเข้ามาในหัว ผมรีบผลักพี่แสบออก
“มึงก็อยากเหมือนกันอ่ะ”มันเรียกร้องทำเสียงกระซิบออกแนวโวยวายนิดหน่อย
“ไม่อยาก ปานไม่อยาก”ผมพูดเสียงแข็งบอกไป เราจะใจอ่อนไม่ได้เด็ดขาดนะครับ
“ไปนะฮะ รีบๆทำด้วยล่ะ”ผมตัดบท ถ้าอยู่ต่อพี่แสบมันก็ต้องลูบไล้ไซร์ทำผมเคลิ้มอีกแน่ ผมเดินไปล้างมือแล้วรีบเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินหนีออกมาทันที ไอ้น้องชายเจ้ากรรมมันก็ปริ่มๆแข็งขึ้นมา บ้าบอชะมัด บ้าที่สุดอ่า..ผมรีบล้มตัวลงนอน ท่องพุทธ โธ ไว้ในใจ นอนนิ่งให้ไอ้ตรงนั้นมันสงบไป มันต้องสงบอย่างแน่นอนอยู่แล้วแหละ ผมไม่ได้บ้าบอแบบไอ้พี่แสบนี่ครับ
“มีเมียกับเค้าคงแม่งก็พึ่งไม่ได้”มันเดินออกมามันก็บ่นทันที แต่ก็ไม่ได้บ่นเสียงดังอะไร มันบ่นพอให้ผมได้ยินเสียง
“มีผัวกับเค้าคน ก็ไม่รู้จะมักมากในกามอะไรกันนักกันหนา”ผมบ่นลอยๆบ้าง
“อ๋อ มึงว่ากูมักมากในกามงั้นสิ งั้นตอนทำมึงครางทำไมคร้าบ”มันทำเสียงสูงย้อน
“ไอ้......”กูจะด่ามันว่าไงดี จะด่ามันว่ายังไงดี
“เออ วันหลังปานจะไม่คราง” T_T ย้อนได้แค่นี้แหละ ให้ตาย..ใครคิดคำย้อนออกช่วยปานน้อยหน่อยเหอะครับ
“ไม่ต้องมากอดเลย อึดอัด”มันพูดเมื่อผมพลิกตัวไปจะนอนกอดมันเพราะความเคยชิน
“...............”ผมเงียบ นอยด์แดก น้อยใจอ่ะ VOV ผมเลยพลิกตัวหันหลังกลับตะแคงหนีมันมาทางน้องเพลงแทน น้ำตาจะไหลซะงั้น บ้าบอ อีปานบ้า !! พี่แสบมันเริ่มเลื้อยเอามือมาแตะตรงเอวผมแล้วลูบจะเข้ามากอด ผมปัดมือมันออกแต่ตัวยังนอนนิ่งอยู่ ได้ยินเสียงมันหัวเราะนิดหน่อยเหมือนสะใจที่ทำให้ผมน้อยใจได้อีกแล้ว ทำไมมันเป็นคนแบบนี้นะ ก็รู้ว่าผมขี้น้อยใจมันก็ชอบแกล้งอยู่ได้อ่ะ
“อื้อ ปล่อย”ผมบอกมันแล้วแกะมือมันที่กอดเอวผมเข้าไปไว้แน่น เสียงแม่งเครือในลำคอจะร้องไห้อีกละ ไอ้พี่แสบมันหัวเราะหน่อยๆแล้วไม่ยอมปล่อยแขนออก เสือกกอดไว้แน่นกว่าเดิมแล้วก้มลงมาจูบตรงต้นคอผมอีก
“ฝันดีนะ” บ้า..คึคึ ไอ้บ้า~~ ไอ้ผัวบ้า .. เขินนะ เอิ้กกกก ผมได้แต่นอนนิ่ง แอบอมยิ้มนิดหน่อย ไอ้พี่แสบมันก็นอนกอดผมอยู่ท่านั้นจนผมหลับไปในที่สุด
.............
.............
“พี่แสบออกไปซื้อนมสดที่หน้าหมู่บ้านซิ”ผมบอกมัน เพราะนี่มันก็เช้าแล้วเดี๋ยวมันจะสายไปกว่านี่ซะก่อน ผมกลัวว่าน้องเพลงตื่นมาจะไม่มีอะไรกินน่ะสิครับ ปกติพี่แสบมันจะทำกับข้าวตอนเช้าแต่คือผมก็ไม่รู้ว่าน้องเพลงจะกินได้รึเปล่า
“ขี้เกียจอ่ะ”มันพูดทันที
“ไปซื้อให้ปานหน่อยสิฮะ เดี๋ยวน้องเพลงจะตื่นแล้วนะ”ผมพูดเสียงอ้อนมันนิดหน่อย
“มึงก็ออกไปซื้อสิ กูยังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟันเลย”มันพูดไปก็หั่นผักไป
“พี่ก็ไปอาบน้ำแปรงฟันสิ แล้วออกไปซื้อให้ปานหน่อย ปานไม่อยากให้น้องเพลงอยู่คนเดียว”ผมบอก
“กูก็อยู่ด้วยนี่ไง”มันพูดเหมือนจะไม่ยอมออกไปให้ได้
“ตกลงจะไปหรือไม่ไป”ผมย้ำเสียง เริ่มหมดความอดทนละ
“อย่ามาขึ้นเสียงกับกูนะ”มันหันมาพูดใส่ ผมยืนจ้องหน้ามัน
“จะไม่ไปใช่ไหม”ผมถามหน้านิ่ง มันก็จ้องหน้าผมเหมือนเอาเรื่อง ผมเลยเดินไปหยิบกุญแจอย่างโมโหแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์แล้วเดินออกไปหน้าบ้านทันที ขับรถออกไปซื้อนมสดกับปาท่องโก๋ให้น้องเพลงก็กลับมาที่บ้านเห็นไอ้พี่แสบมันตั้งโต๊ะแล้วเรียบร้อย
“มากินข้าวสิ”มันพูดเสียงเอาใจ พอมันทำผมโกรธอย่างนี้ทีไรก็ไม่รู้ว่ามันจะขัดใจผมทำไม แล้วมันก็ต้องมาง้อผมอ่ะครับ ผมละงงกับมันจริงๆเลย ผมเดินไปที่โต๊ะกินข้าวเงียบๆ แล้วตักข้าวใส่จานตัวเองจานเดียวแล้วนั่งลงกินอย่างเงียบๆ วันนี้มันทำต้มยำปลา แล้วก็มีลาบเหนือที่เหลือจากที่ซื้อมาจากตลาดเมื่อวานตอนเช้า ไข่เจียว แค่นี้แหละครับ
“อ่าว ตื่นแล้วหรอครับ”ผมหันไปทักอย่างตกใจ เพราะน้องเพลงเดินมาเกาะแขนผมที่นั่งกินข้าวอยู่ แล้วไอ้ห่าพี่แสบก็เสือกไม่อ้าปากพูดบอกด้วยนะ
“หิวไหมครับ จะกินข้าวดีหรือว่ากินนมสด อาปานไปซื้อมาให้เมื่อกี้นี่เอง”ผมพูดบอกแล้วอุ้มให้น้องเพลงนั่งบนเก้าอี้
“ปาท่องโก๋”น้องเพลงหันไปเห็นแล้วชี้เหมือนจะกิน
“งั้นเดี๋ยวอาเทนมให้นะ”ผมบอก แล้วจะลุกขึ้นจากเก้าอี้
“เดี๋ยวกูเทให้”พี่แสบพูดบอกแล้วหยิบถุงนมสดที่วางอยู่บนโต๊ะไปเทให้ น้องเพลงเอาหน้าเท้าโต๊ะคงเพราะพึ่งตื่นแล้วยังไม่หายง่วงนั่นแหละครับ
“เพลงอยากดูการ์ตูน”น้องเพลงบอก
“ป่ะ เดี๋ยวอาเปิดโทรทัศน์ให้”ผมบอกแล้วจูงมือน้องเพลงไปห้องนั่งเล่น ก่อนที่จะเปิดโทรทัศน์ช่องเก้าให้เรียบร้อย ไอ้พี่แสบมันก็เอาปาท่องโก๋กับนมสดมาวางให้น้องเพลง ก่อนที่ผมจะกลับมากินข้าวต่อ
“มึงอย่างอนไม่เข้าเรื่องได้ไหม”มันพูดขึ้นระหว่างที่กำลังกินอยู่
“.................”ผมเงียบไม่พูดอะไร มันอยากจะพูดอะไรก็พูดไป ที่จริงผมไม่ได้โกรธอะไรมันหรอกนะครับ แต่มันชอบขึ้นเสียงซึ่งบางทีผมเองก็หงุดหงิดเป็นเหมือนกันนี่ครับ หลังจากนั้นพี่แสบมันก็ไม่พูดอะไรต่ออีก พอกินเสร็จมันก็ขึ้นไปอาบน้ำ ผมเลยต้องล้างจานแทน แล้วก็ขึ้นไปล้างหน้าล้างตาอีกครั้งเพราะรู้สึกง่วงขึ้นมา ก่อนที่จะบอกให้น้องเพลงไปอาบน้ำอาบท่าแล้วค่อยกลับมาดูใหม่ พี่แสบมันขึ้นไปตรวจข้อสอบ ส่วนผมก็นั่งดูโทรทัศน์บ้าง เล่นเกมกับน้องเพลงไปเรื่อยเปื่อย จนเกือบสิบโมงครึ่งพี่แสบมันก็ลงมาชวนไปห้างใกล้ๆบ้าน เพราะมันเสือกอยากกินแม๊กขึ้นมา ผมเองก็จะไปซื้อของอยู่แล้วด้วยก็ดีเหมือนกันพาน้องเพลงไปเปิดหูเปิดตา เพราะยังไงวันนี้น้องเพลงก็ต้องอยู่บ้านกับผมทั้งวัน ก็กลัวน้องมันจะเบื่อเพราะไม่มีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเล่นเป็นเพื่อนด้วยน่ะครับ
-
“เดี๋ยวปานมานะ พี่แสบก็อยู่ตรงนี้อย่าไปไหนล่ะ เดี๋ยวหาไม่เจอขี้เกียจโทรตาม”ผมบอกมัน เพราะพี่แสบมันยืนเลือกกางเกงในอยู่ นี่ว่าจะรีบมาแล้วก็รีบกลับ ผมเลยจะไปซื้อของกินบางส่วนสักหน่อยแล้วจะรีบกลับมาที่เดิม พี่แสบมันชอบอยู่มุมเสื้อผ้านาน ดูเนคไทบ้าง ดูกางเกงใน ดูบ๊อกเซอร์ห่าเหวอะไรของมันนานตลอดอ่ะ เหอะๆ
“น้องเพลงอยู่ตรงนี้นะครับ อาจะรีบไปรีบมา ดูหลานด้วยล่ะ”ผมบอกน้องเพลง ก่อนที่จะหันไปเน้นเสียงใส่พี่แสบมัน
“เออ”มันตอบแต่ตายังมองกางเกงในอยู่ ผมไม่เอาน้องเพลงไปเพราะมันจะรุงรังอ่ะครับ กะว่าหยิบๆของใส่ตะกร้าแล้วจะรีบกลับมาหาพี่แสบเลยทันที ผมเดินไปหยิบอาหารแห้งกับขนมขบเคี้ยวเพราะว่าพี่แสบมันชอบกิน แล้วก็ไอศกรีมสำหรับน้องเพลง แล้วก็อาหารสดบางอย่างที่พี่แสบมันเคยสอนผมเลือกน่ะครับ ผมก็ซื้อได้แต่แบบเป็นแพ๊คนั่นแหละ จะให้มาเลือกเป็นชิ้นๆอันๆแบบพี่แสบก็คงทำไม่ได้หรอกครับ ดูไม่เป็นอ่ะ พอผมเลือกอาหารเสร็จบางอย่างก็รีบกลับมาก่อน เพราะถ้าจะจ่ายตลาดจริงๆก็คงยกหน้าที่ให้พี่แสบนั่นแหละครับ ผมถนัดแค่นี้แหละ แบ่งเบาภาระให้มันบ้างเล็กน้อยแค่นี้ก็คงพอ
“น้องน่ารักจังเลยนะคะ”ผมได้ยินเสียงก็ยังเขนรถเข็นเข้าไปใกล้กว่าเดิมอีก ในใจก็นึกว่าเสียงผู้หญิงคนนี้คงชมเด็กใครสักคน
“อ๋อครับ ลูกชายผมเองน่ะครับ”ห่า..ชัวร์เลย เสียงพี่แสบ ผมรีบหยุดรถเข็นทันทีแล้วเดินไปแอบดูก็เห็นว่าไอ้พี่แสบมันยืนยิ้มแป้นแล้นอยู่ต่อหน้าหญิงสาวอายุราวๆ 20 ปลายๆแต่หน้าตาดีและสวยมาก
“หรอคะ น่ารักจังเลยนะคะ แล้วคุณแม่ล่ะคะ”เธอเงยหน้าถามไอ้พี่แสบ น้องเพลงก็ได้แต่ยืนยิ้มแหยๆให้คุณเธอลูบหน้าลูบตาเล่น
“เอ่อ..แม่เค้าเสียไปเมื่อสามปีก่อนน่ะครับ”ไอ้พี่แสบพูดทำหน้าเศร้า ไอ้เหี้ย !! มึงกล้าแช่งพี่ข้าวเลยเรอะ ไอ้ผัวเฮงซวย หรือว่ามันแช่งตรูให้ตายฟร่ะ ไอ้พี่แสบบ้า ไอ้บ้าอ่ะ..
“ขอโทษด้วยนะคะที่เสียมารยาทถาม”เธอพูดหน้าเศร้าไปนิดหน่อย ไปเป็นญาติกันฝ่ายไหนไม่ทราบต้องมาหน้าเศร้าเพราะกูจะเสียเนี้ยห๊ะ อีผู้หญิงบ้า
“ไม่เป็นไรครับ”ไอ้พี่แสบยิ้มกว้างตอบ ผมได้แต่ยืนกำหมัดแน่น จะเอายังไงกับมันดี จะเอายังไงกับมันดีครับ แม่ง แค้นอ่ะ
“ชื่ออะไรคะ”เธอนั่งลงถาม อีนี่ก็อ่อยเหลือเกินนะ รักเด็ก..เป็นนางสาวไทยรึไง
“เพลงฮะ”น้องเพลงตอบ
“ชื่อเพราะจังเลยยยย น้าชื่อนุ่นนะคะ”เธอพูดบอกน้องเพลงก่อนที่จะเหลือบสายตาไปมองไอ้พี่แสบที่ยืนยิ้มมองเธออยู่
“ผมชื่อ..”ไอ้พี่แสบกำลังอ้าปากจะพูด จังหวะนั้นเองผมเริ่มอดทนไม่อยู่รีบเดินก้าวยาวเข้าไปหามันทันที
“ชื่อแสบ มีเมียชื่อปานครับ”ผมยิ้มบอก เธอหันมามองหน้างงๆ ไอ้พี่แสบหน้าเหวอไปแล้วเรียบร้อย
“ทำไมพี่แสบทำอย่างนี้ล่ะครับ พี่ปานพึ่งตั้งท้องได้ไม่กี่เดือนพี่แสบก็จะคิดมีเมียน้อยอีกแล้วหรอครับ..”ผมพูดหันไปมองหน้าพี่แสบ ตีบทแตกกระจุยจนคุณเธอกับพี่แสบหน้าเสียไปทันที
“พี่ปานเป็นพี่สาวผมเองแหละครับ เธอตั้งท้องกับพี่แสบได้คนที่สองแล้วล่ะ อ๋อ..ไม่สิครับ คนที่สามแล้ว คนที่สองแท้งไปเพราะว่าพี่แสบแอบมีเมียน้อยตอนพี่ปานตั้งท้องน่ะครับ แล้วพี่ปานจับได้พี่ปานก็เสียใจมากๆ ไม่ยอมกินไม่ยอมนอน จนแท้งลูกเลยล่ะครับ”ผมทำหน้าทำตาตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเล่าบอกเธอ เธอหน้าตาเหมือนอึ้งกับเรื่องที่ผมเล่ามากๆ ซึ่งพี่แสบเองก็คงอึ้งไม่แพ้กันมันคงไม่คิดว่าผมจะคิดได้แหละมั้งครับ
“แล้วนี่พี่คิดจะจีบผู้หญิงฟันแล้วทิ้งเป็นว่าเล่นอีกแล้วใช่ไหมครับ รอบก่อนที่พี่ปานจับได้แล้วทุบหัวผู้หญิงคนนั้นจนเข้าไอซียูยังไม่พื้นเลยเนี้ยพี่ยังไม่คิดจะสงสารผู้หญิงพวกนั้นอีกหรอครับ ผมล่ะเชื่อพี่เลยอ่ะ”ผมพูดบอกพี่แสบ ไอ้พี่แสบได้แต่กัดฟันแน่นเหมือนไม่รู้จะทำยังไงกับผม
“แย่เลยล่ะครับ กี่คนๆไม่คนพ้นมือพี่ปานเลย..เป็นต้องเข้าโรงพยาบาลเกือบทุกคนสินะ”ผมหันไปพูดบอกคุณเธอ
“เอ่อ..หรอคะ งั้นนุ่นขอตัวนะคะ พอดีว่าคุณแม่รอทางด้านนู้นน่ะค่ะ”เธอพูดบอกแล้วชี้ไปตรงแผนกอาหาร
“อ๋อ เชิญตามสบายครับ”ผมก้มหัวให้เธอ เธอก็ไม่มองพี่แสบสักตาแล้วรีบเดินหนีไปเลยทันที
“ไอ้ปาน”พี่แสบกัดฟันพูด
“หึ พี่จะเอาใช่ไหม”ผมกัดฟันพูดบ้าง
“จะเล่นกับปานใช่ไหมห๊ะ”ผมพูดแล้วจิกหัวมันทันที ไอ้พี่แสบหน้าก้มหัวมาตามแรงดึงของผม
“คิดจะมีเมียน้อยยังกล้ามาขึ้นเสียงใส่ปานหรอห๊ะ พี่อยากลองของกับปานใช่ไหม”ผมกัดฟันเน้นเสียงพูดอย่างโมโห พนักงานแถวนั้นก็ยืนมองพวกผมกันเป็นตาเดียว
“โอ้ยยย ปานปล่อยกู”พี่แสบพยายามจะแกะมือผมออก แต่ไม่เป็นผล
“น้องเพลงดูไว้นะครับ เป็นลูกผู้ชายห้ามเจ้าชู้ ถ้าเจ้าชู้จะเจ็บตัวและจะไม่มีใครรัก รู้ไหมครับ”ผมหันไปบอกน้องเพลงที่ยืนมองผมตาไม่กระพริบ
“โตขึ้นมาห้ามเป็นผู้ชายแบบนี้รู้ไหมครับ”ผมพูดบอกแล้วจิกหัวพี่แสบแรงกว่าเดิมจนพี่แสบมันร้องครวญคราง
“ครับ”น้องเพลงพยักหน้าตอบ
“ปล่อยกูสิวะ กูอายคนเค้า”พี่แสบพูด
“ปานไม่อาย พี่กล้าดียังไงห๊ะมาจีบผู้หญิงอื่นทั้งๆที่ปานไปแค่แป๊บเดียวเนี้ย”ผมพูดทั้งๆที่มือก็ยังไม่ปล่อยจากหัวมัน อีกมือก็บีบเข้าที่หูมันจนหน้ามันแดง หูมันแดง
“เจ็บๆ”มันร้อง ผมบิดหูมันแรงกว่าเดิม แล้วจิกหัวมันแน่น
“ปานเจ็บ”มันร้องแล้วเอามือมาจับมือผมเหมือนจะให้ผมปล่อย
“จำไว้นะพี่แสบ พี่มีได้ปานก็มีได้..เอาไหมล่ะ พี่มีเมียอีกคน ปานก็มีผัวอีกคน พี่มีเมียอีกสองคน ปานก็มีผัวอีกสองคน พี่มีเมียอีกสิบคน ปานก็จะมีผัวสิบคน”ผมพูดกระแทกเสียงใส่มัน
“มีให้แม่งเป็นเอดส์ตายไปเลย”ผมพูดแล้วสะบัดหัวไอ้พี่แสบออก แล้วยืนหอบหายใจอย่างโมโห ไอ้พี่แสบยืนจับผมตัวเองที่ถูกผมปล่อยไปแล้ว หน้ามันแดง หูมันก็แดง ผมยืนจ้องหน้ามันนิ่งแล้วคว้าน้องเพลงอุ้มขึ้นไปนั่งบนรถเข็นก่อนที่จะเข็นหนีไปจ่ายเงินที่เคาร์เตอร์คิดเงินเลยทันที พี่แสบมันเดินมาขนาบข้างแล้วหยิบเงินจ่าย อยากจ่ายก็จ่ายไป ยังไงก็มีหน้าที่จ่ายอยู่แล้วนี่ ผมไม่สนใจมันอยากทำอะไรก็เรื่องของมัน น้องเพลงคงเห็นว่าบรรยากาศไม่ดีเท่าไหร่ เลยเอาแต่นั่งในรถเข็นคนเดียวเงียบๆ ผมเลยเข้าไปชวนคุยแล้วก็ชวนน้องเพลงไปซื้อสมุดระบายสีแก้บรรยากาศเครียดๆนี่ไปก่อน พอซื้อเสร็จก็พากันกลับบ้าน ตลอดทางในรถก็เงียบกันเป็นเป่าสากเลยแหละครับ
ตื๊ดด ๆ ๆ
“ครับ”ผมปรับเสียงให้ร่าเริงจากที่นั่งเครียดมานาน ไอ้พี่แสบมันหันมามองทันที เพราะตอนนี้ยังไม่มีใครลงจากรถเพราะว่าพึ่งเอารถเข้าบ้านน่ะครับ
“ปานว่างรึเปล่าตอนนี้ พอดีพี่จะให้มาเป็นผู้ช่วยสอนหน่อยน่ะ พอดีแก้วท้องเสียมาไม่ได้”พี่หมอทีพูด
“ไปเดี๋ยวนี้เลยหรอครับ”ผมถามแกล้งทำน้ำเสียงอยากไปสุดๆ ไอ้พี่แสบมันหันมาจ้องหน้าเหมือนถ้ามึงไม่วางกูจะเขมือบมึงแล้วประมาณนั้น
“ครับตอนนี้เลย”
“ได้ครับ ปานเบื่อๆอยู่พอดี”ผมบอก
“เอามานี่”พี่แสบมันจะคว้าโทรศัพท์ มันก็รู้ดีว่าพี่หมอทีน่ะชอบผมและก็ชอบมานานแล้วด้วย ผมปัดมือพี่แสบที่มันจะแย่งมือถือผมออก หน้าตามันตอนนี้บอกบุญไม่รับ ดูหงุดหงิดมากๆอ่ะครับ กูอยากจะขำฮาออกมาดังๆ
“พี่หมองั้นแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวปานจะรีบไป”ผมตัดบทพูดแล้วรีบวางไปเลยทันที
“กูไม่ให้ไป”พี่แสบพูดแล้วจะแย่งมือถือผมไม่หยุด ไม่รู้มันจะแย่งให้ได้อะไรขึ้นมา ผมปัดมือมันออกแล้วตบเข้าที่หน้ามันเหมือนให้มันตั้งสติ แต่ไม่ได้ตบแรงอะไรหรอกครับ แค่ตีเข้าที่หน้าน่ะแล้วตีกันอย่างนี้จนชินแล้ว พี่แสบมันไม่สะเทือนหรอก
“ไอ้ปาน”มันกัดพูดอย่างโมโห ผมหันไปเห็นน้องเพลงนั่งมองตาไม่กระพริบ ฉิบหายละ นี่กูเล่นอะไรให้ลูกพี่ข้าวดูวะเนี้ย บ้านเค้าออกจะอบอุ่น บ้านกูนี่อบอุ่นจนร้อนเลย เหอะๆ
“น้องเพลงไปไขประตูบ้านให้อาปานหน่อยได้ไหมครับ”ผมหันไปบอก ในมือที่กำมือถืออยู่ก็เอาหลบพี่แสบไปด้วย ผมคว้ากุญแจบ้านแล้วยื่นให้น้องเพลงที่รับแล้วลงจากรถไปไขประตูบ้าน
“นิสัยไม่ดี ทีตัวเองทำได้ คนอื่นทำไม่ได้รึไง”ผมว่าให้ทำเอาไอ้พี่แสบหันมามองหน้า
“ปานต้องไปช่วยเค้า พี่แก้วท้องเสียมาไม่ได้”ผมบอก
“กูไม่ให้ไป”มันพูดย้ำประโยคเดิม
“ก็เรื่องของพี่”ผมย้อนบ้าง
“ปล่อยนะ”ผมโวยวายเพราะไอ้พี่แสบมันล็อกคอผมเหมือนจะก้มหน้าเข้ามาจูบ ผมทุบเข้าที่ตัวมันอย่างแรงแต่ก็สู้แรงควายมันไม่ได้ จนมันจูบเข้าที่คอผมได้สำเร็จ
“อื้อออ พี่แสบ ไอ้บ้า”ผมว่าหลังจากที่มันดูดคอผมจนพอใจ ตอนนี้มันคงจะเป็นจ้ำไปแล้วเรียบร้อย ไอ้พี่แสบมันก็ยิ้มกริ่มแบบไม่สนใจกับความพ่ายแพ้ของผม
“เฮงซวย!”ผมกระแทกด่าใส่หน้ามันเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แต่นั่งหน้างอจับคอตัวเองไว้
“มึงกลับเกินสี่โมงเย็น กูจะตามไปกระทืบไอ้เหี้ยทีถึงโรงบาล จำคำกูไว้”มันพลิกนาฬิกาดูเวลาแล้วหันมาพูดบอกผมก่อนที่จะเปิดประตูรถแล้วเดินหนีเข้าบ้านไปเลย ทิ้งผมไว้แต่เพียงลำพังง่ะ
ผมได้แต่นั่งนิ่งสักพัก โดนมันย้อนรอยตลอดเลย ไม่เคยชนะมันเลยอ่ะครับทำไงดีอ่ะ คงทำอะไรไม่ได้แล้วแหละเป็นเมียมันไปถึงขนาดนี้แระ เหอะๆ ผมลงจากรถแล้วขึ้นไปเตรียมของที่ห้องก่อนที่จะลงมาสั่งลาน้องเพลง แล้วก็บอกน้องเพลงด้วยว่าขนมที่แช่ไว้ในตู้เย็นให้กินได้เลย มีอะไรก็ให้โทรหาผม โดยผมได้จดเบอร์โทรไว้ให้วางไว้ใกล้โทรศัพท์บ้าน สั่งเสียเรียบร้อยก็ออกเดินทางโดยไม่เอารถไป นั่งแท็กซี่ดีกว่ามีคนขับให้ด้วย เหอะๆ
ผมไปโรงพยาบาล พี่ทีต้องสอนนักศึกษาแพทย์วันนี้แล้วคนเยอะมากๆ พี่แก้วเองก็ท้องเสียผมเลยต้องไปช่วยแทน นักศึกษาพวกนี้ก็รู้จักผมเป็นอย่างดีเพราะผมโดนอาจารย์คนอื่นๆใช้ให้ไปช่วยสอนด้วยเหมือนกัน ผมพลิกดูนาฬิกาใกล้จะบ่ายสามครึ่งแล้ว
“ปานกลับก่อนนะครับพี่ที ปานมีธุระน่ะ”ผมโกหกไปก่อน
“อ่าว”พี่ทีทำหน้างงๆ
“นะครับ ปานขอโทษจริงๆนะ”ผมบอกแล้วรีบเก็บกระเป๋า ไม่ใช่อะไรอ่ะครับ กลัวไอ้พี่แสบมันจะโผล่มาที่โรงพยาบาลจริงๆ เพราะคราวก่อนก็เกือบจะมีเรื่องกับพี่ทีที่นี่ทีนึงแล้ว ห้ามกับยามเกือบตายแหนะ
“งั้นไม่เป็นไรครับ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนแล้วกันนะครับ”พี่ทีบอก
“ครับ งั้นปานขอตัวนะครับ สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้พี่ทีก่อนที่จะรีบวิ่งออกมา นักศึกษาไหว้ก็ไม่รับไหว้แล้วตอนนี้ กูต้องเอาชีวิตกูให้รอดยักษ์บ้าพลังที่บ้านก่อน ผมรีบกลับมาที่บ้าน พอเปิดประตูเข้าไปบ้านกลับเงียบสนิท ผมย่องไปเบาๆโดยอัตโนมัติ ผมเดินเข้าไปตรงห้องรับแขกก็เห็นว่าพี่แสบมันนอนอยู่ ผมเลยยืนเงียบๆเพราะเห็นน้องเพลงนั่งเล่นอยู่คนเดียว
ปิ๊งงงงงงงงง!!
“หึหึ..”ผมหัวเราะอย่างนึกอะไรออก หาอะไรแก้แค้นได้บ้างแล้วแหละ ในเมื่อไอ้พี่แสบมันเกลียดเด็ก งั้นก็ให้มันอยู่กับเด็กไปนานๆเลยแล้วกัน ผมยืนแอบอยู่ตรงนั้นเพื่อดูพฤติกรรมของน้องเพลงกับไอ้พี่แสบ ผมเห็นน้องเพลงเล่นอยู่คนเดียวสักพักก็หันไปมองไอ้พี่แสบที่นอนหลับสนิทอยู่บนโซฟา น้องเพลงเดินเข้าไปใกล้ก่อนที่จะนั่งลงตรงหน้าไอ้พี่แสบอย่างเงียบๆ ผมได้แต่ยืนขำคนเดียวเพราะน้องเพลงมองหน้าไอ้พี่แสบอย่างพิจารณามองไปมา แล้วเอานิ้วไปจิ้มแก้มไอ้พี่แสบเบาๆ ก่อนที่น้องเพลงจะหันกลับมาเท้าคางกับโต๊ะ นี่กูจะบาปไหมวะเนี้ยเอาลูกพี่ข้าวมาเป็นเครื่องมือ เฮ้อ..ขอโทษนะครับพี่ตาร์ พี่ข้าว อาขอโทษนะน้องเพลง
“หิวจัง”ผมได้ยินเสียงน้องเพลงพูด เพราะว่าบ้านมันเงียบมากๆ เพราะโทรทัศน์ไม่ได้เปิด..แต่นี่อย่าบอกนะว่าไอ้พี่แสบไม่ได้ให้ข้าวน้องเพลงกินน่ะ สักพักน้องเพลงก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในครัว ผมรีบย่องตามไปอย่างเงียบๆ เห็นน้องเพลงเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วยืนมองตู้เย็นอยู่สักพักก็ปิดลง อ่าว..ทำไมไม่หยิบขนมออกมากินล่ะคร้าบ น้องเพลงเดินวนไปวนมาในครัว ก่อนที่จะเดินไปเปิดหม้อข้าวแล้วก็เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ที่โต๊ะทำกับข้าว นั่งอยู่สักพักก็ลุกขึ้นเดินวนไปวนมาอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกมาจากครัว ผมรีบหาที่หลบอีกที่นึงทันที
“ไอ้ติม”เสียงน้องเพลงพูดอย่างดีใจเมื่อได้ยินเสียงรถไอศกรีมกำลังจะผ่านหน้าบ้านไป น้องเพลงรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าสตางค์ตรงห้องนั่งเล่น แล้วรีบวิ่งออกไปหน้าบ้านทันที น้องเพลงไปยืนซื้อไอศกรีมโดยเกาะรั้วซื้ออยู่แล้วก็กินอยู่ตรงสวนหน้าบ้านโดยเดินไปเดินมายังไม่ยอมเข้าบ้าน จนไอศกรีมหมดก็เอาไปทิ้งที่ถังขยะก่อนที่จะเดินกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้ง
“ยังไม่อิ่มเลยอ่ะ”น้องเพลงบ่นแล้วเดินไปเดินมาตรงโทรศัพท์
“ไปปลุกไอ้พี่แสบสิครับน้องเพลง”ผมนึกในใจ แต่สภาพตอนไอ้พี่แสบตื่นนอนนี่ผมไม่อยากจะพูด ยิ่งนอนกลางวันด้วยแล้วสภาพแม่งเหมือนซอมบี้สุดๆ น้องเพลงนั่งมองหน้าพี่แสบโดยนั่งอยู่ตรงโซฟาตรงกันข้าม
“พิซซ่า”น้องเพลงหันไปเห็นโปรชัวร์พิซซ่าที่วางอยู่ใกล้โทรศัพท์
“แต่สั่งไม่ได้อ่ะ ไม่รู้ว่าตรงนี้มันที่ไหนนี่”น้องเพลงบ่นงึมงำคนเดียวทำหน้าหนักใจอีกนะครับ ผมนี่อย่างขำอ่ะ
“ถ้าโทรบอกพ่อ พ่อก็ต้องว่าอาแสบ..แต่ถ้าโทรบอกอาปาน แต่อาปานไปทำงานนี่ ทำไงดี หิวอ่ะ”น้องเพลงพูดบ่นคนเดียวก่อนที่จะล้มตัวลงนอนบนโซฟาเหมือนหมดหนทางแล้ว
“ปลุกอาแสบดีไหมนะ”น้องเพลงลุกขึ้นนั่งใหม่อีกครั้งแล้วหันไปมองไอ้พี่แสบ เหมือนน้องเพลงชั่งใจคิดอยู่สักพัก น้องเพลงก็เดินไปหาไอ้พี่แสบ แล้วนั่งลงตรงหน้าไอ้พี่แสบโดยที่หน้าใกล้หน้าไอ้พี่แสบมากๆอ่ะครับ
“..................”น้องเพลงเงียบ นั่งจ้องหน้าไอ้พี่แสบอยู่อย่างนั้นสักพัก ก่อนที่จะเหมือนจะเอามือไปจิ้มไอ้พี่แสบแต่ก็เหมือนไม่กล้า ทำอยู่อย่างนั้นอยู่นานมากๆ สุดท้ายแล้วน้องเพลงก็จิ้มไปตรงแขนพี่แสบเบาๆ แต่คนอย่างพี่แสบหรอครับจะสะเทือน มันไม่รู้สึกหรอกแค่นั้นอ่ะ น้องเพลงเห็นว่าไอ้พี่แสบยังไม่ตื่นแน่ เลยจิ้มลงไปแรงกว่าเดิมแต่ไอ้พี่แสบก็ยังไม่ตื่นอีก
“อาแสบฮะ”น้องเพลงเรียกเบาๆมือก็จิ้มไปด้วยเหมือนกล้าๆกลัวๆ
“อาแสบ”น้องเพลงเรียกอีกครั้ง เสียงดูมั่นใจกว่าเดิมนิดหน่อย ผมเห็นไอ้พี่แสบมันลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ
“เฮ้ย..”พี่แสบร้องเบาๆเมื่อหันมาเห็นว่าน้องเพลงนั่งอยู่ตรงหน้า ผมนี่กลั้นขำแทบตายอ่ะครับ
“ห่า กูนึกว่ากุมารทอง”พี่แสบพูดแล้วพยายามลุกขึ้นนั่ง หน้ามันก็แดงเป็นรอยปลอกหมอนนิดหน่อย
“เพลงหิว”ไอ้น้องเพลงหันไปพูดบอก
“.................”ผลตอบรับคือไอ้พี่แสบนั่งเงียบ หน้ามันที่พึ่งตื่นนอนมองไปที่น้องเพลงเหมือนฆ่าได้ก็คงฆ่าไปแล้ว พี่แสบลูบหน้าลูบหัวตัวเองเหมือนจะปลุกให้ตัวเองตื่นก่อนที่จะนั่งเงียบอีกครั้ง ส่วนน้องเพลงก็เงียบด้วยเหมือนกัน
“พ่อมึงไม่ได้สอนรึไงว่าให้กินข้าวให้เป็นเวลา”ไอ้พี่แสบพูดขึ้น
“แต่เพลงยังไม่ได้กินข้าวกลางวัน”น้องเพลงพูด
“อ่าว หรอ”พี่แสบพูดเหมือนนึกขึ้นได้ ไอ้ห่า..นี่ไม่ได้ทำกับข้าวให้หลานกินจริงๆใช่ไหมเนี้ย เฮ้ออ..เอากับมันสิครับ
“เฮ้อออออออออ”มันถอนหายใจแล้วลุกขึ้นยืน น้องเพลงก็รีบลุกขึ้นยืนตาม
“จะกินไรล่ะ”พี่แสบถามแล้วเดินนำเข้าห้องครัว ผมรีบหลบมุมทันที
“กิน..”น้องเพลงนึกไปครู่หนึ่งเดินตามพี่แสบมันเข้าครัวไปด้วย
“ผัดกระเพาะแล้วกัน”ไอ้พี่แสบพูดขึ้นก่อน
“...................”น้องเพลงได้แต่ยืนเงียบ ไอ้ผัวชั่ว..มึงเอาแต่ใจกับกูคนเดียวได้หมายยยย..ทำไมต้องไปทำกับหลานด้วย
“มีต้มยำเหลืออยู่ กับลาบแดกได้เปล่า”พี่แสบพูดถามแล้วหยิบกับข้าวออกมาจากตู้กับข้าว น้องเพลงพยักหน้าเหมือนคิดหนักนิดหน่อย
“เดี๋ยวทอดไข่เจียวหมูสับให้ด้วยแล้วกัน”พี่แสบพูดบอก
“กุ้งสับได้รึเปล่าอ่ะฮะ เพลงชอบกินกุ้งสับ”น้องเพลงพูด
“..............”พี่แสบหยุดหันมามองหน้าน้องเพลงเหมือนแบบว่า “มีไอ้นี่เสือกจะแดกไอ้นี่ ลำบากกูไหม” อะไรประมาณนั้น
“ไม่กินก็ได้ฮะ”น้องเพลงพูดบอก
“แดกเข้าไปก็ขี้ออกเหมือนกันแหละ”พี่แสบพูดบอก ผมให้เวลามันแค่ห้านาทีมันก็ทำกับข้าวเสร็จแล้วแหละครับ พี่แสบเป็นคนทำกับข้าวเร็วมากๆ แป๊บเดียวก็เสร็จ มันเดินไปเสียบปลั๊กหม้อข้าว แล้วเด็ดใบกระเพราก่อนที่จะเอาไปล้าง เอาหมูสับออกมา มันก็ทุบพริกกระเทียมแบบทำผ่านๆไปที แล้วใส่กระทะผัดนู่นนี่นั่น แถมยังเคาะกระทะอย่างดังไม่รู้มันจะเคาะดังทำไม แต่ว่าแป๊บเดียวมันก็ทำเสร็จแล้วล่ะครับ
“เอาไปตั้งโต๊ะดิ”พี่แสบพูดบอกน้องเพลงแล้วยื่นจานผัดกระเพราให้ น้องเพลงรับไปแล้วรีบออกนอกครัวไปเอาจานไปวางที่โต๊ะกินข้าว แล้วก็เดินกลับมาหยิบถ้วยที่ใส่ลาบกับถ้วยต้มยำไปวางไว้ที่โต๊ะกับข้าว ก่อนที่จะเดินมาถามพี่แสบว่าเอาจานไหนใส่ข้าวแล้วก็เอาไปวางเรียงๆอีก พอพี่แสบทอดไข่เสร็จมันก็เดินเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวก่อนที่จะตักข้าวให้น้องเพลงกับของมัน น้องเพลงเดินไปล้างมือในห้องน้ำแล้วเดินกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะกินข้าวที่มีพี่แสบนั่งอยู่
“อาแสบไม่ล้างมือหรอฮะ”น้องเพลงถามขึ้น
“กูล้างแล้ว”พี่แสบตอบไปส่งๆ
“เพลงยังไม่เห็น”น้องเพลงพูดอีก
“...............”มันเงียบเหมือนเถียงเด็กไม่ได้ ก็มันยังไม่ได้ล้างจริงๆนี่ครับ
“พ่อสอนว่าก่อนกินข้าวให้ล้างมือด้วยนะฮะ มันสกปรก”น้องเพลงพูดบอก ผมนี่ท้องแข็งไปละขำหน้าพี่แสบมัน
“กูไม่น่าคบพ่อมึงเป็นเพื่อนตั้งแต่แรกเลยเนอะ กูจะได้ไม่ต้องเจอเด็กอย่างมึง”มันแสยะพูดแต่สุดท้ายมันก็ลุกไปล้างมือในที่สุด
“อ่าว ไอ้เชี้ยนี่ แดกไม่รอกูเลย”พอพี่แสบกลับมาถึงโต๊ะ มันก็เห็นว่าน้องเพลงได้กินข้าวนำไปก่อนแล้ว
“พ่อมึงไม่ได้สอนรึไงห๊ะว่ากินข้าวให้กินพร้อมกับคนอื่นเค้า”มันพูด
“สอนฮะ”น้องเพลงตอบ
“แล้วทำไมมึงไม่รอกู”พี่แสบพูดถาม
“พ่อบอกว่าแต่ถ้าสนิทกันก็ไม่ต้องรอก็ได้”น้องเพลงพูดหน้าตายเหมือนกับเชื่อคำสั่งพ่อมากๆอ่ะครับ
“...............”พี่แสบหลับตาแล้วเม้มปากเหมือนกำลังระงับสติอารมณ์ตัวเอง
“กูไปสนิทกับมึงเมื่อไหร่”พี่แสบพูด
“อาสนิทกับพ่อ ก็เหมือนสนิทกับเพลงนั่นแหละฮะ”น้องเพลงยิ้มบอกแบบไม่สนใจไอ้พี่แสบที่กำลังโมโหอยู่
“มึงรู้ไหมว่าเด็กกวนตีนน่ะมีจุดจบยังไง”พี่แสบเท้าศอกกับโต๊ะมองหน้าน้องเพลง
“................”น้องเพลงเหลือบสายตามาเห็นไอ้พี่แสบก็มองหน้าพี่แสบเหมือนกลัวๆทันที
“เค้าจะจับเด็กกวนตีนไปทำลูกชิ้น เพราะเนื้อมันแน่นดี”พี่แสบแสยะยิ้มพูด ไอ้เชี้ย..ขำไม่ไหวแล้วอ่ะครับ มันเป็นครูนะครับผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นได้ถึงขนาดนี้อ่ะ นี่ถ้ามันเป็นครูสอนเด็กประถมมันไม่ฆ่าเด็กตายเลยหรอครับเนี้ย
“เพลงไม่ใช่หมานะ ไม่มีใครเค้ากินเนื้อเด็กกันหรอกฮะ”น้องเพลงย้อน
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าเค้าแดกเนื้อหมา”ไอ้พี่แสบถามกลับหน้าตาอยากรู้ทันที
“ดูข่าวสิฮะ จะได้ฉลาดๆรู้ไหมฮะอาแสบ”น้องเพลงพูดบอก
“.................”พี่แสบเงียบไปทันทีหันมากำช้อนกับส้อมไว้ในมืออย่างแน่น
“วันหลังพ่อมึงสอนเหี้ยไรมึงก็ฟังผ่านๆหูบ้างเหอะ ห่า..”พี่แสบพูดเหมือนหมดหนทางสู้ ได้แต่หันมาตักข้าวใส่ปากตัวเองอย่างยอมแพ้ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก..และแล้วผมก็ชนะอ่ะครับ ถึงจะชนะแบบอ้อมๆก็เหอะนะ
ผมยืนอยู่ตรงนั้นนานพอสมควร จนไอ้พี่แสบกับน้องเพลงหันจุดสนใจไปเล่นเกม ผมก็เลยแกล้งทำเหมือนกับว่า “กลับมาแล้วนะคร้าบ” อะไรประมาณนี้ แล้วก็ขึ้นเอากระเป๋าไปเก็บ กลายเป็นว่าเย็นนั้นพี่ข้าวกับพี่ตาร์ยังไม่กลับ เพราะว่ากลับไม่ทันเลยว่าจะกลับพรุ่งนี้ตอนเช้ามืด พี่แสบก็โวยวายนิดหน่อยบอกว่า ขัดผัวเมียเค้าจะทำการบ้านกัน ไอ้ผมล่ะก็เซ็งกับมันได้แต่ตบปากรับคำว่าจะดูแลน้องเพลงให้เป็นอย่างดี เย็นวันนั้นก็ทำกับข้าวกินกัน แล้วก็พาน้องเพลงไปเดินสวนสาธารณะใกล้หมู่บ้าน กลับมาก็ดูโทรทัศน์อะไรไป แล้วก็หลับไปโดยนอนพื้นส่วนไอ้พี่แสบก็นอนพื้นด้วยแหละครับ มันบ้าบอ ปล่อยมันไป
“คึคึ..”เสียงน้องเพลงหัวเราะ
“หึหึ..”เสียงพี่ตาร์หัวเราะ ผมยืนมองอาหลานที่นอนดูโดราเอมอนกันสองคน
“ดูมันสองคน ปัญญาอ่อน”พี่ข้าวพูดบ่นแล้วเดินไปหาพี่แสบที่นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร พี่ข้าวกับพี่ตาร์มาถึงตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งได้แล้วล่ะครับ พี่ตาร์ก็พาน้องเพลงขึ้นไปอาบน้ำบนห้องผม พี่ข้าวก็นั่งคุยกับพี่แสบอะไรไปเรื่อย พอกินข้าวกันเสร็จพี่ตาร์ก็มานอนดูโดราเอมอนกับน้องเพลงอย่างที่เห็นนี่แหละ น่ารักดีอ่ะผมว่า ถึงจะดูปัญญาอ่อนไปเล็กน้อยก็เหอะนะ
“ไอ้เหี้ยนี่เมื่อไหร่มันจะเลิกดูโดราเอมอนก็ไม่รู้ กูเห็นทีไรก็รับไม่เคยได้เลยแม่ง”พี่ข้าวบ่นไปกินข้าวไป
“หึ เฮียเค้าฝังใจไรเปล่า”ไอ้พี่แสบพูดขำๆ ผมเดินไปนั่งข้างๆพี่ข้าว
“มันบอกว่าตอนเด็กๆอยากเป็นโดราเอมอน เลยชอบดูโดราเอมอน”พี่ข้าวพูด
“ปัญญาอ่อนปะล่ะ”พี่ข้าวพูด
“หึหึ”พี่แสบหัวเราะ
“มึงก็ทำใจเหอะไอ้เหี้ย กู่ไม่กลับแล้วมาถึงขั้นนี้อ่ะ”พี่แสบบอก
“กูก็ว่างั้นอ่ะ แล้วเอาไอ้เพลงชอบดูไปด้วยอีกคน มันโตมาไม่ต้องบ้าแบบไอ้ตาร์ไปด้วยรึไง แล้วสาวไหนจะเอาวะ”พี่ข้าวพูดบ่น
“อ่าว มึงจะให้ลูกมึงมีเมียหรอ”พี่แสบถามหน้าซื่อ
“เออสิไอ้สัตว์”พี่ข้าวว่าให้
“มึงนั่นแหละอย่าสอนพฤติกรรมชั่วร้ายกับลูกกูล่ะ”พี่ข้าวบอก
“ช้าไปละพี่ข้าว”ผมบอก
“สอนแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น”ผมทำเสียงสูงประชด
“กูออกจะดีเหอะ”พี่แสบย้อนแบบไม่สนใจ หลังจากนั้นพี่ข้าวกับพี่แสบก็กินข้าวกันไปคุยกันไปจนเกือบสิบโมง พี่ข้าวกับพี่ตาร์ก็ขอตัวกลับบ้าน ผมกับพี่แสบก็เดินไปส่งหน้าบ้าน น้องเพลงหันมาลาผมกับพี่แสบ แล้วก็โดนพี่แสบมันแกล้งไปอีกดอก แต่สุดท้ายก็โดนน้องเพลงย้อนจนพี่แสบมันต้องนิ่งไปอีกครั้ง กลายเป็นเรื่องฮาสำหรับผมกับทุกคนตรงนั้นไป พี่แสบมันก็บ่นบ้าบออะไรไม่รู้บอกว่าไม่อยากมีลูกก็งี้แหล กูเกลียดเด็กก็งี้แหละบ้าง..วุ่นวายมาก ปากมันบ่นไปแต่มือมันก็เริ่มมาอยู่บนตัวผมอีกรอบ สุดท้ายแล้ววันนั้นในตอนเช้าก่อนเที่ยงผมก็เสร็จมันไปถึงสอบรอบ อีผัวบ้า !!
.............................................
ยาวให้แม่งตาแหกไปเลย !!
ต่อไปต่อ คีย์กับติน (ที่บอร์ด...แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ยังติดการ์ตูนอยู่ กร๊าก)
-
แฮ่ม...เจอตอนพิเศษ6....ดีจายยยยยย :z2:ชอบเรื่องนี้มากมายค่ะ อ่านไป 2รอบแระค่ะ
สนุกจริงๆ ขอบคุณไรท์เตอร์นะคะที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่าน
ขอบคุณค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :pig4:
-
น้องเพลงน่ารักมว๊ากกกกกกกกกค่า ><
แสบนี่ชอบแกล้งเด็กจริงๆ - -
ปานเป็นอาที่ดีมากเลยนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องเพลงน่าร้ากกกกกกกกที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยย..
-
:m20: ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบเพลงตอนเด็กๆจริงๆ กร๊ากกกกกกกกกก :laugh:
-
ชอบคู่นี้มากเลยค่ะ
+1
-
:impress2: น้องเพลงน่าร๊ากกกกกกกก
ตอนหน้าของเรื่องนี้ก็เป้กะเข็มแล้ว
วู้วๆๆๆ
-
เรื่องนี้ชอบมากกกกกกอ่ะ
อยากได้ตอน เป้ เข็ม ด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงจะมีไปแล้วก้อเหอะ
ปล.เค้าก้อยังรอ พี่เมตรกับสลิ่ม เช่นเคยนะ
-
:z10: :z10: :haun4: :haun4:
-
o13 o13
รักปานแสบจัง
ชอบคุ่นี้ที่สุดเลย
55
ตอนพิเศษน่ารักมากแต่จะเริ่ดกว่านี้ถ้า
มีNCอ่า
สนองความหื่นหน่อยจิพี่เบบี๋
555
-
:angry2: อิพี่แสบโดนแค่นี้ยังน้อยไป ขนาดปานไปด้วยนะเนี่ย ชริ ผู้ชายเจ้าชู้
:-[น้องเพลงงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่ซู๊ด
+1 จ๊า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
555+
พี่แสบแพ้ทางน้องเพลงเนาะ^^
พี่ปานมีอาวุธชีวภาพที่ร้ายแรงต่อพี่แสบแล้วววว
-
:กอด1: เพิ่งมาเจอตอนพิเศษ เลยอ่านรวด 6 ตอนเลย
คุณเบบี้คะ เค้าชอบทุกตอนเลยค่ะ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก คิดถึงเด็กๆ ในเรื่องทุกคนเลย
ว่างๆ มาโพสอีกนะคะ รักไอ้โรคจิตฯ เน๊ :จุ๊บๆ: :give2: ขอบคุณเบบี้มากๆ คร่า สำหรับตอนพิเศษน่ารักๆ ทั้งหมดนี้
-
น้องเพลงน่ารัก... :กอด1: :กอด1: :กอด1:
555 สมน้ำหน้าอิพี่แสบ ชอบแกล้งน้องเพลงจังเลยนะ..
เดี๋ยวก็ให้ปานหาเด็กมาเลี้ยงให้เลยสะดีไหม :laugh: :laugh: :laugh:
-
แบบยาวอ่านให้ตาแหกยังไงก็ชอบนะ ตอนต่อไปขอยาวกว่านี้อีก
ชอบมากมาย น้องเพลงน่ารักสุด ๆ ไปเลย พี่แสบก็กวนได้ตลอด
บ้ากามอีกต่างหาก น้องปานก็น่ารัก ขี้งอน แต่มีความเป็นแม่สูงมาก
ดูแลน้องเพลงอย่างดีเลย มีความรับผิดชอบมาก อยากให้มีลูกเป็น
ของตัวเองบ้าง อยากเห็นไอ้พี่แสบเป็นบ้าเพราะเลี้ยงเด็กจัง ... :laugh:
+1 แทนคำขอบคุณ :pig4:
-
ชอบๆ ยาวแบบนี้อีก จัดมาอีกนะคาฟฟฟฟฟฟฟฟ o13
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเพลง แสบได้พ่อมาดีจริงๆ :jul3:
-
ยาวสะใจกูมาก^^
:laugh:
-
ชอบทุกตอนของเรื่องนี้เลยค่ะ.อยากทราบว่าจะมีโครงการนำเรื่องนี้มาทำเป็นหนังสืออีกเมื่อไหร่ค่ะ.ถ้าจะทำเป็นหนังสืออีกรอบก็ขอให้บอกนะค่ะเพราะว่าครั้งที่แล้วพลาดอย่างแรง :z3: :z3:
ขอบคุณค่ะ :L2: :L2:
-
สมชื่อ พี่แสบ คู่นี้ก้อเหมาะกันดี ร้ายทั้งคู่ คิคิ :กอด1:
-
โฮ้ย ถูกใจมากเลยจ้า คิดถึงๆ ชอบทุกคู่เลยอ่ะ น้องเพลงน่ารัก แต่แสบใช่ย่อยนะนั่น ไรเตอร์น่ารักที่สุดยาวได้ใจเลย จุ๊บๆ ขอบคุณค้า
-
:jul3:ไม่ไหวล่ะขำจนปวดท้อง น้องเพลงฉลาดหรือพี่แสบมันโง่หว่ะ
-
ขอบคุณน้องเบบี้..
ที่มาลงตอนใหม่ในวันนี้...
ในวันที่ฉันป่วย ( กายและใจ T_T )
อย่างน้อย... วันนี้มันก้อมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นบ้างหล่ะ :angry2:
เอาหวะๆๆ ซู่วเว้ยๆ.... ( ให้กำลังใจตัวเอง )
++++++
ฮ่าๆ ไอ่แสบ ออทิสติก...
เอาไปเลย + 1 ให้น้องเบบี้ ณ ตอนนี้
-
:impress2:ยาวสะใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักกกอะ พี่แสบกะน้องเพลงเถียงกันมันมากกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
โห ยาวได้ใจมาก ๆ สะใจสุด ๆ
งานนี้รู้สึกว่าปานได้เอาคืนไอ้พี่แสบ
ไปไม่น้อย คงสบายใจไปหลายวัน
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
น้องเพลง เนี่ยคู่ปรับ ไอ่พี่แสบได้เลยนะนเย
5555555
-
ลงยาวได้ใจจริงๆ
อ่านตอนนี้ อ่านไปฮาไป หลายรอบมากๆ
แม้ว่าน้องปานจะจัดการพี่แสบได้ทางอ้อม แต่ก็สมใจแล้ว เพราะน้องเพลงย้อนแบบหน้่าซื่อตาใสมากๆ
สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตเนี่ย เหมาะกับคู่แสบ ปาน ไม่น้อยเลยนะนี่ :laugh:
เป็นอีกตอนที่อ่านแล้วมีความสุขมากมาย
เบบี้สุดยอด บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณมากจ้า
-
:laugh: ก่อนเที่ยง :oo1: 2 รอบ เก็บกดเหรอจ๊ะ แสบ :m20:
:pig4: :pig4:
-
น้องเพลงเค้าก้อไม่อยากมาขัดจังหวะทำการบ้านหรอกพี่แสบบบบบบบบบบบบบบ :m20:
-
แสบกับน้องเพลงอย่างฮา น่ารักมากๆ เลยจ้าเบบี้
ส่วนปานชอบมากตอนแอบดูแสบกับน้องเพลง เหมือนแอบสะใจเล็กๆ ที่น้องเพลงย้อนแสบได้ 555
-
ชอบตอนน้องปาน จิกหัว บิดหู พี่แสบว้ะ ฮ่าๆๆ ได้ใจมาก
แต่น้องเพลงนี่เริ่ดมากค่าาา พ่อสอนมาดีนะลูก
อิพี่แสบแพ้ทุกยก ฮ่าๆๆ :m20:
อาหลาน นอนดูโดเรม่อน น่ารักเท่าโลกกกกกกกกก
บวกหนึ่งเบบี้
เค้าก็คิดถึงเป้กับเข็มนะ :L2:
-
น้องเพลงน่ารักมากกกอะ
เป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อสุดๆๆ 5555
อยากได้มาเป็นลูกจิงๆๆ
อ่านไปฮาไป สุดท้ายก็เถียงเด็กไม่ได้ช่ายมะพี่แสบ 55
ฮาจิงอารายจิงอะเบบี้
:laugh: :laugh:
-
อ๊ากกก...น้องเพลงน่ารักมากกก...เด็กอะไรช่างมีความอดทนสูงเหลือเกินแถมยังรู้จักคิดอีกตะหาก น้องปานก็อีกคน...เป็นอาที่น่ารักและแสนดีสุดๆ... แต่ไอ้พี่แสบนี่สิ...สมน้ำน่าที่โดนน้องเพลงย้อน...555 ต้องขอขอบพระคุนพี่เบบี๋เป็นอย่างยิ่งกับตอนที่ยาวได้ใจแต่ยังไม่สะใจอย่างล้นเหลือ(นิ่ตูโลภมากไปหรือป่าวฟร๊ะเนี่ย...อิๆ)
-
ก๊ากกกกกกกกกกก :m20: น้องเพลงเจ๋งอะ พ่อสอนไรนู่จำได้หมดเลยเลยนะลูก o13 o13
-
น่ารักมากกกกก
น้องเพลง ชนะเลิศ ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบว่ะ
พี่ตาร์ มานิดเดียวยังน่ารักอ้ะ โอ้ยยย ชอบมากนะ ผช. คนนี้
ฮ่าๆๆ ขำน้องปาน คิดมากนะ ,, ไหนๆก็มีไปแล้ว ผัวแบบนี้ก็ต้องทน
โฮะๆๆๆ
ปล. คีย์ กับ ตินนนนน
ยังรออยู่นะ เบบี้ !!!!
-
:jul3:
คู่นี้ยังไงก็น่ารัก น่าหยิกตลอดอ่ะ ชอบน้องปานมากกกกกกกกกกกเลย ชอบพี่แสบนิหน่อยกะได้
น้องเพลงนี่เองที่สามารถจัดการพี่แสบได้ :laugh:
:pig4:เบบี้จ้า
-
:pig4: :pig4:
-
น้องเพลง สุโค่ย ฮ่าๆ
ทำเอาไอ้แสบ นิ่งสนิท ศิษย์หามลง ฮ่าๆๆๆ
-
พี่แสบแพ้ทางเด็กตลอด :m20:
-
ขอบคุณจ้า แสบจัดการให้สมอยาก อิอิ
-
แสบนี่มันก็ทั้งรักทั้งหวงปานนะ
แต่แสดงออกได้ห่ามเหลือเกิน
:L2:
-
พี่แสบเจอน้องเพลงเข้าไป นิไปไม่เป็นเลย กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
5555 น้องเพลงน่ารักโคตรๆ อ่ะ ชอบๆ
-
น้องเพลงเยี่ยมมาก เบรก อาแสบซะ หน้าหงาย
-
อยากให้น้องขนมมาแจมเรื่องนี้ด้วยจัง '
-
รักน้องเพลงไม่เสื่อมคลาย :m1:
-
ยาวได้ใจจริงๆ
เอ้อ ดีแล้วล่ะแสบที่ไม่มีลูก เห็นแล้วเหนื่อยใจแทนน้องปาน
รักกันรุนแรงคู่นี้
ขอบคุณมากค่ะ สนุกที่สุด
ปล.คิดถึงเป้-เข็ม มากๆๆค่า
-
ยาวสะใจเลย อ่านกี่รอบก็ไม่มีผิดหวังเลยเรื่องนี้
คงจะมีแต่น้องเพลงคนเดียวนี่แหฃะมั้งที่ย้อนแสบได้เจ็บแสบสมชื่อตัวเลย
มีพ่อแบบข้าวนี่ดีไปอย่างสอนลูกได้ดีจริงๆ
-
ยาวได้ใจจริงๆ :laugh:
-
ตอนนี้น่าจะชื่อตอนว่า อาแสบกะน้องเพลงนะ เบบี้
ความน่ารักของน้องเพลง เวลาต่อปากต่อคำกับอาแสบนี่ ถึงกึ๋นจริง ๆ :m20:
+1 ให้น้องเพลงสำหรับตอนนี้ แต่ผู้รับผลประโยชน์คือ เบบี้ :กอด1:
-
ชอบตอนน้องเพลง ตอก พี่แสบซะหน้าหงายเรยอ่ะ ฮ่าๆๆ :m20: :m20:
พี่แสบเจอมุขนี้ไปไม่ถูกเร้ยยย :กอด1: :กอด1:
-
:m20:
อิ เพ่แสบ แพ้ น้องเพลงง่ะ
สม...หน้าอ่ะ แก้แค้นแทนปานเลย
-
อ่านทีไรก็มีวามสุขทุกครั้ง
ขอบคุณเบบี้มากนะคะ
ที่แต่งเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน :กอด1:
:L2:
-
คนที่แสบแพ้ทางตลอด คือ น้องเพลง นั่นเอง
ชอบมากจ้า ขอบคุณเบบี้นะ
อ่านไป ขำไป
+1 ให้เบบี้นะจ๊ะ
-
:L1:
-
น้องเพลงน่ารักมากที่สุด
ส่วนน้องปานก็เลี้ยงเด็กได้เก่งที่สุด
สุดท้ายอิพี่แสบ ก็ยังเป็นคนที่ :angry2: ที่สุด
แอบสมน้ำหน้าอ่ะ เถียงแพ้หลาน อ่านขำที่สุด
ขอบคุณเบบี้ที่สุด ที่มาต่อค่ะ :L2:
อ่านอีกที กร๊ากกก.. จะที่สุดเยอะไปม้ายย
-
อ่านรวดเดียวหมดใช้เวลาประมาน 20 วันพอดี :o8: :o8: :o8:
เอาเป็นว่าอ่านแล้วติดมากๆเลยอ่ัะค่ะ :impress2: :impress2:
ยอมรับว่าช่วงแรกๆของฟิครู้สึกไม่ชอบอ่ะ :seng2ped: :seng2ped: ขัดใจนู่นนี่นั่นมากมาย :z2:
แต่อ่านไปอ่านมา.... :-[ :-[ :-[
ไอ้ที่ไม่ชอบก็เริ่มก็ชิน พอชินก็ติด พอติด ก็อ่านมันทุกวัน :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
สนุกอ่ะค่ะ ^^
แล้วชอบคู่ปานกับแสบเป็นพิเศษด้วยอ่ะค่ะ คิคิคิ
น่ารักอ่ะ
แล้วก้ชอบเข็มด้วย
ไม่รู้ทำไมเหมือนเข็มเป็นเคะในอุดมคติของเราอ่ะ ช้อบบบบบบบบบบบบบบบบ
แต่เรื่องนี้ยกความดีความชอบทั้งหมดให้กับตาร์เลย
ตาร์แบบ
ใช่
ใช่
ใช่
ใช่
ใช่
เลย นายเอกคนนี้สิที่หามานานนน!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดด สะบึ๊มล่ัะหึ่มม น่าร้ากกกกกกกก (หื้อ)
ปล.เม้นอาารายเนี่ยยช้านนน
ปลล.ฝากค.คิดถึงไปถึงแมนด้วยนะคะ ไม่รุ้มีคนช่วนขายไวน์ไหมถ้าไม่มีจะไปช่วยค่ะ กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไปหล่ะ ถ้าคุณเบบี๋คิดถึงเรื่องนี้ก็มาแต่งตอนพิเศษให้อ่านอีกนะคะ >///< จุ๊ฟ*
-
น้องเพลงสุดยอดจริงๆ
ขนาดแสบยังต้องแพ้ :laugh:
-
ยาวสะจายยย จิงจิง กิกิ น้องเพลงน่าร๊ากกกกกกกก :-[
-
คิดถึงตาร์+ข้าวจังเลย
-
น้องเพลงน่ารักมากน่ารักเหมือนเดิมเล่นอาแสบซหมดท่าไปเลย
-
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้เรื่องโกหกเมียตายเนี่ย ฮาๆๆ
สมน้ำหน้าพี่แสบ เจอปานจัดซะ!
-
น้องเพลงน่ารักจัง.. อิพี่แสบนิสัยไม่เปลี่ยนเลย = ='
แต่ยังไงก็ชอบคู่นี้ตลอด แสบปาน forever~ >-<
ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
รักเบบี้ที่สุด
รักข้าวตาร์หมดหัวใจ
รักเป้เข็มไม่ไหวแล้ว
รักแสบปานจริงจัง
:L2:
-
กีสสสสสสสได้ตามขอเลยนะ :-[
ฮ่าๆๆอย่างน่ารักอ่ะ อ้อนจะให้ขึ้นไปนอนด้วย
เป็นไงล่ะพอโดนทิ้งให้นอนคนเดียวก็โหว่งอ่ะดิ
พี่แสบมันก็หวงน้องปานดีจริงๆ อยู่ด้วยกันจนขาดกันไม่ได้แล้วน่ารักอ่ะ
เวลาไอ่พี่แสบมันพูดหวานนี้ เคลิ้มกันไปเลยนะ
แต่ว่าเลือดเจ้าชู้ก็มิวายทำเรื่องนะ เป็นไงล่ะ :angry2:
เจอเมียตัวเองดัดหลังถึงกับอึ้งไปเลย
คู่นี้เขากินกันไม่ลงจริงๆ ชอบมากมายอ่ะ
ชอบเวลาพี่แสบมันง้ออ่ะ น่ารักกกกกกกกก :z2:
แล้วจัดมาอีกนะจ้าน้องรัก อยากอ่านอีกทุกคู่เลย กร๊ากกกกกกกกกกกก :jul3:
:กอด1:
-
ขำพี่แสบว่ะ
กร๊ากกกกกกกกกกก
:m20: :m20: :m20:
-
+1ให้เบบี้ค่ะ
ตอนนี้ยาวถูกใจจริงๆค่ะ
แบบนี้น่าจะรวมเล่มตอนพิเศษได้เลยนะเนี่ย
:กอด1:
-
ปานน่ารักกกกกก
ฮาแสบเลี้ยงเด็ก
มันไม่เข้ากันเลยจริงๆ :laugh:
-
ยาวมากกกกกกกกกกก
ปานหึงโหดมาก แต่สะใจ 5555
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~~
อ่านทันแล้วดีใจจจจจจจจจจ
หวัดดดีครับพี่เบบี๋~ ผมอ่านเรื่องนี้อยู่นานมากเลยครับ จริงๆผมเป็นคนอ่านเร็วนะฮะ แต่ว่าเรื่อนี้อ่านไปอ่านมาไม่อยากให้จบเลย
นี่ผมดีใจมากที่พี่จะมาต่อสเป-บ่อยๆ ชอบคร้าบบบบบ~
ผมจะตามมาอ่านตลอดเลยนะครับ
ส่วนตัวผมชอบพี่แสบนะครับ 55555 อ่านแล้วอยากได้มากๆ ขอได้มั้ยครับ
ไม่รุจะเขียนไรอ่าครับ แต่ขอบคุณนะครับแต่งนิยายน่ารักๆให้ผมอ่าน (ใครเค้าแต่งให้แก~!)
เด่วผมจะตามไปอ่านเรื่องอื่นด้วยนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับผม <3 <3 <3
-
อิพี่แสบช่างกล้า เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะน้องปาน
เลยโดนดึงหูยานเลยไง ฮิ้ววววว~~
ขอเป้-เข็ม บ้างนะคะเบบี้ ชอบคู่นี้จิงจัง
:man1:
-
ใช้เวลาในการอ่านเรื่องนี้นานมาก
คุณ เบบี้ ขยันอัพมากมาย
ขอบคุณที่แต่งเรื่องราวสนุกๆอย่างงี้ให้อ่านนะครับ o13
-
แสบนี่ร้ายนะ แต่พอเจอปานของขึ้นละไปไม่เป็นกลางห้างยังต้องยอม :m20:
น้องเพลงหน้ารักเสมอเลยนะคะ แต่ขำตอนแสบถามว่าข้าวจะให้ลูกมีเมียเหรอ :jul3:
:pig4: writer คะ
-
น้องเพลงเจ๋งจริง ทำเอาแสบแพ้ไปเลย 5555++
-
แสบต้องโดนแบบเกลือจิ้มเกลือ
อ่านมา5 วันเลยคราบ
ขอบคุณคราบ
-
:laugh: :laugh: แสบยังสู้น้องเพลงไม่ได้อยู่ดี
-
where r u baby?? miss u hihi^^
-
อูยยย กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบ
ขอบอกว่า
:m25:
:pighaun:
:jul1:
:m10:
เลือดหมดตัวไปหลายรอบ เติมเลือดแทบไม่ทัน
แต่ไงก็ชอบทุกตัวละครเลย สร้างสรรค์ออกมาได้เหมือนชีวิตจริงมากๆ
ทำให้อ่านแล้วอินมากๆ คิดว่ามันเป็นเรื่องจริงของใครบางคนเลยอ่ะ
ขอบคุณ เบบี้มากมาย สนุกๆมากมาย :pig4: :pig4:
:กอด1: :กอด1:
:z2: :z2:
-
มาแวะเวียนนนน จ๊ะ
รายงานตัวสมาชิกใหม่ๆๆๆ :-[
-
แวะมาดัน ต้าร์ข้าว วว ว
คิดถึง คิดถึง ,,,
กระซิบเบบี้ ,, แอบแซงคิวให้ได้ป่าว ว :impress2:
:laugh: :laugh: :laugh:
หวังเล็ก ๆ :monkeysad:
-
รอเบบี้สุดหัวใจ :L1:
-
อิอิ
น่ารักมากค่ะ ปานฮาดี 55+
-
กรูล่ะชอบคู่นี้จริงๆ มันจะพูดกันดีๆบ้างไม่ได้จริงๆ ไอ้พี่แสบอาจารย์เถื่อน
ได้เด็กนิตินี่มันเถื่อนกันทุกคนเลยใช่ไหม๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องเพลงชนะเลิศเลยลูกกกก เด็กปั้นพี่ข้าวแท้ๆ สมน้ำหน้าอีพี่แสบนะเจอเด็กแบบ
น้องเพลงเข้าไป ถึงกับไปไม่เป็นเลยเชียววว อยากอ่านตอนพิเศษ ขนมกับเพลง
ตอนเด็กๆบ้างอ่ะ ขออีกแล้วๆๆๆ อย่าว่ากันเลยนะเบบี้ อยากอ่านจริงๆ อิอิ :กอด1:
-
:z1: พึ่งมาสมัครเป็นสมาชิกที่เวบนี้ไม่นา :impress2:
o13 และเพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ :กอด1:
:man1: จะบอกว่าคุณแต่งได้สุดๆๆแบบว่าโดนใจเลย o22
:o8: อยากสัครเป็นแฟนคลับด้วยคน :L1:
-
น่ารักสุดๆๆๆเลยคร่า โดนใจสุดๆคร่า :pig4:
-
รักน้องเพลงที่ซู๊ดดดดดดดดด
พี่แสบนี้แสบสมชื่อจิงๆสงสารน้องเพลงตอนเวลาโดนแสบแกล้งอ่ะหงอยไปเลย
แต่ก็ตอกกลับได้สมกับเป็นลูกเพ่ข้าวจิงๆเล่นซะพี่แสบแกไปไม่เป็นที่เดียวสะจาย5555+
รักน้องเพลงอยากอ่านที่มีน้องเพลงอีกเยอะๆเลยค่ะเบบี้อิอิ
+1เป็นกำลังใจให้เบบี้ค่า
-
เข้ามาบอกว่าในที่สุดฉันก็อ่านจบ :laugh:
ยาวนานมากเลยค่ะคุณ เบบี้ อ่านแล้วติดจนแทบลงแดง
ชอบข้าวกับต้าร์ และก็รักตัวละครทุกตัวมากๆ
ขอบคุณ เบบี้มากค่ะที่แต่งเรื่องนี้มาให้ได้อ่าน
แต่จะว่าอะไรมั้ยค่ะถ้าบอกว่าอยากอ่านตอนของน้องเพลงอีกอ่ะ
เวลาน้องเพลงอยู่กับพวกอาๆ ฮาได้อีกอ่ะ น่ารักมาก
จะตามไปอ่านเรื่องต่อไปนะจ๊ะ
-
อ๊ าากก ในที่สุดก็อ่า นจบ
ขอยคุณม ากๆนะคะ ที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน
จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปค่ะ
-
ไม่ได้เข้ามาซะนาน
มีตอนใหม่มาลงด้วย
ดีใจๆ
ไปอ่านก่อนดีกว่า
คิดถึงเบบี้ม๊ากมาก
-
อารมณ์ดี เพราะมีความสุข :z2:
-
ข้าวววววววววววววววว . :oo1:
-
s
-
ในที่สุดก้อมีวันนี้ อ่านจบแล้ว
ใจหายเหมือนกันเนอะ ตามอ่านมานาน
น่ารักทุกคู่เลย ข้าว กับพี่ตาร์ ทำให้เราหัวเราะ ร้องไห้ ได้เสมอเลย
ชอบเรื่องนี้มากๆเลยอ่า
-
พี่เบบี้ ดีคะ :L2:
คิดถึง :impress3:
มาไวๆนะ :bye2:
-
อยากได้เรื่องนี้มาก มาก เลย ไม่ทราบว่าใครมีขายต่อบ้างค๊ะ มือหนึ่ง หรือมือ สองก็ได้ค่ะ ช่วยติดต่อทีนะค๊ะ
bones.em แอท gmail ดอท คอม
ขอบคุณมาก มากค่ะ
-
อยากได้เป็นหนังสือจังเลย
พี่เบบี้จะมีรีปริ๊นใหม่ไหมค้า
อยากได้แบบ box รวมหมดเลย ทั้งตอนพิเศษด้วย :call: :call:
อยากได้มากๆๆๆๆๆๆเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o13 o13 :L1: :L1:
-
อยากได้เรื่องนี้มาก มาก เลย ไม่ทราบว่าใครมีขายต่อบ้างค๊ะ มือหนึ่ง หรือมือ สองก็ได้ค่ะ ช่วยติดต่อทีนะค๊ะ
bones.em แอท gmail ดอท คอม
ขอบคุณมาก มากค่ะ
อยากได้เป็นหนังสือจังเลย
พี่เบบี้จะมีรีปริ๊นใหม่ไหมค้า
อยากได้แบบ box รวมหมดเลย ทั้งตอนพิเศษด้วย :call: :call:
อยากได้มากๆๆๆๆๆๆเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o13 o13 :L1: :L1:
ไปดูข่าวคราวที่บอร์ดของเบบี้ได้เลยค่ะ http://baby.thai-forum.net :กอด1:เบบี้พึ่งไปอัพเดทบอกข่าวไว้วันนี้เอง ที่ห้องเม้าส์แตก"
จะรีหรือไม่รีแจ้งไว้ที่นั่นหมดแล้ว ที่นั่นจะอัพเดทตลอดเรื่องหนังสือ..แต่ถ้ามีความแน่ใจหรือไม่ว่าจะทำหรือไม่ทำนั้น จะแจ้งที่เล้าด้วยอีกทางหนึ่งค่ะ
-
ตามอ่าน จนจบแล้ว
ปวดตาเลยทีเดียว
ติดมากๆๆๆ เนื้อเรื่องน่ารักทุกคู่เลย
อยากได้ แฟนแบบพี่ต้าร์ บ้างจัง
อิจฉา ข้าวอ่า อิจฉา สุดๆไปเลย
-
ฮาน้องเพลงอะ :laugh: กวนได้ตาใสมาก ทำเอาพี่แสบอึ้งไปเลย เถียงไม่ได้ :laugh:
-
พี่เบบี้อยากอ่านเป้เข็มอ่า *-*
-
เข้ามารอตอนต่อไป
-
อ่านสนุกมากมาย ชอบน้องเพลงด่า :impress3:
-
ตามเข้ามาเก็บตอนพิเศษไปอ่าน ขอบคุณเบบี้นะจ้ะ ที่สร้างสรรค์ความสุขให้อิอิ
-
:o8:ชอบมากๆครับน้องเบบี๋ น่ารักมากมาย พี่กล้วยอ่านจนอินเลยนะเนี่ย :L1:
คิดถึงแสบกะปาน เป้กะเข็ม ต้าร์กะข้าว ช่าวน่ารักอะไรแบบนี้ ว่างๆมาต่ออีกนะครับ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่นาน
แต่อยากบอกมากว่าชอบพี่ตาร์มากกกกกกกกก
ถึงมากที่สุด แบบว่าเบบี้มีต้นแบบรึเปล่าคะ?
ถ้ามีขอแบ่งมาทางนี้สักคนเถอะค่ะ อยากได้บ้างอะไรบ้าง
รักพี่ตาร์ ชอบน้องข้าว กอดเบบี้ค่ะ
o13 o13
-
:กอด1: อ่านถึงตรงนี้
รอตอนต่อไป หุหุ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆ :impress:
ชอบตาร์ข้าว เข้มเป้ แสบปาน ชอบทุกคู่เลย :haun5:
อยากให้มีมาให้อ่านเรื่อยๆพอกระชุ่มกระชวยหัวใจ
เป็นนิยายที่ดีสุดๆเรื่องหนึ่งที่เคยอ่านมาเลยค่ะ
ยกไว้เป็นตำนานในใจแล้วเีรียบร้อย o7
ชอบคนแต่งด้วยเน้อ คุณเบบี้ :man1:
-
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ...
แล้วก็รอๆๆๆๆๆๆๆ...
พี่เบบี้จงมาๆๆๆๆๆๆๆ...
-
ปาน แสบ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน แสบก้กวน+ห้าวววว
มากๆๆ เหมือนเดิมๆ 555
เรื่องนี้ไม่ว่าจะเปนคู่ไหนก็ชอบมากก ทุกคู่เลยค่า
-
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีดี \\(^^)// (>/////<)
-
อยากได้หนังสือค่ะ
เมื่อไหร่จะทำอีกค่ะ
-
น้องเพลงน่าร๊ากก
-
มา... เพื่อบอกน้องเบบี้อีกครั้งๆ
ว่า..... รอ อ่าน ตอน ต่อ ไป เสมอๆ ค่ะ :กอด1:
-
(http://www.picza.net/uppic/pic/2010_12_25/a86/a86103b2bee57bd7d3877b02f3ae2f3e.jpg)
MERRY CHRISTMAS ค่ะพี่ต้าร์พี่ข้าวและผองเพื่อนและเบบี้ด้วยน๊า
ขอของขวัญวันCHRISTMASจากเบบี้เป็นตอนพิเศษพี่ต้าร์พี่ข้าวได้ป่ะคึคึ :impress2:
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
เข้ามาเพื่อดัน... เอ้ยๆๆ
เข้ามาเพื่อ.... เมอรี่... คริสมาส จ้า
น้องเบ่บี้ที่รัก ( ของพี่.... :o8: )
-
:กอด1:เข้ามากอดต้อนรับปีใหม่กับตาร์ข้าว ปานแสบ แอนด์เดอะแก๊งค์
มีความสุขมากๆนะจ้า รวมถึงคนแต่งด้วยล่ะ สุขสมหวังดั่งใจเลยแล้วกันนะ
รักกันมากมายต่อไปปปปปปปปปปปปป :oo1:
:jul3:
-
เข้ามากอดด้วยความคิดถึง
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังก๊าบบบบบบ
แล้วก็มานั่งรอพี่เบบี๋เหมือนเดิม
:call:
-
น้องเพลงน่ารักจัง
-
คิดถึงตาร์ข้าวจัง :L2:
-
:z10: :z10: :z10:
คิดถึง ข้าวตาร์
คิดถึง เป้เข็ม
คิดถึง แสบปาน
คิดถึง เบบี้
คิดถึง จุ๊บๆ
-
เมื่อไร จะมาต่ออ่า
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึง ข้าว กับ ตาร์แจะเเย่เเล้วนะ
-
:serius2: ไม่ไหวเเล้วนะ
มาต่อเถอะนะ
-
เจ้เบบี้ คิดถึงตาร์ข้าวอ่ะ
TOT
-
สุขสันต์วันเกิดนะครับ ต้าร์
:mc4:
-
เค้ายังจำได้นะ ว่าวันนี้เป็นวันเกิดต้าร์
Happy Birthday & Happy Vanlentine :L2:
-
วันนี้วันเกิดพี่ตาร์ :กอด1:
คิดถึงตาร์ข้าว น้องเพลง แสบปาน เป้เข็ม แต่ตัวละครอื่นๆๆ คิดถึงเบบี้ด้วย
Happy Vanlentine :L1:
-
อ่านจบแล้วใช้เวลา 3 วันที่ผ่านมา..
+แต้มที่ 2513 คับ
ชอบคู่พี่ข้าวกับพี่ตาร์มากมาย อยากได้พี่ตาร์สักคนอ่ะ สุภาพบุรุษ ใจเย็น สุภาพ ทำอาหารเก่ง มีศิลปะป้องกันตัว รักเด็ก ขี้้อ้อน ขี้เอาใจ ในโลกนี้จะมีสักคนมั้ยเนี่ย ... อย่างว่าผู้ชายดีดีมีแต่ในนิยายอ่ะนะ
น้องเพลงก็น่าร๊าก อ่านมาชอบตั้งแต่บทแรกที่เรียก พ่อแล้ว เด็กอาไรดูเลี้ยงง่าย น่ารัก ขนาดเน้ อยากเอาน้อง 3 ตัวที่บ้านไปแลกกับน้องเพลงจริงๆ
คู่ปาน-แสบ ก็รักกันแบบแสบๆ ดูอบอุ่นไปอีกแบบ.
ส่วนเป้- เข็ม สงสารพี่เป้มากมาย พี่เข็ฒโหดมากมาย
สุดๆแล้วชอบการแต่งของพี่เบบี้มากมาย เหมือนคนที่เล่าออกมาเขียนเองเลยหล่ะ ชอบคาแร็กเตอร์ทุกคนเลย พี่เบบี้ก็น่ารัก
:L2: :L2: :L2:
สุดท้ายนี้ อยากได้หนังสืออ่า รอรีปริ้นงับ
-
เข้ามาด้วยความคิดถึงสุดใจเจ้าคร่า
ฮุๆ :กอด1:
:bye2:
รออ่านต่อไป...... o13
-
เบบี้ ไปไหนครับ กลับมาได้แล้ว คิดถึง ข้าวอ่ะ
-
เมื่อคืนอ่านถึงตอนไหนจำไม่ได้แล้ว
ยังไม่ได้เม้นท์เลย คอมมันค้าง
ไว้เดี๋ยวต้องมาเริ่มอ่านใหม่นะ
-
คิดถึงเสมอนะครับตาร์ข้าว เป้เข็ม แสบปาน :L1:
-
ชอบมากเลยคับ......สนุกมากมาก :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
อ๊ายยยยยยยย กรี๊ดกร๊าดดดดดดดดด หลงรักตาร์ข้าว เรียบร้อยแล้ววววว
โอ้ยยยยยยยยยย เขิลลลลลลลลลลลลล น่ารักมากกกค่ะ :o8: :-[ :impress2: o13 :serius2: o13 :z3: :กอด1: :man1:
-
ใช้เวลาประมาณ 3 วันหลังเลิกงาน กว่าจะอ่านจบ
อ่านไปก็รู้สึกเหมือนว่า เคยอ่านแล้ว แต่เหมือนก่อนหน้านี้จะยังอ่าน
ไม่จบ หรือไม่ก็ลืมมาตามต่อ (ขอโทษอ่ะ) ยังไงก็ตามจนจบได้แล้ว
นะฮับ ถึงตอนจบจะไม่เหมือนกับที่คิดว่าเคยอ่านก็ตาม ไม่รู้ว่า
อ่านหลายเรื่องเลยเอามาตีกัน หรือมีการแก้ไขกันจริงๆ
อย่างเช่น จำว่ามีคู่ฝิ่นกับแฟงด้วย ไม่รู้นี่เป็นอาการมึนอึน จิ้นไปเองหรือเปล่า เฮอะ
ชอบสุดก็คู่ ตาร์-ข้าว
ถึงข้าวจะหมายอกไก่ไปทั่ว แต่ตั้งแต่คบกันจริงจัง และยอมรับว่ารักตาร์แล้ว
ข้าวก็ระมัดระวังความเจ้าชู้ไม่ให้เป็นปัญหาสำหรับคู่ของตัวเอง (ยกเว้นตั้งใจยั่ว)
แต่ต้องบอกว่าโกรธตาร์มาก เรื่องต่าย ไม่ชอบข้ออ้างที่ว่าเพราะไม่มีเวลา
ในใจคิดตลอดว่า มาถึงขนาดนี้ยังอ้างเร่ืองเวลาได้ แล้วระหว่างที่ข้าวอยู่อังกฤษ
เรียนหนักไม่มีเวลาให้ ตอนนั้นที่เบบี้ไม่ได้เขียนมุมตาร์ ดูท่าจะต้องแอบมีกิ๊กเป็น
ตัวเป็นตนอยู่แน่เลย
น้องเพลงน่ารัก ถึงช่วงหลังๆ อ่านแล้วชวนงงอายุของน้องเพลงไปหน่อย อย่างตอนลูกพี่ไม้มาที่บ้าน
น้องเพลงทำตัวเด็กมาก เหมือนยังพึ่งจะ 5-6 ขวบ อ่านแล้วเลยออกงงไปบ้าง แล้วก็ชอบน้องเพลงตอนไปอยู่กับแสบ ป่วนดี อ่านแล้วก็ขำ เป็นสีสันของเรื่องจริงๆ
คู่ แสบ-ปาน
ก็ชอบอยู่บ้าง แต่เซ็งนิสัยแสบ อารมณ์ว่าถ้าปานเป็นเพื่อนซี้หรือคนรู้จักเรา
เราจะยุจนให้เลิกกันไป แล้วถ้าแสบเปล่ียนนิสัย ปรับตัวเข้าหาปานมากกว่านี้
และปานยังรักแสบค่อยให้คืนดีกัน
คู่ เป้-เข็ม
เดี๋ยวนี้ แนวเพื่อนรักเพื่อนนี่ เยอะเนอะ แต่เสน่ห์คู่นี้อยู่ที่ความฮา ความต๊องเพราะความหึง
เป็นสีสันของเรื่องมากทีเดียว
แล้วก็ชอบวิธีการเขียน อ่านแล้วเหมือนตัวเราอยู่ในเหตุการณ์ด้วย แต่ก็อยากเม้นต์เล็กน้อย
อย่าโกรธน่ะ เรารู้สึกว่าตัวละครมากไป โดยเฉพาะพวกโผล่มาแล้วจากไป เช่นผู้หญิงที่
ชอบข้าวที่อังกฤษ เราว่าถ้าตัวละครนี้มีบทบาทมากข้ึน อาจมีเรื่องสนุกๆ ขึ้นอีกได้ หรือ
พี่เจ้าของรีสอร์ต เจ้าของน้องหมาไข่เจียว เองก็เช่นกัน
นอกนั้นก็ผิดเล็กๆ น้อยๆ เช่น เขียนชื่อสลับ สับสนนู้นนี้ เหมือนอ่านเจอตอนนึงที่สลับคณะของข้าวกับตาร์
แต่ยังไงโดยรวมก็ต้องยกน้ิวให้ ดีนะที่ช่วงนี้งานไม่ยุ่ง ไม่งั้นได้ทรุด เพราะพักผ่อนไม่พอ มัวแต่อ่านนิยายแน่
ขอบคุณมากนะครับ
-
คิดถึงพี่ต้าร์มากอ่ะเบบี้
ทางนี้ยังเป็นห่วงงง
ฮ่าๆๆ
><
-
รออ่านคู่ แสบปานคะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
นั่่งรอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หึหึ
พยายามเข้าแก สู้ๆ ฉันรออ่านเสมอออ
-
เบบี้จะมาต่อแสบ ปาน เป็นเรื่องต่อไป เย้ๆๆๆ
-
เบบี้.เอามาให้ครบทุกคู่เลยได้ไหมอะค้าบบบ..คิดถึงหมดเลย ^^ ไม่รุ้ว่า จะแก่กันไปถึงไหนแล้ว ต้า ข้าว แสบ ปาน เป้ เข็ม ... 55+
-
ชอบพี่แสบ น้องเพลง
ฮาอ่ะ คู่ปรับ 5555+
-
มารอปานกะแสบอ่ะ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o9
-
ได้ข่าวว่า แสบปานจะกลับมา เลยมาปูเสื่อนั่งรอก่อนค่ะ
-
เข้ามานั่งรอปานกับแสบค่ะ
-
:o8: รักข้าว รักต้าร์ เเละผ่องเพื่อน รักเบบี้ มาต่อไวๆน่ะค่ะ
-
เบบี้ มาต่อซะทีสิ
ไหนว่าจะมาต่อ ปาน+แสบให้ไง :serius2:
:call:
-
มารอแสบปาน .. คิดถึงจะแย่
เบบี้รีบมาเน้อ ... อย่าทรมานกันอีกเลย :m15:
// รัก ต้าร์ข้าว กะ สลิ่มเมตร ที่สุด \\ :-[
-
พิเศษนอกรอบ7
แสบกะปาน
(แปลกๆเนอะ)
“อื้อ โอ๊ะ”
“ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ยัง..มันยังไม่หยุด
“อ๊ะ อ่ะ..อ่า”
“พี่แสบ!” ผมตะคอกใส่
“ฮื้อ..” มันหันหน้ามามองหน้าผมแล้วหัวเราะด้วยสีหน้าที่กวนตีนมักๆ
“ปิดสักทีสิไอ้บ้า” ผมว่ามันเพราะพี่แสบมันเสือกตื่นเช้าเพื่อมานั่งดูหนังโป้ที่เพิ่งสั่งซื้อมาได้เมื่อวานนี้
“หึหึ..” มันยังหัวเราะไม่เลิกอีก เอากับมันสิครับไอ้บ้านี่
“เมื่อไหร่จะอาบน้ำ โรคจิต..คนบ้าอะไรตื่นมาดูหนังโป้” ผมบ่นแล้วเดินไปเก็บซากเสื้อผ้าให้มัน
“ซื้อมาก็ต้องดูดิ ไม่งั้นมึงให้กูซื้อมาทำไม” มันพูดแล้วเข้ามากอดผมเหมือนกอดไปทีแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ราวตากผ้า
“ลามก” ผมว่า
“จกเปรต” มันต่อ T0T วันนี้ผมตื่นแต่เช้าเพราะแม่บ้านกับคนสวนจะมาทำความสะอาดบ้าน วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แต่ผมก็ต้องคอยดูงานบ้านทั้งหมด ยกเว้น..ทำกับข้าวที่ไม่สามารถทำได้ พอผมจัดเสื้อผ้าบนห้องนอนเสร็จซึ่งจะไม่ให้แม่บ้านเข้าห้องนี้เด็ดขาดเพราะของสำคัญทั้งของผมและพี่แสบมีอยู่เยอะมาก ผมเดินมาดูสวนดูความเรียบร้อยรอบบ้านอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานพี่แสบก็เดินลงมายืนเท้าเอวมองนู่นนี่ไปทั่ว
“เอาต้นไม้มาลงอีกไหม” พี่แสบถาม
“ไม่เอา ปานกลัวงู” ผมตอบ
“งูเหี้ยไร วู้” ดูมันทำท่าบ่น ยิ่งแก่ยิ่งบ่น ยิ่งแก่ยิ่งเหวี่ยง..ไอ้ห่า
“งูบนหัวพี่ปานก็เก็บจะไม่ไหวอยู่ละ” ผมว่ามันแล้วเดินหนีไปหาคนสวนทันที
“ตัดใบต้นนี้ให้ด้วยนะครับ” ผมชี้บอก
“ครับ” คนสวนตอบ
“นี่พี่แสบ..ไปทำกับข้าวสิ” ผมเดินไปสั่งมันเอาแต่เดินลอยชายอยู่ได้
“....................” มันมองหน้าผมแล้วเดินไปนอนลงที่โซฟา
"...................." ผมยืนมองมันเงียบๆจนมันเงยหน้ามามองหน้าผมแต่แล้วก็พลิกตัวกลับไปนอนตะแคงหนีผมอีก
“ไปทำกับข้าว..เร็วๆ” ผมพูดย้ำ
“ขี้เกียจ” มันพูดเสียงเนือยๆ แล้วกดรีโมทโทรทัศน์เปลี่ยนช่องไปมา
“แล้ววันนี้ไม่มีสอนพิเศษรึไง” ผมถามเพราะพี่แสบมันเพิ่งโดนเพื่อนวานให้ไปช่วยสอนพิเศษนักเรียนเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเพราะว่าขาดอาจารย์ที่มีธุระไปต่างประเทศหนึ่งคน
“มี..บ่ายๆ” มันตอบ
“แล้วจะไม่กินข้าวกินปลารึไง” ผมพูด
“แล้วทำไมต้องกูทำตลอดเลยล่ะ” มันย้อน
“ให้ปานทำไหมละ” ผมย้อนกลับบ้าง
“มีเมียส้นตีน ทำกับข้าวไม่เป็น” มันลุกขึ้นนั่งบ่น
“ไม่ว่าปานสักวันได้ไหมเนี่ย ไปทำกับข้าวไป เดี๋ยวปานไปเตรียมเสื้อผ้าให้” ผมบอกแล้วขึ้นมาเตรียมเสื้อผ้าให้พี่แสบ แล้วลงไปนั่งรอพี่แสบจนพี่แสบทำกับข้าวเสร็จ
“ไปส่งกูด้วยนะ” พี่แสบพูดระหว่างกินข้าว
“ปานอยากพักผ่อน” ผมบอก
“ไปส่งหน่อย แล้วรอรับด้วย” มันพูดอีก
“....................” ผมเงียบ ขี้เกียจอ่ะไม่อยากไปเลย
“พี่ขี้เกียจปานก็ขี้เกียจเหมือนกันอ่ะ” ผมพูดเพราะรู้ดีว่าพี่แสบมันทำแบบนี้เพราะขี้เกียจขับรถไปเอง
“....................” พี่แสบหยุดกินแล้วจ้องหน้าผมแต่ปากก็ยังไม่หยุดเคี้ยว
“ปานไม่ผิด” ผมหน้างอตอบ แต่ที่จริงกลัวมันอยู่ลึกๆ -_-)
“จะไปไม่ไป” มันถามเสียงแข็ง
“ก็ปานไม่อยากรอนี่ ตั้งสามชั่วโมงแน่ะ” ผมพูด
“ก็เดินดูของ..ช็อปปิ้งอะไรไปสิ” มันพูดอ้างอีก
“แต่..” ผมกำลังจะอ้าปากเถียง
“จบ..ไปก็คือไป” มันพูดแค่นั้น กลายเป็นว่าบ่ายนี้ที่ผมตั้งใจว่าหลังจากที่จ้างแม่บ้านกับคนทำสวนมาทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้วผมจะนอนพักผ่อนแต่สุดท้ายแล้วผมก็ไม่ได้นอนอ่ะครับ เฮ้อ..
................
................
“อ่าวน้องปาน”
“สวัสดีครับพี่ติ๋ม” ผมยกมือไหว้พี่เจ้าของโรงเรียนกวดวิชาของที่นี่
“รอแสบหรอ” พี่แกถาม
“ครับ จะเสร็จรึยังไม่ทราบ” ผมพูด เพราะผมไปหาอะไรกิน ช็อปปิ้ง ซื้อหนังสือจนใกล้เวลาเลิกสอนผมก็รีบกลับมาที่โรงเรียนทันทีเพราะกลัวว่าพี่แสบมันจะรอแล้วก็จะบ่นอีก
“เข้าไปนั่งรอในห้องทำงานเลยก็ได้นะ” พี่แกบอก
“ครับ ปานว่าจะไปหาที่ห้องน่ะ” ผมบอกแล้วเดินไปที่ห้องเรียนเพราะเวลาผมมาหามันบางทีก็แอบเข้ามานั่งด้วย เด็กก็ไม่รู้หรอกครับเพราะว่าเด็กจะนั่งหน้าๆกันหมดและคนมันเยอะ แล้วพี่แสบมันดุด้วยเด็กก็ไม่ค่อยกล้าจะหือเท่าไหร่นัก
“สุดท้ายแล้ว..หลักกฎหมายยกเว้นโทษนั้นเป็นกรณีที่มีการกระทำอันเป็นความผิดเกิดขึ้นแล้ว..แต่กฎหมายไม่ประสงค์ที่จะ ลงโทษผู้กระทำความผิดนั้น” พอผมเข้าห้องไปพี่แสบมันเหลือบมามองผมหน่อยๆ ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหลังแล้วหยิบหนังสือออกมาจะอ่านเล่นรอมัน
“เช่น กรณีตาม ป.อ.มาตรา 67 เป็นเรื่องของการกระทำความผิดด้วยความจำเป็น หากการกระทำนั้นไม่เกินสมควรแก่เหตุผู้นั้นไม่ต้องรับโทษ ผู้กระทำความผิดด้วยความจำเป็นนั้นถือว่าได้กระทำความผิดแล้ว แต่กฎหมายไม่ประสงค์จะลงโทษ เนื่องจากเป็นการกระทำเพราะความจำเป็นเพื่อให้ตนหรือบุคคลอื่นพ้นจาก ภยันตรายอันใกล้..จะถึงและไม่อาจหลีกเลี่ยงให้พ้นโดยวิธีอื่นใดได้” มันพูดซะเร็วทำให้ผมต้องละจากหนังสือเงยไปมองหน้ามัน กลายเป็นว่าผมเห็นนักเรียนยกมือท้วงมันกันเต็มแต่พี่แสบก็ยังคงไม่สนใจ
“จารย์..ไม่ทันอ่ะ” เด็กคนหนึ่งพูด
“ตรงไหน” มันถาม
“เอ่อ..” เด็กตะกุกตะกักก่อนที่จะก้มลงดูกระดาษตัวเอง
“โครงสร้างอันดับที่สาม กฎหมายยกเว้นโทษค่ะ” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
“มีใครทันไหม” ดูมัน..กับเด็กมันก็ยังกวนตีนอีก -_-“
“..................” เด็กๆมองหน้ากันไปมา
“ผมครับ” เด็กคนหนึ่งยกมือขึ้นตอบ
“อ่านให้เพื่อนฟังสิ” มันพูดส่งๆแล้วขึ้นนั่งบนโต๊ะเหมือนรอ
“หลักกฎหมายยกเว้นโทษนั้น เป็นกรณีที่มีการกระทำอันเป็นความผิดเกิดขึ้นแล้วแต่กฎหมายไม่ประสงค์ที่จะลงโทษผู้กระทำความผิดนั้น..” เด็กนักเรียนคนนั้นอ่านอย่างช้าๆ เพื่อนๆก็รีบจดตาม
“เช่น กรณีตาม ป.อ.มาตรา 67 เป็นเรื่องของ การกระทำความผิดด้วยความจำเป็น” มันก็เว้นวรรคไปช่วงหนึ่งอีก ผมส่ายหัวให้พี่แสบหน่อยๆประมาณว่าเอือมกับมันมากจริงๆ ไม่รู้ว่าเค้าต้องการตัวมันมาสอนได้ยังไง พอเด็กคนนั้นอ่านจนจบ พี่แสบก็นั่งเงียบไปพักนึงเหมือนกำลังคิดว่าตัวเองจะพูดอะไร
“หมดละ” อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นทำเอาเด็กหัวเราะกันคิกคัก แล้วมันก็จ้องมองหน้าเด็กตอบแต่เด็กก็ยังไม่เลิกหัวเราะกันอีก
“วันจันทร์สอบ” มันพูดหน้านิ่ง
“โหหหหหหหหหหหหหหหหหห~” เด็กๆโห่พร้อมกันทันที
“วันจันทร์สอบวัดกฎหมายอาญาครั้งแรก พร้อมเฉลย..ใครตกให้อยู่ต่อแล้วสอบอีกท้ายชั่วโมง” มันพูด นี่มึงกะฆ่าเด็กเลยใช่ไหม T__T
“จันทร์หน้านู้นไม่ได้หรอครับ” เด็กคนหนึ่งถามขึ้น
“คุณก็ลงคอร์สใหม่สิ” มันพูดด้วยสีหน้ากวนส้นตีนอีก
“โหหหหหหหหหหหหห อาจารย์อ่า..” เด็กโวยวายกันใหญ่แต่พี่แสบมันก็ยังนิ่งอยู่อีก
“โอเคนะครับ..วันจันทร์สอบกฎหมายอาญาครั้งที่หนึ่งพร้อมเฉลย ใครตกอยู่เรียนต่อแล้วสอบอีกท้ายชั่วโมง ถ้าตกอีกก็ไม่รู้จะว่าไงละ เลิกเรียนกันไปเหอะ” มันพูดทำเสียงเซ็งๆทำเอาเด็กหัวเราะกันอีกครั้ง
“ส่วนวันอังคารจะเริ่มกฎหมายระหว่างประเทศ” มันพูดแล้วหยิบหนังสือแจกให้ทุกคน
“เหมือนเดิม ชีสที่ให้ไปทำมาเลย..ส่วนหนังสือเล่มเล็กก็ช่วย!อ่านมาก่อนล่วงหน้าด้วย” มันย้ำคำว่า “ช่วย” เหมือนประชดประชันซะไม่มี
“โหงี้มันก็อ่านเยอะอ่ะดิจารย์ ไหนจะอ่านเตรียมสอบ ไหนจะอ่านนี่อีก” เด็กคนหนึ่งโวยวายอย่างเกรียนๆ
“......................” พี่แสบเงียบมองหน้ามันเอือมๆ
“แล้วมึงมาเรียนทำไมเนี้ยไอ้หม่ำเอ๊ย” พี่แสบว่าตอบทำเอาเด็กๆหัวเราะกันทั้งห้องที่พี่แสบมันไปล้อชื่อไอ้น้องคนนั้น
“ระหว่างอ่านระหว่างทำก็เหมือนเตรียมสอบไปแล้ว ไม่งั้นจะเรียนว่าเตรียมเอ็นท์ทำไมวะ กูละงงพวกมึงจริงๆว่าจะบ่นทำไมเนี้ยห๊ะ” พี่แสบบ่นยาวแต่เด็กก็เสือกไม่หยุดหัวเราะอีก มันจะขำอะไรกันนัก
“ใครที่รู้ตัวว่าโดนถามบ่อยๆก็อ่านมาด้วยล่ะ อย่าให้กูต้องเอือมกับพวกมึงมากไปกว่านี้เลย” มันพูด เด็กก็หัวเราะชอบใจกันอีก แล้วจากคุณกับผมเมื่อกี้ทำไมกลายเป็นมึงกับกูไวจังวะ
“ใครมีคำถามอะไรไหม” พี่แสบถาม
“หนูค่ะ” เด็กคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม เด็กทั้งห้องเงียบไปทันที ที่จริงพี่แสบมันก็บ่นกับด่าไปอย่างนั้นเองแหละครับ ที่จริงแล้วมันรักเด็กห้องนี้มากที่สุด ผมจำได้ว่ามันจะไปบ่นให้ฟังบ่อยๆว่าเด็กกรุ๊ปว่าเสาร์ จันทร์ อังคาร จะเรียนเก่งมากและก็ไม่เกรียนมากเท่าไหร่ สอนง่ายดี ตอบโต้ดี แต่ถ้าเจอเด็กกรุ๊ปวันอังคารเย็นกับวันพุธ รายนั้นเล่นตลอดศกจนทำให้พี่แสบเหวี่ยงไปครั้งนึงเสร็จแล้วมันก็ไม่เข้าสอนในชั่วโมงต่อไปจนเด็กต้องมาขอโทษมันกันยกห้อง เหอะๆ
“ถ้ากรณีที่มีการกู้ยืมเงินกันในจำนวนหนึ่งและได้ทำสัญญากู้กันเรียบร้อยถูกต้อง ตามสัญญาบอกไว้ว่าลูกหนี้จะชำระดอกเบี้ยภายในวันที่ระบุไว้ของทุกเดือนตลอดไปจนกว่าเงินต้นจะหมดและจะนำเงินกู้นี้มาชำระและได้ระบุวันไว้อย่างชัดเจน แต่ไม่มีทรัพย์สินมาค้ำประกันแต่อย่างใด แต่ลูกหนี้ก็ไม่มีการชำระตามกำหนดเพราะเนื่องจากว่าทั้งสองเป็นญาติกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปสัญญาเกินสิบปีแล้ว เจ้าหนี้ยังมีสิทธิ์ทวงหนี้โดยใช้สัญญาเป็นหลักฐานทวงหนี้จำนวนนั้นคืนได้อยู่ไหมคะ” เอาซะยาว..ขนาดกูยังงง o_o
“แล้วไม่คิดจะจดกันเลยหรอ” พี่แสบพูดประชด เด็กเลยรีบกุลีกุจอเตรียมจดกันใหญ่ ผมละไม่เข้าใจว่ามันจะประชดเด็กทำไม..มันพูดดีๆไม่ได้รึไงกัน แต่คงไม่ได้..ขนาดกับผมนี่ก็อยู่กินกันมาหลายปีมันก็ยังไม่เลิกนิสัยนี้
“ในเรื่องเกี่ยวกับสัญญากู้ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์กำหนดอายุความการฟ้องร้องคดีไว้ 10 ปี นับจากวันที่อาจใช้สิทธิในการฟ้องร้องได้ ในกรณีข้อเท็จจริง..วันที่อาจฟ้องคดีเรียกเงินกู้ตามสัญญาได้ คือวันที่ครบกำหนดชำระเงินกู้นับถึงปัจจุบันก็เกินกว่า 10 ปี” พี่แสบพูดซะเร็ว ผมได้แต่มองเด็กด้วยความสงสารเพราะมันเร่งจดกันจนไม่ได้เงยหน้าเงยตาขึ้นมาพักหายใจกันเลยทีเดียว แต่พี่แสบก็หยุดเว้นช่วงพักนึงก่อนที่จะพูดต่อ
“ดังนั้น หากมีการฟ้องคดี แล้วลูกหนี้ยกอายุความขึ้นต่อสู้ว่า คดีขาดอายุความ เจ้าหนี้ฟ้องไปก็เสียเวลา แต่อย่างไรก็ตาม กรณีอาจฟ้องร้องได้ หากมีข้อเท็จจริงอื่นนอกเหนือไปจากที่ให้มา เช่น เรื่องจริงไม่ใช่การกู้ยืมเงิน แต่เป็นการเอาเงินไปลงทุน โดยทังสองต่างร่วมกันลงทุน โดยคนเอาเงินไปเป็นคนลงแรงทำกิจการอย่างหนึ่ง คนให้เงินไปลงทุนเป็นเงิน แบบนี้จะเข้าลักษณะกฎหมายเรื่องอื่น คือ หุ้นส่วน ซึ่งอาจทำให้ฟ้องคดีเรียกเงินได้” มันพูดแล้วหยุดเงียบไป แต่เด็กก็เหมือนยังจดไม่เสร็จกันอีก
“มีไรอีกไหม” มันถาม
“จารย์จะรีบไปไหนเนี้ย” เสียงเด็กคนหนึ่งพูดบ่นซะเสียงดัง ทำให้คนอื่นๆหัวเราะ
“เรื่องของกู” มันตอบ
“วันจันทร์อย่าลืมนะ อ่านกันมาด้วยล่ะ..มีไรก็ส่งเมลมาถาม แล้วครั้งนี้อย่าให้ได้เห็นว่ามีสอบตกทีละสองสามคนเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ” มันพูดขู่อีก
“มึงจะตกมึงก็ตกทีละสิบๆคนไปเลย” มันพูด
“โหจารย์ การที่ตกน้อยนี่แสดงว่าจารย์สอนดีไง” เด็กพูด
“สอนใหม่สามคน เปลืองน้ำลายกูสิ” พี่แสบบ่น ทำเอาเด็กหัวเราะกันยกใหญ่อีกครั้ง
“ไปได้แล้วไป” พี่แสบบอก
“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นเหมือนกวนแกล้งพี่แสบไม่หยุด
“ขอบคุณคร้าบ ขอบคุณค่า” เด็กประสานเสียงพร้อมกันยานคางกวนพี่แสบอีก พี่แสบส่ายหัวเซ็งๆเดินเข้าไปตบหัวไอ้เด็กผู้ชายตัวการเบาๆแล้วเดินออกมา
“หิวอ่ะ” มันบ่นทันทีเมื่อเดินมาถึงผม
“ช่วยปานถือหน่อย” ผมบอกแล้วยื่นถุงให้เพราะของมันเยอะมาก พี่แสบก็รับไปถือให้
“ซื้อไรมาบ้าง” มันถามแล้วมองเข้าไปในถุง
“ซื้อเสื้อมาให้ด้วย” ผมยิ้มบอก
“ไปห้องก่อน เอาของ” มันบอก ผมกับพี่แสบเดินไปที่ห้องพักของครูพร้อมกัน
“เอ่อ..พี่แสบครับ” ผมหันกลับไปมองตามเสียงเรียกทันที ก็เห็นเด็กนักเรียนม.ปลายยืนอยู่ แต่ที่ผมสงสัยอยู่ตรงนี้คือ..แล้วทำไมมันถึงเรียกว่า “พี่แสบ”
“อ่าว ว่าไง..มีไรสงสัยหรอ” พี่แสบหันไปถาม
“ครับคือ..พี่ทิตย์บอกว่าให้พี่แสบไปส่ง” น้องแกพูด ผมได้แต่ยืนมองงงๆและก็อึ้งด้วยว่าไอ้เด็กนี่มันเป็นใคร
“มันไม่มารับหรอ” พี่แสบถามอีก
“พี่ติดประชุม” น้องแกตอบ
“เออ..ได้ๆ” พี่แสบตอบรับ
“งั้นปาร์คไปรอข้างนอกนะครับ” น้องแกบอก
“อืม” พี่แสบพยักหน้าตอบให้
“.........................” ผมยืนจ้องหน้าพี่แสบ
“ใครอ่ะ” ผมถามเพราะว่ามันดันไม่พูดบอกว่าไอ้เด็กนั่นเป็นใคร
“ลูกพี่ลูกน้องไอ้ทิตย์มัน มาอยู่กับมันตอนเตรียมสอบน่ะ” พี่แสบบอก ลูกพี่ลูกน้องพี่ทิตย์แล้วทำไมต้องมาสนิทกับพี่แสบขนาดนี้ด้วย
“ก็นั่งเรียนในห้องเมื่อกี้ด้วยไม่เห็นหรอ” พี่แสบพูดแล้วหยิบถุงกระดาษมาแล้วเก็บหนังสือใส่ไปในถุง
“ไม่เห็น” ผมพูดเสียงแข็ง
“อะไรของมึง นั่นมันน้องไอ้ทิตย์นะ” พี่แสบพูด
“แล้วทำไมต้องเรียกว่าพี่แสบด้วย ทำไมไม่เรียกว่าอาจารย์เหมือนคนอื่นๆเค้า” ผมพูด
“ก็กูรู้จักกับน้องมันก่อนที่น้องมันจะมาเรียนที่นี่อีก เออไม่ใช่ดิ..เออใช่ กูรู้จักก่อนตอนไปบ้านไอ้ทิตย์ แล้วน้องมันก็มาเรียนที่นี่ แล้วกูก็มาสอนที่นี่พอดี” พี่แสบอธิบาย
“นี่อย่าบอกนะว่าหึง” มันพูดเซ็งๆ
“ก็ไม่ชอบนิ” ผมบอก
“ต่อหน้าเพื่อนมันก็เรียกอาจารย์แหละ แต่ส่วนตัวก็เรียกกันแบบนี้..ทำไมวะ ก็คนรู้จักกันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย” พี่แสบพูดแล้วเดินนำออกไป
“ปานไม่ชอบ” ผมพูดแล้วเดินตามออกไปด้วย
“นี่ปาน” พี่แสบแนะนำทันทีเมื่อเดินไปถึงไอ้น้องที่ชื่อปาร์คอะไรนี่
“สวัสดีครับ” ปาร์คยกมือไหว้ให้ผมยิ้มๆ
“ครับ” ผมรับไหว้ตอบให้แบบไม่ให้เสียมารยาท พอขึ้นรถผมก็นั่งข้างคนขับส่วนน้องคนนั้นก็นั่งข้างหลัง พี่แสบไม่พูดอะไรเรื่องกินข้าวผมก็เลยไม่พูดเพราะไม่อยากไปกินกับคนแปลกหน้า ที่จริงวันนี้ผมอยากไปกินข้าวกับพี่แสบสองคนเพราะยังไงมันก็วันหยุดพักผ่อนของผมสองคนนี่นะ
“ซื้ออะไรมาบ้าง จะออกไปกินข้าวไหม” พี่แสบถามระหว่างทาง
“แล้วแต่พี่อ่ะ ปานซื้อแค่เค้กกับขนมปังมา นอกนั้นก็เสื้อผ้ากับหนังสือ” ผมบอก
“ไปกินแถวหมู่บ้านแล้วกันเนอะ” มันพูดบอก
“อื้อ ก็ได้” ผมตอบ เพราะแถวหมู่บ้านผมก็มีร้านอาหารเยอะแยะอยู่เหมือนกัน
“ไอ้ทิตย์กลับกี่โมงล่ะปาร์ค” พี่แสบถาม
“น่าจะเย็นๆอ่ะครับ” น้องแกตอบ
“ซื้ออะไรก่อนไหม เดี๋ยวพี่แวะให้” พี่แสบถาม
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวปาร์คขับรถออกมาซื้อได้” น้องปาร์คตอบ
“แล้ววันนี้เป็นไงบ้าง มีไรสงสัยไหม” พี่แสบถามอีก
“ไม่..” น้องตอบเสียงเบา
“เอ่อแต่..ที่จริงปาร์คสงสัยนิดหน่อย แต่เดี๋ยวปาร์คส่งอีเมลไปให้พี่แสบได้ไหม” น้องปาร์คพูด
“ได้ดิ แต่ถ้าเกินเที่ยงคืนพี่จะตอบอีเมลให้พรุ่งนี้นะ” พี่แสบบอก
“ครับ” ปาร์คตอบ
“เฮ้ยปาน..ลอดช่อง” พี่แสบพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นสายตาก็มองที่ข้างทาง มันไม่พูดเปล่าแต่มันจอดรถเลยทันที
“ลงไปซื้อให้หน่อย” มันพูดเหมือนสั่ง
“จิ้” ผมจิปากไปอย่างงั้นแต่สุดท้ายก็ลงไปซื้อลอดช่องให้พี่แสบมัน ผมซื้อมาสี่ถุงแยกสองกับสองแบ่งให้น้องปาร์คด้วย สานสัมพันธ์สักหน่อยอย่างน้อยก็รู้จักกันแล้ว
“อ๊ะ พี่ซื้อให้..ฝากให้พี่ทิตย์ด้วยนะ” ผมยื่นให้คนข้างหลัง
“ขอบคุณครับ” น้องแกยิ้มให้หน่อยๆก่อนที่จะไหว้ผมแล้วหยิบถุงไป ผมดูแล้วน้องแกจะอัธยาศัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หรือผมคิดไปเองว่าน้องแกไม่ค่อยจะยิ้มเอาซะเลย หรือเพราะอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วอันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกัน แต่ก็ช่างมันเหอะไม่ใช่ญาติเราสักหน่อย ไม่เห็นจะต้องสนใจอะไร
“ขอบคุณนะครับพี่แสบ” พอถึงบ้านน้องปาร์คพูดพร้อมกับยกมือไหว้มาทางผมกับพี่แสบ
“อืม มีไรก็โทรหาพี่ได้ล่ะ” พี่แสบบอก
“ครับ หวัดดีครับ” น้องแกบอกอีกครั้งก่อนที่จะลงจากรถไป
“......................” แล้วอยู่ๆในรถก็เงียบไป เหมือนพอคนนอกลงไปปุ๊บในสมองก็ต่างคนต่างมีอะไรคิดอยู่
“ปานว่าน้องเค้าแปลกๆ” ผมพูด
“แปลกตรงไหน” พี่แสบถามทันที
“แปลกอ่ะ ไม่รู้ดิ” ผมบอกเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน และผมก็งงๆกับความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ด้วยว่าทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ
“อคติ” พี่แสบพูด
“หรอ” ผมย้อน
“วันๆไม่คิดอะไรล่ะ เอาแต่จับผิดผัว” มันพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนผมนี่เลวมากอ่ะที่พูดออกไปแบบนั้น
“พูดเหมือนตัวเองดีซะเต็มประดาเนอะ” ผมย้อนโทนเสียงเดียวกับพี่แสบกลับให้บ้าง
“หึ..ปากดี” มันหันมาหัวเราะว่าตอบให้ หลังจากนั้นบทสนทนาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เราคุยเรื่องอื่นไปเรื่อยจนถึงร้านอาหาร ผมกับพี่แสบกินอาหารเย็นกันที่นั่น พอกลับบ้านก็อาบน้ำ ผมอ่านหนังสือส่วนพี่แสบก็เชคอีเมลตอบเด็กนักเรียน ตอบไปตอบมามันกลับมานั่งเล่นเกมซะงั้น กว่าจะนอนได้ก็ดึกผมเลยชิ่งหนีนอนไปก่อนเพราะว่าง่วงมากๆและคงเพราะเมื่อเช้าตื่นเช้าด้วยเลยทำให้เป็นผลให้ผมต้องนอนไว เก็บแรงไว้เพื่อเป็นทาสรับใช้พี่แสบวันพรุ่งนี้อีก
.............................................
อีกเมื่อไหร่ไม่ทราบ ?
-
เย้ๆมาต่อแล้ววววว ^^
ต้องร้องเพลงนี้ให้พี่เบบี้เลย
รักนะคะ คนดีของช้านนนน
555555
-
กำลังคิดถึงแสบ ปาน พอดีเลย
แค่ได้อ่านก็มีความสุข :-[
ชอบอ่ะ เถื่อนดี o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กริ๊ด~~~ปานค่ะจับตาดูมันดีๆน่ะ งานเข้าขัวร์
+1 พี่เบบี้จุ๊บๆ :3123:
-
กอดดดดดน้องปาน :-[
พี่แสบสอนเด็กแล้วดูมีสาระนะคะ :laugh:
คิดถึงคู่นี้มากกกกเลยค่า
-
แสบปาน :man1:
ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้ รักพี่เบบี้
เด็กนี่มันแอบชอบพี่แสบอยู่รึเปล่าเนี่ย :m16:
ปานอย่าวางใจเด็กนี่นะ อีพี่แสบมันยิ่งโง่ๆอยู่ 555
มีความสุขก่อนนอนละที่ได้อ่านแสบปาน
รัก รัก รัก พี่เบบี้ด้วยคน :กอด1:
-
ค้างมากนะ
ไอ้น้องปาร์คมันแปลก ,, ก็ค้างพอแรงแล้ว
เบบี้ยังมาบอกว่า อีกเมื่อไรไม่ทราบ
ฮึกกก ค้างคา จริงๆ (TT_TT)
เอาน่า เราเชื่อว่าคงอีกไม่นาน ฮ่าๆๆๆ
-
หึหึหึ น้องหนูปาร์ค
-
สงสัยงานจะเข้าแน่ๆเลย
ปานจับตาดูเด็กดีๆนะ
พี่แสบคงไม่รู้อะไร อิอิ
:pig4:
-
รักเบบี้จังเลย มาต่อแล้ว
:L2: :L2: :L2:
-
ฉันเกลียดคำลงท้ายแกจริงๆเลยให้ตายเถอะ :jul3: ฮ่าๆๆ
ในที่สุดก็ได้อ่านแล้วเฟ้ยยยยยย
อิพี่แสบมันโรคจิตเสมอต้นเสมอปลายจริง แต่ว่าก็ถูกของมันอ่ะ
ไม่ให้ดูแล้วให้ซื้อมาทำไมกันละน้องปาน ฮ่าๆ
มันเอาแต่ใจกันดีนะคู่นี้ น่ารักไปไหน แต่แลดูเหมือนจะมีคน
อยากเป็นมือที่สามนะ :angry2: หึหึ อยากรู้จริงว่ามันส่งเมล์มาให้ไอ่พี่แสบว่าไง
ทำเป็นไม่พูดต่อหน้า โด่ไม่แน่จริงนิ
น้องปานดีมาก คนของเราใช่ย่อยซะเมื่อไร กันไว้ก่อน ถ้าเห็นแปลก
บีบคอแมร่งเลย ฮ่าๆ มันไม่กล้าสู้หรอก แค่เมียมานั่งรอมันยังรีบ
ไล่นักเรียนเลิกเลย หรือว่าที่จริงแล้วพี่แสบมันจะ กลัวที่ไหนเกรงใจหรอกน่า o18 ฮ่าๆ
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะแก สั้นใจหาย เหมือนไม่ช่ายแกเลยอ่ะ กร๊ากกกกกกกก
พยายามเข้า ต่อให้ไว้ เอายาวๆนะตอนพิเศษตอนนี้ ฉันคิดถึงเว่อเลยอ่ะ ขอบอก
ขอบใจมากแกที่แต่งมาสังเวย :กอด1:วะฮ่าๆๆๆ
-
:z2: :z2: รอตอนต่อไปอย่างชิลๆ พี่แสบนี่ก้อเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนจิงๆ 5555
-
ว๊าววววววววววววว คิดถึงแสบปาน ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
แต่กลิ่นเริ่มไม่ดีแล้วนะนเย อิเด็กปาร์คเนี่ย
-
ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้จ้า
เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
-
แสบ ปาน
คู่นี้นี่น่ารักจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
:laugh: :laugh:
-
คิดถึง แสบ ปาน มาก ค่ะ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
มาแว้วววววว
คู่นี้ยังเหมือนเดิมเลยฮ๋าๆๆๆๆๆ
พี่แสบนี่ยังกวนตีนเหมือนเดิมตั้งแต่เด็กยันแก่
ฮ๋าๆๆๆ
-
Hey! I miss u ^^
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
(โดดจูบสามที ตอนหน้าขอยาวๆ)
อะหืม นึกว่านั่งเรียนกฏหมายกะมันไปด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
เด็กปาร์คนี่ต้องมีอะไรแอบแฝงแน่เลย ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ..
แต่ตอนนี้แสบปานน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น้องปาร์คไม่น่าติดรถมาด้วยเลย
-
สั้นอ่า า า า า า า า า า
แต่ก็ยังดีใจที่เบบี้มาต่อให้ คิดว่าลืมไปแล้วนะ
-
o18 o18 o18
-
กรี๊ด คิดถึงน้องปาน ขอฟัดหน่อย อร๊าย
ปาร์คนี่กลิ่นแปลกๆมั้ย?
หรือปานคิดไปเอง ถ้ามีอะไรก็จัดหนักเลยนะปาน ชอบเวลาน้องปานอาละวาด น่ารักก ><
ขอบคุณเบบี้ค่ะ
-
ได้อ่านเรื่องนี้ดีใจอ่ะ~~
คิดถึงปาน แต่ไม่คิดถึงไอพี่แสบบ้าได้มะ 555555
ยังกวนตีนกันเสมอต้นเสมอปลายยย
ดูเหมือนคงมีเรื่องราวอะไรต่อ แต่จะยาวแค่ไหนคงอยู่ที่เบบี้ แล้วล่ะ ฮ่าๆ
อยากรู้ความเป็นไปของคนอื่นด้วยอ่า ตาร์ข้าว เป้เข็ม .. . ทุกคนในเรื่องเลย
ขอบคุณเบบี้มากค๊าบบบ
-
เย้ๆๆๆๆ ป้าบี๋มาต่อแล้นนนนนนนนนนนนนนนนนน
:กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:
^_________^
-
เห็นตอนใหม่เลยรีบตามมาอย่างไวว่อง "น้องปานกะพี่แสบ" คิดถึงจังยังน่ารักกันเหมือนเดิม ^^
-
เย้ๆ ได้อ่านแล้ว :mc4:
อ่านย้อนไปตอนเก่าๆ สงสัยว่าจะมีพาร์ทของพี่เพลงตอนโตโผล่มาอีกมั้ย
ถ้าจำไม่ผิด เพลงยังไม่มีคู่นี่นา น้องขนมก็ไม่รัก โถๆ น่าสงสาร
แต่แบบพี่เพลง สมควรจะรีโปรดิวซ์ออกมาเยอะๆ ให้ได้กะหญิงก็ดะ โด่ว :impress2:
-
ขอบคุณมากๆนะค่ะที่มาต่อ เข้ามาเปิดดูทุกวันเลย :pig4: :pig4: :pig4:
-
แสบ ปาน น่าจะอีกยาว
-
พี่แสบ...อย่างไรอย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยน กวนประสาทได้ตลอด เหอเหอ..
แต่น้องปาร์คนี่มาแบบทะแม่งๆ จะมาชงอะไรให้คู่นี้เค้าทะเลาะกันมั้ยเนี่ย
-
อิปาร์คมันอินเลิฟพี่แสบเปล่าเนี๊ยะ :m16:
-
ตามพี่แสบกับปานมาจ้า
อ่านแล้วก็ว่าแปลก เด็กแปลก รวมทั้งอิพี่แสบด้วย
ถึงคราวน้องปานจะเหวี่ยงแล้วดิ้ ตอนเนี้ย
ขอบคุณสำหรับแสบปานค่ะ รอต่อไปว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพี่แสบ :laugh:
-
มาแหละกลิ่นแปลกๆ อ้อกลิ่นอิน้องปาร์คเนี่ยเอง
-
เอจประโยคท้ายสุดของเบบี้เข้าไปอยากร้องไห้เลย
แต่ปาร์คมันดูแปลกๆจริงๆด้วยหรือจะคิดไปเอง
แต่ก็กันไว้ก่อนดีกว่าน่ะปานน่ะแต่ชอบเวลาปานอาละวาด
:กอด1: :L2: :pig4:
-
เห็นตอนใหม่มารีบจิ้มอย่างว่องเลยเหอะ
คิดถึงทุกๆคู่เลย :กอด1:
อิพี่แสบกวนส้นไม่เปลี่ยนจริงๆ
ดูๆไว้นะน้องปานถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลก็จัดการเลยนะ
-
อิพี่แสบเป็นครูยังไม่ทิ้งลายความกวนส้นอ่ะอ่ะ o18
-
ทิ้งปริษนาไอ้น้องปาร์คไว้ให้เราได้คิดและเดากันต่อไป
:pig4: คะ
-
:laugh: เหมือนแสบใกล้จะงานเข้า
-
คู่นี้น่ารักดีอ่ะะะะะะะ ปานก็ขี้หึงขี้งอนเหมือนเดิม ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา
-
คู่นี้อ่านละให้อารมณ์ผัวเมียละเหี่ยใจ ฮ่าๆ
-
ประสาทสัมผัสยังใช้งานได้ดีมากเลยนะปาน...
รอลุ้นต่อว่าจะมีงานเข้าแค่ไหน...
-
ปาร์คนี่คิดเล่นพี่แหงๆ ปานนี่เซนส์แรงแฮะ
ว่าแต่เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นครับ 555+
แต่เร็วๆก็ดีนะครับ อยากรู้
-
มีงานเข้าๆๆๆ
ปานเริ่มมีลางสังหรณ์แล้ว
-
ปาร์คคงจะแอบชอบแสบอยู่นะ
งานจะเข้าแสบซะแล้ว o18
-
พี่เบบี้อยากอ่านต้าร์ข้าวบ้างอ่ะ
-
แสบเสน่ห์แรงตลอด :z10:
-
แสบ-ปาน รักสุดๆๆๆ
ข้าว-ตาร์ก็รออยู่นะ รักมากมาย
-
ค้างงงงงงงง :o12:
มันมีต้องมีอะไรต่อแน่ๆๆอะ เกี่ยวกะน้องปาร์คเนี่ย
แต่ไอ้พี่แสบนี้ปากยังเหมือนเดิมเลยอะ 555555
อ่านแล้วก็คิดถึงๆๆๆ
คิดถึงทุกคนเลยอะ ^^
-
+1 ให้เบบี้ เป็น เลขสวย 2600 ก่อนกลับไปอ่าน
ขอบคุณค๊า
-
เย้ๆๆ อยากจุดพลุฉลองเลย
มาต่อแล้ว ดีใจมากมาย เราเข้ามาส่องทุกวันเลยก็ว่าได้
พี่แสบกับปานน่ารักอ่า รักกันแบบแปลกดี
บอกไมถูกแฮะ
-
น้อง ปาร์ค นี่แปลกๆนะ ไม่เข้าใจเลย
รอแม้จะนานแค่ไหนก็จะรอจ๊ะ
ชอบพี่แสบสอนเด็กนักเรียนจังเลย
มีพลังดึงดูดมาก ทำให้เราอยากไปเรียนกฏหมายเลย
-
เปิดมาเจอว่าอัพ ดีใจที่สุด แต่เห็นคำลงท้ายแล้ว..555+
ยังไงก็รอค่า ^^
-
มาต่อแล้ว ขอบคุณค๊า^^
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ไอ่น้องปาร์คมันแปลกๆ จริงๆ :a5:
ขอให้แค่คิดไปเองเหอะ :call:
-
จะไม่ให้จับผิดได้ไงคะ ปั๋วน่ะ^^
แลดูจะมีมด แมลง น้อยใหญ่
จ้อง!!!!...จะไต่จะตอมกันตลอดนี่เนาะ
-
เด็กน้อยต้องแอบชอบไอ้พี่แสบแน่ๆเลย คึคึ
-
คิดถึง แสบ ปานมากมาย ^^
น้องปาร์คจ๋า ไม่ได้แอบชอบพี่แสบใช่มะ (ดักไว้ก่อน 555)
-
อิอิ ปานยังแสบ เหมือนเดิม
-
:impress2:แสบปานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน o13
-
ต่อด่วนๆๆ
-
ดีใจที่สุดที่เบบี้มาต่อ
พี่แสบก็ยังเหมือนเดิม ทำใจเหอะน้องปาน :laugh:
คิดถึงคู่อื่นด้วยนะเบบี้ :pig4:
-
อย่าไว้ใจนะปาน น้องปาร์คนี่แปลกๆจริงๆละ
-
แสบบบบบบบบบ มาว่าปานเนี่ย
อย่าบอกนะว่า ดูเด็กปาร์คไม่ออก
มันน่าจะไม่ธรรมดานะเด็กคนนี้ ต่อให้ไม่คิดอะไรกับแสบ ก็ไม่ธรรมดา
มนุษยสัมพันธ์ก็ไม่ดี
ปานจับตาไว้ แสบน่ะคงพอไว้ใจได้ แต่เด็กปาร์คนี่สิ ดูไว้หน่อย
บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณจ้าเบบี้ รอลุ้นต่อ มันค้าง :laugh:
-
จบแบบค้างคาใจ เหมือนจะมีตัวปัญหามาทำให้วุ่นวายอีกแล้ว ติดตามตอนต่อไป หึหึ
-
แหมน้องปาร์ค
ชื่ออย่างกับเกาหลี
แต่ขอร้องอย่ามาเกาเหลากับน้องปานนะคะ
-
แสบ-ปาน มาเองแบบนี้
..ต้องเม้นท์.. หุหุ
น่ารักมากกกก ชอบคู่นี้ จ๊วบๆๆๆๆๆๆ
เอาเหอะ จะกี่ปาร์คก็ตาม
ไอ่พี่แสบ ก็ไม่รอดมือน้องปานไปได้
ขอบคุณคร้าบบบบ เจ้เบ่เบ๋ ฟื๊ดดดดดด
.....อยากอ่านต่อง่ะ.... plsss
+1 เอาไปซื้อมาม่ากิน นะเจ้ ฮ่า++
-
ดีจัง
:impress2: เข้ามาอัพให้หายคิดถึง :-[
ให้บวกมากก่าวหนึ่งเลย
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
กรี๊ดดด...คิดถึงมากๆ..คิดถึงพี่แสบกับปานมากๆ..
อยากรู้ด้วยว่าพี่ต้าร์กับข้าวเป็นไงบ้างตอนนี้..อยากรู้ว่าน้องเพลงเป็นยังไงด้วย.. :man1: :man1:
คิดถึงทุกคนเลย..เบบี๋มาต่ออีกน๊า..คิดถึงเบบี๋ด้วย :man1: :man1:
-
ใกล้จะมาต่อรึยัง
แสบปาน
:impress2:
เหอะ เจ้
:call:
-
:o8:น่ารักเหมือนเดิมเลย ชอบๆๆ มาต่ออีกนะเบบี๋ :L1: :pig4:
-
เด็กปาร์ค มันชอบพี่แสบป่าว
เค้าว่ากันว่าคนเป็นเมีย(ปาน) มันจะเซนส์เรื่องพวกนี้ดี
-
+ ให้กับความน่ารักของเบบี้
ปานกับแสบยังคงน่ารักเหมือนเดิม
ชองเจรง ๆ เลยคับ o13
่
-
ชอบคู่แสบปาน ดีใจที่มาต่อ
และจะรอต่อไป
:call: :call: :call:
-
ปาร์ค มันชอบพี่แสบน่ะไม่เท่าไหร แต่ถ้าหันมาชอบปานละก็ตายแน่ๆ :m20:
-
อืม...มันแปลกๆเนอะ
แสบปานก็ยังคงความโหดปนน่ารักได้เหมือนเดิมเนอะ
-
มาต่อได้แล้วๆ
อยากรุจุดจบอิเด็กปาร์ค
-
ตามอ่านทันซะที
ขอบคุณที่เขียน นิยายสนุกๆมาไห้อ่า นนะคะ
ชอบเรื่องนี้มว๊ ากกก ค่าา
-
น่ารักจังเลยคู่นี้
เห็นด้วยกับปาน
ไอน้องปาร์คมันแปลกๆ
:L2: :pig4: :กอด1:
-
:z2: มีแวว งานจะเข้ารึเปล่านิ พี่แสบ :z2:
:pig4: :pig4:
-
น้องปาน เกย์ด้า จับสิ่งผิดปกติจากน้องปาร์ค งานนี้พี่แสบคงไม่ทันสำรวจและตรวจสอบ
เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับปาน เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใคร ( เอาทองจริง ๆ มาแลก ก็ยอมน่ะ ) :m23:
มารอกลิ่นที่น้องปานจับได้ แต่ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน ว่าไง หนูเบบี้
+1 ให้เป็นสินบนล่ะกัน :กอด1:
-
บริจาคไอ้แสบไปเห๊อะ เนื้อหอมเหลือเกิน555
-
พิเศษนอกรอบ8
แสบกะปาน
(มีผัวกับเค้าคนก็)
“ฮัลโหล พี่แสบอยู่ไหนอ่ะ” ผมถามปลายสาย
“อยู่บ้านไอ้ทิตย์ เดี๋ยวกลับแล้ว” พี่แสบบอก ที่ผมโทรไปตามเพราะว่าพี่แสบดันกลับช้าผิดเวลาปกติ
“หรอ อืมๆ..โทรหาพี่แมนด้วยล่ะ เมื่อกี้พี่แมนโทรเข้าเบอร์บ้านอ่ะ” ผมบอก
“เออๆ” พี่แสบตอบ
“แล้วรีบกลับมานะ” ผมย้ำ
“เออ” มันตอบส่งๆแล้วตัดสายไปทันที ผมไม่ได้คิดอะไรมาก..ใช่ ไม่คิด ก็แค่ไม่พอใจเท่าไหร่ที่มันกลับช้าเพราะอยู่บ้านพี่ทิตย์ แต่ก็ไม่อยากพูดไรมากมายเพราะเดี๋ยวจะโดนมันด่าอีก ผมนอนพักสายตารอพี่แสบ เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงมันก็มาถึง มันบีบแตรเรียกให้ผมไปเปิดประตูเป็นปกติ..ตกลงกูเมียหรือคนใช้ =_=
“ช้าจัง ปานหิวจะตายอยู่ละ” ผมบ่น พี่แสบเปิดท้ายรถแล้วหยิบถุงยื่นให้ผม
“ไอ้ทิตย์ฝากข้าวตังมาให้” พี่แสบบอก
“ไปอาบน้ำไป” มันบอก
“ไปไหน” ผมถาม
“ไปบ้านไอ้ข้าว” พี่แสบบอก
“ทำไมล่ะ” ผมถามไปอย่างงั้นแต่ที่จริงอยากไปม้ากมาก เพราะคิดถึงน้องเพลงแล้วก็อยู่บ้านก็เบื่อๆแล้วด้วย
“ไอ้แมนจะแดกเหล้า” พี่แสบพูด
“อีกแระ” ผมบ่น
“จะไปไม่ไป หรือจะนอนอยู่นี่” มันพูดหน้าเข้มอีก โด่..ไม่เห็นต้องมาทำขู่
“ไปสิ จะให้ปานนอนคนเดียวรึไงกัน” ผมบ่นแบบน้อยใจ
“บ่นอยู่ได้ ไปหาไรมาคาบไป” มันว่าแล้วเดินเข้าบ้านหนีผมไป
“ปานไม่ใช่หมานะ” ผมรีบเข้าไปกอดแขนพี่แสบไว้ มันหัวเราะมองเหล่ๆสายตามาทางผม ผมขึ้นห้องไปพร้อมกับพี่แสบ ผมอาบน้ำก่อนแล้วพี่แสบก็อาบหลังจากนั้น เราสองคนเดินทางไปบ้านของพี่ข้าวด้วยกัน พอไปถึงก็เห็นรถจอดเต็มบ้านไปแล้ว
“อาปานนนนนนนนนนนนนนน !!” เสียงน้องเพลงเรียกผมซะดังแล้ววิ่งมาหาผมอย่างรวดเร็ว พอน้องเพลงมาเจอพี่แสบก็ถึงกับชะงักไปหน่อยแต่ก็ยกมือไหว้ผมทั้งสองคน
“เออ ให้มันรู้ผู้หลักผู้ใหญ่ซะบ้าง” พี่แสบพูดแล้วทำตาขวางใส่น้องเพลงอีก
“มาแล้วหรอ” พี่ข้าวยิ้มเดินออกมาจากห้องครัว ผมยกมือไหว้พี่ข้าวกับพี่เป้ที่เดินออกมาพร้อมกัน
“มาแล้วหรอมึง” พี่แมนเดินออกมาพร้อมกับทรงผมทรงใหม่และสีผมสีใหม่ด้วย
“เออ รวยอะไรมาล่ะ” พี่แสบพูดแล้วเดินเข้าห้องนั่งเล่นไป ผมจูงมือน้องเพลงให้เดินเข้าไปด้วยกัน
“มี้กูจะเปิดร้านให้อีกสาขานึง” พี่แมนบอก
“มึงก็เลยมาเลี้ยงพวกกูแทนที่จะเลี้ยงมี้มึง” พี่ข้าวพูดว่า
“อ๊ะไอ้เหี้ย นี่กูมาเลี้ยงนะเนี้ย บ่นทำเหี้ยไร” พี่แมนว่า
“เปล้า กูก็แค่พูด” พี่ข้าวพูดแล้วนั่งลงข้างๆพี่เป้
“แล้วตามมาด้วยทำไมน่ะเรา กินก็ไม่กิน” พี่เป้พูด
“มาด้วยไม่ได้หรอ วันนี้ปานไม่ให้กินเยอะหรอก..เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าก็น็อกอีก” ผมพูดแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบ
“หึหึ..” พวกพี่ๆเค้ายิ้มแล้วขำเยาะพี่แสบ
“รู้งี้ไม่เอามาก็ดีอ่ะ” พี่แสบพูดแล้วตะหวัดสายตาใส่ผมอีก
“ปานไม่มาแล้วพี่จะกลับยังไง” ผมพูด
“ก็ไม่ต้องกลับไง” มันย้อน
“.........................” ผมเงียบเพราะไม่รู้จะเถียงอะไรมันอีก พวกพี่ๆก็นั่งจ้องอยู่ด้วย
“เปิดดิ” พี่แสบพูดสั่งเหมือนให้จัดเหล้ามาสักที
“หึ..” พี่เป้หัวเราะแล้วหลังจากนั้นพวกพี่เค้าก็เนรมิตพื้นที่ในห้องนั่งเล่นเป็นห้องนั่งเหล้าไปทันที ไม่นานพี่ไม้ พี่ปอง พี่ป๊อด และหลายๆพี่ก็มาถึง บ้านเสียงดังไปถึงข้างนอก แต่ดีนะที่บ้านแต่ละหลังไม่ได้อยู่ติดกัน ไม่งั้นคงได้มีคนโทรแจ้งตำรวจเป็นแน่
ผมนั่งเล่นกับน้องเพลง สอนการบ้านแล้วก็พาน้องเพลงเข้านอนตอนประมาณสี่ทุ่มได้เพราะทั้งพี่ข้าวและพี่ตาร์ก็แทบไม่ลุกจากวงเหล้าไปไหนกันเลย รักลูกกันมากๆอ่ะ -_-
“พี่แสบ กลับรึยัง” ผมเดินเข้าไปถาม เพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว
“เออ แป๊บ” มันบอกเหมือนไม่สนใจผมแล้วหันไปกินเหล้าต่อ
“กินมากขนาดนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มาบ่นว่าง่วง เหนื่อย ปวดหัวอีกอ่ะ” ผมบ่น
“เอาน่า นานๆทีจะมาสังสรรค์กันทีนะน้องปาน” พี่ไม้พูดตัวก็เอนไปเอนมาด้วยอาการเมา กลายเป็นว่าผมต้องนั่งเฝ้าพี่แสบจนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่ามันจะลุกขึ้น พวกพี่บางคนโดปหนักไปหน่อยถึงกับนอนพับหลับกันที่พื้นบ้างก็มี ผมเองก็ง่วงแทบตาจะปิดอยู่แล้วด้วย..ง่วงมากมายเลยอ่ะ
“พี่แสบ ปานง่วงแล้วอ่ะ” ผมบอกอีก
“จิ้..” มันจิปากใส่ผมเหมือนหงุดหงิดอีก
“งั้นปานนอนนะ” ผมบอกเพราะสุดท้ายก็ต้องตามใจมันอีก เดี๋ยวพ่อคุณพ่อทูนหัวจะโวยวายหงุดหงิดอีกผมล่ะรำคาญ
ติ๊ด ๆ ๆ ๆ
“โทรศัพท์อ่ะ” ผมบอกพี่แสบแต่ดันลุกจากโซฟาไปหยิบมือถือของพี่แสบที่วางอยู่ใกล้ๆมันนั่นแหละ พอผมเห็นว่าเป็นข้อความเข้าผมก็รีบกดเข้าไปดูทันที มันเป็นเบอร์ของ “น้องปาร์ค” พี่แสบมันบันทึกไว้อย่างนั้น
“ปาร์คส่งอีเมลไปให้พี่แสบ รบกวนเชคด้วยนะครับ ^^” มันส่งมาแค่นี้..ไม่ได้มีมูลอะไรมากเลย แต่ผมดันรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาแปลกๆ พี่แสบหันมามองผมเหมือนถามผมว่า “กำลังทำอะไรกับมือถือกูอยู่” ผมยื่นให้มันอ่านดู พี่แสบก็หรี่ตาอ่านไปครู่หนึ่ง
“ปิดสิ” มันสั่ง
“ทำไมต้องส่งมาในมือถือด้วย” ผมพูด
“สะดวก” มันพูดตอบ
“ปานไม่ชอบเลยอ่ะ” ผมพูด
“ก็ไม่ต้องอ่านสิ” มันพูด ดูมันพูดสิ..ดูมันพูดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“พี่รู้ตัวไหม พี่เหมือนเข้าข้างน้องมันเลย” ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ก็มันไม่ได้มีอะไร แล้วมึงจะให้กูพูดอะไร” พี่แสบหันมาว๊ากใส่อีก เง้อออออออออออ..ไอ้บ้า กลัวมันก็อีตอนเมาเหล้านี่แหละ เหวี่ยงทีไรแม่งเหวี่ยงสุดลิมิตทุกที O_o
“....................” ผมเงียบเพราะเถียงไม่ออก เพราะมันก็ไม่มีอะไรอย่างที่พี่แสบมันพูดจริงๆ ผมก็แค่รู้สึกไปเอง..มันก็เลยเหมือนไปหาเรื่องมันอีก
“ขอโทษ” ผมพูดเบาๆกดปิดหน้าจอมือถือให้พี่แสบแล้วขึ้นมานอนบนโซฟาต่อ
“มีครั้งไหนที่พวกมึงมาแดกเหล้ากับพวกกูแล้วไม่ทะเลาะกันบ้างไหม” พี่เป้พูด
“ไม่เหมือนคู่เราเนอะ ออกจะรักกันๆ” พี่เป้หันไปยิ้มให้พี่เข็มอีก แต่กลับโดนพี่เข็มดันหน้าหนีเหมือนรำคาญซะงั้น
“นอนนี่ไปแล้วกัน ไม่ต้องกลับแล้วบ้านอ่ะ” ผมบอกแล้วพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้วงเหล้า ไม่นานผมก็หลับไปคงเพราะเพลียมากจริงๆ ตื่นมาอีกทีก็เช้า..ผมมองประมวลก็พบไอ้พี่แสบนอนอยู่ข้างโซฟา พี่ไม้นอนอยู่บนโซฟาอีกตัว ส่วนพี่เป้กับพี่เข็มนอนอยู่มุมห้อง -_- เฮ้อ..แต่ละคน อายุอานามก็ไม่ใช่สิบเจ็ดสิบแปดกันแล้วนะ ทำกันไปได้อ่ะ
“พี่แสบ” ผมเรียกอีกฝ่ายที่นอนอยู่แล้วหันไปดูนาฬิกาที่บอกเวลาเก้าโมง
“พี่แสบ เก้าโมงแล้วอ่ะ” ผมสะกิดบอกมันอีก
“หื้อออ..เก้าโมง โอยยยย” มันร้องโอดครวญบิดตัวไปมา
“เอามือถือมาดิ” มันบอก ผมเลยหยิบมือถือให้ พี่แสบโทรไปขอลากิจกับทางคณะเรียบร้อยมันก็โยนมือถือกลับมาให้ผม
“เที่ยงค่อยปลุก” มันพูด =_=
“แต่..” ผมกำลังจะท้วง เพราะนี่มันกะไม่อาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลาเลยรึไงกัน
“.......................” มันไม่พูดอะไรแต่ดันดึงแขนผมให้ลงไปหามันที่นอนอยู่ ผมที่เสียหลักก็ต้องรีบจัดที่จัดทางเพื่อให้นอนให้ถนัด
“เหม็นเหล้าอ่ะ” ผมบ่นเพราะกลิ่นมันแรงมากจริงๆ
“บ่นมากชิบหาย” มันพูดแล้วโอบเข้ามากอดผมไว้ ผมก็กอดตอบมันเขินๆเพราะมันเสือกมาหวานแต่เช้าแบบนี้ก็ต้องเขินเป็นธรรมดาดิ คึคึ ผมดึงๆผ้าห่มที่อยู่บนโซฟาที่ผมใช้ห่มเมื่อคืนมาห่มผมสองคนแล้วนอนต่อตื่นมาอีกทีเพราะมีสายเข้าโทรศัพท์ของไอ้พี่แสบนั่นแหละ
“ค้าบ” ผมกดรับแทนเพราะดูเจ้าของเครื่องจะหลับลึกหรือขี้เกียจก็ไม่ทราบ
“.....................” เสียงปลายสายเงียบไม่ตอบ
“ฮัลโหล” ผมพูดอีก แต่ปลายสายก็เงียบอีก ผมเลยเหลือบดูเบอร์โทรเข้า มันเป็นเบอร์ของน้องปาร์คซึ่งทำให้ผมอึ้งไปนิดหน่อย
“ได้ยินรึเปล่าครับ” ผมถามเสียงปกติ
“ครับ” ปลายสายตอบ
“ขอสายพี่แสบหน่อย” มันพูด
“พี่แสบหลับอ่ะครับ” ผมตอบ
“......................” ปลายสายเงียบไป
“พี่เป็นแฟนพี่แสบหรอ” มันพูด
“......................” ผมเงียบไม่ตอบเพราะกลัว ถึงแม้เรื่องของพี่แสบมันจะไม่ได้ปิดอะไร แต่ใครไม่ถามมันก็ไม่พูด ถึงแม้ว่ามันจะคบผมอย่างเปิดเผยแต่ผมก็ไม่อยากให้มันเป็นขี้ปากของเด็กนักเรียนและนักศึกษาที่มหาลัย แค่พวกอาจารย์บางท่านรู้ก็คงมากพอแล้ว
“ผมรู้นะว่าพี่สองคนคบกัน” มันพูดอีก
“แล้วไงครับ” ผมย้อน
“หึ..” ไอ้เด็กนี่หัวเราะแค่นี้แต่ผมกลับรู้สึกกลัวมันขึ้นมา เพราะไม่เข้าใจในคำพูดและอาการของมันเลยจริงๆ
“ใคร” พี่แสบลืมตาถาม
“........................” ผมไม่ตอบแต่ยื่นมือถือให้พี่แสบ
“ว่าไงปาร์ค” ก่อนที่พี่แสบจะรับไปก็มองหน้าจอมือถือดูเบอร์คนโทรเข้าก่อน
“อ๋อ เย็นนี้พี่คงไม่ไปสอนนะ พี่ยกเลิกคลาส..ฝากบอกเพื่อนด้วยล่ะ” พี่แสบพูด
“อืม เมานิดหน่อย” พี่แสบบอก
“โอเค เดี๋ยวพี่ดูให้แล้วกัน..แต่คงช้าหน่อยนะ” พี่แสบพูด
“ครับ หวัดดีครับ” แล้วมันก็วางสายไป พี่แสบเหลือบมามองหน้าผมที่นอนจ้องหน้ามันตาเขม็ง
“แล้วก็ไม่ยื่นให้กูล่ะ” พี่แสบพูดเหมือนผมผิดอีกที่ไม่เอามือถือให้มัน
“......................” ผมเงียบเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไง ผมลุกขึ้นนั่งแล้วขึ้นมานั่งบนโซฟา พี่แสบก็มองตาม
“เป็นไร” มันถาม
“เปล่า” ผมตอบ
“แปลกๆขึ้นทุกวันนะมึงน่ะ” มันพูดบ่น ผมนั่งตั้งสติอยู่สักพักก่อนที่จะช่วยพี่ข้าวเก็บเหล้า เก็บข้าวของที่เกลื่อนกลาดนี่ ผมเก็บของให้พี่ข้าวจนเสร็จ พี่ข้าวเดินลงมาจากข้างบนบ้านก็มาช่วยผมล้างจานต่ออีก ส่วนน้องเพลงก็ไปโรงเรียนตั้งแต่เช้าแล้ว พี่เจ้ามารับไปส่งให้ กลายเป็นว่าวันนี้ทั้งพี่ข้าวและพี่ตาร์ก็ลาหยุดกันทั่วหน้า พอผมเป็นลูกมือช่วยพี่ตาร์ทำกับข้าวซึ่งไม่รู้ทำให้พี่ตาร์ลำบากมากกว่าเดิมรึเปล่า แต่สุดท้ายอาหารมือเที่ยงของพวกเราก็ผ่านไปได้ด้วยดี พวกพี่ๆลุกมากินข้าวกันก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ผมก็ด้วยเช่นกัน
..................
..................
“ปาน” ปล่อยให้มันเรียกไป
“ปาน” พี่แสบเรียกอีก มันคงต้องเรียกใช้ให้ผมทำอะไรอีกแน่ๆเพราะวันนี้มันเพิ่งแฮงค์เหล้ามาด้วย คงขี้เกียจบวกเพิ่มไปอีกประมาณห้าสิบเปอร์เซ็นต์
“ปาน !” มันเรียกเสียงแข็งกว่าเดิม ผมหันไปมองหน้างอ
“ค้าบ” ผมตอบด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ เพราะวันนี้ตั้งแต่กลับมาจากบ้านพี่ข้าวก็โดนมันเรียกใช้ตลอดเลยอ่ะ
“มานอนดิ” มันสั่งแล้วตบที่ข้างเตียงที่มันนอนอยู่
“ปานเล่นเนตอยู่เนี้ยเห็นไหม” ผมพูด
“มานอนด้วยกันเด้” มันสั่งอีกแระ สั่งๆๆๆๆ..บ้าอำนาจ ผมเดินเซ็งๆไปหามันที่เตียงแล้วโดนมันดึงเข้าไปกอด
“นอนเฉยๆล่ะ” ผมพูดก่อน
“อือ” มันตอบเสียงในลำคอแต่ปากดันไม่เป็นไปตามที่รับปาก
“พี่แสบ ปานบอกว่าอย่าไงฮะ” ผมพูดแล้วเบี่ยงตัวหนีนิดหน่อย วันนี้อยากพักผ่อนมันก็จะเอาอีกแระ
“ไหนๆก็หยุดน่า” มันพูดแล้วคลอเคลียอยู่ตรงลำคอผม
“เคยให้ปานได้พักบ้างไหมเนี้ยพี่อ่ะ เดี๋ยวเรียกใช้บ้างล่ะ เดี๋ยวต้องไปนั่งเฝ้าพี่กินเหล้าบ้างล่ะ” ผมบ่น
“....................” พี่แสบหยุดคลอเคลียแล้วมองหน้าผมเหมือนเอือมๆที่ผมบ่นมันอีกแล้ว
“ก็มันจริงนิ” ผมพูด
“มีเมียแล้วไม่ใช้ แล้วให้ไว้ทำอะไรวะ” มันพูด
“เมียนะ ไม่ใช่คนใช้” ผมพูด
“อ่าวหรอ” มันพูดแกมหัวเราะ
“ปานล่ะเบื่อ” ผมพูด
“...................” ผมเงียบเพราะดูเหมือนพี่แสบมันจะไม่ฟังไอ้ที่ผมบ่นไปเมื่อกี้เลย มือมันเริ่มลูบเอวลูบสะโพกผม ผมมองต่ำเพราะไม่กล้ามองหน้ามัน ผมก็เป็นอย่างนี้ตลอดแหละครับเวลาจ้ำจี้กับมันทีไรก็ไม่ค่อยกล้าสบตาพี่แสบมันเท่าไหร่หรอก หน้ามันหื่นอ่ะ..เห็นแล้วเขิน คึคึ
“...................” พี่แสบยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มันทำให้ผมเริ่มขนลุกแล้วหายใจไม่เป็นจังหวะได้และดูเหมือนมันจะพอใจมากซะด้วย
“จุ๊บ” พี่แสบจุ๊บปากผมเบาๆก่อนที่จะจูบ ไอ้ผมก็นะ..มีปากมีเสียงหรอ จะไปห้ามอะไรคนอย่างมันได้กัน สุดท้ายก็ต้องปล่อยเลยตามเลยอีกตามเคยนั่นแหละครับ
“พี่แสบ..ปิดผ้าม่านก่อน” ผมเตือนมัน เพราะเปิดผ้าม่านอ้าไว้ซะทั่วห้อง
“ช่างมันเหอะ” ดูมันพูด -_-
“ไม่เอา ไปปิดก่อน” ผมบอกแล้วดันตัวพี่แสบ
“จิ้” มันจิปากทำน้ำเสียงเซ็งๆแล้วลุกเดินไปปิดผ้าม่านที่อีกบ้านสามารถมองลอดเข้ามาได้ ก่อนจะกลับมาที่เตียงมันก็ยืนมองผมที่นอนอยู่บนเตียงแล้วถอดเสื้อของตัวเองออก
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกอายกูสักที” มันพูดแล้วขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้
“ใครอาย” ผมย้อนแต่เสือกไม่กล้ามองหน้ามัน
“หึ..” พี่แสบหัวเราะแล้วจับผมถอดเสื้อออก
“อึ..” ผมสะดุ้งเมื่อนิ้วมือพี่แสบลูบแตะเข้าที่หน้าอกผม
“พี่แสบๆ” ผมเรียกแต่มันยังคงไซร์ผมไม่หยุด
“หื้ม” มันขานตอบ
“งั้นเย็นนี้เราสั่งอาหารมากินกันนะ” ผมบอกเพราะอยากดินเนอร์โรแมนติกที่บ้านกับสามีในวันหยุดยามเย็นกันสองคนบ้าง
“อื้ม” พี่แสบตอบ หลังจากนั้นมันก็ไม่ยอมให้ผมพูดอะไรนอกเรื่องอีก พอเวลาที่ผมจะอ้าปากพูดห้ามอะไรมันก็เอาปากมามาประกบจูบผมทันที ผมโดนพี่แสบทำอะไรต่อมิอะไรเป็นไปตามความพอใจของมันซึ่งผมก็ได้แต่รับความ..เสียว อย่างเดียว ก็คงพอแล้ว..เพราะเค้าทำอย่างอื่นไม่เป็น เค้าเขิน
“อ๊ะ..อื้อพี่แสบ” ผมร้องแล้วดันหน้าท้องมันไว้เพราะรู้สึกว่ามันจะกระแทกซะเร็วเหมือนแกล้งผม
“ซี๊ดดด อื้อ” พี่แสบครางแล้วก้มลงมาจูบผม ไม่รู้ว่าวันนี้มันไปคึกอะไรมา..สงสัยเพราะไม่ได้จ้ำจี้มาหลายวันพี่แสบมันถึงเล่นซะนานขนาดนี้
“อ่ะ อ่า..” พี่แสบจับขาผมพาดขึ้นบ่าของตัวเองข้างนึงแล้วดันขาอีกข้างให้อ้ามากขึ้นทำให้ผมเสียวมากกว่าเดิมและดูเหมือนพี่แสบมันจะรู้ว่าผมกำลังคิดอะไร
“อ่ะพี่แสบ..อ่า พี่แสบบบบบ~~อ๊ะ” ไปละเรียบร้อยโรงเรียนไอ้พี่แสบมัน ระหว่างที่ผมกำลังเสร็จพี่แสบปล่อยให้ผมขึ้นสวรรค์ไปแป๊บเดียวมันก็เริ่มขยับเอวต่อ ไม่นานมันก็เสร็จตามผมอีกคน ผมนอนหอบกอดพี่แสบก่อนที่จะบอกให้มันเอาน้องชายมันให้ออกไปจากตัวผม
“เช็ดดิ” พี่แสบบอกแล้วยื่นกระดาษทิชชู่ให้ ผมหยิบแล้วเอามาเช็ดตัวเองแล้วหยิบเสื้อที่อยู่ใกล้มือมาใส่กันอายไว้ก่อน
ตื๊ด ๆ ๆ
“โหล” พี่แสบหยิบมือถือมารับ เสื้อผ้ามันก็ไม่ใส่..ไม่ได้อายผีสางนางมายเลย ให้ตาย
“พรุ่งนี้หรอ เออ..กูมีสอนเช้า แล้วก็ที่เรียนพิเศษตอนเย็นนั่นแหละ” พี่แสบบอก
“ได้..แต่เป็นวันศุกร์ได้ไหมวะ” พี่แสบพูด
“เออ กูว่าง..มาตอนเช้าเลยก็ได้” พี่แสบบอก
“เออ ได้..อืมๆ เออเค บาย” แล้วพี่แสบก็วางสายไป มันหยิบบ๊อกเซอร์มาใส่ลวกๆ
“ใครหรอ” ผมถาม
“ไอ้ทิตย์” พี่แสบบอก พี่ทิตย์อีกแระ..นี่ถ้าไม่ถือว่าพี่ทิตย์เป็นพี่ที่พี่แสบสนิทที่สุดในที่ทำงานนี่ผมคิดลึกไปแล้วนะ วุ่นวายอยู่กับอีครอบครัวนี้จริงๆ
“ทำไมอ่ะ” ผมถามอีก ก็มันสงสัยนี่น่า
“มันฝากให้ปาร์คมาอยู่ด้วยน่ะ วันศุกร์..มันจะให้กูสอนเพิ่มเพราะมันไม่ว่างต้องไปสัมมนา” พี่แสบพูด
“หมายถึง..มาที่บ้านเราหรอ” ผมถามเพราะผมพอจะตีความเป็นอย่างนั้นจากที่ฟังเรื่องที่พูดเมื่อกี้แล้ว
“อืมสิ” พี่แสบพยักหน้าตอบแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูมานุ่งแล้วถอดบ๊อกเซอร์ออก แล้วเมื่อกี้มึงจะใส่บ๊อกเซอร์ทำไมในเมื่อมึงก็แก้ผ้าต่อหน้ากูมึงก็ไม่อายอยู่แล้วอ่ะ
“......................” ผมเงียบมองหน้าพี่แสบ
“พี่แสบจะบอกว่า วันศุกร์น้องปาร์คนั่นจะมาบ้านเราหรอ” ผมพูด
“ไม” พี่แสบถามหน้าเครียดเหมือนสงสัย
“ทำไมต้องบ้านเราด้วยล่ะ” ผมพูด
“ก็อีกอาทิตย์เดียวไอ้ปาร์คมันมีสอบ ส่วนไอ้ทิตย์มันก็สอนแทนไม่ได้เพราะมันไปสัมมนา” พี่แสบพูดเสียงยานคางอธิบายเหมือนรำคาญ
“แล้วคนอื่นสอนไม่ได้รึไง” ผมพูด
“ก็มันสนิทกับกู กูเป็นครู..มึงจะให้กูปัดรับผิดชอบเด็กรึไง อีกอย่างไอ้ทิตย์มันก็เพื่อนกูด้วย” มันพูด ปกติมึงก็ปัดความรับผิดชอบตลอดไม่ใช่รึไง..ทีงี้ทำมาเป็นพูดดี
“แต่..” ผมกำลังจะเถียง
“แต่อะไร” พี่แสบถามเหมือนคาดคั้นให้ผมพูด
“ก็ปานไม่ชอบนี่” ผมพูด
“.....................” พี่แสบเงียบมองหน้าผมแล้วส่ายหัวให้แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำไปเลย ผมได้แต่นั่งเซ็งเพราะไปเถียงอะไรมันไม่ได้มากเพราะมันก็ไม่ได้มีมูล ไปเถียงเดี๋ยวโดนมันโกรธแล้วเป็นงานที่ผมต้องไปง้อมันอีก เหนื่อยอีก..เซ็งจิตจริงๆ มีผัวควาย..ฉลาดให้มันได้ครึ่งนึงของพี่ตาร์พี่ข้าวหน่อยไม่ได้รึไงก็ไม่ทราบ
..................................................
-
รอ ตอนต่อไปน้า เอาใจช่วยปานเตมที่เลยยยย!!!
-
เฮ้ยยยย ทำไมมันเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้นเลยหละเบบี้
-
เป้ยังชอบแกล้งปานไม่มีเปลี่ยนจริงๆ 555
ไอน้องปาร์คมันเริ่มจะมากไปแล้วนะ
อีพี่แสบควายยังไงก็ควายอย่างนั้นเหมือนเดิม เห็นด้วยกะปานเลย :laugh:
ปาร์คจะมาอยู่บ้านด้วยจะเกิดอะไรมั้ยเนี่ย
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ :กอด1:
-
ปานน่าร้ากกกกกกกกกกกอ่ะ
แต่พี่แสบก็เนี่ยยน๊าา
ไม่เข้าาใจอะไรเล้ยย
เป็นปานก็โกรธเหมือนกันแล่ะน่าา(เริ่มอิน) ๕๕๕๕๕
รอตอนต่อไปของเบบี้อยู่น๊า จุ๊บ
-
แสบเอ้ยยยย ไอ้น้องปาร์คเค้าอยากจะสปาร์คด้วยมองไม่ออกเรอะไง
วู้วววว
-
เรื่องวุ่นกำลังมา :z3:
-
น้องปาร์คมาพร้อมกับหายนะป้ะเนี่ย
เอาใจช่วยน้องปาน
-
ไอ้พี่แสบกำลังชักศึกเข้าบ้านแล้ว
น้องปานตั้งสติดีๆเน้อ :เฮ้อ:
-
:L2: :L2:
-
ไอ้พี่แสบเนี่ยชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้านจริง ๆ สร้างแต่ปัญหาเนอะ
น้องปานหากิ๊กเพิ่มดีกว่ามั้ง เอาไว้แก้ขัดยามเบื่อไอ้พี่แสบ หรือยาม
ที่ถูกไอ้พี่แสบมันกวน--ไง ... (ยุให้ครอบครัวเขาเกิดความร้าวฉาน)
+1 แทนคำขอบคุณค่ะคุณเบบี้ .....
-
เหนื่อยใจแทนปานจริงๆเลย -*-
-
เด็กปาร์คนี่มีแผนอะไรรึเปล่า รู้แล้วนิว่าเค้าเป็นอะไรกันยังจะมาทำแบบนี้อีก :m16:
-
ฮ่าๆๆๆ
ผัวปานดูไม่ค่อยฉลาดจริงๆ!!
ไอ้เด็กปๅร์คดูมีปัญหา!!!
ตบบบบบบ
พี่ตาร์ มิสยู ><
-
น้องปานอายน่าร้ากกกก :-[
พี่แสบนี่มันน่านัก (น่าอะไรดี - -)
นังปาร์ค แกต้องชอบพี่แสบแน่ๆเลย
อย่ามาทำครอบครัวเค้าแตกแยกน้า
-
:serius2:ท่าทางกว่าแสบจะรู้สึกตัวคงอีกนาน
-
น้องปานน่ารักมากๆ.. :กอด1: :กอด1:
พี่แสบก็นะไม่เคยจะรู้อะไรเล๊ย.. :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อิพี่แสบมันเคยรู้อะไรกับเขาบ้างมั้ยเนี่ย
ควายตลอดดดดดดดดดดด..
อยากเห็นปานอาละวาดแล้วอ่า
เชียร์ให้ปานอาละวาดทั้งอิพี่แสบทั้งนังปาร์ค :angry2: :beat: :z6:
-
เฮ้อ!!
เหนื่อยแทนปาน
-
ไอ่เด็กปาร์คนี่ชักยังไงๆนะ -*-
ไอ่พี่แสบก็แม่งงดุจัง!!!
-
แสบจริงนะน้องปาร์ค :m16:
ปานหวีดหวานให้น้องปาร์คดูเลย ... จัดไป !!!!
-
อีกแล๊ววววววว พี่แสบอีกแล้วนะ เมื่อไหร่จะถึงคิวปานมีคนมาชอบบ้างอ่ะ จะได้สะใจพี่แสบบ เช๊อะ!!
จุ๊บ พี่เบบี้หนึ่งที ^3^
-
o13
หึหึ จัดแสบ-ปาน มาซะหนุกข้ามขั้น
มาม่า..ฟูล ออปชั่น ไปเลย
เด๋วจะเตรียมตัว เตรียมจวย
ซี๊ดดดดดด ล่วงหน้านะเจ้
o22
:กอด1:รักเจ้เบ่เบ๋ จังรุย
+1 ซื้อมาม่า 2 โหล เอารสจัดๆ แบบพริกเผา..ต้มยำน้ำข้นคลั่ก อิอิ
-
รู้สึก ปานเซ็งบ่อยจังเลย
ก็งี้เเหละเนอะ
มี สามี แบบพี่แสบอ่า
โหดก็โหด แถมไม่เคยเข้าใจ เอาแต่ใจ ก็ที่ 1 เลย
-
เซ็งอิพี่แสบ อย่างแรงส์
:serius2:
-
แสบไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยเซ็งแทนปานจริงๆ
-
รู้บ้างมั๊ยเนี่ย หึงโว้ย
-
เบื่อพี่แสบแหละ....ทำไมไม่เข้าใจเลยว่าน้องปานหึงอะ
(อินมากไปหน่อย)
-
ไอ้เด็กปาร์คนี่รู้สึกจะแรงนะนั่นนะ
ปานสู้ๆๆๆ
พี่แสบแมร่งขัดใจวะงานนี้เข้าข้างไอ้เด็กบ้านั่นจริงๆๆ
-
:angry2:อีพี่แสบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:fire:อิเด็กปาร์คคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
ปานสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
:z3: น้องปาร์คเริ่มละ
-
แผนของปาร์คป่าวเนี่ยะๆ
เออ... ออกลายมาเล้ยๆ ออกลายให้เห็น อยากจะรู้เหมือนกันว่าน้องมันจะแรงส์ส์ส์ส์ สักแค่ไหน
-
เบบี้ จัดชุดใหญ่มั่งจิ คิดส์ถึงมากมาย ทุกคู่เลยอ่ะ :กอด1:
-
ก็ว่าจะเก็บไว้อ่านทีเดียวแต่อดใจไม่ไหว .....
นะ คุณน้องปาร์ค "ผมรูนะว่าพี่สองคนคบกัน" จ้า อีปลวก~!
นี่ขนาดรู้
:angry2:
-
ไอ้เด็กนี่เจ้าเลห์ ใช้การสอบเป็นข้ออ้าง คิดจะมาทำให้ครอบครัวนี้ปั่นป่วน
มาดูกันต่อไปว่าจะมาไม้ไหน แล้วน้องปานจะใช้ไม้หน้าสามหรือว่าไม้เรียวจัดการกับเด็กเจ้าปัญหารายนี้
ส่วนไอ้พี่แสบ ตอนนี้รู้สึกว่าสมองประมวลผลช้าไปน่ะ
+1 พร้อมกำลังใจให้นะครับ เบบี้ :กอด1:
-
ไม่รู้ฤทธิ์น้องปานซะแล้ว
ปานสู้ๆๆน้า
-
:z2: ปานไม่เท่าไหร่นะน้องปาร์ค อย่าให้พี่ข้าวออกโรงช่วยน้องปานแล้วกัน :z2:
:pig4: :pig4:
-
ท่าทางจะเป็นปัญหาอีกแล้ว ทำไมปานไม่ใจแข็งกับไอ้พี่แสบมั่งอ่ะ ทำไรไม่ค่อยคิดถึงจิตใจเลย ฮึ้ย โมโห :m16:
-
ผ่านไปกี่ปี น้องปานก็ยังน่ารักเหมือนเดิม..
แล้วไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ไอ้คุณแสบก็ยัง...คงเส้นคงวาเหมือนกัน
:pig4:
-
ไม่ว่าจะคบกันนานแค่ไหน แต่คู่นี้ก้ยังมีเรื่องทะเลาะง๊องแง๊งกันได้ตลอดเลยเนอะ ^^
-
คู่นี้คงเส้นคงวามาก ๆ ไอ้พี่แสบนี่มันแสบได้สมชื่อจริง ๆ
:pig4: คะ
-
อยู่ดีๆ ก็อยากตบอิน้องปาร์คขึ้นมา...
แล้วขอตบอีพี่แสบตามอีกทีได้ไหม...
แม่งไม่เห็นความสำคัญจนกว่าจะเสียมันไปใช่ไหมเนี่ยอิพี่แสบบบบ
หวานๆ กับน้องมันบ้างเหอะ สงสานน้องปานอะ
เฮ้ออออ รักคู่นี้ อินจัดมาก รอนะคะ o13
-
หมั่นไส้ไอ้ปาร์คจริงๆ
ชักไม่ค่อยดีและ -*-
รีบมาอัพไวไวนะคร้า :pig4: :pig4:
-
บรรยากาศ มาคุ เริ่มมาแล้ว
-
บางทีก้ออยากอ่าน เป้-เข็ม บ้างไรบ้าง กร๊ากกกกกกก
-
ไอพี่แสบ :fire: :fire: :fire:
-
เซ็งพี่เเสบ ปานห้ามยอมนะ ทำให้น้องปาร์คหลบไปเลย
ขอบคุณค่ะ
-
ปานเซ็งเลยไง
ไอ่พี่แสบก็แบบนี้ตลอด ใจดีไม่เข้าเรื่อง
หึหึ รอดูเด็กปาร์ค
-
เกลียดจริงๆไอ้พวกใจดีไม่เลือกหน้า
แล้วไม่แคร์คนที่อยู่ด้วยว่าจะรู้สึกยังไง
แล้วมาบอกว่าไม่คิดอะไร แล้วก็บอกว่าเสียใจ :seng2ped:
-
:m16:จัดให้หนักไปเลยน้องปาน เอาให้แสบไปไม่ได้เลยนะ :fire:
-
อีน้องปาร์คเนี่ยมันจะอะไรนักหนา
:m16:
-
ไม่ใช่ว่าอิพี่แสบจะแอบกิ๊กเด็กนะ
ไม่ยอม..น้องปานจัดเต็มไปลูกไป :m16:
-
พี่แสบไม่รู้อีกเช่นเคยป่ะ เหมือนจะฉลาดแต่ก้อไม่ฉลาด เฮ้อ
ปานจัดการมันเลย 555
-
บางทีเพราะอีพี่แสบมันไม่ค่อยคิดอะไรนี่แหล่ะน้องปานถึงต้องมานั่งกังวลและคิดมากแบบนี้..
-
รอต่อค่ะ
-
+ ให้เบบี้
เด็กปาร์คนี่มันยังไงกันวะ
บ้านนี้จะมีเฮ เพราะไอ้เด็กนี่
ป่าวเนี่ย รอตอนต่อไปปป :kikkik:
-
เรื่องนี้เลิฟสุดตรีน
-
+1ให้กำลังใจ
-
ปาร์คนี่ชอบพี่แสบจริงๆใช่ไหม โมโหๆๆ
ปานจัดการเลย หึ
-
นังน้องปาร์คนี่มาแปลกนะคะ -*-
:m16:
-
เครียดแทนปาน ต้องทนสงครามประสาท แม้จะรู้ว่าไอ้แสบมันคงไม่คิดอะไรก็เถอะ อะนะ น้ำหยดลงหินทุกวัน มันก็น่ากลัวเหมือนกัน
-
รักเบบี้
จริงๆน๊า
..โคตรจะรัก.. อิอิ
-
ระวังๆๆๆๆๆๆไว้ก่อนก็ดีอะปาน ปาร์คมัันแปลกๆๆจิงๆๆ 55
คิดถึงข้าวกะต้าร์อะ บี้ ^^
รอลุ้นเรื่องแสบกะปานอยุ่นะจ๊ะว่าตกลงจะยังไง
-
ไอพี่แสบ บ เอาอีกแล้วน๊ าาาา าา
:fire: :fire:
-
น้องปาร์คเค้าจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย ชิส์ส์ส์
อย่างนี้ต้องพามานอนค้างทั้งห้องที่สอนพิเศษ น้องปาร์คจะได้อึ้งกันไปทีเดียว
แต่กลัวปานจะเสียใจอีกดิ ToT
-
มารอ ฉะ น้องปาร์ค !!!
-
ปานจัดหนักให้อิน้องปาร์คหน่อยดิ
-
มีสามีควายก็แบบนี้แหละปาน
เห้อ ผู้ชายแบบแสบถ้าเราไม่ร๊ากจิงๆคงทนไม่ไหวหรอก
ส่วนอิเด็กปาร์คมารยาน่ะหล่อน
-
มีมาอีกละ ตลอดอ่ะพี่แสบมีเด็กมาพัวพันตลอดอ่ะ :z3:
ปานงานนี้ถ้ามีอะไรในกอไผ่เอาให้หนักเลย :z6:
-
อิเด็กปาร์คมึงจะทำไรปานกุฮะ
ไอ้พี่แสบนี่น่าถีบเหมือนกันนะเนี่ย
-
เห้ยยยย
ไรเนี่ย :z3:
-
อิพี่แสบมันช่างน่าเบื่อจริงๆ ทำอะไรเห็นใจปานบ้าง ชิส์ เดี๋ยวเลยยุให้มีผัวใหม่ซะเลยนี่
อยากควายดีนัก :m16:
รอจ้า
-
ชอบประโยคสุดท้ายที่สุดอ่ะพี่บี้ !
อีพี่แสบนี่.......... :m31: :angry2:
-
น้องปานน่ารักกก
อิพี่แสบนี่มันจะรู้บ้างมั้ยว่าอิน้องปาร์คคิดอะไร
หงุดหงิดแทนปานเลยจริงๆ
-
กี๊ด ปานยังคงน่ารักที่ซู้ดดด รออ่านต่อจ้าเบบี้ ^^
-
อยู่คนเดียวไม่ได้หรือไงกันห่ะ ไอ่เด็กปาร์คนี้ ตลอดอ่ะ
เป็นประเด็นบ้านแตกเขาไปทุกที่ หึหึ แต่ก็ว่าอะไรอีพี่แสบมันไม่ได้จริงๆ
เพราะว่ามันยังไม่มีอะไร แต่ว่าไม่ชอบนะ รู้มั้งเซ่อีพี่แสบบ้า
ขำประโยคนี้มากอ่ะ
“มีครั้งไหนที่พวกมึงมาแดกเหล้ากับพวกกูแล้วไม่ทะเลาะกันบ้างไหม” พี่เป้พูด
อยากกดไลค์เป้มันจริงๆ ถั่วต้มนะคร้าบมากๆๆ มันทะเลาะกันตลอด
แต่ก็ชอบเหอะ เพราะมันเป็นกิจกรรมไปแล้ว ไม่ทะเลาะนอนไม่หลับบ้านนั้น
แล้วจะเอาไงเนี้ย มันจะมาอยู่ด้วย โอ๊ยยย ไม่อยากจะคิดจริงๆ
อย่าให้ปานมันต้องของขึ้นมาอีกนะพี่แสบ ไม่งั้นเจ็บกว่าเขียงรอบก่อน
จะหาว่าไม่เตือน พี่แสบมันก็ทำตัวแบบว่า แล้วไงน้องมันจะชอบมัน
ก็ปล่อยไปสิ เพราะกรูไม่เล่นด้วยซะหน่อย รักปานคนเดียว กร๊ากกกก
ดีเหมือนกัน ปาร์ค เอาให้สุดๆไปเลยนะ อยากเห็นเหมือนกันว่าพี่แสบมันรักน้องปานมากแค่ไหน
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วววววววววววววววววววววววววว
พยายามเข้านะแก นั่งกินแหนมรออ่านตอนต่อไป
-
:fire:อิป้ามาต่อเร็วๆหน่อยมันค้างมันคารู้มั้ยเนี่ย :angry2:
-
อ่านแล้วใจคอไม่ค่อยดี..ตื่นเต้นแทน
-
:a5:
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
:z3:
ร้าวไปเลย
-
รอพี่เบบี้ต่อไป มันน่าฟาดเเสบซักที่2ที่ สงสารปานอ่
-
น้องปาน
ยังซักผ้าไม่เสร็จ เหรอ
ตากผ้าให้ไวๆ
คนอ่านรออยู่...นานนะ
อิอิ
-
นี่แหละ จุดเด่นของคู่นี้
หื่น และ โหด :sad4:
:กอด1:
-
ปานฉะแม่งให้ตายกันไปข้างเลย
ไอ้พี่่แสบนี่เก๊าะ แทนที่จะแก้ตัวให้ปานหายหึงหน่อยก็ไม่มี๊!!!1
-
:impress2: :impress2:... :-[ :-[ตาร์ ...โรคจิตและหื่นจิง ๆๆๆ อ่ะ
-
พิเศษนอกรอบ9
แสบกะปาน
(ของ..ของใครๆก็หวง)
“หวานไป..”
“นี่ก็เค็มไป” พี่แสบติอีก
“นี่ก็เค็ม” มันพูดแล้ววางช้อนลง
“อะไรก็เค็มไป หวานไป..นี่มันตามสูตรที่พี่บอกปานเลยนะ” ผมหน้างอพูดบอก
“ก็มันจริงอ่ะ” พี่แสบพูด
“ไม่กินแล้ว ลิ้นชาหมดละห่า” มันบ่น
“แค่นี้เอง” ผมบ่นบ้าง วันนี้อุตส่าห์ตื่นเช้ามาเพื่อที่จะทำกับข้าวให้มันกิน ผมเองก็พยายามทำตามสูตรของพี่แสบมันแต่ไหงอาหารมันถึงยากกว่าผ่าตัดคนอีกฟร่ะแม่ง
ติ๊งต๊อง~~
“สงสัยจะมาแล้ว” พี่แสบพูดแล้วมองออกไปนอกบ้าน อยู่ๆใจผมก็เต้นรัวเพราะรู้ว่าคนที่พี่แสบหมายถึงนั่นคือใคร
“เดี๋ยวกูออกไปรับเอง” มันพูด
“ก็แหงล่ะ” ผมพูดบ่นทำเอาพี่แสบหันมามองตาขวางใส่ผม
“อะไรล่ะ” ผมย้อนหน้างอ พี่แสบส่ายหัวแล้วเดินออกนอกบ้านไปเปิดประตูให้แขกผู้ไม่รำเชิญสำหรับผม ผมนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารเพราะโต๊ะอาหารด้านนอกห้องครัวมันมองเห็นได้หมดทั้งห้องรับแขกและห้องนั่งเล่น น้องปาร์คเดินเข้ามาพร้อมกับพี่แสบแล้วหยุดยืนไหว้ผม ผมพยักหน้าแล้วยิ้มตอบให้อย่างคนมีมารยาทงามที่ได้ปรุงแต่งมาอย่างดี กร๊าก
“เข้ามานี่สิ” พี่แสบบอกแล้วเดินนำไปที่ห้องรับแขก ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะกับข้าวนี่แหละเพราะกำลังเซ็งๆและไม่รู้จะทำอะไรด้วย วันนี้ไม่มีเวรผมและผมก็ไม่ยอมแลกเวรด้วยเพราะรู้ว่าไอ้เด็กปาร์คนี่มันจะมานี่แหละครับ ผมนั่งอยู่สักพักพี่แสบก็เดินออกมาจากห้องนั่งเล่นแล้วเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าผม ผมมองเหล่มันด้วยหางตา
“ทำตัวให้มันดีๆหน่อย” พี่แสบพูด
“น้องมันมายังไง” ผมถาม
“ไอ้ทิตย์มาส่ง” พี่แสบบอก
“หรอ” ผมยักไหล่
“เอาน้ำกับอะไรไปให้น้องมันกินด้วยล่ะ” พี่แสบพูด
“ทำไมปานต้องทำด้วย” ผมย้อน
“ก็มึงเป็นเจ้าของบ้างนี่” มันพูดอีก
“แต่น้องไม่ได้เป็นแขกของปานซะหน่อย” ผมย้อนมัน
“ไอ้ปาน” พี่แสบคิ้วขมวดจ้องหน้าผมเหมือนจะเอาเรื่อง
“เออๆ ก็ได้” ผมตอบปัดแล้วลุกจากเก้าอี้ไปรินน้ำโค้กกับน้ำเปล่าอีกสองแล้ว แล้วก็เอาอาหารว่างไปเสิร์ฟให้ที่ห้องนั่งเล่น พี่แสบกับไอ้น้องปาร์คเริ่มเอาหนังสือออกมาวางเรียงเพื่อเตรียมติวหนังสือ
“อาหารว่างครับคุณผู้ชาย” ผมยิ้มพูดแล้วจัดแก้วจัดจาน ทำให้พี่แสบมันทำหน้าเซ็งผมมากกว่าเดิม ผมหันไปยิ้มให้น้องปาร์ค ไอ้น้องปาร์คก็มองหน้าผมงงๆ มันคงงงมากว่าทำไมผมถึงยิ้มร่าขนาดนี้
“มีอะไรก็เรียกรับใช้ได้เลยนะครับ” ผมยิ้มบอกพร้อมกับก้มหัวให้แล้วเดินออกมา
“เฮ้อ ไอ้พี่แสบบ้า” ผมบ่นแล้วเดินไปล้างจานในครัว พอล้างจานเสร็จก็ไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้าน เสร็จแล้วก็ขึ้นไปกวาดห้องนอนข้างบน ก็มันไม่มีอะไรทำจริงๆอ่ะครับ พอจัดของอะไรเสร็จก็อ่านหนังสือนิยายต่อแก้เครียดซะหน่อย ไม่งั้นผมได้อกแตกตายก่อนที่แขกไม่ได้รับเชิญนี่กลับไปก่อนแน่
“ปาน!!!” ผมสะดุ้ง มันเป็นไปเองตามอัตโนมัติ ผัวเรียกนี่วิ่งเร็วกว่าพ่อเรียกอีกนะครับไม่อยากจะเอ่ย
“ค้าบ” ผมตะโกนตอบแล้วเดินออกไปหาพี่แสบ
“หาไรให้กินหน่อย” มันพูด ผมหันไปมองนาฬิกา
“พี่ทำเป็นพี่ก็ทำสิ” ผมพูด
“กูไม่ว่าง กูทำแล้วไอ้ปาร์คมันก็นั่งคนเดียวอ่ะสิ” พี่แสบพูด
“แล้วถ้าปานทำพี่คิดว่าน้องมันจะกินได้ม๊ะ” ผมย้อนอย่างไม่สนใจ
“เฮ้อ..” พี่แสบถอนหายใจ
“ปานเป็นเพื่อนคุยกับน้องก็ได้” ผมยิ้มบอก
“.......................” พี่แสบยืนมองหน้าผมเหมือนจับผิดอีก
“โอเคนะ” ผมยิ้มแล้วทำไม้ทำมือใส่พี่แสบแล้วเดินเข้าห้องรับแขกทันที พอน้องปาร์คมันเห็นว่าผมเดินเข้ามาในห้อง มันก็จ้องหน้าผมก่อนที่จะยิ้มให้หน่อยๆ ผมนั่งลงบนโซฟาอย่างตั้งใจทั้งๆที่ไอ้น้องปาร์คนั่นนั่งอยู่ตรงพื้น
“สวัสดีครับ” ผมยิ้มบอก
“ดูโทรทัศน์ไหม พี่แสบกำลังทำกับข้าวน่ะ” ผมบอก อาหารเมื่อเช้าพี่แสบมันคงไม่กินแล้วแหละ ก็บ่นซะขนาดนั้น..อาหารผมก็คงเป็นหมันไปแล้วเรียบร้อย
“ก็ได้” มันตอบ ผมเดินไปเปิดโทรทัศน์ให้แล้วกลับมานั่งที่เดิม
“......................” ผมนั่งยิ้มมองหน้าอีกฝ่าย อีกฝ่ายก็มองหน้าผมงงๆแล้วหันกลับไปอ่านหนังสือต่อ
“จะกินไร” พี่แสบเดินเข้ามาถาม
“ข้าวผัด” ผมบอก
“แล้วปาร์คล่ะ” แหม..แล้วปาร์คล่ะ พูดเพราะไปไหม ปกติก็เห็นคุยกับลูกศิษย์มึงกูตลอด
“อะไรก็ได้ครับ” มันหันไปยิ้มตอบ
“ที่จริงปานอะไรก็ได้เหมือนกัน” ผมยิ้มพูดบ้าง
“......................” พี่แสบหันมามองหน้าผมเหมือนรู้ว่าผมกำลังคิดอะไร มันจ้องหน้าผมเหมือนให้หยุดความคิดนั้นแล้วเดินไป
“แปลกๆเนอะ” ผมพูดขึ้น ไอ้น้องปาร์คเงยหน้ามามองหน้าผม
“เปล่าๆ” ผมยิ้มแล้วปัดมือไปมาเหมือนกับบอกมันว่า “กูไม่มีอะไร” แต่ที่จริงในใจ “กูจัดเต็มให้มึงไปละ” อีเกย์เด็ก
“หึ..” ปาร์คแสยะหัวเราะใส่ผม มันกวาดสายตามองผมเหมือนดูถูก ผมอึ้งมองหน้ามันแต่ไม่ได้แสดงออกมานักว่าตกใจที่ได้เห็นมันกล้าแสดงออกขนาดนี้
“พี่แสบมีแฟนที่แม้แต่คำว่าคุณภาพก็ยังไม่เหมาะสมอย่างนี้ด้วยหรอ” มันพูด
“....................” ผมเงียบเพราะเถียงไม่ออก ก็มันตกใจอ่ะครับ
“น่าสงสารเนอะ ทำอะไรก็ไม่เป็น” มันพูดอีก
“น้องจะเอายังไงกันแน่ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” ผมพูดพยายามพูดระดับเสียงให้คงปกติ
“ก็ไม่เอายังไง” มันยักไหล่ยิ้มๆ
“....................” แล้วทั้งผมและน้องมันก็เงียบจ้องหน้ากัน มันมีการเบะปากใส่ผมอย่างกวนตีนอีกต่างหาก
“หึ อีเด็กเปรต” ผมด่าเบาๆทำมันอึ้งมองหน้าผมตอบ ปกติผมไม่ใช่คนหยาบคายอย่างนี้ใครๆก็รู้ แต่ผมต้องปรับเปลี่ยนบ้างตั้งแต่มาคบกับพี่แสบนี่แหละครับ ด่าเป็นมากขึ้นและก็สู้มากขึ้นด้วยไม่งั้นอยู่กับพี่แสบมันไม่ได้หรอก มันชอบเอาแต่ใจนี่ครับ ถ้าผมยอมให้มันทำนู่นนี่เอาแต่ใจตลอดเวลาผมได้เป็นเมียแก่แร้งทึ้งแน่ๆ
“ทำไม” ผมย้อนยิ้มๆแกล้งทำให้มันกลัวไปงั้น แต่ที่จริงในใจแล้วก็แอบกลัวมันเล่นไม่ซื่อกับผมเหมือนกัน
“ปาน..” ผมหันไปมองพี่แสบที่เพิ่งมายืนอยู่หน้าห้องรับแขก
“ครับ” ผมยิ้มตอบ
“โทรหาเป้ด้วยนะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาเหล้าไปให้” พี่แสบบอก
“อื้ม” ผมพยักหน้ายิ้มตอบแล้วพี่แสบก็เดินไป เหล้าที่ว่านี่เป็นเหล้าที่พี่เป้ฝากให้เพื่อนพี่แสบซื้อให้จากต่างประเทศน่ะครับ เห็นพี่เค้าบอกอยากลองชิมก่อนที่จะสั่งซื้อมาไว้ที่ร้าน
“เป็นเด็กก็อยู่ส่วนเด็ก อย่าทำตัวแก่แดด” ผมหันมาพูดบอกมัน
“ตัวเองดีตายล่ะ แค่อ่านหนังสือเองแค่นี้ยังทำไม่ได้เลย” ผมพูดเย้ยมันอีกดอก กูกะข่มสุดฤทธิ์อ่ะตอนนี้เพราะเดี๋ยวมันจะทำคะแนนไปซะก่อน อีเด็กนี่ยิ่งหน้าตาดีๆอยู่ด้วย
“นะ..นี่” มันอ้าปากเหมือนจะด่าผม
“ทำม๊ะ..ชิ” ผมเบะปากใส่แล้วเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นทันทีไม่ให้อีกฝ่ายได้ตอกกลับ ผมเดินไปหาพี่แสบในครัวพอผมเข้าไปในห้องครัวมันก็เงยหน้ามามองหน่อยนึงแล้วก้มลงหั่นผักต่อ
“โทรหาไอ้เป้รึยัง” พี่แสบพูด
“ยัง” ผมตอบ
“สั่งนี่เหมือนสั่งน้ำมูก” มันว่า
“สั่งนี่เหมือนสั่งน้ำมูก” ผมทำเสียงล้อเลียน แล้วเดินเข้าไปใกล้พี่แสบ
“พี่แสบ” ผมเรียก
“ไร” มันตอบเสียงห้วนเหมือนไม่ต้องการขานตอบงั้นแหละ
“รีบๆสอน แล้วรีบๆไล่ลูกศิษย์พี่แสบกลับบ้านไปเลยนะ ปานอยากอยู่ส่วนตัว” ผมพูด
“แล้วนี่ไม่ส่วนตัวตรงไหน” พี่แสบย้อนมองหน้าผม
“นี่มันบ้านเรานะ วันหยุดของเราด้วย” ผมบอก
“อย่าไร้สาระ บอกให้ไปทำไรก็ไปทำซะ” มันพูด
“ชิ..ไอ้บ้า” ผมว่าแล้วเดินออกมาเพราะพูดไปก็เท่านั้น มันเคยฟังอะไรผมหรอคร้าบ ผมกดโทรศัพท์โทรหาพี่เป้แล้วบอกว่าจะเข้าไปหาพรุ่งนี้สายๆหน่อย ผมนั่งรอนอนรอพี่แสบมันทำกับข้าวจนเสร็จ
“ปาน จัดโต๊ะ” มันสั่ง ผมนอนดิ้นไปดิ้นมาบนฟูกเงยหน้าไปอีกทีก็เห็นพี่แสบมันยืนจ้องผมที่นอนอยู่นี่
“หึ” ผมยิ้มให้
“เร็วๆ อย่ากวน” พี่แสบพูด
“ดุไปได้” ผมลุกขึ้นยิ้มๆเหลือบตาหันไปเห็นปาร์คที่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขก มันนั่งมองมาทางนี้อยู่ ผมยิ้มให้มันโดยที่พี่แสบไม่ทันสังเกตก่อนที่ผมจะเข้าไปกอดพี่แสบไว้อย่างตั้งใจ
“อะไรของมึงเนี้ย” พี่แสบพูดยืนนิ่งเหมือนสงสัยเพราะปกติผมจะไม่เข้าหามันก่อนแบบนี้นักถ้าไม่ต้องการอ้อนขออะไรจากมัน
“....................” ผมไม่ตอบแต่เงยหน้ายิ้มให้มัน
“ไม่เข้าเรื่อง” มันพูดแล้วดีดหน้าผากผมเบาๆ
“ตาแก่ขี้บ่น” ผมจับหน้าผากตัวเองแล้วปล่อยแขนออกจากตัวพี่แสบแล้วเดินเข้าครัวหยิบจานชามมาจัดโต๊ะอาหาร พี่แสบเดินเข้าไปที่ห้องรับแขกเพื่อไปตามไอ้น้องปาร์คนั่น
“กินได้ไหม” พี่แสบถามปาร์ค วันนี้มันทำไข่เจียวอาหารที่ประจำทุกวัน..ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะชอบทำทำไมทุกวัน ต้มจืดเต้าหู้กับผัดคะน้าหมูกรอบที่พี่แสบมันทอดหมูกรอบไว้ตั้งแต่เมื่อวานก่อนแล้ว มันชอบทอดหมูกรอบทิ้งไว้เพราะเวลาเอามาผัดจะได้ใช้ได้เลยทันที
“ได้ครับ ปาร์คกินง่าย” ปาร์คยิ้มตอบ
“ปานก็กินง่าย” ผมพูดบ้าง
“มาก” พี่แสบพูดเหมือนประชดผมกลับ
“เชิญครับ เชิญ” ผมผายมือให้ปาร์คแล้วตัดต้มจืดใส่ถ้วยเล็กแยกให้แต่ละคนด้วย
“ขอบคุณครับ” มันรับถ้วยไปยิ้มๆ ระหว่างกินข้าวผมก็กินเงียบๆ ส่วนพี่แสบกับไอ้น้องปาร์คก็คุยเรื่องเรียนกันบ้าง ระหว่างที่สองคนมันคุยกันผมก็แทรกกลางเป็นระยะๆด้วยความหมันไส้
ติ๊งต๊องงงงงงง~~~ ๆ ๆ
-
“ใครมาน่ะ” ผมพูดแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้มองไปหน้าบ้าน
“ออกไปดูสิ” พี่แสบบอก นี่ตกลงมันบอกผมหรือมันสั่งผมกันแน่นิครับ
“รู้ละ” ผมพูดแล้วหันไปค้อนใส่มันแล้วเดินออกไปหน้าบ้านก็เห็นพี่ตาร์กับพี่ข้าวและน้องเพลงยืนอยู่
“มาฝากของหน่อย” พี่ข้าวพูด
“เพลงเป็นคนนะ” น้องเพลงพูด
“หวัดดีครับ” ผมยกมือไหว้ทั้งคู่
“ฝากหน่อย เดี๋ยวเย็นๆพี่มาเอาตัว” พี่ข้าวบอก
“ได้ครับ” ผมตอบรับ
“พ่ออ่ะ..ไอ ว้อนน่า โก วิท ยู” น้องเพลงพูด ผมได้แต่ยืนยิ้มเพราะน้องเพลงดันพูดเป็นภาษาอังกฤษใส่พี่ข้าว
“เข้าไปกับอาปานเดี๋ยวนี้” พี่ข้าวทำตาอาฆาตใส่ น้องเพลงทำหน้าเซ็งแล้วเดินมาเกาะแขนผม
“พี่ต้องไปเชคของที่โกดังน่ะ มีเรื่องนิดหน่อย ยังไงฝากด้วยนะ..ส่วนไอ้คนในบ้าน ปานก็รับหน้าแทนพี่ไปแล้วกัน” พี่ข้าวยิ้มบอกแล้วพยักหน้าเข้าไปในบ้านหมายถึงพี่แสบ
“โอเคนะ เดี๋ยวพี่มา ขอบใจมาก” พี่ข้าวบอกแล้วเดินกลับไปที่รถ
“พ่อ! รีบๆกลับมานะ” น้องเพลงเรียกซะดัง
“ภาษาไรอ่ะ พ่อฟังไม่รู้เรื่องหรอก” พี่ข้าวพูดปัดทำหน้ากวนใส่น้องเพลงแล้วขึ้นรถไปเลย
“หึ..ไปทำอะไรไว้ล่ะครับ” ผมพูด
“เมื่อเช้าเพลงแค่อาบน้ำสายแค่นั้นเอง” น้องเพลงบอก
“แค่นี้เอง” ผมถาม
“แล้วเพลงก็ไม่ยอมทำการบ้าน ก็การ์ตูนมันสนุกนี่ฮะ” น้องเพลงพูด ผมจูงมือน้องเพลงแล้วพาเดินเข้าบ้าน
“อ่าว..” พี่แสบอ้าปากมองมาที่น้องเพลงงงๆ
“วันนี้พี่ข้าวมีธุระที่บริษัท เห็นไปกับพี่ตาร์เลยฝากไว้ก่อนเดี๋ยวตอนเย็นมารับ” ผมบอก
“หวัดดีครับ” น้องเพลงยกมือไหว้ น้องเพลงมองไปที่น้องปาร์คแล้วยกมือไหว้เหมือนงงว่าคนนี้เป็นใคร
“อากินข้าวอยู่ เพลงกินมารึยังครับ” ผมถาม
“กินแล้วครับ” เพลงตอบ
“งั้นอากินข้าวก่อนนะครับ น้องเพลงไปเล่นที่ห้องนู้นไป” ผมชี้ไปที่ห้องนั่งเล่น น้องเพลงก็วิ่งเข้าห้องไปทันที ผมกลับมานั่งที่โต๊ะอาหารเหมือนเดิม
“ไอ้เหี้ยข้าวนี่จริงๆ ตลอด” พี่แสบบ่น
“ตัวเองไม่ได้เลี้ยงสักหน่อย บ่นทำไม” ผมพูดแล้วกินข้าวต่อ พอกินเสร็จไอ้น้องปาร์คก็ออกตัวขอล้างจานให้เพราะรู้สึกเกรงใจ
“โอเคครับ ขอบใจมากนะ” ผมก็ตอบรับทันทีเพราะกูจะได้ไม่ต้องล้างเอง มึงอยากล้างก็ล้างไปแล้วกัน
“เดี๋ยวพี่ช่วย” พี่แสบบอกแล้วช่วยน้องปาร์คยกจานเข้าไปในครัว แหม..ไอ้ผัวเลว ที่กูเวลากูจะต้องล้างเองมึงเดินปัดตูดหนี..ทีอย่างนี้ล่ะเสือกจะช่วย
ผมเข้ามาดูน้องเพลงในห้องนั่งเล่นก็เห็นว่าน้องเพลงหลับไปแล้ว อยู่ดีๆก็หลับไปซะเฉย..เด็กๆนี่มันดีจริงๆนะครับ อยากทำอะไรก็ทำ อยากหลับตอนไหนก็หลับ สบายจริงๆไม่ต้องคิดอะไรมากดี ผมเดินไปหาน้องเพลงแล้วจัดที่จัดทางเพื่อหาทางลงนอนบ้าง นี่มันก็บ่ายกว่าๆแล้วขอนอนพักผ่อนหน่อยก็แล้วกัน ไหนๆก็ไม่มีอะไรต้องทำอยู่แล้วนิ
.............
.............
“อ่าว ตื่นนานแล้วหรอครับ” ผมถามน้องเพลงที่นอนระบายสีอยู่ข้างๆ
“No I .. โอ๊ะ ขอโทษฮะ” น้องเพลงพูดเหมือนนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่ต้องพูดภาษาอังกฤษต่อหน้าผมก็ได้
“หึ ทำไมพ่อต้องบังคับให้พูดภาษาอังกฤษด้วยล่ะ” ผมถามไปงั้น เพราะที่จริงผมรู้แล้วเพราะผมเคยถามพี่ข้าว ครั้งแรกที่ผมเห็นพี่ข้าวลงโทษน้องเพลงโดยการให้น้องเพลงเล่านิทานเป็นภาษาอังกฤษให้ฟังเพราะน้องเพลงดันดื้อไม่ยอมฟังพี่ข้าวเลย พี่ข้าวก็ไม่ยอมคุยด้วยเพราะต้องการให้น้องเพลงฝึกภาษาหลังจากที่กลับมาจากอเมริกาด้วยกันใหม่ๆ ตอนนั้นน้องเพลงค่อนข้างจะติดเพื่อนทำให้พี่ข้าวไม่รู้จะปรามให้น้องเพลงตั้งใจเรียนตรงไหน ก็เลยต้องบังคับด้วยวิธีนี้แทน
“พ่อชอบดุ” น้องเพลงพูดไประบายสีไป
“แล้วก็ชอบบังคับให้เพลงออกไปนั่งหน้าบ้านเวลาที่เพลงไม่ยอมท่องศัพท์” น้องเพลงพูด
“เพลงก็เลยต้องพูด ไม่เห็นจะอยากพูดสักหน่อย” น้องพูดอีก
“หึ..” ผมหัวเราะแล้วลูบหัวน้องเพลงอย่างเอ็นดู
“อาปานคับ เพลงอยากกินไอติมอ่ะ” น้องเพลงหันมาบอกผม
“อืม อาไม่ได้ซื้อไว้ซะด้วยสิ” ผมบอก
“เดี๋ยวอาบอกให้อาแสบไปซื้อให้นะ” ผมบอกน้องเพลงเมื่อนึกได้ว่าหาวิธีแกล้งไอ้ปาร์คนี่ดีกว่า ผมเดินไปหาพี่แสบที่ห้องรับแขก
“พี่แสบ ออกไปซื้อไอติมให้ปานหน่อยสิคับ น้องเพลงอยากกินน่ะ” ผมบอก
“ออกไปซื้อเองสิ เห็นไหมว่าไม่ว่าง” พี่แสบบอกหน้าเครียด
“ไม่เอา ปานขี้เกียจ” ผมตอบตรงๆ
“พี่แสบ..ไปซื้อให้หน่อยสิครับ หยุดสอนแป๊บนึงไม่ได้รึไง” ผมพูดกัดๆแล้วมองไปทางปาร์ค มันก็เหล่ตามองมาทางผมเช่นกัน
“พูดไม่รู้เรื่องวะ” พี่แสบบ่นอย่างหงุดหงิด
“.......................” ผมยืนเงียบจนพี่แสบหันมามองหน้า
“เออๆ” มันตอบแล้วลุกขึ้นเดินผ่านผมออกจากห้องไปเลยเพราะคงหงุดหงิดผมมาก
“หึ..ไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่เลยนะ” ไอ้น้องปาร์คพูด
“ก็ยังดีกว่าเด็กชอบทำตัวแก่แดด ชอบหวังแย่งของชาวบ้านแหละ” ผมพูดย้อนบ้าง
“นี่..พี่จะเอายังไง” มันขึ้นเสียง ผมหยุดเงียบจนได้ยินพี่แสบมันขับรถมอเตอร์ไซด์ออกไปจากบ้านแล้ว
“น้องแหละจะเอายังไง มายุ่งกับพี่แสบอยู่ได้ บ้ารึเปล่า โรคจิต..ก็รู้อยู่ว่าเค้ามีแฟนแล้ว” ผมพูด
“ก็แค่แฟน” มันแสยะพูด
“อาปานฮะ” น้องเพลงเดินเข้ามาหาผม
“เล่นเกมเศรษฐีกันเหอะ” น้องเพลงพูดชวน
“เดี๋ยวอาตามไปนะครับ” ผมยิ้มบอก น้องเพลงมองหน้าผมงงๆแล้วเดินไปยืนอยู่หน้าประตู
“หยุดมายุ่งกับพี่แสบ อย่าหาว่าไม่เตือน” ผมกัดฟันพูดด้วยเพราะเริ่มโมโหแล้ว
“หึ ผมต้องเชื่องั้นสิ ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าแก่ๆอย่างพี่ กับเด็กๆอย่างผมนี่เค้าจะเลือกใคร” มันพูดเยาะเย้ยผมอีก
“.......................” ผมได้แต่ยืนกำหมัดแน่นด้วยเพราะกำลังข่มอารมณ์อยู่
“สงสัยจะพูดไม่รู้เรื่อง” ผมยิ้ม ไอ้ปาร์คมองหน้าผมเขม็ง
“แล้วจะทำไม” มันยังเย้ยไม่เลิก ผมเดินเข้าไปหามันที่นั่งอยู่ที่พื้น พอมันเห็นว่าผมเดินเข้าไปใกล้มันก็จะลุกขึ้นยืนแต่ผมเข้าไปถึงตัวมันก่อน มือผมที่ปัดไปโดนที่หน้ามันเพียงนิดเดียวไอ้ปาร์คมันก็ตะหวัดมือกลับมาตบเข้าที่หน้าผมอย่างแรง ผมเซไปเล็กน้อยแต่ก็ตั้งตัวเข้าไปผลักมันอย่างแรงอีก อีเด็กเหี้ยนี่ก็แรงดีชิบ..แต่ดีนะครับที่มันตัวพอๆกับผม ไม่งั้นผมคงสู้มันไม่ได้แน่ ผมเข้าไปตบมันอีกครั้งจนโดนมันจิกเข้าที่หัวจนผมหน้าหงาย
“ทำไรอาปานอ่ะ!” เสียงน้องเพลงโวยวายอยู่ข้างๆ
“น้องเพลงออกไปครับ” ผมบอกแล้วดันตัวน้องเพลง จังหวะนั้นที่มันกำลังเผลอผมก็ตบเข้าที่หน้ามันสามทีติดจนมันปล่อยมือออกจากผมของผม
“เด็กเปรต” ผมด่าแล้วกระชากผมมันอย่างแรงจนมันดิ้นเหมือนจะให้ผมปล่อย ตัวมันจากที่นอนหงายอยู่ก็นอนคว่ำไปโดยปริยาย
“โอ้ยยยยยยย” มันร้องเสียงดัง
“โอ้ย โอ้ย..ปล่อยนะอีบ้า” นั่นไง..กูบอกแล้วว่ามึงเป็น แอ๊บไว้ซะดีเชียวนะอีห่า
“พี่คุยกับน้องดีๆแล้วนะ น้องพูดไม่เข้าใจเอง” ผมพูดมือก็กระชากหนักมากกว่าเดิม
“ต่อไป ห้าม..มายุ่งกับผัวกูอีก” ผมกระซิบบอกข้างหูมันเพราะกลัวน้องเพลงจะได้ยินคำที่ต้องสงวนละไว้
“เข้าใจไหมครับ น้อง ปาร์ค” ผมกดหัวมันกระแทกโซฟาอย่างแรงไม่หยุดจนมันร้องบอกว่าเจ็บนั่นแหละ
“พี่เตือนแล้วนะ” ผมพูดย้ำอีกครั้งแล้วปล่อยผมของมันก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วจับน้องเพลงให้ถอยห่างออกมาด้วย
“.....................” ผมยืนหอบหายใจแรงมองหน้ามัน ไอ้ปาร์คก็ลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าผมแทบแดกเช่นกัน
“จะฟ้องพี่แสบ” มันพูด
“เอาเลย” ผมย้อนยิ้มๆแต่ในใจก็กลัวอยู่นั่นแหละครับ แล้วพี่แสบก็ขับรถกลับเข้ามา มันทำไมไปซื้อซะเร็วขนาดนั้นก็ไม่ทราบ สงสัยคงหงุดหงิดมากไม่งั้นคงไม่ไปเร็วกลัวมาเร็วขนาดนี้
“อ่าว มีไรกัน” พี่แสบถามแล้วมองหน้าพวกผม
“........................” พวกผมเงียบมองหน้ากันและกัน
“อะไร ปาน” พี่แสบถามผม
“เปล่า” ผมตอบ
“พี่ปานตบปาร์ค” ไอ้น้องปาร์คพูดแล้วลุกขึ้นยืน
“เมื่อกี้พี่ปานเค้าตบปาร์ค เค้าไม่พอใจที่ปาร์คให้พี่แสบมาสอนพิเศษให้” มันพูดอีก เออกูไม่พอใจ..ใช่ กูไม่พอใจอย่างแรงเลยล่ะ
“มึงทำรึเปล่าปาน” พี่แสบหันมาถามผม
“พี่คิดว่าปานทำรึเปล่าล่ะ” ผมพูด มือก็กำมือน้องเพลงแน่นเพราะรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องตรงหน้ามาก ถ้าพี่แสบมันโกรธผม ผมต้องซวยแน่ๆ
“อย่ามาย้อน ทำหรือไม่ทำ ตอบมา” พี่แสบพูดเสียงเริ่มนิ่งกว่าเดิม
“ไม่ได้ทำ” ผมตอบชัดคำ
“ไม่จริง พี่แสบดูหน้าปาร์คสิ” มันพูดแล้วเดินเอาหน้าไปให้พี่แสบดูอีก
“ละเมอแล้ว ตบตัวเองรึเปล่าน้อง” ผมพูด
“ใช่!” น้องเพลงพูดแทรกขึ้น
“หุบปากไปไอ้เพลง ไม่ใช่เรื่องของเด็ก” พี่แสบพูด
“..................” พี่แสบมองหน้าปาร์คก่อนที่จะกลับมาจ้องหน้าผมเหมือนจับผิด
“ปาน ไม่ ได้ ทำ” ผมย้ำคำชัดเจน
“พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่พี่” ผมพูดแล้วจูงมือน้องเพลงให้ออกมาจากห้องรับแขกทันที พอผมกลับมาที่ห้องนั่งเล่นได้ไม่ถึงสิบนาที พี่แสบก็เดินเข้ามาหน้าตาถมึงถึงมาเชียว
“ทำใช่ไหมเมื่อกี้” พี่แสบพูด
“ไม่ได้ทำ” ผมตอบแล้วจ้องหน้าพี่แสบตอบ
“ไปมีเรื่องกับน้องมันทำไม” พี่แสบพูด
“ปานบอกว่าปานไม่ได้ทำ พี่จะไม่เชื่อใช่ไหม” ผมพูด
“.....................” พี่แสบยืนเงียบ
“จะไม่ให้เชื่อได้ไง หน้าน้องมันแดงขนาดนั้น” พี่แสบพูดอีก
“....................” ผมจ้องหน้าพี่แสบตอบไม่พูด
“ถ้าปานทำพี่จะทำไม” ผมพูด
“ปาน” พี่แสบถอนหายใจแต่เสียงมันกลับเข้มขึ้นเรื่อยๆ
“ก็พี่ไม่เชื่อปาน พอปานบอกว่าทำ แล้วพี่จะทำยังไง” ผมขึ้นเสียง
“ตกลงมึงทำหรือไม่ทำล่ะ” พี่แสบย้อน
“ไม่ได้ทำ!” ผมพูดกระแทกเสียงดัง
“....................” ทั้งผมและพี่แสบเงียบต่างจ้องหน้ากันเหมือนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแพ้กันไปข้าง
“เอ่อ พี่แสบ..ปาร์คจะกลับแล้วครับ” ไอ้ปาร์คเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้อง พี่แสบหันกลับไปมอง
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” พี่แสบพูด
“กลับแท็กซี่ไม่ได้รึไง” ผมพูดแทรก
“ปาน” พี่แสบหันมาตะหวาดใส่ ผมลุกขึ้นยืนมองหน้าพี่แสบอย่างโมโห
“เดี๋ยวจะเรียกแท็กซี่ให้” ผมพูดแล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์
“ปาน..เดี๋ยวกูจะไปส่งน้องมัน” พี่แสบบอกแล้วเข้ามาหยิบมือถือผมไป
“.......................” ผมเงียบหันไปมองไอ้ปาร์คตาขวาง
“พี่แสบกับพี่คนนี้เป็นแฟนกันหรอครับ” อยู่ๆไอ้ปาร์คมันก็ถามขึ้น ผมละไม่เข้าใจจริงๆครับว่ามันจะถามทำไมในเมื่อมันก็รู้อยู่แล้ว
“.......................” พี่แสบเงียบมองหน้าปาร์คคิ้วขมวด
“พี่นึกว่าปาร์ครู้แล้วซะอีก” พี่แสบพูดหน้าตายเหมือนไม่ได้คิดอะไร
“หึ..” ผมหัวเราะใส่เพราะไอ้น้องปาร์คมันอึ้งไปเลย
“พี่ยอมรับหรอ” ไอ้ปาร์คพูดอีก
“พี่ก็ไม่ได้ปิดบังนิ” พี่แสบพูดยิ้มอย่างงงๆ
“แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องป่าวประกาศ และก็ไม่ใช่เรื่องที่ปาร์คต้องพูดใช่ไหมล่ะ” พี่แสบพูดเหมือนเตือนปาร์คไปแต่ผมว่าไอ้พี่แสบมันคงไม่ได้คิดอะไรหรอกครับกับคำพูดที่มันพูดออกไปน่ะ
“......................” น้องปาร์คเงียบอึ้งตาค้างไปแล้ว กร๊าก สมน้ำหน้า
“ปาร์คจะกลับเอง พี่ไม่ต้องไปส่งหรอก..ขอบคุณสำหรับวันนี้” ไอ้ปาร์คพูดเสียงแข็งแล้วเดินหนีไปเลย
“อะไร” พี่แสบหันมามองหน้าผมเหมือนต้องการคำตอบ
“ไม่รู้ ตามไปถามสิ” ผมตอบเล่นหน้าเล่นตาใส่
“อย่ามากวนนะปาน อะไรของไอ้ปาร์คมันวะ” พี่แสบบ่น หน้าตามันตอนนี้คงงงมากจริงๆอ่ะครับ นี่ตกลงมึงไม่รู้ใช่ไหมว่าไอ้ปาร์คมันรู้สึกยังไงกับมึงน่ะ ควายจริงๆเลยผัวกู
“สติวปิด” น้องเพลงพูดมองหน้าพี่แสบ
“หุบปากไปไอ้เด็กเวร” พี่แสบว่า
“หึ ฟังออกด้วยหรอ” ผมแซวเพราะปกติภาษาอังกฤษพี่แสบถ้าจัดอันดับได้นี่ต้องอยู่ระดับที่ ติดลบเหี้ย เลยล่ะครับ
“กูเด็กอินเตอร์เก่านะเว้ย” พี่แสบพูด
“กล้าเนอะ” ผมแซวยิ้มๆ
“กูยังงงอยู่เลยเนี้ย อะไรวะ” พี่แสบบ่นแล้วนั่งลงพิงกระจก
“ห้ามเข้าใกล้ไอ้น้องปาร์คอะไรนั่นอีก ปานไม่ชอบ” ผมพูด
“หึงหรอ” มันย้อน
“ก็นิดหน่อย” ผมตอบไม่มองหน้ามัน พี่แสบนั่งเงียบไปจนผมหันไปมองมันนั่งจ้องผมอยู่แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์อีก
“เด็กมันกระสั่น อะไรก็ไว้ใจไม่ได้หรอก..อย่างกับตัวเองความประพฤติดีนักนิ” ผมพูด
“ตอนตัวเองเป็นเด็กตัวเองไม่กระสั่นอยากได้กูเป็นผัวเลย” พี่แสบย้อนยิ้มๆ
“พี่แสบ” ผมเรียกมันปรามๆ
“ระวังคำพูดหน่อยสิ น้องเพลงอยู่ด้วยนะ” ผมบอกเพราะก็เขินมันด้วยแหละ เอาความจริงมาพูดต่อหน้าคนอื่นได้ไงวะ ไอ้บ้า><
“แคร์หรอ” พี่แสบพูดแล้วกระเถิบเข้ามาใกล้ผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้
“อะแฮ่ม” น้องเพลงทำเสียงแล้วจ้องหน้าผมสองคนที่หน้าแทบจะติดชิดกันอยู่แล้ว
“หลับตาไปสิ” พี่แสบสั่ง
“อาลามก” น้องเพลงพูด
“มึงรู้จักคำว่าลามกด้วยหรอวะ” พี่แสบพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“เป็นเด็กเป็นเล็ก ให้ตายดิ..มีเด็กเวรแบบมึงอยู่บนโลกนี้กี่ตัววะ” พี่แสบบ่น
“เพลงออกจะมีแต่คนรัก ไม่เหมือนอาแสบหรอก..แล้วอีกอย่างนะฮะ คนเค้าใช้แทนว่าคน ไม่ใช่ตัว..ตัวเค้าใช้กับสัตว์ฮะ” น้องเพลงพูด
“ก็กูแทนมึงว่าตัวไง งั้นมึงต้องเป็นอะไร” พี่แสบย้อนยักคิ้วแกล้งน้องเพลงอีก
“ถ้าเพลงเป็นตัว อาแสบก็ต้องเป็นตัวเหมือนกันแหละฮะ..เพราะอาแสบคุยกับเพลงรู้เรื่อง ชิ” น้องเพลงพูดแล้วแลบลิ้นใส่พี่แสบ แต่ไอ้พี่แสบมันไวกว่าเอามือไปปาดลิ้นน้องเพลงซะน้องเพลงหลบไม่ทัน
“จะฟ้องพ่อ” น้องเพลงพูด
“กูกลัวพ่อมึงตายอ่ะ” พี่แสบย้อน
“พี่แสบนี่ก็ชอบไปแกล้ง” ผมว่า
“ตกลงเมื่อกี้มึงตบน้องมันรึเปล่า แล้วตบเรื่องอะไร แล้วถ้าไม่ตบแล้วมีรอยแดงที่หน้าได้ยังไง แล้วทำไมไอ้ปาร์คมันแปลกๆวะ อะไรวะ..งงว่ะ” มันบ่นยาวเหมือนไม่ต้องการคำตอบอะไรแล้วนอนลงเอาหัวมาหนุนตักผม
“มีผัวโง่เง่าเต่าตุ่นจริงๆ” ผมบ่น
“พี่เชื่อว่าปานทำหรอ” ผมถาม
“จะไปรู้ไหมล่ะ” มันย้อน
“พี่เชื่อรึเปล่าล่ะ” ผมย้อนอีก
“พี่เชื่อปานหรือเชื่อน้องมัน” ผมถามไม่เลิก
“....................” พี่แสบเงียบ
“ห๊ะพี่แสบ..พี่เชื่อใคร” ผมถามซ้ำ
“วู้ อย่าคาดคั้นได้ป่ะล่ะ กูจะรู้ไหม” พี่แสบพูดอย่างหงุดหงิด
“แสดงว่าพี่เชื่อน้องมันใช่ไหม แล้วมาหงุดหงิดใส่ปานทำไมครับ” ผมทำเสียงนิ่ง
“ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนี้ได้ไหม” มันพูด
“ปานเปล่าทำเสียง” ผมบอก
“โอเคๆ กูเชื่อ จบไหม ห่า..” มันพูด
“ถ้าน้องมันตบปานก่อนพี่จะทำยังไง ถ้าปานฟ้องพี่จะเชื่อไหม พี่จะเชื่อปานหรือเชื่อน้องมัน แล้วพี่จะโกรธน้องมันเหมือนที่โกรธปานไหม” ผมพูดไม่หยุด
“ปาน..มันคนละเรื่องกัน มันคนละคนกัน มึงอย่าโยงเรื่อง” พี่แสบพูดเหลือบตามองหน้าผม ผมก้มหน้าจ้องหน้าพี่แสบตอบกลับ
“นี่มันเรื่องเดียวกันพี่แสบ” ผมย้ำบอก
“มันไม่เหมือนกันสักหน่อย” พี่แสบพูด
“มึงเป็นเมียกูนะ นั่นมันลูกศิษย์” พี่แสบพูดบอกทำให้ผมได้แต่อมยิ้มอยู่ในใจอย่างดีใจ
“คนเราก็ต้องอบรมคนในบ้านก่อนอยู่แล้ว จะได้ไม่เที่ยวไประรานคนอื่นเค้า” นั่นไง..กูว่าแล้วว่ามึงดีกับกูได้ไม่นานหรอก ไอ้ห่าพี่แสบบ้า
“โอ้ยย..หึ” พี่แสบร้องแล้วจับมือผมที่ตีเข้าที่ท้องมันไว้ มันยิ้มมองหน้าผมแล้วเอาหน้ามาซุกท้องผมอีก
“เหนื่อย ง่วงด้วย” มันบอก ผมเลยต้องยอมๆให้มันนอนหนุนตักไปอย่างนั้นแล้วเล่นเกมเศรษฐีกับน้องเพลงไปด้วยจนพี่แสบมันหลับไปได้ ตอนเย็นพี่ข้าวกับพี่ตาร์ก็มารับน้องเพลงตามที่บอกไว้และพาผมกับพี่แสบออกไปเลี้ยงข้าวนอกบ้านด้วย ลาภปากเลยได้กินอาหารฟรีแถมแพงอีกต่างหาก..
........................................
จบ !!!! ไม่มีต่อแล้วค่ะ
-
:laugh:อาปานร้ายใช้ได้ๆๆๆๆๆ ชอบบบบบบบบบบ ตบสะใจดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อีน้องปาร์คน่าโดนมากกว่านี้ แย่งแฟนชาวบ้านเค้าาาาาา
อีพี่แสบนี่ก้อ สติวปิด จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องเพลงเจ๋งๆๆๆ o13
-
ปานสุดๆไปเลย ดีแล้วๆ
เด็กมันจะได้รุ้ว่าอะไรเปนอะไร
น้องเพลง ฉลาดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด่าได้โดนใจจิงๆ
น้องเพลงออกจะเป็นเด็กที่น่ารักมากๆๆ
ม่ได้แสบสักหน่อยอะ
เบบี้จ้าอย่าเครียดไปเลยนะ
แ่ค่ต่อก็ดีใจแล้ว
แต้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L1: :L1:
-
อีเด็กปาร์คหน้าให้โดนไม้หน้าสามไปเลยนะ 555
น้องเพลงยังน่ารักเหมือนเดิม
ขัดใจไอพี่แสบมันจริงๆเลย
ขอบคุณพี่เบบี้ที่มาต่อนะคะ รักคนแต่งมากก :กอด1:
เหนื่อยเรื่องอะไรก็เป็นกำลังใจให้เน้อ
-
:laugh: o18 สมน้ำหน้าอินังปาร์ค เล่นกะคัยไม่เล่น คิคิคิ
น้องเพลงน่ารักวะ เด็กอะไรเจ๋งโคตร o13ไม่กลัวแสบเลยอะ 555 :m20:
-
น้องปานนี่แรงได้ใจ
-
ขอบคุณค่ะ มาต่อให้หายคิดถึงปานกะน้องเพลง
-
ขอบคุณมากนะค่ะที่มาต่อให้จนจบ
-
สม อีปาร์ค o18 :fire:
:กอด1: ปานนน
+1
-
+1 ให้เบบี้ค่ะ
อีพี่แสบเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
-
เหนื่อยใจแทนปานเน้อ ได้ผัวอย่างพี่แสบเนี่ย หวานก็ไม่เป็น หื่นเป็นอย่างเดียว
อิน้องปาร์คนี่ยังไงฟ่ะ
-
ขอบคุลมากนะคร้าาา
-
เชื่อใจไอ้พี่แสบ ต่อให้มีสิบปาร์คก็คงสู้น้องปานหนึ่งเดียวในดวงใจของพี่แสบไม่ได้
แต่ที่ต้องรีบ +1 ให้เนี่ยก็เพราะมีน้องเพลง (ที่น่ารักสุดหัวใจของป้า) มาแจม และมี
ความฉลาดจนสามารถตอบโต้พี่แสบได้ถึงใจคนอ่าน สรุปว่าไอ้พี่แสบเนี่ยมันสติวปิด
ได้แทบทุกเรื่องจริง ๆ สมกับที่โดนเด็กแบบน้องเพลงว่า ....... :laugh:
-
เวลาปานทะเลาะกับปาร์ค เหมือนมีน้องเพลงเป็นแบคเลย 555
-
โอ๊ย..ไม่สะใจเลยหว่า
น่าจะให้ปานอาละวาดหนักกว่านี้
นังเด็กปาร์คแอ๊บหลุด :laugh:
อิพี่แสบนี่มันไม่คิดอะไรจริงๆเนาะ
คิดอยู่อย่างเดียวคือหื่นใส่เมียตัวเองนี่หล่ะ
น้องเพลงน่ารัก :กอด1:
-
มันต่องอย่างนี้ :z6: :beat:เอาให้เข็ดหลาบไปเลยน้องปาน สู้ๆๆ :L1:
-
มันโดนน้อยไปนะนี่ น่าจะเอาให้น่วมไปเลย
-
หึหึ ต้องอบรมคนในบ้านก่อน
แต่ก้อแอบสงสารพี่ปานอ่ะ โดนพี่แสบทำร้ายจิตใจ
-
ปาร์คน่าจะโดนมากกว่านี้นะ ขอบคุณเบบี้จ้า
-
ชอบปานเวลาแรงๆแบบนี้อ่ะ อ่านแล้วสะใจดี กร๊ากกกกกกกกกกกก
-
น้องปานเด็ดขาด o13 ถูกใจสุดๆ
ยังงี้ล่ะ ถึงจะโดนใจสามี แสบ..แสบ
ไอ่พี่แสบ เหนื่อยใจกะมรึง จริง
หน้ามึนได้ตลอด :seng2ped: มึนโครต
น้องปาร์คสุดสวย :m20: แต๋วแตกเหรอฮะ หุหุ
:impress2: น้องเพลง น่าร้ากกกกก
:กอด1: มากอดกัน..ให้หายเหนื่อยนะ
จุ๊บๆๆๆๆๆ เจ้เบ่เบ๋
ขอบคุณมากกกกกกกกครับ ที่มาต่อให้จนจบ
+1 แม่ม่ายมวยไทย อิอิ
-
:laugh: :laugh: สะใจตุ๊ดเด็กเจอตบเลย...
-
อิปาร์ค อิเด็กดอก
กล้าตบปานของช้านนนนนนนนนน
ไอ้แสบ ไอ้โครตควายยยยยยยยยยยยย
แต่อภัยให้ชริ เห้นแก่ที่กล้าบอกอิเด็กเปรตว่าเป็นแฟนน้องปานว่ะ
-
“ปาน!!!” ผมสะดุ้ง มันเป็นไปเองตามอัตโนมัติ ผัวเรียกนี่วิ่งเร็วกว่าพ่อเรียกอีกนะครับไม่อยากจะเอ่ย
ฮาอ่ะ ฮ่ะๆๆ อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าปานฮาดี
แต่เรื่องนิสัยแอบร้ายเนี่ย ไม่แปลกใจ หึหึ
ได้ใจมากเลย ตบแล้วบอกไม่ได้ตบเนี่ย เอาให้รู้กันไปเลย
แต่อิพี่แสบนี่ก็บื้อจริงๆนะ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยยยย
ส่วนน้องเพลง รายนี้น่ารักสม่ำเสมอค่ะ หุหุ กอดดดน้องเพลง
คิดถึงข้าวกะพี่ต้าร์ตะหงิดๆ :o10:
-
ชอบน้องเพลงอะ น้องเพลงได้ใจ เถียงกะพี่แสบได้สุดๆไปเลยอะน้องเพลง เอิ้กกกกกกกกกกกกกก
ว่าแต่ ทำไมโตมาน้องเพลงไม่เห็นจะงุ้งงิ้งเหมือนตอนเด็กเลยเนาะ เิอ้กกกกกก
ชอบที่ข้าวทำโทษน้องเพลงอะ น่าร้ากกกกกกกกกกก
-
ปานแสบ :laugh:
:pig4: :pig4:
-
ของของปาน ใครห้ามแหยม สะใจจริงๆ :m20:
-
ตกลงพี่แสบเค้าซื่อ(บื้อ) จริงๆ ใช่มั้ยคะ สำหรับเรื่องความรู้สึกเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ
สงสารปานจัง ต้องมารักคนอย่างพี่แสบเนี่ย XD
ว่าแต่น้องเพลงน่ารักที่สุดอะ เอิ๊กกกกกก
-
ยังไงแสบก็ต้องยอมปานอยู่ดี :impress2: :impress2:
-
แบบนี้สิน้องปาน...ต้องทำให้รู้ว่าของของใคร... o13
-
กรี๊ดดดดดดด
ข้าว ตาร์ มาแล้วแบบว่า คิดถึง พวกนายที่สุดเลย
-
แสบนี่เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
ทึ่มได้โล่
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่า
-
มาให้กำลังใจน้องสาวที่น่ารักครับ มาต่ออีกนะครับรออ่านอยู่ :pig4:
-
บอกได้คำเดียวว่า.. โง่ มากกกกกกกกกกกกกกกก
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆ
โอ๊ย หมดอารมณ์จะด่าไอ้แสบ
แต่ปาน เธอแน่มาก เยี่ยม!!!!!!
-
น้องปานแรงดีจริงๆ o13
-
พี่แสบนี่จริงๆเล้ย :angry2:
สะใจที่นังปาร์คโดนตบเยอะกว่าด้วยค่ะ :laugh:
-
ตอนนี้ปาน o13 สุดยอดมาก
:pig4: คะ
-
ใครดี จงดีตอบ ใครชอบจงตอบแทน
ใครร้าย ร้ายเหลือแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา
ประโยคนี้ ใช้ได้กับเหตุการณ์ตอนนี้จริง ๆ น้องปาน :จุ๊บๆ:
ส่วนไอ้พี่แสบ ตกลงดูไม่ออกจริง ๆ หรือครับ สมกับที่หลานมันว่าเอา
น้องเพลง นี่คงเส้นคงวาจริง ๆ :m12:
+1 ให้เบบี้ เป็นกำลังใจให้ครับ อย่าสับสนไปเลย คนเก่ง :กอด1:
-
อ๊ายยยยยยยยยยย
น้องปานกูชนะเลิศศศศศศศศศศศศศศศศ
-
ขอลงชื่อแปะไว้ก่อนนะครับ คือว่าเพื่อนแนะนำเรื่องนี้มา
ตอนนี้เพิ่งจะเริ่มอ่านเอง ยังไงก็ขอลงชื่อไว้ แล้วเดี๋ยวมาเม้นท์ต่อนะค้าบบบบ
ตอนนี้ขอเวลาไปอ่านก่อน ^^
-
o13
-
ปานชนะ วู้ว วู้ว >,<
สะใจไอ้น้องปาร์คนั่นจริงๆเลย :laugh:
พี่แสบ ยืมคำน้องเพลงมาใช้ต่อเลย o18
ขอบคุณค่ะ :)
-
แค่ให้ปาร์คมันจากไปก็โอเคละ
แต่อย่าให้มันกลับมานะ พี่ปานมือหนักตีนหนักนะโว้ยย :beat: :laugh:
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอกรี๊ดดังๆ ดีใจที่เจ๊มาต่อแล้นนนนนนนนนนนน :3123:
-
น้องเพลงฉลาดมากอ่ะ แถมกวนตีนอีกต่างหาก เชื้อพ่อแรงจริง...
ตอนนี้..ได้เห็นน้องปานในอีกมุม(มือตบ :laugh:)
:pig4: เบบี้ อ่านกี่ครั้งก็ยังรู้สึกเหมือนว่าตัวละครในเรื่องนี้มีตัวตนจริงๆ o13
ปล.คิดถึงหัวหลิมอ่า
-
อิคุณพี่แสบ สติวปิดได้โล่จริงๆ คะ
แต่ ปานเจ๋งมากกก ฮ่าๆ
-
เคลียร์กันแล้ว..มั้ง
รักเพลง ชอบเพลง เชียร์เพลง เด็กอะไรไม่รู้น่ารักสาด
-
ยังคงรอต่อไป คิดเถิงทุกคนในเรื่องเลย แอบหวังเป้กะเข็มด้วยอิอิ ชอบ ปล อ่านไปจิ้นทศกะก่อสะงั้นกร้ากก
-
น้องเพลง น่าร๊ากกก 555 ต่อปากต่อคำกับแสบได้สุดยอดดด
ส่วนปาร์ค มะไหว เค้ามีแฟนอยู่แล้วยังจะอีก
ปานสู้ๆๆๆๆ ^^
ขอบคุณเบบี้มากจ้า จ๊วบบบ
-
ตบแม่งงงง แรดนัก!!
น้องเพลงฉลาดมากๆๆๆ 555+
-
สมไอ้ปาร์คอ่ะ โดนปานเล่นซะ 555+ สะใจ แสบก็บัฟฟาโล่ได้อีก ที่เรื่องแบบนี้อ่ะ มะรู้ตัว แกล้งโง่ป่าวเนี่ย เหอ ๆ
-
ฮุฮุ ดีจังมาต่อแล้วว
อยากให้มีตอนหวานๆจังเลย :impress2:
-
:pig4:
ปานเก่งดีนี่ๆๆๆ อิน้องปาร์คอย่าได้หวังงงง
โฮะๆๆๆ :laugh: :m20:
-
น้องปาร์ค นี้มากมายจริงๆ
ปานจัดการได้เจ็บดีมาก ร้ายขึ้นนะเนี่ย รึเพราะว่าคบกับพี่แสบนานไป
พี่แสบนี้ ไม่เคยดีกัน ปานได้นานเลย เฮ้้อ
แถมชอบแกล้งน้องเพลงอีกต่างหาก
อยากอ่าน พี่ตาร์ กับ พี่ข้าวอีกอ่า
-
:mc4:หวัดดีครั๊บๆๆๆ ^^ :mc4:
พึ่งได้มาอ่านเรื่องนี้คับ ชอบๆๆๆๆมากเลย อิอิ
เรื่องไรมะรุ้อบายมุขเยอะดี อิอิ ล้อเล่น 5555+
อ่านตั้ง2ครึ่ง 5555+ นานๆๆๆมากกกกก
พึ่งมาเหะเรื่องดีๆๆอย่างนี้ อีกเรื่องหนึ่ง
ชอบมากกๆๆๆ 45555+
เเละยินดีด้วยคับ ที่ไรรุ้จักพี่เบเบี๋ สุดสวย 5555+ ชอบรึป่าวๆ
มีการสั่งจองหนังสือด้วย อิอิ ยังมีอยุ่ไหม่คับๆๆ เสียด้ายจิง อิอิ (อด)
อยากได้โว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะมาติดตามเรื่อนๆๆๆนะคราฟฟ อิอิ
เเต่งดีทุกเรื่อง 555+
เเต่งชกับช ได้ดี ไม่คิดว่าเปนผู้หญิง 555+
ต่อดุคอมเม้น ถึงกะตกใจ อิอิ 555+ o13
:L2:พี่เบเบี๋ :L2:
:z2: :z2: :z2: :z13:
-
ปานสุดยอด o13 o13
-
นึกว่าจะตีกันซะแล้ว โครตลุ้นเลย...
-
มาเดินเล่นรอ
^^
-
ไอ้พี่แสบ ไม่เคยเปลี่ยนเลย เรื่องแบบนี้ซื่อบื้อตลอด
แต่ประโยคพี่แสบโดนใจ “มึงเป็นเมียกูนะ นั่นมันลูกศิษย์” น้องปานสบายใจได้แล้วล่ะ
-
ช่วยด้วยยยยยยยยยย ผมอ่านจะ 2 อาทิตย์แล้วอ่า
ยังไม่จบเลย T_T ไม่ต้องหลับต้องนอน (ตั้งใจอ่านกว่าอ่านหนังสือเรียนอีก ดูเด่)
พอง่วงก็ถึงตอนที่ค้างอีก เพิ่งอ่านถึงเรื่องของเข็มกับเป้เอง
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มาลงชื่อไว้ก่อนแล้วกันนะครับ ^^
-
:seng2ped: เมื่ไหร่พี่แสบจะเข้าใจนะ ..... รอเอาใจช่วยน้องปาน :bye2:
-
o13 o13 o13
-
ทั้งวันไม่ทำอะไร อ่านแต่เรื่องนี้ :laugh:
ไอ้น้องเพลงเชื้อพ่อมันแรงจริงๆ :m20:
อิน้องปาร์คมันคงไม่กล้ามาแหยมอีกหรอกนะ :m16:
-
อ่านหลายรอบแล้ว แต่ก็ยังชอบอยู่ดี ข้าว ตาร์และผองเพื่อนชนะเลิศ
-
ชอบๆ
ชอบปานแบบนี้อ่ะร้ายๆได้ไจ
แต่อิพี่แสบนี่โง่บรมเด็กไห้ท่าซะขนาดน๊าน
เริ่ดๆ
-
o13
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจมกาที่สุด ...+10 ไอ้ไหมกัฟ...
-
"ไอ้ผัวควาย" กรูล่ะถูกใจคำนี้จริงๆ 555 ไอ้แสบควาย
กรูล่ะเซ็งจิต - -; คิดบ้างเถอะ มีแต่หื่นและหยาบกับน้องปาน
เซ็ง T^T ไอ้พี่แสบ! อิน้องปาร์คเป็นใคร
อย่าให้รู้นะบ้านอยู่ไหน ไม่มีบ้านหรือไง? ห๊ะ?
โทรหาจารย์แบบนี้ ส่งข้อความหาจารย์ ถูกเรอะ!?
แฟนจารย์รับโทรศัพท์ พูดงี้กับแฟนจารย์ ถูกเรอะ!?
เดี๊ยะๆ กลับมาอ่านตอนหน้าถ้ายังไม่เคลียร์ล่ะก็
จะถีบส่งทั้งพี่แสบทั้งน้องปาร์ค แล้วเก็บเอาน้องปานมากอดคนเดียว
อิอ๊าง >///<
:กอด1:
-
สนุกมากๆเลย มาต่อตอนพิเศษเยอะๆนะค่ะ ชอบมาจริงๆ
-
ต้องเจอปานเวอร์ชั่นร้ายบ้าง ไม่งั้นสามี...โดนฉกไปแน่ๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/015-2.gif)
-
อยากสั่งจองหนังสือนิยาย ไม่ทราบต้องสั่งจองอย่างไรค่ะเพราะไม่สามารถติดต่อได้
-
ไอ้พี่แสบทำตัวอย่างนี้ หนูป่านก็เลิก ๆ สนใจมันไปเลย ๕๕๕ (ให้มันง้อเราเยอะ ๆ)
ไอ้พี่แสบมันไปไหนไม่รอดหรอก โฮะ ๆ
-
มาไม่ทัน ไม่รีปรินทร์หน่อยเหรอค้าเรื่องนี้ อยากอ่านอ่ะ :call:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
แสบหน้าด้านจิง ๆๆ อ่ะ..
แต่เราชอบบบบบบบบ....555+ :haun4: :haun4: :haun4:
-
ยังอ่านไม่จบแต่เม้นต์ไว้ก่อน ^^
เรื่องนี้ครบทุกรสจริงๆ พี่ตาร์พระเอกอย่างแรงค่ะพี่ ข้าวนี่ก็เจ้าชู้เกิน
ตอนแรกแอบตกใจที่พี่ตาร์ยอมโดนกด เพราะรักคำเดียวเลย ปลื้มพี่ค่ะ
แล้วก็ชอบคู่เป้เข็มมากกกก เหมาะกันมากมาย
สงสารเป้ตอนบอกรักเข็ม เศร้าไปเลย ตอนนั้นคงอึดอัดน่าดู
พวกเพื่อนก็ดีมากจริงๆ
อ่านๆไปแล้วก็อิจฉาตัวละครในเรื่องที่มีเพื่อนดีๆ
มีเพื่อนที่รักและเข้าใจกัน
เพื่อนทำไรไม่ดีก็คอยบอกคอยเตือน คอยช่วยเหลือ
ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันนี่แหละ เพื่อนแท้
ชอบเรื่องนี้ค่ะ
ขอบคุณเบบี้ที่แต่งมาให้อ่านนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
ปล.ตอนพิเศษเยอะมากๆ ตามอ่านอยู่ค่ะ
-
สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาติดตามค่ะ แต่ก็อ่านรวดเดียวจนจบ เอิ๊กๆ
ปวดตาเรยย ประสบความสำเร็จในการอ่านเมื่อเข้าสู่วันที่สอง
อยากจะบอกว่าฟิคเรื่องนี้ พระเอก นายเอก? (มีด้วยเหรอนายเอกอ่ะ?)
แมนมากๆ ไม่หวานหยดย้อย แต่โหด เฮ้ว เรื่อยไป แถมมีเรื่องต่อย ตี
แอนด์เมาไม่เว้นวัน เอิ๊กๆ เค้าชอบ ดีแล้ว เรื่องจริงมันก็เงี้ยะ ใครมันจะ
มาจ้ะจ๋า อยู่ได้เลี่ยนแย่
อยากบอกว่าคุณแต่งได้สนุกมากๆ ค่ะ แรกๆ ก็งง ในตัวนายเอก? อยู่บ้าง
ว่า ไม่ใช่เกย์ แต่ทำไมมันยอมได้ตลอดเวลา เมื่อพระเอกมาลูบๆ คล้ำๆ เลยฟร่ะ
แต่อ่านไป อ่านมา เอิ่ม...ของงี้ มันเคลิ้มกันได้ 555++
ความรัก มันค่อยๆ พัฒนามา ไม่หวือหวามากมาย แต่ก็ทำให้เราค่อยๆ ซึมซับถึง
ความรัก ความห่วงหา แอนด์โคตะระหึงหวง ของพระเอกและนายเอก แต่ ข้าวนี่หึงโหดอ่ะ
แถมเจ้าชู้ และไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกพี่ต้าร์เท่าไหร่เลย ความจริงอยากให้ข้าวลองทรมาน
จากความรักบ้าง แต่ดูไรเตอร์จะเอ็นดูพี่ข้าวไม่น้อย ก็อ่ะๆ เลยตามเลยกะได้
น้องเพลงน่ารักค่ะ เป็นส่วนเติมเต็มของครอบครัวมาก ทำให้ต้าร์และข้าว รู้จักความรักใน
อีกแบบหนึ่ง แต่ข้าวก็ยังห้าวและห้วนต่อเด็ก ไม่อบอุ่นเหมือนพี่ต้าร์เลย คนนี้เหมาะเป็นแม่มากอ่า
แต่ติดที่ตัวหนา เงิบๆ อ่านไป แอบอึดอัดไป ตอนที่ต้าร์เปลี่ยนเป็นฝ่ายรับบ้าง คือมัน...เค้าไม่
ค่อยชอบฝ่ายรับตัวหนาๆ อ่า มันจั๊กกะเดี้ยม
สุดท้ายนี้ ขอบคุณไรเตอร์มากๆ เลยค่ะ ที่แต่งฟิคสนุกๆ มาให้อ่าน เราจะติดตามผลงานไรเตอร์ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ :bye2:
-
มารออ่านตอนพิเศษครับน้องเบบี๋ พี่กล้วยเอากำลังใจมาฝาก
ขอให้มีคความสุขนะครับ แลวอย่าลืมเอาความสุขมาฝากเพื่อนๆ
ทุกคนในเล้านะครับ ขอบคุณครับ :pig4:
-
อยากสั่งจองหนังสือด้วยคนคับ ไม่ทราบว่ามีรวมเล่นด้วยรึป่าวคับ จริงๆยังอ่านไม่ถึงไหนเลยคับแต่ชอบมากๆคับ :o8: เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคับ
-
ยังสามารถสั่งจองนิยายได้อยู่หรือเปล่า
-
ชอบน้องปานแอบร้ายจังเลย
เล่นซะเด็กปาร์คกระเจิงเลย
ส่วนแสบนี่ก็โง่ได้ที่จิง ๆ
ดีแล้วที่น้องปานชิงจัดหนักก่อน
เด็กปาร์คดูแรง อาจเสียผัวโดยไม่รู้ตัว
เรื่องนี้อ่านที่ไรได้ยิ้มทุกที
ขอบคุณเบบี้มาก ๆ ที่แต่งเรื่องดี ๆ
ให้อ่านมาตลอด ชอบมาก
และรอตอนต่อไป o13 :กอด1:
-
สุดยอด...ชอบมากอ่ะคับ เมื่อไหร่จะมีหนังสืออีกคับ จาเอามานอนหนุน เผื่อจะโดนกะเค้ามั่ง ขอบคุณเบบี้นะคับที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน
(ปล. อยากได้หนังสือจิงๆนะ)
-
ไมเรื่องนี้ไม่ต่อด้วยอ่ะเจ๊ :fire:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยย พิเศษนอกรอบ 9 อัพตั้งนานแล้ว
เราเพิ่งรู้อ่ะ คุณเบบี้ไม่ได้เปลี่ยนหัวเรื่อง เราเลยมาช้าเลย ฮ่าๆๆ
ขอบคุณมาก สนุกมาก ชอบคู่นี้มากมาย ^^
ปล. แอบรู้สึกว่า จบเรื่องของปาร์คเร็วไปนิดนึง รวบรัดให้จบเร็วไปหน่อยอ่ะ ^^"
-
อยากอ่านๆๆๆๆ
เป็นยังไงกันต่อะครับ
-
มันต้องให้ได้ยังงี๊สิน้องปาน
โหดบ้างอะไรบ้างอย่างนี้มันต้องตบสั่งสอนซะให้เข็ด
คิดจะแย้งของๆคนอื่นตั้งแต่เด็กๆ
เดี๋ยวก็ถูก(ใครก็ได้คนใดคนหนึ่งสักคน)จับกินซะหรอก
ฮ่าๆๆๆๆๆ
น้องเพลงก็ยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
แถมยังเก่งภาษาปะกิดอีกตะหาก
โดยเฉพาะคำว่า สติวปิด เนี่ย
โดนใจสุดๆไปเลยอ่ะว่ามะไอ้พี่แสบ
กร๊ากกกกกกก
พี่แสบโดนเด็กด่า
ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
:z13: อิเจ๊
ผมหมายถึงตอน 10 อ่ะ ตอน 9 อ่านนานละ (ถึงเพิ่งมาเปลี่ยนหัวแต่ข้าน้อยก็ติดตามอ่านเป็นชาติและ)
อิเจ๊รีบมาต่อให้ไวเลย เอาตาร์-ข้าว อ่ะ คิดถึงๆๆๆ
-
เอิ้ก ๆ ไม่มีต่อของ แสบปาน แต่มีต่อของคู่อื่นใช่มั้ยอ่ะครับ :z1:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคร้าบ
:pig4:
-
อีเด็กเวรนั่น น่าจะโดนให้หนักกว่านี้
-
คิดถึงเป้จังน้ะ
-
เห้ยยยยยยย
จบอะไรเยี่ยงนี้
เขาเรียก ตัดฉับ อ้ะ
><
น้องปานน่ารักมากจริงๆ ฮ่าๆๆ
ปล. เบบี้ไม่เปลี่ยนชื่อตอน เราหาตอนนี้ไม่เจออ่ะ
งื้อออ
-
รักเบบี้ นะเบบี๋ของผม.... :L1:
-
อ่านถึงตอน 88 แล้ว ชอบภาษาที่ใช้อย่างแรง
ชอบน้องข้าวนะ หน้าตากับนิสัยไปคนละทาง
แถมพูดจาก้ไม่เพราะด้วย มีอย่างที่ไหนพูดกรูมึงกะแฟน
ผิดกับตาร์เลยนะ รายนั้นพูดกับแฟนโครตเพราะ
อยากมีแฟนแบบนี้บ้างจัง... :impress2:
-
อิน้องปาร์คน่าจะโดนมากกว่านี้นะ
แหมแอ๊บได้โล่ห์จริงหล่อน :z6:
-
อ่านจบแล้ว ใช้เวลานานมากๆตอนแรกเห็นความยาวแล้วเริ่มถอดใจ
ว่าจะอ่านดีใหมหว่า แต่สุดท้ายแล้วก็อ่านจนหยุดไม่ได้ แล้วก็จบในที่สุด
ชอบข้าวเลวได้ใจดี 5555 อยากได้ข้าวแบบหวานบ้าง แต่ก็นะคงไม่มีทาง
ส่วนพี่ต้าก็สุภาพตลอด(กับข้าวคนเดียว) ชอบน้องเพลงน่ารักมากๆ
ถ้าพิมพ์หนังสือใหม ขอซื้อชุดนึงนะไม่พลาดแน่นอน
-
กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบ ผ่านไป 3 วัน
ขอบอกเลยว่าสนุกมาก ภาษาที่ใช้เขียน
ได้ใจไปเต็ม ๆ ได้เห็นมิตรภาพระหว่างเพื่อน
ได้เห็นแง่มุมความรักของแต่ละคน
ไม่ได้อ่านเพื่อสนุกอย่างเดียว แต่แฝงไปด้วยคำสอน
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตาร์ถึงได้สุำภาำพกับเมียนัก
พูดหวานมาก ในขณะเดียวกันข้าวพูดได้....มาก
สรุป...ชอบเรื่องนี้เลยทีเดียว
-
รวดเดียว แบบว่าหยุดไม่ได้ ขอบอกว่า หนุกหนาน
มีทุกอารมณ์ มันเหมือนจริง ชีวิตคนเราอะ
มันยังได้อีกนะ ว่าแล้ว 5555
มาต่ออีกสิ รอ ๆ ๆ
แล้วหนังสืออะ
มีรอบรีปริ๊นไหม อยากได้ อยากอ่าน อย่างที่บอกไป
เนื้อหาสุดยอด ประทับใจสุด ๆ หามานานนิยายอ่านแล้วมีสาระ
ไม่ได้หื่นอย่างเดียว 555
ยังไงก็ตอบด้วยนะ รอ ร้อ รอ......
ปล. ทุกคู่ เป็นโดนใจที่สุด
-
:pig4: :pig4:จะรออ่านตอนพิเศษอีกน้าาาาาาา...
รีบมาต่อนะคะ..... :L1: :L1:
-
รักแสบปานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
FC.แสบปาน
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:จะบอกว่ารักมากๆๆๆเรยเรื่องนี่อ่ะ ติดตามและอดนอน หนึ่งเดือนเต็มๆๆๆๆๆๆ และอารมณ์ตรอดหนึ่งเดือนนี่เศร้ามากๆๆๆๆๆๆๆและทั้งสุข วันนี้อ่านจบหมดเรยทั้งเม้นท์ต่างๆๆๆๆๆๆเพริดเพรินดีๆๆๆ ขอบคุณ มากๆๆๆมายๆๆๆๆๆๆ แม้จะจบแล้วแต่ก็ยังหวังว่าจะมาต่อ ภาคพิเศษนะครับ คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แสบกะปาน คู่กัดตลอดกาล :L1:
-
แต่ละคู่ของเรื่องนี้เจ๋งๆๆทั้งนั้น..
แต่คู่แสบ - ปาน นี้ชอบมากเป็นพิเศษเลยอะ... พี่แสบโหดน้องปานก็ดูเด็กดี(บางเวลานะ..)
เดี๋ยวนี้น้องปานเค้าพัฒนาแล้ว...
น้องปานหึงแรงแล้วนะเดี๋ยวนี้.. กล้าตบน้องปาร์คด้วย.. ฮุๆๆๆ..
ชอบๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆๆนะฮํบ.. สนุกมากๆๆเลยอะ...
-
น้องปานสุดยอดมากๆ..สะใจสุดๆซซ
อิน้องปาร์คสมควรโดนแล้ว..
น้องเพลงน่ารักมากๆ..ฮ่าๆ
-
เป็นนิยายที่อ่านได้นานมากมายอีกหนึ่งเรื่องค่ะ ตามที่ได้อ่านมาหลายวันมากๆกว่าจะจบก็รู้สึกชอบทุกคู่ในนี้ค่ะ
แต่ชอบมากที่สุดก็จะเป็นคู่ของพี่ต้าร์และข้าว เพราะรู้สึกว่าต้าร์ชอบข้าวที่เป็นตัวข้าวจริงๆไม่ว่าข้าวจะเป็นผู้ชายก็ตาม
อีกส่วนหนึ่งก็คือการที่เราสามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่เรารักได้เนี่ยแปลว่าต้องรักคนๆนั้นมาก ซึ่งในเรื่องทั้งข้าวและพี่ต้าร์เองก็ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนรักของตน ประทับใจมากค่ะ ชอบที่สุดตรงพี่ต้าร์เป็นคนที่พูดไพเราะดีค่ะและใจเย็นมาก
บางครั้งถึงต้องขี้หึงมากๆแต่ก็น่ารักไปอีกแบบค่ะ ส่วนตัวข้าวนั้นตอนแรกเหมือนไม่แยแสพี่ต้าร์ แต่พอผ่านเหตุการณ์ที่ร้ายแรงมาก็ทำให้รู้ใจตนเองและเปลี่ยนตัวเองได้ในที่สุด ส่วนคู่แสบกับปานก็โอเคค่ะ แต่แอบไม่ชอบนิสัยแสบที่ดูเหมือนไม่แยแส
ความรู้สึกคนรักเท่าไหร่ (บางครั้งแอบโกรธกว่าปานอีก ฮิฮิ) คู่นี้จะดูเหมือนว่าจะกัดกันตลอดไม่ค่อยเป็นผู้เป็นคนเท่าไหร่
ถ้าเป็นชีวิตจริงคงจะเหนื่อยใจเหมือนกัน ส่วนเข็มกับเป้ก็โอเคค่ะ น่ารักดี เข็มเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกและตอนแรกเหมือนจะรับไม่ได้กับเป้อ่ะนะ ก็เข้าใจความรู้สึกเหมือนกันค่ะ แต่ก็ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ชอบความที่ในเรื่องมีเรื่องตื่นเต้นบ่อยและส่วนตัวชอบความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนๆด้วยค่ะ เหมือนจะรักกันมากเลยจริงๆ :bye2:
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะเบบี้ :L2:
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ สนุกครบทุกรสเลย :pig4:
-
เป็นเรื่องที่น่ารักและได้อารมณ์มากๆ
ตั้งแต่ม.ปลาย จนทำงาน
ช่างเป็นเรื่องที่ครบรสจริงๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆเช่นนี้ครับ
ก็ได้แต่หวังลึกๆว่าสักวันจะได้เจอเรื่องดีๆแบบนี้สักเศษหนึ่งส่วนร้อยบ้างก็ยังดี (ให้กำลังใจตัวเอง) อิอิ
:pig4:
-
18/พ.ค/2554 เริ่มเขียนเวลา 23:02 น.
ชี้แจงจากเบบี้ เรื่อง “สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต”
1. ชี้แจงสำหรับนักอ่านทุกท่านที่ติดตามนิยายเรื่องนี้ และรอให้เรื่องนี้รีปริ้นอีกครั้ง (ครั้งแรกได้ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อประมาณเดือนเมษายน ปี2553) และก่อนหน้านี้เบบี้ได้บอกกับทุกคนว่า ถ้าจะมีการรีปริ้นอีกครั้งจะชี้แจงให้ทุกคนได้ทราบ แต่ !! ตอนนี้..ขอชี้แจงให้ทุกคนได้ทราบว่า “นิยายเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต” จะไม่มีการรีปริ้นอีกเป็นครั้งต่อไปค่ะ
เหตุผล
- มีเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง หนึ่งในนั้น “ขี้เกียจ” และอื่นๆที่ไม่สามารถชี้แจงให้ทุกคนได้(มันยาว) ^^
- คิดว่าเป็นนิยายเรื่องแรกที่พิมพ์ออกมาเป็นหนังสือ ที่จริงเป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนด้วย..ความรู้สึกในใจมันให้แค่รอบเดียว..เรื่องแรก รอบแรก รอบเดียว..คงพอ (ดังนั้นถ้าเห็นที่อื่นอีก นอกจากชุดที่ตีพิมพ์ไปครั้งแรก(ครั้งสุดท้าย)..ไม่ใช่บี้เป็นคนตีพิมพ์ คงเป็นอีปลวกที่ไหนสักตัวเอาไปพิมพ์โดยไม่ได้ขออนุญาต)
2. จะไม่มีตอนพิเศษต่อให้อีกแล้ว แม้กระทั่งในอินเทอร์เนตนี้ ไม่ว่าจะที่เล้าเป็ดหรือที่บอร์ดของบี้ก็ตาม “ไม่มีการเขียนตอนพิเศษของนิยายเรื่องนี้อีกตลอดไปค่ะ”
3. ขอโทษสำหรับคนอ่านบางคนที่ติดต่อมา ทั้งอีเมล พีเอ็มที่บอร์ดหรือพีเอ็มที่เล้าในเรื่องติดต่อให้รีปริ้นหรือเรื่องของสั่งซื้อหนังสือก็ตาม ชี้แจงไปข้อที่ 1 แล้ว..ดังนั้นขอโทษที่เคยรับปากว่าจะตีพิมพ์อีกครั้งค่ะ ^^
หมายเหตุ : ชี้แจงเกี่ยวกับเหตุผลทั้งหมดว่า “ไม่ได้มีปัญหากับใครหรือเรื่องอื่นใดทั้งสิ้น นี่เป็นการตัดสินใจของบี้เพียงคนเดียวเท่านั้น”
ขอบคุณคนอ่านทุกท่านที่ติดตามผลงานในทุกๆเรื่อง ขอบคุณคนอ่านหน้าเก่าที่อยู่ตั้งแต่เรื่องต้าข้าว แสบปาน เป้เข็มนี่ด้วยเช่นกัน ขอบคุณในความรักที่มีให้ตัวละครทุกตัว..ขอบคุณค่ะ (และขอโทษด้วยจริงๆ)
Good Bye
“สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต”
โดย เบบี้ (18/พ.ค/2554 @ 23:26น.)
จบการชี้แจง ^^
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ใจหายอย่างบอกไม่ถูก อยากบอกว่าเสียดายมากที่ไม่รีปริ้นอีกรอบ เพราะรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครเรื่องนี้จริงๆ :monkeysad:
เรื่องนี้จะเป็นนิยายที่ประทับใจอีกเรื่อง ขอบคุณมากมายนะคะ จะไม่มีวันลืมจริงๆ
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆ สิ่ง ขอบคุณในจินตนาการ ขอบคุณในทุกตัวอักษร ขอบคุณจริงๆ ค่ะเบบี้
:L2: :กอด1: :L2: :กอด1:
-
แอบใจหายเบาเบา แต่ก็ขอบคุณมากนะคะ :L2:
-
ใจหายเหมือนกันนะ.. :monkeysad:แต่ก็ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
ติดตามอยู่ตลอดว่าจะมีการรีปริ้นหรือไม่
แต่ไม่มีก็เข้าใจคะ เคารพในการตัดสินใจของผู้เขียน
ขอบคุณเบบี้มากๆนะที่ได้เขียนนิยายเรื่องนี้มาให้พวกเราได้อ่าน
ขอบคุณมากคะ :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณทุกตัวละครที่คุณเบบี้สร้างสรรให้ได้อ่านค่ะ
รักทุกตัวละครค่ะ
-
ขอบคุณเบบี๋ที่นำนิยายคุณภาพดีเรื่องนี้มาให้พวกเราชาวเล้าได้อ่านค่ะ
-
เข้าใจค่ะ
แม้จะใจหายไปบ้าง
แต่ก็ขอบคุณที่มีข้าว ต้าร์
มาให้อ่านตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา
-
อ่านวนอีกกี่รอบก็สนุกเหมือนเดิม o13
-
อื้อ ขอบคุณมากๆเหมือนกัน ที่ทำให้ฉันมีความสุขมากๆเวลาได้อ่านเรื่องนี้
ยิ้มได้ หัวเสีย มีบ้างที่บางทีกลับมาอ่านแล้วร้องไห้
ครบรสจริงๆ ไม่มีอะไรจะพูดบอกล่ะ ขอบคุณมากๆนะจ้า เบบี้
-
ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำนี้ "ขอบคุณ" ชอบเรื่องนี้มากดีใจที่มีโอกาสได้รู้จักตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้เหมือนเรารู้จักกันจริงๆเหมือนมีตัวตนจริงๆ
-
ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกอบี้ที่แต่งนิยายเรื่องนี้มาให้เราได้อ่าน
มันเป้นนิยายที่ทำใ้ห้เราได้รักตัวละครเ่รื่องนี้มาก
เราชอบนิสัยของข้าว ของต้าร์ และของหลายๆๆคน
มันทำให้เราได้เห็นแนวคิดในมุมมองที่ต่างกันไปอะ
ชอบมากกกกกกกกกกกก
จิงๆแล้วไม่อยากให้จบเลย เพราะชอบสองคนนี้มากจิงๆๆอะ
แถมเค้ายังทำให้เรารุ้จักกะบี้อีกด้วยอะ
ขอบคุรณมากนะจ๊ะ ขอบคุณจิงๆๆๆๆ :m15: :m15: :m15:
-
เหมือนชีวิตขาดหายอะไรไปเลยอ่ะ เบบี้จ๋า ยังไงก็อย่าลืมขนมนะ
รออยู่ทุกวันเลยจ๊ะ อยากได้ให้ครบทุกเรื่องเลย
เราเคารพการตัดสินใจของเบบี้เสมอ ถึงแม้จะเสียดายที่เรื่องนี้ต้องจบไป ฮืออออออ
-
ถึงจะแอบเสียดายที่ไม่มีตอนพิเศษอีกแล้ว
ยังดีที่ซื้อนิยายเก็บไว้
อยากบอกว่ารักตัวละครทุกตัว
และ"ไม่เสียดายซักเสี้ยวนาทีที่เฝ้าติดตามนิยายเรื่องนี้"
ขอบคุณบี้อีกครั้งครับ
-
แอบใจหายกับการที่จะไม่ได้เห็นตอนพิเศษเรื่องนี้อีกแล้ว
ขอบคุณเบบี้นะ ที่แต่งเรื่องที่สุดๆแบบนี้ออกมา
^^
ปล.ขอถามอีกนิดสิคะ แล้วตอนพิเศษที่เพิ่มเติมขึ้นมา จะมีการรวมเล่มเพิ่มอย่างที่เคยบอกไว้ไหมคะ? คือ..ถึงจะรวมใส่กับบ๊อกซ์ไม่ได้แต่ก็อยากมีรูปเล่มเก็บไว้ด้วยกันอ่ะค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับคำชี้แจงค่ะ แต่ก็เหมือนข้างบนคือใจหายมาก
นิยายเรื่องนี้อ่านซ้ำหลายรอบ ชอบมาก รักมาก
ชอบในนิสัยของแต่ละตัวละคร ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้นะคะ
-
เป็นเรื่องนึงที่ชอบมากเลยค่ะ อ่านแล้วประทับใจกับความช่างตื้อช่างตามของต้าร์มากตอนแรก ข้าวก็เจ๋ง มีแต่คนน่ารักเต็มไปหมด
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ คงคิดถึงนิยายเรื่องนี้แน่ๆเลย^__^
-
แอบใจหายกับการที่จะไม่ได้เห็นตอนพิเศษเรื่องนี้อีกแล้ว
ขอบคุณเบบี้นะ ที่แต่งเรื่องที่สุดๆแบบนี้ออกมา
^^
ปล.ขอถามอีกนิดสิคะ แล้วตอนพิเศษที่เพิ่มเติมขึ้นมา จะมีการรวมเล่มเพิ่มอย่างที่เคยบอกไว้ไหมคะ? คือ..ถึงจะรวมใส่กับบ๊อกซ์ไม่ได้แต่ก็อยากมีรูปเล่มเก็บไว้ด้วยกันอ่ะค่ะ
ตอบ ขอคิดดูก่อนแล้วกันค่ะ..มีคนขอมาแบบนี้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของอนาคตเนอะ(บี้ให้คำตอบตายตัวไม่ได้จริงๆ) หนังสือรวมตอนพิเศษ..มันก็ต้องออกมาพิเศษ ถ้าไม่มีอารมณ์พิเศษ..ก็คงแต่งไม่ได้ :m15:
-
โชคดีนะที่เรามีเก็บไว้ อยากจะบอกว่าเป็นนิยายที่อ่านไม่รู้จักคำว่าเบื่อเลย ตั้งแต่ซื้อมาอ่านจบไปเกือบ 10 รอบแล้ว เอาไว้อ่านแก้เบื่อ แก้เซ็ง คลายเครียดได้ดีนักแล
ขอบคุณจากใจค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอขอบคุณนักเขียนที่สละเวลามากมายมาแต่งเรื่องราวสนุกๆให้อ่าน แล้วอยากจะบอกว่ารักทุกตัวละคร
กว่าจะตามอ่านทัน ตาลายไปหลายวันแต่หยุดอ่านไม่ได้ ใจหายเหมือนกันที่คิดว่าจะไม่ได้อ่านอีก เสียดาย แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเรื่องดีดีไว้คลายเครียด แต่ยังไงก็เคารพการตัดสินใจของนักเขียน
-
:monkeysad:ต้าร์ข้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :monkeysad:
-
:m15:เสียดายจัง :monkeysad:
1....ที่ไม่มีแบบฉบับตีพิมพ์เก็บไว้อ่าน(มาไม่ทัน)เข้ามาอ่านช้าไปหน่อย
:sad11:
2....ได้เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกใจหายที่จะไม่มีให้อ่านต่อ :o12:(ทั้งๆๆที่อยากใหม่มีต่อ)
3....ใจหายมากๆๆ(รักตัวละครทุกตัว)เป็นนิยายที่ดีจริงๆๆ(เฝ้าติดตามอ่านมาตลอด) :sad4:ตั้งแต่ได้เริ่มอ่านมา
4....เคารพการตันสินใจของผู้เขียน(แต่อยากให้มีเป็นฉบับรวมเล่ม) :เฮ้อ:ลองพิจารณาอีกครั้ง
5....และสุดท้ายขอขอบคุณ "เบบี้" (จากใจจริงๆๆ) :z3:ที่ได้นำเสนอผลงานดีๆๆ
-
เสียดายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนั้นสั่งไม่ทัน :z3:
ต้องลากันจริงๆแล้วหรอเนี่ย คิดถึงทุกๆตัวละคร ในเรื่องนี้ :monkeysad:
-
จ้าเบบี้
แต่จะไม่มีตอนพิเศษอีกแล้วเหรอ
คงคิดถึงข้าวปั้น-ต้าร์ ปาน-แสบ และพ้องเพื่อนแย่เลย
-
รับทราบค่ะเบบี้
แอบเสียดายที่จะไม่ได้อ่านตอนพิเศษอีกแล้ว
เจอกันที่เมตร-สลิ่มนะคะเบบี้
-
ใจหายและเสียดายมากเลยคะ
เสียดายที่เขามาซื้อหนังสือคุณเบบี๋ไม่ทันและจะไม่มีการตีพิมพ์อีกครั้ง
เสียดายที่จะไม่มีตอนพิเศษอีก เพราะอยากอ่านจนกระทั่งตาร์ข้าวแก่กันไปข้างอะคะ
สุดท้ายขอบคุณเบบี๋สำหรับนิยายดี ๆ และความจริงใจที่คุณเบบี๋มีให้กับคนอ่านทุกคนคะ
:pig4: คะ :กอด1:
-
เสียดายและเสียใจมากๆ ที่จะไม่ได้อ่านอีก (น้ำตาซึม)
แต่ก็เคารพการตัดสินใจของน้องเบบี้นะ
รักตัวละครทุกตัวและเบบี้มากๆ
-
อยากให้มีรีปริ้น อยากได้มาก แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเบบี้มากกว่าค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ค่ะ ชอบน้องปานมากจริงๆ o13
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เสียดายเหมือนกัน คิดว่ารีรอบนี้จะได้เก็บไว้เชยชม
แต่ไม่เป็นไร นับถือการตัดสินใจของเบบี้เสมอแหละ
แต่อยากได้ทำเรื่องขนมกับพี่ทายอ่า อยากได้ อยากเก็บ
นักอ่านโลภมากเนาะ อยากเก็บสะสมอ่ะ สลิ่มกับพี่เมตร
ขอให้ทำนะจ๊ะ อันนี้รีเควสอย่างหนักแน่นเลยหละ :pig4:
-
รับทราบแล้วค่ะ ใจหายเหมือนกันนะเนี๊ยะ :bye2:
-
รับทราบและขอบคุณเบบี้นะค่ะ สำหรับ "สุดท้ายกูก็รักมึงเข้าจนได้ไอ้โรคจิต"
คงคิดถึงตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ตลอดไป
ปล.รอขนม กับสลิ่ม อยู่นะค่ะ เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น รอได้เสมอสำหรับเบบี้
:L1: :pig4:
-
เข้ามารับทราบจ้า ต้องขอบคุณเบบี้ที่เขียนนิยาย(ยาวๆ)มาให้อ่าน
อ่านจนรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนกับตัวละครในเรื่องเลยอะ ^^
แล้วจะรอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผลงานอื่นๆ จากเบบี้อีกจ้ะ :pig4:
-
รู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อยที่ เพื่อนพี่น้อง ในเรื่องนี้
จะต้องจากลากันจริง ๆ แล้ว ก็ผมว่า
คงจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป เรื่องนึงเลยทีเดียว
สำหรับเรื่องนี้
ยังไงก็ต้องขอบคุณ เบบี้นะคับสำหรับนิยายดี ๆ ที่สร้างสีสัน
เสียงหัวเราะหรือแม้แต่เรียกน้ำตาได้ไม่ว่าจะอ่านสักกี่ครั้งก็
ยังคงมีความรู้สึกเดิมไม่เปลี่ยน
อย่างน้อยผมก็ยังหวังเอาไว้ว่า เบบี้ คงมีอารมณ์พิเศษเร็ว ๆ
เพื่อนิยายเรื่องอื่น ๆ หรือมีอะไรพิเศษ ๆ สำหรับสาวกนิยายเบบี้
อย่างนี้อีกนะคับ (ฮิ ฮิ ฮิ )
-
เห้ออออออออออออออ แอบเสียดายนะเนี่ย : :L1: :L1: :L1:
-
รับทราบค่า
เรื่องนี้จบบริบูรณ์ ไปปูเสื่อรอเรื่องใหม่แทนค่า
อยากให้เบบี้เขียนนิยายสนุกๆมาให้เพื่อนๆอ่านกันอีกเรื่อยๆนะคะ
:pig4:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มีมานะคะ
ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอนะ
-
ชอบจังเวลาน้องเพลงอยู่กับแสบปาน
ปล.เรื่องนี้จบแบบสมบูรณ์แล้ว ก็ขอบคุณ คุณเบบี้ด้วยนะครับ ที่เขียนเรื่องสนุกๆมากๆมาให้อ่านกันนน...
-
:L2: ขอบคุณทุกเรื่องราว ที่ถ่ายทอดออกมา ให้มีทั้ง ความสุข เสียงหัวเราะ และน้ำตา
ขอบคุณค่ะ
-
ไม่มีตอนพิเศษต่ออ่ะไม่เป็นไรหรอก เพราะเท่าที่มาต่อให้ก็ที่สุดละ...
แต่จะไม่รีปริ้นท์เนี่ย :serius2: o9 :beat: เซ็งเลย...
...ไม่เป็นไรไม่ได้ที่ระลึกจาก ตาร์+ข้าว เค้ารอสลิ่มกับเมตรก็ได้
ยังไงก็จะคอยติดตามนิยายเรื่องต่อๆไปของเบบี้นะ ขอบคุณเหมือนกันที่สร้างความสุขให้มากมายบนพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้
:pig4: :pig4: :กอด1:
-
แอบใจหายกับการที่จะไม่ได้เห็นตอนพิเศษเรื่องนี้อีกแล้ว
ขอบคุณเบบี้นะ ที่แต่งเรื่องที่สุดๆแบบนี้ออกมา
^^
ปล.ขอถามอีกนิดสิคะ แล้วตอนพิเศษที่เพิ่มเติมขึ้นมา จะมีการรวมเล่มเพิ่มอย่างที่เคยบอกไว้ไหมคะ? คือ..ถึงจะรวมใส่กับบ๊อกซ์ไม่ได้แต่ก็อยากมีรูปเล่มเก็บไว้ด้วยกันอ่ะค่ะ
ตอบ ขอคิดดูก่อนแล้วกันค่ะ..มีคนขอมาแบบนี้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของอนาคตเนอะ(บี้ให้คำตอบตายตัวไม่ได้จริงๆ) หนังสือรวมตอนพิเศษ..มันก็ต้องออกมาพิเศษ ถ้าไม่มีอารมณ์พิเศษ..ก็คงแต่งไม่ได้ :m15:
รวมด้วยเหมือนกัน ถึงมันจะเป็นเรื่องในอนาคต ก็จะรอนะ
เป็นเรื่องที่อยากเก็บอย่างสมบูรณ์จริง รอแบบพิเศษๆ ต่อไป
-
บ๊ายบาย เป้-เข้ม ต้าร์-ข้าว กลับไปอ่านอีกรอบได้ๆๆๆๆๆ :sad4: :bye2:
-
ขอบคุณนะค่ะ ยังไงก้ออ่านของเบบี้เสมออ่ะ ถึงจะไม่ค่อยเม้นก้อเถอะ 555
จะติดตามเสมอค่ะ
-
อืม..ก็นะ ตั้งหน้าตั้งตารอให้ถึงเดือนตุลา แต่สุดท้าย..เฮ้อ
ไม่เป็นไรค่ะ แม้จะเสียดายมากก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว..เนอะ
ยังไงก็จะตามเรื่องต่อไปแล้วกันนะคะ ว่าแต่เรื่องชุลมุนวุ่นรักนี่มีแนวโน้มจะรวมเล่มไหมคะ ถ้ามีเราก็อยากได้เก็บนะรวมถึงพี่เมตรกับน้องสลิ่มด้วย อิอิ
-
ตั้งแต่ซื้อมาอ่านไปเกือบสิบรอบแว้ว
ไม่เสียดายกะตังค์เลยอ่ะ
ขอบคุณที่บี้แต่งเรื่องดีๆ แบบนี้มาให้อ่าน
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
เสียดายนะ เพราะชอบเรื่องนี้มากๆ
เสียดายที่ไม่ได้ซื้อตอนรอบแรกด้วย
แต่ก็จะติดตามเรื่องอื่นของพี่เบบี้ต่อไปค่า :bye2:
-
ใจหายจริงๆ เลยค่ะ
เพราะรอรีปริ้นซ์เหมือนกัน
แต่ก็เข้าใจเบบี้นะคะ
ส่วนเรายังมีเรื่องอื่นของเบบี้ที่ตั้งความหวังอยู่ว่าจะได้พิมพ์นะ
-
อ่า ใจหายมากๆเลย
เพราะรอรีปริ้นอยู่เหมือนกัน
เสียดายมากที่มาไม่ทันรอบแรก
แต่ก็เคารพการตัดสินใจของพี่บี้นะคะ
จะติดตามเรื่องอื่นของพี่บี้ต่อไปค่ะ ^^
-
:กอด1:
-
พี่เบบี้ครับ มาเป็นทางการเลยนะครับ
ว้าเสียดายที่จะไม่ได้อ่านตอนพิเศษของแต่ละคนอีกแล้ว
ไม่เป็นไรครับพีมั่นใจว่ายังมีเรื่องอื่นๆที่จะตามออกมาหลังเรื่องนี้อีกแน่ๆ
ขอบคุณครับเจ้ที่น่ารัก
-
รับทราบจ้าเบบี้
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆนะคะ
:pig4:
-
ลงชื่อรอรีปริ๊นท์ รอเดือนตุลาอยู่เหมือนกัน เศร้าจัง T_T
-
ฮือๆๆๆๆ ปิดฉากลงอย่างสมบูรณ์แล้วดิ
ผมรอรวมเล่มตอนพิเศษกะรอรวมเล่มของเรื่องอื่นด้วยนะครับ
กอดเจ้เบบี๋ :กอด1: แทนคำขอบคุณจากใจ
ป.ล. จะอารมณ์ติ๊สไปไหนเรอะเจ๊ >> คำว่า "ขี้เกียจ" อย่างชัดอ่ะ
-
ไม่มีแล้วจริงหรอ
น่าเสียดายจังที่คราวก่อนไม่ได้ซื้อไว้
ชอบเรื่องนี้มากๆ โดยเฉพาะต้ากับข้าว เพราะเหมือนเรื่องนี้จะดำเนินยังไงต่อก็ได้ ขอแค่สองคนนี้รักกัน ดูเป็นคู่ที่วิเศษแล้วเข้าใจกันมากๆเลย
ชอบตัวละครของเรื่องนี้ทุกตัวเลย
แต่ก็เคารพในการตัดสินใจของพี่บี้
ปล.เดือนตุลายังแอบหวังนิดๆ เผื่อพี่บี้จะเปลี่ยนใจใหม่ :กอด1:
-
ติดตามมานานแล้ว แต่เพิ่งมีโอกาสเม้น
ขอบอกว่าสนุกมาก ครบทุกรสชาติจริง
ในที่สุดก็จบอย่างถาวร :pig4:
-
ไม่แต่งต่อแล้วหรอครับ
อ่านมานานมากเหมือนกันนะเรื่องนี้
เคยย้อนกลับไปอ่านตอนเก่าๆ ด้วย ^^
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างละกัน ^^
-
รับทราบจ้า
ชอบตัวละครของเบบี้จริง ๆ เลย
เสียดายที่ไม่ได้ออกมาโลดแล่นแล้ว
อย่างไงก็ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุก ๆ ให้ได้อ่านกันจ้า
-
ยินดีที่ได้รักตัวละครทุกตัวและจะติดตามต่อไปนะจ๊ะเบบี้...พี่ฟะ
-
โอเคนะ แอบเสียดายและใจหาย ถึงเราไม่ทันที่บี้เริ่มแต่งและเอาลง แต่เราก็ได้อ่านทุกตอนนะ
แต่ไม่เป็นไร แล้วแต่บี้สะดวกเลย ยังไงก้ได้ รับได้เสมอจ้า
รอเธอทุกผลงานนะจ๊ะที่รัก คึคึ
รักบี้ที่สวดดดดดด
-
จะไม่มีต่ออีกแล้วหรอ??
ใจหายมากเลยนะ รักเรื่องนี้มากๆ
บอกตรงๆ อ่านหลายรอบมากมาย เบื่อๆก็เข้ามาอ่าน เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก
ชอบ ข้าวมาก จริงๆ แบบชอบแบบข้าวเลย ชอบทุกคู่ในเรื่องนี้
เอาจริงๆก็เสียดายนะที่จะไม่มีต่อไปอีกเเล้ว แต่ยังไงก็รักเรื่องนี้ และจะอยู่ในใจตลอดไป
ปล. รักคนแต่งด้วย เรื่องอื่นๆก็ติดตามนะจ้า าา
-
เข้ามาเสียใจและเสียดาย เป็นอีกเรื่องที่รออยู่ แต่ทุกสิ่งอย่างเคารพการตัดสินใจนะคะ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ ให้อ่านคะ...
-
ไม่เป็นไรค่ะ ก้อจะจำไว้ว่าได้อ่านนิยายเรื่องนี้ที่สนุกมากๆ ขอบคุณค่ะ
-
แง๊ๆๆๆๆๆๆ อดได้หนังสือเลย
แต่ไม่เป็นไรจ้า ถ้าคิดถึงก็กลับมาอ่านในบอร์ดใหม่ อิอิ
-
รู้สึกใจหายครับ ที่จะไม่ได้อ่านตอนพิเศษอีก
นิยายเรื่องนี้ทำให้ผมได้เปลี่ยนทัศนคติของผมใหม่ เกี่ยวกับความรัก
เรื่องการเรียน เรื่องการใช้ชีวิต (เอาเรื่องดีๆนะ ฮิฮิ)
ถ้าไม่มีตอนพิเศษแล้ว หรือจะมีเรื่องใหม่
ก็จะติดตามต่อไปนะครับ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ผมรักตัวละครทุกคน รักมากถึงมากที่สุด (ไรเตอร์ด้วย)
-
:L2:
-
เสียดายมาก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/03.gif) เพราะที่ช่วงน้องบี้ตีพิมพ์เรื่องนี้ พี่ยังไม่รู้จักเล้าเป็ดเลย
ใจหายมาก เพราะไม่สามารถเก็บมาไว้ในครอบครองได้(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/145.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/013-2.gif)แต่จะกลับมาอ่านใหม่ในเล้าแทนนะ
-
งานเลี้ยงยังมีวันเลิกรา ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆ ของตาร์กับข้าวมาให้อ่านกันนะค่ะ
เราก็ขอติดตามผลงานเรื่องใหม่ๆ ต่อไปค๊า
-
o22 shok อย่างแรงคะ
จะไม่ได้อ่าน ต้า ข้าว แสบ ปาน เป้ เข็ม และคนอื่นๆอีกแล้วหรอ
:o12: ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆเศร้าแต่ไม่เป็นไรคะ
เพราะยังไงเรื่องนี้ก็อยู่ในใจตลอดกาลลลลลลล
-
:o12: :o12: :o12:
น่าเสียดาย แต่ก็นะ เป็นการตัดสินใจของเจ้าของเรื่อง
แต่ก็เอาเหอะ ขอบคุณมากที่แต่งเรื่องดี ๆ มีข้อคิดหลากหลาย
มาให้ได้อ่านกัน สนุกสนานมาก เป็นอีกเรื่อง ที่จะ
ติดตา ตรึงใจ ไปอีกนาน อ่านแล้วก็กลับมาอ่านอีก
ตอนแรกอ่านมันรวดเดียว ขอบอกหลายคืนมาก โฮกกก ฮากกกก
ทุกตอน 555 แอบเสียใจ อยู่ เบา เบา
-
นิยายเรื่องนี้พี่ชอบมากมากเลยนะครับ
ขอให้เรื่องนี้อยู่ในเล้าเป็ดตลอดไป
เวลาที่คิดถึงต้าข้าว เข็มเป้ แสบป่าน
จะได้เข้ามาอ่านคิดถึงมากมาย
-
ใจหายเลย จะไม่มีตอนพิเศษให้ติดตามแล้ว
อยากจะบอกว่าผมรักตัวละครทุกคนในเรื่องนี้ (ไม่ได้เวอร์นะ)
แต่ก็เข้าใจนักเขียนนะครับ ถ้าไม่มีอารมณ์แต่งก็คงแต่งไม่ได้
ขอบคุณนะครับ ที่นำเรื่องดีๆมาลงให้ได้ติดตามกัน ^^ :pig4: :pig4:
-
เคารพในการตัดสินใจของเบบี้นะที่จะไม่มีรีปริ้นเรื่องนี้รอบ 2 อีก
เเต่อยากจะบอกว่า...เสียดายมากกกกกกก...เพราะตั้งใจเก็บเงินเพื่อรอซื้อเรื่องนี้ตอนเดือนตุลาฯ ตามที่เบบี้เคยบอกไว้โดยเฉพาะ...
ถ้าเกิดเปลี่ยนใจใหม่ขึ้นมา ก็รีบบอกเลยนะคะ...เเต่คงยากใช่มั้ย :m15:
-
ตามอ่านมาตลอด แต่ไม่ค่อยได้เม้นท์เลยย จะบอกว่าชอบมากอ่านไปตั้งหลายรอบ ชอบทุกคนในเรื่องจนแอบคิดว่าเป็นเพื่อนเราจริงๆๆ
-
น่าเสียดายนะคะ จะไม่มีตอนพิเศษอีกแล้ว สนุกมากๆนะคะ หลังจากอ่านมายาวนาน คงคิดถึงแย่ คงจะเข้ามาอ่านอีกหลายๆรอยเลย
-
อ่า รับทราบค่ะ เอาเป็นว่าเคารพการตัดสินใจของคุณเบบี้แล้วกันนะคะ
แต่แอบเสียดายมาก นั่งนับเดือนรอ คุณบี้เปิดจองรีปริ้นเลยอ่า :sad4: :sad4:
-
+1 ให้เบบี้ ,, จริงๆเรื่องนี้ จะว่าจบก็จบนะ
แต่ถ้าจะบอกว่าไม่จบ ก็เหมือนไม่จบอ่ะแหละ
เสียดาย ที่ไม่มีตอนพิเศษอีกแล้ว
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วร้องไห้ตาม
ตอนแต่ง เบบี้เป็นงี้มั้ย ,,
ถ้ายังไง ขออนุญาต เซฟไว้ อ่านยามเหงานะ
^^ รักตัวละครทุกคนจริงๆ
ปล. สุดท้ายนี้อยากบอกว่า รักพี่ตาร์มาก!!!!!
-
รีบเปิดเข้ามาอ่านอย่างว่องด้วยฟามใจเสีย :sad4: แต่ก็นะครับ เป็นการตัดสินใจของพี่เบบี้ คนอ่านก็ขอน้อมรับการตัดสินใจครั้งนี้โดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น
เพิ่งได้มีโอกาศอ่าน(เมื่อไม่นานมานี้) เสียดายที่มาไม่ทันเรื่องนี้ตีพิมพ์เป็นหนังสือ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ คิดถึงเมื่อไหร่ค่อยมาอ่านในเล้าก็ได้ :กอด1:
รู้สึกผูกผันกับตัวละครทุกตัวและคนแต่ง จริงๆแล้วให้มันจบแบบนี้ก็ถือว่าสมบูรณ์ที่สุดแล้ว พี่ต้าร์-ข้าวก็โตขึ้นจนมีลูกไปแล้ว 5555+
เพื่อนคนอื่นๆก็มีหน้าที่การงานที่ดีทำ ถือว่าโอเคแล้วครับ o13
:pig4:
-
ขอบคุณมากๆค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก
อ่านกี่รอบก็ยังรู้สึกดีและมีความสุขจริงๆ
ทำให้ยิ้ม หัวเราะและรู้สึกตามได้
แม้จะไม่มีการรีปริ้นแล้ว
แต่หวังว่าจะไม่ลบไปใช่ไหมคะ
เพราะไม่รู้ว่าจะกลับมาอ่านอีกได้ยังไง
เวลาเจอเรื่องอะไรในชีวิต
เรื่องนี้มีข้อคิดที่ให้มุมมองหลายๆอย่าง
เป็นเรื่องที่ดีจริงๆค่ะ
ยังไงก็ยังมีความหวังนะคะว่า
ไม่แน่วันข้างหน้าอาจจะมีรีปริ้นก็ได้
รักต้าข้าว เป้เข็ม แสบปานและทุกคน
ที่สำคัญรักคนเขียนค่ะ ^^
-
จบอย่างบริบูรณ์แล้วสิ
ขอบคุณนะครับ ที่โพส อย่างต่อเนื่องให้รับอ่าน อย่างเคยเป็นมา
อิอิ
ชอบข้าว กะ ต้าร์ มากอ่ะ
แต่อยากอ่านเรื่องของ ขนม อีก
ของเพลง ด้วย
ขอบคุณครับ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณมากค่ะ สนุกได้อารมณ์มาก อ่านแล้วประทับใจสุดๆ
เขียนออกมาได้สนุกมากค่ะ
แอบเสียดายที่ไม่มีต่อแล้ว
- - แอบเชียร์ ทศกับเอ็มอยู่ห่างๆ 55555+
อยากได้หนังสือเหมือนกันค่ะแต่ไม่รู้ติดต่อยังไงดี TT^TT
รักคนเขียนมากมายค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องที่น่าประทับใจเช่นนี้นะค่ะ
-
นิยายเรื่องนี้ขอบอกได้เลยว่ามันสนุกมาก o13
มีทุกรสชาติ หวาน เปรี้ยว ขม เผ็ด
อ่านเเล้วรู้สึกอินไปกับตัวละคร
เหมือนตัวละครนั้นๆมีชีวิตอยู่ในโลกของความเป็นจริง
เราเป็นเอฟซีของเเสบกับปาน ชอบปานมาก :o8:
เป็นกำลังใจให้กับคุณเบบี้ในเรื่องอื่นๆด้วยนะคะ :pig4:
-
:pig4: :pig4:
ชอบเรื่องนี้มากๆ อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ^^ o13
-
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆเลยค่ะ
ขอบคุณที่แต่งให้อ่านกัน
ใจหายเหมือนกันค่ะ ที่เรื่องนี้จบบริบูรณ์แล้ว
-
:pig4: :pig4:
:กอด1:
:bye2: :bye2:
-
จบลงอย่างสมบูรณ์แล้ว :m15:
แอบเสียดายเหมือนครับ
ชอบเรื่องนี้มากมากเลยครับ
ขอบคุณผู้แต่ง ที่แต่งเรื่องดี ๆ แบบนี้ครับ
-
เคารพในการตัดสินใจและเรื่องจบนะคะ แต่เสียดายมั่กๆ ที่จะไม่ได้ฉบับหนังสือมาไว้ในความดูแล
ขอบคุณจริงๆ สำหรับเรื่องราวดีๆ ที่สร้างมาให้ แล้วก็ถ้ามีโอกาสเปลี่ยนใจแจ้งกันบ้างนะคะ
เพราะเท่าที่เห็นมีคนอีกมากเลย ที่อยากได้ลูกๆ ของเบบี้ไปดูแล ^_^ สู้ๆ ค่ะ
-
สนุก มันส์ เร้าใจ มากค่ะ
ใช้เวลาอ่านอยู่หลายวันเลยทีเดียว อิอิ
ขอบคุณค่ะ
-
มาตามอ่านหมดแล้ว ขอบคุณ คุณเบบี๋มากๆเลย
สนุกดี ให้อารมณ์เด็กวัยรุ่นๆ ความรักหลายรูปแบบ
ปล. ชอบคู่แสบ-ปาน สุดๆแล้วอ่ะ (แสบจริงๆ)
-
เพิ่งมาติดตามอ่านจบจบ
แล้วคุณเบบี้ไม่ต่อ... :o12:
แต่ก้เชื่อในการตัดสินใจนะครับ
แต่ขอพูดถึงนิดนึง
..ผมรู้สึกซาบซึ้ง ผูกพันธ์ กับเนื้อหาและตัวละครมากอะครับ (เว่อร์ไปปะนี่)
แอบมีน้ำตาในหลายๆตอนที่มันตรงกะชีวิตจริง คนเพิ่งอกหัก :sad4: :sad4:
อยากจะขอบคุณ คุณเบบี๋ มากๆๆนะครับ ที่ทำให้ผมมีความสขมากๆกับการอ่านนิยายเรื่องนี้
แต่ในใจก็แบบ เฮ้ยย ไม่ต่อแล้ว ใจหายจริงๆ แต่ก้เข้าใจว่าตอนพิเศษอันสุดท้าย
ก็คงต้องปล่อยให้เรื่องเดินต่อไปเอง เหมือนชีวิตคนเราที่ยังไม่สิ้นสุดเนอะ
แต่แอบหวังว่าจะมี ตอนสุดท้ายจริงๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวทุกคนในวัยที่แก่... :o8: :o8:
ขอบคุณคุณเบบี๋มากๆๆเลยนะครับ จะติดตามเรื่องอื่น และขอเป็นแฟนคัลบด้วยคนนะครับ o13 o13
-
มาตามอ่าน จบหมดแล้ว :bye2:
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะ o13
-
ตอบ ขอคิดดูก่อนแล้วกันค่ะ..มีคนขอมาแบบนี้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของอนาคตเนอะ(บี้ให้คำตอบตายตัวไม่ได้จริงๆ) หนังสือรวมตอนพิเศษ..มันก็ต้องออกมาพิเศษ ถ้าไม่มีอารมณ์พิเศษ..ก็คงแต่งไม่ได้ :m15:
รักเบบี้ที่สุดอ่ะ! :กอด1:
-
ขอบคุณมากนะคะ(ในหลายๆเรื่อง)
ทำตามใจตัวเองเลยค่ะ(ก็ตามใจคนเขียนนั่นแหละ) :L2:
โชคดีค่ะ
:bye2:
-
อ่านจบแล้ว!! แอบใช้เวลาเหมือนกันนะเนี่ย เนื้อเรื่องยาว แต่ชอบมากค่ะ :)
หลายคู่ให้ความรู้สึกต่างกัน บางตอนเรียกน้ำตาได้อีก :impress3:
ก็ยังยืนยันคำเดิมจากเรื่องที่เคยอ่านของคุณเบบี้ว่าอ่านแล้วรู้สึกว่าเค้ามีชีวิตกันจริงๆ
อ่านไปอินไปกันเลยที่เดียว หลายอารมณ์มากมาย ทั้งเรียกเลือด :haun4: เรียกน้ำตา :m15:
ตามอ่านมาจากเรื่องของเมตรสลิ่มแล้วก็มาเรื่องของทายขนมค่ะ อ่านจากเรื่องล่าสุดไล่มาซะงั้น
อยากบอกว่าไม่ผิดหวังเลย สุดสุดทุกเรื่องค่ะ o13
ก็...เป็นกำลังใจให้คุณเบบี้ในทุกๆเรื่องนะคะ แล้วก็ขอบคุณมากมายสำหรับนิยายทุกๆเรื่องเลยค่า :)
-
ตามมาอ่านจากที่เห็นรุ่นของอาในเรื่องชุลมุนวุ่นรัก
อ่านแล้วรู้สึกแบบหลากอารมณ์มาก
โหด :beat: มั :z6:น ฮา :m20: ซึ้ง(ถึงขั้นเสียน้ำตา) :sad4: และฉากเรียกเลือดที่... :haun4: :haun4:
พี่ตาร์กับข้าวนี่รักกันมากอ่ะ ถึงแม้จะมีอุปสรรค(อันมากมาย)มาขัดขวางก้สามารถรักกันได้อย่างยาวนาน
ที่ชอบสุดๆ คือตอนที่ 122 ตอนที่พี่ตาร์ปกป้องข้าว แบบว่าพี่ตาร์เย็นชาสุดๆ (แต่ยังมากลัวข้าวโกรธตอนท้ายอีกน่ารักจริงๆ)
สีสันของเรื่องนี้ก็มีเยอะอ่ะ ทั้งคู่ปานแสบ(เมื่อไหร่พี่แสบจะทำตัวน่ารัำกๆ กับปานมั่งเนี่ย)
ส่วนคู่เป้เข็ม นี่ก็ต้องถึงขั้นเจ็บตัวถึงจะรักกันได้
พี่เจ้า กับพี่ตัง ก็สีสันมาก (โดยเฉพาะพี่เจ้า พี่จะน่ารักไปไหนเนี่ย)
พี่เพลงในตอนเด็กๆ ก็เป็นเด็กที่ฉลาดสุดๆ(ฉลาดจนแอบหมั่นไส้เล็กๆ)
สุดท้ายท้ายสุดในการพล่าม ขอบคุณพี่เบบี้นะคะที่แต่งนิยายสนุกๆ มาให้อ่าน
ให้มีอะไรทำในตอนเครียดๆ :L2: :L2: :L2:
ของเค้าดีจริงๆ o13 o13 o13
-
อ่านจนไม่เป้นอันทำงานทำการเลยครับ :really2:
-
อย่าเพิ่งจบเลยนะครับไม่เคยติดนิยายอะไรขนาดนี้มาก่อน อยากให้มีตอนเพิ่มนะครับ
-
ขอบคุณมากครับชอบเรื่องนี้มาก สนุกมากๆครับ มีหลายคู่หลายรสชาติ ทั้งฮาบางทีก็น้ำตาไหล อยากให้เบบี้เขียนเรื่องแบบนี้อีกนะครับ จะติดตามและเป็นกำลังใจให้ สู้ๆครับ
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ขอบคุณนะคะ อ่านจบแล้วเหงาเลย น่ารักทุกคู่ มีครบทุกอารมย์ ^ ^
-
อ่านจบแล้ว มีครบทุกรสชาติดีครับ
-
อ่านจบไปแล้วอีกรอบ :laugh:
อยากได้หนังสือมั่งไรมั่ง แหะๆๆ แต่ไม่ทันแล้วเนอะ
แด๋วตามไปอ่านอีกเรื่องนึงน๊าาาา แต่ได้ข่าวว่าน้องเพลงไม่ใช่พระเอกเหรอ
เบบี้น่าจะจัดให้น้องเพลงเป็นพระเอกมั่งเนอะ ๆๆๆ อิอิ :z1:
-
ชอบเรื่องนี้ที่สุด อ่านหลายรอบมาก
ต้าร์ตอนอยู่กับข้าว อบอุ่นมาก
ข้าวเป็นตัวของตัวเอง ดูแลและเป็นห่วงเพื่อนแบบจริงจัง
ในมุมที่คนอื่นมองว่าไม่ดี ก็มีแต่เรื่องตีกัน กินเหล้า เมายา แต่ทุกคนก็ได้ดี
ได้เห็นว่า เพื่อน มีความสำคัญมากแค่ไหน
ได้เห็นว่าครอบครัวที่อบอุ่นและเข้าใจดียังไง
ได้เห็นว่า คนรัก ที่ดีเป็นยังไง
ขอบคุณคนเขียนที่ทำให้ได้เห็นมุมมองนี้นะคะ ^^
-
คิดถึงเบบี้ ม๊าก.......มาก :m3:คิดถึงกีต้าร์กับข้าวปั้นกับเพื่อนๆด้วย ไม่รู้ป่านนี้เป็นไงกันมั่ง :m17:
ถ้าเบบี้เจอพวกเค้าก้อฝากบอกด้วยนะคับว่าผมคิดถึงพวกเค้าจัง :impress:
ปล. สุดท้ายผมก้อรักพวกเค้าจริงๆด้วยหละ :m1:
-
สนุกมากจ๊า
-
จะมันอะไรขนาดนี้!!!!!!!!!!!!!1
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
หนุกอ่ะ :-[ :impress2:
-
เมื่อไหร่จะถึงเวลากินข้าว
-
ขอบคุณมากครับชอบเรื่องนี้มาก สนุกมากๆครับ มีหลายคู่หลายรสชาติ ทั้งฮาบางทีก็น้ำตาไหล
อ่านจนไม่ไปทำงานเลย 2 วัน จบ เห้อ
ต้าร์ และ ข้าว รักกัน ได้อย่างสมหวัง
แสบ และ ปาน ก็สนุกไปอีกแบบ
เป้ และ เข็ม ก็กว่าจะรักกันได้ ทั้งเต๊ะ และต่อย แต่ก็ลงเอ่ยกัน
ส่วนเพ่เจ้า เพ่ชายที่แสนดี สุดดดดดดด หาได้มัยในโลก นี้
ชอบที่สุดตอน เมื่อทั้ง 2 ครอบครัวรู้ความจริง เพ่เจ้า อัด ต้าร์ ซะ แสดงว่ารักน้องเค้าจริงกัน
บางช่วงบางตอน น้ำตาไหล
แต่ที่ฮา ก็มี โดนเอา มัง แมนจอม วางแผน โด่ ซะ ให้ชมทะเล จนเอียน 555 :really2:
-
แวะมาอ่านเรื่องนี้อีกรอบ ....
ขอบอกคำเดิม ว่า ประทับใจค่ะ !!
-
เพ่บี้
ตามมาอ่านเป็นรอบที่ 3
ชอบนิยายพี่มากๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆๆๆมาให้อ่านนะค่ะ
o15 o15 o15
-
สนุกมากมีทุกรส จริงๆ สุข เศร้า เหงา เคล้าน้ำตา บู๊ล้างผลาญ เลือดท่วมจอ ฮ่าๆๆๆๆ :กอด1:
แรกๆที่อ่านมีความรู้สึกว่าตาร์ห้าว แมน มากกกกกกกก หลังๆแอบขี้แย อิอิ
ส่วนข้าวตอนแรกเหมือนจะเกรงๆตาร์นิดๆ หลังๆนี่แมนมากกกกก
ส่วนคู่แสบ ปาน แสบนิสัยแบบว่าคงเส้นคงวามาก ไม่เปลี่ยน น้องปานก้อยังงอแงเหมือนเดิม
เป้ เข็ม เป้ก็ยึดสโลแกนกลัวเมียตลอด ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ ใจหายเหมือนกัน :L2: :pig4:
แล้วเจอกันใหม่ กับเรื่องราวใหม่ๆ ค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ o13
-
อ่านจบแล้ววววววววววววววว
สนุกๆมากกกกเลยคะเบบี้
ต้าร์ ข้าวน่ารักมากเลย
แสบ และ ปาน ก็สนุกไปอีกแบบ
เป้ และ เข็ม โคดชอยเลย55+
:pig4:
-
อ่านจบซักที :m11:
ชอบทุกตัวละครเลยนะ ซึ้งใจในมิตรภาพของเพื่อนมากๆ
ชอบความรักความผูกพันในความครอบนี้เหมือนกัน
น่าร๊ากกกกก :m1:
ตอนแรกๆอ่านแล้วแอบสงสารพี่ตาร์ 5555555555
ข้าวมันเจ้าชู้เกิ๊นนน ไม่ค่อยจะสนใจและใส่ใจพี่ตาร์เลยเว้ย
แต่ข้าวมันน่ารักนะ ชอบ หึงโหดซะด้วย ฮุฮุ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆจ้า
ตามอ่านอยุ่นานเหมือนกัน :กอด1:
-
ชอบนิยายเรื่องนี้มากมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เพิ่งอ่านจบค่า
เป็นนิยายที่ประทับใจมาก
มันเหมือนไม่ใช่นิยายเลยอ่ะ
เหมือนเราอ่านเรื่องราวของคนๆนึง ที่มีตัวตน และใช้ชีวิตประจำวันแบบนี้อยู่จริงๆ
ตั้งแต่ ม.4 เรียนมหาลัย ทำงาน และการมีครอบครัว
ว่าใน10กว่าปีที่ผ่านมาคนๆนี้มีพัฒนาการอย่างไรบ้าง
เหมือนโตขึ้นพร้อมๆกับเค้าอ่ะ
พอเห็นคำว่าจบแล้ว.. ไม่มีต่ออีกแล้ว
โห.. แบบว่า ใจหายมากเลย แอบน้ำตาคลอ จะคิดถึงนิยายเรื่องนี้ตลอดไปค่ะ
อาจเข้ามาอ่านอีก ไม่ต่ำกว่า5รอบ 555+ อย่าลบทิ้งนะคะ
ขอบคุณจริงๆ สำหรับนิยายดีๆ...
ข้าว ตาร์ และผองเพื่อน จะอยู่ในใจตลอดไปค่ะ ^^
-
ห้าห้าห้า เพื่อนแนะนำมาค่ะ น่าสนุกๆๆ แล้วจะติดตามนะค่ะ
-
เหอะๆๆๆๆ สนุกอ่ะ อยากให้แต่งต่ออีก แต่งไปเรื่อยๆ คู่แสบกับปานนี่สีสันมากอ่ะ :z2:
-
อ่านจบไปแล้วแต่ก้อมาอ่านใหม่อีกรอบ สนุก นึกถึงข้าวและต้าร์
พี่เบบี้ ผมขอก๊อปในเวิร์ดไว้อ่านได้ป่ะค๊าฟ
-
เรื่องนี้น่ารักมากค๊ะ อ่านกลับไปกลับมาได้ สองสามรอบละ อิอิ
ชอบตัวละครมาก ๆ เลย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะค่ะ
-
อ่านแล้วมีความสุขมากๆกะเรื่องนี้ :z3: :z3:
-
ชอบเรื่องนี้มาก
-
อ่านอีกรอบก็สนุก
-
ชอบเรื่องนี้มากๆครับ น่ารักมาก ยังไม่น่าจบเลย น่าจะเเต่งเรื่องของ ลูกของข้าวด้วย
[attachment deleted by admin]
-
อ่านกี่รอบก็สนุกทุกครั้ง
ที่ได้อ่าน :L2:
:pig4:ที่นำเรื่องราว
ดีดีมาแบ่งปันกัน
จะติดตามนิยาย
ของเบบี้ไปทุกเรื่อง
และหวังว่าคงได้เก็บหนังสือ
ของเบบี้ไว้เป็นที่ระลึกถึงกันเนอะ
นานเท่าไหร่ก็จะรออยู่เสมอ
รับไว้พิจารณาด้วย :L1:
ปล.เรื่องไหนก็ได้แล้วแต่สะดวก
แต่ถ้าให้ดีขอทุกเรื่องเลยได้มั๊ย
ขอมากไปต้องขอโทษด้วย
-
กลับมาอ่านอีกรอบ
-
อ่านเรื่องนี้ไม่รู้่กี่รอบต่อกี่รอบก็ยังรักข้าว-ต้าร์ เหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน..
HappY New Year 2012 พี่ต้าร์-ข้าว แอนด์เดอะแก๊งค์กันด้วยน๊ะจ๊ะ
และก็ HappY New Year เบบี้ ไรท์เตอร์ที่รักด้วย..
ขอให้มีความสุขกันมากๆนะจ๊ะ..ร่ำรวยๆ
(http://image.ohozaa.com/i/206/KB18H.gif) (http://image.ohozaa.com/view/6tsmq)
-
:z3: :z3: :z3: :z3: น่าสนมากเลย
-
o13 o13 :กอด1: :L2: สนุกค่ะ
-
:o8:
-
มาตามอ่านค่า.....
เพื่อนบอกว่าเรื่องนี้มันส์ ห้ามพลาดกันเลยทีเดียว
แล้วมันก็ไม่ทำให้ผิดหวัง มันส์ค่า....
แต่ยังอ่านไม่จบอ่ะ เด๋วจบก่อนนะ จะมาเม้นท์อีก
-
เรื่องนี้อ่าน 4 รอบแล้ว :a5:
อ่านแล้วอ่านอีก
แต่ก็ยังชอบข้าวกับตาร์
และก็ชอบเบบี้ด้วยจ้า
จะติดตามเรื่องที่เบบี้เขียนตลอดไปเลยค่ะ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
:กอด1: เบบี้
สนุกมากมายเลยค่ะ ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะ ขนาดเรื่องแรกนะเนี่ยะ เจ๋งสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่านแล้ว อยากได้ พี่ต้าร์ กับ พี่เป้ ที่ซู้ดดดดดดดดดเลยอ่ะ ชอบๆ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
แอ๊กกกกกกก เรื่องนี้อ่านกี่รอบก็สนุก
-
มาแสดงความยินดีกะพี่ต้า พี่ข้าว และอีกหลายๆคนในเรื่อง
โดยเฉพาะเบบี้คนแต่งสุดน่ารักของพวกเรา อิอิ
เพิ่งไปเห็นราคาของที่ประมูลกันมาคะ
สุดยอดของสุดยอดเลยคะ ราคาขึ้นหลักหมื่นเลยอะ ^^~
สมเป็นพี่ต้า พี่ข้าว จริงๆ
ใครเห็น ใครอ่าน ใครก็หลงรัก
คิดถึงพี่ต้า พี่ข้าวนะคะ ^^
(ว่าแล้วเราก็ไปอ่านกันอีกสักรอบละกันนะ ฮ่าๆ)
-
แวะมาอ่านอีกรอบ
-
เข้ามาอ่านอีกรอบ.....ก็ยังสนุก น่าติดตาม....ถ้ามีการจัดทำเป็นหนังสือได้ยิ่งดี (จะรีบจับจองเอามาเป็นเจ้าของเลย) ปล.เพราะชอบมากๆๆ
-
รักน้องปานกับพี่แสบ
รักพี่ตาร์ด้วย อิอิ
-
เรื่องก็น่าสนใจน้ะ แต่สั้นไปหน่อยอ่ะ :z2:
-
อ่านแล้วสนุกมากเลยคร้าบ
-
ขอบคุณนะครับที่มีนิยายดีๆมาให้อ่านผมชอบมากๆเลย และก็ไม่อยากให้มันจบเลยอยากให้มันดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เล่าถึงชีวิตของพวกเค้าไปเรื่อยๆ เพราะว่าผมอ่านแล้วผมรู้สึกว่าพวกเค้ามีชีวิตมีมิติมีความเป็นธรรมชาติมากๆ สู้ๆนะคับอยากอ่านต่อจัง
-
ชอบเรื่องนี้มากเลย :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าได้สอนเราในหลายเรื่องจริงๆ
โดยเฉพาะเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน
ทุกๆอย่างนี้ในเรื่องนี้ดีมากจริงๆค่ะ ชอบมาก สนุกมาก
ครบทุกรสเลย สนุกมากจริงๆค่ะ เฟิร์มๆ o13
ไว้มาแต่งอีกนะคะ จะติดตามต่อไป อิอิ ติดใจ
-
:sad4: ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยให้ตายเหอะ :o12:
มีคนแนะนำมานานกับนอยายของคุณเบบี้
ได้มีโอกาศแล้วก็รู้เลยว่าติดมากมาย o13
เรื่องนี้เหมือนมันมีอะไรอีกอ่า...(คือว้อนท์ :laugh:)
อ่อ อยากรู็ว่าน้องเพลงโตมาจะเป็นยังไง? :z1:
เรียบเรียงความคิดไม่ถูกเลยครับ อ่านถึงตี 2 ตื่นเช้า7 8 9 โมงรีบมาอ่านตั้งหลายวัน
จบแล้วใจหาย การบ้านทุกอย่างถูกโยนทิ้งไปไม่ใยดี
:pig4: ขอบคุณมากนะครับ :L2:
แล้วจะไปตามอ่านในเรื่องอื่นๆอีกนะครับ
-
มาอ่านเรื่อยๆ ที่หลังจนจบแล้ว เขียนดีมาก สนุก อยากให้เขียนต่อไป แต่เมื่อจบก็ไม่เป็นไร ขอบคุณที่เขียนให้อ่านคร้าบ
-
สนุกมากกกกกกกกก
ชอบแนวนี้สุดๆอ่านแล้วโดนดาร์กกันทั้งคู่55555
-
อ่านจบแล้ว
ขอบคุณนักเขียนมาก ๆ นะครับ....
-
อ่านมาถึงตอนจบแล้วแอบตกใจจริงๆเลยค่ะ แอบใจหายกันเลย
อยากบอกว่าตอนจบคู่ตาร์กับข้าว แบบว่าอ่านแล้วรู้สึกคิดถึงตอนแรกๆที่เจอกันจริงๆเลย กว่าจะมารักกันได้ขนาดนี้ โอ้ยยย อยากร้องไห้ ไม่อยากให้จบเลย แบบยิ่งตอนที่ข้าวไปเรียนอยู่เมืองนอกแบบ สงสารข้าวมากเลยอ่ะ เฮียตาร์ก็เหมือนกันนะค่ะ แบบว่าต้องเชื่อใจกันสุดๆไปเลยอ่ะ ซึ้ง อ่ะ โอ้ยชอบอ่ะ แล้วเพื่อนๆ ที่น่ารักกันทุกคนด้วยนะค่ะ นี้แหละมิตรภาพของเพื่อนแท้ประมาณนั้นเลยค่ะ แต่ชอบพี่ตาร์กับข้าวมากๆเลย ไม่รู้สิยิ่งอ่านมาตอนหลังๆแล้วแบบว่าอินไปกันใหญ่เลย กว่าจะผ่านเรื่องต่างๆมาได้จนได้รักกันขนาดนี้ชอบเวลาสองคนนี้บอกรักกันจังเลยค่ะ อ้ายยยย เขินอ่ะ รักกันมากๆนะค่ะ คริๆ ๆ
อีกคู่ที่ชอบมากๆเลยก็คือ คู่ของพี่แสบกับน้องปานนั้นเองค่ะ ชอบคู่นี้มากๆเลย แอบโหดๆแบบน่ารักอ่ะ ฮ่า า าา พี่แสบเห็นโหดแบบนั้นแต่เวลาอยู่กับน้องปานแล้วอยากจะกรี๊ด น่ารักได้โล่อ่ะคนนี้ ฮ่ า า มีแฟนเด็กก็อย่างนี้แหละนะ 555
ส่วนอีกคู่ที่ขาดไม่ได้เลยคงจะเป็นคู่เป้กับเข็ม ชอบคู่นี้เวลาเป้ไปง้อเข็มแล้วเข็มไม่สนใจอ่ะ แบบเป็นเพื่อนกันเหมือนจะรู้ทันกันว่าต่างคนต่างคิดไงเลย ฮ่ าา ก็นะ แอบเจ้าชู้กันดีหนักนิ
ขอบคุณมากเลยนะค่ะ สำหรับนิยายดีๆ สนุกๆแบบนี้ ไม่อยากให้จบเลยจริงๆ คงคิดถึงทุกคนในเรื่องมากๆเลยอ่ะค่ะ
-
เป็นนิยายเรื่องนึงที่ดีมากๆเลยค่ะ. แอบใจหายเหมือนกันที่จบ
ขอบคุณมากๆนะคะที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน ^^
-
ก่อนอื่นต้องขอคุณนะครับที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา :pig4: จึงทำให้ผมได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้ ที่จริงอ่านครั้งแรกเมื่อหลายเดือนก่อน อ่านไปได้ไม่นานก็หยุดเพราะต้องเตรียมตัวสอบ จนลืมไปเลยว่ายังอ่านไม่จบ โชคดีมากที่กลับมาเจอและได้อ่านจนจบ แรกๆที่อ่านนึกว่าจะเป็นเรื่องรักๆทั่วไปเหมือนที่เคยอ่านมา แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งเห็นถึงความแตกต่าง เป็นเรื่องที่ให้แนวคิดหลายมุมมาก ทั้งความรักแบบแฟน รักเพื่อน รักครอบครัว และอีกมากมาย
พูดถึงตัวละครบ้างดีกว่าอยากจะบอกว่าชอบข้าวมากที่สุดเลย อ่านแล้วมันทำให้นึกถึงตัวเองขึ้นมา แบบว่ามีนิสัยบางอย่างที่เหมือนกัน ทั้งดีบ้างไม่ดีมาก อ่านแล้วก็มาคิดดูข้าวเนี้ยนิสัยเอาแต่ใจมาก ไม่ค่อยยอมใคร ใจร้อน วู่วาม
แต่ก็ชอบอยู่ดีเพราะนิสัยเหมือนเรา 555 :fire: แต่ก็ต้องมายอมให้ตาร์จนได้ ตาร์น่ารักมาก(แต่นิสัยก่อนมาเจอข้าวก็ไม่ไหวนะ) ชอบทุกๆตัวละครเลยแบบว่ามันครบอะ ทั้งความสนุก เศร้า หื่น(อันนี้ชอบมาก) 555 ไปหละดีกว่า
ปล. พี่อย่าโกรธนะ คือตอนแรกที่รู้ว่าพี่เป็นผู้หญิงแบบว่าไงดีอะ คือช็อกเลย o22 ก็พี่เล่นแต่งซะ โดยเฉพาะฉาก nc เนี้ย มันเหมือนคนที่เคยทำอะ 555 ล้อเล่นครับ พี่แต่งเก่งหรอกครับ แต่ไงก็ไม่ค่อยเชื่ออยู่ดีว่าพี่เป็นผู้หญิง :call: อย่าโกรธนะ บายครับ
-
อ่านจบแล้ว :really2: :really2:
ต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ เรียก :jul1:และ :monkeysad:และ :m20:มาก
ต้องขอบคุณคนแต่งนากนะค่ะ :pig4: :pig4: :pig4: ที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านกันค่ะ :L2: :3123:
o13 o13
:bye2: :bye2:
-
เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่านผลงานของคุณเบบี้(แบบว่าบ้านนอกอะค่ะ ตามกระแสโลกไม่ค่อยจะทัน แหะๆ)
อ่านไปแล้วประทับใจมากๆ สนุกน่าติดตามแบบว่าอ่านต่อไปได้เรื่อยๆเลย
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอยากไปทะเลไปแอบส่องว่าจะเจอ ตาร์กับข้าวมั้ย(บ้าเนอะ อิอิ)
แล้วก็ได้ทราบมาว่าจะไม่รีปริ๊นซ์แล้ว เสียใจมากๆที่ตัวเองมาจองไม่ทัน
แต่สำหรับเรื่อง รักแรก รักสุดท้าย ยังไงก็จะจับจองมาเป็นเจ้าของให้ได้ค่ะ
พลาดไปแล้วตั้งสองเรื่องนอยด์ตัวเองจริงๆ
แต่ก็ยังแอบหวังว่าสักวันคุณเบบี้อาจจะเปลี่ยนใจรีปริ๊นซ์ แบบว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน
ก็ได้แต่หวังว่าคุณเบบี้จะแพ้ลูกอ้อนแฟนๆในสักวัน ฮาๆ
ยังไงก็ฝากตัว ฝากใจไว้เป็นแฟนคลับคุณเบบี้อีกคนนะคะ ^^
-
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย อินสุดๆ
-
ชอบเรื่องนี้อ่ะครับ
สนุกได้โล่... :z1:
-
+1 o13 o13
สนุกมากเลยงับ :-[ :-[
-
ชอบและสนุกปนเศร้ากับเรื่องของต้าร์กับข้าวมากมาย
หลังจากอ่านเรื่องนี้จากเป็นคนเฉยๆกับนิยายวาย อ่านได้
แต่ไม่ถึงกับรัก
พอถึงวันนี้กลับกลายเป็นคนหลงรักในความรักของ ชายชาย แม้ไม่รู้ว่าเรื่องจริง
มันจะเป็นอย่างที่คิดไหม แต่ก็มีความสุขค่ะ ^^
รักข้าวที่สุด แม้จะกวนตี..พี่ต้าร์ในตอนแรก แต่ก็ให้อภัยค่ะ o18 o18
ปล. อ่านจบเมื่อตอนเดือนเมษา แต่เพิ่งมาเม้นต์ให้เพราะเพิ่งสมัครสมาชิกได้ไม่นาน ไม่ว่ากันนะค่ะ
-
คิดถึงครับ....เข้ามาดูหน่อย
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ
รักนิยายเรื่องนี้มากกกกกกก
ใช้เวลาอ่าน 3 หรือ 4 วันนะ จำไม่ได้ อิอิ .. และแล้วก็อ่านจนจบ
คุณเบบี้เขียนดีจริง ๆ ค่ะ เรารู้สึกผูกพันกับตัวละครมาก
ตัวละครก็มีคาแรคเตอร์ของตัวเองเด่นชัด ... NC ก็กระหน่ำ (อันนี้ชอบมากเป็นพิเศษ .. ฮี่ฮี่)
ถ่ายทอดเรื่องราวได้ดีตั้งแต่มัธยม มหา'ลัย เรียนต่อต่างประเทศ และทำงาน จนมีลูก :D
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ เราอ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขมาก ^^
-
นิยายเรื่องนี้เป็นความทรงจำที่ของมิตรภาพที่เกิดกับนิยายเรื่องนี้กันเ
เพระว่าเพื่อนๆหลายคนที่อานเรื่องต่างยกนิ้วให้เลยว่า น้องเบบี๋แต่งเก่งมาก
มีความละเอรยดอ่อนในตัวละครทุกตัวละคร ยิ่งอ่านยิ่งสนุก อยากบอกว่า
อ่านกี่ครั้งก้อยังสนุก อ่านจนจำได้ว่าข้าวทำไรที่ไหนเมื่อไหร่ เป็นแฟนนิยาย
เรื่องนี้มาหลายปีมากๆๆขอบอกว่า ว่างๆยงแอบเข้ามาอ่านอีกสนุกๆๆ
ไม่อยากให้จบ แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา แต่นิยายนี้จะอยู่ใจใจของใครหลายๆคน
-
:m15: จบซะแล้ว ใจหายเลยคับ :o12:
บอกได้เลยว่าอินสุดๆ นั่งอ่านไปร้องไห้ไป :m15:
เม้นเป็นเรื่องแรกเลยคับ
ชอบมากๆๆ
ขอบคุณคับพี่เบบี้ :L2:
ขอกอดคนแต่งหน่อยนะคับ :กอด1:
บอกเลยคับว่าตัวละคร"ข้าว"นี่ เป็นไอดอลผมเลยคับ :impress3:
-
ติดไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านต่อกำลังสนุกเชียววว
-
อ่านจบแล้ว สนุกมากเลย ^^
ขอบคุณนักเขียนมาก ๆ นะครับ
ที่เขียนนิยายดี ๆ มาให้อ่าน :impress2:
-
:pig4:
รักนิยายเรื่องนี้อ่ะสนุกมาก
ทำให้เห็นพัฒนาการความรักของทุกคน
แต่ชื่นชอบข้าวต้าเป็นพิเศษ
โดยเฉพาะข้าวมันโดนใจเราโดยเฉพาะเวลาหึง
มันต้องอย่างนี้เตะเป็นเตะถีบเป็นถีบกับรุ่นพี่ไรจำชื่อไม่ได้มันกวนตีนมาเราต้องสนอง
เย้ยยย!คนอ่านอินมากไป5555
แล้วก็ชอบตอนไปเที่ยวกลางคืนกันที่ข้าวต้าเต้นด้วยกัน
และหลายๆๆตอนที่ชอบบบมากเอาเป็นว่าทั้งเรื่อง ขอบคุณนะที่แต่งนิยายสนุกๆๆให้อ่านแล้วจะติดตามต่อไป
-
:m15: ไม่อยากให้จบเลยเรื่องนี้รักมากที่สุด :กอด1:
รักตัวละครทุกคน ทุกคนมีเอกลักษณ์กันหมด เนื้อเรื่องครบหมดทุกอารมณ์ ให้อ่านอีกกี่หน้าก็อ่านได้เรื่อยๆเลยเรื่องนี้ คือ แบบ รักมากเรื่องนี้ อยากให้มีตอนพิเศษอีกเยอะๆ :กอด1: อยากอ่านอีกอะ ไม่อยากให้จบเลย คิดถึง ต้า - ข้าว แสบ - ปาน เป้ - เข็ม และพวกพี่ๆคนอื่นๆอีก :z3: :z3: :z3:
-
เพิ่งเคยเข้ามาอ่านสนุกมากๆ เลยค่ะ :laugh:
บางตอนน้ำตาซึมเลยอ่ะ :monkeysad: รู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวเองในเรื่องเลย :z13: :z13: :z13:
บางตอนก็ :haun4: กรี๊ดดดดดดดดดดด :z1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านมาหลายรอบมากค่ะ ออกแนวเถื่อนดิบ และโรแมนติกไปในตัว มันเป็นความลงตัวที่พอเหมาะมากมาย
รักพี่ตาร์กะข้าว และทุกคนค่ะ ยังติดตามเรื่องต่อไปอยู่นะคะ :จุ๊บๆ: :impress:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
ชอบอะ o13
-
เสียดายมากที่เรื่องต้องจบลง
แต่อยากบอกว่ารักตัวละครทุกตัว
ติดตามอ่านจนอยากมีส่วนร่วมด้วย
อยากเป็นตัวละครสักตัวในนั้นด้วย
ชอบตาร์กับข้าวมากๆ เรียกว่ารักเลย
มีพบก็ต้องมีพราก ถึงเรื่องจะจบลง
แต่มันก็จะเป็นความทรงจำดีๆ ตลอดไปค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะที่เขียนเรื่องดีๆ ให้ได้อ่าน
จะติดตามอ่านเรื่องอื่นๆ ต่อไปนะคะ :3123:
-
ขอบคุณนิยายดีๆ สนุกๆ และจะติดตามผลงานไปเรื่อยๆนะ ขอบคุณจริงๆ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ เรื่องนี้ o13 o13 น้าอุ๊ใช้เวลาในการอ่านประมาณ 2 อาทิตย์
มีทั้งต่อมน้ำตาแตก :m15: :m15: :monkeysad: :monkeysad: :sad11: :sad11:
น้ำหมากกระเด็น เลือดกำเดาแตก :m25: :m25: :pighaun: :pighaun: :jul1: :jul1:
ขอตัวไปโรง'บาลก่อนนะ
:bye2: :bye2:
-
อ่านมาถึงตอนจบแล้ว เพิ่งเข้าอ่านนะคะ (เริ่มอ่านแนวนี้คะ) แต่อ่านเรื่องคิว &เค้กไปแล้วนะคะ มาหาอ่านเรื่องก่อนๆนะคะ
พอดีว่าอ่านถึงตอบจบบริบูรณ์ ก็เลยมาทักทายก่อนคะ เนื้อเรื่องชอบมาก ชอบทุกคู่เลย
ออกแนวโหด มันส์ ฮา ดีคะ บทโศกเนี้ย....น้ำตาตกเลยอ่ะ บทซึ้ง & หวาน ก็น่ารัก อ่านไปยิ้มไปอ่ะ บทรักเนี้ยก็เรียกเลือดได้เลยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้ในทุกๆเรื่องนะคะ .....(แล้วมันก็ผ่านไป)
-
อ่านติดงอมแงมเลยอ่ะ สนุกพลิกผันได้น่าติดตามมากๆ มีเรื่องใหม่มาให้อ่านเรื่อยๆนะ จะรออ่านไปเรื่อยยยยยยยยยยยยยยยยย จ้า
-
เพิ่งเข้ามาอ่าค่ะ อ่านแล้วสนุกมากหยุดอ่านไม่ได้กันเลยทีเดียว ขนาดทำงานยังแอบหัวหน้าอ่านเลย 555
ตอนนี้เพิ่งอ่านได้ถึงหน้า 50 เอง ความจริงยังอีกยาวไกล อิอิ
สูต่อไปทาเคชิ!! (เกี่ยวไรกะทาเคชิว่ะ 555)
-
เรื่องนี้จะอยู่ในความทรงจำตลอดไปรักต้าร์กะข้าวและพองเพื่อน :L2:มาก
-
:m20:
-
มาจากนิยายแนะนำ อ่านจบแล้วถึงขั้นต้องลิสต์เป็นนิยายเรื่องโปรดเลยค่ะ เยี่ยมมากๆ o13
ชอบตาร์มาก แง่วๆๆๆในชีวิตจริงจะมีคนแบบนี้มารักมั้ยเนี่ย
ตาร์สุดยอดเลยอ่ะ ข้าวโชคดีมากๆๆๆๆ
-
เตรียมตัวอ่านอีกเรื่อง เช็คตอนจบก่อนทุกเรื่อง...นิสัยไม่ดีเลย..ชอบแต่เรื่องแฮปปี้...
ขอเป็นสาวกอีกคน ของผู้เขียนเรื่องนี้... :pig4:
-
สนุกมากกกกกกก
-
สนุกมากครับ นิยายของเบบี้ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยครับ^^
-
ขอบคุณเบบี้มากนะครับ
เรื่องนี้ผูกพันกับทะเลมาก
ขอเป็นแฟนที่ทะเล
บอกรักที่ทะเล
ง้อก็ไปที่ทะเล
อยากให้ไปจบที่ทะเลจังเลย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่เรื่องมันก็จบมาตั้งนานและ
ขอบคุณนะครับ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
อ่านเหนื่อยมาก
อ่านแบบมาราธอนกันเลยทีเดียว
:5779: :5779: :5779:
-
กลับมาอ่านอีกรอบค่ะ สนุกมาก
-
อ่านจบแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย
ดีใจฟุดๆ :mc4: :mc4:
เหนื่อยอลัง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :really2:
ยาวนานมากสำหรับเรื่องนี้
โอ้วพระเจ้าาาาาาาาา..าาา :z3: :z3:
เคยหยุดอ่านไปกลางเรื่อง แล้วไปอ่านเรื่องอื่นจบไป2 3เรื่องแล้ว
ว่างมากเลยกลับมาอ่านต่อ
รู้สึกเสียใจมากที่หยุดอ่านไปกลางคันตอนนั้น อิอิ
-
:3059:
-
ขอบคุณมากครับ สำหรับเรื่องราวดีๆ o13
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอ้ยย ชอบเรื่องนี้มากค่ะ
อ่านเป็นล้านครั้งแล้วมั้งเนี่ย ฮ่าๆ
ปล.ฉากที่ชอบและอ่านบ่อยที่สุดคือฉากที่ข้าวเมาแล้วไปมีไรกับกวางแล้วต้ามาเห็นอ่ะ ตอนทั้งสองคนทะเลาะกันแล้วข้าวง้อต้านะ เอ้ยยย แบบว่าน่ารักมากเลยอ่ะ อ่านแล้วอินโครตๆ มันแสดงให้เห็นเลยว่าต้ารักข้าวมากและข้าวก็รักต้ามากเช่นกัน อบอุ่นไปทั้งหัวใจเลยค่ะ ชอบๆ(นึกแล้วก็อยากกลับไปอ่านฉากนี้อีกรอบนะเนี่ย ฮ่าๆ)
-
คิดถึงป่านแสบ เลยแวะเข้ามาเดินเล่นอีกรอบคร๊าบบบ
ติดใจคู่นี้จริงจังเลยค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งบันค่ะ
-
สวัสดีค่ะ อ่านจบจนได้ ใช้เวลานานพอสมควร เพราะเราอ่านช้า 555
จะบอกว่าสนุกมากกกกกกกก จริงๆๆๆ
แต่เห้อออ อดสั่งหนังสือ เพราะเรามาช้าไปสามปี 55
ชอบเรื่องที่มันสลับกันอ่ะ คู่แบบตาร์ข้าว ชอบมากๆๆ
คือคิดว่าเป็นผู้ชายเหมือนกันมันต้องสลับกันได้สิ ทำไมต้องให้อีกฝ่ายกระทำตลอดเวลา 55
ข้าวตาร์ทำให้เราเห็นว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นไปได้ มันพลิกได้ !!!
อ่านครั้งแรกตอนนั้นสติแทบแตก แบบไม่เคยเห็นแบบนี้จริงๆซักที ชอบจริงๆ
เนื้อเรื่องก็สนุก มีเป็นร้อยตอนแต่ไม่เคยเบื่ออ่ะ ทุกคู่เลย น่ารักหมด
ยังแอบอยากให้แต่งตอนพิเศษต่อเลยอ่ะ แต่ไม่เป็นไร แล้วแต่คนเขียน
เรื่องนี้สนุกครบรสจริงๆ หลากอารมณ์มาก ตอนขำก็ขำ ตอนซึ้งก็ร้องไห้ ดีจริงๆ
อ่านจบแล้วนึกย้อนตอนที่เจอกันครั้งแรกแล้วแบบ โห มันมีอะไรหลายอย่างมากๆ
ถ้าวันนั้นข้าวไม่ไปเข้าห้องน้ำนี่ทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้ ชอบอ่ะ เรื่องยาวดี
ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องสนุกๆแบบนี้ออกมา :hao5: :hao5:
o13 เยี่ยมจริงๆ
-
แสบปาน น่ารักดีแสบปาน น่ารักดี :L2:
-
เท่าที่อ่านมาชอบข้าวมากที่สุดเลย :m1: :m1:
และก็เกลียดไอ้พี่แสบมากที่สุดเช่นกัน
อยากให้ปานบอกเลิกซะให้เข็ด
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
อ่านรวดเดียวจบ ต้องบอกว่าอ่านมาราธอนจริงๆ
ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้ทำไมไม่เจอนิยายดีดีแบบนี้นะ
นับถือคนเขียนมากจริงๆ จะติดตามผลงานของคุณเบบี้ต่อไปนะคะ
เป็นนิยายที่มีครบทุกรสชาติ (โดยเฉพาะบทเอนซีเด็ดมากจริงๆ อิอิ)
อ่านแล้วรักตัวละครทุกตัวเลย
ตอนอ่านฉากหวานก็รู้สึกเขิน เตรียมหมอนมากัด
ตอนดราม่าก็เศร้า กัดหมอนเหมือนเดิม ฮาาาา
อ่านตอนจบแล้วก็ใจหายวูบ ไม่อยากให้จบเลยยยยย
นิยายดีมีคุณภาพ :katai4: :katai4:
-
อ่านจบแล้ว เป็นนิยายที่สุดยอดมากก o13
น่ารักมากทุกคู่เลย ไม่อยากให้จบเลยรู้สึกใจหายมาก :hao5:
-
อ่านกี่รอบก็ยังสนุกเหมือนเดิม
บ่องตงชอบมากกกกก
-
ต้าน่ารักอ่ะ .....อย่ายอมแพ้นะ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก 555555555+ :z2:
-
หนุก ๆ .....เจ้าชู้ไม่เบาเลยนะข้าวปั้น ทำร้ายจิตใจพี่ต้าร์ของเราได้ไงเนี้ย >_<
-
:heaven คิดถึงทุกคนจังเลย :heaven
-
ขอบคุณมากนะครับ
-
ขอบคุณมากๆคับม
-
อยากบอกเบบี้ว่า ชอบเรื่องนี้ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นที่หนึ่งในใจมาตลอดตั้งแต่เริ่มอ่านนิยายมา
ชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ ตัวละคร แต่ละเหตุการณ์ อะไรก็ตามแต่
ต้องยกนิ้วให้เบบี้จริงๆเลยค่ะ ที่แต่งเรื่องที่สนุกมากๆอย่างเรื่องนี้มาให้อ่านกันได้
อยากบอกว่าชอบน้องปานตอนสุดท้ายมากเป็นพิเศษเลย
แรงได้ใจมากเลยอ่าาาา :impress2::impress2::impress2:
ยิ่งตอนที่ด่าอีเด็กเปรตนะ โอ้โห สะเทือนไปถึงไส้ติ่งอ่ะ :laugh::laugh::laugh:
-
มาแปะสารบัญ ปล.ยังไม่เสร็จนะ :sad4:
ตอนที่1,2,3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.0)
ตอนที่4,5,6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.30)
ตอนที่7,8,9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.60)
ตอนที่10,11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.90)
ตอนที่12,13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.120)
ตอนที่14,15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.150)
ตอนที่16,17,18,19,20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.180)
ตอนที่21,22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.210)
ตอนที่23,24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.240)
ตอนที่25,26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.270)
ตอนที่27,28,29,30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.300)
ตอนที่31,32,33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.330)
ตอนที่34,35,36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.360)
ตอนที่37,38,39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.390)
ตอนที่40,41,42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.420)
ตอนที่43,44 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.450)
ตอนที่45 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.480)
ตอนที่46,47,48 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.510)
ตอนที่49,50,51 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.540)
ตอนที่52,53 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.570)
ตอนที่54,55 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.600)
ตอนที่56,57 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.630)
ตอนที่58,59 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.660)
ตอนที่60 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.690)
ตอนที่61,62 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.720)
ตอนที่63 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.750)
ตอนที่64,65 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.810)
ตอนที่66 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.840)
ตอนที่67 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.870)
ตอนที่68 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.900)
ตอนที่69,70 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6013.930)
-
สนุกมากๆค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย o13
สนุกทุกคู่เลยค่ะ แต่ที่ปลื้มเป็นพิเศษคือ พี่แสบ กับ น้องปาน :jul3:
พี่แสบ แสบ สมชื่อ อ่านจบแล้ว ต้องรีบไปหาหมอด่วนเลยค่ะ เพราะโรคเลือดจางกำเริบ :jul1:
เลือดหมดตัวเลย :bye2:
-
ขอบคุณครับ ในที่สุดก็อ่านจนจบจนได้ซักทีนะครับสนุกดีครีบแต่บางช่วงก็รู้สึกว่าอืดไปนิดนะครับ
-
o18 o18
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณมากเลยนะคับ อ่านจบแล้ว ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะคับ ^^ :bye2:
-
:mew6: :mew6:
อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เบบี้อัพใหม่ ๆรู้สึกผูกพันธ์มากๆ เลยค่ะ ย้อนกลับมาอ่านกี่ทีก็มีความสุข
ขอบคุณเบบี้ที่เป็นนักเขียนที่คอยสร้างความสุขให้คนอ่านเสมอ นิยายทุกเรื่องของนางคือ
เริ่ดทุกเรื่องโน๊ะ
ปล. กลับมาอ่านจะหาตอนที่มีคนมาจีบต้าร์อ๊า แล้วข้าวก็หวงโน๊ะ เหมือนจะร้องไห้ด้วยป่ะ
ใครพอจำได้บ้างหาไม่เจอ
-
สนุกมากชอบเรื่องนี่ มีทุกอารมณ์เลย :hao7: :hao7: :hao7:
-
กลับมาอ่านอีกรอบค่ะ หาตั้งนาน
ยังเป็นเรื่องที่ชอบเหมือนเดิมเลย
-
:mew1:
-
ตามมมาอ่านจาก ชุลมุนวุ่นรัก ต้องบอกว่าสนุกไม่แพ้กันน แต่เรื่องนี้ยาวกว่า ใช้เวลาอ่านนานมากกกกกกกกก เพลินมากๆๆด้วยย ชอบมากๆๆด้วย
ชอบคู่ตาร์ข้าวมากๆ ตาร์หวานมากก น่ารักโพดด ชอบที่สลับกันรุกรับด้วย แฟร์ๆดี อยากให้คู่เป้เข็ม สลับบ้าง กร้าากกก (โดนเป้ โบกก) ฮา
เพิ่งอ่านจบก็คิดถึง ข้าวตาร์ แสบป่าน เป้เข็ม น้องเพลง แฟง แมน ทศ พี่เจ้า พี่ตัง และทุกๆคนแล้ว สงสัยต้องไปอ่านรีรัน ชุลมุนฯ ต่อแว้ววว
ขนมมมม สลิ่มม ข้าวว เค้กก ชื่อนายเอกของ เบบี้ แต่ละคน น่ากินทั้งน้านนน (โดน พี่เมตร ตาร์ คิวปิด พี่ทาย โบกก) แงงงง
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
เห็นชื่อเรื่องก็ฟินนนนน :z2: แล้วค่ะ
ไปอ่านเลยดีกว่า :impress2:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ ก็มีความสุขเหมือนเดิม o13
เสียดายอะที่ไม่รีปรินท์ :m5: ถ้าเปลี่ยนใจช่วยประกาศให้ลั่นเล้าด้วย เราไม่พลาดแน่นอน :m11:
ขอบคุณสำหรับเรื่องค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณคะ อ่านหลายรอบแล้ว ชอบมากเลย :really2:
-
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ นายเอกแมนมาก 55555 พระเอกก็น่ารักมาก น่าอิจฉาจริงๆ :really2:
-
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่าน
ยังอยู่ในใจเสมอ
>.<
-
คิดถึงตาร์ คิดถึงข้าว :กอด1:
และคิดถึงทุกๆตัวละครในเเรื่องนี้ :L1:
รัก และผูกพันธ์กับเรื่องนี้มากกกกกกกก :mew1:
และคิดว่าจะเป็นอย่างนี้ .... ตลอดไป ....
:mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
-
คลับคล้ายคลับคาว่าอ่านไปแล้ว
แต่อ่านใหม่ก็ยังสนุก แอบเกลียดอิข้าวนะ ฮ่าๆ
(ปัจจุบันอ่านถึงหน้า 12 เห่อๆ)
:hao6:
-
คิดถึงข้าวตาร์ เป็นเรื่องแรกๆ ที่ได้อ่านเลยยย
ปิดเทอมเข้ามาอ่านรอบสอง อยากอ่านข้าวตาร์อีกจังง ตาร์เป็นคนดีน่ารักมว้ากกก
แต่ชอบคู่ปานแสบที่สุดดด ชอบเมะเถื่อนๆ เคะสาวนิดๆ อิอิ น่ารักค่า
:katai2-1:
-
ขอบคุณนะคะเบบี้ เรื่องน่ารักและสนุกมาก
เป็นกำลังใจให้เรื่องต่อๆไปด้วยนะคะ สู้ๆ :bye2:
-
อ่านแล้วมึน ยาวมาก เรื่องนี้มีคนทำสารบัญไว้ไหมคะ
-
เข้ามาอ่านเรื่องนี้เป็นรอบที่2
อ่านกี่ครั้งก็ยังสนุกไม่มีเบื่อเลยจริงๆ
-
สนุกมากๆๆๆ บอกเลย
เพื่อนแนะนำนิยายเรื่องนี้มาให้อ่าน ตอนแรกเราก็อ่านแบบไม่คิดอะไร
คิดว่าเออ ปิดเทอมไม่มีอะไรทำ อ่านแรกๆก็ยังเฉยๆนะ เอาจริงๆ
แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วชอบมาก รักละครในเรื่องนี้มาก จริงๆ
โดยเฉพาะข้าวกับต้า คือเราชอบ สองคนนี้ แบบทั้งสองคนน่ารักมากจริงๆ
เราชอบเรื่องนี้ตรงนิสัยมันสมจริงอ่ะ ทั้งต้าข้าว และคนอื่นๆในเรื่องไม่มีใครงี่เง่าจนดูเป็นนิยายอ่ะ
และเอาจริงๆป่ะ ตอนแรกบ่นกับเพื่อนนะ ว่าทำไมเรื่องมันยาวจัง
แต่พออ่านไปเรื่อยๆ เราดีใจมากนะ ที่เรื่องมันยาวมาถึงตรงนี้
เพราะว่าเรารุ้สึกว่าเราโตมากับ ตัวละครอ่ะ
และเราเห็นพัฒนาการของตัวละครจริงๆนะ อย่างข้าวกับต้าเนี่ย
เห็นชัดเลยว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก จริงๆ จากตอนที่มัธยม โวยวายๆๆ กวนกันไปมา นู้นนี่นั่น
โตขึ้นรักกันได้น่ารักมากกกก หวานกันได้แบบ :D ยิ้มอ่ะ
แบบเราชอบตอนเขาหวานมากๆจริงๆนะ มันน่ารักแบบ มันอบอุ่นอ่ะ
แบบ เวลาข้าวนอน แล้วเอาขาพาดไปบนตัดต้าอย่างเงี้ย
หรือ ตอนข้าวนอนตักต้า มันดูแบบ..ธรรมชาติ และดูดีอ่ะ คือดีอ่ะ เราชอบมากจริงๆ
ส่วนคู่เสริม อย่างแสบกับปาน เราแต่งตากกับคนอื่นนะ 55
คือเราชอบ คู่แสบกับปานตอนหวาน มันน่ารักจริงๆ แสบแบบ ผู้ชายห่ามๆ มาหวานกับปาน
แต่โดยรวม เราไม่ค่อยชอบที่แสบ ชอบพูดจาไม่คิดถึงใจปานอ่ะ 555 แต่เราเข้าใจนะ มันเป็นคาแร๊คเตอร์ของเขา
ส่วนเป้กับเข็ม เราว่าคู่นี้น่ารักนะ แบบเพื่อนอ่ะ เข็มดูเงียบๆด้วย
แต่เรารัก ข้าวกับต้าจริงๆนะไรท์ 555 ชอบมากกกกกกกกก รักตัวละครนี้มาก เราอ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบมากกกกกก
หลังจากเราอ่านจบ เราไม่อ่านเรื่องอื่นต่อไปอาทิตย์นึงเลยอ่ะ เหมือนแบบ มันยังซึมซับกับเรื่องนี้อยู่
ในหัวยังมีเรื่องนี้อยู่ 55555 ชอบมากจริงๆๆๆ นี่กะว่า ปิดเทอมหน้าก็จะแวะมาอ่านอีก 555555 :) สนุกมากจริงๆค่ะ
เรื่องนี้ เขยิบขึ้นมาเป็นเรื่องโปรดของเราจริงๆๆ :D
-
เป็นเรื่องที่ยาวมาก!!
ขอบคุณนะค่ะ
-
ชอบเรื่องนี้มว๊ากกกกกกกกกกกกก
ทั้งใหญ่ ทั้งยาว เอ้ย!!! ไม่ใช่ล่ะ 5555
ยาวจิงไรจิง แต่อ่านสนุกมาก ชอบ ชอบจิงๆๆๆ
ชอบข้าวกับต้าร์อ่ะ นี่พูดเลย คู่อื่นก็ชอบนะ
อ่านจบแล้วววซึ้งเลอออ มีครบทุกรสอ่ะ จิงงงง
-
กำลังตามอ่านยุนะครัช สนุกม้วกๆๆๆๆ ><
-
ขอบคุณมากครับ
สนุก เถื่อน เร้าใจ ฟ้าเหลือง
:hao7: :hao7: :hao7:
-
:m15: อ่านจบแล้วววววว :katai2-1:
-
ชอบเรื่องนี้จังครับ ตัวละครทุกตัวมีมิติบทความที่น่าติดตาม และแอบหลงรัก ตาร์+ข้าว แสบ+ปาน เป้-เข็ม โดยเฉพาะคู่เอก ข้าวโชคดีจังครับที่ได้ตาร์เป็นรักแท้ แต่ก็แอบเคืองตาร์ที่แอบแว๊บปันใจไปหาต่ายในช่วงเวลาหนึ่ง ขอบคุณเบบี้ ที่เขียนเรื่องราวถ่ายทอดออกมาทำให้ น่าติดตามและจินตนาการตามบทความละครได้เสมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยเลย
:mew1: :mew1:
-
เรื่องยาวมว๊าก อ่านหลายวันถึงจบ สนุกๆๆ
-
นิยายในตำนาน.
-
ขอบคุณมากคราบ เรื่องนี้พึ่งได้อ่าน สนุกมากๆ โดยเฉพาะน้องเพลง ^^
-
:hao3: อยากจะบอก สิงที่นี่เกือบอาทิตย์ :hao3:
o22 ตอนสุดท้ายนิ มันส์ สุด อิอิ o13
:katai2-1: ชอบทุกตอน มันส์ ซึ้ง เศร้า หน่วง ได้ทุกอารมจริงๆ :-[
o13 สุดท้าย ต้องบอกว่า "คุณแต่งได้ดีมาก" :bye2:
-
เรื่องนี้ถูกตา ต้องใจมาก ชอบสุดๆๆๆๆ โอ๊ยยยย รักเลย สนุกคะ :katai4: :katai4:
-
ขอขอบคุณสำหรับเรื่องนี้มากๆ เพราะตั้งแต่อ่านมาชอบ นิยายเรื่องนี้มากๆ ถึงจะไม่ค่อยชอบนิสัย ข้าว เท่าไรแต่อ่ายแล้วรู้สึกว่า โค-ตรชอบเลยอ่ะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
นิยายเรื่องแรกที่อ่านในเว็บนี้
-
น่าอ่านมาก
-
สนุกมากๆๆเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลยค่ะ อ่านจบไปนานแล้วแต่ยังต้องหาเวลามาอ่านซ้ำไปซ้ำมาตลอดเลยค่ะ แต่พึ่งมีโอกาสได้มาเม้น ปล.พึ่งสมัครได้ค่ะ หุหุ :mew1: :mew1: :mew1:
-
Sanook mak makขอบอกตามแ่านเกือบ2อาทิตย์ สนุกมากกกกกกกกกกกกก เอ็นซีได้ใจคร้าาาาาาาาา
-
สนุกมากกกกก อ่านมาหลายรอบแล้วยังรู้สึกสนุกน่าติดตามเหมือนเดิม ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านนะคะ :pig4: :mew1: :mew1:
-
คิดถึงหมดเลย โดยเฉพาะน้องเพลงคิดถึงมาก
เข้ามาอ่านรอบที่เท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว
อ่านแล้วมีความสุขทุกครั้ง ขอบคุณมากๆๆ
-
เข้ามาอ่านรอบที่ 2 จบแล้วจ้าาาาาา
คิดถึงเรื่องนี้มากมายยยยยยย ❤️❤️❤️❤️
-
:z2:
-
อ่านแล้วอ่านอีก ยอมรับครับว่าเป็นนิยายที่ชอบมากๆ
สุดยอดเลยครับ
-
มาอ่านแบบม้วนเดียวจบ...สองวันเต็มๆ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:กอด1: :L1:
-
:กอด1: :กอด1:เป็นนิยายเรื่องแรกที่เข้ามาอ่านในเล่าขอบใจเบบี้มากนะคับบบบ
ชอบนิยายเรื่องนี้มากเลยอ่านจบไปสักพักแล้ว
ชอบข้าวกับเฮียต้าร์
และก็รักแสบกับป่าน
จริงๆรักตัวละครทุกๆตัวในเรื่องเลย :mew1:
-
เคยเริ่มอ่านนานมากแล้วค่ะเป็นปีๆ แต่ไม่มีเวลาและเห็นว่ามันยาวเลยดองไว้
จนวันนึงตามหานิยายสนุกๆ ก็มีคนแนะนำเรื่องนี้ เลยนึกขึ้นได้ o18
ขอบอกว่าดีงามมาก พัฒนาการของตัวละครหลัก คือสุดยอด ข้าวกับตาร์คือที่สุดเลย
ตอนข้าวเผลอตัวก็เจ็บๆแทนตาร์แต่อย่างน้อยข้าวมันก็ไม่รักคนๆนั้น แถมยังได้รุ้ใจตัวเอง
พอมาถึงฉากของตาร์ ขนาดไม่มีนอกกาย แต่เจ็บแทนข้าวมากกกก เพราะมันเป็นเรื่องของความรู้สึก
แต่พยายามคิดว่า ตาร์เหงาๆ เพราะรักข้าว อยากคุยด้วย อยุ่ด้วยเยอะๆ พอไม่ได้ก็เหมือนมาคนมาเติม
แต่ยังดีที่ไม่ได้คิดไกล ไม่ถึงกับอยากเจอตลอด หรือรัก แบบที่รักข้าว :เฮ้อ:
อีกอย่างชอบตอนไปเรียนสองปีครึ่งมากเลยค่ะ สุดๆ ข้าวพยายามมาก เก่งมาก และทั้ง2ไม่มีการนอกลู่นอกทาง นับถือ อิอิ
อีกฉากที่ตราตรึง(โคตรๆ)ฉากเป้ เข็ม ฟิก หึหึ 55555 :-[เข็มเอ็กซ์หนักมากกก เขิลเข็มมากข่าาา พี่เข็มขาาาาาา
สุดท้าย ขอขอบคุณคุณเบบี้มากๆเลยนะคะ จะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อค่ะ! :mew1:
-
สนุกมากค่ะ มีคนเคยบอกว่าผลัดกันรุกรับ ยังไม่เห็นแววว่าจะเป็นอย่างงั้นเลยแฮะ
ปล. ทำไม...ต้อง กรู เหรอคะ กู ไปเลยไม่ดีเหรอคะ มันขัดๆนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ ดูที่เนื้อเรื่องแล้วสนุกมากค่ะ
-
ต้านี่รักข้าวได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยอมทุกอย่างเลย
ตอนข้าวได้ชะนีนี่แบบ สงสารต้ามากอ่ะ
-
คู่ต้าร์ข้าว ดูมีความสุขหวานชื่นดี คู่เป้เข็มดูแฮปปี้ดี แต่คู่แสบปาน นี่สิเหนื่อยผหนายมาก สงสารแต่หมอปาน ความหวานความโรแมนในตัวไอ้พี่แสบแทบจะไม่มี
-
อ่านอีกรอบ
อ่านกี่รอบก็รักเรื่องนี้
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ใกล้ถึงวันเกิดพี่ต้าร์แล้ว คิดถึงจัง :กอด1:
-
อ่านแล้วอินเนอร์มาก ตอนที่เศร้ามากข้าวโดนต้าโกรธร้องตามเลย แถมโกรธมากตอนต้าแอบมีกิ๊กด้วย โดยรวมตัวละครมีพัฒนาการดีมาก ยังไม่อยากให้จบเลย ขอบคุณผู้แต่งมากที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่าน ชอบมาก +10คะแนนเลย
-
สนุกมากกกเลยค่ะเบบี้ จะติดตามผลงานตลอดนะคะ ^^ o13 :bye2:
-
:pig4: :pig4:
-
อ่าน 2 รอบ ซาบซึ้งมากมาก พอบอกจบปวดใจหนึบเลย ขอบคุณเบบี้มากมาก
-
ขอบคุณเบบี้มากนะคะ ที่แต่งเรื่องย้าวยาววแบบนี้มาให้อ่าน
สนุกมากกก. อ่านกันไปตาเปียกตาแฉะ สามอาทิตย์กันเลยทีเดียว
ชอบตาร์กะข้าว และน้องเพลงชอบมาก ขนาดเราเป็นคนเกลียดเด็กน้ะเนี่ย
แต่เด็กคนนี้ผ่านเพราะความกวนทีน555
'ป.ล. เลิฟยูงจะติดตามผลงานต่อไปนะคร้า :impress2:
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านเลยมั้ง ถ้าจำไม่ผิด
-
กว่าจะอ่านจบ. อห. 2016 เพิ่งมาเจอเรื่องนี้ อ่านมาเกือบอาทิตย์นึงแล้ว :hao4: อยากให้จบด้วยคู่หลักจัง :z3: :sad4:
-
กรีสสสสร้องงดีใจนัั่งอ่านตาเปียกตาแฉะมา4อาทิตย์ คือหยุดอ่านไม่ได้ว่างเมื่อไรต้องอ่านอะจริงงง
ที่จริงอ่ะเรื่องนี้เราเคยเข้ามาอ่านตั้่งแต่เป็นนักอ่านวายแรกๆแต่ด้วยความที่ยังไร้เดียงสาเจอนิยายพล็อตแบบนี้อ่านได้ไม่กี่ตอนก็เลิกอ่าน พอที่นี้โตล่ะพบโลกมายาวนานก็กลับมาอ่านเพราะชื่อเรื่องคุ้นๆ มาอ่านเท่านั้นแหละชัดเจนแจ่มแจ้งว่าเคยอ่านแต่ตอนนี้โตรู้เรื่องล่ะก็เลยอ่านซะติดใจเลย ....,,,
ชอบนิสัยข้าวนะเป็นตัวเองดีที่สุด ตอนแรกนี่ก็สงสารต้าร์มากมายอ่า เพราะมารักกันก็มีอุปสรรคมายมายแต่ก็ผ่านพ่นมันมาได้ อีกอย่างทีาเราชอบคือการเติบโตของตัวละคร แบบเหมือนเราได้ดูชีวิตความเป็นไปของเดอะแก๊ง คือ สนุกเฮฮาดีชีวิตวัยรุ่นวัยทำงานมาหมด ชอบทุกคู่อ่ะ โดยเฉพาะเป้เข็ม คือ เพื่อนรักหักเหลี่ยมรุกรับนี้ชอบนักแล ((เดี่ยวจาไปตามอ่านเรื่องอื่นๆของเบบี้อีก เพราะ อยากอ่าน กร้ากด)) โดยรวมคือผูกพันเลยโดยเฉพาะข้าว รักข้าว รักต้าร์ รักเป้เข็ม รักปานแสบ รักตัวละครหมดดด
และท้ายสุด ...
ขอบคุณเบบี้
-
:pig4:
-
4นะ น่ารักกก
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:impress2: :impress2: :impress2: เป็นนิยายที่ใช้เวลาในการอ่านนานตลอดอาทิตย์เลยทีเดียวแบบไม่มีวอกแวกจริง ๆ น่ะ :mew4: ยอดเยี่ยมมาก ๆ จ้ะ o13 o13 o13 ยกนิ้วให้เลย คนเขียนสร้างบุคลิกตัวละครแต่ละตัวได้น่าสนใจมาก ๆ มีมิติในแต่ละตัว ไม่หลุดคาแรกเตอร์ตลอดที่อ่านมาเลย การเขียนนิยายที่ยาวขนาดนี้แต่ยังคงคาแรคเตอร์ตัวละครได้นี่ นับว่าสุดยอดจ้ะ :katai2-1: ตัวละครมีพัฒนาการด้วยเรื่องราวที่เล่นกันมาตั้งแต่ ตอน ม.ปลายยันจบการศึกษาออกมาทำงาน โดยมากแล้วเราไม่ค่อยชอบนิยายที่รักกันตั้งแต่ยังวัยรุ่นน่ะ เพราะเรามองว่าโอกาสเลิกกันง่ายมาก สังคมตอนศึกษากับสังคมตอนออกไปทำงานนั้นแตกต่างกันมาก ทำให้อ่านไปก้ออดลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ตัวละครเติบโต แยกย้ายกันเรียน แยกย้ายกันทำงานและในเรื่องยังต้องแยกประเทศอีก โอ๊ยลุ้นมาก :mew2: ตอนที่ข้าวนอกใจตาร์นี่เป็นอะไรที่แรงมาก ๆ สำหรับเรา ๆ เห็นใจตาร์เลยน่ะ และสะใจมากกับการที่ข้าวต้องง้องอนตาร์ขนาดนั้นเลย สะใจจริง ๆ และมันก้อจุดเปลี่ยนที่สำคัญสำหรับข้าวมาก ๆ และความรักระหว่างคนสองคนที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นมาก ๆ เพื่อรอรับวันเวลาที่ทั้งสองจะต้องเผชิญกับอุปสรรคที่ใหญ่มาก ๆ สำหรับการเดินทางของชีวิตคู่ และก้อมาการทดสอบขั้นที่สองของการแยกกันข้ามประเทศ ทั้งสองผ่านไปได้ท่ามกลางการลุ้นระทึกของเรามาก ๆ
และเมื่อทั้งสองมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันสังคมการทำงานก้อทำให้ทั้งคู่ต้องมีเรื่องราวให้ต้องฝ่าฟันอย่างมากมาย อีกจุดที่เรารู้สึกว่าแรงเลยทีเดียว คือการนอกใจของตาร์แม้จะไม่ใช่การนอกกายก้อตาม :mew6: เป็นเงื่อนไขของชีวิตคู่เลย กับการไม่มีเวลาให้กับคู่ชีวิตเนี่ยแหละ แต่สาเหตุหลัก ๆ คือความขี้หึงของตาร์นี่เอง เราก้อไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะข้าวมีนิสัยเจ้าชู้โดยสันดานอยู่แล้วและตัวเขาก้อไม่ใช่เกย์ด้วย ตาร์ก้อจะมีจุดอ่อนตรงนี้แหละ โดยเฉพาะการที่ข้าวเจอคนแนวน่ารัก ๆ ที่เป็นสเปกของข้าวเลย
และมาจุดที่ทำให้ชีวิตคู่ระหว่างทั้งสองสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นเมื่อกลายเป็นครอบครัวสามคน ซึ่งเป็นอะไรที่น่ารักมาก ๆ ตาร์กับข้าวช่วยกันเติมเต็มชีวิตของเด็กคนนึงให้สมบูรณ์และเพลงก้อช่วยเติมเต็มความเป็นครอบครัวระหว่างทั้งสองให้สวยงามมากยิ่งขึ้น
ขอบคุณ คูณเบบี้ มาก ๆ น่ะจ้ะ ที่รังสรรค์นิยายที่สวยงามเช่นนี้ออกมาให้เราได้เสพและจรรโลงใจให้เข้มแข็งและมีกำลังใจต่อไป
แม้จะอดใจหายไม่ได้ที่เราจะไม่ได้อ่านเรื่องราวของพวกเขาอีกต่อไป แต่พวกเขาจะอยู่ในความทรงจำและโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดไป :mew1: :mew1: :mew1:
-
:impress2: :impress2: :impress2: เป็นนิยายที่ใช้เวลาในการอ่านนานตลอดอาทิตย์เลยทีเดียวแบบไม่มีวอกแวกจริง ๆ น่ะ :mew4: ยอดเยี่ยมมาก ๆ จ้ะ o13 o13 o13 ยกนิ้วให้เลย คนเขียนสร้างบุคลิกตัวละครแต่ละตัวได้น่าสนใจมาก ๆ มีมิติในแต่ละตัว ไม่หลุดคาแรกเตอร์ตลอดที่อ่านมาเลย การเขียนนิยายที่ยาวขนาดนี้แต่ยังคงคาแรคเตอร์ตัวละครได้นี่ นับว่าสุดยอดจ้ะ :katai2-1: ตัวละครมีพัฒนาการด้วยเรื่องราวที่เล่นกันมาตั้งแต่ ตอน ม.ปลายยันจบการศึกษาออกมาทำงาน โดยมากแล้วเราไม่ค่อยชอบนิยายที่รักกันตั้งแต่ยังวัยรุ่นน่ะ เพราะเรามองว่าโอกาสเลิกกันง่ายมาก สังคมตอนศึกษากับสังคมตอนออกไปทำงานนั้นแตกต่างกันมาก ทำให้อ่านไปก้ออดลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ตัวละครเติบโต แยกย้ายกันเรียน แยกย้ายกันทำงานและในเรื่องยังต้องแยกประเทศอีก โอ๊ยลุ้นมาก :mew2: ตอนที่ข้าวนอกใจตาร์นี่เป็นอะไรที่แรงมาก ๆ สำหรับเรา ๆ เห็นใจตาร์เลยน่ะ และสะใจมากกับการที่ข้าวต้องง้องอนตาร์ขนาดนั้นเลย สะใจจริง ๆ และมันก้อจุดเปลี่ยนที่สำคัญสำหรับข้าวมาก ๆ และความรักระหว่างคนสองคนที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นมาก ๆ เพื่อรอรับวันเวลาที่ทั้งสองจะต้องเผชิญกับอุปสรรคที่ใหญ่มาก ๆ สำหรับการเดินทางของชีวิตคู่ และก้อมาการทดสอบขั้นที่สองของการแยกกันข้ามประเทศ ทั้งสองผ่านไปได้ท่ามกลางการลุ้นระทึกของเรามาก ๆ
และเมื่อทั้งสองมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันสังคมการทำงานก้อทำให้ทั้งคู่ต้องมีเรื่องราวให้ต้องฝ่าฟันอย่างมากมาย อีกจุดที่เรารู้สึกว่าแรงเลยทีเดียว คือการนอกใจของตาร์แม้จะไม่ใช่การนอกกายก้อตาม :mew6: เป็นเงื่อนไขของชีวิตคู่เลย กับการไม่มีเวลาให้กับคู่ชีวิตเนี่ยแหละ แต่สาเหตุหลัก ๆ คือความขี้หึงของตาร์นี่เอง เราก้อไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะข้าวมีนิสัยเจ้าชู้โดยสันดานอยู่แล้วและตัวเขาก้อไม่ใช่เกย์ด้วย ตาร์ก้อจะมีจุดอ่อนตรงนี้แหละ โดยเฉพาะการที่ข้าวเจอคนแนวน่ารัก ๆ ที่เป็นสเปกของข้าวเลย
และมาจุดที่ทำให้ชีวิตคู่ระหว่างทั้งสองสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นเมื่อกลายเป็นครอบครัวสามคน ซึ่งเป็นอะไรที่น่ารักมาก ๆ ตาร์กับข้าวช่วยกันเติมเต็มชีวิตของเด็กคนนึงให้สมบูรณ์และเพลงก้อช่วยเติมเต็มความเป็นครอบครัวระหว่างทั้งสองให้สวยงามมากยิ่งขึ้น
ขอบคุณ คูณเบบี้ มาก ๆ น่ะจ้ะ ที่รังสรรค์นิยายที่สวยงามเช่นนี้ออกมาให้เราได้เสพและจรรโลงใจให้เข้มแข็งและมีกำลังใจต่อไป
แม้จะอดใจหายไม่ได้ที่เราจะไม่ได้อ่านเรื่องราวของพวกเขาอีกต่อไป แต่พวกเขาจะอยู่ในความทรงจำและโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดไป :mew1: :mew1: :mew1:
-
ตามหาบ๊อกเซทตาร์ข้าว ขอคจที่พร้อยมปล่อยค่ะทักมาเลยค่ะ
suganyaenjoy(แอท)gmail.com
-
ขอบคุณเบบี้สำหรับนิยายที่สนุกมากๆเรื่ิองนี้
ชอบทุกคู่เลย ชอบในความรักของต้าร์
สำหรับข้าว ทีแรกไม่ขอบเลย มีกิ๊กไปทั่ว
ยิ่งตอนที่ไปมีอะไรกับผู้หญิงนะ เกลียดเลยแหละ!!
แต่ก็ยังดีที่กลับตัวได้ และมั่นคงกับต้าร์ตลอดมา
-
โหหห อ่านจบได้ยังไงเนี่ย 256 หน้า อ่านจบpart แรกที่ไม่ใช่ตอนพิเศษนะ จบแบบประทับใจมากค่ะ เนื้อเรื่องครบรส มีทั้งสนุก ขำ เฮฮา เศร้าน้ำตานอง มิตรภาพ ครอบครัว เพื่อน การยอมรับ ครบรสจริงๆ ชอบต้ากับข้าวมากสุด ถึงแรกๆข้าวจะไม่หวานแต่หลังๆก็อ่อนลงเยอะ คู่แสบปาน นี่ก็ดุเดือดเผ็ดมันส์ จากน้องปานใสๆหลังๆดูโหดขึ้นเยอะ กล้าที่จะจัดการอีกฝ่ายที่มายุ่งกับแสบ 5555 แต่อิพี่แสบน่าจะยอมน้องบ้าง มีแต่บังคับขู่เข็ญตลอด น้องบอบช้ำหมด ส่วนคู่เป้เข็ม ไม่ค่อยเข้าใจเข็มเท่าไร เหมือนจะวางฟอร์มตลอดไม่ยอมหวานกับเป้บ้างเลย เป็นเราก็น้อยใจเหมือนกัน ไม่รู้อะไรนัก จะมีโหมดอารมณ์เสียตลอดเวลา
-
เรื่องนี้สนุกที่สุด :L2:
-
ฮืออออ~ :o12:
อยากอ่านมากเลยอ่ะค่ะดูน่าสนุก
แต่มันเยอะมากเลย :a5:
มีใครใจดีทำสารบัญมั้ยคะ :monkeysad:
ขอบคุณล่วงหน้าค่าาา :pig4:
-
พึ่งได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ของคุณเบบี้ อยากขอบคุณมากจริงๆที่แต่งนิยายดีมากแบบนี้ให้อ่าน เรื่องนี้ครบรสมากทั้งความรัก การเปลี่ยนแปลงตัวเอง มิตรภาพเพื่อน การเอาใจใส่ของกันละกัน ความอดทน เราชอบทุกตัวละครเลย ถึงเยอะแต่กลับจำได้หมดว่าใครเป็นใครนิสัยแบบไหน ชอบมากทุกคู่ ตาร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม (แต่ชอบคู่แสบปานหน่อยดูซึนๆ) ชอบพี่ตาร์มากเป็นคนที่เอาใจใส่ดีมากแล้วรักมั่นคงจริงๆ อยากได้เป็นแฟนเลย ส่วนข้าวก็เปลี่ยนตัวเองเพราะความรัก เป็นนิยายที่ดีมากในดวงใจเหมือนทุกคนมีตัวจริงๆบนโลก แต่แค่อยู่ที่ไหนซักแห่ง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ รักเรื่องนี้มากจริงๆ
-
มาอ่านวน คิดถึงเนื่องนี้อีกแล้ว
-
เรื่องนี้คือเรื่องในดวงใจ
อ่านตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ มช.
นี่กลับมาอ่านอีกรอบก็ยังสนุกรักเบบี้มากครับ
-
อ่านเรื่องนี้มาไม่ต่ำกว่า 5 รอบ ก็น้ำตาไหลทุกครั้ง ขอบคุณไรท์ที่แต่มาให้อ่าน ตัวละครในเรื่องเหมือนมีชีวิตอยู่จริง ๆ ทำให้รู้สึกถึงความรักความห่วงใยของทุกคนในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน เป็นแฟน เป็นพี่ เป็นน้อง รักทุกตัวเลย ขอบคุณนะคะ
-
ขอบคุณมากครับ :pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ
ความรู้สึกยังเหมือนเดิมอยู่เลย
ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะผ่านมา 13 ปีแล้ว
ขอบคุณมากครับ
-
:mew4:อ่านนิยายเรื่องนี้ใช้เวลานานพอควรเลย ยังอ่านตอนพิเศษนอกรอบไม่จบเลยค่ะ นิยายเรื่องนี้มีตอนยาวที่สุดที่เคยอ่านมา เสียน้ำตาให้ก็เยอะ ชอบมากค่ะนิยายเรื่องนี้
-
นิยายเรื่องนี้ตอนแรกว่าจะไม่อ่านต่อ เพราะไอ้เราชอบแบบ รุกก็รุก รับก็รับ ไปเลย
แล้วก็มีฉากเย-กันเยอะไป ทำให้เนื้อเรื่องเดินช้า ต้องอ่านข้ามๆไป
แต่ไหนๆก็อ่านล่ะ เลยไล่อ่านจนจบ แล้วก็ตัดสินใจไม่ผิด คือเนื้อเรื่องช่วงหลังทำได้ดี พวกตอนพิเศษก็สนุก
ใดๆคือชอบต้าร์มากคือคนที่รักมั่นคง ถึงจะมีเผลอไผลไปบ้างแต่ก็แบบเป็นผู้ชายอบอุ่น ดูแลดีมาก
รองลงมาคือแสบ (คนละขั้วเลย55) แสบมันเป็นตัวละครที่คล้ายผู้ชายหลายๆคนในชีวิตจริงเลย
แล้วก็ชอบความสัมพันธ์ของพี่น้อง พี่ชาย น้องชาย คือมันเรียล
แต่ที่ขัดตาก็เห็นจะเป็น คำผิด มีเกือบทุกตอน แต่ก็ยอมรับได้
สรุปควรอ่าน ว่าแต่ฉันไปอยู่ไหนมาเนี่ย เขาเขียนมาเป็น10ปี ฉันเพิ่งจะมาอ่าน 555
o18
-
เปิดเทอมได้สามอาทิตย์
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ดูนั่นดิ” เสียงเพื่อนผมครับไอ้ป๊อด
ไอ้ป๊อดเพื่อนผมสมัยมัธยมต้น เรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน.................(ของพ่อผมนั้นแหละครับ) มันหน้าตาคมๆ ตอนนี้สูง 180 ซม. คนเหี้ยไร ม.4 สูง 180 ซม. มันไม่ได้ป๊อดสมชื่อมันหรอกครับ มันเป็นนักมวยสากลของโรงเรียนด้วย ไอ้ป๊อดรีบเข้าชมรมนี้ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาแล้วละครับ
“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด” ส่วนนี่ไอ้เป้
ไอ้เป้นี่เหมือนกันครับเรียนม.ต้นโรงเรียนเดียวกันมา มันเล่นดนตรีมาตั้งแต่ม.ต้น จนมันมาเข้าที่นี่มันก็เข้าชมรมดนตรีอีก แล้วยังสมัครเป็นนักบาสโรงเรียนด้วยครับ มันสูงกว่าไอ้ห่าป๊อดอีกอะ เมิงจะสูงกันไปไหนเนี้ย ไอ้สองคนนี้ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับผมอีกตอนม.ปลายที่โรงเรียนใหม่ของพวกผมนี้ สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะ(ซะ)เหลือเกิน
“ฮ่าๆๆ ...” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันดังลั่น ในห้องผมได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกสามคน
ขอแนะนำ คนแรก
ไอ้แมน เรียนชมรมดนตรีเหมือนกัน มันชอบวิชาเคมี เพื่อนเอาไหนมันเอากันครับ หน้าตามันดีครับ มันเป็นอิสลามแขกปากี ม.ต้นได้ข่าวว่ามันเหี้ยโคตร แต่ว่ามันฉลาด พ่อมันจับเข้าโรงเรียนนี้จนได้ (อ่าว ตกลงเข้าด้วยความสามารถหรือเส้นพ่อเมิงว่าไอ้แมน)
คนที่สอง เข็ม(ชื่อจริงๆคือเข็มทิศ)แล้วชื่อจริงมันก็ชื่อนี้ด้วยอะครับ น่ารักดีเนอะ ไอ้นี่หน้ามันตี๋ฟีเวอร์มากๆครับ กระเทยติดตรึม มันอยู่ชมรมบาสกับผมตัวมันก็สูงใช้ได้ 180 ซม.ผมกันมันแค่อยู่ชมรมอะครับไม่ได้เล่นจิงจังเหมือนไอ้เป้
สุดท้ายแล้ว ไอ้แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันครับ พ่อมันมีบริษัทห่าไรก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้ มันรักเพื่อนมากๆครับ ไอ้แสบอยู่ชมรมเทควันโด มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ มันเลยได้เป็นตัวของจังหวัดตั้งแต่ม.ต้น ที่มันเข้าโรงเรียนนี่ผมนับถือมันจริงๆ มันจะเหี้ยตะกวดยังไง ความสามารถทางเทควันโดทำให้มันเข้าโรงเรียนนี้ได้สบายๆ แถมยังสอบได้ห้องเก่งที่สุดด้วย เอาและครับแนะนำเพื่อนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมว่ามันเหมือนฝนตกขี้หมูไหลคนจังไรมาเจอกันยังไงไม่รู้เนอะ
ส่วนผม.ข้าวปั้น นักเรียนชั้นม.สี่/หนึ่ง ผมถือว่าผมเรียนเก่งน่ะ ฮ่าๆๆ จะยังไงก็ช่างพ่อกับแม่ผมบอกว่าขอให้เอาการเรียนไว้ก่อนเป็นพอ ผมก็เคยเรียนเทควันโดมาเหมือนกันน่ะครับ ตั้งแต่ป.หก ถึง ม.สาม ตอนนี้เลิกเรียนละ ขี้เกียจมากกว่าขี้เกียจไปเรียน ผมชอบบาสมากกว่าตอนนี้ผมเข้าชมรมบาสเพราะอยากสูงเท่าพี่ๆ ทั้งบ้านผมเตี้ยสุดแระไม่นับคุณแม่ พี่ผมสูง 185-186 ทั้งคู่ ส่วนผมน่ะหรอ 175 ซม. กรูเตี้ย คือผมก็ยังถือว่าผมเตี้ยอะคับ มาตรฐาน ชายไทยของผมต้อง180 อัพ แต่ผมก็ดื่มนมทุกวันนะเช้าเย็นตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าทำไมมันยังไม่สูงขึ้น แล้วห้าเดือนที่ผ่านมาผมยังไม่ขึ้นเลยสักเซ็น ฮ่าๆๆ แม่ผมเป็นลูกเซี้ยว (เสี้ยว) แม่บอกว่า ยายเป็นลูกครึ่งชาวเดนมาร์ก ไทย คุณตาก็เหมือนเป็นคนจีนอพยพมาอะครับ ต่างคนต่างอยู่ไทยไม่ได้พูดภาษาอื่นได้เลย(อย่าคิดไกล) แม่กับพ่อตั้งหลักปักฐานได้กันเองนะครับ แต่พ่อของผมเป็นคนไทยแท้ หน้าผมออกมาเป็นเช่นนี้ต้องขอบพระคุณ ฮ่าๆๆ ที่ทำให้ลูกเกิดมาหน้าตาหล่อเยี่ยงนี้ กรูไม่ค่อยชมตัวเองเลย
กลับสู่จุดเริ่มต้น
กลุ่มเราหกคนก็ดังเหมือนกันครับ เพราะว่าได้เข้ามาอยู่ห้องเก่งสุดแต่กลับมีเพื่อนสนิทเหี้ยๆของห้องสุดท้ายของทุกสายศิลป์และสายคำนวณ ฮ่าๆๆ คบไว้ไม่เสียหายใช่รึเปล่าละครับ
“เฮ้ย..เดินมาแล้วเว้ย มาทางเราด้วยวะ” เสียงไอ้ป๊อดพูดแต่ทุกคนยังทำท่าเก๊กเหมือนเดิม เนียนอะเนียน.เด็กผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาที่โต๊ะผม พร้อมกับเพื่อนๆอีกสี่ห้าคนยืนรอลุ้นอยู่ด้านหลังห่างๆ
“สัด..เงียบวางฟอร์มหน่อยสิวะ” นี่ผมเองครับ ยังไม่วายกรูขอเก๊กหล่อหน่อย
“มาดูกันว่าจะมาถามใคร”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ
“เออ..ขอโทษนะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ครับ”ไอ้เหี้ยป๊อดมันตอบ
“แกงเค้าให้มาถามว่านายชื่ออะไรนะ”แล้วผู้หญิงคนนี้ก็หันหน้ามาทางผมครับ
“โหยยยยย”แล้วทั้งกลุ่มก็เก็ดกันแบบเซ็งๆ ฮ่าๆ คราวนี้กรูกินสาด
“เราชื่อข้าวนะ..ข้าวปั้น..เรียกข้าวเฉยๆก็ได้”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้
“เราชื่อเป้ยน่ะ..คือเพื่อนเราชอบนายนะมาแค่นี้แหละ..บอกไว้ให้รู้ตัว ไปละ”เป้ยพูดไปยิ้มไปแล้วเป้ยก็วิ่งไปเฉยซะอย่างนั้นนะครับ
ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมนิดๆแบบอายๆแล้วเดินจากไป
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่ยังไง...เข้ามาถามชื่อผู้ชายก่อน”ไอ้แสบบ่นแล้วทำหน้าเอือมๆ
“ทำไมวะ..มึงไม่ชอบหรอ”ไอ้เป้ถามกลับแบบหน้าสงสัย
“ป่าว...กรูชอบคราบบบบ..อยากได้..จัดให้คนได้ปะ ฮ่าๆๆ” ไอ้แสบมันพูดพร้อมหัวเราะทั้งกลุ่มก็พากันฮาอีกครั้ง
“สัด..กรูนึกว่าจะไม่เอาแต่แม่งเสียดายวะเสือกมาชอบไอ้ห่าข้าว..กรูเลยอดแดกเลย..น่ารักด้วย”ไอ้ป๊อดบ่นพึมพำ
กรี้งงงงงงงงงงงงงงงง
อ๊อด (ออด) โรงเรียนเรียกเตือนให้ขึ้นห้อง มันคล้ายๆกับอ๊อดนรกสำหรับพวกผมยังไงอย่างนั้นนะครับ
“โหย ..เรียนอีกแล้ววะ ต่อไปเรียนเหี้ยไรวะ”ผมหันหน้าไปทางไอ้เข็ม
“เคมีวะ..เจ๊โหดอีกแระ”ไอ้เข็มรู้หน้าที่แล้วบอกผม
“เออๆ..พวกเมิงไปก่อนนะเดี๋ยวกรูไปห้องน้ำก่อนกรูปวดฉี่วะ..เดี๋ยวตามไป”ผมบอกพวกมันพร้อมกับวิ่งไปทันที
ต้องทำเวลาหน่อยครับ แค่ห้านาที แค่ควักน้องชายตัวเองก็ใช้เวลานานแล้วแหละครับ กร๊าก ใหญ่ยาว..อะ คิดไรอะ เค้าหมายถึงซิบกางเกง
นอกจากสะกดผิดเยอะแล้ว ยังใช้ภาษาวิบัติอีก
-
อ่านจบแล้วว ฮืออดีมากก ประทับใจ